حسين پرچمدار آزادي

مشخصات كتاب

سرشناسه : حسینی شیرازی محمد عنوان و نام پديدآور : حسین پرچمدار آزادی نوشته محمد شیرازی ترجمه احمد صادقی اردستانی مشخصات نشر : قم انتشارات امام صادق (ع ، [1365؟]. مشخصات ظاهری : ص 40 شابک : بها:40ریال وضعیت فهرست نویسی : فهرستنویسی قبلی یادداشت : کتابنامه به صورت زیرنویس موضوع : حسین بن علی (ع ، امام سوم ق 61 - 4 شناسه افزوده : صادقی اردستانی احمد، 1323 - ، مترجم رده بندی کنگره : BP41/4 /ح 54ح 5 1365 رده بندی دیویی : 953/297 شماره کتابشناسی ملی : م 65-1722

اشاره

جزوه اي را كه در حال حاضر پيش رو داريد يكي از صدها نوشته آيت الله العظمي شيرازي ميباشد كه در حدود چهل سال قبل در بين زوّار مرقد ابي عبدالله الحسين (عليه السلام) _ كه از تمام عالم براي دهه محرم به شهر مقدس كربلا ميآمدند و حضوري بيش از يك ميليون داشتند _ پخش ميشد تا در كنار پذيرائي از زائران نوعي تغذيه فكري (متناسب با زمان و مكان) نيز انجام شده باشد. از آنجا كه نيت داريم انشاء الله تمامي تأليفات آيت الله العظمي شيرازي را در هر حجمي كه باشد و هر زماني كه انتشار يافته باشد جهت عزيزان ارائه نمائيم اين جزوه را نيز (كه حدود 30 سال پيش ترجمه شده) در اختيار خوانندگان قرار ميدهيم.

تقديم مترجم

تقديم مترجم

بسم الله الرحمن الرحيم به درگاه حسين(ع) و جوانان و ياران باوفايش كه تا آخرين لحظه زندگي فرياد حق جوئي و آزادگي را در بيابان وحشت زاي (كربلا) در گوش اجتماعات زنده طنين انداختند. تقديم به آستان والاي آزادمردان، حق جويان اصلاح طلبان، رهبران فداكار و دلسوز و بالاخره به پيشگاه آنهائي كه در دنياي تاريك و غم گرفته همچون شمع سوختند و شيوه انسانيّت به اجتماع آموختند.

قالب دلها بكوي ماست

قالب دلها بكوي ماست

پروانه نيستم كه بسوزم به شعله اي شمعم كه پاك سوزم و: (جان را فدا كنم)! خاموش گشته ايم و فراموش كي شويم؟ بس اينقدر كه: (در همه جا گفتگوي ماست)! هرجا كه هست روي زمين ارغوان سرخ آبش ز خون ما گلش از خاك كوي ماست! گر بسته اند مردم ظالم (دهان خلق) غم نيست چونكه: (قالب دلها بكوي ماست) دكتر قاسم رسا *** نازم آن آموزگاري را كه (در يك نصف روز) دانش آموزان عالم را (چنين دانا كند) (شاهد)

حسين و انديشه ها

حسين(ع) و انديشه ها

_ امام حسين(ع) با يك قيام مظلومانه مهياي فداكاري براي احياي دين و فضيلت گرديد و ياران او عالما و عامدا با او جان به كف گرفته و جنگيدند. مرحوم سيد شرف الدين عاملي، زندگاني امام مجتبي(ع). _ آنچه تاريخ جانبازي حسين(ع) به ما مي آموزد اين است كه: براي ياري هر حقي و نابودي هر باطلي قيام كنيم. علامه اميني، الغدير ج3 ص 264. _ اگر مورخين حقيقت اين روز را مي دانستند و درك مي كردند كه: (عاشورا چه روزي است) اين عزاداري را مجنونانه نمي پنداشتند! موريس دو كبري، حسين پيشواي انسانها ص48. _ براي امام حسين(ع) ممكن بود كه زندگي خود را با تسليم شدن به اراده يزيد نجات بخشد ليكن مسئوليت پيشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمي داد. واشنگتن ايرونيك، مورخ آمريكائي. _ من براي مردم هند چيز تازه اي نياوردم فقط: نتيجه اي كه از مطالعات و تحقيقاتم در باره تاريخ زندگي قهرمانان كربلا بدست آورده ام ارمغان ملّت هند مي كنم. اگر بخواهيم هند را نجات دهيم، واجب است همان راهي را بپيمائيم كه حسين بن علي(ع) پيمود! گاندي مصلح بزرگ

