عنوان : سالار شهيدان به روايت معصومان
پديدآورندگان : امام سوم حسين بن علي(ع)(توصيف گر)
وضعيت نشر : قم: موسسه فرهنگي و اطلاع رساني تبيان، 1387
نوع : متن
جنس : مقاله
الكترونيكي
زبان : فارسي
توصيفگر : اهل بيت ( ع )

سخن معصومان و گفتار آنان، يكي از منابع گهربار هدايت انسان و طريقي عرشي، براي كشف واقعيات و درك حقايق جهان خلقت است و معمار بناي‌ِ حيات الهي انسان مي‌باشد.«إن‌ّ حديثَنا يُحيي الْقلوب‌َ».يكي از موضوعاتي كه مي‌توان از طريق حديث أهل بيت عصمت، موفق به كشف و فتح گنج آن شد؛ شناخت عظمت وجودي پيشوايان معصوم است.معصومان را از طريق سخن خود آنان مي‌توان شناخت، زيرا معرفت به كنه عظمت عرشي معصوم، نياز به فهمي معصومانه دارد.اين مقال در مقام شناخت أبعادي چند از أبعاد گسترده و والاي معصومي محبوب در عرش وأرض دارد، معصومي كه تمام فرشتگان و پيامبران و امامان و انسان‌هاي با ايمان، عشق او را در دل، سوگ او را در سينه و اشك غمش بر گونه دارند. او مصباح هدي و سفينة نجاة؛ يعني حسين بن علي (ع) است.

ـ وجود حسين از من است وبقاي من از حسين؛ـ طريق محبوبيت نزد خدا، عشق به حسين است.«حُسين‌ٌ مِنِّي وَأنَا مِن‌ْ حُسين، أَحَب‌َّ اللهُ مَن‌ّ أحَب‌َّ حُسيْناً؛. حسين از من و من از حسينم، خداوند دوستداران حسين را دوست دارد».پيامبر گرامي اسلام(ص) واسطه فيض خلق وجود مقدس امام حسين (ع) و در سلسله علل وجودي آن امام مي‌باشند به همين جهت مي‌فرمايند: «حسين منّي».واز طرف ديگر، امام حسين (ع) نيز در سلسله علل، علت بقاي دين اسلام و ماندگاري آيين محمدي است؛ به طوري كه اگر ايشان و سيره شهادت خواهانه او نبود،دين اسلام و نام پيامبر گرامي اسلام باقي نمي‌ماند. فرياد عاشورايي سالار شهيدان در روز عاشورا نشان از اين مطلب دارد.به همين جهت پيامبر گرامي اسلام مي‌فرمايد: «و أنا من حسين».از همين رو، اين دو وجود عرشي در سلسله علل تحقق و بقاي يك ديگر قراردارند. و آن كلام نبوي گوياي وحدت ويگانگي وجودي و ارزشي اين دو ستاره درخشان عالم وجود است؛ چنان كه حكما نيز مي‌گويند: علت مبقيه همان علت مُوجده است.خاتم پيامبران(ص) در آخر به مطلبي مهم و به عاملي براي فتح گنج محبت خدا تصريح مي‌كنند و مي‌فرمايند: يكي از كليدهاي گشايش باب محبت خدا، دوستي و محبت به حسين (ع) است. و اين حكمتي حكيمانه است براي آناني كه سلوك نظري و عملي عروج به قله محبت خداي را طالبند.

ـ قائم آل محمد (عج) از نسل حسين (ع) است.ـ وياوران مهدي، مخلصان با ايمان و ولايت مداران شيعه هستند.«التاسع من وَلْدِك ـ يا حسين ـ هو القائم بالحق‌ِّ المُظهر بالدِّين الباسِط‌ُ للعَدْل‌ِ.قال الإمام الحسين (ع): يا أمير المؤمنين! إن‌ّ ذلك لكائن؟:.إي، والَّذي بَعث‌َ مُحمَّداً بالنَّبوَّة واصْطَفاه‌َ علي جميع البريَّة، ولكن بعد غيْبة‌ٍ وحَيْرة‌ٍلايثبت‌ُ فيها علي دينه إلاَّ المُخلِصُون المُبَاشرون‌َ لرُوح‌ِ اليقين‌ِ الّذين أََخَذ الله ميثاقَهُم بولايتنا وكَتَب‌َ في قلوبهم الإيمان‌َ وَأَيَّدَهْم بَروْح‌ٍ منْه!؛اي حسين! نهمين فرزند از نسل تو، كسي است كه حق را به پا دارد و دين را آشكاركند و عدل را بگستراند.ـ اي اميرمؤمنان! بي‌گمان اين وعده واقع مي‌شود؟.ـ آري، قسم به آن كه محمد را به پيامبري برگزيد و او را بر تمامي جهانيان برتري بخشيد.ولي اين حادثه بعد از غيبتي طولاني وحيرت وسردرگمي بسيار تحقق خواهد يافت.در آن زمان ـ زمان غيبت ـ تنها آنان كه اهل اخلاص و در دل يقين دارند، بردين‌خدا باقي باشند. خداوند از آنان وعده پيروي ولايت ما گرفته و در قلب‌هايشان ايمان نگاشته و خود به ايشان توفيق عطا نموده است».

