رخ داده است .5 _ بر اساس داستان دیگر، یهودیان از فرزندان داوود پیامبرند که در پی قتل یکی از فرزندان حضرت داوود (ع ) به جزیره العرب گریختند.6 - عده ای می گویند یهود در سپاه نبونید، پادشاه بابل بوده اند که به جزیره العرب وارد شدند، اما آثار نبونید این موضوع را تایید نمی کند.7 _ در اثر افزایش جمعیت یهود در فلسطین ، ایشان به دنبال چراگاه به سرزمین های مجاور مثل مصر، عراِ و جزیره العرب کوچ کردند.8 _ در بعضی روایات آگاهی یهود از ظهور پیامبر جدید در جزیره العرب باعث مهاجرت یهود به این منطقه شده است . البته تمام این موارد در حدیک نظریه است ، زیرا هیچ مدرک مکتوبی از گذشته یهود در جزیره العرب وجود ندارد.در مورد اینکه یهود مدینه بومی هستند یا اصیل ، روایات مغشوش و پراکنده است ، اما به نظر می رسد از هر دو گروه بومی (عرب یهودی شده ) و اصیل (ازنژاد بنی اسراییل ) در مدینه ساکن بوده اند. گروهی عقیده دارند؛ یهودیان مدینه به این طریق یهودی شده اند که زنان جاهلی برای فرزنددار شدن نذرمی کردند، فرزندانشان را یهودی کنند، البته این گروه پس از بعثت بعد ازمسلمان شدن ، فرزندانشان را مجبور می کردند مسلمان شوند، در این هنگام آیه _ لا اکراه فی الدّین ِ قَد تَبَّیَن َ الرُشدُمِن َ الْغَی ْ (بقره /2) _ نازل شد و به آنها تذکرداد که در دین هیچ اجباری نیست . البته اوضاع سیاسی و اجتماعی یهود درمدینه به این صورت بود که قبل از اینکه قبایل اوس

و خزرج از سرزمین سباوارد مدینه شوند، یهودیان به تنهایی کنترل اوضاع سیاسی و اقتصادی مدینه را در دست داشتند، اما بعد از آمدن قبایل اوس و خزرج به مدینه ، یهودیان موقیعت خود را در خطر دیدند، ناچار با این قبایل پیمان بستند، البته یهوددر این پیمان از موقعیت پایین تری نسبت به اوس و خزرج برخوردار بودند. از نظر فرهنگی یهودیان شبیه اعراب بودند. افراد باسواد آنها از علمای مذهبی بودند. یهودیان برای اینکه کنترل اقتصادی را در دست بگیرند بین دو قبیله اوس و خزرج تفرقه می افکندند. رسول خدا (ص ) هم که وارد مدینه شد، از موضع سیاسی یهود اطلاع داشت ، به همین علت با یهودیان داخل وخارج مدینه پیمان صلح بست تا برای مبارزه با مشرکین نیروی خود رامتمرکز کند. بر اساس پیمان نامه یهودیان در دین خود آزاد بودند، اما موظف به پرداخت جزیه بودند، همچنین یهودیان و مسلمانان موقع حمله دشمن باید با هم متحد می شدند.

بِطانَه ٌ مِن ْ دوُنِکُم لا یَألوُنَکُم ْ خَبالاً وَدّوا ما عَنِتُّم ْ. قَدْ بَدَت ِالبغَضْاءُ مِن ْ اَفْواهِهِم ْ و ما تُخفِی صُدوُرُهُم ْ اکْبَرُ قَدْ بَیَّنّا لَکُم ُ الأیات ِ اِن ْ کُنتُم تَعْقِلوُن . خداوند در این آیه دستور می دهد مسلمانان راز خود را در بین بیگانگان افشا نکنند، خداوند در این آیه از باطن دشمنان خبر می دهد ویادآوری می کند که آنها شایسته دوستی نیستند، و به این صورت نقشه یهودبر هم ریخت . نمونه ای از جاسوسی یهودیان ، در جنگ احزاب است . آنها باوجود داشتن پیمان با مسلمانان به صورت ستون پنجم ، سپاه ده هزار نفری احزاب (قبایل چندگانه عرب و یهود) را یاری کردند. وقتی احزاب شکست خوردند، پیامبر (ص ) بر اساس مفاد پیمان نامه با آنها رفتار نمودند.رفع اختلافات بین دو قبیله اوس و خزرج (اختلافات 20 ساله ) از مشکلات رسول خدا (ص ) بعد از هجرت به مدینه بود. بعد از صلح این دو، یهود شروع به تفرقه افکنی کردند، اما پیامبر مردم را هوشیار نمودند و دوباره صلح رابرقرار کرد. آیه 100 سوره آل عمران در این باره است و مسلمانان را ازاطاعت از اهل کتاب منع می کند. یا اَیُّها الَّذین َ امَنوُا اِن ْ تُطیعُوا فَریقاً مِن الَّذین َأوُتوُا الکتاب َ یَرُدُّکُم بَعْدَ ایمانِکُم کافِرین . به نظر نویسنده کتاب ، این آیه خطاب به تمام مسلمانان در همه زمانهاست و آنها را از توطئه دشمن آگاه می کند، اما مصداِ این آیه در اوایل هجرت مسلمانان به مدینه ، مشرکان ویهودند. آن ها از راههای مختلف