هند، حماسه خورشيد ص23. _ و گاهي از تظاهرات دامنه دار مردم در روزهائي امثال عاشورا سوء استفاده هائي عظيم نيز مي شود! و اينجاست كه عاشورا دردناكتر مي گردد و بايد عاشورائي براي عاشورا گرفت! ژرف بين بزرگ، محمد رضا حكيمي، سرود جهشها ص51. _ فرق علي(ع) با معاويه اين است كه: اصحاب معاويه فريفته جاه و زر و زور و مقام و منصب بودند، ولي ياران علي(ع) فريفته اخلاق و فضيلت و كرامت او شدند و نمونه آن در اصحاب فرزندانشان هم پديدار بود. وقتي يزيد ملعون مأمورانش را به قتل و خون ريزي حسين(ع) تحريك مي كرد مي گفتند: كم تهب لنا، چه مبلغ مي دهي تا او را بكشيم؟! اما انصار حسين(ع) مي گفتند: نموت معك، با تو هستيم، جنگ مي كنيم و كشته مي شويم (اگر هفتاد بار كشته شويم باز آرزو مي كنيم در ركابت شمشير زنيم)! زندگاني اميرالمؤمنين(ع)، ص6. _ در تاريخ كسي كه براي ترويج دين در آتيه عالما عامدا جان داده باشد جز حسين(ع) نيست. ماربين فيلسوف آلماني، سياست الحسينيه ص51 .

حسين (ع) كيست

حسين(ع) كيست؟

امام حسين(ع) نواده پيامبر اسلام، فرزند علي بن ابي طالب(ع) جگرگوشه ملكه اسلام فاطمه زهرا(س) برادر امام مجتبي(ع) و پدر نه امام است. حسين(ع) سوّم شعبان(1) چشم به دنيا گشود و روز عاشورا(2) در سرزمين كربلا در راه دفاع از دين و فضيلت به شهادت رسيد و در آنجا كه هم اكنون زيارتگاه مسلمانان است مدفون گشت. حسين(ع) همچون پدر و برادر و فرزندانش امام واجب الاطاعة از طرف خدا است، همچنانكه پيامبر اسلام امامان را به عنوان جانشين خود بفرمان الهي برگزيد، پيغمبر(ص) و فاطمه(س) و دوازده امام همه از گناه و

لغزش پاك و معصومند.

1 _ سال چهارم هجرت. 2 _ سال61 هجري.

حسين (ع) چگونه كشته شد؟

حسين(ع) چگونه كشته شد؟

خلافت اسلامي همراه با فشار زور و شمشير به يزيد به معاويه منتقل شد، در صورتي كه يزيد لياقت اين مقام و بلكه شايستگي اينكه كوچكترين وظيفه حكومت اسلامي را انجام ده_د نداشت، زيرا در ب_اطن كافر اما ظاهرا ماسك دينداري به خود زده بود(1). و گاهي هم كفر باطني خود را آشكار مي كرد كه بهترين شاهد آن شعر معروف اوست: (بني هاشم با خلافت بازي كردند و براي خلافت آنها نه خبري آمده و نه وحيي نازل شده). علاوه بر اين يزيد مردي فاسق و خيانت پيشه بود، ميگساري مي كرد، قمار مي زد و مبتلا به صفات مهلك و لغزشهاي زيادي بود. يزيد با ميمون و يوزپلنگ بازي مي كرد! به اسلام اهانتها مي نمود! يزيد مردي خود رأي بيدادگر، خونريز و بالاخره از نظر مكتب اسلام كفرش ثابت و آشكار بود! در حكومت بر توده اسلامي ديكتاتور و چون صداها را در سينه خفه و آزاديها را سلب كرد، خشم ملّت اسلام را عليه خويش برانگيخت. بدين جهت امام حسين(ع) با عيال و اصحاب خويش از حجاز خارج شد و به سرزمين عراق روي آورد و براي اصلاح ملّت اسلام و امر به معروف و نهي از منكر قيام كرد(2). در سرزمين كربلا با لشكر اموي كه از طرف ابن زياد فرماندار يزيد در كوفه آمده بودند مصادف شد، در اين پيكار امام (ع) و اهل بيت و يارانش شهيد شدند! در اين جنگ لشكريان عمر بن سعد بالغ بر سي هزار نفر بودند(3) در صورتي