ـ بر فرزندم حسين گريه مي‌كنم و شما نيز بر شهادتش اشك ريزيد..«قالت فاطمة الزهراء (س): يا أبتاه! من يَقتْل‌ُ ولدي وقُرَّة‌َ عَيْني وثمرة‌َ فُؤادي؟.قال رسول الله (ص): شرُّ أمَّة‌ٍ مِن‌ْ أُمَّتِي..قالت: إقرء جبرئيل منّي السلام وقل له في أي‌ّ مَوْضع‌ٍ يُقْتَل‌ُ!.قال: في موضع‌ٍ يقال له كربلاءُ؛حضرت فاطمه زهرا (س): اي پدرم! چه كسي فرزندم و نور چشم و ميوه دلم رامي‌كشد؟.پيامبر گرامي اسلام (ص)پاسخ داد: بدترين گروه از امت من.ـ پدرم از جانب من بر جبرئيل درود فرست و بپرس در كجا او را مي‌كشند؟.ـ در مكاني به نام كربلا».آن بانو گاهي بر مصيبت فرزندش به سوگ مي‌نشست واين گونه نوحه گري مي‌كرد:أَبكنِي وَأَبك ليتَامي وَلاتَنْس ِقَتيل‌َ العِدَاء بِطَف‌ِّ الْعِرَاق‌ِ-بر من [اي علي] و بر يتيمانم گريه كن و از خاطر مبر شهيدي كه به دست دشمنان در كربلاي عراق به شهادت مي‌رسد.فَسوْف‌َ أُعْطِيه‌ِ وَلا أُبَالِي وَأْوْثِرَ اللهَ عَلَي عِيَالِي‌أمسُوا جِيَاعاً وَهم‌ْ أَشْبالي أَصْغَرُهُم‌ْ يقْتَل‌ْ في الْقِتَال‌ِبكَرْبَلاء يقْتَل‌ْ بِاغتِيَال ِلِقَاتِلِيه‌ِ الوَيْل‌ُ مَع‌ْ وَبَال‌ِيَهوِي به النَّار إلَي سِفال‌ِ كَبولُه‌ُ زَادَت‌ْ عَلَي الاكْبَال‌ِ- به زودي به آن گرسنه طعام خواهم بخشيد واز گرسنگي خود و خانواده‌ام با كي‌ندارم و رضايت خدا را بر فرزندان مقدم مي‌دارم.- فرزندانم شب را با گرسنگي سپري مي‌كردند، عزيزاني كه كوچكترين آنان در جنگ به شهادت خواهد رسيد.- در كربلا، با حيله وتزوير او را مي‌كشند، بر قاتلان او عذاب و خواري باد!- آتش جهنم آنان را در برخواهد گرفت و به بدترين مكان جهنم سقوط مي‌كنند و هر لحظه خواري و ذلت آنان بيشتر خواهد شد.

ـ روز شهادتت ـ اي حسين ـ همتا ندارد.ـ در مصيبت تو اي حسين آسمان وزمين خون گريند.«لايَوْم‌َ كيوْمِك ـ يا أبا عبدالله! ـ يَزْدَلَف‌ُ إليْك‌َ ثلثُون‌َ أَلْف‌ِ رَجُل‌ٍ يَدَّعُون‌َأَنَّهم مِن‌ْأُمَّة‌ِ جَدِّنَا محمّد (ص) ويَنْتَحَلُون‌َ دين‌َ الاسلام فَيجْتَمَعُون‌َ عَلَي قَتْلِك وَسَفْك دَمِك‌َ و انتَهاك‌حَرَمك‌ُ وسَبْي ذَرَاريك‌َ وَنِسَائِك‌َ وَانتَهَاك ثقلِك فَعِنْدَهَا تَحِل‌ُّ بَبِني أُميّة‌َاللعْنة‌َ وَتمْطَرَ السَّمَاء رِماداً و دَماً يَبْكِي عَلَيْك‌َ كُل‌ُّ شي‌ءٍ حَتّي الوحُوش في الفَلوات‌ِ و الحيتَان‌ِ في البِحَار؛ابا عبدالله! هيچ روزي همانند روز ـ شهادت ـ تو نباشد، سي هزار مرداني كه ادعا مي‌كنند از امت جدمان محمد (ص) باشند و خود را مسلمان مي‌پندارند به سويت هجوم مي‌آورند، آنها بركشتن تو و ريختن خونت وهتك حرمتت واسارت فرزندان و همسران تو و شكستن قدرتت گردهم مي‌آيند. در اين گاه نفرين خدا بر بني اميه نازل شود و آسمان خاكستر وخون بارد و بر تو تمام كائنات بگريند، حتي حيوانات وحشي در بيشه زارها و ماهيان در درياها».

