گستر حضرت مهدي(ع) و نقاط تقابل نظريه فطري و واقعي مهدويت با فرضيه آكنده از دروغ و نيرنگ «جهاني سازي» مي پردازيم.وجود نجات بخشي كه بشريت را به سوي آسايش و رهايي و ايجاد جامعه جهاني متكي بر عدالت و آزادي و حقيقت سوق دهد، در تمام كتب و صحف آسماني و مذاهب گوناگون خبري متواتر است. اين مطلب صرفا يك خطابه مذهبي يا شعاري ديني نيست بلكه حقيقتي است كه از واقعيت نشأت گرفته و در اعماق انديشه و ضمير وجود انسان نهفته است. هر انسان صاحب دردي كه ناراحتي و فشار و ترس و ناامني را چشيده باشد به آن ايمان دارد. هر عقل و انديشه اي به راحتي مي فهمد كه بناي جهان بر عدالت و توازن است نه ظلم و هرج و مرج و هرگونه هرج و مرجي ساخته دست بشر است و اگر عدالت بر جهان حاكم نشود آنگاه عدالت الهي امري لغو، عبث و بيهوده محسوب مي گردد. در حالي كه عدالت هدف همه اديان و رسالت دين اسلام است كه مخاطبش همه بشريت بوده است و توان بالايي در ايجاد وحدت جهاني دارد كه نقطه شروعش برادري، صلح، گذشت، چشم پوشي و وحدت است.در اين رابطه مي گويد: در اين برهه از زمان، اسلام به جهت عنايات زيادش به مظلومان و اسيران جذابيت بسيار بالايي دارد و به اين دليل است كه اين دين، هميشه در گسترش و انتشار در سطح جهاني، حتي پس از رويارويي و مجادله، يكه تاز و پيروز ميدان بوده است. [1] .اسلام ديني جهاني است كه قوام بخش بناي جامعه بشري است چنان كه خداوند به پيامبرش خطاب كرده:و ما

أرسلناك إّلا رحمة للعالمين [2] .تو را مايه رحمت براي جهانيان فرستاديم.و ما أرسلناك إّلا كافّة للنّاس [3] .تو را بر همه مردم فرستاديم.اين ديني كه روزي جهان را از سردرگمي جهالت و ظلمات حيرت نجات داد روزي دوباره با عزت و به اذن خداوند _ تبارك و تعالي _ براي نجات و خلاصي بشريت و سروري مسلمانان باز خواهد گشت كه قرآن كريم بدان چنين بشارت داده است:و نريد أن نمنّ علي الّذين استضعفوا في الأرض و نجعلهم أئمّة و نجعلهم الوارثين [4] .اراده ما بر اين تعلق گرفته كه محرومان زمين را امام و وارثين زمين گردانيم.از حضرت امير(ع) در نهج البلاغه روايت شده كه:لتعطفّن الدنيا علينا بعد شماسها عطف الضروس علي ولدها [5] .دنيا همانند بازگشت شتر به نزد فرزندش به نزد ما بازگردانده مي شود.و سپس اين آيه را تلاوت فرمودند. ابن ابي الحديد در شرح اين بخش گفته است: ياران و نزديكان ما مي گويند كه ايشان به امامي كه مالك زمين و حاكم بر تمامي ممالك مي گردد وعده داده اند. [6] .در آيه ديگري خداوند تبارك و تعالي مي فرمايد: ولقد كتبنا في الزّبور من بعد الذكر أنّ الأرض يرثها عبادي الصّالحون [7] .در زبور پس از ذكر چنين نوشتيم كه بندگان صالح ما وارث زمين خواهند شد.امام باقر(ع) ذيل اين آيه مي فرمايند:إنّ ذلك وعد اللّه للمؤمنين بأنّهم يرثون جميع الأرض. [8] .اين آيه وعده الهي براي مؤمنان است كه وارث تمام زمين خواهند شد.حضرت رسول(ص)، هم طبق روايت سعيد بن جبير از ابن عباس، به ظهور حضرت مهدي(ع) چنين بشارت داده اند:إنّ خلفائي و أوصيائي و حجج اللّه علي الخلق بعدي اثنا عشر. أوّلهم أخي و