كه ياران حسين(ع) به شهادت تاريخ از صد نفر تجاوز نمي كردند. در اين پيكار مأموران يزيد رذالت و فرومايگي خود را جلوه گر ساختند، بدين نحو كه حسين(ع) و خاندانش را از آب منع كردند، به آنها مهلت نماز ندادند و حتي بچه شيرخوارش را به خون كشيدند، پس از شهادت به بدن مقدسشان اسب تازيدند، سر حسين (ع) و اصحابش را از بدن جدا كرده بر سر نيزه ها زدند، خيمه هايش را به آتش كشيدند، بچه هايش را به اسيري بردند، اموالش را چپاول نمودند، كودكان را به ريسمان بستند آنها را بر شتران برهنه سوار كردند، حرارت آفتاب آنها را مي سوزاند و گاهي هم از سرما اذيت مي شدند. بچه ها را لباس و غذا نمي دادند، و احيانا اگر بچه داغ ديده و پدر كشته اي گريه مي كرد زير شلاق دژخيمان بدنش سياه مي شد. سپس با وضع دلخراشي آنها را به كوفه حركت دادند، در مجلس عمومي ابن زياد به آنها رنجها دادند و اذيّت ها كردند، چند روزي هم در زندان محبوس بودند و بعد آنها را بسوي شام پايتخت يزيد عصيانگر روانه نمودند، در شام آنها را در خرابه اي مسكن دادند، يزيد آنها را به مجلس عام حاضر كرد و چه اهانتها كه به ذريه پيامبر(ص) روا نداشت، در همان مجلس با كمال بي شرمي بر دندانهاي حسين(ع) چوب مي نواخت، و اين گونه شعر مي خواند: (اي كاش پدرانم كه در جنگ بدر كشته شدند اينك مي ديدند كه چگونه خزرج را بيچاره كردم، تا از اين منظره خوشحال مي شدند و مي گفتند: يزيد دستت شل مباد). بعد از آن همه مصيبت هاي دردناك بچه هاي حسين(ع) را به جانب مدينه گسيل داشت، يزيد

بعد از اينها خانه كعبه را خراب نمود و رسوائي هاي ديگري ببار آورد كه تاريخ گوياي آنهاست.

1 _ براي شناختن معاويه و يزيد به كتاب (النصايح الكافية لمن يتولي معاوية) مراجعه شود. 2 _ خرجت لطلب اصلاح في امة جدي اريد ان آمر بالمعروف والنهي عن المنكر. 3 _ لازم به ذكر است برخي از تواريخ سياهي لشكر عمر بن سعد را تا يك ميليون نفر نيز ذكر كرده اند كه با توجه به وضعيت آنروز كوفه كه جمعيتي حدود چهار ميليون داشته و از جانبي افراد عبيدالله بن زياد افراد را بازور سر نيزه براي جنگ با امام حسين عليه السلام به كربلا گسيل ميداشته اند بعيد نيست كه اين آمار واقعيت داشته باشد.