ـ ما حزب خدا، فرزند پيامبر خدا و خاندان معصوم او مي‌باشيم.ـ ما هم رديف قرآن و واجب الإطاعه در قرآنيم.نَحْن‌ُ حِزْب‌ُ اللهِ الغَالِبوُن‌َ وَعِترة رَسُول‌ِ الله الاقربُون‌َ وَأهل‌ُ بَيتِه‌ِ الطَّيِّبُون‌َ وَأَحَدُالثقليْن‌ِ الَّذَيْن‌ِ جَعَلَنَا رَسُول‌ُ اللهِ ثَاني كتاب‌ِ الله ـ تَبَارَك وتَعالي ـ الذي فِيه‌ِ تَفْصِيل كُل‌ِّ شي‌ءٍ لاَ يأْتيه البَاطِل من‌ْ بَيْن‌ِ يَدْيه وَلا من خلفِه‌ِ المعوَّل عَلَيْنَا في تفْسِيره‌ِ وَ لاَ يَبْطينَا تأويلُه‌ُ بَل‌ْنَتبّع‌ُ حَقَائقَه‌ُ، فأَطيعُونَا فان‌َّ طَاعَتَنَا مَفُروضَة‌ٌ إذ كانَت بطاعَة‌ِ اللهِ مَقُرونَة‌ٍ. قال‌َ اللهُ ـ عَزَّوَجَل‌َّ ـ: (أَطِيعوُا الله وأَطيعُوا الرَّسُول‌َ وَ أُولي الامرِ مْنِكُم‌ْ).

ـ بهاي اشك بر شهادت امام حسين (ع) بهشت است.ـ مزد سختي ديدن در راه ولايت اهل بيت، نجات از دوزخ است.«أيّما مُؤمِن‌ٍ دَمَعَت‌ْ عَيْنَاه‌ُ لِقَتْل‌ِ الحُسين‌ِ بن علّي (ع) دَمْعَة‌ً حَتَّي تَسيِل عَلَي خَدِّه‌ِ فِينا لاذي‌ً مَسَّنَا مِن‌ْ عَدَّوِنا في الدنيا بوَّأه‌ُ اللهُ بِهَا في الجَنَّة‌ِ مَبَوَّأ صِدْق‌ٍ..وَأَيُّما مُؤمن‌ٍ مَسَّه‌ُ أذي‌ً فِينا فَدَمَعت‌ْ عَيْناه‌ُ حَتَّي تَسيِل عَلَي خدِّه‌ِ مِن‌ْ مَضَاضَة‌ٍ مَا أوذِي فِينا صَرَف‌َ اللهُ عَن‌ْ وَجْهِه‌ِ الاذَي وَآمَنَه‌ُ يَوْم‌َ القيامة‌ِ مِن‌ْ سخطِه‌ِ والنّارِ.؛هر انسان با ايمان ـ شيعه‌اي ـ بر شهادت حسين بن علي (ع) اشكي بريزد و برگونه‌اش روان گردد و برگرفتاري‌هايي كه دشمنان ما در دنيا بر ما روا داشته‌اند، زاري كند؛ خداوند جاي گاه راست پيشگان را در بهشت نصيب او گرداند.و هر شيعه‌اي در راه ما به او آزاري رسد و اشكي ريزد، خداوند گرفتاري‌ها را از او دور سازد و روز قيامت او را از شدايد و آتش در امان دارد».

