‏سرشناسه : عسگري، مرتضي، - ۱۲۹۳
‏عنوان و نام پديدآور : صلوات بر محمد و آل محمد صلي الله عليه و آله وسلم/ مرتضي عسگري؛ مترجم محمدجواد كرمي
‏مشخصات نشر : [تهران]: مجمع علمي اسلامي، ۱۳۷۶.
‏مشخصات ظاهري : ۳۰ ص؛ ۵/۱۱ x۱۶س‌م
‏فروست : (بر گستره كتاب و سنت‌۳)
‏شابك : 964-5841-33-X۱۰۰۰ريال ؛ 964-5841-33-X۱۰۰۰ريال
‏وضعيت فهرست نويسي : فهرستنويسي قبلي
‏يادداشت : عنوان اصلي: من سنن النبي صلي‌الله عليه و آله الصلاه علي محمد و ال محمد صلي الله عليه و آله.
‏يادداشت : عنوان روي جلد: صلوات بر محمد و آل محمد از سنت‌هاي رسول خدا صلي الله عليه و آله است.
‏يادداشت : كتابنامه به‌صورت زيرنويس
‏عنوان روي جلد : صلوات بر محمد و آل محمد از سنت‌هاي رسول خدا صلي الله عليه و آله است.
‏عنوان ديگر : صلوات بر محمد و آل محمد از سنت‌هاي رسول خدا صلي الله عليه و آله است
‏موضوع : صلوات
‏موضوع : صلوات -- احاديث
‏شناسه افزوده : كرمي، محمدجواد، مترجم
‏شناسه افزوده : مجمع علمي اسلامي
‏رده بندي كنگره : BP۲۶۶/ع‌۵م‌۸۰۴۱ ۱۳۷۶
‏رده بندي ديويي : ۲۹۷/۷۷
‏شماره كتابشناسي ملي : م‌۸۲-۴۲۳

1. در كنزل العمال از حسن از پيامبر خدا روايت كند كه فرمود: أكْثِرُوا الصَّلاه عَلَيَّ، فَإنَّ صَلاتَكُمْ عَلَيَّ مَغْفِرَه لِذُنُوبِكُمْ؛ صلوات بر من را بسيار كنيد، زيرا، صلوات شما بر من مايه آمرزش گناهانتان است [1] . 2. نيز، از ابودرداء از رسول خدا(ص) است كه فرمود: مَنْ صَلّي عَلَيَّ حينَ يُصْبِحُ عَشْراً وَ حينَ يُمْسي عَشْراً أدْرَكَتْهُ شَفاعَتي؛ كسي كه در هر صبح و شام ده بار بر من صلوات فرستد، شفاعت من او را فرا گيرد [2] . 3. از سهل بن سعد آورده است: قَدِمَ رَسُولُ اللَّه(ص) فَإذا بِأبي طَلْحَه، فَقامَ إلَيْهِ فَتَلَقَّاهُ فَقالَ: بِأبي اَنْتَ وَ اُمّي يا رَسُولَ اللَّه إنّي لَأرَي السُّرُورَ في وَجْهِكَ، قالَ(ص): تاني جبرئيلُ آنفاً فَقالَ: يا مُحمّد! مَنْ صَلّي عَلَيْكَ مَرَّه كَتَبَ اللَّهُ بِها عَشْرَ حَسَناتٍ وَ مَحي عَنْهُ عَشْرَ سَيِّئاتٍ وَ رَفَعَ لَهُ بِها عَشْرَ دَرَجاتٍ؛ رسول خدا(ص) وارد شد كه ابو طلحه به سوي او شتافت و از او استقبال كرد و گفت: «پدر و مادرم فدايت اي رسول خدا! چهره شما را مسرور مي بينم.» فرمود: «جبرئيل به تازگي نزد من آمد و گفت: اي محمد! هر كس يك بار بر تو صلوات فرستد، خداوند، ده حسنه پاداشش داده، ده سيئه و بدي را از او زدوده و ده درجه بالايش مي برد [3] .» 4. در صحيح مسلم، سنن ترمذي، سنن نسائي، مسند احمد و غير آن از ابو هريره آمده است كه: رسول خدا(ص) فرمود: مَنْ صَلّي عَلَيَّ واحِداً صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ عَشْراً [4] ؛ هر كس يك صلوات بر من فرستد، خداوند ده بار بر او صلوات فرستد [5] . 