مبارزات حسين

مبارزات حسين(ع)

حسين(ع) با شهادت خويش دستگاه حكومت يزيد را متزلزل ساخت، زيرا به دنبال شهادتش انقلاباتي ژرف از شهرهاي مختلف اسلامي عليه بني اميه بپا خاست كه يزيد به سختي توانست چند روزه آخر عمر را با مسلمانان زندگي كند. يزيد بيش از سه سال زنده نبود و اصلا دوران دولت بني اميه از عمر يك انسان تجاوز نكرد و سرانجام به كام نيستي سقوط نمود. ملّت اسلامي بر ضد دولت بني اميه نهضتها و كارشكني ها آغاز نمودند و مهمتر از همه اينكه امام حسين(ع) با شهادت خويش نقاط ضعف و انحرافي بني اميه را كه مخالف با قوانين و سنت اسلام بود به مردم نشان داد. و براي زمانهاي بعد نيروئي ايجاد كرد تا اضافه براينكه مردم خرابكاريهاي خلفاء اسلامي را باز شناسند، اصلا در دنياي انساني حق و باطل مشخص گردد. در واقع قيام امام

حسين(ع) بهترين درسي است براي كسي كه بخواهد در سايه دين زندگي سعادتمندانه بنمايد و قيام او كه همچون مشعل فروزان بر جهان تابش كرد سر مشق بزرگي است براي حيات بشري. (گاندي) رهبر مشهور هندي گفته: درس رهبري را از حسين آموختم زيرا وي مظلوم بود و ياريش كردند. اينجاست كه دوام اسلام و مسلمين تا روز قيامت مرهون فداكاري هاي پيگير حسين (ع) است، همانطور كه در گرو رنجهاي طاقت فرساي رسول اكرم(ص) و نبردهاي بزرگ علي(ع) است(1).

1 _ امام حسين(ع) شيوه جدش رسول خدا(ص) و پدرش اميرالمؤمنين(ع) را دنبال كرد، (اسير بسيرة جدي و ابي اميرالمؤمنين(ع) و طبق سخن معروف: الاسلام نبوي الحدوث و حسيني البقاء، (قيام حسين(ع) برقرار و جاويدان است).

يادگار و نشانه هاي حسين (ع)

يادگار و نشانه هاي حسين(ع)

نهضت امام حسين(ع) مربوط به زمان مخصوصي نبود تا در زمان هاي بعد فراموش شود بلكه يك نبرد حق بر باطل، عدالت بر ظلم، انسانيّت بر وحشي گري و هدايت بر گمراهي بود، از اين رو تا دنيا برقرار است حسين و جهادش فراموش نشدني است و هرگاه بين دو گروه حق و باطل پيكاري درگير شود اين خاطره تجديد مي شود. از اين جهت رسول اكرم(ص) مسلمانان را تشويق كرده تا مراسم عاشورا را براي هميشه برگزار كنند و مسلمين هم پيوسته به انحاء مختلف مجالس سوگواري و عزاداري مي گيرند و روايت (هر روزي عاشورا و هر زميني كربلاست) اشاره به همين معني دارد. مراسم عزاداري به هر صورت انجام پذيرد ممنوع نيست مگر آنجا كه از طرف شرع جلوگيري شده است. مثل اينكه كسي به عنوان عزاداري (خودكشي كند) همانطور كه بودائي ها براي رسيدن به اهداف

ديني و ملّي انتحار مي كنند، زيرا اسلام از قتل نفس نهي كرده است. بنا بر اين هر عزائي كه نص خاصي بر حرام بودنش نباشد آزاد بلكه مستحب و پسنديده و يكي از مصاديق آيه (و من يعظم شعائر الله فانها من تقوي القلوب) است و چنانچه گروهي بعضي از شعائر مذهبي را به باد مسخره بگيرند دليل نمي شود كه عمل شايسته اي نيست، چون پيامبران را هم همچنانكه قرآن مي فرمايد مسخره مي كردند: (افسوس بر بندگاني كه نيامد بر آنها پيامبري جز اينكه او را مسخره كردند)(1).

1 _ سوره يس: آيه 30.