ـ بقاي امامت در نسل امام حسين (ع) پاداش شهادت ايشان.ـ شفا از تربت وقبولي دعا نزد قبرش و به حساب نيامدن مدت زيارتش از عمر زائرش، مزدِ به خون غلطيدن ايشان است.«إِن‌َّ الله ـ تَعَالي ـ عَوَّض‌َ الحسُين‌َ مِن‌ْ قَتْلِه‌ِ أن‌ْ جَعَل‌َ الإمَامَة‌َ فِي ذُرِيَّتِه‌ِ وَ الشَّفَاءَ في‌تُرْبَتِه‌ِ وَإجَابَة‌َ الدُّعَاء عِنْدَ قُبرِه‌ِ وَلا تُعَدُّ أَيَّام‌ُ زائريه جائياً وراجعَاً مِن‌ْ عُمْرِه‌ِ؛خداوند متعال در مقابل شهادت امام حسين (ع) به ايشان چند چيز عطا نمود:امامت را در نسل ايشان قرار داد، تربت او را شفاي درد كرد، دعا نزد قبرش را برآورده گرداند و مدت زمان زيارت و رفت و برگشت زائرش جزء مدت زمان عمرش محسوب نگرداند».آن حضرت فرمود:ـ قيام قائم آل محمد -عجل الله تعالي فرجه الشريف- در روز عاشورا است.ـ ظهور حضرت مهدي -عجل الله تعالي فرجه الشريف- نشان از عاشورا دارد.«يُخْرْج‌ُ القَائم‌َ(ع) يَوْم‌َ السَّبْت‌ِ يَوْم‌َ عَاشُورَاءَ اليوم‌َ الذِي قُتِل‌َ فِيه‌ِ الحُسَين‌ُ عليه السلام؛قائم آل محمد -عجل الله تعالي فرجه الشريف- در روز شنبه كه مصادف با روز عاشوراست، قيام كند وظاهر گردد. آن روز، روزي است كه امام حسين (ع) در آن به شهادت رسيد».

ـ هنر عاشورايي مزد خدايي دارد.ـ ادبيات متعهد و تعهد أدبي تأييد ولايت دارد.«مَا مِن‌ْ أَحَدٍ قَال في الحُسَيْن‌ِ شعراً فَبَكي وَأَبْكَي بِه‌ِ إِلاّ أوْجَب‌َ اللّه لَه‌ُ الجنَّة‌َ وَغَفَرلَه‌ُ؛بي گمان هر كس در سوگ امام حسين (ع) شعري بگويد و خود بگريد و بگرياند،خداوند او را ببخشايد و بهشت را بر او واجب گرداند».

ـ عرفان زائر، كليد غفران؛ـ زيارت حسين (ع) موجب نجات.«مَن زارَ قَبَر الحسْين‌ِ عَارِفاً بِحَقّه‌ِ غَفَرَالله لَه‌ُ مَا تَقَدَّم‌َ مِن‌ْ ذَنبِه‌ِ وَمَا تَأَخَّرَ؛هر كس با معرفت به حقانيت امام حسين (ع) قبرش را زيارت كند، خداوند گناهان پيشين و پسين او را ببخشايد».

ـ اولويت اشك بر سوگ امام حسين (ع)؛ـ عزاي فرشتگان در حرم حسيني تا قيام مهدي با نواي «يا لثارات الحسين» است.«إن كُنْت‌َ باكياً لشي‌ءٍ فابْك‌ِ للْحُسَيْن‌ِ بن‌ِ علي بن أبي طالب ٍ(ع) فَانّه ذُبح كمْا يذْبَح‌َالكبش‌ُ وقُتِل‌َ مَعَه‌ْ مِن‌ْ أهل بيتِه‌ِ ثمانية‌ُ عشرَ رَجَلاً مَا لَهم في الارض‌ِ شبيهون‌َ، وَلَقد بَكت‌السموات‌ُ السبع‌ُ والارضون‌َ لقتلِه‌ِ وَلَقَدَ نَزَل‌َ إلي الارض‌ِ الملائكة‌ُ أَرْبعة آلاف‌ٍ لنصرِه‌ِ فوجدَوُه‌ُ قَدْ قُتِل‌َ فُهُم‌ْ عنَد قبرِه‌ِ شُعْث‌ٌ غبرٌ إلي أن‌ْ يَقُوم‌َ القائم فيكونون‌َ مِن‌ْ أنصارِه‌ِ و شعارُهم: يا لثارات‌ِ الحسين‌ِ(ع)؛اگر مي‌خواهي براي چيزي زاري كني، براي حسين بن علي (ع) گريه كن؛ او را سربريدند وبه همراهش هيجده نفر از خانواده‌اش كه انسان هايي بي نظير بودند كشتند.هفت آسمان وتمام زمين بر شهادتش گريستند و چهار هزار فرشته‌اي كه از آسمان براي ياريش آمده بودند و او را كشته يافتند، در كنار قبرش، عزادار و غمگين باقي مانده‌اند، تا اين كه قائم آل محمد ظهور كند و به ياريش بشتابند و شعار آنان اين است: اي خون خواهان حسين!».

