الصورة
ص: 6
سرشناسه : ابن بابویه، محمدبن علی، ق 381 - 311
عنوان و نام پدیدآور:ثواب الأعمال و عقاب الأعمال همراه با 4 ترجمه فارسی/ تالیف: شیخ صدوق ابن بابویه / ترجمه ها از آقایان : 1- غفاری 2- مجاهدی 3- انصاری 4- حسن زاده/ اعراب گذاری ، تحقیق و مقابله با نسخه های خطی و چاپی : واحد تحقیقات مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان.
مشخصات نشر دیجیتالی:اصفهان:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان، 1402.
مشخصات ظاهری:نرم افزار تلفن همراه ، رایانه
موضوع:ثواب و عقاب
رده بندی کنگره : BP222/6/الف 2ث 9041 1377
رده بندی دیویی : 297/44
حقوق الطبع والتقليد بهذه الصورة الموشحة بالتعاليق والتقدمة محفوظة للمكتبة
ثوابُ الأعمال و عقابُ الأعمال کتابی به زبان عربی، اثر شیخ صدوق (ره)، حاوی روایاتی که اعمال پسندیده و پاداش آنها (ثواب الاعمال) و همچنین اعمال ناپسند و مجازات آنها (عقاب الاعمال) را بیان می کند. این کتاب همواره مورد توجه عالمان و همچنین عموم شیعیان بوده و از مهمترین آثار حدیثی شیعه به شمار می آید.
ص: 1
الحمد لله الذي أمر عباده تخييراً ، و نهاهم تحذيراً ، وكلفهم يسيراً ، و يعطي على القليل كثيراً ، فرغب و ذهب ، ووعد وأوعد ، واحتج فأبلغ ، وأنعم فأسبغ ، و أعطى فأجزل ، و منح فأفضل ، جعل لطاعته الثواب ، و على مخالفته العقاب ، وهو غافر الذنب ، قابل التوب ، شديد العقاب .
والصلاة والسلام على محمد رسوله المصدق ، وأمين وحيه المنتجب ، وعلى آله وعترته الذين هم دعائم الاسلام ، و ولائج الاعتصام .
أما بعد : فاني لما فرغت من تحقيق كتاب « كمال الدين و تمام النعمة» عزمت على تصحيح هذا الكتاب وطبعه تالياً ، وشمرت عن ساق الجد ساعياً ، واستأنفت العمل لاكلا ولا متوانياً ، وسألت الله سبحانه الاعانة على حزن الأمر وسهله وتوكلت عليه واعتصمت بحبله ، وشرعت في المقصود بحوله ، ونهجت فيه منهجي في سالفه بطوله ، و بذلت قصارى الجهد في تنميقه وترصيفه ، وصرفت أياماً من العمر في عرضه و مقابلته أوضحت مشكله ، و بينت غريبه ، وشرحت غامضه ، وعلّقت عليه ما يميط اللثام عن فت بعض المجهولين من رواته بكثرة ما تتبعت حتى بلغت ذلك من ما تمنيت ، وأعددته للطبع شائقاً مسروراً ، غير أني نوعسرة ما أجد إلى ما أنفق عليه سبيلاً ، فعاقني ذلك عن الطبع أياماً بل شهوراً ، إلى أن حقق المولى سبحانه الأمل فاطلع على ذلك أستاذنا الأجل، علم العلم الخفاق ، رجل التحقيق والتنقيب ، العالم الرباني ، سماحة الحجة السيد محمد كاظم الموسوي الگلپایگانی - دام ظله العالي فأشار إلى رجلين شهمين من الأحباب ، وأمرهما باعطاء نفقة طبع الكتاب ، فأجابا أمره ملبين ، وأقدما مسرعين ، جزاهم الله في الدارين ، فقمت بالأمر شاكراً والله الحمد أولاً وآخراً ، فخرج الكتاب - كماترى - في مظهر يدعو إلى الرغبة فيه ، ويسر نواظر من يقتنيه ، فأود لو تقر أعينهم بمطالعة رسمه ، كما حليت آذانهم بشنوف وسمه.
ص: 2
الكتاب و أهمية موضوعه :
اعلم أنَّ الله سبحانه أبان لعباده طريق الرشد ، وبين لهم منهج الصواب ، وعرف لهم مغبة الحسنات ، و معرة السيئات ، وأعطاهم معرفة ما يحمد وما لا يحمد من الأقوال و الأفعال ، وخلق الجنة والنار .
فجعل لكل طاعة أجراً تصبو إليه الفرائح ، ولكل خير ثواباً تجتنح إلى تحصيله الجوانح ، كي يبعث سبحانه فيهم رغبة أو نشاطاً يدعوهم إلى العمل ، و يحضهم على النزوع إلى الصالحات ، ويحث الكسلان عما تقاعس عنه من الخيرات إلى القيام باتيانها . وجعل لكل سيئة جزاء ولكل شرعقاباً ترهب منه القلوب و تشمئز منه النفوس ، و ترتعد من وصفه الفرائص ، كي يردعهم عن ارتكاب المآثم واجتراح الآثام وما يحق عليهم كلمة العذاب ، كل ذلك ليكونوا في طاعته راغبين و من عصيانه خائفين . وهذا هوسر خلق النعيم و الجحيم ، والله خالقهما و هو العليم الحكيم .
وهو وقد روي عن علي أمير المؤمنين علیه السلام أنه قال في خطبة له : « إِنَّ الله تبارك وتعالى لما خلق خلقه أراد أن يكونوا على آداب رفيعة و أخلاق شريفة فعلم أنهم لم يكونوا كذلك إلا بأن يعرفهم مالهم و ما عليهم ، والتعريف لا يكون إلا بالأمر و النهي ، والأمر والنهي لا يجتمعان إلا بالوعد والوعيد ، والوعد لا يكون إلا بالترغيب، والوعيد لا يكون إلا بالترهيب ، والترغيب لا يكون إلا بما تشتهيه أنفسهم وتلده أعينهم، والترهيب لا يكون إلا بضد ذلك ، ثمَّ خلقهم في داره ، وأراهم طرفاً من اللذات ليستدلوا به على ما وراءهم من اللذات الخالصة التي لا يشوبها ألم ، ألا وهي الجنة ، و أراهم طرفاً من الآلام ليستدلوا به على ما وراءهم من الآلام الخالصة التي لا يشوبها لذة ، ألا وهي النار ، فمن أجل ذلك ترون نعيم الدنيا مخلوطاً بمحنها ، و سرورها ممزوجاً بكدرها و غمومها (1).
ص: 3
فاذا عرفت هذا فاعلم أن المؤلف - رضوان الله تعالى عليه - أورد في القسم - الأول أعنى « ثواب الأعمال »، ماورد عن المعصومين علیهم السلام من الأعمال الصالحة التي وعد الله سبحانه لها الثواب ، تبصرة لمن يتبصر ، وليوقظ الراقد في حشايا الغفلات ، و يبعث في قلبه نشاطاً يسوقه إلى الاتيان بالمنجيات رجاء درك الثواب الموعود ، والمقام المحمود ، وابتغاء مرضات الملك المعبود ، فهو لعمري نفخة تبعث الأرواح في الأجساد وتحشرها إلى مواقف الصلاح والفلاح .
وأورد في القسم الأخير أعني «عقاب الأعمال » ماروي عنهم علیهم السلام من المثلات والعقوبات على الأعمال التي أوعد الله عليها العذاب تذكرة لمن يتذكر ، وليكف الناظر فيه عن معاطاة السيئات ، ويجتنب الرذائل والمهلكات ، و يرتدع عن خسائس الأمور وسوافلها مما يوجب سخط الرب خوفاً من رداءة العاقبة وسوء المنقلب وما يلحق به من العار والشنار ثم عذاب النار . فهي والحق قاصعة تزعج الطباع عما عليه من الضعة ، و الوقوف عند استيفاء لذة الشهوات ، والمقام في الدنيات ، والتيه في واد السدر ومأزق الشقاء و الدمار .
فالكتاب بما في طيه من البشارة والتخويف ، والوعد والوعيد ، و الترغيب والترهيب أكبر آمر يأمر بالمعروف بالرفق دائماً ، وينهى عن المنكرات زاجراً فهو أرفق مؤدب وأبصر مروض يطبع النفوس على الآداب الحسنة والخلائق الكريمة، ويقيمها على جادة العدل و الصوب المستقيم والمنهج القويم ، و ينبه فيها حاسة الرقي في الدرجات والتقدم في الصالحات ، و التسابق إلى اكتساب الفضائل و الخيرات . و يخرجها من حضيض التعاسة ومرتع الحيوانية إلى مستوى مقام الانسانية ، وهو الغاية المتوخاة للعقل الرشيد و ذلك لمن كان له قلب أو ألقى السمع وهو شهيد
خادم العلم والدين علی اکبر الغفاری
1391 - 1350
ص: 4
الاصول الخطية للكتاب
1 - نسخة مخطوطة نفيسة مصححة جداً ، على ظهرها خط العلامة المجلسي رحمه الله - خاتمه الشريف . لمكتبة الاستاذ السيد جلال الدين الأرموي المشتهر بالمحدث دام بقاؤه تقع في 400 صفحة بقطع 400 صفحة بقطع 21 × 11 سم ، و 16 سطراً . كاتبها محمد مؤمن الأبهري الجي الاصفهاني ، تاريخ الفراغ من كتابتها كما سطر في آخرها عصر يوم الأربعاء ثامن شهر ربيع الأول سنة تسع وستين بعد الألف من الهجرة النبوية صلی الله علیه واله .
2 - نسخة مخطوطة وهي مع كمال الدين في مجلد ، لمكتبة الاستاذ «المحدث» أيضاً . تقع في 196 صفحة ، بقطع 25 × 20 سم و 22. سطراً . كاتبها محمد تقى الشيرازي ابن نظام الدین محمود الأنصاري" . تاريخها سنة ست وخمسين بعد الألف .
3- نسخة مخطوطة محفوفة بالحواشي بعضها فارسى . لخزانة كتب العالم البارع الحاج الشيخ حسن المصطفوي دام عزه العالى . تقع في 534 صفحة ، بقطع 21×2 سم، و 15 سطراً . كاتبها محمد شریف بن مؤمن علی در مارى ، تاريخ إتمام «الثواب » 1108 ،و «العقاب» 1109 .
4- نسخة مخطوطة غير مصححة إلا وريقات من أولها لخزانة كتب الحاج الشيخ حسن المصطفوي أيضاً تقع في 324 صفحة بقطع 28 × 18 . و19 سطراً .تاريخها 1059 ، كاتبها محمد بن سميع بن محمد مقيم .
5 - نسخة مخطوطة لمكتبة الحجة الشيخ عبدالرحيم الرباني دام بقاؤه تقع في 480 صفحة سقطت من أولها أوراق بقطع 19×11سم . و 15 سطراً . كاتبها عبدالعلي بن الحسن الرودباري ، تاريخ «الثواب» 1078 و «العقاب» 1077 .
و إليك صورتها الفتوغرافية على الترتيب التي وصفناها :
و أمّا النسخ المطبوعة من الكتاب فيا الله منها من كثرة الاغلاط والسقطات و التصرفات ، فلا أعتمد عليها كما لا يعتمد على مثلها الخبراء . وفي الختام نسأل الله تعالى أن يهدينا إلى أحياء آثار العلماء و حسن القيام على ماتركوا من تراث مجيد ، فانه عزيز حمید ، فعال لما يريد .
ص: 5
الصورة
ص: 6
الصورة
ص: 7
الصورة
ص: 8
الصورة
ص: 9
الصورة
ص: 10
الصورة
ص: 11
ثواب الاعمال
لابی جعفر الصدوق رحمه الله
المتوفى 381
بتحقيق على اكبر الغفاري
ص: 12
بسم الله الرحمن الرحيم الحمد لله الواحد القديم الأزلي الذي لا يوصف بحد و لا نهاية و لا تأخذه سنة و لا نوم الذي لا ابتداء لكونه و لا غاية لبقائه الدال على وجوده بخلقه و بإحداث خلقه على أزليته و بأشباههم على أن لا شبه له المستشهد بآياته على قدرته الممتنعة من الصفات ذاته و من الأبصار رؤيته و من الأوهام الإحاطة به الذي ليس كمثله شي ء و هو السميع البصير.
أشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له الذي وعد على طاعته ثوابه و على معصيته عقابه و أشهد أن محمدا عبده و رسوله أرسله بكتاب فصله و حكمة و ابده(1) لا يأتيه الباطل من بين يديه و لا من خلفه تنزيل من حكيم حميد .
و أشهد أن أمير المؤمنين علي بن أبي طالب و الأئمة الطاهرين من ولده حجج الله على خلقه بعد انقضاء وحيه و أشهد أن شيعتهم و مواليهم المتبعين لسنتهم و طريقتهم على صراط مستقيم و أنهم المؤمنون حقا و أن الذين خالفوهم و حادوا عن طريقتهم و تركوا أمرهم و لم يستنوا بسنتهم عن الصراط لناكبون(2) و قد ظلوا السبيل
أسأل الله أن يثبتنا على دينهم و موالاتهم و محبتهم و أن لا يزيغ قلوبنا بعد
ص: 13
إذ هدانا و أن يهب لنا من لدنه رحمة إنّه هو الوهاب .
قال الشيخ أبو جعفر محمّد بن عليَّ بن الحسين بن موسى بن بابويه القمي - رحمة الله عليه - هذا ما روي عن النبيَّ صلی الله علیه واله وسلم أنّه قال :
إِنَّ الذي دعاني إلى تأليف كتابي « الدَّالّ على الخير كفاعله » وسمّيته كتاب « ثواب الاعمال » وأرجو أن لا يحرمني الله ثواب ذلك ، فما أردت بتصنيفه إلاّ الرَّغبة في ثواب الله و ابتغاء مرضاته سبحانه ، ولا أردت بما تكلّفته غير ذلك ، ولاحولَ ولا قوَّة إلّا بالله ، وهو حسبنا ونعم الوكيل .
مَا رُوِيَ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ: اَلدَّالُّ عَلَى اَلْخَيْرِ كَفَاعِلِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 1 )
«آنكه بر كارى نيكو راهنما شود همانند آن كس است كه آن عمل را خود بجاى آورده باشد».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 12
حديثى از رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم است كه فرمود:آنكه(مردم را)به كار خير رهنمون باشد،همانند كسى است كه خود آن كار را انجام داده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 34
از پيامبر (صلى اللّٰه عليه و آله) نقل شده است كه فرمود:«آن كه بر كار نيك رهنمون شود، همچون كسى است كه آن را انجام دهد».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 9
روايتى از پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله بود كه فرمود:«راهنماى به نيكى، چون عمل كنندۀ به آن است»
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 17
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ اَلْقُمِّيُّ اَلْفَقِيهُ مُصَنِّفُ هَذَا اَلْكِتَابِ رَضِيَ اَللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ هِلاَلٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ صَالِحٍ عَنْ عِيسَى بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ مِنْ وُلْدِ عُمَرَ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ قَالَ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ لِمُوسَى بْنِ عِمْرَانَ : يَا مُوسَى لَوْ أَنَّ اَلسَّمَوَاتِ وَ عَامِرِيهِنَّ عِنْدِي وَ اَلْأَرَضِينَ اَلسَّبْعَ فِي كِفَّةٍ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ فِي كِفَّةٍ مَالَتْ بِهِنَّ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ .(1)
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 2 )
1-ابو سعيد خدرى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كند كه فرمود:ذات اقدس الهى به حضرت موسى بن عمران فرمود:اى موسى چنانچه هفت طبقۀ آسمانها با تمام ساكنين آنها،و مجموع زمينهاى هفتگانه را در نزد من در كفّه اى بگذارند، و كلمۀ شريفۀ«لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ ». را در كفّۀ ديگر،براستى كه اين كفّه ترجيح خواهد داشت بر كفّۀ مقابل خود. يعنى قوام تمام ما سوى اللّٰه به توحيد است،و چنانچه توحيد نباشد هيچ چيزى موجود نيست،پس وزن آن از تمام جهان سنگين تر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 12
1-ابو سعيد خدرى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه پروردگار جهانيان به حضرت موسى بن عمران فرمود: اى موسى!اگر تمام آسمانها و ساكنان آنها و هفت طبقۀ زمين را در يك كفّه،و لا اله الاّ اللّٰه را در كفّۀ ديگرى قرار دهند،در نزد من(كه خداوند جهانم)اين كفّه(از نظر ارزش)سنگين تر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 35
1-ابو سعيد خدرى از پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: خداوند بزرگ به موسى بن عمران (عليه السّلام) فرمود: اى موسى، اگر آسمانها و ساكنان آنها را با زمينهاى هفت گانه نزد من در كفّه اى بگذارند و ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» را در كفّۀ ديگر، ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» بر همۀ آنها برترى خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 11
[1]1-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خداوند گرامى و بزرگ به موسى بن عمران عليه السّلام فرمود: اى موسى! اگر آسمان ها و ساكنان آن كه در پيشگاه من هستند و زمين هاى هفت گانه در يك كفّه و «لا إله الاّ اللّٰه» در كفّه اى ديگر باشد،«لا إله الاّ اللّٰه» از كفّۀ ديگر سنگين تر آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 19
ص: 14
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَخِيهِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ(1) قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحَجَّاجُ بْنُ أَرْطَاةَ (2)قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو اَلزُّبَيْرِ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: اَلْمُوجِبَتَانِ:قَالَ مَنْ مَاتَ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ دَخَلَ اَلْجَنَّةَ وَ مَنْ مَاتَ يُشْرِكُ بِاللَّهِ دَخَلَ اَلنَّارَ (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 2 )
2-جابر بن عبد اللّٰه گويد پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:دو چيز سبب دو چيز ديگر است:يكى مردن با شهادت به يگانگى پروردگار،كه سبب دخول بهشت است،ديگر شرك به پروردگار است،كه مردن با شرك باعث ورود در جهنّم خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 13
2-از جابر بن عبد اللّٰه روايت شده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:دو چيز است كه موجب دو چيز ديگر است: يكى،مردن با اقرار به يگانگى خداوند كه سبب ورود به بهشت است،و ديگرى مردن در حال شرك به خداى يگانه كه سبب ورود در دوزخ مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 35
2. جابر بن عبد اللّٰه از پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: دو چيز سبب دو چيز ديگر است: كسى كه با شهادت به يگانگى خدا بميرد وارد بهشت مى گردد، و كسى كه با شرك به خدا بميرد به آتش دوزخ در مى آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 11
[2]2-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: دو چيز موجب دو چيز ديگر است: هر كه جان سپارد در حالى كه به يگانگى خداوند گواهى داده باشد به بهشت درآيد؛ و هر كه جان سپارد در حالى كه به خداوند شرك آورده باشد به دوزخ در آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 19
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عُمَرَ بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لَقِّنُوا مَوْتَاكُمْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ فَإِنَّهَا تَهْدِمُ اَلذُّنُوبَ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اَللَّهِ فَمَنْ قَالَ فِي صِحَّتِهِ فَقَالَ ذَاكَ أَهْدَمُ وَ أَهْدَمُ إِنَّ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ أُنْسٌ لِلْمُؤْمِنِ فِي حَيَاتِهِ وَ عِنْدَ مَوْتِهِ وَ حِينَ يُبْعَثُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 2 )
3-جابر جعفى گويد حضرت(ابى جعفر)باقر العلوم عليه السّلام روايت كرد كه پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:كلمۀ «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». را بمردگان خود تلقين نمائيد چون باعث آمرزش گناهان آنهاست،عرض كردند:يا رسول اللّٰه گفتن آن در حال سلامتى چطور است؟فرمود:بيشتر گناهان را منهدم مينمايد(تا سه مرتبه) براى اينكه كلمۀ طيّبۀ «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». مايۀ انس مؤمن در زندگى و هنگام مرگ و حشر اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 13
3-جابر از امام باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:ذكر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» را به مردگان خود تلقين كنيد،زيرا موجب آمرزش گناهان آنها مى شود.عرض كردند:اى پيغمبر خدا!گفتن آن در حال سلامت و حيات چگونه است؟فرمود: باعث از بين رفتن بيشتر گناهان مى گردد-و حضرت رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم سه مرتبه اين جمله را تكرار كردند-زيرا اين ذكر سايۀ انس مؤمن است چه در زندگى،چه هنگام مرگ،و چه در روز محشر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 36
3. از جابر از حضرت ابو جعفر امام باقر (عليه السّلام) نقل شده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» را به مردگان خود تلقين كنيد كه باعث محو گناهانشان خواهد شد. گفتند: اى پيامبر خدا، هر كس اين ذكر را در حال سلامت بگويد چگونه است؟ فرمود: اين محوكننده تر و محوكننده تر و محوكننده تر است، زيرا ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» مايۀ انس مؤمن در زندگى و هنگام مرگ و زنده شدن اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 11
[3]3-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود:«لا إله الاّ اللّٰه» را به مردگان خويش تلقين نماييد؛ چرا كه گناهان را از ميان ببرد. گفتند: اى پيامبر خدا، آن كس كه آن را در حال تندرستى گويد چگونه باشد؟ فرمود: آن ذكر، از ميان برنده، از ميان برنده و از ميان برندۀ گناهان است. به راستى،«لا إله الاّ اللّٰه» در زندگى مؤمن و مرگش و هنگامۀ برانگيخته شدنش همدم اوست. پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود كه جبرئيل گفت: اى محمّد! اى كاش مى ديدى كه هنگام برانگيخته شدن در رستاخيز يكى با روى سپيد ندا در دهد:«لا إله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر» و ديگرى با رويى سياه فرياد برآورد:«واى بر ما! تباه شديم».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 19
وَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : قَالَ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا مُحَمَّدُ لَوْ تَرَاهُمْ حِينَ يُبْعَثُونَ هَذَا مُبْيَضٌّ وَجْهُهُ يُنَادِي - لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ وَ هَذَا مُسْوَدٌّ وَجْهُهُ يُنَادِي يَا وَيْلاَهْ يَا ثُبُورَاهْ(4).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 2 )
و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:كه جبرئيل گفت:كاش ميديدى آنها را كه دو گروهند يكى گويندگان و معتقدين به «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». »كه با رويهاى درخشان محشور ميشوند،و ذكرشان« لا اله إلاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر». است،و ديگر مشركين كه با صورتهاى سياه بمحشر آمده،و شيون كنان ميگويند:اى واى بر ما،تباه شديم،و هلاك گشتيم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 13
و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود كه جبرئيل گفت:اى محمّد! كاش مى ديدى كه در روز رستاخيز يك گروه با صورتى نورانى و درخشان در حالى كه ذكر(«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»،و اللّٰه اكبر)بر زبان دارند،محشور مى گردند؛و گروه ديگرى كه با صورتى سياه به محشر درآيند كه شيون كنان فرياد مى زنند:اى واى بر ما كه تباه شديم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 36
و پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود كه جبرئيل گفت: اى محمّد، كاش آنان را به هنگامۀ رستاخيز مى ديدى كه گروهى از ايشان سفيد رويند و صداى خود را به ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» بلند مى كنند، و گروهى سيه رويند و فرياد بر مى آورند كه: اى واى بر ما، هلاك شديم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 11
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَمْرِو بْنِ جُمَيْعٍ رَفَعَه إِلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: ثَمَنُ اَلْجَنَّةِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 2 )
4-عمرو بن جميع مرفوعا(يعنى بدون اينكه راويان قبل از خود را ذكر كند روايت كرده)كه پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده اند:كلمۀ «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». بها و قيمت بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 14
4-و به همين سند،عمرو بن جميع از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود: «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»بهاى بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 37
4. عمرو بن جميع در حديثى مرفوعه از پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: بهاى بهشت ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 11
[4]4-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود:«لا إله الاّ اللّٰه» بهاى بهشت باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 19
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ هِلاَلٍ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ عَبْدِ اَلْوَهَّابِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْوَلِيدِ(5) رَفَعَهُ قَالَ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ غُرِسَتْ لَهُ شَجَرَةٌ فِي اَلْجَنَّةِ مِنْ يَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ مَنْبِتُهَا فِي مِسْكٍ أَبْيَضَ أَحْلَى مِنَ اَلْعَسَلِ وَ أَشَدَّ بَيَاضاً مِنَ اَلثَّلْجِ وَ أَطْيَبَ رِيحاً مِنَ اَلْمِسْكِ فِيهَا ثِمَارٌ أَمْثَالُ أَثْدَاءِ اَلْأَبْكَارِ تَفْلِقُ عَنْ سَبْعِينَ حُلَّةً (6).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 3 )
5. عبيد اللّٰه بن وليد نيز در حديثى مرفوعه از پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: هر كس «لا اله الاّ اللّٰه» بگويد، در بهشت درختى از ياقوت سرخ براى او كاشته مى شود كه زمين آن از مشك سفيد است و شيرين تر از عسل و سفيدتر از برف و خوشبوتر از مشك است. بر آن درخت ميوه هايى است همچون پستانهاى دوشيزگان كه از پشت هفتاد حلّه نمايان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 11
[5]5-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه «لا إله الاّ اللّٰه» گويد، درختى از ياقوت سرخ براى او در بهشت كاشته شود كه رويشگاه آن در مشكى سپيد باشد كه شيرين تر از عسل و سپيدتر از برف و خوشبوتر از مشك است؛ ميوه هايش همچون پستان هاى دختران باكره است كه [از شدّت سپيدى] از پس هفتاد پرده، نمايان و آشكار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 19
5-عبيد اللّٰه بن الوليد مرفوعا از پيغمبر خدا روايت كرده كه فرموده:هر كس بگويد: «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». در بهشت از براى او درختى كاشته مى شود از ياقوت سرخ، و در زمين روئيده مى شود كه مشك سفيد است،در حالى كه شيرين تر از عسل، و سفيدتر از برف،و خوشبوتر از مشك است،و در آن روئيد نگاه ميوه هائى است مانند پستانهاى دختران بكر،كه ظاهر مى شود يعنى نمايانست از پس هفتاد حلّه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 14
5-عبيد اللّٰه بن الوليد بدون آنكه نام راويان پيش از خود را ذكر كند(مرفوعا)از حضرت رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت مى كند كه فرمود:كسى كه«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»بگويد،در بهشت براى او درختى مى رويد از ياقوت سرخ،شيرين تر از عسل،سپيدتر از برف و خوشبوتر از مشك در زمينى از جنس مشك سپيد،ميوه هاى اين درخت همانند پستان دختران باكره است كه از زير هفتاد لباس(مراد لباسهاى بسيار است)خود را مى نمايند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 37
ص: 15
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى وَ إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ وَ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيُّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ اَلْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لَيْسَ شَيْءٌ إِلاَّ وَ لَهُ شَيْءٌ يَعْدِلُهُ إِلاَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّهُ لاَ يَعْدِلُهُ شَيْءٌ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ فَإِنَّهُ لاَ يَعْدِلُهَا شَيْءٌ وَ دَمْعَةٌ مِنْ خَوْفِ اَللَّهِ فَإِنَّهُ لَيْسَ لَهَا مِثَالٌ فَإِنْ سَالَتْ عَلَى وَجْهِهِ لَمْ يَرْهَقْهُ قَتَرٌ وَ لاٰ ذِلَّةٌ بَعْدَهَا أَبَداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 3 )
6-جابر بن يزيد جعفيّ از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده كه پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر چيزى در جهان همتا و نظيرى دارد مگر سه چيز،اوّل ذات مقدّس احديّت كه نظير ندارد،دوّم كلمۀ شريفۀ «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». كه هموزن و شبيه ندارد،سوّم اشكى كه از خوف خدا از چشم خارج شود كه براى آن وزنى نميتوان قائل شد،و چنانچه بر صورت جارى گردد هيچ خوارى و ناراحتى پس از آن به آن صورت نخواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 15
6-جابر بن يزيد جعفى از باقر العلوم عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر چيزى نظير و همتائى دارد مگر سه چيز:اوّل،ذات مقدّس خداوندى كه نظير و مانند ندارد.دوم،ذكر شريف«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» است كه همتائى ندارد.سوم، اشكى كه از خوف خدا و عذاب الهى از چشم جارى مى شود كه همسنگى ندارد،و اگر اين گريه بر صورت آدمى جارى شود،هيچ ناراحتى و خوارى پس از آن به آن صورت نخواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 37
6. از جابر بن يزيد جعفى از امام باقر (عليه السّلام) نقل شده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ چيزى نيست مگر اينكه همتا و نظيرى دارد، بجز سه چيز:1. خداى بزرگ كه همتايى ندارد 2. ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» كه چيزى با آن برابر نيست.3. اشكى كه از خوف خدا بريزد كه هم وزنى نخواهد داشت؛ و اگر بر صورت جارى شود، از آن پس هرگز خوارى و ذلّتى به آن نخواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 13
[6]6-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر چيزى را همسنگ و هم وزنى باشد جز خداى گرامى و بزرگ را كه همسنگى ندارد و «لا إله الاّ اللّٰه» را كه هم وزنى ندارد و قطرۀ اشكى از بيم خداوند كه هيچ وزنى براى اندازه گيرى آن نتوان يافت و چون اين اشك بر صورت جارى شود از آن پس، تهيدستى و خوارى هرگز به او نرسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 21
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي اَلطُّفَيْلِ عَنْ عَلِيٍّ صَلَوَاتُُ اَللَّهِ عَلَيْهِ قَالَ: مَا مِنْ عَبْدٍ مُسْلِمٍ يَقُولُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ إِلاَّ صَعِدَتْ تَخْرِقُ كُلَّ سَقْفٍ لاَ تَمُرُّ بِشَيْءٍ مِنْ سَيِّئَاتِهِ إِلاَّ طَلَسَتْهَا (1)حَتَّى تَنْتَهِيَ إِلَى مِثْلِهَا مِنَ اَلْحَسَنَاتِ فَتَقِفَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 3 )
7-ابو طفيل از حضرت امير المؤمنين صلوات اللّٰه عليه روايت كند كه فرمود:هيچ بندۀ مسلمانى نيست كه بگويد: «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». مگر اينكه اين گفتار بالا رود و بهر سقفى كه برسد مى شكافد،و بهر گناهى از گناهانش برخورد كند نابودش بسازد،تا آنكه پس از محو گناهان در صفّ حسنات و كارهاى نيك او قرار ميگيرد. شرح:بنظر ميرسد كه منظور از سقف همان گناهان باشد كه موانع است،و مقصود از شكافتن محو آثام و گناهان باشد و جملۀ آخر تفسير همين معنا است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 15
7-ابو طفيل از حضرت امير مؤمنان على عليه السّلام روايت مى كند:هيچ مسلمانى،«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» نمى گويد مگر اينكه اين ذكر بالا مى رود و به هر سقفى(مانعى)برسد آن را مى شكافد،و به هر گناهى از گناهان او برخورد كند،آن را از بين مى برد،و پس از محو گناهان،در رديف كارهاى خوب او قرار مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 38
7. ابو طفيل از حضرت على (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هيچ بندۀ مسلمانى نيست كه بگويد «لا اله الاّ اللّٰه» مگر اينكه اين ذكر بالا مى رود و هر سقفى را مى شكافد، و به هر گناهى از گناهانش مى گذرد آن را نابود مى كند تا به ديگر كارهاى نيك او برسد و بايستد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 13
[7]7-... امام على صلوات اللّٰه عليه فرمود: هيچ بندۀ مسلمانى نباشد كه بگويد:«لا إله الاّ اللّٰه»، جز آنكه اين ذكر بر فراز رود و هر سقفى را بشكافد و به هيچ يك از گناهانش در نرسد جز آنكه پاكش سازد تا آنگاه كه به نيكى هايى همچون خودش رسد و باز ايستد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 21
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ هِلاَلٍ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَا مِنْ شَيْءٍ أَعْظَمَ ثَوَاباً مِنْ شَهَادَةِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ لِأَنَّ اَللَّهَ تَعَالَى لاَ يَعْدِلُهُ شَيْءٌ وَ لاَ يَشْرَكُهُ فِي اَلْأَمْرِ أَحَدٌ .(2)
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 3 )
8-ابو حمزۀ ثمالى گويد:شنيدم از امام محمّد باقر عليه السّلام كه فرمود:هيچ عبادتى از نظر ثواب و اجر بالاتر از شهادت به كلمۀ «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». نيست،چون كه نه چيزى عديل و نظير حقّ تعالى است،و نه كسى با خدا شريك و انباز در امور اوست. شرح:بنظر ميرسد كه حضرت تفسير كلمۀ «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ»
». را ميفرمايد كه بيان توحيد ذاتى و افعالى را ميكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 15
8-ابو حمزۀ ثمالى از امام محمّد باقر عليه السّلام شنيده است كه فرمود:ثواب هيچ چيزى بالاتر از اقرار به«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» نيست،زيرا نه خدا را نظير و مانندى است،و نه او را در كارهايى كه دارد شريك و انبازى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 38
8. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: پاداش هيچ كارى بالاتر از شهادت به يگانگى خدا نيست، زيرا هيچ چيزى با خدا برابرى نمى كند و هيچ كس در كارها شريك او نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 13
[8]8-... امام باقر عليه السّلام فرمود: پاداش هيچ چيز بزرگتر از گواهى به «لا إله الاّ اللّٰه» نيست؛ زيرا خداى فرازمند را همتايى نيست و در امرش هيچ كسى با او انباز و شريك نباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 21
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عِمْرَانَ اَلْعِجْلِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو اَلْعَلاَءِ اَلْخَفَّافُ قَالَ حَدَّثَنَا عَطِيَّةُ اَلْعَوْفِيُّ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا قُلْتُ وَ لاَ قَالَ اَلْقَائِلُونَ قَبْلِي مِثْلَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 3 )
9-ابو سعيد خُدرى از پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:نه من و نه گويندگان پيش از من،كلمه اى مانند «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». نگفتيم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 16
9-ابو سعيد خدرى از رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه:نه من و نه آن كسانى كه پيش از من بوده اند،ذكرى همانند«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»بر زبان نرانده ايم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 38
7. ابو طفيل از حضرت على (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هيچ بندۀ مسلمانى نيست كه بگويد «لا اله الاّ اللّٰه» مگر اينكه اين ذكر بالا مى رود و هر سقفى را مى شكافد، و به هر گناهى از گناهانش مى گذرد آن را نابود مى كند تا به ديگر كارهاى نيك او برسد و بايستد.9. ابو سعيد خدرى مى گويد: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: تاكنون، نه من و نه گويندگان پيش از من، ذكرى مانند «لا اله الاّ اللّٰه» نگفته ايم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 13
[9]9-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: نه من و نه گويندگان پيش از من، سخنى همچون «لا إله الاّ اللّٰه» نگفته ايم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 21
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : خَيْرُ اَلْعِبَادَةِ قَوْلُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ .(3)
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 4 )
10-سكونىّ از امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت كرده كه پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:گفتن «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». بهترين عبادت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 16
10-سكونى از امام صادق عليه السّلام و آن امام از پدران بزرگوارش روايت كرده كه رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:بهترين عبادتها گفتن«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 39
10. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: گفتن «لا اله الاّ اللّٰه» بهترين عبادت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 13
[10]10-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: نيكوترين عبادت، گفتن «لا إله الاّ اللّٰه» است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 21
ص: 16
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عِمْرَانَ اَلْعِجْلِيُّ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَقُولُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ إِلاَّ مَحَتْ مَا فِي صَحِيفَتِهِ مِنْ سَيِّئَاتٍ حَتَّى تَنْتَهِيَ إِلَى مِثْلِهَا مِنْ حَسَنَاتٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 4 )
11-ابو عمران عجلى مرفوعا از پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كند كه فرمود: هيچ مؤمنى نميگويد: «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». مگر اينكه گناهان از نامۀ اعمالش محو مى شود،تا آن كلمه كنار بقيّۀ حسناتش قرار گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 16
11-ابو عمران عجلى،بدون ذكر راويان پيش از خود(مرفوعا)از رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه:هيچ مؤمنى ذكر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» را بر زبان نمى راند مگر آنكه تمام گناهانش از نامۀ اعمال او پاك مى شود،تا اينكه در كنار ساير اعمال نيك او قرار مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 39
11. ابو عمران عجلى در حديثى مرفوعه از پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: هيچ مؤمنى ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» نمى گويد مگر اينكه گناهانى كه در نامۀ عملش ثبت شده است محو مى گردد، و آن ذكر در كنار ديگر كارهاى نيك او قرار مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 13
[11]11-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: مؤمنى نباشد كه «لا إله الاّ اللّٰه» گويد جز آنكه گناهان از نامۀ كردارش پاك گردد تا آنگاه كه اين ذكر به كنار نيكى هايى همچون خودش رسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 23
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْبَرْقِيِّ (1)عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ اَلْحَسَنِ عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ عُبَيْدِ بْنِ زُرَارَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : قَوْلُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ ثَمَنُ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 4 )
12-عبيد بن زراره گويد امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود:«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» بهاى بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 17
12-عبيد بن زراره از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»بهاى بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 39
12. عبيد بن زراره مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: بهاى بهشت، گفتن «لا اله الاّ اللّٰه» است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 15
[12]12-... امام صادق عليه السّلام فرمود:«لا إله الاّ اللّٰه» بها و قيمت بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 23
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ وَ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ جَمِيعاً عَنْ رِبْعِيٍّ عَنْ فُضَيْلٍ (2) قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: أَكْثِرُوا مِنَ اَلتَّهْلِيلِ وَ اَلتَّكْبِيرِ فَإِنَّهُ لَيْسَ شَيْءٌ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ مِنَ اَلتَّكْبِيرِ وَ اَلتَّهْلِيلِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 4 )
13-فضيل[بن يسار]ميگويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام ميفرمود: ذكر« لا اله إلاّ اللّٰه،و اللّٰه أكبر. »را زياد بگوئيد،چون در نزد پروردگار چيزى از اين دو ذكر محبوبتر نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 17
13-فضيل بن يسار نهدى از امام معصوم عليه السّلام شنيده است كه فرمود:ذكر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»،و اللّٰه اكبر را زياد بگوئيد زيرا هيچ چيزى نزد خداوند محبوبتر از اين دو ذكر نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 39
13. فضيل مى گويد: از آن حضرت [امام صادق (عليه السّلام)] شنيدم كه مى فرمود: ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» و «اللّٰه اكبر» را بسيار بگوييد، زيرا هيچ چيزى نزد خداوند از اين دو ذكر محبوب تر نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 15
[13]13-... معصوم عليه السّلام فرمود:«لا إله الاّ اللّٰه» و «اللّٰه اكبر» را بسيار گوييد؛ چرا كه خداوند چيزى را فزون تر از گفتن «اللّٰه اكبر» و «لا إله الاّ اللّٰه» دوست ندارد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 23
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ وَ أَبِي أَيُّوبَ (3)قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ أَفْضَلَ اَلنَّاسِ ذَلِكَ اَلْيَوْمَ عَمَلاً إِلاَّ مَنْ زَادَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 4 )
1-هشام بن سالم و أبو ايّوب گفته اند:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس صد مرتبه بگويد «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». عبادت او در آن روز از همه بالاتر است،مگر آن كس كه زيادتر بگويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 17
1-هشام بن سالم و ابو ايّوب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود:هر كس يك صد مرتبه«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»بگويد،(عبادت)او در آن روز از همه والاتر است،مگر از كسى كه زيادتر از او(اين ذكر شريف را)بگويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 40
1. از هشام بن سالم و ابو ايّوب نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس صد بار «لا اله الاّ اللّٰه» بگويد، عمل او در آن روز از همۀ مردم بالاتر است، مگر كسى كه افزون بر اين بگويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 15
[14]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه صد بار «لا إله الاّ اللّٰه» گويد كردارش در رستاخيز برتر از كردار ديگر مردمان باشد جز آن كس كه فزون تر از اين گفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 23
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ سَالِمِ بْنِ غَانِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ حِينَ يَأْوِي إِلَى فِرَاشِهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مِائَةَ مَرَّةٍ بَنَى اَللَّهُ لَهُ بَيْتاً فِي اَلْجَنَّةِ وَ مَنِ اِسْتَغْفَرَ حِينَ يَأْوِي إِلَى فِرَاشِهِ مِائَةَ مَرَّةٍ تَحَاتَّتْ ذُنُوبُهُ كَمَا يَسْقُطُ وَرَقُ اَلشَّجَرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 4 )
2-سلام بن غانم از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود هر كس در هنگام خواب صد مرتبه بگويد «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا كند،و هر كس وقت خواب صد مرتبه استغفار كند گناهان او بريزد همچنان كه برگ از درختان ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 18
2-سلام بن غانم از امام صادق عليه السّلام روايت مى كند:كسى كه به هنگام خواب،يك صد مرتبه«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»بگويد،خداوند عالميان خانه اى در بهشت برايش مى سازد،و كسى كه به گاه خواب صد بار استغفار كند گناهان او بريزد بدان گونه كه برگهاى درختان مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 40
2. سلاّم بن غانم از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس هنگام رفتن به بستر خواب صد مرتبه «لا اله الاّ اللّٰه» بگويد، خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا مى كند، و هر كس هنگام رفتن به بستر خواب صد مرتبه استغفار كند، گناهان او مانند برگ درخت فرو مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 15
[15]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هنگام رفتن به رختخواب، صد بار «لا إله الاّ اللّٰه» گويد، خداوند خانه اى براى او در بهشت بنا كند؛ و آن كس كه هنگام رفتن به رختخواب صد بار از خداوند آمرزش جويد، گناهان او فرو ريزد همان طور كه برگ از درختان فرو ريزد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 23
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ وَ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ اَلْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: جَاءَ جَبْرَئِيلُ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ طُوبَى لِمَنْ قَالَ مِنْ أُمَّتِكَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ (4).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 5 )
1-جابر بن يزيد جعفى از حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام نقل كرده كه فرمود جبرئيل نزد رسول صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آمد و گفت:خوشا بحال آن فردى از امّت تو كه بگويد:« لا اله الاّ اللّٰه وحده وحده وحده. ». شرح:طوبى بمعنى خوبى و خوشى،و يا مراد درختى است در بهشت بنام طوبى،و كلمۀ وحده سه مرتبه،تأكيد پى در پى در شهادت بوحدانيّت الهى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 18
1-جابر بن يزيد جعفى از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت مى كند كه:جبرئيل به محضر رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شرفياب شد و عرضه داشت:خوشا به حال آن كسى از امّت تو كه «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» وحده وحده وحده بگويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 40
1. جابر بن يزيد جعفى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: جبرئيل نزد پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) آمد و گفت: اى محمّد، خوشا به حال آن كس از امّت تو كه بگويد: «لا اله الاّ اللّٰه وحده وحده وحده».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 15
[16]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: جبرئيل نزد پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله آمد و گفت: اى محمّد! خوشا بر آن كس از امّت تو كه بگويد:«لا إله الاّ اللّٰه وحده وحده وحده».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 25
ص: 17
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حُمْرَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مُخْلِصاً دَخَلَ اَلْجَنَّةَ وَ إِخْلاَصُهُ بِهَا أَنْ يَحْجُزَهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عَمَّا حَرَّمَ اَللَّهُ عزَّوجلَّ(1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 5 )
1-محمّد بن حمران از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس با اخلاص بگويد «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». داخل بهشت خواهد شد،و اخلاص در كلمۀ توحيد باينست كه شهادت دادن به يگانگى پروردگار او را از معاصى باز دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 19
1-محمّد بن حمران از امام صادق عليه السّلام روايت مى كند كه:هر كس كه ذكر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» را با اخلاص بگويد،وارد بهشت مى گردد؛و اخلاص در اين مقام آن است كه گفتن اين ذكر شريف او را از معاصى و محرّمات الهى باز دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 41
1. محمّد بن حمران از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس از روى اخلاص «لا اله الاّ اللّٰه» بگويد وارد بهشت مى شود، و اخلاص او در اين ذكر به اين است كه شهادت دادن به يگانگى خداوند او را از محرّمات الهى باز دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 15
[17]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه پاكدلانه «لا إله الاّ اللّٰه» گويد به بهشت در آيد و پاكدلانه گفتن اين باشد كه «لا إله الاّ اللّٰه» او را از آنچه خداى گرامى و بزرگ حرام نموده باز دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 25
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَتَانِي جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بَيْنَ اَلصَّفَا وَ اَلْمَرْوَةِ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ طُوبَى لِمَنْ قَالَ مِنْ أُمَّتِكَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مُخْلِصاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 5 )
2-جابر گويد امام باقر عليه السّلام روايت كرد كه پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود: جبرئيل بين صفا و مروه بر من نازل شد،گفت اى محمّد طوبى و خوشى(يا درختى در بهشت)ويژه آن فردى از امّت تو است كه «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». را با اخلاص بگويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 19
2-در نقل جابر از امام محمّد باقر عليه السّلام آمده است كه رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: جبرئيل در ميان صفا و مروه بر من فرود آمد و گفت:خوشا به حال آن كس از امّت تو كه ذكر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» را با اخلاص بگويد. و يا:طوبى(كه درختى است در بهشت)از آن فردى از امّت تو است كه ذكر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» را با اخلاص ادا كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 41
2. از جابر از امام باقر (عليه السّلام) نقل شده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: جبرئيل ميان صفا و مروه بر من فرود آمد و گفت: اى محمّد، خوشا به حال آن كس از امّت تو كه از روى اخلاص «لا اله الاّ اللّٰه» بگويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 17
[18]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: جبرئيل ميان «صفا» و «مروه» به نزد من آمد و گفت: اى محمّد! خوشا بر آن كس از امّت تو كه پاكدلانه «لا إله الاّ اللّٰه» گويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 25
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ وَ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ كُلِّهِمْ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عُمَرَ عَنْ مُهَاجِرِ بْنِ اَلْحَسَنِ(2) عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مُخْلِصاً دَخَلَ اَلْجَنَّةَ وَ إِخْلاَصُهُ بِهَا أَنْ يَحْجُزَهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عَمَّا حَرَّمَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 5 )
3-زيد بن ارقم از پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كند كه فرمود:هر كس با اخلاص بگويد «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». داخل بهشت خواهد شد،و اخلاص او در اين شهادت باينست كه گفتن «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». او را از محرّمات الهى باز دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 19
3-زيد بن ارقم از رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نقل مى كند كه فرمود:كسى كه ذكر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» را با اخلاص بگويد،در بهشت وارد خواهد شد،و اخلاص گويندۀ اين ذكر به آن است كه او را از محرّمات الهى باز دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 41
3. زيد بن ارقم از پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: هر كس از روى اخلاص «لا اله الاّ اللّٰه» بگويد وارد بهشت مى شود، و اخلاص او در اين ذكر به اين است كه گواهى دادن به يكتايى خداوند او را از محرّمات الهى باز دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 17
[19]3-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه پاكدلانه «لا إله الاّ اللّٰه» گويد به بهشت در آيد و پاكدلانه گفتن اين باشد كه «لا إله الاّ اللّٰه» او را از آنچه خداوند حرام نموده باز دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 25
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عُمَرَ قَالَ حَدَّثَنِي زَيْدُ بْنُ رَافِعٍ قَالَ حَدَّثَنِي زِرُّ بْنُ حُبَيْشٍ قَالَ سَمِعْتُ حُذَيْفَةَ (3)يَقُولُ: لاَ يَزَالُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ تَرُدُّ غَضَبَ اَلرَّبِّ جَلَّ جَلاَلُهُ عَنِ اَلْعِبَادِ مَا كَانُوا لاَ يُبَالُونَ مَا اِنْتَقَصَ مِنْ دُنْيَاهُمْ إِذَا سَلِمَ دِينُهُمْ فَإِذَا كَانُوا لاَ يُبَالُونَ مَا اِنْتَقَصَ مِنْ دِينِهِمْ إِذَا سَلِمَتْ دُنْيَاهُمْ ثُمَّ قَالُوهَا رُدَّتْ عَلَيْهِمْ وَ قِيلَ كَذَبْتُمْ وَ لَسْتُمْ بِهَا صَادِقِينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 5 )
4-زرّ بن حبيش گويد حذيفه ميگفت«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»هميشه غضب الهى را از بندگان برميگرداند،مادامى كه سلامت دين را بر دنيا مقدّم بدارند،ولى هر گاه باكى از نقصان در دين نداشته باشند،و فقط در فكر تكميل جهات مادّى و دنيوى خود باشند،و در عين حال«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»بگويند از آنان پذيرفته نميشود و بآنها ميگويند دروغ ميگوئيد،و در اين كلمه راستگو نيستيد. شرح:ملاحظه ميفرمائيد كه اين چند روايت أخير مقيّد مينمايد روايات قبل را،و مجموعا معناى احاديث اين مى شود كه هر گاه شخص متّقى«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» بگويد سبب دخول در بهشت مى شود نه هر كسى و بهر نيّتى. و نيز روايت چهارم مقطوع است يعنى نام معصوم عليه السّلام ذكر نشده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 20
4-و به همين سند زرّ بن حبيش از قول حذيفه مى گفت كه:ذكر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» غضب خداوندى را از بندگانش دور مى سازد مادامى كه سلامت در دين را بر امور دنيائى مقدّم دارند؛ولى اگر بيمى از نقصان در دين خود نداشته باشند و همّت آنها فقط مصروف امور دنيوى گردد،اين ذكر از آنان مورد قبول درگاه الهى نمى شود و به آنها مى گويند:دروغ مى گوئيد و در شهادت به يگانگى ذات خداوند راستگو نيستيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 42
4. زرّ بن حبيش مى گويد: از حذيفه شنيدم كه مى گفت: ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» همواره خشم پروردگار را از بندگانش بر مى گرداند، مادامى كه در برابر كاستيهاى دنياى خود به سلامت دينشان بينديشند، ولى اگر در برابر كاستيهاى دين خود به سلامت دنيايشان بينديشند، هر چند اين ذكر را بگويند از آنان پذيرفته نمى شود و به آنان مى گويند: دروغ مى گوييد و در اين ذكر راستگو نيستيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 17
[20]4-حذيفه گويد:«لا إله الاّ اللّٰه» پيوسته، خشم خدا را كه شكوهش بزرگ باد، از بندگان باز مى گرداند تا آنگاه كه با وجود سلامت دين خويش بر كمبود دنيايشان دل نگران نباشند ولى چنانچه با وجود سلامت دنياى خويش دل نگران كمبود دين خويش نباشند و آنگاه لا إله الاّ اللّٰه گويند، اين سخن به آنان باز گردانده شده و گفته آيد: دروغ مى گوييد و راست گفتار نيستيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 27
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَقُولُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ يَرْفَعُ بِهَا صَوْتَهُ فَيَفْرُغُ حَتَّى تَنَاثَرَتْ ذُنُوبُهُ تَحْتَ قَدَمَيْهِ (4)كَمَا تَنَاثَرَ وَرَقُ اَلشَّجَرِ تَحْتَهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 6 )
1-سيف بن عميره گويد حضرت صادق عليه السّلام روايت كرد كه پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هيچ مسلمانى نميگويد: «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». در حالى كه آواز خود را بدان بلند كند مگر آنكه گناهانش ريخته شود زير قدمهايش،مانند اينكه برگ از درخت زير شاخه هايش فرو ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 20
1-سيف بن عميره از حضرت صادق عليه السّلام روايت مى كند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: هيچ مسلمانى با صداى رسا ذكر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» را نمى گويد مگر آنكه گناهانش در زير پايش ريخته شود مانند ريختن برگ درختان در زير شاخه ها.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 42
1. سيف بن عميره از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ مسلمانى نيست كه «لا اله الاّ اللّٰه» بگويد و صداى خود را به آن بلند كند مگر اينكه گناهان او زير قدمهايش فرو مى ريزد، همان گونه كه برگ درخت زير درخت فرو مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 17
[21]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هيچ مسلمانى «لا إله الاّ اللّٰه» نگويد و صدايش را به آن بلند ندارد و پايانش ندهد جز آنكه گناهانش به زير گامهايش فرو ريزد همان گونه كه برگ هاى درخت به زير آن فرو ريزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 27
ص: 18
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عُمَرَ قَالَ حَدَّثَنِي عِمْرَانُ بْنُ عَطَاءٍ (1)قَالَ حَدَّثَنِي عَطَاءٌ عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَا مِنَ اَلْكَلاَمِ كَلِمَةٌ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَوْلِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يَقُولُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ يَمُدُّ بِهَا صَوْتَهُ فَيَفْرُغُ إِلاَّ تَنَاثَرَتْ ذُنُوبُهُ تَحْتَ قَدَمَيْهِ كَمَا تَنَاثَرَ وَرَقُ اَلشَّجَرِ تَحْتَهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 6 )
[22]2-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هيچ گفتارى در پيشگاه خداى گرامى و بزرگ محبوب تر از گفتن «لا إله الاّ اللّٰه» نيست و هيچ بنده اى «لا إله الاّ اللّٰه» نگويد جز آنكه گناهانش به زير گامهايش فرو ريزد همچنان كه برگ هاى درخت به زير آن فرو مى ريزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 27
2-ابن عبّاس از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:در كلمات، هيچ كلمه اى نزد خدا محبوبتر از كلمۀ «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». نيست،و هيچ بنده اى نيست كه بگويد: «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». مگر آنكه گناهانش زير قدمهايش ريخته مى شود،همان طورى كه برگ درخت،زير آن ريخته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 21
2-ابن عبّاس از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نقل مى كند كه فرمود:هيچ كلمه اى نزد خداوند محبوبتر از كلمۀ«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» نيست،و بنده اى نيست كه اين ذكر را بگويد مگر آنكه گناهان او در زير گامهايش فرو ريزد بسان ريختن برگ درختان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 43
2. ابن عباس از پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: در ميان كلمات، هيچ كلمه اى نزد خدا محبوب تر از ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» نيست، و هيچ بنده اى نيست كه بگويد:«لا اله الاّ اللّٰه» مگر اينكه گناهان او زير قدمهايش فرو مى ريزد، چنان كه برگ درخت زير آن فرو مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 17
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلصَّبَّاحِ (2)قَالَ حَدَّثَنِي أَنَسٌ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: كُلُّ جَبّٰارٍ عَنِيدٍ مَنْ أَبَى أَنْ يَقُولَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 6 )
3-حسن بن الصباح از انس روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در تفسير«
كُلِّ جَبّٰارٍ عَنِيدٍ
»فرمود:مقصود كسى است كه از گفتن«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» سر باز زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 43
3. انس از پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه در تفسير
«كُلِّ جَبّٰارٍ عَنِيدٍ»
*
فرمود: او كسى است كه از گفتن «لا اله الاّ اللّٰه» خوددارى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 19
[23]3-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله در تفسير آيۀ «هر زورگوى لجوج»[ابراهيم ، آيۀ 15] فرمود: آن كس باشد كه از گفتن «لا إله الاّ اللّٰه» سر بتابد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 27
3-انس از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كند كه فرمود در تفسير«
كُلِّ جَبّٰارٍ عَنِيدٍ
»او كسى است كه از گفتن«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»امتناع بورزد،يعنى سرباز زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 21
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو اَلْحَسَنِ اَلْأَسَدِيُّ (3)قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلصُّوفِيُّ عَنْ يُوسُفَ بْنِ عَقِيلٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ رَاهَوَيْهِ قَالَ: لَمَّا وَافَى أَبُو اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ نَيْسَابُورَ فَأَرَادَ أَنْ يَرْحَلَ مِنْهَا إِلَى اَلْمَأْمُونِ اِجْتَمَعَ إِلَيْهِ أَصْحَابُ اَلْحَدِيثِ فَقَالُوا لَهُ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ تَرْحَلُ عَنَّا وَ لاَ تُحَدِّثُنَا بِحَدِيثٍ نَسْتَفِيدُهُ مِنْكَ وَ كَانَ قَدْ قَعَدَ فِي اَلْعَمَّارِيَّةِ فَاطَّلَعَ رَأْسَهُ وَ قَالَ سَمِعْتُ أَبِي مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ يَقُولُ سَمِعْتُ أَبِي جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ يَقُولُ سَمِعْتُ أَبِي مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ يَقُولُ سَمِعْتُ أَبِي عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ يَقُولُ سَمِعْتُ أَبِي اَلْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ يَقُولُ سَمِعْتُ أَبِي عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ يَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ سَمِعْتُ جَبْرَئِيلَ يَقُولُ سَمِعْتُ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ حِصْنِي فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي فَلَمَّا مَرَّتِ اَلرَّاحِلَةُ نَادَى بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا (4).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 6 )
1-اسحاق بن راهويه گفت:چون حضرت ابو الحسن على بن موسى الرضا عليهما السلام در سفر خراسان به نيشابور رسيد،پس از آنكه اراده كوچ نمودن بسوى مأمون نمود،محدّثين جمع شدند،و عرض كردند:اى پسر پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم از شهر ما تشريف مى بريد،و براى استفادۀ ما حديثى بيان نميفرمائيد؟پس از اين تقاضا، حضرت سر خود از عمارى بيرون آورده فرمود:شنيدم از پدرم موسى بن جعفر عليهما السلام فرمود شنيدم از پدرم جعفر بن محمّد عليهما السّلام فرمود شنيدم از پدرم محمّد بن علىّ عليهما السّلام فرمود شنيدم از پدرم علىّ بن الحسين عليهما السّلام فرمود شنيدم از پدرم حسين بن علىّ عليهما السّلام فرمود شنيدم از پدرم امير المؤمنين علىّ بن أبى طالب عليه السّلام فرمود شنيدم از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود شنيدم از جبرئيل عليه السّلام گفت شنيدم از پروردگار عزّ و جلّ فرمود كلمۀ «لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ ». دژ و حصار من است پس هر كس داخل دژ و حصار من شود از عذاب من ايمن خواهد بود،پس هنگامى كه مركب حضرت حركت كرد با آواز بلند فرمود با شروط آن و من خود يكى از آن شروط ميباشم. شرح:اين حديث معروف بحديث سلسلة الذّهب است به مناسبت رجال سند آن كه همه از معصومين ميباشند و از احاديث قدسيّه محسوب مى شود چون گوينده كلام ذات اقدس الهى است،و مؤلّف پس از نقل كلام امام عليه السّلام در كتاب توحيد خود گويد: «معنى كلام حضرت اينست كه از شروط«لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ »اقرار بامامت من است و اينكه من از جانب حقّ تعالى امام مفترض الطّاعة هستم»
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 21
1-اسحاق بن راهويه نقل مى كند كه هنگامى كه حضرت ثامن الائمّه علىّ بن موسى الرّضا عليه السّلام به نيشابور رسيد و اراده فرمود كه بسوى مأمون عزيمت كند،اهل حديث و راويان آن ديار به خدمت آن حضرت شرفياب شدند و گفتند:اى فرزند رسول خدا!از اين شهر مى رويد و هيچ حديثى براى ما بيان نمى كنيد تا از آن بهره مند گرديم؟!در اين هنگام حضرت كه در محمل نشسته بودند،سر مبارك خود را بيرون آورده فرمودند: من از پدرم موسى بن جعفر عليه السّلام شنيدم،و پدرم از پدرش جعفر بن محمّد عليه السّلام،و او از پدرش محمّد بن على عليه السّلام،و او از پدرش علىّ بن الحسين عليه السّلام،و او از پدرش حسين بن على عليه السّلام،و او از پدرش امير المؤمنين على عليه السّلام،و او از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شنيد كه فرمود:از جبرئيل شنيدم كه مى گفت:از پروردگار عالميان شنيدم كه:كلمۀ«لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ » حصار امن من است،و هر كس در اين حصار امن وارد شود از عذاب من در امان خواهد بود؛و در اين هنگام كه مركب آن حضرت به حركت در آمده بود با بانگى رسا ادامه دادند:البته با شرايطى كه دارد،و من خود يكى از آن شرايطم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 44
1. اسحاق بن راهويه مى گويد: هنگامى كه حضرت ابو الحسن على بن موسى الرضا (عليه السّلام)[در سفر خراسان] به نيشابور رسيد و خواست از آنجا به سوى مأمون كوچ كند، محدّثان نزد او گرد آمدند و گفتند: اى پسر پيامبر خدا، از نزد ما مى روى و براى ما حديثى كه از آن بهره ببريم بيان نمى كنى؟ اين در حالى بود كه آن حضرت در عمارى نشسته بود. پس حضرت سر خود را از عمارى بيرون آورد و فرمود: از پدرم موسى بن جعفر (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: از پدرم جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: از پدرم محمّد بن على (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: از پدرم على بن الحسين (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: از پدرم حسين بن على (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: از پدرم امير مؤمنان على بن ابى طالب (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: از پيامبر خدا شنيدم كه مى فرمود: از جبرئيل شنيدم كه مى فرمود: از خداوند بزرگ شنيدم كه مى فرمود: كلمۀ «لا اله الاّ اللّٰه» دژ استوار من است، هر كس به اين دژ در آيد، از عذاب من ايمن خواهد بود. پس هنگامى كه مركب حضرت حركت كرد، با صداى بلند فرمود: با شروط آن، و من خود يكى از شروط آن هستم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 19
[24]1-... اسحاق بن راهويه گويد: هنگامى كه امام رضا عليه السّلام به نيشابور رسيد و بر آن شد كه از آنجا به جانب مأمون راهى شود، راويان حديث نزد او گرد آمدند و عرض كردند: اى زادۀ پيامبر خدا، از ميان ما رخت بر مى بندى و براى ما روايتى بازگو نمى كنى كه از محضر تو استفاده نماييم؟ امام رضا عليه السّلام از هودج خويش كه در آن نشسته بود سر برآورد و فرمود: از پدرم موسى بن جعفر عليه السّلام شنيدم كه فرمود: از پدرم جعفر بن محمّد عليه السّلام شنيدم كه فرمود: از پدرم محمّد بن على عليه السّلام شنيدم كه فرمود: از پدرم على بن حسين عليه السّلام شنيدم كه فرمود: از پدرم حسين بن على عليه السّلام شنيدم كه فرمود: از پدرم امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السّلام شنيدم كه فرمود: از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله شنيدم كه فرمود: از جبرئيل عليه السّلام شنيدم كه فرمود: «لا إله الاّ اللّٰه» دژ و پناهگاه من است؛ هر كه به دژ من درآيد از عذاب من آسودگى يابد، پس آنگاه كه مركب امام عليه السّلام به راه افتاد امام عليه السّلام ندا برآورد كه «لا إله الاّ اللّٰه» مى بايست با شرايط آن باشد و من از شرايط آن هستم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 29
أَبِي رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلْمُؤَدِّبُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَلِيٍّ اَلْأَصْبَهَانِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلثَّقَفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ أَبِي هَارُونَ اَلْعَبْدِيِّ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ذَاتَ يَوْمٍ جَالِساً وَ عِنْدَهُ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِهِ فِيهِمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِذْ قَالَ مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ دَخَلَ اَلْجَنَّةَ فَقَالَ رَجُلاَنِ مِنْ أَصْحَابِهِ فَنَحْنُ نَقُولُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِنَّمَا تُقْبَلُ شَهَادَةُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مِنْ هَذَا وَ مِنْ شِيعَتِهِ اَلَّذِينَ أَخَذَ رَبُّنَا مِيثَاقَهُمْ فَقَالَ اَلرَّجُلاَنِ فَنَحْنُ نَقُولُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهِ فَوَضَعَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَدَهُ عَلَى رَأْسِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ثُمَّ قَالَ عَلاَمَةُ ذَلِكَ أَنْ لاَ تَحُلاَّ عَقْدَهُ وَ لاَ تَجْلِسَا مَجْلِسَهُ وَ لاَ تُكَذِّبَا حَدِيثَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 7 )
1-ابو سعيد خدرى گويد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روزى نشسته بود و تنى چند از يارانش كه از جمله على بن ابى طالب بود گرد او بودند،حضرت فرمود:هر كس «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». گويد داخل بهشت خواهد شد،پس دو تن از ياران گفتند ما نيز ميگوئيم«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:همانا «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». يعنى شهادت بيگانگى خدا،از اين شخص-اشاره بعلىّ بن ابى طالب-و از شيعيانش(آنان كه پروردگار پيمان از آنها گرفته)قبول مى شود،باز آن دو تن تكرار كرده گفتند:ما نيز ميگوئيم«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم دست بر سر على بن ابى طالب عليه السّلام گذاشته آنگاه بآن دو فرمود: نشانۀ آن(يعنى نشانۀ پيروى از وى)اينست كه بيعت او را نشكنيد،و در مسند و مقام او ننشينيد،و گفتار و كلام او را تكذيب نكنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 23
1-ابو سعيد خدرى مى گويد كه:روزى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در جمع اصحاب خود كه على عليه السّلام نيز در آن جمع حضور داشتند فرمود:هر كس كه«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»بگويد وارد بهشت خواهد شد،در اين هنگام دو تن از اصحاب عرض كردند:ما نيز«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» مى گوئيم!رسول خدا فرمود: شهادت به يگانگى خداوند،تنها از اين مرد(در حالى كه به حضرت على عليه السّلام اشاره مى كرد)و شيعيانش همان كسانى كه خداوند از آنان پيمان گرفته است پذيرفته مى شود.آن دو باز گفتۀ خود را تكرار كردند!و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در حالى كه دست مباركش را بر سر على عليه السّلام مى نهاد فرمود:نشانۀ آن(نشانۀ پيروى از على عليه السّلام)اين است كه پيمان(بيعت)او را نشكنيد!و بر مسند او تكيه نزنيد!و گفتۀ او را تكذيب نكنيد!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 45
1. ابو سعيد خدرى مى گويد: روزى پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) نشسته بود و تنى چند از يارانش كه على بن ابى طالب (عليه السّلام) از جملۀ آنها بود نزد وى حضور داشتند. حضرت فرمود: هر كس «لا اله الاّ اللّٰه» بگويد وارد بهشت مى شود. پس دو تن از ياران حضرت گفتند: ما نيز «لا اله الاّ اللّٰه» مى گوييم. رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: شهادت «لا اله الاّ اللّٰه» تنها از اين شخص [اشاره به على بن ابى طالب (عليه السّلام)] و از شيعيان او كه پروردگارمان از آنان پيمان گرفته است پذيرفته مى شود. باز آن دو تن گفتند: ما نيز «لا اله الاّ اللّٰه» مى گوييم. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) دست بر سر على گذاشت، سپس به آن دو فرمود: نشانۀ آن اين است كه بيعت او را نشكنيد، و در جايگاه او ننشينيد، و سخنش را تكذيب نكنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 19
[25]1-... ابو سعيد خدرى گويد: روزى پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله نشسته بودند و تنى چند از ياران ايشان كه على بن ابى طالب عليه السّلام نيز در ميان آنان بود، در محضر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله گرد آمده بودند. در آن هنگام پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه «لا إله الاّ اللّٰه» گويد به بهشت در آيد. دو تن از ياران ايشان گفتند: پس ما نيز «لا إله الاّ اللّٰه» مى گوييم. پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: جز اين نباشد كه لا إله الاّ اللّٰه از اين شخص (اشاره به امام على عليه السّلام) و از پيروانش كه پروردگار ما از آنان پيمان گرفته پذيرفته آيد. آن دو تن، ديگر بار گفتند: ما نيز مى گوييم «لا إله الاّ اللّٰه». پس پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله دستش را بر سر على عليه السّلام نهاده و آنگاه فرمود: نشانۀ پيروى از على بن ابى طالب اين باشد كه پيمان او را زير پا نگذاريد و در جايگاه او ننشينيد و گفتار او را دروغ نشماريد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 29
ص: 19
أَبِي رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي يُوسُفَ (1)عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عَمِيرَةَ عَنْ مَالِكِ بْنِ أَعْيَنَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ مِائَةَ مَرَّةٍ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَلَّلهُ اَلْمَلِكُ اَلْحَقُّ اَلْمُبِينُ أَعَاذَهُ اَللَّهُ اَلْعَزِيزُ اَلْجَبَّارُ مِنَ اَلْفَقْرِ وَ أَنِسَ وَحْشَةَ قَبْرِهِ وَ اِسْتَجْلَبَ اَلْغِنَى وَ اِسْتَقْرَعَ بَابَ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 7 )
1-مالك بن اعين از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس صد مرتبه بگويد:« لا اله الاّ اللّٰه الملك الحقّ المبين. »پروردگار غالب قاهر او را از تنگدستى حفظ ميفرمايد،و از وحشت قبر وى را خلاص خواهد كرد،و خود بى نيازى را براى خويش تحصيل كرده،و در قيامت در بهشت را خواهد كوبيد تا داخل بهشت گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 23
1-مالك بن اعين از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كسى كه صد مرتبه«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» الملك الحقّ المبين بگويد،خداى مقتدر و قاهر از فقر و تنگدستيش در امان دارد،و از وحشت قبر نجاتش مى دهد،و بى نيازش مى كند و در روز قيامت به درب بهشت مى كوبد تا داخل آن شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 46
1. مالك بن اعين از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس صد مرتبه بگويد:«لا اله الاّ اللّٰه الملك الحقّ المبين» خداى پيروزمند قاهر او را از تنگدستى حفظ مى كند، و وحشت قبر را از او بر مى دارد، و خود بى نيازى را براى خويش فراهم مى آورد، و (روز قيامت) در بهشت را خواهد كوبيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 21
[26]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه صد بار «لا إله الاّ اللّٰه الملك الحقّ المبين» گويد، خداوند بزرگوار جبّار او را از نادارى پناه دهد و از تنهايى و بيم گور آسوده اش گرداند و آن شخص نيز جوياى بى نيازى باشد و در بهشت را بكوبد [تا به آن درآيد]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 31
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلسَّرِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ أَبِي اَلْمَغْرَاءِ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مِنْ غَيْرِ تَعَجُّبٍ خَلَقَ اَللَّهُ مِنْهَا طَائِراً يُرَفْرِفُ عَلَى رَأْسِ صَاحِبِهَا إِلَى أَنْ تَقُومَ اَلسَّاعَةُ وَ يَذْكُرُ قَائِلَهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 7 )
1-جابر از ابى جعفر(محمّد بن علىّ الباقر عليه السّلام)روايت كرده كه فرمود: هر كس بدون تعجّب بگويد: «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». خداوند از آن پرنده اى را خلق ميكند،كه تا روز رستاخيز در بالاى سر گويندۀ خود پر ميزند،و ذكر الهى ميگويد،و ثواب آن را براى گويندۀ خود ميفرستد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 24
1-جابر از امام صادق عليه السّلام روايت مى كند:هر كسى كه بدون تعجّب(و با اعتقاد قلبى)«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»بگويد،خداوند قادر سبحان از آن پرنده اى مى آفريند كه تا روز قيامت بر بالاى سر آن شخص پر مى زند و خدا را ذكر مى كند و ثواب آن را براى او مى فرستد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 46
1. جابر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس بدون تعجّب بگويد: «لا اله الاّ اللّٰه» خداوند پرنده اى را از آن خلق مى كند كه تا روز رستاخيز بالاى سر صاحب آن پر مى زند و براى گوينده اش ذكر خدا مى گويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 21
[27]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بدون شگفتى «لا إله الاّ اللّٰه» گويد، خداوند پرنده اى را از آن ذكر بيافريند كه تا روز رستاخيز روى سر گويندۀ آن ذكر، بال و پر زند و براى او ذكر الهى گويد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 31
أَبِي رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ عَبْدِ اَلْعَزِيزِ اَلْعُبَيْدِيِّ عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: مَنْ قَالَ فِي يَوْمِهِ (2)أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ إِلَهاً وَاحِداً أَحَداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ صٰاحِبَةً وَ لاٰ وَلَداً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ خَمْساً وَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ خَمْساً وَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ خَمْساً وَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ كَانَ كَمَنْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ فِي يَوْمٍ اِثْنَتَيْ عَشْرَةَ مَرَّةً (3)وَ بَنَى لَهُ بَيْتاً فِي اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 8 )
1-عمر بن يزيد گويد از امام جعفر صادق عليه السّلام شنيدم مى فرمود:هر كس در هر روز بگويد: «أشهد أن لا إله الا اللّٰه وحده لا شريك له إلها واحدا صمدا لم يتّخذ صاحبة و لا ولدا». خداوند بنويسد براى او چهل و پنج هزار هزار حسنه،و محو سازد از وى چهل و پنج هزار هزار گناه(سيّئَه)و از براى او بالا برد چهل و پنج هزار هزار درجه،و مانند كسى است كه در آن روز دوازده هزار مرتبه ختم قرآن كرده باشد،و خدا خانه اى در بهشت از براى او بنا خواهد فرمود. شرح:البتّه نبايد فراموش كرد كه شرط اين ثوابها ايمان حقيقى و تقوى است،زيرا كه خداوند جز از متّقين نپذيرد چنان كه خود در قرآن فرمود«
إِنَّمٰا يَتَقَبَّلُ اَللّٰهُ مِنَ اَلْمُتَّقِينَ
».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 24
1-عمر بن يزيد از امام جعفر صادق عليه السّلام شنيد كه مى فرمود:كسى كه در هر روز ذكر (اشهد ان لا اله الاّ اللّٰه،وحده لا شريك له،الها واحدا صمدا لم يتّخذ صاحبة و لا ولدا)را بگويد خداوند براى او چهل و پنج ميليون حسنه مقرّر فرمايد و به همين مقدار از گناهان او را ببخشايد و به همين درجه او را بالا برد و در مرتبۀ كسى قرار مى گيرد كه قرآن را دوازده مرتبه ختم كرده باشد،و خداوند در بهشت خانه اى براى او مهيّا سازد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 47
1. عمر بن يزيد مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس در هر روز بگويد:«اشهد ان لا اله الاّ اللّٰه وحده لا شريك له الها واحدا احدا صمدا لم يتّخذ صاحبة و لا ولدا» خداوند براى او چهل و پنج هزار هزار حسنه مى نويسد، و چهل و پنج هزار هزار گناه از او محو مى كند، و چهل و پنج هزار هزار درجه براى او بالا مى برد، و مانند كسى است كه در آن روز دوازده مرتبه قرآن را ختم كرده باشد، و خداوند براى او خانه اى در بهشت بنا مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 21
[28]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هر روز به «لا إله الاّ اللّٰه وحده لا شريك له إلها واحدا أحدا صمدا لم يتّخذ صاحبة و لا ولدا» گواهى دهد، خداوند چهل پنج هزار هزار حسنه براى او بنويسد و چهل پنج هزار هزار گناهش را پاك گرداند و او را چهل پنج هزار هزار رتبه فراز دهد و همچون كسى باشد كه در آن روز دوازده بار تمام قرآن را تلاوت نموده است و خداوند خانه اى براى او در بهشت بنا كند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 31
ص: 20
أَبِي رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ هِلاَلٍ (1)عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى اَلْأَرْمَنِيِّ عَنْ أَبِي عِمْرَانَ اَلْخَرَّاطِ عَنِ اَلْأَوْزَاعِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ فِي كُلِّ يَوْمٍ ثَلاَثِينَ مَرَّةً (2)لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ اَلْحَقُّ اَلْمُبِينُ اِسْتَقْبَلَ اَلْغِنَى وَ اِسْتَدْبَرَ اَلْفَقْرَ وَ قَرَعَ بَابَ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 8 )
1-اوزاعىّ از جعفر بن محمّد از پدرش از پدرانش عليهم السّلام روايت كرده كه: هر كس در هر روز سى بار بگويد لا اله إلاّ اللّٰه الحقّ المبين. بسوى بى نيازى رو آورده،و به تنگدستى پشت نموده،و در بهشت را كوبيده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 25
1-اوزاعى از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده اند كه: اگر كسى در هر روز سى مرتبه«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» الحقّ المبين گويد،بى نيازى به او رو مى آورد،و تنگدستى از او روى مى گرداند،و در آخرت درب بهشت را مى كوبد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 48
1. اوزاعى از جعفر بن محمّد از پدرش از پدرانش (عليهم السلام) نقل كرده است كه: هر كس در هر روز سى مرتبه بگويد:«لا اله الاّ اللّٰه الحقّ المبين» به بى نيازى روى مى آورد، و تنگدستى را پشت سر مى گذارد، و در بهشت را خواهد كوبيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 21
[29]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش روايت نموده كه فرمودند: هر كه هر روز، سى بار «لا إله الاّ اللّٰه الحقّ المبين» گويد، به توانگرى روى آورد و از تنگدستى روى گرداند و در بهشت را بكوبد [تا به آن درآيد]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 31
حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ رضی الله عنه (3)قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَكْثِرُوا مِنْ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ فَإِنَّهُنَّ يَأْتِينَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ لَهُنَّ مُقَدِّمَاتٌ وَ مُؤَخِّرَاتٌ وَ مُعَقِّبَاتٌ وَ هُنَّ اَلْبٰاقِيٰاتُ اَلصّٰالِحٰاتُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 8 )
1-ابو بصير گويد امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده: ذكر «سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه أكبر». را زياد بگوئيد،چون در قيامت اين اذكار با گروهى از فرشتگان و محافظ از پيش رو و پشت سر خواهند آمد،و اين ذكرها باقيات صالحات ميباشند. مترجم گويد:محشور شدن در قيامت منحصر به بشر نيست،بلكه تمام اعمال و عبادات و اذكار و قرآن و نماز با صورتهائى زيبا محشور خواهند شد،و از براى اهميّت مطلب،اين تسبيحات اربعه با عده اى همراهان در جلو آن،وعدۀ در پشت سر آن،و عدّه اى هم بعنوان معقّب و حافظ و نگهبان با اين اذكار مى آيند، و مصداق آيۀ شريفۀ«وَ اَلْبٰاقِيٰاتُ اَلصّٰالِحٰاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوٰاباً »-الخ»ميباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 26
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده اند كه فرمود:ذكر سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر را زياد بگوئيد،چون در روز قيامت اين اذكار بهمراه فرشتگان از پيش رو و پشت سر(گويندۀ خود)خواهند آمد،و اينها همان باقيات صالحات است(كه در قرآن كريم به آن بشارت داده شده).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 48
1. ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: ذكر «سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر» را بسيار بگوييد، زيرا اين ذكرها در قيامت با گروهى از فرشتگان كه برخى پيشگام و برخى نيز از پيش رو و پشت سر نگهبانند خواهند آمد، و اين اذكار ذخيره هاى نيكويى هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 23
[30]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: ذكر «سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا إله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر» را بسيار گوييد؛ زيرا در روز واپسين،[ گروهى از فرشتگان] در پيش روى اين اذكار و پشت سر و دنباله رو اينها باشند و اين اذكار نيكيهاى ماندگارند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 33
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى اَلْأَرْمَنِيِّ عَنْ أَبِي عِمْرَانَ اَلْخَرَّاطِ عَنْ بِشْرٍ (4)اَلْأَوْزَاعِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ فِي كُلِّ يَوْمٍ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ حَقّاً حَقّاً لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ إِيمَاناً وَ تَصْدِيقاً لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عُبُودِيَّةً وَ رِقّاً أَقْبَلَ اَللَّهُ عَلَيْهِ بِوَجْهِهِ فَلَمْ يَصْرِفْ عَنْهُ وَجْهَهُ حَتَّى يَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 9 )
1-اوزاعىّ از جعفر بن محمّد از پدرش از پدرانش عليهم السّلام روايت كرده كه هر كس در هر روز پانزده مرتبه بگويد:« لا اله الاّ اللّٰه حقّا حقّا،لا إله إلاّ اللّٰه ايمانا و تصديقا،لا إله إلاّ اللّٰه عبوديّة و رقّا. »خداوند متعال روى رحمت خود را باو خواهد كرد،و از او روى بر نتابد تا داخل بهشت شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 26
1-اوزاعى از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده اند كه: اگر كسى در روز پانزده مرتبه«لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ » حقّا حقّا،«لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ » ايمانا و تصديقا،«لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ » عبوديّة و رقّا بگويد،رحمت خداوندى به او رو خواهد كرد تا وارد بهشت شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 49
1. اوزاعى از جعفر بن محمّد از پدرش از پدرانش (عليهم السلام) نقل كرده است كه: هر كس در هر روز پانزده مرتبه بگويد:«لا اله الاّ اللّٰه حقّا حقّا، لا اله الاّ اللّٰه ايمانا و تصديقا، لا اله الاّ اللّٰه عبوديّة و رقّا» خداوند با رحمت خود به او روى مى آورد، و از او روى بر نمى تابد تا وارد بهشت شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 23
[31]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه فرمودند: هر كه در هر روز پانزده بار «لا إله الاّ اللّٰه حقّا حقّا لا إله الاّ اللّٰه ايمانا و تصديقا لا إله الاّ اللّٰه عبوديّة و رقّا» گويد، خداوند به او روى كند و از او روى نگرداند تا آنگاه كه به بهشت در آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 33
ص: 21
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عِمْرَانَ اَلزَّعْفَرَانِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ رَجُلٍ دَعَا فَخَتَمَ بِقَوْلِ مَا شَاءَ اَللَّهُ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ إِلاَّ أُجِيبَتْ حَاجَتُهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 9 )
1-عمران زعفرانى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هيچ كس دعا نميكند كه دعاى خود را ختم كند به «ما شاء اللّٰه لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه». مگر آنكه حاجت او برآورده خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 27
1-عمران زعفرانى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:هيچ كس دعاى خود را به ذكر ما شاء اللّٰه لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه ختم نمى كند مگر آنكه حاجت او برآورده گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 49
1. عمران زعفرانى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هيچ كس نيست كه دعا كند و دعاى خود را با ذكر «ما شاء اللّٰه لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه» به پايان برد، مگر اينكه حاجت او برآورده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 23
[32]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ كس از خداوند درخواستى نكند كه با گفتار «ما شاء اللّٰه لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه» آن را پايان دهد جز آنكه خواسته اش پذيرفته آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 33
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ بُرَيْدٍ عَنْ أَخِيهِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ عُمَرَ بْنِ بَزِيعٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ (1)عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ فِي كُلِّ يَوْمٍ سَبْعَ مَرَّاتٍ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى كُلِّ نِعْمَةٍ كَانَتْ أَوْ هِيَ كَائِنَةٌ فَقَدْ أَدَّى شُكْرَ مَا مَضَى وَ شُكْرَ مَا بَقِيَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 9 )
1-حسين بن عمر بن يزيد از مردى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس در هر روز هفت مرتبه بگويد: «الحمد للّٰه على كلّ نعمة كانت أو هى كائنة». شكر نعمتهاى گذشته و آينده را نموده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 27
1-حسين بن عمر بن يزيد از مردى شنيد كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه هفت مرتبه در هر روز،ذكر الحمد للّٰه على كلّ نعمة كانت او هى كائنة را بگويد،از عهدۀ شكر نعمتهاى گذشته و آيندۀ(خداوندى)برآمده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 50
1. حسين بن عمر بن يزيد از مردى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در هر روز هفت مرتبه بگويد:«الحمد للّٰه على كلّ نعمة كانت او هى كائنة» شكر نعمتهاى گذشته و آينده را كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 23
[33]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هر روز هفت بار «الحمد للّٰه على كلّ نعمة او هى كائنة» گويد، بى گمان سپاس پيشين و سپاس بر جاى مانده و پسين را به جاى آورده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 35
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ هِلاَلٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى اَلْأَرْمَنِيِّ عَنْ أَبِي عِمْرَانَ اَلْخَرَّاطِ عَنْ بِشْرٍ اَلْأَوْزَاعِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ شَهِدَ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ لَمْ يَشْهَدْ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كُتِبَ لَهُ عَشْرُ حَسَنَاتٍ فَإِنْ شَهِدَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اَللَّهِ كُتِبَ لَهُ ألفي [أَلْفَا] أَلْفِ حَسَنَةٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 9 )
1-اوزاعى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده اند:كسى كه به يگانگى پروردگار جهانيان شهادت دهد و شهادت به نبوت رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را به آن اضافه نكند،در نامۀ اعمال او ده حسنه ثبت مى گردد؛ولى اگر شهادت به نبوّت آن حضرت را به آن ضميمه نمايد،دو ميليون حسنه به پاداش اين ذكر به نام او ثبت شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 50
1. اوزاعى از جعفر بن محمد از پدرش (عليهما السلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس به يگانگى خدا شهادت دهد و شهادت به رسالت پيامبر را بر آن نيفزايد، ده حسنه براى او نوشته مى شود، و اگر به رسالت پيامبر نيز شهادت دهد، دو هزار هزار حسنه براى او نوشته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 25
[34]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش عليه السّلام روايت نموده كه فرمود: هر كه گواهى دهد كه معبودى جز خداوند نيست، در حالى كه [همراه آن] گواهى ندهد كه محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله فرستادۀ خداست، خداوند براى او ده حسنه بنويسد و چنانچه [همراه با گواهى به يگانگى خداوند]، گواهى دهد كه محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله فرستادۀ خداست خداوند براى او دو هزار هزار حسنه بنويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 35
1-اوزاعى از امام صادق عليه السّلام از پدرش امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس شهادت بوحدانيّت خداوند بدهد،و شهادت برسالت پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم را ضميمه نكند،براى وى ده حسنه بپاداش ثبت شود،ولى اگر شهادت برسالت را توأم با آن كند دو هزار هزار حسنه در نامۀ عملش نوشته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 28
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ وَ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي حَازِمٍ اَلْمُزَنِيِّ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ اَلْأَنْصَارِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - وَ مٰا كُنْتَ بِجٰانِبِ اَلطُّورِ إِذْ نٰادَيْنٰا (2)قَالَ كَتَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ كِتَاباً قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ اَلْخَلْقَ بِأَلْفَيْ عَامٍ فِي وَرَقِ آسٍ أَنْبَتَهُ ثُمَّ وَضَعَهَا عَلَى اَلْعَرْشِ ثُمَّ نَادَى يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ إِنَّ رَحْمَتِي سَبَقَتْ غَضَبِي أَعْطَيْتُكُمْ قَبْلَ أَنْ تَسْأَلُونِي وَ غَفَرْتُ لَكُمْ قَبْلَ أَنْ تَسْتَغْفِرُونِي فَمَنْ لَقِيَنِي مِنْكُمْ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدِي وَ رَسُولِي أَدْخَلْتُهُ اَلْجَنَّةَ بِرَحْمَتِي .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 10 )
2-رسول گرامى اسلام صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در پاسخ سهل بن سعد انصارى،پيرامون اين آيه از سورۀ قصص:«
وَ مٰا كُنْتَ بِجٰانِبِ اَلطُّورِ إِذْ نٰادَيْنٰا
»فرمود:پروردگار جهان،دو هزار سال قبل از آفرينش عالم هستى،درخت آس را روياند و بر روى برگ آن چيزى نوشت و سپس آن را در عرش نهاد،سپس ندا در داد:اى امّت محمّد!بتحقيق كه رحمت من بر خشمم پيشى گرفته است،پيش از آنكه از من(كه خداى شمايم) چيزى بخواهيد،حاجت شما را برآورده مى كنم،و پيش آنكه(از من)درخواست آمرزش كنيد،گناهان شما را مى آمرزم؛هر كس به ديدارم بشتابد در حالى كه به يگانگى من و به اينكه محمّد بنده و پيامبر من است،گواهى دهد،رحمت من شامل او خواهد شد و او را در بهشت خود مأوى خواهم داد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 51
2. سهل بن سعد انصارى مى گويد: از پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) در بارۀ سخن پروردگار:
«وَ مٰا كُنْتَ بِجٰانِبِ اَلطُّورِ إِذْ نٰادَيْنٰا
»
[قصص،46] سؤال كردم. فرمود: خداوند بزرگ، دو هزار سال پيش از آفرينش انسان، بر روى برگ درخت مورد كه آن را رويانده بود نوشته اى نوشت، سپس آن نوشته را روى عرش گذاشت، آن گاه ندا داد: اى امّت محمّد، قطعا رحمت من بر خشمم سبقت گرفته است. پيش از آنكه از من سؤال كنيد به شما عطا مى كنم، و پيش از آنكه از من طلب آمرزش كنيد شما را مى آمرزم. پس هر كس از شما به هنگام لقاى من شهادت دهد كه معبودى جز من نيست، و اينكه محمّد (صلّى الله عليه و آله) بنده و فرستادۀ من است، او را به رحمت خود وارد بهشت مى كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 25
[35]2-... سعد بن سهل انصارى گويد كه از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله در بارۀ اين سخن خداوند گرامى و بزرگ پرسيدم كه «و آن دم كه [موسى را] ندا در داديم، تو در جانب طور نبودى»[قصص ، آيۀ 46] پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خداى گرامى و بزرگ دو هزار سال پيش از آفرينش آفريدگان، بر روى برگ درخت «مورد» كه آن را رويانيده بود نوشته اى را نوشت. آنگاه آن را بر روى عرش نهاد و پس آنگاه ندا در داد: اى امّت محمّد! به درستى كه مهر و رحمت من، بر خشمم پيشى گرفت؛ پيش از آنكه از من درخواستى كنيد بر شما ببخشايم و پيش از آنكه آمرزش جوييد از شما درگذرم؛ پس هر كه مرا ديدار كند. در حالى كه گواهى دهد كه معبودى جز من نيست و محمّد بنده و فرستادۀ من است، او را با مهر و رحمت خويش به بهشت در آورم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 35
2-سهل بن سعد انصارى گويد:از پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم راجع به قول خداوند متعال«
وَ مٰا كُنْتَ بِجٰانِبِ اَلطُّورِ إِذْ نٰادَيْنٰا
»(قصص:46)سؤال نمودم،در جواب فرمود:خداوند عالم قبل از خلقت بنى آدم بدو هزار سال بر روى برگ شجرۀ آس كه نهالى خوشبو است،هنگامى كه رويانيد آن را نوشته اى نوشت،پس آن نوشته را روى عرش گذاشت،آنگه ندا داد:اى امّت محمّد بدرستى كه رحمت من بر غضبم پيشى گرفته،پيش از آنكه سؤال كنيد بشما عطا خواهم نمود،و قبل از آنكه طلب آمرزش كنيد شما را مى آمرزم،پس هر كه از شما مرا ملاقات كند و شهادت دهد كه معبودى جز من نيست،و اينكه محمّد بنده و فرستادۀ من است،او را برحمت خويش داخل بهشت خواهم نمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 28
ص: 22
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ أَنَسٍ(1) عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: جَاءَ اَلْفُقَرَاءُ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنَّ لِلْأَغْنِيَاءِ مَا يُعْتِقُونَ وَ لَيْسَ لَنَا وَ لَهُمْ مَا يَحُجُّونَ وَ لَيْسَ لَنَا وَ لَهُمْ مَا يَتَصَدَّقُونَ وَ لَيْسَ لَنَا وَ لَهُمْ مَا يُجَاهِدُونَ بِهِ وَ لَيْسَ لَنَا فَقَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْ كَبَّرَ اَللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ أَفْضَلَ مِنْ عِتْقِ مِائَةِ رَقَبَةٍ وَ مَنْ سَبَّحَ اَللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ أَفْضَلَ مِنْ سِيَاقِ مِائَةِ بَدَنَةٍ وَ مَنْ حَمَّدَ اَللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ أَفْضَلَ مِنْ حُمْلاَنِ مِائَةِ فَرَسٍ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ بِسُرُجِهَا وَ لُجُمِهَا وَ رُكُبِهَا وَ مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ أَفْضَلَ اَلنَّاسِ عَمَلاً فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ إِلاَّ مَنْ زَادَ قَالَ فَبَلَغَ ذَلِكَ اَلْأَغْنِيَاءَ فَصَنَعُوهُ قَالَ فَعَادُوا إِلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اَللَّهِ قَدْ بَلَغَ اَلْأَغْنِيَاءَ مَا قُلْتَ فَصَنَعُوهُ قَالَ ذٰلِكَ فَضْلُ اَللّٰهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشٰاءُ وَ اَللّٰهُ ذُو اَلْفَضْلِ اَلْعَظِيمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 10 )
1-مالك بن انس از امام جعفر صادق از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كرده كه فرمود:فقرا خدمت رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آمدند،و عرض كردند ثروتمندان مالى دارند كه بآن بندگان آزاد كنند و ما نداريم،و از براى آنان وسيلۀ حجّ فراهم است ولى براى ما نيست،و از براى آنها مالى هست كه صدقه بدهند و از براى ما نيست،و از براى آنها وسيلۀ جهاد فراهم است،ولى ما اموالى نداريم كه با آن اين عبادات را انجام دهيم،پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود: هر كس(از شما)صد مرتبه(اللّٰه أكبر)بگويد فضيلت آن از صد بنده آزاد كردن بيشتر است،و هر كس صد مرتبه«سبحان اللّٰه»بگويد أفضل است از بردن صد قربانى در حجّ،و هر كس صد مرتبه«الحمد للّٰه»بگويد افضلست از فرستادن صد اسب زين دار،دهنه دار،ركاب دار،در راه حق،و هر كس صد مرتبه«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» بگويد عمل او در آن روز از تمام مردم افضل است مگر كسى كه زيادتر گفته باشد، آنگاه امام فرمود:اين بيانات بگوش ثروتمندان رسيد،آنان نيز اين اعمال را بجا آوردند پس فقرا بار ديگر نزد پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آمدند،و گفتند يا رسول اللّٰه آنچه را در ثواب اين اذكار فرموديد بگوش اغنيا رسيد،و آنان اين ذكرها را گفتند،حضرت فرمود:اين ثوابها فضل و عطاى الهى است،و به هر كس كه بخواهد عنايت ميفرمايد و خداوند صاحب فضل و رحمت بزرگى است. شرح:از اين حديث شريف استفاده مى شود:كه خداوند متعال به بندگان خود گاهى اجر و ثواب استحقاقى(كه خودش جزاى عمل خير قرار داده و وعده فرموده)ميدهد مانند اجر بنده آزاد كردن و صدقه دادن و غير آن،و گاهى اجر و ثواب تفضّلى است كه باستحقاق نيست،و وعده قطعيّه هم نداده،مانند موردى كه كسى مال ندارد تا بنده اى آزاد كند،و يا صدقه اى بدهد خداوند ارحم الراحمين همچه بندۀ دل شكستۀ خواهان اين عبادات را كه وسيله مالى ندارد تاخيرى بجاى آورد،از اين اجرها محرومش نميكند،بلكه با يك عمل مختصر،و گفتن فلان ذكر صد برابر اجر ميدهد،ولى اگر ثروتمندان اقدام باين اذكار بنمايند،صد در صد معلوم نيست كه اين ثوابها عايد آنها شود،بلكه فضل و رحمت الهى است و بسته به نيّت و معرفت و اعمال بنده،و خواست پروردگار متعال است،ولى فضل الهى بزرگ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 29
1-مالك بن انس از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش از على عليه السّلام روايت كرده است:جمعى از نيازمندان به خدمت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شرفياب شدند و عرض كردند:توانگران با ثروتى كه دارند بندگان را(خريده)آزاد مى كنند ولى دست ما از مال دنيا خالى است؛ثروتمندان قادرند كه به حج روند ولى در ما اين توانائى نيست؛و آنان از مال خود(در راه خدا)صدقه مى دهند ولى براى ما مقدور نيست؛و آنها اسباب رفتن به جهاد را مهيّا دارند و ما از تهيّۀ آن ناتوانيم. رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:صد مرتبه تكبير گفتن(اللّٰه اكبر)بهتر از صد بنده آزاد كردن،و صد مرتبه تسبيح گفتن(سبحان اللّٰه)بهتر از قربانى كردن صد شتر در حج، و صد مرتبه تحميد و خدا را ستودن(الحمد للّٰه گفتن)بهتر از هديۀ صد اسب با تجهيزات كامل در راه خدا است،و كسى كه صد مرتبه تهليل(«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»)گويد،در آن روز عمل او از اعمال تمام مردم برتر است،مگر كسى كه بيشتر از او(اين ذكر شريف را)گفته باشد. امام عليه السّلام در ادامۀ اين خبر مى فرمايند:چون اين خبر به گوش ثروتمندان و مال اندوزان رسيد،آنان نيز(طبق دستور رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم)به گفتن اين اذكار پرداختند! بار ديگر مستمندان به محضر رسول گرامى اسلام صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شرفياب شدند و عرض كردند:اى رسول خدا!آنچه را كه(به ما)تعليم فرمودى به گوش توانگران رسيد و آنان نيز مشغول اين اذكار شدند!حضرت در پاسخ آنان فرمود:اين همان فضل و بخشش الهى است كه به هر كس كه خواهد عطا فرمايد،و خداوند صاحب فضل و رحمت بيشمارى است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 52
1. مالك بن انس از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نيازمندان نزد رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) آمدند و گفتند: اى پيامبر خدا، توانگران مالى دارند كه به وسيلۀ آن بردگان را آزاد مى كنند و ما نداريم، و براى آنان وسيلۀ حج فراهم است ولى براى ما نيست، و آنان اموالى دارند كه صدقه مى دهند ولى ما نداريم، و براى آنان وسيلۀ جهاد فراهم است ولى براى ما نيست. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس صد مرتبه «اللّٰه اكبر» بگويد پاداش آن از آزاد كردن صد برده بيشتر است، و هر كس صد مرتبه «سبحان اللّٰه» بگويد از بردن صد قربانى در حج بهتر است، و هر كس صد مرتبه «الحمد للّٰه» بگويد فضيلت آن از فرستادن صد اسب زين دار و دهنه دار و ركاب دار در راه خدا بيشتر است، و هر كس صد مرتبه «لا اله الاّ اللّٰه» بگويد عمل او در آن روز از تمام مردم بهتر است، مگر كسى كه بر آن بيفزايد. آن گاه امام (عليه السّلام) فرمود: اين سخن به گوش توانگران رسيد و آنان نيز چنين كردند. پس نيازمندان بار ديگر نزد پيامبر (صلّى الله عليه و آله) آمدند و گفتند: اى پيامبر خدا آنچه شما گفتى به گوش توانگران رسيد و آنان هم اين ذكرها را گفتند. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اين فضل و بخشش خداست كه آن را به هر كه بخواهد عطا مى كند و خداوند داراى بخشش عظيم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 25
[36]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امير مؤمنان عليه السّلام روايت نموده اند كه فرمود: تهيدستان نزد پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله آمدند و گفتند: اى پيامبر خدا، همانا توانگران را دارايى اى است كه با آن بنده اى را آزاد كنند و ما را دارايى اى نيست؛ و دارايى اى باشد كه حج گزارند و ما را نباشد؛ و دارايى اى باشد كه در راه خدا ببخشند و ما را نباشد؛ و وسيله و توان جهادگرى را دارند و ما نداريم. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه صد بار «اللّٰه اكبر» گويد، از صد بار آزاد نمودن بنده برتر آيد و هر كه صد بار سبحان اللّٰه گويد، از بردن صد شتر به حج [براى قربانى كردن] برتر آيد و هر كه صد بار «الحمد للّٰه» گويد، از بردن صد اسب داراى زين و لگام و ركاب [براى جهادگرى]، برتر است و هر كه صد بار «لا إله الاّ اللّٰه» گويد، نيك كردارترين مردم در رستاخيز باشد جز آن كس كه فزونتر از اين گفته باشد. امام على عليه السّلام در ادامه فرمود: اين سخنان به گوش توانگران رسيد و آنان اين فرموده هاى پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله را به جاى آوردند. تهيدستان ديگر بار به نزد پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله باز گشتند و عرض كردند: اى پيامبر خدا، آنچه فرمودى به گوش توانگران رسيد و آنان آن را به جا آوردند. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آن ذكرها فضل و بخشش خداست كه به هر كه خواهد ارزانى دارد و او فضيلت مندى بزرگ است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 37
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِي دَاوُدَ اَلْمُسْتَرِقِّ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اِلْتَفَتَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ اِتَّخِذُوا جُنَناً فَقَالُوا يَا رَسُولَ اَللَّهِ أَ مِنْ عَدُوٍّ قَدْ أَظَلَّنَا فَقَالَ لاَ وَ لَكِنْ مِنَ اَلنَّارِ قُولُوا سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 11 )
1-يونس بن يعقوب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه حضرت رسول صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم به اصحاب خود رو كرده فرمود:سپرهاى خود را آماده كنيد،عرض كردند:يا رسول اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آيا از دشمنى كه به ما رو آورده؟فرمود:نه،بلكه از آتش جهنّم،بگوئيد: «سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا إله إلاّ اللّٰه و اللّٰه أكبر». .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 31
1-يونس بن يعقوب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به ياران خود رو كرده فرمود:براى خود سپر تهيّه كنيد!عرض كردند:اى رسول خدا! آيا دشمنى تهديدمان مى كند؟!فرمود:نه!بلكه از آتش دوزخ،بگوئيد:سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 54
1. يونس بن يعقوب از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به يارانش روى كرد و فرمود: سپرهايى براى خود برگيريد. گفتند: اى پيامبر خدا، آيا از دشمنى كه به ما نزديك شده است؟ فرمود: نه، بلكه از آتش دوزخ! بگوييد: «سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 27
[37]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله به ياران خويش رو نموده و فرمود: سپرهاى خويش را برگيريد. ياران عرض كردند: اى پيامبر خدا، آيا از دشمنى كه به ما رو آورده است؟ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: نه، بلكه از آتش دوزخ [سپر برگيريد]، بگوييد:«سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا إله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 37
ص: 23
أَبِي رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَكْثِرُوا مِنْ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ فَإِنَّهُنَّ يَأْتِينَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ لَهُنَّ مُقَدِّمَاتٌ وَ مُؤَخِّرَاتٌ وَ مُعَقِّبَاتٌ وَ هُنَّ اَلْبٰاقِيٰاتُ اَلصّٰالِحٰاتُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 11 )
2-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:زياد ذكر «سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا إله إلاّ اللّٰه و اللّٰه أكبر». را بگوئيد، چون اين اذكار در قيامت كه مى آيند با جلالتى بزرگ جلوه ميكنند،عدّه اى جلوى آن و عدّه اى پست سر،و عدّه اى در عقب،و باقيات صالحات اين اذكار است. شرح:اين حديث در صفحۀ 17 گذشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 31
2-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام نقل مى كند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:ذكر سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر را زياد بگوئيد،چون اين ذكرها در روز قيامت با فرشتگانى از جلو و فرشتگانى از پشت سر(گويندۀ ذكر)ظاهر مى شوند،و باقيات صالحات همين اذكار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 54
2. ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: ذكر سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر» را بسيار بگوييد، زيرا اين اذكار در روز رستاخيز با گروهى از فرشتگان كه بعضى از آنها پيشگام و بعضى از پيش رو و پشت سر نگهبانند وارد مى شوند، و اين ذكرها ذخيره هاى نيكويى هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 27
[38]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود:«سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا إله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر» را بسيار گوييد؛ زيرا اين ذكرها در روز واپسين [با شكوهمندى] آيند و [فرشتگانى] در پشت سر اين ذكرها و پيش رو و دنباله رو آنها باشند و اين ذكرها نيكيهاى ماندگارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 39
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَالَ سُبْحَانَ اَللَّهِ غَرَسَ اَللَّهُ لَهُ بِهَا شَجَرَةً فِي اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ قَالَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ غَرَسَ اَللَّهُ لَهُ بِهَا شَجَرَةً فِي اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ غَرَسَ اَللَّهُ لَهُ بِهَا شَجَرَةً فِي اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ قَالَ اَللَّهُ أَكْبَرُ غَرَسَ اَللَّهُ لَهُ بِهَا شَجَرَةً فِي اَلْجَنَّةِ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ قُرَيْشٍ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنَّ شَجَرَنَا فِي اَلْجَنَّةِ لَكَثِيرٌ قَالَ نَعَمْ وَ لَكِنْ إِيَّاكُمْ أَنْ تُرْسِلُوا عَلَيْهَا نِيرَاناً فَتُحْرِقُوهَا وَ ذَلِكَ أَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ - يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اَللّٰهَ وَ أَطِيعُوا اَلرَّسُولَ وَ لاٰ تُبْطِلُوا أَعْمٰالَكُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 11 )
3-ابو الجارود از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده كه پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس بگويد «سبحان اللّٰه». خداوند درختى در بهشت براى او مينشاند و هر كس بگويد «الحمد للّٰه». براى او نيز درختى در بهشت ميكارد،و هر كس بگويد «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
». براى او نيز همين طور،و هر كس بگويد «اللّٰه أكبر». براى او أيضا درختى در بهشت ميكارد،پس مردى از قريش گفت:يا رسول اللّٰه پس درختان ما در بهشت زياد است،فرمود:بلى،و ليكن بترسيد از اينكه آتشى بفرستيد و آن درختان را بسوزانيد،و اين فرمايش خداوند متعال است كه ميفرمايد:«
يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اَللّٰهَ وَ أَطِيعُوا اَلرَّسُولَ وَ لاٰ تُبْطِلُوا أَعْمٰالَكُمْ
»اى اشخاصى كه ايمان آورده ايد از خدا اطاعت كنيد،و از رسول خدا هم اطاعت كنيد،و عمل هاى نيك خود را باطل نكنيد. شرح:از اين حديث استفاده مى شود كه بسا گناهانى كه باعث بطلان اعمال پيش مى شود،و اين معنى را حبط عمل ميگويند،همان طورى كه از حديث شريف سلسلة الذّهب كه گذشت استفاده شد كه از براى قبولى عمل شرايطى است،پس امثال اين دو روايت تقييد ميكنند مطلقات روايات ديگر را كه هر ذكرى و هر عملى كه اجر و ثواب بزرگى دارد شرايطى قبلى و بعدى هم دارد. و ديگر از لحن روايت استشمام مى شود كه مراد از رجل من قريش كسى است كه امر ولايت را قبول نميكند و همان قبول ننمودن آتش سوزندۀ ثوابها است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 32
3-ابو الجارود از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كس كه«سبحان اللّٰه»بگويد،خداوند درختى در بهشت برايش مى كارد؛و كسى كه«الحمد للّٰه»بگويد،براى او نيز خداوند درختى در بهشت مى نشاند،و كسى كه «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»بگويد،با او نيز خداوند چنين كند؛و براى كسى كه«اللّٰه اكبر»بگويد، خداوند همين پاداش را براى او منظور خواهد فرمود.در اين هنگام مردى از قريش به حضرت عرض كرد:اى رسول خدا!پس،درختان بسيارى در بهشت خواهيم داشت،حضرت فرمود:آرى!ولى بترسيد از آن آتشى كه آنها را بسوزاند!زيرا خداوند متعال-در سورۀ محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم-مى فرمايد:«اى گروه مؤمنان!از خدا و رسول او اطاعت كنيد و اعمال خود را باطل نسازيد».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 54
3. ابو الجارود از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس «سبحان اللّٰه» بگويد خداوند براى او در بهشت درختى مى كارد، و هر كس «الحمد للّٰه» بگويد خدا براى او نيز در بهشت درختى خواهد كاشت، و هر كس «لا اله الاّ اللّٰه» بگويد خداوند براى او هم در بهشت درختى مى نشاند، و هر كس «اللّٰه اكبر» بگويد خدا در برابر آن براى او نيز درختى مى كارد. پس مردى از قريش گفت: اى رسول خدا، درختان ما در بهشت فراوان است! فرمود: آرى، ولى بترسيد از اينكه آتشى بفرستيد و آنها را بسوزانيد، و اين همان سخن خداوند است كه مى فرمايد:«اى كسانى كه ايمان آورده ايد، خدا را اطاعت كنيد و از پيامبرش فرمان بريد و اعمال خود را تباه نكنيد»(محمّد،33)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 27
[39]3-... امام باقر عليه السّلام فرمود كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه «سبحان اللّٰه» گويد خداوند براى او درختى با آن ذكر در بهشت بروياند و هر كه «الحمد للّٰه» گويد خداوند براى او درختى با آن ذكر در بهشت بروياند و هر كه «لا إله الاّ اللّٰه» گويد خداوند براى او درختى با آن ذكر در بهشت بروياند و هر كه «اللّٰه اكبر» گويد خداوند براى او درختى با آن ذكر در بهشت بروياند. مردى از قبيلۀ قريش عرض كرد: اى پيامبر خدا، بنا بر فرمودۀ شما درختان ما در بهشت بسيار است. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آرى، ولى پرهيز داريد از اينكه آتشى بفرستيد و درختان را بسوزانيد و اين از آن رو باشد كه خداوند گرامى و بزرگ مى فرمايد:«اى كسانى كه ايمان آورده ايد از خدا فرمان پذيريد و از پيامبر او نيز فرمان بريد و كرده هاى خويش را تباه نسازيد» [محمّد ، آيۀ 33].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 39
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَبِي أَيُّوبَ اَلْخَزَّازِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ لِأَصْحَابِهِ ذَاتَ يَوْمٍ أَ رَأَيْتُمْ لَوْ جَمَعْتُمْ مَا عِنْدَكُمْ مِنَ اَلثِّيَابِ وَ اَلْآنِيَةِ ثُمَّ وَضَعْتُمْ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ أَ كُنْتُمْ تَرَوْنَهُ تَبْلُغُ اَلسَّمَاءَ قَالُوا لاَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ أَ لاَ أَدُلُّكُمْ عَلَى شَيْءٍ أَصْلُهُ فِي اَلْأَرْضِ وَ فَرْعُهُ فِي اَلسَّمَاءِ قَالُوا بَلَى يَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ يَقُولُ أَحَدُكُمْ إِذَا فَرَغَ مِنْ صَلاَةِ اَلْفَرِيضَةِ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ ثَلاَثِينَ مَرَّةً فَإِنَّ أَصْلَهُنَّ فِي اَلْأَرْضِ وَ فَرْعَهُنَّ فِي اَلسَّمَاءِ وَ هُنَّ يَدْفَعْنَ اَلْهَدْمَ وَ اَلْحَرَقَ وَ اَلْغَرَقَ وَ اَلتَّرَدِّيَ فِي اَلْبِئْرِ وَ أَكْلَ اَلسَّبُعِ وَ مِيتَةَ اَلسَّوْءِ وَ اَلْبَلِيَّةَ اَلَّتِي تَنْزِلُ مِنَ اَلسَّمَاءِ عَلَى اَلْعَبْدِ فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ وَ هُنَّ اَلْبٰاقِيٰاتُ اَلصّٰالِحٰاتُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 11 )
4-أبو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه فرمود روزى پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم به اصحاب خود فرمود:ملاحظه كنيد اگر تمام لباسها و اثاث خانۀ خود را جمع كنيد و روى يك ديگر بگذاريد آيا بآسمان ميرسد؟گفتند نه يا رسول اللّٰه، فرمود:آيا راهنمائى نكنم شما را به چيزى كه ريشه اش در زمين،و شاخه هاى آن در آسمان است،گفتند آرى،فرمود:هر كس بعد از نماز واجب سى بار بگويد: «سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا إله إلاّ اللّٰه و اللّٰه أكبر». اين اذكار ريشه اش در زمين،و شاخه هايش بآسمان سر كشيده و اين ذكرها از زير آوار رفتن و سوختن و غرق شدن و در چاه افتادن و پاره شدن به دندان درندگان،و از هر مردن بدى و از هر بلائى در آن روز انسان را حفظ ميكند،و اينها باقيات صالحات است. (ثواب كسى كه«سبحان اللّٰه و بحمده سبحان اللّٰه العظيم و بحمده»بگويد)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 33
4-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:روزى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به ياران خود فرمود:آيا اگر تمام لباس و اثاث خود را بر روى هم قرار دهيد،به آسمان خواهد رسيد؟!عرض كردند:نه،اى رسول خدا.فرمود:مى خواهيد شما را به چيزى راهنمائى كنم كه ريشه اش در زمين و شاخه هاى آن در آسمان باشد؟!عرض كردند:آرى!فرمود:هر يك از شما پس از نماز واجب سى مرتبه سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر بگويد،بدرستى كه اين ذكرها ريشه در زمين و شاخه در آسمان دارند،و گويندۀ آنها از زير آوار رفتن،سوختن،غرق شدن،در چاه افتادن،طعمۀ درندگان شدن،مردن هراسناك و هر بلائى كه در آن روز بر بندگان خدا مقرّر شده است حفظ مى كند؛و اينها همان باقيات و صالحات است(كه خداوند در قرآن كريم به آن نويد داده).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 55
4. از ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمود: روزى رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به يارانش فرمود: ببينيد، اگر تمام لباسها و ظروف خود را جمع كنيد و آنها را روى هم بگذاريد آيا به آسمان مى رسد؟ گفتند: نه اى پيامبر خدا. فرمود: آيا شما را به چيزى كه ريشه اش در زمين و شاخه هايش در آسمان است راهنمايى نكنم؟ گفتند: چرا، اى پيامبر خدا. فرمود: آن اين است كه هر يك از شما پس از خواندن نماز واجب، سى مرتبه بگويد:«سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر» كه ريشۀ اين اذكار در زمين و شاخه هايش در آسمان است. اين ذكرها جلوى ويرانى، آتش سوزى، غرق شدن، افتادن در چاه، طعمۀ درندگان شدن، مردن بد و بلاهايى را كه در آن روز بر انسان فرود مى آيد مى گيرد، و اين اذكار باقى خواهند ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 29
[40]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله روزى به ياران خويش فرمود: آيا گمان مى بريد كه اگر همۀ جامه ها و ظرف هاى خود را گرد هم آوريد و روى هم نهيد به آسمان مى رسد؟ ياران عرض كردند: نه، اى پيامبر خدا. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آيا نمى خواهيد كه شما را به چيزى كه ريشه اش در زمين و شاخسارش در آسمان است رهنمون شوم؟ ياران گفتند: آرى، اى پيامبر خدا. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر يك از شما پس از پايان يافتن نماز سى بار «سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا إله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر» بگويد؛ چرا كه ريشۀ اين ذكرها در زمين و شاخسارش در آسمان است و اين ذكرها انسان را از زير آوار ماندن و آتش سوزى و غرق شدن و فرو افتادن در چاه و دريده شدن به دندان درندگان و مرگ بد و پيش آمدى ناگوار كه در آن روز، بر بنده از آسمان فرود آمده دور بدارد و نگاه دارد و اين ها نيكيهاى ماندگارند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 39
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ سُبْحَانَ اَللَّهِ اَلْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ ثَلاَثَةَ آلاَفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ ثَلاَثَةَ آلاَفِ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ ثَلاَثَةَ آلاَفِ دَرَجَةٍ وَ يَخْلُقُ مِنْهَا طَائِراً فِي اَلْجَنَّةِ يُسَبِّحُ وَ كَانَ أَجْرُ تَسْبِيحِهِ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 12 )
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس بگويد: «سبحان اللّٰه و بحمده،سبحان اللّٰه العظيم و بحمده». خداوند متعال سه هزار حسنه براى او بنويسد،و سه هزار درجه براى او بالا برد،و از اين ذكر پرنده اى در بهشت خلق فرمايد كه تسبيح خدا كند،و ثواب آن تسبيح بگويندۀ ذكر خواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 33
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:اگر كسى ذكر سبحان اللّٰه و بحمده،سبحان اللّٰه العظيم و بحمده را بگويد خداوند سه هزار حسنه در نامۀ اعمال او ثبت مى فرمايد،سه هزار درجه او را بالا مى برد،و پرنده اى از(موهبت)اين ذكر در بهشت براى او مى آفريند كه خدا را تسبيح كند و ثواب آن به گويندۀ ذكر برسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 56
1. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس بگويد: «سبحان اللّٰه و بحمده، سبحان اللّٰه العظيم و بحمده» خداوند سه هزار حسنه براى او مى نويسد، و سه هزار درجه براى او بالا مى برد، و از اين ذكر پرنده اى در بهشت خلق مى كند كه تسبيح خدا كند و پاداش تسبيح آن براى او باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 29
[41]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه «سبحان اللّٰه و بحمده سبحان اللّٰه العظيم و بحمده» گويد، خداوند سه هزار حسنه براى او بنويسد و او را سه هزار رتبه فراز دهد و پرنده اى را از اين ذكر در بهشت بيافريند كه خدا را تسبيح گويد و پاداش تسبيح گويى او براى آن شخص باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 41
ص: 24
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ وَ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ سُبْحَانَ اَللَّهِ مِنْ غَيْرِ تَعَجُّبٍ خَلَقَ اَللَّهُ مِنْهَا طَائِراً لَهُ لِسَانَانِ وَ حَاجِبَانِ(1) يُسَبِّحُ اَللَّهَ عَنْهُ فِي اَلْمُسَبِّحِينَ حَتَّى تَقُومَ اَلسَّاعَةُ وَ مِثْلُ ذَلِكَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 12 )
1-ابو الجارود از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس بگويد: «سبحان اللّٰه». بى آنكه از چيزى تعجّب كند،خداوند متعال از اين تسبيح مرغى مى آفريند كه داراى زبان و دو بال باشد،و در جمع تسبيح كنندگان،تسبيح خدا كند تا قيامت بر پا شود،و مانند همين است «الحمد للّٰه»و«لا إله إلاّ اللّٰه»و«اللّٰه أكبر». (ثواب كسى كه صد مرتبه«سبحان اللّٰه»گويد)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 34
1-ابو الجارود از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كس سبحان اللّٰه بگويد،بى آنكه از چيزى تعجّب كرده باشد،خداوند از اين ذكر پرنده اى خلق مى كند كه داراى يك زبان و دو بال است و بجاى او خدا را در حلقۀ تسبيح كنندگان ذات ربوبى تا روز قيامت تسبيح كند.ذكر الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر نيز همين ثواب را دارد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 57
1. ابو الجارود از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس بى آنكه از چيزى تعجّب كند بگويد «سبحان اللّٰه» خداوند از اين تسبيح پرنده اى خلق مى كند كه داراى زبان و دو بال است و تا روز قيامت در ميان تسبيح كنندگان از جانب او تسبيح خدا مى گويد، و ذكر «الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر» نيز همين گونه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 29
[42]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه بدون شگفتى «سبحان اللّٰه» گويد، خداوند براى او از اين ذكر پرنده اى را بيافريند كه داراى زبان و دو بال باشد و در ميان تسبيح گويان از جانب او خدا را تسبيح گويد تا آنگاه كه روز رستاخيز بر پا شود. و «الحمد للّٰه و لا إله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر» نيز همين گونه است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 41
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَنْ قَالَ سُبْحَانَ اَللَّهِ مِائَةَ مَرَّةٍ كَانَ مِمَّنْ ذَكَرَ اَللّٰهَ كَثِيراً قَالَ نَعَمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 12 )
1-يونس بن يعقوب گويد بامام صادق عليه السّلام عرض كردم هر كس صد مرتبه «سبحان اللّٰه». گويد آيا اين شخص زياد ذكر الهى را نموده؟فرمود:بلى. شرح:يعنى مصداق آيۀ شريفۀ«
اَلذّٰاكِرِينَ اَللّٰهَ كَثِيراً
»مى شود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 34
1-يونس بن يعقوب نقل مى كند كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:آيا كسى كه صد بار ذكر(سبحان اللّٰه)بگويد در زمرۀ كسانى است كه ذكر خداوند سبحان را بسيار كنند؟!فرمود:بلى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 57
1. يونس بن يعقوب مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: آيا كسى كه صد بار «سبحان اللّٰه» بگويد: در زمرۀ كسانى است كه خدا را بسيار ياد كرده اند؟ فرمود: آرى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 29
[43]1-... يونس بن يعقوب گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم كه آيا اگر كسى صد بار «سبحان اللّٰه» گويد از كسانى باشد كه خداوند را بسيار ياد مى كنند؟ امام عليه السّلام فرمود: آرى
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 41
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ زَيْدٍ اَلشَّحَّامِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ كَمَا هُوَ أَهْلُهُ شَغَلَ اَللَّهُ كُتَّابَ اَلسَّمَاءِ قِيلَ وَ كَيْفَ يَشْغَلُ كُتَّابَ اَلسَّمَاءِ قَالَ يَقُولُونَ اَللَّهُمَّ إِنَّا لاَ نَعْلَمُ اَلْغَيْبَ فَقَالَ فَيَقُولُ اُكْتُبُوهَا كَمَا قَالَهَا عَبْدِي وَ عَلَيَّ ثَوَابُهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 13 )
1-زيد شحّام از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس ذكر «الحمد للّٰه كما هو أهله». گويد،فرشتگان ثبت اعمال در آسمان از نوشتن ثواب آن وامانند،زيد گويد پرسيدم چگونه فرشتگان وامانند،فرمود گويند پروردگارا ما كه بغيب آگاه نيستيم،خطاب رسد:شما اين ذكر را بهمان عبارت بندۀ من بنويسيد،و ثواب آن با خود من است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 35
1-زيد شحام از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه ذكر«الحمد للّٰه كما هو اهله»را بگويد،فرشتگانى را كه مأمور ثبت اعمال بندگان خدايند،به عجز وامى دارد!(زيرا از نوشتن اين همه حسنه عاجزند).زيد مى گويد:از آن حضرت پرسيدم:چگونه فرشتگان را به عجز وامى دارد؟فرمود:فرشتگان گويند:خدايا!ما را از علم غيب نصيبى نيست!به آنان خطاب مى شود:شما اين ذكر را به همان عبارت بندۀ من ثبت كنيد،ثواب آن با من است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 58
1. زيد شحّام از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس بگويد «الحمد للّٰه كما هو أهله» نويسندگان عالم بالا از نوشتن ثواب آن درمانده مى شوند. زيد مى گويد: پرسيدم چگونه نويسندگان عالم بالا درمانده مى شوند؟ فرمود: مى گويند: خداوندا، ما از غيب آگاه نيستيم، خداوند مى فرمايد: شما اين ذكر را همان گونه كه بندۀ من گفته است بنويسيد و پاداش آن بر عهدۀ من است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 31
[44]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه «الحمد للّٰه كما هو اهله» گويد، نويسندگان آسمان (فرشتگان) از نوشتن پاداش او درمانده شوند. عرض كردم: چگونه نويسندگان آسمان درمانده شوند؟ امام عليه السّلام فرمود: فرشتگان گويند: خداوندا! ما از نهان آگاه نيستيم، و خداوند فرمايد: همان گونه كه بنده ام اين ذكر را مى گويد بنويسيد و پاداش آن بر من است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 41
ص: 25
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ اَلْعَبَّاسِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جَنَاحٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو مَسعَرٍ (1)عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ إِذَا أَصْبَحَ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ فَقَدْ أَدَّى شُكْرَ يَوْمِهِ وَ مَنْ قَالَهَا إِذَا أَمْسَى فَقَدْ أَدَّى شُكْرَ لَيْلَتِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 13 )
1-ابو مسعر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس در بامداد چهار مرتبه «
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ
». گويد شكر آن روز را اداء كرده باشد،و هر كس در شامگاه آن را بگويد شكر آن شب را بجاى آورده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 35
1-ابو مسعر(در برخى از نسخه ها ابو مشعر)از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كس به هنگام صبح،چهار بار(«
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ
»)بگويد،از عهدۀ شكر (نعمتهاى)آن روز برآمده است؛و هر كس همين ذكر را در شب بگويد،شكر (نعمتهاى)آن شب را بجا آورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 58
1. ابو مسعر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس بامدادان چهار مرتبه بگويد:«الحمد للّٰه ربّ العالمين» شكر آن روز را به جاى آورده، و هر كس شامگاهان آن را بگويد شكر آن شب را ادا كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 31
[45]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هنگامۀ سپيده دمان چهار بار «الحمد للّٰه ربّ العالمين» گويد، بى گمان سپاس آن روز را به جاى آورده است. و هر كه در شامگاهان آن را بگويد، سپاس آن شب را به جاى آورده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 43
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَيُّوبَ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَيُّ اَلْأَعْمَالِ أَحَبُّ إِلَى اَللَّهِ قَالَ أَنْ تُمَجِّدَ اَللَّهَ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 13 )
1-زراره گويد:بامام باقر عليه السّلام عرض كردم:كدام يك از اعمال در نزد پروردگار محبوبتر است؟فرمود:اينكه بنده خدا را تمجيد كند و به بزرگوارى ياد نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 36
1-زراره نقل مى كند كه:به امام محمّد باقر عليه السّلام عرض كردم:كداميك از اعمال (بندگان)در نزد خداوند محبوبتر است؟فرمود:تمجيد خدا و او را به عظمت و بزرگوارى ياد نمودن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 59
1. زراره مى گويد: به امام باقر (عليه السّلام) گفتم: كدام يك از اعمال نزد خدا محبوب تر است؟ فرمود: اينكه بنده اى خدا را به بزرگى ياد كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 31
[46]1-... زراره گويد: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم: كدام كردار در پيشگاه خدا محبوب تر است؟ امام عليه السّلام فرمود: اين كه خدا را به بزرگى ياد كنى
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 43
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ فَضَالَةَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ (3)عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : قَالَ إِنَّ اَللَّهَ يُمَجِّدُ نَفْسَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَمَنْ مَجَّدَ اَللَّهَ بِمَا مَجَّدَ بِهِ نَفْسَهُ ثُمَّ كَانَ فِي حَالِ شِقْوَةٍ حُوِّلَ إِلَى سَعَادَةٍ فَقُلْتُ لَهُ كَيْفَ هُوَ اَلتَّمْجِيدُ قَالَ تَقُولُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ رَبُّ اَلْعَالَمِينَ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اَلرَّحْمَنُ اَلرَّحِيمُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اَلْعَلِيُّ اَلْكَبِيرُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مَلِكُ يَوْمِ اَلدِّينِ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اَلْغَفُورُ اَلرَّحِيمُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اَلْعَزِيزُ اَلْحَكِيمُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ منك بَدْءُ كُلِّ شَيْءٍ (4)وَ إِلَيْكَ يَعُودُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ لَمْ تَزَلْ وَ لاَ تَزَالُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَالِقُ اَلْخَيْرِ وَ اَلشَّرِّ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَالِقُ اَلْجَنَّةِ وَ اَلنَّارِ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اَلْأَحَدُ اَلصَّمَدُ `لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ. `وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اَلْمَلِكُ اَلْقُدُّوسُ اَلسَّلاٰمُ اَلْمُؤْمِنُ اَلْمُهَيْمِنُ اَلْعَزِيزُ اَلْجَبّٰارُ اَلْمُتَكَبِّرُ سُبْحٰانَ اَللّٰهِ عَمّٰا يُشْرِكُونَ أَنْتَ اَللّٰهُ اَلْخٰالِقُ اَلْبٰارِئُ اَلْمُصَوِّرُ لَكَ اَلْأَسْمَاءُ اَلْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَكَ مَا فِي اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ أَنْتَ اَلْعَزِيزُ اَلْحَكِيمُ أَنْتَ اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ اَلْكَبِيرُ اَلْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 13 )
1-زرارة بن اعين از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرموده:خداوند متعال در هر روز و هر شب سه بار خود را تمجيد ميكند،پس هر كس تمجيد كند خدا را بدان كلمات كه خود خويش را تمجيد نموده و در حال شقاوت باشد به سعادت باز گردد،گويد بحضرت عرض كردم:آن تمجيد چگونه است فرمود:ميگوئى: «أنت اللّٰه لا إله إلا أنت ربّ العالمين،أنت اللّٰه لا إله إلاّ أنت الرّحمن الرّحيم،أنت اللّٰه لا إله إلاّ أنت العلىّ الكبير.أنت اللّٰه-إلى-الكبرياء رداؤك. (ترجمۀ دعا:)خداى يگانه توئى هيچ خدائى جز تو نيست،صاحب همۀ مخلوقات و پروردگار آنها،خداى يگانه توئى هيچ خدائى جز تو نيست بخشنده و مهربان دنيا و آخرت،خداى يگانه توئى هيچ خدائى جز تو نيست،بلند مرتبه و بزرگوار.خداى يگانه توئى،هيچ خدائى جز تو نيست،صاحب روز جزا. خداى يگانه توئى،هيچ خدائى جز تو نيست،بسيار آمرزندۀ مهربان.خداى يگانه توئى هيچ خدائى جز تو غالب و پيروز و محكم كار نيست.خداى يگانه توئى هيچ خدائى جز تو نيست،پيدايش هر چيزى از تو است و بسوى تو باز ميگردد. خداى يگانه توئى،هيچ خدائى جز تو نيست،هميشه بوده اى و هميشه خواهى بود، خداى يگانه توئى،هيچ خدائى جز تو نيست،آفرينندۀ خوبيها و بديها.خداى يگانه توئى،هيچ خدائى جز تو نيست،آفرينندۀ بهشت و دوزخ.خداى يگانه توئى،هيچ خدائى جز تو نيست،بسيط و يكتا و پناه همه،آنكه از چيزى جدا نگشته و چيزى از وى جدا نميشود.و از براى او همتائى نيست،خداى يگانه توئى،هيچ خدائى جز تو نيست،پادشاه توئى پاك از هر عيب،سلامتى دهنده، ايمن كننده گواه و نگهدارندۀ مخلوقات،توئى پيروز،مسلّط،بزرگوار،آن خدائى كه منزه از آنست كه غير را با او شريك قرار ميدهند،خداى يگانه توئى كه ايجادكننده و شكافنده دانه ها و تصويركنندۀ شكلهائى،تمام اسم هاى نيكو مختصّ بتو است،آنچه در آسمانها و زمين است تو را تسبيح ميكند،و تو غالب و پيروز و محكم كارى،خداى يگانه توئى،هيچ خدائى جز تو نيست كه بزرگ و بلند پايه اى و بزرگوارى لباس منحصر تو است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 36
1-زرارة بن اعين از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:پروردگار عالم در هر روز و هر شب،سه بار خود را مى ستايد،و اگر كسى خدا را بستايد بدان گونه كه خود به تمجيد خويش پرداخته است چنانچه گرفتار بدبختى و شقاوت باشد،سعادت و نيكبختى نصيب او مى گردد.زراره گويد،عرض كردم:تمجيد الهى چگونه است؟! فرمود بگو:خداى يگانه توئى و جز تو خدائى نيست كه پروردگار جهانيان باشد. خداى يگانه توئى و جز تو خداى بخشنده و مهربانى نيست.خداى يگانه توئى و جز تو خدايى بلند مرتبه و بزرگ نباشد.خداى يگانه توئى و جز تو صاحب روز جزا نيست.خداى يگانه توئى و جز تو خداى آمرزنده و مهربانى نباشد،خداى يگانه توئى و جز تو خداى مقتدر و غالب و دانائى نيست.خداى يگانه توئى و جز تو خدايى نيست،هستى هر چيز از تو است و بازگشت همه به سوى تو.خداى يگانه توئى و جز تو خدايى نيست كه هميشه بوده و خواهى بود.خداى يگانه توئى و جز تو نيست كه آفرينندۀ خوبيها و بديها باشد.خداى يگانه توئى و جز تو خدائى نيست كه آفرينندۀ بهشت و دوزخ باشد.خداى يگانه توئى و جز تو خداى يكتا و بى نيازى نيست،خدائى كه نه از كسى زاده شده و نه كسى از او زاييده و هيچ همتائى براى او متصوّر نيست.خداى يگانه توئى و جز تو خدايى نيست،تويى آن پادشاه پاك از هر عيب و منزّه از هر خطا،امان دهنده و ايمن كننده،سلامت بخش،شاهد و حافظ مخلوقات،پيروز و مسلّط و مقتدر و با عظمت و صاحب كبريا،آن خدائى كه منزّه است از هر چه بدان شرك ورزند و براى او انباز قرار دهند.تويى خداوند يگانۀ خلاّق و شكافندۀ دانه ها و تصويرگر شكلها،تمام نامهاى نيكو از آن تو است،آنچه در آسمان و زمين است به تسبيح تو مشغول است و توئى خداى حكيم و مقتدر و پيروز، تويى خداى يگانه،و خدائى جز تو نيست كه بلند قدرى،و كبرياء تنها زيبندۀ تو است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 60
1. زرارة بن اعين از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند در هر روز و شب سه بار خود را تمجيد مى كند. پس هر كس خدا را به آنچه او خود را بدان ستوده است تمجيد كند، اگر در حال شقاوت باشد به سعادت باز مى گردد. زراره مى گويد: به آن حضرت گفتم: آن تمجيد چگونه است؟ فرمود: مى گويى:«انت اللّٰه لا اله الاّ انت ربّ العالمين...» [تا آخر]. ترجمۀ دعا: تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و پروردگار جهانيانى، تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و بخشاينده و مهربانى، تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و بلند مرتبه و بزرگوارى، تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و صاحب روز جزايى، تويى آن خداى يگانه مكه معبودى جز تو نيست و آمرزگار و مهربانى، تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و پيروزمند و حكيمى، تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و پيدايش هر چيزى از توست و به سوى تو باز مى گردد، تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و هميشه بوده اى و خواهى بود، تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و آفرينندۀ خوبيها و بديهايى، تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و آفرينندۀ بهشت و دوزخى، تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و يكتا و مقصود همگانى، همو كه نه فرزندى دارد و نه فرزند كسى است و هيچ كس همتاى او نيست. تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و فرمانروا و پاك و سلامتى دهنده و ايمنى بخش و نگهبان و پيروزمند و مسلّط و بزرگوارى. منزّه است خدا از اين كه به او شرك ورزند. تويى آن خداى يگانه كه آفريدگار و پديد آورنده و صورتگرى و نيكوترين نامها از آن توست. آنچه در آسمانها و زمين است تو را تسبيح مى كنند و تويى كه پيروزمند و حكيمى. تويى آن خداى يگانه كه معبودى جز تو نيست و بزرگ و بلند مرتبه اى، و بزرگوارى در خور توست. توضيح: مقصود از شرّى كه در جملۀ «خالق الخير و الشرّ» به خدا نسبت داده شده، شرّ مطلق نيست، زيرا در مجموعۀ جهان هستى شرّ مطلق وجود ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 31
[47]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداوند خويشتن را در هر سحرگاه و شامگاه سه بار به بزرگى ياد مى كند؛ پس هر كه خدا را همان گونه كه خود، خويشتن را بزرگ داشته بزرگ بدارد و بستايد چنانچه در نگون بختى به سر برد به نيك بختى در آيد. عرض كردم: اين بزرگ دارى و ستايش چگونه باشد؟ امام عليه السّلام فرمود كه مى گويى:«انت اللّٰه لا إله الاّ انت ربّ العالمين، انت اللّٰه لا إله الاّ انت الرّحمن الرّحيم، انت اللّٰه لا اله الاّ انت العلىّ الكبير، انت اللّٰه لا اله الاّ انت مالك يوم الدّين، انت اللّٰه لا اله الاّ انت الغفور الرّحيم، انت اللّٰه لا اله الاّ انت العزيز الحكيم، انت اللّٰه لا اله الاّ انت منك بدء كلّ شىء و اليك يعود، انت اللّٰه لا اله الاّ انت لم تزل و لا تزال، انت اللّٰه لا اله الاّ انت خالق الخير و الشّر، انت اللّٰه لا اله الاّ انت خالق الجنّة و النّار، انت اللّٰه لا اله الاّ انت الأحد الصّمد لم يلد و لم يولد و لم يكن له كفوا احد، انت اللّٰه لا اله الاّ انت الملك القدّوس السّلام المؤمن المهيمن العزيز الجبّار المتكبّر سبحان اللّٰه عمّا يشركون، انت اللّٰه الخالق البارئ المصوّر لك الاسماء الحسنى يسبّح لك ما في السّماوات و الارض و انت العزيز الحكيم، انت اللّٰه لا اله الاّ انت الكبير و الكبرياء رداؤك»
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 43
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ اَلرَّازِيِّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ بَكْرِ بْنِ أَبِي سَمَّالٍ (5) عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ كَانَ عَاقِلاً خُتِمَ لَهُ بِالْجَنَّةِ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 14 )
1-فضل بن عثمان گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام كه ميفرمود:هر كس كه عاقل است سرانجامش بهشت خواهد بود بخواست خداوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 38
1-فضل بن عثمان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:سرانجام كسى كه خردمند باشد،به خواست الهى بهشت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 61
1. فضل بن عثمان مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس خردمند باشد، فرجام كارش-اگر خدا بخواهد-بهشت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 33
[48]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه خرد ورزد، به خواست خداوند به بهشت راه يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 45
ص: 26
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ كَانَ عَاقِلاً كَانَ لَهُ دِينٌ وَ مَنْ كَانَ لَهُ دِينٌ دَخَلَ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 14 )
2-اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس كه عاقل است دين دارد،و هر كس كه دين دار باشد بهشت براى اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 38
2-اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام نقل مى كند كه:هر خردمندى،ديندار است،و هر ديندارى را بهشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 61
2. اسحاق بن عمّار از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: كسى كه خردمند است دين دارد، و كسى كه ديندار است وارد بهشت مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 33
[49]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه خردمند است ديندار باشد و هر كه ديندار باشد به بهشت در آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 45
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ وَ اِسْمُهُ عَبْدُ اَلرَّحْمَنِ بْنُ مُسْلِمٍ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: عَشْرُ خِصَالٍ مَنْ لَقِيَ اَللَّهَ بِهِنَّ دَخَلَ اَلْجَنَّةَ شَهَادَةُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اَللَّهِ وَ اَلْإِقْرَارُ بِمَا جَاءَ بِهِ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ وَ إِقَامُ اَلصَّلاَةِ وَ إِيتَاءُ اَلزَّكَاةِ وَ صَوْمُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ حِجُّ اَلْبَيْتِ وَ اَلْوَلاَيَةُ لِأَوْلِيَاءِ اَللَّهِ وَ اَلْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَاءِ اَللَّهِ وَ اِجْتِنَابُ كُلِّ مُسْكِرٍ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 14 )
1-فضل بن يسار از امام باقر عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:ده صفت است كه هر كس خدا را با اين صفات ملاقات كند داخل بهشت خواهد شد: شهادت بوحدانيّت خدا و برسالت پيغمبر خاتم محمّد بن عبد اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم،و اقرار و اعتراف به آنچه از جانب خدا آورده،و بپا داشتن نماز،و دادن زكات،و روزۀ ماه مبارك رمضان،و انجام حجّ خانه خدا،و دوستى با دوستان خدا،و بيزارى از دشمنان خدا،و دورى گزيدن از هر چيز كه مست كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 38
1-فضيل بن يسار از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كس خدا را با اين ده خصلت ملاقات كند،وارد بهشت مى شود:شهادت به يگانگى خدا،اقرار به رسالت رسول اكرم حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم،و آنچه آن حضرت از جانب خداى متعال آورده است،اقامۀ نماز،اداى زكات،(گرفتن)روزۀ ماه مبارك رمضان،(انجام) مناسك حج خانۀ خدا،دوستى با دوستان خدا،بيزارى از دشمنان او،و بالاخره پرهيز از(نوشيدن و خوردن)هر چيزى كه آدمى را مست كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 62
1. فضيل بن يسار از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: ده خصلت است كه هر كس خدا را با آنها ملاقات كند وارد بهشت مى شود: گواهى دادن به يگانگى خدا و اينكه محمّد (صلّى الله عليه و آله) پيامبر اوست، و اقرار به آنچه او از جانب خدا آورده، و برپاداشتن نماز، و دادن زكات، و روزۀ ماه رمضان، و حجّ خانۀ خدا، و دوستى با دوستان خدا، و بيزارى از دشمنان خدا، و دورى جستن از هر چيزى كه مست كننده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 33
[50]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: ده ويژگى باشد كه اگر خداوند كسى را همراه آنها ديدار كند به بهشت در آيد: گواهى به اينكه معبودى جز خدا نيست؛ محمّد فرستادۀ خداست؛ پذيرفتن هر آنچه كه او از جانب خداوند گرامى و بزرگ آورده؛ برپادارى نماز؛ پرداخت زكات؛ روزه دارى ماه رمضان؛ به جاى آوردن حج خانۀ خدا؛ دوستدارى دوستان خدا؛ بيزارى از دشمنان خدا و دورى گزينى از هر مست كننده
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 45
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْأَسَدِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى ضَمِنَ لِلْمُؤْمِنِ ضَمَاناً قَالَ قُلْتُ وَ مَا هُوَ قَالَ ضَمِنَ لَهُ إِنْ هُوَ أَقَرَّ لَهُ بِالرُّبُوبِيَّةِ وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالنُّبُوَّةِ وَ لِعَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بِالْإِمَامَةِ وَ أَدَّى مَا اِفْتَرَضَ اَللَّهُ عَلَيْهِ أَنْ يُسْكِنَهُ فِي جِوَارِهِ وَ لَمْ يَحْتَجِبْ عَنْهُ قَالَ قُلْتُ فَهَذِهِ وَ اَللَّهِ اَلْكَرَامَةُ اَلَّتِي لاَ يُشْبِهُهَا كَرَامَةٌ وَ هِيَ كَرَامَةُ اَلْآدَمِيِّينَ قَالَ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اِعْمَلُوا قَلِيلاً تَنَعَّمُوا كَثِيراً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 15 )
1-مفضّل بن عمر از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:خداوند متعال براى مؤمن تعهّد فرموده امرى را،مفضّل گويد عرض كردم آن كدام است؟ فرمود خداوند تعهد كرده براى مؤمن كه چنانچه اقرار بپروردگارى او و نبوّت محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم و ولايت و امامت على عليه السّلام نمايد و واجبات الهى را بجاى آورد بآن كه او را در جوار خود يعنى مقام قرب ساكن گرداند،و مانع از وصول او بدين مقام نگردد. گويد عرض كردم بخدا سوگند اين بخشش و احتراميست كه مانندش بين آدميان نخواهد بود،گفت سپس امام عليه السّلام فرمود عمل كوچكى بجاى آوريد و فراوان لذّت بريد. (ثواب كسى كه در هنگام ورود به بيت الخلاء بسم اللّٰه گويد)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 39
1-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:خداوند بلند مرتبه براى انسان مؤمن امرى را تعهّد فرموده است.گويد كه از آن حضرت پرسيدم:آن امر كدام است؟!فرمود:خداوند براى انسان مؤمن كه به ربوبيت خدا و نبوّت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و ولايت و امامت حضرت على عليه السّلام اقرار كند و واجبات الهى را نيز انجام دهد تعهّد فرموده است كه او را در جوار قرب خود جاى دهد و او را از اين مقام باز ندارد. گويد عرض كردم كه:بخدا سوگند اين منزلت و مقامى است كه همانند آن بر آدمى (متصوّر)نبوده و نخواهد بود.و حضرت در ادامۀ سخنان خود فرمودند:كمى عمل كنيد تا فراوان لذّت ببريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 63
1. مفضّل بن عمر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند براى مؤمن امرى را بر عهده گرفته است. مفضّل مى گويد: گفتم: آن چيست؟ فرمود: خداوند براى مؤمن بر عهده گرفته است كه اگر او به ربوبيّت خدا و نبوّت محمّد (صلّى الله عليه و آله) و امامت على (عليه السّلام) اقرار كند و آنچه را كه خدا بر او واجب ساخته است انجام دهد، او را در جوار خود ساكن گرداند و از او محجوب نشود. گفتم: به خدا سوگند اين همان كرامتى است كه همانندش در ميان آدميان نيست. مفضّل مى گويد: سپس امام صادق (عليه السّلام) فرمود: اندكى تلاش كنيد و بهرۀ فراوان ببريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 33
[51]1-... مفضّل بن عمر گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى فرازمند چيزى را براى مؤمن بر عهده گرفته است. عرض كردم: آن چه باشد؟ امام عليه السّلام فرمود: اگر مؤمن به پروردگارى خداوند و پيامبرى حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و پيشوايى امام على عليه السّلام اقرار كند و آنچه را كه خداوند بر او واجب نموده به جا آورد، خداوند تعهّد نموده كه او را در پناه خويش جاى دهد و خويشتن را از او در پرده نگاه ندارد. عرض كردم: به خدا سوگند كه اين بزرگى و بخشندگى اى باشد كه همانند بزرگى آدميان نيست. راوى در ادامه گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: كردار اندكى انجام دهيد و نعمت فراوانى به دست آريد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 47
ص: 27
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِذَا تَكَشَّفَ أَحَدُكُمْ لِبَوْلٍ أَوْ غَيْرِ ذَلِكَ فَلْيَقُلْ بِسْمِ اَللَّهِ فَإِنَّ اَلشَّيْطَانَ يَغُضُّ بَصَرَهُ حَتَّى يَفْرُغَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 15 )
1-سكونى از حضرت صادق از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام نقل كرده كه فرمود هر گاه كه يكى از شما براى بول كردن يا غير آن خود را برهنه كند بگويد «بسم اللّٰه»زيرا اگر چنين كرد شيطان ديدۀ خود بر هم نهد و ويرا نبيند تا فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 40
1-سكونى به نقل از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش از على عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود:هر كس به هنگام عريان شدن-براى بول يا انجام كار ديگر- بسم اللّٰه را بر زبان خود جارى سازد،شيطان چشمش را بر هم مى نهد تا او از آن كار فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 63
1. سكونى از جعفر بن محمد (صلّى الله عليه و آله) از پدرش از پدرانش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر گاه يكى از شما براى بول كردن يا غير آن خود را برهنه كند «بسم اللّٰه» بگويد، زيرا شيطان چشم خود را از او مى پوشد تا فارغ گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 35
[52]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه فرمودند: امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: هر گاه كه يكى از شما براى ادرار كردن و يا كار ديگرى برهنه شود، مى بايست «بسم اللّٰه» گويد؛ چرا كه [در اين صورت] شيطان ديدۀ خويش را فرو بندد تا آنگاه كه كار آن شخص پايان يابد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 47
حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْرُورٍ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَینُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ (1) عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ دَاوُدَ اَلْعِجْلِيِّ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ تَوَضَّأَ فَذَكَرَ اِسْمَ اَللَّهِ طَهُرَ جَمِيعُ جَسَدِهِ وَ كَانَ اَلْوُضُوءُ إِلَى اَلْوُضُوءِ كَفَّارَةً لِمَا بَيْنَهُمَا مِنَ اَلذُّنُوبِ وَ مَنْ لَمْ يُسَمِّ لَمْ يَطْهُرْ مِنْ جَسَدِهِ إِلاَّ مَا أَصَابَهُ اَلْمَاءُ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 15 )
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود،هر كس در حال وضو نام خدا را بر زبان جارى كند تمام بدنش پاك گردد،و وضويش تا وضوى ديگر كفّارۀ گناهان ما بين آن دو است يعنى موجب طهارت معنوى نيز خواهد بود و هر كس اسم خدا را نياورد از بدن او پاك نميشود مگر همان مقدارى كه آب بآن برسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 40
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:اگر كسى در حال وضو نام خدا را بر زبان آرد،تمام بدن او پاك و مطهّر مى شود،و وضوى او تا وضوى بعدى،كفّارۀ گناهانى است كه او(در اين فاصلۀ زمانى)انجام داده است؛و كسى كه به هنگام وضو،نام خدا را بر زبان جارى نسازد،تنها قسمتى از بدن او كه آب وضو به آن مى رسد پاك مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 64
1. ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در حال وضو نام خدا را ببرد تمام بدنش پاك مى گردد، و وضويش تا وضوى ديگر كفّارۀ گناهان او ميان اين دو وضوست، و هر كس نام خدا را نبرد، از بدنش جز جايى كه آب به آن رسيده پاك نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 35
[53]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه وضو گيرد و در آن حال، نام خداوند را بر زبان آرد تمام بدنش پاك گردد و كفارۀ گناهان ميان اين وضو تا وضوى ديگرش باشد و هر كه نام خدا را نبرد، از بدنش جز آن مقدار كه به آن آب رسيده، پاك نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 47
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ حُكَيْمٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ ذَكَرَ اَللَّهَ عَلَى وُضُوئِهِ فَكَأَنَّمَا اِغْتَسَلَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 15 )
2-عبد اللّٰه بن مسكان از امام جعفر صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس ياد آور شود خدا را و ذكرش را بر زبان جارى سازد در حال وضوى خود پس گويا غسل كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 41
2-عبد اللّٰه بن مسكان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه در هنگام وضو خدا را ياد كند همانند آن است كه غسل كرده باشد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 64
2. عبد اللّٰه بن مسكان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس هنگام وضو نام خدا را بر زبان جارى كند، گويى غسل كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 35
[54]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هنگام وضو نام خدا را ببرد، گويا غسل كرده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 49
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ اَلْوَاسِطِيِّ عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ كَثِيرٍ اَلْهَاشِمِيِّ مَوْلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: بَيْنَا أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ذَاتَ يَوْمٍ جَالِساً مَعَ اِبْنِ اَلْحَنَفِيَّةِ إِذْ قَالَ يَا مُحَمَّدُ اِئْتِنِي بِإِنَاءٍ فِيهِ مَاءٌ أَتَوَضَّأْ لِلصَّلاَةِ فَأَتَاهُ مُحَمَّدٌ بِالْمَاءِ فَأَكْفَأَ بِيَدِهِ اَلْيُمْنَى عَلَى يَدِهِ اَلْيُسْرَى ثُمَّ قَالَ بِسْمِ اَللَّهِ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي جَعَلَ اَلْمَاءَ طَهُوراً وَ لَمْ يَجْعَلْهُ نَجِساً قَالَ ثُمَّ اِسْتَنْجَى فَقَالَ اَللَّهُمَّ حَصِّنْ فَرْجِي وَ أَعِفَّهُ وَ اُسْتُرْ عَوْرَتِي وَ حَرِّمْنِي عَلَى اَلنَّارِ ثُمَّ تَمَضْمَضَ فَقَالَ اَللَّهُمَّ لَقِّنِّي حُجَّتِي يَوْمَ أَلْقَاكَ وَ أَطْلِقْ لِسَانِي بِذِكْرِكَ ثُمَّ اِسْتَنْشَقَ فَقَالَ اَللَّهُمَّ لاَ تُحَرِّمْ عَلَيَّ رِيحَ اَلْجَنَّةِ وَ اِجْعَلْنِي مِمَّنْ يَشَمُّ رِيحَهَا وَ رَوْحَهَا وَ رَيْحَانَهَا وَ طِيبَهَا قَالَ ثُمَّ غَسَلَ وَجْهَهُ فَقَالَ اَللَّهُمَّ بَيِّضْ وَجْهِي يَوْمَ تَسْوَدُّ فِيهِ اَلْوُجُوهُ وَ لاَ تُسَوِّدْ وَجْهِي يَوْمَ تَبْيَضُّ فِيهِ اَلْوُجُوهُ ثُمَّ غَسَلَ يَدَهُ اَلْيُمْنَى فَقَالَ اَللَّهُمَّ أَعْطِنِي كِتَابِي بِيَمِينِي وَ اَلْخُلْدَ فِي اَلْجِنَانِ بِيَسَارِي وَ حَاسِبْنِي حِسٰاباً يَسِيراً ثُمَّ غَسَلَ يَدَهُ اَلْيُسْرَى فَقَالَ اَللَّهُمَّ لاَ تُعْطِنِي كِتَابِي بِشِمَالِي وَ لاَ تَجْعَلْهَا مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِي وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ مُقَطَّعَاتِ اَلنِّيرَانِ ثُمَّ مَسَحَ رَأْسَهُ فَقَالَ اَللَّهُمَّ غَشِّنِي بِرَحْمَتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ عَفْوِكَ قَالَ ثُمَّ مَسَحَ رِجْلَيْهِ فَقَالَ اَللَّهُمَّ ثَبِّتْنِي عَلَى اَلصِّرَاطِ يَوْمَ تَزِلُّ فِيهِ اَلْأَقْدَامُ وَ اِجْعَلْ سَعْيِي فِيمَا يُرْضِيكَ عَنِّي يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَنَظَرَ إِلَى مُحَمَّدٍ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ مَنْ تَوَضَّأَ مِثْلَ وُضُوئِي وَ قَالَ مِثْلَ قَوْلِي خَلَقَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ كُلِّ قَطْرَةٍ مَلَكاً يُقَدِّسُهُ وَ يُسَبِّحُهُ وَ يُكَبِّرُهُ وَ يَكْتُبُ اَللَّهُ تَعَالَى لَهُ ثَوَابَ ذَلِكَ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ (3) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 16 )
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود،هر كس در حال وضو نام خدا را بر زبان جارى كند تمام بدنش پاك گردد،و وضويش تا وضوى ديگر كفّارۀ گناهان ما بين آن دو است يعنى موجب طهارت معنوى نيز خواهد بود و هر كس اسم خدا را نياورد از بدن او پاك نميشود مگر همان مقدارى كه آب بآن برسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 40
1-عبد الرّحمن بن كثير از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه:روزى امير المؤمنين على عليه السّلام با پسرش محمّد بن حنفيّه نشسته بود،به او فرمود:اى محمّد!ظرف آبى بياور تا براى نماز وضو سازم.محمّد ظرف آبى آورد،و حضرت با دست راست (ظرف آب را برداشت)و بر كف دست چپش آب ريخت و فرمود:بنام خدا،و ستايش از آن خداوندى است كه آب را پاك و پاكيزه قرار داد و ناپاكش نساخت. و سپس استنجا فرمود(جاى بول يا غايط را شست)و گفت:خدايا!دامان مرا از آلودگى حفظ كن(آلوده دامانم مخواه)و از عفافش برخوردار ساز،و عورت مرا بپوشان،و مرا بر آتش(قهر خود)حرام گردان. سپس آب را در دهانش گرداند و گفت:خداوندا!حجّت مرا به من تعليم كن در آن روزى كه تو را ملاقات مى كنم،و زبانم را به ذكر(و شكر خود)گويا گردان. سپس با بينى آب را بالا كشيد و گفت:بار الها!مرا از نسيم بهشت محروم مساز،و مرا در زمرۀ كسانى قرار ده كه از بوى خوش و راحتى و گلهاى شكوفا و عطر(بهشت) بهره مند خواهند شد. سپس آن حضرت،صورت خود را شست و گفت:خدايا!در آن روزى كه صورتها سياه مى شوند رو سپيد گردان،و مرا رو سياه مگردان در آن روزى كه صورتها سپيد مى شوند. سپس آن حضرت،دست راست خود را شست و گفت:خداوندا!نامۀ اعمال مرا در دست راستم قرار ده،و جواز جاودانه زيستن در بهشت را به دست چپم بسپار،و به هنگام حسابرسى اعمال بر من آسان گير. پس از آن،دست چپ خود را به آب شست و گفت:خدايا!نامۀ اعمالم را در پشت سرم و يا به دست چپم قرار مده،و دستانم را در گردنم به زنجير مبند و از لباسهاى شعله ور جهنم به تو پناه مى برم. سپس سر مبارك خود را مسح فرمود و گفت:بار الها!رحمتها،بركتها و آمرزش خود را بر من نازل گردان. و سپس دو پاى خود را(به ترتيب)مسح فرمود و گفت:پروردگارا!مرا به هنگام عبور از صراط،ثابت قدم بدار در آن روزى كه قدمها مى لغزد،و كوشش مرا در آنچه رضاى تو باشد قرار ده اى مهربانترين مهربانان! محمد بن حنفيّه مى گويد:پدرم پس از آن،سر مبارك خود را بلند كرد و به من نظر افكند و فرمود:اى محمد!هر كس كه مانند من وضو گيرد و آنچه را گفتم،بگويد، خداى جليل القدر از هر قطرۀ آب وضوى او فرشته اى بيافريند تا خدا را تسبيح و تقديس و تكبير كند و ثواب آن را تا روز قيامت(در نامۀ اعمال او)ثبت و ضبط فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 66
1. عبد الرّحمن بن كثير هاشمى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: روزى امير مؤمنان (عليه السّلام) با فرزندش محمّد حنفيّه نشسته بود، به او فرمود: اى محمّد، ظرف آبى براى من حاضر كن تا براى نماز وضو بگيرم. محمّد ظرف آبى آورد، و حضرت با دست راست خود آب را بر دست چپ ريخت و گفت:«بسم اللّٰه و الحمد للّٰه الّذي جعل الماء و طهورا و لم يجعله نجسا»(يعنى به نام خدا، و ستايش از آن خداوندى است كه آب را پاك و پاك كننده قرار داد و آن را نجس قرار نداد). سپس استنجا كرد و گفت:(خدايا، دامن مرا از خيانت مصون دار و آن را از عفّت برخوردار كن، و عورتم را بپوشان، و مرا بر آتش دوزخ حرام گردان). محمّد مى گويد: سپس آب را در دهان خود گردانيد و گفت:(خدايا، حجّت مرا در روزى كه تو را ملاقات مى كنم به من بياموز، و زبانم را به ذكر و سپاس خود گويا كن). آن گاه آب در بينى خود كرد و گفت:(خدايا، بوى بهشت را بر من حرام مگردان، و مرا از كسانى قرار ده كه از بوى آن و از راحتيها و گلها و عطرهاى آن بهره مى برند). محمّد مى گويد: پس از آن صورت خود را شست و گفت:(خدايا، چهرۀ مرا در روزى كه چهره ها سياه مى گردد سفيد گردان، و چهره ام را در روزى كه چهره ها سفيد مى شود سياه مگردان). سپس دست راست خود را شست و گفت:(خدايا، نامۀ عمل مرا به دست راستم ده، و برات جاودانگى در بهشت را به دست چپم ده، و حساب مرا آسان گير). سپس دست چپش را شست و گفت:(خدايا، نامۀ عمل مرا به دست چپم و از پشت سرم مده، و دستم را به گردنم غل مكن، و از لباسهاى آتشين دوزخ به تو پناه مى برم). آن گاه سرش را مسح كرد و گفت: (خدايا، رحمت و بركت و گذشت خود را بر من فرو ريز). سپس پاهاى خود را مسح كرد و گفت:(خدايا، گامهاى مرا بر صراط ثابت بدار در روزى كه گامها در آن مى لغزد، و تلاش مرا در چيزى كه باعث خشنودى تو از من است قرار ده، اى مهربان ترين مهربانان). پس از آن سرش را بلند كرد و به محمّد نظر افكند و فرمود: اى محمّد، هر كس مانند من وضو بگيرد و مانند آنچه را كه من گفتم بگويد، خداوند از هر قطرۀ آب وضويش فرشته اى خلق مى كند كه تقديس و تسبيح و تكبير خدا كند، و پاداش آن را تا روز قيامت براى او مى نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 35
[55]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: روزى امير مؤمنان عليه السّلام با (فرزندش) محمّد بن حنفيّه نشسته بودند كه امام على عليه السّلام فرمود: اى محمّد! ظرف آبى براى من بياور تا براى نماز وضو گيرم. محمّد، ظرف آبى آورد و امام عليه السّلام با دست راست آب را بر كف دست چپ ريخت و آنگاه فرمود:«بسم اللّٰه و الحمد للّٰه الّذى جعل الماء طهورا و لم يجعله نجسا»، پس آنگاه جاى ادرار و مدفوع را شست و فرمود:«اللّهمّ حصّن فرجي و اعفّه و استر عورتى و حرّمني على النّار». محمّد گويد: سپس امام عليه السّلام آب را در دهان گردانيد و آنگاه فرمود:«اللّهمّ لقّني حجّتي يوم ألقاك و اطلق لساني بذكرك»، سپس آب را در بينى فرو داد و فرمود:«اللّهمّ لا تحرّم علىّ ريح الجنّة و اجعلني ممّن يشمّ ريحها و روحها و ريحانها و طيبها». محمّد در ادامه گويد: پس آنگاه صورت خويش را شست و فرمود:«اللّهمّ بيّض وجهي يوم تسودّ فيه الوجوه و لا تسوّد وجهي يوم تبيضّ فيه الوجوه»، سپس دست راستش را شست و فرمود:«اللّهمّ اعطني كتابي بيميني و الخلد في الجنان بيساري و حاسبني حسابا يسيرا»، سپس دست چپ خويش را شست و فرمود:«اللّهمّ لا تعطني كتابي بشمالي و لا من وراء ظهري و لا تجعلها مغلولة الى عنقي و أعوذ بك من مقطّعات النّيران»، آنگاه سرش را مسح نموده و فرمود: «اللّهمّ غشّني برحمتك و بركاتك و عفوك». محمّد در ادامه گويد: سپس [روى] دو پايش را مسح نمود و فرمود:«اللّهمّ ثبّتني على الصّراط يوم تزلّ فيه الأقدام و اجعل سعيي فيما يرضيك عنّى يا ارحم الرّاحمين»، آنگاه سر بر آورد و به محمّد نگريست و فرمود: اى محمّد! هر كه همچون من وضو گيرد و [هنگام وضو] همچون من ذكر گويد خداى گرامى و بزرگ از هر قطره اى فرشته اى بيافريند كه او را به پاكى ستايد و او را تسبيح گويد و بزرگش بدارد و خداى فرازمند پاداش آن را براى او تا هنگامۀ رستاخيز بنويسد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 49
ص: 28
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلثَّقَفِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ يَعْلَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حُمْرَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ تَوَضَّأَ وَ تَمَنْدَلَ كُتِبَتْ لَهُ حَسَنَةٌ وَ مَنْ تَوَضَّأَ وَ لَمْ يَتَمَنْدَلْ حَتَّى تَجِفَّ وَضُوؤُهُ كُتِبَتْ لَهُ ثَلاَثُونَ حَسَنَةً (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 16 )
1-ابراهيم بن محمّد بن حمران از پدرش از امام جعفر صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس وضو بگيرد و با دستمال خشك كند يك حسنه برايش نوشته مى شود،و هر كس وضو بگيرد و با دستمال خشك نكند تا آنكه آب وضويش خشك شود از براى او سى حسنه نوشته خواهد شد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 44
1-ابراهيم بن محمد بن حمران از پدرش،و او از امام صادق عليه السّلام روايت كرده اند: براى كسى كه وضو بگيرد و آب وضوى خود را با دستمال خشك كند يك حسنه،و براى كسى كه صبر كند تا آب وضويش خشك شود،سى حسنه نوشته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 67
1. ابراهيم بن محمد بن حمران از پدرش از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس وضو بگيرد و دست و صورت خود را با دستمال خشك كند يك حسنه براى او نوشته مى شود، و هر كس وضو بگيرد و دست و صورت خود را با دستمال خشك نكند تا آنكه آب وضويش خشك شود سى حسنه براى او نوشته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 37
[56]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه وضو گيرد و آب وضو را با دستمال خشك كند، يك حسنه براى او نوشته شود و هر كه وضو گيرد و آب وضو را با دستمال خشك نكند، تا هنگامى كه آب وضويش خشك گردد سى حسنه براى او نوشته شود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 51
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ عَمْرَةَ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ جَرَّاحٍ اَلْحَذَّاءِ عَنْ سَمَاعَةَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ قَالَ أَبُو اَلْحَسَنِ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ تَوَضَّأَ لِلْمَغْرِبِ كَانَ وُضُوؤُهُ ذَلِكَ كَفَّارَةً لِمَا مَضَى مِنْ ذُنُوبِهِ فِي نَهَارِهِ مَا خَلاَ اَلْكَبَائِرَ وَ مَنْ تَوَضَّأَ لِصَلاَةِ اَلصُّبْحِ كَانَ وُضُوؤُهُ ذَلِكَ كَفَّارَةً لِمَا مَضَى مِنْ ذُنُوبِهِ فِي لَيْلَتِهِ مَا خَلاَ اَلْكَبَائِرَ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 17 )
1. سماعة بن مهران از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس براى نماز مغرب وضو بگيرد، وضويش كفّارۀ گناهان گذشتۀ روز اوست بجز گناهان كبيره، و هر كس براى نماز صبح وضو بگيرد، وضويش كفّارۀ گناهان گذشتۀ شب اوست بجز گناهان كبيره.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 37
[57]1-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: هر كه براى نماز مغرب وضو گيرد، اين وضوى او كفّارۀ گناهان پيش آمده در آن روز است به جز گناهان كبيره و هر كه براى نماز صبح وضو گيرد اين وضوى او كفّارۀ گناهان پيش آمده در آن شب است به جز گناهان كبيره
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 51
1-سماعة بن مهران از موسى بن جعفر عليهما السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس براى نماز مغرب وضو بگيرد اين وضوى او كفّارۀ گناهان گذشتۀ روز اوست باستثناى گناهان كبيره،و هر كس براى نماز صبح وضو بگيرد اين وضو كفّارۀ گناهان گذشتۀ شب اوست،باستثناى گناهان كبيره. شرح:مراد آنست كه در وضوى نماز صبح و وضوى نماز مغرب فرقى است با وضوى نمازهاى ديگر،اين دو قبل از نماز كفّارۀ گناهان صغيره است و وضو براى نمازهاى ديگر بعد از نماز.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 45
1-سماعة بن مهران از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه به نيّت اداى نماز مغرب وضو بگيرد،اين وضوى او كفّارۀ گناهان آن روز اوست به استثناى گناهان كبيره.و كسى كه به قصد اداى نماز صبح وضو بسازد،وضوى او كفّارۀ گناهانى است كه در شب گذشته مرتكب شده است به استثناى گناهان كبيره.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 68
ص: 29
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ أَبِي حَمَّادٍ (1)عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ غَزْوَانَ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنِ اِبْنِ جَرِيحٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اِفْتَحُوا عُيُونَكُمْ عِنْدَ اَلْوُضُوءِ لَعَلَّهَا لاَ تَرَى نَارَ جَهَنَّمَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 17 )
1-ابن عبّاس از پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:چشمان خود را هنگام وضو باز گذاريد بدان اميد كه آتش دوزخ را نبيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 45
1-ابن عبّاس از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه:چشمهاى خود را به هنگام وضو ساختن،باز نگهداريد به اميد آنكه آتش دوزخ را نبيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 68
1. از ابن عباس نقل شده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: چشمان خود را هنگام وضو باز بگذاريد، باشد كه آتش دوزخ را نبيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 39
[58]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چشم هاى خويش را هنگام وضو گشوده داريد؛ اميد است كه آتش دوزخ را نبينيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 51
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ اَلصَّقْرِ عَنْ أَبِي قَتَادَةَ عَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: تَجْدِيدُ اَلْوُضُوءِ لِصَلاَةِ اَلْعِشَاءِ يَمْحُو لاَ وَ اَللَّهِ وَ بَلَى وَ اَللَّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 17 )
1-ابى قتاده از حضرت امام رضا عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:تجديد وضو براى نماز عشا محو مينمايد گناه قسم را «لا و اللّٰه و بلى و اللّٰه». «نه بخدا و آرى بخدا».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 46
1-ابو قتاده از امام رضا عليه السّلام نقل كرده است:تجديد وضو به نيّت اداى نماز عشاء، گناه سوگند«لا و اللّٰه»و«بلى و اللّه»را از بين مى برد.معنى سوگند:نه بخدا (سوگند)،و آرى بخدا(قسم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 69
1. ابو قتاده از امام رضا (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: تجديد وضو براى نماز عشا، گناه قسم خوردن به «لا و اللّٰه» و «بلى و اللّٰه» را محو مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 39
[59]1-... امام رضا عليه السّلام فرمود: دوباره وضو گرفتن براى نماز عشا گناه قسم «لا و اللّٰه و بلى و اللّٰه» را از ميان برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 53
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ جَدَّدَ وُضُوءَهُ لِغَيْرِ صَلاَةٍ جَدَّدَ اَللَّهُ تَوْبَتَهُ مِنْ غَيْرِ اِسْتِغْفَارٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 17 )
2-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس وضوى خود را تجديد كند براى غير نماز،خداوند توبۀ او را تجديد ميكند بدون استغفار. شرح:يعنى قبلا وضوئى گرفته و فعلا هم نميخواهد نماز بخواند ولى وضوى خود را تازه ميكند،خداوند متعال بسوى او بازگشت ميكند به آمرزش بدون اينكه طلب آمرزش نموده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 46
2-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه وضوى خود را براى غير نماز تجديد كند،خداوند متعال توبۀ او را بدون آنكه استغفار كرده باشد،تجديد نمايد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 69
2. مفضّل بن عمر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس وضوى خود را براى غير نماز تجديد كند، خداوند توبۀ او را بى آنكه استغفار كرده باشد مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 39
[60]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه براى كار ديگرى جز نماز دوباره وضو گيرد، خداوند بدون آمرزش خواهى او دوباره به او توجّه كند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 53
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ (2) قَالَ حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ إِسْحَاقَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عُبَيْدِ اَللَّهِ اَلدِّهْقَانِ عَنْ دُرُسْتَ بْنِ مَنْصُورٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: فِي اَلسِّوَاكِ اِثْنَتَا عَشْرَةَ خَصْلَةً هُوَ مِنَ اَلسُّنَّةِ وَ مَطْهَرَةٌ لِلْفَمِ وَ مَجْلاَةٌ لِلْبَصَرِ وَ يُرْضِي اَلرَّحْمَنَ وَ يُبَيِّضُ اَلْأَسْنَانَ وَ يَذْهَبُ بِالْحَفْرِ (3) وَ يَشُدُّ اَللِّثَةَ وَ يُشَهِّي اَلطَّعَامَ وَ يَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَ يَزِيدُ فِي اَلْحِفْظِ وَ يُضَاعِفُ اَلْحَسَنَاتِ وَ تَفْرَحُ بِهِ اَلْمَلاَئِكَةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 17 )
[61]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: در مسواك زدن دوازده ويژگى باشد: سنّت و شيوۀ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله است، پاكيزه كنندۀ دهان است، روشنى بخش ديده است، خداى مهرورز را خرسند سازد، دندان ها را سپيد گرداند، از كرم خوردگى دندان جلوگيرى كند؛ لثه را محكم سازد، اشتهاآور غذا است، بلغم را از ميان برد، حافظه را افزون كند، نيكى ها را دو چندان نمايد و فرشتگان به آن شادمان گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 53
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: در مسواك كردن دوازده خاصيّت است 1-آن از سنّت و روش پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم است 2-دهان را پاكيزه ميكند.3-وسيلۀ روشنى چشم است 4-باعث خشنودى خداوند است 5-دندانها را سفيد ميكند 6-زردى دندان را ميبرد 7-لثه ها را محكم ميسازد 8-اشتهاء غذا مى آورد 9-بلغم را مى برد 10-حافظه را زياد ميكند 11-ثواب حسنات را دو برابر مينمايد 12-فرشتگان را شاد ميكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 46
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه:مسواك زدن دوازده خاصيّت دارد: 1.سنّت پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم است. 2.دهان را پاك و پاكيزه مى كند. 3.روشنى چشم را افزون مى كند. 4.موجب خوشنودى خداوند است. 5.دندانها را سفيد مى كند. 6.ريزش و ساييدگى دندان را از بين مى برد. 7.لثه ها را محكم مى كند. 8.اشتها و ميل به خوردن غذا را زياد مى كند. 9.بلغم را از بين مى برد. 10.حافظۀ آدمى را مى افزايد. 11.باعث دو برابر شدن حسنات مى گردد. 12.فرشتگان خدا را شاد مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 70
1. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: در مسواك كردن دوازده ويژگى وجود دارد:1. از سنّت پيامبر است 2. دهان را پاكيزه مى كند 3. ديده را روشن مى سازد 4. باعث خشنودى خداست 5. دندانها را سفيد مى كند 6. زردى دندان را مى برد 7. لثه ها را محكم مى كند 8. اشتها به غذا را زياد مى كند 9. بلغم را از بين مى برد 10. حافظه را زياد مى كند 11. حسنات را چند برابر مى كند 12. فرشتگان را شاد مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 39
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ اَلْمَدَائِنِيِّ عَنْ مُصَدِّقِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ عَمَّارٍ اَلسَّابَاطِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : لَوْ يَعْلَمُ اَلنَّاسُ مَا فِي اَلسِّوَاكِ لَأَبَاتُوهُ مَعَهُمْ فِي اَللِّحَافِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 18 )
2-عمّار ساباطى از امام صادق و او از پدرش امام باقر عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود:اگر مردم نتايج و خواصّ مسواك كردن را بدانند(هيچ گاه مسواك را از خود جدا نميكنند)حتّى شب در رختخواب با خود همراه ميبرند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 47
2-عمّار ساباطى از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدر بزرگوارشان امام محمد باقر عليه السّلام نقل كرده اند:اگر مردم خواصّ مسواك زدن را بدانند،او را هرگز از خود جدا نمى كردند،حتّى به هنگام شب آن را به همراه خود به رختخواب مى بردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 70
2. عمّار ساباطى از امام صادق (عليه السّلام) و او از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: اگر مردم مى دانستند كه مسواك كردن چه آثارى دارد، حتى شب هم آن را با خود در بستر به همراه مى بردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 39
[62]2-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام باقر عليه السّلام فرمود: اگر مردم از فايده هاى مسواك زدن آگاهى يابند، شب هنگام آن را همراه خويش به رختخواب برند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 53
ص: 30
أَبِي ره عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي اَلْبِلاَدِ عَنْ أَبِيهِ يَحْيَى بْنِ أَبِي اَلْبِلاَدِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلسِّوَاكُ يَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَ يَزِيدُ فِي اَلْعَقْلِ(1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 18 )
3-ابراهيم بن ابى البلاد از پدرش يحيى(ابى البلاد)از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:مسواك نمودن بلغم و رطوبات معده را از بين ميبرد و عقل را مى افزايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 47
3-ابراهيم بن أبى البلاد،از پدرش يحيى أبى البلاد از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است:مسواك زدن به دندانها،بلغم را از بين مى برد و عقل آدمى را مى افزايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 71
3. ابراهيم بن ابى البلاد از پدرش يحيى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: مسواك كردن بلغم را از بين مى برد و بر خرد مى افزايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 39
[63]3-... امام باقر عليه السّلام فرمود: مسواك زدن بلغم را از ميان برد و خرد را بيفزايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 53
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنِ اَلسِّنْدِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ رَدَّ رِيقَهُ تَعْظِيماً لِحَقِّ اَلْمَسْجِدِ جَعَلَ اَللَّهُ رِيقَهُ صِحَّةً فِي بَدَنِهِ وَ عُوفِيَ مِنْ بَلْوَى فِي جَسَدِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 18 )
1-طلحة بن زيد از امام صادق از پدرش امام باقر عليهما السّلام روايت كرده كه پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر كس آب دهن خود را بجهت بزرگداشت مسجد فرو برد خداوند آب دهن او را سبب سلامتى بدن او قرار خواهد داد،و از مرض هاى جسمانى سالم خواهد ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 47
1-طلحة بن زيد از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از امام محمد باقر عليه السّلام،و آن معصوم از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است:كسى كه آب دهان خود را به احترام مسجد فرو برد،خداوند آب دهان او را موجب سلامتى بدن او قرار دهد و از بيماريهاى جسمى،در سلامت بماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 71
1. طلحة بن زيد از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر كس به احترام مسجد آب دهان خود را فرو برد، خداوند آب دهان او را باعث سلامتى بدنش قرار مى دهد و از بيماريهاى جسمى مصون خواهد ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 41
[64]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه آب دهانش را به خاطر بزرگ داشتن حرمت مسجد فرو برد، خداوند آب دهان او را مايۀ سلامتى بدنش قرار دهد و از ناخوشى تنش در امان ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 55
أَبِي ره عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ أَبِيهِ [عَنْ ] عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ تَنَخَّعَ فِي مَسْجِدٍ (2) ثُمَّ رَدَّهَا فِي جَوْفِهِ لَمْ تَمُرَّ بِدَاءٍ إِلاَّ أَبْرَأَتْهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 18 )
2-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس سرفه كند و خلط سينۀ خود را در مسجد فرو برد،آن لعاب بهيچ دردى نميرسد مگر اينكه آن را برطرف ميسازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 48
2-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:اگر كسى در مسجد سرفه كند و خلط سينۀ خود را(به احترام مسجد)فرو برد،آب دهان او به(عضوى دچار) درد يا بيمارى نمى رسد مگر آنكه آن را(از آن درد يا بيمارى)سالم سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 71
2. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در مسجد خلط سينۀ خود را فرو برد، آن خلط به هيچ دردى نمى رسد مگر اينكه آن را درمان مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 41
[65]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در مسجد سرفه كند و آنگاه خلط آن را به درون سينه فرو برد، به بلايى در نرسد جز آنكه از آن رهايى يابد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 55
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلسِّنْدِيِّ بْنِ رَبْعَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ كُرْدُوسٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ تَطَهَّرَ ثُمَّ آوَى إِلَى فِرَاشِهِ بَاتَ وَ فِرَاشُهُ كَمَسْجِدِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 18 )
1-محمّد بن كردوس از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس وضو بگيرد،سپس در رختخواب خود برود،بخسبد در حالى كه بستر او مانند مسجد او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 48
1-محمد بن كردوس از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:اگر كسى با طهارت در بسترش بخوابد،بستر او به منزلۀ مسجد او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 72
1. محمّد بن كردوس از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس وضو بگيرد و به بستر خواب رود، بسترش به هنگام خواب مانند جايگاه سجدۀ او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 41
[66]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه وضو گيرد و پس آنگاه به بستر خواب رود، شب را به سحر رساند در حالى كه رختخوابش چون سجده گاه اوست
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 55
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ صَلَوَاتُُ اَللَّهِ عَلَيْهِمْ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لِيُبَالِغْ أَحَدُكُمْ فِي اَلْمَضْمَضَةِ وَ اَلاِسْتِنْشَاقِ فَإِنَّهُ غُفْرَانٌ لَكُمْ وَ مَنْفَرَةٌ لِلشَّيْطَانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 19 )
1-سكونى از امام جعفر صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام از پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كند كه فرمود:زياد مضمضه و استنشاق بنمائيد،چون باعث آمرزش گناهان شما،و بيزارى شيطان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 49
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده اند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:زياد مضمضه و استنشاق كنيد،زيرا باعث آمرزش گناهان شما و نفرت و دورى شيطان مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 72
1. سكونى از امام جعفر صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: بسيار مضمضه و استنشاق كنيد، زيرا آن باعث آمرزش گناهان شما و دور شدن شيطان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 41
[67]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش صلوات اللّٰه عليهم-روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: شما مى بايست بسيار آب در دهان گردانيد و به بينى فرو دهيد؛ زيرا اين كار موجب بخشوده شدن گناهان شما و نفرت آفرينى براى شيطان است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 55
ص: 31
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ دَخَلَ اَلْحَمَّامَ بِمِئْزَرٍ سَتَرَهُ اَللَّهُ بِسِتْرِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 19 )
1-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس با لنگ وارد حمّام شود،خداوند با پردۀ ستّاريّت خود عيوب او را ميپوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 49
1-مفضل بن عمر از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه:هر كس با لنگ وارد حمّام شود،خداوند با ستّاريّت خود عيوب او را مى پوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 73
1. مفضّل بن عمر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس با لنگ وارد حمّام شود، خداوند با پردۀ ستّاريّت خود عيوب او را مى پوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 41
[68]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه با لنگ به حمّام در آيد خداوند با پرده پوشى خويش [عيب هاى] او را بپوشاند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 55
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْأَنْصَارِيِّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ دَخَلَ اَلْحَمَّامَ فَغَضَّ طَرْفَهُ عَنِ اَلنَّظَرِ إِلَى عَوْرَةِ أَخِيهِ آمَنَهُ اَللَّهُ مِنَ اَلْحَمِيمِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 19 )
1-عبد اللّٰه بن سنان گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس وارد حمّام شود،و چشم خود را از نگاه كردن به عورت برادر دينى خود بپوشاند،خداوند از آتش سوزان قيامت ويرا ايمن گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 49
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس كه وارد حمّام شود و چشم خود را از نگاه به عورت برادرش بپوشاند،خداوند متعال او را از آتش سوزان روز قيامت در امان دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 73
1. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس وارد حمّام شود و چشم خود را از نگاه كردن به عورت برادر دينى اش بپوشاند، خداوند او را در روز رستاخيز از آتش سوزان ايمن خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 41
[69]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه به حمّام در آيد و ديدۀ خويش را از نگاه كردن به عورت برادر دينى اش فرو بندد، خداوند او را از آب گداخته در روز واپسين در امان بدارد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 57
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَرَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْقَمَّاطِ عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: غَسْلُ اَلرَّأْسِ بِالْخِطْمِيِّ أَمَانٌ مِنَ اَلصُّدَاعِ وَ بَرَاءَةٌ مِنَ اَلْفَقْرِ وَ طَهُورٌ لِلرَّأْسِ مِنَ اَلْحَزَازِة (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 19 )
1-عمر بن يزيد از امام صادق عليه السّلام نقل ميكند كه فرمود:شستن سر با خطمى سبب و موجب ايمنى از سر درد،و دورى از تنگدستى،و تميز شدن سر از شوره و كثافت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 50
1-عمر بن يزيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:شستشوى سر با گياه خطمى موجب ايمنى از سر درد و تنگدستى و پاكيزه شدن سر از شوره مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 73
1. عمر بن يزيد از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: شستن سر با خطمى باعث ايمنى از سر درد و دورى از تنگدستى و پاك شدن سر از شوره است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 43
[70]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: شستن سر با گياه خطمى، آسودگى از سردرد و دورى از تهيدستى و پاكى سر از شوره باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 57
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِي أَيُّوبَ اَلْمَدَائِنِيِّ عَنِ اِبْنِ أَبِي عَمِيرَةَ عَنْ سُفْيَانَ بْنِ الشمط [اَلسِّمْطِ] عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: غَسْلُ اَلرَّأْسِ بِالْخِطْمِيِّ يَنْفِي اَلْفَقْرَ وَ يَزِيدُ فِي اَلرِّزْقِ وَ قَالَ هُوَ نشر [نُشْرَةٌ] (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 19 )
2-سفيان السّمط گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:شستن سر با خطمى تنگدستى را بر طرف سازد،و روزى را زياد كند،و آن تعويذ است يعنى باعث محفوظ بودن از بلاها است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 50
2-سفيان بن سمط از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است:شستشوى سر با خطمى، موجب برطرف شدن تنگدستى،و زياد شدن روزى،و در امان ماندن از بلاها است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 74
2. سفيان بن سمط از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: شستن سر با خطمى تنگدستى را برطرف مى كند و روزى را مى افزايد. و فرمود: اين تعويذ است [يعنى باعث مصون ماندن از بلاهاست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 43
[71]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: شستن سر با گياه خطمى، تهيدستى را از ميان برد و روزى را افزون كند و نيز فرمود: آن، تعويذ (بازدارندۀ بلاها) باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 57
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مَنْصُورِ بْنِ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ بُزُرْجَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: غَسْلُ اَلرَّأْسِ بِالْخِطْمِيِّ يَجْلِبُ اَلرِّزْقَ جَلْباً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 19 )
3-منصور بن يونس(بزرج)گويد شنيدم از ابو الحسن(موسى بن جعفر)- عليهما السّلام ميفرمود:شستن سر با خطمى،روزى را سخت جلب مينمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 50
3-منصور بن يونس(بزرج)از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه: شستشوى سر با خطمى،موجب جلب نمودن روزى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 74
3. منصور بن يونس [بزرج] مى گويد: از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: شستن سر با خطمى، روزى را به شدّت جلب مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 43
[72]3-... امام كاظم عليه السّلام مى فرمود: شستن سر با گياه خطمى، روزى فراوانى آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 57
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ زَيْدٍ اَلْبُرْسِيِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَغْسِلُ رَأْسَهُ بِالسِّدْرِ وَ يَقُولُ اِغْسِلُوا رُءُوسَكُمْ بِوَرَقِ اَلسِّدْرِ فَإِنَّهُ قَدَّسَهُ كُلُّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ وَ كُلُّ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ وَ مَنْ غَسَلَ رَأْسَهُ بِوَرَقِ اَلسِّدْرِ صَرَفَ اَللَّهُ عَنْهُ وَسْوَسَةَ اَلشَّيْطَانِ سَبْعِينَ يَوْماً وَ مَنْ صَرَفَ اَللَّهُ عَنْهُ وَسْوَسَةَ اَلشَّيْطَانِ سَبْعِينَ يَوْماً لَمْ يَعْصِ وَ مَنْ لَمْ يَعْصِ دَخَلَ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 20 )
[73]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله سرش را پيوسته با سدر مى شست و مى فرمود: سرهاى خويش را با برگ سدر بشوييد؛ چرا كه همۀ فرشتگان مقرّب و پيامبران فرستاده شده آن را به پاكى ستوده اند و هر كه سرش را با برگ سدر بشويد خداوند وسوسۀ شيطان را تا هفتاد روز از او دور بدارد و آن كس كه خداوند وسوسۀ شيطان را هفتاد روز از او دور بدارد، نافرمانى نكند و هر كه نافرمانى نكند به بهشت در آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 57
1-زيد نرسى از يكتن از راويان حديث از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه گفت شنيدم امام عليه السّلام ميفرمود:عادت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم اين بود كه سر مباركش را با برگ سدر مى شست،و ميفرمود شما نيز سرتان را با برگ سدر بشوئيد،چون هر فرشتۀ مقرّبى و هر پيغمبر مرسلى آن را پاكيزه دانسته يا دعا كرده است بر پاكى او،و هر كس سر خود را با برگ سدر بشويد خداوند تا هفتاد روز وسوسۀ شيطان را از وى دفع كند،و هر شخصى كه تا هفتاد روز پروردگار وسوسۀ شيطان را از او دور گرداند گناه نميكند،و هر كس گناه نكند داخل بهشت خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 51
1-زيد نرسى از قول يكى از دوستانش روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم سر مباركش را با سدر مى شست و مى فرمود:سرهايتان را با برگ سدر بشوئيد،زيرا هر فرشتۀ مقرّب و هر پيامبر مرسلى آن را پاكيزه شمرده است.و هر كس سر خود را با برگ سدر بشويد،خداوند تا هفتاد روز وسوسۀ شيطان را از او دور مى كند؛و كسى كه خداوند تا هفتاد روز وسوسۀ شيطان را از او دور كند،آلودۀ به گناه نمى شود و گناه نمى كند؛و كسى كه گناه نكند،وارد بهشت مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 74
1. زيد نرسى از يكى از يارانش نقل كرده است كه گفت: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) هميشه سرش را با سدر مى شست و مى فرمود: شما نيز سرتان را با برگ سدر بشوييد، زيرا هر فرشتۀ مقرّب و هر پيامبر مرسلى آن را پاكيزه شمرده است، و هر كس سر خود را با برگ سدر بشويد خداوند تا هفتاد روز وسوسۀ شيطان را از او دور مى گرداند، و هر كس تا هفتاد روز، خدا وسوسۀ شيطان را از او بگرداند گناه نمى كند، و هر كس گناه نكند وارد بهشت مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 43
ص: 32
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنْ عِيسَى بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْعَلَوِيِّ (1) عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ : أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اِغْتَمَّ فَأَمَرَهُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنْ يَغْسِلَ رَأْسَهُ بِالسِّدْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 20 )
2-عيسى بن عبد اللّٰه علوى از پدرش از جدّش محمّد بن عمر بن علىّ بن أبى طالب عليه السّلام نقل كرده كه روايت كرد:وقتى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم غمگين يا دل گرفته بود. جبرئيل عليه السّلام ويرا گفت كه سر خود را با سدر بشويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 51
2-عيسى بن عبد اللّٰه علوى از پدرش،از جدش نقل كرده است كه:روزى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم غمگين بود.جبرئيل(بر او فرود آمد و)گفت كه سر خود را با سدر شستشو دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 75
2. عيسى بن عبد اللّٰه علوى از پدرش از جدّش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) دچار اندوه گرديد و جبرئيل به او فرمان داد كه سرش را با سدر بشويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 43
[74]2-... عيسى بن عبد اللّٰه علوى از پدرش و او از جدّش نقل نموده كه آنگاه كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله اندوهگين شد جبرئيل عليه السّلام به او گفت كه سرش را با سدر بشويد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 59
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْأَنْصَارِيِّ عَنْ عِيسَى بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَنْ جَدِّهِ قَالَ: بَلَغَ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّ قَوْماً مِنْ أَصْحَابِهِ صَفَّرُوا لِحَاهُمْ فَقَالَ هَذَا خِضَابُ اَلْإِسْلاَمِ إِنِّي لَأُحِبُّ أَنْ أَرَاهُمْ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَمَرَرْتُ عَلَيْهِمْ فَأَخْبَرْتُهُمْ فَأَتَوْهُ فَلَمَّا رَآهُمْ قَالَ هَذَا خِضَابُ اَلْإِسْلاَمِ قَالَ فَلَمَّا سَمِعُوا ذَلِكَ مِنْهُ رَغِبُوا فَأَقْنَوْا (2) قَالَ فَلَمَّا بَلَغَ ذَلِكَ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ هَذَا خِضَابُ اَلْإِيمَانِ إِنِّي لَأُحِبُّ أَنْ أَرَاهُمْ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَمَرَرْتُ عَلَيْهِمْ فَأَخْبَرْتُهُمْ فَأَتَوْهُ فَلَمَّا رَآهُمْ قَالَ هَذَا خِضَابُ اَلْإِيمَانِ فَلَمَّا سَمِعُوا ذَلِكَ مِنْهُ بَقُوا عَلَيْهِ حَتَّى مَاتُوا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 20 )
1-عيسى بن عبد اللّٰه علوى از پدرش از جدّش روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم شنيد گروهى از يارانش موى روى خويش بحنّاء زرد نموده اند اين را پسنديد و فرمود اين خضاب اسلام است،و من دوست دارم كه آنها را ببينم،امير المؤمنين عليه السّلام فرمايد من آنها را ملاقات كردم و كلام رسول خدا را بآنها گفتم و علاقه او را بديدن ايشان خبر دادم،آنان شرفياب شدند حضرت كه آنها را ديد فرمود اين خضاب اسلام است.آنها پس از شنيدن اين بشارت اين بار از روى رغبت و ميل ريشها را برنگ قرمز و سياه خضاب كردند،و چون پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم شنيد فرمود اين خضاب ايمان است،و من دوست دارم آنان را با اين حال ببينم،باز امير المؤمنين عليه السّلام ميفرمايد:به آنان گذر كردم و خبر دادم،و آنها شرفياب حضور رسول خدا شدند،چون رسول خدا آنها را ديد فرمود:اين خضاب ايمان است،و از هنگامى كه اين بشارت را شنيدند بهمين عادت بودند تا از دنيا رفتند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 52
1-عيسى بن عبد اللّٰه بن محمد بن عمر بن علىّ بن ابى طالب عليه السّلام،از جدّش روايت كرده است كه به رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خبر رسيد كه گروهى از يارانش محاسن خود را با حنا به رنگ زرد درآوردند،آن حضرت فرمود:اين خضاب اسلام است و من دوست دارم كه آنان را(ياران خود را)ببينم.حضرت امير المؤمنين على عليه السّلام مى فرمايد كه:من با آن گروه ملاقات كردم و پيام رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را به آنان ابلاغ نمودم،و آنان به خدمت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شرفياب شدند،آن حضرت به آنان فرمود:اين خضاب اسلام است.هنگامى كه فرمايش رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را شنيدند، اين بار محاسن خود را به رنگ سياه درآوردند،و چون به رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم اين خبر رسيد فرمود:اين خضاب ايمان است و من دوست دارم آنان را ببينم،حضرت على عليه السّلام فرمود:به ديدار آنان رفتم و كلام رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را به آنان ابلاغ كردم،آن گروه به محضر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شرفياب شدند،هنگامى كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم آنان را ديد فرمود:اين خضاب ايمان است،و آنان هنگامى كه اين مژده را از زبان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شنيدند اين عمل را ترك نكردند و تا آخر عمر محاسن خود را به رنگ سياه خضاب كردند تا بدرود حيات گفتند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 75
1. عيسى بن عبد اللّٰه از پدرش از جدّش نقل كرده است كه از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) شنيد گروهى از يارانش ريشهاى خود را به وسيلۀ حنا زرد كرده اند. فرمود: اين خضاب اسلام است، من دوست دارم آنان را ببينم. على (عليه السّلام) فرمود: من آنان را ملاقات كردم و سخن پيامبر را برايشان گفتم. آنان نزد پيامبر آمدند. هنگامى كه پيامبر آنان را ديد فرمود: اين خضاب اسلام است. وقتى آنان اين سخن را از پيامبر شنيدند رغبت بيشترى از خود نشان دادند و ريشهايشان را پر رنگ كردند. پس از آنكه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) از اين كار با خبر شد فرمود: اين خضاب ايمان است، من دوست دارم آنان را ببينم. على (عليه السّلام) فرمود: من آنان را ملاقات نمودم و سخن پيامبر را برايشان نقل كردم. آنان نزد پيامبر آمدند. هنگامى كه پيامبر آنان را ديد فرمود: اين خضاب ايمان است. وقتى اين سخن را از پيامبر شنيدند، به همين عادت بودند تا از دنيا رفتند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 45
[75]1-... به پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله خبر رسيد كه گروهى از ياران او موى صورت خود را با رنگ زرد خضاب كرده اند. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اين خضاب اسلام است. به راستى كه دوست دارم آنان را ببينم. امام على عليه السّلام در ادامه مى فرمايد: به نزد آنان رفتم و آنان را از فرمودۀ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله باخبر ساختم و آنان خدمت پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله آمدند؛ پس چون پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله آنان را ديد، فرمود: اين خضاب اسلام است. امام على عليه السّلام در ادامه فرمود: آنگاه كه ياران اين فرمودۀ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله را شنيدند، مشتاق شدند و ريش هاى خويش را به رنگ سرخ تيره خضاب كردند؛ پس چون اين خبر به پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله رسيد فرمود: اين خضاب ايمان است. به راستى كه دوست دارم آنان را ببينم. امام على عليه السّلام در ادامه فرمود: به نزد آنان رفته و آنان را از فرمودۀ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله باخبر ساختم. آنان به خدمت پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله رسيدند، پس آنگاه كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله آنان را ديد، فرمود: اين خضاب ايمان است. هنگامى كه آنان اين فرمودۀ ايشان را شنيدند بر اين كار پايدار ماندند تا آنگاه كه جان سپردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 59
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ ظَرِيفِ بْنِ نَاصِحٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ خَلِيفَةَ اَلْعَبْدِيِّ عَنِ اَلْمُثَنَّى اَلْيَمَانِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَحَبُّ خِضَابِكُمْ إِلَى اَللَّهِ اَلْحَالِكُ (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 20 )
2-مثنّاى يمانى گويد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:محبوبترين خضاب شما در نزد پروردگار رنگ سياه سير است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 53
2-مثنّى يمانى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:محبوبترين خضاب شما در نزد خداوند،رنگ سياه سير است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 76
2. مثنّاى يمانى مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: محبوب ترين خضاب شما نزد خداوند رنگ سياه سير است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 45
[76]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: محبوب ترين خضاب شما در پيشگاه خدا، رنگ سياه سير است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 59
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ (4) عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْبَغْدَادِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُبَارَكِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ زَيْدٍ (5) رَفَعَ اَلْحَدِيثَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : دِرْهَمٌ فِي اَلْخِضَابِ أَفْضَلُ مِنْ نَفَقَةِ أَلْفِ دِرْهَمٍ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ وَ فِيهِ أَرْبَعَ عَشْرَةَ خَصْلَةً يَطْرُدُ اَلرِّيحَ مِنَ اَلْأُذُنَيْنِ وَ يَجْلُو اَلْغِشَاوَةَ مِنَ اَلْبَصَرِ وَ يُلَيِّنُ اَلْخَيَاشِيمَ وَ يُطَيِّبُ اَلنَّكْهَةَ وَ يَشُدُّ اَللِّثَةَ وَ يُذْهِبُ اَلصُّنَانَ (6) وَ يُقِلُّ وَسْوَسَةَ اَلشَّيْطَانِ وَ تَفْرَحُ بِهِ اَلْمَلاَئِكَةُ وَ يَسْتَبْشِرُ بِهِ اَلْمُؤْمِنُ وَ يَغِيظُ بِهِ اَلْكَافِرَ وَ هِيَ زِينَةٌ وَ طِيبٌ وَ بَرَاءَةٌ لَهُ فِي قَبْرِهِ وَ يَسْتَحْيِي مِنْهُ مُنْكَرٌ وَ نَكِيرٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 21 )
3-عبد اللّٰه بن زيد مرفوعا از پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود: يكدرهم در خضاب خرج كردن أفضل است از خرج نمودن هزار درهم در راه خدا (يعنى در جهاد يا در راههاى ديگر)و در خضاب چهارده خوبى است:1-بادها را از گوشهاى انسان دفع ميكند 2-چشمها را از غبار جلا ميدهد 3-داخل بينى را نرم ميكند 4-دهان را خوشبو ميگرداند 5-لثۀ دندانها را محكم ميسازد 6-بوى بد را از تمام بدن بر طرف ميكند 7-وسوسۀ شيطان را كم ميكند 8-سبب سرور فرشتگان مى شود 9-مؤمن در ملاقات با انسان خوشوقت مى شود 10-كفّار در هنگام ملاقات با انسان خشمگين ميشوند 11-آرايش و عطر انسان است 12-و برات آزادى اوست در قبر و نكير و منكر را شرم آيد از او سؤال كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 53
3-عبد اللّٰه بن زيد بدون ذكر اسامى راويان پيش از خود(مرفوعا)از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:يك درهم به مصرف خضاب رساندن بهتر از بخشش هزار درهم در راه خداست،و در خضاب چهارده خصلت خوب وجود دارد:1.رفع باد از گوش انسان 2.جلا دادن به چشمها 3.نرم كردن مخاط بينى 4.خوشبو كردن دهان 5.محكم كردن لثه 6.برطرف كردن بوى بد از تمام بدن 7.كاستن وسوسۀ شيطان 8.شاد كردن فرشتگان خدا 9.موجب خشنودى مؤمن به هنگام ديدار 10.موجب خشم كافران به هنگام ديدن 11.مايۀ آرايش و معطّر شدن انسان و جواز آزادى او در خانۀ قبر 12.اسباب شرم منكر و نكير در سؤال كردن از او.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 76
3. عبد اللّٰه بن زيد در حديثى مرفوعه از پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: يك درهم در خضاب خرج كردن، از خرج كردن هزار درهم در راه خدا بهتر است. در خضاب چهارده ويژگى وجود دارد: 1. باد را از گوشها دور مى كند 2. تاريكى چشم را مى برد 3. درون بينى را نرم مى كند 4. دهان را خوشبو مى گرداند 5. لثه ها را محكم مى كند 6. بوى بد را از بدن برطرف مى سازد 7. از وسوسۀ شيطان مى كاهد 8. فرشتگان از آن شادمان مى شوند 9. باعث شادى مؤمنان مى گردد 10. كافران را خشمگين مى كند 11. سبب زينت است 12. مايۀ پاكيزگى است 13. وسيلۀ رهايى او از عذاب قبر است 14. نكير و منكر از او شرم مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 45
[77]3-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خرج كردن يك سكّۀ نقره براى خضاب نمودن، برتر از خرج كردن هزار سكّۀ نقره در راه خداست. و در خضاب نمودن چهارده ويژگى باشد: باد گوش ها را از ميان برد، بينايى ديده را روشنى بخشد، درون بينى را نرم كند، دهان را خوشبو گرداند، لثه را محكم كند، بوى بد زير بغل را از ميان برد، از وسوسۀ شيطان بكاهد، فرشتگان به آن شادمان گردند، برادر ايمانى از ديدار با خضاب كننده خوشحال شود، كافر خشم گيرد، آراستگى و عطر او باشد، موجب رهايى او از گور باشد، و نكير و منكر از بازپرسى او شرم كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 59
ص: 33
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ اَلصُّوفِيِّ (1) عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ أَبِي اَلْعَبَّاسِ عَنْ عُبْدُوسِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ اَلْبَغْدَادِيِّ رَفَعَ اَلْحَدِيثَ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْحِنَّاءُ يَذْهَبُ بِالسَّهَكِ (2) وَ يَزِيدُ فِي مَاءِ اَلْوَجْهِ وَ يُطَيِّبُ اَلنَّكْهَةَ وَ يُحَسِّنُ اَلْوَلَدَ وَ قَالَ مَنِ اِطَّلَى فَتَدَلَّكَ بِالْحِنَّاءِ مِنْ قَرْنِهِ إِلَى قَدَمِهِ نُفِيَ عَنْهُ اَلْفَقْرُ (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 21 )
4-عبدوس بن ابراهيم بغدادى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: حنّاء بستن بوى بد را از انسان دور ميسازد،و آب روى را زياد مينمايد،و دهان را خوشبو مى كند،و فرزند را خوش سيما ميگرداند،و فرمود هر كس نوره كشد و بعد از آن تمام بدن را با حنّاء خضاب كند فقر و نادارى از وى دور مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 54
4-عبدوس بن ابراهيم بغدادى از امام صادق عليه السّلام نقل مى كند:حناء بوى بد را از بين مى برد،چهره را شاداب و با طراوت مى كند،دهان را خوشبو مى سازد،فرزندان آدمى را زيبا و خوش سيما مى كند.و فرمود:هر كس نوره بكشد و سپس تمام بدن را با حنا خضاب نمايد،فقر و تنگدستى از او دور رانده مى شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 77
4. عبدوس بن ابراهيم بغدادى در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: حنا بستن بوى بد را از بدن دور مى كند و بر آبرو مى افزايد، و دهان را خوشبو مى كند، و فرزند را زيبا مى سازد. و فرمود: هر كس نوره كشد و پس از آن از سر تا پاى خود را خضاب كند فقر و تنگدستى از او برطرف مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 45
[78]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: حنا بوى بد را از تن انسان ببرد، آب صورت را افزون كند، دهان را خوشبو نمايد و فرزند را نيكو كند. و نيز فرمود: هر كه نوره كشد و پس آنگاه از سر تا پايش را حنا بندد، تهيدستى از او بركنار ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 61
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ اَلْعَبَّاسِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جَنَاحٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ جَعْفَرٍ اَلْجَعْفَرِيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْخِضَابُ بِالسَّوَادِ زِينَةٌ لِلنِّسَاءِ مَكْبَتَةٌ لِلْعَدُوِّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 21 )
5-سليمان بن جعفر از حضرت رضا عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:خضاب با وسمه زينت زنان،و سبب خشم دشمنان مى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 54
5-سليمان بن جعفر جعفرى از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است:خضاب به رنگ سياه،مايۀ زينت زنان و سبب خشم دشمنان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 77
5. سليمان بن جعفر از حضرت ابو الحسن امام رضا (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خضاب كردن با وسمه زينت زنان و باعث خوارى دشمنان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 47
[79]5-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: خضاب با رنگ سياه، آراستگى زنان و سبب خشم (و ناراحتى) دشمنان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 61
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مُوسَى قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنِ اِطَّلَى وَ اِخْتَضَبَ بِالْحِنَّاءِ آمَنَهُ اَللَّهُ مِنْ ثَلاَثِ خِصَالٍ اَلْجُذَامِ وَ اَلْبَرَصِ وَ اَلْآكِلَةِ إِلَى طَلْيَةٍ مِثْلِهَا (4).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 21 )
6-حسين بن موسى از حضرت أبو الحسن موسى بن جعفر عليهما السّلام نقل كرده كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس نوره كشد و بعد بدن را با حنّاء خضاب كند خداوند ويرا از سه نوع بيمارى:جذام،پيسى،و خوره نگهدارد تا بار ديگر كه همين طور عمل كند.شرح:ظاهرا جذام مقدّمۀ خوره است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 54
6-حسن بن موسى از امام رضا عليه السّلام نقل مى كند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: خداوند،كسى را كه نوره بكشد و سپس بدن خود را با حنا خضاب نمايد از دچار شدن به سه نوع بيمارى در امان مى دارد:1-جذام 2-پيسى(برص) 3-خوره، تا بار ديگر كه اين عمل را تكرار كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 78
6. حسن بن موسى مى گويد: از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: پيامبر خدا فرموده است: هر كس نوره كشد و پس از آن خضاب كند، خداوند او را تا نوبت بعد كه نوره كشد، از جذام و پيسى و خوره ايمن خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 47
[80]6-... امام كاظم عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه نوره كشد و حنا بندد، خداوند او را تا ديگر بار كه چنين كند، از سه بيمارى آسوده بدارد: جذام، پيسى و خوره
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 61
أَبِي ره حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ اَلْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَلنُّورَةُ نُشْرَةٌ وَ طَهُورٌ لِلْجَسَدِ (5).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 21 )
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه امير المؤمنين عليه السّلام فرموده: نوره كشيدن«نشره»يعنى بيمه نمودن جسم است از بلاها و امراض،و سبب پاكيست از براى جسد. شرح:نشره-بضم نون-بمعنى تعويذ و دعاى بازوبند است يا دعائى كه براى حفظ و دفع شرور بخود آويزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 55
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام نقل مى كند كه حضرت على عليه السّلام فرموده است: نوره كشيدن،بدن را(از مبتلا شدن به بعضى از بيماريها)حفظ،و آن را پاكيزه مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 78
1. ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نوره كشيدن باعث مصون ماندن از بلاهاست و بدن را پاكيزه مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 47
[81]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: نوره بازدارندۀ بلاها و پاك سازندۀ تن باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 61
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ نَصْرِ بْنِ إِسْحَاقَ (6) عَنْ عَنْبَسَةَ بْنِ سَعْدٍ رَفَعَ اَلْحَدِيثَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : تَسْرِيحُ اَلرَّأْسِ يَذْهَبُ بِالْوَبَاءِ وَ يَجْلِبُ اَلرِّزْقَ وَ يَزِيدُ فِي اَلْجِمَاعِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 22 )
1-عنبسة بن سعيد باسناد خود از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم نقل كرده كه فرمود: شانه كردن موى سر مرض وبا را دور،و روزى را جلب،و قوّۀ مردى را زياد ميكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 55
1-عنبسة بن سعيد بدون ذكر راويان پيش از خود(مرفوعا)از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نقل كرده است كه فرمود:شانه كردن موى سر،بيمارى وبا را دور،روزى را افزون و نيروى جماع را شدّت مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 78
1. عنبسة بن سعيد در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: شانه كردن موى سر وبا را دور مى كند، و باعث جلب رزق است، و بر قدرت مباشرت جنسى مى افزايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 47
[82]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: شانه كردن موى سر، ريشۀ وبا را بركند و روزى را فراهم آورد و نزديكى با همسر را فزون كند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 63
ص: 34
حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ (1) بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ اَلْحَجَّاجِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ اَلْهَمْدَانِيِّ عَنِ اِبْنِ عَطِيَّةَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ جَابِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ: مَنْ سَرَّحَ لِحْيَتَهُ سَبْعِينَ مَرَّةً وَ عَدَّهَا مَرَّةً مَرَّةً لَمْ يَقْرَبْهُ اَلشَّيْطَانُ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 22 )
1-اسماعيل بن جابر از امام جعفر صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: هر كس هفتاد بار ريش خود را شانه زند و يك يك بشمارد،تا چهل روز شيطان بدو نزديك نشود. شرح:دور نيست كه اين عمل مشروط باشد باخلاص.يا مراد از شيطان حيوانات موذى و يا حشرات باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 55
1-اسماعيل بن جابر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس هفتاد بار محاسن خود را شانه كند و يك به يك بشمارد،شيطان تا چهل روز به او نزديك نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 79
1. اسماعيل بن جابر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس هفتاد بار ريش خود را شانه كند و يك يك بشمارد، تا چهل روز شيطان به او نزديك نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 47
[83]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه ريش خود را هفتاد بار شانه كند و يكايك شانه كردن را برشمارد، شيطان تا چهل روز به او نزديك نشود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 63
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْإِثْمِدُ يَجْلُو اَلْبَصَرَ وَ يَقْطَعُ اَلدَّمْعَةَ وَ يُنْبِتُ اَلشَّعْرَ (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 22 )
1-يونس بن يعقوب از بعض از شيعيان از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود سرمه كشيدن،چشم را جلا ميدهد،و اشك ريزى چشم را قطع ميكند، و مو را ميروياند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 56
1-يونس بن يعقوب از قول تعدادى از شيعيان نقل مى كند كه امام صادق عليه السّلام فرمود: سرمه كشيدن باعث جلاى چشم مى شود،آبريزش چشم را متوقّف مى سازد و باعث رويش مو مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 79
1. يونس بن يعقوب از برخى اصحاب از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: سرمه كشيدن، چشم را روشنى مى بخشد، و اشك ريزى آن را قطع مى كند، و موى را مى روياند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 47
[84]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سرمه ديده را روشنى بخشد، اشك را باز دارد، و مو را بروياند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 63
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُقَاتِلٍ (4) عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ كٰانَ يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَ اَلْيَوْمِ اَلْآخِرِ فَلْيَكْتَحِلْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 22 )
2-عبد اللّٰه بن مقاتل از امام رضا عليه السّلام نقل كرده است كه:هر كس كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد،بايستى سرمه بكشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 80
2. عبد اللّٰه بن مقاتل از حضرت ابو الحسن امام رضا (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس به خدا و روز واپسين ايمان دارد بايد سرمه بكشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 49
[85]2-... امام رضا عليه السّلام فرمود: هر كه خداوند و روز واپسين را باور دارد مى بايست سرمه كشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 63
2-عبد اللّٰه بن مقاتل از ابو الحسن علىّ بن موسى الرضا عليهما السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس ايمان بخدا و روز قيامت دارد پس بايد سرمه بكشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 56
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ مُوسَى بْنِ عَمِيرَةَ (5)عَنْ حَمْزَةَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْكُحْلُ عِنْدَ اَلنَّوْمِ أَمَانٌ مِنَ اَلْمَاءِ (6).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 22 )
3-اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام نقل كند كه فرمود:سرمه كشيدن هنگام خواب ايمنى از آب آوردن چشم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 56
3-اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:سرمه كشيدن به هنگام خواب،از آبريزش چشم جلوگيرى مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 80
3. اسحاق بن عمّار از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: سرمه كشيدن به هنگام خواب سبب ايمنى از آب آوردن چشم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 49
[86]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سرمه كشيدن هنگام خوابيدن انسان را از آب ريزى چشم در امان بدارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 63
حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ (7) عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْكُحْلُ يُنْبِتُ اَلشَّعْرَ وَ يُجَفِّفُ اَلدَّمْعَةَ وَ يُعْذِبُ اَلرِّيقَ وَ يَجْلُو اَلْبَصَرَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 22 )
4-حمّاد بن عثمان از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:سرمه مو را ميروياند،و اشك ريزى چشم را خشك ميكند،و آب دهان را خوشگوار ميسازد،و چشم را جلا ميدهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 57
4-حمّاد بن عثمان از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است:سرمه باعث رويش مو مى شود،آبريزش چشم را خشك مى كند،آب دهان را خوشمزه و خوشگوار مى سازد،و موجب تقويت بينائى چشم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 80
4. حمّاد بن عثمان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: سرمه كشيدن موى را مى روياند، و اشك ريزى چشم را خشك مى كند، و آب دهان را گوارا مى سازد و چشم را روشنى مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 49
[87]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سرمه كشيدن مو را بروياند، اشك را بخشكاند، آب دهان را گوارا سازد و به ديده روشنى بخشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 65
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عَمِيرَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ إِسْحَاقَ (8) قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اِسْتَأْصِلْ شَعْرَكَ تَقِلَّ دَوَابُّهُ وَ دَرَنُهُ وَ وَسَخُهُ وَ تَغْلُظْ رَقَبَتُكَ وَ يَجْلُو بَصَرَكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 23 )
1-اسحاق(صيرفى كوفى)گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:اى اسحاق موى بدن خود را بدارو بر طرف كن تا شپش و چركى و پليدى از آن سترده گردد،و گردن تو ستبر و چشمت روشن شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 57
1-اسحاق مى گويد كه:امام صادق عليه السّلام به من فرمود:اى اسحاق!موى سرت را بتراش تا شپش و چركى و كثافت آن از بين برود،و گردن تو ستبر شود،و اين كار چشمت را جلا دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 80
1. اسحاق مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: موى بدن خود را به دارو برطرف كن تا شپش و چركى و پليدى از آن زدوده شود، و گردن تو قوى و چشمت روشن گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 49
[88]1-... اسحاق گويد: امام صادق عليه السّلام به من فرمود: موى خود را بتراش تا حشرات و چرك و پليدى آن كاسته شود و گردنت ستبر و استوار گردد و چشمت روشنايى يابد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 65
ص: 35
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ زَيْدٍ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَلَّمَ أَظْفَارَهُ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ أَخْرَجَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَنَامِلِهِ اَلدَّاءَ وَ أَدْخَلَ فِيهَا اَلدَّوَاءَ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 23 )
1-سكونى گويد حضرت صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس ناخن را در روز جمعه بگيرد،خداوند از انگشتانش درد را بيرون برد و درمان و سلامتى را داخل كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 57
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدران بزرگوارش نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس ناخنهاى خود را در روز جمعه بگيرد،خداوند درد را از انگشتان او خارج و شفا و درمان را در آن وارد مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 81
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس روز جمعه ناخن بگيرد، خداوند درد را از انگشتانش بيرون مى برد و درمان را در آن داخل مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 49
[89]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه در روز جمعه ناخن هايش را بگيرد، خداوند گرامى و بزرگ درد را از انگشتانش در آورد و درمان را به آن وارد آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 65
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَلَّمَ أَظْفَارَهُ يَوْمَ اَلسَّبْتِ أَوْ يَوْمَ اَلْخَمِيسِ وَ أَخَذَ مِنْ شَارِبِهِ عُوفِيَ مِنْ وَجَعِ اَلْأَضْرَاسِ وَ وَجَعِ اَلْعَيْنِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 23 )
2-و نيز بهمين سند از پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرموده:هر كس ناخنهاى خود را در روز شنبه و يا پنجشنبه بگيرد،و شارب(موى پشت لب بالا) را كوتاه كند از درد دندان و درد چشم ايمن خواهد گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 58
2-و به همين سند از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه فرمود:هر كس در روزهاى شنبه يا پنجشنبه ناخنهاى خود را بگيرد و سبيل خود را كوتاه كند،از درد چشم و درد دندان در امان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 81
2. نيز به همين سند از پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: هر كس روز شنبه يا پنجشنبه ناخن بگيرد و شارب خود را كوتاه كند، از درد دندان و درد چشم ايمن خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 49
[90]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه ناخن هايش را در روز شنبه و يا پنج شنبه بچيند و سبيلش را كوتاه كند، از درد دندان و درد چشم در امان ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 65
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلرَّازِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عُقْبَةَ عَنْ زَكَرِيَّا عَنْ أَبِيهِ عَنْ يَحْيَى قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَصَّ أَظَافِيرَهُ يَوْمَ اَلْخَمِيسِ وَ تَرَكَ وَاحِدَةً لِيَوْمِ اَلْجُمُعَةِ نَفَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهُ اَلْفَقْرَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 23 )
3-يحيى واسطى گويد امام صادق عليه السّلام فرمود هر كس ناخنهاى خويش را در روز پنجشنبه بگيرد و يكى از آنها را براى روز جمعه باقى گذارد خداوند بزرگ فقر و تنگدستى را از او دور سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 58
3-يحيى واسطى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه در روز پنجشنبه ناخنهاى خود را بگيرد و يكى از ناخنها را براى روز جمعه بگذارد،خداوند بزرگ او را از تنگدستى دور مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 81
3. زكريّا از پدرش از يحيى نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس روز پنجشنبه ناخنهاى خود را كوتاه كند و يكى از آنها را براى روز جمعه باقى گذارد، خداوند فقر و تنگدستى را از او برطرف مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 49
[91]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه ناخن هايش را در روز پنج شنبه كوتاه كند و يكى را براى روز جمعه باقى گذارد، خداى گرامى و بزرگ او را از تهيدستى دور بدارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 65
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ اَلْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : تَقْلِيمُ اَلْأَظْفَارِ يَمْنَعُ اَلدَّاءَ اَلْأَعْظَمَ وَ يَزِيدُ فِي اَلرِّزْقِ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 23 )
4-ابو بصير گويد امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:چيدن ناخنها از درد بزرگ جلوگير شود و روزى را فراوان كند. شرح:شايد مراد از درد بزرگ جذام و خوره باشد،و دور نيست مراد علّت ملعونه باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 58
4-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:گرفتن ناخنها،آدمى را از دچار شدن به درد بزرگ(شايد خوره،جذام و پيسى و...)دور مى كند و روزى او را افزون مى نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 82
4. ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: ناخن گرفتن از آن درد بزرگ جلوگيرى مى كند و بر روزى مى افزايد. توضيح: به قرينۀ روايات ديگر ممكن است مراد از «درد بزرگ» جذام باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 51
4-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: كوتاه كردن ناخن ها از دردهاى بزرگ باز دارد و روزى را بيفزايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 67
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِي أَيُّوبَ اَلْمَدَائِنِيِّ عَنْ أَبِي عَمِيرَةَ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: تَقْلِيمُ اَلْأَظْفَارِ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ يُؤْمِنُ مِنَ اَلْجُذَامِ وَ اَلْبَرَصِ وَ اَلْعَمَى فَإِنْ لَمْ تَحْتَجْ فَحُكَّهَا حَكّاً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 23 )
5-هشام بن سالم گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:چيدن ناخنها در روز جمعه ايمن گرداند انسان را از خوره و پيسى و كورى.و اگر احتياجى بچيدن آن نباشد پس مختصرى بتراش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 58
5-هشام بن سالم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:چيدن ناخنها در روز جمعه،آدمى را از مبتلا شدن به خوره و پيسى و كورى در امان مى دارد،و اگر نيازى به گرفتن ناخنها نبود(بعلّت كوتاهى ناخنها)آنها را مختصرى بتراش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 82
5. هشام بن سالم از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: ناخن گرفتن در روز جمعه باعث ايمنى از خوره و پيسى و كورى است، و اگر نيازى به آن نبود اندكى از آن را بتراشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 51
[93]5-... امام صادق عليه السّلام فرمود: كوتاه كردن ناخن ها در روز جمعه انسان را از جذام و پيسى و نابينايى در امان بدارد و اگر نيازى به كوتاه كردن ناخن ها نبود آنها را يك بار سوهان بزن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 67
وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَلَّمَ أَظْفَارَهُ وَ قَصَّ شَارِبَهُ فِي كُلِّ جُمُعَةٍ - ثُمَّ قَالَ بِسْمِ اَللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ (3) أُعْطِيَ بِكُلِّ قُلاَمَةٍ عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 23 )
6-و نيز گفت امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس ناخن و شارب خود را در هر روز جمعه بچيند و بگويد «بسم اللّٰه و باللّٰه و على ملّة رسول اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم». (يعنى بنام خدا و بيارى او و بر روش پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم)به شمارۀ هر چيدنى ثواب آزاد نمودن يك بنده از اولاد حضرت اسماعيل عليه السّلام به او ميدهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 59
6-و امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس ناخنها و سبيل خود را در روز جمعه كوتاه كند و در اثناى كوتاه كردن بگويد:بسم اللّٰه و باللّٰه و على ملّة رسول اللّٰه(يعنى:به نام خدا و به يارى او و بر سنّت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم)،به ازاى هر بار كوتاه كردن ثواب آزاد كردن يك بنده از فرزندان حضرت اسماعيل براى او ثبت خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 82
6. امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در هر روز جمعه ناخن بگيرد و شارب خود را كوتاه كند، سپس بگويد:«بسم اللّٰه و باللّٰه و على ملّة رسول اللّٰه»، به شمارۀ هر چيدنى پاداش آزاد نمودن يك بنده از فرزندان اسماعيل (عليه السّلام) به او مى دهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 51
[94]6-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در هر جمعه ناخن هايش را بگيرد و سبيلش را كوتاه كند و پس آنگاه گويد:«بسم اللّٰه و باللّٰه و على ملّة رسول اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و آله»، براى هر يك از چيده هاى ناخن و سبيل، پاداش آزاد كردن بنده اى از نسل اسماعيل دهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 67
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِي كَهْمَسٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلِّمْنِي دُعَاءً (4) أَسْتَنْزِلُ بِهِ اَلرِّزْقَ فَقَالَ لِي خُذْ مِنْ شَارِبِكَ وَ أَظْفَارِكَ وَ لْيَكُنْ ذَلِكَ فِي يَوْمِ اَلْجُمُعَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 24 )
7-ابو كهمس ميگويد:بحضرت صادق عليه السّلام گفتم:بمن دعائى تعليم كن كه با آن جلب روزى كنم،حضرت فرمود:ناخنها و شارب خود را بگير و حتما در روز جمعه اين كار را انجام ده. ابو جعفر محمّد بن علىّ(صدوق«ره»)جمع آورندۀ اين كتاب(ثواب الاعمال) گويد:از جملۀ وصيّتها و سفارشات پدرم(ره)بمن اين بود كه:ناخنهاى خود را كوتاه كن،و از شارب خود بگير،و ابتداء كن بانگشت كوچك خود از دست راست،و در هنگام گرفتن ناخن و يا چيدن شارب بگو «بسم اللّٰه و باللّٰه و على ملّة رسول اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم». پس در اين صورت بعدد هر بار گرفتن ناخن و يا چيدن شارب أجر يك بنده آزاد نمودن براى تو نوشته مى شود،و مريض نشوى مگر بمرض مرگ كه چاره پذير نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 59
7-ابو كهمس نقل كرده است كه:به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:دعائى تعليم من فرما تا موجب گشايش و فراوانى روزى گردد،حضرت فرمود:ناخنها و سبيل خود را كوتاه كن،و حتما اين كار را در روز جمعه انجام ده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 83
7. ابو كهمس مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: دعايى به من بياموز كه به وسيلۀ آن روزى را به سوى خود فرود آورم. فرمود: ناخنها و شارب خود را بگير، و البته در روز جمعه اين كار را انجام ده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 51
[95]7-... ابى كهمس گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: مرا دعايى بياموز كه به سبب آن جوياى روزى شوم. امام عليه السّلام به من فرمود: سبيل و ناخن هاى خود را كوتاه كن، ولى اين كار در روز جمعه باشد. شيخ صدوق، گردآورندۀ اين كتاب، گويد: پدرم رحمة اللّٰه عليه در يكى از سفارش هاى خويش به من فرمود: ناخن هايت را بگير و سبيل خود را كوتاه كن و از انگشت كوچك دست راست آغاز كن و آن هنگام كه بر آن شدى كه ناخن ها را بگيرى يا سبيل خود را كوتاه كنى بگو:«بسم اللّٰه و باللّٰه و على ملّة رسول اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و آله»؛ چرا كه هر كه اين گونه كند، خداوند براى هر چيدۀ ناخن و سبيل پاداش آزاد نمودن بنده اى بنويسد و بيمار نشود جز بيمارى اى كه با آن بيمارى جان سپارد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 67
ص: 36
قال محمد بن علي مؤلف هذا الكتاب قال أبي رض في وصية إلي: قلم أظفارك و خذ من شاربك (1) و ابدأ بخنصرك من يدك اليمنى و قل حين تريد تقلمها أو جز شاربك بسم الله و بالله و على ملة رسول الله صلى الله عليه و آله فإنه من فعل ذلك كتب الله له بكل قلامة و جزازة عتق نسمة و لم يمرض إلا مرضه الذي يموت فيه .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 24 )
ابو جعفر محمد بن على(شيخ صدوق)مؤلف اين كتاب(ثواب الاعمال)گويد:از جمله سفارشها و وصيّتهاى پدرم به من اين بود كه:ناخنهاى خود را كوتاه كن و از شارب خود بگير،و از انگشت كوچك دست راست خود شروع كن و در اثناى اين كار اين ذكر را بگو:بسم اللّٰه و باللّٰه و على ملّة رسول اللّٰه،كه اگر چنين كنى به تعداد گرفتن ناخن و يا چيدن سبيل اجر آزاد كردن يك بنده را(در راه خدا)در نامۀ اعمال تو مى نويسند،و بيمار نمى شوى مگر به بيمارى مرگ(كه درمان پذير نيست).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 83
ابو جعفر محمّد بن على، مؤلّف اين كتاب مى گويد: پدرم در سفارشهاى خود به من مى گفت: ناخنهاى خود را كوتاه كن، و از شارب خود بگير، و از انگشت كوچك دست راست خود شروع كن، و هنگام گرفتن ناخن يا كوتاه كردن شارب بگو:«بسم اللّٰه و باللّٰه و على ملّة رسول اللّٰه»، زيرا هر كه چنين كند، خداوند در برابر هر چيدن ناخن يا گرفتن شارب پاداش آزاد كردن يك بنده براى او مى نويسد، و بيمار نمى شود، مگر مرضى كه مرگ او در آن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 51
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنِ اَلسَّيَّارِيِّ عَنْ أَبِي سُلَيْمَانَ اَلْخَوَّاصِ عَنْ أَبِي نُعَيْمٍ اَلْفَضْلِ بْنِ دُكَيْنٍ عَنْ سَدِيرٍ اَلصَّيْرَفِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ عَلَيَّ نَعْلٌ بَيْضَاءُ فَقَالَ يَا سَدِيرُ مَا هَذِهِ اَلنَّعْلُ أَخَذْتَهَا عَلَى عِلْمٍ فَقُلْتُ لاَ وَ اَللَّهِ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَقَالَ مَنْ دَخَلَ اَلسُّوقَ قَاصِداً لِشِرَاءِ نَعْلٍ بَيْضَاءَ لَمْ يُبْلِهَا حَتَّى يَكْتَسِبَ مَالاً مِنْ حَيْثُ لاٰ يَحْتَسِبُ .
قَالَ (2) وَ أَخْبَرَنِي أَبُو نُعَيْمٍ أَنَّ سَدِيراً أَخْبَرَ أَنَّهُ لَمْ يُبْلِ تِلْكَ اَلنَّعْلَ حَتَّى اِكْتَسَبَ مِائَةَ دِينَارٍ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبْ (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 24 )
1-سدير صيرفى گويد:بر امام صادق عليه السّلام وارد شدم در حالى كه نعل سفيد در پايم بود،فرمود:اى سدير اين چه كفشى است؟آيا با توجّه اين چنين كفش پوشيده اى عرضكردم فدايت شوم نه بخدا سوگند،فرمود هر كس بقصد خريد نعلين سفيد رنگ وارد بازار شود،آن نعل در پاى او كهنه نگردد مگر آنكه ثروتى از راهى كه گمان نداشته بدست آورد،راوى گفت ابو نعيم بمن خبر داد كه سدير صيرفى بمن گفت كهنه ننمودم آن نعلين را مگر آنكه يك صد دينار از راهى كه هيچ گمان نميكردم بمن رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 60
1-سدير صيرفى گويد:خدمت امام صادق عليه السّلام رسيدم در حالى كه نعلين سفيد رنگى به پايم بود.فرمود:اى سدير!اين چه كفشى است؟آيا آن را از روى شناختى كه داشته اى پوشيده اى؟عرض كردم:فداى تو گردم!نه،بخدا سوگند. فرمود:هر كس به نيّت اينكه كفش سپيد رنگى خريدارى كند،به بازار رود،آن كفش كهنه نمى گردد مگر اينكه دارندۀ او را ثروتى رسد از راهى كه(حتّى)گمان نداشته است. راوى اين خبر مى گويد كه ابو نعيم فضل بن دكين به او خبر داد كه سدير به او گفت: پيش از آنكه كفشهاى سپيد رنگى كه به پا مى كردم،كهنه و غير قابل استفاده شود، صد دينار از راهى به من رسيد كه هرگز گمان نمى كردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 84
1. سدير صيرفى مى گويد: بر امام صادق (عليه السّلام) وارد شدم در حالى كه نعلين سفيد در پايم بود. فرمود: اى سدير، اين چه كفشى است؟ آيا با توجّه آن را پوشيده اى؟ گفتم: فدايت شوم، نه به خدا سوگند! فرمود: هر كس به قصد خريدن نعلين سفيد وارد بازار شود، آن نعلين در پاى او كهنه نمى شود مگر اينكه از جايى كه گمان نمى برد ثروتى به دست مى آورد. راوى گفت: ابو نعيم به من خبر داد كه سدير صيرفى به من گفت: پيش از اينكه آن نعلين را كهنه كنم، يك صد دينار از جايى كه گمان نمى كردم به دست آوردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 51
[96]1-... سدير صيرفى گويد: در حالى كه نعلين سفيدى به پا داشتم به خدمت امام صادق عليه السّلام رسيدم. امام عليه السّلام به من فرمود: اى سدير! اين چه نعلينى است؟ آيا با آگاهى [از ويژگى آن]، آن را پوشيده اى؟ عرض كردم: فدايت شوم نه به خدا! پس امام عليه السّلام فرمود: هر كه به قصد خريدن نعلين سفيد وارد بازار شود، آن كفش كهنه نشود جز آنكه از جايى كه نپندارد ثروتى به دست آرد. سدير گويد: آن نعلين كهنه نشد تا آنگاه كه صد سكۀ طلا از جايى كه نمى پنداشتم به دست آوردم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 67
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ عَلَيَّ نَعْلٌ سَوْدَاءُ فَقَالَ مَا لَكَ وَ لُبْسَ نَعْلٍ سَوْدَاءَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ فِيهَا ثَلاَثَ خِصَالٍ قَالَ قُلْتُ وَ مَا هِيَ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَقَالَ تُضَعِّفُ اَلْبَصَرَ وَ تُرْخِي اَلذَّكَرَ وَ تُورِثُ اَلْهَمَّ وَ هِيَ مَعَ ذَلِكَ لِبَاسُ اَلْجَبَّارِينَ عَلَيْكَ بِلُبْسِ اَلنَّعْلِ اَلصَّفْرَاءِ فَإِنَّ فِيهَا ثَلاَثَ خِصَالٍ قَالَ قُلْتُ وَ مَا هِيَ قَالَ تَحُدُّ اَلْبَصَرَ وَ تَشُدُّ اَلذَّكَرَ وَ تَنْفِي اَلْهَمَّ وَ هِيَ مَعَ ذَلِكَ لِبَاسُ اَلْأَنْبِيَاءِ (4).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 24 )
1-حنان بن سدير گويد بر امام صادق(عليه السّلام)وارد شدم و كفشى سياه رنگ در پاى داشتم،حضرت فرمود ترا با كفش سياه چكار؟آيا نميدانى كه سه زيان در آنست عرضكردم:آنها چيست؟فرمود:نور چشم را كم ميكند،و از مردى شخص را مى اندازد،و ايجاد غصّه و اندوه در انسان مى كند،و در عين حال لباس ستمكارانست (چون در آن عصر لباس سياه شعار لشكريان بنى العباس بوده)بر تو باد بپوشيدن نعلين زرد زيرا در آن سه خصلت است،پرسيدم آن چيست؟فرمود:نور چشم را ميافزايد،و قدرت مردى را زياد ميكند و غم و اندوه را برطرف ميسازد،بعلاوه پوشاك پيغمبرانست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 61
2-حنّان بن سدير نقل كرده است كه:بر امام صادق عليه السّلام وارد شدم در حالى كه كفش سياه رنگى پايم بود.حضرت فرمود:چرا كفش سياه به پا كردى،آيا نمى دانى كه در كفش سياه،سه خاصيّت زيان آور وجود دارد؟عرض كردم:فداى تو گردم!آن سه خاصيت چيست؟فرمود:قدرت بينائى چشم را مى كاهد،قدرت جنسى را كاهش مى دهد،و موجب بروز غصّه و اندوه در آدمى است،و اضافه بر اين زيانها،كفشى است كه ستمگران پوشند.تو را به پوشيدن كفش زرد رنگ سفارش مى كنم كه در آن سه خصلت است،پرسيدم كه:آن سه خصلت چيست؟فرمود:بر قدرت بينائى مى افزايد،قدرت جنسى را زياد مى كند و غم و اندوه آدمى را برطرف مى سازد،و علاوه بر اينها كفش پيامبران خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 84
1. حنّان بن سدير مى گويد: بر امام صادق (عليه السّلام) وارد شدم در حالى كه نعلين سياه در پاى داشتم. فرمود: تو را با نعلين سياه چكار؟ آيا نمى دانى كه سه بدى در آن است؟ گفتم: فدايت شوم، آنها چيست؟ فرمود: چشم را ضعيف مى كند، و از قدرت مردى مى كاهد، و اندوه به بار مى آورد، علاوه بر اين پوشش گردنكشان است. بر تو باد به پوشيدن نعلين زرد، زيرا در آن سه ويژگى است. پرسيدم: آنها چيست؟ فرمود: بر بينايى چشم مى افزايد، و قدرت مردى را زياد مى كند، و اندوه را مى زدايد، علاوه بر اين پوشش پيامبران است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 53
[97]1-... حنان بن سدير گويد: در حالى كه نعلين سياهى به پا داشتم به خدمت امام صادق عليه السّلام رسيدم. امام عليه السّلام فرمود: تو را چه شده كه نعلين سياه به پا كرده اى؟ آيا نمى دانى كه سه گونه زيان در نعلين سياه باشد؟ عرض كردم: فدايت شوم! آن زيان ها كدامند؟ امام عليه السّلام فرمود: چشم را كم سو كند، نيروى مرد را ناتوان سازد؛ اندوه و غصّه به دنبال آورد و با اين حال، پوشيدنى ستمگران است. بر تو باد كه نعلين زرد بپوشى؛ چرا كه سه ويژگى دارد. عرض كردم: آن ويژگى ها چه باشند؟ امام عليه السّلام فرمود: چشم را تيزبين كند، نيروى مرد را پرتوان سازد، اندوه را ببرد و همچنين پوشش پيامبران است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 69
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لُبْسُ اَلْخُفِّ يَزِيدُ فِي قُوَّةِ اَلْبَصَرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 25 )
1. از ابو الجارود نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: پوشيدن چكمه بر قدرت بينايى مى افزايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 53
[98]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: پوشيدن كفش بر نيروى چشم بيفزايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 69
1-ابو الجارود گويد امام باقر عليه السّلام فرمود:پوشيدن موزه يعنى چكمه و كفش را حتّى قوّۀ چشم را افزون ميكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 61
1-ابو الجارود از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است:پوشيدن خف(نوعى كفش راحتى)بر بينائى چشم مى افزايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 85
ص: 37
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِدْمَانُ لُبْسِ اَلْخُفِّ أَمَانٌ مِنَ اَلْجُذَامِ قَالَ قُلْتُ فِي اَلشِّتَاءِ أَمْ فِي اَلصَّيْفِ قَالَ شِتَاءً كَانَ أَوْ صَيْفاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 25 )
2-معاوية بن وهب گويد امام صادق عليه السّلام فرمود مداومت بر پوشيدن كفش راحتى سبب ايمنى از بيمارى جذام ميباشد،گويد پرسيدم در زمستان يا در تابستان؟ فرمود:در زمستان و تابستان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 62
2-معاوية بن وهب از امام صادق عليه السّلام نقل مى كند:مداومت بر پوشيدن خف،آدمى را از ابتلاى به بيمارى جذام مصون مى دارد.مى گويد:پرسيدم:در تابستان يا زمستان؟فرمود:در هر دو فصل.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 85
2. معاوية بن وهب از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: مداومت بر پوشيدن چكمه سبب ايمنى از جذام است. راوى مى گويد: گفتم: در زمستان يا در تابستان؟ فرمود: چه در زمستان باشد يا در تابستان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 53
[99]2-... معاويه بن وهب گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: پيوسته كفش پوشيدن، امان يافتن از جذام باشد. راوى گويد: عرض كردم: در زمستان يا تابستان؟ امام عليه السّلام فرمود: در زمستان باشد و يا تابستان تفاوتى ندارد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 69
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ اَلسَّرَّادِ عَمَّنْ أَخْبَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَطَعَ ثَوْباً جَدِيداً وَ قَرَأَ إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ سِتّاً وَ ثَلاَثِينَ مَرَّةً فَإِذَا بَلَغَ تَنَزَّلُ اَلْمَلاٰئِكَةُ أَخْرَجَ شَيْئاً مِنَ اَلْمَاءِ وَ رَشَّ عَلَى اَلثَّوْبِ رَشّاً خَفِيفاً ثُمَّ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ وَ دَعَا رَبَّهُ وَ قَالَ فِي دُعَائِهِ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي رَزَقَنِي مَا أَتَجَمَّلُ بِهِ فِي اَلنَّاسِ وَ أُوَارِي بِهِ عَوْرَتِي وَ أُصَلِّي فِيهِ لِرَبِّي وَ حَمِدَ اَللَّهَ لَمْ يَزَلْ يَأْكُلُ فِي سَعَةٍ حَتَّى يَبْلَى ذَلِكَ اَلثَّوْبُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 25 )
1-محمّد بن عمر سرّاد از شخصى از امام صادق عليه السّلام نقل كرد كه فرمود:هر كس لباس نو براى خود ببرد و سى و شش مرتبه سورۀ«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ
»بر آن بخواند و به آيۀ تنزّل الملائكة كه ميرسد دست را در آب زند و مقدار كمى آب بر آن بپاشد،پس از آن دو ركعت نماز گزارد و اين دعا را بخواند كه «الحمد للّٰه الّذى رزقنى ما أتجمّل به في النّاس،و اوارى به عورتى،و أصلّي فيه لربّي و أحمد اللّٰه». هميشه در وسعت زندگى كند تا اين لباس كهنه شود. ترجمۀ دعا:ستايش مختصّ پروردگار آنچنانى است كه بمن لباسى داد تا با آن در بين مردم آبرومندى كنم و زينت من باشد،و عورت خود را با آن بپوشانم،و در آن عبادت و نماز بجاى آرم،و خدا را ستايش نمايم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 62
1-محمد بن عمر سرّاد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:اگر كسى بر لباس نو و تازه اى كه مى برد،سى و شش مرتبه سورۀ قدر«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ
»... بخواند،و هر بار كه به آيۀ«
تَنَزَّلُ اَلْمَلاٰئِكَةُ وَ...
»مى رسد دست خود را در آب زده و كمى آب بر آن بپاشد،و سپس دو ركعت نماز بجاى آورده و اين دعا را بخواند:حمد و ستايش خداوندى را باد كه به من لباسى ارزانى داشت تا در ميان مردم موجب زينت (و آبروى)من گردد و بدنم را با آن بپوشانم و با آن در پيشگاه خداونديش نماز بجاى آورم و خدا را سپاس گويم،هميشه در وسعت رزق بسر برد تا آن لباس كهنه گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 86
1. محمّد بن عمر سرّاد از شخصى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس لباس نو براى خود ببرد و سى و شش مرتبه سورۀ «انّا انزلناه في ليلة القدر» بخواند، و به آيۀ
«تَنَزَّلُ اَلْمَلاٰئِكَةُ »
كه مى رسد كمى آب بردارد و اندكى بر آن بپاشد، سپس دو ركعت نماز بگزارد و دعا كند و در دعاى خود بگويد: ستايش از آن خداوندى است كه به من لباسى عطا فرمود تا مايۀ آراستگى من در ميان مردم باشد، و من عورت خود را با آن بپوشانم، و براى پروردگارم در آن نماز بگزارم، و خدا را ستايش كنم. همواره در وسعت زندگى خواهد كرد تا آن لباس كهنه شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 53
[100]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه [پارچه اى براى] لباس نو ببرد و سى و شش بار سورۀ «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ »را تلاوت كند و آنگاه كه به آيۀ«تَنَزَّلُ اَلْمَلاٰئِكَةُ »رسيد، آب بر دارد و اندكى به لباس بپاشد، سپس دو ركعت نماز گزارد و دعا كند و در دعايش بگويد:«الحمد للّٰه الّذى رزقنى ما أتجمّل به في النّاس و اواري به عورتي و أصلّي فيه لربّي و احمد اللّٰه»، پيوسته از روزى گسترده برخوردار گردد تا آنگاه كه اين لباس كهنه شود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 71
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ أَنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْجَبَ اَلْجَنَّةَ لِشَابٍّ كَانَ يُكْثِرُ اَلنَّظَرَ فِي اَلْمِرْآةِ فَيُكْثِرُ حَمْدَ اَللَّهِ عَلَى ذَلِكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 25 )
1-مسعدة بن صدقه گويد حضرت صادق از پدرانش عليهم السّلام از پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه آن حضرت فرموده:خداوند بزرگ لازم ميكند بهشت را بر آن جوانى كه در آئينه زياد نگاه كند،و در هر مرتبه حمد الهى را براى نعمت جوانى بجاى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 63
1-مسعدة بن صدقه از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش نقل كرده اند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:خداوند بر جوانى كه زياد در آئينه نگاه كند و با هر نگاهى سپاس خداوندى را به جاى آورد،بهشت خود را واجب كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 87
1. مسعدة بن صدقه از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خداوند بزرگ بهشت را براى جوانى كه در آينه بسيار نظر كند و سپاس خدا را بر آن بسيار به جاى آورد واجب خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 55
[101]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى، خداوند گرامى و بزرگ بهشت را بر جوانى كه بسيار به آينه بنگرد و پس آنگاه خدا را بسيار سپاس گويد، واجب نموده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 71
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ أَنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَنْ رَأَى يَهُودِيّاً أَوْ نَصْرَانِيّاً أَوْ مَجُوسِيّاً أَوْ وَاحِداً عَلَى غَيْرِ مِلَّةِ اَلْإِسْلاَمِ فَقَالَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي فَضَّلَنِي عَلَيْكَ بِالْإِسْلاَمِ دِيناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِمُحَمَّدٍ نَبِيّاً وَ بِعَلِيٍّ إِمَاماً وَ بِالْمُؤْمِنِينَ إِخْوَاناً وَ بِالْكَعْبَةِ قِبْلَةً لَمْ يَجْمَعِ اَللَّهُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ فِي اَلنَّارِ أَبَداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 26 )
1-مسعدة بن صدقه گويد حضرت صادق از پدرانش عليهم السّلام از پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم نقل كرد كه آن حضرت فرموده:هر كس يك يهودى و يا نصرانى و يا مجوسى و يا هر فردى كه خارج از آئين اسلام باشد ببيند و بگويد: «الحمد للّٰه الّذى فضّلني عليك بالإسلام دينا،و بالقرآن كتابا،و بمحمّد نبيّا و بعلىّ إماما،و بالمؤمنين إخوانا،و بالكعبة قبلة». يعنى:ستايش ميكنم خدائى را كه مرا بر شما برترى داد به اسلام از نظر دين،و به قرآن از نظر كتاب،و به محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم از نظر پيامبر، و به على عليه السّلام از نظر امام،و بمؤمنين از نظر برادران،و به كعبه از نظر قبله، خداوند هيچ گاه بين او و آن شخص خارج از دين در آتش دوزخ جمع نخواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 63
1-مسعدة بن صدقه از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اگر كسى يك يهودى و يا نصرانى و يا مجوسى و يا هر كسى را كه در دين اسلام نباشد،ببيند و بگويد:خدائى را ستايش مى كنم كه مرا بر شما به اسلام از نظر دين،و به قرآن از جهت كتاب،و به محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از لحاظ پيامبر،و به على از جهت امام،و به مؤمنان از نظر برادران،و به كعبه از نظر قبله بودن،برترى داد،خداوند متعال هيچ گاه ميان گويندۀ اين كلام و آن شخص غير مسلمان در جهنم جمع نخواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 87
1. مسعدة بن صدقه از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس يهودى يا نصرانى يا مجوس يا فردى را ببيند كه از آيين اسلام خارج است، و بگويد:«ستايش از آن خداوندى است كه مرا بر تو برترى داده و اسلام را آيين من، و قرآن را كتاب من، و محمّد را پيامبرم و على (عليه السّلام) را پيشوايم، و مؤمنان را برادرانم، و كعبه را قبله ام قرار داده است» خداوند هرگز ميان او و آن شخص در آتش دوزخ جمع نخواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 55
[102]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه يهودى يا مسيحى يا آتش پرست و يا شخص نامسلمانى را ببيند و بگويد:«الحمد للّٰه الّذى فضّلني عليك بالإسلام دينا و بالقرآن كتابا و بمحمّد نبيّا و بعلىّ إماما و بالمؤمنين اخوانا و بالكعبة قبلة»، خداوند هرگز او را با آن شخص نامسلمان در آتش گرد هم نياورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 71
ص: 38
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْعَمْرَكِيُّ عَنِ اَلْبُوفَكِيِّ (1) عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِيهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَسْبَغَ وُضُوءَهُ وَ أَحْسَنَ صَلاَتَهُ وَ أَدَّى زَكَاةَ مَالِهِ وَ كَفَّ غَضَبَهُ وَ سَجَنَ لِسَانَهُ وَ اِسْتَغْفَرَ لِذَنْبِهِ وَ أَدَّى اَلنَّصِيحَةَ لِأَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَدِ اِسْتَكْمَلَ حَقَائِقَ اَلْإِيمَانِ وَ أَبْوَابُ اَلْجَنَّةِ مَفْتُوحَةٌ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 26 )
1-علىّ بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر از پدرش امام صادق عليهما السّلام نقل كند كه جدّش پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس وضوى خود را شاداب بجا آورد،و نماز خويش نيكو بخواند،و زكات مال خويش بدهد،و خشم خود فرو نشاند،و زبانش را زندانى كند،و از براى گناه خود طلب آمرزش نمايد، و نسبت به اهل بيت پيغمبر خود خير خواه باشد،البتّه تمام حقيقتهاى ايمان در او كامل شده،و درهاى بهشت بروى او باز است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 64
1-علىّ بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس به بهترين وجه (با طراوت و شادابى)وضو بسازد،نمازش را نيكو بخواند،زكات مالش را بپردازد، آتش خشم خود را فرونشاند،زبانش را(از گناه و سخنان بيهوده)باز دارد،از گناهانش استغفار نمايد،و خير خواه اهل بيت پيامبر خود باشد،به تحقيق كه حقايق ايمانى در او به كمال(و به منصۀ ظهور و بروز)رسيده و درهاى بهشت بر روى او باز است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 88
1. على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر (عليهما السّلام) از پدرش جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس خوب وضو بگيرد، و نيكو نماز بگزارد، و زكات مال خود را بدهد، و خشم خود را نگه دارد، و زبان خود را در اختيار بگيرد، و براى گناهان خويش طلب آمرزش كند، و خيرخواه خاندان پيامبر خود باشد، حقايق ايمان در او كامل شده و درهاى بهشت به روى او باز است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 55
[103]1-... امام كاظم عليه السّلام از پدرش امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آن كس كه كامل وضو گيرد و نيكو نماز گزارد و زكات دارايى اش را بپردازد و خشمش را فرو برد و زبانش را به بند كشد و براى گناهانش آمرزش جويد و نيك خواه خاندان پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله باشد، بى گمان حقيقت هاى ايمان در او به كمال رسيده و درهاى بهشت براى او گشوده شده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 73
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَالَ رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِالْإِسْلاَمِ دِيناً وَ بِمُحَمَّدٍ رَسُولاً وَ بِأَهْلِ بَيْتِهِ أَوْلِيَاءَ كَانَ حَقّاً عَلَى اَللَّهِ أَنْ يُرْضِيَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 26 )
1-و علىّ بن جعفر(بسند سابق)از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس دعاء فوق را بگويد كه ترجمۀ آن اينست كه به ربوبيّت و خدائى پروردگار خشنودم،و نيز به اسلام از نظر دين،و به محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم از نظر فرستاده و رسول،و به اهل بيت او از نظر زمامدار،بر خداوند است كه روز قيامت او را خشنود سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 65
1-و به همين سند از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه فرمود:هر كس دعاى فوق را بخواند-كه ترجمه اش اين است:خشنودم به خداوندى خدا،كه دينم را اسلام،پيامبرم را محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و زمامدارانم را اهل بيت رسول خدا قرار داد-خداوند بر خود لازم مى داند كه او را در روز قيامت خشنود سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 89
1. نيز به همين سند نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس بگويد: «رضيت باللّٰه ربّا، و بالإسلام دينا، و بمحمّد صلّى اللّٰه عليه و آله رسولا، و بأهل بيته اولياء» بر عهدۀ خداست كه روز قيامت او را خشنود سازد. ترجمۀ دعا: خشنودم از اينكه خداوند پروردگار من، و اسلام آيين من، و محمّد (صلّى الله عليه و آله) پيامبر من است و خاندانش زمامداران منند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 55
[104]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه گويد:«رضيت باللّٰه ربّا و بالإسلام دينا و بمحمّد صلّى اللّٰه عليه و آله رسولا و بأهل بيته أولياء»، بر عهدۀ خدا باشد كه در روز واپسين او را خرسند سازد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 73
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ لاَ أَدُلُّكُمْ عَلَى سِلاَحٍ يُنْجِيكُمْ عَنْ عَدُوِّكُمْ وَ يُدِرُّ رِزْقَكُمْ قَالُوا نَعَمْ قَالَ تَدْعُونَ بِاللَّيْلِ وَ اَلنَّهَارِ فَإِنَّ سِلاَحَ اَلْمُؤْمِنِ اَلدُّعَاءُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 26 )
1-و بهمان سند نقل كرده كه پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم به اصحابش فرمود:آيا شما را راهنمائى ننمايم بر اسلحه و ساز و برگى كه شما را از دشمنان نجات بخشد،و روزى شما را زياد گرداند،گفتند چرا يا رسول اللّٰه؟فرمود در شب و روز خدا را بخوانيد و دعا كنيد،چون يگانه اسلحۀ مؤمن دعا است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 65
1-و باز به همين سند از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه به اصحاب خود فرمود:آيا شما را با سلاحى آشنا سازم كه شما را از دست دشمنان رهايى بخشد و روزى شما را افزون كند؟!عرض كردند:بلى،اى رسول خدا!فرمود:شب و روز، خدا را با دعا ياد كنيد،چون دعا سلاح مؤمن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 89
1. نيز به همين سند نقل شده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) به ياران خود فرمود: آيا شما را به سلاحى كه از دشمن نجاتتان دهد و روزى تان را فراوان كند راهنمايى نكنم؟ گفتند: چرا. فرمود: در شب و روز دعا كنيد، زيرا سلاح مؤمن دعاست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 57
[105]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آيا شما را بر اسلحه اى راهنمايى نكنم كه از دشمن خويش نجاتتان دهد و روزى شما را بيفزايد؟ ياران عرض كردند: آرى. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: در شب و روز دعا كنيد؛ چرا كه اسلحۀ مؤمن دعا باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 73
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ كُلَيْبٍ اَلصَّيْدَاوِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَكْتُوبٌ فِي اَلتَّوْرَاةِ أَنَّ بُيُوتِي فِي اَلْأَرْضِ اَلْمَسَاجِدُ فَطُوبَى لِعَبْدٍ تَطَهَّرَ فِي بَيْتِهِ ثُمَّ زَارَنِي فِي بَيْتِي أَلاَ إِنَّ عَلَى اَلْمَزُورِ كَرَامَةَ اَلزَّائِرِ وَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ أَلاَ بَشِّرِ اَلْمَشَّاءِينَ فِي اَلظُّلُمَاتِ إِلَى اَلْمَسَاجِدِ بِالنُّورِ اَلسَّاطِعِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 26 )
1-كليب صيداوى از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:در تورات نوشته شده است،كه خانه هاى من در روى زمين مسجدها است،پس خوشا حال آن بنده اى كه در خانۀ خود وضو گيرد و تطهير نمايد،و سپس در خانۀ من مرا زيارت كند،آگاه باش كه احترام زيارت كننده و ميهمان بر صاحب خانه لازم است. و در حديث ديگر ميفرمايد:آگاه باش،بآنان كه در تاريكيهاى شب به طرف مسجدها روانند مژده ده كه در قيامت با نورى درخشان خواهند بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 66
1-كليب صيداوى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه در تورات آمده است: مساجد،خانه هاى من در روى زمين اند،پس خوشا بر احوال آن بنده اى كه در خانۀ خود وضو بسازد و تطهير كند سپس مرا در خانه ام(مسجد)زيارت كند،بهوش باشيد كه احترام ميهمان بر صاحب خانه لازم است. و در حديث ديگرى آمده است:مژده باد به كسانى كه در تاريكى شب به مساجد روى آورند،زيرا كه در روز قيامت نور درخشانى(سراپاى)آنان را در بر خواهد گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 90
1. كليب صيداوى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: در تورات نوشته شده است كه خانه هاى من در روى زمين مساجد است، خوشا به حال بنده اى كه در خانۀ خود وضو بگيرد و در خانۀ من مرا زيارت كند. بدانيد كه احترام زيارت كننده بر عهدۀ كسى است كه او را زيارت كرده اند. در حديثى ديگر آمده است: آگاه باش، به كسانى كه در تاريكيهاى شب به سوى مساجد روانند نويد ده كه روز قيامت از نورى درخشان برخوردار خواهند شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 57
[106]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: در تورات نوشته شده است كه خانه هاى من بر روى زمين، مسجدها باشند؛ پس خوشا بر بنده اى كه در خانۀ خويش وضو گيرد، پس آنگاه مرا در خانه ام زيارت كند. آگاه باشيد كه به راستى، بر زيارت شونده است كه زيارت كننده را بزرگ بدارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 73
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ عَنْ سَعْدٍ اَلْإِسْكَافِيِّ عَنْ زِيَادِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنِ اَلْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ كَانَ يَقُولُ: مَنِ اِخْتَلَفَ إِلَى اَلْمَسَاجِدِ أَصَابَ إِحْدَى اَلثَّمَانِ أَخاً مُسْتَفَاداً فِي اَللَّهِ (2) أَوْ عِلْماً مُسْتَطْرَفاً أَوْ آيَةً مُحْكَمَةً أَوْ رَحْمَةً مُنْتَظَرَةً أَوْ كَلِمَةً تَرْدَعُهُ عَنْ رَدًى أَوْ يَسْمَعُ كَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى هُدًى أَوْ يَتْرُكُ ذَنْباً خَشْيَةً أَوْ حَيَاءً (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 27 )
1-اصبغ بن نباته از امير المؤمنين عليه السّلام نقل كرده كه ميفرمود:هر كس پى در پى يعنى در وقت هر نماز بطرف مساجد روان باشد،يكى از هشت چيز را بهره خواهد برد 1-برادرى كه در راه خدا مورد استفادۀ او باشد.2-طرفه دانشى كه از زبده هاى علم باشد 3-نشانۀ محكمى كه در راه حق او را جدّى نمايد 4-رحمتى از طرف حق كه در انتظارش بوده 6-كلمه و سخنى كه او را از بدى باز دارد 6-شنيدن جمله اى كه او را براه خير و نجات راهنمائى كند 7-گناهى را ترك نمايد از ترس خدا 8-يا اينكه ترك كند گناهى را از روى شرم و حيا.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 66
1-اصبغ بن نباته از امير المؤمنين عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه پى در پى(و در مواقع نمازهاى واجب)به مسجد مى رود،يكى از اين هشت موهبت نصيب او خواهد شد:1.برادر مؤمنى كه در راه خدا به او فايده رساند؛2.دانش مفيدى كه او را به حق رهنمون گردد؛3.آيت آشكارى كه او را به كار آيد؛4.رحمتى كه از حضرت حق انتظار داشته،مى رسد؛5.سخن حكمت آميزى كه او را از كارهاى نكوهيده باز دارد؛6.سخن هدايت اثرى كه او را به كارهاى خير راهنمائى كند؛ 7.ترك گناه از بيم الهى؛8.ترك گناه بخاطر شرم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 91
1. اصبغ بن نباته مى گويد: على بن ابى طالب (عليه السّلام) مى فرمود: هر كس به مسجدها رفت و آمد كند، يكى از هشت بهره را خواهد برد:1. برادرى كه در راه خدا مورد استفادۀ او باشد 2. دانش جديدى كه آن را نيكو شمرد.3. نشانۀ محكمى كه در اختيارش قرار گيرد.4. رحمتى كه در انتظار آن بوده است 5. سخنى كه او را از بدى باز دارد 6. شنيدن كلامى كه او را به سوى هدايت رهنمون شود 7. گناهى را از ترس خدا ترك كند 8. از روى شرم از گناهى دست بدارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 57
[107]1-... امام على بن ابى طالب عليه السّلام بارها مى فرمود: هر كه به مسجد رفت و آمد كند يكى از اين هشت چيز را به دست آورد: برادرى كه در راه خدا از او بهره مند گردد، دانشى برگزيده، نشانه اى استوار، رحمتى مورد انتظار، سخنى كه او را از تباهى باز دارد، سخنى كه بشنود و او را بر راه هدايت رهنمون شود و يا گناهى را به سبب بيم يا آزرم ترك كند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 75
ص: 39
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ يَعْلَى بْنِ حَمْزَةَ عَنِ اَلْحَجَّالِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ مَشَى إِلَى اَلْمَسَاجِدِ لَمْ يَضَعْ رِجْلَهُ عَلَى رَطْبٍ وَ لاَ يَابِسٍ إِلاَّ سَبَّحَتْ لَهُ اَلْأَرْضُ إِلَى اَلْأَرَضِينَ اَلسَّابِعَةِ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 27 )
1-محمّد بن مروان از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس پياده بسوى مسجد روان شود،پاى خود را بهيچ تر و خشكى نميگذارد مگر آنكه از آنجا تا زمين هفتم براى او پروردگار را تسبيح مينمايند. شرح:از آنجائى كه بفرموده قرآن،همۀ موجودات تسبيح خوان حقّند، و شعور توحيد در ذات آنان هست.قدمى كه در راه حق برداشته شود،از بس با ارزش است؛بر روى هر چيزى كه واقع شود،از آن نقطه تا طبقۀ هفتم زمين از روى بهجت و سرور،تسبيح خدا را ميگويند،و اين تسبيح را بنفع روندۀ به سوى مسجد قرار ميدهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 67
1-محمّد بن مروان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس با پاى پياده به طرف مسجد روانه گردد،پاى خود را بر روى هيچ تر و خشكى نمى گذارد مگر آنكه آن زمين تا زمين هفتم بجاى او خدا را تسبيح كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 91
1. محمّد بن مروان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس پياده به مسجد رود، قدم بر هيچ تر و خشكى نمى گذارد مگر اينكه آن نقطه از زمين تا زمين هفتم براى او تسبيح خدا مى گويند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 57
[108]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه پياده به سوى مسجدها رود، پاى خويش را بر هيچ خشك و ترى ننهد جز آنكه اين زمين تا زمين هفتم براى او خدا را تسبيح گويند و به پاكى ياد كنند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 75
حَدَّثَنِي حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْعَلَوِيُّ ره قَالَ أَخْبَرَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ كَانَ اَلْقُرْآنُ حَدِيثَهُ وَ اَلْمَسْجِدُ بَيْتَهُ بَنَى اَللَّهُ لَهُ بَيْتاً فِي اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 27 )
1-سكونى گويد جعفر بن محمّد از پدرش از پدرانش عليهم السّلام از پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه فرموده:هر كس قرآن كلام او،و مسجد خانۀ او باشد،خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا كند. شرح:يعنى بقدرى با قرآن شريف آشنا و ملازم و همدم باشد كه مكالمات روزمرّۀ او تحت الشّعاع قرآن شريف واقع شود،و باندازۀ با مسجد ملازمت داشته باشد كه گويا خانۀ او مسجد است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 68
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمودند:هر كس كه قرآن كلام او،و مسجد خانۀ او باشد، خداوند براى او خانه اى در بهشت بنا سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 92
1. سكونى از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس قرآن كلام او، و مسجد خانه اش باشد، خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 59
[109]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه قرآن گفتارش و مسجد خانه اش باشد، خداوند خانه اى براى او در بهشت بنا نهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 75
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ كُلَيْبٍ اَلصَّيْدَاوِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَكْتُوبٌ فِي اَلتَّوْرَاةِ أَنَّ بُيُوتِي فِي اَلْأَرْضِ اَلْمَسَاجِدُ فَطُوبَى لِمَنْ تَطَهَّرَ فِي بَيْتِهِ ثُمَّ زَارَنِي وَ حَقٌّ عَلَى اَلْمَزُورِ أَنْ يُكْرِمَ اَلزَّائِرَ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 27 )
1-كليب صيداوى از امام صادق عليه السّلام نقل كند كه فرمود:در تورات ثبت است كه براستى خانه هاى من در روى زمين مساجد خواهد بود پس خوشا حال آن بنده اى كه در خانه خويش خود را پاكيزه ساخته وضو گيرد،آنگاه مرا زيارت كند.و بر ميزبان لازم و سزاوار است كه از ميهمان خود پذيرائى نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 68
1-كليب صيداوى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است:در تورات آمده است كه خانه هاى من در زمين همان مساجدند،پس خوشا بر حال كسى كه خود را در خانه پاكيزه كند و بعد وضو بسازد و با چنين حالى مرا در خانۀ من زيارت كند،و بر ميزبان واجب است كه ميهمان خود را گرامى دارد و از او پذيرائى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 92
1. كليب صيداوى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: در تورات نوشته شده است كه خانه هاى من در روى زمين مسجدها هستند. خوشا به حال كسى كه در خانه اش وضو بگيرد، سپس مرا زيارت كند. و بر كسى كه زيارت شده سزاوار است زيارت كنندۀ خود را احترام كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 59
[110]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: در تورات نوشته شده است كه خانه هاى من بر روى زمين مسجدها باشند؛ پس خوشا بر آن كس كه در خانه اش وضو گيرد و سپس مرا زيارت كند و بر عهدۀ زيارت شونده است كه زيارت كننده را بزرگ بدارد و احترام كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 77
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى (3)عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى: أَلاَ إِنَّ بُيُوتِي فِي اَلْأَرْضِ اَلْمَسَاجِدُ تُضِيءُ لِأَهْلِ اَلسَّمَاءِ كَمَا تُضِيءُ اَلنُّجُومُ لِأَهْلِ اَلْأَرْضِ أَلاَ طُوبَى لِمَنْ كَانَتِ اَلْمَسَاجِدُ بُيُوتَهُ أَلاَ طُوبَى لِعَبْدٍ تَوَضَّأَ فِي بَيْتِهِ ثُمَّ زَارَنِي فِي بَيْتِي أَلاَ إِنَّ عَلَى اَلْمَزُورِ كَرَامَةَ اَلزَّائِرِ أَلاَ بَشِّرِ اَلْمَشَّاءِينَ فِي اَلظُّلُمَاتِ إِلَى اَلْمَسَاجِدِ بِالنُّورِ اَلسَّاطِعِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 28 )
2-عبد اللّٰه بن جعفر از پدرش امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه پيغمبر فرمود: خداوند متعال هشدار داده كه خانه هاى من در روى زمين مساجد است كه آنها ميدرخشند براى اهل آسمان چونان كه ميدرخشند ستارگان از براى أهل زمين، هان خوشا بحال آن بنده كه مساجد اقامتگاه او باشد،هلا خجسته باد آن بنده اى كه در خانه خويش وضو سازد سپس مرا در خانه ام زيارت كند،آرى گرامى داشتن ميهمان بر صاحب خانه لازم و حقّ است،هلا بشارت ده آنان را كه در تاريكيهاى شب قدم برداشتن بسوى مسجد را پيشه خود ساخته اند باينكه روز رستاخيز با نورى درخشنده وارد محشر خواهند شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 69
2-عبد اللّٰه بن جعفر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: خداوند متعال به بندگان خود فرموده است كه:مساجد،خانه هاى من در روى زمين هستند،كه در نظر اهل آسمان مى درخشند بسان درخشش ستارگان براى ساكنان زمين،خوشا به حال آن بندۀ من كه مساجد(خانه هاى من)خانه هاى او باشند، خوشا بر آن بنده اى كه در خانۀ خود وضو بسازد و مرا در خانۀ خودم(مسجد) زيارت كند كه گرامى داشتن ميهمان بر صاحب خانه لازم و واجب است؛به آنان كه در تاريكى شب به طرف خانه هاى من(مساجد)قدم بر مى دادند بشارت باد كه در روز قيامت با نورى درخشان در صف محشر حضور خواهند يافت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 92
2. عبد اللّٰه بن جعفر از پدرش [امام صادق (عليه السّلام)] نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خداوند فرموده است: بدانيد كه خانه هاى من در روى زمين مسجدها هستند كه براى اهل آسمان مى درخشند، همان گونه كه ستارگان براى اهل زمين مى درخشند. آگاه باشيد، خوشا به حال كسى كه مسجدها خانه هاى او هستند. آگاه باشيد، خوشا به حال كسى كه در خانه اش وضو بگيرد، سپس مرا در خانه ام زيارت كند. بدانيد كه احترام زائر بر عهدۀ كسى است كه او را زيارت كرده اند. همان، به كسانى كه در تاريكيهاى شب به سوى مساجد روانند نويد ده كه روز قيامت نورى درخشان خواهند داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 59
[111]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خداوند بلند مرتبه و فرازمند فرمود: هان! خانه هاى من بر روى زمين مسجدها هستند كه براى آسمانيان بدرخشند همان گونه كه ستارگان براى زمينيان پرتو افكنند. هان! خوشا بر آن كس كه مسجدها اقامتگاه اويند. هان! خوشا بر بنده اى كه در خانه اش وضو گيرد و پس آنگاه مرا در خانه ام زيارت كند. هان! بى گمان بر عهدۀ زيارت شونده باشد كه زيارت كننده را احترام كند. هان! رهروانى را كه در تاريكى ها به مسجدها گام نهند به نورافشانى روز واپسين بشارتشان ده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 77
ص: 40
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ هِشَامٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ سَعْدِ بْنِ ظَرِيفٍ عَنِ اَلْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَهُمُّ بِعَذَابِ أَهْلِ اَلْأَرْضِ جَمِيعاً لاَ يُحَاشِي مِنْهُمْ أَحَداً (1) إِذَا عَمِلُوا بِالْمَعَاصِي وَ اِجْتَرَحُوا اَلسَّيِّئَاتِ فَإِذَا نَظَرَ إِلَى اَلشِّيبِ (2) نَاقِلِي أَقْدَامِهِمْ إِلَى اَلصَّلاَةِ وَ اَلْوِلْدَانِ يَتَعَلَّمُونَ اَلْقُرْآنَ رَحِمَهُمْ فَأَخَّرَ ذَلِكَ عَنْهُمْ (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 28 )
3-أصبغ بن نباته گويد امير مؤمنان عليه السّلام فرمود:هنگامى كه أهل زمين تبهكارى كنند،و گناهان خانمان سوز را در اجتماع پايه ريزى كنند،خداوند قاهر و غالب بر آن شود كه همه را بدون استثنا عذاب كند،و چون ببيند كه سالخوردگان براى نماز و عبادت بسوى مساجد قدم بر ميدارند،و نوباوگان و كودكانشان به آموختن قرآن مى پردازند بر همه رحم آرد و عذاب را بتأخير اندازد. شرح:در هر اجتماعى كه فساد پيدا شود و گروهى راه خطا پيمايند،اگر پيرانشان بخدا و كودكانشان بكتاب خدا پردازند رفته رفته فساد و موجبات بدبختى از ايشان دور گردد و كارشان بصلاح گرايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 69
3-اصبغ بن نباته از امير المؤمنين عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هنگامى كه ساكنان زمين،معصيت مى كنند و به گناه آلوده مى گردند،ارادۀ خداوند متعال بر عذاب تمامى اهل زمين تعلّق مى گيرد،ولى وقتى ببيند كه پيران آنها براى اداى نماز به طرف خانه هاى او(مساجد)روانه اند،و كودكان آنها به فراگيرى كتاب او(قرآن) مشغولند به حال آنان ترحّم مى كند و عذاب خود را به تأخير مى اندازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 93
3. اصبغ بن نباته مى گويد: امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: هنگامى كه مردم روى زمين مرتكب گناهان شوند و به زشتكاريها دست يازند، خداوند آهنگ آن مى كند كه همه را بدون استثنا عذاب كند؛ ولى چون سالخوردگان را مى بيند كه براى نماز به سوى مساجد گام برمى دارند و كودكان قرآن مى آموزند، بر آنان رحمت مى آورد و عذاب را به تأخير مى افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 59
[112]3-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: آن هنگام كه زمينيان نافرمانى كنند و مرتكب گناهان شوند، خداى گرامى و بزرگ بر آن شود كه آنان را مجازات كند و هيچ يك را از كيفر بر كنار ندارد ولى آنگاه كه به كهن سالانى كه به سوى نمازگزارى گام مى نهند و به كودكانى كه قرآن مى آموزند، بنگرد، بر آنان رحم آورد و مجازات را به عقب اندازد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 77
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعْدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ اَلْحَجَّاجِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : يَا أَبَانُ هَذِهِ اَلصَّلَوَاتُ اَلْخَمْسُ اَلْمَفْرُوضَاتُ مَنْ أَقَامَهُنَّ وَ حَافَظَ عَلَى مَوَاقِيتِهِنَّ لَقِيَ اَللَّهَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لَهُ عِنْدَهُ عَهْدٌ يُدْخِلُهُ بِهِ اَلْجَنَّةَ وَ مَنْ لَمْ يُصَلِّهِنَّ لِمَوَاقِيتِهِنَّ فَذَلِكَ إِلَيْهِ إِنْ شَاءَ غَفَرَ لَهُ وَ إِنْ شَاءَ عَذَّبَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 28 )
1-ابان بن تغلب گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:اى ابان،اين نمازهاى پنجگانه را هر كس بپا دارد،و مراقب وقت آن باشد،پروردگار را ملاقات كند در حالى كه قراردادى و سندى با خداوندگار دارد كه او را داخل بهشت گرداند ولى اگر مواظب اوقات آن نشد چنين سندى را ندارد،چنانچه پروردگار بخواهد او را ميبخشد و اگر بخواهد او را عذاب خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 70
1-ابان بن تغلب گويد كه امام صادق عليه السّلام فرمود:اى ابان!هر كس كه اين نمازهاى پنجگانۀ واجب را بپاى دارد،و مراقب اوقات(شرعى)آنها باشد،خداوند را در حالى ملاقات مى كند كه سندى در دست دارد كه به موجب آن سند او را در بهشت خود جاى مى دهد،ولى اگر اوقات(شرعى)آنها را رعايت نكرد،اختيار با خداست،اگر خواهد او را ببخشد و اگر خواهد عذابش كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 94
1. ابان بن تغلب مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: اى ابان، اين نمازهاى پنجگانۀ واجب را هر كس به پا دارد و اوقات آنها را حفظ كند، روز قيامت خدا را در حالى ملاقات مى كند كه پيمانى نزد او دارد كه وى را وارد بهشت كند. و هر كس اوقات نمازها را مراقبت نكند، كارش در اختيار خداست، اگر بخواهد او را مى آمرزد، و اگر بخواهد او را عذاب مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 61
[113]1-... أبان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى أبان! هر كه اين نمازهاى پنجگانۀ واجب را برپا دارد و بر وقتهايش مواظبت نمايد، خداوند را در روز رستاخيز در حالى ديدار كند كه او را از جانب خداوند پيمانى باشد و خدا او را به سبب آن پيمان به بهشت در آورد و هر كه در وقت هايش نماز را برپا ندارد، پس او را چنان باشد كه اگر خدا خواهد او را ببخشايد و چون خواهد او را عذاب كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 77
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعْدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ اَلْبَصْرِيِّ عَنِ اَلْفَضْلِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: دَخَلَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلْمَسْجِدَ وَ فِيهِ نَاسٌ مِنْ أَصْحَابِهِ قَالَ تَدْرُونَ مَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ إِنَّ رَبَّكُمْ يَقُولُ هَذِهِ اَلصَّلَوَاتُ اَلْخَمْسُ اَلْمَفْرُوضَاتُ فَمَنْ صَلاَّهُنَّ لِوَقْتِهِنَّ (4) وَ حَافَظَ عَلَيْهِنَّ لَقِيَنِي يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لَهُ عِنْدِي عَهْدٌ أُدْخِلُهُ بِهِ اَلْجَنَّةَ وَ مَنْ لَمْ يُصَلِّهِنَّ لِوَقْتِهِنَّ وَ لَمْ يُحَافِظْ عَلَيْهِنَّ فَذَلِكَ إِلَيَّ إِنْ شِئْتُ عَذَّبْتُهُ وَ إِنْ شِئْتُ غَفَرْتُ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 28 )
2-فضيل گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:روزى پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم وارد مسجد شد در حالى كه جمعى از اصحابش نشسته بودند فرمود:آيا ميدانيد كه پروردگار براى شما چه فرموده؟گفتند:خدا و رسول او داناترند،فرمود:خدا ميفرمايد: اين نمازهاى پنجگانه را هر كس بخواند و مراقب اوقات آن باشد،مرا ملاقات خواهد كرد در حالى كه عهد نامه و سندى براى او نزد من هست كه با آن او را داخل بهشت خواهم كرد،و چنانچه در اوقات آن نخواند،هيچ عهد نامه و سندى ندارد،بلكه بستۀ بلطف و گذشت من است،چنانچه بخواهم او را عقوبت كنم و چنانچه بخواهم از وى ميگذرم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 70
2-فضيل از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه:روزى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم وارد مسجد شد در حالى كه جمعى از ياران آن حضرت نشسته بودند،روى به آنان كرده فرمود: آيا مى دانيد كه پروردگار عالميان در بارۀ شما چه فرموده است؟!عرض كردند:خدا و رسول او داناترند.گفت:خدا فرموده است:هر كس كه اين نمازهاى پنجگانه را در وقت مقرّر(اوقات شرعى)بخواند و مراقب اوقات آنها باشد،در روز قيامت در حالى مرا ملاقات خواهد كرد كه سند و يا عهد نامه اى دارد كه بموجب آن،او را وارد بهشت خواهم كرد؛و چنانچه اين نمازها را در اوقات خود نخواند،كار او به(لطف و گذشت)من بستگى دارد،اگر خواهم عقوبتش كنم،و اگر بخواهم او را مى آمرزم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 94
2. فضيل از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: روزى پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) وارد مسجد شد در حالى كه جمعى از يارانش نشسته بودند. فرمود: آيا مى دانيد پروردگارتان به شما چه گفته است؟ گفتند: خدا و رسولش داناترند. فرمود: خداوند مى فرمايد: اين نمازهاى پنجگانۀ واجب را هر كس در وقت خود انجام دهد و مراقب آنها باشد، روز قيامت در حالى مرا ملاقات خواهد كرد كه نزد من عهدى خواهد داشت كه بر اساس آن او را وارد بهشت مى كنم. و هر كس نمازهاى خود را به وقت انجام ندهد و بر آنها مراقبت نكند، كارش در اختيار من است، اگر بخواهم او را عذاب مى كنم، و اگر بخواهم او را مى بخشم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 61
[114]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله به مسجد در آمد و گروهى از يارانش در مسجد بودند. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آيا مى دانيد كه پروردگارتان چه فرموده است؟ ياران عرض كردند: خدا و پيامبرش داناترند. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى كه پروردگار شما مى فرمايد: هر كه اين نمازهاى پنجگانۀ واجب را در وقت هايش برپا دارد و بر آنها مواظبت كند، مرا در روز رستاخيز در حالى ديدار كند كه او را از جانب من پيمانى باشد كه به سبب آن او را به بهشت در آوردم و هر كه در وقت هايش نماز را به جا نياورد و بر آن ها مواظبت ننمايد؛ پس آن گونه باشد كه اگر خواهم عذابش كنم و چون خواهم او را ببخشايم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 79
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ اَلْحَسَنِ اَلْوَاسِطِيِّ اَلنَّحَّاسِ (5) عَنْ مُوسَى بْنِ بَكْرٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَلاَةُ اَلنَّوَافِلِ قُرْبَانُ كُلِّ مُؤْمِنٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 29 )
1-موسى بن بكر گويد موسى بن جعفر عليهما السّلام فرمود:نمازهاى نافله وسيلۀ تقرّب مؤمن به پروردگار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 71
1-موسى بن بكر از امام موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است:نمازهاى نافله وسيلۀ تقرّب انسان مؤمن به درگاه خداوندى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 95
1. موسى بن بكر از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نمازهاى نافله وسيلۀ تقرّب هر مؤمنى خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 61
[115]1-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: نمازهاى نافله موجب نزديكى هر مؤمنى به خداست
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 79
ص: 41
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ ره عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَبِي مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلصَّيْرَفِيِّ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ شكر [يَشْكُرَ] اَلْبَاهِلِيِّ (1) عَنِ اَلْكَاهِلِيِّ عَنْ أَنَسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَسْرَجَ فِي مَسْجِدٍ مِنْ مَسَاجِدِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سِرَاجاً لَمْ تَزَلِ اَلْمَلاَئِكَةُ وَ حَمَلَةُ اَلْعَرْشِ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ مَا دَامَ فِي ذَلِكَ اَلْمَسْجِدِ ضَوْءٌ مِنَ اَلسِّرَاجِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 29 )
1-انس بن مالك گويد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود هر كس در مسجدى از مسجدهاى خدا چراغى بيفروزد،همواره حاملين عرش الهى و فرشتگان از براى او طلب آمرزش كنند تا وقتى كه روشنى آن چراغ باقى ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 71
1-انس از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در يكى از مساجد خدا(خانه هاى خدا)چراغى بيفروزد،تا وقتى كه نور آن چراغ به خاموشى نگرايد، فرشتگان و حاملان عرش الهى براى او(از درگاه خداوندى)طلب آمرزش و مغفرت كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 95
1. انس بن مالك مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس در يكى از مساجد خدا چراغى روشن كند، تا هنگامى كه آن چراغ در مسجد روشن است، فرشتگان و حاملان عرش الهى پيوسته براى او طلب آمرزش مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 61
[116]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه در مسجدى از مسجدهاى خداى گرامى و بزرگ چراغى برافروزد تا آنگاه كه نورى از چراغ در آن مسجد برافروخته ماند، همواره فرشتگان و حاملان عرش براى او آمرزش جويند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 79
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ سَهْلِ بْنِ دَارَةَ (2)عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ حَبَسَ رِيقَهُ إِجْلاَلاً لِلَّهِ تَعَالَى فِي صَلاَتِهِ أَوْرَثَهُ اَللَّهُ صِحَّةً حَتَّى اَلْمَمَاتِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 29 )
1-سهل بن دارم از پدرش نقل كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس آب دهان خويش در حال نماز نگهدار و بجهت بزرگداشت خداوند بيرون نيفكند خداوند بدو صحّت و سلامتى عطا فرمايد تا هنگام مرگ حتمى او.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 72
1-سهل بن دارم از پدرش،و او از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كس در حال نماز آب دهانش را به احترام خداوند،بيرون نريزد،خداوند(به پاداش اين عمل)صحّت و سلامت را به او ارزانى دارد تا زمان مرگش فرا رسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 96
1. سهل بن دارم از پدرش نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در حال نماز به احترام خدا آب دهان خود را نگه دارد، خداوند او را تا دم مرگ از سلامتى برخوردار مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 61
[117]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه به سبب بزرگداشت خداى فرازمند آب دهانش را در نماز نگاه دارد، خداوند تندرستى را تا هنگام مرگ به او ارزانى دارد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 81
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ (3) عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْبَاقِرُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : صَلاَةٌ فِي اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرَامِ أَفْضَلُ مِنْ مِائَةِ أَلْفِ صَلاَةٍ فِي غَيْرِهِ مِنَ اَلْمَسَاجِدِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 29 )
1-حسين بن خالد گويد امام هشتم عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه جدّش امام باقر عليه السّلام فرمود يك نماز در مسجد الحرام ثوابش از يك صد هزار نماز در مساجد ديگر افزونتر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 72
1-حسين بن خالد از امام رضا عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:ثواب يك نماز در مسجد الحرام از ثواب يك صد هزار نماز در مساجد ديگر افزونتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 96
1. حسين بن خالد از حضرت ابو الحسن امام رضا (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه محمّد بن على امام باقر (عليه السّلام) فرمود: يك نماز در مسجد الحرام ثوابش از صد هزار نماز در مساجد ديگر بيشتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 63
[118]1-... امام رضا عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امام باقر عليه السّلام فرمود: يك نماز در مسجد الحرام برتر از صد هزار نماز در ديگر مسجدهاست
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 81
أَبِي ره عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنِ اَلصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : صَلاَةٌ فِي مَسْجِدِي تَعْدِلُ عِنْدَ اَللَّهِ عَشَرَةَ آلاَفِ صَلاَةٍ فِي غَيْرِهِ مِنَ اَلْمَسَاجِدِ إِلاَّ اَلْمَسْجِدَ اَلْحَرَامَ فَإِنَّ اَلصَّلاَةَ فِيهِ تَعْدِلُ مِائَةَ أَلْفِ صَلاَةٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 30 )
1-مسعدة بن صدقه گويد حضرت صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه فرمود:ثواب يك نماز در مسجد من برابر است با ثواب ده هزار نماز در مساجد ديگر جز مسجد الحرام،زيرا نماز در مسجد الحرام برابر يك صد- هزار نماز در مساجد ديگر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 73
1-مسعدة بن صدقه از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:ثواب خواندن نماز در مسجد من(مسجد النّبى)برابر ده هزار نماز در مساجد ديگر جز مسجد الحرام است،زيرا ثواب نماز در مسجد الحرام برابر ثواب يك صد هزار نماز در مساجد ديگر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 96
1. مسعدة بن صدقه مى گويد: امام صادق جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرانش از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: يك نماز در مسجد من، نزد خدا با ده هزار نماز در مساجد ديگر برابر است، بجز مسجد الحرام كه يك نماز در آن با صد هزار نماز برابرى مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 63
[119]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: يك نماز در مسجد من با ده هزار نماز در ديگر مسجدها، در پيشگاه خدا برابر آيد مگر مسجد الحرام كه به راستى، نماز در آن با صد هزار نماز برابر آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 81
ص: 42
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: نِعْمَ اَلْمَسْجِدُ مَسْجِدُ اَلْكُوفَةِ صَلَّى فِيهِ أَلْفُ نَبِيٍّ وَ أَلْفُ وَصِيٍّ وَ مِنْهُ فٰارَ اَلتَّنُّورُ وَ فِيهِ نُجِرَتِ اَلسَّفِينَةُ مَيْمَنَتُهُ رِضْوَانُ اَللَّهِ وَ وَسَطُهُ رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ اَلْجَنَّةِ وَ مَيْسَرَتُهُ مَكْرٌ، فقلت لأبي: ما المعنى بقوله «مكرٌ» ؟ قال :؟ يعني منازل الشيطان (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 30 )
1-ابو بصير گويد از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:خوب مسجدى است مسجد كوفه،هزار پيغمبر و هزار وصى پيغمبر در آن نماز خوانده اند، و تنّور(در زمان نوح)از آن فوران كرد،و در آن كشتى نوح پيراسته شد،جانب راستش روضۀ رضوان است،و در ميانش باغستانى از باغستانهاى بهشت است،و در جانب چپش مكر است.گويد پرسيدم مراد بمكر چيست؟فرمود خانه هاى شيطان، يا خانه هاى سلطان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 73
1-حسين بن على وشّاء گويد كه:از امام رضا عليه السّلام سؤال كردم:ثواب قرائت نماز در مسجد الحرام و مسجد النّبى صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم برابر است؟فرمود:آرى،و خواندن نماز در ما بين آن دو مسجد برابر هزار نماز است.1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:خوب مسجدى است مسجد كوفه، و در آن هزار پيغمبر و هزار وصىّ پيغمبر نماز خوانده اند،(و در زمان حضرت نوح عليه السّلام)تنّور(آب،جوى آب،جايگاه آب رودخانه)از آن فوران كرد و در آن كشتى نوح ساخته و آماده شد،در طرف راست آن روضۀ رضوان است و در وسط آن باغى از باغهاى بهشت قرار دارد و در سمت چپ آن«مكر»است.راوى گويد: پرسيدم مراد از«مكر»چيست؟فرمود:خانه هاى شيطان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 98
1. ابو بصير مى گويد: از حضرت صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خوب مسجدى است مسجد كوفه، زيرا هزار پيامبر و هزار وصىّ پيامبر در آن نماز گزارده اند، و از آنجا [در زمان نوح] تنور جوشيد، و در آنجا كشتى نوح ساخته شد. در جانب راست آن رضوان الهى، و در ميانش باغى از باغهاى بهشت، و در جانب چپش نيرنگ است. پرسيدم: مقصود از نيرنگ چيست؟ فرمود: خانه هاى شيطان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 63
[121]1-... ابو بصير گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: مسجد كوفه نيكو مسجدى است! هزار پيامبر و هزار وصيّ در آن نماز گزارده اند و در زمان نوح آب از آن فوران كرد و كشتى نوح در آن مسجد ساخته شد. در سمت راست آن رضوان خدا و در ميانه اش باغى از باغ هاى خدا و در سمت چپ آن «مكر» است. پرسيدم: مراد از «مكر» چيست؟ فرمود مراد از آن منزلگاه هاى شيطان است.[در بعضى از نسخه ها به جاى «شيطان»، «سلطان» آمده است]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 81
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: اَلصَّلاَةُ فِي مَسْجِدِ اَلْكُوفَةِ فَرْداً أَفْضَلُ مِنْ سَبْعِينَ صَلاَةً فِي غَيْرِهِ جَمَاعَةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 30 )
2-محمّد بن سنان گويد از حضرت رضا عليه السّلام شنيدم ميفرمود:نماز فرادى در مسجد كوفه فضيلتش بيشتر است از هفتاد نماز جماعت در مساجد ديگر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 74
2-محمد بن سنان از امام رضا عليه السّلام نقل مى كند:ثواب انجام نماز فرادى در مسجد كوفه از فضيلت هفتاد نماز جماعت در مساجد ديگر بيشتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 98
2. محمّد بن سنان مى گويد: از حضرت ابو الحسن امام رضا (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: نماز فرادى در مسجد كوفه ثوابش بيشتر از هفتاد نماز جماعت در مساجد ديگر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 63
[122]2-... امام رضا عليه السّلام مى فرمود: نماز فرادى در مسجد كوفه برتر از هفتاد نماز جماعت در مسجد ديگر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 83
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ ره قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَلاَةٌ فِي مَسْجِدِ اَلْكُوفَةِ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلاَةٍ فِي غَيْرِهِ مِنَ اَلْمَسَاجِدِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 30 )
3-مفضّل بن عمر از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:يك نماز در مسجد كوفه برابر هزار نماز در مساجد ديگر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 74
3-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:(ثواب خواندن)يك نماز در مسجد كوفه برابر است با(ثواب)هزار نماز در مساجد ديگر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 98
3. مفضل بن عمر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: يك نماز در مسجد كوفه با هزار نماز در مساجد ديگر برابر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 65
[123]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: يك نماز در مسجد كوفه با هزار نماز در ديگر مسجدها برابر آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 83
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ اَلرَّازِيِّ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَلاَةٌ فِي اَلْبَيْتِ اَلْمُقَدَّسِ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلاَةٍ وَ صَلاَةٌ فِي مَسْجِدِ اَلْأَعْظَمِ مِائَةُ صَلاَةٍ (2) وَ صَلاَةٌ فِي مَسْجِدِ اَلْقَبِيلَةِ خَمْسٌ وَ عِشْرُونَ صَلاَةً (3) وَ صَلاَةٌ فِي مَسْجِدِ اَلسُّوقِ اِثْنَتَيْ عَشْرَةَ صَلاَةً وَ صَلاَةُ اَلرَّجُلِ فِي بَيْتِهِ وَحْدَهُ صَلاَةٌ وَاحِدَةٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 30 )
1-سكونى از جعفر بن محمّد از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كند كه فرمود:يك نماز در بيت المقدس برابر هزار نماز است،و يك نماز در مسجد جامع شهر برابر صد نماز،و يك نماز در مسجد قبيله و محل برابر بيست و پنج نماز،و يك نماز در مسجد بازار برابر دوازده نماز است،و نماز مرد در خانه اش بتنهائى فقط يك نماز است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 75
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش،از امير المؤمنين على عليه السّلام روايت كرده است:(ثواب خواندن)يك نماز در بيت المقدس با(ثواب) هزار نماز برابر است،و(ثواب)يك نماز در مسجد جامع(بزرگترين مسجد هر شهر)با(ثواب)صد نماز،و(ثواب)يك نماز در مسجد قبيله(مسجد محل)با (ثواب)بيست و پنج نماز،و(ثواب)يك نماز در مسجد بازار با(ثواب)دوازده نماز برابر مى باشد،و(ثواب خواندن)نماز مرد در خانه اش همان(ثواب)يك نماز است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 99
1. سكونى از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرانش از على (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: يك نماز در بيت المقدس برابر با هزار نماز، و يك نماز در مسجد جامع برابر با صد نماز، و يك نماز در مسجد قبيله برابر با بيست و پنج نماز، و يك نماز در مسجد بازار برابر با دوازده نماز است، و نماز مرد در خانه اش به تنهايى فقط يك نماز محسوب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 65
[124]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امام على عليه السّلام فرمود: يك نماز در بيت المقدس برابر با هزار نماز و يك نماز در مسجد جامع برابر با صد نماز و يك نماز در مسجد قبيله برابر با بيست و پنج نماز و يك نماز در مسجد بازار برابر با دوازده نماز و نماز مرد در خانه اش به تنهايى يك نماز است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 83
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ بَشَّارٍ عَنْ عُبَيْدِ اَللَّهِ اَلدِّهْقَانِ عَنْ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ عَنْ أَبِي إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ كَنَسَ اَلْمَسْجِدَ (4) يَوْمَ اَلْخَمِيسِ لَيْلَةَ اَلْجُمُعَةِ فَأَخْرَجَ مِنْهُ اَلتُّرَابَ قَدْرَ مَا يُذْرَى فِي اَلْعَيْنِ غُفِرَ لَهُ (5).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 31 )
1-عبد الحميد بن أبى ديلم از حضرت أبى ابراهيم موسى بن جعفر عليهما السّلام روايت ميكند كه جدّش پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس مسجدى را جاروب زند در روز پنجشنبه و يا شب جمعه و به اندازۀ سرمۀ چشم خاك از مسجد بيرون برد،گناهانش آمرزيده خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 75
1-عبد الحميد بن ابى ديلم از امام موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرموده است:هر كس در روز پنجشنبه شب جمعه،مسجدى را جارو كند و خاك آن را بروبد و بيرون ببرد حتّى اگر به مقدار سرمۀ چشم باشد، خداوند گناهان او را مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 99
پاداش اذان گويان
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 65
[125]1-... امام كاظم عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه در روز پنج شنبه يا شب جمعه، مسجد را جارو كند و از آن مسجد به اندازۀ سرمه اى كه در چشم نشانند، خاك بيرون برد خداوند او را مى آمرزد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 85
ص: 43
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ اَلْعَرْزَمِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَطْوَلُ اَلنَّاسِ أَعْنَاقاً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ اَلْمُؤَذِّنُونَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 31 )
1-عرزمى از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:اذان گويان از تمام مردم در قيامت گردن فرازترند. شرح:بشرط اينكه از براى رضاى خدا بگويد نه براى ريا،و يا محكم كردن باطلى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 76
1-عرزمى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسانى كه اذان گويند در روز قيامت از تمام مردم سرافرازترند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 100
1. عرزمى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: اذان گويان از تمام مردم در قيامت سربلندترند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 65
[126]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: گردن فرازترين مردم در روز رستاخيز اذان گويان باشند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 85
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُصْعَبِ بْنِ سَلاَّمٍ اَلتَّيْمِيِّ عَنْ سَعْدِ بْنِ ظَرِيفٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَذَّنَ سَبْعَ سِنِينَ مُحْتَسِباً جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لاَ ذَنْبَ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 31 )
1-سعد بن طريف از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس هفت سال براى خدا اذان بگويد در روز رستاخيز بدون گناه وارد محشر مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 76
1-سعد بن طريف از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه هفت سال براى خدا اذان بگويد در روز قيامت بدون گناه محشور خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 100
1. سعد بن طريف از حضرت ابو جعفر امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس هفت سال براى خدا اذان بگويد، روز رستاخيز بدون گناه وارد محشر مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 67
[127]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه هفت سال حسابگرانه (يعنى پاداشش را به حساب خدا گذارد) اذان گويد در روز رستاخيز به پيش آيد در حالى كه او را گناهى نيست
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 85
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَذَّنَ فِي مِصْرٍ مِنْ أَمْصَارِ اَلْمُسْلِمِينَ سَنَةً وَجَبَتْ لَهُ اَلْجَنَّةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 31 )
1-معاوية بن وهب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه جدّش پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس در شهرى از شهرهاى مسلمانان يك سال اذان بگويد بهشت از براى او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 76
1-معاويه بن وهب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كس در شهرى از شهرهاى مسلمان نشين به مدّت يك سال اذان بگويد،بهشت خدا براى او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 100
1. معاوية بن وهب از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس در شهرى از شهرهاى مسلمانان يك سال اذان بگويد، بهشت براى او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 67
[128]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه يك سال در شهرى از شهرهاى مسلمانان اذان گويد، بهشت بر او واجب آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 85
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ عَنِ اَلْحَارِثِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ اَلْبَصْرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ سَمِعَ اَلْمُؤَذِّنَ يَقُولُ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اَللَّهِ فَقَالَ مُصَدِّقاً مُحْتَسِباً وَ أَنَا أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اَللَّهِ أَكْتَفِي بِهَا عَنْ كُلِّ مَنْ أَبَى وَ جَحَدَ وَ أُعِينُ بِهَا مَنْ أَقَرَّ وَ شَهِدَ إِلاَّ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ بِعَدَدِ مَنْ أَنْكَرَ وَ جَحَدَ وَ بِعَدَدِ مَنْ أَقَرَّ وَ شَهِدَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 31 )
1-حارث بن مغيرۀ نصرى از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس از مؤذّن بشنود كه ميگويد: «أشهد أن لا إله إلاّ اللّٰه و أشهد أنّ محمّدا رسول اللّٰه». يعنى شهادت ميدهم كه هيچ معبودى جز پروردگار نيست،و شهادت ميدهم كه محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرستادۀ اوست،پس از روى تصديق و ايمان و براى رضاى خدا بگويد: «أنا أشهد أن لا إله إلاّ اللّٰه و أنّ محمّدا رسول اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم». يعنى من نيز شهادت ميدهم كه هيچ معبودى جز پروردگار نيست،و شهادت ميدهم كه محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرستادۀ اوست «أكتفى بهما عن كل من أبى و جحد،و اعين بهما من أقرّ و شهد». در حالى كه بى نيازم به اين شهادتين از هر كس كه انكار ميكند،و يارى ميكنم باين شهادتين هر كس را كه اقرار ميكند و شهادت ميدهد،خداوند از گناهانش ميبخشد به شمارۀ هر كس كه انكار نمايد،و شمارۀ هر كس كه اقرار نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 77
1-حارث بن مغيرۀ نصرى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس كه اشهد ان لا اله الاّ اللّٰه و اشهد انّ محمدا رسول اللّٰه از مؤذّن بشنود،و از روى تصديق قلبى و براى خشنودى خداوند بگويد:من نيز شهادت مى دهم كه خدايى جز خداى يگانه نيست،و گواهى مى دهم كه محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم رسول خداست،و با اين دو شهادت (شهادتين)خود را بى نياز مى كنم از هر كسى كه(آنها را)انكار كرده و(نسبت به آنها)دشمنى ورزد،و با اين دو گواهى،كسى را كه اقرار مى كند و شهادت مى دهد (به يگانگى خدا و رسالت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم)،يارى مى كنم،خداوند به تعداد كسانى كه انكار مى كنند و شهادت مى دهند،گناهان او را مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 101
1. حارث بن مغيرۀ نصرى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس از مؤذّن بشنود كه مى گويد:«اشهد ان لا اله الاّ اللّٰه، و اشهد انّ محمّدا رسول اللّٰه»، پس از روى تصديق و ايمان و براى طلب خشنودى خدا بگويد:«و انا اشهد ان لا اله الا اللّٰه»، و انّ محمّدا رسول اللّٰه، اكتفى بهما عن كلّ من ابى و جحد، و اعين بهما من اقرّ و شهد» (يعنى: من نيز به يگانگى خدا و رسالت محمّد (صلّى الله عليه و آله) گواهى مى دهم، و به وسيلۀ اين دو شهادت از منكران بى نيازى مى جويم، و اقراركنندگان و گواهان به اين دو شهادت را يارى مى كنم) خداوند گناهانش را به شمارۀ هر كسى كه انكار كرده و به شمارۀ هر كسى كه اقرار نموده و گواهى داده است خواهد بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 67
[129]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بشنود كه اذان گويى،«اشهد أن لا إله الاّ اللّٰه» و «اشهد أنّ محمّدا رسول اللّٰه» مى گويد، پس او تصديق گرانه و حسابگرانه (به حساب خدا) بگويد:«و أنا اشهد أن لا اله الاّ اللّٰه و أنّ محمّدا رسول اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و آله اكتفى بهما عن كلّ من أبى و جحد و اعين بهما من اقرّ و شهد»، خداوند او را به تعداد كسانى كه انكار ورزيده اند و به تعداد كسانى كه اقرار نموده اند ببخشايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 85
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ نَاجِيَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُصْعَبِ بْنِ سَلاَّمٍ اَلتَّيْمِيِّ عَنْ سَعْدِ بْنِ ظَرِيفٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَذَّنَ عِشْرِينَ سَنَةً مُحْتَسِباً يَغْفِرُ اَللَّهُ لَهُ مَدَّ بَصَرِهِ وَ مَدَّ صَوْتِهِ فِي اَلسَّمَاءِ وَ يُصَدِّقُهُ كُلُّ رَطْبٍ وَ يَابِسٍ سَمِعَهُ وَ لَهُ بِكُلِّ مَنْ يُصَلِّي مَعَهُ فِي مَسْجِدِهِ سَهْمٌ وَ لَهُ مِنْ كُلِّ مَنْ يُصَلِّي بِصَوْتِهِ حَسَنَةٌ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 32 )
[130]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه ده[بيست] سال حسابگرانه (به حساب خدا) اذان گويد، خداوند او را به اندازۀ افق ديدش و پيچش صدايش در آسمان بيامرزد و هر خشك و ترى كه صدايش را بشنود او را تصديق كند، و براى او همراه هر كه در مسجدش نماز گزارد نصيبى باشد و براى او به تعداد هر كه با صداى او نماز گزارد حسنه اى است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 87
1-سعد بن طريف از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس ده سال براى رضاى خدا اذان بگويد خداوند بشمارۀ آنچه چشم او مى بيند،و آن مقدار كه آواز او بجانب آسمان بالا ميرود گناهانش را مى بخشد،و هر تر و خشكى كه صداى اذان او را بشنود تصديق او را مينمايد،و بشمارۀ هر كس كه به اذان او با او در مسجدش نماز گزارد سهمى از ثواب آن نماز به او هم ميدهند،و از براى او بشمارۀ هر كس كه به صوت او نماز خوانده حسنه ايست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 78
1-سعد بن طريف از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است:هر كس ده سال [بيست سال]براى خدا(و با نيّت خالص)اذان بگويد خداوند به تعداد چيزهائى كه او مى بيند و به مقدارى كه بانگ رساى اذان او به آسمان بالا مى رود،از گناهان او مى بخشد،و هر تر و خشكى(هر موجودى)كه اذان او را بشنود و به تعداد كسانى كه بهمراه او در مسجد نماز گزارند،او در ثواب همۀ آنها شريك خواهد بود و به شمارۀ افرادى كه با اذان او نماز بخوانند،حسنه اى در نامۀ اعمال او ثبت خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 102
1. سعد بن طريف از حضرت ابو جعفر امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس ده سال براى خشنودى خدا اذان بگويد، خداوند به شمارۀ آنچه چشم او مى بيند و تا آنجا كه صداى او به آسمان بالا مى رود گناهانش را مى بخشد، و هر تر و خشكى كه صداى او را مى شنود وى را تصديق مى كند، و براى او به تعداد هر كس با وى در مسجدش نماز مى گزارد سهمى از ثواب خواهد بود، و به تعداد هر كسى كه به صداى او نماز مى خواند حسنه خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 67
ص: 44
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عِيسَى بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِلْمُؤَذِّنِ فِيمَا بَيْنَ اَلْأَذَانِ وَ اَلْإِقَامَةِ (1) مِثْلُ أَجْرِ اَلشَّهِيدِ اَلْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ تَعَالَى قَالَ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنَّهُمْ (2) يَخْتَارُونَ (3) اَلْأَذَانَ وَ اَلْإِقَامَةَ فَقَالَ كَلاَّ إِنَّهُ يَأْتِي عَلَى اَلنَّاسِ زَمَانٌ يَطْرَحُونَ اَلْأَذَانَ عَلَى ضُعَفَائِهِمْ فَتِلْكَ لُحُومٌ حَرَّمَهَا اَللَّهُ عَلَى اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 32 )
1-عيسى بن عبد اللّٰه از پدرش از جدّش از امير المؤمنين عليه السّلام روايت كند كه پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:از براى شخص اذان گو در ميان اذان و اقامه ثوابيست مانند ثواب شهيدى كه در راه خدا در خون خود مى غلطد.ميگويد گفتم يا رسول اللّٰه اكنون مردم براى گفتن اذان و اقامه با يك ديگر رقابت خواهند كرد، فرمود:چنين نيست،زمانى خواهد آمد كه اذان و اقامه را به ضعيفان خود وامى گذارند،پس گوشت بدن اين ضعفا است كه خدا بر آتش جهنّم حرام كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 78
1-عيسى بن عبد اللّٰه،از پدرش،از جدّش،و او از حضرت على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:از براى مؤذّن در فاصلۀ اذان و اقامه ثوابى است برابر ثواب شهيدى كه در راه خدا در خون خود مى غلطد.گويد عرض كردم:اى رسول خدا!(با اين فرمايش شما)پس از اين مردم در اذان و اقامه گفتن بر يك ديگر سبقت خواهند گرفت.فرمود:چنين نخواهد شد!زمانى فرا مى رسد كه اذان و اقامه را به مستضعفان واگذارند،و خداوند متعال،گوشت بدن اين مستضعفان را بر آتش جهنّم حرام مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 103
1. عيسى بن عبد اللّٰه از پدرش از جدّش از على (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: براى مؤذّن در ميان اذان و اقامه پاداشى است مانند پاداش شهيدى كه در راه خدا در خون خود مى غلطد. على (عليه السّلام) مى گويد: گفتم: اى پيامبر خدا، اكنون مردم براى گفتن اذان و اقامه بر يك ديگر سبقت خواهند گرفت. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: چنين نيست، زمانى خواهد آمد كه مردم اذان و اقامه را به ضعيفان خود واگذار مى كنند. آن گاه خداوند گوشت بدن اين ضعيفان را بر آتش دوزخ حرام خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 67
[131]1-... امام على عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اذان گو را در ميانۀ اذان و اقامه پاداشى همانند شهيد در خون غلتيدۀ در راه خدا باشد. امام على عليه السّلام گويد كه گفتم: اى پيامبر خدا، بنا بر اين بى گمان همۀ مردمان اذان و اقامه خواهند گفت. فرمود: هرگز! روزگارى بر مردم در آيد كه اذان و اقامه را به ناتوانان خويش وانهند؛ پس گوشت بدن هاى ناتوانان است كه خداوند بر آتش حرام نموده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 87
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلثَّقَفِيِّ عَنْ مَيْمُونٍ عَنْ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنِ اِبْنِ أَبِي لَيْلَى عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ يَرْفَعُهُ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ صَلَّى بِأَذَانٍ وَ إِقَامَةٍ صلاة [صَلَّى] خَلْفَهُ صَفٌّ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ لاَ يُرَى طَرَفَاهُ - وَ مَنْ صَلَّى بِإِقَامَةٍ صلاة [صَلَّى] خَلْفَهُ مَلَكٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 32 )
1-عبد اللّٰه بن جعفر بسند مرفوع از امير المؤمنين عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند هر كس نماز خود را با اذان و اقامه بخواند صفّى از فرشتگان پشت سر او بنماز ميايستند كه دو طرف آن صفّ ديده نميشود،و هر كس نماز خود را با اقامۀ تنها بخواند فقط يك ملك يا يك صف پشت سر او نماز ميخواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 79
1-عبد اللّٰه بن جعفر بدون آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد(مرفوعا)از حضرت امير المؤمنين على عليه السّلام روايت كرده است:هر كس با اذان و اقامه نماز بخواند،صفى از فرشتگان خدا در پشت سر او به نماز مى ايستند كه دو طرف آن(اوّل و آخر آن صف)ديده نمى شود،و كسى كه تنها با اقامه نماز بخواند تنها يك فرشته در پشت سر او نماز خواهد خواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 103
1. عبد اللّٰه بن جعفر در حديثى مرفوعه از على بن ابى طالب (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس نماز خود را با اذان و اقامه بخواند، صفى از فرشتگان پشت سر او نماز مى گزارند كه دو طرف آن ديده نمى شود. و هر كس نماز خود را با اقامۀ تنها بخواند، يك فرشته پشت سر او نماز مى گزارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 69
[132]1-... امام على عليه السّلام فرمود: هر كه با اذان و اقامه نماز را به جا آورد، پشت سر صفى از فرشتگان نماز گزارده كه دو طرفش به چشم نيايد و هر كه با اقامۀ تنها نماز گزارد، پشت سر فرشته اى تنها نماز گزارده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 87
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ ره قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ صَلَّى بِأَذَانٍ وَ إِقَامَةٍ صلاة [صَلَّى] خَلْفَهُ صَفَّانِ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ مَنْ صَلَّى بِإِقَامَةٍ بِغَيْرِ أَذَانٍ صَلَّى خَلْفَهُ صَفٌّ وَاحِدٌ قُلْتُ لَهُ وَ كَمْ مِقْدَارُ كُلِّ صَفٍّ فَقَالَ أَقَلُّهُ مَا بَيْنَ اَلْمَشْرِقِ وَ اَلْمَغْرِبِ وَ أَكْثَرُهُ مَا بَيْنَ اَلسَّمَاءِ وَ اَلْأَرْضِ (4).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 33 )
2-مفضّل بن عمر از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس با اذان و اقامه بنماز بايستد دو صفّ از فرشتگان پشت سر او نماز ميخوانند،و هر كس با اقامۀ تنها به نماز بايستد يك صفّ از ملائكه باو اقتدا ميكنند،راوى گويد:پرسيدم مقدار و اندازۀ هر صفّ چقدر است؟فرمود كمتر آن از مشرق تا مغرب،و بيشتر آن ما بين آسمان و زمين است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 79
2-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كس با اذان و اقامه نماز بخواند،دو صف از فرشتگان خدا در پشت سر او به نماز مى ايستند،و هر كس تنها با اقامه به نماز بايستد يك صف از فرشتگان در نماز به او اقتدا كنند.راوى پرسيد: طول هر صف چقدر است؟در پاسخ فرمود:كوتاهترين آن از مشرق تا مغرب،و بلندترين آن از زمين تا آسمان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 104
2. مفضّل بن عمر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس با اذان و اقامه به نماز بايستد، دو صف از فرشتگان پشت سرش نماز مى گزارند؛ و هر كس با اقامۀ تنها بدون اذان نماز بگزارد، يك صف از فرشتگان پشت سرش نماز مى گزارند. راوى مى گويد: گفتم: اندازۀ هر صف چقدر است؟ فرمود: كمترين مقدار آن فاصلۀ ميان مشرق و مغرب، و بيشترين مقدارش فاصلۀ ميان آسمان و زمين است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 69
[133]2-... مفضّل بن عمر گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه با اذان و اقامه نماز را به جا آورد، پشت سر او دو صف از فرشتگان نماز را به جا آورند و هر كه با اقامۀ بدون اذان نماز را به جا آورد پشت سر او يك صف از فرشتگان نماز گزارند. عرض كردم كه در ازاى هر صف چقدر است؟ امام عليه السّلام فرمود: كوتاه ترين آن ميانۀ مشرق و مغرب و بلندترين آن ميانۀ آسمان و زمين است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 89
ص: 45
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ سَهْلِ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَمِّهِ يَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْعَبْدِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَرَأَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ وَ إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ وَ آيَةَ اَلْكُرْسِيِّ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ مِنْ تَطَوُّعِهِ فَقَدْ فَتَحَ اَللَّهُ لَهُ بِأَعْظَمِ أَعْمَالِ اَلْآدَمِيِّينَ إِلاَّ مَنْ أَشْبَهَهُ فَزَادَ عَلَيْهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 33 )
[134]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «قل هو اللّٰه احد» و «انّا انزلناه في ليلة القدر» و «آية الكرسى» را در هر ركعت از نمازهاى مستحبى خويش تلاوت كند، بى ترديد خداوند برترى كردارهاى آدميان را براى او باز گشايد و او را توفيق دهد جز آن كس كه همانند او و فزون تر از او تلاوت كند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 89
1-أبو الحسن عبدىّ از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: هر كس در هر ركعت از نماز مستحبّ خود سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»،و«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ
»،و آية الكرسى را بخواند،خداوند او را موفق به افضل اعمال انسانها نموده است،مگر آن كسى كه شبيه او كند و از او زيادتر بخواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 80
1-ابو الحسن عبدى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس در هر ركعت از نماز مستحبّى سوره هاى«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
» و انّا انزلناه و آية الكرسى را بخواند،خداوند توفيق انجام بهترين اعمال مردم را به او عنايت فرموده است،مگر كسى كه همانند او موفّق به اين عبادت شود و يا زيادتر از او بخواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 104
1. ابو الحسن عبدى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در هر ركعت از نماز مستحبى خود قل هو اللّٰه احد، و انّا انزلناه في ليلة القدر، وآية الكرسى را بخواند، خداوند راه بهترين اعمال آدميان را براى او گشوده است، مگر كسى كه خود را شبيه او كند و بر اين مقدار بيفزايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 69
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ عَنْ أَبِي ذَرٍّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَطْوَلُكُمْ قُنُوتاً فِي دَارِ اَلدُّنْيَا (1) أَطْوَلُكُمْ رَاحَةً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي اَلْمَوْقِفِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 33 )
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلسِّنْدِيِّ بْنِ اَلرَّبِيعِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جَنَاحٍ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي مَنْزِلٍ بِالْمَدِينَةِ فَقَالَ مُبْتَدِئاً مَنْ أَتَمَّ رَكْعَةً لَمْ تَدْخُلْهُ وَحْشَةٌ فِي قَبْرِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 33 )
1-سعيد بن جناح ميگويد:در مدينه در منزل امام محمّد باقر عليه السّلام بودم پس حضرت ابتداء بدون اينكه سؤالى شده باشد فرمود:هر كس ركوع خود را درست بجاى آرد وحشت قبر بدو راه نيابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 81
1-سعيد بن جناح نقل كرده است كه:در مدينه،در خانۀ امام محمد باقر عليه السّلام بودم،و آن حضرت بى آنكه از او سؤالى شده باشد فرمود:هر كس ركوع(نماز)خود را درست بجاى آورد،از وحشت قبر آسوده خاطر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 105
1. سعيد بن جناح مى گويد: در مدينه در خانۀ امام باقر (عليه السّلام) بودم كه حضرت ابتدائا فرمود: هر كس ركوع خود را درست به جاى آورد وحشت قبر بر او وارد نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 71
[136]1-... سعيد بن جناح گويد: در خدمت امام باقر عليه السّلام در منزل ايشان در مدينه بودم كه امام عليه السّلام سخن آغاز نمود كه هر كه ركوع خويش را كامل به جا آورد، وحشت در گورش وارد نشود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 91
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ مُوسَى بْنِ اَلْقَاسِمِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ كُلَيْبٍ اَلصَّيْدَاوِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ سَجَدَ سَجْدَةً حُطَّ عَنْهُ بِهَا خَطِيئَةٌ وَ رُفِعَ لَهُ بِهَا دَرَجَةٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 34 )
1-كليب صيداوى از امام صادق از پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كند كه فرمود:هر كس يك سجده بجا آورد،يك گناه از او آمرزيده خواهد شد،و يك درجه برايش بلند مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 81
1-كليب صيداوى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس يك سجده بجاى آورد،يك گناه او بخشيده مى شود و يك درجه بر مقامش(نزد خداوند)افزوده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 106
1. كليب صيداوى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس يك سجده به جاى آورد، يك گناه از او آمرزيده مى شود، و يك درجه براى او بالا مى رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 71
[137]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه يك بار سر بر سجده نهد به سبب آن سجده گناهى از او فرو ريزد و مرتبه اى فراز گيرد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 91
ص: 46
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ (1): إِذَا سَجَدَ أَحَدُكُمْ فَلْيُبَاشِرْ بِكَفَّيْهِ اَلْأَرْضَ لَعَلَّ اَللَّهَ يَصْرِفُ عَنْهُ اَلْغُلَّ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 34 )
1-سكونى از حضرت صادق از پدرانش عليهم السّلام از امير المؤمنين عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر گاه كه يكى از شما سجده ميكند دو كف دست را بر زمين بگذارد،اميد است كه غلّ هاى روز قيامت را از(دستهاى)او برطرف گرداند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 81
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده است كه حضرت على عليه السّلام فرمود:هر گاه يكى از شما سجده كند در حالى كه دو كف دست خود را بر زمين بگذارد،اميد مى رود كه(دستهاى)او در روز قيامت در زنجير نباشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 106
1. سكونى از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: هر گاه يكى از شما سجده كند، دو كف دست خود را بر زمين بگذارد، باشد كه روز قيامت غلها از او برطرف شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 71
[138]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: چون يكى از شما سر بر سجده نهد، بايد دو كف دستش را بر زمين نهد؛ باشد كه در روز رستاخيز زنجير از او برداشته شود و به بندش نكشند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 91
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُوَ يَقُولُ: إِنَّ اَلْعَبْدَ إِذَا أَطَالَ اَلسُّجُودَ حَيْثُ لاَ يَرَاهُ أَحَدٌ قَالَ اَلشَّيْطَانُ وَا وَيْلاَهْ أَطَاعُوا وَ عَصَيْتُ وَ سَجَدُوا وَ أَبَيْتُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 34 )
1-معاوية بن عمّار گويد:از امام جعفر صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: براستى كه بنده اى كه در خلوت و دورى از مردم سر بسجده گذارد و سجدۀ خود را طولانى كند،شيطان ميگويد:وا ويلاه(واى بر من)فرمانبردارى كردند و من نافرمانى كردم،و سجده نمودند و من امتناع ورزيدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 82
1-معاوية بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:اگر بنده اى دور از چشم مردم،سجدۀ خود را طولانى كند،شيطان(با ديدن اين منظرۀ ملكوتى)با خود مى گويد:واى بر من!اطاعت كردند و من نافرمانى كردم،و(خدا را)سجده كردند و من سرپيچى كردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 107
1. معاوية بن عمّار مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر گاه بنده در جايى كه كسى او را نمى بيند سجدۀ خود را طولانى كند، شيطان مى گويد: واى بر من! مردم اطاعت خدا كردند و من نافرمانى كردم، و آنها سجده نمودند و من از سجده سرباز زدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 71
[139]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى كه چون بنده در جايى كه كسى او را نمى نگرد، سجده اش را طولانى نمايد شيطان گويد: واى بر من! آنان فرمان بردند و من سرپيچى كردم و سر بر سجده نهادند و من سر تافتم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 91
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنِ اَلْعَلاَءِ بْنِ رَزِينٍ عَنْ زَيْدٍ اَلشَّحَّامِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَقْرَبُ مَا يَكُونُ اَلْعَبْدُ إِلَى اَللَّهِ وَ هُوَ سَاجِدٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 34 )
2-زيد شحّام از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:نزديكترين حالات بنده به پروردگار حالت سجده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 82
2-زيد شحّام از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:نزديكترين حالات بنده به درگاه ربوبى حالت سجده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 107
2. زيد شحّام مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: نزديك ترين حالات بنده به خدا حالت سجده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 71
[140]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: نزديك ترين حالت بنده به خدا هنگام سجده گزارى اوست
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 91
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ (2)عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَالَ فِي رُكُوعِهِ وَ سُجُودِهِ وَ قِيَامِهِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ ذَلِكَ بِمِثْلِ اَلرُّكُوعِ وَ اَلسُّجُودِ وَ اَلْقِيَامِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 34 )
1-محمّد بن ابى حمزه از پدرش از حضرت باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود: هر كس در ركوع و سجود و قيام خود بگويد «اللّهم صلّ على محمّد و آل محمّد». خداوند ثواب آن را مانند ركوع و سجود و قيام براى او مينويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 82
1-محمد بن ابى حمزه،از پدرش،و او از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس در ركوع و سجود و قيام خود«اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد» بگويد،خداوند ثواب آن را مانند ثواب ركوع و سجود و قيام(در نامۀ اعمال او) مى نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 107
1. محمّد بن ابى حمزه از پدرش از حضرت ابو جعفر امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در ركوع و سجده و قيام خود بگويد:«اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد» خداوند ثواب آن را مانند ركوع و سجده و قيام براى او خواهد نوشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 73
[141]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه هنگام ركوع و سجود و قيامش،«اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد» گويد، خداوند براى او به سبب اين ذكر پاداشى همانند ركوع و سجود و قيام مى نويسد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 93
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ ذَرِيحٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَيُّمَا مُؤْمِنٍ سَجَدَ لِلَّهِ سَجْدَةً لِشُكْرِ نِعْمَةٍ مِنْ غَيْرِ صَلاَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ بِهَا عَشْرَ حَسَنَاتٍ وَ مَحَا عَنْهُ عَشْرَ سَيِّئَاتٍ وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرَ دَرَجَاتٍ فِي اَلْجِنَانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 35 )
1-ذريح محاربى گويد حضرت صادق عليه السّلام فرمود:هر مؤمنى كه براى خدا سجدۀ شكرى بجهت نعمتى بجاى آورد(در غير حال نماز)خداوند براى او بجهت اين سجده ده حسنه بنويسد،و ده گناه از نامۀ عمل او محو سازد،و ده درجه براى او در بهشت بالا برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 83
1-ذريح محاربى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:اگر مؤمنى به خاطر نعمتى كه خدا به او ارزانى داشته است،در غير حال نماز،سجدۀ شكر بجاى آورد،خداوند به پاداش اين عمل،ده حسنه براى او مى نويسد و ده گناه از نامۀ اعمال او پاك مى كند و ده درجه مقام او را در بهشت بالا مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 108
1. ذريح محاربى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر مؤمنى كه براى خدا سجدۀ شكرى در غير حال نماز به جاى آورد، خداوند ده حسنه براى او در برابر آن سجده خواهد نوشت، و ده گناه از او محو خواهد كرد، و ده درجه در بهشت براى او بالا خواهد برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 73
[142]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى كه براى خدا سجده اى براى سپاس نعمت گزارد، در حالى كه در غير نماز است، خداوند براى او ده حسنه نويسد و ده گناه از او را پاك سازد و او را ده رتبه در بهشت بر فراز برد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 93
ص: 47
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ عُبَيْدِ اَللَّهِ عَنْ وَاصِلِ بْنِ سُلَيْمَانَ وَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ صَلاَةٍ يَحْضُرُ وَقْتُهَا إِلاَّ نَادَى مَلَكٌ بَيْنَ يَدَيِ اَلنَّاسِ أَيُّهَا اَلنَّاسُ قُومُوا إِلَى نِيرَانِكُمُ اَلَّتِي أَوْقَدْتُمُوهَا عَلَى ظُهُورِكُمْ فَأَطْفِئُوهَا بِصَلاَتِكُمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 35 )
1. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ نمازى وقتش فرا نمى رسد مگر آنكه فرشته اى در برابر مردم ندا مى دهد كه به پا خيزيد و آتشهايى را كه بر پشت خويش برافروخته ايد، با نماز خود خاموش كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 73
[143]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: نمازى نباشد كه وقتش در رسد جز آنكه فرشته اى در برابر مردم ندا در دهد: اى مردم! به پا خيزيد تا آتش هايى را كه در پشت هاى خويش افروخته ايد با نماز خويش خاموش سازيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 93
1-عبد اللّٰه بن سنان گويد حضرت صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هيچ نمازى وقتش نميرسد مگر آنكه فرشته اى نداى عمومى در برابر مردم ميدهد كه بپا خيزيد آن آتش هائى كه با دستهاى خود بر پشت خويش برافروخته ايد،با نماز خود خاموش بنمائيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 83
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: در وقت هر نماز،فرشته اى اين صلا دهد كه:اى مردم!بپا خيزيد و با نماز خود آن آتشهايى را كه با دستهاى خود در پشت خويش بر افروخته ايد خاموش كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 109
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اَلْعَزِيزِ عَنِ اِبْنِ أَبِي يَعْفُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِذَا صَلَّيْتَ صَلاَةً فَرِيضَةً فَصَلِّهَا لِوَقْتِهَا صَلاَةَ مُوَدِّعٍ يَخَافُ أَنْ لاَ يَعُودَ إِلَيْهَا أَبَداً ثُمَّ اِصْرِفْ بِبَصَرِكَ إِلَى مَوْضِعِ سُجُودِكَ فَلَوْ تَعْلَمُ مَنْ عَنْ يَمِينِكَ وَ شِمَالِكَ لَأَحْسَنْتَ صَلاَتَكَ وَ اِعْلَمْ أَنَّكَ قُدَّامَ مَنْ يَرَاكَ وَ لاَ تَرَاهُ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 35 )
2-ابن أبى يعفور از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:اى عبد اللّٰه هر گاه نماز واجب خود را ميخوانى پس آن را در وقتش ادا كن،مانند نماز خواندن كسى كه با نماز وداع مى نمايد و ميترسد كه ديگر موفّق نشود،پس آنگاه چشم خود را به محلّ سجده ات متوجّه گردان،و اگر بدانى چه كسى از جانب راست و چپ تو است هر آينه نماز خود را نيكو بجا مى آوردى،و بدان تو در پيشگاه كسى هستى كه تو را مى بيند و تو او را نمى بينى. شرح:ظاهرا مراد خشوع در حال نماز است بطورى كه چشمش پائين باشد و به محل سجدۀ خود نظر كند،و ديگر اينكه بداند فرشتۀ رقيب و عتيد مواظب اوست، و پروردگار متعال بصير و مطّلع بر نماز او ميباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 84
2-ابن ابى يعفور از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اى عبد اللّٰه!هر گاه نماز واجب خود را مى خوانى،آن را در وقت شرعى خود بجاى آر مانند كسى كه (آخرين نماز خود را مى خواند و)با نماز وداع مى كند و بيم از آن دارد كه ديگر موفّق به اداى آن نشود،سپس به سجده گاه خود نگاه كن زيرا اگر بدانى كه چه كسى در سمت راست و چپ تو قرار دارد،مسلّما نماز خود را بهتر خواهى خواند،و آگاه باش كه تو در برابر كسى ايستاده اى كه او تو را مى بيند ولى تو او را نمى بينى .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 109
2. ابن ابى يعفور از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: اى عبد اللّٰه، هر گاه خواستى نماز واجب خود را به جاى آورى، آن را در وقت خود مانند نماز وداع كننده اى كه مى ترسد هرگز به سوى آن باز نمى گردد به جاى آور، سپس به محلّ سجدۀ خود نگاه كن. و اگر بدانى چه كسى در طرف راست و چپ توست قطعا نماز خود را نيكو به جاى مى آورى، و بدان كه تو در پيشگاه كسى قرار دارى كه تو را مى بيند و تو او را نمى بينى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 73
[144]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: اى بندۀ خدا! آنگاه كه نمازى واجب به جا آوردى، پس در وقت آن به جا آور همچون نماز بدرود گويى كه مى ترسد هيچ گاه به آن باز نگردد و نتواند نماز گزارد و پس آنگاه چشم بر سجده گاهت انداز. اگر بدانى در سمت راست و چپ تو چه كسى است، نماز خويش را نيكو به جا مى آورى و آگاه باش كه همانا تو در درگاه كسى هستى كه تو را مى بيند و تو او را نمى بينى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 95
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ جَمِيلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لِلْمُصَلِّي ثَلاَثُ خِصَالٍ إِذَا قَامَ فِي صَلاَتِهِ يَتَنَاثَرُ عَلَيْهِ اَلْبِرُّ مِنْ أَعْنَانِ اَلسَّمَاءِ إِلَى مَفْرَقِ رَأْسِهِ وَ تَحُفُّ بِهِ اَلْمَلاَئِكَةُ مِنْ قَدَمَيْهِ إِلَى أَعْنَانِ اَلسَّمَاءِ وَ مَلَكٌ يُنَادِي أَيُّهَا اَلْمُصَلِّي لَوْ تَعْلَمُ مَنْ تُنَاجِي مَا اِنْفَتَلْتَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 35 )
3-جميل بن درّاج از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:از براى نمازگزار سه فائده است:1-هر گاه به نماز ايستد نيكوئيها بر او ريزش دارد از بالاى فضا تا فرق سر او.2-فرشتگان از زير پا تا بالاى آسمان بر او احاطه دارند.3-فرشته باو ندا ميكند:اى نمازگزار اگر بدانى با كه مناجات ميكنى هيچ گاه التفاتى و توجّهى بسوى ديگرى نخواهى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 84
3-جميل بن درّاج از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:براى نمازگزار سه خصلت است:اوّل آنكه:چون به قصد نماز برخيزد،بركات و خيرات از آسمان تا فرق سر او باريدن گيرد.دوّم آنكه:از زير پاى تا اوج آسمان در احاطۀ فرشتگان خداست.سوم آنكه:فرشته اى ندا سر مى دهد كه:اى نمازگزار!اگر بدانى كه با چه كسى مناجات مى كنى،هرگز نماز خود را تمام نمى كردى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 110
3. جميل بن درّاج از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نمازگزار داراى سه خصلت است: 1. هر گاه به نماز بايستد، نيكوييها از فراز آسمان تا فرق سرش فرو مى ريزد 2. فرشتگان از زير پاى او تا فراز آسمان او را در برمى گيرند 3. فرشته اى او را ندا مى كند: اى نمازگزار، اگر بدانى با چه كسى مناجات مى كنى هرگز به ديگرى توجه نخواهى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 73
[145]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: نمازگزار را سه ويژگى باشد: چون به نماز ايستد نيكى ها از گسترۀ آسمان بر سرش فرو بارد؛ فرشتگان او را از زير پاهايش تا گسترۀ آسمان در برگيرند؛ و فرشته اى ندا برآورد: اى نمازگزار! اگر بدانى كه با كه مناجات مى كنى، هيچ گاه از او روى نگردانى و پيوسته نماز گزارى
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 95
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مُوسَى اَلْخَشَّابِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ غِيَاثِ بْنِ كَلُّوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ أَخْبِرْنِي عَنْ أَفْضَلِ اَلْمَوَاقِيتِ فِي صَلاَةِ اَلْفَجْرِ قَالَ مَعَ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ - «إِنَّ قُرْآنَ اَلْفَجْرِ كٰانَ مَشْهُوداً» (2) يَعْنِي صَلاَةَ اَلْفَجْرِ تَشْهَدُهَا مَلاَئِكَةُ اَلنَّهَارِ وَ مَلاَئِكَةُ اَللَّيْلِ فَإِذَا صَلَّى اَلْعَبْدُ صَلاَةَ اَلصُّبْحِ مَعَ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ أُثْبِتَتْ لَهُ مَرَّتَيْنِ تُثْبِتُهَا مَلاَئِكَةُ اَللَّيْلِ وَ مَلاَئِكَةُ اَلنَّهَارِ (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 36 )
1-اسحاق بن عمّار گويد به امام جعفر صادق عليه السّلام گفتم:يا ابا عبد اللّٰه خبر ده مرا از با فضيلت ترين وقت براى نماز صبح،فرمود:هنگام طلوع فجر، چون خداوند ميفرمايد:«
إِنَّ قُرْآنَ اَلْفَجْرِ كٰانَ مَشْهُوداً
»يعنى نماز صبح را فرشتۀ روز و فرشتۀ شب هر دو مشاهده ميكنند،پس هر گاه بنده نماز صبح را با طلوع فجر خواند دو مرتبه براى او نوشته مى شود،هم فرشتۀ صبح مينويسد و هم فرشتۀ شب.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 85
1-اسحاق بن عمّار نقل مى كند كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:يا ابا عبد اللّٰه!مرا از بهترين وقت براى خواندن نماز صبح آگاه فرما.فرمود:هنگام طلوع فجر،زيرا خداوند مى فرمايد(در سورۀ اسراء،آيۀ 78):به تحقيق كه قرآن فجر مشهود است، يعنى نماز صبح را هم فرشتگان روز و هم فرشتگان شب مشاهده كنند.پس اگر بنده اى نماز صبح خود را به هنگام طلوع فجر بخواند،ثواب آن دو بار در نامۀ اعمال او نوشته مى شود،هم فرشتگان روز مى نويسند و هم فرشتگان شب.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 110
1. اسحاق بن عمّار مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: اى ابو عبد اللّٰه، مرا از بهترين وقت براى نماز صبح خبر ده. فرمود: بهترين وقت هنگامى است كه فجر طلوع مى كند، زيرا خداوند مى فرمايد:
«إِنَّ قُرْآنَ اَلْفَجْرِ كٰانَ مَشْهُوداً
»
[اسراء،78] يعنى نماز صبح را فرشتگان روز و فرشتگان شب مشاهده مى كنند. پس هنگامى كه بنده نماز صبح را همزمان با طلوع فجر بخواند، دو بار براى او نوشته مى شود؛ هم فرشتگان شب مى نويسند و هم فرشتگان روز.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 75
[146]1-... اسحاق بن عمّار گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: اى ابا عبد اللّٰه! مرا از فضيلت مندترين وقت نماز صبح آگاه ساز. امام عليه السّلام فرمود: هنگام طلوع فجر؛ چرا كه خداوند فرازمند در قرآن مى فرمايد:
«إِنَّ قُرْآنَ اَلْفَجْرِ كٰانَ مَشْهُوداً
»
[اسراء ، آيۀ 78] مراد اين است كه فرشتگان روز و فرشتگان شب نماز صبح را مى نگرند؛ پس چون بنده نماز صبح را هنگام طلوع فجر به جا آورد اين نماز دو بار براى او نوشته شود: هم فرشتگان شب آن را مى نويسند و هم فرشتگان صبح
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 95
ص: 48
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْأَزْدِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فَضْلُ اَلْوَقْتِ اَلْأَوَّلِ عَلَى اَلْأَخِيرِ [خَيْرٌ] لِلْمُؤْمِنِ [مِنْ] وُلْدِهِ وَ مَالِهِ وَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ قَالَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَضْلُ اَلْوَقْتِ اَلْأَوَّلِ عَلَى اَلْأَخِيرِ كَفَضْلِ اَلْآخِرَةِ عَلَى اَلدُّنْيَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 36 )
[147]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: فضيلت اوّل وقت [نماز] بر آخر وقت براى مؤمن نيكوتر از فرزند و دارايى اش است.[148]2-... و در حديث ديگرى امام صادق عليه السّلام فرمود: فضيلت اول وقت [نماز] بر آخر وقت همانند برترى سراى بازپسين بر دنياست
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 97
1-بكر بن محمّد أزدى مى گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:فضيلت اوّل وقت بر آخر وقت،بهتر است براى شخص مؤمن از مال و اولادش.2-و در حديث ديگر امام صادق عليه السّلام فرمود:فضيلت و برترى أوّل وقت بر آخر وقت مانند فضيلت آخرت است بر دنيا.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 86
1-بكر بن محمد ازدى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:فضيلتى كه اول وقت (نماز)بر آخر وقت دارد،براى انسان مؤمن از ثروت و فرزندانش بهتر است. 2-و در حديث ديگرى،امام صادق عليه السّلام فرموده است:فضيلت اول وقت بر آخر آن همانند فضيلتى است كه آخرت بر دنيا دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 111
1. بكر بن محمّد ازدى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: فضيلت اوّل وقت بر آخر وقت براى مؤمن بهتر از مال و فرزندان اوست.2. در حديث ديگر امام صادق (عليه السّلام) فرمود: فضيلت اوّل وقت بر آخر وقت مانند فضيلت آخرت بر دنياست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 75
ثواب من صلى الصلاة المفروضات (1) في أول أوقاتها
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي خَلَفٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلصَّلَوَاتُ اَلْمَفْرُوضَاتُ فِي أَوَّلِ وَقْتِهَا إِذَا أُقِيمَ حُدُودُهَا أَطْيَبُ رِيحاً مِنْ قَضِيبِ اَلْآسِ حِينَ يُؤْخَذُ مِنْ شَجَرِهِ فِي طِيبِهِ وَ رِيحِهِ وَ طَرَاوَتِهِ (2) فَعَلَيْكُمْ بِالْوَقْتِ اَلْأَوَّلِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 36 )
1-سعد بن أبي خلف از حضرت موسى بن جعفر عليهما السّلام روايت كند كه فرمود:نمازهاى واجب كه در اوّل وقت آن با آداب و حدودش خوانده مى شود، خوشبوتر است از برگ آس(يعنى مورد)كه در وقت سبزى و طراوت آن را بگيرند.پس بر شما باد كه نماز را در اوّل وقت آن بجاى آوريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 86
1-سعد بن ابى خلف از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است:(عطر) نمازهاى واجب كه در اول وقت و با آداب و حدود مخصوص به خود خوانده مى شوند،از برگها و ساقه هاى نورسته و شاداب و با طراوت آس(درخت مورد) خوشبوتر است.پس بر شماست كه نماز(واجب)را در اول وقت آن بجاى آوريد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 111
1. سعد بن ابى خلف از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نمازهاى واجب كه در اوّل وقت با حدود و شرايط آن خوانده شود، از برگ مورد كه آن را هنگام سبزى و خوشبويى و طراوتش بگيرند خوشبوتر است. پس بر شما باد كه نماز را در اوّل وقت به جاى آوريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 75
[149]1-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: اگر نمازهاى واجب در اوّل وقتش با آداب آن به پا داشته شود، خوشبوتر از برگ درخت «مورد» است كه هنگام شادابى و خوشبويى و شكوفايى اش از درخت برگيرند؛ پس بر شما باد كه در اوّل وقت نماز گزاريد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 97
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ هِلاَلٍ عَنْ عِيسَى بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْهَاشِمِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : خِيَارُكُمُ اَلَّذِينَ إِذَا سَافَرُوا قَصَّرُوا وَ أَفْطَرُوا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 36 )
1-از امير مؤمنان از پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليهما روايت شده كه فرمود: بهترين شما كسانى هستند كه چون سفر كردند نماز خود را قصر ميخوانند.و روزه را افطار مينمايند. شرح:اهل سنّت سفر را موجب قصر و افطار نمى دانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 86
1-عيسى بن عبد اللّٰه هاشمى،از پدرش،از جدّش،و او از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:بهترين شما كسانى هستند كه در سفر نماز خود را شكسته(قصر)مى خوانند و روزۀ خود را افطار مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 112
1. عيسى بن عبد اللّٰه هاشمى از پدرش از جدّش از على بن ابى طالب (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا فرمود: بهترين شما كسانى هستند كه چون سفر كردند نماز خود را كوتاه مى كنند و روزه را افطار مى نمايند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 77
[150]1-... امام على عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: برگزيدگان شما آنانند كه چون راه سفر در پيش گيرند، نماز را شكسته به جا آورند و روزه را افطار كنند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 97
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ زُرْعَةَ عَنْ سَمَاعَةَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَيُّمَا مُسَافِرٍ صَلَّى اَلْجُمُعَةَ رَغْبَةً فِيهَا وَ حُبّاً لَهَا أَعْطَاهُ اَللَّهُ أَجْرَ مِائَةِ جُمُعَةٍ لِلْمُقِيمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 37 )
1-سماعه از امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت كند كه فرمود:هر مسافرى كه(قصد اقامت كرده و)نماز جمعه را از روى علاقه و محبّت بخواند،خداوند اجر صد نماز جمعه اى كه شخص غير مسافر ميخواند باو عطا ميفرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 87
1-سماعة از امام صادق عليه السّلام،و او از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است: هر مسافرى كه نماز جمعه را از روى علاقه و محبّت بجاى آورد،خداوند ثوابى براى او منظور فرمايد كه با ثواب قرائت صد نماز جمعه فرد مقيم(غير مسافر)برابر است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 112
1. سماعه از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: هر مسافرى كه نماز جمعه را از روى رغبت بخواند و به آن علاقه داشته باشد، خداوند پاداش يك صد نماز جمعه كه شخص حاضر مى خواند به او عطا مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 77
[151]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش عليه السّلام روايت نموده كه فرمود: هر مسافرى كه نماز جمعه را مشتاقانه و دوستدارانه به جا آورد، خداوند پاداش صد نماز جمعۀ شخص در وطن را به او ارزانى نمايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 97
ص: 49
حَدَّثَنِي أَبِي ره بِإِسْنَادٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَلصَّلاَةَ فِي اَلْجَمَاعَةِ تَفْضُلُ عَلَى صَلاَةِ اَلْفَرْدِ ثلاث [بِثَلاَثٍ] وَ عِشْرِينَ دَرَجَةً تَكُونُ خَمْساً وَ عِشْرِينَ صَلاَةً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 37 )
1. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: نماز جماعت بيست و سه درجه بر نماز فرادى برترى دارد و بيست و پنج نماز به شمار مى رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 77
[152]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، نماز جماعت بيست و سه درجه بر نماز فرادى برترى دارد و بيست و پنج نماز به شمار آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 99
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:(دو ركعت) نماز بجماعت فضيلت و برترى دارد بر نماز فرادى به بيست و سه درجه،و بيست و پنج(ركعت)نماز محسوب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 87
1-عبد اللّٰه سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:نماز جماعت،بيست و سه درجه بر نماز فرادى برترى دارد و(معادل)بيست و پنج نماز محسوب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 113
حَدَّثَنِي أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَتَى اَلْجَمَاعَةَ إِيمَاناً وَ اِحْتِسَاباً اِسْتَأْنَفَ اَلْعَمَلَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 37 )
2-سكونى گويد حضرت صادق از پدرانش عليهم السّلام از پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه فرمود:هر كس در نماز جماعت با ايمان و قصد پاك و خشنودى خدا داخل شود اعمال خود را از سر گيرد. شرح:كنايه از اينكه خطاهاى سابقش آمرزيده شده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 87
2-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه با ايمان و براى خشنودى خدا به نماز جماعت حاضر شود،اعمال خود را از سر گرفته است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 113
2. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس از روى ايمان و براى خشنودى خدا به نماز جماعت حاضر شود، اعمال خود را از سر گيرد [يعنى گناهان گذشته اش بخشيده مى شود].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 77
[153]2-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه باورمندانه و حسابگرانه نماز جماعت را به پا دارد، كردارش را دوباره آغاز نمايد (يعنى گناهان پيشين او بخشوده شود).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 99
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ اَلْأَنْصَارِيِّ عَنِ اَلْمُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ وَافَقَ مِنْكُمْ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ فَلاَ يَشْتَغِلَنَّ بِشَيْءٍ غَيْرِ اَلْعِبَادَةِ فَإِنَّ فِيهَا تُغْفَرُ للعبادة [لِلْعِبَادِ] وَ تَنْزِلُ اَلرَّحْمَةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 37 )
3-معلّى بن خنيس ميگويد از امام صادق عليه السّلام شنيدم مى فرمود:هر كس از شما روز جمعه را درك كرد،پس بغير از عبادت به كارى مشغول نباشد،چون در آن روز گناهان بندگان آمرزيده مى شود،و رحمت الهى نازل ميگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 88
3-معلّى بن خنيس از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:اگر كسى از شما روز جمعه را درك كند،خود را به چيزى جز عبادت خداوندى مشغول نسازد،زيرا در اين روز (جمعه)گناهان(گذشتۀ)بندگان آمرزيده مى شود و رحمت حضرت حق(بر آنان) نازل مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 114
3. معلّى بن خنيس مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس از شما روز جمعه را درك كند، به چيزى جز به عبادت نپردازد، زيرا در آن روز گناهان بندگان آمرزيده مى شود و رحمت خدا نازل مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 77
[154]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه از شمايان روز جمعه را دريابد، آن روز را به چيزى جز عبادت سپرى نكند؛ زيرا به راستى كه در آن روز بندگان بخشيده شوند و رحمت فرود آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 99
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ وَ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ اَلْحَسَنِ بن مَحبوب (1) عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِيعَتِنَا يَقُومُ إِلَى اَلصَّلاَةِ إِلاَّ اِكْتَنَفَهُ بِعَدَدِ مَنْ خَالَفَهُ مَلاَئِكَةٌ يُصَلُّونَ خَلْفَهُ يَدْعُونَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ حَتَّى يَفْرُغَ مِنْ صَلاَتِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 37 )
1-ابو حمزۀ(ثمالى)از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هيچ بنده اى از شيعيان ما به نماز نمى ايستد مگر آنكه بشمارۀ مخالفينش فرشتگان در پشت سر او بنماز مى ايستند،و براى او دعاى خير ميكنند،تا از نماز فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 88
1-ابو حمزۀ ثمالى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هيچ بنده اى از شيعيان به نماز نمى ايستد مگر آنكه فرشتگان خدا به شمارۀ مخالفانى كه دارد در پشت سر او به نماز مى ايستند و به او اقتدا مى كنند و در حقّ او دعا مى كنند تا هنگامى كه نماز خود را به پايان برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 114
1. ابو حمزه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هيچ بنده اى از شيعيان ما به نماز نمى ايستد مگر آنكه به شمارۀ مخالفانش فرشتگان پشت سر او نماز مى گزارند و براى او از خدا طلب خير مى كنند تا از نماز فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 77
[155]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ بنده اى از پيروان ما براى نماز به پا نخيزد جز آنكه فرشتگانى به تعداد مخالفان او، او را در ميان گيرند و پشت سرش نماز گزارند و از خداى گرامى و بزرگ براى او دعا كنند تا آن هنگام كه نمازش را به پايان برد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 99
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى اَلْيَقْطِينِيِّ عَنْ زَكَرِيَّا اَلْمُؤْمِنِ عَنِ اِبْنِ نَاجِيَةَ عَنْ دَاوُدَ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ سَيَابَةَ عَنْ نَاجِيَةَ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِذَا صَلَّيْتَ اَلْعَصْرَ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ فَقُلِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اَلْأَوْصِيَاءِ اَلْمَرْضِيِّينَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ وَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ - فَإِنَّ مَنْ قَالَهَا فِي دُبُرِ اَلْعَصْرِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا اَللَّهُ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ قَضَى لَهُ بِهَا مِائَةَ أَلْفِ حَاجَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ بِهَا مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 38 )
1-ناجيه از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است:چون در روز جمعه،نماز عصر را بجاى آوردى،اين دعا را بخوان:بار الها!بهترين درودهاى خود را بر محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و آل محمد عليهم السّلام(و)جانشينانش كه از آنان راضى و خشنودى،بفرست،و بهترين بركات خود را بر آنان نازل فرما،و درود و بركت و رحمت خدا بر آنان و ارواح آنان و بدنهاى(مطهّر)آنان باد.پس اگر كسى چنين كند،خداوند صد هزار حسنه براى او مى نويسد و صد هزار گناه از(نامۀ اعمال)او پاك مى كند،و صد هزار حاجت او را برآورده مى سازد و صد هزار درجه(مقام)او را بالا مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 115
1. از ناجيه نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: روز جمعه هنگامى كه نماز عصر را به جاى آوردى بگو:«خداوندا بر محمّد (صلّى الله عليه و آله) و بر خاندانش كه اوصياى او و مورد رضايت او هستند با بهترين درودهاى خود درود فرست، و بهترين بركات خود را بر آنان نازل كن. سلام و رحمت و بركات خدا بر آنان و بر ارواح و اجسادشان باد» زيرا هر كس پس از نماز عصر اين صلوات را بگويد، خداوند صد هزار حسنه براى او مى نويسد، و صد هزار گناه از او محو مى كند، و صد هزار حاجت او را بر مى آورد، و صد هزار درجه براى او بالا مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 79
[156]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: آنگاه كه در روز جمعه نماز عصر را گزاردى، بگو «اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد الأوصياء المرضيّين بأفضل صلواتك و بارك عليهم بافضل بركاتك و السّلام عليهم و على ارواحهم و أجسادهم و رحمة اللّٰه و بركاته»؛ پس به راستى، هر كه پس از نماز عصر اين دعا را گويد، خداوند براى او صد هزار حسنه و پاداش نويسد و صد هزار گناه را از او پاك سازد و به سبب آن دعا صد هزار خواستۀ او را برآورده سازد و صد هزار درجه او را بر فراز برد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 99
1-ناجيه از حضرت باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود:در روز جمعه هر گاه نماز عصر را خواندى،پس بگو: «اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد الأوصياء المرضيين بأفضل صلواتك،و بارك عليهم بأفضل بركاتك،و السّلام عليهم و على أرواحهم و أجسادهم و رحمة اللّٰه و بركاته». كه ترجمۀ آن اينست:بار الها درود بفرست بر محمّد و آل محمّد جانشينانش كه از آنها راضى و خشنود ميباشى به درجۀ اعلاى رحمتت.و بركت بر آنان نازل كن به بالاترين بركتهايت،درود بر آنها باد و بر روحشان و بدنشان و رحمت خدا و بركاتش نيز. پس هر كسى كه اين صلوات را بعد از نماز عصر بگويد،خداوند صد هزار حسنه براى او بنويسد،و صد هزار گناه كوچك از او محو كند،و صد هزار حاجت او برآورد،و صد هزار درجه از براى او بالا برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 88
ص: 50
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ بَعْدَ اَلْجُمُعَةِ حِينَ يَنْصَرِفُ اَلْحَمْدَ مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ سَبْعاً وَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ سَبْعاً وَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ سَبْعاً وَ آيَةَ اَلْكُرْسِيِّ وَ آيَةَ اَلسُّخْرَةِ (1) وَ آخِرَ بَرَاءَةَ لَقَدْ جٰاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ إِلَى آخِرِهَا كَانَتْ لَهُ كَفَّارَةُ مَا بَيْنَ اَلْجُمُعَةِ إِلَى اَلْجُمُعَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 38 )
1-حلبى از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس بعد از خواندن نماز جمعه حمد را يك مرتبه،«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ
» هفت مرتبه،و«
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ
» هفت مرتبه،و«
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ
» هفت بار،و نيز بخواند آية الكرسىّ،و آيۀ سخره و آيۀ آخر سورۀ براءة«
لَقَدْ جٰاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ
»-الآية»را كفّارۀ خطاهاى از آن جمعه تا جمعۀ ديگر اوست. شرح:مقصود از آيۀ سخره آيۀ«
إِنَّ رَبَّكُمُ اَللّٰهُ اَلَّذِي خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيّٰامٍ ثُمَّ اِسْتَوىٰ عَلَى اَلْعَرْشِ يُغْشِي اَللَّيْلَ اَلنَّهٰارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً وَ اَلشَّمْسَ وَ اَلْقَمَرَ وَ اَلنُّجُومَ مُسَخَّرٰاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاٰ لَهُ اَلْخَلْقُ وَ اَلْأَمْرُ تَبٰارَكَ اَللّٰهُ رَبُّ اَلْعٰالَمِينَ `اُدْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً إِنَّهُ لاٰ يُحِبُّ اَلْمُعْتَدِينَ.`وَ لاٰ تُفْسِدُوا فِي اَلْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاٰحِهٰا وَ اُدْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اَللّٰهِ قَرِيبٌ مِنَ اَلْمُحْسِنِينَ
»است-الاعراف-54-56 و بعضى تا ربّ العالمين فقط گفتند،و شيخ بهائى فرموده مراد از آيۀ سخره دو آيۀ آخر سورۀ حم سجده است«
سَنُرِيهِمْ آيٰاتِنٰا فِي اَلْآفٰاقِ
»-تا آخر سوره).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 89
1-حلبى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس پس از نماز جمعه،يك بار حمد،هفت بار(«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
» و«
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ
» و«
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ
»)، (يك بار)آية الكرسى،(يك بار)آيۀ سخره(آيه هاى 53 و 54 و 55 سورۀ اعراف)و آخرين آيۀ سورۀ براءة«
لَقَدْ جٰاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ...
»تا آخر آيه را بخواند،(ثواب) اينها كفّارۀ گناهان او از آن جمعه تا جمعۀ ديگر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 115
1. حلبى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس پس از بازگشت از نماز جمعه سورۀ حمد را يك مرتبه، و قل هو اللّٰه احد را هفت مرتبه، و قل اعوذ بربّ الفلق را هفت مرتبه، و قل اعوذ بربّ الناس را هفت مرتبه، وآية الكرسى وآيۀ سخره و آيۀ آخر سورۀ برائت
«لَقَدْ جٰاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ..
»
را تا آخرآيه بخواند، كفّارۀ گناهان او از آن جمعه تا جمعۀ ديگر است. توضيح: مقصود ازآيۀ سخره-چنان كه بعضى گفته اند-آيۀ 54 سورۀ اعراف است كه در آن واژۀ «مسخّرات» به كار رفته و با اين جمله آغاز شده است:
«إِنَّ رَبَّكُمُ اَللّٰهُ اَلَّذِي خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيّٰامٍ...