ارتباط منبر و حسين(ع)

ارتباط منبر و حسين(ع)

از وسائلي كه نهضت امام حسين(ع) را گسترش داده و اساس اين قيام را تاكنون درافكار جايگزين نموده منبر است، از اين رو مسلمانان پس از شهادت آن حضرت منبر را وسيله نشر آثار اين پيكار مقدّس قرار دادند. براي تبليغ، منبر وسيله خوبي است ولي ما براي اين وسيله مفيد دو شرط را لازم مي دانيم: اول اينكه زياد و در همه جا ادامه پيدا كند، چون تمام شهرها و نقاط اسلامي شيفته گوينده و تشنه مسائل ديني هستند تا با شنيدن امتيازات و خصوصيات اسلام آئين واقعي را درك كنند. و اين تبليغ وقت معيني ندارد بلكه هميشگي و همراه با مسير زندگي است. همانطور كه بدن هر روز به غذا احتياج دارد افكار نيز نيازمند غذاي دائمي است. نبايد از نظر دور داشت كه منبرهائي كه اكنون موجود است يك دهم نيازمندي ما را تأمين نمي كند و اينجاست كه بر توده مسلمين واجب است براي آراستين خطبا و گويندگان همكاري كنند و با گسترش

مجالس در سراسر شهرها اين حق مهم حياتي را ادا كنند. در مرحله دوم بايد منبرها ژرف و عميق باشد چون حسين (ع) قيام مقدّس خويش را به خاطر اسلام و اعلاي كلمه حق آغاز كرد و روشن است كه اين نهضت تكميل نمي شود مگر اينكه گوينده بتواند ارتباط اين قيام را با عقيده و تفسير، تاريخ، احكام و اخلاق و شيوه اسلام در شئون مختلف زندگي مثل سياست، اقتصاد، تمدن، مذهب، معاشرت، خانواده و مسائل آنها كه هريك دليلي قاطع و عقلي براي امتياز اسلام بر ساير اديان و مكتبها، برنامه ها و قوانين و نيز عظمت مسلمين است به سايرين برساند. در منبر اگر اين دو جنبه رعايت گردد حق بزرگي ادا شده است، آن دسته از اهل منبر كه با دقت و اخلاص اين جنبه ها را منظور داشتند بزرگ و عالي مقام شدند، ما اميدواريم ديگران نيز از آنها پيروي كنند.

خدمت وسايل روز

خدمت وسايل روز

سابقا وسائل تمدن منحصر به مدرسه هاي ديني و منبرها و كتابها بود كه شيوه ديني داشتند و اجتماع هم در سايه اينها تعليمات روح بخش مذهبي خود را مي آموخت. اما امروزه مدرسه هاي جديد، راديو، تلويزيون، سينما، جرايد، مجلات و انجمنهاي ديگر اضافه شده است كه ناچارا بايد مسلمانان با اين وسائل برنامه هاي اسلامي را مطابق با نهضت و هدف امام حسين(ع) اجرا كنند تا در هر شهر و قريه، خانه و مدرسه و كارگاه و سربازخانه عموم مردم استفاده كنند. چون نقشه اي كه امام حسين(ع) طرح كرد از تحول علمي(فرويد) برتر و قيام مقدّسش از انقلاب فرانسه و ساير نهضتهائي كه زندگي مسلمين را به مخاطره افكند در

صورتي كه رنگ تمدن بخود گرفته بهتر و بالاتر بود. اما جاي تأسف است كه انسان از صنايع و وسائل روز بهره مادي مي برد و استفاده معنوي نمي كند.

سوگواريهاي بر حسين

سوگواريهاي حسين(ع)

