همین باشد که پنهان عشق او ورزم        کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد؟شراب لعل و ج--ای امن و ی--ار و مهربان ساقیدلا ک---ی به ش--ود کارت اگ---ر اکن---ون نخواهد شد؟ مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد  قضای آسمانست این و دیگرگون نخواهد شد رقیب آزاره--ا فرم---ود و ج---ای آشتی نگذاشت مگر آه سحر خیزان سوی گردون نخواهد شد؟ مراروز ازل کاری بج----ز رن---دی ن-ف----رمودند هر آن قسمت که آنجا رفت از آن افزون تر نخواهد شدخدا را محتسب ما را به فریاد دف و نی بخش که س--از شرع ازین افسانه بی قانون نخواهد شد مجال من همین باشد که پنهان عشق او ورزمکنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد؟شراب لعل و ج--ای امن و ی--ار و مهربان ساقیدلا ک---ی به ش--ود کارت اگ---ر اکن---ون نخواهد شد؟ مشوی ای دیده نقش غم ز لوح سینه حافظ که زخ---م تیغ دلدارست و رنگ خ-ون نخ---واهد شد

و اسی--ری وغ--م ی--ار غریب---ی و اس-ی---ری چ----اره داره     غ-م ی--ارم غ--م ی--ارم غ-م ی--ار

شهر ما نیست          دلی که مثل کاروانسرا نیستیه چیز میگم ایشالله دلخور نشین          قربون اون دلای تک سرنشینشهر بدون مرد شهر درده          قربون شکل ماه هرچی مردهمردای ده مردای کاه و گندم          مردای ده مردای خان هشتممردای پشت کوه مثل خورشید          تو دلشون هزار تخت جمشیدکیسه چپقها به پر شالشون          لشکر بچه ها بدنبالشونبیل و کلنگشون همیشه براه          قلیونشون براه دماغشون چاقصبح سحر پامیشن از رختخواب          یکسره روپان تا غروب آفتابچارتای رستمن به قد و قامت          هیکلشون توپ تنشون سلامتنبوده غیر گرده گلاشون          غبار اگه نشسته رو کلاشونمردای ناز دار مرد شهرن          با خودشون هم این قبیله قهرنمردای اخم و طعنه بی دلیل          مردای سر شکسته زن ذلیلمردای دکترای حل جدول          مردای نق نقوی لوس تنبللعنت و نفرین میکنن به جاده          تا که میرن چار تا قدم پیادهمردای خواب تو ساعت اداری          تازه دوساعتم اضافه کاریتوی رگاشون میکشه تنوره          تری گلیسرید و قند و  اورهانگار آتیش گرفته ترمه هاشون          همیشه تو همه سگرمه هاشونبه زیر دست ترشی و عبوسی          به منشی اداره چاپلوسیبرای جستن از مظان شکها          دائره المعارف کلکهابچه به دنیا میارن با نزور          اغلبشون یکدونه اونهم به زورپیش هم از عاطفه دم میزنن          پشت سر اما واسه هم میزنناینجا فقط مهم مقام و پسته          مردای شهری کارشون درستهمشتی حسن چای و سماورت کو؟          سینی باقالی و گلپرت کو؟ای به فدای ریختو تیپو پستت          بوی چپق نمیده عطر پیپتمشتی حسن قربون میز و فایلت          قربون زنگ گوشی موبایلتاونکه دهاتی و غریبه مشتی          میونه شهریا غریبه مشتیقدیم ترا قاتله هم صفت داشت          دزد سر گردنه معرفت داشتاون زمونا که نقل تربیت بود          آدم کشی یجور

ص: 4

معصیت بودمعنی نداره توی عصر سی دی          بزرگ و کوچکی و ریش سفیدیتقی به فکر رونق نقی نیست          کسی به فکر نفع ما بقی نیستمقاله ها پشت هم اندازیه          جناح و باند و حزب و خط بازیهبسکه به هرطرف ستادمون رفت          صراط مستقیم یادمون رفتارزشمون به طول و عرض میزه          چقدر میز و صندلی عزیزهتمام فکرو ذکرمون همینه          که هیچکی پشت میزمون نشینهیه عمره دودوزده چشم و چارش          تا خش نیفته روی میز کارشاونا که مرد زن دعا گوشون بود          میز ریاست سر زانوشون بودبیا بشین که میز اگه وفا داشت          وفا به صاحبای قبل ماداشتقدیم که نرخها به صاحبش بود          ارزش صندلی به صاحبش بودفقیه اگه بالای منبر میشست          جوون سه چار پله پایین تر میشستمعنی شان ورتبه یادشون بود          حرمت مردم به سوادشون بودروی لبت خوبه تبسم باشه          دفتر کارت دل مردم باشهمردا بدون میزهم عزیزند          رفوزه ها همیشه پشت میزندفتنه و دعوا سر نونه مشتی          دوره آخرالزمون مشتیجسارتاً شعرم اگه غمین بود          به قول خواجه خاطرم حزین بود دعا کنین که حالمون خوب بشه          تا شعرمون یخورده مرغوب بشه

صفتی بدید و مجنون شد و رفت

آخر هر حادثه ای چه خوب چه بد فقط خداست