»
.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 79
[157]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه پس از به جا آوردن نماز جمعه، آنگاه كه نماز را به پايان مى برد، يك بار سورۀ «حمد» و هفت بار سورۀ «قل هو اللّٰه احد» و هفت بار سورۀ «قل أعوذ بربّ الفلق» و هفت بار سورۀ «قل اعوذ بربّ النّاس» و «آية الكرسى» و آيۀ «سخره» و آخر سورۀ «توبه»
«لَقَدْ جٰاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ
»
تا پايان آيه» را تلاوت كند، كفّارۀ گناهان او از آن جمعه تا جمعۀ ديگر باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 101
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَرَأَ دُبُرَ صَلاَةِ اَلْجُمُعَةِ فَاتِحَةَ اَلْكِتَابِ مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ سَبْعَ مَرَّاتٍ وَ فَاتِحَةَ اَلْكِتَابِ مَرَّةً وَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ سَبْعَ مَرَّاتٍ وَ فَاتِحَةَ اَلْكِتَابِ مَرَّةً وَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ سَبْعَ مَرَّاتٍ لَمْ يَنْزِلْ بِهِ بَلِيَّةٌ وَ لَمْ تُصِبْهُ فِتْنَةٌ إِلَى اَلْجُمُعَةِ اَلْآخَرِ فَإِنْ قَالَ اَللَّهُمَّ اِجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ اَلَّتِي حَشْوُهَا بَرَكَةٌ وَ عُمَّارُهَا اَلْمَلاَئِكَةُ مَعَ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَ أَبِينَا إِبْرَاهِيمَ جَمَعَ اَللَّهُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ مُحَمَّدٍ وَ إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي دَارِ اَلسَّلاَمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 38 )
1-سكونى گويد حضرت صادق از پدران گرامش عليهم السّلام از پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه فرمود:هر كس بعد از نماز جمعه يك مرتبه سورۀ حمد،و هفت مرتبه«
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ
»،و باز يك مرتبه حمد و هفت مرتبه«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»،و باز يك مرتبه حمد و هفت مرتبه«
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ
»را بخواند،هيچ بلائى بر او نازل نميشود،و هيچ فتنه اى تا روز جمعۀ ديگر به او نميرسد،پس اگر بگويد: «اللّهمّ اجعلني من أهل الجنّة الّتى حشوها بركة،و عمّارها الملائكة مع نبيّنا محمّد و أبينا إبراهيم». يعنى بار الها مرا از اهل بهشت قرار ده،آنچنان بهشتى كه بركت پروردگار درون اوست،و خدمتگزارانش فرشتگانند،با پيغمبرمان محمّد بن عبد اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم و پدرمان ابراهيم خليل عليه السّلام،چون اين جمله ها را بگويد خداوند در بهشت او را با پيغمبر اسلام و ابراهيم عليهم السّلام محشور و همدم مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 90
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس بعد از نماز جمعه،يك بار سورۀ حمد و هفت بار سورۀ«
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ
»؛و باز يك بار سورۀ حمد و هفت بار سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»؛و باز يك مرتبه سورۀ حمد و هفت مرتبه سورۀ«
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ
» را بخواند،هيچ بلائى بر او نازل نمى شود و هيچ فتنه اى به او نمى رسد تا جمعۀ ديگر.و چنانچه بگويد:بار الها!مرا از اهل بهشت،آن بهشتى كه بركات خداوندى در آن است و فرشتگان خدمتگزاران آنند با پيامبرمان محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و پدرمان ابراهيم خليل،قرار ده،خداوند او را در دار السّلام با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و حضرت ابراهيم خليل عليه السّلام محشور خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 116
1. از سكونى از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرانش نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس بعد از نماز جمعه يك مرتبه سورۀ حمد، و هفت مرتبه «قل اعوذ بربّ الفلق» و باز يك مرتبه حمد و هفت مرتبه «قل اعوذ بربّ النّاس» را بخواند، تا جمعۀ ديگر بلايى بر او نازل نمى شود و فتنه اى به او نمى رسد، پس اگر بگويد:«خداوندا، مرا با پيامبرمان محمّد (صلّى الله عليه و آله) و پدرمان ابراهيم (عليه السّلام) از اهل بهشت قرار ده، همان بهشتى كه درونش رحمت است، و بناكنندگانش فرشتگانند» خداوند در بهشت او را با محمّد (صلّى الله عليه و آله) و ابراهيم (عليه السّلام) محشور خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 79
[158]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه پس از نماز جمعه سورۀ «حمد» را يك بار و سورۀ «قل أعوذ بربّ الفلق» را هفت بار و ديگر بار سورۀ «حمد» را يك بار و سورۀ «قل هو اللّٰه أحد» را هفت بار و ديگر بار سورۀ «حمد» را يك بار و سورۀ «قل أعوذ بربّ النّاس» را هفت بار تلاوت كند، تا جمعۀ ديگر بلايى بر او فرو فرستاده نشود و او را فتنه اى پيش نيايد، پس اگر بگويد:«اللّهمّ اجعلنى من أهل الجنّة الّتى حشوها بركة و عمّارها الملائكة مع نبيّنا محمّد و أبينا ابراهيم»، خداوند او را با حضرت محمّد و حضرت ابراهيم عليهما السّلام در بهشت گرد هم آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 101
أَبِي ره عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلسِّنْدِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ سَعْدِ بْنِ ظَرِيفٍ عَنِ اَلْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَهُمُّ بِعَذَابِ أَهْلِ اَلْأَرْضِ جَمِيعاً حَتَّى لاَ يُحَاشِيَ مِنْهُمْ أَحَداً إِذَا عَمِلُوا بِالْمَعَاصِي وَ اِجْتَرَحُوا اَلسَّيِّئَاتِ فَإِذَا نَظَرَ إِلَى اَلشِّيبِ نَاقِلِي أَقْدَامِهِمْ إِلَى اَلصَّلاَةِ وَ اَلْوِلْدَانِ يَتَعَلَّمُونَ اَلْقُرْآنَ رَحِمَهُمْ فَأَخَّرَ ذَلِكَ عَنْهُمْ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 39 )
1-اصبغ بن نباته گويد:امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:اهل زمين چون به تبهكارى و نافرمانى پروردگار آلوده شوند،خداوند بر آن شود كه آنها را روى استحقاقشان عقوبت فرمايد،ولى چون نظر كند بسالخوردگان كه بناتوانى بسوى نماز گام برميدارند،و كودكان مشغول ياد گرفتن قرآن شريف ميباشند،آنان را مورد عفو قرار دهد و عذاب آنان را بتأخير اندازد.(اين حديث سابقا گذشت) .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 91
1-اصبغ بن نباته از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است:چون ساكنان زمين،خود را به گناه آلوده كنند مشيّت حضرت حق بر اين تعلّق مى گيرد كه تمام اهل زمين را (بعلّت اين ناسپاسى و كفران)عذاب كند،ولى هنگامى كه سالخوردگان آنها را مى بيند كه به سوى نماز گام برمى دارند،و كودكان آنها را سرگرم فراگيرى قرآن مشاهده فرمايد،ساكنان زمين را(به خاطر آنها)مشمول رحمت(بى منتهاى خود) قرار مى دهد و عذاب(آنان)را به تأخير مى اندازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 117
1. اصبغ بن نباته مى گويد: امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: هنگامى كه مردم روى زمين مرتكب گناهان شوند و به زشتكاريها دست يازند، خداوند آهنگ آن مى كند كه همه را بدون استثنا عذاب كند، ولى چون سالخوردگان را مى بيند كه براى نماز به سوى مساجد گام بر مى دارند و كودكان قرآن مى آموزند، بر آنان رحمت مى آورد و عذاب را به تأخير مى افكند. توضيح: اين حديث سابقا گذشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 81
[159]1-... امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: به راستى كه چون زمينيان نافرمانى كنند و گناهان را مرتكب شوند، خداوند آهنگ آن كند كه همگى آنان را عذاب كند ولى چون كهن سالانى را كه به سوى نماز گام مى سپارند و خردسالانى را كه قرآن مى آموزند بنگرد، بر زمينيان رحم آورد و عذاب را از آنان به تأخير اندازد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 103
ص: 51
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عُمَيْرِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُذَافِرٍ اَلصَّيْرَفِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ لَقِيَ اَللَّهَ مَكْفُوفاً مُحْتَسِباً مُوَالِياً لآِلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَقِيَ اَللَّهَ وَ لاَ حِسَابَ عَلَيْهِ وَ رُوِيَ لاَ يَسْلُبُ اَللَّهُ عَبْداً كَرِيمَتَيْهِ أَوْ إِحْدَاهُمَا إِلاَّ وَ لَمْ يَسْأَلْهُ عَنْ ذَنْبٍ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 39 )
[160]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر نابيناى شكيبايى كه خدا را در حال دوستى با خاندان حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله ديدار كند، خداوند را در حالى ديدار كند كه هيچ حسابى بر او نيست.[161]2-... و روايت شده كه خداوند چشم ها و يا يكى از چشم هاى بنده اى را از او باز نگيرد جز آنكه از گناه او باز نپرسد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 103
1-ابو حمزۀ ثمالى و محمّد بن مسلم از حضرت باقر عليه السّلام نقل كنند كه فرمود:هر كس از دنيا برود در حال نابينائى و اين ناراحتى را در راه رضاى خدا بحساب آورد و دوست آل محمّد عليهم السّلام باشد،خدا را ملاقات كند در حالى كه حسابى براى او نيست.كنايه از اينكه حسابش آسان است.2-و روايتى رسيده كه خداوند دو چشم و يا يك چشم بنده اى را نميگيرد مگر آنكه از گناه او پرسش نخواهد كرد. شرح:اين معنى به يكى از دو وجه ممكن است توضيح داده شود يا اينكه بگوئيم شرط آمرزش گناهان چنين شخصى توبه است چون با عزم بر گناه و ترك توبه اصرار بر گناه است و موجب گناه كبيره است كه «لا صغيرة مع الاصرار». و يا آنكه بگوئيم از باب«
إِنَّ اَلْحَسَنٰاتِ يُذْهِبْنَ اَلسَّيِّئٰاتِ
»است چون دوستى و ولايت آل- محمّد حسنه ايست كه سيئات را ميپوشاند و از بين ميبرد. «حبّ علىّ حسنة لا تضرّ معها سيّئة». و با دوستى على عليه السّلام گناه موجب خلود در دوزخ نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 92
1-ابو حمزۀ ثمالى و محمّد بن مسلم(هر دو)از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده اند: هر كس با چشم نابينا از دنيا برود و براى خشنودى خدا اين را تحمّل كند و دوستدار آل محمد(صلوات اللّٰه عليهم اجمعين)باشد،خدا را در حالى ملاقات كند كه حسابى بر او نيست(كنايه از اينكه گناهانش آمرزيده شده،و يا آنكه حسابش آسان خواهد بود).2-و باز،روايت شده است كه:خداوند،دو چشم يا يك چشم بنده اى را(از او) نمى گيرد مگر آنكه از گناهانش پرسش نمى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 118
1. ابو حمزۀ ثمالى و محمد بن مسلم از حضرت ابو جعفر امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده اند كه فرمود: هر كس در حال نابينايى از دنيا برود و نابينايى خود را به حساب خدا بگذارد و دوستدار خاندان محمّد (صلّى الله عليه و آله) باشد، خدا را در حالى ملاقات مى كند كه هيچ حسابى بر عهدۀ او نيست. 2. و نيز روايت شده است كه: خداوند، دو چشم يا يك چشم بنده اى را نمى گيرد مگر آنكه از گناهش پرسش نمى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 81
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ يَسَارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِيَّاكُمْ وَ اَلْكَسَلَ إِنَّ رَبَّكُمْ رَحِيمٌ يَشْكُرُ اَلْقَلِيلَ إِنَّ اَلرَّجُلَ لَيُصَلِّي اَلرَّكْعَتَيْنِ تَطَوُّعاً يُرِيدُ بِهِمَا وَجْهَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَيُدْخِلُهُ اَللَّهُ بِهِمَا اَلْجَنَّةَ وَ إِنَّهُ لَيَتَصَدَّقُ بِالدِّرْهَمِ تَطَوُّعاً يُرِيدُ بِهِ وَجْهَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَيُدْخِلُهُ اَللَّهُ بِهِ اَلْجَنَّةَ وَ إِنَّهُ لَيَصُومُ اَلْيَوْمَ تَطَوُّعاً يُرِيدُ بِهِ وَجْهَ اَللَّهِ تَعَالَى فَيُدْخِلُهُ بِهِ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 39 )
1-اسماعيل بن يسار گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:زنهار شما را از كسالت زيرا پروردگار شما بسيار مهربانست،عمل كم را قبول ميكند و جزا ميدهد،مردى براى رضاى پروردگار دو ركعت نماز مستحبّى ميخواند،پس خداوند براى همين دو ركعت نماز او را وارد بهشت ميكند.و يا يك درهم صدقه ميدهد براى رضاى خدا،پس براى همين مختصر صدقه او را داخل بهشت ميكند.و يا يك روزۀ مستحبّى ميگيرد براى خشنودى حق تعالى،و بواسطه همين يك روز روزه خداوند او را در بهشت جاى ميدهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 93
1-اسماعيل بن يسار روايت كرده است:شنيدم از امام صادق عليه السّلام كه فرمود:شما را از كسالت و تنبلى(در عبادت)بر حذر مى دارم،چرا كه پروردگار شما بسيار مهربان است،عمل كم و اندك را(از شما)قبول مى كند و پاداش مى دهد.چه بسا فردى كه براى خشنودى خدا(و با نيّت پاك)دو ركعت نماز مستحبّى مى خواند،و خداوند او را به خاطر همان دو ركعت نماز،وارد بهشت مى كند؛و يا در راه خدا يك درهم صدقه مى دهد،و خداوند به(پاداش)همين صدقۀ ناچيز،بهشت را بر او ارزانى مى دارد؛و يا يك روز،روزۀ مستحبّى مى گيرد و خداوند به سبب همين عمل،او را بهشتى مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 118
1. اسماعيل بن يسار مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: از تنبلى بپرهيزيد، زيرا پروردگار شما بسيار مهربان است و از عمل اندك نيز قدر دانى مى كند. گاه كسى براى خشنودى خدا دو ركعت نماز مستحبّى مى گزارد و خدا براى همين دو ركعت او را وارد بهشت مى كند. و يا براى خشنودى خدا يك درهم صدقه مى دهد و خدا او را به بهشت در مى آورد، و يا يك روز روزۀ مستحبّى مى گيرد و خشنودى خدا را به آن طلب مى كند و خداوند او را در بهشت جاى مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 81
[162]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: از تنبلى و وارفتگى بپرهيزيد؛ زيرا به راستى كه پروردگار شما مهربانى است كه كردار اندك را سپاس مى دارد. به درستى كه مرد براى خشنودى خداوند گرامى و بزرگ دو ركعت نماز مستحبى به جا مى آورد؛ پس خداوند او را به سبب آن به بهشت در مى آورد، و يك درهم صدقۀ مستحبى براى خشنودى خداوند مى پردازد و خداوند او را به سبب آن به بهشت در مى آورد و او روزى را براى خشنودى خدا روزۀ مستحبى مى گيرد و خداوند او را به سبب آن به بهشت در مى آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 103
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ اَلْخَزَّازِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ قَالَ كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ لِجَمِيعِ شَهْرِ رَمَضَانَ لَفَضْلاً عَلَى جَمِيعِ سَائِرِ اَلشُّهُورِ كَفَضْلِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَلَى سَائِرِ اَلرُّسُلِ [و کفضل شهر رمضان علی سائر الشهور](2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 39 )
[163]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: به راستى كه جمعه هاى ماه رمضان بر جمعه هاى ديگر ماه ها برترى دارد همچنان كه پيامبر خدا حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله بر ديگر پيامبران برترى دارد.[و مانند برترى ماه رمضان بر ديگر ماه ها]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 105
1-جابر جعفى گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:از براى جمعه هاى ماه مبارك رمضان يك برترى است نسبت به جمعه هاى ماههاى ديگر،مانند فضيلت پيغمبر خاتم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بر ساير پيغمبران،[و مانند برترى ماه رمضان بر ساير ماهها]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 93
1-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است:برترى(فضيلت)جمعه هاى ماه مبارك رمضان بر جمعه هاى ماههاى ديگر،همانند برترى حضرت رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم بر پيامبران ديگر[و يا برترى ماه مبارك رمضان بر ماههاى ديگر است].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 119
1. جابر مى گويد: حضرت ابو جعفر امام باقر (عليه السّلام) مى فرمود: برترى جمعه هاى ماه رمضان بر جمعه هاى ديگر ماهها، مانند برترى رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) بر ديگر پيامبران [و مانند برترى ماه رمضان بر ديگر ماهها] است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 81
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ جَدِّهِ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: رَكْعَتَانِ يُصَلِّيهِمَا مُتَعَطِّرٌ أَفْضَلُ مِنْ سَبْعِينَ رَكْعَةً يُصَلِّيهِمَا غَيْرُ مُتَعَطِّرٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 40 )
1-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:دو ركعت نمازى كه شخص عطر زده ميخواند آن افضل است از هفتاد ركعت نماز شخص غير معطّر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 94
1-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:دو ركعت نماز كسى كه(به هنگام نماز)خود را معطّر مى كند از هفتاد ركعت نماز كسى كه عطر نمى زند،برتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 120
1. مفضّل بن عمر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: دو ركعت نمازى كه شخص عطر زده مى خواند بهتر است از هفتاد ركعت نمازى كه شخص عطر نزده مى خواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 83
[164]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دو ركعت نمازى را كه شخص عطر زده به جا آورد، برتر از هفتاد ركعت نمازى است كه شخص عطر نزده به جا مى آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 105
ص: 52
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ عَنِ اَلْوَلِيدِ بْنِ صَبِيحٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: رَكْعَتَيْنِ يُصَلِّيهِمَا مُتَزَوِّجٌ أَفْضَلُ مِنْ سَبْعِينَ رَكْعَةً يُصَلِّيهِمَا غَيْرُ مُتَزَوِّجٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 40 )
1-وليد بن صبيح گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:دو ركعت نماز كه مرد زن- دار بخواند افضل از هفتاد ركعت نماز مرد بى زن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 94
1-وليد بن صبيح از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:دو ركعت نماز مردى كه همسر دارد،از هفتاد ركعت نماز مرد مجرّد(بى همسر)برتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 120
1. وليد بن صبيح از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: دو ركعت نمازى كه مرد متأهّل مى خواند، برتر است از هفتاد ركعت نمازى كه مرد مجرّد مى خواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 83
[165]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دو ركعت نمازى را كه شخص متأهّل به جا آورد برتر از هفتاد ركعت نمازى است كه شخص مجرّد به جا آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 105
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: مَنْ صَلَّى أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ بِ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ خَمْسِينَ مَرَّةً لَمْ يَنْفَتِلْ (1) بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَنْبٌ إِلاَّ غَفَرَ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 40 )
1-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس چهار ركعت نماز بخواند و در هر ركعت پنجاه مرتبه«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ
»بخواند روى خود را از قبله بر نميگرداند مگر آنكه تمام گناهانش آمرزيده شود. شرح:همان طورى كه امام هشتم فرمود كلمه لا اله إلاّ اللّٰه. باعث نجات است اما بشروط آن،و فرمود اعتقاد بمن جزء شرايط آنست،اين روايات هم مشروط است بايمان،و شخص مؤمن بعمل زشت رغبتى ندارد و به تبهكارى دست نمى آلايد،و چنانچه خداى نخواسته گناهى هم از وى سر زند بى درنگ حالت ندامت و پشيمانى پيدا ميكند و اين خود مرتبه اى از توبه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 94
1-عبد اللّٰه بن سنان گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:هر كس چهار ركعت نماز بجاى آورد،و در هر ركعت پنجاه بار سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
» را بخواند،(اين چنين شخصى)نماز را تمام نمى كند مگر آنكه تمام گناهانش آمرزيده شده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 120
1. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس چهار ركعت نماز بگزارد و در هر ركعت پنجاه مرتبه «قل هو اللّٰه احد» بخواند، روى از قبله بر نمى گرداند مگر اينكه تمام گناهانى كه ميان او و خداست آمرزيده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 83
[166]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه چهار ركعت نماز گزارد و در هر ركعت پنجاه بار
«قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»
را قرائت كند، روى از قبله بر نگرداند جز آنكه هر گناهى كه ميان او و خداى گرامى و بزرگ است بخشوده گردد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 105
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي اَلْبِلاَدِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَيُّ شَيْءٍ لِمَنْ صَلَّى صَلاَةَ جَعْفَرٍ قَالَ لَوْ كَانَ عَلَيْهِ مِثْلُ رَمْلِ عَالِجٍ (2) وَ زَبَدِ اَلْبَحْرِ ذُنُوباً لَغَفَرَهَا اَللَّهُ لَهُ قُلْتُ هَذِهِ لَنَا قَالَ فَلِمَنْ هِيَ إِلاَّ لَكُمْ خَاصَّةً قَالَ قُلْتُ فَأَيَّ شَيْءٍ يَقْرَأُ فِيهَا مِنْ عَرْضِ اَلْقُرْآنِ قَالَ لاَ اِقْرَأْ فِيهَا إِذٰا زُلْزِلَتِ وَ إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ وَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 40 )
1-ابراهيم بن أبى البلاد گويد بحضرت ابى الحسن الرضا عليه السّلام گفتم:ثواب خواندن نماز جعفر چيست؟فرمود:اگر گناهان او باندازۀ شن هاى انبوه و كف درياها باشد آمرزيده مى شود،گفتم اين آمرزش تنها از براى ما شيعيان است؟ فرمود بلى مختصّ بشما ميباشد؛گفتم:در اين نماز چه سوره اى بخوانم؟فرمود «
إِذٰا زُلْزِلَتِ
»،و«
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ
»،و«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ
»،و«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 95
1-ابراهيم بن ابى البلاد نقل مى كند كه از امام رضا عليه السّلام ثواب نماز جعفر را پرسيدم، فرمود:اگر گناهان او(خوانندۀ اين نماز)به اندازۀ شنهاى بيابان عالج(كنايه از زياد بودن)و كف دريا(كنايه از گناهان بيشمار)باشد،خداوند آنها را مى آمرزد.گويد كه باز پرسيدم:اين آمرزش،اختصاص به شيعيان دارد؟فرمودند:بلى!اختصاص به شما دارد.عرض كردم:در اين نماز چه سوره اى از قرآن بايد تلاوت شود؟ فرمودند:سورۀ زلزله«
إِذٰا زُلْزِلَتِ اَلْأَرْضُ
»...و سورۀ نصر«
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
»...و سورۀ قدر«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ
»...و سورۀ توحيد«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»....
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 121
1. ابراهيم بن ابى البلاد مى گويد: به حضرت ابو الحسن امام رضا (عليه السّلام) گفتم: پاداش كسى كه نماز جعفر بخواند چيست؟ فرمود: اگر گناهان او به اندازۀ توده هاى شن و كفهاى روى دريا باشد خدا آنها را مى آمرزد. گفتم: آيا اين مخصوص ما شيعيان است؟ فرمود: پس مخصوص چه كسى است؟ فقط مخصوص شماست. گفتم: در اين نماز چه سوره اى بخوانم؟ فرمود:«اذا زلزلت» و «اذا جاء نصر اللّٰه» و «انّا انزلناه في ليلة القدر» و «قل هو اللّٰه احد» را بخوان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 83
[167]1-... ابراهيم بن ابى البلاد گويد كه به امام كاظم عليه السّلام عرض كردم: براى آن كس كه نماز جعفر عليه السّلام را بخواند چه پاداشى باشد؟ امام عليه السّلام فرمود: اگر او را گناهانى همچون شن هاى انبوه و كف دريا باشد، بى ترديد خداوند او را به سبب نماز جعفر طيّار عليه السّلام مى بخشد. عرض كردم: آيا اين پاداش از آن ماست؟ امام عليه السّلام فرمود: پس از آن كيست؟ بى گمان كه اين پاداش ويژه شماست. راوى در ادامه گويد كه عرض كردم: در اين نماز چه سوره اى از قرآن را بخوانم؟ امام عليه السّلام فرمود: سوره «اذا زلزلت»، «اذا جاء نصر اللّٰه»، «انّا انزلناه في ليلة القدر» و «قل هو اللّٰه احد» را بخوان
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 107
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: شَرَفُ اَلْمُؤْمِنِ صَلاَةُ اَللَّيْلِ وَ عِزُّ اَلْمُؤْمِنِ كَفُّهُ عَنِ اَلنَّاسِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 41 )
1-عبد اللّٰه بن سنان گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:شرافت نسب و بزرگى شخص مؤمن نماز شب است،و عزّت او آبرودارى و خوددارى او از مردم است. يعنى بزرگى و بزرگزادگى مؤمن به نسب شريف نيست بلكه بخدا پردازى اوست،و عزّت و آقائى او بسته به آبرودارى خود اوست و طرز رفتارش با خلق.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 96
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:نماز شب،مايۀ شرافت و والائى انسان مؤمن است،و عزّت انسان با ايمان در خوددارى او از دريوزگى كردن از مردم مى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 122
1. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: شرافت مؤمن نماز شب است، و عزّت او حفظ آبرو و خوددارى از درخواست كردن از مردم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 83
[168]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: بزرگى مؤمن، نماز شب است و سرافرازى او درخواست نكردن از مردم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 107
ص: 53
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو زُهَيْرٍ اَلنَّهْدِيُّ عَنْ آدَمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: عَلَيْكُمْ بِصَلاَةِ اَللَّيْلِ فَإِنَّهَا سُنَّةُ نَبِيِّكُمْ وَ دَأْبُ اَلصَّالِحِينَ قَبْلَكُمْ وَ مَطْرَدَةُ اَلدَّاءِ عَنْ أَجْسَادِكُمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 41 )
2-معاوية بن عمّار گويد شخصى از اصحاب از امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه فرمود:بر شما باد بنماز شب،چون رويّۀ پيغمبر شما،و خوى مردان صالح پيش از شما است،و باعث دورى امراض از بدن شما ميباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 96
2-معاوية بن عمّار به نقل يكى از اصحاب روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:بر شماست كه نماز شب بخوانيد،زيرا نماز شب،سنّت پيامبر شما و شيوۀ مردان نيكوكارى است كه پيش از شما مى زيسته اند،و نيز باعث دورى بيماريها از بدنهاى شماست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 122
2. معاوية بن عمّار از برخى يارانش از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: بر شما باد به نماز شب، زيرا نماز شب سنّت پيامبر شما و خوى شايستگانى است كه پيش از شما بوده اند، و باعث دورى دردها از تن شماست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 85
[169]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: بر شما باد به نماز شب. پس به راستى، نماز شب روش پيامبر شما و شيوۀ پايدار نيكان پيش از شماست و بيمارى را از پيكرهاى شما برون كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 107
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : صَلاَةُ اَللَّيْلِ تُبَيِّضُ اَلْوُجُوهَ وَ صَلاَةُ اَللَّيْلِ تُطَيِّبُ اَلرِّيحَ وَ صَلاَةُ اَللَّيْلِ تَجْلِبُ اَلرِّزْقَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 41 )
3-و نيز از امام جعفر صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:نماز شب چهره ها را سفيد گرداند،نماز شب بوى انسان را پاكيزه كند،و نماز شب روزى را بسوى انسان بكشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 96
3-و به همين سند از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:نماز شب،چهره ها را سفيد و نورانى و بدن آدمى را معطّر مى سازد و نيز موجب فراوانى روزى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 122
3. نيز به همين سند نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: نماز شب چهره ها را سفيد مى گرداند، نماز شب بوى آدمى را خوش مى سازد، و نماز شب روزى را جلب مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 85
[170]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: نماز شب رخسارها را سپيد كند؛ نماز شب بوى انسان را نيكو گرداند و نماز شب روزى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 107
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عُمَرَ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنْ كَانَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ قَالَ - اَلْمٰالُ وَ اَلْبَنُونَ زِينَةُ اَلْحَيٰاةِ اَلدُّنْيٰا (1) إِنَّ اَلثَّمَانَ رَكَعَاتٍ اَلَّتِي يُصَلِّيهَا اَلْعَبْدُ آخِرَ اَللَّيْلِ زِينَةُ اَلْآخِرَةِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 41 )
4-و نيز يكتن از روات از آن حضرت نقل كرده كه فرمود:چنان كه خداوند در قرآن ميفرمايد:«
اَلْمٰالُ وَ اَلْبَنُونَ زِينَةُ اَلْحَيٰاةِ اَلدُّنْيٰا
»(مال و اولاد زينت زندگى دنياست)براستى كه ركعات هشتگانه كه بنده در آخر شب ميخواند زينت آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 96
4-محمد بن عمر به نقل از يكى از راويان حديث،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:همان گونه كه خداوند متعال(در سورۀ كهف آيۀ 46)مى فرمايد:زينت زندگانى دنيا،مال و اولاد آدمى است؛زينت آخرت هم در هشت ركعت نمازى است كه بندۀ خدا در آخر شب مى خواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 122
4. محمّد بن عمر از كسى كه براى او نقل كرده است، از امام صادق (عليه السّلام) روايت نموده است كه فرمود: اگر خداوند فرموده است:«مال و اولاد زينت زندگى دنياست»، هشت ركعتى كه بنده در آخر شب مى خواند زينت آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 85
[171]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همان گونه كه خداوند گرامى و بزرگ در قرآن مى فرمايد:«دارايى و پسران آراستگى زندگى دنيايند»[كهف ، آيۀ 46] به راستى كه هشت ركعتى را كه بنده در پايان شب به جا مى آورد، آراستگى سراى واپسين باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 107
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّهُ جَاءَهُ رَجُلٌ فَشَكَا إِلَيْهِ اَلْحَاجَةَ فَأَفْرَطَ فِي اَلشِّكَايَةِ حَتَّى كَادَ أَنْ يَشْكُوَ اَلْجُوعَ فَقَالَ لَهُ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا هَذَا أَ تُصَلِّي بِاللَّيْلِ قَالَ فَقَالَ اَلرَّجُلُ نَعَمْ قَالَ فَالْتَفَتَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِلَى صَاحِبِهِ فَقَالَ كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ يُصَلِّي بِاللَّيْلِ وَ يَجُوعُ بِالنَّهَارِ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ ضَمِنَ بِصَلاَةِ اَللَّيْلِ قُوتَ اَلنَّهَارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 41 )
5-و نيز همان راوى از آن حضرت عليه السّلام نقل كند بكسى كه از تنگدستى زياد شكايت ميكرد تا بجائى كه نزديك بود اظهار گرسنگى كند فرمود:اى فلان!آيا نماز شب ميخوانى؟عرض كرد بلى،حضرت رو به يكى از ياران كرد و فرمود: آن كسى كه نماز شب ميخواند اگر بگويد من گرسنه ام دروغ ميگويد، زيرا خداوند متعال در مقابل خواندن نماز شب ضامن روزى روز او شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 97
5-و باز به همين سند از امام صادق عليه السّلام نقل شده است كه آن حضرت به كسى كه از تنگدستى و فقر شكايت بسيار مى كرد تا جايى كه نزديك بود اظهار گرسنگى كند، فرمود:اى مرد!نماز شب مى خوانى؟!عرض كرد:بلى!راوى مى گويد كه آن حضرت به يكى از اصحاب خود رو كرد و فرمود:كسى كه نماز شب مى خواند اگر ادّعا كند گرسنه است سخن به گزاف رانده و دروغ گفته است،زيرا خداوند متعال در ازاى نماز شب او،ضامن روزى آن روز او شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 123
5. نيز به همين سند نقل شده است كه مردى نزد امام صادق (عليه السّلام) آمد و از تنگدستى شكايت كرد و در شكايت خود افراط نمود تا جايى كه نزديك بود اظهار گرسنگى كند. امام صادق (عليه السّلام) به او فرمود: اى مرد، آيا نماز شب مى خوانى؟ آن مرد گفت: آرى. امام (عليه السّلام) به يكى از ياران خود روى كرد و فرمود: دروغ مى گويد كسى كه مى پندارد نماز شب مى خواند و روز گرسنه مى ماند، زيرا خداوند بزرگ در برابر نماز شب، قوت روز او را ضامن شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 85
5-... از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه مردى نزد امام عليه السّلام آمد و از تهيدستى زبان به گله گشود و گله از حدّ گذراند تا آنجا كه نزديك بود از گرسنگى نيز گله كند. امام صادق عليه السّلام به او فرمود: اى مرد! آيا نماز شب مى خوانى؟ عرض كرد: آرى. امام عليه السّلام به همراهش رو نموده و فرمود: آن كس كه مى پندارد اگر در نيمه شب نماز بگزارد، هنگام روز گرسنه مى ماند دروغ مى بافد. به راستى كه خداى گرامى و بزرگ با نماز شب روزى روز را بر عهده گرفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 109
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قِيَامُ اَللَّيْلِ مَصَحَّةٌ لِلْبَدَنِ وَ رِضَاءُ اَلرَّبِّ وَ تَمَسُّكٌ بِأَخْلاَقِ اَلنَّبِيِّينَ وَ تَعَرُّضٌ لِرَحْمَةِ اَللَّهِ تَعَالَى.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 41 )
6-ابو بصير از امام صادق از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كند كه فرمود:نماز شب بدن را سالم،و موجب خشنودى خدا،و چنگ زدن به اخلاق پيغمبران،و خود را مورد رحمت حق قرار دادنست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 97
6-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش،از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:نماز شب،بدن را سلامت مى بخشد،موجب خشنودى پروردگار مى گردد و مقيّد بودن به اخلاق پسنديدۀ پيامبران الهى و خود را در معرض رحمت خداوندى قرار دادن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 123
6. ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: پدرم از جدّش از پدرانش از على بن ابى طالب نقل كرده است كه فرمود: برخاستن در شب براى نماز، باعث سلامتى بدن و خشنودى پروردگار و چنگ زدن به اخلاق پيامبران و قرار گرفتن در معرض رحمت خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 85
[173]6-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پدرم از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام مرا روايت نموده كه امام على عليه السّلام فرمود: شب زنده دارى به نماز شب، مايۀ تندرستى بدن و خشنودى پروردگار و چنگ زدن به اخلاق پيامبران و مهرخواهى از خداوند فرازمند است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 109
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ اَلْبَغْدَادِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلنَّوْفَلِيِّ (2) قَالَ: سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِنَّ اَلْعَبْدَ لَيَقُومُ فِي اَللَّيْلِ فَيَمِيلُ بِهِ اَلنُّعَاسُ يَمِيناً وَ شِمَالاً وَ قَدْ وَقَعَ ذَقَنُهُ عَلَى صَدْرِهِ فَيَأْمُرُ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَبْوَابَ اَلسَّمَاءِ فَتُفَتَّحُ ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلاَئِكَةِ اُنْظُرُوا إِلَى عَبْدِي مَا يُصِيبُهُ فِي اَلتَّقَرُّبِ إِلَيَّ بِمَا لَمْ أَفْتَرِضْ عَلَيْهِ رَاجِياً مِنِّي لِثَلاَثِ خِصَالٍ ذَنْباً أَغْفِرُهُ لَهُ أَوْ تَوْبَةً أُجَدِّدُهَا لَهُ أَوْ رِزْقاً أَزِيدُهُ فِيهِ فَأُشْهِدُكُمْ مَلاَئِكَتِي أَنِّي قَدْ جَمَعْتُهُنَّ لَهُ (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 42 )
7-على بن محمّد نوفلى گويد شنيدم از حضرت هادى عليه السّلام كه ميفرمود:گاه هست كه بنده براى نماز شب برخيزد و خواب بر وى غلبه كند چندان كه او را براست و چپ كشاند و گاهى چانه اش به سينه اش رسد،حقّ تعالى امر فرمايد كه درهاى آسمان را بگشايند و فرشتگان را ندا دهند كه نظر كنيد كه اين بنده من در راه تقرّب و نزديكى بمن چه سختى ها ميكشد در چيزى كه بر وى واجب نساخته ام باميد سه چيز:يا گناهش را بيامرزم،يا توبه روزيش گردانم،و يا رزق و روزى او را زياد كنم،اى فرشتگان شما را گواه ميگيرم كه من همه را بدو عطا كردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 98
7-علىّ بن محمد نوفلى روايت كرده است:از او شنيدم كه:گاه مى شود كه بنده اى براى نماز شب برخيزد و خواب بر او غلبه مى كند و به سمت راست و چپ مى غلطد(و از خستگى و شدّت خواب)چانۀ او به روى سينه اش مى چسبد،در اين حال خداوند متعال فرمان مى دهد كه:درهاى آسمانها را بگشائيد،و به فرشتگان فرمايد كه:به اين بندۀ من نظر كنيد كه براى نزديك شدن به من،چه سختى هايى را بر خود روا مى دارد در حالى كه من اين عمل را بر او واجب نكرده ام،و او از من سه چيز مى طلبد:اول آنكه گناهانش را بيامرزم،دوم آنكه توفيق توبه را به او ارزانى دارم،سوم آنكه روزى او را فراوان كنم؛و من اى فرشتگان!شما را گواه مى گيرم كه هر خواستۀ او را برآورده كردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 124
7. على بن محمّد نوفلى مى گويد: از امام (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: گاه بنده براى نماز شب بر مى خيزد و خواب او را به طرف راست و چپ مى كشاند، و گاه نيز چانه اش به سينه اش مى رسد. پس خداوند فرمان مى دهد تا درهاى آسمان را بگشايند. درها براى او گشوده مى شود، سپس خدا به فرشتگان مى گويد: به بنده ام بنگريد كه براى تقرّب به من، در كارى كه بر او واجب نساخته ام چه سختيها مى كشد. او از من اميد سه چيز دارد: يا گناهش را بيامرزم، يا توبۀ مجدّدى نصيبش كنم، يا بر روزى اش بيفزايم اى فرشتگان من، شما را گواه مى گيرم كه همه را به او عطا مى كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 85
[174]7-... محمّد نوفلى گويد كه از امام معصوم عليه السّلام شنيدم: گاهى بنده براى نمازگزارى، نيمه شب از خواب بر مى خيزد ولى [خواب بر او چيره مى آيد و] او را به راست و چپ مى اندازد و چانه هايش بر روى سينه اش مى افتد؛ پس خداوند پاك و منزّه بر درهاى آسمان فرمان مى دهد و گشوده مى شوند، پس آنگاه به فرشتگان مى فرمايد: به بنده ام بنگريد كه در نزديكى جويى به من در كارى كه بر او واجب نساخته ام چگونه خويشتن را به رنج مى افكند! در حالى كه به سه چيز از سوى من اميد بسته است. گناهى كه بر او ببخشايم يا توبه اى كه دوباره به او ارزانى كنم و يا روزى اى كه بر آن بيفزايم؛ پس فرشتگانم را گواه مى گيرم كه بى ترديد اين سه چيز را بر او فراهم آورم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 109
ص: 54
حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عُثْمَانَ وَ أَبُو عُثْمَانَ اِسْمُهُ عَبْدُ اَلْوَاحِدِ بْنُ حَبِيبٍ قَالَ زَعَمَ لَنَا (1) مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيُّ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ اَلدُّهْنِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَلاَةُ اَللَّيْلِ تُحَسِّنُ اَلْوَجْهَ وَ تُحَسِّنُ اَلْخُلُقَ وَ تُطَيِّبُ اَلرِّيحَ وَ تُدِرُّ اَلرِّزْقَ وَ تَقْضِي اَلدَّيْنَ وَ تَذْهَبُ بِالْهَمِّ وَ تَجْلُو اَلْبَصَرَ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 42 )
8-معاوية بن عمّار دهنىّ گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:نماز شب چهره را زيبا،و اخلاق را نيكو،و بوى بدن را پاك و خوش،و روزى را فراوان،و بدهكارى را أداء،و همّ و غم را بر طرف ميسازد،و ديده را جلا ميدهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 98
8-معاوية بن عمّار دهنى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است:نماز شب،چهره را زيبا، اخلاق را نيكو،بوى بدن را خوش،روزى را فراوان،بديها را ادا،غصّۀ اندوه را برطرف و قدرت بينائى را افزون كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 124
8. معاوية بن عمّار دهنى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: نماز شب چهره را زيبا، و اخلاق را نيكو، و بوى بدن را خوش، و روزى را فراوان، و قرض را ادا، و اندوه را برطرف مى كند، و ديده را جلا مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 87
[175]8-... امام صادق عليه السّلام فرمود: نماز شب رخسار را زيبا، اخلاق را نيكو و بدن را خوشبو گرداند، بدهى را اداء كند، اندوه را ببرد و ديده را روشنى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 109
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلْكِنْدِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلرَّجُلَ لَيَكْذِبُ اَلْكَذِبَةَ فَيُحْرَمُ بِهَا رِزْقَهُ قُلْتُ وَ كَيْفَ يُحْرَمُ رِزْقَهُ فَقَالَ يُحْرَمُ بِهَا صَلاَةَ اَللَّيْلِ فَإِذَا حُرِمَ صَلاَةَ اَللَّيْلِ حُرِمَ اَلرِّزْقَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 42 )
9-حسين بن حسن كندى از امام جعفر صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: شخص گاهى دروغى گويد و باعث آن شود كه از روزى مقدّرش محروم گردد،گفتم چگونه از روزى محروم مى شود؟فرمود:اثر دروغ گفتن موفّق نشدن به نماز شب است،و چون از نافلۀ شب محروم ماند،از روزى مقدّر بى نصيب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 99
9-حسين بن حسن كندى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:گاهى انسان دروغ مى گويد و موجب آن مى گردد كه از روزى مقدّرش محروم شود.عرض مى كند: چگونه از روزى مقدّر خود محروم مى شود؟!(كنايه از اينكه دروغ گفتن چه ارتباطى با محروم شدن از روزى مقدّر دارد؟!)،حضرت مى فرمايد:يكى از آثار سوء دروغ، محروم شدن از(فيض)نماز شب است،و چون آدمى از نماز شب محروم ماند،از روزى مقدّر(كه نتيجۀ خواندن نماز شب است)بى نصيب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 125
9. حسين بن حسن كندى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: گاه شخصى دروغ مى گويد و در اثر آن از روزى خود محروم مى شود. راوى مى گويد: گفتم: چگونه از روزى خود محروم مى شود؟ فرمود: در اثر دروغ گفتن از نماز شب محروم مى گردد، و اگر از نماز شب محروم شود، از روزى محروم مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 87
[176]9-... حسن الكندى گويد كه امام صادق عليه السّلام فرمود: گاهى مردى دروغى مى گويد و از روزى خويش باز مى ماند. عرض كردم: چگونه از روزى اش باز مى ماند؟ امام عليه السّلام فرمود: از نماز شب باز مى ماند و چون از نماز شب باز ماند از روزى نيز بى نصيب مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 109
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلٍ عَنْ فُضَيْلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلْبُيُوتَ اَلَّتِي يُصَلَّى فِيهَا بِاللَّيْلِ بِتِلاَوَةِ اَلْقُرْآنِ تُضِيءُ لِأَهْلِ اَلسَّمَاءِ كَمَا تُضِيءُ نُجُومُ اَلسَّمَاءِ لِأَهْلِ اَلْأَرْضِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 42 )
10-فضيل از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:خانه هائى كه شبها در آن نماز و قرآن خوانده مى شود،از براى اهل آسمان ميدرخشد چونان كه ستارگان از براى اهل زمين.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 99
10-فضيل از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:خانه هائى كه شبها در آنها نماز و قرآن تلاوت مى شود،در نظر اهل آسمان مى درخشند همان گونه كه ستارگان آسمانى براى اهل زمين مى درخشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 125
10. فضيل از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خانه هايى كه شبها در آن نماز و قرآن خوانده مى شود، براى اهل آسمان مى درخشد، همان گونه كه ستارگان آسمان براى اهل زمين مى درخشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 87
[177]10-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى كه خانه هايى كه شبانگاه در آن نماز و قرآن خوانده مى شود براى آسمانيان مى درخشد همچنان كه ستارگان آسمان براى زمينيان مى درخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 111
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُمَرَ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - إِنَّ اَلْحَسَنٰاتِ يُذْهِبْنَ اَلسَّيِّئٰاتِ (3) قَالَ صَلاَةُ اَلْمُؤْمِنِ بِاللَّيْلِ تَذْهَبُ بِمَا عَمِلَ مِنْ ذَنْبٍ بِالنَّهَارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 42 )
11-در حديث مرفوع از امام صادق عليه السّلام نقل شده در معنى كلام خدا كه ميفرمايد:«
إِنَّ اَلْحَسَنٰاتِ يُذْهِبْنَ اَلسَّيِّئٰاتِ
»يعنى«كارهاى خوب گناهان را از بين ميبرد»فرمود:نماز شب شخص مؤمن اثر گناه روز او را از بين ميبرد. شرح:البتّه معلوم است كه شخص نماز شب خوان دست بهر گناه و آلودگى نميزد،بلى ممكن است بعضى از معاصى كوچك از او سرزند و آمرزيده شود، مشروط بر اينكه حقّ النّاس نباشد چون خداوند وعده داده كه از ظلم هيچ ظالمى نگذرد،و حقّ مظلوم را از ظالم بگيرد،و ميفرمايد«
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصٰادِ
»يعنى خداوند در كمين ظالمين و ستمكارانست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 99
11-ابراهيم بن عمر بدون ذكر اسامى راويان پيش از خود،از امام صادق عليه السّلام نقل مى كند كه آن حضرت در معنى اين آيۀ مباركه:همانا خوبيها،بديها را از بين مى برند، فرمود:نماز شبى كه انسان مؤمن بجاى مى آورد،گناهانى را كه در روز مرتكب شده است،از بين مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 125
11. ابراهيم بن عمر در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) در بارۀ سخن خداوند:
«إِنَّ اَلْحَسَنٰاتِ يُذْهِبْنَ اَلسَّيِّئٰاتِ
»
(يعنى كارهاى خوب، گناهان را از بين مى برد) فرمود: نماز مؤمن در شب، گناهانى را كه در روز انجام داده است از بين مى برد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 87
[178]11-... امام صادق عليه السّلام در بارۀ اين سخن خداى گرامى و بزرگ،«به راستى كه نيكى ها بدى ها را بزدايند»[هود ، آيۀ 114] فرمود: نماز مؤمن در شباهنگام گناه روز او را كه انجام داده بزدايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 111
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَللَّيْثِ عَنْ جَابِرِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ رَجُلاً سَأَلَ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ قِيَامِ اَللَّيْلِ بِالْقُرْآنِ فَقَالَ لَهُ أَبْشِرْ مَنْ صَلَّى مِنَ اَللَّيْلِ عُشْرَ لَيْلَةٍ لِلَّهِ مُخْلِصاً اِبْتِغَاءَ ثَوَابِ اَللَّهِ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَلاَئِكَتِهِ اُكْتُبُوا لِعَبْدِي هَذَا مِنَ اَلْحَسَنَاتِ عَدَدَ مَا أَنْبَتَ اَللَّهُ مِنَ اَلنَّبَاتَاتِ فِي اَللَّيْلِ مِنْ حَبَّةٍ وَ وَرَقَةٍ وَ شَجَرَةٍ وَ عَدَدَ كُلِّ قَصَبَةٍ وَ حوطة [خُوطٍ] (4) وَ مَرْعًى وَ مَنْ صَلَّى تُسْعَ لَيْلَةٍ أَعْطَاهُ اَللَّهُ عَشْرَ دَعَوَاتٍ مُسْتَجَابَاتٍ وَ أَعْطَاهُ كِتٰابَهُ بِيَمِينِهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ مَنْ صَلَّى ثُمُنَ لَيْلَةٍ أَعْطَاهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَجْرَ شَهِيدٍ صَابِرٍ صَادِقِ اَلنِّيَّةِ وَ شُفِّعَ فِي أَهْلِ بَيْتِهِ وَ مَنْ صَلَّى سُبُعَ لَيْلَةٍ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ يَوْمَ يُبْعَثُ وَ وَجْهُهُ كَالْقَمَرِ لَيْلَةَ اَلْبَدْرِ حَتَّى يَمُرَّ عَلَى اَلصِّرَاطِ مَعَ اَلْآمِنِينَ وَ مَنْ صَلَّى سُدُسَ لَيْلَةٍ كُتِبَ مَعَ اَلْأَوَّابِينَ (5) وَ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ صَلَّى خُمُسَ لَيْلَةٍ زَاحَمَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلَ اَللَّهِ فِي قُبَّتِهِ (6) وَ مَنْ صَلَّى رُبُعَ لَيْلَةٍ كَانَ أَوَّلَ اَلْفَائِزِينَ حَتَّى يَمُرَّ عَلَى اَلصِّرَاطِ كَالرِّيحِ اَلْعَاصِفِ وَ يَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ وَ مَنْ صَلَّى ثُلُثَ لَيْلَةٍ لَمْ يَلْقَ مَلَكاً (7) إِلاَّ غَبَطَهُ بِمَنْزِلَتِهِ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قِيلَ لَهُ اُدْخُلْ مِنْ أَيِّ أَبْوَابِ اَلْجَنَّةِ اَلثَّمَانِيَةِ شِئْتَ - وَ مَنْ صَلَّى نِصْفَ لَيْلَةٍ فَلَوْ أُعْطِيَ مِلْءَ اَلْأَرْضِ ذَهَباً سَبْعِينَ أَلْفَ مَرَّةٍ لَمْ يَعْدِلْ أَجْرُهُ جَزَاءً وَ كَانَ لَهُ بِذَلِكَ أَفْضَلُ مِنْ سَبْعِينَ رَقَبَةً يُعْتِقُهَا مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ وَ مَنْ صَلَّى ثُلُثَيْ لَيْلَةٍ كَانَ لَهُ مِنَ اَلْحَسَنَاتِ قَدْرُ رَمْلِ عَالِجٍ أَدْنَاهَا حَسَنَةٌ أَثْقَلُ مِنْ جَبَلِ أُحُدٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ مَنْ صَلَّى لَيْلَةً تَامَّةً تَالِياً لِكِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذِكْرُهُ رَاكِعاً وَ سَاجِداً وَ ذَاكِراً أُعْطِيَ مِنَ اَلثَّوَابِ أَدْنَاهَا أَنْ يَخْرُجَ مِنَ اَلذُّنُوبِ كَمَا وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَ يُكْتَبُ لَهُ عَدَدَ مَا خَلَقَ اَللَّهُ مِنَ اَلْحَسَنَاتِ وَ مِثْلَهَا دَرَجَاتٌ - وَ يَثْبُتُ لَهُ اَلنُّورُ فِي قَبْرِهِ وَ يُنْزَعُ اَلْإِثْمُ وَ اَلْحَسَدُ مِنْ قَلْبِهِ وَ يُجَارُ مِنْ عَذَابِ اَلْقَبْرِ وَ يُعْطَى بَرَاءَةً مِنَ اَلنَّارِ وَ يُبْعَثُ مِنَ اَلْآمِنِينَ وَ يَقُولُ اَلرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلاَئِكَتِهِ يَا مَلاَئِكَتِي اُنْظُرُوا إِلَى عَبْدِي أَحْيَا لَيْلَةً اِبْتِغَاءَ مَرْضَاتِي أَسْكِنُوهُ اَلْفِرْدَوْسَ - وَ لَهُ فِيهَا مِائَةُ أَلْفِ مَدِينَةٍ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ جَمِيعُ مَا تَشْتَهِي اَلْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ اَلْأَعْيُنُ وَ مَا لاَ يَخْطُرُ عَلَى بَالٍ سِوَى مَا أَعْدَدْتُ لَهُ مِنَ اَلْكَرَامَةِ وَ اَلْمَزِيدِ وَ اَلْقُرْبَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 43 )
1-جابر بن اسماعيل از جعفر بن محمّد از پدرش عليهما السّلام نقل كند كه مردى از امير المؤمنين عليه السّلام سؤال كرد از فضيلت تلاوة قرآن در شب،فرمود:بشارت باد ترا هر كس يك دهم شب را به نماز بسر برد در حالى كه نيّتش فقط خدا و طلب اجر الهى باشد،پروردگار بفرشتگان مى فرمايد:بعدد آنچه روئيده مى شود از برگ و دانه ها و درختان در اين شب،و بشمارۀ تمام نى ها و شاخه هاى تازه،اجر و ثواب براى او بنويسيد،و هر كس يك نهم شب را بعبادت و نماز مشغول باشد،خداوند استجابت ده دعا باو عطا ميفرمايد،و در قيامت نامۀ اعمالش را بدست راست او خواهد داد،و هر كس يك هشتم شب را بنماز مشغول باشد خداوند پاداش يك شهيد شكيباى با اخلاص باو عطا مى كند،و شفاعت او را در اهل خانه اش ميپذيرد،و هر فرد كه يك هفتم شب را نماز بخواند از قبر خود با چهره اى نورانى چون ماه شب چهارده محشور مى شود تا از صراط با جماعتى كه در امانند عبور كند،و هر كس يك ششم شب را نماز بخواند در زمرۀ توبه كاران و بازگشت كنندگان بسوى خدا نوشته مى شود،و گناهان قديم و جديدش آمرزيده مى گردد،و هر كس يك پنجم شب را نماز بخواند در بهشت از نديمان ابراهيم خليل عليه السّلام خواهد بود،و هر كس يك چهارم شب را بنماز بايستد در صف اوّل رستگاران خواهد بود تا از صراط مانند تند بادى بگذرد و بى مناقشۀ در حساب داخل بهشت گردد. و هر كس يك سوّم از شب را نماز بخواند هيچ فرشته اى را ملاقات نميكند مگر آنكه به مقام و منزلت او در نزد پروردگار غبطه و حسرت ميبرد،و باو پيشنهاد مى شود كه از هر كدام درهاى هشتگانه بهشت كه ميخواهى وارد شو،و اگر كسى نيمه اى از شب را نماز بخواند،اگر هفتاد هزار برابر زمين پر از طلا باشد برابرى با اجر او نميكند،و از براى او در مقابل اين عمل بيشتر از هفتاد غلامى كه از اولاد اسماعيل باشند و آزاد كند پاداش است،و هر كس دو سوّم شب را نماز بخواند از براى او بشمارۀ شن هاى بيابان حسنات است،كه كمترين حسنه اش سنگين تر از ده برابر كوه احد خواهد بود،و هر كس يك شب تمام بعبادت بسر برد در حالى كه قرآن شريف را تلاوت كند و همه در ركوع و سجود و ذكر خدا باشد،بقدرى باو اجر داده شود كه كمترين مقدارش آنست كه گناهانش بريزد و پاك شود مانند روزى كه از مادر متولّد شده،و بشمارۀ تمام حسنات و درجات براى او پاداش است،و مشعلى از نور در قبر او زنند،و تيرگى گناه و حسد را از قلب او برطرف سازند،و او را از عذاب قبر ايمن گردانند،و بيزارى و برات آزادى از جهنّم را باو عطا كنند،و در زمرۀ آنان كه از عذاب الهى در امانند محشور مى شود،و پروردگار بفرشتگان ميفرمايد:اى فرشتگان من نظر كنيد به بندۀ من شبى را بعبادت بجهت طلب خشنودى من بسر برد،او را داخل در فردوس كنيد،و از براى او در آنجا هزار شهر است،در آن شهرها آنچه ميل انسانها باشد مهيّا،و از آنچه چشمها لذّت ميبرند موجود،و سعادتهائى كه بدل هيچ كس خطور نكرده است،بعلاوه آنچه از احترامات و افزونيها و تقرّب و نزديكى كه برايش مهيّا نموده ام.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 100
1-جابر بن اسماعيل از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدرشان امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه:مردى از امير مؤمنان على عليه السّلام در بارۀ شب زنده دارى با تلاوت قرآن سؤال كرد،فرمود:تو را مژده مى دهم به اينكه:هر كس يكدهم از شب را با اخلاص پاك و با اميد به پاداش الهى به خواندن نماز بسر برد،خداوند به فرشتگانش دستور مى دهد تا به شمارۀ روئيدنيها در آن شب-از برگها و دانه ها و درختان-و به شمارۀ نى ها و ساقه هاى نرم و تازه رسته براى او ثواب بنويسند؛و اگر كسى يك نهم از شب را به نماز بگذارند،خداوند ده دعاى او را مستجاب فرمايد،و در روز قيامت،نامۀ اعمالش را به دست راستش مى دهد؛و اگر كسى يك هشتم از شب را به اداى نماز بسر برد،خداوند ثوابى برابر با اجر يك شهيد صابر و مخلص را به وى كرامت كند و شفاعت او را در حق اهل بيت خود پذيرفته مى شود؛و هر كس يك هفتم از شب را مشغول نماز باشد،با سيمائى درخشان و نورانى چون ماه شب چهاردهم محشور مى شود و با كسانى كه(از عذاب الهى)در امانند،از صراط عبور مى كند؛و اگر كسى در يك ششم از شب نماز را بپا دارد،در زمرۀ كسانى كه(با توبۀ قبول)به سوى پروردگار بازگشته اند،قرار مى گيرد و تمام گناهان گذشته و آيندۀ او آمرزيده مى شود؛و اگر كسى يك پنجم از شب را به نماز بگذارند،در بهشت با حضرت ابراهيم خليل عليه السّلام همنشين خواهد بود؛و كسى كه يك چهارم از شب را صرف خواندن نماز كند،در روز قيامت در صف اوّل رستگاران قرار مى گيرد و(به سرعت)همانند تندباد از صراط بگذرد و بدون حساب وارد بهشت شود؛و اگر كسى يك سوّم شب را به اقامۀ نماز صرف كند،هيچ فرشته اى(از فرشتگان خدا)را ملاقات نمى كند مگر آنكه بر منزلت و مقام او در نزد پروردگار عالم حسرت مى خورند،و به او گفته مى شود كه از هر درى از درهاى هشتگانۀ بهشت كه خواهى، وارد شو؛و اگر كسى نيمى از شب را به نماز مشغول شود،اگر(به مثل)هفتاد هزار برابر(وزن يا حجم)زمين را پر از طلا كنند،به پاداشى كه خداوند براى او مقرّر كرده است،برابرى نكند و اجر او در ازاى اين عمل از آزاد كردن هفتاد بنده از فرزندان حضرت اسماعيل بيشتر است؛و اگر كسى دو سوم از شب را صرف اقامۀ نماز كند، براى او به شمارۀ شنهاى بيابان عالج،حسنه نوشته مى شود كه كمترين حسنۀ او از ده برابر(وزن)كوه احد سنگين تر است؛و كسى كه در طول شب به نماز و تلاوت قرآن كريم مشغول گردد و هماره در حال ركوع و سجود و ذكر خدا باشد،براى او(در نامۀ اعمالش)به اندازه اى حسنه و پاداش مى نويسند كه كمترين آن اين است كه:همانند روزى كه از مادر زاده شده است از(آلودگى)گناهانش،پاك مى شود؛و به شمارۀ تمام حسنات الهى،درجات قرب و منزلتش افزونى گيرد،و قبرش نورانى شود، دلش را از آلودگيهاى ناشى از حسد پاك و پاكيزه گردد،و از عذاب قبر ايمنش كنند،و برات آزادى از آتش جهنم به او دهند و در محشر با كسانى كه از عذاب الهى در امانند،محشور مى شود،و خداوند به فرشتگان خود فرمايد:به بندۀ من بنگريد كه شبى را در طلب خشنودى من بسر برده و به عبادت من مشغول بوده است،او را در فردوس جاى دهيد،و در فردوس از براى او صد هزار شهر است و در هر شهرى آنچه را كه ميل آدمى به آنهاست،فراهم است،و هر چيزى كه آدمى با ديدن آن احساس لذّت مى كند در آن مهيّا،و نعمتهاى ديگرى كه هرگز در خاطر كسى خطور نمى كند،آماده است،و اينها(كه برشمرده شد)سواى خير كثير و قرب و منزلتى است كه من براى او در نظر گرفته ام.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 127
1. جابر بن اسماعيل از حضرت جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: مردى از امير مؤمنان (عليه السّلام) در بارۀ شب زنده دارى با قرآن سؤال كرد. امير مؤمنان (عليه السّلام) به او فرمود: بشارت باد تو را، هر كس يك دهم شب را از روى اخلاص و در طلب پاداش الهى براى خدا نماز بخواند، خداوند به فرشتگانش مى گويد: به شمار آنچه در اين شب، دانه و برگ و درخت مى رويد، و به شمار همۀ نى ها و شاخه هاى تازه و چراگاهها، براى اين بندۀ من ثواب مى نويسيد. و هر كس يك نهم شب را به نماز مشغول باشد، خداوند ده دعاى مستجاب به او عطا مى كند، و روز قيامت نامه اش را به دست راستش مى دهد. و هر كس يك هشتم شب را نماز بگزارد، خداوند پاداش يك شهيد شكيباى با اخلاص به او عطا مى كند، و شفاعت او را در مورد خاندانش مى پذيرد. و هر كس يك هفتم شب را به نماز بايستد. روزى كه از قبر بر مى خيزد صورتش مانند ماه شب چهارده مى درخشد و همراه با كسانى كه در امانند از صراط عبور مى كند. و هر كس يك ششم شب را مشغول نماز باشد، در زمرۀ بازگشت كنندگان به سوى خدا نوشته مى شود، و گناهان قديم و جديدش آمرزيده مى گردد. و هر كس يك پنجم شب را نماز بگزارد، در بهشت از نزديكان ابراهيم خليل (عليه السّلام) خواهد بود. و هر كس يك چهارم شب را به نماز بايستد، در صف اوّل كاميابان خواهد بود، تا آنكه همچون تند بادى بر صراط مى گذرد و بى حساب وارد بهشت مى شود. و هر كس يك سوم شب را نماز بخواند، هيچ فرشته اى را ملاقات نمى كند مگر آنكه به مقام و منزلت او در پيشگاه خداوند غبطه مى خورد، و به او مى گويند: از هر درى از درهاى هشتگانۀ بهشت كه مى خواهى وارد شو.و هر كس نيمى از شب را نماز بگزارد، اگر هفتاد هزار برابر زمين را پر از طلا كنند و به او بدهند با پاداش او برابرى نمى كند، و در برابر اين عمل پاداشى بيشتر از آزاد كردن هفتاد برده از فرزندان اسماعيل (عليه السّلام) خواهد داشت. و هر كس دو سوم شب را مشغول نماز باشد، براى او به اندازۀ شنهاى بيابان حسنه خواهد بود، كه كمترين حسنه اش سنگين تر از ده برابر كوه احد است. و هر كس يك شب تمام نماز بگزارد در حالى كه كتاب خدا را تلاوت كند، و در ركوع و سجود و ذكر خدا باشد، به قدرى به او پاداش داده مى شود كه كمترين آنها اين است كه مانند روزى كه از مادرش متولد شده است از گناهان خود بيرون مى آيد، و به شمارۀ تمام حسنات و درجاتى كه خدا قرار داده است پاداش براى او نوشته مى شود، و نورى در قبرش پديد مى آيد، و گناه و حسد از دلش برطرف مى شود، و از عذاب قبر ايمن مى گردد، و برات آزادى از آتش دوزخ را به او مى دهند، و در زمرۀ كسانى كه از عذاب خدا در امانند محشور مى شود، و پروردگار بزرگ به فرشتگانش مى گويد: اى فرشتگان من، بنده ام را بنگريد كه براى طلب خشنودى من شبى را زنده داشت، اينك او را ساكن فردوس كنيد، كه در آنجا براى او صد هزار شهر خواهد بود، و در هر شهرى آنچه دلها بخواهد و چشمها از آن لذت ببرد و آنچه بر هيچ فكرى خطور نكرده است وجود خواهد داشت. اينها همه علاوه بر آن كرامت و افزونى و تقرّبى است كه براى او آماده كرده ام.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 89
[179]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش عليه السّلام روايت نموده كه مردى از امير مؤمنان على عليه السّلام در بارۀ شب زنده دارى با قرآن پرسيد. امام عليه السّلام فرمود: مژده ده آن كس را كه يك دهم شب را پاكدلانه و براى به دست آوردن پاداش الهى نماز بگزارد، خداى گرامى و بزرگ به فرشتگانش فرمايد: براى اين بنده ام به شمارۀ دانه ها و برگ ها و درخت هايى كه در اين شب روييده و به شمارۀ تمام نى ها و شاخه هاى تازه روييده و چراگاه ها پاداش و حسنه بنويسيد؛ هر كه يك نهم شب را نماز بگزارد، خداوند ده خواستۀ برآورده شده را به او ارزانى فرمايد و در روز رستاخيز نامۀ كردارش را به دست راستش دهد؛ هر كه يك هشتم شب را نماز گزارد، خداى گرامى و بزرگ پاداش شهيد شكيباى راست نيّت را به او بدهد و شفاعت او در بارۀ خانواده اش پذيرفته آيد؛ هر كه يك هفتم شب را نماز بگزارد، در روز برانگيخته شدن در حالى از گورش در آيد كه رخسارش همچون ماه شب چهارده است تا سرانجام همراه امان يافتگان و آسودگان از پل صراط بگذرد، هر كه يك ششم شب را نماز گزارد، در زمرۀ توبه كاران نوشته شود و گناهان پيشين و پسين او بخشيده گردد؛ هر كه يك پنجم شب را نماز گزارد، در بارگاه حضرت ابراهيم خليل عليه السّلام هم نشين او گردد؛ هر كه يك چهارم شب را نماز گزارد، در صف نخستين رستگاران باشد تا آنگاه كه همچون تندبادى از پل صراط بگذرد و بدون حسابرسى به بهشت در آيد؛ هر كه يك سوم شب را نماز بگزارد، هيچ فرشته اى را ديدار نكند جز آنكه آن فرشته به جايگاه او در پيشگاه خداى گرامى و بزرگ حسرت خورد و به او گفته آيد كه از هر كدام از درهاى هشتگانۀ بهشت كه خواهى به بهشت درآى؛هر كه نيمى از شب را به نمازگزارى سپرى كند، پس اگر زمين هفتاد هزار بار لبريز از طلا گردد با پاداش او برابرى نكند و او را از اين كار پاداشى باشد كه برتر از آزاد كردن هفتاد بنده از نسل اسماعيل-عليه السّلام-است؛ هر كه دو سوم شب را نماز گزارد، او را به اندازۀ انبوهى از شن پاداش و حسنه است كه فروپايه ترين پاداش آن ده برابر سنگين تر از كوه احد است؛ هر كه همۀ شب را به نماز ايستد، در حالى كه كتاب خداى گرامى و بزرگ را تلاوت كند و ركوع گزار و سجده گزار و ذكرگو باشد خداوند پاداشى به او ارزانى فرمايد كه فروپايه ترينش آن است كه از گناهان در آيد همچون روزى كه از مادرش تولد يافته بود و براى او به تعداد آنچه خدا آفريده پاداش و درجات نوشته شود و پيوسته در گورش نورى باشد و گناه و حسد از دلش برگرفته شود و از عذاب گور آسوده باشد و امان نامۀ از آتش دوزخ به او داده شود و در زمرۀ امان يافتگان برانگيخته شود و پروردگار پاك و منزّه فرشتگانش را فرمايد: اى فرشتگان من! بنده ام را بنگريد كه براى به دست آوردن خشنودى من شبى را زنده نگاه داشت. او را در فردوس جاى دهم و او را در فردوس هزار شهر است كه در هر شهرى هر آنچه دل ها خواهند و چشم ها از آن لذت برند، فراهم آمده و بزرگى و فزونى و تقرّبى كه براى او فراهم آورده ام به هيچ ذهنى خطور نكند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 113
ص: 55
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ يُوسُفَ بْنِ عُمَيْرٍ اَلنَّخَعِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي مَنْ سَمِعَ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ يَعْلَمُ مَا يَقُولُ فِيهِمَا اِنْصَرَفَ وَ لَيْسَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَللَّهِ ذَنْبٌ إِلاَّ غُفِرَ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 44 )
[180]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه دو ركعت نماز گزارد در حالى كه به آنچه در اين دو ركعت مى گويد آگاهى دارد، نماز را در حالى به پايان برد كه ميان او و خدا گناهى نباشد جز آنكه خدا آن را ببخشايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 113
1-سيف بن عميرۀ نخعى ميگويد:كسى كه خود از امام جعفر صادق عليه السّلام شنيده بود مرا حديث كرد كه آن حضرت فرمودند:هر كس دو ركعت نماز بخواند در حالى كه بداند چه ميگويد،از نماز فارغ شود،در حالى كه بين او و پروردگار گناهى نبوده مگر آنكه آمرزيده است آن را. شرح-گناهان گاهى حقّ اللّٰه و گاهى حقّ النّاس است،و اين آمرزش مختصّ گناهان حقّ اللّٰه است نه حقّ النّاس از اين جهت فرموده گناهانى كه بين او و بين پروردگار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 103
1-سيف بن عميرۀ نخعى از قول كسى كه خود از امام صادق عليه السّلام شنيده،نقل كرده است:هر كس دو ركعت نماز بجاى آورد و بداند كه چه مى گويد،نمازش را در حالى به پايان مى برد كه در ميان او و خداوند بزرگ هيچ گناهى نماند كه آمرزيده نشده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 129
1. سيف بن عميرۀ نخعى مى گويد: كسى كه خود از امام صادق (عليه السّلام) شنيده بود براى من حديث كرد كه آن حضرت فرمود: هر كس دو ركعت نماز بگزارد در حالى كه بداند چه مى گويد، از نماز فارغ مى شود در حالى كه خدا هر گناهى را كه ميان او و خودش بوده است مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 89
ص: 56
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنْ زَيْدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : رَكْعَتَانِ خَفِيفَتَانِ فِي اَلتَّفَكُّرِ خَيْرٌ مِنْ قِيَامِ لَيْلَةٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 44 )
1-زيد بن علىّ بن الحسين از پدرانش عليهم السّلام از پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كند كه فرموده:دو ركعت نماز مختصر با تفكّر بهتر است از يك شب بعبادت ايستادن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 103
1-زيد بن علىّ بن الحسين،از پدر بزرگوارش،و آن حضرت از پدران بزرگوار خود روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:دو ركعت نماز بدون تكلّف و مختصر ولى همراه با تفكّر،از يك شب عبادت(حضرت حق)بهتر است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 130
1. زيد بن على از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: دو ركعت نماز مختصر همراه با تفكّر از يك شب به نماز ايستادن بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 91
[181]1-... زيد بن على از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: دو ركعت نماز سادۀ همراه انديشه نيكوتر از يك شب به پا داشتن نماز است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 113
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ وَهْبِ بْنِ وَهْبٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَنَفَّلُوا فِي سَاعَةِ اَلْغَفْلَةِ وَ لَوْ بِرَكْعَتَيْنِ خَفِيفَتَيْنِ فَإِنَّهُمَا يُورِثَانِ دَارَ اَلْكَرَامَةِ قِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ مَا سَاعَةُ اَلْغَفْلَةِ قَالَ مَا بَيْنَ اَلْمَغْرِبِ وَ اَلْعِشَاءِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 44 )
1-وهب بن وهب گويد حضرت صادق از پدرانش عليهم السّلام از پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:در ساعت غفلت نافله بجاى آوريد و لو به دو ركعت مختصر باشد كه سبب خانه كرامت و بهشت پر نعمت است،گفتند يا رسول اللّٰه ساعت غفلت كدام است؟فرمود وقت ما بين نماز مغرب و نماز عشاء.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 103
1-وهب بن وهب از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:نماز نافله در ساعت غفلت بجاى آوريد حتّى اگر به دو ركعت نماز مختصر باشد كه موجب رسيدن به سعادت و كرامت و بهشت پر نعمت خداوندى است.عرض كردند:اى رسول خدا!منظور از ساعت غفلت چيست؟!فرمود:فاصله زمانى(وقت)ما بين نماز مغرب و نماز عشاء.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 130
1. وهب بن وهب از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: در ساعت غفلت نافله بخوانيد، هر چند دو ركعت مختصر باشد، كه اين دو ركعت سراى كرامت را از پى خواهد داشت. گفتند: اى پيامبر خدا، ساعت غفلت كدام است؟ فرمود: ميان نماز مغرب و عشا.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 91
[182]1-امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: در ساعت غفلت نماز نافله گزاريد هر چند كه دو ركعت نماز ساده باشد؛ زيرا آن دو ركعت سراى ارجمندى و بهشت را به دنبال آورد. عرض شد: اى پيامبر خدا! ساعت غفلت كدام است؟ فرمود: بين مغرب و عشاء (نماز غفيله)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 115
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ اَلرَّازِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَنْ صَلَّى مَا بَيْنَ اَلْجُمُعَتَيْنِ خَمْسَمِائَةِ رَكْعَةٍ فَلَهُ عِنْدَ اَللَّهِ مَا يَتَمَنَّى مِنْ خَيْرِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 44 )
1-سكونى گويد جعفر بن محمّد از پدرش عليهما السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر كس هر هفته ما بين دو جمعه پانصد ركعت نماز بخواند، آنچه از نيكيها كه از خداوند اميد دارد بدو خواهند داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 104
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس در فاصلۀ دو جمعه(يك هفته)پانصد ركعت نماز بخواند،هر نعمت و خيرى كه از خدا آرزو دارد،به او خواهد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 131
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در فاصلۀ ميان دو جمعه پانصد ركعت نماز بخواند، هر خيرى از خدا اميد دارد به او خواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 91
[183]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش عليه السّلام و او از پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله روايت نموده كه فرمود: هر كه ميان دو جمعه پانصد ركعت نماز گزارد، در پيشگاه خدا هر چيز نيكى را كه آرزو كند از آن او خواهد شد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 115
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنِ اَلْعَمْرَكِيِّ اَلْخُرَاسَانِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِيهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ صَلَّى صَلاَةَ اَلْفَجْرِ ثُمَّ قَرَأَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ إِحْدَى عَشْرَةَ مَرَّةً لَمْ يَتْبَعْهُ فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ ذَنْبٌ وَ إِنْ رَغِمَ أَنْفُ اَلشَّيْطَانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 45 )
1-على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس نماز صبح را بخواند و بعد از آن يازده بار سورۀ «
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را بخواند گناهى در آن روز بر وى ننويسند با اينكه خلاف ميل شيطان است.(يعنى خداوند او را از ارتكاب گناه حفظ فرمايد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 104
1-على بن جعفر از برادر بزرگوارش حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش روايت كرده است كه حضرت على عليه السّلام فرمود:هر كس پس از نماز صبح،يازده مرتبه سورۀ توحيد(«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»...)را بخواند هيچ گناهى در آن روز به او تعلّق نمى گيرد هر چند كه شيطان را خوش نيايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 131
1. على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر (عليهما السّلام) از پدرش جعفر بن محمد (عليهما السّلام) نقل كرده است كه على فرمود: هر كس نماز صبح بگزارد و بعد از آن يازده مرتبه «قل هو اللّٰه احد» را بخواند، در آن روز گناهى او را دنبال نخواهد كرد، گرچه خلاف ميل شيطان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 91
[184]1-... امام كاظم عليه السّلام از پدرش امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام على عليه السّلام فرمود: هر كه نماز صبح را به جا آورد و پس آنگاه سوره توحيد را يازده بار تلاوت كند، در آن روز گناهى مرتكب نشود هر چند شيطان بخواهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 115
ص: 57
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي اَلْحَوْرَاءِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَاصِمِ بْنِ أَبِي اَلنَّجُودِ اَلْأَسَدِيِّ عَنْ أَبِي عُمَرَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ (1) يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَيُّمَا اِمْرِئٍ مُسْلِمٍ جَلَسَ فِي مُصَلاَّهُ اَلَّذِي يُصَلِّي فِيهِ اَلْفَجْرَ يَذْكُرُ اَللَّهَ تَعَالَى حَتَّى تَطْلُعَ اَلشَّمْسُ كَانَ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ كَحَاجِّ بَيْتِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ فَإِنْ جَلَسَ فِيهِ حَتَّى تَكُونَ سَاعَةٌ تَحِلُّ فِيهَا اَلصَّلاَةُ فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ أَوْ أَرْبَعاً غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ مَا سَلَفَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ كَانَ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ كَحَاجِّ بَيْتِ اَللَّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 45 )
1-ابن عمر گويد حسين بن علىّ عليهما السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه آن حضرت فرمود:هر مسلمانى كه پس از اداء نماز صبح در محل نماز خود بنشيند و مشغول ذكر خدا باشد تا خورشيد بدمد،اجر او مانند اجر كسى است كه حجّ خانه خدا كرده باشد،و خداوند گناهان او را بيامرزد،و چنانچه قبل از وقت در سجّادۀ خود بنشيند تا وقت نماز برسد و دو ركعت يا چهار ركعت نماز بخواند گناهان گذشته اش را بيامرزد،و از براى او است مانند اجر شخصى كه حجّ بجا آورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 105
1-ابن عمر از امام حسين عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: ثواب مسلمانى كه پس از اداى نماز صبح در محلّ نماز خود بنشيند و تا طلوع آفتاب به ذكر خدا مشغول باشد،براى او اجرى همانند اجر كسى است كه حجّ خانۀ خدا را انجام داده باشد،و(خداوند)گناهانش را مى بخشد؛و اگر در محلّ نماز خود به انتظار وقت نماز بعدى بنشيند،و دو يا چهار ركعت نماز بجاى آورد،(خداوند)گناهان گذشتۀ او را بيامرزد و پاداشى كه براى او مى نويسند برابر با پاداش كسى است كه به حجّ خانۀ خدا رفته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 132
1. از ابن عمر نقل شده است كه حسين بن على (عليهما السّلام) مى فرمود: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر مسلمانى پس از گزاردن نماز صبح، در جايگاه نماز خويش بنشيند و تا برآمدن خورشيد ذكر خدا بگويد، اجر او مانند اجر كسى است كه حجّ خانۀ خدا كرده باشد، و خداوند او را مى آمرزد. و اگر در جايگاه نماز خود بنشيند تا وقت نماز در رسد، و دو ركعت يا چهار ركعت نماز بگزارد، گناهان گذشته اش را مى آمرزد و اجرى مانند اجر زائر خانۀ خدا خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 91
[185]1-... امام حسين عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر مسلمانى كه در نمازگاه خود كه در آن نماز صبح را گزارده بنشيند و ذكر خداى فرازمند را گويد تا آنگاه كه آفتاب سر زند پاداشى همانند زيارتگر خانۀ خداى فرازمند از آن اوست و خداوند او را ببخشايد و اگر در نمازگاه خويش نشيند تا هنگام نماز رسد و پس آنگاه دو ركعت و يا چهار ركعت نماز گزارد، خداوند گناهان پيشين او را ببخشايد و او را پاداشى همانند زيارتگر خانۀ خدا باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 115
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَكَمِ بْنِ مِسْكِينٍ عَنْ أَبِي اَلْعَلاَءِ اَلْخَفَّافِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ صَلَّى اَلْمَغْرِبَ ثُمَّ عَقَّبَ وَ لَمْ يَتَكَلَّمْ حَتَّى يُصَلِّيَ رَكْعَتَيْنِ كُتِبَتَا لَهُ فِي عِلِّيِّينَ فَإِنْ صَلَّى أَرْبَعاً كُتِبَتْ لَهُ حِجَّةٌ مَبْرُورَةٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 45 )
2-ابو العلاء خفّاف از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: هر كس پس از نماز مغرب تعقيب بخواند و بدون اينكه با كسى تكلّم كند دو ركعت نماز بجاى آرد آن دو ركعت در عليّين كه از مقامات عاليۀ بهشت است نوشته مى شود،و چنانچه چهار ركعت نماز گزارد ثواب يك حجّ مقبول در نامۀ عملش ثبت ميگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 105
2-ابو العلاء خفاف از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس نماز مغرب را بگزارد سپس تعقيبات(نماز را)بخواند،و قبل از آنكه با كسى صحبت كند دو ركعت نماز بجاى آورد،آن دو ركعت در مقام عليّين(كه از مقامات والاى بهشتى است)ثبت مى گردد،و اگر چهار ركعت(بجاى دو ركعت)نماز بجاى آورد،ثواب يك حجّ مقبول در نامۀ اعمال او نوشته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 133
2. ابو العلاء خفّاف از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس پس از نماز مغرب تعقيب بخواند و بى آنكه با كسى سخن بگويد دو ركعت نماز به جاى آورد، آن دو ركعت در عليّين [كه از درجات بلند بهشت است] براى او نوشته مى شود، و اگر چهار ركعت نماز بگزارد پاداش يك حجّ مقبول براى او نوشته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 93
[186]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه نماز مغرب را به جا آورد و پس آنگاه در پى آن سخنى نگويد تا آن هنگام كه دو ركعت نماز به پا دارد، آن دو ركعت در عليّين نوشته شود و اگر چهار ركعت نماز به جا آورد، حجّى پذيرفته شده براى او نوشته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 117
أَبِي ره عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلسَّعْدَآبَادِيِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ عُمَرَ بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ : يَا ابْنَ آدَمَ اُذْكُرْنِي بَعْدَ اَلْغَدَاةِ سَاعَةً وَ بَعْدَ اَلْعَصْرِ سَاعَةً أَكْفِكَ مَا أَهَمَّكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 45 )
3-جابر جعفى از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:خداوند جلّ جلاله اولاد آدم را چنين خطاب نموده گويد اى پسر آدم پس از فريضۀ صبح دمى بذكر ما پرداز و پس از فريضۀ عصر نيز ساعتى بذكر ما مشغول باش تا همه مهمّات تو را كفايت كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 106
3-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: خداوند متعال مى فرمايد:اى فرزند آدم!پس از انجام نماز صبح و نماز عصر، ساعتى به ذكر من مشغول باش تا من همۀ نيازمنديها و گرفتاريهاى تو را برطرف سازم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 133
3. جابر از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خداوند به فرزند آدم خطاب كرده و فرموده است: اى فرزند آدم، پس از نماز صبح و پس از نماز عصر ساعتى به ياد من باش تا آنچه را كه براى تو مهم است تأمين كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 93
[187]3-... امام باقر عليه السّلام از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله روايت نموده كه خداوند شكوهمند فرمود: اى آدميزاده! ذكر مرا پس از نماز صبح و پس از نماز عصر ساعتى بر زبان جارى ساز تا نيازهاى مهمّ تو را تأمين كنم و فراهم آورم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 117
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو إِسْحَاقَ إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ مَهْدِيٍّ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَخْرَجَ زَكَاةَ مَالِهِ تَامّاً فَوَضَعَهَا فِي مَوْضِعِهَا لَمْ يُسْأَلْ مِنْ أَيْنَ اِكْتَسَبَ مَالَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 46 )
1-حسن بن علىّ بن فضّال از مردى از شيعيان كه نامش مهدى است روايت كند كه موسى بن جعفر عليهما السّلام فرمود:هر كس زكات مالش را درست خارج كند و آن را در مورد صحيحش بمصرف رساند يعنى باهل و مستحقّ آن برساند از او سؤال نخواهد شد كه از چه راه آن را بدست آورده(زيرا كسى كه بزكات معتقد است و اهل آن را ميشناسد هرگز حاضر نيست از راه غير مشروع مالى بدست آورد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 106
1-حسن بن على بن فضّال از يكى از شيعيان بنام مهدى روايت كرده است كه حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام فرمود:هر كس زكات مال خود را بطور كامل جدا كرده و آن را به مصرف صحيح آن(دادن به نيازمندان واقعى)برساند،از او سؤال نخواهد شد كه مال خود را از چه راهى به دست آورده است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 133
1. حسن بن على بن فضّال از يكى از شيعيان به نام مهدى از موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس زكات مال خود را به طور كامل جدا كند و آن را به مصرف خود برساند، از او سؤال نمى شود كه مالش را از كجا به دست آورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 93
[188]1-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: هر كه زكات دارايى اش را به تمامى، جدا سازد و به مستحقّش رساند، از او پرسيده نخواهد شد كه دارايى اش را از كجا به دست آورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 117
ص: 58
أَبِي ره حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِذَا أَرَادَ اَللَّهُ بِعَبْدٍ خَيْراً بَعَثَ إِلَيْهِ مَلَكاً مِنْ خُزَّانِ اَلْجَنَّةِ فَمَسَحَ صَدْرَهُ وَ يُسَخِّي نَفْسَهُ بِالزَّكَاةِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 46 )
2-سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر گاه ارادۀ خداوندى به خير و رحمت بنده اش تعلّق گيرد،فرشته اى از فرشتگان را كه خزانه دار بهشتند،مأمور مى كند تا دست بر سينۀ او بكشد تا او در اداى زكات، با گذشت و سخىّ الطبع گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 134
2. سكونى از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر گاه خداوند خير بنده اى را بخواهد، فرشته اى از خازنان بهشت را مى فرستد تا دست بر سينۀ او بكشد و او در پرداخت زكات سخى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 93
[189]2-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آن هنگام كه خداوند خواهان نيكى و خيرى براى بنده اى باشد، فرشته اى از گنجينه داران بهشت را بفرستد و آن فرشته دست بر سينۀ او كشد و او را در زكات دادن بخشنده كند؛
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 117
2-سكونى از حضرت صادق از پدرش از اجدادش عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر گاه خداوند نظر خير و رحمت در بارۀ بنده اى داشته باشد فرشته اى از خازنان بهشت را بفرستد و آن فرشته دست بر سينۀ او بمالد و او در اداء زكات سخى و با گذشت شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 107
وَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي وَصِيَّتِهِ: اَللَّهَ اَللَّهَ فِي اَلزَّكَاةِ فَإِنَّهَا تُطْفِئُ غَضَبَ رَبِّكُمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 46 )
و امير المؤمنين عليه السّلام در وصيّت خود فرموده:«اللّٰه اللّٰه في الزّكاة»خدا را خدا را در مورد زكات،زيرا پرداختن آن موجب خاموش كردن غضب پروردگار است. شرح-«اللّٰه اللّٰه»ظاهرا مفعول فعل مقدّر است بتقدير اتّقوا اللّٰه اتّقوا اللّٰه يعنى جانب امر خدا و بزرگى او را در امر زكات رعايت كنيد.ديگر آنكه خداوند معرض حوادث(خوشحالى،بد حالى،شوق،ذوق،و غضب)واقع نميشود،پس مقصود از غضب الهى اثر و نتيجۀ آن است كه عذاب باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 107
و نيز امير مؤمنان على عليه السّلام در وصيّت خود فرموده است:اللّٰه اللّٰه في الزّكاة(يعنى: تقواى الهى را در پرداخت زكات مراعات كنيد)زيرا(پرداخت)زكات،آتش قهر الهى را خاموش مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 134
امير مؤمنان (عليه السّلام) در وصيت خود فرمود: در مورد زكات، خدا را، خدا را در نظر داشته باشيد، زيرا زكات خشم پروردگارتان را خاموش مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 93
و امير مؤمنان عليه السّلام در وصيّت خويش فرمود: خدا را! خدا را! در بارۀ زكات مراقب باشيد؛ زيرا به راستى زكات، آتش خشم خدا را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 119
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: حَصِّنُوا أَمْوَالَكُمْ بِالزَّكَاةِ وَ دَاوُوا مَرْضَاكُمْ بِالصَّدَقَةِ وَ مَا تَلِفَ مَالٌ فِي بَرٍّ وَ لاَ بَحْرٍ إِلاَّ بِمَنْعِ اَلزَّكَاةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 46 )
3-عمرو بن شمر گويد:از امام محمّد باقر عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود:اموال خود را با دادن زكاة حفظ كنيد،و با صدقه مريضهاى خود را مداوا نمائيد،و هيچ مالى نه در خشكى و نه در دريا تلف نميشود مگر آنكه بواسطۀ ندادن زكات است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 107
3-عمرو بن شمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:دارائى خود را با پرداخت زكات حفظ كنيد،و بيماران خود را با دادن صدقه مداوا نمائيد،و هيچ مالى-چه در خشكى و چه در دريا-از بين نمى رود مگر آنكه بخاطر ندادن زكات آنهاست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 134
3. عمرو بن شمر مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: اموال خود را با دادن زكات حفظ كنيد، و بيمارانتان را با صدقه درمان نماييد. هيچ مالى نه در خشكى و نه در دريا تلف نمى شود مگر اينكه زكات آن داده نشده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 93
[190]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دارايى خويش را با زكات پايدار سازيد و بيمارانتان را با صدقه مداوا كنيد و هيچ دارايى اى در خشكى و دريا از ميان نرفته جز به سبب نپرداختن زكات
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 119
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَغْفِرُ لِلْحَاجِّ وَ لِأَهْلِ بَيْتِ اَلْحَاجِّ وَ لِعَشِيرَةِ اَلْحَاجِّ وَ لِمَنْ يَسْتَغْفِرُ لَهُ اَلْحَاجُّ بَقِيَّةَ ذِي اَلْحِجَّةِ وَ اَلْمُحَرَّمَ وَ صَفَرَ وَ شَهْرَ رَبِيعٍ اَلْأَوَّلِ وَ عشر [عَشْراً] مِنْ رَبِيعٍ اَلْآخِرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 46 )
1-سكونى از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت مى كند كه فرمود:خداوند گناهان شخص حاجى را مى بخشد،و همچنين خانواده و طايفه اش و هر كس را كه حاجى براى او طلب آمرزش نمايد در بقيّۀ ايّام ذى الحجّة و محرّم و صفر و ربيع- الاول و ده روز از ربيع الآخر همه مورد آمرزش واقع ميگردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 108
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:خداوند گناهان(مسلمان) حج گزار و افراد خانواده و خويشانش را مى آمرزد،و نيز گناه كسى را كه شخص حج گزار در بقيّۀ روزهاى ذى حجّه و محرّم و صفر و ربيع الاوّل و ده روز(اوّل)ربيع الثّانى،از براى او طلب آمرزش كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 135
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند گناهان حج گزار و خانواده و طايفۀ او، و گناهان كسى را كه حج گزار براى او طلب آمرزش كرده است، در باقيماندۀ ذى حجّه و محرّم و صفر و ربيع الأول و ده روز از ربيع الآخر مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 95
[191]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: بى ترديد، خداى گرامى و بزرگ حج گزار و خانواده و خويشان حج گزار و آنان را كه حج گزار برايشان در باقيماندۀ ذى الحجّه و محرّم و صفر و ربيع الاول و ده روز از ربيع الثّانى آمرزش خواسته، ببخشايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 119
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ اَلْآدَمِيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ حَجَّ يُرِيدُ بِهِ اَللَّهَ لاَ يُرِيدُ بِهِ رِيَاءً وَ لاَ سُمْعَةً غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ اَلْبَتَّةَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 46 )
2-ابو بصير از حضرت صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس حجّ بجا آورد براى خدا،و قصد ريا و نشان دادن بمردم،و يا بگوش مردم رساندن نداشته باشد،مسلّما خدا او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 108
2-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه-براى خدا و بدون ريا،و بى آنكه بخواهد براى خود شهرتى پيدا كند-حج بجاى آورد،بدون ترديد خداوند او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 135
2. ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس براى خدا، نه براى ريا و شنيدن مردم حج كند، خدا البته او را خواهد آمرزيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 95
[192]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه خداجويانه حج گزارد و هدفش خودنمايى و شنيدن مردم نباشد بى گمان، خدا او را ببخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 119
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ يَقُولُ: حُجُّوا وَ اِعْتَمِرُوا تَصِحَّ أَجْسَامُكُمْ وَ تَتَّسِعْ أَرْزَاقُكُمْ وَ يَنْصَلِحْ إِيمَانُكُمْ وَ تُكْفَوْا مَؤُنَةَ عِيَالِكُمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 47 )
3-على بن اسباط بسند مرفوع از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه امام زين- العابدين عليه السّلام مكرّر ميفرمود:حجّ و عمره بجاى آوريد تا بدنهايتان سالم، و روزى شما وسيع،و ايمان شما شايسته،و مخارج زندگى خود و مخارج مردم و مخارج خانواده خود را نيز تأمين نمائيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 108
3-علىّ بن اسباط بدون ذكر نام راويان پيش از خود،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه امام زين العابدين عليه السّلام مى فرمود:حجّ و عمره را بجاى آوريد تا بدنهاى شما سالم،روزى شما فراوان و ايمانتان درست و شايسته گردد،و(به بركت اين عمل) هزينه هاى زندگى شما و خانوادۀ شما و ديگران نيز تأمين شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 136
3. على بن اسباط در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: على بن الحسين [امام سجاد (عليه السّلام)] مى فرمود: حج و عمره به جاى آوريد تا بدنهايتان سالم، و روزى تان وسيع و ايمانتان شايسته گردد، و مخارج زندگى مردم و مخارج زندگى خانوادۀ خود را تأمين كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 95
[193]3-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام سجّاد عليه السّلام پيوسته مى فرمود: حج گزاريد و عمره به جا آوريد تا بدن هاى شما تندرستى يابد و روزى شما فزون گردد و ايمان شما اصلاح گردد و مخارج مردم و خانوادۀ خويش را به دست آوريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 119
ص: 59
وَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ يَحْيَى بْنِ عُمَرَ (1)عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَدْ وَطَّنْتُ نَفْسِي عَلَى لُزُومِ اَلْحَجِّ كُلَّ عَامٍ بِنَفْسِي أَوْ بِرَجُلٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي بِمَالِي فَقَالَ وَ قَدْ عَزَمْتَ عَلَى ذَلِكَ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ فَإِنْ فَعَلْتَ ذَلِكَ فَأَيْقِنْ بِكَثْرَةِ اَلْمَالِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 47 )
[194]4-... اسحاق بن عمّار گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: به راستى، من آهنگ آن كرده ام كه هر ساله يا خود حج به جا آورم و يا مردى از خانواده ام را با دارايى خويش راهى حج كنم. امام عليه السّلام فرمود: آيا به طور حتم بر اين كار تصميم گرفته اى؟ عرض كردم: آرى. امام عليه السّلام فرمود: اگر اين گونه كنى، پس به فزونى يافتن دارايى يقين بدار و تو را به فزونى دارايى مژده باد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 119
4-اسحاق بن عمّار گويد:بامام جعفر صادق عليه السّلام گفتم:من تصميم گرفته ام هر سال يا خودم حج بجا آورم،و يا فردى از خانواده ام را روانۀ حجّ نمايم،حضرت فرمود:چنين تصميمى گرفته اى؟گفتم بلى:فرمود:پس يقين داشته باش كه اموالت زياد خواهد شد و مژده باد ترا بثروت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 109
4-اسحاق بن عمّار مى گويد كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم كه:من خود را آماده كرده ام كه هر سال به حج بروم و يا يكى از افراد خانواده ام را با مال خود به حج بفرستم.حضرت فرمود:تصميم تو در اين مورد،قطعى است؟!عرض كردم:آرى! فرمود:اگر اين امر را محقّق كنى پس يقين داشته باش كه اموال تو زياد خواهد شد و تو را به ثروت بسيار بشارت مى دهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 136
4. اسحاق بن عمّار مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: من تصميم گرفته ام هر سال با مال خودم، يا خود حج به جاى آورم و يا يكى از اعضاى خانواده ام را روزانۀ حج كنم. فرمود: آيا چنين تصميمى گرفته اى؟ گفتم: آرى. فرمود: اگر چنين كنى، به يقين مال تو افزون مى شود، و من تو را به فراوانى مال نويد مى دهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 95
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ جَمِيلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ اَلْحَاجَّ إِذَا أَخَذَ فِي جَهَازِهِ (2)لَمْ يَرْفَعْ شَيْئاً وَ لَمْ يَضَعْهُ إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ عَشْرَ حَسَنَاتٍ وَ مَحَا عَنْهُ عَشْرَ سَيِّئَاتٍ وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرَ دَرَجَاتٍ فَإِذَا رَكِبَ بَعِيرَهُ لَمْ يَرْفَعْ خُفّاً وَ لَمْ يَضَعْهُ إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ مِثْلَ ذَلِكَ وَ إِذَا طَافَ بِالْبَيْتِ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ وَ إِذَا سَعَى بَيْنَ اَلصَّفَا وَ اَلْمَرْوَةِ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ فَإِذَا وَقَفَ بِعَرَفَاتٍ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ وَ إِذَا وَقَفَ بِالْمَشْعَرِ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ وَ إِذَا رَمَى اَلْجِمَارَ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ فَعَدَّ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ كَذَا وَ كَذَا مَوْطِناً كُلُّهَا تُخْرِجُهُ مِنْ ذُنُوبِهِ ثُمَّ قَالَ فَأَنَّى لَكَ أَنْ تَبْلُغَ مَا بَلَغَ اَلْحَاجُّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 47 )
5-جميل بن درّاج گويد امام صادق از پدرانش عليهم السّلام از پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه فرموده:بدرستى كه شخص حاجى همين كه شروع ميكند به تهيّۀ لوازم سفر،هيچ چيزى را برنميدارد و روى زمين نميگذارد،مگر آنكه خداوند ده حسنه در نامۀ اعمالش ثبت مينمايد،و ده گناه از او محو ميسازد،و ده درجه از براى او بالا ميبرد،و آنگاه كه شتر خود را سوار شود،هيچ قدمى برنميدارد و روى زمين نميگذارد،مگر آنكه همين اجرها را در بارۀ او مينويسند،و هر گاه طواف خانۀ خدا بنمايد از گناهانش بيرون ميرود،و همين كه وقوف بعرفات كند از گناهان خارج مى شود،و چون به مشعر الحرام وقوف كند از گناهان بيرون مى آيد،و هر گاه رمى جمرات كند از گناهان بيرون مى آيد،آنگاه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم يك يك مواقف و مناسك حجّ را نام برد و فرمود از گناهان خارج مى شود،بعد فرمود:كجا ميتوانى تو بدين ثوابها برسى. شرح:از اين حديث شريف استفاده مى شود كه حاجى يا معتمر در انجام اين مناسك اندك اندك از نقص بيرون آمده و بسوى كمال ميرود تا بجائى كه بكلّى از عالم حيوانيّت خارج گشته و داراى خصوصيّات و مزاياى انسانى خواهد شد. و مراد از گناهان شايد همان عقب ماندگى ها و كوتاهى ها در انجام وظايف و يا نشناختن وظيفه ها باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 109
5-جميل بن درّاج از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه قصد انجام مناسك حج دارد،هنگامى كه شروع به تهيّۀ لوازم و اسباب سفر مى كند،هيچ چيزى را بر نمى دارد و نمى گذارد مگر اينكه خداوند ده حسنه در نامۀ اعمالش ثبت و ده گناه از آن پاك مى سازد و (مقام)او را ده درجه بالا مى برد،و هنگامى كه بر شتر خود سوار مى شود(مراد، مركب است)هيچ گامى بر نمى دارد و يا نمى گذارد مگر اينكه معادل همين پاداشها را براى او مى نويسد،و به هنگام طواف خانۀ خدا از(محدودۀ)گناهانش بيرون مى رود (آمرزيده مى شود)،و به هنگام سعى ميان صفا و مروه،يا وقوف در عرفات،يا وقوف در مشعر الحرام،يا رمى جمرات نيز از گناهانش بيرون مى رود،آنگاه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم ساير مواقف حج را نام بردند و فرمودند:در هر يك از اين مواقف، شخص حج گزار از گناهانش خارج مى شود؛و سپس در ادامۀ سخنان خود فرمودند: كجا مى توانى به ثوابى كه شخص حج گزار به آن مى رسد،برسى؟! .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 137
5. جميل از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هنگامى كه حج گزار بار سفر مى بندد، هيچ چيزى را برنمى دارد و بر زمين نمى نهد مگر آنكه خداوند ده حسنه براى او مى نويسد، و ده گناه از او مى زدايد، و ده درجه براى او بالا مى برد، و چون سوار شتر خود شود، هيچ قدمى بر نمى دارد و بر زمين نمى نهد مگر آنكه خداوند مانند همين اجرها را براى او خواهد نوشت، و چون طواف خانۀ خدا كند از گناهانش بيرون مى رود، و چون سعى بين صفا و مروه كند از گناهانش خارج مى شود، و چون وقوف به عرفات كند از گناهانش بيرون مى رود، و چون در مشعر الحرام وقوف كند از گناهانش خارج مى گردد، و چون رمى جمرات كند از گناهانش به در مى شود. آن گاه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) همۀ مواقف را يك يك نام برد و فرمود از گناهانش خارج مى شود. سپس فرمود: تو كجا مى توانى به مرتبۀ حج گزار برسى؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 95
5-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى كه چون حج گزار خواهد كه توشۀ سفر برگيرد، چيزى برندارد و فرو ننهد جز آنكه خداوند براى او ده حسنه نويسد و ده گناه از او را پاك سازد و ده درجه او را بر فراز برد و آنگاه كه سوار بر شترش شود، گامى بر ندارد و بر زمين ننهد جز آنكه خداوند همانند اين پاداش ها را براى او نويسد و آن هنگام كه گرد خانۀ خدا طواف كند، از گناهانش در آيد و چون سعى ميان صفا و مروه را انجام دهد، از گناهانش در آيد و آنگاه كه در عرفات وقوف كند، از گناهانش در آيد و آن هنگام كه در مشعر وقوف كند، از گناهانش در آيد و چون جمرات را سنگ زند، از گناهانش در آيد و پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله يكايك جايگاه هاى حج را بر شمرد كه همگى حج گزار را از گناهانش در مى آورند، پس آنگاه فرمود: كجا توانى به اين پاداش ها دست يابى؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 121
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: اَلْحَاجُّ إِذَا دَخَلَ مَكَّةَ وَكَّلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَلَكَيْنِ يَحْفَظَانِ عَلَيْهِ طَوَافَهُ وَ صَلاَتَهُ وَ سَعْيَهُ فَإِذَا وَقَفَ بِعَرَفَةَ ضَرَبَا عَلَى مَنْكِبِهِ اَلْأَيْمَنِ ثُمَّ قَالاَ أَمَّا مَا مَضَى فَقَدْ كُفِيتَهُ فَانْظُرْ كَيْفَ تَكُونُ فِيمَا يَسْتَقْبِلُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 47 )
6-عمر بن يزيد گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:شخص حاجى هنگامى كه وارد مكّه شود خداوند دو فرشته بگمارد كه مراقب و محافظ او باشند در حال طواف و حال نماز و حال سعى بين صفا و مروه،و آنگاه كه بعرفات بايستد آن دو فرشته دست بر دوش راست او زنند و گويند در مورد گذشته هايت كار صاف شد يعنى بخشوده شدى مواظب كارهاى آيندۀ خود باش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 110
6-عمر بن يزيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هنگامى كه انسان حج گزار به مكّه وارد مى شود،خداوند عز و جل دو فرشته را مى گمارد تا در طواف و نماز و سعى بين صفا و مروه از او مراقبت و محافظت كنند،و هنگامى كه در عرفات توقف مى كند،آن دو فرشته دست خود را بر دوش راست او زده و مى گويند:در بارۀ آنچه گذشت آسوده خاطر باش(گناهان گذشتۀ تو آمرزيده شد)،حال مراقب كارهاى آيندۀ خود باش!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 138
6. عمر بن يزيد مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هنگامى كه حج گزار وارد مكّه شود، خداوند دو فرشته را مى گمارد كه در حال طواف و نماز و سعى نگهبان او باشند، و چون در عرفات وقوف كند، آن دو فرشته بر شانۀ راست او مى زنند و مى گويند: در مورد گذشته كارهايت به سامان رسيده است، بنگر كه در آينده چگونه مى توانى باشى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 97
[196]6-... امام صادق عليه السّلام فرمود: چون حج گزار به مكّه در آيد، خداى گرامى و بزرگ دو فرشته را بگمارد كه طواف و نماز و سعى او را برشمارند و بنويسند و آنگاه كه در عرفه وقوف كند بر شانۀ راست او زنند و گويند: گذشته ها را بر طرف نموديم (گناهان پيشين تو را بخشوديم)؛ بنگر كه در آينده چگونه خواهى بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 121
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ : قَالَ رَجُلٌ لِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ تَرَكْتَ اَلْجِهَادَ وَ خُشُونَتَهُ وَ لَزِمْتَ اَلْحَجَّ وَ لِينَتَهُ قَالَ وَ كَانَ مُتَّكِئاً فَجَلَسَ فَقَالَ وَيْحَكَ مَا بَلَغَكَ مَا قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي حِجَّةِ اَلْوَدَاعِ إِنَّهُ لَمَّا هَمَّتِ اَلشَّمْسُ أَنْ تَغِيبَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَا بِلاَلُ قُلْ لِلنَّاسِ فَلْيُنْصِتُوا فَلَمَّا أَنْصَتُوا قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِنَّ رَبَّكُمْ تَطَوَّلَ عَلَيْكُمْ فِي هَذَا اَلْيَوْمِ فَغَفَرَ لِمُحْسِنِكُمْ وَ شَفَّعَ مُحْسِنَكُمْ فِي مُسِيئِكُمْ فَأَفِيضُوا مَغْفُوراً لَكُمْ وَ ضَمِنَ لِأَهْلِ اَلتَّبِعَاتِ مِنْ عِنْدِهِ اَلرِّضَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 48 )
[197]7-... ابو حمزۀ ثمالى گويد: مردى به امام سجّاد عليه السّلام گفت: جهاد را كه دشوار است وانهاده و حج را كه آسان است گزاردى؟ امام عليه السّلام كه تكيه داده بود در اين هنگام نشست و فرمود: واى بر تو! آيا آنچه كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله در «حجّة الوداع» فرمود به گوش تو نرسيده است؟ به راستى كه چون خورشيد آهنگ غروب كردن نمود، پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اى بلال! مردمان را بگو كه ساكت شوند؛ پس چون مردمان خاموشى گزيدند، پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى، پروردگار شما امروز بر شما منّت نهاد و نيكوكار شمايان را آمرزيد و شفاعت نيكوكارتان را در بارۀ گناهكارتان پذيرفت؛ برويد كه بخشوده شده ايد و خداوند خشنودى خويش را از گناهكاران شما ضمانت نمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 121
7-ابو حمزۀ ثمالى گويد مردى بامام چهارم علىّ بن الحسين عليهما السّلام عرضكرد: شما جهاد در راه خدا كه مشكل و سخت بوده رها كردى و حج خانه خدا را كه آسان بود اختيار نمودى.راوى گويد در اين هنگام حضرت تكيه داده بود برخاست و راست نشست و فرمود:واى بر تو آيا بتو نرسيده آنچه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم در حجّة الوداع فرمود؟حضرتش هنگامى كه در عرفات بود و آفتاب رو بغروب ميرفت بلال را فرمان داد تا مردم را بگويد ساكت شوند و چون همه ساكت شدند فرمود پروردگار شما امروز شما را مورد عنايت خويش قرار داد و نيكوكار شما را آمرزيد و شفاعت و وساطت نيكوكاران از شما را در حقّ گنهكارانتان پذيرفت،پس با آمرزش گناهان كوچ كنيد،و از براى آنان كه جرمهائى بگردن دارند خشنودى خود را ضمانت كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 111
7-ابو حمزۀ ثمالى نقل مى كند كه مردى به محضر امام زين العابدين عليه السّلام عرض كرد: شما جهاد در راه خدا را و سختيهايى كه داشت ترك كردى و حجّ خانۀ خدا را كه آسان بود برگزيدى؟!راوى مى گويد:آن حضرت به هنگام شنيدن اين سخنان تكيه داده بودند،برخاستند و راست نشستند و فرمودند:واى بر تو!آيا فرمايش رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را در حجّة الوداع نشنيده اى؟!رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در موقف عرفات در حالى كه آفتاب رو به غروب مى رفت به بلال دستور داد تا مردم را به سكوت فرا خواند،و هنگامى كه سكوت همه جا را گرفت،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:پروردگار شما امروز،شما را مورد عنايت خود قرار داد،نيكوكاران شما را آمرزيد،و شفاعت نيكوكاران شما را در حقّ گناهكارانتان پذيرفت،پس اينك با(ره آورد)آمرزش گناهان به شهر و ديار خود رويد،و خداوند متعال در مورد كسانى كه(هنوز) جرمهائى به گردن دارند،خشنودى خود را ضمانت كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 138
7. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: مردى به على بن الحسين (عليهما السّلام) گفت: شما جهاد را كه كارى دشوار است رها كرده و حج را كه كارى آسان است اختيار نموده اى؟ راوى مى گويد: امام (عليه السّلام) كه تكيه داده بود برخاست و نشست و فرمود: واى بر تو! آيا سخن رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) در حجّة الوداع به تو نرسيده است؟ پيامبر (صلّى الله عليه و آله) هنگامى كه در عرفات بود و خورشيد رو به غروب مى رفت، به بلال فرمود به مردم بگويد كه ساكت شوند. هنگامى كه همه ساكت شدند، رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: پروردگار شما امروز شما را مورد عنايت خويش قرار داده و نيكوكارانتان را آمرزيده، و شفاعت نيكوكاران شما را در حق گناهكارانتان پذيرفته است، اينك با آمرزش گناهان خود از عرفات كوچ كنيد. او براى كسانى كه جرمى بر عهده دارند خشنودى خود را ضمانت كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 97
ص: 60
حَدَّثَنِي حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ ره (1) قَالَ أَخْبَرَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَمَّا أَفَاضَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَلَقَّاهُ أَعْرَابِيٌّ فِي أَفْطَحَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنِّي خَرَجْتُ أُرِيدُ اَلْحَجَّ فَعَاقَنِي عَائِقٌ وَ أَنَا رَجُلٌ مَلِيٌّ (2)كَثِيرُ اَلْمَالِ فَمُرْنِي مَا أَصْنَعُ فِي مَالِي مَا أَبْلُغُ مَا بَلَغَ اَلْحَاجُّ قَالَ فَالْتَفَتَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِلَى أَبِي قُبَيْسٍ فَقَالَ لَوْ أَنَّ أَبَا قُبَيْسٍ لَكَ زِنَةَ ذَهَبَةٍ حَمْرَاءَ أَنْفَقْتَهُ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ مَا بَلَغْتَ مَا بَلَغَ اَلْحَاجُّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 48 )
8-معاوية بن عمّار گويد حضرت صادق عليه السّلام فرمود:چون رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم از عرفات كوچ فرمود،در بيابان مكّه يك تن اعرابى بيابانى با آن حضرت ملاقات كرد و گفت:يا رسول اللّٰه،من مردى ثروتمندم،و قصد حجّ داشتم،چون بيرون آمدم مانعى پيش آمد و نتوانستم حجّ بجاى آورم،شما امر فرمائيد من كار نيكى با اين مال انجام دهم تا بثواب حجّ نائل شوم،حضرت رو نمود به كوه ابو قبيس،و فرمود:اگر بمقدار اين كوه طلاى سرخ داشته باشى،و همه را در راه خدا انفاق كنى بثوابيكه حاجيان رسيده اند نخواهى رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 111
8-معاوية بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:چون رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از مراسم حج فارغ شد،در بيابان مكّه مردى اعرابى به خدمت آن حضرت شرفياب شد و عرض كرد:اى رسول خدا!من به قصد حجّ خانۀ خدا(از ديار خود)بيرون آمدم ولى مانعى پيش آمد و نتوانستم حج را بجاى آورم،چون مردى ثروتمندم مرا به انجام كارى فرمان دهيد تا به ثواب شخص حج گزار برسم.حضرت رو به كوه ابو قبيس كرده فرمود:اگر به مقدار اين كوه،طلاى سرخ داشته باشى و تمام آن را در راه خدا انفاق كنى به ثواب شخص حج گزار نخواهى رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 139
8. معاوية بن عمّار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هنگامى كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) از عرفات كوچ كرد، در بيابان مكّه باديه نشينى آن حضرت را ديد و گفت: اى پيامبر خدا، من مردى ثروتمندم و براى حج از خانۀ خود خارج شده ام، ولى مانعى براى من پيش آمده است. شما فرمان دهيد من كار نيكى با اين مال انجام دهم كه به ثواب حج گزاران نايل شوم. پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) به كوه ابو قبيس روى كرد و فرمود: اگر به اندازۀ اين كوه طلاى سرخ داشته باشى و همه را در راه خدا انفاق كنى، به ثوابى كه حاجيان رسيده اند نخواهى رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 97
[198]8-... امام صادق عليه السّلام فرمود: آن هنگام كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله به عرفات ره مى پيمود، صحرانشينى در بيابان آن حضرت را ملاقات كرد و گفت: اى پيامبر خدا! به راستى، من آهنگ حجّ نمودم ولى مشكلى پيش آمد و از حجّ باز ماندم. من مردى دارا هستم. بفرماييد كه با دارايى ام كارى انجام دهم كه به آنچه حج گزاران دست مى يابند، برسم. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله به كوه ابو قبيس رو نموده و فرمود: چنانچه همسنگ كوه ابو قبيس طلاى سرخ داشته باشى و آن را در راه خدا انفاق كنى، به آنچه كه حج گزاران دست يابند، نمى رسى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 123
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَلْحَاجُّ يَصْدُرُونَ عَلَى ثَلاَثِ أَصْنَافٍ صِنْفٌ يُعْتَقُ مِنَ اَلنَّارِ وَ صِنْفٌ يَخْرُجُ مِنْ ذُنُوبِهِ كَهَيْئَةِ يَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَ صِنْفٌ يُحْفَظُ فِي أَهْلِهِ وَ مَالِهِ فَذَاكَ أَدْنَى مَا يَرْجِعُ بِهِ اَلْحَاجُّ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 48 )
9-و نيز از امام صادق عليه السّلام نقل كند كه فرمود:حاجيان در برگشتن از حجّ سه گروه خواهند بود،دسته اى از آتش جهنّم آزاد شوند،و گروهى مانند روزى كه از مادر متولد شدند از گناهان پاك گردند،و دستۀ سوم اشخاصى هستند كه اموال و زن و فرزند آنها محفوظ ماند،و اين دسته كم بهره ترين حاجيان باشند. شرح-دستۀ اوّل در فضيلت درجه اوّلند،و دسته دوّم متوسط،و دستۀ سوم از همه پائين ترند،باين بيان كه دستۀ اوّل از نظر معرفت و نيّت خالص بجائى رسيده اند كه از آزادشدگان آتش جهنّم شدند،زيرا گناهان آنها آمرزيده شده و تا آخر عمر از گناه دور و محفوظ باشند،دسته دوم اكنون آمرزيده شده اند مانند روزى كه از مادر متولّد گشته لكن بعد از اينشان معلوم نيست،و آيندۀ ايشان تأمين و تضمين نشده،ولى دستۀ سوّم فقط نتيجه دنيوى و مادّى ميگيرند و ثوابهاى اخروى ندارند،چون شرايط قبولى در حجّ آنها نبوده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 112
9-و به همين سند از امام صادق عليه السّلام روايت شده است:حاجيان به هنگام بازگشت، سه گروهند:گروهى از آتش جهنّم رهايى يابند؛و گروهى همانند روزى كه از مادر زاده شده اند،از گناهان پاك مى شوند؛و گروه سوم،حاجيانى هستند كه اموال و زن و فرزند آنان در امان مى ماند،و اين گروه از حاجيان كسانى هستند كه كمترين بهره را (از حج)برده اند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 139
9. نيز به همين سند نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: حاجيان در بازگشت از حج بر سه دسته خواهند بود: دسته اى از آتش دوزخ آزاد مى گردند، و دسته اى مانند روزى كه از مادر متولد شده اند از گناهان خود بيرون مى روند، و دسته اى مال و زن و فرزندشان محفوظ مى ماند، و اين كمترين بهره اى است كه حاجيان مى برند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 99
[199]9-... امام صادق عليه السّلام فرمود: حج گزاران هنگام بازگشتن سه دسته اند: دسته اى از آتش دوزخ رهايى مى يابند و دسته اى مانندۀ روزى كه از مادر تولّد يافته اند از گناهان در مى آيند و دسته اى ديگر، خانواده و دارايى ايشان محفوظ مى ماند و اين فروپايه ترين چيزى است كه از آن حج گزاران مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 123
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحَسَنِ (3) بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ اَلْأَشْعَثِ عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: اَلْحَجُّ أَفْضَلُ مِنْ عِتْقِ عَشْرِ رَقَبَاتٍ حَتَّى عَدَّ سَبْعِينَ رَقَبَةً وَ رَكْعَتَا (4) اَلطَّوَافِ أَفْضَلُ مِنْ عِتْقِ رَقَبَةٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 48 )
10-عمر بن يزيد گويد:از امام جعفر صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:بجا آوردن يك حجّ از آزاد نمودن ده بنده بالاتر است،و همچنين حضرت برشمرد و اضافه كرد،تا آنكه به هفتاد بنده رسيد،و فرمود:يك طواف و دو ركعت نمازش از يك بنده آزاد كردن بالاتر است. شرح-تفاضل در ثواب بجهت تفاوت درجات عمل است،از نظر معرفت،و نيّت،و حلال بودن زاد و توشه و مركب.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 113
10-عمرو بن يزيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:حجّ خانۀ خدا از آزاد كردن ده بنده(در راه خدا)برتر است؛و حضرت اضافه فرمود تا آن را برتر از هفتاد بنده آزاد كردن رساند،و فرمود:يك طواف با دو ركعت نماز(مربوط به آن)از آزاد كردن يك بنده(در راه خدا)برتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 140
10. عمرو بن يزيد مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: حج از آزاد كردن ده بنده بالاتر است، و حضرت بر شمار بردگان افزود تا به هفتاد برده رسيد، و فرمود: يك طواف با دو ركعت نماز آن از آزاد كردن يك بنده برتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 99
[200]10-... امام صادق عليه السّلام فرمود: حج گزارى برتر از آزاد كردن ده بنده است و پيوسته امام عليه السّلام بر شمرد تا به هفتاد بنده رسيد؛ و طواف و دو ركعت نماز آن برتر از آزاد كردن بنده اى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 123
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: الله [لِلَّهِ] تَبَارَكَ وَ تَعَالَى حَوْلَ اَلْكَعْبَةِ عِشْرُونَ وَ مِائَةُ رَحْمَةٍ مِنْهَا سِتُّونَ لِلطَّائِفِينَ وَ أَرْبَعُونَ لِلْمُصَلِّينَ وَ عِشْرُونَ لِلنَّاظِرِينَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 48 )
11-معاوية بن عمّار از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: خداوند تبارك و تعالى در هر آنى گرد كعبه صد و بيست قسمت رحمت دارد،شصت قسمت از براى طواف كنندگان،و چهل قسمت از براى نمازگزاران،و بيست قسمت از براى تماشاكنندگان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 113
11-معاوية بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:خداوند متعال به گرد كعبه يك صد و بيست قسمت رحمت دارد،شصت قسمت آن براى كسانى كه طواف مى كنند،چهل قسمت آن براى نمازگزاران و بيست قسمت ديگر براى تماشاكنندگان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 140
11. معاوية بن عمّار از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند در هر لحظه اى بر گرد كعبه صد و بيست رحمت دارد، شصت رحمت آن براى طواف كنندگان، و چهل رحمت براى نمازگزاران، و بيست رحمت براى تماشاكنندگان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 99
[201]11-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى پاك و منزّه را صد و بيست رحمت در گرد كعبه است كه شصت رحمت از آن طواف گران و چهل رحمت از آن نمازگزاران و بيست رحمت از آن تماشاگران است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 123
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي بَشِيرٍ (5) عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ (6) قَالَ: دَخَلَ عَلَيْهِ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ أَ قَدِمْتَ حَاجّاً قَالَ نَعَمْ قَالَ تَدْرِي مَا لِلْحَاجِّ مِنَ اَلثَّوَابِ قُلْتُ لاَ أَدْرِي جُعِلْتُ فِدَاكَ (7) قَالَ مَنْ قَدِمَ حَاجّاً حَتَّى إِذَا دَخَلَ مَكَّةَ دَخَلَ مُتَوَاضِعاً فَإِذَا دَخَلَ اَلْمَسْجِدَ اَلْحَرَامَ قَصَّرَ خُطَاهُ مَخَافَةَ اَللَّهِ تَعَالَى فَطَافَ بِالْبَيْتِ طَوَافاً وَ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ سَبْعِينَ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ سَبْعِينَ أَلْفَ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ سَبْعِينَ أَلْفَ دَرَجَةٍ وَ شَفَّعَهُ فِي سَبْعِينَ أَلْفَ حَاجَةٍ وَ حُسِبَتْ لَهُ عِتْقَ سَبْعِينَ أَلْفَ رَقَبَةٍ قِيمَةُ كُلِّ رَقَبَةٍ عَشَرَةُ آلاَفِ دِرْهَمٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 49 )
12-محمّد بن مسلّم ثقفى روايت كرده گويد مردى خدمت حضرت ابى الحسن- الكاظم عليه السّلام آمده امام باو فرمود:آيا از حجّ مى آئى؟گفت:آرى،فرمود:اجر حاجى را ميدانى؟گفت نه فدايت شوم،فرمود:هر كس بسوى خانه خدا رهسپار شود،تا آنكه با خضوع وارد مكّه گردد،و چون وارد مسجد الحرام شود از خوف الهى قدمها را كوچك بردارد،پس هفت شوط طواف كند و دو ركعت نماز طواف بخواند،خداوند هفتاد هزار حسنه براى او ثبت فرمايد،و هفتاد هزار گناه از او محو گرداند،و هفتاد هزار درجه از براى او بالا برد،و وساطت او را در هفتاد هزار حاجت بپذيرد،و ثواب هفتاد بنده آزاد كردن را از برايش محسوب دارد،كه ارزش هر بنده اى ده هزار درهم باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 113
12-محمد بن مسلم نقل مى كند كه مردى خدمت امام موسى بن جعفر عليه السّلام رسيد، حضرت به او فرمودند:آيا از(سفر)حج مى آئى؟عرض كرد:آرى.فرمود:آيا ثواب حج گزار را مى دانى؟عرض كردم:نه به فدايت گردم،فرمود:هر كس به نيّت حجّ خانۀ خدا رهسپار(سفر مكّه)گردد تا آنكه با حالت فروتنى و تواضع وارد مكّه شود،و هنگامى كه به مسجد الحرام وارد مى شود،از ترس(قهر و عذاب)الهى قدمهاى خود را كوتاه بردارد،و هفت بار طواف كند،و دو ركعت نماز طواف بخواند،خداوند(به پاداش اين اعمال)هفتاد هزار حسنه براى او مى نويسد و هفتاد هزار گناه را از او پاك مى سازد،و هفتاد هزار درجه مقام او را بالا مى برد،و شفاعت او را در بر آورده شدن هفتاد هزار حاجت مى پذيرد،و ثواب آزادى هفتاد بنده را(در راه خدا)كه ارزش هر كدام آنها ده هزار درهم مى باشد به حساب او منظور مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 141
12. محمد بن مسلم مى گويد: مردى خدمت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) آمد. امام (عليه السّلام) به او فرمود: آيا از سفر حج مى آيى؟ گفت: آرى. فرمود: آيا مى دانى پاداش حج گزار چيست؟ گفت: فدايت شوم، نه! فرمود: هر كس براى حج حركت كند، تا آنكه با خضوع وارد مكه شود، و هنگام ورود به مسجد الحرام از خوف خدا گامها را كوچك بردارد، و بر گرد خانه طواف كند و دو ركعت نماز بگزارد، خداوند هفتاد هزار حسنه براى او مى نويسد، و هفتاد هزار گناه از او مى زدايد، و هفتاد هزار درجه براى او بالا مى برد، و وساطت او را در هفتاد هزار حاجت مى پذيرد، و ثواب آزاد كردن هفتاد بنده را كه ارزش هر بنده اى ده هزار درهم باشد، به حساب او ثبت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 99
[202]12-... محمّد بن مسلم گويد: مردى به خدمت امام كاظم عليه السّلام وارد شد. امام عليه السّلام به او فرمود: آيا از حج بازمى گردى؟ عرض كرد: آرى. امام عليه السّلام فرمود: آيا مى دانى كه براى حج گزار چه پاداشى است؟ عرض كرد: جانم فدايت! نمى دانم. امام عليه السّلام فرمود: هر كه به سوى حج گزارى گام سپارد تا كه چون به مكّه گام نهد فروتن باشد و چون وارد مسجد الحرام شود از بيم خداى گرامى و بزرگ گام ها را كوتاه بر دارد و بر گرد خانه خدا به نيكى طواف كند و دو ركعت نماز گزارد، خداوند براى او هفتاد هزار حسنه نويسد و هفتاد هزار گناه او را فرو ريزاند و هفتاد هزار درجه او را بالا برد و وساطت او را در هفتاد هزار حاجت بپذيرد و آزاد نمودن هفتاد بنده را براى او محسوب دارد كه بهاى هر بنده ده هزار درهم باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 123
ص: 61
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي سَهْلُ بْنُ زِيَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا إِسْحَاقُ مَنْ طَافَ بِهَذَا اَلْبَيْتِ طَوَافاً وَاحِداً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ وَ غَرَسَ لَهُ أَلْفَ شَجَرَةٍ فِي اَلْجَنَّةِ وَ كَتَبَ لَهُ ثَوَابَ عِتْقِ أَلْفِ نَسَمَةٍ حَتَّى إِذَا وَصَلَ إِلَى اَلْمُلْتَزَمِ فَتَحَ اَللَّهُ لَهُ ثَمَانِيَةَ أَبْوَابِ اَلْجَنَّةِ يُقَالُ لَهُ اُدْخُلْ مِنْ أَيِّهَا شِئْتَ قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا كُلُّهُ لِمَنْ طَافَ قَالَ نَعَمْ أَ فَلاَ أُخْبِرُكَ بِمَا هُوَ أَفْضَلُ مِنْ هَذَا قُلْتُ بَلَى قَالَ مَنْ قَضَى لِأَخِيهِ اَلْمُؤْمِنِ حَاجَةً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ طَوَافاً حَتَّى بَلَغَ عَشْراً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 49 )
13-اسحاق بن عمّار گويد امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود:اى اسحاق هر كس يك بار طواف اين خانه كند،خداوند هزار حسنه براى او بنويسد،و هزار گناه از او محو سازد،و هزار درجه براى او بالا برد،و از براى او هزار درخت در بهشت بكارد،و ثواب هزار بنده آزاد كردن در نامۀ اعمالش ثبت نمايد،تا آنكه برسد به ملتزم(پشت خانه كه مردم خود را بآنجا مى چسبانند)خداوند هشت درب بهشت را براى او باز ميكند،و ميفرمايد:از هر درى كه ميل دارى داخل شو، اسحاق گويد عرض كردم اين ثوابها از براى كسى است كه فقط طواف كند؟فرمود: آرى آيا آگاه نكنم تو را از عمل خيرى كه ثوابش از اين هم بيشتر باشد؟گفتم بفرمائيد،فرمود:هر كس يك حاجت از برادر مؤمن خود را برآورد خداوند از براى او مينويسد طوافى و طوافى و طوافى تا به ده رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 114
13-اسحاق بن عمّار گويد كه:امام صادق عليه السّلام به من فرمود:اى اسحاق!هر كس در پيرامون اين خانه(كعبه)يك طواف كند،خداوند هزار حسنه براى او مى نويسد و هزار گناه را(از نامۀ اعمال او)پاك مى كند و هزار درجه مقام او را بالا مى برد و هزار درخت در بهشت براى او مى كارد و ثواب آزاد كردن هزار بنده را(در راه خدا)براى او ثبت مى فرمايد،و هنگامى كه به ملتزم(و آن قسمتى از كعبه كه مردم خود را به آن مى چسبانند)برسد،خداوند هشت درب بهشت را به روى او باز مى كند و(به او) مى گويد كه:از هر درى كه مى خواهى وارد شو.اسحاق مى گويد عرض كردم:اين ثوابها براى كسى است كه فقط(يك)طواف(كعبه)بجاى آورد؟!فرمود:آرى آيا تو را از عمل نيكى با خبر نكنم كه ثوابش از اينها هم بيشتر باشد؟!عرض كردم:بلى. فرمود:هر كس يك حاجت برادر ايمانى خود را برآورد،خداوند(ثواب)طوافى و طوافى و طوافى-تا آنكه به ده طواف رسيد-(در نامۀ اعمال او)ثبت مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 142
13. اسحاق بن عمّار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: اى اسحاق، هر كس يك طواف بر گرد اين خانه كند، خداوند هزار حسنه براى او مى نويسد، و هزار گناه از او مى زدايد، و هزار درجه براى او بالا مى برد، و هزار درخت در بهشت براى او مى كارد، و ثواب آزاد كردن هزار بنده براى او مى نويسد، تا وقتى به ملتزم [پشت خانۀ كعبه] رسيد، خداوند هشت در بهشت را براى او باز مى كند و به او مى گويد: از هر درى كه مى خواهى وارد شو. اسحاق مى گويد: گفتم: فدايت شوم، آيا اين ثوابها همه از آن كسى است كه طواف كند؟ فرمود: آرى. آيا تو را از كارى كه بهتر از اين باشد آگاه نكنم؟ گفتم: چرا. فرمود: هر كس يك حاجت از برادر مؤمن خود بر آورد، خداوند براى او ثواب ده طواف مى نويسد، و طوافها را يك يك بر شمرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 99
[203]13-... اسحاق گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى اسحاق! هر كه بر گرد اين خانه يك بار طواف كند، خداوند براى او هزار حسنه نويسد و هزار گناه از او پاك سازد و هزار درجه او را بر فراز برد و هزار درخت براى او در بهشت بكارد و پاداش آزاد نمودن هزار بنده را براى او نويسد تا آن هنگام كه چون به ملتزم (پشت خانه خدا كه مردم خود را به آن مى چسبانند و مى بوسند) برسد، خداوند هشت در بهشت را براى او باز گشايد و به او فرمايد: از هر كدام كه خواستى به درون گام گذار. راوى در ادامه گويد: عرض كردم: فدايت شوم! همۀ اين پاداش ها از آن طواف گر است؟ فرمود: آرى. آيا تو را به چيزى آگاه سازم كه فضيلت مندتر از طواف است؟ عرض كردم: آرى. فرمود: هر كه نيازى از برادر مؤمنش را بر آورد، خداوند براى او طوافى و طوافى و طوافى-و تا ده بر شمرد-بنويسد!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 125
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: اَلْحَجُّ جِهَادُ اَلضُّعَفَاءِ وَ هُمْ شِيعَتُنَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 49 )
14-على بن ابى حمزه گويد حضرت موسى بن جعفر عليهما السّلام فرمود:حج خانه خدا جهاد ضعيفان است،و آنها شيعيان ما ميباشند. شرح:مقصود حضرت ضعيف واقعى نيست،چون مؤمن قوى است،بلكه مراد آن افرادى باشند كه جامعه آنها را ضعيف شمرده،و از كارهاى اجتماعى بركنار ساخته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 115
14-علىّ بن ابى حمزه از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است:حجّ خانۀ خدا(به منزلۀ)جهاد ضعيفان(مستضعفان)است،و آنها شيعيان ما هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 142
14. على بن ابى حمزه از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: حج خانۀ خدا جهاد ضعيفان است، و آنان شيعيان ما هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 101
[204]14-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: حج گزاردن جهاد ناتوانان است و آنان شيعيان ما هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 125
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ حَازِمٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا يَصْنَعُ اَللَّهُ بِالْحَاجِّ قَالَ مَغْفُورٌ وَ اَللَّهِ لَهُمْ لاَ أَسْتَثْنِي فِيهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 50 )
15-منصور بن حازم گويد:بحضرت صادق عليه السّلام عرض كردم:خداوند با حاجيان چگونه رفتار خواهد كرد؟فرمود:بخدا سوگند همه آمرزيده شوند و استثناء هم نخواهم كرد. شرح:مقصود كسانى هستند كه حجّ را درست با شرائطش بجاى آورده باشند چنان كه از دو حديث بعد برميايد شامل كسانى كه قصد ريا دارند و نيّتشان تنها خداوند نيست،نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 115
15-منصور بن حازم نقل مى كند كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:خداوند با حج گزاران چگونه رفتار مى كند؟فرمود:بخدا سوگند كه همه آمرزيده مى شوند بدون استثنا .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 143
15. منصور بن حازم مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: خداوند با حاجيان چگونه رفتار مى كند؟ فرمود: به خدا سوگند، همه آمرزيده مى شوند، و من كسى را استثنا نخواهم كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 101
[205]15-... منصور بن حازم گويد كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: خداوند با حج گزاران چه كند؟ امام عليه السّلام فرمود: به خدا سوگند كه همۀ آنان بدون استثنا بخشيده شوند!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 125
ص: 62
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ صَنْدَلٍ اَلْخَادِمِ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْحَجُّ حَجَّانِ حَجٌّ لِلَّهِ وَ حَجٌّ لِلنَّاسِ فَمَنْ حَجَّ لِلَّهِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اَللَّهِ اَلْجَنَّةَ وَ مَنْ حَجَّ لِلنَّاسِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اَلنَّاسِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 50 )
16-هارون بن خارجه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:حجّ بر دو قسم است يكى براى خدا،و ديگر براى مردم،پس هر كس براى خدا حجّ بجا آورد.ثوابش بر خداوند است،و هر كس براى مردم بجا آورد،ثوابش در روز قيامت با مردم است(يعنى اجرى نزد خدا ندارد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 116
16-هارون بن خارجه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه حج بر دو نوع است: يكى حج براى خدا،و ديگرى حج براى مردم؛پس اگر كسى حج را براى خدا بجاى آورد ثواب او بر(عهدۀ)خدا است كه همان بهشت مى باشد،و كسى كه حج را به خاطر مردم بجاى آورد،ثواب او در روز قيامت با مردم خواهد بود!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 143
16. هارون بن خارجه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: حج بر دو قسم است: يك حج براى خدا و يك حج براى مردم است. هر كس براى خدا حج كند، پاداش او كه بهشت است بر عهدۀ خداست، و هر كس براى مردم حج كند، پاداش او در روز قيامت بر عهدۀ مردم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 101
[206]16-... امام صادق عليه السّلام فرمود: حج دو گونه است: حج براى خدا و حج براى مردم. پس هر كه براى خدا حج گزارد، پاداشش بر خداوند است و آن بهشت باشد و هر كه براى مردم حج گزارد پاداشش در روز رستاخيز بر عهدۀ مردم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 127
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ وَضَّاحٍ عَنْ سَيْفٍ اَلتَّمَّارِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: مَنْ حَجَّ يُرِيدُ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لاَ يُرِيدُ بِهِ رِيَاءً وَ لاَ سُمْعَةً غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ اَلْبَتَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 50 )
17-سيف تمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه حج را از روى اخلاص (و نيّت پاك)بجاى آورد و منظورش(خشنودى)خدا باشد و(عمل حج او)براى نشان دادن به مردم و شهرت و آلودۀ به ريا نباشد،خداوند متعال حتما او را مورد آمرزش خود قرار مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 143
17. سيف تمّار مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس براى خدا-نه براى ريا و شنيدن مردم-حج كند، البته خداوند او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 101
[207]17-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه خداجويانه حج گزارد و براى خودنمايى و شنيدن مردم نباشد، بى گمان خدا او را ببخشايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 127
17-سيف تمّار گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس با اخلاص حجّ بجاى آرد و منظورش خدا باشد،و از روى ريا و نشان دادن بمردم و اينكه ويرا حاجى گويند نباشد،البتّه خداوند سبحان او را بيامرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 116
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَمْزَةَ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ لَقِيَ حَاجّاً فَصَافَحَهُ كَانَ كَمَنِ اِسْتَلَمَ اَلْحَجَرَ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 50 )
1-محمّد بن حمزه از يكتن از روات از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس با حاجى كه از سفر حجّ بازگشته ملاقات كند و با وى مصافحه نمايد مانند كسيست كه خود استلام حجر كرده باشد(يعنى آنكه دست خود را بحجر الاسود رسانيده باشد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 116
1-محمد بن حمزه از قول يكى از راويان حديث كه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس با شخص حج گزار(كه از سفر حج بازگشته است)ملاقات كرده و با او مصافحه كند مانند كسى است كه با دست خود حجر الاسود را لمس كرده باشد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 144
1. محمد بن حمزه از كسى كه براى او حديث كرده بود نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس حج گزارى را ملاقات كند و با او مصافحه نمايد، همچون كسى است كه حجر الأسود را لمس كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 101
[208]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: آن كس كه حج گزارنده را ديدار كند و با او مصافحه نمايد، همچون كسى است كه دستش به حجر الاسود رسيده و آن را بوسيده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 127
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ (2) عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ لاِبْنِهِ مُحَمَّدٍ حِينَ حَضَرَتْهُ اَلْوَفَاةُ إِنَّنِي قَدْ حَجَجْتُ عَلَى نَاقَتِي هَذِهِ عِشْرِينَ حِجَّةً فَلَمْ أَقْرَعْهَا بِسَوْطٍ قَرْعَةً فَإِذَا نَفَقَتْ فَادْفِنْهَا لاَ يَأْكُلْ لَحْمَهَا اَلسِّبَاعُ فَإِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ مَا مِنْ بَعِيرٍ يُوقَفُ عَلَيْهِ مَوْقِفَ عَرَفَةَ سَبْعَ حِجَجٍ إِلاَّ جَعَلَهُ اَللَّهُ مِنْ نَعَمِ اَلْجَنَّةِ وَ بَارَكَ فِي نَسْلِهِ فَلَمَّا نَفَقَتْ حَفَرَ لَهَا أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ دَفَنَهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 50 )
1-يونس بن يعقوب از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:جدّم علىّ ابن الحسين عليهما السّلام بفرزندش امام باقر عليه السّلام در هنگام مرگ وصيّت كرد و فرمود:من با اين شتر بيست بار بحج رفته ام و تازيانه اى بوى نزده ام،چنانچه اين حيوان بميرد پيكرش را بخاك بسپار تا درندگان گوشتش را نخورند،زيرا رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود هر شترى كه هفت بار براى انجام مناسك حجّ تا بعرفات بر آن سوار شوند خداوند آن را از حيوانات بهشت قرار داده و در نسلش بركت دهد،پس هنگامى كه آن حيوان بمرد پدرم ابو جعفر عليه السّلام گورى بساخت و آن حيوان را دفن كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 117
1-يونس بن يعقوب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:جدم زين العابدين عليه السّلام به هنگام شهادت به فرزندش(پدرم)امام محمد باقر وصيت فرمود:من با اين شترم بيست بار به حج رفته ام و هيچ گاه(در اين مدت)تازيانه اى به او نزده ام،اگر حيوان مرد او را دفن كن تا حيوانات وحشى(او را ندرند و)از گوشت او نخورند زيرا رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:شترى كه هفت بار براى انجام فريضۀ حج تا عرفات بر آن سوار شوند،خداوند او را از حيوانات بهشت قرار مى دهد و به نسلش بركت مى بخشد.پس هنگامى كه آن شتر مرد،پدرم گورى كند و او را به خاك سپرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 144
1. يونس بن يعقوب از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: على بن الحسين (عليهما السّلام) هنگام مرگ به فرزندش امام باقر (عليه السّلام) فرمود: من با اين شتر بيست بار به حج رفته ام و تازيانه اى به آن نزده ام، وقتى اين شتر مرد آن را به خاك بسپار تا درندگان گوشتش را نخورند، زيرا رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ شترى نيست كه هفت بار براى انجام مناسك حج تا عرفات بر آن سوار شدند مگر اينكه خدا آن را از شترهاى بهشت قرار مى دهد و نسلش را با بركت مى كند. پس هنگامى كه آن شتر مرد، امام باقر (عليه السّلام) گودالى حفر كرد و شتر را در آن دفن نمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 101
[209]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام سجاد عليه السّلام هنگام مرگ به پسرش امام باقر عليه السّلام فرمود: به راستى كه با اين شترم بيست بار حج گزارده ام و بر او تازيانه اى ننواخته ام. آنگاه كه شتر جان سپرد، دفنش كن تا درندگان گوشتش را نخورند؛ زيرا كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: شترى نباشد كه هفت بار در موقف عرفه توقّف كند جز آنكه خداوند آن را از چهارپايان بهشت قرار دهد و نسلش را نيكو گرداند؛ پس چون آن شتر جان داد امام باقر عليه السّلام گورى براى آن كند و دفنش نمود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 127
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ طَلْحَةَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اَلصَّائِمُ فِي عِبَادَةِ اَللَّهِ وَ إِنْ كَانَ نَائِماً عَلَى فِرَاشِهِ مَا لَمْ يَغْتَبْ مُسْلِماً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 50 )
[210]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: روزه دار در عبادت خدا به سر برد هر چند در رختخوابش خواب باشد ولى به آن شرط كه از مسلمانى غيبت نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 127
1-عبد اللّٰه بن طلحه از حضرت صادق از پدران گرامش عليهم السّلام از پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليهم اجمعين روايت كند كه فرمود:شخص روزه دار در عبادت الهى است اگر چه در رختخواب خود خوابيده باشد،ولى بشرط آنكه غيبتى از مسلمانى نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 118
1-عبد اللّٰه بن طلحه از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارشان روايت كرده اند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:انسان روزه دار در حال عبادت خداوند است -هر چند در بستر خود آرميده باشد-بشرط آنكه از مسلمانى غيبت نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 145
1. عبد اللّٰه بن طلحه از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: روزه دار تا هنگامى كه از مسلمانى غيبت نكند در عبادت خدا به سر مى برد، هر چند در بستر خود خوابيده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 103
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْعَبَّاسُ بْنُ مَعْرُوفٍ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلْيَعْقُوبِيِّ عَنْ مُوسَى بْنِ عِيسَى عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : نَوْمُ اَلصَّائِمِ عِبَادَةٌ وَ نَفَسُهُ تَسْبِيحٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 51 )
2-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارشان روايت كرده اند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:خواب انسان روزه دار عبادت،و نفس كشيدن او تسبيح (خداوند)است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 145
2. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خواب روزه دار عبادت، و نفس كشيدن او تسبيح است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 103
[211]2-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خواب روزه دار عبادت است و نفسش تسبيح پروردگار.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 129
2-سكونى از امام صادق از پدران خود عليهم السّلام از پيغمبر خدا صلوات اللّٰه عليه روايت كند كه فرمود:خواب شخص روزه دار عبادت،و نفس كشيدن او تسبيح پروردگار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 118
ص: 63
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ اَلرَّازِيِّ عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ اَلرَّازِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ سَمَّاكٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: نَوْمُ اَلصَّائِمِ عِبَادَةٌ وَ صَمْتُهُ تَسْبِيحٌ وَ عَمَلُهُ مُتَقَبَّلٌ وَ دُعَاؤُهُ مُسْتَجَابٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 51 )
3-حسين بن احمد از پدرش از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: خواب روزه دار عبادت و پرستش حقّ است،و سكوتش تسبيح پروردگار،و عمل خير او قبول درگاه الهى است،و درخواستهاى او از خدا مستجاب و برآورده خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 118
3-حسين بن احمد از پدرش نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:خواب انسان روزه دار عبادت،و سكوت او تسبيح،و عمل او پذيرفته شده و دعاى او مستجاب است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 146
3. حسين بن احمد از پدرش از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خواب روزه دار عبادت و سكوتش تسبيح و عملش مقبول و دعايش مستجاب است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 103
[212]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خواب روزه دار عبادت، سكوت او تسبيح گويى، كردارش پذيرفته شده و دعايش بر آورده شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 129
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: خُلُوفُ فَمِ اَلصَّائِمِ (1) أَفْضَلُ عِنْدَ اَللَّهِ مِنْ رَائِحَةِ اَلْمِسْكِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 51 )
4-عبد اللّٰه بن سنان از آن حضرت عليه السّلام نقل كند كه فرمود:بوى ناخوش دهان روزه دار نزد پروردگار از بوى خوش مشك بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 118
4-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:بوى بد دهان انسان روزه دار در نزد خداوند متعال از بوى مشك خوشتر است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 146
4. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: بوى بد دهان روزه دار نزد خداوند از بوى مشك بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 103
[213]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: بوى بد دهان روزه دار در پيشگاه خدا برتر از بوى مشك است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 129
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ اَلرَّازِيُّ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ اَلْعَبَّاسِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ صَدَقَةَ قَالَ قَالَ أَبُو اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : قِيلُوا (2) فَإِنَّ اَللَّهَ يُطْعِمُ اَلصَّائِمَ وَ يَسْقِيهِ فِي مَنَامِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 51 )
5-حسن بن صدقه از ابو الحسن(موسى بن جعفر)عليهما السّلام روايت كند كه فرمود خواب قيلوله كنيد،چون خداوند شخص روزه دار را در حال خواب غذا ميخوراند،و سيرابش ميكند. شرح-شايد مراد اين باشد كه اشخاص روزه دار اگر بخوابند هم در مهمانى پروردگار ميباشند،و روزى معنوى معرفت و ايمان را بآنها عطا ميفرمايد.و بعيد نيست موجب رفع گرسنگى و تشنگى ظاهرى در حالت خواب براى روزه دار باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 119
5-حسن بن صدقه از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است:خواب قيلوله كنيد زيرا خداوند انسان روزه دار را در حالى كه آرميده است غذايش مى دهد و سيرابش مى كند .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 146
5. حسن بن صدقه مى گويد: حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) فرمود: خواب قيلوله كنيد، زيرا خداوند به شخص روزه دار در حال خواب غذا مى خوراند و او را سيراب مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 103
[214]5-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: هنگام ظهر خواب قيلوله كنيد؛ زيرا به راستى، خداوند روزه دار را در خوابش غذا مى خوراند و سيراب مى كند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 129
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ بَيَانِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي اَلْمُغِيرَةِ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ عَبْدٍ يُصْبِحُ صَائِماً فَيُشْتَمُ فَيَقُولُ إِنِّي صَائِمٌ سَلاَمٌ عَلَيْكَ إِلاَّ قَالَ اَلرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اِسْتَجَارَ عَبْدِي بِالصَّوْمِ مِنْ عَبْدِي أَجِيرُوهُ مِنْ نَارِي وَ أَدْخِلُوهُ جَنَّتِي .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 51 )
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام از پدرش امام باقر عليه السّلام روايت كند كه جدّش پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هيچ روزه دارى نيست كه باو ناسزا بگويند و او در جواب بگويد:من روزه دارم،سلام بر تو،مگر آنكه پروردگار متعال فرشتگان را فرمايد:بندۀ من از بندۀ ديگر من بروزه پناه برد،از آتش من او را پناه دهيد،و او را در بهشت من داخل سازيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 119
1-سكونى از امام جعفر صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارشان امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرموده است:هيچ روزه دارى نيست كه ناسزايش دهند و او در پاسخ(اين بيمهرى)بگويد:من روزه دارم،سلام بر تو باد!مگر آنكه خداوند به فرشتگان فرمايد:(اين)بندۀ من به روزه پناه برد از بندۀ ديگر من،پس او را(به پاداش اين عمل)از آتش من امان دهيد،و او را در بهشت من جا دهيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 147
1. سكونى از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ بندۀ روزه دارى نيست كه به او ناسزا بگويند و او در پاسخ بگويد:«من روزه دارم، سلام بر تو» مگر آنكه پروردگار به فرشتگان خود مى گويد: بندۀ من از بندۀ ديگرم به روزه پناه برد، او را از آتش من پناه دهيد و در بهشت من وارد كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 105
[215]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: بنده اى نيست كه روزه بدارد و دشنام شنود و در پاسخ گويد:«همانا من روزه دارم، سلام بر تو» جز آنكه پروردگار پاك و فرازمند به فرشتگانش فرمايد: بنده ام از شرّ ديگر بنده ام به روزه پناه آورده است، او را از آتش دوزخم پناه دهيد و به بهشت در آوريد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 129
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي اَلْجَوْزَاءِ اَلْمُنَبِّهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي هَاشِمٍ عَنْ أَبِي جُبَيْرٍ (3) عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ صَامَ يَوْماً فِي سَبِيلِ اَللَّهِ كَانَ كَعِدْلِ سَنَةٍ يَصُومُهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 52 )
1-ابو هريره از پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم نقل كند كه فرمود:هر كس يك روز «
فِي سَبِيلِ اَللّٰهِ
»در راه خدا روزه بدارد،اجر آن مانند يك سال روزه است. شرح:«سبيل اللّٰه»مقصود از آن جنگ در راه اسلام است و گر نه مشبّه و مشبّه به از يك جنس ميشوند و اين جمله معناى صحيحى ندارد كه بگوئيم هر كس براى خدا يك روز روزه بگيرد مانند آنست كه يك سال روزه باشد لكن چون عموما جنگها در سفر اتّفاق مى افتد و در سفر روزه حرام است بعيد است مراد از«
فِي سَبِيلِ اَللّٰهِ
» جهاد باشد و همچنين سفر حج.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 120
1-ابو هريره از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:اجر كسى كه در راه خدا يك روز را روزه بدارد،برابر با پاداش يك سال روزه گرفتن است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 147
1. ابو هريره مى گويد: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس يك روز در راه خدا روزه بگيرد، پاداش آن مانند يك سال روزه گرفتن است. توضيح: شايد مراد از روزه گرفتن در راه خدا، روزه گرفتن در حال جهاد باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 105
[216]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه يك روز را در راه خدا روزه بدارد، مانند آن كس باشد كه يك سال روزه داشته است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 131
ص: 64
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ اَلرَّازِيُّ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مُنْذِرِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ يُونُسَ بْنِ ظَبْيَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ صَامَ يَوْماً فِي اَلْحَرِّ فَأَصَابَهُ ظَمَأٌ وَكَّلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ أَلْفَ مَلَكٍ يَمْسَحُونَ وَجْهَهُ وَ يُبَشِّرُونَهُ حَتَّى إِذَا أَفْطَرَ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَا أَطْيَبَ رِيحَكَ وَ رَوْحَكَ مَلاَئِكَتِي اِشْهَدُوا أَنِّي قَدْ غَفَرْتُ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 52 )
1-يونس بن ظبيان از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس در گرما يك روز روزه بگيرد،و تشنگى بر او غلبه كند،خداوند هزار فرشته بر او موكّل ميگرداند كه دست به روى او ميكشند،و به او مژده ميدهند تا وقت افطار،و هنگامى كه افطار نمود پروردگار ميفرمايد چقدر بوى تو خوش است، اى فرشتگان من گواه باشيد كه من او را آمرزيدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 120
1-يونس بن ظبيان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه در گرما يك روز را روزه بدارد و تشنگى را تحمل كند،خداوند هزار فرشته را بر او مى گمارد تا دستهاى خود را بر روى او كشيده و او را بشارت دهند،و پس از آنكه افطار كرد خداوند مى فرمايد:چقدر خوش بويى!اى فرشتگان من گواه باشيد كه من او را آمرزيدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 148
1. يونس بن ظبيان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در گرما يك روز روزه بگيرد و تشنگى بر او غلبه كند، خداوند هزار فرشته بر او مى گمارد كه دست بر صورتش كشند و به او نويد دهند، و چون افطار كند، خداوند به او مى گويد: چقدر بوى تو خوش است، اى فرشتگان من، گواه باشيد كه من او را آمرزيدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 105
[217]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه يك روز در گرما روزه بدارد و تشنگى به او روى آورد، خداى گرامى و بزرگ هزار فرشته را بر او بگمارد كه بر رخسارش دست كشند و او را مژده دهند تا آن هنگام كه افطار كند؛ خداى گرامى و بزرگ فرمايد: چه بوى خوشى دارى! اى فرشتگانم! شمايان را گواه مى گيرم كه به راستى او را آمرزيدم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 131
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ صَامَ يَوْماً تَطَوُّعاً أَدْخَلَهُ اَللَّهُ تَعَالَى اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 52 )
1-طلحة بن زيد از امام جعفر صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت كند كه پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس يك روز،روزۀ مستحبّى بگيرد خداوند او را داخل بهشت خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 121
1-طلحة بن زيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كس يك روز،روزۀ مستحبّى بگيرد خداوند متعال او را وارد بهشت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 148
1. طلحة بن زيد از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش از على (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا فرمود: هر كس يك روز روزۀ مستحبى بگيرد، خداوند او را وارد بهشت خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 105
[218]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امام على عليه السّلام روايت نموده اند كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه روزى را روزۀ مستحبّى گيرد، خداوند فرازمند او را به بهشت در آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 131
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ اَلْخَزَّازِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ خُتِمَ لَهُ بِصِيَامِ يَوْمٍ دَخَلَ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 52 )
1-جابر جعفى از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس عمرش بپايان برسد در حال روزه(يعنى در آن روز زندگى او خاتمه پيدا كند)داخل بهشت خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 121
1-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه در حال روزه داشتن،از دنيا برود،وارد بهشت مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 149
1. جابر از امام محمد باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس عمرش در حال روزه به پايان رسد وارد بهشت خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 105
[219]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه با روزه اى مستحبّى زندگى را به پايان برد و جان سپارد، به بهشت در آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 133
أَبِي ره وَ مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالاَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى وَ أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ جَمِيعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ يَحْيَى بْنِ عِمْرَانَ عَنِ اَلسَّيَّارِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ تَطَيَّبَ بِطِيبٍ أَوَّلَ اَلنَّهَارِ وَ هُوَ صَائِمٌ لَمْ يَفْقِدْ عَقْلَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 53 )
1-يونس بن يعقوب از حضرت صادق عليه السّلام نقل كند كه فرمود:هر كس در حال روزه اوّل روز خود را با عطرى خوشبو كند،هيچ گاه عقل خود را از دست نميدهد. شرح:يعنى تند خوئى كه از لوازم گرسنگى و تشنگى است بسبب بوى خوش از وى دور گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 122
1-يونس بن يعقوب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:روزه دارى كه در آغاز روز خود را با عطرى خوشبو كند،هيچ گاه عقلش را از دست نمى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 149
1. يونس بن يعقوب از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در حال روزه، اول روز خود را خوشبو كند، عقل خود را از دست نمى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 107
[220]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در حال روزه دارى در آغاز روز با عطر، خويشتن را خوشبو سازد، خردش از كف نرود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 133
ص: 65
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ صَائِمٍ يَحْضُرُ قَوْماً يَطْعَمُونَ إِلاَّ سَبَّحَتْ أَعْضَاؤُهُ وَ كَانَتْ صَلاَةُ اَلْمَلاَئِكَةِ عَلَيْهِ وَ كَانَتْ صَلاَتُهُ اِسْتِغْفَاراً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 53 )
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده: هيچ روزه دارى نيست كه بر گروهى كه غذا ميخورند گذر نمايد،مگر آنكه جميع اعضاى او تسبيح پروردگار نمايد،و درود فرشتگان بر او است،و درود آنان طلب آمرزش است(از براى او).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 122
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هيچ روزه دارى در ميان گروهى كه مشغول خوردن غذا هستند،حاضر نمى شود مگر آنكه اعضاى بدن او به تسبيح مشغول شوند و فرشتگان بر او درود و صلوات فرستند،و درود و صلوات آنان،طلب آمرزش از براى اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 149
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ روزه دارى نيست كه بر گروهى كه غذا مى خورند بگذرد مگر اينكه تمام اعضاى او تسبيح خدا مى گويند، و فرشتگان بر او درود مى فرستند، و درودشان طلب آمرزش براى اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 107
[221]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: روزه دارى نباشد كه در ميان گروهى كه غذا مى خورند حضور يابد جز آنكه اندام هايش تسبيح گويند و درود فرشتگان بر او باشد و درود آنان آمرزش جويى است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 133
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ اَلْبَزَنْطِيِّ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ كَثِيرٍ اَلنَّوَّاءِ (1) عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ نُوحاً رَكِبَ اَلسَّفِينَةَ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ فَأَمَرَ مَنْ مَعَهُ أَنْ يَصُومُوا ذَلِكَ اَلْيَوْمَ وَ قَالَ مَنْ صَامَ ذَلِكَ اَلْيَوْمَ تَبَاعَدَتْ عَنْهُ اَلنَّارُ مَسِيرَةَ سَنَةٍ وَ مَنْ صَامَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ أُغْلِقَتْ عَنْهُ أَبْوَابُ اَلنِّيرَانِ اَلسَّبْعَةُ وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ فُتِّحَتْ لَهُ أَبْوَابُ اَلْجَنَّةِ اَلثَّمَانِيَةُ وَ مَنْ صَامَ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً أُعْطِيَ مَسْأَلَتَهُ وَ مَنْ زَادَ زَادَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 53 )
1-كثير النوّاء از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:حضرت نوح عليه السّلام روز اوّل ماه رجب سوار كشتى شد،و بتمام همراهان خود دستور داد كه آن روز را روزه بگيرند،و فرمود:هر كس اين روز را روزه بگيرد آتش جهنّم باندازۀ يك سال راه از او دور خواهد شد،و هر كس هفت روز روزه بگيرد هفت در جهنم بر روى او بسته مى شود،و هر كس هشت روز روزه بگيرد درهاى هشتگانه بهشت بروى او باز ميگردد،و هر كس پانزده روز روزه بگيرد،حاجت او برآورده مى گردد،و هر كس بيشتر روزه بگيرد،خداوند اجر او را زيادتر خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 123
1-كثير النواء از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:حضرت نوح عليه السّلام در روز اول ماه رجب بر كشتى سوار شد و به همراهان خود فرمان داد كه آن روز را روزه بگيرند و فرمود:هر كس اين روز را روزه بدارد،آتش جهنّم به فاصلۀ يك سال از او دور مى شود؛و هر كس كه هفت روز را روزه بگيرد،درهاى هفتگانۀ جهنّم به روى او بسته مى شود؛و كسى كه هشت روز را روزه بدارد،درهاى هشتگانۀ بهشت به روى او باز مى گردد؛و هر كسى كه پانزده روز،روزه بگيرد،حاجتى كه دارد برآورده مى شود؛و كسى كه بيشتر(از اين)روزه بدارد،خداوند پاداش او را افزونتر خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 150
1. كثير نوّاء از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: حضرت نوح (عليه السّلام) روز اوّل ماه رجب سوار كشتى شد، و به همراهان خود فرمان داد آن روز را روزه بگيرند، و فرمود هر كس اين روز را روزه بگيرد، آتش دوزخ به فاصلۀ يك سال راه از او دور مى شود، و هر كس هفت روز روزه بگيرد هفت در دوزخ به روى او بسته مى گردد، و هر كس هشت روز روزه بگيرد درهاى هشتگانۀ بهشت به روى او گشوده مى شود، و هر كس پانزده روز روزه بگيرد حاجتش روا مى گردد، و هر كس بر اين بيفزايد خداوند بر پاداش او خواهد افزود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 107
[222]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، حضرت نوح عليه السّلام در نخستين روز از ماه رجب سوار بر كشتى شد و به آنان كه همراهش بودند فرمود كه اين روز را روزه بدارند؛ و فرمود: هر كه اين روز را روزه بدارد، دوزخ به اندازۀ مسافت يك سال از او دورى جويد و هر كه هفت روز روزه بدارد، درهاى هفتگانۀ دوزخ از او به غل و زنجير كشيده شوند و هر كه هشت روز روزه بدارد، درهاى هشتگانۀ بهشت بر روى او گشوده شوند و هر كه پانزده روز روزه بدارد، خواسته اش بر آورده گردد و هر كه بر اين روزها افزايد، خداوند گرامى و بزرگ نيز بر پاداشش افزايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 133
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَبْدِ اَلْعَزِيزِ اَلْمُهْتَدِي عَنْ سَيْفِ بْنِ اَلْمُبَارَكِ بْنِ يَزِيدَ مَوْلَى أَبِي اَلْحَسَنِ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ أَبِيهِ اَلْمُبَارَكِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ قَالَ: رَجَبٌ نَهَرٌ فِي اَلْجَنَّةِ أَشَدُّ بَيَاضاً مِنَ اَللَّبَنِ وَ أَحْلَى مِنَ اَلْعَسَلِ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ سَقَاهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ ذَلِكَ اَلنَّهَرِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 53 )
2-مبارك بن زيد گويد موسى بن جعفر عليهما السّلام فرمود:رجب نام نهرى است در بهشت كه از شير سفيدتر،و از عسل شيرين تر است،هر كس يك روز از رجب را روزه بگيرد،خداوند عزّ و جلّ از آن نهر باو بنوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 123
2-سيف بن المبارك از پدرش،و او از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است:رجب،نام رودى است در بهشت كه از شير سپيدتر و از عسل شيرين تر است،كسى كه يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد خداوند متعال از(زلال جارى) آن رود به او مى نوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 151
2. مبارك بن يزيد از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: رجب نام نهرى است در بهشت كه از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر است، هر كس يك روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند از آن نهر به او مى نوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 107
[223]2-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: رجب رودخانه اى در بهشت است كه سپيدتر از شير و شيرين تر از عسل است. هر كه روزى از ماه رجب را روزه بدارد، خداى گرامى و بزرگ او را از آن رودخانه نوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 135
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ أَبُو اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : رَجَبٌ شَهْرٌ عَظِيمٌ يُضَاعِفُ اَللَّهُ فِيهِ اَلْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ اَلسَّيِّئَاتِ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ تَبَاعَدَتْ عَنْهُ اَلنَّارُ مَسِيرَةَ مِائَةِ سَنَةٍ وَ مَنْ صَامَ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ وَجَبَتْ لَهُ اَلْجَنَّةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 53 )
3-باز از آن حضرت عليه السّلام نقل كند كه فرمود:رجب ماه بزرگى است كه در آن حسنات چند برابر،و گناهان در آن آمرزيده خواهد شد،هر كس يك روز از ماه رجب را روزه بدارد به مقدار صد سال راه،آتش جهنّم از او دور خواهد شد و هر كس سه روز را روزه بگيرد بهشت بر او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 124
3-و باز به همين سند از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت شده است:ماه رجب، ماه بزرگى است كه در آن(پاداش)حسنات چند برابر است و گناهان(آدمى)در آن آمرزيده مى شود.كسى كه يك روز در ماه رجب روزه بگيرد،آتش جهنّم به اندازۀ يك صد سال از او فاصله مى گيرد،و كسى كه سه روز(در اين ماه)روزه بگيرد، بهشت براى او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 151
3. نيز به همين سند نقل شده است كه آن حضرت فرمود: رجب ماه بزرگى است كه خداوند حسنات را در آن چند برابر مى كند و گناهان را مى زدايد. هر كس يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد، آتش دوزخ به فاصلۀ صد سال راه از او دور مى شود، و هر كس سه روز روزه بگيرد بهشت براى او واجب خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 109
[224]3-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: رجب ماه بزرگى است كه خداوند در آن ماه پاداش ها را دو چندان كند و گناهان را پاك سازد. هر كه روزى از ماه رجب را روزه بدارد، دوزخ به اندازۀ مسافت صد سال از او دورى گزيند و هر كه سه روز از ماه رجب را روزه بدارد بهشت بر او واجب آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 135
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلرَّازِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو اَلْحَسَنِ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْمُفْتِي قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْوَرْدِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ يَحْيَى بْنِ عَبَّاسٍ (2) قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَاصِمٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو هَارُونَ اَلْعَبْدِيُّ (3) عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَلاَ إِنَّ رَجَباً شَهْرُ اَللَّهِ اَلْأَصَمُّ وَ هُوَ شَهْرٌ عَظِيمٌ وَ إِنَّمَا سُمِّيَ اَلْأَصَمَّ لِأَنَّهُ لاَ يُقَارِبُهُ شَهْرٌ مِنَ اَلشُّهُورِ حُرْمَةً وَ فَضْلاً عِنْدَ اَللَّهِ وَ كَانَ أَهْلُ اَلْجَاهِلِيَّةِ يُعَظِّمُونَهُ فِي جَاهِلِيَّتِهَا فَلَمَّا جَاءَ اَلْإِسْلاَمُ لَمْ يَزْدَدْ إِلاَّ تَعْظِيماً وَ فَضْلاً أَلاَ إِنَّ رَجَباً شَهْرُ اَللَّهِ وَ شَعْبَانَ شَهْرِي وَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِي - أَلاَ فَمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ يَوْماً إِيمَاناً وَ اِحْتِسَاباً اِسْتَوْجَبَ رِضْوَانَ اَللَّهِ اَلْأَكْبَرَ وَ أَطْفَأَ صَوْمُهُ فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ غَضَبَ اَللَّهِ وَ أَغْلَقَ عَنْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ اَلنَّارِ وَ لَوْ أُعْطِيَ مِلْءَ اَلْأَرْضِ ذَهَباً مَا كَانَ بِأَفْضَلَ مِنْ صَوْمِهِ وَ لاَ يَسْتَكْمِلُ لَهُ أَجْرَهُ بِشَيْءٍ مِنَ اَلدُّنْيَا دُونَ اَلْحَسَنَاتِ إِذَا أَخْلَصَهُ لِلَّهِ وَ لَهُ إِذَا أَمْسَى عَشْرُ دَعَوَاتٍ مُسْتَجَابَاتٍ إِنْ دَعَا بِشَيْءٍ فِي عَاجِلِ اَلدُّنْيَا أَعْطَاهُ اَللَّهُ وَ إِلاَّ اِدَّخَرَ لَهُ مِنَ اَلْخَيْرِ أَفْضَلَ مَا دَعَا بِهِ دَاعٍ مِنْ أَوْلِيَائِهِ وَ أَحِبَّائِهِ وَ أَصْفِيَائِهِ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ يَوْمَيْنِ لَمْ يَصِفِ اَلْوَاصِفُونَ مِنْ أَهْلِ اَلسَّمَاءِ وَ اَلْأَرْضِ مَا لَهُ عِنْدَ اَللَّهِ مِنَ اَلْكَرَامَةِ وَ كُتِبَ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ مِثْلُ أُجُورِ عَشَرَةٍ مِنَ اَلصَّادِقِينَ فِي عُمُرِهِمْ بَالِغَةً أَعْمَارُهُمْ مَا بَلَغَتْ وَ شُفِّعَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي مِثْلِ مَا يُشَفَّعُونَ فِيهِ وَ يَحْشُرُهُ مَعَهُمْ فِي زُمْرَتِهِمْ حَتَّى يَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ وَ يَكُونَ مِنْ رُفَقَائِهِمْ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ جَعَلَ اَللَّهُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلنَّارِ خَنْدَقاً أَوْ حِجَاباً طول [طُولُهُ] مَسِيرَةُ سَبْعِينَ عَاماً وَ يَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ إِفْطَارِهِ لَقَدْ وَجَبَ حَقُّكَ عَلَيَّ وَ وَجَبَتْ لَكَ مَحَبَّتِي وَ وَلاَيَتِي أُشْهِدُكُمْ يَا مَلاَئِكَتِي أَنِّي قَدْ غَفَرْتُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَةَ أَيَّامٍ عُوفِيَ مِنَ اَلْبَلاَيَا كُلِّهَا مِنَ اَلْجُنُونِ وَ اَلْجُذَامِ وَ اَلْبَرَصِ وَ فِتْنَةِ اَلدَّجَّالِ وَ أُجِيرَ مِنْ عَذَابِ اَلْقَبْرِ وَ كُتِبَ لَهُ مِثْلُ أَجُورِ أُولِي اَلْأَلْبَابِ اَلتَّوَّابِينَ اَلْأَوَّابِينَ وَ أُعْطِيَ كِتٰابَهُ بِيَمِينِهِ فِي اَلْعَابِدِينَ فِي أَوَائِلِ اَلْعَابِدِينَ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ خَمْسَةَ أَيَّامٍ كَانَ حَقّاً عَلَى اَللَّهِ أَنْ يُرْضِيَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ بُعِثَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ وَجْهُهُ كَالْقَمَرِ لَيْلَةَ اَلْبَدْرِ وَ كُتِبَ لَهُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ حَسَنَاتٌ وَ أُدْخِلَ اَلْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسٰابٍ وَ يُقَالُ لَهُ تَمَنَّ عَلَى رَبِّكَ مَا شِئْتَ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سِتَّةَ أَيَّامٍ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ لِوَجْهِهِ نُورٌ يَتَلَأْلَأُ أَشَدُّ بَيَاضاً مِنْ نُورِ اَلشَّمْسِ وَ أُعْطِيَ سِوَى ذَلِكَ نُوراً يَسْتَضِيءُ بِهِ أَهْلُ اَلْجَمْعِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ بُعِثَ مِنَ اَلْآمِنِينَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ حَتَّى يَمُرَّ عَلَى اَلصِّرَاطِ بِغَيْرِ حِسَابٍ وَ يُعَافَى مِنْ عُقُوقِ اَلْوَالِدَيْنِ وَ قَطِيعَةِ اَلرَّحِمِ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سَبْعَةَ أَيَّامٍ فَإِنَّ لِجَهَنَّمَ سَبْعَةَ أَبْوَابٍ يُغْلِقُ اَللَّهُ عَنْهُ بِصَوْمِ كُلِّ يَوْمٍ بَاباً مِنْ أَبْوَابِهَا وَ حَرَّمَ اَللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى اَلنَّارِ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ فَإِنَّ لِلْجَنَّةِ ثَمَانِيَةَ أَبْوَابٍ يَفْتَحُ اَللَّهُ لَهُ بِصَوْمِ كُلِّ يَوْمٍ بَاباً مِنْ أَبْوَابِهَا وَ قَالَ لَهُ اُدْخُلْ مِنْ أَيِّ أَبْوَابِ اَلْجِنَانِ شِئْتَ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ تِسْعَةَ أَيَّامٍ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ هُوَ يُنَادِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ لاَ يُصْرَفُ وَجْهُهُ دُونَ اَلْجَنَّةِ وَ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ لِوَجْهِهِ نُورٌ يَتَلَأْلَأُ لِأَهْلِ اَلْجَمْعِ حَتَّى يَقُولُوا هَذَا نَبِيٌّ مُصْطَفًى وَ إِنَّ أَدْنَى مَا يُعْطَى أَنْ يَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ (4) وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ عَشَرَةَ أَيَّامٍ جَعَلَ اَللَّهُ لَهُ جَنَاحَيْنِ أَخْضَرَيْنِ مَنْظُومَيْنِ بِالدُّرِّ وَ اَلْيَاقُوتِ يَطِيرُ بِهِمَا عَلَى اَلصِّرَاطِ كَالْبَرْقِ اَلْخَاطِفِ إِلَى اَلْجِنَانِ وَ يُبَدِّلُ اَللَّهُ سَيِّئَاتِهِ حَسَنَاتٍ وَ كُتِبَ مِنَ اَلْمُقَرَّبِينَ اَلْقَوَّامِينَ لِلَّهِ بِالْقِسْطِ وَ كَأَنَّهُ عَبَدَ اَللَّهَ مِائَةَ عَامٍ (5) صَابِراً قَائِماً مُحْتَسِباً - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَحَدَ عَشَرَ يَوْماً لَمْ يُوَافِ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عبد [عَبْداً] أَفْضَلَ مِنْهُ إِلاَّ مَنْ صَامَ مِثْلَهُ أَوْ زَادَ عَلَيْهِ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أحد [اِثْنَيْ] عَشَرَ يَوْماً كُسِيَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ حلتان [حُلَّتَيْنِ] خضراوان [خَضْرَاوَيْنِ ] مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ وَ يُجَبَّرُ بِهِمَا لَوْ دُلِّيَتْ حُلَّةٌ مِنْهُمَا إِلَى اَلدُّنْيَا لَأَضَاءَتْ مَا بَيْنَ شَرْقِهَا وَ غَرْبِهَا وَ صَارَتِ اَلدُّنْيَا أَطْيَبَ مِنْ رِيحِ اَلْمِسْكِ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلاَثَةَ عَشَرَ يَوْماً وُضِعَتْ لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مَائِدَةٌ مِنْ يَاقُوتٍ أَخْضَرَ فِي ظِلِّ اَلْعَرْشِ قَوَائِمُهَا مِنْ دُرٍّ أَوْسَعُ مِنَ اَلدُّنْيَا سَبْعِينَ مَرَّةً عَلَيْهَا صَحَائِفُ اَلدُّرِّ وَ اَلْيَاقُوتِ فِي كُلِّ صَحِيفَةٍ سَبْعُونَ أَلْفَ لَوْنٍ مِنَ اَلطَّعَامِ لاَ يُشْبِهُ اَللَّوْنُ اَللَّوْنَ وَ لاَ اَلرِّيحُ اَلرِّيحَ فَيَأْكُلُ مِنْهَا وَ اَلنَّاسُ فِي شِدَّةٍ شَدِيدَةٍ وَ كَرْبٍ عَظِيمٍ (6) وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَةَ عَشَرَ يَوْماً أَعْطَاهُ اَللَّهُ مِنَ اَلثَّوَابِ مَا لاَ عَيْنٌ رَأَتْ وَ لاَ أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لاَ خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ مِنْ قُصُورِ اَلْجِنَانِ اَلَّتِي بُنِيَتْ بِالدُّرِّ وَ اَلْيَاقُوتِ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً وَقَفَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مَوْقِفَ اَلْآمِنِينَ فَلاَ يَمُرُّ بِهِ مَلَكٌ وَ لاَ رَسُولٌ وَ لاَ نَبِيٌّ إِلاَّ قَالُوا طُوبَى لَكَ أَنْتَ آمِنٌ مُقَرَّبٌ مُشَرَّفٌ مَغْبُوطٌ مَحْبُورٌ سَاكِنُ اَلْجِنَانِ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سِتَّةَ عَشَرَ يَوْماً كَانَ فِي أَوَائِلِ مَنْ يَرْكَبُ عَلَى دَوَابَّ مِنْ نُورٍ تَطِيرُ بِهِمْ فِي عَرْصَةِ اَلْجِنَانِ إِلَى دَارِ اَلرَّحْمَنِ وَ مَنْ صَامَ سَبْعَةَ عَشَرَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ وُضِعَ لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَلَى اَلصِّرَاطِ سَبْعُونَ أَلْفَ مِصْبَاحٍ مِنْ نُورٍ حَتَّى يَمُرَّ عَلَى اَلصِّرَاطِ بِنُورِ تِلْكَ اَلْمَصَابِيحِ إِلَى اَلْجِنَانِ تُشَيِّعُهُ اَلْمَلاَئِكَةُ بِالتَّرْحِيبِ وَ اَلسَّلاَمِ (7) وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ يَوْماً زَاحَمَ إِبْرَاهِيمَ فِي قُبَّتِهِ فِي جَنَّةِ اَلْخُلْدِ عَلَى سُرُرِ اَلدُّرِّ وَ اَلْيَاقُوتِ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ تِسْعَةَ عَشَرَ يَوْماً بَنَى اَللَّهُ لَهُ قَصْراً مِنْ لُؤْلُؤٍ رَطْبٍ بِحِذَاءِ قَصْرِ آدَمَ وَ إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي جَنَّةِ عَدْنٍ وَ يُسَلِّمُ عَلَيْهِمَا وَ يُسَلِّمَانِ عَلَيْهِ تَكْرِمَةً لَهُ وَ إِيجَاباً لِحَقِّهِ وَ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ يَوْمٍ يَصُومُ مِنْهَا كَصِيَامِ أَلْفِ عَامٍ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ عِشْرِينَ يَوْماً فَكَأَنَّمَا عَبَدَ اَللَّهَ عِشْرِينَ أَلْفَ عَامٍ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ يَوْماً شُفِّعَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي مِثْلِ رَبِيعَةَ وَ مُضَرَ كُلُّهُمْ مِنْ أَهْلِ اَلْخَطَايَا وَ اَلذُّنُوبِ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ اِثْنَيْنِ وَ عِشْرِينَ يَوْماً نَادَى مُنَادٍ مِنَ اَلسَّمَاءِ أَبْشِرْ يَا وَلِيَّ اَللَّهِ بِالْكَرَامَةِ اَلْعَظِيمَةِ وَ مُرَافَقَةِ اَلَّذِينَ أَنْعَمَ اَللّٰهُ عَلَيْهِمْ مِنَ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلصِّدِّيقِينَ وَ اَلشُّهَدٰاءِ وَ اَلصّٰالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولٰئِكَ رَفِيقاً وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلاَثَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً نُودِيَ مِنَ اَلسَّمَاءِ طُوبَى لَكَ يَا عَبْدَ اَللَّهِ نَصِبْتَ قَلِيلاً وَ نَعِمْتَ طَوِيلاً طُوبَى لَكَ إِذَا كُشِفَ اَلْغِطَاءُ عَنْكَ وَ أَفْضَيْتَ إِلَى جَسِيمِ ثَوَابِ رَبِّكَ اَلْكَرِيمِ وَ جَاوَرْتَ اَلْخَلِيلَ فِي دَارِ اَلسَّلاَمِ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ أَرْبَعَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً فَإِذَا نَزَلَ بِهِ مَلَكُ اَلْمَوْتِ يراءى [تَرَاءَى] لَهُ فِي صُورَةِ شَابٍّ عَلَيْهِ حُلَّةٌ مِنْ دِيبَاجٍ أَخْضَرَ عَلَى فَرَسٍ مِنْ أَفْرَاسِ اَلْجِنَانِ وَ بِيَدِهِ حَرِيرٌ أَخْضَرُ مُمَسَّكٌ بِالْمِسْكِ اَلْأَذْفَرِ بِيَدِهِ قَدَحٌ مِنْ ذَهَبٍ مَمْلُوءٌ مِنْ شَرَابِ اَلْجِنَانِ فَسَقَاهُ إِيَّاهُ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِهِ وَ هَوَّنَ بِهِ عَلَيْهِ سَكَرَاتِ اَلْمَوْتِ أَلَماً ثُمَّ يَأْخُذُ رُوحَهُ فِي تِلْكَ اَلْحَرِيرَةِ فَيَفُوحُ مِنْهَا رَائِحَةٌ يَسْتَنْشِقُهَا أَهْلُ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ فَيَظَلُّ فِي قَبْرِهِ رَيَّانَ وَ يُبْعَثُ مِنْ قَبْرِهِ رَيَّانَ حَتَّى يَرِدَ حَوْضَ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً فَإِنَّهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ تَلَقَّاهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ بِيَدِ كُلِّ مَلَكٍ مِنْهُمْ لِوَاءٌ مِنْ دُرٍّ وَ يَاقُوتٍ وَ مَعَهُمْ طَرَائِفُ اَلْحُلِيِّ وَ اَلْحُلَلِ فَيَقُولُونَ يَا وَلِيَّ اَللَّهِ اَلنَّجَاةُ إِلَى رَبِّكَ فَهُوَ مِنْ أَوَّلِ اَلنَّاسِ دُخُولاً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ مَعَ اَلْمُقَرَّبِينَ اَلَّذِينَ رَضِيَ اَللّٰهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذٰلِكَ اَلْفَوْزُ اَلْعَظِيمُ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سِتَّةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً بَنَى اَللَّهُ لَهُ فِي ظِلِّ اَلْعَرْشِ مِائَةَ قَصْرٍ مِنْ دُرٍّ وَ يَاقُوتٍ عَلَى رَأْسِ كُلِّ قَصْرٍ خَيْمَةٌ حَمْرَاءُ مِنْ حَرِيرِ اَلْجِنَانِ يَسْكُنُهَا نَاعِماً وَ اَلنَّاسُ فِي اَلْحِسَابِ وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ سَبْعَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً أَوْسَعَ اَللَّهُ عَلَيْهِ اَلْقَبْرَ مَسِيرَةَ أَرْبَعِمِائَةِ عَامٍ وَ مَلَأَ جَمِيعَ ذَلِكَ مِسْكاً وَ عَنْبَراً - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَمَانِيَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً جَعَلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلنَّارِ تِسْعَةَ خَنَادِقَ كُلُّ خَنْدَقٍ مَا بَيْنَ اَلسَّمَاءِ وَ اَلْأَرْضِ مَسِيرَةَ خَمْسِمِائَةِ عَامٍ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ تِسْعَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ وَ لَوْ كَانَ عَشَّاراً وَ لَوْ كَانَتِ اِمْرَأَةً فَجَرَتْ سَبْعِينَ مَرَّةً بَعْدَ مَا أَرَادَتْ بِهِ وَجْهَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلْخَلاَصَ مِنْ جَهَنَّمَ لَيَغْفِرُ اَللَّهُ لَهَا وَ مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلاَثِينَ يَوْماً نَادَى مُنَادٍ مِنَ اَلسَّمَاءِ يَا عَبْدَ اَللَّهِ أَمَّا مَا مَضَى فَقَدْ غُفِرَ لَكَ فَاسْتَأْنِفِ اَلْعَمَلَ فِيمَا بَقِيَ - وَ أَعْطَاهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي اَلْجِنَانِ كُلِّهَا فِي كُلِّ جَنَّةٍ أَرْبَعِينَ أَلْفَ مَدِينَةٍ مِنْ ذَهَبٍ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ قَصْرٍ فِي كُلِّ قَصْرٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ بَيْتٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَائِدَةٍ مِنْ ذَهَبٍ عَلَى كُلِّ مَائِدَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ قَصْعَةٍ فِي كُلِّ قَصْعَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ لَوْنٍ مِنَ اَلطَّعَامِ وَ اَلشَّرَابِ لِكُلِّ طَعَامٍ وَ شَرَابٍ مِنْ ذَلِكَ لَوْنٌ عَلَى حِدَةٍ وَ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ سَرِيرٍ مِنْ ذَهَبٍ طُولُ كُلِّ سَرِيرٍ أَلْفُ ذِرَاعٍ فِي أَلْفَيْ ذِرَاعٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ جَارِيَةٌ مِنَ اَلْحُورِ عَلَيْهَا ثَلاَثُمِائَةِ أَلْفِ ذُؤَابَةٍ مِنْ نُورٍ تَحْمِلُ كُلَّ ذُؤَابَةٍ مِنْهَا أَلْفُ أَلْفِ وَصِيفَةٍ يُغَلِّفُهَا بِالْمِسْكِ وَ اَلْعَنْبَرِ إِلَى أَنْ يُوَافِيَهَا صَائِمُ رَجَبٍ هَذَا لِمَنْ صَامَ شَهْرَ رَجَبٍ كُلَّهُ - قِيلَ يَا نَبِيَّ اَللَّهِ فَمَنْ عَجَزَ عَنْ صِيَامِ رَجَبٍ لِضَعْفٍ أَوْ لِعِلَّةٍ كَانَتْ بِهِ أَوِ اِمْرَأَةٌ غَيْرُ طَاهِرَةٍ يَصْنَعُ مَا ذَا لِيَنَالَ مَا وَصَفْتَ قَالَ يَتَصَدَّقُ فِي كُلِّ يَوْمٍ بِرَغِيفٍ عَلَى اَلْمَسَاكِينِ وَ اَلَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّهُ إِذَا تَصَدَّقَ بِهَذِهِ اَلصَّدَقَةِ كُلَّ يَوْمٍ يَنَالُ مَا وَصَفْتُ وَ أَكْثَرَ إِنَّهُ لَوِ اِجْتَمَعَ جَمِيعُ اَلْخَلاَئِقِ كُلُّهُمْ مِنْ أَهْلِ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ عَلَى أَنْ يُقَدِّرُوا قَدْرَ ثَوَابِهِ مَا بَلَغُوا عُشْرَ مَا يُصِيبُ فِي اَلْجِنَانِ مِنَ اَلْفَضَائِلِ وَ اَلدَّرَجَاتِ - قِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ فَمَنْ لَمْ يَقْدِرْ عَلَى هَذِهِ اَلصَّدَقَةِ يَصْنَعُ مَا ذَا لِيَنَالَ مَا وَصَفْتَ قَالَ يُسَبِّحُ اَللَّهَ كُلَّ يَوْمٍ مِنْ شَهْرِ رَجَبٍ إِلَى تَمَامِ ثَلاَثِينَ يَوْماً بِهَذَا اَلتَّسْبِيحِ مِائَةَ مَرَّةٍ سُبْحَانَ اَلْإِلَهِ اَلْجَلِيلِ سُبْحَانَ مَنْ لاَ يَنْبَغِي اَلتَّسْبِيحُ إِلاَّ لَهُ سُبْحَانَ اَلْأَعَزِّ اَلْأَكْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ اَلْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 54 )
4-محمّد بن[ابى]اسحاق از محمّد بن حسن رازى از على بن محمّد بن على مفتى از حسن بن محمّد مروزى از پدرش از يحيى بن عيّاش از على بن عاصم از ابى هارون عبدى (عمارة بن جوين)از ابو سعيد خدرى نقل كرده كه گفت رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:آگاه باشيد كه رجب ماه فرد خدا است،و آن ماه بزرگى است،و«اصمّ» ناميده شده،زيرا هيچ ماهى در حرمت نزد پروردگار بپايۀ آن نميرسد،و در زمان جاهليّت با آنكه از ايمان و دانش دور بودند آن را احترام مينمودند،و هنگامى كه اسلام آمد بر حرمتش افزوده شد،آگاه باشيد كه رجب ماه خدا،و شعبان ماه امّت من است،هشيار باشيد هر كس يك روز از رجب را از روى ايمان و نيّت پاك روزه بگيرد،مستوجب خشنودى بزرگتر پروردگار مى شود،و آن روزه آتش غضب الهى را خاموش ميكند،و درى از دوزخ را بر رويش مى بندد،و اگر زمين را پر از طلا كنند و به او دهند بالاتر از آن روزه نيست،و با هيچ يك از زخارف دنيا مزد او كامل نميشود مگر با آن حسنات كه ذكر شد در صورتى كه نيّتش در اين روزه خالص باشد،و چون شام كند از براى او ده دعاى مستجاب است،اگر راجع به دنيا دعا كند يا به او عطا كند،و يا براى آخرتش خوبيهائى را مهيّا ميكند كه بالاترين درخواستهاى اولياء و دوستان و برگزيدگان خود باشد.و هر كس دو روز از رجب را روزه بگيرد،هيچ كس از اهل آسمان و زمين اجر و كرامت او را در نزد خدا وصف نميتواند بكند،و از برايش اجرى نوشته شود، مانند اجر ده نفر از راستگويانى كه در مدّت عمر خود(هر چند طولانى باشد)يك دروغ نگفته اند،و در قيامت شفاعت ميكند مانند شفاعت آن ده نفر،و با آنان محشور ميگردد تا وارد بهشت شوند،و در آنجا از رفقاى آنها خواهد بود،و هر كس سه روز روزه بگيرد،خداوند بين او و جهنّم خندقى و يا ديوارى كه درازاى آن هفتاد سال راه باشد قرار ميدهد،و هنگام افطار پروردگار ميفرمايد:بدرستى كه حقّى براى تو بر من واجب شد،و محبّت و سرپرستى من بر تو لازم گشت،اى فرشتگان شما را گواه ميگيرم كه گناهان قديم و جديدش را بخشيدم،و هر كس چهار روز از ماه رجب را روزه بگيرد،از تمام بلاها از قبيل ديوانگى و خوره و پيسى و فتنۀ دجّال در امان خواهد بود،و از عذاب قبر ايمن باشد،و از براى اوست مانند اجر صاحبدلان توبه كار و بازگشت كننده،و نامۀ اعمالش را بدست راستش دهند در اوّل زمرۀ عبادت كنندگان،و هر كس پنج روز را از ماه رجب روزه بگيرد،بر خدا لازم است كه روز قيامت او را خشنود سازد،و او را برانگيزد در حالى كه چهره اش چون ماه شب چهارده بدرخشد،و به عدد ريگهاى بيشمار بيابانها عمل نيك در نامۀ عملش ثبت نمايد،و بى دغدغۀ حساب او را داخل بهشت گرداند، و به وى گفته شود اينك هر چه خواهى از خدا تمنّا كن.و هر كس شش روز از ماه رجب را روزه بدارد از قبر خود برخيزد در حالى كه نور روى او درخشان تر از نور خورشيد باشد و بعلاوه نورى ديگر بدو عطا شود كه از روشنى آن اهل محشر استفاده كنند،و روز قيامت در زمرۀ ايمنان از عذاب باشد تا آنكه با كمال راحتى و بدون(دلهره و دغدغه)حساب از صراط بگذرد،و خداوند او را از نارضايتى پدر و مادر و قطع رحم در امان دارد.و هر كس از ماه رجب هفت روز روزه بگيرد درهاى دوزخ هفت باشد بروزۀ هر روزى بامر خدا يكى از درهاى هفتگانه دوزخ بر روى او بسته شود،و آتش جهنّم بر پيكر وى حرام گردد.و هر كس از ماه رجب هشت روز روزه بگيرد درهاى بهشت هشت است و در برابر هر روزى بامر خدا درى از درهاى بهشت برويش گشوده شود،و خداوند او را فرمايد:از هر كداميك درهاى هشتگانه بهشت كه خواهى داخل شو.و هر كس از ماه رجب نه روز روزه بگيرد از قبر خود«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»گويان بيرون آيد و هيچ چيز ويرا مانع از ورود ببهشت نگردد،و با رخسارى درخشان و نورانى از قبر برخيزد بدانسان كه پرتو نور رويش اهل محشر را فرا گيرد و گويند آيا اين شخص نورانى پيمبريست كه خدا او را برگزيده؟و همانا كمترين چيزى كه باو عطا شود اينست كه بى دغدغۀ دغدغۀ حساب وارد بهشت خواهد شد، و چنانچه ده روز از ماه رجب را روزه بدارد خداوند دو بال سبز آراسته بمرواريد و ياقوت باو عطا كند تا با آن دو بال مانند برق جهنده بسوى فردوس پرواز كند،و گناهان او را خدا بحسنات تبديل نمايد،و نامش در شمار مقرّبانى كه تعهّد امور مردم كرده و بعدالت رفتار ميكنند ثبت گردد.و چنان باشد كه صد سال (و مطابق يك نسخه هزار سال)با كمال درستى و استقامت براى رضاى خدا بعبادت پرداخته باشد. و اگر كسى يازده روز از ماه رجب را روزه بدارد خداوند بهيچ يك از بندگان خود بيش از وى اجر و پاداش ندهد مگر آنكه عملش بيش بوده و روزه بيشتر گرفته باشد.و هر كس دوازده روز از ماه رجب را روزه بگيرد،در قيامت دو جامۀ سبز بر پيكر او بپوشانند از سندس و استبرق،يكى بر دوش افكند،و آن ديگر را بر خود بپيچد و خود را بدانها بيارايد،و آن جامه ها از زيبائى و جمال چنان باشد كه اگر يكى از آنها را در دنيا بياويزند ميان مشرق و مغرب را روشن كند و دنيا را از مشك خوشبوتر نمايد،و هر كس از ماه رجب را سيزده روز روزه بگيرد براى پذيرائيش در سايۀ عرش پروردگار ميزى از ياقوت سبز مهيّا سازند كه پايه هاى آن از درّ باشد و از دنيا هفتاد بار بزرگتر نمايد،و بر آن خوانى چينند كه بر آن ظرفهائى از درّ و ياقوت نهاده شده باشد،در هر كاسه اى هزار نوع از غذا كه نه در رنگ شبيه همند و نه در بو،و او از آن سفره بهره مند باشد در حالى كه ديگران در رنج و ناراحتى و اندوه باشند.و هر كس چهارده روز از ماه رجب را روزه گيرد،خداوند عزّ و جلّ چندان پاداش بوى دهد از قصرها و باغهاى بهشتى كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه بر دلى خطور كرده باشد آنچنان قصرها كه اساس و موادّ ساختمان عماراتش همه از درّ ناب و ياقوت سرخ باشد،و هر كس پانزده روز از ماه رجب را روزه گيرد مقام و جايگاهش در عرصۀ قيامت منزلگاه ايمنان از عذاب الهى باشد،و هيچ فرشته يا پيغمبرى بر او گذر نميكند جز اينكه او را گويد:خوشا بحال تو كه از هر عذابى ايمنى،و در درگاه الهى مقرّب و مشرّفى و ديگران بر تو رشك برند،و با كمال شادمانى در باغهاى جنّت مسكن خواهى گزيد. و هر كسى شانزده روز از آن را روزه بدارد روز قيامت از پيشتازان سواران عرصۀ قيامت باشد كه سوار بر مركبهائى از نورند و ميجهد و سير ميدهد آنها را در فضاى وسيع بهشت تا برساند بدار رحمت واسعه حقّ.و هر كس هفده روز از ماه رجب را روزه گيرد هفتاد هزار نور افكن و مشعل در مسير صراط براى او نصب كنند تا با روشنى تمام از صراط عبور كند،و فرشتگان با سلام و تحيّت و خوش آمد گوئى او را بدرقه كنند.و هر كس هيجده روز از ماه رجب را روزه بگيرد در بهشت جاويد روى تختهائى ساخته و پرداخته از درّ و ياقوت همدم و نديم ابراهيم خليل الرّحمن عليه السّلام خواهد بود،و در قبّه و قصر آن حضرت بسر خواهد برد.و هر كس نوزده روز از اين ماه را روزه گيرد،خداوند قصرى از مرواريد رخشان در بهشت جاويد در كنار قصر آدم و ابراهيم عليهما السّلام براى او بنا كند و او بر آن دو پيغمبر درود و تحيّت گويد و آنان نيز او را دعا و سلام كنند،و اين بجهت بزرگداشت وى باشد و اينكه رفتار نيك او چنين أجرى را در پى دارد،و در برابر هر روز كه در اين ماه روزه داشته ثواب هزار سال روزه بدو عطا خواهد فرمود.و هر كس بيست روز از ماه رجب را روزه گيرد پس گوئى بيست هزار سال عبادت خدا كرده باشد. و هر كس بيست و يك روز در اين ماه روز بدارد در قيامت شفاعتش در بارۀ جمعيّتى بسيار چون ربيعه و مضر كه دو طايفۀ بزرگند پذيرفته شود هر چند همۀ آنها گنهكار بوده باشند.و هر كس بيست و دو روز از ماه رجب را روزه گيرد منادى حقّ از آسمان ندا كند،كه اى دوست خدا مژده باد تو را از پروردگارت به احترام و عطائى بزرگ،و همدمى و همنشينى با شخصيّتهائى كه مورد انعام الهى واقع شده اند از پيمبران و راستگويان و شهيدان و بندگان شايسته و آنان بسيار رفقاى خوبى هستند.و هر كس از ماه رجب بيست و سه روز روزه بگيرد،از آسمان ندائى شنود كه خوشا بحالت اى بندۀ خدا زحمت كمى كشيدى،ولى در عوض بهره هائى بس بزرگ بردى،خوشا بحال تو آن هنگام كه پرده از جلو چشم تو برداشته شود و برسى بثواب بزرگ پروردگار خويش،و در جوار حضرت خليل الرّحمن در دار السّلام ساكن شوى.و هر كس بيست و چهار روز از ماه رجب را روزه بگيرد، حضرت ملك الموت بصورت جوانى كه حلّه اى از ديباى سبز پوشيده و سوار بر اسبى از اسبهاى بهشتى است در حالى كه در دستش پارچۀ حريرى است سبز رنگ كه با مشك ناب معطّر ساخته،و بدست ديگر او قدحى است از طلا كه از شراب بهشتى لبريز شده پس او را سيراب كند،كه در حال جان كندن سختيهاى مرگ بر او آسان گردد، پس روحش را در آن پارچه حرير سبز معطّر گذارد،و چنان بوى عطر از آن برخيزد كه فرشتگان هفت آسمان از بوى خوش آن بهره گيرند،آنگاه در آرامگاه خويش سيراب بيارامد،و روز رستخيز سيراب برخيزد تا كنار كوثر بر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم وارد شود.و هر كس از ماه رجب بيست و پنج روز روزه گيرد روزى كه سر از قبر برآورد هفتاد هزار فرشته كه بدست هر يك پرچمى از مرواريد و ياقوت است با زيورها و لباسهائى بهشتى ويرا استقبال كنند و گويند اى دوست خدا بشتاب بسوى پروردگارت،و وى اوّل كسى باشد كه با مقرّبان درگاه الهى همانان كه از خدا خشنودند و خداوند نيز از آنان خشنود است وارد بهشتهاى جاويد شود،و اين خود رستگارى و پيروزى بزرگى است.و هر كس از ماه رجب بيست و شش روز روزه بدارد خداوند تعالى براى وى در سايۀ عرش خود يك صد قصر از مرواريد و ياقوت بنا كند كه در بالاى هر قصرى خيمه اى سرخ از حرير بهشتى زده باشند و او در آن خيمه ها منزل گزيند در كمال رفاه و نعمت در حالى كه هنوز بندگان مشغول بحساب باشند.و هر كس از ماه رجب بيست و هفت روز روزه بگيرد حقتعالى قبر او را وسعت و فراخى دهد باندازۀ چهار صد سال راه و همه اين مسافت پر از مشك و عنبر باشد.و هر كس از ماه رجب بيست و هشت روز روزه بگيرد،خداوند سبحان ميان او و آتش دوزخ نه«9»خندق حائل سازد كه دورى هر خندقى مثل دورى و فاصلۀ آسمان و زمين باشد كه پانصد سال راه است.و هر كس از ماه رجب بيست و نه روز روزه بگيرد،خداوند از گناهانش درگذرد هر چند گمركچى يا زنى تبهكار باشد كه هفتاد بار عمل زشت از او سر زده باشد پس از آنكه منظورش در اين روزه گرفتن خشنودى خداى عزّ و جلّ و خلاصى از آتش دوزخ و آمرزش گناهان باشد .و هر كس همۀ سى روز ماه رجب را روزه بگيرد مناديى از آسمان ندا كند كه اى بندۀ خدا امّا آنچه ناروا از تو در گذشته صادر شده همه مورد عفو و آمرزش واقع شد،و اكنون عمل خود از سر گير،و آيندۀ خود را مراقب باش تا بگناه آلوده نگردى.و خداوند عزيز در همه باغستانهاى بهشت بدو عطا ميفرمايد در هر باغى چهل هزار شهر از طلا كه در هر شهرى چهل هزار قصر است و در هر قصرى چهل هزار هزار تالار،كه در هر تالارى چهل هزار هزار سفره از طلا،و بر هر سفره اى چهل هزار هزار كاسه،در هر كاسه چهل هزار هزار رنگ از طعام و شربت،كه هر طعام و شربتى داراى رنگى است مخصوص،و در هر تالارى چهل هزار هزار تخت است كه بزرگى هر تختى دو هزار ذراع در دو هزار ذراع است،و بر هر تختى دخترى است از حوران بهشتى كه داراى سيصد هزار گيسو از نور است،كه هر رشته از آن گيسوان را كنيزكى برگرفته و با مشك و عنبر خوشبو و معطّر مينمايد تا هنگامى كه روزه گيرنده ماه رجب بوصال آن حورى برسد،اين براى كسى است كه همۀ ماه رجب را روزه بگيرد .كسى گفت اى پيغمبر خدا اگر شخصى عاجز بود و نتوانست ماه رجب را روزه بگيرد يا براى كسالت و ضعفى كه داشت،يا بيماريى كه مبتلا بود،يا بفرض زنى بود كه در ايّام ماه رجب پاك نبود و عذر داشت چه كند كه بدين ثوابها كه بيان فرموديد برسد؟فرمود:در هر روزى بجاى روزه گرده نانى بفقير و درويش بدهد بآن خدائى كه جانم بدست اوست اگر كسى اين صدقه را بدهد بتمام آنچه شرح دادم و بيشتر از آن خواهد رسيد،و چنانچه تمام خلق آسمانها و زمين گرد آيند تا اندازۀ أجر و مزد او را معيّن كنند به ده يك آن فضائل و درجات كه او در بهشت بدان ميرسد نخواهند رسيد. گفته شد:يا رسول اللّٰه اگر كسى نتوانست اين صدقه را نيز بدهد چه كند كه باين ثوابها كه فرموديد برسد؟فرمود:در هر روز از ماه رجب تا سى روز آن تمام شود روزى صد بار بدين ذكر خدا را تسبيح گويد «سبحان الإله الجليل، سبحان من لا ينبغي التّسبيح إلاّ له،سبحان الأعزّ الأكرم،سبحان من لبس العزّ و هو له أهل».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 135
4-ابو سعيد خدرى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:ماه رجب،ماه اصمّ خداست(و اصم به معنى كر و ناشنوا،و گفته شده است كه يكى از علتهاى اين نامگذارى آن است كه در اين ماه صداى اسلحه شنيده نمى شد)و ماه بزرگى بشمار ميرود،و(به خاطر آن)اصمّ ناميده شده است كه در نزد پروردگار هيچ ماهى از جهت حرمت و فضيلت به آن نمى رسد،و(حتى)در زمان جاهليت به آن احترام مى گذاردند،و ماه شعبان ماه من است(ماه رسول گرامى اسلام)،و ماه رمضان ماه امّت من. آگاه باشيد!كه هر كس يك روز از ماه رجب را با ايمان و براى خدا روزه بگيرد، مستحقّ خشنودى بزرگ خداوند مى شود،و روزۀ او در آن روز سبب خاموش شدن آتش خشم الهى مى گردد و يك در از درهاى جهنّم بر روى او مى بندد،و اگر (گسترۀ)زمين را پر از طلا كنند و به او بخشند،از پاداش روزۀ او برتر نيست،و اجر او در اين دنيا جز با حسنات(كثير)كامل نمى شود به شرط آنكه نيّت او پاك و براى رضاى خدا باشد،و به هنگام شب ده دعاى او مستجاب مى شود؛اگر دعاى او براى دنيا باشد،(خداوند)به او عنايت مى كند،و گر نه،خيرات و بركات و دعاهاى(مستجاب)دوستان و برگزيدگان خود را(براى آخرت او)ذخيره مى كند. و هر كس دو روز از ماه رجب را روزه بگيرد،هيچ يك از ساكنان آسمان و زمين نمى توانند مقام و كرامت او را در نزد پروردگار بستايند،و(در نامۀ اعمال او)پاداش ده نفر از راستگويانى كه در طول زندگانى خود هرگز دروغ نگفته اند،نوشته مى شود،و در روز قيامت همانند آن ده نفر مى تواند شفاعت كند،و با آنان محشور مى شود تا وارد بهشت شود و از ملازمان آنها باشد. و هر كس سه روز(از اين ماه)را روزه بگيرد،خداوند ميان او و جهنّم گودالى يا مانعى به فاصلۀ هفتاد سال قرار مى دهد،و خداوند به هنگام افطار(خطاب به او كرده)مى فرمايد:براستى كه(اداى)حقّ تو بر من واجب شده و محبت و ولايت تو بر من واجب گشته،اى فرشتگان!گواه باشيد كه من گناهان گذشته و آيندۀ او را بخشيدم. و هر كس چهار روز(از ماه رجب)را روزه بدارد،از تمام بلاها(و بيماريها)از قبيل ديوانگى و خوره و پيسى و فتنۀ دجّال در امان خواهد بود،و از عذاب قبر نيز ايمن است،و پاداش خردمندان توبه كار و روى آورنده به خدا داراست،و نامۀ اعمالش را در پيشاپيش(صف)گروه عبادت كنندگان در دست راست او قرار دهند. و هر كس پنج روز از ماه رجب را روزه بگيرد،بر خداست كه او را در روز قيامت خشنود سازد،و او را با چهره اى فروزان چون ماه شب چهاردهم محشور كند،و به شمارۀ شن هاى بيابان عالج در نامۀ اعمال او حسنه نوشته مى شود،و بى حساب او را وارد بهشت كند،و به او گفته مى شود كه هر چه آرزو دارى از خداى خويش بخواه. و هر كس شش روز از ماه رجب را روزه بگيرد،در حالى از قبر خود برون آيد كه فروغ سيماى نورانى او از پرتو آفتاب هم بيشتر است،و علاوه بر آن،نور ديگرى به او كرامت مى شود كه اهل محشر از پرتو آن نور استفاده كنند،و در روز قيامت در زمرۀ كسانى كه از عذاب الهى در امانند محشور مى گردد تا آنجا كه بدون محاسبه از صراط بگذرد،و خداوند او را از كيفر ناخشنودى پدر و مادر و قطع رحم در امان دارد. و هر كس هفت روز در ماه رجب روزه بگيرد،به امر خداوند در برابر هر روزى كه روزه گرفته است،يك درب از دربهاى هفتگانۀ جهنم بر روى او بسته مى شود و (سوزاندن)بدن او بر آتش جهنّم حرام مى گردد. و هر كس هشت روز از ماه رجب را روزه بدارد،به فرمان خداوند به ازاى هر روزى كه روزه گرفته است يك درب از دربهاى هشتگانۀ بهشت بر روى او گشوده مى شود و خداوند خطاب به او كرده مى فرمايد:از هر دربى كه خواهى به بهشت وارد شو. و هر كس نه روز از ماه رجب را روزه بگيرد،در حالى از قبر خود بيرون مى آيد كه بر زبان او ذكر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» جارى است و به هيچ چيزى جز بهشت روگردانيده نمى شود،و او با چهره اى آنچنان نورانى از قبر خود بيرون مى آيد كه اهل محشر از خود مى پرسند كه:آيا او پيغمبر برگزيدۀ خداست؟و كمترين پاداشى كه به او كرامت مى شود اين است كه بدون محاسبه وارد بهشت مى گردد. و اگر كسى ده روز از ماه رجب را روزه بدارد،خداوند(در قيامت)دو بال سبز رنگ آراسته به مرواريد و ياقوت به او عنايت فرمايد كه با آن دو بال به سرعت برق دمان به سوى بهشت پرواز كند،و خداوند گناهان او را به حسنات تغيير مى دهد،و نام او در شمار مقرّبان(درگاه الهى)كه براى خشنودى خدا در ميان مردم به عدالت رفتار كرده اند،ثبت مى گردد،و مانند آن است كه يك صد سال با صبر و استقامت و درستى و براى خشنودى خداوند عبادت كرده باشد. و اگر كسى يازده روز از ماه رجب را روزه بگيرد هيچ بنده اى خدا را ملاقات نخواهد كرد كه برتر از او باشد مگر كسى كه به اندازۀ او يا بيشتر از او(در اين ماه)روزه گرفته باشد. و هر كس دوازده روز در ماه رجب روزه بدارد،(در روز قيامت)دو جامۀ سبز رنگ از سندس و استبرق بر تن او مى پوشانند،و اگر يكى از آن دو جامۀ سبز رنگ را در دنيا به تماشا بگذارند فاصلۀ مشرق تا مغرب(عالم)را روشن و(فضاى)دنياى خاكى را خوشبوتر از مشك مى كند. و اگر كسى سيزده روز از ماه رجب را روزه بدارد،(در روز قيامت)براى پذيرائى از او خوانى از ياقوت سبز در سايۀ عرش(الهى)مهيّا سازند كه پايه هاى آن از درّ بوده (مساحت آن)هفتاد بار از دنيا بزرگتر است،و بر روى آن ظرفهايى از درّ و ياقوت قرار مى دهند كه در هر يك از آنها هفتاد هزار رنگ غذا به چشم مى خورد كه از نظر رنگ و بو شباهتى با هم ندارند،و او در حالى از(نعمتهاى)آن سفره بهره مند مى شود كه ديگران در ناراحتى و اندوه بسر مى برند. و اگر كسى چهارده روز از ماه رجب را روزه بگيرد،خداوند متعال از قصرهايى كه با درّ و ياقوت ساخته شده است آنقدر به او عنايت فرمايد كه نه چشمى ديده،نه گوشى شنيده،و نه به ذهن كسى خطور كرده باشد. و هر كس پانزده روز از ماه رجب را روزه بدارد،روز قيامت در جايگاه كسانى كه از عذاب الهى در امانند،مى ايستد،و هر فرشته و يا پيامبرى كه بر او بگذرد به او مى گويد:خوشا به حال تو كه از عذاب الهى در امانى و در جوار قرب الهى حضور دارى و ديگران(به مقام تو)غبطه مى خورند و با شادمانى در باغهاى بهشت آرميده اى. و هر كس شانزده روز از ماه رجب را روزه بگيرد،از اولين كسانى خواهد بود كه در روز قيامت بر مركبهائى از نور خواهد تاخت و در فراخناى بهشت به پرواز درآيد تا به جايگاه رحمت بى نهايت حضرت حق برسد. و هر كس هفده روز از ماه رجب را روزه بگيرد،در روز قيامت هفتاد هزار چراغ فروزان در مسير صراط(به هنگام عبور)قرار دهند تا در پرتو آنها به سوى بهشت رهسپار گردد،و فرشتگان با درود و خوش آمد گويى او را همراهى كنند. و هر كس هجده روز از ماه رجب را روزه بدارد جايگاه او در بهشت و بر تختهائى از درّ و ياقوت،همدم حضرت ابراهيم عليه السّلام خواهد بود و در قصر آن بزرگوار خواهد آرميد. و هر كس نوزده روز در ماه رجب روزه بدارد،خداوند قصرى از مرواريدهاى نرم در جوار قصرهاى حضرت آدم عليه السّلام و حضرت ابراهيم عليه السّلام براى او در بهشت بنا كند تا بر آن دو(پيامبران بزرگوار)درود خود را نثار كند و آنها(نيز)به پاس قرب و منزلتى كه يافته است بر او سلام كنند،و به ازاى هر روز روزه دارى،ثواب هزار سال روزه را به وى عنايت فرمايد. و هر كس بيست روز از ماه رجب را روزه بگيرد،مثل آن است كه بيست هزار سال خدا را عبادت كرده باشد. و كسى كه بيست و يك روز در ماه رجب روزه بگيرد،شفاعت او در روز قيامت در بارۀ گروه كثيرى از مردم چون خطاكاران و گناهكاران دو طايفۀ بزرگ(ربيعه)و (مضر)پذيرفته مى شود. و كسى كه بيست و دو روز از ماه رجب را روزه بدارد،هاتف غيبى از آسمان ندا كند كه:اى دوست خدا!مژده باد تو را از جانب پروردگار به مقامى بايسته و احترامى شايسته و همنشينى با پيامبران و راستگويان و شهيدان و بندگان صالح خدا،و چه نيكوست همنشينى و دوستى با آنها. و اگر كسى بيست و سه روز از ماه رجب روزه بگيرد،از آسمان به او ندائى مى رسد كه:خوشا بر احوال تو،زحمت اندكى كشيدى و در مقابل زياد متنعّم خواهى بود، خوشا بر احوال تو هنگامى كه پرده از پيش رويت برداشته مى شود و به سوى پاداش بزرگ خداى خود رهنمون گردى و در جوار حضرت ابراهيم خليل الرّحمن در دار السّلام مأوى گزينى. و هر كس بيست و چهار روز از ماه رجب را روزه بدارد،(به هنگام مرگ)فرشتۀ مرگ به صورت جوانى زيبا با لباسى از ديباى سبز و سوار بر اسبى از اسبان بهشتى،در حالى كه در يك دست او پارچۀ سبز ابريشمى كه با عطر مشك،معطّر شده است و در دست ديگرش قدحى زرّين و سرشار از شراب بهشتى قرار دارد،بر او ظاهر شود و او را سيراب كند تا سختيهاى مرگ بر او آسان گردد،سپس روح او را در آن پارچۀ سبز معطّر قرار دهد،پس بوى عطر از آن برمى خيزد كه فرشتگان هفت آسمان از آن بهره مى گيرند،و(جسدش)در قبر با طراوت مى ماند،و با طراوت از قبر برانگيخته مى شود تا در كنار حوض بر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم وارد شود. و هر كس بيست و پنج روز از اين ماه را روزه بدارد بهنگام خروج از قبر،هفتاد هزار فرشته با پرچمهائى از درّ و ياقوت و با زيور آلات و لباسهاى زيباى بهشتى به پيشباز او مى شتابند و به او مى گويند:اى دوست خدا!بسوى پروردگار خويش بشتاب،و او اولين كسى است كه به همراه مقرّبانى كه خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند راضى اند در بهشتهاى هميشه جاويدان وارد مى شود،كه خود رستگارى بزرگى است. و اگر كسى بيست و شش روز در ماه رجب روزه بگيرد،خداوند در سايۀ عرش خود صد قصر از درّ و ياقوت براى او مهيّا مى سازد كه در فراز هر قصرى خيمه اى سرخ رنگ از جنس ابريشم بهشتى قرار دارد،و او در آن خيمه ها در نهايت ناز و نعمت و آسايش منزل كند در حالى كه هنوز مردم در مقام حساب و باز خواست قرار دارند. و كسى كه بيست و هفت روز در ماه رجب روزه بدارد،خداوند گسترۀ قبر او را به اندازۀ(مسافت)چهار صد سال راه قرار مى دهد و تمام اين مسافت را پر از عنبر و مشك مى سازد. و هر كس بيست و هشت روز از ماه رجب را روزه بدارد،خداوند در ميان او و آتش دوزخ نه گودال قرار مى دهد كه گسترۀ هر گودالى به اندازۀ فاصلۀ آسمان تا زمين-كه پانصد سال راه است-مى باشد. و كسى كه بيست و نه روز در ماه رجب روزه بگيرد،خداوند بخشاينده او را(به لطف و رحمت بى منتهاى خود)مى آمرزد هر چند مأمور گمرك و يا زن زناكارى باشد كه هفتاد بار آلودۀ به زنا شده است به شرط آنكه هدفش از اين روزه دارى، جلب خشنودى حضرت حق و رهائى از آتش دوزخ باشد. و هر كس سى روز ماه رجب را روزه بگيرد،هاتفى از آسمان ندا مى كند كه:اى بندۀ خدا!امّا گناهانى را كه در گذشته مرتكب آن شده اى آمرزيدم،اينك(برخيز و) عمل خود را(در باقى عمر)از نو آغاز كن،و خداوند در تمامى بهشتهاى خود جايى به او كرامت فرمايد كه در هر بهشت چهل هزار شهر طلائى،و در هر شهر طلائى چهل هزار قصر،و در هر قصرى چهل ميليون خانه،و در هر خانه اى چهل ميليون خوان زرّين،و بر هر خوان زرّين چهل ميليون ظرف،و در هر ظرفى چهل ميليون نوع از خوردنيها و نوشيدنيها كه هر خوراك و نوشيدنى آن شباهتى با هم ندارند،و در هر خانه اى چهل ميليون تخت زرّين قرار دارد كه طول و عرض هر يك از آنها دو هزار ذراع در دو هزار ذراع است،و بر هر تخت زرينى دخترى از حوران بهشتى آرميده است كه داراى سيصد هزار گيسوئى از نور(بافته)است،و هر گيسوئى يك ميليون كنيز بر مى گيرند و با مشك و عنبر عطر آگين مى سازند(و اين كار ادامه دارد)تا وقتى كه روزه گيرندۀ(تمام)ماه رجب به وصول آن حورى برسد.اينها براى كسى است كه تمام ماه رجب را روزه بدارد. به خدمت آن حضرت عرض شد:اى رسول خدا!اگر كسى به علّت ضعف يا بيمارى و يا زنى كه عذر شرعى دارد،نتواند ماه رجب را روزه بگيرد چه كند تا به پاداشهائى كه بشارت داده ايد برسد؟رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اگر در هر روز(از ماه رجب) يك قرص نان به نيازمندان بدهد،سوگند به آن خدائى كه جان من در دست اوست اگر او اين صدقه را بدهد به تمام آن ثوابهائى كه بر شمردم بلكه به افزونتر از آن خواهد رسيد،و اگر تمام ساكنان آسمانها و زمين گردهم آيند تا ميزان پاداش او را معيّن سازند نخواهند توانست(حتّى)به يك دهم از درجات و فضيلتهاى او در بهشت برسند. عرض شد:اى رسول خدا!اگر كسى نتوانست اين صدقه را بدهد چه كند تا به پاداشى كه فرموديد،برسد؟فرمود:در هر روز از ماه رجب تا سى روز تمام يك صد بار اين تسبيح الهى را بجاى آورد:«سبحان اللّٰه الإله الجليل،سبحان من لا ينبغى التّسبيح إلاّ له،سبحان الأعزّ الأكرم،سبحان من لبس العزّ و هو له أهل» .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 157
4. ابو سعيد خدرى مى گويد: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: آگاه باشيد كه ماه رجب ماه ساكت خداست، و آن ماه بزرگى است، و از آن روى «اصمّ» ناميده شده است كه هيچ يك از ماهها نزد خداوند در حرمت و فضيلت به آن نمى رسد، و مردم جاهليت نيز آن را در دوران خود بزرگ مى شمردند، و هنگامى كه اسلام آمد، تنها بر عظمت و فضيلت آن افزود. آگاه باشيد كه رجب ماه خدا، و شعبان ماه من، و رمضان ماه امّت من است.بدانيد كه هر كس يك روز از رجب را از روى ايمان و براى خشنودى خدا روزه بگيرد، در خور بزرگ ترين خشنودى خدا خواهد شد، و روزۀ او در آن روز خشم خدا را خاموش خواهد كرد، و درى از درهاى دوزخ را به روى او خواهد بست، و اگر زمين را پر از طلا كنند و به او بدهند بالاتر از روزۀ آن روز نيست، و جز با اين حسنات با هيچ چيزى از دنيا پاداش او كامل نمى شود، به شرط آنكه روزه را فقط براى خدا انجام داده باشد، و چون شام كند ده دعاى مستجاب خواهد داشت. اگر چيزى از دنيا را بخواهد، خداوند يا آن را به او عطا مى كند و يا بهتر از آن را كه بالاترين خواستۀ اوليا و دوستان و برگزيدگان خداست براى او ذخيره مى سازد. و هر كس دو روز از رجب را روزه بگيرد، هيچ كس از اهل آسمان و زمين نمى تواند كرامتى را كه او نزد خدا دارد وصف كند، و براى او پاداشى نوشته مى شود مانند پاداش ده نفر از راستگويانى كه در دوران عمر خود-هر چند طولانى باشد-يك دروغ هم نگفته اند، و در قيامت مانند آن ده نفر شفاعت مى كند، و در زمرۀ آنان محشور مى شود، تا آنكه وارد بهشت مى گردد و از رفقاى آنان به شمار مى آيد.و هر كس سه روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند ميان او و آتش دوزخ، خندق يا ديوارى قرار مى دهد كه طول آن به اندازۀ فاصلۀ هفتاد سال راه است، و هنگام افطار خداوند به او مى گويد: حق تو بر من واجب شد، و محبت و دوستى من بر تو لازم گشت. اى فرشتگان من، من شما را گواه مى گيرم كه گناهان قديم و جديدش را بخشيدم. و هر كس چهار روز از رجب را روزه بگيرد، از تمام بلاها از قبيل ديوانگى و خوره و پيسى و فتنۀ دجّال در امان خواهد بود، و از عذاب قبر ايمان مى گردد، و براى او پاداشى مانند پاداش خردمندان توبه كار بازگشت كننده نوشته مى شود، و نامۀ عملش را در زمرۀ نخستين عبادت كنندگان به دست راستش مى دهند.و هر كس پنج روز از رجب را روزه بگيرد، بر عهدۀ خداست كه روز قيامت او را خشنود سازد، و روز رستاخيز در حالى مبعوث مى شود كه چهره اش مانند ماه شب چهارده مى درخشد، و به شمار توده هاى شن براى او حسنه نوشته مى شود، و بى حساب او را به بهشت در مى آورند و به او مى گويند: هر چه مى خواهى از خدا درخواست كن. و هر كس شش روز از رجب را روزه بگيرد، از قبر خود بر مى خيزد در حالى كه نور چهره اش درخشان تر از نور خورشيد است، و علاوه بر اين نورى به او عطا مى شود كه از روشنى آن اهل محشر بهره مى برند، و روز قيامت در زمرۀ كسانى كه از عذاب ايمنند محشور مى گردد، تا آنكه بى حساب از صراط مى گذرد، و از نارضايتى پدر و مادر و قطع رحم مصون مى ماند.و هر كس هفت روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند در برابر روزۀ هر روز، درى از درهاى هفت گانۀ دوزخ را به روى او مى بندد و بدنش را بر آتش دوزخ حرام مى گرداند. و هر كس هشت روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند در برابر روزۀ هر روز، درى از درهاى هشت گانۀ بهشت را به روى او مى گشايد و به او مى گويد: از هر درى از درهاى آن مى خواهى وارد شو. و هر كس نه روز از رجب را روزه بگيرد، از قبر خود در حالى بيرون مى آيد كه زبانش به ذكر «لا اله الاّ اللّٰه» گوياست، و هيچ چيز مانع ورود او به بهشت نيست و با چهره اى نورانى از قبر خود بيرون مى آيد، و چنان نور چهره اش، اهل محشر را فرا مى گيرد كه مى گويند: اين پيامبرى برگزيده است. و كمترين پاداشى كه به او داده مى شود اين است كه بى حساب وارد بهشت مى شودو هر كس ده روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند دو بال سبز آراسته به مرواريد و ياقوت به او عطا مى كند كه با آن دو بال مانند برق جهنده بر صراط مى گذرد و وراد بهشت مى شود، و خداوند گناهان او را به حسنات تبديل مى كند، و نامش در زمرۀ مقرّبانى كه براى خدا به عدالت بر مى خيزند ثبت مى گردد، و چنان است كه گويى صد سال با شكيبايى و استقامت و براى خشنودى خدا، خدا را عبادت كرده است. و هر كس يازده روز از رجب را روزه بگيرد، روز قيامت هيچ بنده اى بيشتر از او از خدا پاداش نخواهد گرفت، مگر كسى كه مانند او روزه بگيرد يا بر روزه هاى خود بيفزايد. و هر كس دوازده روز از رجب را روزه بگيرد، روز قيامت دو حلّۀ سبز رنگ از ديباى نازك و ضخيم به او مى پوشانند و او را بدان مى آرايند. آن حلّه ها به گونه اى است كه اگر يكى از آنها را در دنيا بياويزند ميان مشرق و مغرب را روشن مى كند، و دنيا از مشك خوشبوتر مى شود. و هر كس سيزده روز از رجب را روزه بگيرد، روز قيامت در سايۀ عرش خدا ميزى از ياقوت سبز براى او مى نهند كه پايه هايش از مرواريد است و وسعت آن هفتاد برابر دنياست، و بر روى آن سينى هايى از مرواريد و ياقوت قرار دارد كه در هر سينى هفتاد هزار نوع غذاست كه هرگز در رنگ و بوى شبيه هم نيستند، و او در حالى از آن غذاها مى خورد كه ديگران در رنج و اندوهى بزرگ قرار دارند. و هر كس چهارده روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند در پاداش او به قدرى از كاخهاى بهشتى به او عطا مى كند كه هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و بر فكر كسى خطور نكرده است، و آن كاخها همه از مرواريد و ياقوت ساخته شده اند.و هر كس پانزده روز از رجب را روزه بگيرد، جايگاهش در روز قيامت جايگاه كسانى خواهد بود كه از عذاب خدا در امانند، و هيچ فرشته يا پيامبرى بر او نمى گذرد مگر آنكه به او مى گويد: خوشا به حال تو كه از عذاب خدا ايمنى، و در پيشگاه الهى قرب و منزلت يافته اى، و مورد غبطۀ ديگران قرار گرفته اى، و در نهايت شادمانى ساكن بهشت خواهى شد. و هر كس شانزده روز از رجب را روزه بگيرد، در زمرۀ نخستين كسانى خواهد بود كه بر مركبهايى از نور سوار مى شوند و در فضاى وسيع بهشت به سوى سراى رحمت رهسپار مى گردند. و هر كس هفده روز از رجب را روزه بگيرد، روز قيامت هفتاد هزار چراغ براى او در صراط مى نهند تا به نور آن چراغها از صراط عبور كند و وارد بهشت شود، و فرشتگان با خوشامدگويى و سلام او را بدرقه مى كنند. و هر كس هيجده روز از رجب را روزه بگيرد، در بهشت جاودان روى تختهايى از مرواريد و ياقوت در قبّۀ ابراهيم (عليه السّلام) قرين آن حضرت خواهد بود. و هر كس نوزده روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند كاخى از مرواريد رخشان در بهشت جاودان در كنار قصر آدم و ابراهيم (عليهما السلام) براى او بنا خواهد كرد، و او بر آن دو پيامبر سلام مى كند و آنان نيز به احترام او و اداى حق وى، بر او سلام مى كنند، و براى او در برابر هر روزى كه در اين ماه روزه بگيرد پاداش هزار سال روزه نوشته مى شود. و هر كس بيست روز از رجب را روزه بگيرد، گويى بيست هزار سال خدا را عبادت كرده است.و هر كس بيست و يك روز از رجب را روزه بگيرد، روز قيامت شفاعتش در بارۀ گروهى بسيار از خطاكاران و گناهكاران كه شمارشان به تعداد افراد قبيلۀ ربيعه و مضر است پذيرفته مى شود. و هر كس بيست و دو روز از رجب را روزه بگيرد، منادى از آسمان ندا مى كند: اى دوست خدا، مژده باد تو را به كرامتى عظيم از جانب خدا، و همنشينى با پيامبران و راستى پيشگان و شهيدان و شايستگان كه خدا بر آنان نعمت ارزانى داشته و نيكو رفيقانى هستند. و هر كس بيست و سه روز از رجب را روزه بگيرد، از آسمان به او ندا مى رسد: خوشا به حال تو اى بندۀ خدا كه رنجى اندك بردى و از نعمتهاى فراوان برخوردار شدى. خوشا به حال تو آن گاه كه پرده از جلوى چشم تو برداشته شود و به ثواب بزرگ پروردگارت برسى و در سراى سلامت در جوار خليل خدا ساكن شوى. و هر كس بيست و چهار روز از رجب را روزه بگيرد، فرشتۀ مرگ به صورت جوانى كه حلّه اى از ديباى سبز پوشيده و سوار بر اسبى از اسبهاى بهشت است بر او نازل مى شود، در حالى كه در دستش پارچۀ حريرى است سبز رنگ كه با مشك ناب معطر شده، و در دست ديگرش قدحى است زرّين كه از شراب بهشتى لبريز گرديده است، پس او را هنگام جان دادن سيراب مى كند و سختيهاى مرگ بر او آسان مى گردد، سپس روحش را در آن پارچۀ حرير مى گذارد، و چنان بوى خوشى از آن بر مى خيزد كه ساكنان آسمانهاى هفت گانه از آن بهره مى برند، آن گاه در قبر خود سيراب مى آرامد، و روز قيامت نيز سيراب زنده مى شود تا در كنار كوثر بر پيامبر (صلّى الله عليه و آله) وارد گردد.و هر كس بيست و پنج روز از رجب را روزه بگيرد، هنگامى كه از قبر خارج مى شود هفتاد هزار فرشته كه به دست هر يك پرچمى از مرواريد و ياقوت است، با زيورها و لباسهايى بهشتى او را استقبال مى كنند و مى گويند: اى دوست خدا، به سوى پروردگارت بشتاب، از اين رو وى از نخستين كسانى است كه با مقرّبان درگاه الهى كه خدا از آنان خشنود است و آنان نيز از خدا خشنودند، وارد بهشتهاى جاويد مى شود، اين است آن كاميابى بزرگ. و هر كس بيست و شش روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند براى او در سايۀ عرش يك صد قصر از مرواريد و ياقوت بنا مى كند كه بالاى هر قصرى خيمه اى سرخ از حرير بهشتى قرار دارد، و او در كمال رفاه و نعمت در آن خيمه ها ساكن مى شود، در حالى كه مردم هنوز گرفتار حساب خويش هستند. و هر كس بيست و هفت روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند قبر او را به گستردگى چهار صد سال راه وسعت مى بخشد، و همۀ اين مسافت را از مشك و عنبر پر مى كند. و هر كس بيست و هشت روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند ميان او و آتش دوزخ نه خندق را حايل مى كند كه فاصلۀ هر خندقى تا خندق ديگر، مانند فاصلۀ ميان آسمان و زمين است كه پانصد سال راه است.و هر كس بيست و نه روز از رجب را روزه بگيرد، خداوند او را هر چند باجگير باشد مى آمرزد. و اگر زنى هفتاد بار زنا كرده باشد و با اين روزه ها خشنودى خدا و رهايى از دوزخ را بطلبد، قطعا خدا او را خواهد بخشيد. و هر كس سى روز ماه رجب را روزه بگيرد، مناديى از آسمان ندا مى كند: اى بندۀ خدا، گناهان گذشتۀ تو آمرزيده شد، اينك عمل خود را از سر گير و مراقب آينده ات باش. و خداوند باغهايى در بهشت به او عطا مى كند كه در هر باغى چهل هزار شهر از طلاست، و در هر شهرى چهل هزار كاخ است كه هر كاخى چهل هزار هزار اتاق وجود دارد و در هر اتاقى چهل هزار هزار سفره از طلاست كه بر هر سفره اى چهل هزار هزار كاسه نهاده شده است و در هر كاسه اى چهل هزار هزار نوع خوردنى و نوشيدنى قرار دارد كه هر كدام داراى رنگى مخصوص است، و در هر اتاقى چهل هزار هزار تخت زرّين است كه طول هر تختى دو هزار ذراع در دو هزار ذراع است، و بر هر تختى دخترى است از حوريان بهشتى كه داراى سيصد هزار گيسو از نور است و هر رشته اى از آن گيسوان را هزار هزار كنيز بر گرفته و با مشك و عنبر خوشبو مى كنند تا هنگامى كه روزه دار ماه رجب به وصال آن حوريان برسد. اينها براى كسى كه تمام ماه رجب را روزه بگيرد.در اين ميان كسى گفت: اى پيامبر خدا، اگر كسى به دليل ضعف يا بيمارى نتوانست ماه رجب را روزه بگيرد، يا زنى بود كه پاك نبود، چه كند كه به اين ثوابها كه بيان كرديد برسد؟ فرمود: هر روز گردۀ نانى به بينوايان صدقه دهد. سوگند به آن كسى كه جانم به دست اوست، اگر كسى هر روز اين صدقه را بدهد، به تمام آنچه گفتم و به بيشتر از آن خواهد رسيد، و اگر همۀ خلق آسمانها و زمين گرد آيند تا اندازۀ اجر او را معيّن كنند، به ده يك آن فضايل و درجاتى كه در بهشت به آنها مى رسد، نخواهند رسيد.گفته شد: اى رسول خدا، اگر كسى نتوانست اين صدقه را بدهد چه كند كه به اين ثوابها كه بيان كرديد برسد؟ فرمود: در هر روز از ماه رجب تا روز سى ام صد بار اين تسبيح را بگويد:«سبحان الإله الجليل، سبحان من لا ينبغى التّسبيح الاّ له، سبحان الأعزّ الأكرم، سبحان من لبس العزّ و هو له اهل».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 117
[225]4-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هان! به راستى، رجب ماه اصمّ خداست و آن ماهى بزرگ و گرانمايه است و همانا از آن رو به «اصمّ» ناميده شده كه هيچ ماهى در پيشگاه خدا ارجمندتر و فضيلت مندتر از اين ماه نيست و اهل جاهليّت عرب در روزگار جاهليّت آن را بزرگ مى داشتند؛ پس چون اسلام در رسيد، بر آن جز بزرگى و فضيلت نيفزود. هان! به راستى، رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امّت من است. هان! هر كه يك روز از ماه رجب را باورمندانه و حسابگرانه روزه بدارد، شايستۀ خشنودى بزرگ خداوند گردد و روزۀ او در اين روز آتش خشم خدا را فرو نشاند و درى از درهاى دوزخ بر او بسته شود و اگر زمين لبريز از طلا گردد، برتر از روزۀ او نشود و چون روزه اش پاكدلانه براى خدا باشد، پاداش آن را چيزى از دنيا جز حسنات كامل نگرداند و آنگاه كه شب فرا آيد، ده خواستۀ برآورده شده از آن اوست؛ اگر از سراى زود گذر دنيا چيزى خواهد، خدايش ببخشايد و چون درخواستى نكند؛ خداوند برترين نيكى را كه ياران و دوستداران و برگزيدگان خداوند خواهند براى او بيندوزد؛ هر كه دو روز از ماه رجب را روزه بدارد، هيچ توصيف گرى از آسمانيان و زمينيان نتوانند كه بزرگى او در پيشگاه خدا را به وصف آورند و او را پاداشى همانند پاداش ده راستگو كه در طول زندگى خويش هر چند طولانى بوده است دروغى نگفته اند باشد و همچو آنان در روز رستاخيز شفاعت كند و در زمرۀ ايشان محشور شود تا به بهشت در آيد و از دوستان ايشان باشد؛ هر كه سه روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند ميان او و آتش، گودال يا پرده اى به درازاى مسافت هفتاد سال نهد و خداى گرامى و بزرگ هنگام افطار نمودن او فرمايد: بى ترديد حقّ تو بر من واجب شد و مهر و ولايت من بر تو واجب گرديد. اى فرشتگان! شمايان را گواه مى گيرم كه به راستى، من گناهان پيشين و پسين او را بخشيدم؛ هر كه چهار روز از ماه رجب را روزه بدارد، از همۀ بلاها امان يابد، از ديوانگى و جذام و پيسى و فتنۀ دجّال و عذاب گور آسودگى يابد و پاداشى همانند پاداش خردمندان توبه گر باز گشته، براى او نوشته شود و در ميان گروه نخستين عبادت پيشگان نامۀ كردارش به دست راستش داده شود؛هر كه پنج روز از ماه رجب را روزه بدارد، بر خداست كه روز رستاخيز او را شادمان سازد و او را در روز رستاخيز در حالى برانگيزد كه رخسارش همچون ماه شب چهارده است و به تعداد انبوهى از شن ها براى او پاداش و حسنه باشد و بدون حسابرسى به بهشت در آيد و گفته آيد كه هر چه از پروردگارت مى خواهى آرزو كن؛ هر كه شش روز از ماه رجب را روزه بدارد، در حالى از گورش برآيد كه نورى سپيدتر از نور خورشيد در رخسارش بدرخشد و جز اين، نورى ديگر به او داده شود كه بر همگان در روز رستاخيز نور رساند و در روز رستاخيز در زمرۀ امان يافتگان برانگيخته شود تا آنگاه كه بدون حسابرسى از پل صراط بگذرد و از [كيفر] آزار رسانى به پدر و مادر و گسستن پيوند خويشاوندان امان يابد؛ هر كه هفت روز از ماه رجب را روزه بدارد، پس همانا درهاى دوزخ كه هفت در است خداوند در برابر هر يك روز روزه دارى، يكى از درها را از او به زنجير كشد و ببندد و پيكرش را بر آتش حرام سازد؛ هر كه هشت روز از ماه رجب را روزه بدارد، پس همانا بهشت را كه هشت در است، خداوند در برابر هر يك روز روزه دارى درى را بر او باز گشايد و به او فرمايد: از هر در بهشت كه خواهى به درون آى؛ هر كه نه روز از ماه رجب را روزه بدارد، از گورش برآيد در حالى كه «لا إله إلاّ اللّٰه» را ندا در دهد و جز به بهشت رو نكند و از گورش در حالى برآيد كه در رخسارش نورى باشد كه براى همگان بدرخشد تا آنجا كه گويند: به راستى كه او پيامبرى برگزيده است. و همانا كمترين چيزى كه به او ارزانى شود اين است كه بدون حسابرسى به بهشت درآيد؛ هر كه ده روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند دو بال سبز آراسته به مرواريد و ياقوت بر او نهد كه همانند نور گذرنده از پل صراط به سوى بهشت پرواز كند و خداوند گناهانش را به حسنات برگرداند و در زمرۀ مقرّبين عدالت گر خدا نوشته شود و گويى كه صد سال (و در برخى نسخه ها هزار سال) شكيبا و پايدار و حسابگرانه خدا را عبادت نموده است؛هر كه يازده روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند در روز رستاخيز هيچ بنده اى را برتر از او ندارد جز آن كس كه همانند او و يا فزون تر از او روزه داشته است؛ هر كه دوازده روز از ماه رجب را روزه بدارد، در روز رستاخيز دو جامۀ سبز از «سندس» و «استبرق» بر او بپوشانند و آن دو را بيارايند و اگر يكى از آن دو جامه را به دنيا آورند، ميان شرق و غرب را پرتو افشاند و دنيا خوشبوتر از مشك گردد؛ هر كه سيزده روز از ماه رجب را روزه بدارد، در روز رستاخيز سفره (ميز غذاخورى) از ياقوت سبز در سايۀ عرش الهى براى او نهاده شود كه پايه هاى آن (ميز غذاخورى) از مرواريد است و هفتاد بار از دنيا بزرگ تر است و بر آن ظرفهايى قرار داده اند كه از ياقوت و مرواريد است كه در هر ظرف هفتاد هزار رنگ از خوراك نهاده شده كه هيچ رنگى به رنگ ديگر نماند و هيچ بويى به بوى ديگر همانند نباشد و او از خوراك ها بخورد در حالى كه مردم در سختى فراوان و اندوهى بزرگ به سر مى برند؛هر كه چهارده روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند پاداشى از كاخ هاى بهشت كه از مرواريد و ياقوت بنا شده به او ارزانى فرمايد كه چشمى آن را نديده و گوشى آن را نشنيده و بر ذهن بشرى راه نيافته است؛ هر كه پانزده روز از ماه رجب را روزه بدارد، در روز رستاخيز در جايگاه امان يافتگان ايستد و هيچ فرشته و فرستاده و پيامبرى بر او نگذرد جز آنكه آنان گويند: خوشا بر تو! تو امان يافته، تقرّب يافته، ارجمند، رشك يافته، شادمان و سكنى گزين در بهشت هستى، هر كه شانزده روز از ماه رجب را روزه بدارد، از نخستين كسانى است كه بر پيكرهايى فروغين سوار شود و در گسترۀ بهشت به سوى «سراى رحمان» پرواز گيرد؛ هر كه هفده روز از ماه رجب را روزه بدارد، در روز رستاخيز براى او بر روى پل صراط هفتاد هزار چراغ فروزان نهند تا با روشنايى چراغ ها به سوى بهشت ره سپارد و فرشتگان با خوشامدگويى و درود در پى اش آيند؛ هر كه هيجده روز از ماه رجب را روزه بدارد، در بهشت پايدار، با حضرت ابراهيم عليه السّلام در عمارت گنبدى اش بر روى تخت هايى از مرواريد و ياقوت همنشين شود؛ هر كه نوزده روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند براى او در بهشت جاودان كاخى از مرواريد رخشان در مقابل كاخ حضرت آدم و ابراهيم عليهما السّلام بنا نهد و او بر آن دو پيامبر سلام دهد و آنان براى بزرگداشت او و براى به جا آوردن حقّش، بر او سلام دهند و براى هر روزى كه روزه گرفته همانند هزار سال روزه دارى بر او نويسند؛ هر كه بيست روز از ماه رجب را روزه بدارد، پس گويى بيست هزار سال خدا را عبادت نموده است؛هر كه بيست و يك روز از ماه رجب را روزه بدارد، در روز رستاخيز شفاعت او در بارۀ خطاكاران و گناهكارانى همانند انبوهى طايفۀ «ربيعه» و «مضر» پذيرفته آيد؛ هر كه بيست و دو روز از ماه رجب را روزه بدارد، نداگرى از آسمان ندا سر دهد: اى دوست خدا! مژده باد تو را به ارجمندى بزرگ و دوستى با پيامبران و راستگويان و شهيدان و درستكاران كه خدا بر آنان نعمت ارزانى داشته است؛ و چه نيكو دوستانى هستند!، هر كه بيست و سه روز از ماه رجب را روزه بدارد، از آسمان ندايى برخيزد كه اى بندۀ خدا! خوشا بر تو! كردارى اندك را بر پا داشتى و نعمتى بسيار به دست آوردى؛ خوشا بر تو در آن هنگام كه پرده از پيش روى تو به كنارى رود و به پاداش بزرگ پروردگار بخشندۀ خويش دست يابى و در «دار السّلام» همسايۀ حضرت ابراهيم خليل عليه السّلام گردى؛هر كه بيست و چهار روز از ماه رجب را روزه بدارد، فرشتۀ مرگ با چهره اى جوان و با جامۀ ديباى سبز رنگى بر تن و بر اسبى از اسبان بهشت سوار و به دستش حريرى آكنده از مشك ناب و بر ديگر دستش جام زرّينى لبريز از شراب بهشتى بر او فرود آيد و او را هنگام جان سپارى از آن شراب نوشاند و دشوارى هاى مرگ را بر او آسان كند و پس آنگاه جانش را در آن حرير نهد كه بويى از آن آكند كه به مشام اهل آسمان هاى هفتگانه برسد و در گورش سيراب ماند و از گورش سيراب برآيد تا آنگاه كه به حوض پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله در آيد؛ هر كه بيست و پنج روز از ماه رجب را روزه بدارد، پس به راستى كه چون از گورش برآيد هفتاد هزار فرشته را ديدار كند كه به دست هر يك از آنان بيرقى از مرواريد و ياقوت باشد و همراه خويش زيور آلات و لباس هايى زيبا دارند و گويند: اى دوست خدا! به سوى پروردگارت شتاب گير، پس او از نخستين آدميانى است كه همراه مقرّبانى كه خدا از آنان خشنود است و آنان نيز از خدا خرسندند به بهشت پايدار درآيد و اين نيكبختى بزرگى است؛ هر كه بيست و شش روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند براى او در سايۀ عرش خويش صد كاخ از مرواريد و ياقوت بنا نهد كه بر چكاد و فراز هر كاخى خيمه اى سرخ از حرير بهشتى است كه او در آنها با فراخ روزى، سكنى گزيند در حالى كه مردمان در حسابرسى به سر مى برند؛ هر كه بيست و هفت روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند گورش را به مسافرت چهار صد سال فراخ گرداند و تمام اين گور را لبريز از مشك و عنبر كند؛هر كه بيست و هشت روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداى گرامى و بزرگ ميان او و آتش دوزخ نه گودال نهد كه پهناى هر گودال به اندازۀ ميانۀ آسمان و زمين كه پانصد سال است باشد؛ هر كه بيست و نه روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند او را مى بخشد هر چند داروغۀ زمامدار ستم پيشه باشد و يا زنى باشد كه هفتاد بار عمل زشت را مرتكب شده است، پس از آنكه از اين روزه دارى خداى گرامى و بزرگ و رهايى از دوزخ را قصد كرده باشد، خداوند او را ببخشايد؛ هر كه سى روز از ماه رجب را روزه بدارد، نداگرى از آسمان ندا برآورد كه اى بندۀ خدا! هان! گناهانى كه پيش از اين بر تو رخ داده بخشيده شد. در فرصت بازمانده كردارت را از سر گير و خداوند گرامى و بزرگ در هر بهشتى به او چهل هزار شهر زرّين ارزانى فرمايد كه در هر شهرى چهل هزار كاخ و در هر كاخى چهل هزار هزار (چهل ميليون) خانه و در هر خانه چهل هزار هزار سفرۀ زرّين و در هر سفره اى چهل هزار هزار كاسه و در هر كاسه چهل هزار هزار خوراك رنگين باشد كه هر خوراك و نوشيدنى را رنگى جداگانه است و در هر خانه چهل هزار هزار تخت زرّين باشد كه در ازاى هر تخت هزار ذراع در هزار ذراع است و بر هر تختى دخترى حورى است كه هر يك را سيصد هزار زلف بر رو افتادۀ درخشان باشد كه هر زلف را هزار هزار (يك ميليون) دختر خدمتكار خردسال بر دوش برند و آنها را از مشك و عنبر آكنده سازند تا روزه دار ماه رجب به پيش او رود؛ اين از آن كسى است كه همۀ ماه رجب را روزه داشته است.به آن حضرت عرض شد اى پيامبر خدا! اگر كسى به سبب ناتوانى يا بيمارى و يا زنى به آن سبب كه پاك نباشد، از روزۀ ماه رجب باز ماند چه كند تا به آنچه كه بازگو نمودى دست يابد؟ آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: براى هر روز قرص نانى صدقه بدهد. سوگند به آن كس كه جانم به دست اوست، به راستى كه اگر هر روز اين صدقه را پرداخت كند، به آنچه كه باز گفتم و فزون تر از آن دست يابد و بى گمان ، اگر همۀ آفريدگان از آسمانيان و زمينيان گرد هم آيند تا پاداش اين كار را اندازه گيرند، به يك دهم از فضيلت ها و درجه هايى كه در بهشت از آن ايشان مى گردد نمى رسند. عرض شد: اى پيامبر خدا، اگر كسى توان پرداخت اين صدقه را نداشت چه كند تا به آنچه كه بازگو نمودى دست يابد؟ آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: با اين ذكر در هر روز صد بار خدا را تسبيح گويد تا سى روز به پايان رسد:«سبحان الإله الجليل، سبحان من لا ينبغي التّسبيح الاّ له، سبحان الاعزّ الاكرم، سبحان من لبس العزّ و هو له اهل».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 143
ص: 66
ص: 67
ص: 68
ص: 69
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلصَّقْرِ (1) عَنْ أَبِي طَاهِرٍ مُحَمَّدِ بْنِ حَمْزَةَ بْنِ اَلْيَسَعِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ بَكَّارٍ [الصیقل] (2)عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: بَعَثَ اَللَّهُ مُحَمَّداً صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِثَلاَثٍ مَضَيْنَ مِنْ شَهْرِ رَجَبٍ فَصَوْمُ ذَلِكَ اَلْيَوْمِ كَصَوْمِ سَبْعِينَ عَاماً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 58 )
5-سعد بن عبد اللّٰه قمىّ بسند خود از حسن بن بكّار از امام هشتم عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:خداوند متعال پيغمبر خود محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم را در سه شب گذشته از ماه رجب «لثلاث مضين». يعنى روز سوّم مبعوث فرمود پس روزۀ اين روز مانند روزۀ هفتاد سال خواهد بود. سعد بن عبد اللّٰه گويد:بزرگان ما گفته اند اين عبارت كه گفت«لثلاث مضين»غلطى است كه از نويسندۀ خبر سر زده و صحيحش اين بود كه«لثلاث بقين»يعنى در سه روز از ماه رجب باقيمانده.يعنى بيست و هفتم رجب خداوند رسولش را مبعوث فرمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 136
5-حسن بن بكّار از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است:خداوند متعال،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را در روز سوم ماه رجب به پيامبرى مبعوث فرمود،پس(ثواب)روزه گرفتن در اين روز معادل(ثواب)هفتاد سال روزه دارى است. سعد بن عبد اللّٰه از قول بزرگان نقل كرده است كه:اين اشتباه از نويسندۀ حديث سر زده است،و بجاى آنكه«ثلاث بقين»بنويسد،نوشته است:«ثلاث مضين»كه ظاهرا صحيحش اين باشد كه سه روز مانده به پايان رجب.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 166
5. سعد بن عبد اللّٰه به سند خود از حسن بن بكّار از حضرت ابو الحسن امام رضا (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند محمّد (صلّى الله عليه و آله) را هنگامى كه سه شب از ماه رجب گذشته بود به رسالت مبعوث كرد، پس روزۀ اين روز مانند روزۀ هفتاد سال است. سعد بن عبد اللّٰه مى گويد: بزرگان ما گفته اند: عبارت «لثلاث ليال مضين» غلطى است كه از نويسندۀ خبر سر زده و صحيح آن «لثلاث ليال بقين من رجب» است [يعنى سه روز از ماه رجب باقى مانده پيامبر (صلّى الله عليه و آله) به رسالت مبعوث گرديد].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 117
[226]5-... امام رضا عليه السّلام فرمود: خداوند، حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله را آنگاه كه سه شب از ماه رجب گذشته بود به رسالت برانگيخت؛ پس روزۀ اين روز همانند روزۀ هفتاد سال است. سعد بن عبد اللّٰه گويد كه بزرگان ما مى گفتند كه «مضين» اشتباه نويسندۀ روايت بوده و درستش اين است كه «لثلاث ليال بقين من رجب» باشد؛ يعنى سه روز از ماه رجب باقى مانده
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 143
ص: 70
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي يَعْقُوبُ بْنُ يَزِيدَ عَنِ اَلْحُصَيْنِ بْنِ يَزِيدَ اَلْمُخَارِقِيِّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ أَبِي جُنَادَةَ اَلسَّلُولِيِّ (1) عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ صَامَ شَعْبَانَ كَانَ لَهُ طَهُوراً مِنْ كُلِّ زَلَّةٍ وَ وَصْمَةٍ وَ بَادِرَةٍ فَقَالَ أَبُو حَمْزَةَ فَقُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا اَلْوَصْمَةُ قَالَ اَلْيَمِينُ فِي اَلْمَعْصِيَةِ وَ اَلنَّذْرُ فِي اَلْمَعْصِيَةِ قُلْتُ فَمَا اَلْبَادِرَةُ قَالَ اَلْيَمِينُ عِنْدَ اَلْغَضَبِ وَ اَلتَّوْبَةُ مِنْهَا وَ اَلنَّدَمُ عَلَيْهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 58 )
1-ابو حمزۀ ثمالى گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس ماه شعبان را روزه بگيرد آن روزه او را پاك گرداند از هر«وصمه»يعنى لغزشى كه از وى صادر شده باشد،و از هر«بادره»يعنى عيبى،و از هر تندى.ابو حمزه گويد:بآن حضرت عرض كردم«وصمه»در اينجا چه چيز است؟فرمود قسم ياد كردنست در معصيت، و نذر در نافرمانى حقّ،عرض كردم«بادره»كدامست؟فرمود قسم خوردن در هنگام غضب،و توبه از آن پشيمانى است بر آن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 136
1-ابو حمزۀ ثمالى،از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كس در ماه شعبان روزه بگيرد،مايۀ پاكى او از هر لغزش و وصمه و بادره خواهد شد،راوى مى گويد:از حضرت پرسيدم:وصمه چيست؟حضرت فرمود:سوگند و نذر در معصيت،عرض كردم:بادره چيست؟حضرت فرمود:به هنگام خشم سوگند خوردن،و توبۀ از آن همان پشيمانى بر آن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 166
1. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس ماه شعبان را روزه بگيرد، آن روزه او را از هر لغزش و وصمه و بادره اى پاك خواهد كرد. ابو حمزه مى گويد: به آن حضرت گفتم:«وصمه» چيست؟ فرمود: قسم ياد كردن در مورد گناه و نذر كردن در نافرمانى خدا. گفتم:«بادره» چيست؟ فرمود: قسم خوردن به هنگام خشم. و توبه كردن از اين گناهان، پشيمان شدن از آنهاست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 117
[227]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه ماه شعبان را روزۀ بدارد، اين روزه، پاك كنندۀ هر لغزش و «وصمة» و «بادرة» است. ابو حمزه گويد كه به امام باقر عليه السّلام عرض كردم:«وصمة» چيست؟ فرمود: سوگند براى نافرمانى خدا و نذر در نافرمانى خدا. عرض كردم:«بادرة» چيست؟ فرمود: سوگند خوردن هنگام خشم، و توبۀ از اين سوگند پشيمانى بر آن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 143
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَلْجَبَّارِ عَنْ أَبِي اَلسَّمْرَاءِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ عَبْدِ اَلْخَالِقِ قَالَ: جَرَى ذِكْرُ شَعْبَانَ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ صَوْمِهِ قَالَ فَقَالَ إِنَّ فِيهِ مِنَ اَلْفَضْلِ كَذَا وَ كَذَا وَ فِيهِ كَذَا وَ كَذَا حَتَّى إِنَّ اَلرَّجُلَ لَيَدْخُلُ فِي اَلدَّمِ اَلْحَرَامِ فَيَصُومُ شَعْبَانَ فَيَنْفَعُهُ ذَلِكَ وَ يُغْفَرُ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 59 )
2-اسماعيل بن عبد الخالق گويد:در حضور امام صادق عليه السّلام سخن از ماه شعبان و روزۀ آن بميان آمد،حضرت فرمود:روزۀ ماه شعبان فضيلتش چنان و چنين است،و در آن چه و چه است تا آنكه مرد دستش بخون ناحقّى آلوده شده و ماه شعبان را روزه ميگيرد و اين بحال او فائده ميبخشد و آمرزيده مى شود. شرح:ظاهرا مراد از خون ناحق كه در عبارت حديث «الدّم الحرام». است قتل خطا باشد كه نوعى از كفّارۀ آن بحكم قرآن مجيد روزه است و بايد دو ماه پى در پى روزه بگيرد و چنانچه براى اين روزۀ كفّاره،ماه رجب و شعبان را اختيار كند بهتر است،و از حديث بعد اين معنى استفاده خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 137
2-اسماعيل بن عبد الخالق روايت كرده است كه در محضر امام صادق عليه السّلام از ماه شعبان و روزه گرفتن در آن سخن به ميان آمد،آن حضرت فرمود:روزه گرفتن در آن ماه فضيلتش چنان و چنين است،حتى اگر شخصى مرتكب قتل حرامى شود و ماه شعبان را روزه بگيرد،اين روزه گرفتن به حال او مفيد است و آمرزيده خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 167
2. اسماعيل بن عبد الخالق مى گويد: نزد امام صادق (عليه السّلام) سخن از ماه شعبان و روزۀ آن به ميان آمد، حضرت فرمود: فضيلت آن چنين و چنان است و چنين و چنان آثارى دارد، تا آنجا كه بسا آدمى دستش به خونى ناحق آلوده مى شود و ماه شعبان را روزه مى گيرد و اين به حال او سود مى بخشد و گناهش آمرزيده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 117
[228]2-... اسماعيل بن عبد الخالق گويد: نزد امام صادق عليه السّلام سخن از شعبان و روزۀ آن به ميان آمد. امام عليه السّلام فرمود: به راستى، فضيلت شعبان چنين و چنان است و در آن چه و چه است تا جايى كه مرد خون كسى را به ناحق مى ريزد ولى شعبان را روزه مى دارد و اين كار براى او سودبخش است و بخشيده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 145
ص: 71
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَوْمُ شَعْبَانَ وَ شَهْرِ رَمَضَانَ شَهْرَيْنِ مُتَتٰابِعَيْنِ تَوْبَةٌ وَ اَللَّهِ مِنَ اَللّٰهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 59 )
3-مفضّل بن عمر از امام جعفر صادق عليه السّلام نقل كنند كه فرمود:روزۀ شعبان و ماه مبارك رمضان،دو ماه پى در پى،بخدا سوگند بمنزلۀ توبه اى است كه پروردگار قبول فرموده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 137
3-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:به خدا سوگند كه روزۀ ماه شعبان و ماه رمضان-دو ماه متوالى-همان توبه اى است كه خداوند متعال پذيرفته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 167
3. مفضّل بن عمر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود به خدا سوگند روزۀ شعبان و ماه رمضان، دو ماه پى در پى، توبه اى است كه مورد قبول پروردگار قرار گرفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 117
[229]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به خدا سوگند كه روزۀ ماه شعبان و ماه رمضان، دو ماه پى در پى، توبه اى [پذيرفته شده] از سوى خداى گرامى و بزرگ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 145
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ اَلزُّرْبِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَرْحُومٍ اَلْأَزْدِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ صَامَ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ وَجَبَتْ لَهُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ صَامَ يَوْمَيْنِ نَظَرَ اَللَّهُ إِلَيْهِ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ فِي دَارِ اَلدُّنْيَا وَ دَامَ نَظَرُهُ إِلَيْهِ فِي اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ صَامَ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ زَارَ اَللَّهَ فِي عَرْشِهِ مِنْ جَنَّتِهِ كُلَّ يَوْمٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 59 )
4-عبد اللّٰه بن مرحوم ازدى گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود: هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد حتما بهشت بر وى واجب شود،و هر كس دو روز از آن را روزه بگيرد خداوند سبحان در دار دنيا در هر شبانه روزى بدو نظر رحمت افكند و آن نظر را تا در بهشت از وى برنگيرد و همچنين ادامه دهد، و هر كس سه روز از ماه شعبان را روزه گيرد،در بهشت هر روز خدا را در عرش زيارت كند. شرح:شيخ صدوق مؤلّف اين كتاب در كتاب«من لا يحضره الفقيه»خود گويد:مراد از زيارت خداوند زيارت اولياء اوست،زيرا خداوند جسم نيست كه مكانى داشته باشد و او را بتوان زيارت كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 138
4-عبد اللّٰه بن مرحوم ازدى نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود: هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد،حتما بهشت بر او واجب مى شود؛و هر كس دو روز(از ماه شعبان)را روزه بگيرد خداوند متعال در عالم دنيا در هر روز و هر شب به او نظر مى كند و نظر خداوند به او تا در بهشت نيز ادامه مى يابد؛و هر كس سه روز روزه بگيرد هر روز از بهشت خدا را در عرشش زيارت مى كند .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 168
4. عبد اللّٰه بن مرحوم ازدى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد، قطعا بهشت براى او واجب مى شود، و هر كس دو روز از آن را روزه بگيرد، خداوند در دنيا در هر شب و روزى به او نظر رحمت مى افكند، و در بهشت نيز نظر رحمت او ادامه خواهد يافت، و هر كس سه روز از آن را روزه بگيرد، در بهشت هر روز خدا را در عرش زيارت خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 119
[230]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه نخستين روز از ماه شعبان را روزه بدارد، بى گمان بهشت بر او واجب آيد؛ هر كه دو روز را روزه بدارد، خداوند در سراى دنيا در هر روز و شبى به او بنگرد و نگريستن خويش را در بهشت نيز از او بر نگيرد؛ و هر كه سه روز روزه بدارد، خداوند را در بهشت او هر روزه بر روى عرش زيارت كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 145
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : شَعْبَانُ شَهْرِي وَ رَمَضَانُ شَهْرُ اَللَّهِ وَ هُوَ رَبِيعُ اَلْفُقَرَاءِ وَ إِنَّمَا جُعِلَ اَلْأَضْحَى لِشِبَعِ مَسَاكِينِكُمْ مِنَ اَللَّحْمِ فَأَطْعِمُوهُمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 59 )
5. اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: شعبان ماه من و رمضان ماه خداست، و آن بهار تنگدستان است، و خداوند عيد قربان را قرار داده است تا شما بينوايان خود را سير كنيد. پس از گوشت قربانى به آنان غذا دهيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 119
[231]5-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: شعبان ماه من و رمضان ماه خداست و آن بهار تنگدستان است و به راستى كه خداوند عيد قربان را تنها براى سير كردن مستمندانتان از گوشت، قرار داد؛ پس آنان را از گوشت قربانى بخورانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 145
5-اسماعيل بن ابى زياد سكونى گويد حضرت صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:ماه شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه خدا.و آن بهار فقرا است و همانا خداوند عيد قربان را عيد قرار داد براى سير نمودن فقرايتان،پس ايشان را از گوشت قربانى اطعام كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 138
5-اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:شعبان ماه من،و رمضان ماه خداوند و بمنزلۀ بهار مستمندان است،و خداوند متعال عيد قربان را فقط براى سير كردن نيازمندان شما از گوشت قرار داد، پس آنها را اطعام كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 168
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ سَعِيدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ سَلَمَةَ صَاحِبِ اَلسَّابِرِيِّ عَنْ أَبِي اَلصَّبَّاحِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: صَوْمُ شَعْبَانَ وَ رَمَضَانَ وَ اَللَّهِ تَوْبَةٌ مِنَ اَللّٰهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 60 )
6-ابو الصّباح كنانى گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام ميفرمود:روزۀ ماه شعبان و ماه رمضان بخدا سوگند بمنزلۀ توبه اى است از جانب خدا. شرح:يعنى روزۀ اين دو ماه موجب بازگشت شما بسوى خداست و البتّه پذيرفته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 139
6-ابو الصباح از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:به خدا سوگند كه روزۀ ماه شعبان و ماه رمضان بمنزلۀ قبول توبه است از طرف خداوند است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 168
6. ابو الصّباح مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: به خدا سوگند روزۀ شعبان و ماه رمضان توبه اى است كه مورد قبول پروردگار قرار گرفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 119
6-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به خدا سوگند كه روزۀ ماه شعبان و ماه رمضان توبه اى [پذيرفته شده] از سوى خدا است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 147
ص: 72
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ أَخِيهِ اَلْحَسَنِ عَنْ زُرْعَةَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: كَانَ أَبِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَفْصِلُ مَا بَيْنَ شَعْبَانَ وَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِيَوْمٍ وَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ يَصِلُ مَا بَيْنَهُمَا وَ يَقُولُ صَوْمُ شَهْرَيْنِ مُتَتٰابِعَيْنِ تَوْبَةٌ مِنَ اَللّٰهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 60 )
7. مفضّل بن عمر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: پدرم ميان روزۀ شعبان و ماه رمضان يك روز فاصله مى انداخت، و على بن الحسين (عليهما السّلام) آن دو را به هم وصل مى كرد و مى فرمود: روزۀ دو ماه پى در پى توبه اى است كه مورد پذيرش خداوند است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 119
[233]7-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پدرم عليه السّلام پيوسته در روزۀ ماه شعبان و ماه رمضان روزى را فاصله مى انداخت و امام سجّاد عليه السّلام روزۀ آن دو ماه را به يك ديگر پيوند مى داد و مى فرمود: روزۀ دو ماه پى در پى توبه اى [پذيرفته شده] از سوى خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 147
7-مفضّل بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:پدرم در روزۀ ماه شعبان و ماه رمضان يك روز را فاصله ميانداخت.و حضرت على بن الحسين عليهما السّلام وصل ميكرد،و ميفرمود:روزۀ دو ماه پى در پى توبه و آمرزش است از خدا كه بنده اش را عطا فرموده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 139
7-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:پدرم عليه السّلام بين (روزۀ)ماه شعبان و ماه رمضان يك روز فاصله مى انداخت،و حضرت امام زين العابدين عليه السّلام آن دو ماه را به هم وصل مى كرد و مى فرمود:روزۀ دو ماه متوالى،به منزلۀ توبه اى است كه از طرف خداوند مورد قبول قرار گرفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 169
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَصُومُ شَعْبَانَ وَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ يَنْهَى اَلنَّاسَ أَنْ يَصِلُوهُمَا وَ كَانَ يَقُولُ هُمَا شَهْرَا اَللَّهِ وَ هُمَا كَفَّارَةٌ لِمَا قَبْلَهُمَا وَ مَا بَعْدَهُمَا مِنَ اَلذُّنُوبِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 60 )
8-عمرو بن خالد از ابو جعفر امام باقر عليه السّلام نقل كند كه فرمود:پيغمبر- خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روزۀ شعبان و ماه رمضان را بيكديگر وصل ميكرد،ولى مردم را نهى ميفرمود از وصل نمودن،و مكرر ميفرمود اين دو ماه،دو ماه خداست،و باعث آمرزش گناهان پيش از آن و پس از آنست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 139
8-عمرو بن خالد،از امام باقر عليه السّلام روايت كرده است:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در ماه شعبان و ماه رمضان روزه مى گرفت و روزۀ اين دو ماه را به يك ديگر وصل مى كرد و مردم را از اتّصال روزۀ ماه شعبان به ماه رمضان نهى كرده مى فرمود:اين دو ماه،دو ماه خدا است و كفارۀ گناهان گذشته و آينده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 169
8. عمرو بن خالد از امام محمد باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) روزۀ شعبان و ماه رمضان را به يك ديگر وصل مى كرد، ولى مردم را از وصل كردن آن دو نهى مى نمود و مى فرمود: اين دو ماه، ماه خداست و كفّارۀ گناهان قبل و بعد آن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 119
[234]8-... امام باقر عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله پيوسته روزۀ ماه شعبان و ماه رمضان را به هم پيوند مى داد ولى مردمان را از پيونددارى روزۀ آن دو ماه باز مى داشت و همواره مى فرمود: آن دو، ماه خدايند و آن دو، كفّاره اى براى گناهان پيشين و گناهان پسين اند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 147
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَفْصِ بْنِ اَلْبَخْتَرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: كُنَّ نِسَاءُ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِذَا كَانَ عَلَيْهِنَّ صِيَامٌ أَخَّرْنَ ذَلِكَ إِلَى شَعْبَانَ كَرَاهِيَةَ أَنْ يَمْنَعْنَ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَاجَتَهُ وَ إِذَا كَانَ شَعْبَانُ صُمْنَ وَ صَامَ مَعَهُنَّ قَالَ وَ كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ شَعْبَانُ شَهْرِي .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 60 )
9-حفص بن البخترى از امام صادق عليه السّلام نقل كند كه فرمود:زنان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم هر گاه قضاء روزه بر آنان واجب ميشد،تأخير ميانداختند تا ماه شعبان،و اين تأخير را بجهت رعايت حال پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم مينمودند،كه مبادا مانع آن حضرت گردد اگر مايل به عمل زناشوئى باشد،و چون ماه شعبان مى رسيد،با رسول اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روزه هاى قضاى خود را مى گرفتند و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم ميفرمود:شعبان ماه من است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 140
9-حفص بن بخترى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:زنان پيغمبر هر گاه روزه اى بر عهده داشتند،(اداى)آن را تا ماه شعبان به تأخير مى انداختند،تا رعايت حال رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را كرده باشند؛و چون ماه شعبان فرا مى رسيد،روزه مى گرفتند و حضرت نيز همراه با آنان روزه مى گرفت.حضرت در ادامۀ سخنان خود فرمودند:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم مى فرمود:شعبان،ماه من است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 169
9. حفص بن بخترى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: زنان پيامبر (صلّى الله عليه و آله) هر گاه قضاى روزه بر آنان واجب مى شد آن را تا ماه شعبان به تأخير مى انداختند، زيرا خوش نمى داشتند كه مانع خواسته هاى رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) شوند، و چون ماه شعبان فرا مى رسيد روزه مى گرفتند و پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نيز با آنان روزه مى گرفت: و رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) مى فرمود: شعبان ماه من است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 121
[235]9-... امام صادق عليه السّلام فرمود: آن هنگام كه بر عهدۀ زنان پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله روزه اى بود، آن را تا شعبان به تأخير مى انداختند تا مبادا مانع نياز پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله [در بارۀ زناشويى] باشند و آنگاه كه شعبان فرا مى رسيد، زنان پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله روزه مى گرفتند و آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله نيز همراه آنان روزه مى گرفت و آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله پيوسته مى فرمود: شعبان ماه من است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 147
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ سَمَاعَةَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ هَلْ صَامَ أَحَدٌ مِنْ آبَائِكَ شَعْبَانَ فَقَالَ خَيْرُ آبَائِي رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ صَامَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 60 )
10-سماعة بن مهران گويد:از امام صادق عليه السّلام سؤال كردم آيا كسى از پدران شما ماه شعبان را روزه گرفته است؟فرمود:بهترين پدران من پيغمبر خداست و آن حضرت ماه شعبان را روزه ميگرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 140
10-سماعة بن مهران نقل مى كند كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:آيا كسى از پدران شما ماه شعبان را روزه مى گرفت؟فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم كه بهترين پدران من است،در ماه شعبان روزه مى گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 170
10. سماعة بن مهران مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: آيا كسى از پدران شما ماه شعبان را روزه گرفته است؟ فرمود: بهترين پدران من رسول خداست و او ماه شعبان را روزه مى گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 121
[236]10-... سماعة بن مهران گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: آيا كسى از پدران شما شعبان را روزه گرفته است؟ امام عليه السّلام فرمود: نيك ترين پدران من، پيامبر خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-، ماه شعبان را روزه گرفته است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 147
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ صَوْمِ شَعْبَانَ - هَلْ كَانَ أَحَدٌ مِنْ آبَائِكَ يَصُومُهُ فَقَالَ خَيْرُ آبَائِي رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَكْثَرُ صِيَامِهِ فِي شَعْبَانَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 60 )
11-يونس بن يعقوب گويد از امام صادق عليه السّلام سؤال كردم از اجداد شما كسى ماه شعبان را روزه گرفته است؟فرمود:بهترين اجدادم پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بيشتر روزه هاى خود را در ماه شعبان قرار ميداد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 140
11-يونس بن يعقوب روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدم:آيا كسى از پدران شما در ماه شعبان روزه مى گرفت؟حضرت فرمود:بهترين پدرانم كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم بود روزه هاى خود را بيشتر در ماه شعبان قرار مى داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 170
11. يونس بن يعقوب مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) سؤال كردم آيا از پدران شما كسى ماه شعبان را روزه مى گرفته است؟ فرمود: بهترين پدران من پيامبر خداست كه بيشتر روزه هاى خود را در ماه شعبان مى گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 121
[237]11-... يونس بن يعقوب گويد: از امام صادق عليه السّلام در بارۀ روزۀ ماه شعبان پرسيدم كه آيا كسى از پدران شما آن را روزه گرفته است؟ امام عليه السّلام فرمود: نيك ترين پدران من، پيامبر خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-بيشترين روزه دارى اش در ماه شعبان بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 149
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا حَامِدُ بْنُ شُعَيْبٍ قَالَ حَدَّثَنَا شُرَيْحُ بْنُ يُونُسَ قَالَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ سُفْيَانَ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَنْ صَوْمِ رَجَبٍ فَقَالَ أَيْنَ أَنْتُمْ عَنْ شَعْبَانَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 61 )
12-زيد بن اسلم ميگويد:از پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم سؤال شد راجع به روزۀ ماه رجب(يعنى ثواب آن)فرمود كجائيد از روزۀ ماه شعبان.(يعنى چرا از ثواب روزۀ شعبان غافليد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 141
12-زيد بن اسلم روايت كرده است كه از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در مورد روزۀ ماه رجب پرسيدند،حضرت فرمود:چرا از(روزۀ)ماه شعبان غافليد؟!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 170
12. زيد بن اسلم مى گويد: از پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) در بارۀ روزه ماه رجب سؤال كردند، فرمود: چرا از روزۀ ماه شعبان غافليد؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 121
[238]12-... از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله در بارۀ روزۀ ماه رجب پرسيده شد. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: از روزۀ ماه شعبان به كدامين سو مى رويد؟(چرا از آن روى گردان هستيد)؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 149
ص: 73
حَدَّثَنَا حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْعَلَوِيُّ ره قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدٍ عَبْدُ اَلرَّحْمَنِ بْنُ أَبِي حَاتِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ سِنَانٍ اَلْبَصْرِيُّ نَزِيلُ مِصْرَ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَلرَّحْمَنِ بْنُ مَهْدِيٍّ قَالَ حَدَّثَنَا ثَابِتُ بْنُ قَيْسٍ اَلْمَدَنِيُّ قَالَ أَخْبَرَنِي أَبُو سَعِيدٍ اَلْمُقْرِي (1) قَالَ حَدَّثَنَا أُسَامَةُ بْنُ زَيْدٍ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَصُومُ اَلْأَيَّامَ حَتَّى يُقَالَ لاَ يُفْطِرُ وَ يُفْطِرُ حَتَّى يُقَالَ لاَ يَصُومُ قُلْتُ رَأَيْتَهُ يَصُومُ مِنْ شَهْرٍ مَا لاَ يَصُومُ مِنْ شَيْءٍ مِنَ اَلشُّهُورِ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ أَيُّ اَلشُّهُورِ قَالَ شَعْبَانُ هُوَ شَهْرٌ يَغْفُلُ اَلنَّاسُ عَنْهُ بَيْنَ رَجَبٍ وَ رَمَضَانَ وَ هُوَ شَهْرٌ تُرْفَعُ فِيهِ اَلْأَعْمَالُ إِلَى رَبِّ اَلْعَالَمِينَ فَأُحِبُّ أَنْ يُرْفَعَ عَمَلِي وَ أَنَا صَائِمٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 61 )
13-اسامة بن زيد گويد:پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم پى در پى روزه ميگرفت تا آنكه مردم ميگفتند:ديگر افطار نخواهد كرد،و روزه را ترك ميكرد بقدرى كه مردم ميگفتند ديگر روزه نخواهد گرفت،راوى گفت از اسامة بن زيد پرسيدم آيا در ماهى ديدى كه پيغمبر در آن بيشتر از ماههاى ديگر روزه بگيرد؟گفت آرى گفتم كدام ماه؟گفت ماه شعبان،آن ماهى است كه در بين رجب و رمضان است،و مردم عموما از فضيلت آن غافلند،و آن ماهى است كه عبادات بسوى پروردگار عالم بالا مى رود،و من دوست دارم در حالى كه روزه دار باشم عملم بسوى پروردگار بالا رود. شرح:در اين حديث دو جهت مورد بحث ميباشد: 1-ادامۀ دادن روزه بجهت آنست كه هر عمل خيرى بشرط دوام و بقاء تأثير كامل در روح انسان دارد و گر نه آثارش سطحى است از اين جهت در روايات تأكيد به ادامۀ عمل لا اقلّ تا يك سال وارد شده. و اما طولانى نمودن مدّت افطار و ترك روزه بجهت آنست كه نفس خسته و ملول نشود و بعد از استراحت طولانى و آمادگى كامل جسمى و روحى،با اشتياق تمام دوباره عمل عبادت را شروع كند. ب-بالا رفتن اعمال ظاهرا كنايه از قبولى عمل و پذيرفته شدن آن در درگاه احديّت است كه ببركت ماه شعبان خداوند عمل بندگان را مى پذيرد و مصداق«
إِنَّ كِتٰابَ اَلْأَبْرٰارِ لَفِي عِلِّيِّينَ
»ميباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 141
13-اسامة بن زيد روايت كرده است كه:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم آنقدر پى در پى روزه مى گرفت تا جايى كه گفته مى شد:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم افطار نخواهد كرد،و آنقدر افطار مى كرد تا جايى كه گفته مى شد:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روزه نخواهد گرفت.راوى مى گويد:از اسامة بن زيد سؤال كردم:آيا متوجه شدى كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در چه ماهى از ماههاى سال بيشتر روزه مى گرفت؟گفت:آرى،گفتم:كدام ماه؟گفت: شعبان،ماهى كه در بين رجب و رمضان قرار دارد،و مردم از(فضيلت)آن غافلند، و آن ماهى است كه اعمال در آن ماه بسوى پروردگار جهانيان بالا مى رود،و من دوست دارم در حالى كه روزه هستم،عمل من به(عالم)بالا برود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 171
13. اسامة بن زيد مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) پى در پى روزه مى گرفت تا آنكه مردم مى گفتند: ديگر افطار نخواهد كرد، و روزه را ترك مى كرد تا آنكه مردم مى گفتند: ديگر روزه نخواهد گرفت. راوى مى گويد: به اسامه گفتم: آيا پيامبر را ديده اى كه در ماهى بيش از ماههاى ديگر روزه بگيرد؟ گفت: آرى. گفتم: كدام ماه؟ گفت: ماه شعبان ماهى است كه مردم از آن غافلند، و اين ماه ميان رجب و رمضان قرار دارد، و ماهى است كه اعمال انسان در آن به سوى پروردگار جهانيان بالا مى رود، از اين رو دوست دارم در حالى كه روزه دار هستم عملم بالا رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 121
[239]13-... اسامه بن زيد گويد: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله همواره روزه مى گرفت تا جايى كه [ديگران] مى گفتند: پيوسته روزه خواهد گرفت و آنقدر روزه را رها مى ساخت كه مى گفتند: ديگر روزه نخواهد گرفت. راوى گويد: از اسامة بن زيد پرسيدم كه آيا ديدى كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله در ماهى، به گونه اى روزه بگيرد كه در ديگر ماه ها آن گونه روزه نگيرد؟ گفت: آرى. گفتم: در كدامين ماه؟ گفت: ماه شعبان كه همان ماهى است كه بين ماه رجب و ماه رمضان است و مردم از آن در غفلتند و آن ماهى است كه در آن ماه، كردارها به پيشگاه پروردگار جهانيان بالا رود و دوست دارم در حالى كردارم بالا رود كه من روزه دار باشم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 149
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَلرَّحْمَنِ بْنُ أَبِي حَاتِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحَجَّاجُ بْنُ حَمْزَةَ قَالَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ (2) قَالَ أَخْبَرَنِي صَدَقَةُ اَلرَّفِيقِيُّ (3) قَالَ حَدَّثَنَا ثَابِتٌ عَنْ أَنَسٍ قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَيُّ اَلصِّيَامِ أَفْضَلُ قَالَ شَعْبَانُ تَعْظِيماً لِرَمَضَانَ (4).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 61 )
14-أنس بن مالك گويد از پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم سؤال شد كه از روزه ها كدام افضل است،فرمود روزۀ ماه شعبان بجهت بزرگداشت ماه مبارك رمضان. (يعنى بعنوان مقدّمۀ ماه رمضان انسان روزه بگيرد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 142
14-از انس بن مالك روايت شده است كه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم پرسيدند:كدام يك از روزه ها بهتر است؟فرمود:ماه شعبان به نيّت بزرگداشت ماه رمضان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 171
14. انس مى گويد: از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) سؤال شد: كدام روزه بهترين روزه هاست؟ فرمود: روزۀ ماه شعبان كه براى بزرگداشت ماه رمضان گرفته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 123
[240]14-... أنس گويد: از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله پرسيده شد كه كدامين ماه فضيلت مندتر است؟ آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: ماه شعبان؛ به سبب بزرگ داشتن [و براى به پيشواز رفتن] ماه رمضان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 149
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَلرَّحْمَنِ بْنُ اَلْحَجَّاجِ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْعَبَّاسُ بْنُ يَزِيدَ اَلْعَبْدِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي غُنْدَرٌ قَالَ حَدَّثَنَا شُعَيْبٌ عَنْ نَوْبَةَ اَلصَّيْمَرِيِّ (5) عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ عَنْ أَبِي سَلَمَةَ : أَنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَمْ يَكُنْ يَصُومُ مِنَ اَلسَّنَةِ شَهْراً تَامّاً إِلاَّ شَعْبَانَ يَصِلُ بِهِ رَمَضَانَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 61 )
15-امّ سلمه ميگويد:پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم هيچ ماهى را تمامى روزه نميگرفت مگر ماه شعبان را كه به ماه رمضان وصل ميفرمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 142
15-ام سلمه روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در هيچ ماهى تا پايان ماه روزه نمى گرفت مگر ماه شعبان كه آن را به ماه رمضان متّصل مى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 171
15. امّ سلمه مى گويد: پيامبر (صلّى الله عليه و آله) هيچ ماهى را به تمامى روزه نمى گرفت، مگر ماه شعبان را كه آن را به رمضان وصل مى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 123
[241]15-... امّ سلمه گويد: به راستى كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله هيچ ماهى را به تمامى، روزه نمى داشت جز ماه شعبان را كه آن را به ماه رمضان پيوند مى داد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 149
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْمَرْوَزِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ يَحْيَى بْنِ عَبَّاسٍ (6) عَنْ عَلِيِّ بْنِ عَامِرٍ اَلْوَاسِطِيِّ قَالَ أَخْبَرَنِي عَطَاءُ بْنُ اَلسَّائِبِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ اِبْنِ عَامِرٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ قَدْ تَذَاكَرَ أَصْحَابُهُ عِنْدَهُ فَضَائِلَ شَعْبَانَ قَالَ شَهْرٌ شَرِيفٌ وَ هُوَ شَهْرِي وَ حَمَلَةُ اَلْعَرْشِ تُعَظِّمُهُ وَ تَعْرِفُ حَقَّهُ وَ هُوَ شَهْرٌ زَادَ اَللَّهُ فِيهِ أَرْزَاقَ اَلْمُؤْمِنِينَ لِرَمَضَانَ وَ تُزَيَّنُ فِيهِ اَلْجِنَانُ وَ إِنَّمَا سُمِّيَ شَعْبَانَ لِأَنَّهُ يَتَشَعَّبُ فِيهِ أَرْزَاقُ اَلْمُؤْمِنِينَ لِرَمَضَانَ وَ هُوَ شَهْرُ اَلْعَمَلِ فِيهِ تُضَاعَفُ اَلْحَسَنَةُ سَبْعِينَ وَ اَلسَّيِّئَةُ مَحْطُوطَةٌ وَ اَلذَّنْبُ مَغْفُورٌ وَ اَلْحَسَنَةُ مَقْبُولَةٌ وَ اَلْجَبَّارُ جَلَّ جَلاَلُهُ يُبَاهِي فِيهِ بِعِبَادِهِ يَنْظُرُ مِنْ عَرْشِهِ إِلَى صُوَّامِهِ وَ قُوَّامِهِ فَيُبَاهِي بِهِمْ حَمَلَةَ عَرْشِهِ فَقَامَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اَللَّهِ صِفْ لَنَا شَيْئاً مِنْ فَضْلِهِ لِنَزْدَادَ رَغْبَةً فِي صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ نَتَهَجَّدُ لِلْجَلِيلِ فِيهِ - فَقَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْ صَامَ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ سَبْعِينَ حَسَنَةً اَلْحَسَنَةُ تُعَادِلُ عِبَادَةَ سَنَةٍ - وَ مَنْ صَامَ يَوْمَيْنِ مِنْ شَعْبَانَ حَطَّ عَنْهُ اَلسَّيِّئَةَ اَلْمُوبِقَةَ وَ مَنْ صَامَ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ مِنْ شَعْبَانَ رَفَعَ لَهُ سَبْعِينَ دَرَجَةً فِي اَلْجِنَانِ مِنْ دُرٍّ وَ يَاقُوتٍ وَ مَنْ صَامَ أَرْبَعَةَ أَيَّامٍ مِنْ شَعْبَانَ وَسَّعَ عَلَيْهِ اَلرِّزْقَ - وَ مَنْ صَامَ خَمْسَةَ أَيَّامٍ مِنْ شَعْبَانَ حُبِّبَ إِلَى اَلْعِبَادِ وَ مَنْ صَامَ سِتَّةَ أَيَّامٍ مِنْ شَعْبَانَ صَرَفَ اَللَّهُ عَنْهُ سَبْعِينَ لَوْناً مِنَ اَلْبَلاَءِ وَ مَنْ صَامَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ مِنْ شَعْبَانَ عُصِمَ مِنْ إِبْلِيسَ وَ جُنُودِهِ وَ هَمْزِهِ وَ غَمْزِهِ (7) وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ مِنْ شَعْبَانَ لَمْ يَخْرُجْ مِنَ اَلدُّنْيَا حَتَّى يُسْقَى مِنْ حِيَاضِ اَلْقُدْسِ وَ مَنْ صَامَ تِسْعَةَ أَيَّامٍ مِنْ شَعْبَانَ عَطَفَ عَلَيْهِ مُنْكَرٌ وَ نَكِيرٌ عِنْدَ مَا يَسْأَلاَنِهِ - وَ مَنْ صَامَ مِنْ شَعْبَانَ عَشَرَةَ أَيَّامٍ وَسَّعَ اَللَّهُ عَلَيْهِ قَبْرَهُ سَبْعِينَ ذِرَاعاً فِي سَبْعِينَ ذراع [ذِرَاعاً] وَ مَنْ صَامَ أَحَدَ عَشَرَ يَوْماً ضَرَبَ اَللَّهُ عَلَى قَبْرِهِ إِحْدَى عَشْرَةَ مَنَارَةً مِنْ نُورٍ وَ مَنْ صَامَ اِثْنَيْ عَشَرَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ زَارَهُ فِي قَبْرِهِ كُلَّ يَوْمٍ سَبْعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَلَكٍ إِلَى اَلنَّفْخِ فِي اَلصُّورِ وَ مَنْ صَامَ ثَلاَثَةَ عَشَرَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ اِسْتَغْفَرَتْ لَهُ مَلاَئِكَةُ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ - وَ مَنْ صَامَ أَرْبَعَةَ عَشَرَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أُلْهِمَتْ بِهِ اَلدَّوَابُّ وَ اَلسِّبَاعُ حَتَّى اَلْحِيتَانُ فِي اَلْبُحُورِ أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لَهُ وَ مَنْ صَامَ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ نَادَاهُ رَبُّ اَلْعِزَّةِ وَ عِزَّتِي لاَ أَحْرَقْتُكَ بِالنَّارِ وَ مَنْ صَامَ سِتَّةَ عَشَرَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أَطْفَأَ عَنْهُ سَبْعِينَ بَحْراً مِنَ اَلنِّيرَانِ كُلِّهَا وَ مَنْ صَامَ سَبْعَةَ عَشَرَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ غُلِّقَتْ عَنْهُ أَبْوَابُ اَلنِّيرَانِ كُلُّهَا وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ اَلْجِنَانِ كُلُّهَا وَ مَنْ صَامَ تِسْعَةَ عَشَرَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أُعْطِيَ سَبْعُونَ أَلْفَ قَصْرٍ فِي اَلْجِنَانِ مِنْ دُرٍّ وَ يَاقُوتٍ - وَ مَنْ صَامَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ زُوِّجَ سَبْعِينَ أَلْفَ زَوْجَةٍ مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ وَ مَنْ صَامَ أَحَداً وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ وَجَبَتْ لَهُ اَلْمَلاَئِكَةُ وَ مَسَحَتْهُ بِأَجْنِحَتِهَا وَ مَنْ صَامَ اِثْنَيْنِ وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ كُسِيَ سَبْعِينَ أَلْفَ حُلَّةٍ مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ - وَ مَنْ صَامَ ثَلاَثَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أُتِيَ بِدَابَّةٍ مِنْ نُورٍ عِنْدَ خُرُوجِهِ مِنْ قَبْرِهِ فَيَرْكَبُهَا طَيَّاراً إِلَى اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ صَامَ أَرْبَعَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ شُفِّعَ فِي سَبْعِينَ أَلْفاً مِنْ أَهْلِ اَلتَّوْحِيدِ وَ مَنْ صَامَ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أُعْطِيَ بَرَاءَةً مِنَ اَلنِّفَاقِ - وَ مَنْ صَامَ سِتَّةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ جَوَازاً عَلَى اَلصِّرَاطِ وَ مَنْ صَامَ سَبْعَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ اَلنَّارِ وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِيَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ تَهَلَّلَ وَجْهُهُ وَ مَنْ صَامَ تِسْعَةً وَ عِشْرِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ نَالَ رِضْوَانَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اَلْأَكْبَرَ وَ مَنْ صَامَ ثَلاَثِينَ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ نَادَاهُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مِنْ قُدَّامِ اَلْعَرْشِ يَا هَذَا اِسْتَأْنِفِ اَلْعَمَلَ عَمَلاً جَدِيداً قَدْ غُفِرَ لَكَ مَا مَضَى وَ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذُنُوبِكَ وَ اَلْجَلِيلُ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ لَوْ كَانَ ذُنُوبُكَ عَدَدَ نُجُومِ اَلسَّمَاءِ وَ قَطْرِ اَلْأَمْطَارِ وَ وَرَقِ اَلْأَشْجَارِ وَ عَدَدَ اَلرَّمْلِ وَ اَلثَّرَى وَ أَيَّامِ اَلدُّنْيَا لَغَفَرْتُهَا لَكَ - وَ مٰا ذٰلِكَ عَلَى اَللّٰهِ بِعَزِيزٍ بَعْدَ صِيَامِكَ شَهْرَ شَعْبَانَ قَالَ اِبْنُ عَبَّاسٍ هَذَا لِشَهْرِ شَعْبَانَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 61 )
[242]16-... ابن عبّاس[عامر] گويد: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله در حالى كه يارانش در بارۀ فضيلت هاى ماه شعبان گفتگو مى كردند فرمود: ماهى بزرگمند است و آن ماه من است و حمل كنندگان عرش الهى، آن را بزرگ مى دارند و به حقّ و منزلت آن آگاهى دارند و آن ماهى است كه روزى مؤمنان در آن ماه براى ماه رمضان فزونى يابد و بهشت ها در آن ماه آراسته گردند و همانا از آن رو «شعبان» نام گرفت كه روزى مؤمنان در آن ماه فراخ گردد و آن ماه كردار است كه پاداش كردار هفتاد بار افزون شود و بدى مردم فرو ريخته شود و گناه آنان بخشوده گردد و نيكى پذيرفته آيد و خداوند تواناى شكوهمند، بر بندگانش ببالد و از عرش خويش بر روزه داران و عبادتگران بنگرد و پيش روى حمل كنندگان عرش بر بندگان ببالد؛ پس على بن ابى طالب عليه السّلام به پا خاست و گفت: پدر و مادرم فداى شما باد اى پيامبر خدا! اندكى از فضيلت ماه شعبان را براى ما بازگو تا شوق ما بر روزه دارى و به پا دارى عبادت فزونى يابد و در آن ماه براى خداوند شكوهمند شب زنده دارى كنيم. پس پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه نخستين روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند براى او هفتاد حسنه نويسد كه هر حسنه با عبادت يك سال برابر آيد؛ هر كه دو روز از ماه شعبان را روزه بدارد، گناه هلاكت بار او فرو ريزد؛ هر كه سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درجه از مرواريد و ياقوت براى او در بهشت بالا رود و فراز گيرد؛ هر كه چهار روز از ماه شعبان را روزه بدارد، روزى اش فراخ گردد؛هر كه پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد، بندگان بر او مهر ورزند و دوستدار او گردند، هر كه شش روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند هفتاد گونه بلا را از او باز دارد، هر كه هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از ابليس و لشكريان و وسوسه ها و اشاره هايش سالم ماند؛ هر كه هشت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از سراى دنيا در نيايد تا آنگاه كه از حوض هاى قدس نوشد؛ هر كه نه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، دو فرشتۀ منكر و نكير هنگام بازپرسى از او با او مهربان باشند؛ هر كه ده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند گورش را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع فراخ سازد؛ هر كه يازده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، يازده منارۀ تابان بر گورش نهاده شود؛ هر كه دوازده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار فرشته تا هنگامۀ دميده شدن در صور هر روز او را در گورش زيارت كنند؛ هر كه سيزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، فرشتگان آسمان هاى هفتگانه براى او آمرزش جويند؛هر كه چهارده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، بر چهارپايان و درندگان و حتّى ماهى هاى درياها الهام شود كه براى او آمرزش جويند؛ هر كه پانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، پروردگار بزرگمند ندا در دهد كه به بزرگى ام سوگند كه تو را با آتش دوزخ نسوزانم؛ هر كه شانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درياى آتش بر او خاموش شود؛ هر كه هفده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، درهاى دوزخ از او به زنجير كشيده شود؛ هر كه هيجده روز از ماه شعبان را روزه بدارد؛ همۀ درهاى بهشت بر روى او گشوده شود؛ هر كه نوزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار كاخ از مرواريد و ياقوت در بهشت به او ارزانى شود؛ هر كه بيست روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار حور العين را به همسرى او دهند؛ هر كه بيست و يك روز از ماه شعبان را روزه بدارد، فرشتگان بر او خوشامد گويند و بال هاى خويش را بر او كشند و سايند؛ هر كه بيست و دو روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار جامه از «سندس» و «استبرق» بر او پوشانند؛ هر كه بيست و سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هنگام بر آمدن از گورش او را چهارپايى رخشان دهند و بر آن سوار شود و پروازكنان به سوى بهشت آيد؛ هر كه بيست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بدارد، شفاعت او در بارۀ هفتاد هزار يكتاپرست پذيرفته آيد؛ هر كه بيست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد، بيزارى از دورويى به او ارزانى شود؛هر كه بيست و شش روز از ماه شعبان را روزه بدارد، گذرنامۀ عبور از پل صراط را براى او نويسد؛ هر كه بيست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند امان نامۀ از آتش را براى او نويسد؛ هر كه بيست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، رخسارش تابناك گردد؛ هر كه بيست و نه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، به خشنودى بزرگ خداى گرامى و شكوهمند دست يابد؛ هر كه سى روز از ماه شعبان را روزه بدارد، جبرئيل عليه السّلام از پيشگاه عرش او را ندا دهد: اى مرد! كردارى تازه را از سر گير كه بى گمان گناهان پيشين و پسين تو بخشيده شد و خداوند گرامى و بزرگ فرمايد: اگر گناهان تو به شمارۀ ستارگان آسمان و قطره هاى باران ها و برگ هاى درختان و به تعداد شن و شبنم و روزهاى دنيا باشد، بى گمان تو را بخشيدم؛ و پس از روزه دارى شما در ماه شعبان، اين كار بر خدا گران نيست. ابن عبّاس گويد: اين پاداش از آن ماه شعبان است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 153
16-ابن عبّاس گويد:پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم در حالى كه اصحابش نزد او از فضيلت شعبان سخن ميگفتند)فرمود:ماه شريفى است،و آن ماه من است،و حاملين عرش آن را بزرگ ميدارند و قدرش را ميشناسند،و آن ماهى است كه روزيهاى مؤمنين براى ماه مبارك رمضان افزون مى شود،و بهشت در آن ماه زينت مى شود،و نامش شعبان شد بجهت آنكه روزى هاى مؤمنين در آن ماه تقسيم بندى مى شود بجهت ماه رمضان،و آن ماهى است كه به اعمال نيكوى شخص هفتاد برابر پاداش داده مى شود،و كارهاى زشتش آمرزيده مى شود،و مورد مؤاخذه واقع نمى گردد.و عمل نيك پذيرفته ميگردد،و پروردگار با عظمت به بندگان نيك خود مباهات مينمايد،و از عرش عظمت و قدرت خود بروزه داران و عبادت كنندگان نظر رحمت ميافكند،و بسبب ايشان بحاملين عرش خود مباهات مينمايد،در اين هنگام حضرت علىّ بن ابى طالب عليه السّلام بپا ايستاد و عرض كرد پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا،فضائل ماه شعبان را بيشتر بيان كنيد،تا ميل به روزه گرفتن و جديّت ما در عبادت در آن افزون گردد و براى خداوند جليل شب زنده دارى كنيم.رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس روز اوّل اين ماه را روزه بگيرد،خداوند متعال هفتاد حسنه به او عطا خواهد كرد،و حسنه عبارت از عبادت يك سال تمام است،و هر كس دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد گناه تباه كنندۀ او را زائل ميسازد،و هر كس سه روز را از ماه شعبان روزه بگيرد هفتاد درجه از ياقوت و درّ در بهشت از براى او بالا برده خواهد شد،و هر شخصى چهار روز آن را روزه بگيرد،روزى او وسيع خواهد شد،و هر كس پنج روز آن را روزه بگيرد خداوند محبّت او را در دلها بيفكند.و هر كس شش روز آن را روزه بگيرد هفتاد نوع از بلا از وى دورى گزيند،و هر كس هفت روز را از آن روزه بگيرد از شرّ شيطان و لشكريانش و وساوس و اشاراتش(كه بندگان را گمراه ميكند)محفوظ ماند.و هر كس هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،از دنيا بيرون نرود مگر آنكه از آب حوضهاى بهشت مينوشد.و هر كس نه روز آن را روزه بدارد دو ملك نكير و منكر هنگام سؤال و جواب با وى مهربان باشند.و هر كس ده روز را روزه بدارد قبر او ده ذراع در ده ذراع فراخ شود(يعنى از فشار ايمن باشد).و هر كس يازده روز از شعبان را روزه بدارد يازده مناره(يعنى نور افكن)بر فراز قبر او نصب كنند. و هر كس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد در هر روز هفتاد هزار فرشته در قبرش او را زيارت كنند تا روز قيامت كه در صور بدمند.و هر كس سيزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد ملائكه هفت آسمان براى او آمرزش مى طلبند،و هر كس چهارده روز از آن را روزه بگيرد چهارپايان و درندگان حتى ماهيان درياها ملهم شوند كه براى او طلب مغفرت كنند.و هر كس پانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد پروردگار عزيز او را ندا كند كه بعزّتم سوگند تو را به آتش نسوزانم.و هر كس شانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد هفتاد درياى آتش بر وى خاموش شود.و هر كس هفده روز از آن ماه را روزه بگيرد تمام درهاى جهنم به روى او بسته شود. و هر كس هيجده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد همۀ درهاى بهشت بروى او گشوده شود.و هر كس نوزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد هفتاد هزار كاخ ساخته شده از درّ و ياقوت باو داده شود. و هر كس بيست روز از ماه شعبان را روزه بگيرد هفتاد هزار از حوريان بهشتى بدو تزويج كنند.و هر كس بيست و يك روز از ماه شعبان را روزه بگيرد فرشتگان حقّ بدو خوشامد و مرحبا گويند،و پر و بال خويش بر سر و روى او بسايند.و هر كس بيست و دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد هفتاد هزار جامه بهشتى از سندس و استبرق بر او بپوشانند. و هر كس بيست و سه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد هنگامى كه سر از قبر برآورد مركبى از نور براى او بياورند و او بر آن سوار شود و بسوى بهشت پرواز كند. و هر كس بيست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد شفاعتش در بارۀ هفتاد- هزار نفر از يكتا پرستان پذيرفته شود.و هر كس بيست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد برات بيزارى از نفاق را بدو عطا كنند.و هر كس بيست و شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد خداوند جواز عبور از صراط را براى او صادر كند.و هر كس بيست و هفت روز از اين ماه را روزه بگيرد خداوند برات نجات او را از آتش دوزخ بنويسد. و هر كس بيست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد چهره اش نورانى و علامات سرور در او ظاهر شود.و هر كس بيست و نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد بمقام رضوان اكبر خدا كه خوشنودى تمام اوست نائل گردد.و هر كس تمام سى روز ماه شعبان را روزه بگيرد جبرئيل عليه السّلام از پيشگاه عرش او را ندا كند اى فلان عمل خويش از سر گير و كار خود نوساز كه آنچه گناه از تو گذشته يعنى گناهان سابقت همه آمرزيده شد،خداوند جليل تو را مى فرمايد اگر گناهان تو بشمارۀ ستارگان آسمان و قطرات باران و برگ درختان و عدد ريگ و شن بيابان و روزهاى دنيا بود همه را آمرزيدم،و اين كار بر خداوند گران نباشند پس از روزه هاى تو در ماه شعبان.ابن عباس گويد اين ثواب روزه ماه شعبان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 146
16-ابن عباس روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در حالى كه يارانش از فضيلت ماه شعبان سخن مى گفتند فرمود:ماه شريفى است،و آن ماه من است،و فرشتگانى كه حامل عرشند آن را بزرگ مى دارند و حقّش را مى شناسند،و آن ماهى است كه در آن روزيهاى مؤمنان به خاطر ماه رمضان افزون مى شوند،و بهشت،زينت و آراسته مى گردد،و به اين جهت نامش را شعبان گذاشتند كه روزيهاى مؤمنان در آن تقسيم مى شود،و آن،ماه عمل است،و در آن هر حسنه اى هفتاد برابر مى شود،و سيئه(از نامۀ اعمال)پاك و گناهان آمرزيده مى گردد،و عمل نيك،مورد قبول قرار مى گيرد. پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات مى كند و از عرش خويش به روزه داران و عبادت كنندگان خود نظرى مى افكند،و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات مى كند.در اين هنگام،حضرت علىّ بن ابى طالب عليه السّلام از جا برخاست و عرض كرد:پدر و مادرم بفدايت اى رسول خدا!فضايل اين ماه را بيشتر بيان كنيد،تا ميل به روزه گرفتن و عبادت كردن در اين ماه،در ما افزون شود،و به تهجّد و شب زنده دارى بپردازيم. رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد خداوند براى او هفتاد حسنه مى نويسد،و هر حسنه اى برابر با(ثواب)يك سال عبادت است. و هر كس دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،گناهانى كه باعث نابودى اويند، آمرزيده مى شوند. و هر كس سه روز در ماه شعبان را روزه بدارد،هفتاد درجه در بهشت از درّ و ياقوت براى او بالا برده خواهد شد. و هر كس چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،در روزى او گشايش حاصل مى شود. و هر كس پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد،خداوند محبّت او را در دلهاى مردم قرار مى دهد. و هر كس شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مى سازد. و هر كس هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد،از ابليس و دستيارانش و وسوسه ها و اشارات وسوسه انگيز وى در امان مى ماند. و هر كس هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد از دنيا رحلت نمى كند مگر آنكه از آب حوضهاى قدس سيراب شود. و هر كس نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد منكر و نكير به هنگام سؤال،با وى مهربان و با عطوفت خواهند بود. و هر كس ده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،خداوند قبر او را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع وسعت مى دهد. و هر كس يازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،يازده مناره از نور بر فراز قبرش نصب مى شود. و هر كس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،هفتاد هزار فرشته هر روز او را در قبرش زيارت مى كنند تا زمانى كه در صور بدمند. و هر كس سيزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،فرشتگان هفت آسمان براى او طلب آمرزش مى كنند. و هر كس چهارده روز از ماه شعبان را روزه بدارد به چهار پايان و درندگان حتّى ماهيان درياها الهام مى شود كه براى او طلب آمرزش كنند. و هر كس پانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،پروردگار عزيز و مقتدر او را مورد خطاب قرار مى دهد كه:به عزّتم قسم كه تو را در آتش نمى سوزانم. و هر كس شانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد،هفتاد درياى آتش براى او خاموش مى شود. و هر كس هفده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،تمام درهاى آتش به روى او بسته خواهد شد. و هر كس هجده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،(در آخرت)تمام درهاى بهشت به روى او باز مى گردد. و هر كس نوزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،هفتاد هزار قصر از درّ و ياقوت در بهشت به وى عطا مى شود. و هر كس بيست روز از ماه شعبان را روزه بدارد،هفتاد هزار از حوريان بهشتى را به همسرى او درآورند. و هر كس بيست و يك روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،فرشتگان به وى خوش آمد مى گويند و بالهاى خويش را بر بدن او مى سايند. و هر كس بيست و دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،هفتاد هزار جامه از سندس و استبرق بر او مى پوشانند. و هر كس بيست و سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد،به هنگام بيرون آمدن از قبر، مركبى از نور براى او آماده مى كنند،و او بر آن مركب نور سوار مى شود و بسوى بهشت به پرواز در مى آيد. و هر كس بيست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،اختيار شفاعت هفتاد هزار نفر از اهل توحيد به او كرامت مى شود. و هر كس بيست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،امان بيزارى از نفاق به او داده مى شود. و هر كس بيست و شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،خداوند جواز عبور از صراط را به او عنايت مى فرمايد. و هر كس بيست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،خداوند برات رهائى او را از آتش جهنّم صادر مى كند. و هر كس بيست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،چهره اى نورانى و شاد پيدا مى كند. و هر كس بيست و نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد،(مقام و منزلت ناشى از) خشنودى پروردگار بزرگ را كه بزرگترين پاداشهاست به دست مى آورد. و هر كس سى روز از ماه شعبان را روزه بدارد،جبرئيل او را از پيشگاه عرش مورد خطاب قرار مى دهد كه:اى مرد!عمل خود را از سر گير،و از نو شروع به كار كن، زيرا گناهان گذشتۀ تو همه آمرزيده شد،و اين گفتۀ پروردگار عالميان است كه:اگر گناهان تو به شمارۀ ستارگان آسمان و قطره هاى باران و برگهاى درختان و به تعداد شنهاى بيابان و به شمارۀ روزهاى دنيا باشد،من همۀ آنها را آمرزيدم،و انجام اين كار در ازاى روزه دارى تو در ماه شعبان از براى خداوند گران نيست. ابن عبّاس مى گويد كه:اين ثواب روزه دارى در ماه شعبان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 174
16. ابن عباس مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) در حالى كه يارانش نزد او از فضايل شعبان سخن مى گفتند-فرمود: شعبان ماه شريفى است، و آن ماه من است، و حاملان عرش آن را بزرگ مى شمارند و قدرش را مى شناسند، و آن ماهى است كه ارزاق مؤمنان به خاطر ماه رمضان در آن افزون مى شود، و بهشت را در آن ماه مى آرايند، و از آن روى آن را شعبان ناميده اند كه ارزاق مؤمنان به خاطر ماه رمضان در آن تقسيم مى شود، و آن ماه عمل است و حسنات در آن هفتاد برابر مى شود، و بديها فرو مى ريزد، و گناهان آمرزيده مى شود، و حسنات پذيرفته مى گردد، و خداوند بزرگ در اين ماه به بندگان خود مباهات مى كند، و از عرش خود به روزه داران و عبادت كنندگان نظر رحمت مى افكند و به آنان بر حاملان عرش خود مباهات مى نمايد. در اين هنگام على بن ابى طالب (عليه السّلام) برخاست و گفت: پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا، بخشى از فضايل اين ماه را براى ما بيان كنيد تا رغبت ما نسبت به روزه گرفتن و عبادت كردن در آن بيشتر شود و براى خداوند جليل در آن شب زنده دارى كنيم. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند هفتاد حسنه براى او مى نويسد كه هر حسنه با عبادت يك سال برابر است.و هر كس دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، گناهان ويرانگر او زدوده مى شود. و هر كس سه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد درجه از مرواريد و ياقوت در بهشت براى او بالا برده مى شود. و هر كس چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد روزى او وسيع مى گردد. و هر كس پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد محبوب بندگان خدا مى شود. و هر كس شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او مى گرداند. و هر كس هفت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، از شرّ ابليس و لشكريان او، و از شرّ وسوسه ها و اشاراتش مصون مى ماند. و هر كس هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، از دنيا بيرون نمى رود مگر اينكه از آب حوضهاى بهشت سيراب مى گردد. و هر كس نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، نكير و منكر به هنگام سؤال و جواب بر او مهر مى ورزند.و هر كس ده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند قبر او را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع براى او وسيع مى كند. و هر كس يازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، يازده مناره از نور بر روى قبرش نصب مى كنند. و هر كس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هر روز هفتاد هزار فرشته در قبرش به زيارت او مى روند تا روزى كه در صور دميده شود. و هر كس سيزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان هفت آسمان براى او آمرزش مى طلبند. و هر كس چهارده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، به چهارپايان و درندگان و حتى به ماهيان درياها الهام مى شود كه براى او آمرزش بخواهند. و هر كس پانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، پروردگار عزّتمند او را ندا مى كند: به عزّتم سوگند كه تو را به آتش دوزخ نمى سوزانم. و هر كس شانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد. هفتاد درياى آتش بر او خاموش مى گردد. و هر كس هفده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، تمام درهاى دوزخ به روى او بسته مى شود. و هر كس هيجده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، همۀ درهاى بهشت به رويش گشوده مى شود. و هر كس نوزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار كاخ از مرواريد و ياقوت در بهشت به او داده مى شود.و هر كس بيست روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار حوريۀ بهشتى به او تزويج مى كنند. و هر كس بيست و يك روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان به او خوشامد مى گويند و با پر و بال خود او را نوازش مى كنند. و هر كس بيست و دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار حلّه از ديباى نازك و ضخيم به او مى پوشانند. و هر كس بيست و سه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هنگام خروج از قبر، مركبى از نور براى او مى آورند و او بر آن سوار مى شود و به سوى بهشت پرواز مى كند. و هر كس بيست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، شفاعتش در حق هفتاد هزار نفر از يكتا پرستان پذيرفته مى شود.و هر كس بيست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، برات بيزارى از نفاق را به او مى دهند. و هر كس بيست و شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند جواز عبور از صراط را براى او صادر مى كند. و هر كس بيست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند برات آزادى از آتش دوزخ را براى او مى نويسد. و هر كس بيست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد چهره اش نورانى مى شود. و هر كس بيست و نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، از خشنودى كامل الهى برخوردار مى گردد. و هر كس تمام سى روز ماه شعبان را روزه بگيرد، جبرئيل از جلوى عرش او را ندا مى كند: اى فلانى، عمل خود را از سر گير و به كار نو بپرداز كه گناهان گذشته ات بخشيده شده است، و خداوند جليل مى گويد: اگر گناهان تو به شمارۀ ستارگان آسمان و قطرات باران و برگ درختان و به تعداد ريگها و شنهاى بيابان و روزهاى دنيا بوده همه را بر تو بخشودم، و اين كار بر خدا دشوار نيست پس از آنكه تو ماه شعبان را روزه گرفته اى. ابن عباس مى گويد: اين ثواب روزۀ ماه شعبان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 125
ص: 74
حَدَّثَنِي أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ اَلنَّضْرِ اَلْخَزَّازُ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ يَا جَابِرُ مَنْ دَخَلَ عَلَيْهِ شَهْرُ رَمَضَانَ فَصَامَ نَهَارَهُ وَ قَامَ وِرْداً مِنْ لَيْلِهِ وَ حَفِظَ فَرْجَهُ وَ لِسَانَهُ وَ غَضَّ بَصَرَهُ وَ كَفَّ أَذَاهُ خَرَجَ مِنَ اَلذُّنُوبِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا أَحْسَنَ هَذَا مِنْ حَدِيثٍ قَالَ مَا أَشَدَّهَا مِنْ شَرْطٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 63 )
1-از جابر جعفى روايت است كه حضرت باقر عليه السّلام فرمود:اى جابر هر كس ماه رمضان بر او بيايد و روزها را روزه گيرد و شبها را بدعا پردازد و دامن و زبان خود را از حرام نگهدارد و چشم خود را از حرام بپوشد و از آزار كردن مردم بپرهيزد از گناه بيرون رود و پاك شود مانند روزى كه مادرش او را زائيده،گويد: گفتم فدايت شوم اين چه حديث نيكوئى است،حضرت فرمود:و اين چه شرط سختى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 147
1-جابر روايت كرده است كه:امام باقر عليه السّلام به من فرمود:اى جابر!هر كس ماه رمضان را دريابد و روزهاى آن را روزه بگيرد و پاسى از شبهاى اين ماه را به دعا بپردازد،و دامن و زبان خود را از آلودگى به حرام نگهدارد،و چشمش را از هر چه حرام الهى است بپوشاند،و از آزار ديگران بپرهيزد،مانند روزى كه از مادر زاده شده است از گناهان پاك مى شود.مى گويد:عرض كردم:فدايت گردم!اين چه حديث نيكويى است،حضرت فرمود:و اين چه شرط سختى است!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 178
1. از جابر نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: اى جابر، هر كس ماه رمضان بر او در رسد و روزها را روزه بگيرد و بخشى از شب را به عبادت برخيزد، و دامن و زبان خود را از حرام نگه دارد و چشم خود را از حرام بپوشد و به كسى آزار نرساند، مانند روزى كه مادرش او را زاييده است از گناهان خود بيرون مى رود. راوى مى گويد: به امام (عليه السّلام) گفتم: فدايت شوم، اين حديث چه نيكوست! فرمود: اين شرط هم چه سخت است!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 127
[243]1-... امام باقر عليه السّلام به جابر فرمود: اى جابر! هر كه به ماه رمضان در آيد و روزش را روزه گيرد، پاره اى از شب را به عبادت سپرى كند، عورت و زبانش را از گناه نگاه دارد، چشمش را از نگاه ناروا فرو هشته دارد و خويشتن را از آزاررسانى به ديگران بازدارد، همانند روزى كه مادرش او را به دنيا آورده از گناه در آيد. راوى در ادامه گويد كه عرض كردم: فدايت شوم! چه نيكو حديثى! امام عليه السّلام فرمود: و چه شرط دشوارى!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 155
ص: 75
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِذَا نَظَرَ إِلَى هِلاَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ اِسْتَقْبَلَ اَلْقِبْلَةَ بِوَجْهِهِ ثُمَّ قَالَ اَللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَ اَلْإِيمَانِ وَ اَلسَّلاَمَةِ وَ اَلْإِسْلاَمِ وَ اَلْعَافِيَةِ اَلْمُجَلِّلَةِ وَ اَلرِّزْقِ اَلْوَاسِعِ وَ دَفْعِ اَلْأَسْقَامِ وَ تِلاَوَةِ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعَوْنِ عَلَى اَلصَّلاَةِ وَ اَلصِّيَامِ اَللَّهُمَّ سَلِّمْنَا لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ سَلِّمْهُ لَنَا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا حَتَّى يَنْقَضِيَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا ثُمَّ يُقْبِلُ بِوَجْهِهِ عَلَى اَلنَّاسِ فَيَقُولُ يَا مَعْشَرَ اَلْمُسْلِمِينَ إِذَا طَلَعَ هِلاَلُ شَهْرِ رَمَضَانَ غُلَّتْ مَرَدَةُ اَلشَّيَاطِينِ وَ فُتِّحَتْ أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ وَ أَبْوَابُ اَلْجِنَانِ وَ أَبْوَابُ اَلرَّحْمَةِ وَ غُلِّقَتْ أَبْوَابُ اَلنَّارِ وَ اُسْتُجِيبَ اَلدُّعَاءُ وَ كَانَ لِلَّهِ عِنْدَ كُلِّ فِطْرٍ عُتَقَاءُ يُعْتِقُهُمْ مِنَ اَلنَّارِ وَ نَادَى مُنَادٍ كُلَّ لَيْلَةٍ هَلْ مِنْ سَائِلٍ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ اَللَّهُمَّ أَعْطِ كُلَّ مُنْفِقٍ حَقّاً وَ أَعْطِ كُلَّ مُمْسِكٍ تَلَفاً حَتَّى إِذَا طَلَعَ هِلاَلُ شَوَّالٍ نُودِيَ اَلْمُؤْمِنُونَ اُغْدُوا إِلَى جَوَائِزِكُمْ فَهُوَ يَوْمُ اَلْجَائِزَةِ ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَمَا وَ اَلَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ مَا هِيَ بِجَائِزَةِ اَلدَّنَانِيرِ وَ اَلدَّرَاهِمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 64 )
2-و نيز از جابر روايت است كه امام باقر عليه السّلام نقل فرمود كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم چون به هلال ماه رمضان نظر ميكرد و بقبله مى نمود سپس ميگفت: «اللّهمّ أهلّه علينا بالأمن و الايمان،و السّلامة و الإسلام،و العافية المجلّلة،و الرّزق الواسع، و دفع الاسقام،و تلاوة القرآن،و العون على الصّلاة و الصّيام،اللّهمّ سلّمنا لشهر رمضان و سلّمه لنا،و تسلّمه منّا حتّى ينقضى شهر رمضان و قد غفرت لنا». سپس رو بسوى مردم ميكرد و ميفرمود:اى گروه مسلمانان چون هلال ماه رمضان ظاهر شود ديوان رانده شده را در زنجير كشند،و درهاى آسمان فراز گردد،و درهاى بهشت و ابواب رحمت الهى همه گشوده شود،و درهاى جهنّم همه بسته،و دعاها مستجاب گردد.و خداوند را هنگام هر افطار آزادشوندگانى است كه همه را از آتش آزاد كند،و هر شب هنگام،منادى ندا كند «هل من سائل؟ هل من مستغفر». آيا سائلى هست آيا استغفاركننده اى هست،بعد گويد «اللّهمّ أعط كلّ منفق خلفا و كلّ ممسك تلفا»:. (پروردگارا بهر انفاق كننده اى عوض ده و بهر بخيلى تلف)تا اينكه هلال شوّال طلوع كند،مؤمنين را ندا كنند كه بامداد براى گرفتن جائزه هاى خود حاضر شويد كه آن روز پاداش است،سپس حضرت باقر عليه السّلام فرمود:بآن كسى كه جانم بدست اوست اين جوائز دينار و درهم يعنى پول طلا و نقره نخواهد بود.(بلكه رحمت و مغفرت و بركات الهى است).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 148
2-جابر،از امام باقر عليه السّلام روايت كرده است كه چون رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم هلال ماه رمضان را مشاهده مى فرمود،رو به قبله مى كرد و مى گفت:پروردگارا!اين ماه را با آسايش و ايمان،و تندرستى و اسلام،و عافيت و اجلال،و روزيى فراوان،و دورى از آلام،و تلاوت قرآن كريم،و توفيق نماز و روزه براى ما آغاز فرما.پروردگارا!ما را براى(روزه دارى در)ماه رمضان سلامت عنايت فرما،و اين ماه را به سلامت براى ما به پايان بر،و اين ماه را سلامت بدار تا هنگامى كه به پايان مى رسد و ما را آمرزيده باشى.سپس روى به مردم مى كرد و مى فرمود:اى گروه مسلمانان!با رؤيت هلال ماه رمضان،ديوان مردود درگاه الهى را به زنجير كشند،و درهاى آسمان و بهشت و رحمت الهى مى گشايند،و همۀ درهاى جهنّم را مى بندند،و دعا مستجاب مى گردد، و خداوند متعال به هنگام هر افطار، آزادشدگانى دارد كه آنها را از آتش جهنّم رهايى دهد،و هر شب منادى حق ندا مى كند:«آيا خواهندۀ نيازمندى هست؟آيا خواهان توبه و آمرزشى هست؟پروردگارا!براى كسى كه از مال خود انفاق مى كند،عوض و براى كسى كه بخل مى ورزد تلف شدن مال را مقرر فرما».پس اگر هلال شوّال طلوع كند به مؤمنين ندا رسد كه:بشتابيد براى دريافت جايزه هاى خود كه اين روز،روز جايزه است.سپس امام باقر عليه السّلام فرمود:سوگند به آن كسى كه جانم در دست اوست كه اين جايزه ها درهم و دينار نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 179
2. و نيز از جابر نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) چون به هلال ماه رمضان نظر مى كرد، رو به قبله مى نمود، سپس مى گفت:«خداوندا، اين ماه را همراه با امنيت و ايمان، و سلامتى و اسلام، و تندرستى شكوه مند، و روزى وسيع، و دفع بيماريها، و تلاوت قرآن، و يارى بر نماز و روزه، بر ما نو بگردان. خداوندا، ما را براى ماه رمضان سالم نگه دار و آن را نيز براى ما سالم بدار، و آن را از جانب ما بپذير، تا ماه رمضان در حالى تمام شود كه ما را آمرزيده باشى». سپس رو به سوى مردم مى كرد و مى فرمود: اى گروه مسلمانان، هنگامى كه هلال ماه رمضان طلوع مى كند، شياطين سركش به زنجير كشيده مى شوند، و درهاى آسمان و درهاى بهشت و درهاى رحمت همه گشوده مى شود، و درهاى دوزخ را مى بندند، و دعا مستجاب مى گردد، و هنگام هر افطارى براى خدا آزادشدگانى خواهد بود كه آنان را از آتش آزاد مى كند، و هر شب مناديى ندا مى كند:«آيا درخواست كننده اى هست؟ آيا استغفاركننده اى هست؟ خداوندا، به هر انفاق كننده اى عوض ده و مال هر بخيلى را به دست تلف بسپار» تا چون هلال شوّال طلوع كرد، مؤمنان را ندا مى كنند كه: صبحگاهان براى گرفتن جايزه هاى خود حاضر شويد كه آن روز، روز پاداش است. سپس امام باقر (عليه السّلام) فرمود: آگاه باشيد، سوگند به آن كسى كه جانم به دست اوست، اين جايزه ها دينار و درهم نيست [بلكه آمرزش و رحمت الهى است].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 127
[244]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله همواره چون به هلال ماه رمضان مى نگريست، رو به قبله نموده و مى فرمود:«اللّهمّ اهلّه علينا بالامن و الايمان و السّلامة و الاسلام و العافية المجلّلة و الرّزق الواسع و دفع الاسقام و تلاوة القرآن و العون على الصّلاة و الصّيام اللّهمّ سلّمنا لشهر رمضان و سلّمه لنا و تسلّمه منّا حتّى ينقضى شهر رمضان و قد غفرت لنا»، پس آنگاه رو به مردم نموده و مى فرمود: اى مسلمانان! آن هنگام كه هلال ماه رمضان سر برآورد، شيطان هاى رانده شده به زنجير كشيده مى شوند و درهاى آسمان و درهاى بهشت و درهاى رحمت گشوده و درهاى دوزخ فرو بسته و خواسته ها بر آورده مى شوند و هنگام هر افطار خداوند را آزادشدگانى است كه آنان را از آتش دوزخ برهاند و هر شب نداگرى ندا سر دهد:«آيا خواهنده اى هست؟ آيا آمرزش خواهى هست؟ خدايا!«هر انفاقگرى را پاداشى جايگزين و هر بخيلى را تباهى ده» و آنگاه كه هلال ماه شوّال برآيد، مؤمنان را ندا آيد كه سپيده دمان براى ستاندن هديه ها راهى شويد كه آن روز روز هديه است، سپس امام باقر عليه السّلام فرمود: هان! سوگند به آن كس كه جانم به دست اوست، اين هديه دينار و درهم نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 155
ص: 76
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ هِلاَلٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ أَبَانٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَمَّا اِنْصَرَفَ مِنْ عَرَفَاتٍ وَ سَارَ إِلَى مِنًى دَخَلَ اَلْمَسْجِدَ فَاجْتَمَعَ إِلَيْهِ اَلنَّاسُ يَسْأَلُونَهُ عَنْ لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ فَقَامَ خَطِيباً فَقَالَ بَعْدَ اَلثَّنَاءِ عَلَى اَللَّهِ أَمَّا بَعْدُ فَأَيُّكُمْ سَأَلْتُمُونِي عَنْ لَيْلَةِ اَلْقِدْرِ فَلَمْ أَطْوِهَا عَنْكُمْ لِأَنِّي لَمْ أَكُنْ بِهَا عَالِماً اِعْلَمُوا أَيُّهَا اَلنَّاسُ أَنَّهُ مَنْ وَرَدَ عَلَيْهِ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ هُوَ صَحِيحٌ سَوِيٌّ فَصَامَ نَهَارَهُ وَ قَامَ وِرْداً مِنْ لَيْلِهِ وَ وَاظَبَ عَلَى صَلاَتِهِ وَ هَاجَرَ إِلَى جُمُعَتِهِ وَ غَدَا إِلَى عِيدِهِ فَقَدْ أَدْرَكَ لَيْلَةَ اَلْقَدْرِ وَ فَازَ بِجَائِزَةِ اَلرَّبِّ قَالَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَازَ وَ اَللَّهِ بِجَوَائِزَ لَيْسَتْ كَجَوَائِزِ اَلْعِبَادِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 64 )
3-زرارة بن اعين گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:آن هنگام كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم از عرفات بسوى منى بازگشت داخل مسجد خيف شد مردم گرد او را گرفتند و از ليلة القدر يعنى شب قدر از او پرسيدند پس حضرت براى خطابه بپاى ايستاد و پس از ثناء الهى فرمود:كداميك از شما از ليلة القدر از من سؤال كرديد من آن را از شما پنهان نكرده ام چون بدان عالم نيستم بدانيد اى مردم كه هر كس ماه رمضان بر او آيد و او صحيح و تندرست باشد پس روزها را روزه بگيرد و شبها بدعا پردازد، و نماز خويش را مراقبت كند و به نماز جمعه رهسپار شود و در نماز عيد فطر حاضر آيد محقّقا شب قدر را درك كرده باشد،و بجائزه پروردگار رسيده است. راوى گفت امام صادق عليه السّلام فرمود:بجائزه اى رسيده است كه مانند جائزۀ بندگان نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 149
3-زرارة از امام محمّد باقر عليه السّلام نقل كرده است كه:هنگامى كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از عرفات به منى آمد و وارد مسجد شد،مردم در اطراف آن حضرت حلقه زدند و از او در مورد ليلة القدر پرسيدند.رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم براى ايراد خطبه ايستاد و پس از حمد و ستايش خداى متعال فرمود:كداميك از شما از ليلة القدر پرسيديد؟من آن را از شما پنهان نكرده ام چون به آن آگاه نيستم،بلكه اى مردم!بدانيد كه كسى كه ماه رمضان را در مى يابد در حالى كه سالم و تندرست است،و روزها را روزه بگيرد، و پاسى از شبها را به دعا مشغول گردد،و مداومت بر نماز خويش نمايد،و در نماز جمعۀ ماه رمضان و نماز عيد فطر حاضر شود،مسلّما ليلة القدر را درك كرده و جايزۀ پروردگار را دريافت كرده است.راوى مى گويد كه امام صادق عليه السّلام فرمود:به خدا سوگند او به جايزه اى دست يافته است كه همانند جايزه هاى مردم نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 180
3. زراره مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هنگامى كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) از عرفات بازگشت و به سوى منى حركت كرد، وارد مسجد شد. مردم بر گرد او جمع شدند و در بارۀ شب قدر از او سؤال كردند. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) براى خطبه ب پاخاست و پس از ثناى خدا فرمود: «امّا بعد، كدام يك از شما در بارۀ شب قدر از من سؤال كرديد؟ من آن را از شما پنهان نكرده ام، زيرا بدان آگاه نيستم. اى مردم، بدانيد كه هر كس ماه رمضان بر او در رسد و سالم و تندرست باشد، پس روزها را روزه بگيرد و پاسى از شب را به عبادت برخيزد و مراقب نماز خويش باشد و به نماز جمعه رهسپار شود و در نماز عيد فطر حاضر گردد، قطعا شب قدر را درك كرده و به جايزۀ پروردگار رسيده است. راوى گفت: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: به خدا سوگند به جوايزى رسيده است كه مانند جوايز بندگان نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 129
[245]3-... امام باقر عليه السّلام فرمود: چون پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله از عرفات بازگشت و رهسپار منى گرديد، به مسجد [خيف] در آمد و مردم بر گرد ايشان حلقه زدند و از او در بارۀ شب قدر پرسيدند. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله براى سخنرانى به پا خاست و پس از درود بر خداوند فرمود: هر كدام از شما كه در بارۀ ليلة القدر از من پرسيد آن را نهان نمى دارم؛ زيرا به راستى كه به آن آگاهى ندارم. بدانيد كه هر كه با تندرستى به ماه رمضان در آيد و روزش را روزه بدارد و پاره اى از شب آن را به عبادت سپرى كند و بر نمازش مراقبت نمايد و به سوى نماز جمعه اش گام سپارد و سپيده دمان راهى نماز عيد فطرش گردد، بى گمان شب قدر را دريابد و به هديۀ پروردگارش دست يابد. راوى گويد كه امام صادق عليه السّلام فرمود: به خدا سوگند كه به هديه هايى دست يابد كه همچون هديه هاى بندگان نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 155
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عُبَيْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لَمَّا حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ ذَلِكَ فِي ثَلاَثٍ بَقِينَ مِنْ شَعْبَانَ قَالَ لِبِلاَلٍ نَادِ فِي اَلنَّاسِ فَجُمِعَ اَلنَّاسُ فَصَعِدَ اَلْمِنْبَرَ فَحَمِدَ اَللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ هَذَا لَشَهْرٌ قَدْ حَضَرَكُمْ وَ هُوَ سَيِّدُ اَلشُّهُورِ لَيْلَةٌ فِيهِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ تُغْلَقُ فِيهِ أَبْوَابُ اَلنَّارِ وَ تُفَتَّحُ فِيهِ أَبْوَابُ اَلْجِنَانِ فَمَنْ أَدْرَكَهُ فَلَمْ يُغْفَرْ لَهُ فَأَبْعَدَهُ اَللَّهُ وَ مَنْ أَدْرَكَ وَالِدَيْهِ فَلَمْ يُغْفَرْ لَهُ فَأَبْعَدَهُ اَللَّهُ وَ مَنْ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيَّ فَلَمْ يُغْفَرْ لَهُ (1) فَأَبْعَدَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 65 )
[246]4-... امام باقر عليه السّلام فرمود: آن هنگام كه ماه رمضان نزديك فرا رسيدن بود و سه روز از ماه شعبان باقى مانده بود، پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله بلال را فرمود كه در ميان مردم ندا برآورد. پس مردم گرد آمدند و پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله بر فراز منبر رفت و خدا را سپاس داشت و ستود و پس آنگاه فرمود: اى مردم! به راستى، اين ماه فرا رسيد؛ ماهى كه سرور ماه هاست؛ شبى در آن برتر از هزار ماه است، در آن ماه درهاى دوزخ بسته گردد و درهاى بهشت گشوده شود، هر كه آن ماه را دريابد و آمرزيده نشود، خداوند او را از خويش دور سازد و هر كه پدر و مادرش را دريابد و آمرزيده نشود، خداوند او را از خويش دور نمايد و هر كه نام من در نزدش برده شود و بر من درود نفرستد، آمرزيده نشود و خداى گرامى و بزرگ او را از خويش دور كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 157
4-ابو بصير گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هنگامى كه ماه رمضان ميرسيد و نزديك ميشد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم سه روز كه از ماه شعبان باقى بود بلال را ميفرمود مردم را خبر كند و همه در مسجد حاضر ميشدند پس بمنبر ميرفت و حمد و ثناى الهى بجا مى آورد و سپس ميفرمود:أيّها النّاس همانا اين ماه رسيد و آن سيّد و سالار ماههاى ديگر است،شبى در آن است كه بهتر از هزار ماه است،در اين ماه درهاى دوزخ بسته مى شود،و درهاى بهشت گشوده ميگردد،پس هر كس اين ماه را درك كند و گناهانش آمرزيده نشود پس خداوند او را از رحمت خود دور نمايد و هر كس پدر و مادر خويش را دريابد و آمرزيده نشود پس خدا او را از غفران و آمرزش خويش دور سازد،و هر كس نام من نزد او برده شود و بر من درود نفرستد و آمرزيده نشود پس خداى عزّ و جلّ او را از رحمت خود دور كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 150
4-ابو بصير،از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم هنگامى كه ماه رمضان نزديك مى شد،و سه شب از ماه شعبان باقى بود به بلال مى فرمود كه: مردم را خبر كن تا همگى در مسجد جمع شوند،و آنگاه بر منبر قرار گرفت و پس از ستايش و سپاس خداوندى فرمود:اى مردم!اين ماه(رمضان)فرا رسيد و آن سالار ماههاست.در اين ماه،شبى هست كه از هزار ماه بهتر است.در اين ماه،درهاى جهنّم بسته و درهاى بهشت گشوده مى شود.كسى كه اين ماه را درك كند و آمرزيده نشود،خداوند او را(از رحمت بى منتهاى خود)دور ساخته است؛و هر كسى كه در اين ماه پدر و مادر خود را درك كند(يعنى درك كند ولى كوتاهى در حق آنان بكند)و آمرزيده نشود،خداوند او را(از رحمت خود)دور گردانيده است؛و كسى كه نام من نزد او برده شود ولى بر من صلوات نفرستد و آمرزيده نشود،خداوند او را(از آمرزش خود)دور كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 181
4. ابو بصير مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) هنگامى كه ماه رمضان فرا مى رسيد و سه روز از ماه شعبان باقى مانده بود، به بلال مى فرمود كه مردم را خبر كند. مردم گرد مى آمدند و پيامبر (صلّى الله عليه و آله) به منبر مى رفت و حمد و ثناى الهى به جاى مى آورد و سپس مى فرمود: اى مردم، اين ماه كه سرور ماههاى ديگر است فرا رسيده است. شبى در آن است كه از هزار ماه بهتر است. در اين ماه درهاى دوزخ بسته مى شود، و درهاى بهشت گشوده مى گردد. هر كس اين ماه را درك كند و آمرزيده نشود، خدا او را از رحمت خود دور ساخته است، و هر كس پدر و مادرش را دريابد و مورد آمرزش قرار نگيرد، خدا او را از خود طرد كرده است، و هر كس نام من نزد او برده شود و بر من درود نفرستد و آمرزيده نشود، خداوند بزرگ او را از رحمت خود دور ساخته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 129
ص: 77
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنْ زَيْدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَمَّا حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ قَامَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَحَمِدَ اَللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ كَفَاكُمُ اَللَّهُ عَدُوَّكُمْ مِنَ اَلْجِنِّ وَ قَالَ اُدْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ وَ وَعَدَكُمُ اَلْإِجَابَةَ أَلاَ وَ قَدْ وَكَّلَ اَللَّهُ بِكُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ سَبْعَةً مِنْ مَلاَئِكَتِهِ فَلَيْسَ بمخلوق [بِمَحْلُولٍ] حَتَّى يَنْقَضِيَ شَهْرُكُمْ هَذَا أَلاَ وَ أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ مُفَتَّحَةٌ مِنْ أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْهُ أَلاَ وَ اَلدُّعَاءُ فِيهِ مَقْبُولٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 65 )
5-زيد بن على بن الحسين از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كرده كه فرمود:چون ماه رمضان نزديك شد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بپا خاست و خدا را حمد كرد و ثناى او گفت سپس فرمود:ايّها النّاس خداوند شرّ دشمن شما ديو رجيم را از شما كفايت كرد،فرمود:«
اُدْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ
»مرا بخوانيد تا شما را پاسخ گويم و حاجتتان را برآورم،و وعدۀ اجابت بشما داده است،و بدانيد بر هر شيطان رانده شده اى از جنّ هفت فرشته پاسبان گمارده كه او راه بر شما پيدا نكند و تا اين ماه شما تمام نگردد او را رها نكند.آرى درهاى آسمان از شب اول اين ماه همه باز و گشوده است،آگاه باشيد كه دعا در آن مورد قبول خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 151
5-و به همين سند،زيد بن على،از پدر بزرگوار و جدّ والاتبار خود روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:چون ماه رمضان فرا رسيد،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم بر منبر رفت و پس از حمد و ثناى الهى فرمود:اى مردم!خداوند شرّ دشمن شما -شيطان رجيم-را از سر شما كوتاه ساخت و فرمود(در آيۀ 60 از سورۀ غافر):مرا بخوانيد تا(خواستۀ)شما را اجابت كنم،و وعدۀ اجابت را به شما داد؛آگاه باشيد كه خداوند بر هر شيطانى،هفت فرشته را گمارده است و تا هنگامى كه اين ماه به پايان نرسد همچنان در بند خواهد بود؛آگاه باشيد كه درهاى آسمان از شب اول اين ماه باز مى شوند؛آگاه باشيد كه دعا در اين ماه مورد قبول(حضرت حق)قرار مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 182
5. زيد بن على از پدرش از جدّش از على (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: چون ماه رمضان نزديك شد، رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) برخاست و حمد و ثناى الهى به جاى آورد، سپس فرمود: اى مردم، خداوند شرّ دشمن جنّى شما را از شما دور ساخته و فرموده است:«مرا بخوانيد تا شما را پاسخ گويم» و وعدۀ اجابت به شما داده است. آگاه باشيد كه خداوند بر هر شيطان سركشى هفت فرشته از فرشتگان خود را گمارده است و تا اين ماه تمام نشود آنها را رها نمى كند. بدانيد كه درهاى آسمان از شب اوّل اين ماه گشوده است. آگاه باشيد كه دعا در اين ماه پذيرفته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 129
[247]5-... امام على عليه السّلام فرمود: چون ماه رمضان فرا رسيد پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله به پا خاست و خداوند را سپاس داشت و ستود و پس آنگاه فرمود: اى مردم! خداوند شما را از شرّ دشمنتان كه از جنّيان بودند نگاه داشت و فرمود:«مرا بخوانيد تا شما را پاسخ گويم»[غافر ، آيۀ 60] و شما را نويد پاسخ گويى داد. هان! به راستى، خداوند بر هر شيطان رانده شده اى هفت فرشته را گمارد و آن شيطان ها رها نشوند تا آنگاه كه ماه شما به پايان رسد. هان! درهاى آسمان از نخستين شب آن ماه گشوده شود. آگاه باشيد كه دعا در آن ماه پذيرفته آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 157
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ عُتَقَاءَ وَ طُلَقَاءَ مِنَ اَلنَّارِ إِلاَّ مَنْ أَفْطَرَ عَلَى مُسْكِرٍ فَإِذَا كَانَ آخِرُ لَيْلَةٍ مِنْهُ أَعْتَقَ فِيهَا مِثْلَ مَا أَعْتَقَ فِي جَمِيعِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 65 )
6-محمّد بن مروان گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:براستى كه خداوند عزّ و جلّ را در ماه رمضان در هر شبى آزادشدگان و رها يافتگانى است از آتش دوزخ مگر آنكه با مست كننده اى افطار كند،و چون شب آخر رسد خداوند آزاد سازد در آن بقدرى كه تمام اين ماه از بندگان را آزاد ساخته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 151
6-محمّد بن مروان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:خداوند تبارك و تعالى در هر شب از(شبهاى)ماه رمضان آزادشدگانى از آتش جهنّم دارد مگر كسى كه با مسكرى(هر چيز مست كننده اى)افطار كند،و چون آخرين شب اين ماه فرا رسد خداوند مهربان به تعداد تمامى كسانى كه در طول اين ماه آزاد كرده است بندگان خود را در آن شب آزاد مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 183
6. محمّد بن مروان مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند بزرگ در هر شبى از شبهاى ماه رمضان آزادشدگان و رها يافتگانى از آتش دوزخ دارد، مگر آنكه كسى با مسكرى افطار كند. و چون شب آخر ماه رمضان فرا رسد، به تعداد بردگانى كه در تمام اين ماه آزاد شده اند در آن شب آزاد خواهند شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 131
[248]6-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ را در هر شبى از ماه رمضان آزادشدگان و رهايى يافتگانى از دوزخ باشد جز آن كس كه با مست كننده اى افطار كند؛ پس چون شب پايانى ماه فرا رسد در آن شب به شمارۀ همۀ كسانى كه در آن ماه آزاد نموده ديگر بار آزاد سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 157
وَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ اَلزَّرَّادُ (1) قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو أَيُّوبَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: خَطَبَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ فَحَمِدَ اَللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ قَدْ أَظَلَّكُمْ (2) شَهْرٌ فِيهِ لَيْلَةٌ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ فَرَضَ اَللَّهُ صِيَامَهُ وَ جَعَلَ قِيَامَ لَيْلَةٍ فِيهِ بِتَطَوُّعِ صَلاَةٍ كَمَنْ تَطَوَّعَ بِصَلاَةِ سَبْعِينَ لَيْلَةً فِيمَا سِوَاهُ مِنَ اَلشُّهُورِ وَ جَعَلَ لِمَنْ تَطَوَّعَ فِيهِ بِخَصْلَةٍ مِنْ خِصَالِ اَلْخَيْرِ وَ اَلْبِرِّ كَأَجْرِ مَنْ أَدَّى فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ (3) كَمَنْ أَدَّى سَبْعِينَ فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اَللَّهِ فِيمَا سِوَاهُ مِنَ اَلشُّهُورِ وَ هُوَ شَهْرُ اَلصَّبْرِ (4) وَ إِنَّ اَلصَّبْرَ ثَوَابُهُ اَلْجَنَّةُ وَ هُوَ شَهْرُ اَلْمُوَاسَاةِ (5) وَ هُوَ شَهْرٌ يَزِيدُ اَللَّهُ فِيهِ رِزْقَ اَلْمُؤْمِنِ (6) وَ مَنْ فَطَّرَ فِيهِ مُؤْمِناً صَائِماً كَانَ لَهُ عِنْدَ اَللَّهِ بِذَلِكَ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِذُنُوبِهِ فِيمَا مَضَى - فَقِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لَيْسَ كُلُّنَا نَقْدِرُ عَلَى أَنْ نُفَطِّرَ صَائِماً فَقَالَ إِنَّ اَللَّهَ كَرِيمٌ يُعْطِي هَذَا اَلثَّوَابَ مَنْ لَمْ يَقْدِرْ إِلاَّ عَلَى مَذْقَةٍ (7) مِنْ لَبَنٍ يُفَطِّرُ بِهَا صَائِماً أَوْ شَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ عَذْبٍ أَوْ تَمَرَاتٍ لاَ يَقْدِرُ عَلَى أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ وَ مَنْ خَفَّفَ فِيهِ عَلَى مَمْلُوكٍ خَفَّفَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ حِسَابَهُ وَ هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ وَسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ إِجَابَةٌ وَ اَلْعِتْقُ مِنَ اَلنَّارِ (8) وَ لاَ غِنَى بِكُمْ فِيهِ عَنْ أَرْبَعِ خِصَالٍ خَصْلَتَيْنِ تُرْضُونَ اَللَّهَ بِهِمَا وَ خَصْلَتَيْنِ لاَ غِنَى بِكُمْ عَنْهُمَا أَمَّا اَللَّتَانِ تُرْضُونَ اَللَّهَ بِهِمَا فَشَهَادَةُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَنِّي رَسُولُ اَللَّهِ وَ أَمَّا اَللَّتَانِ لاَ غِنَى بِكُمْ عَنْهُمَا فَتَسْأَلُونَ اَللَّهَ فِيهِ حَوَائِجَكُمْ وَ اَلْجَنَّةَ وَ تَسْأَلُونَ اَللَّهَ فِيهِ اَلْعَافِيَةَ وَ تَعُوذُونَ بِهِ مِنَ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 66 )
7-أبو الورد از امام باقر عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم در آخرين جمعۀ ماه شعبان براى مردم خطبه اى خواند و حمد و ثناى الهى بجا آورد سپس فرمود:أيّها النّاس نزديك شد به شما ماهى كه در آن شبى خواهد بود كه بهتر از هزار ماه است و آن ماه رمضان است،خداوند روزۀ آن را واجب ساخته،و بپا دارى و قيام يك شب را در آن بنماز و دعا مانند عبادت هفتاد شب در غير اين ماه قرار داده،و براى آن كس كه خيرى از خيرات را يا يك نيكى از نيكيها را براى خدا بجا آورد اجر آنست كه واجبى از واجبات خداوند عزّ و جلّ را انجام داده باشد،و اجر آنكه يك واجب از واجبات الهى را در اين ماه انجام دهد مانند اجر كسى است كه هفتاد امر واجب را در ماههاى ديگر انجام داده باشد،و اين ماه صبر است(يعنى خويشتن دارى از محرّمات و از آنچه بر روزه دار حرام است)و محقّقا ثواب صبر بهشت است. و اين ماه،ماه مواسات است(يعنى همۀ مردم مسلمان در گرسنگى و تشنگى با يك ديگر مساوى هستند)و نيز اين ماهى است كه خداوند در آن روزى مؤمنين را مى افزايد،و هر كس مؤمن روزه دارى را در اين ماه افطار دهد خود نزد پروردگار بقدر آزاد كردن يك بنده پاداش خواهد داشت باضافۀ غفران و آمرزش گناهان گذشته اش.گفته شد:يا رسول اللّٰه همۀ ما توانائى دادن افطار بروزه دار نداريم،فرمود: خداوند كريم است،و اجر و پاداش را ميدهد هر چند بدادن يك ظرف كوچك شير مخلوط با آب باشد يا يك ظرف دوغ آنقدر كه روزه دارى با آن روزۀ خود را افطار كند،يا بشربت آبى يا چند دانه خرمائى كه بيشتر از آن قدرت نداشته باشد.و هر كس براى خدمتكارش در اين ماه تخفيف دهد و كارش را سبك نمايد خداوند عزّ و جلّ هنگام حساب بدو تخفيف دهد،و اين ماهيست كه آغازش رحمت است،و ميانه اش آمرزش،و انجامش پذيرش و آزادى از آتش،و شما در آن از چهار چيز بى نياز نخواهيد بود:دو خصلت كه خدا را بدان خشنود سازيد، و دو ديگر كه از آن چاره اى نداريد،امّا آن دو كه خدا را بدان از خود خشنود ميكنيد شهادت بكلمه«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»يعنى شهادت بتوحيد،و ديگر شهادت بر رسالت من است،و امّا آن دو كه از آن شما را چاره اى نيست اينكه از خدا حاجات خويش بخواهيد و بهشت را مسألت كنيد،ديگر آنكه در اين ماه از خدا عافيت طلب كنيد،و باو از آتش پناه بريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 153
7-ابو الورد از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در آخرين جمعه از ماه شعبان،خطبه اى براى مردم ايراد كرد و پس از حمد و ثناى الهى فرمود: اى مردم!ماهى بر شما فراز آمد كه در آن،شبى هست(ليلة القدر)كه از هزار شب بهتر است و آن ماه رمضان است.خداوند روزۀ اين ماه را بر شما واجب كرده،و پاداش يك شب نماز مستحبّى آن را همانند ثواب هفتاد شب نماز مستحبّى در ماههاى ديگر قرار داده است،و پاداش كسى كه براى خدا در اين ماه كار خير مستحبّى انجام دهد پاداش كسى است كه يكى از واجبات الهى را انجام داده باشد،و پاداش كسى كه يكى از واجبات الهى را در اين ماه انجام دهد،مانند ثواب كسى است كه هفتاد واجب از واجبات خداوندى را در ماههاى ديگر انجام بدهد.و اين ماه صبر است،و مسلّما پاداش صبر،بهشت خواهد بود؛و اين ماه مواسات(همدلى و كمك)است؛و ماهى است كه خداوند در آن روزى مؤمنان را افزون مى كند؛و هر كس يك مؤمن روزه دار را در اين ماه افطارى دهد،پاداشى برابر با آزاد كردن يك بنده نزد خدا،مايۀ آمرزش گناهان گذشتۀ وى نيز خواهد بود.در اين هنگام يكى از حاضران در مجلس به حضرت عرض كرد:اى رسول خدا!همۀ ما توانايى افطار دادن به روزه داران نداريم،حضرت فرمود:خداوند،كريم است،اين ثواب را(كه گفتم)خداوند حتّى به كسى كه يك جرعه شير يا آبى گوارا يا چند دانۀ خرما در اختيار روزه دارى مى گذارد تا روزۀ خود را افطار مى كند و بيش از اين توانائى بر انفاق ندارد عنايت مى كند؛و هر كس در اين ماه به زيردست خود آسان بگيرد،خداوند تخفيف در حساب را براى او مقرّر مى فرمايد.و اين ماهى است كه آغاز آن رحمت است،و ميانه اش آمرزش،و پايانش برآورده شدن حاجات و آزادى از آتش.و شما در اين ماه از چهار خصلت بى نياز نخواهيد بود:دو خصلت كه خداوند را با آن خشنود مى سازيد،و دو خصلت ديگر كه شما را از آن گريزى نيست،آن دو خصلتى كه با آن خدا را خشنود مى سازيد،شهادت به«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»و اقرار به رسالت من است،امّا دو خصلت ديگر كه شما را از آن گريزى نيست،يكى خواسته ها و نيازهاى خود را از خدا خواستن و بهشت را طلبيدن،و ديگرى درخواست عافيت از خدا و از آتش جهنّم به او پناه بردن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 184
7. ابو الورد از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) در آخرين جمعۀ ماه شعبان براى مردم خطبه اى خواند. نخست حمد و ثناى الهى به جاى آورد، سپس فرمود: اى مردم، به شما ماهى روى آورده است كه در آن شبى قرار دارد كه از هزار ماه بهتر است و آن ماه رمضان است. خداوند روزۀ آن را واجب ساخته و قيام يك شب را در آن به نماز مانند عبادت هفتاد شب از ماههاى ديگر قرار داده، و براى كسى كه از ميان كارهاى خير و پسنديده كارى براى خدا انجام دهد، پاداشى همچون پاداش كسى كه واجبى از واجبات خدا را انجام داده، مقرر كرده است. و هر كس واجبى از واجبات خدا را در اين ماه، انجام دهد، مانند كسى است كه هفتاد واجب را در ماههاى ديگر انجام داده است؛ و اين ماه، ماه صبر است و پاداش صبر بهشت است، و اين ماه، ماه مواسات و برابرى است و ماهى است كه خداوند روزى مؤمنان را در آن مى افزايد. و هر كس مؤمن روزه دارى را در اين ماه افطار دهد، نزد خدا پاداش آزاد كردن يك بنده خواهد داشت و گناهان گذشته اش آمرزيده خواهد شد.گفته شد: اى پيامبر خدا، همۀ ما قدرت بر افطار دادن به روزه دار نداريم. فرمود: خداوند كريم است و همين ثواب را به كسى نيز مى دهد كه تنها بر دادن اندكى شير مخلوط با آب، يا شربتى از آب گوارا يا چند دانۀ خرما به روزه دار، قدرت دارد. و هر كس در اين ماه كار را بر خدمتكار خود آسان گيرد، خداوند حساب را بر او آسان خواهد گرفت. اين ماهى است كه آغازش رحمت و ميانه اش آمرزش و پايانش اجابت دعا و آزادى از آتش دوزخ است، و شما در آن از چهار چيز بى نياز نخواهيد بود: دو خصلت كه خدا را بدان خشنود سازيد، و دو خصلت ديگر كه از آن چاره اى نداريد. امّا آن دو خصلت كه خدا را بدان خشنود مى سازيد، شهادت به يگانگى خدا و رسالت من است، و امّا آن دو خصلت كه از آن چاره اى نداريد اين است كه در اين ماه حاجتهاى خود را از خدا بخواهيد و بهشت را از او مسألت كنيد، و ديگر آنكه در اين ماه از خدا عافيت طلب كنيد و از آتش دوزخ به او پناه بريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 131
[249]7-... امام باقر عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله در جمعۀ پايانى ماه شعبان، براى مردم سخنرانى نموده و خداوند را سپاس گزارد و ستود و پس آنگاه فرمود: اى مردم! فرا رسيدن ماهى بر شما نزديك است كه در آن شبى است كه از هزار ماه برتر است و آن ماه، ماه رمضان است. خداوند روزۀ آن ماه را واجب نمود و شب زنده دارى با نمازى مستحبّى را در آن ماه همانند عبادت آن كس نهاد كه هفتاد شب از ديگر ماه ها را نماز مستحبّى گزارد و آن كس را كه كردارى خير و نيك از نيكى ها را به جا آورد، پاداشى همانند پاداش كسى نهد كه واجبى از واجبات خداى گرامى و بزرگ را گزارد و هر كه واجبى از واجبات خدا را انجام دهد، همچون كسى باشد كه هفتاد واجب خدا را در ديگر ماه ها به جا آورده است؛ و آن ماه شكيبايى است و به راستى، پاداش شكيبايى بهشت است و آن ماه، ماه برابرى [ميان مسلمانان در گرسنگى و تشنگى] است و ماهى است كه خداوند روزى مؤمنان را در آن ماه افزون كند و هر كه در آن ماه مؤمن روزه دارى را افطارى دهد، او را در پيشگاه خداوند به سبب اين كار پاداش آزاد نمودن بنده اى و بخشوده شدن گناهان پيشين او باشد. عرض شد: اى پيامبر خدا! همگى ما توان افطارى دادن روزه دارى را نداريم. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى كه خداوند بخشاينده است؛ اين پاداش را به كسى كه توانى جز بر اندكى شير آميخته با آب و يا جرعه اى آب گوارا و يا تعدادى خرماى خشك ندارد كه روزه دارى را با آن افطارى دهد و توانى بيش از اين ندارد نيز عطا فرمايد و هر كه بر برده اى آسان گيرد، خداوند گرامى و بزرگ حسابرسى بر او را آسان گيرد؛ و آن ماهى است كه آغازش رحمت و ميانه اش بخشودگى و پايانش برآورده شدن خواسته ها و رهايى از آتش است و در آن ماه شما از چهار ويژگى بى نياز نيستيد؛ دو ويژگى كه با آن دو، خدا را خرسند مى سازيد و دو ويژگى كه شما از آن دو، بى نياز نيستيد؛ اما آن دو چيزى كه خداوند را با آن دو خرسند مى سازيد، گواهى به اين است كه به راستى معبودى جز خداى يگانه نيست و من پيامبر خدا هستم و اما آن دو چيزى كه شما از آن دو بى نياز نيستيد، نيازخواهى و درخواست بهشت از خدا و عافيت طلبى و پناه بردن از دوزخ به خداوند است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 159
ص: 78
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عُبَيْدِ اَللَّهِ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ (1) قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لَمَّا حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ ذَلِكَ فِي ثَلاَثٍ بَقِينَ مِنْ شَعْبَانَ فَقَالَ لِبِلاَلٍ نَادِ فِي اَلنَّاسِ فَجُمِعَ اَلنَّاسُ ثُمَّ صَعِدَ اَلْمِنْبَرَ فَحَمِدَ اَللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ هَذَا لَشَهْرٌ قَدْ حَضَرَكُمْ وَ هُوَ سَيِّدُ اَلشُّهُورِ فِيهِ لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ يُغْلَقُ فِيهِ أَبْوَابُ اَلنَّارِ وَ يُفْتَحُ فِيهِ أَبْوَابُ اَلْجِنَانِ فَمَنْ أَدْرَكَهُ فَلَمْ يُغْفَرْ لَهُ فَأَبْعَدَهُ اَللَّهُ وَ مَنْ أَدْرَكَ وَالِدَيْهِ فَلَمْ يُغْفَرْ لَهُ فَأَبْعَدَهُ اَللَّهُ وَ مَنْ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيَّ فَلَمْ يُغْفَرْ لَهُ فَأَبْعَدَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 66 )
8-عبد اللّٰه بن عبيد اللّٰه از مردى از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: چون ماه رمضان رسيد و آن سه روز از ماه شعبان باقيمانده بود رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بلال را فرمود:در ميان مردم ندا كن،پس مردم در مسجد گرد آمدند،و حضرت بمنبر رفت و خدا را حمد و ثنا گفت،سپس فرمود:أيّها النّاس اين ماه بشما نزديك شد و آن سيّد و سالار همۀ ماهها است،در آن شبى است كه بهتر است از هزار ماه، درهاى دوزخ را در آن ببندند،و درهاى بهشت را بگشايند،پس هر كس اين ماه را درك كند و آمرزيده نگردد پس خدا او را دور گرداند،و هر كس پدر و مادر خود را درك كند و آمرزيده نشود خداوند او را براند،و هر كس نام من نزد او برده شود و بر من درود نفرستد و آمرزيده نشود پس خداوند عزّ و جلّ او را دور سازد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 154
8-عبد اللّٰه بن عبيد اللّٰه از قول مردى،از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه: هنوز سه شب از ماه شعبان باقى مانده بود تا ماه رمضان فرا رسد،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به بلال فرمود:مردم را ندا كن،و پس از اجتماع مردم در مسجد بر بالاى منبر رفت و خدا را حمد و سپاس گفت:و فرمود:اى مردم!اين ماه(رمضان)فرا رسيد،و اين سالار ماههاست،در آن شبى هست كه از هزار شب برتر است.در آن،درهاى دوزخ بسته و درهاى بهشت گشوده مى شود،كسى كه اين ماه را درك كند ولى مورد آمرزش الهى قرار نگيرد،خداوند او را(از رحمت بى منتهاى خود)دور كرده است؛ و كسى كه در اين ماه پدر و مادر خود را درك كند و آمرزيده نشود،خداوند او را(از رحمت خود)دور ساخته؛و كسى كه نام من نزد او برده شود و بر من صلوات نفرستد و آمرزيده نشود،خداوند او را(از رحمت خود)دور گردانيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 185
8. عبد اللّٰه بن عبيد اللّٰه از مردى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هنگامى كه ماه رمضان فرا مى رسيد و سه روز از ماه شعبان باقى مانده بود، پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) به بلال مى فرمود كه مردم را خبر كند. مردم گرد مى آمدند و پيامبر (صلّى الله عليه و آله) به منبر مى رفت و حمد و ثناى الهى به جاى مى آورد و سپس مى فرمود: اى مردم، اين ماه كه سرور همۀ ماههاست فرا رسيده است. شبى در آن است كه از هزار ماه بهتر است. در اين ماه درهاى دوزخ بسته مى شود، و درهاى بهشت گشوده مى گردد. هر كس اين ماه را درك كند و آمرزيده نشود، خدا او را از رحمت خود دور ساخته است، و هر كس پدر و مادرش را دريابد و مورد آمرزش قرار نگيرد، خدا او را از خود طرد كرده است، و هر كس نام من نزد او برده شود و بر من درود نفرستد و آمرزيده نشود، خداوند بزرگ او را از رحمت خود دور ساخته است. توضيح: اين حديث قبلا نيز گذشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 131
[250]8-... امام باقر عليه السّلام فرمود: آن هنگام كه ماه رمضان نزديك فرا رسيدن بود و سه روز از ماه شعبان باقى مانده بود، پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله بلال را فرمود كه در ميان مردم ندا در دهد؛ پس مردم گرد آمدند و پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله بر فراز منبر رفت و خدا را سپاس داشت و ستود و پس آنگاه فرمود: اى مردم! به راستى، اين ماه فرا رسيد؛ ماهى كه سرور ماه هاست، در آن ماه شبى است كه از هزار ماه برتر است، در آن ماه درهاى دوزخ بسته شوند و درهاى بهشت گشوده گردند، پس هر كه آن ماه را دريابد و آمرزيده نگردد، خدا او را از خويش دور سازد و هر كه پدر و مادرش را دريابد و آمرزيده نشود، خدا او را از خويش دور سازد و هر كه نامم نزد او برده شود و بر من درود نفرستد، خداى گرامى و بزرگ او را از خويش دور نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 161
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ مَهْزِيَارَ عَنْ أَخِيهِ عَنْ عَلِيٍّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي حَدِيثٍ طَوِيلٍ فِي آخِرِهِ: أَنَّ أَبْوَابَ اَلسَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِي رَمَضَانَ وَ تُصَفَّدُ اَلشَّيَاطِينُ وَ تُقْبَلُ أَعْمَالُ اَلْمُؤْمِنِينَ نِعْمَ اَلشَّهْرُ شَهْرُ رَمَضَانَ كَانَ يُسَمَّى عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلْمَرْزُوقَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 67 )
9-علىّ بن أبى حمزۀ بطائنى در حديثى طولانى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:براستى كه درهاى آسمان در ماه رمضان(بروى مردم)گشوده است و شياطين را زنجير كرده اند،و اعمال مؤمنان مورد قبول است،بسيار ماه خوبى است ماه رمضان،در زمان پيغمبر آن را مزروق مى گفتند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 155
9-علىّ بن ابى حمزه در فراز پايانى يك روايت طولانى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود:درهاى بهشت مسلّما در ماه رمضان گشوده و شياطين به زنجير كشيده مى شوند،و اعمال مؤمنان مورد قبول قرار مى گيرند.ماه رمضان ماه بسيار خوبى است،و در زمان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم آن را مرزوق(روزى داده شده) مى ناميدند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 186
9. على بن ابى حمزه در پايان حديثى طولانى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: در ماه رمضان درهاى آسمان گشوده مى شود، و شياطين را در غل و زنجير مى كنند، و اعمال مؤمنان پذيرفته مى گردد. ماه رمضان ماه خوبى است كه در زمان رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) آن را «مرزوق» مى گفتند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 133
[251]9-... امام صادق عليه السّلام در پايان حديثى درازناك فرمود: به راستى، درهاى آسمان در ماه رمضان گشوده مى گردند و شيطان ها به بند كشيده مى شوند و كردار مؤمنان پذيرفته مى شود. ماه رمضان نيك ماهى است! در روزگار پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله به ماه «روزى داده شده» ناميده مى شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 161
ص: 79
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَكَمِ أَخِي هِشَامٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ عُتَقَاءَ مِنَ اَلنَّارِ إِلاَّ مَنْ أَفْطَرَ عَلَى مُسْكِرٍ أَوْ مُشَاحِناً وَ صَاحِبَ اَلشَّاهَيْنِ قَالَ قُلْتُ وَ أَيُّ شَيْءٍ صَاحِبُ اَلشَّاهَيْنِ قَالَ اَلشِّطْرَنْجُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 67 )
10-عمر بن يزيد گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه خدا را در ماه رمضان آزادشدگانيست از آتش دوزخ مگر آنكه با مسكرى افطار كند يا دشمن كينه توزى باشد،يا صاحب شاهين،گويد:پرسيدم صاحب شاهين چيست؟فرمود: شطرنج باز.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 155
10-عمر بن يزيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:خداوند در ماه رمضان بندگانى را از آتش جهنّم آزاد مى سازد باستثناى آن كه با چيزى كه مست كننده است افطار مى كند و كسى دشمنى فتنه برانگيز و كينه توز است و آن كه صاحب دو شاه باشد!راوى مى گويد پرسيدم:دارندۀ دو شاه(شاهين)كيست؟فرمود:صاحب شطرنج است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 186
10. عمر بن يزيد مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند در شبى از شبهاى ماه رمضان آزادشدگانى از آتش دوزخ دارد، مگر كسى كه با مسكرى افطار كند يا دشمنى كينه توز يا صاحب شاهين باشد. راوى مى گويد: پرسيدم: صاحب شاهين چيست؟ فرمود: شطرنج باز.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 133
[252]10-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى كه خداوند را در شبى از ماه رمضان آزادشدگانى از دوزخ است جز آن كس كه با مست كننده اى افطار كند يا كينه ورز و يا شاهين دار باشد. راوى گويد كه عرض كردم: شاهين دار چه كسى است؟ فرمود: شطرنج باز.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 161
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنِ اَلْفَضْلِ وَ زُرَارَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ حُمْرَانَ : أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ قَالَ نَعَمْ هِيَ لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ وَ هِيَ فِي كُلِّ سَنَةٍ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فِي اَلْعَشْرِ اَلْأَوَاخِرِ فَلَمْ يُنْزَلِ اَلْقُرْآنُ إِلاَّ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهٰا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ قَالَ يُقَدَّرُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ كُلُّ شَيْءٍ يَكُونُ فِي تِلْكَ اَلسَّنَةِ إِلَى مِثْلِهَا مِنْ قَابِلٍ مِنْ خَيْرٍ أَوْ شَرٍّ أَوْ طَاعَةٍ أَوْ مَعْصِيَةٍ أَوْ مَوْلُودٍ أَوْ أَجَلٍ أَوْ رِزْقٍ فَمَا قُدِّرَ فِي تِلْكَ اَللَّيْلَةِ وَ قُضِيَ فَهُوَ مِنَ اَلْمَحْتُومِ وَ لِلَّهِ فِيهِ اَلْمَشِيَّةُ قَالَ قُلْتُ لَهُ لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ أَيُّ شَيْءٍ عَنَى بِهَا قَالَ اَلْعَمَلُ اَلصَّالِحُ فِيهَا مِنَ اَلصَّلاَةِ وَ اَلزَّكَاةِ وَ أَنْوَاعِ اَلْخَيْرِ خَيْرٌ مِنَ اَلْعَمَلِ فِي أَلْفِ شَهْرٍ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ وَ لَوْ لاَ مَا يُضَاعِفُ اَللَّهُ لِلْمُؤْمِنِينَ مَا بَلَغُوا وَ لَكِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُضَاعِفُ لَهُمُ اَلْحَسَنَاتِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 67 )
11-حمران گويد:از امام باقر عليه السّلام سؤال كردم از معنى كلام خداوند عزّ و جلّ كه فرموده:«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبٰارَكَةٍ
»(ما آن را در شب مباركى فرو فرستاديم)فرمود:آرى آن شب قدر است و آن در هر سال در ماه رمضان است در دهۀ آخر آن،و قرآن نازل نگشت مگر در شب قدر،خداوند عزّ و جلّ فرمود:«
فِيهٰا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
»(در آن تقسيم مى شود هر أمر محكمى) فرمود:در شب قدر مقدّر مى شود هر چيزى كه تا سال ديگر انجام مى شود از خير يا شرّ يا طاعت يا معصيت يا ولادت يا مرگ و يا رزق و روزى.پس هر چه در اين شب مقدّر شود و حكم بر آن رود همه از امور حتمى و شدنى است كه بايد انجام شود،و خواست خداوند نيز دخيل است،گويد:عرض كردم«
لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
»(شب قدر بهتر از هزار ماه است)خداوند چه چيز را بدين نظر دارد؟فرمود:عمل شايسته در آن از نماز و زكات و اقسام خيرات بهتر است از عمل در هزار ماه كه داراى شب قدر نباشد،و اگر نبود آنچه خدا براى مؤمنين افزوده بدان نميرسيدند و ليكن خداوند عزّ و جلّ حسنات ايشان را دو چندان سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 156
11-حمران نقل مى كند كه از امام محمّد باقر عليه السّلام معناى آيۀ كريمۀ(آيۀ 3 از سورۀ دخان)«ما آن(قرآن)را در شبى مبارك(بر پيامبر اكرم)فرو فرستاديم»را پرسيدم، فرمود:آرى،اين همان شب قدر است و اين در دهۀ آخر ماه رمضان هر سال قرار دارد.و قرآن نازل نشد مگر در اين شب،خداوند متعال فرمود(در آيۀ 4 از سورۀ دخان):«در آن(شب قدر)هر امر محكمى تقسيم مى شود».و باز(امام باقر عليه السّلام) فرمود:در شب قدر هر آن چيزى كه بايد تا سال بعد اتّفاق افتد از خير يا شر،طاعت يا معصيت،ولادت يا مرگ و يا روزى مقدّر مى گردد.و هر آنچه در آن شب مقدّر شد،و مشيّت حضرت حق بر انجام آن تعلّق گرفت،از امور قطعى و حتمى و انجام شدنى است،چرا كه خواست و مشيّت خدا است كه در آن نهفته است.راوى مى گويد:پرسيدم كه چه چيزى در آيه(آيۀ 1 از سورۀ قدر):شب قدر از هزار ماه بهتر است،مورد نظر خداوند است؟!فرمود:انجام عملى شايسته و بايسته از قبيل نماز و زكات و كارهاى خير ديگر در شب قدر،از انجام همين اعمال در هزار ماه ديگر كه شب قدر نداشته باشد،بهتر است؛و اگر خداوند متعال ثواب مؤمنان را چند برابر نمى كرد،هرگز به آن نمى رسيدند،ولى خداوند اجر اعمال نيك آنها را چند برابر مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 187
11. حمران مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) در بارۀ سخن خداوند «ما آن را در شبى مبارك فرو فرستاديم» سؤال كردم، فرمود: آرى، آن شب قدر است، و آن در هر سال در دهۀ آخر ماه رمضان است، و قرآن جز در شب قدر نازل نشده است. خداوند فرموده است: «در آن شب هر امر استوارى تقسيم مى شود.» فرمود: در شب قدر هر چيزى كه تا سال ديگر تحقق مى يابد، از خير يا شرّ يا اطاعت يا معصيت يا ولادت يا مرگ و يا رزق و روزى، همه مقدّر مى شود. پس هر چه در اين شب مقدّر شود و حكم بر آن رود حتمى خواهد بود، و البته خواست خدا نيز در آن دخالت خواهد داشت. راوى مى گويد: از آن حضرت پرسيدم: مقصود ازآيۀ
«لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
»
چيست؟ فرمود: عمل شايسته در آن از قبيل نماز و زكات و انواع كارهاى خير، از عمل در هزار ماه كه داراى شب قدر نباشد بهتر است. و اگر پاداشى كه خدا براى مؤمنان مى افزايد در كار نبود، آنان هرگز به رحمت خدا دست نمى يافتند، ولى خداست كه حسنات را براى آنان چند برابر مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 133
[253]11-... حمران گويد: از امام باقر عليه السّلام در بارۀ فرمودۀ خداى گرامى و بزرگ «همانا ما او را در شبى فرخنده فرو فرستاديم»[دخان ، آيۀ 3] پرسيدم. امام عليه السّلام فرمود: آرى، آن شب، شب قدر است و هر سال در دهۀ پايانى ماه رمضان فرا مى رسد و قرآن جز در شب قدر فرو فرستاده نشد. خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد:«در آن شب هر كارى به گونه اى استوار مشخّص مى گردد»[دخان ، آيۀ 4] در ادامه فرمود: در شب قدر هر آنچه از نيكى و بدى، فرمانبرى و نافرمانى، تولّد و مرگ يا روزى اى كه تا سال آينده رخ خواهد داد، مشخّص و معيّن مى شود؛ پس هر آنچه در آن شب معيّن شود و بر آن حكم رود، حتمى و يقينى است و خواست خداوند نيز بر آن وارد است. راوى گويد كه عرض كردم:«شب قدر برتر از هزار ماه است» يعنى چه؟ امام عليه السّلام فرمود: كردار درست از نماز و زكات و انواع نيكى در آن ماه برتر از كردار هزار ماهى است كه شب قدر را دارا نيست و اگر خداوند بر مؤمنان فزونى نمى داد به آن دست نمى يافتند ولى خداى گرامى و بزرگ پاداش مؤمنان را دو چندان مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 161
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَيَّوَيْهِ اَلْجُرْجَانِيُّ اَلْمُذَكِّرُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو إِسْحَاقَ إِبْرَاهِيمُ بْنُ بِلاَلٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ مُحَمَّدُ بْنُ كَرَّامٍ (1) قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ قَالَ حَدَّثَنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ أَبِي إِسْحَاقَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ: سَأَلْتُ اِبْنَ عَبَّاسٍ مَا لِمَنْ صَامَ رَمَضَانَ وَ عَرَفَ حَقَّهُ قَالَ تَهَيَّأْ يَا اِبْنَ جُبَيْرٍ حَتَّى أُحَدِّثَكَ بِمَا لَمْ تَسْمَعْ أُذُنَاكَ وَ لَمْ يَمُرَّ عَلَى قَلْبِكَ فَرِّغْ نَفْسَكَ لِمَا سَأَلْتَنِي عَنْهُ فَمَا أَرَدْتَهُ إِلاَّ عِلْمَ اَلْأَوَّلِينَ وَ اَلْآخِرِينَ قَالَ سَعِيدُ بْنُ جُبَيْرٍ فَخَرَجْتُ مِنْ عِنْدِهِ فَتَهَيَّأْتُ لَهُ مِنَ اَلْغَدِ فَبَكَّرْتُ إِلَيْهِ مِنْ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ فَصَلَّيْتُ اَلْفَجْرَ ثُمَّ ذَكَرَ اَلْحَدِيثَ فَحَوَّلَ وَجْهَهُ إِلَيَّ فَقَالَ اِسْمَعْ مِنِّي مَا أَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ لَوْ عَلِمْتُمْ مَا لَكُمْ فِي رَمَضَانَ لَزِدْتُمْ لِلَّهِ شُكْراً إِذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنْهُ غَفَرَ اَللَّهُ لِأُمَّتِيَ اَلذُّنُوبَ كُلَّهَا سِرَّهَا وَ عَلاَنِيَتَهَا وَ رَفَعَ لَكُمْ أَلْفَيْ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ بَنَى لَكُمْ خَمْسِينَ مَدِينَةً - وَ كَتَبَ اَللَّهُ لَكُمْ يَوْمَ اَلثَّانِي بِكُلِّ خُطْوَةٍ تَخْطُونَهَا فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ عِبَادَةَ سَنَةٍ وَ ثَوَابَ نَبِيٍّ وَ كَتَبَ لَكُمْ صَوْمَ سَنَةٍ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلثَّالِثِ بِكُلِّ شَعْرَةٍ عَلَى أَبْدَانِكُمْ قُبَّةً فِي اَلْفِرْدَوْسِ مِنْ دُرَّةٍ بَيْضَاءَ فِي أَعْلاَهَا اِثْنَا عَشَرَ أَلْفَ بَيْتٍ مِنَ اَلنُّورِ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَلْفُ سَرِيرٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ حَوْرَاءُ يَدْخُلُ عَلَيْكُمْ كُلَّ يَوْمٍ أَلْفُ مَلَكٍ مَعَ كُلِّ مَلَكٍ هَدِيَّةٌ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلرَّابِعِ فِي جَنَّةِ اَلْخُلْدِ سَبْعِينَ أَلْفَ قَصْرٍ فِي كُلِّ قَصْرٍ سَبْعُونَ أَلْفَ بَيْتٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ خَمْسُونَ أَلْفَ سَرِيرٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ حَوْرَاءُ وَ مَعَ كُلِّ حَوْرَاءَ أَلْفُ وَصِيفَةٍ خِمَارُ إِحْدَاهُنَّ خَيْرٌ مِنَ اَلدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْخَامِسِ فِي جَنَّةِ اَلْمَأْوَى أَلْفَ مَدِينَةٍ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ سَبْعُونَ أَلْفَ بَيْتٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَائِدَةٍ عَلَى كُلِّ مَائِدَةٍ سَبْعُونَ أَلْفَ قَصْعَةٍ فِي كُلِّ قَصْعَةٍ سِتُّونَ أَلْفَ لَوْنٍ مِنَ اَلطَّعَامِ لاَ يُشْبِهُ بَعْضُهُ بَعْضاً وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلسَّادِسِ فِي دَارِ اَلسَّلاَمِ مِائَةَ أَلْفِ مَدِينَةٍ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ مِائَةُ أَلْفِ دَارٍ فِي كُلِّ دَارٍ مِائَةُ أَلْفِ بَيْتٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ مِائَةُ أَلْفِ سَرِيرٍ مِنْ ذَهَبٍ طُولُ كُلِّ سَرِيرٍ أَلْفَا ذِرَاعٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ زَوْجَةٌ مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ عَلَيْهَا ثَلاَثُونَ أَلْفَ ذُؤَابَةٍ مَنْسُوجَةٍ بِالدُّرِّ وَ اَلْيَاقُوتِ تَحْمِلُ كُلَّ ذُؤَابَةٍ مِائَةُ جَارِيَةٍ (2) وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلسَّابِعِ فِي جَنَّةِ اَلنَّعِيمِ ثَوَابَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ شَهِيدٍ وَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ صِدِّيقٍ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلثَّامِنِ مِثْلَ عَمَلِ سِتِّينَ أَلْفَ عَابِدٍ وَ سِتِّينَ أَلْفَ زَاهِدٍ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلتَّاسِعِ مَا يُعْطِي أَلْفَ عَالِمٍ وَ أَلْفَ مُعْتَكِفٍ وَ أَلْفَ مُرَابِطٍ - وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْعَاشِرِ قَضَاءَ سَبْعِينَ أَلْفَ حَاجَةٍ وَ يَسْتَغْفِرُ لَكُمُ اَلشَّمْسُ وَ اَلْقَمَرُ وَ اَلنُّجُومُ وَ اَلدَّوَابُّ وَ اَلطَّيْرُ وَ اَلسِّبَاعُ وَ كُلُّ حَجَرٍ وَ مَدَرٍ وَ كُلُّ رَطْبٍ وَ يَابِسٍ وَ اَلْحِيتَانُ فِي اَلْبِحَارِ وَ اَلْأَوْرَاقُ عَلَى اَلْأَشْجَارِ وَ كَتَبَ اَللَّهُ لَكُمْ يَوْمَ حَادِيَ عَشَرَ ثَوَابَ أَرْبَعِ حِجَّاتٍ وَ أَرْبَعِ عُمُرَاتٍ كُلُّ حِجَّةٍ مَعَ نَبِيٍّ مِنَ اَلْأَنْبِيَاءِ وَ كُلُّ عُمْرَةٍ مَعَ صِدِّيقٍ أَوْ شَهِيدٍ وَ جَعَلَ اَللَّهُ لَكُمْ يَوْمَ ثَانِيَ عَشَرَ أَنْ يُبَدِّلَ اَللَّهُ سَيِّئَاتِكُمْ حَسَنَاتٍ وَ يَجْعَلَ حَسَنَاتِكُمْ أضعاف [أَضْعَافاً] وَ يَكْتُبَ لَكُمْ بِكُلِّ حَسَنَةٍ أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ كَتَبَ اَللَّهُ لَكُمْ يَوْمَ ثَالِثَ عَشَرَ مِثْلَ عِبَادَةِ أَهْلِ مَكَّةَ وَ اَلْمَدِينَةِ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ بِكُلِّ حَجَرٍ وَ مَدَرٍ مَا بَيْنَ مَكَّةَ وَ اَلْمَدِينَةِ شَفَاعَةً - وَ يَوْمَ رَابِعَ عَشَرَ فَكَأَنَّمَا لَقِيتُمْ آدَمَ وَ نُوحاً وَ بَعْدَهُمَا إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ بَعْدَهُمْ دَاوُدَ وَ سُلَيْمَانَ وَ كَأَنَّمَا عَبَدْتُمُ اَللَّهَ مَعَ كُلِّ نَبِيٍّ مِائَتَيْ سَنَةٍ وَ قَضَى لَكُمْ يَوْمَ خَامِسَ عَشَرَ كُلَّ حَاجَةٍ (3) مِنْ حَوَائِجِ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ مَا أَعْطَى أَيُّوبَ وَ اِسْتَجَابَ اَللَّهُ دُعَاءَكُمْ وَ اِسْتَغْفَرَ لَكُمْ حَمَلَةُ اَلْعَرْشِ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ أَرْبَعِينَ نُوراً عَشَرَةً عَنْ يَمِينِكُمْ وَ عَشَرَةً عَنْ يَسَارِكُمْ وَ عَشَرَةً أَمَامَكُمْ وَ عَشَرَةً خَلْفَكُمْ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ سَادِسَ عَشَرَ إِذَا خَرَجْتُمْ مِنَ اَلْقَبْرِ سِتِّينَ حُلَّةً تَلْبَسُونَهَا وَ نَاقَةً تَرْكَبُونَهَا وَ بَعَثَ اَللَّهُ إِلَيْكُمْ غَمَامَةً تُظِلُّكُمْ مِنْ حَرِّ ذَلِكَ اَلْيَوْمِ وَ إِذَا كَانَ يَوْمُ سَابِعَ عَشَرَ يَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنِّي قَدْ غَفَرْتُ لَهُمْ وَ لِآبَائِهِمْ وَ رَفَعْتُ عَنْهُمْ شَدَائِدَ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ - وَ إِذَا كَانَ يَوْمُ ثَامِنَ عَشَرَ أَمَرَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ وَ حَمَلَةَ اَلْعَرْشِ وَ اَلْكُرْسِيِّ وَ الكروبين [اَلْكَرُوبِيِّينَ] أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِأُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِلَى اَلسَّنَةِ اَلْقَابِلَةِ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ ثَوَابَ اَلْبَدْرِيِّينَ وَ إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلتَّاسِعَ عَشَرَ لَمْ يَبْقَ مَلَكٌ فِي اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ إِلاَّ اِسْتَأْذَنُوا رَبَّهُمْ فِي زِيَارَةِ قُبُورِكُمْ كُلَّ يَوْمٍ وَ مَعَ كُلِّ مَلَكٍ هَدِيَّةٌ وَ شَرَابٌ فَإِذَا تَمَّ لَكُمْ عِشْرُونَ يَوْماً بَعَثَ اَللَّهُ إِلَيْكُمْ سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ يَحْفَظُونَكُمْ مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ وَ كَتَبَ اَللَّهُ لَكُمْ بِكُلِّ يَوْمٍ صُمْتُمْ صَوْمَ مِائَةِ سَنَةٍ وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ اَلنَّارِ خَنْدَقاً وَ أَعْطَاكُمْ ثَوَابَ مَنْ قَرَأَ اَلتَّوْرَاةَ وَ اَلْإِنْجِيلَ وَ اَلزَّبُورَ وَ اَلْفُرْقَانَ وَ كَتَبَ اَللَّهُ لَكُمْ بِكُلِّ رِيشَةٍ عَلَى جَبْرَئِيلَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عِبَادَةَ سَنَةٍ وَ أَعْطَاكُمْ ثَوَابَ تَسْبِيحِ اَلْعَرْشِ وَ اَلْكُرْسِيِّ وَ زَوَّجَكُمْ بِكُلِّ آيَةٍ فِي اَلْقُرْآنِ أَلْفَ حَوْرَاءَ وَ يَوْمَ أَحَدٍ وَ عِشْرِينَ يُوَسِّعُ اَللَّهُ عَلَيْكُمُ اَلْقَبْرَ أَلْفَ فَرْسَخٍ وَ يَرْفَعُ عَنْكُمُ اَلظُّلْمَةَ وَ اَلْوَحْشَةَ وَ يَجْعَلُ قُبُورَكُمْ قُبُورَ اَلشُّهَدَاءِ وَ يَجْعَلُ وُجُوهَكُمْ كَوَجْهِ يُوسُفَ بْنِ يَعْقُوبَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ يَوْمَ اِثْنَيْنِ وَ عِشْرِينَ يَبْعَثُ اَللَّهُ إِلَيْكُمْ مَلَكَ اَلْمَوْتِ كَمَا يَبْعَثُ إِلَى اَلْأَنْبِيَاءِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ وَ رَفَعَ عَنْكُمْ هَوْلَ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ وَ يَدْفَعُ عَنْكُمْ هَمَّ اَلدُّنْيَا وَ عَذَابَ اَلْآخِرَةِ - وَ يَوْمَ ثَالِثٍ وَ عِشْرِينَ تَمُرُّونَ عَلَى اَلصِّرَاطِ مَعَ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلصِّدِّيقِينَ وَ اَلشُّهَدٰاءِ وَ اَلصّٰالِحِينَ وَ كَأَنَّمَا أَشْبَعْتُمْ كُلَّ يَتِيمٍ فِي أُمَّتِي وَ كَسَوْتُمْ كُلَّ عُرْيَانٍ مِنْ أُمَّتِي وَ يَوْمَ رَابِعٍ وَ عِشْرِينَ لاَ تَخْرُجُونَ مِنَ اَلدُّنْيَا حَتَّى يَرَى كُلُّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ مَكَانَهُ فِي اَلْجَنَّةِ وَ يُعْطَى كُلُّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ ثَوَابَ أَلْفِ مَرِيضٍ وَ أَلْفِ غَرِيبٍ خَرَجُوا فِي طَاعَةِ اَللَّهِ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ ثَوَابَ عِتْقِ أَلْفِ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ يَوْمَ خَامِسٍ وَ عِشْرِينَ بَنَى اَللَّهُ لَكُمْ تَحْتَ اَلْعَرْشِ أَلْفَ قُبَّةٍ خَضْرَاءَ عَلَى رَأْسِ كُلِّ قُبَّةٍ خَيْمَةٌ مِنْ نُورٍ يَقُولُ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَا أُمَّةَ أَحْمَدَ أَنَا رَبُّكُمْ وَ أَنْتُمْ عَبِيدِي وَ إِمَائِي اِسْتَظِلُّوا بِظِلِّ عَرْشِي فِي هَذِهِ اَلْقِبَابِ وَ كُلُوا وَ اِشْرَبُوا هَنِيئاً فَ لاٰ خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لاٰ أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لَأَبْعَثَنَّكُمْ إِلَى اَلْجَنَّةِ يَتَعَجَّبُ مِنْكُمُ اَلْأَوَّلُونَ وَ اَلْآخِرُونَ وَ لَأُتَوِّجَنَّ كُلَّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ بِأَلْفِ تَاجٍ مِنْ نُورٍ وَ لَأُرْكِبَنَّ كُلَّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ عَلَى نَاقَةٍ خُلِقَتْ مِنْ نُورٍ زِمَامُهَا مِنْ نُورٍ فِي ذَلِكَ اَلزِّمَامِ أَلْفُ حَلْقَةٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ فِي كُلِّ حَلْقَةٍ قَائِمٌ عَلَيْهَا مَلَكٌ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ بِيَدِ كُلِّ مَلَكٍ عَمُودٌ مِنْ نُورٍ حَتَّى يَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسٰابٍ - وَ إِذَا كَانَ يَوْمَ سَادِسٍ وَ عِشْرِينَ يَنْظُرُ اَللَّهُ إِلَيْكُمْ بِالرَّحْمَةِ فَيَغْفِرُ لَكُمُ اَلذُّنُوبَ كُلَّهَا إِلاَّ اَلدِّمَاءَ وَ اَلْأَمْوَالَ وَ قَدَّسَ بَيْنَكُمْ كُلَّ يَوْمٍ سَبْعِينَ مَرَّةً مِنَ اَلْغِيبَةِ وَ اَلْكَذِبِ وَ اَلْبُهْتَانِ وَ إِذَا كَانَ يَوْمُ سَابِعٍ وَ عِشْرِينَ فَكَأَنَّمَا نَصَرْتُمْ كُلَّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ وَ كَسَوْتُمْ سَبْعِينَ أَلْفَ عَارِي وَ خَدَمْتُمْ أَلْفَ مُرَابِطٍ وَ كَأَنَّمَا قَرَأْتُمْ كُلَّ كِتَابٍ أَنْزَلَ اَللَّهُ عَلَى أَنْبِيَائِهِ وَ يَوْمَ ثَامِنٍ وَ عِشْرِينَ جَعَلَ اَللَّهُ لَكُمْ فِي جَنَّةِ اَلْخُلْدِ مِائَةَ أَلْفِ مَدِينَةٍ مِنْ نُورٍ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ فِي جَنَّةِ اَلْمَأْوَى مِائَةَ أَلْفِ قَصْرٍ مِنْ فِضَّةٍ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ فِي جَنَّةِ اَلنَّعِيمِ مِائَةَ أَلْفِ دَارٍ مِنْ عَنْبَرٍ أَشْهَبَ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ فِي جَنَّةِ اَلْفِرْدَوْسِ مِائَةَ أَلْفِ مَدِينَةٍ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ أَلْفُ حُجْرَةٍ وَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ فِي جَنَّةِ اَلنَّعِيمِ مِائَةَ أَلْفِ مِنْبَرٍ مِنْ مِسْكٍ فِي جَوْفِ كُلِّ مِنْبَرٍ أَلْفُ بَيْتٍ مِنْ زَعْفَرَانٍ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَلْفُ سَرِيرٍ مِنْ دُرٍّ وَ يَاقُوتٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ زَوْجَةٌ مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ وَ إِذَا كَانَ يَوْمَ تَاسِعٍ وَ عِشْرِينَ أَعْطَاكُمُ اَللَّهُ أَلْفَ أَلْفِ مَحَلَّةٍ فِي جَوْفِ كُلِّ مَحَلَّةٍ قُبَّةٌ بَيْضَاءُ فِي كُلِّ قُبَّةٍ سَرِيرٌ مِنْ كَافُورٍ أَبْيَضَ عَلَى ذَلِكَ اَلسَّرِيرِ أَلْفُ فِرَاشٍ مِنَ اَلسُّنْدُسِ اَلْأَخْضَرِ فَوْقَ كُلِّ فِرَاشٍ حَوْرَاءُ عَلَيْهَا سَبْعُونَ أَلْفَ حُلَّةٍ وَ عَلَى رَأْسِهَا ثَمَانُونَ أَلْفَ ذُؤَابَةٍ وَ كُلُّ ذُؤَابَةٍ مُكَلَّلَةٌ بِالدُّرِّ وَ اَلْيَاقُوتِ فَإِذَا تَمَّ ثَلاَثُونَ يَوْماً كَتَبَ اَللَّهُ لَكُمْ بِكُلِّ يَوْمٍ مَرَّ عَلَيْكُمْ ثَوَابَ أَلْفِ شَهِيدٍ وَ أَلْفِ صِدِّيقٍ وَ كَتَبَ اَللَّهُ لَكُمْ عِبَادَةَ خَمْسِينَ سَنَةً وَ كَتَبَ اَللَّهُ لَكُمْ بِكُلِّ يَوْمٍ صَوْمَ أَلْفَيْ يَوْمٍ وَ رَفَعَ لَكُمْ بِعَدَدِ مَا أَنْبَتَ اَلنِّيلُ دَرَجَاتٍ وَ كَتَبَ لَكُمْ بَرَاءَةً مِنَ اَلنَّارِ وَ جَوَازاً عَلَى اَلصِّرَاطِ وَ أَمَاناً مِنَ اَلْعَذَابِ وَ لِلْجَنَّةِ بَابٌ يُقَالُ لَهُ اَلرَّيَّانُ لاَ يُفْتَحُ ذَلِكَ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ ثُمَّ يُفْتَحُ لِلصَّائِمِينَ وَ اَلصَّائِمَاتِ مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثُمَّ يُنَادِي رِضْوَانُ خَازِنُ اَلْجَنَّةِ يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ هَلُمُّوا إِلَى اَلرَّيَّانِ فَتَدْخُلُ أُمَّتِي مِنْ ذَلِكَ اَلْبَابِ إِلَى اَلْجَنَّةِ فَمَنْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فَفِي أَيِّ شَهْرٍ يُغْفَرُ لَهُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 68 )