به پیامبر فشار می آوردند، از جمله جنگهای بدر و احد با مشرکین و درگیری با قبایل بنی قینقاع و بنی قریظه و یهود خیبر، مقاومت در برابر این فشارها فقط با الطاف الهی و کمک های غیبی ممکن شد.از جمله کارهای که یهود برای کارشکنی انجام دادند، ایجاد ناامنی و فتنه بود. بعد از پیروزی مسلمانان در جنگ بدر یهود بنی قینقاع از شدت ناراحتی شروع به فتنه انگیزی و گفتن شعارهای توهین آمیز کردند. رسول خدا (ص ) درپاسخ ، نشانه های پیامبری خود در تورات را گوشزد نموده و آنها را بیم داد، بنی قینقاع به جای عبرت گرفتن ، قدرت نظامی خود را به رخ پیامبر کشیدند واو را تشویق به جنگ کردند، پیامبر (ص ) سکوت کرد، اما مسلمین منتظرفرصت انتقام بودند. آیات 12 و 13 سوره آل عمران نازل شد و شکست زودهنگام یهودیان و محشور شدن آنها در جهنم را خبر داد. یهودیان بنی قینقاع به فتنه انگیزی ادامه دادند چنانکه در شوال سال دوم هجری جوانی از بنی قینقاع به زنی مسلمان توهین کرد، زن مسلمان تقاضای کمک نمود. مردی مسلمان آن جوان یهودی را کشت ، در عوض یهودیان نیز او را به قتل رساندند، در ادامه یهودیان به قلعه های خود رفته و آماده جنگ شدند. پیامبر (ص ) پس از فتح قلعه دستور داد آنها از مدینه خارج شوند.قبیله دیگر یهودیان بنی نضیر با طرح نقشه قتل پیامبر پیمان را شکستند. خداوند پیامبر را از نقشه آنان آگاه کرد و توطئه آنها بی نتیجه ماند. یکی ازیهودیان به نام کنانه بن صویرا گفت :

قسم به تورات او پیامبر خداست که نشانه هایش در تورات آمده است ، یهودیان به سخنان او توجهی نکردند، به این صورت قبیله ای دیگر از یهودیان دشمنی خود را با پیامبر آشکار کرد. پیامبر (ص ) در پاسخ به این خیانت قصد جنگ با آنها را داشت ، در نتیجه آنهایا باید مسلمان می شدند و یا وطن خود را ترک می کردند، آنها از شدت تعصب ترک وطن را انتخاب کردند. بعضی از مفسرین شأن نزول سوره حشررا این اتفاِ می دانند. خداوند در این سوره مجازات این عده را ترک وطن معرفی می کند و می فرماید: اگر خداوند این مجازات را تعیین نکرده بودعلاوه بر عذاب دنیا در آخرت هم مجازات می شدند.در ادامه کارشکنی های سران یهود با قبایل دیگر و بت پرستان ، احزابی راتشکیل دادند و در مقابل مسلمانان قرار گرفتند و مخالفان را از نظر نظامی واقتصادی یاری کردند. سران یهود مردم عادی یهودی را با حیله تحریک به مخالفت و کارشکنی کردند. سران قبیله بنی نضیر که در اثر خیانت اخراج شده بودند عده ای به شام وگروهی به خیبر رفتند، سپس این دو دسته به مکه رفته و قریش را بر ضد پیامبر شورانیدند. در نتیجه می توان گفت ، سران بنی نضیر و عده ای از بنی وائل زمینه جنگ احزاب را ایجادکردند. نقشه جنگ احزاب که برای نابودی اسلام طراحی شده بود در تاریخ اعراب بی نضیراست . سران بنی نضیر با تطمیع و تحریک قبایل مختلف یهودی وبت پرست ، سپاه ده هزار نفری گرد آوردند که به صورت سه لشکر

به طرف مدینه حرکت کردند. وقتی به مدینه رسیدند، خندقی اطراف شهر دیدند که هیچ کس نمی توانست از آن عبور کند.بعضی ها می گفتند این طرح عرب نیست ، پیشنهاد یک ایرانی است . وقتی دیدند عبور غیر ممکن است ، اردو زدند، چند بار حمله کردند، اما مسلمانان مقابله کردند. آنها یک ماه بی نتیجه آنجا ماندند، در نتیجه با سران بنی قریظه ارتباط برقرار کردند و آنها را تحریک به پیمان شکنی کردند تا از داخل مدینه با مسلمانان درگیر شوند و سپاه کفر بتواند از خندِ عبور کنند. ابتدابنی قریظه قبول نمی کردند، اما با پافشاری مداوم سران کفر و یهود پذیرفتند. از بین آنها پیرمرد یهودی تذکر داد که : اگر این محمد (ص ) همان پیامبری باشد که در تورات وعده داده شده ، هیچ سپاهی توان مقابله با او راندارد، ولی حی بن اخطب (یکی از سران یهود) گفت محّمد (ص ) از فرزندان اسماعیل است اما آن پیامبر که در تورات نام برده شده از بنی اسرائیل می باشد. بنی قریظه بعد از پیمان شکنی چاره ای جز جنگ با پیامبرنداشتند، پس به وسایل مختلف کار شکنی کردند. پیامبر (ص ) به مسلمانان مژده پیروزی داد. بنی قریظه نقشه کشیدند که با دوهزار نفر به شهر حمله کنند و آن را غارت کنند. پیامبر (ص ) پانصد نفر را مأمور کرد در شهر بگردند وتکبیر بگویند تا زنان و کودکان آرامش یابند. خداوند در آیه 10 سوره احزاب این حادثه را وصف می کند و می گوید که از شدت ترس مسلمانان چشمانشان خیره و جانهایشان به