5. در كنزل العمال از عمار ياسر از رسول خدا(ص) روايت كند كه فرمود: إنَّ اللَّهَ أعْطي مَلَكاً مِنَ الْملائكه أسْماعَ الخَلْق، فَهُوَ قائمٌ عَلي قَبْري إلي يَوْمِ القِيامه لا يُصَلّي عَلَيَّ اَحَدٌ صَلاه إلاّ سَمَّاهُ بِاسْمِه وَ اسمِ أبيه و قالَ: يا مُحمّد صَلّي عَلَيك فُلانُ بن فُلان. وَ قَدْ ضَمِنَ لي رَبّي - تَبارَكَ وَ تَعالي- انّه أردُّ عَلَيه بِكُلِّ صَلاه عَشْرا؛ خداوند فرشته اي از فرشتگان را به اندازه همه مردم شنوائي داده و او تا روز قيامت بر قبر من ايستاده است. هيچ كس بر من صلواتي نمي فرستد مگر آنكه او را به نام و نام پدر معرفي كرده و گويد: اي محمد! فلاني پسر فلان بر تو صلوات فرستاد. پروردگار والاي من ضمانت كرده كه هر صلواتش را ده بار به او باز گردانم [6] . 6. در سنن ابوداود و ترمذي و نسائي و مسند احمد و مستدرك از فضاله بن عبيد آورده اند كه گفت [7] : سَمِعَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) رَجُلاً يَدعُو فِي الصَّلاه وَ لَمْ يَذْكُر اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يُصَلِّ عَلَي النَّبي فَقالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): «عَجَّلَ هذا» ثُمَّ دَعاهُ وَ قالَ لَهُ وَ لِغَيْرِهِ: إذا صَلّي اَحَدُكُمْ فَلْيَبْدأ بِتَحْميدِ اللَّهِ وَ الثَّناءِ عَلَيْه ثُمَّ لِيُصَلِّ عَلَي النَّبي(ص) ثُمَّ لِيَدْعُ بَعْدُ ما شاءَ؛ رسول خدا(ص) شنيدند مردي در نماز دعا مي كند، ولي نه خدا را ياد كرد و نه صلوات بر پيامبر خدا(ص) فرستاد. رسول اللَّه(ص) فرمودند: «او شتاب كرد.» سپس وي را فرا خواند و به او و ديگران فرمود: «هر گاه يكي از شما نماز خواند، ابتدا حمد و ثناي الهي كند، سپس بر پيامبر خدا(ص) صلوات فرستد، پس از آن هر چه خواست، از خدا بخواهد [8] .» 7. از سعد ساعدي از رسول خدا(ص) آورده اند كه فرمود: لا صَلاه لِمَنْ لا يُصَلّي عَلَي النَّبيّ(ص)؛ نماز كسي كه بر پيامبر(ص) صلوات نفرستد، نماز نيست [9] . 8. از جابر از رسول خدا(ص) روايت كرده اند كه فرمود: مَنْ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيَّ فَقَدْ شَقي؛ كسي كه نام من نزد او برده شود و بر من صلوات نفرستد يقيناً ستم كرده است [10] . 9. از امام حسين بن علي(ع) از رسول خدا(ص) روايت كرده اند كه فرمود: مَنْ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَخَطَئ الصَّلاه عَلَيَّ خَطَئ طَريقَ الجَنَّه؛ كسي كه نام من نزد او برده شود و صلوات بر مرا نديده انگارد، راه بهشت را نديده انگاشته است [11] . 10. در مسند احمد و سنن ترمذي و غير آن، از حسين بن علي(ع) از رسول خدا(ص) روايت كرده اند كه فرمود: ألبَخيلُ مَنْ ذُكِرتُ عِنَدهُ فَلَم يُصَلِّ عَلَيَّ؛ بخيل كسي است كه نام من نزد او برده شود و بر من صلوات نفرستد [12] .