12-محمّد بن ابراهيم از احمد بن متّويه جرجانى مذكّر،از أبى اسحاق- إبراهيم بن بلال از أبى محمّد بن كرّام از محمّد بن كرّام از احمد بن عبد اللّٰه از سفيان بن عيينه از معاوية بن أبى اسحاق،از سعيد بن جبير نقل كرده كه گفت از ابن عبّاس پرسيدم چيست پاداش آنكه ماه رمضان را روزه گيرد و حقّ آن را بشناسد؟گفت اى پسر جبير خود را آماده ساز تا برايت حديث كنم بدان چه گوشهايت نشنيده و بر دلت نگذشته،و خود را از هر فكرى فارغ ساز براى آنچه مرا از آن پرسيدى،پس آنچه خواسته اى علم أوّلين و آخرينست،سعيد بن جبير گويد:از نزد او بيرون شدم و خود را آماده ساختم و فرداى آن روز اوّل وقت بعد از نماز صبح نزد او رفتم و حديث را يادآور شدم پس روى بگردانيد و بمن توجّه نمود و گفت:آنچه را ميگويم از من بشنو:شنيدم از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم ميفرمود:اگر ميدانستيد كه چه چيزها براى شما در ماه رمضان هست البتّه خدا را بيشتر سپاس ميگفتيد. چون شب اوّل آن فرا رسد خداوند گناهان همۀ امّت مرا مى آمرزد گناهان نهانى و آشكار را،و دو هزار درجه براى شما بالا ميبرد،و پنجاه شهر براى شما بنا ميكند.و در روز دوّم خداوند بهر قدمى كه برداشته ايد در آن روز عبادت يك سال براى شما مينويسد،و روزۀ يك سال را در نامۀ عملتان ثبت مينمايد.و روز سوّم بشمارۀ هر موئى كه بر بدن داريد خداوند بارگاهى در فردوس بشما ميدهد كه از درّ بيضاء ساخته شده و در بالايش دوازده هزار اطاق از نور است،و در زيرش دوازده هزار اطاق[از نور]كه در هر اطاق هزار تخت است و بر هر تختى يك حورى،و بر شما در هر روز هزار فرشته وارد مى شود كه با هر فرشته اى هديّه اى است.و روز چهارم خداوند بشما عطا ميكند در بهشت جاويد هفتاد هزار كاخ،در هر كاخى هفتاد هزار اطاق،و در هر اطاق پنجاه هزار تخت،و بر هر تختى يك حورى،و در برابر هر حورى هزار خدمتكار كمر بسته بخدمت،كه روسرى يكتن از آنان بهتر است از دنيا و آنچه در اوست. و در روز پنجم خداوند بشما در جنّة المأوى(كه نام بهشتى است)هزار شهر عطا ميفرمايد كه در هر شهرى هفتاد هزار منزل،و در هر منزلى هفتاد هزار سفره و بر هر سفره هفتاد هزار كاسه،و در هر كاسه شصت هزار نوع طعام كه هيچ كدام با هم شبيه نيست.و در روز ششم خداوند بشما در دار السّلام(كه نام بهشتى است)يك صد هزار شهر عطا ميكند كه در هر شهر يك صد هزار خانه است،و در هر خانه صد هزار اطاق و در هر اطاق صد هزار تخت از طلا كه طول هر كدام هزار ذراع است و بر هر تختى همسرى از حوران بهشتى كه داراى سى هزار گيسوى بافته و زينت يافته بدرّ و ياقوت است و هر گيسو را يك كنيز در دست دارد يا صد كنيز. و در روز هفتم خداوند بشما در جنّة النّعيم(كه نام بهشتى است)ثواب چهل هزار شهيد و چهل هزار صدّيق عطا فرمايد.و در روز هشتم خداوند بشما عطا كند ثوابى بمانند ثواب عمل شصت هزار زاهد.و در روز نهم خداوند ثواب هزار عالم و هزار معتكف و هزار سرباز مرزبان بشما عطا فرمايد. و در روز دهم خداوند هفتاد هزار حاجت از شما برآورد،و خورشيد و ماه و ستارگان و چهارپايان و پرندگان و درندگان و هر سنگ و ريگ و تر و خشكى و همۀ ماهيان درياها و برگ درختان براى شما طلب آمرزش كنند.و در روز يازدهم خداوند بشما ثواب چهار حج و چهار عمره كه هر حجّى همراه پيمبرى از پيمبران،و هر عمره اى با صدّيقى يا شهيدى بجا آورده شود عطا فرمايد. و در روز دوازدهم خداوند تبديل كند گناهانتان را بحسنات،و حسنات را نيز دو چندان كند،و هر يك حسنه را هزار هزار حسنه در نامۀ عملتان ثبت كند.و در روز سيزدهم خداوند مانند عبادت اهل مكّه و مدينه را براى شما بنويسد و بشمارۀ هر سنگ و ريگى كه ميان مكّه و مدينه باشد شفاعت نصيب شما گرداند. و در روز چهاردهم چنان باشد كه آدم و نوح و پس از آنها ابراهيم و موسى، و پس از آنها داود و سليمان همه را ملاقات كرده و با هر كدام دويست سال خدا را پرستش كرده باشيد. و در روز پانزدهم هر حاجتى از حاجات دنيا و آخرت شما همه را برآورد،و ثواب عمل ايّوب پيغمبر بشما دهد،و خداوند دعاى شما را مستجاب فرمايد،و حاملين عرش براى شما آمرزش طلبند،و در روز قيامت خداوند چهل نور بشما عطا كند ده از جانب راست شما،و ده از جانب چپ،و ده از پيش روى،و ده از پشت سر شما. و در روز شانزدهم خداوند آن هنگام كه از قبر بيرون آئيد شصت جامه براى شما عطا كند كه بپوشيد و ناقه اى فرستد كه سوار شويد،و ابرى فرستد كه بر شما در آن صحراى سوزان در آن روز گرم سايه افكند.و چون روز هفدهم شود خداوند عزّ و جلّ خطاب فرمايد:كه همه را آمرزيدم و نيز پدرانشان را بخشيدم،و سختيهاى روز قيامت را از ايشان برداشتم. و چون روز هيجدهم گردد خداوند تبارك و تعالى جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و حاملين عرش و كرسىّ و كروبيان همه را امر كند كه براى امّت محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم تا سال آينده استغفار كنند،و در قيامت خداوند ثواب آنان كه در غزوۀ بدر در ركاب پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بودند بشما عطا فرمايد. و چون روز نوزدهم گردد فرشته اى در آسمانها و زمين باقى نماند جز آنكه از خداوند خويش رخصت طلبد كه هر روز بزيارت قبور شما آيد و با هر فرشته اى هديّه و شربتى است. و چون بيست روز تمام شود،خداوند هفتاد هزار فرشته بفرستد كه شما را از هر شيطان رانده شده اى محفوظ بدارد،و بهر روزى كه روزه گرفته ايد روزۀ يك صد سال براى شما ثبت نمايد،و ميان شما و آتش دوزخ خندقى قرار دهد،و ثواب كسى كه تورات و انجيل و زبور و فرقان را تلاوت كرده باشد بشما عطا كند، و بشمارۀ هر پرى از پرهاى جبرئيل عبادت يك سال در نامۀ عمل شما بنويسد،و نيز ثواب تسبيح عرش و كرسى را بشما دهد،و بهر آيه اى از قرآن هزار حورى از حوران بهشتى بهمسرى بشما دهد.و روز بيست و يكم خداوند هزار فرسنگ قبر را بر شما فراخ سازد،و تاريكى و وحشت آن را از شما ببرد،و قبور شما را مانند قبور شهدا قرار دهد،و رخسار شما را چون رخسار يوسف بن يعقوب(زيبا)كند. و روز بيست و دوّم خداوند فرشته مرگ را بر شما بفرستد آنچنان كه بسوى انبياء عليهم السّلام ميفرستد و او ترس منكر و نكير را از شما برداشته و گرفتارى دنيا و آخرت را از شما دفع نمايد،و روز بيست و سوّم بهمراه انبياء و صدّيقان و قربانيان راه حق و شايستگان از خلق از صراط عبور خواهيد كرد،و مانند آن باشد كه هر يتيمى بينوا را از امّت من سير كرده هر برهنه اى را پوشانيده باشيد. و روز بيست و چهارم هيچ يك از شما از دنيا بيرون نرود مگر اينكه جايگاه خود را در بهشت ببيند،و هر كدام از شما را ثواب هزار مريض و هزار غريب كه كه در طاعت خدا بغربت بيرون شده باشند،و ثواب آزاد كردن هزار بنده از فرزندان اسماعيل عليه السّلام بدهد.و روز بيست و پنجم خداوند در زير عرش قبّه و بارگاهى از زمرّد سبز براى شما بنا كند كه بر فراز هر قبّه خيمه اى از نور برپا است و خداوند تبارك و تعالى فرمايد اى امّتان محمّد من پروردگار شمايم و شما بندگان و چاكران منيد در سايۀ عرش من در اين آسايشگاه بياراميد و بخوريد و بياشاميد،گوارا باد شما را هيچ ترسى براى شما نيست و اندوهگين نخواهيد شد،اى امّتان محمّد بعزّت و جلالم سوگند شما را بسوى بهشت برانگيزم چنان كه خلق اوّلين و آخرين همه را شگفت آيد،و هر يك را بهزار تاج از نور متوّج ساخته و بر ناقه اى سرشته از نور سوار كنم كه زمامش از نور و داراى هزار حلقه باشد از طلا،و در هر حلقه كه بر آنست فرشته اى موكّل است،در دست هر فرشته عمودى از نور تا اينكه بدين هيئت بدون حساب وارد بهشت گرديد. و چون روز بيست و ششم شود خداوند بشما نظر رحمت افكند پس بيامرزد گناهانتان همه را مگر خونها كه بناحق ريخته شده و اموالى كه بناروا تصرّف شده،و پاك گرداند خانه و منزلتان را در هر روز هفتاد بار از غيبت دروغ و بهتان. و چون روز بيست و هفتم شود چنان باشد كه گوئى يارى كرده باشيد هر مؤمن و مؤمنه اى را،و پوشانيده باشيد هفتاد هزار برهنه را،و خدمت كرده باشيد هزار سرباز مرزبان را،و گويا قراءت كرده باشيد همۀ كتب نازل شده بر پيغمبران از طرف خدا را.و روز بيست و هشتم خداوند در جنّات خلد هزار شهر براى شما بنا كند همه از نور،و در جنّة المأوى يك صد هزار قصر از نقرۀ خام،و در جنة النعيم يك صد هزار خانه بشما دهد كه همه از عنبر أشهب باشد،و در جنّة الفردوس يك صد هزار شهر كه در هر شهرى هزار حجره است،و نيز در جنّة الخلد يك صد هزار منبر ساخته شده از مسك شما را عطا كند،و در داخل هر منبرى هزار اطاق مهيّا باشد از زعفران،و در هر اطاقى هزار تخت از درّ و ياقوت،و بر هر تختى همسرى از حوران بهشتى. و چون روز بيست و نهم شود خداوند عطا كند شما را هزار هزار محلّه كه در داخل هر محلّه سراپرده اى باشد سفيد،و در هر سراپرده تختى مهيّا از كافور سفيد،و بر هر تختى هزار بستر از سندس سبز،و بر هر بستر حوريّه اى است كه هفتاد جامه بر تن دارد،و هشتاد هزار زلف بر سر و هر زلفى زينت يافته است بمرواريد و ياقوت.و چون سى روز تمام شد خداوند براى شما بهر روزى كه گذشته ثواب هزار شهيد و هزار صدّيق بنويسد،و نيز عبادت پنجاه سال،و همچنين بهر روزى روزۀ دو هزار روز ثبت نمايد،و بالا برد براى شما بعدد آنچه از آب رود نيل ميرويد درجات، و نيز بنويسد براى شما برات آزادى از آتش دوزخ و پروانۀ عبور از صراط و امان از عذاب،و بهشت را درى است كه آن را ريّان گويند و اين در باز نشود تا روز قيامت،آنگاه باز شود براى مردان روزه گير و زنان روزه گير از امّت محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم. سپس رضوان خازن و كليد دار بهشت ندا كند اى امّت محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بشتابيد بسوى ريّان كه باز شد،پس امّت من داخل بهشت شوند از اين در،پس اگر كسى آمرزيده نشود در ماه رمضان در كدام ماه آمرزيده خواهد شد،و لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه العلىّ العظيم نيست هيچ حركت و جنبش و قدرت و نيروئى مگر از ان خداوند والاى بزرگ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 165
12-سعيد بن جبير مى گويد كه از ابن عباس پرسيدم:اجر و پاداش كسى كه در ماه رمضان،روزه بگيرد و حقّ آن را بشناسد چيست؟گفت:اى پسر جبير!خود را آماده كن تا تو را از آنچه كه گوشهايت تا به حال نشنيده،و در دلت خطور نكرده آگاه كنم، و ذهن خود را از هر فكرى خالى كن(به هنگامى كه كاملا آسوده خاطرى به من مراجعه كن)،زيرا آنچه كه تو از من خواستى،علم اولين و آخرين است.سعيد بن جبير مى گويد از نزد ابن عباس بيرون آمدم و فرداى آن روز خود را براى شنيدن سخنان او آماده ساختم،و به هنگام طلوع فجر به خدمتش شتافتم و نماز صبح را خواندم،و آنگاه سؤال خود را به او يادآور شدم.ابن عباس رو به من كرد و گفت:از من بشنو آنچه را كه من مى گويم:از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شنيدم كه مى فرمود:اگر مى دانستيد چه چيزهايى(فيضهائى)براى شما در ماه رمضان نهفته است،مسلّما بيشتر خدا را سپاس مى گفتيد. چون شب اول(اين ماه)فرا مى رسد،خداوند تمام گناهان امّت مرا-چه پنهان و چه آشكار را-مى آمرزد،و(مقام)شما را دو هزار درجه بالا مى برد،و براى شما پنجاه شهر بنا مى سازد. و در روز دوّم،خداوند به ازاى هر گامى كه در آن روز بر مى داريد،(ثواب)عبادت يك سال و ثواب يك پيامبر را در نامۀ اعمالتان مى نويسد،و اجر روزۀ يك سال را به نام شما ثبت مى كند. و خداوند در روز سوم به شمارۀ هر مويى كه بر بدن داريد،سرايى در فردوس از درّ سفيد و فروزان به شما عنايت مى كند،كه در قسمت فوقانى اين بارگاه دوازده هزار اطاق از نور،در قسمت زيرين آن دوازده هزار اطاق قرار دارد،و در هر اطاقى هزار تخت است،و بر هر تختى يك حورى(آرميده است)،و هر روز هزار فرشته بر شما وارد مى شود،كه در دست هر يك از آنها هديه اى است. و در روز چهارم،خداوند در بهشت جاودانۀ خود هفتاد هزار كاخ به شما كرم مى كند كه در هر كاخى هفتاد هزار اطاق،و در هر اطاقى پنجاه هزار تخت،و بر هر تختى يك حورى است،و در برابر هر حورى هزار خدمتكار(آماده خدمت)ايستاده اند، كه روسرى يكى از اين خدمتكارها از دنيا و آنچه در اوست،بهتر است. و در روز پنجم،خداوند در جنّة المأوى هزار شهر به شما عنايت مى كند،كه در هر شهرى هفتاد هزار خانه است،و در هر خانه اى هفتاد هزار سفره،و بر روى هر سفره اى هفتاد هزار ظرف،و در هر ظرفى شصت هزار نوعى از خوردنيها قرار دارد كه هيچ يك از آنها شبيه ديگرى نيست. و در روز ششم،خداوند در دار السلام صد هزار خانه به شما مى بخشد،كه در هر شهرى صد هزار خانه است،و در هر خانه اى صد هزار اطاق،و در هر اطاقى صد هزار تخت زرّين قرار دارد،كه طول هر تخت هزار ذراع است،بر هر تختى همسرى حورى كه داراى سى هزار گيسو از در و ياقوت بافته شده است آرميده،و هر گيسوى او را يك صد كنيز به دست مى گيرند. و در روز هفتم،خداوند در جنّة النّعيم،ثواب چهل هزار شهيد و چهل هزار صدّيق را به شما عطا مى كند. و در روز هشتم،خداوند پاداشى برابر با ثواب عمل شصت هزار عابد،و شصت هزار زاهد به شما كرامت مى كند. و در روز نهم،ثواب هزار عالم و هزار معتكف،و هزار مرزبان به شما عنايت مى فرمايد. و در روز دهم،خداوند هفتاد هزار حاجت شما را برآورده مى سازد،و آفتاب و ماه و ستارگان و چهارپايان و پرندگان و درندگان و هر سنگ و گل و تر و خشك و تمام ماهيان درياها و برگهاى درختان براى شما(از خداوند)طلب آمرزش و مغفرت مى كنند. و در روز يازدهم،خداوند براى شما ثواب چهار حج و چهار عمره،كه هر حجّى به همراه پيامبرى از پيامبران،و هر عمره اى به همراه صدّيقى يا شهيدى به جا آورده شود،به شما اعطا مى كند. و در روز دوازدهم،خداوند مقرر فرموده است كه گناهان شما را به حسنات مبدّل كرده،و حسنات شما را چند برابر كنند،و به ازاى هر حسنه اى يك ميليون حسنه در نامۀ اعمالتان مى نويسند. و در روز سيزدهم،خداوند پاداشى برابر با عبادت اهل مكه و مدينه در نامۀ اعمال شما مى نويسد،و شفاعت از بندگان خود را به شماره سنگها و ريگهايى در فاصلۀ مكه و مدينه به چشم مى خورد براى شما مقدّر مى فرمايد. و در روز چهاردهم،گويا ثواب ملاقات و مصاحبت با آدم و نوح و پس از آنها ابراهيم و موسى و پس از آنها داود و سليمان نصيب شما مى گردد بدين صورت كه با هر پيغمبرى دويست سال خدا را پرستش كرده باشيد. و در روز پانزدهم حاجات دنيوى و اخروى شما را برآورده مى كند،و آنچه را كه به ايّوب عطا كرده است به شما نيز ارزانى مى دارد،و دعايتان را اجابت مى فرمايد،و حاملان عرش براى شما طلب آمرزش كنند،و خداوند در قيامت چهل نور به شما كرامت فرمايد كه ده نور از سمت راست و ده نور از سمت چپ و ده نور از روبرو و ده نور از پشت سر شما(مى تابد). و در روز شانزدهم،خداوند به هنگامى كه از قبر بيرون مى آييد شصت جامه براى اينكه بپوشيد،و شترى ماده براى آنكه سوار شويد،در اختيار شما قرار مى دهد، و ابرى براى شما مى فرستد كه(سايبان شما باشد)و شما را از گرماى آن روز رهايى بخشد. و در روز هفدهم،خداوند تبارك و تعالى مى فرمايد:من آنها و پدرانشان را آمرزيدم، و سختيهاى روز قيامت را از آنها برداشتم. در روز هجدهم خداوند به جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و حاملان عرش و كرسى و كرّوبيان فرمان مى دهد كه براى امّت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم تا سال آينده طلب آمرزش كنند، و روز قيامت ثواب بدريّون(كسانى كه در غزوۀ بدر ملازم ركاب پيامبر گرامى اسلام بودند)را به شما عنايت مى فرمايد. و چون روز نوزدهم فرا رسد،هيچ فرشته اى در آسمانها و زمين باقى نمى ماند مگر آنكه از خداوند خويش رخصت مى طلبد تا هر روز به زيارت قبور شما بيايند،و هر فرشته اى يك هديه و يك نوشيدنى به همراه دارد. و هنگامى كه بيست روز از ماه رمضان سپرى مى گردد،خداوند هفتاد هزار فرشته مى فرستد تا شما را از(مكر و وسوسۀ)هر شيطان رانده شده اى حفظ كند،و به ازاى هر روزى كه روزه داشته ايد خداوند پاداش روزۀ صد سال را در نامۀ اعمال شما مى نويسد،و ميان شما و آتش جهنّم گودالى قرار مى دهد،و ثواب كسى را كه تورات و انجيل و زبور و فرقان را خوانده باشد به شما عنايت فرمايد،و به تعداد پرهاى جبرئيل عليه السّلام پاداش عبادت يك سال را بنام شما ثبت و ضبط مى كند،و ثواب تسبيح عرش و كرسى را كرامت مى فرمايد،و به تعداد هر آيه اى از قرآن هزار حورى را به همسرى شما در مى آورد. و در روز بيست و يكم،خداوند قبر شما را هزار فرسنگ(براى راحتى شما)فراخ مى سازد،و تاريكى و وحشت قبر را از شما دور مى كند و قبرهاى شما را همانند قبرهاى شهدا قرار مى دهد،و سيماى شما را همانند صورت حضرت يوسف فرزند حضرت يعقوب مى كند. و در روز بيست و دوم،خداوند فرشتۀ مرگ را بدانسان كه براى پيامبران-كه درود ما بر آنان باد-فرستاد،به(يارى)شما مى فرستد،و ترس و وحشت و منكر و نكير را از شما برمى دارد،و غم دنيا و عذاب آخرت را از شما دور مى سازد. و در روز بيست و سوم،از پل صراط با پيامبران و صدّيقان و شهدا و شايستگان عبور مى كنيد،و مانند آن باشيد كه همۀ يتيمان امّتم را سير كرده باشيد،و همۀ برهنگان امّتم را پوشانيده ايد. و در روز بيست و چهارم،هيچ يك از شما بدرود حيات نمى گوئيد مگر آنكه مقام خود را در بهشت ببينيد،و به هر يك از شما ثواب هزار بيمار و هزار غريبى را كه براى طاعت خداوندى(از شهر و ديار خود)بيرون آمده اند عنايت مى كند،و به ثواب آزاد ساختن هزار بنده از فرزندان اسماعيل(نيز)نائل مى شويد. و در روز بيست و پنجم،خداوند هزار سراى بارگاه سبز رنگ در زير عرش براى شما بنا مى كند،كه در فراز هر بارگاه،خيمه اى از نور قرار دارد،و خداوند تبارك و تعالى (شما را اعم از مرد و زن)مورد خطاب قرار داده مى فرمايد:اى امّت احمد!منم پروردگار شما و شما بندگان و كنيزان منيد؛در سايۀ عرش من و در اين بارگاهها مقام كنيد،و بخوريد و بياشاميد،گواراى شما باد!هيچ ترسى براى شما نيست و غمگين نخواهيد شد؛اى امت محمّد!به عزت و جلالم قسم،شما را به گونه اى به بهشت مى فرستم كه موجب شگفتى پيشينيان و آيندگان گردد،و هر يك از شما را با هزار تاج از نور،تاجدار كرده،و بر مركبى از نور سوار كنم كه عنانش از نور است، و عنانش داراى هزار حلقه از طلا،و در هر حلقه اى فرشته اى گمارده شده است،و به دست هر فرشته اى عمودى از نور قرار دارد،تا آنكه با اين هيأت و بدون محاسبه و حساب وارد بهشت شود. و چون روز بيست و ششم فرا رسد،خداوند از روى رحمت به شما نظر مى افكند، تمام گناهانتان را مى آمرزد،مگر خونهاى به باطل ريخته شده و اموال بناحق تصرف شده،و خانۀ شما را روزى هفتاد بار از(آلودگى به)غيبت و دروغ و بهتان پاك مى سازد. و چون روز بيست و هفتم فرا رسد،(مقام و منزلت شما چنان است كه)گويا هر مرد با ايمان وزن ديندارى را يارى كرده،و هفتاد هزار برهنه را پوشانيده،و هزار مرزبان را خدمت كرده باشيد،و گويا هر كتابى را كه خداوند بر پيامبرانش نازل كرده است خوانده باشيد. و در روز بيست و هشتم،خداوند در بهشت جاويدان،براى شما صد هزار شهر از نور بنا مى كند،و در جنّة المأوى يك صد هزار كاخ از نقره،و در جنّة النّعيم يك صد هزار خانه از عنبر اشهب،و در جنّة الفردوس يك صد هزار شهر كه در هر شهر يك هزار حجره قرار داده به شما عنايت مى فرمايد،و در جنّة الخلد يك صد هزار منبر از مشك،و در درون هر منبرى هزار اطاق از زعفران،و در هر اطاقى هزار تخت از درّ و ياقوت،و بر هر تختى همسرى از حوران بهشتى به شما عطا مى كند. و چون روز بيست و نهم فرا مى رسد،خداوند يك ميليون محلّه و در هر محلّه اى خيمه اى سپيد رنگ،و در هر خيمه اى تختى از كافور سپيد و بر هر تختى هزار بستر از سندس سبز رنگ،و بر هر بستر حوريّه اى است كه هفتاد جامه پوشيده است و داراى هفتاد هزار گيسو كه با درّ و ياقوت زينت يافته اند،به شما كرامت فرمايد. و چون سى روز ماه رمضان تمام مى شود،خداوند به ازاى هر روزى كه گذشته است،ثواب هزار شهيد و هزار صدّيق و عبادت پنجاه سال را در نامۀ اعمال شما ثبت مى كند.و نيز به ازاى هر روز روزه دارى ثواب دو هزار روز،روزه مى نويسد،و درجات شما را به تعداد آنچه را كه رود نيل رويانده است بالا مى برد،و برات آزادى از آتش جهنّم و جواز عبور از صراط و امان نامۀ مصون بودن از عذاب را به دست شما مى دهد. و بهشت داراى درى است كه به آن ريّان مى گويند و اين در تا روز قيامت باز نمى شود (و در قيامت)اين در به روى مردان و زنان روزه دار امّت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم گشوده مى گردد،سپس رضوان خازن بهشت ندا مى كند:اى امّت محمّد!بسوى ريّان بشتابيد،و امّت من از اين رو به بهشت وارد مى شود.پس كسى كه در اين ماه مورد آمرزش الهى قرار نگيرد در كدام ماه آمرزيده خواهد شد؟!هيچ نيرو و قدرتى نيست مگر آنكه از جانب پروردگار بلند مرتبه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 192
12. سعيد بن جبير مى گويد: از ابن عباس پرسيدم: پاداش كسى كه ماه رمضان را روزه بگيرد و حق آن را بشناسد چيست؟ گفت: اى پسر جبير، آماده باش تا براى تو حديثى را بگويم كه گوشهايت نشنيده و بر دلت خطور نكرده است، و خود را براى آنچه از من پرسيدى از هر فكرى فارغ ساز، زيرا آنچه خواسته اى دانش پيشينيان و آيندگان است. سعيد بن جبير مى گويد: از نزد او بيرون رفتم و خود را براى فرداى آن روز آماده ساختم. صبح روز بعد به هنگام طلوع فجر به سوى او رفتم و نماز صبح را گزاردم و حديث را به او ياد آورى كردم. ابن عباس به من روى كرد و گفت: آنچه را مى گويم از من بشنو. از پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) شنيدم كه مى فرمود: اگر مى دانستيد كه براى شما در ماه رمضان چه چيزهاست قطعا خدا را بيشتر سپاس مى گفتيد. چون شب اول آن فرا رسد، خداوند همۀ گناهان نهان و آشكار امّت مرا مى آمرزد، و دو هزار هزار درجه براى شما بالا مى برد، و پنجاه شهر [در بهشت] براى شما بنا مى كند.در روز دوم خداوند به هر قدمى كه در آن روز برداشته ايد، عبادت يك سال و ثواب پيامبرى از پيامبران را براى شما مى نويسد، و روزۀ يك سال را براى شما ثبت مى كند. در روز سوم خداوند به شمارۀ هر مويى كه بر بدن داريد، قبّه اى در فردوس به شما مى دهد كه از مرواريد سفيد ساخته شده و بر بالاى آن دوازده هزار اتاق از نور است، و در زيرش نيز دوازده هزار اتاق از نور وجود دارد كه در هر اتاقى هزار تخت است، و بر هر تختى حوريه اى نشسته است، و هر روز هزار فرشته بر شما وارد مى شود كه هر فرشته اى هديه اى به همراه دارد. در روز چهارم خداوند هفتاد هزار كاخ در بهشت جاودان به شما عطا مى كند كه در هر كاخى هفتاد هزار اتاق، و در هر اتاقى پنجاه هزار تخت قرار دارد، و بر هر تختى حوريه اى نشسته است، و در برابر هر حوريه اى هزار كنيز به خدمت ايستاده است كه روسرى هر يك از آنان از دنيا و همۀ آنچه در دنياست بهتر است. در روز پنجم خداوند هزار شهر در «جنة المأوى» به شما ارزانى مى دارد كه در هر شهرى هفتاد هزار خانه و در هر خانه اى هفتاد هزار سفره، و بر هر سفره اى هفتاد هزار كاسه، و در هر كاسه اى شصت هزار نوع غذاست كه هيچ كدام به يك ديگر شباهت ندارند. در روز ششم خداوند صد هزار شهر در «دار السّلام» به شما عطا مى كند كه در هر شهرى صد هزار خانه وجود دارد، و در هر خانه اى صد هزار اتاق است، و در هر اتاقى صد هزار تخت زرّين قرار دارد كه طول هر تختى هزار ذراع است، و بر هر تختى همسرى از حوريان بهشتى نشسته است كه داراى سى هزار گيسوى بافته شده با مرواريد و ياقوت است كه هر گيسو را يك صد كنيز در دست دارند. در روز هفتم خداوند به شما در «جنّة النعيم» پاداش چهل هزار شهيد و چهل هزار صديق عطا مى كند. در روز هشتم خداوند ثوابى مانند ثواب عمل شصت هزار عابد و شصت هزار زاهد به شما مى دهد. در روز نهم خداوند پاداش هزار عالم و هزار معتكف و هزار سرباز مرزبان به شما ارزانى مى دارد.در روز دهم خداوند هفتاد هزار حاجت شما را برمى آورد، و خورشيد و ماه و ستارگان و چهار پايان و پرندگان و درندگان و هر سنگ و ريگ و هر تر و خشكى و همۀ ماهيان درياها و برگهاى درختان براى شما آمرزش مى طلبند. در روز يازدهم خداوند براى شما ثواب چهار حجّ و چهار عمره را كه هر حجّى همراه پيامبرى از پيامبران و هر عمره اى با صدّيق يا شهيدى به جا آورده شود، مى نويسد. در روز دوازدهم خداوند براى شما مقرر مى سازد كه گناهانتان را به حسنات تبديل كند، و حسنات شما را چندين برابر سازد، و در برابر هر حسنه اى هزار هزار حسنه براى شما بنويسد. در روز سيزدهم خداوند مانند عبادت اهل مكّه و مدينه را براى شما ثبت مى كند، و به شمارۀ هر سنگ و كلوخى كه ميان مكّه و مدينه است شفاعت نصيب شما مى گرداند. در روز چهاردهم چنان باشيد كه گويى آدم و نوح و پس از آنان ابراهيم و موسى، و پس از آنان داود و سليمان را ملاقات كرده ايد، و گويى با هر پيامبرى دويست سال خدا را عبادت نموده ايد. در روز پانزدهم خدا هر حاجتى از حاجتهاى دنيا و آخرت شما را برمى آورد، و ثواب عمل ايّوب را به شما مى دهد و دعايتان را مستجاب مى كند، و حاملان عرش براى شما آمرزش مى طلبند، و روز قيامت خداوند چهل نور به شما عطا مى كند كه ده نور از جانب راست، و ده نور از جانب چپ، و ده نور از جلو، و ده نور از پشت سر شماست. در روز شانزدهم خداوند اين پاداش را به شما مى دهد كه وقتى از قبر بيرون آمديد، شصت حلّه به شما عطا مى كند كه بپوشيد، و ناقه اى مى فرستد كه بر آن سوار شويد، و ابرى را روانه مى كند كه در برابر گرماى آن روز بر سر شما سايه افكند.در روز هفدهم خداوند بزرگ مى گويد: من همۀ آنان و پدرانشان را آمرزيدم، و سختيهاى روز قيامت را از ايشان برداشتم. در روز هيجدهم خداوند به جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و حاملان عرش و كرسى و كرّوبيان فرمان مى دهد كه براى امّت محمّد (صلّى الله عليه و آله) تا سال آينده استغفار كنند، و در روز قيامت خداوند ثواب مسلمانان بدر را به شما عطا خواهد كرد. در روز نوزدهم هيچ فرشته اى در آسمانها و زمين باقى نمى ماند مگر آنكه از پروردگارش اجازه مى گيرد كه هر روز به زيارت قبر شما بيايد، و با هر فرشته اى هديه و شربتى است. و چون روز بيستم تمام شود، خداوند هفتاد هزار فرشتۀ به سوى شما مى فرستد تا شما را از هر شيطان رانده شده اى حفظ كند، و براى شما در برابر هر روزه اى كه گرفته ايد پاداش صد سال روزه را مى نويسد، و ميان شما و آتش دوزخ خندقى قرار مى دهد، و به شما ثواب كسى را مى دهد كه تورات و انجيل و زبور و فرقان را تلاوت كرده است، و خداوند به شمارۀ هر پرى از پرهاى جبرئيل عبادت يك سال را براى شما مى نويسد، و ثواب تسبيح عرش و كرسى را به شما عطا مى كند، و به تعداد هرآيه اى در قرآن هزار حوريه به شما تزويج مى كند. در روز بيست و يكم خداوند قبر شما را هزار فرسخ فراخ مى سازد، و تاريكى و وحشت را از شما بر مى دارد، و قبرهايتان را مانند قبور شهيدان قرار مى دهد، و چهره هايتان را همچون چهرۀ يوسف فرزند يعقوب (عليه السّلام) زيبا مى كند.در روز بيست و دوم خداوند فرشتۀ مرگ را همان گونه كه به سوى پيامبران مى فرستد، به سوى شما نيز مى فرستد، و ترس نكير و منكر را از شما بر مى دارد، و اندوه دنيا و عذاب آخرت را از شما باز مى دارد. در روز بيست و سوم به همراه پيامبران و صدّيقان و شهيدان و شايستگان بر صراط مى گذريد، و چنان باشيد كه گويى هر يتيمى را از امّت من سير كرده و هر برهنه اى را از امّت من پوشانده ايد. در روز بيست و چهارم هيچ يك از شما از دنيا بيرون نمى رود مگر آنكه جايگاه خود را در بهشت مى بيند، و به هر يك از شما ثواب هزار مريض و ثواب هزار غريب كه در راه اطاعت خدا بيرون آمده اند ارزانى مى دارد، و پاداش آزاد كردن هزار برده از فرزندان اسماعيل (عليه السّلام) را به شما عطا مى كند.در روز بيست و پنجم خداوند هزار قبّۀ سبز در زير عرش براى شما بنا مى كند كه بالاى هر قبّه اى خيمه اى از نور برپاست و خداوند خطاب مى كند: اى امّت محمّد، من پروردگار شمايم، و شما بندگان و كنيزان منيد، در سايۀ عرش من زير اين قبّه ها آرام گيريد و بخوريد و بياشاميد، گوارايتان باد، كه هيچ ترسى نخواهيد داشت و اندوهگين نخواهيد شد. اى امّت محمد، به عزّت و جلالم سوگند كه شما را چنان به سوى بهشت برمى انگيزم كه گذشتگان و آيندگان همه از شما در شگفت شوند، و بر سر هر يك از شما هزار تاج از نور خواهم گذاشت، و هر يك از شما را بر ناقه اى از نور سوار خواهم كرد كه زمام آن از نور است و در آن زمام هزار حلقۀ زرّين قرار دارد كه بر هر حلقه اى كه بر آن است فرشته اى از فرشتگان گمارده شده، و در دست هر فرشته اى عمودى از نور قرار دارد، تا اينكه بى حساب وارد بهشت شويد. در روز بيست و ششم خداوند به شما نظر رحمت مى افكند و همۀ گناهانتان را-بجز خونهايى كه به ناحق ريخته و اموالى كه به ناروا تصرف كرده ايد-مى آمرزد، و خانۀ شما را هر روز هفتاد بار از غيبت و دروغ و تهمت پاك مى گرداند. در روز بيست و هفتم شما چنان باشيد كه گويى هر مرد و زن مؤمنى را يارى كرده و هفتاد هزار برهنه را پوشانده و هزار سرباز مرزبان را خدمت كرده و همۀ كتابهايى را كه خداوند بر پيامبرانش فرو فرستاده است قرائت كرده ايد.در روز بيست و هشتم خداوند در «جنّة الخلد» صد هزار شهر از نور براى شما بنا مى كند، و در «جنّة المأوى» صد هزار كاخ سيمين به شما ارزانى مى دارد، و در «جنّة النعيم» صد هزار خانه از عنبر خاكسترى رنگ به شما عطا مى كند، و در «جنّة الفردوس» صد هزار شهر به شما مى دهد كه در هر شهرى هزار حجره است، و در «جنّة الخلد» صد هزار منبر از مشك به شما ارزانى مى دارد كه در درون هر منبرى هزار اتاق از زعفران قرار دارد و در هر اتاقى هزار تخت از مرواريد و ياقوت نهاده شده كه بر هر تختى همسرى از حوريان بهشتى نشسته است. در روز بيست و نهم خداوند هزار هزار محلّه به شما عطا مى كند كه در هر محلّه اى قبّه اى سفيد رنگ وجود دارد، و در هر قبّه اى تختى از كافور سفيد نهفته است كه بر هر تختى هزار بستر از ديباى نازك سبز پهن گرديده، و بر هر بسترى حوريه اى آرميده است كه هفتاد هزار حلّه بر تن دارد ، و سرش داراى هشتاد هزار گيسوست كه هر گيسويى با مرواريد و ياقوت زينت يافته است.و چون سى روز تمام شود، خداوند براى شما در برابر هر روزى كه بر شما گذشته است پاداش هزار شهيد و هزار صدّيق خواهد نوشت، و عبادت پنجاه سال براى شما ثبت مى كند، و در برابر هر روزى روزه دو هزار روز براى شما مى نويسد، و به شمارۀ آنچه رود نيل مى روياند درجات شما را بالا مى برد، و برات آزادى از آتش دوزخ و عبور از صراط و ايمنى از عذاب را براى شما خواهد نوشت. و بهشت درى دارد كه آن را «ريّان» مى گويند؛ اين در تا روز قيامت باز نمى شود، سپس براى مردان و زنان روزه دار از امّت محمّد (صلّى الله عليه و آله) گشوده مى گردد، و رضوان خازن بهشت ندا مى كند: اى امّت محمّد، به سوى ريّان بشتابيد. پس امّت من از اين در وارد بهشت مى شوند. راستى اگر كسى در ماه رمضان آمرزيده نشود در چه ماهى آمرزيده خواهد شد؟! هيچ قدرت و نيرويى جز با تأييد خداوند بلند مرتبۀ بزرگ نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 141
[254]12-... سعيد بن جبير گويد: از ابن عبّاس پرسيدم: آن كس كه ماه رمضان را روزه بدارد و حقّ آن را بشناسد چه چيزى از آن اوست؟ ابن عبّاس گفت: ابن جبير، خويش را آماده دار تا تو را سخنى باز گويم كه گوش هايت آن را نشنيده اند و بر دلت خطور نكرده است و خويشتن را بر آنچه از من پرسيدى فارغ و آسوده بدار كه آنچه جويا شدى، دانش نخستين و پايانى است. سعيد گويد: از نزد او برون شدم و فردا از سپيده دمان خويش را آماده نمودم و به سوى او راهى شدم و نماز صبح را گزاردم و سخن [ديروز] را يادآورى نمودم. ابن عبّاس به من رو نمود و گفت: به آنچه مى گويم گوش بسپار. از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله شنيدم كه مى فرمود: اگر مى دانستيد كه در ماه رمضان چه از آن شما مى شود، بر سپاس گزارى خداوند مى افزوديد. چون شب نخستين آن ماه فرا رسد، خداوند همۀ گناهان آشكار و نهان امّت من را ببخشايد و دو هزار هزار درجه شما را بر فراز برد و پنجاه شهر براى شما بنا نهد؛ در روز دوم خداوند براى هر گامى كه در آن روز مى نهيد، عبادت يك سال و پاداش يك پيامبر و روزه دارى يك سال را براى شما بنويسد؛ در روز سوم به تعداد هر تار موى بدنتان عمارتى گنبدى از مرواريد سپيد در فردوس به شما ارزانى كند كه دوازده هزار اتاق فروغين بر فرازش و دوازده هزار اتاق [فروغين] در فرودش است كه در هر اتاق هزار تخت و بر هر تختى حوريه اى است و روزانه هزار فرشته كه هر فرشته اى هديه اى به همراه دارد به نزد شما در آيند، در روز چهارم خداوند شما را هفتاد هزار كاخ در بهشت جاويد ارزانى فرمايد كه در هر كاخى هفتاد هزار اتاق است و در هر اتاق پنجاه هزار تخت و بر هر تختى حوريه اى است و هر حوريه اى را هزار دختر خدمتگزار خردسال است و روبند يكى از آنان برتر از دنيا و آنچه در آن است مى باشد؛ در روز پنجم خداوند شما را در جنّة المأوى (نام بهشتى است) هزار شهر و در هر شهرى هفتاد هزار خانه و در هر خانه اى هفتاد هزار خوان و بر هر خوانى هفتاد هزار كاسه و در هر كاسه اى شصت هزار گونه رنگ از خوراك ارزانى فرمايد كه يكى بر ديگرى شبيه نيست؛در روز ششم خداوند صد هزار شهر در دار السّلام (نام بهشتى است) ارزانى فرمايد كه هر شهرى را صد هزار خانه است و هر خانه اى را صد هزار اتاق است و هر اتاقى را صد هزار تخت زرّين است كه درازاى هر كدام هزار ذراع است و بر هر تختى همسرى از حوريان است كه او را سى هزار زلف بر رو افتاده و با مرواريد و ياقوت بافته باشد كه هر زلف را صد كنيز بر دوش برند؛ در روز هفتم خداوند شما را پاداش چهل هزار شهيد و چهل هزار راست گفتار در جنّة النّعيم (نام بهشتى است) ارزانى فرمايد، در روز هشتم خداوند شما را مانند كردار شصت هزار عبادت پيشه و شصت هزار پارسا ارزانى فرمايد؛ در روز نهم خداوند آنچه را كه بر هزار دانشمند و هزار معتكف و هزار جنگاور مرزبان دهد به شما نيز ارزانى فرمايد؛ در روز دهم خداوند شما را هفتاد هزار خواستۀ برآورده شده ارزانى فرمايد و آفتاب و ماه و ستارگان و چهارپايان و پرندگان و درندگان و هر سنگ و گلى و هر خشك و ترى و ماهى هاى درياها و برگ هاى درختان براى شما آمرزش خواهند؛ در روز يازدهم خداوند شما را پاداش چهار حج و چهار عمره دهد كه هر حجى همراه پيامبرى از پيامبران و هر عمره اى همراه راست گفتارى و يا شهيدى باشد؛ در روز دوازدهم خداوند گناهان شما را به حسنات تبديل كند و حسنات شما را دو چندان فرمايد و بر هر حسنۀ شما هزار هزار حسنه نويسد، در روز سيزدهم خداوند شما را عبادتى همانند عبادت اهل مكّه و مدينه نويسد و به تعداد هر سنگ و گلى ميان مكه و مدينه شفاعتى به شما ارزانى فرمايد،در روز چهاردهم گويا كه حضرت آدم و نوح عليهما السّلام و پس از آن دو، حضرت ابراهيم و موسى عليهما السّلام و پس از آن دو، حضرت داود و سليمان عليهما السّلام را ديدار نموده ايد و گويا كه همراه هر پيامبرى دويست سال خداوند را عبادت كرده ايد، در روز پانزدهم خداوند همۀ نيازهاى دنيا و آخرت شما را برآورده كند و آنچه را كه به حضرت ايّوب عليه السّلام عطا نموده، به شما نيز ارزانى فرمايد و خواستۀ شما را برآورده سازد و حمل كنندگان عرش الهى براى شما آمرزش خواهند و خداوند در روز رستاخيز شما را چهل نور دهد كه ده نور در سمت راست و ده نور در سمت چپ و ده نور در پيش رو و ده نور در پشت سر شما باشد، در روز شانزدهم آن هنگام كه از گور برون مى آييد، خدا شما را شصت جامه دهد كه بپوشيد و شترى دهد كه بر آن سوار شويد و ابرى فرستد كه در گرماى آن روز بر شما سايه افكند، چون روز هفدهم فرا رسد، خداى گرامى و بزرگ فرمايد: به راستى، من آنان و پدرانشان را بخشيدم و دشوارى هاى روز رستاخيز را از آنان برداشتم؛چون روز هيجدهم فرا رسد، خداى پاك و منزّه جبرائيل و ميكائيل و اسرافيل و حمل كنندگان عرش الهى و كرسى و كرّوبيان را فرمايد كه تا سال آينده براى امّت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله آمرزش خواهيد، و خداوند در روز رستاخيز پاداش جنگاوران در بدر را به شما ارزانى فرمايد؛ چون روز نوزدهم فرا رسد، فرشته اى در آسمان و زمين باقى نماند جز آنكه براى زيارت گورهاى شما هر روز از پروردگارتان اجازه گيرند و به همراه هر فرشته اى هديه و نوشيدنى اى است؛ آن هنگام كه بيست روز را به پايان بريد، خداوند هفتاد هزار فرشته را به سوى شما راهى كند تا شما را از هر شيطان رانده شده اى نگاه دارند و براى هر روزى كه روزه گرفته ايد روزۀ صد سال را براى شما نويسند و ميان شما و دوزخ گودالى نهد و شما را پاداش آن كس دهد كه تورات و انجيل و زبور و فرقان را تلاوت نموده است و به تعداد هر پرى كه بر جبرئيل عليه السّلام است عبادت يك سال را براى شما نويسد و پاداش تسبيح عرش و كرسى را به شما دهد و به تعداد هر آيه اى از قرآن هزار حوريه را به همسرى شما درآورد؛ در روز بيست و يكم خداوند گور شما را هزار فرسخ فراخ گرداند و تاريكى و وحشت گور را از شما برگيرد و گورهايتان را همانند گورهاى شهيدان سازد و رخسارتان را همچون يوسف بن يعقوب عليهما السّلام گرداند؛ روز بيست و دوم خداوند فرشتۀ مرگ را آن گونه به سوى شما برانگيزد كه به سوى پيامبران بر مى انگيزد و هراس نكير و منكر را از شما برگيرد و اندوه دنيا و عذاب واپسين سراى را از شما دور سازد،روز بيست و سوم شما همراه پيامبران و راست پيشگان و شهيدان و درستكاران از پل صراط بگذريد و گويا كه همۀ يتيمان امّتم را سير كرده و همۀ برهنگان را پوشانيده ايد، روز بيست و چهارم از دنيا برون نمى آييد تا هر يك از شما جايگاهش را در بهشت بنگرد و شما را پاداش هزار بيمار و هزار غريب كه براى فرمانبرى از خدا از وطن خويش در آمده اند و پاداش آزاد نمودن هزار بنده از نسل حضرت اسماعيل عليه السّلام دهد، روز بيست و پنجم خداوند براى شما در زير عرش هزار عمارت گنبدى سبز بنا نهد كه بر فراز هر عمارت گنبدى خيمه اى از نور باشد. خداى پاك و منزّه فرمايد: اى امّت احمد! من پروردگار شمايم و شما بندگان و كنيزانم هستيد. در سايه سار عرش من در اين عمارت هاى گنبدى سايه گيريد و بخوريد و بياشاميد، گوارايتان باد! هيچ بيمى بر شما نيست و اندوهناك نخواهيد شد. اى امّت محمّد! به بزرگى و شكوهم سوگند كه شما را راهى بهشت كنم آن گونه كه آفريدگان نخستين و پسين به شگفت آيند و همانا بر هر كدام از شما هزار تاج فروغين نهم و هر كدام از شما را بر شترى كه از نور آفريده شده سوار كنم كه افسارش از نور است و در آن افسار هزار حلقۀ زرّين است و بر هر حلقه اى فرشته اى از فرشتگان گماشته شده كه بر دست هر فرشته اى ميله اى فروغين است تا آن هنگام كه بدون حساب به بهشت در آييد،چون روز بيست و ششم فرا رسد، خداوند رحمتگرانه بر شما نگرد و همۀ گناهانتان را ببخشايد جز ريختن خون و دست درازى به دارايى هاى ديگران، و هر روز هفتاد بار خانه هايتان را از غيبت و دروغ و تهمت پاك سازد، چون روز بيست و هفتم فرا رسد، گويا كه هر مرد و زن مؤمنى را يارى رسانده و هفتاد هزار برهنه را پوشانده و هزار جنگاور مرزبان را خدمت گزارده ايد و گويا كه هر كتابى را كه خداوند بر پيامبران فرو فرستاده تلاوت نموده ايد، روز بيست و هشتم خداوند براى شما در بهشت جاودان صد هزار شهر فروغين نهد و شما را در «جنّة المأوى» صد هزار كاخ سيمين و در «جنّة النّعيم» صد هزار خانه از عنبر اشهب (نوعى عنبر ناب) و در «جنّة الفردوس» صد هزار شهر كه در هر شهرى هزار اتاق باشد و در «جنّة الخلد» صد هزار منبر مشكين كه در درون هر منبرى هزار اتاق زعفرانى و در هر اتاقى هزار تخت از مرواريد و ياقوت و بر هر تختى همسرى حور العين باشد ارزانى فرمايد؛ چون روز بيست و نهم فرا رسد، خداوند شما را هزار هزار محلّه دهد كه درون هر محلّه عمارت گنبدى سپيدى و در هر عمارت گنبدى تختى از كافور سپيد و بر هر تختى هزار بستر از سندس سبز و بر هر بسترى حوريه اى است كه هفتاد هزار لباس بر تن دارد و بر سرش هشتاد هزار زلف بر رو افتاده و هر زلفى آراسته به مرواريد و ياقوت است ارزانى فرمايد؛پس آنگاه كه سى روز به پايان رسد خداوند براى شما بر هر روزى كه سپرى نموده ايد پاداش هزار شهيد و هزار راست گفتار و پنجاه سال عبادت نويسد و براى هر روز روزه دارى دو هزار روز نويسد و به تعداد آنچه رود نيل رويانيده درجات شما را بر فراز برد و بى گناهى از دوزخ و گذرنامۀ بر پل صراط و امان نامه از عذاب را براى شما نويسد و بهشت را درى است كه «ريّان» ناميده مى شود و تا روز رستاخيز گشوده نمى شود و پس آنگاه بر مردان و زنان روزه دارى كه از امّت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله هستند گشوده شود، سپس «رضوان»، گنجينه دار بهشت، ندا برآورد: اى امّت محمّد! به سوى در «ريّان» شتاب گيريد و امّت من از آن در به بهشت در آيند؛ پس هر كه در ماه رمضان بخشيده نشود، پس در كدامين ماه بخشوده گردد؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 169
ص: 80
ص: 81
ص: 82
ص: 83
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ سَعِيدٍ اَلْعَسْكَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ اَلْأَسْوَدِ اَلْعِجْلِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَلْحَمِيدِ بْنُ يَحْيَى الجاني [اَلْحِمَّانِيُّ] (1) قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ اَلْهُذَلِيُّ عَنِ اَلزُّبَيْرِيِّ عَنْ عُبَيْدِ اَللَّهِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَمَضَانَ أَطْلَقَ كُلَّ أَسِيرٍ وَ أَعْطَى كُلَّ سَائِلٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 72 )
13-ابن عبّاس گويد:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم چون ماه رمضان مى رسيد هر اسيرى را آزاد مينمود،و هر سائلى را چيزى ميبخشيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 165
13-ابن عباس روايت كرده است كه چون ماه رمضان فرا مى رسيد،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم همۀ اسيران را آزاد،و به همۀ مستمندان كمك مى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 200
13. ابن عباس مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) چون ماه رمضان فرا مى رسيد، هر اسيرى را آزاد مى كرد و به هر سائلى چيزى مى بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 141
[255]13-... ابن عبّاس گويد كه چون ماه رمضان فرا مى رسيد، پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله هر اسيرى را رها ساخته و به هر خواهنده اى عطا مى فرمود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 169
ص: 84
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ بْنِ اَلْخَلِيلِ بْنِ عَبْدِ اَلْكَرِيمِ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو اَلْقَاسِمِ بْنُ عُبَيْدِ اَللَّهِ بْنِ يَعْقُوبَ بْنِ يُوسُفَ نَزِيلُ أَصْبَهَانَ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو اَلْعَبَّاسِ أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ اَلْمُقْرِي اَلْمَعْرُوفُ بِأَبِي دُبَيْسٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ غَالِبٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْأَنْصَارِيُّ عَنِ اَلْخَلِيلِ اَلْبَكْرِيِّ (1) قَالَ سَمِعْتُ بَعْضَ أَصْحَابِنَا يَقُولُونَ: إِنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَانَ يَقُولُ فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنْ أَيَّامِ اَلْعَشْرِ هَؤُلاَءِ اَلْكَلِمَاتُ اَلْفَاضِلاَتُ أَوَّلُهُنَّ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عَدَدَ اَللَّيَالِي وَ اَلدُّهُورِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عَدَدَ أَمْوَاجِ اَلْبُحُورِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ خَيْرٌ مِمّٰا يَجْمَعُونَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عَدَدَ اَلشَّوْكِ وَ اَلشَّجَرِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عَدَدَ اَلشَّعْرِ وَ اَلْوَبَرِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عَدَدَ اَلْحَجَرِ وَ اَلْمَدَرِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عَدَدَ لَمْحِ اَلْعُيُونِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ فِي اَللَّيْلِ إِذٰا عَسْعَسَ وَ فِي اَلصُّبْحِ إِذٰا تَنَفَّسَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عَدَدَ اَلرِّيَاحِ فِي اَلْبَرَارِي وَ اَلصُّخُورِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مِنْ هَذَا اَلْيَوْمِ إِلَى يَوْمِ يُنْفَخُ فِي اَلصُّورِ قَالَ اَلْخَلِيلُ فَسَمِعْتُهُ يَقُولُ إِنَّ عَلِيّاً عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَانَ يَقُولُ مَنْ قَالَ ذَلِكَ فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنَ اَلْعَشْرِ عَشْرَ مَرَّاتٍ أَعْطَاهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِكُلِّ تَهْلِيلَةٍ دَرَجَةً فِي اَلْجَنَّةِ مِنَ اَلدُّرِّ وَ اَلْيَاقُوتِ مَا بَيْنَ كُلِّ دَرَجَتَيْنِ مَسِيرَةُ عَامٍ لِلرَّاكِبِ اَلْمُسْرِعِ - فِي كُلِّ دَرَجَةٍ مَدِينَةٌ فِيهَا قَصْرٌ مِنْ جَوْهَرٍ وَاحِدٍ لاَ فَصْلَ فِيهَا فِي كُلِّ مَدِينَةٍ مِنْ تِلْكَ اَلْمَدَائِنِ مِنَ اَلدُّرِّ وَ اَلْحُصُونِ وَ اَلْغُرَفِ وَ اَلْبُيُوتِ وَ اَلْفُرُشِ وَ اَلْأَزْوَاجِ وَ اَلسَّرِيرِ وَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ وَ مِنَ اَلنَّمَارِقِ وَ اَلزَّرَابِيِّ وَ اَلْمَوَائِدِ وَ اَلْخَدَمِ وَ اَلْأَنْهَارِ وَ اَلْأَشْجَارِ وَ اَلْحُلِيِّ وَ اَلْحُلَلِ مَا لاَ يَصِفُ خَلْقٌ مِنَ اَلْوَاصِفِينَ - فَإِذَا خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ أَضَاءَتْ كُلُّ شَعْرَةٍ مِنْهُ نُوراً وَ اِبْتَدَرَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ يَمْشُونَ أَمَامَهُ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى بَابِ اَلْجَنَّةِ فَإِذَا دَخَلَهَا قَامُوا خَلْفَهُ وَ هُوَ أَمَامَهُمْ حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى مَدِينَةٍ ظَاهِرُهَا يَاقُوتَةٌ حَمْرَاءُ وَ بَاطِنُهَا زَبَرْجَدَةٌ خَضْرَاءُ فِيهَا أَصْنَافُ مَا خَلَقَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي اَلْجَنَّةِ وَ إِذَا اِنْتَهَوْا إِلَيْهَا قَالُوا يَا وَلِيَّ اَللَّهِ هَلْ تَدْرِي مَا هَذِهِ اَلْمَدِينَةُ بِمَا فِيهَا قَالَ لاَ فَمَنْ أَنْتُمْ قَالُوا نَحْنُ اَلْمَلاَئِكَةُ اَلَّذِينَ شَهِدْنَاكَ فِي اَلدُّنْيَا يَوْمَ هَلَّلْتَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالتَّهْلِيلِ هَذِهِ اَلْمَدِينَةُ بِمَا فِيهَا ثَوَاباً لَكَ وَ أَبْشِرْ بِأَفْضَلَ مِنْ هَذَا ثَوَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى تَرَى مَا أَعَدَّ اَللَّهُ لَكَ فِي دَارِهِ دَارِ اَلسَّلاَمِ فِي جِوَارِهِ عَطَاءً لاَ يَنْقَطِعُ أَبَداً قَالَ اَلْخَلِيلُ فَقُولُوا أَكْثَرَ مَا تَقْدِرُونَ عَلَيْهِ لِيَزْدَادَ لَكُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 72 )
1-بسندى عامّى از خليل بكرى روايت شده كه گفت شنيدم يكتن از روات ما نقل كرد كه على بن أبى طالب عليه السّلام در هر روز از دهۀ اوّل ماه ذى الحجّه اين اذكار پر مايه را ميگفت كه أوّل آنها است« لا إله الاّ اللّٰه عدد اللّيالي و الدّهور، لا إله إلاّ اللّٰه عدد أمواج البحور،لا إله إلاّ اللّٰه و رحمته خير ممّا يجمعون،لا إله إلاّ اللّٰه عدد الشّوك و الشّجر،لا إله إلاّ اللّٰه عدد الشّعر و الوبر،لا إله إلاّ اللّٰه عدد الحجر و المدر،لا إله إلاّ اللّٰه عدد لمح العيون،لا إله إلاّ اللّٰه في اللّيل إذا عسعس و في الصّبح إذا تنفّس،لا إله إلاّ اللّٰه عدد الرّياح في البرارى و الصّخور،لا إله إلاّ اللّٰه من اليوم إلى يوم ينفخ في الصّور». .خليل گويد:از آن مرد شنيدم ميگفت:علىّ عليه السّلام ميفرمود:هر كس در هر روز از روزهاى دهگانه اوّل ذى الحجّه اين اذكار را بگويد خداوند عطا كند او را بهر يك«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» كه گفته درجه اى در بهشت از درّ و ياقوت كه ميان هر درجه تا درجۀ ديگر مسافت يك سال راه كه سوار شتاب كننده اى برود فاصله است،و در هر درجه اى شهرى است و در آن شهر كاخى از مرواريد يكپارچه كه درزى در آن نيست،در هر شهرستانى از اين شهرها از خانه ها و قلعه ها و غرفه ها و تالارها و بسترها و همسرها و تختها و حوران بهشتى و پشتى ها و مبلها و خوردنيها و خدمتگاران و نهرها و درختها و زيورها و جواهر آنقدر هست كه از حوصلۀ وصف خارج است،و هيچ كس وصف آن نتواند كرد. و چون از قبر خارج شود از هر موئى از پيكر او نورى تابان باشد،و هفتاد هزار فرشته او را استقبال نمايند و از پيش رو و جانب راست و چپ او حركت كنند تا به در بهشت رسند،و چون وارد بهشت شد در عقب او بايستند و او جلو ايشان باشد تا بشهرى رسند كه بيرونش از ياقوت سرخ و درونش از زبرجد سبز باشد، و در آن تمام انواع آنچه خداوند در بهشت آفريده همه بوده باشد،و چون بدان شهر رسند فرشتگان گويند اى دوست خدا آيا ميدانى اين شهر و آنچه در آن است چيست؟گويد:نه،و شما خود كه باشيد؟گويند ما فرشتگانى هستيم كه در دار دنيا هنگامى كه آن تهليلات را ميخواندى و خدا را بدان ستايش ميكردى ترا ميديديم،اين شهر و آنچه در اوست همه پاداش تو است،و بشارت باد ترا به افزونتر از اين پاداش از ثوابهاى خداوند عزّ و جلّ تا آنكه بنگرى آنچه را خداوند براى تو مهيّا ساخته در دار السّلام خويش در جوارش آن عطائى كه هرگز بريده نشود.خليل گويد:پس هر چه توانيد اين اذكار را بخوانيد تا أجر شما افزونتر گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 167
1-خليل بكرى گويد كه:يكى از اصحاب ما نقل كرده است كه:علىّ بن ابى طالب عليه السّلام در هر روز از روزهاى دهۀ اول ماه ذى الحجّه اين مناجات پر محتوى را مى خواند: «
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»به شمارۀ شبها و روزگاران؛«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»به تعداد امواج درياها؛«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» كه رحمت خدا از هر چه گرد آورند بهتر است؛«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»به عدد خار بيابانها و درختها؛«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»به شمارۀ آنچه مو و كرك است؛«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»به تعداد هر چه سنگ و كلوخ است؛«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»به عدد نگاه چشمها؛«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» در شب وقتى كه تاريك مى شود و در صبح هنگامى كه طلوع مى كند؛«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»به شمارۀ بادهايى كه در بيابانها و صخره ها مى وزد؛«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» از امروز تا روزى كه در صور دميده شود. خليل مى گويد كه:از راوى شنيدم كه مى گفت:على عليه السّلام مى فرمود:هر كس در هر روز از اين دهه،ده مرتبه اين ذكر را بخواند،خداوند به ازاى هر«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» كه مى گويد درجه اى در بهشت از در و ياقوت به او عنايت فرمايد كه ميان هر دو درجه براى سوارى كه با شتاب ركاب مى زند يك صد سال راه است،و در هر درجه اى شهرى است و در هر شهر كاخى از گوهر يكپارچه قرار دارد كه درزى در آن نيست، در هر شهرى از آن شهرها آنقدر از خانه ها و قلعه ها و اتاقها و خانه ها و بسترها و همسران و تختها و حوران بهشتى و پشتيها و فرشها و سفره ها و خدمتگزاران و رودها و درختها و زيورها و جامه ها قرار دارد كه وصف آن از توان وصف كنندگان بيرون است. و هنگامى كه از قبر خارج مى شود،از هر موى بدن او نورى مى تابد،و هفتاد هزار فرشته به پيشباز او مى آيند،و از پيش رو و سمت راست و چپ او حركت مى كنند تا به درب بهشت رسند،و هنگامى كه وارد بهشت مى شود پشت سر او مى ايستند و او در پيشاپيش جلوى آنها قرار مى گيرد تا به شهرى مى رسند كه نماى بيرونى آن از ياقوت سرخ است و اندرون آن از زبرجد سبز رنگ،و در آن شهر،تمام آنچه را كه خداوند در بهشت آفريده است وجود دارد،هنگامى كه به آنجا مى رسند فرشتگان مى گويند:اى دوست خدا!آيا مى دانى اين شهر و آنچه در آن است چيست؟ مى گويد:نه،شما كيستيد؟مى گويند:ما فرشتگانى هستيم كه در دنيا روزى كه خداى تبارك و تعالى را تهليل مى كردى تو را مى ديديم،اين شهر با آنچه كه در آن هست همه ثواب توست،تو را به ثوابى برتر از اين ثواب از جانب خدا مژده باد!تا آنچه را كه خداوند براى تو در دار السلام خود و در جوار خويش فراهم آورده است ببينى،آن بخششى را كه هرگز بريده نمى شود.خليل مى گويد:پس هر چه مى توانيد، (اين ذكر را)بخوانيد تا اجر شما افزونتر گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 201
1. خليل بكرى مى گويد: از يكى از راويان شنيدم كه مى گفت: على بن ابى طالب (عليه السّلام) در هر روز از دهۀ اول ذى الحجّه اين عبارات بلند را قرائت مى كرد كه با اين جملات آغاز مى شود:«هيچ معبودى جز خدا نيست به شمارۀ شبانگاهان و روزگاران، هيچ معبودى جز خدا نيست به شمارۀ امواج درياها، هيچ معبودى جز خدا نيست و رحمت او از هر چه بيند و زند بهتر است، هيچ معبودى جز خدا نيست به شمارۀ خارها و درختان، هيچ معبودى جز خدا نيست به شمارۀ مويها و كركها، هيچ معبودى جز خدا نيست به شمارۀ سنگها و كلوخها، هيچ معبودى جز خدا نيست به شمارۀ برهم خوردن چشمها، هيچ جز خدا نيست آن گاه كه شب تاريك شود و صبح بردمد، هيچ معبودى جز خدا نيست به شمارۀ بادهايى كه در بيابانها و كوهها وزد، هيچ معبودى جز خدا نيست از امروز تا روزى كه در صور دميده شود.خليل مى گويد: از آن مرد شنيدم كه مى گفت: على (عليه السّلام) مى فرمود: هر كس در هر روز از روزهاى دهۀ ذى الحجّه اين ذكرهاى دهگانه را بگويد، خداوند در برابر هر «لا اله الاّ اللّٰه» كه گفته است درجه اى در بهشت از مرواريد و ياقوت به او عطا مى كند كه ميان هر درجه اى تا درجۀ ديگر مسافت يك صد سال راه است كه سوارى آن را به سرعت طى كند، و در هر درجه اى شهرى است كه در آن شهر كاخى است از مرواريدهاى يك دست كه هيچ فاصله اى در آن نيست؛ در هر شهرى از آن شهرها خانه ها، قلعه ها، غرفه ها، تالارها، بسترها، همسران، تختها، حوريان، پشتيها، فرشها، سفره ها، خدمتكاران، نهرها، درختان، زيورها و جواهراتى است كه هيچ كس نمى تواند آنها را وصف كند. و چون از قبر خارج شود، از هر مويى از بدن او نورى تابان است، و هفتاد هزار فرشته از جلو و از طرف راست و چپ او را استقبال مى كنند تا به در بهشت برسد. وقتى وارد بهشت شد، فرشتگان پشت سر او قرار مى گيرند و او هم جلوى آنان حركت مى كند، تا به شهرى مى رسد كه بيرونش از ياقوت سرخ و درونش از زبرجد سبز است، و در آن انواع چيزهايى كه خداوند در بهشت آفريده است وجود دارد. هنگامى كه به آن شهر رسيدند، فرشتگان به او مى گويند: اى دوست خدا، آيا مى دانى اين شهر و آنچه در آن است چيست؟ مى گويد: نه، شما كيستيد؟ مى گويند: ما فرشتگانى هستيم كه تو را در دنيا هنگامى كه خدا را تهليل مى كردى مى ديديم؛ اين شهر و هر چه در آن است همه پاداش توست، و مژده باد تو را به پاداش افزون تر از اين پاداشها كه خدا آن را در دار السّلام خود، در جوار خويش به عنوان پاداشى پايان ناپذير براى تو آماده كرده است.خليل گويد: پس هر چه مى توانيد اين ذكرها را بگوييد تا پاداش شما افزون تر شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 143
[256]1-... راوى گويد: على بن ابى طالب عليه السّلام همواره در هر روز از دهۀ نخست ذى الحجّه اين ذكرهاى پر بار را مى گفتند:«لا اله الاّ اللّٰه عدد اللّيالي و الدّهور لا اله الاّ اللّٰه عدد امواج البحور لا اله الاّ اللّٰه و رحمته خير ممّا يجمعون لا اله الاّ اللّٰه عدد الشّوك و الشّجر لا اله الاّ اللّٰه عدد الشّعر و الوبر لا اله الاّ اللّٰه عدد الحجر و المدر لا اله الاّ اللّٰه عدد لمح العيون لا اله الاّ اللّٰه في اللّيل اذا عسعس و الصّبح اذا تنفّس لا اله الاّ اللّٰه عدد الرّياح في البراري و الصّخور لا اله الاّ اللّٰه من اليوم الى يوم ينفخ في الصّور». خليل (يكى از راويان حديث) گويد امام على عليه السّلام پيوسته مى فرمود: هر كه اين ذكر را در هر روز از دهۀ نخست ذى الحجّه گويد، خداى گرامى و بزرگ بر هر لا اله الاّ اللّٰه گويى او درجه اى از مرواريد و ياقوت در بهشت به او ارزانى فرمايد كه ميان هر درجه تا درجۀ ديگر مسافت صد سال براى سواركار شتابناك است و در هر درجه اى شهرى است و در هر شهرى كاخى از گوهر يكپارچه بدون ترك است و در هر شهرى از آن شهرها خانه ها، دژها، اتاق ها، منزل ها، بسترها، همسران، تخت ها، حوريان، نازبالش ها، فرش ها، خوان هاى خوراك، خدمتگزاران، رودها، درختان، زيور آلات و جامگانى است كه هيچ آفريدۀ وصفگرى نتواند آن را به وصف آورد؛پس چون از گور سر برآورد هر تار موى او پرتو افكند و هفتاد هزار فرشته به نزدش در آيند و در پيش روى و سمت راست و چپش گام نهند تا به بهشت رسد و آنگاه كه به بهشت در آيد، فرشتگان در پشت سرش بايستند و او در پيش رويشان گام بردارد تا به شهرى رسند كه برونش از ياقوت سرخ و درونش از زبرجد سبز است و در آن هر آنچه كه خداى گرامى و بزرگ از انواع آفريدگان آفريده فراهم است و چون به آن شهر رسند فرشتگان گويند: اى دوست خدا! آيا مى دانى كه اين شهر به همراه آنچه در آن است چيست؟ گويد: نه، شما كيستيد؟ گويند: ما فرشتگانى هستيم كه در سراى دنيا آنگاه كه خداى گرامى و بزرگ را به يكتايى «لا اله الاّ اللّٰه» مى گفتى مى نگريستيم و گواه تو بوديم. اين شهر به همراه آنچه در آن است پاداش توست و تو را به پاداشى ارجمندتر از سوى خداى گرامى و بزرگ مژده باد تا آنچه كه خداوند براى تو در سرايش «دار السّلام» در پناه خويش فراهم آورده بنگرى! بخششى كه هرگز زوال نيابد. خليل گويد: پس اين ذكر را تا آنجا كه مى توانيد بگوييد تا پاداش شما فزون گردد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 171
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو اَلْقَاسِمِ عُثْمَانُ بْنُ حَمَّادٍ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلدَّقَّاقُ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ وَهْبٍ اَلْعَلاَّفُ قَالَ حَدَّثَنَا مَنْصُورُ بْنُ اَلْمُهَاجِرِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَطَاءٍ عَنْ عَائِشَةَ : أَنَّ شَابّاً كَانَ صَاحِبَ سَمَاعٍ وَ كَانَ إِذَا هَلَّ هِلاَلَ ذِي اَلْحِجَّةِ أَصْبَحَ صَائِماً فَارْتَفَعَ اَلْحَدِيثُ إِلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَأَرْسَلَ إِلَيْهِ فَدَعَاهُ فَقَالَ مَا يَحْمِلُكَ عَلَى صِيَامِ هَذِهِ اَلْأَيَّامِ قَالَ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اَللَّهِ أَيَّامُ اَلْمَشَاعِرِ وَ أَيَّامُ اَلْحَجِّ عَسَى اَللَّهُ أَنْ يُشْرِكَنِي فِي دُعَائِهِمْ قَالَ فَإِنَّ لَكَ بِكُلِّ يَوْمٍ تَصُومُهُ عِدْلَ عِتْقِ رَقَبَةٍ وَ مِائَةِ بَدَنَةٍ وَ مِائَةِ فَرَسٍ يُحْمَلُ عَلَيْهَا فِي سَبِيلِ اَللَّهِ وَ كَفَّارَةَ سِتِّينَ سَنَةً قَبْلَهَا وَ سِتِّينَ سَنَةً بَعْدَهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 73 )
1. از عايشه نقل شده است كه گفت: جوانى بود اهل طرب كه چون هلال ذى الحجّه طلوع مى كرد از فرداى آن روز روزه مى گرفت. اين خبر به پيامبر (صلّى الله عليه و آله) رسيد. كسى را نزد وى فرستاد و او را فرا خواند. آن گاه از او پرسيد: چه چيز تو را بر آن داشته است كه اين روزها را روزه مى گيرى؟ گفت: پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا، ايّام مشعر و عرفات و ايّام حجّ است، اميد آن دارم كه خدا مرا در دعاى حاجيان شريك سازد. پيامبر فرمود: براى تو در برابر هر روزى كه روزه بگيرى، پاداش آزاد كردن هزار بنده، و قربانى صد شتر، و فرستادن صد اسب در راه خدا براى سوار شدن بر آنها خواهد بود. و چون روز ترويه فرا رسد، پاداشى معادل آزاد كردن هزار بنده، و قربانى هزار شتر، و فرستادن هزار اسب براى سوار شدن در راه خدا خواهى داشت. و چون روز عرفه شود، براى تو پاداشى همانند آزاد ساختن دو هزار بنده، و قربانى دو هزار شتر، و فرستادن دو هزار اسب براى سوار شدن در راه خدا، و كفّارۀ گناهان شصت سال پيش از آن و شصت سال بعد از آن خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 145
[257]1-... عايشه گويد: جوانى طرب پيشه بود كه آن هنگام كه هلال ماه ذى الحجّه را مى ديد روزه مى گرفت. اين خبر به پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله رسيد و شخصى را از پى او روانه ساخت و او را فرا خواند.[چون آن جوان حاضر شد]، پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چه چيز تو را بر آن داشته كه اين روزها را روزه بدارى؟ عرض كرد: اى پيامبر خدا، پدر و مادرم فدايتان باد! چون روزهاى مشعر و حج گزارى است، اميد است كه خداوند مرا نيز در دعاى حج گزاران شريك سازد. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى، تو را براى هر روزى كه روزه داشته اى پاداشى همسان آزاد نمودن صد بنده و قربانى كردن صد شتر و راهى نمودن صد اسب كه در راه خدا بر آن بار نهند باشد و چون روز ترويه (روز هشتم ذى الحجه) فرا رسد،[تو را] پاداشى همسان آزاد نمودن هزار بنده و قربانى كردن هزار شتر و راهى ساختن هزار اسب در راه خدا كه بر آن بار نهند باشد و چون روز عرفه فرا رسد، تو را پاداشى همسان آزاد نمودن دو هزار بنده و قربانى كردن دو هزار شتر و راهى ساختن دو هزار اسب در راه خدا كه بر آن بار نهند باشد و كفارۀ گناهان شصت سال پيشين و شصت سال پسين و آيندۀ تو باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 173
1-بسندى عامّى از عائشه نقل شده است كه گفت:جوانى بود اهل طرب و چون هلال ماه ذى الحجّه را ميديد صبح را روزه بود اين خبر برسول خدا صلّى اللّٰه عليه و إله و سلّم رسيد،بسراغ او فرستاد و او را بخواست جوان حاضر شد حضرت پرسيد چه چيز تو را بر آن داشت كه اين ايّام را روزه باشى؟عرضكرد پدر و مادرم قربانت يا رسول اللّٰه أيّام مشعر و عرفاتست و روزهاى حج خانه خداست اميد ميدارم كه خداوند مرا با عبادات و دعاى حاجيان شريك نمايد،فرمود:براى تو بهر روزى كه روزه گيرى برابر آزاد كردن صد بنده،و قربانى صد شتر،و فرستادن صد اسب سوارى در راه خدا كه بر آن سوار شوند يا از آن بار كشند پاداش خواهد بود. و چون روز ترويه كه روز هشتم است شود براى تو مانند آزاد كردن هزار بنده،و قربانى هزار شتر،و فرستادن هزار اسب در راه خدا كه بر آن سوار شوند يا بار نهند پاداش است،و چون روز عرفه شود براى تو همانند آزاد ساختن دو هزار بنده،و قربانى دو هزار شتر،و فرستادن دو هزار اسب سوارى يا باركش پاداش خواهد بود،بعلاوۀ اينها كفّارۀ گناهان شصت سال پيش از آن و شصت سال پس از آن براى تو خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 168
1-از عايشه روايت شده است كه:جوانى بود اهل غنا و طرب،و هنگامى كه هلال ماه ذى الحجه ظاهر مى شد،روزه مى گرفت.وقتى اين خبر به رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم رسيد به دنبال او فرستاد و او را فرا خواند،چون به خدمت رسيد حضرت از او پرسيد:چه چيزى تو را بر آن داشت كه اين ايام را روزه بگيرى؟عرض كرد:پدر و مادرم به فداى تو باد اى رسول خدا!روزهاى مشعر و عرفات و ايّام حجّ است،شايد كه خداوند مرا در دعاى حج گزاران شريك كند.حضرت فرمود:به ازاى هر روزى كه روزه مى گيرى ثوابى برابر با آزاد كردن صد بنده و قربانى صد شتر و اعزام صد اسب كه در راه خدا بر آن جنگ كنند،براى تو نوشته مى شود؛و در روز ترويه(روز هشتم ذى الحجه)از براى تو است ثواب آزاد كردن هزار بنده و قربانى كردن هزار شتر و فرستادن هزار اسب كه در راه خداوند بر آن سوار شوند و جنگ كنند؛پس چون روز عرفه مى شود،ثواب آزاد كردن دو هزار بنده و دو هزار شتر قربانى و ارسال دو هزار اسب براى جنگ در راه خدا و كفارۀ(گناهان)شصت سال گذشته و شصت سال آينده در نامۀ اعمال تو ثبت مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 203
ص: 85
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عُمَيْرٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ صَامَ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنَ اَلْعَشْرِ عَشْرِ ذِي اَلْحِجَّةِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ صَوْمَ ثَمَانِينَ شَهْراً فَإِنْ صَامَ اَلتِّسْعَ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ صَوْمَ اَلدَّهْرِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 73 )
2-احمد بن زيد از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كس روز اول از دهۀ اول ماه ذى الحجّه را روزه بگيرد،خداوند(ثواب)روزۀ هشتاد ماه را در نامۀ اعمال او ثبت مى كند،و اگر نه روز ديگر را نيز روزه بدارد خداوند روزۀ يك روزگار را براى او مى نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 204
2. احمد بن زيد از موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس اولين روز دهۀ ذى الحجّه را روزه بگيرد، خداوند براى او روزۀ هشتاد ماه را مى نويسد؛ و اگر نه روز ديگر را هم روزه بگيرد، خداوند روزۀ يك عمر را براى او خواهد نوشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 145
[258]2-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: هر كه روز نخست دهۀ نخستين ذى الحجّه را روزه بدارد، خداوند پاداش هشتاد ماه روزه دارى را براى او نويسد و چون نه روز ديگر را روزه بدارد خداوند پاداش روزۀ دهر (روزگار) را براى او نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 173
2-احمد بن زيد از موسى بن جعفر عليهما السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس روز اوّل دهۀ ذى الحجّه را روزه بگيرد خداوند براى او روزۀ هشتاد ماه را بنويسد، و اگر نه روز را روزه بگيرد خداوند روزۀ همۀ سال را براى او ثبت فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 169
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَوْمُ يَوْمِ اَلتَّرْوِيَةِ كَفَّارَةُ سَنَةٍ وَ يَوْمِ عَرَفَةَ كَفَّارَةُ سِنِينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 74 )
3-ابن ابى عمير بواسطۀ يكتن از اصحابش نقل كند كه امام صادق عليه السّلام فرمود:روزۀ روز ترويه كفّارۀ گناهان يك سال باشد،و روزه روز عرفه كفّارۀ گناهان دو سال.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 170
3-محمّد بن ابى عمير به نقل از يكى از دوستانش روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:روزۀ روز ترويه كفّارۀ(گناهان)يك سال،و روزۀ روز عرفه كفّارۀ (گناهان)دو سال بشمار ميرود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 204
3. محمّد بن ابى عمير از يكى از يارانش از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: روزۀ روز ترويه كفّارۀ گناهان يك سال، و روزۀ روز عرفه كفّارۀ گناهان دو سال است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 145
[259]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: روزۀ روز ترويه (روز هشتم ذى الحجّه) كفّارۀ [گناهان] يك سال و روزۀ روز عرفه كفّارۀ گناهان دو سال است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 173
ص: 86
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ اَلْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ لِلْمُسْلِمِينَ عِيدٌ غَيْرُ اَلْعِيدَيْنِ قَالَ نَعَمْ يَا حَسَنُ أَعْظَمُهُمَا وَ أَشْرَفُهُمَا قَالَ قُلْتُ لَهُ وَ أَيُّ يَوْمٍ هُوَ قَالَ يَوْمٌ نُصِبَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلَماً عَلَى اَلنَّاسِ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ أَيُّ يَوْمٍ هُوَ قَالَ إِنَّ اَلْأَيَّامَ تَدُورُ وَ هُوَ يَوْمُ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ مِنْ ذِي اَلْحِجَّةِ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَا يَنْبَغِي لَنَا أَنْ نَصْنَعَ فِيهِ قَالَ تَصُومُهُ يَا حَسَنُ وَ تُكْثِرُ اَلصَّلاَةَ فِيهِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ تَتَبَرَّأُ إِلَى اَللَّهِ مِمَّنْ ظَلَمَهُمْ وَ جَحَدَ حَقَّهُمْ فَإِنَّ اَلْأَنْبِيَاءَ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ كَانَتْ تَأْمُرُ اَلْأَوْصِيَاءَ بِالْيَوْمِ اَلَّذِي كَانَ يُقَامُ فِيهِ اَلْوَصِيُّ أَنْ يُتَّخَذَ عِيداً قَالَ قُلْتُ مَا لِمَنْ صَامَهُ مِنَّا قَالَ صِيَامُ سِتِّينَ شَهْراً وَ لاَ تَدَعْ صِيَامَ يَوْمِ سَبْعَةٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ رَجَبٍ فَإِنَّهُ هُوَ اَلْيَوْمُ اَلَّذِي أُنْزِلَتْ فِيهِ اَلنُّبُوَّةُ عَلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ ثَوَابُهُ مِثْلُ سِتِّينَ شَهْراً لَكُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 74 )
1-حسن بن راشد گويد:بامام صادق عليه السّلام عرضكردم فدايت شوم براى مسلمانان عيدى غير دو عيد فطر و قربان هست؟فرمود:آرى اى حسن بزرگتر و شريفتر از آنها،گويد عرضكردم:آن چه روزيست؟فرمود:روزى كه امير المؤمنين عليه السّلام بخلافت نصب شد،و سيّد و سالار و پيشواى مردم گرديد،پرسيدم آن كدام روز از ايّام هفته است؟فرمود:روزها ميگردد و آن در روز هيجدهم ذى الحجّه است،گويد:عرضكردم فدايت گردم چه عملى سزاوار است در آن روز انجام دهيم،فرمود:اى حسن آن روز را روزه گير و بسيار صلوات بر محمّد و اهل بيتش فرست و بيزارى جو بسوى خدا از كسانى كه در بارۀ آنها ظلم كردند و حقّشان را انكار نمودند،زيرا همۀ پيغمبران را رسم چنين بود كه امر ميكردند اوصياء خود را كه روزى كه وصى خود را معرّفى كرده و بجانشينى نصب نموده اند آن روز را عيد گيرند. گويد:پرسيدم چه پاداشى است براى كسى از ما كه آن روز را روزه بگيرد؟ حضرت فرمود:ثواب روزۀ شصت ماه،و ترك مكن روزه روز بيست و هفتم ماه رجب را زيرا آن روزيست كه در آن نبوّت بر محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرود آمد و ثواب روزه اش مثل ثواب روزۀ شصت ماه است براى شما.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 170
1-قاسم بن يحيى از جدّش حسن بن راشد نقل مى كند كه:به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:فدايت شوم آيا مسلمانان به غير از آن دو عيد(عيد فطر و قربان)عيد ديگرى دارند؟حضرت فرمود:آرى اى حسن!با عظمت تر و شريفتر از آن دو.عرض كردم: آن چه روزى است؟فرمود:روزى كه در آن امير مؤمنان على عليه السّلام به امامت و خلافت منصوب و رهبر امّت شد.عرض كردم:فدايت گردم آن روز چه روزى است؟ فرمود:روزها در گردش است و آن روز همان روز هجدهم ماه ذى الحجّه است، عرض كردم:فدايت شوم،در اين روز چه عملى را بايد انجام دهيم؟فرمود:اى حسن!آن روز را روزه بگير،و در آن روز بر محمّد و خاندانش بسيار صلوات بفرست،و از كسانى كه به آنها ستم كردند و حقشان را انكار نمودند بيزارى بجوى، زيرا همۀ پيغمبران به جانشينان خود دستور مى دادند تا در روزى كه به جانشينى منصوب شوند،آن روز را روزه بدارند و عيد بگيرند.عرض كردم كه:پاداش روزه دار اين روز چيست؟فرمود:ثواب روزۀ شصت ماه؛و روزۀ روز بيست و هفتم رجب را ترك مكن،زيرا اين همان روزى است كه نبوّت بر حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم ارزانى شد،و ثواب روزۀ آن مانند ثواب شصت ماه روزه براى شماست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 205
1. حسن بن راشد مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: فدايت شوم، آيا مسلمانان بجز عيد فطر و قربان عيد ديگرى دارند؟ فرمود: آرى، اى حسن! عيدى است كه بزرگ تر و گرانقدرتر از آنهاست. گفتم: آن چه روزى است؟ فرمود: روزى كه امير مؤمنان (عليه السّلام) به عنوان پيشواى مردم نصب گرديد. گفتم: فدايت شوم، آن چه روزى است؟ فرمود: روزها مى گردد و آن روز هيجدهم ذى الحجّه است. گفتم: فدايت شوم، چه عملى سزاوار است در آن روز انجام دهيم؟فرمود: اى حسن، آن روز را روزه بگير، و بر محمّد (صلّى الله عليه و آله) و خاندانش بسيار درود بفرست، و از كسانى كه نسبت به آنان ستم كردند و حقّشان را انكار نمودند بيزارى بجوى، زيرا همۀ پيامبران به اوصياى خود فرمان مى دادند كه روزى را كه در آن به وصايت رسيده اند عيد بگيرند. راوى مى گويد: گفتم: كسى از ما كه آن روز را روزه بگيرد چه پاداشى دارد؟ فرمود: پاداش روزۀ شصت ماه را خواهد داشت، و روزۀ روز بيست و هفتم رجب را نيز ترك مكن، زيرا آن روزى است كه نبوّت بر محمّد (صلّى الله عليه و آله) فرو فرستاده شده و ثوابش مانند ثواب روزۀ شصت ماه براى شماست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 147
[260]1-... حسن بن راشد گويد كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: فداى شما گردم! آيا مسلمانان را عيدى به جز دو عيد [قربان و فطر] است؟ امام عليه السّلام فرمود: آرى، اى حسن! بزرگتر و ارجمندتر از آن دو عيد. راوى گويد كه عرض كردم: آن عيد در كدام روز است؟ فرمود: روز نهاده شدن امير مؤمنان عليه السّلام به پيشوايى مردم. عرض كردم: فدايت گردم! آن روز كدام روز از روزهاى ماه است؟ فرمود: به راستى، روزها مى گردد و آن روز هيجدهم ذى الحجّه است. عرض كردم: فدايت شوم! ما را چه كارى شايسته است كه در آن روز انجام دهيم؟ فرمود: اى حسن! آن روز را روزه بدار و بر محمّد و خاندانش-صلوات اللّٰه عليهم-بسيار درود فرست؛ از كسانى كه به آنان ستم روا داشته اند و حقّ آنان را انكار نموده اند، در پيشگاه خدا بيزارى جوى كه به راستى، پيامبران عليهم السّلام جانشينان خويش را امر مى فرمودند كه روزى را كه جانشينى به پيشوايى برگزيده شد عيد گيرند. عرض كردم: هر كه از ما روزه بدارد چه چيزى از آن او شود؟ فرمود: پاداش روزه دارى شصت ماه از آن اوست و روزۀ روز بيست و هفتم رجب را وانگذار كه به راستى، آن روزى است كه مقام پيامبرى بر حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله فرود آمد و پاداش آن روزه براى شما مانند روزه دارى شصت ماه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 175
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ سُلَيْمَانَ بْنِ يُوسُفَ اَلْبَزَّازِ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ اَلْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ قَالَ: قِيلَ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لِلْمُؤْمِنِينَ مِنَ اَلْأَعْيَادِ غَيْرُ اَلْعِيدَيْنِ وَ اَلْجُمُعَةِ قَالَ نَعَمْ لَهُمْ مَا هُوَ أَعْظَمُ مِنْ هَذَا يَوْمٌ أُقِيمَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَعَقَدَ لَهُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلْوَلاَيَةَ فِي أَعْنَاقِ اَلرِّجَالِ وَ اَلنِّسَاءِ - بِغَدِيرِ خُمٍّ فَقُلْتُ وَ أَيُّ يَوْمٍ ذَاكَ قَالَ اَلْأَيَّامُ تَخْتَلِفُ ثُمَّ قَالَ يَوْمُ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ مِنْ ذِي اَلْحِجَّةِ قَالَ ثُمَّ قَالَ وَ اَلْعَمَلُ فِيهِ يَعْدِلُ اَلْعَمَلَ فِي ثَمَانِينَ شَهْراً وَ يَنْبَغِي أَنْ يُكْثَرَ فِيهِ ذِكْرُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلصَّلاَةُ عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ يُوَسِّعَ اَلرَّجُلُ فِيهِ عَلَى عِيَالِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 74 )
2-و نيز حسن بن راشد گويد:از امام صادق عليه السّلام پرسيدند آيا براى مؤمنين غير از عيد فطر و أضحى و جمعه عيد ديگرى هست؟گويد آن حضرت فرمود آنها را عيدى است بزرگتر از اينها،و آن روزيست كه امير المؤمنين عليه السّلام در آن بخلافت و سرورى مسلمين از جانب خدا نصب شد پس رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم پيمان ولايت او را بر گردن مردان و زنان در غدير خمّ محكم ساخت،عرض كردم:آن چه روزيست از ايام هفته؟فرمود روزها ميگردد،سپس فرمود روز هيجدهم از ماه ذى الحجّه است. گويد:آنگاه فرمود:عبادت در آن روز برابر است با عبادت هشتاد ماه،و سزاوار است كه در آن روز بسيار ياد خداى عزّ و جلّ شود،و ذكر او گفته شود، و درود و صلوات بر پيغمبر فرستاده شود.و مرد براى خانواده اش در طعام توسعه دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 171
2-قاسم بن يحيى از جدّش حسن بن راشد نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدند:آيا مؤمنان غير از دو عيد(فطر و قربان)و جمعه عيد ديگرى دارند؟ فرمود:آرى عيدى بزرگتر از آنها دارند،روزى كه امير مؤمنان على عليه السّلام به خلافت منصوب شد و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم پيمان ولايت وى را در غدير خم بر مردان و زنان محكم ساخت.عرض كردم:آن كدام روز است؟فرمود:روزها در گردش هستند، و ادامه دادند:روز هجدهم ماه ذى الحجّه است.و عبادت در آن روز برابر با عبادت هشتاد ماه است،و شايسته است كه در آن روز ذكر خدا را بسيار كنند و همچنين صلوات فرستادن بر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم،و مرد در آن روز براى(رفاه بيشتر) خانواده اش گشاده دست باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 206
2. نيز از حسن بن راشد نقل شده است كه گفت: از امام صادق (عليه السّلام) پرسيدند: آيا مؤمنان غير از عيد فطر و قربان و جمعه عيد ديگرى دارند؟ فرمود: آرى، عيدى بزرگ تر از اينها دارند؛ روزى كه امير مؤمنان (عليه السّلام) به خلافت نصب شد، و رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) پيمان ولايت را براى او در غدير خم بر گردن مردان و زنان نهاد. گفتم: آن چه روزى است؟ فرمود: روزها در گردش است. سپس فرمود: روز هيجدهم ذى الحجّه است. راوى مى گويد: آن گاه امام (عليه السّلام) فرمود: عبادت در آن روز با عبادت هشتاد ماه برابر است، و سزاوار است در آن روز خدا بسيار ياد شود، و بر پيامبر (صلّى الله عليه و آله) بسيار درود بفرستند، و مرد براى خانواده اش در هزينۀ زندگى توسعه دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 147
[261]2-... به امام صادق عليه السّلام عرض شد كه آيا مؤمنان را به جز دو عيد [فطر و قربان] و روز جمعه عيد ديگرى است؟ فرمود: آرى، آنان را عيدى است كه بزرگ تر از اين عيدهاست كه روز برگزيده شدن امير مؤمنان عليه السّلام است كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله پيشوايى امير مؤمنان عليه السّلام را در غدير خم بر گردن مردان و زنان نهاد. عرض كردم: آن روز چه روزى است؟ فرمود: روزها در پى هم مى آيند و پس آنگاه فرمود: روز هيجدهم ذى الحجّه و سپس فرمود: كردار نيك در آن روز با كردار نيك هشتاد ماه برابر است و شايسته است كه در آن روز خداى گرامى و بزرگ را بسيار ياد كنند و بر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فراوان درود فرستند و مرد در آن روز روزى خانواده اش را فراخ و فزون گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 175
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَوْمُ يَوْمِ غَدِيرِ خُمٍّ كَفَّارَةُ سِتِّينَ سَنَةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 75 )
3-مفضّل بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:روزۀ روز غدير خم كفّارۀ گناهان شصت سال خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 172
3-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:روزۀ روز غدير خم،كفّارۀ گناهان شصت سال است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 207
3. مفضّل بن عمر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: روزۀ روز غدير خم كفّارۀ گناهان شصت سال خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 147
[262]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: روزۀ روز غدير خم كفّارۀ شصت ماه است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 177
ص: 87
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا اِبْنُ سَهْلٍ هَارُونُ بْنُ مُحَمَّدٍ زَنْجَلَةَ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو اَلْعَبَّاسِ أَحْمَدُ بْنُ حُمَيْدٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو صَالِحٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ أَبِي طَيْبَةَ عَنْ نُورِ بْنِ وَبَرَةَ (1) عَنِ اَلرَّبِيعِ بْنِ خُثَيْمٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَنْ جَبْرَائِيلَ عَنْ إِسْرَافِيلَ عَنْ رَبِّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَنَّهُ قَالَ: مَنْ صَلَّى لَيْلَةَ اَلْفِطْرِ عَشْرَ رَكَعَاتٍ يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ بِفَاتِحَةِ اَلْكِتَابِ وَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ يَقُولُ فِي رُكُوعِهِ وَ سُجُودِهِ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ ثُمَّ يَتَشَهَّدُ وَ يُسَلِّمُ بَيْنَ كُلِّ رَكْعَتَيْنِ فَإِذَا فَرَغَ مِنْهَا قَالَ أَلْفَ مَرَّةٍ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ ثُمَّ يَسْجُدُ وَ يَقُولُ فِي سُجُودِهِ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا ذَا اَلْجَلاَلِ وَ اَلْإِكْرَامِ يَا رَحْمَانَ اَلدُّنْيَا وَ رَحِيمَ اَلْآخِرَةِ (2) يَا أَكْرَمَ اَلْأَكْرَمِينَ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ يَا إِلَهَ اَلْأَوَّلِينَ وَ اَلْآخِرِينَ اِغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ تَقَبَّلْ صَوْمِي وَ صَلاَتِي وَ قِيَامِي وَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اَلَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ نَبِيّاً إِنَّهُ لاَ يَرْفَعُ رَأْسَهُ مِنَ اَلسُّجُودِ حَتَّى يَغْفِرَ لَهُ وَ يَتَقَبَّلَ مِنْهُ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ يَتَجَاوَزَ عَنْ ذُنُوبِهِ وَ إِنْ كَانَ قَدْ أَذْنَبَ سَبْعِينَ ذَنْباً كُلُّ ذَنْبٍ مِنْهَا أَعْظَمُ مِنْ ذُنُوبِ جَمِيعِ اَلْعِبَادِ قُلْتُ يَا جَبْرَئِيلُ أَ يَتَقَبَّلُ مِنْهُ خَاصَّةً شَهْرَ رَمَضَانَ أَوْ مِنْ جَمِيعِ عِبَادِهِ فِي بِلاَدِهِ - قَالَ نَعَمْ وَ اَلَّذِي بَعَثَكَ بِالْحَقِّ نَبِيّاً يَا مُحَمَّدُ إِنَّ مِنْ كَرَامَتِهِ عَلَى اَللَّهِ وَ عِظَمِ مَنْزِلَتِهِ أَنْ يَتَقَبَّلَ مِنْهُ وَ مِنْهُمْ وَ يَتَقَبَّلَ مِنْ جَمِيعِ اَلْمُوَحِّدِينَ فِيمَا بَيْنَ اَلْمَشْرِقِ وَ اَلْمَغْرِبِ صَلاَتَهُمْ وَ صِيَامَهُمْ وَ يَغْفِرَ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ وَ يَسْتَجِيبَ دُعَاءَهُمْ بَعْدَ مَا يُخْبِرُ بِهِ وَ اَلَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ إِنَّ مَنْ صَلَّى هَذِهِ اَلصَّلاَةَ وَ اِسْتَغْفَرَ هَذَا اَلاِسْتِغْفَارَ يَتَقَبَّلُ اَللَّهُ صَلاَتَهُ وَ صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ وَ يَغْفِرُ لَهُ وَ يَسْتَجِيبُ دُعَاءَهُ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ فِي كِتَابِهِ - وَ أَنِ اِسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ وَ قَالَ وَ اَلَّذِينَ إِذٰا فَعَلُوا فٰاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اَللّٰهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ يَغْفِرُ اَلذُّنُوبَ إِلاَّ اَللّٰهُ وَ قَالَ وَ اِسْتَغْفِرُوا اَللّٰهَ إِنَّ اَللّٰهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ وَ قَالَ وَ اِسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كٰانَ تَوّٰاباً وَ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ هَذِهِ هَدِيَّةٌ لِي وَ لِأُمَّتِي خَاصَّةً مِنَ اَلرِّجَالِ وَ اَلنِّسَاءِ وَ لَمْ يُعْطِهَا أَحَداً مِنَ اَلْأَنْبِيَاءِ اَلَّذِينَ كَانُوا قَبْلِي وَ لاَ غَيْرَهُمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 75 )
1-بسندى عامّى از عبد اللّٰه بن مسعود روايت شده كه پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:جبرئيل از اسرافيل و او از پروردگارش تبارك و تعالى نقل كرد كه فرمود: هر كس در شب عيد فطر ده ركعت نماز بخواند در هر ركعت سورۀ مباركۀ حمد را يك مرتبه و«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را ده مرتبه،و در ركوع و سجود بگويد «سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله إلاّ اللّٰه و اللّٰه أكبر». سپس تشهّد بخواند و سلام دهد هر دو ركعت بيك سلام،و چون از آن فارغ شود هزار بار بگويد «استغفر اللّٰه و أتوب اليه». سپس بسجده رود و در سجده بگويد: «يا حىّ يا قيّوم،يا ذا الجلال و الاكرام،يا رحمان الدّنيا و الآخرة و رحيمهما، يا أكرم الاكرمين،يا أرحم- الرّاحمين،يا إله الاوّلين و الآخرين،اغفر لي ذنوبي و تقبّل صومى و صلاتى و قيامي». و گويد:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:سوگند بآن كه مرا بحق بپيغمبرى مبعوث فرمود اين شخص سر از سجده بر ندارد تا اينكه آمرزيده شود،و روزه هايش در ماه رمضان قبول گشته،و از گناهانش گذشته باشند هر چند هفتاد گناه مرتكب شده باشد كه هر يك از گناه همه بندگان بزرگتر باشد،رسول خدا فرمود من جبرئيل را گفتم تنها از او ماه رمضان پذيرفته مى شود يا از همه بندگان در همۀ بلاد،گفت آرى سوگند بآن كه تو را بحقّ به نبوّت مبعوث كرد اى محمّد همانا از جمله كرامت او بر خدا و بزرگى مقام و منزلتش نزد خدا اينكه پذيرفته مى شود از او و از ايشان،و قبول مى شود از تمام موحّدان در ميان مشرق و مغرب نمازشان و روزه شان و آمرزيده مى شود گناهانشان،و مستجاب ميگردد دعاهايشان بعد از آنكه امر خدا را اطاعت كردند،و بآن كسى كه تو را بحقّ بپيغمبرى مبعوث كرد هر كس بجا آورد اين نمازها را و طلب آمرزش كند بدين استغفار خداوند نماز و روزه و شب زنده دارى او را قبول فرمايد و او را بيامرزد و دعايش را مستجاب فرمايدزيرا خداى عزّ و جلّ در كتاب خود فرموده:«
وَ أَنِ اِسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ
»(و آنكه از خدا طلب آمرزش كنيد سپس بدو رو آوريد)و نيز فرموده:«
وَ اَلَّذِينَ إِذٰا فَعَلُوا فٰاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اَللّٰهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ يَغْفِرُ اَلذُّنُوبَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» (آنان كه چون كار زشت مرتكب شدند يا بخويشتن ستم نمودند ياد خدا كردند پس طلب آمرزش نمودند براى گناهان خويش،و كيست كه بيامرزد گناهان را جز خدا)و همچنين فرموده:«
وَ اِسْتَغْفِرُوا اَللّٰهَ إِنَّ اَللّٰهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
»(از خدا آمرزش طلبيد زيرا او بخشنده و مهربان است)و باز فرموده«
وَ اِسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كٰانَ تَوّٰاباً
» (آمرزش خواه از او چون او توبه پذير است). و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:اين هديّه و تحفه اى است براى من و امّتم بخصوص،از مردان و زنان،و بهيچ يك از انبيايى كه پيش از من بوده اند و غير ايشان نداده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 174
1-عبد اللّٰه بن مسعود از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:جبرئيل از اسرافيل و او از پروردگار خود نقل كرده است كه:هر كس در شب عيد فطر،ده ركعت نماز بخواند،و در هر ركعت يك بار سورۀ حمد و ده بار سورۀ توحيد را قرائت كند،و در ركوع و سجود خويش«سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه،و«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
» و اللّٰه اكبر» بگويد،و پس از هر دو ركعت تشهّد بخواند و سلام كند،و هنگامى كه از نماز فارغ مى شود هزار مرتبه«استغفر اللّٰه و اتوب اليه»بگويد و بعد به سجده رفته و در سجده بگويد:اى زنده،اى قيّم و سرپرست،اى صاحب جلال و بخشندگى،اى مهربان دنيا و آخرت و هر دوى آنها،اى بزرگوارترين بزرگواران،اى مهربانترين مهربانان، اى خداى گذشتگان و آيندگان!گناهانم را بيامرز،و روزه و نماز و عبادت مرا قبول فرما.سوگند به آن كه مرا به پيغمبرى مبعوث فرمود،سرش را از سجده بر نمى دارد مگر آنكه آمرزيده گردد و اعمال ماه رمضان از او قبول مى شود،و خداوند از گناهان وى در مى گذرد حتى اگر هفتاد گناه مرتكب شده باشد،و هر گناه او از گناهان تمام بندگان بزرگتر باشد. رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم مى فرمايد:از جبرئيل پرسيدم:آيا تنها اعمال ماه رمضان مورد قبول واقع مى شود يا از تمام بندگان خدا در هر جايى كه زندگى مى كنند؟فرمود: آرى سوگند به آنكه تو را به پيغمبرى مبعوث كرد اى محمّد،از منزلت و كرامت او در نزد خدا و عظمت مقامش در پيشگاه ربوبى از او و از آنها و از تمام خداپرستان در ميان شرق و مغرب عالم نمازها و روزه هايشان پذيرفته مى شود و گناهانشان را مى آمرزد و دعاهايشان مستجاب مى شود پس از اينكه امر خدا را اطاعت كرده باشند، سوگند به آنكه تو را به حق به رسالت مبعوث فرمود،هر كس اين نمازها را بخواند و اين استغفار را انجام دهد،خداوند نماز و روزه و شب زنده دارى او را مى پذيرد،و او را مى آمرزد و دعايش را برآورده مى سازد،زيرا خداوند تبارك و تعالى در كتاب خود(در آيۀ 3 و 90 از سورۀ هود)فرموده است:از پروردگارتان طلب آمرزش كنيد و آنگاه بسوى او روى آوريد.و فرمود(در آيۀ 135 از سورۀ آل عمران):و آنان كه چون كار زشت انجام مى دهند،يا به خويشتن ستم روا مى دارند،به ياد خدا مى افتند و از گناهان خود طلب آمرزش مى كنند،و كيست جز خدا كه گناهان را مى آمرزد.و فرمود(در آيۀ 199 از سورۀ بقره و آيۀ 20 از سورۀ مزّمّل):از خدا آمرزش(گناهان) بخواهيد،كه براستى خداوند بخشنده و مهربان است.و فرمود(در آيۀ 3 از سورۀ نصر):از او آمرزش بخواه،زيرا كه او بسيار توبه كننده را دوست دارد. پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اين هديه مخصوص من و امّت من است اعمّ از زنان و مردان،و به هيچ يك از پيامبران پيش از من و به غير آنان داده نشده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 208
1. از عبد اللّٰه بن مسعود نقل شده است كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: جبرئيل از اسرافيل و او از پروردگارش نقل كرد كه فرمود: هر كس شب عيد فطر ده ركعت نماز بگزارد و در هر ركعت سورۀ حمد را يك مرتبه و «قل هو اللّٰه احد» را ده مرتبه بخواند، و در ركوع و سجدۀ خود بگويد:«سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر»، سپس بعد از هر دو ركعت تشهد بخواند و سلام گويد، و چون از نماز فارغ شود هزار بار بگويد:«استغفر اللّٰه و اتوب اليه»، سپس به سجده رود و در سجدۀ خود بگويد:«يا حىّ يا قيّوم، يا ذا الجلال و الإكرام، يا رحمان الدّنيا و الآخرة و رحيمهما، يا اكرم الأكرمين، يا ارحم الرّاحمين، يا اله الأوّلين و الآخرين اغفر لي ذنوبى و تقبّل صومى و صلاتى و قيامى» رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: سوگند به آن كسى كه مرا به حق به پيامبرى برانگيخته است، اين شخص سر از سجده بر نمى دارد مگر اينكه آمرزيده مى شود، و روزۀ ماه رمضان از او قبول مى گردد، و خدا از گناهان او مى گذرد، هر چند هفتاد گناه مرتكب شده باشد كه هر گناهى از گناهان همۀ بندگان بزرگ تر باشد. رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: به جبرئيل گفتم: آيا ماه رمضان تنها از او پذيرفته مى شود يا از همۀ بندگان خدا در تمام نقاط روى زمين پذيرفته مى گردد؟ فرمود: بلى، سوگند به آن كسى كه تو را اى محمّد به حق به نبوّت برانگيخته است. از جملۀ كرامتهاى او بر خدا و بزرگى مقام و منزلتش اين است كه خداوند ماه رمضان او و آنان را بپذيرد، و از تمام خداپرستانى كه ميان مشرق و مغرب زندگى مى كنند نماز و روزه شان را قبول كند، و گناهانشان را بيامرزد، و دعايشان را مستجاب نمايد پس از آنكه آنان نيز فرمان خدا را اطاعت كرده اند.سوگند به آن كسى كه تو را به حق به پيامبرى مبعوث كرده است، هر كس اين نماز را به جاى آورد و اين گونه استغفار كند، خداوند نماز و روزه و شب زنده دارى او را قبول مى كند، و او را مى آمرزد، و دعايش را مستجاب مى كند، زيرا خداوند در كتابش فرموده:«از پروردگارتان آمرزش بخواهيد سپس به او باز گرديد» و فرموده:«آنان كه چون كار زشتى مرتكب شدند يا به خويشتن ستم نمودند، خدا را ياد كردند و براى گناهان خود آمرزش خواستند، و جز خدا كيست كه گناهان را بيامرزد؟» و فرموده:«از خدا آمرزش بخواهيد كه خدا بسيار آمرزنده و مهربان است» و فرموده: از او آمرزش بخواه كه بسيار توبه پذير است» . پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اين براى من و به ويژه براى مردان و زنان امّتم هديه اى است كه خدا آن را به هيچ يك از پيامبرانى كه پيش از من بوده اند و به غير آنان نداده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 149
[263]1-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله از جبرائيل و او از اسرافيل روايت نموده كه پروردگار پاك و منزّه فرمود: هر كه در شب عيد فطر ده ركعت نماز گزارد و در هر ركعتى سورۀ حمد را يك بار و توحيد را ده بار تلاوت كند و در ركوع و سجودش «سبحان اللّٰه و الحمد للّٰه و لا اله الاّ اللّٰه و اللّٰه اكبر» را ده بار گويد و پس آنگاه و در پايان هر دو ركعت تشهد خواند و سلام دهد و آن هنگام كه نماز را به پايان برد هزار بار «استغفر اللّٰه و اتوب اليه» گويد و سپس سر به سجده نهد و در سجده گويد:«يا حىّ يا قيّوم يا ذا الجلال و الاكرام يا رحمان الدّنيا و الآخرة و رحيمهما يا اكرم الاكرمين يا ارحم الرّاحمين يا اله الاوّلين و الآخرين اغفر لي ذنوبي و تقبّل صومي و صلاتي و قيامى» و پيامبر خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-فرمود: سوگند به آن كس كه مرا به حقّ، به پيامبرى برانگيخت همانا آن سجده گزار سر از سجده بر ندارد تا آنگاه كه بخشيده شود و روزۀ ماه رمضان از او پذيرفته آيد و از گناهانش درگذرند هر چند كه هفتاد گناه مرتكب شود كه هر يك از آنها از گناهان همۀ بندگان بزرگ تر باشد. پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: از جبرائيل عليه السّلام پرسيدم: اى جبرائيل! آيا روزۀ ماه رمضان تنها از او پذيرفته مى شود و يا از همۀ بندگان در تمام شهرها؟ جبرائيل عليه السّلام گفت: اى محمّد! سوگند به آن كس كه تو را به حقّ، به پيامبرى برانگيخت. همانا كه به سبب ارجمنديش و والامقامى او در پيشگاه خداوند نماز و روزه از او و از آنان و از همۀ يكتاپرستان ميان شرق و غرب پذيرفته آيد و گناهانشان بخشيده گردد و پس از آنكه آنان خدا را پاسخ گفتند: خواسته هاى ايشان برآورده گردد. سوگند به آن كس كه تو را به پيامبرى برانگيخت همانا هر كه اين نماز را به جا آورد و با اين ذكر آمرزش جويى، آمرزش خواهد، نماز و روزه و شب زنده دارى اش پذيرفته آيد و آمرزيده شود و خواسته اش برآورده گردد؛زيرا خداى گرامى و بزرگ در كتابش فرمايد:«و اينكه از پروردگارتان آمرزش خواهيد و پس آنگاه به درگاه او باز گرديد»[هود ، آيۀ 3] و فرمايد:«و آنان كه چون كار زشتى كنند، يا بر خود ستم روا دارند براى گناهانشان آمرزش خواهند و چه كسى جز خدا گناهان را مى آمرزد؟» [آل عمران ، آيۀ 135] و فرمايد:«و از خدا آمرزش خواهيد كه خدا آمرزندۀ مهربان است»[مزمّل ، آيۀ 20] و فرمايد:«و از او آمرزش خواهيد كه به راستى او همواره توبه پذير است»[نصر ، آيۀ 3] و پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله در ادامه فرمود: اين هديه اى ويژه من و مردان و زنان امّت من است و به هيچ يك از پيامبرانى كه پيش از من بودند عطا نشده و به ديگران نيز ارزانى نگشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 179
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْهَمْدَانِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ اَلْفَضْلِ قَالَ حَدَّثَنَا سَخْتَوَيْهُ بْنُ شَبِيبٍ اَلْبَاهِلِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَاصِمٌ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ سُلَيْمَانَ اَلتَّيْمِيِّ عَنْ أَبِي عُثْمَانَ اَلنَّهْدِيِّ عَنْ سَلْمَانَ اَلْفَارِسِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ عَبْدٍ يُصَلِّي لَيْلَةَ اَلْعِيدِ سِتَّ رَكَعَاتٍ إِلاَّ شُفِّعَ فِي أَهْلِ بَيْتِهِ كُلِّهِمْ وَ إِنْ كَانُوا قَدْ وَجَبَتْ لَهُمُ اَلنَّارُ قَالُوا فَلِمَ ذَاكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ لِأَنَّ اَلْمُحْسِنَ لاَ يَحْتَاجُ إِلَى اَلشَّفَاعَةِ إِنَّمَا اَلشَّفَاعَةُ لِكُلِّ هَالِكٍ وَ قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ (3) يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 76 )
2-سلمان فارسى-رضى اللّٰه عنه-گويد:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هيچ بنده اى نيست كه در شب عيد شش ركعت نماز بخواند جز اينكه شفاعتش در باره خاندانش هر چند آتش بر آنها واجب شده باشد پذيرفته گردد،پرسيدند اين براى چه يا رسول اللّٰه؟فرمود:بجهت آنكه نيكوكار محتاج بشفاعت نباشد،و شفاعت جز براى گنهكاران نيست. مؤلّف گويد در اين ركعات ششگانه«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
» پنج بار خوانده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 175
2-سلمان فارسى رضى اللّٰه عنه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:هيچ بنده اى شش ركعت نماز در شب عيد نمى خواند مگر آنكه شفاعت او در مورد خاندانش -هر چند آتش جهنّم بر آنها واجب شده باشد-پذيرفته مى شود.پرسيدند:اين براى چيست؟رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:زيرا نيكوكار نيازى به شفاعت ندارد،و شفاعت براى گناهكاران است.محمد بن الحسين(مؤلف اين كتاب)مى گويد:بايد در هر ركعت،پنج بار«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
» خوانده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 210
2. سلمان فارسى مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ بنده اى نيست كه شب عيد شش ركعت نماز بگزارد مگر اينكه شفاعت او در بارۀ تمام اعضاى خانواده اش-هر چند آتش بر آنها واجب شده باشد-پذيرفته مى گردد. گفتند: براى چه اى پيامبر خدا؟ فرمود: براى اينكه نيكوكار نيازى به شفاعت ندارد، شفاعت فقط براى گناهكاران است. محمد بن الحسين مى گويد: در هر ركعتى پنج مرتبه «قل هو اللّٰه احد» مى خوانى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 149
[264]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: بنده اى نيست كه شب عيد شش ركعت نماز گزارد جز آنكه شفاعت او در مورد همۀ خاندانش پذيرفته شود هر چند كه دوزخ بر آن خاندان واجب شده باشد. عرض كردند: اى پيامبر خدا! از چه رو اين شفاعت پذيرفته آيد؟ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: زيرا نيكوكار به شفاعت ديگران نياز ندارد و همانا شفاعت براى گناهكاران است. شيخ صدوق (گردآورنده كتاب) گويد: در هر ركعت از اين نماز
«قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»
را پنج بار مى خوانى
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 179
ص: 88
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سُلَيْمَانَ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ بَكْرٍ اَلْفَارِسِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُصْعَبٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَحْيَا لَيْلَةَ اَلْعِيدِ لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ اَلْقُلُوبُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 76 )
1. از انس بن مالك نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس شب عيد به عبادت بيدار باشد، روزى كه دلها مى ميرد دلش نخواهد مرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 151
[265]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه شب عيد را زنده نگاه دارد، در روزى كه دل ها مى ميرند دل او نميرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 179
1-بسندى عامّى از انس بن مالك روايت شده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود: هر كس در ليلۀ عيد(فطر)شب بيدار باشد و بعبادت پردازد دل او هرگز نميرد آن روز كه همۀ دلها بميرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 175
1-انس بن مالك از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:هر كس شب عيد را به شب زنده دارى و عبادت بگذراند،روزى كه همۀ دلها مى ميرند،دل او هرگز نمى ميرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 210
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَغْدَادِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ عُثْمَانَ اَلْمِصْرِيُّ بِمِصْرَ قَالَ حَدَّثَنَا اِبْنُ بُكَيْرٍ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْمُفَضَّلُ بْنُ فَضَالَةَ عَنْ عِيسَى بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ سُلَيْمَانَ اَلْخُدْرِيِّ عَنْ هَارُونَ بْنِ سَالِمٍ (1) عَنِ اِبْنِ كُرْدُوسٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَحْيَا لَيْلَةَ اَلْعِيدِ وَ لَيْلَةَ اَلنِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ اَلْقُلُوبُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 76 )
2-بسندى عامّى از كردوس صحابى روايت شده است كه مى گفت: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس شب عيد و شب نيمۀ شعبان را احيا گيرد هرگز دل او نميرد آن روز كه دلها بميرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 176
2-ابن كردوس از پدرش،و او از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود: هر كس شب عيد و شب نيمۀ شعبان را به احيا بگذراند،دل او نمى ميرد آن روزى كه همۀ دلها مى ميرند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 211
2. ابن كردوس از پدرش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس شب عيد و شب نيمۀ شعبان را زنده بدارد، روزى كه دلها مى ميرد دلش نخواهد مرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 151
[266]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه شب عيد و شب نيمۀ شعبان را زنده نگاه دارد، روزى كه دل ها مى ميرند دل او نميرد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 179
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ اَلطُّوسِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَسْلَمَ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحَكَمُ عَنْ سَعِيدِ بْنِ بَشِيرٍ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ صَامَ رَمَضَانَ وَ خَتَمَهُ بِصَدَقَةٍ وَ غَدَا إِلَى اَلْمُصَلَّى بِغُسْلٍ رَجَعَ مَغْفُوراً لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 77 )
1-بسندى عامّى از انس بن مالك روايت شده است كه گفت:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس ماه رمضان را روزه گيرد و بدادن صدقه آن را بپايان رساند(يعنى در روز آخر مبلغى صدقه دهد)و فردايش(روز عيد)با غسل بمصلّى آيد با آمرزش پروردگار باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 176
1-انس بن مالك از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:هر كس ماه رمضان را روزه بگيرد،و با صدقه دادن آن را به پايان برساند،و فرداى آن روز با غسل به جايگاه نماز برود،آمرزيده باز مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 211
1. انس بن مالك مى گويد: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس ماه رمضان روزه بگيرد و آن را با دادن صدقه به پايان برد و صبحگاهان با غسل وارد مصلّى شود آمرزيده باز خواهد گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 151
[267]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه ماه رمضان را روزه بدارد و با صدقه به پايانش برد و سپيده دمان عيد با غسل به مصلى آيد [تا نماز عيد گزارد]، آمرزيده باز گردد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 181
ص: 89
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ أَبُو يَعْقُوبَ اَلْقَزَّازُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ إِمْلاَءً قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ شِيثٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَاصِمُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلنَّخَعِيُّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي [زِيَادٍ] عَنْ سُلَيْمَانَ اَلتَّيْمِيِّ عَنْ أَبِي عُثْمَانَ اَلنَّهْدِيِّ عَنْ سَلْمَانَ ره قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ صَلَّى أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ يَوْمَ اَلْفِطْرِ بَعْدَ صَلاَةِ اَلْإِمَامِ يَقْرَأُ فِي أَوَّلِهِنَّ سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى فَكَأَنَّمَا قَرَأَ جَمِيعَ اَلْكُتُبِ كُلَّ كِتَابٍ أَنْزَلَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ فِي اَلرَّكْعَةِ اَلثَّانِيَةِ وَ اَلشَّمْسِ وَ ضُحٰاهٰا فَلَهُ مِنَ اَلثَّوَابِ مَا طَلَعَتْ عَلَيْهِ اَلشَّمْسُ وَ فِي اَلثَّالِثَةِ وَ اَلضُّحىٰ فَلَهُ مِنَ اَلثَّوَابِ كَأَنَّمَا أَشْبَعَ جَمِيعَ اَلْمَسَاكِينِ وَ دَهَّنَهُمْ وَ نَظَّفَهُمْ وَ فِي اَلرَّابِعَةِ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ ثَلاَثِينَ مَرَّةً غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ ذَنْبَ خَمْسِينَ سَنَةً مُسْتَقْبِلَةً وَ خَمْسِينَ سَنَةً مُسْتَدْبِرَةً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 77 )
1-بسندى عامّى از سلمان فارسى-رضى اللّٰه عنه-روايت شده كه گفت: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس چهار ركعت نماز در روز عيد فطر پس از نماز امام(كه بجماعت خوانده مى شود)بجاى آورد،و در ركعت اوّل(پس از حمد)سورۀ«
سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى
»را قراءت كند گوئى همۀ كتب آسمانى را كه خداوند نازل فرموده تلاوت كرده است،و در ركعت دوّم(پس از حمد) سورۀ«
وَ اَلشَّمْسِ وَ ضُحٰاهٰا»
»را بخواند براى او ثوابيست بقدر آنچه خورشيد بر او ميدمد،و در ركعت سوّم(بعد از حمد)سورۀ«و الضّحى» را قراءت كند براى او ثوابيست مانند آنكه همۀ گرسنگان را سير كرده و آنها را خضاب نموده و پاكيزه شان كرده باشد،و در ركعت چهارم(بعد از حمد)سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را سى بار بخواند،خداوند گناه پنجاه سال آينده و پنجاه سال گذشته او را بيامرزد. مؤلّف اين كتاب أبو جعفر محمّد بن علىّ-رضى اللّٰه عنه-گويد:من بتوفيق خداوند در اين موضوع عقيده دارم كه اين ثواب براى كسى است كه در نماز عيد امام جماعتش با وى در عقيدۀ مذهبى مخالف باشد و از روى تقيّه با وى نماز عيد بخواند و پس از انجام نماز او اين ركعات چهارگانه را بجاى آورد براى عيد، و بدان نمازى كه با امام مخالف خوانده اعتنا نكند،امّا آنكه امام جماعتش در نماز عيد منصوب از جانب خداى عزّ و جلّ كه اطاعتش بر خلق واجب است باشد و با او و پشت سر او نماز عيد را بجا آورد براى او نيست كه پس از آن نمازى بخواند تا زوال شمس يعنى تا ظهر.و همچنين كسى كه در نماز عيد امام جماعتش موافق مذهبش باشد هر چند واجب الاطاعة نباشد اگر با او نماز عيد را خواند حق ندارد پس از آن نماز تا ظهر نماز ديگرى بخواند بعنوان روز عيد،و آنچه معتمد است آنست كه «لا صلاة في العيدين إلاّ مع امام». يعنى نماز عيدين فطر و اضحى نميشود مگر بجماعت،و هر كس بخواهد فرادى بجاى آورد باكى نيست و تصديق اين گفتار روايات ذيل است:
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 177
1-سلمان فارسى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:هر كس در روز عيد فطر چهار ركعت پس از نماز امام بخواند،در ركعت اول(بعد از سورۀ حمد) سورۀ«
سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى
»را قرائت كند،گوئى تمام كتابهاى آسمانى را كه خدا (بر پيامبران)نازل كرده،خوانده است؛و اگر در ركعت دوم(بعد از سورۀ حمد) سورۀ شمس«
وَ اَلشَّمْسِ وَ ضُحٰاهٰا»
»را قرائت كند،ثواب او به وسعت گستره اى است كه خورشيد بر آن مى تابد؛و اگر در ركعت سوم(بعد از سورۀ حمد)سورۀ «و الضّحى»را قرائت نمايد،ثواب او برابر با ثوابى است كه همۀ فقرا را سير كرده،و به آنها عطر زده و پاكيزه شان كرده باشد.و اگر در ركعت چهارم(بعد از سورۀ حمد) سى بار سورۀ«توحيد»را بخواند،خداوند گناه پنجاه سال آينده و پنجاه سال گذشتۀ او را مى آمرزد. مؤلّف اين كتاب(شيخ صدوق)بعد از درخواست موفقيت از خداوند متعال،در بارۀ اين حديث مى گويد كه:اين ثواب براى كسى است كه امام جماعت او مخالف مذهب وى باشد،و از روى تقيّه با او نماز بخواند،و پس از پايان نماز جماعت اين چهار ركعت نماز عيد را بجاى آورد،و به نمازى كه با امام جماعت مخالف مذهب خود خوانده است،اعتنايى نكند،اما كسى كه در روز عيد با امامى نماز عيد را بخواند كه از طرف خداوند منصوب شده باشد و طاعتش بر بندگان خدا واجب گرديده است،پس بعد از اين نماز تا زوال شمس(ظهر شرعى)جايز نيست نماز ديگرى بخواند،و همچنين كسى كه امام جماعت او در روز عيد موافق مذهب وى باشد،و با او نماز عيد بخواند هر چند كه طاعتش واجب نباشد،جايز نيست كه پس از نماز جماعت تا وقت زوال آفتاب(ظهر شرعى)نمازى ديگر بخواند،و آنچه محرز است اين است كه در نماز عيد فطر و عيد اضحى فقط با امام مى توان خواند،و اگر كسى بخواهد نماز عيد را تنها بخواند،اشكالى ندارد،بدليل روايات زير:
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 213
1. سلمان مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس در روز عيد فطر، بعد از نماز امام چهار ركعت نماز بگزارد و در ركعت اول سورۀ «سبّح اسم ربّك الأعلى» را بخواند، گويى تمام كتابهاى آسمانى را كه خدا نازل كرده قرائت نموده است؛ و اگر در ركعت دوم سورۀ «و الشّمس و ضحيها» را بخواند، ثوابى مانند آنچه خورشيد بر آن مى تابد خواهد داشت؛ و اگر در ركعت سوم سورۀ «و الضّحى» را بخواند چنان ثوابى خواهد داشت كه گويى همۀ بينوايان را سير كرده و آنان را خضاب نموده و پاكيزه ساخته است؛ و اگر در ركعت چهارم سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را سى بار بخواند، خداوند گناهان پنجاه سال آينده و پنجاه سال گذشتۀ او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 151
[268]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه در روز عيد فطر پس از نماز امام جماعت چهار ركعت نماز گزارد و در ركعت نخست آن [پس از حمد] سورۀ
«سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى
»
را تلاوت كند، گويا كه همۀ كتاب هاى آسمانى را كه خداى گرامى و بزرگ فرو فرستاده تلاوت نموده است و در ركعت دوم [پس از حمد] سورۀ
«وَ اَلشَّمْسِ وَ ضُحٰاهٰا
»
را تلاوت كند، او را پاداش هر آنچه خورشيد بر آن پرتو افكند باشد و در ركعت سوم [پس از حمد] سورۀ «و الضّحى» را تلاوت كند، گويا كه او را پاداش آن باشد كه مستمندان را سير كرده و آراسته ساخته و پاكيزه نموده است و در ركعت چهارم [پس از حمد] سورۀ «توحيد» را تلاوت كند، خداوند گناهان پنجاه سال پسين و پنجاه سال پيشين او را ببخشايد. گردآورندۀ اين كتاب، ابو جعفر محمّد بن على [شيخ صدوق]-خدايش از او خشنود باشد-گويد: با توفيق خداوند در اين باره گويم كه به راستى، اين پاداش از آن كسى است كه امام جماعتش با مذهب او مخالف باشد ولى آن كس كه امام جماعتش در روز عيد امامى از جانب خداى گرامى و بزرگ باشد كه فرمانبرى از او بر بندگان واجب است پشت سر او نماز عيد را به جا آورد و نبايست پس از آن نماز، نماز ديگرى گزارد تا آنگاه كه زوال آفتاب فرا آيد، و همچنين است اگر امام جماعتش موافق مذهب او باشد هر چند فرمانبردارى از او واجب نباشد كه [در اين صورت نيز] با او نماز گزارد و جايز نباشد كه تا زوال آفتاب نماز ديگرى گزارد و سخن مورد اطمينان آن است كه نماز دو عيد فطر و قربان جز با امام نباشد ولى هر كه دوست دارد كه فرداى نماز خواند ايرادى بر او نيست. و تصديق اين سخن، روايات زير است:
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 181
مَا حَدَّثَنِي بِهِ مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ اِبْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ لَمْ يُصَلِّ مَعَ اَلْإِمَامِ فِي جَمَاعَةٍ يَوْمَ اَلْعِيدِ فَلاَ صَلاَةَ لَهُ وَ لاَ قَضَاءَ عَلَيْهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 78 )
1-كه(استادم)محمّد بن حسن بن وليد از حسين بن حسن بن آبان از حسين ابن سعيد اهوازى از ابن أبى عمير از ابن اذينه از زراره از امام باقر عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس روز عيد با جماعت نماز عيد را نخواند نمازى بر او نيست و قضايش بر او واجب نباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 178
1.زراره،از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس در روز عيد با امام جماعت نماز نخواند،نمازى براى او نيست،و قضاى نماز بر او واجب نمى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 214
1. زراره از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس روز عيد با امام نماز عيد نگزارد نمازى بر عهدۀ او نيست و قضا نيز ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 153
[269]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه همراه امام جماعت در روز عيد نماز به جا نياورد، نه نمازى بر اوست و نه قضاى نماز.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 183
ص: 90
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ سَمَاعَةَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ صَلاَةَ فِي اَلْعِيدَيْنِ إِلاَّ مَعَ إِمَامٍ فَإِنْ صَلَّيْتَ وَحْدَكَ فَلاَ بَأْسَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 78 )
2-و بهمان سند از اهوازى از عثمان بن عيسى از سماعه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:در عيدين نماز نيست مگر بجماعت و چنانچه تنها خواندى باكى(بر تو)نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 179
2.سماعة بن مهران از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در عيدين (عيد فطر و عيد قربان)نمازى نيست مگر با امام،ولى اگر آن را بصورت فرادى بخوانى اشكال ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 214
2. سماعة بن مهران از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نماز عيد فطر و قربان با امام انجام مى شود، و اگر تنها خواندى مانعى ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 153
[270]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: در دو عيد فطر و قربان جز به همراه امام جماعت نمازى نيست و چون فرداى نمازگزارى، اشكالى ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 183
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مَعْمَرِ بْنِ يَحْيَى وَ زُرَارَةَ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : لاَ صَلاَةَ يَوْمَ اَلْفِطْرِ وَ اَلْأَضْحَى إِلاَّ مَعَ إِمَامٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 78 )
3-و بهمان سند از اهوازى از فضاله از حمّاد بن عثمان از معمر بن يحيى و زراره روايت كرده كه گفتند:امام باقر عليه السّلام فرمود «لا صلاة في يوم الفطر و الاضحى إلاّ مع الامام». يعنى نمازى نيست در روز عيد فطر و أضحى مگر بجماعت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 179
3.معمّر بن يحيى و زراره از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود:در روز عيد فطر و اضحى نمازى نيست مگر به جماعت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 215
3. معمّر بن يحيى و زراره نقل كرده اند كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: روز عيد فطر و عيد قربان نماز فقط با امام گزارده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 153
[271]3-... امام باقر عليه السّلام فرمود: در روز فطر و قربان نمازى جز با امام جماعت نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 183
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ صَلاَةِ اَلْعِيدَيْنِ هَلْ قَبْلَهُمَا صَلاَةٌ أَوْ بَعْدَهُمَا قَالَ لَيْسَ قَبْلَهُمَا وَ لاَ بَعْدَهُمَا شَيْءٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 78 )
4-و بهمان سند از اهوازى از محمّد بن سنان از عبد اللّٰه بن سنان از حلبى روايت كرده كه گفت از امام صادق عليه السّلام سؤال كردم از نماز عيدين آيا پيش از آن و پس از آن نمازى هست؟فرمود: «ليس قبلهما و لا بعدهما شىء». يعنى قبل و بعد آن نمازى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 179
4.حلبى روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام در مورد نماز عيدين(عيد فطر و عيد ضحى)پرسيدم كه آيا پيش از اين دو نماز يا پس از آن نمازى هست؟ فرمود:پيش از آن و پس از آن نمازى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 215
4. حلبى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) سؤال كردم: آيا قبل از نماز عيد فطر و عيد قربان يا بعد از آن دو، نمازى هست؟ فرمود: قبل و بعد از آنها نمازى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 153
[272]4-... حلبى گويد: از امام صادق عليه السّلام در بارۀ نماز دو عيد فطر و قربان پرسيدم كه آيا پيش از نماز عيد فطر و قربان و يا پس از آن دو، نماز ديگرى است؟ امام عليه السّلام فرمود: نه پيش از آن دو و نه پس از آن دو، نماز ديگرى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 183
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ اَلصَّلاَةِ فِي اَلْفِطْرِ وَ اَلْأَضْحَى قَالَ لَيْسَ فِيهِمَا أَذَانٌ وَ لاَ إِقَامَةٌ وَ لَيْسَ بَعْدَ اَلرَّكْعَتَيْنِ وَ لاَ قَبْلَهُمَا صَلاَةٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 78 )
5-و بهمان سند از اهوازى از حمّاد بن عيسى از حريز از محمّد بن مسلم روايت كرده كه گفت:از امام صادق عليه السّلام سؤال كردم از نماز عيد فطر واضحى فرمود:در آنها اذان و اقامه اى نيست «و ليس بعد الرّكعتين و لا قبلهما صلاة». و پيش از آن(دو ركعت)و بعد از آن نمازى نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 180
5.محمّد بن مسلّم روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام در مورد نماز عيد فطر و اضحى پرسيدم،فرمود:در اين دو نماز اقامه و اذان نيست،و پس از آن دو ركعت و پيش از آن نمازى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 215
5. محمّد بن مسلم مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) در بارۀ نماز عيد فطر و عيد قربان سؤال كردم، فرمود: اين دو نماز اذان و اقامه ندارند و پيش از اين دو ركعت و بعد از آن نمازى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 153
[273]5-... محمّد بن مسلم گويد: از امام صادق عليه السّلام در بارۀ نماز عيد فطر و قربان پرسيدم. امام عليه السّلام فرمود: در آن دو نماز اذان و اقامه اى نيست و پس از دو ركعت و يا پيش از آن دو نيز نمازى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 183
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَلاَةُ اَلْعِيدَيْنِ رَكْعَتَانِ لَيْسَ قَبْلَهُمَا وَ لاَ بَعْدَهُمَا شَيْءٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 78 )
6-و بهمان سند از اهوازى از فضالة از ابن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: «صلاة العيدين ركعتان ليس قبلهما و لا بعدهما شىء». نماز عيدين هر يك دو ركعت است و قبل و بعد آن چيزى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 180
6.ابن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:نماز عيدين(عيد فطر و عيد اضحى)دو ركعت است و پيش از آن و پس از آن نمازى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 215
6. ابن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نماز عيد فطر و عيد قربان دو ركعت است و قبل و بعد از آنها چيزى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 155
[274]6-... امام صادق عليه السّلام فرمود: نماز عيد فطر و قربان دو ركعت است و پيش از آن دو و پس از آن دو، نمازى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 183
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ اِبْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : لَيْسَ يَوْمَ اَلْفِطْرِ وَ لاَ يَوْمَ اَلْأَضْحَى أَذَانٌ وَ لاَ إِقَامَةٌ أَذَانُهُمَا طُلُوعُ اَلشَّمْسِ إِذَا طَلَعَتْ خَرَجُوا وَ لَيْسَ قَبْلَهُمَا وَ لاَ بَعْدَهُمَا صَلاَةٌ وَ مَنْ لَمْ يُصَلِّ مَعَ إِمَامٍ فِي جَمَاعَةٍ فَلاَ صَلاَةَ لَهُ وَ لاَ قَضَاءَ عَلَيْهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 79 )
7-و بهمان سند از اهوازى از ابن أبى عمير از ابن اذينه از زراره روايت كرده كه گفت:امام باقر عليه السّلام فرمود:در روز عيد فطر و روز أضحى اذان و اقامه اى نيست اذان آنها طلوع خورشيد است هنگامى كه بدمد خارج شوند،و پيش از آن و پس از آن در هر دو روز نمازى نيست،و هر كس با امام يعنى بجماعت آن نماز را نخواند نمازى بر او نيست و قضا هم بر او واجب نباشد. شرح:از اين هفت روايت استفاده مى شود كه استحباب آن نمازهائى كه سلمان از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد مخصوص بكسى است كه با امام مخالف نماز بخواند و إلاّ اگر شخص بنماز جماعت در روز عيد نرسيد و امام جماعت از موافقان مذهب ما بود خود فرادى بجا مى آورد و باكى بر او نيست.و ما اين قسمت را با سند ذكر كرديم كه اهل فن محتاج بديدن سند آن در كتاب ديگر نباشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 180
7.زراره روايت كرده است كه امام محمّد باقر عليه السّلام فرمود:در نماز روز عيد فطر و عيد اضحى اذان و اقامه نيست،اذان آن دو طلوع آفتاب است،هنگامى كه طلوع مى كند بيرون مى آيند،و پيش از آن و پس از آن نمازى نيست،و هر كس به همراه امام جماعت نماز نخواند نمازى بر او نيست،و قضا نيز بر او واجب نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 215
7. زراره مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: روز عيد فطر و عيد قربان اذان و اقامه اى نيست. اذان اين دو طلوع خورشيد است كه وقتى خورشيد طلوع كرد مردم خارج مى شوند. و قبل از اين دو نماز و بعد از آنها نمازى نيست. و هر كس با امام در جماعت شركت نكند، نمازى بر او نيست و قضا نيز ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 155
[275]7-... امام باقر عليه السّلام فرمود: در روز عيد فطر و قربان اذان و اقامه اى نيست. اذان آن دو، دميدن خورشيد است كه چون خورشيد سر بر آورد از منزل خويش براى نماز درآيند و پيش از آن دو و پس از آن دو، نمازى نيست و هر كه با امام جماعت نماز نگزارد، نه نمازى بر گردن اوست و نه قضاى آن
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 185
ص: 91
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَبِي طَاهِرِ بْنِ حَمْزَةَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْوَشَّاءِ قَالَ: كُنْتُ مَعَ أَبِي وَ أَنَا غُلاَمٌ فَتَعَشَّيْنَا عِنْدَ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ لَيْلَةَ خَمْسٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ ذِي اَلْقَعْدَةِ فَقَالَ لَيْلَةُ خَمْسٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ ذِي اَلْقَعْدَةِ وُلِدَ فِيهَا إِبْرَاهِيمُ وَ وُلِدَ فِيهَا عِيسَى اِبْنُ مَرْيَمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ فِيهَا دُحِيَتِ اَلْأَرْضُ مِنْ تَحْتِ اَلْكَعْبَةِ وَ أَيْضاً خَصْلَةٌ لَمْ يَذْكُرْهَا أَحَدٌ فَمَنْ صَامَ ذَلِكَ اَلْيَوْمَ كَانَ كَمَنْ صَامَ سِتِّينَ شَهْراً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 79 )
1-حسن بن علىّ وشّاء گويد:من هنوز بسنّ بلوغ نرسيده بودم با پدرم در شب بيست و پنجم ماه ذى القعده نزد حضرت رضا عليه السّلام در منزلش شام خورديم، پس حضرت فرمود:در شب بيست و پنجم ماه ذى القعده ابراهيم عليه السّلام و عيسى بن مريم عليهما السّلام متولّد شدند،و در آن شب زمين از زير كعبه گسترده شد،و نيز خاصيّتى در اين شب باشد كه هيچ كس از آن ياد نكرده،پس هر كس اين روز يعنى روز بيست و پنجم را روزه بگيرد مانند كسى باشد كه شصت ماه روزه گرفته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 181
1-حسن بن على وشّاء مى گويد كه:به هنگام جوانى در شب بيست و پنجم ذى القعده به همراه پدرم در خدمت امام رضا عليه السّلام شام خورديم،پس امام عليه السّلام فرمود: شب بيست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهيم و حضرت عيسى بن مريم-كه بر آنان درود باد-متولد شدند.و زمين در آن شب از زير كعبه گسترش پيدا كرد،و نيز فضيلتى در اين شب وجود دارد كه هيچ كس از آن ياد نكرده است و آن اين است كه هر كس در آن روز روزه بگيرد مانند كسى است كه شصت ماه روزه گرفته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 216
1. حسن بن على وشّاء مى گويد: من نوجوانى بودم كه با پدرم در شب بيست و پنجم ماه ذى القعده نزد حضرت رضا (عليه السّلام) شام خورديم. حضرت فرمود: در شب بيست و پنجم ذى القعده ابراهيم (عليه السّلام) متولد شد، و عيسى بن مريم عليهما السلام نيز در اين شب به دنيا آمد، و زمين در همين شب از زير كعبه گسترش يافت. اين شب ويژگى ديگرى نيز دارد كه هيچ كس از آن ياد نكرده است، هر كس در روز آن روزه بگيرد مانند كسى است كه شصت ماه روزه گرفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 155
[276]1-... حسن بن على وشّاء گويد: در شب بيست و پنجم ذى القعده همراه پدرم نزد امام رضا عليه السّلام شام خورديم. امام عليه السّلام فرمود: در شب بيست و پنجم ذى القعده حضرت ابراهيم و عيسى بن مريم عليهم السّلام به دنيا آمده اند و در اين شب زمين از زير خانۀ كعبه گسترانيده شده است. ويژگى ديگرى كه كسى آن را نگفته اين است كه هر كه اين روز را روزه بدارد همانند كسى است كه شصت ماه روزه گرفته است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 185
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ اَلسِّنْدِيِّ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْإِفْطَارُ عَلَى اَلْمَاءِ يَغْسِلُ ذُنُوبَ اَلْقَلْبِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 79 )
1-ابن سنان از مردى نقل كرده كه گفت:امام صادق عليه السّلام فرمود:افطار كردن با آب گناهان يعنى تيرگيها و نادرستيهاى دل را بشويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 181
1-ابن سنان،از مردى نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام مى فرمود:افطار كردن با آب،گناهان(و آلودگيهاى ناشى از آن)را از دل مى شويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 216
1. ابن سنان از مردى نقل كرده كه گفت: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: افطار كردن با آب، گناهان دل را مى شويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 155
[277]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: افطار نمودن با آب، گناهان دل را بشويد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 185
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَصُومُ حَتَّى يُقَالَ لاَ يُفْطِرُ ثُمَّ صَامَ يَوْماً وَ أَفْطَرَ يَوْماً ثُمَّ صَامَ اَلْإِثْنَيْنِ وَ اَلْخَمِيسَ ثُمَّ آلَ مِنْ ذَلِكَ إِلَى صِيَامِ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ فِي اَلشَّهْرِ - خَمِيسٍ فِي أَوَّلِ اَلشَّهْرِ وَ أَرْبِعَاءَ فِي وَسَطِ اَلشَّهْرِ وَ خَمِيسٍ فِي آخِرِ اَلشَّهْرِ وَ كَانَ يَقُولُ ذَاكَ صَوْمُ اَلدَّهْرِ وَ قَدْ كَانَ أَبِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ مَا مِنْ أَحَدٍ أَبْغَضَ إِلَيَّ مِنْ رَجُلٍ يُقَالُ لَهُ كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَفْعَلُ كَذَا وَ كَذَا فَيَقُولُ لاَ يُعَذِّبُنِي اَللَّهُ عَلَى أَنْ أَجْتَهِدَ فِي اَلصَّلاَةِ كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَرَكَ شَيْئاً مِنَ اَلْفَضْلِ عَجْزاً عَنْهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 79 )
1-محمّد بن مروان گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام ميفرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم چندان در سال پى در پى روزه گرفت كه گفته شد ديگر افطار نخواهد كرد، و آنقدر روزه نگرفت كه گفته شد ديگر روزۀ مستحبّى نخواهد گرفت،سپس يك روز روزه ميگرفت و يك روز افطار ميكرد،و بعد روزهاى دوشنبه و پنج شنبه را در هر هفته روزه ميگرفت،تا اينكه از آن هم منصرف گشت و ديگر در هر ماه سه روز روزه ميگرفت پنجشنبه أوّل ماه و چهارشنبۀ وسط ماه و پنجشنبه آخر ماه، و خود ميفرمود:اين صوم الدّهر است،يعنى روزۀ همۀ سال،و پدرم امام باقر عليه السّلام ميفرمود:كسى نزد من مبغوضتر از آن شخص نيست كه باو گويند رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم در عبادت چنين و چنان ميكرد،و او گويد خداوند مرا بكوشش فراوانم در عبادت و نماز عذاب نكند،گوئى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم خيرى را از روى ناتوانى رها كرده است(و او انجام ميدهد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 182
1-محمّد بن مروان مى گويد كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم آنقدر روزه(مستحبّى)مى گرفت تا آنجا كه گفته مى شد:افطار نمى كند!و افطار مى كرد تا آنجا كه گفتند:روزه نمى گيرد؛سپس يك روز،روزه مى گرفت و يك روز افطار مى كرد؛و بعد،روزهاى دوشنبه و پنجشنبۀ هر هفته را روزه دار بود،تا از آنهم منصرف شد و ديگر در هر ماه سه روز روزه مى گرفت:پنجشنبۀ اول ماه و چهارشنبۀ وسط ماه و پنجشنبۀ آخر ماه را،و مى فرمود:در اين سه روز،روزه گرفتن به منزلۀ روزه دار بودن تمام عمر است.و پدرم امام محمّد باقر عليه السّلام مى فرمود:هيچ كس در نزد من منفورتر از آن شخص نيست كه به او گفته مى شود:رسول خدا عليه السّلام چنين و چنان مى كرد،و او بگويد:خداوند مرا براى زياد كوشش نمودن در نماز عذاب نمى كند،گويى مى پندارد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم كار خيرى را از روى ناتوانى (نعوذ باللّٰه)رها كرده(و او توفيق انجام آن را پيدا كرده)است!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 217
1. محمّد بن مروان مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به قدرى روزه مى گرفت كه مى گفتند ديگر افطار نمى كند، گاه نيز چندان روزه نمى گرفت كه مى گفتند روزۀ مستحبّى نمى گيرد، سپس يك روز روزه مى گرفت و يك روز افطار مى كرد، آن گاه روزهاى دوشنبه و پنجشنبه را روزه مى گرفت، پس از آن در هر ماه سه روز روزه مى گرفت، پنجشنبه اول ماه و چهار شنبه وسط ماه و پنجشنبه آخر ماه، و مى فرمود: اين روزۀ يك عمر است. پدرم مى فرمود: هيچ كس نزد من مبغوض تر از آن كس نيست كه به او بگويند رسول خدا در عبادت چنين و چنان مى كرد، و او بگويد: خداوند مرا به سبب اينكه در نماز كوشش فراوان دارم عذاب نمى كند. گويى رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) خيرى را از روى ناتوانى رها كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 155
[278]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله پيوسته روزه مى داشت تا آنجا كه مى گفتند: او ديگر روزه دارى خويش را رها نخواهد ساخت و آن قدر روزه نمى داشت كه مى گفتند: او ديگر روزه نخواهد گرفت؛ سپس روزى را روزه مى گرفت و روز ديگر را روزه نمى گرفت؛ پس از چندى دوشنبه و پنج شنبۀ هر هفته را روزه مى گرفت، و پس آنگاه از اين شيوه باز گشت و در هر ماه سه روز را روزه مى داشت كه پنج شنبۀ نخستين و چهارشنبۀ ميانى و پنج شنبۀ پايانى هر ماه بود و همواره مى فرمود: اين روزۀ دهر (روزگار) است و پدرم امام باقر عليه السّلام نيز مى فرمود: هيچ كس در نزد من دشمن روى تر از كسى نيست كه به او گويند: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله چنين و چنان مى كرد و او گويد: خداوند مرا در كوشش براى نماز، عذاب نفرمايد؛ گويا كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله كارى فضيلت مند را به سبب ناتوانى وارهانده است [و او آن را انجام مى دهد]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 185
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : صِيَامُ شَهْرِ اَلصَّبْرِ وَ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ فِي كُلِّ شَهْرٍ يَذْهَبْنَ بِبَلاَبِلِ اَلصُّدُورِ (1) وَ صِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ فِي كُلِّ شَهْرٍ صِيَامُ اَلدَّهْرِ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فِي كِتَابِهِ - مَنْ جٰاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثٰالِهٰا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 80 )
2-حلبى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:امير مؤمنان عليه السّلام فرموده است:روزه گرفتن ماه صبر(يعنى ماه رمضان)و روزه در هر ماه اندوه و ناراحتى سينه ها را ميبرد،و روزۀ سه روز در هر ماه«صيام دهر»يعنى روزۀ هميشه محسوب مى شود،زيرا خداى عزّ و جلّ در كتاب خود ميفرمايد«
مَنْ جٰاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثٰالِهٰا
»هر كس حسنه اى بجا آورد ده برابر پاداش بيند. شرح:هر كس علاوه بر ماه رمضان در يازده ماه ديگر هر ماه سه روز روزه بگيرد جمعا سى و سه روز بغير روزۀ ماه رمضان روزه گرفته،و بنا بر اينكه سال را سيصد و شصت روز بدانيم پس از اخراج سى روز ماه رمضان سيصد و سى روز باقى ماند،و چون خداوند اجر سى و سه روز روزه را طبق وعده خود ده برابر ميكند سيصد و سى روز مى شود،بدين قرار:360 330+30 33*10 3*11. پس همۀ سالها اگر چنين كند ثواب همه عمر روزه گرفتن بدو خواهند داد و اين معنى روزۀ دهر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 183
2-حلبى،از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود:امير المؤمنين على عليه السّلام فرمود: روزۀ ماه صبر(ماه رمضان)و سه روز در هر ماه،دل شوره ها(و اضطرابهاى درونى)را مى برد؛و سه روز روزه گرفتن در هر ماه مانند روزه گرفتن تمام عمر است،خداوند تبارك و تعالى در كتاب خود(در آيۀ 160 از سورۀ انعام)مى فرمايد: هر كس عمل نيكى بجاى آورد،ده برابر آن پاداش دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 218
2. حلبى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: روزۀ ماه صبر [ماه رمضان] و سه روز از هر ماه اندوه را از سينه ها مى زدايد، و روزۀ سه روز از هر ماه، روزۀ يك عمر است. خداوند در كتابش فرموده است:«هر كس حسنه اى با خود بياورد، ده برابر پاداش خواهد داشت».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 157
[279]2-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: روزۀ ماه صبر (رمضان) و سه روز از هر ماه، اندوه و نگرانى سينه ها را از ميان برد و روزۀ سه روز از هر ماه روزۀ دهر (روزگار) است؛ زيرا خداى گرامى و بزرگ در كتابش مى فرمايد:«هر كه كار نيكى فرا رو آورد، ده برابر آن پاداش خواهد داشت»[انعام ، آيۀ 160]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 187
ص: 92
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ اَلصِّيَامِ فِي اَلشَّهْرِ كَيْفَ هُوَ فَقَالَ ثَلاَثَةُ أَيَّامٍ فِي اَلشَّهْرِ فِي كُلِّ عَشَرَةِ أَيَّامٍ يَوْماً إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فِي كِتَابِهِ - مَنْ جٰاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثٰالِهٰا ثَلاَثَةُ أَيَّامٍ فِي اَلشَّهْرِ صَوْمُ اَلدَّهْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 80 )
3-أحمد بن محمّد بن أبى نصر گويد:از امام هشتم عليه السّلام از روزۀ ماهها پرسيدم فرمود:در هر ماه سه روز،در هر دهه آن يك روز،همانا خداى عزّ و جلّ در كتاب خود فرموده:«
مَنْ جٰاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثٰالِهٰا
»پس روزۀ سه روز هر ماه صوم دهر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 183
3-احمد بن محمّد بن ابى نصر روايت كرده است كه از امام كاظم عليه السّلام در بارۀ روزه گرفتن در ماه سؤال كردم،فرمود:سه روز در ماه،در هر ده روزى يك روز،خداوند در كتاب خود(در آيۀ 160 از سورۀ انعام)مى فرمايد:هر كس عمل نيكى بجاى آورد،ده برابر آن پاداش دارد،پس سه روز روزه دارى در هر ماه روزۀ تمام عمر مى باشد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 218
3. احمد بن محمّد بن ابى نصر مى گويد: از امام رضا (عليه السّلام) در بارۀ روزۀ ماهها پرسيدم، فرمود: در هر ماه سه روز است كه در هر دهه يك روزه قرار مى گيرد. خداوند بزرگ در كتابش فرموده است:«هر كس كار خيرى با خود بياورد، ده برابر پاداش خواهد داشت». پس روزۀ سه روز در هر ماه، روزۀ يك عمر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 157
[280]3-... احمد بن محمّد بن ابى نصر[از ابى بصير] گويد: از امام كاظم عليه السّلام در بارۀ روزۀ هر ماه پرسيدم كه چگونه است. امام عليه السّلام فرمود: در هر ماه سه روز است كه در هر دهه يك روز باشد؛ زيرا خداى گرامى و بزرگ در كتابش مى فرمايد:«هر كه كار نيكى فرا رو آورد، ده برابر آن پاداش خواهد داشت»[انعام ، آيۀ 160]، پس سه روز روزه در هر ماه روزۀ دهر (روزگار) است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 187
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلنَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنِ اَلْأَحْوَلِ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ سُئِلَ عَنْ صَوْمِ خَمِيسَيْنِ بَيْنَهُمَا أَرْبِعَاءُ فَقَالَ أَمَّا اَلْخَمِيسُ فَيَوْمٌ تُعْرَضُ فِيهِ اَلْأَعْمَالُ وَ أَمَّا اَلْأَرْبِعَاءُ فَيَوْمٌ خُلِقَتْ فِيهِ اَلنَّارُ وَ أَمَّا اَلصَّوْمُ فَجُنَّةٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 80 )
4-محمّد بن نعمان أحول از يكتن كه نام او را برده نقل كند كه امام صادق عليه السّلام فرمود:از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم از روزۀ دو پنجشنبۀ اوّل و آخر ماه و چهارشنبۀ وسط آن سؤال شد فرمود:پنجشنبه روزيست كه اعمال مردم در آن بعرض ميرسد، و امّا روز چهارشنبه پس روزيست كه در آن دوزخ آفريده شده،و امّا روزه خود سپرى از آتش است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 184
4-احول،از قول مردى،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:از رسول خدا عليه السّلام در مورد روزه گرفتن در دو پنجشنبه و چهارشنبۀ وسط آنها پرسيدند،حضرت فرمود:پنجشنبه روزى است كه در آن اعمال بندگان به عرض مى رسند،و امّا چهارشنبه روزى است كه در آن روز،آتش آفريده شد،و روزه سپر است(از آتش دوزخ).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 219
4. احول از كسى كه براى او نقل كرده، از امام صادق (عليه السّلام) روايت نموده است كه فرمود: از رسول خدا در بارۀ روزۀ دو پنجشنبه كه وسط آن چهار شنبه باشد سؤال شد، فرمود: پنجشنبه روزى است كه اعمال در آن عرضه مى شود، و چهار شنبه روزى است كه دوزخ در آن آفريده شده، و روزه سپرى از آتش است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 157
[281]4-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله در بارۀ روزۀ پنج شنبۀ نخستين و پايانى و چهارشنبۀ ميانى هر ماه پرسيده شد. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: امّا پنج شنبه، روزى است كه كردارهاى بندگان در آن روز عرضه شود و امّا چهارشنبه، روزى است كه دوزخ در آن آفريده شد و امّا روزه سپرى در برابر آتش دوزخ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 187
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزٍ قَالَ: قِيلَ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا جَاءَ فِي صَوْمِ اَلْأَرْبِعَاءِ فَقَالَ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ اَلنَّارَ يَوْمَ اَلْأَرْبِعَاءِ فَأَحَبَّ صَوْمَهُ لِيُتَعَوَّذَ بِاللَّهِ مِنَ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 80 )
5. حريز مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) پرسيدند: در بارۀ روزۀ روز چهارشنبه چه چيز وارد شده است؟ فرمود: امير مؤمنان فرموده است: خداوند بزرگ دوزخ را در روز چهار شنبه آفريد، و روزۀ آن روز را دوست دارد تا بدين وسيله از آتش دوزخ به خدا پناه برده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 157
[282]5-... از امام صادق عليه السّلام پرسيده شد كه در بارۀ روزۀ چهارشنبه چه چيزى وارد شده است؟ امام عليه السّلام فرمود كه امام على عليه السّلام فرموده است: به راستى، خداى گرامى و بزرگ دوزخ را در روز چهارشنبه آفريد و روزه دارى در آن روز را دوست دارد تا از آتش دوزخ به او پناه برند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 187
5-حريز گويد:بامام صادق عليه السّلام عرض شد:در بارۀ روز چهارشنبه چه چيز وارد شده؟فرمود:امير مؤمنان عليه السّلام فرموده است:خداوند عزّ و جلّ دوزخ را روز چهارشنبه آفريد،و روزۀ آن روز را دوست دارد كه تا از آتش دوزخ بخدا پناه برده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 184
5-حريز روايت كرده است كه از امام صادق پرسيدند در بارۀ روزۀ چهارشنبه چه چيزى وارد شده است؟حضرت گفتند كه:حضرت على عليه السّلام مى فرمود:خداوند متعال آتش جهنّم را در روز چهارشنبه آفريده است،و او روزۀ آن روز را دوست دارد تا از آتش جهنّم به خدا پناه برده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 219
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى أَخِي مُغَلِّسٍ اَلصَّيْرَفِيِّ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: صَامَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَتَّى قِيلَ مَا يُفْطِرُ وَ أَفْطَرَ حَتَّى قِيلَ مَا يَصُومُ ثُمَّ صَامَ صَوْمَ دَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَوْماً وَ يَوْماً ثُمَّ قُبِضَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَلَى صَوْمِ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ فِي اَلشَّهْرِ وَ قَالَ يَعْدِلْنَ اَلدَّهْرَ وَ يَذْهَبْنَ بِوَحَرِ اَلصَّدْرِ (1) قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ أَيُّ أَيَّامٍ هِيَ فَقَالَ أَوَّلُ خَمِيسٍ فِي اَلشَّهْرِ وَ أَوَّلُ أَرْبِعَاءَ بَعْدَ اَلْعَشْرِ مِنْهُ وَ آخِرُ خَمِيسٍ مِنْهُ قَالَ قُلْتُ وَ لِمَ صَارَتْ هَذِهِ اَلْأَيَّامُ قَالَ لِأَنَّ مَنْ كَانَ قَبْلَنَا مِنَ اَلْأُمَمِ إِذَا أُنْزِلَ عَلَيْهِمُ اَلْعَذَابُ نَزَلَ فِي هَذِهِ اَلْأَيَّامِ فَصَامَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ هَذِهِ اَلْأَيَّامَ كُلَّهَا لِأَنَّهَا اَلْأَيَّامُ اَلْمَخُوفَةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 80 )
[283]6-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله آن قدر روزه مى داشت كه مى گفتند كه روزه دارى را رها نخواهد ساخت و آن قدر روزه نمى گرفت كه مى گفتند: ديگر روزه نخواهد گرفت و سپس همانند روزۀ داود عليه السّلام روزى را روزه مى داشت و ديگر روز را روزه نمى گرفت و پس از چندى در حالى جان سپرد كه سه روز از هر ماه را روزه مى داشت و مى فرمود: اين روزه با روزۀ يك عمر برابر آيد و كينه از سينه برد. راوى گويد كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: فدايتان گردم! آن سه روز كدام روزها هستند؟ فرمود: پنج شنبۀ نخستين ماه و چهارشنبۀ نخستين دهۀ دوم و پنج شنبۀ پايانى ماه است. عرض كردم: چرا اين روزها انتخاب شده اند؟ فرمود: زيرا بر امّت هاى پيشين كه عذابى فرود مى آمد، در اين روزها بود؛ پس پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله اين روزها را روزه گرفت، زيرا روزهاى هراس انگيزى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 189
6-حمّاد بن عثمان گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام ميفرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم چندان روزه گرفت كه گفتند ديگر افطار نخواهد كرد،و افطار كرد چندان كه گفتند ديگر روزه نخواهد گرفت،سپس روزه گرفت مانند روزۀ داود عليه السّلام يك روز ميگرفت و يك روز نميگرفت،پس از آن هنگامى كه از دنيا رفت يعنى در اواخر عمر از هر ماه سه روز را روزه ميگرفت و ميفرمود اين سه روز برابر با همۀ سال است،و وسوسه و كينه و تيرگى قلب را ميبرد،حمّاد گويد:عرضكردم فدايت شوم آن كدام روزها است؟فرمود أوّلين پنجشنبۀ دهۀ أوّل هر ماه و أوّلين چهارشنبۀ دهۀ دوّم،و آخرين پنجشنبه دهۀ سوّم هر ماه است،گويد پرسيدم چرا اين ايّام اختيار شده؟فرمود:زيرا امّتهائى كه پيش از ما بودند چون عذاب بر ايشان فرود مى آمد در چنين ايّامى نازل ميشد،پس رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم اين روزها را اختيار فرمود چون كه روزهاى ترسناكى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 184
6-حماد بن عثمان روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام مى فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم آنقدر روزه گرفت تا اينكه گفتند:حضرت افطار نمى كند،و سپس افطار كرد تا اينكه گفتند:روزه نمى گيرد!پس از آن مانند حضرت داود عليه السّلام يك روز روزه مى گرفت و روز ديگر افطار مى فرمود،و در مراحل پايانى عمر،در هر ماه سه روز را روزه مى گرفت و مى فرمود:سه روز روزه گرفتن در ماه برابر(روزه دارى در)تمام عمر است،و كينه و تيرگى درون را از بين مى برد. راوى مى گويد عرض كردم كه:فدايت گردم!اين روزها كدامند؟فرمود:اوّلين پنجشنبه دهۀ اول،و اولين چهارشنبه دهۀ دوم،و آخرين پنجشنبه دهۀ سوم هر ماه است،راوى مى گويد عرض كردم:چرا اين روزها تعيين شدند؟فرمود:زيرا در امّتهاى پيش از ما هر گاه عذاب نازل مى شد،در يكى از اين روزها بود،و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم اين روزها را براى روزه گرفتن انتخاب فرمود،چرا كه اين روزها،روزهاى ترسناكى هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 220
6. حمّاد بن عثمان مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) چندان روزه گرفت كه گفتند ديگر افطار نمى كند، و چندان افطار كرد كه گفتند روزه نمى گيرد، سپس مانند روزۀ داود يك روز روزه مى گرفت و يك روز نمى گرفت. پس از آن تا هنگامى كه رحلت كرد، از هر ماه سه روز روزه مى گرفت و مى فرمود: اين سه روز روزه با روزۀ يك عمر برابر است و كينۀ دل را مى زدايد. راوى مى گويد: گفتم: فدايت شوم، اين سه روز چه روزهايى است؟ فرمود: اوّلين پنجشنبه هر ماه، و اوّلين چهار شنبه دهۀ دوّم، و آخرين پنجشنبه دهۀ سوم است. گفتم: چرا اين روزها تعيين شده است؟ فرمود: زيرا امّتهايى كه پيش از ما بودند چون عذاب بر آنان فرود مى آمد در اين روزها نازل مى شد، از اين رو پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) اين روزها را چون روزهاى ترسناكى بودند روزه مى گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 157
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ أَبَانٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ اَلْأَحْوَلِ عَنْ يَسَارِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لِأَيِّ شَيْءٍ يُصَامُ اَلْأَرْبِعَاءُ قَالَ لِأَنَّ اَلنَّارَ خُلِقَتْ يَوْمَ اَلْأَرْبِعَاءِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 81 )
7-بشّار بن يسار گويد:بامام صادق عليه السّلام عرضكردم براى چه روز چهار شنبه روزه گرفته مى شود،فرمود:براى اينكه آتش روز چهارشنبه خلق شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 185
7-بشار بن يسار [يسار بن يسار] مى گويد:به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:براى چه در روز چهارشنبه روزه گرفته مى شود؟فرمود:زيرا آتش در روز چهارشنبه آفريده شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 220
7. بشّار بن يسار مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: براى چه روز چهارشنبه روزه گرفته مى شود؟ فرمود: براى اينكه دوزخ روز چهار شنبه آفريده شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 159
[284]7-... بشّار بن يسار گويد كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: از چه رو روز چهارشنبه را روزه مى دارند؟ فرمود: زيرا دوزخ در روز چهارشنبه آفريده شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 189
ص: 93
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ حَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ بُكَيْرٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بِمَا جَرَتِ اَلسُّنَّةُ مِنَ اَلصَّوْمِ فَقَالَ ثَلاَثَةُ أَيَّامٍ فِي كُلِّ شَهْرٍ اَلْخَمِيسُ فِي اَلْعَشْرِ اَلْأَوَّلِ وَ اَلْأَرْبِعَاءُ فِي اَلْعَشْرِ اَلثَّانِي وَ اَلْخَمِيسُ فِي اَلْعَشْرِ اَلْآخِرِ قَالَ قُلْتُ هَذَا جَمِيعُ مَا جَرَتْ بِهِ اَلسُّنَّةُ فِي اَلصَّوْمِ قَالَ نَعَمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 81 )
8-زرارة بن اعين گويد:بامام صادق عليه السّلام عرضكردم:در روزۀ ايّام سال سنّت بچه چيز جارى است؟فرمود:در هر ماه سه روز:پنجشنبه در دهۀ أوّل، چهار شنبه در دهۀ دوّم،و پنجشنبه در دهۀ آخر،گويد:عرضكردم:اين تمام آنچه راست كه سنّت بدان جارى است در روزه؟فرمود:آرى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 185
8-زراره مى گويد كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:در روزه گرفتن،سنّت بر چه مبنايى جارى است؟فرمود:سه روز در هر ماه،پنجشنبه دهۀ اول،و چهارشنبۀ دهۀ دوم،و پنجشنبۀ دهۀ آخر. راوى مى گويد:عرض كردم:اين همۀ آن چيزى است كه در روزه،سنّت بر آن جارى شده است؟فرمود:آرى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 221
8. زراره مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: در مورد روزه، سنّت بر چه چيز جارى شده است؟ فرمود: روزۀ سه روز در هر ماه: پنجشنبه دهۀ اول، و چهار شنبه دهۀ دوم، و پنجشنبه دهۀ آخر. گفتم: اين تمام آن چيزى است كه در مورد روزۀ سنّت بر آن جارى شده است؟ فرمود: آرى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 159
[285]8-... زراره گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: سنّت پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله در روزه چيست؟ فرمود: سه روز در هر ماه كه پنج شنبۀ دهۀ نخستين و چهارشنبۀ دهۀ ميانى و پنج شنبۀ دهۀ پايانى است. عرض كردم: اين سه روز همۀ سنّت در روزه بود؟ فرمود: آرى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 189
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَوْ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ صَوْمُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ فِي اَلشَّهْرِ أُؤَخِّرُهَا فِي اَلصَّيْفِ إِلَى اَلشِّتَاءِ فَإِنِّي أَجِدُهُنَّ أَهْوَنَ عَلَيَّ فَقَالَ نَعَمْ وَ اِحْفَظْهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 81 )
9-حسين بن أبى حمزه گويد:بامام باقر يا امام صادق عليهما السّلام عرضكردم سه روز روزۀ هر ماه را ممكن است از تابستان تأخير بيندازم براى زمستان زيرا من آن را بر خود آسانتر مى يابم،فرمود:آرى أمّا درست حسابش را نگهدار.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 186
9-حسين بن ابى حمزه روايت كرده است كه:به امام محمّد باقر عليه السّلام يا امام صادق عليه السّلام عرض كردم:روزۀ سه روز در ماه از فصل تابستان را به زمستان به تأخير بياندازم؟زيرا آن را بر خودم آسانتر مى بينم،حضرت فرمود:آرى،امّا حسابش را به ياد داشته باش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 221
9. حسين بن ابى حمزه مى گويد: به امام باقر (عليه السّلام) يا امام صادق (عليه السّلام) گفتم: آيا مى توانم سه روز روزۀ هر ماه را از تابستان به زمستان به تأخير افكنم، چون آن را براى خود آسان تر مى يابم؟ فرمود: آرى، ولى روزهاى آن را به خاطر داشته باش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 159
[286]9-... حسين بن ابى حمزه گويد: به امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام عرض كردم: روزۀ سه روز در هر ماه را از تابستان به زمستان عقب مى اندازم؛ زيرا زمستان براى من آسان تر است. فرمود: آرى، اشكالى ندارد. ولى تعداد روزها را به خاطر بسپار.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 189
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنْ يَزِيدَ بْنِ خَلِيفَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنَّهُ يَشْتَدُّ عَلَيَّ اَلصَّوْمُ فِي اَلْحَرِّ فَأَجِدُ اَلصُّدَاعَ فَقَالَ اِصْنَعْ كَمَا أَصْنَعُ أَنَا إِذَا سَافَرْتُ أَتَصَدَّقُ كُلَّ يَوْمٍ بِمُدٍّ عَلَى أَهْلِيَ (1) اَلَّذِي أَقُوتُهُمْ بِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 81 )
10-يزيد بن خليفه گويد:بامام صادق عليه السّلام عرضكردم:در تابستان گرفتن روزه بر من دشوار است و بسر درد دچار ميشوم،فرمود:آن كن كه من ميكنم، چون بسفر ميروم براى هر روز كه در حضر روزه ميگرفتم يك مدّ طعام از طعامى كه باهل و عيالم ميخورانم تصدّق ميدهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 186
10-يزيد بن خليفه مى گويد:به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:روزه داشتن در هواى گرم بر من دشوار است و دچار سر درد مى شوم.فرمود:آنچه را من انجام مى دهم تو نيز همان را انجام ده،اگر به مسافرت بروم به ازاى هر روز يك مد طعام از طعامى را كه در اختيار خانواده ام مى گذاردم،(در راه خدا)صدقه مى دهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 221
10. يزيد بن خليفه مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: روزه گرفتن در گرما بر من دشوار است و به سر درد دچار مى شوم. فرمود: كارى را بكن كه من مى كنم، چون به سفر مى روم، براى هر روزى كه در حضر روزه مى گرفتم يك مدّ از طعامى كه به خانواده ام مى خورانم صدقه مى دهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 159
[287]10-... يزيد بن خليفه گويد كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: روزه دارى در گرما بر من دشوار است و دچار سردرد مى شوم. فرمود: آن كارى را كن كه من مى كنم، آن هنگام كه راهى سفر مى شوم به ازاى هر روز روزه، يك مدّ (تقريبا 750 گرم) از خوراكى كه به خانواده ام مى دهم صدقه پرداخت مى كنم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 189
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَيُّوبَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ قَالَ حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ اَلْمُثَنَّى قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنِّي قَدِ اِشْتَدَّ عَلَيَّ صَوْمُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ فِي كُلِّ شَهْرٍ فَمَا يُجْزِي عَنِّي أَنْ أَتَصَدَّقَ مَكَانَ كُلِّ يَوْمٍ أَ يَكْفِي أَتَصَدَّقُ بِدِرْهَمٍ فَقَالَ صَدَقَةُ دِرْهَمٍ أَفْضَلُ مِنْ صِيَامِ يَوْمٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 82 )
1-ابراهيم بن أبى المثنّى گويد:بامام صادق عليه السّلام عرضكردم بر من دشوار است روزه هاى سه گانه در هر ماه آيا كافى است از من كه بجاى هر روز درهمى تصدّق دهم؟فرمود:(براى تو)صدقه دادن يكدرهم أفضل از روزۀ يك روز است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 187
1-از ابراهيم بن ابى مثنّى روايت كرده است كه:به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:بر من دشوار است كه در هر ماه سه روز،روزه بگيرم،آيا اگر به جاى هر روز يك درهم صدقه بدهم كفايت مى كند؟فرمود:يك درهم صدقه دادن از(ثواب)يك روز روزه بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 222
1. ابراهيم بن ابى المثنّى مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: روزه گرفتن سه روز در هر ماه بر من دشوار است، آيا براى من كافى است كه به جاى هر روز درهمى صدقه دهم؟ فرمود: صدقه دادن يك درهم از روزۀ يك روز بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 159
[288]1-... ابراهيم بن ابى المثنّى گويد كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: به راستى، سه روز روزۀ هر ماه بر من دشوار است. اگر در برابر هر روز، درهمى صدقه دهم كافى است؟ امام عليه السّلام فرمود: يك درهم صدقه برتر از يك روز روزه دارى است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 191
ص: 94
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سُفْيَانَ عَنْ دَاوُدَ اَلرَّقِّيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: لَإِفْطَارُكَ فِي مَنْزِلِ أَخِيكَ اَلْمُسْلِمِ أَفْضَلُ مِنْ صِيَامِكَ سَبْعِينَ ضِعْفاً أَوْ تِسْعِينَ ضِعْفاً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 82 )
1-داود رقّى گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام ميفرمود:هر آينه افطار نمودن تو در منزل برادر مسلمانت بهتر است از روزه ات هفتاد بار-يا نود بار-.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 187
1-داود رقّى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:(ثواب)افطار كردن تو در خانۀ برادر ايمانيت،از هفتاد يا نود برابر(ثواب)روزۀ تو بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 222
1. داود رقّى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: اگر روزۀ خود را در خانۀ برادر مسلمانت افطار كنى، هفتاد يا نود برابر روزه ات پاداش خواهى داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 161
[289]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، افطار نمودن تو در منزل برادر مسلمانت هفتاد برابر يا نود برابر از روزۀ تو برتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 191
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ دَخَلَ عَلَى أَخِيهِ وَ هُوَ صَائِمٌ فَأَفْطَرَ عِنْدَهُ وَ لَمْ يُعْلِمْهُ بِصَوْمِهِ فَيَمُنَّ عَلَيْهِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ صَوْمَ سَنَةٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 82 )
2-جميل بن درّاج گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس بمنزل برادر مؤمنش در حال روزه وارد شود و نزد او افطار كند و او را از روزۀ خويش آگاه نسازد تا منّتى بر او نهد خداوند متعال ثواب روزۀ يك سال در نامۀ عمل او ثبت نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 187
2-جميل بن درّاج از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:كسى كه روزه باشد و بر برادر ايمانيش وارد شود و با او افطار كند و او را از روزۀ خود باخبر نسازد،تا بر او منّت نهاده باشد،خداوند(ثواب)روزۀ يك سال براى او ثبت مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 223
2. جميل بن درّاج مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در حال روزه بر برادر مسلمانش وارد شود و نزد او افطار كند و او را از روزۀ خود آگاه نسازد تا منّتى بر او بگذارد، خداوند پاداش روزۀ يك سال را براى او خواهد نوشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 161
[290]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در حال روزه دارى به نزد برادر ايمانى اش در آيد و نزدش افطار كند و او را از روزه دارى خويش آگاه نسازد كه بر او منّت نهد، خداوند روزۀ يك سال را بر او نويسد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 191
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ قَالَ حَدَّثَنِي عُثْمَانُ بْنُ عِيسَى عَنِ اَلْعَلاَءِ بْنِ اَلْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ لِرَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَا أَبَتِ مَا جَزَاءُ مَنْ زَارَكَ فَقَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْ زَارَنِي أَوْ زَارَ أَبَاكَ أَوْ زَارَكَ أَوْ زَارَ أَخَاكَ كَانَ حَقّاً عَلَيَّ أَنْ أَزُورَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ حَتَّى أُخَلِّصَهُ مِنْ ذُنُوبِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 82 )
1. علاء بن مسيّب از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش، از پدرانش نقل كرده است كه حسن بن على (عليه السّلام) به رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) عرض كرد: پدر جان، پاداش كسى كه شما را زيارت كند چيست؟ فرمود: هر كس مرا يا پدرت را يا تو را يا برادرت را زيارت كند، بر من لازم است كه روز قيامت او را زيارت كنم و او را از گناهانش رهايى بخشم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 161
[291]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امام حسن عليه السّلام از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله پرسيد: اى پدر! پاداش آن كس كه تو را زيارت كند چيست؟ آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه مرا يا پدرت را يا تو را و يا برادرت را زيارت كند، حقّى بر گردن من دارد كه او را در روز رستاخيز ديدار كنم تا از گناهانش برهانم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 191
1-علاء بن مسيّب از امام صادق از پدرش از آباء گرامش عليهم السّلام نقل كرده كه امام مجتبى عليه السّلام بجدش رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم عرضكرد:پدر جان پاداش آنكه شما را زيارت كند چيست؟آن حضرت فرمود:هر كس مرا يا پدرت را يا تو را يا برادرت را زيارت كند بر من لازم شود كه در روز قيامت از او ديدار كنم تا از گناهانش او را برهانم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 188
1-علاء بن مسيّب از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه:امام حسن عليه السّلام به رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم عرض كرد:اى پدر!پاداش كسى كه به زيارت تو مى آيد چيست؟رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس مرا يا پدرت يا تو يا برادرت را زيارت كند،بر من لازم مى شود كه در روز قيامت او را زيارت كنم تا او را از گناهانش نجات دهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 223
حَدَّثَنِي حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْعَلَوِيُّ ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلْقَوَارِيرِيُّ قِرَاءَةً لِعَلِيِّ بْنِ عُبَيْدٍ (1) قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ أَمِيرٍ اَلْبَغَوِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ عِيسَى اَلرَّوَّاسِيُّ عَنِ اَلْعَلاَءِ بْنِ اَلْمُسَيَّبِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ اَلْحُسَيْنُ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ يَا أَبَتَاهْ مَا لِمَنْ زَارَنَا قَالَ يَا بُنَيَّ مَنْ زَارَنِي حَيّاً وَ مَيِّتاً وَ مَنْ زَارَ أَبَاكَ حَيّاً وَ مَيِّتاً وَ مَنْ زَارَكَ حَيّاً وَ مَيِّتاً وَ مَنْ زَارَ أَخَاكَ حَيّاً وَ مَيِّتاً كَانَ حَقِيقٌ عَلَيَّ أَنْ أَزُورَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ أُخَلِّصَهُ مِنْ ذُنُوبِهِ وَ أُدْخِلَهُ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 82 )
2-و نيز علاء بهمان سند از علىّ بن الحسين عليهما السّلام نقل كرده كه فرمود پدرم حسين بجدشّ صلوات اللّٰه و سلامه عليهما عرضكرد:پدر جان چيست پاداش آنكه ما را زيارت كند؟فرمود:پسر جانم هر كس مرا در حال حيات يا پس از مرگ زيارت كند،و نيز هر كس پدرت را در حيات يا پس از مرگ زيارت كند، و هر كس برادرت را در زندگى يا پس از مرگ زيارت كند،و هر كس تو را در حال حيات يا بعد از مرگ زيارت كند(يعنى چه شخص ما را زيارت كند چه قبر ما را) بر من سزاوار است كه روز قيامت بديدار او روم و او را از گناهانش خلاص نمايم و ببهشت داخل سازم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 188
2-علاء بن مسيّب،از امام صادق عليه السّلام،از امام باقر عليه السّلام،از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه:پدرم امام حسين عليه السّلام(به رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم)عرض كرد:اى پدر!پاداش كسى كه ما را زيارت مى كند چيست؟فرمود:پسرم،هر كس مرا و پدر تو را و برادر تو را و تو را در حال حيات و يا پس از مرگ(مزار ما را)زيارت كند،بر من است كه در روز قيامت به زيارت او روم و او را از گناهانش نجات داده و وارد بهشت كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 224
2. نيز به همين سند از على بن الحسين (عليهما السّلام) نقل شده است كه فرمود: پدرم حسين (عليه السّلام) به رسول خدا گفت: پدر جان، پاداش كسى كه ما را زيارت كند چيست؟ فرمود: پسرم، هر كس مرا در حال حيات و پس از مرگ زيارت كند، و هر كس پدرت را در حال حيات و پس از مرگ زيارت كند، و هر كس برادرت را در حال حيات و پس از مرگ زيارت كند، و هر كس تو را در حال حيات و پس از مرگ زيارت كند، بر من لازم است كه روز رستاخيز او را زيارت كنم و او را از گناهانش رهايى بخشم و به بهشت در آورم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 161
[292]2-... امام صادق عليه السّلام از پدرش امام باقر عليه السّلام و او از پدرش امام سجّاد عليه السّلام روايت نموده كه امام حسين صلوات اللّٰه عليه از پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله پرسيد: اى پدر! آن كس را كه ما را زيارت كند چه پاداشى دارد؟ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اى پسر عزيزم! هر كه مرا در حال زندگى و يا پس از مرگ زيارت كند و هر كه پدرت را در حال زندگى و يا پس از مرگ زيارت كند و هر كه برادرت را در حال زندگى و يا پس از مرگ زيارت كند و يا تو را در حال زندگى و يا پس از مرگ زيارت كند، بر من باشد كه او را در روز رستاخيز ديدار كنم و از گناهانش برهانم و به بهشت در آورم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 193
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ وَ عَبْدِ اَللَّهِ اِبْنَيْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ اَلْعَلاَءِ بْنِ رَزِينٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ يَقُولُ: أَيُّمَا مُؤْمِنٍ دَمَعَتْ عَيْنَاهُ لِقَتْلِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حَتَّى تَسِيلَ عَلَى خَدِّهِ بَوَّأَهُ اَللَّهُ تَعَالَى بِهَا فِي اَلْجَنَّةِ غُرَفاً يَسْكُنُهَا أَحْقَاباً وَ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ دَمَعَتْ عَيْنَاهُ حَتَّى تَسِيلَ عَلَى خَدَّيْهِ فِيمَا مَسَّنَا مِنَ اَلْأَذَى مِنْ عَدُوِّنَا فِي اَلدُّنْيَا بَوَّأَهُ اَللَّهُ مَنْزِلَ صِدْقٍ وَ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ مَسَّهُ أَذًى فِينَا فَدَمَعَتْ عَيْنَاهُ حَتَّى تَسِيلَ عَلَى خَدِّهِ مِنْ مَضَاضَةٍ أَوْ أَذًى فِينَا صَرَفَ اَللَّهُ مِنْ وَجْهِهِ اَلْأَذَى وَ آمَنَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مِنْ سَخَطِ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 83 )
1-محمّد بن مسلم گويد:امام باقر عليه السّلام ميفرمود:هر مؤمنى كه چشمش براى كشته شدن حسين عليه السّلام اشك بريزد تا بر گونه اش روان گردد خداوند او را در بهشت در غرفه ها جاى دهد كه روزگارى دراز در آن ساكن باشد،و هر مؤمنى كه از ديده اش اشك بريزد تا بر رخسارش جارى شود براى رنج و آزارى كه از جانب دشمن در اين دنيا بما رسيده است خداوند عالم در بهشت در «مبوّأ صدق». يعنى مكانى صالح و شايسته او را مسكن دهد،و هر مؤمنى كه در دوستى با ما و در راه پيروى ما رنجى بدو رسد و چشم او گريان شود،تا سرشك بر رويش جارى شود بجهت زحمت و رنجى كه در راه اطاعت و دوستى ما باو رسيده است خداوند رنج و ناراحتى را در روز قيامت از او بگرداند،و او را از خشم خود و آتش دوزخ ايمن دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 189
1-محمّد بن مسلم از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه:پدرم علىّ بن الحسين عليه السّلام مى فرمود:هر مؤمنى كه براى كشته شدن امام حسين عليه السّلام(آن چنان) بگريد تا قطرات اشك بر گونه اش جارى شود،خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد تا براى مدّتهاى طولانى در آن سكونت كند؛و هر مؤمنى كه به خاطر آزار و اذيّتى كه در دنيا به ما(اهل بيت)رسيده،بگريد و قطرات اشك او بر گونه اش جارى شود،خداوند او را در بهشت در جايگاه صدق جاى مى دهد؛و هر مؤمنى كه به خاطر ما(و دفاع از آرمانهاى مقدّس ما)زحمت آن را ببيند و اشك او بر رخساره اش جارى شود،خداوند او را از اذيت و رنج دور مى سازد و او را در روز قيامت از خشم خود و آتش جهنم ايمن مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 224
1. محمّد بن مسلم مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: على بن الحسين (عليهما السّلام) مى فرمود: هر مؤمنى كه چشمش براى كشته شدن حسين (عليه السّلام) اشك بريزيد تا بر گونه اش روان گردد، خداوند او را در بهشت در غرفه هايى جاى مى دهد كه روزگارانى دراز در آن خواهد ماند، و هر مؤمنى براى رنج و آزارى كه از جانب دشمن در اين دنيا به ما رسيده است از ديده اش اشك بريزد تا بر چهره اش روان شود، خداوند او را در بهشت در آن جايگاه شايسته ساكن خواهد ساخت، و هر مؤمنى در راه ما آزارى به او رسد و چشمانش گريان شود و در اثر رنجى كه در راه ما ديده است اشك بر گونه اش روان شود، خداوند رنج و آزار را از او مى گرداند و روز قيامت او را از خشم خود و از آتش دوزخ ايمن مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 163
[293]1-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه امام سجّاد عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى كه براى شهادت امام حسين عليه السّلام سرشك از ديدگانش فرو ريزد و بر گونه اش جارى شود، خداوند او را در منزلگاه هايى جاى دهد كه روزگارى دراز در آن سكنى گزيند و هر مؤمنى كه براى آزارهايى كه از دشمنان ما در سراى دنيا به ما رسيده، سرشك از ديدگانش فرو ريزد و بر گونه اش جارى شود، خداوند او را در بهشت در جايگاهى شايسته جاى دهد و هر مؤمنى كه در راه ما آزار بيند و سرشك از ديدگانش فرو ريزد و بر گونه اش جارى گردد، به سبب رنجى كه در راه ما ديده خداوند حالت آزار و رنج را از رخسارش بر گيرد و او را در روز رستاخيز از خشم خويش و دوزخ آسوده بدارد و امان دهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 193
ص: 95
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِي هَارُونَ اَلْمَكْفُوفِ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا أَبَا هَارُونَ أَنْشِدْنِي فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَأَنْشَدْتُهُ قَالَ فَقَالَ لِي أَنْشِدْنِي كَمَا يُنْشِدُونَ (1) يَعْنِي بِالرِّقَّةِ قَالَ فَأَنْشَدْتُهُ هَذَا اَلشَّعْرَ -
اُمْرُرْ عَلَى جَدَثِ اَلْحُسَيْنِ *** فَقُلْ لِأَعْظُمِهِ اَلزَّكِيَّةِ
قَالَ :فَبَكَى ثُمَّ قَالَ زِدْنِي (2) فَأَنْشَدْتُهُ اَلْقَصِيدَةَ اَلْأُخْرَى قَالَ فَبَكَى وَ سَمِعْتُ اَلْبُكَاءَ مِنْ خَلْفِ اَلسِّتْرِ قَالَ فَلَمَّا فَرَغْتُ قَالَ يَا أَبَا هَارُونَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ شِعْراً فَبَكَى وَ أَبْكَى عَشَرَةً كُتِبَ لَهُمُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ شِعْراً فَبَكَى وَ أَبْكَى خَمْسَةً كُتِبَ لَهُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ شِعْراً فَبَكَى وَ أَبْكَى وَاحِداً كُتِبَ لَهُمُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ ذُكِرَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَيْنَيْهِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابَةٍ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يَرْضَ لَهُ بِدُونِ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 83 )
1-ابو هارون مكفوف گويد:نزد حضرت صادق عليه السّلام بودم فرمود:اى أبا هارون براى من در مرثيۀ حسين عليه السّلام شعرى بخوان،من شروع بخواندن كردم فرمود نه اين طور آنچنان كه براى خود ميخوانيد يعنى بآهنگ مرثيه رقّت آور،نه اين طور ساده،پس من شروع كردم بخواندن و گفتم:
امرر على جدث الحسين-فقل لأعظمه الزّكيّة
گويد:حضرت گريست و فرمود:باز بخوان،من شروع كردم و قصيدۀ ديگرى را خواندم پس حضرت بگريست و ناله زنان را از پشت پرده شنيدم،و چون فارغ شدم فرمود:اى ابا هارون هر كس شعرى در رثاى حسين عليه السّلام بخواند و خود بگريد و ده تن ديگر را بگرياند بهشت براى او نوشته شود،و هر كس در رثاء حسين عليه السّلام شعرى بخواند و خود بگريد و پنج نفر را بگرياند بهشت براى او ثبت گردد،و هر كس نزد او يادى از حسين عليه السّلام شود و از ديده اش باندازۀ بال مگسى اشك بيرون آيد پاداش او بر خداوند عزّ و جلّ لازم باشد و راضى نشود براى او جز بهشت را.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 190
1-ابو هارون مكفوف روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام به من فرمود:اى ابا هارون!در مرثيت حسين عليه السّلام شعرى براى من بخوان،وقتى من شروع كردم به خواندن،حضرت فرمود:نه،آن طورى كه(در محافل خود)مى خوانيد،بخوان! يعنى با آهنگ محزون و رقّت آور.پس من اين شعر را براى او خواندم: بر قبر حسين گذر كن*و به استخوانهاى پاكش بگو مى گويد كه:حضرت گريه كرد و فرمود:باز بخوان!و من قصيدۀ ديگرى را خواندم و حضرت گريه كرد و از پشت پرده صداى گريه(زنان)را شنيدم،وقتى فارغ شدم فرمود:اى ابا هارون!هر كس شعرى براى حسين بخواند و بگريد و ده تن را بگرياند،بهشت براى آنها ثبت خواهد شد.و هر كس براى حسين عليه السّلام شعرى بخواند و خود بگريد و پنج نفر را بگرياند،بهشت براى آنها ثبت خواهد شد.و هر كس براى حسين عليه السّلام شعرى بخواند و يك نفر را بگرياند،بهشت براى آنها ثبت خواهد شد. و هر كس در نزد او يادى از حسين شود و به اندازۀ بال مگسى اشك از چشمانش بيرون بيايد،ثوابش با خدا است و خداوند در پاداش او به كمتر از بهشت راضى نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 225
1. ابو هارون مكفوف مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: اى ابو هارون، براى من در مرثيۀ حسين (عليه السّلام) شعر بخوان. من شروع به خواندن كردم. فرمود: آن گونه كه براى خود مى خوانيد-يعنى با آهنگ رقّت آور-بخوان. من اين شعر را خواندم:
امرر على جدث الحسين-فقل لأعظمه الزّكية
امام (عليه السّلام) گريست و فرمود: باز هم بخوان. من قصيدۀ ديگرى خواندم و امام (عليه السّلام) مى گريست و صداى گريۀ زنان را نيز از پشت پرده شنيدم. هنگامى كه فارغ شدم، امام (عليه السّلام) فرمود: اى ابو هارون، هر كس در مرثيۀ حسين شعرى بگويد و خود گريه كند و ده نفر را بگرياند بهشت براى همۀ آنان نوشته مى شود. و هر كس در رثاى حسين شعرى بگويد و گريه كند و پنج نفر را بگرياند بهشت براى همۀ آنان نوشته مى شود. و هر كس در مصيبت حسين (عليه السّلام) شعرى بسرايد و گريه كند و يك نفر را بگرياند بهشت براى هر دو ثبت مى شود. و هر كس نزد او از حسين (عليه السّلام) ياد شود و از ديدگانش به اندازۀ بال مگسى اشك بيرون آيد، پاداش او بر عهدۀ خداست و خدا براى او به چيزى جز بهشت راضى نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 163
[294]1-... ابو هارون گويد: امام صادق عليه السّلام به من فرمود: اى ابو هارون! شعرى در بارۀ امام حسين عليه السّلام بخوان، پس من نيز شعرى خواندم. امام عليه السّلام فرمود: آن گونه بخوان كه رقّت انگيزانه خوانند. من نيز خواندم:
امرر على جدث الحسين-فقل لاعظمه الزّكيّة
يعنى بر مزار حسين عليه السّلام گذر نما و به استخوانهاى پاك پيكرش بگو. راوى گويد: امام عليه السّلام گرييد و فرمود باز بخوان و من قصيدۀ ديگرى خواندم و گرييد و گريستن زنان را از پشت پرده شنيدم. چون شعرخوانى خويش را به پايان بردم، امام عليه السّلام فرمود: اى ابو هارون! هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام شعرى خواند و بگريد و ده نفر را بگرياند، بهشت براى او نوشته شود و هر كه شعرى در بارۀ امام حسين عليه السّلام خواند و بگريد و پنج نفر را بگرياند بهشت براى او نوشته شود و هر كه شعرى در بارۀ امام حسين عليه السّلام خواند و بگريد و يك نفر را بگرياند براى هر دو بهشت نوشته شود و هر كه امام حسين عليه السّلام در نزدش ياد شود و به اندازۀ بال مگسى سرشك از ديدگانش فرو ريزد، پاداش او بر عهدۀ خداى گرامى و بزرگ است و به فروپايه تر از بهشت براى او راضى نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 195
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عُثْمَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي اَلْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِي عُمَارَةَ اَلْمُنْشِدِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ لِي يَا أَبَا عُمَارَةَ أَنْشِدْنِي لِلْعَبْدِيِّ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ فَأَنْشَدْتُهُ فَبَكَى قَالَ ثُمَّ أَنْشَدْتُهُ فَبَكَى قَالَ فَوَ اَللَّهِ مَا زِلْتُ أُنْشِدُهُ وَ يَبْكِي حَتَّى سَمِعْتُ اَلْبُكَاءَ مِنَ اَلدَّارِ فَقَالَ لِي يَا أَبَا عُمَارَةَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَأَبْكَى خَمْسِينَ فَلَهُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَأَبْكَى أَرْبَعِينَ فَلَهُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَأَبْكَى ثَلاَثِينَ فَلَهُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَأَبْكَى عِشْرِينَ فَلَهُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَأَبْكَى عَشَرَةً فَلَهُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ شِعْراً وَاحِداً فَلَهُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ شِعْراً فَبَكَى فَلَهُ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ شِعْراً فَتَبَاكَى فَلَهُ اَلْجَنَّةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 84 )
2-ابو عمارة منشد گويد:امام صادق عليه السّلام بمن فرمود:اى ابا عماره در مرثيۀ حسين عليه السّلام براى من شعرى بخوان،من خواندم و حضرت گريست،گويد باز خواندم و او گريست و بخدا سوگند پيوسته شعر خواندم و آن حضرت گريست تا صداى گريه را از اندرون خانه شنيدم،پس امام عليه السّلام فرمود:اى ابا عماره هر كس در مرثيۀ حسين ابن على عليهما السّلام شعرى بخواند و پنجاه كس را بگرياند بهشت پاداش اوست.و هر كس در رثاء حسين عليه السّلام شعرى بخواند و چهل كس را بگرياند بهشت اجر اوست.و هر كس در مرثيۀ حسين عليه السّلام شعرى بخواند و سى نفر را بگرياند بهشت از ان اوست.و هر كس در رثاى حسين عليه السّلام شعرى بخواند و بيست تن را بگرياند بهشت اجر اوست. و هر كس در عزاى حسين عليه السّلام شعرى بخواند و ده كس را بگرياند بهشت براى اوست.و هر كس در عزاى حسين شعرى بخواند و يكتن را بگرياند مزدش بهشت خواهد بود.و هر كس در مرثيۀ حسين عليه السّلام شعرى بخواند و خود بگريد بهشت از ان اوست،و هر كس در رثاى حسين عليه السّلام شعرى بخواند و خود را گريان نمايد بهشت از براى اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 191
2-ابو عمارۀ منشد روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام به من فرمود:اى ابا عماره! در بارۀ حسين بن على عليهما السّلام شعرى براى من بخوان!من شعر خواندم و آن حضرت گريه كرد،باز شعرى خواندم و حضرت باز گريست،به خدا سوگند من پيوسته شعر مى خواندم و حضرت گريه مى كرد تا آنكه صداى گريه از اندرون خانۀ حضرت بلند شد،حضرت به من فرمود:اى ابا عماره!هر كس در مرثيۀ حسين بن على عليه السّلام شعرى بخواند و پنجاه نفر را بگرياند،بهشت از آن اوست؛و هر كس در مرثيۀ حسين عليه السّلام شعرى بخواند و چهل نفر را بگرياند،بهشت براى اوست؛و هر كس در مرثيۀ حسين عليه السّلام شعرى را بخواند و سى تن را بگرياند،پس بهشت براى اوست؛و هر كس در مرثيۀ حسين عليه السّلام شعرى را بخواند و بيست تن را بگرياند،بهشت براى اوست؛و هر كس در مرثيۀ حسين عليه السّلام شعرى بخواند و ده تن را بگرياند،بهشت براى اوست؛و هر كس در مرثيۀ حسين عليه السّلام شعرى بخواند و يك نفر را بگرياند بهشت براى اوست؛و هر كس در مرثيۀ حسين عليه السّلام شعرى بسرايد و خود بگريد،بهشت براى اوست؛و هر كس در مرثيۀ حسين عليه السّلام شعرى بخواند و خود را گريان نشان دهد،بهشت براى اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 227
2. ابو عمارۀ شاعر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: اى ابو عماره، در بارۀ حسين (عليه السّلام) شعرى برايم بخوان. من خواندم و حضرت گريست. باز هم خواندم و حضرت گريست. مى گويد: به خدا سوگند، پيوسته شعر مى خواندم و حضرت مى گريست، تا آنكه صداى گريه را از درون خانه شنيدم. امام (عليه السّلام) فرمود: اى ابو عماره، هر كس در بارۀ حسين بن على (عليهما السّلام) شعرى بسرايد و پنجاه نفر را بگرياند بهشت براى اوست، و هر كس در رثاى حسين (عليه السّلام) شعرى بگويد و چهل نفر را بگرياند بهشت براى اوست، و هر كس در بارۀ حسين (عليه السّلام) شعرى بخواند و سى نفر را بگرياند بهشت براى اوست، و هر كس در مرثيۀ حسين (عليه السّلام) شعرى بگويد و بيست نفر را بگرياند بهشت براى اوست، و هر كس در بارۀ حسين (عليه السّلام) شعرى بسرايد و ده نفر را بگرياند بهشت براى اوست، و هر كس در رثاى حسين (عليه السّلام) شعرى بگويد و يك نفر را بگرياند بهشت براى اوست، و هر كس در مرثيۀ حسين شعرى بخواند و خود بگريد بهشت براى اوست، و هر كس در بارۀ حسين (عليه السّلام) شعرى بخواند و خود را گريان نمايد بهشت براى اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 165
[295]2-... أبى عماره منشد گويد كه امام صادق عليه السّلام به من فرمود: اى ابو عماره در بارۀ امام حسين عليه السّلام شعرى براى من بخوان. راوى گويد كه شعرى خواندم و گريست و ديگر بار شعرى خواندم و گريست و سوگند به خدا كه پيوسته شعر مى خواندم و او مى گريست تا آنگاه كه صداى گريه را از اندرون خانه شنيدم. امام عليه السّلام مرا فرمود: اى ابو عماره! هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام شعرى خواند و پنجاه نفر را گرياند، بهشت از آن اوست و هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام شعرى خواند و چهل نفر را گرياند، بهشت از آن اوست و هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام شعرى خواند و سى نفر را گرياند، بهشت از آن اوست و هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام شعرى خواند و بيست نفر را گرياند، بهشت از آن اوست و هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام شعرى خواند و ده نفر را گرياند، بهشت از آن اوست و هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام شعرى خواند و يك نفر را گرياند، بهشت از آن اوست و هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام شعرى خواند و خويش را گريان نماياند، بهشت از آن اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 195
ص: 96
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بَيْتاً مِنْ شِعرٍ فَبَكَى وَ أَبْكَى عَشَرَةً فَلَهُ وَ لَهُمُ اَلْجَنَّةُ فَلَمْ يَزَلْ حَتَّى قَالَ وَ مَنْ أَنْشَدَ فِي اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ شِعْراً (1) فَبَكَى وَ أَظُنُّهُ قَالَ أَوْ تَبَاكَى فَلَهُ اَلْجَنَّةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 84 )
[296]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام يك بيت شعر خواند و بگريد و ده نفر را بگرياند، بهشت از آن او و آنان است و هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام يك بيت شعر خواند و بگريد و نه نفر را بگرياند، بهشت از آن او و آنان است و پيوسته فرمود تا اين كه فرمود: هر كه در بارۀ امام حسين عليه السّلام شعرى خواند و بگريد-و به گمانم كه فرمود: يا خويش را گريان نماياند-بهشت از آن اوست
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 197
3-صالح بن عقبه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس يك بيت شعر در رثاى حسين عليه السّلام بخواند و بگريد و ده تن را بگرياند براى او و آن ده نفر همه پاداش بهشت است،و هر كس در رثاى حسين عليه السّلام بيتى بخواند و خود بگريد و نه كس ديگر را بگرياند سزاى همه بهشت است،پس امام عليه السّلام همچنين فرمود: هر كس در عزاى حسين عليه السّلام بيتى بخواند و بگريد-و گمانم اينست كه فرمود: «و تباكى»يعنى و خود را گريان نمايد براى او بهشت است(تا بيك تن رسيد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 192
3-صالح بن عقبه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس در مرثيۀ حسين عليه السّلام يك بيت شعر بخواند و بگريد و ده نفر را بگرياند،پس سزاى او و آنها (كه گريه كردند)بهشت است؛و هر كس در رثاى حسين عليه السّلام بيتى بخواند و نه نفر را بگرياند،پاداش او و آنها بهشت است؛پس بر همين منوال ادامه داد تا اينكه فرمود: هر كس در مرثيۀ حسين شعر بخواند،و بگريد،و گمان مى كنم كه فرمود:يا اينكه خود را گريان نشان دهد(تباكى كند)پس بهشت براى اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 228
3. صالح بن عقبه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در رثاى حسين (عليه السّلام) شعرى بگويد و گريه كند و ده نفر را بگرياند، پاداش او و آنان بهشت است، و هر كس در رثاى حسين (عليه السّلام) شعرى بگويد و بگريد و نه نفر را بگرياند، پاداش او و آنان بهشت خواهد بود. پس امام (عليه السّلام) پيوسته افراد را بر مى شمرد تا آنكه فرمود: هر كس در مرثيۀ حسين (عليه السّلام) شعرى بسرايد و گريه كند-و گمانم اين است كه فرمود:«او تباكى»(يعنى: يا خود را گريان نمايد)-بهشت براى او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 165
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ اَلْحَرِيرِيِّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْقُمِّيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بِشَطِّ اَلْفُرَاتِ كَانَ كَمَنْ زَارَ اَللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 85 )
1. حسين بن محمّد قمى از حضرت ابو الحسن امام رضا (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس قبر حسين را در كنار شطّ فرات زيارت كند مانند كسى است كه خدا را بر فوق عرش زيارت كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 165
[297]1-... امام رضا عليه السّلام فرمود: هر كه مزار امام حسين عليه السّلام را در كنار رود فرات زيارت كند، همانند كسى است كه خداوند را بر فراز عرش او زيارت نموده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 197
1-حسين بن محمّد قمّى گويد:حضرت رضا عليه السّلام فرمود:هر كس زيارت كند قبر حسين عليه السّلام را در كنار شطّ فرات چنان باشد كه خداى را در عرش ديدار كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 193
1-حسين بن محمّد قمى از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس قبر ابى عبد اللّٰه عليه السّلام را در كنار فرات زيارت كند،گوئى خدا را بر فراز عرش زيارت كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 228
ص: 97
حَدَّثَنَا حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْعَلَوِيُّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُيَيْنَةَ بَيَّاعِ اَلْقَصَبِ (1) عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَتَى اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَارِفاً بِحَقِّهِ كَتَبَ اَللَّهُ تَعَالَى لَهُ فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 85 )
2-عيينه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس بزيارت حسين عليه السّلام رود و حق آن حضرت را بشناسد(يعنى داراى ولايت آن حضرت باشد و او را اولى الامر بداند)خداوند تعالى جايگاه او را در اعلا مراتب بهشت مقرّر فرمايد،و يا پروندۀ عملش را در عليّين كه محل بازرسى يا بايگانى پرونده هاى مقرّبان درگاه الهى است ثبت و بايگانى نمايند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 193
2-عيينه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس به زيارت حسين عليه السّلام برود در حالى كه مقام و منزلت وى را بشناسد،خداوند او را در اعلى علّيّين (بهشت)جاى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 228
2. عيينۀ نى فروش از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس به زيارت حسين (عليه السّلام) برود و حق او را بشناسد، خداوند او را در بالاترين مرتبۀ بهشت جاى خواهد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 167
[298]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه حق شناسانه به زيارت امام حسين عليه السّلام رود، خداوند فرازمند اين كردار او را در اعلى علّيين (دفتر كردارهاى مقرّبان الهى) نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 197
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَبِي دَاوُدَ اَلْمُسْتَرِقِّ عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَتَى قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَارِفاً بِحَقِّهِ كُتِبَ فِي عِلِّيِّينَ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 85 )
3-ابن مسكان از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس بزيارت حسين عليه السّلام رود و حقّ آن حضرت را بشناسد نامش در زمرۀ مقرّبان درگاه الهى ثبت شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 193
3-ابن مسكان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس به زيارت حسين عليه السّلام برود در حالى كه از مقام و منزلت او آگاه باشد(او را امام مفترض الطّاعة بداند و خود نيز از پيروان او باشد)نام او در علّيّين ثبت مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 229
3. ابن مسكان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس به زيارت حسين (عليه السّلام) برود و حق او را بشناسد، نامش در زمرۀ بلندمرتبگان ثبت خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 167
[299]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه حق شناسانه به زيارت امام حسين عليه السّلام رود، خداوند اين كردار او را در علّيين نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 197
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ اَلزَّيَّاتِ عَنْ قَائِدٍ اَلْخَيَّاطِ (3) عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْمَاضِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ (4).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 85 )
4-قائد خيّاط(يا عاصم) از حضرت كاظم عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: هر كس زيارت كند قبر حسين عليه السّلام را «عارفا بحقّه،غفر اللّٰه له ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر». خداوند بيامرزد گناهان گذشتۀ او را هر چه هست از اوّل تا آخر. (يعنى قديم و جديد). شرح:بايد دانست كه معنى«ما تأخّر»:ما يأتى نيست و غالبا ديده شده كه ما تأخّر را گناهان آينده معنى كرده اند و اين از جهت عدم دقّت در لفظ حديث است.زيرا ما تقدّم و ما تأخّر هر دو فعل ماضى است و نبايد بمعنى فعل مضارع ترجمه شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 193
4-قائد خيّاط از حضرت امام موسى كاظم عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس قبر حسين بن على عليه السّلام را زيارت كند،در حالى كه از مقام و منزلت او آگاه است، خداوند گناهانى را كه تا آن زمان مرتكب شده است،مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 229
4. قائد خيّاط از حضرت ابو الحسن امام كاظم (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس قبر حسين بن على (عليهما السّلام) را زيارت كند و حق او را بشناسد، خداوند گناهان قديم و جديد او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 167
4-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: هر كه مزار امام حسين عليه السّلام را حق شناسانه زيارت كند، خداوند گناهان پيشين و پسين و آينده او را ببخشايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 199
حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنَّهُمْ يَرَوْنَ أَنَّ مَنْ زَارَ قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَانَتْ لَهُ حِجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ قَالَ مَنْ زَارَ وَ اَللَّهِ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 85 )
[301]5-... هارون بن خارجه گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم كه مردم بازگو مى كنند كه همانا هر كه مزار امام حسين عليه السّلام را زيارت كند، حج و عمره گزارده است. فرمود: سوگند به خدا كه هر كه حق شناسانه مزار امام حسين عليه السّلام را زيارت كند، خداوند گناهان پيشين و پسين او را ببخشايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 199
5-هارون بن خارجه گويد بحضرت صادق عليه السّلام عرض كردم:مردم چنين پندارند كه هر كس حسين عليه السّلام را زيارت كند ثواب يك حج و يك عمره براى او ميباشد،امام عليه السّلام فرمود:بخدا سوگند هر كس با معرفت آن حضرت را زيارت كند خداوند همه گناهان او را ببخشد قديم و جديد(تازه و كهنه)را.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 194
5-هارون بن خارجه نقل كرده است كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:روايت مى كنند كه هر كس قبر امام حسين عليه السّلام را زيارت كند،(ثواب)يك حج و يك عمره براى او محسوب مى شود،حضرت فرمود:به خدا سوگند هر كس كه از روى معرفت او را زيارت كند،خداوند گناهان وى را از اول تا به آخر مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 229
5. هارون بن خارجه مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: مردم چنين مى پندارند كه هر كس قبر حسين (عليه السّلام) را زيارت كند پاداش يك حج و عمره براى او خواهد بود. فرمود: به خدا سوگند، هر كس او را زيارت كند و حقّش را بشناسد، خداوند گناهان قديم و جديد او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 167
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنِ اَلْحَرِيرِيِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْقُمِّيِّ قَالَ قَالَ أَبُو اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ : أَدْنَى مَا يُثَابُ بِهِ زَائِرُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بِشَطِّ اَلْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلاَيَتَهُ أَنْ يُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 85 )
6-حسين بن محمّد قمّى گويد:حضرت موسى بن جعفر عليهما السّلام فرمود:كمترين بهره اى كه نصيب زائر حسين بن علىّ عليهما السّلام در كنار فرات شود در صورتى كه حقّ آن حضرت را بشناسد و حرمتش را بداند و داراى ولايتش باشد آنست كه گناهان كهنه و تازه اش همه آمرزيده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 194
6-حسين بن محمّد قمى از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كمترين ثوابى كه شامل زائر ابا عبد اللّٰه عليه السّلام-در كنار شط فرات-مى شود اين است كه گناهان او از اول تا آخر آمرزيده مى گردد به شرط آنكه حق و حرمت و ولايت آن حضرت را بشناسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 230
6. حسين بن محمّد قمى مى گويد: حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) فرمود: كمترين ثوابى كه به زائر امام حسين (عليه السّلام) در كنار شطّ فرات مى رسد، چنانچه حق آن حضرت را بشناسد و به حرمت و ولايت او معتقد باشد، اين است كه گناهان قديم و جديدش آمرزيده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 167
[302]6-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: فروپايه ترين پاداشى كه از آن زيارتگر آگاه به حق و حرمت و ولايت امام حسين عليه السّلام در كنار فرات گردد، اين است كه خداوند گناهان پيشين و پسين او را ببخشايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 199
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَتَى قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 86 )
7-ابن مسكان از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس بزيارت أبى عبد اللّٰه الحسين عليه السّلام رود و عارف بحقّ او باشد همه گناهانش آمرزيده گردد از قديم و حديث(يعنى گناهانى كه در ايّام جوانى كرده و گناهانى كه در اواخر عمر مرتكب گشته است).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 195
7-ابن مسكان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس به زيارت قبر ابا عبد اللّٰه عليه السّلام برود در حالى كه از مقام و منزلت او شناخت داشته باشد،خداوند همۀ گناهان او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 230
7. ابن مسكان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس به زيارت قبر امام حسين (عليه السّلام) برود و حق او را بشناسد، خداوند گناهان قديم و جديد او را خواهد آمرزيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 167
[303]7-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه حق شناسانه بر مزار امام حسين عليه السّلام آيد، خداوند گناهان پيشين و پسين او را ببخشايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 199
ص: 98
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي نَصْرٍ قَالَ: سَأَلَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا أَبَا اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَمَّنْ أَتَى قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ تُعَادِلُ حِجَّةً وَ عُمْرَةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 86 )
8-أحمد بن محمّد بن ابى نصر بزنطى(كه از اصحاب بزرگوار حضرت رضا عليه السّلام است)گويد مردى از شيعيان از آن حضرت پرسيد از ثواب كسى كه بزيارت قبر حسين عليه السّلام رود،آن حضرت فرمود ثوابش معادل و برابر ثواب يك حج و يك عمره است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 195
8-احمد بن محمّد بن ابى نصر نقل كرده است كه مردى از شيعيان از امام رضا عليه السّلام پرسيد:چه ثوابى دارد شخصى كه به زيارت قبر حسين عليه السّلام برود؟آن حضرت فرمود:(ثواب او)برابر با يك عمره است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 230
8. احمد بن محمد بن ابى نصر مى گويد: يكى از ياران ما از حضرت امام رضا (عليه السّلام) در بارۀ كسى كه به زيارت قبر امام حسين (عليه السّلام) برود سؤال كرد. امام فرمود: زيارت قبر او با يك حجّ و عمره برابر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 167
[304]8-... يكى از ياران امام رضا عليه السّلام از پاداش زيارتگر مزار امام حسين عليه السّلام پرسيد. امام عليه السّلام فرمود: با يك عمره[و يك حج]برابر آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 199
أَبِي ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي عُبَادَةَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْمَدَائِنِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ آتِي قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ نَعَمْ يَا أَبَا سَعِيدٍ اِئْتِ قَبْرَ اِبْنِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَطْيَبِ اَلطَّيِّبِينَ وَ أَطْهَرِ اَلطَّاهِرِينَ وَ أَبَرِّ اَلْأَبْرَارِ فَإِذَا زُرْتَهُ كَتَبَ اَللَّهُ لَكَ اِثْنَتَيْنِ وَ عِشْرِينَ عُمْرَةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 86 )
9-ابو سعيد مدائنى گويد:بر حضرت صادق عليه السّلام وارد شده عرضكردم فدايت شوم بزيارت قبر حسين عليه السّلام بروم؟فرمود آرى برو بزيارت پسر پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم پاكترين پاكان و پاكيزه ترين پاكيزگان و نيكوكارترين نيكوكاران،پس هنگامى كه او را زيارت كردى خداوند براى تو ثواب بيست و دو عمره ثبت فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 195
9-ابو سعيد مدائنى نقل مى كند كه:به محضر امام صادق عليه السّلام شرفياب شدم و عرض كردم:فدايت گردم!آيا به زيارت قبر حسين عليه السّلام بروم؟فرمود:آرى به زيارت قبر پسر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم برو،آن كه نيكوترين نيكان و پاكيزه ترين پاكيزگان و نيكوكارترين نيكوكاران است،پس هر گاه به زيارتش رفتى خداوند در نامۀ اعمال تو(ثواب) بيست و دو عمره ثبت مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 231
9. ابو سعيد مداينى مى گويد: بر امام صادق (عليه السّلام) وارد شدم و گفتم: فدايت شوم، آيا به زيارت قبر حسين بروم؟ فرمود: آرى، اى ابو سعيد، به زيارت قبر فرزند رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) كه پاك ترين پاكان و پاكيزه ترين پاكيزگان و نيكوكارترين نيكوكاران است برو. اگر او را زيارت كنى خداوند براى تو پاداش بيست و دو عمره خواهد نوشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 169
[305]9-... ابى سعيد مدائنى گويد: به نزد امام صادق عليه السّلام در آمدم و عرض كردم: فدايت گردم! آيا به زيارت مزار امام حسين عليه السّلام بروم؟ فرمود: آرى، اى ابو سعيد! به زيارت فرزند پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله برو كه نيكوترين نيكان و پاك ترين پاكان و نيك كردارترين نيك كرداران است؛ پس آن هنگام كه او را زيارت نمودى خداوند براى تو پاداش بيست و دو عمره را نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 199
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: زِيَارَةُ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ تَعْدِلُ عُمْرَةً مَبْرُورَةً مَقْبُولَةً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 86 )
10-محمّد بن سنان گويد:از حضرت رضا عليه السّلام شنيدم ميفرمود:زيارت قبر حسين عليه السّلام مطابق و برابر است با يك عمره درست و مقبول در درگاه الهى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 196
10-محمّد بن سنان نقل مى كند كه از حضرت امام رضا عليه السّلام شنيدم كه فرمود: (ثواب)زيارت قبر حسين عليه السّلام برابر با(ثواب)يك عمرۀ مقبوله و صحيح مى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 231
10. محمّد بن سنان مى گويد: از امام رضا (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: زيارت قبر حسين (عليه السّلام) با يك عمرۀ صحيح و مقبول برابر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 169
10-... امام رضا عليه السّلام فرمود: زيارت مزار امام حسين عليه السّلام با عمره اى پذيرفته شده برابر آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 201
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُوسَى بْنِ اَلْقَاسِمِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْجَهْمِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا تَقُولُ فِي زِيَارَةِ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ لِي مَا تَقُولُ أَنْتَ فِيهِ فَقُلْتُ بَعْضُنَا يَقُولُ حِجَّةٌ وَ بَعْضُنَا يَقُولُ عُمْرَةٌ فَقَالَ هِيَ عُمْرَةٌ مَبْرُورَةٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 86 )
11-حسن بن جهم گويد:بحضرت رضا عليه السّلام يا بپدرش موسى بن جعفر عليهما السّلام عرض كردم چه ميفرمائيد در ثواب زيارت قبر حسين عليه السّلام؟فرمود تو خود چه ميگوئى؟عرض كردم پاره اى از ما گويند ثواب يك حجّ دارد،و پارۀ ديگر گويند ثواب يك عمره دارد،حضرت فرمودند ثواب يك عمرۀ مقبوله و درست را خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 196
11-حسن بن جهم مى گويد كه:به حضرت امام كاظم عليه السّلام عرض كردم:در مورد زيارت قبر امام حسين عليه السّلام چه مى فرمائيد؟فرمود:تو خود چه مى گوئى؟عرض كردم:بعضى از ما برآنند كه ثوابش برابر با(ثواب)يك حج است،و برخى ديگر مى گويند:ثواب يك عمره را داراست.فرمود:همان(ثواب)يك عمرۀ مقبوله و درست را دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 231
11. حسن بن جهم مى گويد: به حضرت ابو الحسن امام رضا (عليه السّلام) گفتم: در بارۀ زيارت قبر حسين (عليه السّلام) چه مى گوييد؟ فرمود: تو خود در بارۀ آن چه مى گويى؟ گفتم: برخى از ما مى گويند: با يك حجّ برابر است، و برخى ديگر مى گويند: با يك عمره برابرى مى كند. فرمود: زيارت قبر حسين (عليه السّلام) با يك عمرۀ صحيح و مقبول برابر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 169
[307]11-... حسن بن جحم گويد: به امام كاظم عليه السّلام عرض كردم: در بارۀ زيارت مزار امام حسين عليه السّلام چه مى فرماييد؟ فرمود: تو در بارۀ آن چه مى گويى؟ عرض كردم: برخى از ما گويند كه پاداش يك حج را دارد و برخى ديگر گويند كه پاداش يك عمره را دارد. امام عليه السّلام فرمود: زيارت مزار امام حسين عليه السّلام عمره اى [پذيرفته شده و] درست است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 201
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ هَارُونَ قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ أَنَا عِنْدَهُ فَقَالَ مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ إِنَّ قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَكَّلَ اَللَّهُ بِهِ أَرْبَعَةَ آلاَفِ مَلَكٍ شُعْثٍ غُبْرٍ يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ فَقُلْتُ لَهُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي تُرْوَى عَنْ آبَائِكَ أَنَّ ثَوَابَ زِيَارَتِهِ كَثَوَابِ اَلْحَجِّ قَالَ نَعَمْ حِجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ حَتَّى عَدَّ عَشْراً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 86 )
12-هارون بن خارجه گويد:من نزد حضرت صادق عليه السّلام بودم مردى از آن حضرت سؤال كرد كه چه ثوابست براى كسى كه قبر حسين عليه السّلام را زيارت كند،حضرت فرمودند:همانا خداوند چهار هزار فرشتۀ آشفته موى،گرد آلود بر قبر حسين عليه السّلام پاسبان گردانيده كه همگى بر او گريه ميكنند تا روز رستاخيز، گفتم پدر و مادرم بقربانت از پدرت روايت شده كه ثواب زيارتش مانند ثواب حج خانه خداست،فرمود آرى ثواب يك حج و يك عمره و تا ده حجّ و ده عمره شمرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 196
12-هارون مى گويد كه مردى در حضور من از امام صادق عليه السّلام پرسيد:ثواب كسى كه قبر امام حسين عليه السّلام را زيارت كند،چيست؟فرمود:خداوند چهار هزار ژوليده موى آشفته حال و غبار آلود بر قبر حسين عليه السّلام گمارده است كه تا روز قيامت بر او گريه كنند،عرض كردم:پدر و مادرم بفدايت!از پدر(بزرگوارتان)روايت شده است كه: ثواب زيارت آن حضرت مانند ثواب حج است،فرمود:آرى يك حج و يك عمره، و همان طور تا ده حج و ده عمره را برشمرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 232
12. هارون بن خارجه مى گويد: من نزد امام صادق (عليه السّلام) بودم، مردى از آن حضرت سؤال كرد: كسى كه قبر حسين (عليه السّلام) را زيارت كند چه پاداشى دارد؟ امام فرمود: خداوند چهار هزار فرشتۀ آشفته موى گرد آلود را بر قبر حسين (عليه السّلام) گمارده است كه تا روز قيامت براى او گريه مى كنند. گفتم: پدر و مادرم به قربانت، از پدرت نقل شده است كه ثواب زيارت او مانند ثواب حجّ است. فرمود: آرى، ثواب يك حجّ و عمره، و تا ده حجّ و عمره بر شمرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 169
[308]12-... هارون گويد: در حالى كه من نزد امام صادق عليه السّلام بودم مردى از ايشان پرسيد: آن كس كه مزار امام حسين عليه السّلام را زيارت كند چه پاداشى دارد؟ امام عليه السّلام فرمود: به راستى، خداوند چهار هزار فرشتۀ پريشان موى غبارآلود را بر سر مزار امام حسين عليه السّلام گمارده كه تا روز رستاخيز بر او بگريند. عرض كردم: پدر و مادرم فداى شما باد! از پدر شما روايت شده كه پاداش زيارت مزار امام حسين عليه السّلام همانند پاداش يك حج است. امام عليه السّلام فرمود: آرى، يك حج و يك عمره و تا ده حج و عمره برشمرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 201
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ صَالِحٍ اَلنِّيلِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ أَتَى قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَارِفاً بِحَقِّهِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ أَجْرَ مَنْ أَعْتَقَ أَلْفَ نَسَمَةٍ وَ كَمَنْ حَمَلَ أَلْفَ فَرَسٍ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ مُسْرَجَةٍ مُلْجَمَةٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 87 )
13-صالح نيلى گويد:حضرت صادق عليه السّلام فرمود:هر كس بزيارت حسين عليه السّلام رود و عارف بحقّ او باشد خداوند ثواب آزاد كردن هزار بنده در نامۀ عملش ثبت فرمايد،و مانند آن كس باشد كه هزار اسب سوارى را با زين و لجام در راه خدا براى جهاد فرستاده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 197
13-صالح نيلى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس به زيارت قبر حسين عليه السّلام برود در حالى كه عارف به حقّ اوست،خداوند پاداش كسى را كه هزار بنده را آزاد كرده است در نامۀ عمل او مى نويسد،و مانند آن كسى است كه هزار اسب با زين و افسار در راه خدا(براى جهاد)گسيل كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 232
13. صالح نيلى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) برود و حق او را بشناسد، خداوند براى او پاداش آزاد كردن هزار بنده را خواهد نوشت، و مانند كسى است كه هزار اسب سوارى را با زين و لجام در راه خدا فرستاده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 169
[309]13-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه حق شناسانه بر سر مزار امام حسين عليه السّلام آيد، خداوند براى او پاداش آن كس را نويسد كه هزار بنده آزاد نموده و هزار اسب افسار آويخته و لگام بسته را در راه خدا به كار گرفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 201
ص: 99
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْمَدَائِنِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ جُعِلْتُ فِدَاكَ آتِي قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ نَعَمْ يَا أَبَا سَعِيدٍ اِئْتِ قَبْرَ اِبْنِ بِنْتِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَطْيَبِ اَلطَّيِّبِينَ وَ أَطْهَرِ اَلطَّاهِرِينَ وَ أَبَرِّ اَلْأَبْرَارِ وَ إِذَا زُرْتَهُ كَتَبَ اَللَّهُ لَكَ عِتْقَ خَمْسٍ وَ عِشْرِينَ رَقَبَةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 87 )
14-ابو سعيد مدائنىّ گويد:بحضرت صادق عليه السّلام عرض كردم قربانت گردم بزيارت قبر حسين عليه السّلام بروم؟فرمود آرى بزيارت پسر دختر پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم پاكترين پاكان و پاكيزه ترين پاكيزگان و نيكوكارترين نيكوكاران برو كه چون ويرا زيارت كردى خداوند ثواب آزاد كردن بيست و پنج بنده در نامۀ عملت ثبت فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 197
14-ابو سعيد مدائنى نقل كرده است كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:فدايت گردم!آيا به زيارت قبر حسين عليه السّلام بروم؟فرمود:آرى اى ابو سعيد!به زيارت قبر پسر دختر پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم،نيكوترين نيكان و پاكيزه ترين پاكيزگان و نيكوكارترين نيكوكاران برو،كه اگر به زيارت او روى،خداوند(ثواب)آزاد كردن بيست و پنج بنده را براى تو ثبت مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 232
14. ابو سعيد مداينى مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: فدايت شوم، آيا به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) بروم؟ فرمود: آرى، اى ابو سعيد، به زيارت قبر پسر دختر رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) كه پاك ترين پاكان و پاكيزه ترين پاكيزگان و نيكوكارترين نيكوكاران است برو. اگر او را زيارت كنى خداوند پاداش آزاد كردن بيست و پنج بنده را براى تو خواهد نوشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 171
[310]14-... ابو سعيد مدائنى گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم كه فدايت شوم! به زيارت مزار امام حسين عليه السّلام بروم؟ فرمود: آرى، اى ابو سعيد! بر سر مزار فرزند دختر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله برو كه نيك ترين نيكان و پاك ترين پاكان و نيك كردارترين نيك كرداران است و چون او را زيارت نمودى، خداوند براى تو پاداش آزاد نمودن بيست و پنج بنده را نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 201
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُوسَى بْنِ سَعْدَانَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْقَاسِمِ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ اَلْكَلْبِيِّ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ أَرْبَعَةَ آلاَفِ مَلَكٍ عِنْدَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ شُعْثٍ غُبْرٍ يَبْكُونَ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ بَيْنَهُمْ مَلَكٌ يُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ فَلاَ يَزُورُهُ زَائِرٌ إِلاَّ اِسْتَقْبَلُوهُ وَ لاَ يُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلاَّ شَيَّعُوهُ وَ لاَ يَمْرَضُ إِلاَّ عَادُوهُ وَ لاَ يَمُوتُ إِلاَّ صَلَّوْا عَلَى جِنَازَتِهِ وَ اِسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 87 )
15-أبان بن تغلب از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:براستى كه چهار هزار فرشته كنار قبر حسين عليه السّلام گمارده شده اند كه همگى آشفته موى و گرد آلودند،و بر وى ميگريند تا روز رستخيز،و رئيس آنها فرشته اى است كه او را منصور گويند(و كار آنها اينست كه)نميآيد بزيارت آن حضرت هيچ كس جز اينكه اين فرشتگان او را استقبال مى نمايند،و از زيارت باز نميگردد هيچ زائرى مگر آنكه اينان او را بدرقه مى كنند،و مريض نشود زائرى الا اينكه آنها او را عيادت مى كنند،و نميرد الا آنكه بر جنازه اش هنگام نماز حاضر ميشوند و بر او نماز مى گزارند و برايش طلب آمرزش مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 198
15-ابان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:چهار هزار فرشته در كنار قبر حسين عليه السّلام گمارده شده اند كه همگى ژوليده موى و غبار آلودند و تا روز قيامت بر او مى گريند،و رئيس آنها فرشته اى است بنام منصور،هر زائرى كه به زيارت آن حضرت مشرّف مى شود اين فرشتگان به استقبال او مى شتابند،و به هنگام وداع با قبر مطهّر آن حضرت او را بدرقه مى كنند،و اگر زائرى بيمار شود به عيادتش مى روند،و اگر بميرد بر جنازه اش نماز مى گزارند و پس از مرگش براى او طلب آمرزش مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 233
15. ابان بن تغلب مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: چهار هزار فرشتۀ آشفته موى غبار آلود بر قبر حسين گمارده شده اند كه تا روز قيامت براى او گريه مى كنند. رئيس آنها فرشته اى است كه او را «منصور» مى گويند، و هيچ زائرى امام را زيارت نمى كند مگر آنكه اين فرشتگان از او استقبال مى كنند، و از زيارت باز نمى گردد مگر آنكه اين فرشتگان او را بدرقه مى كنند، و بيمار نمى شود مگر آنكه او را عيادت مى كنند، و نمى ميرد مگر آنكه بر جنازه اش نماز مى گزارند و براى او پس از مرگش آمرزش مى طلبند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 171
[311]15-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا چهار هزار فرشتۀ پريشان موى غبار آلود بر مزار امام حسين عليه السّلام تا روز رستاخيز مى گريند و سركردۀ آنان فرشته اى است كه او را «منصور» نامند و هيچ زيارتگرى مزار امام حسين عليه السّلام را زيارت نكند جز آنكه آنان به استقبالش آيند و هيچ وداعگرى از مزار امام حسين عليه السّلام وداع نكند جز آنكه او را بدرقه كنند و بيمار نشود جز آنكه به عيادتش روند و جان نسپارد جز آنكه بر پيكر بى جانش نماز گزارند و پس از مرگش براى او آمرزش جويند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 203
وَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: وَكَّلَ اَللَّهُ بِقَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ عَدَدَ كُلِّ يَوْمٍ شُعْثٍ غُبْرٍ وَ يَدْعُونَ لِمَنْ زَارَهُ وَ يَقُولُونَ يَا رَبَّنَا هَؤُلاَءِ زُوَّارُ اَلْحُسَيْنِ اِفْعَلْ بِهِمْ اِفْعَلْ بِهِمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 87 )
16-ابو بصير از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:خداوند بر قبر حسين عليه السّلام هفتاد هزار فرشته گمارده كه هر روز بر وى درود ميفرستند در حالى كه آشفته موى و غبار آلودند،و براى زائرين قبرش دعا مى كنند و ميگويند خداوندا اينان زوّار قبر حسين اند در بارۀ ايشان چنان و چنين مقرّر فرما.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 198
16-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:خداوند هفتاد هزار فرشتۀ ژوليده موى و غبار آلود بر مزار حسين عليه السّلام گمارده است،و هر روز بر آن حضرت نماز مى خوانند و در حقّ كسى كه قبرش را زيارت كند دعا مى كنند و مى گويند:اى پروردگار ما!اينان زائران حسين اند،و در بارۀ آنها چنان و چنين مقرر فرما.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 233
16. ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند بر قبر حسين (عليه السّلام) هفتاد هزار فرشتۀ آشفته موى غبارآلود گمارده است كه هر روز بر او درود مى فرستند، و براى زائران قبرش دعا مى كنند و مى گويند: خداوندا، اينان زائران قبر حسين اند، در بارۀ آنان چنين و چنان مقرّر فرما.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 171
[312]16-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند بر مزار امام حسين عليه السّلام هفتاد هزار فرشتۀ پريشان موى غبارآلود گمارده كه هر روز بر او درود مى فرستند و زيارتگر او را دعا مى نمايند و مى گويند: اى پروردگار ما! اينان زيارتگران امام حسين عليه السّلام هستند. براى آنان اين كار را انجام ده و آن كار را انجام ده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 203
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ هَارُونَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: وَكَّلَ اَللَّهُ بِقَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَرْبَعَةَ آلاَفِ مَلَكٍ شُعْثٍ غُبْرٍ يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ فَمَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ شَيَّعُوهُ حَتَّى يُبْلِغُوهُ مَأْمَنَهُ وَ إِنْ مَرِضَ عَادُوهُ غُدْوَةً وَ عَشِيّاً وَ إِنْ مَاتَ شَهِدُوا جِنَازَتَهُ وَ اِسْتَغْفَرُوا لَهُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 88 )
17-هارون بن خارجه گويد:از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: خداوند چهار هزار فرشتۀ آشفته موى و غبار آلود بر قبر حسين عليه السّلام موكّل ساخته كه بر وى تا روز قيامت ميگريند،پس هر كس زيارت كند آن حضرت را با معرفت،او را مشايعت نمايند تا بخانه اش برسد،و چنانچه مريض شود ويرا هر صبح و شام عيادت كنند،و اگر بميرد بجنازه اش حاضر آيند و تا روز قيامت براى او طلب آمرزش كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 198
17-هارون مى گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:خداوند چهار هزار فرشته را كه ژوليده مو و غبار آلودند بر قبر امام حسين عليه السّلام گمارده است،كه تا روز قيامت بر او گريه كنند،و كسى كه آن حضرت را عارفا بحقّه زيارت كند،فرشتگان او را تا محلّ سكونتش بدرقه مى كنند،و اگر بيمار شود به عيادتش مى روند،و به هنگام مرگ بر سر بالينش حاضر مى شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 234
17. هارون بن خارجه مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند بر قبر حسين (عليه السّلام) چهار هزار فرشتۀ آشفته موى گرد آلود گمارده است كه تا روز قيامت براى او گريه مى كنند. هر كس او را زيارت كند و حقّش را بشناسد، فرشتگان او را بدرقه مى كنند تا به خانه اش برسد، و اگر بيمار شود هر صبح و شام او را عيادت مى كنند، و اگر بميرد بر جنازه اش حاضر مى شوند و تا روز قيامت براى او آمرزش مى طلبند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 171
[313]17-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند بر مزار امام حسين عليه السّلام چهار هزار فرشتۀ پريشان موى غبارآلود گمارده كه تا روز رستاخيز بر او مى گريند؛ پس هر كه حق شناسانه او را زيارت نمايد، فرشتگان او را بدرقه كنند تا به منزلگاهش رسد و چون بيمار شود، سپيده دمان و شامگاهان به عيادتش روند و اگر جان سپارد، بر پيكر بى جانش گرد آيند و براى او تا روز رستاخيز آمرزش خواهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 203
ص: 100
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ أَبِي إِسْمَاعِيلَ اَلسَّرَّاجِ عَنْ يَحْيَى بْنِ مَعْمَرٍ اَلْعَطَّارِ (1) عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَرْبَعَةُ آلاَفِ مَلَكٍ شُعْثٍ غُبْرٍ يَبْكُونَ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِلَى أَنْ تَقُومَ اَلسَّاعَةُ فَلاَ يَأْتِيهِ أَحَدٌ إِلاَّ اِسْتَقْبَلُوهُ وَ لاَ يَرْجِعُ إِلاَّ شَيَّعُوهُ وَ لاَ يَمْرَضُ إِلاَّ عَادُوهُ وَ لاَ يَمُوتُ إِلاَّ شَهِدُوهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 88 )
18-أبو بصير از حضرت باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:چهار هزار فرشتۀ ژوليده موى و گرد آلود تا قيام قيامت بر حسين عليه السّلام گريه ميكنند و نيايد هيچ زائرى بزيارت آن حضرت مگر آنكه اين فرشتگان باستقبال او شتابند، و باز نگردد هيچ زائرى جز آنكه او را بدرقه نمايند،و مريض نگردد مگر آنكه بعيادتش روند،و نميرد مگر آنكه ببالينش حاضر آيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 199
18-ابو بصير از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است:چهار هزار فرشتۀ ژوليده موى و گرد آلود تا روز قيامت بر حسين عليه السّلام مى گريند،و هيچ زائرى به زيارت مزار شريف آن حضرت نمى رود مگر آنكه اين فرشتگان به استقبال او مى روند،و از سفر زيارت(به خانه هاى خود)باز نمى گردند مگر آنكه اين فرشتگان او را بدرقه مى كنند،و بيمار نمى شود مگر آنكه به عيادتش مى شتابند،و نمى ميرد مگر آنكه بر سر بالين او حاضر مى شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 234
18. ابو بصير از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: چهار هزار فرشتۀ آشفته موى غبار آلود تا روز رستاخيز براى حسين (عليه السّلام) گريه مى كنند، و هيچ زائرى به زيارت آن حضرت نمى آيد مگر اينكه از او استقبال مى كنند، و باز نمى گردد مگر اينكه او را بدرقه مى كنند، و بيمار نمى شود مگر اينكه به عيادتش مى روند، و نمى ميرد مگر اينكه بر بالين او حاضر مى شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 171
[314]18-... امام باقر عليه السّلام فرمود: چهار هزار فرشتۀ پريشان موى غبارآلود بر مزار امام حسين عليه السّلام تا فرا رسيدن هنگامۀ رستاخيز مى گريند و كسى بر مزارش نيايد جز آنكه به استقبالش آيند و از آنجا باز نگردد جز آنكه بدرقه اش كنند و بيمار نشود جز آنكه به عيادتش روند و جان نسپارد جز آنكه بر پيكرش گرد آيند و حضور يابند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 203
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ نَاجِيَةَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ عَنْ عَامِرِ بْنِ كَثِيرٍ اَلسَّرَّاجِ اَلنَّهْدِيِّ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : قَالَ لِي كَمْ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قُلْتُ يَوْمٌ لِلرَّاكِبِ وَ يَوْمٌ وَ بَعْضٌ لِلْمَاشِي قَالَ أَ فَتَأْتِيهِ كُلَّ جُمُعَةٍ قَالَ قُلْتُ لاَ مَا آتِيهِ إِلاَّ فِي اَلْجُمُعَتَيْنِ قَالَ مَا أَجْفَاكَ أَمَا لَوْ كَانَ قَرِيباً مِنَّا لاَتَّخَذْنَاهُ هِجْرَةً أَيْ نُهَاجِرُ إِلَيْهِ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 88 )
[315]19-... ابى الجارود گويد: امام باقر عليه السّلام از من پرسيد: فاصلۀ ميان شما و مزار امام حسين عليه السّلام چقدر است؟ عرض كردم: به قدر يك روز براى سواره و به قدر يك روز و اندى براى پياده. امام عليه السّلام فرمود: آيا هر جمعه به زيارت او مى روى؟ عرض كردم: نه، هر گاه كه فرصتى باشد. فرمود: چه جفاپيشه اى! هان! آگاه باش كه اگر ما به مزار امام حسين عليه السّلام نزديك بوديم، بى گمان پاى در هجرت مى نهاديم و به آنجا كوچ مى كرديم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 205
19-أبو الجارود گويد:حضرت باقر عليه السّلام بمن فرمود:فاصلۀ شما با قبر حسين عليه السّلام چقدر است؟گويد عرض كردم يك روز راه براى سواره و يك روز و نيم براى پياده،حضرت پرسيد آيا هر هفته بزيارتش ميروى؟عرض كردم نه نميروم مگر سالى يك بار يا هر شش ماه يك بار،حضرت فرمود:سخت جفا كرده اى،آگاه باش كه چنانچه ما بدان قبر شريف نزديك بوديم هر آينه آنجا را هجرتگاه خود ميساختيم و بدان كوچ ميكرديم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 199
19-ابو جارود نقل كرده است كه امام محمّد باقر عليه السّلام به من فرمود:فاصلۀ شما تا قبر حسين عليه السّلام چقدر است؟عرض كردم:براى سواره يك روز،و براى پياده يك روز و اندى.حضرت فرمود:آيا هر هفته به زيارتش مى روى؟عرض كردم:نه!گاهى اوقات به زيارتش توفيق پيدا مى كنم.فرمود:چقدر جفاكارى!آگاه باش كه اگر ما به قبر شريفش نزديك بوديم،آنجا را جايگاه هجرت خود مى ساختيم،يعنى بسوى آن هجرت مى كرديم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 235
19. ابو الجارود مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) به من فرمود: فاصلۀ شما با قبر حسين (عليه السّلام) چقدر است؟ گفتم: مسافت يك روزه راه براى سواره، و يك روز و نيم براى پياده. فرمود: آيا هر جمعه به زيارتش مى روى؟ گفتم: نه، گهگاه به زيارت آن حضرت مى روم. فرمود: بسيار جفا كرده اى! بدان كه اگر ما به قبر او نزديك بوديم آنجا را براى هجرت خود انتخاب مى كرديم و به سوى آن كوچ مى نموديم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 173
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ عَامِرِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ أَبِي نُمَيْرٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ وَلاَيَتَنَا عُرِضَتْ عَلَى أَهْلِ اَلْأَمْصَارِ فَلَمْ يَقْبَلْهَا قَبُولَ أَهْلِ اَلْكُوفَةِ بِشَيْءٍ وَ ذَلِكَ أَنَّ قَبْرَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِيهِ وَ أَنَّ لِيَ اَلزُّلْفَةَ (3) لِقَبْرٍ آخَرَ يَعْنِي قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ وَ مَا مِنْ آتٍ أَتَاهُ يُصَلِّي عِنْدَهُ رَكْعَتَيْنِ أَوْ أَرْبَعاً ثُمَّ يَسْأَلُ اَللَّهَ حَاجَتَهُ إِلاَّ قَضَاهَا لَهُ وَ إِنَّهُ لَتَحُفُّهُ كُلَّ يَوْمٍ أَلْفُ مَلَكٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 88 )
20-ابو نمير گويد:حضرت باقر عليه السّلام فرمود:براستى كه ولايت ما را بر اهل شهرستانها عرضه كردند هيچ يك چون أهل كوفه نپذيرفتند،آرى قبر عليّ امير المؤمنين عليه السّلام در آنجاست و در كنار آن نيز قبر ديگرى است يعنى قبر حسين عليه السّلام،و نيست هيچ زائرى كه بدان جا رود و در آنجا دو ركعت يا چهار ركعت نماز گزارد و از خداوند درخواستى كند جز آنكه حاجتش را روا گرداند،و البتّه هر روز هزار فرشته در آن سرزمين گرد آيند و اطراف قبر حسين عليه السّلام را بگيرند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 200
20-ابو نمير گويد:امام محمّد باقر عليه السّلام فرمودند:ولايت ما(خاندان)بر ساكنان شهرها عرضه شد،ولى هيچ كدام مانند اهل كوفه آن را نپذيرفتند،زيرا قبر على عليه السّلام در آنجاست،و در كنار آن مزار ديگرى است،يعنى قبر حسين عليه السّلام،و هر زائرى كه به آنجا برود و دو يا چهار ركعت نماز بجاى آورد و پس از فراغت از نماز،حاجت خود را از خداوند بخواهد،خداوند حاجت وى را بر آورده مى سازد،و(آگاه باش كه)هر روز هزار فرشته در اطراف قبر آن حضرت گرد مى آيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 235
20. از ابو نمير نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: ولايت ما را بر مردم شهرها عرضه كردند، هيچ كدام مانند مردم كوفه آن را نپذيرفتند، و اين بدان سبب است كه قبر على (عليه السّلام) در آنجاست، و در كنار آن نيز قبر ديگرى-يعنى قبر حسين (عليه السّلام) قرار دارد كه هر زائرى به زيارت آن رود و در كنار قبر دو ركعت يا چهار ركعت نماز بگزارد و حاجتش را از خدا بخواهد، خداوند حاجتش را روا مى كند. آنجا نقطه اى است كه هر روز هزار فرشته بر گرد آن اجتماع مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 173
[316]20-... امام باقر عليه السّلام فرمود: به راستى، پيشوايى ما بر اهالى شهرها عرضه گرديد ولى هيچ كدام همانند كوفيان نپذيرفتند و اين از آن رو بود كه مزار امام على عليه السّلام در آن است و در كنار آن مزار ديگرى است-يعنى مزار امام حسين عليه السّلام-و هيچ زيارتگرى نباشد كه بر مزارش رود و دو ركعت و يا چهار ركعت نماز در كنار مزارش گزارد و پس آنگاه از خداوند درخواستى كند جز آنكه خداوند درخواستش را برآورده كند و همانا هر روز هزار فرشته گرداگرد او مى گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 205
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا زُرْتَ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَزُرْهُ وَ أَنْتَ حَزِينٌ مَكْرُوبٌ شَعِثٌ مُغْبَرٌّ جَائِعٌ عَطْشَانُ فَإِنَّ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قُتِلَ حَزِيناً مَكْرُوباً شَعِثاً مُغْبَرّاً جَائِعاً عَطْشَاناً وَ اِسْأَلْهُ اَلْحَوَائِجَ وَ اِنْصَرِفْ عَنْهُ وَ لاَ تَتَّخِذْهُ وَطَناً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 88 )
21-علىّ بن الحكم بدون ذكر سند گويد:حضرت صادق عليه السّلام فرمود چون خواهى قبر حسين عليه السّلام را زيارت كنى زيارت كن در حالى كه غمگين و ناراحت و آشفته موى و گرد آلود و گرسنه و تشنه باشى،زيرا حسين عليه السّلام خود غمگين و اندوهگين و ژوليده و خاك آلود و گرسنه و تشنه كشته شد،و بواسطه آن حضرت قضاء حوائج خويش را از خدا بخواه و زود باز گرد و آنجا را وطن خويش مساز.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 200
21-على بن حكم بدون آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر خواهى به زيارت قبر ابا عبد اللّٰه عليه السّلام بروى،با حالتى محزون و اندوهگين و ژوليده موى و غبار آلود و گرسنه و عطشناك به زيارت آن حضرت بشتاب،زيرا كه حسين عليه السّلام در حالى كه محزون و اندوهگين و ژوليده موى و غبار آلود و گرسنه و تشنه بود،كشته شد.سپس حاجات خويش را به شفاعت آن حضرت از خدا بخواه و باز گرد،و آنجا را وطن و جايگاه خود قرار مده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 236
21. على بن الحكم در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر گاه خواستى قبر حسين (عليه السّلام) را زيارت كنى، با حالت حزن و اندوه و در حالتى كه آشفته موى و غبار آلود و گرسنه و تشنه اى او را زيارت كن، زيرا حسين (عليه السّلام) خود در حالى كه غمگين و اندوهناك و ژوليده و خاك آلود و گرسنه و تشنه بود كشته شد، و حاجتهاى خود را از او بخواه و زود بازگرد و آنجا را وطن خود نگير.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 173
[317]21-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه آهنگ زيارت امام حسين عليه السّلام نمودى او را غمناكانه، اندوه مندانه، پريشان موى، غبارآلود، گرسنه و تشنه زيارت نما؛ زيرا امام حسين عليه السّلام غمناكانه، اندوه مندانه، پريشان موى، غبارآلود، گرسنه و تشنه به شهادت رسيد. نيازهاى خويش را از او بخواه و باز گرد و آنجا را وطن خويش قرار نده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 205
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَرَ عَنْ صَالِحِ بْنِ اَلسِّنْدِيِّ اَلْجَمَّالِ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ رِقَّةَ يُقَالُ لَهُ أَبُو اَلْمَضَا قَالَ قَالَ لِي رَجُلٌ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ تَأْتُونَ قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ تَتَّخِدُونَ لِذَلِكَ سُفْرَةً قَالَ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ أَمَا لَوْ أَتَيْتُمْ قُبُورَ آبَائِكُمْ أَوْ أُمَّهَاتِكُمْ لَمْ تَفْعَلُوا ذَلِكَ قَالَ قُلْتُ أَيَّ شَيْءٍ نَأْكُلُ قَالَ اَلْخُبْزَ بِاللَّبَنِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 89 )
22-مردى از اهل رقّه كه ويرا أبو المضا ميگفتند گويد:شخصى براى من نقل كرد كه حضرت صادق عليه السّلام بوى فرموده بود:آيا بزيارت حسين عليه السّلام هم ميرويد راوى گويد عرض كردم آرى،فرمود:آيا براى اين سفر توشه و سفرۀ طعام و خوراك براى خويش تهيّه ميكنيد؟گويد:عرض كردم آرى،حضرت فرمود اگر بزيارت قبر پدرانتان يا مادرانتان برويد اين كار را نخواهيد كرد،گويد عرض كردم پس چه چيز بخوريم؟حضرت فرمود:غذائى ساده و بى تكلّف مانند نان و شير يا نان و ماست و از اين قبيل.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 201
22-ابو المضاء رقّى مى گويد كه:شخصى براى من نقل كرد كه امام صادق عليه السّلام به او فرموده بود:آيا قبر ابا عبد اللّٰه الحسين عليه السّلام را زيارت مى كنيد؟و او عرض كرده بود: آرى،حضرت فرموده بود:آيا براى اين كار زاد راه و سفره اى تهيّه مى كنيد؟جواب داده بود:آرى،حضرت فرموده بود:اگر به زيارت قبرهاى پدرانتان يا مادرانتان مى رفتيد اين كار را نمى كرديد،عرض كرده بود:پس چه چيزى بخوريم؟حضرت فرموده بود:نان و شير.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 236
22. مردى از اهل رقّه به نام ابو المضاء مى گويد: كسى براى من نقل كرد كه امام صادق (عليه السّلام) به او فرموده بود: آيا به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) مى رويد؟ راوى مى گويد: گفتم: آرى، فرمود: آيا براى اين سفر، سفرۀ نانى با خود بر مى داريد؟ گفتم: آرى. فرمود: آگاه باشيد، اگر به زيارت قبر پدران يا مادرانتان برويد اين كار را نمى كنيد. گفتم: پس چه چيزى بخوريم؟ فرمود: نان و شير.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 175
[318]22-... راوى گويد: امام صادق عليه السّلام از من پرسيد: آيا به زيارت مزار امام حسين عليه السّلام مى رويد؟ عرض كردم: آرى. فرمود: آيا توشۀ راه بر مى گيريد؟ عرض كردم: آرى. فرمود: ولى اگر بر سر گورهاى پدران و مادران خويش رويد، اين كار را نمى كنيد. عرض كردم: پس چه بخوريم؟ فرمود: نان و شير.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 205
ص: 101
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : بَلَغَنِي أَنَّ قَوْماً إِذَا زَارُوا اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حَمَلُوا مَعَهُمُ اَلسُّفْرَةَ فِيهَا اَلْجِدَاءُ وَ الأخصبة [اَلْأَخْبِصَةُ] (1) وَ أَشْبَاهُهُ لَوْ زَارُوا قُبُورَ أَحِبَّائِهِمْ مَا حَمَلُوا مَعَهُمْ هَذَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 89 )
23-عليّ بن الحكم از بعض از شيعيان نقل كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:شنيده ام كه پاره اى مردم هنگامى كه بزيارت حسين عليه السّلام ميروند با خود از انواع شيرينيها و حلويّات ميبرند،در حالى كه اگر بزيارت قبور عزيزانشان بروند چنين نخواهند كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 201
23-علىّ بن حكم،از قول بعضى از دوستان روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:به من خبر رسيده است كه گروهى از مردم هنگامى كه به زيارت حسين عليه السّلام مى روند،با خود سفره اى مى برند كه در آن انواع شيرينى ها و غذاهاست،در حالى كه اگر به زيارت قبرهاى عزيزانشان مى رفتند هرگز چنين چيزهايى را با خود نمى بردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 237
23. على بن الحكم از يكى از اصحاب نقل كرده است كه گفت: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: شنيده ام كه برخى از مردم هنگامى كه به زيارت حسين (عليه السّلام) مى روند سفره اى با خود بر مى دارند كه انواع شيرينى ها و حلواها در آن است، در حالى كه اگر به زيارت قبور دوستانشان بروند چنين سفره اى با خود نمى برند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 175
[319]23-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به من خبر رسيده است كه گروهى چون به زيارت امام حسين عليه السّلام مى روند توشه اى از شيرينى ها و حلواها و مانند آنها را به همراه خود مى برند و اگر به زيارت گورهاى محبوبان خويش روند، چنين نمى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 207
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ بَشِيرٍ اَلدَّهَّانِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَيُّمَا مُؤْمِنٍ زَارَ اَلْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَارِفاً بِحَقِّهِ فِي غَيْرِ يَوْمِ عِيدٍ كُتِبَتْ لَهُ عِشْرُونَ حِجَّةً وَ عِشْرُونَ عُمْرَةً مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلاَتٍ وَ عِشْرُونَ غَزْوَةً مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 89 )
24-بشير روغن فروش گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:هر مؤمنى در غير روز عيد حسين عليه السّلام را زيارت كند و عارف بحقّ آن حضرت باشد در نامۀ عمل او ثواب بيست حجّ و بيست عمرۀ صحيح و پذيرفته شده ثبت شود،و ثواب بيست جهاد كه در ركاب پيامبرى مرسل يا امامى عادل و معصوم بجهاد رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 202
24-بشير دهّان(روغن فروش)از امام صادق روايت كرده است كه فرمود:هر مؤمنى كه با آگاهى از حق امام حسين عليه السّلام در غير روز عيد به زيارت قبر او برود، ثواب بيست حج و بيست عمرۀ صحيح و مقبول،و ثواب بيست جنگ در ركاب پيامبرى مرسل يا امامى عادل(يكى از ائمه عليهم السّلام)براى او ثبت مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 237
24. بشير روغن فروش مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر مؤمنى در غير روز عيد حسين بن على (عليهما السّلام) را زيارت كند و حق آن حضرت را بشناسد، پاداش بيست حجّ و بيست عمرۀ صحيح و مقبول و بيست جهاد در ركاب پيامبرى مرسل يا پيشوايى عادل براى او نوشته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 175
[320]24-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى در روزى غير از عيد، حق شناسانه مزار امام حسين عليه السّلام را زيارت كند، براى او بيست حج و بيست عمرۀ درست و پذيرفته شده و بيست جنگ همراه با پيامبر فرستاده شده يا امام عدالت پيشه نوشته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 207
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رُبَّمَا فَاتَنِي اَلْحَجُّ فَأُعَرِّفُ عِنْدَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ أَحْسَنْتَ يَا بَشِيرُ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ أَتَى قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَارِفاً بِحَقِّهِ فِي غَيْرِ يَوْمِ عِيدٍ كُتِبَتْ لَهُ عِشْرُونَ حِجَّةً وَ عِشْرُونَ عُمْرَةً مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلاَتٍ وَ عِشْرُونَ غَزْوَةً مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ وَ مَنْ أَتَاهُ فِي يَوْمِ عِيدٍ كُتِبَتْ لَهُ مِائَةُ حِجَّةٍ وَ مِائَةُ عُمْرَةٍ وَ مِائَةُ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ وَ مَنْ أَتَاهُ فِي يَوْمِ عَرَفَةَ عَارِفاً بِحَقِّهِ كُتِبَتْ لَهُ أَلْفُ حِجَّةٍ وَ أَلْفُ عُمْرَةٍ مُتَقَبَّلاَتٍ وَ أَلْفُ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ وَ كَيْفَ لِي بِمِثْلِ اَلْمَوْقِفِ قَالَ فَنَظَرَ إِلَيَّ شِبْهَ اَلْمُغْضَبِ ثُمَّ قَالَ يَا بَشِيرُ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ إِذَا أَتَى قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَوْمَ عَرَفَةَ وَ اِغْتَسَلَ بِالْفُرَاتِ ثُمَّ تَوَجَّهَ إِلَيْهِ كُتِبَتْ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حِجَّةٌ بِمَنَاسِكِهَا وَ لاَ أَعْلَمُهُ إِلاَّ قَالَ وَ عُمْرَةٌ وَ غَزْوَةٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 89 )
25-بشير نيز گويد بامام صادق عليه السّلام عرض كردم:بسا مى شود كه توفيق حجّ نمى يابم و در روز عرفه در كنار قبر أبى عبد اللّٰه الحسين عليه السّلام بدعا و راز و نياز روز را بپايان ميرسانم همان طور كه در عرفات روز را بسر مى آورم،حضرت فرمود بسيار خوب ميكنى اى بشير هر مؤمنى كه بزيارت حسين رود با معرفت و شناختن حقّ آن حضرت اگر اين كار در غير روز عيد باشد براى اوست ثواب بيست حج و بيست عمره درست و صحيح و پذيرفته شده،و نيز ثواب بيست جهاد در راه خدا كه در ركاب پيامبرى مرسل يا امامى عادل و معصوم رفته باشد،و هر گاه در روز عيد قربان زيارت كند(از روى معرفت و شناخت حقّ امام عليه السّلام)نوشته شود براى او ثواب يك صد حج و يك صد عمره و يك صد جهاد در ركاب پيامبرى مرسل يا امامى عادل.و هر مؤمنى كه زيارت كند آن حضرت را در روز عرفه و عارف باشد بحق او نوشته شود براى او هزار حج و هزار عمره قبول شده و هزار جهاد بهمراهى پيغمبرى مرسل يا امامى عادل.بشير گويد:عرض كردم اين زيارت ثوابش چگونه بثواب وقوف در عرفات ميرسد و كجا با آن برابرى ميكند؟!امام عليه السّلام با خشم نظرى بمن افكند،سپس فرمود:اى بشير براستى كه مؤمن هر گاه در روز عرفه بزيارت قبر حسين عليه السّلام رود و نخست در فرات غسل كند آنگاه متوجّه قبر آن حضرت شود نوشته شود از براى او بهر گامى يك حج با جميع اجزاء و شرائط و مناسكش،و گمانم اينست كه حضرت يكعمره و يك غزوه نيز فرمودند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 202
25-و به همين سند از بشير روايت شده است كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:چه بسا كه براى انجام مناسك حج توفيق پيدا نمى كنم،ولى در روز عرفه به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام مى روم،حضرت فرمود:احسنت(بسيار خوب مى كنى)اى بشير! هر مؤمنى كه در غير از روز عيد،قبر امام حسين عليه السّلام را زيارت كند و نسبت به حق آن حضرت شناخت و معرفت داشته باشد،ثواب بيست حج و بيست عمرۀ مقبول و صحيح و ثواب شركت در بيست جنگ در ركاب پيامبرى مرسل و يا امامى عادل در نامۀ اعمال او ثبت مى شود. و هر كس در روز عيد به زيارت آن حضرت برود،ثواب صد حج و صد عمره و ثواب شركت در صد جنگ در ركاب پيامبر مرسل يا امام عادل در نامۀ اعمال او نوشته مى شود.و اگر شخص با ايمانى مزار آن حضرت را در روز عرفه زيارت كند در حالى كه معرفت به مقام و منزلت او داشته باشد،ثواب هزار حج و هزار عمرۀ مقبوله و هزار جنگ در ركاب پيامبرى مرسل و يا امامى عادل(يكى از ائمّۀ اطهار عليهم السّلام)در نامۀ اعمال او نوشته مى شود. راوى مى گويد:به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:ثواب اين زيارت كجا با ثواب وقوف در عرفات برابرى مى كند؟!حضرت نگاهى آميخته به خشم به من كرد و فرمود:اى بشير!اگر مرد با ايمانى در روز عرفه به قصد زيارت قبر امام حسين عليه السّلام حركت كند و در فرات غسل كند و سپس عازم زيارت قبر آن بزرگوار شود،به ازاى هر قدمى كه بر مى دارد ثواب يك حج با تمام مناسك و شرايطى كه دارد در نامۀ اعمال او ثبت مى گردد.راوى مى گويد:به گمان من حضرت(پس از يك حج)يك عمره و يك جنگ نيز فرموده باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 238
25. نيز بشير مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: گاه حجّ از دست من مى رود و روز عرفه را در كنار قبر حسين (عليه السّلام) به دعا به پايان مى برم. امام فرمود: اى بشير، كارى پسنديده انجام مى دهى. هر مؤمنى در غير روز عيد به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) برود و حق او را بشناسد، بيست حجّ و بيست عمرۀ صحيح و مقبول و بيست جهاد در ركاب پيامبرى مرسل يا پيشوايى عادل براى او نوشته مى شود، و هر كس در روز عيد به زيارت قبر آن حضرت برود، يك صد حجّ و يك صد عمره و يك صد جهاد در ركاب پيامبرى مرسل يا پيشوايى عادل براى او ثبت مى گردد، و هر كس در روز عرفه به زيارت قبر آن حضرت برود و حق او را بشناسد، هزار حج و هزار عمرۀ مقبول و هزار جهاد در ركاب پيامبرى مرسل يا پيشوايى عادل براى او نوشته مى شود. راوى مى گويد: گفتم: چگونه اين عمل براى من مانند وقوف در عرفات خواهد بود؟ امام (عليه السّلام) با نگاهى خشم آلود به من نظر كرد و فرمود: اى بشير، مؤمن هر گاه در روز عرفه به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) برود و نخست در فرات غسل كند و آن گاه متوجه قبر آن حضرت شود، در برابر هر گامى كه بر مى دارد يك حجّ با تمام مناسك آن براى او نوشته مى شود، و گمان مى كنم امام (عليه السّلام) يك حج و يك جهاد را نيز بر آن افزودند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 175
[321]25-... بشير دهّان گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: گاهى توفيق حج را از دست مى دهم و روز عرفه را به زيارت مزار امام حسين عليه السّلام مى روم. امام عليه السّلام فرمود: آفرين، اى بشير! هر مؤمنى كه در روزى غير از عيد حق شناسانه به زيارت مزار امام حسين عليه السّلام رود، براى او بيست حج و بيست عمرۀ پذيرفته شده و بيست جنگ همراه پيامبر فرستاده شده يا امام عدالت پيشه نوشته شود و هر كه در روز عيد به زيارتش رود، صد حج و صد عمره و صد جنگ همراه پيامبر فرستاده شده يا امام عدالت پيشه بر او نوشته شود و هر كه در روز عرفه حق شناسانه به زيارت امام حسين عليه السّلام رود، هزار حج و هزار عمرۀ پذيرفته شده و هزار جنگ همراه پيامبر فرستاده شده يا امام عدالت پيشه بر او نوشته شود. عرض كردم: چگونه در زيارت مزار امام حسين عليه السّلام مرا پاداشى برابر با وقوف در روز عرفه است؟ امام عليه السّلام همانند خشمناكان بر من نگريست و پس آنگاه فرمود: اى بشير! به راستى، آنگاه كه مؤمن در روز عرفه بر مزار امام حسين عليه السّلام آيد و با آب فرات غسل نمايد و سپس رو به مزار آن حضرت عليه السّلام آورد، بر هر گامى كه نهد حجّى با مناسكش بر او نوشته شود و گمان مى كنم كه امام عليه السّلام يك عمره و يك جنگ را نيز فرمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 207
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ اَلزَّيَّاتِ عَنْ دَاوُدَ اَلرَّقِّيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ وَ أَبَا اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُمْ يَقُولُونَ: مَنْ أَتَى قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بِعَرَفَةَ قَلَبَهُ اَللَّهُ ثَلِجَ اَلْفُؤَادِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 90 )
26-داود رقّى گويد:از حضرت صادق و امام كاظم و فرزندش على بن موسى عليهم السّلام شنيدم كه ميفرمودند:هر كس در روز عرفه بزيارت حسين عليه السّلام رود خداوند او را دلشاد و خرّم باز گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 203
26-داود رقّى از امام صادق و امام موسى كاظم و امام رضا عليهم السّلام شنيد كه مى فرمودند:كسى كه در روز عرفه به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام برود خداوند او را با شادى و خرمى(از اين سفر)باز مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 239
26. داود رقّى مى گويد: از امام صادق و موسى بن جعفر و على بن موسى (عليهم السلام) شنيدم كه مى فرمودند: هر كس در روز عرفه به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) برود خداوند او را خرّم و دلشاد باز مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 175
[322]26-... داود رقّى گويد: از امام صادق و امام كاظم و امام رضا عليهم السّلام شنيدم كه فرمودند: هر كه مزار امام حسين عليه السّلام را در روز عرفه زيارت كند، خداوند او را دلشاد گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 207
ص: 102
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْهَيْثَمِ بْنِ أَبِي مَسْرُوقٍ اَلنَّهْدِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَبْدَأُ بِالنَّظَرِ إِلَى زُوَّارِ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَشِيَّةَ عَرَفَةَ قَالَ قُلْتُ قَبْلَ نَظَرِهِ إِلَى أَهْلِ اَلْمَوْقِفِ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ وَ كَيْفَ ذَاكَ قَالَ لِأَنَّ فِي أُولَئِكَ أَوْلاَدَ زِنًى وَ لَيْسَ فِي هَؤُلاَءِ أَوْلاَدُ اَلزِّنَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 90 )
27-على بن اسباط بدون ذكر سند گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه خداوند عزّ و جلّ در عصر روز عرفه نخست نظر شفقت و مرحمت خويش را بر زيارت كنندگان قبر حسين بن علىّ عليهما السّلام افكند(و عبادتشان بپذيرد و دعايشان مستجاب فرمايد و حاجاتشان برآورد)راوى گويد:عرض كردم پيش از آنكه نظر شفقت و مهر بأهل موقف افكند؟(يعنى آنان كه در عرفات مشغول اعمال حجّند)فرمود آرى گفتم اين چگونه است و چرا آنها را بر اينان مقدّم ميدارد؟فرمود زيرا در أهل موقف و عرفات مردمان ناپاكزاده هستند ولى در زائران حسين عليه السّلام ناپاكزاده نيست. (و ظاهرا مراد بناپاكزاده نواصب و دشمنان اهل بيت باشند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 203
27-علىّ بن اسباط،بدون ذكر نام راويان پيش از خود از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند تبارك و تعالى در شب عرفه پيش از همه(اول)به زائران قبر امام حسين عليه السّلام نظر رحمت مى افكند. راوى گويد:عرض كردم:پيش از آنكه نظر رحمت به كسانى كه در عرفات مشغول اداى مناسك حج هستند بيفكند؟!فرمود:آرى،عرض كردم:چگونه چنين چيزى ممكن است؟!فرمود:براى اينكه در ميان كسانى كه در عرفات حضور دارند افراد ناپاك و زنازاده نيز هستند ولى در ميان زائران قبر امام حسين عليه السّلام افراد ناپاك نيستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 239
27. على بن اسباط در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند در عصر روز عرفه نخست نظر رحمت به زائران قبر حسين بن على (عليهما السّلام) مى افكند. راوى مى گويد: گفتم: پيش از آنكه نظر رحمت به اهل موقف بيفكند؟ فرمود: آرى. گفتم: اين چگونه است؟ فرمود: براى اينكه در ميان اهل موقف فرزندان زنا وجود دارند، ولى در ميان زائران حسين (عليه السّلام) فرزند زنا نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 175
[323]27-... على بن اسباط گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ در عصر روز عرفه در آغاز به زيارتگران مزار امام حسين عليه السّلام مى نگرد. راوى گويد كه عرض كردم: پيش از آنكه بر وقوفگران در عرفات بنگرد؟ فرمود: آرى. عرض كردم: اين كار از چه روست؟! فرمود: زيرا در ميان وقوفگران زنازاده است و در ميان زيارتگران زنازاده نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 207
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَرَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَتَجَلَّى لِزُوَّارِ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ فَيَفْعَلُ ذَلِكَ بِهِمْ وَ يَقْضِي حَوَائِجَهُمْ وَ يَغْفِرُ ذُنُوبَهُمْ وَ يُشَفِّعُهُمْ فِي مَسَائِلِهِمْ ثُمَّ يَثْنِي بِعَرَفَاتٍ فَيَفْعَلُ ذَلِكَ بِهِمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 90 )
[324]28-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى پاك و منزّه پيش از وقوفگران در عرفات بر زيارتگران مزار امام حسين عليه السّلام نمايان شود و خواسته هاى آنان را برآورده نمايد و گناهانشان را ببخشايد و شفاعت ايشان را در بارۀ ديگران بپذيرد و پس آنگاه بر وقوفگران در عرفات پديدار شود و اين كارها را با ايشان انجام دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 209
28-عبد اللّٰه بن مسكان گويد:حضرت صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه خداوند تبارك و تعالى تجلّى نمايد در روز عرفه بر زوّار قبر حسين عليه السّلام پيش از آنكه بر أهل عرفات تجلّى نمايد،و حاجات زوّار حسين عليه السّلام را برآورد و گناهانشان را بيامرزد و شفاعتشان را در بارۀ ديگران بپذيرد آنگاه بأهل عرفات پردازد و با ايشان نيز چنين كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 204
28-عبد اللّٰه بن مسكان،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند تبارك و تعالى پيش از آنكه به اهل عرفات تجلى كند،به زائران قبر حسين عليه السّلام جلوه مى فرمايد و خواسته هاى آنان را برآورده مى سازد و گناهانشان را مى آمرزد و شفاعت آنان را در بارۀ ديگران مى پذيرد،و در مرحلۀ بعد به اهل عرفات مى پردازد و با آنان نيز چنين مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 240
28. عبد اللّٰه بن مسكان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند بزرگ پيش از آنكه در روز عرفه بر اهل عرفات تجلّى كند، بر زائران قبر حسين (عليه السّلام) تجلّى مى كند، و حاجاتشان را بر مى آورد و گناهانشان را مى آمرزد، و شفاعتشان را در بارۀ ديگران مى پذيرد، آن گاه به اهل عرفات توجه مى كند و با آنان نيز اين گونه رفتار مى نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 177
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ هِلاَلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا أَدْنَى مَا لِزَائِرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ لِي يَا عَبْدَ اَللَّهِ إِنَّ أَدْنَى مَا يَكُونُ لَهُ أَنَّ اَللَّهَ يَحْفَظُهُ فِي نَفْسِهِ وَ مَالِهِ حَتَّى يَرُدَّهُ إِلَى أَهْلِهِ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ كَانَ اَللَّهُ أَحْفَظَ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 90 )
29-عبد اللّٰه بن هلال گويد:بحضرت صادق عليه السّلام عرض كردم:كمترين بهره اى كه براى زائر حسين عليه السّلام است چيست؟فرمود:كمترين چيزى كه براى اوست آنست كه خداوند جان و مال ويرا محفوظ نگهدارد تا بفرزند و عيالش بپيوندد و بخانه خويش درآيد،و نيز چون روز قيامت شود بهتر و نيكوتر از اين از وى پذيرائى نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 204
29-عبد اللّٰه بن هلال مى گويد:به حضرت امام صادق عليه السّلام عرض كردم:فدايت گردم! كمترين ثوابى كه براى زيارت كنندۀ قبر حسين عليه السّلام منظور شده است،چيست؟ حضرت فرمود:اى عبد اللّٰه!كمترين ثوابى كه براى او منظور شده اين است كه خداوند از جان و مال او محافظت مى كند تا هنگامى كه او را به خانواده اش بازگرداند،و چون روز قيامت فرا رسد بيشتر از اين در محافظت خداوند خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 240
29. عبد اللّٰه بن هلال مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: فدايت شوم، كمترين پاداشى كه زائر قبر حسين دارد چيست؟ فرمود: اى عبد اللّٰه، كمترين پاداش وى اين است كه خدا جان و مال او را حفظ مى كند تا او به سوى خانواده اش بازگردد، و چون روز قيامت فرا رسد خداوند او را بهتر از اين حفظ خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 177
[325]29-... عبد اللّٰه بن هلال گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: فدايت شوم! فروپايه ترين پاداش زيارتگر مزار امام حسين عليه السّلام چيست؟ فرمود: اى عبد اللّٰه! به راستى، فروپايه ترين پاداش اين است كه خداوند جان و مالش را نگاه دارد تا آنگاه كه به نزد خانواده اش باز گردد و چون روز رستاخيز فرا آيد خداوند فزون تر از اين حفظش كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 209
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مُوسَى اَلْخَشَّابِ عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ زَائِرَ اَلْحُسَيْنِ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ تُجْعَلُ ذُنُوبُهُ جِسْراً [عَلَى] بَابِ دَارِهِ ثُمَّ يَعْبُرُهَا كَمَا يُخَلِّفُ أَحَدُكُمُ اَلْجِسْرَ وَرَاءَهُ إِذَا عَبَرَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 91 )
30-حسن بن موسى الخشّاب از يكتن از راويان نقل كرده كه گفت: امام صادق عليه السّلام فرمود:زائر قبر حسين عليه السّلام آنگاه كه از منزلش بدين قصد بيرون آيد گناهان او چون پلى گردد بر در خانه اش و وى از آن عبور كند مانند كسى كه از پلى بگذرد و آن را پشت سر خويش قرار دهد و ديگر آن را نبيند همچنين اين زائر گناهان خود را نخواهد ديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 205
30-حسن بن موسى الخشّاب از قول بعضى از دوستانش از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه مى فرمود:گناهان زائر قبر حسين عليه السّلام بصورت پلى درآمده و بر درب خانه اش قرار مى گيرد،و او از روى آن پل عبور مى كند،مانند كسى كه از پل بگذرد و آن را پشت سر نهاده است،(يعنى گناهان را نيز پشت سر قرار داده و از آنها پاك شده باشد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 241
30. حسن بن موسى خشّاب از يكى از راويان حديث نقل كرده است كه گفت: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: زائر قبر حسين (عليه السّلام) هنگام بيرون آمدن از خانه، گناهانش همچون پلى مى شود كه بر در خانه اش نصب مى گردد و او از آن عبور مى كند، درست مانند كسى كه هنگام عبور از پل، آن را پشت سر مى گذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 177
[326]30-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، گناهان زيارتگر امام حسين صلوات اللّٰه عليه همانند پلى بر در خانه اش گردد و سپس از آن پل بگذرد همان گونه كه چون شما خواهيد از پل بگذريد پل را در پشت سر خويش واگذاريد؛(گناهان همراه زيارتگر نيايد و در پشت سرش وانهاده شود).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 209
ص: 103
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عُبَيْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ اَلْجَبَّارِ اَلنَّهَاوَنْدِيِّ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ ثُوَيْرِ بْنِ أَبِي فَاخِتَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : يَا حُسَيْنُ إِنَّهُ مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ يُرِيدُ زِيَارَةَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنْ كَانَ مَاشِياً كُتِبَ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةٌ وَ مُحِيَ عَنْهُ سَيِّئَةٌ فَإِنْ كَانَ رَاكِباً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَافِرٍ حَسَنَةً وَ حَطَّ بِهَا عَنْهُ سَيِّئَةً حَتَّى إِذَا صَارَ فِي اَلْحَائِرِ كَتَبَهُ اَللَّهُ مِنَ اَلْمُفْلِحِينَ اَلْمُنْجِحِينَ حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِكَهُ كَتَبَهُ اَللَّهُ مِنَ اَلْفَائِزِينَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ اَلاِنْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَكٌ فَقَالَ لَهُ إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يُقْرِئُكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ لَكَ اِسْتَأْنِفِ اَلْعَمَلَ فَقَدْ غَفَرَ اَللَّهُ لَكَ مَا مَضَى.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 91 )
31-حسين بن ثوير گويد:امام صادق عليه السّلام بمن فرمود:اى حسين براستى كه هر كس بقصد زيارت قبر حسين عليه السّلام از منزل خود خارج شود چنانچه پياده باشد خداوند متعال بهر گامى كه بر ميدارد حسنه اى در نامۀ عملش ثبت فرمايد و گناهى از وى محو سازد،و اگر سواره باشد خداوند بهر قدمى كه مركبش بر زمين گذارد حسنه اى براى او بنويسد و گناهى از نامه عملش بزدايد تا اينكه بحائر مقدس حسين عليه السّلام برسد،آنگاه نام ويرا در زمرۀ رستگاران و حاجت رواشدگان بنويسد تا آنكه از زيارت فارغ شود او را از گروه پيروزان قرار دهد و چون قصد بازگشت كند فرشته اى بيايد و او را بشارت دهد كه رسول خدا بر تو سلام ميرساند و پيام ميدهد كه عمل از سر گير كه خداوند گناهان گذشتۀ تو را ببخشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 205
31-حسين بن ثوير بن ابى فاخته،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه به من فرمود:اى حسين!هر كس به قصد زيارت قبر حسين بن على عليه السّلام از خانه اش بيرون آيد،اگر پياده باشد خداوند به ازاى هر گامى كه بر مى دارد حسنه اى برايش ثبت و گناهى از او پاك مى كند.و اگر سواره باشد،خداوند به ازاى هر قدمى كه مركبش بر مى دارد،حسنه اى براى او مى نويسد و گناهى از او پاك مى سازد.و هنگامى كه به حائر حسينى برسد خداوند او را از رستگاران و حاجت رواشدگان منظور مى فرمايد. و چون اعمالش را تمام كند،خداوند او را از افراد ظفرمند و پيروز ثبت مى كند، و هنگامى كه مى خواهد(به شهر و ديار خود)باز گردد،فرشته اى به نزد او آمده و به او مى گويد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به تو سلام مى رساند و مى فرمايد كه:عملت را از نو آغاز كن كه خداوند گناهان گذشتۀ تو را بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 241
31. حسين بن ثوير بن ابى فاخته مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: اى حسين، هر كس به قصد زيارت قبر حسين بن على (عليهما السّلام) از خانۀ خود خارج شود، چنانچه پياده باشد، خداوند براى او در برابر هر گامى كه بر مى دارد حسنه اى ثبت مى كند و گناهى از او برمى دارد؛ و اگر سواره باشد، خداوند در برابر هر قدمى كه مركبش برمى دارد حسنه اى براى او مى نويسد و گناهى از او مى زدايد، تا وقتى به حائر حسينى رسيد خداوند او را در زمرۀ رستگاران و حاجت رواشدگان خواهد نوشت، و هنگامى كه اعمال خود را انجام داد خداوند او را از كاميابان مقرّر خواهد داشت، و چون قصد بازگشت كرد فرشته اى نزد وى مى آيد و به او مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به تو سلام مى رساند و مى گويد: اعمال خود را از سر گير، كه خدا گناهان گذشته ات را بخشيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 177
[327]31-... حسين بن ثوير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى حسين! به راستى، هر كه از خانه اش درآيد و آهنگ زيارت امام حسين عليه السّلام كند، چون پياده ره سپارد، خداوند به هر گامى كه نهد حسنه اى بر او نويسد و گناهى از او پاك سازد و اگر سواره باشد، خداوند بر هر گامى كه مركبش بر مى دارد، حسنه اى براى او نويسد و گناهى از او پاك نمايد تا آنگاه كه به كربلا رسد كه در اين صورت خداوند او را در زمرۀ رستگاران كامياب نويسد و آن هنگام كه اعمال زيارت را به جا آورد، خداوند او را در زمرۀ پيروزمندان نويسد و چون بر آن شود كه باز گردد، فرشته اى به نزد او آيد و گويد: به راستى، پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله تو را سلام رسانيده و فرموده است: كردارت را از سر گير كه بى گمان خداوند گناهان پيشين تو را بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 209
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ بَشِيرٍ اَلدَّهَّانِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلرَّجُلَ لَيَخْرُجُ إِلَى قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةٌ لِذُنُوبِهِ ثُمَّ لَمْ يَزَلْ يُقَدَّسُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى يَأْتِيَهُ فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اَللَّهُ فَقَالَ عَبْدِي سَلْنِي أُعْطِكَ اُدْعُنِي أُجِبْكَ اُطْلُبْ مِنِّي أُعْطِكَ سَلْنِي حَاجَتَكَ أَقْضِهَا لَكَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ حَقٌّ عَلَى اَللَّهِ أَنْ يُعْطِيَ مَا بَذَلَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 91 )
32-بشير روغن فروش گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه شخص براى زيارت قبر حسين عليه السّلام از منزلش بيرون آيد و بهر قدمى كه برميدارد گناهى از وى آمرزيده گردد و پيوسته از گناهان پاك گردد تا بكنار قبر شريف درآيد كه در آن هنگام ايزد متعال بر گوش دل وى گويد اى بندۀ من از من بخواه تا خواسته ات روا كنم،مرا بخوان تا ترا اجابت كنم و حاجتت برآورم و هر چه خواهى بخواه كه روا گردانم.راوى گويد حضرت فرمود آرى بر خداوند است كه آنچه وعده فرموده وفا نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 206
32-بشير دهّان(روغن فروش)از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به قصد زيارت قبر امام حسين عليه السّلام(از خانۀ خود)بيرون مى آيد،به ازاى هر گامى كه برمى دارد به تدريج از گناهانش آمرزيده مى شود و قدم به قدم پاكتر مى گردد تا به قبر مطهّر برسد،در آن هنگام خداوند به او خطاب مى كند كه:اى بندۀ من!از من بخواه تا خواسته ات را برآورم،مرا بخوان تا تو را اجابت كنم،مرا بخوان تا تو را حاجت روا كنم،هر چه مى خواهى بخواه تا تو را عنايت كنم.مى گويد كه:امام صادق عليه السّلام در دنبالۀ گفتارش فرمود:بر خداوند است كه آنچه را كه وعده كرده است انجام دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 242
32. بشير روغن فروش مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: اگر كسى براى زيارت قبر حسين (عليه السّلام) از خانه اش بيرون رود، با اوّلين گامى كه بر مى دارد گناهانى از او آمرزيده مى شود سپس با هر گامى از گناهان پاك مى گردد تا به كنار قبر برسد. وقتى به قبر رسيد، خداوند به راز با او مى گويد: اى بندۀ من، از من بخواه تا به تو عطا كنم، مرا بخوان تا تو را اجابت كنم، از من طلب كن تا به تو بدهم، حاجت خود را از من بخواه تا آن را براى تو روا سازم. راوى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: بر عهدۀ خداست كه آنچه وعده داده است عطا كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 179
[328]32-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، چون مرد از منزلش به سوى مزار امام حسين عليه السّلام درآيد، آنگاه كه از نزد خانواده اش راهى شود و نخستين گام را بردارد به بخشودگى از گناهان خويش دست يابد و پيوسته به هر گام سپارى پاك گردد تا به مزار امام حسين عليه السّلام رسد و چون به آنجا رسيد، خدا او را نجوى كنان فرمايد: اى بندۀ من! از من بخواه تا تو را عطا كنم؛ مرا بخوان تا تو را پاسخ گويم؛ از من درخواست نما تا به تو ببخشايم، خواسته ات را بخواه تا برآورده گردانم. راوى در ادامه گويد كه امام صادق عليه السّلام فرمود: بر عهدۀ خداوند است كه آنچه وعده نموده ارزانى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 211
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ صَالِحِ بْنِ اَلْحَارِثِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَلاَئِكَةً مُوَكَّلِينَ بِقَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَإِذَا هَمَّ اَلرَّجُلُ بِزِيَارَتِهِ أَعْطَاهُمْ ذُنُوبَهُ فَإِذَا أخطأ [خَطَا] مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا أخطأ [خَطَا] ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تُضَاعَفُ حَتَّى تُوجِبَ لَهُ اَلْجَنَّةَ ثُمَّ اِكْتَنَفُوهُ فَقَدَّسُوهُ - وَ يُنَادُونَ مَلاَئِكَةَ اَلسَّمَاءِ أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ قَبْرِ حَبِيبِ حَبِيبِ اَللَّهِ فَإِذَا اِغْتَسَلُوا نَادَاهُمْ مُحَمَّدٌ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَا وَفْدَ اَللَّهِ أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِي فِي اَلْجَنَّةِ ثُمَّ نَادَاهُمْ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَا ضَامِنٌ لِحَوَائِجِكُمْ وَ دَفْعِ اَلْبَلاَءِ عَنْكُمْ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ ثُمَّ اِكْتَنَفُوهُمْ عَنْ أَيْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ حَتَّى يَنْصَرِفُوا إِلَى أَهَالِيهِمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 91 )
33-حارث بن مغيره گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه پروردگار عزّ و جلّ را فرشتگانيست كه آنها را بر قبر حسين عليه السّلام گمارده،پس هر گاه مردى قصد زيارت آن حضرت كند نامۀ گناهان ويرا در اختيار آن فرشتگان قرار دهد و چون گام بردارد فرشتگان آن را محو سازند و در گام ديگر حسنات و نيكيهاى ويرا بيفزايند و پيوسته اضافه نمايند تا اينكه بهشت بر وى واجب شود،آنگاه آن فرشتگان أطراف زائر گرد آيند و براى او طلب مغفرت كنند تا ويرا از آلودگيها پاك سازند،و فرشتگان آسمان را فرشتگان مأمور بر قبر شريف خطاب نمايند كه براى زوّار قبر حبيب حبيبان خدا پيغمبر و امير المؤمنين صلوات اللّٰه عليهما طلب آمرزش نمائيد و ويرا از هر آلودگى بشوئيد،و چون زائرين براى زيارت غسل كنند رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم آنان را ندا كند كه اى ميهمانان خدا مژده باد شما را بهمنشينى با من در بهشت،آنگاه امير المؤمنين عليه السّلام آنان را آواز دهد كه من به روا گشتن حاجاتتان و بر طرف كردن هر گرفتارى از شما در دنيا و آخرت ضامن و متعهّدم،سپس فرشتگان از هر جانب محافظ آنها باشند تا اينكه بمنزل خويش باز گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 207
33-حارث بن مغيره از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند متعال فرشتگانى بر مزار حسين عليه السّلام گمارده است،و هنگامى كه كسى قصد زيارت مى كند خداوند گناهان او را به فرشتگان مى دهد،و چون گام برمى دارد آن فرشتگان گناهانش را پاك مى كنند و با گام ديگر حسنات او را چند برابر مى سازند،و به تدريج حسنات وى افزايش پيدا مى كند تا جايى كه بهشت بر او واجب مى شود،سپس فرشتگان در اطراف او حلقه مى زنند تا او را پاك سازند،و بعد به فرشتگان آسمانها خطاب مى كنند كه:زائران قبر حبيب دو حبيب خداوندى را(يعنى حضرت پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و حضرت امير المؤمنين عليه السّلام)از آلودگيها پاك و پاكيزه كنيد.و اگر زائران، غسل زيارت كنند،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به آنان خطاب مى كند:اى ميهمانان خدا!شما را به همنشينى و همراهى من در بهشت بشارت باد!سپس امير المؤمنين على عليه السّلام آنان را ندا مى كند كه:من ضامن برآورده شدن حاجتها و دور كردن بلا و گرفتاريهاى شما در دنيا و آخرت.سپس آنها را فرشتگان از سمت راست و چپ در بر مى گيرند و از آنان محافظت مى كنند تا به خانه هاى خويش باز گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 243
33. از حارث بن مغيره از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمود: خداوند فرشتگانى دارد كه آنها را بر قبر حسين (عليه السّلام) گمارده است. هر گامى كسى قصد زيارت آن حضرت كند، خداوند گناهان او را در اختيار آن فرشتگان قرار مى دهد، و چون گام بر مى دارد فرشتگان گناهان او را محو مى كنند، و در گامهاى بعدى بر حسنات او مى افزايد، و پيوسته بر حسناتش افزوده مى شود تا اينكه بهشت براى او واجب مى گردد. سپس آن فرشتگان او را در بر مى گيرند و او را از گناهان پاك مى گردانند. و ديگر فرشتگان آسمان را ندا مى كنند كه زائران قبر حبيب حبيبان خدا را از آلودگيها پاك سازيد. و چون زائران غسل زيارت كنند، حضرت محمّد (صلّى الله عليه و آله) آنان را ندا مى كند كه اى مهمانان خدا، مژده باد شما را به همنشينى با من در بهشت. آن گاه امير مؤمنان على (عليه السّلام) آنان را ندا مى دهد كه من ضامن حاجتهاى شما و بر طرف كردن بلاها از شما در دنيا و آخرتم. سپس فرشتگان از راست و چپ آنان را در بر مى گيرند تا اينكه به خانه هايشان باز گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 179
[329]33-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى خداى گرامى و بزرگ فرشتگانى را بر مزار امام حسين عليه السّلام گمارده كه چون مردى آهنگ زيارت امام حسين عليه السّلام كند، خداوند گناهان او را به فرشتگان دهد و چون مرد گام بردارد، فرشتگان گناهانش را پاك نمايند و چون ديگر بار گام بردارد، حسناتش را دو چندان كنند و پيوسته بر حسناتش بيفزايند تا بهشت بر او واجب گردد، پس آنگاه گرداگرد او حلقه زنند و او را پاك گردانند و فرشتگان آسمان بر فرشتگان گمارده شده بر مزار امام حسين عليه السّلام ندا در دهند كه زيارتگران مزار دوست دوست خدا را پاك گردانيد و چون زيارتگران غسل كنند، حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله آنان را ندا دهد: اى ميهمانان خداوند! شما را به همنشينى با من در بهشت مژده باد! پس آنگاه امير مؤمنان على عليه السّلام آنان را ندا دهد: من ضامن برآورده شدن خواسته هاى شما و دور نمودن بلا از شما در دنيا و آخرت هستم، سپس فرشتگان از جانب راست و چپ، ايشان را حلقه زنند تا به سوى خانواده هاى خويش باز گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 211
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ اَلْمُخْتَارِ عَنْ زَيْدٍ اَلشَّحَّامِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: زِيَارَةُ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ تَعْدِلُ عِنْدَ اَللَّهِ عِشْرِينَ حِجَّةً وَ أَفْضَلَ مِنْ عِشْرِينَ حِجَّةً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 92 )
34-زيد شحّام-يعنى پيه فروش-گويد:حضرت صادق عليه السّلام فرمود: زيارت قبر حسين عليه السّلام در نزد خدا برابر است با بيست حجّ بلكه افزونتر از بيست حجّ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 207
34-زيد شحّام از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:(ثواب)زيارت قبر امام حسين عليه السّلام برابر بيست حج است،بلكه برتر از بيست حج.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 243
34. زيد شحّام مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: زيارت قبر حسين (عليه السّلام) در نزد خدا با بيست حجّ برابر است، بلكه از بيست حجّ هم برتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 179
[330]34-... امام صادق عليه السّلام فرمود: زيارت مزار امام حسين عليه السّلام با بيست حج برابر آيد بلكه فضيلت مندتر از بيست حج است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 211
ص: 104
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْمَدَائِنِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ آتِي قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ نَعَمْ يَا أَبَا سَعِيدٍ اِئْتِ قَبْرَ اِبْنِ بِنْتِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَطْيَبِ اَلطَّيِّبِينَ وَ أَطْهَرِ اَلطَّاهِرِينَ وَ أَبَرِّ اَلْأَبْرَارِ وَ إِذَا زُرْتَهُ كَتَبَ اَللَّهُ لَكَ بِهِ خَمْساً وَ عِشْرِينَ حِجَّةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 92 )
35-ابو سعيد مدائنىّ گويد:بر حضرت صادق عليه السّلام وارد شدم و عرض كردم: قربانت گردم بزيارت قبر حسين عليه السّلام بروم؟امام عليه السّلام فرمود:آرى اى أبا سعيد بزيارت قبر پسر پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم پاكترين پاكان و پاكيزه ترين پاكيزگان و نيكوكارترين نيكوكاران برو،كه چون او را زيارت كردى خداوند ثواب بيست و پنج حج در نامۀ عمل تو بنويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 208
35-ابو سعيد مدائنى مى گويد كه:بر امام صادق عليه السّلام وارد شدم و به آن حضرت عرض كردم:فدايت گردم!من به زيارت قبر حسين عليه السّلام بروم؟فرمود:آرى اى ابو سعيد!قبر پسر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را زيارت كن كه نيكترين نيكان و پاكيزه ترين پاكيزگان و نيكوكارترين نيكوكاران است،و اگر به زيارت قبر او نايل آيى خداوند ثواب بيست و پنج حج را براى تو ثبت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 244
35. ابو سعيد مداينى مى گويد: بر امام صادق (عليه السّلام) وارد شدم و گفتم: فدايت شوم، آيا به زيارت قبر حسين بروم؟ فرمود: آرى، اى ابو سعيد، به زيارت قبر پسر رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) كه پاك ترين پاكان و پاكيزه ترين پاكيزگان و نيكوكارترين نيكوكاران است برو. اگر او را زيارت كنى خداوند پاداش بيست و پنج حجّ را براى تو خواهد نوشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 179
[331]35-... ابو سعيد مدائنى گويد: به نزد امام صادق عليه السّلام در آمدم و عرض كردم: فدايت گردم! آيا به زيارت مزار امام حسين عليه السّلام بروم؟ فرمود: آرى، اى ابو سعيد! به زيارت مزار فرزند پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله برو كه نيك ترين نيكان و پاك ترين پاكان و نيك كردارترين نيك كرداران است و آنگاه كه او را زيارت نمودى، خداوند تو را پاداش بيست و پنج حج دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 211
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ اَلنَّخَعِيِّ (1) عَنْ شِهَابِ بْنِ عَبْدِ رَبِّهِ أَوْ عَنْ رَجُلٍ عَنْ شِهَابٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: سَأَلَنِي فَقَالَ لِي يَا شِهَابُ كَمْ حَجَجْتَ مِنْ حِجَّةٍ قَالَ فَقُلْتُ تِسْعَةَ عَشَرَ قَالَ فَقَالَ لِي تُتِمُّهَا عِشْرِينَ حِجَّةً يَكْتُبُ اَللَّهُ لَكَ زِيَارَةَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 92 )
36-شهاب بن عبد ربّه گويد:امام صادق عليه السّلام از من پرسيد چند بار حجّ خانۀ خدا بجا آورده اى،عرض كردم نوزده بار،امام فرمود يك بار ديگر برو كه بيست بار تمام شود تا ثواب يك بار زيارت قبر حسين عليه السّلام براى تو نوشته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 208
36-شهاب مى گويد كه:امام صادق عليه السّلام از من پرسيدند:اى شهاب!چند بار به حج رفته اى؟عرض كردم:نوزده بار،حضرت فرمود:يك بار ديگر كه به حج بروى تا بيست بار حجّ خانۀ خدا را كرده باشى ثواب يك بار زيارت قبر حسين عليه السّلام در نامۀ اعمال تو ثبت مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 244
36. شهاب مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از من پرسيد: چند بار حجّ به جاى آورده اى؟ گفتم: نوزده بار. فرمود: آن را بيست حجّ برسان تا ثواب يك بار زيارت حسين (عليه السّلام) براى تو نوشته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 181
[332]36-... شهاب بن عبد ربّه گويد: امام صادق عليه السّلام از من پرسيد: اى شهاب! چند حج گزارده اى؟ عرض كردم: نوزده حج. فرمود: يك حج ديگر به جا آور كه بيست حج به پايان رسد تا يك زيارت امام حسين عليه السّلام براى تو نوشته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 213
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : كَمْ حَجَجْتَ فَقُلْتُ تِسْعَةَ عَشَرَ قَالَ فَقَالَ أَمَا إِنَّكَ لَوْ أَتْمَمْتَ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ حِجَّةً لَكُنْتَ كَمَنْ زَارَ اَلْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 92 )
37-حذيفة بن منصور گويد:امام صادق عليه السّلام بمن فرمود:چند بار حجّ بجا آورده اى؟عرض كردم نوزده بار،فرمود اگر دو بار ديگر حجّ بجاى آورى كه بيست و يك بار كامل شود البتّه مانند كسى باشى كه يك بار مرقد حسين عليه السّلام را زيارت كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 208
37-حذيفة بن منصور مى گويد كه:امام صادق عليه السّلام از من پرسيد:چند بار به حج رفته اى؟عرض كردم:نوزده بار،فرمود:اگر دو بار ديگر به حج بروى تا بيست و يك بار كامل شود،مانند كسى خواهى بود كه قبر حسين بن على عليه السّلام را زيارت كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 244
37. حذيفة بن منصور مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: چند بار حجّ به جاى آورده اى؟ گفتم: نوزده بار. فرمود: اگر آن را به بيست و يك حجّ برسانى، مانند كسى خواهى بود كه حسين بن على (عليهما السّلام) را زيارت كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 181
[333]37-... حذيفة بن منصور گويد: امام صادق عليه السّلام از من پرسيد: چند حج گزارده اى؟ عرض كردم: نوزده حج. فرمود: اگر دو حج ديگر به جا آورى تا بيست و يك حج به پايان رسد همانند زيارتگر مزار امام حسين عليه السّلام خواهى بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 213
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ صَالِحٍ اَلنِّيلِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ أَتَى قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَارِفاً بِحَقِّهِ كَانَ كَمَنْ حَجَّ مِائَةَ حِجَّةٍ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 92 )
38-صالح نيلى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس بزيارت حسين عليه السّلام رود و عارف بحقّ آن حضرت باشد همانند كسيست كه صد بار با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم حجّ بجا آورده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 209
38-صالح نيلى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس قبر حسين عليه السّلام را زيارت كند-در حالى كه به حقّ آن حضرت عارف باشد-مانند كسى خواهد بود كه صد بار در ركاب رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به حج رفته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 245
38. صالح نيلى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) برود و حق آن حضرت را بشناسد، مانند كسى است كه صد بار با پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) حجّ به جاى آورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 181
[334]38-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه حق شناسانه مزار امام حسين عليه السّلام را زيارت كند، همانند كسى باشد كه همراه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله صد حج به جا آورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 213
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ ثَمَانِينَ حِجَّةً مَبْرُورَةً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 93 )
39-مالك بن عطيّه گويد:حضرت صادق عليه السّلام فرمود:هر كس زيارت كند قبر أبى عبد اللّٰه الحسين عليه السّلام را خداوند براى او هشتاد حجّ صحيح بنويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 209
39-مالك بن عطيّه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس قبر ابا عبد اللّٰه عليه السّلام را زيارت كند،خداوند(ثواب)هشتاد حجّ صحيح را در نامۀ عملش ثبت مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 245
39. مالك بن عطيه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) برود، خداوند ثواب هشتاد حج صحيح براى او خواهد نوشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 181
پاداش آن كس كه انديشه گرانه دو ركعت نماز ساده به جا آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 113
ص: 105
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنِ اَلْحِيرِيِّ عَنْ مُوسَى بْنِ اَلْقَاسِمِ اَلْحَضْرَمِيِّ قَالَ: وَرَدَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي أَوَّلِ وِلاَيَةِ أَبِي جَعْفَرٍ فَنَزَلَ اَلنَّجَفَ فَقَالَ يَا مُوسَى اِذْهَبْ إِلَى اَلطَّرِيقِ اَلْأَعْظَمِ فَقِفْ عَلَى اَلطَّرِيقِ فَانْظُرْ فَإِنَّهُ سَيَجِيئُكَ رَجُلٌ مِنْ نَاحِيَةِ اَلْقَادِسِيَّةِ فَإِذَا دَنَا مِنْكَ فَقُلْ لَهُ هَاهُنَا رَجُلٌ مِنْ وُلْدِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَدْعُوكَ فَيَجِيءُ مَعَكَ قَالَ فَذَهَبْتُ حَتَّى قُمْتُ عَلَى اَلطَّرِيقِ وَ اَلْحَرُّ شَدِيدٌ فَلَمْ أَزَلْ قَائِماً حَتَّى كِدْتُ أَعْمَى وَ أَنْصَرِفُ وَ أَدَعُهُ إِذْ نَظَرْتُ إِلَى شَيْءٍ مُقْبِلٍ شِبْهِ رَجُلٍ عَلَى بَعِيرٍ قَالَ فَلَمْ أَزَلْ أَنْظُرُ إِلَيْهِ حَتَّى دَنَا مِنِّي فَقُلْتُ لَهُ يَا هَذَا هَاهُنَا رَجُلٌ مِنْ وُلْدِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَدْعُوكَ وَ قَدْ وَصَفَكَ لِي قَالَ اِذْهَبْ بِنَا إِلَيْهِ قَالَ فَجِئْتُهُ حَتَّى أَنَاخَ بَعِيرَهُ نَاحِيَةً قَرِيباً مِنَ اَلْخَيْمَةِ قَالَ فَدَعَا بِهِ فَدَخَلَ اَلْأَعْرَابِيُّ إِلَيْهِ وَ دَنَوْتُ أَنَا فَصِرْتُ بَابَ اَلْخَيْمَةِ أَسْمَعُ اَلْكَلاَمَ وَ لاَ أَرَاهُمَا فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مِنْ أَيْنَ قَدِمْتَ قَالَ مِنْ أَقْصَى اَلْيَمَنِ قَالَ فَأَنْتَ مِنْ مَوْضِعِ كَذَا وَ كَذَا قَالَ نَعَمْ أَنَا مِنْ مَوْضِعِ كَذَا وَ كَذَا قَالَ فَمَا جِئْتَ هَاهُنَا قَالَ جِئْتُ زَائِراً لِلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَجِئْتَ مِنْ غَيْرِ حَاجَةٍ إِلاَّ اَلزِّيَارَةَ قَالَ جِئْتُ مِنْ غَيْرِ حَاجَةٍ لَيْسَ إِلاَّ أَنْ أُصَلِّيَ عِنْدَهُ وَ أَزُورَهُ وَ أُسَلِّمَ عَلَيْهِ وَ أَرْجِعَ إِلَى أَهْلِي قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ مَا تَرَوْنَ مِنْ زِيَارَتِهِ قَالَ نَرَى فِي زِيَارَتِهِ اَلْبَرَكَةَ فِي أَنْفُسِنَا وَ أَهَالِينَا وَ أَوْلاَدِنَا وَ أَمْوَالِنَا وَ مَعَايِشِنَا وَ قَضَاءِ حَوَائِجِنَا - قَالَ فَقَالَ لَهُ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَ فَلاَ أَزِيدُكَ مِنْ فَضْلِهِ فَضْلاً يَا أَخَا اَلْيَمَنِ قَالَ زِدْنِي يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ قَالَ زِيَارَةُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ تَعْدِلُ حِجَّةً مَقْبُولَةً مُتَقَبَّلَةً زَاكِيَةً مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَتَعَجَّبَ مِنْ ذَلِكَ فَقَالَ إِي وَ اَللَّهِ حِجَّتَيْنِ مَبْرُورَتَيْنِ - مُتَقَبَّلَتَيْنِ زَاكِيَتَيْنِ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَتَعَجَّبَ مِنْ ذَلِكَ فَلَمْ يَزَلْ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَزِيدُ حَتَّى قَالَ ثَلاَثِينَ حِجَّةً مَبْرُورَةً مُتَقَبَّلَةً زَاكِيَةً مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 93 )
40-موسى بن قاسم حضرمى گويد:در اوّل خلافت منصور دوانيقى امام صادق عليه السّلام بعراق آمد و به نجف اشرف وارد شد و مرا فرمود:برو در شاهراه و منتظر باش مردى از جانب قادسيّه مى آيد وقتى كه بتو رسيد باو بگو يكى از فرزندان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم ترا ميطلبد،وى با تو خواهد آمد،موسى بن القاسم گويد من رفتم و سر راه ايستادم هوا بسيار گرم بود و طول كشيد و آن مرد نيامد بحدّى كه نزديك بود آنجا را ترك كنم و باز گردم كه ناگاه چشمم از دور بمردى افتاد كه سوار بر شترى بود پيوسته چشم بدو دوختم تا نزديك شد پيش رفتم و گفتم اى مرد يكى از فرزندان پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم در اين مكان است و تو را ميطلبد و نشانى تو را داده است،مرد شتر سوار گفت مرا نزد او بر،با هم آمديم تا اينكه آن مرد شتر خود را در نزديكى خيمۀ آن حضرت خوابانيد و پياده شد حضرت باسم او را خواند و وى بر او وارد شد و من بدر خيمه نزديك شدم كلامشان را مى شنيدم ولى آنها را نمى ديدم،حضرت بآن مرد اعرابى فرمود از كجا آمده اى،گفت از دورترين نقاط يمن،حضرت فرمود تو اهل فلانجا هستى،گفت آرى،فرمود بچه قصد رهسپار اين ديار شده اى،گفت تنها براى زيارت حسين عليه السّلام اين راه دور و دراز را طى كرده ام،فرمود جز زيارت نظرى نداشتى؟عرض كرد نه،تنها و تنها قصدم نماز خواندن در كنار قبر حسين عليه السّلام و زيارت آن حضرت و سلام و درود بر او،و بازگشت بوطنم بوده است،امام فرمود در اين زيارت چه مى بينى و چه سراغ دارى يعنى فائده آن نزد شما چيست؟اعرابى گفت ما زيارت حسين عليه السّلام را موجب بركت در جانهاى خويش و كسانمان و فرزندانمان و اموال و زندگانى خود و برآورده شدن حاجاتمان ميدانيم،امام عليه السّلام فرمود اى برادر يمنى آيا ميل دارى بهره و فضلى بيش از اين براى تو بگويم،عرض كرد بفرمائيد اى فرزند رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم امام فرمود زيارت أبى عبد اللّٰه الحسين عليه السّلام برابر است با يك حجّ صحيح و مقبول درگاه الهى و پاك از هر گونه ريا كه در معيّت و همراهى پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بجا آورده شود،مرد از اين سخن تعجّب كرد،حضرت فرمود آرى بخدا سوگند برابر است با دو حج درست و قبول شده و پاكيزه كه با رسول خدا بجا آورده شود،مرد تعجّبش بيشتر شد و امام همچنين بيفزود تا بسى حجّ صحيح و درست و پاكيزه كه با پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم باشد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 209
40-موسى بن قاسم حضرمى نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام در اول خلافت ابو جعفر منصور دوانيقى،وارد نجف شد،و به من فرمود:اى موسى!برو و در بزرگراه منتظر باش كه همانا مردى از سمت قادسيّه خواهد آمد،وقتى به تو نزديك شد به او بگو:يكى از فرزندان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم تو را طلبيده است،و او به همراه تو خواهد آمد. راوى مى گويد:رفتم و سر راه ايستادم در حالى كه گرماى هوا بسيار شديد و طاقت فرسا بود و آمدن آن مرد به طول كشيد و چيزى نمانده بود كه از امر امام خود (به خاطر گرماى شديد هوا)سرپيچى كنم و باز گردم كه ديدم از دور چيزى شبيه كسى كه بر شتر سوار باشد به طرف من مى آيد،به آن نقطه خيره شدم تا به نزديكى من رسيد.به او گفتم:اى مرد!در اين حوالى يكى از فرزندان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم تو را مى طلبد و او نشانى تو را به من داده است،گفت:مرا به خدمت او ببر.راوى مى گويد:با هم آمديم تا در نزديكى سراپردۀ امام شتر خود را خوابانيد،حضرت او را به نام فراخواند و آن مرد عرب بر حضرت وارد شد،من در نزديكى خيمه ايستاده بودم و كلامشان را مى شنيدم ولى آنها را نمى ديدم،امام صادق عليه السّلام از او پرسيد:از كجا مى آيى؟عرض كرد:از دورترين نقطۀ يمن،حضرت فرمود:پس تو از اهالى فلان محلّى؟عرض كرد:آرى.حضرت فرمود:پس چرا به اينجا آمده اى؟عرض كرد:آمده ام تا امام حسين عليه السّلام را زيارت كنم.حضرت فرمود:پس اين مسير طولانى را فقط براى زيارت طى كردى و نه چيز ديگر؟عرض كرد:حاجتى ندارم جز اينكه در كنار قبر شريفش نماز بخوانم و او را زيارت كرده و بر او سلام كنم و سپس به شهر و ديار خود برگردم.امام صادق عليه السّلام به او فرمود:از زيارت او چه نتيجه اى مى بينيد؟ عرض كرد:ما زيارت او را مايۀ خير و بركت بر خود و خانواده و فرزندان و اموال و زندگانى و برآورده شدن حاجاتمان مى بينيم. راوى گويد:سپس حضرت فرمود:اى برادر يمنى!نمى خواهى بيشتر از اينها(كه گفتى)بهره و فضيلت آن را براى تو بگويم؟عرض كرد:بفرمائيد اى فرزند رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم.حضرت فرمود:براستى(ثواب)زيارت ابا عبد اللّٰه عليه السّلام با(ثواب)يك حجّ مقبول و پذيرفته شده و پاكيزه كه همراه با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم انجام شده باشد، برابرى مى كند. آن مرد اعرابى تعجب كرد،حضرت فرمود:آرى،به خدا سوگند با دو حجّ درست و مقبول و پاكيزه همراه با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم برابرى مى كند.تعجب آن مرد از اين كلام بيشتر شد،و امام صادق عليه السّلام همچنان بر فضيلت زيارت مى افزود تا آنكه فرمود:با(ثواب)سى حجّ درست و مقبول و پاكيزه كه همراه با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم انجام شده باشد برابرى مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 246
40. موسى بن قاسم حضرمى مى گويد: در آغاز خلافت ابو جعفر: [منصور دوانيقى]، امام صادق (عليه السّلام) وارد عراق شد و در نجف فرود آمد و به من فرمود: اى موسى، به شاهراه برو و بر سر راه بايست و منتظر باش كه مردى از جانب قادسيه نزد تو مى آيد. هنگامى كه به تو نزديك شد به او بگو: يكى از فرزندان رسول خدا در اينجا حضور دارد و تو را مى طلبد، او با تو خواهد آمد. موسى مى گويد: من رفتم و بر سر راه ايستادم. هوا بسيار گرم بود و طول كشيد و آن مرد نيامد، به حدّى كه نزديك بود نافرمانى كنم و باز گردم و او را رها كنم، كه ناگاه از دور چشمم به مردى افتاد كه سوار بر شتر مى آيد. پيوسته به او چشم دوختم تا نزديك من رسيد. به او گفتم: اى مرد، يكى از فرزندان رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) در اينجا حضور دارد و تو را مى طلبد و نشانى تو را به من داده است.آن مرد گفت: مرا نزد او ببر. موسى مى گويد: با هم آمديم تا اينكه آن مرد شترش را نزديك خيمۀ امام خوابانيد و پياده شد. امام (عليه السّلام) او را فرا خواند. اعرابى وارد شد و من نيز نزديك آمدم و بر در خيمه ايستادم به گونه اى كه سخن آن دو را مى شنيدم ولى آنان را نمى ديدم. امام صادق (عليه السّلام) از او پرسيد: از كجا آمده اى؟ گفت: از دورترين نقطۀ يمن. فرمود: تو اهل فلان جا هستى؟ گفت: آرى، من اهل فلان جا هستم. فرمود: براى چه به اينجا آمده اى؟ گفت: به قصد زيارت حسين (عليه السّلام) آمده ام. امام صادق (عليه السّلام) فرمود: تنها براى زيارت آمده اى و قصد ديگرى نداشتى؟ گفت: هيچ قصدى نداشتم جز اينكه كنار قبر حسين (عليه السّلام) نماز بگزارم و او را زيارت كنم و به او سلام دهم و به سوى خانواده ام باز گردم. امام صادق (عليه السّلام) به او فرمود: زيارت قبر حسين (عليه السّلام) را چگونه مى بينى؟ گفت: ما زيارت حسين (عليه السّلام) را مايۀ بركت خود و كسان و فرزندان و اموال و زندگى و بر آمدن حاجات خود مى دانيم.امام (عليه السّلام) به او فرمود: اى برادر يمنى، آيا مى خواهى از فضيلت آن بيش از اين براى تو بگويم؟ گفت: بگوييد اى پسر پيامبر خدا. امام (عليه السّلام) فرمود: زيارت حسين (عليه السّلام) برابر است با يك حجّ صحيح و پذيرفته شده و پاك از هر گونه ريا كه با رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) انجام يافته باشد. آن مرد از اين سخن در شگفت شد. امام (عليه السّلام) فرمود: آرى، به خدا سوگند با دو حجّ صحيح و مقبول و پاك كه با رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به جاى آورده شده باشد برابر است. تعجّب مرد بيشتر شد. امام (عليه السّلام) پيوسته بر شمار حجّها مى افزود تا اينكه فرمود: با سى حجّ صحيح و مقبول و پاك كه همراه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) انجام يافته باشد برابر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 183
[181]1-... زيد بن على از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: دو ركعت نماز سادۀ همراه انديشه نيكوتر از يك شب به پا داشتن نماز استراوى گويد: امام عليه السّلام فرمود: اى برادر يمنى! آيا نمى خواهى كه از فضيلت زيارت آن حضرت-عليه لسلام-فزون تر گويم؟ عرض كرد: آرى، اى فرزند پيامبر خدا! بر آن بيفزاى. فرمود: به راستى زيارت امام حسين عليه السّلام با يك حج پذيرفته شده و كامل و پاك كه به همراه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله باشد برابر آيد. آن مرد يمنى به شگفت آمد. امام صادق عليه السّلام فرمود: آرى، به خدا سوگند كه با دو حج درست و پذيرفته شده و پاك كه به همراه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله باشد برابر آيد. آن مرد يمنى ديگر بار به شگفت آمد و امام عليه السّلام بر اين تعداد حج بيفزود تا اينكه فرمود: زيارت امام حسين عليه السّلام با سى حج درست و پذيرفته شده و پاك كه به همراه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله باشد برابر آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 215
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ عَبْدِ اَلْمَلِكِ قَالَ: كُنْتُ مَعَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَمَرَّ قَوْمٌ عَلَى حَمِيرٍ فَقَالَ أَيْنَ يُرِيدُونَ هَؤُلاَءِ فَقُلْتُ قُبُورَ اَلشُّهَدَاءِ قَالَ فَمَا يَمْنَعُهُمْ عَنْ زِيَارَةِ قَبْرِ اَلشَّهِيدِ اَلْغَرِيبِ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ اَلْعِرَاقِ وَ زِيَارَتُهُ وَاجِبَةٌ فَقَالَ زِيَارَتُهُ خَيْرٌ مِنْ حِجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ وَ حِجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ حَتَّى عَدَّ عِشْرِينَ حِجَّةً وَ عُمْرَةً ثُمَّ قَالَ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلاَتٍ قَالَ فَوَ اَللَّهِ مَا قُمْتُ حَتَّى أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ إِنِّي حَجَجْتُ تِسْعَ عَشْرَةَ حِجَّةً فَادْعُ اَللَّهَ لِي أَنْ يَرْزُقَنِي تَمَامَ اَلْعِشْرِينَ فَقَالَ هَلْ زُرْتَ قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ لاَ قَالَ زِيَارَتُهُ خَيْرٌ مِنْ عِشْرِينَ حِجَّةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 94 )
41-يزيد بن عبد الملك كه يكى از اصحاب حضرت صادق عليه السّلام است گويد:من با آن حضرت بودم كه گروهى چهار پا سوار ميگذشتند حضرت پرسيد اينان بكجا ميروند،عرض كردم بزيارت قبور شهداء،امام فرمود چه مانع ايشانست از زيارت قبر شهيد غريب(يعنى قبر أبى عبد اللّٰه الحسين عليه السّلام)مردى از اهل عراق كه حضور داشت عرض كرد مگر زيارت آن حضرت واجب است؟امام عليه السّلام فرمود زيارت قبر حسين عليه السّلام افضل و بهتر است از يك حجّ و يك عمره و نيز يك حجّ و يك عمره و همچنين بر شمرد تا بسى حجّ و سى عمره رسيد و فرمود:كه همه درست و صحيح و مقبول درگاه خدا واقع شود؛راوى گويد بخدا سوگند هنوز برنخاسته بودم كه مردى رسيد و بامام عرض كرد:من تا كنون نوزده حج بجا آورده ام دعا فرمائيد تا موفّق شوم و بيست حجّ تمام شود،امام عليه السّلام پرسيد آيا تا كنون بزيارت حسين عليه السّلام رفته اى،مرد گفت نه،حضرت فرمود محقّقا زيارت حسين عليه السّلام ثوابش بيش از بيست حج است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 211
41-يزيد بن عبد الملك مى گويد:همراه امام صادق عليه السّلام بودم كه گروهى سوار بر چهارپايان از آنجا گذشتند،حضرت فرمود:اين گروه به كجا مى روند؟عرض كردم: به زيارت قبور شهدا.فرمود:چه چيزى اينان را از زيارت قبر آن شهيد غريب باز داشته است؟!مردى از اهل عراق عرض كرد:مگر زيارتش واجب است؟ فرمود:(ثواب)زيارتش از يك حج و يك عمره و يك حج و يك عمره،همچنان بر شمرد تا به بيست حج و بيست عمره رسيد،آنگاه فرمود:و همه صحيح و مقبول درگاه الهى. راوى گفت:به خدا سوگند هنوز از جاى خود برنخاسته بودم كه مردى به خدمت حضرت شرفياب شد و عرض كرد:من نوزده بار به حج خانۀ خدا رفته ام،از خداوند بخواه كه مرا توفيق دهد تا بيست حج را كامل كنم،حضرت فرمود:آيا تاكنون قبر امام حسين عليه السّلام را زيارت كرده اى؟!عرض كرد:نه!حضرت فرمود:مسلّما(ثواب) زيارت امام حسين عليه السّلام بيشتر از بيست بار حج كردن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 248
41. يزيد بن عبد الملك مى گويد: با امام صادق (عليه السّلام) بودم كه گروهى الاغ سوار از آنجا عبور كردند. امام پرسيد: اينها كجا مى روند؟ گفتم: به زيارت قبور شهيدان. فرمود: چه چيز مانع آنان از زيارت قبر شهيد غريب [امام حسين (عليه السّلام)] است؟ مردى از اهل عراق سؤال كرد: مگر زيارت آن حضرت واجب است؟ امام (عليه السّلام) فرمود: زيارت او بهتر است از يك حجّ و يك عمره، و نيز يك حجّ و يك عمره، و شمرد تا به بيست حجّ و بيست عمره رسيد، سپس فرمود: كه همه صحيح و مقبول درگاه خدا باشد. راوى مى گويد: به خدا سوگند، هنوز برنخاسته بودم كه مردى از راه رسيد و به امام (عليه السّلام) گفت: من تاكنون نوزده حجّ به جاى آورده ام، از خدا بخواه كه حجّ ديگرى نصيبم كند تا به بيست حجّ برسد. امام (عليه السّلام) پرسيد: آيا قبر حسين (عليه السّلام) را زيارت كرده اى؟ گفت: نه. امام (عليه السّلام) فرمود: قطعا زيارت قبر حسين (عليه السّلام) ثوابش بيشتر از بيست حجّ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 183
[337]41-... يزيد بن عبد الملك گويد: با امام صادق عليه السّلام بودم كه گروهى سوار بر الاغ از كنار ما گذشتند. امام عليه السّلام پرسيد كه آنان به كجا مى روند؟ عرض كردم: به زيارت مزار شهيدان. فرمود: چرا به زيارت مزار شهيد غريب نمى روند،(يعنى مزار امام حسين عليه السّلام)؟ مردى از اهل عراق از امام عليه السّلام پرسيد: آيا زيارت امام حسين عليه السّلام واجب است؟ امام عليه السّلام فرمود: زيارت او نيكوتر از يك حج و يك عمره و يك حج است و همچنان برشمرد تا به بيست حج و بيست عمره رسيد، آنگاه فرمود: حج و عمرۀ درست و پذيرفته شده. راوى گويد: به خدا سوگند كه از نزد امام عليه السّلام برخاسته بودم كه مردى نزد آن حضرت عليه السّلام آمد و عرض كرد: همانا من نوزده حج به جا آورده ام و از خداوند بخواه كه مرا حجى ديگر روزى گرداند كه بيست حج را به پايان رسانم. امام عليه السّلام فرمود: آيا مزار امام حسين عليه السّلام را زيارت نموده اى؟ عرض كرد: نه. فرمود: بى ترديد زيارت مزار امام حسين عليه السّلام نيكوتر از بيست حج است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 215
ص: 106
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ لِمَوْضِعِ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حُرْمَةً مَعْرُوفَةً مَنْ عَرَفَهَا وَ اِسْتَجَارَ بِهَا أُجِيرَ فَقُلْتُ لَهُ تَصِفُ لِي مَوْضِعَهَا جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ اِمْسَحْ مِنْ مَوْضِعِ قَبْرِهِ اَلْيَوْمَ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ ذِرَاعاً مِنْ نَاحِيَةِ رَأْسِهِ وَ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ ذِرَاعاً مِنْ نَاحِيَةِ رِجْلَيْهِ وَ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ ذِرَاعاً مِنْ خَلْفِهِ وَ خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ ذِرَاعاً مِمَّا يَلِي وَجْهَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 94 )
42-اسحاق بن عمّار گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود:كه موضع قبر حسين عليه السّلام داراى احترامى معلوم و مشهور است،و هر كس حدّ آن حرم را بداند و بدان جا پناه برد در پناه خدا خواهد بود،اسحاق گويد عرض كردم قربانت شوم حدّ آن حرم شريف را برايم بيان فرمائيد،حضرت فرمود اندازه كن از هر سو، بيست و پنج ذراع از جانب سر آن حضرت و جانب پا و جانب پشت و پيش رو،از هر طرف بيست و پنج ذراع.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 212
42-اسحاق بن عمّار مى گويد كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:موضع قبر امام حسين عليه السّلام داراى حرمتى است كه معروف و شناخته شده است،هر كس حدّ حرمت آن را بداند،و بدان پناه ببرد،در پناه خداوند خواهد بود.راوى مى گويد: عرض كردم:فدايت گردم!حريم حرم را براى من بيان كن،فرمود:بيست و پنج ذراع از سمت سر مبارك،و بيست و پنج ذراع از سمت پاهاى مبارك،و بيست و پنج ذراع از سمت پشت،و بيست و پنج ذراع از پيش روى مبارك(آن حضرت)اندازه بگير.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 249
42. اسحاق بن عمّار مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: جايگاه قبر حسين (عليه السّلام) داراى احترامى معروف است، هر كس حرمت آن را بشناسد و به آنجا پناه برد پناه داده مى شود. اسحاق مى گويد: گفتم: فدايت شوم، حدّ آن حرم را براى من بيان كنيد. فرمود: از موضع قبر كنونى آن حضرت، بيست و پنج ذراع از جانب سر، و بيست و پنج ذراع از جانب پا، و بيست و پنج ذراع از پشت سر، و بيست و پنج ذراع از پيش رو اندازه كن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 183
[338]42-... اسحاق بن عمّار گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى جايگاه مزار امام حسين عليه السّلام احترامى شناخته شده دارد كه هر كه آن جايگاه را شناسد و به آن پناه برد از سوى خدا پناه داده مى شود. عرض كردم: فدايت گردم! حدّ جايگاهش را براى من باز گوييد. فرمود: از مزارش كه امروزه هست بيست و پنج ذراع از جانب سر و بيست و پنج ذراع از جانب پاها و بيست و پنج ذراع از پشت سر و بيست و پنج ذراع از پيش رو اندازه بگير.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 217
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ بن [عَنْ ] إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَوْضِعُ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مُنْذُ يَوْمَ دُفِنَ رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ اَلْجَنَّةِ وَ قَالَ مَوْضِعُ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ تُرْعَةٌ مِنْ تُرَعِ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 94 )
43-و نيز اسحاق گويد:شنيدم حضرت صادق عليه السّلام ميفرمود:از آن روزى كه حسين عليه السّلام دفن شده آن سرزمين باغى از باغستانهاى بهشت گشته،و نيز فرمود مرقد حسين عليه السّلام كانالى از كانالهاى بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 213
43-اسحاق بن عمار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:آرامگاه امام حسين عليه السّلام از همان روزى كه در آن دفن شد به باغى از باغهاى بهشت مبدّل گشته است،و باز فرمود:موضع قبر امام حسين عليه السّلام درى است از درهاى بهشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 249
43. نيز اسحاق مى گويد: از حضرت صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: جايگاه قبر حسين (عليه السّلام) از روزى كه حضرت در آن دفن شده به صورت باغى از باغهاى بهشت در آمده است، و فرمود: مرقد حسين (عليه السّلام) يكى از كانالهاى بهشت به شمار مى رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 185
[339]43-... امام صادق عليه السّلام فرمود: جايگاه مزار امام حسين عليه السّلام از آن روز كه به خاك سپرده شده باغى از باغ هاى بهشت است و نيز فرمود: جايگاه مزار امام حسين عليه السّلام آبراهى از آبراه هاى بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 217
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُوَ فِي مُصَلاَّهُ فَجَلَسْتُ حَتَّى قَضَى صَلاَتَهُ فَسَمِعْتُهُ وَ هُوَ يُنَاجِي رَبَّهُ فَيَقُولُ يَا مَنْ خَصَّنَا بِالْكَرَامَةِ وَ وَعَدَنَا اَلشَّفَاعَةَ وَ حَمَّلَنَا اَلرِّسَالَةَ وَ جَعَلَنَا وَرَثَةَ اَلْأَنْبِيَاءِ وَ خَتَمَ بِنَا اَلْأُمَمَ اَلسَّالِفَةَ وَ خَصَّنَا بِالْوَصِيَّةِ وَ أَعْطَانَا عِلْمَ مَا مَضَى وَ عِلْمَ مَا بَقِيَ وَ جَعَلَ أَفْئِدَةً مِنَ اَلنّٰاسِ تَهْوِي إِلَيْنَا اِغْفِرْ لِي وَ لِإِخْوَانِي وَ زُوَّارِ قَبْرِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اَلَّذِينَ أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ رَغْبَةً فِي بِرِّنَا وَ رَجَاءً لِمَا عِنْدَكَ فِي صِلَتِنَا وَ سُرُوراً أَدْخَلُوهُ عَلَى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ إِجَابَةً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا وَ غَيْظاً أَدْخَلُوهُ عَلَى عَدُوِّنَا أَرَادُوا بِذَلِكَ رِضْوَانَكَ فَكَافِهِمْ عَنَّا بِالرِّضْوَانِ وَ اِكْلَأْهُمْ بِاللَّيْلِ وَ اَلنَّهَارِ وَ اُخْلُفْ عَلَى أَهَالِيهِمْ وَ أَوْلاَدِهِمُ اَلَّذِينَ خُلِّفُوا بِأَحْسَنِ اَلْخَلَفِ وَ اِصْحَبْهُمْ وَ اِكْفِهِمْ شَرَّ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ كُلِّ ضَعِيفٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ شَدِيدٍ وَ شَرَّ شَيَاطِينِ اَلْإِنْسِ وَ اَلْجِنِّ وَ أَعْطِهِمْ أَفْضَلَ مَا أَمَّلُوا مِنْكَ فِي غُرْبَتِهِمْ عَنْ أَوْطَانِهِمْ وَ مَا آثَرُوا عَلَى أَبْنَائِهِمْ وَ أَبْدَانِهِمْ وَ أَهَالِيهِمْ وَ قَرَابَاتِهِمْ اَللَّهُمَّ إِنَّ أَعْدَاءَنَا أَعَابُوا عَلَيْهِمْ خُرُوجَهُمْ فَلَمْ يَنْهَهُمْ ذَلِكَ عَنِ اَلنُّهُوضِ وَ اَلشُّخُوصِ إِلَيْنَا خِلاَفاً عَلَيْهِمْ - فَارْحَمْ تِلْكَ اَلْوُجُوهَ اَلَّتِي غَيَّرَتْهَا اَلشَّمْسُ وَ اِرْحَمْ تِلْكَ اَلْخُدُودَ اَلَّتِي تَقَلَّبَتْ عَلَى قَبْرِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ اِرْحَمْ تِلْكَ اَلْعُيُونَ اَلَّتِي جَرَتْ دُمُوعُهَا رَحْمَةً لَنَا وَ اِرْحَمْ تِلْكَ اَلْقُلُوبَ اَلَّتِي جَزِعَتْ وَ اِحْتَرَقَتْ لَنَا وَ اِرْحَمْ تِلْكَ اَلصَّرْخَةَ اَلَّتِي كَانَتْ لَنَا اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ تِلْكَ اَلْأَنْفُسَ وَ تِلْكَ اَلْأَبْدَانَ حَتَّى تُرَوِّيَهُمْ مِنَ اَلْحَوْضِ يَوْمَ اَلْعَطَشِ - فَمَا زَالَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ يَدْعُو بِهَذَا اَلدُّعَاءِ وَ هُوَ سَاجِدٌ فَلَمَّا اِنْصَرَفَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ لَوْ أَنَّ هَذَا اَلَّذِي سَمِعْتُهُ مِنْكَ كَانَ لِمَنْ لاَ يَعْرِفُ اَللَّهَ لَظَنَنْتُ أَنَّ اَلنَّارَ لاَ تَطْعَمُ مِنْهُ شَيْئاً أَبَداً وَ اَللَّهِ لَقَدْ تَمَنَّيْتُ أَنْ كُنْتُ زُرْتُهُ وَ لَمْ أَحُجَّ فَقَالَ لِي مَا أَقْرَبَكَ مِنْهُ (1) فَمَا اَلَّذِي يَمْنَعُكَ عَنْ زِيَارَتِهِ يَا مُعَاوِيَةُ وَ لِمَ تَدَعُ ذَلِكَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَلَمْ أَدْرِ أَنَّ اَلْأَمْرَ يَبْلُغُ هَذَا فَقَالَ يَا مُعَاوِيَةُ وَ مَنْ يَدْعُو لِزُوَّارِهِ فِي اَلسَّمَاءِ أَكْثَرُ مِمَّنْ يَدْعُو لَهُمْ فِي اَلْأَرْضِ لاَ تَدَعْهُ لِخَوْفٍ مِنْ أَحَدٍ فَمَنْ تَرَكَهُ لِخَوْفٍ رَأَى مِنَ اَلْحَسْرَةِ مَا يَتَمَنَّى أَنَّ قَبْرَهُ كَانَ بِيَدِهِ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ يَرَى اَللَّهُ شَخْصَكَ وَ سَوَادَكَ مِمَّنْ يَدْعُو لَهُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ غَداً مِمَّنْ تُصَافِحُهُ اَلْمَلاَئِكَةُ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ غَداً فِيمَنْ رَأَى وَ لَيْسَ عَلَيْهِ ذَنْبٌ فَتُتْبَعَ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ غَداً فِيمَنْ يُصَافِحُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 94 )
44-معاوية بن وهب گويد:بر حضرت صادق عليه السّلام وارد شدم در حالى كه امام عليه السّلام در محراب خويش بنماز مشغول بود،من كنارى نشستم تا از نماز فارغ شد و بسجده رفته بدعا پرداخت،شنيدم چنين مناجات ميكرد:اى كه ما را بكرامت و بزرگى مخصوص نموده اى،و وعدۀ شفاعت عطا فرموده اى،و پيام رسالت بر عهدۀ ما نهاده اى،و ما را وارث پيامبران قرار داده اى،و سلسلۀ امم(و نبوّات) را بما پايان بخشيده اى،و منصب وصايت را ويژه ما خاندان ساخته اى،و علم گذشته و آينده را بما ارزانى داشته اى،و دلهاى مردم را بسوى ما توجّه داده اى،بيامرز مرا و برادران دينيم را،و نيز زائرين قبر پدرم حسين بن علىّ عليهما السّلام را،آنان كه مخارجى متحمّل شده و بسوى ما كوچ كرده اند بجهت ميل و رغبتى كه در صله و نيكى بما دارند،و باميد اجر و پاداشى كه در محبّت و دوستى با ما نزد تو است، و براى شادى و سرور قلب پيغمبرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم،و پذيرش امر و دستور و ولايت ما، و خشمگين ساختن دشمنان ما،قصدشان در تمام اين امور رضايت و خشنودى تو است،پس پاداش ده ايشان را از جانب ما ببهشت و مقام رضايت،و محفوظ بدار آنان را در شب و روز،و خانواده و فرزندانشان را در نبودن ايشان ببهترين وجه سرپرستى نما و يارشان باش،و دور گردان از آنها شرّ و فساد هر سركش بد كردار مخالف حق را،و شرّ هر ناتوان يا توانا و هر شيطانى از انس و يا جن را،و بديشان عطا فرما آنچه آرزو دارند از پاداش در اين غربت و دورى از وطن و مقدّم داشتن ما بر فرزند و خانمان و خويشانشان. بار الها دشمنان ما اين سفر را بر زائرين ما عيب گيرند و آن را نامعقول شمرند،و آنان را سرزنش كنند ولى اينها بهيچ وجه جلوگير دوستان ما از اقدام بدين عمل و شتافتن آنها بسوى ما نشود،و على رغم دشمنان ما بدان تصميم گرفته و مبادرت مى ورزند،پس پروردگارا بر اين رخسارها كه از تابش آفتاب در اين راه رنگش دگرگون گشته،و بر اين گونه ها كه بقبر حسين عليه السّلام سائيده شده و بر اين ديدگانى كه از سوز دل براى ما اشكش جارى شده،و بر اين دلها كه در مصيبت ما بيتاب گشته و سوخته،و بر اين فغان و خروشها كه براى مظلوميّت ما بر كشيده شده رحمت آور. بار الها من اين جانها و اين جسمها را بتو ميسپارم تا در آن روز كه تشنگى همه را فرا ميگيرد از حوض كوثر سيرابشان فرمائى. پس امام عليه السّلام همچنين اين دعا را در آن حال(در حال سجده)تكرار ميفرمود و چون فارغ شد عرض كردم قربانت گردم آنچه را كه من از شما شنيدم اگر در بارۀ كسى بود كه خدا را هم نمى شناخت گمانم اينست كه آتش دوزخ بهيچ چيز او دست نمى يافت و براستى كه آرزو كردم اى كاش بحجّ مستحبّ نمى رفتم و بزيارت حسين عليه السّلام مى شتافتم. امام عليه السّلام فرمود:منزل تو كه بقبر حسين عليه السّلام نزديك است پس چه چيز تو را مانع از زيارت آن شده و چرا آن را ترك كرده اى؟عرض كردم:قربانت شوم نميدانستم كه تا اين حد داراى اهميّت است،فرمود:اى معاويه دعاكنندگان در بارۀ زائرين آن حضرت در آسمان بيشترند از دعاكنندگان آنها در روى زمين، ترك مكن آن را از ترس هيچ كس زيرا هر كس ترك كند آن را از ترس آنقدر حسرت برد و ندامت بيند كه تمنّا كند اى كاش قبرش در دسترس او ميبود،آيا دوست ندارى كه خداوند پيكر و سياهى تو را در گروهى بنگرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم در بارۀ ايشان دعا مى كند؟آيا خوش ندارى كه فرداى قيامت جزء آن جمعيّت باشى كه فرشتگان با آنها دست ميدهند و مصافحه مى كنند؟آيا مايل نيستى كه در قيامت از آن دسته و زمره باشى كه وارد شوند و بار گناهى بر دوش ندارند تا بعقوبتش گرفتار آيند؟آيا ميل ندارى كه در قيامت از گروهى باشى كه با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم دست ميدهند و مصافحه مى نمايند؟.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 213
44-معاويه بن وهب مى گويد كه:بر امام صادق عليه السّلام وارد شدم در حالى كه آن حضرت در محراب خود بود،نشستم تا نماز را به پايان برد،و پس از نماز در حالى كه با پروردگارش مناجات مى كرد،مى گفت:اى كه ما را به بزرگى و كرامت مخصوص گردانيده اى،و وعدۀ شفاعت را به ما داده اى،و رسالت را بر دوش ما نهاده اى،و ما را وارث پيامبران خود قرار داده اى،و امّتهاى پيشين را به ما منتهى كرده اى،و جانشينى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را مخصوص ما قرار داده اى،و علم گذشته و آينده را به ما ارزانى داشته اى،و دلهاى مردم را به سوى ما معطوف ساخته اى،مرا و برادران ايمانى مرا و زائران قبر پدرم حسين بن على عليه السّلام را بيامرز-كه درود خداوند بر آنان باد-همان كسان كه به خاطر اظهار دوستى و ارادت به ما،و به اميد اجر و پاداشى كه تو در ازاى دوستى و محبّت با ما برايشان مقدّر فرموده اى،و براى شادى قلب پيامبر تو محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و پيروى از دستورات ما،و به جهت خشمگين ساختن دشمنان ما،اموال خود را انفاق مى كنند و زحمت و ناملايمات سفر را به خود هموار مى سازند. منظور آنها فقط خشنودى تو بود،پس آنان را به خاطر ما،مقام رضوان عنايت فرما، و آنان را در شب و روز(از شرّ دشمنان)محفوظ بدار،و افراد خانواده و فرزندان آنان را نيز در غيبتشان و در نبودشان به بهترين صورت ممكن مورد عنايت و رحمت خويش قرار بده،و آنان را از شرّ تمام ستمگران سركش و طاغى و از شرّ تمام آفريده هاى تو اعمّ از توانا و ناتوان و نيز شرّ شياطين انس و جن حفظ كن،و به خاطر اينكه از شهر و ديار خود بدورند و ما را بر فرزندان و خويشان و افراد خانوادۀ خود مقدّم داشته اند،هر آنچه از درگاه رحمت تو طلب مى كنند به آنان كرامت فرما. بار الها!با آنكه دشمنان ما سفر آنان را عيب شمردند و بر آنان خرده گرفتند،ولى نكوهش و سرزنش دشمنان ما مانع آمدن آنان به سوى ما نشد،و بر خلاف ميل دشمنان ما به زيارت ما شتافتند،پس خدايا!به اين چهره هائى را كه در اثر تابش آفتاب تغيير رنگ داده،و به اين رخسارهائى كه به تربت امام حسين عليه السّلام سائيده شده است،و به اين چشمهائى كه از سوز دل براى ما گريسته اند،و به اين دلهايى كه در مصائب ما بيتاب و بيقرار گشته و(در آتش حرمان)سوخته اند،و به اين فريادها و فغان ها كه در مظلوميت ما(از پردۀ دل)بركشيده اند رحم كن و آنان را ببخشاى. بار الها!من اين جانها و اين بدنها را به تو مى سپارم،تا در آن روز(قيامت)كه عطش همه را فرا مى گيرد از حوض كوثر سيراب كنى. راوى مى گويد:امام-كه درود خدا بر او باد-همچنان اين دعا را در حال سجود ادامه داد.و هنگامى كه از دعا فارغ شد،عرض كردم:فدايت شوم!آنچه را كه من از شما شنيدم اگر در مورد شخصى بود كه خدا را هم نمى شناخت به گمان من آتش جهنم بر هيچ جاى بدن او نزديك نمى گردد،به خدا سوگند آرزو كردم كه به زيارت قبر حسين عليه السّلام مى رفتم و حج(مستحبّى)را به جاى نمى آوردم.حضرت فرمود:اى معاويه!تو كه به قبر امام حسين عليه السّلام نزديكى،پس چه چيزى مانع تو از زيارت امام حسين عليه السّلام مى شود و چرا آن را ترك كردى؟!عرض كردم:فدايت گردم،نمى دانستم كه اين امر تا اين اندازه مهم باشد.فرمود:اى معاويه!تعداد فرشتگانى كه در آسمانها در حقّ زائران امام حسين عليه السّلام دعا مى كنند از تعداد كسانى كه در زمين دعا گوى و ثناخوان آنانند،بيشتر است.از روى ترس(زيارت)او را ترك مكن،زيرا هر كس از روى ترس،زيارت او را ترك كند،(بعدها)آنقدر حسرت خواهد خورد كه آرزو مى كند اى كاش قبرش در نزديكى او بود.آيا دوست ندارى كه خداوند پيكر و شبح تو را در زمرۀ كسانى ببيند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم برايشان دعا مى كند؟آيا دوست ندارى كه فردا از كسانى باشى كه فرشتگان با آنها دست مى دهند و مصافحه مى كنند؟آيا دوست ندارى كه فرداى قيامت از جمله كسانى باشى كه هيچ بار گناهى بر دوش ندارند تا مجازات شوند؟آيا دوست ندارى كه از گروهى باشى كه با رسول خدا عليه السّلام دست مى دهند و مصافحه مى كنند؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 251
44. معاوية بن وهب مى گويد: بر امام صادق (عليه السّلام) وارد شدم در حالى كه آن حضرت مشغول نماز بود. نشستم تا از نماز فارغ شد. شنيدم كه با خدا مناجات مى كرد و مى گفت:«اى كسى كه ما را به كرامت و بزرگوارى اختصاص داده اى، و به ما وعدۀ شفاعت عطا كرده اى، و پيام رسالت را بر عهدۀ ما نهاده اى، و ما را وارث پيامبران قرار داده اى، و امّتهاى گذشته را به ما پايان بخشيده اى، و ما را به وصايت پيامبر اختصاص داده اى، و علم گذشته و آينده را به ما ارزانى داشته اى، و دلهاى مردم را به سوى ما متوجه ساخته اى، مرا و برادران دينى ام را بيامرز، و زائران قبر حسين بن على (عليهما السّلام) را ببخشاى، همانان كه اموال خود را هزينه كردند و به سوى ما كوچ نمودند، زيرا به نيكى كردن با ما رغبت داشتند، و به اجر و پاداش ارتباط با ما اميد مى بردند، و پيامبرت محمّد (صلّى الله عليه و آله) را شادمان ساختند، و فرمان ما را اطاعت كردند، و دشمنان ما را خشمگين نمودند، و به وسيلۀ اين كارها خشنودى تو را طلب كردند.پس آنان را از جانب ما به خشنودى خود پاداش ده، و شب و روز محفوظشان دار، و خانواده و فرزندانشان را در نبودشان به بهترين وجه سرپرستى كن و يار و همراهشان باش، و شرّ هر سركش معاند، و هر ناتوان و توانا از ميان خلق خود، و شرّ شيطانهاى انس و جن را از آنان دور كن، و پاداشى را كه در برابر اين غربت از وطن و مقدم داشتن ما بر فرزندان و خاندان و بستگان خود از تو آرزو دارند، به بهترين وجه به آنان ارزانى دار. خداوندا، دشمنان ما اين سفر را بر آنان عيب گرفتند، ولى اين عيبجويى آنان را از اقدام به اين كار و حركت به سوى ما به رغم خواستۀ آنان باز نداشت، پس پروردگارا، بر اين چهره ها كه آفتاب آنها را دگرگون ساخته، و بر اين گونه ها كه بر قبر حسين (عليه السّلام) قرار گرفته، و بر اين ديدگان كه از روى مهر و محبت به ما اشك از آنها جارى شده، و بر اين دلها كه در مصيبت ما بيتاب گشته و سوخته، و بر اين فريادها كه براى مظلوميت ما كشيده شده است رحمت آور. پروردگارا، من اين جانها و پيكرها را به تو مى سپارم تا در روزى كه همه تشنه اند از حوض كوثر سيرابشان كنى».پس امام (عليه السّلام) پيوسته اين دعا را در حالى كه در سجده بود تكرار مى كرد. چون فارغ شد، به آن حضرت گفتم: فدايت شوم، آنچه من از شما شنيدم اگر در بارۀ كسى نيز باشد كه خدا را نمى شناسد، گمانم اين است كه آتش دوزخ هرگز به او نمى رسد. به خدا سوگند، آرزو مى كنم كه كاش به حجّ مستحب نرفته بودم و قبر حسين (عليه السّلام) را زيارت مى كردم. امام (عليه السّلام) به من فرمود: اى معاويه، خانۀ تو كه به قبر حسين (عليه السّلام) بسيار نزديك است، چه چيز مانع زيارت تو شده و چرا آن را ترك كرده اى؟ گفتم فدايت شوم، نمى دانستم ثواب آن تا اين حد است. فرمود: اى معاويه، شمار كسانى كه در آسمان براى زائران قبر حسين (عليه السّلام) دعا مى كنند بيشتر از كسانى است كه در روى زمين براى آنان دعا مى كنند. مبادا زيارت او را براى ترس از كسى ترك كنى. هر كس از روى ترس زيارت او را ترك كند به قدرى افسوس خواهد خورد كه آرزو مى كند كاش قبر آن حضرت در دسترس او بود. آيا دوست ندارى كه خداوند پيكر و سياهى تو را در ميان گروهى ببيند كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) براى آنان دعا مى كند؟ آيا دوست ندارى كه فرداى قيامت در زمرۀ كسانى باشى كه فرشتگان با آنان مصافحه مى كنند؟ آيا دوست ندارى ندارند كه به كيفرش گرفتار شوند؟ آيا دوست ندارى كه فرداى قيامت از گروهى باشى كه با رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) مصافحه مى كنند؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 187
[340]44-... معاوية بن وهب گويد: به نزد امام صادق عليه السّلام در آمدم و او در نمازگاهش بود؛ پس نشستم تا نمازش را به جا آورد و شنيدم كه در نمازش با پروردگار نجواكنان مى گفت: اى آنكه ما را به ارجمندى ويژه داشتى، به ما وعده شفاعت دادى؛ پيام رسالت را بر عهدۀ ما نهادى، ما را ميراث داران پيامبران قرار دادى، پيامبرى امّت هاى پيشين را با ما به پايان بردى، ما را براى جانشينى و وصايت پيامبر ويژه داشتى، دانش پيشين و دانش باقيمانده و پسين را به ما ارزانى فرمودى؛ دل هاى مردمان را شيفتۀ ما ساختى، من و برادرانم و زيارتگران مزار امام حسين عليه السّلام را ببخشاى، آنان كه به سبب اشتياق در نيكى به ما و اميد به پاداش هايى كه در دوستى و پيوند با ما نزد توست و براى شادمان نمودن پيامبر تو محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و پذيرفتن فرمان ما و خشمگين ساختن دشمنان ما دارايى خويش را انفاق نموده و به سوى ما رهسپار شده اند و از اين انفاقگرى و راهسپارى، خشنودى تو را مى جويند، پس آنان را از جانب ما خرسندانه پاداش ده، شب و روز، ايشان را حفظ نما و در نبودشان ميان خانواده و فرزندان آنان به نكويى جانشين شو، همراه آنان باش و شرّ هر گردن فراز خيره سر و هر آفريدۀ ناتوان و توانمند و شرّ شيطان هاى انس و جنّ را از آنان دور فرما؛ برترين پاداشى را كه به سبب غربت از وطن هايشان و برگزيدن ما بر فرزندان و خانواده ها و خويشانشان آرزو دارند به آنان ارزانى فرما، خداوندا! به راستى دشمنان ما بر درآمدن آنان از وطن خرده مى گيرند و اين خرده گيرى آنان را از راهسپارى به سوى ما باز نداشته است.پس بر رخسارهايى كه آفتاب رنگش را ديگرگون ساخته رحم آور و بر اين گونه ها كه بر روى مزار امام حسين عليه السّلام نهاده شده رحم آور و بر اين چشم ها كه به خاطر مهرورزى به ما اشك از آن جارى شده رحم آور و بر اين دل ها كه براى ما بى قرارى مى كنند و شعله مى كشند رحم آور و بر اين ناله ها كه براى ما سر مى دهند رحم آور. خداوندا! اين جان ها و پيكرها را به تو سپردم تا در روز تشنگى از حوض كوثر سيرابشان نمايى، پس امام عليه السّلام پيوسته در سجده اين دعا را زمزمه مى فرمود، پس آنگاه كه دعايش را به پايان برد عرض كردم: فدايت گردم! اگر اين دعايى را كه از شما شنيدم از آن كسى بود كه خدا را نمى شناخت، بى گمان مى پنداشتم كه آتش دوزخ هرگز هيچ جاى او را نمى سوزاند. به خدا سوگند كه آرزو نمودم كه امام حسين عليه السّلام را زيارت كرده بودم و گام در حج نمى نهادم، پس امام عليه السّلام مرا فرمود: تو كه به مزار امام حسين عليه السّلام خيلى نزديك هستى، پس چه چيزى تو را از زيارتش باز مى دارد و چرا آن را وارهانده اى؟ اى معاويه! عرض كرده: فدايت شوم! نمى دانستم كه تا اين اندازه اهمّيت دارد. امام عليه السّلام فرمود: اى معاويه! آنان كه در آسمان براى زيارتگران امام حسين عليه السّلام دعا مى كنند، فزون تر از كسانى هستند كه در زمين بر آنان دعا مى نمايند. زيارت او را از بيم هيچ كس وانگذار و رها نكن؛ زيرا هر كه زيارت آن حضرت عليه السّلام را از بيم ديگران وارهاند، به اندازه اى حسرت خورد كه آرزو كند كه گورش در دستش مى بود. آيا دوست ندارى خداوند پيكر و تن تو را در ميان گروهى بيند كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله آنان را دعا مى فرمايد؟ آيا دوست ندارى كه فردا در روز رستاخيز در زمرۀ كسانى باشى كه فرشتگان دست آنان را به مهر مى فشرند؟ آيا دوست ندارى فردا در رستاخيز در زمرۀ كسانى فرا آيى كه گناهى ندارند تا به آن بازخواست گردند؟ آيا دوست ندارى كه فردا در رستاخيز در زمرۀ كسانى باشى كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله دست آنان را به مهر و دوستى مى فشرد؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 219
ص: 107
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: لَيْسَ مَلَكٌ فِي اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ إِلاَّ وَ هُمْ يَسْأَلُونَ اَللَّهَ أَنْ يَأْذَنَ لَهُمْ فِي زِيَارَةِ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَفَوْجٌ يَنْزِلُ وَ فَوْجٌ يَعْرُجُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 96 )
45-اسحاق بن عمار گويد از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هيچ كس از فرشتگان آسمانها و زمين نيست مگر اينكه از خداوند براى زيارت قبر حسين عليه السّلام رخصت مى طلبد و پيوسته گروهى براى زيارت آن حضرت بزمين فرود مى آيند و گروهى بآسمان باز ميگردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 216
45-اسحاق بن عمّار نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:هيچ فرشته اى در آسمانها و زمين نيست مگر آنكه از خداوند مى خواهد كه به او اجازه دهد تا قبر امام حسين عليه السّلام را زيارت كند؛و از همين روى،گروهى(از فرشتگان) براى زيارت او به زمين فرود مى آيند و گروهى ديگر عروج مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 253
45. اسحاق بن عمّار مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هيچ يك از فرشتگان آسمانها و زمين نيست مگر اينكه از خداوند براى زيارت قبر حسين (عليه السّلام) رخصت مى طلبد، و پيوسته گروهى از آنان براى زيارت آن حضرت به زمين فرود مى آيند و گروهى بالا مى روند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 187
[341]45-... امام صادق عليه السّلام فرمود: فرشته اى در آسمان ها و زمين نباشد جز آنكه براى زيارت مزار امام حسين عليه السّلام از خداوند اذن خواهد و پيوسته گروهى فرود آيند و گروهى ديگر به آسمان باز گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 219
ص: 108
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ دَاوُدَ اَلرَّقِّيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَا خَلَقَ اَللَّهُ خَلْقاً أَكْثَرَ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ إِنَّهُ يَنْزِلُ مِنَ اَلسَّمَاءِ كُلَّ مَسَاءٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ يَطُوفُونَ بِالْبَيْتِ لَيْلَتَهُمْ حَتَّى إِذَا طَلَعَ اَلْفَجْرُ اِنْصَرَفُوا إِلَى قَبْرِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَسَلَّمُوا عَلَيْهِ ثُمَّ يَأْتُونَ قَبْرَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَأْتُونَ قَبْرَ اَلْحَسَنِ فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَأْتُونَ قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَعْرُجُونَ إِلَى اَلسَّمَاءِ قَبْلَ أَنْ تَطْلُعَ اَلشَّمْسُ ثُمَّ تَنْزِلُ مَلاَئِكَةُ اَلنَّهَارِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ فَيَطُوفُونَ بِالْبَيْتِ اَلْحَرَامِ نَهَارَهُمْ حَتَّى إِذَا دَنَتِ اَلشَّمْسُ لِلْغُرُوبِ اِنْصَرَفُوا إِلَى قَبْرِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَأْتُونَ قَبْرَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَأْتُونَ قَبْرَ اَلْحَسَنِ فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَأْتُونَ قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ فَيُسَلِّمُونَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَعُودُونَ إِلَى اَلسَّمَاءِ قَبْلَ أَنْ تَغْرُبَ اَلشَّمْسُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 96 )
46-داود رقّى گويد:شنيدم امام صادق عليه السّلام فرمود:خداوند در مخلوقات خود مخلوقى بيش از فرشتگان از حيث عدد نيافريده همانا در هر شامگاه از آسمان هفتاد هزار فرشته فرود آيند و گرد خانه كعبه طواف كنند تا سپيده دم و بعد از طلوع فجر از آنجا يكسره بزيارت قبر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آيند،و درود فرستند،پس از آن بزيارت قبر امير المؤمنين عليه السّلام شتابند و سلام كنند،و سپس بكنار قبر حسن ابن علىّ عليهما السّلام باز گردند و سلام كنند،آنگاه براى زيارت قبر حسين عليه السّلام كوچ كنند و بر وى نيز سلام كنند،و هنوز آفتاب ندميده باشد كه بآسمان بالا روند،آنگاه هفتاد هزار فرشتۀ روز بزمين آيند و بر خانه كعبه طواف كنند همۀ روز تا قبل از غروب و از آنجا بزيارت قبر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم باز آيند و سلام دهند،سپس بقبر امير المؤمنين عليه السّلام شتابند و سلام كنند،پس از آن بقبر حسن عليه السّلام آيند و سلام كنند و سپس بقبر حسين عليه السّلام بيايند و سلام كنند،آنگاه بآسمان بالا روند پيش از آنكه خورشيد غروب كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 216
46-داود رقّى گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:خداوند مخلوقاتى از نظر تعداد افزونتر از فرشتگان نيافريده است،براستى كه در هر شامگاه هفتاد هزار فرشته از آسمان فرود مى آيند،و آن شب را بر گرد خانۀ خدا طواف مى كنند،و بعد از طلوع فجر به زيارت قبر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روانه مى شوند و بر آن حضرت سلام مى كنند،و سپس به زيارت قبر امير المؤمنين على عليه السّلام مى شتابند و بر آن حضرت درود مى فرستند،سپس به زيارت قبر امام حسن عليه السّلام مى روند و بر آن جناب سلام مى كنند،آنگاه به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام مى شتابند و درود خود را نثار او مى سازند،و پيش از طلوع آفتاب به آسمان عروج مى كنند.آنگاه هفتاد هزار فرشتۀ روز به زمين فرود مى آيند و تا ساعتى پيش از غروب آفتاب به طواف خانۀ خدا مشغول مى گردند،سپس به زيارت قبر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم مى روند و درود خود را نثار او مى كنند،سپس به زيارت قبر امير المؤمنين على عليه السّلام رفته و بر او درود مى فرستند، پس از آن عازم زيارت قبر امام حسن مجتبى عليه السّلام شده و بر او سلام مى كنند،سپس به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام نايل مى گردند و بر او درود مى فرستند،و پيش از آنكه آفتاب غروب كند به آسمان عروج مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 254
46. داود رقّى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند در ميان آفريدگان خود هيچ مخلوقى را بيشتر از فرشتگان نيافريده است. در هر شامگاه هفتاد هزار فرشته فرود مى آيند و تمام شب بر گرد خانۀ كعبه طواف مى كنند تا سپيده بردمد. آن گاه به زيارت قبر پيامبر (صلّى الله عليه و آله) مى روند و بر او سلام مى كنند، سپس به زيارت قبر امير مؤمنان (عليه السّلام) مى روند و بر او نيز سلام مى كنند، پس از آن به زيارت قبر حسن (عليه السّلام) مى روند و بر او هم سلام مى كنند، آن گاه به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) مى روند و بر او نيز درود مى فرستند و پيش از طلوع خورشيد به آسمان بالا مى روند. سپس فرشتگان روز فرود مى آيند كه شمار آنها نيز هفتاد هزار است، پس سراسر روز را بر گرد خانۀ كعبه طواف مى كنند تا غروب خورشيد نزديك شود. آن گاه به زيارت قبر رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) مى روند و بر او سلام مى كنند، سپس به زيارت قبر امير مؤمنان (عليه السّلام) مى روند و بر او نيز سلام مى كنند، پس از آن به زيارت قبر حسن مى روند و بر او هم سلام مى كنند، آن گاه به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) مى روند و بر او نيز درود مى فرستند و پيش از غروب خورشيد به آسمان بالا مى روند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 187
[342]46-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند آفريدگانى را فزون تر از فرشتگان نيافريده است و همانا هفتاد هزار فرشته هر شباهنگام از آسمان فرود مى آيند و شب را گرد خانۀ كعبۀ طواف مى كنند، آنگاه كه آفتاب برآيد به سوى قبر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله مى آيند و او را درود مى فرستند، سپس به سوى قبر امير مؤمنان عليه السّلام ره مى سپارند و او را درود مى فرستند، پس آنگاه به سوى قبر امام حسن عليه السّلام مى آيند و او را درود مى فرستند، پس از آن بر سر قبر امام حسين عليه السّلام گرد هم مى آيند و او را درود فرستند، سپس پيش از طلوع آفتاب به سوى آسمان بازمى گردند؛ سپس فرشتگان روز كه هفتاد هزار فرشته اند فرود مى آيند و بر گرد خانۀ خدا طواف مى كنند، آنگاه كه غروب خورشيد نزديك مى گردد به سوى قبر پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله مى آيند و او را درود مى گويند، پس آنگاه به قبر امير مؤمنان عليه السّلام مى آيند و او را درود مى گويند، پس آنگاه به سوى قبر امام حسن عليه السّلام مى آيند و او را درود مى گويند، سپس به سوى قبر امام حسين عليه السّلام مى آيند و او را درود مى گويند و سپس پيش از غروب آفتاب به سوى آسمان بازمى گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 219
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ فُضَيْلٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا بَيْنَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِلَى اَلسَّمَاءِ اَلسَّابِعَةِ مُخْتَلَفُ اَلْمَلاَئِكَةِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 96 )
47-اسحاق بن عمّار گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:ميان قبر حسين عليه السّلام تا آسمان هفتم محلّ آمد و شد فرشتگانست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 217
47-اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:در فاصلۀ قبر امام حسين عليه السّلام تا آسمان هفتم،محلّ رفت و آمد فرشتگان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 255
47. اسحاق بن عمّار از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: ميان قبر حسين بن على (عليه السّلام) تا آسمان هفتم محلّ رفت و آمد فرشتگان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 189
[343]47-... امام صادق عليه السّلام فرمود: ميان مزار امام حسين عليه السّلام تا آسمان هفتم، رفت و آمدگاه فرشتگان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 221
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : زُورُوهُ يَعْنِي قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ لاَ تَجْفُوهُ فَإِنَّهُ سَيِّدُ اَلشُّهَدَاءِ وَ سَيِّدُ شَبَابِ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 97 )
[344]48-... امام صادق عليه السّلام فرمود: زيارت كنيد مزار او را-يعنى مزار امام حسين عليه السّلام-و بر او ستم مرانيد؛ زيرا او سرور شهيدان و سرور جوانان بهشتى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 221
48-حنان بن سدير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:زيارت كنيد قبر او را -يعنى قبر مطهّر حسين عليه السّلام-و آن را ترك مكنيد زيرا وى سالار جوانان بهشت يا جوانان بهشتى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 217
48-حنان بن سدير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:او را زيارت كنيد -يعنى قبر امام حسين عليه السّلام-و در حقّ آن حضرت جفا مكنيد(زيارت او را ترك نكنيد)،زيرا او سالار شهيدان و سرور جوانان بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 255
48. حنّان بن سدير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: قبر حسين (عليه السّلام) را زيارت كنيد و به آن حضرت جفا مكنيد، زيرا او سرور شهيدان و سالار جوانان اهل بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 189
ص: 109
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بِالْمَدِينَةِ أَيْنَ قُبُورُ اَلشُّهَدَاءِ قَالَ أَ لَيْسَ أَفْضَلُ اَلشُّهَدَاءِ عِنْدَكَ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ اَلَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّ حَوْلَ قَبْرِهِ أَرْبَعَةَ آلاَفِ مَلَكٍ شُعْثٍ غُبْرٍ يَبْكُونَهُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 97 )
49-ربعىّ بن عبد اللّٰه كه خود از اهل عراق است گويد:در مدينه بحضرت صادق عليه السّلام عرض كردم:قبور شهداء كجاست؟حضرت فرمود:آيا قبر بزرگترين و بهترين شهداء حسين عليه السّلام نزد شما نيست؟سوگند بآن كسى كه جانم در دست قدرت اوست همانا اطراف قبر حسين عليه السّلام چهار هزار فرشته اند همه ژوليده مو و گرد آلود كه بر آن حضرت ميگريند تا روز قيامت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 218
49-ربعى بن عبد اللّٰه مى گويد كه در مدينه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:قبور شهدا در كجا قرار دارد؟فرمود:مگر در نزد شما قبر امام حسين عليه السّلام بزرگترين و بهترين شهدا نيست؟!سوگند به آن كه جانم در دست(قدرت)اوست،همانا در اطراف قبر او چهار هزار فرشته كه ژوليده موى و غبار آلودند و تا روز قيامت بر آن حضرت مى گريند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 255
49. ربعى پسر عبد اللّٰه مى گويد: در مدينه به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: قبور شهيدان كجاست؟ فرمود: مگر نزد شما حسين (عليه السّلام) بهترين شهيدان نيست؟ سوگند به آن كسى كه جانم به دست اوست، بر گرد قبر او چهار هزار فرشتۀ ژوليده موى غبار آلود تا روز قيامت گريه مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 189
[345]49-... ربعى بن عبد اللّٰه گويد: از امام صادق عليه السّلام در مدينه پرسيدم كه قبور شهيدان كجاست؟ فرمود: آيا امام حسين عليه السّلام را فضيلت مندترين شهيدان نمى دانى؟ سوگند به آن كس كه جانم به دست اوست پيرامون مزار امام حسين عليه السّلام چهار هزار فرشتۀ پريشان موى غبارآلود است كه تا روز رستاخيز بر او مى گريند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 221
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ دَاوُدَ اَلْمُسْتَرِقِّ عَنْ أُمِّ سَعِيدٍ اَلْأَحْمَسِيَّةِ قَالَتْ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ قَدْ بَعَثْتُ مَنْ يَكْتَرِي لِي حِمَاراً إِلَى قُبُورِ اَلشُّهَدَاءِ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا يَمْنَعُكَ مِنْ سَيِّدِ اَلشُّهَدَاءِ قَالَتْ قُلْتُ وَ مَنْ هَذَا جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ فَذَلِكَ اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَتْ قُلْتُ وَ مَا لِمَنْ زَارَهُ قَالَ حِجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ وَ مِنَ اَلْخَيْرِ كَذَا وَ كَذَا عَدَّ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ بِيَدِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 97 )
50-امّ سعيد كوفى گويد:در مدينه حضور حضرت صادق عليه السّلام رسيدم، و قبلا كسى را فرستاده بودم كه چهارپائى براى رفتن بزيارت شهداء احد براى من تهيّه كند،امام عليه السّلام فرمود:چه چيز مانع شما است كه بزيارت سيّد الشهداء عليه السّلام نميرويد؟گويد:عرض كردم:او كيست قربانت گردم؟فرمود:او حسين بن علىّ عليهم السّلام است،عرض كردم:براى زائرش چه ثوابى خواهد بود؟ فرمود:يك حجّ و يك عمره،و غير اين از نيكوئى ها و خيرات چنان و چنين و تا سه فضلت با دست خود شمرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 218
50-امّ سعيد احمسيّه مى گويد:در خدمت امام صادق عليه السّلام بودم و قبلا شخصى را فرستاده بودم تا چهارپايى را براى زيارت قبور شهدا اجاره كند،حضرت فرمود:چه چيزى شما را از زيارت سالار شهيدان منع مى كند؟!عرض كردم:فداى تو گردم!او كيست؟!فرمود:او حسين بن على عليه السّلام است.عرض كردم:كسى كه او را زيارت مى كند چه پاداشى دارد؟فرمود:(ثواب)يك حج و يك عمره،و از خيرات و بركات چنين و چنان و با دست مبارك خود تا سه فضيلت را بر شمرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 256
50. امّ سعيد احمسى مى گويد: نزد امام صادق (عليه السّلام) بودم و قبلا كسى را فرستاده بودم كه براى من چهار پايى را براى زيارت قبور شهداى احد كرايه كند. امام (عليه السّلام) فرمود: چه چيز مانع رفتن تو به زيارت قبر سيّد الشهداء است؟ گفتم: فدايت شوم، او كيست؟ فرمود: او حسين بن على (عليهما السّلام) است. گفتم: ثواب كسى كه او را زيارت كند چيست؟ فرمود: او حسين بن على (عليهما السّلام) است. گفتم: ثواب كسى كه او را زيارت كند چيست؟ فرمود: پاداش يك حجّ و يك عمره و چنين و چنان پاداش-و سه پاداش را با دست خود شمرد-.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 189
[346]50-... امّ سعيد احمسيّه گويد: نزد امام صادق عليه السّلام بودم و كسى را فرستاده بودم تا براى زيارت قبور شهيدان احد الاغى را كرايه كند. امام عليه السّلام فرمود: چه چيز تو را از زيارت سيّد الشهداء باز داشته است؟ عرض كردم: فدايت شوم! سيّد الشهداء كيست؟ فرمود: سيّد الشهداء امام حسين عليه السّلام است. عرض كردم: چه چيزى از آن زيارتگرش گردد؟ فرمود: يك حج و يك عمره و جز اين فضيلت هاى ديگرش اين و آن است و تا سه فضيلت را با دست مبارك خويش برشمرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 221
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَكَمِ بْنِ مِسْكِينٍ عَنْ أُمِّ سَعِيدٍ اَلْأَحْمَسِيَّةِ قَالَتْ: جِئْتُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَدَخَلْتُ فَجَاءَتِ اَلْجَارِيَةُ فَقَالَتْ قَدْ جِئْتُكَ بِالدَّابَّةِ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا أُمَّ سَعِيدٍ أَيُّ شَيْءٍ هَذِهِ اَلدَّابَّةُ أَيْنَ تَبْغِينَ أَيْنَ تَذْهَبِينَ قَالَتْ قُلْتُ لِأَزُورَ قُبُورَ اَلشُّهَدَاءِ فَقَالَ أَخْبِرِينِي ذَلِكَ اَلْيَوْمَ مَا أَعْجَبَكُمْ يَا أَهْلَ اَلْعِرَاقِ تَأْتُونَ اَلشُّهَدَاءَ مِنْ سَفَرٍ بَعِيدٍ وَ تَتْرُكُونَ سَيِّدَ اَلشُّهَدَاءِ وَ لاَ تَأْتُونَهُ قَالَتْ قُلْتُ لَهُ مَنْ سَيِّدُ اَلشُّهَدَاءِ فَقَالَ اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَتْ قُلْتُ إِنِّي اِمْرَأَةٌ فَقَالَ لاَ بَأْسَ بِمَنْ كَانَتْ مِثْلَكِ أَنْ تَذْهَبَ إِلَيْهِ وَ تَزُورَهُ قُلْتُ أَيُّ شَيْءٍ لَنَا فِي زِيَارَتِهِ قَالَ تَعْدِلُ حِجَّةً وَ عُمْرَةً - وَ اِعْتِكَافَ شَهْرَيْنِ فِي اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرَامِ وَ صِيَامَهُمَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 97 )
51-امّ سعيد گويد:خدمت امام صادق عليه السّلام بودم كه كنيزم آمد و گفت چهارپا آماده است حضرت عليه السّلام فرمود:اى امّ سعيد بگو اين چهار پا چيست و قصد كجا دارى؟ گويد:گفتم نظر دارم به زيارت شهداى احد روم،فرمود:آخر براى من بگو چرا امروز اين قدر كار شما مردم عراق عجيب شده است!از اين راه دور و دراز براى زيارت شهداى احد سفر مى كنيد و زيارت سيّد الشهداء كه نزديكتر است بشما ترك مى كنيد،گويد:عرض كردم سيّد الشّهداء كيست؟فرمود:حسين بن- علىّ عليهما السّلام،گويد:عرض كردم من يك زن هستم(چگونه مى توانم بتنهائى اين كار را انجام دهم)حضرت فرمود:باكى بر مانند تو نيست كه بر وى و حضرت سيّد- الشّهداء را زيارت كنى،عرض كردم:چه ثوابى براى ما در آنست؟فرمود ثوابش برابر با يك حجّ و يك عمره،و اعتكاف دو ماه پى در پى در مسجد الحرام،و روزۀ دو ماه نيز در آن مسجد خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 219
51-امّ سعيد احمسيّه مى گويد كه:به خدمت امام صادق عليه السّلام شرفياب شده بودم كه كنيز من آمد و گفت:چهارپا را آماده كردم.حضرت فرمود:اى ام سعيد!بگو داستان اين چهارپا چيست؟!و مى خواهى به كجا بروى؟عرض كردم:مى خواهم به زيارت قبور شهدا بروم.فرمود:به من بگو كه چرا كار شما مردم عراق اين گونه شگفت انگيز شده است كه از راههاى دور و طولانى به زيارت شهدا مى آييد،ولى زيارت قبر سالار شهيدان را(كه به شما بسى نزديك است)ترك مى كنيد و به زيارتش نمى رويد؟اين زن مى گويد كه:عرض كردم:سالار شهيدان كيست؟فرمود:حسين بن على عليه السّلام،عرض كردم:من يك زن هستم!فرمود:هيچ باكى بر تو نيست كه رفته و او را زيارت كنى.عرض كردم:چه ثوابى از زيارت او نصيب ما مى شود؟فرمود: (ثواب)زيارت او با(ثواب)يك حج و يك عمره و اعتكاف دو ماه در مسجد الحرام و روزۀ آن دو ماه برابرى مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 256
51. نيز امّ سعيد مى گويد: نزد امام صادق (عليه السّلام) بودم كه كنيزم آمد و گفت: مركب را آوردم. امام (عليه السّلام) فرمود: اى امّ سعيد، اين مركب چيست و قصد كجا دارى؟ مى گويد: گفتم: مى خواهم به زيارت قبور شهيدان بروم. فرمود: به من بگو چرا امروز كار شما مردم عراق اين قدر عجيب شده است كه از راههاى دور براى زيارت قبور شهداى احد مى آييد و زيارت قبر سيد الشهداء را ترك مى كنيد؟ راستى چرا به زيارت قبر او نمى رويد؟ امّ سعيد مى گويد: گفتم: سيّد الشهداء كيست؟ فرمود: حسين بن على (عليهما السّلام). گفتم: من يك زن هستم [و به تنهايى نمى توانم اين كار را انجام دهم]. فرمود: براى امثال تو هيچ گونه مانعى از رفتن به زيارت آن حضرت نيست. گفتم: زيارت او چه ثوابى براى ما دارد؟ فرمود: با يك حجّ و يك عمره و اعتكاف و روزۀ دو ماه در مسجد الحرام برابر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 189
51-... امّ سعيد احمسيّه گويد: نزد امام صادق عليه السّلام بودم كه كنيزم آمد و گفت كه چهارپا را آوردم. امام-عليه السّلام-فرمود: اى امّ سعيد! بگو كه اين چهارپا از آن چيست و به كجا خواهى رفت؟ عرض كردم: مى خواهم كه به زيارت قبور شهيدان روم. فرمود: اينك مرا بازگو كه چرا كار شما مردم عراق اين قدر شگفت آور شده است؟! براى زيارت شهيدان گام در سفرى درازناك مى نهيد و زيارت سيّد الشهداء را وامى رهانيد. آيا به زيارت او نمى رويد؟ عرض كردم: من زن هستم. فرمود: اشكالى ندارد كه كسى همچون تو به سوى مزارش ره سپارد و او را زيارت نمايد. عرض كردم: در زيارت او چه پاداشى از آن من گردد؟ فرمود: زيارت او با يك حج و يك عمره و اعتكاف دو ماه در مسجد الحرام و روزۀ دو ماه در آن مسجد برابر آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 223
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَا قَتِيلُ اَلْعَبْرَةِ قُتِلْتُ مَكْرُوباً وَ حَقِيقٌ عَلَى اَللَّهِ أَنْ لاَ يَأْتِيَنِي مَكْرُوبٌ إِلاَّ أَرُدَّهُ وَ أَقْلِبَهُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُوراً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 98 )
52-هارون بن خارجه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:حسين بن علىّ عليهما السّلام فرموده:من كشته سرشك و گريه ام،با دلى پر از غم و اندوه شهيد گشتم و سزاوار است خدا را كه هيچ اندوهگينى بزيارت من نيايد مگر اينكه ويرا شاد و خوشحال بخانواده اش باز گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 219
52-هارون بن خارجه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:حسين بن على عليه السّلام مى فرمود:من كشتۀ گريه ام،با دلى اندوهگين و قلبى سرشار از غم شهيد شدم، و شايستۀ(لطف)خداوند چنان است كه هر غم زده اى كه به زيارت من مى آيد،او را شاد و خوشحال به خانواده اش باز گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 257
52. هارون بن خارجه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه حسين بن على (عليهما السّلام) فرمود: من كشته اشك ديدگانم، با دلى آكنده از غم كشته شدم و سزاوار است كه هر اندوهگينى به زيارت من مى آيد، خدا او را شادمان به خانواده اش بازگرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 191
[348]52-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام حسين عليه السّلام فرمود: من كشتۀ سر شكم. اندوهناكانه كشته شدم و خدا را سزد كه اندوهگينى بر سر مزارم نيايد جز آنكه او را دلشاد به سوى خانواده اش باز گرداند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 223
ص: 110
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْوَشَّاءِ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا لِمَنْ أَتَى قَبْرَ أَحَدٍ مِنَ اَلْأَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ لَهُ مِثْلُ مَا لِمَنْ أَتَى قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ فَقُلْتُ مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ لَهُ مِثْلُ مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 98 )
1-حسن بن علىّ وشّاء گويد:بحضرت رضا عليه السّلام عرض كردم چيست ثواب كسى كه قبر يك تن از امامان را زيارت كند؟فرمود:ثوابش مانند ثواب زيارت قبر حسين عليه السّلام است،گويد:عرض كردم ثواب زيارت قبر موسى بن جعفر عليهما السّلام چيست؟فرمود مثل زيارت حسين عليه السّلام است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 220
1-حسن بن على وشّاء نقل كرده است كه از امام رضا عليه السّلام پرسيدم:ثواب كسى كه به زيارت قبر يكى از ائمّه برود،چيست؟فرمود:ثوابش مانند ثواب زيارت قبر امام حسين عليه السّلام است.عرض كردم:كسى كه به زيارت حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام برود چه ثوابى دارد؟فرمود:ثوابش،ثواب كسى است كه به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام برود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 258
1. حسن بن على وشاء مى گويد: به حضرت رضا (عليه السّلام) گفتم: كسى كه به زيارت قبر يكى از امامان برود پاداشش چيست؟ فرمود: پاداش او مانند كسى است كه قبر حسين (عليه السّلام) را زيارت كرده است. گفتم: كسى كه قبر موسى بن جعفر (عليه السّلام) را زيارت كند چه پاداشى دارد؟ فرمود: مانند همان پاداشى كه زائر قبر حسين (عليه السّلام) دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 191
[349]1-... حسن بن على وشّاء گويد: به امام رضا عليه السّلام عرض كردم: آن كس كه مزار يكى از امامان عليهم السّلام را زيارت كند چه پاداشى دارد؟ فرمود: او را پاداشى همانند پاداش زيارتگر مزار امام حسين عليه السّلام است. عرض كردم: آن كس كه مزار امام كاظم عليه السّلام را زيارت كند چه پاداشى دارد؟ فرمود: او را پاداشى همانند پاداش زيارتگر امام حسين عليه السّلام است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 223
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا لِمَنْ أَتَى قَبْرَ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ اَلْجَنَّةُ وَ اَللَّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 98 )
2-على بن مهزيار گويد:بحضرت جواد عليه السّلام عرض كردم ثواب كسى كه قبر علىّ بن موسى الرّضا عليهما السّلام را زيارت كند چيست؟فرمود:بخدا سوگند ثوابش بهشت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 220
2-علىّ بن مهزيار نقل كرده است كه به امام جواد عليه السّلام عرض كردم:ثواب كسى كه قبر امام رضا عليه السّلام را زيارت كند چيست؟فرمود:به خدا سوگند ثوابش بهشت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 258
2. على بن مهزيار مى گويد: به حضرت ابو جعفر [امام جواد (عليه السّلام)] گفتم: كسى كه قبر امام رضا (عليه السّلام) را زيارت كند چه پاداشى خواهد داشت؟ فرمود: به خدا سوگند پاداشش بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 191
[350]2-... على بن مهزيار گويد: به امام جواد عليه السّلام عرض كردم: آن كس كه به زيارت مزار امام رضا عليه السّلام رود چه پاداشى دارد؟ فرمود: به خدا سوگند كه پاداش او بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 223
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ غِيَاثٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ اَلْبَزَنْطِيِّ قَالَ: قَرَأْتُ كِتَابَ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَبْلِغْ شِيعَتِي أَنَّ زِيَارَتِي تَعْدِلُ عِنْدَ اَللَّهِ أَلْفَ حِجَّةٍ قَالَ فَقُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَلْفَ حِجَّةٍ قَالَ إِي وَ اَللَّهِ وَ أَلْفَا حِجَّةٍ لِمَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 98 )
[351]3-... احمد بن محمّد بن ابى نصر گويد: در نامۀ امام رضا عليه السّلام چنين خواندم كه فرموده بود: به شيعيان من بگوييد كه زيارت من در پيشگاه خدا با هزار حج برابر آيد. به امام جواد عليه السّلام عرض كردم: هزار حج؟ فرمود: آرى، به خدا سوگند هر كه حق شناسانه او را زيارت كند، هزار هزار حج از آن اوست. و امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه يكى از ما را زيارت نمايد، همانند آن كس باشد كه امام حسين عليه السّلام را زيارت كرده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 225
3-احمد بن محمّد بن ابى نصر بزنطىّ گويد:در نامۀ حضرت رضا عليه السّلام خواندم دستور فرموده بود كه بشيعيان من بگوئيد كه زيارت قبر من در نزد خدا مطابقست با هزار حج.گويد:از روى شگفتى بفرزندش امام جواد عليه السّلام عرض كردم هزار حجّ؟فرمود آرى بلكه بخدا سوگند يك ميليون حج براى هر كس كه عارف بحقّ آن حضرت باشد. و امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس زيارت كند قبر يكى از ما را مانند آن باشد كه حسين عليه السّلام را زيارت كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 221
3-احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى نقل كرده است كه:در نامۀ امام رضا عليه السّلام خواندم:به شيعيان من بگوئيد كه(ثواب)زيارت من در پيشگاه خداوندى برابر با هزار حج است.راوى مى گويد كه:(از روى تعجّب)به حضرت جواد عليه السّلام عرض كردم:هزار حج؟!فرمود:آرى به خدا سوگند،بلكه يك ميليون حج براى كسى كه با شناخت حق آن حضرت او را زيارت كند. و امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه قبر يكى از ما(ائمّه)را زيارت كند،مانند آن است كه قبر امام حسين عليه السّلام را زيارت كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 258