ـ نفرين خدا بر قاتلان حسين (ع)؛ـ قاتلان از ضيافت الهي و درك عيدِ آن محروم‌اند.«إن‌ّ الناس‌َ لمَّا قَتَلُوا الحسين‌َ بن علي‌ّ: أمَر اللهَ ـ عَزَّوَجَل‌َّ ـ ملَكاً ينادي أيُتُهَا الاُمة‌ُ الظّالِمة القاتلة‌ُ عِترَة نبيِّها لاوَفَقَكُم اللهُ لصَوم‌ٍ وَلاَ فِطْرٍ؛آن گاه كه ـ ستم‌پيشگان ـ امام حسين بن علي (ع) را به شهادت رسانند، خداوندمتعال به فرشته‌اي فرمان داد كه فرياد كشد و اين چنين گويد:.اي امت ستمگر و قاتل فرزند پيامبر، خداوند شما را به روزه و درك عيد فطر موفق‌ندارد».

ـ ثواب زائران حسيني؛ـ پيام غفران نبوي براي آنان.«مَن خَرَج‌َ من‌ْ بَيْته‌ٍ يُريدُ زيارَة‌َ الحسين ِ(ع) فَصَارَ إلي الفرات‌ِ فَاغتسَل‌َ منه‌ْ كَتَب‌َ اللهُ مِن‌َ المُفْلحين‌َ؛ فَإذَا سَلَّم‌َ عَلَي أبي عبدالله كَتَب‌َ اللهُ مِن‌َ الفَائزين؛ فَإذَا فَرَغ‌َ مِن‌ْ صَلوتِه‌ِ أتاه‌مَلَك فَقَال: إن‌َّ رَسول اللّه(ص) يقرِئُك السَّلام‌ُ و يقُول‌َ لك: أمَّا ذُنوبُك‌َ فَقَد غَفَرَلَك‌َ؛ استأنِف‌ِ الْعَمَل‌َ؛هر كس به قصد زيارت امام حسين (ع) از خانه خارج شود و از فرات غسل كند،خداوند او را از رستگاران به شما آورد و آن گاه كه بر ابي عبدالله(ع) درود فرستد، او را از كام‌يابان قرار دهد و آن گاه كه نماز زيارت به پايان رساند فرشته‌اي نزد او آيد و بگويد پيامبر خدا بر تو درود فرستاد و فرمود: گناهان تو بخشوده شد، دوباره به عمل و انجام دادن تكاليف شروع نما».

ـ زيارت اربعين حسيني نشانه شيعه.ـ ياد مرگ امام حسين (ع) نماد وفاي شيعه.«علامات‌ُ المؤمِن‌ِ خمس‌ُ: صلاة‌ً الخمسين وزيارة الاربعين‌َ والتختُم باليمين‌ِ و تعفيُر الجبين‌ِ والجْهر ب «بسم الله الرحمن الرحيم؛نشانه انسان شيعه پنج چيز است: انجام نمازهاي واجب و مستحب، خواندن‌زيارت اربعين سالار شهيدان، انگشتر به دست راست داشتن و پيشاني برخاك نهادن و آشكارا «بسم الله الرحمن الرحيم» گفتن».