1. در كنزل العمال از امام علي بن ابي طالب(ع) روايت كند كه فرمود: قالُوا يا رَسُولَ اللَّه! وَ كَيْفَ نُصَلّي عَلَيك؟ قالَ: قُولُوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَما صَلَّيْتَ عَلي إبراهيمَ وَ آلِ إبراهيم إنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ، وَ بارِكْ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَما بارَكْتَ عَلي إبراهيمَ وَ عَلي آلِ إبراهيمَ إنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ؛ (اصحاب) گفتند: اي رسول خدا! چگونه بر شما صلوات فرستيم؟ فرمود: «بگوئيد: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم صلوات فرستادي، راستي را كه تو ستوده و والائي. و بر محمد و آل محمد فزوني بخش، همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم فزوني دادي، راستي را كه تو پسنديده و عظمائي [13] . 2. در صحيح مسلم، سنن ابو داود، ترمذي، نسائي، موطأ مالك، مسند احمد و سنن دارمي، از ابو مسعود انصاري روايت كنند كه گفت: رسول خدا(ص) آمد و با ما در مجلس سعد بن عباده نشست. بشير بن سعد - ابونعمان بن بشير - به او گفت: اي رسول خدا! خداوند ما را فرمان داده تا بر شما صلوات فرستيم، چگونه بر شما صلوات فرستيم؟ راوي گويد: رسول خدا(ص) (به گونه اي) ساكت شد كه ما آرزو كرديم اي كاش او چنين سؤالي نكرده بود. سپس فرمود: «بگوئيد: خدوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه كه بر ابراهيم صلوات فرستادي، و بر محمد و آل محمد فزوني بخش، همان گونه كه بر ابراهيم در جهانيان فزوني دادي. راستي را كه تو ستوده و والائي. سلام نيز همان گونه است كه دانستيد [14] .» 3. در صحيح بخاري، سنن نسائي و ابن ماجه و مسند احمد از ابو سعيد خدري روايت كنند كه گفت: قُلْتُ: يا رَسُولَ اللَّه! هذَا السَّلامُ عَلَيْك قَدْ عَرَفْناه فَكَيْفَ الصَّلاه؟ قالَ: قُولُوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ كَما صَلَّيْتَ عَلي إبراهيم، وَ بارِكْ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَما بارَكْتَ عَلي إبراهيم؛ گفتم اي رسول خدا! اين سلام بر شما بود، آن را دانستيم، صلوات (بر شما) چگونه است؟ فرمود: بگوئيد: خداوندا بر محمد بنده و رسول خودت صلوات فرست، همان گونه كه بر ابراهيم صلوات فرستادي و بر محمد و آل محمد بركت و فزوني بخش، همان گونه كه بر ابراهيم بركت و فزوني دادي [15] . 4. در تفسير طبري و سيوطي از ابن عباس آورده اند: فَقُلْنا أو قالوا: يا رَسُولَ اللَّه! قَدْ علمنا السَّلام عَلَيْك فَكَيْفَ الصَّلاه عَلَيك؟ فقالَ: «أللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحمَّدٍ كَما صَلَّيْتَ عَلي إبراهيم و آل ابراهيم إنّكَ حَميدٌ مَجيدٌ، وَ بارِكْ عَلي مُحَمَّدٍ وَ علي آلِ مُحَمَّدٍ كَما بارَكْتَ عَلي إبراهيم و آلِ ابراهيم إنّكَ حَميدٌ مَجيدٌ؛ پس گفتيم - يا گفتند -: اي رسول خدا! سلام بر شما را دانستيم، صلوات بر شما چگونه است؟ فرمود: «خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم صلوات فرستادي، همانا تو ستوده و والائي، و بر محمد و آل محمد بركت و فزوني بخش، همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم بركت و فزوني دادي، راستي را كه تو پسنديده و والائي [16] .» 5. در سنن نسائي از زيد بن خارجه از رسول خدا(ص) روايت كند كه فرمود: صَلُّوا عَلَيَّ وَ اجْتهدوُا فِي الدُّعاءِ و قُولُوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ و عَلي آلِ مُحَمَّدٍ وَ بارِكْ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَما بارَكْتَ عَلي إبراهيم و علي آلِ إبراهيم إنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ؛ بر من صلوات فرستيد و در دعا بكوشيد و بگوئيد: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، و بر محمد و آل محمد فزوني بخش. همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم فزوني دادي. راستي را كه تو ستوده و والائي [17] . 