3. احمد بن محمّد بن ابى نصر بزنطى مى گويد: در نامۀ حضرت رضا (عليه السّلام) خواندم كه نوشته بود: به شيعيان من بگوييد كه زيارت قبر من نزد خدا با هزار حجّ برابر است. مى گويد: از روى تعجّب به امام جواد (عليه السّلام) گفتم: با هزار حجّ؟ فرمود: آرى به خدا سوگند، بلكه با هزار هزار حجّ براى كسى كه حق او را بشناسد. و امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس قبر يكى از ما را زيارت كند همچون كسى است كه قبر حسين (عليه السّلام) را زيارت كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 191
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَبْرِ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ فَقَالَ مَنْ زَارَهَا فَلَهُ اَلْجَنَّةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 98 )
1-سعد بن سعد گويد:از حضرت رضا عليه السّلام پرسيدم از مقام فاطمه دختر موسى بن جعفر عليهما السّلام،فرمود:هر كس قبر او را زيارت كند پاداشش بهشت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 221
1-سعد بن سعد نقل كرده است كه از امام رضا عليه السّلام در بارۀ(زيارت قبر)فاطمه دختر حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام پرسيدم،فرمود:كسى كه قبر او را زيارت كند، پاداشش بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 259
1. سعد بن سعد مى گويد: از حضرت رضا (عليه السّلام) در بارۀ مقام و منزلت فاطمه دختر موسى بن جعفر (عليهما السّلام) پرسيدم، فرمود: هر كه قبر او را زيارت كند پاداشش بهشت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 193
[352]1-... سعد بن سعد گويد: از امام رضا عليه السّلام در بارۀ منزلت حضرت معصومه، دختر امام كاظم عليه السّلام، پرسيدم. فرمود: هر كه او را زيارت كند بهشت از آن اوست
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 225
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنَا حَمْزَةُ بْنُ اَلْقَاسِمِ اَلْعَلَوِيُّ ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَمَّنْ دَخَلَ عَلَى أَبِي اَلْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْهَادِي مِنْ أَهْلِ اَلرَّيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْعَسْكَرِيِّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ أَيْنَ كُنْتَ قُلْتُ زُرْتُ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ أَمَا إِنَّكَ لَوْ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِ اَلْعَظِيمِ عِنْدَكُمْ لَكُنْتَ كَمَنْ زَارَ اَلْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 99 )
1-محمّد بن يحيى عطّار گويد:مردى از اهل رى كه خدمت حضرت هادى عليه السّلام رسيده بود براى من نقل كرد كه شرفياب حضور حضرت عسكرى عليه السّلام شدم بمن فرمود:كجا بودى؟عرض كردم از زيارت حسين عليه السّلام آمده ام،فرمود: اگر قبر عبد العظيم كه در شهر شماست زيارت ميكردى همانا ثواب كسى را داشتى كه حسين بن على عليهما السّلام را زيارت كرده باشد. شرح:بنظر ميرسد كه اين حكم مخصوص همين مرد بوده باشد كه شايد اعتقادى بمقام حضرت عبد العظيم نداشته،و اين در صورتيست كه حديث را واقعا از امام عليه السّلام بدانيم و إلاّ اين مرد خود حالش براى ما معلوم نيست و نميدانيم براستى امام چنين كلامى باو فرموده يا نه،ولى بهر حال مقام و مرتبۀ حضرت عبد العظيم عليه السّلام و رضايتمندى اهل بيت عليهم السّلام از وى بحسب تاريخ و اخبار مأثوره معلوم و آشكار است،ليكن در اينكه ثواب زيارت قبرش براى همه برابر باشد با ثواب زيارت مرقد مطهّر سيّد الشّهداء حسين بن علىّ صلوات اللّٰه و سلامه و بركاته عليهما-كه در روايات وارد شده برابر است با زيارت خداوند سبحان در عرش مورد گفتگو است و بعيد مينمايد،و خداوند عالم است،امّا چنانچه كسى بدين اميد كه ثواب زيارت حضرت ابا عبد اللّٰه عليه السّلام را بحسب اين خبر در زيارت حضرت عبد العظيم عليه السّلام بوى دهند قبر او را زيارت كند ان شاء اللّٰه خداوند آن ثواب را بدو خواهد داد و اين بر اساس قاعدۀ تسامح در ادلّۀ سنن و اخبار من بلغ باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 222
1-محمد بن يحيى عطّار از مردى از اهالى شهر رى-كه به خدمت حضرت امام هادى عليه السّلام شرفياب شده بود-نقل كرده است كه:به خدمت امام هادى عليه السّلام رسيدم. حضرت فرمود:كجا بودى؟عرض كردم:از زيارت قبر امام حسين عليه السّلام بر مى گردم. فرمود:اگر قبر عبد العظيم را-كه در نزد شما قرار دارد-زيارت مى كردى،براستى مانند كسى بودى كه قبر حسين بن على عليه السّلام را زيارت كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 260
1. محمّد بن يحيى عطّار مى گويد: مردى از اهل رى كه خدمت على بن محمّد امام هادى (عليه السّلام) رسيده بود براى من نقل كرد و گفت: بر حضرت ابو الحسن امام هادى (عليه السّلام) وارد شدم. به من فرمود: كجا بودى؟ گفتم: به زيارت قبر حسين (عليه السّلام) رفته بودم. فرمود: بدان كه اگر قبر عبد العظيم را كه در شهر شماست زيارت مى كردى، مانند كسى بودى كه حسين بن على (عليهما السّلام) را زيارت كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 193
[353]1-... محمّد بن يحيى گويد: مردى از مردم رى كه خدمت امام هادى عليه السّلام رسيده بود براى من بازگو كرد كه به خدمت امام هادى عليه السّلام رسيدم. امام عليه السّلام فرمود: از كجا مى آيى؟ عرض كردم: از زيارت امام حسين عليه السّلام مى آيم. فرمود: آگاه باش كه به راستى، اگر قبر عبد العظيم را كه پيش خودتان است زيارت كرده بودى، همانند كسى بودى كه امام حسين عليه السّلام را زيارت نموده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 225
ص: 111
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بِإِسْنَادٍ ذَكَرَهُ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ لَمْ يَقْدِرْ عَلَى صَلاَتِنَا فَلْيُصَلِّ صَالِحِي مَوَالِينَا وَ مَنْ لَمْ يَقْدِرْ عَلَى زِيَارَتِنَا فَلْيَزُرْ صَالِحِي مَوَالِينَا يَكْتُبِ اَللَّهُ لَهُ ثَوَابَ زِيَارَتِنَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 99 )
1-احمد بن محمّد بن عيسى اشعرى با سندى كه ذكر كرده از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرموده است:هر كس دسترسى بنيكى كردن با ما ندارد،پس دوستان شايستۀ ما را صله و نيكى كند كه ثواب صلۀ ما براى او ثبت شود،و هر كس متمكّن از زيارت ما نيست پس شايستگان از دوستان ما را زيارت كند كه ثواب زيارت ما در نامۀ عملش ثبت خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 223
1-احمد بن محمد بن عيسى با سندى كه خود ذكر كرده است از امام صادق عليه السّلام روايت مى كند كه فرمود:هر كس كه نمى تواند نسبت به ما اظهار محبت كند،بر اوست كه به دوستان صالح ما نيكى و محبت روا دارد؛و كسى كه نمى تواند به زيارت ما بيايد به زيارت دوستان شايستۀ ما بشتابد كه در اين صورت ثواب زيارت ما براى او ثبت خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 260
1. احمد بن محمد بن عيسى با سندى كه ذكر كرده از امام صادق (عليه السّلام) نقل نموده است كه فرمود: هر كس دسترسى به ارتباط با ما ندارد، با دوستان شايستۀ ما ارتباط برقرار كند تا ثواب ارتباط با ما براى او نوشته شود. و هر كس قدرت بر زيارت ما ندارد، دوستان صالح ما را زيارت كند تا ثواب زيارت ما براى او ثبت گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 193
[354]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه به ما دسترسى ندارد تا به ما نيكى كند، به دوستان درست پيشۀ ما نيكى نمايد كه پاداش نيكى به ما براى او نوشته شود و هر كه از زيارت ما ناتوان است، دوستان درستكار ما را زيارت كند كه پاداش زيارت ما براى او نوشته گردد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 225
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ مُوسَى عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا مَعْنَى قَوْلِهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى - مَنْ ذَا اَلَّذِي يُقْرِضُ اَللّٰهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضٰاعِفَهُ لَهُ أَضْعٰافاً كَثِيرَةً قَالَ صِلَةُ اَلْإِمَامِ . أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَلِيِّ بْنِ اَلْفَضْلِ عَنْ أَبِي طَالِبٍ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلصَّلْتِ عَنْ يُونُسَ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : بِمِثْلِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 99 )
1-اسحاق بن عمّار گويد:از امام صادق عليه السّلام پرسيدم چيست معنى آيۀ شريفۀ«
مَنْ ذَا اَلَّذِي يُقْرِضُ اَللّٰهَ قَرْضاً حَسَناً
»(كيست آنكه بخدا قرض الحسن دهد)فرمود:مراد نيكى و احسان كردن بامام است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 223
1-اسحاق بن عمّار نقل كرده مى گويد:از امام صادق عليه السّلام پرسيدم:معنى آيۀ شريفۀ (آيۀ 245 از سورۀ بقره)«كيست آنكه به خدا وام دهد،وام نيكوئى،پس خداوند آن را براى او چندين برابر كند»چيست؟فرمود:اظهار محبّت و نيكى كردن به امام است. *-و به سند ديگر باز از اسحاق بن عمّار همين حديث روايت شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 261
1. اسحاق بن عمّار مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) پرسيدم: معناى سخن خداوند:
«مَنْ ذَا اَلَّذِي يُقْرِضُ اَللّٰهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضٰاعِفَهُ لَهُ أَضْعٰافاً كَثِيرَةً
»
[بقره،245] چيست؟ فرمود: مقصود ارتباط داشتن با امام (عليه السّلام) است. مانند همين حديث به سند ديگرى از اسحاق از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 193
[355]1-... اسحاق بن عمّار گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: معنى سخن خداوند پاك و فرازمند كه فرمايد:«كيست آن كس كه به خدا وامى نيكو دهد تا براى او دو چندان كند»[حديد ، آيۀ 11] چيست؟ فرمود: مراد از آن، نيكى به امام عليه السّلام است. پدرم-رحمه اللّٰه-گويد كه با سندى ديگر از امام صادق عليه السّلام همانند اين حديث روايت شده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 227
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو إِسْحَاقَ إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْفَارِسِيِّ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ جَعْفَرٍ اَلْجَعْفَرِيِّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ أَهْلَ اَلْقُرْآنِ فِي أَعْلَى دَرَجَةٍ مِنَ اَلْآدَمِيِّينَ مَا خَلاَ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلْمُرْسَلِينَ وَ لاَ تَسْتَضْعِفُوا أَهْلَ اَلْقُرْآنِ وَ حُقُوقَهُمْ فَإِنَّ لَهُمْ مِنَ اَللَّهِ لَمَكَاناً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 99 )
1-سكونى از امام صادق از پدرش عليهما السّلام نقل كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:مقام و درجۀ اهل قرآن(قاريان و يا حافظان)پس از درجۀ فرستادگان خدا و پيغمبران والاترين درجه و مقام آدميان است،پس آنان را كوچك و حقير و پست نشماريد و حقوقشان را اندك نپنداريد زيرا اينان در نزد پروردگار داراى مقام و پايگاهى برگزيده و مخصوصند. شرح:مراد از اهل قرآن ظاهرا حافظان قرآنند البتّه آن دسته كه با دلى مطمئن و سرشار از ايمان بكتاب خدا عشق ميورزند،و با كمال جديّت در حفظ كلمات آن كوشا هستند،و فرمان آن را با آغوشى باز ميپذيرند و در جاى خود بكار مى بندند،و دور از هر گونه شك و ترديد بوعد و وعيد آن معتقدند،و قرآن را كتاب عمل خود قرار داده اند،نه آن كسانى كه شغلشان قراءت قرآنست و رفتارشان بر خلاف آن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 224
1-اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اهل قرآن پس از پيامبران و فرستادگان خدا در بالاترين درجۀ آدميان قرار دارند،پس اهل قرآن را كوچك مشماريد و حقوقشان را اندك نپنداريد زيرا در نزد خدا داراى مقامى والا و ارجمند مى باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 261
1. از اسماعيل بن ابى زياد از جعفر بن محمد (عليهما السّلام) از پدرش نقل شده است كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اهل قرآن در بالاترين مرتبۀ آدميان پس از پيامبران و مرسلين قرار دارند، پس آنان را كوچك نشماريد و حقوقشان را اندك نپنداريد، زيرا آنان نزد خداوند از جايگاهى عظيم برخوردارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 195
[356]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اهل قرآن فرازمندترين درجۀ آدميان را پس از پيامبران و فرستادگان دارا هستند، پس اهل قرآن و حقوق آنان را كوچك و اندك نشماريد؛ زيرا آنان را از جانب خدا جايگاهى فرازمند باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 227
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ اِبْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلنَّضْرِ بْنِ شُعَيْبٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مَادٍّ اَلْقَلاَنِسِيِّ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ خَتَمَ اَلْقُرْآنَ بِمَكَّةَ مِنْ جُمُعَةٍ إِلَى جُمُعَةٍ وَ أَقَلَّ مِنْ ذَلِكَ وَ أَكْثَرَ وَ خَتَمَهُ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ وَ اَلْحَسَنَاتِ مِنْ أَوَّلِ جُمُعَةٍ كَانَتْ فِي اَلدُّنْيَا إِلَى آخِرِ جُمُعَةٍ تَكُونُ فِيهَا وَ إِنْ خَتَمَهُ فِي سَائِرِ اَلْأَيَّامِ فَكَذَلِكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 100 )
1-ابو حمزه(ثابت بن دينار)گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس در مكّۀ معظّمه قرآن را از جمعه تا جمعۀ ديگر ختم كند يا در كمتر از اين يا بيشتر ولى ختم و پايانش در روز جمعه باشد خداوند اجر و ثواب كارهاى نيك از اوّلين جمعه اى كه در دنيا بوده تا آخرين جمعه اى كه هست براى او ثبت فرمايد، و چنانچه در غير روز جمعه هم ختم كند اين پاداش براى او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 225
1-ابو حمزه از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس قرآن را در مكه يا كمتر يا بيشتر از آن در روز جمعه ختم كند،خداوند ثواب همۀ نيكيهائى كه از اولين جمعۀ دنيا تا آخرين جمعۀ آن هست در نامۀ اعمال او ثبت مى فرمايد،و چنانچه قرآن را در روزهاى ديگر ختم كند،همين پاداش براى او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 262
1. ابو حمزه مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس قرآن را در مكّه از جمعه اى تا جمعۀ ديگر يا در كمتر از اين و يا بيشتر از آن ختم كند و پايانش در روز جمعه باشد، خداوند براى او اجر و پاداش كارهاى نيك را از اولين جمعه اى كه در دنيا بوده تا آخرين جمعه اى كه در آن زندگى مى كند خواهد نوشت، و اگر در روزهاى ديگر نيز ختم كند همين پاداش را خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 195
[357]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه در مكّه همۀ قرآن را از جمعه اى تا جمعۀ ديگر يا در كمتر و يا بيشتر از اين مدت بخواند، ولى در هر صورت قرآن را در روز جمعه به پايان برد خداوند پاداش و حسناتى را كه از نخستين جمعۀ دنيا تا آخرين جمعۀ آن باشد براى او نويسد و اگر خواندن قرآن را در ديگر روزها نيز به پايان برد، اين پاداش از آن او خواهد گشت
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 227
ص: 112
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ عَوْنٍ عَنِ اَلصَّبَّاحِ بْنِ سَيَابَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ شُدِّدَ عَلَيْهِ اَلْقُرْآنُ كَانَ لَهُ أَجْرٌ وَ مَنْ يُسِّرَ عَلَيْهِ كَانَ مَعَ اَلْأَبْرَارِ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 100 )
1-صباح بن سيابه گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس قرآن را بسختى و رنج بياموزد دو اجر و مزد خواهد داشت،و آنكه بآسانى بياموزد و بر او آموختنش دشوار نباشد با نيكان خواهد بود .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 225
1-صباح بن سيابه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر كس قرآن را به سختى ياد بگيرد دو اجر خواهد داشت،و كسى كه(فراگيرى)قرآن براى او آسان باشد با نيكوكاران(محشور)خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 262
1. صباح بن سيابه مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس آموختن قرآن بر او دشوار باشد دو اجر خواهد داشت، و هر كس بر او آسان باشد با نيكان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 195
[358]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه به دشوارى قرآن را فراگيرد، او را دو پاداش باشد و هر كه آن را به آسانى فراگيرد، در زمرۀ نيكان است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 229
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ مِنْهَالٍ اَلْقَصَّابِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ وَ هُوَ شَابٌّ مُؤْمِنٌ اِخْتَلَطَ اَلْقُرْآنُ بِدَمِهِ وَ لَحْمِهِ وَ جَعَلَهُ اَللَّهُ مَعَ اَلسَّفَرَةِ اَلْكِرَامِ اَلْبَرَرَةِ وَ كَانَ اَلْقُرْآنُ حَجِيجاً عَنْهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ يَقُولُ يَا رَبِّ إِنَّ كُلَّ عَامِلٍ قَدْ أَصَابَ أَجْرَ عَمَلِهِ إِلاَّ عَامِلِي فَبَلِّغْ بِهِ كَرِيمَ عَطَايَاكَ فَيَكْسُوهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ حُلَّتَيْنِ مِنْ حُلَلِ اَلْجَنَّةِ وَ يُوضَعُ عَلَى رَأْسِهِ تَاجُ اَلْكَرَامَةِ ثُمَّ يُقَالُ لَهُ هَلْ أَرْضَيْنَاكَ فِيهِ فَيَقُولُ اَلْقُرْآنُ يَا رَبِّ قَدْ كُنْتُ أَرْغَبُ لَهُ فِيمَا هُوَ أَفْضَلُ مِنْ هَذَا قَالَ فَيُعْطَى اَلْأَمْنَ بِيَمِينِهِ وَ اَلْخُلْدَ بِيَسَارِهِ ثُمَّ يَدْخُلُ اَلْجَنَّةَ فَيُقَالُ لَهُ اِقْرَأْ آيَةً وَ اِصْعَدْ دَرَجَةً ثُمَّ يُقَالُ لَهُ بَلَّغْنَا بِهِ وَ أَرْضَيْنَاكَ فِيهِ فَيَقُولُ اَللَّهُمَّ نَعَمْ قَالَ وَ مَنْ قَرَأَ كَثِيراً وَ تَعَاهَدَهُ مِنْ شِدَّةِ حِفْظِهِ أَعْطَاهُ اَللَّهُ أَجْرَ هَذَا مَرَّتَيْنِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 100 )
1-منهال قصّاب گويد:حضرت صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در جوانى قرآن بخواند و مؤمن هم باشد قرآن با گوشت و خونش بياميزد،و خداوند او را با فرشتگانى كه نماينده و سفير حقّند و نويسندگان بزرگوار همدم سازد،و قرآن براى او حائل و مانع از آتش دوزخ باشد،و در حقّ وى دعا كند و گويد:بار الها هر مزدورى باجرت كار خويش رسيد جز مزدور من،پس بزرگترين و گراميترين بخشش هاى خود را نصيب او گردان،پس خداوند آن جوان را دو جامه از جامه هاى بهشتى بپوشاند و تاج افتخار بر سر وى بنهند،آنگاه بقرآن خطاب شود آيا تو را در بارۀ اين جوان خشنود كرديم؟قرآن در پاسخ گويد:پروردگارا من بيش از اين در بارۀ وى آرزو داشتم،پس امان نامه اى بدست راستش دهند، و فرمان جاويد ماندن در بهشت بدست چپش و وارد بهشت شود.پس او را گويند اينك بخوان(يعنى قرآن را)و يكدرجه بالا رو،سپس بقرآن خطاب شود آيا آنچه آرزو داشتى در بارۀ قاريت انجام داديم؟و آيا تو را در بارۀ وى خشنود ساختيم؟ قرآن گويد:آرى اى پروردگار من،آنگاه حضرت فرمود:هر كس قرآن را بسيار بخواند و با اينكه بر وى سخت است آن را بذهن خود بسپارد خداوند دو بار اين پاداش را باو كرامت فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 226
1-منهال قصّاب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:چون جوان با ايمانى قرآن را تلاوت كند،قرآن با گوشت و خون او بياميزد و خداوند او را با فرشتگانى كه سفير حضرت حقّند و بزرگوار و نيكوكارند همراه كند،و قرآن در روز قيامت از رفتن او در آتش جهنّم جلوگيرى مى كند و مى گويد:پروردگارا!هر خدمتكارى بجز خادم من دستمزد خويش را گرفته است،پس گراميترين بخششهاى خود را بر او ارزانى دار، پس خداوند دو جامه از جامه هاى بهشتى بر اندام او مى پوشاند،و تاج كرامت بر سر او نهاده مى شد،آنگاه به قرآن خطاب مى شود كه:آيا تو را به خاطر اين جوان خشنود ساختيم؟و قرآن در پاسخ مى گويد:پروردگارا!من بيش از اين(از رحمت تو)در بارۀ او آرزو داشتم،پس امان نامه اى را به دست راست،و منشور جاودانگى او در بهشت در دست چپ او قرار مى دهند،وارد بهشت مى شود و به او گفته مى شود:بخوان و يك درجه بالا برو،و به قرآن خطاب مى شود:آيا او را به پاداشى كه مى خواستى نواختيم،و تو را از اين موهبت خشنود ساختيم؟قرآن در پاسخ مى گويد:آرى اى خداوندگار من!امام عليه السّلام فرمود:كسى كه آن را زياد بخواند،و عليرغم سختيهايى كه دارد(قرآن)را به خاطر بسپارد،خداوند دو بار اين پاداش را به او عنايت فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 263
1. منهال قصّاب مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در جوانى قرآن بخواند و مؤمن باشد، قرآن با گوشت و خون او آميخته مى شود، و خداوند او را با سفيران خود كه بزرگوار و نيكوكارند قرار خواهد داد، و روز قيامت قرآن مانع او از آتش دوزخ خواهد بود، و مى گويد: پروردگارا، هر عمل كننده اى به پاداش عملش رسيده است، جز آن كسى كه مرا مورد عمل قرار داده است، پس بزرگ ترين هديه هاى خود را نصيب او گردان. پس خداوند دو حلّه از حلّه هاى بهشتى به او مى پوشاند و تاج كرامت بر سرش مى نهد، سپس خطاب مى شود: آيا تو را در بارۀ اين جوان خشنود كرديم؟ قرآن مى گويد: پروردگارا، من بيش از اين در بارۀ او آرزو داشتم، پس امان نامه اى به دست راست او، و فرمان جاودانگى در بهشت را به دست چپش مى دهند و او وارد بهشت مى شود. پس به او مى گويند: آيه اى بخوان و يك درجه بالا برو. آن گاه به قرآن خطاب مى شود: آيا تو را به آرزويت رسانديم و آيا تو را در مورد اين جوان خشنود كرديم؟ قرآن مى گويد: آرى، اى پروردگار من، آن گاه حضرت فرمود: هر كس قرآن را بسيار بخواند و با اينكه حفظ آن بر او سخت است آن را به ذهن خود بسپارد، خداوند اين پاداش را دو بار به او خواهد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 195
[359]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر جوان مؤمنى كه قرآن تلاوت كند، قرآن با گوشت و خونش آميزد و خداوند او را با فرشتگان كه سفير خدايند و بزرگمندانى نيك هستند همراه گرداند و در روز رستاخيز قرآن بازدارندۀ او از دوزخ است. قرآن در روز رستاخيز گويد: پروردگارا! به راستى، هر كردگار (عمل كننده اى) به پاداش كردار خويش رسيد جز كردكاران (عمل كنندگان) به من؛ پس گرانقدرترين عطاياى خود را به او ده؛ پس خداى گرامى و بزرگ دو جامه از جامگان بهشت را به او بپوشاند و تاج شكوهمندى را بر سرش نهد. سپس خداوند خطاب به قرآن فرمايد: آيا راضى شدى؟ قرآن گويد: پروردگارا! به پاداشى برتر از اين اميد داشتم؛ پس خداوند امان نامه اى را بر دست راستش و جاودانگى در بهشت را بر دست چپش دهد، پس آنگاه آن جوان به بهشت در آيد و او را گفته آيد كه آيه اى را تلاوت كن و درجه اى را بر فراز رو. سپس به قرآن خطاب شود: آيا آنچه را كه آرزو داشتى به او داديم و تو را خرسند ساختيم؟ قرآن گويد: آرى، پروردگارا! امام صادق عليه السّلام ديگر بار فرمود: هر كه قرآن را بسيار تلاوت كند و با وجود دشوارى قرآن، آن را حفظ كند، خداوند اين پاداش را دو بار به او ارزانى فرمايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 229
حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْرُوقٍ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَامِرٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ قَائِماً فِي صَلاَتِهِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِائَةَ حَسَنَةٍ وَ مَنْ قَرَأَهُ فِي صَلاَتِهِ جَالِساً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ خَمْسِينَ حَسَنَةً وَ مَنْ قَرَأَهُ فِي غَيْرِ صَلاَتِهِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَنَاتٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 101 )
1-عبد اللّٰه بن سليمان گويد:حضرت باقر عليه السّلام فرمود:هر كس قرآن را ايستاده در نماز بخواند خداوند بهر حرفى از آن صد حسنه(كار نيك)در نامۀ عملش بنويسد،و هر كس قرآن را نشسته در نماز بخواند خداوند بهر حرفى از آن پنجاه حسنه در نامه اش ثبت فرمايد،و هر كس در غير نماز آن را بخواند خداوند بهر حرفى ده حسنه براى او بنويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 227
1-عبد اللّٰه بن سليمان از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس قرآن را به حالت ايستاده در نماز بخواند،خداوند به هر حرفى از آن صد حسنه براى او مى نويسد؛و هر كس آن را در حال نشسته در نماز بخواند خداوند به ازاى هر حرفى پنجاه حسنه براى او ثبت مى فرمايد؛و هر كس قرآن را خارج از نماز بخواند، خداوند به ازاى هر حرف آن ده حسنه براى او مى نگارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 264
1. عبد اللّٰه بن سليمان مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس قرآن را ايستاده در نماز بخواند، خداوند در برابر هر حرفى از آن صد حسنه براى او مى نويسد، و هر كس آن را نشسته در نماز بخواند، خداوند در برابر هر حرفى از آن پنجاه حسنه براى او ثبت مى كند، و هر كس آن را در غير نماز بخواند، خداوند در برابر هر حرفى از آن ده حسنه براى او مقرر مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 197
[360]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه ايستاده در نماز قرآن تلاوت كند، خداوند به ازاى هر حرفى براى او صد حسنه نويسد و هر كه نشسته در نماز قرآن تلاوت كند، خداوند در ازاى هر حرفى براى او پنجاه حسنه نويسد و هر كه در غير نماز قرآن تلاوت كند، خداوند در ازاى هر حرفى ده حسنه نويسد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 231
ص: 113
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ (1) عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آيَةٍ يُصَلِّي بِهَا فِي لَيْلَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِهَا قُنُوتَ لَيْلَةٍ وَ مَنْ قَرَأَ مِائَتَيْ آيَةٍ فِي لَيْلَةٍ مِنْ غَيْرِ صَلاَةِ اَللَّيْلِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ فِي اَللَّوْحِ قِنْطَاراً مِنَ اَلْحَسَنَاتِ وَ اَلْقِنْطَارُ أَلْفٌ وَ مِائَتَا أُوقِيَّةٍ وَ اَلْأُوقِيَّةُ أَعْظَمُ مِنْ جَبَلِ أُحُدٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 101 )
[361]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه صد آيه در نماز شب تلاوت كند، خداوند نمازگزارى يك شب را براى او نويسد و هر كه شباهنگام دويست آيه در غير نماز شب تلاوت كند، خداوند در لوح، قنطارى از حسنات را براى او نويسد كه هر قنطار هزار و دويست اوقيه است و هر اوقيه بزرگتر از كوه احد است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 231
1-اسحاق بن عمّار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس صد آيه از قرآن در نماز شب بخواند خداوند عبادت سر تا سر آن شب را در نامۀ عمل وى بنويسد،و هر كس دويست آيه در غير نماز شب بخواند خداوند در صحيفه اش قنطارى از حسنات ثبت نمايد،و هر قنطارى يك هزار و دويست اوقيّة و هر اوقيّة بزرگتر از كوه احد است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 228
1-اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس صد آيۀ قرآن به هنگام نماز شب بخواند،خداوند ثواب عبادت تمامى آن شب را به او كرامت كند؛و هر كس دويست آيه از قرآن را در غير نماز شب بخواند،خداوند قنطارى از حسنات در لوح(به نام او)ثبت خواهد كرد،كه هر قنطار يك هزار و دويست اوقيه،و هر اوقيه بزرگتر از كوه احد است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 265
1. اسحاق بن عمّار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس صدآيه از قرآن در نماز شب بخواند، خداوند عبادت سرتاسر آن شب را براى او خواهد نوشت، و هر كس دويست آيه در غير نماز شب بخواند، خداوند براى او قنطارى از حسنات در نامۀ عملش ثبت خواهد كرد، كه هر قنطارى هزار و دويست پيمانه و هر پيمانه اى بزرگ تر از كوه احد است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 197
حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْحَافِظُ لِلْقُرْآنِ وَ اَلْعَامِلُ بِهِ مَعَ اَلسَّفَرَةِ اَلْكِرَامِ اَلْبَرَرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 101 )
1-فضيل بن يسار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:حافظ قرآن و عمل كننده بدان همدم و همنشين فرشتگان شايسته حقّ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 228
1-فضيل بن يسار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:حافظ قرآن و عمل كنندۀ به آن،همنشين با فرشتگان كرام و شايستۀ حضرت حق مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 265
1. از فضيل بن يسار نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: كسى كه قرآن را حفظ كند و بدان عمل نمايد، با سفيران الهى كه بزرگوار و نيكوكارند همدم خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 197
[362]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: حافظ قرآن و عمل كنندۀ به آن همدم فرشتگانى گردد كه سفير خدايند و بزرگمندانى نيك هستند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 231
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلْمُكَتِّبُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ عَنِ اَلْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ اَلَّذِي يُعَالِجُ اَلْقُرْآنَ لِيَحْفَظَهُ بِمَشَقَّةٍ مِنْهُ وَ قِلَّةِ حِفْظٍ لَهُ أَجْرَانِ وَ قَالَ مَا يَمْنَعُ اَلتَّاجِرَ مِنْكُمُ اَلْمَشْغُولَ فِي سُوقِهِ إِذَا رَجَعَ إِلَى مَنْزِلِهِ أَنْ لاَ يَنَامَ حَتَّى يَقْرَأَ سُورَةً مِنَ اَلْقُرْآنِ فَيُكْتَبَ لَهُ مَكَانَ كُلِّ آيَةٍ يَقْرَؤُهَا عَشْرُ حَسَنَاتٍ وَ يُمْحَى عَنْهُ عَشْرُ سَيِّئَاتٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 102 )
1-فضيل بن يسار گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود همانا كسى كه با كمى حافظه اش بسيار مى كوشد تا قرآن را حفظ كند داراى دو اجر خواهد بود. و نيز فرمود:چه چيز باز ميدارد تاجريرا كه در بازار سرگرم تجارت خويش است كه چون شب بمنزل آيد يك سوره از قرآن قبل از آنكه بخوابد قراءت كند تا بهر آيه اى ده حسنه در نامه اش ثبت شود،و ده گناه از نامه اش پاك گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 229
1-فضيل بن يسار گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:كسى كه مى كوشد تا قرآن را با زحمت بسيار حفظ كند،داراى دو پاداش است،و فرمود:چه چيزى مانع مى شود تا بازرگانى كه در بازار مشغول به تجارت است،پس از مراجعت به خانه و پيش از خواب سوره اى از قرآن بخواند،تا به ازاى هر آيه اى كه تلاوت مى كند ده حسنه براى او ثبت و ده گناه از او پاك گردد؟!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 266
1. فضيل بن يسار مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: كسى كه به دليل كمى حافظه اش به سختى تلاش مى كند تا قرآن را حفظ كند دو پاداش خواهد داشت. و فرمود: چه چيز بازرگانان شما را كه در بازار مشغول تجارتند باز مى دارد از اينكه پس از بازگشت به خانه و قبل از خوابيدن سوره اى از قرآن بخوانند تا در برابر هرآيه اى كه مى خوانند ده حسنه براى آنان نوشته شود و ده گناه از ايشان محو گردد؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 199
[363]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه قرآن را با وجود كمى حافظه به دشوارى از بر كند، دو پاداش از آن اوست. و نيز فرمود: چه چيزى بازرگانى را كه در بازار به تجارت مى پردازد باز مى دارد از اينكه چون به خانه اش باز گردد، پيش از خواب سوره اى از قرآن را تلاوت كند تا خداوند به ازاى هر آيه كه تلاوت مى كند براى او ده حسنه نويسد و ده گناه از او را پاك سازد؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 231
ص: 114
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ يَزِيدَ اَلنَّوْفَلِيُّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ: قِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ أَيُّ اَلرِّجَالِ خَيْرٌ قَالَ اَلْحَالُّ اَلْمُرْتَحِلُ قِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ مَا اَلْحَالُّ اَلْمُرْتَحِلُ قَالَ اَلْفَاتِحُ اَلْخَاتِمُ اَلَّذِي يَفْتَحُ اَلْقُرْآنَ وَ يَخْتِمُهُ (1) فَلَهُ عِنْدَ اَللَّهِ دَعْوَةٌ مُسْتَجَابَةٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 102 )
1-سكونى از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:برسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم عرض شد كداميك از مردان خوبترند؟فرمود:«الحالّ المرتحل»فرود آينده كوچ كننده،عرض شد او كيست؟فرمود آن كس كه چون خواندن قرآن را از اوّلش آغاز كند آن را بپايان رساند،و تمام نكرده نگذارد،و كسى كه قرآن را آغاز نمايد و تمام كند،يك دعاى مستجاب نزد خداوند دارد.(يعنى يك دعايش حتما مستجاب شود). شرح:در يك حديث ديگر كه زهرى از امام سجّاد عليه السّلام نقل كرده معنى الحال المرتحل را چنين بيان ميفرمايد كه مراد كسيست كه چون بخواندن قرآن از اوّلش آغاز كند و آن را بپايان رساند دوباره به اوّلش باز گردد و از نو شروع كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 229
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم سؤال شد: كداميك از مردان بهترند؟فرمود:آن كه چون فرود آيد،كوچ كند.سؤال شد:اى رسول خدا!او كيست؟فرمود:آن كسى كه چون از اول قرآن شروع به تلاوت مى كند آن را تا به پايان رساند و ختم كند،خواستۀ چنين شخصى حتما در نزد خداوند مستجاب است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 267
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: از پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) پرسيدند: بهترين مردم كيانند؟ فرمود: كسى كه فرود آيد و كوچ كند. گفتند: او چه كسى است اى رسول خدا؟ فرمود: آن كس كه قرائت قرآن را آغاز كند و آن را به پايان برساند. چنين كسى نزد خدا يك دعاى مستجاب خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 199
[364]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه به پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله عرض شد: اى پيامبر خدا! نيك ترين مردان كيست؟ فرمود: فرود آيندۀ رهسپارنده. عرض شد: اى پيامبر خدا! فرود آيندۀ رهسپارنده كيست؟ فرمود: آغازگر پايان دهنده؛ كسى كه قرآن را آغاز كند و آن را به پايان برد؛ پس او را در پيشگاه خدا خواسته اى برآورده شده باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 233
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ فَهُوَ غَنِيٌّ وَ لاَ فَقْرَ بَعْدَهُ وَ الأمانة [إِلاَّ مَا بِهِ] غِنًى (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 102 )
1-معاوية بن عمّار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس قرآن را بخواند بى نياز باشد و ديگر نيازى پس از آن براى او نباشد و گر نه(اگر قرآن او را بى نياز نسازد)هيچ چيز بى نيازكننده او نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 230
1-معاوية بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس قرآن را بخواند،بى نياز گردد،و پس از آن ديگر نيازى پيدا نمى كند(و اگر قرآن چنين نكند) هيچ چيز ديگر او را بى نياز نخواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 267
1. معاوية بن عمّار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس قرآن بخواند بى نياز است و ديگر پس از آن هيچ نيازى نخواهد داشت. در غير اين صورت بى نيازى براى او نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 199
[365]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه قرآن خواند، بى نياز است و پس از آن او را نيازى نباشد و گر نه (اگر قرآن او را بى نياز نسازد) هيچ چيز او را بى نياز نگرداند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 233
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ رَجُلٍ مِنَ اَلْعَوَامِّ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ فِي اَلْمُصْحَفِ نَظَراً مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ عَنْ وَالِدَيْهِ وَ إِنْ كَانَا كَافِرَيْنِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 102 )
1-روايت كرده اند كه امام صادق عليه السّلام فرموده:هر كس قرآن را از روى آن بخواند از ديدۀ خويش بهره مند گردد،و بر پدر و مادرش تخفيف دهند هر چند كافر باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 230
1-يعقوب بن يزيد،از مردى عامى-بدون ذكر نام ساير راويان پيش از خود-از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس قرآن را از رو بخواند،از چشم خويش بهره مند خواهد شد و عذاب پدر و مادر او را تخفيف مى دهند اگر چه كافر باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 268
1. مردى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس قرآن را از رو بخواند از ديدۀ خود بهره مند مى گردد، و بر پدر و مادرش-گر چه كافر باشند-تخفيف داده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 199
[366]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه قرآن را از روى آن بخواند، چشمش نيرو يابد و بر پدر و مادرش در آن سراى آسان گيرند هر چند كافر باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 233
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ رَفَعَهُ إِلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: لَيْسَ شَيْءٌ أَشَدَّ عَلَى اَلشَّيْطَانِ مِنْ قِرَاءَةِ اَلْمُصْحَفِ نَظَراً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 103 )
2-و نيز روايت شده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هيچ چيز بر شيطان سخت تر از آن نباشد كه بنى آدم قرآن را از روى مصحف بخوانند.(چون نظر كردن بقرآن خود ثوابى دارد و خواندن آن ثوابى ديگر)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 231
2-و به همين سند،بدون ذكر نام راويان،از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه فرمود:(تحمل)هيچ چيزى بر شيطان دشوارتر از تلاوت قرآن از روى آن نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 268
2. نيز به همين سند از پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نقل شده است كه فرمود: هيچ چيز بر شيطان سخت تر از اين نيست كه كسى قرآن را از رو بخواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 199
[367]2-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هيچ چيزى بر شيطان دشوارتر از قرآن خواندن از روى آن نيست
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 235
ص: 115
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ اَلصَّيْرَفِيِّ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنِّي لَيُعْجِبُنِي أَنْ يَكُونَ فِي اَلْبَيْتِ مُصْحَفٌ يَطْرُدُ اَللَّهُ بِهِ اَلشَّيْطَانَ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 103 )
[368]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش عليه السّلام روايت نموده كه فرمود: به راستى، دوست دارم كه در خانه قرآن باشد تا خداوند شيطان را از آن خانه براند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 235
1-حمّاد بن عيسى از امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود: من خوش دارم كه در خانه قرآنى باشد زيرا كه خداوند ديو لعين را بسبب آن از آن خانه دور سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 231
1-حمّاد بن عيسى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش نقل كرده است كه فرمود:من دوست دارم كه در خانه قرآن باشد،زيرا خداوند بوسيلۀ آن شيطان را مى راند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 268
1. حماد بن عيسى از جعفر بن محمد (عليهما السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: من خوش مى دارم كه در خانه قرآنى باشد كه خداوند به سبب آن شيطان را از آن خانه دور سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 201
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلنَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ يَحْيَى اَلْحَلَبِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ ظَرِيفٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَرَأَ عَشْرَ آيَاتٍ فِي لَيْلَةٍ لَمْ يُكْتَبْ مِنَ اَلْغَافِلِينَ وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسِينَ آيَةً كُتِبَ مِنَ اَلذَّاكِرِينَ وَ مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ اَلْقَانِتِينَ وَ مَنْ قَرَأَ مِائَتَيْ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ اَلْخَاشِعِينَ وَ مَنْ قَرَأَ ثَلاَثَمِائَةِ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ اَلْفَائِزِينَ وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسَمِائَةِ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ اَلْمُجْتَهِدِينَ وَ [مَنْ] قَرَأَ أَلْفَ آيَةٍ كُتِبَ لَهُ قِنْطَاراً وَ اَلْقِنْطَارُ خَمْسُمِائَةِ أَلْفِ مِثْقَالِ ذَهَبٍ (2) وَ اَلْمِثْقَالُ أَرْبَعَةٌ وَ عِشْرُونَ قِيرَاطاً أَصْغَرُهَا مِثْلُ جَبَلِ أُحُدٍ وَ أَكْبَرُهَا مَا بَيْنَ اَلسَّمَاءِ وَ اَلْأَرْضِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 103 )
1-سعد بن طريف از حضرت باقر عليه السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس در يك شب ده آيه از قرآن بخواند از غافلين نوشته نشود، و هر كس پنجاه آيه بخواند از زمرۀ ذاكرين محسوب شود،و هر كس صد آيه بخواند از جمله قانتين( عبادت كنندگان)نوشته شود،و هر كس دويست آيه تلاوت كند از خاشعين و خدا ترسان شمرده شود،و هر كس سيصد آيه بخواند از رستگاران باشد،و هر كس پانصد آيه تلاوت نمايد از مجتهدين محسوب گردد، و هر كس هزار آيه بخواند نوشته شود براى او قنطارى از نيكى(يا ثواب انفاق قنطارى از طلا)كه هر قنطار پانصد هزار مثقال طلا است،و هر مثقال بيست و چهار قيراط است،و هر قيراطى كوچكش مانند كوه احد و بزرگش باندازۀ ما بين آسمان و زمين است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 231
1-سعد بن طريف از امام محمد باقر عليه السّلام،و آن حضرت از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:هر كس در يك شب ده آيه از قرآن را بخواند در شمار غافلان درنيايد؛و اگر پنجاه آيۀ آن را بخواند،در گروه ذاكران به حساب آيد؛و اگر صد آيه بخواند از زمرۀ عابدان(يا نمازگزاران)محسوب گردد؛و اگر دويست آيه را تلاوت كند،از گروه خداترسان باشد؛و اگر سيصد آيه را بخواند،در رديف رستگاران قرار گيرد؛و اگر پانصد آيه را تلاوت كند،از جملۀ مجتهدان محسوب مى شود؛و اگر هزار آيه بخواند،ثواب انفاق پانصد هزار مثقال طلا(قنطار)كه هر مثقالى معادل بيست و چهار قيراط و هر قيراطى-كه كوچكترين آن به اندازۀ كوه احد و بزرگترين آن به مقدار آنچه ما بين زمين و آسمان است-در نامۀ اعمال او ثبت مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 269
1. سعد بن طريف از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس در يك شب ده آيه از قرآن بخواند او را در زمرۀ غافلان نمى نويسند، و هر كس پنجاه آيه بخواند از اهل ذكر به شمار مى آيد، و هر كس صدآيه بخواند از اهل اطاعت محسوب مى شود، و هر كس دويست آيه بخواند در زمرۀ خاشعان قرار مى گيرد، و هر كس سيصدآيه بخواند از كاميابان به شمار مى آيد، و هر كس پانصدآيه بخواند از تلاشگران محسوب مى گردد، و هر كس هزارآيه بخواند براى او قنطارى از حسنات ثبت مى شود كه هر قنطارى پانصد هزار مثقال طلاست، و هر مثقالى بيست و چهار قيراط است كه كوچك ترين آنها مانند كوه احد، و بزرگ ترين آنها به اندازۀ فاصلۀ ميان آسمان و زمين است. توضيح: قنطار، پوست گاوى را گويند كه آن را پر از طلا كرده باشند. قيراط نيز واحدى از وزن به شمار مى رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 201
[369]1-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه شباهنگام ده آيه تلاوت كند، در زمرۀ غافلان نوشته نشود و هر كه پنجاه آيه تلاوت كند، در زمرۀ ذكرگويان نوشته شود و هر كه صد آيه تلاوت كند، در زمرۀ نمازگزاران نوشته شود و هر كه دويست آيه تلاوت كند، در زمرۀ فروتنان نوشته شود و هر كه سيصد آيه تلاوت كند، در زمرۀ رستگاران نوشته شود و هر كه پانصد آيه تلاوت كند، در زمرۀ جهادگران نوشته شود و هر كه هزار آيه تلاوت كند، قنطارى براى او نوشته شود كه هر قنطار پانصد هزار مثقال طلا و هر مثقال بيست و چهار قيراط است و كوچكترين قيراط همانند كوه احد است و بزرگترين آن به اندازۀ آنچه ميانه آسمان و زمين است باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 235
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: لِكُلِّ شَيْءٍ رَبِيعٌ وَ رَبِيعُ اَلْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَانَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 103 )
1-جابر جعفى از امام باقر عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر چيز را بهاريست و بهار قرآن ماه مبارك رمضان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 232
1-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر چيزى بهارى دارد،و بهار قرآن،ماه رمضان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 269
1. جابر از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر چيزى بهارى دارد، و بهار قرآن ماه رمضان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 201
[370]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: به راستى، هر چيزى را بهارى باشد و بهار قرآن ماه رمضان است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 235
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ يَرْفَعُهُ إِلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آيَةٍ مِنَ اَلْقُرْآنِ مِنْ أَيِّ اَلْقُرْآنِ شَاءَ ثُمَّ قَالَ يَا اَللَّهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ فَلَوْ دَعَا عَلَى اَلصَّخْرَةِ لَقَلَعَهَا إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 103 )
1-علىّ بن اسباط بسند مرفوع از امير المؤمنين عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس صد آيه از قرآن تلاوت كند از هر كجا كه خواهد،سپس هفت بار بگويد«يا اللّٰه»اگر براى كندن قطعه سنگ بزرگى باشد همانا آن را بيارى و خواست خدا از جاى بركند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 233
1-علىّ بن اسباط بدون آنكه نام راويان پيش از خود را ذكر كند از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس صد آيه از قرآن بخواند-از هر جاى قرآن كه خودش بخواهد-و سپس هفت بار«يا اللّٰه»بگويد،اگر بخواهد كه صخره اى را از جاى خود بركند به خواست خدا از جاى خواهد كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 270
1. على بن اسباط در حديثى مرفوعه از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس صدآيه از قرآن-از هر كجاى آن باشد-بخواند، سپس هفت مرتبه «يا اللّٰه» بگويد، اگر بخواهد صخره اى را از جاى بركند، به خواست خدا آن را از جاى برخواهد كند، ان شاء الله.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 201
[371]1-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هر كه صد آيه از هر كجاى قرآن را كه خواهد تلاوت كند، پس آنگاه هفت بار «يا اللّٰه» گويد، اگر بخواهد كه صخره اى از جايش بر كند،-اگر خدا خواهد-بى ترديد بركنده خواهد شد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 237
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ اَلْبَطَائِنِيُّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اِسْمُ اَللَّهِ اَلْأَعْظَمُ مُقَطَّعٌ فِي أُمِّ اَلْكِتَابِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 104 )
1-علىّ بن ابى حمزۀ بطائنى روايت كند كه امام صادق عليه السّلام فرمود: اسم أعظم خداوند در فاتحة الكتاب مندرج است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 233
1-حسن بن على بن ابى حمزه بطائنى از پدرش نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:اسم اعظم خداوندى در امّ الكتاب(سورۀ حمد)است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 270
1. على بن ابى حمزۀ بطائنى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: اسم اعظم خداوند به صورت پراكنده در فاتحة الكتاب آمده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 203
[372]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: اسم اعظم خداوند در سورۀ «حمد» نهاده شده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 237
ص: 116
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ (1) عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ اَلْبَقَرَةَ وَ آلَ عِمْرَانَ جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ تُظِلاَّنِهِ عَلَى رَأْسِهِ مِثْلَ اَلْغَمَامَتَيْنِ أَوْ مِثْلَ اَلْغَيَابَتَيْنِ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 104 )
1-على بن ابى حمزۀ بطائنى(وى از آن كسانيست كه در امام كاظم عليه السّلام توقّف كرده و حضرت رضا عليه السّلام را بامامت نپذيرفته اند)روايت كند از حسين بن أبى العلا و وى از ابى بصير و او از حضرت صادق عليه السّلام كه فرمود:هر كس سورۀ بقره و آل عمران را بخواند روز قيامت اين دو سوره بر او سايه افكنند،مانند دو قطعه ابر يا دو عبا و يا دو سايبان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 233
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ بقره و آل عمران را بخواند،اين دو سوره در روز قيامت مانند دو قطعه ابر يا دو سايبان بر او سايه مى افكنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 271
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ بقره و آل عمران را بخواند، روز قيامت اين دوسوره مانند دو قطعۀ ابر يا دو سايبان بر سرش سايه مى افكنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 203
[373]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «بقره» و «آل عمران» را تلاوت كند، اين دو سوره در روز رستاخيز همانند دو پارۀ ابر يا دو سايبان بر او سايه افكنند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 237
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ اَللُّؤْلُؤِيِّ عَنْ مُعَاذٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ جُمَيْعٍ رَفَعَهُ إِلَى عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَرَأَ أَرْبَعَ آيَاتٍ مِنْ أَوَّلِ اَلْبَقَرَةِ وَ آيَةَ اَلْكُرْسِيِّ وَ آيَتَيْنِ بَعْدَهَا وَ ثَلاَثَ آيَاتٍ مِنْ آخِرِهَا لَمْ يَرَ فِي نَفْسِهِ وَ مَالِهِ شَيْئاً يَكْرَهُهُ وَ لاَ يَقْرَبُهُ شَيْطَانٌ وَ لاَ يَنْسَى اَلْقُرْآنَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 104 )
1-عمرو بن جميع بسند مرفوع از علىّ بن الحسين عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر كس چهار آيه از اوّل سورۀ بقره و آية الكرسىّ را با دو آيه بعد از آن،و سه آيۀ آخر آن سوره را تلاوت كند هيچ گونه بدى و ناراحتى در جان و مال خود نبيند،و ديو لعين بوى نزديك نشود،و قرآن را فراموش نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 234
1-عمرو بن جميع بدون ذكر نام راويان پيش از خود از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه چهار آيه از اول سورۀ بقره،و آية الكرسى را با دو آيه پس از آن،و سه آيۀ پايانى آن سوره را(با هم)تلاوت كند هيچ گزندى به جان و مال او نمى رسد،و شيطان به او نزديك نمى شود،و قرآن را از ياد نمى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 271
1. عمرو بن جميع در حديثى مرفوعه از على بن الحسين (عليهما السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس چهارآيه از اوّل سورۀ بقره وآية الكرسى و دوآيۀ بعد از آن و سه آيۀ آخر آن سوره را بخواند هيچ گونه بدى در مال و جان خود نمى بيند، و شيطان به او نزديك نمى شود، و قرآن را فراموش نمى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 203
[374]1-... امام سجّاد عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه چهار آيۀ نخست سورۀ بقره و آية الكرسى و دو آيۀ پس از آن و سه آيۀ پايانى آن سوره را تلاوت كند، در جان و دارايى اش هيچ گونه ناخوشايندى نبيند و شيطان به او نزديك نشود و قرآن را از ياد نبرد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 237
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْجَهْمِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مِهْزَمٍ عَنْ رَجُلٍ سَمِعَ أَبَا اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ قَرَأَ آيَةَ اَلْكُرْسِيِّ عِنْدَ مَنَامِهِ لَمْ يَخَفِ اَلْفَالِجَ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ وَ مَنْ قَرَأَهَا بَعْدَ كُلِّ صَلاَةٍ لَمْ يَضُرَّهُ ذُو حُمَةٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 104 )
1-ابراهيم بن مهزم گويد مردى گفت:از حضرت رضا عليه السّلام شنيدم ميفرمود: هر كس هنگام خواب آية الكرسىّ را تلاوت كند بخواست خدا بمرضى كه او را فلج كند گرفتار نشود،و هر كس پس از هر نماز آن را بخواند گزنده اى بوى آزار نرساند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 235
1-ابراهيم بن مهزم از قول مردى روايت كرده است كه امام رضا عليه السّلام مى فرمود:كسى كه به هنگام خواب،آية الكرسى را بخواند،به خواست خدا به بيمارى فلج مبتلا نمى شود،و كسى كه اين سوره را در تعقيبات هر نماز بخواند،هيچ گزنده اى به او آسيب نمى رساند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 272
1. ابراهيم بن مهزم مى گويد: مردى گفت: از حضرت رضا (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس هنگام خواب آية الكرسى را بخواند، به خواست خدا بيمى از فلج شدن نخواهد داشت، و هر كس پس از هر نماز آن را بخواند هيچ گزنده اى به او زيان نخواهد رسانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 203
[375]1-... امام رضا عليه السّلام فرمود: هر كه آية الكرسى را هنگام خواب تلاوت كند، -اگر خدا خواهد-از فلج شدن ترسى نخواهد داشت و هر كه آن را پس از هر نماز تلاوت كند، هيچ گزنده اى به او آسيب نخواهد رساند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 239
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عَابِسٍ عَنْ أَبِي مَرْيَمَ عَنِ اَلْمِنْهَالِ عَنْ عَمْرِو بْنِ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلنِّسَاءِ فِي كُلِّ جُمُعَةٍ أُومِنَ مِنْ ضَغْطَةِ اَلْقَبْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 105 )
1-زرّ بن حبيش گويد:امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:هر كس در هر جمعه سورۀ نساء را قراءت كند از فشار قبر در امان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 235
1-زرّ بن حبيش از امير المؤمنين على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه سورۀ نساء را در هر جمعه بخواند،از فشار قبر در امان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 272
1. زرّ بن حبيش مى گويد: امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: هر كس در هر روز جمعه سورۀ نساء را بخواند از فشار قبر در امان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 205
[376]1-... امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ نساء را در هر جمعه تلاوت كند، از فشار قبر در امان ماند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 239
ص: 117
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي مَسْعُودٍ اَلْمَدَائِنِيِّ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْمَائِدَةِ فِي كُلِّ يَوْمِ خَمِيسٍ لَمْ يَلْتَبِسْ إِيمَانُهُ بِظُلْمٍ وَ لَمْ يُشْرِكْ بِهِ أَبَداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 105 )
1-ابو الجارود از حضرت باقر عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس سورۀ مائده را در هر پنجشنبه بخواند ايمانش بظلم آلوده نگردد و هرگز بر خدا انباز نگيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 235
1-ابو الجارود از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه سورۀ مائده را در هر پنجشنبه تلاوت كند ايمانش به ظلم آلوده نمى گردد،و هرگز شرك نخواهد ورزيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 273
1. ابو الجارود از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس سورۀ مائده را در هر پنجشنبه بخواند ايمانش به ظلم آلوده نمى شود و هرگز به خدا شرك نمى ورزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 205
[377]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ مائده را در هر پنج شنبه تلاوت كند، ايمانش جامۀ ستم بر تن نكند و هرگز بر خدا شرك نياورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 239
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ فَرْقَدٍ عَنِ اَلْحَكَمِ بْنِ ظُهَيْرٍ عَنْ أَبِي صَالِحٍ عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْأَنْعَامِ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ كَانَ مِنَ اَلْآمِنِينَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لَمْ يَرَ بِعَيْنِهِ اَلنَّارَ أَبَداً-.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 105 )
[378]1-... ابن عبّاس گويد: هر كه سورۀ انعام را هر شب تلاوت كند، از امان يافتگان روز رستاخيز باشد و آتش دوزخ را به چشم خويش نخواهد ديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 241
1-ابن عبّاس گويد:هر كس سورۀ انعام را هر شب بخواند از جمله كسانى باشد كه در قيامت در امانند،و هرگز روى آتش را بچشم خود نخواهد ديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 236
1-ابو صالح از ابن عباس نقل كرده است كه:اگر كسى سورۀ انعام را در هر شب تلاوت كند در روز قيامت از زمرۀ كسانى باشد كه در امانند،و هرگز آتش جهنّم را به چشم نخواهد ديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 273
1. ابن عباس مى گويد: هر كس سورۀ انعام را هر شب بخواند از جملۀ كسانى خواهد بود كه روز قيامت در امانند، و هرگز روى آتش را به چشم خود نخواهد ديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 205
وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : نَزَلَتْ سُورَةُ اَلْأَنْعَامِ جُمْلَةً وَاحِدَةً شَيَّعَهَا سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ حَتَّى نَزَلَتْ عَلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَعَظِّمُوهَا وَ بَجِّلُوهَا فَإِنَّ اِسْمَ اَللَّهِ فِيهَا فِي سَبْعِينَ مَوْضِعاً وَ لَوْ عَلِمَ اَلنَّاسُ مَا فِيهَا مَا تَرَكُوهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 105 )
و حضرت صادق عليه السّلام فرمود:سورۀ انعام جملگى در يك بار نازل گشت و هفتاد هزار فرشته در مشايعت آن بودند تا آنكه بر محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم نازل شد،پس آن را بزرگ شماريد و گرامى داريد زيرا در هفتاد جاى آن اسم(أعظم و نام بزرگ) پروردگار برده شده،و اگر مردم ميدانستند آنچه در اين سوره است از فوائد تلاوتش را ترك نميكردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 236
و امام صادق عليه السّلام مى فرمود:تمام سورۀ انعام در يك مرتبه نازل شد،و هفتاد هزار فرشته آن را بدرقه كردند تا آنكه بر محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرود آمد،پس آن را بزرگ و گرامى بداريد،چرا كه اسم خداوند در هفتاد جاى اين سوره آمده است،و اگر مردم مى دانستند كه چه ها در آن نهفته شده است،هرگز(تلاوت)آن را ترك نخواهند كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 274
امام صادق (عليه السّلام) فرمود: سورۀ انعام يكباره فرود آمد و هفتاد هزار فرشته آن را مشايعت كردند تا آنكه بر محمّد (صلّى الله عليه و آله) نازل گرديد. پس آن را بزرگ شماريد و گرامى داريد، زيرا نام خدا در هفتاد جاى آن آمده است، و اگر مردم مى دانستند كه در آن چه فضيلتى است هرگز تلاوت آن را ترك نمى كردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 205
و امام صادق عليه السّلام فرمود: سورۀ انعام جملگى به يكباره فرو فرستاده شده است در حالى كه هفتاد هزار فرشته آن را بدرقه مى نمودند تا آنكه بر حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله فرو فرستاده شد؛ پس آن را بزرگ بداريد و گرامى شماريد كه همانا اسم اعظم خداوند در هفتاد جاى آن برده شده است و اگر مردم مى دانستند كه در اين سوره چه نهفته است، آن را رها نمى ساختند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 241
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْأَعْرَافِ فِي كُلِّ شَهْرٍ كَانَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مِنَ اَلَّذِينَ لاٰ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاٰ هُمْ يَحْزَنُونَ فَإِنْ قَرَأَهَا فِي كُلِّ جُمُعَةٍ كَانَ مِمَّنْ لاَ يُحَاسَبُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ أَمَا إِنَّ فِيهَا مُحْكَماً فَلاَ تَدَعُوا قِرَاءَتَهَا فَإِنَّهَا تَشْهَدُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ لِمَنْ قَرَأَهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 105 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ اعراف را در هر ماه يك بار بخواند در قيامت جزء كسانى باشد كه خداوند فرموده خوفى بر ايشان نيست و اندوهگين نخواهند بود،و چنانچه در هر هفته آن را يك بار تلاوت كند از آن دسته باشد كه حساب بر ايشان آسان گيرند،و همانا يكى از محكمات در اين سوره است،پس تلاوت آن را ترك مكنيد چون كه در روز قيامت شهادت دهد براى هر كس كه آن را قراءت كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 236
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ اعراف را در هر ماه تلاوت كند،در روز قيامت از جمله كسانى خواهد بود كه خوفى بر ايشان نيست و محزون نخواهند بود،و اگر در هر جمعه آن را بخواند از كسانى خواهد بود كه در روز قيامت بر آنان حسابى نيست،و همانا كه در اين سوره يكى از محكمات قرار دارد پس تلاوت آن را ترك مكنيد،زيرا در روز قيامت براى هر كس كه آن را تلاوت مى كند،شهادت خواهد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 274
1. ابو بصير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ اعراف را در هر ماه بخواند، روز قيامت در زمرۀ كسانى خواهد بود كه هيچ ترسى ندارند و اندوهگين نمى شوند، و اگر آن را در هر جمعه بخواند از كسانى خواهد بود كه روز قيامت مورد حساب قرار نمى گيرند. بدانيد كه يكى از محكمات در اين سوره است، پس تلاوت آن را ترك نكنيد، زيرا اين سوره روز قيامت براى هر كس كه آن را قرائت كرده است گواهى مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 205
[379]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ اعراف را هر ماه تلاوت كند، در روز رستاخيز از آنان باشد كه بيمى ندارند و اندوهناك نخواهند شد و اگر آن را هر جمعه تلاوت كند، از آنان باشد كه در روز رستاخيز مورد حسابرسى قرار نخواهند گرفت. آگاه باشيد كه همانا يكى از محكمات قرآن در اين سوره است؛ پس تلاوتش را رها مكنيد كه به راستى، اين سوره در روز رستاخيز بر هر آن كس كه آن را تلاوت نموده است گواهى دهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 241
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْأَنْفَالِ وَ سُورَةَ بَرَاءَةَ فِي كُلِّ شَهْرٍ لَمْ يَدْخُلْهُ نِفَاقٌ أَبَداً وَ كَانَ مِنْ شِيعَةِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 106 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ انفال و توبه را در هر ماه يك بار تلاوت كند نفاق در دل او راه نيابد و از شيعيان امير المؤمنين عليه السّلام باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 237
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ انفال و سورۀ برائت را در هر ماه بخواند،هرگز در دل او نفاق راه نيابد و از شيعيان امير المؤمنين عليه السّلام بشمار آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 275
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس هر ماه سورۀ انفال و سورۀ برائت را بخواند، نفاق در دل او راه نمى يابد و از شيعيان امير مؤمنان (عليه السّلام) خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 207
[380]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ انفال و توبه را هر ماه تلاوت كند هرگز دورويى بر او راه نيابد و از شيعيان امير مؤمنان على عليه السّلام باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 241
ص: 118
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ فضل [فُضَيْلٍ] اَلْغَسَّانِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ يُونُسَ فِي كُلِّ شَهْرَيْنِ أَوْ ثَلاَثَةٍ لَمْ يُخَفْ عَلَيْهِ أَنْ يَكُونَ مِنَ اَلْجَاهِلِينَ وَ كَانَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مِنَ اَلْمُقَرَّبِينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 106 )
1-از فضيل غسّان روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ يونس را در هر دو يا سه ماه يك بار قراءت كند بيم آن نيست كه مبادا از جاهلين باشد،و در روز قيامت از جملۀ مقرّبين درگاه الهى خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 237
1-فضيل رسّان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ يونس را در هر دو يا سه ماه تلاوت كند،بيم آن را نخواهد داشت كه مبادا از گروه نادانان باشد،و در روز قيامت از مقرّبان درگاه ربوبى خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 275
1. از فضيل رسّان نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ يونس را در هر دو ماه يا در هر سه ماه يك بار بخواند، بيم آن نمى رود كه از جاهلان باشد، و روز قيامت از مقرّبان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 207
[381]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ يونس را هر دو ماه يا سه ماه تلاوت كند بيم آن نيست كه از نادانان باشد و در روز رستاخيز از مقرّبان خواهد بود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 241
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ صَنْدَلٍ (1) عَنْ كَثِيرِ بْنِ كَاثِرَةَ (2) عَنْ فَرْوَةَ بْنِ اَلْآجُرِّيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ هُودٍ فِي كُلِّ جُمُعَةٍ بَعَثَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي زُمْرَةِ اَلنَّبِيِّينَ وَ لَمْ يُعْرَفْ لَهُ خَطِيئَةٌ عَمِلَهَا يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 106 )
1-از فروه آجرى روايت است كه حضرت باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ هود را در هر هفته يك بار بخواند،خداوند بزرگ ويرا در قيامت در زمرۀ انبياء برانگيزد،و در آن روز گناهى براى وى نشناسند كه در دنيا مرتكب گشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 238
1-فروة بن آجرى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ هود را در هر جمعه بخواند،خداوند متعال در روز قيامت در گروه پيامبران محشورش مى كند،و در آن روز گناهى بر او ديده نخواهد شد(گناهان او آمرزيده شده است).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 276
1. فروة بن آجرى از حضرت ابو جعفر محمد بن على [امام باقر (عليه السّلام)] روايت كرده است كه فرمود: هر كس سورۀ هود را در هر جمعه بخواند، خداوند او را روز قيامت در زمرۀ پيامبران بر مى انگيزد، و آن روز هيچ گناهى كه آن را مرتكب شده باشد. براى او نخواهند شناخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 207
[382]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ هود را هر جمعه تلاوت كند خداى گرامى و بزرگ او را در روز رستاخيز در زمرۀ پيامبران برانگيزاند و در آن روز گناهى را براى او نخواهند شناخت كه انجام داده باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 243
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ يُوسُفَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي كُلِّ يَوْمٍ أَوْ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ بَعَثَهُ اَللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ جَمَالُهُ مِثْلُ جَمَالِ يُوسُفَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ لاَ يُصِيبُهُ فَزَعٌ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ كَانَ مِنْ خِيَارِ عِبَادِ اَللَّهِ اَلصَّالِحِينَ وَ قَالَ إِنَّهَا كَانَتْ فِي اَلتَّوْرَاةِ مَكْتُوبَةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 106 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ يوسف را هر روز يا هر شب يك بار تلاوت كند خداوند متعال ويرا در قيامت برانگيزد با زيبائى و جمالى مانند جمال و زيبائى يوسف عليه السّلام و بيم و هراس آن روز ويرا نگيرد،و از جملۀ بندگان نيك و درست كردار خداوند باشد،و نيز فرمود اين سوره در تورات هم ذكر شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 238
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ يوسف را در هر روز يا هر شب بخواند،خداوند متعال او را در روز قيامت به زيبائى حضرت يوسف عليه السّلام بر مى انگيزد،و او را هراس روز قيامت بر نمى گيرد،و از جملۀ بندگان نيكوكار خدا خواهد بود.و نيز فرمود:اين سوره در تورات هم آمده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 276
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ يوسف را هر روز يا هر شب تلاوت كند، خداوند او را روز قيامت با جمالى مانند جمال يوسف (عليه السّلام) بر مى انگيزد، و آن روز هيچ وحشتى او را فرا نمى گيرد، و از جملۀ بندگان برگزيده و شايستۀ خدا خواهد بود، و فرمود: اين سوره در تورات نيز ذكر شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 207
[383]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ يوسف را هر روز يا هر شب تلاوت كند خداى فرازمند در روز رستاخيز او را در حالى برانگيزاند كه زيبايى او همانند يوسف عليه السّلام باشد و در روز رستاخيز هيچ هراسى او را فرا نگيرد و از برگزيدگان و از بندگان درستكار خدا باشد. و نيز فرمود: همانا اين سوره در تورات نيز آورده شده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 243
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: مَنْ أَكْثَرَ قِرَاءَةَ سُورَةِ اَلرَّعْدِ لَمْ يُصِبْهُ اَللَّهُ بِصَاعِقَةٍ أَبَداً وَ لَوْ كَانَ نَاصِبِيّاً وَ إِذَا كَانَ مُؤْمِناً أُدْخِلَ اَلْجَنَّةَ بِلاَ حِسَابٍ وَ يُشَفَّعُ فِي جَمِيعِ مَنْ يَعْرِفُهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ إِخْوَانِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 106 )
1-از حسين بن ابى العلا روايت است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ رعد را بسيار بخواند،خداوند او را در دنيا بصاعقه و برق زدگى هلاك نكند هر چند از دشمنان اهل بيت عليهم السّلام باشد(صاعقه آتشى است كه از اصطكاك دو ابر پديد آيد و ما آن را برق گوئيم)و چنانچه قارى از شيعيان باشد خداوند او را بدون دغدغۀ حساب ببهشت برد،و شفاعتش در بارۀ دوستان از خاندان خود و برادران مؤمنش پذيرفته گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 239
1-حسين بن ابى العلاء از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ رعد را بسيار بخواند،خداوند هرگز او را به صاعقه هلاك نمى سازد هر چند كه از دشمنان اهل بيت عصمت و طهارت باشد،و اگر مؤمن باشد(به خدا و رسول و امامت اهل بيت ايمان داشته باشد)خداوند او را بدون حساب وارد بهشت مى كند، و شفاعت او در بارۀ همۀ افراد خاندان و برادران(ايمانيش)پذيرفته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 277
1. حسين بن ابى العلاء مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ رعد را بسيار بخواند، خداوند هرگز او را دچار صاعقه نخواهد كرد، هر چند از دشمنان ما باشد. و اگر مؤمن باشد، خدا او را بى حساب وارد بهشت مى كند، و شفاعتش در بارۀ تمام افراد خانواده و برادران مؤمنش كه آنان را مى شناسد پذيرفته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 207
[384]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ رعد را بسيار تلاوت كند، خداوند هرگز صاعقه اى به او نرساند؛ هر چند دشمن اهل بيت باشد. و اگر مؤمن باشد خداوند او را بدون حسابرسى به بهشت در آورد و شفاعتش در بارۀ همۀ خانواده و دوستانش كه آنان را مى شناسد پذيرفته آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 243
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِي اَلْمَغْرَاءِ عَنْ عَنْبَسَةَ بْنِ مُصْعَبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ إِبْرَاهِيمَ وَ اَلْحِجْرِ فِي رَكْعَتَيْنِ جَمِيعاً فِي كُلِّ جُمُعَةٍ لَمْ يُصِبْهُ فَقْرٌ أَبَداً وَ لاَ جُنُونٌ وَ لاَ بَلْوَى .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 107 )
1-از عنبسة بن مصعب روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ ابراهيم و حجر را در ركعت اوّل و دوم نماز در هر هفته يك بار بخواند تنگدستى و نياز و ديوانگى و بلاهاى ديگر بدو نرسد.(ظاهرا سورۀ ابراهيم را در ركعت أوّل و حجر را در ركعت دوم بايد بخواند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 239
1-عنبسة بن مصعب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ ابراهيم و حجر را در هر هفته در ركعتهاى اول و دوم نماز بخواند،هرگز گرفتار تنگدستى و ديوانگى و مصيبت نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 277
1. عنبسة بن مصعب مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز هر جمعه اى بخواند، هرگز تنگدستى و ديوانگى و بلايى به او نخواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 207
[385]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ ابراهيم و حجر را هر جمعه در ركعت اول و دوم نماز يك بار تلاوت كند هرگز تهيدستى و ديوانگى و بلا او را در نرسد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 243
ص: 119
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَاصِمٍ اَلْخَيَّاطِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلنَّحْلِ فِي كُلِّ شَهْرٍ كُفِيَ اَلْمَغْرَمَ فِي اَلدُّنْيَا وَ سَبْعِينَ نَوْعاً مِنْ أَنْوَاعِ اَلْبَلاَيَا أَهْوَنُهُ اَلْجُنُونُ وَ اَلْجُذَامُ وَ اَلْبَرَصُ وَ كَانَ مَسْكَنُهُ فِي جَنَّةِ عَدْنٍ وَ هِيَ وَسَطُ اَلْجِنَانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 107 )
1-از محمّد بن مسلم روايت شده است كه حضرت باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ نحل را در هر ماه يك بار بخواند از زيان مالى و يا قرض در دنيا ايمن باشد و نيز از هفتاد نوع بلا كه سبكترين آنها ديوانگى و جذام و پيسى باشد،و مسكنش در آخرت در بهشت عدن باشد و آن محلّى است وسط بهشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 240
1-محمد بن مسلم از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ نحل را در هر ماه تلاوت كند،از قرض در اين دنيا و هفتاد نوع بلا كه سبكترين آنها ديوانگى و جذام و پيسى مى باشد در امان خواهد بود،و در بهشت عدن-كه جايگاه ميانى بهشت است-مقام خواهد گزيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 278
1. از محمد بن مسلم نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ نحل را در هر ماه بخواند، از زيان مالى در دنيا و از هفتاد نوع بلا كه سبك ترين آنها ديوانگى و خوره و پيسى است در امان خواهد بود، و در بهشت عدن-كه وسط بهشت قرار دارد- جاى خواهد گرفت. پاداش كسى كه سورۀ نحل را بخواند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 209
[386]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ نحل را هر ماه تلاوت كند در دنيا از بدهكارى و هفتاد گونه بلا كه ناچيزترين آن ديوانگى و جذام و پيسى است، بركنار ماند و اقامتگاه او در «جنّت عدن» كه در ميانۀ بهشت است باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 245
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ عَبْدٍ قَرَأَ سُورَةَ بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي كُلِّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يُدْرِكَ اَلْقَائِمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِهِ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 107 )
1-از حسين بن أبى العلا روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ بنى اسرائيل را در هر شب جمعه تلاوت كند نميرد تا زمان قائم آل محمّد صلوات اللّٰه عليه و عليهم را درك نمايد و از ياران او باشد. شرح:اين حديث غريب است،زيرا هنگام صدور خبر هنوز امام زمان عليه السّلام متولّد نگشته بود،و ظاهر لفظ خبر،مراد از قائم آن حضرت عليه السّلام است،و اين جمله اخبار كه در بارۀ ثواب قراءت سوره هاى قرآن است عموما از حسن بن علىّ بن ابى- حمزۀ بطائنى واقفى است.و در بسيارى از احاديث او و پدرش علىّ بن أبى حمزه ملعون و كذّاب شمرده شده اند،و علماء رجال كه در شناخت راويان اخبار بصيرت كامل دارند او و پدرش را سخت ضعيف شمرده اند،از اين رو اطمينان بروايات او نيست لذا در اين قسمت از كتاب كه ثواب قراءت سوره ها است بطور جزم نگفتيم فلان كس گويد امام عليه السّلام چنين فرمود،بلكه-چنان كه گذشت و خواهد آمد- در هر جا كه مورد ترديد است گوئيم كه از فلان كس روايت شده است كه امام عليه السّلام چنين فرمود،چون براى ما چندان اطمينان بگفتار و روايات اين دو تن نيست،لكن طبق قاعدۀ تسامح در ادلّۀ سنن و اخبار من بلغ،هر كس باميد ثواب هاى مزبور اين سوره ها را قراءت كند ان شاء اللّٰه خداوند سبحان باو ثوابهاى مذكوره را مى دهد،چون نسبت دادن هر كلامى بائمّه هدى عليهم السّلام بطور قطع و جزم منافى با تقوى و پرهيزكارى است،بنا بر اين در مقام ترديد بايد گفت فلان كس چنين روايت كرده،نه اينكه بطور مسلّم و قطعى بگوئيم امام عليه السّلام چنين فرموده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 240
1-حسين بن ابى العلاء از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ بنى اسرائيل را در هر شب جمعه بخواند،نمى ميرد تا آنكه زمان قائم آل محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را درك كند و از ياران او بشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 278
1. از حسين بن ابى العلاء نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ بنى اسرائيل را در هر شب جمعه بخواند، نمى ميرد تا آنكه قائم آل محمد (عليه السّلام) را درك كند و از ياران او باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 209
[387]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ بنى اسرائيل را هر شب جمعه تلاوت كند جان نسپارد تا آنگاه كه قائم آل محمّد عليهم السّلام را دريابد و از ياران او باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 245
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هِلاَلٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَا مِنْ عَبْدٍ يَقْرَأُ قُلْ إِنَّمٰا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ إِلَى آخِرِ اَلسُّورَةِ إِلاَّ كَانَ لَهُ نُوراً مِنْ مَضْجَعِهِ إِلَى بَيْتِ اَللَّهِ اَلْحَرَامِ فَإِنَّ مَنْ كَانَ لَهُ نُورٌ فِي بَيْتِ اَللَّهِ اَلْحَرَامِ كَانَ لَهُ نُورٌ إِلَى بَيْتِ اَلْمَقْدِسِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 107 )
1-احمد بن هلال از عيسى بن عبد اللّٰه از پدرش از جدّش از امير المؤمنين عليه السّلام روايت كرده كه ميفرمود:هيچ بنده اى نيست كه آيۀ«
قُلْ إِنَّمٰا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ
»را تا آخر سورۀ كهف تلاوت كند جز اينكه براى او نورى كشيده شود از خوابگاهش تا خانۀ كعبه،و چنانچه خود از اهل حرم باشد براى او نوريست تا بيت المقدس. شرح:احمد بن هلال كه معروف بعبرتائى است ابتدا از غلات بوده و سپس ناصبى گشته و چندان اعتماد برواياتش نيست.ولى خواندن آيات قرآن بسيار خوب و نافع است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 241
1-عيسى بن عبد اللّٰه،از پدرش،از جدّش،از امير المؤمنين على عليه السّلام روايت كرده است كه مى فرمود:هيچ بنده اى نيست كه آيه«
قُلْ إِنَّمٰا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ
»...(آيۀ 110 از سورۀ كهف)تا آخر سورۀ كهف را بخواند مگر اينكه نورى از بستر او تا بيت اللّٰه الحرام ساطع مى گردد،و اگر خود از اهل بيت اللّٰه الحرام باشد،براى او نورى است كه شعاعش تا بيت المقدس مى رسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 279
1. عيسى بن عبد اللّٰه از پدرش از جدش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه آن حضرت مى فرمود: هر بنده اى آيۀ
«قُلْ إِنَّمٰا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ
»
را تا آخرسوره تلاوت كند، نورى از خوابگاه او تا خانۀ كعبه كشيده مى شود، و اگر از ساكنان حرم باشد آن نور تا بيت المقدس براى او كشيده خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 209
[388]1-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هيچ بنده اى نباشد كه آيۀ
«قُلْ إِنَّمٰا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ
*»
را تا پايان سوره تلاوت كند جز آنكه او را نورى از بستر خوابش تا خانۀ كعبه باشد و اگر مقيم حرم خدا باشد او را نورى تا بيت المقدس خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 245
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْكَهْفِ كُلَّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ لَمْ يَمُتْ إِلاَّ شَهِيداً أَوْ يَبْعَثُهُ اَللَّهُ مِنَ اَلشُّهَدَاءِ وَ وَقَفَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مَعَ اَلشُّهَدَاءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 107 )
2-بطائنى از پدرش از ابى بصير روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس هر شب جمعه سورۀ كهف را تلاوت كند،نميرد مگر شهيد،و برانگيزد خداوند او را با شهداء،و بايستد در آن روز در صف شهداء.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 242
2-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:هر كس سورۀ كهف را در هر شب جمعه بخواند،نمى ميرد مگر(آنكه)شهيد(به حساب آيد)،و خداوند او را با شهدا بر مى انگيزد،و روز قيامت در صف شهدا خواهد ايستاد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 279
2. ابو بصير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ كهف را در هر شب جمعه بخواند شهيد خواهد مرد، و خدا او را با شهدا بر خواهد انگيخت، و روز قيامت در صف شهيدان خواهد ايستاد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 209
[389]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ كهف را هر شب جمعه تلاوت كند جان نسپارد جز به شهادت، و خداوند او را همراه شهيدان برانگيزاند و در روز رستاخيز همراه شهيدان [در يك صف] بايستد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 245
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عُمَرَ عَنْ أَبَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَدْمَنَ قِرَاءَةَ سُورَةِ مَرْيَمَ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يُصِيبَ مَا يُغْنِيهِ فِي نَفْسِهِ وَ مَالِهِ وَ وُلْدِهِ وَ كَانَ فِي اَلْآخِرَةِ مِنْ أَصْحَابِ عِيسَى اِبْنِ مَرْيَمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ أُعْطِيَ فِي اَلْآخِرَةِ مِثْلَ مُلْكِ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي اَلدُّنْيَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 108 )
1-از ابان(بن عثمان)نقل شده است كه حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هر كس بخواندن سورۀ مريم مداومت كند نميرد تا اينكه برسد بآنچه او را بى نياز سازد در جان و مال و فرزندش،و نيز در آخرت از ياران عيسى بن مريم عليهما السّلام باشد، و در آن روز داراى سلطنتى شود چون سلطنت سليمان در دنيا.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 242
1-عمر بن ابان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس بر خواندن سورۀ مريم مداومت كند،نمى ميرد مگر آنكه به چيزى كه او را در(حفظ)جان و مال و فرزندانش(از ديگران)بى نياز گرداند،برسد،و در آخرت از ياران عيسى بن مريم عليه السّلام بشمار آيد،و در آن روز سلطنتى همانند سلطنت سليمان بن داود عليهما السّلام-در دنيا-به او داده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 280
1. عمر بن ابان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس بر خواندن سورۀ مريم مداومت كند نمى ميرد تا اينكه به آنچه او را در مال و جان و فرزندانش بى نياز مى كند برسد، و در آخرت از ياران عيسى بن مريم (عليهما السّلام) خواهد بود، و روز قيامت سلطنتى چون سلطنت سليمان در دنيا، به او خواهند داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 209
[390]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر تلاوت سورۀ مريم پايدارى ورزد جان نسپارد تا آنگاه كه در جان و مال و فرزندش به بى نيازى دست يابد و در سراى واپسين از ياران عيسى بن مريم عليهما السّلام باشد و در آن سراى او را ملكى همانند ملك سليمان بن داود عليهما السّلام در دنيا، دهند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 247
ص: 120
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ صَبَّاحٍ اَلْحَذَّاءِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ تَدَعُوا قِرَاءَةَ سُورَةِ طه فَإِنَّ اَللَّهَ يُحِبُّهَا وَ يُحِبُّ مَنْ قَرَأَهَا وَ مَنْ أَدْمَنَ قِرَاءَتَهَا أَعْطَاهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ كِتٰابَهُ بِيَمِينِهِ وَ لَمْ يُحَاسِبْهُ بِمَا عَمِلَ فِي اَلْإِسْلاَمِ وَ أُعْطِيَ فِي اَلْآخِرَةِ مِنَ اَلْأَجْرِ حَتَّى يَرْضَى .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 108 )
1-از اسحاق بن عمّار روايت شده كه حضرت صادق عليه السّلام فرمود:تلاوت سورۀ طه را ترك مكنيد،زيرا خداوند آن را دوست ميدارد،و هر كس آن را بخواند نيز دوست خواهد داشت،و هر كه مداومت كند بخواندن آن،خداوند در روز قيامت نامۀ عمل او را بدست راستش دهد،و از كردار او در اسلام حساب سخت نكشد،و آنقدر باو پاداش عطا فرمايد تا خشنود گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 242
1-اسحاق بن عمار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:تلاوت سورۀ طه را ترك مكنيد،زيرا خداوند آن را دوست مى دارد،و كسى را كه آن را تلاوت كند دوست خواهد داشت،و كسى كه بر خواندن آن مداومت كند خداوند در روز قيامت نامۀ اعمال او را در دست راستش قرار مى دهد،و او را در مورد آنچه كه در زمان مسلمانى خود انجام داده است مورد محاسبه قرار نمى دهد،و در آخرت آنقدر به او پاداش عنايت مى شود تا خشنود گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 280
1. از اسحاق بن عمّار نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خواند سورۀ طه را ترك نكنيد، زيرا خدا آن را دوست مى دارد و خوانندۀ آن را نيز دوست مى دارد. و هر كس بر خواندن آن مداومت كند، خداوند در روز قيامت نامۀ عمل او را به دست راستش مى دهد و او را در برابر اعمالى كه در اسلام انجام داده است مورد حساب قرار نمى دهد، و در آخرت به قدرى به او پاداش مى دهند كه خشنود شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 211
[391]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: تلاوت سورۀ طه را وانرهانيد؛ زيرا خداوند آن سوره را و كسى را كه آن را تلاوت كند دوست دارد و هر كه بر تلاوت آن سوره پايدارى ورزد خداوند در روز رستاخيز نامۀ كردارش را به دست راستش دهد و او را به آنچه كه هنگام مسلمانى اش انجام داده است حسابرسى نكند و در سراى باز پسين به اندازه اى به او پاداش دهند كه خرسند گردد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 247
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ يَحْيَى بْنِ مُسَاوِرٍ عَنْ فُضَيْلٍ اَلْغَسَّانِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْأَنْبِيَاءِ حُبّاً لَهَا كَانَ كَمَنْ رَافَقَ اَلنَّبِيِّينَ أَجْمَعِينَ فِي جَنّٰاتِ اَلنَّعِيمِ وَ كَانَ مَهِيباً فِي أَعْيُنِ اَلنَّاسِ حَيَاةَ اَلدُّنْيَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 108 )
1-از فضيل رسّان روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ انبياء را از روى شوق و ميل قراءت كند مانند كسى خواهد بود كه خود با همۀ پيغمبران خدا در بهشت جاويد همنشين و همدم است،و در تمام عمر در نظر مردم با هيبت و شكوه باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 243
1-فضيل رسّان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ انبياء را از روى علاقه و رغبت بخواند،مانند كسى خواهد بود كه(در بهشت)با همۀ پيامبران در«جنات النعيم»همدم و همنشين است،و تا زمان حيات با هيبت و شكوه در نظر مردم جلوه مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 281
1. فضيل غسّان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس سورۀ انبياء را از روى شوق بخواند مانند كسى خواهد بود كه با همۀ پيامبران در بهشتهاى پر نعمت همدم است، و در زندگى دنيا در نظر مردم با هيبت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 211
[392]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ انبياء را علاقه مندانه تلاوت كند همانند آن كس باشد كه با همۀ پيامبران در بهشت پر نعمت همدم و همنشين است و در زندگى خويش به چشم مردم شكوهمند آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 247
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ سَوْرَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْحَجِّ فِي كُلِّ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ لَمْ تَخْرُجْ سَنَتُهُ حَتَّى يَخْرُجَ إِلَى بَيْتِ اَللَّهِ اَلْحَرَامِ وَ إِنْ مَاتَ فِي سَفَرِهِ دَخَلَ اَلْجَنَّةَ قُلْتُ فَإِنْ كَانَ مُخَالِفاً قَالَ يُخَفَّفُ عَنْهُ بَعْضُ مَا هُوَ فِيهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 108 )
1-سوره از قول پدرش،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در هر سه روز يك بار سورۀ حج را بخواند،پيش از آنكه سال بر او بگذرد به حج بيت اللّٰه الحرام نايل مى آيد،و چنانچه در سفر حج از دنيا برود وارد بهشت مى شود.راوى مى گويد:عرض كردم!اگر اين شخص از مخالفان(سنّى مذهب)باشد چطور؟ فرمود:در عذاب او تخفيف داده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 282
1. ازسوره از پدرش نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس هر سه روز يك بار سورۀ حجّ را بخواند، سال بر او نمى گذرد مگر اينكه زيارت خانۀ خدا نصيبش مى گردد، و اگر در اين سفر از دنيا برود او را به بهشت خواهند برد. راوى مى گويد: گفتم: اگر مخالف باشد چگونه است فرمود: بخشى از عذاب او كاسته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 211
[393]1-... سوره از پدرش روايت نموده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هر سه روز يك بار سورۀ حج را تلاوت كند يك سال به سر نيايد جز آنكه گام در سفر حج نهد و اگر در ميانۀ سفر جان سپارد به بهشت در آيد. راوى گويد: عرض كردم كه اگر از مخالفان تشيّع باشد چگونه خواهد شد؟ فرمود: بخشى از عذابش كاسته گردد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 247
1-از سورة بن كليب از پدرش روايت شده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس در هر سه روز يك بار سورۀ حجّ را تلاوت كند سال بر او نگذرد مگر اينكه زيارت خانه خدا نصيب او گردد،و بسوى حجّ رهسپار شود،و چنانچه در اين سفر از دنيا برود او را يكسره ببهشت برند،راوى گويد:عرض كردم اگر اين مرد از مخالفان يعنى سنّى باشد با او چه خواهند كرد؟امام عليه السّلام فرمود در عذابش تخفيف خواهند داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 243
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْمُؤْمِنِينَ خَتَمَ اَللَّهُ لَهُ بِالسَّعَادَةِ وَ إِذَا كَانَ مُدْمِنَ قِرَاءَتِهَا فِي كُلِّ جُمُعَةٍ كَانَ مَنْزِلُهُ فِي اَلْفِرْدَوْسِ اَلْأَعْلَى مَعَ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلْمُرْسَلِينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 108 )
1-از حسين بن أبى العلاء روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس سورۀ مؤمنون را قراءت كند خداوند عمرش را با رستگارى و سعادت پايان دهد؟و چنانچه مداومت بر آن نمايد در هر هفته جايگاهش در فردوس أعلا با انبياء و فرستادگان حقّ باشد.(يعنى با آنها همنشين و همصحبت گردد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 244
1-حسين بن ابى العلاء روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ مؤمنون را تلاوت كند،خداوند عمر او را با سعادت و نيكبختى به پايان خواهد برد، و چنانچه به خواندن آن در روزهاى جمعه مداومت كند جايگاه او در فردوس اعلا در جوار پيامبران و فرستادگان الهى خواهد بود و با آنان همنشين گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 282
1. از حسين بن ابى العلاء نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ مؤمنون را بخواند، خداوند عمرش را با رستگارى به پايان مى برد، و اگر بر خواندن آن در هر جمعه مداومت كند، در فردوس اعلا با پيامبران و مرسلين خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 211
[394]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ مؤمنون را تلاوت كند خداوند زندگى اش را با نيكبختى به پايان دهد و چون بر تلاوتش در هر جمعه پايدارى ورزد جايگاه او در فردوس اعلى همراه پيامبران و فرستادگان الهى باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 249
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْمُؤْمِنِ عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: حَصِّنُوا أَمْوَالَكُمْ وَ فُرُوجَكُمْ بِتِلاَوَةِ سُورَةِ اَلنُّورِ وَ حَصِّنُوا بِهَا نِسَاءَكُمْ قَالَ مَنْ أَدْمَنَ قِرَاءَتَهَا فِي كُلِّ يَوْمٍ أَوْ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ لَمْ يَزْنِ أَحَدٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ أَبَداً حَتَّى يَمُوتَ فَإِذَا هُوَ مَاتَ شَيَّعَهُ إِلَى قَبْرِهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ كُلُّهُمْ يَدْعُونَ وَ يَسْتَغْفِرُونَ اَللَّهَ لَهُ حَتَّى يُدْخَلَ فِي قَبْرِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 109 )
1-از ابن مسكان روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:مال و ناموس خود را بتلاوت سورۀ نور در پناه بداريد(يا بقول اهل زمان ما بيمه نمائيد)،و نيز زنهاى خويش را بدان مستور و محفوظ بداريد،زيرا هر كس بر قراءت اين سوره در هر روز يا هر شب مداومت كند هيچ يك از افراد خانواده اش بعمل منافى عفت هرگز دچار نشود تا از دنيا برود،و چون از دنيا رفت هفتاد هزار فرشته تا كنار قبر او را مشايعت و بدرقه كنند،و همه براى او دعا و طلب آمرزش كنند تا او را ميان گور وارد سازند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 244
1-ابن مسكان روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:اموال و دامن و زنان خود را با تلاوت سورۀ نور حفظ كنيد،زيرا كسى كه در هر روز يا هر شب آن را بخواند و تا به هنگام مرگ بر آن مداومت كند هيچ يك از افراد خانواده اش به اعمال منافى عفّت (زنا)دچار نمى گردد،و پس از مرگ هفتاد هزار فرشته او را تا قبر تشييع كرده،و همۀ آنها(از درگاه الهى)براى او طلب آمرزش مى كنند تا او را وارد قبر سازند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 283
1. از ابن مسكان نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: مال و ناموس خود را با خواندن سورۀ نور مصون داريد، و زنان خود را نيز بدين وسيله حفظ كنيد، زيرا هر كس بر خواندن اين سوره در هر روز يا هر شب مداومت كند، هرگز كسى از افراد خانواده اش دچار زنا نمى شود تا از دنيا برود، و چون از دنيا رفت هفتاد هزار فرشته او را تا كنار قبرش مشايعت مى كنند و همه براى او دعا و طلب آمرزش مى كنند تا او را وارد قبر سازند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 211
[395]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دارايى و عفّت خويش را با تلاوت سورۀ نور نگاه داريد و زنان خود را با آن در پناه بداريد؛ پس به راستى، هر كه بر تلاوت آن سوره در هر روز يا هر شب پايدارى ورزد، هرگز كسى از خانواده اش زنا نكند تا آنگاه كه مرگش در رسد، پس چون جان سپرد هفتاد هزار فرشته او را تا قبرش تشييع كنند و همگى بر او دعا نمايند و از خدا برايش آمرزش خواهند تا آنگاه كه در قبرش قرار گيرد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 249
ص: 121
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: يَا اِبْنَ عَمَّارٍ لاَ تَدَعْ قِرَاءَةَ سُورَةِ تَبٰارَكَ اَلَّذِي نَزَّلَ اَلْفُرْقٰانَ عَلىٰ عَبْدِهِ فَإِنَّ مَنْ قَرَأَهَا فِي كُلِّ لَيْلَةٍ لَمْ يُعَذِّبْهُ اَللَّهُ أَبَداً وَ لَمْ يُحَاسِبْهُ وَ كَانَ مَنْزِلُهُ فِي اَلْفِرْدَوْسِ اَلْأَعْلَى .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 109 )
1-از اسحاق بن عمّار روايت شده است كه موسى بن جعفر عليهما السّلام باو فرمود: پسر عمّار ترك مكن سورۀ«
تَبٰارَكَ اَلَّذِي نَزَّلَ اَلْفُرْقٰانَ عَلىٰ عَبْدِهِ
»را،زيرا هر كس اين سوره را در هر شب تلاوت كند خداوند هرگز او را عذاب نكند،و از او چندان حساب نكشد،و جايگاهش در فردوس أعلا خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 245
1-اسحاق بن عمّار روايت كرده است كه حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام فرمود:اى فرزند عمار!خواندن سورۀ«
تَبٰارَكَ اَلَّذِي نَزَّلَ اَلْفُرْقٰانَ عَلىٰ عَبْدِهِ
»(مبارك است خداوندى كه قرآن را بر بندۀ خود«رسول خدا»نازل كرده است)را ترك مكن!زيرا كسى كه شبها بر تلاوت آن مداومت كند خداوند هرگز او را عذاب نمى كند،و مورد محاسبه قرار نمى دهد،و منزلش در فردوس اعلا خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 283
1. اسحاق بن عمّار مى گويد: حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) به من فرمود: اى پسر عمّار، قرائت سورۀ
«تَبٰارَكَ اَلَّذِي نَزَّلَ اَلْفُرْقٰانَ عَلىٰ عَبْدِهِ
»
را ترك مكن، زيرا هر كس آن را در هر شب قرائت كند خداوند هرگز او را عذاب نمى كند و او را مورد حساب قرار نمى دهد، و جايگاهش در فردوس اعلا خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 213
[396]1-... از ابن عمّار روايت شده كه امام كاظم عليه السّلام او را فرمود: اى ابن عمّار! تلاوت سورۀ «تبارك الّذى نزّل الفرقان على عبده» را رها مكن؛ زيرا به راستى، هر كه آن را هر شب تلاوت كند خداوند هرگز او را عذاب نكند و او را مورد حسابرسى قرار ندهد و جايگاهش در «فردوس اعلى» خواهد بود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 249
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلطَّوَاسِينَ اَلثَّلاَثَةِ فِي لَيْلَةِ اَلْجُمُعَةِ كَانَ مِنْ أَوْلِيَاءِ اَللَّهِ وَ فِي جِوَارِ اَللَّهِ وَ كَنَفِهِ وَ لَمْ يُصِبْهُ فِي اَلدُّنْيَا بُؤْسٌ أَبَداً وَ أُعْطِيَ فِي اَلْآخِرَةِ مِنَ اَلْجَنَّةِ حَتَّى يَرْضَى وَ فَوْقَ رِضَاهُ وَ زَوَّجَهُ اَللَّهُ مِائَةَ زَوْجَةٍ مِنْ حُورِ اَلْعِينِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 109 )
1-از أبى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس اين سه«طس»را در شبهاى جمعه قراءت كند از اولياء و دوستان خداوند باشد و هرگز رنج و سختى در دنيا بدو نرسد،و از بهشت آنقدر باو بدهند كه خشنود گردد بلكه بالاتر از رضا و خشنودى او،و خداوند صد حوريه از حوران بهشتى بهمسرى بوى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 245
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سه سورۀ«طس»را در شب جمعه تلاوت كند از اولياى الهى و در جوار خداوند و حفظ او خواهد بود،و هرگز در دنيا روى رنج و سختى را نخواهد ديد،و در آخرت از بهشت آنقدر به او كرامت كنند تا راضى شود بلكه بالاتر از آنچه كه رضاى اوست(به او عنايت نمايند)،و خداوند صد همسر از حوران بهشتى را نصيب او خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 284
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس «طس» هاى سه گانه را در شب جمعه بخواند، از اولياى خدا و در جوار رحمت پروردگار تحت حمايت او خواهد بود، و هرگز در دنيا رنج و سختى به او نخواهد رسيد، و در آخرت به قدرى از بهشت به او مى دهند كه خشنود مى گردد، بلكه بيش از خشنودى اوست، و خداوند صد همسر از حوريان بهشتى به او تزويج مى كند. توضيح: مقصود از «طس» هاى سه گانه، سورۀ شعراء، و نمل و قصص است كه با «طس» يا «طسم» آغاز مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 213
[397]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سوره هاى طواسين (شعراء، نمل و قصص) را در شب جمعه تلاوت كند از دوستان خدا و در پناه و حمايت خدا باشد و هرگز گزندى در دنيا به او نرسد و در سراى واپسين به اندازه اى از بهشت به او ارزانى شود كه راضى گردد و بلكه فراى رضايتش به او ارزانى شود و خداوند صد حورى را به همسرى او درآورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 249
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْعَنْكَبُوتِ وَ اَلرُّومِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَيْلَةَ ثَلاَثَةٍ وَ عِشْرِينَ فَهُوَ وَ اَللَّهِ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ مِنْ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ لاَ أَسْتَثْنِي فِيهِ أَبَداً وَ لاَ أَخَافُ أَنْ يَكْتُبَ اَللَّهُ عَلَيَّ فِي يَمِينِي إِثْماً وَ إِنَّ لِهَاتَيْنِ اَلسُّورَتَيْنِ مِنَ اَللَّهِ مَكَاناً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 109 )
1-از أبى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در شب بيست و سوّم ماه رمضان سورۀ عنكبوت و روم را تلاوت كند بخدا سوگند او از اهل بهشت خواهد بود و هرگز كسى را از اين حكم استثناء نميكنم و بيم آن ندارم كه در اين سوگند خداوند گناهى بر من نويسد،و براستى كه اين دو سوره را نزد خداوند مقامى بلند است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 246
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام مى فرمود:كسى كه سورۀ عنكبوت و روم را در شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان تلاوت كند،به خدا سوگند اى ابا محمد كه او اهل بهشت است و هرگز از اين حكم كسى را استثنا نمى كنم،و بيمى از آن ندارم كه خداوند به خاطر اين سوگند،گناهى در نامۀ اعمال من ثبت كند! و بدرستى كه قدر و منزلت اين دو سوره در نزد خداوند،والاست .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 284
1. ابو بصير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در شب بيست و سوم ماه رمضان سورۀ عنكبوت و روم را بخواند، به خدا سوگند-اى ابو محمّد-او از اهل بهشت خواهد بود، و من هرگز كسى را از اين حكم استثنا نمى كنم و بيم آن ندارم كه در اين سوگند خداوند گناهى بر من بنويسد، اين دوسوره نزد خدا جايگاهى عظيم دارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 213
[398]1-... ابو بصير گويد كه امام صادق عليه السّلام فرمود: اى ابو محمّد! هر كه سورۀ عنكبوت و روم را در شب بيست و سوم ماه رمضان تلاوت كند به خدا سوگند كه او اهل بهشت است و هرگز كسى را از اين سخن استثنا نمى كنم و ترس آن ندارم كه خداوند بر سوگند من گناهى نويسد و به راستى، اين دو سوره را نزد خدا جايگاهى فراز است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 251
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ عَمْرِو بْنِ جُبَيْرٍ اَلْعَرْزَمِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ لُقْمَانَ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ وَكَّلَ اَللَّهُ بِهِ فِي لَيْلَتِهِ مَلاَئِكَةً يَحْفَظُونَهُ مِنْ إِبْلِيسَ وَ جُنُودِهِ حَتَّى يُصْبِحَ فَإِذَا قَرَأَهَا بِالنَّهَارِ لَمْ يَزَالُوا يَحْفَظُونَهُ مِنْ إِبْلِيسَ وَ جُنُودِهِ حَتَّى يُمْسِيَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 110 )
1-از عمرو بن جبير از پدرش روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كس سورۀ لقمان را در هر شب تلاوت كند خداوند عالم در آن شب فرشتگانى بر وى گمارد كه تا بامداد او را از شرّ ابليس و سپاهش نگهدارند،و چون در روز تلاوت كند فرشتگان مزبور تا شامگاه آن روز ويرا از شرّ شياطين حفظ نمايند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 246
1-عمرو بن جبير عرزمى روايت كرده است كه پدر او از امام محمد باقر عليه السّلام شنيده است كه فرمود:كسى كه سورۀ لقمان را در هر شب تلاوت كند،خداوند در آن شب فرشتگانى بر او مى گمارد كه او را تا به صبح از شرّ ابليس و دستيارانش محافظت كنند،و اگر اين سوره را در روز تلاوت نمايد،همان فرشتگان او را تا شامگاهان از شرّ شيطان و دستيارانش بدور نگاه دارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 285
1. عمرو بن جبير عرزمى از پدرش از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس سورۀ لقمان را هر شب تلاوت كند، خداوند در آن شب فرشتگانى را بر وى خواهد گماشت كه تا بامداد او را از شرّ ابليس و سپاهيانش حفظ كنند، و چون در روز تلاوت كند پيوسته آن فرشتگان او را از شرّ ابليس و سپاهيانش مصون مى دارند تا شب فرا رسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 213
[399]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ لقمان را هر شب تلاوت كند خداوند آن شب فرشتگانى را بر او گمارد كه او را تا سحرگاه از ابليس و سپاهيانش نگاه دارند و چون در روز آن را تلاوت نمايد فرشتگان گمارده شده تا شبانگاه پيوسته او را از ابليس و سپاهيانش نگاه دارند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 251
ص: 122
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلسَّجْدَةِ فِي كُلِّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ أَعْطَاهُ اَللَّهُ كِتٰابَهُ بِيَمِينِهِ وَ لَمْ يُحَاسِبْهُ بِمَا كَانَ مِنْهُ وَ كَانَ مِنْ رُفَقَاءِ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 110 )
1-از حسين بن أبى العلا روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود هر كس هفته اى يك بار سورۀ سجده را تلاوت كند خداوند نامۀ عمل او را بدست راستش دهد،و از آنچه كرده است حساب سخت نكشد،و وى از همنشينان رسول خدا و خاندانش عليهم السّلام باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 247
1-حسين بن ابى العلاء نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه هفته اى يك بار سورۀ سجده را تلاوت كند،خداوند نامۀ اعمال او را در دست راستش مى دهد،و او را مورد محاسبه قرار نمى دهد،و از همراهان و همنشينان رسول خدا و خاندانش كه درود خدا بر آنها باد،خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 286
1. حسين بن ابى العلاء مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ سجده را در هر جمعه بخواند، خداوند نامۀ عمل او را به دست راستش مى دهد. و اعمال او را مورد حساب قرار نمى دهد و از همنشينان محمّد (صلّى الله عليه و آله) و خاندان او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 213
[400]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ سجده را هر جمعه تلاوت كند خداوند نامۀ كردارش را به دست راستش دهد و از آنچه كه از او سر زده حسابرسى نكند و از رفيقان و همنشينان حضرت محمّد و خاندانش صلّى اللّٰه عليهم باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 251
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ كَانَ كَثِيرَ اَلْقِرَاءَةِ لِسُورَةِ اَلْأَحْزَابِ كَانَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي جِوَارِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَزْوَاجِهِ ثُمَّ قَالَ سُورَةُ اَلْأَحْزَابِ فِيهَا فَضَائِحُ اَلرِّجَالِ وَ اَلنِّسَاءِ مِنْ قُرَيْشٍ وَ غَيْرِهِمْ يَا اِبْنَ سِنَانٍ إِنَّ سُورَةَ اَلْأَحْزَابِ فَضَحَتْ نِسَاءَ قُرَيْشٍ مِنَ اَلْعَرَبِ وَ كَانَتْ أَطْوَلَ مِنْ سُورَةِ اَلْبَقَرَةِ وَ لَكِنْ نَقَصُوهَا وَ حَرَّفُوهَا (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 110 )
1-از عبد اللّٰه بن سنان روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ احزاب را بسيار تلاوت كند روز قيامت در جوار(همسايگى)يا پناه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم و همسرانش باشد،و فرمود سورۀ احزاب رسوائيهائى از مردان و زنان قريش و غير آن در بردارد،اى پسر سنان راستى كه سورۀ احزاب زنان قريش را از عرب رسوا ساخت،و خود از سورۀ بقره بيش بود لكن از آن كاستند و تحريف كردند. شرح:عقيدۀ علماء بزرگ اماميّه و شيعۀ اثنا عشريّه مانند محمّد بن يعقوب كلينى،و شيخ صدوق،و شيخ مفيد،و شيخ طوسى عليهم الرّحمه و نيز سيد مرتضى و سيّد رضى أعلى اللّٰه مقامهما و بسيارى ديگر از بزرگان اينست كه قرآن هرگز تحريف نشده و آنچه را خداوند بعنوان قرآن بر پيغمبر گراميش صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم نازل فرموده همين است كه از آن روزگار تا كنون در شرق و غرب عالم در دست مسلمين است.و اينان رضوان اللّٰه عليهم اخبار و احاديثى را كه ظاهرش متضمّن تحريف قرآن كريم است چون غالب آنها از نظر سند قابل اعتبار نيست ردّ ميكنند و نمى پذيرند از جمله همين خبر كه سابقا گفتيم راوى آن حسن بن علىّ بن أبى حمزۀ بطائنى است و وى از سران فرقۀ واقفيّه است و شيعۀ اثنى عشرى نيست علاوه بر اينكه پاره اى از اخبار او را كذّاب و ملعون خوانده است. و كسانى كه بدين قبيل اخبار تمسّك ميكنند و قرآن مجيد را محرّف ميدانند مورد طعن علماء بزرگ شيعۀ اثنا عشريّه واقع شده اند،زيرا تمسّك باخبار ضعاف در مثل چنين امرى دلالت ميكند بر بى اطلاعى آنان از اصول مذهب،و هر كس بر اصول مذهب اطّلاع كافى نداشته باشد خواهى نخواهى در اشتباه خواهد افتاد،و قول و نظر او در هيچ مورد قابل پذيرش و اعتنا نيست،و چنانچه كسى ادّعا كند كه اخبار صحيحه اى هم رسيده كه قرآن تحريف شده،گوئيم چنين چيزى نيست و اين صرف ادّعا است و با واقع وفق نميدهد و بر فرض محال اگر حديثى كه از نظر سند صحيح باشد يافت شود چون مخالف با آيۀ شريفۀ«
إِنّٰا نَحْنُ نَزَّلْنَا اَلذِّكْرَ وَ إِنّٰا لَهُ لَحٰافِظُونَ
»ميباشد قابل اعتنا نيست و حجيّت نخواهد داشت .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 247
1-عبد اللّٰه بن سنان نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ احزاب را بسيار تلاوت كند،روز قيامت در جوار رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و همسرانش خواهد بود، سپس فرمود:سورۀ احزاب،رسوائيهاى زنان و مردان قريش را بازگو مى كند. اى پسر سنان!براستى كه سورۀ احزاب،زنان قريش را-كه از نژاد عرب بودند-رسوا كرد،و اين سوره از سورۀ بقره طولانى تر بود ولى از آن كاستند و آن را تحريف كردند .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 286
1. از عبد اللّٰه بن سنان نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ احزاب را بسيار تلاوت كند، روز قيامت در جوار محمّد (صلّى الله عليه و آله) و همسرانش خواهد بود. سپس فرمود: در سورۀ احزاب رسواييهايى از مردان و زنان قريش و ديگران نقل شده است. اى پسر سنان، سورۀ احزاب زنان قريش را از ميان عرب رسوا ساخت، و اين سوره از سورۀ بقره طولانى تر بوده ولى از آن كاسته و آن را تحريف كرده اند. توضيح: ترديدى نيست كه در قرآن كريم هيچ گونه كاستى و فزونى رخ نداده، و اين چيزى است كه آيۀ
«إِنّٰا نَحْنُ نَزَّلْنَا اَلذِّكْرَ وَ إِنّٰا لَهُ لَحٰافِظُونَ
»
به صراحت بر آن دلالت دارد. بنا بر اين اگر روايتى بر تحريف قرآن دلالت كند، چنانچه قابل تأويل نباشد، بايد آن را مردود شمرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 215
[401]1-... عبد اللّٰه بن سنان گويد كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ احزاب را بسيار تلاوت كند در روز رستاخيز در پناه و همسايگى حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و همسران او باشد، پس آنگاه فرمود: سورۀ احزاب رسوايى ها و بدنامى هاى مردان و زنان قريش و غير آنان را در بر دارد. اى ابن سنان! به راستى، سورۀ احزاب زنان قريش عرب را رسوا ساخت و از سورۀ بقره درازناك تر بود ولى از آن كاستند و تحريفش نمودند.[راوى اين روايت از سران واقفيّه است و اين روايت جعلى و نادرست است و قرآن هرگز تحريف نشده است]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 251
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي أُذَيْنَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: الحمدين [لِلْحَمْدَيْنِ] جَمِيعاً حَمْدِ سَبَإٍ وَ حَمْدِ فَاطِرٍ مَنْ قَرَأَهُمَا فِي لَيْلَةٍ لَمْ يَزَلْ فِي لَيْلَتِهِ فِي حِفْظِ اَللَّهِ وَ كِلاَءَتِهِ فَمَنْ قَرَأَهُمَا فِي نَهَارِهِ لَمْ يُصِبْهُ فِي نَهَارِهِ مَكْرُوهٌ وَ أُعْطِيَ مِنْ خَيْرِ اَلدُّنْيَا وَ خَيْرِ اَلْآخِرَةِ مَا لَمْ يَخْطُرْ عَلَى قَلْبِهِ وَ لَمْ يَبْلُغْ مُنَاهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 110 )
1-از عمر بن اذينه روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام در بارۀ اين دو سوره (سبأ و فاطر)كه با كلمۀ حمد آغاز ميشوند فرمود:هر كس اين دو سوره را در شب قراءت كند تمام آن شب در حفظ و امان خدا خواهد بود،و چنانچه در روز تلاوت كند در تمام آن روز ناپسندى يا رنجى نخواهد ديد،و آنقدر از خير دنيا و آخرت بدو كرامت شود كه هرگز بر دلش نگذشته،و گمان آن را نداشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 249
1-ابن اذينه نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس دو سورۀ سبأ و فاطر را كه با كلمۀ حمد آغاز مى شوند-به هنگام شب تلاوت كند تمام آن شب را در پناه و امان خداوندى بسر خواهد برد،و چنانچه اين دو سوره را در روز بخواند،در آن روز به هيچ چيز ناگوار و ناپسندى گرفتار نخواهد شد،و آنقدر از خير دنيا و آخرت به او عنايت مى شود كه هرگز بر دلش خطور نكرده،و(حتّى)تصوّر آن را(هم) نمى كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 288
1. از عمر بن اذينه نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس دو سورۀ سبأ و فاطر را كه با كلمۀ حمد آغاز مى شوند در شب بخواند، تمام آن شب در حفظ و امان خدا خواهد بود، و اگر در روز بخواند هيچ رنجى در آن روز به او نخواهد رسيد، و آن قدر از خير دنيا و آخرت به او مى دهند كه هرگز بر دلش نگذشته و آرزوى آن را نكرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 215
[402]1-... امام صادق عليه السّلام در بارۀ دو سوره اى كه با كلمۀ حمد آغاز مى شود -سورۀ سبأ و فاطر-فرمود: هر كه اين دو سوره را شبانگاه تلاوت كند آن شب پيوسته در نگاهبانى و مراقبت خدا باشد و چون در روز تلاوت كند آن روز هيچ ناخوشايندى به او نرسد و از نيكى دنيا و آخرت به اندازه اى به او ارزانى شود كه به ذهنش خطور نكرده و آرزوى دستيابى به آن را ننموده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 253
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي نَصْرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ قَلْباً وَ إِنَّ قَلْبَ اَلْقُرْآنِ يس وَ مَنْ قَرَأَهَا قَبْلَ أَنْ يَنَامَ أَوْ فِي نَهَارِهِ قَبْلَ أَنْ يَمْشِيَ كَانَ فِي نَهَارِهِ مِنَ اَلْمَحْفُوظِينَ وَ اَلْمَرْزُوقِينَ حَتَّى يُمْسِيَ وَ مَنْ قَرَأَهَا فِي لَيْلِهِ قَبْلَ أَنْ يَنَامَ وَكَّلَ اَللَّهُ بِهِ أَلْفَ مَلَكٍ يَحْفَظُونَهُ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ وَ مِنْ كُلِّ آفَةٍ وَ إِنْ مَاتَ فِي يَوْمِهِ أَدْخَلَهُ اَللَّهُ اَلْجَنَّةَ وَ حَضَرَ غُسْلَهُ ثَلاَثُونَ أَلْفَ مَلَكٍ كُلُّهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ وَ يُشَيِّعُونَهُ إِلَى قَبْرِهِ بِالاِسْتِغْفَارِ لَهُ فَإِذَا دَخَلَ فِي لَحْدِهِ كَانُوا فِي جَوْفِ قَبْرِهِ يَعْبُدُونَ اَللَّهَ وَ ثَوَابُ عِبَادَتِهِمْ لَهُ وَ فُسِّحَ لَهُ فِي قَبْرِهِ مَدَّ بَصَرِهِ وَ أُومِنَ مِنْ ضَغْطَةِ اَلْقَبْرِ وَ لَمْ يَزَلْ لَهُ فِي قَبْرِهِ نُورٌ سَاطِعٌ إِلَى عَنَانِ اَلسَّمَاءِ إِلَى أَنْ يُخْرِجَهُ اَللَّهُ مِنْ قَبْرِهِ فَإِذَا أَخْرَجَهُ لَمْ تَزَلْ مَلاَئِكَةُ اَللَّهِ يُشَيِّعُونَهُ وَ يُحَدِّثُونَهُ وَ يَضْحَكُونَ فِي وَجْهِهِ وَ يُبَشِّرُونَهُ بِكُلِّ خَيْرٍ حَتَّى يُجَوِّزُونَهُ عَلَى اَلصِّرَاطِ وَ اَلْمِيزَانِ وَ يُوقِفُونَهُ مِنَ اَللَّهِ مَوْقِفاً لاَ يَكُونُ عِنْدَ اَللَّهِ خَلْقاً أَقْرَبَ مِنْهُ إِلاَّ مَلاَئِكَةُ اَللَّهِ اَلْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُهُ اَلْمُرْسَلُونَ وَ هُوَ مَعَ اَلنَّبِيِّينَ وَاقِفٌ بَيْنَ يَدَيِ اَللَّهِ لاَ يَحْزَنُ مَعَ مَنْ يَحْزَنُ وَ لاَ يَهُمُّ مَعَ مَنْ يَهُمُّ وَ لاَ يَجْزَعُ مَعَ مَنْ يَجْزَعُ - ثُمَّ يَقُولُ لَهُ اَلرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اِشْفَعْ عَبْدِي أُشَفِّعْكَ فِي جَمِيعِ مَا تَشْفَعُ وَ سَلْنِي أُعْطِكَ عَبْدِي جَمِيعَ مَا تَسْأَلُ فَيَسْأَلُ فَيُعْطَى وَ يَشْفَعُ وَ لاَ يُحَاسَبُ فِيمَنْ يُحَاسَبُ وَ لاَ يُوقَفُ مَعَ مَنْ يُوقَفُ وَ لاَ يَذِلُّ مَعَ مَنْ يَذِلُّ وَ لاَ يُكْتَبُ بِخَطِيئَةٍ وَ لاَ بِشَيْءٍ مِنْ سُوءِ عَمَلِهِ وَ يُعْطَى كِتَاباً مَنْشُوراً حَتَّى يَهْبِطَ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ فَيَقُولُ اَلنَّاسُ بِأَجْمَعِهِمْ سُبْحَانَ اَللَّهِ مَا كَانَ لِهَذَا اَلْعَبْدِ مِنْ خَطِيئَةٍ وَاحِدَةٍ وَ يَكُونُ مِنْ رُفَقَاءِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 110 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه حضرت صادق عليه السّلام فرمود:براستى براى هر چيز قلبى است و قلب قرآن سورۀ ياسين است،هر كس آن را قبل از خواب يا در روز قبل از آنكه شام شود تلاوت كند در آن روز از محفوظين و بهره مندان باشد تا آنكه شام كند و هر كس در شب قبل از خواب آن را تلاوت كند خداوند بر وى هزار فرشته بگمارد تا او را از شرّ و بدى هر شيطان رانده شده و هر آسيب حفظ كنند،و هر گاه در همان روز بميرد خداوند او را وارد بهشت گرداند و سى هزار فرشته هنگام غسلش گرد آيند و براى او طلب آمرزش كنند،و با استغفار او را مشايعت و بدرقه نمايند تا بالين قبر،و چون او را بگور برند آن فرشتگان جمله در گور با وى درآيند و خدا را عبادت كنند و ثواب آن را بدو دهند،و قبرش تا هر كجا كه چشمش ببيند فراخ گردد،و از فشار قبر ايمن باشد،و هميشه از گورش تا عنان آسمان نورى تابان باشد تا اينكه خداوند او را از قبر بيرون آرد،و چون او را برانگيخت فرشتگان خدا با او هستند و بدرقه اش كنند،و با وى بگفتگو پردازند، و برويش لبخند زنند،و بهر خير و نيكى مژده اش دهند تا او را از صراط و ميزان بگذرانند و در پايگاه قربى او را بدارند كه هيچ مخلوقى را جز كروبيان و فرستادگان حق آن مقام و منزلت و قرب نباشد،و وى با پيمبران در آن درگاه نزد خداى تعالى باز ايستد،و(در آن هنگام كه مردان را غم و اندوه و ترس فرا گيرد وى)با غمخواران غم نخورد،و با اندوهگينان اندوه نكشد،و با زارى كنندگان زارى نكند،آنگاه پروردگار تبارك و تعالى گويد:اى بندۀ من شفاعت كن هر كرا كه خواهى كه شفاعتت را در بارۀ همه بپذيرم،و حاجت خواه كه هر چه خواهى ترا بدهم،پس وى حاجت خود را از خداوند بخواهد و برآورده شود،و شفاعت كند و پذيرفته گردد،و حساب او را چون ديگران نكشند،و در آنجا چون ديگران بازداشت نشود،و چون زبونان و خوارشدگان زبون و خوار نگردد و بنكبت گناه و عمل زشتى كه از او سر زده گرفتار نشود،و برات آزادى او را سر گشاده بدو دهند،تا اينكه از درگاه الهى بزير آيد،و همۀ مردم از روى تعجّب گويند سبحان اللّٰه(منزّه است خدا)اين بنده را حتّى يك گناه نبوده،و از همدمان محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 249
1-ابو بصير نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام مى فرمود:هر چيزى قلبى دارد،و قلب قرآن سورۀ ياسين است،هر كس آن را پيش از خواب و يا در روز پيش از فرا رسيدن شب تلاوت كند،در آن روز از گروهى كه در پناه خداوند و روزى آنان مقرر شده است خواهد بود،و اگر كسى شب هنگام پيش از آنكه بخوابد تلاوت كند، خداوند(براى مراقبت از او)هزار فرشته مى گمارد تا او را از شرّ هر شيطان رانده شده و از هر آسيبى مصون بدارند،و اگر در همان روز بميرد،خداوند او را به پاداش اين عمل(تلاوت سورۀ ياسين)وارد بهشت مى كند،و به هنگام غسل،سى هزار فرشته(بر جنازۀ او)حاضر مى شوند و همه براى او طلب آمرزش مى كنند،و با حال استغفار او را تا قبر بدرقه مى كنند،و هنگامى كه به خاك سپرده شد،آن فرشتگان در درون قبر او خدا را عبادت مى كنند و ثواب آن را به او مى دهند،و(خانۀ تنگ)قبر او تا آنجا كه چشم او كار مى كند گشاده مى گردد،و از فشار قبر ايمن مى شود،و همواره تا به حشر نورى از گور او تا آسمان مى تابد. و به هنگامى كه خدا او را از قبر برانگيزد،فرشتگان با اويند و او را بدرقه مى كنند و به رويش لبخند مى زنند و او را به خير و نيكى بشارت مى دهند تا او را از صراط و ميزان بگذرانند و او را در جايگاهى قرار دهند كه هيچ مخلوقى(جز كرّوبيان و پيامبران الهى)آن مقام و منزلت را نشايد،و او با پيامبران الهى در پيشگاه خداوند مى ايستد، و با غمگساران غم نمى خورد،و با اندوهگينان به اندوه نمى نشيند،و با زارى زارى كنندگان زارى نمى كند.آنگاه پروردگار تبارك و تعالى به او مى گويد:اى بندۀ من! شفاعت كن،كه من شفاعت تو را در بارۀ هر كس كه خواهى مى پذيرم،و اى بندۀ من! از من بخواه،كه هر چه خواهى تو را خواهم داد،پس حاجت خود را از خدا مى طلبد و حاجتش برآورده مى شود،و شفاعت مى كند و شفاعت او پذيرفته مى شود،و مانند ديگران به حساب او نمى رسند،و مانند ديگران او را توقيف و بازداشت نمى كنند،و چون خوارشدگان زبون و خوار نمى گردد،و مكافات گناهان و اعمال ناپسندى كه انجام داده است دامنگير او نمى شود،و نامۀ سر گشاده اى به او داده مى شود تا از درگاه خدا فرود آيد،و همۀ مردم(با ديدن او)تمام مردم از روى تعجّب (به هم)مى گويند:خدا پاك و منزّه است!اين بنده حتّى يك گناه هم ندارد،و از همدمان و همراهان محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم(رسول خدا)خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 289
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: براى هر چيزى قلبى است و قلب قرآن سورۀ ياسين است، هر كس آن را پيش از خواب يا در روز پيش از شام بخواند در آن روز تا شامگاهان از كسانى خواهد بود كه محفوظ مى مانند و از رزق خدا بهره مى برند، و هر كس آن را شب هنگام پيش از خواب بخواند، خداوند هزار فرشته بر او مى گمارد تا او را از شرّ هر شيطان رانده شده و از هر آسيبى حفظ كنند، و اگر در روز آن شب بميرد خدا او را وارد بهشت مى كند و سى هزار فرشته هنگام غسل او حاضر مى شوند و همه براى او طلب آمرزش مى كنند و با استغفار او را تا قبرش مشايعت مى نمايند، و چون در قبر وارد شود آنان وسط قبر قرار مى گيرند و خدا را عبادت مى كنند و ثواب عبادتشان نصيب او مى شود، و قبرش تا هر كجا چشم ببيند فراخ مى گردد، و از فشار قبر در امان مى ماند، و پيوسته از قبرش نورى به آسمان مى تابد تا اينكه خدا او را از قبر بيرون آورد، و چون او را بر انگيخت پيوسته فرشتگان خدا با او خواهند بود و او را مشايعت مى كنند و با وى سخن مى گويند و به رويش لبخند مى زنند و به هر خيرى او را نويد مى دهند تا او را از صراط و ميزان بگذرانند و در پيشگاه خدا در جايگاهى قرار دهند كه هيچ مخلوقى جز فرشتگان مقرّب خدا و پيامبران مرسل او آن جايگاه را ندارند، و او با پيامبران در آن جايگاه مى ايستد و با غمگينان غمگين نمى شود، و با اندوهناكان اندوه نمى خورد، و با زارى كنندگان زارى نمى كند،آن گاه پروردگار بزرگ به او مى گويد: اى بندۀ من، شفاعت كن تا شفاعتت را در بارۀ هر كسى كه از او شفاعت مى كنى بپذيرم، و از من درخواست كن اى بندۀ من تا تمام آنچه را كه درخواست مى كنى به تو ارزانى دارم؛ پس او درخواست مى كند و آنچه مى خواهد به او داده مى شود، و شفاعت مى كند و شفاعتش پذيرفته مى گردد، و از كسانى نيست كه مورد حساب قرار مى گيرند، و در زمرۀ بازداشت شدگان نخواهد بود، و از زبونان به شمار نخواهد آمد، و به نكبت گناه و كار زشتى كه از او سر زده است گرفتار نخواهد شد، و نامه اى سر گشاده به او داده مى شود، تا اينكه از پيشگاه خدا فرود مى آيد، و همۀ مردم مى گويند: سبحان اللّٰه! اين بنده حتى يك گناه هم نداشته است، و آن گاه از همنشينان محمّد (صلّى الله عليه و آله) خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 217
[403]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا هر چيزى داراى قلبى است و قلب قرآن سورۀ يس است. هر كه آن را شب هنگام پيش از خوابيدن و يا در روز پيش از فرا رسيدن شب تلاوت كند در آن روز از حفظشدگان و روزى يافتگان باشد تا شب فرا رسد و هر كه آن را شب هنگام پيش از خوابيدن تلاوت كند خداوند هزار فرشته را بر او بگمارد تا او را از شرّ هر شيطان رانده شده و هر آفتى نگاه دارند و چون در آن روز جان سپارد خداوند او را به بهشت درآرد و سى هزار فرشته هنگام غسلش حضور يابند كه همگان براى او آمرزش جويند و او را تا گورش، با آمرزش خواهى براى او، تشييع نمايند؛ پس چون بر گورش درآيد فرشتگان درون گورش خدا را عبادت كنند و پاداش عبادتشان از آن او باشد و به اندازۀ بلنداى نگاهش گورش فراخ گردد و از فشار قبر در امان ماند و پيوسته از گورش تا پهنۀ آسمان نورى خيزد و افروزد تا آنگاه كه خداوند او را از گورش در آورد؛ پس چون او را از گورش در آورد فرشتگان خدا پيوسته همراهش باشند و بدرقه اش كنند و با او گفتگو نمايند و به رويش خنده زنند و او را به هر نيكى اى مژده دهند تا او را از پل صراط و ميزان بگذرانند و او را در پيشگاه خدا در جايگاهى نهند كه هيچ آفريده اى در پيشگاه خدا نزديك تر از او به خدا نباشد جز فرشتگان تقرّب يافته و پيامبران فرستاده شده، و او همراه پيامبران در پيش روى خدا ايستد و با اندوهمندان اندوه نخورد و با غمگساران غم نخورد و با زارى كنندگان زارى نكند، سپس پروردگار فرازمند او را فرمايد: بندۀ من! شفاعت نما كه من همۀ شفاعت هاى تو را مى پذيرم و از من بخواه كه هر چه خواهى مى دهم؛ پس او خواهد و به او داده شود و شفاعت كند و شفاعتش پذيرفته آيد و چون ديگران حسابرسى شوند او حسابرسى نشود و به بازداشت شدگان بازداشت نگردد و با خوارشدگان خوار نشود و به خطا و كردار بدى كه مرتكب شده گرفتار نيايد و نامۀ كردارش را گشوده شده به او دهند تا آنگاه كه از پيشگاه خدا فرود آيد و مردمان همگى گويند:«سبحان اللّٰه»! اين بنده حتّى يك گناه هم ندارد، و او از همنشينان حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 253
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْعَبْدِيِّ عَنْ جَابِرٍ اَلْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ يس فِي عُمُرِهِ مَرَّةً وَاحِدَةً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خَلْقٍ فِي اَلدُّنْيَا وَ بِكُلِّ خَلْقٍ فِي اَلْآخِرَةِ وَ فِي اَلسَّمَاءِ وَ بِكُلِّ وَاحِدٍ أَلْفَيْ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ مِثْلَ ذَلِكَ وَ لَمْ يُصِبْهُ فَقْرٌ وَ لاَ غُرْمٌ وَ لاَ هَدْمٌ وَ لاَ نَصَبٌ وَ لاَ جُنُونٌ وَ لاَ جُذَامٌ وَ لاَ وَسْوَاسٌ وَ لاَ دَاءٌ يَضُرُّهُ - وَ خَفَّفَ اَللَّهُ عَنْهُ سَكَرَاتِ اَلْمَوْتِ وَ أَهْوَالَهُ وَ وَلِيَ قَبْضَ رُوحِهِ وَ كَانَ مِمَّنْ يَضْمَنُ اَللَّهُ لَهُ اَلسَّعَةَ فِي مَعِيشَتِهِ وَ اَلْفَرَجَ عِنْدَ لِقَائِهِ وَ اَلرِّضَا بِالثَّوَابِ فِي آخِرَتِهِ وَ قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى لِمَلاَئِكَتِهِ أَجْمَعِينَ مَنْ فِي اَلسَّمَاوَاتِ وَ مَنْ فِي اَلْأَرْضِ قَدْ رَضِيتُ عَنْ فُلاَنٍ فَاسْتَغْفِرُوا لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 111 )
2-از جابر جعفى روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ ياسين را در عمر خود يك بار تلاوت كند خداوند به شمارۀ تمام آفريدگان در اين جهان و جهان ديگر و آنچه در آسمان است بعدد هر يك دو هزار هزار حسنه در نامۀ عملش ثبت فرمايد،و بهمين مقدار از گناهان او محو سازد،و دچار تنگدستى و زيان و بدهكارى و خانه خرابى نشود،و بدبختى و ديوانگى نبيند،و مبتلا بجذام و وسواس و دو دلى و بيماريهاى مضرّ نگردد،و خداوند سختى و دشوارى مرگ را بر وى آسان كند،و خود متصدّى و مباشر قبض روح او باشد،و از جملۀ كسانى خواهد بود كه خداوند فراخى زندگى او را بعهده گرفته،و ضامن خوشحالى او هنگام مرگ گرديده و خشنوديش را در آخرت تعهّد فرموده،و همۀ فرشتگان آسمان و زمين را خطاب فرموده كه من از اين بنده راضى هستم پس براى او آمرزش طلبيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 251
2-جابر جعفى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كسى كه در عمر خود يك بار سورۀ ياسين را بخواند،خداوند به شمارۀ هر آفريده اى در دنيا و در آخرت و آنچه در آسمان است دو ميليون حسنه نوشته و به همين اندازه از گناهانش پاك مى كند،و دچار تنگدستى و بدهكارى و خانه خرابى و رنج و ديوانگى نشود و جذام و وسواس و(ساير)بيماريهاى زيان آور مبتلا نمى گردد،و خداوند دشوارى مرگ را بر وى آسان مى كند،و خود كار قبض روحش را به عهده مى گيرد،و در زمرۀ كسانى خواهد بود كه خداوند متعال گشايش روزى و شادمانى او به هنگام مرگ و اسباب خشنودى به پاداشهاى اخروى او را تضمين كرده است،و آنگاه خداوند متعال به تمام فرشتگان خود در آسمانها و زمين خطاب مى كند كه:من از اين بندۀ خود راضى شدم،شما هم براى او طلب آمرزش كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 291
2. از جابر جعفى نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ ياسين را در عمر خود يك بار تلاوت كند، خداوند به شمار تمام آفريدگان دنيا و تمام آفريدگان آخرت و آنچه در آسمان است، به شمار هر يك دو هزار هزار حسنه براى او مى نويسد، و به همين اندازه گناهانش را محو مى كند، و دچار تنگدستى، بدهكارى، ويرانى خانه، سختى، ديوانگى، جذام، وسوسه و بيماريهاى زيانبار نمى شود، و خداوند سختيها و دشواريهاى مرگ را براى او آسان مى كند و خودش جان او را مى گيرد، و از جملۀ كسانى خواهد بود كه خداوند گشايش در زندگى و شادمانى به هنگام مرگ و خشنودى از پاداش آخرت را براى او ضمانت مى كند، و به همۀ فرشتگان آسمانها و زمين مى گويد: من از فلانى خشنودم، براى او طلب آمرزش كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 217
[404]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ يس را يك بار در طول عمرش تلاوت كند خداوند به تعداد همۀ آفريدگان در دنيا و همۀ آفريدگان در آخرت و آسمان به ازاى هر يك او را دو هزار هزار (دو ميليون) پاداش و حسنه نويسد و به همان تعداد از گناهانش پاك سازد و نادارى و بدهكارى و خانه خرابى و درماندگى و ديوانگى و وسواس و بيمارى آسيب رسان او را در نرسد و خداوند دشوارى و هراس مرگ را از او بكاهد و خود قبض روحش را به دست گيرد و از آنان باشد كه خداوند فراخناكى در زندگى و شادمانى هنگام ديدارش با خدا (مرگ) و خشنودى به پاداش خداوند در سراى واپسين را براى آنان تضمين نموده است و خداوند فرازمند همۀ فرشتگان در آسمان ها و زمين را فرمايد: بى گمان از فلانى خشنود شدم؛ پس براى او آمرزش جوييد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 255
ص: 123
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلصَّافَّاتِ فِي كُلِّ يَوْمِ جُمُعَةٍ لَمْ يَزَلْ مَحْفُوظاً مِنْ كُلِّ آفَةٍ مَدْفُوعاً عَنْهُ كُلُّ بَلِيَّةٍ فِي اَلْحَيَاةِ اَلدُّنْيَا مَرْزُوقاً فِي اَلدُّنْيَا فِي أَوْسَعِ مَا يَكُونُ مِنَ اَلرِّزْقِ وَ لَمْ يُصِبْهُ اَللَّهُ فِي مَالِهِ وَ وُلْدِهِ وَ لاَ بَدَنِهِ بِسُوءٍ مِنْ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ وَ لاَ مِنْ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ إِنْ مَاتَ فِي يَوْمِهِ أَوْ فِي لَيْلَتِهِ بَعَثَهُ اَللَّهُ شَهِيداً وَ أَمَاتَهُ شَهِيداً وَ أَدْخَلَهُ اَلْجَنَّةَ مَعَ اَلشُّهَدَاءِ فِي دَرَجَةٍ مِنَ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 112 )
1-از حسين بن أبى العلا روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس سورۀ صافّات را در تمام جمعه ها بخواند همواره از هر آسيبى در امان باشد، و در اين سراى از هر گرفتارى و مصيبتى محفوظ ماند،و از فراخى روزى بطور كامل بهره مند گردد،و خداوند او را دچار بدى و ناراحتى از ناحيۀ شيطان رجيم(ديو رانده شده)يا ستمكار بدخو و ستيزه جو نفرمايد،و اگر در آن روز يا آن شب بميرد خداوند او را جزء شهداء مبعوث فرمايد،و شهيد ميراند،و با آنها داخل بهشت گرداند در يك درجه و مقام.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 252
1-حسين بن ابى العلاء از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ صافات را در هر روز جمعه بخواند،پيوسته از هر آسيبى در امان مى باشد و گرفتاريهاى دنيوى از او دور مى شوند،و در دنيا از گشايش و افزونى روزى بهره مند مى گردد،و خداوند او را از جهت مال و فرزند و بدن دچار شرّ شيطان رانده شده و يا ستمگر بدخو نمى كند،و چنانچه در همان روز يا در همان شب بميرد،خداوند او را شهيد برانگيزد و شهيد بميراند و او را با شهيدان در يك درجه و مقام در بهشت جا مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 292
1. از حسين بن ابى العلاء نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ صافّات را در هر روز جمعه بخواند، پيوسته از هر آسيبى در امان خواهد بود، و هر بلايى در زندگى دنيا از او دور خواهد شد، و در دنيا از فراخ ترين روزى برخوردار خواهد گرديد، و خداوند مال و فرزندان و خود او را از سوى هيچ شيطان رانده شده و هيچ ستمكار ستيزه جويى دچار آسيب نخواهد كرد، و اگر در آن روز يا آن شب بميرد خداوند او را در زمرۀ شهيدان بر مى انگيزد، و او را شهيد مى ميراند، و او را با شهدا در يك درجه به بهشت در مى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 217
[405]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ صافّات را هر روز جمعه تلاوت كند همواره از هر آفتى نگاه داشته شود و هر بلايى در زندگى دنيا از او به دور ماند و به فراخناك ترين صورت روزى داده شود و خداوند او را در دارايى و فرزند و بدنش گرفتار بدى شيطان رانده شده و شخص گردنكش زورگو نسازد و اگر در آن روز يا آن شب جان سپارد خداوند او را شهيد برانگيزاند و شهيد ميراند و او را همراه شهيدان در يك مقام به بهشت در آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 255
ص: 124
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَمْرِو بْنِ جُبَيْرٍ اَلْعَرْزَمِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ ص فِي لَيْلَةِ اَلْجُمُعَةِ أُعْطِيَ مِنْ خَيْرِ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ مَا لَمْ يُعْطَ أَحَدٌ مِنَ اَلنَّاسِ إِلاَّ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ أَوْ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ أَدْخَلَهُ اَللَّهُ اَلْجَنَّةَ وَ كُلَّ مَنْ أَحَبَّ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ حَتَّى خَادِمَهُ اَلَّذِي يَخْدُمُهُ وَ إِنْ لَمْ يَكُنْ فِي حَدِّ عِيَالِهِ وَ لاَ فِي حَدِّ مَنْ يَشْفَعُ فِيهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 112 )
1-جبير عرزمى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است:هر كس در شب جمعه سورۀ ص را تلاوت كند،به قدرى از خير دنيا و آخرت به او كرامت كنند كه جز به پيامبرى مرسل و يا فرشته اى مقرّب به ديگرى داده نمى شود،و خداوند او را و هر كس از افراد خاندانش را-كه دوست داشته باشد-وارد بهشت مى كند،حتّى خدمتكارى را كه پرستارى او را بر عهده داشته است گر چه از افراد خانواده اش يا از كسانى كه حقّ شفاعت در مورد آنان داشته است نباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 293
1. جبير عرزمى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در شب جمعه سورۀ «ص» را تلاوت كند، به قدرى خير دنيا و آخرت به او مى دهند كه به هيچ يك از مردم-جز پيامبرى مرسل يا فرشته اى مقرّب-داده نمى شود، و خداوند او و تمام كسانى را كه او از ميان خاندانش دوست دارد وارد بهشت مى كند، حتى خدمتگزارى را كه خدمت او را مى كرده است، هر چند از عائلۀ او يا از كسانى نباشد كه حق شفاعت آنها را داشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 217
[406]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ ص را در شب جمعه تلاوت كند به اندازه اى از نيكى دنيا و آخرت به او داده شود كه به هيچ يك از مردمان جز پيامبر فرستاده شده و فرشتۀ تقرّب يافته داده نشده است و خداوند او و هر آن كس از خاندانش را كه او دوست مى دارد به بهشت درآورد حتّى خدمتكارش را كه او را خدمت گزارده هر چند آن خدمتكار جزو خانواده او و يا از كسانى كه اجازۀ شفاعتشان را داراست به شمار نيايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 257
1-از جبير عرزمى روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس در شب جمعه سورۀ«ص»را تلاوت كند بقدرى از خير دنيا و آخرت بدو دهند كه بهيچ كس از آدميان داده نشود مگر به پيغمبرى مرسل يا فرشته اى مقرّب.و خداوند او و هر كس از خاندانش را كه دوست بدارد داخل بهشت گرداند حتّى خدمتكارى كه او را پرستارى و خدمت ميكرده اگر چه جزء عيال و يا كسانى كه اجازه در شفاعت آنها داشته است نباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 253
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلزُّمَرِ استحقها [اِسْتَخَفَّهَا] مِنْ لِسَانِهِ (1) أَعْطَاهُ اَللَّهُ مِنْ شَرَفِ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ أَعَزَّهُ بِلاَ مَالٍ وَ لاَ عَشِيرَةٍ حَتَّى يَهَابُهُ مَنْ يَرَاهُ وَ حَرَّمَ جَسَدَهُ عَلَى اَلنَّارِ وَ بَنَى لَهُ فِي اَلْجَنَّةِ أَلْفَ مَدِينَةٍ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ أَلْفُ قَصْرٍ فِي كُلِّ قَصْرٍ مِائَةُ حَوْرَاءَ وَ لَهُ مَعَ هَذَا عَيْنٰانِ تَجْرِيٰانِ وَ عَيْنٰانِ نَضّٰاخَتٰانِ - وَ عَيْنَانِ مُدْهٰامَّتٰانِ وَ حُورٌ مَقْصُورٰاتٌ فِي اَلْخِيٰامِ - ذَوٰاتٰا أَفْنٰانٍ وَ مِنْ كُلِّ فٰاكِهَةٍ زَوْجٰانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 112 )
1-از هارون بن خارجه روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس سورۀ زمر را قراءت كند و كلماتش را بآسانى بر زبان جارى سازد خداوند آبرو و سربلندى دنيا و آخرت بدو ارزانى دارد،و او را بدون ثروت و يا خويشان و فاميل عزيز گرداند بدانسان كه هر كس او را بيند بزرگ شمارد و حشمتش ويرا بگيرد،و جسمش را بر آتش دوزخ حرام سازد،و هزار شهر در بهشت براى او بسازند كه هر شهرى داراى هزار كاخ باشد و در هر كاخى يك صد حوريه،و بعلاوه او را دو چشمه آب است كه روانند،و دو چشمه زلال كه جوشانند،و دو چشمه سار كه از سرسبزى و خرّمى بسياهى زند،و حورانى پرده نشين كه در سراپرده ها مستورند، و باغهائى كه داراى انواع ميوه ها است،و از هر نوع ميوه دو صنف.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 253
1-هارون بن خارجه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ زمر را تلاوت كند و آن را آسان قرائت كند،خداوند شرف دنيا و آخرت را به او كرامت فرمايد،و او را بدون مال و منال و خويشان و وابستگان عزيز مى گرداند،به طورى كه هر كه او را ببيند بزرگش مى دارد و احترامش مى گذارد،و خداوند بدن او را بر آتش جهنّم حرام مى كند،و در بهشت هزار شهر براى او مى سازد،كه هر شهرى هزار كاخ،و در هر كاخى يك صد حوريه است،و علاوه بر آن براى او دو چشمۀ روان و دو چشمه جوشان و دو چشمه اى كه از شدّت زلالى و صاف بودن آب آنها به سياهى مى زند،و حورانى پرده نشين،و باغهائى كه داراى اقسام نعمتها و درختها و ميوه هاست و از هر ميوه اى دو نوع.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 293
1. از هارون بن خارجه نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ زمر را به صورت سليس و روان قرائت كند، خداوند شرافت دنيا و آخرت را به او ارزانى مى دارد، و او را بدون ثروت و خاندان عزيز مى گرداند، به گونه اى كه هر كس او را مى بيند تحت تأثير هيبت او قرار مى گيرد، و بدنش را بر آتش دوزخ حرام مى سازد، و هزار شهر در بهشت براى او بنا مى كند كه هر شهرى داراى هزار كاخ است و در هر كاخى يك صد حوريه قرار دارد، و علاوه بر اين، دو چشمۀ جارى و دو چشمۀ جوشان و دو چشمۀ سرسبز و حوريانى پرده نشين و باغهايى با شاخسارهاى انبوه كه از هر ميوه اى دو نوع در آن وجود دارد براى او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 219
[407]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ زمر را در حالى تلاوت كند كه كلماتش را به آسانى بر زبان جارى سازد، خداوند بدون دارايى و خويشان، ارجمندى و بزرگمندى دنيا و آخرت را به او ارزانى فرمايد؛ آنسان كه هر كه او را بيند بهت زند و ارجمندش شمارد و خداوند پيكرش را بر آتش دوزخ حرام سازد و هزار شهر براى او در بهشت بنا كند كه در هر شهرى هزار كاخ و در هر كاخى صد حورى باشد و همراه اين پاداش ها او را دو چشمۀ جارى و دو چشمۀ جوشان و دو چشمۀ سرسبز و حوريانى پرده نشين و باغ هايى ميوه دار دهد كه هر ميوه اى دو گونه باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 257
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ جُوَيْرِيَةَ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ (2) عَنْ أَبِي اَلصَّبَّاحِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ حم اَلْمُؤْمِنَ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ أَلْزَمَهُ كَلِمَةَ اَلتَّقْوىٰ وَ جَعَلَ اَلْآخِرَةَ خَيْراً لَهُ مِنَ اَلدُّنْيَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 113 )
1-از ابى الصّباح كنانى روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كس در هر شب سورۀ حم مؤمن را قراءت كند خداوند گناهان گذشته او را آنچه در جوانى مرتكب شده و آنچه در پيرى،همه را بيامرزد،و كلمۀ تقوى و خدا ترسى را ملازم و همدم او گرداند،و آخرتش را بهتر از دنيايش قرار دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 254
1-ابو الصباح كنانى روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:اگر كسى هر شب سورۀ حم مؤمن را تلاوت كند،خداوند تمام گناهانش را خواهد آمرزيد،و او را با تقوا گرداند،و آخرت را براى او بهتر(و راحت تر)از دنيا قرار دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 294
1. ابو الصبّاح از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس سورۀ «حم مؤمن» را هر شب بخواند خداوند گناهان قديم و جديد او را مى آمرزد، و كلمۀ تقوا را با او همراه مى سازد و آخرت را براى او بهتر از دنيا قرار مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 219
[408]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه هر شب سورۀ حم مؤمن را تلاوت كند خداوند گناهان پيشين و پسين او را ببخشايد و پرهيزگارى را همدم او گرداند و سراى واپسين را براى او نيكوتر از دنيايش قرار دهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 257
ص: 125
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِي اَلْمَعْزَاءِ عَنْ ذَرِيحٍ اَلْمُحَارِبِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَرَأَ حم اَلسَّجْدَةَ كَانَتْ لَهُ نُوراً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مَدَّ بَصَرِهِ وَ سُرُوراً وَ عَاشَ فِي اَلدُّنْيَا مَحْمُوداً مَغْبُوطاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 113 )
[409]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ حم سجده (فصّلت) را تلاوت كند روز رستاخيز او را نورى باشد كه تا بلنداى نگاهش (تا جايى كه چشم مى بيند) نور افشانى كند و نيز شادمان باشد و در اين دنيا به گونه اى ستوده و مورد غبطۀ ديگران زندگى كند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 259
1-از ذريح محاربى روايت شده است كه حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هر كس سورۀ حم سجده را تلاوت كند روز قيامت داراى نورى باشد كه تابش آن تا جايى كه ديده اش مى بيند خواهد بود،و نيز شادمان و خوشحال باشد،و زيست كند در اين جهان زيستنى پسنديده كه هر كس آرزوى آن داشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 255
1-ذريح محاربى روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ حم سجده را بخواند،در روز قيامت براى او نورى مى شود كه شعاع آن-تا جايى كه چشم مى بيند-امتداد مى يابد،و همچنين مايۀ خوشحالى و شادمانى او در آن روز مى شود،و در اين دنيا طرز زندگانى او مورد ستايش و غبطۀ ديگران قرار مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 295
1. ذريح محاربى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ حم سجده را قرائت كند روز قيامت نورى خواهد داشت كه تا چشم كار مى كند آن نور امتداد دارد، و شادمان و خوشحال خواهد شد، و در اين دنيا از يك زندگى پسنديده برخوردار مى گردد كه مورد غبطۀ همگان قرار خواهد گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 219
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ حمعسق بَعَثَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ وَجْهُهُ كَالثَّلْجِ أَوْ كَالشَّمْسِ حَتَّى يَقِفَ بَيْنَ يَدَيِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَيَقُولُ عَبْدِي أَدَمْتَ قِرَاءَةَ حمعسق وَ لَمْ تَدْرِ مَا ثَوَابُهَا أَمَا لَوْ دَرَيْتَ مَا هِيَ وَ مَا ثَوَابُهَا لَمَا طلت [مَلِلْتَ] قِرَاءَتَهَا وَ لَكِنْ سَأُجِيزُكَ جَزَاءَكَ أَدْخِلُوهُ اَلْجَنَّةَ وَ لَهُ فِيهَا قَصْرٌ مِنْ يَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ أَبْوَابُهَا وَ شُرَفُهَا وَ دَرَجُهَا مِنْهَا يُرَى ظَاهِرُهَا مِنْ بَاطِنِهَا وَ بَاطِنُهَا مِنْ ظَاهِرِهَا وَ أَلْفُ غُلاَمٍ مِنَ اَلْوِلْدَانِ اَلْمُخَلَّدِينَ اَلَّذِينَ وَصَفَهُمُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 113 )
1-از سيف بن عميره روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس مداومت كند بر قراءت«حم عسق»يعنى سورۀ شورى،خداوند در روز قيامت وى را برانگيزد با رخسارى چون برف سفيد يا چون آفتاب روشن تا در پيشگاه حقّ تعالى بايستد و خداوند باو خطاب نمايد كه اى بندۀ من مداومت كردى بر تلاوت اين سوره و ثواب آن را نميدانستى كه اگر ميدانستى اين سوره چيست و ثواب آن چقدر است هرگز از تلاوتش خسته نميگشتى،اينك ترا بپاداش و اجرت آگاه خواهم ساخت،آنگاه فرمان دهد كه او را داخل بهشت نمائيد،و براى او در بهشت كاخى است از ياقوت سرخ كه درها و برجها و پلّه هاى آن همه از ياقوت سرخ باشد و درونش از بيرون و بيرونش از درون پيدا و آشكار باشد،و براى وى در آن كاخ[كنيزانى بكر از حوريان بهشتى و]هزار خدمتكار زن و هزار كودك نوپا كه هميشه بدان حال در آن قصر باشند همانها كه خداوند وصفشان را(در قرآن)كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 255
1-سيف بن عميره روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه بر تلاوت سورۀ حم عسق(سورۀ شورى)مداومت كند خداوند در روز قيامت او را با سيمائى همچون برف(سفيد)يا آفتاب فروزان برمى انگيزد تا در پيشگاه خداوند متعال بايستد و خداوند او را مورد خطاب قرار مى دهد كه:اى بندۀ من!بر تلاوت سورۀ حم عسق مداومت كردى در حالى كه از ثواب آن بى خبر بودى!اگر مى دانستى كه اين (سوره)چه سوره اى است و ثواب تلاوت آن چه اندازه است از خواندن آن خسته نمى شدى،و من اينك تو را از پاداش و اجرى كه دارى آگاه مى سازم،آنگاه فرمان مى راند كه او را وارد بهشت كنيد،و در بهشت كاخى از ياقوت سرخ از آن اوست كه درها و ايوانها و پلّه هاى آن همه از همان ياقوت سرخ است،و درون آن از بيرون آن پيدا،و بيرون آن از درون آن هويداست؛و براى او در آن كاخ هزار كنيز زن و هزار غلام نوجوان كه جاودانه در آن قصر(در خدمت او)باشند،همانها كه خداوند متعال (در قرآن)آنان را وصف كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 295
1. از سيف بن عميره نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس بر خواندن سورۀ «حم عسق» مداومت كند، خداوند روز قيامت او را با چهره اى چون برف سفيد يا چون خورشيد بر مى انگيزد، تا اينكه در پيشگاه خداوند مى ايستد و خداوند به او خطاب مى كند كه اى بندۀ من، بر تلاوت سورۀ «حم عسق» مداومت كردى و ثواب آن را نمى دانستى؛ اگر مى دانستى اين سوره چيست و چقدر ثواب دارد از خواندن آن خسته نمى شدى، اينك تو را به پاداشى كه در برابر آن دارى آگاه مى كنم.[پس خطاب مى رسد:] او را وارد بهشت كنيد. و براى او در بهشت كاخى است از ياقوت سرخ كه درها و ايوانها و پلّه هاى آن همه از ياقوت سرخ است و درونش از بيرون و بيرونش از درون آشكار است، و براى او در آن كاخ همسرانى بكر از حوريان بهشتى و هزار كنيز و هزار نوجوان پسر كه همه در آنجا جاودانه اند و خدا آنان را [در قرآن] وصف كرده است خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 219
[410]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر تلاوت سورۀ حم عسق (شورى) مداومت و پايدارى ورزد خداوند او را در روز رستاخيز در حالى برانگيزاند كه رخسارش مانند برف [سپيد] و يا مانند آفتاب [فروزان] باشد تا آنگاه كه در پيشگاه خداى گرامى و بزرگ بايستد و خداوند او را فرمايد: بندۀ من! بر تلاوت سورۀ حم عسق پايدارى ورزيدى و از پاداش آن آگاهى نيافتى؟ هان! اگر در مى يافتى كه اين سوره چيست و پاداشش چقدر است از تلاوتش دلخسته نمى شدى ولى به زودى تو را از پاداشش آگاه مى سازم؛[پس آنگاه خداوند فرمايد:] او را به بهشت در آوريد. و او را در بهشت كاخى از ياقوت سرخ باشد كه درها و ايوان ها و پلّه هايش نيز از ياقوت سرخ است، بيرونش از درون و درونش از بيرون ديده شود و براى او [كنيزانى باكره از حوريان] و هزار زن خدمتگزار و هزار پسر خدمتگزار پيوسته در آن كاخ باشند؛ همان كسانى كه خداوند گرامى و بزرگ آنان را در قرآن به وصف آورده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 259
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِي اَلْمِعْزَى عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ أَدْمَنَ قِرَاءَةَ حم اَلزُّخْرُفِ آمَنَهُ اَللَّهُ فِي قَبْرِهِ مِنْ هَوَامِّ اَلْأَرْضِ وَ ضَغْطَةِ اَلْقَبْرِ (1) حَتَّى يَقِفَ بَيْنَ يَدَيِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ جَاءَتْ حَتَّى تُدْخِلَهُ اَلْجَنَّةَ بِأَمْرِ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 113 )
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس بر خواندن سورۀ «حم زخرف» مداومت كند، خداوند او را در قبر از حشرات زمين و از فشار قبر ايمن مى دارد، تا آن گاه كه در پيشگاه خداوند بزرگ قرار مى گيرد، آن سوره مى آيد و او را به فرمان خداوند وارد بهشت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 221
[411]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه بر تلاوت سورۀ زخرف مداومت و پايدارى ورزد خداوند او را در گورش از گزندگان و حشرات زمين و فشار قبر در امان دارد تا در پيشگاه خداى گرامى و بزرگ ايستد، سپس آن سوره آيد تا به فرمان خداى فرازمند او را به بهشت در آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 259
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ زخرف را بسيار تلاوت كند خداوند جسد او را در قبر از زيان حشرات الارض و گزندگان و از فشار قبر ايمن دارد تا آن هنگام كه در پيشگاه حقّ جلّ و علا بايستد و در موقف قيامت حاضر شود،و آنگاه آن سوره بيايد و بفرمان الهى وارد بهشتش گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 256
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:كسى كه بر تلاوت سورۀ حم زخرف مداومت كند،خداوند او را از گزند حشرات زمين،و فشار قبر در امان دارد تا هنگامى كه در پيشگاه خداوند بايستد،آنگاه آن سوره مى آيد و به ستور خداوند او را وارد بهشت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 296
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَامِرٍ اَلْخَيَّاطِ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلدُّخَانِ فِي فَرَائِضِهِ وَ نَوَافِلِهِ بَعَثَهُ اَللَّهُ مَعَ اَلْآمِنِينَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ ظَلَّلَهُ تَحْتَ عَرْشِهِ وَ حَاسَبَهُ حِسٰاباً يَسِيراً وَ أَعْطَاهُ كِتٰابَهُ بِيَمِينِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 114 )
1-از ابى حمزه روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ دخان را در نمازهاى واجب و نافله هاى خود بخواند خداوند ويرا روز قيامت در زمرۀ ايمنان برانگيزد،و در سايۀ عرش خود جاى دهد،و حسابش را آسان كشد،و نامۀ عملش را بدست راستش دهد. شرح:دادن نامه عمل بدست راست علامت آن باشد كه از نجات يافتگان و از اهل بهشت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 256
1-ابو حمزه روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ دخان را در نمازهاى واجب و مستحب خود تلاوت كند،خداوند در روز قيامت او را با امان يافتگان(از عذاب جهنّم)بر مى انگيزد،و در سايۀ عرش خود جاى مى دهد، و كار حساب او را بر او آسان مى گيرد،و نامۀ عملش را در دست راستش قرار مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 297
1. ابو حمزه مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ دخان را در نمازهاى واجب و نافله هاى خود بخواند، خداوند او را روز قيامت در زمرۀ كسانى كه ايمنند بر مى انگيزد، و او را در سايۀ عرش خود جاى مى دهد و حسابش را آسان مى گيرد، و نامۀ عملش را به دست راستش مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 221
[412]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ دخان را در نمازهاى واجب و مستحبّ خويش تلاوت كند خداوند او را در روز رستاخيز در زمرۀ امان يافتگان برانگيزاند و در زير عرش خويش بر او سايه افكند و حسابرسى اش را آسان گيرد و نامۀ كردارش را به دست راستش دهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 259
ص: 126
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ عَاصِمٍ بن [عَنْ ] أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْجَاثِيَةِ كَانَ ثَوَابُهَا أَنْ لاَ يَرَى اَلنَّارَ أَبَداً وَ لاَ يَسْمَعَ زَفِيرَ جَهَنَّمَ وَ لاَ شَهِيقَهَا وَ هُوَ مَعَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 114 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ جاثيه را تلاوت كند ثوابش آنست كه هرگز آتش دوزخ را نبيند،و نعره و خروش آن را نشنود،و او با محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 257
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:ثواب كسى كه سورۀ جاثيه را تلاوت كند اين است كه هرگز آتش جهنّم را نمى بيند،و صداى(هراسناك)آن را نمى شنود،و با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم محشور مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 297
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ جاثيه را بخواند ثوابش آن است كه هرگز آتش دوزخ را نمى بيند و نعره و خروش آن را نمى شنود، و او با محمّد (صلّى الله عليه و آله) قرين خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 221
[413]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ جاثيه را تلاوت كند پاداشش آن باشد كه هرگز آتش دوزخ را نبيند و بانگ فراز و فرود [وحشتناك] دوزخ را نشنود و او همراه حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 261
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ كُلَّ لَيْلَةٍ أَوْ كُلَّ جُمُعَةٍ سُورَةَ اَلْأَحْقَافِ لَمْ يُصِبْهُ اَللَّهُ بِرَوْعَةٍ فِي اَلْحَيَاةِ اَلدُّنْيَا وَ آمَنَهُ مِنْ فَزَعِ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 114 )
1-از عبد اللّٰه بن ابى يعفور روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس در هر شب يا در هر هفته يك بار سورۀ احقاف را تلاوت كند خداوند او را در اين جهان دچار فزع و دلهرگى نسازد،و از ترس و بيم روز رستاخيز نيز در امان باشد إن شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 257
1-عبد اللّٰه بن ابى يعفور روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در هر شب يا در هر هفته سورۀ احقاف را تلاوت كند،خداوند او را در دنيا مبتلا به ترس و وحشت نكند،و به خواست خدا از دلهره و تشويش روز قيامت در امان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 298
1. عبد اللّٰه بن ابى يعفور از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در هر شب يا در هر جمعه سورۀ احقاف را بخواند، خداوند او را در زندگى دنيا دچار ترس و وحشت نمى كند، و با ارادۀ خود او را از وحشت روز قيامت نيز در امان مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 221
[414]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هر شب يا هر جمعه سورۀ احقاف را تلاوت كند خداوند او را در زندگى اين جهان به هراس در نيفكند و از وحشت روز رستاخيز نيز در امانش دارد-اگر خدا خواهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 261
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَبِي اَلْمِعْزَى عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْحَوَامِيمُ رَيَاحِينُ اَلْقُرْآنِ فَإِذَا قَرَأْتُمُوهَا فَاحْمَدُوا اَللَّهَ وَ اُشْكُرُوهُ كَثِيراً لِحِفْظِهِا وَ تِلاَوَتِهَا إِنَّ اَلْعَبْدَ لَيَقُومُ وَ لَيَقْرَأُ اَلْحَوَامِيمَ فَيَخْرُجُ مِنْ فِيهِ أَطْيَبُ مِنَ اَلْمِسْكِ اَلْأَذْفَرِ وَ اَلْعَنْبَرِ وَ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَرْحَمُ لِتَالِيهَا وَ قَارِيهَا وَ يَرْحَمُ جِيرَانَهُ وَ أَصْدِقَاءَهُ وَ مَعَارِفَهُ وَ كُلَّ حَمِيمٍ وَ قَرِيبٍ لَهُ وَ إِنَّهُ فِي اَلْقِيَامَةِ يَسْتَغْفِرُ لَهُ اَلْعَرْشُ وَ اَلْكُرْسِيُّ وَ مَلاَئِكَةُ اَللَّهِ اَلْمُقَرَّبُونَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 114 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:سوره هائى كه به«حم»آغاز مى شود رياحين قرآنند،پس هر گاه آنها را تلاوت كرديد خدا را بسيار سپاس گوئيد و شكر نمائيد،چون كه بخواندن آنها موفّق گشته ايد،زيرا كه بنده برخيزد و اين سوره ها را قراءت كند پس از دهانش پاكيزه تر از مشك ناب و خوشبوتر از عنبر خارج شود،و براستى كه خداى عزّ و جلّ هر آينه رحم آورد هم بر خواننده و تلاوت كننده آن و هم بر همسايگان و رفقا و آشنايانش و هم بر همۀ همگنان و كسانى كه با وى در دوستى گرم گرفته اند،و هم بر همۀ نزديكان او، و همانا در روز قيامت عرش پروردگار و كرسى و كروبيان براى او آمرزش طلبند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 258
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:سوره هائى كه با حم آغاز مى شود(به منزلۀ)گلهاى خوشبوى قرآن هستند،پس هر زمان كه آنها را تلاوت كرديد،خدا را بسيار حمد و سپاس بگوئيد به خاطر توفيقى كه در تلاوت آنها داشته ايد،و چون بنده اى اين سوره ها را تلاوت مى كند از دهانش چيزى خوشبوتر و پاكيزه تر از مشك ناب و عنبر بيرون مى آيد،و براستى كه خداوند تلاوت كنندۀ آن سوره ها را و همسايه و دوستان و آشنايان و تمام خويشان و افراد نزديك به او را مورد رحمت خود قرار مى دهد،و در روز قيامت عرش و كرسى و فرشتگان مقرّب خداوند براى او طلب آمرزش مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 298
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: سوره هايى كه با «حم» آغاز مى شوند گلهاى خوشبوى قرآنند؛ پس هر گاه آنها را تلاوت كرديد، خدا را براى اينكه به خواندن آنها موفق شده ايد بسيار سپاس گوييد و او را شكرگزارى كنيد، زيرا بنده هنگامى كه بر مى خيزد و اين سوره ها را قرائت مى كند، بويى از دهانش بر مى خيزد كه از مشك ناب و عنبر خوشبوتر است، و خداوند بر خواننده و تلاوت كنندۀ آن رحمت مى آورد، و همسايگان و دوستان و آشنايان او و همۀ كسانى را كه با او نزديك و گرمند مورد رحمت قرار مى دهد، و عرش و كرسى و فرشتگان مقرّب خدا در قيامت براى او آمرزش مى طلبند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 221
[415]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سوره هايى كه با «حم» آغاز مى شوند گياهان خوشبوى قرآنند؛ پس چون آنها را تلاوت نمودى به سبب حفظ و تلاوت آنها خدا را بسيار ستايش نما و سپاس دار. به راستى، بنده بر مى خيزد و سوره هاى «حم» را تلاوت مى كند، پس از دهانش بويى نيكوتر از مشك ناب و عنبر بر مى آيد. همانا خداى گرامى و بزرگ بر تلاوتگر و خوانندۀ آن و بر همسايگان و دوستان و آشنايان و همۀ خويشان و نزديكان او رحم آورد و بى گمان در رستاخيز، عرش و كرسى و فرشتگان تقرّب يافتۀ خداوند، براى او آمرزش جويند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 261
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِي اَلْمِعْزَى عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلَّذِينَ كَفَرُوا لَمْ يَرْتَبْ أَبَداً وَ لَمْ يَدْخُلْهُ شَكٌّ فِي دِينِهِ أَبَداً وَ لَمْ يَبْلُهُ اَللَّهُ بِفَقْرٍ أَبَداً وَ لاَ خَوْفٍ مِنْ سُلْطَانٍ أَبَداً وَ لَمْ يَزَلْ مَحْفُوظاً مِنَ اَلشَّكِّ وَ اَلْكُفْرِ أَبَداً حَتَّى يَمُوتَ فَإِذَا مَاتَ وَكَّلَ اَللَّهُ بِهِ فِي قَبْرِهِ أَلْفَ مَلَكٍ يُصَلُّونَ فِي قَبْرِهِ وَ يَكُونُ ثَوَابُ صَلاَتِهِمْ لَهُ وَ يُشَيِّعُونَهُ حَتَّى يُوقِفُونَهُ مَوْقِفَ اَلْأَمْنِ عِنْدَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يَكُونُ فِي أَمَانِ اَللَّهِ وَ أَمَانِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 114 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس س 9ورۀ «
اَلَّذِينَ كَفَرُوا»
»را قراءت كند،هرگز شك نكند،و هيچ گاه در دل او شكّى راجع بدينش راه نيابد،و هيچ وقت خداوند او را بتنگدستى و ترس از سلطان گرفتار نسازد، و هميشه از شكّ و كفر در امانست تا درگذرد،و چون بميرد خداوند هزار فرشته بر وى در قبر بگمارد تا نماز خوانند و ثوابش براى او باشد،و چون از قبر برخيزد بدرقه اش نمايند تا در پيشگاه خداوند عزّ و جلّ در پايگاه ايمنان او را باز دارند،و در امان خدا و رسولش محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 258
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ«الّذين كفروا» را بخواند،هرگز شك و ترديد در دلش راه نمى يابد،و هيچ گاه به دينش مردّد و دو دل نخواهد شد،و خداوند هيچ وقت او را به تنگدستى و ترس از سلطان(ستمگر زمان)مبتلا نمى كند،و تا هنگام مرگ از شك و كفر در امان خواهد ماند،و چون از دنيا برود خداوند هزار فرشته را بر قبر او مى گمارد تا براى او نماز بجاى آورند و ثواب نمازشان براى او باشد،و(هنگامى كه در صور مى دمند)با او همراه مى شوند تا او را در پيشگاه خداوند متعال در جايگاه ايمنان(از آتش دوزخ)جاى دهند،و(از آن پس)در امان خداوند و امان رسول خدا محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 299
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «الّذين كفروا» را تلاوت كند هرگز دچار شك نمى شود، و هيچ گاه در دين خود ترديد نمى كند، و هرگز خدا او را به فقر و ترس از سلطان گرفتار نمى سازد، و پيوسته از شك و كفر در امان است تا از دنيا برود، و چون از دنيا رفت خداوند هزار فرشته بر او در قبر مى گمارد تا نماز بخوانند و ثوابش براى او باشد، و چون از قبر برخيزد او را مشايعت مى كنند تا در جايگاه كسانى كه نزد خدا ايمنند او را قرار دهند، و در امان خدا و امان محمّد (صلّى الله عليه و آله) خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 223
[416]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «الّذين كفروا»(سورۀ محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله) را تلاوت كند هرگز در ترديد فرو نيفتد و هرگز شكّى در دينش به او راه نيابد و هيچ گاه خداوند او را گرفتار تهيدستى و هراس از زمامدار نگرداند و همواره از ترديد و كفر به دور ماند و نگاه داشته شود تا آنگاه كه جان سپارد؛ پس چون جان سپرد خداوند هزار فرشته را در گور او گمارد كه در گورش نماز گزارند و پاداش نماز آنان نيز از آن اوست و فرشتگان او را بدرقه كنند تا در جايگاه امان يافتگان در پيشگاه خداى گرامى و بزرگ بايستد و در امان خدا و حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 261
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: حَصِّنُوا أَمْوَالَكُمْ وَ نِسَاءَكُمْ وَ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنَ اَلتَّلَفِ بِقِرَاءَةِ - إِنّٰا فَتَحْنٰا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً فَإِنَّهُ إِذَا كَانَ مِمَّنْ يُدْمِنُ قِرَاءَتَهَا نَادَى مُنَادٍ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ حَتَّى يُسْمِعَ اَلْخَلاَئِقَ أَنْتَ مِنْ عِبَادِيَ اَلْمُخْلَصِينَ أَلْحِقُوهُ بِالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِي وَ أَدْخِلُوهُ جَنَّاتِ اَلنَّعِيمِ وَ اِسْقُوهُ مِنَ اَلرَّحِيقِ اَلْمَخْتُومِ بِمِزَاجِ اَلْكَافُورِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 115 )
1-از بكير بن اعين روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:اموال و زنان و بردگان خود را از نابودى بسبب قراءت سورۀ فتح حفظ نمائيد و بيمه كنيد زيرا هر گاه خواننده از كسانى باشد كه آن سوره را زياد تلاوت مى كنند روز قيامت منادى از جانب خدا ندا كند بقسمى كه همۀ مردم بشنوند و گويد:تو از بندگان خاصّۀ من باشى،وى را بشايستگان از بندگان من ملحق سازيد،و او را وارد بهشت جاويد كنيد،و از شربت گوارا و سر بسته كه بكافور بهشتى ممزوج است سيراب نمائيد،
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 259
1-عبد اللّٰه بن بكير از قول پدرش نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:اموال و زنان و بردگان خود را با خواندن سورۀ فتح(انّا فتحنا)از نابودى حفظ كنيد،زيرا اگر كسى بر تلاوت اين سوره مداومت كند،در روز قيامت از سوى خداوند مورد خطاب قرار مى گيرد به طورى كه همۀ مردم بشنوند كه:تو از بندگان خاص و با اخلاص منى (و به فرشتگان فرمان مى رسد)او را به بندگان شايستۀ من ملحق كنيد و در جنّات النّعيم(بهشت جاويد)جاى دهيد و از شربت ناب سر به مهرى كه با كافور بهشتى در آميخته است،سيرابش سازيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 300
1. عبد اللّٰه بن بكير از پدرش از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: اموال و زنان و بردگان خود را با خواندن سورۀ «انّا فتحنا» از نابودى حفظ كنيد، زيرا اگر خواننده از كسانى باشد كه بر قرائت آن مداومت مى كنند، روز قيامت منادى به گونه اى كه همۀ مردم بشنوند ندا مى كند: تو از بندگان با اخلاص منى، او را به بندگان شايستۀ من ملحق كنيد و به بهشتهاى پر نعمت در آوريد و از شربت گوارا و سربسته كه به كافور بهشتى آميخته است سيراب كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 223
[417]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: با تلاوت سورۀ انّا فتحنا (فتح) دارايى ها و زنان و بردگان خويش را از نابودى بركنار داريد؛ زيرا اگر تلاوتگر آن سوره بر تلاوتش پايدارى ورزد در روز رستاخيز نداگرى [از سوى خدا] ندا در دهد كه همۀ آفريدگان بشنوند و گويد: تو از بندگان مخلص من هستى. او را به بندگان درستكارم ملحق نماييد و به بهشت پرنعمت در آوريد و از بادۀ سر به مهر كه آميخته به كافور است سيرابش سازيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 263
ص: 127
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْحُجُرَاتِ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ أَوْ فِي كُلِّ يَوْمٍ كَانَ مِنْ زُوَّارِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 115 )
1-از حسين بن أبى العلا روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ حجرات را در هر شب يا هر روز تلاوت كند از زوّار محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 259
1-حسين بن ابى العلاء روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ حجرات را در هر شب و يا در هر روز تلاوت كند،از زائران رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 301
1. از حسين بن ابى العلاء از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمود: هر كس در هر شب يا هر روز سورۀ حجرات را بخواند از زائران محمّد (صلّى الله عليه و آله) خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 223
[418]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ حجرات را هر شب يا هر روز تلاوت كند از زيارتگران حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 263
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِي اَلْمِعْزَى عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَدْمَنَ فِي فَرَائِضِهِ وَ نَوَافِلِهِ قِرَاءَةَ سُورَةِ ق وَسَّعَ اَللَّهُ عَلَيْهِ فِي رِزْقِهِ وَ أَعْطَاهُ كِتٰابَهُ بِيَمِينِهِ وَ حَاسَبَهُ حِسٰاباً يَسِيراً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 115 )
1-از أبى حمزۀ ثمالى روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس بخواندن سورۀ«ق»در نمازهاى واجب و مستحبّ خود مداومت كند خداوند روزى او را فراخ گرداند،و نامۀ عملش را بدست راستش(كه علامت نجات است)بدهد و حساب او را آسان كشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 260
1-ابو حمزۀ ثمالى روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ ق را در نمازهاى واجب و مستحب خود بطور دائم بخواند،خداوند روزى او را وسعت مى بخشد،و نامۀ اعمال او را در دست راستش قرار مى دهد،و حساب او را آسان مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 301
1. ابو حمزۀ ثمالى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس بر خواندن سورۀ «ق» در نمازهاى واجب و نافله هاى خود مداومت كند، خداوند روزى او را فراخ مى كند، و نامۀ عملش را به دست راستش مى دهد، و در حساب بر او آسان مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 223
[419]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه در نمازهاى واجب و مستحبّ خويش بر تلاوت سورۀ «ق» پايدارى و مداومت ورزد، خداوند روزى اش را فراخ گرداند و نامۀ كردارش را به دست راستش دهد و حسابرسى اش را آسان گيرد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 263
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ وَ اَلذَّارِيَاتِ فِي يَوْمِهِ أَوْ فِي لَيْلَتِهِ أَصْلَحَ اَللَّهُ لَهُ مَعِيشَتَهُ وَ أَتَاهُ بِرِزْقٍ وَاسِعٍ وَ نَوَّرَ لَهُ فِي قَبْرِهِ بِسِرَاجٍ يَزْهَرُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 115 )
1-از داود بن فرقد روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در روز يا در شب سورۀ ذاريات را تلاوت كند خداوند امر معاش او را سامان بخشد، و روزيش را فراخ گرداند،و بچراغى كه پيوسته تا روز قيامت بدرخشد قبر او را روشن كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 260
1-داود بن فرقد روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ «و الذّاريات»را در روز يا به هنگام شب تلاوت كند خداوند به وضع معاش او سامان مى دهد،و بر روزى او وسعت مى بخشد،و(خانۀ تاريك)قبر او را با چراغى-كه تا روز قيامت مى درخشد-روشن و منوّر مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 302
1. از داود بن فرقد نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در روز يا در شب سورۀ «و الذّاريات» را تلاوت كند، خداوند معاش او را سامان مى بخشد، و رزقى گسترده نصيبش مى كند، و قبرش را با چراغى كه تا روز قيامت فروزان است روشن مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 223
[420]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ ذاريات را در روز يا شب تلاوت كند خداوند امور زندگيش را نيكو گرداند و او را روزى اى فراخ دهد و گورش را به چراغى كه تا روز رستاخيز فروزان است روشن سازد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 265
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ اَلْخَزَّازِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ وَ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالاَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ وَ اَلطُّورِ جَمَعَ اَللَّهُ لَهُ خَيْرَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 116 )
1-از محمّد بن مسلم روايت شده است كه امام صادق و امام باقر عليهما السّلام فرمودند: هر كس سورۀ طور را تلاوت كند خداوند خير دنيا و آخرت را با هم براى او فراهم كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 261
1-محمد بن مسلّم روايت كرده است كه امام باقر و امام صادق عليهما السّلام فرمودند:هر كس سورۀ«و الطّور»را تلاوت كند خداوند خير دنيا و آخرت را به او عطا مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 302
1. از محمد بن مسلم نقل شده است كه امام صادق و امام باقر (عليهما السلام) فرمودند: هر كس سورۀ طور را قرائت كند، خداوند خير دنيا و آخرت را براى او جمع خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 225
[421]1-... امام صادق و امام باقر عليهما السّلام فرمودند: هر كه سورۀ طور را تلاوت كند خداوند نيكى دنيا و آخرت را براى او فراهم آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 265
ص: 128
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ يَزِيدَ بْنِ خَلِيفَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ كَانَ يُدْمِنُ قِرَاءَةَ وَ اَلنَّجْمِ فِي كُلِّ يَوْمٍ أَوْ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ عَاشَ مَحْمُوداً بَيْنَ اَلنَّاسِ وَ كَانَ مَوْفُوراً لَهُ وَ كَانَ مَحْبُوباً بَيْنَ اَلنَّاسِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 116 )
1-از يزيد بن خليفه روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس مداومت نمايد بخواندن سورۀ«و النّجم»در هر روز يا هر شب در ميان مردمان آبرومند زيست كند،و گناهانش آمرزيده شود،و در بين مردم محبوب باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 261
1-يزيد بن خليفه روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در هر روز يا هر شب بر تلاوت سورۀ«و النجم»مداومت كند،در ميان مردم با ستايش آنها زندگى كرده،و گناهانش آمرزيده خواهد شد،و مورد محبت مردم قرار خواهد گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 303
1. يزيد بن خليفه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس هر روز يا هر شب بر خواندن سورۀ نجم مداومت كند، در ميان مردم مورد ستايش خواهد بود، و گناهانش آمرزيده مى شود، و مورد علاقۀ مردم قرار مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 225
[422]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر تلاوت سورۀ نجم در هر روز يا هر شب مداومت ورزد در ميان مردم به نيكى و آبرومندى زندگى كند و آمرزيده شود و در ميان مردم محبوب باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 265
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ يَزِيدَ بْنِ خَلِيفَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اِقْتَرَبَتِ اَلسَّاعَةُ أَخْرَجَهُ اَللَّهُ مِنْ قَبْرِهِ عَلَى نَاقَةٍ مِنْ نُوقِ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 116 )
[423]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «اقتربت السّاعة»(قمر) را تلاوت كند خداوند او را سوار بر شترى از شتران بهشت، از گورش در آورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 265
1-از يزيد بن خليفه روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ«
اِقْتَرَبَتِ اَلسّٰاعَةُ»
»را تلاوت كند خداوند او را در قيامت از قبر برخيزاند در حالى كه بر يكى از شتران بهشتى سوار است بمحشر وارد شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 261
1-يزيد بن خليفه روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ «اقتربت السّاعه»را بخواند،خداوند او را در روز قيامت در حالى كه بر يكى از شتران بهشت سوار است از قبر برمى انگيزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 303
1. از يزيد بن خليفه نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «اقتربت السّاعة» را تلاوت كند، خداوند او را در حالى كه بر ناقه اى از ناقه هاى بهشتى سوار است از قبر بر مى انگيزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 225
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ تَدَعُوا قِرَاءَةَ سُورَةِ اَلرَّحْمَنِ وَ اَلْقِيَامَ بِهَا فَإِنَّهَا لاَ تَقِرُّ فِي قُلُوبِ اَلْمُنَافِقِينَ وَ يَأْتِي بِهَا رَبُّهَا يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ وَ أَطْيَبِ رِيحٍ حَتَّى يَقِفَ مِنَ اَللَّهِ مَوْقِفاً لاَ يَكُونُ أَحَدٌ أَقْرَبَ إِلَى اَللَّهِ مِنْهَا فَيَقُولُ لَهَا مَنِ اَلَّذِي كَانَ يَقُومُ بِكِ فِي اَلْحَيَاةِ اَلدُّنْيَا يُدْمِنُ قِرَاءَتَكِ فَتَقُولُ يَا رَبِّ فُلاَنٌ وَ فُلاَنٌ فَتَبْيَضُّ وُجُوهُهُمْ فَيَقُولُ لَهُمُ اِشْفَعُوا فِيمَنْ أَحْبَبْتُمْ فَيَشْفَعُونَ حَتَّى لاَ يَبْقَى لَهُمْ غَايَةٌ وَ لاَ أَحَدٌ يَشْفَعُونَ لَهُ فَيَقُولُ لَهُمُ اُدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ وَ اُسْكُنُوا فِيهَا حَيْثُ شِئْتُمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 116 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:قراءت سورۀ «الرّحمن»را در نماز ترك مكنيد،چون اين سوره در دل منافقين قرار نگيرد،و روز قيامت خداوند آن را با صورتى چون صورت آدمى ببهترين شكل و خوشبوترين رائحه بياورد،تا در نزديكترين پايگاه كه هيچ كس را آن قرب و نزديكى نسبت بخداوند نباشد بايستد،آنگاه بدو خطاب كند:كيانند آنان كه تو را قراءت نمودند در نماز و مداومت بتلاوت تو داشتند؟پس مى گويد:فلان و فلان(و نام آنها را مى برد) پس چهرۀ آنان سفيد و روشن گردد،و بايشان گويد هر كه را خواهيد شفاعت كنيد،و آنان تا آنجا كه بتوانند شفاعت كنند و كسى باقى نماند،پس خداوند بفرمايد داخل بهشت شويد و هر كجاى آن كه خواهيد منزل گزينيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 262
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:مداومت بر تلاوت سورۀ الرحمن را ترك مكنيد،زيرا اين سوره در دلهاى مردم منافق و دو رو قرار نمى گيرد،و پروردگار توانا در روز قيامت او را به صورت انسانى هر چه زيباتر و خوشبوتر مى آورد،تا در جايى كه هيچ كس را در پيشگاه الهى آن قرب و نزديكى نباشد بايستد،سپس خداوند به او مى فرمايد:كيانند آنان كه تو را در نماز مى خواندند و تلاوت تو(در دنيا)كردند؟عرض مى كند:بار الها!فلان و فلان(اسامى افراد را ذكر مى كند)،پس(به امر خداوند)رخسارۀ آنها سپيد و فروزان مى گردد،و به آنان خطاب مى فرمايد:شفاعت كنيد در حقّ هر كه خواهيد،و آنها شفاعت مى كنند تا اينكه كسى نماند كه شفاعتش نمايند،سپس خداوند مى فرمايد:وارد بهشت شويد و در هر جاى آن كه خواستيد اقامت كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 304
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خواندن سورۀ «الرّحمن» و مراقبت بر آن را ترك نكنيد، زيرا اين سوره در دل منافقان جاى نمى گيرد، و روز قيامت خداوند آن را با صورتى چون صورت آدمى، به بهترين شكل و با خوشبوترين بوى مى آورد، تا در نزديك ترين جايگاه كه هيچ كس از آن به خدا نزديك تر نيست قرار گيرد؛ آن گاه به او خطاب مى كند: چه كسانى در دنيا بر تو مراقبت داشتند و بر خواندن تو مداومت مى كردند؟ مى گويد: فلانى و فلانى. پس چهرۀ آنان سفيد مى گردد، و خداوند به آنان مى گويد: هر كه را دوست داريد شفاعت كنيد، و آنان به قدرى شفاعت مى كنند كه ديگر كسى باقى نمى ماند. پس خداوند به آنان خطاب مى كند وارد بهشت شويد و هر كجاى آن كه مى خواهيد منزل گزينيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 225
[424]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: تلاوت سورۀ «الرحمن» و پايدارى بر تلاوتش را وانرهانيد؛ زيرا به راستى، اين سوره در دل هاى منافقان قرار نگيرد و پروردگار در روز رستاخيز اين سوره را در نيكوترين چهره و خوشبوترين رايحه آورد تا در پيشگاه خدا در جايگاهى بايستد كه هيچ كس نزديك تر از او به خدا نباشد؛ پس خداوند به آن سوره فرمايد: چه كسى در زندگى دنيا بر تلاوت تو پايدارى و مداومت ورزيد؟ و آن سوره پاسخ گويد: پروردگارا! فلانى و فلانى؛ پس آنان روسپيد گردند و خداوند آنان را فرمايد: هر آن كس را كه دوست داريد شفاعت كنيد؛ پس آنان بى اندازه شفاعت كنند تا اينكه كسى باقى نماند كه شفاعتش نمايند، پس خداوند آنان را فرمايد: به بهشت در آييد و در هر جاى آن كه خواهيد سكنى گزينيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 265
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامٍ أَوْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلرَّحْمَنِ فَقَالَ عِنْدَ كُلِّ فَبِأَيِّ آلاٰءِ رَبِّكُمٰا تُكَذِّبٰانِ لاَ بِشَيْءٍ مِنْ آلاَئِكَ رَبِّ أُكَذِّبُ فَإِنْ قَرَأَهَا لَيْلاً ثُمَّ مَاتَ مَاتَ شَهِيداً - وَ إِنْ قَرَأَهَا نَهَاراً ثُمَّ مَاتَ مَاتَ شَهِيداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 116 )
2-و بسند معتبر از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه فرمود:هر كس سورۀ «الرّحمن»را تلاوت كند و پس از قراءت هر«
فَبِأَيِّ آلاٰءِ رَبِّكُمٰا تُكَذِّبٰانِ
»بگويد: «لا بشىء من آلائك ربّ اكذّب». (يعنى من بهيچ يك از نعمتهاى تو اى پروردگار من تكذيب نميكنم)چنانچه در شب بخواند و در همان شب از دنيا برود شهيد مرده باشد و اگر در روز بخواند و از دنيا برود شهيد مرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 262
2-هشام يا يكى از ياران ما از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ الرّحمن را تلاوت كند و پس از قرائت هر«پس كدامين آيات و نشانه هاى خدا را(باور نداريد)و تكذيب مى كنيد»،بگويد:«من هيچ يك از آيات و نشانه هاى تو را اى پروردگار من تكذيب نمى كنم»،اگر اين سوره را شب هنگام خوانده باشد و همان شب بميرد،شهيد از دنيا رفته باشد؛و اگر آن را در روز تلاوت كند و همان روز از دنيا برود(باز هم)شهيد مرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 305
2. هشام از كسى كه براى او حديث كرده نقل نموده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «الرّحمن» را بخواند و پس از قرائت هر
«فَبِأَيِّ آلاٰءِ رَبِّكُمٰا تُكَذِّبٰانِ
*»
بگويد: لا بشىء من آلاءك ربّ اكذّب اگر در شب آن را بخواند و بميرد شهيد مرده، و اگر در روز بخواند و بميرد نيز شهيد مرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 225
[425]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ الرّحمن را تلاوت كند و هر بار كه آيۀ
«فَبِأَيِّ آلاٰءِ رَبِّكُمٰا تُكَذِّبٰانِ
*»
را تلاوت مى كند گويد:«لا بشىء من آلائك ربّ اكذّب»، اگر شب هنگام، تلاوتش كند و پس آنگاه جان سپارد شهيد مرده است و چون در روز تلاوتش كند و سپس درگذرد شهيد مرده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 267
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ فِي كُلِّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ اَلْوَاقِعَةَ أَحَبَّهُ اَللَّهُ وَ أَحَبَّهُ إِلَى اَلنَّاسِ أَجْمَعِينَ وَ لَمْ يَرَ فِي اَلدُّنْيَا بُؤْساً أَبَداً وَ لاَ فَقْراً وَ لاَ فَاقَةً وَ لاَ آفَةً مِنْ آفَاتِ اَلدُّنْيَا وَ كَانَ مِنْ رُفَقَاءِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هَذِهِ اَلسُّورَةُ لِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ خَاصَّةً لاَ يَشْرَكُهُ فِيهَا أَحَدٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 117 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در هر شب جمعه سورۀ واقعه را تلاوت كند خداوند وى را دوست بدارد،و نيز دوستى او را در دل همگى مردمان اندازد،و در مدّت عمرش در اين دنيا بدبختى و تنگدستى و نادارى نبيند،و آسيبى از آسيبهاى دنيا بدو نرسد،و از همدمان و يا طرفداران امير المؤمنين عليه السّلام باشد،و اين سوره خصوصيّتى نسبت بامير المؤمنين عليه السّلام دارد كه ديگران با وى در آن شريك نيستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 263
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه در هر شب جمعه سورۀ واقعه را تلاوت كند،خداوند او را دوست مى دارد و محبّت او را در دل تمام مردم قرار مى دهد،و در دنيا هرگز روى بدبختى و تنگدستى را نبيند،و هيچ آسيبى از آسيبهائى كه مخصوص دنياست به او نمى رسد،و از همراهان و همنشينان امير مؤمنان على عليه السّلام مى گردد.و اين سوره تنها به آن حضرت اختصاص دارد و ديگران با او در اين فضيلت شريك نيستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 305
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در هر شب جمعه سورۀ واقعه را تلاوت كند، خداوند او را دوست خواهد داشت و او را در نزد همۀ مردم نيز محبوب خواهد ساخت، و در دنيا بدبختى و تنگدستى و نادارى نمى بيند، و آسيبى از آسيبهاى دنيا به او نمى رسد، و از همنشينان امير مؤمنان (عليه السّلام) خواهد بود، و اين سوره مخصوص امير مؤمنان (عليه السّلام) است و هيچ كس با او در آن شريك نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 227
[426]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ واقعه را هر شب جمعه تلاوت كند خداوند او را دوست بدارد و مهر و دوستى او را در دل همۀ مردم افكند و آن تلاوتگر هرگز در اين دنيا به درماندگى و تهيدستى و نادارى و آفتى از آفت هاى دنيا گرفتار نيايد و از رفيقان و همنشينان امير مؤمنان عليه السّلام باشد و اين سوره تنها از آن امير مؤمنان عليه السّلام است و هيچ كس با او در اين سوره شريك نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 267
ص: 129
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى (1) قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مَعْرُوفٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَمْزَةَ قَالَ قَالَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنِ اِشْتَاقَ إِلَى اَلْجَنَّةِ وَ إِلَى صِفَتِهَا فَلْيَقْرَأِ اَلْوَاقِعَةَ وَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَنْظُرَ إِلَى صِفَةِ اَلنَّارِ فَلْيَقْرَأْ سَجْدَةَ لُقْمَانَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 117 )
2-از محمّد بن حمزه روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس ميل فراوان ببهشت و دانستن چگونگى آن دارد پس بايد سورۀ واقعه را تلاوت كند، و هر كس دوست دارد صفت و چگونگى آتش دوزخ را بداند پس بايد سورۀ لقمان را قراءت كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 263
2-محمد بن حمزه روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه مشتاق است تا بهشت و چگونگى آن را دريابد سورۀ واقعه را تلاوت كند،و هر كس دوست دارد تا دوزخ و چگونگى آن را دريابد سورۀ لقمان را قرائت نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 306
2. از محمد بن حمزه نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس مشتاق بهشت و وصف آن است سورۀ واقعه را تلاوت كند، و هر كس دوست دارد وصف آتش دوزخ را بداند سورۀ لقمان را بخواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 227
[427]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه آرزومند بهشت و اوصاف آن است بايد سورۀ واقعه را تلاوت كند و آن كس كه دوست دارد خصوصيّت و چگونگى آتش دوزخ را دريابد بايد سورۀ لقمان را تلاوت كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 267
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ عَمْرٍو عَنْ زَيْدٍ اَلشَّحَّامِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ اَلْوَاقِعَةَ كُلَّ لَيْلَةٍ قَبْلَ أَنْ يَنَامَ لَقِيَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَجْهُهُ كَالْقَمَرِ لَيْلَةَ اَلْبَدْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 117 )
3-از زيد شحّام روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس در هر شب پيش از خواب سورۀ واقعه را قراءت كند خدا را ملاقات كند در حالى كه چهره اش چون ماه شب چهارده تابان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 264
3-زيد شحّام روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:كسى كه هر شب پيش از خواب سورۀ واقعه را تلاوت نمايد،خداوند متعال را در حالى ملاقات مى كند كه رخسارش چون قرص ماه شب چهاردهم درخشان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 306
3. از زيد شحّام نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ واقعه را هر شب پيش از خواب بخواند، خدا را در حالى ملاقات مى كند كه چهره اش مانند ماه شب چهارده مى درخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 227
[428]3-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ واقعه را هر شب پيش از خواب تلاوت كند خداى گرامى و بزرگ را در حالى ديدار كند كه رخسارش چون ماه شب چهارده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 267
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْحَدِيدِ وَ اَلْمُجَادَلَةِ فِي صَلاَةٍ فَرِيضَةٍ أَدْمَنَهَا لَمْ يُعَذِّبْهُ اَللَّهُ حَتَّى يَمُوتَ أَبَداً وَ لاَ يَرَى فِي نَفْسِهِ وَ لاَ أَهْلِهِ سُوءاً أَبَداً وَ لاَ خَصَاصَةً فِي بَدَنِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 117 )
1. از حسين بن ابى العلاء نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس بر خواندن سورۀ حديد و مجادله در نماز واجبش مداومت كند، خداوند او را در مدّت عمرش هرگز عذاب نمى كند، و در جان خود و خاندانش هرگز بدى نمى بيند و به بدنش زيانى نخواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 227
[429]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر تلاوت سورۀ حديد و مجادله در نماز واجب خويش مداومت ورزد خداوند هرگز او را به عذاب در نيفكند تا آنگاه كه چشم از جهان فرو بندد و در جان و خاندانش هرگز بدى و ناخوشايندى نبيند و نيز اختلالى در بدنش نيابد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 269
1-از حسين بن ابى العلا روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس در نماز واجبش مداومت كند بخواندن سورۀ حديد و مجادله،خداوند ويرا در مدّت عمر هرگز عذاب نكند،و در جان و خاندانش هرگز بدى نبيند،و نه خللى در بدنش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 264
1-حسين بن ابى العلاء روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ حديد و مجادله را هميشه در نماز واجب تلاوت نمايد،خداوند او را تا به هنگام مرگ عذاب نمى كند،و هيچ پى آمد ناخوشايندى را در جان خود و خاندان خود نخواهد ديد،و عيب و خللى نيز در بدن او راه نيابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 306
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ اَلْكِنْدِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلْوَاحِدِ عَنْ أَبِي اَلْعَلِيِّ [اَلْخَلِيلِ] (2) يَرْفَعُ اَلْحَدِيثَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ زَيْدٍ عَنْ جُذْعَانَ عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ عَنْ أُبَيِّ بْنِ كَعْبٍ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْحَشْرِ لَمْ يَبْقَ جَنَّةٌ وَ لاَ نَارٌ وَ لاَ عَرْشٌ وَ لاَ كُرْسِيٌّ وَ لاَ اَلْحُجُبُ وَ اَلسَّمَاوَاتُ اَلسَّبْعُ وَ اَلْأَرَضُونَ اَلسَّبْعُ وَ اَلْهَوَاءُ وَ اَلرِّيحُ وَ اَلطَّيْرُ وَ اَلشَّجَرُ وَ اَلْجِبَالُ وَ اَلشَّمْسُ وَ اَلْقَمَرُ وَ اَلْمَلاَئِكَةُ إِلاَّ صَلَّوْا عَلَيْهِ وَ اِسْتَغْفَرُوا لَهُ وَ إِنْ مَاتَ فِي يَوْمِهِ أَوْ لَيْلَتِهِ مَاتَ شَهِيداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 117 )
1-از ابىّ بن كعب نقل شده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس سورۀ حشر را قراءت كند از بهشت و دوزخ و عرش و كرسى و حجب و آسمانهاى هفتگانه و زمينهاى هفتگانه و هوا و بادها و پرندگان و درختها و كوهها و خورشيد و ماه و فرشتگان هيچ يك نماند جز اينكه بر او درود فرستد و برايش آمرزش طلبد،و چنانچه در آن روز يا آن شب بميرد شهيد از دنيا رفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 265
1-ابىّ بن كعب نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس سورۀ حشر را تلاوت كند،هيچ آفريده اى نمى ماند،از دوزخ گرفته تا عرش و كرسى و حجابها و آسمانهاى هفتگانه و زمينهاى هفت طبقه و هوا و باد و پرندگان و درختان و كوهها و آفتاب و ماه و فرشتگان مگر اينكه براى او طلب آمرزش كنند؛و اگر در همان روز و يا شبى كه اين سوره را تلاوت كرده است بميرد،شهيد از دنيا رفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 307
1. از ابىّ بن كعب نقل شده است كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس سورۀ حشر را قرائت كند، بهشت و دوزخ و عرش و كرسى و حجابها و آسمانها و زمينهاى هفت گانه و هوا و باد و پرندگان و درختها و كوهها و خورشيد و ماه و فرشتگان، همه بر او درود مى فرستند و براى او آمرزش مى طلبند، و اگر در آن روز يا آن شب بميرد شهيد مرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 227
[430]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه سورۀ حشر را تلاوت كند بهشت و دوزخ و عرش و كرسى و حجب و آسمان هاى هفتگانه و زمين هاى هفتگانه و هوا و باد و پرنده و درخت و كوه و خورشيد و ماه و فرشتگانى نمانند جز آنكه براى او درود فرستند و آمرزش جويند و اگر در آن روز يا آن شب جان سپارد، شهيد به شمار آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 269
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَاصِمٍ اَلْخَيَّاطِ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْمُمْتَحِنَةِ فِي فَرَائِضِهِ وَ نَوَافِلِهِ اِمْتَحَنَ اَللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ وَ نَوَّرَ لَهُ بَصَرَهُ وَ لاَ يُصِيبُهُ فَقْرٌ أَبَداً وَ لاَ جُنُونٌ فِي بَدَنِهِ وَ لاَ فِي وُلْدِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 118 )
1-از ابى حمزۀ ثمالى روايت شده است كه علىّ بن الحسين عليهما السّلام فرمود:هر كس در نمازهاى واجب و نمازهاى نافلۀ خود سورۀ ممتحنه را قراءت كند خداوند قلب او را بايمان آزموده،و ديده اش را نورانى كرده،و فقر و ديوانگى باو و فرزندش راه نيابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 265
1-ابو حمزۀ ثمالى از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ ممتحنه را در نمازهاى واجب و مستحبّ خود تلاوت كند،خداوند قلب او را به ايمان مى آزمايد،و چشم او را نورانى مى سازد،و او و فرزندان او هرگز به تنگدستى و جنون دچار نمى گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 308
1. از ابو حمزۀ ثمالى نقل شده است كه على بن الحسين (عليهما السّلام) فرمود: هر كس در نمازهاى واجب و در نافله هاى خود سورۀ ممتحنه را بخواند، خداوند قلب او را به ايمان مى آزمايد، و ديده اش را نورانى مى كند، و هرگز دچار فقر نمى شود، و ديوانگى به او و فرزندانش نخواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 229
[431]1-... امام سجّاد عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ ممتحنه را در نمازهاى واجب و مستحبّ خويش تلاوت كند خداوند دلش را با ايمان بيازمايد و ديده اش را روشنى بخشد و هرگز خودش و فرزندانش به تهيدستى و ديوانگى گرفتار نيايند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 269
ص: 130
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلصَّفِّ وَ أَدْمَنَ قِرَاءَتَهَا فِي فَرَائِضِهِ وَ نَوَافِلِهِ صَفَّهُ اَللَّهُ مَعَ مَلاَئِكَتِهِ وَ أَنْبِيَائِهِ اَلْمُرْسَلِينَ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 118 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ صف را تلاوت كند و در نمازهاى واجب و نافله هاى خود بقرائت آن مداومت نمايد خداوند او را در رديف و صف فرشتگان و پيامبران مرسل خود آورد،ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 266
1-ابو بصير از امام باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه سورۀ صف را قرائت كند و بر تلاوت آن در نمازهاى واجب و مستحبّ خود مداومت نمايد، خداوند او را با فرشتگان و پيامبران مرسل خود در يك صف قرار مى دهد،إن شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 308
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ صفّ را تلاوت كند و بر قرائت آن در نمازهاى واجب و در نافله هاى خود مداومت نمايد، خداوند- به خواست خود-او را در رديف فرشتگان و پيامبران مرسل خويش قرار مى دهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 229
[432]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ صفّ را تلاوت كند و در نمازهاى واجب و مستحب خويش بر تلاوتش مداومت ورزد خداوند او را همراه فرشتگان و پيامبران فرستاده شده خود در يك صف نهد-اگر خدا خواهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 269
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ حَازِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْوَاجِبُ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ إِذَا كَانَ لَنَا شِيعَةً أَنْ يَقْرَأَ فِي لَيْلَةِ اَلْجُمُعَةِ بِالْجُمُعَةِ وَ سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى وَ فِي صَلاَةِ اَلظُّهْرِ بِالْجُمُعَةِ وَ اَلْمُنَافِقِينَ فَإِذَا فَعَلَ ذَلِكَ فَكَأَنَّمَا يَعْمَلُ كَعَمَلِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ (1) وَ كَانَ جَزَاؤُهُ وَ ثَوَابُهُ عَلَى اَللَّهِ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 118 )
1-از منصور بن حازم روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:از جملۀ واجبات بر هر فرد مؤمن كه از پيروان ما باشد آنست كه در شب جمعه(در نماز) سورۀ جمعه را(در ركعت اول)و«
سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى
» را(در ركعت دوّم)بخواند، و در ظهر روز جمعه(در ركعت اوّل)سورۀ جمعه(و در ركعت دوم)سورۀ منافقين را قراءت كند،پس چون چنين كند گوئى عملى مانند عملى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم انجام داده،و ثواب و پاداشش بر خداوند بهشت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 266
1-منصور بن حازم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:از جملۀ واجبات بر هر فرد با ايمانى-كه از پيروان و شيعيان ما باشد-اين است كه در هر شب جمعه،سورۀ جمعه و سورۀ«
سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى
» را(در نماز)تلاوت كند،و در نماز ظهر جمعه سورۀ جمعه و منافقين را بخواند-پس اگر چنين كند-گوئى كه عمل رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را انجام داده است و ثواب و پاداش او در نزد خداوند،بهشت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 309
1. منصور بن حازم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: از جملۀ واجبات بر هر مؤمنى كه پيرو ما باشد اين است كه در شب جمعه [در نماز خود] سورۀ جمعه و سبّح اسم ربّك الأعلى، و در نماز ظهر سورۀ جمعه و منافقون را بخواند، كه اگر چنين كند گويى عمل پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) را انجام داده است، و ثواب و پاداشش بهشت است كه آن بر عهدۀ خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 229
[433]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: از كارهاى واجبى كه بر عهدۀ شيعۀ باورمند ماست اين باشد كه هنگام شب جمعه سورۀ جمعه و
«سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى
»
(سورۀ اعلى) را تلاوت كند و در نماز ظهر جمعه، سورۀ جمعه و منافقين را تلاوت نمايد؛ پس چون چنين كند گويا كه كردارى مانند كردار پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله را گزارده است و مزد و پاداشش بر خداوند، بهشت باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 271
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلتَّغَابُنِ فِي فَرِيضَةٍ كَانَتْ شَفِيعَةً لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ شَاهِدَ عَدْلٍ عِنْدَ مَنْ يُجِيزُ شَهَادَتَهَا ثُمَّ لاَ يُفَارِقُهَا حَتَّى يَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 118 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ تغابن را در نماز واجب خود قراءت كند آن سوره در روز قيامت شفيع او خواهد بود،و خود شاهد عادليست نزد آن كس كه شهادتش را نافذ داند،و از وى جدا نگردد تا وارد بهشتش سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 267
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ تغابن را در نماز واجب خود تلاوت كند،اين سوره در روز قيامت شفيع او خواهد شد،و(به منزلۀ)شاهد عادلى است در نزد كسى كه شهادتش را قبول مى كند،و تا هنگامى كه وارد بهشت شود از او جدا نمى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 309
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ تغابن را در نماز واجب خود بخواند، آن سوره در روز قيامت شفيع او خواهد بود، و به عنوان شاهدى عادل نزد خدا شهادت مى دهد و خدا شهادت او را مى پذيرد، و آن سوره از او جدا نمى شود تا وى را به بهشت در آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 229
[434]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ تغابن را در نماز واجب خويش تلاوت كند آن سوره در روز رستاخيز شفاعتگر او باشد و نزد كسى كه گواهى اش را بپذيرد گواه عدالت پيشه اى باشد و آن سوره از او جدا نگردد تا او را به بهشت در آرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 271
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مِسْكِينٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ بَكْرٍ عَنْ جَابِرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ قَرَأَ بِالْمُسَبَّحَاتِ كُلِّهَا قَبْلَ أَنْ يَنَامَ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يُدْرِكَ اَلْقَائِمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ إِنْ مَاتَ كَانَ فِي جِوَارِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 118 )
2-از جابر جعفى روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس همه مسبّحات را يعنى آن سوره هائى كه به«سبّح»يا«يسبّح»آغاز مى شود،پيش از آنكه بخوابد تلاوت كند نميرد تا قائم عليه السّلام را درك كند،و چنانچه مرد در پناه و همسايگى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 267
2-جابر روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:هر كس پيش از آنكه بخوابد تمام مسبّحات را-يعنى سوره هائى كه با«سبّح»يا«يسبّح»آغاز مى شود- تلاوت نمايد تا قائم آل محمد عليه السّلام را درك نكند نمى ميرد،و اگر بميرد در جوار رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 310
[435]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه پيش از خواب همۀ سوره هايى را كه با «سبّح» و «يسبّح» آغاز مى گردد تلاوت كند جان نسپارد تا حضرت مهدى عجّل اللّٰه تعالى فرجه الشّريف را درك كند و اگر چشم از جهان فرو بندد در پناه و همسايگى پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 271
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلطَّلاَقِ وَ اَلتَّحْرِيمِ فِي فَرِيضَةٍ أَعَاذَهُ اَللَّهُ مِنْ أَنْ يَكُونَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مِمَّنْ يَخَافُ أَوْ يَحْزَنُ وَ عُوفِيَ مِنَ اَلنَّارِ وَ أَدْخَلَهُ اَللَّهُ اَلْجَنَّةَ بِتِلاَوَتِهِ إِيَّاهُمَا وَ مُحَافَظَتِهِ عَلَيْهِمَا لِأَنَّهُمَا لِلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 119 )
1-از حسين بن ابى العلا روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ طلاق و تحريم را در نمازهاى واجب خود بخواند خداوند او را در پناه خود گيرد از اينكه در روز قيامت از كسانى باشد كه بترسد يا محزون شود،و از آتش دوزخ معاف و از گزندش ايمن خواهد بود،و خداوند براى خواندن او اين دو سوره را و محافظتش از آنها او را ببهشت برد زيرا اين دو سوره متعلّق به پيغمبر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 267
1-حسين بن ابى العلاء روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ طلاق و تحريم را در نمازهاى واجب خود تلاوت كند،خداوند مانع از آن مى شود كه در روز قيامت از كسانى باشد كه هراسناك و غمناكند،و از آتش دوزخ و آسيب آن در امان خواهد بود،و خداوند او را به خاطر خواندن اين دو سوره و مراقبتى كه نسبت به آنها داشته است به بهشت مى برد،چرا كه اين دو سوره متعلق به رسول اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 310
1. از حسين بن ابى العلاء نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ طلاق و تحريم را در نماز واجب خود بخواند، خداوند او را پناه مى دهد از اينكه در روز قيامت از كسانى باشد كه مى ترسند و اندوهگين مى گردند، و از آتش دوزخ در امان خواهد بود، و خداوند او را به سبب خواندن اين دوسوره و مراقبت بر آنها به بهشت مى برد، زيرا اين دوسوره تعلّق به پيامبر (صلّى الله عليه و آله) دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 231
[436]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ تحريم و[طلاق] را در نماز واجب خويش تلاوت كند خداوند او را از هراس و اندوهمندى روز رستاخيز در امان دارد و از آتش دوزخ بركنار داشته شود و معاف گردد و خداوند او را به سبب تلاوت آن دو سوره و مراقبت بر آن دو به بهشت در آورد؛ زيرا آن دو سوره از آن پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 271
ص: 131
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ تَبٰارَكَ اَلَّذِي بِيَدِهِ اَلْمُلْكُ فِي اَلْمَكْتُوبَةِ قَبْلَ أَنْ يَنَامَ لَمْ يَزَلْ فِي أَمَانِ اَللَّهِ حَتَّى يُصْبِحَ وَ فِي أَمَانِهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ حَتَّى يَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 119 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ «
تَبٰارَكَ اَلَّذِي بِيَدِهِ اَلْمُلْكُ
»را در نماز واجب خود قبل از آنكه بخوابد(يعنى نماز عشاء)بخواند همواره در امان خدا باشد تا صبح كند،و در قيامت نيز در امان خداست تا ببهشت رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 268
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس پيش از آنكه بخوابد سورۀ«
تَبٰارَكَ اَلَّذِي بِيَدِهِ اَلْمُلْكُ
»را در نماز واجب خود تلاوت كند،تا صبح(روز بعد)در امان خدا خواهد بود،و در روز قيامت نيز در امان اوست تا وارد بهشت شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 311
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «تبارك الّذى بيده الملك» را قبل از اينكه بخوابد در نماز واجب خود [نماز عشا] بخواند، پيوسته تا صبح در امان خدا خواهد بود، و روز قيامت نيز در امان خداست تا وارد بهشت شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 231
[437]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ
«تَبٰارَكَ اَلَّذِي بِيَدِهِ اَلْمُلْكُ
»
(سورۀ ملك) را پيش از خواب در نماز واجب خويش تلاوت كند پيوسته در امان خدا باشد تا سپيده بردمد و در روز رستاخيز نيز در امان خدا باشد تا به بهشت در آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 273
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مَيْمُونٍ اَلصَّائِغِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَرَأَ سُورَةَ ن وَ اَلْقَلَمِ فِي فَرِيضَةٍ أَوْ نَافِلَةٍ آمَنَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَنْ يُصِيبَهُ فَقْرٌ أَبَداً وَ أَعَاذَهُ اَللَّهُ إِذَا مَاتَ مِنْ ضَمَّةِ اَلْقَبْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 119 )
[438]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «ن و القلم»(سورۀ قلم) را در نماز واجب و مستحب خود تلاوت كند خداى گرامى و بزرگ همواره او را از گرفتارى به تهيدستى در امان دارد و چون بميرد خداوند او را از عذاب قبر در پناه خويش دارد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 273
1-از على بن ميمون روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ ن و القلم را در نمازهاى واجب و نافله هاى خود قراءت كند خداوند بزرگ همواره او را از اينكه دچار تنگدستى و نادارى شود حفظ فرمايد،و چون از دنيا رود از عذاب قبر و فشار آن او را پناه دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 268
1-علىّ بن ميمون صائغ روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ ن و القلم را در نماز واجب يا مستحب تلاوت كند خداوند متعال او را از تنگدستى حفظ مى كند،و هنگامى كه بميرد به او پناه مى دهد(تا در امان باشد)از فشار قبر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 311
1. على بن ميمون مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «ن و القلم» را در نماز واجب يا نافلۀ خود بخواند، خداوند او را از تنگدستى در امان مى دارد، و پس از مرگ از عذاب قبر پناهش مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 231
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مِسْكِينٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَكْثِرُوا مِنْ قِرَاءَةِ اَلْحَاقَّةِ فَإِنَّ قِرَاءَتَهَا فِي اَلْفَرَائِضِ وَ اَلنَّوَافِلِ مِنَ اَلْإِيمَانِ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِأَنَّهَا إِنَّمَا نَزَلَتْ فِي أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ مُعَاوِيَةَ وَ لَمْ يُسْلَبْ قَارِيهَا دِينَهُ حَتَّى يَلْقَى اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 119 )
1-از جابر جعفى روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:سورۀ الحاقّه را بسيار قراءت كنيد زيرا قراءت آن در نمازهاى واجب و مستحبّ از آثار و علائم ايمان بخدا و رسولش ميباشد،چون اين سوره در بارۀ امير المؤمنين عليه السّلام و دشمنش معاويه فرود آمده است،و قارى آن تا روزى كه جزاى خداوند را ديدار كند بى دين نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 269
1-جابر روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:سورۀ حاقّه را بسيار بخوانيد،زيرا تلاوت آن در نمازهاى واجب و مستحب از نشانه هاى ايمان به خدا و رسول خداست،چون اين سوره در شأن امير مؤمنان على عليه السّلام و(مذمّت)معاويه نازل شده است،و كسى كه اين سوره را تلاوت مى كند دين خود را از دست نمى دهد تا روزى كه به ديدار خدا مى شتابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 311
1. جابر از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: سورۀ حاقّه را بسيار بخوانيد، زيرا قرائت آن در نمازهاى واجب و نافله ها از آثار ايمان به خدا و پيامبر اوست، چون اين سوره در بارۀ امير مؤمنان (عليه السّلام) و معاويه فرود آمده است، و كسى كه آن را قرائت كند، تا روزى كه خدا را ملاقات نمايد دينش محفوظ خواهد ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 231
[439]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: سورۀ الحاقه را بسيار تلاوت كنيد؛ زيرا به راستى، تلاوت اين سوره در نمازهاى واجب و مستحب ناشى از ايمان به خدا و پيامبرش است؛ چرا كه اين سوره تنها در بارۀ امير مؤمنان على عليه السّلام و معاويه فرو فرستاده شده و تلاوتگر آن تا آنگاه كه خداى گرامى و بزرگ را ديدار كند دينش از دست نرود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 273
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مِسْكِينٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَكْثِرُوا مِنْ قِرَاءَةِ سَأَلَ سَائِلٌ فَإِنَّ مَنْ أَكْثَرَ قِرَاءَتَهَا لَمْ يَسْأَلْهُ اَللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَنْ ذَنْبٍ عَمِلَهُ وَ أَسْكَنَهُ اَلْجَنَّةَ مَعَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 119 )
1-از جابر جعفى روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:سورۀ «سأل سائل»را زياد قراءت كنيد كه هر كس آن را بسيار بخواند خداوند در قيامت از گناهى كه كرده نپرسد و در بهشت ويرا با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم و اهل بيتش جاى دهد إن شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 269
1-جابر روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:سورۀ«سأل سائل»را زياد تلاوت كنيد،كه هر كس چنين كند خداوند در روز قيامت از گناهان او بازخواست نكند،و او را در بهشت همنشين رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و اهل بيت او نمايد،ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 312
1. از جابر نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: سورۀ «سأل سائل» را بسيار تلاوت كنيد، زيرا هر كس آن را بسيار بخواند خداوند روز قيامت از او در بارۀ گناهى كه كرده است سؤال نمى كند، و او را-به خواست خود-با محمّد (صلّى الله عليه و آله) و خاندانش در بهشت جاى مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 231
[440]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سورۀ «سأل سائل»(سورۀ معارج) را بسيار تلاوت كنيد؛ زيرا به راستى، هر كه آن را بسيار تلاوت كند خداى فرازمند در روز رستاخيز از گناهى كه او مرتكب شده است بازخواست ننمايد و او را در بهشت با حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و خاندانش جاى دهد-اگر خدا خواهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 273
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ يَقْرَأُ كِتَابَهُ لاَ يَدَعُ قِرَاءَةَ سُورَةِ إِنّٰا أَرْسَلْنٰا نُوحاً إِلىٰ قَوْمِهِ فَأَيُّ عَبْدٍ قَرَأَهَا مُحْتَسِباً صَابِراً فِي فَرِيضَةٍ أَوْ نَافِلَةٍ أَسْكَنَهُ اَللَّهُ تَعَالَى مَسَاكِنَ اَلْأَبْرَارِ وَ أَعْطَاهُ ثَلاَثَ جِنَانٍ مَعَ جَنَّتِهِ كَرَامَةً مِنَ اَللَّهِ وَ زَوَّجَهُ مِائَتَيْ حَوْرَاءَ وَ أَرْبَعَةَ آلاَفِ ثَيِّبٍ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 120 )
1-از هاشم بن حيّان روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس بخداوند ايمان دارد و كتاب او را تلاوت ميكند ترك نكند سورۀ«
إِنّٰا أَرْسَلْنٰا نُوحاً إِلىٰ قَوْمِهِ
»را،و هر بنده اى كه از روى اخلاص و براى حقّ در يك نماز واجب و يا مستحب آن را بخواند خداوند او را در قيامت در جايگاه بندگان نيك و صالح خود مسكن دهد،و سه باغستان در بهشت بوى كرامت فرمايد علاوه بر آن بهشتى كه منزلگاه اوست،و نيز دويست حوريه بكر و چهار هزار حوريۀ شوهر ديده ان شاء اللّٰه بهمسرى بوى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 270
1-حسين بن هاشم روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه به خدا ايمان دارد و قرآن را تلاوت مى نمايد،سورۀ«
إِنّٰا أَرْسَلْنٰا نُوحاً إِلىٰ قَوْمِهِ
»را ترك نمى كند،پس هر بنده اى كه براى پاداش الهى و با صبر يك بار آن را در نماز واجب و يا مستحب تلاوت نمايد،خداوند در روز قيامت او را در جايگاه نيكوكاران قرار دهد، و صرف نظر از بهشتى كه در آن ساكن است سه باغ ديگر(از باغهاى)بهشتى را به او عطا مى كند،و دويست حوريّه باكره و چهار هزار حوريّۀ شوهر ديده را به همسرى وى درآورد ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 313
1. حسين بن هاشم از پدرش نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس به خدا ايمان دارد و كتاب او را تلاوت مى كند، نبايد خواندن سورۀ
«إِنّٰا أَرْسَلْنٰا نُوحاً إِلىٰ قَوْمِهِ
»
را ترك كند. پس هر بنده اى كه براى خدا و از روى شكيبايى آن را در نماز واجب يا نافلۀ خود بخواند، خداوند او را در جايگاه نيكان سكونت خواهد داد، و سه باغ در بهشت به عنوان كرامتى از جانب خويش به او عطا خواهد كرد، و دويست حوريۀ بكر و چهار هزار حوريۀ همسر ديده-به خواست خود-به او تزويج خواهد نمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 231
[441]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه به خدا ايمان دارد و كتابش را تلاوت مى كند سورۀ «إنّا ارسلنا نوحا الى قومه»(سورۀ نوح) را رها نمى كند و هر بنده اى كه آن را حسابگرانه (خالصانه) و با شكيبايى در نماز واجب و مستحب خويش تلاوت كند خداى فرازمند او را در منزلگاه نيكان جاى دهد و علاوه بر بهشتى كه در آن جاى دارد او را سه بستان ديگر براى بزرگداشت او ارزانى فرمايد و دويست حورى باكره و چهار هزار حورى شوهر ديده را به همسرى او درآورد-اگر خدا خواهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 275
ص: 132
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَكْثَرَ قِرَاءَةَ قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ لَمْ يُصِبْهُ فِي اَلْحَيَاةِ اَلدُّنْيَا شَيْءٌ مِنْ أَعْيُنِ اَلْجِنِّ وَ لاَ نَفْثِهِمْ وَ لاَ سِحْرِهِمْ وَ لاَ مِنْ كَيْدِهِمْ وَ كَانَ مَعَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَيَقُولُ يَا رَبِّ لاَ أُرِيدُ بِهِ بَدَلاً وَ لاَ أُرِيدُ أَنْ أَبْغِيَ عَنْهُ حِوَلاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 120 )
1-از حنان بن سدير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس زياد سورۀ«
قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ
»را قراءت كند در تمام عمر دچار چشم زخم جن و دميدن و(جادو)و سحر و مكر ايشان نگردد،و با محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم باشد،و گويد بار الها من خواهان تبديل اين مقام و انتقال از آن نيستم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 270
1-حنان بن سدير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ«
قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ
»را بسيار تلاوت كند،هيچ وقت دچار چشم زخم و دميدن(بر گره)و جادو و فريب جن نمى شود،و با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خواهد بود،و مى گويد: پروردگارا!من جز اين مقام و منزلت چيز ديگرى نمى خواهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 313
1. از حنّان بن سدير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «قل اوحى الىّ» را بسيار بخواند، در زندگى دنيا دچار چشم زخم جنّ و دميدن و جادوگرى و نيرنگ آنها نمى شود، و با محمّد (صلّى الله عليه و آله) خواهد بود، و مى گويد: پروردگارا، من چيزى به جاى اين مقام نمى خواهم و خواهان انتقال از آن نيستم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 233
[442]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «قل اوحى الىّ»(سورۀ جنّ) را بسيار تلاوت كند در زندگى دنيا گرفتار چشم زخم، دميدن سحر، جادو و نيرنگ جنّ نشود و همراه حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله باشد و گويد: پروردگارا! من جايگزينى بر اين مقام و نعمت نخواهم و آرزوى ديگرگون شدن آن را ندارم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 275
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ جَابِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْمُزَّمِّلِ فِي اَلْعِشَاءِ اَلْآخِرَةِ أَوْ فِي آخِرِ اَللَّيْلِ كَانَ لَهُ اَللَّيْلُ وَ اَلنَّهَارُ شَاهِدَيْنِ مَعَ سُورَةِ اَلْمُزَّمِّلِ وَ أَحْيَاهُ اَللَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَ أَمَاتَهُ مِيتَةً طَيِّبَةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 120 )
1-از منصور بن حازم روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در نماز عشاء خود،يا در آخر شب سورۀ مزّمّل را تلاوت كند،شب و روز با معيّت سورۀ مزمّل براى وى شهادت دهند،و خداوند او را زنده بدارد بزندگى شايسته و پاك،و بميراند بمردن پاك و طيّب.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 271
1-منصور بن حازم روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ مزّمّل را در نماز عشا يا در آخر شب تلاوت كند،شب و روز به همراهى سورۀ مزّمّل براى او شهادت مى دهند،و خداوند او را با(بهره گيرى از)يك زندگى پاك و شايسته زنده مى دارد و او را به مرگى كه شايسته و سزاوار(اوست)بميراند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 314
1. از منصور بن حازم نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ مزّمّل را در نماز عشا يا آخر شب تلاوت كند شب و روز همراه با سورۀ مزّمّل براى او شهادت مى دهند، و خداوند او را از زندگى و مرگ شايسته اى برخوردار مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 233
[443]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ مزّمّل را در نماز عشا يا در پايان شب تلاوت كند شب و روز به همراه سورۀ مزّمّل گواهان او باشند و خداوند او را با زندگى اى پاك زنده بدارد و با مرگى پاك بميراند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 275
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَاصِمٍ اَلْخَيَّاطِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدٍ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ فِي اَلْفَرِيضَةِ سُورَةَ اَلْمُدَّثِّرِ كَانَ حَقّاً عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَجْعَلَهُ مَعَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي دَرَجَتِهِ وَ لاَ يُدْرِكُهُ فِي حَيَاةِ اَلدُّنْيَا شَقَاءٌ أَبَداً إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 120 )
1-از محمّد بن مسلم روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس در نماز واجبش سورۀ مدّثر را قراءت كند،بر خداوند حقّ است كه او را همجوار پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم نمايد در همان درجه كه او است،و در زندگى اين دنيايش هرگز بدبختى و شقاوت بدو راه نيابد ان شاء اللّٰه. شرح:البتّه معلوم است كه همجوار پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم و در درجۀ او بودن لازمه اش اين نيست كه هر مقامى كه پيغمبر اكرم داراست او نيز دارا باشد،بلكه همين قدر كه در جوار او بوده و در قصرهاى او باشد او را همجوار گويند مانند خدمتگاران كه با ارباب خود در يك خانه و بر سر يكسفره باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 271
1-محمد بن مسلّم روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:هر كس در نماز واجب خود سورۀ مدّثّر را تلاوت نمايد،بر خداوند است كه او را با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و در مرتبۀ او قرار دهد،و در زندگانى اين دنيا هرگز بدبختى دامنگير او نشود ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 314
1. از محمد بن مسلم نقل شده است كه حضرت ابو جعفر امام محمد باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ مدّثّر را در نماز واجب خود بخواند، بر عهدۀ خداست كه او را با محمّد (صلّى الله عليه و آله) در درجۀ او قرار دهد، و به خواست خدا هرگز در زندگى دنيا دچار بدبختى نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 233
[444]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه در نماز واجب خويش سورۀ مدّثّر را تلاوت كند بر عهدۀ خداى گرامى و بزرگ است كه او را همراه حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله در رتبۀ او نهد و هرگز در زندگى دنيا گرفتار نگون بختى نشود-اگر خدا خواهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 275
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَدْمَنَ قِرَاءَةَ لاٰ أُقْسِمُ وَ كَانَ يَعْمَلُ بِهَا بَعَثَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ قَبْرِهِ فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ وَ يُبَشِّرُهُ وَ يَضْحَكُ فِي وَجْهِهِ حَتَّى يَجُوزَ عَلَى اَلصِّرَاطِ وَ اَلْمِيزَانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 121 )
1-از أبى بصير روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس بر تلاوت سورۀ«
لاٰ أُقْسِمُ»
»مداومت كند و بدان عمل نمايد خداوند او را از قبر برانگيزد با رسول اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم در زيباترين چهره،و ويرا بشارت و مژده دهد،و برويش لبخند زند تا از صراط و ميزان بگذرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 272
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:كسى كه بر تلاوت سورۀ«لا اقسم»مداومت كرده و به(مفاهيم)آن عمل نمايد،خداوند او را با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و با زيباترين سيما از قبر برمى انگيزد،و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم او را مژده مى دهد،و به رويش لبخند مى زند تا از صراط و ميزان عبور كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 315
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس بر خواندن سورۀ «لا اقسم» مداومت كند و به آن عمل نمايد، خداوند او را در زيباترين چهره با پيامبر (صلّى الله عليه و آله) از قبر بر مى انگيزد، و به او نويد مى دهد، و به رويش لبخند مى زند تا از صراط بگذرد و ميزان را پشت سر بگذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 233
[445]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه بر تلاوت سورۀ «لا اقسم»(سورۀ قيامت) مداومت ورزد و به آن عمل نمايد خداى گرامى و بزرگ او را همراه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله از گورش به نيكوترين چهره برانگيزاند و او را مژده دهد و به رويش خنده زند تا از پل صراط و ميزان گذرد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 277
ص: 133
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَمْرِو بْنِ جُبَيْرٍ اَلْعَزْرَمِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ هَلْ أَتىٰ عَلَى اَلْإِنْسٰانِ فِي كُلِّ غَدَاةِ خَمِيسٍ زَوَّجَهُ اَللَّهُ مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ ثَمَانَمِائَةِ عَذْرَاءَ وَ أَرْبَعَ آلاَفِ ثَيِّبٍ وَ حَوْرَاءَ مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ وَ كَانَ مَعَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 121 )
1-از جبير عرزمى روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ«
هَلْ أَتىٰ عَلَى اَلْإِنْسٰانِ
»را در هر بامداد پنج شنبه تلاوت نمايد خداوند هشتصد حور العين بوى بهمسرى دهد،با چهار هزار حورى شوهر ديده،و غير اينها از حوريان ديگر،و نيز وى با پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 272
1-جبير عرزمى روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ «
هَلْ أَتىٰ عَلَى اَلْإِنْسٰانِ
»را در بامداد هر پنجشنبه بخواند،خداوند هشتصد حورى باكره و چهار هزار حورى شوهر ديده،و جز اينها(باز)از حور العين ديگر نيز به همسرى او در آورده و(در بهشت)همراه با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 315
1. از جبير عرزمى نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «هل اتى على الانسان» را در هر بامداد روز پنجشنبه بخواند، خداوند هشتصد حوريۀ بكر و چهار هزار حوريۀ همسر ديده و نيز حوريه اى از حوريان ديگر به او تزويج مى كند، و با محمّد (صلّى الله عليه و آله) خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 235
[446]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «هل أتى على الإنسان»(سورۀ انسان) را در سپيده دم هر پنج شنبه تلاوت كند خداوند هشتصد حور العين باكره و چهار هزار حور العين شوهر ديده و حوريان ديگرى را نيز به همسرى او در آورد و همراه حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 277
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَمْرٍو اَلرُّمَّانِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ اَلْمُرْسَلاٰتِ عُرْفاً عَرَّفَ اَللَّهُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مَنْ قَرَأَ عَمَّ يَتَسٰاءَلُونَ لَمْ تَخْرُجْ سَنَتُهُ إِذَا كَانَ يُدْمِنُهَا كُلَّ يَوْمٍ حَتَّى يَزُورَ بَيْتَ اَللَّهِ اَلْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ وَ مَنْ قَرَأَ وَ اَلنَّازِعَاتِ لَمْ يَمُتْ إِلاَّ رَيَّاناً وَ لَمْ يَبْعَثْهُ اَللَّهُ إِلاَّ رَيَّاناً وَ لَمْ يُدْخِلْهُ اَلْجَنَّةَ إِلاَّ رَيَّاناً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 121 )
1-از عمرو رمّانى روايت شده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ «
وَ اَلْمُرْسَلاٰتِ عُرْفاً
»را تلاوت كند خداوند ميان او و پيغمبرش محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم شناسائى افكند،و هر كس سورۀ«
عَمَّ يَتَسٰاءَلُونَ
»را قراءت كند و هر روز بدان مداومت نمايد سال نگذرد كه بزيارت خانه خدا موفّق شود ان شاء اللّٰه،و هر كس سورۀ و النّازعات را تلاوت كند نميرد مگر سيراب،و برنخيزد در قيامت مگر سيراب، و ببهشت وارد نشود مگر سيراب.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 272
1-حسين بن عمرو رمّانى روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ«
وَ اَلْمُرْسَلاٰتِ عُرْفاً
»را بخواند،خداوند در ميان او و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم رابطۀ آشنائى بوجود آورد.و كسى كه سورۀ«
عَمَّ يَتَسٰاءَلُونَ
»را تلاوت كند و هر روز بر قرائت آن مداومت نمايد،آن سال را به پايان نمى برد مگر آنكه به زيارت خانۀ خدا مشرّف شود ان شاء اللّٰه.و كسى كه سورۀ نازعات را بخواند نمى ميرد مگر سيراب، و در قيامت محشور نمى گردد مگر سيراب،و وارد بهشت نمى شود مگر آنكه سيراب باشد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 316
1. حسين بن عمرو رمّانى از پدرش نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «و المرسلات عرفا» را تلاوت كند، خداوند ميان او و محمّد (صلّى الله عليه و آله) شناسايى بر قرار مى كند؛ و هر كس سورۀ «عمّ يتساءلون» را بخواند و هر روز بر آن مداومت كند، سال بر او نمى گذرد مگر اين كه به خواست خدا به زيارت بيت اللّٰه الحرام موفق مى شود؛ و هر كس سورۀ «و النّازعات» را بخواند سيراب مى ميرد، و خدا او را سيراب بر مى انگيزد، و سيراب به بهشتش در مى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 235
[447]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «و المرسلات عرفا»(سورۀ مرسلات) را تلاوت كند خداوند ميان او و حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله آشنايى افكند و هر كه هر روز بر تلاوت سورۀ «عمّ يتساءلون»(سورۀ نبأ) مداومت ورزد يك سال نگذرد كه-اگر خدا خواهد-خانۀ خدا را زيارت كند و هر كه سورۀ نازعات را تلاوت كند جان نسپارد مگر سيراب، و خداوند او را برانگيخته نگرداند مگر سيراب، و به بهشت در نيايد مگر سيراب
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 277
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ عَبَسَ وَ تَوَلّٰى وَ إِذَا اَلشَّمْسُ كُوِّرَتْ كَانَ تَحْتَ جَنَاحِ اَللَّهِ مِنَ اَلْجِنَانِ وَ فِي ظِلِّ اَللَّهِ وَ كَرَامَتِهِ فِي جِنَانِهِ وَ لاَ يَعْظُمُ ذَلِكَ عَلَى اَللَّهِ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 121 )
1-از معاوية بن وهب روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ«
عَبَسَ وَ تَوَلّٰى»
»و«
إِذَا اَلشَّمْسُ كُوِّرَتْ
»را قراءت كند در حمايت خداوند خواهد بود از اينكه بدو خيانت شود،و در سايۀ او و مورد كرامتش نيز باشد،و در بهشتش منزل گزيند،و اين كار بر خداوند گران نخواهد بود ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 273
1-معاوية بن وهب روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ «
عَبَسَ وَ تَوَلّٰى
»و«
إِذَا اَلشَّمْسُ كُوِّرَتْ
»را تلاوت كند،در زير بال حمايت خداوندى بسر مى برد از خيانت ديگران،و در سايۀ(رحمت)حضرت حق و مورد كرامت او قرار مى گيرد و در بهشت او منزل مى كند،و(انجام)اين كار بر خداوند دشوار نيست ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 317
1. از معاوية بن وهب نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «عبس و تولّى» و «اذا الشّمس كوّرت» را بخواند در حمايت خدا قرار مى گيرد و هيچ خيانتى به او نمى شود، و در سايۀ عنايت خدا و مورد كرامت او خواهد بود، و در بهشتش جاى خواهد گرفت، و اين بر پروردگارش گران نخواهد بود، ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 235
[448]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «عبس و تولّى»(سورۀ عبس) و سورۀ «إذا الشّمس كوّرت»(سورۀ تكوير) را تلاوت كند از خيانت ديگران، در زير بال و پناه خدا، در امان باشد و در سايه سار و بزرگمندى خداوند و در بهشت او باشد و اين كار بر پروردگار گران و سخت نيست-اگر خدا خواهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 279
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ قَرَأَ هَاتَيْنِ اَلسُّورَتَيْنِ وَ جَعَلَهُمَا نُصْبَ عَيْنِهِ فِي صَلاَةِ اَلْفَرِيضَةِ وَ اَلنَّافِلَةِ لَمْ يَحْجُبْهُ اَللَّهُ مِنْ حَاجَةٍ وَ لَمْ يَحْجُزْهُ مِنَ اَللَّهِ حَاجِزٌ وَ لَمْ يَزَلْ يَنْظُرُ إِلَيْهِ حَتَّى يَفْرُغَ مِنْ حِسَابِ اَلنَّاسِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 121 )
1-از حسين بن أبى العلا روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام ميفرمود: هر كس اين دو سوره«
إِذَا اَلسَّمٰاءُ اِنْفَطَرَتْ
»،و«
إِذَا اَلسَّمٰاءُ اِنْشَقَّتْ
»را تلاوت كند و اين دو را نصب عين خود قرار دهد در نمازهاى واجب و مستحب،خداوند او را از خواسته اش محجوب نكند،و هيچ چيز بين او و خداوند مانع نشود،و پيوسته بكرامات خداوند بنگرد،و خداوند بدو نظر رحمت افكند تا هنگامى كه از حساب مردمان فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 273
1-حسين بن ابى العلاء روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: كسى كه در نمازهاى واجب و مستحبّ خود سورۀ«
إِذَا اَلسَّمٰاءُ اِنْفَطَرَتْ
»و سورۀ«
إِذَا اَلسَّمٰاءُ اِنْشَقَّتْ
»را تلاوت كند،و آن دو سوره را هميشه مدّ نظر خود قرار دهد خداوند او را از حاجتى كه دارد نااميد نمى سازد،و هيچ مانعى(پرده اى)در ميان او و خداوند قرار نمى گيرد،و پيوسته خداوند به او نظر مى كند تا هنگامى كه از حساب مردم فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 317
1. حسين بن ابى العلاء مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس اين دوسوره (اذا السّماء انفطرت، و اذا السّماء انشقّت) را بخواند و آنها را در نماز واجب و مستحب مورد توجه قرار دهد، خداوند او را از رسيدن به حاجتش باز نمى دارد، و هيچ چيز ميان او و خدا مانع نمى شود، و پيوسته به رحمت خدا مى نگرد، و خدا نيز به او نظر رحمت مى افكند تا هنگامى كه از حساب مردم فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 235
[449]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه اين دو سورۀ «إذا السّماء انفطرت»(سورۀ انفطار) و «إذا السّماء انشقّت»(سورۀ انشقاق) را در نمازهاى واجب و مستحب، پيش چشم و مورد توجّه خويش قرار دهد و تلاوت كند خداوند ميان او و خواسته هايش فاصله نيفكند و مانعى بين او و خدا نباشد و پيوسته [به خدا] بنگرد و خدا بر او [نگرد] تا از حساب مردم فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 279
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ صَفْوَانَ اَلْجَمَّالِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ فِي اَلْفَرِيضَةِ وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ أَعْطَاهُ اَللَّهُ اَلْأَمْنَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مِنَ اَلنَّارِ وَ لَمْ تَرَهُ وَ لاَ يَرَاهَا وَ لَمْ يَمُرَّ عَلَى جِسْرِ جَهَنَّمَ وَ لاَ يُحَاسَبُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 122 )
1-از صفوان جمّال روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در نماز واجب خود سورۀ«
وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ
»را قراءت كند خداوند در قيامت برات ايمنى از آتش را بدو كرامت فرمايد بقسمى كه نه آتش او را بيند و نه وى آتش را،و از پلى كه روى جهنّم است عبور نكند،و حسابش را چندان نكشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 274
1-صفوان جمّال روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه در نماز واجب خود سورۀ«
وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ
»را تلاوت نمايد،خداوند در روز قيامت امان از آتش را به او عنايت فرمايد،كه نه آتش او را مى بيند،و نه او آتش را،و از پل جهنم عبور نمى كند،و در روز قيامت او را مورد محاسبه قرار نمى دهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 318
1. صفوان جمّال مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «ويل للمطفّفين» را در نماز واجب بخواند، خداوند او را در روز قيامت از آتش دوزخ ايمنى مى بخشد، به گونه اى كه نه آتش او را مى بيند و نه او آتش را، و از پلى كه روى جهنم است عبور نمى كند، و روز قيامت مورد محاسبه قرار نمى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 235
[450]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «ويل للمطفّفين»(سورۀ مطفّفين) را در نماز واجب خويش تلاوت كند خداوند امان از دوزخ را در روز رستاخيز به او ارزانى فرمايد و نه آتش دوزخ او را بيند و نه او آتش دوزخ را ببيند و از پل جهنّم نگذرد و در روز رستاخيز حسابرسى نشود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 279
ص: 134
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَحْمَدَ اَلْمُقْرِي عَنْ يُونُسَ بْنِ ظَبْيَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ وَ اَلسَّمٰاءِ ذٰاتِ اَلْبُرُوجِ فِي فَرَائِضِهِ فَإِنَّهَا سُورَةُ اَلنَّبِيِّينَ كَانَ مَحْشَرُهُ وَ مَوْقِفُهُ مَعَ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلْمُرْسَلِينَ وَ اَلصَّالِحِينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 122 )
1-از يونس بن ظبيان روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس سورۀ«
وَ اَلسَّمٰاءِ ذٰاتِ اَلْبُرُوجِ
»را در نمازهاى واجب خويش تلاوت كند بدين جهت كه اين سورۀ پيغمبرانست-در محشر و موقف حساب با انبياء و فرستادگان و شايستگان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 274
1-يونس بن ظبيان روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ «
وَ اَلسَّمٰاءِ ذٰاتِ اَلْبُرُوجِ
»را-كه سورۀ پيامبران الهى است-در نمازهاى واجب خود تلاوت كند،در محشر و موقف با پيامبران و نيكوكاران خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 319
1. از يونس بن ظبيان نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «و السّماء ذات البروج» را در نمازهاى واجب خود بخواند، از آنجا كه اين سوره سورۀ پيامبران است، حشر و نشر و جايگاه او با پيامبران و رسولان و شايستگان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 237
[451]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «و السّماء ذات البروج»(سورۀ بروج) را در نمازهاى واجب خويش تلاوت كند-از آن رو كه اين سورۀ پيامبران است-برانگيختگى او در روز رستاخيز و منزلگاهش با پيامبران و فرستادگان و شايستگان باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 279
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْمُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ كَانَتْ قِرَاءَتُهُ فِي فَرَائِضِهِ بِ اَلسَّمٰاءِ وَ اَلطّٰارِقِ كَانَتْ لَهُ عِنْدَ اَللَّهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ جَاهٌ وَ مَنْزِلَةٌ وَ كَانَ مِنْ رُفَقَاءِ اَلنَّبِيِّينَ وَ أَصْحَابِهِمْ فِي اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 122 )
1-از معلّى بن خنيس روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس قراءتش در نمازهاى واجب سورۀ«
وَ اَلسَّمٰاءِ وَ اَلطّٰارِقِ
»باشد در نزد خداوند روز قيامت داراى مقام و منزلتى است،و در بهشت از همدمان پيمبران عليهم السّلام و ياران آنها خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 275
1-معلّى بن خنيس روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در نمازهاى واجب خود،سورۀ«
وَ اَلسَّمٰاءِ وَ اَلطّٰارِقِ
»را تلاوت كند،در روز قيامت در پيشگاه خداوند داراى مقام و منزلتى مى گردد و در بهشت از همراهان و ياران پيامبران خدا خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 319
1. از معلّى بن خنيس نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در نمازهاى واجب خود سورۀ «و السّماء و الطّارق» را قرائت كند، روز قيامت نزد خدا مقام و منزلتى بزرگ خواهد داشت، و در بهشت از همنشينان پيامبران و يارانشان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 237
[452]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «و السّماء و الطّارق»(سورۀ طارق) را در نمازهاى واجب خود تلاوت كند او در روز رستاخيز در پيشگاه خدا داراى مقام و منزلت است و از رفيقان و همنشينان پيامبران و ياران ايشان در بهشت باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 281
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى فِي فَرِيضَةٍ أَوْ نَافِلَةٍ قِيلَ لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ اُدْخُلِ اَلْجَنَّةَ مِنْ أَيِّ أَبْوَابِ اَلْجَنَّةِ شِئْتَ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 122 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در نماز واجب يا مستحبّ خود سورۀ«
سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى
»را تلاوت كند روز قيامت باو گفته شود از هر درى از درهاى بهشت كه خواهى داخل شو بيارى خداوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 275
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق فرمود:كسى كه سورۀ«
سَبِّحِ اِسْمَ رَبِّكَ اَلْأَعْلَى
»را در نماز واجب و يا مستحبّ(نافله)خود تلاوت كند،در روز قيامت به وى خطاب مى شود كه:از هر درى از درهاى بهشت كه مى خواهى وارد شو،ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 320
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در نماز واجب يا نافلۀ خود سورۀ «سبّح اسم ربّك الأعلى» را بخواند، روز قيامت به او گفته مى شود: از هر درى از درهاى بهشت كه مى خواهى، به خواست خدا وارد شو.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 237
[453]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «سبّح اسم ربّك الأعلى»(سورۀ اعلى) را در نماز واجب يا مستحب خويش تلاوت كند در روز رستاخيز به او گفته شود كه از هر درى از درهاى بهشت كه خواهى داخل شو-اگر خدا خواهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 281
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِي اَلْمِعْزَى عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَدْمَنَ قِرَاءَةَ هَلْ أَتٰاكَ حَدِيثُ اَلْغٰاشِيَةِ فِي فَرِيضَةٍ أَوْ نَافِلَةٍ غَشَّاهُ اَللَّهُ بِرَحْمَتِهِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ آتَاهُ اَللَّهُ اَلْأَمْنَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مِنْ عَذَابِ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 122 )
1-از ابى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس مداومت كند بخواندن سورۀ«
هَلْ أَتٰاكَ حَدِيثُ اَلْغٰاشِيَةِ
»در يكى از نمازهاى پنجگانه يا نافله هاى خود،خداوند در دو سرا او را برحمت خود سراپا بپوشاند(يعنى رحمت الهى از هر سو ويرا فرا گيرد)و در روز قيامت برات آزادى از آتش دوزخ و عذاب بوى كرامت فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 276
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه بر تلاوت سورۀ «
هَلْ أَتٰاكَ حَدِيثُ اَلْغٰاشِيَةِ
»در نماز واجب يا مستحبّ خود مداومت كند خداوند او را در دنيا و آخرت با رحمت خويش بنوازد،و در روز قيامت او را از عذاب آتش دوزخ ايمن گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 320
1. ابو بصير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس بر خواندن سورۀ «هل اتيك حديث الغاشية» در نماز واجب يا نافله مداومت كند، خداوند او را در دنيا و آخرت به رحمت خود مى پوشاند، و روز قيامت ايمنى از عذاب آتش دوزخ را به او مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 237
[454]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر تلاوت سورۀ «هل أتاك حديث الغاشيه»(سورۀ غاشيه) در نماز واجب و مستحب خود مداومت ورزد خداوند جامۀ رحمتش را در دنيا و آخرت بر تن او پوشاند و در روز رستاخيز آسودگى و امان از عذاب دوزخ را به او ارزانى فرمايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 281
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اِقْرَءُوا سُورَةَ اَلْفَجْرِ فِي فَرَائِضِكُمْ وَ نَوَافِلِكُمْ فَإِنَّهَا سُورَةٌ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَنْ قَرَأَهَا كَانَ مَعَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي دَرَجَتِهِ مِنَ اَلْجَنَّةِ - إِنَّ اَللّٰهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 123 )
1-از داود بن فرقد روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:سورۀ فجر را در نمازهاى واجب و مستحبّ خود بخوانيد زيرا اين سوره متعلّق بحسين ابن عليّ عليهما السّلام است،هر كس آن را قراءت كند در قيامت با حسين عليه السّلام و در جوار وى همان درجه اى از بهشت كه او منزل گزيده باشد خواهد بود،و براستى كه خداوند عزيز و حكيم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 276
1-داود بن فرقد روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:سورۀ فجر را در نمازهاى واجب و مستحبّ خود(در نافله ها)تلاوت كنيد زيرا اين سوره سورۀ حسين بن على عليه السّلام است،كسى كه آن را بخواند،در روز قيامت با حسين عليه السّلام و در مرتبۀ او در بهشت خواهد بود،همانا خداى عز و جل عزيز و حكيم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 321
1. از داود بن فرقد نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: سورۀ فجر را در نمازهاى واجب و مستحبّ خود بخوانيد، زيرا اين سوره به حسين بن على (عليهما السّلام) تعلق دارد، و هر كس آن را بخواند روز قيامت در بهشت با حسين (عليه السّلام) و در درجۀ او خواهد بود قطعا خداوند عزّتمند و حكيم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 237
[455]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سورۀ فجر را در نمازهاى واجب و مستحب خويش تلاوت كنيد؛ زيرا به راستى، اين سوره از آن امام حسين عليه السّلام است. هر كه آن را تلاوت كند در روز رستاخيز در درجۀ او در بهشت باشد. به راستى، خداى گرامى و بزرگ، ارجمند و حكيم است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 281
ص: 135
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِيهِ وَ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ كَانَ قِرَاءَتُهُ فِي فَرِيضَةٍ لاٰ أُقْسِمُ بِهٰذَا اَلْبَلَدِ كَانَ فِي اَلدُّنْيَا مَعْرُوفاً أَنَّهُ مِنَ اَلصَّالِحِينَ وَ كَانَ فِي اَلْآخِرَةِ مَعْرُوفاً أَنَّ لَهُ مِنَ اَللَّهِ مَكَاناً وَ كَانَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مِنْ رُفَقَاءِ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلشُّهَدٰاءِ وَ اَلصّٰالِحِينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 123 )
1-از أبى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس قراءتش در نمازهاى پنجگانه سورۀ«
لاٰ أُقْسِمُ بِهٰذَا اَلْبَلَدِ
»باشد در اين جهان از شايستگان معروف شود،و در جهان ديگر از كسانى باشد كه معروفست در نزد خدا مكانتى دارند،و در آنجا از همدمان و همنشينان پيغمبران و شهيدان و شايستگان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 277
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ «
لاٰ أُقْسِمُ بِهٰذَا اَلْبَلَدِ
»را در نمازهاى واجب خود بخواند،در(اين)دنيا از نيكوكاران شايسته و در آخرت در شمار كسانى كه در پيشگاه خداوند منزلت و مقامى دارند، معروف خواهد بود،و در روز قيامت با پيامبران و شهيدان و شايستگان مرافقت خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 321
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در نماز واجب خود سورۀ «لا اقسم بهذا البلد» را بخواند، در دنيا معروف خواهد شد كه از شايستگان است، و در آخرت نيز معروف مى شود كه نزد خدا مقام و منزلتى دارد، و روز قيامت از همنشينان پيامبران و شهيدان و صالحان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 237
[456]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «لا اقسم بهذا البلد»(سورۀ بلد) را در نماز واجب خويش تلاوت كند در دنيا به انسانى شايسته و در سراى واپسين به كسى كه داراى مقامى در پيشگاه خداست شهرت يابد و در روز رستاخيز از رفيقان و همنشينان پيامبران و شهيدان و شايستگان باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 281
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَكْثَرَ قِرَاءَةَ وَ اَلشَّمْسِ وَ وَ اَللَّيْلِ إِذٰا يَغْشىٰ وَ وَ اَلضُّحىٰ وَ أَ لَمْ نَشْرَحْ فِي يَوْمٍ أَوْ لَيْلَةٍ لَمْ يَبْقَ شَيْءٌ بِحَضْرَتِهِ إِلاَّ شَهِدَ لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ حَتَّى شَعْرُهُ وَ بَشَرُهُ وَ لَحْمُهُ وَ دَمُهُ وَ عُرُوقُهُ وَ عَصَبُهُ وَ عِظَامُهُ وَ جَمِيعُ مَا أَقَلَّتِ اَلْأَرْضُ مِنْهُ وَ يَقُولُ اَلرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَبِلْتُ شَهَادَتَكُمْ لِعَبْدِي وَ أَجَزْتُهَا لَهُ اِنْطَلِقُوا بِهِ إِلَى جِنَانِي حَتَّى يَتَخَيَّرَ مِنْهَا حَيْثُ مَا أَحَبَّ فَأَعْطُوهُ إِيَّاهَا مِنْ غَيْرِ مَنٍّ وَ لَكِنْ رَحْمَةً مِنِّي وَ فَضْلاً عَلَيْهِ وَ هَنِيئاً لِعَبْدِي .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 123 )
1-از معاوية بن عمّار روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس زياد سورهاى و الشّمس و و اللّيل و و الضّحى و ألم نشرح را در روز يا شب بخواند هيچ چيز در گرد او نباشد مگر اينكه در قيامت بنفع وى شهادت دهد حتّى مو و پوست و خون و رگها و أعصاب و استخوانها و تمام آنچه از اعضا و جوارح او را زمين به پشت گرفته همه بنفع وى شهادت دهند،و خداوند فرمايد شهادت شما را بنفع بنده ام پذيرفتم و طبق آن حكم راندم رهسپار شويد با او بسوى بهشتم تا هر كجا را كه از آن مى پسندد اختيار نمايد،و اين را بدو ارزانى داريد بدون هيچ منّتى از جانب من،بلكه پاداشى است از روى مهر و احسان براى او،پس گوارا باد گوارا باد بر بندۀ من.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 277
1-معاوية بن عمار روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سوره هاى«
وَ اَلشَّمْسِ وَ ضُحٰاهٰا
»و«
وَ اَللَّيْلِ إِذٰا يَغْشىٰ
»و«
وَ اَلضُّحىٰ
»و«
أَ لَمْ نَشْرَحْ
»را در شب يا روز بسيار تلاوت كند،هيچ چيزى در پيرامون او نمى ماند مگر آنكه در روز قيامت براى او(به نيكى و نيكوكارى)شهادت مى دهد،حتى مو و پوست و گوشت و خون و رگها و اعصاب و استخوانهاى او و هر آنچه را كه زمين(از اعضاى او)بر پشت خود مى كشد و پروردگار تبارك و تعالى مى فرمايد:شهادت شما را در بارۀ بنده ام پذيرفتم و بر همان اساس در بارۀ او فرمان راندم،او را به بهشتهاى من ببريد،تا هر كدام را كه مى پسندد-بى آنكه از من به گردن خود منّتى داشته باشد-آن را در اختيار او قرار دهيد كه اين،نصيب او از رحمت و بخشش(بى حساب)من است،پس گوارا باد!گوارا باد!بر بندۀ من.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 322
1. از معاوية بن عمّار نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «و الشّمس و ضحيها» و سورۀ «و اللّيل اذا يغشى» و سورۀ «و الضّحى» و سورۀ «الم نشرح» را در روز يا شب بسيار بخواند، هر چيزى كه نزد اوست روز قيامت به نفع وى گواهى خواهد داد، حتى مو و پوست و گوشت و خون و رگها و اعصاب و استخوانها و تمام آنچه زمين از اعضاى او بر پشت گرفته است به نفع او گواهى خواهند داد، و پروردگار بزرگ مى گويد: گواهى شما را به سود بنده ام پذيرفتم و بر طبق آن حكم كردم، با او به سوى باغهاى بهشتى روانه شويد تا هر يك از آنها را دوست دارد انتخاب كند، و آن را بدون هيچ منّتى از جانب من، بلكه به عنوان رحمت و بخششى از سوى من به او ارزانى داريد. گوارا باد، گوارا باد بر بندۀ من.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 239
[457]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ شمس، ليل، ضحى و انشراح را در روز يا شب بسيار تلاوت كند چيزى پيرامون او نباشد جز آنكه در روز رستاخيز بر او گواهى دهد حتّى مو، پوست، گوشت، خون، رگ ها، اعصاب، استخوان ها و همۀ اعضا و جوارح او كه زمين بر روى خود مى گيرد بر او گواهى دهند و پروردگار فرازمند فرمايد: گواهى شما بر بنده ام را پذيرفتم و آن را روا دانستم. او را به بهشتم ببريد تا هر كجا را كه دوست دارد برگزيند و آنجا را بدون منّتى از من و تنها به سبب رحمت و لطف من به او ارزانى نماييد. گواراى گواراى بنده ام باشد!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 283
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ شُعَيْبٍ اَلْعَقَرْقُوفِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ وَ اَلتِّينِ فِي فَرَائِضِهِ وَ نَوَافِلِهِ أُعْطِيَ مِنَ اَلْجَنَّةِ حَيْثُ يَرْضَى إِنْ شَاءَ اَللَّهُ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 123 )
1-از شعيب عقرقوفى روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در نمازهاى واجب يا نافله اش سورۀ و التّين را بخواند هر كجا از بهشت را كه بپسندد بدو خواهند داد إن شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 278
1-شعيب عقرقوفى روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ «
وَ اَلتِّينِ»
»را در نمازهاى واجب و نافله هاى خود(نمازهاى مستحبّى)بخواند،(در قيامت)همان جايى از بهشت به او عطا مى شود كه از آن راضى باشد ان شاء اللّٰه .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 323
1. از شعيب عقرقوفى نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «و التّين» را در نمازهاى واجب و نافله هاى خود بخواند، از هر جاى بهشت كه بپسندد به او خواهند داد، ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 239
[458]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ تين را در نمازهاى واجب و مستحب خود تلاوت كند به اندازه اى از بهشت به او ارزانى شود كه خرسند گردد-اگر خدا خواهد-.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 283
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ فِي يَوْمِهِ أَوْ لَيْلَتِهِ اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ ثُمَّ مَاتَ فِي يَوْمِهِ أَوْ لَيْلَتِهِ مَاتَ شَهِيداً وَ بَعَثَهُ اَللَّهُ شَهِيداً وَ أَحْيَاهُ شَهِيداً وَ كَانَ كَمَنْ ضَرَبَ بِسَيْفِهِ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 124 )
1-از سليمان بن خالد روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ«
اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ
»را در روز يا شب قراءت كند و در آن روز يا شب از دنيا برود شهيد مرده باشد و خداوند او را از قبر شهيد برانگيزد،و شهيد زنده گرداند، و مانند آن كس باشد كه در ركاب پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم با شمشير خويش در راه خدا جهاد كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 278
1-سليمان بن خالد روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ«
اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ
»را در شب يا روز تلاوت كند،و در همان روز يا همان شب بميرد،شهيد از دنيا رفته است و خداوند او را شهيد(از قبر)برمى انگيزد و او را(در روز قيامت) شهيد زنده مى كند و مانند كسى خواهد بود كه در ركاب رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و در راه خدا شمشير زده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 323
1. از سليمان بن خالد نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «اقرأ باسم ربّك» را در روز يا شب قرائت كند و در آن روز يا شب بميرد شهيد مرده است، و خداوند او را شهيد برمى انگيزد، و شهيد زنده مى كند، و مانند كسى است كه در ركاب رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) با شمشير خود در راه خدا جهاد كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 239
[459]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «اقرأ باسم ربّك»(سورۀ علق) را در روز يا شب تلاوت كند، پس آنگاه در آن روز يا شب جان سپارد شهيد در گذشته است و خداوند او را شهيد برانگيزاند و شهيد زنده گرداند و همانند آن كس باشد كه همراه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله در راه خدا شمشير زده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 283
ص: 136
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ مُجْهِراً بِهَا صَوْتَهُ كَانَ كَالشَّاهِرِ سَيْفَهُ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ قَرَأَهَا سِرّاً كَانَ كَمُتَشَحِّطٍ (1) بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا عَشْرَ مَرَّاتٍ مَحَا اَللَّهُ عَنْهُ أَلْفَ ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 124 )
1-مردى از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس سورۀ«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ
»را با صوت و آواز بلند تلاوت كند مانند آن كس باشد كه در راه خدا شمشير زند،و هر كس آهسته بخواند مانند آن مجاهديست كه در راه خدا در خون خود غوطه ور باشد،و هر كس ده بار آن را تلاوت كند خداوند هزار گناه از نامۀ عملش محو سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 279
1-سيف بن عميره از مردى و او از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: هر كس سورۀ«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِي لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ
»را با صداى رسا و بلند بخواند مانند كسى است كه در راه خدا شمشير مى كشد،و اگر آن را آهسته بخواند مانند كسى است كه در راه خدا در خون خود غلطيده است،و هر كس ده بار آن را تلاوت كند خداوند هزار گناه از گناهان او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 324
1. سيف بن عميره از مردى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس سورۀ «انّا انزلناه في ليلة القدر» را با صداى آشكار بخواند مانند كسى است كه در راه خدا شمشير كشيده است، و هر كس آن را آهسته بخواند همچون كسى است كه در راه خدا در خون خود غلتيده است، و هر كس آن را ده مرتبه بخواند خداوند هزار گناه از نامۀ عملش محو مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 239
[460]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «إنّا انزلناه في ليلة القدر»(سورۀ قدر) را تلاوت كند و آوايش را بر آن بلند دارد، همانند كسى باشد كه شمشيرش را در راه خداى گرامى و بزرگ از نيام بيرون كشيده است و هر كه آن را آهسته تلاوت كند همانند كسى باشد كه در راه خدا در خون خود غوطه ور شده است و هر كه آن را ده بار تلاوت كند خداوند هزار گناه از گناهانش را پاك گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 285
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِيهِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي فَرِيضَةٍ مِنْ فَرَائِضِ اَللَّهِ نَادَى مُنَادٍ يَا عَبْدَ اَللَّهِ غَفَرَ اَللَّهُ لَكَ مَا مَضَى فَاسْتَأْنِفِ اَلْعَمَلَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 124 )
2. از حسين بن ابى العلاء نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «انّا انزلناه» را در يكى از نمازهاى واجب الهى بخواند، نداكننده اى ندا مى كند: اى بندۀ خدا، خداوند گناهان گذشته ات را بخشيد، كار خود را از سر گير.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 239
[461]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ قدر را در يكى از نمازهاى واجب تلاوت كند نداگرى ندا سر دهد: اى بندۀ خدا! خداوند گناهان پيشين تو را آمرزيد؛ اينك كردار خويش را از سر گير
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 285
2-از حسين بن أبى العلا روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس در يكى از نمازهاى واجب خود سورۀ«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ
»را قراءت كند منادى حق ندا در دهد اى بنده خدا،خداوند گناهان پيشين تو را بيامرزيد،عمل از سر گير.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 279
2-حسين بن ابى العلاء روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ «
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ
»را در يكى از نمازهاى واجب خدا بخواند،هاتف غيبى او را مورد خطاب قرار مى دهد كه:اى بندۀ خدا!خداوند هر گناهى را كه تاكنون انجام داده بودى آمرزيد،عمل خود را از سر بگير.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 324
أَبِي ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ أَبِي بَكْرٍ اَلْحَضْرَمِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ لَمْ يَكُنْ كَانَ بَرِيئاً مِنَ اَلشِّرْكِ وَ أُدْخِلَ فِي دِينِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ بَعَثَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مُؤْمِناً وَ حَاسَبَهُ حِسٰاباً يَسِيراً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 124 )
1-از أبى بكر حضرمى روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ«لم يكن»را تلاوت كند از شرك بيزارى جسته،و او را داخل در دين محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم كرده اند،و خداوند بزرگ او را در قيامت مؤمن از قبر برانگيزد،و حساب او را آسان كشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 279
1-ابى بكر حضرمى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس سورۀ«
لَمْ يَكُنِ
»را تلاوت كند از آلودگى به شرك،دور،و در دين رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم وارد مى شود،و خداوند او را در قيامت با ايمان بر مى انگيزد،و حساب را بر او آسان مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 324
1. از ابو بكر حضرمى از امام باقر (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمود: هر كس سورۀ «لم يكن» را بخواند از شرك بيزارى جسته و او را به دين محمّد (صلّى الله عليه و آله) درآورده اند، و خداوند او را با ايمان برخواهد انگيخت و در حساب بر او آسان خواهد گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 241
[462]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «لم يكن»(سورۀ بيّنه) را تلاوت كند از شرك به خداوند بيزارى جويد و به دين حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله در آيد و خداى گرامى و بزرگ او را مؤمن برانگيزاند و حسابرسى اش را آسان گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 285
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ تَمَلُّوا مِنْ قِرَاءَةِ إِذٰا زُلْزِلَتِ اَلْأَرْضُ فَإِنَّ مَنْ كَانَتْ قِرَاءَتَهُ فِي نَوَافِلِهِ لَمْ يُصِبْهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِزَلْزَلَةٍ أَبَداً وَ لَمْ يَمُتْ بِهَا وَ لاَ بِصَاعِقَةٍ وَ لاَ بِآفَةٍ مِنْ آفَاتِ اَلدُّنْيَا فَإِذَا مَاتَ أُمِرَ بِهِ إِلَى اَلْجَنَّةِ فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَبْدِي أَبَحْتُكَ جَنَّتِي فَاسْكُنْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتَ وَ هَوِيتَ لاَ مَمْنُوعاً وَ لاَ مَدْفُوعاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 124 )
1-از معبد بغدادى روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:از قراءت سورۀ«
إِذٰا زُلْزِلَتِ اَلْأَرْضُ
»خسته نشويد زيرا هر كس قراءتش در نافله ها اين سوره باشد خداوند هرگز ويرا با زلزله و صاعقه(برق زدگى)و از اين نوع آفات و آسيبهاى دنيائى هلاك نسازد،و چون از دنيا برود فرمان رفتن ببهشت يابد،آنگاه خداوند بزرگ فرمايد:اى بندۀ من بهشتم را بر تو مباح ساختم هر كجا از آن كه خواهى منزل گزين بدون مانع و رادعى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 280
1-عليّ بن معبد روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:از خواندن سورۀ«
إِذٰا زُلْزِلَتِ اَلْأَرْضُ
»دل زده نشويد،زيرا كسى كه اين سوره را در نمازهاى مستحبّى خود بخواند،خداوند هرگز او را دچار زلزله نمى كند،و به وسيلۀ زلزله و صاعقه و يا يكى از اين بلاهاى طبيعى نمى ميرد،و هنگامى كه مرد او را به بهشت مى برند،و(در آنجا)خداوند بزرگ(به او)مى فرمايد:اى بندۀ من!بهشت خود را بر تو مباح كردم پس در هر كجاى آن كه دوست دارى منزل كن،و كسى تو را از اين(انتخاب)باز نخواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 325
1. على بن معبد از پدرش نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: از خواندن سورۀ «اذا زلزلت الأرض» خسته نشويد، زيرا هر كس اين سوره را در نافله هاى خود بخواند، خداوند او را هرگز دچار زلزله نمى كند، و به وسيلۀ زلزله و صاعقه و آفتهاى دنيوى ديگر نمى ميرد، و هنگامى كه از دنيا مى رود فرمان داده مى شود كه او را به بهشت ببرند، آن گاه خداوند بزرگ به او مى گويد: اى بندۀ من، بهشتم را براى تو مباح ساختم، هر كجاى آن كه مى خواهى و ميل دارى سكونت گزين كه هيچ كس تو را از آن باز نخواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 241
[463]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: از تلاوت سورۀ «إذا زلزلت الارض»(سورۀ زلزله) دلخسته نگرديد؛ زيرا به راستى، هر كه در نمازهاى مستحب خويش آن را تلاوت كند خداى گرامى و بزرگ هرگز او را گرفتار زلزله نسازد و با زلزله و صاعقه و آفتى از آفات دنيا نميرد و چون جان سپارد فرمان در آمدن به بهشت را دريافت نمايد و خداى گرامى و بزرگ فرمايد: بنده من! بهشت را بر تو حلال كردم، در هر كجاى آن كه مى خواهى و ميل دارى-بى هيچ مانع و بازدارنده اى-سكنى گزين
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 285
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ الموفى [اَلْمُؤْمِنِ] عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْعَادِيَاتِ وَ أَدْمَنَ قِرَاءَتَهَا بَعَثَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ خَاصَّةً وَ كَانَ فِي حَجْرِهِ وَ رُفَقَائِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 125 )
1-از سليمان بن خالد روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس سورۀ«و العاديات»را بخواند و بر قراءت آن مداومت كند خداوند بزرگ در قيامت او را با امير المؤمنين عليه السّلام بخصوص محشور سازد،و در حجر او عليه السّلام و از همدمان او باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 280
1-سليمان بن خالد روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ عاديات را بخواند و بر تلاوت آن مداومت نمايد خداوند او را در روز قيامت با (نيكان)خصوصا امير مؤمنان عليه السّلام برمى انگيزد و در امان و از همنشينان او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 326
1. از سليمان بن خالد نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «و العاديات» را بخواند و بر قرائت آن مداومت كند، خداوند او را در روز قيامت با امير مؤمنان (عليه السّلام) محشور خواهد ساخت و در كنار آن حضرت و از همنشينان او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 241
[464]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ عاديات را تلاوت كند و بر تلاوتش مداومت ورزد خداى گرامى و بزرگ او را در روز رستاخيز به گونه اى ويژه با امير مؤمنان برانگيزاند و در حريم او و از همنشينان او باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 287
ص: 137
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ اَلزُّبَيْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ ثَابِتٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ وَ أَكْثَرَ مِنْ قِرَاءَةِ اَلْقَارِعَةِ آمَنَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ فِتْنَةِ اَلدَّجَّالِ أَنْ يُؤْمِنَ بِهِ وَ مِنْ فَيْحِ جَهَنَّمَ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 125 )
1-از عمرو بن ثابت روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ قارعه را بسيار بخواند خداوند بزرگ ويرا در دنيا از فتنۀ دجّال و پذيرفتن دعوت او،و در قيامت نيز از گند و كثافات دوزخ يا حرارت آن ايمن دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 281
1-عمرو بن ثابت روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ قارعه را بسيار تلاوت كند خداى عز و جل او را(در دنيا)از فتنۀ دجال و ايمان به او، و در قيامت از چركهاى جهنّم،در امان دارد،ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 326
1. از عمرو بن ثابت نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ قارعه را بسيار بخواند، خداوند بزرگ او را از فتنۀ دجّال و گرايش به او ايمن مى دارد، و روز قيامت او را-به خواست خود-از چرك و خون دوزخ مصون خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 241
[465]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ قارعه را بسيار تلاوت كند خداى گرامى و بزرگ او را از فتنۀ دجّال و ايمان آوردن به او و از چرك هاى دوزخ در روز رستاخيز در امان دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 287
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ سَعِيدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ أَلْهٰاكُمُ اَلتَّكٰاثُرُ فِي فَرِيضَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ ثَوَابَ أَجْرِ مِائَةِ شَهِيدٍ وَ مَنْ قَرَأَهَا فِي نَافِلَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ ثَوَابَ خَمْسِينَ شَهِيداً وَ صَلَّى مَعَهُ فِي فَرِيضَتِهِ أَرْبَعُونَ صَفّاً مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 125 )
1-از شعيب روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود هر كس سورۀ «
أَلْهٰاكُمُ اَلتَّكٰاثُرُ»
»را در نماز واجب خود بخواند خداوند براى او ثواب و مزد يك صد شهيد ثبت فرمايد،و هر كس در نماز نافله آن را بخواند ثواب پنجاه شهيد براى او بنويسد و بعلاوه با وى در نماز واجبش چهل صف از فرشتگان همراه باشند إن شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 281
1-شعيب روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ«
أَلْهٰاكُمُ اَلتَّكٰاثُرُ
»را در نماز واجب بخواند،خداوند ثواب صد شهيد را در نامۀ اعمال او مى نويسد،و اگر آن را در نماز مستحبّى(نافله)تلاوت كند خداوند ثواب پنجاه شهيد را براى او ثبت مى كند،و به هنگام بجاى آوردن نماز واجب چهل صف از فرشتگان با او به نماز مى ايستند،ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 327
1. از شعيب[سعيد] نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «الهيكم التّكاثر» را در نماز واجب بخواند خداوند براى او پاداش و اجر يك صد شهيد مى نويسد، و هر كس آن را در نافله بخواند خداوند پاداش پنجاه شهيد براى او ثبت مى كند، و چهل صف از فرشتگان در نماز واجب او با او نماز مى گزارند، ان شاء اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 241
[466]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «الهيكم التّكاثر»(سورۀ تكاثر) را در نماز واجب بخواند خداوند پاداش و مزد صد شهيد را بر او نويسد و هر كه آن را در نماز مستحب تلاوت كند خداوند پاداش پنجاه شهيد را بر او نويسد و در نماز واجب او چهل صف از فرشتگان همراه او نماز گزارند-اگر خدا خواهد-.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 287
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ بَشَّارٍ (1)عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ اَلدِّهْقَانِ عَنْ دُرُسْتَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَرَأَ أَلْهٰاكُمُ اَلتَّكٰاثُرُ عِنْدَ اَلنَّوْمِ وُقِيَ مِنْ فِتْنَةِ اَلْقَبْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 125 )
2-از درست واسطى از امام صادق عليه السّلام روايت شده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس سورۀ«
أَلْهٰاكُمُ اَلتَّكٰاثُرُ»
»را هنگام خواب تلاوت كند از فتنه و گرفتارى قبر ايمن باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 282
2-درست از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس سورۀ «
أَلْهٰاكُمُ اَلتَّكٰاثُرُ
»را به هنگام خواب بخواند،از فتنه و بلاى قبر در امان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 327
2. از درست از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس هنگام خواب سورۀ «الهيكم التّكاثر» را بخواند از عذاب قبر ايمن خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 243
[467]2-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه سورۀ تكاثر را هنگام خواب تلاوت كند از فتنه و عذاب قبر در امان ماند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 287
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ وَ اَلْعَصْرِ فِي نَوَافِلِهِ بَعَثَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مُشْرِقاً وَجْهُهُ ضَاحِكاً سِنُّهُ قَرِيرَةً عَيْنُهُ حَتَّى يَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 125 )
1-از حسين بن أبى العلا روايت شده است كه حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هر كس سورۀ«
وَ اَلْعَصْرِ»
»را در نافله هاى خود قراءت كند،خداوند در روز قيامت او را با چهره اى تابناك و لبى خندان و ديده اى روشن از گور برانگيزد تا با اين حال وارد بهشت گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 282
1-حسين بن ابى العلاء روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ و العصر را در نمازهاى مستحبّى خود بخواند،خداوند در روز قيامت او را با سيمايى نورانى و لبى خندان و چشمى روشن بر مى انگيزد تا(با اين حالت)وارد بهشت شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 328
1. از حسين بن ابى العلاء نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «و العصر» را در نافله هاى خود بخواند، خداوند او را با چهره اى تابناك و لبى خندان و ديده اى روشن برمى انگيزد تا اينكه وارد بهشت گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 243
[468]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ عصر را در نمازهاى مستحب خويش تلاوت كند خداوند او را در روز رستاخيز با رخسارى تابناك، لبى خنده ناك و ديده اى روشن برانگيزاند تا به بهشت در آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 289
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ فِي فَرَائِضِهِ أَبْعَدَ اَللَّهُ عَنْهُ اَلْفَقْرَ (2)وَ جَلَبَ عَلَيْهِ اَلرِّزْقَ وَ يَدْفَعُ عَنْهُ مِيتَةَ اَلسَّوْءِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 126 )
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ«
وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ
»را در نمازهاى واجب خود تلاوت كند،خداوند تنگدستى را از او دور سازد، و روزى او را افزون كند،و مرگ بد را از او براند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 328
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «ويل لكلّ همزة» را در نمازهاى واجب خود بخواند، خداوند فقر را از او دور مى كند، و روزى را به سويش سوق مى دهد، و مرگ بد را از او باز مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 243
[469]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «ويل لكلّ همزة»(سورۀ همزه) را در نمازهاى واجب خويش تلاوت كند خداوند تهيدستى را از او به دور دارد و روزى را به سويش كشاند و مرگ بد را از او به دور راند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 289
1-از أبى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ «
وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ
»را در نمازهاى واجب خود بخواند خداوند فقر و تنگدستى را از او دور سازد،و روزى او را بسويش براند،و مرگ بد را از او دفع نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 283
ص: 138
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ فِي فَرَائِضِهِ أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ شَهِدَ لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ كُلُّ سَهْلٍ وَ جَبَلٍ وَ مَدَرٍ بِأَنَّهُ كَانَ مِنَ اَلْمُصَلِّينَ وَ يُنَادِي لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مُنَادٍ صَدَقْتُمْ عَلَى عَبْدِي قَبِلْتُ شَهَادَتَكُمْ لَهُ وَ عَلَيْهِ أَدْخِلُوهُ اَلْجَنَّةَ وَ لاَ تُحَاسِبُوهُ فَإِنَّهُ مِمَّنْ أُحِبُّهُ وَ أُحِبُّ عَمَلَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 126 )
1-از أبى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در نمازهاى واجب خود سورۀ«
أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ
»را بخواند شهادت دهد در قيامت بنفع وى هر دشت و كوه و ريگزارى باينكه وى از نمازگزارانست،و منادى حق ندا دهد كه راست گفتيد در بارۀ بندۀ من شهادتتان در حق او پذيرفته گشت،او را داخل بهشت گردانيد و از وى حساب نكشيد،زيرا از كسانيست كه من او و عملش را دوست ميدارم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 283
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ«
أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ
»را در نمازهاى واجب خود تلاوت كند،در روز قيامت تمام دشتها و كوهها و ريگزارها گواهى مى دهند كه او از نمازگزاران است،و هاتف غيبى ندا مى كند:شما بندۀ مرا تصديق كرديد،شهادت شما را كه به نفع او بود پذيرفتم؛او را وارد بهشت نمائيد و او را محاسبه مكنيد زيرا او از زمرۀ كسانى است كه هم خودشان را و هم عملشان را دوست مى دارم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 329
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در نمازهاى واجب خود سورۀ «أ لم تر كيف فعل ربّك» را بخواند، روز قيامت هر دشت و كوه و ريگزارى گواهى مى دهد كه او از نمازگزاران بوده است، و نداكننده اى روز قيامت ندا مى دهد كه در بارۀ بندۀ من راست گفتيد، شهادت شما را در حق او پذيرفتم، او را به بهشت درآوريد و از وى حساب نكشيد، زيرا او از كسانى است كه من او و عملش را دوست مى دارم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 243
[470]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «أ لم تر كيف فعل ربّك»(سورۀ فيل) را در نمازهاى واجبش تلاوت كند در روز رستاخيز هر دشت و كوه و ريگزارى گواهى دهد كه او از نمازگزاران بوده است و نداگرى از سوى خدا در روز رستاخيز او را ندا دهد: در بارۀ بنده ام راست گفتيد، گواهى شما را براى او و بر او پذيرفتم. اينك او را به بهشت در آريد و از او حسابرسى نكنيد؛ زيرا همانا او از كسانى است كه خودش و كردارش را دوست دارم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 289
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِي اَلْمِعْزَى عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَكْثَرَ قِرَاءَةَ لِإِيلاٰفِ قُرَيْشٍ بَعَثَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَلَى مَرْكَبٍ مِنْ مَرَاكِبِ اَلْجَنَّةِ حَتَّى يَقْعُدَ عَلَى مَوَائِدِ اَلنُّورِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 126 )
2-از أبى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس زياد سورۀ«
لِإِيلاٰفِ قُرَيْشٍ»
»را قراءت كند خداوند روز قيامت او را سواره بر اسبى بهشتى وارد محشر سازد تا بر خوانهاى نور بهشتى بنشيند. صدوق عليه الرّحمه فرموده:هر كس در هر ركعت از ركعات نماز واجبش سورۀ فيل را قراءت كند پس بايد سورۀ لايلاف را نيز با آن بخواند زيرا اين دو سوره با هم يكى محسوب خواهد شد،و جايز نيست اكتفا بيكى از اين دو بدون ديگرى در يك ركعت از نمازهاى واجب.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 283
2-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ«
لِإِيلاٰفِ قُرَيْشٍ
»را بسيار تلاوت كند،خداوند در روز قيامت او را در حالى كه بر مركبى از مركبهاى بهشتى سوار است بر مى انگيزد تا كه به سر سفره هاى نور بهشتى بنشيند. مؤلّف اين كتاب-شيخ صدوق رضى اللّٰه عنه-گويد:اگر كسى سورۀ فيل را در ركعتى از نمازهاى واجب خود بخواند،سورۀ«لإيلاف»را نيز به دنبال آن تلاوت كند چرا كه اين دو سوره مكمّل يك ديگر و با هم به منزلۀ يك سوره اند،و جدا خواندن آنها را جايز نمى دانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 329
2. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «لإيلاف قريش» را بسيار بخواند، خداوند روز قيامت او را بر مركبى از مركبهاى بهشتى وارد محشر مى كند تا بر سر سفره هاى نور بنشيند. مؤلف اين كتاب مى گويد: هر كس سورۀ فيل را در هر ركعت از نماز واجب خود بخواند، بايد سورۀ «لايلاف» را نيز با آن بخواند، زيرا اين دوسوره يك سوره به شمار مى رود و نمى توان به يكى از آن دو در يك ركعت نماز واجب اكتفا كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 243
[471]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «لإيلاف قريش»(سورۀ قريش) را بسيار تلاوت كند خداوند او را در روز رستاخيز سوار بر مركبى از مركب هاى بهشت برانگيزاند تا در آن روز بر سفره هاى نور نشيند. گردآورنده اين كتاب رضى اللّٰه عنه گويد: هر كه سورۀ فيل[لايلاف قريش] را در ركعتى از نماز واجب بخواند مى بايست سورۀ فيل را نيز به همراه آن تلاوت كند؛ زيرا آن دو سوره با هم يك سوره به شمار مى آيد و جايز نيست كه در ركعتى از نماز واجب يكى از آن دو را به تنهايى تلاوت نمود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 289
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ اَلزُّبَيْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ ثَابِتٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ أَ رَأَيْتَ اَلَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ فِي فَرَائِضِهِ وَ نَوَافِلِهِ كَانَ فِيمَنْ قَبِلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَلاَتَهُ وَ صِيَامَهُ وَ لَمْ يُحَاسِبْهُ بِمَا كَانَ مِنْهُ فِي اَلْحَيَاةِ اَلدُّنْيَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 126 )
1-از عمرو بن ثابت روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ«
أَ رَأَيْتَ اَلَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ
»را در نمازهاى واجب و نافله هاى خود قراءت كند از كسانى باشد كه خداوند نماز و روزه اش را قبول فرموده،و حساب آنچه را(از گناهان)كه در دنيا از وى سر زده نخواهد كشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 284
1-عمرو بن ثابت روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ «
أَ رَأَيْتَ اَلَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ
»را در نمازهاى واجب و مستحبّ خود بخواند از كسانى خواهد بود كه خداوند نماز و روزۀ آنان را پذيرفته است،و او را براى كرده هائى كه در اين دنيا انجام داده است مورد محاسبه قرار نمى دهد(چرا كه:گناهان او را آمرزيده است).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 330
1. از عمرو بن ثابت نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «أ رأيت الّذى يكذّب بالدّين» را در نمازهاى واجب و نافله هاى خود بخواند، در زمرۀ كسانى خواهد بود كه خداوند نماز و روزۀ آنان را مى پذيرد، و حساب اعمالى را كه در دنيا انجام داده است از او نخواهد كشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 245
[472]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «أ رأيت الّذى يكذّب بالدّين»(سورۀ ماعون) را در نمازهاى واجب و مستحب خويش تلاوت كند از كسانى باشد كه خداى گرامى و بزرگ نماز و روزه اش را پذيرفته است و از كارهايى كه در زندگى دنيا از او سر زده حسابرسى نكند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 291
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ كَانَ قِرَاءَتُهُ إِنّٰا أَعْطَيْنٰاكَ اَلْكَوْثَرَ فِي فَرَائِضِهِ وَ نَوَافِلِهِ سَقَاهُ اَللَّهُ مِنَ اَلْكَوْثَرِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ كَانَ مُحَدَّثُهُ عِنْدَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي أَصْلِ طُوبَى .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 126 )
1-از أبى بصير روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در نمازهاى واجب و سنّتش قراءت وى سورۀ«
إِنّٰا أَعْطَيْنٰاكَ اَلْكَوْثَرَ
»باشد خداوند او را در قيامت از حوض كوثر سيراب فرمايد،و محفلش با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم زير شجرۀ طوبى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 285
1-ابو بصير روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه«
إِنّٰا أَعْطَيْنٰاكَ اَلْكَوْثَرَ
»را در نمازهاى واجب و مستحب خود بخواند،خداوند در روز قيامت او را از كوثر سيراب مى كند،و مجلس و محفلش نزد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در زير درخت طوبى خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 330
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در نمازهاى واجب و نافله هاى خود سورۀ «انّا اعطيناك الكوثر» را بخواند، خداوند او را در روز قيامت از حوض كوثر سيراب مى كند، و محفلش با پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) زير درخت طوبى خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 245
[473]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «إنّا اعطيناك الكوثر»(سورۀ كوثر) را در نمازهاى واجب و مستحب خود تلاوت كند خداوند او را در روز رستاخيز از حوض كوثر سيراب نمايد و مجلس گفتگوى او با پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله در زير درخت طوبى باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 291
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَرَأَ قُلْ يٰا أَيُّهَا اَلْكٰافِرُونَ وَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ فِي فَرِيضَةٍ مِنَ اَلْفَرَائِضِ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ وَ لِوَالِدَيْهِ وَ مَا وَلَدَ وَ إِنْ كَانَ شَقِيّاً مُحِيَ مِنْ دِيوَانِ اَلْأَشْقِيَاءِ وَ أُثْبِتَ فِي دِيوَانِ اَلسُّعَدَاءِ وَ أَحْيَاهُ اَللَّهُ سَعِيداً وَ أَمَاتَهُ شَهِيداً وَ بَعَثَهُ شَهِيداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 127 )
1-از حسين بن أبى العلا روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس سورۀ«
قُلْ يٰا أَيُّهَا اَلْكٰافِرُونَ
»را در يك نماز واجب خود بخواند،خداوند او و پدر و مادرش را و اولاد آن دو همه را بيامرزد،و چنانچه از اشقياء باشد نام او را از ديوان آنها محو كرده در ديوان سعدا ثبت فرمايد،و او را در اين جهان سعادتمند بدارد،و شهيد بميراند،و شهيد محشور فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 285
1-حسين بن ابى العلاء روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ «
قُلْ يٰا أَيُّهَا اَلْكٰافِرُونَ
»و«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را در يكى از نمازهاى واجب خود تلاوت كند،خداوند او و پدر و مادر و فرزندان آن پدر و مادر را مى آمرزد،و چنانچه در شمار افراد بدبخت باشد،نام او را از دفترى كه به آنها اختصاص دارد،پاك مى كند، و در دفتر افراد سعادتمند ثبت مى فرمايد،و خداوند او را در اين دنيا سعادتمند نمايد،و شهيد بميراند،و شهيد برانگيزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 331
1. از حسين بن ابى العلاء نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «قل يا ايّها الكافرون» و «قل هو اللّٰه احد» را در يكى از نمازهاى واجب خود بخواند، خداوند او و پدر و مادر و فرزندانش را مى آمرزد، و اگر از تيره بختان باشد، نام او را از ديوان آنها محو و در ديوان نيكبختان ثبت مى كند، و او را نيكبخت زنده مى دارد و شهيد مى ميراند و شهيد برمى انگيزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 245
[474]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «قل يا ايّها الكافرون»(سورۀ كافرون) و «قل هو اللّٰه احد»(سورۀ توحيد) را در نمازى واجب تلاوت كند خداوند او و پدر و مادر و فرزندان آن دو را بيامرزد و اگر نگون بخت باشد نام او را از دفتر نگون بختان پاك نمايد و در دفتر نيك بختان ثبت كند و خداوند به او زندگى نيك بختى ارزانى فرمايد و شهيد ميراند و شهيد برانگيزاند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 291
ص: 139
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبَانِ بْنِ عَبْدِ اَلْمَلِكِ بْنِ كَرَّامٍ اَلْخَثْعَمِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ فِي نَافِلَةٍ أَوْ فَرِيضَةٍ نَصَرَهُ اَللَّهُ عَلَى جَمِيعِ أَعْدَائِهِ وَ جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ مَعَهُ كِتَابٌ يَنْطِقُ قَدْ أَخْرَجَهُ اَللَّهُ مِنْ جَوْفِ قَبْرِهِ فِيهِ أَمَانٌ مِنْ جِسْرِ جَهَنَّمَ وَ مِنَ اَلنَّارِ وَ مِنْ زَفِيرِ جَهَنَّمَ فَلاَ يَمُرُّ عَلَى شَيْءٍ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلاَّ بَشَّرَهُ وَ أَخْبَرَهُ بِكُلِّ خَيْرٍ حَتَّى يَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ وَ يُفْتَحُ لَهُ فِي اَلدُّنْيَا مِنْ أَسْبَابِ اَلْخَيْرِ مَا لَمْ يَتَمَنَّ وَ لَمْ يَخْطُرْ عَلَى قَلْبِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 127 )
1-از كرّام خثعمىّ روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سورۀ«
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
»را در نمازهاى مستحبّ يا واجب خود بخواند خداوند ويرا عليه همۀ دشمنانش يارى فرمايد،و روز قيامت با نامۀ گويا كه خداوند از قبر او بيرون آورده باشد بمحشر آيد،و آن امان نامه ايست براى عبور از پل دوزخ و از آتش و خروش آن،و در آن روز بر هيچ چيز نگذرد جز اينكه ويرا بهر خير و نيكى مژده دهد تا اينكه داخل بهشت گردد،و در اين جهان درهاى خير بروى او باز گردد آنقدر كه هرگز آرزو نداشته،و بر قلبش خطور نكرده بوده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 286
1-كرّام خثعمى روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه سورۀ«
إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اَللّٰهِ وَ اَلْفَتْحُ
»را در نماز مستحب و يا واجب تلاوت كند،خداوند او را بر تمام دشمنانش پيروز مى سازد،و در روز قيامت او را با منشورى گويا و رسا كه خداوند آن را از درون قبر او بيرون آورده است برانگيزد،و در آن(منشور)امان نامه اى(از براى اوست تا بى هراس)از پلى كه بر روى دوزخ كشيده شده است بگذرد و از آتش و خروش دوزخ(آسيبى به او نرسد)،و در آن روز بر چيزى نمى گذرد مگر آنكه او را بشارت دهد و او را خبر دهد به نيكيهايى كه روبروى اوست،تا آنكه وارد بهشت شود،و در اين دنيا آنقدر از درهاى خير به روى او مى گشود كه هرگز آرزوى آن را نداشته و تصوّر آن را نكرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 332
1. از كرّام خثعمى نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «اذا جاء نصر اللّٰه و الفتح» را در نافله يا نماز واجب بخواند، خداوند او را بر همۀ دشمنانش يارى مى دهد، و روز قيامت با نامه اى كه سخن مى گويد و خدا آن را از قبر او بيرون آورده است وارد محشر مى شود. آن نامه براى عبور از پل دوزخ و از آتش و خروش آن امانى خواهد بود، و در آن روز بر هيچ چيزى نمى گذرد. مگر اينكه او را به هر خيرى نويد مى دهد تا وارد بهشت گردد، و در دنيا به قدرى راههاى خير براى او گشوده مى شود كه هرگز آن را آرزو نكرده و بر دلش نگذشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 245
[475]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ «اذا جاء نصر اللّٰه و الفتح»(سورۀ نصر) را در نمازهاى مستحب يا واجب تلاوت كند خداوند او را بر همۀ دشمنانش پيروز گرداند و در روز رستاخيز با نامه اى گويا آيد و خداوند آن را از درون گورش در آورده و آن نامۀ گويا امان نامه اى براى گذر از پل دوزخ و آتش و بانگ فراز آن است؛ پس در روز رستاخيز بر چيزى گذر نكند مگر آنكه او را مژده دهد و از هر نيكى آگاه سازد تا به بهشت در آيد و در اين دنيا به اندازه اى درهاى خير به رويش گشوده گردد كه آرزويش را ننموده و به ذهنش خطور نكرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 291
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ شَجَرَةَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا قَرَأْتُمْ تَبَّتْ يَدٰا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ فَادْعُوا عَلَى أَبِي لَهَبٍ فَإِنَّهُ كَانَ مِنَ اَلْمُكَذِّبِينَ اَلَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِالنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ بِمَا جَاءَ بِهِ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 127 )
1-از يكتن از اصحاب حضرت صادق عليه السّلام روايت شده كه آن حضرت فرمود: هر گاه سورۀ«
تَبَّتْ يَدٰا أَبِي لَهَبٍ
»را تلاوت كنيد بر ابو لهب نفرين كنيد زيرا وى از جملۀ تكذيب كنندگان بود كه پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم را با آنچه از جانب حقّ آورده بود تكذيب مينمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 286
1-على بن شجره از قول يكى از اصحاب امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه آن حضرت فرمود:هر گاه«
تَبَّتْ يَدٰا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ
»را تلاوت مى نمائيد،ابو لهب را نفرين كنيد،چرا كه او در شمار تكذيب كنندگانى بود كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و آنچه را از جانب خداى بزرگ آورده بود تكذيب مى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 332
1. على بن شجره از يكى از ياران امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: هر گاه سورۀ «تبّت يدا ابى لهب و تبّ» را خوانديد، بر ابو لهب نفرين كنيد، زيرا او از جملۀ كسانى بود كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) را تكذيب مى كردند و آنچه را پيامبر (صلّى الله عليه و آله) از نزد خدا آورده بود دروغ مى شمردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 247
[476]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه سورۀ «تبّت يدا أبى لهب و تبّ»(سورۀ مسد) را تلاوت كرديد ابو لهب را نفرين كنيد؛ زيرا به راستى، او از تكذيب كنندگانى بود كه پيامبر و آنچه را كه از سوى خداى گرامى و بزرگ به او فرو فرستاده مى شد دروغ مى انگاشت
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 293
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ حَازِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ مَضَى بِهِ يَوْمٌ وَاحِدٌ فَصَلَّى فِيهِ خَمْسَ صَلَوَاتٍُ وَ لَمْ يَقْرَأْ فِيهَا بِ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ قِيلَ لَهُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ لَسْتَ مِنَ اَلْمُصَلِّينَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 127 )
1-از منصور بن حازم روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس روزى بر او بگذرد و پنج نوبت نماز گزارد و سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را در هيچ يك از آنها قراءت نكند بدو خطاب شود اى بندۀ خدا تو از نمازگزاران نخواهى بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 287
1-منصور بن حازم روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه يك روز بر او بگذرد و در هيچ يك از نمازهاى پنجگانه اى كه بجاى آورده است،سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را نخواند،به او خطاب مى شود كه:اى بندۀ خدا!تو در شمار نمازگزاران نيستى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 333
1. از منصور بن حازم نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس يك روز بر او بگذرد و پنج نوبت نماز بگزارد و سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را در هيچ يك از آنها نخواند به او خطاب مى شود: اى بندۀ خدا، تو از نمازگزاران نيستى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 247
[477]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه يك روز بر او گذرد و پنج نماز واجب گزارد و سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را در هيچ يك از آنها تلاوت نكند؛ به او گفته شود: اى بندۀ خدا! تو از نمازگزاران نيستى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 293
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ مَضَتْ لَهُ جُمْعَةٌ وَ لَمْ يَقْرَأْ فِيهَا بِ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ ثُمَّ مَاتَ مَاتَ عَلَى دِينِ أَبِي لَهَبٍ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 128 )
2-و از اسحاق بن عمّار روايت است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس كه هفته اى بر او بگذرد و سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را(دانسته)در آن نخواند و بميرد بر دين أبى لهب مرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 287
2-اسحاق بن عمّار روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه يك هفته بر او بگذرد و(حتّى يك بار)سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را نخواند،اگر در اين حال بميرد، بر دين ابو لهب مرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 333
2. از اسحاق بن عمّار نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس يك هفته بر او بگذرد و سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را در آن نخواند و بميرد، بر دين ابو لهب مرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 247
[478]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه جمعه اى بر او گذرد و در آن سورۀ توحيد را تلاوت نكند، پس آنگاه جان سپارد بر دين ابو لهب جان سپرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 293
ص: 140
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَصَابَهُ مَرَضٌ أَوْ شِدَّةٌ وَ لَمْ يَقْرَأْ فِي مَرَضِهِ أَوْ شِدَّتِهِ بِ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ ثُمَّ مَاتَ فِي مَرَضِهِ أَوْ فِي تِلْكَ اَلشِّدَّةِ اَلَّتِي نَزَلَتْ بِهِ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 128 )
[479]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه را بيمارى يا سختى رسد و آنگاه سورۀ توحيد را تلاوت نكند، سپس در آن بيمارى يا سختى كه به او رسيده درگذرد؛ از دوزخيان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 293
3-و از هارون بن خارجه روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس را مرضى يا گرفتارى پيش آيد و براى دفع آن«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را نخواند و در آن حادثه بميرد او اهل آتش باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 287
3-هارون بن خارجه روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه دچار بيمارى يا گرفتارى مى شود و در آن حال سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را(براى بهبود و يا رهائى)تلاوت نكند و در همان حال بميرد،از اهل دوزخ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 334
3. هارون بن خارجه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس دچار بيمارى يا مشكلى شود و در آن حال سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را نخواند و با آن بيمارى يا مشكل بميرد در زمرۀ دوزخيان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 247
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ ابن [أَبِي] بَكْرٍ اَلْحَضْرَمِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ كٰانَ يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَ اَلْيَوْمِ اَلْآخِرِ فَلاَ يَدَعْ أَنْ يَقْرَأَ فِي دُبُرِ اَلْفَرِيضَةِ بِ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ فَإِنَّهُ مَنْ قَرَأَهَا جَمَعَ اَللَّهُ لَهُ خَيْرَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ وَ لِوَالِدَيْهِ وَ مَا وَلَدَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 128 )
4-و از أبى بكر حضرمى روايت شده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس بخدا و روز جزا ايمان دارد خواندن«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را بعد از نمازهاى واجب خود ترك نكند،زيرا هر كه بعد از نماز آن را تلاوت كند خداوند خير دنيا و آخرت را براى او فراهم آورد،و او و پدر و مادرش و فرزندان پدر و مادرش همه را بيامرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 287
4-ابو بكر حضرمى روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد،تلاوت سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را در پايان نمازهاى واجب خود ترك نمى كند،زيرا هر كس اين سوره را تلاوت كند خداوند خير دنيا و آخرت را به او ارزانى مى دارد و او و پدر و مادر او و فرزندان آن پدر و مادر را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 334
4. از ابو بكر حضرمى نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس به خدا و روز واپسين ايمان دارد، خواندن سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را پس از نمازهاى واجب خود ترك نكند، زيرا كسى كه اين سوره را بخواند خداوند خير دنيا و آخرت را براى او جمع مى كند و او و پدر و مادر و فرزندانش را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 247
[480]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه خدا و روز رستاخيز را باور دارد تلاوت سورۀ توحيد را پس از نماز واجب وانرهاند؛ زيرا به راستى، هر كه آن را پس از نماز واجب تلاوت كند خداوند نيكى دنيا و آخرت را براى او گرد هم آورد و او و پدر و مادر و فرزندان آن دو را ببخشايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 295
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ هِلاَلٍ عَنْ عِيسَى بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَرَأَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ مِائَةَ مَرَّةٍ حِينَ يَأْخُذُ مَضْجَعَهُ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ خَمْسِينَ سَنَةً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 128 )
5-از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس هنگام خواب صد بار سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را بخواند گناه پنجاه سال او آمرزيده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 288
5-عيسى بن عبد اللّٰه از پدرش،از جدّش،از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه صد بار سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را به هنگام آرميدن در بستر خويش تلاوت كند خداوند گناهان پنجاه سال او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 334
5. از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس هنگام خواب سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را صد مرتبه بخواند، خداوند گناهان پنجاه سال او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 247
[481]5-... امير مؤمنان عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه سورۀ توحيد را صد بار هنگام خواب تلاوت كند خداوند گناهان پنجاه سال او را ببخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 295
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ صَلَّى عَلَى سَعْدِ بْنِ مُعَاذٍ فَقَالَ لَقَدْ وَافَى مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ تِسْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ وَ فِيهِمْ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ فَقُلْتُ لَهُ يَا جَبْرَئِيلُ بِمَا اِسْتَحَقَّ صَلاَتَكَ عَلَيْهِ فَقَالَ بِقِرَاءَةِ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ قَائِماً وَ قَاعِداً وَ رَاكِباً وَ مَاشِياً وَ ذَاهِباً وَ جَائِياً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 128 )
6-و از سكونى از حضرت صادق از پدرش عليهما السّلام روايت است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بر جنازه سعد بن معاذ نماز گزارد و فرمود:نود هزار ملك بر او نماز خواندند كه جبرئيل در ميان ايشان بود،رسول خدا گويد:پرسيدم از جبرئيل بچه عمل وى مستحقّ اين شده بود كه شما بر او نماز گزارديد؟گفت بسبب اينكه «
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را ايستاده و نشسته و سواره و پياده و در حال راه رفتن و در حال بازگشتن در همه حال ميخواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 288
6-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم بر جنازۀ سعد بن معاذ نماز خواند و فرمود: نود هزار فرشته كه جبرئيل عليه السّلام نيز در ميان آنان بود،بر جنازۀ او نماز خواندند.از جبرئيل پرسيدم كه:او چه عملى انجام داده بود تا شايستگى آن را پيدا كند كه شما بر جنازۀ او نماز بخوانيد؟گفت:(اين شرافت)به خاطر اينكه سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
» كه در حالت ايستاده و نشسته،سواره و پياده،و در حال رفت و آمد آن را تلاوت مى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 335
6. سكونى از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: پيامبر (صلّى الله عليه و آله) بر جنازۀ سعد بن معاذ نماز گزارد، آن گاه فرمود: نود هزار فرشته كه جبرئيل نيز در ميان آنان بود بر او نماز گزاردند. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) مى گويد: من از جبرئيل پرسيدم: براى چه وى مستحق اين شد كه شما بر او نماز بگزاريد؟ جبرئيل گفت: براى اينكه او «قل هو اللّٰه احد» را ايستاده و نشسته و سواره و پياده و در حال رفتن و بازگشتن تلاوت مى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 247
[482]6-... امام صادق عليه السّلام از پدرش روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله بر جنازۀ سعد بن معاذ نماز گزارد و فرمود: به راستى، نود هزار فرشته بر او نماز گزاردند كه جبرئيل نيز در ميان آنان بود. از جبرئيل عليه السّلام پرسيدم كه او از چه رو استحقاق نماز شما را يافت؟ جبرئيل عليه السّلام گفت: از آن رو كه در حال ايستاده و نشسته و سواره و پياده و در حال رفت و آمد، سورۀ توحيد را تلاوت مى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 295
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ قَيْسِ بْنِ اَلرَّبِيعِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ (1) قَالَ: مَنْ آوَى إِلَى فِرَاشِهِ فَقَرَأَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ إِحْدَى عَشْرَةَ مَرَّةً حَفِظَهُ اَللَّهُ فِي دَارِهِ وَ فِي دُوَيْرَاتٍ حَوْلَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 128 )
7-از قيس بن ربيع روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس در بستر خويش كه آراميد يازده مرتبه سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را تلاوت كند خداوند او را در خانه او و خانه هاى اطراف حفظ خواهد فرمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 289
7-قيس بن ربيع از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به هنگام آرميدن در بستر خود يازده بار سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را بخواند خداوند او را در خانه اش و خانه هاى اطرافش(از هر گزندى)حفظ خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 335
7. از قيس بن ربيع نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس پس از رفتن به بستر خواب يازده مرتبه سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را بخواند، خداوند او را در خانۀ وى و خانه هاى اطراف حفظ خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 249
[483]7-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در بستر خوابش آرامد و سورۀ توحيد را يازده بار تلاوت كند خداوند او را در خانه اش و خانه هاى پيرامونش حفظ و نگاهدارى نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 295
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلنَّهْدِيِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ أَخْبَرَنِي رَجُلٌ عَنْ عَمَّارِ بْنِ جَهْمٍ اَلزَّيَّاتِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ حَيٍّ قَالَ سَمِعْتُ (2) أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ قَرَأَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ إِحْدَى عَشْرَةَ مَرَّةً فِي دُبُرِ اَلْفَجْرِ لَمْ يَتْبَعْهُ فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ ذَنْبٌ وَ إِنْ رَغِمَ أَنْفُ اَلشَّيْطَانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 129 )
[484]8-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هر كه سورۀ توحيد را يازده بار پس از نماز صبح تلاوت كند در آن روز مرتكب گناهى نشود هر چند بر خلاف ميل شيطان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 295
8-از عبد اللّٰه بن حى روايت شده است كه گفت:شنيدم از امير المؤمنين عليه السّلام ميفرمود:هر كس«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را يازده بار بعد از نماز صبح بخواند در آن روز بگناهى دچار يا آلوده نشود هر چند اين بر خلاف ميل شيطان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 289
8-عبد اللّٰه بن حى از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه يازده بار سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را پس از نماز صبح بخواند،در آن روز گناهى از او سر نمى زند هر چند كه شيطان خوار شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 335
8. عبد اللّٰه بن حىّ مى گويد: از امير مؤمنان (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را يازده مرتبه پس از نماز صبح بخواند، در آن روز دچار گناهى نمى شود، هر چند اين بر خلاف ميل شيطان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 249
ص: 141
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ جَهْمٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مرزم [مِهْزَمٍ] عَنْ رَجُلٍ سَمِعَ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ قَدَّمَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ جَبَّارٍ مَنَعَهُ اَللَّهُ مِنْهُ بِقِرَاءَتِهِ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ فَإِذَا فَعَلَ ذَلِكَ رَزَقَهُ اَللَّهُ خَيْرَهُ وَ مَنَعَهُ شَرَّهُ وَ قَالَ إِذَا خِفْتَ أَحَداً فَاقْرَأْ مِائَةَ آيَةٍ مِنَ اَلْقُرْآنِ مِنْ حَيْثُ شِئْتَ ثُمَّ قال [قُلْ ] اَللَّهُمَّ اِكْشِفْ عَنِّي اَلْبَلاَءَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 129 )
9-از ابراهيم بن مهزم نقل شده كه مردى گفت:شنيدم از موسى بن جعفر عليهما السّلام ميفرمود:هر كس پيش از آنكه بر جبّارى وارد شود سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را تلاوت كند خداوند او را از هر جانب پيش رو و پشت سر و سمت راست و چپ از شرّ آن جبّار حفظ فرمايد بجهت قراءت آن سوره،و چون چنين كند خداوند نيكى آن جبّار را نصيبش گرداند،و شرّش را از او دفع نمايد،و نيز فرمود هر گاه از امرى بترسى صد آيه از قرآن تلاوت كن از هر كجا كه خواهى،آنگاه سه بار بگو«اللّهمّ اكشف عنّى البلاء»يعنى خداوندا اين بلا را از من دور گردان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 289
9-ابراهيم بن مهزم،از مردى نقل كرده كه شنيده است حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام مى فرمود:كسى كه پيش از آنكه بر ستم پيشۀ جبّارى وارد شود سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را تلاوت كند خداوند از پيش رو،پشت سر،سمت راست و سمت چپ حفظ خواهد كرد،و اگر چنين كند خداوند(بجاى شر)خير آن ستمكار را نصيب او مى سازد،و شر او را از او به دور مى دارد؛و نيز فرمود:اگر از امرى هراسناك باشى، صد آيه از قرآن-از هر كجا كه خواهى-تلاوت كن و بعد سه بار بگو:پروردگارا!بلا را از من دور ساز(تا خداوند تو را در امان دارد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 336
9. ابراهيم بن مهزم از مردى نقل كرده است كه گفت: از موسى بن جعفر (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس پيش از آنكه بر ستمگرى وارد شود سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را بخواند، خداوند او را از پيش رو و پشت سر و از جانب راست و چپ از شرّ آن ستمگر حفظ مى كند، و اگر چنين كند خداوند خير آن ستمگر را نصيب او مى گرداند و شرّش را از او باز مى دارد. و فرمود: هر گاه از چيزى بيم داشتى صدآيه از قرآن-از هر كجا خواستى-تلاوت كن، آن گاه سه بار بگو:«اللّهمّ اكشف عنّى البلاء»(يعنى: خداوندا، اين بلا را از من دور گردان).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 249
[485]9-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: هر كه پيش از ملاقات با گردنكشى، سورۀ توحيد را تلاوت كند خداوند او را از پيش رو و پشت سر و سمت راست و سمت چپش از گردن فرازى آن گردنكش باز دارد و نيكى آن گردنكش را نصيب او گرداند و شرّش را از او باز دارد و فرمود: چون از چيزى هراسناك شدى صد آيه از هر جاى قرآن كه خواستى تلاوت كن، پس آنگاه سه بار بگو: اللّهمّ اكشف عنّى البلاء.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 297
أَبِي ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ لِلرَّجُلِ أَ تُحِبُّ اَلْبَقَاءَ فِي اَلدُّنْيَا قَالَ نَعَمْ قَالَ وَ لِمَ قَالَ لِقِرَاءَةِ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ فَسَكَتَ عَنْهُ ثُمَّ قَالَ مِنْ بَعْدِ سَاعَةٍ يَا حَفْصُ مَنْ مَاتَ مِنْ أَوْلِيَائِنَا وَ شِيعَتِنَا وَ لَمْ يُحْسِنِ اَلْقُرْآنَ عُلِّمَ فِي قَبْرِهِ لِيَرْفَعَ اَللَّهُ بِهِ دَرَجَتَهُ فَإِنَّ دَرَجَاتِ اَلْجَنَّةِ عَلَى قَدْرِ عَدَدِ آيَاتِ اَلْقُرْآنِ فَيُقَالُ لِقَارِئِ اَلْقُرْآنِ اِقْرَأْ وَ اِرْقَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 129 )
10-از حفص بن غياث روايت شده است كه گفت:شنيدم حضرت صادق عليه السّلام بمردى ميفرمود:تو ميل دارى هميشه در دنيا باقى باشى؟گفت آرى،فرمود:چرا؟ گفت:براى اينكه مكرّر سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را قراءت كنم،حضرت اندكى تأمّل فرمود سپس گفت:اى حفص هر كس از دوستان و شيعيان ما بميرد و قرآن را درست نتواند بخواند در قبر بدو بياموزند تا خداوند بدان درجه او را در بهشت بالا برد،زيرا درجات بهشت بعدد آيات قرآن خواهد بود،و بقارى گفته مى شود بخوان و بالا رو.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 290
10-حفص بن غياث روايت كرده است كه:شنيدم امام صادق عليه السّلام از مردى پرسيدند:آيا دوست دارى كه در اين دنيا ماندگار باشى؟عرض كرد:آرى!حضرت فرمود:براى چه؟عرض كرد:براى تلاوت سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
».راوى مى گويد كه حضرت پس از چند لحظه سكوت فرمود:اى حفص!كسى كه از دوستان و شيعيان ما بميرد و قرآن را نتواند درست تلاوت كند،(قرآن را)در قبر به او بياموزند تا خداوند به خاطر آن مرتبۀ او را(در بهشت)بالا ببرد،زيرا درجات بهشت به شمارۀ آيه هاى قرآنى است،و به كسى كه قرآن را تلاوت مى كند گويند:بخوان و بالا برو.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 336
10. حفص بن غياث مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه به مردى مى فرمود: آيا مى خواهى پيوسته در دنيا باقى باشى؟ آن مرد گفت: آرى. فرمود: چرا؟ گفت: براى اينكه مكرّر سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را بخوانم. امام اندكى سكوت كرد و پس از لحظاتى فرمود: اى حفص، هر كس از دوستان و شيعيان ما بميرد و نتواند قرآن را درست بخواند، آن را در قبر به او مى آموزند تا خداوند درجات او را در بهشت بالا ببرد، زيرا درجات بهشت به تعدادآيات قرآن است، و به قارى قرآن مى گويند: بخوان و بالا برو.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 249
[486]10-... حفص بن غياث گويد: شنيدم كه امام صادق عليه السّلام مردى را فرمود: آيا ماندگارى در دنيا را دوست دارى؟ آن مرد پاسخ داد: آرى. امام عليه السّلام ديگر بار پرسيد: چرا؟ عرض كرد: براى تلاوت سورۀ توحيد. پس امام عليه السّلام اندكى درنگ نمود و فرمود: اى حفص! هر كه از دوستان و شيعيان ما بميرد و نتواند قرآن را به درستى بخواند، در گورش قرآن را به او آموزند تا خداوند به سبب آن، درجۀ او را در بهشت بالا برد؛ پس به راستى، درجه هاى بهشت به اندازۀ شمارۀ آيات قرآن است و به تلاوتگر قرآن گفته مى شود: بخوان و بالا برو
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 297
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ اَلْحَذَّاءِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَوْتَرَ بِالْمُعَوِّذَتَيْنِ وَ قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ قِيلَ لَهُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ أَبْشِرْ فَقَدْ قَبِلَ اَللَّهُ وَتْرَكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 129 )
1-از ابى عبيدۀ حذّاء روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس در سه ركعت وتر(يعنى سه ركعت شفع و وتر نماز شب)سوره هاى«
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ
»،و«
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنّٰاسِ
» را با«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
» قراءت كند باو خطاب شود اى بنده خدا مژده باد تو را كه خداوند وتر تو را قبول كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 290
1-ابو عبيده حذّاء روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:كسى كه در نماز وتر،معوّذتين(سورۀ فلق و سورۀ ناس)و«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
» را تلاوت كند،به او خطاب مى شود كه:اى بندۀ خدا!تو را بشارت باد كه خداوند نماز وتر تو را پذيرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 337
1. از ابو عبيدۀ حذّاء نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس سورۀ «قل اعوذ بربّ الفلق» و «قل اعوذ بربّ النّاس» و «قل هو اللّٰه احد» را در ركعات وتر خود (يعنى سه ركعت نماز شفع و وتر) بخواند، به او خطاب مى شود: اى بندۀ خدا، مژده باد تو را كه خداوند وتر تو را پذيرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 251
[487]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه در نماز «وتر»، معوّذتين (سورۀ ناس و فلق) و سورۀ توحيد را تلاوت كند به او گفته شود: اى بندۀ خدا! مژده باد تو را كه به راستى، خداوند «نماز وتر» تو را پذيرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 297
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ وَهْبٍ اَلْبَغْدَادِيِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عُمَرَ اَلْحَلَبِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبٰائِرَ مٰا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئٰاتِكُمْ قَالَ مَنِ اِجْتَنَبَ مَا أَوْعَدَ اَللَّهُ عَلَيْهِ اَلنَّارَ إِذَا كَانَ مُؤْمِناً كَفَّرَ اَللَّهُ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَ يُدْخِلُهُ مُدْخَلاً كَرِيماً وَ اَلْكَبَائِرُ اَلسَّبْعُ اَلْمُوجِبَاتُ قَتْلُ اَلنَّفْسِ اَلْحَرَامِ وَ عُقُوقُ اَلْوَالِدَيْنِ وَ أَكْلُ اَلرِّبَا وَ اَلتَّعَرُّبُ بَعْدَ اَلْهِجْرَةِ وَ قَذْفُ اَلْمُحْصَنَةِ وَ أَكْلُ مَالِ اَلْيَتِيمِ وَ اَلْفِرَارُ مِنَ اَلزَّحْفِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 129 )
1-احمد بن عمر حلبى گويد:از امام صادق عليه السّلام از معنى آيۀ«
إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبٰائِرَ مٰا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئٰاتِكُمْ
»(اگر از گناهان بزرگ كه شما را از آنها نهى كرده ايم دورى گزينيد ما از گناهان ديگر شما در خواهيم گذشت) پرسيدم،فرمود:هر كس از گناهانى كه خداوند وعده آتش بر آنها داده بپرهيزد چنانچه مؤمن باشد خداوند از گناهان ديگر وى چشم بپوشد،و در قيامت در بهشت بمقامى بلند و نيكو رساند. و گناهان كبيره آن هفت گناه باشد كه همه موجب آتش است: 1-قتل نفس حرام(آنكه كشتنش بدون جهت باشد). 2-عقوق و الدين(يعنى نارضايتى پدر و مادر). 3-خوردن ربا(چه رباى قرضى و چه معاملى). 4-ارتجاع و بعقب برگشتن پس از آشنا شدن با احكام و امور دين. 5-نسبت بد به زنان پاكدامن دادن. 6-خوردن مال يتيم. 7-فرار از ميدان جنگ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 291
1-احمد بن عمر حلبى نقل كرده است كه معنى آيه«اگر از گناهان كبيره اى كه نهى شده ايد،بپرهيزيد،از گناهان ديگر شما چشم مى پوشيم»(سورۀ نساء/آيۀ 31)را از امام صادق عليه السّلام پرسيدم،فرمود:اگر كسى از آنچه كه خداوند براى آنها وعدۀ آتش داده است بپرهيزد اگر مؤمن باشد(به امامت و ولايت ما معتقد باشد)خداوند از گناهان ديگر او درگذرد،و او را وارد مقامى نيكو و والا مى گرداند. و گناهان كبيره اى كه موجب جهنمند عبارتند از:1.قتل نفس(كشتن بى جواز شرعى)؛2.عقوق پدر و مادر(ناخشنودى آنها)؛3.ربا خوردن؛4.بازگشت به حالت اوليّه پس از هجرت از آن حالت كفر به دين اسلام؛5.لكّۀ تهمت به دامن زنى پارسا بستن؛6.مال يتيم را خوردن؛7.و فرار از ميدان جنگ(فرار از جهاد بدون هيچ عذر شرعى).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 338
1. احمد بن عمر حلبى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) در بارۀ سخن خداوند:
«إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبٰائِرَ مٰا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئٰاتِكُمْ
»
[نساء،31](اگر از گناهان بزرگى كه شما از آنها باز داشته شده ايد دورى گزينيد، ما از گناهان ديگر شما درمى گذريم) سؤال كردم. فرمود: هر كس از گناهانى كه خداوند وعدۀ آتش بر آنها داده است پرهيز كند، اگر مؤمن باشد خدا از گناهان ديگرش مى گذرد و او را به جايگاهى نيكو درمى آورد. گناهان كبيره كه هفت گناه است و همه موجب آتشند عبارتند از: 1-كشتن كسى كه خون او محترم است.2-مورد خشم پدر و مادر قرار گرفتن 3-ربا خوردن 4-پس از آشنايى با دين از دين برگشتن 5-نسبت ناروا به زنان پاكدامن دادن 6-مال يتيم خوردن 7-از جهاد گريخت ن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 251
[488]1-... احمد بن عمر حلبى گويد: از امام صادق عليه السّلام در بارۀ اين سخن خداى گرامى و بزرگ پرسيدم كه «اگر از گناهان بزرگى كه از آنها نهى شده ايد دورى گزينيد گناهان شما را مى زداييم»[نساء ، آيۀ 31]. امام عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى كه از گناهانى كه خداوند بر آنها وعدۀ دوزخ داده دورى گزيند خداوند گناهانش را بزدايد و او را بر جايگاهى بلند مرتبه در آورد، و گناهان كبيرۀ هفتگانه اى كه موجب آتش دوزخ شوند عبارتند از: كشتن انسان-كه دليل شرعى بر كشتن او نباشد-نافرمانى و بى ادبى به پدر و مادر، رباخوارى، بازگشت به سرزمين كفر پس از هجرت به سرزمين اسلامى، تهمت زدن به زن پاكدامن، خوردن مال يتيم و گريختن از ميدان پيكار.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 297
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبٰائِرَ مٰا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئٰاتِكُمْ (1) قَالَ مَنِ اِجْتَنَبَ مَا أَوْعَدَ اَللَّهُ عَلَيْهِ اَلنَّارَ إِذَا كَانَ مُؤْمِناً كَفَّرَ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 130 )
[489]2-... امام رضا عليه السّلام در بارۀ اين سخن خداى گرامى و بزرگ كه «اگر از گناهان بزرگى كه از آنها نهى شده ايد دورى گزينيد گناهان شما را مى زداييم»[نساء ، آيۀ 31] فرمود: هر مؤمنى كه از گناهانى كه خداوند به آنها وعدۀ دوزخ داده دورى گزيند خداوند گناهان او را مى زدايد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 299
2-محمّد بن فضيل گويد:امام هشتم عليه السّلام در بيان آيۀ«
إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبٰائِرَ
»- الآيه»فرمود:هر كس از گناهانى كه خداوند وعده آتش بر ارتكاب آنها داده بپرهيزد چنانچه مؤمن باشد يعنى بولايت ما معتقد باشد از گناهان ديگرش درگذرند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 292
2-محمد بن فضيل مى گويد كه:امام رضا عليه السّلام در تفسير آيۀ«
إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبٰائِرَ مٰا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئٰاتِكُمْ
»فرمود:كسى كه از آن گناهانى كه خداوند(به كيفر آن) وعدۀ آتش جهنّم داده است دورى كند،اگر مؤمن باشد(و به امامت و ولايت ائمۀ اطهار عليه السّلام معتقد باشد)خداوند از گناهان ديگر او درگذرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 338
2. محمّد بن فضيل مى گويد: حضرت ابو الحسن امام رضا (عليه السّلام) در بارۀ سخن خداوند:
«إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبٰائِرَ مٰا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئٰاتِكُمْ
»
فرمود: هر كس از گناهانى كه خداوند وعدۀ آتش بر آنها داده است دورى كند، اگر مؤمن باشد خدا از گناهان ديگرش درمى گذرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 251
ص: 142
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ قَالَ حَدَّثَنَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ يَزِيدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: أَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى دَاوُدَ اَلنَّبِيِّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا دَاوُدُ إِنَّ عَبْدِيَ اَلْمُؤْمِنَ إِذَا أَذْنَبَ ذَنْباً ثُمَّ رَجَعَ وَ تَابَ مِنْ ذَلِكَ اَلذَّنْبِ وَ اِسْتَحْيَا مِنِّي عِنْدَ ذِكْرِهِ غَفَرْتُ لَهُ وَ أَنْسَيْتُهُ اَلْحَفَظَةَ وَ أَبْدَلْتُهُ اَلْحَسَنَةَ وَ لاَ أُبَالِي وَ أَنَا أَرْحَمُ اَلرَّاحِمِينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 130 )
1-از أبى بصير روايت شده است كه گفت:شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:خداوند بزرگ بپيغمبرش داود عليه السّلام وحى فرستاد كه هر گاه از بندۀ مؤمن من گناهى سر زند و سپس از آن دست كشيده و توبه نمايد و چون بيادش آيد از من شرمگين گردد من او را بيامرزم و آن را بر فرشتگان محافظش بفراموشانم، و بنيكى و ثواب بدل كنم،و پروا ندارم،و من مهربانترين مهربانانم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 292
1-ابو بصير عليه السّلام روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:خداوند عز و جل به داود پيغمبر عليه السّلام وحى كرد كه:اى داود!اگر بندۀ مؤمن من گناه كند و سپس ترك آن گفته و از آن گناه توبه نمايد و به خاطر گناهى كه كرده است از من شرم كند،من او را بيامرزم و آن را از ياد فرشتگان نويسندۀ گناه مى برم و به ثواب مبدّل مى كنم و از اين كار پروائى ندارم،و من مهربانترين مهربانانم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 339
1. ابو بصير مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند به داود پيامبر (عليه السّلام) وحى كرد: اى داود، هر گاه از بندۀ مؤمن من گناهى سر زند، سپس از آن پشيمان شود و توبه كند، و چون از آن ياد كند از من شرمنده شود، من او را مى آمرزم و آن گناه را از ياد فرشتگانى كه بر او نگهبانند مى برم، و گناهش را به كار نيك تبديل مى كنم و از هيچ كس پروا ندارم، چرا كه من مهربان ترين مهربانانم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 251
[490]1-... ابى بصير گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: خداى گرامى و بزرگ بر پيامبرش داود عليه السّلام وحى نمود: اى داود! به راستى، چون بندۀ مؤمن من گناهى مرتكب شود، سپس بازگردد و از آن گناه توبه كند و هنگام يادآورى اش از من شرم دارد، او را ببخشايم و آن گناه را از ياد فرشتگان محافظ او ببرم و به حسنه تبديل كنم و از اين كار پروايى ندارم و من مهرآورترين مهرآوران هستم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 299
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ دُرُسْتَ عَنْ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ اَلطَّائِيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَدَّمَ غَرِيماً إِلَى اَلسُّلْطَانِ يَسْتَحْلِفُهُ وَ هُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ يَحْلِفُ ثُمَّ تَرَكَهُ تَعْظِيماً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَرْضَ اَللَّهُ لَهُ بِمَنْزِلَةٍ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلاَّ مَنْزِلَةَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اَلرَّحْمَنِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 130 )
[491]1-... امام كاظم عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه بدهكارش را نزد حاكم برد تا او را سوگند دهد و بداند كه آن بدهكار سوگند خواهد خورد، پس آنگاه براى بزرگداشت خداى گرامى و بزرگ او را وارهاند خداوند براى او در روز رستاخيز به مقامى جز مقام ابراهيم خليل الرحمن عليه السّلام راضى نباشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 299
1-عبد الحميد طائىّ گويد:امام هفتم عليه السّلام از پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت نمود كه هر كس:بدهكارى را براى وصول طلبش بحاكم برد و بخواهد او را سوگند دهد و بداند كه او بدروغ سوگند خواهد خورد،براى بزرگداشت خداوند او را رها كند و از مال خويش بگذرد خداوند در قيامت بهيچ مقامى و منزلتى براى او راضى نباشد جز مقام و منزلت ابراهيم خليل الرّحمن عليه السّلام.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 293
1-عبد الحميد طائى از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه بدهكارى را نزد حاكم ببرد تا او را براى وصول طلبش سوگند دهد،و مى داند كه آن شخص بدهكار سوگند ياد خواهد كرد پس به احترام و بزرگداشت خداى بزرگ،او را رها كند و سوگندش ندهد،خداوند در روز قيامت براى او به منزلتى غير از مقام و منزلت حضرت ابراهيم خليل الرّحمن راضى نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 340
1. عبد الحميد طائى از حضرت موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس بدهكارى را براى قسم دادن نزد حاكم ببرد و بداند كه او قسم مى خورد، ولى به احترام خدا او را رها كند، خداوند براى او روز قيامت هيچ منزلتى را جز منزلت ابراهيم خليل الرّحمن نخواهد پسنديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 253
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى وَ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَبِيهِ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مُعَلِّمُ اَلْخَيْرِ يَسْتَغْفِرُ لَهُ دَوَابُّ اَلْأَرْضِ وَ حِيتَانُ اَلْبُحُورِ وَ كُلُّ صَغِيرَةٍ وَ كَبِيرَةٍ فِي أَرْضِ اَللَّهِ وَ سَمَائِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 131 )
1-جابر جعفى گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:براى آموزگارى كه خوبى بمردم بياموزد،و راه خير و صلاح زندگى را نشان دهد همۀ جنبندگان روى زمين و ماهيان درياها و هر كوچك و بزرگ و ريز و درشتى در زمين و آسمان خدا براى او طلب آمرزش كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 293
1-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:تمام جنبندگان روى زمين و ماهيهاى درياها و هر ريز و درشتى كه در زمين و آسمان است براى كسى كه آموزگار خوبيهاست درخواست آمرزش مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 340
1. جابر جعفى مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: كسى كه به ديگران خوبى مى آموزد، همۀ جنبندگان زمين و ماهيان درياها و هر چيز كوچك و بزرگى كه در زمين و آسمان خداست براى او طلب آمرزش مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 253
[492]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: جنبندگان زمين، ماهيان درياها و هر كوچك و بزرگى در زمين و آسمان خداوند، بر آموزگار نيكى، آمرزش جويند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 301
ص: 143
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ اَلْبَرْقِيِّ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: عَالِمٌ أَفْضَلُ مِنْ أَلْفِ عَابِدٍ وَ أَلْفِ زَاهِدٍ وَ اَلْعَالِمُ يُنْتَفَعُ بِعِلْمِهِ خَيْرٌ وَ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَةِ سَبْعِينَ أَلْفَ عَابِدٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 131 )
2-مردى از امام صادق عليه السّلام نقل كرد كه آن حضرت فرموده:يك نفر عالم فضيلتش بيش از هزار عابد و هزار زاهد است،و دانشمندى كه از علمش مردم بهره برند پاداش يا ارزشش بيش از عبادت هفتاد هزار عابد است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 294
2-محمد بن خالد برقى از كسى كه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه آن حضرت فرمود: يك عالم بهتر از هزار عابد و هزار زاهد،و عالمى كه به علم او منتفع شود بهتر و برتر از عبادت هفتاد هزار عابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 340
2. محمد بن خالد برقى از يكى از راويان نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: يك نفر عالم از هزار عابد و هزار زاهد برتر است، و عالمى كه مردم از علمش بهره برند پاداشش از پاداش عبادت هفتاد هزار عابد بيشتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 253
[493]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: يك دانشمند برتر از هزار عبادت پيشه و هزار پارسا است و دانشمندى كه از دانش او سود برند پاداشى نيكوتر و برتر از عبادت هفتاد هزار عبادت پيشه دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 301
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ اَلْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ سَلَكَ طَرِيقاً يَطْلُبُ فِيهِ عِلْماً سَلَكَ اَللَّهُ بِهِ طَرِيقاً إِلَى اَلْجَنَّةِ وَ إِنَّ اَلْمَلاَئِكَةَ لَتَضَعُ أَجْنِحَتَهَا لِطَالِبِ اَلْعِلْمِ رِضًى بِهِ وَ إِنَّهُ يَسْتَغْفِرُ لِطَالِبِ اَلْعِلْمِ مَنْ فِي اَلسَّمَاوَاتِ وَ مَنْ فِي اَلْأَرْضِ حَتَّى اَلْحُوتُ فِي اَلْبَحْرِ وَ فَضْلُ اَلْعَالِمِ عَلَى اَلْعَابِدِ كَفَضْلِ اَلْقَمَرِ عَلَى سَائِرِ اَلنُّجُومِ لَيْلَةَ اَلْبَدْرِ وَ إِنَّ اَلْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ اَلْأَنْبِيَاءِ وَ إِنَّ اَلْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَاراً وَ لاَ دِرْهَماً وَ لَكِنْ وَرَّثُوا اَلْعِلْمَ فَمَنْ أَخَذَ مِنْهُمْ أَخَذَ بِحَظٍّ وَافِرٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 131 )
1-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح از امام صادق از اجداد گرامش عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس در راهى قدم بردارد و در آن جوياى علمى باشد،خداوند او را براه بهشت برد،و آرى فرشتگان براى دانشجو و خواستار علم بالهاى خود را از سر خشنودى فرو نهند،و هر كه در آسمانها و زمين است همه براى طالب علم آمرزش خواهند حتّى ماهى در دريا،و برترى عالم از عابد چون برترى روشنى ماه است در شب چهارده بر ديگر ستارگان،و براستى علما و دانشمندان وارثان انبيا هستند،و البتّه پيمبران دينار و درهمى بميراث باقى نگذارند بلكه ميراث آنها همه علم است،و هر كس از آنها علمى بهره برد بنصيب فراوانى رسيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 294
1-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه در راه آموختن علم گام بردارد،خداوند او را به راه بهشت خواهد برد،و بدرستى كه فرشتگان بالهاى خود را براى دانشجو از روى رضايت مى گستراند،و آنچه در آسمانها و زمين است همه حتى ماهيان دريا براى طالب علم درخواست آمرزش مى كنند،و همانا برترى دانشمند بر كسى كه بسيار عبادت مى كند مانند برترى(فروغ)ماه در شب چهاردهم بر(پرتو)ستارگان است،و براستى كه دانشمندان،وارثان پيامبرانند،و پيامبران الهى درهم و دينارى به ميراث نمى گذارند بلكه ميراث آنها علم و دانش است،پس كسى كه از علوم آنان چيزى فرا بگيرد بهرۀ فراوانى برده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 341
1. عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس در راهى گام بردارد و در آن جوياى دانشى باشد، خداوند او را به راه بهشت خواهد برد در حقيقت، فرشتگان بالهاى خود را براى جوياى دانش كه با خشنودى تمام مى گسترند، و هر كه در آسمانها و زمين است حتى ماهى دريا براى او طلب آمرزش مى كند. برترى عالم بر عابد همچون برترى ماه شب چهارده بر ديگر ستارگان است، و عالمان وارث پيامبرانند. پيامبران درهم و دينارى از خود بر جاى نگذاشتند، ولى علم و دانش را از خود به ارث نهادند. از اين رو هر كس از دانش آنان بهره برد به نصيب فراوانى دست يافته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 253
[494]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه راهى را پويد كه در آن دانشى جويد خداوند راهى به بهشت براى او گشايد كه در آن گام نهد و به راستى، فرشتگان به سبب خرسندى از جويندۀ دانش بال هاى خويش را براى او فرو نهند و همانا هر آن كس كه در آسمان و زمين است بر جويندۀ دانش آمرزش جويد، حتّى ماهى در دريا. و برترى دانشمند بر عبادت پيشه همچون برترى ماه در شب چهارده بر ديگر ستارگان است. و به راستى، دانشمندان ميراث داران پيامبرانند و پيامبران دينار و درهمى به ارث ننهند ولى دانش را به ارث گذارند؛ پس هر كه دانشى از آنان برگيرد ثمرى فراوان برگرفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 301
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ يُوسُفَ عَنْ مُقَاتِلٍ عَنِ اَلرَّبِيعِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلسُّلَمِيِّ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ اَلْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ عَبْدٍ يَغْدُو فِي طَلَبِ اَلْعِلْمِ أَوْ يَرُوحُ إِلاَّ خَاضَ اَلرَّحْمَةَ وَ هَتَفَتْ بِهِ اَلْمَلاَئِكَةُ مَرْحَباً بِزَائِرِ اَللَّهِ وَ سَلَكَ مِنَ اَلْجَنَّةِ مِثْلَ ذَلِكَ اَلْمَسْلَكِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 131 )
2-جابر جعفى گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هيچ كس در جستجوى علم شام را صبح و صبح را شام نكند جز اينكه در درياى رحمت پروردگار غوطه ور بود،و فرشتگان او را ندا دهند كه اى مرحبا بزائر خدا،و در قيامت بسوى بهشت رود بمانند همان راهى كه رفته بوده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 295
2-جابر بن يزيد جعفر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هيچ بنده اى نيست كه صبح يا شب در جستجوى دانش باشد مگر آنكه داخل در رحمت خداوند باشد،و فرشتگان به او خطاب مى كنند كه:آفرين بر تو باد اى زاير خدا!و در بهشت راهى مانند همان راهى كه در طلب علم رفته است در پيش مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 342
2. جابر جعفى مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هيچ كس در طلب دانش شام را صبح و صبح را شام نمى كند مگر اينكه در درياى رحمت خدا فرو مى رود، و فرشتگان او را ندا مى دهند كه: مرحبا به زائر خدا، و روز قيامت مانند همان مسيرى كه در دنيا رفته است به سوى بهشت خواهد رفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 255
[495]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هيچ بنده اى در جستجوى دانش شام را به صبح و صبح را به شام نرساند جز آنكه در مهر و رحمت خدا غوطه خورد و فرشتگان بر او ندا برآورند: آفرين بر زيارتگر خدا! و از همان راهى كه در جستجوى دانش پيموده به بهشت رود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 301
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ حَازِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مُجَالَسَةُ أَهْلِ اَلدِّينِ شَرَفُ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 132 )
1-منصور بن حازم گويد:امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:همنشينى با مردمان متديّن و خداشناس خود شرف دنيا و آخرتست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 295
1-منصور بن حازم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: همنشينى با اهل دين مايۀ شرف دنيا و آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 342
1. از منصور بن حازم از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: همنشينى با دينداران مايۀ شرافت دنيا و آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 255
[496]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: همنشينى با دينداران ارجمندى دنيا و آخرت است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 303
ص: 144
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ مُوسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ هَاشِمِ بْنِ صَفْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ بَلَغَهُ شَيْءٌ مِنَ اَلثَّوَابِ عَلَى شَيْءٍ مِنْ خَيْرٍ فَعَمِلَهُ كَانَ لَهُ أَجْرُ ذَلِكَ وَ إِنْ كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَمْ يَقُلْهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 132 )
1-صفوان بن مهران گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس راجع بعمل نيكى ثوابى بشنود و بخاطر و تمنّاى آن ثواب آن عمل خير را بجا آورد،آن ثواب را بدو خواهند داد اگر چه پيغمبر هم آن ثواب را براى آن عمل نگفته باشد،و از قول او دروغ نقل كرده باشند(يعنى هر چند حديث ثواب ساختگى و جعل باشد). شرح:بايد دانست كه اين حديث شريف دليل بر آن نيست كه هر عملى و لو خلاف شرع را شرعى و جايز كند،بلكه تنها دلالت دارد كه هر عمل شرعى و كار خيرى كه داراى ثواب باشد و كسى ثوابى بيش از آنكه واقعا ثواب دارد براى آن بشنود و باميد آن ثواب زياد كه نقل شده آن عمل را بجاى آورد بدان ثواب خواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 296
1-صفوان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر كسى ثواب عملى را بداند و بعد به آن عمل كند،همان پاداش را(كه شنيده است)به او كرامت خواهند كرد هر چند كه آن گفته از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 342
1. از صفوان نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس ثوابى را در بارۀ كار خيرى بشنود و آن را انجام دهد، پاداش آن كار براى او خواهد بود، هر چند پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) آن را نگفته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 255
[497]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر پاداش كار نيكى آگاهى يابد و به آن عمل نمايد، آن ثواب و پاداش از آن اوست هر چند پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله آن را نفرموده باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 303
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَمَّنْ رَوَاهُ عَنْ أَبَانٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : لاَ يَتَكَلَّمُ اَلرَّجُلُ بِكَلِمَةِ حَقٍّ فَأُخِذَ بِهَا إِلاَّ كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَخَذَ بِهَا وَ لاَ يَتَكَلَّمُ بِكَلِمَةِ ضَلاَلٍ يُؤْخَذُ بِهَا إِلاَّ كَانَ عَلَيْهِ وِزْرُ مَنْ أَخَذَ بِهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 132 )
1-عبد الرّحمن بن أبى عبد اللّٰه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى نباشد كه كلام درست و حقّى بگويد و مورد عمل واقع شود و ديگران بدان عمل كرده اجر برند جز اينكه براى او نيز همان پاداش خواهد بود،و نيز كسى نباشد كه كلام نادرست و گمراه كننده اى بگويد و ديگران بدان عمل كنند و گرفتار شوند و وبال آن را ببينند جز اينكه آن گوينده با همۀ عمل كنندگان بدان كلمه در سنگينى گناه و بزه شريك باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 296
1-عبد الرحمن بن ابى عبد اللّٰه روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:ثواب كسى كه كلامى بر حق بر زبان براند و(ديگران)آن را به مورد اجرا بگذارند پاداش كسى است كه به آن عمل مى كند؛و اگر سخن گمراه كننده اى را گفته باشد،در گناه و كيفر كسى كه به آن عمل كرده است شريك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 343
1. عبد الرحمن بن ابى عبد اللّٰه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سخن حقّى بگويد و بدان عمل شود، براى او مانند پاداش كسى كه بدان عمل كرده است خواهد بود، و هر كس سخن گمراه كننده اى بگويد و ديگران بدان عمل كنند، او نيز مانند كيفر كسى را كه به آن عمل كرده است خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 255
[498]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ كس سخن حقّى نگويد و ديگران به آن عمل نكنند جز آنكه او را پاداشى همانند پاداش عمل كنندۀ به آن باشد و هيچ كس سخن گمراه كننده اى نگويد كه به آن عمل كنند جز آنكه او را بار گناهى همانند بار گناه عمل كنندۀ به آن باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 303
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ عَنْ مَيْمُونٍ اَلْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ عِبَادِ اَللَّهِ سَنَّ سُنَّةَ هُدًى كَانَ لَهُ أَجْرٌ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ عَمِلَ بِذَلِكَ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أُجُورِهِمْ شَيْءٌ وَ أَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ عِبَادِ اَللَّهِ سَنَّ سُنَّةَ ضَلاَلٍ كَانَ عَلَيْهِ مِثْلُ وِزْرِ مَنْ فَعَلَ ذَلِكَ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أَوْزَارِهِمْ شَيْءٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 132 )
1-ميمون قدّاح گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس از بندگان خدا كه سنّتى نيكو و شايسته نهد براى او برابر پاداش همۀ آنان كه بدان سنّت عمل كنند اجر و پاداش خواهد بود بدون اينكه از ثواب احدى از آنها چيزى كاسته شود،و هر كس كارى زشت را بدعت نهد كيفر و جزاى او برابر است با كيفر و جزاى همۀ آنان كه بدان عمل كنند بدون اينكه از عقوبت و جزاى احدى چيزى كاسته گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 297
1-ميمون قدّاح،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:پاداش هر بنده اى از بندگان خدا كه سنّت نيكو و شايسته اى از خود بجاى گذارد با پاداش كسى كه بدان سنّت عمل مى كند برابر است،بى آنكه از پاداش عمل كنندگان به آن چيزى كم شود؛و گناه هر بنده اى از بندگان خدا كه كار زشت و نكوهيده اى را بدعت نهد، همان گناه كسى است كه به آن بدعت عمل مى كند،بى آنكه از بار گناه يكى از آنها كم گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 343
1. از ميمون قدّاح نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس از بندگان خدا سنّت شايسته اى از خود بر جاى بگذارد، برابر پاداش همۀ كسانى كه به آن عمل كرده اند پاداش خواهد داشت، بى آنكه چيزى از پاداش آنان كاسته شود، و هر كس از بندگان خدا سنّت ناروايى از خود بر جاى نهد، برابر كيفر تمام كسانى را كه بدان عمل نموده اند كيفر خواهد داشت، بى آنكه چيزى از كيفر آنان كم گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 255
[499]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر بنده اى از بندگان خدا كه سنّت و روشى نيك نهد او را پاداشى همانند پاداش عمل كنندۀ به آن باشد بى آنكه از پاداش آنان چيزى كاسته شود و هر بنده اى از بندگان خدا كه روشى گمراه كننده نهد او را بار گناهى همانند بار گناه عمل كنندۀ به آن باشد بى آنكه از بار گناه آنان چيزى كاسته شود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 305
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ عَمِلَ بِمَا عَلِمَ كُفِيَ مَا لَمْ يَعْلَمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 133 )
1-حفص بن غياث گويد:از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس بدان چه ميداند عمل كند او را از آنچه نميداند كفايت باشد-يا بدان چه نميداند آگاه خواهد شد-.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 297
1-حفص بن غياث نقل كرده است كه شنيدم امام صادق عليه السّلام مى فرمود:اگر كسى به آنچه كه مى داند عمل كند،از آنچه كه نمى داند بى نياز خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 344
1. حفص بن غياث مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس به آنچه مى داند عمل كند، در مورد آنچه نمى داند براى او كفايت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 257
[500]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر آنچه مى داند عمل كند از آنچه نمى داند بى نياز باشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 305
ص: 145
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ بَنَى اَللَّهُ لَهُ بَيْتاً فِي اَلْجَنَّةِ مَنْ آوَى اَلْيَتِيمَ وَ رَحِمَ اَلضَّعِيفَ وَ أَشْفَقَ عَلَى وَالِدَيْهِ وَ رَفَقَ بِمَمْلُوكِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 133 )
1-ابو حمزۀ ثمالى گويد:از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:چهار خصلت است كه در هر كس باشد خداوند براى او خانه اى در بهشت بنا نمايد:هر كس كه يتيمى را پناه دهد و كفالت او كند.و ضعيفى را مهربانى كند،و بپدر و مادر مهربان باشد،و با بنده و زير دست خويش با مهر و نرمى رفتار نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 298
1-ابو حمزه ثمالى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه داراى چهار خصلت باشد،خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا مى كند:به يتيمى پناه دهد؛بر ضعيفى ترحّم كند؛در حقّ پدر و مادر خود مهربانى نمايد؛و به بردۀ خود نيكى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 344
1. ابو حمزۀ ثمالى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: چهار خصلت است كه در هر كس باشد خداوند براى او در بهشت خانه اى بنا مى كند: كسى كه يتيم را جاى دهد، و بر ناتوان ترحّم كند، و به پدر و مادر خود مهر ورزد، و با برده اش مدارا نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 257
[501]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: چهار ويژگى است كه هر كه را باشد خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا كند: آن كس كه يتيمى را پناه دهد و بر ناتوانى رحم آورد و بر پدر و مادرش مهر آورد و با برده اش نرم رفتارى كند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 305
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: مَنْ كَفَّ نَفْسَهُ عَنْ أَعْرَاضِ اَلنَّاسِ كَفَّ اَللَّهُ عَنْهُ عَذَابَ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ مَنْ كَفَّ غَضَبَهُ عَنِ اَلنَّاسِ أَقَالَهُ اَللَّهُ نَفْسَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 133 )
1-ابو حمزۀ ثمالى گويد:از امام باقر عليه السّلام شنيدم مى فرمود:هر كس خويشتندارى نمايد از تعرض بعرض و ريختن آبروى مردم،خداوند عذاب روز قيامت را از وى دور سازد،و هر كس خشم خود را فرو نشاند در بارۀ مردم،خداوند گناهان او را ببخشد در روز قيامت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 298
1-ابو حمزۀ ثمالى روايت كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود: هر كسى كه از دستيازى به آبروى مردم خود دارى كند،خداوند عذاب روز قيامت را از او دور مى سازد؛و كسى كه خشم خود را فرو نشاند،خداوند در روز قيامت او را خواهد بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 345
1. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس از تعرّض به آبروى مردم خوددارى كند خداوند عذاب روز قيامت را از او باز مى دارد، و هر كس خشم خود را نسبت به مردم فرو برد خداوند روز قيامت گناهان او را مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 257
[502]1-... ابو حمزۀ ثمالى گويد: از امام باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمود: هر كه از ريختن آبروى مردم خوددارى كند، خداوند عذاب روز رستاخيز را از او دور سازد و هر كه از خشم گيرى بر مردم خوددارى نمايد، خداوند او را در روز رستاخيز ببخشايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 305
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلصَّلْتِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ (1) عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَمَّنْ سَمِعَ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ يَقُولُ: مَنْ كَفَّ غَضَبَهُ سَتَرَ اَللَّهُ عَوْرَتَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 133 )
2-سيف بن عميره از مردى كه از حضرت صادق عليه السّلام شنيده بود نقل كند كه امام عليه السّلام فرمود:هر كس غضب خود را جلوگيرى كند خداوند بديهاى او را بپوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 299
2-سيف بن عميره از قول مردى روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيد كه مى فرمود:كسى كه خشم خود را فرو برد،خداوند عيبهاى او را مى پوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 345
2. سيف بن عميره از مردى كه از امام صادق (عليه السّلام) شنيده بود نقل مى كند كه آن حضرت فرمود: هر كس خشم خود را باز دارد خداوند بديهاى او را خواهد پوشانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 257
[503]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه خشمش را باز دارد، خداوند عيب هايش را بپوشاند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 307
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ أَخِيهِ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَيُّوبَ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ دُرُسْتَوَيْهِ عَنْ عَجْلاَنَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ثَلاَثَةٌ يُدْخِلُهُمُ اَللَّهُ اَلْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ إِمَامٌ عَادِلٌ وَ تَاجِرٌ صَدُوقٌ وَ شَيْخٌ أَفْنَى عُمُرَهُ فِي طَاعَةِ اَللَّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 133 )
1-عجلان از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:سه گروه را خداوند بدون حساب ببهشت برد:امام عادل،تاجر راستگو،پيرى كه عمر خود را در طاعت خدا بسر برده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 299
1-عجلان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند سه كس را بدون حساب وارد بهشت مى كند:امام عادل،و تاجر راستگوى،و سالخورده اى كه عمر خود را در طاعت خدا سپرى نموده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 346
1. عجلان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: سه گروه را خداوند بدون حساب به بهشت مى برد: پيشواى عادل و تاجر راستگو و پيرى كه عمرش را در اطاعت خدا سپرى كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 257
[504]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند سه كس را بى حساب به بهشت در آورد: پيشواى عدالت پيشه، بازرگان راست گفتار و پيرى كه عمرش را در اطاعت خداوند سپرى نموده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 307
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ إِسْحَاقَ اَلتَّاجِرِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَمَّنْ رَوَاهُ عَنِ اَلْحَارِثِ بْنِ اَلْأَحْوَلِ صَاحِبِ اَلطَّاقِ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : لاَ يَغُرَّكَ اَلنَّاسُ مِنْ نَفْسِكَ فَإِنَّ اَلْأَمْرَ يَصِلُ إِلَيْكَ مِنْ دُونِهِمْ لاَ تَقْطَعِ اَلنَّهَارَ بِكَذَا وَ كَذَا فَإِنَّ مَعَكَ مَنْ يَحْفَظُ عَلَيْكَ وَ لَمْ أَرَ شَيْئاً قَطُّ أَشَدَّ طَلَباً وَ لاَ أَسْرَعَ دَرَكاً مِنَ اَلْحَسَنَةِ لِلذَّنْبِ اَلْقَدِيمِ وَ لاَ تُصَغِّرْ شَيْئاً مِنَ اَلْخَيْرِ فَإِنَّكَ تَرَاهُ غَداً حَيْثُ يَسُرُّكَ وَ لاَ تُصَغِّرْ شَيْئاً مِنَ اَلشَّرِّ فَإِنَّكَ تَرَاهُ غَداً حَيْثُ يَسُوؤُكَ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ إِنَّ اَلْحَسَنٰاتِ يُذْهِبْنَ اَلسَّيِّئٰاتِ ذٰلِكَ ذِكْرىٰ لِلذّٰاكِرِينَ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 134 )