لب رسیده بود. اِذْ جاءوُکُم ْ مِن ْ فَوْقِکُم ْ و مِن ْاَسْفَل َ مِنْکُم ْ و اِذْ زاغَت ِ الأبْصارُ وَ بَلَغَت ِ القُلُوب ُ الحَناجِرَ و تَظُنُّون َ بِاَللهِ الظُّنُوناَ. در این موقع نعیم ابن مسعود که یک یهودی تازه مسلمان شده بود، یک نقشه تاکتیکی ارائه داد. بوسیله این نقشه بین گروههای یهودی و بت پرستان درگیری ایجاد شد، هر گروه از جنگ صرف نظر کردند و عقب نشینی نمودند. خداوند بوسیله جبرئیل به پیامبر وحی کرد که بنی قریظه را تنبیه کند. پیامبر هم طبق پیمان نامه با آنها رفتار کرد.2 - برخی از کارشکنی های یهودیان علیه پیامبر را باید در عرصه فرهنگی جستجو کرد، از جمله :از برنامه های دین اسلام ، کنترل افراد سودجو و منفعت طلب است برای همین ، این افراد برای شکست اسلام به کارشکنی فرهنگی پرداختند، به طورمثال در مسائل اعتقادی ، یهودیان از بی نیازی خداوند آگاهی داشتند با این وجود نسبت فقر به خدا دادند که این کار جزو گناهان بزرگ هم ردیف قتل انبیاء است ، لذا خداوند وعده عذاب سوزان را به آنها می دهد. لَقَدْ سَمِع َ اللهُقَول َ الَّذین َ قالُوا اِن َّ اللهَ فَقیرٌ وَ نَحْن ُ اَغْنیاءُ سَنکْتُب ُ ما قالوُا و قَتْلُهُم ُ الانبیاءَ بِغَیْرِحَق ّ و نَقوُل ُ ذُوقوُا عَذاب َ الحَریق . (آل عمران / 181). در شأن نزول این آیه آمده است که وقتی خداوند مردم را دعوت به خواندن نماز و دادن زکات کرد، یهودیان گفتند خدا فقیر و تنگدست است ، اما ما که روزی را بر اهل خود توسعه

دادیم غنی هستیم . این تهمت ها و توهین ها از طرف مردمی که انبیاء را کشته اند، دور از ذهن و عجیب نیست . علامه طباطبایی در تفسیر این آیه می گوید: شاید این سخنها به علت دیدن فقر عمومی مسلمانان و برای طعنه و زخم زبان به آنها بوده است .حیله فرهنگی دیگر این بود که یهودیان گفتند: قرآن همان مطالب تورات است که تحریف شده و دیگر اینکه در قرآن تناقض هایی وجود دارد. آنها بااین شبهات می خواستند مؤمنین را گمراه کرده و اعتقاداتشان را سست کنند، در حالی که خودشان گمراه شدند، و لذا وقتی که به این کار شوم سرگرم شدند، دیگر نتوانستند در حق و حقیقت به جستجو بپردازند. عده ای ازبزرگان انصار که قبل از بعثت با یهودیان رابطه دوستی داشتند به آنها گفتند:شما قبل از بعثت نشانه های پیامبر و ظهورش را به ما می گفتید، پس ازمخالفت با پیامبر دست بردارید و از عذاب خدا بترسید، اما یهودیان گفتند:هرگز بعد از موسی پیامبری مبعوث نشده و کتابی نازل نشده است . وقتی عده ای از مشرکین از یهودیان درباره دین جدید یعنی اسلام راهنمایی خواستند آنها به علت کینه و دشمنی با پیامبر گفتند: دین شما بهتر وقدیمی تر است و شما هدایت یافته ترید. حتی خود یهودیان اعتراف می کنند که این لکه ننگ بر دامان یهود است . نویسنده یهودی در کتاب تاریخ یهود و عربستان می گوید: هرگز ارزش نداشت یهود چنین خطایی را مرتکب شوند، هر چند قریش با تقاضای آنان موافقت نکنند. هرگز صحیح نبود ملت یهود به بت پرستان

پناه ببرند، زیرا این رفتار با تعلیمات تورات موافق نیست .از دیگر کارهای یهود این بود که عده ای را مامور کردند، تا صبح ، ایمان بیاورند و شب از ایمان خود بازگردند، زیرا تازه مسلمانان می دانستند که علمای یهود با ادیان الهی و پیامبران آشنایی کامل دارند. با این وسیله می خواستند در دل کسانی که ایمانشان سست بود، تردید به وجود بیاورند. در تفسیر قمی از امام باقر (ع ) نقل شده است ؛ وقتی قبله مسلمانان از بیت المقدس به مکه تغییر کرد، یهودیان خشمگین شدند و گفتند شما ای یهودیان به آنچه در آخر روز نازل شده است (تغییر قبله به طرف کعبه ) کافر شوید، تا شاید مسلمانان به قبله ما برگردند.نقشه دیگر یهودیان این بود که خواستند خود پیامبر را منحرف کنند. آنها نزدپیامبر رفته و گفتند: بین ما و قبیله دیگر اختلافی افتاده است ، اگر از ما، حمایت کنی مسلمان می شویم ، اما پیامبر (ص ) بر اساس دستور خداوند و آیه 49 سوره مائده عمل کرد، در این آیه چند نکته وجود داشت :1 _ هشدار به پیامبر برای پیروی نکردن از یهود.2 _ افشای توطئه یهودیان .3 _ اشاره به مجازات بعضی از گناهان اهل کتاب در آخرت ، چون جزای همه گناهان در دنیا داده نمی شود، بلکه بعضی از گناهان در آخرت مجازاتشان داده می شود. وقتی رؤسای یهود از اجرای این نقشه ناامید شدند، تلاش کردند مسلمانان دیگر را از حق منحرف کنند، حتی یاران بسیار نزدیک پیامبر، مثل معاذ بن جبل ، حذیفه و عمار بن یاسر. اگر در

این کار موفق می شدند، ضربه سنگینی به اسلام وارد می شد. در این هنگام آیه 69 سوره آل عمران نازل شد. در این آیه خداوند می فرماید: یهودیان می خواستند شمارا گمراه کنند، اما با نسبت دادن خلاف ها به رسول خدا، روح تنفر و بدبینی رادر خود پرورش دادند و نقاط مثبت را نادیده و هر روز بیشتر از اسلام فاصله گرفتند.از دیگر اعمال یهود تخریب شخصیتهای مسلمان بود. آنها سعی کردندشخصیتهای دینی یعنی پیامبر و پیروانش را در نظر مردم حقیر جلوه دهند ونسبتهای ناروا به آنها بزنند تا اعتبار آنها در بین مردم از بین برود. حتی عده ای شاعر ماهر را اجیر کردند، یکی از این شاعران کعب ابن اشرف بود، که بسیاربد زبان و کینه توز بود. او زشتی را به جایی رساند که پیامبر دستور قتل او راصادر کرد. مفسرین عقیده دارند آیه 186 سوره آل عمران در این باره نازل شده است . لَتُبْلَوُن َ فی أمُوالِکُم ْ وَ فی اَنْفُسِکُم ْ و لَتَسْمَعُن َّ الَّذین َ أُوتوُا الکِتاب َمِن ْقَبلِکُم ْ و مِن َ الَّذین َ أَشْرَکوُا أَذی ً کَثیراً وَ ِان تَصْبِروُا و تَتَّقوُا فَاِن َّ ذلِک َ مِن ْ عَزْم ِالاُمُور. خداوند دراین آیه زخم زبانها را آزمایش از طرف خداوند معرفی می کند. یهودیان حتی حقایق روشنی را که در کتابهای آسمانی از جمله تورات درباره پیامبر وجود دارد را آگاهانه مخفی کردند، با این کار بزرگترین خیانت را به بشریت کردند. خداوند در آیه 159 سوره بقره این کتمان کنندگان حقیقت را لعنت می کند.خداوند در آیه 146 سوره بقره می فرماید:

آنها (یهودیان ) پیامبر را مثل فرزندان خود می شناختند، منظور عبدالله بن سلام است ؛ یهودی که مسلمان شد و می گفت : من پیامبر را بهتر از فرزندان خود می شناسم . علمای یهودی قبل از بعثت پیامبر، نشانه های او را (که در تورات آمده بود) برای مردم عادی بازگو می کردند و این مردم عادی هم ، وقتی مسلمانان رامی دیدند، این نشانه ها را بازگو می کردند، اما بزرگان یهودی که موقعیت خودرا در خطر می دیدند، به علت خودخواهی و دنیاطلبی آنها را از این کار منع می کردند، درحالی که علمای یهود حقیقت را می دانستند، آن را پنهان می کردند. آیات 76، 77 و 89 سوره بقره در این باره نازل شد. خداوند در این آیات می فرماید: آنها می گفتند اگر این نشانه ها را بازگو نکنیم ، در قیامت مسلمانان علیه ما دستاویزی نخواهند داشت . هم چنین می فرماید: آیا آنهانمی دانند که خداوند از پنهان و آشکار آنها مطلع است ؟از دیگر توطئه های فرهنگی یهود این است که آنها تورات را تحریف کردندمخصوصاً قسمتهای مربوط به صفات پیامبر را. عوام یهود هم بی تقصیرنبودند، چون امام صادِ (ع ) در حدیثی می فرماید: عوام یهود به دروغ گویی و حرام خواری و رشوه خواری و فسق علمای خود، آگاهی داشتند، بنابراین نباید از آن پیروی می کردند. یهودیان لغات و کلمات مسلمانان راتمسخرمی کردند، مثلاً موقع بیان احکام و تلاوت آیات قرآن توسط پیامبر، عده ای ازمسلمانان با گفتن کلمه _ راعنا_ از پیامبر می خواستند که کمی تأمل کند، ولی یهود

معنای دیگر این کلمه (ما را تحمیق کن ) را برای تمسخر به کار می برند، در این موقع آیه 104 سوره بقره نازل شد که می فرماید: مسلمانان به جای این کلمه از کلمه اَنظُرنا استفاده کنند.سران یهود مدینه برای اینکه از قدرت اسلام کم کنند، یهودیان تازه مسلمان را توبیخ می کردند: مثلاً وقتی عبدالله بن سلام مسلمان شد، از پیامبرخواست بدون آشکار کردن مسلمان شدن او، نزد قبیله اش برود و از آنهادرباره شخصیت عبدالله بن سلام اعتراف بگیرد. قبیله اش به پیامبر گفتند: اودانشمند و پرهیزکار است ، اما وقتی فهمیدند او مسلمان شده ، گفتند: او نادان و فاسق است .یهودیان بهانه جویی می کردند: از پیامبر معجزه قربانی و سوختن آن با آتش راخواستند، در حالی که پیامبرانی مثل ذکریا و یحیی که این کار را انجام دادند، توسط بنی اسرائیل کشته شدند، آیه 183 سوره آل عمران به این موضوع اشاره دارد. بعضی از مفسرین قربانی سوخته را یک سنت مذهبی می دانند که شرح آن در تورات (فصل اول سفر لاویان ) آمده است . تفسیرنمونه این عقیده را رد می کند، زیرا کشتن حیوان و سوزاندن آن یک عمل خرافی است نه یک دستور الهی . یهودیان بهانه جویی را به نوعی دیگر دنبال می کردند، از پیامبر خواستند قرآن هم مثل تورات یک باره نازل شود، درصورتی که این یک بهانه بود، چون فلسفه و علت نزول کتب آسمانی هدایت است که این هدایت گاهی به وسیله نزول یک باره و گاهی به صورت نزول تدریجی انجام می شود. یهود در گذشته نیز خواسته های

غیر معقولی داشتند، مثلاً خواستند خداوند را با چشم ببینند، در نتیجه خداوند آنان را باصاعقه مجازات کرد.

دعای یهود است . به نظر نویسنده کتاب این ادعای یهودیان به دلیل نژادپرستی ، خودپرستی و خود برتربینی آنان است . یهودیان برای اینکه پیامبر بودن رسول خدا را زیر سؤال ببرند، گفتند: بعد ازحضرت موسی پیامبری نیامده است . گروهی از سران یهودی نزد پیامبر خدارفتند و پرسیدند که ایشان به کدام پیامبران معتقد هستند؟ پیامبر (ص ) آیه 84 سوره آل عمران را تلاوت نمود و حضرت موسی (ع ) و حضرت عیسی (ع ) را در یک ردیف نام برد. یهودیان از جواب پیامبر (ص ) خشمگین شدند و گفتند: ما به مسیح و هر که به او مؤمن باشد، ایمان نمی آوریم . خداوند در آیه 59 سوره مائده از ایشان به نام خارج شدگان از راه حق یادمی کند. به علاوه بیشتر یهودیان به قیامت اعتقاد ندارند. آنها به دو گروه فریسیین و صدوقییین تقسیم می شوند. فریسیین به قیامت اعتقاد دارند، اماصدوقییین به قیامت معتقد نیستند و همه چیز را در جهان مادی خلاصه می کنند. خداوند در آیه 13 سوره ممتحنه مؤمنین را از دوستی با این گروه منع می کند. ویل دورانت در این باره می گوید: یهود به جهان پس از مرگ اعتقاد ندارد و پاداش و کیفر را فقط برای این دنیا می داند.مدت کوتاهی بعد از هجرت پیامبر، سران یهود نزد پیامبر رفته و سعی کردندبا مطرح کردن سوالاتی عجز و ناتوانی ایشان را در پاسخ دادن به سوالات نشان دهند. وقتی از پاسخ های پیامبر ناامید شدند، برای آخرین سؤال پرسیدند: کدام فرشته برای تو وحی آورده است ؟ پیامبر پاسخ داد