6. در سنن نسائي و مسند احمد از ابوطلحه روايت كنند كه گفت: قُلنا: يا رَسول اللَّه! كَيْفَ الصَّلاه عَليكَ؟ قالَ: قولوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحمَّد كَما صَلَّيْتَ عَلي إبراهيم و آل ابراهيم إنّكَ حَميدٌ مَجيدٌ، وَ بارَكْ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَما بارَكْتَ عَلي إبراهيم و آلِ ابراهيم إنّكَ حَميدٌ مَجيدٌ؛ گفتيم: اي رسول خدا! صلوات بر شما چگونه است؟ فرمود: «بگوئيد: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم صلوات فرستادي، راستي را كه تو ستوده و والائي و بر محمد و آل محمد بركت و فزوني بخش، همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم بركت و فزوني دادي، راستي را كه تو پسنديده و عظمائي.» در روايت ديگري چنين است: مردي نزد رسول خدا(ص) آمد و گفت: اي رسول خدا! چگونه بر شما صلوات فرستيم؟ فرمود: بگوئيد: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست. همان گونه كه بر ابراهيم صلوات فرستادي، راستي را كه تو ستوده ووالائي و بر محمد و آل محمد بركت و فزوني بخش، همان گونه كه بر ابراهيم بركت و فزوني دادي، راستي را كه تو پسنديده و عظمائي [18] . 7. در كنز العمال از طلحه روايت كنند كه گفت: قُلنا: يا رَسول اللَّه! قَدْ علمنا كَيفَ السّلام عَلَيْك، فَكَيْفَ الصَّلاه عَليكَ؟ قالَ: قولوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ علي آلِ مُحمَّدٍ وَ بارِكْ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَما صَلَّيْتَ و بارَكْتَ عَلي إبراهيم و علي آلِ ابراهيم إنّكَ حَميدٌ مَجيدٌ؛ گفتيم: اي رسول خدا! چگونگي سلام بر شما را دانستيم، صلوات بر شما چگونه است؟ فرمود: بگوئيد: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست و بر محمد و آل محمد بركت و فزوني بخش، همان گونه كه بر ابراهيم و بر آل ابراهيم صلوات فرستادي و بركت و فزوني بخشيدي، راستي را كه تو ستوده و والائي [19] .» 8. در صحيح بخاري و مسلم، سنن ابو داود و دارمي و نسائي و ترمذي و ابن ماجه، مسند احمد، تفسير طبري و سيوطي از كعب ابن عجزه روايت كنند كه گفت: كُنْتُ جالِساً عِندَ النبي(ص) إذْ جْاءَ رجل فقالَ: قَدْ علمنا كَيفَ نسلّمُ عَليكَ يا رَسُول اللَّه فَكيفَ نصلّي عَلَيكَ؟ قالَ: قولوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ علي آلِ مُحمَّدٍ كَما صَلَّيْتَ عَلي إبراهيم و علي آل ابراهيم إنّكَ حَميدٌ مَجيدٌ، وَ بارِكْ عَلي مُحَمَّدٍ وَ عَلي آلِ مُحَمَّدٍ كَما بارَكْتَ عَلي إبراهيم و علي آلِ ابراهيم إنّكَ حَميدٌ مَجيدٌ؛ نزد پيامبر خدا(ص) نشسته بودم كه مردي آمد و گفت: اي رسول خدا! ما چگونه سلام كردن بر شما را دانستيم، چگونه بر شما صلوات فرستيم؟ فرمود: بگوئيد: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم صلوات فرستادي، راستي را كه تو پسنديده و والائي. خداوندا بر محمد و آل محمد بركت و فزوني بخش، همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم بركت و فزوني دادي، راستي را كه تو ستوده و عظمائي [20] . 9. در مسند احمد و در المنثور سيوطي از برده خزاعي از رسول خدا(ص) روايت كنند كه فرمود: قُولُوا: أللَّهُمَّ اجْعَلْ صَلَواتكَ وَ رَحْمتكَ وَ بَرَكاتكَ عَلي مُحَمَّدٍ وَ عَلي آلِ مُحَمَّدٍ كَما جَعَلْتَها عَلي إبراهيم إنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ؛ بگوئيد: خداوندا صلوات و رحمت و بركاتت را بر محمد و آل محمد ارزاني بخش، همان گونه كه آنها را بر ابراهيم ارزاني داشتي، راستي را كه تو ستوده و والائي [21] . 