1-جميل بن صالح گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:مدح و ستايش مردم تو را مغرور نسازد زيرا نتيجه اعمالت بتو خواهد رسيد نه بآنها؛روزت را بگفتگوى اين و آن بيهوده تلف مكن زيرا همواره مراقبى با تو است كه كاملا اعمال تو را ثبت مينمايد،و نديدم تا كنون جوينده اى جوياتر و تيزتر از كار نيك كه گناه گذشته را دنبال كرده بر آن دست يابد و محو و نابودش سازد. و ديگر هيچ كار خيرى را كوچك و ناچيز مشمار تا كه تركش كنى زيرا در آخرت آن را خواهى ديد و آن روز تو را خوشحال خواهد ساخت،و باز هيچ كار زشتى را كوچك مشمار تا كه مرتكبش گردى زيرا فرداى قيامت آن را مشاهده خواهى نمود در جايى كه تو را بسيار ناراحت سازد،و نيز خداوند بزرگ ميفرمايد: «
إِنَّ اَلْحَسَنٰاتِ يُذْهِبْنَ اَلسَّيِّئٰاتِ ذٰلِكَ ذِكْرىٰ لِلذّٰاكِرِينَ
» همانا نيكيها بديها را از بين ميبرد و اين مطلب براى يادآورى و خاطر نشان ساختن اهل ذكر و آگاهان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 299
1-جميل بن صالح از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:مردم تو را مغرور نكنند زيرا نتيجۀ كارهاى خوب و بد تو را خودت مى بينى؛و روز خود را با چنين و چنان تلف مكن،زيرا همواره كسى(فرشتۀ نگهبانى)به همراه تو است تا كارهاى تو را در نامۀ اعمال تو ثبت كند؛و هرگز چيزى نديدم كه جوياتر و پرشتاب تر از حسنه براى گناه گذشته(كه آن را از بين ببرد)؛و هيچ كار نيكى را كوچك مشمار زيرا فردا (در روز قيامت)آن را در جايى كه تو را خوشحال مى كند خواهى ديد؛و هيچ كار زشت و نكوهيده اى را ناچيز مشمار،زيرا فردا آن را در جايى كه تو را ناراحت مى سازد خواهى ديد،كه خداى بزرگ مى فرمايد:«براستى كه كارهاى نيك و شايسته،كارهاى زشت و نكوهيده را از بين مى برد و اين براى اهل ذكر(به منزلۀ) يادآورى است»(سورۀ هود،آيۀ 112).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 346
1. جميل بن صالح مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: ستايش مردم تو را به خود مغرور نكند، زيرا نتيجۀ اعمالت به تو مى رسد نه به آنان، و روز خود را با سخن در بارۀ اين و آن سپرى مكن، چرا كه همواره مراقبى با تو هست كه كارهايت را ثبت مى كند، من تاكنون چيزى را مانند حسنه جوينده تر و تندروتر نديده ام كه گناه گذشته را يكباره محو مى كند. هيچ كار خيرى را كوچك مشمار، زيرا آن را فرداى قيامت خواهى ديد و تو را شادمان خواهد ساخت. هيچ كار زشتى را نيز كوچك مشمار، چرا كه فرداى قيامت آن را مى بينى و تو را غمگين مى سازد. خداوند بزرگ مى فرمايد:«نيكيها، بديها را از بين مى برد اين پندى است براى كسانى كه به ياد خدا هستند». [هود،114].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 259
[505]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: فريب مردم را مخور؛ زيرا به راستى، ثمرۀ كارت به تو خواهد رسيد نه به آنان، و روز خويش را به گفتگوى اين و آن سپرى مكن؛ زيرا بى گمان فرشتگانى مراقب تو هستند و هرگز چيزى را جوياتر و شتابناك تر از حسنه در دستيابى به گناه پيشين نديده ام و هيچ نيكى را كوچك مشمار؛ زيرا آن را فرداى قيامت در جايى مى بينى كه تو را شادمان مى سازد و هيچ بدى را كوچك مشمار؛ چرا كه فرداى قيامت آن را در جايى مى بينى كه تو را ناراحت مى سازد. به راستى، خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد:«همانا خوبى ها بدى ها را از ميان مى برد. اين براى پندگيرندگان پندى است»[هود ، آيۀ 114].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 307
ص: 146
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ (1) قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ إِبْرَاهِيمَ اَلْمَرْوَزِيُّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ حَفِظَ مِنْ أُمَّتِي أَرْبَعِينَ حَدِيثاً مِمَّا يَحْتَاجُونَ إِلَيْهِ مِنْ أَمْرِ دِينِهِمْ بَعَثَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فَقِيهاً عَالِماً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 134 )
1-موسى بن ابراهيم مروزى گويد:امام هفتم عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر كس از امّتان من كه چهل حديث كه مورد حاجت مردم باشد حفظ نمايد در قيامت خداوند بزرگوار او را فقيه و عالم محشور گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 300
1-موسى بن ابراهيم مروزى از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس از امّت من،چهل حديث را كه مورد نياز مردم باشد به خاطر بسپارد خداوند عز و جل او را در روز قيامت فقيه و دانشمند محشور مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 347
1. موسى بن ابراهيم مروزى از موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: از ميان امّت من هر كس چهل حديث از احاديثى كه مردم در دين خود بدان نيازمندند حفظ كند، خداوند او را در روز قيامت فقيه و عالم محشور خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 259
[506]1-... امام كاظم عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه از امّت من چهل حديث را كه مورد نياز دين امّتم است از بر كند خداى گرامى و بزرگ او را در روز رستاخيز دين شناسى دانشمند برانگيزاند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 309
أَبِي ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي اَلْمُغِيرَةِ (2) عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَرَّ عِيسَى اِبْنُ مَرْيَمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلَى قَوْمٍ يَبْكُونَ فَقَالَ مَا يُبْكِي هَؤُلاَءِ فَقِيلَ يَبْكُونَ عَلَى ذُنُوبِهِمْ قَالَ فَلْيَدَعُوهَا يُغْفَرْ لَهُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 134 )
1-طلحة بن زيد گويد:حضرت صادق عليه السّلام فرمود:عيسى عليه السّلام را گذر بمردمى افتاد كه همه ميگريستند،پرسيد اينان چرا گريه ميكنند؟گفتند: بر گناهانشان ميگريند،فرمود:آن گناهان را رها كنند و ديگر پيرامون آنها نگردند آمرزيده خواهند شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 301
1-طلحة بن زيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:حضرت عيسى بن مريم عليه السّلام بر مردمى گذر كرد كه مى گريستند،پرسيد:سبب گريۀ اينان چيست؟ گفتند:بر گناهانشان مى گريند،فرمود:آن گناهان را رها كنند(آن گناهان را ديگر تكرار نكنند)آمرزيده مى شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 348
1. طلحة بن زيد مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: عيسى بن مريم (عليهما السّلام) بر مردمى گذر كرد كه همه مى گريستند. پرسيد: چرا اينها گريه مى كنند؟ گفته شد: بر گناهانشان مى گريند. فرمود: بايد گناهان را ترك كنند تا آمرزيده شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 259
[507]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: عيسى بن مريم عليها السّلام بر گروهى گذشت كه مى گريستند. پرسيد: چرا آنان مى گريند؟ گفتند: بر گناهان خويش مى گريند. فرمود: اگر آن گناهان را وارهانند بخشوده شوند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 309
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْهَيْثَمِ بْنِ أَبِي مَسْرُوقٍ اَلنَّهْدِيِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى دَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّ اَلْعَبْدَ مِنْ عِبَادِي لَيَأْتِينِي بِالْحَسَنَةِ فَأُبِيحُهُ جَنَّتِي قَالَ فَقَالَ دَاوُدُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا رَبِّ وَ مَا تِلْكَ اَلْحَسَنَةُ قَالَ يُدْخِلُ عَلَى عَبْدِيَ اَلْمُؤْمِنِ سُرُوراً وَ لَوْ بِتَمْرَةٍ فَقَالَ دَاوُدُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا رَبِّ حَقٌّ لِمَنْ عَرَفَكَ أَنْ لاَ يَقْطَعَ رَجَاءَهُ مِنْكَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 134 )
1-مردى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:خداوند بزرگ بداود پيغمبر عليه السّلام وحى فرستاد كه براستى بنده اى از بندگان من يك حسنه يعنى كار نيك و شايسته بجا مى آورد و من بهشت خود را بر او حلال ميسازم،داود پرسيد آن حسنه چيست،خداوند فرمود:آن خوشحال ساختن بندۀ مؤمن است هر چند با يك دانه خرما باشد،داود عرض كرد:بار الها راستى كه سزاست هر كس تو را شناخت اميد خود از تو نبرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 301
1-ابن سنان از قول مردى روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:خداوند عز و جل به حضرت داود عليه السّلام وحى فرمود:همانا بنده اى از بندگان من حسنه اى را انجام مى دهد،من بهشت خود را بر او روا دارم.(حضرت)داود عليه السّلام پرسيد: پروردگارا!آن حسنه چيست؟خداى متعال فرمود:شادمان كردن بندۀ مؤمن مرا حتّى اگر به يك دانۀ خرما باشد.(حضرت)داود عليه السّلام عرض كرد:پروردگارا! شايسته است كسى كه تو را براستى شناخت از تو نااميد نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 348
1. مردى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند بزرگ به داود (عليه السّلام) وحى كرد كه گاه بنده اى از بندگان من يك حسنه به جاى مى آورد و من بهشت خود را بر او حلال مى سازم. داود (عليه السّلام) پرسيد: پروردگارا، آن حسنه چيست؟ فرمود: اين است كه بندۀ مؤمن مرا هر چند با يك دانۀ خرما خوشحال سازد. داود (عليه السّلام) گفت: پروردگارا، راستى سزاوار است هر كه تو را مى شناسد اميدش را از تو نبرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 259
[508]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداى گرامى و بزرگ بر داود عليه السّلام وحى نمود كه به راستى، بنده اى از بندگانم كار نيكى به جا مى آورد و من بهشتم را بر او حلال و روا مى گردانم. داود عليه السّلام پرسيد: پروردگارا! آن كار نيك چيست؟ فرمود: شادمان نمودن بندۀ مؤمنم است هر چند با يك دانه خرما باشد. داود عليه السّلام عرضه داشت: پروردگارا! بر آن كس كه تو را شناخت سزد كه اميدش را از تو نگسلد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 309
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ اَلْكَرْخِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: لاَ يَجْمَعُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ المؤمن [لِلْمُؤْمِنِ] اَلْوَرَعَ وَ اَلزُّهْدَ وَ اَلْإِقْبَالَ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي اَلصَّلاَةِ (3) فِي اَلدُّنْيَا إِلاَّ رَجَوْتُ لَهُ اَلْجَنَّةَ ثُمَّ قَالَ وَ إِنِّي لَأُحِبُّ اَلرَّجُلَ مِنْكُمُ اَلْمُؤْمِنَ إِذَا قَامَ فِي صَلاَةٍ فَرِيضَةٍ أَنْ يُقْبِلَ بِقَلْبِهِ إِلَى اَللَّهِ وَ لاَ يَشْغَلَ قَلْبَهُ بِأَمْرِ اَلدُّنْيَا فَلَيْسَ مِنْ مُؤْمِنٍ يُقْبِلُ بِقَلْبِهِ فِي صَلاَتِهِ إِلَى اَللَّهِ إِلاَّ أَقْبَلَ اَللَّهُ إِلَيْهِ بِوَجْهِهِ وَ أَقْبَلَ بِقُلُوبِ اَلْمُؤْمِنِينَ إِلَيْهِ بِالْمَحَبَّةِ لَهُ بَعْدَ حُبِّ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِيَّاهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 135 )
1-ابراهيم كرخى گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم مى فرمود:خداوند در اين جهان براى هيچ فردى پارسائى و زهد[و حضور قلب در نماز را] فراهم نكرد مگر اينكه من براى او اميد بهشت دارم،بعد فرمود:و دوست دارم اينكه هر مؤمنى از شما شيعيان هنگام نماز واجب خود دلش متوجّه خداوند باشد،و فكرش بدنيا و امور دنيوى مشغول نگردد،چون هيچ مؤمنى در نماز بخداوند از روى دل متوجّه نباشد جز اينكه خداوند نيز بدو روى آورد و دل بندگان را بدوستى او توجّه دهد علاوه بر آنكه خود ويرا دوست ميدارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 302
1-ابراهيم كرخى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:خداوند عزّ و جل پارسائى و زهد را با هم براى هيچ مؤمنى فراهم نساخت مگر اينكه من براى او اميد بهشت داشته باشم،سپس فرمود:و همانا من دوست دارم كه دل هر انسان مؤمنى از شما (دوستان و شيعيان)به هنگام نماز واجب متوجه خداوند باشد،و دل خود را به دنيا و كارهاى دنيا مشغول نسازد،كه هيچ مؤمنى با حضور قلب به خدا روى نمى آورد مگر اينكه خداوند نيز به او روى مى آورد(و به او عنايت كند)،و دلهاى افراد مؤمن را به محبت و دوستى او سوق مى دهد و اين سواى محبّتى است كه خدا به او دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 349
1. ابراهيم كرخى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند در اين دنيا براى هيچ مؤمنى پرهيزگارى و زهد [و توجّه به خدا در نماز] را جمع نمى كند مگر اينكه من براى او اميد بهشت دارم. سپس فرمود: من دوست دارم كه هر مؤمنى از شما وقتى به نماز واجب بر مى خيزد دلش را متوجّه خدا كند و فكرش به امور دنيا مشغول نشود، زيرا هر مؤمنى در نماز خود توجّه به خدا داشته باشد، خدا به او روى مى آورد، و دلهاى مؤمنان را به دوستى او توجّه مى دهد، پس از آنكه خودش نيز او را دوست داشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 261
[509]1-... ابراهيم كرخى گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: خداوند، پرهيزگارى و پارسايى و رو نمودن به خداى گرامى و بزرگ را در نماز براى مؤمنى در دنيا گرد هم نياورد جز آنكه بر او اميد بهشت دارم. سپس امام عليه السّلام فرمود: و من دوست دارم كه هر مؤمنى از شما چون به نماز واجبى ايستد، دلش را متوجّه خدا سازد و فكر و دلش را مشغول دنيا ننمايد؛ زيرا مؤمنى نباشد كه دلش را در نماز متوجه خدا سازد جز آنكه خداوند به او رو كند و مهر او را در دل مؤمنان اندازد علاوه بر اينكه خود خدا نيز او را دوست دارد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 311
ص: 147
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ ذَرِيحٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَيُّمَا مُؤْمِنٍ نَفَّسَ عَنْ مُؤْمِنٍ كُرْبَةً نَفَّسَ اَللَّهُ عَنْهُ سَبْعِينَ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ اَلدُّنْيَا وَ كُرَبِ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ قَالَ مَنْ يَسَّرَ عَلَى مُؤْمِنٍ وَ هُوَ مُعْسِرٌ يَسَّرَ اَللَّهُ لَهُ حَوَائِجَهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ قَالَ مَنْ سَتَرَ عَلَى مُؤْمِنٍ عَوْرَةً يَخَافُهَا سَتَرَ اَللَّهُ عَلَيْهِ سَبْعِينَ عَوْرَةً مِنْ عَوْرَاتِهِ اَلَّتِي يَخَافُهَا فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ قَالَ وَ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَوْنِ اَلْمُؤْمِنِ مَا كَانَ اَلْمُؤْمِنُ فِي عَوْنِ أَخِيهِ اَلْمُؤْمِنِ فَانْتَفِعُوا بِالْعِظَةِ وَ اِرْغَبُوا فِي اَلْخَيْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 135 )
1-ذريح محاربى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر مؤمنى كه گرفتارى مؤمنى را بر طرف كند خداوند هفتاد گرفتارى از گرفتاريهاى دنيا و آخرت را از وى دور سازد،و فرمود:هر كس مؤمن تنگدستى را از تنگدستى نجات دهد يا در حال تنگدستى بر او آسان گيرد خداوند حوائج او را در دنيا و آخرت برآورد، و فرمود:هر كس عيب مؤمنى را آن عيبى كه از آشكارشدنش ترسناك است بپوشاند خداوند هفتاد عيب از همان قبيل عيبها از او در دنيا و آخرت بپوشاند،فرمود:و براستى خداوند بزرگ يار و مددكار مؤمن خواهد بود مادامى كه مؤمن در مقام يارى و مددكارى مؤمن ديگر باشد،پس از اين پند و اندرز بهره گيريد و بكار نيك رغبت نمائيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 303
1-ذريح محاربى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر مؤمنى كه گرفتارى مؤمنى را برطرف سازد،خداوند هفتاد گرفتارى از گرفتاريهاى دنيوى و اخروى را از او دور مى كند؛و نيز فرمود:كسى كه تنگدستى(نياز مالى)مؤمنى را برطرف كند،خداوند خواسته هاى او در دنيا و آخرت را فراهم مى سازد؛و فرمود: كسى كه عيب مؤمنى را كه از آشكار شدن آن مى ترسد بپوشاند،خداوند هفتاد عيب او را كه از آشكار شدن آنها بيمناك است در دنيا و آخرت پنهان مى سازد؛و فرمود: خداوند عزّ و جل كمك مى كند مؤمن را تا زمانى كه به برادر مؤمن خود كمك مى كند پس شما از اين اندرز(حكيمانه و خداپسند)بهره جوئيد،و به كارهاى نيك و خوب روى آوريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 350
1. ذريح مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر مؤمنى اندوه مؤمنى را برطرف كند، خداوند هفتاد اندوه از اندوههاى دنيا و آخرت او را برطرف مى كند. و فرمود: هر كس بر مؤمنى كه تنگدست است آسان گيرد، خداوند حاجتهاى او را در دنيا و آخرت بر مى آورد. و فرمود: هر كس عيب مؤمنى را كه از افشاى آن بيمناك است بپوشاند، خداوند هفتاد عيب از عيوب او را كه از آشكار شدن آنها بيمناك است در دنيا و آخرت بر او مى پوشاند. و فرمود: خداوند بزرگ يار و مددكار مؤمن خواهد بود به شرط آنكه او نيز يار و مددكار برادر مؤمنش باشد. پس از اين پند بهره گيريد و به كار نيك رغبت كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 261
[510]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى كه اندوه مؤمنى را بزدايد خداوند هفتاد اندوه از اندوه هاى دنيا و آخرت را از او بزدايد و فرمود: هر كه بر مؤمنى تهيدست آسان گيرد خداوند نيازهاى او را در دنيا و آخرت هموار سازد و برآورد و فرمود: هر كه عيب مؤمنى را كه از آن عيب بيمناك است بپوشاند، خداوند هفتاد عيب او را كه از آنها بيمناك است در دنيا و آخرت بپوشاند. و فرمود: و به راستى، تا زمانى كه مؤمن، يارى رسان برادر مؤمنش باشد خداى گرامى و بزرگ يار او خواهد بود؛ پس از اين پند بهره بريد و خواهان كار نيك باشيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 311
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَيُّمَا مُؤْمِنٍ أَطْعَمَ مُؤْمِناً لَيْلَةً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِذَلِكَ مِثْلَ أَجْرِ مَنْ أَعْتَقَ ثَلاَثِينَ رَقَبَةً نَسَمَةً مُؤْمِنَةً وَ كَانَ لَهُ بِذَلِكَ عِنْدَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ دَعْوَةٌ مُسْتَجَابَةٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 135 )
1-ابو بصير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر مؤمنى كه مؤمن ديگرى را در شبى از ماه رمضان سير گرداند،خداوند براى او پاداش آزاد كردن سى بندۀ مؤمن بنويسد،و نيز براى او در نزد پروردگار بزرگ يك دعاى مستجاب و پذيرفته خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 303
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در يكى از شبهاى ماه مبارك رمضان،مؤمنى را اطعام كند،خداوند براى اين عمل او پاداش آزاد كردن سى بندۀ مؤمن را در نامۀ اعمال او ثبت مى كند،و همچنين بخاطر اين عمل او در نزد خداوند عزّ و جل يك دعاى مستجاب خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 351
1. ابو بصير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر مؤمنى در شبى از ماه رمضان مؤمن ديگر را سير كند، خداوند براى او پاداشى مانند پاداش كسى كه سى بندۀ مؤمن را آزاد كرده است خواهد نوشت، و نزد خداوند بزرگ يك دعاى مستجاب خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 261
[511]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى كه در شبى از ماه رمضان مؤمنى را خوراك دهد خداوند به سبب اين كار او را پاداشى همانند پاداش كسى نويسد كه سى بندۀ مؤمن را آزاد نموده است و نيز او در پيشگاه خداى گرامى و بزرگ خواسته اى برآورده شده دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 311
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عُمَرَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً مِنْ جُوعٍ أَطْعَمَهُ اَللَّهُ مِنْ ثِمَارِ اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ سَقَى مُؤْمِناً مِنْ ظَمَإٍ سَقَاهُ اَللَّهُ مِنَ اَلرَّحِيقِ اَلْمَخْتُومِ (1) وَ مَنْ كَسَا مُؤْمِناً كَسَاهُ اَللَّهُ مِنَ اَلثِّيَابِ اَلْخُضْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 136 )
[512]2-... امام سجّاد عليه السّلام فرمود: هر كه مؤمن گرسنه اى را خوراك دهد خداوند او را از ميوه هاى بهشتى بهره مند سازد و هر كه مؤمن تشنه اى را سيراب نمايد خداوند او را از بادۀ سر به مهر سيراب كند و هر كه مؤمنى را جامه پوشاند خداوند او را از جامگان سبز بهشتى پوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 313
2-ابو حمزۀ ثمالى گويد:امام سجّاد عليه السّلام فرمود:هر كس مؤمن گرسنه اى را سير نمايد خداوند او را از ميوه هاى بهشتى سير گرداند،و هر كس مؤمن تشنه اى را بآب دادن از تشنگى نجات دهد خداوند او را از شربت هاى سر بمهر بهشتى سيراب گرداند،و هر كس مؤمنى را بپوشاند خداوند او را از لباسهاى سبز بهشت بپوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 304
2-ابو حمزۀ ثمالى از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به مؤمن گرسنه اى غذا دهد خداوند از ميوه هاى بهشتى به او مى دهد،و كسى كه مؤمن تشنه اى را سيراب سازد،خداوند او را از آشاميدنيهاى سر به مهر و گواراى بهشتى سيراب خواهد كرد،و كسى كه مؤمنى را بپوشاند،خداوند(اندام)او را با لباسهاى سبز بهشتى خواهد پوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 351
2. ابو حمزۀ ثمالى از على بن الحسين (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس مؤمن گرسنه اى را سير كند خداوند او را از ميوه هاى بهشتى سير مى كند، و هر كس مؤمن تشنه اى را سيراب نمايد خداوند او را از شراب مهرشدۀ بهشتى سيراب مى سازد، و هر كس مؤمنى را بپوشاند خداوند از لباسهاى سبز بهشت به او مى پوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 263
ص: 148
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ رِبْعِيٍّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَطْعَمَ أَخاً فِي اَللَّهِ كَانَ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ مِثْلُ مَنْ أَطْعَمَ فِئَاماً مِنَ اَلنَّاسِ قُلْتُ وَ مَا اَلْفِئَامُ قَالَ مِائَةُ أَلْفٍ مِنَ اَلنَّاسِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 136 )
1-ربعيّ گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس مؤمنى را طعام دهد و قصدش قربت باشد مانند كسيست كه فئامى از مردم را سير گرداند،ربعيّ گويد: پرسيدم معنى فئام چيست؟امام عليه السّلام فرمود:يك صد هزار تن از مردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 304
1-ربعى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه برادر دينى خود را اطعام كند به منزلۀ آن است كه فئامى از مردم را اطعام كرده باشد.پرسيدم:فئام چيست؟فرمود:صد هزار نفر از مردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 352
1. ربعى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس برادر دينى خود را غذا دهد، پاداش او مانند كسى است كه گروهى از مردم را غذا داده است. راوى مى گويد: پرسيدم: اين گروه چند نفرند؟ فرمود: صد هزار تن از مردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 263
[513]1-... ربعى گويد كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه برادر دينى اش را در راه خدا غذا دهد او را پاداشى همانند پاداش آن كس باشد كه فئامى از مردم را غذا داده است. عرض كردم: فئام چيست؟ فرمود: صد هزار تن از مردم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 313
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْغِفَارِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي الهني [عَلِيٍّ اَللَّهَبِيِّ] عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ: مَنْ أَطْعَمَ ثَلاَثَةَ نَفَرٍ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ أَطْعَمَهُ اَللَّهُ مِنْ ثَلاَثِ جِنَانٍ مَلَكُوتِ اَلسَّمَاءِ اَلْفِرْدَوْسِ وَ جَنَّةِ عَدْنٍ وَ طُوبَى وَ هِيَ شَجَرَةٌ مِنْ جَنَّةِ عَدْنٍ غَرَسَهَا رَبِّي بِيَدِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 136 )
1-علىّ بن أبى علىّ گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس سه تن از مردم خداشناس را غذا دهد،خداوند او را از سه بهشت كه عبارت از فردوس اعلا و جنّت عدن،و طوبى-كه خود شجرۀ آن را كاشته است-باشد غذا دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 305
1-علىّ بن ابى علىّ لهبى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه سه مؤمن را اطعام كند،خداوند او را از(نعمتهاى اين)سه بهشت اطعام خواهد كرد: فردوس،و بهشت عدن،و طوبى كه درختى است كه پروردگار من آن را با دست خود كاشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 352
1. على بن ابى على لهبى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس سه نفر از مؤمنان را غذا دهد، خداوند او را از سه بهشت غذا خواهد داد. آن سه بهشت عبارتند از: ملكوت آسمان كه همان فردوس است، و بهشت عدن، و درخت طوبى كه در بهشت عدن قرار دارد و پروردگارم آن را به دست خود كاشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 263
[514]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سه نفر مؤمن را خوراك دهد خداوند او را از سه بهشت خوراك دهد: فردوس، جنّت عدن و طوبى. و طوبى درختى از جنّت عدن است كه پروردگارم آن را با دست خويش كاشته است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 313
حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عُبَيْدِ اَللَّهِ (1) عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ اَلْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَطْعَمَ مُسْلِماً حَتَّى يُشْبِعَهُ لَمْ يَدْرِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اَللَّهِ مَا لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ فِي اَلْآخِرَةِ لاَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لاَ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ إِلاَّ رَبُّ اَلْعَالَمِينَ - ثُمَّ قَالَ مِنْ مُوجِبَاتِ اَلْمَغْفِرَةِ إِطْعَامُ اَلْمُسْلِمِ اَلسَّغْبَانِ (2) ثُمَّ تَلاَ قَوْلَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - أَوْ إِطْعٰامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ. `يَتِيماً ذٰا مَقْرَبَةٍ `أَوْ مِسْكِيناً ذٰا مَتْرَبَةٍ (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 136 )
1-عبد اللّٰه قدّاح گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس مسلمانى را سير گرداند جز پروردگار عالم هيچ يك از مردمان و فرشتگان مقرّب و پيمبران مرسل ندانند اجر او در قيامت چقدر خواهد بود،بعد فرمود:از چيزهائى كه سبب آمرزش خواهد شد سير نمودن يكتن مسلمان گرسنه است،آنگاه اين آيات كريمه را تلاوت فرمود(كه آيۀ 14 الى 16 از سورۀ بلد است)«
أَوْ إِطْعٰامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ* `يَتِيماً ذٰا مَقْرَبَةٍ*`أَوْ مِسْكِيناً ذٰا مَتْرَبَةٍ
»يعنى«يا خورانيدن در روزى كه قحطى و گرسنگى است يتيمى را كه خويشاوند است يا درمانده اى كه محتاج است».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 305
1-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:ثواب كسى كه مسلمانى را اطعام كند تا به حدى كه سير شود هيچ كس جز خداوند جهانيان -(حتى)فرشتگان مقرّب و پيامبران مرسل-نمى دانند كه در آخرت چه اندازه است، آنگاه فرمود:از چيزهائى كه سبب آمرزش مى شود،اطعام يك مسلمان گرسنه است.سپس اين آيات را تلاوت كردند:«در روز قحطى و گرسنگى يتيمى را سير كردن،كه از خويشان است،و يا تنگدست خاك آلوده را»(سورۀ بلد/آيه هاى 14 تا 16).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 353
1. عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس مسلمانى را سير كند، جز پروردگار جهانيان، هيچ يك از آفريدگان خدا-نه فرشتگان مقرّب و نه پيامبران مرسل-نمى دانند پاداش او در قيامت چيست. سپس فرمود: از چيزهايى كه سبب آمرزش مى شود سير كردن مسلمان گرسنه است. آن گاه اين آيه را تلاوت فرمود:
«أَوْ إِطْعٰامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ، `يَتِيماً ذٰا مَقْرَبَةٍ، `أَوْ مِسْكِيناً ذٰا مَتْرَبَةٍ
»
[بلد،14-16] (يعنى: يا غذا دادن در روز قحطى و گرسنگى به يتيمى كه خويشاوند است يا بينوايى كه خاك نشين است).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 263
[515]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه مسلمانى را خوراك دهد تا او را سير گرداند هيچ كس از آفريدگان خدا و هيچ فرشتۀ تقرّب يافته و پيامبر فرستاده شده اى در نيابد كه چه پاداشى در سراى واپسين از آن اوست جز پروردگار جهانيان، پس آنگاه فرمود: يكى از سبب هاى آمرزش، خوراك دادن به مسلمان گرسنه است، سپس سخن خداى گرامى و بزرگ را تلاوت نمود كه «يا در روز گرسنگى، خوراك دادن* به يتيمى خويشاوند*يا مستمندى خاك نشين»[بلد ، آيۀ 14 تا 16].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 313
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَشْبَعَ (4) أَرْبَعَةً مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ تَعْدِلُ مُحَرَّرَةً مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 137 )
1-فضيل بن يسار گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس چهار تن از مسلمانان را اطعام كند مانند آنست كه چهار تن از اولاد اسماعيل ذبيح عليه السّلام را از بردگى و اسارت آزاد نموده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 306
1-فضيل بن يسار از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:سير كردن چهار مسلمان،برابر با آزاد كردن يك بنده از فرزندان اسماعيل عليه السّلام است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 354
1. از فضيل بن يسار نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: سير كردن چهار تن از مسلمانان با آزاد كردن يك برده از فرزندان اسماعيل (عليه السّلام) برابر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 263
[516]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: سير نمودن چهار مسلمان با آزاد نمودن برده اى از نسل اسماعيل عليه السّلام برابر آيد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 315
ص: 149
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَشْبَعَ جَوْعَةَ مُؤْمِنٍ وَضَعَ اَللَّهُ لَهُ مَائِدَةً فِي اَلْجَنَّةِ يَصْدُرُ عَنْهَا اَلثَّقَلاَنِ جَمِيعاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 137 )
1-محمّد بن جعفر از پدرش نقل كرده كه گفت:امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس گرسنه اى را سير گرداند خداوند براى وى خوانى در بهشت ترتيب دهد كه همۀ خلايق جنّ و انس از سر آن سفر سير برخيزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 306
1-محمد بن جعفر از پدرش نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه مؤمن گرسنه اى را سير كند،خداوند براى او سفره اى در بهشت مى گسترد كه تمام انس و جن از آن سفره سير برمى خيزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 354
1. محمد بن جعفر از پدرش نقل كرده است كه حضرت ابو عبد اللّٰه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس گرسنگى مؤمنى را برطرف كند، خداوند خوانى را در بهشت براى او ترتيب مى دهد كه جنّ و انس از سر آن سفره سير برخيزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 265
[517]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه مؤمنى گرسنه را سير گرداند خداوند سفره اى را براى او در بهشت گستراند كه همۀ جنّ و انس از آن سفره سير برخيزند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 315
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ رِبْعِيٍّ عَنْ سَمَاعَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَعْتَقَ مُسْلِماً أَعْتَقَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ عُضْوٍ مِنْهُ عُضْواً مِنَ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 137 )
1-ابراهيم بن ابى البلاد از پدرش بسند مرفوع از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم نقل كرده كه فرمود:هر كس بندۀ مسلمانى را از قيد بردگى آزاد كند خداوند برابر هر عضوى از آزاد شده عضوى از آزادكننده را از آتش دوزخ نجات بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 307
1-سماعة از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: كسى كه مسلمانى را(از بند اسارت)آزاد كند،خداوند به ازاى هر عضوى از بدن آن مسلمان آزاد شده،عضوى از اعضاى بدن آن مسلمان آزادكننده را از آتش جهنم آزاد مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 354
1. سماعه از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس برده اى مسلمان را آزاد كند، خداوند در برابر هر عضوى از آن برده، عضوى از او را از آتش دوزخ آزاد مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 265
[518]1-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه بردۀ مسلمانى را آزاد نمايد خداوند به ازاى هر عضوى از آن برده عضوى از آزادكننده را از آتش دوزخ رهايى بخشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 315
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ بَشِيرٍ اَلنَّبَّالِ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَعْتَقَ نَسَمَةً صَالِحَةً لِوَجْهِ اَللَّهِ كَفَّرَ اَللَّهُ عَنْهُ مَكَانَ كُلِّ عُضْوٍ مِنْهُ عُضْواً مِنَ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 137 )
1-بشير نبّال گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس انسانى شايسته را براى رضاى خدا از قيد بردگى آزاد نمايد خداوند برابر هر عضوى از آزاد شده عضوى از آزادكننده را از آتش جهنّم برهاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 307
1-بشير نبّال نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:كسى كه يك بندۀ شايسته اى را براى رضاى خدا آزاد كند،خداوند به ازاى هر عضوى از بدن آزاد شده،عضوى از بدن آزادكننده را از آتش جهنّم مى رهاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 355
1. بشير نبّال مى گويد: از حضرت جعفر بن محمد (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس برده اى شايسته را براى خدا آزاد كند، خداوند در برابر هر عضوى از آن برده، عضوى از او را از آتش دوزخ مصون مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 265
[519]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه برده اى درستكار را به خاطر خدا آزاد نمايد خداوند به ازاى هر عضوى از آن برده، عضوى از آزادكننده را از آتش دوزخ باز دارد و برهاند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 315
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي اَلْبِلاَدِ عَنْ أَبِيهِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَعْتَقَ مُؤْمِناً أَعْتَقَ اَللَّهُ بِكُلِّ عُضْوٍ مِنْهُ عُضْواً مِنَ اَلنَّارِ وَ إِنْ كَانَتْ أُنْثَى أَعْتَقَ اَللَّهُ بِكُلِّ عُضْوَيْنِ مِنْهَا عُضْواً مِنْهُ مِنَ اَلنَّارِ لِأَنَّ اَلْمَرْأَةَ نِصْفٌ مِنَ اَلرَّجُلِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 138 )
1-أبو البلاد بسند مرفوع از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:هر كس بندۀ مؤمنى را از بردگى آزاد سازد خداوند بهر عضوى از او عضوى از وى را از آتش دوزخ نجات بخشد،و چنانچه آن برده زن باشد برابر دو عضو او عضوى از آزادكننده را از آتش نجات دهد زيرا زن نصف مرد است.(مثل ديه و إرث و بعض موارد شهادت).و شايد مراد فرق قيمت باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 307
1-ابو البلاد از پدرش،و او بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:كسى كه بندۀ مؤمنى را آزاد كند،خداوند به ازاى هر عضوى از بدن شخص آزاد شده،عضوى از بدن شخص آزادكننده را از جهنم نجات مى دهد،و چنانچه بندۀ آزاد شده،زن باشد،خداوند به ازاى هر دو عضو از بدن شخص آزاد شده،يك عضو از بدن شخص آزادكننده را از جهنّم مى رهاند،زيرا زن نصف مرد است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 355
1. ابو البلاد در حديثى مرفوعه از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: هر كس برده اى مؤمن را آزاد كند، خداوند در برابر هر عضوى از آن برده، عضوى از او را از آتش دوزخ آزاد مى كند، و اگر آن برده زن باشد، خداوند در برابر دو عضو آن زن، عضوى از او را از آتش دوزخ آزاد مى سازد، زيرا زن نصف مرد است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 265
[520]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه بردۀ مؤمنى را آزاد نمايد خداوند به ازاى هر عضو آن برده، عضوى از آزادكننده را از آتش دوزخ رهايى بخشد و اگر آن برده زن باشد خدا به ازاى هر دو عضو از آن برده، عضوى از آزادكننده را از آتش دوزخ رهاند؛ زيرا زن نصف مرد است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 317
ص: 150
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ وَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَقْرَضَ مُؤْمِناً قَرْضاً يَنْتَظِرُ بِهِ مَيْسُورَهُ كَانَ مَالُهُ فِي زَكَاةٍ وَ كَانَ هُوَ فِي صَلاَةٍ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ حَتَّى يُؤَدِّيَهُ إِلَيْهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 138 )
1-جابر جعفى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود: هر كس بمؤمنى قرض الحسن بدهد و انتظار كشد تا قرض گيرنده فراخى يابد آن مال ثواب زكاة خواهد داشت،و قرض دهنده مورد درود فرشتگان باشد تا آنكه قرض گيرنده آن را ادا نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 308
1-جابر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه به مؤمنى قرض بدهد و صبر كند تا وضع ماليش خوب شود،آن مال پاك خواهد ماند، و فرشتگان بر قرض دهنده درود مى فرستند تا زمانى كه قرض گيرنده قرض خود را ادا كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 356
1. جابر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس به مؤمنى قرض دهد و در انتظار گشايش كار او باشد آن مال ثواب زكات خواهد داشت، و فرشتگان همواره بر او درود مى فرستند تا آنكه قرض گيرنده مال او را ادا كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 265
[521]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه به مؤمنى قرض دهد و فراخ نعمتى و گشاده روزى او را انتظار كشد،[تا آنگاه قرضش را بازستاند] دارايى اش پاك ماند و تا آنگاه كه قرض گيرنده، قرض را پرداخت كند فرشتگان بر قرض دهنده درود فرستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 317
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْفُضَيْلِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَا مِنْ مُسْلِمٍ أَقْرَضَ مُسْلِماً قَرْضاً يُرِيدُ بِهِ وَجْهَ اَللَّهِ إِلاَّ اُحْتُسِبَ لَهُ أَجْرُهَا بِحِسَابِ اَلصَّدَقَةِ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 138 )
2-فضيل(مرادى ظاهرا)گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ مسلمانى نباشد كه بمسلمان ديگرى قرض الحسن بدهد جز آنكه خداوند هر روز ثواب صدقه دادن آن را بحساب وى ثبت كند تا زمانى كه آن مال باو باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 308
2-فضيل از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:هيچ مسلمانى نيست كه براى رضاى خدا به مسلمان ديگرى قرض بدهد مگر آنكه تا زمانى كه آن مال به او باز گردد خداوند هر روز پاداش صدقه دادن مال را به نام او ثبت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 356
2. فضيل مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هيچ مسلمانى به مسلمان ديگر براى خشنودى خدا قرض نمى دهد مگر اينكه خداوند ثواب صدقه دادن آن را براى او ثبت مى كند تا آنكه مال به او باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 267
[522]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ مسلمانى به خاطر خدا به مسلمان ديگرى قرض ندهد جز آنكه تا هنگامى كه دارايى اش به او باز گردد خداوند پاداش او را همچون پاداش صدقه حساب كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 317
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هَيْثَمٍ اَلصَّيْرَفِيِّ وَ غَيْرِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْقَرْضُ اَلْوَاحِدُ بِثَمَانِيَةَ عَشَرَ وَ إِنْ مَاتَ اُحْتُسِبَ بِهَا مِنَ اَلزَّكَاةِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 138 )
3-هيثم صيرفى و شخصى ديگر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود:ثواب قرض هيجده برابر خواهد بود و چنانچه بميرد(يا قدرت اداء نداشته باشد)ميتوان آن را بحساب زكاة گذاشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 308
3-هيثم صيرفى و غير او روايت كرده اند كه امام صادق عليه السّلام فرمود:ثواب قرض هجده برابر است،و چنانچه قرض گيرنده بميرد،آن مال جزو زكات حساب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 356
3. هيثم صيرفى و شخصى ديگر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده اند كه فرمود: ثواب قرض هيجده برابر است، و چنانچه بميرد به عنوان زكات حساب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 267
[523]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پاداش قرض دهنده هيجده برابر است و چون قرض گيرنده جان سپارد آن مال قرضى، زكات دارايى قرض دهنده به حساب آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 317
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْهَيْثَمُ بْنُ أَبِي مَسْرُوقٍ اَلنَّهْدِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَبَّابٍ اَلْقَمَّاطٍ (1) عَنْ شَيْخٍ كَانَ عِنْدَنَا قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: لَأَنْ أُقْرِضَ قَرْضاً أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ [أَنْ] أصله [أَصِلَ] بِمِثْلِهِ وَ كَانَ يَقُولُ مَنْ أَقْرَضَ قَرْضاً فَضَرَبَ لَهُ أَجَلاً فَلَمْ يُؤْتَ بِهِ عِنْدَ ذَلِكَ اَلْأَجَلِ فَإِنَّ لَهُ مِنَ اَلثَّوَابِ فِي كُلِّ يَوْمٍ يَتَأَخَّرُ عَنْهُ ذَلِكَ اَلْأَجَلُ مِثْلَ صَدَقَةِ دِينَارٍ وَاحِدٍ فِي كُلِّ يَوْمٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 138 )
4-محمّد بن حبّاب قمّاط گويد:شيخى از اصحاب حديث كه نزد ما بود گفت شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:مالى را بقرض الحسن دهم خوشتر دارم از آنكه آن مال را ببخشم،گفت و نيز ميفرمود:هر كس مالى را بقرض دهد و مدّتى براى آن معيّن كند و قرض گيرنده نتواند در رأس مدّت آن را بپردازد بهر روزى كه آن را تأخير اندازد براى صاحب مال ثواب صدقه دادن يك دينار را در هر روز خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 309
4-محمد بن حباب قمّاط از يكى از سالخوردگان ارباب حديث نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:چنانچه مالى را قرض بدهم،در نزد من خوشتر است از اينكه آن مال را ببخشم،و مى فرمود:كسى كه مالى را به كسى وام دهد،و مدتى براى (پرداخت)آن معين كند،و آن قرض در مدّت معيّن وصول نگردد،به ازاى هر روز تأخير،ثواب يك دينار صدقه را براى او خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 357
4. محمّد بن حبّاب قمّاط مى گويد: پيرمردى از راويان كه نزد ما بود گفت: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: مالى را قرض دهم خوش تر دارم از اينكه آن را ببخشم. و مى فرمود: هر كس مالى را قرض دهد و براى آن مدّتى معين كند و قرض گيرنده نتواند آن را در سر آمد معين ادا كند، به هر روزى كه آن را به تأخير مى افكند براى صاحب مال ثواب صدقه دادن يك دينار در هر روز خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 267
[524]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خوش تر دارم كه مالى را قرض دهم تا اينكه آن را ببخشم. راوى گويد كه امام عليه السّلام فرمود: هر كه قرضى دهد و مدتى را براى آن تعيين كند و هنگام پايان يافتن آن مدّت، قرضش پرداخت نشود به ازاى هر روزى كه از آن مدّت به تأخير افتد او را پاداشى مانند پاداش صدقۀ يك دينار باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 319
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ قَاسِمٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَلْفُ دِرْهَمٍ أُقْرِضُهَا مَرَّتَيْنِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ [أَنْ] أَتَصَدَّقَ بِهَا مَرَّةً وَ كَمَا لاَ يَحِلُّ لِغَرِيمِكَ أَنْ يَمْطُلَكَ وَ هُوَ مُوسِرٌ فَكَذَلِكَ لاَ يَحِلُّ أَنْ تُعْسِرَهُ إِذَا عَلِمْتَ أَنَّهُ مُعْسِرٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 138 )
5-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هزار درهم را اگر دو بار قرض الحسن بدهم خوشتر دارم از آنكه يك بار صدقه دهم،و همچنان كه براى آنكه از تو قرض گرفته جايز نيست كه مماطله نمايد و أداء آن را تأخير اندازد پس همچنين براى تو جايز نخواهد بود با اينكه بدانى او دست تنگ است و قدرت أداء آن را ندارد از او مطالبه كنى. شرح:بسيارى از فقهاء بزرگ ما بمضمون اين حديث شريف فتوى داده اند و فرموده اند كه«لا يحلّ مطالبة المعسر و لا إلزامه بالتّكسّب إذا لم يكن من عادته».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 309
5-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: اگر هزار درهم را دو بار(به كسى)قرض بدهم،در نزد من خوشتر از آن است كه آن را يك بار(و يك جا)صدقه دهم،و همان طور كه براى كسى كه از تو قرض مى گيرد، جايز نيست كه در صورت توانائى در بازدهى قرض خود تعلل كند و آن را به تأخير بيندازد،همچنين براى تو جايز نيست-اگر بدانى كه او در مضيقه و تنگدستى است- او را(در پرداخت بدهى خود)در فشار قرار دهى و از او مطالبه كنى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 357
5. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هزار درهم را دو بار قرض دهم نزد من محبوب تر است از اينكه آن را يك بار صدقه دهم، و همان گونه كه براى بدهكار تو روا نيست كه اداى دين را در صورت قدرت به تأخير افكند، براى تو نيز روا نيست كه در صورت آگاهى از تنگدستى وى، او را تحت فشار قرار دهى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 267
[525]5-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خوشتر دارم كه هزار درهم را دو بار قرض دهم تا اينكه آن را يك بار صدقه دهم و همان گونه كه بر بدهكارت جايز نباشد كه در حال گشاده روزى بدهى تو را به تأخير اندازد همچنين بر تو جايز نيست كه اگر مى دانى او تنگدست است او را در فشار قرار دهى
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 319
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَللُّؤْلُؤِيِّ رَفَعَهُ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: عَبَدَ اَللَّهَ عَابِدٌ ثَمَانِينَ سَنَةً ثُمَّ أَشْرَفَ عَلَى اِمْرَأَةٍ فَوَقَعَتْ فِي نَفْسِهِ فَنَزَلَ إِلَيْهَا فَرَاوَدَهَا عَنْ نَفْسِهَا فَطَاوَعَتْهُ فَلَمَّا قَضَى مِنْهَا حَاجَتَهُ طَرَقَ مَلَكُ اَلْمَوْتِ فَاعْتُقِلَ لِسَانُهُ فَمَرَّ سَائِلٌ فَأَشَارَ إِلَيْهِ أَنْ خُذْ رَغِيفاً كَانَ فِي كِسَائِهِ فَأَحْبَطَ اَللَّهُ عَمَلَ ثَمَانِينَ سَنَةً بِتِلْكَ اَلزِّنْيَةِ وَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ بِذَلِكَ اَلرَّغِيفِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 139 )
1-از جابر جعفى روايت است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:عابدى هشتاد سال تمام خدا را عبادت كرد آنگاه بر زنى نظر افكند و او را مايل شد و زن نيز حاضر گشت و عابد از وى بدون نكاح صحيح كام گرفت،در آن هنگام ملك الموت فرا رسيد و زبان عابد از ديدن او بند آمد،در آن ميان درويشى گذر كرد و اظهار حاجت نمود عابد اشاره بگرده نانى كه در عباى خويش داشت نمود و فقير را باشاره گفت كه برگير،خداوند عبادت هشتاد سال را بدان زنا محو ساخت،و زناى او را بدان گرده نان كه صدقه داد ببخشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 310
1-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:عابدى هشتاد سال خدا را عبادت كرد،تا آنكه نگاهش به زنى افتاد،و مهر او در دلش جاى گرفت،از (جايگاه خود)به پايين آمد و او را به زنا فرا خواند و زن او را اجابت نمود.و هنگامى كه كام خود را از آن زن گرفت،فرشتۀ مرگ در نزد او حاضر شد و زبان عابد پير از ديدن او لكنت گرفت،در اين اثناء فقيرى بر او گذر كرد و عابد به او اشاره كرد تا نانى را كه در عباى او بود بردارد،پس خداوند عبادت هشتاد سال او را به سبب آن زنا محو كرد،و(گناه)زناى او را به خاطر آن قرص نان بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 358
1. جابر مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: عابدى هشتاد سال خدا را عبادت كرد. روزى نگاهش به زنى افتاد. عشق او در دلش جاى گرفت. نزد او رفت و از وى كام خواست. زن پذيرفت. هنگامى كه عابد از آن زن كام گرفت فرشتۀ مرگ به سراغش آمد. زبان عابد بند آمد. در آن ميان فقيرى گذر كرد و چيزى خواست. عابد به گردۀ نانى كه در عباى خود داشت اشاره كرد و فقير آمد و آن را گرفت. خداوند عبادت هشتاد سال را به آن زنا محو ساخت، و با صدقه دادن يك گردۀ نان گناه او را بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 267
[526]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: بندۀ خدايى هشتاد سال عبادت پيشه ساخت، پس آنگاه بر زنى نظر افكند و شيفتۀ او شد و آن زن نيز حاضر شد و عابد از آن زن درخواست نامشروع نمود و زن او را فرمان برد؛ پس چون عابد از او كام گرفت فرشتۀ مرگ او را در رسيد و زبان عابد بند آمد، آنگاه گدايى بر او گذر كرد و چيزى خواست و عابد اشاره نمود كه قرص نانى را كه در عبايش بود برگيرد؛ پس خداوند كردار هشتاد سال او را با آن زنا زدود و او را به سبب آن قرص نان بخشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 319
ص: 151
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَوَّلُ مَا يُبْدَأُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ صَدَقَةُ اَلْمَاءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 139 )
[527]2-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: نخستين چيزى كه پاداشش را در روز رستاخيز آغاز نمايند صدقۀ آب است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 319
2-طلحة بن زيد گويد:حضرت صادق از پدرش عليهما السّلام روايت كرد كه فرمود:نخستين عمل خيرى كه در قيامت بدان شروع كنند و حسابش را برسند و ثواب آن را بدهند صدقۀ آب خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 310
2-طلحة بن زيد از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اولين چيزى كه در روز قيامت به حساب آن مى رسند و ثوابش را مى دهند،صدقۀ آب است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 358
2. طلحة بن زيد از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: نخستين چيزى كه روز قيامت بدان آغاز كنند بخشيدن آب به ديگرى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 269
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُعَاذِ بْنِ مُسْلِمٍ بَيَّاعِ اَلْهَرَوِيِّ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَذَكَرُوا اَلْوَجَعَ فَقَالَ دَاوُوا مَرْضَاكُمْ بِالصَّدَقَةِ وَ مَا عَلَى أَحَدِكُمْ أَنْ يَتَصَدَّقَ بِقُوتِ يَوْمِهِ إِنَّ مَلَكَ اَلْمَوْتِ يُرْفَعُ إِلَيْهِ اَلصَّكُّ بِقَبْضِ رُوحِ اَلْعَبْدِ فَيَتَصَدَّقُ فَيُقَالُ لَهُ رُدَّ عَلَيْهِ اَلصَّكَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 139 )
3-معاذ بن مسلم گويد:من خدمت امام صادق عليه السّلام بودم،صحبت از درد و مرض بميان آمد،امام عليه السّلام فرمود:بيماران خود را با دادن صدقه مداوا كنيد، و چه مى شود كه هر يك از شما غذاى يك وعدۀ خود را صدقه دهد،همانا بملك الموت فرمانى ابلاغ شود كه روح فلان بنده را قبض نما،پس آن بنده صدقه اى بفقير دهد و بملك الموت خطاب شود كه آن فرمان را باز ده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 311
3-معاذ بن مسلم روايت كرده است كه در خدمت امام صادق عليه السّلام بودم و صحبت از درد به ميان آمد،حضرت فرمود:بيماران خود را با دادن صدقه مداوا كنيد،و چه مى شود كه اگر هر يك از شما غذاى يك روز خود را(در راه خدا به تنگدستى) صدقه بدهد؟!همانا به فرشتۀ مرگ فرمان مى رسد كه روح فلان بنده را قبض كند،و در اين حال آن بنده صدقه اى(در راه خدا)مى دهد،آنگاه به فرشتۀ مرگ خطاب مى شود كه:آن فرمان را باز گردان(و به آن عمل مكن و بندۀ ما را واگذار).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 359
3. معاذ بن مسلم مى گويد: نزد امام صادق (عليه السّلام) بودم كه سخن از درد و بيمارى به ميان آمد. امام (عليه السّلام) فرمود: بيماران خود را با دادن صدقه درمان كنيد. چه مى شود كه هر يك از شما غذاى يك وعدۀ خود را صدقه دهد؟ گاه به فرشتۀ مرگ فرمانى ابلاغ مى شود كه روح بنده اى را قبض كند، پس آن بنده صدقه اى مى دهد و به فرشتۀ مرگ خطاب مى شود: آن فرمان را باز گردان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 269
[528]3-... معاذ بن مسلم گويد: نزد امام صادق عليه السّلام بودم كه از بيمارى سخن به ميان آمد. امام عليه السّلام فرمود: بيماران خويش را با صدقه درمان كنيد و چه مى شود كه خوراك يك روز خود را صدقه دهيد؟! به راستى، فرشتۀ مرگ را فرمان جان ستانى از بنده اى داده مى شود، پس آن بنده صدقه مى دهد و فرشتۀ مرگ را گفته مى شود: آن فرمان بازگردانده شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 319
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ اَلْقَدَّاحِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِرَجُلٍ أَصْبَحْتَ صَائِماً قَالَ لاَ قَالَ فَعُدْتَ مَرِيضاً قَالَ لاَ قَالَ فَاتَّبَعْتَ جَنَازَةً قَالَ لاَ قَالَ فَأَطْعَمْتَ مِسْكِيناً قَالَ لاَ قَالَ فَارْجِعْ إِلَى أَهْلِكَ فَأَصِبْهُمْ فَإِنَّهُ عَلَيْهِمْ مِنْكَ صَدَقَةٌ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 139 )
4-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح گويد:امام صادق از پدرش عليهما السّلام نقل فرمود كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم از مردى پرسيد روزه گرفته اى؟عرض كرد:نه،فرمود: مريضى را عيادت نموده اى؟عرض كرد:نه،فرمود جنازه اى را تشييع كرده اى، گفت:نه،فرمود:درويشى را غذا داده اى،گفت:نه،فرمود:بخانۀ خويش باز گرد و اهل بيت خود را تفقّد نما و آنان را ببوس كه اين ثواب صدقه خواهد داشت .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 311
4-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از مردى پرسيد:آيا امروز،روزه گرفته اى؟عرض كرد:خير،فرمود:به عيادت بيمارى رفته اى؟عرض كرد:خير،فرمود:در تشييع جنازه اى شركت كرده اى؟عرض كرد:خير،فرمود:تنگدست مسكينى را غذا داده اى؟عرض كرد:خير،پس حضرت فرمود:به خانۀ خود بازگرد و به افراد خانوادۀ خود محبت كن و آنها را ببوس،كه اين عمل به منزلۀ صدقۀ تو نسبت به آنهاست(و براى تو پاداش صدقه را دارد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 359
4. عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل فرمود كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) از مردى پرسيد: آيا روزه گرفته اى؟ آن مرد گفت: نه. فرمود: آيا بيمارى را عيادت كرده اى؟ گفت: نه. فرمود: جنازه اى را تشييع نموده اى؟ گفت: نه، فرمود: بينوايى را غذا داده اى؟ گفت: نه. فرمود: نزد خانوادۀ خود باز گرد و با آنان مهربانى كن كه اين پاداش صدقه خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 269
[529]4-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله مردى را فرمود: آيا امروز روزه اى؟ عرض كرد: نه. فرمود: آيا بيمارى را عيادت نموده اى؟ عرض كرد: نه. فرمود: آيا جنازه اى را تشييع نموده اى؟ عرض كرد: نه. فرمود: آيا مستمندى را خوراك داده اى؟ عرض كرد: نه. فرمود: پس به سوى خانوادۀ خويش بازگرد و آنان را ببوس كه اين كار صدقه است (و پاداش صدقه را دارد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 321
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ قَالَ وَجَدْتُ فِي كِتَابِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِي اَلْبَخْتَرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِسْمَاعُ اَلْأَصَمِّ مِنْ غَيْرِ تَضَجُّرٍ صَدَقَةٌ هَنِيئَةٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 139 )
5-در كتاب ابن فضّال است كه أبى البخترىّ از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرد كه شنوانيدن سخن بشخص كر بدون اينكه او را ناراحت كند خود صدقه اى گوارا است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 312
5-يعقوب بن يزيد نقل كرده است كه ديدم در كتاب ابن فضّال از ابى البخترى كه امام صادق عليه السّلام فرمود:حرفى را به آدم كر فهمانيدن-كه با اخم و ناراحتى توأم نباشد- صدقۀ گوارائى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 360
5. يعقوب بن يزيد مى گويد: در كتاب ابن فضّال ديدم كه ابو البخترى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: شنواندن سخن به شخص كر، بى آنكه او را ناراحت كند، صدقه اى گوارا خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 269
[530]5-... امام صادق عليه السّلام فرمود: شنواندن و فهماندن سخن به شخص ناشنوا بدون آزردگى خاطر، صدقۀ گوارايى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 321
حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ مُوسَى بْنِ أَبِي اَلْحَسَنِ عَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ظَهَرَ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ قَحْطٌ شَدِيدٌ سِنِينَ مُتَوَاتِرَةً وَ كَانَ عِنْدَ اِمْرَأَةٍ لُقْمَةٌ مِنْ خُبْزٍ فَوَضَعَتْهَا فِي فِيهَا لِتَأْكُلَ فَنَادَى اَلسَّائِلُ يَا أَمَةَ اَللَّهِ اَلْجُوعُ فَقَالَتِ اَلْمَرْأَةُ أَتَصَدَّقُ فِي مِثْلِ هَذَا اَلزَّمَانِ فَأَخْرَجَتْهَا مِنْ فِيهَا فَدَفَعَتْهَا إِلَى اَلسَّائِلِ وَ كَانَ لَهَا وَلَدٌ صَغِيرٌ يَحْطِبُ فِي اَلصَّحْرَاءِ فَجَاءَ اَلذِّئْبُ فَاحْتَمَلَهُ فَوَقَعَتِ اَلصَّيْحَةُ فَعَدَتِ اَلْأُمُّ فِي أَثَرِ اَلذِّئْبِ فَبَعَثَ اَللَّهُ إِلَيْهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَبْرَئِيلَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَأَخْرَجَ اَلْغُلاَمَ مِنْ فَمِ اَلذِّئْبِ فَدَفَعَهُ إِلَى أُمِّهِ فَقَالَ لَهَا جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا أَمَةَ اَللَّهِ أَ رَضِيتِ لُقْمَةً بِلُقْمَةٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 140 )
6-موسى بن أبى الحسن گويد:حضرت رضا عليه السّلام فرمود:در بنى اسرائيل سالى چند پى در پى خشكسالى سخت پديد آمد،زنى لقمه نانى داشت،آن را بدهان برد تا بخورد درويشى فرياد كرد كه اى كنيز خدا من گرسنه ام،آن زن با خود انديشيد كه در اين حال بهتر است لقمه را بدين سائل بتصدّق دهم و آن لقمه را از دهان بيرون آورد و بسائل داد،و او را پسرى بود خردسال بصحرا رفته بود كه هيمه آورد،گرگى آمد و او را ربود،غوغائى شد و آن زن در پى گرگ ميدويد تا كودك را بازستاند خداوند تبارك و تعالى جبرئيل را بفرستاد و آن كودك را از دهان گرگ گرسنه بيرون كشيد و بمادرش باز داد،و گفت اين لقمه بجاى آن لقمه كه صدقه دادى،آيا راضى هستى؟.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 312
6-موسى بن ابى الحسن،از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:بنى اسرائيل -براى چند سال پى در پى-به خشكسالى سختى گرفتار شدند،زنى لقمۀ نانى داشت،همين كه آن را در دهان گذاشت تا بخورد،فقيرى فرياد برآورد كه:اى كنيز خدا!من گرسنه ام،زن با خود گفت:در چنين موقعى بهتر است آن را صدقه دهم،و لقمه را از دهان خود بيرون آورد و به آن فقير داد.پسر خردسال آن زن كه براى جمع آورى هيزم(براى سوخت)به صحرا رفته بود ناگهان گرگى به او حمله ور شد و او را با خود برد،غوغائى بلند شد،و آن زن به دنبال گرگ دويد،(در اين هنگام)خداوند تبارك و تعالى جبرئيل عليه السّلام را فرستاد،و آن كودك را از دهان گرگ بيرون كشيد و به مادرش داد و گفت:اى كنيز خدا!آيا راضى شدى؟اين لقمه به جاى آن لقمه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 360
6. موسى بن ابى الحسن مى گويد: امام رضا (عليه السّلام) فرمود: در ميان بنى اسرائيل چند سال پى در پى قحطى پديد آمد. زنى لقمۀ نانى داشت، آن را به دهان برد تا بخورد، فقيرى فرياد برآورد: اى كنيز خدا، من گرسنه ام. زن با خود گفت: در اين دوران قحطى صدقه مى دهم، و آن لقمه را از دهان بيرون آورد و به فقير داد. اين زن كودكى خردسال داشت كه براى جمع آورى هيزم به صحرا رفته بود. گرگى آمد و او را ربود. در آن حال غوغايى به پا شد و مادر در پى گرگ دويد. خداوند جبرئيل را فرستاد و جبرئيل آن كودك را از دهان گرگ بيرون كشيد و به مادرش باز داد و به او گفت: اين لقمه به جاى آن لقمه! آيا راضى هستى؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 269
[531]6-... امام رضا عليه السّلام فرمود: در بنى اسرائيل خشكسالى سختى چند سال پى در پى پيش آمد. زنى لقمه نانى داشت. در دهانش نهاد تا بخورد، آنگاه گدايى فرياد كرد: اى كنيز خدا! گرسنگى! زن با خويشتن گفت: در چنين زمانى صدقه دهم نيكوست؛ پس لقمه از دهان برگرفت و به گدا داد. آن زن را فرزند خردسالى بود كه در بيابان هيزم جمع مى كرد. گرگى آمد و او را در ربود. فرزند فريادى برآورد و مادر در پى گرگ دويد. خداوند فرازمند، جبرئيل عليه السّلام را فرستاد و او آن كودك را از دهان گرگ برگرفت و به مادرش باز داد؛ پس جبرئيل عليه السّلام او را گفت: اى كنيز خدا! اين لقمۀ در دهان گرگ در برابر آن لقمه كه صدقه دادى؛ آيا خرسند شدى؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 321
ص: 152
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْخَزْرَجِ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ تَصَدَّقَ فِي يَوْمٍ أَوْ لَيْلَةٍ إِنْ كَانَ يَوْمٌ فَيَوْمٌ (1) وَ إِنْ كَانَ لَيْلَةٌ فَلَيْلٌ دَفَعَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهُ اَلْهَمَّ (2) وَ اَلسَّبُعَ وَ مِيتَةَ اَلسَّوْءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 140 )
7-فضيل بن عثمان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود هر كس صدقه دهد در روز يا در شب،اگر روز باشد غذاى روزش را و اگر شب است غذاى شبش را،خداوند از وى اندوه و گرفتار گشتن بدرندگان و مردن بد(مثل سوختن و غرق شدن و زير آوار رفتن و تصادف كردن)را دور سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 312
7-فضيل بن عثمان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه صدقه بدهد،چه در روز يا در شب،خداوند او را از غم و غصه،و گرفتار شدن در چنگ درنده،و مرگ بد محفوظ مى دارد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 361
7. فضيل بن عثمان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در روز يا شب صدقه دهد، اگر روز باشد غذاى روز و اگر شب باشد غذاى شبش را، خداوند اندوه و طعمۀ درندگان شدن و مردن بد را از او دور خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 271
[532]7-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در روز يا شب صدقه دهد؛ اگر روز است در روز صدقه دهد و اگر شب است در شب صدقه دهد، خداى گرامى و بزرگ اندوه و درندگان و مرگ بد را از او دور بدارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 321
أَبِي ره عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اَلصَّدَقَةُ تَمْنَعُ مِيتَةَ اَلسَّوْءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 140 )
8-سكونى از امام صادق از پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:صدقه از مردن بد جلوگيرى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 313
8-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:صدقه دادن از مرگ بد جلوگيرى مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 361
8. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: صدقه از مردن بد جلوگيرى مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 271
[533]8-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: صدقه از مرگ بد باز دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 323
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَيْلِ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ اَلْبَتُولِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَرْضُ اَلْقِيَامَةِ نَارٌ مَا خَلاَ ظِلَّ اَلْمُؤْمِنِ فَإِنَّ صَدَقَتَهُ تُظِلُّهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 140 )
9-عبد الرّحمن تنوخى گويد:امام صادق از پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه فرمود:زمين صحراى محشر در قيامت همه چون آتش خواهد بود بغير از سايبان مؤمن كه آتش نيست بسبب آنكه صدقه او سايبان او باشد كه بر وى سايه افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 313
9-عبد الرحمن بن زيد بن اسلم تنوخى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:زمين قيامت همه آتش است،به غير از سايبان مؤمن،كه صدقۀ او بر او سايه مى افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 361
9. عبد الرحمن تنوخى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: زمين قيامت سراسر آتش است، بجز سايبان مؤمن، زيرا صدقۀ او بر سرش سايه مى افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 271
[534]9-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: زمين رستاخيز، آتش است جز سايۀ مؤمن؛ زيرا به راستى، صدقۀ مؤمن بر او سايه افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 323
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ عَنْ أَخِيهِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي اَلرَّجُلِ يَكُونُ عِنْدَهُ اَلشَّيْءُ أَ يَتَصَدَّقُ بِهِ أَفْضَلُ أَمْ يَشْتَرِي بِهِ فَقَالَ اَلصَّدَقَةُ أَحَبُّ إِلَيَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 140 )
10. حسن بن على بن يقطين از برادرش حسين از پدرش نقل كرده است كه گفت: از حضرت موسى بن جعفر (عليهما السّلام) در بارۀ مردى سؤال شد كه اگر مالى را صدقه دهد بهتر است يا اينكه با آن بنده اى بخرد و او را آزاد كند؟ فرمود: نزد من صدقه دادن بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 271
[535]10-... از امام كاظم عليه السّلام در بارۀ مردى پرسيده شد كه مالى دارد؛ آيا آن را صدقه دهد بهتر است يا برده اى بخرد (و آزاد كند)؟ فرمود: صدقه نزد من خوشتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 323
10-علىّ بن يقطين گويد:از موسى بن جعفر عليهما السّلام در بارۀ مردى سؤال شد كه اگر مالى را صدقه دهد بهتر است يا آنكه بدان بنده اى خريده(آزاد نمايد)فرمود: در نزد من صدقه دادن بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 313
10-حسن بن علىّ بن يقطين از برادرش حسين،و او از پدرش نقل مى كند كه شخصى از امام موسى بن جعفر عليه السّلام پرسيد:كسى كه داراى مال است،اگر آن را صدقه دهد بهتر است يا با آن بنده اى را بخرد(و در راه خدا آزاد كند)؟فرمود: صدقه دادن را بيشتر دوست دارم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 362
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ غَالِبٍ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْبِرُّ وَ اَلصَّدَقَةُ يَنْفِيَانِ اَلْفَقْرَ وَ يَزِيدَانِ فِي اَلْعُمُرِ وَ يَدْفَعَانِ عَنْ صَاحِبِهَا سَبْعِينَ مِيتَةَ سَوْءٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 141 )
11. اسحاق بن غالب از مردى كه براى او حديث كرده است نقل مى كند كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: نيكى كردن به ديگران و صدقه دادن، تهيدستى را از انسان دور مى كند و بر عمر آدمى مى افزايد، و اين دو عمل هفتاد نوع مرگ بد را از كسى كه آنها را انجام داده است دور مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 271
[536]11-... امام باقر عليه السّلام فرمود: نيكى و صدقه از تهيدستى باز دارند و بر عمر افزايند و هفتاد مرگ بد را از صاحبان خود به دور دارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 323
11-اسحاق بن غالب از مرديكه از امام باقر عليه السّلام نقل ميكرد روايت كرد كه فرمود:نيكى بديگران و صدقه دادن فقر و تهيدستى را از انسان دور و عمر را زياد ميگرداند،و اين هر دو از كسى كه آنها را بجا آورد هفتاد نوع مرگ بد را(چون سوختن و غرق شدن و مرگ ناگهانى)دور ميسازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 314
11-اسحاق بن غالب از شخصى نقل كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:نيكى كردن و صدقه دادن تنگدستى را از بين مى برد،و عمر را طولانى مى سازد،و هفتاد مرگ بد را از كسى كه اين دو عمل را بجا آورد دور مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 362
ص: 153
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : تَصَدَّقْتُ يَوْماً بِدِينَارٍ قَالَ لِي رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ مَا عَلِمْتَ يَا عَلِيُّ إِنَّ صَدَقَةَ اَلْمُؤْمِنِ لاَ تَخْرُجُ مِنْ يَدَيْهِ حَتَّى يُفَكَّ عَنْهَا لُحِيُّ سَبْعِينَ شَيْطَاناً كُلُّهُمْ يأمروه [يَأْمُرُهُ] بِأَنْ لاَ تَفْعَلْ وَ مَا يَقَعُ فِي يَدِ اَلسَّائِلِ حَتَّى يَقَعَ فِي يَدِ اَلرَّبِّ جَلَّ جَلاَلُهُ ثُمَّ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ - أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اَللّٰهَ هُوَ يَقْبَلُ اَلتَّوْبَةَ عَنْ عِبٰادِهِ وَ يَأْخُذُ اَلصَّدَقٰاتِ وَ أَنَّ اَللّٰهَ هُوَ اَلتَّوّٰابُ اَلرَّحِيمُ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 141 )
12-از جابر جعفى روايت شده كه امام باقر عليه السّلام فرمود:امير المؤمنين عليه السّلام فرموده يك روز دينارى صدقه دادم رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود يا على آيا ميدانى كه صدقه از ميان دستهاى مؤمن خارج نشود مگر اينكه از دهان هفتاد شيطان بيرون آيد كه هر يك او را بوسوسه خويش از دادن منع كنند(يكى گويد مده كه در اينجا ريا شود،و ديگرى گويد مده كه او مستحقّ نيست،و آن ديگر گويد خود بدان محتاج خواهى شد و همچنين)و قبل از آنكه بدست سائل رسد بدست خدا خواهد رسيد،آنگاه اين آيه را تلاوت فرمود«
أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اَللّٰهَ هُوَ يَقْبَلُ اَلتَّوْبَةَ عَنْ عِبٰادِهِ وَ يَأْخُذُ اَلصَّدَقٰاتِ
»- الآية يعنى آيا نميدانند كه خداوند است كه توبۀ بندگان بپذيرد و صدقۀ آنها را بگيرد و اوست پذيرنده توبه و مهربان. شرح:مراد از أخذ پروردگار رضاى الهى و خشنودى اوست و اينكه چون خداوند ابتدا ميستاند پس آنچه نفيستر است بايد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 314
12-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام نقل كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: روزى يك دينار صدقه دادم،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به من فرمود:يا على!آيا مى دانى كه صدقه از دستهاى مؤمن بيرون نمى آيد مگر آنكه او از وسوسه هاى هفتاد شيطان رها مى شود كه همگى او را از اين كار باز مى دارند و به او مى گويند:اين كار را مكن،و پيش از آنكه صدقه در دست شخص نيازمند قرار گيرد،در دست پروردگار بزرگ قرار خواهد گرفت؟!آنگاه اين آيه را تلاوت فرمود:«آيا مى دانند كه خداوند توبۀ بندگان خود را مى پذيرد و صدقه ها(ى آنان را)را مى گيرد،و براستى كه او بسيار توبه پذير و مهربان است».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 362
12. از جابر نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: على بن ابى طالب (عليه السّلام) فرموده است: يك روز دينارى صدقه دادم. پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) به من فرمود: اى على، آيا نمى دانى كه صدقۀ مؤمن از دو دستش خارج نمى شود مگر اينكه از دهان هفتاد شيطان بيرون مى آيد كه هر كدام او را از دادن صدقه باز مى دارند، و پيش از آنكه به دست سائل رسد به دست خدا مى رسد؟ آن گاه اين آيه را تلاوت فرمود:
«أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اَللّٰهَ هُوَ يَقْبَلُ اَلتَّوْبَةَ عَنْ عِبٰادِهِ وَ يَأْخُذُ اَلصَّدَقٰاتِ وَ أَنَّ اَللّٰهَ هُوَ اَلتَّوّٰابُ اَلرَّحِيمُ
»
[توبه،104](آيا نمى دانند كه خداست كه توبه بندگانش را مى پذيرد و صدقات آنان را مى گيرد و خداست كه بسيار توبه پذير و مهربان است؟)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 271
[537]12-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه امام على عليه السّلام فرمود: روزى دينارى صدقه دادم؛ پس پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله مرا فرمود: اى على! آيا نمى دانى كه صدقۀ مؤمن از دستش برون نيايد جز آنكه پيش از او از دهان هفتاد شيطان در آيد كه همگى گويند كه اين كار را مكن، و صدقه در دست گدا نهاده نشود جز آنكه پيش از او در دست خدا-كه شكوهش بزرگ باد-نهاده شود، پس آنگاه اين آيه را تلاوت نمود: «آيا ندانسته اند كه تنها خداست كه از بندگانش توبه را مى پذيرد و صدقات را مى گيرد و خداست كه خود توبه پذير مهربان است»[توبه ، آيۀ 104]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 323
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ اَلْجَوْهَرِيِّ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَأَنْ أَحُجَّ حِجَّةً أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أُعْتِقَ رَقَبَةً حَتَّى اِنْتَهَى إِلَى عَشَرَةٍ وَ مِثْلِهَا وَ مِثْلِهَا حَتَّى اِنْتَهَى إِلَى سَبْعِينَ وَ لَأَنْ أَعُولَ أَهْلَ بَيْتٍ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ أُشْبِعَ جَوْعَتَهُمْ وَ أَكْسُوَ عَوْرَتَهُمْ وَ أَكُفَّ وُجُوهَهُمْ عَنِ اَلنَّاسِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أَحُجَّ حِجَّةً وَ حِجَّةً وَ حِجَّةً حَتَّى اِنْتَهَى إِلَى عَشَرَةٍ وَ مِثْلِهَا وَ مِثْلِهَا حَتَّى اِنْتَهَى إِلَى سَبْعِينَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 141 )
13-ابو بصير گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:نزد من يك حج بهتر است از اينكه بنده اى آزاد كنم و بنده اى تا ده بنده،و همچنين ده ده زياد فرمود تا بهفتاد بنده رسيد،و فرمود:اگر اعانت بيك خانوادۀ مسلمان كنم كه قوت آنها را بدهم و از گرسنگى سيرشان گردانم و پوشش ايشان را بدهم و از برهنگيشان برهانم،و آبروى آنها را از مذلّت سؤال نگهدارم نزد من محبوبتر است از رفتن حجّ و حجّ تا رسيد به ده حجّ و فرمود:ده حجّ و ده حجّ همچنان شمرد تا هفتاد حجّ خانه خدا.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 315
13-ابو بصير،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر حج خانۀ خدا را بجاى آرم بهتر از آن است كه يك بنده را(در راه خدا)آزاد كنم-و تا ده بنده را شمرد-و بعد ده تا ده تا اضافه كرد تا به هفتاد حج رسيد،و فرمود:(ولى)اگر به افراد يك خانوادۀ مسلمانى كمك كرده،و آنها را سير كنم،و بپوشانم،و آبروى آنها را نگه دارم،نزد من محبوب تر است از رفتن به يك حج و يك حج و يك حج،تا ده حج بر شمرد،و سپس ده تا ده تا(به آن افزود)تا به هفتاد حج رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 363
13. ابو بصير از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نزد من گزاردن يك حج بهتر است از اينكه بنده اى را آزاد كنم-و شمرد تا به ده بنده رسيد-و همچنين ده ده زياد فرمود تا به هفتاد بنده رسيد. و فرمود: اگر مخارج زندگى يك خانوادۀ مسلمان را تأمين كنم و آنان را از گرسنگى رهايى بخشم و لباس به آنها بپوشانم و آبرويشان را از ذلّت سؤال نگه دارم، نزد من محبوب تر است از گزاردن يك حجّ و يك حجّ و يك حجّ و شمرد تا به ده حجّ رسيد، و همچنين ده ده شمرد تا به هفتاد حجّ رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 273
[538]13-... امام باقر عليه السّلام فرمود: حج گزاردن بر من خوشتر از آن است كه بنده اى را آزاد كنم-و يك يك شمرد تا به ده بنده رسيد-و ده تا ده تا شمرد تا به هفتاد بنده رسيد،[و در ادامه فرمود:] و اينكه خانواده اى از مسلمانان را سرپرستى كنم و از گرسنگى سيرشان سازم و تن برهنۀ آنان را بپوشانم و آبروى آنان را نگاه دارم نزد من خوشتر از آن است كه يك حج گزارم و يك يك شمرد تا به ده حج رسيد و ده تا ده تا شمرد تا به هفتاد حج رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 325
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَوْ جَرَى اَلْمَعْرُوفُ عَلَى ثَمَانِينَ كَفّاً لَأُجِرُوا كُلُّهُمْ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ صَاحِبِهِ مِنْ أَجْرِهِ شَيْئاً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 141 )
14-ابو نهشل بواسطۀ مردى از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: اگر نيكى در حق ديگرى بهشتاد دست بگردد همه ثواب يابند بدون اينكه از اجر صاحبش چيزى كاسته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 315
14-ابى نهشل از مردى نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:اگر هشتاد نفر در كار خيرى با هم اقدام كنند،هر يك از آنان به ثواب مى رسند بى آنكه از ثواب ديگران كاسته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 363
[539]14-... امام صادق عليه السّلام فرمود: اگر كار نيكى در ميان هشتاد نفر دست به دست بگردد و همگى آن كار نيك را انجام دهند، همۀ آنان پاداش برند بى آنكه از پاداش هر يك كاسته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 325
وَ عَنْ أَبِي نَهْشَلٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَفْضَلُ اَلصَّدَقَةِ صَدَقَةٌ عَنْ ظَهْرِ غِنًى (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 141 )
15-عبد الأعلى گويد:امام صادق عليه السّلام روايت نمود كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:بهترين صدقه ها آن صدقه باشد كه دهنده اش نيازمند نگردد،و يا از روى استغناء نفس باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 316
15-عبد الاعلى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: بهترين صدقه،صدقه اى است كه دهندۀ آن بى نياز باشد(و خود نيازمند كمك نباشد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 364
14. ابو نهشل از شخصى كه براى او گفته بود نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: اگر كار پسنديده هشتاد دست بگردد، همه پاداش خواهند يافت، بى آنكه از پاداش صاحبش چيزى كاسته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 273
[540]15-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: برترين صدقه، صدقۀ از روى بى نيازى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 325
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ عَنِ اِبْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَحَدِهِمَا قَالَ: قُلْتُ لَهُ أَيُّ اَلصَّدَقَةِ أَفْضَلُ قَالَ جُهْدُ اَلْمُقِلِّ (3) أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - وَ يُؤْثِرُونَ عَلىٰ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كٰانَ بِهِمْ خَصٰاصَةٌ (4) تَرَى هَاهُنَا فَضْلاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 142 )
16-ابو بصير گويد:بيكى از اين دو امام حضرت باقر يا حضرت صادق عليهما السّلام عرضكردم كدام نوع تصدّق بهتر است؟فرمود:تصدّق شخص پريشانى كه اندكى داشته باشد و آن را ايثار كند و ديگرى را بر خود مقدّم دارد،آيا نشنيدى گفتار خداوند بزرگ را كه ميفرمايد«
وَ يُؤْثِرُونَ عَلىٰ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كٰانَ بِهِمْ خَصٰاصَةٌ
» مقدّم ميدارند ديگران را بر خويشتن هر چند خود در نهايت فقر و تنگدستى باشند،آيا مى بينى در اينجا فضلى؟(يعنى ظاهر است كه حق سبحانه و تعالى مدح اهل بيت عليهم السّلام و مدح انصار فرموده است بدين آيه بر ايثار).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 316
16-ابو بصير نقل كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام يا امام صادق عليه السّلام پرسيدم: كدام صدقه دادن برتر است؟حضرت فرمود:صدقه دادن شخص كم بضاعت،مگر نشنيدى كه خداوند بزرگ مى فرمايد(در سورۀ حشر آيۀ 9):«ديگران را بر خويشتن مقدم مى دارند گر چه خود نيازمند و تنگدست باشند»آيا(در اين آيه)فضيلتى (براى كسانى كه ايثار مى كنند)نمى بينى؟!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 364
16. ابو بصير مى گويد: از يكى از دو امام (امام باقر و امام صادق عليهما السّلام) سؤال كردم: كدام صدقه بهتر است؟ فرمود: صدقۀ كسى كه اندكى دارد و آن را ايثار مى كند. مگر نشنيده اى كه خداوند فرموده است:
«وَ يُؤْثِرُونَ عَلىٰ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كٰانَ بِهِمْ خَصٰاصَةٌ
»
[حشر،9](يعنى ديگران را بر خود مقدّم مى دارند، هر چند خود در نهايت تنگدستى باشند). آرى، مى بينى كه فضيلت و برترى در همين است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 273
[541]16-... ابو بصير گويد: از امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام پرسيدم: كدام صدقه برتر است؟ فرمود: صدقۀ آن كس كه دارايى اندكى دارد. آيا سخن خداى گرامى و بزرگ را نشنيده اى كه [فرمود:] «هر چند در خودشان نيازى مبرم باشد آنها را بر خودشان مقدّم مى دارند»[حشر ، آيۀ 9]. آيا فضيلت و برترى اينان را در آيه دريافتى؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 325
ص: 154
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: اَلصَّدَقَةُ بِالْيَدِ تَدْفَعُ مِيتَةَ اَلسَّوْءِ وَ تَدْفَعُ سَبْعِينَ نَوْعاً مِنَ اَلْبَلاَءِ وَ تُفَكُّ عَنْ لُحِيِّ سَبْعِينَ شَيْطَاناً كُلُّهُمْ يَأْمُرُونَ أَنْ لاَ تَفْعَلْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 142 )
[542]17-... امام صادق عليه السّلام فرمود: صدقه دادن با دست خويش، مرگ بد و هفتاد گونه بلا را دور بدارد و از دهان هفتاد شيطان در آيد كه همگى گويند كه اين كار را مكن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 325
17-عبد اللّٰه بن سنان گويد:شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:با دست خويش صدقه دادن مرگ بد را دفع ميكند،و نيز هفتاد نوع بلا را دور ميسازد، و از ميان دهان هفتاد شيطان كه او را مانعند بيرون مى آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 317
17-عبد اللّٰه بن سنان نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:با دست خود صدقه دادن،مرگ بد و هفتاد نوع بلا را دور مى سازد،و او را از وسوسه هاى هفتاد شيطان كه همگى به او دستور مى دهند كه اين كار را مكن، مى رهاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 364
17. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: با دست خود صدقه دادن مرگ بد را دور مى كند، و جلوى هفتاد نوع بلا را مى گيرد، و از دهان هفتاد شيطان كه همه او را از اين كار باز مى دارند، مى گذرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 273
أَبِي ره عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَيُّ اَلصَّدَقَةِ أَفْضَلُ فَقَالَ عَلَى ذِي اَلرَّحِمِ اَلْكَاشِحِ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 142 )
18-سكونى از امام صادق از پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كند كه فرمود:از آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم سؤال شد كه كدام صدقه افضل است؟فرمود: تصدّق بر خويشاوندى كه با انسان دشمن باشد و يا دشمنى بكند.(زيرا هم ثواب صلۀ رحم دارد و هم قصد قربت در آنجا آسانتر است اگر چه تصدّق بر او مشكلتر است و جهاد با نفس ميخواهد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 317
18-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام نقل كرده است كه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم پرسيدند:كدام صدقه برتر است؟فرمود:صدقه دادن به خويشاوندى كه با انسان دشمنى بورزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 365
18. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه فرمود: از پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) پرسيدند كه كدام صدقه بهتر است؟ فرمود: صدقه دادن به خويشاوندى كه با انسان دشمن است. توضيح: دليل بهتر بودن اين صدقه، همراهى آن با صلۀ رحم و قصد قربت بيشتر و جهاد با نفس است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 273
[543]18-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله پرسيده شد: كدام صدقه فضيلت مندتر است؟ فرمود: صدقه بر خويشاوندى كه نسبت به صدقه دهنده كينه ورز است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 327
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى اَلْيَقْطِينِيِّ عَنْ عَمْرِو بْنِ إِبْرَاهِيمَ (2) عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ تَصَدَّقَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ بِصَدَقَةٍ صَرَفَ اَللَّهُ عَنْهُ سَبْعِينَ نَوْعاً مِنَ اَلْبَلاَءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 142 )
19-خلف بن حمّاد از مرديكه نامش را ذكر كرده از امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود:هر كس در ماه مبارك رمضان صدقه دهد،خداوند هفتاد نوع بلا را از او بگرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 317
19-خلف بن حمّاد از شخصى كه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: كسى كه در ماه رمضان صدقه دهد،خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 365
19. خلف بن حمّاد از شخصى كه نامش را ذكر كرده نقل نموده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در ماه رمضان صدقه دهد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 275
[544]19-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در ماه رمضان صدقه اى دهد خداوند هفتاد گونه بلا را از او برگرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 327
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُذَافِرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: سُئِلَ عَنِ اَلصَّدَقَةِ عَلَى مَنْ يَسْأَلُ عَلَى اَلْأَبْوَابِ أَوْ يُمْسِكُ ذَلِكَ عَنْهُمْ وَ يُعْطِيهِ ذَوِي قَرَابَتِهِ فَقَالَ لاَ بَلْ يَبْعَثُ بِهَا إِلَى مَنْ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ قَرَابَةٌ فَهَذَا أَعْظَمُ لِلْأَجْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 142 )
20-عمر بن يزيد گويد:شخصى از امام صادق عليه السّلام پرسيد صدقه دادن بر سائلانى كه بر در خانه ها مى آيند بهتر است يا بخويشان درويش و تنگدست؟ امام عليه السّلام فرمود:نه بلكه صدقه را بفرستد براى كسانى كه با وى خويشى دارند، و اين أجرش بزرگتر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 318
20-عمر بن يزيد نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدند:آيا صدقه دادن به فقيرانى كه بر در خانه ها مى آيند بهتر است يا به خويشاوندان؟حضرت فرمود:نه، بهتر آن است كه صدقه را براى خويشان خود بفرستد،و اين اجر و پاداش بيشترى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 365
20. عمر بن يزيد مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) پرسيدند: آيا صدقه به كسانى داده مى شود كه بر در خانه ها مى آيند و گدايى مى كنند، يا از آنان باز داشته شود و آن را به خويشاوندان فقير بدهند؟ فرمود: نه، بلكه صدقه را براى كسى بفرستند كه با او خويشاوندى دارند، اين اجرش بيشتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 275
[545]20-... از امام صادق عليه السّلام پرسيده شد كه صدقه را به گدايانى كه بر در خانه ها مى آيند بدهيم يا از آنان باز داريم و به خويشان خود بدهيم؟ فرمود: نه، بلكه بايد صدقه را به خويشان داد؛ زيرا پاداشش بيشتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 327
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ قَالَ: كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِذَا كَانَ يَوْمُ عَرَفَةَ لَمْ يَرُدَّ سَائِلاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 142 )
21-عبد اللّٰه بن سليمان(نخعى كوفى)گويد:حضرت ابى جعفر امام باقر عليه السّلام چون روز عرفه(نهم ذى الحجّة الحرام)ميشد هيچ سائلى را محروم نميساخت. شرح:اين روايت دلالت دارد بر تأكّد استحباب صدقه در روز عرفه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 318
21-عبد اللّٰه بن سليمان نقل كرده است:وقتى روز عرفه فرا مى رسد،امام محمد باقر عليه السّلام هيچ سائلى را رد نمى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 365
21. عبد اللّٰه بن سليمان مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) چون روز عرفه مى شد هيچ سائلى را محروم نمى ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 275
[546]21-... عبد اللّٰه بن سليمان گويد كه چون روز عرفه فرا مى رسيد امام باقر عليه السّلام هيچ گدايى را رد نمى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 327
حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْخَيْرُ وَ اَلشَّرُّ يُضَاعَفُ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 142 )
22-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:پاداش عمل نيك و كيفر عمل بد در روز جمعه چند برابر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 366
22. جابر از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: پاداش كار نيك و كيفر كار زشت در روز جمعه چند برابر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 275
[547]22-... امام باقر عليه السّلام فرمود: جزاى نيكى و بدى در روز جمعه دو چندان گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 327
22-از جابر جعفى روايت است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:اجر كار نيك و سزاى عمل زشت در روز جمعه دو برابر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 318
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ: أَتَى سَائِلٌ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَشِيَّةَ اَلْخَمِيسِ فَسَأَلَهُ فَرَدَّهُ ثُمَّ اِلْتَفَتَ إِلَى جُلَسَائِهِ فَقَالَ أَمَا إِنَّ عِنْدَنَا مَا يُتَصَدَّقُ عَلَيْهِ وَ لَكِنَّ اَلصَّدَقَةَ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ تُضَاعَفُ أَضْعَافاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 143 )
23-عبد اللّٰه بن سنان گويد:در شب جمعه اى سائلى از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد و چيزى خواست حضرت آن شب بدو چيزى نداد،وى رفت آنگاه حضرت رو بحاضران نموده فرمود:بدانيد در نزد ما چيزى مهيّا بود كه باين سائل دهيم، لكن صدقه در روز جمعه ثوابش دو برابر خواهد بود.(يعنى اعطا را بفردا گذاشتيم كه ثوابش بيشتر باشد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 318
23-عبد اللّٰه بن سنان روايت كرده است كه فقيرى در يكى از شبهاى جمعه از امام صادق عليه السّلام درخواست كمك كرد،(ولى)حضرت چيزى به او نداد و او رفت،آنگاه رو به اهل مجلس خود كرد و فرمود:چيزى داشتيم كه به اين فقير بدهيم،ولى صدقه در روز جمعه ثوابش چند برابر مى شود(و خواستۀ او را فردا بر آورده خواهيم كرد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 366
23. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: در شب جمعه اى سائلى از امام صادق (عليه السّلام) چيزى خواست. حضرت به او پاسخى نداد، سپس به حاضران روى كرد و فرمود: ما چيزى داشتيم كه به اين سائل بدهيم، ولى صدقه دادن در روز جمعه ثوابش چندين برابر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 275
[548]23-... عبد اللّٰه بن سنان گويد: گدايى در شب پنج شنبه نزد امام صادق عليه السّلام آمد و از او چيزى خواست و امام عليه السّلام او را رد نمود، پس آنگاه رو به همنشينان نموده و فرمود: بدانيد كه به راستى، نزد ما آنقدر بود كه صدقه دهيم ولى پاداش صدقه در روز جمعه دو چندان است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 327
ص: 155
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبَانٍ اَلْأَحْمَرِ عَنْ أَبِي أُسَامَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ يَقُولُ: صَدَقَةُ اَلسِّرِّ تُطْفِئُ غَضَبَ اَلرَّبِّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 143 )
1-ابو اسامه زيد بن يونس شحّام گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:جدّم علىّ بن الحسين عليهما السّلام ميفرمود صدقه دادن پنهانى خشم پروردگار را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 319
1-ابو اسامه از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه امام زين العابدين عليه السّلام مى فرمود: صدقۀ پنهانى خشم خدا را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 366
1. ابو اسامه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: على بن الحسين (عليهما السّلام) مى فرمود: صدقه دادن پنهانى خشم پروردگار را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 275
[549]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام سجّاد عليه السّلام مى فرمود: صدقۀ پنهانى خشم خداوند را فرو نشاند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 329
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُذَافِرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَدَقَةُ اَلْعَلاَنِيَةِ تَدْفَعُ سَبْعِينَ نَوْعاً مِنَ اَلْبَلاَءِ وَ صَدَقَةُ اَلسِّرِّ تُطْفِئُ غَضَبَ اَلرَّبِّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 143 )
1-عمر بن يزيد گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:صدقه دادن آشكارا هفتاد نوع بلا را دور ميسازد،و صدقه پنهانى خشم پروردگار را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 319
1-عمر بن يزيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:صدقۀ آشكارا هفتاد نوع بلا را(از آدمى)دفع مى كند،و صدقۀ پنهانى خشم خداوند را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 367
1. عمر بن يزيد از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: صدقه دادن آشكارا هفتاد نوع بلا را دور مى سازد، و صدقه دادن پنهانى خشم پروردگار را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 275
[550]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: صدقۀ آشكارا هفتاد گونه بلا را دور سازد و صدقۀ پنهانى خشم پروردگار را فرو نشاند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 329
حَدَّثَنِي حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلصَّدَقَةُ بِاللَّيْلِ تَدْفَعُ مِيتَةَ اَلسَّوْءِ وَ تَدْفَعُ سَبْعِينَ نَوْعاً مِنَ اَلْبَلاَءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 143 )
1-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:صدقه دادن در شب مردن بد را از انسان دفع مينمايد،و هفتاد نوع از بلا را دور ميكند. شرح:مراد از غضب پروردگار در اين جمله احاديث مغضوب بودن بنده در درگاه اوست بسبب بدى اعمال و كردار خويش و گر نه ذات مقدّس بارى سبحانه مثل مخلوق آزرده خاطر يا خوشحال نميشود،زيرا ذات پاكش ثابت است و محلّ حوادث نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 319
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:دادن صدقه به هنگام شب،مردن بد و هفتاد گونه بلا را دور مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 367
1. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: صدقه دادن در شب، مردن بد و هفتاد نوع بلا را از انسان دور مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 277
[551]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: صدقۀ شبانه مرگ بد و هفتاد گونه بلا را دور سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 329
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبَانٍ اَلْأَحْمَرِ عَنْ أَبِي أُسَامَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ يَقُولُ: صَدَقَةُ اَللَّيْلِ تُطْفِئُ غَضَبَ اَلرَّبِّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 143 )
2-أبو اسامه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:جدّم عليّ بن الحسين عليهما السّلام ميفرمود:صدقه دادن در هنگام شب غضب الهى را فرو مينشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 320
2-ابو اسامه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه امام زين العابدين عليه السّلام مى فرمود: به هنگام شب صدقه دادن موجب فرو نشاندن خشم خداوند است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 367
2. از ابو اسامه نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: على بن الحسين (عليهما السّلام) فرمود: صدقه دادن در شب، خشم پروردگار را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 277
[552]2-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام سجّاد عليه السّلام مى فرمود: صدقۀ شبانه، خشم پروردگار را فرو نشاند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 329
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ [قَالَ] سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: صَدَقَةُ اَلنَّهَارِ تُمِيتُ اَلْخَطِيئَةَ كَمَا يُمِيتُ اَلْمَاءُ اَلْمِلْحَ وَ صَدَقَةُ اَللَّيْلِ تُطْفِئُ غَضَبَ اَلرَّبِّ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 143 )
1-عمرو بن خالد گويد:شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:راستى كه صدقه دادن در روز گناهان را آب مى كند چنان كه آب نمك را،و صدقه دادن در شب خشم پروردگار را فرو مينشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 320
1-عمرو بن خالد مى گويد كه:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:صدقه دادن در روز گناه را ذوب مى كند آن گونه كه آب نمك را ذوب مى كند،و به راستى كه صدقه دادن در شب(آتش)خشم خدا را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 368
1. عمرو بن خالد مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: صدقه دادن در روز گناهان را آب مى كند، چنان كه نمك در آب حل مى شود، و صدقه دادن در شب خشم پروردگار را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 277
[553]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، صدقه دادن در روز گناه را حلّ مى كند همان گونه كه آب، نمك را حلّ مى كند و همانا صدقۀ شبانه خشم پروردگار را فرو مى نشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 329
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ قَالَ: خَرَجَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي لَيْلَةٍ قَدْ رَشَّتِ اَلسَّمَاءُ (1) وَ هُوَ يُرِيدُ ظُلَّةَ بَنِي سَاعِدَةَ فَاتَّبَعْتُهُ فَإِذَا هُوَ قَدْ سَقَطَ مِنْهُ شَيْءٌ فَقَالَ بِسْمِ اَللَّهِ اَللَّهُمَّ رُدَّ عَلَيْنَا قَالَ فَأَتَيْتُهُ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَقَالَ أَنْتَ مُعَلًّى قُلْتُ نَعَمْ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَقَالَ لِي اِلْتَمِسْ بِيَدِكَ فَمَا وَجَدْتَ مِنْ شَيْءٍ فَادْفَعْهُ إِلَيَّ قَالَ فَإِذَا بِخُبْزٍ مُنْتَشِرٍ فَجَعَلْتُ أَدْفَعُ إِلَيْهِ مَا وَجَدْتُ فَإِذَا أَنَا بِجِرَابٍ (2) مِنْ خُبْزٍ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَحْمِلُهُ عَنْكَ فَقَالَ لاَ أَنَا أَوْلَى بِهِ مِنْكَ وَ لَكِنِ اِمْضِ مَعِي قَالَ فَأَتَيْنَا ظُلَّةَ بَنِي سَاعِدَةَ فَإِذَا نَحْنُ بِقَوْمٍ نِيَامٍ فَجَعَلَ يَدُسُّ اَلرَّغِيفَ وَ اَلرَّغِيفَيْنِ (3) تَحْتَ ثَوْبِ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ حَتَّى أَتَى عَلَى آخِرِهِ ثُمَّ اِنْصَرَفْنَا فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ يَعْرِفُ هَؤُلاَءِ اَلْحَقَّ فَقَالَ لَوْ عَرَفُوا لَوَاسَيْنَاهُمْ بِالدُّقَّةِ (4) وَ اَلدُّقَّةُ هِيَ اَلْمِلْحُ إِنَّ اَللَّهَ لَمْ يَخْلُقْ شَيْئاً إِلاَّ وَ لَهُ خَازِنٌ يَخْزُنُهُ إِلاَّ اَلصَّدَقَةَ فَإِنَّ اَلرَّبَّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَلِيهِمَا بِنَفْسِهِ وَ كَانَ أَبِي إِذَا تَصَدَّقَ بِشَيْءٍ وَضَعَهُ فِي يَدِ اَلسَّائِلِ ثُمَّ اِرْتَدَّهُ مِنْهُ وَ قَبَّلَهُ وَ شَمَّهُ ثُمَّ رَدَّهُ فِي يَدِ اَلسَّائِلِ وَ ذَلِكَ أَنَّهَا تَقَعُ فِي يَدِ اَللَّهِ قَبْلَ أَنْ تَقَعَ فِي يَدِ اَلسَّائِلِ فَأَحْبَبْتُ أَنْ أُنَاوِلَ مَا وَلاَهَا اَللَّهُ تَعَالَى (5) إِنَّ صَدَقَةَ اَللَّيْلِ تُطْفِئُ غَضَبَ اَلرَّبِّ وَ تَمْحَقُ اَلذَّنْبَ اَلْعَظِيمَ وَ تُهَوِّنُ اَلْحِسَابَ وَ صَدَقَةَ اَلنَّهَارِ تُثْمِرُ اَلْمَالَ وَ تَزِيدُ فِي اَلْعُمُرِ إِنَّ عِيسَى اِبْنَ مَرْيَمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لَمَّا مَرَّ عَلَى اَلْبَحْرِ أَلْقَى بِقُرْصٍ مِنْ قُوتِهِ فِي اَلْمَاءِ فَقَالَ لَهُ بَعْضُ اَلْحَوَارِيِّينَ يَا رُوحَ اَللَّهِ وَ كَلِمَتَهُ لِمَ فَعَلْتَ هَذَا هُوَ مِنْ قُوتِكَ قَالَ فَعَلْتُ هَذَا لِتَأْكُلَهُ دَابَّةٌ مِنْ دَوَابِّ اَلْمَاءِ وَ ثَوَابُهُ عِنْدَ اَللَّهِ اَلْعَظِيمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 144 )
2-معلّى بن خنيس گفت:شبى بارانى بود امام صادق عليه السّلام از خانه بسوى ظلّۀ بنى ساعده(طاقى كه فقرا بيشتر در آنجا منزل ميكردند)بيرون آمد و من او را دنبال كردم ناگاه متوجّه شدم كه چيزى از آن حضرت بزمين ريخت و امام ميگفت «بسم اللّٰه اللّهم ردّ علينا». يعنى بنام خدا استعانت ميجويم خداوندا آنچه بزمين ريخته بمن باز گردان،من پيش رفتم و سلام كردم،فرمود:معلّى هستى؟عرض كردم آرى،فرمود:ببين هر چه بيابى بمن ده،من جستجو كردم گرده نانى چند در انبانى بود بدست آن حضرت دادم و عرض كردم:قربانت گردم اجازه دهيد من آن را بياورم،فرمود نه،من سزاوارترم بحمل آن از تو،و ليكن همراه من بيا،گويد:آمديم تا بظلّۀ بنى ساعده،من ديدم جماعتى در آنجا خوابيده اند و امام عليه السّلام در زير سر هر يك يا زير رو انداز هر كدام يك گرده يا دو گرده نان ميگذاشت تا آخرين فرد ايشان تمام شد و ما برگشتيم،در راه عرض كردم:فدايت شوم آيا اينها بحق عارفند(يعنى از شيعيان هستند)؟فرمود:اگر از شيعيان بودند كه ما ناچار تعهّد نمك(يعنى خورش) ايشان را نيز ميكرديم،براستى كه خداوند چيزى نيافريده جز اينكه براى آن خزينه دارى مقرّر فرموده و مأمورى از فرشتگان گمارده،جز صدقه كه خود بنفسه متولّى و خازن آن گشته،و پدرم چون بسائل چيزى عطا ميكرد از وى باز- ميستانيد و ميبوسيد و ميبوئيد سپس بدو باز ميگردانيد و اين براى آن بود كه صدقه قبل از آنكه بدست سائل برسد بدست خداوند رسيده است،و ميفرمود:من دوست دارم كه آنچه بدست خدا رسيده آن را برگيرم.و همانا صدقه دادن در شب غضب و خشم الهى را فرو مينشاند،و گناهان بزرگ را نابود و محو ميسازد، و حساب را آسان ميگرداند،و صدقۀ در روز مال را زياد ميكند و عمر را مى افزايد؛ و عيسى بن مريم عليهما السّلام زمانى از كنار دريا گذر ميكرد از سفرۀ غذاى خويش قرصى نان بدريا افكند،يكتن از يارانش گفت:يا روح اللّٰه و كلمة اللّٰه چرا چنين كردى؟آخر اين قوت تو بود،فرمود:اين كار را براى آن كردم كه حيوانى از حيوانات دريا بخورد و ثواب آن نزد خداوند بزرگ بسيار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 320
2-معلّى بن خنيس نقل مى كند كه:در يك شب بارانى،امام صادق عليه السّلام به طرف سايبان بنى ساعده روانه شد و من هم به دنبال آن حضرت به راه افتادم،در همين اثناء چيزى از دست آن حضرت بر زمين افتاد،پس فرمود:بنام خدا،خدايا!به من برگردان.راوى مى گويد كه:من نزد حضرت پيش رفتم و سلام كردم،حضرت فرمود: معلّى!تويى؟!عرض كردم:آرى،فدايت شوم.فرمود:با دستان خود بگرد!(چون شب بوده و هوا تاريك،و بايستى با ماليدن دست به روى زمين به دنبال گمشده گشت) اگر چيزى پيدا كردى آن را به من بده،راوى گفت:جستجو كردم تا نانى را كه پخش شده بود پيدا كردم،و هر چه مى يافتم به آن حضرت مى دادم تا سرانجام كيسه اى كه همراه امام بود پر از نان شد.عرض كردم:فدايت شوم!اجازه بده تا من به جاى شما كيسۀ نان را بردارم،فرمود:نه!من به اين كار سزاوارترم،ولى تو به همراه من بيا! راوى گفت:به سايبان بنى ساعده كه رسيديم در آنجا جمعى را ديديم كه خوابيده بودند،حضرت شروع كرد(به تقسيم نانها)و در زير لباس و يا بر بالين هر يك از آنها يك يا دو قرص نان گذاشت تا نفر آخر و بعد برگشتيم.من به حضرت عرض كردم: فدايت شوم!آيا اينها حق را مى شناسند؟(آيا به خداوند و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و امامت شما ايمان دارند؟)فرمود:چنانچه حق را مى شناختند،ما نمك را نيز به آنها مى داديم،براستى كه خداوند هيچ چيزى را نيافريد مگر آنكه براى او انبار دارى را مقرر فرمود تا آن را انبار كند،به غير از صدقه كه پروردگار تبارك و تعالى خود متولّى و مباشر و خزانه دار آن شده است،و پدرم هر گاه چيزى را به مستمندى صدقه مى داد،آن را از او مى گرفت و مى بوسيد و مى بوئيد و باز آن را به او مى گرداند،زيرا صدقه پيش از رسيدن به دست مستمند،در دست خدا قرار مى گيرد،پس به اين سبب من دوست دارم آنچه كه در دست خدا قرار گرفته است آن را ببوسم و ببويم سپس آن را به صاحبش بازگردانم،براستى كه صدقه دادن در شب خشم الهى را فرو مى نشاند،و گناهان بزرگ را پاك مى كند و كار حساب را(بر كسى كه چنين كند) آسان مى گرداند،و صدقه دادن در روز،مال را افزون و عمر را طولانى مى كند،و همانا حضرت عيسى عليه السّلام روزى از كنار دريا گذر كرد،قرص نانى در آب انداخت، يكى از يارانش(حواريّون)گفت:يا روح اللّٰه و كلمة اللّٰه!چرا چنين كردى؟!اين غذاى تو بود!حضرت عيسى عليه السّلام پاسخ داد:اين كار را كردم تا يكى از جانوران دريائى آن را بخورد،و همانا ثواب اين در نزد خداى عزّ و جل،بسيار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 369
2. معلّى بن خنيس مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) در شبى بارانى از خانه به سوى سايبان بنى ساعده خارج شد و من او را دنبال كردم. ناگاه متوجّه شدم كه چيزى از آن حضرت به زمين ريخت و امام گفت:«به نام خدا يارى مى طلبم. خداوندا، آنچه به زمين ريخت به من بازگردان». معلّى مى گويد: پيش رفتم و به آن حضرت سلام كردم. فرمود: معلّى هستى؟ گفتم: آرى، فدايت شوم. فرمود: روى زمين دست بكش و هر چه يافتى به من بده. معلّى مى گويد: من دست كشيدم، ديدم گردۀ نانى چند روى زمين پراكنده شده است. آنها را جمع كردم و به حضرت دادم. ديدم حضرت انبانى از نان بر دوش دارد. گفتم: فدايت شوم، اجازه دهيد من آن را بياورم. فرمود: نه، من به آوردن آن از تو سزاوارترم، ولى همراه من بيا. معلّى مى گويد: آمديم تا به سايبان بنى ساعده رسيديم. من ديدم گروهى در آنجا خوابيده اند. امام (عليه السّلام) زير لباس هر كدام يك يا دو گردۀ نان گذاشت تا به آخرين نفر رسيد و براى او هم نان گذاشت و برگشتيم. من گفتم: فدايت شوم، آيا اينها حق را مى شناسند (يعنى از شيعيانند)؟فرمود: اگر حق را مى شناختند نمك آنها را نيز بر عهده مى گرفتيم. خداوند هيچ چيزى را نيافريده است مگر اينكه براى آن خزانه دارى مقرر كرده كه از آن مراقبت كند، ليكن صدقه را خود بر عهده گرفته است. پدرم چون به سائل چيزى مى داد، آن را پس مى گرفت و مى بوسيد و مى بوييد و دوباره به سائل مى داد، و اين براى آن بود كه صدقه پيش از آنكه به دست سائل برسد به دست خدا مى رسد، و مى فرمود: من دوست دارم كه آنچه را خدا گرفته است برگيرم. در حقيقت صدقه دادن در شب خشم پروردگار را فرو مى نشاند، و گناهان بزرگ را محو مى كند، و حساب را آسان مى گرداند. و صدقه دادن در روز مال را فراوان مى كند و بر عمر آدمى مى افزايد. عيسى بن مريم (عليهما السّلام) زمانى از كنار دريا مى گذشت، قرص نانى از غذاى خويش را به دريا افكند. يكى از يارانش گفت: اى روح اللّٰه، و اى كلمۀ خدا، چرا چنين كردى؟ اين خوراك تو بود! فرمود: اين كار را براى آن كردم كه حيوانى از حيوانات دريا آن را بخورد. پاداش اين كار نزد خدا بسيار بزرگ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 277
[554]2-... معلّى بن خنيس گويد: امام صادق عليه السّلام در شبى بارانى از خانه در آمد و راهى سايبان بنى ساعده (كه منزلگاه تهيدستان بود) شد و من در پى ايشان راهى شدم. ناگاه چيزى از آن حضرت بر زمين افتاد و امام عليه السّلام فرمود:«بسم اللّٰه»؛ خدايا آن را به من بازگردان. راوى گويد: به نزدش رفته و سلام كردم. امام عليه السّلام فرمود: آيا تو معلّى هستى؟ عرض كردم: فدايت شوم! آرى؛ پس مرا فرمود: دست بر زمين بكش و هر چه يافتى به من بده. راوى گويد: من نيز هر چه مى يافتم به امام عليه السّلام مى دادم. ديدم كه كيسه اى نان بود. عرض كردم: فدايت شوم! اجازه دهيد به جاى شما من آن را بياورم. فرمود: نه، من براى آوردن كيسه از تو سزاوارترم ولى همراه من بيا. راوى گويد: به سايبان بنى ساعده رفتيم. در آنجا گروهى خوابيده بودند. امام عليه السّلام زير جامۀ هر يك، يك يا دو قرص نان مى گذاشت تا آخرين فرد آنان تمام شد و ما برگشتيم. هنگام بازگشت عرض كردم: فدايت شوم! آيا اينان حق را مى شناسند (شيعه هستند)؟ فرمود: اگر آگاه به حق (شيعه) بودند نمك خوراكشان را هم مى آوردم. به راستى، خداوند هيچ چيزى را نيافريده جز آنكه ذخيره كننده اى آن را ذخيره مى كند مگر صدقه كه پروردگار پاك و فرازمند خود آن را ذخيره مى كند و همواره پدرم چون صدقه اى مى داد آن را در دست گدا مى نهاد، سپس آن را باز پس مى گرفت و مى بوسيد و مى بوييد، پس آنگاه صدقه را ديگر بار بر دست گدا مى نهاد و اين كار از آن رو بود كه صدقه پيش از آنكه بر دست گدا نهاده شود بر دست خدا نهاده مى شود و دوست دارم كه آنچه به دست خداى فرازمند رسيده بر دست گيرم و به راستى، صدقۀ شبانه، خشم پروردگار را فرو نشاند و گناه بزرگ را پاك كند و حساب را سبك گرداند و صدقۀ در روز دارايى را افزون كند و بر عمر افزايد. همانا عيسى بن مريم عليهما السّلام زمانى از ساحل دريا مى گذشت. قرص نانى از خوراك خويش را به دريا افكند. يكى از يارانش عرض كرد: اى روح اللّٰه و كلمة اللّٰه! چرا اين گونه كردى، اين نان از خوراك تو بود؟ فرمود: اين كار را كردم كه جنبنده اى از جنبندگان دريا آن را بخورد و بى گمان پاداشش در نزد خدا، بزرگ است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 331
ص: 156
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ مُثَنًّى اَلْخَيَّاطِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ : مَا مِنْ رَجُلٍ تَصَدَّقَ عَلَى مِسْكِينٍ مُسْتَضْعَفٍ فَدَعَا لَهُ اَلْمِسْكِينُ بِشَيْءٍ تِلْكَ اَلسَّاعَةَ إِلاَّ اُسْتُجِيبَ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 144 )
1. ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) از حضرت على بن الحسين (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كسى بر بينواى ناتوانى تصدّق كند و آن بينوا در آن حال براى او دعا نمايد دعايش مستجاب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 279
[555]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام سجّاد عليه السّلام فرمود: هيچ كس بر مستمندى ناتوان، صدقه ندهد و آن مستمند آن هنگام بر او دعايى نكند جز آنكه برآورده گردد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 331
1-أبو بصير از امام صادق از حضرت سجّاد عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود: نيست هيچ كس كه بر مسكينى ضعيف تصدّق كند و آن مسكين در آن وقت بر وى دعا كند جز اينكه دعاى او مستجاب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 322
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه امام زين العابدين عليه السّلام فرمود:هيچ شخصى نيست كه به مستمند ناتوانى صدقه بدهد و آن مسكين در همان وقت براى او دعا كند مگر اينكه دعايش(در حقّ او)مستجاب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 370
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ سَدِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: يُبْعَثُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ قَوْمٌ تَحْتَ ظِلِّ اَلْعَرْشِ وَ وُجُوهُهُمْ مِنْ نُورٍ وَ رِيَاشُهُمْ مِنْ نُورٍ جُلُوسٌ عَلَى كَرَاسِيَّ مِنْ نُورٍ قَالَ فَتَشَرَّفَ لَهُمُ اَلْخَلاَئِقُ فَيَقُولُونَ هَؤُلاَءِ اَلْأَنْبِيَاءُ فَيُنَادِي مُنَادٍ مِنْ تَحْتِ اَلْعَرْشِ أَنْ لَيْسَ هَؤُلاَءِ بِأَنْبِيَاءَ قَالَ فَيَقُولُونَ هَؤُلاَءِ شُهَدَاءُ فَيُنَادِي مُنَادٍ مِنْ تَحْتِ اَلْعَرْشِ لَيْسَ هَؤُلاَءِ بِشُهَدَاءَ وَ لَكِنْ هَؤُلاَءِ قَوْمٌ كَانُوا يُيَسِّرُونَ عَلَى اَلْمُؤْمِنِينَ وَ يُنْظِرُونَ اَلْمُعْسِرَ حَتَّى يُيَسَّرَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 145 )
1-سدير صيرفىّ گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:در روز قيامت خداوند جماعتى را برانگيزد و در سايه عرش خود جاى دهد،رويهاى ايشان از نور،و پوشش آنها نيز از نور باشد،بر تختهائى از نور نشسته باشند،خلايق بآنها نظر كنند و گويند اينان پيغمبران باشند كه در چنين مقامى منزل گزيده اند،منادى حقّ از عرش پروردگار ندا در دهد كه اى مردم اينان از انبيا نيستند،مردم گويند:پس از شهدايند،منادى ندا كند كه از شهدا هم نيستند،ليكن اينان طلبكارانى هستند كه بدهكاران مؤمن خود را كه توانائى أداى بدهى خود را نداشته اند مهلت داده اند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 323
1-سدير از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در روز قيامت عدّه اى در زير عرش برانگيخته مى شوند كه رخسارشان و جامه هاى آنان از نور است،و بر جايگاههايى از نور مى نشينند،و مردم به آنها نظر مى كنند و(با خود)مى گويند:اينها پيامبران الهى هستند!و در اين هنگام هاتف غيبى از عرش ندا مى كند كه:اينان از پيامبران نيستند،پس مردم مى گويند:از شهدايند،باز هاتف غيبى ندا مى كند كه: اينان از شهدا نيستند،بلكه گروهى هستند كه بر مؤمنان آسان مى گرفتند،و بدهكاران تنگدست را مهلت مى دادند تا وضع مالى آنها بهبود يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 371
1. سدير مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: روز قيامت گروهى محشور مى شوند و در سايۀ عرش جاى مى گيرند. چهره هايشان از نور، و لباسهايشان نيز از نور است و بر تختهايى از نور مى نشينند. پس خلايق به آنان نظر مى كنند و مى گويند: اينان پيامبرانند! در آن حال منادى از زير عرش ندا مى دهد كه اينان پيامبران نيستند. مردم مى گويند: اينان شهيدانند. منادى از زير عرش ندا مى كند كه اينان شهيدان نيستند، اينان كسانى اند كه كار را بر مؤمنان آسان مى گرفتند و به بدهكار تنگدست مهلت مى دادند تا گشايشى براى او حاصل شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 279
[556]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: در روز رستاخيز گروهى در زير سايۀ عرش برانگيخته شوند در حالى كه رخسارشان و جامه هايشان از نور است و بر تخت هايى از نور نشسته اند و آفريدگان بر آنان نظر افكنند و گويند: اينان پيامبرانند. پس نداگرى از زير عرش ندا سر دهد كه اينان پيامبر نيستند. آفريدگان ديگر بار گويند: اينان شهيدان هستند. پس نداگرى ديگر بار ندا برآورد كه اينان شهيد نيستند و لكن اينان گروهى هستند كه بر مؤمنان آسان مى گرفتند و به بدهكار تنگدست، مهلت مى دادند تا فراخ دست گردد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 333
ص: 157
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنَّ لِعَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ سَيَابَةَ دَيْناً عَلَى رَجُلٍ قَدْ مَاتَ كَلَّمْنَاهُ أَنْ يُحَلِّلَهُ فَأَبَى فَقَالَ وَيْحَهُ أَ مَا يَعْلَمُ أَنَّ لَهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ عَشْراً إِذَا حَلَّلَهُ وَ إِنْ لَمْ يُحَلِّلْهُ إِنَّمَا هُوَ دِرْهَمٌ بَدَلَ دِرْهَمٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 145 )
[557]1-... ابراهيم بن عبد الحميد گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: بدهكار عبد الرحمن بن سيابه درگذشت. ما با او صحبت كرديم كه بدهى آن بدهكار را ببخشد و او نپذيرفت. امام عليه السّلام فرمود: واى بر او! آيا نمى داند كه اگر بدهى او را ببخشد در روز رستاخيز به ازاى هر درهمى ده درهم از آن اوست و چون نبخشد تنها يك درهم طلب خواهد داشت؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 333
1-ابراهيم بن عبد الحميد گويد:بامام صادق عليه السّلام عرض كردم كه عبد الرّحمن ابن سيابه از يكتن از شيعيان طلبى داشت و آن مرد وفات كرد،ما با وى گفتيم از طلب خود درگذر و مرده را حلال كن و زير بار دين مگذار،عبد الرّحمن نپذيرفت،امام عليه السّلام فرمود:واى بر او-يا خدا او را رحمت كند-آيا نميداند كه اگر از وى بگذرد و او را إبراء كند در مقابل هر درهمى خداوند ده درهم باو بدهد،و اگر نبخشد برابر هر درهمى فرداى قيامت يك درهم طلبكار خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 323
1-ابراهيم بن عبد الحميد مى گويد كه:به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:عبد الرحمن بن سيابه از مردى طلبى داشت و آن شخص مرد،و ما از او خواستيم تا طلب خود را به او ببخشد،اما او قبول نكرد.حضرت فرمود:واى بر او!مگر نمى داند كه اگر بدهى خود را به او ببخشد خداوند به ازاى هر درهمى،ده درهم نصيبش خواهد كرد،و اگر نبخشد(در روز قيامت)به ازاى هر درهمى فقط يك درهم خواهد گرفت؟!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 372
1. ابراهيم بن عبد الحميد مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: عبد الرحمن بن سيابه از كسى طلبى داشت و آن مرد وفات كرد. ما به او پيشنهاد كرديم كه وى را حلال كند، ولى او نپذيرفت. امام (عليه السّلام) فرمود: واى بر او! آيا نمى داند كه اگر او را حلال كند، در برابر هر درهمى يك درهمى ده درهم پاداش دارد و اگر او را حلال نكند، در برابر هر درهمى يك درهم طلبكار خواهد بود؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 279
أَبِي ره عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ رَدَّ عَنْ عِرْضِ أَخِيهِ اَلْمُسْلِمِ وَجَبَتْ لَهُ اَلْجَنَّةُ اَلْبَتَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 145 )
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر كس آبروى مؤمنى را حفظ كند(يعنى در حال تهى دستى او، طلب خود را مطالبه نكند)مسلّما بهشت بر او واجب شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 324
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه آبروى برادر مسلمان خود را حفظ كند مسلّما بهشت براى او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 372
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس آبروى برادر مسلمانش را حفظ كند، البته بهشت بر او واجب خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 281
[558]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه آبروى برادر مسلمانش را نگاه دارد بى گمان بهشت بر او واجب شود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 333
ثواب من أعانه على ظالم له و ثواب من سعى له في حاجة و ثواب من سقاه من ظمإ و ثواب من أطعمه من جوع و ثواب من كساه من عرى و ثواب من حمله من رحله و ثواب من كفاه و ثواب من كفنه عند موته و ثواب من زوجه و ثواب من عاده من مرضه
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبَّادُ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ اَلدَّيْلَمِيِّ عَنْ أَبِيهِ سُلَيْمَانَ عَنْ مُخَلَّدِ بْنِ يَزِيدَ اَلنَّيْسَابُورِيِّ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَضَى لِأَخِيهِ حَاجَةً فيحاجه الله بها [فَبِحَاجَةِ اَللَّهِ بَدَأَ] وَ قَضَى اَللَّهُ بِهَا مِائَةَ حَاجَةٍ فِي إِحْدَاهُنَّ اَلْجَنَّةُ وَ مَنْ نَفَّسَ عَنْ أَخِيهِ كُرْبَةً نَفَّسَ اَللَّهُ عَنْهُ كُرْبَةً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ بَالِغاً مَا بَلَغَتْ وَ مَنْ أَعَانَهُ عَلَى ظَالِمٍ لَهُ أَعَانَهُ اَللَّهُ عَلَى إِجَازَةِ اَلصِّرَاطِ عِنْدَ دَحْضِ اَلْأَقْدَامِ وَ مَنْ سَعَى لَهُ فِي حَاجَةٍ حَتَّى قَضَاهَا لَهُ فَسُرَّ بِقَضَائِهَا فَكَانَ كَإِدْخَالِ اَلسُّرُورِ عَلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مَنْ سَقَاهُ مِنْ ظَمَإٍ سَقَاهُ اَللَّهُ مِنَ اَلرَّحِيقِ اَلْمَخْتُومِ وَ مَنْ أَطْعَمَهُ مِنْ جُوعٍ أَطْعَمَهُ اَللَّهُ مِنْ ثِمَارِ اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ كَسَاهُ مِنْ عُرْيٍ كَسَاهُ اَللَّهُ مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ حَرِيرٍ وَ مَنْ كَسَاهُ مِنْ غَيْرِ عُرْيٍ لَمْ يَزَلْ فِي ضَمَانِ اَللَّهِ مَا دَامَ عَلَى اَلْمَكْسُوِّ مِنَ اَلثَّوْبِ سِلْكٌ (1) وَ مَنْ كَفَاهُ بِمَا هُوَ يَمْتَهِنُهُ وَ يَكُفُّ وَجْهَهُ وَ يَصِلُ بِهِ يَدَيْهِ يُخْدِمُهُ اَلْوِلْدَانَ وَ مَنْ حَمَلَهُ مِنْ رَحْلِهِ بَعَثَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَلَى نَاقَةٍ مِنْ نُوقِ اَلْجَنَّةِ يُبَاهِي بِهِ اَلْمَلاَئِكَةَ وَ مَنْ كَفَّنَهُ عِنْدَ مَوْتِهِ فَكَأَنَّمَا كَسَاهُ يَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ إِلَى يَوْمِ يَمُوتُ وَ مَنْ زَوَّجَهُ زَوْجَةً يَأْنَسُ بِهَا وَ يَسْكُنُ إِلَيْهَا آنَسَهُ اَللَّهُ فِي قَبْرِهِ بِصُورَةِ أَحَبِّ أَهْلِهِ إِلَيْهِ وَ مَنْ عَادَهُ عِنْدَ مَرَضِهِ حَفَّتْهُ اَلْمَلاَئِكَةُ تَدْعُو لَهُ حَتَّى يَنْصَرِفَ وَ تَقُولُ طِبْتَ وَ طَابَتْ لَكَ اَلْجَنَّةُ وَ اَللَّهِ لَقَضَاءُ حَاجَتِهِ أَحَبُّ إِلَى اَللَّهِ مِنْ صِيَامِ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ بِاعْتِكَافِهِمَا فِي اَلشَّهْرِ اَلْحَرَامِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 146 )
1-ابو حمزۀ ثمالى از حضرت سجّاد عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس حاجت برادر دينى خود را برآورد ببرآوردن حاجت حقّ شروع كرده و خداوند در عوض،يك صد خواسته او را كه يكى از آنها بهشت است برآورد. و هر كس ناراحتى و گرفتارى برادر دينى خود را بر طرف سازد،خداوند در روز قيامت ناراحتيهاى او را رفع نمايد. و هر كس او را در برابر ستمكارى يارى نمايد،خداوند او را از پل صراط كه محلّ لغزش قدمها است آسان بگذراند. و هر كس در انجام حاجتى از حاجات وى تلاش كند و او را بانجام آن خوشحال سازد چنان باشد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم را خوشحال نموده است. و هر كس بدادن جرعۀ آبى تشنگى او را رفع نمايد،خداوند از شربتهاى سر بمهر بهشتى او را سيراب گرداند. و هر كس بدادن طعامى ويرا از گرسنگى برهاند،خداوند از ميوه هاى بهشت باو بخوراند. و هر كس برهنه اى را بپوشاند،خداوند از جامه هاى استبرق و حرير بهشتى او را بپوشاند. و هر كس بفقيرى با اينكه برهنه نيست لباس بخشد همواره در پناه خدا خواهد بود تا مادامى كه از آن پارچه تارى باقى باشد. و هر كس برادر مؤمن را در پيشامدى كه موجب خوارى و سرشكستگى اوست كفايت كند و آبروى او را در آن حادثه حفظ كند،خداوند ولدان مخلّد بهشت را بخدمتكارى او گمارد. و هر كس پيكر او را از مركب پياده كند يا بدن بيمارش را بدوش گيرد يا جنازه اش را حمل كند خداوند او را از قبر بر ناقه اى از ناقه هاى بهشت سواره بمحشر آورد،آنچنان كه وى بر فرشتگان الهى مباهات نمايد. و هر كس جنازۀ برادر مؤمن خود را كفن كند چنان باشد كه از آغاز عمر تا هنگام مرگ او را پوشانيده باشد. و هر كس براى وى همسرى تزويج كند كه موجب انس و آرامى دل او شود،خداوند در قبر كسى را كه بصورت محبوبترين بستگان اوست با وى مأنوس سازد. و هر كس در هنگام بيمارى او را عيادت كند،فرشتگان الهى در آن وقت گرد او درآيند،و در باره اش دعاى خير كنند تا هنگامى كه باز گردد،و گويند پاكيزه گشتى و بهشت براى تو پاك و آماده گشت،و فرمود:بخدا سوگند برآوردن درخواست مؤمن نزد من از روزه و اعتكاف دو ماه پى در پى از ماههاى حرام محبوبتر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 325
1-ابو حمزۀ ثمالى از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه حاجت برادر ايمانى خود را برآورد به برآوردن حاجت خداوند شروع كرده،و خدا صد حاجت او را برآورده مى كند كه يكى از آنها بهشت است؛و كسى كه گرفتارى او را برطرف سازد،خداوند تمام گرفتاريهاى روز قيامت را از او دور مى كند،هر اندازه كه باشد؛و كسى كه او را بر عليه دشمنش يارى كند،خداوند او را در عبور از پل صراط يارى خواهد كرد هنگامى كه قدمها به لغزش در مى آيند؛و كسى كه در انجام خواستۀ او تلاش كند تا آن را برآورده كند و او را شادمان سازد،به منزلۀ آن است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را شادمان كرده باشد؛و كسى كه او را سيراب كند،خداوند از شربت سر به مهر بهشتى او را سيراب خواهد ساخت؛و كسى كه او را اطعام كرده و گرسنگى او را چاره كند،خداوند از ميوه هاى بهشتى به او عطا فرمايد؛و كسى كه برهنگى او را بپوشاند،خداوند بر اندام او از جامه هاى استبرق و ابريشمين بهشتى خواهد پوشاند،و كسى كه او را با آنكه برهنه نيست بپوشاند،همواره در پناه خدا خواهد بود تا زمانى كه از آن جامه تار و پودى باقى باشد؛و كسى كه او را از آنچه كه باعث خوارى و سرشكستگى اوست نجات دهد،و آبرويش را حفظ كند و به يارى او بشتابد،خداوند ولدان مخلّدين را در بهشت به خدمت او خواهد گمارد؛و كسى كه او را با مركبش بردارد خداوند او را در روز قيامت سوار بر ناقۀ بهشتى به محشر درآورد،به گونه اى كه بر فرشتگان ببالد؛و كسى كه او را پس از مرگ كفن كند،مانند اين است كه بدن او را از روزى كه به دنيا آمده تا روزى كه از دنيا رفته است پوشانده باشد؛و كسى كه براى او همسرى برگزيند كه مايۀ انس و آرامش خاطر او شود، خداوند او را در قبر با محبوب ترين بستگانش مأنوس مى سازد؛و كسى كه به هنگام بيمارى از او عيادت كند،فرشتگان اطراف او را مى گيرند و در حقّ او دعا مى كنند تا زمانى كه(به خانۀ خود)باز گردد،و به او مى گويند:خوشا بر تو!و بهشت بر تو خوش باد. و فرمود:بخدا سوگند برآوردن درخواست و نياز برادر مؤمن در پيشگاه الهى،از دو ماه روز و اعتكاف متوالى در ماه حرام محبوب تر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 374
1. ابو حمزۀ ثمالى از حضرت على بن الحسين (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس حاجت برادرش را برآورد به حاجت حق آغاز كرده و خداوند در برابر آن صد حاجت او را كه يكى از آنها بهشت است برمى آورد. و هر كس اندوه برادرش را برطرف كند، خداوند در روز قيامت اندوههاى او را-هر چه باشد-برطرف مى كند. و هر كس او را در برابر ستمكارى يارى دهد، خداوند او را در عبور بر صراط كه لغزشگاه قدمهاست يارى مى دهد. و هر كس در تأمين حاجتى از حاجتهاى او تلاش كند و او را بدين وسيله شادمان سازد، گويى پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) را شادمان ساخته است. و هر كس او را سيراب كند، خداوند از شربت مهرشدۀ بهشتى به او مى نوشاند. و هر كس با دادن غذايى او را از گرسنگى برهاند، خداوند از ميوه هاى بهشتى به او مى خوراند. و هر كس برهنگى او را با لباسى بپوشاند، خداوند از جامه هاى استبرق و حرير به او مى پوشاند. و هر كس او را با اينكه برهنه نيست لباس بپوشاند، تا هنگامى كه از آن لباس تارى باقى مانده است در پناه خدا خواهد بود. و هر كس او را در پيشامدى كه موجب خوارى و سرشكستگى اوست كفايت كند و آبروى او را در آن حادثه حفظ نمايد، خداوند پسرانى جاودانه را در بهشت به خدمت او خواهد گماشت. و هر كس او را از مركبش به زير آورد، خداوند او را از قبر بر ناقه اى از ناقه هاى بهشت به محشر مى آورد و فرشتگان به او افتخار مى كنند. و هر كس او را پس از مرگ كفن كند، گويى از آغاز ولادت تا هنگام مرگ او را پوشانده است. و هر كس براى او همسرى تزويج كند كه موجب انس و آرامى دل او شود، خداوند در قبر كسى را كه به صورت محبوب ترين بستگان اوست با وى مأنوس مى سازد. و هر كس او را به هنگام بيمارى عيادت كند، فرشتگان بر گرد او حاضر مى شوند و برايش دعا مى كنند تا هنگامى كه بازگردد، و به او مى گويند: پاكيزه شدى و بهشت براى تو آماده گشت. و فرمود: به خدا سوگند، برآوردن حاجت مؤمن نزد من از روزه و اعتكاف دو ماه پى در پى از ماههاى حرام، محبوب تر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 281
[559]1-... امام سجّاد عليه السّلام فرمود: هر كه حاجت برادرش را برآورد به برآوردن حاجت خداوند آغازيده و خداوند به سبب اين كار صد حاجت او را كه يكى از آنها بهشت است برآورد و هر كه اندوه و گرفتارى برادرش را بزدايد خداوند اندوه هاى روز رستاخيز او را بزدايد هر چند بسيار سخت باشند و هر كه او را در برابر ستمگرى يارى رساند خداوند او را در گذشتن از پل صراط هنگام لغزش گام ها يارى رساند و هر كه در برآوردن نياز و حاجت او بكوشد تا آن را برآورد و او از اين كار شادمان گردد همچون شادمان نمودن پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله باشد و هر كه او را سيراب كند خداوند او را از بادۀ سر به مهر بهشتى سيراب نمايد و هر كه گرسنگى اش را برطرف سازد خداوند او را از ميوه هاى بهشتى بهره مند گرداند و هر كه او را از برهنگى بپوشاند خداوند از جامه هاى استبرق و حرير بهشتى بر او پوشاند و هر كه به برادرش كه جامه بر تن دارد لباس بخشد تا آنگاه كه تارى از آن لباس باقى مانده در پناه خدا باشد و هر كه او را در پيشامدى كه موجب خوارى او شده پشتيبانى و تأمين نمايد و آبرويش را نگاه دارد و دست يارى بر او رساند خداوند پسرانى جاودان را به خدمت او گمارد و هر كه او را بر مركبش سوار كند خداوند او را در روز رستاخيز سوار بر شترى از ناقه هاى بهشتى بر جايگاه حسابرسى آورد آن گونه كه او بر فرشتگان مباهات ورزد و هر كه بر او پس از مرگش كفن پوشاند گويا كه از هنگام تولّد از مادرش تا هنگام مرگش او را پوشانده است و هر كه او را همسرى دهد كه با او انس گيرد و آرامش يابد خداوند در گورش كسى را در سيماى محبوب ترين خويشان او با وى مأنوس نمايد و هر كه هنگام بيمارى اش او را عيادت كند فرشتگان گرد او در آيند و تا آنگاه كه باز گردد او را دعا كنند و گويند: پاك شدى و بهشت نيز براى تو پاكيزه گرديد. و امام عليه السّلام فرمود: به خدا سوگند كه برآوردن نياز برادرم نزد من از دو ماه روزه و اعتكاف پى در پى در ماه حرام خوشتر است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 335
ص: 158
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ عَبَّادِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ اَلدَّيْلَمِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ اَلصَّيْرَفِيِّ قَالَ: كُنْتُ بِالْكُوفَةِ فَيَأْتِينِي إِخْوَانٌ كَثِيرَةٌ وَ كَرِهْتُ اَلشُّهْرَةَ فَتَخَوَّفْتُ أَنْ أَشْتَهِرَ بِدِينِي فَأَمَرْتُ غُلاَمِي كُلَّمَا جَاءَنِي رَجُلٌ مِنْهُمْ يَطْلُبُنِي قَالَ لَيْسَ هُوَ هَاهُنَا قَالَ فَحَجَجْتُ تِلْكَ اَلسَّنَةَ فَلَقِيتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَرَأَيْتُ مِنْهُ ثِقْلاً وَ تَغَيُّراً فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَهُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا اَلَّذِي غَيَّرَنِي عِنْدَكَ قَالَ اَلَّذِي غَيَّرَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّمَا تَخَوَّفْتُ اَلشُّهْرَةَ وَ قَدْ عَلِمَ اَللَّهُ شِدَّةَ حُبِّي لَهُمْ فَقَالَ يَا إِسْحَاقُ لاَ تَمَلَّ زِيَارَةَ إِخْوَانِكَ فَإِنَّ اَلْمُؤْمِنَ إِذَا لَقِيَ أَخَاهُ اَلْمُؤْمِنَ فَقَالَ مَرْحَباً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ مَرْحَباً إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ فَإِذَا صَافَحَهُ أَنْزَلَ اَللَّهُ فِيمَا بَيْنَ إِبْهَامَيْهِمَا مِائَةَ رَحْمَةٍ تِسْعَةً وَ تِسْعِينَ لِأَشَدِّهِمْ حُبّاً لِصَاحِبِهِ ثُمَّ أَقْبَلَ اَللَّهُ عَلَيْهِمَا بِوَجْهِهِ فَكَانَ عَلَى أَشَدِّهِمَا حُبّاً لِصَاحِبِهِ أَشَدَّ إِقْبَالاً فَإِذَا تَعَانَقَا غَمَرَتْهُمَا اَلرَّحْمَةُ فَإِذَا لَبِثَا لاَ يُرِيدَانِ إِلاَّ وَجْهَهُ لاَ يُرِيدَانِ غَرَضاً مِنْ أَغْرَاضِ اَلدُّنْيَا قِيلَ لَهُمَا غَفَرَ اَللَّهُ لَكُمَا فَاسْتَأْنِفَا فَإِذَا أَقْبَلاَ عَلَى اَلْمُسَاءَلَةِ قَالَتِ اَلْمَلاَئِكَةُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ تَنَحَّوْا عَنْهُمَا فَإِنَّ لَهُمَا سِرّاً وَ قَدْ سَتَرَ اَللَّهُ عَلَيْهِمَا - قَالَ إِسْحَاقُ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ لاَ يكب [يُكْتَبُ] عَلَيْنَا لَفْظُنَا فَقَدْ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ - مٰا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاّٰ لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ قَالَ فَتَنَفَّسَ اِبْنُ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلصُّعَدَاءَ ثُمَّ بَكَى حَتَّى خَضَبَتْ دُمُوعُهُ لِحْيَتَهُ وَ قَالَ يَا إِسْحَاقُ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِنَّمَا نَادَى اَلْمَلاَئِكَةَ أَنْ يَغِيبُوا عَنِ اَلْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اِلْتَقَيَا إِجْلاَلاً لَهُمَا فَإِذَا كَانَتِ اَلْمَلاَئِكَةُ لاَ تَكْتُبُ لَفْظَهُمَا وَ لاَ تَعْرِفُ كَلاَمَهُمَا فَقَدْ عَرَفَهُ اَلْحَافِظُ عَلَيْهِمَا عَالِمُ اَلسِّرِّ وَ أَخْفَى يَا إِسْحَاقُ فَخَفِ اَللَّهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ فَإِنْ كُنْتَ لاَ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ فَإِنْ كُنْتَ تَرَى أَنَّهُ لاَ يَرَاكَ فَقَدْ كَفَرْتَ وَ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ يَرَاكَ ثُمَّ اِسْتَتَرْتَ عَنِ اَلْمَخْلُوقِينَ بِالْمَعَاصِي وَ بَرَزْتَ لَهُ بِهَا فَقَدْ جَعَلْتَهُ فِي حَدِّ أَهْوَنِ اَلنَّاظِرِينَ إِلَيْكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 146 )
[560]1-... اسحاق بن عمّار صيرفى گويد: من در كوفه بودم و برادران مؤمن بسيارى به ديدن من مى آمدند و من خوش نداشتم كه شهرت يابم و مى ترسيدم كه مشهور شوم كه شيعه هستم؛ به همين سبب به خدمتكارم دستور دادم كه اگر كسى مرا خواست بگويد: اينجا نيست. آن سال به حج رفتم و امام صادق عليه السّلام را ديدار كردم. امام عليه السّلام با من سنگين برخورد كرد و رفتارش با من تغيير كرده بود. عرض كردم: فدايت شوم! چه چيزى موجب تغيير رفتار شما با من شده است؟ فرمود: همان چيزى كه موجب تغيير رفتار تو با مؤمنان شده است. عرض كردم: فدايت شوم! من فقط از شهرت يافتن مى ترسيدم و همانا خدا از شدّت علاقۀ من به مؤمنان آگاه است؛ پس امام عليه السّلام فرمود: اى اسحاق! از ديدار برادرانت دلخسته مشو؛ زيرا به راستى چون مؤمن برادر مؤمن خويش را ديدار كند خداوند به او خوشامد گويد و تا روز رستاخيز بر او خوشامد نويسد، پس چون با برادرش دست داد خداوند صد رحمت را بر ميان دو انگشت ابهام آن دو فرو فرستد كه نود و نه تاى آن، از آن كسى است كه بر دوستش بيشتر مهر ورزد؛ سپس خداوند بر آن دو رو كند و بر آن كس كه بر دوستش بيشتر مهر ورزد بيشتر رو نمايد، پس آنگاه كه همديگر را در آغوش گرفتند رحمت الهى آن دو را فراگيرد و آن هنگام كه اندكى نزد يك ديگر درنگ كردند و تنها خدا را در نظر داشتند و هدفى از اهداف دنيوى را قصد نكردند به آن دو گفته شود: خداوند شما را آمرزيد، كردار خويش را از سر گيريد و چون احوالپرسى از يك ديگر را آغازيدند فرشتگان به يك ديگر گويند: از آنها دور شويد؛ زيرا آنان را سرّى است كه خداوند آن را نهان داشته است. راوى در ادامه گويد كه عرض كردم: فدايت شوم! چگونه سخنان ما نوشته نمى شود در حالى كه خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد:«[آدمى] هيچ سخنى را به لفظ در نمى آورد مگر اينكه مراقبى آماده، نزد او [آن را ضبط مى كند]» [ق ، آيۀ 18]؟ راوى گويد: فرزند پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله از ته دل آهى كشيد و گريست آنچنان كه اشك محاسن ايشان را تر كرد و فرمود: اى اسحاق! به راستى، خداى پاك و فرازمند در آن هنگام كه مؤمنان همديگر را ديدار مى كنند براى بزرگداشت آن دو فرشتگان را ندا دهد كه از آنان دور شويد، پس آن هنگام كه فرشتگان سخنان آن دو را نمى نويسند و از گفته هاى ايشان آگاهى ندارند نگاهبان آن دو و داناى به نهان و نهان تر (خداوند)، از گفته هايشان آگاهى دارد؛ پس اى اسحاق! آن گونه از خدا بترس كه گويا او را مى نگرى و اگر تو او را نمى بينى بى گمان او تو را مى بيند و چون پندارى كه او تو را نمى بيند بى ترديد كفر ورزيده اى و اگر مى دانى كه او تو را مى بيند و با اين حال، گناهان خويش را از آفريدگان او نهان بدارى و در پيشگاه او آشكار نمايى همانا او را در حدّ پست ترين نگرندگان به خود، قرار داده اى
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 337
1-اسحاق بن عمّار گويد:من در كوفه بودم و برادران دينى بسيار بديدن من مى آمدند و من خوش نداشتم مشهور شوم مبادا بفهمند كه شيعه هستم و متعرّض من شوند،لذا خادم را گفتم:هر كس آمد و مرا خواست بگويد اينجا نيست،در همان سال بحجّ خانه خدا مشرّف گشتم و امام صادق عليه السّلام را ملاقات نمودم در چهرۀ مباركش نسبت بخودم احساس ناراحتى و تندى كردم،عرض كردم قربانت گردم موجب اين خشم چيست و چرا بمن التفات سابق را نداريد؟فرمود:سببش همان چيزيست كه از تو نسبت به برادران مؤمنت سر زده،عرضكردم:فدايت شوم من جز از بيم شهرت اين كار را نكردم و خداوند ميداند كه چقدر مؤمنين و شيعيان را دوست ميدارم،فرمود:اى اسحاق از ديدار برادرانت خسته مشو زيرا كه مؤمن هر گاه برادر دينى خود را ملاقات كند و بدو تحيّت گويد خداوند تا روز رستخيز براى او تحيّت و مرحبا نويسد،و چون با وى مصافحه كند خداوند يك صد رحمت بر ميان دو انگشت ابهام آنان نازل گرداند كه نود و نه تاى آن براى آن كسيست كه بيشتر مصاحبش را دوست دارد،آنگاه خداوند نظر رحمت بسوى آن دو افكند و هر كدام بيشتر رفيق خود را دوست بدارد وى با آن رحمت بيشتر مواجه خواهد بود،و چون با هم معانقه كنند رحمت الهى سراپاى آن دو را فرا گيرد،و چون اندكى نزد هم بپايند و جز خدا در نظر نداشته باشند و قصدشان دنيا نباشد بدانها گفته شود:عمل از سر گيريد كه خداوند گذشتۀ شما هر دو را آمرزيد و گناهانتان ببخشيد،و چون از حال يك ديگر پرسند فرشتگان موكّل آنها يك ديگر را گويند از اين دو دور شويد زيرا كه با هم سرّى دارند كه خداوند مستورى آن را خواسته است. اسحاق بن عمّار گويد:من عرضكردم:فدايت گردم آنچه ما در آن حال گوئيم بر ما ننويسند در حالى كه خداوند عزّ و جلّ فرموده«
مٰا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاّٰ لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ
»سخنى از لبان او بيرون نيايد جز اينكه فرشتگان در آنجا مراقب و حاضر و آماده اند،گويد:پسر پيغمبر عليه السّلام از ته دل آهى كشيد و سپس گريست چندان كه اشك محاسن مباركش را فرا گرفت و فرمود:اى اسحاق براستى كه خداوند تبارك و تعالى خود فرشتگان را دستور ميفرمايد كه دور شويد از اين دو مؤمن هنگامى كه يك ديگر را ملاقات ميكنند و اين از براى بزرگداشت آن دو و احترام آنهاست، و هر گاه فرشتگان سخنان آن دو را ننويسند و نشناسند پس محقّقا حافظ و نگهبان آنها آنكه داناى نهان و نهانتر است خود خواهد دانست. اى اسحاق از خدا بترس چنان كه گويا او را ميبينى و چنانچه تو او را نبينى او كه خود ترا خواهد ديد،و اگر چنين پندارى كه او تو را نخواهد ديد پس مسلّما كافرشده اى،و چنانچه ميدانى كه او ترا مى بيند و سپس زشتكاريهاى خود را از ديدۀ مخلوقات او مستور ميكنى و براى خدا و در حضور او آشكار مينمائى در اين صورت او را در حدّ پستترين ناظران بخود آورده اى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 327
1-اسحاق بن عمّار صيرفى نقل كرده است كه:در كوفه بودم و برادران دينى بسيارى به ديدن من مى آمدند،(ولى)من دوست نداشتم كه مشهور باشم و مى ترسيدم كه راز شيعه بودن من فاش گردد،لذا به كسى كه خدمت مرا مى كرد دستور دادم كه به هر كس كه به ديدار من بيايد بگويد:او اينجا نيست!اسحاق مى گويد كه:آن سال را به حج رفتم و امام صادق عليه السّلام را زيارت كردم،در سيماى مبارك آن حضرت آثار بى اعتنائى و ناراحتى نسبت به خود احساس كردم،عرض كردم:فدايت شوم!چه چيز موجب اين تغيير رفتار شما نسبت به من شده است؟!فرمود:همان چيزى كه رفتار تو را نسبت به برادران دينى تو تغيير داد.عرض كردم:فدايت گردم!من تنها از اينكه راز من فاش شود(و دشمنان بدانند كه از شيعيانم)با آنان چنان رفتارى داشتم،و خدا مى داند كه من چقدر آنها را دوست دارم.حضرت فرمود:اى اسحاق!از ديدار برادرانت دلتنگ مشو كه هر گاه مؤمنى،برادر مؤمن خود را ملاقات كند و به او خوشامد بگويد،خداوند تا روز قيامت در نامۀ اعمال او درود و مرحبا مى نويسد،و هنگامى كه با وى مصافحه كند خداوند در ميان دو انگشت ابهام آن دو يك صد رحمت خود را فرود مى آورد كه نود و نه قسمت آن از آن كسى است كه علاقه و دوستى بيشترى نسبت به دوست خود داشته باشد،و خداوند با نظر رحمت آميز و مهربان خود به آنها نگاه مى كند،و آن كه رفيق خود را بيشتر دوست داشته باشد از نظر حضرت حق بيشتر فيض مى گيرد.و هنگامى كه همديگر را در آغوش بگيرند، رحمت خداوندى آنها را فرا مى گيرد،و اگر اين ديدار مدّتى به درازا كشد و(در اين ديدار فقط)رضاى خداوندى را جويا باشند،نه(سامان بخشيدن به)امور دنيوى، به آنان خطاب مى شود كه:خداوند گناهان گذشتۀ شما را آمرزيد،از اين پس،عمل خود را از سر بگيريد.و چون به احوالپرسى از يك ديگر بپردازند،فرشتگان(نگهبان آنان)به هم گويند:كنار برويد كه اين دو با هم رازى دارند كه خداوند پنهان ماندن آن را اراده فرموده است. اسحاق مى گويد:به حضرت عرض كردم:فدايت گردم!چگونه است كه فرشتگان از ما دور باشند و آنچه مى گوييم(به هنگام احوالپرسى)در نامۀ اعمال ثبت نمى شود، در حالى كه خداوند عزّ و جل(در سورۀ ق،آيۀ 18)مى فرمايد:«هيچ سخنى را بر زبان نمى آورد مگر آنكه فرشتگان مراقب در كمين اويند»؟راوى مى گويد:پس فرزند رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم آه(سردى)از دل كشيد و آنقدر گريست كه اشك بر محاسن مبارك حضرت جارى شد،و(در آن حال به من)فرمود:اى اسحاق! براستى كه خداوند تبارك و تعالى چون به فرشتگان(نگهبان)فرمان مى دهد:زمانى كه اين دو مؤمن يك ديگر را ملاقات مى كنند(و با هم به صحبت مى پردازند)از آن دور شويد،براى احترام و بزرگداشت آنهاست،پس اگر فرشتگان كلام آنها را ننويسند و نفهمند،مسلّما آن كه حافظ و نگهبان آنهاست كه دانندۀ هر راز و آنچه نهانتر است همۀ آنها را خواهد دانست.اى اسحاق!از خدا بترس به طورى كه گويا او را مى بينى،و اگر تو او را نبينى،مسلّما او تو را مى بيند،و اگر خيال كنى كه خداوند تو را نمى بيند مسلّما(نسبت به او) كافرشده اى،و اگر بدانى كه او تو را مى بيند و گناهان خود را از آفريده هاى او پنهان مى كنى ولى در محضر او(به گناهان خود اقرار) و آنها را آشكار مى سازى،در چنين صورتى،خداوند را در حدّ پائين ترين كسانى كه ناظر بر اعمال تواند قرار داده اى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 376
1. اسحاق بن عمّار مى گويد: من در كوفه بودم و برادران دينى بسيارى به ديدن من مى آمدند و من دوست نداشتم مشهور شوم، زيرا بيم داشتم از اينكه بفهمند من شيعه هستم. از اين رو به غلام خود گفتم: هر كس آمد و مرا خواست بگويد او اينجا نيست. در همان سال به حجّ خانۀ خدا رفتم و امام صادق (عليه السّلام) را ملاقات نمودم. در چهره اش نسبت به خودم احساس ناراحتى و تندى كردم. گفتم: فدايت شوم، چه چيز موجب خشم شما نسبت به من شده است؟ فرمود: رفتارى كه نسبت به برادران مؤمن خود داشته اى. گفتم: فدايت شوم، من فقط از اين بيم داشتم كه مشهور شوم، و خدا مى داند كه چقدر آنان را دوست دارم. امام (عليه السّلام) فرمود: اى اسحاق، از ديدار برادرانت خسته نشو، زيرا مؤمن هر گاه برادر مؤمنش را ديدار كند و به او تحيّت گويد، خداوند تا روز قيامت براى او تحيّت و درود مى نويسد، و اگر با او مصافحه كند خداوند يك صد رحمت ميان دو انگشت ابهام آنان نازل مى كند كه نود و نه تاى آن براى كسى است كه همنشين خود را بيشتر دوست دارد، آن گاه خداوند نظر رحمت به سوى آن دو مى افكند و هر كدام بيشتر رفيق خود را دوست بدارد. بيشتر با آن رحمت رو به رو خواهد شد، و اگر با هم معانقه كنند رحمت الهى هر دو را فرا مى گيرد، و چون اندكى درنگ كنند و تنها خشنودى خدا را در نظر داشته باشند و قصدشان دنيا نباشد به آن دو گفته مى شود: عمل از سرگيريد كه خداوند گناهان شما را آمرزيد، و اگر از حال يك ديگر بپرسند، فرشتگان موكّل آنها به يك ديگر مى گويند: از اين دو دور شويد كه با هم سرّى دارند و خداوند آن را برايشان مستور داشته است.اسحاق مى گويد: گفتم: فدايت شوم، آيا در آن حال سخنان ما را نمى نويسند، در حالى كه خداوند فرموده است:
«مٰا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاّٰ لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ»
»
[ق،18](آدمى هيچ سخنى نمى گويد مگر اينكه مراقبى آماده نزد او حضور دارد)؟ اسحاق مى گويد: در اين هنگام پسر پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) از دل آهى كشيد و سپس گريست چندان كه اشك محاسنش را فرا گرفت و فرمود: اى اسحاق، خداوند فقط به فرشتگان فرمان مى دهد كه براى احترام اين دو مؤمن هنگام ملاقات با يك ديگر از آنها دور شوند. اگر فرشتگان سخن آن دو را نمى نويسند و كلامشان را نمى شناسند، كسى كه نگهبان آن دو و داناى نهان و آشكار است آن را مى داند. اى اسحاق، از خدا چنان بترس كه گويا او را مى بينى. اگر تو او را نمى بينى او تو را مى بيند. پس اگر چنين پندارى كه او تو را نمى بيند قطعا كافر شده اى، و اگر مى دانى كه او تو را مى بيند و سپس گناهان خود را از ديدۀ مردم پنهان مى دارى ولى براى خدا آشكار مى سازى، در اين صورت او را حدّ پست ترين نظركنندگان به خود قرار داده اى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 283
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُمَرَ اَلْيَمَانِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يُعِينُ مُؤْمِناً مَظْلُوماً إِلاَّ كَانَ أَفْضَلَ مِنْ صِيَامِ شَهْرٍ وَ اِعْتِكَافِهِ فِي اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرَامِ وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَنْصُرُ أَخَاهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ إِلاَّ وَ نَصَرَهُ اَللَّهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ (1) وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَخْذُلُ أَخَاهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ إِلاَّ خَذَلَهُ اَللَّهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 147 )
1-ابراهيم يمانى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ مؤمنى نباشد كه در صورت توانائى مظلومى را دستگيرى و اعانت نمايد مگر اينكه اين عمل براى او از روزه و اعتكاف يكماه تمام در مسجد الحرام بهتر باشد،و نيز هيچ مؤمنى نيست كه در صورت قدرت،برادر مؤمن خود را يارى كند مگر اينكه خداوند در دنيا و آخرت او را يارى كند،و هيچ مؤمنى نباشد كه قدرت بر يارى برادر دينى خود داشته باشد و او را رها كند و ياريش ننمايد جز اينكه خداوند در دنيا و آخرت او را بخود واگذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 329
1-ابراهيم بن عمر يمانى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هيچ مؤمنى نيست كه مؤمن ستمديده اى را يارى كند،مگر آنكه(ثواب)اين عمل،از روزه و اعتكاف يك ماه در مسجد الحرام برتر است،و هيچ مؤمنى نيست كه توان يارى كردن برادر خود داشته باشد و او را يارى كند مگر آنكه خداوند او را در دنيا و آخرت يارى مى كند،و هيچ مؤمنى نيست كه توان يارى كردن برادر خود داشته باشد و او را به حال خود رها سازد مگر آنكه خداوند او را در دنيا و آخرت به خود واگذارد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 379
1. ابراهيم بن عمر يمانى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هيچ مؤمنى مؤمن ستمديده اى را كمك نمى كند مگر اينكه اين عمل او از روزه و اعتكاف يك ماه در مسجد الحرام بهتر است. و هيچ مؤمنى برادر مؤمن خود را در صورت قدرت يارى نمى دهد مگر اينكه خدا در دنيا و آخرت او را يارى مى دهد. و هيچ مؤمنى با وجود قدرت دست از يارى برادر مؤمنش برنمى دارد مگر اينكه خدا در دنيا و آخرت دست از يارى او بر نمى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 285
[561]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ مؤمنى بر مؤمن ستمديده اى يارى نرساند جز آنكه اين كار او برتر از دو ماه روزه و اعتكاف در مسجد الحرام باشد و هيچ مؤمنى نباشد كه توان مدد و يارى رساندن به برادر مؤمنش را داشته باشد و بر او يارى رساند جز آنكه خداوند او را در دنيا و آخرت يارى كند و هيچ مؤمنى نباشد كه توان يارى رساندن به برادر مؤمنش را داشته باشد و او را بدون يارى وارهاند جز آنكه خداوند او را در دنيا و آخرت [به حال خود] وارهاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 339
ص: 159
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِي اَلْوَرْدِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنِ اُغْتِيبَ عِنْدَهُ أَخُوهُ اَلْمُؤْمِنُ فَنَصَرَهُ وَ أَعَانَهُ نَصَرَهُ اَللَّهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ مَنِ اُغْتِيبَ عِنْدَهُ أَخُوهُ اَلْمُؤْمِنُ فَلَمْ يَنْصُرْهُ وَ لَمْ يُعِنْهُ وَ لَمْ يَدْفَعْ عَنْهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ وَ عَوْنِهِ إِلاَّ خَفَضَهُ اَللَّهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 148 )
2-أبى الورد گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس نزد او از برادر مؤمنش بد گوئى شود و او از وى دفاع كند و حفظ الغيب او نمايد خداوند در دنيا و آخرت ويرا يارى كند،و هر كس نزد او غيبت برادر مؤمنش بشود و او را يارى نكند و با اينكه در قدرت او باشد از او دفاع ننمايد جز اين نيست كه خداوند ويرا در دنيا و آخرت خوار و پست خواهد گردانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 330
2-ابو الورد از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر نزد كسى نسبت به برادر دينى او بدگوئى كنند و او به دفاع و يارى او برخيزد،خداوند در دو جهان او را يارى مى كند؛و اگر نزد كسى نسبت به برادر ايمانى او غيبت كنند و او در صورت توانائى به دفاع از برادر دينى خود نپردازد،خداوند در دو سرا او را(در نظر مردم) ذليل و خوار گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 379
2. ابو الورد از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس نزد او از برادر مؤمنش بدگويى شود و از او حمايت و دفاع كند، خداوند او را در دنيا و آخرت يارى مى كند. و هر كس نزد او از برادر مؤمنش غيبت شود و با اينكه قدرت بر دفاع از او دارد او را يارى نكند و از او دفاع ننمايد، خداوند او را در دنيا و آخرت پست خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 285
[562]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه نزد او از برادر مؤمنش غيبت شود و او از برادر مؤمنش دفاع كرده و او را يارى رساند خداوند او را در دنيا و آخرت يارى كند و هر كه در نزدش از برادر مؤمنش غيبت شود و او بتواند برادر مؤمنش را يارى كند و از او دفاع نمايد ولى او را يارى نكرده و دفاع ننمايد خداوند او را در دنيا و آخرت پست و فرومايه گرداند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 339
ص: 160
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ كَانَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: لَأَنْ أُصْلِحَ بَيْنَ اِثْنَيْنِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أَتَصَدَّقَ بِدِينَارَيْنِ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِصْلاَحُ ذَاتِ اَلْبَيْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ اَلصَّلاَةِ وَ اَلصِّيَامِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 148 )
1-أبو حمزۀ ثمالى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:امير المؤمنين عليه السّلام چنين فرموده كه هر گاه بين دو نفر براى اصلاح ميانجيگرى كنم نزد من بهتر است از اينكه دو دينار در راه خدا صدقه دهم،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود: اصلاح بين مردم از هر نماز و روزه اى بهتر و بالاتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 330
1-ابو حمزۀ ثمالى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام مى فرمود:اگر ميان دو نفر به منظور اصلاح و آشتى،ميانجيگرى كنم در نظر من از دو دينار صدقه دادن برتر است؛رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم مى فرمود:اصلاح بين مردم از هر نماز و روزه(مستحبّى)بهتر و گرانقدرتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 380
1. ابو حمزۀ ثمالى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: امير مؤمنان (عليه السّلام) مى فرمود: اگر ميان دو نفر سازش برقرار كنم نزد من بهتر است از اينكه دو دينار صدقه دهم. پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اصلاح دادن ميان مردم از هر نماز و روزه اى بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 285
[563]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام مى فرمود: آشتى دادن ميان دو نفر را از دو دينار صدقه دادن خوشتر دارم. پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: سازش دادن ميان مردم از يك سال نماز و روزه برتر است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 339
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ شُرَحْبِيلَ بْنِ سَعْدٍ اَلْأَنْبَارِيِّ عَنْ أَسَدِ بْنِ خُضَيْرٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَغَاثَ أَخَاهُ اَلْمُسْلِمَ حَتَّى يُخْرِجَهُ مِنْ هَمٍّ وَ كُرْبَةٍ وَ وَرْطَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ عَشْرَ حَسَنَاتٍ وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرَ دَرَجَاتٍ وَ أَعْطَاهُ ثَوَابَ عِتْقِ عَشْرِ نَسَمَاتٍ وَ دَفَعَ عَنْهُ عَشْرَ نَقِمَاتٍ وَ أَعَدَّ لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَشْرَ شَفَاعَاتٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 148 )
1-اسيد بن حضير گويد:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس در ناگواريها بفرياد برادر مسلمانش برسد تا او را از اندوه و نگرانى و گرفتارى برهاند، خداوند ده حسنه براى وى بنويسد،و ده درجه مقامش را بالا برد،و ثواب آزاد كردن ده بنده بدو بدهد،و ده سختى و رنج از او بر طرف سازد،و ده شفاعت مقبول براى روز قيامت او ذخيره نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 331
1-أسيد بن حضير از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به داد برادر مسلمان خود برسد و او را از غم و غصه و گرفتارى برهاند،خداوند ده حسنه در نامۀ اعمال او مى نويسد،و ده درجه(مقام و منزلت)او را بالا مى برد،و ثواب آزاد كردن ده بنده را(در راه خدا)به او كرامت مى كند،و ده گونه كيفر و عقوبتى از او دور مى سازد،و ده شفاعت را در آخرت براى او مهيّا مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 380
1. اسيد بن حضير مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس در ناگواريها به فرياد برادر مسلمانش برسد تا او را از اندوه و نگرانى و گرفتارى برهاند، خداوند ده حسنه براى او مى نويسد و ده درجه براى او بالا مى برد، و پاداش آزاد كردن ده بنده به او مى دهد، و ده گرفتارى از او برطرف مى كند، و ده شفاعت مقبول براى روز قيامت او ذخيره مى نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 285
[564]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه به فرياد برادر مسلمانش رسد تا او را از اندوه و گرفتارى و تنگنا در آورد خداوند براى او ده حسنه نويسد و او را ده درجه بالا برد و پاداش آزاد نمودن ده بنده را بر او ارزانى فرمايد و ده گرفتارى بزرگ را از او دور سازد و در روز رستاخيز ده شفاعت براى او آماده دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 339
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْغِفَارِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَكْرَمَ أَخَاهُ اَلْمُسْلِمَ بِكَلِمَةٍ يُلْطِفُهُ بِهَا وَ يُفَرِّجُ كُرْبَتَهُ لَمْ يَزَلْ فِي ظِلِّ اَللَّهِ اَلْمَمْدُودِ وَ اَلرَّحْمَةِ مَا كَانَ فِي ذَلِكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 148 )
1-جعفر بن ابراهيم گويد:امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس برادر دينى خود را با سخنى محبّت آميز گرامى دارد و دل پر اندوهش را آرامش بخشد تا زمانى كه در اين كار باشد همواره در زير سايۀ رحمت واسعۀ پروردگار خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 331
1-جعفر بن ابراهيم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: كسى كه با سخن محبّت آميز،برادر مسلمان خود را مورد لطف و محبت قرار دهد و غم و غصۀ او را برطرف سازد،تا زمانى كه به اين كار مشغول است در زير سايۀ رحمت گستردۀ خداوند قرار خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 381
1. جعفر بن ابراهيم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) نقل كرد كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس برادر مسلمانش را با سخن محبّت آميز گرامى دارد و اندوه را از او بزدايد، تا زمانى كه در اين حال باشد همواره در زير سايۀ رحمت گستردۀ پروردگار خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 287
[565]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه با سخنى مهرآميز برادر مسلمانش را ارج نهد و او را از اندوه رهايى بخشد تا آن هنگام كه در اين كار باشد همواره در زير سايۀ رحمت فراگير خداوند خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 341
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ زَيْدٍ اَلشَّحَّامِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ أَغَاثَ أَخَاهُ اَلْمُؤْمِنَ اَللَّهْفَانَ عِنْدَ جَهْدِهِ فَنَفَّسَ كُرْبَتَهُ وَ أَعَانَهُ عَلَى نَجَاحِ حَاجَتِهِ كَانَتْ لَهُ بِذَلِكَ عِنْدَ اَللَّهِ اِثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ رَحْمَةً مِنَ اَللَّهِ يُعَجِّلُ لَهُ مِنْهَا وَاحِدَةً تصلح [يُصْلِحُ] بِهَا مَعِيشَتَهُ وَ يَدَّخِرُ لَهُ إِحْدَى وَ سَبْعِينَ رَحْمَةً لِأَفْزَاعِ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ أَهْوَالِهَا (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 149 )
1-زيد شحّام گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس بداد ستمديدۀ پريشانى برسد و اندوه از دل او بردارد،و گرفتارى او را برطرف سازد،و او را در انجام حاجتش يارى كند،وى را بدين كار در نزد پروردگار هفتاد و دو رحمت باشد كه يكى را در دنيا بر او نازل سازد تا همه امور او بدان سامان پذيرد،و هفتاد و يك رحمت براى قيامت او ذخيره نگهدارد تا از بيم و هول آن روز در امان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 332
1-زيد شحّام نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:كسى كه به داد ستمديدۀ اندوهگينى برسد و بار اندوه را از دل او بردارد و در برآوردن حاجتش كمك كند،در پيشگاه حضرت حق هفتاد و دو رحمت خواهد داشت،كه با يك رحمتى(از آن رحمتها)زندگانى او را در دنيا اصلاح نموده،و هفتاد و يك رحمت ديگر را براى آخرت او ذخيره مى كند تا از هراس و وحشت آن روز در امان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 381
1. زيد شحّام مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس به داد برادر مؤمن پريشانش برسد و اندوه از دل او بردارد، و او را در تأمين حاجتش كمك كند، براى او در برابر اين كافر هفتاد و دو رحمت از سوى خدا خواهد بود كه يكى را در دنيا به او ارزانى مى دارد تا امور زندگى خود را بدان سامان دهد، و هفتاد و يك رحمت ديگر را براى ترس و وحشت روز قيامتش ذخيره مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 287
[566]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هنگام مشقّت به فرياد برادر پريشانش برسد و اندوهش را بزدايد و او را در دستيابى بر خواسته اش يارى رساند او به سبب اين كار هفتاد و دو رحمت در پيشگاه خدا دارد كه يكى از آن رحمت ها را شتابان و زود بر او فروفرستد كه با آن امور زندگى اش را سامان دهد و هفتاد و يك رحمت ديگر را براى بيم ها و هراس هاى روز رستاخيز او نگاه دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 341
ص: 161
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ نُعَيْمٍ عَنْ مِسْمَعٍ كِرْدِينٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ نَفَّسَ عَنْ مُؤْمِنٍ كُرْبَةً نَفَّسَ اَللَّهُ عَنْهُ كُرَبَ اَلْآخِرَةِ وَ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ وَ هُوَ ثَلِجُ اَلْفُؤَادِ وَ مَنْ أَطْعَمَهُ مِنْ جُوعٍ أَطْعَمَهُ اَللَّهُ ثِمَارَ اَلْجَنَّةِ وَ مَنْ سَقَاهُ شَرْبَةَ مَاءٍ سَقَاهُ اَللَّهُ مِنَ اَلرَّحِيقِ اَلْمَخْتُومِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 149 )
1-مسمع كردين روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:كسى كه غم و غصه را از دل مؤمنى بردارد خداوند همۀ اندوهها و گرفتاريهاى آخرت را از او دور كند و او را با دلى آرام از قبر برانگيزد،و كسى كه او را اطعام كرده و گرسنگى او را چاره كند،خداوند از ميوه هاى بهشتى به او بخوراند،و كسى كه با جرعۀ آبى تشنگى او را برطرف سازد،خداوند از شربتهاى سر به مهر بهشتى سيرابش سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 382
1. مسمع مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس اندوهى را از دل مؤمنى بردارد، خداوند اندوههاى آخرت را از او برمى دارد، و او را با دلى آرام از قبر برمى انگيزد. و هر كس مؤمنى را غذا دهد و او را سير كند، خداوند از ميوه هاى بهشت به او مى خوراند. و هر كس به جرعۀ آبى او را سيراب كند، خداوند او را از شربت مهرشدۀ بهشتى سيراب مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 287
[567]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه اندوه مؤمنى را بزدايد خداوند اندوه هاى روز بازپسين (رستاخيز) او را برطرف سازد و دلشاد از گورش درآيد و هر كه مؤمنى را خوراك دهد خداوند از ميوه هاى بهشتى به او دهد و هر كه او را با جرعه اى آب سيراب كند خداوند او را از باده هاى سر به مهر بهشتى سيراب سازد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 341
1-مسمع بن عبد الملك گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم:هر كس اندوهى از دل مؤمنى بردارد خداوند در آخرت براى او اندوهى نگذارد،و او را از قبر با دلى آرام برانگيزد،و هر كس مؤمنى را طعام دهد،خداوند از ميوه هاى بهشت او را بخوراند،و هر كس بجرعۀ آبى او را سيراب كند،خداوند او را از شربتهاى سر بمهر بهشتى نصيب گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 332
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ سَرَّ اِمْرَأً مُؤْمِناً سَرَّهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ قِيلَ لَهُ تَمَنَّ عَلَى رَبِّكَ مَا أَحْبَبْتَ فَقَدْ كُنْتَ تُحِبُّ أَنْ تَسُرَّ أَوْلِيَاءَهُ فِي دَارِ اَلدُّنْيَا فَيُعْطَى مَا تَمَنَّى وَ يَزِيدُهُ اَللَّهُ مِنْ عِنْدِهِ مَا لَمْ يَخْطُرْ عَلَى قَلْبِهِ مِنْ نَعِيمِ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 149 )
1-از ابو حمزۀ بطائنى روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس مؤمنى را خوشحال سازد خداوند او را در روز قيامت خوشحال كند،و بدو گفته شود امروز از خدا بخواه هر چه خواهى چون تو دوست داشتى كه اولياء و دوستان خدا را در دنيا مسرور كنى،پس آنچه آرزو كند بدو عطا شود،و خداوند از نزد خود بر آن بيفزايد از نعيم بهشتى آنچه در دل او خطور نكرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 333
1-ابو حمزه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه مؤمنى را شادمان كند،خداوند او را در روز قيامت شادمان مى سازد،و به او خطاب مى شود كه:هر چه دوست دارى از خداوند بخواه!زيرا كه تو دوست داشتى دوستان خدا را در دنيا مسرور كنى،پس هر آنچه از خدا بخواهد،به او كرامت كند،و خداوند بيشتر از آنچه درخواست كرده است به او مى دهد به حدّى كه هرگز تصوّر آن را هم نمى كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 383
1. ابو حمزه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس مؤمنى را شادمان كند، خداوند او را روز قيامت شادمان مى سازد، و به او مى گويند: هر چه دوست دارى از پروردگارت بخواه، زيرا تو دوست داشتى كه اوليا و دوستان خدا را در دنيا خوشحال كنى. پس آنچه آرزو كند به او داده مى شود، و خداوند از نزد خود بر آن مى افزايد و نعمتهاى فراوان بهشت را كه بر قلب او خطور نكرده است به وى ارزانى مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 287
[568]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه مؤمنى را شادمان گرداند خداوند او را در روز رستاخيز شادمان نمايد و به او گفته شود: هر آنچه كه دوست دارى از پروردگارت بخواه؛ زيرا بى گمان تو دوست داشتى كه در سراى دنيا دوستان خدا را شادمان گردانى؛ پس هر آنچه كه آرزو كند به او داده شود و خداوند نيز از نزد خود آنقدر از نعمت هاى بهشتى بر آن افزايد كه به ذهنش خطور نكرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 343
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو مُحَمَّدٍ اَلْغِفَارِيُّ عَنْ لُوطِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ (1) قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ عَبْدٍ يُدْخِلُ عَلَى أَهْلِ بَيْتِ مُؤْمِنٍ سُرُوراً إِلاَّ خَلَقَ اَللَّهُ لَهُ مِنْ ذَلِكَ اَلسُّرُورِ خَلْقاً يَجِيئُهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ كُلَّمَا مَرَّتْ عَلَيْهِ شَدِيدَةٌ يَقُولُ يَا وَلِيَّ اَللَّهِ لاَ تَخَفْ فَيَقُولُ لَهُ مَنْ أَنْتَ يَرْحَمُكَ اَللَّهُ فَلَوْ أَنَّ اَلدُّنْيَا كَانَتْ لِي مَا رَأَيْتُهَا لَكَ شَيْئاً فَيَقُولُ أَنَا اَلسُّرُورُ اَلَّذِي أَدْخَلْتَ عَلَى آلِ فُلاَنٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 149 )
1-لوط بن يحيى از اسحاق مؤتمن از پدرش از جدّش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه آن حضرت فرموده:نيست هيچ بنده اى كه خانواده اى را خوشحال كند جز اينكه خداوند متعال از آن سرور تمثالى بيافريند كه روز قيامت نزد وى حاضر گردد و در هر سختى كه پيش آيد باو گويد:اى دوست خدا مترس،و آن بنده گويد:تو كه باشى خدايت رحمت كند،اگر دنيا از آن من بود براى پاداش تو آن را اندك ميديدم؟گويد:من همان شادى هستم كه تو بر فرزندان فلان وارد ساختى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 333
1-لوط از اسحاق،و او از پدرش از جدّش روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هيچ بنده اى نيست كه خانوادۀ مؤمنى را شادمان كند مگر آنكه خداوند از آن شادى و سرور،مخلوقى را مى آفريند كه در روز قيامت به هنگام هر پيشامد سخت به او مى گويد:اى دوست خدا مترس،و او مى پرسد:تو كيستى خدا تو را رحمت كند كه اگر دنيا از آن من بود،آن را در ازاى پاداش(محبّت)تو ناچيز مى ديدم؟! پاسخ مى دهد:من همان سرورى هستم كه تو(در دنيا)به فلان خانواده ارزانى داشتى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 383
1. لوط از اسحاق از پدرش از جدش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ بنده اى خانواده اى مؤمن را خوشحال نمى كند مگر اينكه خداوند از آن سرور تمثالى مى آفريند كه روز قيامت نزد او حاضر مى شود و در هر سختى كه براى او پيش مى آيد به او مى گويد: اى دوست خدا، نترس، و آن بنده به او مى گويد: تو كيستى؟ خدا تو را رحمت كند. اگر دنيا از آن من بود آن را براى پاداش تو ناچيز مى ديدم. آن تمثال مى گويد: من همان سرورى هستم كه بر فلان خانواده وارد ساختى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 289
[569]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هيچ بنده اى نباشد كه خانوادۀ مؤمنى را خوشحال كند جز آنكه خداوند از آن خوشحالى، آفريده اى را بيافريند كه هر گاه در روز رستاخيز او را سختى اى رخ دهد به نزدش آيد و گويد: اى دوست خدا! مترس. و آن بنده او را گويد: خدا تو را رحمت كند! تو كيستى؟ اگر سراى دنيا از آن من بود براى پاداش به تو آن را ناچيز مى شمردم. و آن آفريده گويد: من شادى اى هستم كه بر دل خانوادۀ فلانى نشاندى
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 343
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ سَدِيرٍ اَلصَّيْرَفِيِّ فِي حَدِيثٍ لَهُ طَوِيلٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِذَا بُعِثَ اَلْمُؤْمِنُ مِنْ قَبْرِهِ خَرَجَ مَعَهُ مِثَالٌ مِنْ قَبْرِهِ يَقْدُمُهُ أَمَامَهُ وَ كُلَّمَا رَأَى اَلْمُؤْمِنُ هَوْلاً مِنْ أَهْوَالِ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ قَالَ لَهُ اَلْمِثَالُ لاَ تَحْزَنْ وَ لاَ تَفْزَعْ وَ أَبْشِرْ بِالسُّرُورِ وَ اَلْكَرَامَةِ مِنَ اَللَّهِ فَلاَ يَزَالُ يُبَشِّرُهُ بِالسُّرُورِ وَ اَلْكَرَامَةِ مِنَ اَللَّهِ حَتَّى يَقِفَ بَيْنَ يَدَيِ اَللَّهِ جَلَّ جَلاَلُهُ فَيُحَاسِبُهُ حِسَاباً يَسِيراً وَ يَأْمُرُ بِهِ إِلَى اَلْجَنَّةِ وَ اَلْمِثَالُ أَمَامَهُ فَيَقُولُ لَهُ اَلْمُؤْمِنُ رَحِمَكَ اَللَّهُ نِعْمَ اَلْخَارِجُ كُنْتَ مَعِي مِنْ قَبْرِي وَ مَا زِلْتَ تُبَشِّرُنِي بِالسُّرُورِ وَ اَلْكَرَامَةِ حَتَّى رَأَيْتُ ذَلِكَ فَمَنْ أَنْتَ قَالَ فَيَقُولُ أَنَا اَلسُّرُورُ اَلَّذِي كُنْتَ أَدْخَلْتَهُ عَلَى أَخِيكَ اَلْمُؤْمِنِ خَلَقَنِي اَللَّهُ مِنْهُ لِأُبَشِّرَكَ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 150 )
1-سدير صيرفى در حديثى طولانى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هنگامى كه خداوند مؤمن را از قبرش برخيزاند با وى تمثالى خارج شود و در پيش روى او براه افتد،و هر گاه مؤمن يكى از سختيهاى هولناك عقبات قيامت را مشاهده كند آن تمثال ويرا گويد:اندوه مخور و مترس و ترا مژده باد بشادى و كرامت از جانب حقتعالى،پس همواره وى را بشارت دهد بسرور و كرامت تا بر درگاه خداوند بزرگ باز ايستد،و خداوند بآسانى حساب او بكشد و بسوى بهشتش فرمان دهد، و آن تمثال در جلو او براه افتد،پس مؤمن باو گويد:خدايت رحمت كند تو چه خوب كسى بودى كه با من از قبر همراهى نمودى و پيوسته مرا بشارت بشادى و كرامت خدا دادى تا بدان چه مژده ميدادى رسيدم پس بگو تو كيستى؟تمثال گويد من همان سرورى هستم كه تو بخانوادۀ فلان كس رسانيدى،خداوند مرا بيافريد تا تو را نويد دهم-يا تا تو را مسرور سازم-.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 334
1-سدير صيرفى در يك حديث طولانى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هنگامى كه خداوند مؤمن را از قبر بر مى انگيزد،همراه او تمثالى كه پيشاپيش او به راه مى افتد از قبر خارج مى شود،و چون آن شخص مؤمن با يكى از دشواريهاى ترسناك روز قيامت روبرو شود،آن تمثال به او مى گويد:اندوهگين و پريشان مباش! و تو را به شادى و بزرگداشت خداوندى بشارت باد؛و پيوسته چنين باشد تا آنكه در پيشگاه خداوند بايستد،آنگاه خداوند به آسانى از او حساب مى كشد،و فرمان مى دهد كه او را بسوى بهشت ببرند،در حالى كه آن تمثال در پيش روى مؤمن قرار دارد،و مؤمن به او مى گويد:رحمت حق بر تو باد!تو چه خوب همدمى بودى كه با من از قبر (تا به اينجا)همراه شدى و همواره مرا به شادى و كرامت بشارت دادى،به آنچه كه مژده مى دادى،دست يافتم،اكنون(به من بگو كه)تو كيستى؟و تمثال در جواب مؤمن مى گويد:من همان شادمانى و سرورى هستم كه تو(در دنيا)به برادر دينى خود ارزانى داشتى،خداوند مرا از آن شادمانى و سرور آفريد تا تو را شادمان كنم .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 384
1. سدير صيرفى در حديثى طولانى نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هنگامى كه خداوند مؤمن را از قبرش برمى انگيزد، با او تمثالى خارج مى شود و پيش روى او به راه مى افتد، و هر گاه مؤمن يكى از سختيهاى هولناك روز قيامت را مشاهده كند آن تمثال به او مى گويد: غمگين مباش و مترس، مژده باد تو را به شادى و كرامت از جانب خدا. پس همواره او را به سرور و كرامت نويد مى دهد تا در پيشگاه خداوند قرار مى گيرد، و خداوند به آسانى از او حساب مى كشد و فرمان مى دهد او را به بهشت ببرند و آن تمثال در برابر او حركت مى كند. پس مؤمن به او مى گويد: خدا تو را رحمت كند، چه خوب كسى بودى كه با من از قبر خارج شدى و پيوسته مرا به شادى و كرامت نويد دادى تا سرانجام به آنچه مژده دادى رسيدم. اينك بگو تو كيستى؟ او مى گويد: من همان سرورى هستم كه بر برادر مؤمن خود وارد ساختى، خداوند مرا آفريد تا به تو مژده دهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 289
[570]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: چون خداوند مؤمن را از گورش در آورد پيكرى با او خارج شود كه در پيش رويش گام بردارد و هر گاه كه آن مؤمن هراسى از هراس هاى روز رستاخيز را بيند آن پيكر او را گويد: اندوهگين مباش و مترس و تو را به شادى و بزرگداشت از سوى خداوند بشارت باد، پس پيوسته او را به شادى و بزرگداشت از سوى خداوند مژده دهد تا در پيشگاه خداى شكوهمند باز ايستد و خداوند حسابرسى او را آسان گيرد و دستور دهد كه به بهشت در آيد و آن پيكر در پيش روى او گام بردارد و مؤمن به او گويد: خدا تو را رحمت كند! چه نيكو همراهى بودى كه همراه من از گور در آمدى و پيوسته مرا به شادى و بزرگداشت از سوى خدا مژده دادى تا آنچه را كه مژده مى دادى ديدم؛ پس بگو كه تو كيستى؟ آن پيكر گويد: من شادى اى هستم كه بر دل برادر مؤمن خويش نشاندى. خداوند مرا از آن شادى آفريد تا تو را بشارت دهم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 343
ص: 162
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَأَنْ أَتَصَدَّقَ عَلَى رَجُلٍ مُسْلِمٍ بِقَدْرِ شِبَعِهِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أُشْبِعَ أُفُقاً مِنَ اَلنَّاسِ قُلْتُ وَ مَا اَلْأُفُقُ قَالَ مِائَةُ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 150 )
1-حسين بن يزيد نوفلىّ بسند مرفوع از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:اگر بعنوان تصدّق شكم مسلمانى را سير كنم نزد من خوشتر است از اينكه افقى از مردم غير مسلمان را سير نمايم،راوى گويد:پرسيدم مرادتان از«افق» چيست فرمود:يك صد هزار تن بلكه بيشتر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 335
1-حسين بن يزيد بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر به مسلمان(گرسنه اى)صدقه دهم به اندازه اى كه سير شود،در پيش من محبوبتر از اينكه افقى از مردم را سير كنم؛راوى مى گويد كه پرسيدم:افق چيست؟فرمود:صد هزار نفر يا بيشتر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 385
1. حسين بن يزيد در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: اگر به عنوان تصدّق شكم مسلمانى را سير كنم نزد من محبوب تر است از اينكه افقى از غير مسلمانان را سير نمايم. راوى مى گويد: پرسيدم: افق چيست؟ فرمود: يك صد هزار تن بلكه بيشتر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 289
[571]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: صدقه دادن به مسلمان به اندازۀ سير شدن او بر من خوشتر از سير كردن افقى از مردم است. راوى گويد كه پرسيدم: افق چيست؟ فرمود: صد هزار تن يا بيشتر
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 345
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلرَّازِيِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ اَلْبَصْرِيِّ عَنْ دَاوُدَ اَلرَّقِّيِّ عَنِ الريان [اَلرَّبَابِ] اِمْرَأَتِهِ قَالَتْ: اِتَّخَذْتُ خَبِيصاً (1) فَأَدْخَلْتُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُوَ يَأْكُلُ فَوَضَعْتُ اَلْخَبِيصَ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ كَانَ يُلَقِّمُ أَصْحَابَهُ فَسَمِعْتُهُ يَقُولُ مَنْ لَقَّمَ مُؤْمِناً لُقْمَةَ حَلاَوَةٍ صَرَفَ اَللَّهُ بِهَا عَنْهُ مَرَارَةَ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 150 )
1-داود رقّى گويد:زوجه ام رباب گفت روزى حلوائى بپرداختم و براى امام صادق عليه السّلام هديّه بردم هنگامى وارد شدم كه آن حضرت مشغول طعام بود،من حلوا را نزد او نهادم،امام عليه السّلام دست برد و آن را لقمه لقمه بياران خود داد،و شنيدم ميفرمود:هر كس مؤمنى را بلقمه اى شيرين كام كند تلخى روز قيامت را خداوند از وى بگرداند. شرح:ظاهرا اين خبر مستند خيرات كردن حلواى شبهاى جمعه باشد كه در زمان ما رسم شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 336
1-داود رقّى از همسرش رباب نقل كرده است كه:روزى حلوائى از خرما و روغن آماده كرده و آن را به خدمت امام صادق عليه السّلام بردم،هنگامى بر آن حضرت وارد شدم كه(با ياران خود)مشغول خوردن غذا بود،حلوا را تقديم حضرت كردم و آن حضرت با دست مبارك خود،حلوا را لقمه مى كرد و به ياران خود مى داد،پس شنيدم كه مى فرمود:كسى كه لقمۀ حلوائى به خورد مؤمنى بدهد،خداوند تلخى روز قيامت را از او برمى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 386
1. داود رقّى مى گويد: همسرم رباب گفت: روزى حلوايى پختم و براى امام صادق (عليه السّلام) هديه بردم. هنگامى وارد شدم كه آن حضرت غذا مى خورد. من حلوا را نزد او نهادم. امام (عليه السّلام) آن را لقمه لقمه كرد و به يارانش داد، و شنيدم كه مى فرمود: هر كس لقمۀ حلوايى به مؤمن دهد، خداوند تلخى روز قيامت را از او مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 289
[572]1-... داود رقّى گويد كه همسرم رباب گفت: روزى حلوايى درست كرده و آن را خدمت امام صادق عليه السّلام بردم. آن حضرت عليه السّلام مشغول صرف غذا بود. حلوا را نزد ايشان نهادم. امام عليه السّلام آن را لقمه لقمه كرد و به ياران خويش داد و شنيدم كه فرمود: هر كه به مؤمنى شيرينى دهد خداوند تلخى روز رستاخيز را از او به دور دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 345
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ السيار [اَلسَّيَّارِيِّ] (2) عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ يَرْفَعُهُ قَالَ: مَنْ شَرِبَ مِنْ سُؤْرِ أَخِيهِ اَلْمُؤْمِنِ تَبَرُّكاً بِهِ خَلَقَ اَللَّهُ مِنْهُ مَلَكَانِ يَسْتَغْفِرَانِ لَهُ حَتَّى تَقُومَ اَلسَّاعَةُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 151 )
1-محمّد بن اسماعيل بسند مرفوع روايت كرده كه امام عليه السّلام فرمود:هر كس نيم آشاميدۀ مؤمنى را بخورد و بدان تبرّك جويد،خداوند بين آن دو تن يك فرشته بيافريند كه تا روز قيامت براى انها طلب آمرزش كند(سند قابل اعتبار نيست)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 336
1-محمد بن اسماعيل-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از يكى از ائمۀ عليهم السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه نيمخوردۀ مؤمنى را بعنوان تبرّك بياشامد، خداوند فرشته اى در ميان آن دو مى آفريند كه تا روز قيامت براى آنان طلب آمرزش كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 386
1. محمد بن اسماعيل در حديثى مرفوعه از امام (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس نيم خوردۀ برادر مؤمنش را بياشامد و بدان تبرّك جويد، خداوند ميان آن دو تن فرشته اى خلق مى كند كه تا روز قيامت براى آنان طلب آمرزش كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 291
[573]1-... معصوم عليه السّلام فرمود: هر كه از نيم خوردۀ برادر مؤمنش بنوشد خداوند فرشته اى را ميان آن دو بيافريند كه تا برپايى رستاخيز براى آن دو آمرزش جويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 347
ص: 163
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ بِنْتِ إِلْيَاسَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي سُؤْرِ اَلْمُؤْمِنِ شِفَاءٌ مِنْ سَبْعِينَ دَاءً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 151 )
2-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:نيم آشاميدۀ مؤمن درمان هفتاد نوع درد،يا امان از هفتاد نوع درد باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 337
2-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در نيمخوردۀ مؤمن،شفاى هفتاد بيمارى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 387
2. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در نيم خوردۀ مؤمن درمان هفتاد نوع درد است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 291
[574]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: نيم خوردۀ مؤمن درمان هفتاد بيمارى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 347
أَبِي ره عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ نَضْرِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنِ اَلْحَارِثِ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنِ اَلْهَيْثَمِ بْنِ حَمَّادٍ (1) عَنْ دَاوُدَ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ عَبْدٍ لاَطَفَ أَخَاهُ فِي اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِشَيْءٍ مِنَ اَللُّطْفِ إِلاَّ أَخْدَمَهُ اَللَّهُ مِنْ خَدَمِ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 151 )
1. زيد بن ارقم مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ بنده اى نيست كه با برادر دينى اش مهربانى كند مگر اينكه خداوند خادمى از خدمتگزاران بهشت را به خدمت او مى گمارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 291
[575]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هيچ بنده اى نباشد كه در راه خداى گرامى و بزرگ به برادر مؤمنش لطفى كند جز آنكه خداوند از خدمتگزاران بهشتى را به خدمت او گمارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 347
1-زيد بن ارقم گويد:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:بنده اى نباشد كه براى خداوند عزّ و جلّ لطفى با برادر خويش نمايد جز اينكه خداوند خادمى از خادمان بهشت در خدمت وى گمارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 337
1-زيد بن ارقم روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:بنده اى نيست كه براى رضاى خداوند برادر دينى خود را مورد لطف قرار دهد،مگر آنكه خداوند (در آخرت)خادمى از خادمان بهشتى را به خدمت او مى گمارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 387
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مَحْفُوظِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ زَيْدٍ قَالَ سَمِعْتُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنِ اِسْتَفَادَ أَخاً فِي اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اِسْتَفَادَ بَيْتاً فِي اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 151 )
1-محمّد بن زيد گويد:از امام هشتم على بن موسى الرّضا عليهما السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس در راه رضاى حقّ تعالى براى خود برادرى گزيند،گوئى خانه اى در بهشت براى خويش انتخاب كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 337
1-محمد بن زيد روايت كرده است كه از امام رضا عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:كسى كه در راه خدا براى خود برادرى برگزيند،خانه اى در بهشت براى خود انتخاب كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 387
1. محمّد بن زيد مى گويد: از امام رضا (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس از برادر دينى خود استفاده ببرد، خانه اى در بهشت براى خود برگزيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 291
[576]1-... امام رضا عليه السّلام فرمود: هر كه در راه خداى گرامى و بزرگ برادرى برگزيند خانه اى را در بهشت برگزيده است
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 347
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ نَضْرِ بْنِ وَكِيعٍ (2) عَنِ اَلرَّبِيعِ بْنِ صَبِيحٍ رَفَعَ اَلْحَدِيثَ إِلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَنْ لَقِيَ أَخَاهُ بِمَا يَسُرُّهُ سَرَّهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ مَنْ لَقِيَ أَخَاهُ بِمَا يَسُوؤُهُ لِيَسُوءَهُ سَاءَهُ اَللَّهُ يَوْمَ يَلْقَاهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 151 )
1-ربيع بن صبيح بسند مرفوع از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود: هر كس برادر دينى خود را با خوشروئى ديدار كند تا سبب خوشحالى او گردد، روز قيامت خداوند او را خوشحال نمايد،و كسى كه با ترشروئى با برادر مؤمن خويش ملاقات كند تا او را ناراحت سازد،خداوند در روز ملاقات او را ناراحت خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 338
1-ربيع بن صبيح-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:كسى كه برادر خود را با آنچه او را شادمان كند ملاقات نمايد تا او را مسرور سازد،خداوند در روز قيامت او را خوشحال مى سازد؛و كسى كه برادر خود را با آنچه او را ناراحت سازد ملاقات نمايد تا او را ناراحت كند، خداوند در آن روزى كه او را ملاقات مى كند(در قيامت)او را ناراحت خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 388
1. ربيع بن صبيح در حديثى مرفوعه از پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: هر كس برادر دينى خود را با خوشرويى ديدار كند تا سبب خوشحالى او گردد، روز قيامت خدا او را خوشحال مى كند؛ و هر كس با ترشرويى برادر مؤمنش را ملاقات كند تا او را ناراحت سازد، خداوند در روز ملاقات [قيامت] او را ناراحت خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 291
[577]1-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه برادرش را آن گونه ديدار كند كه او را شادمان گرداند خداوند او را در روز رستاخيز شاد كند و هر كه برادرش را به گونه اى ديدار كند كه او را ناراحت كند خداوند او را در روز ديدارش ناراحت خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 347
أَبِي ره عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ يَرْفَعُهُ إِلَى بَشِيرٍ اَلدَّهَّانِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ دَهَّنَ مُسْلِماً كَتَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِكُلِّ شَعْرَةٍ نُوراً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 152 )
1-بشير دهّان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس از روى احترام موى سر و روى مسلمانى را با روغن عطر معطّر سازد خداوند بزرگ براى روز قيامت او بهر موئى نورى ثبت فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 338
1-بشير دهّان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه مسلمانى را معطّر كند، خداوند در روز قيامت به ازاى هر تار مويى،نورى را براى او منظور مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 388
1. بشير دهّان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس مسلمانى را از روى احترام خوشبو كند، خداوند در برابر هر مويى روز قيامت براى او نورى ثبت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 293
[578]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه مسلمانى را [براى گرامى داشتن او] با روغن عطر، عطرآگين سازد خداى گرامى و بزرگ به ازاى هر مويى نورى براى او در روز رستاخيز نويسد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 349
ص: 164
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: المتحابين [اَلْمُتَحَابُّونَ] فِي اَللَّهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَلَى مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ قَدْ أَضَاءَ نُورُ وُجُوهِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ نُورُ مَنَابِرِهِمْ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى يُعْرَفُوا أَنَّهُمُ اَلْمُتَحَابُّونَ فِي اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 152 )
1-حسن بن على بن فضّال گويد:شنيدم از علىّ بن موسى الرّضا عليهما السّلام كه ميفرمود:كسانى كه در راه خدا دوستى ميكنند و براى خدا با يك ديگر مهر ميورزند، در روز قيامت بر منبرهائى از نور خواهند بود كه فروغ رويشان و نور پيكر و منابرشان همۀ عرصۀ محشر را فرا گيرد و همه را روشن نمايد تا اينكه شناخته شوند كه اينان دوستداران يك ديگر در راه خدا هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 338
1-حسن بن على بن فضّال از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسانى كه در راه خدا دوستى كنند،در روز قيامت بر منبرهائى از نور قرار مى گيرند كه نور رخسار و اندام و منبرهاى آنان همۀ محشر را منوّر مى كند،تا دانسته شود كه اينان در راه خدا دوستدار يك ديگرند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 389
1. حسن بن على بن فضّال مى گويد: از حضرت ابو الحسن امام رضا (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: كسانى كه در راه خدا به يك ديگر مهر مى ورزند، روز قيامت بر منبرهايى از نور قرار مى گيرند كه نور چهره و نور پيكر و منبرهايشان همه چيز را فرا مى گيرد، و همه آنان را به عنوان كسانى مى شناسند كه در راه خدا به يك ديگر محبّت نموده اند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 293
[579]1-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: آنان كه در راه خدا بر يك ديگر مهر بورزند در روز رستاخيز بر منبرهايى از نور خواهند بود كه پرتو رخسار و پيكرها و منبرهايشان همه چيز را فرا گيرد تا شناخته شوند كه اينان در راه خداى گرامى و بزرگ بر يك ديگر مهر مى ورزيده اند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 349
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ بُنَانِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرٍ اَلصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ عَبْدٍ سَلَكَ وَادِياً فَيَبْسُطُ كَفَّيْهِ فَيَذْكُرُ اَللَّهَ وَ يَدْعُو إِلاَّ مَلَأَ اَللَّهُ ذَلِكَ اَلْوَادِيَ حَسَنَاتٍ فَلْيَعْظُمْ ذَلِكَ اَلْوَادِي أَوِ لْيَصْغُرْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 152 )
1-سكونى از امام صادق از پدران بزرگوارش از امير المؤمنين عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:بنده اى نيست كه از صحرائى بگذرد و دستها بسوى خدا بگشايد و ياد خدا كند و دعا نمايد جز اينكه خداوند عزّ و جلّ آن بيابان را چه بزرگ باشد چه كوچك براى او پر از حسنات بنمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 339
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هيچ بنده اى نيست كه از درّه اى بگذرد و دستهايش را بگشايد و خدا را دعا كند،مگر آنكه خداوند آن درّه را به هر اندازه اى كه باشد براى او پر از حسنات مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 389
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدران بزرگوارش از على (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ بنده اى نيست كه از بيابانى بگذرد و دستهايش را بگشايد و ياد خدا كند و دعا نمايد مگر اينكه خداوند آن بيابان را-چه كوچك باشد و چه بزرگ- براى او پر از حسنات مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 293
[580]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امام على عليه السّلام روايت نموده اند كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هيچ بنده اى نباشد كه در وادى اى گام بردارد و دست هايش را گشايد و خدا را ياد كند و دعا كند جز آنكه خداوند آن وادى را از حسنات انباشته سازد؛ چه آن وادى بزرگ باشد و چه كوچك
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 349
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَبَّاسِ بْنِ هِلاَلٍ اَلشَّامِيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَمْ يَقُلْ أَحَدٌ قَطُّ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَنَامَ - إِنَّ اَللّٰهَ يُمْسِكُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ أَنْ تَزُولاٰ وَ لَئِنْ زٰالَتٰا إِنْ أَمْسَكَهُمٰا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ كٰانَ حَلِيماً غَفُوراً (1) فَيَسْقُطَ عَلَيْهِ اَلْبَيْتُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 152 )
1-عبّاس بن هلال شامّى گويد:امام هشتم از پدرش عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود:آيۀ«
إِنَّ اَللّٰهَ يُمْسِكُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ أَنْ تَزُولاٰ وَ لَئِنْ زٰالَتٰا إِنْ أَمْسَكَهُمٰا
» «
مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ كٰانَ حَلِيماً غَفُوراً
»را كسى هنگام خواب هرگز نخوانده كه خانه بر سرش خراب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 339
1-عباس بن هلال شامى از امام رضا عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هرگز كسى به هنگام خواب آيۀ«براستى كه خداوند، آسمانها و زمين را نگاه مى دارد تا(از مدار خود)خارج نشوند،و اگر(از مدار خود) رها گردند،جز او كه مى تواند آنها را نگاه دارد؟براستى كه او بردبار و آمرزنده است»تلاوت نكرده است كه خانه بر سر او خراب شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 390
1. عباس بن هلال شامى مى گويد: امام رضا (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: هيچ كس تا كنون آيۀ
«إِنَّ اَللّٰهَ يُمْسِكُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ أَنْ تَزُولاٰ...
»
(فاطر:14) را به هنگام خواب نخوانده است كه خانه بر سرش خراب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 293
[581]1-... امام رضا از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: تاكنون كسى آيۀ «همانا خدا آسمان ها و زمين را نگاه مى دارد تا نيفتند و اگر بيفتند بعد از او هيچ كس آنها را نگه نمى دارد؛ اوست بردبار آمرزنده»[فاطر ، آيۀ 41] را هنگام خواب تلاوت ننموده جز آنكه هرگز خانه بر سرش فرو نريخته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 349
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى عَنْ عَبَّاسٍ مَوْلَى اَلرِّضَا عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ حِينَ يَسْمَعُ أَذَانَ اَلصُّبْحِ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِإِقْبَالِ نَهَارِكَ وَ إِدْبَارِ لَيْلِكَ وَ حُضُورِ صَلَوَاتِكَ وَ أَصْوَاتِ دُعَاتِكَ وَ تَسْبِيحِ مَلاَئِكَتِكَ أَنْ تَتُوبَ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ اَلتَّوّٰابُ اَلرَّحِيمُ وَ مِثْلَ ذَلِكَ إِذَا سَمِعَ أَذَانَ اَلْمَغْرِبِ ثُمَّ مَاتَ مِنْ يَوْمِهِ أَوْ لَيْلَتِهِ كَانَ تَائِباً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 152 )
1-عبّاس مولاى امام هشتم عليه السّلام از آن حضرت روايت كرده كه فرمود: هر كس هنگام شنيدن اذان صبح و مغرب بگويد: اللّهم إنّي أسألك بإقبال نهارك و إدبار ليلك،و حضور صلواتك،و أصوات دعاتك[و تسبيح ملائكتك]أن تتوب عليّ إنّك أنت التّوّاب الرّحيم. »و در آن روز يا آن شب از دنيا برود با توبه مرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 340
1-عباس،غلام امام رضا عليه السّلام از آن حضرت روايت كرده است كه فرمود:كسى كه اذان صبح را بشنود و بگويد:«بار الها!تو را به آمدن روز و رفتن شبت،و فرا رسيدن وقت نمازهايت،و زمزمه هاى كسانى كه تو را مى خوانند(و با تو مناجات مى كنند)، سوگند مى دهم كه توبۀ مرا بپذيرى،چرا كه تو بسيار توبه كننده و مهربانى».و همين دعا را به هنگام شنيدن اذان مغرب نيز بخواند و در همان روز يا همان شب از دنيا برود با توبۀ قبول شده به ديدار حق شتافته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 391
1. از عباس، خدمتگزار امام رضا (عليه السّلام) نقل شده است كه گفت: آن حضرت فرمود: هر كس هنگام شنيدن اذان صبح و مغرب بگويد:«اللّهمّ انّى اسألك بإقبال نهارك و ادبار ليلك...» و در آن روز يا آن شب از دنيا برود با توبه مرده است. ترجمۀ دعا: خدايا، به روى آوردن روز و پشت كردن شب، و فرا رسيدن اوقات نماز، و به نداى دعاكنندگان [و تسبيح فرشتگان] از تو درخواست مى كنم كه توبۀ مرا بپذيرى، كه تو خود بسيار توبه پذير و مهربانى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 295
[582]1-... امام رضا عليه السّلام فرمود: هر كه هنگام شنيدن اذان صبح و مغرب بگويد: «اللّهمّ انّي أسألك بإقبال نهارك و إدبار ليلك و حضور صلواتك و اصوات دعائك [و تسبيح ملائكتك] أن تتوب علىّ إنّك انت التّوّاب الرّحيم»؛ سپس در آن روز يا آن شب جان سپارد توبه كار از دنيا رفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 351
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ بَكْرٍ عَنْ زَكَرِيَّا عَنْ أَبِي سَيَّارٍ عَنْ سَوْرَةَ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: مَنْ سَأَلَنِي وَ هُوَ يَعْلَمُ أَنِّي أَضُرُّ وَ أَنْفَعُ اِسْتَجَبْتُ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 153 )
1-سورة بن كليب از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:خداوند عزيز و بزرگ ميفرمايد:هر كس از من بخواهد و سود و زيان را منحصر بدست من بداند حاجتش را برآورم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 340
1-سورة بن كليب از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه خداوند بزرگ مى فرمايد:كسى كه مرا دعا كند،و بداند(باور داشته باشد) كه تنها منم كه سود و زيان مى رسانم،نياز او را برمى آورم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 391
1. سورة بن كليب از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خداوند بزرگ فرموده است: هر كس از من درخواست كند و بداند كه سود و زيان در اختيار من است حاجتش را بر مى آورم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 295
[583]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خداى گرامى و بزرگ فرمود: هر كه از من درخواست كند و بداند كه به راستى، من ضرر رسان و سودبخش هستم خواسته اش را برآورم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 351
ص: 165
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ بُكَيْرٍ (1) عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ حِينَ يَأْخُذُ مَضْجَعَهُ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي عَلاَ فَقَهَرَ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي بَطَنَ فَخَبَرَ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي مَلَكَ فَقَدَرَ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي يُحْيِي اَلْمَوْتَى وَ يُمِيتُ اَلْأَحْيَاءَ - وَ هُوَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ خَرَجَ مِنَ اَلذُّنُوبِ كَهَيْئَةِ يَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 153 )
1-بكر بن محمّد گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس هنگامى كه ببستر خواب مى رود سه بار بگويد: «الحمد للّٰه الّذى علا فقهر،و الحمد للّٰه الّذى بطن فخبر،و الحمد للّٰه الّذى ملك فقدر،و الحمد للّٰه الّذى يحيى الموتى و يميت الأحياء و هو على كلّ شىء قدير». از گناهان بيرون آيد مانند روزى كه مادر او را زائيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 341
1-بكر بن محمد [محمد بن بكير] از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه به هنگام آرميدن در بستر سه بار«حمد و سپاس خدايى را سزاست كه بر همه چيز برترى جست و همه را مقهور خود ساخت،و حمد و سپاس خدايى را سزاست كه غايب از انظار است و خبر از همه چيز دارد،و حمد و سپاس خدايى را سزاست كه مردگان را زنده مى كند و زندگان را مى ميراند،و او بر انجام هر چيزى تواناست»را بخواند از گناهانى كه كرده است پاك مى شود مانند روزى كه از مادر زاده شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 392
1. بكر بن محمّد مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس هنگامى كه به بستر خواب مى رود سه بار بگويد:«الحمد للّٰه الّذى علا فقهر..» [تا آخر]، از گناهان خود بيرون مى آيد مانند روزى كه مادرش او را زاييده است. ترجمۀ دعا: ستايش خداى را كه بلند مرتبه و چيره است، ستايش خداى را كه ناديدنى است و از همه چيز آگاه است، ستايش خداى را كه مالك است و بر همه چيز قدرت دارد، ستايش خداى را كه مردگان را زنده مى كند و زندگان را مى ميراند و او بر هر كارى تواناست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 295
[584]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هنگام رفتن به بستر خواب سه بار بگويد:«الحمد للّٰه الّذي علا فقهر و الحمد للّٰه الّذي بطن فخبر و الحمد للّٰه الّذي ملك فقدر و الحمد للّٰه الّذي يحيى الموتى و يميت الاحياء و هو على كلّ شىء قدير»، همچون روزى كه از مادرش تولّد يافته از گناهان در آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 351
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ الطالساني [اَلطَّيَالِسِيِّ] (2) عَنْ فُضَيْلٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: دُعَاءُ اَلْمُسْلِمِ لِأَخِيهِ بِظَهْرِ اَلْغَيْبِ يَسُوقُ إِلَى اَلدَّاعِي اَلرِّزْقَ وَ يَصْرِفُ عَنْهُ اَلْبَلاَءَ وَ تَقُولُ لَهُ اَلْمَلاَئِكَةُ لَكَ مِثْلاَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 153 )
1-معاوية بن عمّار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:دعا كردن مسلمان براى برادر مسلمانش در غياب او،روزى را بسوى دعاكننده براند،و بلا را از او دور گرداند،و فرشتگان موكّل بر او گويند:براى تو خود دو چندان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 341
1-معاويه بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:دعاى مسلمان در غياب برادر مسلمانش،گشايش روزى را براى دعاكننده به همراه دارد،و بلا را از او دور مى گرداند،و فرشتگان به او مى گويند:دو برابر آنچه براى برادرت خواستى براى تو است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 392
1. معاوية بن عمار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: دعا كردن مسلمان براى برادرش در غياب او، روزى را به سوى دعاكننده سوق مى دهد، و بلا را از او مى گرداند، و فرشتگان به او مى گويند: براى تو دو چندان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 295
[585]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دعاى مسلمان در بارۀ برادر غائبش روزى را به سوى دعاگو كشاند و بلا را از او برگرداند و فرشتگان به او گويند: دو برابر آنچه براى برادرت خواستى از آن توست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 353
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ عِيسَى اَلْحَسَنِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي رُشَيْدُ بْنُ سَعْدٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ صَالِحٍ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ عَنْ عَبَّاسٍ عَنْ عَاصِمِ بْنِ حَمْزَةَ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلصَّلاَةُ عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَمْحَقُ لِلْخَطَايَا مِنَ اَلْمَاءِ لِلنَّارِ وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَفْضَلُ مِنْ عِتْقِ رِقَابٍ وَ حُبُّ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَفْضَلُ مِنْ مُهَجِ اَلْأَنْفُسِ أَوْ قَالَ ضَرْبِ اَلسُّيُوفِ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 153 )
1-عاصم بن ضمره گويد:امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:فرستادن صلوات بر پيغمبر خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بهتر از آبى كه آتش را خاموش كند گناهان را از بين ميبرد،و سلام بر آن حضرت أفضل است از آزاد كردن چند بنده از قيد بردگى، و دوستى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم افضل و برتر از جان نثارى و ريختن خونها-يا فرمود: بكار بردن شمشيرها-در راه خدا است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 342
1-عاصم بن ضمرة از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:فرستادن صلوات بر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم گناهان را از بين مى برد بهتر از آبى كه آتش را نابود مى سازد؛و سلام كردن بر آن جناب از آزاد كردن چندين بنده(در راه خدا)برتر است؛و دوست داشتن آن حضرت از قربانى كردن جانها،يا فرمود:از شمشير زدن در راه خدا،برتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 393
1. عاصم بن ضمره از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: فرستادن صلوات بر پيامبر (صلّى الله عليه و آله) گناهان را بهتر از آبى كه آتش را خاموش مى كند از بين مى برد، و سلام كردن بر آن حضرت از آزاد ساختن بردگان بهتر است، و دوست داشتن او بهتر از نثار كردن جان-يا فرمود: كشيدن شمشير-در راه خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 295
[586]1-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: صلوات فرستادن بر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله بهتر از آبى كه آتش را از بين برد گناهان را از بين مى برد و سلام كردن بر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فضيلت مندتر از آزاد كردن بنده اى است و دوست داشتن آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله برتر از جان نثارى، يا فرمود: شمشير زدن در راه خداست
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 353
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي سَلَمَةُ بْنُ اَلْخَطَّابِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ جَعْفَرٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا ذُكِرَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَأَكْثِرُوا اَلصَّلاَةَ عَلَيْهِ فَإِنَّهُ مَنْ صَلَّى عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ صَلاَةً وَاحِدَةً صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ أَلْفَ صَلاَةٍ فِي أَلْفِ صَفٍّ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ لَمْ يَبْقَ شَيْءٌ مِمَّا خَلَقَ اَللَّهُ إِلاَّ صَلَّى عَلَى ذَلِكَ اَلْعَبْدِ لِصَلاَةِ اَللَّهِ عَلَيْهِ وَ صَلاَةِ مَلاَئِكَتِهِ وَ لاَ يَرْغَبُ عَنْ هَذَا إِلاَّ جَاهِلٌ مَغْرُورٌ وَ قَدْ بَرِئَ اَللَّهُ مِنْهُ وَ رَسُولُهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 154 )
1-از ابى بصير روايت شده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هنگامى كه نام پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم برده مى شود بر آن حضرت بسيار صلوات بفرستيد زيرا هر كس يك بار بر او صلوات فرستد خداوند هزار بار در هزار صف از فرشتگان بر وى صلوات فرستد،و هيچ مخلوقى باقى نماند مگر اينكه بر آن بنده صلوات فرستد از جهت صلوات خداوند و فرشتگانش بر او،و دست نكشد از اين ثوابها و بى رغبتى ننمايد مگر نادان خود بين كه خدا و رسول از وى بيزارند. شرح:مراد از صلوات خداوند و فرشتگان فرو ريختن رحمت و بركت و لطف و كرامت و نعمت خداست بر بندۀ خويش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 342
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هنگامى كه نام رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم برده شود،بر آن حضرت صلوات بسيار بفرستيد،زيرا كسى كه يك صلوات بر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم بفرستد،خداوند هزار بار و در هزار صف از فرشتگان بر او صلوات مى فرستد،و(در چنين شرايطى)هيچ آفريده اى از آنچه خدا آفريده است باقى نمى ماند مگر آنكه-به خاطر صلوات خدا و فرشتگانش-بر او صلوات خواهد فرستاد،و هيچ كس از اين همه اجر و پاداش سر باز نمى زند مگر كسى كه نادان و مغرور است،كه خدا و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از او بيزارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 393
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هنگامى كه نام پيامبر (صلّى الله عليه و آله) برده مى شود بر او بسيار صلوات بفرستيد، زيرا هر كس يك بار بر پيامبر (صلّى الله عليه و آله) صلوات بفرستد خداوند هزار بار در هزار صف از فرشتگان بر او درود مى فرستد، و هيچ آفريده اى باقى نمى ماند مگر اينكه بر آن بنده درود مى فرستد، زيرا خدا و فرشتگانش بر او درود فرستاده اند، و هيچ كس جز نادان مغرورى كه خدا و رسولش از او بيزارند از اين ثواب روى نمى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 297
[587]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: آن هنگام كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله را ياد كردند بر او بسيار صلوات فرستيد، زيرا به راستى، هر كه بر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله يك بار صلوات فرستد خداوند هزار بار در هزار صف از فرشتگان بر او درود فرستد و هيچ آفريده اى باقى نماند جز آنكه به سبب درود خدا و فرشتگان بر آن بنده، بر او درود فرستد و هيچ كس از صلوات فرستادن رو برنتابد جز نادان گمراهى كه خدا و پيامبرش از او بيزارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 353
ص: 166
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ رِزْقِ اَللَّهِ عَنْ يَحْيَى بْنِ اَلْعَلاَءِ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ عَبْداً مَكَثَ فِي اَلنَّارِ سَبْعِينَ خَرِيفاً وَ اَلْخَرِيفُ سَبْعُونَ سَنَةً قَالَ ثُمَّ إِنَّهُ سَأَلَ اَللَّهَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ لَمَّا رَحِمْتَنِي فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى جَبْرَئِيلَ أَنِ اِهْبِطْ إِلَى عَبْدِي وَ أَخْرِجْهُ قَالَ يَا رَبِّ كَيْفَ لِي بِالْهُبُوطِ فِي اَلنَّارِ قَالَ عَزَّ وَ جَلَّ إِنِّي أَمَرْتُهَا أَنْ تَكُونَ عَلَيْكَ بَرْداً وَ سَلاَماً قَالَ يَا رَبِّ فَأَعْلِمْنِي بِمَوْضِعِهِ قَالَ إِنَّهُ فِي جُبٍّ فِي سِجِّيلٍ قَالَ فَهَبَطَ جَبْرَئِيلُ عَلَى اَلنَّارِ عَلَى وَجْهِهِ فَأَخْرَجَهُ فَقَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَا عَبْدِي كَمْ لَبِثْتَ فِي اَلنَّارِ قَالَ مَا أُحْصِي يَا رَبِّ فَقَالَ لَهُ وَ عِزَّتِي لَوْ لاَ مَا سَأَلْتَنِي بِهِ لَأَطَلْتُ هَوَانَكَ فِي اَلنَّارِ وَ لَكِنِّي حَتَمْتُ عَلَى نَفْسِي أَلاَّ يَسْأَلَنِي عَبْدٌ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ إِلاَّ غَفَرْتُ لَهُ مَا كَانَ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ (1) وَ قَدْ غَفَرْتُ لَكَ اَلْيَوْمَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 154 )
1-جابر جعفى از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:همانا بنده اى هفتاد خريف كه هر يك هفتاد سال است در آتش دوزخ بماند آنگاه خدا را بحقّ محمّد و أهل بيتش عليهم السّلام بخواند و تقاضاى عفو كند خداوند ملك مقرّب خود جبرئيل را فرمان دهد كه فرود آيد و او را نجات دهد،جبرئيل گويد:پروردگارا چگونه در آتش روم؟خداوند خطاب نمايد آن را بر تو سرد و سلام نموديم،بپرسد آن عبد در كجاى دوزخ است بگو بدانم،خداوند فرمايد:در سجّيل،پس جبرئيل فرود آيد و او را از آتش بيرون آرد،آنگاه خداوند بدان بنده خطاب كند كه چقدر در آتش بودى؟گويد:بار الها شمردن نتوانم،فرمايد:بعزّت خودم سوگند اگر مرا بدان چه خواندى نميخواندى مدّت خوارى و ماندنت را در آتش بسيار ميكردم، ليكن من بر خود لازم ساخته ام كه هيچ بنده اى مرا بحقّ محمّد و آلش نخواند جز اينكه از او درگذرم آنچه را ميانۀ من و اوست.(يعنى از حقوق و گناهانى كه مربوط بمن و اوست)و امروز تو را آمرزيدم بدان جهت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 343
1-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:همانا بنده اى هفتاد خريف-كه هر خريفى هفتاد سال است-در جهنم ماند،آنگاه از خدا خواست بحقّ محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و اهل بيتش عليهم السّلام كه بر او رحم كند،پس خداوند به جبرئيل وحى فرمود كه:فرود آى و بندۀ مرا از آتش رهائى بخش.جبرئيل عرض كرد:پروردگارا!چگونه در آتش بروم؟!خداوند به او فرمود كه:من به آتش فرمان دادم كه بر تو سرد و سلامت باشد،جبرئيل عرض كرد:پروردگارا!مرا از جاى او آگاه ساز،خداوند فرمود:در چاهى كه در«سجّيل»است.پس جبرئيل در آتش دوزخ فرود آمد و او را بيرون آورد؛آنگاه خداوند به بندۀ گنهكار خود خطاب كرد كه:اى بندۀ من!چه مدّتى در آتش بودى؟جواب داد:پروردگارا!نمى دانم؛خداوند متعال فرمود:بعزّتم سوگند كه اگر مرا به آنچه خواندى،نمى خواندى،مدّت اقامت و ذلّت تو را در آتش بسيار طولانى مى كردم،ولى من بر خودم لازم نموده ام كه اگر بنده اى مرا بحقّ محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و آلش عليهم السّلام بخواند،از آنچه در ميان من و اوست(از گناهان و نافرمانيهاى او) درگذرم،و امروز تو را(به همين خاطر)آمرزيدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 394
1. از جابر نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: همانا بنده اى هفتاد خريف -كه هر خريفى هفتاد سال است-در آتش دوزخ مى ماند، آن گاه خدا را به حق محمّد (صلّى الله عليه و آله) و خاندانش مى خواند و درخواست رحمت مى كند. پس خداوند به جبرئيل وحى مى كند كه فرود آيد و او را نجات دهد. جبرئيل مى گويد: پروردگارا، چگونه در آتش فرود بيايم؟ خداوند مى فرمايد: من آتش را براى تو سرد و سالم ساختم. جبرئيل مى گويد: پروردگارا، جاى او را به من نشان ده. خداوند مى فرمايد: او در قعر چاهى در سجّيل است. پس جبرئيل با چهرۀ خود را در آتش فرود مى آيد و او را بيرون مى آورد. آن گاه خداوند به آن بنده خطاب مى كند: چقدر در آتش بودى؟ مى گويد: پروردگارا، حساب آن را ندارم. خداوند مى فرمايد: بدان، به عزّت خودم سوگند كه اگر مرا بدان چه خواندى نمى خواندى، مدّت خوارى تو را در آتش طولانى مى كردم، ولى من بر خود لازم ساخته ام كه هر بنده اى مرا به حقّ محمد (صلّى الله عليه و آله) و خاندانش بخواند، من از تمام آنچه ميان من و اوست درگذرم، و امروز تو را آمرزيدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 297
[588]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: به راستى، بنده هفتاد خريف در دوزخ بماند-كه هر خريف هفتاد سال است-، سپس از خداوند به حق محمّد و خاندانش عليهم السّلام خواهد كه بر او رحم آورد؛ پس خداى گرامى و بزرگ بر جبرئيل وحى كند كه به سوى بنده ام فرود آى و او را از دوزخ درآور. جبرئيل عرض كند: پروردگارا! چگونه در آتش دوزخ فرود آيم؟ خداى گرامى و بزرگ فرمايد: همانا من بر آتش دستور داده ام كه بر تو سرد و بى آسيب باشد. جبرئيل عرض كند: مرا از جايگاه آن بنده در دوزخ آگاه نما. خداوند فرمايد: او در چاهى در «سجّيل» است؛ پس جبرئيل به آتش فرود آيد و او را در آورد؛ پس خداى گرامى و بزرگ فرمايد: اى بنده ام! چقدر در آتش فرو ماندى؟ عرض كند: پروردگارا! نتوانم كه به شماره آورم؛ پس خداوند او را فرمايد: هان! به عزّتم سوگند كه اگر به آنچه كه مرا خواندى نمى خواندى بى گمان فرو ماندن و خوارى تو را در آتش به درازا مى كشاندم ولى بر خود لازم كرده ام كه بنده اى مرا به حقّ محمّد و خاندانش عليهم السّلام نخواند جز آنكه گناهانى را كه ميان من و او بوده ببخشايم و امروز تو را بخشيدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 355
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلسِّنْدِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي اَلْبَخْتَرِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَنَا عِنْدَ اَلْمِيزَانِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فَمَنْ ثَقُلَتْ سَيِّئَاتُهُ عَلَى حَسَنَاتِهِ جِئْتُ بِالصَّلاَةِ عَلَيَّ حَتَّى أُثَقِّلَ بِهَا حَسَنَاتِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 155 )
1-أبو البخترى(كه سنّى مسلك است)از امام صادق از پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:من در قيامت نزد ميزان اعمال باشم هر كس كفّۀ گناهانش افزونتر از حسناتش شود آن صلوات هائى را كه بر من فرستاده بياورم و بر حسناتش بيفزايم تا بر گناهانش فزون آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 344
1-ابو البخترى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:در روز قيامت،من نزد ترازوى اعمال قرار مى گيرم،كسى كه(ميزان)گناهانش از كارهاى نيكى كه انجام داده است بيشتر باشد، آن صلواتهايى را كه بر من نثار كرده است مى آورم تا كفۀ حسناتش را سنگين تر كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 395
1. ابو البخترى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: روز قيامت من در كنار ميزانم، هر كس گناهانش از حسناتش بيشتر باشد، آن صلواتهايى را كه بر من فرستاده است مى آورم تا حسناتش را به وسيلۀ آن سنگين كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 299
[589]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: من در روز رستاخيز كنار ترازوى اعمال هستم و هر كه گناهانش بر نيكى هايش سنگينى كند صلوات هايى را كه بر من فرستاده پيش رو آورم تا نيكى هايش را سنگين تر سازم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 355
ص: 167
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَسِّنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبَانٍ اَلْأَحْمَرِ عَنْ عَبْدِ اَلسَّلاَمِ بْنِ نُعَيْمٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنِّي دَخَلْتُ اَلْبَيْتَ فَلَمْ يَحْضُرْنِي شَيْءٌ مِنَ اَلدُّعَاءِ إِلاَّ اَلصَّلاَةَ عَلَى اَلنَّبِيِّ وَ آلِهِ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ لَمْ يَخْرُجْ (1) أَحَدٌ بِأَفْضَلَ مِمَّا خَرَجْتَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 155 )
2-عبد السّلام(بن عبد الرّحمن)بن نعيم گويد:بامام صادق عليه السّلام عرضكردم من داخل كعبه شدم و دعائى بخاطرم نيامد جز صلوات بر محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:آگاه باش مانند تو در فضيلت و ثواب كسى از خانه خدا بيرون نيامده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 345
2-عبد السلام بن نعيم مى گويد:به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:من داخل خانۀ خدا (مسجد الحرام)شدم و جز فرستادن صلوات بر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم هيچ دعاى ديگرى به خاطرم نيامد،حضرت فرمود:كسى از خانۀ خدا بيرون نيامده است كه عملى برتر از عمل تو را انجام داده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 396
2. عبد السّلام بن نعيم مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: من داخل كعبه شدم و دعايى جز صلوات بر پيامبر (صلّى الله عليه و آله) به خاطرم نيامد. فرمود: كسى داراى فضيلت و ثواب بيشتر از تو از خانۀ خدا بيرون نيامده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 299
[590]2-... عبد السّلام بن نعيم گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم كه من به درون خانۀ كعبه درآمدم و هيچ دعايى جز صلوات بر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله به ذهنم نرسيد. امام عليه السّلام فرمود: و هيچ كس فضيلت مندتر از تو از خانۀ خدا بيرون نيامده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 355
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنْ عَبْدِ اَلْكَرِيمِ اَلْخَزَّازِ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ اَلسَّبِيعِيِّ عَنِ اَلْحَارِثِ اَلْأَعْوَرِ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : كُلُّ دُعَاءٍ مَحْجُوبٌ عَنِ اَلسَّمَاءِ حَتَّى تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 155 )
3-حارث همدانى گويد:امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:هيچ دعائى بآسمان راه ندارد تا اينكه بر محمّد و اهل بيتش عليهم السّلام صلوات فرستاده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 345
3-حارث اعور روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:هيچ دعائى به آسمان راه پيدا نمى كند مگر آنكه بر محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و آل او عليهم السّلام صلوات فرستاده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 396
3. حارث اعور مى گويد: امير مؤمنان على بن ابى طالب (عليه السّلام) فرمود: هيچ دعايى به آسمان راه ندارد تا اينكه بر محمّد (صلّى الله عليه و آله) و خاندانش صلوات فرستاده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 299
[591]3-... امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: هيچ دعايى به آسمان راه نيابد تا آنگاه كه بر محمّد و آل او صلوات فرستاده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 357
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنِ اَلصَّبَّاحِ بْنِ سَيَابَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَ لاَ أُعَلِّمُكَ شَيْئاً يَقِي اَللَّهُ بِهِ وَجْهَكَ مِنْ حَرِّ جَهَنَّمَ قَالَ قُلْتُ بَلَى قَالَ قُلْ بَعْدَ اَلْفَجْرِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ مِائَةَ مَرَّةٍ يَقِي اَللَّهُ بِهِ وَجْهَكَ مِنْ حَرِّ جَهَنَّمَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 155 )
1-صباح بن سيابه گويد:امام صادق عليه السّلام بمن فرمود:آيا دعائى بتو بياموزم كه روى ترا از آتش جهنّم حفظ كند؟گويد:عرضكردم آرى،فرمود: پس از دميدن سپيدۀ صبح صد بار بگو «اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد». خداوند روى ترا از حرارت آتش دوزخ در امان دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 345
1-صباح بن سيابه نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام به من فرمود:آيا مى خواهى به تو چيزى بياموزم كه به خاطر آن خداوند صورت تو را از گرماى آتش دوزخ نگاه دارد؟!عرض كردم:آرى!فرمود:پس از طلوع سپيده دم،صد مرتبه بگو:«بار الها! بر محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و خاندان او درود فرست»،خداوند بوسيلۀ آن صورت تو را از گرماى آتش دوزخ حفظ خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 396
1. صباح بن سيابه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: آيا دعايى به تو بياموزم كه چهره ات را از آتش دوزخ حفظ كند؟ گفتم: آرى. فرمود: پس از سپيدۀ صبح صد مرتبه بگو:«اللّهم صلّ على محمّد و آل محمّد» تا خداوند چهرۀ تو را از آتش دوزخ حفظ كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 299
[592]1-... صباح بن سيابه گويد: امام صادق عليه السّلام مرا فرمود: آيا نمى خواهى كه تو را چيزى بياموزم كه خداوند رخسار تو را با آن از حرارت آتش دوزخ نگاه دارد؟ عرض كردم: آرى. فرمود: پس از سپيده دم صد بار بگو «اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد» تا خداوند رخسار تو را با آن از حرارت آتش دوزخ نگاه دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 357
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَمَّنْ أَخْبَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: وَجَدْتُ فِي بَعْضِ اَلْكُتُبِ مَنْ صَلَّى عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ مِائَةَ حَسَنَةٍ وَ مَنْ قَالَ صَلَّى اَللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَسَنَةٍ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 155 )
1-ابن أبى عمير از يكتن از روات روايت كند كه امام صادق عليه السّلام فرمود: در پاره اى از كتابها يافتم كه هر كس بر محمّد و آل محمّد عليهم السّلام صلوات بفرستد،خداوند يك صد حسنه در نامه عملش بنويسد،و هر كس(بر محمّد و اهل بيتش صلوات فرستد بدين طريق كه)بگويد «صلّى اللّٰه على محمّد و أهل بيته». خداوند براى او هزار حسنه بنويسد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 346
1-محمد بن ابى عمير به نقل از يكى از راويان،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در برخى از كتابها خواندم كه:كسى كه بر محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و اهل بيتش عليهم السّلام صلوات بفرستد،خداوند يك صد حسنه براى او مى نويسد،و كسى كه بگويد: «بار الها!بر محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و اهل بيت او عليهم السّلام درود فرست»خداوند هزار حسنه براى او مى نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 397
1. محمّد بن ابى عمير از يكى از راويان نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در برخى كتابها يافتم كه هر كس بر محمّد و آل محمّد صلوات بفرستد خداوند يك صد حسنه براى او مى نويسد، و هر كس بگويد:«صلّى اللّٰه على محمّد و اهل بيته» خداوند هزار حسنه براى او خواهد نوشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 299
[593]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: در برخى از كتاب ها يافتم كه هر كس بر محمّد و آل او درود فرستد خداوند براى او صد حسنه نويسد و هر كه گويد:«صلّى اللّٰه على محمّد و أهل بيته» خداوند براى او هزار حسنه نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 357
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ صَلَّى عَلَيَّ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ مِائَةَ صَلاَةٍ قَضَى اَللَّهُ لَهُ سِتِّينَ حَاجَةً ثَلاَثُونَ لِلدُّنْيَا وَ ثَلاَثُونَ لِلْآخِرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 156 )
1-محمّد بن فضيل از امام هشتم عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر كس در روز جمعه صد بار بر من صلوات فرستد،خداوند شصت حاجت او را روا كند،سى حاجت براى دنيا و سى حاجت براى آخرت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 346
1-محمد بن فضيل از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه در روز جمعه يك صد مرتبه صلوات بر من بفرستد،خداوند شصت حاجت او را بر آورد،سى حاجت متعلق به دنيا و سى حاجت متعلق به آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 398
1. محمّد بن فضيل از امام رضا (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس روز جمعه صد بار بر من صلوات بفرستد، خداوند شصت حاجت او را روا مى كند، سى حاجت آن براى دنيا و سى حاجت براى آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 301
[594]1-... امام رضا عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه در روز جمعه صد بار بر من صلوات فرستد خداوند شصت خواستۀ او را برآورد؛ سى خواسته براى دنيا و سى خواسته براى آخرت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 357
ص: 168
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي عَنْ أَبِي اَلْمُغِيرَةِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ قَالَ فِي دُبُرِ صَلاَةِ اَلصُّبْحِ وَ صَلاَةِ اَلْمَغْرِبِ قَبْلَ أَنْ يَثْنِيَ رِجْلَيْهِ أَوْ يُكَلِّمَ أَحَداً إِنَّ اَللّٰهَ وَ مَلاٰئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى اَلنَّبِيِّ يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ ذُرِّيَّتِهِ قَضَى اَللَّهُ لَهُ مِائَةَ حَاجَةٍ سَبْعِينَ فِي اَلدُّنْيَا وَ ثَلاَثِينَ فِي اَلْآخِرَةِ قَالَ قُلْتُ مَا مَعْنَى صَلاَةِ اَللَّهِ وَ مَلاَئِكَتِهِ وَ صَلاَةِ اَلْمُؤْمِنِينَ قَالَ صَلاَةُ اَللَّهِ رَحْمَةٌ مِنَ اَللَّهِ وَ صَلاَةُ مَلاَئِكَتِهِ تَزْكِيَةٌ مِنْهُمْ لَهُ وَ صَلاَةُ اَلْمُؤْمِنِينَ دُعَاءٌ مِنْهُمْ لَهُ وَ مَنْ شَرَّكَ آلَ مُحَمَّدٍ (1) فِي اَلصَّلاَةِ عَلَى اَلنَّبِيِّ وَ آلِهِ فَقَالَ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي اَلْأَوَّلِينَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي اَلْآخِرِينَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي اَلْمَلَإِ اَلْأَعْلَى وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي اَلْمُرْسَلِينَ اَللَّهُمَّ أَعْطِ مُحَمَّداً اَلْوَسِيلَةَ وَ اَلشَّرَفَ وَ اَلْفَضِيلَةَ وَ اَلدَّرَجَةَ اَلْكَبِيرَةَ اَللَّهُمَّ إِنِّي آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ وَ لَمْ أَرَهُ فَلاَ تَحْرِمْنِي يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ رُؤْيَتَهُ وَ اُرْزُقْنِي صُحْبَتَهُ وَ تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِهِ وَ اِسْقِنِي مِنْ حَوْضِهِ مَشْرَباً رَوِيّاً سَائِغاً هَنِيئاً لاَ أَظْمَأُ بَعْدَهُ أَبَداً إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ اَللَّهُمَّ كَمَا آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ لَمْ أَرَهُ فَعَرِّفْنِي فِي اَلْجِنَانِ وَجْهَهُ اَللَّهُمَّ بَلِّغْ رُوحَ مُحَمَّدٍ عَنِّي تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلاَماً فَإِنَّ مَنْ صَلَّى عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِهَذِهِ اَلصَّلاَةِ هُدِمَتْ ذُنُوبُهُ وَ مُحِيَتْ خَطَايَاهُ وَ دَامَ سُرُورُهُ وَ اُسْتُجِيبَ دُعَاؤُهُ وَ أُعْطِيَ أَمَلَهُ وَ بُسِطَ لَهُ فِي رِزْقِهِ وَ أُعِينَ عَلَى عَدُوِّهِ - وَ هِيَ لَهُ سَبَبُ أَنْوَاعِ اَلْخَيْرِ وَ يُجْعَلُ مِنْ رُفَقَاءِ نَبِيِّهِ فِي اَلْجِنَانِ اَلْأَعْلَى يَقُولُهُنَّ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ غُدْوَةً وَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ عَشِيَّةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 156 )
[595]1-... ابن مغيره گويد كه از امام كاظم عليه السّلام شنيدم كه فرمود: هر كه پس از نماز صبح و مغرب پيش از آنكه برخيزد يا با كسى سخن گويد آيۀ «خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى فرستند، اى كسانى كه ايمان آورده ايد بر او درود فرستيد و به فرمانش به خوبى گردن نهيد»[احزاب ، آيۀ 56] را تلاوت كند و سپس گويد:«اللّهمّ صلّ على محمّد النّبىّ و ذرّيّته»، خداوند صد حاجت او را برآورد؛ هفتاد حاجت در دنيا و سى حاجت در آخرت. عرض كردم: معناى درود خدا و درود فرشتگان و درود مؤمنان چيست؟ فرمود: درود خداوند رحمت از سوى اوست و درود فرشتگان ستايش آنان است و درود مؤمنان دعا نمودن براى پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله است. و از اسرار آل محمّد در درود فرستادن بر پيامبر و آل او اين صلوات است:«اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد في الأوّلين و صلّ على محمّد و آل محمّد في الآخرين و صلّ على محمّد و آل محمّد في الملأ الاعلى و صلّ على محمّد و آل محمّد في المرسلين اللّهمّ اعط محمّدا [و آل محمّد] الوسيلة و الشّرف و الفضيلة و الدّرجة الكبيرة اللّهمّ انّي آمنت بمحمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و لم أره فلا تحرمني يوم القيامة رؤيته و ارزقني صحبته و توفّني على ملّته و اسقني من حوضه مشربا رويّا سائغا هنيئا لا أظمأ بعده أبدا إنّك على كلّ شىء قدير اللّهمّ كما آمنت بمحمّد و لم أره فعرّفنى في الجنان وجهه اللّهمّ بلّغ روح محمّد عنّي تحيّة كثيرة و سلاما». به راستى، هر كه با اين صلوات سه بار در سحرگاه و سه بار در شامگاه بر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله صلوات فرستد گناهانش از بين رود و خطاهايش پاك شود و شادى اش پايدار گردد و دعايش برآورده شود و به آرزويش دست يابد و روزى اش افزون شود و در برابر دشمنش يارى گردد و اسباب همۀ خيرها براى او فراهم آيد و از همنشينان پيامبرش در بهشت اعلا باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 359
1-عبد اللّٰه بن مغيره گويد:از موسى بن جعفر عليهما السّلام شنيدم ميفرمود: هر كس در تعقيب نماز صبح و مغرب پيش از آنكه برخيزد يا با كسى سخن گويد آيۀ«
إِنَّ اَللّٰهَ وَ مَلاٰئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى اَلنَّبِيِّ يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً
»را قراءت كند و بعد بگويد: «اللّهمّ صلّ على محمّد النبىّ و ذريّته». خداوند يك صد حاجت او را روا كند،هفتاد در دنيا و سى در آخرت. عبد اللّٰه گويد:پرسيدم معنى صلاة خدا و ملائكه و صلاة مؤمنين چيست؟فرمود: صلاة خدا رحمت اوست،و صلاة فرشتگانش ستايش و مدح آنها است براى پيغمبر و صلاة مؤمنين دعا است براى او،و از اسرار آل محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم در موضوع صلوات بر پيغمبر و آلش اين نوع صلوات است گفته شود: اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد في الاوّلين،و صلّ على محمّد و آل محمّد في الآخرين و صلّ على محمّد و آل محمّد في الملأ الأعلى،و صلّ على محمّد و آل محمّد في المرسلين،اللّهمّ أعط محمّدا[و آل محمّد]الوسيلة و الشّرف و الفضيلة و الدّرجة الكبيرة،اللّهمّ إنّي آمنت بمحمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم و لم أره،فلا تحرمنى يوم القيامة رؤيته،و ارزقنى صحبته،و توفّنى على ملّته،و اسقني من حوضه مشربا رويّا سائغا هنيئا،لا أظمأ بعده أبدا، إنّك على كلّ شىء قدير،اللّهمّ كما آمنت بمحمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم و لم أره فعرّفنى في الجنان وجهه،اللّهمّ بلّغ روح محمّد عنّي تحيّة كثيرة و سلاما». پس هر كس بر پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم در هر بامداد سه بار و در هر شبانگاه سه بار اين چنين صلوات بفرستد تمام گناهان و خطاهايش نابود و محو شود،و ايّام شاديش بطول انجامد،و دعايش مستجاب گردد،و بآرزويش برسد،و روزيش فراوان شود و بر پيروزى بر دشمن يارى گردد،و اسباب خير از هر سو براى او فراهم آيد،و در بهشت برين از همنشينان پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 347
1-ابن مغيره مى گويد كه:از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:كسى كه پس از نماز صبح و نماز مغرب(در تعقيبات اين دو نماز)-پيش از آنكه برخيزد و يا با كسى صحبت كند-بگويد:«براستى كه خدا و فرشتگان خدا بر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم درود مى فرستند،اى كسانى كه ايمان آورده ايد(شما هم)بر او صلوات بفرستيد و سلام كنيد،آن گونه كه شايسته است.بار الها!بر محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و خاندان او صلوات فرست».خداوند يك صد حاجت او را برآورده مى سازد،هفتاد حاجت او را در دنيا و سى حاجت او را در آخرت. راوى مى گويد پرسيدم:مراد از صلاة خدا و فرشتگان خدا و مؤمنان چيست؟! فرمود:صلاة خدا:رحمت خداست،و صلاة فرشتگان خدا:به منزلۀ ثنا و ستايش آنها از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم است،و صلاة مؤمنان:دعاى آنان در حق اوست.و از اسرار آل محمد-در رابطه با صلوات بر پيغمبر و آلش عليهم السّلام-خواندن اين صلوات است: «بار الها!بر محمد و دودمانش-از گذشتگان و آيندگان-درود فرست،و در ملإ اعلى و در ميان جميع پيامبران نيز بر او درود فرست،بار الها!شرف و مهترى و قدر و منزلت والا كرامت فرما.بار الها!من به محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم ايمان آوردم در حالى كه آن حضرت را نديدم،پس در روز قيامت مرا از زيارت او محروم مساز،و همراهى و همنشينى با آن حضرت را نصيب من فرما،و مرا بر دين و كيش او بميران،و از حوض وى(كوثر)مرا سيراب گردان-آشاميدنى لذيذى كه با نوشيدن آن هرگز تشنه نخواهم شد،كه تو بر انجام هر چيزى توانائى.بار الها!همچنان كه به محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم ايمان آوردم در حالى كه آن حضرت را نديدم،پس طلعت زيباى او را در بهشت به من بشناسان.بار الها!از جانب من،درود فراوانم را به روح محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم برسان»پس اگر كسى اين صلوات را سه بار به هنگام صبح و سه بار به هنگام شب بخواند، گناهانش نابود و خطاهايش محو مى گردد و شاديش هميشگى خواهد بود،و دعايش به اجابت خواهد رسيد،و آرزوهايش تحقّق خواهد يافت،و روزى او افزون مى گردد،و به او كمك مى شود بر دشمنش،و موجبات انواع خيرها براى او فراهم مى گردد،و از همراهان و همنشينان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در بهشت اعلا خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 399
1. ابن مغيره مى گويد: از حضرت موسى بن جعفر (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس در تعقيب نماز صبح و مغرب پيش از آنكه برخيزد يا با كسى سخن بگويدآيۀ
«إِنَّ اَللّٰهَ وَ مَلاٰئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى اَلنَّبِيِّ
»
را بخواند و سپس بگويد:«اللّهمّ صلّ على محمّد النّبىّ و ذرّيته» خداوند يك صد حاجت او را روا مى كند، هفتاد حاجت در دنيا و سى حاجت در آخرت. راوى مى گويد: پرسيدم: معناى صلوات خدا و صلوات فرشتگان و صلوات مؤمنان چيست؟ فرمود: صلوات خدا رحمت او، و صلوات فرشتگان ستايش پيامبر، و صلوات مؤمنان دعا براى پيامبر است. و از اسرار آل محمّد عليهم السلام در بارۀ صلوات بر پيامبر و خاندانش اين نوع صلوات است:«خداوندا، بر محمّد و آل محمّد در ميان گذشتگان درود فرست، و بر محمّد و آل محمّد در ميان آيندگان درود فرست، و بر محمّد و آل محمّد در ميان بلندمرتبگان عالم بالا درود فرست، و بر محمّد و آل محمّد در ميان پيامبران مرسل درود فرست. خداوندا، بر محمّد و آل محمّد وسيلۀ هر چيز، و شرافت و فضيلت و درجۀ بلند ارزانى دار. خداوندا، من با اينكه محمد (صلّى الله عليه و آله) را نديده ام به او ايمان آورده ام، پس مرا روز قيامت از ديدار او محروم مگردان، و همنشينى با او را نصيبم كن، و مرا بر دين او بميران، و از حوض كوثرش با آبى گوارا و لذّت بخش سيرابم گردان كه پس از آن هرگز دچار تشنگى نشوم، همانا تو بر هر كارى توانايى. خداوندا، چنان كه من به محمّد (صلّى الله عليه و آله) با اينكه او را نديده ام ايمان آوردم، تو نيز چهره اش را در بهشت به من بنماى. خداوندا، درود و سلامى فراوان از من به روح محمّد (صلّى الله عليه و آله) واصل گردان.» پس هر كس با اين صلوات، بر پيامبر (صلّى الله عليه و آله) درود بفرستد گناهانش نابود و خطاهايش محو مى گردد، و شادى اش دوام مى يابد، و دعايش مستجاب مى شود، و به آرزويش مى رسد، و روزى اش فراخ مى گردد، و در برابر دشمن يارى داده مى شود، و اسباب خير از هر سو براى او فراهم مى گردد، و در بهشت برين از همنشينان پيامبر (صلّى الله عليه و آله) خواهد بود. اين صلوات را سه بار در صبح و سه بار در شب بگويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 301
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُرَازِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ رَجُلاً أَتَى اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِنِّي جَعَلْتُ ثُلُثَ صَلاَتِي لَكَ فَقَالَ لَهُ خَيْراً فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِنِّي جَعَلْتُ نِصْفَ صَلاَتِي لَكَ فَقَالَ ذَلِكَ أَفْضَلُ قَالَ قَدْ جَعَلْتُ كُلَّ صَلاَتِي لَكَ قَالَ إِذاً يَكْفِيَكَ اَللَّهُ مَا أَهَمَّكَ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاكَ وَ آخِرَتِكَ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ أَصْلَحَكَ اَللَّهُ كَيْفَ يَجْعَلُ صَلاَتَهُ لَهُ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لاَ يَسْأَلُ اَللَّهَ شَيْئاً إِلاَّ بَدَأَ بِالصَّلاَةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 157 )
1-مرازم گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:مردى نزد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آمد و عرضكرد:يا رسول اللّٰه من يك سوّم دعاى خود را بتو اختصاص داده ام،حضرت فرمود نيك است،عرضكرد:يا رسول اللّٰه نيمى از دعاى خود را بشما مخصوص كرده ام،پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:اين بهتر است،عرضكرد:همۀ دعاى خود را ويژه شما قرار دادم،فرمود در اين صورت خداوند مهمّات تو را در امور دنيا و آخرت كفايت فرمايد. پس مردى از امام عليه السّلام سؤال كرد كه خداوند شما را خير دهد چگونه دعاى خود را براى پيغمبر قرار داده است؟امام عليه السّلام فرمود:از خدا هيچ چيز مسألت نكرده جز اينكه بصلوات بر محمّد و آلش آغاز كرده است قبل از خواستن حاجت خويش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 349
1-مرازم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:مردى نزد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم آمد و عرض كرد:يا رسول اللّٰه!يك سوّم صلواتم را به تو اختصاص دادم،حضرت فرمود:نيك است.عرض كرد:يا رسول اللّٰه!نيمى از صلواتم را به تو اختصاص دادم،حضرت فرمود:اين بهتر است.عرض كرد:يا رسول اللّٰه!همۀ صلواتم را به تو اختصاص دادم،حضرت فرمود:در اين صورت خداوند تمام امور دنيا و آخرت تو را كفايت مى كند.در اين هنگام مردى از حضرت امام صادق عليه السّلام پرسيد:چگونه صلوات خود را به پيامبر خدا اختصاص مى دهد؟حضرت عليه السّلام فرمود:از خدا هيچ چيزى مسألت نمى كند مگر آنكه اول بر محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و اهل بيت او عليهم السّلام صلوات بفرستد و بعد حاجت خود را از خداوند بخواهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 401
1. مرازم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: مردى نزد پيامبر (صلّى الله عليه و آله) آمد و گفت: اى رسول خدا من يك سوم دعاى خود را به تو اختصاص داده ام. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خوب است. گفت: اى رسول خدا، نيمى از دعاى خود را براى شما قرار داده ام. فرمود: اين بهتر است. گفت: اى پيامبر خدا، همۀ دعاى خود را ويژۀ شما ساخته ام. فرمود: در اين صورت خداوند امور دنيا و آخرت تو را كفايت خواهد كرد. پس مردى به امام (عليه السّلام) گفت: خداوند به شما خير دهد، چگونه دعاى خود را براى پيامبر (صلّى الله عليه و آله) قرار داده است؟ امام صادق (عليه السّلام) فرمود: از خداوند چيزى درخواست نكرده مگر اينكه آن را با صلوات بر محمّد و آل محمّد آغاز نموده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 303
[596]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: مردى نزد پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله آمد و عرض كرد: اى پيامبر خدا! همانا من يك سوم دعاى خويش را ويژۀ شما قرار دادم. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: نيك است. آن مرد عرض كرد: اى پيامبر خدا! همانا من نيمى از دعايم را از آن شما قرار دادم. فرمود: اين فضيلت مندتر است. آن مرد عرض كرد: اى پيامبر خدا! همانا من همۀ دعايم را ويژۀ شما داشتم. فرمود: در اين صورت خداوند خواسته هاى مهم دنيا و آخرت تو را تأمين مى نمايد. پس مردى به امام صادق عليه السّلام عرض كرد: خدا تو را خير دهد! چگونه دعاى خويش را براى پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله قرار داده است؟ امام عليه السّلام فرمود: از خدا چيزى درخواست ننموده جز آنكه به صلوات بر محمّد و آل محمّد آغاز نموده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 361
ص: 169
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنْ وَاصِلِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ذَاتَ يَوْمٍ لِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَ لاَ أُبَشِّرُكَ قَالَ بَلَى بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَإِنَّكَ لَمْ تَزَلْ مُبَشِّراً بِكُلِّ خَيْرٍ فَقَالَ أَخْبَرَنِي جَبْرَائِيلُ آنِفاً بِالْعَجَبِ فَقَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ مَا اَلَّذِي أَخْبَرَكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ أَخْبَرَنِي أَنَّ اَلرَّجُلَ مِنْ أُمَّتِي إِذَا صَلَّى عَلَيَّ وَ أَتْبَعَ بِالصَّلاَةِ عَلَيَّ أَهْلَ بَيْتِي فُتِّحَتْ لَهُ أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ وَ صَلَّتْ عَلَيْهِ اَلْمَلاَئِكَةُ سَبْعِينَ صَلاَةً وَ أَنَّهُ لِلذَّنْبِ حَطّاً ثُمَّ تَحَاتَّتْ عَنْهُ اَلذُّنُوبُ كَمَا تَحَاتَّتِ اَلْوَرَقُ مِنَ اَلشَّجَرِ وَ يَقُولُ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَبَّيْكَ عَبْدِي وَ سَعْدَيْكَ يَا مَلاَئِكَتِي أَنْتُمْ تُصَلُّونَ عَلَيْهِ سَبْعِينَ صَلاَةً وَ أَنَا أُصَلِّي عَلَيْهِ سَبْعَمِائَةِ صَلاَةٍ فَإِذَا صَلَّى عَلَيَّ وَ لَمْ يُتْبِعْ بِالصَّلاَةِ عَلَيَّ أَهْلَ بَيْتِي كَانَ بَيْنَهَا وَ بَيْنَ اَلسَّمَاءِ سَبْعُونَ حِجَاباً وَ يَقُولُ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ لاَ لَبَّيْكَ وَ لاَ سَعْدَيْكَ يَا مَلاَئِكَتِي لاَ تُصْعِدُوا دُعَاءَهُ إِلاَّ أَنْ يُلْحِقَ بِالنَّبِيِّ عِتْرَتَهُ فَلاَ يَزَالُ مَحْجُوباً حَتَّى يُلْحِقَ بِي أَهْلَ بَيْتِي .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 157 )
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:روزى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بأمير المؤمنين فرمود آيا ترا مژده ندهم؟امير المؤمنين عليه السّلام گفت: بفرما پدر و مادرم قربانت شما كه پيوسته مبشّر بخير و خوبيها بوده ايد،فرمود: جبرئيل تازگى براى من خبر خوشى آورده و آن اينست كه هر كدام از امّتان من هنگامى كه بر من صلوات ميفرستد اگر نام اهل بيتم را نيز ملحق سازد درهاى آسمان جملگى براى پذيرفتن دعا و عبادت او گشوده گردد،و فرشتگان هفتاد درود بر وى بفرستند،و اين خود محو سازنده جرم است،آنگاه گناهان چون برگ درختان از او بريزد،و خداوند تعالى فرمايد:«لبّيك»ترا پذيرفتم بندۀ من خجسته و مسعود باشى پس فرشتگان را گويد شما هفتاد بار بر وى درود فرستاديد و من هفتصد بار،ليكن اگر تنها بر من صلوات بفرستد و اهل بيتم را ملحق نسازد ميان دعاى او و آسمان هفتاد حجاب حائل باشد،و خداوند جلّ جلاله فرمايد:«لا لبّيك»ترا نپذيرم خجسته مباد ترا و مسعود نباشى.اى فرشتگان من دعاى او را بآسمان مبريد تا اينكه اهل بيت پيغمبرش را نيز در فرستادن درود با پيغمبر ملحق سازد،پس همچنين دعايش پذيرفته نگردد و بآسمان بالا نرود تا بر اهل بيت پيغمبر نيز سلام و درود بفرستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 350
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه روزى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:آيا نمى خواهى به تو مژده اى بدهم؟!عرض كردند: پدرم و مادرم فداى تو گردند،آرى!شما كه هميشه مژده دهنده به همۀ خوبيها بوده ايد.رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:جبرئيل مرا خبر داد به چيز عجيبى،امير مؤمنان على عليه السّلام پرسيدند:يا رسول اللّٰه!شما را از چه چيزى با خبر ساخت؟فرمود:اگر كسى بر من صلوات بفرستد،و پس از آن بر اهل بيت من نيز صلوات خود را نثار كند،درهاى آسمان بر روى او گشوده مى شود،و فرشتگان هفتاد بار صلوات بر او مى فرستند حتى اگر گنهكار خطاكار باشد،آنگاه گناهان او چون برگ درختان فرو مى ريزند،و خداوند تبارك و تعالى به او خطاب مى فرمايد كه:اى بندۀ من!تو را پذيرفتم،شاد و سعادتمند باش،اى فرشتگان من!شما بر او هفتاد صلوات مى فرستيد و من هفتصد صلوات،پس اگر تنها بر من صلوات بفرستند و پس از آن بر اهل بيتم صلوات نفرستد،ميان صلوات وى و آسمان هفتاد حجاب قرار مى گيرد و خداوند بزرگ مى فرمايد:تو را نمى پذيرم و خجسته و شاد مباش،اى فرشتگانم، دعايش را بالا مبريد تا آنكه در صلوات،اهل بيت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را به او ملحق سازد،و دعاى او همچنان(معلّق)خواهد ماند تا وقتى كه در صلوات،اهل بيت را به من ملحق كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 402
1. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: روزى رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به امير مؤمنان فرمود: آيا به تو مژده ندهم؟ امير مؤمنان (عليه السّلام) گفت: چرا، پدر و مادرم به فدايت، شما همواره به خوبيها مژده داده ايد. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: جبرئيل به تازگى براى من خبر خوشى آورده است. امير مؤمنان (عليه السّلام) گفت: اى رسول خدا، چه خبرى براى شما آورده است؟ فرمود: جبرئيل به من خبر داد كه هر كس از امّت من هنگام فرستادن صلوات بر من، بر اهل بيت من نيز صلوات بفرستد، درهاى آسمان براى او گشوده مى شود و فرشتگان هفتاد درود بر او مى فرستند، و اين خود باعث فرو ريختن گناهان است. پس گناهان او مانند برگ درختان فرو مى ريزد، و خداوند خطاب مى كند: اى بندۀ من، تو را پذيرفتم، بخت خوش قرين تو باد. اى فرشتگان من، شما هفتاد بار بر او درود فرستيد و من هفتصد بار بر او درود مى فرستم. آن گاه پيامبر فرمود: اما اگر تنها بر من صلوات بفرستد و اهل بيت مرا به من ملحق نسازد، ميان دعاى او و آسمان هفتاد حجاب حايل مى شود و خداوند بزرگ به آن بنده خطاب مى كند: تو را نپذيرفتم، بخت خوش قرين تو مباد. اى فرشتگان من، دعاى او را به آسمان بالا نبريد تا اينكه عترت پيامبرش را در فرستادن صلوات به پيامبر ملحق كند. پس همواره دعايش در حجاب خواهد بود تا اهل بيت مرا به من ملحق سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 303
[597]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله به امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: آيا تو را مژده اى ندهم؟ امير مؤمنان عليه السّلام گفت: پدر و مادرم فداى شما باد! آرى، به راستى، شما همواره مژده دهندۀ هر خيرى بوده ايد. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: جبرئيل چند لحظه پيش مرا از چيزى شگفت آگاه نمود. امير مؤمنان عليه السّلام گفت: اى پيامبر خدا! شما را از چه چيزى آگاه نمود؟ فرمود: مرا خبر آورد كه به راستى، چون مردى از امّتم بر من صلوات فرستد و صلوات بر خاندانم را در پى اش آورد درهاى آسمان بر او گشوده شود و فرشتگان هفتاد صلوات بر او فرستند و همانا اين كار فرو ريزندۀ گناه است و همچون فرو ريختن برگ از درخت، گناهان از او فرو ريزند و خداى فرازمند فرمايد: تو را اجابت نمودم و نيكبخت گشتى. اى فرشتگانم! بر او هفتاد بار درود فرستاديد و من هفتصد بار؛ ولى اگر بر من صلوات فرستد و صلوات بر خاندانم را در پى اش نياورد ميان صلوات او و آسمان هفتاد حجاب باشد و خداى شكوهمند فرمايد: تو را اجابت ننمودم و نيكبخت نگشتى. اى فرشتگانم! دعاى او را بالا مبريد تا آنكه صلوات بر عترت پيامبر را به دنبال صلوات بر او آورد، پس پيوسته دعايش در حجاب ماند و بالا نرود تا آنگاه كه اهل بيت مرا، به دنبال صلوات بر من آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 361
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِي عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ : أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ أَفْضَلِ اَلْأَعْمَالِ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ قَالَ اَلصَّلاَةُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ مِائَةَ مَرَّةٍ بَعْدَ اَلْعَصْرِ وَ مَا زَادَتْ فَهُوَ أَفْضَلُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 158 )
1-ابن أبى عمير گويد:حمّاد بن عثمان از امام صادق عليه السّلام پرسيد:أفضل اعمال در روز جمعه كدام است؟فرمود صلوات بر محمّد و آل محمّد يك صد[و يك]بار بعد از نماز عصر،و هر چه بر آن بيفزائى بهتر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 351
1-حمّاد بن عثمان روايت كرده است كه او از امام صادق عليه السّلام پرسيد:كدام اعمال در روز جمعه بهتر است؟حضرت فرمود:صلوات فرستادن بر محمد و آل محمد يك صد بار پس از نماز عصر،و هر چه بيفزائى بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 403
1. ابن ابى عمير مى گويد: حمّاد بن عثمان از امام صادق (عليه السّلام) پرسيد: بهترين اعمال در روز جمعه چيست؟ فرمود: اينكه بعد از نماز عصر، يك صد [و يك] بار بر محمّد و آل محمّد درود بفرستى، و هر چه بر آن بيفزايى بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 305
[598]1-... حمّاد بن عثمان از امام صادق عليه السّلام در بارۀ برترين اعمال روز جمعه پرسيد. امام عليه السّلام فرمود: صد بار صلوات بر محمّد و آل محمّد پس از نماز عصر، و هر چه بر آن بيفزايى فضيلت مندتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 363
ص: 170
قَالَ أَحْمَدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ وَ فِي رِوَايَةِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سَيَابَةَ وَ اِبْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ نَاجِيَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا صَلَّيْتَ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ فَقُلِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اَلْأَوْصِيَاءِ اَلْمَرْضِيِّينَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ وَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ كَتَبَ اَللَّهُ لَكَ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْكَ مِائَةَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ قَضَى لَكَ بِهَا مِائَةَ أَلْفِ حَاجَةٍ وَ رَفَعَ لَكَ بِهَا مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 158 )
احمد بن خالد برقىّ گويد:در روايتى كه عبد اللّٰه بن سيابه و أبو اسماعيل از ناجيه از يكى از اين دو امام ابو جعفر باقر يا أبو عبد اللّٰه الصادق عليهما السّلام نقل كرده فرمود:چون نماز جمعه بجاى آوردى بگو «اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد الأوصياء المرضيّين بأفضل صلواتك،و بارك عليهم بأفضل بركاتك،و السّلام عليه و عليهم و على أرواحهم و أجسادهم و رحمة اللّٰه و بركاته». خداوند براى تو يك صد هزار حسنه بنويسد، و يك صد هزار گناه از نامۀ عملت محو سازد،و يك صد هزار حاجتت را براى آن روا كند،و يك صد هزار درجه مقامت را بالا برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 351
احمد بن ابى عبد اللّٰه مى گويد:در روايت عبد اللّٰه بن سيابه و ابو اسماعيل،از ناجيه از يكى از دو امام:(امام محمد باقر يا امام صادق عليهما السّلام)آمده است:چون در روز جمعه نماز را بجاى آوردى،اين دعا را بخوان:«بار الها!بهترين درودها را بر محمد و خاندان و جانشينان وى بفرست،آنهائى كه مورد رضايت پروردگار قرار گرفته اند،و بهترين بركتها را بر آنان نازل فرما،و سلام و درود و رحمت و بركات خداوند بر او و بر آنها و بر ارواح و بدنهاى آنان باد»،كه اگر چنين كنى خداوند صد هزار حسنه در نامۀ اعمال تو مى نويسد،و صد هزار گناه را پاك مى كند،و به خاطر آن صد هزار حاجت تو را برآورده مى سازد،و به خاطر آن مقام و منزلت تو را صد هزار درجه بالا مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 403
احمد بن ابى عبد اللّٰه مى گويد: در روايتى كه عبد اللّٰه بن سيابه و ابو اسماعيل از ناجيه از يكى از دو امام (امام باقر و صادق عليهما السلام) نقل كرده است فرمود: هنگامى كه نماز جمعه به جاى آوردى بگو:«اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد الأوصياء المرضيتين بافضل صلواتك، و بارك عليهم بافضل بركاتك، و السّلام عليه و عليهم، و على ارواحهم و اجسادهم و رحمة اللّٰه و بركاته» تا خداوند يك صد هزار حسنه براى تو بنويسد، و صد هزار گناه از تو را محو نمايد، و صد هزار حاجت تو را بر آورده سازد، و صد هزار درجه مقام تو را بالا ببرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 305
[599]-... امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام فرمود: چون روز جمعه نماز گزاردى بگو: «اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد الاوصياء المرضيّين بأفضل صلواتك و بارك عليهم بأفضل بركاتك و السّلام عليه و عليهم و على ارواحهم و اجسادهم و رحمة اللّٰه و بركاته» تا خداوند به سبب آن صلوات صد هزار حسنه بر تو نويسد و صد هزار گناه تو را پاك كند و صد هزار حاجت تو را برآورد و تو را صد هزار درجه بالا برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 363
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُصَدِّقِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مُوسَى اَلسَّابَاطِيِّ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ رَجُلٌ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ فَقَالَ لَهُ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا هَذَا لَقَدْ ضَيَّقْتَ عَلَيْنَا أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ أَهْلَ اَلْبَيْتِ خَمْسَةٌ أَصْحَابُ اَلْكِسَاءِ فَقَالَ اَلرَّجُلُ كَيْفَ أَقُولُ قَالَ قُلِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فَنَكُونَ نَحْنُ وَ شِيعَتُنَا قَدْ دَخَلْنَا فِيهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 158 )
2-عمّار ساباطى گويد:من نزد امام صادق عليه السّلام بودم:مردى گفت: «اللّهم صلّ على محمّد و أهل بيت محمّد». امام عليه السّلام بدو فرمود:اى مرد دائره را بر ما تنگ ساختى آيا نميدانى كه اهل بيت همان پنج تن اصحاب كسايند و بس،مرد پرسيد چگونه بگويم؟فرمود بگو: «اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد». تا اينكه ما و شيعيان ما نيز داخل باشيم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 352
2-عمّار بن موسى ساباطى مى گويد كه:در محضر امام صادق عليه السّلام بودم كه مردى اين گونه صلوات فرستاد:«اللّهم صلّ على محمد و اهل بيت محمد»،حضرت به او فرمود:اى مرد!بدرستى كه بر ما تنگ كردى!آيا نمى دانستى كه اهل بيت همان پنج تن اصحاب كسا هستند؟آن مرد پرسيد:چگونه صلوات بفرستم؟حضرت فرمود: بگو:«اللّهم صلّ على محمد و آل محمد»تا شامل ما و شيعيان ما نيز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 404
2. عمّار ساباطى مى گويد: نزد امام صادق (عليه السّلام) بودم كه مردى گفت:«اللّهمّ صلّ على محمّد و اهل بيت محمّد» امام صادق (عليه السّلام) به او فرمود: اى مرد، صلوات را بر ما تنگ ساختى، مگر نمى دانى كه اهل بيت همان پنج تن اصحاب كسايند؟ آن مرد گفت: پس چگونه بگويم؟ فرمود: بگو:«اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد» تا ما و شيعيان ما را نيز شامل شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 305
[600]2-... عمّار بن موسى گويد: نزد امام صادق عليه السّلام بودم كه مردى گفت:«اللّهمّ صلّ على محمّد و اهل بيت محمّد»، امام صادق عليه السّلام او را فرمود: اى مرد! دايرۀ صلوات را بر ما تنگ كردى. آيا نمى دانى كه اهل بيت،[فقط] پنج تن آل عبا هستند. آن مرد عرض كرد: چگونه صلوات بفرستم؟ فرمود: بگو «اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد» تا ما و شيعيان ما نيز داخل باشيم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 363
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ فِي يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ قَضَى اَللَّهُ لَهُ مِائَةَ حَاجَةٍ ثَلاَثُونَ مِنْهَا لِلدُّنْيَا وَ سَبْعُونَ مِنْهَا لِلْآخِرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 158 )
1-معاوية بن عمّار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در يك روز صد بار «ربّ صلّ على محمّد و أهل بيته». بگويد:خداوند يك صد حاجت او را برآورد سى حاجت از آنها براى دنيا و هفتاد براى آخرت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 352
1-معاويه بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در يك روز صد بار«رب صلّ على محمد و اهل بيته»بگويد،خداوند صد حاجت او را برآورده سازد،كه سى حاجت از آنها متعلق به دنيا و هفتاد حاجت ديگر متعلق به آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 404
1. معاوية بن عمّار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در يك روز صد مرتبه بگويد:«ربّ صلّ على محمّد و اهل بيته» خداوند صد حاجت او را بر مى آورد، كه سى حاجت آن براى دنيا و هفتاد حاجت آن براى آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 305
[601]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در يك روز صد بار بگويد:«ربّ صلّ على محمّد و اهل بيته»، خداوند صد حاجت او را بر آورد؛ سى حاجت براى دنيا و هفتاد حاجت براى آخرت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 363
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اِرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ بِالصَّلاَةِ عَلَيَّ فَإِنَّهَا تَذْهَبُ بِالنِّفَاقِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 159 )
1-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق صلوات اللّٰه عليه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:آواز خود را هنگام فرستادن صلوات بر من بلند كنيد زيرا كه آن نفاق را خواهد برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 353
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:با صداى بلند بر من صلوات بفرستيد،زيرا كه دوروئى و نفاق را از بين مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 405
1. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: صداى خود را به فرستادن صلوات بر من بلند كنيد كه نفاق را از بين مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 305
[602]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: صداى خويش را بر صلوات بر من بلند داريد؛ زيرا به راستى اين كار دورويى را از ميان ببرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 365
ص: 171
لا حول و لا قوة إلا بالله العلي العظيم و ثواب من قال في دبر كل صلاة اللهم اهدني من عندك و أفض علي من فضلك و انشر علي من رحمتك و أنزل علي من بركاتك
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُوسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ يَزِيدَ (1) عَنْ سَالِمٍ اَلْمَكِّيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَتَى اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ رَجُلٌ يُقَالُ لَهُ شَيْبَةُ اَلْهُذَلِيُّ (2) فَقَالَ لَهُ يَا نَبِيَّ اَللَّهِ إِنِّي شَيْخٌ كَبِيرٌ قَدْ كَبِرَتْ سِنِّي وَ ضَعُفَتْ قُوَّتِي عَمَّا كَانَ تَعَوَّدْتُهُ نَفْسِي مِنْ صَلاَةٍ وَ صِيَامٍ وَ حَجٍّ وَ جِهَادٍ فَعَلِّمْنِي يَا رَسُولَ اَللَّهِ كَلاَماً يَنْفَعُنِي اَللَّهُ بِهِ وَ خَفِّفْ عَلَيَّ يَا رَسُولَ اَللَّهِ فَقَالَ أَعِدْ فَأَعَادَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَقَالَ لَهُ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَا حَوْلَكَ شَجَرَةٌ وَ لاَ مَدَرَةٌ إِلاَّ قَدْ بَكَتْ مِنْ رَحْمَتِكَ (3) فَإِذَا صَلَّيْتَ اَلصُّبْحَ فَقُلْ عَشْرَ مَرَّاتٍ سُبْحَانَ اَللَّهِ اَلْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُعَافِيكَ بِذَلِكَ مِنَ اَلْعَمَى وَ اَلْجُنُونِ وَ اَلْجُذَامِ وَ اَلْفَقْرِ وَ اَلْهَدْمِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ هَذَا لِلدُّنْيَا فَمَا لِلْآخِرَةِ (4) قَالَ تَقُولُ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلاَةٍ اَللَّهُمَّ اِهْدِنِي مِنْ عِنْدِكَ وَ أَفِضْ عَلَيَّ مِنْ فَضْلِكَ وَ اُنْشُرْ عَلَيَّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ أَنْزِلْ عَلَيَّ مِنْ بَرَكَاتِكَ قَالَ فَقَبَضَ عَلَيْهِنَّ بِيَدِهِ ثُمَّ مَضَى (5) فَقَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَمَا إِنَّهُ إِنْ وَافَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لَمْ يَدَعْهَا مُتَعَمِّداً فَتَحَ اَللَّهُ لَهُ ثَمَانِيَةَ أَبْوَابٍ مِنَ اَلْجَنَّةِ يَدْخُلُ مِنْ أَيِّهَا شَاءَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 159 )
1-سالم مكّى گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:مردى بنام شيبۀ هذلى خدمت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آمد و عرضكرد:اى پيغمبر خدا من پيرى هستم سالخورده و توانائيم را از دست داده و وامانده شده ام،و نميتوانم آنچه از نماز و روزه و حج و جهاد كه تاكنون بجا مى آوردم ادامه دهم،پس وردى بمن بياموز كه خداوند از آن جهت بمن ثوابى دهد و بر من آسان باشد،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:آنچه گفتى تكرار كن،پير مرد سه بار كلام خود را تكرار كرد،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:در اطراف تو شجر و مدرى باقى نماند جز اينكه بر حال تو از روى شفقت گريست، آنگاه فرمود: چون نماز صبح بجاى آوردى ده بار بگو «سبحان اللّٰه العظيم و بحمده، و لا حول و لا قوّة إلاّ باللّٰه العليّ العظيم». خداوند عزّ و جلّ تو را از ابتلا بكورى و ديوانگى و جذام و فقر و خرابى خانه معاف دارد،پيرمرد عرضكرد يا رسول اللّٰه اينها همه براى دنياى من بود پس براى آخرت چه كنم،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود در تعقيب هر فريضه ميگوئى «اللّهمّ اهدنى من عندك،و أفض علىّ من فضلك، و انشر عليّ من رحمتك،و أنزل عليّ من بركاتك». پيرمرد مشت خود بهم آورد گوئيا چيزى در آن گرفته و برفت،رسول خدا رو بياران كرده فرمود:بدانيد كه چنانچه وى با اين اذكار در روز قيامت بيايد و آن را عمدا ترك نكرده باشد خداوند هشت در بهشت را يك جا بروى او بگشايد تا از هر كدام كه خواهد داخل شود. شرح:از حال و مقال اين پيرمرد سالخورده چنين ظاهر مى شود كه وى همّتش مقصور بر اين زندگى زود گذر دنيا نبوده،و فوائد مادّى را تنها در نظر نداشته،و غرضش از عبادات و اعمال صالحه نتايج اخروى نيز بوده.بخلاف بسيارى از مردم زمان ما كه همۀ اهتمامشان منافع دنيوى است و اگر از عبادات اين معنى براى آنها حاصل شود كارى بآخرت ندارند و چنانچه نشد رغبتى بانجام امور مذهبى كه فائده آن در آخرت ظاهر مى شود از خود نشان نميدهند،و چنان كه ديده مى شود براى هر يك از عبادات فلسفۀ مادّى و فوائدى دنيائى طلب مى كنند،و آن را بسيار مهمّ ميدانند چنان كه بر فوائد اخروى ترجيح ميدهند،و حال آنكه بايد قصدشان از عبادات تقرّب بپروردگار باشد و بس.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 353
1-سالم مكّى از امام محمد باقر عليه السّلام نقل كرده است كه مردى بنام شيبۀ هذلى به خدمت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شرفياب شد و عرض كرد:اى پيامبر خدا!من پير مردى سالخورده ام،و ديگر توانائى آنچه را كه قبلا انجام مى دادم-از قبيل نماز و روزه و حج و جهاد-را ندارم،پس ذكرى به من تعليم كن كه گفتن آن براى من آسان،و ثوابى بهمراه داشته باشد،حضرت فرمود:آنچه را كه گفتى تكرار كن!و آن مرد سالخورده سه بار كلام خود را تكرار كرد آنگاه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به او فرمود:هر آنچه پيرامون تو را فرا گرفته است-از درخت تا زمين سنگلاخ-همگى از روى شفقت و ترحّم بر حال تو گريستند،هنگامى كه نماز صبح خود را بجاى آوردى،ده بار بگو«پاك و منزّه است پروردگار بزرگ،و ستايش از آن اوست،و هيچ قدرت و نيروئى نيست مگر آنكه(سرچشمۀ آن)از خداوند بزرگ و والامرتبه است»تا خداوند تو را از دچار شدن به كورى و ديوانگى و جذام و تنگدستى و زير آوار ماندن در امان دارد. عرض كرد:يا رسول اللّٰه!اين براى دنيا،براى آخرت چه كنم؟!فرمود:پس از هر نماز،اين دعا را بخوان:«بار الها!مرا خود راهنمايى كن،و از بخشش بيكران خود را مرا بهره مند ساز،و سايۀ رحمت خود را بر سرم بگستران،و بركات خود را بر من فرو ببار». امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:پير مرد پس از شنيدن سخنان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در حالى كه مشت خود را مى بست(گويى چيزى در مشت داشت)به راه افتاد،آنگاه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم رو به ياران خود كرد و فرمود:اگر روز قيامت فرا رسد،و اين اذكار را عمدا ترك نكرده باشد،خداوند هشت درب بهشت(تمام دربهاى بهشت)را بر روى او مى گشايد،تا از هر دربى كه خواهد وارد شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 406
1. سالم مكّى مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: مردى به نام شيبۀ هذلى نزد پيامبر (صلّى الله عليه و آله) آمد و گفت: اى رسول خدا، من پيرمردى هستم كه سنّم بالا رفته و قدرتم كم شده است، و نمى توانم آن نماز و روزه و حجّ و جهادى را كه تاكنون به جاى مى آوردم انجام دهم، دعايى به من بياموز كه خداوند در برابر آن به من پاداش دهد و خواندن آن براى من آسان باشد. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: آنچه گفتى تكرار كن. پيرمرد سخن خود را سه بار تكرار كرد. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) به او فرمود: بر گرد تو هيچ درخت و كلوخى نيست مگر اينكه از روى ترحّم، بر حال تو گريست. هنگامى كه نماز صبح به جاى آوردى ده مرتبه بگو:«سبحان اللّٰه العظيم و بحمده، و لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه العلىّ العظيم» كه خداوند تو را از كورى، ديوانگى، جذام، فقر و ويرانى خانه مصون مى دارد. پيرمرد گفت اى رسول خدا، اين براى دنيا بود، براى آخرت چه كنم؟ فرمود: پس از هر نماز مى گويى:«اللّهمّ اهدنى من عندك، و افض علىّ من فضلك، و انشر علىّ من رحمتك، و انزل علىّ من بركاتك». پيرمرد مشت خود را چنان كه گويى چيزى در آن گرفته بود جمع كرد و رفت. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: بدانيد كه اگر روز قيامت با اين اذكار بيايد و آن را عمدا ترك نكرده باشد، خداوند هشت در بهشت را به روى او مى گشايد تا از هر كدام بخواهد وارد شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 307
[603]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: مردى به نام شيبة هذلى نزد پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله آمد و عرض كرد: اى پيامبر خدا! من پير مردى سالخورده ام و توان به جا آوردن نماز و روزه و حج و جهاد را كه انجام مى دادم از دست داده ام. اى پيامبر خدا! مرا سخنى آموز كه خداوند مرا به آن پاداش دهد و بر من آسان باشد. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: سخنت را ديگر بار بازگو؛ پس او سه بار سخنش را تكرار كرد. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هيچ درخت و كلوخى پيرامون تو باقى نماند جز آنكه از سر دلسوزى بر تو گريست، چون نماز صبح را به جا آوردى ده بار بگو:«سبحان اللّٰه العظيم و بحمده و لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه العلىّ العظيم» كه به راستى، خداى گرامى و بزرگ تو را از كورى و ديوانگى و جذام و تهيدستى و ويرانى خانه بركنار دارد. پيرمرد عرض كرد: اى پيامبر خدا، اين ذكر براى دنيا بود. براى آخرت چه كنم؟ فرمود: پس از هر نماز مى گويى:«اللّهمّ اهدني من عندك و افض علىّ من فضلك و انشر علىّ من رحمتك و انزل علىّ من بركاتك». امام باقر عليه السّلام در ادامه فرمود: گويى كه پيرمرد آن اذكار را بر دست گرفت و رفت، سپس پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هان! به راستى، اگر او در روز رستاخيز بيايد و اين اذكار را از روى عمد ترك نكرده باشد خداوند هشت در بهشت را بر او گشايد كه از هر كدام كه خواهد به بهشت درآيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 365
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ غَالِبِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ شُعَيْبٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ مَلَكَ نَفْسَهُ إِذَا رَغِبَ وَ إِذَا رَهِبَ وَ إِذَا اِشْتَهَى وَ إِذَا غَضِبَ حَرَّمَ اَللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 159 )
1-شعيب عقرقوفى بسند مرسل از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: هر كس خود را هنگام ميل و رغبت،و هنگام ترس و رهبت،و زمانى كه هوس چيزى يا كارى كند،يا موقعى كه بخشم و غضب آيد نگهدارد و اختيار نفس سركش از كفش بيرون نرود،خداوند پيكر او را بر آتش حرام سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 355
1-شعيب از قول مردى روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه به هنگام رغبت و ترس و شهوت و هوس و خشم،خويشتن دار باشد و بر خواسته هاى خود غلبه كند،خداوند بدن او را بر آتش جهنّم حرام مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 407
1. شعيب از مردى نقل كرده است كه گفت: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس به هنگام ميل يا ترس يا هوس يا خشم خويشتن دارى كند، خداوند پيكرش را بر آتش دوزخ حرام خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 307
[604]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه چون به رغبت و هراس و شهوت و خشم فرو افتد بر خويش مسلّط باشد، خداوند پيكرش را بر آتش دوزخ حرام كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 367
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ يَرْفَعُهُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَلْآمِرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَلنَّاهِي عَنِ اَلْمُنْكَرِ خَلْقَانِ مِنْ خَلْقِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنْ نَصَرَهُمَا أَعَزَّهُ اَللَّهُ وَ مَنْ خَذَلَهُمَا خَذَلَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 160 )
1-يعقوب بن يزيد-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:امر به معروف و نهى از منكر،دو آفريده از آفريده هاى خداوندند،كسى كه آن دو را يارى كند(موجبات اين دو امر مهم را فراهم سازد) خداوند او را عزيز نمايد،و كسى كه آنها را ترك كند خداوند عزّ و جل ذليل و خوارش گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 408
1. يعقوب بن يزيد در حديثى مرفوعه از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: امر به معروف و نهى از منكر دو آفريده از آفريدگان خدايند؛ هر كس آن دو را يارى كند خدا او را عزيز مى گرداند، و هر كس دست از يارى آن دو بردارد، خدا دست از يارى او بر مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 309
[605]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: امر به معروف و نهى از منكر دو آفريده از آفريدگان خداى گرامى و بزرگ هستند؛ پس هر كه آن دو را يارى رساند خداوند او را گرامى گرداند و هر كه آن دو را بدون يارى واگذارد خداى گرامى و بزرگ نيز او را پست گرداند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 367
1-يعقوب بن يزيد بسند مرفوع از حضرت باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: امر بمعروف و نهى از منكر دو رسم از رسمهاى الهى است،هر كس اين دو را يارى نمايد خداوند ويرا عزيز كند،و هر كس اين دو را ترك كند خداى عزّ و جلّ خوارش خواهد گردانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 355
ص: 172
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ عَنِ اَلْمُؤَمَّلِ اَلْمُسْتَهِلِّ (1) عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَتَاهُ شَابٌّ مِنَ اَلْأَنْصَارِ فَقَالَ إِنِّي رَجُلٌ أُرِيدُ أَنْ أَقْرَأَ عَلَيْكُمْ فَمَنْ بَكَى فَلَهُ اَلْجَنَّةُ فَقَرَأَ آخِرَ اَلزُّمَرِ - وَ سِيقَ اَلَّذِينَ كَفَرُوا إِلىٰ جَهَنَّمَ زُمَراً إِلَى آخِرِ اَلسُّورَةِ فَبَكَى اَلْقَوْمُ جَمِيعاً إِلاَّ شَابٌّ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ قَدْ تَبَاكَيْتُ فَمَا قَطَرَتْ عَيْنِي فَقَالَ إِنِّي مُعِيدٌ عَلَيْكُمْ مَنْ تَبَاكَى فَلَهُ اَلْجَنَّةُ قَالَ وَ أَعَادَ عَلَيْهِمْ فَبَكَى اَلْقَوْمُ وَ تَبَاكَى اَلْفَتَى فَدَخَلُوا اَلْجَنَّةَ جَمِيعاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 160 )
1-سليمان بن خالد گويد:امام صادق عليه السّلام نقل فرمود كه روزى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بسراغ جماعتى از جوانان انصار آمد و آنان را گفت كه ميخواهم آياتى چند از قرآن بر شما تلاوت كنم،پس هر يك از شما كه گريست بهشت از ان او خواهد بود. آنگاه از آيۀ«
وَ سِيقَ اَلَّذِينَ كَفَرُوا إِلىٰ جَهَنَّمَ زُمَراً
»را تا آخر سورۀ زمر بر ايشان تلاوت فرمود،و جملگى گريستند جز يكتن كه او گفت يا رسول اللّٰه من خود را براى گريستن مهيّا ساختم ليكن ديدگانم اشك نريخت،حضرت فرمود:من آيات را تكرار ميكنم هر كس خود را بزارى زند جزايش بهشت خواهد بود آنگاه آيات را تكرار فرمود و جمله گريستند و آن جوان نيز خود را گريان نمود و همگى داخل بهشت شدند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 356
1-سليمان بن خالد از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود:روزى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به سراغ گروهى از جوانان انصار آمد و به آنان فرمود:مى خواهم چند آيه از قرآن كريم براى شما تلاوت كنم،هر يك از شما كه بگريد،بهشت از آن اوست. آنگاه حضرت از آيۀ«و كافران را گروه گروه بسوى جهنم برده شدند»تا آخر سوره تلاوت كرد و همۀ آنان گريستند بجز يك جوان كه به حضرت عرض كرد:يا رسول اللّٰه!من حال و هواى گريستن را پيدا كردم(و تظاهر به گريه كردم)اما اشك در چشمانم حلقه نزد.حضرت فرمود:من دوباره آن آيه ها را براى شما تلاوت مى كنم، و كسى كه خود را گريان نشان دهد(تظاهر به گريستن كند)بهشت از آن اوست، سپس حضرت دوباره آيه هاى پايانى سورۀ«زمر»را تلاوت فرمود و تمامى آن جمع گريستند،و آن جوان(هم)تظاهر به گريستن كرد،و همگى از اهل بهشت شدند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 408
1. سليمان بن خالد از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: روزى رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نزد گروهى از جوانان انصار آمد و به آنان فرمود: مى خواهم آياتى از قرآن بر شما تلاوت كنم، هر كس از شما گريست براى او بهشت خواهد بود. آن گاه ازآيۀ
«وَ سِيقَ اَلَّذِينَ كَفَرُوا إِلىٰ جَهَنَّمَ زُمَراً
»
تا آخر سورۀ زمر را بر آنان تلاوت كرد. آنان همگى گريستند، جز يك تن كه گفت: اى رسول خدا، من خود را به گريه واداشتم ولى ديدگانم اشك نريخت. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: من دوباره آيات را مى خوانم، هر كس خود را به گريه زند پاداشش بهشت خواهد بود. پس آيات را تكرار فرمود و همه گريستند و آن جوان نيز خود را گريان نمود و همگى داخل بهشت شدند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 309
[606]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله نزد گروهى از جوانان انصار آمد و فرمود: من مى خواهم كه بر شما قرآن تلاوت كنم؛ پس هر كه بگريد بهشت از آن اوست. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله آخر سورۀ زمر:«و سيق الّذين كفروا إلى جهنّم زمرا»-تا پايان سوره-را تلاوت نمود؛ پس آن جوانان همگى گريستند جز جوانى كه عرض كرد: اى پيامبر خدا! به راستى، من خويش را به حالت گريان درآوردم ولى ديده ام اشكى جارى نساخت. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: من آيات را بار ديگر بر شما تلاوت مى كنم، پس هر كه خويش را به حالت گريان درآورد بهشت از آن اوست و آنگاه آيات را ديگر بار تلاوت نمود، پس همگى گريستند و آن جوان خويش را به حالت گريان درآورد و همگى به بهشت درآمدند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 367
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ عَبْدِ اَلْأَعْلَى عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا اِجْتَمَعَ أَرْبَعَةٌ قَطُّ عَلَى أَمْرٍ وَاحِدٍ يدعوا [فَدَعَوْا] إِلاَّ تَفَرَّقُوا عَنْ إِجَابَةٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 160 )
1-عبد الأعلى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ نشده است كه چهار تن در امرى از امور با يك ديگر همفكر گردند و دعا كنند جز اينكه دعايشان مستجاب شود پيش از آنكه از هم مفارقت كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 357
1-عبد الاعلى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هيچ وقت نيست كه چهار نفر در رابطه با مسأله اى(خواسته اى)اجتماع كرده و همدعا شوند مگر پيش از آنكه از هم جدا شوند دعاى آنان مستجاب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 409
1. عبد الأعلى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هيچ نشده است كه چهار تن در كارى هم رأى شوند و دعا كنند مگر اينكه پيش از جدا شدن از يك ديگر دعايشان مستجاب مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 309
[607]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هرگز چهار كس بر يك چيز اتّفاق نظر پيدا نكنند و بر آن دعا ننمايند جز آنكه پيش از پراكنده شدن دعايشان مستجاب گردد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 369
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي هَمَّامٍ إِسْمَاعِيلَ بْنِ هَمَّامٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: دَعْوَةُ اَلْعَبْدِ سِرّاً دَعْوَةً وَاحِدَةً تَعْدِلُ سَبْعِينَ دَعْوَةً عَلاَنِيَةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 160 )
1-اسماعيل بن همّام گويد:امام هشتم عليه السّلام فرمود:دعاى بنده در سرّ و پنهانى هر يك دعا برابر هفتاد دعاى آشكاراى اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 357
1-اسماعيل بن همّام از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:دعاى بنده در پنهانى،با هفتاد دعاى آشكارا برابر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 410
1. اسماعيل بن حمّام مى گويد: امام رضا (عليه السّلام) فرمود: يك دعاى بنده در پنهانى، برابر با هفتاد دعاى آشكار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 309
[608]1-... امام رضا عليه السّلام فرمود: يك دعاى پنهانى بنده، با هفتاد دعاى آشكارا برابر آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 369
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ اَلْجَامُورَانِيُّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ حَمْزَةَ اَلْبَطَائِنِيِّ عَنْ مَنْدَلِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي اَلصَّبَّاحِ اَلْكِنَانِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُحِبُّ مِنْ عِبَادِهِ اَلْمُؤْمِنِينَ كُلَّ دَعَّاءٍ فَعَلَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ فِي اَلسَّحَرِ إِلَى طُلُوعِ اَلشَّمْسِ فَإِنَّهَا سَاعَةٌ تُفْتَحُ فِيهَا أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ وَ تَهُبُّ اَلرِّيَاحُ وَ تُقَسَّمُ فِيهَا اَلْأَرْزَاقُ وَ تُقْضَى فِيهَا اَلْحَوَائِجُ اَلْعِظَامُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 161 )
1-از أبى الصّباح كنانى روايت است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:خداوند بزرگ در ميان مؤمنين دعاكنندگان بسيار را دوست ميدارد،پس بر شما باد بدعا كردن هنگام سحر تا دميدن خورشيد،زيرا آن وقت اجابت دعا است،و درهاى آسمان همه در آن اوقات باز است،و نسيم رحمت ميوزد،و روزيهاى خلائق تقسيم مى شود،و حوائج بزرگ بندگان برآورده ميگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 358
1-ابو صباح كنانى از امام محمد باقر عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود:به راستى كه خداوند عزّ و جل از ميان بندگان مؤمن خود،هر كسى را كه بسيار دعا كند،دوست دارد،پس بر شما باد به دعا كردن در سپيده دمان تا طلوع آفتاب،زيرا كه در آن ساعت درهاى آسمان گشوده مى شود و نسيم رحمت وزيدن مى گيرد،و روزى قسمت مى شود،و خواسته هاى بزرگ در آن برآورده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 410
1. از ابو الصّباح كنانى نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: خداوند بزرگ از ميان بندگان با ايمان خود كسانى را كه بسيار دعا مى كنند دوست مى دارد، پس بر شما باد كه سحرگاهان تا بر آمدن خورشيد دعا كنيد، زيرا آن ساعتى است كه در آن درهاى آسمان گشوده مى شود، و نسيم رحمت مى وزد، و روزيها در آن تقسيم مى گردد، و حاجتهاى بزرگ بر آورده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 309
[609]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ در ميان بندگان مؤمن خويش دعاكنندگان را دوست دارد؛ پس بر شما باد كه از سحرگاه تا هنگام برآمدن آفتاب دعا كنيد؛ زيرا آن هنگام درهاى آسمان گشوده شوند و بادهاى رحمت بوزند و روزى آفريدگان تقسيم گردد و حاجت هاى بزرگ برآورده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 369
ص: 173
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ: مَنْ دَعَا لِإِخْوَانِهِ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُؤْمِنَاتِ وَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ اَلْمُسْلِمَاتِ وَكَّلَ اَللَّهُ بِهِ عَنْ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَلَكاً يَدْعُو لَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 161 )
1-صفوان بن يحيى گويد:موسى بن جعفر عليهما السّلام ميفرمود:هر كس در بارۀ برادران و خواهران مؤمن و يا مسلمان خود دعا كند،خداوند بشمارۀ هر مؤمنى فرشته اى بگمارد كه در بارۀ او دعا كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 358
1-صفوان بن يحيى از امام موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در حق برادران مؤمن خود دعا(ى خير)كند،خداوند در ازاى هر مؤمنى فرشته اى مى گمارد كه در حقّ او دعا(ى خير)نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 411
1. صفوان بن يحيى مى گويد: حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) مى فرمود: هر كس براى برادران و خواهران مؤمن يا مسلمان خود دعا كند، خداوند به تعداد هر مؤمنى فرشته اى را مى گمارد كه براى او دعا نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 311
[610]1-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: هر كه بر برادران و [خواهران] مؤمن و [مسلمان] خويش دعا كند خداوند به تعداد هر مؤمنى فرشته اى را گمارد كه بر دعاكننده دعا كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 369
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَدْعُو لِلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُؤْمِنَاتِ وَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ اَلْمُسْلِمَاتِ اَلْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ اَلْأَمْوَاتِ إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ (1) مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ حَسَنَةً مُنْذُ بَعَثَ اَللَّهُ آدَمَ إِلَى أَنْ تَقُومَ اَلسَّاعَةُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 161 )
2-و نيز صفوان از امام هشتم عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هيچ مؤمنى نيست كه در بارۀ برادران و خواهران مؤمن يا مسلمان خود چه زنده باشند و چه از دنيا رفته باشند دعا كند مگر اينكه خداوند در برابر هر يكتن مؤمن يا مؤمنه اى از روزى كه آدم عليه السّلام را برانگيخته تا روز قيامت حسنه اى در نامه عمل او بنويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 359
2-و به همين سند از امام رضا عليه السّلام روايت شده است كه:هيچ مؤمنى نيست كه در حقّ برادران و خواهران مؤمن و مسلمان خود دعا كند-چه زنده و چه مرده-مگر آنكه خداوند به تعداد مؤمنانى كه بدرود حيات گفته اند و يا آنان كه تا به قيامت بدنيا مى آيند،يك حسنه براى او ثبت مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 411
2. نيز به همين سند از امام رضا (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمود: هيچ مؤمنى نيست كه در بارۀ مردان و زنان با ايمان و مردان و زنان مسلمان-زنده و مردۀ آنان-دعا كند، مگر اينكه خداوند در برابر هر مرد و زن با ايمانى، از روزى كه آدم را برانگيخته تا روز قيامت، حسنه اى براى او مى نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 311
[611]2-... امام رضا عليه السّلام فرمود: هيچ مؤمنى نباشد كه بر برادران و خواهران مؤمن و مسلمان، زنده يا مرده، دعا كند جز آنكه خداوند به تعداد هر برادر و خواهر مؤمنى از هنگام برانگيخته شدن آدم عليه السّلام تا برپايى رستاخيز بر او حسنه نويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 371
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنْ فَضْلِ بْنِ يُوسُفَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ كُلَّ يَوْمٍ خَمْسَاً وَ عِشْرِينَ مَرَّةً اَللَّهُمَّ اِغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُؤْمِنَاتِ وَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ اَلْمُسْلِمَاتِ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِعَدَدِ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَضَى وَ كُلِّ مُؤْمِنٍ بَقِيَ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ سَيِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 161 )
3-عبد اللّٰه سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در هر روز بيست و پنج بار بگويد:«اللّهم اغفر للمؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات» (خداوند!گناهان مردان و زنان مؤمنين و مسلمين را بيامرز)،خداوند در روز قيامت -به تعداد مؤمنانى كه آفريده و يا خواهد آفريد-در نامۀ اعمال او حسنه اى ثبت و گناهى را پاك مى سازد،و مقام و منزلت او را يك درجه بالا مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 411
3. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس هر روز بيست و پنج بار بگويد:«اللّهمّ اغفر للمؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات» خداوند به تعداد هر مؤمنى كه در گذشته و هر مؤمنى كه تا روز قيامت مى آيد حسنه اى براى او مى نويسد، و گناهى از او محو مى كند، و درجه اى براى او بالا مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 311
[612]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هر روز بيست و پنج بار بگويد:«اللّهمّ اغفر للمؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات»، خداوند به تعداد هر مؤمنى كه در گذشته و هر مؤمنى كه تا روز رستاخيز به دنيا خواهد آمد بر او حسنه نويسد و گناهى از او پاك گرداند و درجه اى او را بالا برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 371
3-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس روزى بيست و پنج بار بگويد: «اللّهمّ اغفر للمؤمنين و المؤمنات و المسلمين و المسلمات». خداوند بشمارۀ هر مؤمن يا مؤمنه اى كه گذشته باشد يا بيايد تا روز قيامت حسنه اى براى او بنويسد و گناهى از او محو سازد،و درجه اى مقامش را بالا برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 359
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَمَّادٍ الحارفي [اَلْحَارِثِيِّ] عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ عَبْدٍ دَعَا لِلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُؤْمِنَاتِ إِلاَّ رَدَّ اَللَّهُ عَلَيْهِ مِثْلَ اَلَّذِي دَعَا لَهُمْ مِنْ كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ مَضَى مِنْ أَوَّلِ اَلدَّهْرِ وَ هُوَ آتٍ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ إِنَّ اَلْعَبْدَ لَيُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ يُسْحَبُ (2) فَيَقُولُ اَلْمُؤْمِنُونَ وَ اَلْمُؤْمِنَاتُ يَا رَبَّنَا هَذَا اَلَّذِي كَانَ يَدْعُو لَنَا فَشَفِّعْنَا فِيهِ فَيُشَفِّعُهُمُ اَللَّهُ فِيهِ فَيَنْجُو مِنَ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 161 )
4-محمّد بن حمّاد حارثى از امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:نيست هيچ بنده اى كه در بارۀ مؤمنين و مؤمنات دعا كند جز اينكه خداوند آن دعا را در حقّ خود او بعدد تمام مؤمنين و مؤمنات از اوّل دنيا تا آخر دنيا الى يوم القيامه هر چه بودند و باشند بپذيرد،و همانا بنده اى را بآتش دوزخ محكوم كنند و فرشتگان او را بسوى جهنّم بكشند،مؤمنين و مؤمنات گويند: بار الها اين بنده در بارۀ ما دعا كرده است او را ببخش و شفاعت ما را در حقّ وى بپذير،خداوند خواهش آنان را در بارۀ وى قبول فرمايد و وى نجات يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 359
4-محمد بن حمّاد حارثى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هيچ بنده اى براى مؤمنان-چه زن و چه مرد- دعا نمى كند،مگر آنكه خداوند همان دعا را-به تعداد تمام مؤمنانى كه آفريده يا خواهد آفريد-در حق او مستجاب مى كند،و براستى كه آن بنده به عذاب آتش محكوم مى شود و چون(خواهند)او را به سوى دوزخ كشند،مؤمنان-مرد و زن-عرضه مى دارند كه:اى پروردگار!اين بود كه(در دنيا)براى ما دعا مى كرد،شفاعت ما را در بارۀ او بپذير،خداوند شفاعت آنان را در مورد او مى پذيرد و از آتش رهايى مى يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 412
4. محمّد بن حمّاد حارثى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ بنده اى نيست كه براى مردان و زنان با ايمان دعا كند مگر اينكه خداوند آن دعا را در حق خود او به تعداد تمام مردان و زنان مؤمنى كه از اول دنيا بوده اند يا تا روز قيامت مى آيند مى پذيرد. و بسا روز قيامت بنده اى را به آتش دوزخ محكوم مى كنند و او را به سوى جهنّم مى كشانند، پس مردان و زنان با ايمان مى گويند: پروردگارا، اين بنده در بارۀ ما دعا كرده است، شفاعت ما را در حقّ او بپذير. پس خداوند شفاعت آنان را در حقّ او مى پذيرد و او از آتش دوزخ رهايى مى يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 311
[613]4-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هيچ بنده اى نباشد كه براى برادران و خواهران مؤمن دعا كند جز آنكه خداوند همانند آنچه را كه بر آنان دعا كرده به شماره هر برادر و خواهر مؤمنى كه از آغاز آفرينش دنيا تا پايان آن به دنيا آمده و تا روز رستاخيز به دنيا خواهد آمد به او باز پس دهد و همانا دستور داده شود كه بنده اى را به دوزخ برند و در حالى كه او را بر زمين مى كشند برادران و خواهران مؤمن گويند: پروردگارا! اين بنده همان است كه بر ما دعا مى كرد. شفاعت ما را در بارۀ او بپذير؛ پس خداوند شفاعت آنان را در بارۀ آن بنده بپذيرد و او از دوزخ رهايى يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 371
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ اَلْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِذَا دَعَا أَحَدُكُمْ فَلْيَعُمَّ فَإِنَّهُ أَوْجَبُ لِلدُّعَاءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 162 )
5-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر گاه يكتن از شما دعا كند پس دعاى همگانى نمايد(يعنى همه را دعا كند)زيرا آن باجابت نزديكتر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 360
5-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر گاه يكى از شما خواهد دعا كند،در حق همگان دعا نمايد،زيرا اين از موجبات پذيرش دعا است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 412
5. عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر گاه كسى از شما دعا كند، دعايش را همگانى نمايد، زيرا اين نوع دعا به اجابت نزديك تر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 311
[614]5-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چون يكى از شما دست بر دعا بردارد دعايش را همگانى گرداند كه اين كار دعا را به اجابت نزديك تر سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 371
ص: 174
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ (1) قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَانَ يَقُولُ: مَنْ قَالَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ دَفَعَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا عَنْهُ سَبْعِينَ نَوْعاً مِنَ اَلْبَلاَءِ (2) أَيْسَرُهَا اَلْخَنْقُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 162 )
1-هشام احمر گويد:شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:هر كس بگويد: «لا حول و لا قوّة إلاّ باللّٰه العلىّ العظيم». (از روى ايمان و اعتقاد)خداوند عزّ و جلّ هفتاد نوع بلا را از او دور سازد كه كمترين آن بلاها خفگى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 360
1-هشام بن احمر مى گويد كه:از امام صادق عليه السّلام [هشام بن سالم از امام رضا عليه السلام] شنيدم كه مى فرمود:كسى كه ذكر «لا حول و لا قوة الاّ باللّٰه العلى العظيم»(هيچ توان و قوّتى نيست مگر با يارى خداوند بزرگ)را بگويد،خداوند عزّ و جل هفتاد نوع بلا را از او دور مى كند كه ناچيزترين آنها،خفگى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 413
1. هشام بن احمر مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود:[پدرم مى فرمود:] هر كس بگويد:«لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه العلىّ العظيم» خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مى سازد كه كمترين آنها خفگى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 313
[615]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه «لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه العلىّ العظيم» گويد: خداى گرامى و بزرگ هفتاد گونه بلا را از او به دور دارد كه آسان ترين آنها خفگى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 373
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُذَافِرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ فِي كُلِّ يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ دَفَعَ اَللَّهُ بِهَا عَنْهُ سَبْعِينَ نَوْعاً مِنَ اَلْبَلاَءِ أَيْسَرُهَا اَلْهَمُّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 162 )
1-عمر بن يزيد گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در هر روز يك صد بار بگويد «لا حول و لا قوّة إلاّ باللّٰه». خداوند بسبب آن هفتاد قسم از بلا را از او دور نمايد كه آسانترين آنها حزن و اندوه باشد. شرح:عبارت متن عربى«أيسرها الهمّ»است و معنى آن همانست كه ترجمه شد،و بنظر ميرسد كه نسخه تصحيف شده باشد،و درست آن«أيسرها الهدم» بوده،*و هدم بمعنى خرابى خانه يا ويران شدن بنا است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 361
1-عمر بن يزيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در هر روز صد بار«لا حول و لا قوة الاّ باللّٰه»بگويد،خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مى سازد كه ناچيزترين آنها،غم و اندوه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 413
1. عمر بن يزيد مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس هر روز صد مرتبه بگويد:«لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه» خداوند هفتاد نوع بلا را كه آسان ترين آنها اندوه است از او برطرف مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 313
[616]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هر روز صد بار «لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه» گويد خدا هفتاد گونه بلا را از او دور سازد كه آسان ترين آنها اندوه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 373
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ حُكَيْمٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عَطِيَّةَ اَلْعَوْفِيِّ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْخُدْرِيِّ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَنْ قَالَ إِذَا خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ بِاسْمِ اَللَّهِ قَالَ اَلْمَلَكَانِ هُدِيتَ فَإِنْ قَالَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ قَالاَ وُقِيتَ فَإِنْ قَالَ تَوَكَّلْتُ عَلَى اَللَّهِ قَالاَ كُفِيتَ فَيَقُولُ اَلشَّيْطَانُ كَيْفَ لِي بِعَبْدٍ هُدِيَ وَ وُقِيَ وَ كُفِيَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 162 )
1. ابو سعيد خدرى مى گويد: پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس هنگام خروج از خانه بگويد:«بسم اللّٰه» دو فرشتۀ موكّل بر او مى گويند: راه يافتى. و اگر بگويد:«لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه» مى گويند: مصون داشته شدى. و اگر بگويد:«توكّلت على اللّٰه» مى گويند: كفايت شدى. پس شيطان مى گويد: من چگونه بر بنده اى كه راه يافته و مصون داشته شده و كفايت گرديده است دست يابم؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 313
[617]1-... پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه هنگامى كه از خانه اش درآيد گويد:«بسم اللّٰه»، دو فرشته به او گويند: هدايت شدى، و چون گويد:«لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه»، آن دو فرشته گويند: حفظ شدى، و چنانچه گويد:«توكّلت على اللّٰه»، گويند: بى نيازى يافتى؛ پس شيطان گويد: چگونه بر بنده اى كه هدايت شد و حفظ گرديد و بى نيازى يافت دست يازم؟!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 373
1-ابو سعيد خدرى گويد:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس هنگام بيرون آمدن از منزل بگويد: «بسم اللّٰه». دو فرشتۀ(رقيب و عتيد)او گويند:راه يافتى، و چون گويد «لا حول و لا قوّة إلاّ باللّٰه». آن دو فرشته گويند،حفظ شدى،و چون گويد«
تَوَكَّلْتُ عَلَى اَللّٰهِ
»گويند:كفايت شدى،پس شيطان گويد:من چگونه بر كسى كه راه يافت و حفظ شد و از ناحيۀ خدا امورش كفايت گرديد دست يابم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 361
1-ابو سعيد خدرى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به هنگام بيرون رفتن از خانه اش«بسم اللّٰه»بگويد،آن دو فرشته(اى كه نگهبان اويند) گويند:هدايت شدى؛و اگر«لا حول و لا قوة الاّ باللّٰه»بگويد،آن دو مى گويند:حفظ شدى؛و اگر«
تَوَكَّلْتُ عَلَى اَللّٰهِ
»بگويد،آن دو گويند:كفايت شدى؛پس شيطان مى گويد:من چگونه مى توانم بر بنده اى كه مورد هدايت و حفظ(خداوند)قرار گرفته و خداوند امور(زندگانى)او را كفايت كرده است،غلبه كنم(و او را بفريبم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 414
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ اَللُّؤْلُؤِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنْ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ رِبَاطٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ قَالَ سَمِعْتُ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ كَبَّرَ اَللَّهَ عِنْدَ اَلْمَسَاءِ مِائَةَ تَكْبِيرَةٍ كَانَ كَمَنْ عتق [أَعْتَقَ] مِائَةَ نَسَمَةٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 163 )
1-أبو حمزۀ ثمالى گويد:از امام سجّاد علىّ بن الحسين عليهما السّلام شنيدم ميفرمود:هر مؤمنى كه هنگام غروب يك صد بار تكبير يعنى «اللّٰه أكبر». بگويد، ثوابش مانند كسى باشد كه يك صد بنده در راه خدا آزاد كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 362
1-ابو حمزۀ ثمالى گويد كه از امام زين العابدين عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:كسى كه به هنگام شب صد بار تكبير بگويد،ثواب كسى را دارد كه صد بنده(در راه خدا)آزاد كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 414
1. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: از على بن الحسين (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس شب هنگام يك صد بار تكبير بگويد مانند كسى است كه يك صد بنده آزاد كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 313
[618]1-... امام سجّاد عليه السّلام فرمود: هر كه شب هنگام خدا را صد بار تكبير گويد همانند كسى است كه صد بنده را آزاد نموده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 373
ص: 175
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِي هَارُونَ اَلْمَكْفُوفِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : قَالَ لِأَبِي هَارُونَ اَلْمَكْفُوفِ يَا أَبَا هَارُونَ إِنَّا نَأْمُرُ صِبْيَانَنَا بِتَسْبِيحِ اَلزَّهْرَاءِ عَلَيْهَا السَّلاَمُ كَمَا نَأْمُرُهُمْ بِالصَّلاَةِ فَالْزَمْهُ فَإِنَّهُ لَمْ يَلْزَمْهُ عَبْدٌ فَيَشْقَى.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 163 )
1-أبو هارون مكفوف گويد:امام صادق عليه السّلام بمن فرمود:أبا هارون براستى كه ما كودكان خود را بتسبيح حضرت زهرا عليها السّلام امر ميكنيم همان طورى كه بنماز امر ميكنيم،پس تو باين ذكر مداومت كن زيرا بنده اى بدان مداومت نكرده است كه بدبختى بيند(يعنى هيچ وقت بدبخت نشود چنانچه اين ذكر را ترك نكند). شرح:تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام بنا بر مشهور سى و چهار بار«اللّٰه أكبر»و سى و سه بار«الحمد للّٰه»و سى و سه بار«سبحان اللّٰه»است كه رويهم يك صد بار ستايش خداوند و شكر و تنزيه او مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 362
1-ابو هارون مكفوف نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام به من خطاب كرد و فرمود: اى پدر هارون!ما كودكان خود را به تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام فرمان مى دهيم آن گونه كه آنان را به نماز ومى داريم،پس تو نيز بر اين ذكر مداومت كن،زيرا هيچ بنده اى بر اين ذكر مداومت نكرده است سپس بدبخت شده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 415
1. ابو هارون مكفوف مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: اى ابو هارون، ما كودكان خود را همان گونه كه به نماز فرمان مى دهيم به تسبيح حضرت زهرا (عليها السّلام) نيز امر مى كنيم. پس بر اين ذكر مداومت كن، زيرا هر بنده اى بر آن مداومت كند تيره بخت نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 315
[619]1-... امام صادق عليه السّلام به ابو هارون مكفوف فرمود: اى ابو هارون! همانا ما همان گونه كه به كودكان خويش دستور مى دهيم كه نماز بگزارند به آنان دستور مى دهيم كه تسبيح حضرت زهرا سلام اللّٰه عليها را نيز بگويند پس بر آن مداومت نما؛ زيرا هر بنده اى كه به آن مداومت نموده نگون بخت نگرديده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 375
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبِي جَعْفَرِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ سَعِيدٍ اَلْبَجَلِيِّ اِبْنِ أَخِي صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ أَبِي اَلصَّبَّاحِ بْنِ نُعَيْمٍ اَلْعَائِذِيِّ (1) عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ سَبَّحَ تَسْبِيحَ اَلزَّهْرَاءِ عَلَيْهَا السَّلاَمُ ثُمَّ اِسْتَغْفَرَ غُفِرَ لَهُ وَ هِيَ مِائَةٌ بِاللِّسَانِ وَ أَلْفٌ فِي اَلْمِيزَانِ وَ تَطْرُدُ اَلشَّيْطَانَ وَ تُرْضِي اَلرَّحْمَنَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 163 )
2-محمّد بن مسلم گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس خدا را تنزيه كند بتسبيح حضرت زهرا سلام اللّٰه عليها سپس طلب آمرزش كند آمرزيده خواهد شد، و آن بزبان يك صد است ولى در ميزان عمل يك هزار،و شيطان را دور ميكند،و خداوند رحمان را خشنود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 363
2-محمد بن مسلم از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام را بجاى آورد سپس از خدا طلب آمرزش كند،آمرزيده مى شود،و اين تسبيح به زبان(و از نظر تعداد)يك صد است ولى در ميزان الهى يك هزار(به حساب مى آيد)،و شيطان را مى راند،و خداوند بخشنده را خشنود مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 415
2. محمّد بن مسلم مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس تسبيح حضرت زهرا (عليها السّلام) را بگويد سپس طلب آمرزش كند آمرزيده خواهد شد. اين تسبيح به زبان يك صد مرتبه است ولى در ميزان عمل يك هزار تسبيح به شمار مى رود، و شيطان را دور مى كند، و خداوند رحمان را خشنود مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 315
[620]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه تسبيح حضرت زهرا سلام اللّٰه عليها را گويد، پس آنگاه آمرزش جويد آمرزيده شود و آن تسبيح با زبان صد تا باشد و در ترازوى اعمال هزار تا باشد و شيطان را دور سازد و خداى رحمتگر را خرسند نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 375
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ أَبِي خَلَفٍ اَلْقَمَّاطِ (2) قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: تَسْبِيحُ فَاطِمَةَ اَلزَّهْرَاءِ عَلَيْهَا السَّلاَمُ فِي كُلِّ يَوْمٍ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلاَةٍ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ صَلاَةِ أَلْفِ رَكْعَةٍ فِي كُلِّ يَوْمٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 163 )
3-أبو خالد قمّاط گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود تسبيح حضرت زهرا سلام اللّٰه عليها هر روز در تعقيب هر فريضه نزد من محبوبتر است از بجا آوردن هزار ركعت نماز در هر روز.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 363
3-ابو خالد قمّاط مى گويد كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:تسبيح حضرت فاطمه زهراء عليها السّلام پس از هر نماز در نزد من از هزار ركعت نماز در هر روز محبوبتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 416
3. ابو خالد قمّاط مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: تسبيح فاطمۀ زهرا (عليها السّلام) هر روز در تعقيب هر فريضه نزد من هزار ركعت نماز در هر روز محبوب تر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 315
[621]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: تسبيح حضرت زهرا سلام اللّٰه عليها هر روز پس از هر نماز، بر من از هزار ركعت نماز در هر روز خوشتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 375
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ سِنَانٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ سَبَّحَ تَسْبِيحَ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ قَبْلَ أَنْ يَثْنِيَ رِجْلَيْهِ مِنْ صَلاَتِهِ اَلْفَرِيضَةِ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ وَ يَبْدَأُ بِالتَّكْبِيرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 164 )
4-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس بعد از نمازهاى پنجگانه خود پيش از آنكه از جابر خيزد تسبيحات حضرت زهرا را بگويد خداوند او را بيامرزد،و بتكبيرات آغاز ميكند.(يعنى تكبيرات را اوّل بگويد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 364
4-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه بعد از نماز واجب پيش از آنكه از جاى برخيزد،تسبيح حضرت زهرا را بگويد،خداوند او را خواهد آمرزيد،و اول با«اللّٰه أكبر»شروع كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 416
4. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس پس از نماز واجب خود پيش از آنكه از جا بر خيزد تسبيح حضرت زهرا (عليها السّلام) را بگويد خداوند او را مى آمرزد، و بايد با گفتن «اللّٰه اكبر» آغاز كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 315
[622]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه پس از نماز واجب پيش از آنكه برخيزد تسبيح حضرت زهرا سلام اللّٰه عليها را گويد خداوند او را ببخشايد و اين تسبيح را بايد با «اللّٰه اكبر» آغاز كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 375
ص: 176
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ رِبَاطٍ عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ يَزَالُ اَلْعَبْدُ اَلْمُؤْمِنُ يُكْتَبُ مُحْسِناً مَا دَامَ سَاكِتاً فَإِذَا تَكَلَّمَ كُتِبَ مُحْسِناً أَوْ مُسِيئاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 164 )
1-على بن حسن بن رباط بيك واسطه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:تا وقتى كه مؤمن خاموش باشد نيكوكار نوشته خواهد شد.و چون لب گشايد نيكو كار،يا بد كار نوشته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 364
1-على بن حسن بن رباط از قول بعضى از راويان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:مؤمن تا هنگامى كه لب از سخن بسته است پيوسته نيكوكار به حساب آيد،و چون لب به سخن بگشايد يا نيكوكار و يا بدكار شمرده خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 416
1. على بن حسن رباط از يكى از راويان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: تا وقتى كه بندۀ مؤمن خاموش باشد نيكوكار نوشته مى شود، و چون لب به سخن گشود نيكوكار يا بدكار نوشته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 315
[623]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: بندۀ مؤمن تا آنگاه كه خاموشى گزيند پيوسته نيك كردار نوشته مى شود، پس چون سخن گفت: نيك كردار يا بدكردار نوشته خواهد شد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 377
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لِكُلِّ دَاءٍ دَوَاءٌ وَ دَوَاءُ اَلذُّنُوبِ اَلاِسْتِغْفَارُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 164 )
1-سكونى از امام صادق از پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كند كه آن حضرت فرمود:براى هر دردى درمانيست و درمان گناهان استغفار است. شرح:معنى استغفار طلب آمرزش است بهر زبان و هر لفظ،لكن بهتر است بلفظ«أستغفر اللّٰه»يا«أستغفر اللّٰه ربّي و أتوب اليه»باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 364
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:براى هر بيمارى درمانى است،و درمان گناهان،طلب آمرزش(از درگاه الهى)است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 417
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: هر دردى درمانى دارد، و درمان گناهان طلب آمرزش است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 317
[624]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر بيمارى اى را درمانى باشد و درمان گناهان آمرزش خواهى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 377
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عِيسَى بْنِ هِشَامٍ عَنْ سَلاَّمٍ اَلْحَنَّاطِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنِ اِسْتَغْفَرَ اَللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ حِينَ يَنَامُ بَاتَ وَ قَدْ تَحَاتَّتِ اَلذُّنُوبُ كُلُّهَا عَنْهُ كَمَا تَتَحَاتُّ اَلْوَرَقُ مِنَ اَلشَّجَرِ وَ يُصْبِحُ وَ لَيْسَ عَلَيْهِ ذَنْبٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 164 )
2-سلام حنّاط گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس هنگام خواب صد بار استغفار گويد بخواب رود در حالى كه گناهانش هر چه هست مانند برگى كه از درخت ميريزد بريزد،و صبح كند در حالى كه از گناه پاك شده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 365
2-سلاّم حنّاط از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به هنگام خواب صد بار از خداوند طلب آمرزش كند،در حالى شب را به پايان مى رساند كه تمام گناهان او-مانند برگ از درخت-فرو مى ريزد و صبح برمى خيزد در حالى كه گناهى ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 417
2. سلاّم حنّاط مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس هنگام خواب صد مرتبه استغفار كند، در حالى به خواب مى رود كه تمام گناهانش مانند برگ درخت فرو ريخته است، و صبح كه از خواب بر مى خيزد هيچ گناهى بر عهدۀ او نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 317
[625]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هنگام خواب صد بار از خدا آمرزش جويد شب را در حالى به صبح رساند كه همۀ گناهان او فرو ريخته است همان گونه كه برگ از درخت فرو ريزد و در حالى صبح كند كه او را گناهى نباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 377
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ نُوحٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ: مُقَامِي فِيكُمْ وَ اَلاِسْتِغْفَارُ لَكُمْ حِصْنٌ حَصِينٌ مِنَ اَلْعَذَابِ فَمَضَى أَكْثَرُ اَلْحِصْنَيْنِ وَ بَقِيَ اَلاِسْتِغْفَارُ فَأَكْثِرُوا مِنْهُ فَإِنَّهُ مَمْحَاةٌ لِلذُّنُوبِ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ - وَ مٰا كٰانَ اَللّٰهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ مٰا كٰانَ اَللّٰهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 164 )
3-عبد اللّٰه بن محمّد جعفى گويد:شنيدم از امام باقر عليه السّلام فرمود:رسول- خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم ميفرمود:«بودن من در ميان شما و نيز استغفار شما اين هر دو حصار محكمى است از عذاب».بعد امام عليه السّلام فرمود:يكى از اين دو حصار(كه وجود شخص پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم باشد)از ميان شما رفت و تنها استغفار باقيمانده،پس آن را بسيار بگوئيد زيرا آن از بين برندۀ گناهان است،خداوند بزرگ در قرآن ميفرمايد«
وَ مٰا كٰانَ اَللّٰهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ مٰا كٰانَ اَللّٰهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
»تا تو اى پيغمبر در ميان ايشان هستى خدا آنان را عذاب نكند،و نيز تا مادامى كه استغفار مى نمايند و از كارهاى ناشايسته باز ميايستند و توبه مى نمايند ايشان را عذاب كننده نخواهد بود .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 365
3-عبد اللّٰه بن محمد جعفى گفت:از امام محمد باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:«بودن من در ميان شما و استغفار براى شما(طلب آمرزش از خداوند)به منزلۀ دو دژ محكمى است كه شما را از عذاب در امان مى دارد»سپس امام باقر عليه السّلام ادامه دادند كه:دژ بزرگتر از ميان شما رفت(اشاره به رحلت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم دارد)و فقط استغفار باقى مانده است،پس بسيار طلب آمرزش كنيد زيرا گناهان شما را پاك مى كند؛خداوند عز و جل(در سورۀ انفال،آيۀ 33)مى فرمايد: «تا هنگامى كه تو(اى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم)در ميان آنان هستى،خدا آنان را عذاب نمى كند،و تا هنگامى كه استغفار مى كنند خدا آنان را عذاب نخواهد كرد».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 417
3. عبد اللّٰه بن محمّد جعفى مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) مى فرمود:«بودن من در ميان شما و نيز استغفار، هر دو حصارى استوار در برابر عذابند». آن گاه امام (عليه السّلام) فرمود: از اين دو حصار آنكه استوارتر بود (يعنى شخص پيامبر «صلّى الله عليه و آله») در گذشت، و تنها استغفار باقى مانده است، پس بسيار استغفار كنيد كه استغفار گناهان را از بين مى برد. خداوند بزرگ در قرآن فرموده است:
«وَ مٰا كٰانَ اَللّٰهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ، وَ مٰا كٰانَ اَللّٰهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
»
[انفال،33](يعنى: تا تو در ميانشان هستى خدا آنان را عذاب نمى كند، و نيز تا هنگامى كه استغفار مى كنند خداوند عذاب كنندۀ آنان نيست).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 317
[626]3-... امام باقر عليه السّلام فرمود كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله مى فرمود: بودن من در ميان شما و آمرزش خواهى، دژى استوار از عذاب است.[امام باقر عليه السّلام در ادامه فرمود:] دژ بزرگتر از ميان رفت و آمرزش طلبى به جا ماند؛ پس بسيار آمرزش جوييد؛ زيرا اين كار از ميان برندۀ گناهان است. خداى گرامى و بزرگ فرمود:«ولى تا تو در ميان آنان هستى خدا بر آن نيست كه ايشان را عذاب كند و تا آنان طلب آمرزش مى كنند خدا عذاب كنندۀ ايشان نخواهد بود»[انفال ، آيۀ 33].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 377
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْهَيْثَمِ بْنِ أَبِي مَسْرُوقٍ اَلنَّهْدِيِّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ سَهْلٍ قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلِّمْنِي شَيْئاً إِذَا أَنَا قُلْتُهُ كُنْتُ مَعَكُمْ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ قَالَ فَكَتَبَ بِخَطٍّ أَعْرِفُهُ أَكْثِرْ مِنْ تِلاَوَةِ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ وَ رَطِّبْ شَفَتَيْكَ بِالاِسْتِغْفَارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 165 )
4-اسماعيل بن سهل گويد:بامام جواد عليه السّلام نامه اى نوشتم كه دعائى بمن بياموز كه چون بخوانم در دنيا و آخرت با شما باشم،گويد حضرت در پاسخ نوشت بخطّى كه شناختم از آن حضرت عليه السّلام است:«سورۀ«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ»
»را بسيار تلاوت كن،و لبهاى خود را بذكر استغفار تر و تازه گردان».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 366
4-اسماعيل بن سهل مى گويد كه:به حضرت جواد الائمه عليه السّلام نامه اى نوشتم كه چيزى به من بياموز كه اگر آن را بخوانم،در دنيا و آخرت با شما باشم،راوى مى گويد:حضرت با دستخط مبارك خود-كه با آن آشنا بودم-مرقوم فرموده بود: سورۀ«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ
»را بسيار تلاوت كن،و لبهاى خود را به ذكر استغفار طراوت بخش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 418
4. اسماعيل بن سهل مى گويد: به امام جواد (عليه السّلام) نامه اى نوشتم كه دعايى به من بياموز كه چون بخوانم در دنيا و آخرت با شما باشم. امام (عليه السّلام) با خطّى كه من آن را خوب مى شناختم نوشت: سورۀ «انّا انزلناه» را بسيار تلاوت كن، و لبهاى خود را به ذكر استغفار تازه گردان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 317
[627]4-... اسماعيل بن سهل گويد: به امام جواد عليه السّلام نوشتم كه مرا چيزى آموز كه چون آن را گويم در دنيا و آخرت با شما باشم؛ پس امام عليه السّلام با خط خويش كه آن را مى شناختم نوشت: سورۀ «إنّا انزلناه» را بسيار تلاوت كن و لبانت را با آمرزش طلبى تر بگردان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 379
ص: 177
أَبِي ره عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ جَعْفَرٍ اَلصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : طُوبَى لِمَنْ وَجَدَ فِي صَحِيفَتِهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ تَحْتَ كُلِّ ذَنْبٍ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 165 )
5-مسعدة بن صدقه از امام صادق از آباء گرامش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:خوشا بحال كسى كه روز قيامت در نامه عملش زير هر گناهى يك«أستغفر اللّٰه»باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 366
5-مسعده بن صدقه از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:خوشا به حال كسى كه در روز قيامت در نامۀ عملش زير هر گناهى يك«استغفر اللّٰه»ثبت شده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 418
5. مسعدة بن صدقه از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خوشا به حال كسى كه روز قيامت در نامۀ عملش زير هر گناهى «استغفر اللّٰه» بيابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 317
[628]5-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خوشا بر آن كس كه در روز رستاخيز در نامۀ كردارش زير هر گناهى يك «استغفر اللّٰه» يافت شود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 379
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ اَلْبَغْدَادِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ سَبْعِينَ مَرَّةً أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ اَلرَّحْمَنُ اَلرَّحِيمُ اَلْحَيُّ اَلْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ كُتِبَ فِي اَلْأُفُقِ اَلْمُبِينِ قُلْتُ وَ مَا اَلْأُفُقُ اَلْمُبِينُ قَالَ قَاعٌ (1) بَيْنَ يَدَيِ اَلْعَرْشِ فِيهِ أَنْهَارٌ تَطَّرِدُ فِيهِ اَلْقِدْحَانُ عَدَدَ اَلنُّجُومِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 165 )
1-محمّد بن ابى حمزه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس در ماه شعبان هر روز هفتاد بار استغفار كند بدين لفظ كه گويد: «أستغفر اللّٰه الّذى لا إله إلاّ هو الرّحمن الرّحيم الحىّ القيّوم و أتوب إليه». نام او در افق مبين ثبت گردد،راوى گويد:پرسيدم افق مبين چيست؟فرمود:جلگه يا بيابانيست در مقابل عرش پروردگار كه در آن نهرهائى است كه بشمارۀ ستارگان جام در آن پخش شده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 366
1-محمد بن ابى حمزه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در هر روز از روزهاى ماه شعبان هفتاد بار بگويد«استغفر اللّٰه الّذى لا اله الا هو الرحمن الرحيم الحى القيوم و اتوب اليه»(از خداوند طلب آمرزش مى كنم،پروردگارى كه جز او پروردگارى نيست،همان بخشندۀ مهربان زنده و پايدار،و من به درگاه او توبه مى كنم)،نامش در افق مبين ثبت مى شود. راوى مى گويد پرسيدم:افق مبين چيست؟حضرت فرمود:زمينى در نزديكى عرش است كه در آن رودهائى جريان دارد و در آن رودها جامهائى به تعداد ستارگان(در ميان)پخش شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 419
1. محمّد بن ابى حمزه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در هر روز از ماه شعبان هفتاد مرتبه بگويد:«استغفر اللّٰه الّذى لا اله الاّ هو الرّحمن الرّحيم الحىّ القيّوم و اتوب اليه» نام او در «افق مبين» ثبت خواهد شد. راوى مى گويد: گفتم:«افق مبين» چيست؟ فرمود: زمين وسيعى است در برابر عرش پروردگار كه نهرهايى در آن قرار دارد كه به تعداد ستارگان، جام آب در آنها نهاده شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 319
[629]1-... محمّد بن ابى حمزه گويد كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در ماه شعبان هر روز هفتاد بار بگويد:«استغفر اللّٰه الّذى لا اله الاّ هو الرّحمن الرّحيم الحىّ القيّوم و اتوب اليه»، نام او در «افق مبين» نوشته شود. راوى گويد كه عرض كردم: «افق مبين» چيست؟ فرمود: دشتى در برابر عرش است كه در آن رودهايى است كه جام هايى به تعداد ستارگان در آن رودها پراكنده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 379
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلسِّنْدِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرِو بْنِ سَهْلٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ عَنْ جَابِرٍ اَلْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنِ اِسْتَغْفَرَ اَللَّهَ بَعْدَ صَلاَةِ اَلْفَجْرِ سَبْعِينَ مَرَّةً غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ وَ لَوْ عَمِلَ ذَلِكَ اَلْيَوْمَ أَكْثَرَ مِنْ سَبْعِينَ أَلْفَ ذَنْبٍ وَ مَنْ عَمِلَ أَكْثَرَ مِنْ سَبْعِينَ أَلْفَ ذَنْبٍ فَلاَ خَيْرَ فِيهِ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 165 )
1-جابر بن يزيد جعفى گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس بعد از نماز صبح هفتاد بار أستغفر اللّٰه. گويد خداوند او را بيامرزد هر چند در آن روز هفتاد هزار گناه كند،و هر كس بيش از هفتاد هزار گناه از او سر زند خيرى در او نخواهد بود . شرح:اين خبر را مؤلّف-رحمه اللّٰه-در كتاب خصال باب سبعين آورده و گويد: در يك روايت هفتصد گناه آمده است،يعنى بجاى هفتاد هزار هفتصد است.و بايد دانست كه لفظ عربى آن چنين است: «و لو عمل ذلك اليوم سبعين ألف ذنب». و كلمه«لو»را كه«هر چند»ترجمه كرديم از روى ناچارى بود،زيرا اگر چه معنى«لو»شرط است مثل«إن»ليكن در مقام استعمال در زبان عرب«لو»غالبا جايى گفته مى شود كه آن شرط ممتنع الوقوع باشد يعنى وقوعش محال باشد مثل كلام خداوند كه در قرآن فرموده«
لَوْ كٰانَ فِيهِمٰا آلِهَةٌ إِلاَّ اَللّٰهُ لَفَسَدَتٰا
»كه براى عدم وقوعش بلفظ«لو»ذكر شده بخلاف«إن»شرطيّه كه ممكن است آن شرط واقع شود و مشروط نيز وقوعش محال نيست.از اين مبحث ادبى گذشته،بايد بدانيم كه مراد از هفتاد هزار گناه كه عربى آن«سبعين ألف»ميباشد مبالغه در بسيارى عدد است يعنى اگر چه بسيار خطا و لغزش از وى سر زند نه اينكه مفهوم عدد منظور باشد، و مراد از ذنوب گناهان صغيره است نه معاصى بزرگ،و نيز بايد دانست كه «عمرو بن سهل»كه در سلسلۀ سند اين خبر است مجهول ميباشد و علماء رجال او را نشناخته اند لذا چندان اعتمادى بر روايات او نيست،و ممكن است كسى بگويد لفظ«الف»بعيد نيست از جانب بعض نسّاخ كتاب براى مبالغه اضافه شده باشد زيرا در يك روز شمردن هفتاد هزار براى كسى ميسور نيست تا چه رسد بفعل آن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 367
1-جابر جعفى از امام محمد باقر عليه السّلام،روايت كرده است كه فرمود:كسى كه پس از نماز صبح هفتاد بار استغفار كند،خداوند او را مى آمرزد هر چند كه در آن روز هفتاد هزار گناه كرده باشد(به گناهان بيشمارى آلوده شده باشد)،و كسى كه بيش از هفتاد هزار گناه از او سر بزند(نشانۀ عاقبت به)خيرى در او نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 420
1. جابر جعفى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس بعد از نماز صبح هفتاد مرتبه استغفار كند خداوند او را مى آمرزد، هر چند در آن روز هفتاد هزار گناه كرده باشد. و هر كس كه بيش از هفتاد هزار گناه از او سر زند، خيرى در او نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 319
[630]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه پس از نماز صبح هفتاد بار استغفار كند خداوند او را ببخشايد هر چند آن روز هفتاد هزار گناه مرتكب شود و هر كه بيش از هفتاد هزار گناه مرتكب شود خيرى در او نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 379
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ مُوسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عَلِيٍّ اَللَّهَبِيِّ عَنْ جَعْفَرٍ اَلصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ فِي نُورِ اَللَّهِ اَلْأَعْظَمِ مَنْ كَانَ فِي عِصْمَةِ أَمْرِهِ شَهَادَةُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَنِّي رَسُولُ اَللَّهِ وَ مَنْ إِذَا أَصَابَتْهُ مُصِيبَةٌ قَالَ إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ وَ مَنْ إِذَا أَصَابَ خَيْراً قَالَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ مَنْ إِذَا أَصَابَ خَطِيئَةً قَالَ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ (3).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 165 )
1-عليّ بن أبى عليّ از امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت كند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:در هر فردى از مؤمنين كه اين چهار چيز باشد وى در بزرگترين نورهاى خدائى خواهد بود:آنكه گواهى بيگانگى خدا و نبوّت من او را در كارهايش نگهدار باشد،و آنكه چون حادثۀ ناگوارى براى او پيش آيد بگويد«
إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ
»و آنكه چون خيرى بدو رسد خدا را حمد كند و «الحمد للّٰه». گويد،و آنكه چون گناهى از او سرزند «أستغفر اللّٰه و أتوب إليه». بگويد و توبه كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 368
1-على بن ابى على لهبى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه در او اين چهار(شرط)باشد در (پناه)نور اعظم خداوندى خواهد بود:1.گواهى به يگانگى خداوند و پيامبرى من محافظ كارهايش باشد؛2.به هنگام رويدادهاى ناگوار«
إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ
» گويد؛3.چون خيرى به او مى رسد ذكر«الحمد للّٰه»را بر زبان جارى كند؛4.چون گناهى مرتكب شود،(از روى شرمسارى و پشيمانى)«استغفر اللّٰه و اتوب اليه» مى گويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 420
1. على بن ابى على لهبى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا فرمود: چهار چيز است كه در هر كس باشد او در بزرگ ترين نورهاى الهى خواهد بود: كسى كه شهادت به يگانگى خدا و رسالت من نگهدارندۀ او در كارهايش باشد، و كسى كه چون حادثۀ ناگوارى براى او پيش آيد بگويد:«انّا للّٰه و انّا اليه راجعون» و كسى كه چون خيرى به او رسد «الحمد للّٰه» بگويد، و كسى كه چون گناهى كند بگويد: «استغفر اللّٰه و اتوب اليه».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 319
[631]1-... امام صادق از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه داراى چهار چيز باشد در نور اعظم الهى خواهد بود. آن كس كه نگهدار كار او، گواهى به اين باشد كه خدايى جز خداى يكتا نيست و من فرستاده خدايم و آن كس كه چون به مصيبتى گرفتار آيد بگويد:«إنّا للّٰه و إنّا إليه راجعون» و آن كس كه چون به خيرى دست يابد بگويد:«الحمد للّٰه» و آن كس كه چون گناهى مرتكب شود بگويد:«استغفر اللّٰه و اتوب اليه».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 381
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ مُوسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ يَزِيدَ (4) عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ أَسْرَعَ اَلْخَيْرِ ثَوَاباً اَلْبِرُّ وَ إِنَّ أَسْرَعَ اَلشَّرِّ عِقَاباً اَلْبَغْيُ وَ كَفَى بِالْمَرْءِ عَيْباً أَنْ يَنْظُرَ مِنَ اَلنَّاسِ إِلَى مَا يَعْمَى عَنْهُ مِنْ نَفْسِهِ أَوْ يُعَيِّرَ اَلنَّاسَ مَا لاَ يَسْتَطِيعُ تَرْكَهُ أَوْ يُؤْذِيَ جَلِيسَهُ بِمَا لاَ يَعْنِيهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 166 )
1-حسن بن زيد از امام صادق از پدرش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:آن خيرى كه پاداشش زودتر از همه ميرسد نيكى كردن در بارۀ ديگران است،و آن شرّى كه زودتر از همۀ شرور كيفرش بآدمى ميرسد ستمكارى است، و عيب مرد همين بس كه در ديگران ببيند آن عيبى را كه خود داراست و از ديدن آن كور است،يا اينكه سرزنش كند مردم را بدان كردارى كه خود نيز بدان مبتلا است و نميتواند از آن دست بردارد،و يا اينكه ببيهوده گوئى همنشين خود را آزار رساند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 369
1-حسن بن زيد از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:خيرى كه پاداشش زودتر از خيرهاى ديگر مى رسد،عدل و داد است؛و شرّى كه كيفرش زودتر از شرهاى ديگر مى رسد،ستمكارى و تجاوز به حقوق ديگران است.و عيب انسان همين بس كه عيوب ديگران را متوجه و عيب خود را نيز در آنها ببيند،يا مردم را به آنچه كه خود از ترك آن ناتوان است سرزنش نمايد،يا همنشين خود را با سخنانى يا كارى كه به او مربوط نيست آزار دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 421
1. حسن بن زيد از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خيرى كه پاداش آن از همه سريع تر است نيكى كردن به ديگران است، و شرّى كه كيفرش از همۀ بديها زودتر به انسان مى رسد ستمكارى است. در عيب آدمى همين بس كه عيب مردم را ببيند ولى از ديدن عيب خود كور باشد، يا مردم را به كارى كه خود نمى تواند از آن دست بردارد سرزنش كند، يا همنشين خود را با سخنان بيهوده آزار دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 319
[632]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى، زود پاداش ترين كار خير، نيكى به ديگران است و زود كيفرترين بدى، ستم است و در عيب مرد همين بس كه عيب هايى را كه خود نيز داراست در مردم ببيند و در خويش چشم بر هم نهد، يا مردم را بر چيزى سرزنش كند كه خود توان ترك آن كار را ندارد يا همنشين خويش را با آنچه كه به او مربوط نيست بيازارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 381
ص: 178
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ مُوسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ سَيْفٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ سَيَابَةَ عَنِ اِبْنِ إِسْحَاقَ عَنِ اَلْحَارِثِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ حِينَ يُمْسِي ثَلاَثَ مَرَّاتٍ - فَسُبْحٰانَ اَللّٰهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ. `وَ لَهُ اَلْحَمْدُ فِي اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ (1) لَمْ يَفُتْهُ خَيْرٌ يَكُونُ فِي تِلْكَ اَللَّيْلَةِ وَ صُرِفَ عَنْهُ جَمِيعُ شَرِّهَا وَ مَنْ قَالَ مِثْلَ ذَلِكَ حِينَ يُصْبِحُ لَمْ يَفُتْهُ خَيْرٌ يَكُونُ فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ وَ صُرِفَ عَنْهُ جَمِيعُ شَرِّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 166 )
1-حارث همدانىّ گويد:امير مؤمنان عليه السّلام فرمود:هر كس شامگاهان سه بار آيۀ«
فَسُبْحٰانَ اَللّٰهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ `وَ لَهُ اَلْحَمْدُ فِي اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ
»را بخواند در آن شب خيرى از او فوت نشود،و همۀ بديها از وى دور گردد،و هر كس صبحگاهان همين آيه را سه بار بخواند در آن روز هيچ خيرى از او فوت نشود و همۀ بديها از وى دور خواهد شد.(الروم:17 و 18).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 370
1-حارث از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به هنگام شب سه بار«
فَسُبْحٰانَ اَللّٰهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ*`وَ لَهُ اَلْحَمْدُ فِي اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ
»«پاك و منزه است خداوند،آن هنگامى كه شب را به پايان مى بريد و صبح را آغاز مى كنيد،و حمد و ستايش از آن اوست چه در آسمانها و چه در زمين،و به شامگاهان و در نيم روز»(سورۀ روم،آيۀ 17 و 18) بخواند،هيچ خيرى كه در آن شب مى باشد از او دريغ نمى شود،و همۀ بديهاى آن شب از او دور مى گردد؛و كسى كه همان آيات را در روز بخواند،تمام خيرهاى آن روز به او مى رسد و از تمام بديهاى آن به دور خواهد ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 422
1. از حارث همدانى نقل شده است كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: هر كس شامگاهان سه بارآيۀ
«فَسُبْحٰانَ اَللّٰهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ، `وَ لَهُ اَلْحَمْدُ فِي اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ
»
[روم،17-18] را بخواند، هيچ خيرى در آن شب از او فوت نمى شود، و همۀ بديهاى آن شب از او دور مى گردد. و هر كس صبحگاهان نيز اين آيه را سه بار بخواند هيچ خيرى در آن روز از او فوت نمى شود و تمام بديهاى آن روز از وى دور مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 321
[633]1-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هر كه هنگام آغازيدن شب سه بار بگويد: «پس خدا را تسبيح گوييد آنگاه كه به شب در مى آييد و آنگاه كه سحر را مى آغازيد* و ستايش از آن اوست در آسمان ها و زمين و شامگاهان و وقتى به نيم روز مى رسيد» [روم ، آيۀ 17 و 18]، هيچ خيرى را در آن شب از دست ندهد و همۀ بدى هاى آن شب از او به دور ماند و آن كس كه اين آيات را سحرگاه تلاوت كند هيچ خيرى را در آن روز از دست ندهد و همۀ بدى هاى آن روز از او به دور ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 381
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ عَنْ سَيْفٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ لَمْ يَسْتَحْيِ مِنْ طَلَبِ اَلْمَعَاشِ خَفَّتْ مَئُونَتُهُ وَ رَخِيَ بَالُهُ وَ نُعِّمَ عِيَالُهُ وَ مَنْ زَهِدَ فِي اَلدُّنْيَا أَنْبَتَ اَللَّهُ اَلْحِكْمَةَ فِي قَلْبِهِ وَ اِنْطَلَقَ بِهَا لِسَانُهُ وَ بَصَّرَهُ عُيُوبَ اَلدُّنْيَا دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا وَ أَخْرَجَهُ مِنْهَا سَالِماً إِلَى دَارِ اَلسَّلاَمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 166 )
1-سيف بن عميره گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس از فراهم آوردن وسائل زندگى شرم نكند هزينه اش آسان گردد،و دلش آرام گيرد،و خانواده اش راحتى و فراخى بينند،و هر كس بدنيا بى رغبت باشد(يعنى حريص نباشد)خداوند دانش را در دلش استوار و پا بر جا دارد،و زبانش را بدان گويا سازد،و او را به اين عيبها و بديهاى دنيا بصير و روشن گرداند،و بدرد و درمان آن بينا كند،و از دار دنيا با قلبى سالم و دلى پاك بسوى بهشتش روانه سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 370
1-سيف از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه حضرت فرمود:كسى كه از طلب روزى شرم نكند،گذران زندگيش آسان و خاطرش آسوده و خانواده اش در راحتى و گشايش خواهد بود؛و كسى كه نسبت به دنيا پارسائى پيشه كند خداوند(فروغ) دانش و حكمت را در دل او ثابت و زبانش را به دانش و حكمت گويا مى نمايد،و او را به عيبها و بديهاى دنيا-هم درد و هم درمان-بينا كند،و او را با سلامتى از(خانۀ) دنيا به بهشت روانه مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 423
1. سيف بن عميره مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس از فراهم آوردن وسايل زندگى شرم نكند هزينه اش آسان مى شود، و دلش آرام مى گيرد، و خانواده اش رفاه مى بينند، و هر كس به دنيا دلبستگى نداشته باشد خداوند در دلش حكمت را استوار مى سازد و زبانش را به آن گويا مى كند، و او را به عيبهاى دنيا و درد و درمان آن بينا مى گرداند، و از دنيا با قلبى سالم او را به سوى بهشت روانه مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 321
[634]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه از به دست آوردن خرج زندگى شرم نكند هزينه اش آسان به دست آيد و آسوده خاطر گردد و خانواده اش به فراخى روزى دست يابند و هر كه در دنيا پارسايى و زهد پيشه كند خداوند حكمت را در دلش پايدار كند و زبانش را به آن گويا سازد و او را به عيب هاى دنيا و بيمارى ها و درمان هاى آن بينا نمايد و او را با سلامتى از اين سراى، به بهشت راهى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 383
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ أَخِيهِ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنِ اَلْفَضْلِ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ اَلْمَلَكَ يَنْزِلُ بِصَحِيفَةٍ أَوَّلَ اَلنَّهَارِ وَ أَوَّلَ اَللَّيْلِ فَيَكْتُبُ فِيهَا عَمَلَ اِبْنِ آدَمَ فَاعْمَلُوا فِي أَوَّلِهَا خَيْراً وَ فِي آخِرِهَا خَيْراً فَإِنَّ اَللَّهَ يَغْفِرُ لَكُمْ فِيمَا بَيْنَ ذَلِكَ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ (2) وَ يَقُولُ وَ لَذِكْرُ اَللّٰهِ أَكْبَرُ (3) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 167 )
[635]1-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: همانا فرشتۀ مراقب، در آغاز روز و آغاز شب با نامه اى فرود آيد و كردار آدميزاده را در آن نامه نويسد، پس در آغاز و پايان شب و روز كار نيكى انجام دهيد؛ زيرا به راستى، خداوند گناهانى را كه ميان اين دو كار نيك انجام دهيد خواهد بخشيد-اگر خدا خواهد-و همانا خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد:«پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم» [بقره ، آيۀ 152] و نيز مى فرمايد:«بى گمان ياد خدا بالاتر است»[عنكبوت ، آيۀ 45].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 383
1-جابر جعفى از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود: همانا فرشتۀ(مأمور و مراقب)در هر بامداد و شامگاه با دفترى بر انسان نازل گردد و در آن اعمال را ثبت نمايد،پس در اوّل هر بامداد بكار نيكى آغاز كنيد،و در آخر روز نيز بكار خيرى ختم نمايد،و همچنين در اوّل و آخر هر شب،زيرا خداوند آنچه ناروا از شما در ميان اين دو وقت سر زند إن شاء اللّٰه خواهد بخشيد و خود فرمايد «
فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ
» مرا ياد كنيد شما را ياد خواهم كرد،و نيز ميفرمايد: «
وَ لَذِكْرُ اَللّٰهِ أَكْبَرُ
» آرى ياد خدا و ذكر او بالاتر و بزرگتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 371
1-جابر جعفى از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم مى فرمود:براستى كه فرشته اى در ابتداى روز و شب با نامه اى(از آسمانها)فرود مى آيد و اعمال آدمى را در آن ثبت كند،پس اول و آخر آن را با كارهاى پسنديده آغاز و با كارهاى نيك پايان دهيد،كه در اين صورت،خداوند بين اين دو را خواهد بخشيد ان شاء اللّٰه،چرا كه خداوند عز و جل(در سورۀ بقره،آيۀ 152)مى فرمايد: «مرا ياد كنيد تا من نيز شما را ياد كنم».و نيز(در سورۀ عنكبوت،آيۀ 45) مى فرمايد:«براستى كه ذكر خدا بالاتر و بزرگتر(از هر ذكرى)است».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 423
1. جابر از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: فرشتۀ [گماشته شده بر انسان] هر بامداد و شامگاه با نامه اى فرود مى آيد و عمل آدمى را در آن ثبت مى كند؛ پس در اول روز و اول شب كار نيكى انجام دهيد، و در آخر روز و آخر شب نيز كار خيرى كنيد، كه خداوند به خواست خود، گناهان شما را در ميان اين دو وقت مى بخشد، زيرا خداوند فرموده است:
«فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ
»
[بقره،152](يعنى مرا ياد كنيد كه من نيز شما را ياد خواهم كرد) و نيز فرموده است:
«وَ لَذِكْرُ اَللّٰهِ أَكْبَرُ
»
[عنكبوت، 45](يعنى ياد خدا قطعا بالاتر و بهتر است).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 321
ص: 179
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ أَخِيهِ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ شَيْءٍ إِلاَّ وَ لَهُ كَيْلٌ وَ وَزْنٌ إِلاَّ اَلدُّمُوعَ فَإِنَّ اَلْقَطْرَةَ مِنْهَا تُطْفِئُ بِحَاراً مِنْ نَارٍ وَ إِذَا اِغْرَوْرَقَتِ اَلْعَيْنُ بِمَائِهَا لَمْ يَرْهَقْ وَجْهَهُ قَتَرٌ وَ لاٰ ذِلَّةٌ فَإِذَا فَاضَتْ حَرَّمَهُ اَللَّهُ عَلَى اَلنَّارِ وَ لَوْ أَنَّ بَاكِياً بَكَى فِي أُمَّةٍ لَرُحِمُوا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 167 )
1-محمّد بن مروان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:در اين عالم اثر هر چيز حد و اندازه اى دارد جز اشكها كه از خشيت و خوف خداوند ريخته مى شود، زيرا يك قطرۀ آن گوئى درياهائى از آتش غضب الهى را خاموش مينمايد،و چون اشك ديدگان را فرا گيرد،گرد خوارى و مذلّت بر آن رخسار ننشيند،و چون روى چهره سرازير گردد خداوند آن را بر آتش حرام سازد،و چنانچه فردى در امّتى از روى خشيت بگريد همگى مورد رحمت الهى واقع شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 372
1-محمد بن مروان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر چيزى پيمانه و وزنى دارد مگر اشكها كه هر قطره اى از آن لهيب درياهاى آتش خشم الهى را فرو مى نشاند،و اگر اشك در چشم كسى حلقه زند،تنگدستى و مذلّت بر او نخواهد شد،و اگر آن اشكها به رخسار آدمى جارى شود،خداوند او را بر آتش دوزخ حرام مى سازد،و اگر يك نفر در ميان يك امّت بگريد،همۀ آن امّت مورد رحمت قرار مى گيرند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 424
1. محمّد بن مروان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر چيزى حدّ و اندازه اى دارد، بجز اشكهايى كه از ترس خدا ريخته مى شود، زيرا يك قطرۀ آن درياهايى از آتش دوزخ را خاموش مى كند. و چون اشك ديدگان را فراگيرد، گرد خوارى و ذلّت بر آن چهره نخواهد نشست، و اگر اشك سرازير شود خداوند آن چهره را بر آتش دوزخ حرام خواهد ساخت. و اگر يك تن از ميان امّتى از خوف خدا بگريد همۀ آن امّت مورد رحمت خدا قرار خواهند گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 323
[636]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر چيزى داراى پيمانه و وزنى است جز اشك ها كه بى ترديد قطره اى اشك، دريايى از آتش را خاموش كند و آن هنگام كه چشمى پر از اشك شود نادارى و خوارى بر آن رخسار ننشيند، پس چون اشك جارى شد خداوند او را بر آتش دوزخ حرام كند و اگر يك نفر در ميان امّتى بگريد بى گمان همۀ آن امّت به رحمت الهى دست يابند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 383
حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عُبَيْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ [بْنِ] اَلْمُغِيرَةِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنِ اَلصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : طُوبَى لِصُورَةٍ نَظَرَ اَللَّهُ إِلَيْهَا تَبْكِي عَلَى ذَنْبٍ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَطَّلِعْ إِلَى ذَلِكَ اَلذَّنْبِ غَيْرُهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 167 )
2-سكونى از امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود:رسول- خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:خوشا بحال آن چهره اى كه خداوند آن را گريان بيند بدان گناهى كه جز خدا كسى بر آن آگاه نباشد،و تنها براى ترس از خدا باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 372
2-اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:خوشا به حال چهره اى كه خداوند آن را به خاطر گناه و بيم از كيفر الهى گريان ببيند،كه هيچ كس به جز خدا از آن گناه آگاه نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 425
2. اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خوشا به حال چهره اى كه خدا بر آن نظر كند و آن را در اثر انجام گناهى كه هيچ كس جز خدا از آن آگاه نيست از ترس خدا گريان ببيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 323
[637]2-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خوشا بر رخسارى كه خداوند در حالى بر او نگرد كه او براى گناهى از ترس خداى گرامى و بزرگ مى گريد و ديگرى از آن گناه آگاهى ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 385
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ زَيْنِ اَلْعَابِدِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ: وَ عِزَّتِي وَ عَظَمَتِي وَ جَلاَلِي وَ بَهَائِي وَ عُلُوِّي وَ اِرْتِفَاعِ مَكَانِي لاَ يُؤْثِرُ عَبْدٌ هَوَايَ عَلَى هَوَاهُ إِلاَّ جَعَلْتُ هَمَّهُ فِي آخِرَتِهِ وَ غِنَاهُ فِي قَلْبِهِ وَ كَفَفْتُ عَلَيْهِ صَنِيعَتَهُ وَ ضَمَّنْتُ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضَ رِزْقَهُ (1) وَ آتيه [أَتَتْهُ] اَلدُّنْيَا وَ هِيَ رَاغِمَةٌ (2).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 168 )
1-أبو حمزۀ ثمالى گويد:شنيدم امام سجّاد عليه السّلام ميفرمود:خداوند عزيز و جليل ميفرمايد:بعزّت و عظمت و شكوه و رونق و برترى و بلندى مقامم سوگند كه هيچ بنده اى خشنودى مرا بر هوى و هوس خويش مقدّم ندارد جز اينكه همّت و انديشۀ او را بامور اخروى متوجّه سازم،و قلب او را بى نياز گردانم،و اموال و هستيش را كفايت نمايم،و آسمانها و زمين را ضامن روزى او قرار دهم،و دنيا بدو رو كند در حالى كه او خوش نداشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 373
1-ابو حمزۀ ثمالى از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه خداوند عزّ و جل مى فرمايد:بعزّت و عظمت و جلال و شكوه و والائى و برترى مقامم سوگند كه هيچ بنده اى خشنودى مرا بر خواهشهاى نفسانى خود برترى نمى دهد مگر آنكه ذكر و فكرش مصروف آخرت سازم،و بى نيازى را در خود او جاى مى دهم(كه از ديگران بى نياز باشد)،و چيزهاى از دست رفتۀ او را جبران مى كنم،و آسمانها و زمين ضامن روزى او مى شوند،و دنيا به او روى مى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 425
1. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: از حضرت على بن الحسين زين العابدين (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند بزرگ مى فرمايد: به عزّت و عظمت و جلال و زيبايى و برترى و بلندى مقامم سوگند كه هيچ بنده اى نيست كه خواستۀ مرا بر هواى خويش مقدّم دارد مگر اينكه من همّت او را به آخرت متوجه مى سازم، و دلش را بى نياز مى گردانم، و اموال و هستى او را كفايت مى كنم، و آسمانها و زمين را ضامن روزى او قرار مى دهم، و دنيا به او روى مى آورد با اينكه آن را خوش نمى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 323
[638]1-... امام سجّاد عليه السّلام فرمود كه خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد: به عزّت و بزرگى و شكوه و فروزندگى و فرازمندى و بلند مرتبتى خويش سوگند كه بنده اى خواستۀ مرا بر خواسته و ميل خويش ترجيح ندهد جز آنكه توجّه و تلاش او را براى آخرتش قرار دهم و بى نيازى اش را در دلش نهم و دارايى اش را نگاه دارم و آسمان ها و زمين را ضامن فراهم آوردن روزى اش گردانم و دنيا به او روى آورد در حالى كه او به آن ميلى نداشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 385
ص: 180
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ وَ عَبْدِ اَلْعَزِيزِ بْنِ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَصْبَحَ وَ أَمْسَى وَ اَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ هَمِّهِ جَعَلَ اَللَّهُ لَهُ اَلْقَنَاعَةَ فِي قَلْبِهِ وَ جَمَعَ لَهُ أَمْرَهُ وَ لَمْ يَخْرُجْ مِنَ اَلدُّنْيَا حَتَّى يَسْتَكْمِلَ رِزْقَهُ وَ مَنْ أَصْبَحَ وَ أَمْسَى وَ اَلدُّنْيَا أَكْبَرُ هَمِّهِ جَعَلَ اَللَّهُ اَلْفَقْرَ بَيْنَ عَيْنَيْهِ وَ شَتَّتَ عَلَيْهِ أَمْرَهُ وَ لَمْ يَنَلْ مِنَ اَلدُّنْيَا إِلاَّ مَا قُسِّمَ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 168 )
1-عبد اللّٰه بن أبى يعفور از امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس شب را بروز و روز را بشب آورد و بزرگترين و بالاترين انديشه اش امر آخرت باشد خداوند دل او را غنى و بى نياز كند،و كار او را سامان بخشد،و از دنيا نرود تا آنكه از زندگى و عمر خود كاملا كامياب گردد.و هر كس شب را بروز و روز را بشب آورد و بزرگترين همّش دنيا باشد خداوند داغ فلاكت و بدبختى بر پيشانيش بنهد،و او را با فقر دست بگريبان كند،و امورش را پريشان و بى سامان سازد،و از دنيا بيش از آنكه براى او نصيب گشته بهره نگيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 373
1-ابن ابى يعفور از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه بزرگترين هدف روزگارش آخرت باشد،خداوند او را از ديگران بى نياز مى سازد،و به كارش سامان مى بخشد،و تا كاملا از نعمتهاى الهى در طول زندگى بهره مند نشده باشد،از دنيا نمى رود؛و كسى كه بزرگترين هدفش دنيا باشد، خداوند تنگدستى و پريشان خاطرى و نابسامانى را ملازم او سازد،و از دنيا بيشتر از آنچه براى او مقدّر شده است نصيبى نخواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 426
1. ابن ابى يعفور از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس شب را به روز و روز را به شب بياورد در حالى كه بالاترين هدفش آخرت باشد، خداوند دل او را بى نياز مى كند، و كارش را سامان مى بخشد، و از دنيا نمى رود تا اينكه از روزى خود به طور كامل بهره ببرد. و هر كس شب را به روز و روز را به شب بياورد در حالى كه بزرگ ترين هدفش دنيا باشد، خداوند مهر تنگدستى بر پيشانى اش مى نهد و كارش را آشفته مى كند، و از دنيا بيش از آنچه براى او مقرر شده است بهره اى نمى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 323
[639]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه بزرگترين دلواپسى او در بامداد و شامگاه سراى واپسين باشد خداوند بى نيازى را در دلش نهد و كار او را سامان دهد و تا آنگاه كه روزى اش كامل به او نرسد از دنيا نرود و هر كه بزرگترين دلواپسى او در بامداد و شامگاه سراى دنيا باشد خداوند نادارى را ميان دو چشمش نهد و كارش را بى سامان وانهد و از دنيا به بيش از قسمت خويش دست نيابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 385
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو مُحَمَّدٍ اَلْوَابِشِيُّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا أَحْسَنَ اَلْعَبْدُ اَلْمُؤْمِنُ ضَاعَفَ اَللَّهُ لَهُ عَمَلَهُ بِكُلِّ حَسَنَةٍ سَبْعَمِائَةِ ضِعْفٍ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَللّٰهُ يُضٰاعِفُ لِمَنْ يَشٰاءُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 168 )
1-أبو محمّد وابشىّ گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:هر گاه بنده اى در بارۀ ديگران احسانى كند،خداوند عمل او را هر يك هفتاد برابر جزا دهد،و اين معنى قول خدا است كه ميفرمايد«
وَ اَللّٰهُ يُضٰاعِفُ لِمَنْ يَشٰاءُ
»خداوند چندين برابر كند براى هر كه بخواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 374
1-ابو محمد وابشى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر بندۀ مؤمنى در حقّ ديگران نيكى كند،خداوند عمل نيك او را هفتصد برابر فرمايد،و اين همان فرمودۀ خداوند است(در سورۀ بقره،آيۀ 261):«خداوند،(پاداش را)براى هر كه بخواهد،چند برابر كند».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 426
1. ابو محمّد وابشى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر گاه بندۀ مؤمنى احسان كند، خداوند براى هر حسنه اى هفتصد برابر به او پاداش مى دهد، و همين است سخن خداوند بزرگ:
«وَ اَللّٰهُ يُضٰاعِفُ لِمَنْ يَشٰاءُ
»
(يعنى: خدا براى هر كه بخواهد پاداش را چندين برابر مى كند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 325
[640]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: چون بندۀ مؤمن به ديگرى نيكى كند خداوند به هر كردار نيك او هفتصد برابر پاداش دهد و اين گفته، همان سخن خداى گرامى و بزرگ است كه فرمود:«و خداوند براى هر كس كه خواهد آن را چند برابر مى كند» [بقره ، آيۀ 261].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 387
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ سَعِيدٍ اَلْأَعْرَجِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مِنْ أَوْثَقِ عُرَى اَلْإِيمَانِ أَنْ يُحِبَّ فِي اَللَّهِ وَ يُبْغِضَ فِي اَللَّهِ وَ يُعْطِيَ فِي اَللَّهِ وَ يَمْنَعَ فِي اَللَّهِ (1).