پرروشن است كه بين ظواهر و مقاصد ارتباط شديدي وجود دارد و در روايت هم آمده است: (مردم را به غير زبان يعني رفتار و كردار صادقانه خويش به سوي خوبيها دعوت كنيد). بنا بر اين لازم است در عزاداريها به هر شكلي است صاحبان مجالس با كارگران، مستمعين شركت كنندگان و رؤساء و سايرين آنچه را اسلام واجب دانسته مثل: (انجام واجبات و ترك محرمات) و آنچه مستحب است مانند: (اخلاق فاضله، و نظافت مجالس از آلودگيها و چيزهاي تنفرآميز) كاملا رعايت كنند. و نيز در مسير دسته ها از كارهائي كه براي عزادار زننده و احيانا خلاف شرع مي گردد مثل اينكه زنها زينت كرده و آراسته و دخترها سربرهنه شركت كنند يا اينكه خيابانها و راههاي عمومي را كثيف كنند، يا آنجاهائي كه براي آب آشاميدني معين شده آلوده سازند، خلاصه بايد يخچال و فنجان چاي و ظرفهاي غذاخوري و هر وسيله ديگري كه در عزا داري مورد استفاده قرار مي گيرد پاكيزه نگه دارند، چون امام حسين(ع) براي اسلام عزيز شهيد شد و زبان حالش چنين بود: (اگر دين محمد(ص) استوار نمي گردد، جز به شهادت من، اي شمشيرها جانم را بستانيد). در يكي از زيارتهاي مقدّسش مي خوانيم: (شهادت مي دهم كه تو پاك و پاكيزه هستي و بوسيله تو شهرها و هر سرزميني كه باشي پاك مي گردد و نيز خاندانت طاهرند). مهمترين موضوع اينكه نمازهاي اول وقت ترك نشود و مجالس و هيئتها آنقدر طولاني

نشود كه نماز اول وقت تأخير بيفتد، زيرا خود امام(ع) روز عاشورا در حالت بحراني كه تير مثل باران بسوي خود و اصحابش مي باريد نماز جماعت خواند. بديهي است كه در اين گونه محافل و مجالس لازم است تا سر حدّ امكان از كارهائي كه باعث تفرقه و خشم مي شود خودداري شود. در قرآن كريم است: (به ريسمان خدا چنگ زنيد و متفرق نشويد)(1).

1 _ سوره آل عمران: آيه 103.

خدمتي كه امام حسين به اسلام كرد

خدمتي كه امام حسين (ع) به اسلام كرد

بر هر مسلمان است بوسيله حسين(ع) به اسلام خدمت كند، چون اين بهترين وسيله براي نشر و تبليغ اسلام است، و اين هدف در صورتي عملي مي شود كه بدانيم چگونه از اين نيروي بزرگ استفاده كنيم، زيرا آن قدرت روحي را كه امام(ع) زنده كرد قوي تر از هر نيروئي بود كه عالم بشريت از زمان آدم تا كنون شناخته بود. اين مقام غير از آن فضيلتي است كه امام(ع)، در مرتبه پنجم معصومين قرار گرفته است، نديديد كه چگونه براي مظلوميت وي مي شود مردم را جمع نمود، و اين كار جز در سايه معنويت امام(ع) امكان پذير نيست؟ وقتي داستان كودك شيرخوار حسين (ع) به ميان مي آيد انسان هرچند دلش سخت باشد و يا اصلا دين نداشته باشد متأثر مي شود و اشكش جاري مي گردد و آن وقت براي اندرز و هدايت آمادگي پيدا ميكند و فكرش ارشاد و اصلاح مي پذيرد. يكي از تجار آفريقا براي من نقل كرد: خطيبي در يكي از روزهاي محرم در يكي از قريه هاي آفريقا عبور مي كرد ديد گروهي عزا گرفته بودند اما معلوم شد كه آنها بت پرست مي باشند ولي