10. در كنز العمال از محمد بن عبداللَّه بن زيد از رسول خدا(ص) روايت كند كه فرمود: قُولُوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ عَلي آلِ مُحَمَّدٍ كَما صَلَّيْتَ عَلي إبراهيم وَ بارِكْ عَلي مُحَمَّدٍ وَ عَلي آلِ مُحَمَّدٍ كَما بارَكْتَ عَلي إبراهيم فِي الْعالمين إنَّك حَميدٌ مَجيدٌ، وَ السَّلام كَما عَلمتم؛ بگوئيد: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه كه بر ابراهيم صلوات فرستادي، و بر محمد و آل محمد بركت و فزوني بخش، همان گونه كه بر ابراهيم در جهانيان بركت و فزوني دادي، راستي را كه تو ستوده و والائي. سلام نيز همان گونه است كه دانستيد [22] . 11. در تفسير طبري و سيوطي از ابراهيم در ذيل آيه شريفه: «ان اللَّه و ملائكته...» آورده اند كه: قالُوا يا رَسُولَ اللَّه! هذَا السَّلام قَدْ عَرفْناه، فَكَيفَ الصَّلاه عَلَيكَ؟ فَقالَ: قُولُوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ عَبْدكَ وَ رَسُولكَ وَ أهلِ بَيْتِهِ كَما صَلَّيْتَ عَلي إبراهيم إنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ؛ گفتند: اي رسول خدا! اين سلام را دانستيم، صلوات بر شما چگونه است؟ فرمود: «بگوئيد: خداوندا بر محمد بنده و رسولت و اهل بيت او صلوات فرست، همان گونه كه بر ابراهيم صلوات فرستادي، راستي را كه تو ستوده و والائي [23] . 12. در كنز العمال از ام المؤمنين عايشه روايت كند كه گفت: قالَ اَصحابُ النَّبيّ(ص): يا رَسُول اللَّه أُمِرنا أنْ نكثر الصَّلاه عَلَيكَ فِي اللَّيْلَه الغراء وَ اليَوْم الأزْهَرِ وَ أحبّ ما صَلّينا عَلَيكَ كَما تُحِبّ، قالَ: «قُولُوا: أللّهمّ صلّ علي مُحمّدٍ وَ عَلي آلِ مُحَمَّدٍ كَما صَلَّيْتَ عَلي إبراهيمَ وَ آلَ إبراهيم، وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ كَما رحمتَ إبراهيم وَ آلَ إبراهيم، وَ بارِكْ عَلي مُحمَّدٍ وَ آلِ مُحمَّد كَما بارَكْتَ عَلي إبراهيم وَ آلِ إبراهيم إنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ، وَ أمَّا السَّلامُ فَقَدْ عرفتم كَيْف هُوَ؛ صحابه پيامبر گفتد: اي رسول خدا! فرموده شديم تا در شب تار و روز روشن، صلوات بر شما را بسيار كنيم. (چه زيباست كه) محبوب ترين صلوات ما بر شما به گونه اي باشد كه دوست مي داريد، فرمود: بگوئيد: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم صلوات فرستادي، و محمد و آل محمد را ببخشاي، همان گونه كه ابراهيم و آل ابراهيم را بخشودي، و بر محمد و آل محمد بركت و فزوني بخش، همان گونه كه بر ابراهيم و آل ابراهيم بركت و فزوني دادي، راستي را كه تو ستوده و والائي. اما كيفيت سلام را كه خود دانستيد [24] .

[1] كنز العمال، ج 1، ص 436.
[2] همان، ص 439.
[3] همان، ج 1، ص 447-436 و ج 2، ص 179. اين روايت از زبان ابوطلحه با اين زيادت آمده است: و فرشته به او (فرستنده صلوات) همان را گويد كه به شما گفته است. گفتم: اي جبرئيل! اين فرشته كيست؟ گفت: خداي عز و جل از هنگامي كه شما را آفريده تا زماني كه مبعوثتان كرده و فرشته را بر شما گماشته است؛ هيچ يك از امت شما بر شما صلوات نفرستد مگر آنكه (فرشته به او) گويد: و تو! خداوند بر تو صلوات فرستاد. كنزل العمال، ج 1، ص 449-440 و ج 2، ص 181. اين روايت از سعيد بن عمر انصاري و ابو برده بن نيار و انس نيز آمده است. كنزل العمال، ج 1، ص 438، 448 - 449؛ سنن نسائي، ج 3، ص 50؛ كتاب الصلاه، باب فضل صلوات بر پيامبر(ص)؛ فرائد السمطين، ج 1، ص 24؛ تاريخ بغداد، ج 8، ص 281.
[4] عبارت از صحيح مسلم است.
[5] صحيح مسلم، ج 1، ص 306؛ كتاب الصلاه، باب صلوات بر پيامبر(ص)؛ سنن ترمذي، ج2، ص 270. سنن نسائي، ج 3، ص 50. مسند طياسي، ج 1، ص 283، حديث 2122؛ رياض الصالحين، ص 381؛ اسباب التنزيل واحدي، ص 250؛ درالمنثور سيوطي، ج 5، ص218؛ تفسير قرطبي، ج 14، ص 294.