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 168 )
1-سعيد أعرج گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:يكى از محكمترين دستاويزهاى ايمان اينست كه براى خدا دوست بدارى،و براى خدا دشمن بدارى و براى خدا ببخشى و براى خدا دريغ دارى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 374
1-سعيد اعرج از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:از محكمترين دستاويزهاى ايمان:به خاطر خدا(دوستان او را)دوست داشته باشى،و براى خشنودى خدا دشمنى كنى،و براى خدا بذل و بخشش كرده و براى خدا مضايقه كنى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 427
1. سعيد اعرج مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: محكم ترين دستگيره هاى ايمان اين است كه براى خدا دوست بدارى، و براى خدا دشمن بدارى، و براى خدا ببخشى، و براى خدا دريغ دارى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 325
[641]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود:[به راستى،] از استوارترين دستاويزهاى ايمان اين است كه در راه خدا دوست بدارى و در راه خدا دشمن بدارى؛ در راه خدا عطا كنى و در راه خدا مضايقه نمايى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 387
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يُقَارِفُ (2) فِي يَوْمِهِ وَ لَيْلَتِهِ أَرْبَعِينَ كَبِيرَةً فَيَقُولُ وَ هُوَ نَادِمٌ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِي لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ اَلْحَيُّ اَلْقَيُّومُ - بَدِيعُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ ذا [ذُو ] اَلْجَلاٰلِ وَ اَلْإِكْرٰامِ وَ أَسْأَلُهُ أَنْ يُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ يَتُوبَ عَلَيَّ إِلاَّ غَفَرَهَا وَ لاَ خَيْرَ فِيمَنْ يُقَارِفُ فِي كُلِّ يَوْمٍ أَكْثَرَ مِنْ أَرْبَعِينَ كَبِيرَةً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 169 )
1-هشام بن سالم از يكتن از شيعيان نقل كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود هيچ مؤمنى نباشد كه در شبانه روز چهل مورد گناه كبيره براى او پيش بيايد و وى پشيمان شده از خدا آمرزش طلبد و بگويد: «أستغفر اللّٰه الّذى لا إله إلاّ هو الحيّ القيّوم،بديع السّماوات و الارض ذا الجلال و الإكرام،و أسأله أن يتوب عليّ». جز اينكه خدايش ببخشد،و كسى كه به بيش از چهل گناه دست بيالايد در او خيرى نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 375
1-هشام بن سالم نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ مؤمنى نيست كه در شبانه روز چهل گناه كبيره را مرتكب شود،و بعد از روى پشيمانى به درگاه الهى روى كند و بگويد:«از پيشگاه الهى آمرزش درخواست مى كنم،همان خدايى كه جز او نيست،زنده و برپا دارندۀ جهان هستى است،و پديد آورندۀ آسمان و زمين كه در كمال جلالت و بزرگوارى است،و از او مى خواهم كه توبۀ مرا بپذيرد»مگر آنكه خداوند از گناهان او در مى گذرد،و امّا كسى كه در هر روز آلوده به بيش از چهل گناه كبيره گردد ديگر خيرى در او نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 428
1. هشام بن سالم از يكى از راويان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هيچ مؤمنى نيست كه در شبانه روز چهل گناه كبيره براى او پيش بيايد و او از آنها پشيمان شود و بگويد:«استغفر اللّٰه الّذى لا اله الاّ هو الحىّ القيّوم، بديع السّموات و الارض ذا الجلال و الإكرام و أسأله أن يتوب علىّ» مگر اينكه خدا او را مى بخشد. و كسى كه هر روز به بيش از چهل گناه كبيره دست بيالايد خيرى در او نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 325
[642]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ مؤمنى نباشد كه در شبانه روز چهل گناه كبيره مرتكب شود، سپس با پشيمان دلى، بگويد:«استغفر اللّٰه الّذى لا إله إلاّ هو الحىّ القيّوم بديع السّموات و الأرض ذا الجلال و الإكرام و أسأله ان يتوب علىّ»، جز آنكه خدا او را ببخشايد و در آن كس كه در شبانه روز بيش از چهل گناه كبيره مرتكب شود خيرى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 387
ص: 181
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَارِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَمُوتُ فِي غُرْبَةٍ مِنَ اَلْأَرْضِ تَغِيبُ فِيهَا بَوَاكِيهِ إِلاَّ بَكَتْهُ بِقَاعُ اَلْأَرَضِينَ اَلَّذِي كَانَ يَتَعَبَّدُ اَللَّهَ فِيهَا وَ بَكَتْهُ أَبْوَابُهُ وَ بَكَتْهُ أَبْوَابُ اَلسَّمَاءِ اَلَّتِي كَانَ يَصْعَدُ فِيهَا عَمَلُهُ وَ بَكَاهُ اَلْمَلَكَانِ اَلْمُوَكَّلاَنِ بِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 169 )
1-ابو محمّد وابشىّ و يكتن ديگر از امام صادق عليه السّلام نقل كرده اند فرمود: هيچ مؤمنى در بلاد غربت از دنيا نرود در حالى كه بستگانش از وى دور باشند جز اينكه تمام قطعات زمينى كه وى در آن خدا را عبادت كرده بر او اشك ريزد،و نيز لباسهاى او بر او گريه كند،و همچنين درهاى آسمان كه اعمالش بدان بالا رفته بر او بگريد،و همين طور فرشتگان موكّلش نيز بر آن غريب گريه خواهند كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 375
1-ابو محمّد وابشى و راوى ديگرى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود:هيچ مؤمنى نيست كه در ديار غربت و(دور از آشنايان)بميرد و گريه كننده اى نداشته باشد،مگر آنكه تمام قطعه زمين هايى كه در آنها به عبادت خدا مشغول بوده است، و تمام جامه هاى او،و درهاى آسمان كه عمل او به سوى آنها بالا رفته است،و دو فرشتۀ مراقب او نيز،بر او مى گريند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 428
1. ابو محمّد وابشى و يكى ديگر از راويان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده اند كه فرمود: هر مؤمنى كه در سرزمين غربت از دنيا برود و در آنجا گريه كننده اى نداشته باشد، تمام نقاط روى زمين كه خدا را در آن عبادت مى كرده براى او گريه مى كنند، و جامه هايش نيز بر او مى گريند، و همچنين درهاى آسمان كه اعمالش از آن بالا مى رفته و دو فرشتۀ موكّل او براى وى گريه مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 325
[643]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ مؤمنى نباشد كه در ديار غربت جان سپارد و گريه كننده اى نداشته باشد جز آنكه قسمت هايى از زمين كه در آنها خدا را عبادت مى نموده و لباس هايش و درهاى آسمان كه كردارش از آن درها بالا مى رفته و دو فرشتۀ گمارده شده بر او، آن مؤمن گريه خواهند كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 389
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْهَيْثَمُ بْنُ أَبِي مَسْرُوقٍ اَلنَّهْدِيُّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ قَالَ قَالَ أَبُو اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ : إِنَّهُ كَانَ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ وَ كَانَ لَهُ جَارٌ كَافِرٌ وَ كَانَ يَرْفُقُ بِالْمُؤْمِنِ وَ يُوَلِّيهِ اَلْمَعْرُوفَ فِي اَلدُّنْيَا فَلَمَّا أَنْ مَاتَ اَلْكَافِرُ بَنَى اَللَّهُ لَهُ بَيْتاً فِي اَلنَّارِ مِنْ طِينٍ فَكَانَ يَقِيهِ حَرَّهَا وَ يَأْتِيهِ اَلرِّزْقُ مِنْ غَيْرِهَا وَ قِيلَ لَهُ هَذَا بِمَا كُنْتَ تَدْخُلُ عَلَى جَارِكَ اَلْمُؤْمِنِ فُلاَنِ بْنِ فُلاَنٍ مِنَ اَلرِّفْقِ وَ تُوَلِّيهِ مِنَ اَلْمَعْرُوفِ فِي اَلدُّنْيَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 169 )
1-علىّ بن يقطين گويد:امام هفتم موسى بن جعفر عليهما السّلام بمن فرمود: در ميان بنى اسرائيل مرد مؤمنى بود و در همسايگيش كافرى منزل داشت كه با آن مؤمن مهربانى و خوشرفتارى ميكرد و در كار خير دنيائى با وى همراه بود،پس چون آن كافر درگذشت خداوند خانه اى از گل در دوزخ براى او بنا كرد تا آنكه از حرارت آتش او را نگهدارد و روزيش از خارج بدو ميرسيد،و بدو گفته شد اين جزاى آن رفتاريست كه با فلان همسايۀ مؤمنت ميكردى از مهربانى و همراهى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 376
1-علىّ بن يقطين گويد:امام موسى بن جعفر عليه السّلام به من فرمود:در بنى اسرائيل مرد مؤمنى زندگى مى كرد كه در همسايگى او مرد كافرى بود،و با او به مهربانى و نيكى رفتار مى كرد؛هنگامى كه آن مرد كافر درگذشت خداوند خانه اى گلين براى او در جهنم بنا كرد تا او را از گرماى آتش نگاه دارد،و روزى وى از جاى ديگرى غير از جهنم به او مى رسيد و به او گفته مى شد:اين به خاطر رفتار مهربانانه و ملاطفت آميزى است كه در دنيا نسبت به همسايۀ مؤمن خود-فلانى-روا مى داشتى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 429
1. على بن يقطين مى گويد: حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) به من فرمود: در ميان بنى اسرائيل مرد مؤمنى بود كه همسايه اى كافر داشت كه با آن مؤمن خوشرفتارى مى كرد و در كارهاى خير دنيوى با او همراه بود. هنگامى كه آن كافر در گذشت، خداوند خانه اى از گل در دوزخ براى او بنا كرد كه او را از حرارت آتش حفظ مى كرد و روزى اش از غير جهنّم به او مى رسيد، و به او گفته شد: اين پاداش آن خوشرفتارى است كه با فلان همسايۀ مؤمن خود داشتى و در كارهاى پسنديدۀ دنيوى همراه او بودى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 327
[644]1-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: مرد مؤمنى در بنى اسرائيل بود كه همسايۀ كافرى داشت كه با آن مؤمن مهربانى مى كرد و در كار نيك دنيوى، دنباله رو و همراه او بود؛ پس چون آن كافر درگذشت خداوند خانۀ گلينى را براى او در دوزخ بنا كرد تا او را از حرارت آتش دوزخ نگاه دارد و روزى اش از جاى ديگرى به او مى رسيد و به او گفته شد: اين حالت به سبب مهربانى و نيكى اى بود كه با همسايۀ مؤمن خويش در دنيا مى كردى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 389
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلٍ عَنْ حَدِيدٍ أَوْ مُرَازِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَيُّمَا مُؤْمِنٍ أَوْصَلَ إِلَى أَخِيهِ اَلْمُؤْمِنِ مَعْرُوفاً فَقَدْ أَوْصَلَ ذَلِكَ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 169 )
1-حديد يا مرازم گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:هر مؤمنى كه در بارۀ برادرش معروفى انجام دهد پس بى ترديد اين معروف را در بارۀ رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم انجام داده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 377
1-حديد-يا مرازم-از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر مؤمنى كه به برادر خود خيرى برساند،به منزلۀ آن است كه به رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خيرى رسانده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 429
1. حديد يا مرازم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر مؤمنى به برادر مؤمنش نيكى كند، در حقيقت آن نيكى را در حق رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) انجام داده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 327
[645]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى كه به برادر مؤمنش نيكى كند بى ترديد آن نيكى را به پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله نموده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 389
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَارِدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَكُونُ فِي مَنْزِلِهِ عَنْزٌ حَلُوبٌ إِلاَّ قُدِّسَ أَهْلُ ذَلِكَ اَلْمَنْزِلِ وَ بُورِكَ عَلَيْهِمْ وَ إِنْ كَانَتِ اِثْنَتَيْنِ قُدِّسُوا وَ بُورِكَ عَلَيْهِمْ كُلَّ يَوْمٍ مَرَّتَيْنِ وَ قَالَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا وَ كَيْفَ يُقَدَّسُونَ قَالَ يَقِفُ عَلَيْهِمْ مَلَكٌ كُلَّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ فَيَقُولُ قُدِّسْتُمْ وَ بُورِكَ عَلَيْكُمْ وَ طِبْتُمْ وَ طَابَ إِدَامُكُمْ فَقُلْتُ لَهُ مَا مَعْنَى قُدِّسْتُمْ قَالَ طُهِّرْتُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 170 )
1-محمّد بن مارد گويد،شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:نيست مؤمنى كه در خانه خويش بزى شير ده نگهدارد جز اينكه اهل آن خانه تقديس شوند و بركت از هر سو بر آنها فرود آيد و چنانچه دو تا باشد در هر روز دو بار تقديس شوند و بركات بر آنها نازل گردد،يكتن از شيعيان پرسيد چگونه تقديس شوند؟امام عليه السّلام فرمود: هر بامداد و شام فرشته اى سراغ ايشان آيد و بايستد و بگويد پاكيزه گشتيد،و بركت يافتيد،و نظيف شديد،و خوراكتان نيز پاك گشت،محمّد بن مارد گويد:من پرسيدم معنى تقديس چيست؟فرمود:يعنى پاك و پاكيزه شديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 377
1-محمد بن مارد روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:هيچ مؤمنى نيست كه در خانۀ خود بز شيردهى داشته باشد مگر آنكه همۀ افراد آن خانه مورد تقديس قرار مى گيرند و بركت بر آنان فرود مى آيد؛و چنانچه دو بز باشند، روزى دو بار مورد تقديس و دو بار بركات خداوندى بر آنان فرود مى آيد.يكى از شيعيان پرسيد:چگونه مورد تقديس قرار مى گيرند؟حضرت فرمود:در هر بامدادان و شامگاهان فرشته اى نزد آنان آمده مى گويد:مقدّس باشيد!و بركت از آن شما باد!و خوشا بر شما و بر خوراكتان باد.و من از آن حضرت پرسيدم:مقدّس باشيد،يعنى چه؟!فرمود:يعنى پاك و پاكيزه باشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 430
1. محمّد بن مارد مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هيچ مؤمنى نيست كه در خانه اش بزى شيرده نگه دارد مگر اينكه اهل آن خانه تقديس مى شوند و بركت بر آنان نازل مى شود. و اگر دو بز نگه دارد، هر روز دو بار تقديس مى گردند و به آنان بركت داده مى شود. يكى از اصحاب پرسيد: چگونه تقديس مى شوند؟ امام (عليه السّلام) فرمود: هر صبح و شام فرشته اى بالاى سرشان مى ايستد و مى گويد: پاكيزه شديد، و بركت يافتيد، و پاك گشتيد و خوراك شما نيز پاك گشت. من به آن حضرت گفتم: معناى تقديس چيست؟ فرمود: يعنى پاك و پاكيزه شديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 327
[646]1-... محمّد بن مارد گويد: شنيدم كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ مؤمنى نباشد كه بزى شيرده در خانه اش نگاهدارى كند جز آنكه اهل آن خانه تقديس شوند و بركت بر آنان فرود آيد و اگر دو بز شيرده باشد هر روز دو بار تقديس شوند و بركت بر آنها فرود آيد. يكى از ياران پرسيد: چگونه تقديس مى شوند؟ امام عليه السّلام فرمود: فرشته اى هر سحرگاه و شامگاه در كنار آنها مى ايستد و مى گويد: تقديس شديد و بركت يافتيد و پاك شديد و خوراك شما پاكيزه گشت. راوى گويد كه پرسيدم: معناى «مقدّس شديد» چيست؟ فرمود: پاك شديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 391
ص: 182
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَرْحُومٍ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ (1) عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا دَخَلَ اَلْمُؤْمِنُ قَبْرَهُ كَانَتِ اَلصَّلاَةُ عَنْ يَمِينِهِ وَ اَلزَّكَاةُ عَنْ يَسَارِهِ وَ اَلْبِرُّ مُظِلٌّ عَلَيْهِ (2) وَ ينتحي [يَتَنَحَّى] اَلصَّبْرُ نَاحِيَةً قَالَ فَإِذَا دَخَلَ عَلَيْهِ اَلْمَلَكَانِ اَللَّذَانِ يَلِيَانِ مُسَاءَلَتَهُ قَالَ اَلصَّبْرُ لِلصَّلاَةِ وَ اَلزَّكَاةِ وَ اَلْبِرِّ دُونَكُمْ صَاحِبَكُمْ فَإِنْ عَجَزْتُمْ عَنْهُ فَإِنَّا دُونَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 170 )
[647]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: آنگاه كه مؤمن وارد گورش شود نماز در سمت راست او و زكات در سمت چپش باشد؛ نيكى بر او سايه افكند و شكيبايى در كنارى بايستد، و چون آن دو فرشته اى كه وظيفۀ بازپرسى او را بر عهده دارند درآيند، شكيبايى به نماز و زكات و نيكى گويد كه مراقب دوست خود باشيد و اگر درمانديد من او را حفظ مى كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 391
1-عبد اللّٰه بن سنان -يا ابو سيّار مسمع بن عبد الملك-گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:هنگامى كه مؤمن وارد قبر مى شود نماز جانب راست او باشد و زكاة جانب چپش،و احسان بر سر او سايه افكند،و صبر در فاصله اى دور از آنها بايستد، چون آن دو فرشتۀ متصدّى سؤالش درآيند صبر بنماز و زكاة و احسان-كه گوئى مجسّم شده اند-خطاب كند كه مواظب رفيق خود باشيد و او را يارى كنيد و چنانچه درمانديد من خود نيز دادرس او باشم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 378
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:وقتى كه مؤمن وارد قبرش مى شود،نماز در سمت راست و زكات در سمت چپ او قرار مى گيرد، و احسان بر او سايه مى افكند،و صبر در كنارى مى ايستد؛چون دو فرشتۀ مأمور باز خواست(نكير و منكر)بر او وارد شوند،صبر به نماز و زكات و نيكوكارى خطاب مى كند كه:مواظب رفيق خود باشيد!و اگر نتوانستيد،من به يارى او خواهم شتافت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 431
1. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هنگامى كه مؤمن وارد قبر مى شود نماز در طرف راست او و زكات در طرف چپش قرار مى گيرد، و نيكى بر سرش سايه مى افكند، و شكيبايى در فاصله اى دور از آنها قرار مى گيرد. هنگامى كه آن دو فرشتۀ پرسشگر بر او وارد مى شوند، شكيبايى به نماز و زكات و نيكى مى گويد: مواظب رفيق خود باشيد، پس اگر درمانديد من خود مراقب او خواهم بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 327
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ سَهْلٍ اَلْمَدَائِنِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَحَبَّنَا وَ أَبْغَضَ عَدُوَّنَا فِي اَللَّهِ مِنْ غَيْرِ وَتِيرَةٍ وَتَرَهَا إِيَّاهُ (3) لِشَيْءٍ مِنْ أَمْرِ اَلدُّنْيَا ثُمَّ مَاتَ عَلَى ذَلِكَ وَ عَلَيْهِ مِنَ اَلذُّنُوبِ مِثْلُ زَبَدِ اَلْبَحْرِ غَفَرَهَا اَللَّهُ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 170 )
1-صالح بن سهل همدانىّ گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس ما را براى خدا دوست بدارد و دشمنان ما را-براى خدا نه براى ستم دنيائى كه باو شده- دشمن دارد و از دنيا برود و با گناهانى باشد چون كف روى آب دريا خدا او را ببخشد. شرح:هر چند صالح بن سهل همدانى را علماى رجال نكوهش كرده اند و پاره اى او را جعّال و كذّاب(دروغزن)و غالى شمرده اند ليكن مضمون خبر در بسيارى از اخبار أهل بيت عليهم السّلام وارد شده و ثواب دوستى با اولياء خدا و دشمنى با دشمنانشان دو اصل از اصول و يا فروع دين ما است كه بعنوان تولّى و تبرّى ذكر شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 378
1-صالح بن سهل همدانى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه براى خدا ما را دوست داشته باشد و در حقّ دشمنان ما(براى خدا)دشمنى بورزد -نه به خاطر ستمى كه در رابطه با امور دنيوى بر او وارد شده است-و در اين حال بميرد،خداوند او را مى آمرزد هر چند گناهانش به اندازۀ كفهاى روى آب دريا باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 432
1. صالح بن سهل همدانى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس ما را براى خدا دوست بدارد و دشمنان ما را نيز براى خدا-نه براى ستمى كه در دنيا به او رسيده است -دشمن بدارد و با اين حال از دنيا برود و خدا را در حالى ملاقات كند كه گناهانى مانند كف روى آب دريا داشته باشد خدا او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 329
[648]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه به خاطر خدا و نه به خاطر ستمى كه در امور دنيوى بر او شده، ما را دوست بدارد و دشمنان ما را دشمن بدارد، سپس با اين حال جان سپارد و خدا را در حالى ديدار كند كه گناهانش به اندازۀ كف دريا باشد خدا او را بيامرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 391
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ وَ لاَ أَعْلَمُهُ إِلاَّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ فِي وَتْرِهِ إِذَا أَوْتَرَ - أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ سَبْعِينَ مَرَّةً وَ هُوَ قَائِمٌ فَوَاظَبَ عَلَى ذَلِكَ حَتَّى مَضَى لَهُ سَنَةٌ كَتَبَهُ اَللَّهُ عِنْدَهُ مِنَ اَلْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحٰارِ وَ وَجَبَتْ لَهُ اَلْمَغْفِرَةُ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 171 )
1-حسن بن محبوب گويد:عمر بن يزيد چنان كه ياد دارم ظاهرا از امام صادق عليه السّلام نقل ميكرد كه فرمود:هر كس در نماز وتر خود ايستاده هفتاد بار بگويد: «أستغفر اللّٰه و أتوب إليه». و بر اين كار يك سال مواظبت نمايد خداوند او را از«مستغفرين بالاسحار»يعنى آنان كه هنگام سحر خدا را ميخوانند و از او پوزش ميطلبند محسوب دارد،و آمرزشش بر خداوند لازم و حتمى ميگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 379
1-عمر بن يزيد نقل مى كند گويا از امام صادق عليه السّلام كه فرمود:كسى كه در نماز وتر خود در حال ايستاده هفتاد بار بگويد:«استغفر اللّٰه و اتوب اليه»و يك سال بر اين كار مداومت كند،خداوند او را از توبه كنندگانى كه به هنگام سحر از پيشگاه الهى طلب آمرزش مى كنند ثبت مى فرمايد و آمرزش او را بر خود لازم مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 432
1-حسين بن محبوب مى گويد: عمر بن يزيد آن گونه كه به ياد دارم از امام صادق (عليه السّلام) نقل مى كرد كه فرمود: هر كس در نماز وتر خود ايستاده هفتاد بار بگويد: «استغفر اللّٰه و اتوب اليه» و يك سال بر اين كار مداومت كند، خداوند او را در زمرۀ استغفاركنندگان در سحرگاهان خواهد نوشت و آمرزش او از سوى خدا لازم خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 329
[649]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در نماز وتر در حال ايستاده هفتاد بار «استغفر اللّٰه و اتوب اليه» گويد و يك سال بر اين كار مداومت ورزد خداوند او را در زمرۀ استتغفارجويان در سحرگاهان نويسد و آمرزش از سوى خداى گرامى و بزرگ بر او واجب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 391
ص: 183
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ مَلَكاً مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ مَرَّ بِرَجُلٍ قَائِمٍ عَلَى بَابِ دَارٍ فَقَالَ لَهُ اَلْمَلَكُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ مَا وُقُوفُكَ عَلَى بَابِ هَذِهِ اَلدَّارِ قَالَ فَقَالَ لَهُ أَخٌ لِي فِيهَا أَرَدْتُ أَنْ أُسَلِّمَ عَلَيْهِ فَقَالَ لَهُ اَلْمَلَكُ هَلْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ رَحِمٌ مَاسَّةٌ أَوْ هَلْ تُرَغِّبُكَ إِلَيْهِ حَاجَةٌ قَالَ فَقَالَ لاَ [مَا] بَيْنِي وَ بَيْنَهُ قَرَابَةٌ وَ لاَ يُرَغِّبُنِي إِلَيْهِ حَاجَةٌ إِلاَّ أُخُوَّةُ اَلْإِسْلاَمِ وَ حُرْمَتُهُ فَإِنَّمَا أَتَعَهَّدُهُ أُسَلِّمُ عَلَيْهِ فِي اَللَّهِ رَبِّ اَلْعَالَمِينَ فَقَالَ لَهُ اَلْمَلَكُ إِنِّي رَسُولُ اَللَّهِ إِلَيْكَ وَ هُوَ يُقْرِئُكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ إِنَّمَا إِيَّايَ أَرَدْتَ وَ تَعَاهَدْتَ وَ قَدْ أَوْجَبْتُ لَكَ اَلْجَنَّةَ وَ أَعْفَيْتُكَ مِنْ غَضَبِي وَ أَجَرْتُكَ مِنَ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 171 )
1-از جابر جعفى روايت شده كه امام باقر عليه السّلام فرمود:همانا فرشته اى از فرشتگان حقّ بر مرديكه بر در خانه اى ايستاده بود گذر كرد و از او پرسيد اى بندۀ خدا براى چه و چرا اينجا ايستاده اى؟مرد گفت:آمده ام بسلام دوست مؤمنم فرشته پرسيد آيا ميان تو و او خويشى است و او از بستگان تو است يا اينكه حاجتى بدو دارى؟آن مرد گفت:نه خويشى با وى دارم و نه حاجتى بدو،و جز برادرى و اخوّت اسلامى و احترام او چيزى مرا بدينجا نكشانيده و اين كار را تنها براى خشنودى خدا بر خود لازم دانستم،فرشته گفت:بدان كه من از جانب خدا بسوى تو مأمورم او ترا سلام ميرساند و ميفرمايد بندۀ من مرا در نظر داشتى و براى من اين عمل را انجام دادى لذا بهشت را بر تو ارزانى داشتم،و از غضب خويش ترا رهانيدم و از آتش دوزخ پناهت دادم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 380
1-جابر از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:فرشته اى از فرشتگان بر مردى كه بر درب خانه اى ايستاده بود گذشت و از او پرسيد:اى بندۀ خدا!چه چيز سبب شده است كه بر اين درب بايستى؟!گفت:يكى از برادران من در اين خانه زندگى مى كند و آمده ام تا به او سلام كنم.فرشته پرسيد:آيا در ميان تو و او رابطۀ خويشاوندى برقرار است و يا از او خواهشى دارى؟گفت:نه،با او خويشاوندى ندارم و هيچ خواهشى مرا به اينجا نكشانده جز اخوّت دينى و احترام نهادن به يك برادر ايمانى و من فقط براى خشنودى خداوند به او سلام مى كنم.سپس فرشته به او گفت:من از جانب خدا مى آيم،خداوند تو را سلام مى رساند و مى فرمايد:همانا مراد تو(او نبود بلكه)فقط من بودم و(تو با اين ملاقاتت نه او بلكه)مرا ملاقات كردى(من هم)بهشت(خود)را براى تو واجب گردانيدم،و تو را از خشم خود رهانيدم،و تو را از آتش(دوزخ)پناه دادم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 433
1-جابر جعفى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: فرشته اى از فرشتگان بر مردى كه بر در خانه اى ايستاده بود گذر كرد و از او پرسيد: اى بندۀ خدا، براى چه بر در خانه ايستاده اى؟ آن مرد گفت: يكى از برادران مؤمن من در اين خانه است، آمده ام تا بر او سلام كنم. فرشته گفت: آيا ميان تو و او خويشاوندى است يا حاجتى تو را به سوى او كشانده است؟ آن مرد گفت: نه با او خويشاوندى دارم و نه حاجتى مرا به اينجا كشانده است، تنها براى اخوّت اسلامى و احترام او به اينجا آمده ام و مى خواهم به خاطر خشنودى خدا كه پروردگار جهانيان است بر او سلام كنم. فرشته گفت: من فرستادۀ خدا به سوى توام. او به تو سلام مى رساند و مى گويد: اينك كه مرا در نظر داشتى و براى من اين كار را بر عهده گرفتى، بهشت را بر تو واجب ساختم و تو را از خشم خود رهانيدم و از آتش دوزخ پناهت دادم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 329
[650]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: همانا فرشته اى بر مردى گذر كرد كه بر در خانه اى ايستاده بود. فرشته او را گفت: اى بندۀ خدا! چرا بر در اين خانه ايستاده اى؟ آن مرد گفت: برادرم در اين خانه است، مى خواهم بر او سلام كنم. فرشته گفت: آيا ميان تو و او خويشاوندى نزديكى است يا اينكه به او احتياجى دارى؟ مرد گفت: ميان ما خويشاوندى نيست و مرا چيزى جز سلام نمودن و ارج نهادن بر او، به اينجا نكشانيده و فقط به خاطر پروردگار جهانيان سلام نمودن بر او را بر خود لازم دانستم؛ پس فرشته گفت: من فرستادۀ خدا به سوى تو هستم و خداوند بر تو سلام مى رساند و مى فرمايد: اى بندۀ من! بى گمان تو تنها مرا در نظر داشتى و براى من اين كار را به انجام رساندى. همانا بهشت را بر تو واجب ساختم و تو را از خشم خويش وارهاندم و از آتش دوزخ پناه دادم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 393
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ إِذَا تَابَ اَلْعَبْدُ اَلْمُؤْمِنُ تَوْبَةً نَصُوحاً أَحَبَّهُ اَللَّهُ فَسَتَرَ عَلَيْهِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ قُلْتُ وَ كَيْفَ يَسْتُرُ عَلَيْهِ قَالَ يُنْسِي مَلَكَيْهِ مَا كَتَبَا عَلَيْهِ مِنَ اَلذُّنُوبِ وَ أَوْحَى اَللَّهُ إِلَى جَوَارِحِهِ اُكْتُمِي عَلَيْهِ ذُنُوبَهُ وَ أَوْحَى إِلَى بِقَاعِ اَلْأَرْضِ اُكْتُمِي عَلَيْهِ مَا كَانَ يَعْمَلُ عَلَيْكِ مِنَ اَلذُّنُوبِ فَيَلْقَى اَللَّهَ حِينَ يَلْقَاهُ وَ لَيْسَ شَيْءٌ يَشْهَدُ عَلَيْهِ بِالذُّنُوبِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 171 )
1-معاوية بن وهب گويد:شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:هر گاه بندۀ مؤمنى از روى واقع توبه كند و ديگر بگناه دست نيالايد خداوند وى را دوست بدارد و اعمال ناشايسته اش را در دنيا و آخرت بپوشاند،گويد:پرسيدم چگونه بپوشاند؟فرمود فرشتگان را كه عمل زشت او مينوشتند بفراموشاند،و جوارحش را فرمان دهد تا گناهان وى پنهان دارند و بسرزمينهائى كه در آن معصيت نموده دستور دهد آنچه ديده اند نهان دارند،و در قيامت بحساب حاضر شود و هيچ چيز بر هيچ گناهى از او شهادت ندهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 380
1-معاوية بن وهب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر بندۀ مؤمن توبۀ نصوح(توبۀ واقعى)كند،خداوند او را دوست مى دارد،و گناهان او را در دنيا و آخرت مى پوشاند،راوى مى گويد پرسيدم:چگونه(خداوند)گناهانش را مى پوشاند؟فرمود:فرشتگانى كه مأمور ثبت گناهان اويند كارهاى زشت او را از ياد مى برند،و خداوند به اعضاى بدن او فرمان مى دهد تا گناهان او را پنهان سازند،و به نقطه زمينهايى كه در آنها به گناه آلوده شده است دستور مى دهد تا گناهان او را-در هر جايى كه از او ديده اند-بپوشانند،و به هنگامى كه به ديدار خدا مى شتابد هيچ چيزى نيست كه گناهان او را گواهى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 434
1-معاوية بن وهب مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر گاه بندۀ مؤمن توبۀ واقعى كند، خداوند او را دوست خواهد داشت و گناهانش را در دنيا و آخرت از او مى پوشاند. گفتم: چگونه گناهانش را مى پوشاند؟ فرمود: گناهانى را كه آن دو فرشته ثبت كرده اند از يادشان مى برد، و خداوند به اعضا و جوارح او فرمان مى دهد كه گناهانش را از او بپوشانند، و به نقاطى از روى زمين كه در آنها گناه كرده دستور مى دهد كه گناهانش را نهان دارند، از اين رو هنگامى كه خدا را ملاقات مى كند هيچ چيزى بر هيچ گناهى از او شهادت نمى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 331
[651]1-... معاوية بن وهب گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: چون بندۀ مؤمن توبه اى نصوح و راست كند خداوند او را دوست بدارد و گناهانش را در دنيا و آخرت بپوشاند. عرض كردم: چگونه گناهانش را مى پوشاند؟ فرمود: گناهان را از ياد فرشتگانى كه آنها را مى نوشتند ببرد و بر اعضاى پيكرش دستور دهد كه گناهانش را كتمان كنيد و بر مكان هايى از زمين كه در آنها مرتكب گناه شده دستور دهد كه گناهان او را نهان داريد؛ پس آن بنده خداوند را در حالى ديدار كند كه چيزى نيست كه به ناچيزترين گناه عليه او گواهى دهد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 393
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ لاَ أُخْبِرُكُمْ بِمَنْ تَحْرُمُ عَلَيْهِ اَلنَّارُ غَداً قَالُوا بَلَى يَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ اَلْهَيِّنُ اَلْقَرِيبُ اَللَّيِّنُ اَلسَّهْلُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 172 )
1-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام روايت فرمود كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روزى بياران خود فرمود:آيا كسى كه فرداى قيامت آتش بر او حرام است بشما معرّفى كنم؟گفتند آرى اى فرستادۀ خدا،فرمود:او شخص متين و با وقار، و خونگرم و مأنوس و مهربان،و بردبار و شكيبا،و نرمخو و زود پذير باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 381
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:آيا مى خواهيد شما را خبر دهم به كسى كه فرداى قيامت آتش بر او حرام خواهد بود؟ عرض كردند:آرى اى رسول خدا،فرمود:كسى كه فروتن و مهربان و نرمخو و اهل گذشت باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 434
1-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: آيا كسى را كه فرداى قيامت آتش بر او حرام است به شما معرفى كنم؟ گفتند: آرى اى فرستادۀ خدا. فرمود: او شخص باوقار و مأنوس و بردبار و نرمخوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 331
[652]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله [به ياران خويش] فرمود: آيا نمى خواهيد شما را از كسى آگاه سازم كه فردا در رستاخيز آتش دوزخ بر او حرام مى شود؟ عرض كردند: آرى، اى پيامبر خدا. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آن كس، فرد آسان گير نيك رفتار نرم رفتار باگذشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 395
ص: 184
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو أَيُّوبَ عَنِ اَلْوَصَّافِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: فِيمَا نَاجَى بِهِ اَللَّهُ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلَى اَلطُّورِ أَنْ يَا مُوسَى أَبْلِغْ قَوْمَكَ أَنَّهُ مَا يَتَقَرَّبُ إِلَيَّ اَلْمُتَقَرِّبُونَ بِمِثْلِ اَلْبُكَاءِ مِنْ خَشْيَتِي وَ مَا تَعَبَّدَ إِلَيَّ اَلْمُتَعَبِّدُونَ بِمِثْلِ اَلْوَرَعِ عَنْ مَحَارِمِي وَ لاَ تَزَيَّنَ لِيَ اَلْمُتَزَيِّنُونَ بِمِثْلِ اَلزُّهْدِ فِي اَلدُّنْيَا عَمَّا بِهِمُ اَلْغِنَى عَنْهُ قَالَ فَقَالَ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا أَكْرَمَ اَلْأَكْرَمِينَ فَمَا ذَا أَثَبْتَهُمْ عَلَى ذَلِكَ فَقَالَ يَا مُوسَى أَمَّا اَلْمُتَقَرِّبُونَ إِلَيَّ بِالْبُكَاءِ مِنْ خَشْيَتِي فَهُمْ فِي اَلرَّفِيقِ اَلْأَعْلَى لاَ يُشَارِكُهُمْ فِيهِ أَحَدٌ وَ أَمَّا اَلْمُتَعَبِّدُونَ إِلَيَّ بِالْوَرَعِ مِنْ مَحَارِمِي فإن [فَإِنِّي] أُفَتِّشُ اَلنَّاسَ عَلَى أَعْمَالِهِمْ وَ لاَ أُفَتِّشُهُمْ حَيَاءً مِنْهُمْ وَ أَمَّا اَلْمُتَقَرِّبُونَ إِلَيَّ بِالزُّهْدِ (1) فِي اَلدُّنْيَا فَإِنِّي أَمْنَحُهُمُ اَلْجَنَّةَ بِحَذَافِيرِهَا يتبوءوا [يَتَبَوَّءُونَ] مِنْهَا حَيْثُ شاء [يَشَاءُونَ ].
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 172 )
1-عبد اللّٰه بن وليد وصّافى گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:در ضمن آنچه خداوند بزرگ با موسى عليه السّلام مناجات فرمود اين بود كه اى موسى قوم خود را ابلاغ كن كه تقرّب جويندگان بمن بچيزى مانند گريستن از خوف من بمن تقرّب نخواهند جست،و بندگان فرمانبردارم بچيزى چون پرهيز از محرّماتم مرا بندگى نخواهند نمود،و خود ساختگان و آراستگان براى ديدار من بچيزى چون زهد و بيرغبتى بدنيا خويشتن را نخواهند آراست،موسى عرضكرد اى بهترين بخشندگان جزاى ايشان را چه خواهى داد.فرمود:امّا آنان كه بريختن سرشك از ترس هيبت من بمن تقرّب جويند مقامشان در رفيق اعلى كه محلّ انبياء است باشد،و كسى با آنها در اين مقام شريك نباشد،أمّا پارسايانى كه با دورى از گناه مرا پرستيدند و بمن تقرّب جستند پس من همه مردم را بازجوئى كنم و اعمال همه را باز رسم جز اينان كه از آنها شرم دارم،و أمّا كسانى كه بزهد در دنيا و بيرغبتى بزائد بر هزينۀ زندگى بمن تقرّب جستند پس بهشت بجملگى بر ايشان ارزانى دارم تا هر كجا كه خواهند منزل گزينند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 382
1-وصّافى از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:از جمله مواردى كه خداوند عزّ و جلّ در كوه طور به حضرت موسى عليه السّلام فرمود اين بود كه:اى موسى!به قوم خود اين پيام مرا برسان كه تقرّب جويندگان به من به هيچ چيزى مانند گريه از عظمت من تقرّب نخواهند جست،و بندگان عبادت پيشۀ من به هيچ چيزى چون پرهيز كردن از محرّمات من،مرا پرستش نمى كنند؛و كسانى كه خود را براى ديدار من(به آرايه هاى عبادت)مى آرايند،به هيچ چيزى چون پارسائى و بى ميلى به امور دنيا خود را نخواهند آراست.موسى عليه السّلام عرض كرد:اى بخشنده ترين بخشندگان!به كسانى كه چنين كنند،چه خواهى داد؟خداوند(به زبان وحى)فرمود:اى موسى! آنان كه با گريستن از هيبت و كيفر من به پيشگاه من تقرّب مى جويند،در«رفيق اعلى»كه جايگاه انبياء در بهشت است خواهند بود و كسى در اين مقام و منزلت با آنان شريك نخواهد بود؛و با پرهيز از محرّمات،مرا مى پرستند و به من تقرّب مى جويند(در قيامت)،من هم مردم را مورد بازخواست و بازرسى قرار مى دهم مگر اينان كه از(روى)آنها شرم دارم؛و امّا كسانى كه با پارسايى در اين دنيا و با بى ميلى به(مظاهر فريبندۀ)آن،به درگاه من تقرّب مى جويند،من بهشت را به آنان عطا مى كنم تا در هر جاى آن كه بخواهند،اقامت كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 435
1-وصّافى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند در ضمن مناجات خود با موسى (عليه السّلام) در كوه طور به او فرمود: اى موسى، به قوم خود ابلاغ كن كه تقرّب جويندگان به من، به چيزى مانند گريستن از خوف من، به من تقرّب نخواهند جست، و بندگان فرمانبردارم به چيزى چون پرهيز از محرّمات من مرا عبادت نخواهند كرد، و آراستگان پيشگاه من به چيزى مانند زهد و بى رغبتى نسبت به چيزى كه بدان نيازمند نيستند خود را نخواهند آراست. موسى (عليه السّلام) گفت: اى كسى كه از همگان گرامى ترى، چه پاداشى به آنان در برابر اين خصلتها خواهى داد؟ فرمود: اى موسى، امّا آنان كه با گريستن از خوف من به من تقرّب مى جويند در رفيق اعلا خواهند بود و هيچ كس با آنان در اين مقام شريك نيست، و امّا فرمانبردارانى كه با پرهيز از محرّمات من به من تقرّب مى جويند، من همۀ مردم را بازجويى مى كنم ولى از اينان به سبب شرمى كه دارم بازجويى نخواهم كرد، و امّا كسانى كه با زهد در دنيا به من تقرّب مى جويند بهشت را جملگى به آنان مى بخشم تا هر كجاى آن بخواهند منزل گزينند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 331
[653]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: از جمله سخنانى كه خداوند با موسى عليه السّلام در كوه طور زمزمه نمود اين بود كه اى موسى! به قوم خويش بگو كه تقرّب جويان به من به چيزى مانند گريستن از ترس من، به من تقرّب نيافته اند و عبادت پيشگان به چيزى مانند پرهيز از حرام هاى من مرا عبادت نكرده اند و آرايندگان به چيزى مانند پارسايى در دنيا از آنچه كه از آن بى نيازند، خويش را براى من نياراسته اند. حضرت موسى عليه السّلام عرض كرد: اى بزرگوارترين بزرگواران! چه پاداشى به آنان داده اى؟ خداوند فرمود: اى موسى! امّا تقرّب جويان به من كه با گريستن از ترس من به من تقرّب مى جويند در جايگاه پيامبران باشند و هيچ كس با آنان در اين مقام شريك نباشد و امّا عبادت پيشگان كه با پرهيز از حرام هاى من مرا عبادت مى كنند، پس به راستى، من اعمال مردم را بازرسى مى كنم ولى شرم دارم كه اعمال آنان را بازرسى كنم و امّا تقرّب جويانى كه با پارسايى در دنيا به من تقرّب مى جويند؛ پس همانا همۀ بهشت را بر آنان ارزانى دارم كه در هر جاى آن كه خواستند سكنى گزينند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 395
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي وَلاَّدٍ عَنْ مُيَسِّرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ مِنْكُمْ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ لَيَمُرُّ بِهِ اَلرَّجُلُ لَهُ اَلْمَعْرِفَةُ بِهِ فِي اَلدُّنْيَا وَ قَدْ أُمِرَ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ وَ اَلْمَلَكُ يَنْطَلِقُ بِهِ قَالَ فَيَقُولُ يَا فُلاَنُ أَغِثْنِي فَقَدْ كُنْتُ أَصْنَعُ إِلَيْكَ اَلْمَعْرُوفَ فِي اَلدُّنْيَا وَ أُسْعِفُكَ فِي اَلْحَاجَةِ تَطْلُبُهَا مِنِّي فَهَلْ مِنْ عِنْدِكَ اَلْيَوْمَ مُكَافَاةٌ فَيَقُولُ اَلْمُؤْمِنُ لِلْمَلَكِ اَلْمُوَكَّلِ بِهِ خَلِّ سَبِيلَهُ قَالَ فليسمع [فَيَسْمَعُ] اَللَّهُ قَوْلَ اَلْمُؤْمِنِ فَيَأْمُرُ اَلْمَلَكَ أَنْ يُجِيزَ قَوْلَ اَلْمُؤْمِنِ فَيُخَلِّيَ سَبِيلَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 172 )
1-ميسّر بن عبد العزيز گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:همانا در قيامت مرديكه بآتش محكوم گشته و فرشته اش بدوزخ ميبرد در راه بيك تن مؤمن از شما شيعيان كه اندك آشنائى با او دارد برخورد و گويد:اى فلان بفرياد من برس من در بارۀ تو در دنيا احسانى كرده ام حاجتى بمن داشتى برآوردم آيا امروز پاداش آن توانى داد،پس آن مؤمن فرشته را گويد او را رها كن،خداوند سخن مؤمن را بشنود و ملك را گويد امر او را اطاعت كن،پس فرشته آن مرد را رها سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 383
1-ميسّر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در روز قيامت،كسى كه به آتش محكوم شده و فرشته او را به طرف دوزخ مى برد،در مسير خود به مؤمنى از شما-كه در دنيا با او سابقۀ آشنايى داشته است-بر مى خورد و مى گويد:اى فلانى!به داد من برس كه من در دنيا در حقّ تو نيكى و احسان كردم و هر خواسته اى كه از من داشتى،برآوردم،آيا امروز پاداش مرا خواهى داد؟پس آن مؤمن به فرشتۀ مأمور به وى مى گويد:او را آزاد كن!و خداوند كه سخن آن مؤمن را مى شنود به فرشته فرمان دهد كه دستور او را اطاعت كن،و فرشته او را رها مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 437
1-ميسّر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: در قيامت كسى كه به آتش دوزخ محكوم شده و فرشته او را به دوزخ مى برد، در راه به مؤمنى از ميان شما كه در دنيا با او آشنايى داشته است برخورد مى كند و به او مى گويد: اى فلان، به فريادم برس، من در دنيا به تو نيكى كردم و حاجتى كه به من داشتى برآوردم، آيا امروز مى توانى پاداش آن را بدهى؟ آن مؤمن به فرشته اى كه به او گمارده شده است مى گويد: او را رها كن. خداوند سخن مؤمن را مى شنود و به فرشتۀ فرمان مى دهد كه امر مؤمن را اطاعت كند، پس فرشته او را رها مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 333
[654]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا مردى كه در روز رستاخيز به آتش دوزخ محكوم گشته و فرشته اى او را به دوزخ مى كشد به مؤمنى از شمايان كه با او در دنيا آشنايى داشته گذر كند، راوى گويد: پس به مؤمن گويد: فلانى، به فريادم برس، من به تو در دنيا نيكى نمودم و نيازى را كه از من درخواست كردى برآوردم. آيا امروز جبران مى كنى؟ مؤمن به فرشتۀ گمارده شده بر او گويد كه او را وارهان؛ پس خداوند سخن مؤمن را بشنود و فرشته را فرمان دهد كه سخن او را بپذيرد؛ پس فرشته آن مرد را وارهاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 395
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ اَلْحَجَّاجِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ آخِرَ عَبْدٍ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ فَيَلْتَفِتُ فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَعْجِلُوهُ فَإِذَا أُتِيَ بِهِ قَالَ لَهُ عَبْدِي لِمَ اِلْتَفَتَّ فَيَقُولُ يَا رَبِّ مَا كَانَ ظَنِّي بِكَ هَذَا فَيَقُولُ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ عَبْدِي وَ مَا كَانَ ظَنُّكَ بِي فَيَقُولُ يَا رَبِّ كَانَ ظَنِّي بِكَ أَنْ تَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي وَ تُدْخِلَنِي جَنَّتَكَ فَيَقُولُ اَللَّهُ مَلاَئِكَتِي وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي وَ بَلاَئِي وَ اِرْتِفَاعِ مَكَانِي مَا ظَنَّ بِي هَذَا سَاعَةً مِنْ حَيَاتِهِ خَيْراً قَطُّ وَ لَوْ ظَنَّ بِي سَاعَةً مِنْ حَيَاتِهِ خَيْراً مَا رَوَّعْتُهُ بِالنَّارِ أَجِيزُوا لَهُ كَذِبَهُ وَ أَدْخِلُوهُ اَلْجَنَّةَ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا ظَنَّ عَبْدٌ بِاللَّهِ خَيْراً إِلاَّ كَانَ عِنْدَ ظَنِّهِ بِهِ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ذٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ اَلَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْدٰاكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ اَلْخٰاسِرِينَ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 173 )
1-عبد الرّحمن بن حجّاج گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:آخرين فردى كه مأمور بداخل شدن دوزخ شود چون روان گردد باز پس نگرد پس خداوند فرمايد بازش بداريد.چون بيايد خداوند گويد اى بنده چرا واپس نگريستى؟گويد بار الها چنين گمانى بتو نداشتم كه مرا بدوزخ فرستى،خداوند جليل پرسد گمان تو بمن چه بود؟گويد:پروردگارا فكر ميكردم مرا ببخشى و در بهشتت جايم دهى،پس خداوند فرمايد اى فرشتگان من بعزّت و جلال و نعمتها و محنتها و بزرگى مقامم سوگند كه جز اين ساعت گمان خير در تمام عمرش بمن نداشت،و چنانچه ساعتى در عمرش بمن گمان نيك داشت او را بآتش نميترسانيدم بارى از او بپذيريد و ببهشتش ببريد،آنگاه امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ بنده اى بخداوند گمان نيك نداشته باشد جز اينكه خدا نزد گمان اوست،و بر عكس هيچ بنده اى باو گمان بد نداشته باشد مگر اينكه خداوند نزد گمان اوست،و با او همان معامله كند كه فكر ميكرده،و اين است بيان كلام خدا كه ميفرمايد:«
وَ ذٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ اَلَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْدٰاكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ اَلْخٰاسِرِينَ
» اين همان گمانيست كه شما در بارۀ حقّ داشتيد و آن موجب هلاك و بدبختى شما گرديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 383
1-عبد الرحمن بن حجّاج از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:(در روز قيامت)آخرين بنده اى كه فرمان آتش در مى يابد و به سوى دوزخ روانه مى گردد، روى خود را به عقب بر مى گرداند،پس خداوند(به فرشتگان خود)فرمان مى دهد كه او را باز گردانيد،و سپس از او مى پرسد:بندۀ من!چرا چنين كردى؟!بنده پاسخ مى دهد:پروردگارا!چنين گمانى نسبت به تو نداشتم!خداوند بزرگ از او مى پرسد: بندۀ من!در بارۀ من چه گمان مى كردى؟!مى گويد:گمان مى كردم كه از گناهم درگذرى و مرا در بهشت خود جاى دهى!پس خداوند فرمايد:اى فرشتگان من!به عزت و جلال و نعمتها و بلاها و والائى مقام سوگند كه اين بنده هيچ گاه در طول زندگى خود نسبت به من گمان خيرى نداشت،و اگر ساعتى در تمام عمرش نسبت به من گمان خير داشت،او را به آتش دوزخ هراسناك نمى كردم،(اينك)از سخن دروغ درگذريد و او را وارد بهشت كنيد؛ سپس امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ بنده اى نيست كه به خدا گمان خير داشته باشد(به لطف الهى اميدوار باشد)مگر آنكه خداوند همان گونه كه گمان كرده رفتار مى نمايد، و اگر بنده اى به خدا گمان بد داشته باشد(از لطف الهى نااميد باشد)خداوند به همان گونه كه خيال مى كرده است،با وى رفتار خواهد كرد،و اين كلام خداى بزرگ است كه مى فرمايد(در سورۀ فصّلت،آيۀ 23):«و اين،همان گمانى است كه شما در بارۀ پروردگار خويش داشتيد،كه مايۀ بدبختى و نابودى شما شد،و در زمرۀ زيانكاران درآمديد».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 438
1-عبد الرحمن بن حجّاج مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: آخرين بنده اى كه او را به ورود در دوزخ فرمان مى دهند مى ايستد و نگاه مى كند. پس خداوند خطاب مى كند: او را نگاه داريد. وقتى او را مى آورند خداوند به او مى گويد: اى بندۀ من، براى چه نگاه كردى؟ مى گويد: پروردگارا، چنين گمانى به تو نداشتم. خداوند بزرگ مى گويد: اى بندۀ من، چه گمانى به من داشتى؟ مى گويد: پروردگارا، گمان مى كردم كه گناهانم را مى بخشى و مرا در بهشت جاى مى دهى. پس خداوند مى گويد: اى فرشتگان من، به عزّت و جلال و نعمتها و محنتها و بلندى مقامم سوگند كه اين بندۀ من در هيچ لحظه اى از زندگى خود به من گمان خير نداشت، و اگر لحظه اى در عمرش به من گمان نيك داشت او را به آتش دوزخ نمى ترسانيدم، حرفش را بپذيريد و او را به بهشت در آوريد. آن گاه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هيچ بنده اى به خدا گمان نيك نبرد جز اينكه خدا نزد گمان اوست، و اين است سخن خداوند:
«وَ ذٰلِكُمْ ظَنُّكُمُ اَلَّذِي ظَنَنْتُمْ بِرَبِّكُمْ أَرْدٰاكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ اَلْخٰاسِرِينَ
»
/فصّلت،23/(يعنى: اين همان گمانى است كه شما در بارۀ پروردگارتان داشتيد كه شما را هلاك ساخت و از زيانكاران گشتيد.)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 333
[655]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: آخرين بنده اى كه امر شود او را به دوزخ ببرند بازگشته و نگاهى كند. خداى گرامى و بزرگ فرمايد: او را باز گردانيد، پس چون او را نزد خدا برند خداوند فرمايد: اى بندۀ من! چرا روى برگرداندى و نگاه كردى؟ بنده عرض كند: پروردگارا! گمان من به تو اين گونه نبود. خداوند شكوهمند فرمايد: اى بندۀ من! در بارۀ من چه گمانى داشتى؟ بنده عرض كند: پروردگارا! گمان مى كردم كه گناهم را مى بخشى و مرا در بهشت خويش جاى مى دهى. خداوند فرمايد: اى فرشتگان من به عزّت و بزرگى و نعمت ها و بلاها و بلند مرتبتى خويش سوگند كه هرگز در طول عمرش اين گمان نيك را به من نداشت و اگر ساعتى در عمرش به من نيك گمان بود او را به آتش دوزخ نمى ترساندم. دروغ او را بپذيريد و به بهشتش در آوريد، سپس امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ بنده اى به خداوند نيك گمان نباشد جز آنكه خداوند نيز با او همان طور رفتار كند و هيچ بنده اى به او بدگمان نباشد جز آنكه خدا نيز با او همان طور رفتار نمايد و اين سخن همان فرمودۀ خداى گرامى و بزرگ است كه:«و همين بود گمانتان كه در بارۀ پروردگارتان برديد؛ شما را هلاك كرد و از زيانكاران شديد»[فصّلت ، آيۀ 23].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 397
ص: 185
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا نَاصَحَ اَللَّهَ عَبْدٌ مُسْلِمٌ فِي نَفْسِهِ فَأَعْطَى اَلْحَقَّ مِنْهَا وَ أَخَذَ اَلْحَقَّ لَهَا [إِلاَّ] أُعْطِيَ خَصْلَتَيْنِ رِزْقاً مِنَ اَللَّهِ يَقْنَعُ بِهِ وَ يَرْضَى مِنَ اَللَّهِ بِتَحِيَّتِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 173 )
1-معاوية بن وهب گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هيچ بندۀ مسلمانى از ته دل با خداى اخلاص نورزد كه از خود بحقّ بدهد و براى خويش بحقّ بستاند جز اينكه دو خصلت بوى عطا گردد،روزى و بهره اى كه از جانب خدا نصيب او گردد و بدان قانع و خرسند باشد،و ديگر خشنودى و رضاى حقّ كه بدان نجات يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 385
1-معاويه روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ بندۀ مسلمانى نيست كه با خداوند در مورد خودش اخلاص بورزد،و(هنگامى كه صاحب حق باشد)حق را به او دهد(و هنگامى كه ديگرى صاحب حق باشد)حق را از او بگيرد،مگر آنكه دو فضيلت به او كرامت شود:روزى از جانب خدا كه به آن قانع و راضى شود،و ديگر خشنودى خداوند(از اوست)كه مايۀ نجات او مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 439
1-معاوية بن وهب مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هيچ بندۀ مسلمانى نيست كه از ته دل با خدا اخلاص ورزد و از روى حق بدهد و براى خود به حق بستاند مگر اينكه دو خصلت به او داده مى شود: رزقى از جانب خدا كه به آن قانع باشد، و خشنودى الهى كه بدان رهايى يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 333
[656]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ بندۀ مسلمانى نباشد كه از ته دل به خدا اخلاص ورزد و از جان و دل براى حقّ بكوشد و براى خويش حق گرايانه بستاند جز آنكه دو چيز ويژه به او بدهند: روزى از جانب خدا كه به آن قانع شود و خشنودى از جانب خدا كه او را رهايى بخشد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 397
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنِ اِتَّخَذَ خَاتَماً فَصُّهُ عَقِيقٌ لَمْ يَفْتَقِرْ وَ لَمْ يُقْضَ لَهُ إِلاّٰ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 173 )
1-حسين بن خالد از حضرت رضا عليه السّلام روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس انگشترى كه نگينش عقيق باشد بدست كند تهى دست نگردد، و كارش فرجام نيابد مگر بهر چه بهتر(يعنى عاقبتش بخير و خوبى باشد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 385
1-حسين بن خالد از امام رضا عليه السّلام نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه انگشترى به دست خود كند كه نگين آن عقيق باشد،(به بركت آن)تنگدست نخواهد شد،و حاجتهايش برآورده نمى شود مگر به بهترين صورت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 439
1-حسين بن خالد از امام رضا (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: امام صادق (عليه السّلام) فرموده است: هر كس انگشترى به دست كند كه نگين آن عقيق باشد تهى دست نمى شود و كارش به بهترين وجه فرجام خواهد يافت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 335
[657]1-... امام رضا عليه السّلام روايت نموده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه انگشترى به دست كند كه نگينش عقيق باشد نيازمند نگردد و حاجت هايش برآورده نشود جز به نيكوترين حالت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 399
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ سَيَابَةَ بْنِ أَيُّوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفَضْلِ (1) عَنْ عَبْدِ اَلرَّحِيمِ اَلْقَصِيرِ قَالَ: بَعَثَ اَلْوَالِي إِلَى رَجُلٍ مِنْ آلِ أَبِي طَالِبٍ فِي حياته [جِنَايَةٍ] فَمَرَّ بِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ أَتْبِعُوهُ بِخَاتَمِ عَقِيقٍ قَالَ فَأُتْبِعَ بِخَاتَمِ عَقِيقٍ فَلَمْ يَرَ مَكْرُوهاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 173 )
2-عبد الرّحيم قصير گويد:حاكم در پى احضار شخصى از فرزندان ابى طالب كه جرمى كرده بود فرستاد،وى در راه به حضرت صادق عليه السّلام برخورد كرد امام فرمود:انگشترى عقيق باو برسانيد،چنان كردند از آن حاكم مكروهى نديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 385
2-عبد الرحيم قصير نقل مى كند كه:حاكمى،مردى از خاندان ابو طالب را به اتهام جرمى احضار كرد،به امام صادق عليه السّلام برخورد،حضرت فرمود كه:انگشترى عقيق همراه او باشد،فرمان بردند و گزند حاكم به آن مرد نرسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 440
2-عبد الرّحيم قصير مى گويد: حاكم براى احضار يكى از فرزندان ابو طالب كه جنايتى مرتكب شده بود كسى را فرستاد. او در راه به امام صادق (عليه السّلام) رسيد. امام (عليه السّلام) فرمود: انگشترى عقيق به او برسانيد. راوى مى گويد: انگشترى عقيق به او رساندند و از حاكم آزارى نديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 335
[658]2-... عبد الرّحيم قصير گويد: حاكم، مردى از تبار ابى طالب را به سبب جرمى فرا خواند. آن مرد در راه به امام صادق عليه السّلام گذر كرد و امام عليه السّلام فرمود: انگشتر عقيق به او برسانيد. انگشتر را به او رساندند و در اثر آن، او ناخوشايندى از حاكم نديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 399
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي جَنُوبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عُمَرَ بْنِ [أَبِى] اَلْمِقْدَامِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَرَّ بِهِ رَجُلٌ مَجْلُودٌ فَقَالَ أَيْنَ كَانَ خَاتَمُهُ اَلْعَقِيقُ أَمَا إِنَّهُ لَوْ كَانَ عَلَيْهِ مَا جُلِدَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 174 )
3-عمرو بن ابى المقدام مى گويد: مردى كه تازيانه خورده بود بر امام باقر (عليه السّلام) گذر كرد. حضرت فرمود: انگشتر عقيق او كجاست؟ بدانيد اگر انگشتر عقيق به دست داشت تازيانه نمى خورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 335
[659]3-... عمرو بن ابى المقدام گويد: مردى تازيانه خورده، به امام باقر عليه السّلام گذر كرد. امام عليه السّلام فرمود: انگشتر عقيق او كجاست؟ آگاه باشيد كه اگر انگشتر عقيق همراهش بود تازيانه نمى خورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 399
3-عمرو بن أبى المقدام گويد:مرديكه تازيانه بسيار خورده بود بر امام باقر عليه السّلام گذر كرد حضرت فرمود:انگشترى عقيق او كجاست اگر با او ميبود تازيانه نميخورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 386
3-عمرو بن ابى مقدام نقل كرده است:مردى كه تازيانه خورده بود،به امام محمد باقر عليه السّلام برخورد،حضرت فرمود:انگشترى عقيق او كجا بود؟همانا اگر با او بود، تازيانه نمى خورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 440
ص: 186
وَ رُوِيَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَلْعَقِيقُ حِرْزٌ فِي اَلسَّفَرِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 174 )
4-در حديث ديگر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه انگشترى عقيق موجب ايمنى در سفر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 386
4-و در حديث ديگرى از امام صادق عليه السّلام روايت شده است كه:عقيق ايمنى است در سفر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 440
4-در حديث ديگر آمده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: انگشتر عقيق باعث ايمنى در سفر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 335
[660]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: عقيق نگاهدارندۀ در سفر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 399
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مُوسَى (1) عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَحْيَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مَزْيَدٍ (2) عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: تَخَتَّمُوا بِالْعَقِيقِ يُبَارِكِ اَللَّهُ عَلَيْكُمْ وَ تَكُونُوا فِي أَمْنٍ مِنَ اَلْبَلاَءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 174 )
5-حسين بن مزيد گويد:امام صادق از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كرد كه آن حضرت فرمود:براى دست خود انگشترى عقيق اختيار كنيد كه خدا شما را بركت خواهد داد،و از هر بلائى ايمن باشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 386
5-حسين بن مزيد از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام از امير مؤمنان على عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود:انگشترى عقيق به دست كنيد كه خدا شما را بركت دهد،و از بلا در امان باشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 440
5-حسين بن مزيد مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: انگشتر عقيق به دست كنيد تا خدا به شما بركت دهد و از بلاها ايمن باشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 335
[661]5-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امير مؤمنان عليه السّلام روايت نموده اند كه آن حضرت عليه السّلام فرمود: انگشتر عقيق به دست كنيد تا خداوند بر شما بركت آورد و از بلا در امان مانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 399
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ: شَكَا رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قُطِعَ عَلَيْهِ اَلطَّرِيقُ فَقَالَ لَهُ هَلاَّ تَخَتَّمْتَ بِالْعَقِيقِ فَإِنَّهُ يُحْرَزُ مِنْ كُلِّ سُوءٍ وَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَنْ تَخَتَّمَ بِالْعَقِيقِ لَمْ يَزَلْ يَنْظُرُ اَلْحُسْنَى مَا دَامَ فِي يَدِهِ وَ لَمْ يَزَلْ عَلَيْهِ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَاقِيَةٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 174 )
6-و نيز بهمين سند روايت كرده كه مردى نزد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آمد و شكايت كرد كه راهزنان راه بر من گرفتند و اموالم را بردند،حضرت فرمود: چرا انگشترى عقيق در دست نداشتى كه از هر بدى انسان را نگه مى دارد.7-و در حديث ديگر امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس انگشترى عقيق در دست كند همواره نيكى بيند تا زمانى كه آن را در دست داشته باشد،و پيوسته از جانب خداوند داراى محافظى خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 387
6-و به همين سند روايت شده است كه مردى نزد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شكايت كرد كه راهزنان راه را بر او گرفته اند،حضرت به او فرمود:چرا انگشترى عقيق در دست نداشتى؟زيرا انگشترى عقيق انسان را از هر گزندى مصون مى دارد.7-و در حديث ديگرى امام محمّد باقر عليه السّلام فرموده است:كسى كه انگشترى عقيق در دست كند،-تا زمانى كه آن را در دست داشته باشد-همواره نيكى مى بيند،و پيوسته نگهبانى از جانب خداوند او را محافظت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 441
6-و نيز به همين سند نقل شده است كه مردى به رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) شكايت كرد كه راهزنان راه را بر من بستند و اموالم را بردند. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) بر وى فرمود: چرا انگشتر عقيق به دست نكردى؟ به دست كردن انگشتر عقيق آدمى را از هر بلايى حفظ مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 335
[662]6-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: مردى نزد پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله شكوه كرد كه راهزنان راه را بر من بستند. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چرا انگشتر عقيق به دست نداشتى كه به راستى، انگشتر عقيق انسان را از هر ناگوارى در امان مى دارد؟[663]7-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه انگشتر عقيق بر دست كند تا آنگاه كه انگشتر در دست اوست همواره نيكى بيند و پيوسته نگهبانى از سوى خداى گرامى و بزرگ از او نگهبانى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 399
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ مُوسَى اَلْخَشَّابُ عَنْ عَقِيلِ بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ اَلْمَكِّيِّ يَرْفَعُهُ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ صَاغَ خَاتَماً عَقِيقاً فَنَقَشَ فِيهِ مُحَمَّدٌ نَبِيُّ اَللَّهِ وَ عَلِيٌّ وَلِيُّ اَللَّهِ وَقَاهُ اَللَّهُ مِيتَةَ اَلسَّوْءِ وَ لَمْ يَمُتْ إِلاَّ عَلَى اَلْفِطْرَةِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 174 )
8-عقيل بن متوكّل بسند مرفوع از امام صادق از پدرش از جدّش عليهم السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس خاتمى بسازد و نگينش عقيق باشد و در آن نقش كند «محمّد نبيّ اللّٰه و عليّ وليّ اللّٰه». خداوند ويرا از مردن بد نگاهدارد، و نميرد مگر با همان فطرت پاك كه بدنيا آمده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 387
8-عقيل بن متوكّل مكّى-بى آنكه راويان پيش از خود را نام ببرد-از امام صادق عليه السّلام، و آن حضرت از پدرش از جدّ بزرگوارش عليهما السّلام نقل كرده است كه فرمود:كسى كه بر خاتم عقيق انگشترى خود اين نقش را حك كند:«محمّد نبىّ اللّٰه و علىّ ولىّ اللّٰه» خداوند او را از مرگ بد در امان مى دارد و نمى ميرد مگر بر فطرت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 441
7-در حديث ديگر از امام باقر (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمود: هر كس انگشتر عقيق به دست كند، تا زمانى كه آن را در دست دارد پيوسته نيكى مى بيند، و همواره از جانب خدا محافظى خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 335
[664]8-... امام صادق عليه السّلام از پدرش و او از جدّش عليهم السّلام روايت نموده كه فرمود: هر كه انگشتر عقيق بسازد و «محمّد نبىّ اللّٰه و علىّ ولىّ اللّٰه» را بر روى آن نقش كند خداوند او را از مرگ بد نگاه دارد و جز بر فطرت پاكى كه با آن به دنيا آمده جان نسپارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 401
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلرَّيَّانِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ اَلشَّيْبَانِيِّ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا رُفِعَتْ كَفٌّ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - أَحَبُّ إِلَيْهِ مِنْ كَفٍّ فِيهَا عَقِيقٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 174 )
9-علىّ بن محمّد بسند مرفوع از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: دستى بسوى خدا بلند نشود كه محبوبتر باشد از دستى كه در آن عقيق باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 387
9-علىّ بن محمد-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هيچ دستى كه به درگاه خداوند دراز مى شود محبوبتر از دستى كه بر آن انگشترى عقيق باشد،نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 442
9-على بن محمّد بن اسحاق شيبانى در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هيچ دستى به سوى خدا بالا نرفته است كه محبوب تر باشد از دستى كه در آن انگشتر عقيق باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 337
[665]9-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دستى به سوى خداى گرامى و بزرگ بلند نشده كه خداوند آن را بيش از دستى كه عقيق در آن است دوست داشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 401
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ بِنْتِ إِلْيَاسَ اَلْخَزَّازِ (3) عَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ سَاهَمَ بِالْعَقِيقِ كَانَ سَهْمُهُ اَلْأَوْفَرَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 175 )
10-حسن بن علىّ وشّاء گويد:امام هشتم عليه السّلام فرمود:هر كس قرعه بانگشترى عقيق زند بهرۀ او كاملتر بيرون آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 388
10-حسن بن على بن بنت الياس خزّاز از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: كسى كه با عقيق در قرعه شركت كند(قرعه را با دستى كه انگشترى عقيق در آن است،درآورد)بهرۀ بيشترى نصيب او خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 442
10-حسن بن على وشّاء از امام رضا (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس با انگشتر عقيق قرعه زند بهرۀ او كامل تر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 337
[666]10-... امام رضا عليه السّلام فرمود: هر كه با عقيق قرعه كشى كند نصيبش كامل تر بيرون آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 401
ص: 187
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْعَاقُولِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ هَارُونَ اَلْعَطَّارِ عَنْ زِيَادٍ اَلْعَبْدِيِّ (1) عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَمَّا خَلَقَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ كَلَّمَهُ عَلَى طُورِ سِينَا ثُمَّ اِطَّلَعَ عَلَى اَلْأَرْضِ اِطِّلاَعَةً فَخَلَقَ مِنْ نُورِ وَجْهِهِ اَلْعَقِيقَ ثُمَّ قَالَ آلَيْتُ بِنَفْسِي عَلَى نَفْسِي أَلاَّ أُعَذِّبَ كَفَّ لاَبِسِهِ إِذَا تَوَلَّى عَلِيّاً بِالنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 175 )
11-زياد قندى از موسى بن جعفر عليهما السّلام از پدرش از جدّش از امام سجّاد از پدرش حسين بن علىّ عليهم السّلام روايت كرده كه فرمود:پس از آنكه خداوند موسى بن عمران عليه السّلام را آفريد،با وى در طور سيناء سخن گفت آنگاه بر زمين نظرى افكند و از نور روى خود عقيق را آفريد،سپس فرمود بذات خود سوگند ياد كرده ام كسى كه عقيق بدست دارد در صورتى كه علىّ عليه السّلام را دوست بدارد بآتش عذاب نكنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 388
11-زياد قندى از حضرت موسى بن جعفر،از پدران بزرگوارش عليهم السّلام از حسين بن على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هنگامى كه خداوند،موسى بن عمران را آفريد و در طور سينا با او سخن گفت،بر زمين نظرى افكند و از نور روى خود،عقيق را آفريد،آنگاه فرمود:بحقّ خودم بر خود لازم كردم كه كسى را كه(انگشترى) عقيق دست كند،به آتش عذاب نكنم،به شرط آنكه على عليه السّلام را دوست داشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 442
11-زياد قندى از موسى بن جعفر (عليهما السّلام) از پدرش جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش محمّد بن علىّ (عليهما السّلام) از پدرش على بن الحسين (عليهما السّلام) از پدرش حسين بن على (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: پس از آنكه خداوند موسى بن عمران (عليه السّلام) را آفريد، با وى در طور سينا سخن گفت، آنگاه به زمين نظرى افكند و از نور روى خود عقيق را آفريد، سپس فرمود: به ذات خود سوگند ياد كرده ام كه كسى را كه انگشتر عقيق به دست دارد به آتش دوزخ عذاب نكنم به شرط آنكه على (عليه السّلام) را دوست داشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 337
[667]11-... امام كاظم از پدرش امام صادق و او از پدرش امام باقر و او از پدرش امام سجّاد و او از پدرش امام حسين عليهم السّلام روايت نموده كه فرمود: چون خداى گرامى و بزرگ موسى بن عمران عليه السّلام را آفريد با او در طور سينا سخن گفت؛ پس آنگاه بر زمين نگاهى افكند و از پرتو رخسارش عقيق را آفريد، سپس فرمود: به ذات خويش سوگند خورده ام كه دستى را كه عقيق در آن است در صورتى كه ولايت على عليه السّلام را بپذيرد عذاب نكنم
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 401
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عَبْدِ اَلْمُؤْمِنِ اَلْأَنْصَارِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَا اِفْتَقَرَتْ كَفٌّ تَخَتَّمَتْ بِالْفَيْرُوزَجِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 175 )
1-عبد المؤمن انصارى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: دستى كه انگشتر فيروزه در آن باشد محتاج نمى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 337
[668]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دستى كه انگشتر فيروزه در آن است نادار نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 401
1-عبد المؤمن انصارىّ گويد:شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:دستى كه در آن انگشترى فيروزه باشد هرگز فقير نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 388
1-عبد المؤمن انصارى مى گويد كه:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:دستى كه در آن انگشترى فيروزه باشد،فقير نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 443
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو يَعْقُوبَ يُوسُفُ بْنُ اَلسُّخْتِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ سَهْلٍ اَلْبَصْرِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ (2) قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ فَرَأَيْتُ فِي يَدِهِ خَاتَماً فَصُّهُ فَيْرُوزَجٌ نَقْشُهُ لِلَّهِ اَلْمُلْكُ (3) فَأَدَمْتُ اَلنَّظَرَ إِلَيْهِ فَقَالَ مَا لَكَ تَنْظُرُ فِيهِ هَذَا حَجَرٌ أَهْدَاهُ جَبْرَئِيلُ لِرَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنَ اَلْجَنَّةِ فَوَهَبَهُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِعَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَ تَدْرِي مَا اِسْمُهُ قَالَ قُلْتُ فَيْرُوزَجٌ قَالَ هَذَا اِسْمُهُ بِالْفَارِسِيَّةِ أَ تَعْرِفُ اِسْمَهُ بِالْعَرَبِيَّةِ قَالَ قُلْتُ لاَ قَالَ هُوَ اَلظَّفَرُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 175 )
2-حسن بن علىّ بن مهران گويد:بر موسى بن جعفر عليهما السّلام وارد شدم در دست مباركش انگشترى ديدم كه نگينش فيروزه و نقش آن «اللّٰه الملك». يا «للّٰه الملك». بود،مدّتى در آن نظر ميكردم حضرت پرسيد از چه بدان مينگرى اين سنگى است كه جبرئيل از بهشت براى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آورد و پيغمبر آن را بعلىّ عليه السّلام بخشيد،آيا نام آن را ميدانى؟عرضكردم فيروزه است،فرمود اين اسم پارسى آنست،عربى آن را ميدانى؟گفتم:نه فرمود نامش بعربى«ظفر»است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 389
2-حسن بن على بن مهران [على بن مهزيار] نقل كرده است كه:بر حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام وارد شدم،و در دست مبارك آن حضرت انگشترى ديدم كه نگين آن فيروزه بود،و بر روى آن:«اللّٰه الملك» [لله الملك] نقش شده بود،من مدتى به آن خاتم خيره شدم،حضرت پرسيد:براى چه به آن نگاه مى كنى؟اين سنگى است از بهشت كه جبرئيل آن را به رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم هديه كرد،و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم آن را به على عليه السّلام بخشيد،آيا نام آن را مى دانى؟عرض كردم:فيروزه است،حضرت فرمود:اين نام فارسى آن است،آيا نام عربى آن را مى دانى؟عرض كردم:نه!فرمود:نامش به عربى«ظفر»است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 443
2-حسن بن على بن مهران مى گويد: بر موسى بن جعفر (عليهما السّلام) وارد شدم، ديدم انگشترى در دست دارد كه نگينش فيروزه و نقشش «اللّٰه الملك» است. به آن پيوسته نگاه مى كردم. امام (عليه السّلام) فرمود: براى چه به آن مى نگرى؟ اين سنگى است كه جبرئيل از بهشت براى رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) هديه آورد و پيامبر (صلّى الله عليه و آله) نيز آن را به على (عليه السّلام) بخشيد. آيا نام آن را مى دانى؟ راوى مى گويد: گفتم: فيروزه است. فرمود: اين اسم فارسى آن است، اسم عربى آن را نمى دانى؟ گفتم: نه. فرمود: نامش به عربى «ظفر» است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 337
[669]2-... حسن بن على بن مهران[مهزيار] گويد: به نزد امام كاظم عليه السّلام رسيدم و در دست ايشان انگشترى ديدم كه نگينش فيروزه بود و «اللّٰه الملك» بر آن نقش بسته بود. من بر آن انگشتر خيره شدم. امام عليه السّلام فرمود: از چه رو بر اين مى نگرى؟ اين سنگى است كه جبرئيل عليه السّلام آن را از بهشت براى پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله هديه آورد و آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله انگشتر را به على عليه السّلام بخشيد. آيا مى دانى كه نامش چيست؟ عرض كردم: فيروزه. فرمود: اين نام فارسى آن است؛ نام عربى آن را مى دانى؟ عرض كردم: نه. فرمود: نامش ظفر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 403
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عُبَيْدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : تَخَتَّمُوا بِالْجَزْعِ اَلْيَمَانِيِّ فَإِنَّهُ يَرُدُّ كَيْدَ مَرَدَةِ اَلشَّيَاطِينِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 175 )
1-محمّد بن الحسين علوىّ از پدرش از جدّش علىّ بن الحسين عليهما السّلام روايت كرده كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:انگشترى جزع يمانى در دست كنيد كه شرّ شياطين متمرّد را دور ميكند. شرح:جزع يمانى سنگى است معدنى سياه رنگ داراى خال هاى سفيد و زرد و سرخ و غالبا در معدن عقيق پيدا مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 389
1-محمد بن الحسين از پدرش،و آن حضرت از پدر بزرگوارش نقل كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:انگشتر جزع يمانى را در دست خود كنيد كه شرّ شيطانهاى نافرمان را از شما دور مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 444
1-محمّد بن حسين بن على بن الحسين از پدرش از جدّش نقل كرده است كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: انگشتر جزع يمانى در دست كنيد كه نيرنگ شياطين سركش را دور مى كند. توضيح: جزع يمانى سنگى است سياه، داراى خالهاى سفيد و زرد و سرخ كه در معدن عقيق پيدا مى شود (فرهنگ عميد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 339
[670]1-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: انگشتر جزع يمانى به دست كنيد؛ زيرا به راستى، نيرنگ شيطان هاى رانده شده را دور سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 403
حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا يُلَقَّبُ بِسِكْبَاجَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ نَصْرٍ صَاحِبِ اَلْأَتْرَاكِ (4) وَ كَانَ يَقُومُ بِبَعْضِ أُمُورِ اَلْمَاضِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ يَوْماً وَ أَمْلاَهُ عَلَيَّ مِنْ كِتَابِ اَلتَّخَتُّمِ اَلتَّخَتُّمُ بِالزُّمُرُّدِ يُسْرٌ لاَ عُسْرَ فِيهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 176 )
1-احمد بن محمّد بن نصر كه يكى از كاركنان موسى بن جعفر عليهما السّلام است گويد:روزى حضرت بمن از كتابى ديكته ميكرد كه انگشترى زمرّد در دست كردن موجب گشايشى است كه هيچ دشوارى همراه ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 390
1-احمد بن محمد بن نصر كه برخى از كارهاى حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام را انجام مى داد،نقل كرده است كه روزى حضرت در حالى كه از كتابى مى خواند به من فرمود-و من مى نوشتم-:انگشتر زمرّد در دست كردن مايۀ گشايش است كه هيچ سختى و دشوارى را بدنبال ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 444
1-احمد بن محمّد بن نصر كه بعضى از كارهاى موسى بن جعفر (عليهما السّلام) را بر عهده داشت مى گويد: روزى حضرت از روى كتابى به من چنين ديكته كرد، انگشتر زمرّد در دست كردن موجب گشايشى است كه هيچ گاه دشوارى به همراه ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 339
[671]1-... احمد بن محمّد بن نصر كه برخى از كارهاى امام كاظم عليه السّلام را انجام مى داد گويد: امام عليه السّلام روزى از كتابى كه آن را بر من املاء مى كرد نقل نمود كه انگشتر زمرّد به دست كردن، آسانى اى است كه هيچ سختى اى در بر ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 403
ص: 188
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ كَانَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: تَخَتَّمُوا بِالْيَوَاقِيتِ فَإِنَّهُ يَنْفِي اَلْفَقْرَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 176 )
1-حسين بن خالد از حضرت رضا عليه السّلام روايت كرد كه امام صادق عليه السّلام فرمود:انگشترى ياقوت در دست كنيد كه پريشانى و تنگدستى را زائل ميكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 390
1-حسين بن خالد از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: انگشتر ياقوت در دست كنيد زيرا كه تنگدستى را از بين مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 445
1. حسين بن خالد از امام رضا (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: امام صادق (عليه السّلام) مى فرمود: انگشتر ياقوت در دست كنيد كه فقر و تنگدستى را بر طرف مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 339
[672]1-... امام رضا عليه السّلام روايت نموده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: انگشتر ياقوت به دست كنيد كه به راستى، تهيدستى را از ميان برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 403
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلرَّيَّانِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْمَعْرُوفِ بِابْنِ وَهْبٍ اَلْعَبْدِيِّ قَرْيَةٌ مِنْ قُرَى وَاسِطٍ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: نِعْمَ اَلْفَصُّ اَلْبِلَّوْرُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 176 )
1-ابن وهبۀ عبدسى بسند مرفوع از امام صادق عليه السّلام نقل كند كه فرمود: نگين انگشترى بلّور نيكو نگينى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 391
1-علىّ بن محمد(ابن وهبۀ عبدسى،كه عبدس يكى از دهستانهاى واسط است) -بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:بلور،نگين نيكويى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 446
1. ابن وهبۀ عبدسى در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نگين بلورين نيكو نگينى است. توضيح:«عبدس» نام يكى از روستاهاى شهر «واسط» است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 339
[673]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: نگين بلور، نيكو نگينى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 405
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّ عَلِيّاً عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ وُلْدِ آدَمَ إِلاَّ وَ نَاصِيَتُهُ بِيَدِ مَلَكٍ فَإِنْ تَكَبَّرَ جَذَبَهُ بِنَاصِيَتِهِ إِلَى اَلْأَرْضِ وَ قَالَ لَهُ تَوَاضَعْ وَضَعَكَ اَللَّهُ وَ إِنْ تَوَاضَعَ جَذَبَهُ بِنَاصِيَتِهِ ثُمَّ قَالَ لَهُ اِرْفَعْ رَأْسَكَ رَفَعَكَ اَللَّهُ وَ لاَ وَضَعَكَ بِتَوَاضُعِكَ لِلَّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 176 )
1-مسعدة بن صدقه از امام صادق عليه السّلام از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كرده كه فرمود:هيچ كس از اولاد آدم نيست جز اينكه كاكلش بدست فرشته اى است و هر گاه تكبّر و بزرگى كند ويرا بزمين فرو كشد و گويد:فروتن باش خدايت پست كند،و هر گاه كوچكى و تواضع نمايد او را بلند كند و گويد: سر بلند باش خدا ترا بلند گرداند و ترا خوار نسازد بجهت فروتنى و تواضعت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 391
1-مسعدة بن صدقه از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام نقل كرده است كه حضرت على عليه السّلام فرمود:هيچ كس از فرزندان آدم نيست مگر آنكه پيشانى وى در دست فرشته اى قرار دارد،هر گاه اظهار تكبّر كند،آن فرشته پيشانى او را گرفته به طرف زمين مى كشد(كه نشانۀ ذلّت و خوارى است)و به او مى گويد: متواضع و فروتن باش،خدا تو را خوار و زبون نمايد!و اگر(نسبت به ديگران)اظهار فروتنى كند،او را بلند كرده مى گويد:سرت را بالا نگاه دار،خدا تو را سرافراز گرداند و تو را به خاطر فروتنى براى خدا،پست و خوار نسازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 446
1. مسعدة بن صدقه از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: على (عليه السّلام) فرموده است: هيچ كس از اولاد آدم نيست مگر اينكه موى پيشانى اش در دست فرشته اى قرار دارد كه هر گاه تكبّر كند او را با پيشانى به زمين مى كشد و به او مى گويد: فروتن باش، خدا تو را پست گرداند! و هر گاه تواضع نمايد او را بلند مى كند و به وى مى گويد: سر بلند باش، خدا تو را سربلند گرداند و به سبب فروتنى ات در برابر خدا تو را خوار نسازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 339
[674]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه امام على عليه السّلام فرمود: هيچ آدميزاده اى نباشد جز آنكه موى پيشانى او بر دست فرشته اى است؛ پس چون كبر ورزد فرشته موى پيشانى اش را بر زمين كشد و گويد: فروتن باش، خدا تو را خوار سازد! و چون فروتنى كند فرشته موى پيشانى اش را گيرد و گويد: سرت را بالا گير، خدا تو را بلند دارد و به سبب فروتنى تو براى خدا، تو را خوار نگرداند!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 405
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : كُلُّ عَيْنٍ بَاكِيَةٌ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلاَّ ثَلاَثَةَ أَعْيُنٍ عَيْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ وَ عَيْنٌ بَاتَتْ سَاهِرَةً فِي سَبِيلِ اَللَّهِ وَ عَيْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اَللَّهِ وَ قَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ طُوبَى لِصُورَةٍ نَظَرَ اَللَّهُ إِلَيْهَا تَبْكِي عَلَى ذَنْبٍ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ لَمْ يَطَّلِعْ عَلَى ذَلِكَ اَلذَّنْبِ غَيْرُهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 177 )
1-سكونى از امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:كه هر ديده اى در روز قيامت گريان است جز سه ديده،چشمى كه از خوف خدا اشك ريزد،و ديده اى كه در راه خدا بيدارى كشد(چون مرزدار يا ديدبانى كه در شب ديدبانى كند)سوّم چشمى كه از محرّمات الهى خود را بپوشد و بر هم نهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 392
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:تمام چشمها در روز قيامت گريانند بجز سه چشم:چشمى كه از هيبت و ترس خدا بگريد،و چشمى كه شبها در راه خدا بيدار بماند،و چشمى كه از محرّمات الهى چشم بپوشد.2-و به همين سند از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه فرمود:خوشا به حال چهره اى كه خداوند آن را از ترس(و خشيت)خود گريان ببيند،به خاطر گناهى كه جز خداوند،كسى از آن آگاه نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 447
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر چشمى روز قيامت گريان است جز سه چشم: چشمى كه از ترس خدا گريسته، و چشمى كه در راه خدا بيدارى كشيده، و چشمى كه از محرّمات الهى پوشيده شده است. 2. نيز به همين سند نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خوشا به حال چهره اى كه خدا بر آن نظر كند و آن را در اثر ارتكاب گناهى كه هيچ كس جز خدا از آن آگاه نيست، از ترس خدا گريان ببيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 341
[675]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر چشمى در روز رستاخيز گريان است جز سه چشم: چشمى كه از ترس خدا گريسته باشد، چشمى كه شب را در راه خدا بيدار باشد و چشمى كه از حرام هاى خدا ديده بر هم نهاده باشد. [676]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خوشا بر رخسارى كه خداوند در حالى بر آن نگرد كه بر گناهى از ترس خدا مى گريد و ديگرى از آن گناه آگاهى ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 405
ص: 189
حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلْكُوفِيُّ عَنْ جَدِّهِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : طُوبَى لِمَنْ تَرَكَ شَهْوَةً حَاضِرَةً لِمَوْعُودٍ لَمْ يَرَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 177 )
1-سكونى از امام صادق از پدرانش از امير مؤمنان عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمودند:خوشا بحال آن كس كه خواهش و خواستۀ حاضر مهيّاى نفس خويش را براى كيفرى كه شنيده و امّا آن را نديده ترك كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 392
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:خوشا بحال كسى كه كاميابى و لذّت حاضر و آماده را به اميد ثوابى كه آن را نديده و قرار است در آينده به آن رسد،رها كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 448
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خوشا به حال كسى كه به خاطر وعده هايى كه هنوز آنها را نديده است از لذّت حاضر بگذرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 341
[677]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امير مؤمنان عليه السّلام روايت نموده اند كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خوشا بر آن كس كه لذّت امروز را به خاطر پاداش ناديدۀ فردا وانهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 407
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلْكُوفِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ أَنْ يُصِيبَ أَهْلَ اَلْأَرْضِ بِعَذَابٍ يَقُولُ لَوْ لاَ اَلَّذِينَ يَتَحَابُّونَ فِيَّ وَ يَعْمُرُونَ مَسَاجِدِي وَ يَسْتَغْفِرُونَ بِالْأَسْحَارِ لَوْلاَهُمْ لَأَنْزَلْتُ عَلَيْهِمْ عَذَابِي .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 177 )
1-سكونى از حضرت صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت كرده كه همانا خداوند عزّ و جلّ هر گاه قصد عذاب اهل زمين كند ميفرمايد:اگر نبودند كسانى كه براى من با يك ديگر دوستى ميكنند،و آنان كه مساجد مرا تعمير مينمايند،و آنها كه كه در سحرگاه از من پوزش ميطلبند و استغفار مينمايند البتّه عذابم را بر ايشان فرو ميفرستادم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 393
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليهم السّلام نقل كرده است كه:همانا خداوند عزّ و جلّ هنگامى كه اراده فرمايد كه اهل زمين را به عذاب(خود) گرفتار كند،مى گويد:اگر نبودند كسانى كه براى من با يك ديگر دوستى مى كنند،و مساجد مرا آباد مى سازند،و در سحرگاهان از(پيشگاه)من طلب آمرزش مى كنند، مسلّما عذابم را بر آنان نازل مى كردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 448
1. سكونى از حضرت صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه فرمود: هر گاه خدا بخواهد اهل زمين را به عذابى گرفتار كند مى فرمايد: اگر نبودند كسانى كه به خاطر من با يك ديگر دوستى مى كنند، و كسانى كه مساجد مرا آباد مى سازند، و كسانى كه در سحرگاهان استغفار مى كنند، قطعا عذابم را بر آنان فرو مى فرستادم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 341
[678]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه فرمودند: چون خداى گرامى و بزرگ خواهد كه عذابى بر زمينيان فرود آورد مى فرمايد: اگر نبودند كسانى كه در راه من به يك ديگر مهر مى ورزند و مسجدهاى مرا آباد مى كنند و در سحرگاهان آمرزش مى جويند بى گمان عذاب خويش را بر آنان فرود مى آوردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 407
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ اَلْحَرَّانِيِّ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : جُمِعَ اَلْخَيْرُ كُلُّهُ فِي ثَلاَثِ خِصَالٍ اَلنَّظَرِ وَ اَلسُّكُوتِ وَ اَلْكَلاَمِ - وَ كُلُّ نَظَرٍ لَيْسَ فِيهِ اِعْتِبَارٌ فَهُوَ سَهْوٌ وَ كُلُّ سُكُوتٍ لَيْسَ فِيهِ فِكْرٌ فَهُوَ غَفْلَةٌ وَ كُلُّ كَلاَمٍ لَيْسَ فِيهِ ذِكْرٌ فَهُوَ لَغْوٌ طُوبَى لِمَنْ كَانَ نَظَرُهُ عِبْرَةً وَ سُكُوتُهُ فكر [فِكْرَةً] وَ كَلاَمُهُ ذكر [ذِكْراً] وَ بَكَى عَلَى خَطِيئَتِهِ وَ أَمِنَ اَلنَّاسُ شَرَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 177 )
1-ابو حمزۀ ثمالىّ گويد:امام باقر عليه السّلام روايت كرد كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود:همۀ خوبيها در سه خصلت جمع شده:نظر،سكوت،كلام،و هر ديدنى كه در آن عبرت يعنى پند آموزى نباشد بيجا و مهمل است،و هر خاموشى كه در آن انديشيدن نباشد غفلت و فراموشى است،و هر سخن گفتنى كه در آن يادى از خدا نباشد بيهوده است،و خوشا بحال آنكه ديدنش از روى پند آموزى و عبرت،و خاموشيش انديشه،و سخنش ياد خدا باشد،و براى گناهان و ناروائيهائى كه از او سر زده اشك بريزد،و نيز مردم از شرّ او در امان باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 393
1-ابو حمزه از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:همۀ خوبيها در سه چيز جمع شده است:نگاه و خاموشى و سخن؛و هر نگاهى كه از سر عبرت و پند نباشد،بيجا و نارواست،و در هر خاموشى كه انديشه نباشد(مايۀ)غفلت است و فراموشى،و هر سخنى كه در آن ذكر و ياد خدا نباشد،ياوه و گزافه گويى است؛و خوشا به حال كسى كه نگاهش عبرت،و خاموشى او تفكّر و انديشه،و سخنش با ياد خدا(همراه)باشد،و به خاطر گناهان و كارهاى ناروا و نكوهيده اى كه كرده است بگريد،و بندگان خدا از شرّش در امان باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 449
1. ابو حمزه از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: همۀ خوبيها در سه خصلت گرد آمده است: نظر، سكوت و كلام. هر گناهى كه در آن عبرت نباشد اشتباه است، و هر سكوتى كه در آن انديشه نباشد بى خبرى است، و هر سخنى كه در آن ذكرى نباشد بيهوده است. خوشا به حال كسى كه نگاهش عبرت و سكوتش تفكّر و سخنش ذكر باشد، و بر گناهان خود بگريد، و مردم از شرّش در امان باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 341
[679]1-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: همۀ نيكى در سه ويژگى فراهم آمده است: نگاه و سكوت و سخن؛ هر نگاهى كه عبرت آموزى در آن نباشد فراموشى است و هر سكوتى كه انديشه ورزى در آن نباشد غفلت ورزى است و هر سخنى كه ياد خدا در آن نباشد بيهوده گويى است و خوشا بر آن كس كه نگاهش عبرت آموزى و سكوتش انديشه ورزى و سخنش يادآورى خداست و بر گناهش مى گريد و مردم از بديش در امانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 407
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَيُّوبَ بْنِ نُوحٍ عَنِ اَلرَّبِيعِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلسُّلَمِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا عُبِدَ اَللَّهُ بِشَيْءٍ مِثْلِ اَلصَّمْتِ وَ اَلْمَشْيِ إِلَى بَيْتِ اَللَّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 178 )
1-ربيع بن محمّد از مردى بازگو كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:خداوند بچيزى چون سكوت و پياده رفتن بسوى خانه اش پرستش نشده است. شرح:شايد مراد از خانه خدا مطلق مساجد باشد نه آنكه تنها مسجد الحرام.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 394
1-ربيع بن محمّد مسلى از قول مردى روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند به هيچ عبادتى همانند خاموشى و با پاى پياده به خانۀ او رفتن،پرستش نشده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 450
1. ربيع بن محمّد از مردى نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند به چيزى چون سكوت و پياده رفتن به سوى خانۀ او پرستش نشده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 343
[680]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند به چيزى همانند خاموشى گزيدن و پياده رفتن به سوى خانه خدا عبادت نشده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 409
ص: 190
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ يَرْفَعُهُ قَالَ: يَأْتِي عَلَى اَلنَّاسِ زَمَانٌ يَكُونُ اَلْعَافِيَةُ عَشَرَةَ أَجْزَاءٍ تِسْعَةٌ مِنْهَا اِعْتِزَالُ اَلنَّاسِ وَ وَاحِدٌ فِي اَلصَّمْتِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 178 )
2-علىّ بن مهزيار بسند مرفوع از معصوم عليه السّلام روايت كرده كه زمانى بر اين مردم بيايد كه تندرستى و امنيّت و راحتى كه ده جزء ميباشد نه جزء آن در كناره گيرى از مردمان باشد،و يك جزء ديگر در خاموشى و لب فرو بستن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 394
2-علىّ بن مهزيار-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از يكى از ائمۀ معصوم عليهم السّلام نقل كرده است كه فرمود:زمانى خواهد آمد كه سلامتى-كه ده جزء دارد-نه جزء آن در كناره گيرى از مردم،و يك جزء آن در سكوت و خاموشى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 450
2. على بن مهزيار در حديثى مرفوعه از معصوم (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: بر مردم زمانى فرا خواهد رسيد كه در آن تندرستى و سلامتى كه ده جزء دارد، نه جزء آن در كناره گيرى از مردم و يك جزء ديگرش در سكوت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 343
[681]2-... معصوم عليه السّلام فرمود: روزگارى بر مردم فرا آيد كه سلامت جويى ده بخش گردد كه نه بخش آن در دورى گزيدن از مردم و يك بخش آن در سكوت باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 409
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عَمْرٍو عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ رِبَاطٍ عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ يَزَالُ اَلرَّجُلُ اَلْمُسْلِمُ (1) يُكْتَبُ مُحْسِناً مَا دَامَ سَاكِتاً فَإِذَا تَكَلَّمَ كُتِبَ إِمَّا مُحْسِناً أَوْ مُسِيئاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 178 )
3-علىّ بن حسن بن رباط از يكتن از مشايخ حديثش روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:مرد مسلمان پيوسته نيكوكار نوشته شود تا مادامى كه خاموش است و چون لب بسخن گشود يا نيكو كار نوشته شود يا تبهكار.(اين حديث در ص 188 گذشت).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 395
3-علىّ بن حسن بن رباط،از قول يكى از راويان،از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود:مرد مسلمان تا زمانى كه ساكت باشد،نيكوكار نوشته مى شود،و چون به سخن درآيد،يا نيكوكار نوشته خواهد شد يا بدكار.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 450
3. على بن حسن رباط از يكى از رجال حديث از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: مرد مسلمان تا هنگامى كه خاموش است نيكوكار نوشته مى شود، و چون لب به سخن بگشايد يا نيكوكار و يا بدكار نوشته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 343
[682]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: مرد مسلمان هنگامى كه خاموشى گزيده است نيكوكار نوشته شود و چون به سخن آيد نيكوكار يا بدكار نوشته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 409
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اِبْنِ أَبِي نَجْرَانَ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ رَقَعَ جَيْبَهُ وَ خَصَفَ نَعْلَهُ وَ حَمَلَ سِلْعَتَهُ فَقَدْ بَرِئَ مِنَ اَلْكِبْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 178 )
1-عبد الرّحمن بن أبى نجران بسند مرفوع از امام صادق عليه السّلام روايت كند فرمود:هر كس بدست خويش جامۀ خود بدوزد،و كفش خود پينه زند،و متاع خويش بدوش كشد پس بطور قطع از خودخواهى و كبر بيزارى جسته.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 395
1-ابن ابى نجران-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه خود جامه و پارگى كفش خويش را وصله زند،و كالاى خود را خودش حمل كند،مسلّما از تكبّر بدور خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 451
1. ابن ابى بخران در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس جامه اش را خود بدوزد، و كفشش را خود پينه زند، و بارش را خود به دوش كشد، از تكبّر دورى جسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 343
[683]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه جامه و كفشش را وصله زند و كالايش را خود بر دوش برد از خود بزرگ بينى بر كنار ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 409
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَجْلاَنَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ اَلْعَبْدَ إِذَا صَدَقَ كَانَ أَوَّلَ مَنْ يُصَدِّقُهُ اَللَّهُ وَ نَفْسُهُ تَعْلَمُ أَنَّهُ صَادِقٌ وَ إِذَا كَذَبَ كَانَ أَوَّلَ مَنْ يُكَذِّبُهُ اَللَّهُ وَ نَفْسُهُ تَعْلَمُ أَنَّهُ كَاذِبٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 178 )
1-عبد اللّٰه بن عجلان گويد:امام صادق عليه السّلام ميفرمود:چون بنده اى راست گويد نخستين كس كه او را تصديق كند خدا خواهد بود،و خودش نيز داند كه راستگو است،و هر گاه دروغ گويد اوّل كس كه او را تكذيب كند خداست و خود نيز داند كه دروغگو ميباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 395
1-عبد اللّٰه بن عجلان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:چون بندۀ خداوند به راستى سخن گويد،اوّلين كسى كه او را تصديق مى كند،خدا است،و خود مى داند كه راستگو است؛و اگر سخن به دروغ بگويد،اوّلين كسى كه او را تكذيب مى كند خدا است،و خود مى داند كه دروغگوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 451
1. عبد اللّٰه بن عجلان مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: چون بنده اى راست گويد، نخستين كسى كه او را تصديق مى كند خداست، و خودش نيز مى داند كه راستگوست، و چون دروغ گويد، اولين كسى كه او را تكذيب مى كند خداست، و خودش نيز مى داند كه دروغگوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 343
[684]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، چون بنده راست گويد نخستين كسى كه او را تصديق نمايد خداست و خود نيز بداند كه راستگوست و چون دروغ گويد نخستين كسى كه او را تكذيب كند خداست و خود نيز بداند كه دروغگوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 409
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَبَّاسِ بْنِ هِلاَلٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ تَعْدِلُ سَبْعِينَ حَسَنَةً وَ اَلْمُذِيعُ بِالسَّيِّئَةِ مَخْذُولٌ وَ اَلْمُسْتَتِرُ بِالسَّيِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 179 )
1-عبّاس بن هلال گويد:شنيدم از امام هشتم عليه السّلام ميفرمود:آنكه كار نيك خود را پنهان دارد ثوابش برابر هفتاد كار نيك باشد،و آنكه كار زشت خود را آشكار نمايد بى ياور شود،و آنكه كار بد خويش را پنهان انجام دهد اميد است كه آمرزيده گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 396
1-عباس بن هلال روايت كرده است كه از امام رضا عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:يك كار پسنديده و نيك پنهانى انجام دادن،برابر هفتاد كار نيك است،و كسى كه كار زشت خويش را آشكار انجام دهد،(در نظر مردم)خوار و ذليل گشته است،و كسى كه كار زشت خود را پنهانى انجام دهد،او آمرزيده شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 452
1. عباس بن هلال مى گويد: از امام رضا (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: كسى كه كار نيك خود را پنهان دارد ثوابش با هفتاد حسنه برابر است، و كسى كه كار زشت خود را آشكار سازد درمانده مى گردد، و كسى كه كار زشتش را پنهان كند آمرزيده مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 345
[685]1-... امام رضا عليه السّلام فرمود: هر كه كار نيكش را در نهان دارد هفتاد برابر آن كار نيك پاداش برد و آن كس كه آشكارا گناه كند بى پناه ماند و آن كس كه كار بدش را در نهان دارد بخشيده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 411
ص: 191
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ بَكْرٍ عَنْ زَكَرِيَّا بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلْعَزِيزِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : قَالَ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ مَنْ أَذْنَبَ ذَنْباً فَعَلِمَ أَنَّ لِي أَنْ أُعَذِّبَهُ وَ أَنَّ لِي أَنْ أَعْفُوَ عَنْهُ عَفَوْتُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 179 )
1-محمّد بن مسلم گويد:امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:خداوند جليل فرموده است:هر كس از او گناهى سر زند و بداند كه كار بدست منست اگر بخواهم او را عقوبت ميكنم و اگر بخواهم ميبخشم،او را خواهم بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 396
1-محمّد بن مسلم از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:خداوند جلّ جلاله فرموده است:كسى كه مرتكب گناهى بشود و بداند كه من اگر بخواهم عذابش مى كنم و اگر بخواهم او را مى بخشم؛او را خواهم بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 452
1. محمد بن مسلم از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خداوند بزرگ فرموده است: هر كس گناهى از او سرزند و بداند كه كار در اختيار من است و اگر بخواهم او را كيفر مى كنم و اگر بخواهم او را مى بخشم، از او درخواهم گذشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 345
[686]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خداى شكوهمند مى فرمايد: هر كه گناهى كند و بداند كه اگر خواهم عذابش مى كنم و اگر خواهم او را مى بخشم، او را خواهم بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 411
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ بَشِيرٍ عَنِ اَلْمَسْعُودِيِّ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ تَابَ تَابَ اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ أُمِرَتْ جَوَارِحُهُ أَنْ تَسْتُرَ عَلَيْهِ وَ بِقَاعُ اَلْأَرْضِ أَنْ تَكْتُمَ عَلَيْهِ وَ أُنْسِيَتِ اَلْحَفَظَةُ مَا كَانَتْ تَكْتُبُ عَلَيْهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 179 )
1-عبد الرّحمن بن عبد اللّٰه مسعودى گويد:امير مؤمنان عليه السّلام فرمود:هر كس توبه كند خداوند تعالى توبه وى بپذيرد،و اعضاء پيكرش مأمور شوند كه گناهانش را بپوشانند،و سرزمينهائى كه در آن معصيت كرده مأمور گرداند كه آن را كتمان كنند،و فرشتگان مراقبش آنچه از او نوشته اند فراموش نمايند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 397
1-مسعودى نقل كرده است كه امير المؤمنين على عليه السّلام فرمود:كسى كه توبه كند، خداوند توبۀ او را مى پذيرد،و به اعضاى بدن او فرمان مى رسد كه گناهانى را كه بوسيلۀ آنها انجام داده پنهان كنند،و به مكانهايى كه در آن به گناه آلوده شده است دستور داده مى شود كه گناه او را فاش نسازند،و فرشتگان نگهبان،گناهانى كه نوشته اند،فراموش كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 453
1. مسعودى مى گويد: امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: هر كس توبه كند خداوند توبه اش را مى پذيرد، و اعضا و جوارح او مأمور مى شوند كه گناهانش را بپوشانند، و سرزمين هايى كه در آن معصيت كرده است مأمور مى گردند كه گناهانش را كتمان كنند، و فرشتگان مراقبش آنچه را كه بر ضدّ او نوشته اند از ياد مى برند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 345
[687]1-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هر كه توبه كند خداوند او را مى بخشد و بر اعضاى بدنش فرمان مى دهد كه گناهانش را بپوشانيد و به جايگاه هاى گناه در زمين دستور مى دهد كه گناهان او را كتمان كنيد و فرشتگان مراقب او گناهانى را كه از او نوشته اند از ياد مى برند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 411
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ سَلَمَةَ بَيَّاعِ اَلسَّابِرِيِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ تَابَ فِي سَنَةٍ (1) تَابَ اَللَّهُ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ إِنَّ اَلسَّنَةَ لَكَثِيرَةٌ ثُمَّ قَالَ مَنْ تَابَ فِي شَهْرٍ تَابَ اَللَّهُ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ إِنَّ اَلشَّهْرَ لَكَثِيرٌ ثُمَّ قَالَ مَنْ تَابَ فِي يَوْمِهِ تَابَ اَللَّهُ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ إِنَّ يَوْماً لَكَثِيرٌ ثُمَّ قَالَ مَنْ تَابَ إِذَا بَلَغَتْ نَفْسُهُ هَذِهِ يَعْنِي حَلْقَهُ تَابَ اَللَّهُ عَلَيْهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 179 )
2-سلمۀ پارچه فروش از مردى نقل كرده كه امام باقر عليه السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه آن حضرت فرموده:هر كس يك سال پيش از مرگ توبه كند خداوند او را بيامرزد،بعد فرمود يك سال زياد است،هر كس يكماه قبل از مرگ توبه نمايد خدا بر او ببخشد و از وى بپذيرد،باز فرمود يكماه نيز بسيار است، هر كس يك روز پيش از مردن توبه كند خداوند از او درگذرد،باز فرمود يك روز هم بسيار است،هر كس(دمى قبل از مرگ)آنگاه كه جان بدينجايش-اشاره فرمود بگلوگاه-رسيده باشد توبه نمايد خداوند او را خواهد آمرزيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 397
2-سلمه،از قول مردى،از امام محمّد باقر عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه يك سال پيش از مرگ خود توبه كند،خداوند توبۀ او را مى پذيرد، سپس فرمودند:يك سال زياد است!و ادامه دادند:كسى كه يك ماه پيش از آنكه مرگش فرا رسد توبه كند،خداوند توبۀ او را نيز خواهد پذيرفت،و بعد فرمودند:يك ماه نيز زياد است!كسى كه يك روز پيش از مرگ خود توبه كند،خداوند توبۀ او را نيز مى پذيرد،و در ادامۀ سخنان فرمودند:يك روز نيز زياد است!سپس فرمود:كسى كه هنگامى كه جانش به اينجا برسد(و با دست مبارك اشاره به گلوى خود كردند)و توبه كند،خداوند توبۀ او را نيز خواهد پذيرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 453
2. سلمه از مردى نقل كرده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر كس يك سال پيش از مرگش توبه كند خدا توبه اش را مى پذيرد. سپس فرمود: يك سال زياد است، هر كس يك ماه قبل از مرگش توبه نمايد خدا بر او مى بخشد. باز فرمود: يك ماه زياد است، هر كس يك روز پيش از مرگش توبه كند خدا توبه اش را قبول مى كند. باز فرمود: يك روز هم زياد است، هر كس آن گاه كه جان به اينجاى او-يعنى گلويش-برسد توبه كند خدا توبه اش را مى پذيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 345
[688]2-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه يك سال پيش از مرگ توبه كند خداوند او را مى بخشد؛ سپس فرمود: يك سال بسيار است، پس آنگاه فرمود: هر كه يك ماه پيش از مرگ توبه كند خداوند او را مى بخشد؛ سپس فرمود: بى گمان يك ماه بسيار است، پس آنگاه فرمود: هر كه يك روز پيش از مرگ توبه كند خداوند او را مى بخشد؛ سپس فرمود: به راستى، يك روز بسيار است؛ پس آنگاه فرمود: هر كه چون جانش به اين جايش-يعنى گلويش-برسد و توبه كند خداوند او را مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 411
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فُضُولاً مِنْ رِزْقِهِ يَنْحَلُهُ مَنْ يَشَاءُ مِنْ خَلْقِهِ وَ اَللَّهُ بَاسِطٌ يَدَيْهِ عِنْدَ كُلِّ فَجْرٍ لِمُذْنِبِ اَللَّيْلِ هَلْ يَتُوبُ فَيَغْفِرَ لَهُ وَ يَبْسُطُ يَدَيْهِ عِنْدَ مَغِيبِ اَلشَّمْسِ لِمُذْنِبِ اَلنَّهَارِ هَلْ يَتُوبُ فَيَغْفِرَ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 179 )
3-سكونى گويد:حضرت صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:خداوند را افزونيهائيست از روزيها بهر كه بخواهد ارزانى دارد،و گوئى دست رحمت خويش هر بامداد بسوى آنكه در شب گناهى از او سر زده پيش آورده كه آيا توبه ميكند تا از وى بپذيرد،و نيز هر شامگاه براى آنكه در روز خطائى كرده است گوئى دست گشوده كه آيا توبه ميكند تا از وى بپذيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 398
3-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:خدا را از روزى خود افزونهايى است كه آنها را به هر كس كه بخواهد كرامت مى كند،و خداوند توبۀ خويش را در سحرگاهان و شامگاهان بر كسى كه در شب و يا روز گناه كرده است ارزانى داشته،كه آيا توبه مى كند تا از گناه وى درگذرد و او را بيامرزد؟!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 454
3. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خداوند روزيهايى افزون دارد كه به هر كس بخواهد آن را ارزانى مى دارد او هر بامداد دست رحمت خود را به سوى كسى كه شبانگاه گناهى كرده است مى گشايد تا اگر توبه كند او را بيامرزد، و هر شامگاه نيز دست رحمتش را براى كسى كه در روز مرتكب گناه شده است مى گشايد تا چنانچه توبه كند او را مورد بخشش قرار دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 345
[689]3-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ فزونى روزى اش را به هر كه خواهد ارزانى فرمايد و خداوند دست خويش را هر سحرگاه بر گناهكار شب مى گشايد كه آيا او توبه مى كند كه او را ببخشايد و دستش را هنگام غروب بر گناهكار روز مى گشايد كه آيا او توبه مى كند تا او را ببخشايد؟!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 413
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي عَمْرُو بْنُ عَلِيٍّ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ كَتَبَ عَلَى خَاتَمِهِ مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ لاٰ قُوَّةَ إِلاّٰ بِاللّٰهِ أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ أَمِنَ مِنَ اَلْفَقْرِ اَلْمُدْقِعِ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 180 )
1-محمّد بن عمر بسند مرفوع از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: هر كس بر نگين انگشترى خويش« ما شاء اللّٰه،لا قوّة إلاّ باللّٰه،أستغفر اللّٰه. »را نقش كند از فقر بد و خاك نشين نشين كننده در امان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 398
1-محمد بن عمر-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه بر انگشتر خويش«
مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ،لاٰ قُوَّةَ إِلاّٰ بِاللّٰهِ
»، أستغفر اللّٰه»بنويسد از تنگدستى شديد در امان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 454
1. محمّد بن عمر در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس بر نگين انگشترش «ما شاء اللّٰه لا قوّة الاّ باللّٰه استغفر اللّٰه» را نقش كند از فقر مذلّت بار در امان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 347
[690]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه «ما شاء اللّٰه، لا قوّة الاّ باللّٰه، استغفر اللّٰه» را بر انگشترش بنويسد از تهيدستى به خاك نشاننده، در امان ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 413
ص: 192
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى بْنِ عِمْرَانَ اَلْأَشْعَرِيِّ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّهُ قَالَ لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ أَ مَا تَدْخُلُ اَلسُّوقَ أَ مَا تَرَى اَلْفَاكِهَةَ تُبَاعُ وَ اَلشَّيْءَ مِمَّا تَشْتَهِيهِ فَقُلْتُ بَلَى فَقَالَ أَمَا إِنَّ لَكَ بِكُلِّ مَا تَرَاهُ وَ لاَ تَقْدِرُ عَلَى شِرَائِهِ وَ تَصْبِرُ عَلَيْهِ حَسَنَةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 180 )
1-محمّد بن أحمد أشعرى بسند مرفوع روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام بيك تن از اصحابش(كه ظاهرا تهى دست بوده)فرمود:آيا ببازار ميروى و ميوه و چيزهاى ديگرى را كه دلت ميخواهد مى بينى كه ميفروشند؟گفت:آرى بخدا سوگند، فرمود:بدان كه براى تو بعدد آنچه ببينى و نتوانى براى خود بخرى و شكيبائى كنى يك حسنه پاداش خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 399
1-محمد بن احمد بن يحيى بن عمران اشعرى بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه آن حضرت به يكى از اصحاب خود فرمود:آيا وارد بازار شده اى،و ميوه يا چيزهاى ديگرى را كه ميل به آن دارى، ديده اى كه در آنجا به فروش مى رسانند؟عرض كردم:بخدا سوگند كه چنين است، فرمود:آگاه باش كه به ازاى هر چيزى كه مى بينى و قدرت خريد آن را ندارى،به شرط اينكه تهيدستى خود را تحمّل كنى،ثواب يك حسنه از آن تو خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 455
1. محمّد بن احمد بن يحيى اشعرى در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه آن حضرت به برخى از يارانش فرمود: آيا به بازار مى روى و ميوه و چيزهاى فروشى ديگرى كه دلت مى خواهد مى بينى؟ گفت: آرى به خدا سوگند. فرمود: بدان كه براى تو به عدد آنچه مى بينى و قدرت خريد آن را ندارى و صبر مى كنى يك حسنه خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 347
[691]1-... امام صادق عليه السّلام از يكى از ياران خويش پرسيد: آيا به بازار در مى آيى و ميوه اى را كه دلت مى خواهد مى بينى كه مى فروشند؟ عرض كردم: آرى، به خدا سوگند! امام عليه السّلام فرمود: آگاه باش كه به راستى، به ازاى هر چيزى كه مى بينى و توان خريدش را ندارى و بر آن صبر پيشه مى دارى حسنه اى از آن توست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 413
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى بْنِ عِمْرَانَ اَلْأَشْعَرِيِّ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اَلْعِبَادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً أَفْضَلُهَا جُزْءاً طَلَبُ اَلْحَلاَلِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 180 )
1-محمّد بن احمد أشعرى بسند خود نقل كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:عبادت هفتاد جزء است و بالاترين و بزرگترين جزء آن كسب حلال خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 399
1-محمّد بن احمد بن يحيى بن عمران اشعرى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:عبادت(خداوندى)داراى هفتاد جزء است،و كسب حلال، برترين جزء آن بشمار مى رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 455
1. محمّد بن احمد اشعرى به سند خود نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: عبادت هفتاد جزء است كه بهترين جزء آن كسب حلال است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 347
[692]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: عبادت هفتاد بخش است كه فضيلت مندترين آن كسب حلال است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 413
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ (1) عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَارِثِ بْنِ بَهْرَامَ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ جُمَيْعٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: لاَ خَيْرَ فِيمَنْ لاَ يُحِبُّ جَمْعَ اَلْمَالِ مِنْ حَلاَلٍ فَيَكُفَّ بِهِ وَجْهَهُ وَ يَقْضِيَ بِهِ دَيْنَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 180 )
1-عمرو بن جميع گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:خيرى نيست در آن كس كه دوست نداشته باشد مال را براى حفظ آبروى خويش و أداء قروضش از راه حلال فراهم كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 400
1-عمرو بن جميع مى گويد كه:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:خيرى نيست در كسى كه دوست نداشته باشد مال را از راه حلال فراهم آورد تا آبروى خود را حفظ و بدهى خود را پرداخت كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 456
1. عمرو بن جميع مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خيرى نيست در كسى كه گردآورى مال از راه حلال را براى حفظ آبرو و پرداختن وامهاى خود دوست نداشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 347
[693]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: در آن كس كه گردآورى دارايى حلال را دوست ندارد تا آبرويش را نگاه دارد و بدهى اش را ادا كند خيرى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 415
وَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ : مَنْ طَلَبَ اَلدُّنْيَا اِسْتِغْنَاءً عَنِ اَلنَّاسِ وَ تَعَطُّفاً عَلَى اَلْجَارِ لَقِيَ اَللَّهَ وَ وَجْهُهُ كَالْقَمَرِ لَيْلَةَ اَلْبَدْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 180 )
2-در حديث ديگر فرمود:هر كس دنيا را طلب كند براى اينكه از مردم بى نياز باشد و بهمسايگان خود احسان كند،با روئى چون ماه شب چهارده خداوند را در روز قيامت ديدار خواهد كرد. شرح:گاهى انسان دنيا و ثروت دنيا را براى دنيا دوست دارد و خود آن را ذى المقدّمه و مقصود اصلى ميداند و اين خود معلوم است كه در اين صورت از هيچ حرام و ناروائى پرهيز نخواهد داشت،و براى بدست آوردن مال و ذخيره كردن آن از هر راه مشروع يا غير مشروع تلاش و كوشش ميكند و بالنتيجه موجب بدبختى خود و اختلال نظام اجتماع و فقر و يا تراكم ثروت و هزاران فساد ديگر خواهد شد. و بر عكس گاهى دنيا را براى سعادت واقعى و حفظ آبرو و بى نيازى از خلق و انجام وظائف و تكاليفى كه بعهدۀ اوست مثل نفقه عيال و تعهّد و تفقّد حال و احسان بخويشان و بستگان و همسايگان و قضاء ديون خود ميخواهد و اين نيز پيداست كه چنين شخصى ممكن نيست در راه حرام گامى بردارد و از هر طريق كه منتهى برسيدن مال مى شود اگر چه نامشروع باشد برود.در روايت اوّل كه فرمود خيرى در آن كس نيست كه جمع مال را از راه حلال دوست نداشته باشد مراد قسم دوّم است،زيرا كسى كه چنين باشد مثل آنست كه بسعادت خود علاقمند نيست،و هر كس كه بسعادت و آبروى خويش بى علاقه باشد مسلّما هيچ گونه خيرى در وجود او نخواهد بود. و در حديث دوم معنى زهد را غير مستقيم بيان كرد،و طلب دنيا را براى آخرت ممدوح شمرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 400
در حديث ديگر آمده است:كسى كه دنيا را براى بى نيازى از مردم و نيكى به همسايه طلب كند،خدا را در روز قيامت با چهره اى(فروزان)چون ماه شب چهاردهم ملاقات خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 456
2. در حديث ديگر آمده است: هر كس دنيا را با هدف بى نيازى از مردم و احسان نمودن به همسايگان طلب كند، روز قيامت با چهره اى چون ماه شب چهارده خدا را ملاقات خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 347
[694]2-... [امام صادق عليه السّلام فرمود:] هر كه دنيا را براى بى نيازى از مردم و لطف رسانى به همسايه اش طلب كند خدا را در حالى ديدار كند كه رخسارش همچون ماه شب چهارده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 415
حَدَّثَنِي حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ أَخْبَرَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ مُوسَى بْنِ إِبْرَاهِيمَ رَفَعَهُ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: قَالَتْ لَهُ [أُمُّ] سَلَمَةَ رض بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اَللَّهِ اَلْمَرْأَةُ يَكُونُ لَهَا زَوْجَانِ فَيَمُوتَانِ فَيَدْخُلاَنِ اَلْجَنَّةَ لِأَيِّهِمَا تَكُونُ فَقَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَخَيَّرُ أَحْسَنَهُمَا خُلُقاً وَ خَيْرَهُمَا لِأَهْلِهِ يَا أُمَّ سَلَمَةَ إِنَّ حُسْنَ اَلْخُلُقِ ذَهَبَ بِخَيْرِ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 181 )
1-موسى بن ابراهيم بسند مرفوع روايت كرده كه امّ سلمه-رضى اللّٰه عنها-رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم را گفت پدر و مادرم بقربانت زنى دو بار شوهر كرده و هر دو مرده اند،و اين زن و هر يك از شوهرانش وارد بهشت شده اند اكنون زن بكداميك از اين دو شوهر خواهد رسيد؟رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:اى امّ سلمه با آن كس از آن دو خواهد بود كه با خانواده خود خوشخوتر و خوشرفتارتر بوده است،اى امّ سلمه خوشخوئى و اخلاق نيك خير دنيا و آخرت را در بر دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 401
1-موسى بن ابراهيم-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-نقل كرده است كه امّ سلمه(رضي الله عنه)به رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم عرض كرد:پدر و مادرم به فداى تو باد!اگر زنى دو بار شوهر كند،و آن زن و دو شوهر او پس از مردن،اهل بهشت باشند،با كداميك از دو شوهر خود بسر خواهد برد؟رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:با آن كه خوشخوتر و براى خانوادۀ خويش بهتر است.اى امّ سلمه!همانا خوش خلقى،خير دنيا و آخرت را به همراه دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 457
1. موسى بن ابراهيم در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه امّ سلمه به پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) گفت: پدر و مادرم فداى تو باد، زنى دو بار شوهر كرده و هر دو مرده اند و وارد بهشت شده اند، اين زن به كدام يك از آن دو شوهر خواهد رسيد؟ پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اى امّ سلمه، با آن كس از آن دو خواهد بود كه با خانوادۀ خود خوشخوتر و خوشرفتارتر بوده است. اى امّ سلمه، خوشخويى خير دنيا و آخرت را با خود به همراه دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 349
[695]1-... امّ سلمه رضى اللّٰه عنه به پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله عرض كرد: پدر و مادرم فداى شما باد! زنى دو بار شوهر كرده است و هر دو شوهر جان سپرده اند و به بهشت در آمده اند؛ اين زن براى كدام يك از شوهرهاست؟ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آن كس را كه با خانواده اش نيكخوتر و نيك رفتارتر بوده بر مى گزيند. اى امّ سلمه! همانا نيكخويى خير دنيا و آخرت را در پى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 415
ص: 193
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ مُوسَى بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: مَا حَسَّنَ اَللَّهُ خَلْقَ عَبْدٍ وَ لاَ خُلُقَهُ إِلاَّ اِسْتَحَى أَنْ يُطْعِمَ لَحْمَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ اَلنَّارَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 181 )
2-موسى بن ابراهيم گويد:از امام هفتم عليه السّلام شنيدم ميفرمود:خداوند خوى كسى را نيكو نكرده و اندامش را سالم نيافريده جز اينكه شرم خواهد داشت كه گوشت او را در روز قيامت طعمۀ آتش سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 401
2-موسى بن ابراهيم از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: خداوند،خلق و خلقت بنده اى را كه نيكو و اندام او را سالم و زيبا آفريده است،در روز قيامت شرم مى كند كه بدن او را طعمۀ آتش(دوزخ)كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 457
2. موسى بن ابراهيم مى گويد: از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند خوى كسى را نيكو نساخته و اندامش را سالم نيافريده جز اينكه شرم خواهد داشت از اينكه روز قيامت گوشت او را طعمۀ آتش دوزخ كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 349
[696]... امام كاظم عليه السّلام فرمود: خداوند اخلاق بنده اى را نيكو نگردانده و اندامش را سالم و زيبا نيافريده است جز آنكه شرم دارد كه گوشت بدنش را در روز رستاخيز در كام آتش برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 415
أَبِي ره عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : كَانَتِ اَلْفُقَهَاءُ وَ اَلْحُكَمَاءُ إِذَا كَاتَبَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً كَتَبُوا بِثَلاَثٍ لَيْسَ مَعَهُنَّ رَابِعَةٌ مَنْ كَانَتِ اَلْآخِرَةُ هَمَّهُ كَفَاهُ اَللَّهُ هَمَّهُ مِنَ اَلدُّنْيَا وَ مَنْ أَصْلَحَ سَرِيرَتَهُ أَصْلَحَ اَللَّهُ عَلاَنِيَتَهُ وَ مَنْ أَصْلَحَ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَللَّهِ أَصْلَحَ اَللَّهُ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلنَّاسِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 181 )
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام از پدرانش از امير مؤمنان عليهم السّلام روايت كرد كه آن حضرت فرمود دانشمندان و حكيمان چون(بموعظه)بيكديگر نامه نويسند سه جمله را خاطر نشان ميكنند كه چهارمى ندارد:هر كس وجهۀ همّتش آخرت باشد خداوند كار دنياى او را كفايت كند،و آنكه درون قلب خود را اصلاح كند خداوند ظاهرش را اصلاح خواهد كرد،و آنكه كارهاى ميان خود و خدايش را اصلاح نمايد خداوند كارهاى ميان او و مردم را اصلاح خواهد نمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 402
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از قول پدران بزرگوارش عليهم السّلام از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:سيرت فقها و حكيمان اين بود كه هنگامى كه به يك ديگر نامه بنويسند هميشه اين سه جمله را به هم گوشزد مى كنند كه چهارمى ندارد:كسى كه فكر و ذكرش آخرت باشد،خداوند متكفّل امور دنيوى او مى شود،و كسى كه به اصلاح درون خود بپردازد،خداوند امور ظاهرى او را اصلاح مى نمايد؛و كسى كه رابطۀ ميان خود و خداى خود را اصلاح كند،خداوند،رابطۀ ميان او و مردم را اصلاح مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 458
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: فقيهان و حكيمان چون [به قصد اندرز] به يك ديگر نامه مى نوشتند سه چيز را در آن مطرح مى كردند كه چهارمى نداشت: هر كس هدفش آخرت باشد خداوند اهداف دنيوى او را تأمين مى كند، و هر كس درون خود را اصلاح كند خداوند ظاهر او را به اصلاح در مى آورد، و هر كس ميان خود و خدايش را اصلاح نمايد خداوند آنچه را كه ميان او و مردم است سامان مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 349
[697]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: آن هنگام كه فقيهان و حكيمان به يك ديگر نامه مى نگارند به سه چيز سفارش مى نمايند كه چهارمى ندارد: هر كه همّتش سراى باز پسين باشد خداوند نياز دنياى او را تأمين كند؛ و هر كه باطن خويش بپالايد خداوند ظاهرش را اصلاح نمايد؛ و هر كه ميانۀ خود با خدا را بهبود بخشد خداوند ميانۀ او و مردم را نيكو گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 415
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى عَنْ حَمْزَةَ بْنِ يَعْلَى عَنْ عُبَيْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْحَسَنِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ مَقَتَ نَفْسَهُ دُونَ مَقْتِ اَلنَّاسِ آمَنَهُ اَللَّهُ مِنْ فَزَعِ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 181 )
1-عبيد اللّٰه بن حسن بسند خود روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر كس با نفس امّارۀ خود بستيزد نه با مردمان،خداوند ويرا از هول و هراس قيامت ايمن گرداند. شرح:يعنى در همه جا مردم را تقصير كار نداند و خود را بى تقصير،بلكه خود را نخست مقصّر داند و با نفس خويش در مقام اصلاح بمبارزه مشغول باشد بعد با ديگران.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 402
1-عبيد اللّٰه بن الحسن به سند خود از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود: كسى كه از نفس خودش بدش آيد(بسبب اينكه عيب آن را متوجه شده)نه از مردم (چون عيب آنها را مى بيند و عيب خود را رها كرده)خداوند او را از هول و هراس روز قيامت در امان مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 458
1. عبيد اللّٰه بن حسن به سند خود نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس بر نفس امّارۀ خود خشم گيرد نه بر مردم، خداوند او را از وحشت روز قيامت ايمن مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 349
[698]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه با نفسش پيكار كند نه با مردم، خداوند او را از هراس روز رستاخيز در امان دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 417
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ مُوسَى بْنِ اَلْقَاسِمِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنِ اَلْهَيْثَمِ بْنِ وَاقِدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا أَنْعَمَ اَللَّهُ عَلَى عَبْدٍ بِنِعْمَةٍ بَالِغَةً مَا بَلَغَتْ فَحَمِدَ اَللَّهَ عَلَيْهَا إِلاَّ كَانَ حَمْدُهُ لِلَّهِ أَفْضَلَ مِنْ تِلْكَ اَلنِّعْمَةِ وَ أَعْظَمَ وَ أَوْزَنَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 182 )
1-هيثم بن واقد گويد:شنيدم امام صادق عليه السّلام فرمود:خداوند نعمتى هر چه افزون به بنده اى نداد كه او براى آن خدا را سپاس گفت مگر اينكه ثواب آن سپاس برتر و بزرگتر و سنگين تر از آن نعمت است براى او.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 403
1-هيثم بن واقد نقل مى كند كه از امام صادق عليه السّلام شنيده است كه فرمود:خداوند به بنده اى نعمتى-به هر بزرگى و زيادى كه باشد-عنايت نكرده و آن بنده به خاطر آن نعمت خداى را سپاس گفته است مگر اينكه آن سپاسگزارى برتر از همان نعمت براى او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 459
1. هيثم بن واقد مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند هيچ نعمتى را-هر چند بزرگ باشد-به بنده اى نداده است كه او خدا را بر آن سپاس بگزارد جز اينكه سپاسگزارى او به مراتب بهتر و بزرگ تر و سنگين تر از آن نعمت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 349
[699]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند نعمتى هر چند بزرگ و بسيار به بنده اى ندهد و او بر آن نعمت سپاس نگزارد جز آنكه سپاسگزارى او براى خدا برتر و بزرگتر و سنگين تر از آن نعمت باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 417
ص: 194
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ مُوسَى بْنِ اَلْقَاسِمِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلطَّاعِمُ اَلشَّاكِرُ لَهُ أَجْرُ اَلصَّائِمِ اَلْمُحْتَسِبِ وَ اَلْمُعَافَى اَلشَّاكِرُ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ اَلْمُبْتَلَى اَلصَّابِرِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 182 )
1-ابن أبى عمير بسند مرسل روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: خورنده سپاسگزار اجر روزه دار خدا جو را دارد،و تندرست سپاسگو نيز اجرش مانند پاداش مريض يا گرفتاريست كه صابر و بردبار باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 403
1-ابن ابى عمير،از قول يكى از اصحابش،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خورندۀ شكرگزار ثواب روزه دار براى خدا را دارد،و(پاداش)تندرست سپاسگزار(برابر)پاداش انسان مبتلايى كه بردبار باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 459
1. ابن ابى عمير از يكى از راويان حديث از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خورندۀ سپاسگزار پاداش روزه دارى را خواهد داشت كه براى خدا روزه گرفته است، و تندرست شاكر نيز پاداشى چون پاداش گرفتار شكيبا دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 351
[700]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خورندۀ سپاسگزار پاداش روزه دار خداجو را دارد و تندرست سپاسگزار پاداشى همانند پاداش بيمار شكيبا را داراست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 417
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ يَرْفَعُ اَلْحَدِيثَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَهْلُ اَلْمَعْرُوفِ فِي اَلدُّنْيَا أَهْلُ اَلْمَعْرُوفِ فِي اَلْآخِرَةِ قِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ كَيْفَ ذَلِكَ قَالَ يُغْفَرُ لَهُمْ بِالتَّطَوُّلِ مِنْهُ عَلَيْهِمْ وَ يَدْفَعُونَ حَسَنَاتِهِمْ إِلَى اَلنَّاسِ فَيَدْخُلُونَ بِهَا اَلْجَنَّةَ فَيَكُونُونَ أَهْلَ اَلْمَعْرُوفِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 182 )
1-محمّد بن خالد برقىّ بسند مرفوع روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود اهل معروف و احسان كنندگان در دنيا،در آخرت نيز اهل احسان باشند پرسيدند اين چگونه باشد،حضرت فرمود:خداوند از راه لطف منّت نهد و ايشان را ببخشد،و آنها حسنات خود را بمردم ببخشند و آنان بدين سبب ببهشت روند، پس هم در دنيا اهل احسان بوده اند،و هم در آخرت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 404
1-احمد بن ابى عبد اللّٰه برقى،از قول پدرش-و بى آنكه از راويان پيش از او نام ببرد- از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:كسانى كه در دنيا اهل نيكى و احسانند،در آخرت نيز اهل نيكى و احسان مى باشند.پرسيدند:اى رسول خدا! چگونه چنين چيزى ممكن است؟حضرت فرمود:خداوند(در روز قيامت)احسان و انعام فرموده آنان را مى آمرزد،و آنان(نيز)ثواب كارهاى نيكى كه(در دنيا)انجام داده اند،به مردم مى بخشند تا(آنان هم)وارد بهشت شوند؛و بدين ترتيب آنان هم در دنيا و هم در آخرت اهل نيكى و احسانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 460
1. احمد بن ابى عبد اللّٰه برقى از پدرش در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اهل خير در دنيا، در آخرت نيز اهل خيرند. پرسيدند: اى پيامبر خدا، اين چگونه است؟ فرمود: خداوند از راه لطف بر آنان منّت مى نهد و آنان را مى بخشد، و آنان نيز حسنات خود را به مردم مى بخشند تا آنها وارد بهشت شوند. پس هم در دنيا اهل خير بوده اند و هم در آخرت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 351
[701]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اهل نيكى در دنيا، در آخرت نيز اهل نيكى هستند. به پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله عرض كردند: اين كار چگونه باشد؟ فرمود: خداوند از روى لطف خويش آنان را مى بخشايد و آنان نيز نيكى هاى خود را به مردم مى دهند و به اين سبب به بهشت در مى آيند؛ پس در دنيا و آخرت اهل نيكى خواهند بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 417
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْآدَمِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ دَاوُدَ اَلْيَعْقُوبِيِّ عَنْ أَخِيهِ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ رَفَعَهُ قَالَ: قَالَ رَجُلٌ لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَلِّمْنِي شَيْئاً إِذَا أَنَا فَعَلْتُهُ أَحَبَّنِيَ اَللَّهُ مِنَ اَلسَّمَاءِ وَ أَحَبَّنِيَ اَلنَّاسُ مِنَ اَلْأَرْضِ قَالَ فَقَالَ لَهُ اِرْغَبْ فِيمَا عِنْدَكَ سَيُحِبُّكَ اَللَّهُ وَ اِزْهَدْ فِيمَا عِنْدَ اَلنَّاسِ يُحِبَّكَ اَلنَّاسُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 182 )
1-سليمان منقرىّ بسند مرفوع روايت كرده كه مردى برسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم عرضكرد:مرا چيزى بياموز كه چون بكار بندم خدا در آسمان و مردم در زمين مرا دوست بدارند،حضرت باو فرمود:چشمداشت تو همه بخزائن الهى و آنچه نزد اوست باشد تا خدا ترا دوست بدارد،و بدان چه نزد مردم است بى رغبت باش تا مردم نيز ترا دوست بدارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 404
1-ابراهيم بن داود يعقوبى،از قول برادرش روايت كرده است كه:مردى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم درخواست كرد كه چيزى به من بياموز تا با انجام دادن آن خدا در آسمان و مردم در زمين مرا دوست داشته باشند،حضرت به او فرمود:(فقط)به آنچه در نزد خداست،چشم اميد داشته باش تا خداوند تو را دوست بدارد،و به آنچه كه در نزد مردم است بى ميل و رغبت باش،تا مردم نيز تو را دوست داشته باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 461
1. سليمان در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه مردى به پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: چيزى به من بياموز كه چون آن را به كار بندم خدا در عالم بالا و مردم در روى زمين مرا دوست بدارند. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) به او فرمود: به آنچه نزد خداست رغبت داشته باش تا خدا تو را دوست بدارد، و به آنچه نزد مردم است بى رغبت باش تا مردم تو را دوست بدارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 351
[702]1-... مردى به پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله عرض كرد: مرا چيزى آموز كه چون آن را به كار برم خداوند در آسمان و مردم در زمين مرا دوست بدارند. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به آن چه در نزد خداست رغبت داشته باش تا خدا تو را دوست بدارد و به آنچه در نزد مردم است بى ميل باش تا مردم تو را دوست بدارند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 419
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ حُكَيْمٍ عَنْ مُعَمَّرِ بْنِ خَلاَّدٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : نَجَاةُ اَلْمُؤْمِنِ فِي حِفْظِ لِسَانِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 182 )
1-معمّر بن خلاّد گويد:امام هشتم عليه السّلام از پدرش روايت كرد كه امام صادق عليه السّلام فرموده:نجات و رستگارى مؤمن در لب فرو بستن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 405
1-معمّر بن خلاّد از امام رضا عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:نجات مؤمن در نگهدارى زبان خود اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 461
1. از معمّر بن خلاّد از امام رضا (عليه السّلام) از پدرش نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: نجات مؤمن در اين است كه زبان خود را نگاه دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 351
[703]1-... امام رضا از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: نجات مؤمن در نگاهدارى زبانش است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 419
وَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ حَفِظَ لِسَانَهُ سَتَرَ اَللَّهُ عَوْرَتَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 183 )
و أمير المؤمنين عليه السّلام فرموده:هر كس زبان خود را نگهدارد خداوند زشتيهاى او را پنهان كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 405
و امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:كسى كه زبان خود را نگهدارد،خداوند،عيبها(و كاستيهاى)او را (از نظر مردم)مى پوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 461
و امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: هر كس زبان خود را نگاه دارد خداوند زشتيهاى او را پنهان مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 351
[704] و... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هر كه زبان خويش را نگه دارد خداوند عيبش را بپوشاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 419
ص: 195
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَصْرِيِّ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : يَا عَلِيُّ إِنَّ اَللَّهَ جَعَلَ اَلْفَقْرَ أَمَانَةً عِنْدَ خَلْقِهِ فَمَنْ سَتَرَهُ كَانَ كَالصَّائِمِ وَ مَنْ أَفْشَاهُ إِلَى مَنْ يَقْدِرُ عَلَى قَضَاءِ حَاجَتِهِ فَلَمْ يَفْعَلْ قَتَلَهُ أَمَا إِنَّهُ مَا قَتَلَهُ بِسَيْفِهِ وَ لاَ رُمْحِهِ وَ لَكِنْ بِمَا أَنْكَرَ مِنْ قَلْبِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 183 )
1-عبد اللّٰه بصرى بسند مرفوع از امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم بامير مؤمنان عليه السّلام فرمود:يا علىّ خداوند فقر و نادارى را چون امانتى نزد خلق خود وديعه نهاده،و هر كس آن امانت الهى را از غير خدا مستور و پنهان دارد اجر و پاداشش مانند اجر روزه گير شب زنده دار است،و هر كس آن را نزد ثروتمندى فاش سازد و وى بدو كمك ننمايد گوئى او را كشته است،أمّا نه كشتن با شمشير و نيزه بلكه بدان زخمى كه بر قلب و روان او وارد آورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 405
1-عبد اللّٰه بصرى-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:يا على!خداوند،فقر و تنگدستى را در نزد مردم به امانت نهاد،و اجر كسى كه آن را(از ديگران)پنهان كند،برابر با پاداش انسان روزه دار شب زنده دار است،و اگر كسى فقر و تنگدستى خود را با كسى در ميان بگذارد كه توانايى برآوردن نياز او را دارد ولى كارى براى او انجام ندهد،محققا كه او را كشته است،البته نه كشتن با شمشير و يا نيزه،بلكه با زخمى كه بر قلب او وارد كرده است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 462
1. عبد اللّٰه بصرى در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: اى على، خداوند فقر را به عنوان امانتى به مردم سپرده است، هر كس آن را پنهان دارد، پاداشش همچون پاداش روزه دارى است كه شب را در عبادت خدا به سر برده است، و هر كس آن را نزد ثروتمندى فاش سازد و او به وى كمك نكند گويى او را كشته است. آگاه باشيد كه او را با نيزه و شمشير نكشته بلكه با زخمى كه بر قلب او وارد ساخته وى را به قتل رسانده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 353
[705]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اى على! به راستى، خداوند تهيدستى را امانتى نزد بندگانش نهاد؛ پس هر كه آن را پنهان دارد همچون روزه دار شب زنده دار باشد و هر كه نيازمندى اش را نزد كسى كه مى تواند نيازش را برآورد آشكار سازد ولى او نيازش را برآورده نسازد بى گمان آن نيازمند را كشته است؛ آگاه باش كه او را با شمشير و نيزه نكشته بلكه با زخمى كه بر دلش نشانده او را كشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 419
أَبِي ره (1) قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ أَمَرَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مُنَادِياً يُنَادِي أَيْنَ اَلْفُقَرَاءُ فَيَقُومُ عُنُقٌ مِنَ اَلنَّاسِ فَيُؤْمَرُ بِهِمْ إِلَى اَلْجَنَّةِ فَيَأْتُونَ بَابَ اَلْجَنَّةِ فيقولون [فَيَقُولُ] لَهُمْ خَزَنَةُ اَلْجَنَّةِ قَبْلَ اَلْحِسَابِ فَيَقُولُونَ أَعْطَيْتُمُونَا شَيْئاً فَتُحَاسِبُوا عَلَيْهِ فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَدَقُوا عِبَادِي مَا أَفْقَرْتُكُمْ هَوَاناً بِكُمْ وَ لَكِنِ اِدَّخَرْتُ هَذَا لَكُمْ لِهَذَا اَلْيَوْمِ ثُمَّ يَقُولُ لَهُمُ اُنْظُرُوا وَ تَصَفَّحُوا وُجُوهَ اَلنَّاسِ فَمَنْ أَتَى إِلَيْكُمْ مَعْرُوفاً فَخُذُوا بِيَدِهِ وَ أَدْخِلُوهُ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 183 )
1-يعقوب بن يزيد بيك واسطه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود چون روز قيامت شود خداوند سبحان فرمان دهد تا جارچى ندا كند:كجايند فقيران و درويشان،پس جماعتى از مردم بپا خيزند و يا پيش آيند و امر شود ببهشت روند،و ايشان بدر بهشت آيند،مأمورين آنها را گويند چرا قبل از اينكه بحساب شما برسند بدينجا آمده ايد؟گويند:آيا چيزى بما داده ايد كه حساب آن را ميخواهيد؟خداوند خطاب فرمايد:راست مى گويند،آنگاه ايشان را گويد اى بندگانم من شما را از روى تحقير و كوچك شمردن تهى دست و درويش نگردانيدم بلكه براى امروزتان ذخيره كردم،سپس آنان را گويد:اكنون در ميان اهل محشر جستجو كنيد و هر كس در بارۀ شما احسانى نموده دست او را بگيريد و با خود به بهشتش بريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 406
1-يعقوب بن يزيد از قول مردى كه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: چون روز قيامت فرا رسد،خداوند بزرگ فرمان مى دهد كه سروشى ندا كند: تهيدستان كجايند؟!(و پس از اين صلاى عام)گروهى از مردم از جاى برمى خيزند، (و از جانب حضرت حق)فرمان مى رسد كه آنان را به سوى بهشت گسيل دارند، هنگامى كه به درب بهشت مى رسند مأموران بهشت به آنان مى گويند:پيش از آنكه به حساب شما برسند(مى خواهيد وارد بهشت شويد)؟!در جواب مى گويند:آيا چيزى به ما داده ايد كه مى خواهيد حساب آن را از ما بكشيد؟!خداوند به مأموران بهشت خطاب مى كند كه:بندگان من راست مى گويند،(سپس به آن گروه مى فرمايد:)من شما را به خاطر خوارى و بيقدر كردنتان تهيدست نكردم،بلكه اجر رنجهايى را كه كشيده ايد،براى امروز شما ذخيره كردم؛در ادامه به ايشان مى فرمايد:به اهل محشر بنگريد و هر كسى را كه در حقّ شما نيكى و احسان كرده است شناسايى كنيد،سپس دست او را گرفته وارد بهشت كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 462
1. يعقوب بن يزيد از كسى كه نام او را برده از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: روز قيامت كه فرا مى رسد خداوند بزرگ فرمان مى دهد كه منادى ندا كند: كجايند فقيران و تنگدستان؟ در اين ميان گروهى از مردم به پا مى خيزند. پس فرمان صادر مى شود كه آنان را به بهشت برند. آنان تا در بهشت مى آيند. نگهبانان بهشت به آنان مى گويند: آيا مى خواهيد پيش از حساب وارد بهشت شويد؟ پاسخ مى دهند: مگر شما چيزى به ما داده ايد كه حساب آن را مى خواهيد؟ خداوند مى فرمايد: راست مى گويند. آن گاه خطاب به تهيدستان مى گويد: اى بندگان من، من شما را از روى تحقير تهيدست نساختم، بلكه براى امروزتان ذخيره كردم. سپس به آنان مى گويد: اكنون در ميان مردم بگرديد و بنگريد هر كس به شما احسانى نموده است دستش را بگيريد و او را با خود به بهشت بريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 353
[706]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: چون روز رستاخيز فرا رسد خداى گرامى و بزرگ نداگرى را دستور دهد كه ندا برآورد: تهيدستان كجايند؟ پس گروهى از مردم به پا خيزند و دستور داده شود كه به بهشت در آيند. آن هنگام كه به در بهشت رسند دربانان بهشت به آنان گويند: چرا پيش از حسابرسى آمده ايد؟ آنان گويند: آيا چيزى به ما داده ايد كه ما را به آن حسابرسى مى كنيد؟ خداى گرامى و بزرگ فرمايد: بندگانم راست مى گويند. من شما را براى خوار نمودن، تهيدست نگرداندم بلكه اين تهيدستى را براى امروزتان ذخيره نمودم، سپس به آنان فرمايد: در ميان مردم جستجو كنيد و هر كه به شما نيكى نموده دستش را بگيريد و به بهشت ببريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 421
حَدَّثَنِي حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْعَلَوِيُّ قَالَ أَخْبَرَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : يَا مَعْشَرَ اَلْمَسَاكِينِ طِيبُوا نَفْساً وَ أَعْطُوا اَلرِّضَا مِنْ قُلُوبِكُمْ يُثَبِّتْكُمُ اَللَّهُ عَلَى فَقْرِكُمْ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَلاَ ثَوَابَ لَكُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 183 )
2-سكونى از امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:اى گروه بينوايان بآنچه خداوند بشما داده دل خوشداريد و رضايت دهيد كه پروردگار بر آن فقرى كه نصيب شما ساخته پاداش خواهد داد،و چنانچه اين دستور نپذيرفتيد و بكار نبستيد اجرى در برابر فقر نخواهيد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 407
2-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اى تهيدستان!خوش باشيد،و دل خوش داريد كه خداوند شما را به خاطر تنگدستى و فقرى كه نصيبتان كرده است پاداش دهد،و اگر ثوابى(در ازاى تهيدستى و بينوائى خود)نخواهيد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 463
2. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اى گروه بينوايان، به آنچه خدا به شما داده است دل خوش داريد و راضى باشيد تا خدا شما را بر تنگدستى تان بردبار سازد، و اگر چنين نكنيد پاداشى نخواهيد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 353
[707]2-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اى مستمندان! دلشاد باشيد و در دل خرسند باشيد تا خداوند بر نادارى شما پاداش دهد؛ پس اگر چنين نكرديد شما را پاداشى نباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 421
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي عَلِيٍّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : رَحِمَ اَللَّهُ عَبْداً عَفَّ وَ تَعَفَّفَ وَ كَفَّ عَنِ اَلْمَسْأَلَةِ فَإِنَّهُ يُعَجِّلُ اَلذُّلَّ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ لاَ يُغْنِي اَلنَّاسُ عَنْهُ شَيْئاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 183 )
1-از حسين بن أبى العلا روايت است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:خداوند رحمت كند آن بنده اى را كه عفّت ورزد،و از حرام بپرهيزد،و از سؤال از مردم خوددارى نمايد زيرا سؤال موجب خوارى و پستى او در دنيا است و مردم او را بى نياز نخواهند كرد.
رزق از حقّ خواه و با گردون ستيز-آبروى ملت بيضا مريز» واى بر منّت پذير خوان غير-گردنش خم گشته از احسان غير اى خنك آن تشنه كاندر آفتاب-مى نخواهد از كسى يكجرعه آب در تهى دستى شود خوددارتر-بخت او خوابيد و او بيدارتر
دست نياز پيش خسان چون كنى دراز-پل بسته اى كه بگذرى از آبروى خويش
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 407
1-حسين بن ابى العلاء از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند رحمت كند بنده اى را كه عفّت پيشه كند و خود دار و پرهيزگار باشد،و از ابراز نياز به ديگران بپرهيزد،چرا كه اظهار نيازمندى تعجيل در خوارى و بيقدرى در دنيا مى شود،و مردم خواستۀ او را برآورده نخواهند ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 464
1. حسين بن ابى العلاء مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خدا رحمت كند آن بنده اى را كه عفّت ورزد و از حرام بپرهيزد و از اظهار حاجت خوددارى كند، زيرا سؤال موجب خوارى در دنياست و مردم او را بى نياز نخواهند ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 353
[708]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خدا بيامرزد بنده اى را كه پرهيزكارى پيشه دارد و خويشتن دارى نمايد و از مردم درخواستى نكند؛ زيرا به راستى، درخواست از مردم، خوارى در دنيا را شتاب دهد و مردم چيزى از خواسته هاى او را برآورده نكنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 421
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَنْتُمْ فِي تَصَافُحِكُمْ (2) فِي مِثْلِ أُجُورِ اَلْمُجَاهِدِينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 184 )
1. ابو حمزه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: پاداش شما در مصافحه كردن با يك ديگر مانند پاداش جهادكنندگان در راه خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 353
[709]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پاداش دست دادن شما به يك ديگر همچون پاداش جهادگران در راه خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 421
1-ابو حمزه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:اجر شما در دست بهم دادن چون أجر نظاميان اسلام باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 408
1-ابو حمزه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:(پاداش شما)به هنگامى كه با هم مصافحه مى كنيد-و دستان خود را در دست يك ديگر مى گذاريد-همانند پاداش سپاهيانى است كه(در راه خدا و براى خدا)جهاد مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 464
ص: 196
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْخَزَّازِ عَنْ غِيَاثِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ اَلدَّارِمِيِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ ذَكَرَ اِسْمَ اَللَّهِ عَلَى طَعَامٍ لَمْ يُسْأَلْ عَنْ ذَلِكَ اَلطَّعَامِ أَبَداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 184 )
1-ابراهيم دارمىّ گويد:امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:هر كس هنگام خوردن غذا نام خدا برد حساب آن طعام را هرگز از وى نكشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 408
1-ابراهيم دارمى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از قول پدران بزرگوارش از امير مؤمنان عليهم السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به هنگام صرف غذا نام خدا را بر زبان جارى سازد،هرگز در مورد آن غذا مورد بازخواست قرار نخواهد گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 465
1. ابراهيم دارمى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس هنگام غذا خوردن نام خدا را ببرد، در مورد آن غذا هرگز از او حساب نخواهند كشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 355
[710]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هر كه هنگام غذا خوردن نام خدا را برد هرگز از نعمت آن غذا بازپرسى نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 423
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْأَصْبَغِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَشْبَعَ جَائِعاً أَجْرَى اَللَّهُ لَهُ نَهَراً فِي اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 184 )
1-صفوان بن يحيى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس گرسنه اى را سير گرداند خداوند براى او نهرى در بهشت جارى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 408
1-صفوان بن يحيى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه گرسنه اى را سير كند،خداوند براى او رودى در بهشت جارى خواهد نمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 465
1. صفوان بن يحيى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس گرسنه اى را سير كند، خداوند نهرى براى او در بهشت جارى خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 355
[711]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه گرسنه اى را سير كند خداوند رودى براى او در بهشت جارى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 423
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ سَمَاعَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَشْبَعَ كَبِداً جَائِعاً وَجَبَتْ لَهُ اَلْجَنَّةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 184 )
2-سماعه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس شكمى گرسنه را سير كند بهشت بر او واجب شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 409
2-سماعه روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه شكم گرسنه اى را (از راه حلال)سير كند،بهشت براى او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 465
2. سماعه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس شكمى گرسنه را سير كند بهشت بر او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 355
[712]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه شكم گرسنه اى را سير كند بهشت بر او واجب شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 423
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ تَلَذَّذَ بِالْمَاءِ فِي اَلدُّنْيَا لَذَّذَهُ اَللَّهُ مِنْ أَشْرِبَةِ اَلْجَنَّةِ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 184 )
1. ابن فضّال در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس آب را با لذّت بياشامد، خداوند او را از شربتهاى بهشتى بهره مند مى سازد. توضيح: آشاميدن آب با لذّت، يا بدين معنى است كه در لذّت آب بينديشد و خدا را بر آن سپاس بگزارد، و يا اينكه با نوشيدن آن در سه نفس لذّت آن را درك كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 355
[713]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه از نوشيدن آب در دنيا لذّت برد و به گوارايى نوشد خداوند او را از شربت هاى بهشتى بهره مند گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 423
1-ابن فضّال بسند مرفوع از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: هر كس آب را در سه نفس بياشامد،يا قدر اين نعمت را نيك بشناسد،و خدا را بر آن شكر گويد پروردگار ويرا از شربتهاى بهشت بهره مند فرمايد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 409
1-ابن فضّال،بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در اين دنيا از آب لذّت ببرد،خداوند او را از لذّت آشاميدنيهاى بهشت بهره مند سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 466
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو مُحَمَّدٍ الواشي [اَلْوَابِشِيُّ] وَ عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ بُكَيْرٍ وَ غَيْرُهُ قَدْ رَوَاهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: كَانَ أَبِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَقَلَّ أَهْلِ بَيْتِهِ مَالاً وَ أَعْظَمَهُمْ مَؤُنَةً قَالَ وَ كَانَ يَتَصَدَّقُ كُلَّ جُمُعَةٍ بِدِينَارٍ وَ كَانَ يَقُولُ اَلصَّدَقَةُ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ تُضَاعَفُ لِفَضْلِ اَلْجُمُعَةِ عَلَى غَيْرِهِ مِنَ اَلْأَيَّامِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 185 )
1-ابو محمّد وابشى و عبد اللّٰه بن بكير و ديگرى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود:پدرم عليه السّلام دارائى و درآمدش از خويشان خود كمتر و مخارجش افزونتر بود،و در هر جمعه يك دينار در راه خدا صدقه ميداد و ميفرمود ثواب صدقه در روز جمعه دو برابر است براى برترى جمعه بر ساير روزهاى هفته.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 409
1-ابو محمّد وابشى و عبد اللّٰه بن بكير و راوى ديگرى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود:دارائى پدرم كمتر از بقيۀ افراد اهل بيت خود ولى هزينۀ زندگى او (از آنان)بيشتر بود،و آن حضرت عليه السّلام در روز جمعه يك دينار صدقه مى داد و مى فرمود:(ثواب)صدقه دادن در روز جمعه چند برابر مى شود به خاطر فضيلتى كه روز جمعه بر ديگر روزهاى هفته دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 466
1. ابو محمد وابشى و عبد اللّٰه بن بكير و ديگران از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده اند كه فرمود: پدرم دارايى اش از همۀ خويشاوندان كمتر و مخارجش بيشتر بود، و در هر جمعه يك دينار صدقه مى داد و مى فرمود: پاداش صدقه در روز جمعه چند برابر است، زيرا روز جمعه بر ساير روزهاى هفته برترى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 355
[714]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پدرم عليه السّلام كم دارايى ترين و پرخرج ترين فرد فاميل بود و هر جمعه يك دينار صدقه مى داد و همواره مى فرمود: صدقۀ روز جمعه پاداشى دو چندان دارد؛ زيرا روز جمعه بر ديگر روزها برترى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 423
ص: 197
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ زَيْدٍ اَلشَّحَّامِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ أَعَانَ أَخَاهُ اَلْمُؤْمِنَ اَللَّهْفَانَ (1) عِنْدَ جَهْدِهِ فَنَفَّسَ كُرْبَتَهُ وَ أَعَانَهُ عَلَى نَجَاحِ حَاجَتِهِ كَانَتْ لَهُ بِذَلِكَ اِثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ رَحْمَةً لِأَفْزَاعِ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ أَهْوَالِهِ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 185 )
1-زيد شحّام گفت:شنيدم امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس ستمديده اى را هنگام گرفتاريش يارى كند و غمّ او زائل سازد،و در انجام حاجتش ويرا اعانت نمايد براى روز قيامت او و ترس و هول آن هفتاد و دو رحمت ذخيره باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 410
1-زيد شحّام از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به برادر مؤمن و گرفتار و پريشان احوال خود به هنگام گرفتارى،يارى كرده و ناراحتى او را برطرف ساخته،و در برآورده شدن نياز او كمك نمايد،هفتاد و دو رحمت الهى براى وحشتها و ترسهاى او در روز قيامت ذخيره مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 467
1. زيد شحّام مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس برادر مؤمن غم زده و رنجديدۀ خود را يارى كند و اندوه او را بزدايد و او را در رسيدن به خواسته اش كمك كند براى او در برابر آن هفتاد و دو رحمت در هنگامۀ ترس و وحشت روز قيامت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 357
[715]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه برادر اندوهمند پريشان حالش را هنگام گرفتارى يارى رساند و اندوهش را زدايد و او را در دستيابى به خواسته اش يارى رساند، به سبب اين كار هفتاد و دو رحمت براى وحشت ها و هراس هاى روز رستاخيز از آن او گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 425
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ خَالِدٍ (3) عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ اَلْعَزِيزِ عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مِنْ فَضْلِ اَلرَّجُلِ عِنْدَ اَللَّهِ مَحَبَّتُهُ لِإِخْوَانِهِ وَ مَنْ عَرَّفَهُ اَللَّهُ مَحَبَّةَ إِخْوَانِهِ أَحَبَّهُ اَللَّهُ وَ مَنْ أَحَبَّهُ اَللَّهُ وَفَّاهُ أَجْرَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 185 )
1-جميل بن درّاج گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:از جمله چيزهائى كه موجب برترى انسان نزد خدا است محبّت و دوستى او است با برادران مؤمنش، و هر كس خداوند دلش را با محبّت برادران آشنا ساخت او را دوست خواهد داشت،و هر كه را خداوند دوست داشته باشد پاداشش را در قيامت كامل و تمام خواهد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 410
1-جميل بن درّاج از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:از برتريهاى آدمى در نزد خداوند،دوست داشتن برادران(ايمانى)است،و كسى كه خداوند او را با علاقه و محبت برادران(ايمانى)خود آشنا سازد،او را دوست خواهد داشت،و كسى را كه خداوند دوست داشته باشد،در روز قيامت پاداشش را كاملا به او عطا خواهد نمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 467
1. جميل بن درّاج از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: از جمله چيزهايى كه موجب برترى انسان نزد خداست اين است كه با برادران دينى خود محبت كند. هر كس خداوند دلش را با محبّت برادران دينى اش آشنا ساخته است او را دوست مى دارد، و هر كس خدا او را دوست داشته باشد پاداشش را روز قيامت به طور كامل به او خواهد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 357
[716]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: يكى از دلايل برترى مرد در پيشگاه خدا، مهرورزى او به برادرانش است و خداوند هر كه را با دوستى و مهرورزى با برادرانش آشنا سازد او را دوست بدارد و خدا هر كه را دوست بدارد پاداشش را در روز رستاخيز به تمامى بدهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 425
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ إِسْحَاقَ اَلتَّاجِرِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَيُّوبَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ تَمَنَّى شَيْئاً وَ هُوَ لِلَّهِ رِضًى لَمْ يَخْرُجْ مِنَ اَلدُّنْيَا حَتَّى يُعْطَاهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 185 )
[717]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امير مؤمنان عليه السّلام روايت نموده اند كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه چيزى را كه خشنودى خدا در آن است آرزو كند از دنيا نرود تا آرزويش برآورده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 425
1-سكونى گويد:حضرت صادق از پدرانش از امير مؤمنان عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس چيزى را بخواهد كه خدا هم بدان راضى است از دنيا نرود تا اينكه بدو داده شود و بآرزوى خود برسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 411
1-اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه چيزى را آرزو كند كه مورد خشنودى خداوند باشد،از دنيا نخواهد رفت تا به آرزوى خود برسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 468
1. اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس چيزى را آرزو كند كه خدا از آن خشنود است، از دنيا نمى رود تا اينكه آن چيز به او داده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 357
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ سَعْدٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْأَزْدِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَا زَارَ مُسْلِمٌ أَخَاهُ فِي اَللَّهِ إِلاَّ نَادَاهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَيُّهَا اَلزَّائِرُ طِبْتَ وَ طَابَتْ لَكَ اَلْجَنَّةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 185 )
1-بكر بن محمّد أزدىّ گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام ميفرمود:هيچ مسلمانى بديدار برادر مسلمان خود نرفت مگر اينكه خداوند ويرا ندا كرد كه اى زائر پاك گشتى و پاك شد بهشت براى تو(يعنى بهشت آماده و مهيّا گشت براى تو).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 411
1-بكر بن محمد ازدى روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:هيچ مسلمانى به ديدار برادر دينى خود نمى رود مگر آنكه خداوند به او خطاب مى فرمايد:اى ديداركننده!خوشا بر تو،و بهشت بر تو گوارا باد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 468
1. بكر بن محمّد ازدى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هيچ مسلمانى نيست كه به ديدار برادران مسلمانش برود مگر اينكه خداوند او را ندا مى كند: اى ديداركننده، پاك گشتى و بهشت براى تو پاك شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 357
[718]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ مسلمانى با برادرش در راه خدا ديدار نكند جز آنكه خداى گرامى و بزرگ او را ندا دهد: اى زيارتگر! پاك شدى و بهشت براى تو پاكيزه گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 427
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ بَنَى مَسْكَناً فَذَبَحَ كَبْشاً سَمِيناً وَ أَطْعَمَ لَحْمَهُ اَلْمَسَاكِينَ ثُمَّ قَالَ اَللَّهُمَّ اِدْحَرْ (4) عَنِّي مَرَدَةَ اَلْجِنِّ وَ اَلْإِنْسِ وَ اَلشَّيَاطِينِ وَ بَارِكْ لِي فِي بِنَائِي أُعْطِيَ مَا سَأَلَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 186 )
1-سكونى گويد حضرت صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:كسى كه خانه اى براى خود ساخت و گوسفندى فربه قربانى كرد و از گوشت آن بينوايان را طعام داد و گفت «اللّهمّ ادحر عنّي مردة الجنّ و الإنس و الشّياطين و بارك لى في بنائي». يعنى پروردگارا ديوان متمرّد و آدميان نافرمان و شياطين را از من دور ساز،و اين خانه را بر من مبارك گردان، آنچه خواسته است بدو بدهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 412
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه خانه اى بسازد و گوسفند چاق و فربهى را قربانى كند و از گوشت آن بينوايان را اطعام نمايد،و سپس بگويد:«پروردگارا!(شرّ)ديوان و آدميان نافرمان و شياطين را از من دور ساز،و اين خانه را براى من با بركت گردان» (اگر چنين كند)آنچه را كه آرزو مى كند به او داده خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 469
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس خانه اى بسازد و گوسفندى فربه قربانى كند و گوشت آن را به بينوايان دهد و اين دعا را بخواند: «اللّهم ادحر عنّى مردة الجنّ و الإنس و الشّياطين و بارك لى في بنائى» (يعنى: خدايا، جنّيان و آدميان و شياطين سركش را از من دور كن، و اين ساختمان را بر من مبارك گردان) آنچه خواسته است به او داده خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 357
[719]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه خانه اى بنا كند، پس آنگاه گوسفندى چاق را قربانى كند و گوشتش را به مستمندان دهد، سپس گويد:«اللّهمّ ادحر عنّى مردة الجنّ و الإنس و الشّياطين و بارك لي في بنائي»، هر آنچه خواهد به او داده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 427
ص: 198
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ أَخْبَرَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: رَحِمَ اَللَّهُ وَالِداً أَعَانَ وَلَدَهُ عَلَى بِرِّهِ رَحِمَ اَللَّهُ جَاراً أَعَانَ جَارَهُ عَلَى بِرِّهِ رَحِمَ اَللَّهُ رَفِيقاً أَعَانَ رَفِيقَهُ عَلَى بِرِّهِ رَحِمَ اَللَّهُ خَلِيطاً أَعَانَ خَلِيطَهُ عَلَى بِرِّهِ رَحِمَ اَللَّهُ رَجُلاً أَعَانَ سُلْطَانَهُ عَلَى بِرِّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 186 )
1-مسعدة بن زياد گويد:حضرت صادق عليه السّلام از پدرش از امير مؤمنان عليهما السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:خداوند رحمت كند پدرى را كه فرزند خويش را در نيكوكارى او يارى كند،خداوند رحمت كند همسايه اى را كه همسايۀ خود را در كار نيكش كمك نمايد،خداوند رحمت كند رفيقى را كه با رفيق خود در كار نيك همراهى كند،خداوند رحمت كند شريكى را كه با شريك خود در كار خيرش همدستى نمايد،خداوند رحمت كند مردى را كه زعيم و زمامدار خود را در امور خير يارى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 412
1-مسعده بن زياد از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:خدا رحمت كند پدرى را كه فرزند خود را كمك در احسان به او يارى مى كند،خدا رحمت كند آن همسايه اى را كه به كمك همسايۀ خود مى شتابد تا او را در كار خير يارى رساند،خدا رحمت كند آن رفيقى را كه به دوست خود در كار خير كمك مى نمايد،خدا رحمت كند آن دوست و رفيق و شريكى را كه با دوست و رفيق و شريك خود در كار خير همراه مى شود،و خدا رحمت كند آن مردى را كه به ولى نعمت خود كمك مى كند در كار خير.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 469
1. مسعدة بن زياد از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر خدا فرمود: خدا رحمت كند پدرى را كه فرزندش را در كارهاى نيك او يارى كند خدا رحمت كند همسايه اى را كه همسايه اش را در كارهاى خير او يارى دهد. خدا رحمت كند. رفيقى را كه رفيق خود را در كارهاى پسنديدۀ او كمك كند. خدا رحمت كند شريكى را كه شريكش را در كارهاى نيكوى او يارى رساند. خدا رحمت كند مردى را كه زمامدار خود را در كارهاى خير او كمك دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 359
[720]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام و او از امير مؤمنان عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خدا بيامرزد پدرى را كه فرزندش را در كار نيك يارى رساند! خدا بيامرزد همسايه اى را كه همسايه اش را در كار نيك يارى رساند! خدا بيامرزد دوستى را كه دوستش را در كار نيك يارى رساند! خدا بيامرزد همدمى را كه همدمش را در كار نيك يارى رساند! خدا بيامرزد مردى را كه زمامدارش را در كار نيك يارى رساند!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 427
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ عَنْ دَاوُدَ اَلرَّقِّيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلْقَصْدَ أَمْرٌ يُحِبُّهُ اَللَّهُ وَ إِنَّ اَلسَّرَفَ أَمْرٌ يُبْغِضُهُ اَللَّهُ حَتَّى طَرْحُكَ اَلنَّوَاةَ فَإِنَّهَا تَصْلُحُ لِشَيْءٍ وَ حَتَّى صَبُّكَ فَضْلَ شَرَابِكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 186 )
1-داود رقّى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:ميانه روى در هر كار امريست كه خداوند آن را دوست دارد،و زياده روى را در هر كار دشمن دارد اگر چه در هستۀ خرمائى باشد كه بكار آيد،و اگر چه باقيمانده يا نيمخورده آب باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 413
1-داود رقّى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:اعتدال و ميانه روى امرى است كه خداوند آن را دوست مى دارد،و اسراف و زياده روى را ناخوش دارد و امرى است كه آن را نكوهش مى كند،حتى دور انداختن هستۀ خرمايى باشد-زيرا آن هم به كار آيد-و يا دور ريختن ته ماندۀ آب آشاميدنى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 470
1. داود رقّى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: ميانه روى، كارى است كه خدا آن را دوست مى دارد و زياده روى، كارى است كه خدا آن را دشمن مى دارد، هر چند دور انداختن هستۀ خرما باشد، زيرا آن هم به كار مى آيد، و هر چند دور ريختن نيم خوردۀ آب باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 359
[721]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، ميانه روى كارى است كه خداوند آن را دوست مى دارد و زياده روى كارى است كه خداوند آن را دشمن مى دارد؛ حتّى هستۀ خرما كه بى گمان به درد كارى مى خورد و حتّى باقيماندۀ آب آشاميدنى تو.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 427
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ عَبْدِ اَلْجَبَّارِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ اَلرَّيَّانِ عَنْ يُونُسَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ خَرَجَ فِي سَفَرٍ وَ مَعَهُ عَصَا لَوْزٍ مُرٍّ وَ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ - وَ لَمّٰا تَوَجَّهَ تِلْقٰاءَ مَدْيَنَ إِلَى قَوْلِهِ وَ اَللّٰهُ عَلىٰ مٰا نَقُولُ وَكِيلٌ (1) آمَنَهُ اَللَّهُ مِنْ كُلِّ سَبُعٍ ضَارٍ وَ كُلِّ لِصٍّ عَادٍ وَ كُلِّ ذَاتِ حُمَةٍ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى أَهْلِهِ وَ مَنْزِلِهِ وَ كَانَ مَعَهُ سَبْعَةٌ وَ سَبْعُونَ مِنَ اَلْمُعَقِّبَاتِ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ حَتَّى يَرْجِعَ وَ يَضَعَهَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 186 )
1-يونس بن عبد الرّحمن از جماعتى از اصحاب امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام نقل كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس بسفرى بيرون رود و عصائى از چوب بادام تلخ با او باشد و اين آيۀ«
وَ لَمّٰا تَوَجَّهَ تِلْقٰاءَ مَدْيَنَ
»را تا«
وَ اَللّٰهُ عَلىٰ مٰا نَقُولُ وَكِيلٌ
»(كه آيۀ 21 الى 29 سورۀ قصص است)بخواند خداوند او را از شرّ هر حيوان درنده اى،و هر راهزنى،و هر گزنده اى محفوظ بدارد تا بأهل و منزلش باز گردد،و نيز با او هفتاد و هفت فرشته از محافظان باشند،و همه براى او طلب آمرزش كنند تا باز گردد و آن عصا را بنهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 413
1-يونس،به نقل گروهى از اصحاب امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: پدرم،از پدرانش،از امير مؤمنان على عليه السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نقل كرده است كه فرمود:كسى كه براى سفر از خانه بيرون آيد و عصائى از چوب درخت بادام تلخ با خود داشته باشد و اين آيات را(كه در سورۀ قصص،آيه هاى 22 تا 28)تلاوت كند: «و هنگامى كه متوجه بسوى مدين شد-تا-و خدا بر گفته هاى ما وكيل است» خداوند او را از شرّ هر حيوان درنده و قوى پنجه،و هر راهزن چپاولگر،و از هر گزندۀ آزار دهنده اى مصون مى دارد تا به نزد افراد خانواده اش باز گردد،و با او هفتاد و هفت فرشتۀ نگهبان همراه شوند تا براى او(از درگاه خداوند)طلب آمرزش كند تا زمانى كه او از سفر خود به خانه اش باز گردد و عصاى خود را بر زمين بگذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 471
1. يونس از گروهى از ياران امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: پدرم مرا حديث كرد از پدرانش از امير مؤمنان (عليه السّلام) كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس براى سفرى بيرون رود و عصايى از چوب بادام تلخ با او باشد وآيۀ
«وَ لَمّٰا تَوَجَّهَ تِلْقٰاءَ مَدْيَنَ..
»
را تا
«وَ اَللّٰهُ عَلىٰ مٰا نَقُولُ وَكِيلٌ
»
[قصص،22-29] بخواند، خداوند او را از شرّ هر حيوان درنده و از هر دزد تجاوزگر و هر گزنده اى مصون مى دارد تا به سوى خانواده و منزلش بازگردد، و با او هفتاد و هفت فرشته از محافظان خواهند بود كه همه براى او طلب آمرزش مى كنند تا باز گردد و عصا را بر زمين نهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 359
[722]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امير مؤمنان عليه السّلام روايت نموده اند كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه گام در راه سفرى نهد و عصايى از چوب بادام تلخ به همراه داشته باشد و اين آيه را «و چون به سوى شهر مدين رو نهاد» تا «و خدا بر آنچه مى گوييم وكيل است»[قصص ، آيۀ 22 تا 28] تلاوت كند خداوند او را از هر درندۀ وحشى و هر دزد تجاوزگر و هر گزنده اى در امان دارد تا آنگاه كه به نزد خانواده و منزلش بازگردد و هفتاد و هفت فرشته در پى او باشند و براى او آمرزش خواهند تا آنگاه كه باز گردد و عصا را فرو نهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 429
وَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : تَنْفِي اَلْفَقْرَ وَ لاَ يُجَاوِرُهُ اَلشَّيْطَانُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 187 )
و نيز رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:عصاى بادام تلخ فقر و تنگدستى را ببرد،و شيطان با وى همدم نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 414
و نيز رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:(عصاى درخت بادام تلخ)فقر را برطرف مى سازد و شيطان را(از صاحب خود)دور مى راند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 472
و نيز پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: به دست گرفتن عصاى بادام تلخ فقر و تنگدستى را از بين مى برد و شيطان با صاحب آن قرين نمى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 359
و فرمود: عصاى بادام تلخ تهيدستى را از ميان برد و شيطان به او نزديك نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 429
ص: 199
وَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّهُ مَرِضَ آدَمُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَرَضاً شَدِيداً أَصَابَتْهُ فِيهِ وَحْشَةٌ فَشَكَا ذَلِكَ إِلَى جَبْرَئِيلَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ لَهُ اِقْطَعْ وَاحِدَةً مِنْهُ وَ ضُمَّهَا إِلَى صَدْرِكَ فَفَعَلَ فَأَذْهَبَ اَللَّهُ عَنْهُ اَلْوَحْشَةَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 187 )
و باز فرمود:آدم عليه السّلام مريض سختى شد كه بيم مردن داشت و اين حال را بجبرئيل عليه السّلام بگفت،جبرئيل دستور داد كه شاخه اى از درخت بادام تلخ ببر و بسينه خود گذار،آدم دستور جبرئيل بكار بست خداوند آن ترس و وحشت از او ببرد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 414
و باز فرمود:حضرت آدم عليه السّلام به بيمارى سختى مبتلا شد و وحشت و هراس(سراپاى)او را فراگرفت كه اين حال را با جبرئيل در ميان گذارد،و جبرئيل(از جانب حق)به او گفت:شاخه اى از شاخه هاى درخت بادام تلخ را ببر،و بر روى سينۀ خود بگذار!حضرت آدم عليه السّلام آن را انجام داد، و خداوند آن وحشت و هراس را از او دور كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 472
و نيز فرمود: آدم (عليه السّلام) دچار بيمارى سختى شد كه بيم مردن داشت. به جبرئيل شكايت كرد، جبرئيل به او گفت: شاخه اى از درخت بادام تلخ ببر و آن را بر سينۀ خود بگذار. آدم (عليه السّلام) چنين كرد و خدا آن ترس و وحشت را از او برطرف ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 359
و فرمود: آدم عليه السّلام دچار بيمارى سختى شد و هراس او را فرا گرفت و از اين بيمارى به جبرئيل عليه السّلام شكوه كرد. جبرئيل عليه السّلام به او گفت: شاخه اى از درخت بادام تلخ را ببر و بر سينه ات گذار. آدم عليه السّلام چنين كرد و خداوند وحشت و هراس را از او برگرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 429
وَ قَالَ: مَنْ أَرَادَ أَنْ تُطْوَى لَهُ اَلْأَرْضُ فَلْيَتَّخِذِ اَلنُّقُدَ مِنَ اَلْعَصَا وَ اَلنُّقُدُ عَصَا لَوْزٍ مُرٍّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 187 )
و فرمود:هر كس ميخواهد مسافت راه را كوتاه نمايد بايد عصائى از چوب بادام تلخ همراه بردارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 414
و نيز(رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم)فرمود: كسى كه بخواهد زمين در زير پاى او طى شود و مسافتها را كوتاه كند،عصايى از «نقد»با خود داشته باشد،و«نقد»همان عصايى است كه از چوب درخت بادام تلخ باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 472
و فرمود: هر كس مى خواهد مسافت براى او كوتاه شود، عصايى از چوب بادام تلخ با خود بردارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 361
و فرمود: هر كه خواهد مسافت راهش كوتاه شود بايد عصايى از چوب بادام تلخ به دست گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 429
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ زِيَادٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ضَمِنْتُ لِمَنْ يَخْرُجُ مِنْ بَيْتِهِ مُعْتَمّاً أَنْ يَرْجِعَ إِلَيْهِمْ سَالِماً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 187 )
1-علىّ بن رئاب از مردى نقل كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس عمامه بر سر نهاده از منزل خارج شود من ضامنم كه سلامت بخانه باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 414
1-علىّ بن رئاب از قول مردى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:من ضامنم براى كسى كه عمامه اى بر سر داشته باشد و از خانۀ خود بيرون رود كه صحيح و سالم به خانه اش باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 472
1. على بن رئاب از مردى نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس عمامه بر سر نهد و از خانه بيرون رود، من ضامنم كه به سلامت به خانواده اش باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 361
[723]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: ضمانت مى كنم كسى كه عمامه به سر، از خانه اش در آيد سالم به خانه باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 429
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ اَلدِّهْقَانِ عَنْ دُرُسْتَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَنَا اَلضَّامِنُ لِمَنْ خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ يُرِيدُ سَفَراً مُعْتَمّاً تَحْتَ حَنَكِهِ أَلاَّ يُصِيبَهُ اَلسَّرَقُ وَ اَلْغَرَقُ وَ اَلْحَرَقُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 187 )
2-ابراهيم بن عبد الحميد گويد:امام هفتم عليه السّلام فرمود:هر كس براى سفرى با عمامه از منزل خارج شود و تحت الحنك بياويزد من ضامنم كه مبتلا بدزد و يا غرق شدن و يا سوختن نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 415
2-ابراهيم از امام موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:من ضامنم براى كسى كه از خانۀ خود خارج شود براى سفرى در حالى كه تحت الحنك او آويزان باشد آنكه دچار دزدى و غرق شدن و سوختن نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 473
2. ابراهيم مى گويد: حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) فرمود: هر كس براى سفرى با عمامه از خانه خارج شود و تحت الحنك بياويزد، من ضامنم كه گرفتار دزد يا غرق شدن در آب و يا سوختن در آتش نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 361
[724]2-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: ضمانت مى كنم كسى كه عمامه به سر، براى سفرى از خانه اش در آيد و تحت الحنك بياويزد گرفتار دزدى و غرق شدن و سوختن نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 429
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِسْحَاقَ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْأَزْدِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: تَجْلِسُونَ وَ تَتَحَدَّثُونَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ نَعَمْ قَالَ إِنَّ تِلْكَ اَلْمَجَالِسَ أُحِبُّهَا فَأَحِبُّوا أَمْرَنَا إِنَّهُ مَنْ ذَكَرَنَا وَ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَيْنِهِ مِثْلُ جَنَاحِ اَلذُّبَابَةِ غَفَرَ اَللَّهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ كَانَتْ أَكْثَرَ مِنْ زَبَدِ اَلْبَحْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 187 )
1-بكر بن محمّد ازدى گويد:امام صادق عليه السّلام بمن فرمود:شما خاندان آيا گرد هم مينشينيد و ذكر أحاديث ما ميكنيد؟گفتم:قربانت گردم آرى، فرمود:راستى كه اين نوع مجالس را دوست دارم و بدان علاقمندم،آرى امر ما را زنده كنيد زيرا هر كس ما را ياد كند،يا نزد او يادى از ما بشود،و باندازۀ بال مگسى از ديده اش اشك جارى گردد،خداوند همۀ گناهان او را اگر چه باندازۀ كفهاى دريا باشد بيامرزد. شرح:اين حديث شريف از نظر سند در درجۀ اعلاى صحّتست،و راوى آن بكر بن محمّد أزدى خود اهل كوفه و ثقه و از خاندانى است بس جليل كه همه از شيعيان و مخلصين و طرفداران اهل بيت عصمت عليهم السّلام هستند،عمّه اش«غنيمه»از روات امام صادق و موسى بن جعفر عليهما السّلام است،و پسر عمّش«موسى بن عبد السّلام» نيز از اصحاب امام صادق و موسى بن جعفر عليهما السّلام است،و دو عمويش شديد بن عبد الرّحمن و عبد السّلام بن عبد الرّحمن هر دو از طرفداران سر سخت اهل بيت عليهم السّلام ميباشند و بدين سبب هم زندانى شدند و مدّتى در زندان بسر بردند،فضل ابن شاذان از ابن أبى عمير از بكر بن محمّد از زيد شحّام روايت كرده گويد:من با امام صادق عليه السّلام مشغول طواف كعبه بوديم و دست من در دست امام عليه السّلام بود در حالى كه امام ميگريست فرمود اى شحّام فهميدى كه خداوند با من چه كرد؟ اين ميگفت و اشك ميريخت و دعا ميكرد،عرض كردم بفرمائيد،امام عليه السّلام فرمود اى شحّام من از خدا خواستم اين دو را بمن ببخشد و از زندان خلاصشان كند،خدا دعايم را در بارۀ آن دو مستجاب فرمود و هر دو آزاد شدند. پس اين خاندان كه بغامديّين معروفند جملگى از مواليان و هواداران خاندان عصمتند و امام عليه السّلام باينچنين مردى فرمود مجالس شما را دوست دارم و اشك چشم شما موجب غفران گناهان شما است،و اين جهت را در بيان حديث بايد رعايت نمود و بعموم«من»در جملۀ «من ذكرنا أو ذكرنا عنده». نبايد تمسّك كرد بنحوى كه موجب تجرّى بيمايگان و يا مردم بى بندوبار شود،و واضح است كه مورد اين قبيل روايات شيعيان خالص و شايسته اند كه در اعتقاد بولايت راسخند، و در شناخت اولى الأمر كاملا عارفند،و در راه ترويج مرام ايشان عليهم السّلام جان نثار و كوشايند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 415
1-بكر بن محمد ازدى مى گويد كه:امام صادق عليه السّلام از من پرسيد:آيا به دور هم مى نشينيد و از ما ياد مى كنيد؟عرض كردم:آرى،فدايت گردم!حضرت فرمود: براستى كه من اين گونه مجلسها را دوست دارم،بر شماست كه ياد و خاطرۀ ما را زنده نگاه داريد،زيرا كسى كه از ما ياد كند،و يا اگر از ما در نزد او نامى برده مى شود به اندازۀ بال مگسى(براى ما)اشك بريزد،خداوند همۀ گناهان او را اگر چه از كف روى دريا هم افزونتر باشد،مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 473
1. بكر بن محمّد ازدى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: آيا شما خاندان گرد هم مى نشينيد و از ما سخن مى گوييد؟ گفتم: آرى فدايت شوم. فرمود: من اين گونه مجالس را دوست دارم. آرى، امر ما را زنده كنيد، زيرا هر كس ما را ياد كند، يا نزد او يادى از ما بشود و به اندازۀ بال مگسى اشك از ديده اش روان گردد، خداوند گناهان او را-هر چند از كفهاى دريا بيشتر باشد-مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 361
[725]1-... بكر بن محمّد ازدى گويد: امام صادق عليه السّلام از من پرسيد: آيا گرد هم مى نشينيد و از ما سخن مى گوييد؟ عرض كردم: فدايت شوم! آرى. فرمود: به راستى، من اين مجالس را دوست دارم. امر ما را زنده كنيد. همانا هر كه ما را ياد كند يا از ما نزد او ياد شود و به اندازۀ بال مگسى اشك از ديده اش خارج شود خداوند گناهان او را ببخشايد اگر چه فزون تر از كف دريا باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 431
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ حُبَّنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ لَيَحُطُّ اَلذُّنُوبَ عَنِ اَلْعِبَادِ كَمَا يَحُطُّ اَلرِّيحُ اَلشَّدِيدَةُ اَلْوَرَقَ عَنِ اَلشَّجَرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 187 )
1-بسند مذكور(در حديث فوق)بكر بن محمّد گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود: براستى كه دوستى ما خاندان اهل بيت گناهان را همان طورى كه برگ از درخت فرو ميريزد از بندگان خدا فرو خواهد ريخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 417
1-و به سند مذكور از امام صادق عليه السّلام روايت شده است كه فرمود:همانا دوستى ما اهل بيت،موجب فرو ريختن گناهان بندگان خدا مى شود،همان گونه كه در اثر وزش باد شديد،برگ از درخت فرو مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 474
1. نيز به همين سند از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمود: دوستى ما خاندان گناهان را از بندگان خدا فرو مى ريزد، چنان كه باد سخت برگها را از درختان فرو مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 361
[726]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، دوست داشتن ما اهل بيت گناهان بندگان را فرو ريزد همان گونه كه باد شديد برگ از درخت فرو ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 431
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَا قَضَى مُسْلِمٌ لِمُسْلِمٍ حَاجَةً إِلاَّ نَادَاهُ اَللَّهُ عَلَيَّ ثَوَابُكَ وَ لاَ أَرْضَى لَكَ بِدُونِ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 188 )
1. نيز به همين سند از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمود: هيچ مسلمانى حاجت مسلمانى را برنمى آورد مگر اينكه خداوند او را ندا مى كند كه پاداش تو بر من است و من براى تو به چيزى جز بهشت راضى نيستم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 361
[727]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ مسلمانى نياز برادر مسلمانش را برآورده نسازد جز آنكه خدا او را ندا دهد: پاداش تو بر عهدۀ من است و به كمتر از بهشت براى تو راضى نمى شوم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 431
1-بسند مذكور بكر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ كس حاجت مسلمانى را بر نياورد جز اينكه خداوند ويرا خطاب نمايد كه پاداش تو با من است و جز بهشت را براى تو راضى نخواهم بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 417
1-و به سند مذكور از امام صادق عليه السّلام روايت شده است كه فرمود:هيچ كس نياز و خواستۀ مسلمانى را برآورده نمى كند مگر آنكه خداوند او را خطاب مى كند كه:پاداش تو بر عهدۀ من است و به كمتر از بهشت براى تو راضى نمى شوم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 474
ص: 200
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ بَكْرِ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ لاَ يَقْدِرُ أَحَدٌ قَدْرَهُ فَكَمَا لاَ يَقْدِرُ أَحَدٌ قَدْرَهُ كَذَلِكَ لاَ يَقْدِرُ أَحَدٌ قَدْرَ نَبِيِّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَكَذَلِكَ لاَ يَقْدِرُ أَحَدٌ قَدْرَ اَلْمُؤْمِنِ إِنَّهُ لَيَلْقَى أَخَاهُ فَيُصَافِحُهُ فَيَنْظُرُ اَللَّهُ إِلَيْهِمَا وَ اَلذُّنُوبُ تَحَاتُّ عَنْ وُجُوهِهِمَا حَتَّى يَتَفَرَّقَا كَمَا تَحُطُّ اَلرِّيحُ اَلشَّدِيدَةُ اَلْوَرَقَ عَنِ اَلشَّجَرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 188 )
1-اسحاق بن عمّار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:قدر خداوند سبحان را كس نتواند شناخت،و همين طور كه قدر خدا را كس نتواند دانست قدر رسولش صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم را نيز كس نتواند شناخت،و همچنان كه قدر پيغمبرش را كسى نشناسد همين قسم قدر مؤمن را كسى نتواند دانست،همانا مؤمن با برادرش برخورد كند و با او مصافحه نمايد خداوند بر آن دو نظر رحمت افكند،و گناهانشان شروع كند بريختن تا از يك ديگر جدا شوند همچنان كه باد سخت برگ درختان را ميريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 417
1-اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:براستى كه هيچ كس را ياراى آن نيست كه قدر خدا را بشناسد،و همان گونه كه از شناخت قدر خدا ناتوان است،قدر و منزلت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را نيز نيارد كه شناخت،و همان طورى كه از شناخت قدر و منزلت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم عاجز است،نمى تواند به قدر مؤمن پى ببرد؛براستى كه در هنگامى كه مؤمن با برادر ايمانيش ديدار و با وى مصافحه مى كند،خداوند آنها را نگريسته در حالى كه گناهان آن دو تا زمانى كه از يك ديگر جدا نشده اند فرو مى ريزد بدان گونه كه باد شديد،برگها را از درختان جدا كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 475
1. اسحاق بن عمّار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: قدر و منزلت خدا را هيچ كس نمى تواند بشناسد، و همان گونه كه قدر خدا را هيچ كس نمى تواند بشناسد قدر پيامبرش را نيز كسى نمى تواند بشناسد، و چنان كه قدر پيامبرش را هيچ كس نمى تواند بشناسد قدر مؤمن را نيز كسى نمى تواند بشناسد. همانا مؤمن با برادرش برخورد مى كند و با او مصافحه مى نمايد و خدا بر آن دو نظر رحمت مى افكند و گناهانشان تا وقتى كه از يك ديگر جدا شوند همواره فرو مى ريزد، همان گونه كه باد سخت برگها را از درخت فرو مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 361
[728]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، كسى قدر خداوند را نمى داند و همان طور كه كسى قدر او را نمى داند قدر پيامبرش صلّى اللّٰه عليه و آله را نيز نمى داند و همان طور كه كسى قدر پيامبرش صلّى اللّٰه عليه و آله را نمى داند قدر مؤمن را نيز نمى داند. به راستى، چون مؤمن برادرش را ديدار كند و با او دست دهد خداوند به آن دو بنگرد و گناهان از رخسارشان فرو ريزد تا آنگاه كه از يك ديگر جدا شوند همان طور كه باد شديد برگ را از درخت فرو ريزاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 431
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ أَنْعَمَ اَللَّهُ عَلَيْهِ بِنِعْمَةٍ فَعَرَفَهَا بِقَلْبِهِ وَ جَهَرَ بِحَمْدِ اَللَّهِ عَلَيْهَا فَفَرَغَ مِنْهَا حَتَّى يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزِيدِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 188 )
1-اسحاق بن عمّار گويد:امام صادق عليه السّلام بمن فرمود اى أبا اسحاق خداوند به بنده اى نعمتى ارزانى نداشت كه آن بنده قدر آن بشناسد و خدا را آشكارا سپاس گويد و فارغ شود مگر اينكه امر بر افزايش آن نعمت صادر خواهد گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 418
1-به سند مذكور از اسحاق بن عمّار نقل شده است كه امام صادق عليه السّلام به من فرمود: اى ابا اسحاق!هر گاه خداوند نعمتى را بر بندۀ خود ارزانى داشته،و او قدر آن نعمت را با قلب درك كرده و آشكارا خداى را شكرگزار باشد،هنوز از سپاس فارغ نشده است كه دستور افزونى نعمتها(از جانب حق)براى او صادر مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 476
1. اسحاق بن عمّار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: اى اسحاق، خداوند بر بنده اى نعمتى ارزانى نداشته كه آن بنده قدر آن را بشناسد و خدا را آشكارا بر آن سپاس گويد و فارغ شود مگر اينكه فرمان افزايش آن نعمت براى او صادر خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 363
[729]1-... اسحاق بن عمّار گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى اسحاق! خداوند بر بنده اى نعمتى عطا ننموده كه او آن نعمت را بشناسد و خدا را آشكارا به خاطر آن سپاس گويد و فارغ شود جز آنكه به افزودن آن نعمت دستور داده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 433
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِذَا بَلَغَ اَلْمَرْءُ أَرْبَعِينَ سَنَةً آمَنَهُ اَللَّهُ مِنَ اَلْأَدْوَاءِ اَلثَّلاَثَةِ اَلْجُنُونِ وَ اَلْجُذَامِ وَ اَلْبَرَصِ فَإِذَا بَلَغَ اَلْخَمْسِينَ خَفَّفَ اَللَّهُ حِسَابَهُ فَإِذَا بَلَغَ اَلسِّتِّينَ رَزَقَهُ اَللَّهُ اَلْإِنَابَةَ إِلَيْهِ فَإِذَا بَلَغَ اَلسَّبْعِينَ أَحَبَّهُ أَهْلُ اَلسَّمَاءِ فَإِذَا بَلَغَ اَلثَّمَانِينَ أَمَرَ اَللَّهُ بِإِثْبَاتِ حَسَنَاتِهِ وَ إِلْقَاءِ سَيِّئَاتِهِ فَإِذَا بَلَغَ اَلتِّسْعِينَ غَفَرَ اَللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ كُتِبَ أَسِيرَ اَللَّهِ فِي أَرْضِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 188 )
1-على بن مغيره گويد:شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:چون سنّ مؤمن به چهل سال رسد خداوند او را از سه مرض ايمن دارد:جنون،جذام،برص(يعنى ديوانگى و خوره و پيسى)و چون به پنجاه رسد خداوند حساب بر او آسان گيرد، و چون به شصت رسد خداوند ويرا موفّق سازد به توبه و بازگشت از گناه،و چون بهفتاد رسد فرشتگان آسمان او را دوست دارند،و چون بهشتاد رسد خداوند فرشتگان مراقب او را فرمان دهد كه نيكيهايش را بنويسند و لغزشهايش را رها كنند، و چون به نود رسد «غفر اللّٰه له ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر». خداوند گناهان گذشتۀ او همه را اوّلين و آخرين بيامرزد .و جزء اسيران آزادشدۀ خدا در زمين محسوب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 418
1-على بن مغيره از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:زمانى كه عمر مؤمن به چهل سال برسد،خداوند او را از سه بيمارى:ديوانگى و خوره(جذام)و پيسى (برص)به دور مى دارد؛و هنگامى كه به پنجاه سالگى برسد،خداوند كار حساب را بر او آسان مى گيرد؛و چون عمر او به شصت سال برسد،خداوند توبه و بازگشت به خود را به او ارزانى مى دارد؛و زمانى كه هفتاد سال بر او بگذرد،آسمانيان دوستش مى دارند؛و چون به سن هشتاد سالگى برسد،خداوند فرمان مى دهد كه كار نيك و پسنديدۀ او را در نامۀ اعمالش ثبت كنند،و از گناهان او چشم بپوشند؛و هنگامى كه عمر او به نود سال رسيد،خداوند همۀ گناهان او را مى آمرزد،و او اسير خدا در زمين ثبت مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 476
1. على بن مغيره مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هنگامى كه سنّ مؤمن به چهل برسد خداوند او را از سه بيمارى: ديوانگى، خوره و پيسى ايمن مى دارد، و چون به پنجاه برسد حساب را بر او آسان مى گيرد، و چون به شصت برسد توبه و بازگشت به سوى خدا را نصيب او مى كند، و چون به هفتاد برسد ملكوتيان او را دوست خواهند داشت، و چون به هشتاد برسد خداوند به فرشتگان مراقب او فرمان مى دهد كه نيكيهايش را بنويسند و گناهانش را رها كنند، و چون به نود برسد گناهان قديم و جديد او را مى آمرزد، و در زمرۀ اسيران آزادشدۀ خدا در زمين محسوب مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 363
[730]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هنگامى كه مرد به چهل سالگى رسد خداوند او را از سه بيمارى: ديوانگى، جذام و پيسى در امان دارد و چون به پنجاه سالگى رسد خداوند حسابش را آسان گيرد و آنگاه كه به شصت سالگى رسد خداوند توبه و رويگردانى [از كارهاى ناشايست] را روزى او گرداند و آن هنگام كه به هفتاد سالگى رسد آسمانيان او را دوست بدارند و چون به هشتاد سالگى رسد خداوند به ثبت نيكى هايش و وارهاندن گناهانش فرمان دهد و آنگاه كه به نود سالگى رسد خداوند گناهان پيشين و پسين او را از ابتدا تا انتها بيامرزد و اسير خدا در زمين به شمار آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 433
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ عَبْدِ اَلْخَالِقِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ طَلْحَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَيُكْرِمُ أَبْنَاءَ اَلتِّسْعِينَ وَ يَسْتَحِي مِنْ أَبْنَاءِ اَلثَّمَانِينَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 188 )
2-محمّد بن طلحه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:همانا خداوند كسانى كه سنّشان بهفتاد [نود]رسيده گرامى دارد،و از آنان كه هشتاد سال از عمرشان گذشته شرم دارد كه عذابشان كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 419
2-محمد بن طلحه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:براستى كه خداوند بزرگ كسانى را كه عمرشان به هفتاد سال رسيده است گرامى مى دارد،و از آنان كه به سن هشتاد سالگى رسيده اند شرم دارد(كه به عذاب خود گرفتارشان سازد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 477
2. محمّد بن طلحه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند كسانى را كه سنّشان به هفتاد رسيده است گرامى مى دارد، و از آنان كه هشتاد ساله اند شرم دارد كه عذابشان كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 363
[731]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ بر هفتاد ساله ها ارج مى نهد و از هشتاد ساله ها شرم دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 433
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْمُؤَدِّبِ عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ عَنْ خَالِدٍ اَلْقَلاَنِسِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ يَسْتَحِي مِنْ أَبْنَاءِ اَلثَّمَانِينَ أَنْ يُعَذِّبَهُمْ وَ قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يُؤْتَى بِشَيْخٍ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فَيُدْفَعُ إِلَيْهِ كِتَابُهُ ظَاهِرُهُ فِيمَا يَلِي اَلنَّاسَ لاَ يَرَى إِلاَّ مَسَاوِيَ فَيَطُولُ ذَلِكَ عَلَيْهِ فَيَقُولُ يَا رَبِّ أَ تُعِيدُنِي إِلَى اَلنَّارِ فَيَقُولُ اَلْجَبَّارُ جَلَّ جَلاَلُهُ يَا شَيْخُ إِنِّي أَسْتَحِي أَنْ أُعَذِّبَكَ وَ قَدْ كُنْتَ تُصَلِّي لِي فِي دَارِ اَلدُّنْيَا اِذْهَبُوا بِعَبْدِي إِلَى اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 189 )
3-خالد قلانسىّ گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه خداوند شرم دارد از اينكه مؤمنين هشتاد ساله را در روز قيامت عقوبت فرمايد،و نيز فرمود:چون روز قيامت شود پيرى هشتاد ساله بياورند و نامۀ عملش بدستش دهند كه آنچه از آن بر خلق آشكار است همه گناه و نافرمانى است و جز گناه در آن ديده نشود و اين حال بر او بدر از انجامد تا اينكه پير مرد گويد:بار الها مرا بسوى آتش باز خواهى فرستاد،خداوند جبّار گويد:اى پير كهنسال من حيا ميكنم كه ترا با اين حال و اين سنّ عذاب كنم زيرا تو در دنيا براى من نماز بجاى آوردى،بعد فرشتگان را فرمايد اين بنده ام را ببهشت بريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 419
3-خالد قلانسى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:همانا خداوند شرم مى كند هشتاد ساله ها را عذاب كند؛و نيز حضرت فرمود:چون روز قيامت فرا رسد پير مرد سالخورده اى را در حالى كه نامۀ اعمال او را به دستش داده اند حاضر مى كنند،كه روى آن نامۀ اعمال به طرف مردم باشد،و جز گناه و بدى چيزى ديده نمى شود؛و چون كار به درازا كشد و تحمّل اين حالت بر او گران آيد عرضه مى دارد: پروردگارا!آيا مرا به سوى آتش دوزخ باز خواهى فرستاد؟!خداوند جبّار به او خطاب مى كند كه:اى پير مرد!من شرم دارم از اينكه تو را عذاب كنم،زيرا تو در دنيا براى من نماز مى خواندى،(و سپس فرمان مى دهد كه)بندۀ مرا به بهشت ببريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 477
3. خالد قلانسى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند شرم دارد از اينكه مؤمنان هشتاد ساله را عذاب كند. و فرمود: روز قيامت پير هشتاد ساله را مى آورند و نامۀ عملش را به دستش مى دهند. ظاهر آن نامه كه بر مردم آشكار است چيزى جز گناه و نافرمانى نيست، و اين بر او طولانى مى نمايد. از اين رو مى گويد: پروردگارا، آيا مرا به سوى آتش دوزخ باز مى فرستى؟ خداوند جبّار مى گويد: اى پيرمرد، من شرم دارم از اينكه تو را عذاب كنم، زيرا تو در دنيا براى من نماز مى گزاردى. بنده ام را به بهشت ببريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 363
[732]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداوند شرم دارد كه هشتاد ساله ها را عذاب كند. و نيز... امام صادق عليه السّلام فرمود: پير مردى را در روز رستاخيز آورند و نامۀ كردارش را به او دهند. آنچه كه از آن نامه براى مردم آشكار است چيزى جز گناه نباشد و زمانى دراز به اين حال ماند؛ پس آنگاه عرض كند: پروردگارا! آيا مرا به آتش دوزخ باز مى گردانى؟ خداى چيره گر شكوهمند فرمايد: اى پير مرد! به راستى، من شرم دارم كه تو را عذاب كنم كه بى گمان در سراى دنيا براى من نماز مى گزاردى. [آنگاه مى فرمايد:] بندۀ مرا به بهشت ببريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 433
ص: 201
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا سَلَمَةُ بْنُ اَلْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ أُمَيَّةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ يَرْفَعُهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ عَرَفَ فَضْلَ شَيْخٍ كَبِيرٍ فَوَقَّرَهُ لِسِنِّهِ آمَنَهُ اَللَّهُ مِنْ فَزَعِ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ قَالَ مِنْ تَعْظِيمِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِجْلاَلُ ذِي اَلشَّيْبَةِ اَلْمُؤْمِنِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 189 )
1-محمّد بن عبد اللّٰه بسند مرفوع روايت كند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمودند: هر كس حرمت كهنسالى را بشناسد و او را بدين جهت احترام نمايد خداوند او را از فزع قيامت ايمن دارد.و نيز فرمود:از جملۀ بزرگداشت خداوند احترام پير محاسن سفيد مسلمان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 420
1-محمّد بن عبد اللّٰه-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:كسى كه حرمت پير سالخورده اى را بشناسد و او را به خاطر كهنسالى(و ناتوانى)احترام كند،خداوند او را از ترس و وحشت روز قيامت در امان مى دارد؛و نيز حضرت فرمود:احترام پير سالخورده،به منزلۀ احترام و بزرگداشت خداوند است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 478
1. محمّد بن عبد اللّٰه در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس حرمت سالخورده اى را بشناسد و او را به خاطر سنّش احترام كند، خداوند او را از وحشت روز قيامت ايمن مى دارد. و فرمود: احترام پيرمرد مؤمن از مصاديق تعظيم خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 365
[733]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه بزرگى و جايگاه پيرمرد كهن سال را شناسد و او را به خاطر سنّش گرامى دارد خداوند او را از هراس روز رستاخيز در امان دارد. و نيز فرمود: يكى از راه هاى بزرگداشت خداى گرامى و بزرگ، گرامى داشتن ريش سفيد مؤمن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 435
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ وَهْبِ بْنِ وَهْبٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ جَبْرَئِيلَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَخْبَرَنِي بِأَمْرٍ فَقَرَّتْ بِهِ عَيْنِي وَ فَرِحَ بِهِ قَلْبِي قَالَ يَا مُحَمَّدُ مَنْ غَزَا غَزْوَةً فِي سَبِيلِ اَللَّهِ مِنْ أُمَّتِكَ فَمَا أَصَابَتْهُ قَطْرَةٌ مِنَ اَلسَّمَاءِ أَوْ صُدَاعٌ إِلاَّ كَانَ لَهُ شَهَادَةٌ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 189 )
1-وهب بن وهب گويد:جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:جبرئيل مرا بچيزى خبر داد كه بدان چشمم روشن و دلم مسرور گشت و آن اين بود كه گفت:هر كس از امّت تو در ميدان نبرد در راه خدا جهاد كند قطره بارانى از آسمان بدو در اين راه نرسد و دردسرى نبيند جز اينكه همه در روز قيامت براى او بدين كار شهادت دهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 421
1-وهب بن وهب از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:جبرئيل مرا به امرى خبر داد كه چشمم روشن و دلم از آن شادمان شد،گفت:اى محمّد!هر كس از امّت تو كه در راه خدا جهاد كند،قطرۀ بارانى از آسمان بر او نبارد و يا دچار سر درد نشود مگر آنكه در روز قيامت(همۀ آنها در محضر الهى)براى او شهادت و گواهى باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 478
1. وهب بن وهب از حضرت جعفر بن محمد (عليهما السّلام) از پدرش از جدش نقل كرده است كه رسول خدا فرمود: جبرئيل مرا به چيزى خبر داد كه چشمم به آن روشن و دلم شادمان شد. گفت: اى محمّد، هر كس از امّت تو در راه خدا جهاد كند، هيچ قطرۀ بارانى به او نمى رسد و دردسرى نمى بيند مگر اينكه روز قيامت براى او به اين كار گواهى مى دهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 365
[734]1-... امام صادق از پدرش و او از جدّش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: جبرئيل مرا خبرى داد كه چشمم روشن شد و دلشاد گشتم! جبرئيل گفت: اى محمّد! هر كه از امّت تو در راه خدا پيكار كند قطره اى از آسمان بر او نبارد يا سردردى نبيند جز آن كه همگى در روز رستاخيز بر جهادگرى او گواهى دهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 435
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لِلْجَنَّةِ بَابٌ يُقَالُ لَهُ بَابُ اَلْمُجَاهِدِينَ يَمْضُونَ إِلَيْهِ فَإِذَا هُوَ مَفْتُوحٌ وَ اَلْمُجَاهِدُونَ مُتَقَلِّدُونَ (1) سُيُوفَهُمْ وَ اَلْجَمْعُ فِي اَلْمَوْقِفِ وَ اَلْمَلاَئِكَةُ تَتَرَحَّبُ بِهِمْ فَمَنْ تَرَكَ اَلْجِهَادَ أَلْبَسَهُ اَللَّهُ ذُلاًّ - وَ فَقْراً فِي مَعِيشَتِهِ وَ مَحْقاً فِي دِينِهِ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَعَزَّ أُمَّتِي بِسَنَابِكِ خَيْلِهَا (2) وَ مَرَاكِزِ رِمَاحِهَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 189 )
2-و بهمين سند از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:بهشت را درى است كه آن را باب المجاهدين گويند،در حالى كه مردم در محشر بحساب مشغولند اينان بسوى آن باب روان شوند همه شمشير بخود آويخته و آن در بروى آنها باز شود و فرشتگان خير مقدم گويند،و مرحبا گويان از ايشان استقبال نمايند.و هر كس جهاد در راه خدا را بهمراه امام عادل ترك كند خداوند لباس خوارى و مذلّت بدو بپوشاند،و در زندگى تنگدست و نيازمندش گرداند،و دينش نيز از بين برود،زيرا خداوند عزّت و ارجمندى امّت من را بسم ستوران و جايگاه نيزه سربازان وابسته ساخته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 421
2-و به همين سند از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه فرمود:بهشت،دربى دارد كه نام آن«باب المجاهدين»مى باشد؛به طرف در حركت كرده،در حالى كه درب باز شود،مجاهدان شمشير به خود آويخته،مردم در محشر،فرشتگان خدا درودگويان به استقبالشان مى شتابند؛پس هر كس جهاد را ترك كند خداوند جامۀ خوارى و ذلّت را بر اندام او بپوشاند،و او را در طول زندگى نيازمند و تهيدست مى گرداند،و دين او را از ميان بردارد(بيدين از دنيا مى رود)،چرا كه خداوند تبارك و تعالى امّت مرا(به خاطر)سم اسبان(مجاهدان)و جايگاه نيزه هاى آنان، عزيز و سرافراز مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 479
2. نيز به همين سند نقل شده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: بهشت درى دارد كه آن را «باب المجاهدين» مى گويند، و جهادگران در حالى كه شمشيرهايشان را به خود آويخته و مردم نيز در موقف ايستاده اند به سوى آن در روان مى گردند، كه ناگاه در به رويشان باز مى شود و فرشتگان به آنان خوش آمد مى گويند. هر كس جهاد را ترك كند، خداوند لباس ذلّت به او مى پوشاند و در زندگى نيازمندش مى كند و دينش از بين مى رود. خداوند بزرگ امّت مرا به سمّ ستوران و جايگاه نيزۀ جهادگران عزّت بخشيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 365
[735]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: بهشت را درى است كه آن را «در مجاهدين» گويند و در حالى كه مردم در جايگاه حسابرسى هستند آن در گشوده باشد و جهادگران در حالى كه شمشيرهايشان را به خود آويخته اند و فرشتگان به آنان خوشامد مى گويند به سوى آن در، گام سپارند. هر كه جهاد را وارهد خداوند جامۀ خوارى و نادارى را در زندگى اش بر او پوشاند و دينش را تباه گرداند. به راستى، خداى فرازمند امّتم را با سم اسبان و جاى نيزه هايشان بزرگ داشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 435
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ بَلَّغَ رِسَالَةَ غَازٍ كَمَنْ أَعْتَقَ رَقَبَةً وَ هُوَ شَرِيكُهُ فِي بَابِ غَزْوَتِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 190 )
3-بهمين سند گويد:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس نامۀ يكتن سرباز را بخانواده اش برساند همچنان باشد كه بنده اى آزاد كرده است،و در ثواب نبرد با آن سرباز نيز شريك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 422
3-و به همين سند از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه فرمود:كسى كه نامۀ رزمنده اى را برساند،به منزلۀ آن است كه بنده اى را(در راه خدا)آزاد كرده باشد، و در ثواب آن رزمنده شريك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 479
3. و نيز به همين سند نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس نامۀ جهادگرى را به خانواده اش برساند همچون كسى است كه برده اى را آزاد ساخته است، و در جهاد با او شريك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 365
[736]3-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه نامۀ جهادگرى را برساند همانند كسى است كه بنده اى را آزاد نموده است و در پاداش جهاد، با آن جهادگر شريك باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 435
ص: 202
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ أَبِي هَمَّامٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ غَزْوَانَ (1) عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : خُيُولُ اَلْغُزَاةِ هِيَ خُيُولُهُمْ فِي اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 190 )
4-سكونى گويد:جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه فرمود:اسبان جنگى سربازان در بهشت نيز مراكب آنها است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 422
4-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اسبان مجاهدان(در راه خدا)همان اسبان آنان در بهشت خواهند بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 480
4. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اسبهاى جهادگران در بهشت نيز مركب آنها خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 365
[737]4-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اسبان جهادگران، در بهشت نيز اسبان آنان باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 437
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اَلْخَيْرُ كُلُّهُ فِي اَلسَّيْفِ وَ تَحْتَ ظِلِّ اَلسَّيْفِ وَ لاَ يُقِيمُ اَلنَّاسَ إِلاَّ اَلسَّيْفُ وَ اَلسُّيُوفُ مَقَالِيدُ اَلْجَنَّةِ وَ اَلنَّارِ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 190 )
5. عمر بن ابان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خوبيها همه در شمشير و زير سايۀ آن است، و چيزى جز شمشير مردم را راست نمى كند. شمشيرها كليدهاى بهشت و دوزخند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 365
[738]5-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: همۀ نيكى، در شمشير و زير سايۀ شمشير است و مردم را چيزى جز شمشير درست ننمايد و شمشيرها كليدهاى بهشت و دوزخ هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 437
5-عمر بن أبان گويد:امام صادق عليه السّلام از پدرانش از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم نقل كرد كه آن حضرت فرمود:همه خوبيها در شمشير و زير سايۀ آنست،و مردم را راست ننمايد جز شمشير،و شمشيرها كليدهاى بهشت و جهنّمند. شرح:مراد از شمشير در اين اخبار مطلق اسلحه است و هر گاه باذن امام عادل بكار رود كليد بهشت،و گر نه كليد جهنّم خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 422
5-عمر بن ابان از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:همۀ خوبيها در شمشير،و در سايۀ آن است، و تنها شمشير است كه مردم را اصلاح مى كند(و آنان را از انحراف باز مى دارد)، و شمشيرها كليدهاى بهشت و دوزخند .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 480
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ اَلْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْجَعْفَرِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنِ اِرْتَبَطَ فَرَساً عَتِيقاً مُحِيَتْ عَنْهُ ثَلاَثُ سَيِّئَاتٍ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ كُتِبَتْ لَهُ إِحْدَى وَ عِشْرُونَ حَسَنَةً وَ مَنِ اِرْتَبَطَ هَجِيناً مُحِيَتْ عَنْهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ سَيِّئَتَانِ وَ كُتِبَتْ لَهُ سَبْعُ حَسَنَاتٍ وَ مَنِ اِرْتَبَطَ بِرْذَوْناً (3) يُرِيدُ بِهِ جَمَالاً وَ قَضَاءَ حَوَائِجَ وَ دَفْعَ عَدُوٍّ عَنْهُ مُحِيَتْ عَنْهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ سَيِّئَةٌ وَ كُتِبَتْ لَهُ سِتُّ حَسَنَاتٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 190 )
1-ابراهيم بن محمّد گويد:از موسى بن جعفر عليهما السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس اسبى عتيق يعنى اسبى تازى كه پدر و مادرش هر دو عربى باشد نگاه دارد در هر روز سه گناه از صحيفۀ اعمال او پاك شود و بيست و يك حسنه ثبت گردد،و هر كس اسبى هجين يعنى اسبى كه پدرش تازى و مادرش غير عربى باشد ببندد در هر روز دو گناه از نامۀ عملش محو و هفت حسنه براى او ثبت گردد،و هر كس برذونى يعنى يابوئى براى شكوه اسلام يا رفع حاجت خود و مؤمنان و يا جلوگيرى و دفع دشمنان يا شماتت ايشان نگاهدارد در هر روز يك گناه از جريدۀ عملش محو و شش حسنه در آن براى او بنويسند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 423
1-يعقوب بن جعفر بن ابراهيم بن محمّد جعفرى گويد:از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام شنيدم كه فرمود:كسى كه اسب اصيلى را نگاه دارد،در هر روز سه گناه از نامۀ اعمالش پاك و بيست و يك حسنه در آن ثبت مى شود؛و كسى كه اسب هجينى (كه پدرش عربى و مادرش غير عربى باشد)را نگاه دارد،در هر روز دو گناه از نامۀ اعمال او پاك و هفت حسنه در آن نوشته مى شود؛و كسى كه قاطرى(يابويى)را براى زيبايى و يا براى باركشى و ساير استفاده هاى شخصى و يا به منظور دفع دشمن،نگاه دارد به ازاى هر روز يك گناه از نامۀ اعمال او سترده و شش حسنه در آن و براى او ثبت مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 481
1. يعقوب بن جعفر مى گويد: از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس اسبى عتيق كه پدر و مادرش هر دو عربى باشند نگاه دارد، هر روز سه گناه از نامۀ عملش محو مى گردد و بيست و يك حسنه براى او نوشته مى شود. و هر كس اسبى نگاه دارد كه پدرش عربى و مادرش غير عربى باشد، هر روز دو گناه از نامۀ عملش محو و هفت حسنه براى او ثبت مى گردد. و هر كس يابويى براى شكوه اسلام يا تأمين نيازمنديهاى خود يا جلوگيرى از هجوم دشمنان نگاه دارد، هر روز يك گناه از نامۀ عملش محو و شش حسنه براى او نوشته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 367
[739]1-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: هر كه اسب عتيق (اسبى كه پدر و مادرش عربى هستند) نگاهدارى كند هر روز سه گناه او پاك شود و بيست و يك حسنه براى او نوشته شود و هر كه اسب هجين (اسبى كه پدرش عربى و مادرش غير عربى است) نگاهدارى كند هر روز دو گناه او پاك شود و هفت حسنه براى او نوشته شود و هر كه اسب تاتارى را براى زيبايى و برآوردن نيازها و براى به دور راندن دشمنش نگاهدارى كند، هر روز يك گناه او پاك شود و شش حسنه براى او نوشته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 437
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اَلْخَيْرُ مَعْقُودٌ بِنَوَاصِي اَلْخَيْلِ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ (4) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 190 )
2-عمر بن أبان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده اند:خير و خوبى و بركت بسته است بر پيشانيهاى اسب تا روز قيامت. شرح:مراد آنست كه اين حيوان هميشه تا روز قيامت وجودش سراسر خير و منفعت است هر چند براى سوارى مركبها و سواريهاى ديگرى بسازند،و يا براى تاخت و تاز و جلوگيرى از هجوم دشمن چيزهاى ديگرى اختراع شود،هيچ وقت وجود اين حيوان بى منفعت و خير تا روز قيامت نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 423
2-عمر بن ابان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:خير و بركت تا روز قيامت بر پيشانى اسبها گره خورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 481
2. عمر بن ابان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خير و خوبى تا روز قيامت به موى پيشانى اسبها بسته شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 367
[740]2-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خير تا روز رستاخيز به پيشانى اسبان بسته شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 437
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا اِشْتَرَيْتَ دَابَّةً فَإِنَّ مَنْفَعَتَهَا لَكَ وَ رِزْقَهَا عَلَى اَللَّهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 190 )
3-علىّ بن رئاب گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر گاه اسبى يا مركبى ديگر خريدى بدان كه بهره اش همه از آن تو است،و روزيش با خدا.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 424
3-علىّ بن رئاب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر گاه چارپايى را خريدى،بهره و منفعتش از آن توست و روزيش با خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 481
3. على بن رئاب از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر گاه مركبى خريدى بدان كه بهره بردارى از آن براى تو و روزى اش بر عهدۀ خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 367
[741]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: چون اسبى خريدى بى گمان ثمره اش از آن تو و روزى اش بر خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 437
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ بَكْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ اَلْجَعْفَرِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ اَلْكَاظِمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنِ اِرْتَبَطَ فَرَساً أَشْقَرَ أَغَرَّ وَ أَقْرَحَ فَإِنْ كَانَ أَغَرَّ سَائِلَ اَلْغُرَّةِ بِهِ وَضَحٌ فِي قَوَائِمِهِ (5) فَهُوَ أَحَبُّ إِلَيَّ لَمْ يَدْخُلْ بَيْتَهُ فَقْرٌ مَا دَامَ ذَلِكَ اَلْفَرَسُ فِيهِ وَ مَا دَامَ أَيْضاً فِي مِلْكِهِ لاَ يَدْخُلُ بَيْتَهُ حَنَقٌ قَالَ وَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ مَنِ اِرْتَبَطَ فَرَساً لِيُرْهِبَ بِهِ عَدُوّاً أَوْ يَسْتَعِينَ بِهِ عَلَى جَمَالِهِ (6) لَمْ يَزَلْ مُعَاناً عَلَيْهِ أَبَداً مَا دَامَ فِي مِلْكِهِ وَ لاَ يَدْخُلُ بَيْتَهُ خَصَاصَةٌ (7) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 191 )
4-سليمان جعفرى گويد:شنيدم موسى بن جعفر عليهما السّلام ميفرمود:هر كس اسبى با اين صفات در راه خدا ببندد كه رنگش سرخ مايل بزرد و پيشانيش سفيد يا خالى سفيد باندازه يكدرهم در پيشانيش باشد-پس اگر سفيدى پيشانيش تا روى بينى آمده باشد،و سر زانوهايش داراى رنگ و نشان درخشنده اى باشد من بهتر مى پسندم-و بخانه اى كه چنين اسبى در آن باشد هرگز فقر و تنگدستى داخل نگردد، و نيز ظلمى بر او نشود يا مكروهى بدو نرسد تا زمانى كه آن اسب در ملكيّت او باقى است يا در آن خانه هست،و گويد باز شنيدم از آن حضرت كه ميفرمود:هر كس اسبى نگاهدارد كه دشمنى را بدان بترساند،يا بارى با آن بمنزل رساند(يا بدان شكوه اسلام را بنمايد)هميشه تا آن حيوان را از دست نداده و در ملك او باقيست مورد يارى و معاونت خواهد بود،و بدبختى و تنگدستى و درويشى بخانه او راه نيابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 424
4-سليمان جعفرى گويد:از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام شنيدم كه فرمود:كسى كه اسب سرخ مايل به زردى را كه همۀ بدن او به همين رنگ و يا در پيشانى او خالى سفيد داشته باشد،اگر سپيدى پيشانيش تا روى بينى كشيده شده و زانوهايش نيز سفيد باشد،من بيشتر مى پسندم؛فقر و تنگدستى و كينه و دشمنى به خانۀ دارندۀ چنين اسبى مادامى كه آن اسب از آن او و در خانۀ اوست راه نمى يابد.راوى مى گويد:باز از آن حضرت شنيدم كه مى فرمود:كسى كه اسبى را نگاه دارد تا دشمن را بدان بترساند،و يا اينكه در باركشى از آن استفاده كند،تا زمانى كه آن اسب از آن اوست پيوسته به او يارى شده و فقر و فلاكت به خانۀ او راه نخواهد يافت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 482
4. سليمان جعفرى مى گويد: از امام كاظم (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس اسبى در راه خدا ببندد كه رنگش سرخ مايل به زرد و پيشانى اش سفيد باشد يا خالى سفيد در پيشانى داشته باشد-البته اگر سفيدى پيشانى اش تا روى بينى آمده باشد و سر زانوهايش رنگ درخشانى داشته باشد من بهتر مى پسندم- هر كس چنين اسبى را در خانه ببندد، تا هنگامى كه آن اسب در آن خانه است و در ملكيّت او باقى است، فقر و تنگدستى و كينه و حسدى در خانۀ او داخل نمى شود. راوى مى گويد: نيز از آن حضرت شنيدم كه مى فرمود: هر كس اسبى نگاه دارد كه دشمنى را بدان بترساند يا بارى را با آن به منزل رساند، تا هنگامى كه آن اسب در ملك اوست كمك خواهد شد و فقر و بيچارگى وارد خانه اش نمى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 367
4-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: هر كه اسب مو طلايى سپيد را يا اسب سپيد پيشانى يا اسبى كه خالى سپيد بر پيشانى اش باشد-و من اسب پيشانى سپيد را كه بينى و دست و پايش سپيد باشد بيشتر دوست دارم-نگاهدارى كند تا زمانى كه آن اسب در خانه اش است تهيدستى به آن خانه در نيايد و تلخ كامى به آن راه نيابد. و شنيدم كه آن حضرت عليه السّلام فرمود: هر كه اسبى را براى هراساندن دشمن يا باربرى نگاهدارى كند تا زمانى كه مالك آن اسب است همواره يارى شود و نيازمندى و نادارى به خانه اش راه نيابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 439
ص: 203
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ جَعْفَرٍ اَلْجَعْفَرِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ أَوْ مَنْزِلِ غَيْرِهِ فَلَقِيَ فَرَساً أَشْقَرَ بِهِ وَضَحٌ (1) أَوْ كَانَتْ لَهُ غُرَّةٌ سَائِلٌ فَهُوَ اَلْعَيْشُ كُلُّ اَلْعَيْشِ لَمْ يَلْقَ فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ إِلاَّ سُرُوراً وَ إِنْ تَوَجَّهَ فِي حَاجَةٍ فَلَقِيَ اَلْفَرَسَ قَضَى اَللَّهُ حَاجَتَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 191 )
5-و نيز سليمان جعفرى از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: هر كس از خانۀ خود يا خانۀ ديگر بيرون آيد و ديده اش باسبى افتد كه سرخ مو و داراى نشان يعنى رنگ سفيد در قوائم و پيشانى و بينى آن باشد(چنان كه در حديث سابق ذكر شد)آن روز همه در خوشى و خوشحالى باشد و جز خوشى در آن روز نبيند،و اگر بسوى كارى رود خداوند حاجت او را روا گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 425
5-و به همين سند،از سليمان بن جعفر جعفرى،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت شده است كه فرمود:كسى كه از خانۀ خود يا از خانۀ ديگرى بيرون آيد و چشم او به اسبى سرخ رنگ مايل به زرد بيفتد كه پاهاى او سفيدى داشته باشند و اگر در پيشانى او خال سفيدى كه بر بينى او كشيده شده،به راحتى و خوشى زندگى به تمام معنا رسيده است،و در آن روز جز خوشى و خرّمى نخواهد ديد،و اگر هنگامى كه از پى كارى مى رود،چنين اسبى را ببيند،خداوند حاجت او را برآورده مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 482
5. نيز به همين سند از امام باقر (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمود: هر كس از خانۀ خود يا خانۀ ديگرى بيرون بيايد و نگاهش به اسبى بيفتد كه سرخ موى و داراى رنگ سفيد در پيشانى و زانوها باشد-و اگر سفيدى پيشانى اش تا روى بينى آمده باشد كه همه اش مايۀ خوشبختى است-چنين كسى آن روز چيزى جز شادى و خوشى نمى بيند، و اگر براى كارى برود و نگاهش به چنين اسبى بيفتد خداوند حاجتش را روا مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 367
[743]5-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه از خانۀ خويش يا خانۀ ديگرى درآيد و اسبى مو طلايى كه پيشانى و دست و پايش سپيد باشد ببيند-و اگر بينى اش نيز سپيد باشد دلپذيرتر است-در آن روز جز شادمانى چيزى نبيند و اگر به دنبال دستيابى به حاجتى برود و آن اسب را ببيند خداوند حاجتش را برآورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 439
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَى اَلْيَقْطِينِيِّ عَنِ اَلدِّهْقَانِ عَنْ دُرُسْتَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِذَا رَكِبَ اَلرَّجُلُ اَلدَّابَّةَ فَسَمَّى رَدِفَهُ مَلَكٌ يَحْفَظُهُ حَتَّى يَنْزِلَ فَإِنْ رَكِبَ وَ لَمْ يُسَمِّ رَدِفَهُ شَيْطَانٌ فَيَقُولُ لَهُ تَغَنَّ فَإِنْ قَالَ لاَ أُحْسِنُ قَالَ لَهُ تَمَنَّ فَلاَ يَزَالُ يَتَمَنَّى حَتَّى يَنْزِلَ وَ قَالَ مَنْ قَالَ إِذَا رَكِبَ اَلدَّابَّةَ بِاسْمِ اَللَّهِ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ - اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ اَلَّذِي هَدٰانٰا لِهٰذٰا وَ سُبْحٰانَ اَلَّذِي سَخَّرَ لَنٰا هٰذٰا وَ مٰا كُنّٰا لَهُ مُقْرِنِينَ إِلاَّ حُفِظَتْ لَهُ نَفْسُهُ وَ دَابَّتُهُ حَتَّى يَنْزِلَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 191 )
1-ابراهيم بن عبد الحميد گويد:امام هفتم عليه السّلام فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر گاه مرد هنگام سوار گشتن بر مركوب نام خدا برد و«بسم اللّٰه» بگويد همراه او فرشته اى براى محافظتش سوار گردد و او را از هر حادثه نگهدارد تا پياده شود،و چنانچه نام خدا نبرد بهمراه او شيطانى رديف شود و او را گويد: آواز بخوان،اگر گويد:آوازم خوش نيست،گويد:پس آرزو كن خود يا كسى باشد كه براى تو غنا بخواند،پس پيوسته آرزو كند تا فرود آيد. و نيز فرمود هر كس بهنگام سوارى گويد: «بسم اللّٰه و لا حول و لا قوّة إلاّ باللّٰه،الحمد للّٰه الّذى هدانا لهذا.و سبحان الّذى سخّر لنا هذا و ما كنّا له مقرنين». جان و حيوان سواريش هر دو در امان باشند تا وقتى پياده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 425
1-ابراهيم بن عبد الحميد از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اگر مردى سوار بر چارپا شود و نام خدا را ببرد،خداوند فرشته اى در پشت سر او قرار مى گيرد كه از او مراقبت نمايد تا زمانى كه(به مقصد رسيده) و پياده شود؛و اگر به هنگام سوار شدن،نام خدا را نبرد،شيطانى در پشت سر او قرار مى گيرد و به او مى گويد كه:آواز بخوان،و اگر بگويد كه آواز خوشى ندارم به او مى گويد:آرزو كن،و او هم آرزو مى كند تا وقتى كه از مركب پياده شود.و نيز فرمود: كسى كه به هنگام سوار شدن بر مركب سوارى«بسم اللّٰه،لا حول و لا قوة الاّ باللّٰه، «
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ اَلَّذِي هَدٰانٰا لِهٰذٰا
»،و سبحان «
اَلَّذِي سَخَّرَ لَنٰا هٰذٰا وَ مٰا كُنّٰا لَهُ مُقْرِنِينَ
»(به نام خدا،هيچ توان و نيرويى نيست مگر از خداوند است،سپاس براى آن خدايى كه ما را به اين هدايت كرد،و پاك و منزّه است آن خداوندى است كه اين(مركب)را براى ما ميسّر و در اختيار ما قرار داد،و(اگر او نمى بود)ما نمى توانستيم اين را مهيّا كنيم) بگويد،جان او و مركب او تا زمانى كه از آن پياده شود،محافظت خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 483
1. ابراهيم بن عبد الحميد مى گويد: امام هفتم (عليه السّلام) فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر گاه كسى هنگام سوار شدن بر مركب نام خدا را ببرد، فرشته اى با او سوار مى شود و تا فرود آمدنش از او مراقبت مى كند، و اگر سوار شود و نام خدا را نبرد، شيطانى با او سوار مى گردد و به او مى گويد: آواز بخوان. اگر بگويد: آوازم خوب نيست، به او مى گويد: آرزو كن. پس او پيوسته آرزو مى كند تا اينكه از مركب فرود آيد. و نيز فرمود: هر كس هنگام سوار شدن بر مركب بگويد:«بسم اللّٰه و لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه، الحمد للّٰه الّذى هدانا لهذا، و سبحان الّذى سخّر لنا هذا و ما كنّا له مقرنين» جان او و مركبش تا هنگام فرود آمدن در امان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 369
[744]1-... امام كاظم عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چون مرد سوار بر چهارپا شود و نام خدا را برد فرشته اى پشت سرش سوار شود و او را محافظت كند تا از چهارپا فرود آيد؛ پس اگر بر چهارپا سوار شود و نام خدا را نبرد شيطان پشت سرش سوار شود و او را گويد: آواز بخوان؛ پس اگر سواركار گويد كه نمى توانم به نيكى آواز بخوانم شيطان او را گويد: آرزو كن، و او پيوسته آرزو كند تا آنگاه كه از چهارپا فرود آيد. و نيز فرمود: هر كه هنگام سوار شدن بر چهارپا گويد: «بسم اللّٰه و لا حول و لا قوّة الاّ باللّٰه، الحمد للّٰه الّذي هدانا لهذا و سبحان الّذي سخّر لنا هذا و ما كنّا له مقرنين»، جان او و چهارپايش حفظ مى شوند تا آنگاه كه فرود آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 439
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ آدَمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ دَابَّةٍ عُرِّفَ بِهَا خَمْسَ وَقَفَاتٍ إِلاَّ كَانَتْ مِنْ نَعَمِ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 191 )
1-مرازم گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است: هيچ حيوان سوارى نيست كه پنج بار با آن بعرفات وقوف نموده باشند جز اينكه آن بهيمه از حيوانات بهشتى خواهد بود. مترجم گويد:يكنوع از ثوابهائى كه خداوند به بنده اش عطا مى فرمايد ثواب ابتلاء و گرفتاريهائى است كه در دنيا بدان مبتلا مى شود و تب يكى از آنها است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 426
1-محمد بن مرازم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: هيچ چهارپايى نيست كه پنج نوبت با آدمى تا موقف عرفات همراه باشد،مگر آنكه در زمرۀ حيوانات بهشتى درخواهد آمد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 484
1. محمّد بن مرازم از پدرش از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هيچ حيوان سوارى نيست كه پنج بار با آن در عرفات وقوف نموده باشند مگر اينكه آن حيوان از چهار پايان بهشتى خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 369
[745]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چهارپايى نباشد كه با آن پنج بار در عرفات وقوف كرده باشند جز آنكه از حيوانات بهشتى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 441
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْهَيْثَمِ بْنِ أَبِي مَسْرُوقٍ عَنْ شَيْخٍ مِنْ أَصْحَابِنَا يُكَنَّى بِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اَلْحُمَّى رَائِدُ اَلْمَوْتِ وَ سِجْنُ اَللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ فَوْرُهَا وَ حَرُّهَا مِنْ جَهَنَّمَ وَ هِيَ حَظُّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مِنَ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 192 )
1-هيثم بن ابى مسروق بسندى مرسل از امام صادق عليه السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:تب پيشقراول مرگ است،و زندان خدا است در زمين،و دم و حرارتش از جهنّم است،و آن نصيب و بهره هر مؤمنى است از آتش دوزخ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 427
1-هيثم بن ابى مسروق،از قول يكى از بزرگان كه كنيه اش ابى عبد اللّٰه بود،و او از مردى ديگر به نقل از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: تب،طليعه و پيش درآمد مرگ است،و زندان خداوند در زمين به حساب مى آيد، و هرم و حرارتش از(آتش)جهنّم است،كه قسمت و بهرۀ هر مؤمنى از آتش دوزخ تواند بود .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 485
1. هيثم بن ابى مسروق از پيرمردى از اصحاب كه به ابو عبد اللّٰه معروف بود، از مردى نقل كرده است كه گفت: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: تب پيشاهنگ مرگ و زندان الهى در روى زمين به شمار مى رود، و جوشش و حرارتش برخاسته از دوزخ است، و آن نصيب هر مؤمنى از آتش دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 369
[746]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: تب، پيشقراول مرگ و زندان خدا در زمين است و جوشيدن و حرارتش از دوزخ و نصيب هر مؤمن از دوزخ باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 441
ص: 204
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْقَاشَانِيِّ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ سُفْيَانَ بْنِ عُيَيْنَةَ عَنِ اَلزُّهْرِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: نِعْمَ اَلْوَجَعُ اَلْحُمَّى تُعْطِي كُلَّ عُضْوٍ قِسْطَهُ مِنَ اَلْبَلاَءِ وَ لاَ خَيْرَ فِيمَنْ لاَ يُبْتَلَى.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 192 )
[747]2-... امام سجّاد عليه السّلام فرمود: تب بيمارى خوبى است؛ سهم هر عضو از بلا را مى دهد، و در آن كس كه به بلايى دچار نشود خيرى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 441
2-زهرى از علىّ بن الحسين عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود:تب درد خوبى است بهر عضوى از اعضاء بدن سهم خود را از بلا ميرساند،و خير و خوبى در كسى كه بلا نبيند نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 427
2-زهرى از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:تب،درد خوبى است،كه به هر عضوى(از اعضاى بدن)قسمت خود را از بلا مى دهد،و كسى كه (به دردهايى از اين قبيل)مبتلا نمى شود،خير و خوبى در او نيست(و نبايد از آنان توقّع كارهاى نيك و خدا پسندانه داشت چرا كه خداوند آنان را در دنيا به خود واگذاشته است تا در آخرت يك جا به حسابشان برسد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 485
2. زهرى از على بن الحسين (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: تب درد خوبى است، به هر عضوى از اعضاى بدن سهم خود را از بلا مى رساند، و خيرى نيست در كسى كه به دردى مبتلا نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 369
حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي يُوسُفُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ بِإِسْنَادٍ لَهُ قَالَ: إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ إِذَا حُمَّ حُمَّى وَاحِدَةً تَنَاثَرَتِ اَلذُّنُوبُ مِنْهُ كَوَرَقِ اَلشَّجَرِ فَإِنْ أَنَّ عَلَى فِرَاشِهِ فَأَنِينُهُ تَسْبِيحٌ وَ صِيَاحُهُ تَهْلِيلٌ وَ تَقَلُّبُهُ عَلَى فِرَاشِهِ كَمَنْ يَضْرِبُ بِسَيْفِهِ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ فَإِنْ أَقْبَلَ يَعْبُدُ اَللَّهَ بَيْنَ إِخْوَانِهِ وَ أَصْحَابِهِ كَانَ مَغْفُوراً لَهُ فَطُوبَى لَهُ إِنْ تَابَ وَ وَيْلٌ لَهُ إِنْ عَادَ وَ اَلْعَافِيَةُ أَحَبُّ إِلَيْنَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 192 )
3-يوسف بن اسماعيل بسند خود كه بمعصوم ميرساند گويد:فرمود: مؤمن چون به تب مبتلا گردد گناهان او مانند برگ درخت از او بريزد،و چون در بستر خود ناله اى كند ناله اش تسبيح (سبحان اللّٰه). باشد،و فغانش تهليل( لا إله إلاّ اللّٰه. )و پهلو بپهلو شدنش در بستر خويش مانند كسيست كه با شمشير خود در راه خدا جهاد كند،و اگر در آن حال در ميان برادران و ياران خود شروع بستايش خدا كند آمرزيده شود،پس خوشا بحال او اگر در آن حال توبه كند،و واى بر او اگر پس از بهبودى بگناه باز گردد،و عافيت و تندرستى در نزد ما محبوبتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 427
3-يوسف بن اسماعيل،به سند خود از معصوم نقل كرده است كه:هر گاه مؤمنى به يك بار تب مبتلا مى شود،گناهان مانند برگ درخت از او مى ريزد،و زمانى كه در بستر خود ناله مى كند،ناله اش به منزلۀ تسبيح و فريادش تهليل(گفتن«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
») خواهد بود و در بستر خود از درد به خود مى پيچد و از اين پهلو به آن پهلو مى غلطد، به منزلۀ آن است كه در راه خود شمشير مى زند؛و اگر در ميان برادران و دوستان خود(كه براى عيادت او آمده اند)به عبادت خداوند مشغول شود آمرزيده خواهد شد؛پس خوشا به حال او اگر(در اين حال)توبه كند،و واى بر او اگر(ناسپاسى كند و يا پس از بهبود،باز)به گناه آلوده شود.(به هر حال)سلامت و عافيت در نزد ما گراميتر و دوست داشتنى تر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 485
3. يوسف بن اسماعيل به سند خود از معصوم (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: مؤمن چون به يك تب مبتلا شود گناهان او مانند برگ درخت فرو مى ريزد. پس اگر در بستر خود ناله كند ناله اش تسبيح و فريادش تهليل و غلتيدنش در بستر مانند كسى است كه با شمشير در راه خدا جهاد كند، و اگر در ميان برادران و ياران خود به عبادت خدا پردازد آمرزيده مى شود. خوشا به حال او اگر در آن حال توبه كند، و واى بر او اگر به گناه بازگردد. البته سلامت و تندرستى نزد ما بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 371
[748]3-... معصوم عليه السّلام فرمود: به راستى، چون مؤمن يك بار تب كند گناهانش همانند برگ درخت فرو ريزد و چون در بسترش بنالد ناله اش تسبيح خدا و فريادش لا إله الاّ اللّٰه گويى است و غلتيدن در بسترش همانند كسى است كه در راه خدا شمشير مى زند؛ پس اگر در آن حال در ميان برادران و يارانش به عبادت خدا روى آورد بخشوده گردد. خوشا بر او! اگر توبه كند، و بدا بر او! اگر ديگر بار به گناه باز گردد، و تندرستى براى ما خوشتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 441
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ سُفْيَانَ بْنِ عُيَيْنَةَ عَنِ اَلزُّهْرِيِّ قَالَ سَمِعْتُ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ زَيْنَ اَلْعَابِدِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: حُمَّى لَيْلَةٍ كَفَّارَةُ سَنَةٍ وَ ذَلِكَ أَنَّ أَلَمَهَا يَبْقَى فِي اَلْجَسَدِ سَنَةً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 192 )
1-زهرى گويد:علىّ بن الحسين عليهما السّلام ميفرمود:تب يك شب كفّارۀ گناه يك سال است،زيرا آثار و ناراحتيش تا يك سال در بدن باقى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 428
1-زهرى مى گويد كه:از امام زين العابدين عليه السّلام شنيدم كه فرمود:تب يك شب،كفّارۀ گناهان يك سال(آدمى)است،بدين جهت كه آثار ناشى از آن(ضعف و ناتوانى)تا يك سال در بدن باقى مى ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 486
1. زهرى مى گويد: از حضرت زين العابدين (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: يك شب تب كردن كفّارۀ يك سال گناه است، و اين بدان سبب است كه رنج آن تا يك سال در بدن باقى مى ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 371
[749]1-... امام سجّاد عليه السّلام فرمود: يك شب تب كردن كفّارۀ گناهان يك سال است و اين از آن روست كه دردش يك سال در تن مى ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 443
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَكَمِ بْنِ مِسْكِينٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: حُمَّى لَيْلَةٍ كَفَّارَةٌ لِمَا قَبْلَهَا وَ لِمَا بَعْدَهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 192 )
2-محمّد بن مروان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:يك شب تبدار بودن كفّارۀ گناهان قبل و بعد آن خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 428
2-محمّد بن مروان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:تب يك شب، كفّارۀ گناهان گذشته و آيندۀ(آدمى)است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 486
2. محمّد بن مروان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: يك شب تب كردن كفّارۀ گناهان قبل و بعد آن خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 371
[750]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: يك شب تب، كفّارۀ گناهان پيش از آن شب و پس از آن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 443
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ ظَرِيفِ بْنِ نَاصِحٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ (1) عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: مَنِ اِشْتَكَى لَيْلَةً فَقَبِلَهَا بِقَبُولِهَا وَ أَدَّى إِلَى اَللَّهِ شُكْرَهَا كَانَتْ لَهُ كَفَّارَةُ سِتِّينَ سَنَةً (2) قَالَ قُلْتُ وَ مَا مَعْنَى قَبِلَهَا بِقَبُولِهَا قَالَ صَبَرَ عَلَى مَا كَانَ فِيهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 193 )
1-محمّد بن عبيد اللّٰه عرزمى گويد شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:هر كس يك شب بيمار شود و آن را نيكو بپذيرد و خدا را بدان شكر گويد كفّارۀ شصت سال او خواهد بود،راوى گويد:عرض كردم معنى نيكو پذيرفتن آن چيست؟ فرمود:صبر و مقاومت بر ناراحتى آن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 429
1-ابو عبد الرحمن گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:كسى كه يك شب، بيمار شود و به پذيرفتن آن،آن را نيكو بپذيرد و خدا را بخاطر آن شكر و سپاس گويد ،به منزلۀ كفارۀ شصت سال(عمر سراسر غفلت و لغزش)اوست.راوى مى پرسد:منظور از«به پذيرفتن آن،آن را نيكو بپذيرد»چيست؟!حضرت فرمود: بردبارى و تحمّل هر چه در آن است(از درد و ناراحتى و...).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 487
1. ابو عبد الرّحمن مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس شبى بيمار شود و آن را نيكو بپذيرد و خدا را سپاس بگزارد و كفّارۀ شصت سال گناه او خواهد بود. راوى مى گويد: گفتم: معناى نيكو پذيرفتن آن چيست؟ فرمود: بر رنج و ناراحتى آن صبر كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 371
[751]1-... ابى عبد الرّحمن گويد: شنيدم كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه يك شب بيمار شود و آن را به نيكى بپذيرد و سپاسش را در درگاه خدا به جا آورد كفّارۀ شصت سال او باشد. عرض كردم: معناى به نيكى پذيرفتن بيمارى چيست؟ فرمود: بر رنج آن شكيبايى ورزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 443
ص: 205
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْمَرَضُ لِلْمُؤْمِنِ تَطْهِيرٌ وَ رَحْمَةٌ وَ لِلْكَافِرِ تَعْذِيبٌ وَ لَعْنَةٌ وَ إِنَّ اَلْمَرَضَ لاَ يَزَالُ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى لاَ يَكُونَ عَلَيْهِ ذَنْبٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 193 )
1-محمّد بن سنان گويد:امام هشتم عليه السّلام فرمود:بيمارى مؤمن موجب پاك شدن او است از گناهان و لغزشها،و نيز رحمت خداوند است بر او،و براى كافر موجب عذاب و لعنت،و بيمارى دست از گريبان مؤمن بر ندارد تا او را از گناهان پاك سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 429
1-محمّد بن سنان از امام رضا عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:بيمارى،مايۀ پاكى و رحمت مؤمن است و موجب عذاب و لعنت كافر؛و همانا بيمارى پيوسته با مؤمن خواهد بود تا گناهى بر او باقى نگذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 488
1. محمّد بن سنان از امام رضا (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: بيمارى براى مؤمن مايۀ پاكى و رحمت و براى كافر موجب عذاب و لعنت است. بيمارى پيوسته با مؤمن همراه خواهد بود تا او را از گناهان پاك سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 371
[752]1-... امام رضا عليه السّلام فرمود: بيمارى براى مؤمن پاك شدن و رحمت، و براى كافر عذاب و لعنت است. همانا بيمارى از مؤمن زدوده نشود تا آنگاه كه همۀ گناهانش پاك شود و گناهى بر او باقى نماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 443
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْأَصْبَغِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صُدَاعُ لَيْلَةٍ تَحُطُّ كُلَّ خَطِيئَةٍ إِلاَّ اَلْكَبَائِرَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 193 )
1-سعدان بن مسلم گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:سر درد يكشبه لغزشها و گناهان را زائل ميكند غير از كبائر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 430
1-سعدان بن مسلم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:شبى سردرد كشيدن(و بيمارى سر درد را تحمّل كردن)،تمام گناهان(آدمى)را-بجز گناهان كبيره-از بين مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 488
1. سعدان بن مسلم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: يك شب سر درد كشيدن تمام گناهان آدمى را-جز گناهان كبيره-فرو مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 373
[753]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: يك شب سردرد، همۀ گناهان جز گناهان كبيره را بزدايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 445
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ بَشَّارٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ دُرُسْتَ عَنْ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ عَنْ أَبِي إِبْرَاهِيمَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لِلْمَرِيضِ أَرْبَعُ خِصَالٍ يُرْفَعُ عَنْهُ اَلْقَلَمُ وَ يَأْمُرُ اَللَّهُ اَلْمَلَكَ يَكْتُبُ لَهُ فَضْلاً كَانَ يَعْمَلُهُ فِي صِحَّتِهِ وَ يَتَّبَّعُ مَرَضُهُ كُلَّ عُضْوٍ فِي جَسَدِهِ فَيَسْتَخْرِجُ ذُنُوبَهُ مِنْهُ فَإِنْ مَاتَ مَاتَ مَغْفُوراً لَهُ وَ إِنْ عَاشَ عَاشَ مَغْفُوراً لَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 193 )
1-ابراهيم بن عبد الحميد گويد:موسى بن جعفر عليهما السّلام نقل كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:مريض را چهار بهره باشد:قلم از وى بردارند و گناهى بر او ننويسند،و فرشتگان مأمور شوند كه خيراتى كه در حال صحّت انجام ميداده براى او در آن حال بنويسند،و آن بيمارى هر عضو او را جستجو كرده اثر گناهان را از آن خارج كند،پس اگر درگذرد آمرزيده از دنيا رفته باشد و چنانچه زنده بماند باز گناهان گذشته اش بخشوده شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 430
1-ابراهيم بن عبد الحميد از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:براى بيمار(مؤمن)چهار خصوصيّت و ويژگى وجود دارد: 1-قلم از او برداشته مى شود(گناهى بر او نوشته نمى شود).2-و خداوند به فرشتگان مراقب او فرمان مى دهد تا(ثواب)تمام كارهاى خوبى را كه در زمان سلامتى،توفيق انجام آن را داشته است،در نامۀ اعمال او ثبت كنند.3-و(اثر)آن بيمارى به هر عضوى از اعضاى بدن او رسيده،گناهانى را كه توسّط آن عضو انجام گرفته است از بين مى برد.4-و اگر در اين حالت بميرد،آمرزيده از دنيا رفته است و اگر زنده بماند(و از اين بيمارى جان سالم بدر برد)باز هم مورد آمرزش قرار خواهد گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 488
1. ابراهيم بن عبد الحميد از موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: بيمار چهار ويژگى دارد: قلم از او برداشته مى شود، و خداوند به فرشتگان فرمان مى دهد كه تمام كارهاى خيرى را كه او در حال سلامتى خود انجام مى داده براى وى بنويسند، و آن بيمارى هر عضوى از اعضاى بدن او را جست و جو مى كند و گناهانى را كه از آن سر زده است خارج مى كند، و اگر بميرد آمرزيده از دنيا مى رود، و چنانچه زنده بماند بخشيده خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 373
[754]1-... امام كاظم عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: بيمار را چهار امتياز باشد: قلم تكليف از او برداشته شود و خدا به فرشتۀ نويسندۀ اعمال دستور دهد كه هر كار نيكى كه در حال تندرستى انجام مى داد در حال بيمارى نيز بر او نويسد و بيمارى همۀ اعضاى بدنش را وارسى كند و گناهان را از بدنش در آورد؛ پس اگر جان سپارد بخشوده شده جان سپرده است و چون زنده ماند بخشوده شده زندگى خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 445
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ دَاوُدَ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ كَثِيرِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ (1) قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِذَا مَرِضَ اَلْمُسْلِمُ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ كَأَحْسَنِ مَا كَانَ يَعْمَلُهُ فِي صِحَّتِهِ وَ تَسَاقَطَتْ ذُنُوبُهُ كَمَا يَتَسَاقَطُ وَرَقُ اَلشَّجَرِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 193 )
2-حسن بصرى روايت كند كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:چون مؤمن بيمار گردد خداوند بهترين اعمالى را كه در حال صحّت و تندرستى انجام ميداده براى وى ثبت كند،و گناهانش بريزد چنان كه برگ از درخت ميريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 430
2-حسن روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اگر مسلمانى بيمار شود، خداوند(ثواب)بهترين اعمالى را كه در زمان سلامتى انجام داده است در نامۀ اعمال او ثبت مى كند،و همان گونه كه برگ از درخت فرو مى ريزد گناهان او نيز فرو مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 489
2. حسن بصرى مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هنگامى كه مسلمان بيمار مى شود، خداوند بهترين اعمالى را كه در حال تندرستى انجام مى داده براى او مى نويسد، و گناهانش مانند برگ درخت فرو مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 373
[755]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چون مسلمان بيمار شود خداوند نيك ترين كارهايى را كه در حال تندرستى انجام مى داد بر او نويسد و همان طور كه برگ از درخت فرو ريزد گناهانش فرو ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 445
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مَنْصُورٍ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ مُحَمَّدٍ (2) عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ اَلْحَذَّاءِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ عَادَ مَرِيضاً فِي اَللَّهِ لَمْ يَسْأَلِ اَلْمَرِيضُ لِلْعَائِدِ شَيْئاً إِلاَّ اِسْتَجَابَ اَللَّهُ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 194 )
3-أبو عبيده حذّاء گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس براى خشنودى و رضاى پروردگار بيمارى را عيادت كند آن مريض هر چه را از خدا بخواهد در بارۀ عيادت كننده خداوند دعايش را مستجاب فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 431
3-ابو عبيدۀ حذّاء از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه براى خدا به عيادت بيمارى برود،آنچه را كه بيمار در حقّ او دعا كند خداوند آن را مستجاب مى فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 489
3. فضيل ابو محمد نقل مى كند كه ابو عبيدۀ حذّاء گفت: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس بيمارى را به جهت خشنودى خدا عيادت كند، خداوند دعاى آن بيمار را در حق او مستجاب مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 373
[756]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در راه خدا از بيمارى عيادت كند آن بيمار براى عيادت كننده چيزى نخواهد جز آنكه خداوند آن را برآورد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 445
ص: 206
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ وَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ جَمِيعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ حَسَّانَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلنَّوْفَلِيِّ مِنْ وُلْدِ نَوْفَلِ بْنِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ قَالَ أَخْبَرَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عِيسَى بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْقَصْرِيِّ (1) عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي اَلْمَرَضِ يُصِيبُ لِلصَّبِيِّ قَالَ كَفَّارَةٌ لِوَالِدَيْهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 194 )
1-محمّد بن عمر بن امير المؤمنين عليه السّلام از آن حضرت روايت كرده در بارۀ طفلى كه مريض مى شود فرمود:بيمارى او كفّارۀ گناهان پدر و مادرش خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 431
1-عيسى بن عبد اللّٰه عمرى،از پدرش،از جدّش،از امير مؤمنان عليه السّلام نقل كرده است كه آن حضرت در مورد بيمارى كودك فرمود:بيمارى او(كودك)كفّارۀ گناهان پدر و مادرش مى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 490
1. عيسى بن عبد اللّٰه عمرى از پدرش از جدش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه آن حضرت در بارۀ كودكى كه بيمار مى شود فرمود: بيمارى او كفّارۀ گناهان پدر و مادرش خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 373
[757]1-... امير مؤمنان عليه السّلام در بارۀ كودكى كه بيمار شده بود فرمود: بيمارى او كفّارۀ گناهان پدر و مادرش است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 445
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: كَانَ فِيمَا نَاجَى اَللَّهُ بِهِ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ رَبَّهُ أَنْ قَالَ يَا رَبِّ أَعْلِمْنِي مِمَّا بَلَغَ مِنْ عِيَادَةِ اَلْمَرِيضِ مِنَ اَلْأَجْرِ قَالَ عَزَّ وَ جَلَّ أُوَكِّلُ بِهِ مَلَكاً يَعُودُهُ فِي قَبْرِهِ إِلَى مَحْشَرِهِ قَالَ يَا رَبِّ فَمَا لِمَنْ غَسَّلَ اَلْمَوْتَى قَالَ أَغْسِلُهُ مِنْ ذُنُوبِهِ كَمَا وَلَدَتْهُ أُمُّهُ قَالَ يَا رَبِّ فَمَا لِمَنْ شَيَّعَ اَلْجِنَازَةَ قَالَ أُوَكِّلُ بِهِ مَلاَئِكَةً مِنْ مَلاَئِكَتِي مَعَهُمْ رَايَاتٌ يُشَيِّعُونَهُمْ مِنْ قُبُورِهِمْ إِلَى مَحْشَرِهِمْ قَالَ يَا رَبِّ فَمَا لِمَنْ عَزَّى اَلثَّكْلَى قَالَ أُظِلُّهُ فِي ظِلِّي يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلِّي .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 194 )
1-ابو الجارود گويد:ابو جعفر باقر عليه السّلام فرمود:در ضمن مناجاتهاى موسى عليه السّلام با خدا اين بود كه گفت:پروردگارا مرا از ثواب عيادت مريض آگاه ساز كه چقدر است؟خداوند عزّ و جلّ فرمود:فرشته اى بگمارم كه او را در قبر تا هنگامى كه بصحراى محشر وارد شود عيادت كند،پرسيد پس براى كسى كه مردگانى را غسل دهد چه باشد؟فرمود:از تمام گناهان او را بشويم تا مانند روزى شود كه مادرش او را بزاد،پرسيد آنان كه جنازه اى را تشييع كنند چه ثواب برند؟فرمود:گروهى از فرشتگان را با بيرقهائى بگمارم تا آنان را از گور تا عرصۀ محشر بدرقه نمايند،پرسيد ثواب آنكه فرزند مرده اى را تسلّى و سر سلامتى دهد و آتش غم و اندوهش را فرو نشاند چيست؟فرمود:در روزى كه سايه اى جز سايۀ من نيست او را در سايۀ خود پناه دهم(كنايه از اينكه در آن روز كه هيچ دادرسى نيست من بداد او برسم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 432
1-ابو جارود از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:از جمله فرازهايى كه در مناجات(حضرت)موسى عليه السّلام با پروردگار وجود داشت اين بود كه: پروردگارا!ثواب و پاداش كسى كه بيمارى را عيادت كند چيست؟خداى عزّ و جل فرمود:فرشته اى را در قبر بر او( عيادت كننده)مى گمارم كه تا روز محشر از او عيادت كند.موسى عليه السّلام عرض كرد:پروردگارا!پاداش كسى كه مردگان را غسل مى دهد چيست؟فرمود:او را از(آلودگى)گناهانش مى شويم،تا همانند روزى كه از مادر زاده شده است(پاك و پاكيزه)باشد.موسى عليه السّلام باز پرسيد:پروردگارا! پاداش كسى كه جنازۀ مرده اى را تشييع مى كند،چيست؟خداوند فرمود:فوجى از فرشتگانم را به همراه پرچمهائى بر آنان مى گمارم،كه از گورشان تا محشر بدرقه كنند.موسى عليه السّلام باز پرسيد:پروردگارا!پاداش كسى كه خانوادۀ داغدارى را تسليت و دلدارى دهد،چيست؟خداوند فرمود:در سايۀ خود بر سر او مى گسترانم در آن روزى كه سايه اى جز سايۀ(لطف و بخشش)من نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 490
1. ابو الجارود از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: از جملۀ مناجاتهاى موسى (عليه السّلام) با خدا اين بود كه گفت: پروردگارا، مرا از پاداش عيادت بيمار آگاه كن كه چقدر است؟ خداوند بزرگ فرمود: فرشته اى بر او مى گمارم كه وى را در قبر تا روز رستاخيز عيادت كند. گفت: پروردگارا، پاداش كسى كه مردگان را غسل دهد چيست؟ فرمود: او را از گناهانش پاك مى سازم مانند روزى كه مادرش او را زاييده است. گفت: پروردگارا، كسانى كه تشييع جنازه كنند چه پاداشى دارند؟ فرمود: گروهى از فرشتگان خود را كه پرچمهايى به همراه دارند بر آنها مى گمارم تا آنان را از گورهايشان به سوى عرصۀ محشر بدرقه كنند. گفت: پروردگارا، براى كسى كه زن فرزند مرده اى را تسليت گويد چه پاداشى هست؟ فرمود: در روزى كه سايه اى جز سايۀ من نيست او را در سايۀ خود پناه مى دهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 375
[758]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: از چيزهايى كه موسى عليه السّلام با خداوند نجوا نمود اين بود كه عرض كرد: پروردگارا! مرا از پاداش عيادت بيمار آگاه ساز. خداى گرامى و بزرگ فرمود: فرشته اى بگمارم كه او را در گورش تا هنگام محشر عيادت كند. عرض كرد: پروردگارا! چه پاداشى از آن غسل دهندۀ مردگان باشد؟ فرمود: گناهانش را بشويم تا همانند روزى شود كه از مادرش تولّد يافته است. عرض كرد: پروردگارا! چه پاداشى از آن تشييع كنندۀ جنازه باشد؟ فرمود: فرشتگانى را كه پرچم هايى به همراه دارند بگمارم كه آنان را از گور تا محشر و در گردهمگاه آنان بدرقه نمايند. عرض كرد: پروردگارا! چه پاداشى از آن تسليت گوى به زن فرزند مرده باشد؟ فرمود: در روزى كه سايه اى جز سايۀ من نباشد او را در سايۀ خويش گيرم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 447
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ مَاتَ مَا بَيْنَ زَوَالِ اَلشَّمْسِ مِنْ يَوْمِ اَلْخَمِيسِ إِلَى زَوَالِ اَلشَّمْسِ مِنْ يَوْمِ اَلْجُمُعَةِ أَعَاذَهُ اَللَّهُ مِنْ ضَغْطَةِ اَلْقَبْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 194 )
1-ابان بن تغلب گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر مؤمنى كه بين ظهر پنجشنبه تا ظهر روز جمعه از دنيا رود خداوند او را از فشار قبر در امان دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 433
1-ابان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در فاصلۀ ميان ظهر روز پنجشنبه تا ظهر روز جمعه از دنيا برود،خداوند او را از فشار قبر مصون مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 491
1. از ابان بن تغلب نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در فاصلۀ ميان ظهر روز پنجشنبه تا ظهر روز جمعه از دنيا برود، خداوند او را از فشار قبر ايمن مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 375
[759]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بين ظهر پنج شنبه تا ظهر جمعه جان سپارد خداوند او را از فشار گور در امان دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 447
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي اَلْجَوْزَاءِ اَلْمُنَبِّهِ بْنِ عُبَيْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ عُمَرَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ زَيْدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: دَخَلَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَلَى رَجُلٍ مِنْ وُلْدِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ وَ هُوَ فِي اَلسِّيَاقِ (2) وَ قَدْ وُجِّهَ لِغَيْرِ اَلْقِبْلَةِ فَقَالَ وَجِّهُوهُ إِلَى اَلْقِبْلَةِ فَإِنَّكُمْ إِذَا فَعَلْتُمْ ذَلِكَ أَقْبَلَتْ عَلَيْهِ اَلْمَلاَئِكَةُ وَ أَقْبَلَ اَللَّهُ عَلَيْهِ فَلَمْ يَزَلْ كَذَلِكَ حَتَّى يُقْبَضَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 195 )
1-زيد بن علىّ بن الحسين از پدرانش عليهم السّلام نقل كرد كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم ببالين محتضرى كه از دودمان عبد المطّلب بود آمد و مريض رو بقبله نبود حضرت فرمود:او را رو بقبله كنيد زيرا اگر شما چنين كرديد فرشتگان و خداوند بدو روى نمايند و اين چنين باشند تا وى درگذرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 433
1-زيد بن على،از قول پدر و جدّ بزرگوارش عليهما السّلام،از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم بر مردى از فرزندان عبد المطّلب كه در حال احتضار (مرگ)گشته،و رو به قبله نبود وارد شد حضرت فرمود:او را رو به قبله كنيد زيرا اگر چنين كنيد،خداوند و فرشتگان(از سر رحمت)به او روى آورند،تا زمانى كه درگذرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 492
1. زيد بن على از پدرش از جدش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) به بالين مردى از خاندان عبد المطلب كه در حال احتضار بود آمد. آن مرد رو به قبله نبود. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: او را رو به قبله كنيد، زيرا اگر شما چنين كرديد فرشتگان به او روى مى آورند و خدا نيز به او روى مى آورد، و پيوسته تا لحظه اى كه روح از بدنش خارج شود چنين خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 375
[760]1-... امام سجّاد از پدرش عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله نزد مردى از تبار عبد المطّلب رفت كه در حال مرگ بود و رو به قبله نبود. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: او را رو به قبله نماييد؛ زيرا به راستى، چون چنين كنيد تا آنگاه كه جانش گرفته شود فرشتگان و خداوند پيوسته به او رو كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 449
ص: 207
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى اَلْخَشَّابِ عَنْ غِيَاثِ بْنِ كَلُّوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنِ اَلصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: لَقِّنُوا مَوْتَاكُمْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ فَإِنَّ مَنْ كَانَ آخِرُ كَلاَمِهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ دَخَلَ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 195 )
1-اسحاق عمّار گويد:امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:به بيماران خود هنگام مرگ كلمۀ« لا إله إلاّ اللّٰه. » را تلقين كنيد،زيرا هر كس كه كلمه آخرش« لا إله إلاّ اللّٰه. »باشد ببهشت خواهد رفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 434
1-اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كلمۀ«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»را به محتضران تلقين كنيد،زيرا كسى كه آخرين زمزمۀ او«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»باشد،راهى بهشت خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 492
1. اسحاق بن عمّار از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: به كسانى از خودتان كه در حال احتضار هستند، كلمۀ «لا اله الاّ اللّٰه» را تلقين كنيد، زيرا هر كس كه آخرين كلامش «لا اله الاّ اللّٰه» باشد وارد بهشت مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 375
[761]1-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به كسانى كه در حال مرگ هستند «لا إله الاّ اللّٰه» را تلقين كنيد؛ زيرا به راستى، هر كه آخرين سخنش «لا إله الاّ اللّٰه» باشد به بهشت در آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 449
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْهَيْثَمِ بْنِ أَبِي مَسْرُوقٍ اَلنَّهْدِيِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ غَالِبٍ عَنْ سَعْدٍ اَلْإِسْكَافِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَيُّمَا مُؤْمِنٍ غَسَّلَ مُؤْمِناً فَقَالَ إِذَا قَلَّبَهُ - اَللَّهُمَّ هَذَا بَدَنُ عَبْدِكَ اَلْمُؤْمِنِ وَ قَدْ أَخْرَجْتَ رُوحَهُ مِنْهُ وَ فَرَّقْتَ بَيْنَهُمَا فَعَفْوَكَ عَفْوَكَ إِلاَّ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ سَنَةٍ إِلاَّ اَلْكَبَائِرَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 195 )
1-سعد الاسكاف گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس از مؤمنين جنازۀ مؤمنى را غسل دهد و هنگامى كه او را پهلو بپهلو ميكند بگويد «اللّهمّ هذا بدن عبدك المؤمن و قد أخرجت روحه منه و فرّقت بينهما فعفوك عفوك». خداوند گناهان يك سال او را غير از كبائر(يعنى معاصى بزرگ)ببخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 434
1-سعد اسكاف از امام محمّد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:مؤمنى نيست كه جنازۀ مؤمنى را غسل دهد،و به هنگام پهلو به پهلو كردن او بگويد:«بار الها!اين بدن بندۀ تو است كه روح را از آن جدا كردى و در ميان آن دو جدايى انداختى،پس او را بيامرز،او را بيامرز»مگر اينكه خداوند گناهان يك سال او را-به جز گناهان كبيره- مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 493
1. سعد اسكاف مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر مؤمنى جنازۀ مؤمنى را غسل دهد و هنگامى كه او را پهلو به پهلو مى كند بگويد:«اللّهمّ هذا بدن عبدك المؤمن و قد أخرجت روحه منه و فرّقت بينهما فعفوك عفوك» خداوند گناهان يك سال او را-غير از كباير-مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 377
[762]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى كه جنازۀ مؤمنى را غسل دهد و چون او را به پهلو برمى گرداند گويد كه «اللّهمّ هذا بدن عبدك المؤمن و قد أخرجت روحه منه و فرّقت بينهما فعفوك عفوك» خداوند گناهان يك سال او را به جز گناهان كبيره ببخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 449
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مَرَّارٍ عَنْ يُونُسَ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ غَسَّلَ مَيِّتاً مُؤْمِناً فَأَدَّى فِيهِ اَلْأَمَانَةَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ قَالَ وَ كَيْفَ يُؤَدِّي فِيهِ اَلْأَمَانَةَ قَالَ لاَ يُخْبِرُ بِمَا يَرَى .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 195 )
2-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس ميّت مؤمنى را غسل دهد و امانت را رعايت نمايد خداوند او را بيامرزد،عبد اللّٰه پرسيد چگونه حقّ امانت را اداء كند،فرمود:اگر عيبى در پيكر او ديد افشا نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 434
2-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه جنازۀ مؤمنى را غسل دهد و حقّ امانت را در بارۀ او ادا كند،خداوند او را مى آمرزد.راوى پرسيد:چگونه حق امانت را ادا كند؟!حضرت فرمود:آنچه را كه مى بيند،فاش نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 493
2. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس ميّت مؤمنى را غسل دهد و امانت را در حق او رعايت كند خداوند او را مى آمرزد. راوى حديث پرسيد: چگونه امانت را در حق او رعايت كند؟ فرمود: آنچه را كه در بدن ميّت مى بيند افشا نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 377
[763]2-... عبد اللّٰه بن سنان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه جنازۀ مؤمنى را غسل دهد و امانت را در بارۀ او رعايت كند خداوند او را ببخشايد. راوى پرسيد: چگونه امانت را در بارۀ او رعايت كند؟ فرمود: آنچه را كه در تنش مى بيند باز نگويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 449
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَدَّمَ أَوْلاَداً يَحْتَسِبُهُمْ عِنْدَ اَللَّهِ حَجَبُوهُ مِنَ اَلنَّارِ بِإِذْنِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 196 )
1-از جابر جعفى روايت شده كه امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس فرزندانى از او فوت شود و وى داغ مصيبت آنها را بحساب خدا و خواست او گذارد و صبر و بردبارى پيشه كند آن فرزندان حجاب شوند بين او و آتش دوزخ بخواست خداوند عزّ و جلّ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 435
1-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه فرزندانى را از دست دهد و در مقابل از خدا توقّع اجر و پاداش داشته باشد،به خواست خداوند فرزندان از دست رفته اش در ميان او و آتش دوزخ حجاب مى شوند(و او را از جهنّم دور مى سازند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 494
1. از جابر جعفى نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس فرزندانى را از دست بدهد و آن را به حساب خدا بگذارد، آن فرزندان به اذن خداوند ميان او و آتش دوزخ حايل خواهند شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 377
[764]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه چند فرزند را از دست بدهد و پاداشش را به حساب خدا گذارد آن فرزندان-به اذن خداى گرامى و بزرگ-مانعى ميان او و آتش دوزخ شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 451
ص: 208
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ بْنِ بَهْرَامَ عَنْ شمر [شَهْرِ] بْنِ خوشب [حَوْشَبَ] عَنْ عَمْرِو بْنِ عَنْبَسَةَ (1) اَلسُّلَمِيِّ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ: أَيُّمَا رَجُلٍ قَدَّمَ ثَلاَثَةَ أَوْلاَدٍ لَمْ يَبْلُغُوا اَلْحِنْثَ (2) أَوِ اِمْرَأَةٍ قَدَّمَتْ ثَلاَثَةَ أَوْلاَدٍ فَهُمْ حُجَّابٌ يَسْتُرُونَهُ مِنَ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 196 )
2-عمرو سلمى گويد:شنيدم از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم ميفرمود:هر مرد مؤمن يا زن مؤمنه اى كه داغ سه فرزند كه بحدّ بلوغ نرسيده باشند ببيند آنان حجاب او از آتش دوزخ باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 435
2-عمرو بن عبسۀ سلمى روايت كرده است كه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شنيدم كه فرمود: هر مرد يا زنى كه سه فرزند نابالغ خود را از دست بدهند،آن فرزندان به منزلۀ حجاب او از آتش دوزخند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 494
2. عمرو بن عنبسه سلمى مى گويد: از پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) شنيدم كه مى فرمود: هر مرد يا زن با ايمانى سه فرزند نابالغ از دست داده باشند، آن فرزندان مانع ورود آنان به آتش خواهند شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 377
[765]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر مردى كه سه فرزندش را كه به سن بلوغ نرسيده اند از دست بدهد يا هر زنى كه سه فرزندش را كه به سنّ بلوغ نرسيده اند از دست بدهد اين فرزندان مانعى ميان او و دوزخ باشند كه او را در امان دارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 451
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ شُعَيْبِ بْنِ سَوَّارٍ عَنِ اَلْأَحْنَفِ بْنِ قَيْسٍ عَنْ أَبِي ذَرٍّ اَلْغِفَارِيِّ ره قَالَ: مَا مِنْ مُسْلِمَيْنِ يُقَدِّمَانِ عَلَيْهِمَا ثَلاَثَةَ أَوْلاَدٍ لَمْ يَبْغُوا اَلْحِنْثَ إِلاَّ أَدْخَلَهُمُ اَللَّهُ اَلْجَنَّةَ بِفَضْلِ رَحْمَتِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 196 )
3-ابو ذرّ غفارىّ-رحمه اللّٰه-گويد-يا روايت كند-:هيچ پدر و مادرى نباشند كه مرگ سه فرزند غير بالغ ببينند جز اينكه آن دو را داخل بهشت گردانند بفضل و رحمت خداوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 436
3-ابو ذر غفارى(ره)گويد:هيچ پدر و مادرى نيست كه داغ سه فرزند نابالغ ببينند، مگر آنكه خداوند آن پدر و مادر را با رحمت(بى منتهاى)خود،وارد بهشت مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 494
3. از ابو ذر غفارى نقل شده است كه گفت: هيچ پدر و مادر مسلمانى نيستند كه سه فرزند نابالغ از دست داده باشند مگر اينكه خداوند آن دو را به فضل و رحمت خود وارد بهشت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 377
[766]3-... ابو ذر غفارى رحمه اللّٰه گويد: پدر و مادر مسلمانى نباشند كه سه فرزند خويش را كه به سنّ بلوغ نرسيده اند از دست بدهند جز آنكه خداوند آن پدر و مادر را به سبب فزونى رحمتش به بهشت در آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 451
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُيَسِّرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: وَلَدٌ وَاحِدٌ يُقَدِّمُهُ اَلرَّجُلُ أَفْضَلُ مِنْ سَبْعِينَ ولد [وَلَداً] يَبْقَوْنَ بَعْدَهُ يُدْرِكُونَ اَلْقَائِمَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 196 )
4-ميسّر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:يك فرزند كه انسان بمصيبت مرگش نشيند فضيلتش بيشتر از هفتاد فرزند است كه بعد از خود باقى گذارد و همه قائم آل محمّد عليهم السّلام را درك كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 436
4-علىّ بن ميسّر،از پدرش،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:داغ فرزندى كه آدمى ببيند بهتر از هفتاد فرزند است كه از خود باقى گذارد و همۀ آنها قائم آل محمد(عج)را درك كنند .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 495
4. على بن ميسّر از پدرش نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: يك فرزند كه انسان از دست دهد فضيلتش بيشتر از هفتاد فرزند است كه پس از او باقى بمانند و همه قائم آل محمّد (عليهم السلام) را درك كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 379
[767]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: فرزندى را كه مرد از دست دهد برتر از هفتاد فرزندى است كه پس از او باقى مانند و امام زمان عليه السّلام را دريابند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 451
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ صَالِحٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَخَذَ بِقَائِمَةِ اَلسَّرِيرِ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ خَمْساً وَ عِشْرِينَ كَبِيرَةً فَإِذَا رَبَّعَ (3) خَرَجَ مِنَ اَلذُّنُوبِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 196 )
1-صالح مرادى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس يكجانب تابوت ميّتى را بگيرد خداوند بيست و پنج گناه بزرگ او را ببخشد،و هر گاه هر چهار جانب را بگيرد از تمام گناهان پاك گردد. شرح:البتّه معلوم است كه مراد گناهانيست كه بين او و خداست نه حقّ النّاس.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 436
1-سليمان بن صالح،از قول پدرش از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: كسى كه يك طرف تابوت(مؤمنى)را حمل كند،خداوند بيست و پنج گناه كبيرۀ او را مى آمرزد،و چنانچه چهار طرف آن را(به ترتيب)حمل كند،از تمام گناهانى كه كرده است(به استثناى حقّ الناس)پاك مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 495
1. سليمان بن صالح از پدرش نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس يك جانب تابوت ميّتى را بگيرد خداوند بيست و پنج گناه كبيرۀ او را مى بخشد، و اگر هر چهار طرف را بگيرد از تمام گناهان خود خارج مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 379
[768]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه يك طرف تابوت ميّتى را بگيرد خداوند بيست و پنج گناه كبيرۀ او را ببخشايد و چون چهار طرف تابوت را بگيرد از همۀ گناهان در آيد و پاك شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 451
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَجِيدُوا أَكْفَانَ مَوْتَاكُمْ فَإِنَّهَا زِينَتُهُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 197 )
1-احمد بن محمّد بن عيسى بسند مرفوع از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:براى مردگان خود كفن خوب و آبرومند اختيار كنيد زيرا اين زينت آنها است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 437
1-احمد بن محمد بن عيسى-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:براى درگذشتگان خود كفنهاى خوب انتخاب كنيد،زيرا كفن زينت آنها است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 496
1. احمد بن محمّد بن عيسى در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: براى مردگان خود كفن خوب انتخاب كنيد، زيرا اين زينت آنهاست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 379
[769]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: كفن هاى خوبى براى مردگان خويش برگزينيد؛ زيرا به راستى، كفن آراستگى آنان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 453
ص: 209
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : ضَغْطَةُ اَلْقَبْرِ لِلْمُؤْمِنِ كَفَّارَةٌ لِمَا كَانَ مِنْهُ مِنْ تَضْيِيعِ اَلنِّعَمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 197 )
1-سكونى از امام صادق از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:فشار قبر براى مؤمن كفّارۀ نعمتهائيست كه تباه كرده. شرح:بزرگترين نعمتهاى الهى نعمت عمر و سلامتى و فرصت است،و انسان در عالم برزخ خوب ميفهمد كه در اتلاف اينها چقدر ضرر ديده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 437
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام،از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:فشار قبر براى مؤمن كفّارۀ نعمتهايى است كه از دست داده است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 496
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: فشار قبر براى مؤمن كفّارۀ نعمتهايى است كه تباه كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 379
[770]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امير مؤمنان روايت نموده اند كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: فشار گور براى مؤمن، كفارۀ نعمت هايى است كه تباه كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 453
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُذَافِرٍ اَلصَّيْرَفِيِّ وَ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ لَقِيَ اَللَّهَ مَكْفُوفاً مُحْتَسِباً مُوَالِياً لآِلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ لَقِيَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لاَ حِسَابَ عَلَيْهِ (1) وَ رُوِيَ لاَ يَسْلُبُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَبْداً مُؤْمِناً كَرِيمَتَيْهِ أَوْ إِحْدَاهُمَا ثُمَّ يَسْأَلُهُ عَنْ ذَنْبٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 197 )
1-أبو حمزۀ ثمالى و محمّد بن مسلم گويند:حضرت باقر عليه السّلام فرمود: هر كس در حال نابينائى از دنيا برود و اين ناراحتى را بحساب خدا گذارد و دوست آل محمّد عليهم السّلام نيز باشد خدا را ملاقات كند در حالى كه براى او حسابى نيست.(يعنى حساب از وى آسان كشند).2-و روايتى وارد شده كه خداوند دو يا يك چشم كسى را نگيرد جز آنكه از گناهانش حساب نكشد. شرح:البتّه معلوم است كه گناهانى كه ميان او و خداوند است نه آنها كه ميان او و مردم است كه حقّ الناس باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 438
1-ابو حمزۀ ثمالى و محمد بن مسلم،هر دو از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود:نابينايى كه خدا را ملاقات كند در حالى كه در مقابل آن اميد به پاداش او داشته و دوستدار آل محمد عليهم السّلام باشد،خداوند را در حالى ملاقات مى كند كه حسابى بر او نباشد.2-و روايت شده است كه:خداوند يك يا دو چشم بنده اى را نمى گيرد مگر آنكه از گناهان او بازپرسى نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 497
1. ابو حمزۀ ثمالى و محمّد بن مسلم از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده اند كه فرمود: هر كس نابينا خدا را ملاقات كند و اين را به حساب خدا بگذارد و دوستدار خاندان محمّد (صلّى الله عليه و آله) باشد، خدا را در حالى ملاقات كرده است كه هيچ حسابى بر عهدۀ او نيست. 2. و در روايتى آمده است: خداوند چنين نيست كه دو يا يك چشم بندۀ مؤمنى را بگيرد و با اين حال او را در مورد گناهانش بازخواست كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 379
[771]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: نابينائى كه خداوند را حسابگرانه (خالصانه) و در حال دوستدارى آل محمّد عليهم السّلام ديدار كند در حالى خدا را ديدار كند كه هيچ گناهى ندارد.[772]2-... و روايت شده كه خداى گرامى و بزرگ هر دو چشم يا يك چشم مؤمنى را از او نگيرد جز آنكه از گناهش باز نپرسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 453
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مَعْرُوفِ بْنِ خَرَّبُوذَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يُصَابُ بِمُصِيبَةٍ فِي اَلدُّنْيَا فَيَسْتَرْجِعُ عِنْدَ مُصِيبَتِهِ حَتَّى تَفْجَأَهُ اَلْمُصِيبَةُ إِلاَّ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ مَا مَضَى مِنْ ذُنُوبِهِ إِلاَّ اَلْكَبَائِرَ اَلَّتِي أَوْجَبَ اَللَّهُ عَلَيْهَا اَلنَّارَ قَالَ وَ كُلَّمَا ذَكَرَ مُصِيبَةً فِيمَا يَسْتَقْبِلُ مِنْ عُمُرِهِ فَاسْتَرْجَعَ عِنْدَهَا وَ حَمِدَ اَللَّهَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ كُلَّ ذَنْبٍ اِكْتَسَبَهُ فِيمَا بَيْنَ اَلاِسْتِرْجَاعِ اَلْأَوَّلِ إِلَى اَلاِسْتِرْجَاعِ اَلثَّانِي إِلاَّ اَلْكَبَائِرَ مِنَ اَلذُّنُوبِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 197 )
1-معروف بن خرّبوذ گويد:از امام باقر عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هيچ مؤمنى در جهان بمصيبتى گرفتار نشود كه هنگام ورود آن مصيبت«
إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ
»گويد جز اينكه پروردگار گناهان گذشتۀ او را خواهد بخشيد (البتّه)گناهان صغيره نه آن گناهانى كه خداوند وعده آتش بر آنها داده است و دخول در دوزخ را بر مرتكب آن حتمى ساخته،و نيز فرمود:و تا آخر عمر خويش هر گاه ياد آن مصيبت افتد و اين كلام را بر زبان جارى سازد و خدا را بدان سپاس گويد،ايزد متعال گناهانى كه در ميان اين دو استرجاع از او سر زده همه را عفو ميفرمايد مگر گناهان كبيره.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 438
1-معروف بن خرّبوذ از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هيچ مؤمنى نيست كه در دنيا دچار مصيبت بشود و هنگام روياروئى با آن مصيبت،استرجاع كند («
إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ
»بگويد)مگر آنكه خداوند تمام گناهان گذشتۀ او را مى بخشد -جز گناهان كبيره-كه خداوند،آتش دوزخ را كيفر آنها قرار داده است.و نيز فرمود: و هر گاه در آيندۀ عمر خود به ياد آن مصيبت مى افتد و اين ذكر را بر زبان آرد و خدا را سپاس گويد،خداوند همۀ گناهان او را-در فاصلۀ دو استرجاع-مى بخشد بجز گناهان كبيره.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 498
1. معروف بن خرّبوذ مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هيچ مؤمنى نيست كه در دنيا دچار مصيبتى شود و هنگام ورود آن مصيبت «انّا للّٰه و انّا اليه راجعون» بگويد مگر اينكه خداوند گناهان گذشتۀ او را-بجز گناهان كبيره اى كه خداوند وعدۀ آتش بر آنها داده است-مى آمرزد. و فرمود: هر گاه آن مصيبت را در آيندۀ عمرش نيز به ياد آورد و استرجاع بگويد و خدا را سپاس بگزارد، خداوند تمام گناهان او را كه ميان اين دو استرجاع مرتكب شده است-بجز گناهان كبيره- مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 381
[773]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: مؤمنى نباشد كه در دنيا به مصيبتى گرفتار آيد و هنگام پيش آمدن مصيبت،«إنّا للّٰه و إنّا اليه راجعون» گويد جز آنكه خداوند گناهان پيشين او را ببخشايد به جز گناهان كبيره اى كه خداوند آتش دوزخ را بر آنها واجب نموده است. و فرمود: هر گاه او در آينده مصيبتش را به ياد آورد و هنگام يادآورى، «إنّا للّٰه و إنّا اليه راجعون» گويد و خدا را سپاس گويد خداوند هر گناهى را كه ميان «إنّا للّٰه و إنّا اليه راجعون» گفتن اول و دوم مرتكب شده ببخشايد؛ به جز گناهان كبيره.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 453
وَ مِنْهُ أَيْضاً حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ عَنْ أَبِيهِ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أُلْهِمَ اَلاِسْتِرْجَاعَ عِنْدَ اَلْمُصِيبَةِ وَجَبَتْ لَهُ اَلْجَنَّةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 198 )
2-سيف بن عميره گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود هر كس هنگام مصيبت بگفتن استرجاع(كلمۀ«
إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ
»ملهم شود و آن را بر زبان جارى سازد بهشت بر او واجب خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 439
2-علىّ بن سيف،از برادرش،از پدرش سيف بن عميرة،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه هنگام مصيبت،استرجاع به او الهام شود،بهشت براى او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 498
2. سيف بن عميره مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس هنگام مصيبت، گفتن كلمۀ «انّا للّٰه و انّا اليه راجعون» بر دلش الهام شود و آن را بر زبان جارى كند بهشت براى او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 381
[774]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه هنگام مصيبت «إنّا للّٰه و إنّا اليه راجعون» گفتن بر او الهام شود بهشت بر او واجب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 455
ص: 210
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ اَلرَّازِيِّ عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ اَلرَّازِيِّ عَنْ أَبِي اَلْمَغْرَاءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنِّي لَأَصْبِرُ مِنْ غُلاَمِي هَذَا وَ مِنْ أَهْلِي عَلَى مَا هُوَ أَمَرُّ مِنَ اَلْحَنْظَلِ إِنَّهُ مَنْ صَبَرَ نَالَ بِصَبْرِهِ دَرَجَةَ اَلصَّائِمِ اَلْقَائِمِ وَ دَرَجَةَ اَلشَّهِيدِ اَلَّذِي قَدْ ضَرَبَ بِسَيْفِهِ قُدَّامَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 198 )
1-ابو بصير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:از پدرم أبى جعفر عليه السّلام شنيدم ميفرمود:من در چيزهائى از اين غلامم و برخى افراد خانواده ام صبر ميكنم و بردبارى ميكشم كه گوئى از حنظل در كامم تلختر است،آرى هر كس شكيبائى كند و خويشتندار باشد بدين صبر و پايدارى درجۀ روزه گير شب زنده دار و درجۀ شهيدى را كه در ركاب پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم شمشير زده بدست آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 439
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:از پدرم عليه السّلام شنيدم كه فرمود: من از اين غلام خود و تنى چند از افراد خانواده ام نارواييهايى مى بينم كه تلختر از حنظل است و بر آن صبر و بردبارى مى كنم براستى كه هر كس(در برابر ناملايمات) صبر پيشه كند،با بردبارى و شكيبائى خود قدر و منزلت روزه دار شب زنده دار، و شهيدى كه در ركاب رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شمشير زده است به دست مى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 499
1. ابو بصير از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: از پدرم ابو جعفر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: من بر چيزهايى از اين غلام خود و برخى افراد خانواده ام صبر مى كنم كه از حنظل براى من تلخ تر است آرى هر كس شكيبايى كند، در اثر اين شكيبايى به مقام روزه دار و شب زنده دار و مقام شهيدى كه با شمشير خود در ركاب محمّد (صلّى الله عليه و آله) جنگيده است خواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 381
[775]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام باقر عليه السّلام فرمود: به راستى، من در كارهايى از اين غلامم و بعضى از خانواده ام شكيبايى پيشه مى كنم كه برايم از حنظل تلخ تر است. همانا هر كه شكيبايى ورزد با شكيبايى خويش به مقام روزه دار شب زنده دار و مقام شهيدى كه پيشاپيش حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله شمشير زده است دست يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 455
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ زَيْدٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي بَكْرٍ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ صَبَرَ عَلَى مُصِيبَةٍ زَادَهُ اَللَّهُ عِزّاً عَلَى عِزِّهِ وَ أَدْخَلَهُ جَنَّتَهُ مَعَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 198 )
2-ابو حمزه ثمالى گويد:از امام باقر عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس بر مصيبتى صبر كند و شكيب ورزد خداوند عزّتى بر عزّتش بيفزايد،و او را با محمّد و أهل بيتش عليهم السّلام ببهشت داخل فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 440
2-ابو حمزۀ ثمالى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در مصيبتى،شكيبائى ورزد،خداوند عزّت او را مى افزايد،و او را با محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و اهل بيت او عليهم السّلام وارد بهشت مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 499
2. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس بر مصيبتى صبر كند خداوند عزّتى بر عزّتش مى افزايد و او را با محمّد (صلّى الله عليه و آله) و خاندانش به بهشت درمى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 381
[776]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه بر مصيبتى صبر پيشه دارد خداوند بر عزّتش افزايد و او را همراه حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و اهل بيت عليهم السّلام به بهشت در آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 455
حَدَّثَنِي حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْعَلَوِيُّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اَلتَّعْزِيَةُ تُورِثُ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 198 )
1-سكونى گويد:جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:تسلّى و دلدارى دادن مصيبت ديده موجب بهشت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 440
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:تسليت گفتن و دلدارى دادن(به افراد مصيبت زده) رفتن به بهشت را در بر خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 499
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: تسليت گفتن به مصيبت زده باعث ورود در بهشت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 381
[777]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: تسليت گفتن بهشت را به دنبال آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 455
وَ عَنْهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَنْ عَزَّى حَزِيناً كُسِيَ فِي اَلْمَوْقِفِ حُلَّةً يُجْبَرُ بِهَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 198 )
2-بهمين سند نيز از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم نقل كرده كه فرمود هر كس دلسوخته اى را دلدارى دهد روز قيامت حلّه(جامه)اى بدو بپوشانند كه بدان مزيّن و مفتخر گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 440
2-و به همين سند از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نقل شده است كه فرمود:كسى كه به اندوهگينى،تسليت گويد،در روز قيامت لباس فاخرى بر اندام او بپوشانند كه مايۀ شادمانى و سرافرازى او گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 500
2. نيز به همين سند از پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل شده است كه فرمود: هر كس اندوهگينى را دلدارى دهد، در عرصۀ محشر حلّه اى به او مى پوشاند كه بدان شادمان گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 383
[778]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه اندوهمندى را دلدارى دهد در رستاخيز جامه اى به او بپوشانند كه به آن آراسته گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 457
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ رِفَاعَةَ بْنِ مُوسَى اَلنَّخَّاسِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّهُ عَزَّى رَجُلاً بِابْنٍ لَهُ فَقَالَ لَهُ اَللَّهُ خَيْرٌ لاِبْنِكَ مِنْكَ وَ ثَوَابُ اَللَّهِ خَيْرٌ لَكَ مِنْهُ فَلَمَّا بَلَغَهُ جَزَعُهُ عَلَيْهِ عَادَ إِلَيْهِ فَقَالَ لَهُ قَدْ مَاتَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ (1) فَمَا لَكَ بِهِ أُسْوَةٌ فَقَالَ لَهُ إِنَّهُ كَانَ مُرَاهِقاً (2) قَالَ إِنَّ أَمَامَهُ ثَلاَثَ خِصَالٍ شَهَادَةَ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ رَحْمَةَ اَللَّهِ وَ شَفَاعَةَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَلَنْ يَفُوتَهُ وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 198 )
3. رفاعة بن موسى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) مردى فرزند مرده را دلدارى داد و به او فرمود: خدا براى فرزندت از تو بهتر و پاداش خدا براى تو از او بالاتر است، وقتى امام (عليه السّلام) شنيد كه او باز هم بى تابى مى كند نزد وى آمد و به او فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) از دنيا رفت، چرا به او اقتدا نمى كنى؟ آن مرد گفت: اندوهم براى اين است كه آن فرزند گناهكار بود. امام (عليه السّلام) فرمود: او سه چيز در پيش دارد: شهادت به يگانگى خدا، رحمت پروردگار و شفاعت پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله). او يكى از اين سه چيز را به خواست خدا از دست نخواهد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 383
[779]3-... امام صادق عليه السّلام مردى فرزند مرده را تسليت داد و فرمود: خداوند براى فرزندت بهتر از خود توست و پاداش خدا براى تو بهتر از فرزندت است. به امام عليه السّلام خبر آوردند كه آن مرد دوباره بى قرارى مى كند. آن حضرت عليه السّلام بازگشت و به او فرمود: بى گمان پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله نيز جان سپرد. چرا سرمشق نمى گيرى؟ آن مرد عرض كرد: فرزندم بدكار بود. آن حضرت عليه السّلام فرمود: به راستى، سه چيز پيش روى فرزندت است: گواهى به يگانگى خداوند، رحمت خدا و شفاعت پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله، پس هرگز يكى از اين سه چيز را از دست نخواهد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 457
3-رفاعة بن موسى گويد:حضرت صادق عليه السّلام مردى فرزند مرده را دلدارى و تسليت ميداد و ميفرمود اى مرد خداوند براى فرزندت از تو بهتر است،و ثواب او براى تو از فرزندت بهتر و بالاتر،بحضرت خبر دادند كه مرد بيتابى ميكند و هنوز آرام نگرفته،بار ديگر بسراغ وى آمد و فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم از دنيا رفت چرا باو تأسّى نميكنى،عرضكرد:اندوهم براى آنست كه اين فرزند مرهق (يعنى ناصالح و زشتكار)بود،امام عليه السّلام فرمود:باكى نيست چون سه چيز در پيش دارد كه بدان اميد بايد داشت:اوّل شهادت او بيگانگى خدا،دوّم رحمت واسعۀ پروردگار،سوّم شفاعت پيغمبر خدا محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم،يكى از اين سه از دست او نخواهد رفت ان شاء اللّٰه،و او را خواهد نجات داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 440
3-رفاعة بن موسى نخّاس(برده فروش)از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه حضرت به مردى كه فرزند خود را از دست داده بود،تسليت و دلدارى داد و فرمود: خداوند براى فرزند تو(به مراتب)از تو بهتر(و دلسوزتر و مهربانتر)است و پاداشى كه خداوند به تو كرامت خواهد كرد(به مراتب)بهتر و برتر از فرزند تو است.و هنگامى كه خبر دادند كه هنوز آن مرد بيتابى مى كند و آرامش خود را هنوز باز نيافته است،بار ديگر نزد مرد رفت و به او فرمود:چرا رحلت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم(با آن جلالت قدر) مايۀ تسليت و دلدارى خود نمى دانى؟!عرض كرد:فرزند من گناهكار بود و اندوه من به خاطر اين است.حضرت فرمود:همانا او سه گونه اميد در پيش دارد كه بايد بدانها دل بست:اول،شهادت و اقرار به يگانگى خداوند(با گفتن«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»)؛ دوم،رحمت بى منتهاى خداوندى؛سوم،شفاعت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم؛و ان شاء اللّٰه هيچ يك از اين سه را از دست نخواهد داد و(از عذاب الهى)نجات پيدا مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 500
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ وَهْبِ بْنِ وَهْبٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ عَنْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَنْ عَزَّى مُصَاباً كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أَجْرِ اَلْمُصَابِ شَيْءٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 199 )
4-ابو البخترى گويد:جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس مصيبت رسيده اى را تسليت دهد همانند اجر او را خواهد داشت بدون اينكه از اجر مصيبت زده كاسته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 441
4-وهب بن وهب از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه داغديده اى را تسليت و دلدارى دهد،پاداشى همانند پاداش همان مصيبت زده خواهد داشت بى آنكه از پاداش آن داغديده كاسته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 501
4. وهب بن وهب از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس مصيبت زده اى را تسليت دهد، مانند اجر او را خواهد داشت بى آنكه از اجر مصيبت زده چيزى كاسته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 383
[780]4-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه مصيبت ديده اى را دلدارى دهد او را پاداشى همانند پاداش مصيبت ديده باشد بى آنكه از پاداش مصيبت ديده چيزى كاسته گردد
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 457
ص: 211
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ: كُنْتُ أَنَا وَ إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ فِي بَعْضِ اَلْمَقَابِرِ إِذْ جَاءَ إِلَى قَبْرٍ فَجَلَسَ مُسْتَقْبِلَ اَلْقِبْلَةِ ثُمَّ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى اَلْقَبْرِ فَقَرَأَ سَبْعَ مَرَّاتٍ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ ثُمَّ قَالَ حَدَّثَنِي صَاحِبُ اَلْقَبْرِ وَ هُوَ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ أَنَّهُ مَنْ زَارَ قَبْرَ مُؤْمِنٍ فَقَرَأَ عِنْدَهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ وَ لِصَاحِبِ اَلْقَبْرِ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 199 )
1-أحمد بن محمّد بن عبد اللّٰه اشعرى(كه يكتن از بزرگان محدّثين شيعۀ قم و از اصحاب حضرت رضا و امام جواد و حضرت هادى است)گفت با ابراهيم بن هاشم(پدر علىّ بن ابراهيم قمّى صاحب تفسير معروف)در يكى از گورستانها بوديم(در فيد كه قلعه اى است در راه مكّه)إبراهيم كنار قبرى رو بقبله نشست و دست بر روى قبر نهاد و هفت بار سورۀ«إنّا أنزلناه»را قراءت كرد،سپس رو بمن نموده گفت: حديث كرد مرا صاحب اين قبر كه محمّد بن إسماعيل بن بزيع باشد (از حضرت رضا عليه السّلام كه)هر كس قبر مؤمنى را زيارت كند و هفت بار سورۀ«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ»
»را تلاوت كند خداوند او و صاحب قبر هر دو را بيامرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 442
1-احمد بن محمد نقل كرده است كه:من و ابراهيم بن هاشم در گورستانى بوديم كه ابراهيم در كنار قبرى روى به قبله نشست،سپس دست خود را بر روى قبر گذاشت و هفت بار سورۀ«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ
»را تلاوت كرد،آنگاه به من گفت:صاحب اين قبر -محمد بن اسماعيل بن بزيع-براى من روايتى نقل كرده بود كه:كسى كه قبر مؤمنى را زيارت كند و هفت بار سورۀ«
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ
»را تلاوت كند،خداوند او و صاحب قبر را خواهد بخشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 501
1. احمد بن محمّد مى گويد: من و ابراهيم بن هاشم در يكى از گورستانها بوديم. ابراهيم كنار قبر رو به قبله نشست و دست بر روى قبر گذاشت و هفت بار سورۀ «انّا انزلناه» را قرائت كرد، سپس روى به من نمود و گفت: صاحب اين قبر كه محمّد بن اسماعيل بن بزيع است مرا حديث كرد كه هر كس قبر مؤمنى را زيارت كند و هفت بار سورۀ «انّا انزلناه» را در كنار قبر بخواند، خداوند او و صاحب قبر را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 383
[781]1-... احمد بن محمد گويد: من و ابراهيم بن هاشم در يكى از گورستان ها بوديم. او بر سر گورى رو به قبله نشست و دستش را بر روى گور نهاد و سورۀ «إنّا أنزلناه» را هفت بار تلاوت نمود، سپس گفت: صاحب اين گور كه محمّد بن اسماعيل بن بزيع است [از امام رضا عليه السّلام] مرا روايت نمود كه به راستى، هر كه گور مؤمنى را زيارت كند و بر سر آن گور سورۀ «إنّا أنزلناه» را هفت بار تلاوت كند خداوند او و صاحب گور را بيامرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 457
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبَانٍ عَنْ غِيَاثِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنِ اَلصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ وَ لاَ مُؤْمِنَةٍ يَضَعُ يَدَهُ عَلَى رَأْسِ يَتِيمٍ تَرَحُّماً لَهُ إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ شَعْرَةٍ مَرَّتْ يَدُهُ عَلَيْهَا حَسَنَةً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 199 )
1-غياث بن إبراهيم گويد:جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:هيچ مرد يا زن خداپرستى نيست كه دست محبّت بر سر يتيمى بكشد جز اينكه خداوند بشمارۀ هر موئى كه از زير دست او بگذرد حسنه اى در نامۀ عملش بنويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 443
1-غياث بن ابراهيم از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:هيچ مرد و زن با ايمانى نيست كه دست نوازش بر سر يتيمى بكشد مگر آنكه خداوند به شمارۀ هر مويى-كه با دست او تماس داشته است-يك حسنه براى او ثبت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 502
1. غياث بن ابراهيم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه على بن ابى طالب (عليه السّلام) فرمود: هيچ مرد و زن با ايمانى نيست كه دست محبت بر سر يتيمى بكشد مگر اينكه خداوند به شمارۀ هر مويى كه از زير دستش مى گذرد حسنه اى براى او ثبت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 383
[782]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: هيچ مرد و زن مؤمنى نباشد كه دست مهر و نوازش خويش را بر سر يتيمى كشد جز آنكه خداوند به تعداد هر مويى كه از زير دست او بگذرد براى او حسنه اى بنويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 459
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلسَّرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ عَبْدٍ مَسَحَ يَدَهُ عَلَى رَأْسِ يَتِيمٍ رَحْمَةً لَهُ إِلاَّ أَعْطَاهُ اَللَّهُ بِكُلِّ شَعْرَةٍ نُوراً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 199 )
2-حسن بن سرى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ بنده اى دست ملاطفت بر سر يتيمى نكشد براى نوازش جز اينكه خداوند بشماره هر موئى نورى در قيامت بدو عطا فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 443
2-حسن بن سرى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هيچ بنده اى نيست كه از روى دلسوزى و مهربانى دست بر سر يتيمى بكشد مگر آنكه خداوند در روز قيامت به شمارۀ هر مويى(از آن يتيم)نورى به او كرامت فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 502
2. حسن بن سرى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هيچ بنده اى نيست كه دست محبّت بر سر يتيمى بكشد مگر اينكه خداوند به تعداد هر مويى روز قيامت نورى به او عطا مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 385
[783]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: بنده اى نباشد كه دست مهر و نوازش بر سر يتيمى كشد جز آنكه خداوند به تعداد هر مويى، نورى به او در روز رستاخيز عطا فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 459
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَنْكَرَ مِنْكُمْ قَسْوَةَ قَلْبِهِ فَلْيَدْنُ يَتِيماً فَيُلاَطِفُهُ وَ لْيَمْسَحْ رَأْسَهُ يَلِينُ قَلْبُهُ بِإِذْنِ اَللَّهِ إِنَّ لِلْيَتِيمِ حَقّاً وَ قَالَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ يُقْعِدُهُ فِي خِوَانِهِ وَ يَمْسَحُ رَأْسَهُ يَلِينُ قَلْبُهُ فَإِنَّهُ إِذَا فَعَلَ ذَلِكَ لاَنَ قَلْبُهُ بِإِذْنِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 200 )
3-از جابر جعفى روايت شده كه امام باقر عليه السّلام فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده اند:هر كس از سخت دلى خود ناراحت باشد يتيمى را نزد خويش بخواند و با وى مهربانى بنمايد و دست محبّت بر سر وى كشد،بخواست خدا دلش نرم خواهد گشت،چون يتيم را بر ديگران حقّى مسلّم است. و در حديث ديگر فرمود:كسى كه چنين(يعنى سخت دل)باشد يتيمى را بر سر سفرۀ خويش بنشاند و دست نوازش بر سر او كشد قلبش نرم خواهد شد زيرا اگر چنين كند بخواست خداوند(رفته رفته)دلش از سختى بنرمى گرايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 444
3-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه از قساوت و سنگدلى خود ناراحت باشد(و چارۀ آن را آن را نداند)يتيمى را به نزد خود فرا خواند و نسبت به او مهربانى كند،و دست نوازش بر سر او بكشد،دل او به ارادۀ خداوندى نرم مى شود،بدرستى كه يتيم بر ديگران حقّى دارد(و مهربانى به او پاسخگوى اين حق تواند بود). و در حديث ديگرى فرموده است:يتيم را بر سر سفرۀ خود بنشاند و دست نوازش بر سر او بكشد،دل او(به خاطر اين محبّت)نرم خواهد شد،براستى كه اگر چنين كند دل او به ارادۀ خداوندى(اگر چه از سنگ بشد به تدريج)نرم مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 503
3. جابر از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس از سخت دلى خود ناراحت است يتيمى را نزد خويش بخواند و با او مهربانى كند و دست بر سرش بكشد، به خواست خدا دلش نرم مى شود، زيرا يتيم حقّى دارد. در حديث ديگر فرمود: يتيم را بر سر سفرۀ خود بنشاند و دست بر سرش بكشد كه دلش نرم مى شود، زيرا اگر چنين كند، به خواست خدا دلش نرم خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 385
[784]3-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه از سنگدلى خويش ناراحت باشد نزد يتيمى رود و به او مهربانى كند و دست نوازش بر سرش كشد تا دلش به اذن خدا نرم شود؛ همانا يتيم را بر گردن ديگران حقّى است. و در حديثى ديگر فرمود: يتيم را بر سر سفرۀ خويش نشاند و دست نوازش بر سرش كشد تا دلش نرم شود؛ زيرا به راستى، هر كه چنين كند دلش به اذن خداى گرامى و بزرگ نرم گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 459
ص: 212
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَيُّوبَ بْنِ نُوحٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ قَالَ حَدَّثَنِي رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ هَمَذَانَ يُقَالُ لَهُ عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ اَلضَّحَّاكِ (1) عَنْ أَبِي خَالِدٍ اَلْأَحْمَرِ عَنْ أَبِي مَرْيَمَ اَلْأَنْصَارِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ اَلْيَتِيمَ إِذَا بَكَى اِهْتَزَّ لَهُ اَلْعَرْشُ (2) فَيَقُولُ اَلرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْ هَذَا اَلَّذِي أَبْكَى عَبْدِيَ اَلَّذِي أَسْلَبْتُهُ أَبَوَيْهِ فِي صِغَرِهِ فَوَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لاَ يُسْكِتُهُ أَحَدٌ إِلاَّ أَوْجَبْتُ لَهُ اَلْجَنَّةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 200 )
1-از أبى مريم انصارى روايت شده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:چون يتيم بگريد عرش الهى بلرزد و خداوند تبارك تعالى گويد:چه كسى اين بندۀ مرا كه در كودكى پدر و مادرش را از او گرفته ام گريانيد؟پس بعزّت و جلالم سوگند كسى او را از گريه خاموش نسازد جز اينكه بهشت را بر او واجب و حتمى خواهم ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 444
1-ابو مريم انصارى از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:هر گاه يتيمى بگريد،عرش الهى به لرزه درآيد،و خداوند تبارك و تعالى فرمايد:كيست كه اين بندۀ مرا-كه در اوان كودكى پدر و مادرش را از او گرفته ام-به گريه واداشته است؟! بعزّت و جلالم سوگند كه:هر كس او را از گريه باز دارد و آرامش كند،بهشت را براى او واجب مى سازم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 503
1. از ابو مريم انصارى نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: يتيم چون گريه كند عرش الهى به لرزه در مى آيد. پس خداوند مى گويد: چه كسى اين بندۀ مرا كه پدر و مادرش را در كودكى از او گرفته ام گريانده است؟ به عزّت و جلال خودم سوگند كه هر كس او را ساكت كند بهشت را براى او واجب خواهم ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 385
[785]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى، چون يتيم بگريد عرش خدا به لرزه درآيد و پروردگار فرازمند فرمايد: چه كسى اين بنده ام را كه در كودكى پدر و مادرش را از او گرفتم گريانده است؟ به عزّت و بزرگى خويش سوگند كه كسى او را آرام و ساكت نكند جز آنكه بهشت را بر او واجب گردانم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 459
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ سَدِيرٍ اَلصَّيْرَفِيِّ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَذَكَرُوا عِنْدَهُ اَلْمُؤْمِنَ فَالْتَفَتَ إِلَيَّ فَقَالَ يَا أَبَا اَلْفَضْلِ أَ لاَ أُحَدِّثُكَ بِحَالِ اَلْمُؤْمِنِ عِنْدَ اَللَّهِ قُلْتُ بَلَى فَحَدِّثْنِي قَالَ إِذَا قَبَضَ اَللَّهُ رُوحَ اَلْمُؤْمِنِ صَعِدَ مَلَكَاهُ إِلَى اَلسَّمَاءِ فَقَالاَ رَبَّنَا عَبْدُكَ فُلاَنٌ وَ نِعْمَ اَلْعَبْدُ كَانَ لَكَ سَرِيعاً فِي طَاعَتِكَ بَطِيئاً فِي مَعْصِيَتِكَ وَ قَدْ قَبَضْتَهُ إِلَيْكَ فَمَا ذَا تَأْمُرُنَا مِنْ بَعْدِهِ قَالَ فَيَقُولُ اَللَّهُ لَهُمَا اِهْبِطَا إِلَى اَلدُّنْيَا وَ كُونَا عِنْدَ قَبْرِ عَبْدِي فَاحْمَدَانِي وَ سَبِّحَانِي وَ هَلِّلاَنِي وَ كَبِّرَانِي وَ اُكْتُبَا ذَلِكَ لِعَبْدِي حَتَّى أَبْعَثَهُ مِنْ قَبْرِهِ - ثُمَّ قَالَ أَ لاَ أَزِيدُكَ فَقُلْتُ بَلَى فَزِدْنِي فَقَالَ إِذَا بَعَثَ اَللَّهُ اَلْمُؤْمِنَ مِنْ قَبْرِهِ خَرَجَ مَعَهُ مِثَالٌ يَقْدُمُهُ أَمَامَهُ فَكُلَّمَا رَأَى اَلْمُؤْمِنُ هَوْلاً مِنْ أَهْوَالِ اَلْقِيَامَةِ قَالَ لَهُ اَلْمِثَالُ لاَ تَحْزَنْ وَ لاَ تَفْزَعْ وَ أَبْشِرْ بِالسُّرُورِ وَ اَلْكَرَامَةِ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَا زَالَ يُبَشِّرُهُ بِالسُّرُورِ وَ اَلْكَرَامَةِ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى يَقِفَ بَيْنَ يَدَيِ اَللَّهِ جَلَّ جَلاَلُهُ فَيُحَاسِبُهُ حِسٰاباً يَسِيراً وَ يَأْمُرُ بِهِ إِلَى اَلْجَنَّةِ وَ اَلْمِثَالُ أَمَامَهُ فَيَقُولُ لَهُ اَلْمُؤْمِنُ رَحِمَكَ اَللَّهُ نِعْمَ اَلْخَارِجُ خَرَجْتَ مَعِي مِنْ قَبْرِي مَا زِلْتَ تُبَشِّرُنِي بِالسُّرُورِ وَ اَلْكَرَامَةِ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى رَأَيْتُ ذَلِكَ فَمَنْ أَنْتَ فَيَقُولُ لَهُ اَلْمِثَالُ أَنَا اَلسُّرُورُ اَلَّذِي كُنْتَ تُدْخِلُهُ عَلَى أَخِيكَ اَلْمُؤْمِنِ فِي اَلدُّنْيَا خَلَقَنِيَ اَللَّهُ مِنْهُ لأسترك [لِأَسُرَّكَ ] (3) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 200 )
1-سدير صيرفى گفت:خدمت امام صادق عليه السّلام بودم ياران در بارۀ مؤمن و مقامش گفتگو ميكردند امام عليه السّلام رو بمن فرمود و گفت يا ابا الفضل براى تو از حال و مقام مؤمن نزد خدا سخن بگويم؟عرضكردم:بفرمائيد،فرمود:چون خداوند روح مؤمن را قبض نمايد فرشتگان دوگانۀ او بآسمان بالا روند و گويند پروردگارا بنده ات فلانى كه نيك بنده اى بود و در انجام طاعتت شتابان و كوشا و در نافرمانيت سنگين و كند بود او را قبض روح فرمودى و بسوى خود بردى پس از او ما را چه فرمان ميدهى؟خداوند بآن دو گويد:بزمين باز گرديد و كنار قبر او باشيد و مرا حمد و تسبيح و تهليل و تكبير گوئيد و آن عبادات را در نامۀ عمل او بنويسيد تا روزى كه او را از قبر برانگيزم. آنگاه امام فرمود:براى تو بيشتر بگويم؟عرض كردم:آرى بفرمائيد فرمود:چون مؤمن از قبر برخيزد با وى مثالى بيرون آيد و در پيش روى او براه افتد پس هر منظرۀ هولناكى كه پيش آيد و مؤمن از آن بهراسد آن مثال او را گويد: غمگين مشو و مترس و مژده باد ترا بسرور و خوشحالى و احترام از جانب خداوند بزرگ،و پيوسته ويرا بشارت دهد بسرور و كرامت از جانب حق تا مؤمن در درگاه الهى بايستد و خداوند از وى حسابى آسان بكشد و امر فرمايد او را ببهشت بريد. پس آن مثال پيش روى او براه افتد،و در اين هنگام مؤمن آن مثال را گويد:خدا بتو خير دهد چه همراه و رفيق نيكى بودى كه با من بيرون آمدى و پيوسته مرا از جانب خدا بخير و نيكى نويد دادى تا خود بچشم خويش آن را ديدم بگو بدانم تو كيستى؟آن مثال گويد:من نتيجه همان سرور و خوشى هستم كه تو در دنيا دل برادر مؤمنت را بدان شاد كردى،خداوند مرا آفريد تا در چنين هنگامى ترا مژده دهم يا شاد سازم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 445
1-سدير صيرفى روايت كرده است كه:در محضر امام صادق عليه السّلام بودم و اصحاب در بارۀ مؤمن و مقام و منزلت او صحبت مى كردند،حضرت از آن ميان روى به من كرد و فرمود:اى ابا الفضل!آيا دوست دارى كه با تو از شأن و منزلت مؤمن در پيشگاه خداوند سخن بگويم؟عرض كردم:آرى بفرمائيد!فرمود:چون خداوند روح مؤمن را بگيرد،دو فرشته اى كه بر او گمارده شده بودند،به طرف آسمان بالا مى روند و عرضه مى دارند:پروردگارا!فلان بندۀ تو كه بندۀ خوب و شايسته اى بود، و در انجام طاعات و فرامين تو كوشا و سخت كوش،و در نافرمانى از دستورات تو كند و كم جنب و جوش،جان او را گرفتى و به سوى خود فراخواندى،اينك فرمان چيست؟!خداوند به آن دو فرشته خطاب فرمايد كه:به زمين فرود آييد و در كنار قبر بنده ام مستقر شويد و(مدام)به حمد و تسبيح و تهليل و تكبير من مشغول باشيد و (ثواب)اين عبادات را براى او بنويسيد تا زمانى كه او را از قبر برانگيزم،سپس حضرت از من پرسيد:بيشتر بگويم؟عرض كردم:آرى!حضرت فرمود:چون خداوند مؤمن را از قبر برانگيزد،مثالى همراه وى از قبر بيرون مى آيد و در پيشاپيش او به راه مى افتد،و هر زمانى كه او از مشاهدۀ صحنه اى از صحنه هاى هراس انگيز بهراسد،آن مثال(كه همراه اوست)به او مى گويد:اندوهگين مباش و مترس!و تو را از جانب حضرت حق به كرامت و بزرگوارى و شادمانى بشارت باد!و بر همين منوال او را همراهى مى كند و بشارت مى دهد تا زمانى كه در پيشگاه الهى بايستد. پس خداوند،كار حساب را بر او آسان مى كند و فرمان مى دهد كه او را به بهشت ببريد،و مثال در پيشاپيش او به راه مى افتد و مؤمن به او مى گويد:رحمت خداوند بر تو باد!چه همراه خوبى براى من بودى كه با من از قبر بيرون آمدى و پيوسته مرا از جانب پروردگار به شادمانى و كرامت و خير بشارت دادى تا به چشم خود-آنچه را كه به من بشارت دادى-ديدم،حال به من بگو كه تو كيستى؟!و مثال جواب مى دهد: من تجسّم هاى خير و خوشى و شادمانى و لطفى هستم كه تو در دنيا دل برادر مؤمن خود را با آن شادمان كردى.خداوند مرا آفريد تا(در چنين مواقع حسّاسى به لطف و كرامت و بخشايش او)تو را بشارت دهم و دل تو را بدين مژده،شادمان كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 504
1. سدير صيرفى مى گويد: نزد امام صادق (عليه السّلام) بودم كه از مقام مؤمن سخن به ميان آمد. امام (عليه السّلام) روى به من كرد و فرمود: اى ابو الفضل، آيا از موقعيت مؤمن در پيشگاه خدا براى تو سخن بگويم؟ گفتم: آرى، بفرماييد. فرمود: هنگامى كه خداوند روح مؤمن را قبض مى كند، دو فرشتۀ او به آسمان بالا مى روند و مى گويند: پروردگارا، بنده ات فلانى كه نيكو بنده اى بود در اطاعت تو شتاب مى كرد و در نافرمانى تو كند بود، و اينك او را قبض روح كرده اى. آيا پس از او به ما چه فرمان مى دهى؟ خداوند به آن دو فرشته مى گويد: به زمين باز گرديد و كنار قبر او باشيد و مرا حمد و تسبيح و تهليل و تكبير گوييد و آن را براى بنده ام بنويسيد تا روزى كه او را از قبر برانگيزم.آن گاه امام (عليه السّلام) فرمود: آيا براى تو بيشتر بگويم؟ گفتم: آرى، بفرماييد. فرمود: هنگامى كه خداوند مؤمن را از قبر بر مى انگيزد، مثالى از قبر با او بيرون مى آيد كه جلوى او حركت مى كند، و هر گاه مؤمن با منظرۀ هولناكى از منظره هاى وحشت آور قيامت رو به رو مى شود آن مثال به او مى گويد: غمگين مباش و بيمى به خود راه مده و مژده باد تو را به سرور و كرامت از جانب خداوند بزرگ. پس پيوسته او را به شادمانى و احترام از جانب پروردگار مژده مى دهد تا اينكه او در پيشگاه خداوند مى ايستد و خدا با حسابى آسان از او حساب مى كشد و فرمان مى دهد او را به بهشت ببرند. در اين حال آن مثال پيش روى او به راه مى افتد. مؤمن به او مى گويد: خدا تو را رحمت كند، چه رفيق خوبى بودى كه با من از قبر بيرون آمدى و پيوسته مرا از جانب خدا به شادمانى و كرامت نويد دادى تا آن را به چشم خود ديدم، تو كيستى؟ آن مثال مى گويد: من همان شادى و سرورى هستم كه تو در دنيا بر برادر مؤمنت وارد ساختى، خداوند مرا از آن آفريد تا به تو نويد دهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 387
[786]1-... سدير صيرفى گويد: نزد امام صادق عليه السّلام بودم كه در نزد ايشان سخن از مؤمن به ميان آوردند، پس امام عليه السّلام به من رو كرده و فرمود: اى ابو الفضل! آيا نمى خواهى كه حال مؤمن را در پيشگاه خدا برايت باز گويم؟ عرض كردم: آرى، برايم بازگوى. فرمود: چون خداوند روح مؤمن را ستاند دو فرشتۀ نويسندۀ اعمالش به آسمان بالا روند و عرض دارند: پروردگارا! فلان بندۀ تو چه نيكو بنده اى بود! در فرمانپذيرى تو شتابناك و در نافرمانى تو كند بود. همانا جانش را ستاندى و به سوى خويش كشاندى. ما را از اين پس چه دستور مى دهى؟ خداوند آن دو را فرمايد: به سوى دنيا فرود آييد و بر سر گور بنده ام باشيد و مرا حمد و تسبيح و تهليل و تكبير گوييد و آن را براى بنده ام بنويسيد تا آنگاه كه او را از گور برانگيزانم، سپس امام صادق عليه السّلام فرمود: آيا فزون تر از اين بگويم؟ عرض كردم: آرى، بر آن سخنان بيفزاى. فرمود: آنگاه كه خداوند مؤمن را از گورش برانگيزاند پيكرى همراه او از گور در آيد كه پيشاپيش او گام نهد و هر گاه كه مؤمن با هراسى از هراس هاى رستاخيز مواجه شود آن پيكر او را گويد: اندوهگين مباش و بى قرارى مكن و تو را به شادى و بزرگمندى از سوى خداى گرامى و بزرگ بشارت باد و پيوسته او را به شادمانى و بزرگى از سوى خداى گرامى و بزرگ بشارت دهد تا در پيشگاه خداى فرازمند بايستند، آنگاه خداوند حسابرسى اش را آسان گيرد و امر فرمايد كه او را به بهشت برند و آن پيكر نيز پيشاپيش او به بهشت رود؛ پس مؤمن او را گويد: رحمت خدا بر تو باد! نيكو پيكرى بودى كه همراه من از گور در آمدى و پيوسته مرا به شادى و بزرگى از سوى خداى گرامى و بزرگ بشارت دادى تا آنگاه كه به چشم خويش آن را ديدم. تو كيستى؟ آن پيكر، او را گويد: من شادمانى اى هستم كه در دنيا بر دل برادر مؤمن خويش نشاندى؛ خداوند مرا از آن آفريد تا تو را بشارت و مژده دهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 461
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْعَبْدِيِّ (4) عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَرْحَمُ اَلرَّجُلَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 201 )
1-محمّد بن أبي عمير بسند مرسل گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه خداوند عزّ و جلّ رحم مينمايد مرد را بسبب شدّت محبّت او بفرزندش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 447
1-ابن ابى عمير،از قول مردى،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: همانا خداوند بزرگ به خاطر شدت علاقه و محبتى كه مرد(پدر)نسبت به فرزند خود دارد،بر او رحم آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 506
1. ابن ابى عمير از مردى نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند بزرگ آدمى را به سبب شدّت محبّت او به فرزندش مورد رحمت قرار مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 387
[787]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ بر مرد، به سبب بسيار دوست داشتن فرزندش رحم آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 461
ص: 213
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ أَيُّوبَ بْنِ سُلَيْمٍ اَلْعَطَّارِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ بَشِيرٍ اَلْكَاهِلِيِّ عَنْ سليم [سَالِمٍ] اَلْأَفْطَسِ (1) عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ دَخَلَ اَلسُّوقَ فَاشْتَرَى تُحْفَةً فَحَمَلَهَا إِلَى عِيَالِهِ كَانَ كَحَامِلِ صَدَقَةٍ إِلَى قَوْمٍ مَحَاوِيجَ وَ لْيَبْدَأْ بِالْإِنَاثِ قَبْلَ اَلذُّكُورِ فَإِنَّهُ مَنْ فَرَّحَ أُنْثَى فَكَأَنَّمَا عتق [أَعْتَقَ] رَقَبَةً مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ وَ مَنْ أَقَرَّ بِعَيْنِ اِبْنٍ فَكَأَنَّمَا بَكَى مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ وَ مَنْ بَكَى مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ أَدْخَلَهُ جَنَّاتِ اَلنَّعِيمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 201 )
1-از ابن عبّاس روايت است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس ببازار رود و چيز مرغوبى بخرد و بارمغان براى خانواده خويش برد مانند كسى باشد كه صدقه براى محتاجان بدوش كشيده باشد،و(بهتر است)دختران را بر پسران مقدّم دارد،زيرا هر كس دخترى را خوشحال كند،چنان باشد كه يكتن از فرزندان اسماعيل عليه السّلام را از قيد بردگى آزاد نموده باشد،و هر كس ديدۀ فرزندش را روشن سازد چنان باشد كه از خوف خدا گريسته،و هر كس از خوف خدا گريان باشد خداوند او را ببهشت پر نعمت خويش داخل خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 447
1-ابن عباس روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه به بازار رود و براى خانواده اش تحفه اى بخرد و با خود ببرد،به منزلۀ كسى است كه صدقۀ نيازمندان را به دوش كشيده باشد،و چه بهتر كه دختران را بر پسران مقدّم بدارد، زيرا كسى كه دخترى را شادمان كند،گويى يكى از فرزندان حضرت اسماعيل را از بند بردگى رها كرده باشد،و كسى كه چشم پسرش را روشن كند به منزلۀ آن است كه از خشيت و هيبت پروردگار بگريد و كسى كه از خوف الهى بگريد،خداوند او را در بهشتهاى خويش وارد مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 507
1. از ابن عباس نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس به بازار رود و تحفه اى بخرد و آن را براى خانوادۀ خود ببرد، همچون كسى است كه براى گروهى نيازمند صدقه بر دوش كشيده است، و بايد دختران را بر پسران مقدّم بدارد، زيرا هر كس دخترى را خوشحال كند گويى برده اى از فرزندان اسماعيل را آزاد ساخته است، و هر كس ديدۀ پسرش را روشن كند گويى از ترس خدا گريسته است، و هر كس از ترس خدا بگريد خدا او را به بهشت پر نعمت خويش در مى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 387
[788]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه به بازار در آيد و هديه اى بخرد و براى خانواده اش ببرد همچون كسى باشد كه صدقه اى براى نيازمندان برده است و بايد نخست به دختران هديه دهد؛ چرا كه به راستى، هر كه دخترى را شادمان كند گويا يك نفر از نسل حضرت اسماعيل عليه السّلام را از بردگى رهانده است، و هر كه پسرى را شادمان نمايد گويا از ترس خدا گريسته است و هر كه از ترس خدا بگريد خداوند او را به بهشت پر نعمت درآورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 463
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَحْيَى بْنِ خَاقَانَ (2) عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْبَنَاتُ حَسَنَاتٌ وَ اَلْبَنُونَ نِعْمَةٌ وَ اَلْحَسَنَاتُ يُثَابُ عَلَيْهَا وَ اَلنِّعْمَةُ يُسْأَلُ عَنْهَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 201 )
1-ابان بن تغلب گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:دختران حسنات باشند و پسران نعمت،و حسنات موجب پاداش نيكند،و نعمت مورد بازخواست خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 448
1-ابان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:دختران حسناتند، و پسران نعمت؛و حسنات موجب ثواب و اجر و پاداشند ولى نعمت موجب بازخواست مى شود .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 507
1. ابان بن تغلب مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: دختران حسنه و پسران نعمت اند، در برابر حسنات پاداش داده مى شود، ولى نعمت مورد بازخواست قرار مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 389
[789]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دختران حسنات هستند و پسران نعمت؛ بر حسنات پاداش دهند و از نعمت باز پرسند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 463
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنِ اَلْبَرْقِيِّ رَفَعَهُ قَالَ: بُشِّرَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِفَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ (3) فَنَظَرَ فِي وُجُوهِ أَصْحَابِهِ فَرَأَى اَلْكَرَاهَةَ فِيهِمْ فَقَالَ مَا لَكُمْ رَيْحَانَةٌ أَشَمُّهَا وَ رِزْقُهَا عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 202 )
2-احمد بن محمّد بن خالد برقىّ بسند مرفوع روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم را بميلاد دخترش فاطمه عليها السّلام بشارت دادند« فنظر في وجوه أصحابه. »در چهرۀ اصحاب خود نگريست و آنان را ناراحت يافت،فرمود:شما را چه مى شود(اين چون)شاخۀ ريحانى است كه او را ميبويم،و روزيش بر خداوند عزّ و جلّ است. شرح:از ظاهر لفظ اين حديث في الجمله معلوم مى شود كه ميلاد حضرت زهرا سلام اللّٰه عليها بعد از بعثت بوده بر خلاف قول پاره اى از مورّخين اهل سنّت كه آن را چند سال قبل از بعثت ميدانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 448
2-برقى-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را به ميلاد حضرت فاطمه عليه السّلام بشارت دادند،آن حضرت به چهرۀ اصحابش نگاهى انداخت،و چون آنان را اندوهگين ديد فرمود:شما را چه شده است؟!(فاطمۀ من)ريحانه اى است كه او را مى بويم،و روزى او با خدا است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 508
2. برقى در حديثى مرفوعه آورده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) را به ولادت فاطمه (عليها السّلام) بشارت دادند. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) در چهرۀ ياران خود نگريست و آنان را ناراحت يافت. فرمود: شما را چه شده است؟ اين گلى است كه من او را مى بويم و روزى اش بر عهدۀ خداوند است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 389
[790]2-... تولّد حضرت فاطمه سلام اللّٰه عليها را به پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله مژده دادند. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله در چهرۀ ياران نگريست و ناخشنودى آنان را دريافت و فرمود: شما را چه شده است؟! اين دختر گياه خوشبوست كه آن را مى بويم و روزى اش بر خداى گرامى و بزرگ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 463
ص: 214
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَبَّاسٍ اَلزَّيَّاتِ (1) عَنْ حَمْزَةَ بْنِ حُمْرَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَتَى رَجُلٌ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عِنْدَهُ رَجُلٌ فَأَخْبَرَهُ بِمَوْلُودٍ لَهُ فَتَغَيَّرَ لَوْنُ اَلرَّجُلِ فَقَالَ لَهُ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَا لَكَ قَالَ خَيْرٌ قَالَ قُلْ قَالَ خَرَجْتُ وَ اَلْمَرْأَةُ تَمْخَضُ فَأُخْبِرْتُ أَنَّهَا وَلَدَتْ جَارِيَةً فَقَالَ لَهُ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلْأَرْضُ تُقِلُّهَا (2) وَ اَلسَّمَاءُ تُظِلُّهَا وَ اَللَّهُ يَرْزُقُهَا وَ هِيَ رَيْحَانَةٌ تَشَمُّهَا ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ مَنْ كَانَتْ لَهُ اِبْنَةٌ فَهُوَ مَقْرُوحٌ (3) وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ اِبْنَتَانِ فَيَا غَوْثَاهْ وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ ثَلاَثُ بَنَاتٍ وُضِعَ عَنْهُ اَلْجِهَادُ وَ كُلُّ مَكْرُوهٍ وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ أَرْبَعُ بَنَاتٍ فَيَا عِبَادَ اَللَّهِ أَقْرِضُوهُ يَا عِبَادَ اَللَّهِ اِرْحَمُوهُ يَا عِبَادَ اَللَّهِ أَعِينُوهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 202 )
3-حمزة بن حمران گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:مردى بر پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم وارد شد و بشخصى كه نزد آن حضرت نشسته بود خبر داد كه خداوند فرزندى بتو عطا فرمود،ناگهان رنگ مرد تغيير كرد و دگرگونى در رخسارش ظاهر گشت،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:ترا چه شد؟عرض كرد:خير است،فرمود: بگو چه شده؟گفت:از خانه كه بيرون آمدم زوجه ام درد زايمان داشت اكنون خبر آورده اند كه دختر زائيده(يعنى از اين جهت كه دختر است ناراحت شده ام) رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:سنگينيش بر گردۀ زمين است،و زير سايۀ آسمان خدا زندگى خواهد كرد،و روزيش را خداوند خواهد رسانيد،و چون شاخۀ ريحانى است كه آن را ميبوئى. آنگاه رو بياران كرده فرمود:هر كس داراى يك دختر شد بار سنگينى بعهده اش افتاد،و هر كس دو دختر داشت بفريادش بايد رسيد،و هر كس داراى سه دختر شد جهاد و هر كار سختى از عهده اش برداشته مى شود،و هر كس داراى چهار دختر گشت اى بندگان خدا او را يارى كنيد،و اى بندگان خدا بدو قرض دهيد،و اى بندگان خدا بدو رحمت آريد. شرح:از اين حديث استفاده مى شود كه از نظر اسلام وظيفۀ انسان نسبت بدخترش دشوارتر است تا نسبت به پسر،و اين از جهت آنست كه آنان در غرائز بشرى از پسران حسّاستر و لطيف ترند،و احتمال انحراف از قانون فطرت و آئين صحيح در آنها بيشتر است و چون تمايلات غريزى در ايشان بيش از پسران است از اين رو تربيت و تعليم آنان بايد دقيقتر و صحيحتر انجام شود تا نهال وجود آنان از صراط فطرت منحرف نشود و بفساد نكشد،خصوصا هنگامى كه تمايلات جنسى ايشان شكفته مى شود و تحت فشار جاذبۀ اين غريزه قرار ميگيرند بحكم لطافت طبع و ضعف قواى دماغى ممكن است در معرض ناپاكى و بى عفّتى واقع شوند،و در اين هنگام مراقبت و تحفّظ ايشان براى پدران و مادران بسيار دقيق و سخت است لذا رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم براى آنها استمداد و استنصار فرموده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 449
3-حمزه بن حمران از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:مردى به خدمت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شرفياب شد و به مردى كه نزد آن حضرت نشسته بود گفت كه: خداوند فرزند دخترى به تو عطا كرده است به محض شنيدن اين خبر،چهرۀ آن مرد درهم رفت!رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از او پرسيد:تو را چه پيش آمده است؟!عرض كرد: خير است!حضرت فرمود:تعريف كن كه چه شده است؟عرض كرد:از خانه كه بيرون آمدم همسرم در حال زايمان بود،اينك به من خبر دادند كه او دخترى زائيده است!رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم(كه گويى از تغيير حال آن مرد به خاطر دختر دار شدن در شگفت شده بود)به آن مرد فرمود:زمين است كه سنگينى او را تحمل مى كند،و آسمان است كه بر او سايه مى افكند،و روزى او با خداست،و او به منزلۀ گل خوشبويى است كه تو آن را مى بويى؛سپس رو به اصحاب كرده فرمود:كسى كه داراى دخترى مى شود،گرفتار است،و كسى كه دو دختر دارد،بايد به فريادش رسيد،و كسى كه سه دختر داشته باشد از جهاد و هر كار دشوار ديگرى معاف است،و كسى كه داراى چهار دختر باشد،پس اى بندگان خدا به كمك او بشتابيد،و اى بندگان خدا به او وام دهيد،و اى بندگان خدا به او رحم كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 508
3. حمزة بن حمران مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: مردى بر پيامبر (صلّى الله عليه و آله) وارد شد و به شخصى كه نزد آن حضرت نشسته بود خبر داد كه فرزندى براى تو به دنيا آمده است. ناگهان رنگ مرد تغيير كرد. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) به او فرمود: تو را چه شده است؟ گفت: خير است. فرمود: بگو چه شده است؟ گفت: از خانه كه بيرون آمدم همسرم درد زايمان داشت، اكنون به من خبر داده اند كه او دختر زاييده است. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) به او فرمود: زمين او را حمل مى كند و آسمان بر سرش سايه مى افكند و خدا به او روزى مى دهد و گلى است كه آن را مى بويى. سپس رو به يارانش كرد و فرمود: هر كس داراى يك دختر باشد بار سنگينى بر عهده دارد، و هر كس دو دختر داشته باشد بايد به فريادش رسيد، و هر كس داراى سه دختر باشد جهاد و هر كار سختى از عهده اش برداشته مى شود، و هر كس چهار دختر داشته باشد اى بندگان خدا او را يارى كنيد، اى بندگان خدا به او وام دهيد، اى بندگان خدا بر او ترحّم كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 389
[791]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: مردى خدمت پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله رسيد و به مردى كه نزد آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله بود خبر داد كه صاحب فرزندى شده است، ناگاه رنگ مرد ديگرگون شد. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله پرسيد: تو را چه شده است؟ عرض كرد: خير است. فرمود: بگو. عرض كرد: از خانه كه در مى آمدم همسرم درد زايمان داشت، اكنون مرا خبر دادند كه همسرم دختر به دنيا آورده است. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله او را فرمود: زمين سنگينى دختر را بر دوش مى كشد و آسمان بر او سايه مى افكند و خداوند روزى اش مى دهد و گياه خوشبويى است كه آن را مى بويى؛ پس آنگاه به يارانش رو نموده و فرمود: هر كه يك دختر داشته باشد در دشوارى است و هر كه دو دختر داشته باشد بايد به فريادش رسيد و هر كه سه دختر داشته باشد جهاد و هر كار دشوارى از او برداشته مى شود و هر كه چهار دختر داشته باشد، پس اى بندگان خدا! او را يارى كنيد؛ اى بندگان خدا! به او قرض دهيد، اى بندگان خدا! بر او رحم آوريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 463
أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ ره قَالاَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ وَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ جَمِيعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ يَرْفَعُهُ إِلَى أَحَدِ اَلْإِمَامَيْنِ اَلْبَاقِرِ أَوِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا أَصَابَ اَلرَّجُلُ اِبْنَةً بَعَثَ اَللَّهُ إِلَيْهَا مَلَكاً فَأَمَرَّ جَنَاحَهُ عَلَى رَأْسِهَا وَ صَدْرِهَا وَ قَالَ ضَعِيفَةٌ خُلِقَتْ مِنْ ضَعْفٍ اَلْمُنْفِقُ عَلَيْهَا مُعَانٌ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 202 )
4-يعقوب بن يزيد بسند مرفوع از يكى از دو امام باقر يا صادق عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود:چون مردى داراى دخترى شود خداوند فرشته اى بفرستد كه بال خويش بر سر و سينۀ آن دختر كشد و گويد:موجودى ضعيف و ناتوانست كه از ضعف و ناتوانى بوجود آمده(يعنى گوئى خمير مايه اش ضعف و لطافت و نرمى است)،هر كس كه نفقۀ او را بدهد مئونۀ او را بعهده گيرد تا روز قيامت يارى خواهد شد.پايان ترجمه و شرح و توضيح كتاب ثواب الاعمال،و الحمد للّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 450
4-يعقوب بن يزيد-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از يكى از دو امام باقر يا صادق عليهم السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر گاه مردى داراى دخترى شود،خداوند فرشته اى را بر او فرود مى آورد تا بال خود را بر سر و سينۀ آن دختر كشيده گويد:اين موجود ناتوانى است كه از ضعف آفريده شده است،و كسى كه بر او انفاق كند و هزينۀ او را بر عهده بگيرد تا روز قيامت يارى خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 509
4. يعقوب بن يزيد در حديثى مرفوعه از امام باقر (عليه السّلام) يا امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: هر گاه مردى داراى دخترى شود، خداوند فرشته اى مى فرستد كه بال خود را بر سر و سينۀ آن دختر مى كشد و مى گويد: موجودى ناتوان است كه از ضعف و ناتوانى پديد آمده است. هر كس هزينۀ او را تأمين كند تا روز قيامت يارى خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 389
[792]4-... يكى از دو: امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام فرمود: چون مردى صاحب دخترى شود خداوند فرشته اى را به سوى آن دختر فرستد و او بال خويش را بر سر و سينۀ آن دختر كشد و گويد: ضعيف و ناتوانى است كه از ناتوانى آفريده شده است. نفقه دهندۀ او تا روز رستاخيز يارى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 465
مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ اَلْفَقِيهُ اَلْقُمِّيُّ مُصَنِّفُ هَذَا اَلْكِتَابِ ره قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ غَالِبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: عَبَدَ اَللَّهَ حِبْرٌ مِنْ أَحْبَارِ بَنِي إِسْرَائِيلَ حَتَّى صَارَ مِثْلَ اَلْخِلاَلِ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى نَبِيِّ زَمَانِهِ قُلْ لَهُ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي وَ جَبَرُوتِي لَوْ أَنَّكَ عَبَدْتَنِي حَتَّى تَذُوبَ كَمَا تَذُوبُ اَلْأَلْيَةُ فِي اَلْقِدْرِ (4) مَا قَبِلْتُ مِنْكَ حَتَّى تَأْتِيَنِي مِنَ اَلْبَابِ اَلَّذِي أَمَرْتُكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 203 )
1-أبو جعفر محمّد بن علىّ بن الحسين قمّى مؤلّف كتاب با سند از اسحاق بن غالب نقل كرده كه گفت:امام صادق عليه السّلام فرمود:يكتن از بزرگان رؤساى دين يهود آنقدر خدا را عبادت كرد كه چون خلالى باريك و نحيف گشت،خداوند عزّ و جلّ بپيغمبر زمان وى وحى فرستاد كه باو بگو:بعزّت و جبروت خودم سوگند اگر آنقدر مرا عبادت كنى كه آب شوى آنچنان كه پيه در ديگ جوشان آب مى شود از تو نخواهم پذيرفت جز آنكه از همان راهى كه تو را بدان امر كرده ام بسوى من بيائى. شرح:مراد اينست كه راه تقرّب بپروردگار منحصر است بهمان راهى كه خود تعيين فرموده و عباداتى كه انسان بفكر و انديشۀ خود انجام دهد و بآن وجهى كه خدا خود فرموده معتقد نباشد بهيچ وجه موجب تقرّب او بخدا و رستگارى و نيل بسعادت براى او نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 452
1-اسحاق بن غالب نقل مى كند كه امام صادق عليه السّلام فرمود:يكى از علماى بزرگ بنى اسرائيل،به حدّى خدا را عبادت كرد كه مانند خلال،ضعيف و باريك شد.خداوند از طريق وحى به پيغمبر آن زمان فرمان داد كه به او بگو:بعزّت و جلال و جبروتم سوگند كه:اگر آنقدر مرا عبادت كنى كه آب شوى-بدانسان كه پيه(در اثر حرارت) در ديگ ذوب مى شود-(اين اطاعت و عبادت)از تو پذيرفته نخواهد شد مگر آنكه از همان راهى كه من دستور دادم به سوى من بازآئى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 513
1. اسحاق بن غالب از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: يكى از علماى بنى اسرائيل آن قدر خدا را عبادت كرد كه مانند چوب باريك گشت. خداوند به پيامبر زمان او وحى فرستاد كه به او بگو: به عزّت و جلال و جبروت خودم سوگند كه اگر مرا آن قدر عبادت كنى كه آب شوى چنان كه دنبه در ديگ آب مى شود، از تو نخواهم پذيرفت، مگر اينكه از راهى كه به تو فرمان داده ام به سوى من بيايى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 393
[793]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: يكى از عالمان بنى اسرائيل خدا را به قدرى عبادت نمود كه مانند چوبى باريك شد. خداى گرامى و بزرگ بر پيامبر زمانش وحى نمود كه به او بگو: به عزّت و بزرگى و شكوه خويش سوگند كه بى گمان اگر مرا به قدرى عبادت كنى كه همچون پيه اى در ديگ جوشان آب شوى از تو نخواهم پذيرفت جز آنكه از راهى كه تو را فرمان داده ام به سوى من بيايى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 469
ص: 215
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَيْدِ اَللَّهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِيَّاكُمْ وَ اَلْغَفْلَةَ فَإِنَّهُ مَنْ غَفَلَ فَإِنَّمَا يَغْفُلُ عَنْ نَفْسِهِ وَ إِيَّاكُمْ وَ اَلتَّهَاوُنَ بِأَمْرِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّهُ مَنْ تَهَاوَنَ بِأَمْرِ اَللَّهِ أَهَانَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 203 )
1-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:زنهار ميدهم شما را از غفلت يعنى بى توجّهى،زيرا هر كس غفلت ورزد بضرر خويش اقدام نموده و بزيانش تمام خواهد شد،و باز فرمود:زنهار ميدهم شما را از سبك شمردن دستور الهى زيرا هر كس دستور خدا را كوچك شمرد خداوند نيز در روز قيامت او را خوار و بيمقدار گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 453
1-عبد اللّٰه بن ميمون از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:شما را از غفلت بر حذر مى دارم،زيرا كسى كه چنين كند به زيان خود تن در داده است و شما را بر حذر مى دارم از اينكه دستور خداوندى را سبك بشماريد،زيرا كسى كه چنين كند خداوند در روز قيامت او را خوار و ناچيز گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 514
1. عبد اللّٰه بن ميمون مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: از غفلت بپرهيزيد، زيرا هر كس غفلت ورزد به زيان خود اقدام كرده است. و بپرهيزيد از اينكه فرمان خدا را سبك بشماريد، زيرا هر كس فرمان خدا را سبك بشمارد، خداوند او را روز قيامت ذليل و خوار خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 393
[794]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: از غفلت بر حذر باشيد؛ زيرا به راستى، هر كه غفلت ورزد خويش را به غفلت افكنده است، و از خوار شمارى فرمان الهى بر حذر باشيد؛ زيرا به راستى، هر كه فرمان خدا را خوار شمارد خداوند او را در روز رستاخيز خوار گرداند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 469
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيُّ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ صَالِحٍ اَلْأَسَدِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْ أَبْغَضَنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ بَعَثَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَهُودِيّاً قِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ إِنْ شَهِدَ اَلشَّهَادَتَيْنِ قَالَ قَالَ نَعَمْ إِنَّمَا اِحْتَجَبَ بِهَاتَيْنِ اَلْكَلِمَتَيْنِ عِنْدَ سَفْكِ دَمِهِ أَوْ يُؤَدِّيَ إِلَيَّ اَلْجِزْيَةَ وَ هُوَ صَاغِرٌ ثُمَّ قَالَ مَنْ أَبْغَضَنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ بَعَثَهُ اَللَّهُ يَهُودِيّاً قِيلَ وَ كَيْفَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ إِنْ أَدْرَكَ اَلدَّجَّالَ آمَنَ بِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 203 )
1-محمّد بن مروان گويد:امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرموده:هر كس بغض ما خاندان را در دل داشته باشد،خداوند عزّ و جلّ در روز رستاخيز او را يهودى برانگيزد،كسى گفت:يا رسول اللّٰه اگر چه شهادت بتوحيد و نبوّت دهد،فرمود:آرى بجهت آنكه با گفتن شهادتين از ريختن خون خود جلوگيرى ميكنند(يعنى نميگويند مشرك است و خونش را مباح دانند)يا اينكه از جزيه دادن با تمام خوارى خود را رها ميگرداند(يعنى نميگويند كتابيست و بايد جزيه دهد)بعد كلام خود را تكرار كرده فرمود:هر كس با ما خاندان دشمن باشد خداوند او را يهودى محشور نمايد،پرسيدند يا رسول اللّٰه چگونه و براى چه؟حضرت فرمود:براى اينكه اگر زنده بماند و دجّال را درك كند بدو ايمان خواهد آورد. شرح:مراد از دجّال در اين خبر مرد دروغگو و مدّعى باطل و فريبنده است نه فرد معيّن و مشخّصى،يعنى اين كس كه بغض ما را در دل دارد بر اساس دشمنى كه با ما خاندان دارد اگر بدولت باطل رسد بآن ايمان خواهد آورد،لذا مثل يهود كه دانسته و از روى دشمنى انكار حقّ كردند اين شخص نيز بروش آنان در قيامت محشور گردد،چنان كه فرمود:«
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ اَلنّٰاسِ عَدٰاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا اَلْيَهُودَ
»-الآية.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 453
1-محمد بن مروان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: كسى كه با ما،اهل بيت،دشمنى بورزد،خداوند او را به دين يهود برانگيزد، پرسيدند:اى رسول خدا!حتى اگر شهادتين را بگويد(به يگانگى خدا و نبوت شما گواهى دهد)؟!فرمود:با اين دو شهادت تنها از ريختن خون خود جلوگيرى مى كند، و يا خود را از دادن جزيه توأم با خوارى،معاف مى دارد .و باز فرمود:كسى كه با ما،اهل بيت،دشمنى بورزد خداوند او را يهودى محشور مى كند،پرسيدند:چرا و چگونه؟!فرمود:زيرا اگر زمان خروج دجّال(از نشانه هاى قطعى پيش از ظهور امام زمان«عج»)را درك كند به او ايمان خواهد آورد . توضيح:يعنى اين گروه به خاطر عداوتى كه با اهل بيت عليهم السّلام دارند،از هر كجا ندايى بشنوند كه با مرام آنان سازگار باشد-حال منادى هر چه مى خواهد باشد-در اطراف او حلقه و با او همصدا مى شوند،چرا كه از هدايت الهى بى بهره اند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 515
1. محمّد بن مروان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس با ما خاندان دشمنى كند خداوند او را يهودى بر خواهد انگيخت. پرسيدند: اى پيامبر خدا، هر چند شهادتين را گفته باشد؟ فرمود: آرى، زيرا او با گفتن شهادتين فقط خون خود را حفظ كرده يا از دادن جزيه با ذلّت و خوارى مصون مانده است. سپس تكرار فرمود: هر كس با ما خاندان دشمنى كند خداوند او را يهودى برمى انگيزد. سؤال كردند: اى رسول خدا، اين چگونه است؟ فرمود: براى اينكه اگر او دجّال را درك كند به او مى گرود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 393
[795]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه ما اهل بيت را دشمن بدارد خداى گرامى و بزرگ در روز رستاخيز او را يهودى برانگيزاند. عرض كردند: اى پيامبر خدا! هر چند شهادتين را گويد؟! فرمود: آرى، زيرا با شهادتين فقط از ريخته شدن خونش و جزيه دادن همراه با خوارى جلوگيرى مى كند، سپس ديگر بار فرمود: هر كه ما اهل بيت را دشمن بدارد خداوند او را در روز رستاخيز يهودى برانگيزاند. عرض كردند: چگونه، اى پيامبر خدا! فرمود: زيرا اگر دجّال را دريابد به او ايمان آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 469
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْوَلِيدِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ فَضَّالٍ عَنِ اَلْهَيْثَمِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ اَلْجُعْفِيِّ (1) قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لاَ يُبْغِضُنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ أَحَدٌ إِلاَّ بَعَثَهُ اَللَّهُ أَجْذَمَ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 204 )
2-اسماعيل جعفيّ گويد،از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه گفت:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرموده است:ما خاندان نبوّت را كسى دشمن ندارد جز اينكه خداوند او را در روز قيامت بى دست و ناقص اندام يعنى بدون حجّت محشور ميفرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 454
2-اسماعيل جعفى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: كسى با ما خاندان رسالت دشمنى نمى ورزد مگر آنكه خداوند در روز قيامت او را مبتلا به بيمارى جذام بر مى انگيزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 515
2. اسماعيل جعفى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هيچ كس با ما خاندان دشمنى نمى كند مگر اينكه روز قيامت خدا او را بريده دست محشور خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 393
[796]2-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هيچ كس با ما اهل بيت دشمنى نكند جز آنكه خداوند او را در روز رستاخيز دست بريده برانگيزاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 471
ص: 216
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ مُوسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْوَشَّاءِ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنِ اَلْخَثْعَمِيِّ عَنْ أَبِي اَلصَّامِتِ عَنِ اَلْمُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : يَا مُعَلَّى لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اَللَّهَ مِائَةَ عَامٍ بَيْنَ اَلرُّكْنِ وَ اَلْمَقَامِ يَصُومُ نَهَاراً وَ يَقُومُ لَيْلاً حَتَّى يَسْقُطَ حَاجِبَاهُ عَلَى عَيْنَيْهِ وَ تَلْتَقِيَ تَرَاقِيهِ هوما [هَرَماً] (1) جَاهِلاً بِحَقِّنَا لَمْ يَكُنْ لَهُ ثَوَابٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 204 )
1-معلّى بن خنيس گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:اى معلّى اگر بنده اى يك صد سال در ميان ركن و مقام خدا را عبادت كند بروزه گرفتن روزها و راز و نياز شبها آنقدر كه از شدّت پيرى ابروانش روى چشمانش را فرا گيرد،و استخوانهاى گردنش در سينه اش فرو رود امّا در شناخت حقّ ما جاهل باشد و امامت ما را نشناسد هرگز ثوابى براى او نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 455
1-معلّى بن خنيس از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اى معلّى!اگر بنده اى صد سال در ميان ركن و مقام خدا را پرستش كند-در حالى كه روزها، روزه دار و شبها شب زنده دار باشد-تا جايى كه ابروان او-از شدّت پيرى و سالخوردگى-بر روى چشمهايش قرار گيرد و استخوانهاى چنبر گردن(ترقوه)او از شدّت ضعف و ناتوانى به هم رسند،ولى حقّ ما را نشناسد،هرگز اجر و پاداشى نخواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 516
1. معلّى بن خنيس مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: اى معلّى، اگر بنده اى صد سال در ميان ركن و مقام با روزه گرفتن روزها و شب زنده دارى شبها خدا را عبادت كند تا آنكه از شدّت پيرى ابروهايش روى چشمانش را فرا گيرد و استخوانهاى گردنش در سينه اش فرو رود، امّا حق ما را نشناسد هيچ ثوابى براى او نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 395
[797]1-... معلّى بن خنيس گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى معلّى! اگر بنده اى صد سال بين ركن و مقام عبادت خدا را پيشه كند؛ روزها را روزه بدارد و شب ها به عبادت برخيزد تا آنگاه كه به سبب پيرى ابروانش بر ديدگانش فرو افتد و استخوان هاى ترقوه اش به هم رسند ولى به حقّ ما ناآگاه باشد پاداشى از آن او نباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 471
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ: قَالَ لَنَا عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ أَيُّ اَلْبِقَاعِ أَفْضَلُ قُلْتُ اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ اِبْنُ رَسُولِهِ أَعْلَمُ قَالَ إِنَّ أَفْضَلَ اَلْبِقَاعِ مَا بَيْنَ اَلرُّكْنِ وَ اَلْمَقَامِ وَ لَوْ أَنَّ رَجُلاً عُمِّرَ مَا عُمِّرَ نُوحٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي قَوْمِهِ - أَلْفَ سَنَةٍ إِلاّٰ خَمْسِينَ عٰاماً يَصُومُ نَهَاراً وَ يَقُومُ لَيْلاً فِي ذَلِكَ اَلْمَقَامِ (2) ثُمَّ لَقِيَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِغَيْرِ وَلاَيَتِنَا لَمْ يَنْتَفِعْ بِذَلِكَ شَيْئاً (3) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 204 )
2-ابو حمزۀ ثمالى گويد:امام سجّاد عليه السّلام بما فرمود:كدامين سرزمينها فضيلتش بيشتر است من عرض كردم:خداوند و پيغمبرش و فرزند رسولش بهتر ميدانند، فرمود:بهترين بقعه هاى روى زمين ما بين ركن و مقام است كه محلّى است در كنار كعبه،و چنانچه مردى باندازۀ نوح عليه السّلام كه در ميان قوم خود بود نهصد و پنجاه سال عمر كند و روزها را روزه بگيرد و شبها را در آن مكان شريف بعبادت بپردازد و از دنيا برود و خدا را ملاقات كند در حالى كه اعتقاد بولايت ما خاندان نداشته باشد هيچ گونه بهره اى از عبادات خويش نخواهد برد. شرح:اين بدان جهت است كه مقام ولايت مقام رهبرى است و بدون رهبر الهى هيچ يك از افراد مردم برشد حقيقى و سعادت واقعى خود نخواهند رسيد و استعدادات خدادادشان در راه صلاح بمرحلۀ فعليّت نميرسد،و مانند گياهى خود رو پرورش خواهند يافت كه در اين صورت اگر مضرّ نباشند قطعا مفيد نخواهند بود، و عباداتى كه از روى فهم خويش انجام ميدهند آنان را بكمال مقدّر و يا ببهشت و يا بمقام قرب حقّ نخواهد رسانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 455
2-ابو حمزۀ ثمالى نقل كرده است كه امام زين العابدين عليه السّلام از ما پرسيد:كدام نقطۀ زمين فضيلت بيشترى دارد؟عرض كردم:خدا و رسولش و فرزند رسولش بهتر مى دانند،فرمود:براستى كه بهترين مكانهاى روى زمين،ما بين ركن و مقام است،و اگر مردى به اندازۀ نوح پيغمبر عليه السّلام نهصد و پنجاه سال عمر كند و در آن مكان مقدّس روزها را به روزه،و شبها را به پرستش و عبادت خدا بپردازد،و بعد به ديدار خدا بشتابد در حالى كه از ولايت ما بهره اى نداشته باشد،هيچ بهره اى از آن همه عبادتها نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 516
2. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: حضرت على بن الحسين (عليهما السّلام) از ما پرسيد: كدام سرزمين از همه برتر است؟ من گفتم: خدا و پيامبر و فرزند پيامبرش بهتر مى دانند. فرمود: بهترين سرزمين ها ميان ركن و مقام است، و اگر مردى به اندازۀ نوح (عليه السّلام) كه در ميان قوم خود بود، نهصد و پنجاه سال عمر كند و روزها را روزه بگيرد و شبها را در آن مكان به عبادت بپردازد و در حالى خدا را ملاقات كند كه به ولايت ما اعتقاد نداشته باشد، هيچ بهره اى از عبادات خود نخواهد برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 395
[798]2-... ابو حمزه گويد: امام سجّاد عليه السّلام از ما پرسيد: كدام زمين فضيلت مندتر است؟ عرض كردم: خدا و پيامبرش و فرزند پيامبر خدا داناترند. فرمود: به راستى، فضيلت مندترين زمين ميان ركن و مقام است و اگر مردى به اندازۀ عمر نوح عليه السّلام، نهصد و پنجاه سال، در ميان قومش زندگى كند؛ روزها را در آن مكان روزه بدارد و شب ها به عبادت برخيزد، سپس خداى گرامى و بزرگ را بدون ولايت ما ديدار كند از آن عبادت ثمرى نبرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 471
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مَيْسَرَةَ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ عِنْدَهُ فِي اَلْفُسْطَاطِ نَحْوٌ مِنْ خَمْسِينَ رَجُلاً فَجَلَسَ بَعْدَ سُكُوتٍ مِنَّا طَوِيلاً فَقَالَ مَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَرَوْنَ أَنِّي نَبِيُّ اَللَّهِ وَ اَللَّهِ مَا أَنَا كَذَلِكَ وَ لَكِنْ لِي قَرَابَةٌ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ وِلاَدَةٌ فَمَنْ وَصَلَنَا وَصَلَهُ اَللَّهُ وَ مَنْ أَحَبَّنَا أَحَبَّهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ حَرَمَنَا حَرَمَهُ اَللَّهُ أَ تَدْرُونَ أَيُّ اَلْبِقَاعِ أَفْضَلُ عِنْدَ اَللَّهِ مَنْزِلَةً فَلَمْ يَتَكَلَّمْ أَحَدٌ مِنَّا وَ كَانَ هُوَ اَلرَّادُّ عَلَى نَفْسِهِ قَالَ ذَلِكَ مَكَّةُ اَلْحَرَامُ اَلَّتِي رَضِيَهَا اَللَّهُ لِنَفْسِهِ حَرَماً وَ جَعَلَ بَيْتَهُ فِيهَا ثُمَّ قَالَ أَ تَدْرُونَ أَيُّ اَلْبِقَاعِ أَفْضَلُ فِيهَا عِنْدَ اَللَّهِ حُرْمَةً فَلَمْ يَتَكَلَّمْ أَحَدٌ مِنَّا فَكَانَ هُوَ اَلرَّادُّ عَلَى نَفْسِهِ فَقَالَ ذَلِكَ اَلْمَسْجِدُ اَلْحَرَامُ ثُمَّ قَالَ أَ تَدْرُونَ أَيُّ بُقْعَةٍ فِي اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرَامِ أَفْضَلُ عِنْدَ اَللَّهِ حُرْمَةً فَلَمْ يَتَكَلَّمْ أَحَدٌ مِنَّا فَكَانَ هُوَ اَلرَّادُّ عَلَى نَفْسِهِ قَالَ ذَلِكَ مَا بَيْنَ اَلرُّكْنِ اَلْأَسْوَدِ وَ اَلْمَقَامِ وَ بَابِ اَلْكَعْبَةِ (4) وَ ذَلِكَ حَطِيمُ إِسْمَاعِيلَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ذَلِكَ اَلَّذِي كَانَ يَذُودُ غُنَيْمَاتِهِ وَ يُصَلِّي فِيهِ وَ اَللَّهِ لَوْ أَنَّ عَبْداً صَفَّ قَدَمَيْهِ فِي ذَلِكَ اَلْمَكَانِ قَامَ لَيْلاً مُصَلِّياً حَتَّى يَجِيئَهُ اَلنَّهَارُ وَ صَامَ حَتَّى يَجِيئَهُ اَللَّيْلُ وَ لَمْ يَعْرِفْ حَقَّنَا وَ حُرْمَتَنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ لَمْ يَقْبَلِ اَللَّهُ مِنْهُ شَيْئاً أَبَداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 204 )
2-ميسّر گويد در مكّه معظّمه با امام باقر عليه السّلام بودم و در خيمه تقريبا پنجاه تن از اصحاب حاضر بودند،امام عليه السّلام نشست و پس از سكوتى طولانى كه همۀ ما را فرا گرفته بود فرمود:در بارۀ من چه مى انديشيد شايد فكر ميكنيد من پيغمبر خدا هستم،بخدا سوگند اين چنين نيست و من پيغمبر نيستم ولى با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خويشى دارم و از فرزندان او هستم،پس هر كس با ما مهربانى كند خداوند با او مهربانى مينمايد،و هر كس ما را دوست بدارد خداوند ويرا دوست بدارد، و هر كس ما را از حقّمان محروم سازد خداوند او را(از بهشت و مقام قرب و سعادت) محروم كند،آنگاه بياران فرمود:آيا ميدانيد كدام نقطۀ از زمين نزد خدا محترمتر است؟هيچ كس سخن نگفت،و حضرت خود فرمود:آن سرزمين مكّه است كه خداوند آن را براى حرم خود برگزيده و خانه خود(يعنى مسجد الحرام)را در آن قرار داده است؟سپس فرمود:آيا ميدانيد كدام قطعه از زمين حرم حرمتش نزد خدا بيشتر است؟اين بار نيز كسى سخن نگفت و خود آن حضرت فرمود:آن مسجد الحرامست،باز فرمود ميدانيد كدام نقطه از مسجد الحرام نزد خدا حرمتش افزونتر است؟كسى پاسخ نداد و خود فرمود:آن قسمت كه ميان ركن أسود و مقام و باب كعبه است از همه جا احترامش در نظر خدا بيشتر است.و آن حطيم اسماعيل بوده كه در آنجا گوسفندان خود را علوفه ميداده و در آنجا نماز ميخوانده،و بخدا سوگند اگر بنده اى در اين مكان(كه بهتر و مقدّسترين نقاط روى زمين است) بر پاى بايستند و شبها را بنماز بپردازد تا روز درآيد،و روز را روزه بگيرد تا شام درآيد. و حقّ ما خاندان را نشناسد،و از حرمت ما بيخبر باشد پروردگار هرگز از وى نخواهد پذيرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 456
3-ميسّر مى گويد كه:در محضر امام محمد باقر عليه السّلام بودم و در خيمۀ آن حضرت حدود پنجاه نفر از اصحاب حضور داشتند.امام عليه السّلام نشست و پس از مدّتى كه به سكوت گذشت،فرمود:شما را چه شده است؟!شايد فكر مى كنيد كه من پيامبر خدايم!بخدا سوگند كه چنين نيستم،ولى با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم رابطۀ خويشى داشته و از نسل اويم؛پس كسى كه با ما به نيكى و مهربانى رفتار كند خداوند در حقّ او نيكى و مهربانى نمايد،و كسى كه ما را دوست داشته باشد،خداوند او را دوست مى دارد، و كسى كه ما را محروم سازد خداوند او را محروم خواهد كرد؛آيا مى دانيد كدام نقطۀ زمين در نزد خدا مقام و منزلت بيشترى دارد؟هيچ كس از ما سخنى نگفت،و حضرت خود پاسخ داد:آن نقطه همان زمين مكّه است كه خداوند آن را حرم خود ساخته و خانه اش را(مسجد الحرام)در آن قرار داده است.سپس پرسيد:آيا مى دانيد در نزد خدا كدام نقطۀ آن برتر است؟باز هيچ كس سخنى نگفت،و خود پاسخ فرمود:آن نقطه،مسجد الحرام است.باز پرسيد:آيا مى دانيد كدام قسمت مسجد الحرام در نزد خدا حرمت افزونترى دارد؟(اين بار هم)كسى پاسخى نداد،و آن حضرت پاسخ فرمود:قسمتى كه ما بين ركن اسود و مقام و درب كعبه است،و آنجا حطيم اسماعيل عليه السّلام بوده است،كه گوسفنداش را در آنجا علوفه مى داد و در همان جا نماز مى گزارد؛بخدا سوگند كه اگر بنده اى در آنجا شبها به نماز قيام كند تا روز در آيد و روزها را روزه بدارد تا شام فرا رسد(ولى)حق ما و حرمت ما اهل بيت را نشناسد،خداوند هرگز (آن همه عبادت در آن مكان مقدّس و محترم را)از او نخواهد پذيرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 517
3. ميسّر مى گويد:(در مكّۀ معظّمه) نزد امام باقر (عليه السّلام) بودم و در خيمۀ آن حضرت حدود پنجاه نفر ديگر نيز حضور داشتند. امام (عليه السّلام) پس از سكوتى طولانى كه همۀ ما را فرا گرفته بود نشست و فرمود: شما را چه شده است؟ شايد فكر مى كنيد من پيامبر خدا هستم! به خدا سوگند من پيامبر نيستم، ولى با رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) خويشاوندى دارم و از فرزندان او هستم. هر كس با ما ارتباط داشته باشد خدا با او ارتباط خواهد داشت، و هر كس ما را دوست بدارد خدا او را دوست خواهد داشت، و هر كس ما را از حقّمان محروم كند خدا او را محروم خواهد ساخت. آيا مى دانيد كدامين سرزمين نزد خدا محترم تر است؟ هيچ كس پاسخ نگفت پس خود حضرت فرمود: اين سرزمين مكّه است كه خدا آن را حرم خويش قرار داده و خانه اش را در آن نهاده است. باز فرمود: آيا مى دانيد كدامين نقطه از حرم نزد خدا حرمتش بيشتر است؟ اين بار نيز كسى پاسخ نگفت و امام (عليه السّلام) خود فرمود: اين مسجد الحرام است. سپس فرمود: آيا مى دانيد كدام نقطه از مسجد الحرام نزد خدا احترام بيشترى دارد؟ باز كسى پاسخ نداد و حضرت خود فرمود: آن نقطه كه ميان ركن اسود و مقام و در كعبه است از همه جا احترامش بيشتر است، و آن حطيم اسماعيل بوده كه در آنجا به گوسفندان خود علوفه مى داده و در آنجا نماز مى گزارده است. به خدا سوگند اگر بنده اى در اين مكان روى پا بايستد و شبها را به نماز بپردازد تا روز فرا رسد، و روزها را روزه بگيرد تا شب در رسد، ولى حق و حرمت ما خاندان را نشناسد، خداوند هرگز عملى را از او نخواهد پذيرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 395
[799]3-... ميسّر گويد: من در خيمه نزد امام صادق عليه السّلام بودم و حدود پنجاه تن از ياران آن حضرت در محضرش بودند، امام عليه السّلام نشست و پس از سكوتى درازناك فرمود: شما را چه شده است؟ شايد مى پنداريد كه من پيامبر خدايم! به خدا سوگند اين گونه نيست ولى من از خويشان و فرزندان پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله هستم؛ پس هر كه به ما بپيوندد خداوند او را همراهى كند و هر كه ما را دوست بدارد خداى گرامى و بزرگ او را دوست بدارد و هر كه ما را [از حقّمان] محروم نمايد خداوند او را محروم كند. آيا مى دانيد كه كدام زمين نزد خدا فضيلت مندتر است؟ هيچ يك از ما سخن نگفت و خود پاسخ داد: آن، سرزمين مكّه است كه خداوند آن را حرم خويش ساخت و خانۀ خود را در آن نهاد، سپس فرمود: آيا مى دانيد كه كدام قسمت از سرزمين مكّه نزد خدا محترم تر است؟ ديگر بار هيچ كس از ما سخن نگفت و خود پاسخ داد: آن قسمت، مسجد الحرام است، سپس فرمود: آيا مى دانيد كه كدام قسمت از مسجد الحرام نزد خدا بلند مرتبت تر است؟ باز هم هيچ كس از ما سخن نگفت و خود پاسخ داد: آن قسمت، ميان ركن و مقام و در كعبه است و آن «حطيم» حضرت اسماعيل عليه السّلام است كه در آن زمين به گوسفندانش علوفه مى داده و نماز مى گزارده است. به خدا سوگند كه اگر بنده اى در اين مكان گام نهد و شب ها به نماز ايستد تا روز فرا آيد و روزها روزه بدارد تا شب فرا آيد ولى به حقّ و حرمت ما اهل بيت آگاه نباشد خداوند هرگز از او چيزى نپذيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 471
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَلْعَظِيمِ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ وَ كَانَ مَرِيضاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ عِيسَى بْنِ اَلسَّرِيِّ اليسري قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْ مَاتَ لاَ يَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَحْوَجُ مَا يَكُونُ إِلَى مَعْرِفَتِهِ (5) إِذَا بَلَغَ نَفْسُهُ هَكَذَا وَ أَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى صَدْرِهِ فَقَالَ لَقَدْ كُنْتُ عَلَى أَمْرٍ حَسَنٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 205 )
1-عيسى بن سرى گويد:بامام صادق عليه السّلام عرض كردم:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرموده است:هر كس بميرد و امام خود را نشناسد بمردن جاهلى(يعنى در حال جهل و نادانى چون مشركين)از دنيا رفته است؟امام عليه السّلام فرمود حسّاسترين موقعى كه بدانستن و شناختن او نيازمند است هنگاميست كه جان بدينجاى او رسيده باشد-و با دست بسينه خود اشاره فرمود-آنگاه بمن فرمود:تو بر امر نيكى هستى(يعنى اعتقاد و معرفتت خوبست).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 458
1-عيسى بن سرى ابن يسع،مى گويد كه:به امام صادق عليه السّلام عرض كردم كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرموده است:كسى كه بميرد و امام خود را نشناسد،به مرگ(زمان) جاهليت مرده است؟امام عليه السّلام فرمود:(آدمى)هنگامى كه جانش بدينجا برسد-و با دست مبارك به سينۀ خود اشاره كردند-بيشترين نياز به معرفت امام احساس مى شود.راوى مى گويد آنگاه حضرت به من فرمود:تو(از نظر اعتقادى)در مرحلۀ خوبى هستى(ميزان معرفت تو به ولايت خاندان،در حدّ خوبى است).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 519
1. عيسى بن سرى مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر كس بميرد و امام خود را نشناسد، به مرگ جاهليت مرده است؟ امام صادق (عليه السّلام) فرمود: مهم ترين زمانى كه او به شناختن امام خود نيازمند است هنگامى است كه نفسش به اينجا رسد-و با دست به سينۀ خود اشاره كرد-آن گاه به من فرمود: تو بر امر نيكى قرار دارى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 397
[800]1-... عيسى بن سرى گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرموده است: هر كه در حالى جان سپارد كه امامش را نمى شناسد به مرگ زمان جاهليّت مرده است. امام صادق عليه السّلام فرمود: چون جان انسان به اينجا رسد-و با دست به سينه اش اشاره نمود-بيشترين چيزى كه به آن نياز خواهد داشت شناخت امامش است، پس آنگاه فرمود: اعتقاد تو در شناخت امام نيكوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 473
ص: 217
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي اَلْمِعْزَى عَنْ ذَرِيحٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مِنَّا اَلْإِمَامُ اَلْمَفْرُوضُ طَاعَتُهُ مَنْ جَحَدَهُ مَاتَ يَهُودِيّاً أَوْ نَصْرَانِيّاً وَ اَللَّهِ مَا تُرِكَ اَلْأَرْضُ مُنْذُ قَبَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ آدَمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِلاَّ وَ فِيهَا إِمَامٌ يُهْتَدَى بِهِ إِلَى اَللَّهِ حُجَّةً عَلَى اَلْعِبَادِ مَنْ تَرَكَهُ هَلَكَ وَ مَنْ لَزِمَهُ نَجَا حَقّاً عَلَى اَللَّهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 205 )
2-ابو حمزه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:آن امامى كه اطاعتش واجب است از ما خاندان ميباشد،و هر كس او را انكار كند بآئين يهود يا بدين ترسايان خواهد مرد،بخدا سوگند اين زمين از روزى كه خداوند آدم عليه السّلام را قبض روح فرمود تا كنون بدون راهنما و پيشوائى كه مردم را بسوى خدا رهبرى كند و حجّت او بر بندگانش باشد نبوده،هر كس پيروى او را ترك كند هلاك خواهد شد،و هر كس او را متابعت نمايد نجاتش بر خداوند حتمى و مسلّم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 459
2-ابو حمزه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:امامى كه پيروى و فرمانبردارى از او(بر همۀ مردم)واجب است از ما مى باشد،كسى كه او را(امام بر حق را)انكار كند،بر دين يهودان يا ترسايان خواهد مرد بخدا سوگند كه زمين از زمانى كه خداوند حضرت آدم عليه السّلام را قبض روح كرد تاكنون بدون امام و پيشواى بر حقّى كه مردم را به سوى خداوند رهنمون گردد و حجّت خدا بر بندگان او باشد، نبوده است.كسى كه او را ترك كند(او را به امامت نشناسد و دستوراتش را بكار نبندد)نابود مى شود،و كسى كه(به فرامين او گردن نهاده)پيرو(واقعى)او باشد، بر خداوند است كه او را(از نابودى)نجات بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 519
2. ابو حمزه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: آن امامى كه اطاعتش واجب است از ما خاندان است. هر كس او را انكار كند يهودى يا مسيحى خواهد مرد. به خدا سوگند، از روزى كه خدا آدم (عليه السّلام) را قبض روح كرد تاكنون، اين زمين از امامى كه مردم را به سوى خدا هدايت كند و بر بندگانش حجّت باشد خالى نبوده است. هر كس او را واگذارد هلاك مى گردد، و هر كس او را پيروى كند نجاتش بر خدا حتمى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 397
[801]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: امامى كه فرمانپذيرى از او واجب است از ما مى باشد، هر كه او را انكار كند يهودى يا مسيحى بميرد. به خدا سوگند از آن هنگام كه خداى گرامى و بزرگ جان حضرت آدم عليه السّلام را ستاند زمين از امامى كه مردم را به سوى خدا رهنمون شود و حجّت بر بندگان باشد خالى نمانده است، هر كه امام را وارهد نابود شود و هر كه پيرو امام باشد حقّى بر عهدۀ خدا دارد كه [از سوى او] نجات يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 473
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ حَبِيبٍ اَلسِّجِسْتَانِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ : [لَأُعَذِّبَنَّ ] كُلَّ رَعِيَّةٍ فِي اَلْإِسْلاَمِ أَطَاعَتْ إِمَاماً جَائِراً لَيْسَ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنْ كَانَتِ اَلرَّعِيَّةُ فِي أَعْمَالِهَا بَرَّةً تَقِيَّةً فلأعفون [وَ لَأَعْفُوَنَّ] عَنْ كُلِّ رَعِيَّةٍ فِي اَلْإِسْلاَمِ أَطَاعَتْ إِمَاماً هَادِياً مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنْ كَانَتِ اَلرَّعِيَّةُ فِي أَعْمَالِهَا ظَالِمَةً مُسِيئَةً (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 206 )
1-حبيب سجستانى گويد:امام باقر عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود خداوند فرموده است كه بدون ترديد عذاب خواهم كرد هر پيروى را در امّت اسلام كه اطاعت و پيروى كند رهبر مستبدّى را كه از جانب خداوند تعيين نشده است اگر چه آن پيرو در كردار و رفتارش متّقى و نيكوكار باشد،و بدون ترديد خواهم گذشت از هر پيروى كه در اسلام مطيع امام و پيشواى حقّ و معيّن شده از جانب خدا باشد،هر چند آن پيرو در كارهاى خود ستمكار و گناهكار باشد. شرح:چون هر درستكارى در اثر اتّباع و متابعت ظالم سرانجامش بستمكارى و هلاكت خواهد رسيد،و بعكس هر ناصالح و نادرستى در اثر فرمانبردارى از پيشواى صحيح و درست عاقبتش بنيكى خواهد انجاميد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 459
1-حبيب سجستانى از امام محمد باقر عليه السّلام،و آن حضرت از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه:خداوند عز و جل فرموده است:كسى كه در اسلام از پيشواى ستمگرى پيروى و فرمانبردارى كند،عذابش خواهم كرد گر چه كردارش نيكوكارانه و رفتارش پرهيزكارانه باشد،و كسى را كه در اسلام پيروى و فرمانبردارى از پيشواى هدايتگرى كند كه از جانب خداوند،عهده دار اين امر باشد،خواهم بخشيد گر چه كردارش ستمگرانه و نادرست باشد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 520
1. حبيب سجستانى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خداوند فرموده است: بى ترديد، من آن رعيّتى را كه در ميان امّت اسلام از پيشواى ستمگر بى ارتباط با خدا پيروى كرده است عذاب خواهم كرد، هر چند آن رعيّت نيكوكار و پرهيزگار باشد، و قطعا از آن رعيّتى كه در ميان امّت اسلام از پيشواى هدايتگر مرتبط با خدا پيروى كرده است در خواهم گذشت، اگر چه آن رعيّت ستمكار و گناهكار باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 397
[802]1-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خداى گرامى و بزرگ فرمود: بى گمان مردمانى را كه در اسلام از پيشوايى ستم پيشه كه از سوى خداى گرامى و بزرگ نيست فرمان برند عذاب مى كنم هر چند در اعمال خويش نيكوكارانى پرهيزكار باشند و بى ترديد مردمانى را كه در اسلام از پيشوايى راهبر كه از سوى خداى گرامى و بزرگ باشد فرمان برند مى بخشم هر چند در اعمال خويش ستم پيشه اى بدكار باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 475
ص: 218
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْجَوْهَرِيِّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي اَلْعَزْرَمِيِّ عَنْ أَبِيهِ رَفَعَ اَلْحَدِيثَ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: مَنْ أَمَّ قَوْماً وَ فِيهِمْ مَنْ هُوَ أَعْلَمُ مِنْهُ وَ أَفْقَهُ لَمْ يَزَلْ أَمْرُهُمْ إِلَى سقال [سَفَالٍ] (1) إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 206 )
1-عرزمى از پدرش بسند مرفوع از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده كه فرمود: هر كس بر جماعتى امامت كند و در ميان آنها از او دانشمندتر و فقيه تر موجود باشد همواره وضع آنها رو بخرابى و انحطاط رود تا روز قيامت. «من أمّ قوما و فيهم من هو أعلم منه و أفقه لم يزل أمرهم إلى سفال/إلى يوم القيامة». .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 460
1-عرزمى،از قول پدرش-و او بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:كسى كه پيشواى جامعه اى شود،كه در ميان آنها از او دانشمندتر و فقيه ترى باشد آن جامعه تا به روز قيامت رو به انحطاط مى رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 521
1. عرزمى از پدرش در حديثى مرفوعه از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: هر كس بر گروهى امامت كند در حالى كه ميان آنها داناتر و فقيه تر از او وجود داشته باشد، همواره كارشان تا روز قيامت رو به پستى خواهد رفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 399
[803]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه بر قومى رهبرى كند و در ميان آنان داناترى دين شناس تر باشد كار آن قوم پيوسته تا روز رستاخيز رو به تباهى رود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 475
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ اَلْأَسَدِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ وَ لَمْ يُصَلِّ عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ خُطِئَ بِهِ طَرِيقَ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 206 )
1-محمّد بن مروان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر گاه يكتن از شما نماز بخواند و در نماز صلوات بر پيغمبر نفرستد بدين نماز راه غير بهشت را پيموده است(يعنى اين نماز موجب تقرّب او بپروردگار نشود و او را ببهشت نخواهد برد) و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرموده است:هر كس نام من نزد او برده شود و بر من صلوات نفرستد بدوزخ خواهد رفت و خداوند او را از رحمتش دور خواهد فرمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 461
1-محمد بن مروان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر گاه كسى از شما(مسلمانان)نماز بخواند،و در نماز خود بر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم صلوات نفرستد، با اين نماز راهى جز راه بهشت را پيموده است. و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه نام من در پيش او برده شود ولى بر من صلوات نفرستد خداوند او را به دوزخ خواهد برد،و از(درگاه رحمت)خود خواهد راند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 521
1. محمّد بن مروان[هارون] مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر گاه يكى از شما نماز بگزارد و در نماز خود بر پيامبر صلوات نفرستد، با اين نماز راه غير بهشت را پيموده است. و رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر كس نام من نزد او برده شود و بر من صلوات نفرستد وارد دوزخ مى گردد و خدا او را از رحمت خود دور مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 399
[804]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: چون يكى از شما نماز گزارد و در نماز بر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله صلوات نفرستد با نماز خويش راهى جز بهشت را پيموده است. و نيز فرمود: هر كه نام من نزد او برده شود و او صلوات نفرستد به دوزخ درآيد و خداوند او را [از رحمت خويش] دور سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 475
وَ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَنَسِيَ اَلصَّلاَةَ عَلَيَّ خُطِئَ بِهِ طَرِيقَ اَلْجَنَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 206 )
و نيز فرموده:هر كس نزد او نام من برده شود و صلوات بر من را فراموش كند او را بخطا بجانب بهشت برند. شرح:از مجموع اين خبر روشن مى شود كه صلوات بر پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در نماز واجب است و با در نظر گرفتن اجماع علماء فريقين سنّى و شيعه بر واجب نبودن آن در غير تشهّد ثابت مى شود كه در تشهّد واجب است،و حنبليها و شافعيها در تشهّد اخير واجب دانند و گويند در نماز واجب است،و اما حنفيها و مالكيها آن را در نماز هم سنّت دانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 461
و نيز رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه نام من نزدش برده شود ولى فراموش كند بر من صلوات بفرستد،او را از راه بهشت دور خواهند گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 522
و نيز فرموده است: هر كس نام من نزد او برده شود و صلوات بر مرا فراموش كند راه بهشت را به خطا خواهد رفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 399
و نيز فرمود: هر كه نام من نزد او برده شود و صلوات بر من را فراموش كند راه بهشت را به اشتباه رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 475
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ زَيْدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مُدْمِنُ اَلْخَمْرِ كَعَابِدِ اَلْوَثَنِ (2) وَ اَلنَّاصِبُ لآِلِ مُحَمَّدٍ شَرٌّ مِنْهُ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَنْ أَشَرُّ مِنْ عَابِدِ اَلْوَثَنِ فَقَالَ إِنَّ شَارِبَ اَلْخَمْرِ تُدْرِكُهُ اَلشَّفَاعَةُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ (3) وَ إِنَّ اَلنَّاصِبَ لَوْ شَفَعَ فِيهِ أَهْلُ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ لَمْ يُشَفَّعُوا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 207 )
1-ابو بصير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:شرابخوار همانند بت پرست است، و شخص ناصبى(يعنى آنكه با آل پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم دشمن است)از بت پرست پليدتر است،گويد:عرض كردم قربانت شوم چگونه كسى از بت پرست پليدتر باشد؟فرمود:براى اينكه شرابخوار ممكن است روزى شفاعت شامل حالش بشود، ليكن ناصبى و دشمن آل پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم اگر همه فرشتگان آسمانها و همۀ اهل زمين در بارۀ او شفاعت كنند پذيرفته نخواهد گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 461
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:شرابخوار بسان بت پرست است،و دشمن آل محمد عليهم السّلام(ناصبى)از او بدتر است.راوى مى گويد: عرض كردم:فدايت گردم!مگر بدتر از بت پرست هم كسى هست؟حضرت فرمود: ممكن است روزى شفاعت(ما خاندان تحت شرايطى)شامل حال شرابخوار(هم) بشود،ولى اگر تمام اهل زمين و آسمانها در مورد دشمن اهل بيت عليهم السّلام شفاعت كنند،(بدون ترديد)شفاعت آنها پذيرفته نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 522
1. ابو بصير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: شرابخوار همچون بت پرست است، و كسى كه با اهل بيت پيامبر (صلّى الله عليه و آله) دشمنى كند بدتر از اوست. راوى مى گويد: گفتم: فدايت شوم، چگونه كسى از بت پرست بدتر است؟ فرمود: براى اينكه شرابخوار ممكن است روزى شفاعت شامل حالش بشود، ولى دشمن اهل بيت را اگر اهل آسمانها و زمين در بارۀ او شفاعت كنند شفاعتشان پذيرفته نمى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 399
[805]1-... ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: شرابخوار همانند بت پرست باشد و دشمن دارندۀ آل محمّد عليهم السّلام بدتر از اوست. عرض كردم: فدايت شوم، چگونه كسى از بت پرست بدتر باشد؟ فرمود: به راستى، شرابخوار روزى به شفاعت رسد ولى بى گمان اگر آسمانيان و زمينيان دشمن آل محمّد عليهم السّلام را شفاعت كنند پذيرفته نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 477
ص: 219
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ عُتْبَةَ بَيَّاعِ اَلْقَصَبِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ اَلْجَنَّةَ لَتَشْتَاقُ لِأَحِبَّاءِ عَلِيٍّ وَ تَشْتَدُّ ضَوْؤُهَا لِأَحِبَّاءِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُمْ فِي اَلدُّنْيَا قَبْلَ أَنْ يَدْخُلُوهَا وَ إِنَّ اَلنَّارَ تَتَغَيَّظُ وَ تَشْتَدُّ زَفِيرُهَا عَلَى أَعْدَاءِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُمْ فِي اَلدُّنْيَا قَبْلَ أَنْ يَدْخُلُوهَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 207 )
2-عتيبة بن ميمون گويد:امام صادق از پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرد كه آن حضرت فرموده است:براستى كه بهشت سخت آرزومند ديدار دوستان علىّ عليه السّلام است،و پرتو نورش بسرعت محبّان علىّ عليه السّلام را پيش از آنكه ببهشت داخل شوند در همين دنيا فرا گيرد،و آتش دوزخ نيز هر آينه بخشم آيد و شراره هاى خروشانش سخت دشمنان على عليه السّلام را در همين دنيا پيش از آنكه وارد دوزخ گردند فرا گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 462
2-عتيبۀ نى فروش،از امام محمد باقر عليه السّلام از پدران بزرگوارش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:براستى كه بهشت براى دوستداران على عليه السّلام بسيار مشتاق ديدار است و درخشش نور آن براى دوستداران على عليه السّلام پيش از آنكه رهسپار بهشت شوند افزون مى گردد،و همانا شعله هاى خشمگين آتش دوزخ براى دشمنان على عليه السّلام در همين دنيا و پيش از آنكه راهى دوزخ گردند،آن سهمگين تر و هولناكتر مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 523
2. عتيبۀ نى فروش از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: بهشت مشتاق دوستان على (عليه السّلام) است و نور آن به سرعت دوستان على (عليه السّلام) را پيش از ورود به بهشت در همين دنيا فرا مى گيرد، و آتش دوزخ نيز بر دشمنان على (عليه السّلام) در همين دنيا پيش از ورود به دوزخ خشم مى گيرد و خروش خود را نسبت به آنان شديد مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 401
[806]2-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى، آنگاه كه دوستداران على عليه السّلام در دنيا هستند و هنوز به بهشت نرفته اند بهشت مشتاق ديدار آنها باشد و نورش به فزونى آنان را فرا گيرد و همانا آن هنگام كه هنوز دشمنان على عليه السّلام در دنيا هستند و به دوزخ نرفته اند دوزخ بر آنان خشم گيرد و نعره اش را بر آنان شدّت بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 477
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي اِبْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلدَّارِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ سَعِيدٍ اَلْقَمَّاطِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : كُلُّ نَاصِبٍ وَ إِنْ تَعَبَّدَ وَ اِجْتَهَدَ يَصِيرُ إِلَى أَهْلِ هَذِهِ اَلْآيَةِ - عٰامِلَةٌ نٰاصِبَةٌ `تَصْلىٰ نٰاراً حٰامِيَةً (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 207 )
3-ابان بن تغلب گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:شخص ناصبى و دشمن خاندان پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم هر چند در عبادت كوشش كند و خود را بتعب اندازد عاقبت و سرانجام مورد و مصداق اين آيه خواهد بود كه خدا در قرآن كريم فرموده: «
عٰامِلَةٌ نٰاصِبَةٌ `تَصْلىٰ نٰاراً حٰامِيَةً
»همه كارشان رنج و مشقّت است در دوزخ،و همواره در آتش فروزان معذّب خواهند بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 463
3-ابان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كدام از دشمنان ولايت امير مؤمنان على عليه السّلام هر اندازه هم كه در عبادت بكوشد،سرانجام و فرجام كار او مفاد همان آيۀ شريفه است كه خداوند در قرآن مجيد(در سورۀ غاشيه،آيۀ 4)فرموده است:«در دوزخ،همه در رنج و مشقّتند و همواره در آتش برافروخته، معذّب».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 523
3. از ابان بن تغلب نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: دشمن خاندان پيامبر (صلّى الله عليه و آله) هر چند در عبادت كوشش كند، سرانجام مشمول اين آيه
«عٰامِلَةٌ نٰاصِبَةٌ، `تَصْلىٰ نٰاراً حٰامِيَةً
»
[غاشيه،3-4] خواهد شد. توضيح: اين دوآيه در بارۀ كسانى سخن مى گويد كه در دنيا رنجى كشيده اند ولى در قيامت به حالشان سود ندارد و به آتشى سوزان در آيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 401
[807]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه آل محمّد عليهم السّلام را دشمن بدارد هر چند عبادت پيشه كند و در عبادت خدا بكوشد پايان كارش به اين آيه انجامد:«كوشنده اى رنج كشنده اند كه در آتشى سخت سوزنده در آيند»[غاشيه ، آيۀ 3 و 4].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 477
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ [عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ] عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَيْسَ اَلنَّاصِبُ مَنْ نَصَبَ لَنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ لِأَنَّكَ لَمْ تَجِدْ رَجُلاً (2) يَقُولُ أَنَا اَلنَّاصِبُ [أُبْغِضُ] مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ لَكِنَّ اَلنَّاصِبَ مَنْ نَصَبَ لَكُمْ وَ هُوَ يَعْلَمُ أَنَّكُمْ تَتَوَالَوْنَا وَ أَنَّكُمْ مِنْ شِيعَتِنَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 207 )
4-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:ناصبى آن نيست كه در ظاهر و آشكارا دشمن اهل بيت عليهم السّلام باشد،زيرا كسى را نخواهى يافت كه بگويد.من محمّد و آل محمّد را دشمن دارم،بلكه ناصبى كسيست كه با شما شيعيان و دوستان ما آشكارا دشمنى مينمايند بجهت آنكه ميداند كه شما ما را دوست داريد و از ما پيروى ميكنيد لذا با شما دشمن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 463
4-عبد اللّٰه بن سنان روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:ناصبى آن نيست كه دشمن ما اهل بيت باشد،زيرا كسى را پيدا نمى كنى كه بگويد:من به محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و آل محمد عليهم السّلام دشمنى مى ورزم،بلكه ناصبى كسى است كه با شما(شيعيان و دوستان ما)دشمنى مى ورزد،و به خاطر آنكه مى داند كه شما پيروان و دوستداران ما هستيد،با شما دشمنى مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 523
4. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: ناصبى كسى نيست كه آشكارا دشمن اهل بيت باشد، زيرا كسى را نخواهى يافت كه بگويد: من محمّد و آل محمّد (عليهم السلام) را دشمن مى دارم، بلكه ناصبى كسى است كه با شما شيعيان آشكارا دشمنى مى كند و مى داند كه شما ما را دوست مى داريد و از ما پيروى مى كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 401
[808]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: ناصبى آن كس نيست كه ما اهل بيت را دشمن بدارد؛ زيرا بى ترديد كسى را نيابى كه گويد: من دشمن محمّد و آل محمّد هستم بلكه ناصبى آن كس باشد كه با شما شيعيان دشمنى كند در حالى كه مى داند شما ولايت ما را پذيرفته ايد و از شيعيان ما هستيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 477
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بَكْرٍ عَنْ حُمْرَانَ بْنِ أَعْيَنَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَوْ أَنَّ كُلَّ مَلَكٍ خَلَقَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ - وَ كُلَّ نَبِيٍّ بَعَثَهُ اَللَّهُ وَ كُلَّ صِدِّيقٍ وَ كُلَّ شَهِيدٍ شَفَعُوا فِي نَاصِبٍ لَنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ أَنْ يُخْرِجَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ اَلنَّارِ مَا أَخْرَجَهُ اَللَّهُ أَبَداً وَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فِي كِتَابِهِ - مٰاكِثِينَ فِيهِ أَبَداً (3) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 207 )
5-حمران بن اعين گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:براستى اگر همۀ فرشتگان كه خداوند آفريده،و تمامى پيغمبران كه مبعوث فرموده،و همۀ راستان و وارستگان،و جملۀ قربانيان راه حقّ همه در بارۀ كسى كه دشمن ما خاندان است شفاعت و ميانجيگرى كنند و از خداوند بخواهند كه او را از آتش دوزخ نجات دهد،نپذيرد و او را از آتش هرگز بيرون نخواهد آورد،و پروردگار عزّ و جلّ در كتاب خويش فرموده:«
مٰاكِثِينَ فِيهِ أَبَداً
»اقامتشان در آتش هميشگى است. شرح:آيه اى بدين لفظ در بارۀ دوزخيان در قرآن كريم نيست،بلكه اين لفظ در بارۀ بهشتيان است كه ميفرمايد«
وَ يُبَشِّرَ اَلْمُؤْمِنِينَ اَلَّذِينَ يَعْمَلُونَ اَلصّٰالِحٰاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً`مٰاكِثِينَ فِيهِ أَبَداً
»و ظاهرا راوى اشتباه كرده و امام عليه السّلام بمفهوم آيۀ مباركۀ سورۀ زخرف استشهاد كرده كه ميفرمايد«
وَ نٰادَوْا يٰا مٰالِكُ
» «
لِيَقْضِ عَلَيْنٰا رَبُّكَ قٰالَ إِنَّكُمْ مٰاكِثُونَ
»و راوى پنداشته مراد امام عليه السّلام آيۀ اوّل است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 464
5-حمران بن اعين روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:چنانچه همۀ فرشتگانى كه خداوند عزّ و جل آفريده،و جملۀ پيامبرانى كه خداوند به نبوّت مبعوث كرده،و تمامى صدّيقان و همۀ شهيدان راه حق،در بارۀ دشمن ما اهل بيت شفاعت كنند تا بلكه خداوند او را از آتش دوزخ رهايى بخشد،خداوند(شفاعتشان را)نپذيرد و دشمن ما خاندان را از آتش نجات ندهد و خداى عزّ و جلّ در كتاب خود (در سورۀ كهف،آيۀ 3)فرموده است:«تا ابد در آن(جهنم)ماندگارند!»