آخرهم ولدي. [9] .جانشينان و برگزيدگان من وحجت هاي الهي بر خلق پس از من دوازده نفرند كه اولشان برادرم و آخرينشان فرزندم مي باشد.از ايشان پرسيدند: برادر شما كيست؟ فرمودند: علي ابن ابيطالب(ع) باز پرسيدند: فرزند شما كيست؟ فرمودند:المهديّ الذي يملؤها _ أي الأرض _ قسطا و عدلاً كما ملئت ظلما و جورا والذي بعثني بالحق بشيرا لو لم يبق من الدنيا إّلا يوم واحد لطوّل ذلك اليوم حتي يخرج فيه ولدي فينزل روح اللّه عيسي بن مريم فيصّلي خلفه و تشرق الأرض بنور ربّها و يبلغ سلطانه المشرق والمغرب [10] .مهدي، همو كه زمين را از عدل و داد، همانگونه كه از ظلم و جور پر شده است، آكنده مي گرداند. قسم به آن كسي كه مرا به حق مبعوث گردانيد كه [مردم را] بشارت دهم اگر تنها يك روز به پايان دنيا باقي مانده باشد خداوند آنقدر آن روز را طولاني مي گرداند كه فرزندم خروج (قيام) كند و در آن زمان است كه عيسي بن مريم پشت سرش نماز مي خواند و زمين به نور پروردگارش روشن مي شود و آوازه سلطنتش شرق و غرب را درمي نوردد.پس از ظهور حضرت مهدي(ع) چه رخ خواهد داد؟هدف از ظهور امام منتظر(ع)، چيزي جز درآوردن جهان از گنداب ظلم و جور و رساندن آن به عدالت و مساوات نيست، كه اصل ايمان بشريت به آن سو معطوف شده است و تمام اديان در مقابل آن سر خم كرده اند. غرض فطري و واحد اديان، همان چيزي است كه شعور انساني، به راحتي با آن اتفاق نظر دارد و هرگاه عقل در مرحله ادراكش به تكامل برسد و رهبري خود را به حكمتي

_ كه از اخلاص، صدق و واقع گرايي برخاسته است _ سپرده باشد، آن را احساس مي كند. كانت، فيلسوف آلماني تبار مي گويد:عبارت اختلاف اديان، چيز عجيب و غريبي است و مانند اين است كه از اختلاف مكاتب اخلاقي صحبت شود؛ چرا كه ممكن است افراد، عقايد گوناگوني داشته باشند، ولي در هر زمان تنها يك دين است كه مي تواند مقبول بيفتد و نه بيشتر و اين اختلافات همانند محملي بيانگر اختلاف در زمان و مكان كه اموري عارضي هستند مي باشند. [11] .مراد از اين آيه قرآن هم همين بود كه:إنّ الّدين عنداللّه الإسلام [12] .دين در نزد خدا اسلام است.در بعثت تمام پيامبران الهي، همگي به دنبال محقق كردن هدف واحدي بودند، همان هدفي كه همه دسته ها و گروه ها و جمعيت هاي بشري را يكجا زير پرچم پرافتخار مهدي منتظر(ع) جمع مي كند.خداوند تعالي در قرآن كريم مي فرمايد:هوالذي أرسل رسوله بالهدي و دين الحق ليظهره علي الدين كلّه و لو كره المشركون. [13] .او همان كسي است كه رسولش را با هدايت و دين حق ارسال كرد تا علي رغم ميل مشركان آن را بر تمام اديان حاكم گرداند.امام هفتم(ع) ذيل اين آيه فرمودند:يظهره علي جميع الأديان عند قيام القائم (ع). [14] .هنگام قيام مهدي(ع) است كه اسلام را بر تمامي اديان حاكم مي گرداند.اولين گام براي تحقق دهكده جهاني و جامعه واحد بشري، ايمان تمام اديان و پيروان آنها به حضرت مهدي (ع) و جمع شدن آنها زير پرچمش است؛ چرا كه دعوت به اتحاد جهان و جهانيان امري تازه نيست و در تمام اديان آسماني و قديمي مي توان مسأله اي مرتبط با آن را يافت و ريشه تفكر