جبرئیل . آنها گفتند جبرئیل دشمن ماست ، او ویرانگر و خونریز است او همیشه دستورات سخت و مشکل ، همین طور دستور جهاد می آورد، پس ما به توایمان نمی آوریم . اگرمیکائیل بود ایمان می آوردیم ، میکائیل همواره برای رفع گرفتاری و آوردن خوشی نازل می شود. علامه طباطبایی در المیزان این ادعا را رد می کند و می گوید: اولاً جبرئیل به دستور خدا نازل می شود. ثانیاًانسان عاقل پیام هدایت را حتی از دشمن می پذیرد.یهودیان در ادامه مخالفت خود به کارشکنی اقتصادی نیز پرداختند. مهاجران در مدینه با سختی معیشتی روبرو بودند، چون تمام اموال خود رادر مکه باقی گذاشته بودند. پیامبر شخصی را فرستاد تا از یهودیان وام بگیرد. یهودیان با آنکه با مسلمانان پیمان صلح داشتند، به تمسخر و طعنه پرداختند. در این موقع وحی الهی نازل شد و به آنان وعده عذاب سوزان راداد. آنها حتی اموالی از مسلمانان را که نزد آنان امانت بود، پس ندادند وگفتند: چون شما از دین خود خارج شده اید، پیش ما امانتی ندارید. از آیات وتفاسیر نتیجه می شود که صفت پیمان شکنی در یهود سابقه تاریخی دارد به جز اقلیتی اندک مثل عبدالله بن سلام ، که تعهدات خود را انجام می دادند. خداوند در آیه 57 سوره آل عمران ، بین این دو گروه فرقی می گذارد. در ادامه کارشکنی های اقتصادی ، یهود مدینه نزد انصار رفتند و آنها را از کمک به مهاجرین نهی کردند. آنها به انصار گفتند: به مهاجرین کمک نکنید، زیرا فقیرخواهید شد.

نشان می دهد، وباعث عبرت افراد حقیقت جو می شود. در تبییت این سخن باید گفت :قوم یهود از اولین کسانی بودند که برای دیدن پیامبر آخرالزمان به مدینه هجرت کردند. آنها سختی های زیادی را تحمل کردند، اما هنگام بعثت پیامبر (ص ) خلاف جهت اولیه حرکت کردند و گمراه شدند، عالمان یهودی برای تامین دنیای خود و خوش آیند سلاطین یهود، دین را تحریف کردند. این دنیادوستی امروز هم ادامه دارد. آنها با در اختیار داشتن بیشتر تبلیغات جهان ، مواد مخدر و اسلحه های فرسوده انبارهای شان را می فروشند، تا هم فکر ملل دیگر را از کار بیاندازند و هم فریاد عدالت خواهی را خاموش کنند. ژرژلامبن در کتاب اسرار سازمان مخفی یهود به توطئه های یهود اعتراف می کنند و می گوید: ما با جنگ داخلی که به تدریج به جنگهای اجتماعی تبدیل می شوند، ملت ها را ضعیف می کنیم ، تا حس احترام آنان نسبت به خودمان افزایش را دهیم و قراردادهای مالی و اقتصادی خود را بر آنان تحمیل کنیم . یهودیان عصر حاضر هم این جنایت ها را انجام می دهند.خداوند در آیه 96 سوره بقره درباره دنیاطلبی یهود می فرماید: آنها راحریص ترین مردم حتی حریص تر از مشرکان در زندگی خواهی یافت ، که هریک از آنها آرزو دارد، هزار سال عمر به او داده شود، در حالی که این عمرطولانی او را از کیفر الهی باز نخواهد داشت و خداوند به اعمال آنهابیناست . از صفات ناپسند یهود مقام پرستی وجاه طلبی است . زمامداران یهود، وقتی دیدند صفات پیامبر با صفاتی که

در تورات آمده یکی است برای حفظ مقام و منصب خود، آن حقایق را تغییر دادند و وارونه در تورات نوشتند. مرحوم طبری در تفسیر قسمتی از آیه 78 سوره آل عمران _ یَقُولُون َعلی اللهِ الکَذِب َ و هُم ْیَعْلَمُون _ می گویند منظور این است که دروغ گفتن برخداوند و گواهی دادن به باطل و ملحق کردن چیزی به آن که جزو آن نیست از روی عمد بوده ویهود برای ریاست طلبی و دنیاخواهی این کار را انجام داده اند. این دنیاپرستی ها و ناجوانمردی ها تا عصر ما نیز ادامه دارد. به طوری که آدولف هیتلر در کتاب _ نبرد من _ می گوید: اعمال یهودیان به طورآشکار نشان می داد که غیر از خراب کاری نظری ندارند.یکی دیگر از علل کارشکنی یهود نفاِ و دورویی آنان بود که در آنها ریشه دوانیده بود و باعث دوری شان از رحمت الهی بود. درباره نفاِ و دورویی یهود امام حسن عسگری (ع ) در روایتی می فرمایند:وقتی پیامبر (ص ) بامعجزه حقانیت خود را اثبات نمود، یهود که بهانه ای نداشتند، ظاهراً ایمان آوردند، اما وقتی نزد قوم خود می رفتند، می گفتند، همانا ما اظهار ایمان نزداو می کنیم برای اینکه با این وسیله هر شری از جانب او بر خودمان را بهتربتوانیم دفع کنیم و با آگاهی از اسرارشان ، دشمنان شان را یاری دهیم . نفاِ ودورویی یهود فقط مربوط به عصر پیامبر (ص ) نیست ، بلکه امروزه هم ادامه دارد. یهود در هر جامعه ای خود را در ظاهر با آن هماهنگ می کند، اما درباطن فقط به