1 ـ ياد حسين (ع) موجب اندوه وغم پيامبران.2 ـ يحيي و حسين دو سر به نيزه از نسل‌ِ عرشيان.«هذه الحروف من أنباء الغيب أطلع الله عليها عبده زكريا ثم‌ّ قصها علي‌محمّد (ص)؛ و ذلك أن‌ّ زكريا سأل ربّه يعلّمه الاسماء الخمسة فأهبط عليه جبرائيل فعلّمه إيّاها، فكان زكريا إذا ذكر محمّداً وعلّيا و فاطمة و الحسن سُرِّي عنه همّه وانجلي كربه‌و إذا ذكر الحسين خنفته العبرة ووقعت عليه البهرة..فقال ذات يوم: إلهي! ما بالي إذا ذكرت أربعاً منهم تسلّيت‌ُ بأسمائهم من همومي‌و إذا ذكرت الحسين تدمع عيني و تثور زُفرتي؟.فأنباه الله ـ تبارك وتعالي ـ عن قصّته، فقال: (كهيعص) فالكاف اسم «كربلاء» والهاء «هلاك العترة» والياء «يزيد» و هو ظالم الحسين، و العين «عطشه»؛ والصاد«صبره» فلمّا سمع بذلك زكريا عليه السلام لم يفارق مسجده ثلاثة أيّام و منع فيهن النّاس‌من الدخول عليه و أقبل علي البكاء والنحيب: إلهي! أتفجِع‌ُ خير جميع خلقك بولده؟ إلهي! أتنزل بلوي هذه الرزيّة بفناءه؟.إلهي! أتلبس عليا وفاطمة ثوب هذه المصيبة؟ إلهي تحل‌ّ كربة هذه المصيبة بساحتهما؟.ثم‌ّ كان يقول: إلهي! ارزقني ولداً تقرّ به عيني علي الكبر فإذا رزقتنيه فافتني بحبّه ثم‌ّ أفجعني به كما تفجع محمّداً حبيبك بولده..فرزقه الله «يحيي» وفجعه به وكان حمل يحيي ستة أشهر و حمل الحسين كذلك؛حضرت مهدي -عجل الله تعالي فرجه الشريف- درباره تأويل و تفسير آيه (كهيعص) فرموده است:اين حروف از اخبار غيب الهي است كه بنده‌اش حضرت زكريا را به آن آگاه كرده‌است. سپس خداوند آن را براي حضرت محمد (ص) بيان نموده است. آن قصه اين چنين‌است:روزي حضرت زكريا از خداوند خواست، او را به اسماي پنج گانه آگاه نمايد. جبرئيل از آسمان فرود آمد و به او اين اسم‌ها را [محمد، علي، فاطمه، حسن وحسين] ياد داد.هرگاه زكريا نام محمد و علي و فاطمه و حسن را به زبان مي‌آورد، اندوه از او دور و غمش برطرف مي‌شد، ولي به هنگام نام حسين (ع) گريه مجال به او نمي‌داد و جان او از غم درسينه حبس مي‌شد.روزي به خدا عرض كرد: خدايا! چرا هرگاه نام آن چهار تن را بر زبان جاري مي‌سازم، از غم واندوه تسلّا پيدا مي‌كنم، ولي با ذكر حسين اشك هايم سرازير و چون سيل روان مي‌شود؟.خداوند داستان حسين (ع) را براي او چنين بيان كرد (كهيعص) حرف كاف علامت «كربلا» است وحرف هاء اشاره به «هلاكت» او وشهادت خاندانش دارد و حرف ياء اشاره به «يزيد» است كه جفاي حسين (ع) مي‌كند و حرف عين رمز «عطش» و تشنگي امام است و حرف صاد نشانه «صبر» و استقامت اوست.همين كه زكريا اين مطلب را شنيد؛ سه روز در محل عبادت خود بماند و مردم را از ديدارش منع كرد و خود به گريه و نوحه سرايي پرداخت. مي‌گفت: خدايا! آيا بهترين مخلوقت را به شهادت فرزندش گرفتار مي‌كني؟ خدايا! آيا بر او اين مصيبت و شهادت فرزندش نازل مي‌نمايي؟ خدايا! آيا بر علي و فاطمه لباس عزا مي‌پوشاني؟ خدايا! آيا آثار اين سوگ را بر چهره آن دو ظاهر مي‌سازي؟وحضرت زكريا پيوسته از خداوند مي‌خواست كه به او فرزندي عطا كند كه در پيري روشني چشم او باشد و او را شيفته وي كند. سپس او را به مصيبت وي مبتلا كند؛ همان‌گونه كه حضرت محمّد (ص) به مصيبت فرزندش گرفتار شد. و خداوند نيز به او «يحيي» عطا كرد و او را به مصيبتش دچار ساخت، يحيي همانند امام حسين (ع) شش ماه در رحم مادر بود».علامه مجلسي آورده است:«ثم‌ّ قلت: يا سيدنا! قُرّاء تعزية الحسين (ع) يقرءون‌َ حَدِيثاً أن‌َّ رَجُلا رَأَي في المنام هَودَجاً بين السماء والارض فسأل‌َ عَمَّن‌ْ فيه‌ِ؛ فقِيل‌َ لَه‌ْ: فاطمة الزَّهراء وَ خدِيجة الكبري:. فَقال: إِلي أين تريدون‌َ؟ فَقيِل‌َ: زيارة الحُسين (ع) في هذِه‌ِ الليلة، ليلة الجمعَة وَ رأي رَقاعاً تَتسَاقِط مِن‌َ الهوْدَج مكتوب فيها أمان‌ٌ مِن‌َ النّار لِزُوّار الحسين (ع) في ليلة الجمعة. هذا الحديث صحيح‌ٌ؟فقال عجل الله فرجه الشريف: نعَم‌ْ زيارَة‌ْ الحسين (ع) في ليلة الجمعة أمان‌ٌ من النّار يوم القيامة؛به حضرت حجت(عج) گفتم: مولاي من! مصيبت خوانان امام حسين (ع) حديثي نقل مي‌كنند و آن اين است: روزي مردي در خواب ديد، كجاوه‌اي بين آسمان و زمين‌است، سؤال كرد چه كسي در آن است؟ جواب آمد: فاطمه و خديجه (س) گفت: كجا مي‌روند؟ پاسخ داده شد: در اين شب كه شب جمعه است، به زيارت امام حسين (ع) مي‌روند.آن گاه مي‌بيند كه كاغذهايي از آن كجاوه به پايين ريخته مي‌شود و در آن نوشته شده است؛ اين اماني است، براي زائران امام حسين (ع) در شب جمعه، اماني از آتش جهنم.آيا اين حديث درست است؟ امام مهدي - عجل الله تعالي فرجه الشريف - فرمود؛آري، زيارت امام حسين (ع) در شب جمعه اماني است از آتش جهنم در روز قيامت».