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 524
5. حمران بن اعين از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: اگر همۀ فرشتگان كه خدا آنان را آفريده، و همۀ پيامبران كه خدا آنان را به رسالت برانگيخته، و همۀ راستى پيشگان و شهيدان در بارۀ كسى كه دشمن ما خاندان است شفاعت كنند و از خدا بخواهند كه او را از آتش دوزخ نجات دهد، خداوند هرگز او را از آتش دوزخ نجات نخواهد داد. خداوند در كتاب خود فرموده است:
«مٰاكِثِينَ فِيهِ أَبَداً
»
[كهف،3](براى هميشه در آن خواهند ماند). توضيح: آيۀ مذكور در بارۀ مؤمنان و ماندگار بودن آنان در بهشت است و ممكن است استناد امام (عليه السّلام) به آن با قطع نظر ازآيۀ قبل و بر اساس دلالت اطلاق لفظ باشد. برخى نيز گفته اند ممكن است نقل اين آيه اشتباه راوى باشد و امام (عليه السّلام) به آيۀ
«قٰالَ إِنَّكُمْ مٰاكِثُونَ
»
كه در بارۀ دوزخيان است استناد كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 401
[809]5-... امام باقر عليه السّلام فرمود: همانا اگر همۀ فرشتگانى كه خداى گرامى و بزرگ آفريده و همۀ پيامبرانى كه خداوند برانگيخته است و همۀ راست كرداران و شهيدان در بارۀ دشمن ما اهل بيت شفاعت كنند كه خداى گرامى و بزرگ او را از آتش دوزخ در آورد خداوند هرگز او را درنياورد و خداى گرامى و بزرگ در كتابش مى فرمايد: «هميشه در آن [دوزخ] خواهند بود»[كهف ، آيه 3].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 477
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ لَمْ يَعْرِفْ سُوءَ مَا أُوتِيَ إِلَيْنَا مِنْ ظُلْمِنَا وَ ذَهَابِ حَقِّنَا وَ مَا نُكِبْنَا بِهِ فَهُوَ شَرِيكُ مَنْ أَبَى إِلَيْنَا فِيمَا وَلَّيْنَاهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 208 )
6-جابر جعفيّ گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس بدى و ناروائى آنچه بسر ما آل محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم آمده است از ظلم و ستمى كه بر ما روا داشتند و حقوقى كه از ما بيغما بردند،و گرفتاريهائى كه ما بدان دچار شديم براى انجام كارى كه بعهدۀ ما بوده نفهمد،و در بارۀ اين جنايتها و خيانتها كه در حقّ ما شده است بى تفاوت باشد با مرتكب آن شريك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 465
6-جابر روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:كسى كه آن ستمهايى كه بر ما رفته و حقوق مسلّمى كه از ما تاراج شده،و مصائب و آلامى كه بر ما وارد آمده است آگاه نباشد،(و به درستى ارزيابى نكند و با بى تفاوتى از كنار اين گونه ناملايمات درگذرد)با كسى كه اين جنايات را در حق ما روا داشته است،شريك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 524
6. جابر جعفى مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس زشتى آن ستمهايى كه به ما شده و حقوقى كه از ما تباه گرديده و گرفتاريهايى كه بدان دچارشده ايم را نشناسد، با كسى كه اين جنايات را در حق ما مرتكب شده است شريك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 401
[810]6-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه ستم ها و حق كشى هايى را كه به ما رسيده و مصيبت هايى را كه به آن در افتاديم زشت نداند با آن كس كه بر ما ستم رانده شريك باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 479
ص: 220
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ اَلدَّارِيُّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سُلَيْمَانَ بْنِ رُشَيْدٍ رَفَعَهُ إِلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: يُحْشَرُ اَلْمُرْجِئَةُ عُمْيَاناً وَ إِمَامُهُمْ أَعْمَى فَيَقُولُ بَعْضُ مَنْ يَرَاهُمْ مِنْ غَيْرِ أُمَّتِنَا مَا نَرَى أُمَّةَ مُحَمَّدٍ إِلاَّ عُمْيَاناً فَيُقَالُ لَهُمْ لَيْسُوا مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ إِنَّهُمْ بَدَّلُوا فَبُدِّلَ بِهِمْ وَ غَيَّرُوا فَغَيَّرْنَا بِهِمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 208 )
7-علىّ بن سليمان بسند مرفوع از امير مؤمنان عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود:مرجئه(يعنى آنان كه پيشوائى امامان بحقّ را نپذيرفتند و ديگران را براى رهبرى برگزيدند)همه با امامشان روز قيامت كور و نابينا محشور شوند، پس جمعى از كسانى كه از امّت ديگرند چون آنها را ببينند گويند:امّت محمّد را جز كور و نابينا نبينيم،به ايشان گفته شود:اينان امّت محمّد نيستند،زيرا اينها دين و آئين محمّد را دگرگون ساختند لذا خود دگرگون شدند،و آئين او را تغيير دادند بدين جهت با اينكه بينا بودند كور محشور گشتند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 465
7-علىّ بن سليمان بن رشيد-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:مرجئه در حالى كه نابينا هستند به همراه امامشان كه او نيز نابينا باشد محشور مى شوند،چون برخى از افرادى كه از امّت ديگرند (و مسلمان نيستند)آنها را مشاهده كنند(از روى تمسخر)مى گويند:ما امّت محمّد را كور مى بينيم!پس به آنها خطاب مى شود:اينان از امّت محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نيستند،بدرستى كه اينان خود عوض و دگرگون شدند،پس با آنها نيز عوض و دگرگون شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 525
7. على بن سليمان در حديثى مرفوعه از امير مؤمنان على بن ابى طالب (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: گروه مرجئه با پيشواى خود همه نابينا محشور مى شوند، و برخى از كسانى كه از امّت ديگرند وقتى آنان را مى بينند مى گويند: ما امّت محمّد را جز نابينا نمى بينيم! به آنان گفته مى شود: اينان از امت محمّد (صلّى الله عليه و آله) نيستند، زيرا حق و باطل را جا به جا كردند و آيين محمّد را دگرگون ساختند، از اين رو خود تغيير يافتند و دگرگون گشتند.(مقصود از «مرجئه» كسانى هستند كه گنهكاران را معذور مى داشتند.)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 403
[811]7-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: فرقۀ «مرجئه»(آنان كه ايمان را كافى مى دانند و گناه كردن را مخلّ در رستگارى نمى دانند) و پيشواى آنان كور محشور شوند؛ پس گروهى از امّت هاى ديگر گويند: امّت محمّد را جز كور نمى بينيم؛ پس به آنان گفته شود: اين كوران از امّت محمّد نيستند. به راستى كه اينان دين محمّد را ديگرگون ساختند و از اين رو خود نيز دگرگون شدند و دين او را تغيير دادند و به اين سبب خود نيز تغيير يافتند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 479
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ كَثِيرٍ اَلْمَدَائِنِيِّ عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي سَعِيدٍ اَلْبَلْخِيِّ (1) قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كُلِّ وَقْتٍ صَلاَةً يُصَلِّيهَا مُصَلِّيهَا أَرْسَلَ اَللَّهُ رَحْمَةً لِعِبَادِهِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُعْتَقِدِينَ وَ فِي بَعْضِ (2) هَذَا اَلْخَلْقِ يَلْعَنُهُمْ قَالَ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ لِمَ قَالَ بِجُحُودِهِمْ حَقَّنَا وَ تَكْذِيبِهِمْ إِيَّانَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 208 )
[812]8-... سعيد بن ابى سعيد بلخى گويد: امام كاظم عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ هنگام هر نماز كه نمازگزار، نماز مى گزارد بر بندگان مؤمن باورمند رحمت مى فرستد و بر گروهى از اين بندگان لعنت مى فرستد. عرض كردم: فدايت شوم، چرا؟ فرمود: به سبب انكار نمودن حقّ ما و تكذيب ما.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 479
8-سعيد بن أبى سعيد بلخى گويد:از امام كاظم عليه السّلام شنيدم ميفرمود: براستى كه خداوند در هنگام هر نماز كه بجا آورد(نمازگزار،رحمتى مى فرستد بر بندگان مؤمن و معتقدش و در بارۀ پاره اى ديگر از )اين خلق،لعنتى آماده كرده است،گويد:پرسيدم فدايت شوم اين لعنت براى چه؟فرمود بسبب انكارشان حقّ ما خاندان را،و تكذيب نمودنشان پيشوائى ما را.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 466
8-سعيد بن ابى سعيد بلخى روايت كرده است كه از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام شنيدم كه فرمود:خداوند به هنگام هر نمازى كه آفريده شدگان بگزارند لعنتى دارد، عرض كردم:چرا فدايت گردم؟!فرمود:به خاطر اينكه حقّ ما را انكار كردند،و ما را تكذيب نمودند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 526
8. سعيد بن ابى سعيد بلخى مى گويد: از حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند به هنگام هر نمازى كه نمازگزار به جاى مى آورد رحمتش را بر بندگان مؤمن و كسانى كه اعتقاد درست دارند فرو مى فرستد و بر بعضى از اين مردم نيز لعنت مى فرستد. راوى مى گويد: گفتم: فدايت شوم، اين لعنت براى چيست؟ فرمود: به سبب اينكه حق ما را انكار كردند و ما را دروغگو شمردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 403
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَابِدٍ عَنْ أَبِي حُذَيْفَةَ [خَدِيجَةَ] عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: يُؤْتَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ بِإِبْلِيسَ مَعَ مُضِلِّ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ فِي زِمَامَيْنِ غِلَظُهُمَا مِثْلُ جَبَلِ أُحُدٍ فَيُسْحَبَانِ عَلَى وُجُوهِهِمَا فَيَنْسَدُّ بِهِمَا بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 208 )
9-ابو خديجه(سالم بن مكرم)گويد امام صادق عليه السّلام فرمود:روز قيامت شيطان لعين با گمراه كنندۀ اين امّت هر دو را با دو مهار غليظ و درشت مانند كوه احد برو بر زمين بكشند و بسوى دوزخ ببرند و راه عبور يكى از درهاى جهنّم بسبب اين دو،بسته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 466
9-ابو خديجه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در روز قيامت،ابليس را-كه لعنت خدا بر او باد-به همراه كسى كه موجب گمراهى اين امت شده است،با افسارهايى بس زمخت و درشتناك-به زمختى كوه احد-به صورت بر روى زمين مى كشند،و به واسطۀ آنها يكى از درهاى جهنّم بسته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 526
9. ابو خديجه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: روز قيامت شيطان ملعون را با گمراه كنندۀ اين امّت مى آورند در حالى كه آنها را با دو افسار خشن و بزرگ كه همچون كوه احد است به صورت بر زمين مى كشند و به سوى دوزخ مى برند و راه عبور يكى از درهاى دوزخ به سبب اين دو بسته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 403
[813]8-... امام صادق عليه السّلام فرمود: در روز رستاخيز ابليس لعنت شده را همراه گمراه كنندۀ اين امّت با دو لگام با ضخامتى همانند كوه احد آورند و با صورت بر زمين كشند و يكى از درهاى دوزخ به خاطر اين دو بسته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 479
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي عَبَّادُ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ اَلدَّيْلَمِيِّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ هَلْ أَتٰاكَ حَدِيثُ اَلْغٰاشِيَةِ قَالَ يَغْشَاهُمُ اَلْقَائِمُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بِالسَّيْفِ قَالَ قُلْتُ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خٰاشِعَةٌ قَالَ تَقُولُ خَاضِعَةٌ وَ لاَ تُطِيقُ اَلاِمْتِنَاعَ قَالَ قُلْتُ عٰامِلَةٌ قَالَ عَمِلَتْ بِغَيْرِ مَا أَنْزَلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْتُ نٰاصِبَةٌ قَالَ نَصَبَتْ لِغَيْرِ وُلاَةِ اَلْأَمْرِ قَالَ قُلْتُ تَصْلىٰ نٰاراً حٰامِيَةً (3) قَالَ تَصْلَى نَارَ اَلْحَرْبِ فِي اَلدُّنْيَا عَلَى عَهْدِ اَلْقَائِمِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ فِي اَلْآخِرَةِ جَهَنَّمَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 208 )
10-سليمان ديلمى گويد:امام صادق عليه السّلام را از تأويل آيۀ مباركۀ«
هَلْ أَتٰاكَ حَدِيثُ اَلْغٰاشِيَةِ
»پرسيدم فرمود:قائم آل محمّد عليه السّلام است كه با شمشير ايشان را فرو گيرد.گويد:عرضكردم:معنى«
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خٰاشِعَةٌ
»چيست؟فرمود:يعنى رويهائى در چنين روز قهرا خاضع و نرم گردند و ديگر توانائى مخالفت و سر باز زدن از فرمان نخواهند داشت،عرضكردم:پس معنى«عاملة»چيست؟فرمود: اينها عمل كرده اند بغير آنچه خداوند بزرگ دستور داده بود،عرضكردم: «ناصبة»چيست؟فرمود:يعنى از براى امامت غير رهبران خدائى تلاش و كوشش نمودند و خود را بتعب و رنج انداختند،عرضكردم:جملۀ«
تَصْلىٰ نٰاراً حٰامِيَةً
»معنايش چيست؟ فرمود:يعنى در اين دنيا هنگام ظهور قائم عليه السّلام بآتش جنگ بسوزند،و در عالم ديگر بآتش دوزخ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 466
10-محمد بن سليمان ديلمى،از قول پدرش روايت كرده است كه به محضر امام صادق عليه السّلام عرض كردم:معنى آيۀ«آيا خبر غاشيه به تو رسيده است»چيست؟ فرمود:حضرت قائم(عج)آنان را با شمشير احاطه مى كند.عرض كردم:معنى آيۀ «چهره هايى كه در آن روز نه از روى ميل و اراده فروتن است»چيست؟فرمود: صورتهايى كه بناگزير و از بيم،فروتن اند،و ياراى سرپيچى از فرمان را ندارند. عرض كردم:معنى«عامله»چيست؟فرمود:بر خلاف آنچه كه خداوند فرمان داده است،عمل كرده اند.عرض كردم:معنى«ناصبه»چيست؟فرمود:براى (جا انداختن)رهبرى غير الهى خود را به زحمت انداختند.عرض كردم:معنى«در آتشى بس شعله ور و سوزان،عذاب مى شوند»چيست؟فرمود:(آنان)در اين دنيا به هنگام ظهور حضرت قائم آل محمد(عج)به آتش جنگ و در آخرت در آتش جهنم خواهند سوخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 526
10. سليمان ديلمى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) در بارۀ آيۀ
«هَلْ أَتٰاكَ حَدِيثُ اَلْغٰاشِيَةِ
»
پرسيدم، فرمود: مقصود قائم آل محمد (عليه السّلام) است كه با شمشير آنان را فرو مى گيرد. راوى مى گويد: گفتم: مقصود از «وجوه يومئذ خاشعة» چيست؟ فرمود: مقصود اين است كه چهره هايى در آن روز تسليم اند و قدرت مخالفت و سرپيچى ندارند. گفتم: معناى «عاملة» چيست؟ فرمود: آنها به غير آنچه خدا نازل كرده بود عمل كرده اند. گفتم: مراد از «ناصبة» چيست؟ فرمود: براى رهبرى غير اولى الأمر تلاش نموده اند. گفتم:
«تَصْلىٰ نٰاراً حٰامِيَةً
»
چه معنايى دارد؟ فرمود: در دنيا هنگام ظهور قائم (عليه السّلام) به آتش جنگ و در آخرت به آتش دوزخ مى سوزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 403
[814]10-... سليمان ديلمى گويد: از امام صادق عليه السّلام در بارۀ معناى آيۀ
«هَلْ أَتٰاكَ حَدِيثُ اَلْغٰاشِيَةِ
»
پرسيدم. فرمود: معنايش قائم آل محمّد عليهم السّلام است كه با شمشير آنان را فرو گيرد. عرض كردم: معناى «وجوه يومئذ خاشعة» چيست؟ فرمود: يعنى فروتن هستند و نمى توانند كه سربتابند. عرض كردم:«عاملة» يعنى چه؟ فرمود: يعنى به چيزى جز آنچه خداى گرامى و بزرگ فرو فرستاده عمل كرده اند. عرض كردم: «ناصبة» يعنى چه؟ فرمود: يعنى پيشوايانى غير الهى را انتخاب كردند. عرض كردم: معناى «تصلى نارا حامية» چيست؟ فرمود: يعنى در دنيا در دوران قائم آل محمّد عليهم السّلام به آتش جنگ و در آخرت به آتش دوزخ بسوزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 481
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُوسَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ قَاسِمِ اَلْحَضْرَمِيِّ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَعَلَ عَلِيّاً عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلَماً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ لَيْسَ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَهُ عَلَمٌ غَيْرُهُ فَمَنْ تَبِعَهُ كَانَ مُؤْمِناً وَ مَنْ جَحَدَهُ كَانَ كَافِراً وَ مَنْ شَكَّ فِيهِ كَانَ مُشْرِكاً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 209 )
11-مفضّل بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام از پدرش ابى جعفر عليه السّلام نقل كرد كه فرمود:خداوند تبارك و تعالى علىّ عليه السّلام را علامت و نشانه اى ميان خود و آفريدگان خويش قرار داده و آيه و نشانه اى غير او نيست،پس هر كس از او پيروى نمود مؤمن و خداپرست است،و هر كس زير بار متابعت او نرود و سر باز زند كافر خواهد بود،و هر كس در بارۀ او ترديد كند مشرك است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 467
11-مفضّل بن عمر،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:خداوند امير مؤمنان على عليه السّلام را در ميان خود و آفريدگان خود نشانه قرار داد، و ميان آنها و او(حضرت حق)نشانه اى جز او(على عليه السّلام)نيست،پس كسى كه از او پيروى كند،مؤمن؛و كسى كه از پيرويش سر باز زند كافر است؛و كسى كه در (حقّانيت و امامت و ولايت)او ترديد كند،مشرك مى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 527
11. مفضّل بن عمر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرش ابو جعفر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند على (عليه السّلام) را نشانه اى ميان خود و آفريدگانش قرار داده و نشانه اى غير از او ميان آنان نيست. هر كس از او پيروى كند مؤمن است، و هر كس او را منكر شود كافر است، و هر كس در او شك كند مشرك است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 403
[815]11-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام باقر عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى فرازمند حضرت على عليه السّلام را نشانه اى ميان خود و آفريدگانش قرار داده است و نشانۀ ديگرى ميان آنان نيست؛ پس هر كه او را پيروى كند مؤمن باشد و هر كه انكارش كند كافر باشد و هر كه در او ترديد كند مشرك است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 481
ص: 221
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: عَلِيٌّ بَابُ اَلْهُدَى مَنْ خَالَفَهُ كَانَ كَافِراً وَ مَنْ أَنْكَرَهُ دَخَلَ اَلنَّارَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 209 )
12-محمّد بن جعفر از پدرش عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:علىّ عليه السّلام باب هدايت است،هر كس با او مخالفت نمود كافر باشد،و هر كس او را انكار نمود بدوزخ خواهد رفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 468
12-محمد بن حسّان سلمى از محمد بن جعفر،و او از قول پدرش عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:على عليه السّلام دروازۀ هدايت است،كسى كه با او مخالفت كند كافر است و كسى كه او را انكار كند به جهنّم خواهد رفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 528
12. محمّد بن جعفر از پدرش نقل كرده است كه فرمود، على (عليه السّلام) باب هدايت است، هر كس با او مخالفت كند كافر است، و هر كس او را انكار نمايد وارد دوزخ مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 405
[816]12-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: حضرت على عليه السّلام در هدايت است. هر كه با او مخالفت ورزد كافر باشد و هر كه انكارش كند به دوزخ درآيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 481
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عِمْرَانَ اَلْأَرْمَنِيُّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ اَلْبَطَائِنِيِّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: لَوْ جَحَدَ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ جَمِيعُ مَنْ فِي اَلْأَرْضِ لَعَذَّبَهُمُ اَللَّهُ جَمِيعاً وَ أَدْخَلَهُمُ اَلنَّارَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 209 )
13-از حسين بن أبى العلاء روايت است كه گفت شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:اگر همۀ اهل زمين امامت امير المؤمنين عليه السّلام را انكار كنند و از اطاعتش سر باز زنند خداوند همه را عذاب خواهد كرد،و بدوزخشان خواهد فرستاد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 468
13-حسين بن ابى العلاء روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:اگر همۀ ساكنان كرۀ زمين(امامت و ولايت)امير مؤمنان على عليه السّلام را انكار كنند خداوند همۀ آنها را به عذاب(خود)گرفتار سازد،و رهسپار جهنّم كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 528
13. حسين بن ابى العلاء مى گويد از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: اگر همۀ مردم روى زمين امير مؤمنان (عليه السّلام) را انكار كنند، خداوند آنان را يكسره عذاب مى كند و به دوزخ در مى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 405
[817]13-... امام صادق عليه السّلام فرمود: اگر همۀ زمينيان امير مؤمنان عليه السّلام را انكار كنند خداوند همۀ آنان را عذاب كند و به دوزخ برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 481
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ أَخْبَرَنِي أَبِي عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ جَرِيرٍ اَلْبَجَلِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : جَاءَنِي اِبْنُ عَمِّكَ كَأَنَّهُ أَعْرَابِيٌّ مَجْنُونٌ عَلَيْهِ إِزَارٌ وَ طَيْلَسَانٌ وَ نَعْلاَهُ فِي يَدِهِ فَقَالَ لَوْ أَنَّ قَوْماً (1) يَقُولُونَ فِيكَ قُلْتُ لَهُ لَسْتَ عَرَبِيّاً قَالَ بَلَى قُلْتُ إِنَّ اَلْعَرَبَ لاَ تُبْغِضُ عَلِيّاً عَلَيْهِ السَّلاَمُ قُلْتُ لَهُ لَعَلَّكَ مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِالْحَوْضِ أَمَا وَ اَللَّهِ لَئِنْ أَبْغَضْتَهُ ثُمَّ وَرَدْتَ عَلَى اَلْحَوْضِ لَتَمُوتَنَّ عَطَشاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 209 )
14-إسحاق بن جرير بجلي گويد:امام صادق عليه السّلام بمن فرمود:پسر عمويت مانند يكتن از اعراب بيابانى و جاهل ديوانه وار نزد من آمد در حالى كه لنگى بخود بسته و ردائى بدوش افكنده و نعلين خود بدست گرفته بود،از روى تعرض گفت مردم در بارۀ تو حرفهائى ميزنند،بدو گفتم مگر تو شهرى و تربيت شده نيستى؟گفت چرا،گفتم مردم فهميده و شهرى كه با علىّ دشمن نيستند،بعد باو گفتم شايد تو حوض كوثر و ساقى آن را منكرى،اين را بدان و متوجّه باش كه اگر با عليّ دشمن باشى بعد بر او كنار حوض كوثر وارد شوى مسلّما از تشنگى هلاك خواهى شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 468
14-اسحاق بن جرير بجلى روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام به من فرمود:پسر عموى تو بسان يك عرب بيابانگرد ديوانه در حالى كه پارچه يى به خود بسته بود و ديگرى به دوش انداخته،و كفشهايش را به دست گرفته بود،به نزد من آمد و گفت: گروهى از مردم در بارۀ تو حرفهائى مى زنند!به او گفتم:مگر تو عرب شهرنشين نيستى؟گفت:چرا!گفتم:عربهاى شهرنشين(و نه باديه نشين و بيابانگرد)على را دشمن خود نمى دانند،و دشمن او نيستند.آنگاه به او گفتم:شايد تو از جملۀ كسانى باشى كه حوض(كوثر)را تكذيب مى كنند!همانا بخدا سوگند اگر با على دشمن باشى سپس بر او در كنار حوض درآيى،بدون ترديد از تشنگى جان خواهى سپرد (و از آب كوثر بهره اى نخواهى برد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 528
14. اسحاق بن جرير بجلى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: پسر عمويت در حالى كه لنگى به خود بسته و ردايى بر دوش افكنده و نعلين خود را به دست گرفته بود، همچون باديه نشينى ديوانه نزد من آمد و گفت: گروهى از مردم در بارۀ تو حرفهايى مى زنند! به او گفتم: مگر تو شهرى و فهميده نيستى؟ گفت: چرا؟ گفتم: آدم فهميده كه با على (عليه السّلام) دشمن نيست. سپس به او گفتم: شايد تو از كسانى هستى كه حوض كوثر را دروغ مى داند؟ بدان، به خدا قسم اگر با على (عليه السّلام) دشمن باشى و كنار حوض بر او وارد شوى از تشنگى هلاك خواهى شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 405
[818]14-... اسحاق بن جرير بجلى گويد: امام صادق عليه السّلام به من فرمود: پسر عمويت همانند عرب بيابان نشينى ديوانه نزد من آمد و در حالى كه لنگى بر روى خود انداخته و جامه اى بلند به تن كرده بود و نعلين خويش را بر دست گرفته بود به من گفت: مردم در بارۀ تو چيزهايى مى گويند. گفتم: آيا تو عرب شهرنشين نيستى؟ گفت: آرى، هستم. گفتم: به راستى، عرب هاى شهرنشين با على عليه السّلام دشمن نيستند، سپس به او گفتم: شايد از كسانى هستى كه حوض كوثر را تكذيب مى كنند. آگاه باش كه به خدا سوگند اگر على عليه السّلام را دشمن بدارى، سپس به حوض كوثر درآيى بى گمان از تشنگى جان سپارى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 481
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ اَلسُّلَمِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ (2) قَالَ: نَزَلَ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ اَلسَّلاَمُ يُقْرِئُكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ مَا خَلَقْتُ اَلسَّمَاوَاتِ اَلسَّبْعَ وَ مَا فِيهِنَّ وَ الأرض [اَلْأَرَضِينَ] اَلسَّبْعَ وَ مَا عَلَيْهِنَّ وَ مَا خَلَقْتُ مَوْضِعاً أَعْظَمَ مِنَ اَلرُّكْنِ وَ اَلْمَقَامِ وَ لَوْ أَنَّ عَبْداً دَعَانِي مُنْذُ خَلَقْتُ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضَ ثُمَّ لَقِيَنِي جَاحِداً لِوَلاَيَةِ عَلِيٍّ لَأَكْبَبْتُهُ فِي سَقَرَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 209 )
15. محمّد بن جعفر از پدرش نقل كرده است كه فرمود: جبرئيل بر پيامبر (صلّى الله عليه و آله) وارد شد و گفت: اى محمّد، خدا به تو سلام مى رساند و مى فرمايد: من آسمانهاى هفت گانه و آنچه را كه در آنهاست و نيز زمينهاى هفت گانه و آنچه را كه بر روى آنهاست آفريدم، و هيچ مكانى را بهتر از ميان ركن و مقام نيافريدم، اگر بنده اى به اندازۀ عمر هفت آسمان و هفت زمين مرا عبادت كند و منكر تو و ولايت على (عليه السّلام) باشد، او را با چهره به «سقر» مى افكنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 405
[819]15-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: جبرئيل عليه السّلام بر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرود آمد و گفت: اى محمّد! خداوند بر تو سلام مى رساند و مى فرمايد: آسمان هاى هفتگانه و آنچه در آنهاست و زمين هاى هفتگانه را با آنچه بر آنهاست آفريدم و هيچ مكانى را بلند مرتبت تر از ركن و مقام نيافريدم. اگر بنده اى از آن هنگام كه آسمان ها و زمين ها را آفريدم مرا عبادت كند، پس آنگاه مرا در حالى ديدار كند كه منكر ولايت على عليه السّلام است او را بر روى صورت بر دوزخ افكنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 483
15-محمّد بن جعفر از پدرش عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:جبرئيل بر پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نازل شد و گفت:اى محمّد خدايت سلام ميرساند و ميفرمايد:آسمانهاى هفتگانه و آنچه در آنها است و نيز زمينهاى هفتگانه و آنچه بروى آنها است همه را آفريدم و هيچ مكانى را بهتر از ما بين ركن و مقام نيافريدم،و چنانچه بنده اى باندازۀ عمر هفت آسمان و هفت زمين مرا بخواند و منكر تو باشد و بدون ولايت عليّ مرا ملاقات كند او را برو به سقر(كه يكى از پست ترين دركات جهنّم است) بيفكنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 469
15-محمد بن حسّان سلمى روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام به نقل از پدر بزرگوارش عليه السّلام فرمود:جبرئيل بر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نازل شد و عرض كرد:اى محمد!خداوند به تو سلام مى رساند و مى فرمايد:آسمانهاى هفتگانه و آنچه در آنهاست و زمينهاى هفتگانه و آنچه در بر آن است،همه را آفريدم،و هيچ مكانى را بهتر از ما بين ركن و مقام خلق نكردم،چنانچه بنده اى از زمانى كه آسمانها و زمينها را آفريده ام مرا ياد كرده باشد،ولى در حالى كه ولايت على عليه السّلام را انكار كند به ديدار من بشتابد(از دنيا برود)،او را با صورت به سقر(كه پست ترين و پائين ترين دركات دوزخ است)خواهم افكند(و دعاى او را كه در اين مدّت،كه با عمر آسمانها و زمين برابرى مى كند،اجابت نخواهم كرد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 529
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ إِسْحَاقَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ اَلدَّيْلَمِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ قَيْسٍ بَيَّاعِ اَلزُّطِّيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ لِي جَاراً لَسْتُ أَنْتَبِهُ إِلاَّ عَلَى صَوْتِهِ إِمَّا تَالِياً كِتَاباً يَخْتِمُهُ أَوْ يُسَبِّحُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ نَاصِبِيّاً فَسَأَلْتُ عَنْهُ فِي اَلسِّرِّ وَ اَلْعَلاَنِيَةِ فَقِيلَ لِي إِنَّهُ مُجْتَمِعُ اَلْمَحَارِمِ قَالَ فَقَالَ يَا مَيْسَرَةُ يَعْرِفُ شَيْئاً مِمَّا أَنْتَ عَلَيْهِ قُلْتُ اَللَّهُ أَعْلَمُ فَحَجَجْتُ مِنْ قَابِلٍ فَسَأَلْتُ عَنِ اَلرَّجُلِ فَوَجَدْتُهُ لاَ يَعْرِفُ شَيْئاً مِنْ هَذَا اَلْأَمْرِ فَدَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَأَخْبَرْتُهُ بِخَبَرِ اَلرَّجُلِ فَقَالَ لِي مِثْلَ مَا قَالَ فِي اَلْعَامِ اَلْمَاضِي يَعْرِفُ شَيْئاً مِمَّا أَنْتَ عَلَيْهِ قُلْتُ لاَ قَالَ يَا مَيْسَرَةُ أَيُّ اَلْبِقَاعِ أَعْظَمُ حُرْمَةً قَالَ قُلْتُ اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ اِبْنُ رَسُولِهِ أَعْلَمُ قَالَ يَا مَيْسَرَةُ مَا بَيْنَ اَلرُّكْنِ وَ اَلْمَقَامِ رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ اَلْجَنَّةِ وَ اَللَّهِ لَوْ أَنَّ عَبْداً عَمَّرَهُ اَللَّهُ فِيمَا بَيْنَ اَلرُّكْنِ وَ اَلْمَقَامِ أَلْفَ عَامٍ وَ فِيمَا بَيْنَ اَلْقَبْرِ وَ اَلْمِنْبَرِ يَعْبُدُهُ أَلْفَ عَامٍ ثُمَّ ذُبِحَ عَلَى فِرَاشِهِ مَظْلُوماً كَمَا يُذْبَحُ اَلْكَبْشُ اَلْأَمْلَحُ (3) ثُمَّ لَقِيَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِغَيْرِ وَلاَيَتِنَا لَكَانَ حَقِيقاً عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُكِبَّهُ عَلَى مَنْخِرَيْهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 210 )
16-ميسّر بن عبد العزيز گويد:بر امام صادق عليه السّلام وارد شدم و عرض كردم:قربانت كردم در همسايگى من مردى است كه من شب براى نماز بيدار نميشوم مگر از صداى او،گاهى مشغول خواندن قرآن است و آيات را مكرر ميخواند و ميگريد و ناله ميكند و گاهى دعا ميكند(و يا خدا را تسبيح مينمايد،فرمود: جز اينكه از دشمنان است)من احوال او را از اين و آن جستجو كردم پنهان و آشكارا همه گفتند:مرديست كه از محرّمات الهى اجتناب ميكند،امام فرمود: اى ميسّر آيا بآنچه تو معتقدى اعتقاد دارد(يعنى داراى ولايت اهل بيت هست؟)گفتم خدا بهتر ميداند،اين تمام شد و سال بعد بحجّ رفتم و از احوال آن مرد پرسيدم آگاهى يافتم كه معرفت بولايت اهل بيت ندارد و بامامت آنها معتقد نيست،پس بر امام وارد شدم و شروع كردم بگفتن حالات آن مرد كه در عبادت چنين و چنانست،امام عليه السّلام باز سخن سال قبل را تكرار فرمود و پرسيد آيا آنچه تو معتقدى او باور دارد؟ عرضكردم:نه،فرمود:اى ميسّر كدامين سرزمين حرمتش افزونتر است؟گفتم:خدا و پيغمبر و زادۀ او داناترند،فرمود:اى ميسّر ميان ركن و مقام باغيست از باغهاى بهشت،و ميان قبر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم و منبر او گلشنيست از گلشنهاى بهشت و بخدا سوگند اگر بنده اى را خدا عمر بسيار دهد و او ما بين ركن و مقام و قبر و منبر هزار سال خدا را عبادت كند،و سپس او را مظلوم و بى گناه در بسترش مانند گوسفند زاغ چشم سر برند و خدا را با آن حال ملاقات نمايد و داراى اعتقاد بولايت ما نباشد بر خدا روا باشد كه او را برو در آتش دوزخ افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 469
16-ميسّر نقل كرده است كه:به خدمت امام صادق عليه السّلام شرفياب شدم و عرض كردم: فدايت گردم!همسايه يى دارم كه فقط با صداى او بيدار مى شوم،گاهى به تلاوت قرآن مشغول است و آيات آن را تكرار مى كند و مى نالد و مى گريد،و گاهى به نيايش و تسبيح خداوندى سرگرم مى شود،من در بارۀ او در پنهانى و آشكارا پرسيدم،در پاسخ من گفتند كه:خود را به حرام نمى آلايد و از همۀ محرّمات پرهيز مى كند. امام عليه السّلام به من فرمود:اى ميسّر!آيا او اعتقاد تو را دارد؟!(ولايت و امامت را پذيرفته است؟)عرض كردم:خدا(به احوال او)داناترست.ميسّر مى گويد:سال آينده من توفيق زيارت بيت اللّٰه الحرام را پيدا كردم در بارۀ او بسيار كنكاش و كاوش كردم و فهميدم كه نسبت به اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السّلام هيچ معرفتى ندارد.(پس از مراجعت از سفر حج)آنچه را كه در بارۀ آن مرد شنيده بودم به خدمت امام صادق عليه السّلام عرض كردم امام عليه السّلام دوباره سؤال سال قبل را تكرار كردند و از من پرسيدند: آيا به آنچه تو باور دارى،او هم اعتقاد دارد؟!عرض كردم:نه!فرمود:اى ميسّر! كدام قسمت زمين(در نزد خدا)حرمت بيشترى دارد؟عرض كردم:خدا و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و فرزند رسول او(شما)بهتر مى دانند.فرمود:اى ميسّر!(خداوند)بين ركن و مقام،بوستانى از بوستانهاى بهشتى،و ما بين قبر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و منبر(آن حضرت)گلزارى از گلزارهاى بهشت(آفريده)است،و بخدا سوگند كه اگر بنده اى را خدا عمر طولانى كرامت كند و او هزار سال خدا را ما بين ركن و مقام و قبر و منبر پرستش كند،و بعد او را بيگناه-چون گوسفندى كه سياه و سفيد است-در بستر سرش را از تن جدا كنند،و بدون ولايت ما خدا را ملاقات كند بر خداست كه او را به صورت در آتش دوزخ بيفكند(و عبادتهاى هزار سالۀ او را به هيچ بشمارد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 530
16. ميسّر، فروشندۀ بردگان سياه مى گويد: بر امام صادق (عليه السّلام) وارد شدم و به آن حضرت گفتم: فدايت شوم، همسايه اى دارم كه من شب براى نماز از صداى او بيدار مى شوم. گاهى مشغول خواندن قرآن است وآيات را مكرّر مى خواند و گريه و زارى مى كند و گاهى دعا مى كند [و يا خدا را تسبيح مى گويد. فرمود: جز اينكه از دشمنان است]. من آشكارا و پنهانى در بارۀ او تحقيق كردم، به من گفتند: او از همۀ محرّمات الهى دورى مى كند. امام (عليه السّلام) فرمود: اى ميسّر، آيا به آنچه تو اعتقاد دارى معتقد است؟ گفتم: خدا بهتر مى داند. اين گذشت تا آنكه سال بعد به حج رفتم و از حال آن مرد پرسيدم، متوجه شدم كه معرفت به ولايت اهل بيت ندارد. وقتى بر امام صادق (عليه السّلام) وارد شدم و از حال آن مرد به حضرت خبر دادم، همان سخن سال گذشته را تكرار فرمود و پرسيد: آيا به آنچه تو اعتقاد دارى معتقد است؟ گفتم: نه. فرمود: اى ميسّر، كدام نقطۀ روى زمين از همه جا حرمتش بيشتر است؟ گفتم: خدا و رسول او و فرزند پيامبرش بهتر مى دانند. فرمود: اى ميسّر، ميان ركن و مقام باغى است از باغهاى بهشت، و ميان قبر رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) و منبرش نيز بوستانى از بوستانهاى بهشت قرار دارد. به خدا قسم اگر خداوند به بنده اى عمر بسيار دهد و او ميان ركن و مقام و ميان قبر و منبر پيامبر هزار سال خدا را عبادت كند، و سپس او را مظلومانه در بسترش مانند گوسفند زاغ چشم سر ببرند، و خدا را در حالى ملاقات كند كه به ولايت ما معتقد نباشد، بر خدا سزاوار است كه او را به چهره در آتش دوزخ بيفكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 407
[820]16-... ميسّر بيّاع زطّى گويد: نزد امام صادق عليه السّلام رفتم و عرض كردم: فدايت شوم! همسايه اى دارم كه با صداى او از خواب برمى خيزم؛ يا قرآن مى خواند و آيات را تكرار مى كند و مى گريد و مى نالد و يا دعا مى كند. از ديگران در بارۀ كارهاى او در نهان و آشكار پرسيدم، گفتند: او از همۀ حرام ها پرهيز مى كند. امام عليه السّلام فرمود: اى ميسّر! آيا بر آنچه تو معتقدى اعتقاد دارد؟ عرض كردم: خدا داناتر است. راوى گويد كه سال آينده حج گزاردم و از اعتقاد آن مرد پرسيدم و دريافتم كه ولايت اهل بيت عليهم السّلام را باور ندارد. نزد امام صادق عليه السّلام رفتم و ديگر بار در بارۀ آن مرد سخن گفتم. امام عليه السّلام مانند سال گذشته از من پرسيد: آيا به آنچه تو معتقدى اعتقاد دارد؟ عرض كردم: نه. فرمود: اى ميسّر! كدام قسمت زمين حرمت دارتر است؟ عرض كردم: خدا و پيامبرش و فرزند پيامبر خدا داناترند. فرمود: اى ميسّر! ميان ركن و مقام باغى از باغ هاى بهشت است و ميان قبر پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و منبرش باغى [ديگر] از باغ هاى بهشت است. به خدا سوگند اگر خداوند بنده اى را عمر دراز دهد و او ميان ركن و مقام و ميان قبر و منبر پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله خداوند را هزار سال عبادت كند، سپس همان گونه كه قوچى زيبا را سر ببرند او را در بسترش مظلومانه سر ببرند، پس آنگاه خدا را بدون ولايت ما ديدار كند خداى گرامى و بزرگ را سزد كه او را بر روى صورت به دوزخ افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 483
ص: 222
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ قَالَ سَمِعْنَا أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ عَدُوَّ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لاَ يَخْرُجُ مِنَ اَلدُّنْيَا حَتَّى يَجْرَعَ جُرْعَةً مِنَ اَلْجَحِيمِ وَ قَالَ سَوَاءٌ عَلَى مَنْ خَالَفَ هَذَا اَلْأَمْرَ صَلَّى أَمْ صَامَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 210 )
17-سدير صيرفى گويد:شنيدم از امام باقر عليه السّلام ميفرمود:براستى كه دشمن علىّ عليه السّلام از دنيا نرود مگر اينكه جرعه اى از حميم و آتش جهنّم باو بياشامانند، و فرمود:بر كسى كه مخالف اين امر باشد يكسانست خواه نماز بخواند خواه زنا كند (يعنى چه نماز بخواند و چه زنا كند فرق نميكند در هر صورت اهل آتش خواهد بود).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 471
17-حنان بن سدير نقل كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمود:همانا كه دشمن على عليه السّلام از دنيا نمى رود مگر آنكه جرعه اى از(گدازۀ سيّال)حميم (دوزخ)را به او بياشامانند،و در ادامۀ سخنان خود فرمود:حال كسى كه با اين امر (ولايت على عليه السّلام)مخالف باشد يكسان است،خواه نماز بگذارد خواه زنا كند .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 531
17. سدير صيرفى مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: دشمن على (عليه السّلام) از دنيا نمى رود مگر اينكه جرعه اى از آب سوزان دوزخ به او مى آشامانند و فرمود: بر كسى كه مخالف اين امر [ولايت] باشد يكسان است، خواه نماز بگزارد يا زنا كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 407
[821]17-... امام باقر عليه السّلام فرمود: بى ترديد دشمن حضرت على عليه السّلام از دنيا نرود تا آنگاه كه جرعه اى از آب جوشان دوزخ بنوشد. و نيز فرمود: بر آن كس كه با ولايت امام على عليه السّلام مخالف است نماز گزاردن و زنا كردن يكسان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 485
وَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ قَالَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَلنَّاصِبُ لَنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ لاَ يُبَالِي صَامَ أَوْ صَلَّى أَوْ زَنَى أَوْ سَرَقَ إِنَّهُ فِي اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 210 )
18-در حديث ديگر امام صادق عليه السّلام فرمود:آنكه دشمن ما خاندان است برايش فرق نميكند چه نماز بخواند و روزه بگيرد،و چه زنا كند و دزدى نمايد بهر حال جايش در آتش خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 471
18-و در حديث ديگرى از امام صادق عليه السّلام نقل شده است كه:دشمن ما اهل بيت فرق نمى كند كه روزه بگير و نمازگزار باشد و يا دزد و زناكار،(بهر حال)او در آتش است،او در آتش است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 532
18. در حديث ديگر امام صادق (عليه السّلام) فرمود: كسى كه دشمن ما خاندان است براى او تفاوت نمى كند چه نماز بخواند و روزه بگيرد، و چه زنا كند و دست به سرقت زند، به هر حال او در آتش دوزخ است. آرى، او در آتش دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 407
[822]18-... امام صادق عليه السّلام فرمود: براى دشمن ما اهل بيت تفاوتى ندارد كه روزه بدارد و نماز گزارد يا زنا و دزدى كند بى گمان در دوزخ است؛ بى گمان در دوزخ است!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 485
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ يَرْفَعُهُ إِلَى هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ سَبَّابَةٌ لِعَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ هُوَ وَ اَللَّهِ حَلاَلُ اَلدَّمِ لَوْ لاَ أَنْ يَعُمَّ بِهِ بَرِيئاً قُلْتُ أَيُّ شَيْءٍ يَعُمُّ بِهِ بَرِيئاً قَالَ يُقْتَلُ مُؤْمِنٌ بِكَافِرٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 211 )
19-هشام بن سالم گويد:بامام صادق عليه السّلام عرضكردم:نظر شما در بارۀ كسى كه عليّ عليه السّلام را دشنام دهد چيست؟فرمود:بخدا سوگند ريختن خونش حلال است اگر بريختن خون بيگناهى نينجامد،عرضكردم:مرادتان از اين كلام چيست؟ فرمود:اينكه مؤمنى بابت كافرى قصاص بشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 471
19-هشام بن سالم نقل كرده است كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:در بارۀ مردى كه على عليه السّلام را ناسزا بگويد چه مى فرمائيد؟فرمود:بخدا سوگند كه ريختن خون او حلال است به شرط آنكه موجب ريختن خون بيگناه نگردد،عرض كردم:مراد شما از اين سخن چيست؟!حضرت فرمود:(مراد من)اين است كه كشتن چنين كافرى موجب كشته شدن مؤمنى شود(كه در اين صورت جايز نيست) .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 532
19. هشام بن سالم مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: نظر شما در بارۀ كسى كه به على (عليه السّلام) دشنام دهد چيست؟ فرمود: به خدا سوگند، ريختن خونش حلال است، اگر به ريختن خون بى گناهى نينجامد. گفتم: مقصود شما از ريخته شدن خون بى گناه چيست؟ فرمود: اينكه مؤمنى بابت كافرى قصاص شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 407
[823]19-... هشام بن سالم گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: عقيدۀ شما در بارۀ دشنام گوى به حضرت على عليه السّلام چيست؟ فرمود: به خدا سوگند كه ريختن خونش حلال است اگر موجب ريخته شدن خون بى گناهى نگردد. عرض كردم: چه چيز موجب ريخته شدن خون بى گناهى گردد؟ فرمود: مؤمنى به سبب [كشتن] كافرى كشته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 485
ص: 223
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ يَرْفَعُهُ إِلَى سَعِيدٍ اَلْمُكَارِي عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَصْبَحَ عَدُوُّنَا عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ قَدْ تَهَاوَتْ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتَعْساً لِأَهْلِ اَلنَّارِ وَ بِئْسَ مَثْوَاهُمْ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ - فَبِئْسَ مَثْوَى اَلْمُتَكَبِّرِينَ (1) وَ مَا مِنْ أَحَدٍ يَقْصُرُ [عَنْ] حُبِّنَا بِخَيْرٍ إِلاَّ جعل [جَعَلَهُ] اَللَّهُ عِنْدَهُ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 211 )
20-ابو سعيد مكارى گويد:مردى از امام صادق عليه السّلام نقل كرد كه آن حضرت گفت:امير مؤمنان عليه السّلام فرموده:دشمن ما خاندان روز را شب و شب را روز كند در حالى كه در پرتگاهى است مشرف بر سياهچالى پر از آتش،و بدون ترديد اين پرتگاه عاقبت او را بدوزخ خواهد افكند،پس بدا بحال جهنّميان و بد جايگاهى است دوزخ براى ايشان،زيرا خداوند خود(در چند سوره)فرموده«
فَبِئْسَ مَثْوَى اَلْمُتَكَبِّرِينَ»
» «بد منزلگاهى است جايگاه متكبّران»يعنى آنان كه از پذيرفتن حقّ سر باز زنند.آنگاه فرمود:هيچ فردى نيست كه در محبّت ما خاندان كوتاهى كند و خداوند خيرى در او قرار داده باشد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 471
20-ابو سعيد مكارى از قول مردى نقل كرده است از امام صادق عليه السّلام كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:دشمن ما بر لبۀ پرتگاهى قرار گرفته است كه مشرف به گودالهاى ژرف پر از آتش است،و سرانجام(در اثر لغزشى كه حتمى است)در(آغوش)دوزخ خواهد افتاد،پس بدا به حال اهل آتش جايگاه آنان است؛كه خداوند مى فرمايد: «(چه)بد جايگاهى است،جايگاهى متكبّران و سركشان».و همچنين حضرت فرمود: كسى نيست كه در دوستى ما كوتاهى كند،و خداوند خيرى در او قرار داده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 532
20. ابو سعيد مكارى مى گويد: مردى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرد كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: دشمن ما خاندان شب را به روز مى آورد در حالى كه بر لبۀ پرتگاهى از آتش دوزخ قرار دارد، و سرانجام اين پرتگاه او را به دوزخ خواهد افكند. پس بدا به حال دوزخيان كه بد جايگاهى دارند. خداوند فرموده است:«بئس مثوى المتكبّرين»( تكبّركنندگان بد جايگاهى خواهند داشت). آن گاه فرمود: هيچ كس نيست كه در محبّت ما كوتاهى كند و خداوند خيرى در او قرار داده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 409
[824]20-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: دشمن ما بر لبۀ سياهچالى از آتش است و بى گمان اين پرتگاه سرانجام او را به آتش دوزخ فرو افكند. خدا دوزخيان را هلاك گرداند و بد جايگاهى دارند! به راستى خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد:«گردنكشان را بد جايگاهى باشد»[غافر ، آيۀ 76] و هيچ كس نباشد كه در دوستى ما كوتاهى كند و خداوند خيرى در او قرار داده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 485
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ يَرْفَعُهُ إِلَى أَبِي بَصِيرٍ عَنْ عَلِيٍّ اَلصَّائِغِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ يَشْفَعُ لِحَمِيمِهِ وَ قَالَ ذَلِكَ مَعْلُومٌ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ نَاصِبِيّاً فَلَوْ شَفَعَ كُلُّ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ وَ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ فَمَا شُفِّعُوهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 211 )
21-علىّ بن ميمون صائغ گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه مؤمن از دوست صميمى خود شفاعت خواهد كرد و پذيرفته خواهد شد،مگر اينكه آن دوست ناصبى باشد كه اگر همه پيغمبران مرسل و فرشتگان مقرّب در بارۀ ناصبى و دشمن اهل بيت شفاعت كنند پذيرفته نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 472
21-علىّ صائغ از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:همانا مؤمن در حق دوست خود شفاعت مى كند مگر آنكه شفاعت او در بارۀ ناصبى(دشمن قسم خوردۀ اهل بيت عليهم السّلام)باشد،كه اگر همۀ پيامبران مرسل و فرشتگان مقرّب براى چنين كسى شفاعت كنند،پذيرفته نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 533
21. على صائغ مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: مؤمن از دوست صميمى خود شفاعت خواهد كرد، مگر اينكه آن دوست ناصبى باشد. اگر همۀ پيامبران مرسل و فرشتگان مقرّب در حق ناصبى شفاعت كنند شفاعتشان پذيرفته نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 409
[825]21-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، مؤمن از دوست صميمى خود شفاعت خواهد كرد مگر اينكه دشمن اهل بيت عليهم السّلام باشد و اگر همۀ پيامبران فرستاده شده و همۀ فرشتگان تقرّب يافته در بارۀ دشمن اهل بيت عليهم السّلام شفاعت كنند پذيرفته نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 485
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ حَمْزَةَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ لَيْثٍ اَلْمُرَادِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ نُوحاً عَلَيْهِ السَّلاَمُ حَمَلَ فِي اَلسَّفِينَةِ اَلْكَلْبَ وَ اَلْخِنْزِيرَ وَ لَمْ يَحْمِلْ فِيهَا وَلَدَ اَلزِّنَاءِ وَ اَلنَّاصِبُ شَرٌّ مِنْ وَلَدِ اَلزِّنَاءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 211 )
22-ليث مرادى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:نوح پيغمبر عليه السّلام همۀ حيوانات حتّى سگ و خوك را بهمراه خود بكشتى برد،امّا زنا زاده را راه نداد، و شخص ناصبى از زنازاده پليدتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 473
22-ليث مرادى(ابو بصير)از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:حضرت نوح عليه السّلام سگ و خوك را سوار كشتى كرد ولى زنازاده يى را راه نداد و(براستى كه) ناصبى(دشمن اهل بيت عليهم السّلام)از زنازاده بدتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 533
22. ليث مرادى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نوح (عليه السّلام) همۀ حيوانات حتى سگ و خوك را با خود به كشتى برد، ولى زنازاده را راه نداد، و ناصبى از زنا زاده بدتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 409
[826]22-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، حضرت نوح عليه السّلام سگ و خوك را در كشتى خويش به همراه برد و زنازاده را به همراه نبرد و دشمن اهل بيت عليهم السّلام بدتر از زنازاده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 485
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبَانٍ عَنْ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنَّ لَنَا جَاراً يَنْتَهِكُ اَلْمَحَارِمَ كُلَّهَا حَتَّى إِنَّهُ لَيَدَعُ اَلصَّلاَةَ فَضْلاً فَقَالَ سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ أَعْظَمَ ذَلِكَ ثُمَّ قَالَ أَ لاَ أُخْبِرُكَ بِمَنْ هُوَ شَرٌّ مِنْهُ قُلْتُ بَلَى قَالَ اَلنَّاصِبُ لَنَا شَرٌّ مِنْهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 211 )
23-عبد الحميد واسطى گويد:بامام باقر عليه السّلام عرض كردم:ما را همسايه اى است كه در بجا آوردن كارهاى زشت و محرّمات الهى پرده درى ميكند بعلاوه نماز را ترك كرده است امام بتعجّب فرمود سبحان اللّٰه،و آن را بسيار بزرگ شمرد، آنگاه فرمود:از اين شخص بدتر را بتو خبر دهم؟گفتم بفرمائيد،فرمود:دشمن ما خاندان از وى بدتر خواهد بود. مترجم گويد:قدريها جماعتى هستند كه امور خلق را بتدبير خود آنها دانند نه بتقدير و قضاء پروردگار،و در روايات اهل عصمت عليهم السّلام بجبريّه و مفوّضه هر دو نيز گفته شده.و در آخر اين باب توضيحى راجع باين موضوع داده شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 473
23-عبد الحميد نقل كرده است كه به امام محمد باقر عليه السّلام عرض كردم كه:در همسايگى من مردى است كه به هر چه حرام است دست مى يازد،تا جايى كه نماز نمى خواند!امام عليهم السّلام فرمود:سبحان اللّٰه!و گناه او را بس بزرگ شمرد و فرمود:آيا مى خواهى از او بدتر را به تو معرّفى كنم؟عرض كردم:آرى،فرمود:دشمن ما اهل بيت(به مراتب)از او بدتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 533
23. عبد الحميد مى گويد: به امام باقر (عليه السّلام) گفتم: همسايه اى داريم كه نسبت به همۀ محرّمات الهى پرده درى مى كند و حتى نماز را ترك كرده است. امام (عليه السّلام) فرمود: سبحان اللّٰه، چه گناه بزرگى است! سپس فرمود: آيا از كسى كه بدتر از اين است به تو خبر دهم؟ گفتم: آرى، فرمود: كسى كه دشمن ما خاندان است بدتر از اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 409
[827]23-... عبد الحميد گويد: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم: مرا همسايه اى است كه همۀ حرام ها را مرتكب شده است تا آنجا كه نماز را نيز وارهانده است. امام عليه السّلام فرمود: سبحان اللّٰه! و آن را كارى گران و سنگين شمرد، پس آنگاه فرمود: آيا مى خواهى تو را به بدتر از اين شخص آگاه كنم؟ عرض كردم: آرى. فرمود: دشمن ما بدتر از اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 487
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْأَسَدِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْقَاسِمِ قَالَ حَدَّثَنِي إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ اَلْعَطَّارُ (3) قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ مُوسَى اَلْبَصْرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ عِيسَى اَلشَّجَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْرَائِيلُ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ عَنِ اَلْحَارِثِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ أَرْوَاحَ اَلْقَدَرِيَّةِ يُعْرَضُونَ عَلَى اَلنَّارِ غُدُوّاً وَ عَشِيّاً حَتَّى تَقُومَ اَلسَّاعَةُ فَإِذَا قَامَتِ اَلسَّاعَةُ عُذِّبُوا مَعَ أَهْلِ اَلنَّارِ بِأَلْوَانِ اَلْعَذَابِ فَيَقُولُونَ يَا رَبَّنَا عَذَّبْتَنَا خَاصَّةً وَ تُعَذِّبُنَا عَامَّةً فَيَرُدُّ عَلَيْهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ . `إِنّٰا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنٰاهُ بِقَدَرٍ (4) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 212 )
1-حارث همدانى گويد:امير مؤمنان علىّ بن أبى طالب عليه السّلام فرمود: ارواح قدريان را در عالم برزخ هر بامداد و شامگاه بر آتش عرضه نمايند تا روز رستاخيز،و چون قيامت بر پا شود آنان بهمراه دوزخيان عذاب شوند بانواع عذابها پس گويند:خداوندا ما را در عالم برزخ عذابى مخصوص نمودى و اين روز نيز با دوزخيان در عذاب و شكنجه شركت دادى،خطاب شود كه بچشيد طعم عذاب برخورد بآتش را،زيرا ما همه چيز را باندازه و از روى حساب آفريده ايم .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 473
1-حارث همدانى از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:ارواح قدريها را شب و روز به آتش(برزخ)عذاب كنند تا روز قيامت،و چون روز قيامت فرا رسد، آنان را با كسانى كه اهل دوزخند به انواع عذابها دچار شوند.پس(به پيشگاهى الهى روى آورند و)گويند:(در عالم برزخ)ما را به عذابى مخصوص گرفتار كردى و اينك به همراه دوزخيان عذابمان مى كنى؟!(به امر پروردگار)به آنان خطاب مى شود:«طعم تماس با آتش دوزخ را بچشيد،براستى كه ما تمام چيزها را به اندازه خلق كرديم(سورۀ قمر،آيۀ 48 و 49).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 535
1-حارث همدانى از امير مؤمنان على بن ابى طالب (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: روح قدريان را هر صبح و شام تا فرا رسيدن قيامت بر آتش عرضه مى كنند، و چون قيامت بر پا شود آنان به همراه دوزخيان به انواع عذابها معذّب مى گردند پس مى گويند: پروردگارا، ما را در گذشته به عذابى مخصوص عذاب كردى و اينك هم با همۀ دوزخيان عذاب مى كنى؟ به آنان پاسخ داده مى شود:«بچشيد طعم عذاب دوزخ را، كه ما هر چيزى را به اندازه آفريده ايم». توضيح: قدريان گروهى هستند كه معتقدند بندگان خدا امور خويش را خود تدبير مى كنند و خدا در كار آنان هيچ گونه دخالتى ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 409
[828]1-... امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: همانا ارواح فرقۀ (قدريّه نافيان قدر الهى در افعال اختيارى انسان) را هر سحرگاه و شامگاه پيش روى آتش نهند تا اينكه رستاخيز برپا شود، پس چون رستاخيز برپا شد به همراه دوزخيان با انواع عذاب ها عذاب شوند، آنگاه آنان گويند: پروردگارا! ما را به گونه اى ويژه و مخصوص عذاب نمودى و اينك ما را با ساير دوزخيان عذاب مى كنى؟ به آنان پاسخ داده شود:«بچشيد عذاب سودن دوزخ را*همانا هر چيزى را به اندازه آفريديم» [قمر ، آيۀ 48 و 49].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 487
ص: 224
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ بَشِيرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى اَلدَّامَغَانِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ خَالِدٍ اَلْبَرْقِيُّ عَنْ يُونُسَ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا أَنْزَلَ اَللَّهُ هَذِهِ اَلْآيَاتِ إِلاَّ فِي اَلْقَدَرِيَّةِ إِنَّ اَلْمُجْرِمِينَ فِي ضَلاٰلٍ وَ سُعُرٍ. `يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي اَلنّٰارِ عَلىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ . `إِنّٰا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنٰاهُ بِقَدَرٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 212 )
2-يونس بن عبد الرّحمن بيك واسطه از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:خداوند آيات شريفۀ«
إِنَّ اَلْمُجْرِمِينَ فِي ضَلاٰلٍ وَ سُعُرٍ.`يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي اَلنّٰارِ عَلىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ.`إِنّٰا كُلَّ شَيْ ءٍ خَلَقْنٰاهُ بِقَدَرٍ
»را نازل نفرمود مگر در بارۀ قدريها.(يعنى همانا گناهكاران در گمراهى و شعله ها و شراره هاى سوزاننده اند ،روزى كه كشيده شوند در آتش برويهايشان.بچشيد طعم برخورد بآتش را همانا ما همه چيز را باندازه و حساب آفريده ايم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 474
2-يونس بن عبد الرحمن از قول يكى از راويان كه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند اين آيه ها را نازل نفرمود مگر در بارۀ قدريها«براستى كه مجرمان و گناهكاران در گمراهى و دوزخند،روزى كه(در قيامت)به صورت در آتش افكنده مى شوند،(و به آنان گفته مى شود):طعم آتش را بچشيد،به درستى كه ما هر چيزى را به اندازه خلق كرده ايم»(سورۀ قمر،آيه هاى 47-49).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 535
2. يونس بن عبد الرّحمن از كسى كه براى او حديث كرده، از امام صادق (عليه السّلام) نقل نموده است كه فرمود: خداوند اين آيات را جز در بارۀ قدريها نازل نكرده است:
«إِنَّ اَلْمُجْرِمِينَ فِي ضَلاٰلٍ وَ سُعُرٍ، `يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي اَلنّٰارِ عَلىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ، `إِنّٰا كُلَّ شَيْ ءٍ خَلَقْنٰاهُ بِقَدَرٍ
»
[قمر،47-49](يعنى: قطعا گناهكاران در گمراهى و جنونند. روزى كه در آتش به رو كشيده مى شوند [به آنها گفته مى شود:] بچشيد طعم عذاب دوزخ را، كه ما هر چيزى را به اندازه آفريده ايم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 411
[829]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند اين آيات را تنها در بارۀ قدريّه فرو فرستاد:«بزهكاران در گمراهى و آتش سوزانند*روزى كه آنان را بر روى هايشان به آتش مى كشند [و گويندشان:] بچشيد عذاب سودن دوزخ را*همانا ما هر چيزى را به اندازه آفريديم»[قمر ، آيۀ 47 تا 49].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 487
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مَسْلَمَةُ بْنُ عَبْدِ اَلْمَلِكِ قَالَ حَدَّثَنِي دَاوُدُ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : صِنْفَانِ مِنْ أُمَّتِي لَيْسَ لَهُمَا فِي اَلْإِسْلاَمِ نَصِيبٌ اَلْمُرْجِئَةُ وَ اَلْقَدَرِيَّةُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 212 )
3-داود بن سليمان از موسى بن جعفر عليهما السّلام روايت كرده كه گفت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:دو گروه از امّتان من بهره اى از اسلام نخواهند داشت:يكى طائفۀ مرجئه و ديگر قدريّه. شرح:مرجئه كسانى هستند كه گويند هيچ معصيتى با وجود ايمان ضرر نميرساند و ممكن است كسى همۀ معاصى را بجا آورد و نماز نخواند و روزه نگيرد و غسل جنابت نكند و حتّى خانه كعبه را خراب كند و ايمانش مانند ايمان جبرئيل و ميكائيل باشد.و گاهى هم بكسانى كه امير المؤمنين عليه السّلام را در مرتبه چهارم شمارند اطلاق شده است،كما اينكه بجبريان نيز اطلاق شده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 475
3-داود بن سليمان از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:دو گروه از امّت من بهره اى از اسلام ندارند:مرجئه و قدريّه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 535
3. داود بن سليمان از حضرت ابو الحسن على بن موسى (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: دو گروه از امّت من بهره اى از اسلام نخواهند داشت: مرجئه و قدريّه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 411
[830]3-... امام رضا از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: دو گروه از امّت من بهره اى از اسلام ندارند: مرجئه و قدريه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 487
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: يُحْشَرُ اَلْمُكَذِّبُونَ بِقَدَرِ اَللَّهِ مِنْ قُبُورِهِمْ قَدْ مُسِخُوا قِرَدَةً وَ خَنَازِيرَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 212 )
4-أبو حمزه گويد امام باقر عليه السّلام ميفرمود:كسانى كه بقدر تكذيب كنند بدون گفتگو در گور مسخ گشته و بصورت بوزينه و خوك محشور خواهند شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 475
4-على بن ابى حمزه گويد:پدرم ابو حمزه نقل كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام شنيده است كه فرمود:آنان كه تقدير الهى را دروغ مى پندارند(در برزخ)مسخ مى شوند و در روز قيامت به صورت بوزينه و خوك محشور مى گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 536
4. على بن ابى حمزه مى گويد: پدرم از امام باقر (عليه السّلام) شنيده بود كه مى فرمود: كسانى كه تقدير الهى را تكذيب كنند، هنگام خروج از گورها به صورت ميمون و خوك محشور خواهند شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 411
[831]4-... امام باقر عليه السّلام فرمود: بى گمان دروغ انگارندگان قدر الهى در حالى از گورهايشان به پا خيزند كه به ميمون و خوك تبديل شده اند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 489
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: نَزَلَتْ هَذِهِ اَلْآيَةُ فِي اَلْقَدَرِيَّةِ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ . `إِنّٰا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنٰاهُ بِقَدَرٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 212 )
5-زراره و محمّد بن مسلم گويند:امام باقر عليه السّلام فرمود:اين آيات در بارۀ قدريّه نازل گشته«
ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ.`إِنّٰا كُلَّ شَيْ ءٍ خَلَقْنٰاهُ بِقَدَرٍ
».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 475
5-زرارة بن اعين و محمد بن مسلم از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود: دو آيۀ«
ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ،`إِنّٰا كُلَّ شَيْ ءٍ خَلَقْنٰاهُ بِقَدَرٍ
»در بارۀ قدريّه نازل شده است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 536
5. زراره و محمّد بن مسلم مى گويند: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: اين آيات در بارۀ قدريّه نازل شده است.
«ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ، `إِنّٰا كُلَّ شَيْ ءٍ خَلَقْنٰاهُ بِقَدَرٍ
»
.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 411
[832]5-... امام باقر عليه السّلام فرمود: اين آيه در بارۀ قدريّه فرو فرستاده شده: «بچشيد عذاب سودن دوزخ را*همانا ما هر چيزى را به اندازه آفريديم» [قمر ، آيۀ 48 و 49].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 489
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ اَلنَّخَعِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ يَزِيدَ اَلنَّوْفَلِيُّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُسْلِمٍ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: يُجَاءُ بِأَصْحَابِ اَلْبِدَعِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فَيُرَى اَلْقَدَرِيَّةُ مِنْ بَيْنِهِمْ كَالشَّامَةِ اَلْبَيْضَاءِ فِي اَلثَّوْرِ اَلْأَسْوَدِ فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَا أَرَدْتُمْ فَيَقُولُونَ مَا أَرَدْنَا إِلاَّ وَجْهَكَ فَيَقُولُ قَدْ أَقَلْتُكُمْ عَثَرَاتِكُمْ وَ غَفَرْتُ لَكُمْ زَلاَّتِكُمْ إِلاَّ اَلْقَدَرِيَّةَ فَإِنَّهُمْ دَخَلُوا فِي اَلشِّرْكِ مِنْ حَيْثُ لاَ يَعْلَمُونَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 213 )
6-سكونى گويد:حضرت صادق از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كرد كه آن حضرت فرموده:چون روز قيامت شود بدعتگذاران را حاضر سازند،و قدريان در ميان آنها مانند خال سفيد در پيكر گاو سياه رنگ مشخّص و پيدا باشند، پس خداوند جملگى را خطاب فرمايد كه چه ميخواهيد؟گويند:رضاى تو را خواستاريم،خداوند فرمايد:گناهانتان را بخشيدم و از لغزش همۀ شما در گذشتم جز قدريها كه آنها را نخواهم بخشيد،زيرا اينان از راهيكه بدان علم نداشتند ناخودآگاه مشرك شدند.(و گناه شرك بخشودنى نيست).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 476
6-اسماعيل بن مسلم سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش، از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:چون در روز قيامت كسانى را كه در اين اسلام بدعت نهاده اند،فرا خوانند،قدريها در ميان آنان بسان خالى سفيد در پيكر گاوى سياهرنگ(كاملا)مشخص اند،و از طرف حضرت حق به آنان خطاب مى شود كه:چه مى خواهيد؟در جواب گويند:ما خشنودى تو را خواستاريم! خداوند فرمايد:لغزشهاى شمايان را بخشيدم و گناهانتان را(نيز)آمرزيدم،به جز قدريها(كه گناه)آنان را نمى بخشم زيرا آنان(به گمان اينكه بر صراط مستقيمند) ندانسته به شرك گراييدند(و من بر خود لازم و واجب ساخته ام كه از گناه شرك در نگذرم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 537
6. سكونى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش از على بن ابى طالب (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: روز قيامت بدعتگذاران را حاضر مى كنند، و قدريان در ميان آنها مانند خال سفيد در پيكر گاو سياه نمايانند، و خداوند به همۀ آنان خطاب مى كند: شما چه هدفى داشتيد؟ مى گويند: خشنودى تو را مى خواستيم. خداوند مى فرمايد: من گناهانتان را بخشيدم و از لغزشهاى شما درگذشتم، ولى قدريان را نخواهم بخشيد، زيرا آنان ناخودآگاه مشرك شده اند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 413
[833]6-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: بدعت گذاران را در روز رستاخيز بياورند و قدرى ها همانند بينى سفيد در گاو سياه، در ميان آنان آشكار باشند، پس خداى گرامى و بزرگ بدعت گذاران را فرمايد:[از بدعت گذارى] جوياى چه چيزى بوديد؟ گويند: خشنودى تو را مى خواستيم. خداوند فرمايد: لغزش هاى شما را ناديده انگاشتم و خطاهايتان را بخشيدم به جز قدريه؛ زيرا بى گمان آنان از راهى كه به آن آگاهى نداشتند مشرك شدند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 489
ص: 225
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّهُ دَخَلَ عَلَيْهِ مُجَاهِدٌ مَوْلَى عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْعَبَّاسِ فَقَالَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ مَا تَقُولُ فِي كَلاَمِ أَهْلِ اَلْقَدَرِ وَ مَعَهُ جَمَاعَةٌ مِنَ اَلنَّاسِ فَقَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَعَكَ أَحَدٌ مِنْهُمْ أَوْ فِي اَلْبَيْتِ أَحَدٌ مِنْهُمْ قَالَ مَا تَصْنَعُ بِهِمْ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ قَالَ أستتبهم [أَسْتَتِيبُهُمْ] فَإِنْ تَابُوا وَ إِلاَّ ضَرَبْتُ أَعْنَاقَهُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 213 )
7-مجاهد شاگرد ابن عبّاس در ميان جماعتى از مردم از امير المؤمنين عليه السّلام سؤال كرد كه نظر شما در بارۀ عقيدۀ قدريان چيست؟امام فرمود:آيا كسى از آنها در اينجا با شما هست(يا در اين خانه از آنها كسى حاضر است)؟مجاهد گفت: ميخواهى با آنها چه كنى؟فرمود:نخست ايشان را توبه ميدهم اگر پذيرفتند رهاشان ميكنم،و اگر نه گردنشان را خواهم زد. شرح:يعنى امير المؤمنين عليه السّلام قدريها را مرتدّ ميدانسته و روايت بعد مؤيّد اين معناست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 476
7-و به همين سند،از امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده است كه مجاهد،دوست عبد اللّٰه بن عباس به خدمت امير مؤمنان على عليه السّلام شرفياب شد و در حالى كه پرسيد: اى امير مؤمنان!نظر شما در بارۀ قدريها چيست؟!و امير مؤمنان در خانه از او پرسيد: آيا كسى از اين گروه،كسى همراه تو است؟يا در اين جمع،از آنان كسى هست؟ مجاهد عرض كرد:با آنها چه مى كنى؟!حضرت فرمود:ابتدا آنان را(از عقيدۀ نادرستى كه دارند)به توبه دعوت مى كنم،اگر توبه كردند رهايشان مى كنم و گر نه گردنشان را خواهم زد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 537
7. مجاهد، شاگرد عبد اللّٰه بن عباس در ميان گروهى از مردم از امير مؤمنان (عليه السّلام) پرسيد: نظر شما در بارۀ عقيدۀ قدريان چيست؟ امام (عليه السّلام) فرمود: آيا كسى از آنان با تو هست (يا در اين خانه از آنها كسى حضور دارد)؟ مجاهد گفت: مى خواهى با آنها چه كنى؟ فرمود: آنان را توبه مى دهم، اگر توبه كردند رهايشان مى كنم و گر نه گردنشان را مى زنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 413
[834]7-... مجاهد دوست عبد اللّٰه بن عبّاس به همراه گروهى از مردم نزد امير مؤمنان عليه السّلام رفته و پرسيد: در بارۀ سخن قدرى ها چه عقيده اى دارى؟ امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: آيا از قدرى ها كسى همراه تو هست-يا يكى از آنها در اين خانه هست؟-راوى عرض كرد: اى امير مؤمنان! با آنان مى خواهى چه كنى؟ فرمود: آنان را توبه مى دهم؛ پس اگر توبه كردند [آنان را واگذارده و رها مى كنم] و گر نه گردنشان را مى زنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 489
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَرْوَانَ بْنِ شُجَاعٍ عَنْ سَالِمٍ اَلْأَفْطَسِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَا خَلاَ أَحَدٌ مِنَ اَلْقَدَرِيَّةِ إِلاَّ خَرَجَ مِنَ اَلْإِيمَانِ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 213 )
8-سعيد بن جبير گويد:امير مؤمنان عليه السّلام فرمود:تندروى نكرد كسى از قدريان(يا كسى در قدر)مگر اينكه از ايمان يا از اسلام خارج گشت .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 477
8-سعيد بن جبير از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى از قدريها(در اعتقاد نادرست خود)پافشارى و تندروى نكرد مگر آنكه از(گسترۀ) ايمان بيرون رفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 538
8. سعيد بن جبير مى گويد: امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: هيچ يك از قدريان تند روى نكرد مگر اينكه از ايمان خارج گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 413
[835]8-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هيچ يك از قدرى ها غلوّ (گزافه كارى) نكرد جز آنكه از ايمان خارج شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 491
وَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْعَاصِمِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ عَاصِمٍ اَلْهَمْدَانِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ المحرري [اَلْعَرْزَمِيِّ] (2) عَنْ يَحْيَى بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَلَمَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا اَللَّيْلُ بِاللَّيْلِ وَ لاَ اَلنَّهَارُ بِالنَّهَارِ أَشْبَهَ مِنَ اَلْمُرْجِئَةِ بِالْيَهُودِ وَ لاَ مِنَ اَلْقَدَرِيَّةِ بِالنَّصْرَانِيَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 213 )
9-محمّد بن مسلمه گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:شب نسبت بشب و روز نسبت بروز مانندتر از مرجئة بيهود و قدريّه بنصارى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 477
9-محمد بن مسلمة از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:شب در مقايسه با شب،و روز نسبت به روز،شبيه تر از مرجئه به يهودان،و قدريّه به مسيحيان نيست .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 538
9. محمّد بن مسلمه از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: شب نسبت به شب و روز نسبت به روز شبيه تر از مرجئه به يهود، و قدريّه به مسيحيت نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 413
[836]9-... امام باقر عليه السّلام فرمود: شب نسبت به شب و روز نسبت به روز شبيه تر از مرجئه به يهود و قدريّه به مسيحيت نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 491
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لِكُلِّ أُمَّةٍ مَجُوسٌ وَ مَجُوسُ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ اَلَّذِينَ يَقُولُونَ بِالْقَدَرِ (3) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 213 )
10-سكونى از امام صادق از پدرانش از امير مؤمنان عليهم السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمود:براى هر امّتى مجوسى هست،و مجوس اين امّت كسانى هستند كه خود را در افعال ارادى مستقل دانند يعنى بقضاء و قدر معتقد نيستند. شرح:در احاديث معصومين عليهم السّلام«قدرى»بفتح قاف و دال گاهى بكسانى اطلاق شده كه قائل بجبرند و انسان را در افعال ارادى خود مجبور دانند،و گويند هر كار كه از انسان سر زند قهرى است و باراده و مشيّت خدا است و اراده بشر هيچ گونه تأثيرى ندارد،و تنها آدمى بمنزلۀ آلت و ابزار كار در دست كارگر است. و گاهى بكسانى اطلاق شده كه بخلاف جبريها معتقدند انسان در افعال ارادى خود مستقل است،و اگر بخواهد كارى را انجام دهد ميتواند و لو خداوند مشيّتش بانجام آن تعلّق نگرفته باشد،و اينان را مفوّضه نيز گويند،و در روايت نهم كه گذشت از ايشان تعبير بمرجئه شده بود،و آنان را با يهود كه گويند«
يَدُ اَللّٰهِ مَغْلُولَةٌ
»برابر نموده بود بدان جهت كه حاصل كلامشان يكيست. در نظر شيعۀ اثنى عشريّه اين هر دو اعتقاد باطلست.و صواب آنست كه انسان در افعال ارادى خود مختار است و خداوند او را آزاد گذاشته و ميتواند باختيار خود راه خير و راه شرّ هر كدام را بخواهد اختيار كند،و هر كدام را كه اختيار كرد خداوند حول و قوّه اى را كه در اختيار او گذارده از او باز نستاند و او را با اينكه ميتواند جلوگير شود مانع نگردد،پس قدرت و توانائى از خدا است و ارادۀ فعل از بنده و خداوند آنچنان انسان را آفريده كه ميتواند بخواهد و ميتواند نخواهد و اين همان قدرت و حقيقتى است كه خداوند در نهاد انسان بوديعت نهاده كه ما آن را اختيار ميگوئيم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 477
10-اسماعيل بن مسلم از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از قول پدران بزرگوارش نقل كرده است كه امير مؤمنان على-كه درود خداوندى بر آنان باد-فرمود:براى هر امتى مجوسى هست،و مجوس اين امت(امّت اسلامى)قدريها مى باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 538
10. اسماعيل بن مسلم از جعفر بن محمد (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر امّتى مجوسى دارد، و مجوس اين امّت كسانى هستند كه قائل به قدرت مستقل انسانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 413
[837]10-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هر امّتى را مجوسى اى باشد و مجوس اين امّت كسانى هستند كه معتقد به قدرت [انسان در افعال خويش و نفى قدر الهى] هستند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 491
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِي سَلاَّمٍ عَنْ سَوْرَةَ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - وَ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ تَرَى اَلَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اَللّٰهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ (4) قَالَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ إِمَامٌ وَ لَيْسَ بِإِمَامٍ قُلْتُ وَ إِنْ كَانَ عَلَوِيّاً فَاطِمِيّاً قَالَ وَ إِنْ كَانَ عَلَوِيّاً فَاطِمِيّاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 214 )
1-سورة بن كليب گويد:بامام باقر عليه السّلام عرض كردم چيست مراد خداوند عزّ و جلّ كه ميفرمايد:«
وَ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ تَرَى اَلَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اَللّٰهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ
» (روز قيامت خواهى ديد كسانى را كه بر خدا دروغ بستند رويهايشان سياه شده؟) فرمود:مراد كسيست كه خود را امام معرّفى كند و داراى اين مقام نباشد(يعنى امام منصوب از جانب خدا نباشد)عرض كردم:اگر چه سيّد علوى و فاطمى باشد؟ فرمود:آرى اگر چه علوىّ و فاطمى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 478
1-سورة بن كليب نقل كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام پرسيدم:مقصود خداوند عز و جل در اين آيه چيست كه مى فرمايد(در سورۀ زمر،آيۀ 61):«و در روز قيامت كسانى را خواهى ديد كه(در دنيا)به جهت دروغ بستن به خدا،رنگ صورتشان به سياهى گراييده است؟»حضرت فرمود:مقصود كسى است كه دعوى امامت كند در حالى كه امام نباشد(از طرف خداوند به قبول اين امر خطير مأمور نشده باشد) عرض كردم:حتّى اگر(مدّعى امامت،سيّد)علوى و فاطمى باشد؟فرمود:آرى، اگر چه علوى و فاطمى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 539
1. سورة بن كليب مى گويد: به امام باقر (عليه السّلام) گفتم: مقصود از سخن خداوند بزرگ
«وَ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ تَرَى اَلَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اَللّٰهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ»
»
[زمر،60](روز قيامت كسانى را كه بر خدا دروغ بستند رو سياه مى بينى) چيست؟ فرمود: مقصود كسى است كه ادعاى امامت كند و داراى اين مقام نباشد. گفتم: هر چند علوى و فاطمى باشد؟ فرمود: آرى، هر چند علوى و فاطمى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 415
[838]1-... سورة بن كليب گويد: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم: منظور از اين سخن خداى گرامى و بزرگ چيست كه مى فرمايد:«و روز رستاخيز آنان را كه بر خدا دروغ بستند ببينى كه روى هايشان سياه است»[زمر ، آيۀ 60]؟ فرمود: منظور آيه آن كس است كه ادعاى امامت كند و امام نباشد. عرض كردم: اگر چه سيّد علوى و فاطمى باشد؟ فرمود: بله، اگر چه علوى و فاطمى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 491
ص: 226
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنِ اِدَّعَى اَلْإِمَامَةَ وَ لَيْسَ مِنْ أَهْلِهَا فَهُوَ كَافِرٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 214 )
2-فضيل بن يسار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس مدّعى مقام امامت شود و اهلش نباشد كافر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 479
2-مفضل از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس ادعاى امامت كند و اهليّت(اين امر خطير را)نداشته باشد،كافر است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 539
2. مفضّل از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس ادعاى امامت كند و سزاوار اين مقام نباشد كافر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 415
[839]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه ادعاى امامت كند و امام نباشد كافر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 491
أَبِي ره عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي هَاشِمٍ اَلْبَزَّازِ اَلْأَسَدِيِّ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنِ اِدَّعَى اَلْإِمَامَةَ وَ لَيْسَ بِإِمَامٍ فَقَدِ اِفْتَرَى عَلَى اَللَّهِ وَ عَلَى رَسُولِهِ وَ عَلَيْنَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 214 )
3-داود بن فرقد:گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس مدّعى امامت و پيشوائى شود و داراى اين مقام نباشد حقيقتا بر خدا و بر پيغمبرش و بر ما اهل- بيت افترا بسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 479
3-داود بن فرقد،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كس ادعاى امامت كند،ولى(واقعا)امام نباشد،براستى كه به خدا و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و ما(ائمۀ اطهار عليهم السّلام)افتراء(و دروغ)بسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 540
3. داود بن فرقد مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس ادعاى امامت كند و امام نباشد، بر خدا و پيامبر و بر ما دروغ بسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 415
[840]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه ادّعاى امامت كند و امام نباشد بى ترديد بر خدا و پيامبرش و بر ما دروغ بسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 493
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ يَحْيَى أَخِي أُدَيْمٍ عَنِ اَلْوَلِيدِ بْنِ صَبِيحٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ هَذَا اَلْأَمْرَ لاَ يَدَّعِيهِ غَيْرُ صَاحِبِهِ إِلاَّ بَتَرَ اَللَّهُ عُمُرَهُ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 214 )
4-وليد بن صبيح گويد:شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:براستى كه اين امر امامت را كسى غير صاحبش ادّعا نكند جز اينكه خدا عمرش را قطع كند (يعنى كوتاه نمايد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 479
4-وليد بن صبيح نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه كسى-بجز آن كه شايستگى امامت را داراست-مدّعى امر امامت و پيشوايى(مسلمانان) نمى شود،كه خداوند(رشتۀ)عمر او را پاره نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 540
4. وليد بن صبيح مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: اين امر امامت را هيچ كس جز صاحبش ادعا نمى كند مگر اينكه خدا عمرش را قطع مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 415
[841]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، امامت را جز صاحب امامت كسى آن را ادّعا نكند جز آنكه خداوند عمرش را كوتاه كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 493
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ قَالَ حَدَّثَنِي رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِنَّ أَشَدَّ اَلنَّاسِ عَذَاباً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ لَسَبْعَةُ نَفَرٍ أَوَّلُهُمُ اِبْنُ آدَمَ اَلَّذِي قَتَلَ أَخَاهُ وَ نُمْرُودُ اَلَّذِي حَاجَّ إِبْرٰاهِيمَ فِي رَبِّهِ وَ اِثْنَانِ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ هَوَّدَا قَوْمَهُمَا وَ نَصَّرَاهُمَا - وَ فِرْعَوْنُ اَلَّذِي قَالَ أَنَا رَبُّكُمُ اَلْأَعْلىٰ وَ اِثْنَانِ مِنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ أَحَدُهُمَا شَرُّهُمَا فِي تَابُوتٍ مِنْ قَوَارِيرَ تَحْتَ اَلْفَلَقِ فِي بِحَارٍ مِنْ نَارٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 214 )
1-حنان بن سدير گويد:مردى از اصحاب امام صادق عليه السّلام گفت شنيدم آن حضرت ميفرمود:سختترين عقوبتها در روز قيامت عقوبت هفت نفر خواهد بود: اوّل آنها قابيل فرزند آدم است كه برادر خود را كشت،و بعد نمرود است كه با ابراهيم عليه السّلام در بارۀ خدا مجادله و چون و چرا كرد،و ديگر دو تن اسرائيلى كه قوم خود را يهودى و نصرانى نمودند،و پنجمين آنها فرعون است كه كوس«
أَنَا رَبُّكُمُ اَلْأَعْلىٰ
» نواخت و خود را خداى بزرگ دانست،و ششم و هفتم دو تن از منافقين اين امّتند كه شرّ يكى از ديگرى افزونتر بود و در تابوتى بلورين از آتش «تحت الفلق في بحار من نار». در زير شكافى كه در درياهائى از آتش است خواهند بود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 480
1-حنان بن سدير،از قول مردى نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هولناكترين و دشوارترين كيفرها در روز قيامت،كيفر هفت نفر است:فرزند آدم (قابيل)است كه برادرش(هابيل)را كشت؛نمرود كه با(حضرت)ابراهيم عليه السّلام در رابطه با خدا(و خداپرستى)به جدال و( كينه توزى)پرداخت؛دو تن از بنى اسرائيل كه قوم خود را يهودى و نصرانى كردند؛فرعون كه(ادّعاى خدايى كرد)و گفت:«منم خداى بزرگ شما»؛و(بالاخره)دو تن از اين امت،كه وضع يكى از آنها بدتر از ديگرى است،و(جايگاهشان)در تابوت شيشه يى كه در زير فلق(شكافى است در برزخ)درياهايى از آتش قرار دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 541
1. حنّان بن سدير مى گويد: مردى از ياران امام صادق (عليه السّلام) براى من حديث كرد و گفت: از آن حضرت شنيدم كه مى فرمود: روز قيامت عذاب هفت نفر از همه سخت تر خواهد بود. اولين آنها پسر آدم (عليه السّلام) است كه برادرش را كشت، و ديگر نمرود است كه با ابراهيم (عليه السّلام) در بارۀ پروردگارش مجادله كرد، و بعد دو تن اسرائيلى كه قوم خود را يهودى و نصرانى كردند، و ديگر فرعون كه گفت:«من بلند مرتبه ترين پروردگار شمايم» و سپس دو تن از اين امّت اند كه شرّ يكى از آنها از ديگرى بيشتر بود و هر دو در تابوتى بلورين از آتش، زير شكافى كه در درياهايى از آتش است خواهند بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 415
[842]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، سخت عذاب ترين مردم در روز رستاخيز هفت نفرند: قابيل فرزند آدم عليه السّلام كه برادرش را كشت، نمرود كه با حضرت ابراهيم عليه السّلام در بارۀ پروردگارش محاجّه نمود، دو نفر از بنى اسرائيل كه قوم خود را يهودى و مسيحى نمودند، فرعون كه گفت:«من پروردگار بلند مرتبۀ شمايم» و دو نفر از اين امّت كه يكى از ديگرى بدتر است و در تابوتى شيشه اى در شكافى در زير درياهايى از آتش باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 493
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَخْبِرْنِي بِأَوَّلِ مَنْ يَدْخُلُ اَلنَّارَ قَالَ إِبْلِيسُ وَ رَجُلٌ عَنْ يَمِينِهِ وَ رَجُلٌ عَنْ يَسَارِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 215 )
2-ابو الجارود گفت از امام باقر عليه السّلام پرسيدم نخستين كس كه داخل آتش شود چه كسى باشد؟فرمود:ابليس و دو مرد در جانب راست و چپ او خواهند بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 480
2-ابو الجارود روايت كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام پرسيدم:نخستين كسى كه وارد آتش(دوزخ)مى شود كيست؟فرمود:ابليس به همراه دو مرد در حالى كه يكى از سمت راست و ديگرى از سمت چپ او قرار دارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 541
2. ابو الجارود مى گويد: به امام باقر (عليه السّلام) گفتم: از نخستين كسى كه وارد آتش مى شود به من خبر دهيد. فرمود: ابليس و دو مردند كه در جانب راست و چپ او قرار دارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 417
[843]2-... ابى الجارود گويد: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم: نخستين كسى كه به دوزخ درآيد چه كسى است؟ فرمود: ابليس و دو مرد كه در سمت راست و چپ او باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 493
ص: 227
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي عَبَّادُ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَيْمَانَ اَلدَّيْلَمِيِّ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ اَلصَّيْرَفِيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْمَاضِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ حَدِّثْنِي فِيهِمَا بِحَدِيثٍ فَقَدْ سَمِعْتُ عَنْ أَبِيكَ فِيهِمَا أَحَادِيثَ عِدَّةً قَالَ فَقَالَ لِي يَا إِسْحَاقُ اَلْأَوَّلُ بِمَنْزِلَةِ اَلْعِجْلِ وَ اَلثَّانِي بِمَنْزِلَةِ اَلسَّامِرِيِّ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي فِيهِمَا قَالَ هُمَا وَ اَللَّهِ نَصَّرَا وَ هَوَّدَا وَ مَجَّسَا فَلاَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُمَا قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي فِيهِمَا قَالَ ثَلاَثَةٌ لاَ يَنْظُرُ اَللَّهُ إِلَيْهِمْ وَ لاٰ يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِيمٌ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَمَنْ هُمْ قَالَ رَجُلٌ اِدَّعَى إِمَاماً مِنْ غَيْرِ اَللَّهِ وَ آخَرُ طَغَى فِي إِمَامٍ مِنَ اَللَّهِ وَ آخَرُ زَعَمَ أَنَّ لَهُمَا فِي اَلْإِسْلاَمِ نَصِيباً - قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي فِيهِمَا قَالَ مَا أُبَالِي يَا أَبَا إِسْحَاقَ مَحَوْتُ اَلْمُحْكَمَ مِنْ كِتَابِ اَللَّهِ أَوْ جَحَدْتُ مُحَمَّداً اَلنُّبُوَّةَ أَوْ زَعَمْتُ أَنْ لَيْسَ فِي اَلسَّمَاءِ إلها [إِلَهٌ] أَوْ تَقَدَّمْتُ [عَلَى ] عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي قَالَ فَقَالَ يَا إِسْحَاقُ إِنَّ فِي اَلنَّارِ لَوَادِياً يُقَالُ لَهُ مُحِيطٌ لَوْ طَلَعَ مِنْهُ شَرَارَةٌ (1) لَأَحْرَقَ مَنْ عَلَى وَجْهِ اَلْأَرْضِ وَ إِنَّ أَهْلَ اَلنَّارِ يَتَعَوَّذُونَ مِنْ حَرِّ ذَلِكَ اَلْوَادِي وَ نَتْنِهِ وَ قَذَرِهِ وَ مَا أَعَدَّ اَللَّهُ فِيهِ لِأَهْلِهِ وَ إِنَّ فِي ذَلِكَ اَلْوَادِي لَجَبَلاً يَتَعَوَّذُونَ أَهْلُ ذَلِكَ اَلْوَادِي مِنْ حَرِّ ذَلِكَ اَلْجَبَلِ وَ نَتْنِهِ وَ قَذَرِهِ وَ مَا أَعَدَّ اَللَّهُ فِيهِ لِأَهْلِهِ - وَ إِنَّ فِي ذَلِكَ اَلْجَبَلِ لَشِعْباً يَتَعَوَّذُ جَمِيعُ أَهْلِ ذَلِكَ اَلْجَبَلِ مِنْ حَرِّ ذَلِكَ اَلشِّعْبِ مِنْ نَتْنِهِ وَ قَذَرِهِ وَ مَا أَعَدَّ اَللَّهُ فِيهِ لِأَهْلِهِ وَ إِنَّ فِي ذَلِكَ اَلشِّعْبِ لَقَلِيباً يَتَعَوَّذُ أَهْلُ ذَلِكَ اَلشِّعْبِ مِنْ حَرِّ ذَلِكَ اَلْقَلِيبِ وَ نَتْنِهِ وَ قَذَرِهِ وَ مَا أَعَدَّ اَللَّهُ فِيهِ لِأَهْلِهِ وَ إِنَّ فِي ذَلِكَ اَلْقَلِيبِ لَحَيَّةً يَتَعَوَّذُ جَمِيعُ أَهْلِ ذَلِكَ اَلْقَلِيبِ مِنْ خُبْثِ تِلْكَ اَلْحَيَّةِ وَ نَتْنِهَا وَ قَذَرِهَا وَ مَا أَعَدَّ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَنْيَابِهَا مِنَ اَلسَّمِّ لِأَهْلِهَا وَ إِنَّ فِي جَوْفِ تِلْكَ اَلْحَيَّةِ لَسَبْعَ صَنَادِيقَ فِيهَا خَمْسَةٌ مِنَ اَلْأُمَمِ اَلسَّالِفَةِ وَ اِثْنَانِ مِنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَنِ اَلْخَمْسَةُ وَ مَنِ اَلاِثْنَانُ قَالَ أَمَّا اَلْخَمْسَةُ فَقَابِيلُ اَلَّذِي قَتَلَ هَابِيلَ وَ نُمْرُودُ اَلَّذِي حَاجَّ إِبْرٰاهِيمَ فِي رَبِّهِ ... قٰالَ أَنَا أُحْيِي وَ أُمِيتُ وَ فِرْعَوْنُ اَلَّذِي قَالَ أَنَا رَبُّكُمُ اَلْأَعْلىٰ وَ يَهُودَا اَلَّذِي هَوَّدَ اَلْيَهُودَ وَ بُولَسُ اَلَّذِي نَصَّرَ اَلنَّصَارَى وَ مِنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ أَعْرَابِيَّانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 215 )
3-از اسحاق بن عمّار روايت شده كه گفت:بامام هفتم عليه السّلام عرض كردم: قربانت گردم براى من راجع بآن دو منافق سخنى بگو كه من از پدرت در بارۀ آن دو تن سخنانى شنيده ام،فرمود:اى اسحاق يكى بمنزلۀ گوساله بود و ديگرى بمنزلۀ سامرى،عرض كردم:فدايت شوم بيشتر بفرما فرمود:بخدا سوگند آنها مردمى را نصرانى و يهودى و مجوسى كردند،خدا از گناهشان نگذرد،عرض كردم:قربانت گردم اضافه بفرمائيد،فرمود:خداوند بسه گروه نظر رحمت نيفكند و آنان را پاك نگرداند و براى آنها عذابى دردناك خواهد بود.گفتم:آنها كيانند؟فرمود آنكه ادّعاى رهبرى كند و از جانب خدا نباشد،و آنكه بر امام حقّ طعن زند، و آنكه براى اين دو بهره اى از اسلام قائل باشد عرض كردم:توضيح بيشترى بدهيد، فرمود:اى إسحاق براى من فرق نميكند چه آيۀ محكمى از كتاب خدا را محو كنم چه انكار نبوّت پيغمبر نمايم،يا منكر خدا شوم،يا اينكه در رهبرى مسلمانان كسى را بر عليّ بن أبى طالب مقدّم دارم،عرض كردم:قربانت شوم باز بفرمائيد، فرمود:اى اسحاق در دوزخ واديى باشد بنام سقر و از آن روز كه خداوند آن را آفريده شراره اى نكشيده و چنانچه خداوند او را اذن دهد و بقدر سوراخ سوزنى شراره كشد همه اهل زمين را بآتش هلاك سازد،و أهل جهنّم از حرارت و تعفّن و گند اين وادى و عذابهايش بخدا پناه برند،و در اين وادى كوهى از آتش است كه اهل آن وادى از حرارت و تعفّن و عذابهاى آن كوه پناه جويند،و در آن كوه درّه ايست كه اهل آن كوه از حرارت و تعفّن و گند و عذاب آن درّه پناه خواهند،و در آن درّه چاهى است كه اهل آن درّه از حرارت و تعفّن و گند و آنچه خدا در آن براى اهلش مهيّا ساخته پناه طلبند،و در آن چاره اژدهائى است كه اهل آن چاه از حرارت و تعفّن و گند و پليديهاى و زهرى كه در دندانهاى او است پناه خواهند، و در شكم آن اژدها هفت صندوق است كه در آن پنج تن از امّتهاى گذشته اند و دو تن از اين امّت،گفتم:فدايت شوم آن پنج تن كيانند؟فرمود:قابيل كه برادر خود هابيل را كشت،و نمرود كه با ابراهيم در بارۀ خدا محاجّه كرد،و گفت من هم زنده ميكنم و ميميرانم،و فرعون كه گفت:«
أَنَا رَبُّكُمُ اَلْأَعْلىٰ
»و يهودا كه مردمى را يهودى كرد،و بولس كه مردمى را نصرانى نمود،و دو تن اعرابى از منافقين اين امّت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 481
3-اسحاق بن عمّار صيرفى نقل كرده است كه به حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام عرض كردم:فدايت شوم!با من در بارۀ آن دو(همان دو منافقى)سخنى بگوى كه من از پدر (بزرگوار)تو در بارۀ آنها سخنانى شنيده ام،حضرت فرمود:اى اسحاق!اوّلى(در مثل)بسان گوساله،و دوّمى به منزلۀ سامرى است! راوى مى گويد:كه عرض كردم:فدايت شوم(قدرى)بيشتر در بارۀ آن دو صحبت كنيد.حضرت فرمود:بخدا سوگند كه آن دو،گروهى را نصرانى و عدّه يى را يهودى و ديگرى را مجوسى كردند(و آنها را به شرك و ارتداد سوق دادند)،خداوند گناهان آن دو را نيامرزد!عرض كردم:قربانت شوم!باز هم در مورد آن دو سخن بگوى،فرمود:سه گروهند كه خداوند نظر رحمت خود را از آنان دريغ مى دارد،و آنها را(از آلودگى گناهانشان)پاك نمى سازد،و عذابى هولناك براى اين سه گروه مقرر شده است.پرسيدم:آنان كيانند؟فرمود:مردى كه به ناحقّ ادّعاى امامت كند، و ديگرى آن كه بر امام و رهبر راستين خلق(ائمۀ معصومين عليهم السّلام)طعنه زند(و از پيروى او سرپيچى نمايد)،و سومى كسى است كه براى اين دو بهره اى از اسلام قائل باشد(و گمان كند كه مسلمانند). راوى مى گويد كه:از محضر آن حضرت درخواست كردم كه باز هم در مورد آن دو بيشتر توضيح دهند،فرمود:اى اسحاق!فرقى نمى كند كه من آيۀ محكمى از كتاب خدا را نابود كنم،يا نبوّت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را منكر شوم،يا وجود خدا را انكار كنم،يا اينكه خود را به ناحق در امر امامت و رهبرى بر على بن ابى طالب عليه السّلام مقدّم بدارم و از او پيشى گيرم!. راوى مى گويد:باز هم از حضرت درخواست كردم كه مسأله را بيشتر روشن كنند، حضرت به من فرمود:اى اسحاق!در دوزخ،درّه اى وجود دارد كه آن را«سقر» مى نامند،و از زمانى كه خداوند آن را آفريده است تاكنون نفس نكشيده،و اگر خداوند فرمان دهد كه به اندازۀ سر سوزنى نفس بكشد آنچه را كه در روى زمين است به كام آتش فرو خواهد برد،و براستى كه دوزخيان از حرارت سوزان و بوى گند و كثافت آن و آنچه را خدا براى ساكنان آن درّۀ آتش مقرّر داشته است،به خدا پناه مى برند؛و در آن درّه،كوهى است كه همۀ ساكنان آن درّه از حرارت و عفونت و كثافت آن كوه و آنچه كه خداوند براى ساكنان آن تدارك ديده است به خدا پناه مى برند؛و در آن كوه،شكافى قرار دارد كه ساكنان آن كوه از حرارت و بوى گند و كثافت و آنچه كه خداوند براى ساكنان آن تهيه كرده است به ستوه آمده و در صدد جستجوى پناهگاهى(براى خود)هستند؛و در آن شكاف،چاهى قرار دارد كه ساكنان شكاف آن كوه از حرارت و تعفّن و بوى گند و آنچه را كه خداوند در آنجا مقرّر داشته است،پناهى مى طلبند؛و در آن چاه،مار بسيار بزرگى است كه ساكنان آن چاه از پليدى و تعفّن و گند آن مار و زهرى كه خداوند در دندانهاى او براى دوزخيان قرار داده است به ستوه مى آيند و در پى يافتن پناهگاهى هستند؛و در اندرون آن مار بزرگ،هفت صندوق است كه در آنها پنج تن از امّتهاى پيشين و دو تن از اين امت(زندانى و معذبند).راوى مى گويد:پرسيدم:آن پنج نفر و آن دو تن كيانند؟!حضرت فرمود:قابيل،و نمرود كه با ابراهيم عليه السّلام در مورد خداوند چون و چرا كرده و گفت«منم كه زنده مى كنم و باز مى ميرانم»،و فرعون كه گفت:«منم كه پروردگار بزرگ شمايم»،و يهودا كه جمعى را يهودى،و بولس كه گروهى را نصرانى كرد؛و دو تن اعرابى-كه از منافقان(بنام)امّت منند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 542
3. اسحاق بن عمّار صيرفى مى گويد: به حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) گفتم: فدايت شوم، براى من در بارۀ آن دو تن سخنى بگو، زيرا من از پدرت در بارۀ آن دو سخنان فراوانى شنيده ام. امام (عليه السّلام) فرمود: اى اسحاق، اوّلى به منزلۀ گوساله و دوّمى به منزلۀ سامرى بود. گفتم: فدايت شوم، بيشتر بفرماييد. فرمود: به خدا سوگند آنها مردم را يهودى و نصرانى و مجوسى كردند، خدا آنان را نيامرزد. گفتم: فدايت گردم، باز هم در بارۀ آن دو بفرماييد. فرمود: سه گروهند كه خدا به آنان نظر رحمت نمى افكند و آنان را پاك نمى گرداند و عذابى دردناك خواهند داشت. گفتم: فدايت شوم، آنها كيانند؟ فرمود: كسى كه ادعاى امامت كند و از جانب خدا نباشد، و كسى كه بر امامى كه از جانب خدا تعيين شده است طعنه زند، و كسى كه گمان كند آن دو تن از اسلام بهره اى داشته اند.گفتم: فدايت گردم، در بارۀ آن دو براى من بيشتر توضيح دهيد. فرمود: اى اسحاق، براى من يكسان است كه آيه اى محكم از كتاب خدا را محو كنم، يا نبوّت محمّد (صلّى الله عليه و آله) را انكار نمايم، يا وجود خدا را منكر شوم، يا كسى را در امامت بر على بن ابى طالب (عليه السّلام) مقدّم دارم. گفتم: فدايت شوم، باز هم بيشتر بفرماييد. فرمود: اى اسحاق، در دوزخ واديى است به نام «سقر» كه از روزى كه خدا آن را آفريده شعله اى نكشيده است، و اگر خدا به او اجازه دهد كه به اندازۀ سوراخ سوزنى شعله بر كشد همۀ اهل زمين را مى سوزاند، و دوزخيان از حرارت آن وادى و تعفّن و كثافت و ساير عذابهايى كه در آن است به خدا پناه مى برند. در آن وادى كوهى از آتش است كه اهل آن وادى از حرارت و تعفّن و كثافت و ساير عذابهاى آن كوه به خدا پناه مى جويند، و در آن كوه درّه اى است كه تمامى اهل آن كوه از حرارت و تعفّن و كثافت و ساير عذابهاى آن درّه به خدا پناه مى برند،و در آن درّه چاهى است كه اهل آن درّه از حرارت و تعفّن و كثافت و عذابهاى ديگر آن چاه به خدا پناه مى جويند، و در آن چاه اژدهايى است كه تمامى اهل آن چاه از حرارت و تعفّن و كثافت آن اژدها و زهرى كه در نيش آن است به خدا پناه مى برند، و در شكم آن اژدها هفت صندوق است كه پنج تن از امّتهاى گذشته و دو تن از اين امّت در آن قرار دارند. راوى مى گويد: گفتم: فدايت شوم آن پنج تن و آن دو تن كيانند؟ فرمود: آن پنج تن يكى قابيل است كه هابيل را كشت، و ديگرى نمرود است كه با ابراهيم در بارۀ پروردگارش به مجادله برخاست و گفت: «من هم زنده مى كنم و مى ميرانم» و سومى فرعون است كه گفت:«من بلند مرتبه ترين پروردگار شمايم»، و چهارمى يهود است كه مردم را يهودى كرد، و پنجمى بولس است كه گروهى را نصرانى نمود، و از اين امّت دو تن اعرابى هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 419
[844]3-... اسحاق بن عمّار صيرفى گويد: به امام كاظم عليه السّلام عرض كردم: فدايت شوم! در بارۀ آن دو نفر برايم سخنى بفرما، از پدر شما در بارۀ آن دو نفر سخنانى شنيده ام. امام عليه السّلام فرمود: اى اسحاق! اوّلى به منزلۀ آن گوساله و دوّمى به منزلۀ «سامرى» است. عرض كردم: فدايت شوم! بر اين سخنان بيفزاى. فرمود: به خدا سوگند آن دو نفر مردم را مسيحى و يهودى و مجوسى كردند، خداوند اين كار آنان را نبخشايد!عرض كردم: فدايت شوم! بر اين سخنان بيفزاى. فرمود: سه نفر باشند كه خداوند بر آنان ننگرد و پاكشان نگرداند و آنان را عذابى سخت باشد. عرض كردم: فدايت شوم! آنان چه كسانى هستند؟ فرمود: مردى كه ادعاى امامت كند و از سوى خدا نباشد و ديگرى كسى است كه بر امام از سوى خدا سخنى ناروا نسبت دهد و ديگرى كسى است كه پندارد آن دو نفر بهره اى از اسلام دارند. عرض كردم: فدايت شوم! بر اين سخنان بيفزاى. فرمود: اى اسحاق! براى من تفاوتى ندارد كه آيۀ محكمى از كتاب خدا را از ميان بردارم يا پيامبرى حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله را دروغ انگارم يا ادعا كنم كه پروردگارى در آسمان نيست يا كسى را بر امامت على بن ابى طالب عليه السّلام پيش اندازم (همۀ اين گناه ها يكسانند). عرض كردم: فدايت شوم! بر اين سخنان بيفزاى.فرمود: اى اسحاق! همانا در دوزخ وادى اى باشد كه آن را «سقر» گويند كه از آن هنگام كه خدا آن را آفريده هرم شراره اش را پس نداده است. اگر خدا اجازه دهد كه هرم شراره اش را به اندازۀ سوراخ سوزنى پس دهد بى ترديد هر آن كس را كه بر روى زمين است بسوزاند و همانا دوزخيان از حرارت و بوى گند و چرك و عذاب هاى آن وادى كه خداوند براى اهل آن آماده نموده پناهى جويند و بى گمان در آن وادى كوهى است كه همۀ اهل آن از حرارت و بوى گند و چرك و عذاب هاى آن كوه كه خداوند براى اهل آنجا آماده ساخته پناهى جويند و بى ترديد در آن كوه دره اى است كه همۀ اهل آن از حرارت و بوى گند و چرك و عذاب هاى آن دره كه خداوند براى اهل آنجا فراهم آورده پناهى جويند و همانا در آن دره چاهى است كه همۀ اهل آن دره از حرارت و بوى گند و چرك و عذاب هاى آن چاه پناهى خواهند و به راستى، در آن چاه مارى است كه همۀ اهل آن چاه از پليدى و بوى گند و چرك و عذاب هاى آن مار كه خداى گرامى و بزرگ در نيش زهرآگينش براى اهل آنجا فراهم آورده پناهى جويند و بى گمان در شكم آن مار هفت صندوق است كه پنج نفر از امّت هاى پيشين و دو نفر از اين امّت در آن صندوق ها هستند. عرض كردم: فدايت شوم! آن پنج نفر و آن دو نفر چه كسانى هستند؟ فرمود: امّا پنج نفر، قابيل كه هابيل را كشت، نمرود كه با حضرت ابراهيم عليه السّلام در بارۀ پروردگارش محاجّه و مجادله نمود و گفت كه «من زنده مى كنم و مى ميرانم»، فرعون كه گفت «من پروردگار بلند مرتبۀ شمايم»، يهودا كه گروهى را يهودى كرد و بولس كه گروهى را مسيحى كرد و از اين امّت دو نفر بيابان نشين.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 495
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ زِيَادٍ اَلْقَنْدِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ عِيصِ بْنِ اَلْقَاسِمِ قَالَ: ذُكِرَ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَاتِلُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ بَعْضُ أَصْحَابِهِ كُنْتُ أَتَمَنَّى أَنْ يَنْتَقِمَ اَللَّهُ مِنْهُ فِي اَلدُّنْيَا قَالَ كَأَنَّكَ تَسْتَقِلُّ لَهُ عَذَابَ اَللَّهِ وَ مَا عِنْدَ اَللَّهِ أَشَدُّ عَذَاباً وَ أَشَدُّ نَكَالاً مِنْهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 216 )
1-عيص بن قاسم نقل كرده است كه در خدمت امام صادق عليه السّلام بودم كه از قاتل امام حسين عليه السّلام سخن به ميان آمد،يكى از اصحاب آن حضرت گفت:دوست داشتم خداوند در همين دنيا از او انتقام مى گرفت.حضرت فرمود:گويا تو،كيفر و عذابى را كه خداوند براى او مقرّر داشته است،كم تصوّر مى كنى!(آگاه باش تحمّل)عذاب و مجازاتى كه خداوند(در برزخ و آخرت)براى او مهيّا كرده،به مراتب دشوارتر و شكنجه بارتر(از بلاها و عذابهاى دنيائى)است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 545
1. عيص بن قاسم مى گويد: در حضور امام صادق (عليه السّلام) سخن از قاتل حسين (عليه السّلام) به ميان آمد. يكى از ياران آن حضرت گفت: دوست داشتم خدا از او در اين دنيا انتقام مى گرفت. امام (عليه السّلام) فرمود: گويا تو عذاب خدا را براى او كم مى دانى. آنچه خدا براى او آماده كرده است سخت ترين عذاب و عقوبت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 419
[845]1-... عيص بن قاسم گويد: نزد امام صادق عليه السّلام از قاتل امام حسين عليه السّلام سخن به ميان آمد. يكى از ياران آن حضرت عليه السّلام گفت: آرزو داشتم كه خدا در دنيا از قاتل امام حسين عليه السّلام انتقام گيرد. امام عليه السّلام فرمود: گويا عذاب خدا را [در سراى واپسين] ناچيز مى شمارى، خداوند عذابى شديد و شكنجه اى سخت براى او قرار داده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 497
1-عيص بن قاسم گويد:در محضر حضرت صادق عليه السّلام سخن از قاتل حسين عليه السّلام بميان آمد،يكتن از اصحاب آن حضرت گفت:خوش ميداشتم خداوند از قاتل او در همين دنيا انتقام ميكشيد.امام عليه السّلام فرمود:گويا تو عذاب الهى را براى او كم ميدانى،مجازات و عذاب و شكنجه ها كه براى او آماده كرده است بمراتب سختتر و گرانتر خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 483
ص: 228
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ فِي اَلنَّارِ مَنْزِلَةً لَمْ يَكُنْ يَسْتَحِقُّهَا أَحَدٌ مِنَ اَلنَّاسِ إِلاَّ بِقَتْلِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا عَلَيْهِ السَّلاَمُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 216 )
2-جابر جعفيّ گويد:امام باقر عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:در دوزخ مكان و جايگاهى بود كه كسى استحقاق آن را پيدا نميكرد جز بكشتن حسين صلوات اللّٰه عليه و يحيى بن زكريّا عليهما السّلام.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 484
2-جابر جعفى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: براستى كه در آتش،جايگاهى است كه آدمى،تنها با كشتن حسين صلوات اللّٰه عليه و يا يحيى بن زكريّا عليه السّلام(محكوم به اقامت در آن مى شود)سزاوار چنين مكافاتى خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 545
2. جابر جعفى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: در آتش دوزخ جايگاهى است كه هيچ كس جز قاتل حسين بن على (عليهما السّلام) و قاتل يحيى بن زكريّا (عليه السّلام) در خور آن نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 419
[846]2-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: همانا در دوزخ جايگاهى باشد كه هيچ يك از مردم را نسزد كه در آن جايگاه باشد جز با كشتن حسين بن على عليهما السّلام و يحيى بن زكريّا [عليهما السّلام].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 497
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ نُصِبَ لِفَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ قُبَّةٌ مِنْ نُورٍ وَ أَقْبَلَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رَأْسُهُ عَلَى يَدِهِ - فَإِذَا رَأَتْهُ شَهَقَتْ شَهْقَةً لاَ يَبْقَى فِي اَلْجَمْعِ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لاَ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ - وَ لاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ إِلاَّ بَكَى لَهَا فَيُمَثِّلُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ رَجُلاً لَهَا (1) فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ وَ هُوَ يُخَاصِمُ قَتَلَتَهُ بِلاَ رَأْسٍ فَيَجْمَعُ اَللَّهُ قَتَلَتَهُ وَ اَلْمُجَهِّزِينَ عَلَيْهِ وَ مَنْ شَرِكَ فِي قَتْلِهِ فَيَقْتُلُهُمْ حَتَّى أَتَى عَلَى آخِرِهِمْ ثُمَّ يُنْشَرُونَ فَيَقْتُلُهُمْ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ثُمَّ يُنْشَرُونَ فَيَقْتُلُهُمُ اَلْحَسَنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ثُمَّ يُنْشَرُونَ فَيَقْتُلُهُمُ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ثُمَّ يُنْشَرُونَ فَلاَ يَبْقَى مِنْ ذُرِّيَّتِنَا أَحَدٌ إِلاَّ قَتَلَهُمْ قَتْلَةً فَعِنْدَ ذَلِكَ يَكْشِفُ اَللَّهُ اَلْغَيْظَ وَ يُنْسِي اَلْحُزْنَ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رَحِمَ اَللَّهُ شِيعَتَنَا - شِيعَتُنَا وَ اَللَّهِ اَلْمُؤْمِنُونَ فَقَدْ وَ اَللَّهِ شَرِكُونَا فِي اَلْمُصِيبَةِ بِطُولِ اَلْحُزْنِ وَ اَلْحَسْرَةِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 216 )
3-محمّد بن سنان بيك واسطه از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:چون روز قيامت شود سرا پرده اى از نور براى دخترم فاطمه بر پا سازند و فرزندم حسين عليه السّلام در حالى كه سر خويش بدست گرفته باشد بجانب سراپردۀ مادر روان شود،چون چشم فاطمه بفرزندش افتد شيونى كند و ناله اى از دل كشد كه هيچ فرشته اى از مقرّبان و هيچ پيغمبرى از فرستادگان حقّ و هيچ مؤمنى در عرصۀ محشر باقى نماند جز اينكه بر حال او بگريد،آنگاه خداوند مثالى بصورت مردى خوش اندام بدون سر مجسّم سازد كه با قاتلين آن حضرت بدادخواهى مخاصمه كند،پس خداوند كسانى كه در قتل او بنحوى شركت جسته اند همه را بقتل رساند و هلاك سازد و سپس زنده شوند،و امير المؤمنين عليه السّلام آنها را بقتل رساند و باز زنده شوند،و حسن بن علىّ عليهما السّلام آنان را بكشد و باز زنده گردند،و حسين عليه السّلام خود آنها را بكشد و باز زنده شوند،و از ذريّۀ ما هيچ فردى باقى نماند مگر اينكه يك بار ايشان را بقتل رساند تا اينكه انتقام كشيده شود و خشمها فرو نشيند و اندوهها فراموش شود. سپس امام صادق عليه السّلام فرمود:خداوند رحمت كند شيعيان ما را بخدا سوگند اينانند مؤمنان حقيقى،زيرا در اين مصيبت با ما شركت جستند و در اين پيش آمد ناگوار اندوهى طولانى و افسوسى فراوان خوردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 484
3-محمد بن سنان،به واسطۀ يكى از دوستانش از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:چون روز قيامت فرا رسد،(به فرمان خداى بزرگ)، خيمه اى از نور براى-دخترم-فاطمه عليها السّلام بر پا مى كند،-جگر گوشه ام-حسين عليه السّلام حجره اى از نور بر پا مى سازند،و حسين-در حالى كه سر خود را به روى دست گرفته است-به جانب آن خيمه روى مى كند،و چون فاطمه عليها السّلام او را بدين حال مشاهده كند(چنان)شيونى كند كه تمام فرشتگان مقرّب و پيامبران مؤمنان-بدون استثناء-به حال او اشك ريزند؛آنگاه خداوند هيكلى را با بهترين صورت و زيباترين اندام ولى بدون سر،تجسّم مى بخشد كه با كشندگان آن حضرت به خونخواهى قهر آميز بپردازد،و سپس خداوند كشندگان او را و تمام كسانى را كه به نوعى در شهادت او سهيم و شريك بوده اند،مى كشد و باز زنده مى كند،و امير مؤمنان على عليه السّلام آنها را مى كشد و باز زنده مى شوند،و باز حسن بن على عليه السّلام آنان را به كيفر مى رساند و بار ديگر زنده مى گردند و حسين عليه السّلام به دست خود آنها را مى كشد و باز (به امر خدا)زنده مى شوند،(تا جايى كه)از فرزندان ما كسى باقى نماند مگر آنكه آنان را كشته باشد،و سرانجام(شعلۀ سركش)خشمها فروكش مى كند و تمام آلام و غمها از يادها فراموش شود.راوى مى گويد كه امام صادق در ادامۀ سخنان خود فرمودند:خداوند،شيعيان-اين پيروان حقيقى-ما را بيامرزد،به خدا سوگند كه شيعيان ما مؤمنان راستين اند چرا كه خود را در مصائب ما شريك دانستند و با حزن و اندوه طولانى خود در غم ما شركت جستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 546
3. محمّد بن سنان از يك تن از راويان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: چون روز قيامت شود خيمه اى از نور براى فاطمه (سلام الله عليها) بر پا مى شود، و حسين (عليه السّلام) در حالى كه سر خود را به دست گرفته است وارد مى گردد.هنگامى كه چشم فاطمه (سلام الله عليها) به او مى افتد ناله اى مى كشد كه همۀ فرشتگان مقرّب و پيامبران مرسل و بندگان مؤمن خدا به حال او گريه مى كنند. آن گاه خداوند مثالى را به صورت مردى خوش اندام بدون سر مجسّم مى سازد كه با قاتلان آن حضرت به مخاصمه بر مى خيزد. پس خداوند قاتلان او و كسانى را كه به نوعى در قتل وى شركت داشته اند گرد مى آورد و همه را تا آخرين نفر به قتل مى رساند. آن گاه زنده مى شوند و امير مؤمنان (عليه السّلام) آنان را مى كشد، و باز زنده مى شوند و حسن بن على (عليه السّلام) آنان را به قتل مى رساند، و باز هم زنده مى شوند و حسين (عليه السّلام) آنان را مى كشد، و مجددا زنده مى شوند و از ذريّۀ ما هر كه هست آنان را يك بار به قتل مى رساند. اينجاست كه خشمها فرو مى نشيند و اندوهها فراموش مى گردد. سپس امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند شيعيان ما را رحمت كند، به خدا سوگند شيعيان ما همان مؤمنان واقعى اند، زيرا در اين مصيبت با ما شركت جستند و اندوه و افسوسى فراوان خوردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 421
[847]3-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چون روز رستاخيز فرا رسد عمارتى گنبدى و فروغين براى فاطمه [سلام اللّٰه عليها] بنا كنند و حسين [عليه السّلام] در حالى كه سرش را بر دست گرفته به سوى عمارت آيد، پس چون فاطمه [سلام اللّٰه عليها] او را بيند آنچنان ناله اى سر دهد كه هيچ فرشتۀ تقرّب يافته و هيچ پيامبر فرستاده شده و هيچ بندۀ مؤمن باقى نماند جز آنكه بر او بگريد، پس آنگاه خداى گرامى و بزرگ پيكرى بى سر را در نيكوترين روى بيافريند تا با قاتلان حسين [عليه السّلام] پيكار كند و خداوند قاتلان و يارى كنندگان و شركت كنندگان در قتل او را گرد هم آورد و بكشد، سپس زنده شوند و امير مؤمنان [عليه السّلام] آنان را بكشد، پس آنگاه بار ديگر زنده شوند و امام حسن [عليه السّلام] آنان را بكشد، سپس دوباره زنده شوند و امام حسين [عليه السّلام] آنان را بكشد، سپس زنده شوند و از فرزندان ما كسى نماند جز آنكه آنان را يك بار بكشد؛ پس در اين هنگام خشم ها فرو نشيند و غصه ها از ياد رود، سپس امام صادق عليه السّلام فرمود: خدا بر شيعيان ما رحمت آورد، به خدا سوگند كه شيعيان ما مؤمنان [راستين] هستند؛ به خدا سوگند كه بى گمان با ما در اندوه و حسرت درازناك اين مصيبت همراه شدند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 497
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ جَابِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: اَلْقَائِمُ وَ اَللَّهِ يَقْتُلُ ذَرَارِيَّ قَتَلَةِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ بِفِعَالِ آبَائِهَا (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 217 )
4-اسماعيل بن جابر گويد شنيدم از امام صادق عليه السّلام فرمود:بخدا سوگند قائم ما آل محمّد صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم همۀ دودمان و نسل كشندگان حسين عليه السّلام را بقتل رساند (چون)بعمل پدرانشان(راضى هستند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 485
4-اسماعيل بن جابر،از امام صادق روايت كرده است كه فرمود:به خدا سوگند كه قائم آل محمد(عج)نسل و دودمان قاتلان حسين عليه السّلام را به خاطر كردار پدرانشان خواهد كشت .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 547
4. اسماعيل بن جابر مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: به خدا سوگند، قائم ما نسل قاتلان حسين (عليه السّلام) را به سبب اينكه از كار پدرانشان راضى بودند خواهد كشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 421
[848]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به خدا سوگند قائم آل محمّد [عليهم السّلام] فرزندان قاتلان حسين [عليه السّلام] را به سبب كار پدرانشان بكشد (چون از كار پدرانشان خشنودند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 499
ص: 229
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ شَرِيكٍ يَرْفَعُهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ جَاءَتْ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا السَّلاَمُ فِي لُمَةٍ مِنْ نِسَائِهَا فَيُقَالُ لَهَا اُدْخُلِي اَلْجَنَّةَ فَتَقُولُ لاَ أَدْخُلُ حَتَّى أَعْلَمَ مَا صُنِعَ بِوُلْدِي مِنْ بَعْدِي فَيُقَالُ لَهَا اُنْظُرِي فِي قَلْبِ اَلْقِيَامَةِ فَتَنْظُرُ إِلَى اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَائِماً وَ لَيْسَ عَلَيْهِ رَأْسٌ فَتَصْرُخُ صَرْخَةً وَ أَصْرُخُ لِصُرَاخِهَا وَ تَصْرُخُ اَلْمَلاَئِكَةُ لِصُرَاخِهَا فَيَغْضَبُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ ذَلِكَ فَيَأْمُرُ نَاراً يُقَالُ لَهَا هَبْهَبُ قَدْ أُوقِدَ عَلَيْهَا أَلْفَ عَامٍ حَتَّى اِسْوَدَّتْ لاَ يَدْخُلُهَا رَوْحٌ أَبَداً وَ لاَ يَخْرُجُ مِنْهَا غَمٌّ أَبَداً فَيُقَالُ اِلْتَقِطِي قَتَلَةَ اَلْحُسَيْنِ وَ حَمَلَةَ اَلْقُرْآنِ (1) فَتَلْتَقِطُهُمْ فَإِذَا صَارُوا فِي حَوْصَلَتِهَا صَهَلَتْ وَ صَهَلُوا بِهَا وَ شَهَقَتْ وَ شَهَقُوا بِهَا وَ زَفَرَتْ وَ زَفَرُوا بِهَا (2) فَيَنْطِقُونَ بِأَلْسِنَةٍ ذَلْقَةٍ طَلْقَةٍ يَا رَبَّنَا فِيمَا أَوْجَبْتَ لَنَا اَلنَّارَ قَبْلَ عَبَدَةِ اَلْأَوْثَانِ فَيَأْتِيهِمُ اَلْجَوَابُ عَنِ اَللَّهِ تَعَالَى أَنَّ مَنْ عَلِمَ لَيْسَ كَمَنْ لاَ يَعْلَمُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 217 )
5-شريك بسند مرفوع روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:چون روز قيامت شود فاطمه عليهما السّلام در ميان جماعتى از زنان وابستگانش وارد محشر شود و فرمان آيد كه ببهشت در آى،گويد:ببهشت نروم تا اينكه بدانم پس از من با فرزندم حسين چه كردند،خطاب رسد بقلب محشر نظر كن،پس بدان سو نظر افكند و فرزندش حسين عليه السّلام را بيند با تنى بى سر بر پا ايستاده،پس شيونى كشد و من از شيون او شيون كنم و همۀ كروبيان از فغان و نالۀ ما بخروشند،و خداوند بخشم آيد و آتشى را كه نامش هبهب است و آن را هزار سال دميده اند كه هيچ گونه رخصتى در آن نيست و اندوهى از آن جدا نميشود فرمان دهد كه قاتلين حسين عليه السّلام را اگر چه از حاملين قرآن باشند بربايد،و آن آتش شراره اى كشد و همه را در كام خود گيرد،پس بخروشد و آنان با خروش او بخروشند،و نعره كشد و آنان بهمراه او نعره كشند،و بغرّد و آنها نيز بغرّند،پس قاتلين بنطق آيند و با زبانى باز گويند پروردگارا از چه جهت اين آتش را پيش از اينكه مشركان و بت پرستان را عقوبت كنى بر ما مسلّط ساختى،از جانب خدا خطاب رسد كه أنّ من علم ليس كمن لا يعلم. آرى آنكه ميداند با كسى كه نميداند يكسان نيست(يعنى فضولى موقوف،بشما مربوط نيست).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 485
5-شريك-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از رسول خدا عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:چون روز قيامت فرا رسد،-دخترم-فاطمه به همراه جمعى از بانوانى-كه با او نسبتى دارند-قدم در محشر مى گذارند،و از جانب حق به او خطاب مى شود كه وارد بهشت شو!گويد كه:قدم در بهشت نمى گذارم،مگر آنكه بدانم پس از من بر سر فرزندم-حسين عليه السّلام-چه آوردند،به او خطاب مى شود كه:در ميانۀ محشر نگاه كن!و او حسين عليه السّلام را مى نگرد كه به پا خاسته ولى سر در بدن ندارد، -دخترم-فاطمه(با ديدن اين صحنۀ دلخراش)شيون مى كند و من نيز با شنيدن شيون او،فرياد برآورم و بخروشم،و بر اثر ضجّه و بيقراريهاى ما،همۀ فرشتگان به فرياد آيند،و خداوند به خاطر بيتابى ما به قهر آيد و از سر خشم به نوعى از آتش (دوزخ)كه«هبهب»نام دارد و هزار سال(به امر خدا در آن)دميده اند،لحظه اى از افروختن باز نمانده است و هيچ غم و اندوهى از(گرفتاران به)آن جدا نمى شود فرمان مى دهد كه قاتلان حسين را-اگر چه حاملان قرآن باشند-در كام خود فرو كشد،و چون چنين كنند به خروش آيد و آنان نيز خروشيدن آغاز كنند،با نعرۀ او هم آوا شوند و با غرّش او در غرّش آيند،آنگاه سخن در آيند و با زبانى گويا و كلامى رسا(به ناله در آيند)كه:پروردگارا!چرا پيش از آنكه بت پرستان را به اين آتش (هبهب)كيفر دهى،به عقوبت ما پرداختى و آن را بر ما چيره ساختى؟!به آنان از جانب پروردگار خطاب مى شود كه:براستى،آن كه مى داند با كسى كه نمى داند، همانند و برابرست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 548
5. شريك در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: چون روز قيامت شود فاطمه (سلام الله عليها) در ميان جمعى از زنان خويشاوندش وارد محشر مى شود. پس به او خطاب مى گردد: به بهشت در آى. فاطمه (سلام الله عليها) مى گويد: به بهشت نمى روم تا اينكه بدانم پس از من با فرزندم چه كردند. پس خطاب مى رسد: به قلب محشر نظر كن. فاطمه (سلام الله عليها) نگاه مى كند و فرزندش حسين (عليه السّلام) را مى بيند كه بى سر ايستاده است. فريادى مى كشد و من هم از فرياد او فرياد بر مى كشم، و همۀ فرشتگان از شيون ما ناله و فرياد بر مى آورند. اينجاست كه خدا به خشم مى آيد و به آتشى كه نامش «هبهب» است و هزار سال در آن دميده اند و هيچ گونه آسايشى در آن نيست و هرگز اندوه از آن جدا نمى شود، فرمان مى دهد كه: قاتلان حسين (عليه السّلام) را هر چند از حاملان قرآن باشند برباى. پس آتش آنان را فرو مى گيرد و در كام خود فرو مى برد و مى خروشد و آنان نيز با خروش او مى خروشند، و نعره اى مى كشد و آنان هم به همراه او نعره مى كشند، و ناله سر مى دهد، و آنان نيز ناله سر مى دهند. پس قاتلان به سخن در مى آيند و با زبانى باز مى گويند: پروردگارا، چرا اين آتش را پيش از آنكه بت پرستان را بدان عقوبت كنى بر ما مسلّط ساختى؟ از سوى خداوند پاسخ مى رسد: كسى كه مى داند با آن كس كه نمى داند يكسان نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 421
[849]5-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چون روز رستاخيز فرا رسد فاطمه [سلام اللّٰه عليها] با گروهى از زنان آيد و او را گويند: به بهشت درآى. فاطمه [سلام اللّٰه عليها] گويد: به بهشت در نيايم تا اينكه بدانم پس از من با فرزندم چه كردند. به او گفته شود: به ميانۀ محشر بنگر و او بنگرد و حسين [عليه السّلام] را ايستاده و بى سر بيند و ناله اى سر دهد و از نالۀ او من ناله كنم و از نالۀ ما فرشتگان نيز ناله و شيون سر دهند و در اين هنگام خداى گرامى و بزرگ خشم گيرد و آتشى را كه به آن «هبهب» گويند و هزار سال شعله ور شده تا سياه گشته است و هرگز آسودگى به آن راه نيافته و اندوه از آن بيرون نيامده است امر فرمايد كه قاتلان حسين [عليه السّلام] را دررباى و برچين هر چند حاملان قرآن باشند؛ پس آنان را برچيند و چون در كام خويش گيرد بخروشد و آنان نيز بخروشند، شيون سر دهد و آنان نيز شيون كنند، بغرّد و آنان نيز بغرّند؛ پس قاتلان با زبانى فصيح و گويا گويند: پروردگارا! چرا پيش از بت پرستان ما را به آتش سوزاندى؟ از سوى خداى فرازمند پاسخ آيد: همانا آن كس كه مى داند، همانند كسى نيست كه نمى داند (شما آگاهانه دست به گناه آلوديد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 499
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ اَلْأَصَمِّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ كَثِيرٍ اَلْأَرَّجَانِيِّ قَالَ: صَحِبْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي طَرِيقِ مَكَّةَ مِنَ اَلْمَدِينَةِ فَنَزَلَ مَنْزِلاً يُقَالُ لَهُ عُسْفَانُ ثُمَّ مَرَرْنَا بِجَبَلٍ أَسْوَدَ عَلَى يَسَارِ اَلطَّرِيقِ وَحْشٍ فَقُلْتُ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ مَا أَوْحَشَ هَذَا اَلْجَبَلَ مَا رَأَيْتُ فِي اَلطَّرِيقِ جَبَلاً مِثْلَهُ فَقَالَ يَا اِبْنَ كَثِيرٍ أَ تَدْرِي أَيُّ جَبَلٍ هَذَا هَذَا جَبَلٌ يُقَالُ لَهُ اَلْكَمَدُ وَ هُوَ عَلَى وادي [وَادٍ] مِنْ أَوْدِيَةِ جَهَنَّمَ فِيهِ قَتَلَةُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اِسْتَوْدَعَهُمُ اَللَّهُ يَجْرِي مِنْ تَحْتِهِ مِيَاهُ جَهَنَّمَ مِنَ اَلْغِسْلِينِ وَ اَلصَّدِيدِ وَ اَلْحَمِيمِ وَ مَا يَخْرُجُ مِنْ طِينَةِ خَبَالٍ وَ مَا يَخْرُجُ مِنَ اَلْهَاوِيَةِ وَ مَا يَخْرُجُ مِنَ اَلْعَسِيرِ وَ مَا مَرَرْتُ بِهَذَا اَلْجَبَلِ فِي مَسِيرِي فَوَقَفْتُ إِلاَّ رَأَيْتُهُمَا يَسْتَغِيثَانِ وَ يَتَضَرَّعَانِ وَ إِنِّي لَأَنْظُرُ إِلَى قَتَلَةِ أَبِي فَأَقُولُ لَهُمَا إِنَّمَا فَعَلُوهُ لَمَّا اِسْتَمَالُوا لَمْ تَرْحَمُونَا إِذْ وُلِّيتُمْ وَ قَتَلْتُمُونَا وَ حَرَمْتُمُونَا وَ وَثَبْتُمْ عَلَى حَقِّنَا وَ اِسْتَبْدَدْتُمْ بِالْأَمْرِ دُونَنَا فَلاَ يَرْحَمُ اَللَّهُ مَنْ يَرْحَمُكُمَا ذُوقَا وَبَالَ مَا صَنَعْتُمَا وَ مَا اَللَّهُ بِظَلاّٰمٍ لِلْعَبِيدِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 217 )
6-عبد اللّٰه بن عبد الرّحمن أصمّ گويد:عبد اللّٰه بن بكر أرّجانى گفت:با امام صادق عليه السّلام از مدينه بسوى مكّه ميرفتيم در مكانى كه آن را عسفان ميناميدند امام پياده شد و حركت كرديم و بكوهى سياه كه در جانب چپ بود گذر نموديم و آن كوهى هولناك بود من عرض كردم يا ابن رسول اللّٰه اين كوه چقدر مخوف است در مسير اين راه كوهى بيمناكتر و پروحشت تر از اين نديدم،حضرت فرمود: اى پسر بكر آيا ميدانى اين چه كوهيست؟اين كوهيست كه آن را«كمد»گويند، و بر يكى از واديهاى دوزخ است كه(ارواح)قاتلين پدرم حسين عليه السّلام را خداوند در آن زندانى كرده،و از زير آن روان شود چركاب جهنّم از غسلين يعنى كثافات،و از صديد يعنى خوناب و ريم،و از حميم آن يعنى آبهاى تيره و آلودۀ جوشان؛و آنچه بيرون آيد از زير جهنّم و طينت خبال(آبى كه از فروج زنان بدكاره بيرون آيد)و آنچه خارج شود از لظى يعنى زبانه هاى آتش،و از حطمه يعنى آتشهاى درهم شكننده،و از سقر كه يكى از بدترين دركات جهنّم است، و از جحيم كه آتش گداخته است،و از هاويه كه نام دركى است از دركات دوزخ، و از سعير يعنى آتش افروخته،همه از زير اين كوه بيرون مى آيد. و بعد فرمود من تاكنون در اين راه بدين كوه گذر نكرده ام و نايستاده ام جز اينكه ديدم آن دو تن استغاثه ميكنند و زارى مينمايند،و من بكشندگان پدرم حسين عليه السّلام نظر مى افكنم و بدين دو تن ميگويم اين مردم بدين كار اقدام نكردند مگر بر اساسى كه شما تأسيس كرديد،چون كار بدست شما آمد بر ما رحم نكرديد و ما را كشتيد،و محروم ساختيد،و حقوق ما را پايمال كرديد،و استبداد بخرج داديد و ما بانجام وظيفه خود حاضر بوديم شما بما راه نداديد،پس خدا رحم نياورد بر هر كس كه بر شما رحم آرد،بچشيد وبال و عقوبت آنچه كرده ايد،و خداوند بر بندگانش ستمكار نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 486
6-عبد اللّٰه بن بكر ارّجانى براى عبد اللّٰه بن عبد الرحمن اصم نقل كرده است كه:از مدينه تا مكّه با امام صادق عليه السّلام همراه بودم،امام(پس از طىّ مسافتى)در محلّى بنام «عسفان»منزل كردند،و من در خدمت حضرت(پياده)به طرف كوه سياهرنگ و هراسناكى كه در سمت چپ ما قرار داشت حركت كرديم.به امام عرض كردم:يا بن رسول اللّٰه!اين كوه چقدر دهشتناك و رعب آور است!!من در اين مسير،كوهى پرهيمنه تر و با مهابت تر از آن نديده ام!حضرت فرمود:اى پسر بكر!آيا مى دانى كه اين كوه،چه كوهى است؟!اين كوه را«كمد»مى خوانند و بر يكى از واديهاى (درّه هاى)عالم برزخ-كه كشندگان پدرم حسين عليه السّلام گرفتارند-قرار دارد.خداوند (ارواح)آنان را در اين مكان گرد آورد،كه از زير آن آبهاى متعفّن دوزخ(گنداب) اعمّ از كثافات و خوناب و چرك و آبهاى آلودۀ جوشنده بيرون مى رود،و آنچه از زيراب دوزخ،و اندام شرم جاى زنان هرزه و بدكاره،و زبانه هاى شعله ور آتش،و گدازه هايى از آتش كه هر چيزى را درهم خرد مى كند و مى سوزاند و از سقر (مخوفترين و هراسناكترين و بدترين جاى جهنّم)،و از جحيم(آتش تمام گداخته)، و هاويه(يكى از دركات دوزخ)،و سعير(آتش كاملا شعله ور بر افروخته)بيرون شود،(تمامى اينها كه برشمردم)از زير اين كوه(كمد)خارج مى گردد.(امام عليه السّلام اضافه كردند:)و هنوز نشده است كه از اين مسير بگذرم و توقّف كنم و آن دو نفر را نبينم كه به لابه و زارى و التماس سرگرمند،و من نگاهى به قاتلان پدرم مى كنم و به آن دو مى گويم كه(منشأ)جنايات اينها،همان روش و اساسى است كه شما پايه گذارى گرديد،شما زمانى كه بر اوضاع مسلّط بوديد،به ما رحم نكرديد و ما را كشتيد،و حقوق(مسلّم)ما را تاراج كرديد و ما را از حق خود محروم ساختيد(در امر حكومت بر مردم)استبداد و خودكامگى پيشه كرديد،و نگذاشتيد كه ما به رسالت الهى خود(در رابطه با امامت و رهبرى)عمل كنيم؛بنا بر اين خدا ترحّم نمى كند به كسى كه نسبت به شما رحمت آورد(و دلش به حال شما نمى سوزد)، بچشيد مكافات آنچه را كه انجام داديد،و خداوند بر بندگان خود ستم روا نمى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 549
6. عبد اللّٰه بن عبد الرّحمن اصمّ مى گويد: عبد اللّٰه بن بكر ارجانى گفت: با امام صادق (عليه السّلام) از مدينه به سوى مكه مى رفتيم. امام (عليه السّلام) در مكانى كه آن را «عسفان» مى ناميدند پياده شد. پس از آن حركت كرديم و از كوهى سياه كه در سمت چپ جاده قرار داشت و وحشتناك بود گذشتيم. من گفتم: اى فرزند رسول خدا، اين كوه چقدر وحشتناك است! در اين مسير كوهى را وحشتناك تر از اين كوه نديدم. امام (عليه السّلام) فرمود: اى پسر بكر، آيا مى دانى اين چه كوهى است؟ اين كوهى است كه آن را «كمد» مى گويند و بر يكى از واديهاى دوزخ قرار دارد و خدا قاتلان پدرم حسين (عليه السّلام) را در آنجا به وديعت نهاده است. از زير اين كوه چركابه و خونابۀ دوزخيان و آب جوشان جارى است، و آنچه از زير جهنم بيرون مى آيد، و آبى كه از فرج زنان بدكاره خارج مى شود، و زبانه هاى آتش، و آتشهاى درهم شكننده و سقر و جحيم و سعير، همه در زير اين كوه قرار دارد، و من هر گاه در مسير خود از اين كوه عبور كرده ام ديده ام كه آن دو تن فرياد بر مى آورند و ناله و زارى مى كنند، و من به قاتلان پدرم حسين (عليه السّلام) مى نگرم و به آن دو تن مى گويم: اينان بر اساس آنچه شما بنا نهاديد به اين كار اقدام كردند. شما وقتى زمام امور را در دست گرفتيد بر ما ترحم نكرديد و ما را كشتيد و محروم ساختيد و حق ما را پايمال كرديد و در برابر ما استبداد به خرج داديد. خدا رحم نكند به كسى كه بر شما دو تن رحم كند. كيفر كار خود را بچشيد، كه خدا هرگز به بندگانش ستمكار نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 423
[850]6-... عبد اللّٰه بن بكر ارجانى گويد: با امام صادق عليه السّلام در راه مدينه تا مكّه همسفر بودم. در منزلگاهى كه «عسفان» نام داشت فرود آمديم و پس آنگاه حركت كرده و به كوهى سياه و هراسناك كه در سمت چپ مسير بود گذر كرديم. به امام عليه السّلام عرض كردم: اى پسر پيامبر خدا، اين كوه چه هراسناك است! در راه كوهى مانند اين نديدم. امام عليه السّلام فرمود: اى پسر بكر! آيا مى دانى اين چه كوهى است؛ اين كوه را «كمد» گويند كه بر وادى اى از وادى هاى دوزخ قرار دارد و خداوند قاتلان پدرم حسين عليه السّلام را در آن به بند كشيده است و آب هاى چركين و خونابه و آب هاى جوشان و آنچه كه از دوزخ درآيد و چرك آبى كه از فرج زنان زناكار در آيد و آنچه كه از آتش زبانه زننده و آتش درهم شكننده و «سقر» و «جحيم» و «هاويه» و «سعير» در آيد از زير اين كوه روان است. من تاكنون به اين كوه گذر نكرده ام و نايستاده ام جز آنكه آن دو نفر را ديده ام كه فريادخواهى مى كنند و شيون سر مى دهند و همانا من بر قاتلان پدرم نگريسته و به آن دو مى گويم: بى گمان اين قاتلان به خاطر بدعتى كه شما بنيان نهاديد اين كار را كردند، چون به حكومت رسيديد بر ما رحم نكرديد و ما را كشتيد و محروم ساختيد و حقّ ما را درربوديد و بدون مشورت خواهى از ما در كارها خودكامگى نموديد. خدا رحم نكند بر آن كسى كه بر شما رحم كند! كيفر كار خويش را بچشيد كه خداوند بر بندگانش ستم، پيشه نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 499
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ نَصْرِ بْنِ مُزَاحِمٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ سَعِيدٍ (3) عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدِ بْنِ اَلْخَلِيلِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ سُلَيْمَانَ قَالَ: سَهِرْتُ أَنَا وَ نَفَرٌ ذَاتَ لَيْلَةٍ فَتَذَاكَرْنَا قَتْلَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ اَلْقَوْمِ مَا تَلَبَّسَ أَحَدٌ بِقَتْلِهِ إِلاَّ أَصَابَهُ بَلاَءٌ فِي أَهْلِهِ وَ مَالِهِ وَ نَفْسِهِ فَقَالَ شَيْخٌ مِنَ اَلْقَوْمِ فَهُوَ وَ اَللَّهِ مِمَّنْ شَهِدَ قَتْلَهُ وَ أَعَانَ عَلَيْهِ فَمَا أَصَابَهُ إِلَى اَلْآنِ أَمْرٌ يَكْرَهُهُ فَمَقَتَهُ اَلْقَوْمُ وَ تَغَيَّرَ اَلسِّرَاجُ وَ كَانَ دُهْنُهُ نِفْطاً فَقَامَ إِلَيْهِ لِيُصْلِحَهُ فَأَخَذَتِ اَلنَّارُ بِإِصْبَعِهِ فَنَفَخَهَا فَأَخَذَتْ بِلِحْيَتِهِ فَخَرَجَ يُبَادِرُ إِلَى اَلْمَاءِ فَأَلْقَى نَفْسَهُ فِي اَلنَّهَرِ وَ جَعَلَتِ اَلنَّارُ تُرَفْرِفُ عَلَى رَأْسِهِ فَإِذَا أَخْرَجَهُ أَحْرَقَتْهُ حَتَّى مَاتَ لَعَنَهُ اَللَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 218 )
7-يعقوب بن سليمان گويد:شبى با چند تن از ياران گفتگو داشتيم و سخن از كشتن حسين عليه السّلام بميان آمد،يكتن از ياران گفت:هيچ كداميك از كسانى كه دامنشان بخون حسين عليه السّلام آلوده شده بود باقى نماندند جز اينكه ببلائى در فرزندش و يا مال و جانش گرفتار شدند،پيرمردى در آنجا بود سوگند ياد كرد كه من از جمله كسانى بودم كه در قتل حسين شركت كردم و تا كنون هيچ گونه آسيبى نديده ام كه موجب ناراحتى من باشد،همۀ ياران بر او خشم گرفتند ناگهان چراغ ما كه با روغنى كه آن را نفط ميگفتند ميسوخت دود زد و فتيله اش خراب شد، پيرمرد برجست كه آن را اصلاح كند آتش بانگشت وى سرايت كرد،خواست خاموش كند ريشش را فرا گرفت،بيرون دويد كه با آب خاموش كند و خود را در نهر افكند آتش بالاى سر او شعله ور بود هر گاه كه سر از آب بيرون ميكرد بدو هجوم آورده او را ميسوزانيد و همچنين ماند تا هلاك شد،خدا او را لعنت كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 488
7-يعقوب بن سليمان نقل كرده است كه شبى تا به صبح با چند نفر از دوستان خود سرگرم صحبت بوديم و در آن ميانه سخن از قتل امام حسين عليه السّلام به ميان آمد،و يكى از دوستان گفت:تمام كسانى كه(به نحوى)در قتل حسين عليه السّلام شركت داشتند و دستشان به خون امام حسين عليه السّلام آلوده شده بود-بدون استثناء-به فرزند و مال و جان آنها آسيب رسيد و گرفتار شدند.پير مردى در ميان ما بود و سوگند ياد كرد كه من از جمله كسانى هستم كه هم شاهد قتل امام بوده ام و هم در كشته شدن آن حضرت دست داشته ام ولى تاكنون هيچ آسيب و بلايى كه مايۀ ناراحتى من باشد،نديده ام! دوستان ما با شنيدن اين سخنان شعله هاى خشمشان نسبت به او زبانه كشيد،در اين اثناء چراغ نفت سوز ما خراب شد؛آن پير مرد از جاى برخاست تا آن را درست كند، شعلۀ چراغ به انگشت(آلوده به نفت)او رسيد،خواست تا با دميدن انگشت شعله ور خود را خاموش كند كه از قضا آتش به ريش او رسيد و تمام صورتش را آتش فرا گرفت،به ناچار خود را در رود پر آبى افكند،در حالى كه آتش در بالاى سر او شعله مى كشيد،همين كه مى خواست سر از آب بيرون بياورد تا نفسى تازه كند،آتش به طرف او هجوم مى آورد و بناگزير باز سر خود را در آب فرو مى برد،و اين كار آنقدر ادامه پيدا كرد تا آنكه(به دشوارى)جان داد،لعنت خدا بر او باد!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 551
7. يعقوب بن سليمان مى گويد: شبى با چند تن از دوستان گفت و گويى داشتيم. سخن از شهادت حسين (عليه السّلام) به ميان آمد. يكى از آن ميان گفت: هيچ يك از كسانى كه دامنشان به خون حسين (عليه السّلام) آلوده شد باقى نماند مگر اينكه در مورد فرزند و مال و جانش به بلايى گرفتار شد. پيرمردى در آنجا بود، سوگند ياد كرد كه من از جملۀ كسانى بودم كه در قتل حسين (عليه السّلام) شركت كردم و تاكنون هيچ گونه آسيبى نديده ام كه موجب ناراحتى من باشد. حاضران همه بر او خشم گرفتند. در اين ميان چراغ كه با نفت مى سوخت خراب شد. پيرمرد برخاست كه آن را اصلاح كند، آتش به انگشت او رسيد. خواست آن را با پف كردن خاموش كند آتش ريش او را فرا گرفت. بيرون دويد كه آن را با آب خاموش كند. خود را در نهر آب انداخت، ولى آتش بالاى سرش شعله ور شد و هر گاه سر از آب بيرون مى كرد او را مى سوزانيد، و پيوسته در اين حال بود تا هلاك شد. خدا او را لعنت كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 423
[851]7-... يعقوب بن سليمان گويد: شبى با عده اى به گفتگو نشسته بوديم و در بارۀ قتل امام حسين عليه السّلام سخن مى گفتيم. يك نفر از همنشينان گفت: هيچ كس دست به قتل او نيالوده جز آنكه به بلايى در خانواده و دارايى و جانش گرفتار آمده است. پيرمردى از همنشينان گفت: به خدا سوگند كه همانا من كشته شدن او را ديدم و در كشتنش كمك كردم و تاكنون به بلايى گرفتار نشده ام كه مرا به سختى اندازد. همنشينان بر او خشم گرفتند و ناگاه چراغى كه با روغن نفط مى سوخت خراب شد. آن پيرمرد برخاست تا چراغ را درست كند كه انگشتانش آتش گرفت. انگشتانش را فوت كرد، ريشش هم آتش گرفت. بيرون رفت تا آتش را با آب خاموش كند و خود را به رودخانه انداخت. آتش بر روى سرش شعله مى كشيد و هر گاه كه سرش را بيرون مى آورد او را مى سوزاند و اين گونه سوخت تا مرد. خدا او را لعنت كند!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 501
ص: 230
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ اَلْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ: قَدِمَ عَلَيْنَا رَجُلٌ مِنْ بَنِي دَارِمٍ مِمَّنْ شَهِدَ قَتْلَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مُسْوَدَّ اَلْوَجْهِ وَ كَانَ رَجُلاً جَمِيلاً شَدِيدَ اَلْبَيَاضِ فَقُلْتُ لَهُ مَا كِدْتُ أَعْرِفُكَ لِتَغَيُّرِ لَوْنِكَ - فَقَالَ قَتَلْتُ رَجُلاً مِنْ أَصْحَابِ اَلْحُسَيْنِ يُبْصَرُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ أَثَرُ اَلسُّجُودِ وَ جِئْتُ بِرَأْسِهِ فَقَالَ اَلْقَاسِمُ لَقَدْ رَأَيْتُهُ عَلَى فَرَسٍ لَهُ مَرِحاً وَ قَدْ عَلَّقَ اَلرَّأْسَ بِلَبَانِهَا (1) وَ هُوَ يُصِيبُ رُكْبَتَهَا قَالَ فَقُلْتُ لِأَبِي لَوْ أَنَّهُ رَفَعَ اَلرَّأْسَ قَلِيلاً أَ مَا تَرَى مَا تَصْنَعُ بِهِ اَلْفَرَسُ بِيَدَيْهَا فَقَالَ لِي يَا بُنَيَّ مَا يُصْنَعُ بِي أَشَدُّ لَقَدْ حَدَّثَنِي قَالَ مَا نِمْتُ لَيْلَةً مُنْذُ قَتَلْتُهُ إِلاَّ أَتَانِي فِي مَنَامِي حَتَّى يَأْخُذَ بِكَتِفِي (2) فَيَقُودَنِي وَ يَقُولَ اِنْطَلِقْ فَيَنْطَلِقُ بِي إِلَى جَهَنَّمَ فَيَقْذَفَ بِي فَأَصِيحَ قَالَ فَسَمِعَتْ بِذَلِكَ جَارَةٌ لَهُ فَقَالَ مَا يَدَعُنَا نَنَامُ شَيْئاً مِنَ اَللَّيْلِ مِنْ صِيَاحِهِ قَالَ فَقُمْتُ فِي شَبَابٍ مِنَ اَلْحَيِّ فَأَتَيْنَا اِمْرَأَتَهُ فَسَأَلْنَاهَا فَقَالَتْ قَدْ أَبْدَى عَلَى نَفْسِهِ قَدْ صَدَقَكُمْ (3) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 218 )
8-قاسم پسر اصبغ بن نباته گفت:مردى از بنى دارم كه سابقا سفيد رو و زيبا رخ بود با صورتى سياه بر ما وارد شد و وى از كسانى بود كه در مبارزۀ با حسين عليه السّلام شركت جسته بود،من باو گفتم نزديك بود ترا نشناسم چون رويت بكلّى سياه شده،مرد گفت:من اينك يكتن از ياران حسين را كه سفيد رو و در پيشانيش اثر سجده نمايان بود كشته و سر او را آورده ام،قاسم گويد:من او را در حالى ديدم كه سوار بر اسب و سخت مسرور و خوشحال بود،و آن سر را بر سينۀ اسب خود آويخته بود بقسمى كه با زانوهاى اسب تصادم داشت،بپدرم گفتم: كاش قدرى سر را بالاتر ميبرد كه اين قدر آزار نميديد نمى بينى كه زانوهاى فرس با آن چه ميكند،پدرم در پاسخ گفت:آنچه تاكنون بر او گذشته از اين سختتر بوده،بارى اين شخص براى من گفت كه از آنگاه كه او را كشته ام نشده است شبى بخواب روم مگر اينكه صاحب اين سر در خواب بسراغ من شتافته و شانه ها يا گريبانم را بدو دست محكم گرفته و مرا بسوى دوزخ كشيده و در آتشم ميافكنده تا صبح كه از بستر برخاسته ام،و نيز گفت:يكى از محرمانم كه شنيده بود ميگفت تو نميگذارى در شب هيچ ديدۀ ما بخواب رود،از جهت آن ناله ها كه در خواب ميكرده.قاسم گفت:با جماعتى از جوانان قبيله نزد زوجه و همسر او رفتيم و از وى آنچه آن مرد گفته بود سؤال كرديم،گفت:آرى خود خويشتن را رسوا كرده،راست ميگويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 489
8-و به همين سند قاسم بن اصبغ بن نباته روايت كرده است كه مردى از قبيلۀ بنى دارم با صورتى تيره نزد ما آمد،او از جمله كسانى بود كه در قتل حسين عليه السّلام دست داشت كه قبلا سفيد و زيبا بود،(از ديدن او يكّه خوردم و)به او گفتم:نزديك بود تو را نشناسم!زيرا رنگ چهرۀ تو با سابق بسيار فرق كرده است.گفت:يكى از اصحاب حسين عليه السّلام را كشته و سر او را با خود به همراه آورده ام رخسارۀ او سفيد و در پيشانى او اثر سجده آشكار بود. راوى مى گويد:اين مرد هنگامى كه شاد و خوشحال مى تاخت،سر آن شهيد را به گونه اى از سينۀ اسب خود آويخته بود كه مرتّب،زانوان اسب با آن برخورد مى كرد! به پدرم گفتم:كاش سر را كمى بالاتر مى آويخت!مگر نمى بينى كه دستان اسب با آن سر چه مى كند؟!پدرم گفت:فرزندم!آنچه بر او گذشته است،دشوارتر از اين است (كه مى بينى).آن مرد براى من حكايت كرد:از زمانى كه او را كشته ام تاكنون، نتوانسته ام شبها بخوابم زيرا صاحب اين سر،در خواب به سراغم مى آيد و شانه هاى مرا گرفته با خود مى كشد و مى گويد برويم!بعد،مرا به جهنّم مى برد و در آتش مى افكند،(و اين جريان)تا صبح(ادامه پيدا مى كند).زنى كه در همسايگى او بود نقل مى كرد كه:از داد و فريادش،نمى گذارد شبها بخوابيم!راوى مى گويد:به اتّفاق جمعى از جوانان محل،نزد همسرش رفتيم،و جريان را از او پرسيديم،همسرش گفت:او خود را رسوا كرد!راست مى گويد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 552
8. قاسم پسر اصبغ بن نباته مى گويد: مردى از قبيلۀ بنى دارم كه قبلا زيبا و سفيد چهره بود، با صورتى سياه بر ما وارد شد، و او از كسانى بود كه در قتل امام حسين (عليه السّلام) شركت جسته بود. من به او گفتم: نزديك بود تو را نشناسم، زيرا رنگت تغيير كرده است. گفت: من يكى از ياران حسين را كه سفيدرو و در پيشانى اش اثر سجده نمايان بود كشته و سرش را آورده ام. قاسم مى گويد: من او را در حالى ديدم كه سوار بر اسب و بسيار خوشحال بود، و آن سر را بر سينۀ اسب خود آويخته بود كه با زانوهاى اسب برخورد مى كرد. به پدرم گفتم: كاش قدرى سر را بالاتر مى برد، مگر نمى بينى كه دستهاى اسب با آن چه مى كند؟ پدرم گفت: اى پسر، آنچه تاكنون بر او گذشته سخت تر بوده است. به هر حال، آن مرد براى من گفت كه از وقتى او را كشته ام هيچ شبى به خواب نرفته ام مگر اينكه صاحب اين سر در خواب به سراغ من آمده و شانه ام را گرفته و كشانده و گفته است: حركت كن! و مرا به سوى جهنّم كشانده و در آن افكنده است تا صبح كه از بستر برخاسته ام. و نيز گفت كه همسرش اين ماجرا را شنيده بود و مى گفت: تو از بس شبها فرياد مى كشى نمى گذارى خواب به چشمان ما برود. قاسم مى گويد: من با گروهى از جوانان قبيله نزد همسرش رفتيم و از او در بارۀ آنچه آن مرد گفته بود سؤال كرديم، زن گفت: آرى خود را رسوا كرده، او به شما راست گفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 425
[852]8-... قاسم بن اصبغ بن نباته گويد: مردى سياه روى از قبيلۀ «بنى دارم» كه پيش از اين زيبا و بسيار سفيد روى بود و شاهد قتل امام حسين عليه السّلام شده بود نزد ما آمد به او گفتم: به خاطر تغيير رنگ چهره ات تو را به سختى شناختم. آن مرد گفت: مردى از ياران حسين [عليه السّلام] را كه سفيد روى بود و بر پيشانى اش اثر سجده بود كشتم و با خود آوردم. قاسم در ادامه گويد:[پس از كشتن او] من آن مرد را سوار بر اسب ديدم كه خوشحال بود و آن سر را بر سينۀ اسبش آويخته بود و آن سر به دست هاى اسب برخورد مى كرد. به پدرم گفتم: اى كاش آن سر را كمى بالاتر مى برد! نمى بينى كه دست هاى اسب با آن سر چه مى كند؟! پدرم گفت: فرزند عزيزم! آنچه بر سرش آورده اند سخت تر از اين بوده است. آن مرد خود برايم تعريف مى كرد كه از آن هنگام كه او را كشته ام شبى به خواب نمى روم جز آنكه او به سراغم مى آيد و شانه هايم را مى گيرد و مرا مى كشد و مى گويد: راه بيفت و مرا به دوزخ مى كشاند و در آن مى افكند تا صبح از خواب برخيزم، و نيز گفت: يكى از زنان همسايه كه صدايش را در خواب شنيده بود مى گفت: با ناله ها و نعره هايش نمى گذارد كه يك لحظه از شب را هم به خواب رويم. راوى در ادامه گفت: با گروهى از جوانان قبيله نزد همسرش رفتيم و در بارۀ او از همسرش پرسيديم و او گفت: خود همه چيز را آشكارا گفته است و راست گفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 501
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنِ اَلْأَعْمَشِ عَنْ عَمَّارِ بْنِ عُمَيْرٍ اَلتَّيْمِيِّ قَالَ: لَمَّا جِيءَ بِرَأْسِ عُبَيْدِ اَللَّهِ بْنِ زِيَادٍ لَعَنَهُ اَللَّهُ وَ رُءُوسِ أَصْحَابِهِ عَلَيْهِمْ غَضَبُ اَللَّهِ قَالَ اِنْتَهَيْتُ إِلَيْهِمْ وَ اَلنَّاسُ يَقُولُونَ قَدْ جَاءَتْ قَالَ فَجَاءَتْ حَيَّةٌ تَتَخَلَّلُ اَلرُّءُوسَ حَتَّى دَخَلَتْ فِي مَنْخِرِ عُبَيْدِ اَللَّهِ بْنِ زِيَادٍ لَعْنَةُ اَللَّهِ عَلَيْهِ ثُمَّ خَرَجَتْ فَدَخَلَتْ فِي اَلْمَنْخِرِ اَلْآخَرِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 219 )
9-عمّار بن عمير تيمى گويد:هنگامى كه سر عبيد اللّٰه بن زياد ملعون و يارانش را-كه خشم خدا بر ايشان باد-آوردند من براى تماشا رفتم،مردم فرياد ميزدند آمد آمد مارى بزرگ را ديدم آمد و سرها را يك يك وارسى كرد و از همه گذشت و بسر عبيد اللّٰه بن زياد ملعون رسيد،و از يك سوراخ بينى او داخل شد و از آن ديگر خارج گشت،و در سوراخ بينى ديگر وارد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 490
9-و به همين سند،عمار بن عمير تيمى روايت كرده است:هنگامى كه سر عبيد اللّٰه بن زياد ملعون و سرهاى ياران او را-كه خشم خدا بر آنان باد-مى آوردند به تماشا رفتم،جمعى را ديدم كه مى گفتند:آمد!و بعد،مار بزرگى را ديدم كه آمد و از ميان سرها گذشت،همين كه به سر عبيد اللّٰه رسيد،از يك سوراخ بينى او-كه لعنت خدا بر او باد-وارد شد،و از سوراخ ديگر بيرون آمد!!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 553
9. عمّار بن عمير تيمى مى گويد: هنگامى كه سر عبيد اللّٰه بن زياد ملعون و يارانش را-كه خشم خدا بر آنان باد-آوردند من براى تماشا رفتم، ديدم مردم فرياد مى زند: آمد، آمد. در اين حال مارى بزرگ آمد و سرها را يك يك وارسى كرد تا به سر عبيد اللّٰه بن زياد ملعون رسيد، و از يك سوراخ بينى او داخل شد، سپس از آن خارج گرديد و در سوراخ ديگر بينى وارد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 425
[853]9-... عمّار بن عمير تميمى گويد: چون سر عبيد اللّٰه بن زياد-لعنت خدا بر او باد -و سرهاى يارانش-. خشم خدا بر آنان باد-را آوردند، زمانى رسيدم كه مردم مى گفتند: آمد. ناگاه مارى در ميان سرها آمده و داخل بينى عبيد اللّٰه بن زياد-لعنت خدا بر او باد- شده و دوباره از سوراخ بينى اش خارج شد و وارد سوراخ بينى ديگرى شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 503
ص: 231
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عُبَيْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ بِإِسْنَادِهِ يَرْفَعُهُ إِلَى عَنْبَسَةَ اَلطَّائِيِّ عَنْ أَبِي جُبَيْرٍ (1) عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : يُمَثَّلُ لِفَاطِمَةَ رَأْسُ اَلْحُسَيْنِ مُتَشَحِّطاً بِدَمِهِ فَتَصِيحُ وَا وَلَدَاهْ وَا ثَمَرَةَ فُؤَادَاهْ فَتَصِيحُ اَلْمَلاَئِكَةُ لِصَيْحَةِ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ وَ يُنَادُونَ أَهْلَ اَلْقِيَامَةِ قَتَلَ اَللَّهُ قَاتِلَ وَلَدِكِ يَا فَاطِمَةُ قَالَ فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَفْعَلُ بِهِ وَ لِشِيعَتِهِ وَ أَحِبَّائِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ إِنَّ فَاطِمَةَ فِي ذَلِكَ اَلْيَوْمِ عَلَى نَاقَةٍ مِنْ نُوقِ اَلْجَنَّةِ مُدَبَّجَةَ الجبينين [اَلْجَنْبَيْنِ] (2) وَاضِحَةَ اَلْخَدَّيْنِ شَهْلاَءَ اَلْعَيْنَيْنِ رَأْسُهَا مِنَ اَلذَّهَبِ اَلْمُصَفَّى وَ أَعْنَاقُهَا مِنَ اَلْمِسْكِ وَ اَلْعَنْبَرِ خِطَامُهَا مِنَ اَلزَّبَرْجَدِ اَلْأَخْضَرِ رَحَائِلُهَا مُفَضَّضَةٌ بِالْجَوْهَرِ عَلَى اَلنَّاقَةِ هَوْدَجٌ غِشَاوَتُهُ مِنْ نُورِ اَللَّهِ وَ حَشْوُهَا مِنْ رَحْمَةِ اَللَّهِ خِطَامُهَا فَرْسَخٌ مِنْ فَرَاسِخِ اَلدُّنْيَا يَحُفُّ بِهَوْدَجِهَا سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ بِالتَّسْبِيحِ وَ اَلتَّمْجِيدِ وَ اَلتَّهْلِيلِ وَ اَلتَّكْبِيرِ وَ اَلثَّنَاءِ عَلَى رَبِّ اَلْعَالَمِينَ ثُمَّ يُنَادِي مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ اَلْعَرْشِ يَا أَهْلَ اَلْقِيَامَةِ غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ فَهَذِهِ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اَللَّهِ تَمُرُّ عَلَى اَلصِّرَاطِ فَتَمُرُّ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا السَّلاَمُ وَ شِيعَتُهَا عَلَى اَلصِّرَاطِ كَالْبَرْقِ اَلْخَاطِفِ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ يُلْقَى أَعْدَاؤُهَا وَ أَعْدَاءُ ذُرِّيَّتِهَا فِي جَهَنَّمَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 219 )
10-ابن جبير از امير مؤمنان علىّ عليه السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:براى فاطمه سر فرزندش حسين عليه السّلام خون آلود مجسّم شود،و دخترم فاطمه از ديدن او شيونى كشد و «وا ولدا و وا ثمرة فؤادا». گويد(يعنى اى فرزندم و اى ميوۀ دلم)و همه فرشتگان از صيحۀ او بفغان و ناله آيند و اهل محشر فرياد كنند و گويند:خدا بكشد كشندۀ پسرت را اى فاطمه. فرمود:آنگاه خداوند بزرگ فرمايد:اين درخواست در حقّ كشندۀ او و پيروان و دوستان و هم عقيده گان كشنده او بجاى آورم،و در آن روز فاطمه عليها السّلام بر ناقه اى از ناقه هاى بهشت سوار باشد كه پيشانيش از دو سو زيبا و گشاده،و گونه هايش پر و روشن،و چشمانش زاغ،و سرش گوئى از طلاى خالص،گلو و گردنش از مشك و عنبر،پوزه اش از زبرجد سبز،جهازش از درّ كه با گوهر زينت شده است باشد،و بر آن ناقه هودج و تختى است كه پوشش آن از نور خدا و تشكش از رحمت حق تعالى است،و افسارش باندازۀ يك فرسخ از فرسنگهاى دنيا،و اطراف آن هودج هفتاد هزار فرشته باشند كه همه مشغول بتسبيح و حمد خدا و لا إله إلاّ اللّٰه و تكبير و ثناى پروردگار عالم باشند،سپس منادى از درون عرش فرياد كند اى اهل محشر چشم فرو بنديد اين فاطمه دختر محمّد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم است كه از صراط ميگذرد،پس فاطمه عليها السّلام و شيعيانش چون برق جهنده از صراط عبور كنند، رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:و دشمنان او و دشمنان ذرّيّه اش را در جهنّم ريزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 491
10-ابن جبير،از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:سر حسين عليه السّلام در حالى كه آلوده به خون است براى فاطمۀ زهرا عليه السّلام مجسّم مى شود،و دخترم فرياد مى كشد كه:اى واى فرزندم!ميوۀ دلم!همۀ فرشتگان از بيتابى فاطمه عليه السّلام از خود بيخود مى شوند،و اهل محشر فرياد بر مى دارند كه:اى فاطمه!خداوند،قاتل فرزندت را بكشد!آنگاه خداوند فرمان مى دهد كه درخواست اهل محشر را در مورد قاتل حسين عليه السّلام و پيروان و يارانش برآورند،و در آن روز فاطمه عليه السّلام بر ناقه اى(شترى)از ناقه هاى بهشت سوار مى شود در حالى كه پيشانى او از دو سو آراسته شده،گونه هايى روشن و چشمانى زاغ،سرش از طلاى ناب،و گردنش از مشك و عنبر،و چانه اش از زبرجد سبز،جهازش از درّ كه با گوهر آذين بسته شده است،و بر روى ناقه،هودجى از نور خداوند قرار دارد،كه درون آن را رحمت فرا گرفته است،و عنانش به اندازۀ يك فرسنگ از فرسنگهاى دنيا(6 كيلومتر)و اطراف محمل را هفتاد هزار فرشته فرا گرفته اند كه همه مشغول تسبيح و تكبير و حمد و سپاس خداوندند.سپس هاتف از درون عرش فرياد مى زند:اى اهل محشر!چشمهايتان را فرو بنديد كه اين فاطمه،دختر محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم رسول خداست كه از صراط عبور مى كند،پس فاطمه و شيعيان او به سرعت برق از صراط مى گذرند؛و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:(به فرمان خدا)دشمنان او و دشمنان فرزندان او را در دوزخ اندازند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 554
10. ابن جبير از امير مؤمنان (عليه السّلام) روايت كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: سر حسين (عليه السّلام) در حالى كه خون آلود است براى فاطمه (سلام الله عليها) مجسّم مى شود و فاطمه (سلام الله عليها) فرياد بر مى آورد:«اى فرزندم! اى ميوۀ دلم!» و همۀ فرشتگان از فرياد فاطمه (سلام الله عليها) بيهوش مى شوند، و اهل محشر فرياد مى كشند و مى گويند: خدا بكشد كشندۀ پسرت را اى فاطمه! آن گاه خداوند مى گويد: من اين درخواست را در حق قاتل او و پيروان و دوستان و همراهانش عملى خواهم ساخت، و در آن روز فاطمه (عليها السّلام) بر ناقه اى از ناقه هاى بهشت سوار است، ناقه اى كه پيشانى اش از دو سو زيبا و گشاده، و گونه هايش روشن، و چشمانش زاغ، و سرش گويى از طلاى خالص، و گردنش از مشك و عنبر، و پوزه اش از زبرجد سبز، و جهازش از درّى است كه با گوهر زينت يافته است. بر آن ناقه هودجى است كه پوشش آن از نور خدا و درونش رحمت پروردگار است، و افسارش به اندازۀ يك فرسخ از فرسخهاى دنياست، و اطراف آن هودج هفتاد هزار فرشته گرد آمده اند كه همه به تسبيح و تعظيم و تهليل و تكبير و ثناى پروردگار جهانيان مشغولند سپس منادى از درون عرش ندا مى كند: اى اهل محشر، چشم فرو بنديد، اين فاطمه (سلام الله عليها) دختر محمّد رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) است كه از صراط مى گذرد. پس فاطمه (عليها السّلام) و شيعيانش همچون برق جهنده از صراط عبور مى كنند. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: و دشمنان او و دشمنان ذريّه اش را در دوزخ مى افكنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 425
[854]10-... امير مؤمنان عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: سر خونين حسين [عليه السّلام] براى فاطمه [سلام اللّٰه عليها] مجسّم شود و او فرياد برآورد: فرزندم؛ ميوۀ دلم! فرشتگان از نالۀ فاطمه [سلام اللّٰه عليها] بيهوش گردند و اهل محشر ندا دهند: اى فاطمه، خداوند قاتل فرزندت را بكشد! و خداى گرامى و بزرگ فرمايد: اين كار را در مورد قاتل او و پيروان و دوستداران و رهروانش انجام دهم و همانا فاطمه [سلام اللّٰه عليها] در آن روز سوار بر شترى از شترهاى بهشتى باشد كه پيشانى اش زيبا، گونه هايش برآمده و روشن، چشمانش ميشى، سرش از زر ناب، گردنش مشكين و عنبرين، لگامش از زبرجد سبز، جهازش درّى باشد كه با گوهر آراسته شده است، بر روى شتر كجاوه اى باشد كه پوشش آن نور خدا و درونش رحمت اوست و لگامش به درازاى يك فرسخ از فرسخ هاى دنياست. گرداگرد كجاوه اش هفتاد هزار فرشته در حال تسبيح و تمجيد و تهليل و تكبير و ثناى پروردگار جهانيان به پيش آيند، سپس نداگرى از درون عرش ندا دهد: اى اهل محشر! چشمان خويش را فرو داريد؛ اين فاطمه دختر محمّد پيامبر خداست كه از پل صراط مى گذرد، پس فاطمه سلام اللّٰه عليها و شيعيانش مانند پرتوى خيره كننده اى از پل صراط بگذرند. و نيز پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: دشمنان فاطمه [سلام اللّٰه عليها] و دشمنان فرزندانش را به دوزخ فرو ريزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 503
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ زِيَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْحَلَبِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ آلَ أَبِي سُفْيَانَ قَتَلُوا اَلْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَنَزَعَ اَللَّهُ مُلْكَهُمْ وَ قَتَلَ هِشَامٌ زَيْدَ بْنَ عَلِيٍّ فَنَزَعَ اَللَّهُ مُلْكَهُ وَ قَتَلَ اَلْوَلِيدُ يَحْيَى بْنَ زَيْدٍ فَنَزَعَ اَللَّهُ مُلْكَهُ عَلَى قَتْلِ ذُرِّيَّةِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 220 )
11-محمّد بن على حلبىّ گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:آل أبى سفيان حسين بن على عليهما السّلام را كشتند خداوند قدرت را از ايشان گرفت،و هشام پسر عبد الملك زيد بن علىّ عليه السّلام را بقتل رسانيد خداوند او را برانداخت،و همچنين وليد يحيى ابن زيد را كشت خداوند او را هلاك كرد بجهت كشتن ذرّيّۀ رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم. [لعنت خدا و فرشتگان و همۀ مردم بر آنها باد].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 492
11-محمد بن على حلبى،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خاندان ابو سفيان،حسين بن على عليه السّلام را كشتند،و خداوند قدرت(و حكومت)را از آنان گرفت؛و هشام،زيد بن على عليه السّلام(پسر امام زين العابدين عليه السّلام)را كشت،پس خداوند(حكومت)او را نيز بر انداخت؛و وليد،يحيى بن زيد را كشت،و خداوند او را به خاطر كشتن فرزند رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نابود كرد(لعنت خداوند و فرشتگان و مردم با ايمان بر آنان باد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 555
11-محمّد بن على حلبى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خاندان ابو سفيان حسين بن على (عليهما السّلام) را كشتند و خدا سلطنت را از آنان گرفت، و هشام زيد بن على را به قتل رسانيد و خدا قدرت را از او سلب كرد، و وليد يحيى بن زيد را كشت و خدا به علّت اينكه او ذريّۀ پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) را كشت سلطنت را از او گرفت [لعنت خدا و فرشتگان و همۀ مردم بر آنها باد].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 427
[855]11-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، آل ابى سفيان، حسين بن على عليهما السّلام را كشتند و خداوند حكومت آنان را برانداخت و هشام، زيد بن على را كشت و خداوند حكومتش را برانداخت و وليد، يحيى بن زيد را كشت و خداوند حكومتش را به سبب كشتن فرزندان پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله برانداخت.[لعنت خدا و فرشتگان و همۀ مردم بر آنان باد]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 505
ص: 232
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ اَلْحَذَّاءِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ فِي كِتَابِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : ثَلاَثُ خِصَالٍ لاَ يَمُوتُ صَاحِبُهُنَّ أَبَداً حَتَّى يَرَى وَبَالَهُنَّ اَلْبَغْيُ وَ قَطِيعَةُ اَلرَّحِمِ وَ اَلْيَمِينُ اَلْكَاذِبَةُ يُبَادِرُ اَللَّهُ بِهَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 220 )
1-ابو عبيدۀ حذّاء گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:در كتاب علىّ عليه السّلام است كه سه خصلت است كه دارندگان آن نميرند تا مجازات و وبال آن را در دنيا ببينند:ستمكارى،قطع رحم،قسم بدروغ كه با خدا بدان مبارزه شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 493
1-ابو عبيده حذّاء از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در كتاب على عليه السّلام ثبت است كه دارندگان سه خصلت اند كه تا كيفر و مكافات خود را در دنيا نبينند،نمى ميرند:ستمكارى و قطع رحم و سوگند به دروغ كه(به منزلۀ)با خدا مبارزه كردن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 556
1. ابو عبيدۀ حذّاء مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: در كتاب على (عليه السّلام) آمده است كه سه خصلت است كه صاحبان آن نمى ميرند تا كيفرش را در دنيا ببينند: ستمكارى، قطع رحم و سوگند دروغ كه به وسيلۀ آن با خدا مبارزه شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 427
[856]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: در كتاب امام على عليه السّلام آمده است: سه خصلت باشد كه دارندۀ آنها نميرد تا آنگاه كه فرجام بدش را ببيند: ستم، گسستن ارتباط خويشاوندى و سوگند دروغين كه به وسيلۀ آن با خدا مى ستيزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 505
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ اَلْمِيثَمِيِّ عَنْ بَشِيرٍ اَلدَّهَّانِ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ مِيثَمٍ رَفَعَهُ قَالَ: قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: لاَ أُنِيلُ رَحْمَتِي مَنْ تَعَرَّضَ الأيمان [لِلْأَيْمَانِ] اَلْكَاذِبَةِ وَ لاَ أُدْنِي مِنِّي مَنْ كَانَ زَانِياً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 221 )
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُقْبَةَ رَفَعَهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الحسين [اَلْحَسَنِ] بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ: اَلْمَكْرُ وَ اَلْخَدِيعَةُ فِي اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 270 )
1. محمّد بن حسن بن على (عليه السّلام) از پدرش از جدّش امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه آن حضرت مكرّر مى فرمود: مكر و فريب در آتش جاى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 429
[858]1-... امام حسن عليه السّلام از پدرش امير مؤمنان عليه السّلام و او از پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله روايت نموده كه آن حضرت پيوسته مى فرمود: نيرنگ و فريب در دوزخ باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 505
ص: 233
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ السندوسي [اَلسَّدُوسِيِّ] عَنْ عَلِيِّ بْنِ غَالِبٍ اَلْبَصْرِيِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ يَدْخُلُ اَلْجَنَّةَ سَفَّاكُ اَلدِّمَاءِ وَ لاَ مُدْمِنُ اَلْخَمْرِ وَ لاَ ماشيا [مَاشٍ] بِنَمِيمٍ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 270 )
1. على بن غالب از مردى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: شخص بيباك در خونريزى و شرابخوار و سخن چين به بهشت نخواهند رفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 429
[859]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خونريز، باده گسار و سخن چين به بهشت در نيايند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 507
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عُثْمَانُ بْنُ عِيسَى عَنْ عُثْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ زَيْدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : تَحْرُمُ اَلْجَنَّةُ عَلَى ثَلاَثَةٍ اَلنَّمَّامِ وَ اَلْقَتَّالِ (2) وَ مُدْمِنِ اَلْخَمْرِ (3) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 270 )
2. زيد بن على از پدرش و او از پدرش نقل كرده است كه على (عليه السّلام) فرمود: بهشت بر سه كس حرام است: سخن چين و آدم كش و شرابخوار.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 429
[860]2-... امام سجّاد عليه السّلام از پدرش عليه السّلام روايت نموده كه امام على عليه السّلام فرمود: بهشت بر سه كس حرام باشد: سخن چين، خونريز و باده گسار.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 507
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: حُرِّمَتِ اَلْجَنَّةُ عَلَى اَلنَّمَّامِ وَ مُدْمِنِ اَلْخَمْرِ وَ اَلدَّيُّوثِ وَ هُوَ اَلْفَاجِرُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 270 )
3. على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: بهشت بر سه كس حرام گشته است: سخن چين و شرابخوار و ديّوث كه همان فاجر و بدكار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 429
[861]3-... امام كاظم عليه السّلام فرمود: بهشت بر سه كس حرام باشد: سخن چين، باده گسار و ديّوث كه همان بدكار و زناكار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 507
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عنْ سُلَيْمِ بْنِ دَاوُدَ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ فِي مُنَاجَاتِهِ لِمُوسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنَّ اَلدُّنْيَا دَارُ عُقُوبَةٍ عَاقَبْتُ فِيهَا آدَمَ عِنْدَ خَطِيئَتِهِ وَ جَعَلْتُهَا مَلْعُونَةً مَلْعُونٌ مَا فِيهَا إِلاَّ مَا كَانَ فِيهَا لِي يَا مُوسَى إِنَّ عِبَادِيَ اَلصَّالِحِينَ زَهِدُوا فِيهَا بِقَدْرِ عِلْمِهِمْ بِي وَ سَائِرَهُمْ مِنْ خَلْقِي رَغِبُوا فِيهَا بِقَدْرِ جَهْلِهِمْ بِي وَ مَا مِنْ خَلْقِي أَحَدٌ عَظَّمَهَا فَقَرَّتْ عَيْنُهُ وَ مَا يُحَقِّرُهَا أَحَدٌ إِلاَّ اِنْتَفَعَ بِهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 220 )
1-حفص بن غياث از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: خداوند عزّ و جلّ با موسى عليه السّلام هنگام مناجات فرمود:اى موسى دنيا خود دار مكافاتست آدم ابو البشر را براى يك ترك اولى گرفتار كردم،و دنيا و آنچه در آنست ملعون ساختم مگر آنچه در آن متعلّق بمن و براى من است،اى موسى براستى كه بندگان شايسته من بهمان اندازه كه مرا شناختند از دنيا وارسته و بدار بى رغبتى نشان دادند،و ديگران بهمان حدّ كه با من ناآشنا بودند بدنيا رغبت كردند و آن را منتهاى آرزوى خويش قرار دادند،و از مخلوقات من كسى دنيا را بزرگ نشمرده كه خوشى بيند و چشمش بدان روشن گردد،و نيز كسى آن را پست و حقير ندانسته جز اينكه از آن بهرمند گشته. شرح:از اين حديث شريف استفاده مى شود كه انسان نبايد دنيا و ماديّات را هدف نهائى خود قرار دهد،و خود را بدنيا بفروشد و آن را مقصود اصلى بداند كه اگر چنين شود هرگز بآرزوى خويش نخواهد رسيد،و چنانچه دنيا را براى رسيدن بسعادت واقعى قرار دهد و آن را مقدّمه بداند نه مقصود،كمال استفاده و انتفاع را از آن خواهد برد،پس مال دنيا خود سعادت نيست بلكه ميتوان از آن در راه سعادت و رستگارى استفاده نمود.و هر كس غير از اين پندارد بى گمان در اشتباه خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 495
1-حفص بن غياث از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند در ضمن مناجات به موسى عليه السّلام فرمود:اى موسى!دنيا،دار مكافات(و سراى عقوبت)است،كه من در آن آدم را به خاطر ترك اولى(خوردن گندم)به كيفر رساندم،و دنيا و آنچه را كه در آن است مورد لعنت(و نفرت)خود قرار دادم، مگر چيزى كه از براى من باشد.اى موسى!براستى كه بندگان نيكوكار و شايستۀ من به همان اندازه اى كه مرا شناختند،از دنيا(و دلبستگيهاى آن)كناره گرفتند و ديگران در آن به همان اندازه اى كه نسبت به من بيگانه بودند،به دنيا روى آوردند؛ و هيچ يك از آفريده هاى من دنيا را در نظر خود بزرگ نشمرده است و از آن روى خوش ديده باشد،و كسى كه آن را ناچيز پنداشته از(نعمتهاى)آن بهره مند شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 558
1. حفص بن غياث از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه آن حضرت فرمود: خداوند در مناجات خود با موسى (عليه السّلام) به او فرمود: اى موسى، دنيا سراى مكافات است. آدم (عليه السّلام) را به سبب لغزشى در آن گرفتار ساختم و آن را ملعون قرار دادم، و آنچه در دنياست ملعون است مگر آنچه براى من باشد. اى موسى، بندگان شايستۀ من به همان اندازه كه مرا شناختند نسبت به دنيا زهد ورزيدند، و ديگران به همان اندازه كه به من جاهل بودند در آن رغبت كردند، و هيچ كس از مردم دنيا را بزرگ نشمرده است كه در پى آن خوشى ديده باشد و كسى آن را كوچك نشمرده است مگر اينكه از آن بهره مند شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 429
[862]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا خداى گرامى و بزرگ در نجوى هاى خويش با موسى عليه السّلام فرمود: اى موسى! به راستى، دنيا سراى كيفر است؛ آدم را بر خطايش كيفر دادم. دنيا و هر آنچه را كه در آن است لعنت شده قرار دادم جز آنچه كه براى من است. اى موسى! به راستى، بندگان درستكارم به اندازۀ آگاهى خود نسبت به من، از دنيا دست كشيدند و ساير بندگان به اندازۀ نادانى خويش نسبت به من، مشتاق و آرزومند دنيا شدند. هيچ يك از بندگانم با بزرگ داشتن دنيا خرسند نشده است و هيچ كس دنيا را ناچيز نشمرده جز آنكه از آن بهره برده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 507
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ وَ دُرُسْتَ بْنِ أَبِي مَنْصُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ يَغْضَبُ أَوْ يُغْضَبُ لَهُ فَقَدْ خَلَعَ رِبْقَ اَلْإِسْلاَمِ [اَلْإِيمَانِ] مِنْ عُنُقِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 270 )
1. درست بن ابى منصور از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس غضب ورزد يا براى او غضب به خرج دهند، رشتۀ اسلام را از گردن خود باز نموده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 431
[863]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه [بر سنّتى نادرست] تعصّب ورزد يا ديگران در بارۀ او غضب ورزند ريسمان اسلام را از گردنش گسسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 509
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْوَلِيدِ اَلنَّخَعِيِّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ يَغْضَبُ أَوْ يُغْضَبُ لَهُ خَلَعَ رِبْقَةَ اَلْإِسْلاَمِ (4) مِنْ عُنُقِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 271 )
2. عبد اللّٰه بن ابى يعفور از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس غضب ورزد يا براى او غضب ورزند، رشتۀ اسلام را از گردن خود گسسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 431
[864]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه [بر سنّتى نادرست] غضب ورزد يا ديگران در بارۀ او غضب ورزند ريسمان اسلام را از گردنش گسسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 509
ص: 234
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ خَضِرٍ (1) عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ يَغْضَبُ غَضْبَةً عَمَّمَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِعِمَامَةٍ مِنْ نَارٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 271 )
3. محمّد بن مسلم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس غضب ورزد، خداوند پيشانى بندى از آتش بر سر او خواهد بست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 431
[865]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه [بر سنّتى نادرست] غضب ورزد خدا پيشانى بندى آتشين به پيشانى اش ببندد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 509
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي يَعْقُوبُ بْنُ يَزِيدَ عَنِ اَلْقُمِّيِّ (2) رَفَعَهُ قَالَ: مَنْ يَغْضَبُ حَشَرَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مَعَ أَعْرَابِ اَلْجَاهِلِيَّةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 271 )
4. عمركى در حديثى مرفوعه از معصوم (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس غضب ورزد، خداوند او را روز قيامت با اعراب جاهليت محشور خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 431
[866]4-... معصوم عليه السّلام فرمود: هر كه [بر سنّتى نادرست] غضب ورزد خداوند او را در روز رستاخيز با باديه نشين هاى جاهليّت محشور گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 509
2-ميثم بسند مرفوع روايت كرده كه خداوند عزّ و جلّ فرموده:برحمت خود نرسانم كسى را كه قسمهاى دروغ خورد،و در قيامت نزديك نگردانم بخود هر آن كسى را كه زناكار باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 493
2-ميثم-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام معصوم عليه السّلام نقل كرده است كه خداوند مى فرمايد:آن كه به دروغ سوگند مى خورد،رحمت مرا در نيابد،و آن كه زنا كند در روز قيامت به سوى من راه نيابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 556
2. ميثم در حديثى مرفوعه نقل كرده كه خداوند بزرگ فرموده است: من كسى را كه سوگندهاى دروغ بخورد به رحمت خود نمى رسانم، و كسى را كه زناكار باشد روز قيامت به خود نزديك نمى گردانم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 427
[857]2-... خداى گرامى و بزرگ فرمود: هر كه سوگند دروغ بخورد رحمت من به او نرسد و هر كه زنا كند او را در روز رستاخيز به خويش نزديك نگردانم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 505
ص: 235
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْعَلاَءِ بْنِ اَلْفَضْلِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَلْعِزُّ رِدَاءُ اَللَّهِ وَ اَلْكِبْرِيَاءُ إِزَارُهُ فَمَنْ تَنَاوَلَ شَيْئاً مِنْهُ أَكَبَّهُ اَللَّهُ فِي جَهَنَّمَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 221 )
1-علاء بن فضيل گويد:امام صادق از پدرش حضرت باقر عليهما السّلام نقل كرد كه آن حضرت فرمود:عزّت و بزرگى روپوش خدا است،و بزرگمنشى زيرپوش اوست،(يعنى جامه اى است كه مخصوص او است)پس هر كس بيكى از آنها دست درازى كند خداوند او را در دوزخ سرنگون سازد. شرح:لفظ روپوش و زيرپوش هر دو استعاره است براى اختصاص عزّت و كبريائى بخداوند،زيرا هر كس روپوش و زير پوشش ويژۀ خود او است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 498
1-علاء بن فضيل از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه پدر بزرگوارش امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:عزّت و جلال(به منزلۀ)لباس بيرونى،و كرامندى(به منزلۀ)جامۀ زيرين حضرت ربوبى است(اين صفات از آن ذات احديت است و بس)،و هر كسى به يكى از آن دو دستيازى كند،خداوند او را(در روز قيامت)در آتش دوزخ در افكند .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 561
1. علاء بن فضيل مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرش ابو جعفر (عليه السّلام) نقل كرد كه آن حضرت فرمود: عزّت لباس رويين خدا و بزرگمنشى لباس زيرين اوست، هر كس به يكى از آنها دست درازى كند خدا او را در دوزخ سرنگون خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 433
[868]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امام باقر عليه السّلام فرمود: عزّت رداى خدا و بزرگى جامۀ اوست؛ پس هر كه به عزّت و بزرگى خدا دست يازد خداوند او را در دوزخ سرنگون سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 509
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ اَلْمُرَادِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْكِبْرِيَاءُ رِدَاءُ اَللَّهِ فَمَنْ نَازَعَهُ شَيْئاً مِنْ ذَلِكَ كَبَّهُ اَللَّهُ فِي اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 221 )
2-أبو جميلۀ مرادى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:بزرگمنشى روپوش خدا است پس هر كس بچيزى از آن با خداوند بستيزد او را در آتش خواهد افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 499
2-ابو جميلۀ مرادى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:كرامندى و بزرگوارى جامه اى است كه زيبندۀ خداست،و اگر كسى بخواهد در اين صفت با خدا(انباز شود و)با او از در ستيزه درآيد،خداوند او را در آتش خواهد افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 561
2. ابو جميلۀ مرادى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: بزرگمنشى لباس رويين خداست، هر كس در مورد آن با خدا ستيزه كند خدا او را در آتش خواهد افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 433
[869]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: بزرگى رداى خداست؛ پس هر كه براى بدست آوردن چيزى از بزرگى، با خدا به ستيز برخيزد خداوند او را در دوزخ سرنگون كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 511
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ اَلْعَبَّاسِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جَنَاحٍ عَنْ حُسَيْنِ بْنِ مُخْتَارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ثَلاَثَةٌ لاَ يَنْظُرُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِمْ اَلثَّانِي عِطْفَهُ وَ اَلْمُسْبِلُ إِزَارَهُ خُيَلاَءَ وَ اَلْمُنَفِّقُ سِلْعَتَهُ بِالْأَيْمَانِ إِنَّ اَلْكِبْرِيَاءَ لِلَّهِ رَبِّ اَلْعَالَمِينَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 221 )
3-حسين بن مختار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:سه كس را خداوند عزّ و جلّ نظر رحمت نيفكند:آنكه بزرگى فروشد،و آنكه از روى تكبّر دامن بر زمين كشد،و آنكه با سوگند دروغ متاع خويش را رواج دهد،بعد فرمود: براستى كه بزرگمنشى مخصوص بپروردگار عالميانست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 499
3-حسين بن مختار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند نظر رحمت خود را از سه كس دريغ فرمايد:اول آن كه از سر كبر،خود خواهى و خود فروشى كند؛دوم آن كه با پوشيدن لباس بلند و كشيدن آن به زمين،به ديگران فخر فروشد و تكبر ورزد؛سوم آن كه در رواج و فروش كالاى خود از سوگند به دروغ بهره برد.و اضافه فرمود:براستى كه بزرگوارى و كرامندى از آن خداى جهانيان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 561
3. حسين بن مختار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: سه كس را خدا نظر رحمت بر آنان نخواهد افكند: كسى كه بزرگى فروشد، و كسى كه از روى تكبّر دامن بر زمين كشد، و كسى كه با سوگند دروغ كالاى خود را به ديگران بدهد. بى ترديد، بزرگمنشى از آن خداوند، پروردگار جهانيان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 433
[870]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سه كس باشند كه خداى گرامى و بزرگ بر آنان نظر رحمت نيفكند: آنكه تكبّر ورزد، آنكه از روى تكبّر جامه اش را بر زمين كشد و آنكه كالايش را با سوگند به فروش رساند. به راستى، بزرگى از آن پروردگار جهانيان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 511
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ وَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ يَدْخُلُ اَلْجَنَّةَ مَنْ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 221 )
[871]4-... امام باقر و امام صادق عليهما السّلام فرمودند: آنكه ذرّه اى تكبّر در دلش باشد به بهشت درنيايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 511
4-زراره گويد:امام باقر و امام صادق عليهما السّلام فرمودند:ببهشت نرود آنكه در دلش بقدر ذرّه اى از كبر باشد.شرح:در حديث بعد معنى و مراد از كبرى كه موجب عدم دخول در بهشت مى شود بيان ميفرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 499
4-زرارة بن اعين از امام محمد باقر و امام صادق عليهما السّلام روايت كرده است:آن كه در دلش ذرّه اى از كبر و خود خواهى باشد،به بهشت نمى رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 562
4. زرارة بن اعين از امام باقر و امام صادق (عليه السّلام) عليهما السلام نقل كرده است كه فرمودند: كسى كه در دلش ذرّه اى تكبّر باشد وارد بهشت نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 433
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ طَلْحَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ يَدْخُلُ اَلْجَنَّةَ عَبْدٌ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ مِنْ كِبْرٍ وَ لاَ يَدْخُلُ اَلنَّارَ عَبْدٌ فِي قَلْبِهِ مِثْقَالُ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ مِنْ إِيمَانٍ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ اَلرَّجُلَ لَيَلْبَسُ اَلثَّوْبَ وَ يَرْكَبُ اَلدَّابَّةَ فَيَكَادُ يَعْرِفُ مِنْ نَفْسِهِ اَلْكِبْرَ قَالَ لَيْسَ ذَلِكَ بِكِبْرٍ إِنَّمَا اَلْكِبْرُ إِنْكَارُ اَلْحَقِّ وَ اَلْإِيمَانُ إِقْرَارٌ بِالْحَقِّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 221 )
5-عبد اللّٰه بن طلحه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود ببهشت داخل نخواهد شد كسى كه بمانند خردلى از كبر در دل داشته باشد،و بدوزخ نرود كسى كه بقدر وزن خردلى ايمان در دل داشته باشد،عبد اللّٰه گويد:عرض كردم قربانت شوم گاهى انسان لباس ميپوشد و بر مركب سوار مى شود و در خود احساس بزرگى ميكند آيا ميفرمائيد اين از جهت كبر است؟فرمود:نه اينها كبر نيست بلكه كبر انكار حقّ است،و ايمان اقرار بحقّ .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 500
5-عبد اللّٰه بن طلحه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به اندازۀ خردلى از كبر در دل او باشد،وارد بهشت نخواهد شد،و آن كه به قدر خردلى،از ايمان در دل خود داشته باشد،به دوزخ نخواهد رفت. راوى مى گويد عرض كردم:فدايت گردم!گاهى اتّفاق مى افتد كه چون انسان لباس (نو)مى پوشد و بر مركب سوار مى شود،نوعى احساس خود بزرگ بينى و بزرگى به او دست مى دهد،آيا به نظر شما منشأ اين(حالت)از كبر است؟فرمود:نه!اين گونه حالت،كبر نيست،بلكه مراد از كبر،انكار كردن حق است(و خود را به ناحق به جاى حق قرار دادن)،همان گونه كه ايمان،اقرار كردن به حقّ مى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 562
5. عبد اللّٰه بن طلحه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: بنده اى كه در دلش به اندازۀ دانۀ خردلى تكبّر باشد وارد بهشت نمى شود، و بنده اى كه در دلش به قدر دانۀ خردلى ايمان باشد وارد دوزخ نمى گردد. راوى مى گويد: گفتم: فدايت شوم، گاه انسان لباس مى پوشد و بر مركب سوار مى شود و در خود احساس بزرگى مى كند. فرمود: اين تكبّر نيست. تكبّر انكار نمودن حق است و ايمان هم آن است كه به حق اقرار كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 433
[872]5-... عبد اللّٰه بن طلحه گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: بنده اى كه به اندازۀ دانۀ خردلى تكبّر در دلش باشد به بهشت در نيايد و بنده اى كه به اندازۀ دانۀ خردلى ايمان در دلش باشد به دوزخ در نيايد. عرض كردم: فدايت شوم! همانا چون مرد جامه بر تن مى كند و بر مركب سوار مى شود اندكى احساس تكبّر مى كند. امام عليه السّلام فرمود: اين كبر نيست. همانا كبر، انكار حق، و ايمان، اقرار به حقّ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 511
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ سَعْدِ بْنِ طَرِيفٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْكِبْرُ مَطَايَا اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 222 )
6-سعد بن طريف گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:كبر از مركبهائيست كه انسان را بدوزخ خواهد برد. شرح:شخص متكبّر چون هميشه خود را از ديگران برتر ميداند لذا از همه توقّع احترام دارد در عين اينكه خود ديگران را تحقير ميكند،و چون مردم بتوقّع و انتظار احترام بيجاى وى اهميّت نميدهند و او را بهيچ ميگيرند بلكه از وى اظهار تنفّر نيز ميكنند در مقام دفاع برمى آيد و براى تثبيت برترى شخصيّت خود بهر وسيله اى چنگ ميزند و پيوسته كسانى را كه بزرگى او را نميخرند بباد فحش و ناسزا ميگيرد و گاهى بدون جهت متّهم ميكند،و رفته رفته اين خوى ناپسند چون مركبى راهوار او را بسوى دوزخ ميكشاند و با كمال آسانى در آن ميافكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 500
6-و به همين سند،سعد بن طريف از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كبر(از آن)مركبهايى است كه(سوار خود را)به سوى آتش(دوزخ) مى برد،يا:كبر،از مركبهاى آتشين دوزخ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 562
6. سعد بن طريف مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: تكبّر يكى از مركبهايى است كه آدمى را به سوى دوزخ مى برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 433
[873]6-... امام باقر عليه السّلام فرمود: تكبّر مركب هاى دوزخ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 511
ص: 236
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي بَكْرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ فِي جَهَنَّمَ لواد [لَوَادِياً] لِلْمُتَكَبِّرِينَ يُقَالُ لَهُ سَقَرُ شَكَا إِلَى اَللَّهِ شِدَّةَ حَرِّهِ وَ سَأَلَهُ أَنْ يَأْذَنَ لَهُ أَنْ يَتَنَفَّسَ فَأَحْرَقَ جَهَنَّمَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 222 )
[874]7-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، در دوزخ وادى اى براى تكبّرورزان باشد كه به آن «سقر» گويند. اين وادى از شدّت گرمايش به خدا گله كرد و از خدا خواست كه اجازه دهد هرم شراره اش را پس دهد.[خدا اجازه داد] و آن وادى نفسى كشيد و دوزخ را سوزاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 511
7-عبد اللّٰه بكير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:در جهنّم يك وادى هست كه مخصوص متكبّرانست و آن را سقر گويند،اين وادى از شدّت حرارت خويش بخدا شكايت برد و تقاضا نمود كه بوى اجازه دهد تا تنفّسى كند،پروردگار متعال وى را رخصت داد،و آن وادى نفسى كشيد كه از آن نفس جهنّم نيز شعله ور شد و بسوزانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 501
7-عبد اللّٰه بن بكير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در جهنم،درّه اى (واديى)وجود دارد كه ويژۀ افراد متكبّر و خود خواه است و به آن«سقر»مى گويند، اين دره(وادى)از شدت حرارتى كه داشت به خدا شكوه كرد و از خدا خواست كه به او اجازه دهد تا يك نفس(راحتى)بكشد،اين اجازه به او داده شد و جهنّم در اثر نفس كشيدن او(چنان)برافروخت كه سوخت!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 563
7. ابن بكير از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: در دوزخ يك وادى هست به نام «سقر» كه اختصاص به متكبّران دارد. اين وادى از شدّت حرارت خود به خدا شكايت برد و تقاضا كرد كه به وى اجازه دهد تا نفسى بكشد. وقتى نفس كشيد دوزخ را نيز از حرارت خود سوزانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 435
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْقَاسِمِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : يُحْشَرُ اَلْمُتَكَبِّرُونَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي خَلْقِ اَلذَّرِّ فِي صُورَةِ اَلنَّاسِ يُوطَئُونَ حَتَّى يَفْرُغَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ حِسَابِ خَلْقِهِ ثُمَّ يُسْلَكُ بِهِمْ يُوطَئُونَ نَاراً يُسْقَوْنَ مِنْ طِينَةِ اَلْخَبَالِ مِنْ عُصَارَةِ أَهْلِ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 222 )
8-عبد اللّٰه بن قاسم بسند مرفوع روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود: متكبّران در روز قيامت بصورت انسان ليكن در كوچكى و ناچيزى چون مورچه محشور گردند،و زير پاى خلايق پايمال شوند تا خداوند عزّ و جلّ از حساب بندگانش فارغ شود،آنگاه ايشان را بسوى آتش برند چه آتشى كه همانند آتش دنيا نيست،و از طينت خبال يعنى لجن ته جهنّم و چركاب آن،بآنها بچشانند. شرح:ظاهرا اينان كسانى باشند كه از روى تكبّر از قبول و پذيرفتن حقّ سر باز ميزده اند كه چنين عقوبتى دارند و اين بعيد نيست،و شايد روايت بعد مؤيّد اين معنى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 501
8-عبد اللّٰه بن قاسم-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:در روز قيامت متكبّران به شكل انسان ولى در كوچكى و خردى چون مور،محشور مى شوند،و(آنقدر)در زير پاى آفريده هاى خداوند، (چون مور)پايمال مى گردند تا خداوند از(كار)حساب بندگان خود آسوده بشود، سپس آنان را به جانب آتش(دوزخ)مى برند،(آنهم)چه آتشى؟!و از كثافات و گدازه هاى سيّال و متعفن اعماق جهنم(طينت خبال)به آنان مى چشانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 563
8. عبد اللّٰه بن قاسم در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: روز قيامت متكبّران به اندازۀ مورچه ولى به شكل انسان محشور مى شوند و زير پاى خلايق پايمال مى گردند تا خداوند از حساب بندگانش فارغ شود، آن گاه آنان را به سوى آتش روانه مى كنند، آتشى كه يك آتش معمولى نيست، و از چركابۀ فرج زنان بدكاره و دوزخيان به آنها مى نوشانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 435
[875]8-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: تكبّرورزان در روز رستاخيز به صورت تن انسانى و به كوچكى مورچه محشور شوند، لگدمال شوند تا آنكه خداى گرامى و بزرگ از حسابرسى آفريدگانش فارغ شود، پس آنگاه آنان را به آتشى برند كه به آتش دنيا شبيه نيست و از چرك آب هاى فرج زنان زناكار و آب كثيف دوزخيان به آنان نوشانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 513
وَ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَكْثَرُ أَهْلِ جَهَنَّمَ اَلْمُتَكَبِّرُونَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 222 )
9-و نيز روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمودند:بيشتر اهل دوزخ را متكبّران تشكيل ميدهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 502
9-و به همين سند،از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:بيشتر دوزخيان،از متكبّران و خود خواهانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 564
9. و نيز به همين سند نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: بيشتر اهل دوزخ متكبّرانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 435
[876]9-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: بيشتر دوزخيان تكبّرورزان هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 513
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَخِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ اَلْمُتَكَبِّرِينَ يُجْعَلُونَ فِي صُورَةِ اَلذَّرِّ يَتَوَطَّأُ بِهِمُ اَلنَّاسُ حَتَّى يَفْرُغَ اَللَّهُ مِنَ اَلْحِسَابِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 222 )
10-داود بن فرقد گويد:برادرم گفت:شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود: همانا متكبّران(در روز قيامت)بصورت مور باشند،و زير پاى خلايق پايمال گردند تا خداوند از حساب فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 502
10-و به همين سند،داود بن فرقد از قول برادرش روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:در روز قيامت افراد متكبّر،به هيئت مور(مورچه)درآيند و (آنقدر)در زير پاى آفريده هاى خداوند لگدكوب و پايمال مى گردند تا خداوند از حساب(ساير بندگان خود)فراغت يابد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 564
10. داود بن فرقد از برادرش نقل كرده است كه گفت: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود:[روز قيامت] متكبّران به صورت مورچه در مى آيند و مردم آنها را پايمال مى كنند تا خداوند از حساب فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 435
[877]10-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا تكبّرورزان به شكل مورچه درآيند و مردم آنان را لگد مال كنند تا آنكه خداوند از حسابرسى بندگان فارغ شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 513
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ عَمْرِو بْنِ جُمَيْعٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْجَبَّارُونَ أَبْعَدُ اَلنَّاسِ مِنَ اَللَّهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 222 )
11-عمرو بن جميع گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:گردنكشان ستمگر در روز قيامت دورترين مردم از رحمت حقّ تعالى خواهند بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 502
11-و به همين سند،عمرو بن جميع،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه در روز قيامت ستمگران خود خواه و سركش دورترين مردم از(درگاه و مغفرت)الهى هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 564
11. عمرو بن جميع مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: روز قيامت گردنكشان دورترين مردم از رحمت خدا خواهند بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 435
[878]11-... امام صادق عليه السّلام فرمود: گردن فرازان در روز رستاخيز دورترين مردم از خداى گرامى و بزرگ هستند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 513
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ اَلْعَطَّارِ عَنْ عَاصِمِ بْنِ جَمِيلٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : ثَلاَثَةٌ لاٰ يُكَلِّمُهُمُ اَللّٰهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لاٰ يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ ... وَ لاٰ يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِيمٌ شَيْخٌ زَانٍ وَ مَلِكٌ جَبَّارٌ وَ مُقِلٌّ مُخْتَالٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 222 )
12-أبو حمزۀ ثمالى گويد:امام باقر عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است كه خدا روز قيامت با سه طائفه سخن نخواهد گفت و نظر رحمت نخواهند افكند،و از گناه ايشان را پاك نخواهد ساخت،و داراى عذاب سختى باشند:پيرمرد زناكار،و پادشاه جبّار،و فقير خودخواه و متكبّر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 503
12-و به همين سند،ابو حمزۀ ثمالى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:سه گروهند كه خداوند در روز قيامت با آنان سخن نمى گويد و نظر رحمت خود را از آنان دريغ مى دارد و از(آلايش)گناهانشان پاك نمى سازد،و عذاب دردناكى براى آنها در نظر گرفته شده است:پير سالخوردۀ زناكار،و پادشاه ستمگر و جبّار،و مستمند مغرور نخوت شعار.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 564
12. ابو حمزۀ ثمالى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: روز قيامت خداوند با سه كس سخن نمى گويد و به آنان نظر نمى كند و آنان را پاك نمى سازد و عذابى دردناك دارند: پيرمرد زناكار، پادشاه ستمگر، و فقير خود خواه و متكبّر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 435
[879]12-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: سه كس باشند كه خداوند در روز رستاخيز با آنان سخن نگويد و بر آنان نظر رحمت نيفكند و پاكشان نگرداند و آنان را عذابى دردناك باشد: پيرمرد زناكار: پادشاه ستمكار، تهيدست خودبزرگ پندار.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 513
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْخُرَاسَانِيِّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَيُّمَا نَاشٍ نَشَأَ فِي قَوْمِهِ ثُمَّ لَمْ يُؤَدَّبْ عَلَى مَعْصِيَتِهِ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوَّلُ مَا يُعَاقِبُهُمْ بِهِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أَرْزَاقِهِمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 223 )
1-حسين بن سالم گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كودك يا جوان نورسى كه در ميان قومى پرورش يابد و آنان ويرا در گناهى كه از او سر زند شكنجه و مجازات و يا توبيخ و سرزنش نكنند خداوند سبحان نخستين عقوبتى و انتقامى كه از ايشان كشد آنست كه روزى آنها را كاهش دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 503
1-حسين بن سالم،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر جوانى و نوجوانى كه در ميان افراد خانواده و آشنايان خود بزرگ شود،و به خاطر گناهى كه از او سر مى زند توسط آنان،سرزنش و نكوهش و مجازات نگردد،خداوند متعال نخستين مجازاتى كه برايشان در نظر مى گيرد،كاستن روزى آنهاست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 565
1. حسين بن سالم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر نوجوانى كه در ميان قومى پرورش يابد و آنان او را به سبب گناهى كه از وى سر زده است تأديب نكنند، خداوند نخستين كيفرى كه به آنان مى دهد اين است كه از روزى آنها مى كاهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 437
[880]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر جوانى كه در ميان قوم خويش پرورش يابد و آنان او را به سبب گناهى كه مرتكب شده ادب نكنند خداى گرامى و بزرگ نخستين كيفرى كه به آنان دهد اين است كه از روزى ايشان بكاهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 513
ص: 237
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلْمِيثَمِيِّ عَنْ هِشَامِ بْنِ أَحْمَرَ وَ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: ثَلاَثَةٌ يُعَذَّبُونَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مَنْ صَوَّرَ صُورَةً مِنَ اَلْحَيَوَانِ يُعَذَّبُ حَتَّى يَنْفُخَ فِيهَا وَ لَيْسَ بِنَافِخٍ فِيهَا وَ اَلَّذِي يَكْذِبُ فِي مَنَامِهِ يُعَذَّبُ حَتَّى يَعْقِدَ بَيْنَ شَعِيرَتَيْنِ وَ لَيْسَ بِعَاقِدِهِمَا وَ اَلْمُسْتَمِعُ مِنْ قَوْمٍ وَ هُمْ لَهُ كَارِهُونَ يُصَبُّ فِي أُذُنَيْهِ اَلْآنُكُ وَ هُوَ اَلْأُسْرُبُّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 223 )
1-محمّد بن مروان گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:سه كس در قيامت معذّب خواهند بود:آنكه صورت حيوانى رسم كند او را شكنجه كنند تا در آن روح دمد،و اين كار البتّه از او ساخته نشود،و آنكه بدروغ خوابى بسازد و نقل كند او را زجر كنند تا ميان دو حبّۀ جو گره زند،و اين كار را هرگز نتواند كرد، و آن كس كه بسخن قومى گوش فرا دهد و آنان بدان راضى نباشند،در گوش وى آنك كه سرب مذاب باشد خواهند ريخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 504
1-محمد بن مروان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:سه گروهند كه در روز قيامت دچار عذاب الهى مى گردند:آن كه عكس حيوانى را به تصوير بكشد(او را به كيفر اين كار)عذاب مى كنند تا به تصويرى كه كشيده است جان بدمد؛و اين كار (مسلّما)از عهدۀ او بر نمى آيد؛دوم آن كه به دروغ گويد كه خوابى ديده ام و آن را (براى سوء استفادۀ از ديگران يا كسب آبرو براى خود)نقل كند،او را(به مكافات اين كار زشت)بر آن مى دارند تا دو دانۀ جو را بهم گره زند!و بديهى است كه هيچ گاه چنين كارى نتواند كرد؛سوم آن كه پنهانى به سخن ديگران گوش فرا دهد و آنان به اين كار راضى نباشند،(كه در روز قيامت به مكافات اين عمل)در گوشهاى او سرب مذاب خواهند ريخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 565
1. محمّد بن مروان مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: سه كس در قيامت معذّب خواهند بود: كسى كه صورت حيوانى را ترسيم كند، او را عذاب مى كنند تا روح در آن بدمد و او قدرت اين كار را ندارد، و كسى كه به دروغ خوابى بسازد، او را عذاب مى كنند تا دو دانۀ جو را به هم گره زند و نمى تواند اين كار را انجام دهد، و كسى كه به سخن گروهى گوش فرا دهد و آنان راضى نباشند، در گوش او سرب گداخته خواهند ريخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 437
[881]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سه نفر در روز رستاخيز در عذاب باشند: آنكه تصوير حيوانى بكشد عذاب شود تا آنگاه كه در آن تصوير روح بدمد و بى گمان نتواند كه در آن، روح بدمد، و آنكه خوابى را به دروغ بازگو كند عذاب شود تا آنگاه كه دو دانۀ جو را بر هم گره زند و بى ترديد نتواند كه آن دو را گره زند، و آنكه به گفتگوى گروهى گوش فرا دهد در حالى كه آنان اين كار را خوش ندارند، در گوش هايش سرب [گداخته] بريزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 515
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ بَكْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنِي جَعْفَرٌ اَلْجَعْفَرِيُّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَذْنَبَ ذَنْباً وَ هُوَ ضَاحِكٌ دَخَلَ اَلنَّارَ وَ هُوَ بَاكٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 223 )
1-جعفر جعفرى گويد:امام صادق از پدرش عليهما السّلام نقل كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر كس گناهى كند و خندان باشد بدوزخ رود در حالى كه گريان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 504
1-جعفر جعفرى از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از قول پدر بزرگوارش امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كسى كه به هنگام ارتكاب گناه،بخندد(به مكافات اين عمل)گريان وارد دوزخ مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 566
1. جعفر جعفرى از حضرت جعفر بن محمد (عليهما السّلام) از پدرش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس گناهى كند و خندان باشد،[روز قيامت] گريان وارد دوزخ خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 437
[882]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه گناهى مرتكب شود و با اين حال بخندد گريان به دوزخ رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 515
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنِ اَلْعَمْرَكِيِّ اَلْخُرَاسَانِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِيهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : يُؤْمَرُ بِرِجَالٍ إِلَى اَلنَّارِ فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَالِكٍ قُلْ لِلنَّارِ لاَ تُحْرِقِي لَهُمْ أَقْدَاماً فَقَدْ كَانُوا يَمْشُونَ بِهَا إِلَى اَلْمَسَاجِدِ وَ لاَ تُحْرِقِي لَهُمْ وُجُوهاً فَقَد كَانُوا يُسْبِغُونَ اَلْوُضُوءَ وَ لاَ تُحْرِقِي لَهُمْ أَيْدِياً فَقَدْ كَانُوا يَرْفَعُونَهَا بِالدُّعَاءِ وَ لاَ تُحْرِقِي لَهُمْ أَلْسِنَةً فَقَدْ كَانُوا يُكْثِرُونَ تِلاَوَةَ اَلْقُرْآنِ قَالَ فَيَقُولُ لَهُمْ خَازِنُ اَلنَّارِ يَا أَشْقِيَاءُ مَا كَانَ حَالُكُمْ قَالُوا كُنَّا نَعْمَلُ لِغَيْرِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقِيلَ لَنَا خُذُوا ثَوَابَكُمْ مِمَّنْ عَمِلْتُمْ لَهُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 223 )
1-علىّ بن جعفر عليه السّلام از برادرش موسى بن جعفر عليهما السّلام از پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرده كه فرمود:در روز قيامت مردمى را امر شود بسوى آتش برند،و خداوند سبحان مالك دوزخ را فرمان دهد كه بآتش بگويد قدمهاى اينان را مسوزان چون بسوى مساجد رفته اند،و رويهاى ايشان را مسوزان چون براى دعا بجانب آسمان بلند نموده اند،و زبانهاى آنان را مسوزان چون تلاوت قرآن كرده اند،پس خازن جهنّم بديشان گويد:اى بيچارگان چه كرده ايد كه مستوجب جهنّم شديد؟گويند ما عباداتى را براى غير خدا انجام داديم،پس بايشان گفته مى شود اجر و پاداش خود را از همانها كه بخاطر ايشان آن عبادات را بجا آورده ايد باز گيريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 505
1-از علىّ بن جعفر،از برادر بزرگوارش حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:در روز قيامت فرمان مى رسد كه مردانى را به جانب آتش برند،و خداوند به مالك دوزخ دستور مى دهد تا به آتش(دوزخ)بگويد:پاى آنان را مسوز چرا كه در دنيا(پياده)به مساجد رفته اند؛و چهرۀ آنان را(به آتش)مسوزان زيرا(در دنيا)به هنگام دعا صورت خود را به جانب آسمان بلند كرده اند؛و زبانشان را(نيز به آتش)مسوز چون در دنيا قرآن را تلاوت كرده اند؛(پس از اين فرمانها)فرشتۀ نگهبان آتش(از روى شگفتى)به آنان مى گويد:اى بينوايان!(مگر در دنيا)چه كرده ايد كه آتش دوزخ بر شما مقرر شده است؟!مى گويند:ما براى غير خدا كار مى كرديم(و در عبادتهاى خود خشنودى خلق را طلب مى كرديم)پس گفته مى شود:ثواب خود را از آن كه براى او كار كرديد بگيريد.به آنان گفته مى شود:(اينك نيز)پاداش خود را از همان كسانى كه براى آنان عبادت مى كرديد،بگيريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 567
1. على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود:[روز قيامت] فرمان مى رسد كه گروهى را به سوى آتش برند، و خداوند به مالك دوزخ فرمان مى دهد كه به آتش بگويد قدمهاى آنان را چون به مسجد مى رفتند نسوزاند، و چهره هايشان را نيز چون براى دعا به طرف آسمان بلند مى كردند نسوزاند، و زبانهايشان را هم به سبب اينكه بسيار تلاوت قرآن مى كردند نسوزاند. پس خازن دوزخ به آنان مى گويد: اى تيره بختان، شما در دنيا چه مى كرديد؟ مى گويند: عبادات خود را براى غير خدا انجام مى داديم. به آنان مى گويند: پاداش خود را از كسى كه عبادت خود را براى او انجام داده ايد بگيريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 437
[883]1-... امام كاظم از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: فرمان داده شود كه مردانى را [در روز رستاخيز] به دوزخ برند و خداى گرامى و بزرگ به مالك دوزخ فرمايد: به آتش بگو كه گام هاى آنان را مسوزان؛ زيرا با آنها به سوى مساجد گام نهاده اند و رخسارشان را مسوزان؛ زيرا قرآن را بسيار تلاوت كرده اند. دربان دوزخ به آنان گويد: اى نگونبختان! از چه رو به دوزخ در آمده ايد؟ گويند: ما عمل را براى غير خداى گرامى و بزرگ انجام مى داديم؛ پس به آنان گفته شود: پاداش خويش را از آنان كه برايشان عمل كرديد بازستانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 515
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ (1) : مَنْ أَطَاعَ اِمْرَأَتَهُ كَبَّهُ اَللَّهُ عَلَى وَجْهِهِ فِي اَلنَّارِ قِيلَ وَ مَا تِلْكَ اَلطَّاعَةُ قَالَ تَطْلُبُ إِلَيْهِ أَنْ تَذْهَبَ إِلَى اَلْحَمَّامَاتِ وَ إِلَى اَلْأَعْرَاسِ وَ إِلَى اَلنَّائِحَاتِ (2) وَ اَلثِّيَابِ اَلرِّقَاقِ فَيُجِيبُهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 224 )
[884]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امام على عليه السّلام فرمود: هر كه از زنش فرمان پذيرد خداوند او را بر صورت به دوزخ افكند. عرض شد: اين فرمان پذيرى در چه موردى است؟ فرمود: زن خواهد كه به حمّام ها [ى عمومى] و عروسى ها و مجالس فاتحه خوانى برود و لباس هاى بدن نما بپوشد و مرد اجازه دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 517
1-سكونى گويد:امام صادق از پدرانش عليهم السّلام از امير مؤمنان علىّ عليه السّلام روايت كرد كه فرمود:هر آن مرديكه همسرش را(در كار ناروا)اطاعت كند خداوند او را برو در آتش دوزخ افكند،سؤال شد كدام اطاعت و در چه چيز؟ فرمود اينكه زن بخواهد بآرايشگاهها و عروسيها و مجالس فاتحه برود و لباسهاى بدن نما بپوشد و مرد با او موافقت كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 505
1-سكونى،از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام نقل كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام مى فرمود:هر كسى كه از همسرش(بيجا)اطاعت كند، خداوند او را(در روز قيامت)به صورت در آتش خواهد افكند. سؤال شد:(در اينجا مراد از)اطاعت چيست؟!فرمود:همسرش از او بخواهد كه اجازه دهد لباسهاى كاملا نازك(بدن نما)بر تن كند و نيز به حمّام(بيرون خانه)و مجالس عروسى و سوگوارى برود،و مرد(درخواست همسرش)را بپذيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 568
1. سكونى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه على (عليه السّلام) فرمود: هر مردى كه از همسرش در كارهاى ناروا اطاعت كند، خداوند او را به صورت در آتش دوزخ مى افكند. پرسيدند: اين اطاعت چگونه است؟ فرمود: اينكه زن بخواهد به آرايشگاهها و عروسيها و عزاداريها برود و لباسهاى نازك بپوشد و مرد با او موافقت كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 439
ص: 238
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلسِّنْدِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ اَلْجَمَّالِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أُقْعِدَ رَجُلٌ مِنَ اَلْأَخْيَارِ فِي قَبْرِهِ قِيلَ لَهُ يَا أَبَا خَالِدٍ إِنَّا جَالِدُوكَ مِائَةَ جَلْدَةٍ مِنْ عَذَابِ اَللَّهِ فَقَالَ لاَ أُطِيقُهَا فَلَمْ يَزَالُوا بِهِ حَتَّى اِنْتَهَوْا إِلَى جَلْدَةٍ وَاحِدَةٍ فَقَالُوا لَيْسَ مِنْهَا بُدٌّ فَقَالَ فِيمَا تَجْلِدُونِّي فِيهَا قَالُوا إِنَّكَ صَلَّيْتَ يَوْماً بِغَيْرِ وُضُوءٍ (1) وَ مَرَرْتَ عَلَى ضَعِيفٍ فَلَمْ تَنْصُرْهُ قَالَ فجلده [فَجَلَدُوهُ] جَلْدَةً مِنْ عَذَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَامْتَلَأَ قَبْرُهُ نَاراً (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 224 )
1-صفوان جمّال گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:فرشتگان حقّ مردى از نيكوكاران را در قبر بر نشاندند و گفتند اى فلان(بفرمان خدا)ما تو را يك صد تازيانه بايد بزنيم،مرد گفت:من طاقت آن را ندارم،فرشتگان مرتّب كاهش دادند و او ميگفت نتوانم تا بيك تازيانه رسيد و گفتند:ديگر چاره اى نيست و از اين كمتر نخواهد شد،مرد پرسيد آخر اين عذاب براى چه بر من روا ميداريد؟گفتند: بدان جهت كه روزى بى وضو در نماز(جماعت)شركت جستى،و ديگر اينكه بر ناتوانى گذر كردى و او را يارى ننمودى،پس تازيانه اى از عذاب الهى بدو زدند كه قبرش پر از آتش گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 506
1-صفوان مهران جمال،از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود:(فرشتگان مأمور سؤال)مرد نيكوكار و صالحى را در قبر نشاندند،و به او گفتند:اى ابا خالد! (نام آن مرد نيكوكار است)ما(مأموريم)كه صد تازيانه(بر بدن)تو بنوازيم!آن مرد گفت:من تحمّل آن را ندارم.فرشتگان به تدريج،تعداد تازيانه ها را كاهش مى دادند و او(باز)مى گفت:نمى توانم!تا فرشتگان(تعداد تازيانه ها را)به يك تازيانه رساندند و به او خاطر نشان كردند كه ديگر(از آن)گريزى نيست.گفتند:آن مرد پرسيد:اين تازيانه را به مكافات كدام گناه بر من خواهيد نواخت؟!گفتند:به خاطر آنكه روزى بدون وضو نماز خواندى،و بعد بر ناتوانى گذشتى و او را يارى نكردى (در حالى كه مى توانستى به او كمك كنى).چون تازيانۀ عذاب خداوندى را بر او نواختند،آتش تمام قبرش را فرا گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 569
1. صفوان بن مهران جمّال مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: فرشتگان يكى از نيكوكاران را در قبرش نشاندند و به او گفتند: اى ابو خالد، ما بايد به عنوان عذاب الهى يك صد تازيانه به تو بزنيم. آن مرد گفت: من طاقت آن را ندارم. فرشتگان پيوسته آن را كم كردند تا به يك تازيانه رسيدند و گفتند: ديگر از اين چاره اى نيست. گفت: براى چه به من اين تازيانه را مى زنيد؟ گفتند: براى اينكه روزى بى وضو نماز گزاردى و بر ناتوانى گذر كردى و او را يارى نكردى. امام (عليه السّلام) فرمود: پس تازيانه اى از عذاب الهى بر او زدند كه قبرش پر از آتش گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 439
[885]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود:[فرشتگان] يكى از نيكوكاران را در گورش بنشانند و به او گويند: به عنوان عذاب الهى تو را بايد صد تازيانه بزنيم. او گويد: طاقتش را ندارم؛ پس پيوسته از آن صد ضربه بكاهند تا به يك ضربه برسد و گويند: چارۀ ديگرى نيست؛ اين يك ضربه را بايد بزنيم. او گويد: از چه رو مى خواهيد بر من تازيانه بزنيد؟ آنان گويند: تو را از آن رو تازيانه مى زنيم كه روزى را بى وضو نماز گزاردى و بر ناتوانى گذر كردى و ياريش نكردى؛ پس تازيانه اى از عذاب الهى بر او زنند كه گورش مملو از آتش شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 517
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي اَلْجَوْزَاءِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ مُنْذِرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ذُكِرَ أَنَّ سليمان [سَلْمَانَ] قَالَ إِنَّ رَجُلاً دَخَلَ اَلْجَنَّةَ فِي ذُبَابٍ وَ آخَرَ دَخَلَ اَلنَّارَ فِي ذُبَابٍ وَ قِيلَ لَهُ وَ كَيْفَ ذَا يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ مَرَّ عَلَى قَوْمٍ فِي عِيدٍ لَهُمْ وَ قَدْ وَضَعُوا أَصْنَاماً لَهُمْ لاَ يَجُوزُ بِهِمْ أَحَدٌ حَتَّى يُقَرِّبَ إِلَى أَصْنَامِهِمْ قُرْبَاناً قَلَّ أَمْ كَثُرَ فَقَالُوا لَهُمَا لاَ تَجُوزَا حَتَّى تُقَرِّبَا كَمَا يُقَرِّبُ كُلُّ مَنْ مَرَّ فَقَالَ أَحَدُهُمَا مَا مَعِي شَيْءٌ أُقَرِّبُهُ وَ أَخَذَ أَحَدُهُمَا ذُبَاباً فَقَرَّبَهُ وَ لَمْ يُقَرِّبِ اَلْآخَرُ فَقَالَ لاَ أُقَرِّبُ إِلَى غَيْرِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ شَيْئاً فَقَتَلُوهُ فَدَخَلَ اَلْجَنَّةَ وَ دَخَلَ اَلْآخَرُ اَلنَّارَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 224 )
1-منذر گويد:امام صادق عليه السّلام نقل كرد كه سلمان گفت:مردى بجهت يك مگس ببهشت رفت و ديگرى براى يك مگس بدوزخ،از امام عليه السّلام پرسيدند قصّه چه بوده؟فرمود:اين دو تن بر قومى در يكى از اعيادشان گذر كردند و آنان بتانى نهاده بودند و هر كس از آنجا ميگذشت او را ميگفتند بايد براى بتان ما قربانى كنى تا رخصت يابى،قربانى كوچك باشد يا بزرگ،باين دو نيز اين پيشنهاد را كردند يكى گفت:مرا چيزى نيست تا قربانى نمايم،ديگرى مگسى گرفت و بعنوان قربانى براى بتها كشت،و امّا اوّلى گفت:من هرگز براى غير خدا هيچ چيز را قربانى نخواهم كرد،پس او را كشتند و داخل بهشت شد و ديگرى رها شد ولى داخل دوزخ گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 507
1-منذر،از قول امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه سلمان(فارسى)نقل كرد:مردى به خاطر مگسى به بهشت رفت!و مرد ديگرى براى مگسى وارد جهنّم شد!(حاضران) ماجرا را از حضرت پرسيدند،حضرت فرمود:اين دو مرد بر طايفه اى-در يكى از اعياد آنان-گذشتند،و آن طايفه بتهاى خود را در سر راه رهگذران قرار داده بودند و گذار هر كس كه بدان جا مى افتاد به او مى گفتند:بايستى براى بتهاى ما چيزى را قربانى كنى،و فرقى نمى كند كه قربانى(تو)كوچك باشد يا بزرگ،و گر نه اجازۀ عبور به تو داده نمى شود و افراد آن طايفه به آن دو مرد نيز چنين گفتند.يكى از آن دو گفت: چيزى به همراه ندارم تا قربانى كنم،و ديگرى،مگسى را گرفت و آن را به عنوان قربانى،كشت و اجازۀ عبور يافت!آن مرد اوّل(كه چنين ديد به آنان)گفت:من هرگز براى غير خداى(جهانيان)قربانى نمى كنم،پس او را(گرفتند)و كشتند(ولى) وارد بهشت شد،و ديگرى كه آزاد شده بود(پس از مردن)رهسپار دوزخ گرديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 570
1. منذر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) نقل كرد كه سلمان گفت: مردى به خاطر يك مگس به بهشت رفت و ديگرى به خاطر يك مگس رهسپار دوزخ گرديد. از امام (عليه السّلام) پرسيدند: اين چگونه بوده است؟ فرمود: اين دو تن بر گروهى گذر كردند كه عيدشان فرا رسيده بود و بتهاى خود را براى احترام در ميان نهاده بودند و هيچ كس از آنجا نمى گذشت مگر اينكه مى بايست براى بتهاى آنان-كم يا زياد-قربانى كند. به اين دو تن نيز گفتند: شما هم بايد مانند ديگران قربانى كنيد و از اينجا بگذريد. يكى از آن دو گفت: من چيزى ندارم تا قربانى كنم، ولى ديگرى مگسى گرفت و آن را قربانى كرد. اوّلى گفت: من براى غير خدا چيزى را قربانى نمى كنم. پس او را كشتند و داخل بهشت شد، ولى ديگرى وارد دوزخ گرديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 439
[886]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: گويند كه سلمان گفت: همانا مردى به سبب يك مگس به بهشت درآمد و مرد ديگرى راهى دوزخ شد. از امام صادق عليه السّلام پرسيدند: اين كار چگونه شد؟ فرمود: اين دو مرد روزى بر قومى گذر كردند كه آن روز عيدشان بود و بت هاى خويش را قرار داده بودند و كسى را اجازه نمى دادند كه از آنجا بگذرد مگر اينكه براى بت هايشان قربانى كند؛ خواه قربانى اندك باشد يا بسيار. به اين دو مرد نيز گفتند: اجازۀ عبور نمى دهيم تا اين كه شما هم همچون ديگران كه قربانى كردند قربانى كنيد. يكى از آن دو گفت: من چيزى به همراه ندارم كه قربانى كنم و مگسى را گرفت و قربانى كرد ولى ديگرى قربانى نكرد و گفت: من چيزى را براى غير خداى گرامى و بزرگ قربانى نمى كنم؛ پس او را كشتند و به بهشت درآمد و ديگرى راهى دوزخ شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 517
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: شَاهِدُ اَلزُّورِ لاَ تَزَالُ قَدَمَاهُ حَتَّى تَجِبَ لَهُ اَلنَّارُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 225 )
1-هشام بن سالم گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه شهادت بدروغ دهد از آنجا گام بر نداشته باشد كه جهنّم بر او لازم و حتمى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 508
1-هشام بن سالم،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:آن كه به دروغ شهادت دهد،پيش از آنكه از جاى خود حركت كند،آتش دوزخ بر او واجب مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 570
1. هشام بن سالم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: كسى كه شهادت دروغ دهد قدم از قدم بر نمى دارد مگر اينكه آتش دوزخ براى او حتمى مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 441
[887]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: گواهى دهندۀ به دروغ قدم از قدم برندارد تا اينكه دوزخ بر او واجب شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 519
ص: 239
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ أَبَانٍ اَلْأَحْمَرِ عَنْ رَجُلٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ مِيثَمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ رَجُلٍ مُسْلِمٍ شَهِدَ شَهَادَةَ زُورٍ عَلَى مَالِ رَجُلٍ مُسْلِمٍ لِيَقْطَعَهُ إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ مَكَانَهُ ضَنْكاً إِلَى اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 225 )
2-صالح بن ميثم گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هيچ مرد مسلمانى براى ربودن مال مسلمانى بناحق شهادت ندهد مگر اينكه خداى عزّ و جلّ فرمان دوزخ او را همان جا صادر فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 508
2-صالح بن ميثم،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است:هيچ مرد مسلمانى كه براى تصاحب مال مسلمانى به دروغ شهادت نمى دهد،مگر آنكه خداوند در همان دم،فرمان دوزخى شدن او را صادر مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 571
2. صالح بن ميثم مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هيچ مسلمانى براى ربودن مال مسلمانى شهادت دروغ نمى دهد مگر اينكه خداوند براى او عوض آن فرمان دوزخ را صادر مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 441
[888]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هيچ مرد مسلمانى گواهى دروغ ندهد تا اينكه دارايى مردى مسلمان را از دستش بگيرد جز آنكه خداى گرامى و بزرگ همان جا فرمان رفتن به دوزخ را برايش بنويسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 519
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ كَتَمَ شَهَادَةً أَوْ شَهِدَ بِهَا لِيَهْدِرَ بِهَا دَمَ اِمْرِئٍ مُسْلِمٍ أَوْ لِيَزْوِيَ بِهَا مَالَ اِمْرِئٍ مُسْلِمٍ أَتَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لِوَجْهِهِ ظُلْمَةٌ مَدَّ اَلْبَصَرِ وَ فِي وَجْهِهِ كُدُوحٌ (1) يَعْرِفُهُ اَلْخَلاَئِقُ بِاسْمِهِ وَ نَسَبِهِ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَ لاَ تَرَى اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ - وَ أَقِيمُوا اَلشَّهٰادَةَ لِلّٰهِ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 225 )
3-جابر بن يزيد جعفى گويد:امام باقر عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس شهادتى را كتمان كند يا بدروغ شهادتى دهد تا خون شخص مسلمانى را هدر كند يا مال مسلمانى را بربايد،روز قيامت با روئى تيره و ظلمانى تا آنجا كه چشم كار ميكند و رخسارى پر زخم و خراش بعرصۀ محشر وارد شود،و خلايق او را بنام و نسب بشناسند،و هر كس شهادتى بحقّ و درست دهد براى اينكه حقّ مسلمانى را زنده كند،با چهره اى پر فروغ كه نورش تا آنجا كه ديده ببيند روشن كند در روز قيامت بمحشر آيد،و مردمان او را بنام و دودمان بشناسند،آنگاه امام عليه السّلام فرمود:آيا نبينى كه خداى عزّ و جلّ ميفرمايد:«
وَ أَقِيمُوا اَلشَّهٰادَةَ لِلّٰهِ
»يعنى شهادت را براى خدا بدهيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 508
3-جابر بن يزيد جعفى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس شهادتى را انكار بكند،يا به دروغ شهادتى بدهد تا بى جهت خون مسلمان بيگناهى را پايمال كند و يا مال مسلمانى به ناحق تصاحب كند،در روز قيامت در حالى وارد محشر مى شود كه در پيش روى او(به جهت سياهرويى او)تا آنجا كه چشم كار مى كند تاريك است،و در چهرۀ او(آثار)زخم و خراش(فراوانى)است و تمام خلايق او را به نام و نشان مى شناسند؛ولى(اگر)كسى شهادت به حق دهد تا حقّ مسلمانى را ثابت و مسلّم سازد،در روز قيامت در حالى پا به عرصۀ محشر مى گذارد كه در پيش روى او(به جهت نورانى بودن اعمالش)تا جايى كه در معرض ديد و تماشا قرار دارد،روشنائى و نور است و همۀ خلايق او را به اسم و نسب مى شناسند. سپس امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:مگر نمى بينى كه خداوند(در كتاب خود،قرآن) مى فرمايد:«و شهادت را براى(خشنودى)خدا بر پاى داريد(و اين امر حياتى را در جامعۀ خود رواج دهيد)»سوره طارق،آيۀ/2.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 571
3. جابر از امام باقر (عليه السّلام) روايت كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس شهادتى را كتمان كند يا به دروغ شهادتى دهد تا خون مسلمانى را هدر دهد يا مال مسلمانى را به چنگ آورد، روز قيامت با چهره اى تيره تا آنجا كه چشم كار مى كند و با رخسارى زخم آلود وارد صحنۀ محشر مى شود، و همۀ خلايق نام و نسب او را مى شناسند. و هر كس براى اينكه حق مسلمانى را زنده كند به حق شهادت دهد، روز قيامت با چهره اى نورانى تا آنجا كه چشم كار مى كند وارد مى شود و همۀ مردم او را به نام و نسب مى شناسند. سپس امام باقر (عليه السّلام) فرمود: مگر نمى بينى كه خداوند فرموده است:
«وَ أَقِيمُوا اَلشَّهٰادَةَ لِلّٰهِ
»
[طلاق،2](شهادت را براى خدا به پا داريد)؟
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 441
[889]3-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه گواهى اى را كتمان كند يا گواهى [دروغ] دهد تا خون مسلمانى را هدر دهد يا دارايى مسلمانى را به چنگ آورد در روز رستاخيز با چهره اى تيره و تار، تا آنجا كه چشم مى بيند، و صورتى پر زخم آيد و همۀ آفريدگان او را با نام و دودمانش بشناسند، و هر كه گواهى به حق دهد تا حق مسلمانى را زنده كند در روز رستاخيز با چهره اى تابان، تا آنجا كه چشم مى بيند، آيد و آفريدگان او را با نام و دودمانش شناسند، سپس امام باقر عليه السّلام فرمود: آيا نمى بينى كه خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد:«براى خدا گواهى دهيد»[طلاق ، آيۀ 2]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 519
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ سَمَاعَةَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: شُهُودُ اَلزُّورِ يُجْلَدُونَ جَلْداً لَيْسَ لَهُ وَقْتٌ وَ ذَلِكَ إِلَى اَلْإِمَامِ يُطَافُ عَلَيْهِمْ حَتَّى يُعْرَفُوا فَلاَ يَعُودُوا قَالَ فَقُلْتُ لَهُ وَ إِنْ تَابُوا وَ أَصْلَحُوا تُقْبَلُ شَهَادَتُهُمْ بَعْدَهُ قَالَ إِذَا تَابُوا تَابَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ قُبِلَتْ شَهَادَتُهُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 225 )
4-سماعة بن مهران گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:كسانى كه بدروغ شهادت ميدهند حدّ شرعى خواهند خورد،أمّا حدّ معيّنى براى آن نيست و بسته بنظر امام و پيشوا است،و نيز ايشان را در شهر ميگردانند تا مردم آنها را بشناسند تا ديگر اين كار را تكرار ننمايند و شهادت بدروغ ندهند،سماعه گويد:عرض كردم اگر توبه كنند و خود را اصلاح نمايند باز شهادتشان پذيرفته نگردد؟ فرمود:آرى اگر نادم شدند و توبه كردند خداوند از ايشان خواهد پذيرفت و شهادتشان پس از توبه مورد قبول باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 509
4-سماعة بن مهران از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسانى كه به دروغ شهادت مى دهند،تازيانه خواهند خورد(حدّ شرعى)و اندازۀ معيّنى براى آن نيست،و به نظر امام(و آثار سوء شهادت دروغ او)بستگى دارد،(و گاه لازم است كه)آنان را در شهر بگردانند تا شناخته(و رسوا)گردند،و مردم آن را ديگر تكرار نكنند(مايۀ عبرت مردم شود).رواى مى پرسد:آيا پس از توبه كردن و خود را اصلاح كردن،شهادت آنان پذيرفته مى شود؟فرمود:اگر(براستى)توبه كنند، خداوند توبۀ آنان را مى پذيرد،و شهادتشان پس از توبه پذيرفته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 572
4. از سماعة بن مهران نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: كسانى كه به دروغ شهادت مى دهند بايد تازيانه بخورند، اما حدّ معيّنى براى آن نيست و امر آن در اختيار امام است، و نيز آنان را در شهر مى گردانند تا شناخته شوند و ديگر اين كار را تكرار نكنند. سماعه مى گويد: از امام (عليه السّلام) پرسيدم: اگر توبه كنند و خود را اصلاح نمايند توبه شان پذيرفته مى شود؟ فرمود: اگر توبه كنند خدا توبه شان را مى پذيرد و شهادتشان قبول مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 441
[890]4-... سماعة بن مهران گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: گواهان دروغگو بايد تازيانه بخورند و حدّ معيّنى ندارد و امام (حاكم شرع) آن را تعيين مى كند و همچنين در ميان مردم گردانده مى شوند تا همگان او را بشناسند و ديگر اين كار را تكرار نكنند. عرض كردم: اگر توبه كنند و خود را اصلاح نمايند از آن پس گواهى آنان پذيرفته مى شود؟ فرمود: اگر توبه كنند خداوند توبه شان را مى پذيرد و از آن پس گواهى شان پذيرفته مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 519
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ اَلْعَلاَءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: فِي شَاهِدِ اَلزُّورِ مَا تَوْبَتُهُ قَالَ يُؤَدِّي اَلْمَالَ اَلَّذِي (3) شَهِدَ عَلَيْهِ بِقَدْرِ مَا ذَهَبَ مِنْ مَالِهِ إِنْ كَانَ اَلنِّصْفَ أَوِ اَلثُّلُثَ إِنْ كَانَ يَشْهَدُ هُوَ وَ آخَرُ مَعَهُ أَدَّى اَلنِّصْفَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 226 )
5-علاء رزين گويد:محمّد بن مسلم ثقفى روايت كرد كه از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد كه توبۀ شهادت دهنده بنا حقّ چگونه است؟حضرت فرمود: توبه اش باينست كه آنچه از مال كسى بسبب شهادت او تلف شده بصاحبش بپردازد و از عهدۀ خسارتش برآيد اگر نصف باشد يا ثلث،اگر او و ديگرى شهادت داده اند نصف آن را بپردازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 509
5-علاء،از قول محمد بن مسلم روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدند:(طرز)توبۀ كسى كه به دروغ شهادت داده است،چگونه است؟فرمود: توبه اش به اين است كه به اندازۀ مالى كه در اثر آن شهادت نادرست او تلف شده است به صاحب آن بپردازد،چه نصف باشد يا ثلث ،و اگر او و ديگرى به اتفاق شهادت داده اند،بايستى نصف آن را بپردازد(تا شهادتى كه ازين تاريخ به بعد مى دهد،نافذ باشد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 572
5. از علاء نقل شده است كه محمد بن مسلم از امام صادق (عليه السّلام) سؤال كرد كه توبۀ كسى كه به دروغ شهادت داده چگونه است؟ فرمود: مالى را كه بر آن شهادت داده، به همان اندازه كه تلف شده است-خواه نصف باشد يا ثلث- به صاحبش بپردازد، و اگر او و ديگرى شهادت داده اند بايد نصف آن را بپردازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 443
[891]5-... محمّد بن مسلم از امام صادق عليه السّلام پرسيد: گواهى دهندۀ دروغگو چگونه توبه كند؟ فرمود: مقدار مالى را با گواهى او از دارايى صاحبش كاسته شده به او بپردازد، اگر نيمى از دارايى اش از دست رفته نيمى از دارايى اش را بپردازد و اگر ثلث دارايى اش از دست رفته ثلث آن را بپردازد و اگر دو نفر گواهى داده اند نيمى از مال را به صاحبش بپردازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 521
ص: 240
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ اَلْأَحْمَرِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ حَلَفَ عَلَى يَمِينٍ وَ هُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ كَاذِبٌ فَقَدْ بَارَزَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 226 )
1-يعقوب احمر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس(نزد قاضى براى اثبات حقّى يا نفى آن)قسم ياد كند و خود بداند كه دروغ ميگويد،گوئى بمبارزۀ با خداى عزيز و جليل برخاسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 510
1-يعقوب احمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه سوگند ياد كند و از نادرست بودن سوگند خود آگاه باشد(به منزلۀ آن است كه)با خداى عز و جل به مبارزه برخاسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 573
1. يعقوب احمر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس در موردى قسم بخورد و خود بداند كه دروغ گفته است با خداوند بزرگ به جنگ برخاسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 443
[892]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه آگاهانه به خدا سوگند دروغ بخورد با خداى گرامى و بزرگ به ستيز برخاسته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 521
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْقُرَشِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُثْمَانَ بْنِ وَزِيرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ فُرَاتٍ خَالِ حَمَّادٍ اَلصَّيْرَفِيِّ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِيَّاكُمْ وَ اَلْيَمِينَ [اَلصَّبْرَ] اَلْفَاجِرَةَ فَإِنَّهَا تَدَعُ اَلدِّيَارَ بَلاَقِعَ (1) مِنْ أَهْلِهَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 226 )
3-جابر جعفى گويد:امام باقر عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:شما را زنهار ميدهم از قسم ياد كردن(نزد قاضى)بدروغ،زيرا آن موجب خواهد شد كه شهرها بدون ساكن بشود و اهلش نابود گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 510
3-جابر بن يزيد جعفى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:شما را از سوگند خوردن به دروغ بر حذر مى دارم زيرا باعث مى شود كه شهر و ديار از سكنه تهى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 574
3. جابر بن يزيد از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: از سوگند دروغ بپرهيزيد، زيرا آن سبب مى شود كه شهرها از سكنه خالى شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 443
[893]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا سوگند دروغ اجبارى خانه ها را از ساكنانش خالى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 521
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَيْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اَلْيَمِينُ اَلصَّبْرُ اَلْفَاجِرَةُ تَدَعُ اَلدِّيَارَ بَلاَقِعَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 226 )
4-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح گويد:امام صادق بواسطۀ پدرانش عليهم السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كرد كه آن حضرت فرمود:قسم ياد كردن بدروغ(نزد قاضى)شهرها را بدون اهل باقى گذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 511
4-عبد اللّٰه بن ميمون از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:سوگند دروغ،شهر و ديار را از ساكنان آن خالى مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 574
4. عبد اللّٰه بن ميمون از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: قسم دروغ شهرها را از سكنه خالى خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 443
[894]3-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: از سوگند دروغ برحذر باشيد كه بى گمان خانه ها را از ساكنانش خالى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 521
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ عَنْ مَلِيحِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ اَلشَّيْبَانِيِّ قَالَ [قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ] قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَلْيَمِينُ اَلْكَاذِبَةُ تُورِثُ اَلْعَقِبَ اَلْفَقْرَ(2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 226 )
[896]5-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سوگند دروغ، كم شدن فرزندان را به دنبال آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 523
5-فليح بن أبى بكر شيبانى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:قسم بدروغ (در محكمۀ قاضى)موجب تهى دستى نسل انسان يا انقطاع آن گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 511
5-فليح بن ابى بكر شيبانى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:سوگند خوردن به دروغ،مايۀ تهيدستى نسل آدمى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 574
5. فليح بن ابو بكر شيبانى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: قسم دروغ باعث فقر و تنگدستى نسل انسان مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 443
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ أَبِي يَعْقُوبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْيَمِينُ اَلْغَمُوسُ يُنْتَظَرُ بِهَا أَرْبَعِينَ يَوْماً (3) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 226 )
6-عبد اللّٰه بن أبى يعفور گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود: يمين غموس. (يعنى سوگندى كه صاحبش را در گناه فرو ميبرد)چهل روز نكشد كه وبالش بصاحبش باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 511
6-عبد اللّٰه بن ابى يعفور از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:سوگندى كه آدمى را در گناه فرو مى برد(يمين غموس)چهل روز بيشتر نمى پايد كه وبال آن محقّق شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 574
6. ابن ابى يعفور از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: سوگندى كه صاحبش را در گناه فرو مى برد بيش از چهل روز به او مهلت نمى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 445
[897]6-... امام صادق عليه السّلام فرمود:[كيفر] سوگند دروغ پس از چهل روز برسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 523
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْخَزَّازِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ وَ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلْيَمِينَ اَلْفَاجِرَةَ لَتَنْقُلُ اَلرَّحِمَ قُلْتُ مَا مَعْنَى تَنْقُلُ اَلرَّحِمَ قَالَ تَعْقِرُ (4) وَ أَمَّا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى فَإِنَّهُ رَوَى يُنْقَلُ فِي اَلرَّحِمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 227 )
7-طلحة بن زيد گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه سوگند دروغ و هرزه «لتنقل الرّحم». هر آينه بچه دان را دگرگون سازد،گويد:پرسيدم مرادتان از دگرگونى بچه دان چيست؟فرمود يعنى عقيم و نازا خواهد ساخت. (صدوق رحمه اللّٰه گويد:)اين بنا بر روايت محمّد بن سنان و عبد اللّٰه بن مغيره است،لكن در روايتى كه محمّد بن يحيى الخزّاز از طلحه نقل كرده«تثقل في الرّحم» است يعنى ثقالت و سنگينى در رحم و بچّه دان ايجاد مى كند. شرح:در كتاب شريف كافى«تنغل الرّحم است»يعنى رحم زن را فاسد و خشك ميكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 512
7-طلحة بن زيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:همانا سوگند دروغ (وضع)رحم را دگرگون مى كند،راوى مى گويد پرسيدم:منظور از دگرگونى رحم چيست؟حضرت فرمود:نازا مى شود.ولى روايت محمد بن يحيى:مايۀ سنگينى رحم مى شود(كه به دگرگونى وضع رحم،و عقيم و نازا شدن آن منتهى گردد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 575
7. طلحة بن زيد مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: قسم دروغ، رحم را دگرگون مى كند. راوى مى گويد: پرسيدم: مقصود از دگرگونى رحم چيست؟ فرمود: يعنى رحم را عقيم خواهد كرد. [صدوق مى گويد:] محمد بن يحيى، به جاى «تنقل الرّحم» تعبير «تثقل في الرّحم» آورده است، يعنى سنگينى در رحم پديد مى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 445
[898]7-... طلحة بن زيد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا سوگند دروغ رحم را دگرگون سازد. عرض كردم: دگرگون شدن رحم يعنى چه؟ فرمود: يعنى نازا شود، ولى محمّد بن يحيى روايت كرده كه: رحم سنگين شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 523
ص: 241
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ اَلْحَذَّاءِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ فِي كِتَابِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَلْيَمِينَ اَلْكَاذِبَةَ وَ قَطِيعَةَ اَلرَّحِمِ تَذَرَانِ اَلدِّيَارَ بَلاَقِعَ مِنْ أَهْلِهَا وَ تَنْقُلاَنِ اَلرَّحِمَ وَ إِنَّ اِنْتِقَالَ اَلرَّحِمِ اِنْقِطَاعُ اَلنَّسْلِ(1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 227 )
8-ابو عبيدۀ حذّاء گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:در كتاب على عليه السّلام است كه قسم بدروغ و قطع رحم موجب شوند كه شهرها از ساكنينش خالى گردند، و رحمها بگردد،و معنى گرديدن رحمها انقطاع نسل است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 512
8-ابى عبيدۀ حذّاء از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در كتاب امير مؤمنان على عليه السّلام آمده است كه:سوگند دروغ مسلّما مايۀ قطع رحم و خالى شدن شهر و ديار از ساكنان آن مى گردد و رحم را جابجا مى سازد،و جابجايى رحم به معنى پاره شدن رشتۀ نسل آدمى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 575
8. ابو عبيدۀ حذّاء مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: در كتاب على (عليه السّلام) آمده است كه سوگند دروغ و قطع رحم شهرها را از سكنه خالى مى كنند و رحمها را دگرگون مى سازند، و دگرگونى رحم باعث قطع نسل است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 445
[899]8-... امام باقر عليه السّلام فرمود: در كتاب امام على عليه السّلام آمده است: همانا سوگند دروغ و گسستن ارتباط خويشاوندى خانه ها را از ساكنانش خالى گرداند و رحم را نازا كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 523
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اَلْبَزَنْطِيِّ بْنِ عَلِيٍّ (2) عَنْ حَرِيزٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْيَمِينُ اَلْغَمُوسُ اَلَّتِي تُوجِبُ اَلنَّارَ اَلرَّجُلُ يَحْلِفُ عَلَى حَقِّ اِمْرِئٍ مُسْلِمٍ عَلَى حَبْسِ مَالِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 227 )
9-حريز بواسطۀ يكتن از اصحابش از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:سوگند دروغ آن سوگندى كه صاحبش را در گناه غرق بنمايد و موجب آتش دوزخ شود آنست كه انسان براى توقيف مال مسلمانى(نزد حاكم)بدروغ قسم خورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 512
9-حريز،از قول يكى از راويان حديث،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:سوگند دروغ و نادرستى كه مايۀ آلودگى آدمى به گناه(كبيره)و موجب ورود او به آتش دوزخ مى گردد،سوگند خلافى است كه براى از بين بردن مال مسلمانى ياد مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 575
9. حريز از يكى از دوستان خود از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: سوگندى كه صاحبش را در گناه فرو مى برد و موجب آتش دوزخ مى شود اين است كه انسان براى توقيف مال مسلمانى قسم دروغ بخورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 445
[900]9-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سوگند دروغى كه دوزخ را واجب گرداند آن است كه انسان براى توقيف دارايى مسلمانى سوگند بخورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 523
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ شَيْخٍ مِنْ أَصْحَابِنَا (3) عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ دِيكاً أَبْيَضَ عُنُقُهُ تَحْتَ اَلْعَرْشِ وَ رِجْلاَهُ فِي تُخُومِ اَلسَّابِعَةِ لَهُ جَنَاحٌ بِالْمَشْرِقِ وَ جَنَاحٌ بِالْمَغْرِبِ لاَ تَصِيحُ اَلدِّيَكَةُ حَتَّى يَصِيحَ (4) فَإِذَا صَاحَ خَفَقَ بِجَنَاحَيْهِ ثُمَّ قَالَ سُبْحَانَ اَللَّهِ سُبْحَانَ اَللَّهِ سُبْحَانَ اَللَّهِ اَلْعَظِيمِ اَلَّذِي لَيْسَ يُحْلَفُ بِاسْمِهِ كَاذِباً (5) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 227 )
10-ابراهيم بن عبد الحميد گويد:شيخى از اصحاب ما كه كنيه اش ابو الحسن بود از امام باقر عليه السّلام نقل كرد كه فرمود:خداوند عزّ و جلّ خروسى سفيد آفريده كه گردنش در زير عرش و پاهايش در انتهاى اعماق زمين هفتم است،و يك بالش در مشرق است و بال ديگرش در مغرب،و آواز نكنند خروسها تا سپيده بدمد(يا آواز نكنند تا او آواز دهد)و چون بخواند بالهاى خود را تكان دهد و سپس گويد: «سبحان اللّٰه سبحان اللّٰه[سبحان اللّٰه]العظيم الّذى ليس كمثله شىء». يعنى منزّه است خدا،منزّه است خدا[منزّه است خدا]ى بزرگى كه مانند او چيزى نيست، پس خداوند متعال در پاسخ او فرمايد بآنچه تو گفتى ايمان نياورده است آنكه بنام او سوگند بدروغ ياد كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 513
10-ابراهيم بن عبد الحميد،از يكى از اصحاب ما كه كنيه اش ابو الحسن است روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:خداوند عز و جل،خروس سفيد رنگى را آفريده است كه گردن او در زير عرش و پاهايش در ژرفاى طبقۀ هفتمين زمين قرار دارد،يك بال او در مشرق و بال ديگرش در مغرب است.و هيچ خروسى به آواز در نمى آيد تا بانگ آن خروس عرشى را نشنود،و چون بانگ به آواز بلند كند(خروس عرشى)بالهاى خود را به هم مى زند و سپس مى گويد:«پاك و منزه است خدا،پاك و منزّه است خداى بزرگ و توانايى كه چيزى(يا كسى)همانند او نيست».پس خداوند بزرگ در پاسخ به او خطاب مى كند:كسى كه به دروغ به نام من سوگند ياد مى كند به آنچه كه تو گفتى ايمان نياورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 576
10. ابراهيم بن عبد الحميد از پيرى از ياران ما كه كنيه اش ابو الحسن بود نقل كرد كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: خداوند بزرگ خروسى سفيد آفريده كه گردنش زير عرش و پاهايش در انتهاى اعماق زمين هفتم است، و يك بالش در مشرق و بال ديگرش در مغرب است، و اين خروس آواز نمى دهد تا سپيده بدمد، و چون آواز دهد بالهاى خود را به حركت در مى آورد و مى گويد:«سبحان اللّٰه، سبحان اللّٰه [سبحان اللّٰه] العظيم الّذى ليس كمثله شىء»(يعنى: منزّه است خدا، منزّه است خدا [منزّه است خدا] كه بزرگ است و مانندى براى او نيست). پس خداوند در پاسخ او مى گويد: به آنچه تو گفتى ايمان نياورده است كسى كه به نام او سوگند دروغ ياد كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 445
[901]10-... امام باقر عليه السّلام فرمود: همانا خداى گرامى و بزرگ خروسى سپيد را آفريده كه گردنش در زير عرش و پاهايش در انتهاى زمين هفتم است. يك بالش در شرق و بال ديگرش در غرب است. تا آنگاه كه آن خروس نخواند خروس هاى ديگر نخوانند و چون آواز سر دهد بال هايش را بجنباند و گويد:«سبحان اللّٰه سبحان اللّٰه العظيم الّذي ليس كمثله شىء» و خداوند فرازمند او را پاسخ دهد: هر كه بر نام من به دروغ سوگند خورد به آنچه كه گفتى ايمان نياورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 525
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ رَجُلٍ مِنْ عَبْدِ اَلْقَيْسِ عَنْ سَلْمَانَ رَحِمَهُ اَللَّهُ: أَنَّهُ مَرَّ عَلَى اَلْمَقَابِرِ فَقَالَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ اَلْقُبُورِ - مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْمُسْلِمِينَ يَا أَهْلَ اَلدِّيَارِ هَلْ عَلِمْتُمْ أَنَّ اَلْيَوْمَ جُمُعَةٌ فَلَمَّا اِنْصَرَفَ إِلَى مَنْزِلِهِ نَامَ وَ مَلَكَتْهُ عَيْنُهُ أَتَاهُ آتٍ فَقَالَ وَ عَلَيْكَ اَلسَّلاَمُ يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ تَكَلَّمْتَ فَسَمِعْنَا وَ سَلَّمْتَ فَرَدَدْنَا فَقُلْتَ هَلْ تَعْلَمُونَ أَنَّ اَلْيَوْمَ جُمُعَةٌ فَقَدْ عَلِمْنَا مَا يَقُولُ اَلطُّيُورُ فِي يَوْمِ اَلْجُمُعَةِ قَالَ وَ مَا يَقُولُ اَلطَّيْرُ فِي يَوْمِ اَلْجُمُعَةِ قَالَ يَقُولُ قُدُّوسٌ قُدُّوسٌ رَبُّنَا اَلرَّحْمَنُ اَلْمَلِكُ مَا يَعْرِفُ عَظَمَةَ رَبِّنَا مَنْ يَحْلِفُ بِاسْمِهِ كَاذِباً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 227 )
11-مردى از عبد قيس گفت:سلمان فارسى-رحمه اللّٰه-بر قبرستانى گذر كرد و گفت«السّلام عليكم يا أهل القبور من المؤمنين و المسلمين،يا أهل الدّيار هل علمتم أنّ اليوم جمعة»يعنى درود بر شما اى ساكنين گورها كه مؤمن يا مسلمانيد،اى ساكنين ديار آيا ميدانيد كه امروز روز جمعه است؟و چون بسوى منزلش بازگشت و خوابيد و چشمانش بخواب رفت كسى بخوابش آمد و گفت «و عليك السّلام يا أبا عبد اللّٰه»تو با ما سخن گفتى و ما شنيديم و سلام كردى و ما پاسخ گفتيم،پرسيدى آيا ميدانيد اين روز روز جمعه است،آرى ما ميدانيم آنچه پرندگان در روز جمعه ميگويند،سلمان پرسيد پرندگان در اين روز چه ميگويند گفت:ميگويند«قدّوس قدّوس،ربّنا الرّحمن الملك»يعنى منزّه است پروردگار بخشندۀ پادشاه.بعد گويند«ما يعرف عظمة ربّنا من يحلف باسمه كاذبا»نشناخته است عظمت و بزرگى پروردگار ما را آنكه بنام او سوگند بدروغ ياد كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 514
11-ابو الجارود،از مردى از عبد قيس،نقل كرده است كه مى گفت:سلمان(ره)بر گورستانى گذشت و گفت:سلام بر شما اى ساكنان مزارها كه از افراد با ايمانيد و مسلمان،اى ساكنان ديار(برزخ)!آيا مى دانيد كه امروز روز جمعه است؟!و بعد به خانه اش بازگشت و خوابيد كسى در خواب به سراغش آمد و گفت:و بر تو باد سلام، اى ابا عبد اللّٰه!،با ما سخن گفتى و ما(سخنان تو را)شنيديم و(بر ما)سلام كردى و ما پاسخ سلام(تو)را داديم)و از ما پرسيدى:آيا مى دانيد كه امروز،روز جمعه است؟!(بدان كه)مى دانيم آنچه را كه پرندگان در روز جمعه بر زبان مى آورند!و سلمان پرسيد:(مگر)پرندگان در روز جمعه چه مى گويند؟گفت:مى گويند:پاك و منزه است(خدا)،پاك و منزه است(خدا)،آنكه با نام او به دروغ سوگند ياد مى كند، بزرگى و عظمت خداى ما را-كه بخشنده و حكمران عالم هستى است-نمى شناسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 577
11. مردى از طايفۀ عبد القيس گفت: سلمان فارسى-رحمة اللّٰه-بر گورستانى گذر كرد و گفت: سلام بر شما اى ساكنان گورها كه مؤمن يا مسلمانيد. اى ساكنان اين سرزمين، آيا مى دانيد كه امروز روز جمعه است؟ هنگامى كه سلمان به خانه اش بازگشت و خوابيد و چشمانش به خواب رفت، كسى به خوابش آمد و گفت اى ابو عبد اللّٰه، سلام بر تو باد. تو سخن گفتى و ما شنيديم، و سلام كردى و ما پاسخ گفتيم. پرسيدى: آيا مى دانيد كه امروز روز جمعه است؟ آرى ما مى دانيم پرندگان در روز جمعه چه مى گويند. سلمان گفت: پرندگان در اين روز چه مى گويند؟ گفت: مى گويند: منزّه است، منزّه است پروردگار ما كه بخشاينده و پادشاه است. عظمت پروردگار ما را آن كه به نام او سوگند دروغ ياد كند نشناخته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 447
[902]11-... سلمان رحمه اللّٰه بر گورستانى گذر كرد و گفت: سلام بر شما اى گورنشينان مؤمن و مسلمان؛ اى كسانى كه در گور منزل گزيده ايد! آيا مى دانيد كه امروز جمعه است؟ پس چون به خانه اش بازگشت و چشم بر هم نهاد و خوابيد كسى به خوابش آمد و گفت: و سلام بر تو اى ابو عبد اللّٰه! با ما سخن گفتى و ما شنيديم و سلام كردى و پاسخت داديم و گفتى: آيا مى دانيد كه امروز جمعه است؟ بى گمان ما مى دانيم كه پرندگان در روز جمعه چه مى گويند. سلمان رحمه اللّٰه گفت: پرندگان در روز جمعه چه مى گويند؟ او گفت كه مى گويند: پاك است، پاك است پروردگار رحمتگر پادشاه، هر كه بر نام خدا به دروغ سوگند خورد بزرگى پروردگارمان را در نيافته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 525
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ اَلْمُخْتَارِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ حَلَفَ بِاللَّهِ فَلْيَصْدُقْ وَ مَنْ لَمْ يَصْدُقْ فَلَيْسَ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي شَيْءٍ وَ مَنْ حَلَفَ بِاللَّهِ فَلْيَرْضَ وَ مَنْ لَمْ يَرْضَ فَلَيْسَ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي شَيْءٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 228 )
12-حسين بن مختار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس بخدا سوگند ميخورد بايد راست بگويد،و هر كس راست نگفت يعنى بدروغ قسم بخدا ياد كرد «
فَلَيْسَ مِنَ اَللّٰهِ فِي شَيْ ءٍ
»خدا را با او كارى نيست يعنى او را بخود واگذارد، و هر كس براى او بنام خدا قسم خورند بايد راضى شود،و اگر راضى نشود«
فَلَيْسَ مِنَ اَللّٰهِ فِي شَيْ ءٍ
»يعنى نه او را با خدا كاريست نه خدا را با او(كنايه از اينكه وى احترام خدا را نگه نداشته و خداوند او را بخود واگذار كرده است).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 514
12-حسين بن مختار،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس به خدا سوگند مى خورد،بايد به راستى قسم ياد كند و آنكه راست نگويد،خداى بزرگ و توانا را با او كارى نيست و كسى كه براى او(در اثبات و يا نفى چيزى)به خدا سوگند ياد مى كند،بايستى بپذيرد(به موضوع قسم تن در دهد)و كسى كه(از قبول آن)سر باز مى زند،خداوند عز و جل او را به خود واگذارد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 577
12. حسين بن مختار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس به خدا سوگند ياد كند بايد راست بگويد، و هر كس راست نگويد خدا را با او كارى نيست. و هر كس كه براى او به نام خدا قسم خورند بايد راضى شود، و اگر راضى نشود خدا را با او كارى نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 447
[903]12-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر خدا سوگند خورد بايد راست گويد و هر كه راست نگويد خداى گرامى و بزرگ او را به خود وانهد و هر كه براى او سوگند خورند بايد به سوگند راضى شود و آن را بپذيرد و اگر راضى نشود خداى گرامى و بزرگ او را به خود وانهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 525
ص: 242
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ أَجَلَّ عَذَابِ اَلْقَبْرِ فِي اَلْقَبْرِ مِنَ اَلْبَوْلِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 228 )
1-ابو بصير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:بيشتر عذاب قبر از پرهيز نكردن از ترشّح بول است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 515
1-ابو بصير،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:براستى،كه عذاب قبر (آدمى)بيشتر در رابطۀ با پرهيز نكردن از نجاست ادرار است(چرا كه آن را جدّى نمى گيرد و از كنار آن با بى تفاوتى مى گذرد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 578
1. ابو بصير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: بيشترين عذاب قبر در اثر پرهيز نكردن از بول است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 447
[904]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، بيشتر عذاب قبر به سبب دورى نكردن از بول است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 525
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْقُرَشِيِّ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنِ اَلْمِيثَمِيِّ (1) عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أُمِّ حَمِيدَةَ أُعَزِّيهَا بِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَبَكَتْ وَ بَكَيْتُ لِبُكَائِهَا ثُمَّ قَالَتْ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَوْ رَأَيْتَ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عِنْدَ اَلْمَوْتِ لَرَأَيْتَ عَجَباً فَتَحَ عَيْنَهُ ثُمَّ قَالَ اِجْمَعُوا لِي كُلَّ مَنْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُ قَرَابَةٌ قَالَتْ فَلَمْ نَتْرُكْ أَحَداً إِلاَّ جَمَعْنَاهُ قَالَ فَنَظَرَ إِلَيْهِمْ ثُمَّ قَالَ إِنَّ شَفَاعَتَنَا لاَ تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلاَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 228 )
1-ابو بصير گويد:بر امّ حميده(زوجۀ امام صادق عليه السّلام)براى تعزيت فوت امام عليه السّلام وارد شدم،امّ حميده پاره اى گريست و من نيز از گريۀ او بگريستم،پس رو بمن كرده گفت اى ابا محمّد(كنيۀ ديگر ابو بصير است) كاش هنگام مرگ آن حضرت بودى و ميديدى و البتّه اگر بودى عجب ميديدى، چشمان مباركش را باز كرد و فرمود:از بستگان من هر كه هست حاضر نمائيد، از خويشان او و بنى هاشم هر كه بود حاضر كرديم چنان كه كسى باقى نماند،حضرت بسوى ايشان نظرى افكند سپس فرمود:بدون ترديد شفاعت ما شامل حال كسى كه نماز را كوچك بشمارد نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 515
1-ابو بصير نقل كرده است كه به خدمت امّ حميده(همسر گرامى امام صادق عليه السّلام) شرفياب شدم تا شهادت آن حضرت را به آن بانو تسليت عرض كنم.بانو به گريه افتاد و من نيز از گريۀ او،گريان شدم سپس آن بانو به من فرمود:اى ابا محمد اگر به هنگام شهادت حالت آن حضرت را مى ديدى در شگفت مى شدى،(در حالت احتضار)چشمان مبارك خود را گشود و فرمود:تمام نزديكان و بستگان مرا حاضر كنيد!ما نيز در اجراى فرمان آن حضرت،از بنى هاشم و بستگان آن حضرت،به هر كسى كه دسترسى داشتيم در آنجا جمع كرديم.حضرت نگاهى به آنان انداخت و فرمود:براستى،كه شفاعت ما(خاندان)شامل حال كسى كه نماز را كوچك(و بى اهميت )بشمارد،نمى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 578
1. ابو بصير مى گويد: بر امّ حميده [همسر امام صادق (عليه السّلام)] وارد شدم تا فوت آن حضرت را به وى تسليت گويم. او گريست و من نيز با او گريستم. سپس به من گفت: اى ابو محمد، اگر امام صادق (عليه السّلام) را هنگام مرگ مى ديدى چيز عجيبى را مشاهده مى كردى. امام (عليه السّلام) چشمان خود را باز كرد و فرمود: همۀ كسانى را كه با من خويشاوندى دارند حاضر كنيد. ما همه را گرد آورديم. امام (عليه السّلام) به آنان نگاهى كرد و فرمود: شفاعت ما به كسى كه نماز را كوچك بشمارد نخواهد رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 447
[905]1-... ابو بصير گويد: نزد امّ حميده (همسر امام صادق عليه السّلام) رفته و به خاطر وفات امام صادق عليه السّلام به او تسليت گفتم. او گريست و من نيز از گريه اش گريستم، سپس گفت: اى ابو محمّد! اگر هنگام مرگ آن حضرت عليه السّلام بر سر بالينش مى آمدى چيز شگفتى مى ديدى، آن حضرت عليه السّلام چشمانش را گشود و فرمود: همۀ خويشان را گرد آوريد، همۀ خويشان را گرد هم آورديم، پس بر آنان نگريست و پس آنگاه فرمود: به راستى، شفاعت ما به آنكه نماز را سبك شمارد نرسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 527
حَدَّثَنِي أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي بَشِيرٍ عَنْ حُجْرِ بْنِ زَائِدَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ تَرَكَ شَعْرَةً مِنَ اَلْجَنَابَةِ مُتَعَمِّداً فَهُوَ فِي اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 228 )
1-حجر بن زائده گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس از روى عمد در غسل جنابت موئى از بدن خود را ترك كند او در آتش خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 516
1-حجر بن زائده،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه هر كسى كه عمدا و به هنگام غسل جنابت،(حتى)مويى از بدن خود را فراموش كند و غسل ندهد (جاى)او در آتش(دوزخ)است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 579
1. حجر بن زائده مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس از روى عمد، مويى از بدن خود را در غسل جنابت ترك كند در آتش دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 449
[906]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در غسل جنابت يك تار مو را به عمد نشويد در دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 527
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: دَخَلَ رَجُلٌ مَسْجِداً فِيهِ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَخَفَّفَ سُجُودَهُ دُونَ مَا يَنْبَغِي وَ دُونَ مَا يَكُونُ مِنَ اَلسُّجُودِ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَقَرَ كَنَقْرِ اَلْغُرَابِ (2) لَوْ مَاتَ مَاتَ عَلَى غَيْرِ دِينِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 229 )
1-زرارة بن اعين گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:مردى براى نماز بمسجدى وارد شد و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آنجا بود،مرد سجدۀ نماز خود را سبك و كوتاه انجام داد و آن طور كه شايسته و بايسته است سجده بجاى نياورد،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:منقار بزمين زد چنان كه كلاغى دانه برچيند،اگر اين مرد با اين حال و اين نحو نماز خواندن بميرد بر غير دين محمّد در گذشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 516
1-زرارة بن اعين روايت كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمود: مردى وارد مسجدى شد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در آن مسجد بود،آن مرد سجدۀ نماز خود را با شتاب و كوتاه انجام داد،و آن را به گونه اى كه مى بايست،بجاى نياورد، پس رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم(در بارۀ او)فرمود:بدان گونه كه كلاغ(بر زمين)نوك مى زند (او هم)منقار بر زمين كوفت!!،اگر در همين حال قالب تهى كند،بر دينى به غير دين محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خواهد مرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 580
1. زراره مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: مردى براى نماز به مسجدى وارد شد كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) در آنجا حضور داشت. آن مرد سجدۀ خود را سبك و كوتاه به جاى آورد و آن گونه كه شايسته بود سجده نكرد. رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: همچون كلاغ نوك بر زمين زد. اگر او با اين حال بميرد به دين محمّد (صلّى الله عليه و آله) از دنيا نرفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 449
[907]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: مردى به مسجدى در آمد كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله نيز در آن مسجد بود. آن مرد سجدۀ نمازش را كوتاه و شتابان به جا آورد و آن گونه كه سزاوار و درست بود انجام نداد. پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: مانند كلاغ نوك زد، اگر بميرد بر غير دين محمّد جان سپرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 527
ص: 243
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَكَمِ بْنِ مِسْكِينٍ عَنْ حُصَيْنِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِذَا قَامَ اَلْعَبْدُ إِلَى اَلصَّلاَةِ أَقْبَلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ بِوَجْهِهِ فَلاَ يَزَالُ مُقْبِلاً عَلَيْهِ حَتَّى يَلْتَفِتَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَإِذَا اِلْتَفَتَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ أَعْرَضَ عَنْهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 229 )
[908]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: چون بنده به نماز بايستد خداى گرامى و بزرگ به او رو كند و پيوسته به او روى كند تا آنگاه كه آن بنده سه بار رويش را برگرداند؛ پس چون اين گونه كند خداوند از او روى برگرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 527
1-داود بن حصين گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:چون مرد بنماز بايستد خداوند عزّ و جلّ بدو رو كند و پيوسته مواجه او باشد تا اينكه سه بار از قبله رو بگرداند و متوجّه جانب ديگر شود،و چون چنين كند خداوند نيز از وى روى بگرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 517
1-(داود بن)حصين نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:چون بنده اى به نماز ايستد،خداوند بزرگ به او روى مى آورد(و توجه مى كند)و هيچ گاه روى خود را از او برنمى گرداند،مگر آنكه سه بار خود را(از قبله)برگرداند(و از خدا غافل شود)و چون چنين كند خداوند نيز از او روى گردان شود(و او را به خود واگذارد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 580
1. داود بن حصين مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر گاه بنده به نماز برخيزد خداوند به او روى مى آورد، و پيوسته به او روى خواهد داشت تا اينكه سه بار از قبله روى بگرداند، كه در اين صورت از او روى خواهد گردانيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 449
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي عِمْرَانَ اَلْأَرْمَنِيِّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ اَلْأَنْصَارِيِّ عَنْ هِشَامٍ اَلْجَوَالِيقِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ صَلَّى اَلصَّلاَةَ لِغَيْرِ وَقْتِهَا رُفِعَتْ لَهُ سَوْدَاءُ مُظْلِمَةٌ تَقُولُ ضَيَّعَكَ اَللَّهُ كَمَا ضَيَّعْتَنِي وَ أَوَّلُ مَا يُسْأَلُ اَلْعَبْدُ إِذَا وَقَفَ بَيْنَ يَدَيِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَنِ اَلصَّلاَةِ فَإِنْ زَكَتْ صَلاَتُهُ زَكَى سَائِرُ عَمَلِهِ وَ إِنْ لَمْ تَزْكُ لَمْ يَزْكُ عَمَلُهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 229 )
1-هشام جواليقى گويد:امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس نماز واجب خود را ترك كند تا وقت آن بگذرد آنگاه آن را قضا كند آن نماز تيره و تار بالا رود و گويد:خدا ترا ضايع كند چنان كه مرا ضايع ساختى، بعد فرمود:نخستين چيزى كه در موقف قيامت نزد خداوند سبحان در بارۀ آن از انسان سؤال شود نماز است،و هر گاه پاك(يعنى درست و شايسته)بود باقى اعمالش نيز پاك و شايسته باشد،و چنانچه شايسته نبود كردار ديگرش درست از كار در نيايد.(يعنى پذيرفته نگردد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 517
1-هشام جواليقى،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كس در خارج از وقت نماز،نماز بخواند،نمازش(به صورت)تيره و تاريك بالا مى رود(و به او نفرين مى كند)و مى گويد:خداوند تو را تباه كند كه مرا تباه كردى!و فرمود:اولين چيزى كه در پيشگاه الهى(به هنگام قيامت)از بنده بازخواست مى شود،نماز است،اگر نمازش پاك(و از آلايشها به دور)و قابل قبول بود،اعمال ديگر او نيز،مورد قبول قرار خواهد گرفت،و اگر نماز او بدان گونه كه بايد شايسته و بايسته نباشد ساير اعمال او نيز شايستۀ(پذيرش و قبول درگاه الهى)واقع نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 581
1. هشام جو اليقى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل كرد كه فرمود: هر كس نماز واجب خود را ترك كند و آن را در خارج وقت انجام دهد، آن نماز به صورت تيره و تار بالا مى رود و مى گويد: خدا تو را تباه كند چنان كه مرا تباه كردى. و نخستين چيزى كه در پيشگاه خداوند از بنده سؤال مى شود نماز است، پس اگر نمازش پاك بود، ساير اعمالش نيز پاك خواهد شد، و اگر نمازش پاك نبود، بقيۀ اعمالش نيز پاك نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 449
[909]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه در خارج از وقت نماز گزارد آن نماز سياه و تيره بالا رود و گويد: خدا تو را تباه سازد كه مرا تباه نمودى! و چون بنده در پيشگاه خداى گرامى و بزرگ بايستد نخستين چيزى كه از او پرسند نماز باشد؛ پس اگر نمازش پاك بود كردارهاى ديگرش نيز پاك خواهند بود و چون نمازش پاك نبود ديگر كردارش نيز پاك نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 529
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلصَّلاَةُ وُكِّلَ بِهَا مَلَكٌ لَيْسَ لَهُ عَمَلٌ غَيْرُهَا فَإِذَا فَرَغَ مِنْهَا قَبَضَهَا ثُمَّ صَعِدَ بِهَا فَإِنْ كَانَتْ مِمَّا تُقْبَلُ قُبِلَتْ وَ إِنْ كَانَتْ مِمَّا لاَ تُقْبَلُ قِيلَ لَهُ رُدَّهَا عَلَى عَبْدِي فَيَنْزِلُ بِهَا حَتَّى يَضْرِبَ بِهَا وَجْهَهُ ثُمَّ يَقُولُ لَهُ أُفٍّ لَكَ لاَ يَزَالُ لَكَ عَمَلٌ يغنيني [يُعْنِتُنِي].