هدفهای شوم خود می پردازد. کتاب پروتکل های دانشوران صهیون که اسرار یهود را فاش می کند، این موضوع را ثابت می کند.عیاشی و شهوت رانی هم علت دیگر مخالفت یهود با اسلام است ، زیرااسلام در این زمینه محدودیت ایجاد می کند. اولین برخورد فیزیکی یهود باپیامبر (ص ) هم به علت همین اعمال منافی علت بود. صفت بد دیگر یهودحسادت آنها بود. آنها وقتی دیدند پیامبر (ص ) از نژاد یهود نیست ، بلکه از غیریهود است ، نتوانستند، تحمل کنند. در آیه 109 سوره بقره ، خداوند درباره بسیاری از اهل کتاب می گوید: آنها از روی حسادت آرزو می کردند که مسلمانان بعد از ایمان به کفر برگردند. بعضی از مفسران می گویند: علت حسادت یهود این بود که نبوت از خاندان اسرائیل به خاندان اسماعیل تغییرکرده بود. حسادت امروزه نیز در میان یهود وجود دارد: در پروتکل شماره 5دانشوران صهیون آمده است :«بذر دشمنی ، کینه توزی و حسد را در هرخانه ای کاشته ایم و در این زمینه از تعصبات مذهبی ، قبیله ای و غیره استفاده می کنیم .»از صفات دیگر یهود لجاجت آنها بود، به طوری که ابن صوریرا از روی لجبازی گفت : تو (پیامبر (ص ) چیزی را که برای ما مفهوم باشد، نیاوردی وخداوند نشانه روشنی بر تو نازل نکرده است . بعضی از مفسرین می گویند:آیه 99 سوره بقره در این باره است . خداوند در این باره می فرماید: مانشانه های روشنی برای تو فرستادیم و جز فاسقان کسی به آنها کفرنمی ورزد. به علاوه ، علت دیگر کارشکنی یهود این بود

که به جهان آخرت ایمان نداشتند. حتی امروزه هم در کتاب تورات که در دست یهودیان است ، اشاره ای به جهان آخرت نشده است . یهودیان چون فقط به جهان مادی اعتقاد دارند، برای رسیدن به آن هر کاری می کنند.کینه توزی به خاطر تغییر قبله ، علت دیگر کارشکنی یهود بود. پیامبراسلام (ص ) 13 سال در مکه و 17 ماه در مدینه به طرف بیت المقدس نمازخواند، در این مدت یهودیان ، مسلمانان را سرزنش می کردند، چرا که قبله مستقلی ندارند؟وقتی قبله مسلمانان به طرف کعبه تغییر کرد، یهودیان خشمگین شدند. خداوند در آیه 142 سوره بقره می فرماید:«بگو مشرِ ومغرب از آن خداست ، خدا هر کس را بخواهد به راه راست هدایت می کند.»این آیه قبل از بهانه جویی یهود نازل شده است و معجزه بودن قرآن را نشان می دهد. از آیات قرآن نتیجه می گیریم که تغییر قبله ، دو نشانه داشته است :یکی آزمایش مسلمانان و دیگر پاسخ به بهانه جویی یهودیان .داشتن روحیه نژادپرستی علت دیگری بود که آنها را وادار به مخالفت ودشمنی می کرد. آنها بین مردم فاصله طبقاتی ایجاد می کردند تا اشراف دارای امتیاز شوند و حتی حدود الهی در مورد آنها اجرا نشود. مثلاً در زمان پیامبر (ص ) زن و مردی مرتکب زنای محصنه شدند، چون از طبقه اشراف بودند، یهودیان می خواستند، حکم سنگ باران که در تورات آمده ، برایشان اجرا نشد، حتی آنها پیامبر (ص ) را برای داوری انتخاب کردند تا شاید حکم خفیف تری صادر کند، پیامبر با وجود حیله های آنها مطابق دستور

الهی فرمان داد آنها سنگ باران شوند.خداوند علت این تمرد را خیال باطلی می داند و می گوید این ، تنها، آرزویی است . منظور این است که یهودیان از روی خودخواهی بهشت را هم مخصوص خود می دانند. آنها معتقدند خداوند کارهای ناشایست آنها رامی بخشاید. قرآن در پاسخ یهودیان می فرماید:«اگر شما این ادعا را دارید، پس آرزوی مرگ کنید، اگر راست می گویید.»یهود که می دانستند دروغ می گویند دیگر چنین ادعایی نکردند. یهودیان در ابتدا فکر نمی کردند اسلام با این سرعت پیشرفت کند، در ضمن آنها می خواستند از اسلام برای منافع خود بهره برداری کنند، برای همین ، بعد از مشاهده پیروزی های مسلمانان بخصوص پیروزی در جنگ بدر خشمگین شدند و از آن به بعد مخالفت خود را علنی کردند. خداوند در کوه طور از یهودیان قول گرفته بود که به دستورات تورات عمل کنند، و به پیامبر موعود که نشانه هایش ، و مژده آمدنش در تورات آمده بود، ایمان بیاورند، اما آنها تمرد کردند.

