مولف:آيت الله ناصر مكارم شيرازي
مبدا پيدايش تشيع، عصر پيامبر (ص) و سخنان آن حضرت بوده است و اسناد روشني براي اين مطلب در دست داريم: از جمله بسياري از مفسران در تفسير آيه شريفه: «ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات اولئك هم خير البرية، كساني كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند بهترين مخلوقات (خدا) هستند». [1] . اين حديث را از پيامبر اكرم (ص) نقل كرده اند كه فرمود: «منظور از اين آيه، علي (ع) و شيعيان اوست». از جمله مفسر معروف «سيوطي» در «الدرالمنثور» از «ابن عساكر» از جابر بن عبدالله نقل مي كند كه ما خدمت پيامبر (ص) بوديم كه علي (ع) به سوي ما آمد هنگامي كه چشم پيامبر (ص) به او افتاد فرمود: «و الذي نفسي بيده ان هذا و شيعته لهم الفائزون يوم القيامة، سوگند به كسي كه جانم به دست اوست او و شيعيانش رستگاران در روز قيامتند» سپس آيه «ان الذين آمنوا و عملوا الصالحات اولئك هم خير البرية» نازل شد و بعد از آن، هنگامي كه علي (ع) به مجلس اصحاب پيامبر (ص) مي آمد آنها مي گفتند: «جاء خير البرية، بهترين مخلوقات خدا آمد!» [2] . همين معني را «ابن عباس» و «ابوبرزه» و «ابن مردويه» و «عطيه عوفي» (با تفاوتهاي مختصري) نقل كرده اند. [3] . به اين ترتيب مي بينيم كه انتخاب نام «شيعه» براي كساني كه ارتباط با علي (ع) داشتند، در همان عصر پيامبر (ص) صورت گرفته، و اين نام را پيامبر (ص) به آنها داده است نه اين كه در عصر خلفا و يا در زمان صفويه يا غير آن پيدا شده باشد. ما
در عين اين كه به فرق اسلامي ديگر احترام مي گذاريم و با آنها در يك صف جماعت نماز مي خوانيم، و در زمان و مكان واحدي حج بجا مي آوريم و در اهداف مشترك اسلام همكاري مي كنيم، معتقديم پيروان مكتب علي (ع) داراي ويژگيهايي هستند، و مورد توجه و عنايت خاص پيامبر (ص) بوده اند، به همين دليل ما پيروي از اين مكتب را برگزيده ايم. گروهي از مخالفان شيعه اصرار دارند كه رابطه اي ميان اين مذهب و «عبدالله بن سبا» برقرار كنند، و پيوسته اين سخن را تكرار مي كنند كه شيعيان، پيرو عبدالله بن سبا هستند كه در اصل يهودي بوده، و سپس اسلام را اختيار كرده! اين سخن بسيار عجيب است، زيرا بررسي تمام كتب شيعه نشان مي دهد كه پيروان اين مكتب كمترين علاقه اي به اين مرد ندارند، بلكه در تمام كتب رجال شيعه «عبدالله بن سبا» به عنوان مردي گمراه و منحرف معرفي شده و طبق بعضي از روايات ما، علي (ع) فرمان قتل او را به خاطر مرتد بودنش صادر كرده است. [4] . از اين گذشته اصل وجود تاريخي عبدالله بن سبا زير سؤال است و بعضي از محققان معتقدند او يك فرد افسانه اي است و وجود خارجي نداشته است تا چه رسد به اين كه بنيانگذار مذهب شيعه باشد [5] و به فرض كه او را يك مرد افسانه اي ندانيم از نظر ما فرد گمراه و منحرفي بوده است.
[1] سوره بينه، آيه 7.
[2] الدر المنثور، جلد 6، صفحه 379.
[3] براي آگاهي بيشتر به پيام قرآن، جلد 9، صفحه 259 به بعد مراجعه فرماييد.
[4] «تنقيح المقال في علم الرجال» در ماده «عبدالله
بن سبا» و ساير كتب مشهور و معروف رجال شيعه.
[5] كتاب عبدالله بن سبا، نوشته علامه عسكري.