اتحاد بشريت را بايد در دين اديان جستجو كرد.و در ثاني حقيقت همه اديان، دعوت جوامع و ملت هاي بشري به همبستگي و اتحاد زير پرچم ايمان به خدايي واحد بوده است، آفريننده اي بي همتا و ارزش ها و باورها و مسلمات مشتركي كه رفتار و منش انساني را در تمام جهان مستحكم كند. [15] به همين جهت است كه تمام اديان، توقع و انتظار ظهور مهدي(ع) را دارند، و آن زمان كه ظهور كند با علائم و نشانه هايي كه به راحتي شك را از آنها برطرف مي كند به شخص او ايمان مي آورند. آري، به همراه او عيسي بن مريم(ع)، خروج مي كند و همانطور كه در روايت نبوي ديديم پشت سر حضرتش نماز مي خواند. از امام باقر(ع)، نقل شده است:إذا ظهر القائم ظهر براية رسول اللّه و خاتم سليمان و حجر موسي و عصاه. [16] .وقتي حضرت مهدي(ع)، قيام كند، پرچم رسول خدا انگشتر سليمان و سنگ و عصاي موسي را ظاهر مي كند.باز از ايشان نقل كرده اند كه:فإذا اجتمع عنده عشرة آلاف فلا يبقي يهودي ولا نصرانيّ ولا أحد ممّن يعبد غيراللّه إّلا آمن به و صدّقه و تكون الملّة واحدة ملّة الإسلام. [17] .وقتي كه ده هزار نفر نزد او جمع مي شوند، هيچ يهودي و مسيحي و هر كه غير خدا را مي پرستد باقي نمي ماند جز آنكه به او ايمان مي آورد و تصديقش مي كند و يگانه امت، امت اسلامي مي شود.و همچنين:غرض فطري و واحد اديان، همان چيزي است كه شعور انساني، به راحتي با آن اتفاق نظر دارد و هرگاه عقل در مرحله ادراكش به تكامل برسد و رهبري خود را به حكمتي _ كه از اخلاص، صدق و

واقع گرايي برخاسته است _ سپرده باشد، آن را احساس مي كنداولين گام براي تحقق دهكده جهاني و جامعه واحد بشري، ايمان تمام اديان و پيروان آنها به حضرت مهدي(ع) و جمع شدن آنها زير پرچمش استو إنمّا سمّي المهديّ لأنّه يهدي إلي أمر خفيّ و يستخرج التوارة والإنجيل من أرض يقال لها أنطاكية. [18] .مهدي(ع) را به اين دليل، مهدي ناميده اند كه به امري مخفي هدايت مي كند و تورات و انجيل را از زميني كه به آن انطاكيه گويند، درمي آورد.حضرت مهدي(ع) در خلال ارتباطات جهاني و توانايي و قدرتش بر يكي كردن روش ها و منش ها در تمام نقاط جهان، جهاني كردن خويش را به ظهور مي رساند. حضرت صادق(ع) در مورد نداي آسماني فرمودند:يسمعه كلّ قوم بألسنتهم. [19] .هر قومي به زبان خويش آن صدا و ندا را مي شنود.و اين در حالي است كه زبان، يكي از مشكل ترين و جدي ترين موانع و سدها در مسير ارتباطات بشري است كه از گفت وگوها و ايجاد ارتباطات متقابل ممانعت به عمل آورده و آنها را به جدايي و تفرقه و گوشه نشيني سوق مي دهد.عدالت در سايه حكومت جهاني حضرت مهدي(ع)جهان بشري كه از بحران ها ضربه هاي فراوان خورده است در مسير جهاني شدن به سمت مخالف تحقق سعادت بشري سير مي كند، حال آن كه بشريت آرزويش عدالت است كه از درد فراقش هماره به خود پيچيده است. درخت صبر و تحمل بشريت در اين راستا آن زمان كه آن امام منتظر پرچم عدالتش را بر سر ظلم و ستم مي كوبد به گل خواهد نشست.قانون عدالت جهاني از آن زمان كه معرفت و عقل انسان ها كامل شود شروع مي گردد؛ چرا كه اكثر شرارت ها