[6] كنز العمال، ج 1، ص 450-448.
[7] عبارت از ابو داود است.
[8] سنن ابو داود، ج 2، ص 77، حديث 1480؛ سنن ترمذي، كتاب دعا، ج 13، ص 21. در روايت ديگر از همين باب آمده است: رسول خدا(ص) به مردي كه نماز خواند و براي خويش دعا كرد ولي نه خدا را سپاس گفت و نه بر پيامبر خدا صلوات فرستاد، فرمود: اي نمازگزار! هرگاه نماز خواندي و نشستي، خداي را سپاس گوي و بر من صلوات فرست. سپس از او بخواه. آن حضرت به فرد ديگري كه نماز گزارد و سپاس خدا گفت و صلوات بر پيامبر فرستاد، فرمود: اي نمازگزار! دعا كن كه اجابت مي شود. مسند احمد، ج 6، ص 18؛ سنن نسائي، ج 3، ص 44؛ مستدرك حاكم، ج 1، ص 268؛ رياض الصالحين نبوي، ص 382.
[9] سنن ابن ماجه، ج 1، ص 401، 400. [
[10] همان.
[11] كنز العمال، ج 1، ص 438 از طبراني. همانند اين حديث را از ابن عباس نيز در، ج 1، ص438 مي بينيد. و نيز در تفسير درالمنثور، ج 5، ص 218؛ ابن ماجه، ص 294.
[12] مسند احمد، ج 1، ص 201؛ سنن ترمذي، كتاب دعا، ج 13، ص 62 -63؛ كنزل العمال، ج1، ص 437، از حسن كه ظاهراً اشتباه است. زيرا مؤلف خود گفته است: اين حديث را از احمد و ترمذي و نسائي و ابن حبان روايت كرده اند. (لذا بايد از حسين(ع) باشد.) همانند اين حديث را از عوف بن مالك و حسن و جابر و ابو هريره و قتاده نيز، در كنزل العمال، ج1، ص 438-436 و 453 مي يابيد. و نيز در تفسير الدر المنثور، ج 5، ص 218؛ و رياض الصالحين، ص 382.
[13] تفسير در المنثور، ج 5، ص 217؛ كنزل العمال، ج 2، ص 176.
[14] صحيح مسلم، كتاب الصلاه، ج 1، ص 305، حديث 67؛ سنن دارمي، ج 1، ص 310؛ سنن ابوداود، ج 1، ص 258، حديث 980؛ سنن نسائي، ج 3، ص 45 - 47؛ سنن ترمذي، كتاب تفسير، تفسير سوره احزاب، ج 2، ص 95؛ موطأ مالك، ج 1، ص 165 - 166؛ مسند احمد، ج 5، ص 274 و ج 4، ص 118؛ كنز العمال، ج 2، ص 182؛ تفسير قرطبي، ج 4، ص 233؛ تفسير در المنثور، ج 5، ص 216 - 217؛ تفسير ابن كثير، ج 3، ص 508؛ تفسير خازن، ج 3، ص 477؛ مستدرك الصحيحين، ج 1، ص 268؛ سنن بيهقي، ج 2، ص 378.
[15] صحيح بخاري، كتاب تفسير، تفسير سوره احزاب، ج 3، ص 119 و كتاب دعوات، ج 4، ص 72؛ سنن نسائي، ج 3، ص 49؛ سنن ابن ماجه، ج 1،ص292، حديث 902؛ مسند احمد، ج3، ص47؛ تفسير در المنثور، ج5، ص217.
[16] تفسير طبري، تفسير سوره احزاب، ج 22، ص 31؛ تفسير درالمنثور، ج 5، ص 216.
[17] سنن نسائي، كتاب سهو، ج 3، ص 49.
[18] همان، ص 48؛ مسند احمد، ج 1، ص 162.
[19] كنز العمال، ج 2، ص 176؛ تفسير در المنثور، ج 5، ص 216.
[20] صحيح بخاري، كتاب بدء الخلق، ج 2، ص 160 - 159 و كتاب تفسير، تفسير سوره احزاب، ج 3، ص 119 و كتاب الدعوات، ج 4، ص 72؛ صحيح مسلم، كتاب صلاه، ج 1، ص 305، حديث 66؛ سنن ابو داود، ج 1، ص 257، حديث 976؛ سنن دارمي، ج 1، ص309؛ سنن نسائي، ج 3، ص 48-47؛ سنن ترمذي، ج 2، ص 268؛ سنن ابن ماجه، حديث 904. مسند احمد، ج 4، ص 244-241؛ تفسير طبري، ج 22، ص 31؛ تفسير قرطبي، ج 14، ص 334؛ تفسير در المنثور، ج 5، ص 216-215؛ كنز العمال، ج 2، ص 180؛ تفسير ابن كثير، ج 3، ص 507.