داشت و هم نتایج اخروی . برخوردی که یهودیان با پیامبر (ص ) کردنددر زندگی دنیایی آنها آثاری داشت . مثلاً تبعید به مناطق دیگر و آوارگی دردشت و بیابان با خواری و زبونی . خداوند هم در قرآن بر این خواری تاکیدمی کند و در باره علت آن می فرماید:«چرا که آنان به آیات خدا کفرمی ورزیدند و پیامبران را به ناحق می کشتند، اینها به خاطر آن است که گناه کردند و تجاوز نمودند.»خواری و آوارگی یهود به علت این است که وقتی دیگران به آنها مسلط می شوند با آنها هم پیمان می شوند، ولی وقتی احساس قدرت می کنند، همه عهد و پیمان ها را زیر پا می گذارند. گمراهی از راه حق هم از نتایج خلاف کاریهای آنهاست . خداوند در آیه 90 سوره آل عمران دراین باره می فرماید:«کسانی که پس از ایمان کافر شوند و سپس بر کفر خودافزودند، هیچ گاه توبه آنها قبول نمی شود و آنها گمراهان واقعی هستند.»علامه طباطبایی در کتاب المیزان می گوید: این آیه درباره اهل کتاب است . بعضی دیگر گفته اند: این آیه درباره یهود نازل شده است ، که اول به حضرت عیسی (ع ) کفر ورزیدند و سپس کفر خود را زیاد کرده به پیامبراسلام (ص ) نیز کافر شدند.علامه طباطبایی درباره علت گمراهی اهل کتاب از توحید می گوید: علت این گمراهی ، مبلغین دنیاطلب یهود و مسیح بودند، در ادامه می گوید:«این دودین در حقیقت دو شعبه از آیین بت پرستی هستند.»بنابراین یهودیان نه تنهاخودشان منحرف شدند، بلکه زمینه انحراف دیگران را هم فراهم کردند. امروزه هم

عامل خیلی از فسادها و فحشاهاصهیونیست ها هستند. یهود به علت نافرمانی خود مستحق عذاب آخرت هستند. البته خداوند افراد صالح و پرهیزکار یهود را مجازات نمی کند. بعضی از مفسرین عقیده دارند، درسوره حمد، منظور از کسانی که مورد غضب الهی واقع شده اند، قوم یهوداست .کارشکنی های یهود، نتایج منفی دیگری هم برای مسلمانان داشت . شبهه افکنی و القای بعضی افکار باطل ، خرافات و تحریف تورات از جمله این نتایج است ، که باعث شک و تردید در مسلمانان و یهود می شد. از دیگرکارهای خلاف یهود وارد کردن اسرائیلیات در بین روایات اسلامی بود. بدعت قصه گویی از سوی آنان رایج شد، به صورت حرفه درآمد و در این چیزهایی که در شأن علم و اخلاِ نبود، وارد کردند. کسانی مثل کعب الاحبار، عبدالله عمروبن عاص و ابوهریره ، خرافات و دروغ پردازی را در بین مردم انتشار دادند. این عمل تا حدودی موفق بود و پیامبر (ص ) مدت زیادی از عمر با برکت خود را صرف این شبهات کردند.یهودیان سعی می کردند نفاِ در مدینه را تقویت کنند تا اتحاد مسلمانان را ازبین ببرند. آنان به قدری منافقین را تقویت می کردند، که عبدالله بن ابی سردسته منافقان از یهودیان حمایت می کرد. وقتی رسول خدا (ص ) یهودیان را به علت پیمان شکنی مجازات می کرد، به کفار پناه می بردند و آنها را تاییدمی کردند. بت پرستان هم که یهودیان را دانا می دانستند با روحیه بالاتری بامسلمانان مبارزه می کردند.کارشکنی های یهود در عصر پیامبر مانع گسترش اسلام بود، شاید اگر این کارشکنی ها نبود،

اسلام در زمان حیات پیامبر (ص ) به نقاط دوردست جهان هم می رسید و بعد از رحلت پیامبر آن همه مشکلات پیش نمی آمد، مسلمانان قبل اسلام با یهودیان پیمان و دوستی قدیمی داشتند، به همین علت اسرار محرمانه خود را به آنها می گفتند و همین باعث شکست برنامه های مسلمانان می شد. سران یهود در زمینه اخلاقی و ارزشی هم کارشکنی کردند. مثلاً افرادی مثل کعب بن اشرف و زنی به نام عصما رامأمور کردند تا برای هتک حرمت زنان مسلمان شعر بگویند، چون شعر درآن زمان ارزش و اهمیت زیادی داشت باعث ضعیف شدن روحیه مسلمانان می شد، در نتیجه پیامبر (ص ) با آنها برخورد شدیدی کرد.

کنیم . پیامبر (ص ) در تمام مدت بر اساس پیمان نامه ها با یهودیان رفتار می کردند. پیامبر (ص ) سعی می کرد با تاکید بر نقاط مشترک ادیان بین آنها اتحاد ایجادکند. پیامبر برای دعوت به توحید واقعی (کلمه سواء) زحمات زیادی کشیدند. اما اهل کتاب از مسیر توحید منحرف شدند.اهل کتاب هم در مکه و هم در مدینه برای کارشکنی با پیامبر (ص ) بحث ومناظره می کردند. آنها می خواستند محبوبیت پیامبر را کم کنند، اما چون پیامبر به منبع علم یعنی خداوند متصل بود، این بحث و مناظره بر حق بودن او را ثابت می کرد. در این بحث ها پرسش هایی مطرح می شد. از جمله چگونگی خلقت یعنی خداوند متعال . دانشمندان یهود نزد پیامبر (ص ) رفته می پرسیدنداین مخلوقات را خداآفریده است پس خدا را چه کسی آفریده است . پیامبر از هدف آنها آگاه شد و خشمگین شد، اما جبرئیل نازل شد وآیات سوره توحید را بیان کرد. سپس علمای یهود پرسیدند: کیفیت خلقت توسط خدا چگونه بوده و منظور از دست خدا چیست ؟ رسول خدابرآشفت ، جبرئیل برای دومین بار نازل شد و آیه 67 سوره زمر را تلاوت کرد. خدا در این آیه می فرماید:«آنها خدا را آنگونه که شایسته است ، نشناخته اند، در حالیکه تمام زمین در روز قیامت در قبضه اوست و آسمانهای پیچیده دردست او، خداوند منزه و برتر است از شریک هایی که برای او می پندارند. علت ناراحتی پیامبر در برابر سؤالات یهود این بود که آنها عالمان یهود بودندو بر کتابهای دینی آگاهی کامل داشتند