ناشي از جهالت و نبود معرفت و شناخت است. امام باقر(ع) فرمودند:إذا قام قائمنا وضع يده علي رؤوس العباد فجمع بها عقولهم. [20] .هرگاه قائم ما قيام كند دستش را بر سر بندگان (خدا) مي كشد و با آن عقل هايشان را كامل مي كند.عبارت «جمع بها عقولهم» ناظر بر دو امر است:اول: اين كه تكيه تكامل فرهنگي بر پيشرفت مادي و تكنولوژي اطلاعاتي نيست، بلكه اتكايش بر تكامل عقلي است و تمركز معرفت نيز بر معرفت نفس است و فرهنگ مادي به جاي اين كه هدف و غايت فرض شود تنها به عنوان ابزار و وسيله به آن نگريسته مي شود.دوم: گفت وگوي عقلائي و فكري مبتني بر فرهنگ اخلاص كه ارتباطات و نزديكي و تفاهم ها را فزوني بخشد همان است كه مهدي موعود(ع)، آن را محقق مي گرداند.مرحله دوم از قانون حكومت جهاني در خلال ايجاد تعادل و توازن اجتماعي _ اقتصادي و نفي بهره كشي و احتكار و تمركز ثروت ها و منابع زميني مشاهده مي شود.رسول مكرم اسلام(ص) فرمودند:فيجي ء إليه الرجل يقول: يا مهدي أعطني أعطني أعطني فيحثي له في ثوبه به ما استطاع أن يحمله. [21] .مردي به حضور او [حضرت مهدي(ع) [مي رسد و [از شدت طمع] سه مرتبه تقاضاي كمك مي كند، او چنان در دامن آن مرد [سيم و زر [مي ريزد كه نمي تواند آن را جابه جا كند.باز از ايشان نقل كرده اند كه فرمود:أبشروا بالمهديّ... و يقسّم المال صحاحا بالسوّية و يملأ قلوب أمة محمّد غني و يسعهم عدله حتي أنّه يأمر مناديا ينادي من له حاجة إليّ؟... و تكثر الماشية و تعظّم الأمة... و تزيد المياه في دولته و تمدّ الأنهار و تضاعف الأرض أكلها... [22] .بشارت باد

بر شما به مهدي... كه مال را به طور مساوي بين مردم تقسيم مي كند و قلوب امت محمد(ص)، را مملو از غنا مي كند و چنان گستره عدالتش پهناور است كه به سخنگوي خويش امر مي كند كه فرياد بزن آيا نيازمندي هست؟ و... ثروتمندان زياد مي شوند و امت عظيم مي گردد... آب ها در دولتش زياد مي گردد و رودها وسيع و طولاني و زمين بر خوراكي هايش مي افزايد.حضرت هم بنا بر اين قانون و رسم نبوي(ص) عمل مي كند كه:من أحيا أرضا مواتا فهي له. [23] .هر كه زمين مواتي را آباد كند، مالكش مي شود.آري، اين است اوج قله عدالت كه حق انسان را در مالكيتش بر زمين به او عطا مي كند.امام باقر(ع) مي فرمايند:أيّما قوم أحيا شيئا من الأرض و عمروها هم أحقّ بها وهي لهم. [24] .هر قومي كه بخشي از زمين را احيا و آباد كنند شايستگي بيشتري براي مالكيت بر آن دارند در حالي كه حق آنهاست.به همين علت است كه زمين همچون گلي شكوفا مي شود و در آن، نشاط و عمل موج مي زند. گويي امام صادق(ع) به اين اشاره دارند:اذا قام قائم آل محمد... اتّصلت بيوت الكوفة بنهر كربلاء. [25] .آنگاه كه قائم آل محمد(ع) قيام كند، خانه هاي كوفه به نهر كربلا متصل مي گردد.با از بين بردن مرزها و حدود جغرافيايي، حكومت جهاني حضرت مهدي(ع) تكامل مي يابد و موانعي كه به دست خود بشر ساخته شده برداشته مي شود و او به منتهاي آرزو و خواسته اش كه آزادي در عمل و تحريك زندگي و حياتش مي باشد، مي رسدپس از تحقق عدالت، امنيت گسترش مي يابد، جرم و خلاف كاري ها پنهان و ناپيدا مي گردد. امام باقر(ع)، درباره امنيت و امان