بسم الله الرحمن الرحیم
جاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ في سَبيلِ اللَّهِ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (سوره توبه آیه 41)
با اموال و جانهاى خود، در راه خدا جهاد نماييد؛ اين براى شما بهتر است اگر بدانيد حضرت رضا (عليه السّلام): خدا رحم نماید بنده‌اى كه امر ما را زنده (و برپا) دارد ... علوم و دانشهاى ما را ياد گيرد و به مردم ياد دهد، زيرا مردم اگر سخنان نيكوى ما را (بى آنكه چيزى از آن كاسته و يا بر آن بيافزايند) بدانند هر آينه از ما پيروى (و طبق آن عمل) مى كنند
بنادر البحار-ترجمه و شرح خلاصه دو جلد بحار الانوار ص 159
بنیانگذار مجتمع فرهنگی مذهبی قائمیه اصفهان شهید آیت الله شمس آبادی (ره) یکی از علمای برجسته شهر اصفهان بودند که در دلدادگی به اهلبیت (علیهم السلام) بخصوص حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) و امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شهره بوده و لذا با نظر و درایت خود در سال 1340 هجری شمسی بنیانگذار مرکز و راهی شد که هیچ وقت چراغ آن خاموش نشد و هر روز قوی تر و بهتر راهش را ادامه می دهند.
مرکز تحقیقات قائمیه اصفهان از سال 1385 هجری شمسی تحت اشراف حضرت آیت الله حاج سید حسن امامی (قدس سره الشریف ) و با فعالیت خالصانه و شبانه روزی تیمی مرکب از فرهیختگان حوزه و دانشگاه، فعالیت خود را در زمینه های مختلف مذهبی، فرهنگی و علمی آغاز نموده است.
اهداف :دفاع از حریم شیعه و بسط فرهنگ و معارف ناب ثقلین (کتاب الله و اهل البیت علیهم السلام) تقویت انگیزه جوانان و عامه مردم نسبت به بررسی دقیق تر مسائل دینی، جایگزین کردن مطالب سودمند به جای بلوتوث های بی محتوا در تلفن های همراه و رایانه ها ایجاد بستر جامع مطالعاتی بر اساس معارف قرآن کریم و اهل بیت علیهم السّلام با انگیزه نشر معارف، سرویس دهی به محققین و طلاب، گسترش فرهنگ مطالعه و غنی کردن اوقات فراغت علاقمندان به نرم افزار های علوم اسلامی، در دسترس بودن منابع لازم جهت سهولت رفع ابهام و شبهات منتشره در جامعه عدالت اجتماعی: با استفاده از ابزار نو می توان بصورت تصاعدی در نشر و پخش آن همت گمارد و از طرفی عدالت اجتماعی در تزریق امکانات را در سطح کشور و باز از جهتی نشر فرهنگ اسلامی ایرانی را در سطح جهان سرعت بخشید.
از جمله فعالیتهای گسترده مرکز :
الف)چاپ و نشر ده ها عنوان کتاب، جزوه و ماهنامه همراه با برگزاری مسابقه کتابخوانی
ب)تولید صدها نرم افزار تحقیقاتی و کتابخانه ای قابل اجرا در رایانه و گوشی تلفن سهمراه
ج)تولید نمایشگاه های سه بعدی، پانوراما ، انیمیشن ، بازيهاي رايانه اي و ... اماکن مذهبی، گردشگری و...
د)ایجاد سایت اینترنتی قائمیه www.ghaemiyeh.com جهت دانلود رايگان نرم افزار هاي تلفن همراه و چندین سایت مذهبی دیگر
ه)تولید محصولات نمایشی، سخنرانی و ... جهت نمایش در شبکه های ماهواره ای
و)راه اندازی و پشتیبانی علمی سامانه پاسخ گویی به سوالات شرعی، اخلاقی و اعتقادی (خط 2350524)
ز)طراحی سيستم هاي حسابداري ، رسانه ساز ، موبايل ساز ، سامانه خودکار و دستی بلوتوث، وب کیوسک ، SMS و...