[21] مسند احمد، ج 5، ص 353؛ تفسير در المنثور، ج 5، ص 218؛ كنزل العمال، ج 1، ص 442.
[22] كنز العمال، ج 1، ص 442.
[23] تفسير طبري، ج 2، ص 32؛ تفسير در المنثور، ج 5، ص 216.
[24] كنزالعمال، ج 2، ص 182 و ج 1، ص 43.

بسم الله الرحمن الرحیم
جاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ في سَبيلِ اللَّهِ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (سوره توبه آیه 41)
با اموال و جانهاى خود، در راه خدا جهاد نماييد؛ اين براى شما بهتر است اگر بدانيد حضرت رضا (عليه السّلام): خدا رحم نماید بنده‌اى كه امر ما را زنده (و برپا) دارد ... علوم و دانشهاى ما را ياد گيرد و به مردم ياد دهد، زيرا مردم اگر سخنان نيكوى ما را (بى آنكه چيزى از آن كاسته و يا بر آن بيافزايند) بدانند هر آينه از ما پيروى (و طبق آن عمل) مى كنند
بنادر البحار-ترجمه و شرح خلاصه دو جلد بحار الانوار ص 159
بنیانگذار مجتمع فرهنگی مذهبی قائمیه اصفهان شهید آیت الله شمس آبادی (ره) یکی از علمای برجسته شهر اصفهان بودند که در دلدادگی به اهلبیت (علیهم السلام) بخصوص حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) و امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شهره بوده و لذا با نظر و درایت خود در سال 1340 هجری شمسی بنیانگذار مرکز و راهی شد که هیچ وقت چراغ آن خاموش نشد و هر روز قوی تر و بهتر راهش را ادامه می دهند.
مرکز تحقیقات قائمیه اصفهان از سال 1385 هجری شمسی تحت اشراف حضرت آیت الله حاج سید حسن امامی (قدس سره الشریف ) و با فعالیت خالصانه و شبانه روزی تیمی مرکب از فرهیختگان حوزه و دانشگاه، فعالیت خود را در زمینه های مختلف مذهبی، فرهنگی و علمی آغاز نموده است.
اهداف :دفاع از حریم شیعه و بسط فرهنگ و معارف ناب ثقلین (کتاب الله و اهل البیت علیهم السلام) تقویت انگیزه جوانان و عامه مردم نسبت به بررسی دقیق تر مسائل دینی، جایگزین کردن مطالب سودمند به جای بلوتوث های بی محتوا در تلفن های همراه و رایانه ها ایجاد بستر جامع مطالعاتی بر اساس معارف قرآن کریم و اهل بیت علیهم السّلام با انگیزه نشر معارف، سرویس دهی به محققین و طلاب، گسترش فرهنگ مطالعه و غنی کردن اوقات فراغت علاقمندان به نرم افزار های علوم اسلامی، در دسترس بودن منابع لازم جهت سهولت رفع ابهام و شبهات منتشره در جامعه عدالت اجتماعی: با استفاده از ابزار نو می توان بصورت تصاعدی در نشر و پخش آن همت گمارد و از طرفی عدالت اجتماعی در تزریق امکانات را در سطح کشور و باز از جهتی نشر فرهنگ اسلامی ایرانی را در سطح جهان سرعت بخشید.
از جمله فعالیتهای گسترده مرکز :
الف)چاپ و نشر ده ها عنوان کتاب، جزوه و ماهنامه همراه با برگزاری مسابقه کتابخوانی
ب)تولید صدها نرم افزار تحقیقاتی و کتابخانه ای قابل اجرا در رایانه و گوشی تلفن سهمراه
ج)تولید نمایشگاه های سه بعدی، پانوراما ، انیمیشن ، بازيهاي رايانه اي و ... اماکن مذهبی، گردشگری و...