در زمان حضرت مهدي(ع) مي فرمايند:و تخرج العجوز الضعيفة من المشرق تريد المغرب لا يؤذيها أحد. [26] .پير زني ضعيف و ناتوان از شرق به سمت غرب (جهان) مي رود و احدي او را اذيت و آزار نمي كند).با از بين بردن مرزها و حدود جغرافيايي، حكومت جهاني حضرت مهدي (ع) تكامل مي يابد و موانعي كه به دست خود بشر ساخته شده برداشته مي شود و او به منتهاي آرزو و خواسته اش كه آزادي در عمل و تحريك زندگي و حياتش مي باشد، مي رسد. «فكتور باش» مي گويد:مقتضاي انسان بودن انسان اين است كه او به حقوقش برسد و اين، اصلي است كه به ساكنان هر كشوري اجازه مي دهد در كشور ديگر ساكن شوند و همان حقي كه آزادي را در جهان به جريان مي اندازد و بستن قراردادهاي قانوني با بقيه مردم براي سكونت جهاني كمك مي كند. [27] .زمين است كه وطن هر انسان در عصر حضرت مهدي (ع) مي شود. امام صادق(ع) فرمودند:إنّ القائم مّنا منصور بالرعب مؤيّد بالنصر، تطوي له الأرض و تظهر له الكنوز كلّها و يظهراللّه به دينه و لوكره المشركون.قائم ما با ترس [افتادن در دل دشمنان] ياري مي شود و با پيروزي، تأييد مي شود. زمين زير پايش نرم و گنج هاي زمين، همگي براي او ظاهر مي شود و خدا به وسيله او دينش را ظاهر مي كند حتي اگر مشركان نپسندند.و باز هم از ايشان نقل شده:إنّ المؤمن في زمان القائم و هو بالمشرق ليري أخاه الذي بالمغرب و كذا الذي في المغرب يري أخاه الذي بالمشرق. [28] .مؤمن در زمان قائم، چنان مي شود كه شخصي كه در شرق است برادرش را در غرب مي بيند و او هم همينطور.جامعه بشري

به وحدت واقعي كه جنگ ها، نابساماني ها، بحران ها و مشكلات را ريشه كن سازد، دست نخواهد يافت مگر اين كه به مسائل اساسي و عوامل واقعي كه جمعيت بشري را مي تواند جمع كند، نظر بيفكند. و شكي نيست كه مسائل مادي جز عاملي براي ايجاد اختلاف و جنگ و بهره كشي از همديگر نيست. در حالي كه عقل و فطرت عاملي هستند كه بشريت را به اصل خويش هدايت مي كنند. و رسيدن به حقيقت وجودي جز با يك رهبري واقعي همانند تكامل عقلي و بازگشت به فطرت و تبري جستن از موانع كشنده ناشي از خودپرستي ممكن نيست كه آن هم عصر عدالت، آزادي، امنيت و سعادت يعني عصر امام منتظَر حضرت مهدي(ع) است.خداوند توفيق ديدار آن جمال دلربا و اطاعت از اوامر پر افتخارش و زندگي تحت لواي پرچم عدالت آسماني و جهاني اش را به همه ما عنايت فرمايد. ان شاءاللّه