و جواب بسیاری از این سؤالها رامی دانستند. این سؤالات برای خوار کردن رسول خدا و گمراهی مردم عادی بود.روزی افرادی از پنج دین : یهود، نصاری ، دهریه ، ثنویه و مشرکان عرب نزدپیامبر آمدند و گفتند: ما می گوییم عزیر فرزند خداست و می خواهیم نظرشما را بپرسیم . پیامبر فرمود من به خدای یگانه ایمان آوردم و اگر شما برای عزیر کرامتی قائل هستید و می گویید او فرزند خداست پس باید برای حضرت موسی که برای اولین بار تورات را آورد، کرامت بزرگتری قائل باشید، و اگر منظور شما از رابطه فرزندی ، رابطه فرزندی زمینی است به معنی زادن و زاده شدن ، پس برای خداوند، آفریننده قائل هستید و این کفراست . بعد از این پاسخ محکم یهود گفتند: ما را رها کن تا فکر کنیم . قضیه دیگر این بود که روزی یهود و نصاری نزد پیامبر رفته گفتند: بین ما داوری کن . پیامبر (ص ) فرمود داستان خود را بگویید: یهود و نصاری هر یک در مورددیگری گفتند: ما به خدای واحد حکیم و اولیای او ایمان داریم و دیگری (یهود یا نصاری ) بر چیزی از دین و حق نیستند. پیامبر فرمود: هر دو شماخلاف کار، فاسق و کافر هستید. آنها گفتند ما به تورات و انجیل ایمان داریم پس چگونه کافریم ؟ پیامبر فرمود: این دو کتاب برای راهنمایی شما و نجات از سرگردانی نازل شده اند، اگر به آن عمل نکنید موجب بدبختی شماست وگناهکار خواهید بود.پاسخ دیگری که پیامبر (ص ) به کارشکنی های یهود داد این بود که از تحدّی استفاده

کرد، یعنی آنها را دعوت کرد اگر می توانند مانند قرآن سوره یا آیه ای بیاورند، زیرا پیامبران الهی برای اثبات پیامبری خود معجزاتی دارند، معجزه پیامبر اسلام نیز قرآن کریم است . پس پیامبر برای اثبات حقانیت خود از قرآن استفاده نمود. خداوند در آیات 23 و 24 سوره بقره می فرماید: اگر می توانیدمثل قرآن سوره ای بیاورید. هم چنین در روایتی از امام حسن عسگری (ع ) آمده است ، خداوند متعال می فرماید: اگر در آنچه محمد (ص ) می گوید، شک دارید سوره ای مانند قرآن از تورات ، انجیل ، زبورو صحف ابراهیم بیاورید. این عمل یعنی دعوت به مقابله به مثل تحدّی نام دارد، این تحدّی نه تنها در مکه و مدینه یعنی در زمان پیامبر (ص ) بلکه امروزهم ادامه دارد و برای همه زمانهاست .روش دیگر پیامبر در برخورد با کارشکنی ها موعظه و ارشاد آنها بود. وقتی پیامبر (ص ) متوجه شد که یهود به عهد خود وفادار نیست و قصد فتنه دارد، آنها را در بازارشان جمع کرد و فرمود: ای گروه یهود بترسید که همان عذابی که به قریش نازل آمد بر سر شما نازل شود. یهود بنی قینقاع پاسخ دادند: ازاینکه با مردم بی خبر از فنون جنگی ، برخورد کردی مغرور نباش ، تو توان رویارویی با ما را نداری . در این وقت آیه ای از سوره انفال نازل شد که تکلیف پیامبر را روشن کرد. خداوند در این آیه می فرماید: به طور عادلانه به آنان اعلام کن که پیمانشان لغو شده است ، زیرا خداوند خائنان را دوست

ندارد. از کارشکنی های یهود فساد فرهنگی و اخلاقی بود، پیامبر برای نابودی فساد، کارهای جدی انجام داد. پیامبر (ص ) ابتدا یهود را هم به اسلام دعوت کردند، اما وقتی آنها پیمان شکنی کرده و فتنه و آشوب ایجاد کردند، پیامبرفرمان جهاد و مبارزه مسلحانه را صادر کرد. البته فرمان جهاد فقط مخصوص یهود نبود و هر قبیله ای را که پیمان شکنی می کرد، شامل بود. بر اساس پیمان نامه ، اگر قبیله ای پیمان شکنی می کرد، باید مجازات می شد و مجازات برای مردان اعدام و برای زنان و فرزندان اسارت بود، بعضی قبایل هم مجازات کمتری می شدند و تنها از جامعه مسلمانان اخراج می شدند.

مدارا وارد شد.با کمی دقت می توان دریافت عملکرد یهود در برابر مسلمین و اسلام درعصر حاضر مانند عملکرد آنان در عصر رسول خداست . با این تفاوت که حوزه فعالیت آنها وسیعتر و امکانات شان عظیم تر شده است ، آنها بیش ازپیش ، از راه حق فاصله گرفته اند و مانند کسی که در مردابی در حال غرِشدن است ، دیگر ملتها را نیز می خواهند با خود غرِ کنند، اما هر چقدر آنهاقدرت بگیرند، پیروزی نهایی از آن حق و حقیقت است و هرگز حقیقت برای همیشه پنهان نمی ماند و عاقبت چهره واقعی آنها برای مردم جهان آشکارخواهد شد. وظیفه مسلمانان این است که به خودسازی فردی و اجتماعی بپردازند و در راه خداوند صبور و شکیبا باشند. البته تنها یهود نیست که برای اسلام خطرآفرین است بلکه هر مکتبی که توسط افراد سود جو تحریف شود، برای سعادت بشر خطرآفرین است پس باید یک مسلمان با دقت و تیزبینی و مطالعه صحیح حق را از باطل تشخیص دهد و با مراجعه به دستورات خداوند و عقل و فطرت خود راه راست را بیابد.