ح)همکاری افتخاری با دهها مرکز حقیقی و حقوقی از جمله بیوت آیات عظام، حوزه های علمیه، دانشگاهها، اماکن مذهبی مانند مسجد جمکران و ...
ط)برگزاری همایش ها، و اجرای طرح مهد، ویژه کودکان و نوجوانان شرکت کننده در جلسه
ی)برگزاری دوره های آموزشی ویژه عموم و دوره های تربیت مربی (حضوری و مجازی) در طول سال
دفتر مرکزی: اصفهان/خ مسجد سید/ حد فاصل خیابان پنج رمضان و چهارراه وفائی / مجتمع فرهنگي مذهبي قائميه اصفهان
تاریخ تأسیس: 1385 شماره ثبت : 2373 شناسه ملی : 10860152026
وب سایت: www.ghaemiyeh.com ایمیل: Info@ghaemiyeh.com فروشگاه اینترنتی: www.eslamshop.com
تلفن 25-2357023- (0311) فکس 2357022 (0311) دفتر تهران 88318722 (021) بازرگانی و فروش 09132000109 امور کاربران 2333045(0311)
نکته قابل توجه اینکه بودجه این مرکز؛ مردمی ، غیر دولتی و غیر انتفاعی با همت عده ای خیر اندیش اداره و تامین گردیده و لی جوابگوی حجم رو به رشد و وسیع فعالیت مذهبی و علمی حاضر و طرح های توسعه ای فرهنگی نیست، از اینرو این مرکز به فضل و کرم صاحب اصلی این خانه (قائمیه) امید داشته و امیدواریم حضرت بقیه الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف توفیق روزافزونی را شامل همگان بنماید تا در صورت امکان در این امر مهم ما را یاری نمایندانشاالله.
شماره حساب 621060953 ، شماره کارت :6273-5331-3045-1973و شماره حساب شبا : IR90-0180-0000-0000-0621-0609-53به نام مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان نزد بانک تجارت شعبه اصفهان – خيابان مسجد سید
ارزش کار فکری و عقیدتی
الاحتجاج - به سندش، از امام حسین علیه السلام -: هر کس عهده دار یتیمی از ما شود که محنتِ غیبت ما، او را از ما جدا کرده است و از علوم ما که به دستش رسیده، به او سهمی دهد تا ارشاد و هدایتش کند، خداوند به او می‌فرماید: «ای بنده بزرگوار شریک کننده برادرش! من در کَرَم کردن، از تو سزاوارترم. فرشتگان من! برای او در بهشت، به عدد هر حرفی که یاد داده است، هزار هزار، کاخ قرار دهید و از دیگر نعمت‌ها، آنچه را که لایق اوست، به آنها ضمیمه کنید».
التفسیر المنسوب إلی الإمام العسکری علیه السلام: امام حسین علیه السلام به مردی فرمود: «کدام یک را دوست‌تر می‌داری: مردی اراده کشتن بینوایی ضعیف را دارد و تو او را از دستش می‌رَهانی، یا مردی ناصبی اراده گمراه کردن مؤمنی بینوا و ضعیف از پیروان ما را دارد، امّا تو دریچه‌ای [از علم] را بر او می‌گشایی که آن بینوا، خود را بِدان، نگاه می‌دارد و با حجّت‌های خدای متعال، خصم خویش را ساکت می‌سازد و او را می‌شکند؟».
[سپس] فرمود: «حتماً رهاندن این مؤمن بینوا از دست آن ناصبی. بی‌گمان، خدای متعال می‌فرماید: «و هر که او را زنده کند، گویی همه مردم را زنده کرده است»؛ یعنی هر که او را زنده کند و از کفر به ایمان، ارشاد کند، گویی همه مردم را زنده کرده است، پیش از آن که آنان را با شمشیرهای تیز بکشد».
مسند زید: امام حسین علیه السلام فرمود: «هر کس انسانی را از گمراهی به معرفت حق، فرا بخواند و او اجابت کند، اجری مانند آزاد کردن بنده دارد».