د)ایجاد سایت اینترنتی قائمیه www.ghaemiyeh.com جهت دانلود رايگان نرم افزار هاي تلفن همراه و چندین سایت مذهبی دیگر
ه)تولید محصولات نمایشی، سخنرانی و ... جهت نمایش در شبکه های ماهواره ای
و)راه اندازی و پشتیبانی علمی سامانه پاسخ گویی به سوالات شرعی، اخلاقی و اعتقادی (خط 2350524)
ز)طراحی سيستم هاي حسابداري ، رسانه ساز ، موبايل ساز ، سامانه خودکار و دستی بلوتوث، وب کیوسک ، SMS و...
ح)همکاری افتخاری با دهها مرکز حقیقی و حقوقی از جمله بیوت آیات عظام، حوزه های علمیه، دانشگاهها، اماکن مذهبی مانند مسجد جمکران و ...
ط)برگزاری همایش ها، و اجرای طرح مهد، ویژه کودکان و نوجوانان شرکت کننده در جلسه
ی)برگزاری دوره های آموزشی ویژه عموم و دوره های تربیت مربی (حضوری و مجازی) در طول سال
دفتر مرکزی: اصفهان/خ مسجد سید/ حد فاصل خیابان پنج رمضان و چهارراه وفائی / مجتمع فرهنگي مذهبي قائميه اصفهان
تاریخ تأسیس: 1385 شماره ثبت : 2373 شناسه ملی : 10860152026
وب سایت: www.ghaemiyeh.com ایمیل: Info@ghaemiyeh.com فروشگاه اینترنتی: www.eslamshop.com
تلفن 25-2357023- (0311) فکس 2357022 (0311) دفتر تهران 88318722 (021) بازرگانی و فروش 09132000109 امور کاربران 2333045(0311)
نکته قابل توجه اینکه بودجه این مرکز؛ مردمی ، غیر دولتی و غیر انتفاعی با همت عده ای خیر اندیش اداره و تامین گردیده و لی جوابگوی حجم رو به رشد و وسیع فعالیت مذهبی و علمی حاضر و طرح های توسعه ای فرهنگی نیست، از اینرو این مرکز به فضل و کرم صاحب اصلی این خانه (قائمیه) امید داشته و امیدواریم حضرت بقیه الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف توفیق روزافزونی را شامل همگان بنماید تا در صورت امکان در این امر مهم ما را یاری نمایندانشاالله.
شماره حساب 621060953 ، شماره کارت :6273-5331-3045-1973و شماره حساب شبا : IR90-0180-0000-0000-0621-0609-53به نام مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان نزد بانک تجارت شعبه اصفهان – خيابان مسجد سید
ارزش کار فکری و عقیدتی
الاحتجاج - به سندش، از امام حسین علیه السلام -: هر کس عهده دار یتیمی از ما شود که محنتِ غیبت ما، او را از ما جدا کرده است و از علوم ما که به دستش رسیده، به او سهمی دهد تا ارشاد و هدایتش کند، خداوند به او می‌فرماید: «ای بنده بزرگوار شریک کننده برادرش! من در کَرَم کردن، از تو سزاوارترم. فرشتگان من! برای او در بهشت، به عدد هر حرفی که یاد داده است، هزار هزار، کاخ قرار دهید و از دیگر نعمت‌ها، آنچه را که لایق اوست، به آنها ضمیمه کنید».
التفسیر المنسوب إلی الإمام العسکری علیه السلام: امام حسین علیه السلام به مردی فرمود: «کدام یک را دوست‌تر می‌داری: مردی اراده کشتن بینوایی ضعیف را دارد و تو او را از دستش می‌رَهانی، یا مردی ناصبی اراده گمراه کردن مؤمنی بینوا و ضعیف از پیروان ما را دارد، امّا تو دریچه‌ای [از علم] را بر او می‌گشایی که آن بینوا، خود را بِدان، نگاه می‌دارد و با حجّت‌های خدای متعال، خصم خویش را ساکت می‌سازد و او را می‌شکند؟».
[سپس] فرمود: «حتماً رهاندن این مؤمن بینوا از دست آن ناصبی. بی‌گمان، خدای متعال می‌فرماید: «و هر که او را زنده کند، گویی همه مردم را زنده کرده است»؛ یعنی هر که او را زنده کند و از کفر به ایمان، ارشاد کند، گویی همه مردم را زنده کرده است، پیش از آن که آنان را با شمشیرهای تیز بکشد».
مسند زید: امام حسین علیه السلام فرمود: «هر کس انسانی را از گمراهی به معرفت حق، فرا بخواند و او اجابت کند، اجری مانند آزاد کردن بنده دارد».