به عنوان تقليد معتقد بودند كه به عنوان عزاي امام حسين(ع) مجلسي بگيرند. خطيب بالاي منبر رفته با اين كلمات آنها را مورد خطاب قرار داد: (حسين (ع) به اين قريه آمده لكن جد حسين و برنامه اش راه نيافته، آماده شويد حسين را واسطه قرار دهيم تا جدش با برنامه ديني بيايد). سپس پيرامون توحيد و نبوت و معاد و ساير اصول و فروع دين شرحي داد، به بركت حسين(ع) مردم قريه از پستي و كفر خلاص شده و به آستان مقدّس و جاويدان اسلام چهره سائيدند. لذا مي بينيم افراد غير مسلمان هم مراسم عزا برگزار مي كنند و بهترين شاهد آن سوگواريهائي است كه در هند و پاكستان و آفريقا مرسوم است. يكي از دانشمندان كراچي براي من نقل كرد كه كشيشي به او گفته بود: (اگر ما فقط حسين شما را داشتيم مي توانستيم عالم را زير پرچم او در آوريم، به اين نحو كه در هر جا پرچمي بنام حسين مي افراشتيم و مردم را اطراف آن جمع نموده و برنامه هاي ديني خود را منتشر مي كرديم اما شما مسلمانها نمي دانيد چگونه از حسين(ع) در راه پيشبرد هدفهاي اجتماعي و مذهبي استفاده كنيد). ما مثل تاجري هستيم كه كيسه هاي پول دارد اما راه تجارت را نمي داند، در مثل زدن مناقشه نيست، داستان حسين(ع) مانند معدن نفتي است كه زير زمين است انسان آن را بيرون نياورده تا از فروغ آن نفع ببرد و در شب با تاريكي بسر مي برد از اين جهت آنچه ما از سرگذشت حسين (ع) در راه هدفهاي تبليغي بهره مند شده ايم مثل نسبت (يك) به (ميليون) است.

تعطيلي دهه محرم

تعطيلي دهه محرم

سزاوار است

مسلمين همانطور كه در حديث آمده پيروي از ائمه طاهرين (ع) كرده و دهه محرم را تعطيل و عزاي عمومي بگيرند، سراسر شهرهاي اسلامي را سياهپوش نموده و پرچم مشكي بزنند. چراغهاي قرمز نصب نمايند و دسته ها و هيئت ها به راه اندازند و هدفشان از اين كار فقط تبليغ دين و نشر احكام و تمركز دادن عقيده در اجتماع و جلب توجه افكار به اين مطلب باشد كه مبادي اسلام زنده و جاويدان است. بايد ديگران متوجه حوزه مسلمين شوند، همان طوري كه اين عمل را مسيحيان براي عيد ميلاد انجام مي دهند، از طرف ديگر شكي نيست تأثير حزن و اندوه در افكار توده بيش از شادي و سرور اثر مي گذارد همچنان كه در (روانشناسي) ثابت شده است. اين معني را وقتي كفار و استعمارگران درك كردند، در صدد كوبيدن سوگواريها و شعائر بر آمدند و در بعضي از شهرهاي اسلام نيم قرن پيش به دست عمال خود عزاداري را ممنوع ساختند. وقتي به يكي از رهبران بزرگ كفار گفته شد: (آيا سربازانت مي توانند ده هزار گوينده و مردان ديني را نابود كنند)؟ گفت: (اين كار درست نيست، آنچه سودمند است اين است كه: كربلا از بين برود تا وقتي كه نقش حسين(ع) و آثار او در خاطره ها برقرار است وعاظ و گويندگان جاويد و اسلام و عقيده مسلمانان استوار است).

تابلوئي از كربلا

تابلوئي از كربلاي مقدس

كربلا چون شهر حسين(ع) است بايد نمونه علم و تمدن، كار و كوشش، فضيلت و اخلاق، نظافت و پاكيزگي، حسن معامله و معاشرت، بشارت و تبليغ ارشاد و هدايت و بالاخره اين شهر از اساس قيام حسين(ع) و هدفهايش

حكايت كند. كربلا بايد از هر جهت يك شهر نمونه باشد تا شهرهاي ديگر در تمدن و پيشرفت از آن پيروي كنند براي اين منظور يك همكاري نيرومند از داخل و خارج لازم است تا نظافت معنوي و تعمير و زيباسازي آن طور كه شايسته اين مكان مقدّس است تأمين گردد. در حديث هم آمده: (خدا زيباست و زيبائي را دوست دارد). سپس نوبت كمك و تقويت به مجامع علمي و ديني است تا از اين راه گامي به سوي پيشرفت و سعادت برداريم. بعد از نجف اشرف شهر اميرالمؤمنين(ع)، كربلاست كه جامعه اسلامي و گهواره علما و متفكرين است. مجامع و موسساتي كه فعلا در كربلا مشغول كارند حدود ده مؤسسه بيشتر نيست و در مقابل شأن و لياقت اين شهر خيلي ناچيز است. اينك براي آشنائي خوانندگان در اينجا تابلوئي از آنها ترسيم مي كنيم.

مؤسسه هاي كربلا

مؤسسه هاي كربلا

مؤسسات كربلا عبارتند از: 30 مدرسه ديني، 12 نشريه ماهانه، حدود 1000 عالم مثل خطيب، امام جماعت، مؤلف، شاعر، اديب محصل و مدرس و غيره، نزديك40 كتابخانه كوچك و بزرگ براي مطالعه، تعداد 30 كتابفروشي، حدود 200 مسجد، بيش از 100 حسينيه، پنج هزار شاگرد مدارس اعم از خارجي و داخلي كه گروهي حافظ قرآن و عده اي هم محصلين مدرسه امام صادق(ع) هستند، جلسات و انجمنهاي تجويد مسائل و ساير هيئت هاي مذهبي است. مؤسسات ديگري مانند: (هيئت تبليغ اسلامي سيار)، دارالنشر مؤسسات فرهنگي، نشريه هائي كه به مناسبت مجالس سوگواري و جشن هائي كه در دوران سال منتشر مي گردد. مثل جشن با شكوه ميلاد اميرالمؤمنين(ع) در 13 رجب و نيز مجالسي هم به عنوان ارشاد و تبليغ

همراه با زيارت برگزار مي شود. در عين حال روشن است اين انجمنها براي شهرهائي كه محل امام حسين(ع) و خاندان و ياران اوست خيلي ناچيز است. كربلا مدفن مرداني بلندرتبه، عالم و مجاهدي مثل ابن فهد، وحيد، مجاهد، شيرازي و شريف العلماء و امثال اينهاست. زائرين اين شهر طبق آمار گاهي به يك ميليون مي رسد، كربلا مورد توجه 1000 ميليون مسلمان دنيا است. بنا براين براي احترام به ساحت قدس ابي عبدالله(ع) و انجام يك وظيفه اسلامي در ترقي و پيشرفت اين شهر مقدّس بايد همّت گماشت. از خداوند خواستاريم به ما توفيق عطا فرمايد تا با كوششي پي گير و هميشگي خدمت كنيم، در حقيقت خدا ياور ماست. سيد محمد شيرازي، كربلا

درباره مركز

بسمه تعالی
جَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
با اموال و جان های خود، در راه خدا جهاد نمایید، این برای شما بهتر است اگر بدانید.
(توبه : 41)
چند سالی است كه مركز تحقيقات رايانه‌ای قائمیه موفق به توليد نرم‌افزارهای تلفن همراه، كتاب‌خانه‌های ديجيتالی و عرضه آن به صورت رایگان شده است. اين مركز كاملا مردمی بوده و با هدايا و نذورات و موقوفات و تخصيص سهم مبارك امام عليه السلام پشتيباني مي‌شود. براي خدمت رسانی بيشتر شما هم می توانيد در هر كجا كه هستيد به جمع افراد خیرانديش مركز بپيونديد.
آیا می‌دانید هر پولی لایق خرج شدن در راه اهلبیت علیهم السلام نیست؟
و هر شخصی این توفیق را نخواهد داشت؟
به شما تبریک میگوییم.
شماره کارت :
6104-3388-0008-7732
شماره حساب بانک ملت :
9586839652
شماره حساب شبا :
IR390120020000009586839652
به نام : ( موسسه تحقیقات رایانه ای قائمیه)
مبالغ هدیه خود را واریز نمایید.
آدرس دفتر مرکزی:
اصفهان -خیابان عبدالرزاق - بازارچه حاج محمد جعفر آباده ای - کوچه شهید محمد حسن توکلی -پلاک 129/34- طبقه اول
وب سایت: www.ghbook.ir
ایمیل: Info@ghbook.ir
تلفن دفتر مرکزی: 03134490125
دفتر تهران: 88318722 ـ 021
بازرگانی و فروش: 09132000109
امور کاربران: 09132000109