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 229 )
2-ابو بصير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:بر نماز فرشته اى گمارده شده كه كارى جز آن ندارد،هنگامى كه بنده از نماز فارغ شود آن فرشته آن را برگيرد و بآسمان برد،و هر گاه از قبول شدنيها باشد پذيرفته گردد،اگر نه فرشته را گويند:آن را بصاحبش بازگردان،پس وى با آن نماز فرود آيد،و آن را بر روى صاحبش بكوبد،و گويد:افّ بر تو باد كه همواره از تو عملى صادر مى شود كه مرا بزحمت مياندازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 518
2-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:خداوند فرشته اى بر نماز مى گمارد كه كارى جز(نظارت بر آن)ندارد و زمانى كه نمازگزار از نماز خود فارغ مى شود،آن فرشته آن نماز او را با خود به بالا(آسمان)مى برد،اگر(از نمازهاى) قابل قبول باشد،پذيرفته مى شود،و اگر دست رد بر سينۀ نماز او بگذارند(و مورد قبول واقع نشود)به آن فرشته خطاب مى شود كه:آن را به بنده ام باز گردان!و فرشته به همراه نماز فرود مى آيد و آن را به صورت نمازگزار مى كوبد و(با نفرت)مى گويد: اف بر تو باد!كه هميشه از تو كارى سر مى زند كه مرا به زحمت وامى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 581
2. ابو بصير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: بر نماز فرشته اى گمارده شده است كه كارى جز آن ندارد، و هنگامى كه بنده از نماز فارغ مى شود، آن فرشته نماز را مى گيرد و بالا مى برد، پس اگر آن نماز پذيرفتنى باشد قبول مى شود، و اگر پذيرفتنى نباشد به آن فرشته خطاب مى شود: آن را به بنده ام بازگردان. پس فرشته آن نماز را فرود مى آورد و بر چهرۀ صاحبش مى زند و به او مى گويد: اف بر تو باد كه همواره عملى از تو صادر مى شود كه مرا به زحمت مى افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 451
[910]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: فرشته اى بر نماز گمارده شده كه كار ديگرى ندارد، پس چون بنده نمازش را به پايان برد آن فرشته نماز را بگيرد و به بالا برد. اگر از نمازهاى قبول شده باشد قبول شود و چنانچه از قبول شده ها نباشد خدا به آن فرشته فرمايد: آن را بر بنده ام باز گردان و او نماز را فرود آورده و به روى آن بنده زند و گويد: افّ بر تو باد! پيوسته كارى مى كنى كه مرا به سختى مى افكنى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 529
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ غَزْوَانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لاَ يَزَالُ اَلشَّيْطَانُ هَائِباً لاِبْنِ آدَمَ (1) ذَاعِراً مِنْهُ مَا صَلَّى اَلصَّلَوَاتِ اَلْخَمْسَ لِوَقْتِهِنَّ فَإِذَا ضَيَّعَهُنَّ اِجْتَرَى عَلَيْهِ فَأَدْخَلَهُ فِي اَلْعَظَائِمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 230 )
3-سكونى گويد:حضرت صادق بواسطه پدرانش عليهم السّلام از امير مؤمنان عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمودند:شيطان همواره از پسر آدم بيمناك و خائف است مادامى كه نماز پنجگانۀ خود را در وقت بجا مى آورد،و چون آن را در وقت خود ترك كرد و ضايع ساخت شيطان گستاخ گشته بر او راه مى يابد،و او را در گناهان بزرگ داخل ميسازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 518
3-اسماعيل بن ابى زياد،از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام نقل كرده است كه امير مؤمنان عليه السّلام به نقل از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:شيطان همواره از فرزند آدم مى ترسد،(البته)تا زمانى كه نماز پنجگانۀ خود را در اول وقت بخواند؛و چون اين(توفيق)را از دست داد،شيطان با گستاخى در(دل)او راه پيدا مى كند و او را به گناهان بزرگ(كبيره)آلوده مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 582
3. اسماعيل بن ابى زياد از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: شيطان همواره از پسر آدم بيمناك و ترسان است مادامى كه او نمازهاى پنجگانه اش را در وقت انجام دهد، ولى هنگامى كه آنها را ضايع ساخت بر او گستاخ مى شود و او را وارد گناهان بزرگ مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 451
[911]3-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امير مؤمنان عليه السّلام روايت نموده اند كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: تا آن هنگام كه آدميزاده نمازهاى پنجگانه اش را در وقتش به جا آورد شيطان همواره از او هراسان و ترسان است، پس چون نمازها را تباه كند و در وقتش نگزارد شيطان جرأت يابد و او را در گناهان بزرگ افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 529
ص: 244
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزٍ عَنْ زُرَارَةَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ كَانَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ قَرَأَ خَلْفَ إِمَامٍ يَأْتَمُّ بِهِ فَمَاتَ بَعَثَهُ اَللَّهُ عَلَى غَيْرِ اَلْفِطْرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 230 )
1-زراره و محمّد بن مسلم گويند:امام باقر عليه السّلام از امير مؤمنان عليه السّلام روايت كرد كه آن حضرت فرموده:هر كس در نماز بامامى اقتدا كند و حمد را بخواند چون بميرد بر غير دين حنيف محشور شود. شرح:در مذهب حقّ قراءت حمد و سوره هنگامى كه مأموم همهمۀ امام را در نماز جهريّه ميشنود ساقط و خواندن آن بر خلاف سنّت است و همچنين در نماز اخفاتيّه و ظاهرا در اين حديث تعرّض بجماعتى دارد كه ايشان پس از آنكه امام حمد را در صلوات جهريّه تمام ميكند آمين ميگويند و سوره حمد را خود ميخوانند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 519
1-زرارة و محمد بن مسلم از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده اند كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:هر كس در نماز به امامى اقتدا كند و سورۀ حمد را تلاوت نمايد، پس از مردن بر دينى غير دين حنيف برانگيخته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 582
1. زراره و محمّد بن مسلم مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: امير مؤمنان (عليه السّلام) مى فرمود: هر كس در نمازى كه به امام جماعت اقتدا كرده است حمد را بخواند، چون بميرد بر غير فطرت الهى برانگيخته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 451
[912]1-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام مى فرمود: هر كه بر امام جماعتى اقتدا كند و حمد و سوره را تلاوت كند، پس آنگاه جان سپارد مسلمان برانگيخته نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 531
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ وَهْبِ بْنِ حَفْصٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ أَقِيمُوا صُفُوفَكُمْ وَ اِمْسَحُوا بِمَنَاكِبِكُمْ لِئَلاَّ يَكُونَ فِيكُمْ خَلَلٌ وَ لاَ تُخَالِفُوا فَيُخَالِفَ اَللَّهُ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ وَ إِنِّي أَرَاكُمْ مِنْ خَلْفِي .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 230 )
1-ابو بصير گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم هنگام نماز بجمعيّت خطاب كرده گفت:اى مردم صفها را منظّم و مساوى كنيد و دوش بدوش بايستيد تا فاصله و جدائى ميان شما نيفتد،و نامرتّب نباشيد،كه خداوند دلهاى شما را از يك ديگر دور گرداند،و بدانيد كه من شما را از پس سر مى بينم.(يعنى متوجّه نظم و عدم آن نسبت بصفهاى جماعت شما هستم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 520
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اى مردم!صفها(ى نماز جماعت)را بر پا داريد،و دوش به دوش هم بايستيد تا(در ميان شما)فاصله نيفتد،و نظم صفها را بر هم مزنيد،خداوند در ميان دلهاى شما دورى و اختلاف نيندازد؛و بدانيد كه من شما را از پشت سر مى بينم .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 583
1. ابو بصير مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اى مردم، صفها را منظم كنيد و دوش به دوش بايستيد تا فاصله اى ميان شما پديد نيايد، و نامرتّب نباشيد كه خدا دلهاى شما را از يك ديگر دور خواهد ساخت. آگاه باشيد كه من شما را از پشت سر خود مى بينم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 451
[913]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اى مردم! صف هايتان را درست كنيد و پهلو به پهلوى هم بايستيد تا فاصله و شكافى ميان شما نباشد و پراكنده نايستيد كه خدا دل هايتان را از هم پراكنده و جدا گرداند و بدانيد كه بى ترديد من شما را از پشت سر مى بينم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 531
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ بُرَيْدِ بْنِ مُعَاوِيَةَ اَلْعِجْلِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا بَيْنَ اَلْمُسْلِمِ وَ بَيْنَ اَلْكَافِرِ إِلاَّ أَنْ يَتْرُكَ اَلصَّلاَةَ اَلْفَرِيضَةَ مُتَعَمِّداً أَوْ يَتَهَاوَنَ بِهَا فَلاَ يُصَلِّيَهَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 230 )
1-بريد بن معاويه گويد:امام باقر عليه السّلام نقل كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:مسلمان را با كافر فرقى جز ترك نماز واجب نيست كه مسلمان عمدا آن را ترك كند و سبك شمارد و در وقتش بجا نياورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 520
1-بريد بن معاويه عجلى،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:(ظاهرا)در ميان فرد مسلمان و كافر،فرقى جز ترك نماز واجب وجود ندارد،و(چنانچه)مسلمانى عمدا آن را نخواند و در وقت معين،نماز واجب خود را بجاى نياورد(با كافر،فرقى نخواهد داشت).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 584
1. بريد بن معاويۀ عجلى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اگر مسلمانى نماز واجب خود را عمدا ترك كند يا آن را سبك بشمارد و به جا نياورد، ميان او و كافر فرقى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 453
[914]1-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود:[اگر] مسلمان نماز واجب را به عمد وارهد يا آن را سبك شمارد و به جا نياورد تفاوتى ميان او و كافر نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 531
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ جَابِرٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ «صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ» : مَا بَيْنَ اَلْكُفْرِ وَ اَلْإِيمَانِ إِلاَّ تَرْكُ اَلصَّلاَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 231 )
ص: 245
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَارُونَ (1) قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ يَقُولُ: مَنْ تَرَكَ صَلاَةَ اَلْعَصْرِ غَيْرَ نَاسٍ لَهَا حَتَّى تَفُوتَهُ وَتَرَهُ اَللَّهُ [أَهْلَهُ] وَ مَالَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 231 )
1-محمّد بن هارون -يا محمّد بن مروان-گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام ميفرمود:هر كس نماز عصر خود را بدون اينكه فراموش كرده باشد در وقت نخواند و از او فوت شود، «وتره اللّٰه أهله و ماله يوم القيامة». خداوند در قيامت او را تنها و بى اهل و مال كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 521
1-محمد بن هارون از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس از روى عمد(و نه از فراموشى)(آنقدر)نماز عصر را آنقدر به تأخير بيندازد تا وقت آن سپرى شود،خداوند در روز قيامت،او را(تنهاى تنها و)جدا از افراد خانواده و دارائيش برانگيزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 584
1. محمّد بن هارون مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس نماز عصر خود را بى آنكه فراموش كرده باشد در وقت نخواند تا از او فوت شود، خداوند روز قيامت او را تنها و بى اهل و مال خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 453
[916]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه نماز عصر را بى آنكه فراموش كند واپس اندازد تا آنكه از دست بدهد خداوند او را در روز رستاخيز بى زن و فرزند و بى مال وانهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 533
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ عَنْ أَبِي سَلاَّمٍ اَلْعَبْدِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْتُ مَا تَقُولُ فِي رَجُلٍ يُؤَخِّرُ صَلاَةَ اَلْعَصْرِ مُتَعَمِّداً قَالَ يَأْتِي يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ موترا [مَوْتُوراً] أَهْلَهُ وَ مَالَهُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ إِنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ قَالَ وَ إِنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ قَالَ قُلْتُ وَ مَا مَنْزِلُهُ فِي اَلْجَنَّةِ قَالَ موترا [مَوْتُوراً] أَهْلَهُ وَ مَالَهُ يَتَضَيَّفُ أَهْلَهَا لَيْسَ لَهُ فِيهَا مَنْزِلٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 231 )
2-ابو سلاّم عبدى گويد:بر امام صادق عليه السّلام وارد شدم و عرض كردم: چه ميفرمائيد در بارۀ مرديكه نماز عصر خويش را عمدا تأخير اندازد؟فرمود: روز قيامت بى كس و تنها و بى اهل و مال محشور گردد،گويد:عرض كردم: اگر چه از بهشتيان باشد؟فرمود:اگر چه از اهل بهشت باشد،گويد:پرسيدم رتبه اش در بهشت چيست؟فرمود:يكّه و تنها بى زن و فرزند و مال و منال در بهشت بماند،و از مردم بهشت خواهش كند كه از او پذيرائى كنند چون خود در آنجا مأوى و منزلى ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 521
2-ابو سلام عبدى نقل كرده است كه به محضر امام صادق عليه السّلام شرفياب شدم،و پرسيدم:در بارۀ كسى كه نماز عصر را از روى عمد به تأخير مى اندازد،چه مى فرمائيد؟حضرت فرمود:در روز قيامت(تنهاى تنها)و جدا از افراد خانواده و دارائيش محشور مى شود.عرض كردم:فدايت گردم!حتى اگر از اهل بهشت باشد؟ فرمود:حتى اگر از اهل بهشت باشد!پرسيديم:پس مقام و منزلتش در بهشت چه خواهد بود؟!(فرمود):در بهشت(تنهاى تنها و)جدا از افراد خانواده و دارائيش بسر خواهد برد؛(و در ادامۀ سخنان خود فرمود):ساكنان بهشت به عنوان ميهمان (و نه صاحب خانه)از او پذيرائى مى كنند،چرا كه در بهشت جايگاه معيّنى ندارد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 585
2. ابو سلام عبدى مى گويد: بر امام صادق (عليه السّلام) وارد شدم و گفتم: چه مى گوييد در بارۀ مردى كه نماز عصرش را عمدا به تأخير مى اندازد؟ فرمود: روز قيامت تنها و بى اهل و مال محشور مى گردد. گفتم: فدايت شوم، هر چند از اهل بهشت باشد؟ فرمود: هر چند از اهل بهشت باشد. گفتم: پس رتبه اش در بهشت چيست؟ فرمود: بى اهل و مال خواهد بود، و چون خود در آنجا خانه اى ندارد از اهل بهشت درخواست مى كند كه او را مهمان كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 453
[917]2-... ابو سلاّم عبدى گويد: نزد امام صادق عليه السّلام رفته و عرض كردم: در بارۀ مردى كه نماز عصر را به عمد واپس انداخته است چه مى فرماييد؟ فرمود: در روز رستاخيز بى زن و فرزند و بى مال محشور شود. عرض كردم: فدايت شوم! هر چند از بهشتيان باشد؟! فرمود: هر چند از بهشتيان باشد. عرض كردم: در بهشت چه جايگاهى خواهد داشت؟ فرمود: بى زن و فرزند و بى مال باشد و چون خانه اى ندارد مهمان بهشتيان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 533
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا خَدَعُوكَ عَنْ شَيْءٍ فَلاَ يَخْدَعُونَكَ عَنِ اَلْعَصْرِ صَلِّهَا وَ اَلشَّمْسُ صَافِيَةٌ فَإِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ الموتر [اَلْمَوْتُورُ] أَهْلَهُ وَ مَالَهُ مَنْ ضَيَّعَ صَلاَةَ اَلْعَصْرِ قُلْتُ وَ مَا الموتر [اَلْمَوْتُورُ] أَهْلَهُ وَ مَالَهُ قَالَ لاَ يَكُونُ لَهُ أَهْلٌ وَ لاَ مَالٌ فِي اَلْجَنَّةِ قُلْتُ وَ مَا تَضْيِيعُهَا قَالَ يَدَعُهَا وَ اَللَّهِ حَتَّى تَصْفَرَّ اَلشَّمْسُ أَوْ تَغِيبَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 231 )
3-أبو بصير گويد:امام باقر عليه السّلام بمن فرمود:در هر چه تو را فريب دادند در مورد فريضۀ عصر فريبت ندهند،آن را هنگامى كه آفتاب كاملا روشن و صاف است بجاى آر،زيرا رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:بى كس و مال كسى باشد كه نماز پسين يعنى فريضۀ عصر را ضايع سازد،ابو بصير گويد:پرسيدم مراد از بى كسى و بى مالى چيست؟فرمود:آنست كه براى او در بهشت اهل و مال نيست،پرسيدم تضييع كدام است؟فرمود:بخدا(سوگند)آنست كه آن را تأخير اندازد تا آفتاب زرد شود يا خورشيد نهان گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 522
3-و به همين سند از ابو بصير نقل شده است كه امام محمد باقر عليه السّلام به من فرمود: (مراقب باش كه در مورد)هر چيزى تو را فريفتند،در مورد نماز عصر،تو را فريب ندهند(و)آن را به هنگامى كه آفتاب(هنوز)روشن و صاف است بخوان،زيرا كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:بى خويش و مال كسى است كه(توفيق قرائت)نماز(اول وقت)عصر را از دست بدهد.راوى مى گويد:از امام عليه السّلام پرسيدم:مراد از بى خويش و مال شدن چيست؟فرمود:براى چنين كسى در بهشت،خويشاوند و ثروتى نخواهد بود(و تنهاى تنها در بهشت بسر خواهد برد)؛پرسيدم:چه چيزى موجب اين كار مى شود؟فرمود:نماز عصر خود را آنقدر به تأخير بيندازد كه پرتو زرد رنگ آفتاب(به هنگام غروب)پديدار شود و يا آنكه خورشيد،غروب كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 586
3. ابو بصير مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) به من فرمود: تو را در هر چه فريب دادند در مورد نماز عصر فريبت ندهند. آن را هنگامى كه آفتاب كاملا روشن و صاف است به جاى آور، زيرا رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: بى كس و مال كسى است كه نماز عصر را تباه سازد. ابو بصير مى گويد: پرسيدم: مقصود از بى كسى و بى مالى چيست؟ فرمود: كسى است كه در بهشت زن و فرزند و مال ندارد. گفتم: تباه ساختن نماز عصر چگونه است؟ فرمود: به خدا سوگند، تباه ساختن آن اين است كه آن را به تأخير افكند تا آفتاب زرد شود يا خورشيد غروب كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 453
[918]3-... ابو بصير گويد: امام باقر عليه السّلام مرا فرمود: در مورد هر چيزى كه تو را فريب دهند در مورد نماز عصر فريبت ندهند. آن هنگام كه خورشيد سپيد است و نمودار، نماز عصر را برپا دار؛ زيرا پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه نماز عصر را تباه گرداند بى زن و فرزند و بى مال شود. عرض كردم: بى زن و فرزند و بى مال يعنى چه؟ فرمود: او را در بهشت زن و فرزند و مالى نباشد. عرض كردم: تباه كردنش چگونه است؟ فرمود: به خدا سوگند نماز عصر را واگذارد تا خورشيد به زردى گرايد يا غروب كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 533
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلنَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ مُوسَى بْنِ بَكْرٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَلَكٌ مُوَكَّلٌ يَقُولُ مَنْ نَامَ عَنِ اَلْعِشَاءِ إِلَى نِصْفِ اَللَّيْلِ فَلاَ أَنَامَ اَللَّهُ عَيْنَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 232 )
1-زرارة بن اعين گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:فرشته اى از جانب حقّ گماشته شده(و كارش اينست كه)ميگويد:هر كس كه نماز خفتن(عشاء)نكرده در بستر بخوابد خداوند ديده اش را بخواب نبرد.(يعنى در حقّ كسانى كه بدون أداء فريضه عشاء ميخوابند نفرين ميكند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 522
1-زرارة بن اعين از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:(به فرمان حضرت حق)فرشته اى مأمور است كه بهنگام،ندا مى كند:هر كس تا نيمۀ شب بخوابد و از نماز عشا بازماند،خداوند چشم او را از خواب باز دارد(راحتى را از او بگيرد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 586
1. زرارة بن اعين مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: فرشته اى از جانب خدا گماشته شده است كه مى گويد: هر كس قبل از خواندن نماز عشا بخوابد تا نيمه شب شود، خداوند چشمانش را به خواب نخواهد برد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 455
[919]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: فرشتۀ گمارده شده اى گويد: هر كه نماز عشا را نخواند و تا نيمه شب بخوابد خداوند چشمانش را به خواب نبرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 533
ص: 246
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْوَشَّاءِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَلَّى رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلْفَجْرَ فَلَمَّا اِنْصَرَفَ أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ عَلَى أَصْحَابِهِ فَسَأَلَ عَنْ أُنَاسٍ هَلْ حَضَرُوا فَقَالُوا لاَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ فَقَالَ أَ غُيَّبٌ هُمْ فَقَالُوا لاَ فَقَالَ أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ صَلاَةٍ أَشَدَّ عَلَى اَلْمُنَافِقِينَ مِنْ هَذِهِ اَلصَّلاَةِ وَ اَلْعِشَاءِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 232 )
1-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمودند:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روزى پس از أداء فريضۀ صبح در مسجد رو باصحاب كرده و از حال مردمى كه نامشان را يك يك برد پرسيد كه آيا اينان بجماعت حاضر شده اند؟اصحاب گفتند:نه يا رسول اللّٰه،با تعجّب پرسيد آيا غايبند؟!بعد فرمود:براستى كه هيچ نمازى بر منافقان از اين نماز و نماز عشا دشوارتر نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 523
1-عبد اللّٰه بن سنان،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نماز صبح را خواند و پس از فراغت از آن به اصحاب خود رو كرد و از آنان سراغ برخى از افراد را(با ذكر نام)گرفت و پرسيد كه آيا اينان(امروز)در نماز جماعت حضور داشتند؟!عرض كردند:نه،يا رسول اللّٰه!و حضرت(از روى تعجب و شگفتى)پرسيدند:آيا به مسافرت رفته اند(كه غايبند)؟!و در ادامۀ سخنان خود فرمودند:هيچ نمازى بر منافقان،سخت تر از اين نماز(نماز صبح)و نماز خفتن(عشاء)نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 587
1. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: روزى رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) پس از گزاردن نماز صبح روى به اصحاب كرد و در بارۀ گروهى كه نامشان را برد سؤال كرد كه آيا به جماعت حاضر شده اند. اصحاب گفتند: نه، اى پيامبر خدا. فرمود: آيا آنان غايبند؟ آن گاه فرمود: بدانيد كه هيچ نمازى براى منافقان از اين نماز و نماز عشا دشوارتر نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 455
[920]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله نماز صبح را به جا آورد و چون فارغ شد به ياران رو نمود و در بارۀ چند تن پرسيد كه آيا در نماز شركت كرده اند؟ عرض كردند: نه، اى پيامبر خدا! آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله [با تعجّب] فرمود: غايبند؟! آنگاه فرمود: آگاه باشيد كه هيچ نمازى بر منافقان سخت تر از اين نماز و نماز عشا نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 535
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اِشْتَرَطَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَلَى جِيرَانِ اَلْمَسْجِدِ شُهُودَ اَلصَّلاَةِ وَ قَالَ لينتهن أقواما [لَيَنْتَهِيَنَّ أَقْوَامٌ] لاَ يَشْهَدُونَ اَلصَّلاَةَ أَوْ لَآمُرَنَّ مُؤَذِّناً يُؤَذِّنُ ثُمَّ يُقِيمُ ثُمَّ آمُرُ رَجُلاً مِنْ أَهْلِ بَيْتِي وَ هُوَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَلَيُحْرِقَنَّ عَلَى أَقْوَامٍ بُيُوتَهُمْ تحرز [بِحَزْمٍ] مِنَ اَلْحَطَبِ لاَ يَأْتُونَ اَلصَّلاَةَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 232 )
2-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح گويد:امام صادق از پدرش محمّد بن علىّ عليهما السّلام نقل كرد كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم با همسايگان مسجد شرط كرد كه بنماز جماعت حاضر شوند،و فرمود:گروهى كه حاضر نميشوند بايد از اين كار دست بردارند و بنمازها حاضر شوند و گر نه مؤذّنى را گويم اذان و اقامه گويد و امر كنم شخصى را كه از اهل بيت من است و او علىّ عليه السّلام است پشته هاى هيمه فراهم آورد و خانه ها را بر آن مردمى كه تمرّد كرده اند بسوزاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 523
2-عبد اللّٰه بن ميمون،از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدر بزرگوار خود عليه السّلام روايت كرده است كه:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از همسايه هاى مسجد قول گرفته بود كه در نماز جماعت حضور يابند!و فرمود:گروهى كه به نماز حاضر نمى شوند،بايستى دست از اين كار بردارند،و گر نه به مؤذن فرمان دهم كه(با صداى بلند)اذان و اقامه بگويد، و بعد به مردى از اهل بيتم-كه على عليه السّلام باشد-فرمان مى دهم تا خانه هاى مردمى را كه(بدون دليل و عذر موجّه)در نماز جماعت حضور نمى يابند،و از اين فرمان سرپيچى مى كنند،در آتش بسوزاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 587
2. عبد اللّٰه بن ميمون از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) با همسايگان مسجد شرط كرد كه به نماز جماعت حاضر شوند، و فرمود: گروهى كه حاضر نمى شوند بايد از اين كار دست بردارند، و گر نه فرمان مى دهم مؤذّنى اذان و اقامه گويد، سپس دستور مى دهم به شخصى كه از خاندان من است و او على (عليه السّلام) است، پشته هاى هيزم فراهم كند و خانه هاى كسانى را كه به نماز حاضر نمى شوند به آتش كشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 455
[921]2-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله با همسايگان مسجد شرط نمود كه در نماز جماعت شركت كنند و فرمود: آنان كه در نماز جماعت شركت نمى كنند بايد از اين كار دست كشند و گر نه اذان گو را امر كنم كه اذان و اقامه گويد، پس آنگاه مردى از اهل بيتم را كه همان على [عليه السّلام] است دستور دهم كه پشته هاى هيزم را گرد هم آورده و خانۀ كسانى را كه به نماز جماعت نمى آيند آتش زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 535
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عُبَيْدٍ عَنِ اَلنَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْنَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ اَلْبَاقِرَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ تَرَكَ اَلْجُمُعَةَ ثَلاَثاً مُتَوَالِيَاتٍ بِغَيْرِ عِلَّةٍ طَبَعَ اَللَّهُ عَلَى قَلْبِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 232 )
3-ابو بصير و محمّد بن مسلّم گويند از امام باقر عليه السّلام شنيديم ميفرمود: هر كس(بدون عذر يا علّت شرعى)سه هفتۀ پى در پى نماز جمعه را ترك كند خداوند دل او را مهر و موم كند(يعنى قابليّت پذيرش حقّ را از وى سلب نمايد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 524
3-ابو بصير و محمد بن مسلم-هر دو-از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود:هر كس سه هفته پياپى و بدون هيچ عذر موجّه شرعى در نماز جمعه شركت نكند،خداوند دل او را مهر مى كند(و به حال خود وامى گذارد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 588
3. ابو بصير و محمد بن مسلم مى گويند: از امام باقر (عليه السّلام) شنيديم كه مى فرمود: هر كس بدون عذر، سه هفتۀ پياپى نماز جمعه را ترك كند، خداوند بر دلش مهر خواهد زد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 455
[922]3-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه نماز جمعه را سه بار پياپى بدون دليل وارهد خداوند بر دلش مهر زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 535
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزٍ وَ فُضَيْلٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صَلاَةُ اَلْجُمُعَةِ فَرِيضَةٌ وَ اَلاِجْتِمَاعُ إِلَيْهَا فَرِيضَةٌ مَعَ اَلْإِمَامِ فَإِنْ تَرَكَ رَجُلٌ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ ثَلاَثَ جُمَعٍ فَقَدْ تَرَكَ ثَلاَثَ فَرَائِضَ وَ لاَ يَدَعُ ثَلاَثَ فَرَائِضَ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ إِلاَّ مُنَافِقٌ وَ قَالَ مَنْ تَرَكَ اَلْجَمَاعَةَ رَغْبَةً عَنْهَا وَ عَنْ جَمَاعَةِ اَلْمُؤْمِنِينَ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ فَلاَ صَلاَةَ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 232 )
4-زراره گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:نماز جمعه خود واجب است،و اجتماع براى خواندن آن با امام نيز واجب است،و چنانچه مردى بدون علّت سه جمعه پى در پى آن را ترك كند سه فريضه از فرائض الهى را ترك كرده،و ممكن نيست سه فريضه و امر واجب را كسى ترك كند مگر اينكه منافق باشد،و هر كس نماز جماعت را از روى بى ميلى ترك كند و از جماعت مؤمنين بدون علّت كناره گيرد نمازهايش درست نخواهد بود. شرح:بسيارى از فقهاى بزرگ ما بر حسب ادلّه و براهينى كه از اخبار آل محمّد عليهم السّلام در دست دارند گويند:شرط نماز جمعه آنست كه امام جماعت كه نماز جمعه را اقامه ميكند يا بايد خود امام معصوم و معيّن شده از جانب حقّ باشد يا اينكه بايد از جانب پيشواى حقّ منصوب باشد و إلاّ اگر اين شرط موجود نشد بايد نماز ظهر جمعه را مانند روزهاى ديگر چهار ركعت بجاى آورد و در اين صورت لازم نيست حتما بجماعت خوانده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 524
4-زرارة،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه:(شركت در)نماز جماعت(جمعه)يك فريضه است(واجب است)و حضور مردم براى بجاى آوردن آن با امام(معصوم)نيز واجب مى باشد،و جز منافق بيش از سه بار(سه هفته)اين امر واجب را ترك نمى كند.و نيز فرمود:نماز كسى كه از روى بى ميلى، نماز جماعت را ترك كند،و از اجتماع مؤمنان بدون(عذر و)علّت كناره گيرى نمايد،پذيرفته نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 588
4. زراره مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: نماز جمعه واجب است، و اجتماع كردن براى خواندن آن با امام نيز واجب است. پس اگر مردى بدون عذر، سه جمعه آن را ترك كند، در حقيقت سه واجب از واجبات خدا را ترك كرده است، و هيچ كس جز منافق سه واجب الهى را بدون عذر ترك نمى كند. و فرمود: هر كس نماز جماعت را از روى بى ميلى ترك كند و بدون عذر از جماعت مؤمنان كناره گيرد، نماز او نماز كامل نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 457
[923]4-... امام باقر عليه السّلام فرمود: نماز جمعه واجب است و گرد هم آمدن همراه با امام نيز واجب است؛ پس اگر مردى نماز جمعه را سه بار بدون دليل وارهد بى گمان سه عمل واجب را وارهانده است و كسى جز منافق سه واجب را فرو نگذارد. و نيز فرمود: هر كه نماز جماعت را از روى بى رغبتى به نماز جماعت و گردهمايى مؤمنان و بدون دليل وارهد نمازى ندارد (نمازش درست نيست).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 535
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَبْدِ اَلْعَزِيزِ اَلْعَبْدِيِّ عَنْ عُبَيْدِ بْنِ زُرَارَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَخْبِرْنِي عَنِ اَلْكَبَائِرِ قَالَ هِيَ خَمْسٌ وَ هُنَّ مِمَّا أَوْجَبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِنَّ اَلنَّارَ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اَللّٰهَ لاٰ يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ (1) وَ قَالَ إِنَّ اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوٰالَ اَلْيَتٰامىٰ ظُلْماً إِنَّمٰا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نٰاراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً (2) وَ قَالَ يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا إِذٰا لَقِيتُمُ اَلَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفاً فَلاٰ تُوَلُّوهُمُ اَلْأَدْبٰارَ إِلَى آخِرِ اَلْآيَةِ (3) وَ رَمْيُ اَلْمُحْصَنٰاتِ اَلْغٰافِلاٰتِ وَ قَتْلُ مُؤْمِنٍ مُتَعَمِّداً عَلَى دِينِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 233 )
1-عبيد بن زراره گويد :بامام صادق عليه السّلام عرض كردم كه گناهان كبيره (يعنى گناهان بزرگ)را براى من بيان فرمائيد،فرمود:آنها پنج گناهند و اين پنج آنهائيست كه خداوند بزرگ آتش جهنّم را براى مرتكبش حتمى و لازم ساخته و فرموده:«
إِنَّ اَللّٰهَ لاٰ يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ
» يعنى خداوند گناه شرك را نخواهد آمرزيد،و نيز فرموده:«
إِنَّ اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوٰالَ اَلْيَتٰامىٰ ظُلْماً إِنَّمٰا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نٰاراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً
» يعنى آنان كه اموال يتيمان را بناروائى و ستم ميخورند جز اين نباشد كه شكم خود را پر از آتش ميكنند،و بزودى در آتش افروخته خواهند سوخت. و همچنين فرموده«
يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا إِذٰا لَقِيتُمُ اَلَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفاً فَلاٰ تُوَلُّوهُمُ اَلْأَدْبٰارَ
»- تا آخر آيه يعنى اى كسانى كه ايمان آورده ايد هر گاه كه با كافران روبرو شديد هنگامى كه آمادۀ يورش بر شما شده اند پس رو مگردانيد و فرار اختيار مكنيد،چهارم تهمت زدن بر زنان پاكدامن بيخبر است،و پنجم كشتن مؤمنى براى دينش از روى عمد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 525
1-عبيد بن زرارة نقل مى كند كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدم:گناهان بزرگ(كبيره) كدامند؟فرمود:گناهان بزرگ پنج گناه است،كه خداوند آتش(دوزخ)را بر كسى كه آلودۀ به آنها شود،واجب كرده است،و در(كتاب خود،قرآن)فرموده است: «خداوند،(گناه)شرك را نمى بخشد»؛و«كسانى كه اموال يتيمان را به ناحق و از روى ستم،مى خورند،شكم(هاى)خود را پر از آتش مى كنند(در حقيقت آتش مى خورند نه مال يتيم را)و بزودى در آتش برافروختۀ دوزخ(سعير)خواهند سوخت»؛و«اى ايمان آورندگان!اگر كافران بر شما يورش آوردند،فرار مكنيد(و در مقام دفاع از كيان و ناموس خود برآئيد)؛و تهمت زدن به زنان پاكدامنى كه شوهر گزيده اند(يا زنان پاكدامان ناآگاه)؛و كشتن مؤمن از روى عمد به خاطر(پاسدارى از)دينش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 589
1. عبيد بن زراره مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: گناهان كبيره را براى من بيان كنيد. فرمود: آنها پنج گناهند كه خداوند آتش دوزخ را براى مرتكب شوندۀ آن حتمى ساخته است. خداوند فرموده است:
«إِنَّ اَللّٰهَ لاٰ يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ
»
[نساء،48](يعنى خداوند اين گناه را كه به او شرك ورزيده شود نمى آمرزد)، و نيز فرموده است:
«إِنَّ اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوٰالَ اَلْيَتٰامىٰ ظُلْماً إِنَّمٰا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نٰاراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً
»
[نساء، 10](يعنى كسانى كه اموال يتيمان را به ستم مى خورند، تنها آتش در شكم خود فرو مى برند، و به زودى در آتشى بر افروخته خواهند سوخت)، و همچنين فرموده است:
«يٰا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا إِذٰا لَقِيتُمُ اَلَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفاً فَلاٰ تُوَلُّوهُمُ اَلْأَدْبٰارَ
»
تا آخرآيه [انفال، 15](يعنى اى كسانى كه ايمان آورده ايد، هر گاه با كافران رو به رو شديد كه آمادۀ يورش بر شما شده اند، به آنان پشت مكنيد)، و چهارم تهمت زدن به زنان پاكدامن بى خبر است، و پنجم اينكه از روى عمد مؤمنى را به خاطر دينش بكشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 457
[924]1-... عبيد بن زراره گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم كه گناهان كبيره را برايم بازگوى. فرمود: گناهان كبيره پنج تا هستند كه خداى گرامى و بزرگ دوزخ را بر آنها واجب نموده است. خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد:«همانا خدا اين را كه با وى انباز گيرند نبخشايد»[نساء ، آيۀ 48] و مى فرمايد:«همانا كسانى كه مال هاى يتيم را به ستم مى خورند جز اين نيست كه در شكم هايشان آتشى فرو مى خورند و زودا كه به آتش افروختۀ دوزخ در آيند»[نساء ، آيۀ 10] و مى فرمايد:«اى كسانى كه ايمان آورده ايد چون در ميدان جنگ با انبوه حمله ور كافران روبرو شديد پس پشت ها را به آنها برمگردانيد (مگريزيد)... تا پايان آيه»[انفال ، آيۀ 15 و 16]، تهمت زدن به زنان پاكدامن و كشتن عمدى مؤمن به خاطر دينش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 537
ص: 247
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ عَبَّادِ بْنِ كَثِيرٍ اَلنَّوَّاءِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ اَلْكَبَائِرِ قَالَ كُلُّ شَيْءٍ وَعَدَ اَللَّهُ عَلَيْهِ اَلنَّارَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 233 )
2-عبّاد بن كثير نوّاء گويد:از امام باقر عليه السّلام پرسيدم گناهان كبيره كدامند؟فرمود:آن كارها كه خداوند بر ارتكاب آنها وعدۀ آتش داده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 526
2-عباد بن كثير نوّاء نقل كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام در بارۀ گناهان بزرگ (كبيره)پرسيدم.حضرت فرمود:گناهانى كه خداوند(در قرآن)براى آنها وعدۀ آتش داده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 590
2. عبّاد بن كثير نوّاء مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) در بارۀ گناهان كبيره پرسيدم، فرمود: هر گناهى است كه خدا وعدۀ آتش بر آن داده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 457
[925]2-... عبّاد بن كثير نوّاء گويد: از امام باقر عليه السّلام در بارۀ گناهان كبيره پرسيدم. فرمود: هر گناهى كه خداوند به آن وعدۀ دوزخ داده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 537
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ رِئَابٍ عَنِ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ إِنَّ فِي كِتَابِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّ آكِلَ مَالِ اَلْيَتَامَى ظُلْماً سَيُدْرِكُهُ وَبَالُ ذَلِكَ فِي عَقِبِهِ مِنْ بَعْدِهِ فِي اَلدُّنْيَا فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ - وَ لْيَخْشَ اَلَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰافاً خٰافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اَللّٰهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً (1) وَ أَمَّا فِي اَلْآخِرَةِ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ - إِنَّ اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوٰالَ اَلْيَتٰامىٰ ظُلْماً إِنَّمٰا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نٰاراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 233 )
1-حلبىّ گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود در كتاب(جدّم)علىّ عليه السّلام است كه خورندۀ مال يتيمان از روى تعدّى و ستم بزودى وبال اين كار را ببيند،نخست دامنگير ذريّه و نسل آيندۀ او در دنيا و بعد دامنگير خود او در عالم آخرت خواهد گشت،چنان كه خداوند عزيز فرموده«
وَ لْيَخْشَ اَلَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰافاً خٰافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اَللّٰهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً
» يعنى بايد بترسند آنان كه كفالت امر يتيمان را بعهده گرفته اند از اينكه بگذارند پس از خودشان فرزندان ناتوان و صغيرى را كه ترس دارند بر آنها،پس بايد از خدا بترسند و ملاحظۀ اين موضوع را بنمايند كه چگونه توقّع دارند ديگران با اطفال آنها رفتار كنند همان طور خود با يتيمان مردم سلوك كنند و بايد كلامى درست و خالى از هر گونه غرض و مرض گويند. و امّا راجع بعقوبت عالم آخرت پس خداوند جليل ميفرمايد:«
إِنَّ اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوٰالَ اَلْيَتٰامىٰ ظُلْماً إِنَّمٰا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نٰاراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً
» كه ترجمۀ آن گذشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 526
1-حلبى،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه در كتاب امير مؤمنان على عليه السّلام آمده است:آن كه از روى ستم و به ناروا مال يتيم را حيف و ميل مى كند،فرجام كار خود را خواهد ديد،و بال و مكافات اين عمل زشت او در دنيا گريبانگير نسل او و در عالم آخرت دامنگير خود او خواهد شد،كه خداوند(در قرآن كريم)فرموده است: «بايستى بيمناك باشند كسانى كه عهده دار امور يتيمانند(تا بر آنان ستم روا ندارند و اموالشان را حيف و ميل نكنند)همان گونه كه بر حال فرزندان صغيرى كه از خود بجاى مى گذارند،نگرانند،پس بايد از خدا بترسند(در مورد يتيمان)سخنى محكم و درست و عارى از غرض بگويند».سورۀ نساء/آيۀ 9.و اما در مورد مكافات آخرت،خداوند مى فرمايد:«كسانى كه اموال يتيمان را به ناحق و از روى ستم مى خورند،شكمهاى خود را پر از آتش مى كنند و بزودى در آتش برافروختۀ دوزخ خواهند سوخت».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 590
1. حلبى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: در كتاب على (عليه السّلام) آمده است: كسى كه مال يتيمان را به ستم مى خورد، به زودى وبال اين كار را در دنيا در ميان نسلش پس از خود خواهد ديد، و در آخرت نيز وبال آن به خودش خواهد رسيد. امّا در دنيا، خداوند فرموده است:
«وَ لْيَخْشَ اَلَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰافاً خٰافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اَللّٰهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً
»
[نساء،9](يعنى بايد بترسند آنان كه اگر از خود فرزندان ناتوانى بر جاى گذارند بر آينده شان بيم دارند، آرى بايد از خدا پروا كنند و سخنى درست گويند)، و امّا در آخرت، خداوند فرموده است:
«إِنَّ اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوٰالَ اَلْيَتٰامىٰ ظُلْماً إِنَّمٰا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نٰاراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً
»
[نساء،10] (يعنى كسانى كه اموال يتيمان را به ستم مى خورند، تنها آتش در شكم خود فرو مى برند، و به زودى در آتشى بر افروخته خواهند سوخت).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 457
[926]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: در كتاب امير مؤمنان عليه السّلام آمده است: همانا هر كه ستمكارانه مال يتيمان را بخورد زودا كه فرجام ستمش پس از او در دنيا فرزندانش را و در آخرت خود او را فرا گيرد؛ امّا در دنيا از آن رو كه خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد:«و كسانى كه اگر پس از خود فرزندانى ناتوان باز گذارند بر [بينوايى و تباه شدن] آنان بيمناكند بايد در بارۀ يتيمان بترسند و از خدا پروا كنند و سخنى راست و استوار گويند»[نساء ، آيۀ 9] و امّا در آخرت از آن رو كه خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد:«همانا كسانى كه مال هاى يتيمان را به ستم مى خورند جز اين نيست كه در شكم هايشان آتشى فرو مى خورند و زودا كه به آتش افروختۀ دوزخ درآيند» [نساء ، آيۀ 10]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 537
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ أَخِيهِ اَلْحَسَنِ عَنْ زُرْعَةَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْحَضْرَمِيِّ عَنْ سَمَاعَةَ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَعَدَ فِي مَالِ اَلْيَتِيمِ عُقُوبَتَيْنِ أَمَّا أَحَدُهُمَا فَعُقُوبَةُ اَلْآخِرَةِ اَلنَّارُ وَ أَمَّا عُقُوبَةُ اَلدُّنْيَا فَهُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ - وَ لْيَخْشَ اَلَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰافاً خٰافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اَللّٰهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً يَعْنِي بِذَلِكَ لِيَخْشَ أَنْ أَخْلُفَهُ فِي ذُرِّيَّتِهِ كَمَا صَنَعَ هُوَ بِهَؤُلاَءِ اَلْيَتَامَى.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 234 )
[927]2-... معصوم عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ براى خوردن مال يتيم دو كيفر را وعده داده است: يكى از آن دو در آخرت است كه دوزخ باشد و ديگرى كيفر دنيايى است كه خداى گرامى و بزرگ در اين باره مى فرمايد:«و كسانى كه اگر پس از خود فرزندانى ناتوان باز گذارند بر [بينوايى و تباه شدن] آنان بيمناكند بايد در بارۀ يتيمان بترسند و از خدا پروا كنند و سخنى راست و استوار گويند» [نساء ، آيۀ 9] و منظور آيه اين است كه بايد بترسد از اين كه كسى را سرپرست فرزندانش گردانم كه همان گونه كه او با يتيمان مردم رفتار كرده با يتيمان خودش نيز همان گونه رفتار كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 539
2-سماعة بن مهران(كه از اصحاب حضرت صادق و امام كاظم عليهما السّلام است) گويد:از امام عليه السّلام شنيدم ميفرمود:براستى كه خداوند عزيز دو كيفر و عقوبت براى خوردن مال يتيم مقرّر فرموده و وعيد داده است،يكى از آن دو راجع بعالم آخرتست كه آن آتش دوزخ باشد و يكى كيفر دنيائى،و أمّا راجع بكيفر دنيائى ميفرمايد:«
وَ لْيَخْشَ اَلَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰافاً خٰافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اَللّٰهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً
»و مرادش آنست كه بايد بترسد از اينكه بر سرپرستى فرزندان او كسى را گمارم كه با آنها رفتار كند بهمان طور كه او با يتيمان مردم رفتار كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 527
2-سماعة بن مهران،از امام معصوم عليه السّلام(از امام صادق يا حضرت موسى بن جعفر عليهم السّلام)روايت كرده است كه فرمود:براستى كه خداوند عز و جل در خوردن مال يتيم دو كيفر قرار داده است:يكى كيفر آخرت كه آتش(دوزخ)است،و ديگرى كيفر دنيوى است كه خداوند در(قرآن)مى فرمايد:«بايستى بيمناك باشند كسانى كه عهده دار امور يتيمانند(تا بر آنان ستم روا ندارند و اموالشان را حيف و ميل نكنند) همان گونه كه بر حال فرزندان صغيرى كه از خود بجاى مى گذارند،نگرانند،پس بايد از خدا بترسند(در مورد يتيمان)و سخنى محكم و درست و عارى از غرض بگويند».و مراد خداوند آن است كه بترسد از اينكه با فرزندان او(پس از درگذشت وى)همان كار را بكنم كه او در حق يتيمان(تحت كفالت خود)روا داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 591
2. سماعة بن مهران مى گويد: از امام (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند در مورد خوردن مال يتيم دو كيفر را وعده داده است، يكى از آنها كيفر آخرت است كه آتش دوزخ است، و امّا كيفر دنيا همان است كه خداوند فرموده:
«وَ لْيَخْشَ اَلَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰافاً خٰافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اَللّٰهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً
»
يعنى بايد بترسد از اينكه بر سرپرستى فرزندان او كسى را بگمارم كه با آنها به گونه اى رفتار كند كه او با يتيمان مردم رفتار كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 459
ص: 248
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ عَامِرِ بْنِ حَكِيمٍ عَنِ اَلْمُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: دَخَلْنَا عَلَيْهِ فَابْتَدَأَ فَقَالَ مَنْ أَكَلَ مَالَ اَلْيَتِيمِ سَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِ مَنْ يَظْلِمُهُ وَ عَلَى عَقِبِهِ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ وَ لْيَخْشَ اَلَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰافاً خٰافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اَللّٰهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 234 )
3-معلّى بن خنيس گويد:بر امام صادق عليه السّلام وارد شديم حضرت(بدون اينكه ما سخنى گفته باشيم)شروع كرده فرمود:هر كس خيانت بمال يتيم كند خداوند مسلّط سازد بر او كسى را كه باو يا اولاد و فرزندان او ستم كند چنان كه خداوند عزيز(در كتاب خود)ميفرمايد:«
وَ لْيَخْشَ اَلَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰافاً خٰافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اَللّٰهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً
»بايد بترسند آنان كه امر سرپرستى اطفال پدر مرده را بدست گرفته اند از اينكه پس از خود كودكان صغير و ناتوانى واگذارند،بترسند بر حال ايشان(كه مبادا كسى بر اموال ايشان مسلّط شود و همان طور كه اينان رفتار كرده اند او نيز با آنها رفتار نمايد)و بايد كلامى درست و خالى از غرض و فساد گويند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 528
3-معلّى بن خنيس نقل كرده است كه(با جمعى)به محضر امام صادق عليه السّلام شرفياب شديم و آن حضرت فرمود:هر كس مال يتيمى را به ناروا بخورد،خداوند كسى را بر او يا فرزندان مسلط مى سازد كه(همان)ستم(را)روا دارد،چرا كه خداوند عز و جل در كتاب خود،قرآن كريم مى فرمايد:«بايستى بيمناك باشند كسانى كه عهده دار امور يتيمانند(تا بر آنان ستم روا ندارند و اموالشان را حيف و ميل نكنند) همان گونه كه بر حال فرزندان صغيرى كه از خود بجاى مى گذارند،نگرانند،پس بايد از خدا بترسند(در مورد يتيمان)و سخنى محكم و درست و عارى از غرض بگويند».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 592
3. معلّى بن خنيس مى گويد: بر امام صادق (عليه السّلام) وارد شديم. حضرت ابتدا به سخن كرد و فرمود: هر كس مال يتيم را بخورد، خداوند كسى را بر او مسلّط خواهد كرد كه بر او يا نسلش ستم كند، زيرا خدا [در كتاب خود] فرموده است:
«وَ لْيَخْشَ اَلَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰافاً خٰافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اَللّٰهَ وَ لْيَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً
»
.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 459
[928]3-... معلّى بن خنيس گويد: نزد امام صادق عليه السّلام رفتيم و او خود سخن آغاز نمود و فرمود: هر كه مال يتيم را بخورد خداوند كسى را بر او يا فرزندانش چيره سازد كه بر آنان ستم كند و همانا خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد:«و كسانى كه اگر پس از خود فرزندانى ناتوان باز گذارند بر [بينوايى و تباه شدن] آنان بيمناكند بايد در بارۀ يتيمان بترسند و از خدا پروا كنند و سخنى راست و استوار گويند»[نساء ، آيۀ 9]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 539
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ قَالَ مَا مِنْ عَبْدٍ مَنَعَ زَكَاةَ مَالِهِ شَيْئاً إِلاَّ جَعَلَ اَللَّهُ ذَلِكَ لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ ثُعْبَاناً مِنْ نَارٍ طَوْقاً فِي عُنُقِهِ يَنْهَشُ مِنْ لَحْمِهِ حَتَّى يَفْرُغَ مِنَ اَلْحِسَابِ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ - سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ (1) قَالَ مَا بَخِلُوا بِهِ مِنَ اَلزَّكَاةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 234 )
1-محمّد بن مسلم گويد:از امام باقر عليه السّلام راجع بكلام خدا كه ميفرمايد «
سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ
»(آنچه بدان بخل ميورزند در قيامت طوق گردنشان خواهد شد)سؤال كردم،فرمود:هيچ بنده اى نيست كه زكات مال نپردازد هر چند اندك باشد جز اينكه آن زكات را خداوند بصورت اژدهائى از آتش در قيامت طوق گردنش سازد و آن حيوان او را بگزد و گوشت او را بخورد تا خداوند از حساب (مردم)فارغ شود،و اين معنى كلام خداوند است كه ميفرمايد«
سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ
» فرمود:(يعنى)آنچه بدان بخل ورزيده اند از زكات.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 529
1-محمد بن مسلم نقل كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام معنى اين آيۀ كريمه «بزودى در روز قيامت آنچه را كه از دادن آن(زكات)امساك ورزيده اند،و بال گردنشان خواهد شد»را پرسيدم،حضرت فرمود:بنده اى نيست كه زكات مالش را نپردازد مگر آنكه در روز قيامت خداوند آن زكات را(كه بر عهدۀ اوست)به صورت مار بزرگ آتشينى درآورده و طوق گردنش سازد و آن مار آتشين به گزيدن و خوردن گوشت(و پوست)او مى پردازد تا خداوند از كار حساب(بندگان خود)فراغت يابد؛ و اين است معنى كلام خداوندى،كه مى فرمايد:«بزودى در روز قيامت آنچه را كه از دادن آن(زكات)امساك ورزيده اند،و بال گردنشان خواهد شد»و نيز فرمود:آنچه نسبت به آن از دادن زكات،بخل ورزيده اند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 592
1. محمّد بن مسلم مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) در بارۀ سخن خداوند:
«سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ
»
[آل عمران،180](به زودى آنچه بدان بخل مى ورزند، در قيامت طوق گردنشان مى شود) سؤال كردم، فرمود: هيچ بنده اى نيست كه زكات مال خود را- اگر چه اندك باشد-ندهد مگر اينكه خداوند آن را روز قيامت به صورت اژدهايى طوق گردنش مى كند تا او را بگزد و از گوشت وى بخورد تا خداوند از حساب فارغ شود، و اين است سخن خداوند:
«سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ
»
فرمود: يعنى زكاتى كه بدان بخل ورزيده اند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 459
[929]1-... محمّد بن مسلم گويد: از امام باقر عليه السّلام در بارۀ اين سخن خداى گرامى و بزرگ پرسيدم كه مى فرمايد:«زودا به آنچه بخل مى ورزيدند در روز رستاخيز طوق گردنشان شود»[آل عمران ، آيۀ 180] امام عليه السّلام فرمود: هيچ بنده اى چيزى از زكاتش را نپردازد جز آنكه خداوند آن را در روز رستاخيز اژدهايى آتشين گرداند و بر گرد گردنش اندازد و آن اژدها بدنش را بگزد تا از حساب فارغ آيد و اين همان سخن خداى گرامى و بزرگ است كه مى فرمايد:«زودا به آنچه بخل مى ورزيدند در روز رستاخيز طوق گردنشان شود»[آل عمران ، آيۀ 180] و فرمود: آنچه كه به آن بخل مى ورزيدند زكات بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 539
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَيُّوبَ بْنِ نُوحٍ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَبْعَثُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ نَاساً مِنْ قُبُورِهِمْ مَشْدُودَةً أَيْدِيهِمْ إِلَى أَعْنَاقِهِمْ لاَ يَسْتَطِيعُونَ أَنْ يَتَنَاوَلُوا بِهَا قيد [قِيسَ] أَنْمُلَةٍ (2) مَعَهُمْ مَلاَئِكَةٌ يُعَيِّرُونَهُمْ تَعْيِيراً شَدِيداً وَ يَقُولُونَ هَؤُلاَءِ اَلَّذِينَ ضَيَّعُوا خَيْراً قَلِيلاً مِنْ خَيْرٍ كَثِيرٍ هَؤُلاَءِ اَلَّذِينَ أَعْطَاهُمُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنَعُوا حَقَّ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي أَمْوَالِهِمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 234 )
2-ابو الجارود گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:خداوند عزيز در روز قيامت مردمى را برميانگيزد از گورها در حالى كه دستهاى ايشان بگردنهايشان گره خورده باشد بدانسان كه توانائى برداشتن اندك چيزى را ندارند و لو باندازه يا بقدر انگشتى باشد،و بهمراه آنان فرشتگانى باشند كه سخت آنها را سرزنش و توبيخ نمايند، و گويند:اينان كسانى هستند كه از مال بسيارى كه خداوند در اختيار آنها نهاده بود حقّ خدا را نپرداختند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 529
2-ابو الجارود،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه:خداوند عز و جل در روز قيامت،مردمى را از قبرهاشان برمى انگيزانند،كه دستهاى آنان به گردنهايشان طورى گره خورده است كه حتى نمى توانند به اندازۀ يك انگشت،چيزى را(بلند كنند و يا)بردارند،و فرشتگانى كه همراه آنانند(مدام)سرزنششان مى كنند كه اينانند،كسانى كه حق خدا را از ثروت فراوانى كه خداوند نصيبشان كرده بود، (بعنوان زكات)نپرداختند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 593
2. ابو الجارود مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: خداوند روز قيامت گروهى از مردم را از قبرها بر مى انگيزد در حالى كه دستهايشان به گردنهايشان بسته شده و به اندازۀ سر انگشتى قدرت برداشتن چيزى را ندارند، و فرشتگانى همراه آنانند و آنان را سخت سرزنش مى كنند و مى گويند: اينان كسانى اند كه از مال فراوانى كه داشتند مالى اندك را نپرداختند اينان كسانى اند كه خداوند به آنان ثروت داده بود ولى حق خدا را از اموال خود ندادند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 459
[930]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: خداى گرامى و بزرگ مردمانى را در روز رستاخيز با دست بسته و بر گردن آويخته از گورهايشان برانگيزاند آن گونه كه نتوانند چيز كوچكى را هم برگيرند، همراه آنان فرشتگانى باشند كه آنان را به سختى سرزنش كنند و گويند: اينان كسانى هستند كه خيرى اندك را از خير بسيار بازداشتند، اينان كسانى هستند كه خداى گرامى و بزرگ بر آنان عطا فرمود و آنان حقّ خداى گرامى و بزرگ را از دارايى خويش پرداخت نكردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 541
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ حَرِيزٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَا مِنْ ذِي مَالٍ ذَهَبٍ وَ لاَ فِضَّةٍ يَمْنَعُ زَكَاةَ مَالِهِ إِلاَّ حَبَسَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ بِقَاعٍ قَرْقَرٍ (3) سَلَّطَ عَلَيْهِ شُجَاعاً أَقْرَعَ (4) يُرِيدُهُ وَ هُوَ يَحِيدُ عَنْهُ (5) فَإِذَا رَأَى أَنَّهُ لاَ يَتَخَلَّصُ مِنْهُ أَمْكَنَهُ مِنْ يَدِهِ فَقَضَمَهَا كَمَا يُقْضَمُ اَلْفُجْلُ (6) حَتَّى يَصِيرَ طَوْقاً فِي عُنُقِهِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ وَ مَا مِنْ ذِي مَالٍ وَ إِبِلٍ أَوْ بَقَرٍ أَوْ غَنَمٍ يَمْنَعُ زَكَاةَ مَالِهِ إِلاَّ حَبَسَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ بِقَاعٍ قَرْقَرٍ يَطَؤُهُ كُلُّ ذِي ظِلْفٍ بِظِلْفِهَا وَ يَنْهَشُهُ كُلُّ ذِي نَابٍ بِنَابِهَا وَ مَا مِنْ ذِي مَالٍ نَخْلٍ أَوْ كَرْمٍ أَوْ زَرْعٍ يَمْنَعُ زَكَاتَهَا إِلاَّ طَوَّقَهُ اَللَّهُ رَيْعَةَ أَرْضِهِ (7) إِلَى سَبْعِ أَرَضِينَ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 235 )
3-حريز گويد:حضرت صادق عليه السّلام فرمود:نيست صاحب مالى نه نقره و نه طلا كه زكات بر آن واجب شده باشد و او نپردازد جز اينكه خداوند او را در روز قيامت در سرزمينى سخت و لغزنده محبوس كند،و مسلّط سازد در آن سرزمين بر وى اژدهائى را كه از شدّت زهر يا پيرى و فرتوتى موى سرش ريخته باشد-و اين نشانۀ آنست كه زهرش كشنده تر است-و اين اژدها در اين زمين هموار و لغزنده بدو حمله كند و او بگريزد و چون ببيند كه از گزند آن رهائى نخواهد داشت براى نجات خويش دست خود بدهان او افكند و آن اژدها چون ترب آن را زير دندان بجود،و سپس در گردنش چون طوق حلقه زند،و اين است آنچه خداوند عزيز ميفرمايد:«
سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ
»يعنى طولى نكشد كه مايۀ بخلشان در قيامت طوق گردنشان گردد،و نيز هيچ شتردار و گاودار و گوسفند دارى نيست كه زكات بر اغنام او تعلّق گيرد و او نپردازد،جز اينكه خداوند او را در صحرائى هموار باز دارد،و پايمال و خرد كند او را در آن زمين هموار هر حيوان سمّ دارى بسمّش،و هر صاحب دندانى بدندانش،و هيچ باغدارى خرما يا انگور و همچنين هيچ زارعى نيست كه زكات بر محصولش تعلّق گيرد و او از دادن آن امتناع ورزد جز آنكه خداوند در قيامت آن زمين را تا هفتمين طبقه اش در گردن او چون حلقه درآويزد. شرح:اعمال و رفتار و كردارى كه در اين جهان از انسان بوقوع مى پيوندد همه باقى خواهد ماند هم خود عمل و هم اثرش و هيچ كدام فانى نميشود،و چون بذر و دانه كه در دامان خاك بسپارند اعمال در اين دستگاه آفرينش باقيست و رفته رفته تحوّل و تغيير مييابد و خود را كامل ميكند و مانند دانه كه در بهار سر از خاك بيرون ميكند و بصورت سبزه و خوشه و سنبله خود را نشان ميدهد آن اعمال نيز در عالم برزخ بصورتى و در روز رستاخيز بچهرۀ كاملترى خودنمائى ميكنند و بعنوان پاداش يا كيفر بصاحبش باز ميگردد،البتّه كارهاى نيك بصورتى زيبا و رفتار زشت بصورتى كريه و منظره اى هولناك گريبانگير انسان خواهد گشت. و اين حقيقت از نظر قرآن كريم مسلّم و بدون ترديد است و در بسيارى از آيات گوشزد شده است چنان كه ميفرمايد«
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقٰالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ `وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقٰالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ
» يا«
اَلْيَوْمَ تُجْزىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمٰا كَسَبَتْ
» يا «
وَ قِيلَ لِلظّٰالِمِينَ ذُوقُوا مٰا كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ
» يا«
وَ مٰا تُجْزَوْنَ إِلاّٰ مٰا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
» يا «
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ اَلنّٰاسُ أَشْتٰاتاً لِيُرَوْا أَعْمٰالَهُمْ
» يا«
يَوْمَ يَنْظُرُ اَلْمَرْءُ مٰا قَدَّمَتْ يَدٰاهُ
» يا«
وَ وَجَدُوا مٰا عَمِلُوا حٰاضِراً
» يا«
وَ إِذَا اَلْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ `عَلِمَتْ نَفْسٌ مٰا أَحْضَرَتْ
» . همۀ اين آيات شريفه و آيات بسيار ديگر دلالت دارند بر اينكه اعمال نابود نخواهد شد و در جهان ديگر با چهره اى نورانى و بهشتى،يا ظلمانى و جهنّمى بر عاملين خود باز خواهد گشت،و توقيف حقّ فقرا و مستمندان و منع زكات واجب بر حسب اين حديث شريف بصورت اژدهائى مهيب در مى آيد و بر گردن مرتكبش حلقه ميزند،و خوردن مال يتيم بشكل آتشى مى شود كه در شكم خورندۀ آن ميريزند، و ظلم ظلماتى خواهد شد كه ظالم را در آن روز احاطه مينمايد،چنان كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود: «الظّلم ظلمات يوم القيامة». . و البتّه اين مطلب با وجود بهشت و جهنّم هم اكنون و مخلوق بودن آنها منافاتى ندارد بلكه كاملا سازگار است زيرا با اينكه بهشت و جهنّم اكنون موجودند نعمتها و شكنجه هاى آن دو با اعمال و رفتار آدميان ايجاد خواهد شد،و«
إِنَّ اَلْأَبْرٰارَ لَفِي نَعِيمٍ `وَ إِنَّ اَلْفُجّٰارَ لَفِي جَحِيمٍ `يَصْلَوْنَهٰا يَوْمَ اَلدِّينِ `وَ مٰا هُمْ عَنْهٰا بِغٰائِبِينَ
» براستى كه نيكوكاران در بهشتند،و تبهكاران در دوزخ باشند و روز جزا و پاداش بدان جا درآيند،و از آن غائب نشوند،و در آيۀ ديگر فرمود:«
تَرَى اَلظّٰالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمّٰا كَسَبُوا وَ هُوَ وٰاقِعٌ بِهِمْ
»ستمكاران را خواهى ديد كه از آنچه كرده اند هراسانند و لا جرم بر ايشان فرود خواهد آمد.و در آيۀ ديگر فرمود«
مَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَ مَنْ عَمِلَ صٰالِحاً فَلِأَنْفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ
»هر كس كفر ورزد همان كفر بر عليه او است و هر كس نيكى كند پس براى خويش بستر راحتى مى گسترد.چنان كه امام صادق عليه السّلام فرمود: إنّ العمل الصّالح ليذهب إلى الجنّة فيمهّد لصاحبه. همانا عمل نيك شخص ببهشت رود و براى صاحبش آسايشگاهى مهيّا و آماده كند.و اين مختصر را گنجايش بيش از اين نيست هر كه طالب تفصيل بيشتر باشد بكتاب تجسّم عمل نگارش دانشمند معاصر جناب آقاى امين رضوى مراجعه فرمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 530
3-حريز از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:(ترديدى نيست در اينكه) خداوند در روز قيامت دارندۀ مالى را(بجز طلا و نقره)كه زكات آن را نپرداخته باشد،در زمين لغزنده و هموارى وادارد،و اژدهاى بد هيبت و ترسناكى را بر او بگمارد،تا به او حمله ور شود و بگزد،و چون خود را در چنگ او اسير ببيند و راه فرارى نيابد،دست خود را به اختيار،در اختيار اژدها مى گذارد،و اژدها همانند ترب،دست او را مى جود،و بعد به دور گردنش حلقه مى زند،و اين(معنى)همان كلام خداوند است كه مى فرمايد:«بزودى در روز قيامت آنچه را كه از دادن آن (زكات)امساك ورزيده اند،و بال گردنشان خواهد شد»؛و دارندۀ رمه هاى شتر،يا گاو،يا گوسفند كه زكات آن را نمى پردازد،خداوند در روز قيامت او را در زمينى هموار،زندانى كند،آنگاه هر حيوانى كه صاحب سُم باشد با سُم خود او را درهم مى كوبد و هر حيوان گزنده اى با دندان خود او را مى گزد؛و هر باغدارى كه بر محصول خرما يا انگور او و يا كشاورزى كه بر محصول كشت او زكات تعلق بگيرد، خداوند در روز قيامت(سنگينى محصول)آن زمين را تا طبقۀ هفتم،وبال گردنش مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 594
3. حريز مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر صاحب مالى-چه مال او طلا باشد يا نقره-اگر زكات مالش را ندهد، خداوند او را روز قيامت در سرزمين لغزنده محبوس مى كند، و اژدهايى را كه از شدّت زهر موى سرش ريخته است بر او مسلّط مى سازد، و پيوسته آن اژدها به او حمله مى كند و او مى گريزد، و چون ببيند كه از گزند آن رهايى نمى تواند يافت، براى نجات خود دستش را در دهان اژدها مى افكند و اژدها آن را مانند ترب زير دندان مى جود، و سپس چون طوق بر گردنش حلقه مى زند و اين است سخن خداوند:
«سَيُطَوَّقُونَ مٰا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ اَلْقِيٰامَةِ
»
.و نيز هر صاحب مالى-چه مال او شتر باشد يا گاو يا گوسفند-اگر از پرداختن زكات مال خود امتناع كند، خداوند او را روز رستاخيز در بيابانى لغزنده زندانى مى كند و هر حيوان سم دارى او را پايمال مى كند و حيوانات نيش دار او را مى گزند. و همچنين هر مالدارى-چه مال او درخت خرما و انگور يا زراعت باشد-اگر زكات مال را نپردازد، خداوند در قيامت آن زمين را تا هفتمين طبقه اش بر گردن او مى آويزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 461
[931]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ طلادار و نقره دارى نباشد كه زكات دارايى اش را نپردازد جز آنكه خداوند او را در روز رستاخيز در زمينى صاف و لغزنده به بند كشد و اژدهايى را كه از بسيارى زهر در سرش، موى سرش ريخته بر او مسلّط سازد، آن اژدها در پى او رود و او بگريزد و آنگاه كه ببيند نمى تواند از دستش رهايى يابد دستش را به سوى اژدها دراز كرده و آن اژدها مانند ترب دستش را خرد خرد بجود، سپس بر گرد گردنش حلقه زند و اين همان سخن خداى گرامى و بزرگ است كه مى فرمايد:«زودا به آنچه بخل مى ورزيدند در روز رستاخيز طوق گردنشان شود» [آل عمران ، آيه 180] و هيچ شتردار و گاودار و گوسفنددارى نباشد كه زكات مالش را نپردازد جز آنكه خداوند او را در روز رستاخيز در زمينى صاف و لغزنده به بند كشد و هر حيوان سم دارى او را لگدمال كند و هر نيش دارى او را بگزد و هيچ باغدار خرما و انگور و هيچ كشاورزى نباشد كه زكات محصولش را نپردازد جز آنكه خداوند زمينش را تا عمق زمين هفتم تا روز رستاخيز همچون قلاّده اى بر گرد گردنش آويزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 541
ص: 249
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ دَاوُدَ عَنْ أَخِيهِ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ: بَعَثَنِي إِنْسَانٌ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ زَعَمَ أَنَّهُ يَفْزَعُ فِي مَنَامِهِ يَرَى اِمْرَأَتَهُ تَأْتِيهِ فَيَصِيحُ حَتَّى سَمِعَ اَلْجِيرَانُ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اِذْهَبْ فَقُلْ لَهُ إِنَّكَ لاَ تُؤَدِّي اَلزَّكَاةَ فَقَالَ بَلَى وَ اَللَّهِ إِنِّي لَأُؤَدِّيهَا قَالَ فَقُلْ لَهُ إِنْ كُنْتَ تُؤَدِّيهَا فَإِنَّكَ لاَ تُؤْتِيهَا أَهْلَهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 235 )
[932]4-... عبد اللّٰه گويد: كسى مرا نزد امام صادق عليه السّلام فرستاد و ادّعا مى كرد از زنى كه در خوابش مى آيد، مى هراسد و مى گفت كه شبى چنان نعره زدم كه همسايگان صدايم را شنيدند. امام صادق عليه السّلام فرمود: بازگرد و به او بگو: آيا زكات دارايى ات را نمى پردازى؟[چون فرمودۀ امام عليه السّلام را به او رسانيدم] گفت: به خدا سوگند كه بى ترديد زكاتم را مى پردازم. امام عليه السّلام ديگر بار فرمود: پس او را بگو كه اگر آن را مى پردازى لا بدّ به مستحقّش نمى دهى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 541
4-داود بن فرقد گويد:برادرم نقل كرد كه شخصى مرا براى پرسش خوابى نزد امام صادق عليه السّلام فرستاد و وى تخيّل ميكرد كه در خواب زنى ويرا مى آزارد و ميگفت:شبى فريادى كشيدم كه همسايگان آن را شنيدند(خوابش را براى امام نقل كردم)فرمود باو بگو زكات مال نميدهى؟(پيام رسانيدم)مرد گفت:بخدا سوگند زكات ميدهم،امام فرمود:بگو اگر زكات هم ميدهى لابد بمستحقّش نميرسانى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 533
4-و به همين سند،داود بن فرقد از قول برادرش-عبد اللّٰه-نقل كرده است كه شخصى مرا براى تعبير خواب نزد امام صادق عليه السّلام فرستاد،و ادّعا مى كرد شبها از زنى كه به خوابش مى آيد،مى ترسد،به طورى كه در يكى از شبها صداى فرياد او را (حتى)همسايگانش شنيده اند.حضرت فرمود:برو و به او بگو كه چرا زكات(مال خود را)نمى پردازى؟فرمايش امام را براى آن مرد بازگو كردم،به خدا سوگند ياد كرد كه زكات مال خود را پرداخت مى كنم!پاسخ آن مرد به محضر امام عليه السّلام عرض كردم،فرمود:به او(از قول من)بگو:اگر زكات هم مى دهى(حتما)در اختيار نيازمندان واقعى آن قرار نمى دهى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 595
4. داود بن فرقد مى گويد: برادرم عبد اللّٰه نقل كرد كه شخصى مرا نزد امام صادق (عليه السّلام) فرستاد تا از خوابى كه مكرّر مى ديد از آن حضرت سؤال كنم. او در خواب مى ديد كه زنى به سراغ وى مى آيد و او را آزار مى رساند، و مى گفت: شبى فريادى كشيدم به گونه اى كه همسايگان هم آن را شنيدند. امام (عليه السّلام) فرمود: به او بگو كه زكات نمى دهى. آن مرد گفت: چرا، به خدا سوگند زكات مى دهم. امام (عليه السّلام) فرمود: به او بگو: اگر زكات هم مى دهى آن را به اهلش نمى رسانى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 461
وَ ذَكَرَ أَحْمَدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ أَنَّ فِي رِوَايَةِ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ مَنَعَ اَلزَّكَاةَ سَأَلَ اَلرَّجْعَةَ عِنْدَ اَلْمَوْتِ وَ هُوَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتّٰى إِذٰا جٰاءَ أَحَدَهُمُ اَلْمَوْتُ قٰالَ رَبِّ اِرْجِعُونِ `لَعَلِّي أَعْمَلُ صٰالِحاً فِيمٰا تَرَكْتُ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 235 )
5-در يك روايت ابو بصير گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود:هر كس زكات مال نپردازد هنگام مرگ تمنّاى بازگشت كند و اين معناى قول خداست كه ميفرمايد:«
حَتّٰى إِذٰا جٰاءَ أَحَدَهُمُ اَلْمَوْتُ قٰالَ رَبِّ اِرْجِعُونِ `لَعَلِّي أَعْمَلُ صٰالِحاً فِيمٰا تَرَكْتُ
» (تا اينكه يكى از ايشان را مرگ فرا رسد گويد:پروردگارا فرمان ده مرا بازگردانند اميدوارم در آنچه واگذاشته ام عمل خير و شايسته اى انجام دهم) يعنى زكات آن را ردّ كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 533
5-احمد بن ابى عبد اللّٰه در روايتى از ابى بصير نقل مى كند كه از امام صادق عليه السّلام شنيده است كه فرمود:كسى كه زكات نمى دهد به هنگام مرگ آرزوى بازگشت(به دنيا را)مى كند،و اين(مفاد)كلام خداوند(در قرآن كريم)است كه مى فرمايد: «همين كه مرگ گريبانگير يكى از آنها مى شود،مى گويد:پروردگارا!فرمان ده تا مرا (به دنيا)بازگردانند،اميدوارم كه در فرصتى كه از دست داده ام،كار شايسته و عمل خيرى انجام دهم»(سورۀ مؤمنون/آيۀ 102).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 595
5. ابو بصير مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس زكات خود را ندهد، هنگام مرگ آرزوى بازگشت به دنيا مى كند، و اين است معناى سخن خداوند:
«حَتّٰى إِذٰا جٰاءَ أَحَدَهُمُ اَلْمَوْتُ قٰالَ رَبِّ اِرْجِعُونِ `لَعَلِّي أَعْمَلُ صٰالِحاً فِيمٰا تَرَكْتُ
»
[مؤمنون،99-100](يعنى تا آن گاه كه مرگ يكيشان فرا رسد، مى گويد: پروردگارا، مرا باز گردانيد، شايد من در آنچه بر جاى نهاده ام كارى شايسته كنم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 461
[933]5-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه زكات را نپردازد هنگام مرگ درخواست بازگشت كند و اين همان سخن خداى گرامى و بزرگ است كه مى فرمايد:«تا چون يكى از آنان را مرگ فرا رسد گويد كه پروردگارا! مرا بازگردانيد. شايد در آنچه واگذاشته ام كار نيك و شايسته كنم»[مؤمنون ، آيۀ 99 و 100]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 541
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُوسَى بْنِ شَعْبَانَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْقَاسِمِ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : ذَنْبَانِ فِي اَلْإِسْلاَمِ لاَ يَقْضِي فِيهِمَا أَحَدٌ بِحُكْمِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى يَقُومَ قَائِمُنَا اَلزَّانِي اَلْمُحْصَنُ يَرْجُمُهُ وَ مَانِعُ اَلزَّكَاةِ يَضْرِبُ عُنُقَهُ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 235 )
6-ابان بن تغلب گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:دو كشتن است در اسلام كه هر دو را حقتعالى حلال كرده است،و كسى بدان حكم نميكند تا هنگامى كه قائم ما آل محمّد عليه السّلام قيام كند و آن حضرت عليه السّلام بدستور الهى در آن دو،حكم فرمايد يكى مرد زناكاريست كه زن داشته باشد كه او را سنگسار كند،و ديگر كسى كه زكات مال خود ندهد كه او را گردن زند. شرح:ممكن است مراد آن باشد كه قائم عليه السّلام بيّنه و گواه بر زنا و ندادن زكات نطلبد و بعلم خود حكم جارى سازد،چنان كه ظاهر روايت كافى است و اضافه اى دارد كه آن جملۀ لا يريد عليهما بيّنة. ميباشد،و در اين صورت منافات ندارد كه كس ديگرى اين دو قتل را انجام دهد و از روى بيّنه و دليل و شاهد باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 534
6-ابان بن تغلب،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در اسلام دو گونه كشتن وجود دارد كه حلال شمرده شده(و منع شرعى)ندارد،ولى تا زمانى كه قائم آل محمد«عج»قيام نكرده است كسى(حق ندارد بدون دليل و يا شاهد كافى)به اين دو نوع قتل حكم كند:يكى،مرد زناكارى كه داراى همسر باشد كه(آن حضرت به كيفر زنا)او را سنگسار مى كند؛و دو ديگر،كسى كه زكات(مال خود را به نيازمندان واقعى جامعۀ مسلمانان)پرداخت نكند،كه امام عليه السّلام او را(به كيفر خود دارى از پرداخت زكات)گردن مى زند .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 596
6. ابان بن تغلب مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: دو كشتن است كه به حكم خدا هيچ كس در مورد آن دو داورى نمى كند تا قائم ما به پا خيزد، يكى سنگسار كردن مرد زناكارى است كه همسر داشته باشد، و ديگرى زدن گردن كسى است كه زكات ندهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 461
[934]6-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دو كشتن در اسلام باشد كه به دستور خداى گرامى و بزرگ كسى آن دو را روا ندارد و به انجام نرساند تا اينكه قائم آل محمّد عليهم السّلام به پا خيزد: زناكارى را كه زن دارد سنگسار كند و آن كس را كه زكات نمى دهد گردن زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 543
وَ ذُكِرَ أَنَّ فِي رِوَايَةِ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ -: مَنْ مَنَعَ اَلزَّكَاةَ فَلْيَمُتْ إِنْ شَاءَ يَهُودِيّاً أَوْ نَصْرَانِيّاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 236 )
و هر كس قيراطى از زكات واجب را ندهد،ميخواهد يهودى بميرد ميخواهد نصرانى(يعنى با يهود و و نصارى محشور خواهد شد). شرح:در روايت سابق كه از ابى بصير نقل شد طلب بازگشت در هنگام مرگ بود،در اين روايت پس از مرگ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 534
و نيز فرمود:هر كس قيراطى از زكات(مال خود را)ندهد(گويى)خواسته است كه به دين يهود يا نصارى بميرد!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 597
و نيز فرمود: هر كس قيراطى از زكات خود را ندهد، مى خواهد يهودى بميرد يا نصرانى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 463
و نيز فرمود: هر كه قيراطى از زكاتش را نپردازد اگر خواهد يهودى بميرد يا مسيحى (مسلمان نخواهد مرد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 543
ص: 250
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ:(1) مَنْ مَنَعَ قِيرَاطاً مِنَ اَلزَّكَاةِ فَمَا هُوَ بِمُؤْمِنٍ وَ لاَ مُسْلِمٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 236 )
8-يكتن از روات از امام(صادق)عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس قيراطى از زكات واجب را نپردازد نه مؤمن است و نه مسلمان،و فرمود:مالى در بيابان يا در دريا تلف نشد مگر بسبب ندادن زكات آن.و نيز فرمود:چون قائم عليه السّلام قيام كند مانع الزّكاة را گردن زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 535
8-احمد بن محمد بن خالد،از پدرش نقل كرده است كه يكى از دوستان او اين روايت را از امام صادق عليه السّلام براى او باز گفته است:هر كس قيراطى از زكات(مال خود را)نپردازد،نه(در شمار افراد)با ايمان است و نه مسلمان. و نيز فرمود:هيچ مالى چه در خشكى و چه در دريا از بين نرفته است مگر به خاطر ندادن زكات.و فرمود:هر گاه قائم(حضرت ولى عصر حجّة بن الحسن العسكرى«عج») قيام كند مانع الزّكاة را گردن مى زند .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 597
8. احمد بن محمّد بن خالد از پدرش از يكى از راويان نقل كرده است كه امام (عليه السّلام) فرمود: هر كس قيراطى از زكات خود را ندهد نه مؤمن است و نه مسلمان. و امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هيچ مالى در بيابان يا دريا جز به سبب خود دارى از زكات تلف نمى شود. و نيز فرمود: هنگامى كه قائم (عج) به پا خيزد، گردن كسى را كه زكات نمى دهد خواهد زد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 463
[936]8-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ دارايى اى در خشكى و دريا تباه نشود جز با نپرداختن زكات. و نيز فرمود: آنگاه كه قائم آل محمّد عليهم السّلام به پا خيزد نپردازندۀ زكات را گردن زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 543
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اَلْعَظِيمِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْعَلَوِيِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: تَارِكُ اَلزَّكَاةِ وَ قَدْ وَجَبَتْ لَهُ كَمَانِعِهَا وَ قَدْ وَجَبَتْ عَلَيْهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 236 )
1-يكتن از روات از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:آنكه گرفتن زكات بر او واجب باشد و از گرفتن امتناع ورزد و نستاند مانند كسيست كه أداء زكات بر او واجب شود و از پرداختن آن سر باز زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 535
1-حسن بن على از قول يكى از راويان،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه گرفتن زكات(به خاطر نياز شديدى كه دارد)براى او واجب است، ولى از گرفتن آن خود دارى مى كند،به منزلۀ كسى است كه از پرداخت زكات واجب سر باز مى زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 598
1. حسن بن على از يكى از راويان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: كسى كه گرفتن زكات بر او واجب باشد و از گرفتن آن امتناع كند، مانند كسى است كه پرداختن زكات بر او واجب است و زكات نمى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 463
[937]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: مستحقّى كه از گرفتن زكات خوددارى كند مانند كسى است كه زكات بر او واجب شود و از پرداخت آن سرباز زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 543
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عِمْرَانَ اَلْهَمْدَانِيِّ عَنْ يُونُسَ بْنِ حَمَّادٍ اَلرَّازِيِّ (2) قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ أَفْطَرَ يَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ خَرَجَ رُوحُ اَلْإِيمَانِ مِنْهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 236 )
1-يونس بن حمّاد گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس يك روز از ماه رمضان را(بدون عذر شرعى)روزه نگيرد روح ايمان از او مفارقت كند. شرح:در پاره اى اخبار وارد شده كه مؤمن را چهار روح است و يكى از آنها را روح الايمان شمرده است پس بدين قرار هر گاه گناهى از گناهان كبيره از او سر زند آن روح از او مفارقت ميكند،و چون پشيمان شود و توبه كند باز ميگردد،و بعيد نيست مراد فرشته اى باشد كه بر مؤمن گمارده شده و هميشه او را بكارهاى نيك تشويق و از رفتار زشت پرهيز ميدهد چنان كه اين نيز در اخبار وارد شده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 536
1-يونس بن حمّاد رازى نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود: هر كس(عمدا و بدون عذر موجّه شرعى)يك روز از ماه رمضان را روزه نگيرد، روح ايمان را از دست مى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 598
1. يونس بن حمّاد رازى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس يك روز از ماه رمضان را [بدون عذر شرعى] روزه نگيرد روح ايمان از او جدا مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 463
[938]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه يك روز از ماه رمضان را [به عمد] روزه نگيرد روح ايمان از او برون رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 543
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ عنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ كَانَ فِي وَصِيَّةِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ تَتْرُكُوا حَجَّ بَيْتِ رَبِّكُمْ فَتَهْلِكُوا وَ قَالَ مَنْ تَرَكَ اَلْحَجَّ لِحَاجَةٍ مِنْ حَوَائِجِ اَلدُّنْيَا لَمْ يقض [تُقْضَ] حَتَّى يَنْظُرَ إِلَى اَلْمُحَلِّقِينَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 236 )
1-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح از امام صادق از پدرش عليهم السّلام روايت كرده كه فرمود:در وصيّت امير المؤمنين عليه السّلام است كه فرمود: «لا تتركوا حجّ بيت ربّكم فتهلكوا». يعنى حجّ خانۀ خدا را ترك مكنيد كه موجب هلاكت شما خواهد شد، و فرمود:هر كس حجّ خانۀ خدا را براى انجام حاجتى از حاجات دنيا ترك كند حاجيان با سرهاى تراشيده از حجّ باز گردند و هنوز حاجت او انجام نشده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 536
1-عبد اللّٰه بن ميمون،از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در وصيت امير المؤمنين على عليه السّلام آمده است:حج(واجب) خانه پروردگارتان را ترك نكنيد كه نابود خواهيد شد.و فرمود:كسى كه از حجّ (واجب)خانۀ خدا به منظور دسترسى به خواستۀ دنيايى خود،صرف نظر كند، (ديرى نپايد)كه زايران خانۀ خدا با سرهاى تراشيده از(سفر)حج بازمى گردند در حالى كه هنوز خواستۀ او برآورده نشده است(و مصداق كامل:از اينجا رانده و از آنجا مانده را پيدا مى كند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 599
1. عبد اللّٰه بن ميمون از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: در وصيّت امير مؤمنان (عليه السّلام) آمده است:«حجّ خانۀ خدا را ترك مكنيد كه هلاك خواهيد شد» و فرمود: هر كس حجّ را براى حاجتى از حاجتهاى دنيا ترك كند، حاجيان با سرهاى تراشيده از حجّ بازمى گردند و حاجت او هنوز روا نشده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 463
[939]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: يكى از وصيّت هاى امير مؤمنان عليه السّلام اين بود كه: حج خانۀ خدا را رها مكنيد كه نابود مى شويد. و نيز فرمود: هر كه حج را به خاطر دستيابى به خواسته اى دنيايى وارهد تا آن هنگام كه زيارتگران خانۀ خدا با سرهاى تراشيده از حج بازگردند خواسته اش برآورده نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 543
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُوسَى بْنِ سَعْدَانَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ ذَرِيحٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَحُجَّ حِجَّةَ اَلْإِسْلاَمِ وَ لَمْ تَمْنَعْهُ مِنْ ذَلِكَ حَاجَةٌ تُجْحِفُ بِهِ أَوْ مَرَضٌ لاَ يُطِيقُ اَلْحَجَّ مِنْ أَجْلِهِ أَوْ سُلْطَانٌ يَمْنَعُهُ فَلْيَمُتْ يَهُودِيّاً أَوْ نَصْرَانِيّاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 236 )
[940]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه جان سپارد و حج واجب خويش را به جا نياورد بى آنكه نيازمندى و نادارى او را از حج بازدارد يا بيمارى اى كه به سبب آن توان حج گزارى را از دست دهد يا قدرتمندى او را از حج بازدارد اگر خواهد يهودى بميرد يا مسيحى (مسلمان نخواهد مرد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 545
2-ذريح محاربى گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس حجّ بر او واجب شود و انجام ندهد بدون اينكه نادارى و تنگدستى او را از انجام آن باز دارد يا بمرضى مبتلا باشد كه نتواند بحجّ رود،و يا صاحب قدرتى او را از رفتن مانع شود،و حجّ نكرده از دنيا برود،پس بمرده است خواه بدين يهود خواه بدين نصارى(يعنى در زمرۀ يهود و نصارى باشد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 537
2-ذريح محاربى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه حج بر او واجب شده است ولى(عمدا)از انجام آن طفره رود تا بميرد،بى آنكه تنگدستى،يا بيمارى،و يا ممنوع الخروج شدن به دستور مقام ذى ربط(و يا عذر موجّه شرعى ديگرى)او را از اين سفر واجب باز داشته باشد،به دين يهود و يا نصارى مرده است،(و در روز قيامت با اين دو گروه محشور خواهد شد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 599
2. ذريح مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس حجّ بر او واجب شود و بى آنكه فقر و تنگدستى او را از انجام آن باز دارد يا به مرضى مبتلا باشد كه نتواند به حجّ رود و يا صاحب قدرتى مانع رفتن او شود، حجّ نكرده از دنيا برود، مى خواهد يهودى بميرد يا نصرانى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 465
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلسِّنْدِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مِهْزَمٍ اَلْأَسَدِيِّ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ : إِنَّ لِسَانَ اِبْنِ آدَمَ لَيُشْرِفُ كُلَّ يَوْمٍ عَلَى جَوَارِحِهِ فَيَقُولُ كَيْفَ أَصْبَحْتُمْ فَيَقُولُونَ بِخَيْرٍ إِنْ تَرَكْتَنَا وَ يَقُولُونَ اَللَّهَ اَللَّهَ فِينَا وَ يُنَاشِدُونَهُ وَ يَقُولُونَ إِنَّمَا نُثَابُ بِكَ وَ نُعَاقَبُ بِكَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 237 )
1-ابو حمزۀ ثمالى گويد:علىّ بن الحسين عليهم السّلام فرمود:همانا زبان فرزند آدم هر صبحگاه بر جوارح و اعضاى او سركشى كند و گويد «كيف أصبحتم». چگونه صبح كرديد؟يعنى حال شما چطور است،گويند:بخير و خوبى است اگر تو بگذارى و ما را رها كنى،و نيز او را گويند «اللّٰه اللّٰه فينا». ويرا سوگند دهند كه ما را بزحمت مينداز چون جز اين نيست كه بسبب تو است كه ما پاداش نيك مى بينيم،و بسبب تو است كه عقوبت ميشويم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 537
1-ابو حمزۀ ثمالى از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:زبان آدمى (فرزند آدم)به هنگام صبح،به(ساير)اعضاى او سر مى زند و احوالپرسى مى كند و از آنان مى پرسد:هر روز بر اعضاى بدنش مشرف مى شود و مى گويد در چه حالى (شب را)صبح كرديد؟!مى گويند:به خير و خوبى است به شرط آنكه تو(دست از سر ما بردارى)و ما را به خود رها كنى؟و نيز به او مى گويند:تو را به خدا سوگند كه (ناروا را در حقّ ما روا مدار)و ما را به مشقّت ميفكن!(و ترديدى در اين نيست كه) به خاطر تو،ثواب و پاداش(اخروى و افزونى نعمت و روزى در دنيا)به ما مى رسد، و به سبب توست كه كيفر مى شويم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 600
1. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: على بن الحسين (عليهما السّلام) فرمود: زبان آدمى هر روز بر ساير اعضاى او سركشى مى كند و مى گويد: حال شما چگونه است؟ و آنها مى گويند: اگر تو ما را رها كنى حالمان خوب است. و نيز مى گويند: خدا را، خدا را در مورد ما در نظر داشته باش، و او را سوگند مى دهند و مى گويند: جز اين نيست كه ما به سبب تو پاداش مى بينيم و به سبب تو كيفر مى شويم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 465
[941]1-... امام سجّاد عليه السّلام فرمود: همانا زبان آدميزاده، هر روز با بزرگمنشى بر ديگر اعضاى تن سرزند و گويد: حالتان چطور است؟ آنها گويند: اگر تو ما را رها كنى، خوب هستيم و گويند: تو را به خدا سوگند كه ما را به سختى ميفكن، همانا ما تنها به سبب تو پاداش مى گيريم و كيفر مى شويم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 545
ص: 251
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْبَطَائِنِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْمُؤْمِنِ عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ مَضَتْ لَهُ ثَلاَثَةُ أَيَّامٍ لَمْ يَقْرَأْ فِيهَا قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ فَقَدْ خُذِلَ وَ نَزَعَ رِبْقَةَ اَلْإِيمَانِ مِنْ عُنُقِهِ فَإِنْ مَاتَ فِي هَذِهِ اَلثَّلاَثَةِ أَيَّامٍ كَانَ كَافِراً بِاللَّهِ اَلْعَظِيمِ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 237 )
1-سليمان بن خالد گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس سه روز بر او بگذرد و سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را تلاوت نكند پس بدون ترديد مخذول شده و او را بخود واگذاشته اند.و ربقۀ ايمان را از گردن خويش باز ساخته،و چنانچه در اين سه روز از دنيا برود بخداى عظيم كافر شده باشد. شرح:«ربقه»بفتح راء مهمله و كسر آن بمعنى حبل و ريسمان است و در اينجا استعاره است براى آنچه مؤمن بدان از ايمان ملتزم گشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 538
1-سليمان بن خالد،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه سه روز بر او بگذرد و در اين مدّت سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را(حتّى در نماز)نخواند،بدون ترديد او را(از رحمت حق)محروم ساخته و به خود وانهاده اند،و زمام ايمان را(به دست خود)از گردن خود گشوده است،و اگر در اين سه روز،قالب تهى كند،نسبت به خداى بزرگ كافر شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 601
1. سليمان بن خالد مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس سه روز بر او بگذرد و سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را نخواند قطعا به حال خود رها شده و رشتۀ ايمان را از گردن خود گسسته است، و اگر در اين سه روز بميرد به خداى با عظمت كافر شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 465
[942]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سه روز پياپى بر او بگذرد و سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را تلاوت نكند او را به خود وانهاده شود و ريسمان ايمان را از گردنش باز گشوده است و اگر در اين سه روز جان سپارد به خداى بزرگ كافر شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 545
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ قَالَ فِي رِوَايَةِ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: مَنْ مَضَتْ لَهُ جُمُعَةٌ لَمْ يَقْرَأْ فِيهَا قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ ثُمَّ مَاتَ مَاتَ عَلَى دِينِ أَبِي لَهَبٍ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 237 )
1-اسحاق بن عمّار گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس يك هفته بر او بگذرد و سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
» را نخواند و از دنيا برود بر دين أبى لهب مرده است . شرح:البتّه مراد كسيست كه تلاوت اين سوره را از روى اعراض و بى رغبتى بآن ترك كند.و شايد كسانى در آن زمان بوده اند كه اين سوره را ترك ميكرده اند و اين تشديد براى آنها است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 538
1-اسحاق بن عمار،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر بر كسى يك هفته بگذرد،و سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را(در اين يك هفته)نخواند و از دنيا برود، بر دين ابو لهب مرده است. توضيح:ابو لهب از دشمنان سر سخت رسول گرامى اسلام صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به شمار مى رفت و به دستيارى همسرش خارهاى صحرا را مى كند و در مسير پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم مى ريخت!!و با آنكه نسبت بسيار نزديكى با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم داشت(عموى پيغمبر بود)از هيچ فتنه و دسيسه اى عليه آن حضرت و پيروان تازه مسلمان او روى گردان نبود و از سردمداران كفر به شمار مى رفت،و آنقدر به دشمنى خود در اين راه ادامه داد كه در مذلّت او سوره نازل شد:«
تَبَّتْ يَدٰا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ
»...
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 601
1. اسحاق بن عمّار مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس از جمعه اى تا جمعۀ ديگر بر او بگذرد و سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را نخواند و از دنيا برود، بر دين ابو لهب مرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 465
[943]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه جمعه اى [يك هفته] بر او بگذرد و سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را تلاوت نكند و پس آنگاه بميرد بر دين ابو لهب مرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 547
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْبَطَائِنِيِّ عَنْ صَنْدَلٍ (3) عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ أَصَابَهُ مَرَضٌ أَوْ شِدَّةٌ وَ لَمْ يَقْرَأْ فِيهَا قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ ثُمَّ مَاتَ فِي مَرَضِهِ - أَوْ فِي تِلْكَ اَلشِّدَّةِ اَلَّتِي نَزَلَتْ بِهِ فَهُوَ فِي اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 237 )
1-هارون بن خارجه گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس مرض يا گرفتاريى براى او پيش آيد و وى در آن مرض يا آن گرفتارى بخواندن سورۀ مباركۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
» توسّل نجويد،و در آن بيمارى،يا در آن سختى بميرد او در آتش خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 539
1-هارون بن خارجه نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:اگر كسى بيمار و يا گرفتار شود و(براى رفع بيمارى و يا گرفتارى خود)سورۀ«
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را نخواند،و به علت آن بيمارى يا گرفتارى از دنيا برود،(جايگاه او)در آتش است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 602
1. هارون بن خارجه مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس دچار بيمارى يا گرفتارى ديگرى شود و در آن حال سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را نخواند و در اثر آن بيمارى يا گرفتارى بميرد در آتش خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 467
[944]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه دچار بيمارى يا گرفتارى اى شود و در آن حال، سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را تلاوت نكند و در همان بيمارى يا گرفتارى كه دچارش شده بميرد در آتش دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 547
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَيْفٍ عَنْ أَخِيهِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ حَازِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ مَضَى بِهِ يَوْمٌ وَاحِدٌ صَلَّى فِيهِ خَمْسِينَ صَلاَةً (5) لَمْ يَقْرَأْ فِيهَا قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ قِيلَ لَهُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ لَسْتَ مِنَ اَلْمُصَلِّينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 238 )
[945]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه يك روز بر او گذرد و پنج نماز در آن گزارد و سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را در آنها تلاوت نكند به او گفته شود: اى بندۀ خدا! تو از نمازگزاران نيستى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 547
1-منصور بن حازم گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام ميفرمود:هر كس يك شبانه روز بر او بگذرد و پنج نماز بخواند و سورۀ مباركۀ توحيد را در هيچ يك از آنها نخواند باو گفته شود اى بندۀ خدا تو از نمازگزاران نيستى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 540
1-منصور بن حازم،نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:هر كسى كه يك روز بر او بگذرد و در(هيچ يك)از نمازهاى پنجگانۀ(واجب)سورۀ «
قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ
»را نخواند،به او خطاب مى شود كه:اى بندۀ خدا!تو از(شمار) نمازگزاران نيستى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 603
1. منصور بن حازم مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس يك روز بر او بگذرد و پنج نماز بگزارد و سورۀ «قل هو اللّٰه احد» را در آن نخواند به او گفته مى شود: اى بندۀ خدا تو از نمازگزاران نيستى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 467
ص: 252
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِي اَلْمَعْزَاءِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: مَنْ نَسِيَ سُورَةً مِنَ اَلْقُرْآنِ مُثِّلَتْ فِي صُورَةٍ حَسَنَةٍ وَ دَرَجَةٍ رَفِيعَةٍ فَإِذَا رَآهَا قَالَ مَنْ أَنْتِ مَا أَحْسَنَكِ لَيْتَكِ لِي فَتَقُولُ مَا تَعْرِفُنِي أَنَا سُورَةُ كَذَا وَ كَذَا لَوْ لَمْ تَنْسَنِي لَرَفَعْتُكَ إِلَى هَذَا اَلْمَكَانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 238 )
1-ابو بصير گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس سوره اى از قرآن را از ياد ببر آن سوره در چهره اى هر چه نيكوتر در درجه و مقامى رفيع براى او خودنمائى كند،و وى چون آن را بيند گويد:تو كيستى و چه زيبائى اى كاش از آن من ميبودى،پس آن سوره گويد:آيا مرا نميشناسى؟من فلان سوره هستم كه تو آن را فراموش كردى،چنانچه مرا از خاطر نميبردى امروز ترا بدين مقام بالا ميبردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 540
1-ابو بصير،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كس سوره اى از قرآن را فراموش كند،آن سوره در صورتى زيبا و مرتبه اى بس والا(به چشم)او مجسم مى شود،و آن شخص(فراموشكار)از او مى پرسد:تو كيستى كه اين قدر زيبايى؟! اى كاش از آن من بودى.و آن صورت مجسم شده به او مى گويد:مرا نمى شناسى؟ من فلان سورۀ(قرآن)هستم(كه تو از ياد برده اى!)اگر مرا فراموش نمى كردى تو را (با خود)تا اين مقام و مرتبۀ بلند بالا مى بردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 603
1. ابو بصير مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس سوره اى از قرآن را فراموش كند، آن سوره در چهره اى زيبا و مقامى بلند براى او نمودار مى شود، و هنگامى كه نگاه وى بر آن سوره مى افتد مى گويد: تو كيستى؟ چقدر زيبايى! كاش از آن من مى بودى. آن سوره مى گويد: آيا مرا نمى شناسى؟ من فلان سوره ام. اگر مرا فراموش نكرده بودى تو را به اين مقام بالا مى بردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 467
[946]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه سوره اى از قرآن را فراموش كند [در روز رستاخيز] آن سوره براى او در صورتى زيبا و مرتبه اى فراز پديدار شود و چون او را بيند گويد: تو كيستى؟ چقدر زيبايى؛ كاش از آن من بودى! آن سوره گويد: آيا مرا نمى شناسى؟ من فلان سوره هستم. اگر مرا فراموش نمى كردى تو را تا اين مقام و جايگاه بالا مى بردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 547
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنِ اَلْمُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ : لِيَأْذَنْ بِحَرْبٍ مِنِّي مَنْ أَذَلَّ عَبْدِيَ اَلْمُؤْمِنَ وَ لْيَأْمَنْ غَضَبِي مَنْ أَكْرَمَ عَبْدِيَ اَلْمُؤْمِنَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 238 )
1-معلّى بن خنيس گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام ميفرمود:خداوند سبحان فرموده:خود را آماده مبارزۀ با من نموده و يا اعلان بمبارزۀ با من داده است آنكه بندۀ مؤمن مرا پست شمارد يا او را خوار و ذليل گرداند،و از غضب و خشم من در امان است آنكه بندۀ مؤمن مرا تجليل و احترام كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 541
1-معلّى بن خنيس،از امام صادق عليه السّلام روايت مى كند كه خداوند(در قرآن)فرموده است:كسى كه بندۀ مؤمن مرا خوار سازد(و يا به چشم حقارت در او بنگرد)خود را آمادۀ مبارزه با من كرده است(و يا به من اعلان جنگ داده است)،و اگر كسى بندۀ مؤمن مرا گرامى و عزيز بدارد از خشم من در امان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 604
1. معلّى بن خنيس مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند بزرگ فرموده است. كسى كه بندۀ مؤمن مرا خوار گرداند، بداند كه با جنگى بزرگ از سوى من رو به رو شده است، و كسى كه بندۀ مؤمن مرا گرامى دارد از خشم من در امان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 467
[947]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد: هر كه بندۀ مؤمنم را خوار سازد مرا به ستيز فرا خوانده است و هر كه بندۀ مؤمنم را بزرگ دارد از خشمم در امان ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 549
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُمَرَ اَلْيَمَانِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَخْذُلُ مُؤْمِناً أَخَاهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ إِلاَّ خَذَلَهُ اَللَّهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 238 )
1-ابراهيم بن عمر يمانى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ مؤمنى نيست كه با وجود داشتن قدرت دست از يارى برادر مسلمان خود بكشد جز اينكه خداوند در دنيا و آخرت او را بخود واگذارد و ياريش نكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 541
1-ابراهيم بن عمر يمانى،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:مؤمنى كه با وجود توانايى،به يارى برادر ايمانى خود نمى شتابد(ترديدى نيست كه)خداوند (نيز)در دنيا و آخرت ياريش نخواهد كرد و او را به خود واخواهد گذاشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 604
1. ابراهيم بن عمر يمانى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هيچ مؤمنى نيست كه با وجود داشتن قدرت از يارى برادر مؤمنش خوددارى كند مگر اينكه خداوند در دنيا و آخرت دست از يارى او بر مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 469
[948]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: مؤمنى نباشد كه توان يارى برادر مؤمنش را داشته باشد و از ياريش فروگذارى كند جز آنكه خداوند او را در دنيا و آخرت بدون يارى واگذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 549
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ اَلْمُؤْمِنِينَ مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ وَ جَلاَلِ كَرَامَتِهِ (1) فَمَنْ طَعَنَ عَلَيْهِمْ أَوْ رَدَّ عَلَيْهِمْ قَوْلَهُمْ فَقَدْ رَدَّ اَللَّهَ فِي عَرْشِهِ وَ لَيْسَ مِنَ اَللَّهِ فِي شَيْءٍ إِنَّمَا هُوَ شِرْكُ اَلشَّيْطَانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 238 )
1-مفضّل بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:خداى عزّ و جلّ(ارواح) مؤمنين را از پرتو عظمت و شكوه و بزرگوارى خويش آفريده،پس هر كس برايشان بسبب ايمانشان طعن زند يا عقيدۀ آنان را ردّ كند بى گمان خدائى را كه فرمانش در سراسر كائنات جارى است ردّ كرده و او را با خدا و خدا را با او كارى نيست (يعنى بخود واگذاشته شده)و جز اين نيست كه اين از جهت دخالت شيطانيست كه در نطفه يا انديشۀ او نفوذ كرده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 541
1-مفضل بن عمر،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:براستى كه خداوند عز و جل مؤمنان را از نور عظمت و شكوه و جلال خويش آفريده است و هر كسى كه آنان را(بخاطر عقيده اى كه دارند)مورد شماتت و تمسخر قرار دهد(طعنه بزند)و عقايد آنان را مردود بداند،بدون ترديد خدا را-كه حكمران عالم هستى است-نفى كرده است،(و در حقيقت)رشتۀ خود را با خدا گسيخته است و خدا را (نيز)با او كارى نيست،و مسلما(اين عمل او)ناشى از نفوذ و تأثير شيطان در نطفه و انديشۀ او مى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 605
1. مفضّل بن عمر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند بزرگ مؤمنان را از پرتو عظمت و شكوه بزرگوارى خود آفريده است، از اين رو هر كس بر آنان طعنه زند يا سخنشان را نپذيرد در حقيقت سخن خدا را در عرش ردّ كرده، و خدا را با او كارى نيست. اين برخاسته از مشاركت شيطان در انديشۀ اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 469
[949]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا خداى گرامى و بزرگ مؤمنان را از پرتو بزرگى و شكوهمندى خويش آفريد؛ پس هر كه بر آنان طعنه زند يا سخنشان را نپذيرد بى گمان خداوند را كه در عرشش بر همگان حكم مى راند ردّ كرده است و خداوند او را به حال خويش واگذارد، و بى ترديد كار او به آن سبب است كه شرك شيطان در او راه يافته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 549
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ رِبْعِيٍّ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَا مِنْ إِنْسَانٍ يَطْعُنُ فِي عَيْنِ مُؤْمِنٍ إِلاَّ مَاتَ بِشَرِّ مِيتَةٍ وَ كَانَ يَتَمَنَّى أَنْ يَرْجِعَ إِلَى خَيْرٍ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 239 )
1-فضيل بن يسار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ انسانى رو در رو بمؤمنى طعن نزند،و او را مسخره نكند جز اينكه ببدترين مرگها هلاك شود،و پس از مرگ درخواست بازگشت بخير كند(يعنى تمنّا كند او را بدنيا بازگردانند تا جبران ما فات نمايد . شرح:در نسخۀ كتاب عقاب الاعمال و كان يتمنّى أن يرجع إلى خير. ميباشد،و لكن در كتاب محاسن برقى و كان يتمنّى أن لا يرجع إلى خير. است يعنى آرزو كند كه بخير باز نگردد،و در كتاب شريف كافى و كان قمنا أن لا يرجع إلى خير. است،يعنى سزاوار است كه بخير و سعادت باز نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 542
1-فضيل بن يسار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:(در اين ترديدى نيست)كه اگر كسى در مقابل روى مؤمن به او طعنه زده و ريشخندش كند،به بدترين نوع مرگها از دنيا خواهد رفت،و پس از مردن آرزوى بازگشت به(دنيا و)عمل خير كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 605
1. فضيل بن يسار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هيچ انسانى نيست كه روياروى به مؤمنى طعنه زند مگر اينكه به بدترين مرگها مى ميرد و همواره آرزو مى كند كه كاش بر مى گشت و كار خير انجام مى داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 469
[950]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: مؤمنى نباشد كه رو در روى مؤمنى به او طعنه زند جز آنكه به بدترين مرگ جان دهد و [پس از مرگ] آرزو كند كه به دنيا بازگردد و كردار نيك انجام دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 549
ص: 253
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَيُّمَا مُؤْمِنٍ كَانَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ مُؤْمِنٍ حِجَابٌ ضَرَبَ اَللَّهُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلْجَنَّةِ سَبْعِينَ أَلْفَ سُورٍ مَسِيرَةُ أَلْفِ عَامٍ مَا بَيْنَ اَلسُّورِ إِلَى اَلسُّورِ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 239 )
1-مفضّل بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر مؤمنى كه ميان او و مؤمن ديگر حجاب و پرده باشد يعنى خود را از او پنهان كند،خداوند ميان او و بهشت هفتاد هزار ديوار قرار دهد كه فاصلۀ هر كدام با ديگرى هزار سال راه مسافت باشد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 543
1-مفضل بن عمر،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:هر مؤمنى كه ميان او و مؤمن پرده و مانعى باشد(خود را پنهان كند و رو نشان ندهد)در ميان او و بهشت هفتاد هزار ديوار خواهد كشيد،كه فاصلۀ هر كدام آنها از ديگرى مسافت هزار سال راه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 606
1. مفضّل بن عمر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر مؤمنى كه ميان خود و مؤمن ديگر حجابى قرار دهد، خداوند ميان او و بهشت هفتاد هزار ديوار قرار مى دهد كه فاصلۀ هر كدام با ديگرى هزار سال راه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 469
[951]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى كه ميان او و مؤمنى ديگر جدايى باشد و از او كناره گيرد خداوند ميان او و بهشت هفتاد هزار ديوار كشد كه فاصلۀ هر كدام از ديگرى هزار سال راه باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 551
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ فُرَاتِ بْنِ أَحْنَفَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : رِبْحُ اَلْمُؤْمِنِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ رِبًا (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 239 )
1-فرات بن احنف گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:ربح و فائده گرفتن از مؤمن ربا است. شرح:ظاهرا اين مخصوص بغير مورد تجارت است،يا منحصر بزمانيست كه دولت حقّ روى كار باشد يعنى زمام امور بدست امام حقّ باشد كه در آن هنگام پس از درآمد بمقدار مخارج ربح گرفتن از مؤمن در معاملات بر مسلمانان حرام مى شود،و در اين زمان بحسب بعض روايات مكروه است يعنى ناروا است چنان كه در حديث علىّ بن سالم است امام فرمود «ذاك إذا ظهر الحقّ و قام قائمنا فامّا اليوم فلا بأس بأن تبيع من الاخ المؤمن و تربح عليه». اين در وقتى است كه حقّ آشكار شود و قائم ما عليه السّلام ظاهر شود،اما اين روزها باكى نيست كه بفروشى و از برادر مؤمنت ربح ببرى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 543
1-فرات بن احنف از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:طلب سود (نامتعارف در تجارت)از مؤمن،رباست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 606
1. فرات بن احنف مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: سود گرفتن مؤمن از مؤمن ديگر به قصد زيان رساندن به او ربا به شمار مى رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 469
[952]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سود گرفتن مؤمن از مؤمن [در زمان قائم آل محمّد عليهم السّلام] رباست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 551
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مَرْوَكِ بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ كَانَ اَلرَّهْنُ عِنْدَهُ أَوْثَقَ مِنْ أَخِيهِ اَلْمُسْلِمِ فَأَنَا مِنْهُ بَرِيءٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 239 )
1-يكتن از روات از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس گرو نزد او معتبرتر باشد از برادر مسلمانش من از وى بيزارم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 544
1-مروك بن عبيد،از يكى از راويان نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه اعتبار رهن(چيزى كه در رهن به گرو گذارده مى شود)در نزد او از اعتبار برادر مسلمانش بيشتر باشد،من از او بيزارى مى جويم(و متنفّرم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 607
1. مروك بن عبيد از يكى از ياران خود از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس گرو از نظر او معتبرتر از برادرش باشد من از او بيزارم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 471
[953]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه اعتبار گرو نزد او از اعتبار برادر مسلمانش بيشتر باشد من از او بيزارم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 551
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ فُرَاتِ بْنِ أَحْنَفَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَيُّمَا مُؤْمِنٍ مَنَعَ مُؤْمِناً شَيْئاً مِمَّا يَحْتَاجُ إِلَيْهِ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَيْهِ أَوْ مِنْ عِنْدِ غَيْرِهِ أَقَامَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مُسْوَدّاً وَجْهُهُ مُزْرَقَّةً عَيْنَاهُ مَغْلُولَةً يَدَاهُ إِلَى عُنُقِهِ فَيُقَالُ هَذَا اَلْخَائِنُ اَلَّذِي خَانَ اَللَّهَ وَ رَسُولَهُ ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 239 )
1-فرات بن احنف گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر مؤمنى كه مؤمن ديگر را از چيزى كه بدان محتاج است و او بر آن چيز از خود يا از جانب ديگرى دسترسى دارد و او را منع كند،خداوند ويرا در روز قيامت بر پا نگهدارد با روئى سياه و چشمانى زرق و كبود،دستها بگردن بسته،آنگاه كسى فرياد كند كه اين آن خيانتكارى است كه بخدا و رسولش خيانت كرده،سپس امر شود او را بسوى آتش بريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 544
1-فرات بن احنف از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر مؤمنى كه مؤمن ديگرى را از چيزى كه بدان نيازمند است-و مى تواند نياز او را شخصا يا توسط ديگرى برآورده سازد-منع نمايد،خداوند در روز قيامت او را با صورتى سياه و چشمانى كبود،و در حالى كه دستهايش به گردن او بسته شده است،بر پا نگاه مى دارد،و آنگاه سروشى بانگ برمى آورد كه:اين(همان)جنايتكارى است كه به خدا و رسول او صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خيانت ورزيده است،آنگاه فرمان مى رسد كه او را به (جانب)آتش برند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 607
1. فرات بن احنف مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر مؤمنى مؤمن ديگر را از چيزى كه بدان محتاج است و او بر آن چيز از خود يا از جانب ديگرى قدرت دارد منع كند، خداوند او را روز قيامت با چهره اى سياه و چشمانى كبود، در حالى كه دستهايش به گردن بسته است بر پا نگاه مى دارد، آن گاه كسى فرياد مى كند: اين همان خيانتكارى است كه به خدا و پيامبرش خيانت كرده است، سپس فرمان صادر مى شود كه او را به سوى آتش ببرند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 471
[954]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى كه مؤمنى ديگر را از چيز مورد نيازش باز دارد در حالى كه مى تواند آن را خود يا از جانب ديگرى فراهم آورد خداى گرامى و بزرگ او را در روز رستاخيز سياه روى و كبود چشم و دست بسته و بر گردن آويخته، بر پا نگاه دارد، آنگاه كسى ندا برآورد: اين خيانتكارى است كه به خدا و پيامبرش خيانت ورزيده است، پس آنگاه دستور داده شود كه او را به دوزخ برند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 551
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ يُونُسَ بْنِ ظَبْيَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : يَا يُونُسُ مَنْ حَبَسَ حَقَّ اَلْمُؤْمِنِ أَقَامَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ خَمْسَمِائَةِ عَامٍ عَلَى رِجْلَيْهِ حَتَّى يَسِيلَ مِنْ عَرَقِهِ أَوْدِيَةٌ وَ يُنَادِي مُنَادٍ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ هَذَا اَلظَّالِمُ اَلَّذِي حَبَسَ عَنِ اَلْمُؤْمِنِ (3) حَقَّهُ فيولج [فَيُوَبَّخُ] أَرْبَعِينَ يَوْماً (4) ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 240 )
1-يونس بن ظبيان گويد:امام صادق عليه السّلام بمن فرمود:اى يونس هر كس حقّ مؤمن را نگهدارد و بدو ندهد،خداوند در روز قيامت پانصد سال او را روى پا نگهدارد تا عرق چون سيل از وى جارى گردد،و منادى از جانب پروردگار ندا دهد كه اين آن ظالمى است كه حقّ مؤمن را نزد خود حبس كرد و بدو نپرداخت. فرمود:پس چهل روز او را تهديد و توبيخ كنند،آنگاه امر شود او را بآتش بريد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 545
1-يونس بن ظبيان،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اى يونس! هر كس حق مؤمن را(در نزد خود)نگاه دارد و از اداى حق او سر باز زند در روز قيامت خداوند او را به مدت پانصد سال بر روى پا نگاه مى دارد،تا عرق(بدنش) چون رود از(اعضاى)او جارى شود،و سروشى از جانب خداوند ندا سر مى دهد كه:اين همان ستمگرى است كه حقّ مؤمن را در نزد خود نگاه داشته و از اداى آن خود دارى كرده است.پس او را چهل روز مورد توبيخ و تهديد و سرزنش قرار مى دهند و آنگاه فرمان مى رسد كه او را به(جانب)آتش برند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 608
1. يونس بن ظبيان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: اى يونس، هر كس حق مؤمن را حبس كند خداوند او را روز قيامت پانصد سال بر روى پا نگاه مى دارد تا عرق همچون سيل از او جارى شود. آن گاه منادى از جانب خدا ندا مى كند: اين است آن ستمكارى كه مؤمن را از حق خودش محروم ساخت. و فرمود: پس چهل روز او را توبيخ مى كنند، سپس فرمان صادر مى شود كه او را به سوى آتش ببرند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 471
[955]1-... يونس بن ظبيان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى يونس! هر كه حقّ مؤمن را نگه دارد و باز پس ندهد خداوند او را در روز رستاخيز پانصد سال بر روى پا نگه دارد تا از عرق تنش چند رود سيل آسا به راه افتد، و نداگرى بانگ برآورد: اين ستم پيشه اى است كه حقّ مؤمنى را نگه داشت و نداد، آنگاه چهل روز سرزنش شود و پس آنگاه دستور داده شود كه او را به دوزخ برند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 553
ص: 254
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَيُّمَا مُؤْمِنٍ حَبَسَ مُؤْمِناً عَنْ مَالِهِ وَ هُوَ مُحْتَاجٌ إِلَيْهِ لَمْ يَذُقْ وَ اَللَّهِ مِنْ طَعَامِ اَلْجَنَّةِ وَ لاَ يَشْرَبُ مِنَ اَلرَّحِيقِ اَلْمَخْتُومِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 240 )
2-مفضّل بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر آن مؤمنى كه مال مؤمنى را نزد خود نگهدارد و نپردازد و او بدان محتاج باشد بخدا سوگند از طعام بهشت نخواهد چشيد و از رحيق مختوم(يعنى نوشابۀ سر بمهر)بهشتى نخواهد نوشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 545
2-و به همين سند،از مفضل بن عمر نقل شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر مؤمنى كه مال مؤمنى را حبس كند(در نزد خود نگاه دارد)و به او نپردازد،و آن مؤمن بدان مال نيازمند باشد،به خدا سوگند كه(طعم)غذاى بهشتى را نخواهد چشيد،و از آن نوشيدنى گواراى سر به مهر(رحيق مختوم)نخواهد نوشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 608
2. مفضّل از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر مؤمنى كه مال مؤمنى را نزد خود نگاه دارد و او بدان نيازمند باشد، به خدا سوگند از غذاهاى بهشتى نخواهد چشيد، و از شربتهاى مهرشدۀ بهشت نخواهد نوشيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 471
[956]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر مؤمنى كه مؤمنى ديگر را از مال مورد نيازش بازدارد به خدا سوگند كه از خوراك بهشتى نچشد و از بادۀ سر به مهر بهشتى نياشامد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 553
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ بَهَتَ مُؤْمِناً أَوْ مُؤْمِنَةً مِمَّا لَيْسَ فِيهِمَا بَعَثَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي طِينَةِ خَبَالٍ حَتَّى يَخْرُجَ مِمَّا قَالَ قُلْتُ وَ مَا طِينَةُ خَبَالٍ قَالَ صَدِيدٌ يَخْرُجُ مِنْ فُرُوجِ اَلزُّنَاةِ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 240 )
1-عبد اللّٰه بن أبى يعفور گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس بمرد مؤمنى يا بزن مؤمنه اى آنچه را كه در آنها نيست افترا ببندد،خداوند روز قيامت او را در طينت خبال برانگيزد و نگهدارد تا از عهدۀ آنچه گفته است بيرون آيد، گويد:عرض كردم:طينت خبال كدامست؟فرمود.چركابى كه در جهنّم از فرجهاى زنان بدكاره بيرون آيد. شرح:طينة خبال محلّى است در قعر جهنّم كه ريم و صديدى كه از فروج زنان تبهكار دوزخ خارج مى شود بدان جا ميريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 546
1-عبد اللّٰه بن ابى يعفور،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس به مرد يا زن با ايمانى به چيزى كه در آنها نيست،متّهم كند و افترا بندد،در روز قيامت خداوند او را در«خبال»بر مى انگيزد،از عهدۀ(اثبات)افترايى كه بسته است برآيد. راوى مى گويد،پرسيدم:طينت خبال چيست؟فرمود:محل گندابى كه در دوزخ از شرمگاه زنان بدكاره بيرون مى آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 609
1. ابن ابى يعفور مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس به مرد يا زن مؤمنى به چيزى كه در آنها نيست بهتان زند، خداوند او را روز قيامت در «طينت خبال» بر خواهد انگيخت تا از عهدۀ آنچه گفته است بيرون آيد. راوى حديث مى گويد: گفتم: «طينت خبال» چيست؟ فرمود: چركابه اى كه در دوزخ از فرج زنان بدكاره بيرون مى آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 471
[957]1-... ابن ابى يعفور گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر مرد يا زنى مؤمن به آنچه كه در آنها نيست افترا بندد خداوند او را در روز رستاخيز در «طينت خبال» برانگيزاند تا از سخنى كه گفته به در آيد. عرض كردم:«طينت خبال» چيست؟ فرمود: آب چركينى كه از فرج زنان بدكاره بيرون آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 553
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : سِبَابُ اَلْمُؤْمِنِ فُسُوقٌ وَ قِتَالُهُ كُفْرٌ وَ أَكْلُ لَحْمِهِ مَعْصِيَةُ اَللَّهِ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 240 )
[958]1-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: دشنام گويى به مؤمن، هرزگى، و پيكار با او، كفر، و خوردن گوشتش [با غيبت] نافرمانى خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 553
2-ابو بصير گويد:امام باقر عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:دشنام گوئى بر مؤمن خود هرزگى و فسق است،و جنگ با او كفر،و خوردن گوشتش(بغيبت)گناه و معصيت خدا است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 546
2-ابو بصير،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: ناسزا گفتن و دشنام دادن به مؤمن،فسق و ناپارسايى است،و ستيزه كردن و در افتادن با او كفر،و خوردن گوشت وى(نتيجۀ غيبت)معصيت خداوند است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 609
2. ابو بصير از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: دشنام دادن به مؤمن فسق است، و جنگ با او كفر، و خوردن گوشتش [به غيبت] نافرمانى خداست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 473
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ رَوَى عَنْ مُؤْمِنٍ رِوَايَةً (3) يُرِيدُ بِهَا شَيْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوءَتِهِ لِيَسْقُطَ مِنْ أَعْيُنِ اَلنَّاسِ أَخْرَجَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ وَلاَيَتِهِ إِلَى وَلاَيَةِ اَلشَّيْطَانِ (4) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 241 )
1-مفضّل بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس داستانى نقل كند و قصدش ظاهر ساختن عيب و بدى و ريختن آبروى مؤمنى باشد و بخواهد او را از ديده هاى مردم بيندازد و در انظار سخيف و بى ارزش كند،خداوند عزّ و جلّ ويرا از دوستى خود خارج و بدوستى شيطان داخل كند.(يعنى خداوند علاقۀ دوستى خود را از دل او بيرون كند و محبّت شيطان را بجاى آن گذارد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 547
1-مفضل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:كسى كه مطلبى را(با كسى يا كسانى)در ميان بگذارد و هدف او(از اين كار)آسيب رساندن و آبرو ريختن مؤمنى باشد تا او را از چشم مردم بيندازد و بى اعتبارش كند تا از چشم مردم ساقط شود، خداوند او را از(محدودۀ)محبّت خود بيرون مى راند و به دوستى با شيطان وامى دارد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 610
1. مفضّل بن عمر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس چيزى در بارۀ مؤمنى نقل كند و قصدش آشكار ساختن عيب و ريختن آبروى او باشد و بخواهد او را از چشم مردم بيندازد، خداوند او را از دوستى خود خارج مى كند و به دوستى شيطان در مى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 473
[959]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه مطلبى را بازگو كند تا آبروى مؤمن را بريزد و خوارش سازد تا او را از چشم مردم بيندازد خداى گرامى و بزرگ او را از ولايت و سرپرستى خويش درآورد و به ولايت شيطان واگذار كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 555
ص: 255
أَبِي ره بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ كَانَ لَهُ دَارٌ وَ اِحْتَاجَ مُؤْمِنٌ إِلَى أَنْ يَسْكُنَهَا فَمَنَعَهُ إِيَّاهَا قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَلاَئِكَتِي عَبْدِي بَخِلَ عَلَى عَبْدِي بِسُكْنَى اَلدُّنْيَا وَ عِزَّتِي لاَ يَسْكُنُ جِنَانِي أَبَداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 241 )
1-مفضّل بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس داراى خانه اى زائد باشد و مؤمنى براى سكنى بدان محتاج باشد و وى از او دريغ دارد،خداوند عزّ و جلّ فرشتگان را خطاب فرمايد كه اى ملائكۀ من بندۀ من بمسكنى ببندۀ ديگرم در دنيا بخل ورزيد بعزّتم سوگند او را هرگز در بهشت جاى نخواهم داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 547
1-و به همين سند مفضل بن عمر از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود: هر كس داراى خانه اى باشد(كه به آن نياز ندارد)و مؤمنى براى سكونت در آن نياز پيدا كند،ولى او دريغ كند،خداوند عز و جل به فرشتگان خود خطاب مى فرمايد كه: اى فرشتگان من!بندۀ من نسبت به بندۀ ديگر من از خانه اى(كه به آن نيازى نداشت)دريغ كرد و بخل ورزيد،به عزت و جلالم سوگند كه هرگز او را در بهشت سكونت نخواهم داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 610
1. نيز به همين سند نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس خانه اى داشته باشد و مؤمنى به سكونت در آن نيازمند باشد و آن را از او دريغ دارد، خداوند به فرشتگان خطاب مى كند: اى فرشتگان من، بنده ام نسبت به مسكنى بر بندۀ ديگرم در دنيا بخل ورزيد، به عزّتم سوگند كه هرگز در بهشت من جاى نخواهد گرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 473
[960]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه خانۀ [ديگرى هم] داشته باشد و مؤمنى به سكونت گزيدن در آن خانه نياز داشته باشد و او نگذارد، خداى گرامى و بزرگ فرمايد: فرشتگانم! بنده ام به سكونت گزيدن بندۀ ديگرم در دنيا بخل ورزيد، به بزرگى ام سوگند كه هرگز او را در بهشت خويش جاى ندهم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 555
بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ أَبِي بُرْدَةَ قَالَ: صَلَّى بِنَا رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثُمَّ اِنْصَرَفَ مُسْرِعاً (1) حَتَّى وَضَعَ يَدَهُ عَلَى بَابِ اَلْمَسْجِدِ ثُمَّ نَادَى بِأَعْلَى صَوْتِهِ يَا مَعْشَرَ اَلنَّاسِ مَنْ آمَنَ بِلِسَانِهِ وَ لَمْ يُخْلِصْ إِلَى قَلْبِهِ لاَ تَتَبَّعُوا عَوْرَاتِ اَلْمُؤْمِنِينَ فَإِنَّهُ مَنْ تَتَبَّعَ عَوْرَاتِ اَلْمُؤْمِنِينَ تَتَبَّعَ اَللَّهُ عَوْرَتَهُ وَ مَنْ تَتَبَّعَ اَللَّهُ عَوْرَتَهُ فَضَحَهُ وَ لَوْ فِي جَوْفِ بَيْتِهِ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 241 )
1-ابو برده گويد:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم با ما نماز بجاى آورد و از جابر خاست و خود را بباب مسجد رسانيد و دست بر آن نهاد و با صداى بلند فرمود:اى آن گروهى كه بزبان اظهار اسلام كرده و ايمان در دل آنها جاى نگزيده از عيب و بدى مؤمنان كاوش و جستجو منمائيد زيرا هر كس در صدد عيبجوئى مؤمنان باشد خداوند عيوب او را دنبال كند،و هر كس را خدا عيبجوئى كند او را رسوا گرداند اگر چه در كنج خانه و نهانى باشد(يعنى هر چند كار زشت را پنهان انجام دهد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 548
1-ابى برده نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم با ما نماز خواند(با جمعى از اصحاب كه راوى هم با آنها بوده است)،و بعد با شتاب از جاى خود برخاست(و به جانب درب مسجد رفت)دست مباركش را بر روى در مسجد گذارد و آنگاه با صداى بلند فرمود:اى گروهى كه به زبان(ظاهرا)ايمان آورده ايد ولى ايمان به دلهايتان راه نيافته است!در پى عيب جويى افراد با ايمان نباشيد،زيرا كسى كه به دنبال عيب جويى آنان باشد،خداوند(نيز)از پى عيبهاى او بر مى آيد،و هر كسى كه خداوند از پى عيبها و كاستيها او باشد،رسوايش مى كند اگر چه در خانۀ خود پنهان شده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 611
1. ابو برده مى گويد: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) با ما نماز گزارد و پس از آن از جا برخاست و با شتاب خود را به در مسجد رسانيد و دست بر آن نهاد و با صداى بلند فرمود: اى گروهى كه به زبان ايمان آورده ايد ولى هنوز ايمان در دلهايتان جاى نگرفته است، عيوب مؤمنان را دنبال نكنيد، زيرا هر كس عيوب مؤمنان را دنبال كند، خدا عيوب او را دنبال مى كند، و هر كه را خدا از او عيبجويى كند او را رسوا مى سازد، هر چند در درون خانه اش باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 473
[961]1-... ابى برده گويد: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله با ما نماز گزارد و پس آنگاه شتابناك به پا خاست و به سوى در مسجد رفت و دست بر در نهاد و با صدايى بلند بانگ برداشت: اى ايمان آورندگان به زبان كه ايمان در دلتان جاى نگرفته! عيب هاى مؤمنان را نجوييد؛ زيرا هر كه عيب هاى مؤمنان را بجويد خداوند نيز در پى عيب هاى او باشد و هر كه خداوند عيب هايش را بجويد رسوايش سازد هر چند درون خانه اش باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 555
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَفْصٍ اَلْبَخْتَرِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ قَوْماً أَذْنَبُوا ذُنُوباً كَثِيرَةً فَأَشْفَقُوا مِنْهَا وَ خَافُوا خَوْفاً شَدِيداً وَ جَاءَ آخَرُونَ فَقَالُوا ذُنُوبُكُمْ عَلَيْنَا فَأَنْزَلَ اَللَّهُ عَلَيْهِمُ اَلْعَذَابَ ثُمَّ قَالَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَافُونِي وَ اِجْتَرَأْتُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 241 )
1-حفص بن البخترى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:مردمى گناه بسيار كردند لكن در دل خائف بودند و سخت بيم داشتند گروهى ايشان را گفتند باك مداريد و مترسيد گناهانتان بر عهده ما،پس خداوند عذاب بر ايشان(يعنى بر دسته دوّم) فرو فرستاد و سپس فرمود:آنان از من بيم داشتند و شما گستاخى كرديد،بدين سبب مورد عذاب واقع گشتيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 548
1-حفص بن بخترى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:مردمى گناه بسيارى كرده بودند بر فرجام كار خود بيمناك بودند(و از خشم خدا مى ترسيدند)، گروهى(به آنان دلدارى دادند و)گفتند:كيفر گناهانتان به گردن ما!چرا مى ترسيد؟ پس خداوند عذاب خود را بر آنان(بر اين گروه)نازل كرد(و آن مردم گناهكار را كيفر نداد)و فرمود:آنها از من ترسيدند،ولى شما گستاخى كرديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 612
1. حفص بن بخترى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: مردمى گناهان فراوان مرتكب شدند ولى در دل خائف بودند و سخت از آن بيم داشتند. گروهى نزد آنان آمدند و گفتند: گناهان شما بر عهدۀ ما. پس خداوند عذاب را بر آنان نازل كرد و سپس فرمود: آنان از من بيم داشتند ولى شما گستاخى كرديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 475
[962]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا قومى بر گناهان بسيارى دست يازيدند ولى بر سرانجام كار بسيار نگران و ترسان بودند. گروهى ديگر آنان را گفتند:[پروا مداريد] گناهانتان به گردن ما. پس خداى گرامى و بزرگ بر گروه دوم عذاب فرو فرستاد و سپس فرمود: آنان از من ترسيدند و شما گستاخى و بى پروايى نموديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 555
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْأَزْدِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ لَيَنْوِي اَلذَّنْبَ فَيُحْرَمُ رِزْقَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 241 )
1-بكر بن محمّد ازدى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:همين كه مؤمن قصد بجا آوردن گناهى كند از روزى محروم شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 549
1-بكر بن محمد ازدى،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:همين كه مؤمن،قصد گناه مى كند،از روزى خود محروم مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 612
1. بكر بن محمّد ازدى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: گاه مؤمن قصد گناه مى كند و از روزى محروم مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 475
[963]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا چون مؤمنى قصد گناه كند از روزى اش محروم ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 557
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ هَمَّ بِالسَّيِّئَةِ فَلاَ يَعْمَلْهَا فَلاَ يُؤَاخِذُهُ اَلرَّبُّ (3) فَإِنَّهُ رُبَّمَا عَمِلَ اَلسَّيِّئَةَ فَيَرَاهُ اَلرَّبُّ عَزَّ وَ جَلَّ فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لاَ أَغْفِرُ لَهُ أَبَداً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 242 )
1-عبد اللّٰه بن بكير از يكتن از روات از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس فكر معصيت كند مراقب باشد آن را انجام ندهد زيرا بسا مى شود بنده اى مرتكب گناهى شود و خداوند او را در آن حال ببيند و بفرمايد بعزّت و جلالم سوگند او را هرگز نيامرزم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 549
1-عبد اللّٰه بن بكير از قول يكى از راويان از امام صادق عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود: هر كسى كه در انديشۀ معصيت است(بايستى)مراقب باشد تا آن را انجام ندهد، زيرا چه بسا از بنده اى گناهى سر مى زند و خداوند او را در آن حال مى بيند،و مى فرمايد:به عزّت و جلالم قسم هرگز او را نمى آمرزم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 613
1. عبد اللّٰه بن بكير از برخى يارانش از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس آهنگ گناه كند مراقب باشد كه آن را انجام ندهد، زيرا بسا شود كه بنده اى مرتكب گناهى گردد و خدا او را در آن حال ببيند و بگويد: به عزّت و جلال خودم سوگند كه هرگز او را نمى آمرزم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 475
[964]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه آهنگ گناهى كند نبايد انجامش دهد؛ زيرا به راستى، گاهى بنده گناهى مى كند و پروردگار گرامى و بزرگ او را ديده و مى فرمايد: به بزرگى و شكوهم سوگند كه هرگز او را نبخشايم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 557
ص: 256
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ زُرَارَةَ وَ حُمْرَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَوْ أَنَّ عَبْداً عَمِلَ عَمَلاً يَطْلُبُ بِهِ وَجْهَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلدَّارَ اَلْآخِرَةَ فَأَدْخَلَ فِيهِ رِضَى أَحَدٍ مِنَ اَلنَّاسِ كَانَ مُشْرِكاً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 242 )
1-زراره و حمران پسران اعين از امام باقر عليه السّلام روايت كردند كه آن حضرت فرمود:چنانچه بنده اى عملى را خالصا براى خشنودى خدا و ذخيرۀ آخرت شروع كند و در ضمن عمل رضايت يكتن از مردم را دخالت دهد او مشرك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 550
1-زرارة بن اعين و برادرش حمران از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده اند كه فرمود: چنانچه بنده اى كارى را خالصا و مخلصا براى خدا و آخرت خود انجام دهد ولى رضايت(حتى)يك نفر را در آن دخالت دهد،به خدا شرك ورزيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 613
1. زراره و حمران از امام باقر (عليه السّلام) روايت كرده اند كه آن حضرت فرمود: اگر بنده اى عملى را براى خشنودى خدا و براى روز واپسين شروع كند و رضايت يكى از مردم را در آن دخالت دهد مشرك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 475
[965]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: اگر بنده اى كارى را براى دستيابى به خشنودى خداى گرامى و بزرگ و سراى آخرت انجام دهد ولى خشنودى يك نفر از مردم را نيز قصد كند مشرك باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 557
وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ عَمِلَ لِلنَّاسِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اَلنَّاسِ إِنَّ كان [كُلَّ] رِيَاءٍ شِرْكٌ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 242 )
و امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس براى مردم عملى انجام داد اجر و مزدش بر مردم است(نه بر خدا)زيرا همۀ انواع ريا شرك است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 550
امام صادق عليه السّلام نيز فرمود:هر كس براى مردم كارى انجام دهد،مزدش نيز بر مردم است،زيرا همۀ انواع ريا شرك است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 614
و امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس براى مردم عملى را انجام دهد مزدش بر عهدۀ مردم است، زيرا هر ريايى شرك است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 475
و امام صادق عليه السّلام نيز فرمود: هر كه كارى را براى مردم انجام دهد پاداشش بر مردم است، همانا هر ريايى شرك است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 557
وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: مَنْ عَمِلَ لِي وَ لِغَيْرِي فَهُوَ لِمَنْ عَمِلَ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 242 )
و نيز فرمود: خداى عزّ و جلّ فرموده:هر كس عملى كند براى من و غير من(يعنى نظرش من و ديگرى باشد)،من حقّ خود را بآن ديگر واگذارم و اجرش را بدو حواله كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 550
و باز به همين سند از آن حضرت روايت شده كه خداوند عز و جل(در قرآن)مى فرمايد:هر كس كارى را براى من و ديگرى انجام دهد،(پاداش)آن عمل(بر عهدۀ)ديگرى است .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 614
و نيز فرمود: خداوند فرموده است: هر كس عملى را براى من و غير من انجام دهد، آن عمل براى كسى خواهد بود كه آن را براى او انجام داده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 475
و نيز فرمود: خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد: هر كه براى من و غير من كارى كند آن كار براى ديگرى باشد [نه من].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 557
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنِ اَلصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِذَا ظَهَرَ اَلْعِلْمُ وَ اُحْتُرِزَ اَلْعَمَلُ وَ اِئْتَلَفَتِ اَلْأَلْسُنُ وَ اِخْتَلَفَتِ اَلْقُلُوبُ وَ تَقَاطَعَتِ اَلْأَرْحَامُ هُنَالِكَ لَعَنَهُمُ اَللّٰهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمىٰ أَبْصٰارَهُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 242 )
1-سكونى از امام صادق از پدرش از اجدادش عليهم السّلام نقل كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:روزگارى كه علم آشكار گردد،امّا از عمل بموجب آن خوددارى شود،و زبانها از نظر گفتار موافق لكن دلها با يك ديگر مخالف شوند،و حقوق رحم و فاميل رعايت نگردد در اين هنگامست كه خداوند چنين مردمى را لعنت كند و دلهاى ايشان را از شنيدن و پذيرفتن حقّ كر،و ديدگانشان را از ادراك و ديدن حقّ كور گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 550
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هنگامى كه علم،پديدار،ولى از عمل به آن خوددارى شود،و(نيز)زبانهاى مردم(به ظاهر)موافق و دلهاى آنان(در باطن) مخالف يك ديگر باشد،و قطع رحم رواج پيدا كند،در چنين روزى خداوند بر آن مردم لعنت مى كند و آنها را گنگ و نابينا مى سازد(تا از ديدن و شنيدن حقايق محروم گردند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 614
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر گاه دانش آشكار گردد، اما از عمل به آن خوددارى شود، و زبانها در گفتار موافق ولى دلها مخالف يك ديگر باشند، و خويشاونديها از هم گسسته شود، خداوند چنين مردمى را لعنت مى كند و گوشهايشان را كر و چشمانشان را كور مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 477
[966]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آنگاه كه دانش نمودار گردد ولى از عمل نمودن به آن خوددارى كنند و زبان ها يك صدا و پيوسته و دل ها جدا و گسسته گردند و خويشاوندان ارتباط خويش از هم گسلند، در آن هنگام خداوند آنان را لعنت كند و آنان را كر نموده و ديدگانشان را نابينا گرداند [تا از دريافتن حقيقت باز مانند].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 557
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَرْبَعَةٌ لاَ تَدْخُلُ بَيْتاً وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ إِلاَّ خَرِبَ وَ لَمْ يُعْمَرْ بِالْبَرَكَةِ اَلْخِيَانَةُ وَ شُرْبُ اَلْخَمْرِ وَ اَلسَّرِقَةُ وَ اَلزِّنَاءُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 242 )
[967]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چهار چيز باشد كه يكى از آنها به خانه اى در نيايد جز آنكه آن را ويران كند و بركت را از آن دور سازد: خيانتكارى، دزدى، شرابخوارى و زنا.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 559
1-سكونى از امام صادق از پدرش از اجدادش عليهم السّلام نقل كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:چهار چيز است كه يكى از آنها داخل خانه اى نشد مگر اينكه آن را ويران ساخت و بركت را از آن خانه دور كرد:(أوّل)خيانت و نادرستى،(دوّم)دزدى،(سوّم)باده نوشى،و(چهارم)زنا.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 551
1-به سند مذكور،از سكونى نقل شده كه امام صادق عليه السّلام از قول پدران بزرگوارش روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:چهار چيز است كه هيچ يك از آنها وارد خانه اى نمى شود جز آنكه آن خانه را خراب و بركت را از آن دور مى كند: خيانت،دزدى،باده نوشى و زنا.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 615
1. نيز به همين سند نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: چهار چيز است كه هيچ يك از آنها داخل خانه اى نمى شود مگر اينكه آن را ويران مى سازد و بركت را از آن مى برد: خيانت، دزدى، ميگسارى و زنا.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 477
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مُدْمِنُ اَلْخَمْرِ يَلْقَى اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ كَعَابِدِ وَثَنٍ وَ مَنْ شَرِبَ مِنْهُ شَرْبَةً - لَمْ يَقْبَلِ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَلاَتَهُ أَرْبَعِينَ يَوْماً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 242 )
2-سليمان بن خالد گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:باده نوش(يعنى آنكه از خوردن مى باك نداشته باشد)روز قيامت چون بت پرست محشور گردد،و هر كس جرعه اى شراب نوشد خداوند تا چهل روز نماز و عباداتش را نپذيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 551
2-سليمان بن خالد،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:آدم ميگسار در روز قيامت چون مردم بت پرست(از خاك)برانگيخته مى شود.و هر كس كه جرعه اى شراب بنوشد،خداوند به مدت چهل روز نماز او را نمى پذيرد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 615
2. سليمان بن خالد مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: شرابخوار همچون بت پرست محشور مى گردد، و هر كس جرعه اى شراب نوشد خداوند تا چهل روز نمازش را نخواهد پذيرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 477
[968]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: باده گسار [در روز رستاخيز] مانند بت پرست، خداى گرامى و بزرگ را ديدار كند و هر كه جرعه اى شراب نوشد خداى گرامى و بزرگ تا چهل روز نمازش را نپذيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 559
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: سَأَلَهُ رَجُلٌ فَقَالَ أَصْلَحَكَ اَللَّهُ شُرْبُ اَلْخَمْرِ شَرٌّ أَمْ تَرْكُ اَلصَّلاَةِ فَقَالَ شُرْبُ اَلْخَمْرِ ثُمَّ قَالَ وَ تَدْرِي لِمَ ذَاكَ قَالَ لاَ قَالَ لِأَنَّهُ يَصِيرُ فِي حَالٍ لاَ يَعْرِفُ رَبَّهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 243 )
3-اسماعيل بن سالم گويد:شخصى بامام صادق عليه السّلام گفت:خداوند شما را برقرار دارد آيا شرابخوارى بدتر است يا ترك نماز؟امام فرمود:شرابخوارى، بعد فرمود:ميدانى علّتش چيست؟عرض كرد:نميدانم،فرمود علّتش آنست كه ميگسار چنان حالش دگرگون مى شود كه ديگر در آن حال خدا را نخواهد شناخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 551
3-اسماعيل بن سالم،نقل كرده است كه مردى از امام صادق عليه السّلام پرسيد:خداوند تو را صحيح و سالم نگاه دارد!آيا باده نوشى(در نظر خدا)بدتر است يا ترك نماز؟ حضرت فرمود:باده نوشى.و سپس امام عليه السّلام از او پرسيد:آيا مى دانى علتش چيست؟عرض كرد:نه فرمود:زيرا در آن حال(در حالت مستى و از خود بيخبرى) پروردگارش را نخواهد شناخت(و هيچ گناهى بالاتر از عدم معرفت نسبت به خداوند نيست).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 616
3. اسماعيل بن سالم مى گويد: شخصى به امام صادق (عليه السّلام) گفت: خداوند شما را بر قرار دارد، آيا شرابخوارى بدتر است يا ترك نماز؟ فرمود: شرابخوارى. سپس فرمود: آيا مى دانى علّت آن چيست؟ گفت: نه. فرمود: براى اينكه حالتى به او دست مى دهد كه ديگر پروردگارش را نمى شناسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 477
[969]3-... اسماعيل بن سالم گويد: مردى به امام صادق عليه السّلام عرض كرد: خدا خيرت دهد! شرابخوارى بدتر است يا فروگذارى از نماز؟ فرمود: شرابخوارى، سپس فرمود: آيا مى دانى چرا؟ عرض كرد: نه. فرمود: زيرا حالش را به گونه اى دگرگون سازد كه خدا را در آن حال نشناسد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 559
ص: 257
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ زِيَادٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ أَنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: يَجِيءُ مُدْمِنُ اَلْخَمْرِ (1) يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مُزْرَقَّةً (2) عَيْنَاهُ مُسْوَدّاً وَجْهُهُ مَائِلاً شَفَتُهُ يَسِيلُ لُعَابُهُ مَشْدُودَةً نَاصِيَتُهُ إِلَى إِبْهَامِ قَدَمَيْهِ خَارِجَةً يَدُهُ مِنْ صُلْبِهِ فَيَفْزَعُ مِنْهُ أَهْلُ اَلْجَمْعِ إِذْ رَأَوْهُ مُقْبِلاً عَلَى اَلْحِسَابِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 243 )
4-مسعدة بن زياد گويد:حضرت صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:شرابخوار در روز قيامت با چشمانى زاغ و كبود محشور شود،و چهره اش تيره و سياه باشد،و يكجانبش بر زمين كشيده شود،و آبى غليظ از دهانش جارى باشد،و با موى پيش سرش دو انگشت بزرگ پايش را بسته باشند،و دستهايش از پس پشت بيرون آمده باشد(با اين هيئت وحشتناك بعرصۀ قيامت درآيد)و همۀ اهل محشر چون او را با اين حال ببينند كه بسوى حساب روان است از وى بهراسند و فغان و شيون كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 552
4-مسعدة بن زياد،از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:آن كه ميگسار است،در روز قيامت با چشمانى كبود و چهره اى سياه،و با حالتى نامتعادل(مانند حالت مستى)در حالى كه يك طرف(بدن)او بر روى زمين كشيده مى شود،و در حالى كه آب از دهانش جارى و انگشت شصت پاى او به موى پيشين سر او بسته شده و دستش از پشت كمر او بيرون آمده باشد(محشور مى گردد)و تمامى اهل محشر چون او را(با اين قيافۀ زشت و حالت هراسناك)مشاهده كنند كه براى حساب(به جانب ميزان عدل الهى) مى رود،به هراس مى افتند و شيون سر مى دهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 616
4. مسعدة بن زياد مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: شرابخوار در روز قيامت با چشمانى كبود و صورتى سياه محشور مى شود، و يك طرف بدنش به زمين مايل است و آب از دهانش جارى است و موى پيشانى اش به دو انگشت بزرگ پاهايش بسته شده و دستهايش از پشت كمرش بيرون آمده است، و اهل محشر چون او را به اين حال مى بينند كه به سوى حساب روان است از او وحشت مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 477
[970]4-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: باده گسار در روز رستاخيز با چشمانى كبود و رويى سياه و در حالى كه يك طرفش خميده و كج و آب دهانش جارى است و موى پيشانى اش به انگشت شست پايش گره خورده و دستش از پشت كمرش بيرون آمده به پيش آيد آنسان كه چون اهل محشر او را بينند كه به سوى حسابرسى گام برمى دارد از او بترسند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 559
أَبِي ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مَرْوَكِ بْنِ عُبَيْدٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: مَنِ اِكْتَحَلَ بِمِيلٍ مِنْ مُسْكِرٍ كَحَلَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِمِيلٍ مِنْ نَارٍ قَالَ إِنَّ أَهْلَ اَلرِّيِّ (3) فِي اَلدُّنْيَا مِنَ اَلْمُسْكِرِ يَمُوتُونَ عِطَاشاً وَ يُحْشَرُونَ عِطَاشاً وَ يَدْخُلُونَ اَلنَّارَ عِطَاشاً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 243 )
[971]5-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه ميل سرمه اى شراب آلوده را به چشمش كشد خداى گرامى و بزرگ ميلى آتشين را بر چشمش كشد. و نيز فرمود: به راستى، سيراب شدگان از شراب در دنيا تشنه جان دهند و تشنه محشور شوند و تشنه به دوزخ درآيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 559
5-مروك بن عبيد بيك واسطه از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: هر كس بميلى از مسكر چشم خويش را مداوا كند خداوند عزّ و جلّ در قيامت بميلى آتشين چشم او را سرمه كشد،و نيز فرمود:جرعه نوشان كه در دنيا خود را از خمر سيراب ميكنند با تشنگى سخت از دنيا خواهند رفت،و لب تشنه محشور خواهند شد،و عطشان داخل آتش خواهند گشت. شرح:بسيارى از فقهاء عظام تداوى بمسكر و خمر را براى چشم در حال اضطرار تجويز كرده اند،و مستندشان روايت هارون بن حمزۀ غنوى است كه از امام صادق عليه السّلام نقل كرده:«مردى از درد چشم ميناليد،براى مداواى او سرمه اى كه بخمر عجين شده بود طبابت كردند،حضرت فرمود:اين پليد است و بحكم ميته ميباشد،و استعمال آن بهر كيفيّت حرام است،ولى چنانچه مضطرّ باشد مانعى ندارد چشم خود را بدان سرمه مداوا كند». و بايد دانست كه اين تجويز ماداميست كه دارو منحصر باشد و نتوان با چيز حلالى آن را درمان كرد و إلاّ آن را جايز ندانند؛و انحصار دارو به آسانى معلوم كسى نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 552
5-مروك بن عبيد،از قول مردى،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس به ميلى آلودۀ به شراب در چشم خود كشد(تا به گمان خود آن را مداوا نمايد)، خداوند عز و جل در روز قيامت با ميلى(ميله اى)آتشين در چشم او سرمه كشد.و فرمود:كسانى كه در اين دنيا با شراب،سيراب مى شوند،با حالت عطش خواهند مرد،و تشنه محشور مى گردند،و در حال تشنگى وارد جهنّم خواهند شد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 617
5. مروك بن عبيد از شخصى نقل كرده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس به ميلى از شراب چشم خود را درمان كند، خداوند با ميلى آتشين به چشم او سرمه مى كشد، و فرمود: كسانى كه در دنيا شراب مى نوشند تشنه از دنيا مى روند و تشنه محشور مى شوند و تشنه وارد دوزخ مى گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 477
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ حُكَيْمٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ اَلْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَسَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ شَرِبَ اَلْخَمْرَ فَسَكِرَ مِنْهَا لَمْ يَقْبَلِ اَللَّهُ صَلاَتَهُ أَرْبَعِينَ يَوْماً فَإِنْ تَرَكَ اَلصَّلاَةَ فِي هَذِهِ اَلْأَيَّامِ ضُوعِفَ عَلَيْهِ لِتَرْكِ اَلصَّلاَةِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 243 )
6-فضيل بن يسار گويد: از امام باقر عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس شراب نوشد آنقدر كه مست شود خداوند تا چهل روز نمازش را نپذيرد،و چنانچه در اين چهل روز نماز را ترك كند براى ترك نماز عذابش مضاعف خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 553
6-فضيل بن يسار نقل كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:اگر كسى شراب بنوشد تا حدّى كه مست شود،خداوند تا چهل روز نمازش را نمى پذيرد،و اگر در اين(در اين چهل روز)نماز خود را(به عذر اينكه پذيرفته نمى شود)ترك نمايد،عذابش به خاطر ترك نماز چند برابر خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 617
6. فضيل بن يسار مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس شراب نوشد و مست شود خداوند تا چهل روز نمازش را نمى پذيرد، و اگر در اين چهل روز نماز را ترك كند براى ترك نماز عذابش چندين برابر مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 479
[972]6-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه شراب نوشد و به مستى افتد خداوند نمازش را تا چهل روز نپذيرد و اگر در اين چهل روز نماز را وارهد عذابش بر اثر فروگذاردن نماز دو چندان شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 561
حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَبِي اَلصَّحَارِي (4) عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ شَارِبِ اَلْخَمْرِ فَقَالَ لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ مِنْهُ صَلاَتَهُ مَا دَامَ فِي عُرُوقِهِ مِنْهَا شَيْءٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 243 )
7-داود بن حصين كه مكنّى بابى الصّحارى است گويد:امام صادق عليه السّلام را از كيفر شارب الخمر پرسيدم،فرمود:مادامى كه اثر آن در رگهاى اوست نمازش قبول نخواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 554
7-ابو الصحارى نقل مى كند كه از امام صادق عليه السّلام در مورد كسى كه شراب مى نوشد،پرسيدم،حضرت پاسخ داد:مادامى كه اثر آن(شراب)در رگهايش وجود دارد،نمازش پذيرفته نيست .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 617
7. ابو الصّحارى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) در بارۀ شرابخوار سؤال كردم، فرمود: تا وقتى كه چيزى از شراب در رگهاى اوست نمازش پذيرفته نخواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 479
[973]7-... ابى الصّحارى گويد: از امام صادق عليه السّلام در بارۀ كيفر شرابخوار پرسيدم. فرمود: تا آنگاه كه اثرى از شراب در رگهايش مانده نمازش پذيرفته نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 561
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَمَّنْ رَوَاهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: [إِنَّ] اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ لِلشَّرِّ أَقْفَالاً وَ جَعَلَ مَفَاتِيحَ تِلْكَ اَلْأَقْفَالِ اَلشَّرَابَ وَ أَشَرُّ مِنَ اَلشَّرَابِ اَلْكَذِبُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 244 )
8-عبد اللّٰه بن مسكان بيك واسطه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: براستى كه خداوند عزّ و جلّ براى شرّ و فساد قفلهائى قرار داده و كليد آن قفلها شراب و باده نوشى است،و از شراب بدتر و فاسدتر دروغ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 554
8-عبد اللّٰه مسكان از قول يكى از راويان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:براستى كه خداوند براى شر و كارهاى مفسده انگيز،قفلهايى قرار داده و كليد(تمامى)آن قفلها،شراب است،و بدتر از شراب،دروغ مى باشد(كه آثار سوء آن به مراتب بيشتر از شرابخوارى گريبانگير جامعۀ اسلامى مى گردد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 618
8. ابن مسكان از راوى مورد نظر خود از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند براى شرّ و بدى قفلهايى قرار داده و كليد آنها را شرابخوارى دانسته است، و بدتر از شرابخوارى دروغگويى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 479
[974]8-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ قفل هايى را براى بدى نهاده كه كليد آن قفل ها شراب است و بدتر از شراب، دروغ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 561
ص: 258
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى اَلْعُبَيْدِيِّ عَنِ اَلنَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ لِلْمَعْصِيَةِ بَيْتاً ثُمَّ جَعَلَ لِلْبَيْتِ بَاباً ثُمَّ جَعَلَ لِلْبَابِ غَلَقاً ثُمَّ جَعَلَ لِلْغَلَقِ مِفْتَاحاً فَمِفْتَاحُ اَلْمَعْصِيَةِ اَلْخَمْرُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 244 )
9-يعقوب بن شعيب از امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام نقل كرده كه فرمود: خداوند عزّ و جلّ براى گناهان خانه اى مقرّر داشته و براى آن خانه درى ترتيب داده،سپس براى آن در كلونى،و براى آن كلون كليدى قرار داده،و كليد همۀ معاصى شراب است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 554
9-يعقوب بن شعيب،از امام محمد باقر يا امام صادق عليهم السّلام روايت كرده است كه: خداوند عز و جل براى تمامى گناهان،خانه اى،و براى آن خانه درى و براى آن در، قفلى و براى آن قفل،كليدى قرار داده است،و كليد تمامى گناهان،شراب و (شرابخوارى)است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 618
9. يعقوب بن شعيب از امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام نقل كرده است كه فرمود: خداوند براى گناهان خانه اى قرار داده و براى آن خانه درى مقرر داشته، و بر آن در قفلى نهاده و براى آن قفل كليدى قرار داده و كليد همۀ گناهان شرابخوارى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 479
[975]9-... امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ براى گناه خانه اى قرار داد و براى اين خانه درى نهاد و براى اين در قفلى گذارد و براى اين قفل كليدى قرار داد و كليد همۀ گناهان شراب است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 561
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَلْجَبَّارِ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مُدْمِنُ اَلسَّرِقَةِ وَ اَلزِّنَاءِ وَ اَلشَّرَابِ كَعَابِدِ وَثَنٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 244 )
10-ابو بصير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه كارش زنا يا دزدى و يا ميگسارى باشد همچون بت پرست خواهد بود. شرح:يعنى كسانى كه اين اعمال زشت از آنها مكرّر سر زند چنان كه بدان عادت كنند كيفرشان مانند كيفر بت پرستان خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 555
10-ابو بصير،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه كارش زنا،يا دزدى و يا باده نوشى است،(كيفر و سرانجام او)همانند بت پرست خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 618
10. ابو بصير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: كسى كه كارش زنا يا دزدى يا ميگسارى باشد همچون بت پرست خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 479
[976]10-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه زنا و دزدى و شرابخوارى را پيوسته پيشۀ خود سازد و بر آنها مداومت ورزد مانند بت پرست باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 561
حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَعَنَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي اَلْخَمْرِ عَشَرَةً غَارِسَهَا وَ حَارِسَهَا وَ عَاصِرَهَا وَ شَارِبَهَا وَ سَاقِيَهَا وَ حَامِلَهَا وَ اَلْمَحْمُولَ إِلَيْهِ وَ بَائِعَهَا وَ مُشْتَرِيَهَا وَ آكِلَ ثَمَنِهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 244 )
11-از جابر بن يزيد جعفى روايت شده كه امام باقر عليه السّلام نقل فرمود رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم در مورد خمر ده طايفه را لعن فرموده است:كارنده درخت آن،و آب دهنده و باغبانش،و گيرنده آب آن،و نوشنده اش،و ساقى آن،و حمل كننده اش ،و آنكه براى او حمل كنند،و فروشندۀ آن،و خريدار آن،و استفاده كننده از پول آن همه را لعن فرموده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 555
11-جابر بن يزيد جعفى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در رابطه با شراب،ده نفر را لعنت فرموده است:كارنده و پرورندۀ آن درخت،گيرندۀ شراب،نوشنده،ساقى،كسى كه آن را با خود حمل مى كند،آنكه شراب برايش مى برد،فروشنده،خريدار،و كسى كه نقدينگى خود را در اين مسير به كار مى گيرد(و تجارت شراب مى كند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 619
11. از جابر بن يزيد نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) در مورد شراب ده نفر را لعنت كرده است: كسى كه درخت آن را كاشته، و كسى كه از آن مواظبت كرده، و كسى كه آب آن را گرفته، و كسى كه آن را نوشيده، و كسى كه آن را به دست نوشنده داده، و كسى كه آن را حمل كرده، و كسى كه براى او حمل شده، و كسى كه آن را فروخته، و كسى كه آن را خريده، و كسى كه از بهاى آن استفاده كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 479
[977]11-... امام باقر عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله ده نفر را در بارۀ شراب لعنت كرد: كارندۀ درخت آن، پرورش دهنده، عصاره گيرنده، نوشنده، ساقى، حمل كننده، آن كس كه برايش شراب برند، فروشنده، خريدار و استفاده كننده از پول [فروش] آن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 561
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ اَلْقُمِّيِّ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْغِنَاءُ عُشُّ اَلنِّفَاقِ وَ شُرْبُ اَلْخَمْرِ مِفْتَاحُ كُلِّ شَرٍّ وَ شَارِبُ اَلْخَمْرِ مُكَذِّبٌ بِكِتَابِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَوْ صَدَّقَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لاَجْتَنَبَ مَحَارِمَهُ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 244 )
12-محمّد بن جعفر قمّى بسند مرفوع نقل كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: نغمه سرائى و ترنّم آشيانه نفاق و دو روئيست،و خوردن شراب كليد هر شرّيست، و ميگسار مكذّب كتاب الهى است،اگر آن را تصديق داشت البتّه از آنچه حرام فرموده دورى ميگزيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 555
12-و به همين سند از محمد بن جعفر قمى-بى آنكه از راويان پيش از او نامى برده شود-روايت شده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: آوازخوانى(به نوعى كه تحريم شده است)آشيانۀ نفاق(و دورويى)است،و باده نوشى كليد هر(كار)شرّى است،و باده خوار(عملا)كتاب خداوند عز و جل(قرآن)را تكذيب مى كند چرا كه اگر قول خداوند را باور داشت،از آنچه كه(قرآن)حرام كرده است،پرهيز مى كرد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 619
12. محمّد بن جعفر قمى در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: آوازه خوانى آشيانۀ نفاق، و شرابخوارى كليد هر بدى است، و شرابخوار تكذيب كنندۀ كتاب خداست. اگر او خدا را تصديق مى كرد قطعا از محرمات الهى دورى مى گزيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 481
[978]12-... امام صادق عليه السّلام فرمود: آوازه خوانى آشيانۀ دورويى و شرابخوارى كليد هر بدى و شرابخوار انكاركنندۀ كتاب خداى گرامى و بزرگ باشد؛[زيرا] اگر خداى گرامى و بزرگ را راست مى انگاشت بى گمان از حرام هايش دورى مى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 563
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَدْخَلَ عِرْقاً مِنْ عُرُوقِهِ شَيْئاً مِمَّا يُسْكِرُ كَثِيرُهُ عَذَّبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ اَلْعِرْقَ سِتِّينَ وَ ثَلاَثَمِائَةِ نَوْعٍ مِنَ اَلْعَذَابِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 244 )
13-مسعدة بن زياد از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس در يكى از رگهايش چيزى اندك از آنچه بسيارش مست ميكند داخل سازد،خداوند عزيز آن رگ را بسيصد و شصت نوع عذاب شكنجه خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 556
13-مسعدة بن زياد،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس در يكى از رگهاى بدن خود،اندكى از آنچه بسيارش مست كننده است،وارد كند،خداوند آن رگ او را به سيصد و شصت نوع عذاب،شكنجه و كيفر خواهد كرد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 620
13. مسعدة بن زياد از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس در يكى از رگهايش اندك چيزى از آنچه زيادش مست كننده است داخل كند، خداوند آن رگ را به سيصد و شصت نوع عذاب گرفتار خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 481
[979]13-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه اندكى از آنچه را كه بسيارش مست كننده باشد در يكى از رگ هايش وارد كند خداى گرامى و بزرگ آن رگ را با سيصد و شصت گونه عذاب كيفر كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 563
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ اَلْمَدَائِنِيِّ عَنْ مُصَدِّقِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مُوسَى عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ: سُئِلَ عَنِ اَلرَّجُلِ إِذَا شَرِبَ اَلْمُسْكِرَ مَا حَالُهُ قَالَ لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ صَلاَتَهُ (2) أَرْبَعِينَ يَوْماً وَ لَيْسَ لَهُ تَوْبَةٌ فِي اَلْأَرْبَعِينَ فَإِنْ مَاتَ فِيهَا دَخَلَ اَلنَّارَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 244 )
14-عمّار ساباطى گويد:از امام صادق عليه السّلام سؤال شد مرديكه شراب خورد وضع و حالش چگونه است؟فرمود:تا چهل روز نمازش قبول درگاه الهى نگردد،و در اين چهل روز توبه ندارد(يا پذيرفته نشود)،و چنانچه در اين ايّام درگذرد داخل آتش خواهد گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 556
14-عمار بن موسى(ساباطى)نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام در بارۀ وضع و حال مردى كه شراب مى نوشد،سؤال شد.آن حضرت فرمود:خداوند تا چهل روز نماز او را نمى پذيرد،و در اين چهل روز توبه اش(نيز)پذيرفته نيست و اگر در اين فاصلۀ زمانى از دنيا برود،به دوزخ خواهد رفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 620
14. عمّار بن موسى مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) سؤال شد مردى كه شراب مى خورد حال او چگونه است؟ فرمود: خداوند تا چهل روز نمازش را قبول نمى كند، و توبه اش تا چهل روز پذيرفته نمى شود و اگر در اين چهل روز بميرد وارد آتش دوزخ مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 481
[980]14-... عمّار بن موسى گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيده شد كه اگر مردى شراب نوشد وضعيّتش چگونه باشد؟ فرمود: خداوند نمازش را چهل روز نپذيرد و توبه اش پذيرفته نگردد و اگر در اين روزها بميرد به دوزخ درآيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 563
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ هَاشِمٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْمَاعِيلَ اَلْكَاتِبِ قَالَ: أَقْبَلَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرَامِ فَنَظَرَ إِلَيْهِ قَوْمٌ مِنْ قُرَيْشٍ فَقَالُوا هَذَا إِلَهُ أَهْلِ اَلْعِرَاقِ فَقَالَ بَعْضُهُمْ لَوْ بَعَثْتُمْ إِلَيْهِ بَعْضَكُمْ فَسَأَلَهُ فَأَتَاهُ شَابٌّ مِنْهُمْ فَقَالَ لَهُ يَا عَمِّ مَا أَكْبَرُ اَلْكَبَائِرِ فَقَالَ شُرْبُ اَلْخَمْرِ فَأَتَاهُمْ فَأَخْبَرَهُمْ فَقَالُوا لَهُ عُدْ إِلَيْهِ فَلَمْ يَزَالُوا بِهِ حَتَّى عَادَ إِلَيْهِ فَسَأَلَهُ فَقَالَ لَهُ أَ لَمْ أَقُلْ لَكَ يَا اِبْنَ أَخِ شُرْبُ اَلْخَمْرِ إِنَّ شُرْبَ اَلْخَمْرِ يُدْخِلُ صَاحِبَهُ فِي اَلزِّنَاءِ وَ اَلسَّرِقَةِ وَ قَتْلِ اَلنَّفْسِ اَلَّتِي حَرَّمَ اَللّٰهُ إِلاّٰ بِالْحَقِّ وَ فِي اَلشِّرْكِ وَ تَاللَّهِ أَفَاعِيلُ اَلْخَمْرِ تَعْلُو عَلَى كُلِّ ذَنْبٍ كَمَا تَعْلُو شَجَرَتُهَا عَلَى كُلِّ شَجَرَةٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 245 )
15-احمد بن اسماعيل كاتب گويد:پدرم گفت:محمّد بن علىّ عليهما السّلام(يعنى امام باقر)سوى مسجد الحرام ميرفت جماعتى از قريش او را ديدند و گفتند«هذا إله أهل العراق»اين بت مردم عراق است،پاره اى گفتند خوبست يكى از جانب خود بفرستيد تا از وى سؤالاتى كند،جوانى برخاست و نزد آن حضرت آمد و گفت اى عمّ!بزرگترين گناهان كبيره كدامست؟فرمود:نوشيدن خمر،اين جوان بازگشت و بآنها خبر داد،ويرا گفتند:باز گرد و همين سؤال را تكرار كن،و اصرار كردند تا بازگشت و همان سؤال را تجديد كرد،حضرت فرمود:آخر اى برادر زاده مگر تو را نگفتم شرب خمر است،زيرا شرابخواريست كه صاحبش را در زنا،و دزدى،و قتل نفس-كه خدا آن را حرام كرده مگر در موارد حقّ- و شرك بخدا مى افكند،كارهائى كه شراب ميكند بر هر گناهى برترى ميجويد همچنان كه درختش بر هر درختى از حيث بلندى و درازى برترى ميگيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 556
15-احمد بن اسماعيل بن نقل از پدرش،روايت كرده است كه(روزى)امام محمد باقر عليه السّلام به جانب مسجد الحرام مى رفت(و در اثناى راه)گروهى از قريش،آن حضرت را ديدند،و گفتند:اين خداى مردم عراق است!!تنى چند از آن گروه اظهار داشتند كه يك نفر را از جانب خود به نزد آن حضرت گسيل داريد تا سؤالاتى مطرح كند،جوانى از آن ميان برخاست و به خدمت حضرت شرفياب شد،و پرسيد:اى عمو!بزرگترين گناهان كبيره كدامين گناه است؟فرمود:ميگسارى.آن جوان به نزد دوستان خود شتافت و پاسخ آن حضرت را با آنان در ميان گذارد.گروه به اصرار از او خواستند تا دوباره به نزد آن حضرت باز گردد و همان پرسش را مطرح سازد!جوان در اثر پافشارى دوستانش به نزد امام عليه السّلام بازگشت و همان سؤال قبلى خود را تكرار كرد!حضرت به او فرمود:اى برادر زاده!مگر به تو نگفتم كه ميگسارى بزرگترين گناهان كبيره است؟!زيرا باده نوشى است كه آدمى را در(دام)زنا،و دزدى،و قتل نفس-كه خدا آن را حرام ساخته(آدمكشى)مگر در موارد كه مجاز است-و(نيز) شرك به خداوند مى افكند.پيامدهاى شرابخوارى بر هر گناه ديگرى پيشى مى گيرد، بدانسان كه درختش از جهت بلندى و دراز بودن(شاخه ها بر ساير)درختان برترى مى گيرد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 621
15. احمد بن اسماعيل كاتب مى گويد: پدرم گفت: حضرت محمّد بن على [امام باقر] به سوى مسجد الحرام مى رفت، گروهى از قريش او را ديدند و گفتند: اين خداى مردم عراق است. برخى گفتند: خوب است يكى از خودتان را نزد او بفرستيد تا از او سؤالى بكند. جوانى برخاست و نزد آن حضرت آمد و گفت: عمو جان، بزرگ ترين گناه كبيره چيست؟ امام (عليه السّلام) فرمود: شرابخوارى. جوان بازگشت و به آنان خبر داد. به او گفتند: بازگرد و همين سؤال را تكرار كن، و اصرار كردند تا جوان بازگشت و از امام (عليه السّلام) همان سؤال را پرسيد. امام (عليه السّلام) به او فرمود: اى برادر زاده، مگر به تو نگفتم شرابخوارى است؟ شرابخوارى صاحبش را به زنا، سرقت، كشتن نفس محترمه، و شرك به خدا مى كشاند. كارهايى كه شراب مى كند بالاتر از هر گناهى است، چنان كه درختش نيز از هر درخت ديگرى بالاتر مى رود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 481
[981]15-... اسماعيل كاتب گويد: روزى امام باقر عليه السّلام به سوى مسجد الحرام مى رفت كه گروهى از قريش او را ديدند و گفتند: اين مرد، خداى عراقيان است. چند تن از آنان گفتند: خوبست كه يكى از خودمان را به سويش بفرستيم تا از او پرسشى كند؛ پس جوانى از آنان نزد امام عليه السّلام آمد و گفت: اى عمو! بزرگترين گناهان كبيره كدام است؟ فرمود: شرابخوارى. آن جوان بازگشت و پاسخ امام عليه السّلام را براى آنان بازگو كرد. آنان گفتند: باز گرد و پرسش خويش را ديگر بار تكرار كن و پيوسته پافشارى كردند تا او بازگشت و پرسش خويش را تكرار نمود. امام عليه السّلام فرمود: اى برادر زاده! مگر تو را نگفتم كه شرابخوارى بزرگترين گناهان كبيره است؛ زيرا همانا شراب خوردن شرابخوار را در زنا و دزدى و آدمكشى-كه خدا آن را حرام ساخته جز به حقّ-و شرك به خدا افكند. كارهايى كه شراب به آن مى انجامد بر هر گناهى پيش افتد همان گونه كه درختش از هر درختى بيشتر اوج مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 563
ص: 259
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ اَلْعَمْرَكِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنَّ اِبْنَ دَاوُدَ يَذْكُرُ أَنَّكَ قُلْتَ لَهُ شَارِبُ اَلْخَمْرِ كَافِرٌ قَالَ صَدَقَ قَدْ قُلْتُ لَهُ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 245 )
16-عمركى نقل كرده است كه به امام رضا عليه السّلام عرض كردم:ابن داذويه[داود] از شما روايت كرد كه به او فرموده ايد:شرابخوار،كافر است.فرمود:راست گفته است،من اين(مطلب)را به او گفته ام.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 622
16. عمركى مى گويد: به حضرت رضا (عليه السّلام) گفتم: ابن داذويه مى گفت كه شما فرموده ايد: شرابخوار كافر است؟ فرمود: راست گفته است، من اين را به او گفتم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 483
[982]16-... عمركى گويد: به امام رضا عليه السّلام عرض كردم: ابن داذويه روايت نموده كه شما به او فرموده ايد: شرابخوار كافر است. امام عليه السّلام فرمود: راست گفته است، من به او گفتم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 565
16-عمركي گويد:بحضرت رضا عليه السّلام عرضكردم:راستى ابن داذويه روايت كرد كه شما فرموده ايد«شارب خمر كافر است»اين صحيح است؟فرمود: راست گفته من اين را باو گفتم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 557
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي يَعْقُوبُ بْنُ يَزِيدَ عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ اَلْأَنْصَارِيِّ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ اَلْحَثَى (2) فَقَالَ: اَلْحَثَى حَرَامٌ وَ شَارِبُهُ كَشَارِبِ اَلْخَمْرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 245 )
17-ابو محمّد أنصارى(از ابن سنان)نقل كرده گويد از امام صادق عليه السّلام پرسيدم نبيذى كه از پوستهاى خرما ميسازند آيا خوردنش حرام است؟ فرمود: آرى آن حرام است و شاربش حكم شارب خمر را دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 557
17-ابو محمد انصارى(از ابن سنان)روايت كرده است كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدم:آيا خوردن شرابى كه از پوست خرما تهيه مى شود،حرام است؟حضرت فرمود:بلى!حرام است،و كسى كه آن را مى نوشد،حكم كسى را دارد كه شراب بنوشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 622
17. ابو محمّد انصارى [از ابن سنان] نقل كرده است كه گفت: از امام صادق (عليه السّلام) در بارۀ شرابى كه با آب آميخته شده است سؤال كردم، فرمود: آن نيز حرام و نوشنده اش همچون شرابخوار خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 483
[983]17-... ابو محمّد انصارى [از ابن سنان] روايت نموده كه او گويد: از امام صادق عليه السّلام در بارۀ خنثى[حثى](گونه اى شراب كه از پوست خرما دست آورند) پرسيدم. فرمود: خنثى[حثى] حرام است و نوشندۀ آن مانند شرابخوار است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 565
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ اَلْمِنْقَرِيِّ عَنْ جَدِّهِ زِيَادِ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَكَلَ اَلطِّينَ فَإِنَّهُ يَقَعُ اَلْحِكَّةُ فِي جَسَدِهِ وَ اَلْبَوَاسِيرُ وَ يهج [يُهَيِّجُ] عَلَيْهِ اَلسُّوءَ (3) وَ يَذْهَبُ بِالْقُوَّةِ مِنْ سَاقَيْهِ وَ قَدَمَيْهِ وَ مَا نَقَصَ مِنْ عَمَلِهِ فِيمَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ صِحَّتِهِ وَ قَبْلَ أَنْ يَأْكُلَهُ حُوسِبَ عَلَيْهِ وَ عُذِّبَ بِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 245 )
1-زياد بن أبى زياد گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس گل خورد بيمارى حكّه(يعنى خارش)در بدن او پيدا مى شود،و ببواسير مبتلا مى گردد،و مرض يا سودايش غلبه ميكند،و نيروى ساق و قدمش ضعيف ميگردد،و آنچه بدين سبب (يعنى خوردن گل)از عملش كاسته گردد بحساب آورند و بجهت آن ويرا عذاب كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 558
1-زياد بن ابى زياد،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كسى كه گل بخورد،بدن او دچار خارش مى گردد و به بواسير مبتلا مى شود،و ماليخوليا (سوداء)بر مزاج او چيره مى گردد و قدرت و توان ساق و پاهاى او را مى كاهد،و آنچه بدين سبب(در اثر خوردن گل و ابتلا به انواع بيماريهايى كه ياد شد)از كارايى او كاسته مى گردد،به حساب آورند و به خاطر آن(مورد بازخواست)و عذاب قرار مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 623
1. زياد بن ابى زياد مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس گل بخورد به خارش بدن و مرض بواسير مبتلا مى گردد، و بد حالى بر او غلبه مى كند، و نيروى ساق و قدمش ضعيف مى شود، و آنچه بدين سبب از عملش كاسته شود به حساب مى آورند و او را بدان عذاب مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 483
[984]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه گل بخورد (مگر تربت امام حسين عليه السّلام) تنش به خارش افتد و دچار بواسير شود و دستخوش خيال هاى فاسد گردد و نيروى ساق و پاهايش رو به كاستى نهد و آن كارهايى را پيش از خوردن گل و در حال تندرستى انجام مى داده و پس از خوردن گل از او كاسته شده حساب كنند و بر آن عذابش نمايند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 565
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ جَدِّهِ زِيَادٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ عَمَلَ اَلْوَسْوَسَةِ وَ أَكْثَرَ مَكَايِدِ اَلشَّيْطَانِ مِنْ أَكْلِ اَلطِّينِ فَيَضْعُفُ عَنْ قُوَّتِهِ اَلَّتِي كَانَتْ قَبْلَ أَنْ يَأْكُلَهُ وَ ضَعُفَ عَنْ عَمَلِهِ اَلَّذِي كَانَ يَعْمَلُهُ حُوسِبَ عَلَى مَا بَيْنَ ضَعْفِهِ وَ قُوَّتِهِ وَ عُذِّبَ عَلَيْهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 245 )
2-زياد بن أبى زياد نيز گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:وسواس و بيشتر دامهاى شيطان(يعنى ساديسمها)باعثش خوردن گل است،و خوردن گل موجب ناخوشى جسم است و درد را تحريك ميكند،و هر كس گل بخورد و از قدرت و نيروئى كه سابقا در او بوده بكاهد و بدين سبب از عباداتى كه قبلا انجام ميداده ناتوان شود و نتواند بجاى آورد،آن مقدار كه از عملش كاسته شده حساب شود و بدان معذّب گردد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 559
2-و به همين سند،زياد بن ابى زياد از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:براستى كه علت وسوسه(و آلوده شدن به وسواس)و(انگيزۀ)بيشترين دامهاى شيطانى(كه بر سر راه آدمى گسترده شده)در خوردن گل است.خوردن گل موجب بيمارى بدن و تحريك درد است؛و كسى كه در اثر خوردن گل،توان و نيروى بدنى او كاسته گردد(و به جهت ناتوانى ناشى از گل خوارى)از عبادتهايى كه قبلا توفيق انجام آن را داشته است،بازماند،به مقدار عباداتى كه نتوانسته است انجام دهد،مورد بازخواست و عذاب قرار مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 623
2. زياد از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: وسواس و بيشتر نيرنگهاى شيطانى برخاسته از خوردن گل است. خوردن گل باعث بيمارى جسم است و درد را تحريك مى كند، و هر كس گل بخورد و در اثر آن قدرتش كم شود و نتواند عباداتى را كه قبلا انجام مى داده است انجام دهد، آن اندازه كه از عملش كاسته شده است حساب مى شود و در برابر آن عذاب مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 483
[985]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: به راستى، گرفتار آمدن به وسواس و بيشتر دسيسه هاى شيطان به سبب خوردن گل است. همانا خوردن گل بيمارى تن را در پى آورد و درد را برانگيزاند. هر كه گل خورد و توانى كه پيش از خوردن گل داشته رو به كاستى گذارد و از اعمالى كه پيش از اين انجام مى داده ناتوان شود آن مقدار اعمالى را كه توان انجامش را از كف داده حساب كنند و بر آن عذابش نمايند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 565
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ حَدِيدٍ اَلْمَدَائِنِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: صُونُوا دِينَكُمْ بِالْوَرَعِ وَ قُوَّةِ اَلتُّقَى وَ اَلاِسْتِغْنَاءِ بِاللَّهِ عَنْ طَلَبِ اَلْحَوَائِجِ مِنَ اَلسُّلْطَانِ وَ اِعْلَمُوا أَنَّهُ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ خَضَعَ لِصَاحِبِ سُلْطَانٍ أَوْ مَنْ يُخَالِفُهُ عَلَى دِينِهِ طَالِباً لِمَا فِي يَدَيْهِ أَخْمَلَهُ اَللَّهُ وَ مَقَتَهُ وَ وَكَلَهُ اَللَّهُ إِلَيْهِ وَ إِنْ هُوَ غَلَبَ عَلَى شَيْءٍ مِنْ دُنْيَاهُ وَ صَارَ فِي يَدِهِ مِنْهُ شَيْءٌ نَزَعَ اَللَّهُ اَلْبَرَكَةَ مِنْهُ وَ لَمْ يُؤْجِرْهُ عَلَى شَيْءٍ يُنْفِقُهُ فِي حَجٍّ وَ لاَ عُمْرَةٍ وَ لاَ عِتْقٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 246 )
1-حديد مدائنى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:دين خود را با ورع و نيروى تقوى و بى نيازى بخدا از همه،بصرفنظر كردن از درخواست حاجت از سلطان حفظ كنيد و بدانيد كه هر مؤمنى كه براى قدرتمندى يا مخالف دينى بطمع مال فروتنى كند خداوند او را گمنام گرداند،و بر اين كار بر او خشم گيرد،و او را واگذار بهمان شخص كند،و چنانچه بسبب خضوع و فروتنى كه براى او كرده مالى از ماليّۀ دنيا از وى بدستش آيد خداوند بركت را از آن ببرد،و اگر چيزى از آن را بمصرف حجّ يا عمره يا آزاد كردن بنده برساند خداوند بدو پاداش نخواهد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 559
1-حديد مدائنى،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:دين خود را با پرهيزگارى و خدا ترسى و بى نيازى از همه جز خدا،(و نيز)با عدم ابراز نياز خود به پادشاه وقت،حفظ كنيد،و بدانيد هر مؤمنى كه در برابر قدرتمند و با زورمدارى كه مخالف آيين اوست از روى آزمندى،فروتنى نمايد خداوند او را به وى واگذارد و بر او خشم مى گيرد،و اگر مالى در اين رابطه نصيب او گردد،خداوند بركت(خود)را از آن مال بر مى دارد،و اگر چيزى از آن مال را در راه حج يا عمره يا آزاد ساختن بنده اى مصرف كند،خداوند هيچ پاداشى براى آن مقرر نخواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 624
1. حديد مداينى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: دين خود را با ورع و تقواى استوار و بى نيازى جستن از درخواست حاجت از زورمند، حفظ كنيد، و بدانيد كه هر مؤمنى در برابر زورمندى يا كسى كه با دين وى مخالف است به طمع مال او فروتنى كند، خداوند او را گمنام مى سازد، و بر اين كار بر او خشم مى گيرد، و او را به همان كس واگذار مى كند، و اگر از اين رهگذر به چيزى از دنيا دست يافت و مالى در دستش قرار گرفت خداوند بركت را از آن مى برد، و چنانچه چيزى از آن را به مصرف حج يا عمره و يا آزاد كردن برده رسانيد خدا به او پاداش نخواهد داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 483
[986]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دين خود را با پارسايى و نيروى پرهيزكارى و بى نيازى از درخواست از زمامدار و نيازمندى به خدا نگاه داريد و آگاه باشيد كه به راستى، هر مؤمنى كه در برابر سلطه گر يا مخالف دينش براى دستيابى به مالى از او فروتنى نمايد خداوند او را خوار و بى ارزش گرداند و بر او خشم گيرد و او را بر همان كس واگذارد و اگر چيزى از دنيا را به دست آورد و به مالى دست يافت خداوند بركت را از آن برگيرد و چنانچه مقدارى از آن را براى حج يا عمره يا آزاد نمودن بنده مصرف كند پاداشى به او ندهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 565
ص: 260
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْأَسَدِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ اَلنَّخَعِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ يَزِيدَ اَلنَّوْفَلِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رُوِيَ عَنِ اَلْمُغِيرَةِ (1) أَنَّهُ قَالَ إِذَا عَرَفَ اَلرَّجُلُ رَبَّهُ لَيْسَ عَلَيْهِ وَرَاءَ ذَلِكَ شَيْءٌ قَالَ مَا لَهُ لَعَنَهُ اَللَّهُ أَ لَيْسَ كُلَّمَا اِزْدَادَ بِاللَّهِ مَعْرِفَةً فَهُوَ أَطْوَعُ لَهُ فَيُطِيعُ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ لاَ يَعْرِفُ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ مُحَمَّداً صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِأَمْرٍ وَ أَمَرَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلْمُؤْمِنِينَ بِأَمْرٍ فَهُمْ عَامِلُونَ بِهِ إِلَى أَنْ يَجِيءَ نَهْيُهُ وَ اَلْأَمْرُ وَ اَلنَّهْيُ عِنْدَ اَلْمُؤْمِنِ سَوَاءٌ ثُمَّ قَالَ لاَ يَنْظُرُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى عَبْدٍ وَ لاَ يُزَكِّيهِ [إِذَا] تَرَكَ فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اَللَّهِ وَ اِرْتَكَبَ كَبِيرَةً مِنَ اَلْكَبَائِرِ قَالَ قُلْتُ لاَ يَنْظُرُ اَللَّهُ إِلَيْهِ قَالَ نَعَمْ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ بِأَمْرٍ وَ أَمَرَ إِبْلِيسُ بِأَمْرٍ فَتَرَكَ مَا أَمَرَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ وَ صَارَ إِلَى مَا أَمَرَ إِبْلِيسُ بِهِ فَهَذَا مَعَ إِبْلِيسَ فِي اَلدَّرْكِ اَلسَّابِعِ مِنَ اَلنَّارِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 246 )
1-مفضّل بن عمر گويد:بامام صادق عليه السّلام عرضكردم از مغيرة بن سعيد (رئيس فرقۀ مغيريّه)نقل كرده اند كه وى گفته هر گاه بنده اى خداى خويش را شناخت او را كفايت است و عملى از وى بعد از اين نخواسته اند،فرمود:او را چيست و چه ميگويد؟خدايش لعنت كند آيا جز اينست كه بنده هر قدر معرفتش بخدا زياد گردد مطيع تر خواهد بود؟آيا كسى كه خدا را نميشناسد او را اطاعت ميكند؟! همانا خداى عزّ و جلّ محمّد پيغمبرش صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم را بكارى فرمان ميدهد و او نيز مؤمنين را بعملى امر ميكند و همه اجراكنندۀ امر خدايند تا نهيى از جانب او برسد، و حكم امر و نهى هر دو نزد شخص مؤمن مساويست(يعنى پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم و مؤمنين همه مطيع فرمانند و عمل كننده بدستور خواه امر باشد خواه نهى،و تنها شناختن حقّ كافى نيست)راوى گويد بعد امام فرمود:خداوند عزّ و جلّ نظر نكند بسوى بنده اى و پاك نسازد او را هنگامى كه يكى از واجبات الهى را ترك بنمايد يا مرتكب كبيره اى از كبائر گناهان شود،گويد:عرض كردم:آيا خداوند بدو نظر نكند؟ فرمود:آرى زيرا بر خدا انباز گرفته،با تعجّب پرسيدم آيا شرك آورده؟فرمود آرى چون خداوند فرمان بامرى داده و ابليس نيز فرمان بمخالفت امر حقّ داده، و او آنچه خدا گفته ترك كرده و در نتيجه از ابليس پيروى كرده و فرمان او را بكار بسته،پس وى همدم ابليس در هفتمين درك دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 560
1-مفضل بن عمر،نقل كرده است كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم:از مغيره روايت مى كنند كه گفته است:اگر بنده اى پروردگار خويش را بشناسد،(همين او را) كفايت مى كند و ديگر انجام تكاليف الهى بر او واجب نيست!حضرت فرمود:او را چه شده است؟!لعنت خدا بر او باد!مگر نه اين است كه هر قدر معرفت و شناخت بنده نسبت به خداوند بيشتر شود،فرمانبردارتر مى گردد؟!كسى كه خدا را نمى شناسد،چگونه از اوامر او اطاعت مى كند؟!خداى عز و جل،به محمد(پيامبر خود)فرمان مى دهد و(او بر اساس رسالتى كه دارد)مؤمنان را به انجام فرمان الهى ملزم مى سازد،و همه به آنچه كه از جانب خدا به انجام آن فرمان رسيده است(گردن مى نهند و آن را)عمل مى كنند تا زمانى كه نهى خداوندى(در مورد فرامين صادره) فرا رسد و امر و نهى در نظر مؤمن يكسان و برابر است(و ملزم به اجراى آن است). سپس فرمود:خداوند به بنده اى كه واجبى از واجبات الهى را ترك كند و يا گناه كبيره اى از او سر بزند،نظر مرحمت نمى افكند و او را پاك و پاكيزه نمى گرداند.راوى مى گويد:عرض كردم:خداوند به او نظر نمى كند؟!حضرت فرمود:آرى!زيرا براى خداوند شريكى قائل شده است.راوى مى گويد از روى شگفتى پرسيدم:دچار شرك شده است؟!حضرت فرمود:آرى!زيرا خداوند عز و جل او را به كارى فرمان مى دهد و ابليس به كارى ديگر،و او دستور خدا را ناديده گرفته و به آنچه كه ابليس فرمان داده است عمل مى كند،بنا بر اين با ابليس در-هفتمين درك در آتش دوزخ- همدم و همنشين خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 625
1. مفضّل بن عمر مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: از مغيره نقل كرده اند كه گفته است: هر گاه بنده اى پروردگار خود را شناخت ديگر هيچ چيز بر عهدۀ او نيست. فرمود: او را چه شده است؟ خدا لعنتش كند، مگر نه اين است كه هر چه شناخت او به خدا بيشتر شود اطاعتش افزون مى گردد؟ آيا كسى كه خدا را نمى شناسد او را اطاعت مى كند؟ خداوند بزرگ محمّد (صلّى الله عليه و آله) را به كارى فرمان داده و محمّد (صلّى الله عليه و آله) نيز مؤمنان را به كارى مأمور ساخته است، و همه به فرمان خدا عمل مى كنند تا اينكه نهيى از جانب او برسد، و امر و نهى از نظر مؤمن يكسان است. راوى مى گويد: سپس امام (عليه السّلام) فرمود: خداوند به بنده اى كه يكى از واجبات الهى را ترك كند يا گناه كبيره اى مرتكب شود نظر نمى كند و او را پاك نمى سازد. راوى مى گويد: گفتم: آيا خدا به او نظر نمى كند؟ فرمود: بلى، زيرا به خدا شرك ورزيده است. گفتم: راستى شرك ورزيده است؟ فرمود: آرى، چون خداوند به كارى فرمان داده و ابليس نيز او را به كارى واداشته است، و او آنچه را خدا فرمان داده ترك كرده و فرمان ابليس را انجام داده است، از اين رو در هفتمين طبقۀ زيرين دوزخ همدم ابليس خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 485
[987]1-... مفضّل بن عمر گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم كه مى گويند مغيره گفته است: چون كسى خداى خويش را بشناسد ديگر تكليفى بر عهدۀ او نيست. امام عليه السّلام فرمود: او را چه شده است؟ خدا لعنتش كند! آيا چنين نيست كه بنده هر چه شناختش به خدا افزون شود بيشتر فرمانش را پذيرد؟ آيا آن كس كه خداى گرامى و بزرگ را نشناسد او را فرمان مى برد؟ به راستى، خداى گرامى و بزرگ حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله را به كارى فرمان مى دهد و حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله نيز مؤمنان را به كارى دستور مى دهد و آنان به امر پروردگار عمل مى كنند تا آنگاه كه نهى او فرا رسد. امر و نهى پروردگار نزد مؤمن برابر است، سپس فرمود: چون بنده اى واجبى از واجبات الهى را فرو گذارد و يا بر گناه كبيره اى دست آلايد خداى گرامى و بزرگ بر آن بنده نظر رحمت نيفكند و پاكش نسازد. عرض كردم: خداوند بر او نظر رحمت نمى افكند؟! فرمود: آرى؛ زيرا بى گمان بر خدا شرك ورزيده است. عرض كردم: شرك ورزيده است؟! فرمود: آرى؛ زيرا به راستى، خداى گرامى و بزرگ بر او فرمانى داده و ابليس نيز او را به سرپيچى از آن فرمان داده است و او فرمان خداى گرامى و بزرگ را فرو مى گذارد و به فرمان ابليس گردن مى نهد؛ پس اين بنده همراه ابليس در هفتمين درك دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 567
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى قَالَ حَدَّثَنِي سَهْلُ بْنُ زِيَادٍ اَلْآدَمِيُّ عَنْ يَحْيَى بْنِ اَلْمُبَارَكِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ اَلرَّجُلُ مِنْ إِخْوَانِي بَلَغَنِي عَنْهُ اَلشَّيْءُ اَلَّذِي أَكْرَهُهُ فَأَسْأَلُهُ عَنْهُ فَيُنْكِرُ ذَلِكَ وَ قَدْ أَخْبَرَنِي عَنْهُ قَوْمٌ ثِقَاتٌ فَقَالَ لِي يَا مُحَمَّدُ كَذِّبْ سَمْعَكَ وَ بَصَرَكَ عَنْ أَخِيكَ وَ إِنْ شَهِدَ عِنْدَكَ خَمْسُونَ قَسَامَةً وَ قَالَ لَكَ قول [قَوْلاً] فَصَدِّقْهُ وَ كَذِّبْهُمْ وَ لاَ تُذِيعَنَّ عَلَيْهِ شَيْئاً تَشِينُهُ بِهِ وَ تَهْدِمُ بِهِ مُرُوءَتَهُ فيكون [فَتَكُونَ] مِنَ اَلَّذِينَ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ - اَلَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ اَلْفٰاحِشَةُ فِي اَلَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِيمٌ فِي اَلدُّنْيٰا وَ اَلْآخِرَةِ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 247 )
1-محمّد بن فضيل گويد:بامام هفتم موسى بن جعفر عليهما السّلام عرضكردم قربانت شوم در بارۀ يكى از برادران و دوستانم چيزهائى شنيده ام كه برايش خوش ندارم، از او سؤال كردم منكر شد در صورتى كه جماعتى از كسانى كه بديشان وثوق داشتم بمن خبر داده بودند،حضرت بمن فرمود:اى محمّد گوش و چشم خود را نسبت ببرادرت تكذيب بنما،و چنانچه نزد تو پنجاه تن شهادت دادند و قسم ياد كردند و او بر خلاف آنها گفت از وى قبول كن و از آنها نپذير،و در بارۀ او انتشار مده چيزى را كه موجب سرشكستگى و عيب اوست و حيثيّت او را لطمه ميزند زيرا در اين صورت از كسانى باشى كه خداوند فرموده«
إِنَّ اَلَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ اَلْفٰاحِشَةُ فِي اَلَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِيمٌ فِي اَلدُّنْيٰا وَ اَلْآخِرَةِ
» همانا آنان كه دوست ميدارند انتشار دهند عمل زشتى را در بارۀ كسانى كه ايمان آورده اند عذاب سختى در كمين ايشانست در دنيا و آخرت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 561
1-محمد بن فضيل روايت كرده است كه به حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام عرض كردم:قربانت گردم!مطالبى در بارۀ يكى از برادران ايمانيم(از ديگران)مى شنوم كه از آن ناراحت مى شوم و هنگامى كه حقيقت امر را از خود او مى پرسم،انكار مى كند در حالى كه من به افرادى كه آن اخبار را نقل كرده اند(كاملا)اطمينان و اعتماد دارم. راوى مى گويد كه حضرت به من فرمود:اى محمد!(حتى)به گوش و چشم خود در مورد(بد گوئى)برادر(ايمانيت)اعتماد نداشته باش،و اگر پنجاه نفر در پيش تو(در مورد مطلبى)شهادت بدهند و سوگند ياد كنند،ولى برادر ايمانى تو،به گونه اى ديگر سخن بگويد(و گفتۀ آنان را تكذيب كند)از او بپذير و از آنان قبول مكن و چيزى را كه اسباب ناراحتى و سرشكستگى او مى شود ابراز مكن و انتشار مده،زيرا در آن صورت،از كسانى خواهى بود كه خداوند در بارۀ آنان فرموده است:«كسانى كه دوست دارند مطلب ناخوشايند و ناشايسته اى را-در بارۀ كسانى كه ايمان آورده اند-انتشار دهند،در دنيا و آخرت عذاب دردناكى به آنان مقرر شده است» (سورۀ نور/آيۀ 18).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 626
1. محمّد بن فضيل مى گويد: به حضرت ابو الحسن موسى بن جعفر (عليهما السّلام) گفتم: فدايت شوم، در بارۀ يكى از برادران دينى خود چيزى شنيده ام كه آن را براى او ناپسند مى دانم. از او سؤال كردم، خودش انكار نمود ولى گروهى از كسانى كه به آنان اطمينان دارم آن را براى من نقل كرده اند. حضرت به من فرمود: اى محمّد، گوش و چشم خود را نسبت به برادرت تكذيب كن، و چنانچه پنجاه تن نزد تو شهادت دادند و قسم ياد كردند و او بر خلاف آنان گفت از او قبول كن و از آنان نپذير، و در بارۀ او چيزى را كه باعث سرشكستگى و عيب اوست و به شخصيت وى لطمه مى زند شايع مكن كه از كسانى خواهى بود كه خداوند در بارۀ آنان فرموده است.«كسانى كه دوست دارند كار زشت در ميان مؤمنان رواج يابد، در دنيا و آخرت عذابى دردناك خواهند داشت» [نوزده،19].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 485
[988]1-... محمّد بن فضيل گويد: به امام كاظم عليه السّلام عرض كردم: فدايت شوم! در بارۀ يكى از برادرانم چيزى شنيده ام كه برايم ناخوشايند است. از او در اين باره پرسيدم و او انكار كرد در حالى كه گروهى مورد اطمينان اين خبر را به من داده اند. امام عليه السّلام فرمود: اى محمّد! شنيده ها و ديده هايت را در بارۀ برادرت نادرست و دروغ شمار هر چند پنجاه تن نزد تو [بر كارى از برادرت] سوگند بخورند و برادرت سخنى بر خلاف آنان گويد، سخن برادرت را راست شمار و آنان را دروغگو بدان و سخنى در بارۀ او پخش مكن كه او را سرافكنده سازى و بى آبرو سازى و حيثيّت او را به باد دهى كه در اين صورت از كسانى خواهى بود كه خداى گرامى و بزرگ در بارۀ آنان فرموده است: «همانا كسانى كه دوست دارند زشتكارى در ميان آنان كه ايمان آورده اند آشكار و فراگير شود آنها را در اين جهان و آن جهان عذابى دردناك است»[نور ، آيۀ 19]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 567
ص: 261
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مَنْصُورِ بْنِ حَازِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ أَذَاعَ فَاحِشَةً كَانَ كَمُبْتَدِئِهَا وَ مَنْ عَيَّرَ مُؤْمِناً بِشَيْءٍ لاَ يَمُوتُ حَتَّى يَرْكَبَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 247 )
2-منصور بن حازم،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر كس كار زشتى را(در جامعه)انتشار دهد همانند كسى است كه آن كار را انجام داده است.و هر كس مؤمنى را در مورد چيزى،ملامت و سرزنش كند،(بدون ترديد)پيش از مردن،خود دچار آن مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 627
2. منصور بن حازم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر كس كار زشتى را شيوع دهد همچون كسى است كه آن را آغاز كرده است، و هر كس مؤمنى را به چيزى سرزنش كند از دنيا نمى رود تا اينكه خود مرتكب آن شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 487
[989]2-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه زشتكارى اى را فراگير سازد همانند آغازگر آن كار زشت باشد و هر كه مؤمنى را به خاطر چيزى سرزنش كند نميرد تا آنگاه كه به آن گرفتار آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 569
2-منصور بن حازم گويد:امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده هر كس كار زشتى را انتشار دهد همانند آن كس باشد كه بدان عمل زشت آغاز كرده،و هر كس مؤمنى را بصفتى يا عملى سرزنش كند نميرد تا اينكه خود مرتكب آن شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 562
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ يَزِيدَ قَالَ حَدَّثَنِي حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَرْبَعَةٌ يُؤْذُونَ أَهْلَ اَلنَّارِ عَلَى مَا بِهِمْ مِنَ اَلْأَذَى يُسْقَوْنَ مِنَ اَلْحَمِيمِ وَ اَلْجَحِيمِ يُنَادُونَ بِالْوَيْلِ وَ اَلثُّبُورِ فَيَقُولُ أَهْلُ اَلنَّارِ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ مَا لِهَؤُلاَءِ اَلْأَرْبَعَةِ قَدْ آذَوْنَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ اَلْأَذَى فَرَجُلٌ مُعَلَّقٌ عَلَيْهِ تَابُوتٌ مِنْ جَمْرٍ وَ رَجُلٌ تَجْرِي أَمْعَاؤُهُ صَدِيداً وَ رَجُلٌ يَسِيلُ فُوهُ قَيْحاً وَ دَماً وَ رَجُلٌ يَأْكُلُ لَحْمَهُ فَيُقَالُ لِصَاحِبِ اَلتَّابُوتِ مَا بَالُ اَلْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ اَلْأَذَى فَيَقُولُ اَلْأَبْعَدُ مَاتَ وَ فِي عُنُقِهِ أَمْوَالُ اَلنَّاسِ لَمْ يَجِدْ لَهَا فِي نَفْسِهِ أَدَاءً وَ لاَ وَفَاءً ثُمَّ يُقَالُ لِلَّذِي تَجْرِي أَمْعَاؤُهُ مَا بَالُ اَلْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ اَلْأَذَى فَيَقُولُ إِنَّ اَلْأَبْعَدَ كَانَ لاَ يُبَالِي أَيْنَ أَصَابَ اَلْبَوْلُ مِنْ جَسَدِهِ ثُمَّ يُقَالُ لِلَّذِي يَسِيلُ فُوهُ قَيْحاً وَ دَماً فَمَا بَالُ اَلْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ اَلْأَذَى فَيُقَالُ اَلْأَبْعَدُ كَانَ يُحَاكِي فَيَنْظُرُ إِلَى كُلِّ كَلِمَةٍ حنية [خَبِيثَةٍ] فيفسد بها [فَيُسْنِدُهَا] وَ يُحَاكِي بِهَا ثُمَّ يَغْتَابُ اَلنَّاسَ ثُمَّ يُقَالُ لِلَّذِي يَأْكُلُ لَحْمَهُ مَا بَالُ اَلْأَبْعَدِ قَدْ آذَانَا عَلَى مَا بِنَا مِنَ اَلْأَذَى فَيَقُولُ إِنَّ اَلْأَبْعَدَ كَانَ يَأْكُلُ لُحُومَ اَلنَّاسِ بِالْغِيبَةِ وَ يَمْشِي بِالنَّمِيمَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 247 )
1-حفص بن غياث(كه مرد سنّى مذهب است)از امام صادق از پدرانش از امير مؤمنان عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:دوزخيان با همۀ شكنجه و عذابى كه دارند از آزار چهار طائفه در رنجند و عذاب ميبرند،اينان را از حميم جهنّم ميچشانند،و فريادشان بوا ويلا وا ثبورا بلند است،اهل دوزخ دسته اى بدستۀ ديگر گويند چه شده اين چهار گروه را كه با همۀ اين عذابها كه ما را است از اينان در زحمت و شكنجه ايم،مردى از آنها معلّق در تابوتى است از آتش گداخته،و ديگرى روده هايش بيرون ريخته و با خود ميكشد،و ديگرى ريم و خون از دهانش جارى است،و آن ديگر گوشت بدن خود را ميخورد،صاحب تابوت آتشين را گويند:چيست حال اين دور از رحمت كه ما را با همۀ عذاب و بدبختى كه در آنيم آزار ميدهد؟گويد:اين بيگانه از رحمت بمرد در حالى كه اموالى از مردم را بر ذمّۀ خويش گرفته بود با اينكه در خود توانائى پرداخت آن را نميديد. بعد بآن كه روده هايش را ميكشيد گويند:چيست وضع اين دور از هر خير كه وضع دلخراش او بر عذاب ما افزوده است؟گويد:اين بيچارۀ دور از رحمت از ترشّح بول باك نداشت. آنگاه از آنكه ريم و چرك از دهانش بيرون ميريخت پرسند كه اين دور از رحمت حال و وضعش چيست و چه كرده كه بدين عذاب دچار شده كه ما با همه گرفتاريهاى خود از آن در زحمتيم،گويد:اين دور از رحمت كارش مسخرگى و نواى اين و آن درآوردن بود و مينگريست هر كلام زشتى كه ميديد بدان فساد ميكرد و نواى آن را در مى آورد. سپس از آن كسى كه از گوشت بدن خويش ميخورد پرسند كه قصّه او چيست و اين بينوا چه كرده كه از عذابش ما با همه بدبختيهائى كه خود داريم در شكنجه ايم، گويد:اين فلك زده گوشت مردم را بسبب غيبتى كه از آنها ميكرده خورده،و براى نمّامى و سخن چينى گام برميداشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 563
1-حفص بن غياث،از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام از حضرت على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:چهار گروهند كه اهل جهنم از آنها در رنج و عذابند،به خاطر عذاب سختى كه بر اين چهار گروه مقرر شده است زيرا به آنان از حميم دوزخ(آب جوشان)مى چشانند،و فريادشان(از اين شكنجه)به وا ويلا بلند است،و برخى از اهل جهنم به برخى ديگر مى گويند: اين چهار گروه مگر چه كرده اند كه با همۀ عذابى كه ما مى بينيم،(باز)از عذاب آنان در شكنجه ايم؟!مردى از آنان،در تابوتى از گدازه هاى آتش،آويزان است؛و ديگر، روده هايش(از شكم)بيرون ريخته و آن را با خود مى كشد؛و سومى از دهانش خون و جراحت بيرون مى زند؛و چهارمى از گوشت بدن خود مى خورد.سپس به آن كه در تابوت آتشين است گفته مى شود:داستان اين به دور مانده از رحمت حق چيست كه ما را با تمام عذابى كه مى كشيم،آزار مى دهد؟!در جواب مى گويد:اين از رحمت حق محروم،در حالى مرد كه اموالى از مردم در عهدۀ او قرار داشت و مى دانست كه توان پرداخت و رهايى از ديون مردم را ندارد(ولى با وجود اين اموال مردم را به عناوين مختلف از آنان گرفت)؛و بعد از آن كه روده هاى خود را با خود مى كشد مى پرسند:اين محروم از رحمت حق،داستانش چيست كه ما را با همۀ زحمت و عذابى كه در آنيم،آزرده خاطر كرده است؟!پاسخ مى دهد:اين از رحمت حق جدا مانده،(در دنيا)از نجاست ادرار خود پرهيز نمى كرد و اهميت نمى داد كه ترشّحات ادرار او چند جاى بدنش را ناپاك كند؛سپس از كسى كه چرك و خون از دهانش بيرون مى ريزد مى پرسند و قضيّۀ اين بى بهره مانده از رحمت خدا،چيست كه ديدن او ما را با همۀ عذابى كه مى كشيم،مى آزارد؟!مى گويد:اين بى نصيب از رحمت خداوندى،مسخرگى پيشه مى كرد و اداى اين و آن را در مى آورد.و بعد از آن كه گوشت بدن خود را مى خورد،مى پرسند:حكايت اين محروم مانده از رحمت پروردگار چيست كه مشاهدۀ او ما را با همۀ عذابى كه تحمل مى كنيم،آزار مى دهد؟ در جواب مى گويد:اين محروم مانده از رحمت يزدان،با غيبت و سخن چينى(در حقيقت)گوشت مردم را مى خورد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 628
1. حفص بن غياث از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرانش از على (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: چهار كس اند كه دوزخيان را با همۀ شكنجه و عذابى كه دارند آزار مى دهند. اينان را از آب جوشان دوزخ مى چشانند و فريادشان به وا ويلا و وا هلاكا بلند است. دوزخيان دسته اى به دستۀ ديگر مى گويند: چه شده است كه اين چهار كس ما را با آن همه عذابى كه داريم آزار مى رسانند؟ يكى از آنها در تابوتى آتشين معلّق است، و ديگرى روده هايش بيرون ريخته و آنها را با خود مى كشد، و يكى هم چرك و خون از دهانش جارى است، و ديگرى گوشت بدن خود را مى خورد. پس به آن صاحب تابوت مى گويند: چيست حال اين دور از رحمت خدا كه ما را با اين همه عذابى كه داريم آزار مى دهد؟ مى گويد: اين دور از رحمت خدا در حالى از دنيا رفت كه مال مردم را بر عهده داشت و قدرت پرداخت آن و رهايى از دين آنان را در خود نمى ديد. سپس به آن كسى كه روده هايش را با خود مى كشد مى گويند: چيست حال اين دور از رحمت خدا كه ما را با اين همه عذابى كه داريم آزار مى رساند؟ مى گويد: اين دور از رحمت خدا از اينكه بول به بدنش ترشح كند باكى نداشت. پس از آن به كسى كه چرك و خون از دهانش جارى است مى گويند: وضع اين دور از رحمت خدا چيست كه ما را با وجود اين همه عذابى كه داريم آزار مى دهد؟ مى گويد: اين دور از رحمت خدا اداى مردم را درمى آورد و در صدد بود كه هر سخن زشتى ببيند به وسيلۀ آن فساد كند و اداى آن را درمى آورد. سپس به آن كسى كه گوشت بدنش را مى خورد مى گويند: حال اين دور از رحمت خدا چيست كه ما را با اين همه عذاب كه داريم آزار مى رساند؟ مى گويد: اين دور از رحمت خدا گوشت مردم را به سبب غيبتى كه از آنان مى كرده مى خورده و براى سخن چينى گام بر مى داشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 487
[990]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امير مؤمنان عليه السّلام روايت نموده اند كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چهار گروه هستند كه دوزخيان علاوه بر عذاب و شكنجه هاى خود از آزار آن چهار گروه نيز در رنج و عذابند. آنان را از آب جوشان دوزخ نوشانند و فريادشان به وا ويلا بلند است. دوزخيان به يك ديگر گويند: اين چهار گروه چه كرده اند كه با اين همه عذاب و شكنجه اى كه در آن غوطه مى خوريم از اينان نيز در رنج و عذابيم؟! مردى [از آن چهار گروه] در تابوتى از آتش گداخته آويخته و مردى ديگر روده هايش بيرون ريخته و آن را با خود مى كشد و مردى از دهانش چرك و خون جارى و ريزان است و ديگرى گوشت خود را مى خورد. به آنكه در تابوت است گويند: اين دور مانده از رحمت چه كرده است كه با همۀ شكنجه هايى كه در آنها غوطه مى خوريم ما را رنج مى دهد؟! گويد: به راستى، اين دورمانده از رحمت در حالى جان سپرد كه اموالى از مردم بر عهدۀ او بود و مى دانست كه توان بازپرداخت و رهايى و بازپس دادن بدهى ها را ندارد؛ سپس آنكه را كه روده هايش بيرون ريخته و آنها را مى كشد گويند: اين دور مانده از رحمت چه كرده كه با همۀ شكنجه هاى كه در آنها هستيم ما را آزار مى دهد؟! گويد: همانا اين دور مانده از رحمت به آلوده شدن بدنش به ادرار اعتنا نمى كرد؛ سپس به آنكه چرك و خون از دهانش جارى است گويند: اين دور مانده از رحمت چه كرده كه با همۀ شكنجه هايى كه در آنها هستيم ما را آزار مى دهد؟! گويد: همانا اين دور مانده از رحمت مسخرگى را پيشۀ خويش ساخته بود و هر سخن زشتى را كه مى ديد با آن به تباهى و مسخره نمودن ديگران مى پرداخت؛ سپس به آنكه گوشتش را مى خورد گويند: اين دور مانده از رحمت چه كرده كه با همۀ عذابهايى كه در آن به سر مى بريم ما را آزار مى دهد؟! گويد: به راستى اين دور مانده از رحمت با غيبت، گوشت مردم را مى خورد و سخن چينى مى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 569
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : يَا مُفَضَّلُ إِنَّهُ مَنْ تَعَرَّضَ لِسُلْطَانٍ جَائِرٍ فَأَصَابَتْهُ بَلِيَّةٌ لَمْ يُؤْجَرْ عَلَيْهَا وَ لَمْ يُرْزَقِ اَلتَّصَبُّرَ عَلَيْهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 248 )
1-مفضّل بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام بمن فرمود:اى مفضّل همانا هر كس متعرّض ظالمى صاحب قدرت شود و از وى آسيبى بدو رسيد بر آن مصيبت اجر و پاداشى نخواهد داشت و نيز نتواند آن را تحمّل كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 564
1-مفضل بن عمر نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام به من فرمود:اى مفضل!هر كس با حاكم بيدادگرى درآويزد،و از آن حاكم گزند و آسيبى به او برسد،اجرى نخواهد داشت و آن مصيبت را تحمل نخواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 630
1. مفضّل بن عمر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) به من فرمود: اى مفضّل، هر كس با سلطانى ستمگر درگير شود و از جانب او آسيبى بدو رسد، بر آن مصيبت اجر و پاداشى نخواهد داشت و قدرت تحمّل آن را نيز پيدا نخواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 489
[991]1-... مفضّل بن عمر گويد: امام صادق عليه السّلام مرا فرمود: اى مفضّل! بى گمان هر كه با زمامدار ستمكارى مخالفت ورزد و از آن زمامدار او را بلايى در رسد بر آن بلا پاداشى نبرد و شكيبايى بر بلا، روزى او نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 571
ص: 262
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبَّادُ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ هَارُونَ بْنِ اَلْجَهْمِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ عَمَّارٍ اَلصَّيْرَفِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ اَلْمُؤْمِنُ رَحْمَةٌ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ فَقَالَ نَعَمْ فَقُلْتُ وَ كَيْفَ ذَلِكَ فَقَالَ أَيُّمَا مُؤْمِنٍ أَتَاهُ أَخُوهُ فِي حَاجَةٍ فَإِنَّمَا ذَلِكَ رَحْمَةٌ سَاقَهَا اَللَّهُ إِلَيْهِ وَ سَبَّبَهَا لَهُ (1) فَإِنْ قَضَى حَاجَةً كَانَ قَدْ قَبِلَ اَلرَّحْمَةَ لِقَبُولِهَا وَ إِنْ رَدَّهُ عَنْ حَاجَتِهِ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى قَضَائِهَا فَإِنَّمَا رَدَّ عَنْ نَفْسِهِ اَلرَّحْمَةَ اَلَّتِي سَاقَهَا اَللَّهُ إِلَيْهِ وَ سَبَّبَهَا لَهُ وَ ذُخِرَتِ اَلرَّحْمَةُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ فَيَكُونُ اَلْمَرْدُودُ عَنْ حَاجَتِهِ هُوَ اَلْحَاكِمُ فِيهَا إِنْ شَاءَ صَرَفَهَا إِلَى نَفْسِهِ وَ إِنْ شَاءَ إِلَى غَيْرِهِ يَا إِسْمَاعِيلُ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ هُوَ اَلْحَاكِمُ فِي رَحْمَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ سَرَعَتْ لَهُ فَإِلَى مَنْ تَرَى يَصْرِفُهَا قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ لَأَظُنُّهُ يَصْرِفُهَا عَنْ نَفْسِهِ قَالَ لاَ تَظُنَّ وَ لَكِنِ اِسْتَيْقِنْ فَإِنَّهُ لاَ يَرُدُّهَا عَنْ نَفْسِهِ يَا إِسْمَاعِيلُ مَنْ أَتَاهُ فِي حَاجَةٍ يَقْدِرُ عَلَى قَضَائِهَا فَلَمْ يَقْضِهَا لَهُ سَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِ شُجَاعاً يَنْهَشُ إِبْهَامَهُ (2) فِي قَبْرِهِ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ مَغْفُوراً لَهُ أَوْ معذب [مُعَذَّباً ] .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 248 )
1-اسماعيل بن عمّار صيرفى گويد:بامام صادق عليه السّلام عرضكردم:قربانت گردم آيا مؤمن براى مؤمن رحمت است؟فرمود:آرى رحمت است.عرضكردم:اين چگونه مى شود؟فرمود:هر مؤمنى كه برادرش نزد او بتقاضاى حاجتى آيد اين خود رحمتى است كه خداوند بسوى او فرستاده و خيرى است كه در دسترس او قرار داده پس اگر حاجتش را برآورد خود رحمت خدا را پذيرفته،و چنانچه او را رد كرد و حاجتش را با اينكه قدرت بر روا كردن آن داشت بر نياورد بى ترديد رحمتى كه پروردگار بسوى او رانده است و در دسترس وى قرار داده نپذيرفته،و اين رحمت بحال خود باقى ميماند تا روز قيامت،و در آن روز در اختيار آن شخص حاجتمند قرار ميگيرد،و او چنانچه بخواهد براى خود نگه مى دارد و چنانچه بخواهد بغير ميدهد،اى اسماعيل پس حال كه اين رحمت الهى در قيامت در اختيار او است و براى او مهيّا است تو گوئى بچه كس خواهد داد؟گويد:عرضكردم قربانت گردم گمان ندارم از خود بگذرد و بديگرى واگذارد،فرمود:گمان نكن بلكه يقين داشته باش كه از خود ردّ نخواهد كرد و بديگرى نخواهد بخشيد، اى اسماعيل هر كس برادرش بحاجتى نزد او آيد و توانائى آن داشته باشد كه برآورد و كوتاهى كند و او را مأيوس باز گرداند خداوند در گور اژدهائى بر او مسلّط سازد كه انگشت او بگزد تا روز قيامت،چه در آن روز مورد آمرزش واقع شود چه معذّب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 565
1-اسماعيل بن عمار صيرفى نقل كرده است كه به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: فدايت شوم!آيا مؤمن براى مؤمن(مايۀ)رحمت است؟فرمود:آرى!عرض كردم: چگونه؟!فرمود:هر مؤمنى كه برادر ايمانيش براى درخواست و حاجتى به نزد او بيايد،(به منزله)رحمتى است كه از جانب خداوند براى او فرستاده شده است، پس اگر خواستۀ او را بر آورد،در حقيقت رحمت را پذيرفته،و اگر او را رد كرد در حالى كه مى توانست خواسته اش را برآورده سازد،بى ترديد رحمتى را كه خداوند به جانب او روانه ساخته بود،قبول نكرده است،و اين رحمت را تا روز قيامت نگاه مى دارند،و(در آن روز)در اختيار آن مؤمن نيازمند قرار مى گيرد،اگر بخواهد خود از آن بهره مى گيرد و يا به ديگرى مى بخشد.اى اسماعيل!آن مرد مؤمن در روز قيامت در مورد اين رحمت الهى-كه براى او مقرر شده است-اختيار دارد،آيا به نظر تو آن را به چه كسى خواهد داد؟!عرض كردم:فدايت شوم!گمان نمى كنم كه آن را به ديگران واگذارد،حضرت فرمود:گمان مكن،بلكه يقين داشته باش كه او(اين رحمت الهى را)از خود دور نخواهد ساخت.اى اسماعيل!هر كس كه برادر ايمانيش براى خواسته اى نزد او بيايد،و او توانائى برآورده ساختن آن را داشته باشد ولى برنياورد،خداوند(پس از مرگ در گور)اژدهايى را بر او چيره كند كه تا روز قيامت انگشت او را بگزد،(فرقى نمى كند)كه در روز قيامت آمرزيده شود و يا مورد خشم و عذاب خداوندى قرار گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 631
1. اسماعيل بن عمّار صيرفى مى گويد: به امام صادق (عليه السّلام) گفتم: فدايت شوم، آيا مؤمنى براى مؤمن رحمت است؟ فرمود: آرى. گفتم: چگونه رحمت است؟ فرمود: هر مؤمنى كه برادرش براى تقاضاى حاجتى نزد او بيايد اين خود رحمتى است كه خدا آن را به سوى او فرستاده و در دسترس وى قرار داده است، پس اگر حاجتش را برآورد رحمت خدا را پذيرفته، و اگر او را از حاجتش محروم كند با اينكه قدرت بر روا كردن آن دارد، در حقيقت رحمتى را كه پروردگار به سوى او فرستاده و در دسترس وى قرار داده نپذيرفته است، و اين رحمت تا روز قيامت ذخيره مى گردد و در آن روز در اختيار آن صاحب حاجت قرار مى گيرد، و او اگر بخواهد براى خود نگاه مى دارد و اگر بخواهد به ديگرى مى دهد. اى اسماعيل، پس اگر اين رحمت الهى در قيامت در اختيار او باشد و حق استفاده از آن را داشته باشد، به نظر تو آن را به چه كسى خواهد داد؟ راوى مى گويد: گفتم: فدايت شوم، گمان نمى كنم آن را به كسى واگذار كند. فرمود: گمان نكن بلكه يقين داشته باش كه آن را به ديگرى نخواهد بخشيد. اى اسماعيل، هر كس براى حاجتى نزد برادر دينى اش بيايد و او با اينكه قدرت بر روا كردن آن دارد كوتاهى كند و حاجت او را برنياورد، خداوند اژدهايى را در قبر بر او چيره مى كند كه تا روز قيامت انگشت او را بگزد، خواه در آن روز آمرزيده شود يا معذّب گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 489
[992]1-... اسماعيل بن عمّار صيرفى گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: فدايت شوم! آيا مؤمن براى مؤمن رحمت است؟ فرمود: آرى. عرض كردم: چگونه؟ فرمود: هر مؤمنى كه برادرش براى حاجتى به سراغش رود همانا اين رحمتى است كه خداوند برايش فرستاده و فراهم آورده است؛ پس اگر حاجتش را برآورد بى گمان با برآوردن آن، رحمت الهى را پذيرفته است و چون با وجود توانايى بر برآوردن حاجتش آن را برنياورد بى ترديد رحمتى را كه پروردگار برايش فرستاده و فراهم آورده نپذيرفته است و آن رحمت تا روز رستاخيز ذخيره مى گردد و در آن روز مؤمنى كه حاجتش برآورده نشده در بارۀ آن رحمت تصميم مى گيرد، اگر خواهد خود آن را بر مى گيرد و يا به ديگرى مى دهد. اى اسماعيل! پس در اين صورت كه او در روز رستاخيز در بارۀ آن رحمت خداى گرامى و بزرگ تصميم خواهد گرفت تو مى گويى كه به چه كسى خواهد داد؟ عرض كردم: فدايت شوم! گمان نمى كنم آن را از خويش باز دارد و به ديگرى واگذارد. فرمود: گمان مكن بلكه يقين داشته باش كه بى گمان او اين رحمت را از خود باز نخواهد داشت. اى اسماعيل! هر كه برادرش براى حاجتى به سراغش آيد و او با وجود توانايى بر برآوردن حاجتش اين كار را نكند خداوند اژدهايى را در گورش بر او چيره سازد كه تا روز رستاخيز انگشت ابهامش را بگزد؛ چه در روز رستاخيز آمرزيده شود و چه به عذاب گرفتار آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 571
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ مَشَى فِي حَاجَةِ أَخِيهِ اَلْمُسْلِمِ وَ لَمْ يُنَاصِحْهُ فِيهَا (3) كَانَ كَمَنْ خَانَ اَللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ كَانَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ خَصْمَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 249 )
1-ابو جميله مفضّل بن صالح گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود: هر كس براى انجام حاجت مسلمانى گام بردارد امّا از روى اخلاص نباشد(يعنى چندان كوشش و اهتمامى نداشته باشد)اين شخص همانند كسيست كه خدا و رسولش را خيانت كرده و خداى عزّ و جلّ خصم و بدخواه او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 566
1-ابو جميله،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس براى انجام خواستۀ برادر مسلمان خود گام بردارد اما(اين اقدام او)از روى اخلاص نباشد (براى شهرت و يا مقاصد ديگر باشد)،مانند كسى است كه به خداوند و رسولش خيانت ورزد،و خداى عز و جل دشمن او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 632
1. ابو جميله مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس براى تأمين حاجت برادر مسلمانش قدم بردارد ولى به قصد خيرخواهى او نباشد، همچون كسى است كه به خدا و رسولش خيانت كرده است و خداوند بزرگ دشمن او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 489
[993]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه براى حاجت برادر مؤمنش خالصانه و پاكدلانه گام بر ندارد همچون كسى باشد كه بر خدا و پيامبرش خيانت ورزيده است و خداى گرامى و بزرگ دشمن او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 573
ص: 263
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي إِدْرِيسُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُصَبِّحِ بْنِ هِلْقَامٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: أَيُّمَا رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا اِسْتَعَانَ بِهِ رَجُلٌ مِنْ إِخْوَانِهِ فِي حَاجَةٍ فَلَمْ يُبَالِغْ فِيهَا بِكُلِّ جُهْدِهِ فَقَدْ خَانَ اَللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ اَلْمُؤْمِنِينَ قَالَ أَبُو بَصِيرٍ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا تَعْنِي بِقَوْلِكَ وَ اَلْمُؤْمِنِينَ قَالَ مِنْ لَدُنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِلَى آخِرِهِمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 249 )
2-ابو بصير گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر يك از شيعيان ما كه برادر هم كشيش در حاجتى از او يارى خواهد و بتمام همّت در برآوردن حاجتش كوشش نكند محقّقا بخداوند و رسولش و مؤمنين خيانت نموده است،ابو بصير گفت:بامام عليه السّلام عرضكردم مرادتان از«مؤمنين»كيانند،فرمود:از امير مؤمنان صلوات اللّٰه عليه گرفته تا آخرين فرد آنها.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 567
2-ابو بصير نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:اگر يك تن از پيروان ما از برادر ايمانى خود براى انجام خواسته اى،درخواست كمك كند،ولى او تمام توان خود را در اين راه نگيرد،نسبت به خداوند و رسول الهى و مؤمنان خيانت ورزيده است.راوى مى گويد:از امام عليه السّلام پرسيدم:منظور شما از مؤمنان،كيانند؟! فرمود:از امير مؤمنان على عليه السّلام گرفته تا آخرين آنها(يعنى ائمۀ اطهار عليهم السّلام).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 632
2. ابو بصير مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس از ياران ما كه برادر دينى اش در حاجتى از او يارى بخواهد و او با تمام تلاش در تأمين حاجت وى كوشش نكند، در حقيقت به خدا و پيامبر او و مؤمنان خيانت كرده است. ابو بصير مى گويد: به امام (عليه السّلام) گفتم: مقصود شما از مؤمنان كيانند؟ فرمود: از امير مؤمنان- صلوات اللّٰه عليه-گرفته تا آخرين فرد آنان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 491
[994]2-... ابو بصير گويد: شنيدم كه امام صادق عليه السّلام فرمود: هر يك از ياران ما كه برادرش در حاجتى از او يارى خواهد و او تمام تلاشش را به كار نگيرد بى گمان بر خدا و پيامبرش و مؤمنين خيانت ورزيده است. عرض كردم: منظور شما از «مؤمنين» چه كسانى هستند؟ فرمود: از امير مؤمنان صلوات اللّٰه عليه گرفته تا آخرين نفر آنان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 573
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مَزَارٍ عَنْ يُونُسَ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَيُّمَا رَجُلٍ مِنْ شِيعَتِنَا أَتَاهُ رَجُلٌ مِنْ إِخْوَانِنَا فَاسْتَعَانَ بِهِ فِي حَاجَةٍ فَلَمْ يُعِنْهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ اِبْتَلاَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِأَنْ يَقْضِيَ حَوَائِجَ عَدُوٍّ مِنْ أَعْدَائِنَا يُعَذِّبُهُ اَللَّهُ عَلَيْهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 249 )
1-ابو بصير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر آن مردى از شيعيان ما كه يكى از برادران همكيش ما نزد او آيد و در انجام حاجتى از او يارى جويد،و وى با داشتن قدرت ياريش نكند خداوند عزّ و جلّ او را مبتلا سازد باينكه ناچار شود و حاجات دشمنى از دشمنان ما را برآورد،و خداوند هم در روز قيامت او را بر اين عمل مؤاخذه كند و عذابش نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 567
1-ابو بصير،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر يكى از برادران هم آئين ما براى درخواست كمك به نزد يكى از شيعيان ما برود،و او با آنكه مى تواند خواستۀ او را برآورد،به ياريش نشتابد،خداوند(به مكافات اين عمل در دنيا)او را ناچار مى سازد تا نياز يكى از دشمنان ما را برآورده سازد،و در روز قيامت او را(به مكافات آن)عذاب خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 633
1. از ابو بصير نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر مردى از شيعيان ما كه يكى از برادران شيعۀ ما نزد او بيايد و در انجام حاجتى از او يارى بخواهد، و وى با داشتن قدرت يارى اش نكند، خداوند او را به برآوردن حاجات دشمنى از دشمنان ما مبتلا مى كند، و خداوند هم در روز قيامت او را بر اين كار عذاب مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 491
[995]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر مردى از شيعيان ما كه يكى از برادرانش از او در حاجتى يارى خواهد و او با وجود توانايى، او را يارى نرساند خداى گرامى و بزرگ او را به برآوردن خواسته هاى يكى از دشمنان ما گرفتار سازد و خداوند او را بر آن كار در روز رستاخيز عذاب كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 573
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبَانٍ (2) عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ بَخِلَ بِمَعُونَةِ أَخِيهِ اَلْمُسْلِمِ وَ اَلْقِيَامِ لَهُ فِي حَاجَتِهِ اُبْتُلِيَ بِمَعُونَةِ مَنْ يَأْثَمُ وَ لاَ يُؤْجَرُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 249 )
2-حسين بن أبان(يا أيمن) گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هر كس در برآوردن حاجت برادر مسلمانش بخل ورزد و از اقدام بدان خوددارى كند گرفتار خواهد شد بيارى كردن كسى كه بر او عصيان ورزد و پاداشى هم نخواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 568
2-حسين بن ابان،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس در يارى كردن به برادر مسلمان خود و برآورده ساختن خواستۀ او،امساك ورزيده (باصطلاح،ناخن خشكى كند)و يا اقدامى نكند،ناچار مى شود به يارى كردن كسى كه خدمت به او گناه است و هيچ اجرى برايش نخواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 633
2. حسين بن ابان مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس در برآوردن حاجت برادر مسلمانش بخل ورزد و از اقدام به آن خوددارى كند، به يارى كردن كسى مبتلا مى شود كه بر ضدّ او عصيان كند و پاداشى هم نخواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 491
[996]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه در يارى رساندن برادر مسلمانش و پرداختن به حاجتش بخل ورزد به يارى رساندن كسى كه يارى او گناه است و پاداشى ندارد گرفتار آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 575
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ فُرَاتِ بْنِ اَلْأَحْنَفِ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ : مَنْ كَانَ عِنْدَهُ فَضْلُ ثَوْبٍ فَعَلِمَ أَنَّ بِحَضْرَتِهِ مُؤْمِناً مُحْتَاجاً إِلَيْهِ فَلَمْ يَدْفَعْهُ إِلَيْهِ أَكَبَّهُ اَللَّهُ تَعَالَى فِي اَلنَّارِ عَلَى مَنْخِرَيْهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 250 )
1-فرات بن احنف از على بن الحسين عليهما السّلام روايت كرده كه فرموده:هر كس لباسى زائد داشته باشد و بداند در نزديكيش مؤمنى بدان محتاج است و از وى دريغ دارد و باو ندهد خداوند او را برو در آتش دوزخ افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 568
1-فرات بن احنف،از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر كس لباس اضافى داشته باشد و بداند كه در همسايگى و نزديكى او مؤمنى بدان نيازمند است و از او دريغ كند،خداوند عز و جل او را با صورت در آتش(دوزخ)خواهد افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 634
1. فرات بن احنف از على بن الحسين (عليهما السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس لباس زايد داشته باشد و بداند كه در حضور او مؤمنى به آن نيازمند است و آن را از او دريغ دارد، خداوند او را به رو در آتش دوزخ مى افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 491
[997]1-... امام سجّاد عليه السّلام فرمود: هر كه لباس اضافى داشته باشد و بداند كه در نزديكى او مؤمنى نيازمند لباس است و لباس را به او ندهد خداى گرامى و بزرگ او را بر روى صورت به دوزخ افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 575
ص: 264
أَبِي ره قَالَ سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْبَرْقِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ فُرَاتِ بْنِ اَلْأَحْنَفِ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ : مَنْ بَاتَ شَبْعَانَ (1) وَ بِحَضْرَتِهِ مُؤْمِنٌ جَائِعٌ طَاوٍ (2) قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَلاَئِكَتِي أُشْهِدُكُمْ عَلَى هَذَا اَلْعَبْدِ أَنَّنِي أَمَرْتُهُ فَعَصَانِي وَ أَطَاعَ غَيْرِي وَ وَكَلْتُهُ إِلَى عَمَلِهِ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لاَ غَفَرْتُ لَهُ أَبَداً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 250 )
1-فرات بن احنف گويد:علىّ بن الحسين عليه السّلام فرمود:هر كس با شكم سير بخسبد و در نزديكيش مؤمنى گرسنه و بى طعام باشد خداى عزّ و جلّ بفرشتگان گويد:من شما را بر اين بنده شاهد ميگيرم كه او را امر كردم و مخالفت مرا نمود و از غير من اطاعت كرد،ويرا بعملش واگذاردم،و بعزّت و جلالم سوگند او را هرگز نيامرزم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 568
1-فرات بن احنف از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده است كه:هر كس با شكم سير،شب را به صبح برساند،در حالى كه در نزديكى او مؤمن گرسنه اى باشد، خداوند عز و جل(به فرشتگان خود)مى فرمايد:فرشتگان من!شما را بر اين بنده گواه مى گيرم كه من او را(به اين كار خير)فرمان دادم و او سرپيچى كرد،و از كسى غير از من(شيطان و يا شيطان صفتان)فرمان برد؛من او را به عمل خود او وامى گذارم.به عزّت و جلالم قسم كه هرگز او را نيامرزم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 634
1. فرات بن احنف مى گويد: على بن الحسين (عليهما السّلام) فرمود: هر كس با شكم سير بخوابد و در همسايگى او مؤمنى گرسنه و بى غذا باشد، خداوند به فرشتگان خود مى گويد: من شما را بر اين بنده گواه مى گيرم كه به او فرمان دادم و او مرا عصيان نمود و از غير من اطاعت كرد. من او را به عملش واگذاردم. به عزّت و جلال خودم سوگند كه هرگز او را نخواهم آمرزيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 491
[998]1-... امام سجّاد عليه السّلام فرمود: هر كه با شكمى سير بخوابد و در نزديكى او مؤمنى گرسنه و شكم تهى باشد خداى گرامى و بزرگ فرمايد: اى فرشتگانم! من شما را بر اين بنده گواه مى گيرم كه همانا او را فرمان دادم و فرمانم را نپذيرفت و از ديگرى فرمان برد، او را به كردارش وامى گذارم و به بزرگى و شكوهم سوگند كه هرگز او را نبخشايم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 575
وَ فِي رِوَايَةِ حَرِيزٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا آمَنَ بِي مَنْ بَاتَ شَبْعَانَ وَ أَخُوهُ اَلْمُسْلِمُ طَاوٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 250 )
2-و در روايت حريز از امام صادق عليه السّلام چنين است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد:بمن ايمان نياورده است كسى كه شب را با شكم سير بپايان رساند و برادر مسلمانش گرسنه باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 569
2-و در روايت حريز آمده است كه:امام صادق عليه السّلام از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرد كه خداوند عز و جل مى فرمايد:كسى كه شب را با شكم سير به صبح رساند،در حالى كه برادر مسلمانش گرسنه باشد،به من ايمان نياورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 635
2. در روايت حريز از امام صادق (عليه السّلام) نقل شده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: خداوند فرموده است: به من ايمان نياورده است كسى كه با شكم سير بخوابد و برادر مسلمانش گرسنه باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 493
[999]2-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد: هر كه سير بخوابد و برادر مسلمانش گرسنه باشد به من ايمان نياورده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 575
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ اَلْمُثَنَّى عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لاَ تُحَقِّرُوا مُؤْمِناً فَقِيراً فَإِنَّهُ مَنْ حَقَّرَ مُؤْمِناً فَقِيراً وَ اِسْتَخَفَّ بِهِ حَقَّرَهُ اَللَّهُ تَعَالَى وَ لَمْ يَزَلْ مَاقِتاً لَهُ حَتَّى يَرْجِعَ عَنْ تَحْقِيرِهِ أَوْ يَتُوبَ قَالَ وَ مَنِ اِسْتَذَلَّ مُؤْمِناً وَ حَقَّرَهُ لِقِلَّةِ ذَاتِ يَدِهِ وَ لِفَقْرِهِ شَهَرَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَلَى رُءُوسِ اَلْخَلاَئِقِ (3) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 250 )
1-ابو بصير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ گاه مؤمن تهى دستى را حقير و ناچيز مشماريد زيرا هر كس مؤمنى را براى تهى دستيش تحقير بنمايد و كوچك شمارد پروردگار متعال او را كوچك و ناچيز گرداند و پيوسته بر او خشمگين باشد تا از تحقيرى كه كرده باز گردد و بآن شخص فقير احترام كند و يا توبه نمايد. و نيز فرمود:و هر كس مؤمنى را براى دست تنگى و ناداريش خوار شمارد خداوند او را در برابر همۀ خلايق رسوا خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 569
1-ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هرگز افراد با ايمان ولى تنگدست را(به خاطر فقر ظاهرى آنها)كوچك و ناچيز نينگاريد،زيرا اگر كسى مؤمنى را به خاطر تنگدستى،خوار دارد و او را كوچك بشمارد،خداوند او را خوار خواهد كرد و همواره نسبت به او خشمگين خواهد بود تا از كار زشتى كه كرده است توبه كند و حرمت آن مرد با ايمان را نگاه دارد.و نيز فرمود:و هر كس مؤمنى را به خاطر تنگدستى او خوار كند،خداوند در روز قيامت او را در برابر همۀ آفريدگان خود رسوا خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 635
1. ابو بصير مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هيچ گاه مؤمن تهى دستى را حقير مشماريد، زيرا هر كس مؤمن تهى دستى را حقير و سبك بشمارد، خداوند او را كوچك خواهد شمرد، و پيوسته بر او خشم مى گيرد تا از تحقيرى كه كرده است باز گردد يا توبه كند. و فرمود: هر كس مؤمنى را به سبب تنگدستى و نادارى اش خوار و كوچك بشمارد، خداوند او را روز قيامت در برابر همۀ خلايق رسوا خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 493
[1000]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: مؤمن تهيدست را خوار مسازيد؛ زيرا به راستى، هر كه مؤمن تهيدستى را خوار سازد و ناچيز انگارد خداى فرازمند او را خوار سازد و پيوسته بر او خشم گيرد تا آنگاه كه از زشتكارى خويش دست كشد و يا توبه كند. و نيز فرمود: و هر كه مؤمنى را به سبب تنگدستى و نادارى ذليل و خوار كند خداوند او را در روز رستاخيز در پيش روى همۀ آفريدگان رسوا و انگشت نما گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 575
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ بْنِ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي اَلْوَرْدِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنِ اُغْتِيبَ عِنْدَهُ أَخُوهُ اَلْمُؤْمِنُ فَنَصَرَهُ وَ أَعَانَهُ نَصَرَهُ اَللَّهُ وَ أَعَانَهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ مَنِ اُغْتِيبَ عِنْدَهُ أَخُوهُ اَلْمُؤْمِنُ فَلَمْ يَنْصُرْهُ وَ لَمْ يُعِنْهُ وَ لَمْ يَدْفَعْ عَنْهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ وَ عَوْنِهِ إِلاَّ حَقَّرَهُ اَللَّهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 250 )
1-ابو الورد از امام باقر عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هر كس نزد او از برادر مؤمنش غيبتى بشود و وى از او دفاع بنمايد و ياريش كند خداوند او را در دنيا و آخرت نصرت نمايد،و هر كس نزد او غيبت برادر مؤمنش بشود و او را نصرت و يارى نكند و از او دفاع ننمايد با اينكه قدرت آن داشته باشد كه از او پشتيبانى كند با اين حال ترك آن كند،خداوند او را در دنيا و آخرت حقير و ناچيز گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 570
1-ابو الورد،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در حضورش از برادر ايمانى او غيبت شود و او دفاع كند،خداوند در دنيا و آخرت او را يارى مى كند،و اگر كسى در نزد او از برادر مؤمنش غيبت شود و توان دفاع از او را داشته باشد و نكند خداوند او را در دنيا و آخرت خوار و ناچيز گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 636
1. ابو الورد از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس نزد او از برادر مؤمنش غيبت شود و او از وى دفاع كند و يارى اش نمايد، خداوند او را در دنيا و آخرت يارى و كمك خواهد كرد. و هر كس نزد او غيبت برادر مؤمنش بشود و او وى را يارى و كمك نكند و از او دفاع ننمايد با اينكه بر يارى و كمك او قدرت دارد، خداوند او را در دنيا و آخرت تحقير خواهد كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 493
[1001]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه از برادر مؤمنش نزد او غيبت كنند و او به برادرش كمك كند و ياريش نمايد خداوند او را در دنيا و آخرت كمك كند و يارى رساند و هر كه از برادر مؤمنش نزد او غيبت كنند و او برادرش را با وجود توانايى بر ياريش يارى نرساند [و از او دفاع ننمايد] خداوند او را در دنيا و آخرت خوار سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 577
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْعَلاَءِ عَنْ أَبِي خَالِدٍ اَلصَّيْقَلِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَّضَ اَلْأَمْرَ إِلَى مَلَكٍ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ فَخَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَ سَبْعَ أَرَضِينَ وَ أَشْيَاءَ فَلَمَّا رَأَى اَلْأَشْيَاءَ قَدِ اِنْقَادَتْ لَهُ قَالَ مَنْ مِثْلِي فأرسله [فَأَرْسَلَ] اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نُوَيْرَةً مِنْ نَارٍ قُلْتُ وَ مَا نُوَيْرَةٌ مِنْ نَارٍ قَالَ نَارٌ [بِمِثْلِ] أَنْمُلَةٍ فَاسْتَقْبَلَهَا بِجَمِيعِ مَا خَلَقَ (4) حَتَّى وَصَلَتْ إِلَيْهِ لِمَا دَخَلَهُ اَلْعُجْبُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 251 )
1-أبو خالد صيقل گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:خداوند عزّ و جلّ بيكى از فرشتگان امر آفرينش را واگذار نمود و او هفت آسمان و هفت زمين و چيزهاى ديگرى خلق كرد و چون ديد اينها همه منقاد و مطيع او هستند بخود باليد و گفت «من مثلى». ؟كيست مانند من،پس خداى عزّ و جلّ نويره اى از آتش فرو فرستاد، راوى گويد پرسيدم نويره از آتش چيست؟فرمود پارۀ آتشى باندازۀ يك انگشت، فرمود:پس آن فرشته با همۀ آنچه خلق كرده بود بدان نويرۀ آتش رو كرد[و خود را باخت]و آن پاره آتش همه را در كام گرفت تا بدو رسيد براى آن عجبى كه كرده بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 570
1-ابو خالد صيقل،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه:خداوند عز و جل كار (آفرينش)را به يكى از فرشتگان واگذار كرد،و او هفت آسمان و هفت زمين و چيزهاى ديگرى آفريد،و هنگامى كه آن فرشته ديد تمامى آنها فرمانبردار اويند، (به خود)گفت:كيست مانند من؟!پس خداوند عز و جل نويره اى از آتش فرستاد. پرسيدم:نويرۀ آتشين چيست؟فرمود:آتشى است به اندازۀ يك بند انگشت،و بعد فرمان داد تا هر آنچه را كه آفريده بود بدان آتش روى كنند و آن آتش از تمامى آنها گذشت،به آن فرشته رسيد و اين(كيفر و عذاب)براى آن بود كه(يك لحظه از خدا غافل شد و)خود بينى كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 637
1. ابو خالد صيقل از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند بزرگ امر آفرينش را به يكى از فرشتگان واگذار كرد و او هفت آسمان و هفت زمين و چيزهاى ديگرى را آفريد، و چون ديد همۀ پديده ها فرمانبردار او هستند به خود باليد و گفت: چه كسى مانند من است؟ پس خداوند قطعۀ كوچكى از آتش فرو فرستاد. راوى مى گويد: گفتم: آن قطعۀ كوچك آتش چه بود؟ فرمود: قطعۀ آتش به اندازۀ يك انگشت بود. فرمود: پس آن فرشته با همۀ آنچه آفريده بود به آن آتش روى آورد و آتش همه را در كام خود فرو برد و به او نيز به سبب عجبى كه كرده بود رسيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 493
[1002]1-... ابو خالد صيقل گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: همانا خداى گرامى و بزرگ كار آفرينش را به يكى از فرشتگانش واگذار كرد و آن فرشته هفت آسمان و هفت زمين و چيزهاى ديگر را آفريد؛ پس چون آفريده هاى خويش را نگريست كه همه فرمانبردار اويند گفت: چه كسى مانند من است؟! پس خداى گرامى و بزرگ نويره اى از آتش فرستاد. عرض كردم: نويره اى از آتش چيست؟ فرمود: آتشى به اندازۀ يك بند انگشت،[و در ادامه] فرمود: پس آن فرشته با هر آنچه كه آفريده بود [به فرمان الهى] در پيش روى آتش قرار گرفتند و آن آتش به آن آفريده ها رخنه كرد و همه را فراگرفت تا به او رسيد و اين كيفر به سبب خود بزرگ بينى او بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 577
ص: 265
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ عَمِّهِ عَاصِمٍ اَلْكُوفِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِذَا تضامت [تَصَامَّتْ] أُمَّتِي (1) عَنْ سَائِلِهَا وَ مَشَتْ بِتَبَخْتُرِهَا حَلَفَ رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ بِعِزَّتِهِ فَقَالَ لَأُعَذِّبَنَّ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 251 )
1-عاصم كوفىّ گويد:امام صادق از پدرش عليهما السّلام نقل كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر گاه كسى از امّت من در برابر سائل مستمند خود را بكرى زند و با بى اعتنائى و تبختر بگذرد پروردگارم بعزّت خود قسم ياد كرده و فرموده است:بعزّتم سوگند كه برخى از اينان را بسبب برخى ديگر البتّه عذاب خواهم نمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 571
1-سليمان بن سماعه،از عموى خود عاصم كوفى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر گاه امت من در برابر نيازمندى كه درخواست كمك مى كند خود را به نشنيدن بزند و از مقابل او با بى تفاوتى و غرور بگذرد،پروردگار من بعزّت خود سوگند خورده و فرموده است:بعزّتم سوگند كه مسلّما برخى از آنان(امّت)را به خاطر برخى ديگر عذاب خواهم كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 637
1. عاصم كوفى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرد كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر گاه كسى از امّت من در برابر سائل خود را به كرى زند و با تكبّر بگذرد، پروردگارم به عزّت خود قسم ياد كرده و فرموده است: به عزّتم سوگند كه برخى از آنان را به سبب برخى ديگر عذاب خواهم كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 495
[1003]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آنگاه كه امّتم در برابر درخواست كننده، خود را به كرى زنند و متكبّرانه روند خداى گرامى و بزرگ به عزّت خويش سوگند خورده و فرمايد: به عزّتم سوگند كه همانا برخى از آنان را به وسيلۀ برخى ديگر عذاب خواهم كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 577
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لاَ تَزَالُ أُمَّتِي بِخَيْرٍ مَا لَمْ يَتَخَاوَنُوا وَ أَدَّوُا اَلْأَمَانَةَ وَ آتَوُا اَلزَّكَاةَ وَ إِذَا لَمْ يَفْعَلُوا ذَلِكَ اُبْتُلُوا بِالْقَحْطِ وَ اَلسِّنِينَ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 251 )
1-سكونى از امام صادق از پدرش از اجدادش عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:كار امّت من همواره بخير و خوبى و صلاح باشد مادامى كه بيكديگر خيانت نكنند،و امانت را بصاحبش برسانند،و زكات مال خود را بدهند و هر گاه اين دستورات را بكار نبستند گرفتار خواهند شد بقحطى و خشكسالى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 572
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:امت من همواره در خير خواهد بود تا زمانى كه به هم خيانت نكنند،و امانت را به صاحب آن بازگردانند،و زكات مال خود را بپردازند،و اگر چنين نكنند به قحطى و خشكسالى گرفتار خواهند شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 638
1. سكونى از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: امّت من تا هنگامى كه به يك ديگر خيانت نكنند و اداى امانت كنند و زكات بدهند همواره در خير و خوبى خواهند بود، و اگر چنين نكنند به قحطى و خشكسالى گرفتار خواهند شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 495
[1004]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: تا آن هنگام كه امّتم به يك ديگر خيانت نورزند و امانت را باز پردازند و زكات دهند همواره در خير و نيكى به سر برند و چون اين كارها را انجام ندهند به كميابى و خشكسالى گرفتار آيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 579
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَمَا إِنَّهُ لَيْسَتْ سَنَةٌ أَمْطَرَ مِنْ سَنَةٍ وَ لَكِنْ يَصِفُهُ [يَضَعُهُ] حَيْثُ يَشَاءُ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا عَمِلَ قَوْمٌ بِالْمَعَاصِي صَرَفَ عَنْهُمْ مَا كَانَ قَدَّرَ لَهُمْ مِنَ اَلْمَطَرِ فِي تِلْكَ اَلسَّنَةِ إِلَى غَيْرِهَا مِنَ اَلْفَيَافِي وَ اَلْبِحَارِ وَ اَلْجِبَالِ وَ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَيُعَذِّبُ اَلْجُعَلَ فِي جُحْرِهَا يَحْبِسُ اَلْمَطَرَ عَنِ اَلْأَرْضِ لخطإ [لِخَطَايَا] مَنْ بحضرته [بِحَضْرَتِهَا] وَ قَدْ جَعَلَ اَللَّهُ لَهُ اَلسَّبِيلَ وَ اَلْمَسْلَكَ إِلَى مَحَلِّ أَهْلِ اَلطَّاعَةِ ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَاعْتَبِرُوا يٰا أُولِي اَلْأَبْصٰارِ وَ اَلْأَلْبَابِ - ثُمَّ قَالَ وَجَدْنَا فِي كِتَابِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِذَا ظَهَرَ اَلزِّنَاءُ كَثُرَ مَوْتُ اَلْفَجْأَةِ وَ إِذَا طُفِّفَ اَلْمِكْيَالُ أَخَذَهُمُ اَللَّهُ بِالسِّنِينَ وَ اَلنَّقْصِ وَ إِذَا مَنَعُوا اَلزَّكَاةَ مَنَعَتِ اَلْأَرْضُ بَرَكَتَهَا مِنَ اَلزَّرْعِ وَ اَلثِّمَارِ وَ اَلْمَعَادِنِ وَ إِذَا جَارُوا فِي اَلْأَحْكَامِ وَ تَعَاوَنُوا عَلَى اَلظُّلْمِ وَ اَلْعُدْوَانِ وَ إِذَا نَقَضُوا اَلْعُهُودَ سَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ عَدُوَّهُمْ وَ إِذَا قَطَّعُوا اَلْأَرْحَامَ جُعِلَتِ اَلْأَمْوَالُ فِي أَيْدِي أَشْرَارِهِمْ وَ إِذَا لَمْ يَأْمُرُوا بِمَعْرُوفٍ وَ لَمْ يَنْهَوْا عَنْ مُنْكَرٍ وَ لَمْ يَتَّبِعُوا اَلْأَخْيَارَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي سَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ أَشْرَارَهُمْ فيدعوا [فَيَدْعُو] أَخْيَارُهُمْ فَلاَ يُسْتَجَابُ لَهُمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 252 )
1-ابو حمزۀ ثمالى از امام باقر عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:هيچ سالى نسبت بسالى ديگر پربارانتر نخواهد بود لكن هر كجا كه خدا بخواهد ميبارد، همانا خداى عزّ و جلّ هنگامى كه مردمى معصيت كار شوند و خدا را نافرمانى كنند آن مقدار بارانى كه در آن سال براى زمينهاى ايشان مقدّر فرموده است از ايشان بگرداند و ابرها را بسوى بيابانهاى شوره زار و درياها و كوهها فرستد،زيرا خداوند عزيز هر آينه«جعل»كه يكى از حشرات الارض است در لانه و سوراخ خود بنفرستادن باران عذاب كند براى معصيت اهالى آن سرزمين،چرا كه خداوند راه بيرون شدن از محلّۀ معصيت كاران را براى آن حيوان باز گذاشته، آنگاه حضرت باقر عليه السّلام فرمود:«
فَاعْتَبِرُوا يٰا أُولِي اَلْأَبْصٰارِ
»يعنى اندرز گيريد اى صاحبان بينش. سپس فرمود:در نوشتۀ امير المؤمنين عليه السّلام يافتيم كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر گاه زنا كارى پيدا شود مرگ ناگهانى زياد گردد،و هر گاه پيمانه كاهش يابد(يعنى كم فروشى كنند)خداوند آنها را بخشكسالى و كم محصولى گرفتار سازد،و هر گاه از پرداخت زكات سر باز زنند زمين بركات خود را از زراعت و ميوه جات و معادن آنها دريغ كند،و هر گاه در داورى و حكم بى عدالتى نمايند در ستمكارى و دشمنى بر عليه خويشتن يارى يك ديگر كرده باشند،و هر گاه پيمان شكنى كنند خداوند دشمنشان را بر آنها مسلّط سازد. و هر گاه رابطۀ محبّت خويشاوندى را بريدند ثروتها بدست بيگانگان و اشرار افتد. و هر گاه امر بمعروف و نهى از منكر را ترك كردند و پيروى از نيكان اهل بيت من ننمودند خداوند مسلّط سازد بر آنها فرومايگان آنها را و آن هنگام هر چه نيكانشان براى نجات دعا كنند مستجاب نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 572
1-ابو حمزه ثمالى از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هيچ سالى پر بارانتر از سالى ديگر نيست،و خداوند در هر كجا كه خواهد،باران مى بارد،و چون مردم(ديارى)خود را به گناه آلوده كنند خداوند مقدار بارانى كه در آن سال براى آن مردم مقرر كرده بود،به بيابانها و درياها و كوههاى ديگرى ببارد و خداوند عز و جل جعل را به خاطر گناهان مردم آن ديار با نباريدن باران عذاب مى دهد چرا كه خداوند راه بيرون رفتن از ديار گناهكاران را براى او هموار ساخته است؛سپس امام فرمود:اى صاحبان بينش عبرت بگيريد و فرمود:در كتاب امير المؤمنين على عليه السّلام يافتيم كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرموده است:هر گاه زنا شيوع پيدا كند،مرگ ناگهانى زياد مى شود؛و زمانى كه كم فروشى رواج يابد،خداوند آن مردم را به خشكسالى و كمبود(ارزاق عمومى)گرفتار مى سازد؛و اگر از پرداخت زكات خود دارى نمايند،زمين(به فرمان خدا)بركتهاى خود را از زراعت و ميوه ها و معادن آنان دريغ مى كند؛و هر گاه در داورى و صدور احكام،ستم روا دارند(عملا)بر رواج ستم و دشمنى به يك ديگر كمك مى كند؛و چنانچه از امر به معروف و نهى از منكر سر باز زنند و از نياكان اهل بيت من پيروى نكنند،خداوند افراد شرور و پست را از خودشان بر آنان مسلّط مى گرداند؛و در آن هنگام افراد نيكوكار(آن جامعه) دست به دعا برمى دارند ولى مستجاب نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 639
1. ابو حمزۀ ثمالى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: بدانيد كه هيچ سالى نسبت به سال ديگر پر باران تر نيست، ولى هر كجا كه خدا بخواهد مى بارد. خداوند هنگامى كه قومى مرتكب گناه شوند، بارانى را كه در آن سال براى آنان مقدّر كرده است از ايشان مى گرداند و به سوى شوره زارها و درياها و كوهها مى فرستد، و گاهى خداوند «جعل» را به علّت اينكه بندگانش گناه كرده اند، با نفرستادن باران، در لانه و سوراخش عذاب مى كند، با اينكه خداوند راه بيرون شدن از سرزمين گناهكاران را براى آن حشره باز گذاشته است. سپس امام باقر (عليه السّلام) فرمود: پس اى صاحبان بينش عبرت گيريد.آن گاه فرمود: در كتاب امير مؤمنان يافتيم كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر گاه زنا پديد آيد مرگ ناگهانى فراوان مى شود، و هر گاه مردم كم فروشى كنند خداوند آنان را به خشكسالى و كمبود محصولات گرفتار مى سازد، و هر گاه از دادن زكات امتناع كنند زمين بركات خود را در زراعت و ميوه جات و معادن از آنان بازمى دارد، و هر گاه در داورى ستم ورزند يك ديگر را در ظلم و تجاوز كمك مى كنند، و هر گاه پيمان شكنى كنند خداوند دشمنشان را بر آنان چيره مى سازد، و هر گاه قطع رحم كنند اموالشان به دست اشرار مى افتد، و هر گاه امر به معروف و نهى از منكر را ترك كنند و از نيكان اهل بيت من پيروى نكنند خداوند بدكارانشان را بر آنان مسلّط مى كند، آن گاه نيكانشان دعا مى كنند و دعايشان مستجاب نمى شود
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 497
[1005]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: آگاه باشيد كه هيچ سالى نسبت به سال ديگر پر باران تر نيست ولى خداوند باران را بر آنجا كه خواهد فرو ريزاند. به راستى، چون مردمانى به گناهان دست آلايند خداى گرامى و بزرگ بارانى را كه در آن سال براى آنان مقرّر داشته بود به بيابان ها و درياها و كوه هاى ديگر فرو ريزاند و همانا خداى گرامى و بزرگ جعل (گونه اى حشره) را در لانه اش به سبب گناهان مردمى كه در آن سرزمين هستند با فرو نفرستادن باران عذاب مى كند در حالى كه خداوند راه بيرون رفتن از سرزمين گناهكاران را براى آن حشره قرار داده است، آنگاه امام باقر عليه السّلام فرمود: اى بينش وران! پند گيريد، پس آنگاه فرمود: در كتاب امير مؤمنان عليه السّلام يافتم كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرموده است: آن هنگام كه زنا فراگير و آشكار گردد مرگ ناگهانى افزايش يابد و چون كم فروشى كنند خداوند آنان را به خشكسالى و كمبود محصول دچار سازد و آنگاه كه از پرداخت زكات سر باز زنند زمين، آنها را از بركتش كه كشته و ميوه ها و معادن هستند باز دارد و چون در داورى بى عدالتى كنند در ستمگرى و دشمنى همديگر را يارى رسانند و هنگامى كه پيمانى شكنند خداوند دشمنانشان را بر آنان چيره گرداند و چون ارتباط خويشاوندى را بگسلند دارايى آنان به دست تبهكاران افتد و آن هنگام كه امر به معروف و نهى از منكر ننمايند و از برگزيدگان و خوبان خاندانم پيروى نكنند خداوند تبهكاران را بر آنان چيره گرداند و خوبان آنان دعا كنند و برآورده نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 579
ص: 266
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ اَلْبَزَنْطِيِّ عَنْ أَبَانٍ اَلْأَحْمَرِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : خَمْسٌ إِذَا أَدْرَكْتُمُوهُنَّ فَتَعَوَّذُوا بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْهُنَّ لَمْ تَظْهَرِ اَلْفَاحِشَةُ فِي قَوْمٍ قَطُّ حَتَّى يُعْلِنُوهَا إِلاَّ وَ ظَهَرَ فِيهِمُ اَلطَّاعُونُ وَ اَلْأَوْجَاعُ اَلَّتِي لَمْ تَكُنْ فِي أَسْلاَفِهِمُ اَلَّذِينَ مَضَوْا وَ لَمْ يَنْقُصُوا اَلْمِكْيَالَ وَ اَلْمِيزَانَ إِلاَّ أُخِذُوا بِالسِّنِينَ وَ شِدَّةِ اَلْمَئُونَةِ وَ جَوْرِ اَلسُّلْطَانِ وَ لَمْ يَمْنَعُوا اَلزَّكَاةَ إِلاَّ مُنِعُوا اَلْمَطَرَ مِنَ اَلسَّمَاءِ لَوْ لاَ اَلْبَهَائِمُ لَمْ يُمْطَرُوا وَ لَمْ يَنْقُضُوا عَهْدَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عَهْدَ رَسُولِهِ إِلاَّ سَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ عَدُوَّهُمْ فَأَخَذُوهُمْ بَعْضَ مَا فِي أَيْدِيهِمْ وَ لَمْ يَحْكُمُوا بِغَيْرِ مَا أَنْزَلَ اَللَّهُ إِلاَّ جَعَلَ بَأْسَهُمْ بَيْنَهُمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 252 )
2-ابان بن عثمان احمر گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:پنج چيز است كه اگر بدانها گرفتار شديد بايد بخدا پناه ببريد آنگاه فرمود:زنا و عمل منافي عفّت هرگز در جمعيتى پديد نيايد چنان كه آن را آشكار را مرتكب شوند جز اينكه طاعون و بيماريهائى كه در گذشتگان سابقه نداشت در ميانشان شيوع پيدا كند،و پيمانه و وزن را نكاهند جز اينكه مبتلا گردند بخشكسالى و سختى زندگى و جور زمامداران،و از اداء زكات سر باز نزنند جز اينكه از باران محروم گردند آنچنان كه اگر ملاحظۀ حيوانات نباشد هرگز بر ايشان نبارد،و عهد و پيمان خدا و رسول را نشكنند مگر اينكه خدا دشمنانشان را بر آنها مسلّط سازد و پاره اى از آنچه در دست دارند از آنها بگيرند،و در قضا و داورى بر خلاف حكم خدا حكمى نرانند جز اينكه خداوند درگيرى و كارزارشان را در ميان خودشان افكند(يعنى جنگ و خونريزى در ميانشان پديد آيد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 574
2-ابان احمر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: پنج چيز است كه اگر به آنها رسيديد،بايستى به خداى عز و جل پناه ببريد:هر گاه زنا و اعمال منافى با عفت در ميان قومى پديد بيايد و آشكارا به آن تن در دهند،طاعون و بيماريهائى كه در پيشينيان آنها وجود نداشته،در ميان آنان رواج پيدا مى كند؛و اگر كم فروشى كنند مسلما به خشكسالى و تهيدستى و ستم دولتمردان گرفتار آيند؛و چنانچه زكات مال خود را نپردازند،از باران آسمان بى نصيب مى گردند،و اگر به خاطر چهار پايان نباشد،هرگز باران بر آنها نخواهد باريد؛و هر گاه پيمان خداوند عز و جل و رسول او را بشكنند،خداوند دشمنانشان را بر آنان چيره مى گرداند و بعضى از اموالشان را مى گيرند؛و هر گاه بر خلاف حكم خدا،داورى كنند،خداوند جنگ و ستيز و درگيرى را در ميان آنان خواهد افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 640
2. ابان احمر مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: پنج چيز است كه اگر گرفتار آنها شديد بايد به خدا پناه ببريد. آن گاه فرمود: هرگز در ميان مردمى زشتكارى به طور آشكار پديد نيامد جز اينكه طاعون و بيماريهاى بى سابقه در ميانشان شايع گرديد، و هرگز از پيمانه و وزن نكاستند جز اينكه به خشكسالى و سختى زندگى و ظلم پادشاهان مبتلا شدند، و هرگز از دادن زكات خوددارى نكردند جز اينكه از باران آسمان محروم گشتند كه اگر چهار پايان نبودند هرگز باران براى آنان نمى باريد، و هرگز پيمان خدا و رسول را نشكستند جز اينكه خداوند دشمنانشان را بر آنان چيره ساخت تا آنجا كه بخشى از اموالشان را از آنان گرفتند، و هرگز بر خلاف حكم خدا داورى نكردند جز اينكه خداوند در ميانشان درگيرى پديد آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 497
[1006]2-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: پنج چيز است كه چون به آنها رسيديد به خداى گرامى و بزرگ پناه بريد: هرگز زنا و هرزگى در ميان قومى پديدار نگردد آنسان كه آشكارا به آن دست يازند جز آنكه طاعون و بيمارى هايى كه در ميان پيشينيان آنان نبود فراگير شود، و كم فروشى نكنند جز آنكه به خشكسالى و تنگدستى و ستم زمامدار گرفتار آيند، و از پرداخت زكات سر باز نزنند جز آنكه از باران آسمان بى بهره مانند و اگر چهارپايان نبودند باران بر آنان نمى باريد، و پيمان خداى گرامى و بزرگ و پيامبرش را نشكنند جز آنكه خداوند دشمنشان را بر آنان چيره گرداند و آن دشمنان بخشى از اموالى را كه در دست دارند فراچنگ خويش آورند، و به غير آنچه خداوند فرو فرستاده حكم ندهند و داورى نكنند جز آنكه خداوند پيكار و ستيز را در ميان خودشان دراندازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 581
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : سَيَأْتِي فِي أُمَّتِي زَمَانٌ تَخْبُثُ فِيهِ سَرَائِرُهُمْ وَ تَحْسُنُ فِيهِ عَلاَنِيَتُهُمْ طَمَعاً فِي اَلدُّنْيَا لاَ يُرِيدُونَ بِهِ مَا عِنْدَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَكُونُ أَمْرُهُمْ رِيَاءً لاَ يُخَالِطُهُمْ خَوْفٌ يَعُمُّهُمُ اَللَّهُ بِعِقَابٍ فَيَدْعُونَهُ دُعَاءَ اَلْغَرِيقِ فَلاَ يُسْتَجَابُ لَهُمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 253 )
3-سكونى از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هنگامى براى امّت من پيش آيد كه مردم باطنهايشان پليد گردد و ظاهر خود را باميد رسيدن بمال و منال دنيا بيارايند،و بدين ظاهر سازى البتّه ثواب خداى عزّ و جلّ را نخواهند بلكه همه ظاهر سازى و خود نمائيست كه ترسى از خدا همراه ندارد،خداوند هم عذابى فروگيرنده بر ايشان بفرستد، آنگاه مانند شخص غريق براى نجات خويش دعا كنند و پذيرفته نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 574
3-سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:زمانى فرا مى رسد كه درون امّت من ناپاك ولى ظاهرشان از روى آزمندى به دنيا،آراسته و زيباست،و پاداش الهى را در پى ندارد چرا كه(اعمال آنان)با خدا ترسى همراه نيست؛و هنگامى كه خداوند عذابى فراگير بر آنان فرو فرستد همانند يك غريق(كه راه به جايى ندارد)براى رهايى خويش،دست به دعا برمى دارند،ولى دعاى آنان مورد قبول درگاه الهى قرار نمى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 641
3. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: بر امّت من زمانى خواهد رسيد كه باطنشان پليد مى گردد و براى رسيدن به دنيا ظاهر خود را مى آرايند، و در پى اجر و پاداش الهى نيستند. كارشان براى خودنمايى است و به ترس از خدا آميخته نيست. خدا هم آنان را دچار عقوبت مى كند، آن گاه مانند شخص غريق براى نجات خود دعا مى كنند و دعايشان مستجاب نمى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 497
[1007]3-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: روزگارى بر امّتم فرا رسد كه درون ها آلوده و تباه و ظاهرها براى دستيابى آزمندانه به دنيا آراسته و نيكو شوند و جوياى پاداش خداى گرامى و بزرگ نباشند و كارهايشان رياكارانه باشد و به خداترسى در نياميزد. خداوند عذابى فراگير بر آنان فرستد و در آن حال مانند غريق دعا كنند و دعايشان برآورده نشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 581
ص: 267
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : سَيَأْتِي عَلَى أُمَّتِي زَمَانٌ لاَ يَبْقَى مِنَ اَلْقُرْآنِ إِلاَّ رَسْمُهُ وَ مِنَ اَلْإِسْلاَمِ إِلاَّ اِسْمُهُ يُسَمَّوْنَ بِهِ وَ هُمْ أَبْعَدُ اَلنَّاسِ مِنْهُ مَسَاجِدُهُمْ عَامِرَةٌ وَ هِيَ خَرَابٌ مِنَ اَلْهُدَى فُقَهَاءُ ذَلِكَ اَلزَّمَانِ شَرُّ فُقَهَاءَ تَحْتَ ظِلِّ اَلسَّمَاءِ مِنْهُمْ خَرَجَتِ اَلْفِتْنَةُ وَ إِلَيْهِمْ تَعُودُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 253 )
4-و نيز سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه پيغمبر اكرم صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:بزودى زمانى بر اين امّت پيش آيد كه باقى نماند از قرآن جز رسمى و صورتى،و از اسلام جز نامى،باسم مسلمانند ليكن در واقع از همۀ مردم از قرآن دورترند،مساجد و معابدشان بسيار معمور و آباد است،امّا از نظر هدايت و دعوت مردم بدين و راه صلاح ويرانست،فقهاء و دانشمندان آن دوران بدترين دانشمندان زير اين آسمان باشند،منشأ فتنه و بدبختى خود ايشانند و نتيجه اش نيز بآنها باز خواهد گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 575
4-و به همين سند از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه فرمود:زمانى بر امت من خواهد آمد كه از قرآن بجز رسم،و از اسلام بجز اسم باقى نمى ماند؛بنام، مسلمانند ولى در حقيقت از همۀ مردم(نسبت به قرآن)دورترند؛مسجدهاى آنان به ظاهر،آباد ولى(در باطن به خاطر فاصله گرفتن)از هدايت و صلاح،ويران است؛فقيهان و دانشمندان دينى آن زمان،بدترين فقيهان و دانشمندان در زير آسمان باشند؛منشأ فتنه و فساد آنان مى باشند،و آثار سوء آن نيز به خود آنان باز مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 641
4. نيز به همين سند نقل شده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: بر امّت من زمانى خواهد رسيد كه از قرآن چيزى جز خطّ آن و از اسلام چيزى جز نام آن باقى نمى ماند. مردم به نام مسلمان خوانده مى شوند ولى از اسلام بسيار دورند. مسجدهايشان از نظر بنا آباد ولى از نظر هدايت ويران است. دانشمندان آن دوران بدترين دانشمندان زير اين آسمانند، فتنه از آنان پديد مى آيد و به سوى خودشان باز مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 497
[1008]4-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: روزگارى بر امّتم فرا رسد كه از قرآن جز نوشتۀ ظاهرى و از اسلام جز نام به جاى نماند؛ مسلمان ناميده مى شوند ولى دورترين مردم از آنند؛ مسجدهايشان آباد ولى از هدايت، ويران و تهى باشد؛ فقيهان آن زمان، بدترين فقيهان در زير سايۀ آسمان باشند؛ فتنه از خودشان به پا شود و به خودشان نيز باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 581
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ خَلَفِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ رِبْعِيٍّ عَنِ اَلْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا أَخَذَ اَلْقَوْمُ فِي مَعْصِيَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنْ كَانُوا رُكْبَاناً (1) كَانُوا مِنْ خَيْلِ إِبْلِيسَ وَ إِنْ كَانُوا رَجَّالَةً كَانُوا مِنْ رَجَّالَتِهِ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 253 )
5-فضيل بن يسار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هنگامى كه مردم راه نافرمانى خداوند عزّ و جلّ را بپيمايند پس اگر سواره روند از سواره نظام ابليسند، و اگر پياده روند از پياده نظام او خواهند بود. شرح:مراد از سواره نظام و پياده نظام ظاهر لفظ نيست بلكه كنايه از تندروى در معصيت،و تأنّى و آرامى و اندك اندك داخل شدن در آنست .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 575
5-فضيل از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:هر گاه مردم از اوامر و نواهى حق نافرمانى كنند و اين راه(ناهموار)را در پيش بگيرند،اگر سواره باشند،از سواران سپاه ابليس،و اگر پياده طى مسافت كنند در شمار لشكريان پيادۀ اويند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 642
5. فضيل بن يسار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هنگامى كه مردم راه نافرمانى خدا را در پيش گيرند، اگر سواره باشند از سواره نظام ابليس و اگر پياده باشند از پياده نظام او خواهند بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 499
[1009]5-... امام صادق عليه السّلام فرمود: آنگاه كه مردم به نافرمانى خداى گرامى و بزرگ دست آلايند اگر سواره باشند از سواره نظام لشكر ابليس هستند و چنانچه پياده باشند از پياده نظام لشكر اويند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 581
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ وَاقِدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بَعَثَ نَبِيّاً إِلَى قَوْمٍ فَأَوْحَى اَللَّهُ إِلَيْهِ قُلْ لِقَوْمِكَ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِ قَرْيَةٍ وَ لاَ أَهْلِ بَيْتٍ كَانُوا عَلَى طَاعَتِي فَأَصَابَهُمْ فِيهَا شَرٌّ فَانْقَلَبُوا عَمَّا أُحِبُّ إِلَى مَا أَكْرَهُ إِلاَّ تَحَوَّلْتُ لَهُمْ عَمَّا يُحِبُّونَ إِلَى مَا يَكْرَهُونَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 253 )
6-هيثم بن واقد گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:خداوند پيغمبرى را بر قومش برانگيخت و بوى وحى فرستاد كه قوم خود را بگو:هيچ اهل قريه يا خاندانى نباشند كه اطاعت من كنند و در اين راه يك ناراحتى و شرّى براى ايشان پيش آيد و آنها از راهيكه مورد خشنودى من است بگردند و براه غير مرضىّ من افتند،جز اينكه من نيز از آنچه ايشان دوست دارند بسوى آنچه ناخوش دارند بگردم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 576
6-هيثم بن واقد نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:خداوند عز و جل،پيغمبرى را براى(هدايت)قوم خود فرستاد،و به او وحى نمود كه:به قوم خود بگو كه هيچ طايفه و افراد خاندانى نيست كه از من پيروى كنند و پس از روياروئى با بلاها و گرفتاريها،از راهى كه موجب خشنودى و خرسندى خاطر من است روى گردان شده و به آنچه كه من از آن ناخرسندم روى آورند جز اينكه من نيز از آنچه كه ايشان را خوشحال مى سازد روى بر مى تابم و به آنچه كه مورد ناخشنودى و ناراحتى آنان است روى مى آورم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 642
6. هيثم بن واقد مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند پيامبرى را به سوى قومش برانگيخت و به او وحى فرستاد كه به قوم خود بگو: اگر مردم شهرى يا افراد خانواده اى در راه اطاعت من گام بردارند و در اين راه شرّى به آنان رسد و آنها از آنچه مورد خشنودى من است به چيزى روى آورند كه مورد پسند من نيست، آنان را از آنچه دوست دارند به آنچه خوش نمى دارند منتقل خواهم ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 499
[1010]6-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا خداى گرامى و بزرگ پيامبرى را بر قومش فرستاد و به او وحى نمود كه به قوم خويش بگو: به راستى، هيچ اهل شهر و خاندانى نباشند كه فرمانم را برند و در اين راه، ناخوشايندى و سختى به آنان رسد و آنگاه از آنچه دوست دارم به آنچه خوش ندارم روى آورند جز آنكه من نيز از آنچه آنان دوست دارند روى تافته و به آنچه خوش ندارند روى آورم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 583
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ (3) عَنْ عَمِّهِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّ عَلِيّاً عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ فِي جَهَنَّمَ رَحًى تَطْحَنُ أَ فَلاَ تَسْأَلُونِّي مَا طَحِينُهَا فَقِيلَ وَ مَا طَحِينُهَا يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ فَقَالَ اَلْعُلَمَاءُ اَلْفَجَرَةُ وَ اَلْقُرَّاءُ اَلْفَسَقَةُ وَ اَلْجَبَابِرَةُ اَلظَّلَمَةُ وَ اَلْوُزَرَاءُ اَلْخَوَنَةُ وَ اَلْعُرَفَاءُ اَلْكَذَبَةُ (4) وَ إِنَّ فِي اَلنَّارِ لَمَدِينَةً يُقَالُ اَلْحَصِينَةُ أَ وَ لاَ تَسْأَلُونِّي مَا فِيهَا فَقِيلَ لَهُ وَ مَا فِيهَا يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ قَالَ فِيهَا بَعْضُ أَيْدِي اَلنَّاكِثِينَ (5) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 253 )
1-مسعدة بن زياد گويد:جعفر بن محمّد عليهما السّلام نقل فرمود كه علىّ عليه السّلام فرموده است:همانا در جهنّم آسيائيست كه خرد ميكند،بعد فرمود: آيا نميپرسيد كه چه چيز را خرد ميكند؟پرسيدند چه چيز را خرد مينمايد اى امير مؤمنان؟فرمود:دانشمندان فاجر و قاريان فاسق،و زمامداران ستمكار،و وزيران خيانتكار،و كدخدايان دروغزن،(اينانند كه هميشه آسياى جهنّم روى كاكل آنان ميچرخد)و همانا دوزخ شهريست كه آن را حصينه گويند آيا نميپرسيد كه در آن چيست؟پرسيدند در آن چيست؟فرمود:دستهاى آن مردمى كه بهمكارى و همگامى با رهبرى مصلح بيعت كردند و پيمان بستند و بعد شكستند و مخالفت كردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 577
1-مسعدة بن زياد از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:براستى كه در دوزخ،آسيابى هست كه مشغول به كار است، آيا نمى خواهيد بدانيد كه چه چيزى را آسياب مى كند؟!پرسيدند:چه چيزى را آسياب مى كند؟!فرمود:(گوشت و پوست و استخوان)دانشمندان نابكار،و كسانى كه قرآن را تلاوت مى كنند ولى فاسقند،و ستمكاران متجبر،و وزيران خيانت پيشه و سردمداران لافزن و دروغگو را؛و در دوزخ،شهرى است كه بدان«حصينه» مى گويند،آيا نمى پرسيد كه در آن چيست؟پرسيدند:چه چيزى در آن است؟! حضرت فرمود:در آن دستهاى پيمان شكنان قرار دارد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 643
1. از مسعدة بن زياد از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) نقل شده است كه على (عليه السّلام) فرمود: در دوزخ آسيابى هست كه خرد مى كند، سپس فرمود: آيا نمى پرسيد چه چيزى را خرد مى كند؟ پرسيدند: اى امير مؤمنان، چه چيزى را خرد مى كند؟ فرمود: دانشمندان تبهكار، و قاريان فاسق، و زورگويان ستمگر، و وزيران خيانتكار، و سردمداران دروغ پيشه را خرد خواهد كرد. و در دوزخ شهرى است كه آن را «حصينه» مى گويند، آيا نمى پرسيد كه در آن شهر چيست؟ پرسيدند: اى امير مؤمنان، در آن شهر چيست؟ فرمود: دستهاى بيعت شكنان در آنجا خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 499
[1011]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: به راستى، آسيابى در دوزخ هست كه آسياب مى كند. آيا نمى پرسيد كه چه چيزى را آسياب مى كند؟ عرض كردند: چه چيزى را آسياب مى كند؟ اى امير مؤمنان! فرمود: دانشمندان تبهكار، تلاوتگران گمراه، گردنكشان ستم پيشه، وزيران خيانتكار و دانايان دروغ گفتار را آسياب مى كند و همانا در دوزخ شهرى است كه آن را «حصينه» گويند. آيا نمى پرسيد كه چه در آن است؟ عرض كردند: در آن شهر چيست؟ اى امير مؤمنان! فرمود: در آن، دست هاى پيمان شكنان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 583
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ صَالِحِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ أَبِيهِ سَعِيدٍ اَلْحُلْوَانِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: بَيْنَا عِيسَى اِبْنُ مَرْيَمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي سِيَاحَتِهِ إِذْ مَرَّ بِقَرْيَةٍ فَوَجَدَ أَهْلَهَا مَوْتَى فِي اَلطَّرِيقِ وَ اَلدُّورِ فَقَالَ إِنَّ هَؤُلاَءِ مَاتُوا بِسَخَطٍ وَ لَوْ مَاتُوا بِغَيْرِهَا تَدَافَنُوا قَالَ فَقَالَ أَصْحَابُهُ وَدِدْنَا تُعَرِّفُنَا قِصَّتَهُمْ فَقِيلَ لَهُ نَادِهِمْ يَا رُوحَ اَللَّهِ فَقَالَ يَا أَهْلَ اَلْقَرْيَةِ فَأَجَابَهُ مُجِيبٌ مِنْهُمْ لَبَّيْكَ يَا رُوحَ اَللَّهِ قَالَ مَا حَالُكُمْ وَ مَا قِصَّتُكُمْ قَالَ أَصْبَحْنَا فِي عَافِيَةٍ وَ بِتْنَا فِي اَلْهَاوِيَةِ فَقَالَ مَا اَلْهَاوِيَةُ فَقَالَ بِحَارٌ مِنْ نَارٍ فِيهَا جِبَالٌ مِنَ اَلنَّارِ قَالَ وَ مَا بَلَغَ بِكُمْ مَا أَرَى قَالَ حُبُّ اَلدُّنْيَا وَ عِبَادَةُ اَلطَّاغُوتِ (6) قَالَ وَ مَا بَلَغَ بِكُمْ مِنْ حُبِّ اَلدُّنْيَا قَالَ كَحُبِّ اَلصَّبِيِّ لِأُمِّهِ إِذَا أَقْبَلَتْ فَرِحَ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ حَزِنَ قَالَ وَ مَا بَلَغَ مِنْ عِبَادَتِكُمُ اَلطَّاغُوتَ قَالَ كَانُوا إِذَا أَمَرُونَا أَطَعْنَاهُمْ قَالَ فَكَيْفَ أَجَبْتَنِي مِنْ دُونِهِمْ قَالَ لِأَنَّهُمْ مُلْجَمُونَ بِلُجُمٍ مِنْ نَارٍ عَلَيْهِمْ مَلاٰئِكَةٌ غِلاٰظٌ شِدٰادٌ وَ إِنَّنِي كُنْتُ فِيهِمْ وَ لَمْ أَكُنْ مِنْهُمْ فَلَمَّا أَصَابَهُمُ اَلْعَذَابُ أَصَابَنِي مَعَهُمْ فَأَنَا مُعَلَّقٌ بِشَعْرَةٍ أَخَافُ أَنْ أَنْكَبَّ فِي اَلنَّارِ (7) قَالَ فَقَالَ عِيسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ لِأَصْحَابِهِ اَلنَّوْمُ عَلَى دُبُرِ اَلْمَزَابِلِ وَ أَكْلُ خُبْزِ اَلشَّعِيرِ يَسِيرٌ مَعَ سَلاَمَةِ اَلدِّينِ (8) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 254 )
1-سهل بن سعيد حلوانى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:عيسى عليه السّلام هنگام سياحت و گشت بقريه اى گذشت كه همۀ مردم آن مرده بودند و جنازهايشان در راه و خانه ها روى زمين افتاده و دفن نشده بود ياران را فرمود:اينان بعذاب الهى مرده اند و اگر بغير عذاب مرده بودند يك ديگر را دفن ميكردند،فرمود اصحاب او با خود گفتند خوشداريم قصّۀ آنها را بدانيم،ويرا گفتند يا روح اللّٰه. اينان را بخوان، عيسى عليه السّلام آنها را بخواند و فرمود: يا اهل القرية. !يكتن از آنها پاسخ داد و گفت:«لبّيك يا روح اللّٰه»پرسيد قصّۀ شما از چه قرار است و وضع شما چيست؟ گفت:صبح كرديم در كمال عافيت و شام كرديم در حالى كه خود را در هاويه و عذاب مشاهده نموديم. حضرت عيسى پرسيد هاويه كدامست،گفت درياهائى از آتش كه در آن كوههائى از آذر است،فرمود:چه چيز شما را بدينروز كه مشاهده ميكنم انداخت؟ گفت:دو چيز:حبّ و دلبستگى بدنيا،و ديگر اطاعت و پرستش طاغوت(يعنى حاكم جائرى كه بر خلاف اوامر و نواهى الهى حكم ميراند). پرسيد تا چه حدّ بدنيا دلبستگى داشتيد؟گفت:مانند طفل شير خوارى كه بمادر علاقمند است كه هر گاه رو كند خوشحال شود و هر گاه رو گرداند ناراحت و محزون گردد. پرسيد تا چه حدّ بفرمان طاغوت سر اطاعت داشتيد؟گفت:تا آن اندازه كه چون فرمان ميداد بدون مخالفت و چون و چرا انجام ميداديم. فرمود:چه شد كه تنها تو از ميان اين گروه مرا پاسخ دادى نه ديگران؟ گفت:از اين جهت كه آنها همه بدها نشان لگامى از آتش است و مأمورانى درشتخو و سر سخت و خشمگين بر آنها موكّلند،و من خود در دنيا در ميان آنها ميزيستم امّا از جملۀ آنها نبودم و آن هنگام كه عذاب نازل شد مرا نيز با آنها گرفت،و اكنون بموئى در آتش معلّق و سرازيرم و بيم آن دارم كه در آتش سرنگون گردم. امام عليه السّلام فرمود:عيسى عليه السّلام ياران را گفت:زندگى كردن در پست ترين مكانها و مزبله ها و خوردن اندكى نان جوين بهتر است با سلامت دين. شرح:يعنى زندگى هر قدر از نظر ظاهر پست و حقير باشد مادامى كه با سلامتى دين و عقيده توأم است بسيار راحت و گواراست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 577
1-صالح بن سعيد،از برادر خود سهل حلوانى،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:عيسى بن مريم عليه السّلام در اثناى گردش گذارش به شهرى افتاد كه تمامى ساكنان آن-در خانه ها و مسير راه-افتاده و مرده بودند،به ياران خود فرمود:اينان به عذاب الهى مرده اند،و اگر به علت ديگرى مرده بودند،(جنازۀ)يك ديگر را به خاك مى سپردند.ياران حضرت عيسى عليه السّلام به او گفتند كه:دوست داريم داستان اين مردم را بدانيم(تا عبرت بگيريم).به آن حضرت(از جانب حق)فرمان رسيد كه:اى روح خدا!آنان را صدا بزن،حضرت عيسى عليه السّلام ندا كرد و گفت:اى مردم روستايى!يكى از آن ميان پاسخ داد:لبّيك يا روح اللّٰه(فرمانبردارم اى روح خدا)،حضرت از او پرسيد:داستان شما چيست و حال و روزتان چگونه است؟عرض كرد:صبح را در عافيت و سلامت بسر برديم و شب را در هاويه!!حضرت از او پرسيد:هاويه چيست؟!جواب داد:درياهائى از آتش كه در آن كوههايى از آتش قرار دارد. حضرت پرسيد:چه چيزى شما را به اين روز-كه من مى بينم-انداخت؟!گفت: دلبستگى به دنيا و پرستيدن طاغوت زمان،حضرت پرسيد:بستگى شما به دنيا چه اندازه بود؟گفت:به همان اندازه اى كه كودك شير خوار به مادرش علاقمند است، هر گاه(به او)روى كند خوشحال و اگر(از او)روى گرداند،اندوهگين مى شود. حضرت پرسيد:تا چه حد از طاغوت زمان فرمانبردارى مى كرديد؟پاسخ داد:هر فرمانى كه صادر مى كرد بدون چون و چرا انجام مى داديم.حضرت پرسيد:چه شد كه از ميان اين همه مردم(فقط)تو به نداى من لبّيك گفتى؟پاسخ داد:زيرا لگامهاى آتشين دهانهاى آنان را بسته است،و مأمورانى درشت اندام و درشتخوى و سختگير بر ايشان گمارده شده اند(و توان صحبت و يا حركت ندارند)،و من در ميان آنان زندگى مى كردم ولى از ايشان نبودم،هنگامى كه عذاب الهى(بر آنان)فرود آمد،مرا نيز به همراه آنان گرفتار كرد،و من اكنون به موئى در آتش دوزخ آويزانم و مى ترسم از اينكه در آتش سرنگون شوم. سپس امام به اصحاب خود فرمود كه:حضرت عيسى عليه السّلام به ياران خود گفت:زندگى در ميان زباله ها كردن،و اندكى نان جوين خوردن اگر با سلامت دين(و عقيده) همراه باشد،كار بسيار آسان و راحت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 644
1. سهل حلوانى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: عيسى بن مريم (عليهما السّلام) در سياحت و گردش خود به شهرى گذشت كه همۀ مردم آن مرده بودند و جسدهايشان در راهها و خانه ها روى زمين افتاده بود. فرمود: اينها به خشم الهى مرده اند، زيرا اگر به غير عذاب مرده بودند يك ديگر را به خاك مى سپردند. ياران وى گفتند: دوست داريم سرگذشتشان را بدانيم. برخى گفتند: اى روح اللّٰه، آنان را صدا بزن و از خودشان بپرس. عيسى (عليه السّلام) آنان را ندا كرد: اى مردم شهر! يك تن از آنها پاسخ داد و گفت: لبّيك يا روح اللّٰه! فرمود: ماجراى شما و داستانتان چيست؟ گفت: ما صبحگاهان در عافيت بوديم ولى شامگاهان در «هاويه» قرار گرفتيم. فرمود: هاويه چيست؟ گفت: درياهايى است از آتش كه در آن كوههايى از آتش قرار دارد. فرمود: چه چيز شما را به اين وضعى كه مشاهده مى كنم گرفتار ساخت؟ گفت: دوستى دنيا و پرستش طغيانگران. فرمود: چقدر به دنيا محبّت داشتيد؟ گفت: به اندازۀ محبّتى كه كودك نسبت به مادرش دارد كه وقتى روى مى آورد شادمان مى شود و هنگامى كه پشت مى كند غمگين مى گردد. فرمود: طغيانگران را تا چه حدّ پرستش مى كرديد؟ گفت: تا حدّى كه اگر به ما فرمان مى دادند از آنان اطاعت مى كرديم. فرمود: چرا تو از ميان اين گروه مرا پاسخ دادى؟ گفت: چون آنها همه با لجام آتشين لجام گشته و فرشتگانى خشن و درشت خوى بر آنان گمارده شده اند، و من خود در دنيا در ميان آنان زندگى مى كردم ولى از جملۀ آنها نبودم، و هنگامى كه عذاب بر آنان فرود آمد مرا نيز در بر گرفت، و من اكنون به مويى آويزانم و مى ترسم در آتش دوزخ سرنگون شوم. امام صادق (عليه السّلام) فرمود: آن گاه عيسى (عليه السّلام) به يارانش فرمود: خوابيدن در مزبله ها و خوردن نان جوين با سلامت دين بسى بهتر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 501
[1012]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: عيسى بن مريم عليهما السّلام هنگام گشت و گذار، از شهرى گذشت كه مردمانش مرده در راه و در خانه ها افتاده بودند. فرمود: بى گمان اينان به عذاب الهى مرده اند و اگر جز با عذاب مرده بودند همديگر را دفن مى كردند. ياران آن حضرت عليه السّلام گفتند: دوست داريم از ماجراى آنان آگاهى يابيم، آنان را صدا كن روح اللّٰه! آن حضرت عليه السّلام آنان را صدا كرد و فرمود: اى اهل شهر! يكى از آنان پاسخ داد: بله، اى روح اللّٰه! فرمود: شما را چه پيش آمده و ماجراى شما چيست؟ گفت: صبح را در تندرستى و سلامت سپرى كرديم و شب در هاويه افتاديم. فرمود: هاويه چيست؟ گفت: درياهايى آتشين كه كوه هايى آتشناك در آن قرار دارد. فرمود: چه چيزى شما را به اين حال و روز كه مى بينيم افكند؟ گفت: دوستدارى دنيا و پرستش طاغوت. فرمود: دوستدارى شما به دنيا چقدر بود؟ گفت: به قدر دلبستگى كودك به مادرش كه چون بيايد شادمان مى شود و آنگاه كه برود اندوهناك گردد. فرمود: طاغوت را تا چه اندازه پرستش مى كرديد؟ گفت: چون ما را فرمان مى دادند فرمانبردارى مى نموديم. فرمود: چرا تنها تو از ميان آنان پاسخم را دادى؟ گفت: زيرا لگام هايى آتشين بر دهانشان بسته شده و فرشتگانى خشن و سرسخت بر آنان گمارده شده اند و من در ميان آنان بودم ولى از آنان نبودم؛ پس چون عذاب آنان را در رسيد مرا نيز درربود. و من آويخته بر مويى هستم و مى ترسم كه بر رو به دوزخ افتم. عيسى عليه السّلام ياران را فرمود: خوابيدن در خاكروبه دان ها و خوردن نان جوين همراه با سلامت دين [براى انسان] آسان تر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 583
ص: 268
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ مَسْعَدَةَ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : سُئِلَ فِيمَ اَلنَّجَاةُ غَداً قَالَ إِنَّمَا اَلنَّجَاةُ فِي أَنْ لاَ تُخَادِعُوا اَللَّهَ فَيَخْدَعَكُمْ فَإِنَّهُ مَنْ يُخَادِعِ اَللَّهَ يَخْدَعْهُ وَ يَنْزِعْ مِنْهُ اَلْإِيمَانَ (1) وَ نَفْسَهُ تخدع [يَخْدَعُ ] لَوْ بشعرة [يَشْعُرُ] قِيلَ لَهُ فَكَيْفَ يُخَادِعُ اَللَّهَ قَالَ يَعْمَلُ بهما [بِمَا] أَمَرَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ثُمَّ يُرِيدُ بِهِ غَيْرَهُ فَاتَّقُوا اَللَّهَ فِي اَلرِّيَاءِ فَإِنَّهُ اَلشِّرْكُ بِاللَّهِ إِنَّ اَلْمُرَائِيَ يُدْعَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ بِأَرْبَعَةِ أَسْمَاءٍ يَا كَافِرُ يَا فَاجِرُ يَا غَادِرُ يَا خَاسِرُ حَبِطَ عَمَلُكَ وَ بَطَلَ أَجْرُكَ فَلاَ خَلاَصَ لَكَ اَلْيَوْمَ (2) فَالْتَمِسْ أَجْرَكَ مِمَّنْ كُنْتَ تَعْمَلُ لَهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 255 )
1-مسعدة بن زياد گويد:جعفر بن محمّد از پدرش عليهما السّلام نقل كرد كه فرمود: از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم پرسيدند فرداى قيامت نجات و رستگارى بچيست؟فرمود: نجات در آنست كه با خدا خدعه و نيرنگ نكنيد كه او نيز با شما خدعه خواهد كرد،زيرا هر كس با خداوند خدعه كند خدا با او بنيرنگ پاداش دهد،و ايمان را از دل او بيرون برد،و اگر بفهمد در واقع با خويشتن خدعه كرده است نه با خدا، پرسيدند چگونه ميتوان با خدا خدعه كرد؟فرمود:بامر خداى عزّ و جلّ عمل كند و منظورش غير خدا باشد،پس در موضوع ريا از خدا بترسيد زيرا آن شرك بخداست، همانا رياكار را در روز قيامت بچهار اسم بخوانند،او را گويند:اى كافر،اى فاجر، اى حيله گر،اى زيانكار عملت بيهوده گشت و اجرت پايمال شد،و بهره اى در اين روز براى تو نخواهد بود،پاداش عمل خود را از كسى بستان كه براى او آن عمل را انجام داده اى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 579
1-مسعدة بن زياد از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم پرسيدند:در فرداى قيامت رستگارى در چيست؟حضرت فرمود:رستگارى،تنها در اين است كه با خدا از سر فريب و نيرنگ در نياييد تا(او نيز)شما را نفريبد؛زيرا كسى كه با خداوند مكر كند،خدا نيز با خدعه و نيرنگ با او رفتار خواهد كرد و ايمان او را مى گيرد،و اگر درست بينديشد خواهد ديد كه در حقيقت،با خود نيرنگ نموده است.از آن حضرت پرسيدند: چگونه مى توان با خدا نيرنگ كرد؟!فرمود:به آنچه كه خداوند فرمان داده است عمل مى كند،ولى نه براى خدا بلكه براى ديگرى!پس در مورد ريا از خداوند بهراسيد،زيرا ريا شرك ورزيدن به خداست،براستى كه شخص رياكار را در روز قيامت به چهار اسم صدا مى زنند:اى كافر!اى فاجر!اى حيله گر!اى زيانكار!عمل (نيكوى)تو تباه شد و پاداش تو(نيز)از ميان رفت و بهره اى از آن براى تو نماند، پاداش عمل خود را از كسى طلب كن كه آن كار را براى(خشنودى)او انجام داده اى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 646
1. مسعدة بن زياد مى گويد: جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش نقل كرد كه فرمود: از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) پرسيدند كه فرداى قيامت نجات و رستگارى در چيست؟ فرمود: نجات در اين است كه با خدا نيرنگ نكنيد كه او نيز با شما نيرنگ خواهد كرد، زيرا هر كس با خدا خدعه كند خدا با او خدعه مى كند و ايمان را از او سلب مى نمايد، و اگر بفهمد در حقيقت با خودش خدعه كرده است. پرسيدند: چگونه با خدا خدعه مى كند؟ فرمود: به فرمان خدا عمل كند و غير خدا را در نظر داشته باشد. پس در مورد ريا از خدا پروا كنيد، زيرا آن شرك به خداست. رياكار را روز قيامت به چهار اسم مى خوانند و به او مى گويند: اى كافر، اى بدكار، اى حيله گر، اى زيانكار، عملت تباه شد و پاداشت از بين رفت، و امروز نصيبى براى تو نخواهد بود، پاداش خود را از كسى كه براى او كار كرده اى بخواه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 501
[1013]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله پرسيده شد: فرداى قيامت رهايى و رستگارى در چيست؟ فرمود: به راستى، تنها رستگارى در اين است كه خدا را نفريبيد كه خدا نيز شما را فريب دهد؛ زيرا به راستى، هر كه خدا را بفريبد خداوند نيز او را فريب دهد و ايمان را از او برگيرد و اگر بفهمد در حقيقت خود را فريفته است. عرض كردند: چگونه خدا را مى فريبد؟ فرمود: آنچه را كه خداى گرامى و بزرگ فرمان داده براى جز خدا انجام مى دهد. در ريا از خدا پروا داريد كه به راستى، ريا، شرك به خداست. همانا رياكار را در روز رستاخيز به چهار نام فراخوانند: اى كافر؛ اى زشتكار؛ اى فريبكار؛ اى زيانكار! كردارت بيهوده ماند و پاداشت تباه شد و نصيبى از آن تو نگشت؛ امروز پاداشت را از آن كس كه برايش عمل انجام دادى بازستان.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 585
ص: 269
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّ اَللَّهَ أَنْزَلَ كِتَاباً مِنْ كُتُبِهِ عَلَى نَبِيٍّ مِنَ اَلْأَنْبِيَاءِ وَ فِيهِ أَنْ يَكُونَ [خَلْقٌ] مِنْ خَلْقِي لمحسنون [يَلْحَسُونَ] اَلدُّنْيَا بِالدِّينِ يَلْبَسُونَ مُسُوحَ اَلضَّأْنِ عَلَى قُلُوبٍ كَقُلُوبِ اَلذِّئَابِ أَشَدُّ مَرَارَةً مِنَ اَلصَّبِرِ وَ أَلْسِنَتُهُمْ أَحْلَى مِنَ اَلْعَسَلِ وَ أَعْمَالُهُمُ اَلْبَاطِنَةُ أَنْتَنُ مِنَ اَلْجِيَفِ بِي تَغْتَرُّونَ أَمْ إِيَّايَ تُخَادِعُونَ أَمْ عَلَيَّ تَتَجَبَّرُونَ فَبِعِزَّتِي حَلَفْتُ لَأَبْعَثَنَّ عَلَيْهِمْ (1) فِتْنَةً تَطَأُهُمْ فِي خِطَامِهَا حَتَّى تَبْلُغَ أَطْرَافَ اَلْأَرْضِ تَتْرُكُ اَلْحَلِيمَ مِنْهَا حَيْرَانَ فيما [فِيهَا] رَأْيُ اَلرَّائِي وَ حِكْمَةُ اَلْحَكِيمِ (2) أَتْرُكُهُمْ شِيَعاً وَ أُذِيقُ بَعْضَهُمْ بَأْسَ بَعْضٍ أَنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِي بِأَعْدَائِي فَلاَ أُبَالِي .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 255 )
2-و نيز مسعدة از آن حضرت از پدرش عليهما السّلام نقل كرده كه فرمود:خداوند كتابى از كتب خود را بر يكى از پيمبران فرو فرستاد و از جمله مطالب آن اين بود كه برخى از مخلوقات من دين را وسيلۀ بدست آوردن دنيا قرار ميدهند،چون گرگى كه لباس ميش بپوشد آنان دلهاى گرگ صفت خود را با دين مى آرايند،با اينكه از زهر تلخترند زبانشان از عسل شيرينتر است،و رفتارشان در باطن از مردار بدبوتر خواهد بود،آيا(اينان)برحمت من مغرور شده اند،يا با من نيرنگ ميزنند، يا اينكه بر من جرأت نموده اند؟پس بعزّتم سوگند ياد كنم كه البتّه آنها را دچار فتنه اى لجام گسيخته گردانم تا هر كجا كه پيش آيد بدون مانع كشيده شود و بهمه جاى زمين برود،آنچنان فتنه اى كه فرزانه را حيران گذارد،و صاحب نظر را سرگردان سازد،و انديشمند را واله و مبهوت نمايد،لباس تفرقه بر پيكر اجتماعشان بپوشانم،و پاره اى را عذاب پارۀ ديگر بچشانم(يعنى درگيرى و خونريزى ميان آنها اندازم و بجان يك ديگر افتند)و با دشمنانم از دشمنانم انتقام گيرم و پروا نخواهم داشت[از آنكه همه را عذاب كنم و باك نخواهم داشت].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 580
2-و به همين سند از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش روايت كرده است كه فرمود:خداوند عز و جل يكى از كتابهاى آسمانى خود را بر پيامبرى فرو فرستاد،و در آن كتاب آمده بود كه:گروهى از بندگان(من)،دين را وسيلۀ به دست آوردن(مال و منال)دنيا قرار مى دهند،لباس ميش را بر دلهائى مانند دلهاى گرگها بر تن مى كنند،و با اينكه(در حقيقت)از صبر زرد تلخترند ولى زبانشان از عسل شيرين تر است،و رفتار اين گروه در باطن از مردار(هم)گندتر و بدبوتر است،آيا اينان به خاطر رحمت(بى منتهاى من چنين)مغرور شده اند؟!يا مرا فريب مى دهند؟!يا آنكه نسبت به من گستاخى مى ورزند؟!،بعزّتم سوگند كه چنان فتنۀ فراگيرى را بر آنان بگمارم كه تمام گسترۀ زمين را در بربگيرد،و هر انسان فرزانه و هوشمندى را حيران،و هر صاحبنظر صاحبدلى را مبهوت،و هر انسان فرهيخته اى را سرگردان كند،جامۀ پريشانى و جدايى بر اندام آنان بپوشانم،گروهى را به عذاب گروهى ديگر گرفتار سازم،و با دست دشمنانم از دشمنانم انتقام مى گيرم،و پرواز[ پروا] نمى كنم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 647
2. نيز به همين سند از جعفر (عليه السّلام) از پدرش نقل شده است كه فرمود: خداوند كتابى از كتابهاى خود را بر پيامبرى از پيامبران نازل كرد. از جملۀ مطالب آن اين بود كه برخى از مردم دين را وسيلۀ به دست آوردن دنيا قرار مى دهند، و مانند گرگى كه لباس ميش بپوشد دلهاى خود را با دين مى آرايند، در صورتى كه درونشان از زهر تلخ تر و زبانشان از عسل شيرين تر، و رفتارشان در باطن از مردار بدبوتر است. آيا به زحمت من مغرور شده اند يا با من خدعه مى كنند يا بر من جرأت پيدا كرده اند؟ به عزّت خودم سوگند ياد كرده ام كه آنان را دچار فتنه اى لجام گسيخته خواهم ساخت تا به هر كجا كه پيش آيد كشيده شود و به همۀ نقاط روى زمين برود، فتنه اى كه فرزانگان را سرگشته و صاحب نظران را حيران و انديشمندان را مبهوت سازد. لباس تفرقه بر اندامشان مى پوشانم، و برخى را شكنجۀ برخى ديگر مى چشانم، و به وسيلۀ دشمنان خود از دشمنانم انتقام مى گيرم و پروا نخواهم داشت [از اينكه آنان را يكسره عذاب كنم و هيچ باكى نداشته باشم].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 503
[1014]2-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ يكى از كتاب هاى آسمانى خود را بر يكى از پيامبران فرو فرستاد و در آن آمده بود: گروهى از آفريدگانم دين را وسيلۀ دستيابى به دنيا قرار مى دهند؛ با دل هايى چون دل گرگ، پوست گوسفند در بر مى كنند؛ از [درخت] صبر تلخ ترند ولى زبانشان از عسل شيرين تر است؛ كردارهاى درونى ايشان از مردار بدبوتر است. آيا فريب رحمت مرا خورده اند يا مرا مى فريبند و يا بر من گستاخى و بى پروايى مى كنند؟! به بزرگى ام سوگند ياد كرده ام كه در ميانشان فتنه اى لگام گسيخته افكنم كه پهنۀ زمين را فرا گيرد؛ فتنه اى كه خردمند را در شگفتى واگذارد و صاحب نظر و خردورز را سرگردان و حيران سازد؛ لباس پراكندگى و تفرقه بر تنشان پوشانم و گروهى را با گروهى ديگر بيازارم و به بلا گرفتار سازم و به وسيلۀ دشمنانم از دشمنانم انتقام گيرم و از اين كار پروايى ندارم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 585
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ اَلْمُخْتَارِ رَفَعَهُ إِلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ صَنَعَ شَيْئاً لِلْمُفَاخَرَةِ حَشَرَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ أَسْوَدَ اَلْوَجْهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 255 )
1-حسين بن مختار(كه يكى از اصحاب امام صادق و موسى بن جعفر عليهما السّلام است)بسند مرفوع روايت كند كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:هر كس سفرۀ احسانى بچيند و مردم را بمهمانى دعوت كند و نظرش مفاخرت و نشاندادن شكوهمندى خود باشد و بدان فخر فروشد،خداوند روز قيامت او را سياه روى بعرصۀ محشر آورد. شرح:عبارت خبر «من صنع شيئا للمفاخرة». است و اين كنايه است از مهمانى كردن،و بمعنى عطا و احسان نيز آمده است،و در خبرى از ابى سعيد خدرىّ نقل است كه گفت رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود «أوقدوا و اصطنعوا». أى اتّخذوا صنيعا يعنى طعاما تنفقونه في سبيل اللّٰه.و صنيعه احسان باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 581
1-حسين بن مختار-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه كار خيرى را انجام دهد و هدف او از اين كار، به خود باليدن و شكوه و جلال دنيائى خود را در معرض تماشا قرار دادن باشد، خداوند در روز قيامت او را با صورتى سياه محشور كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 648
1. حسين بن مختار در حديثى مرفوعه از امير مؤمنان (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس براى مفاخرت كار خيرى انجام دهد، خداوند روز قيامت او را سيه روى محشور مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 503
[1015]1-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هر كه كارى را براى خويش بالى و خودنمايى انجام دهد خداوند او را در روز رستاخيز، سياه روى محشور گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 587
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَرَفَةَ قَالَ سَمِعْتُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِذَا تَرَكَ اِمْرُؤٌ اَلْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَلنَّهْيَ عَنِ اَلْمُنْكَرِ فَلْيَأْذَنْ بِوِقَاعٍ مِنَ اَللَّهِ جَلَّ اِسْمُهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 255 )
1-محمّد بن عرفه گويد:از حضرت رضا عليه السّلام شنيدم ميفرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر گاه امّت من امر بمعروف و نهى از منكر را ترك كند «فليأذن بوقاع من اللّٰه جلّ اسمه». پس بايد خود را آمادۀ عذابى از جانب خداوند جليل بنمايد،يا با خدا اعلان محاربه دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 582
1-محمد بن عرفه از امام رضا عليه السّلام نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هر گاه امت من امر به معروف و نهى از منكر را ترك كند،بايستى آمادۀ عذاب خداوند متعال باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 649
1. محمّد بن عرفه مى گويد: از حضرت رضا (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر گاه امّت من امر به معروف و نهى از منكر را ترك كند، بايد خود را آمادۀ عذابى از جانب خداوند بزرگ سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 503
[1016]1-... امام رضا عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آن هنگام كه امّت من امر به معروف و نهى از منكر را وارهند بايد آمادۀ پيكار با خداوند-بزرگ باد نامش-باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 587
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ مَنْدَلِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْعَبْرِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُطَرِّفٍ عَنْ مِسْمَعٍ عَنِ اَلْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِذَا غَضِبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى بَلْدَةٍ وَ لَمْ يُنْزِلْ بِهَا اَلْعَذَابَ غَلَتْ أَسْعَارُهَا وَ قَصُرَتْ أَعْمَارُهَا وَ لَمْ تَرْبَحْ تُجَّارُهَا وَ لَمْ تَنْزِلْ أَثْمَارُهَا وَ لَمْ تَجْرِ أَنْهَارُهَا وَ حُبِسَ أَمْطَارُهَا وَ سُلِّطَ عَلَيْهَا أَشْرَارُهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 256 )
1-اصبغ بن نباته از امير مؤمنان عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:[رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمودند]:هر گاه خداوند عزّ و جلّ بر شهرى(يعنى مردمش)خشم گيرد و نخواهد عذاب(ناگهانى)بر ايشان نازل كند،نرخها(قيمت ارزاق و اجناس)بالا رود، و عمرها كوتاه شود.و بازرگانان سود نبرند،و ميوه ها شاداب و سالم نگردد،و قناتها و چشمه ها آبش فراوان نشود،و بارانهاى(فصلى)را خدا از آن شهر باز دارد و مردمان فرومايه و شرور را بر آن مسلّط گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 582
1-اصبغ بن نباته از امير مؤمنان على عليه السّلام نقل كرده است كه فرمود:زمانى كه خداوند بر(ساكنان)شهرى خشم مى گيرد ولى عذاب(خود)را بر آنان فرود نياورد،نرخها (بهاى كالاها و مواد اوليه)گران،عمرها كوتاه مى شود،و بازرگانان(با آنكه اجناس را گران مى فروشند)سودى نمى برند،و ميوه ها شاداب و سالم نيستند و آب رودها و رودخانه افزونى نمى يابد،و(نعمت)باران(از ساكنان آن شهر)گرفته مى شود،و زمام امور آنان در دست مردم شرور و پست قرار مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 649
بابى [در مورد آثار خشم خدا]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 503
[1017]1-... امام على عليه السّلام روايت نموده كه [پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله] فرمود: اگر خداى گرامى و بزرگ بر شهرى خشم گيرد و عذابى بر آنان فرو نفرستد قيمت ها بالا رود و عمرها كوتاه شود و بازرگانان سود نبرند و ميوه ها پاك و سالم نشود و رودها پر آب نگردد و باران نبارد و تبهكاران بر آنان چيره شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 587
ص: 270
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ عِمْرَانَ عَنْ يُوسُفَ (1) عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ (2) يَقُولُ: مَنْ آمَنَ رَجُلاً عَلَى دَمِهِ ثُمَّ قَتَلَهُ جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ يَحْمِلُ لِوَاءَ غَدْرِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 256 )
1-عبد اللّٰه بن سليمان گويد:از حضرت باقر عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس مردى را امان دهد كه خونش را نريزد،سپس او را بكشد در روز قيامت با پرچم حيله گرى بعرصۀ محشر وارد شود. شرح:يعنى با علامت مخصوص كه ويژه حيله گران و خيانتكارانست محشور شود و همه او را بحيله گرى بشناسند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 583
1-عبد اللّٰه بن سليمان نقل كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمود: كسى كه به مردى امان مى دهد كه او را نخواهد كشت ولى(پس از دستيابى)او را بكشد،در روز قيامت در حالى كه پرچم فتنه و دسيسه را با خود دارد،قدم در عرصۀ محشر مى گذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 650
1. عبد اللّٰه بن سليمان مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس به ديگرى امان دهد كه خون او را نريزد، سپس او را بكشد، روز قيامت در حالى وارد مى شود كه پرچم نيرنگ بر دوش دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 505
[1018]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه شخصى را از كشتن امان دهد و پس آنگاه او را بكشد در روز رستاخيز در حالى آيد كه پرچم نيرنگ را بر دست دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 587
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنِ اِغْتَابَ مُؤْمِناً غَازِياً وَ آذَاهُ أَوْ خَلَفَهُ فِي أَهْلِهِ بِسُوءٍ نُصِبَ لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ يَسْتَغْرِقُ حَسَنَاتِهِ ثُمَّ يُرْكَسُ فِي اَلنَّارِ رَكْساً (3) إِذَا كَانَ اَلْغَازِي فِي طَاعَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 256 )
1-سكونى گويد:جعفر بن محمّد از پدرش عليهما السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس غيبت سرباز مؤمنى را كه در راه خدا مشغول انجام وظيفه است بنمايد و يا او را آزار رساند،و يا در نبودنش با عيال او بدرفتارى كند روز قيامت اين عمل او را بر پا دارند و بالا برند تا اينكه همۀ نيكيهاى او را غرق كند يعنى نابود سازد،آنگاه ويرا بدوزخ سرنگون كنند،و اين در صورتى است كه آن سرباز در راه اطاعت خدا و انجام وظيفه باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 583
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه در بارۀ مؤمن رزمنده اى غيبت كند،و يا به او آزار برساند،و يا در غياب او با افراد خانواده اش بد رفتارى نمايد،در روز قيامت اين كار او را علم كنند(بر پا مى دارند)تا همۀ خوبيهاى او را از بين ببرد،آنگاه او را در آتش سرنگون مى سازند،و اين(كيفر)در صورتى مقرر مى گردد كه آن رزمنده در (مسير)طاعت و اطاعت خداوند متعال انجام وظيفه كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 650
1. سكونى از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس از جهادكنندۀ مؤمنى غيبت كند يا به او آزار رساند يا با خانواده اش بد رفتارى نمايد، روز قيامت اين عمل او را بر پا مى دارند تا همۀ نيكيهاى او را فرو گيرد، سپس او را در آتش دوزخ سرنگون مى كنند. البته اين در صورتى است كه جهادكننده در راه اطاعت خدا جهاد كرده باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 505
[1019]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه از مؤمنى پيكارگر، غيبت كند يا او را آزار رساند و يا با خانواده اش به بدى رفتار كند اين زشتكارى او را بر فرازى آويزند تا كارهاى نيكش را از بين برد، آنگاه او را واژگونه در دوزخ سرنگون سازند، به شرطى كه آن پيكارگر، در راه فرمانبردارى از خداى گرامى و بزرگ باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 589
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ إِسْحَاقَ اَلْخَفَّافِ عَنْ بَعْضِ اَلْكُوفِيِّينَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ رَوَّعَ مُؤْمِناً بِسُلْطَانٍ لِيُصِيبَهُ مِنْهُ مَكْرُوهاً فَلَمْ يصابه [يصيبه [يُصِبْهُ]] فَهُوَ فِي اَلنَّارِ وَ مَنْ رَوَّعَ بِسُلْطَانٍ لِيُصِيبَهُ مِنْهُ مَكْرُوهاً فَأَصَابَهُ فَهُوَ مَعَ فِرْعَوْنَ وَ إِنَّ فِرْعَوْنَ فِي اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 256 )
1-اسحاق خفّاف گويد:يكتن از روات كوفه از امام صادق عليه السّلام نقل كرد كه فرمود:هر كس مؤمنى را بترساند بحاكمى كه از ناحيۀ او بوى بدى رسد و نرسد،آن شخص اهل دوزخ خواهد بود،و هر كس مؤمنى را بترساند بحاكمى كه از ناحيۀ او بوى بدى رسد و برسد پس او با فرعون و آل فرعون(يعنى طرفدارانش)در آتش دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 584
1-اسحاق خفّاف به نقل از يكى از راويان اهل كوفه،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه مؤمنى را از گزند حاكمى بترساند،ولى گزندى به او نرسد (جايگاه)او در آتش(دوزخ)خواهد بود؛و اگر مؤمنى را از گزند حاكمى هراسناك كند و(از حاكم)آسيب ببيند،با فرعون و فرعونيان در آتش(همنشين)خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 651
1. اسحاق خفّاف از يكى از مردم كوفه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس مؤمنى را از سلطانى بترساند تا از او آسيبى ببيند ولى آسيبى به او نرسد، در آتش دوزخ خواهد بود. و هر كس مؤمنى را از سلطانى بترساند تا از او آسيبى ببيند و آسيب هم به او برسد، او با فرعون و فرعونيان در آتش دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 505
[1020]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه مؤمنى را از آزار سلطه گرى بترساند ولى آزار و آسيبى به آن مؤمن نرسد آن ترساننده، در دوزخ خواهد بود و اگر مؤمنى را از آزار سلطه گرى بترساند و او را آزارى برسد آن ترساننده همراه فرعون و آل فرعون در دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 589
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَرَ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ أَيْنَ اَلصُّدُودُ لِأَوْلِيَائِي فَيَقُومُ قَوْمٌ لَيْسَ عَلَى وُجُوهِهِمْ لَحْمٌ قَالَ فَيُقَالُ هَؤُلاَءِ اَلَّذِينَ آذَوُا اَلْمُؤْمِنِينَ وَ نَصَبُوا لَهُمْ وَ عَانَدُوهُمْ وَ عَنَّفُوهُمْ فِي دِينِهِمْ قَالَ ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِمْ إِلَى جَهَنَّمَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ كَانُوا وَ اَللَّهِ لاَ يَقُولُونَ بِقَوْلِهِمْ وَ لَكِنَّهُمْ حَبَسُوا حُقُوقَهُمْ وَ أَذَاعُوا عَلَيْهِمْ سِرَّهُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 257 )
1-مفضّل بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:چون روز قيامت شود مناديى ندا دهد:كجا هستند آن مردمى كه با دوستان من مخالفت ميورزيدند و متعرّض آنها ميشدند؟حضرت فرمود:پس جماعتى كه در صورتهايشان گوشت نباشد(يعنى بد قيافه و وحشت انگيزند)بپا خيزند،پس منادى گويد:اينانند كسانى كه مؤمنين را آزار ميرسانيدند،و با آنها دشمنى ميكردند،و متعرّض آنها بودند،و در روش مذهبى آنها را سخت سرزنش مينمودند،فرمود:پس از جانب الهى امر صادر شود كه اينان را بجهنّم بريد. بعد امام صادق عليه السّلام فرمود:بخدا سوگند اين گروه با مؤمنين در عقيده يكى بودند و همان ميگفتند كه مؤمنين ميگفتند،و ليكن اينان حقوق آنها را أداء نميكردند،و اسرار آنان را بضرر آنها فاش ميساختند. شرح:ظاهرا مراد كسانى باشند كه مؤمنين را كه بطريق تقيّه رفتار ميكنند و از نظر مصلحت با مخالفين به نرمى سلوك مينمايند مورد طعن قرار داده و با آنها دشمنى ميكنند و حقوق آنها را نميپردازند،و اسرار آنها را نزد دشمن فاش ميسازند،و موجب زيان خود و آنها ميشوند.و البتّه اين بيانيست كه بنظر اين مترجم ناچيز ميرسد و ممكن است معنى دقيقترى داشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 584
1-مفضّل بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:چون روز قيامت فرا رسد،سروشى فرياد مى زند كه:كجايند آنان كه(در دنيا)با دوستان من (دوستان خدا)مخالفت كردند؟پس گروهى از جاى بر مى خيزند در حالى كه گوشتى بر صورتهاى آنان نيست.آنگاه(آن سروش)مى گويد:اينان هستند كه(در دنيا)مؤمنان را آزار و با آنان دشمنى و مخالفت مى كردند و آنان را به خاطر دينى كه داشتند مورد سرزنش قرار مى دادند،سپس(از درگاه الهى)فرمان مى رسد كه:اينان را به جانب دوزخ حركت دهيد.سپس امام صادق عليه السّلام فرمود:بخدا سوگند كه اينان همان سخنى را مى گفتند كه مؤمنان اظهار مى كردند،ولى حقوق آنان را نپرداختند و رازشان را(در نزد دشمن)فاش ساختند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 652
1. مفضّل بن عمر مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: چون روز قيامت شود نداكننده اى ندا مى كند: كجايند كسانى كه با دوستان من مخالفت مى كردند و از آنان رويگردان بودند؟ پس گروهى كه در صورتشان گوشت نيست بر مى خيزند. آن گاه منادى مى گويد: اينان كسانى اند كه به مؤمنان آزار مى رساندند و با آنان دشمنى و مخالفت مى كردند و آنان را در دينشان سرزنش مى نمودند. پس فرمان صادر مى شود كه آنان را به دوزخ برند. امام صادق (عليه السّلام) فرمود: به خدا سوگند، اينان كسانى بودند كه با مؤمنان هم عقيده بودند، ولى حقوق آنان را ادا نمى كردند و اسرارشان را بر ضدّشان فاش مى ساختند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 505
[1021]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: چون روز رستاخيز فرارسد نداگرى ندا در دهد: كجايند ستيزندگان با دوستان من؟ پس گروهى كه گوشتى در صورت هاى آنان نيست برمى خيزند و آنگاه آن نداگر مى گويد: اينان كسانى هستند كه مؤمنان را مى آزردند و با آنان ستيزه مى كردند و دشمنى مى ورزيدند و به سبب دينشان آنان را سرزنش مى نمودند، پس آنگاه دستور داده مى شود كه آنان را به دوزخ برند. آنگاه امام صادق عليه السّلام فرمود: به خدا سوگند كه اينان در سخن با مؤمنان همصدا و همراه بودند ولى حقوق آنان را بازداشته و نمى پرداختند و اسرارشان را فاش مى ساختند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 589
ص: 271
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: كَانَ رَجُلٌ فِي اَلزَّمَنِ اَلْأَوَّلِ طَلَبَ اَلدُّنْيَا مِنْ حَلاَلٍ فَلَمْ يَقْدِرْ عَلَيْهَا فَطَلَبَهَا مِنْ حَرَامٍ فَلَمْ يَقْدِرْ عَلَيْهَا فَأَتَاهُ اَلشَّيْطَانُ فَقَالَ يَا هَذَا إِنَّكَ قَدْ طَلَبْتَ اَلدُّنْيَا مِنْ حَلاَلٍ فَلَمْ تَقْدِرْ عَلَيْهَا وَ طَلَبْتَهَا مِنْ حَرَامٍ فَلَمْ تَقْدِرْ عَلَيْهَا أَ فَلاَ أَدُلُّكَ عَلَى شَيْءٍ يَكْثُرُ بِهِ مَالُكَ وَ دُنْيَاكَ وَ تَكْثُرُ بِهِ تَبِعَتُكَ قَالَ بَلَى قَالَ تَبْتَدِعُ دِيناً وَ تَدْعُو إِلَيْهِ اَلنَّاسَ فَفَعَلَ فَاسْتَجَابَ لَهُ اَلنَّاسُ وَ أَطَاعُوهُ وَ أَصَابَ مِنَ اَلدُّنْيَا ثُمَّ إِنَّهُ فَكَّرَ فَقَالَ بِئْسَ مَا صَنَعْتُ اِبْتَدَعْتُ دِيناً وَ دَعَوْتُ اَلنَّاسَ إِلَيْهِ وَ مَا أَرَى لِي تَوْبَةً إِلاَّ أَنْ آتِيَ مَنْ دَعَوْتُهُ إِلَيْهِ فَأَرُدَّهُ عَنْهُ فَجَعَلَ يَأْتِي أَصْحَابَهُ اَلَّذِينَ أَجَابُوهُ فَيَقُولُ إِنَّ اَلَّذِي دَعَوْتُكُمْ إِلَيْهِ بَاطِلٌ وَ إِنَّمَا اِبْتَدَعْتُهُ فَجَعَلُوا يَقُولُونَ كَذَبْتَ هَذَا هُوَ اَلْحَقُّ وَ لَكِنَّكَ شَكَكْتَ فِي دِينِكَ فَرَجَعْتَ عَنْهُ فَلَمَّا رَأَى ذَلِكَ عَمَدَ إِلَى سِلْسِلَةٍ فَوَتَدَ لَهَا وَتِداً ثُمَّ جَعَلَهَا فِي عُنُقِهِ وَ قَالَ لاَ أَحُلُّهَا حَتَّى يَتُوبَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيَّ فَأَوْحَى اَللَّهُ إِلَى نَبِيٍّ مِنَ اَلْأَنْبِيَاءِ قُلْ لِفُلاَنٍ وَ عِزَّتِي لَوْ دَعَوْتَنِي حَتَّى يَنْقَطِعَ أَوْصَالُكَ مَا اِسْتَجَبْتُ لَكَ حَتَّى تَرُدَّ مَنْ مَاتَ مِمَّا دَعَوْتَهُ إِلَيْهِ فَرَجَعَ عَنْهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 257 )
1-ابو بصير گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:در روزگارهاى پيش مردى بود كه تلاش ميكرد دنيا را از راه حلال بدست آورد و نتوانست،پس از راه حرام آن را طلب كرد باز موفق نگشت،شيطان نزد او آمد و گفت اى مرد تو دنيا را از راه مشروع خواستى نيافتى از راه حرام آن را جستجو نمودى بدست نياوردى آيا اكنون ترا دلالت نمايم بچيزى كه مالت را فراوان كند و دنيايت را رونق بخشد و پيروانت را زياد نمايد؟مرد گفت:آرى:شيطان گفت:دينى از خود اختراع كن و مردم را بدان دعوت نما،آن مرد اين كار بكرد و مردم از وى پذيرفتند و ويرا اطاعت كردند و وى بدنيائى كه آرزو ميكرد رسيد،و پس از مدّتى با خود انديشد و گفت كار بدى كردم و از خود دينى ساختم و مردم را بدان خواندم اكنون راهى براى توبه نمى بينيم جز اينكه كوشش كنم و بهر كس كه باين دين ساختگى دعوت كرده بودم قصّه را بگويم و او را از آن بازگردانم،پس برخاست و نزد پيروان خود رفت و گفت:آنچه كه من شما را بدان خوانده ام باطل است و از خود اختراع كرده ام،آنان شروع بتكذيب او كردند و گفتند دروغ ميگوئى و اين دين حقّ است و تو بيهوده در دين خود شكّ كرده و از آن برگشته اى،پس چون اين اصرار را از ايشان ديد زنجيرى حلقه دار گرفت و يكسر آن را بگردن افكند و سر ديگر بر زمين بكوفت و گفت آن را برنگيرم تا وقتى كه خداوند سبحان توبه ام را بپذيرد،پس خدا بيكى از پيمبران وحى فرستاد كه فلان را از من بگو:بعزّتم سوگند اگر آنقدر مرا بخوانى كه بند از بندت جدا شود محالست از تو بپذيرم جز اينكه هر كس بر دين ساختگى تو مرده باز آرى و زنده كنى و وى از آن دين باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 585
1-هشام بن الحكم از امام صادق عليه السّلام؛و محمد بن حمران،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:در روزگاران پيشين مردى بود كه مى خواست دنيا را از راه حلال و مشروع به دست آورد ولى موفق نشد،(بناگزير)كوشش خود را در راه حرام بكار بست ولى باز هم توفيق نيافت،آنگاه شيطان به سراغ او آمد و گفت:اى مرد!تو دنيا را از راه حلال خواستى،و نتوانستى،و از راه حرام طلب كردى باز هم آن را به دست نياوردى،آيا مى خواهى راهى در پيش پاى تو بگذارم كه مال و منال تو فزونى گيرد،و پيروان تو بسيار شوند؟!مرد گفت:آرى!شيطان گفت:دينى(تازه)بساز و مردم را به قبول آن دعوت كن! آن مرد،چنان كرد(كه شيطان گفت)و مردم دعوت او را پذيرفتند و(به دين او درآمدند و)در اطاعتش كوشيدند،و به آنچه مى خواست رسيد. پس از مدتى به فكر فرو رفت و با خود گفت:چه كار بدى كردم!دينى از خود ساختم و پرداختم و مردم را به دين(ساختگى)خود درآوردم،و اكنون براى توبه راهى جز اين نمى بينم كه نزد هر كه دعوت مرا پذيرفته است بروم و او را(از دين خود) بازگردانم. سپس نزد پيروانش رفت و گفت:به دينى شما را فرا خواندم كه ساخته و پرداختۀ (افكار شيطانى)من بود و باطل است!پيروانش گفتند:تو دروغ مى گويى،دين تو بر حقّ است،ولى تو(به ناحق)در دين خود ترديد كرده اى و از آن باز گشته اى! چون چنين ديد،زنجيرى فراهم كرد و يك طرف آن را به جايى بست و طرف ديگر آن را به گردن خود افكند و با خود گفت:اين زنجير را(هرگز)تا زمانى كه خداوند توبۀ مرا نپذيرد،از گردن خود باز نخواهم كرد. پس خداوند به يكى از پيامبران خود وحى كرد كه:به فلانى(به آن مرد)بگو:بعزّتم قسم كه اگر مرا آنقدر بخوانى كه بند از بند تو جدا گردد و بدن تو پاره پاره شود،از تو نخواهم پذيرفت،مگر آنكه هر كه را كه به راه خود فرا خوانده و معتقد ساخته اى و بر دين تو مرده است،(به دنيا)بازگردانى و از دين(ساختگى)تو باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 653
1. از ابو بصير[هشام ابن حكم] نقل شده است كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در روزگاران گذشته مردى بود كه تلاش مى كرد از راه حلال دنيا را به دست آورد ولى نمى توانست، از اين رو از راه حرام در پى دنيا برآمد، باز هم به هدف نرسيد. شيطان نزد او آمد و گفت: اى مرد: تو دنيا را از راه حلال طلب كردى و بر آن دست نيافتى، و از راه حرام طلب كردى باز هم بر آن دست نيافتى، مى خواهى تو را به چيزى راهنمايى كنم كه مال تو فراوان شود و دنيايت رونق گيرد و پيروانت بسيار گردند؟ آن مرد گفت: آرى. شيطان گفت: دينى را از خود اختراع كن و مردم را بدان فرا خوان. آن مرد چنين كرد و مردم از او پذيرفتند و وى را اطاعت كردند و او به دنياى خود رسيد. پس از چندى با خود انديشيد و گفت: كار بدى كردم كه از خود دينى ساختم و مردم را به آن فرا خواندم. اكنون راهى براى توبه نمى بينم جز اينكه نزد هر كسى كه او را به اين دين ساختگى دعوت كردم بروم و او را از آن بازگردانم. پس هر روز نزد دوستان خود كه سخن او را پذيرفته بودند مى رفت و به آنان مى گفت: آنچه من شما را بدان فراخواندم باطل بود و خودم بدعت گذاشته بودم، و آنان هم در پاسخ مى گفتند: تو دروغ مى گويى، اين دين حق است ولى تو در آن شك كرده و از آن برگشته اى. وقتى چنين ديد، زنجيرى برگرفت و يك سر آن را با ميخى به زمين كوفت و سر ديگرش را به گردن افكند و گفت تا وقتى كه خداوند بزرگ توبه ام را نپذيرد آن را باز نمى كنم. پس خداوند به يكى از پيامبران وحى فرستاد كه به فلانى بگو: به عزّتم سوگند، اگر آنقدر مرا بخوانى كه بند از بندت جدا شود توبۀ تو را نخواهم پذيرفت تا اينكه كسانى را كه بر دين ساختگى تو مرده اند زنده كنى و آنان از اين دين باز گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 507
[1022]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: در روزگاران پيشين مردى بود كه مى خواست دنيا را از راه حلال بجويد و به دست آورد ولى نتوانست، پس آنگاه از راه حرام جوياى دنيا شد تا آن را به دست آورد ولى باز هم نتوانست، پس شيطان نزد او آمد و گفت: اى مرد! همانا تو از راه حلال جوياى دنيا شدى و نتوانستى بر آن دست يابى و نيز از راه حرام جوياى دنيا شدى ولى باز هم نتوانستى آن را به دست آورى. آيا مى خواهى تو را به چيزى رهنمون سازم كه دارايى ات فزونى گيرد و دنيايت سامان يابد و پيروانت بسيار شوند؟ گفت: آرى. شيطان گفت: آيينى ساختگى پديد آور و مردمان را به آن فراخوان. آن مرد نيز چنين كرد و مردمان آيينش را پذيرفتند و فرمانبردارش شدند و او به دنيا دست يافت، پس از چندى به فكر فرو رفت و آنگاه [با خويش] گفت: كار بدى كردم كه آيينى نو پديد آوردم و مردم را به آن فراخواندم و اينك راهى براى بازگشت و توبه نمى بينم جز آنكه به سراغ آنان كه به آيينم فراخوانده ام بروم و آنان را از اين آيين دروغين بازگردانم؛ پس به سراغ پيروانش كه آيينش را پذيرفته بودند رفت و گفت: بى گمان اين آيينى كه شما را به آن فراخواندم باطل و نادرست است و همانا من آن را پديد آوردم. يارانش گفتند: دروغ مى گويى! اين آيينى حقّ است ولى تو در آيينت به ترديد افتاده اى و از آن برگشته اى. آن مرد چون چنين ديد زنجيرى را محكم بر زمين كوبيد و بر گرد گردنش آويخت و گفت: تا آنگاه كه خداى گرامى و بزرگ مرا نبخشايد زنجير را از گردنم نگشايم؛ پس خداوند بر يكى از پيامبران وحى نمود كه به فلانى بگو: به عزّتم سوگند كه اگر آن قدر مرا بخوانى كه بند از بندت گسسته گردد تو را نبخشايم جز آنكه هر كس را كه در حال ايمان به آيين تو مرده است [به دنيا] بازگردانى تا از دينت دست كشد و بازگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 591
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ حَرِيزٍ يَرْفَعُهُ قَالَ: كُلُّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَ كُلُّ ضَلاَلَةٍ سَبِيلُهَا اَلنَّارُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 258 )
[1023]2-... معصوم عليه السّلام فرمود: هر بدعتى گمراهى است و هر گمراهى راه به دوزخ دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 591
2-حريز بسند مرفوع روايت كرده كه فرمود:هر بدعتى ضلالت و گمراهى است و هر ضلالتى مسير و راهش بجانب آتش است. شرح:اين خبر را باصطلاح محدّثين مقطوع گويند.چون نامى از معصوم عليه السّلام برده نشده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 587
2-حريز-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام معصوم عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر بدعتى،گمراهى است،و نتيجۀ هر گمراهى آتش دوزخ مى باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 654
2. حريز در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه امام (عليه السّلام) فرمود: هر بدعتى ضلالت و گمراهى است و هر ضلالتى راهش به سوى دوزخ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 507
ص: 272
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَدْنَى اَلشِّرْكِ أَنْ يَبْتَدِعَ اَلرَّجُلُ رَأْياً فَيُحِبَّ عَلَيْهِ وَ يُبْغِضَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 258 )
3-محمّد بن مسلم گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:كمترين درجۀ شرك آنست كه مرد از خود رأيي داشته باشد و بر اساس آن رأى حبّ و بغض بخرج دهد، (يعنى موافقين رأيش را دوست و مخالفين را دشمن دارد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 587
3-محمد بن مسلم از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:پايين ترين درجۀ شرك،اين است كه آدمى از خود رأى و نظرى داشته باشد و بر اساس نظر و تشخيص خود ديگران را(كه موافق اويند)دوست و(آنان كه با نظر او مخالفند) دشمن بدارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 654
3. محمّد بن مسلم از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: كمترين مرتبۀ شرك اين است كه آدمى از خودش رأى و انديشه اى داشته باشد و بر اساس آن دوستى و دشمنى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 509
[1024]3-... امام باقر عليه السّلام فرمود: فروپايه ترين درجۀ شرك اين است كه انسان عقيده اى بسازد و بر اساس آن [با ديگران] دوستى كند و دشمنى نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 593
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا أَدْنَى اَلنَّصْبِ فَقَالَ أَنْ يَبْتَدِعَ اَلرَّجُلُ شَيْئاً فَيُحِبَّ عَلَيْهِ وَ يُبْغِضَ عَلَيْهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 258 )
4-ابو حمزۀ ثمالى گويد:بامام باقر عليه السّلام عرض كردم كمترين درجات نصب و دشمنى كدامست؟فرمود آنكه مرد چيزى(يعنى عقيده اى)نو ظهور آورد و بر اساس آن دوستى و يا دشمنى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 587
4-ابو حمزۀ ثمالى نقل كرده است كه از امام محمد باقر عليه السّلام پرسيدم:كمترين درجۀ دشمنى(با اهل بيت عليهم السّلام)چيست؟فرمود:اينكه شخص چيزى را از خود بسازد (عقيده و ايدۀ تازه اى را رواج دهد)و بر اساس آن(با مردم)دوستى و يا دشمنى بورزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 655
4. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: به امام باقر (عليه السّلام) گفتم: كمترين مرتبۀ دشمنى چيست؟ فرمود اينكه آدمى چيزى را بدعت نهد و بر اساس آن دوستى و دشمنى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 509
[1025]4-... ابو حمزۀ ثمالى گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم كه فروپايه ترين درجۀ دشمنى چيست؟ فرمود: اينكه انسان چيزى [عقيده اى] را بسازد و بر اساس آن [با ديگران] دوستى و دشمنى نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 593
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اَلْعَمِّيِّ بِإِسْنَادِهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَبَى اَللَّهُ تَعَالَى لِصَاحِبِ اَلْبِدْعَةِ بِالتَّوْبَةِ قِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ كَيْفَ ذَلِكَ قَالَ إِنَّهُ قَدْ أُشْرِبَ قَلْبُهُ حُبَّهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 258 )
5-محمّد بن جمهور عمّى بسند خود از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم روايت كند كه فرمود: خداى تعالى بدعت گذار را موفّق بتوبه نگرداند يا اينكه توبۀ او را نپذيرد،گفته شد يا رسول اللّٰه:چرا؟فرمود:بجهت اينكه قلبش به حبّ آن بدعت آميخته گشته و گرايش بدان بدعت در دلش ريشه دوانيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 588
5-عمّى به سند خود از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت كرده است كه فرمود:خداوند، توبه يى براى بدعتگزار قرار نداده است.پرسيدند:چرا اى رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم؟ حضرت فرمود:زيرا قلب او از انديشۀ هواخواهى و محبت آن بدعت پر شده(و جايى براى محبّت خدا و اولياى او باقى نمانده)است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 655
5. عمّى به سند خود از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل كرده است كه فرمود: خداوند هرگز بدعتگزار را موفق به توبه نمى كند. پرسيدند: اى پيامبر خدا، علّت آن چيست؟ فرمود: زيرا او قلب خود را با عشق به آن بدعت آميخته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 509
[1026]5-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خداى فرازمند توبۀ بدعتگزار را نمى پذيرد. عرض كردند: اى پيامبر خدا! چرا؟ فرمود: زيرا به راستى، دلش لبريز از محبّت آن بدعت شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 593
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ هَارُونَ بْنِ اَلْجَهْمِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ مَشَى إِلَى صَاحِبِ بِدْعَةٍ فَوَقَّرَهُ فَقَدْ مَشَى فِي هَدْمِ اَلْإِسْلاَمِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 258 )
6-حفص بن عمر گويد:امام صادق از پدرش از امير مؤمنان عليهم السّلام روايت كرده كه فرمود.هر كس بسوى بدعتگذارى قدم بردارد و او را احترام كند بدون ترديد بنابودى اسلام اقدام نموده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 588
6-حفص[جعفر]بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه به جانب بدعتگزارى،برود و به او احترام گذارد،مسلّما(در راه)نابودى اسلام قدم برداشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 655
6. حفص بن عمر از امام صادق (عليه السّلام)[از پدرش، از على (عليه السّلام)] نقل كرده است كه فرمود: هر كس نزد بدعتگزارى برود و او را احترام كند در راه نابودى اسلام قدم برداشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 509
[1027]6-... امام صادق [از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه امام على عليه السّلام] فرمود: هر كه به سوى بدعتگزار گام بردارد و بر او احترام گذارد بى گمان در راه نابودى اسلام گام برداشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 593
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا خَلَقَ اَللَّهُ خَلْقاً إِلاَّ جَعَلَ لَهُ فِي اَلْجَنَّةِ مَنْزِلاً وَ فِي اَلنَّارِ مَنْزِلاً فَإِذَا أُسْكِنَ أَهْلُ اَلْجَنَّةِ اَلْجَنَّةَ وَ أَهْلُ اَلنَّارِ اَلنَّارَ نَادَى مُنَادٍ يَا أَهْلَ اَلْجَنَّةِ أَشْرِفُوا فَيُشْرِفُونَ عَلَى اَلنَّارِ وَ يُرْفَعُ لَهُمْ مَنَازِلُهُمْ فِي اَلنَّارِ ثُمَّ يُقَالُ لَهُمْ هَذِهِ مَنَازِلُكُمُ اَلَّتِي لَوْ عَصَيْتُمْ رَبَّكُمْ دَخَلْتُمُوهَا فَلَوْ أَنَّ أَحَداً مَاتَ فَرَحاً لَمَاتَ أَهْلُ اَلْجَنَّةِ ذَلِكَ اَلْيَوْمَ فَرَحاً بِمَا صُرِفَ عَنْهُمْ مِنَ اَلْعَذَابِ ثُمَّ يُنَادَوْنَ يَا مَعَاشِرَ أَهْلِ اَلنَّارِ اِرْفَعُوا رُءُوسَكُمْ فَانْظُرُوا إِلَى مَنَازِلِكُمْ فِي اَلْجَنَّةِ فَيَرْفَعُونَ رُءُوسَهُمْ فَيَنْظُرُونَ إِلَى مَنَازِلِهِمْ وَ مَا فِيهَا مِنَ اَلنَّعِيمِ فَيُقَالُ لَهُمْ هَذِهِ مَنَازِلُكُمُ اَلَّتِي لَوْ أَطَعْتُمْ رَبَّكُمْ دَخَلْتُمُوهَا قَالَ قَالَ فَلَوْ أَنَّ أَحَداً مَاتَ حُزْناً لَمَاتَ أَهْلُ اَلنَّارِ ذَلِكَ [اَلْيَوْمَ حُزْناً ] فَيُورَثُ هَؤُلاَءِ مَنَازِلَ هَؤُلاَءِ وَ هَؤُلاَءِ مَنَازِلَ هَؤُلاَءِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ تَعَالَى أُولٰئِكَ هُمُ اَلْوٰارِثُونَ. `اَلَّذِينَ يَرِثُونَ اَلْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهٰا خٰالِدُونَ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 258 )
1-عثمان بن عيسى با واسطه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود خداوند هيچ كس را نيافريد مگر اينكه براى او جايگاهى در بهشت و جايگاهى در دوزخ مقرّر فرمود،و چون بهشتيان در بهشت و دوزخيان در دوزخ منزل گزينند مناديى ندا دهد اى اهل بهشت نظر افكنيد،پس جملگى سر بر آورند و بدوزخ نظر كنند و منزلهايشان كه در دوزخ براى آنها مهيّا شده است آشكار شود،و آنها بينند،سپس بدانها گفته شود اين همان مكانهائيست كه اگر خدا را نافرمانى ميكرديد لا جرم بدان داخل ميگشتيد،پس اگر بنا بود كه كسى از شدّت خوشحالى و شوق جان بسپارد هر آينه اهل بهشت در اين روز از شدّت سرور و خوشحالى قالب تهى ميكردند بجهت آنكه عذاب از آنها گشته است. آنگاه ندا كنند اى گروه دوزخيان سر برداريد و ببهشت نظر افكنيد و منازل خود را ببينيد،پس سر برآورند و جايگاه بهشتى خود را با تمام نعمتهائى كه در آنست مشاهده كنند،و بايشان گفته شود:اين همان منازلى است كه اگر اطاعت خداى خود ميكرديد بدان داخل ميشديد،فرمود:اگر چنان بود كه كسى از شدّت حزن و اندوه جان تسليم ميكرد،هر آينه اهل دوزخ در اين روز از شدّت اندوه ميمردند،پس منزل دوزخى بهشتيان را بميراث بدوزخيان دهند،و منزل بهشتى دوزخيان را بارث بأهل بهشت،و اين است كلام خداوند متعال كه ميفرمايد: «
أُولٰئِكَ هُمُ اَلْوٰارِثُونَ `اَلَّذِينَ يَرِثُونَ اَلْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهٰا خٰالِدُونَ
» يعنى اينان وارثانند كه بهشت را بارث خواهند برد و در آن جاويدان و هميشه خواهند ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 588
1-عثمان بن عيسى از قول يكى از دوستانش از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند هر بنده اى را كه مى آفريند،براى او جايگاهى در آتش و منزلى در بهشت در نظر مى گيرد،و هنگامى كه بهشتيان در بهشت و دوزخيان در دوزخ مستقر گردند سروشى ندا در مى دهد كه:اى ساكنان بهشت!نگاه كنيد،و آنان به دوزخ نگاه مى كنند و جايگاه خود را آشكار در آتش مى بينند،سپس به آنان خطاب مى شود كه: اين جايگاههاى شما بود كه اگر نافرمانى خدا را پيشۀ خود كرده بوديد ناگزير به ورود در آنها مى شديد.(با شنيدن اين خبر)اگر قرار بود كسى از شدّت سرور و شادمانى قالب تهى كند،بدون ترديد بهشتيان بودند كه از فرط خوشحالى و به خاطر عذابى كه از آنها دور شده است،مى مردند.و باز ندا مى شود كه:اى دوزخيان!سر خود را (كه از شرم به پايين انداخته ايد)بالا كنيد و به جايگاهى كه براى شما در بهشت مقرر شده بود،نظر كنيد!و آنان سر خود را بالا مى كنند و جايگاه خود را در بهشت با همۀ نعمتهائى كه در آن است مى بينند،و به آنان گفته مى شود:اينها جايگاههاى شما بود كه اگر(در دنيا)پروردگار خود را اطاعت كرده بوديد،در آن جاى مى گرفتيد.سپس حضرت فرمود:اگر قرار باشد(كه در آن روز و پس از شنيدن اين خبر)كسى از شدّت افسوس و اندوه بميرد،بدون ترديد،دوزخيان در اين روز از فرط حسرت و غم قالب تهى مى كردند.پس جايگاه بهشتيان در دوزخ-به ارث-به دوزخيان،و جايگاه دوزخيان را در بهشت-به ارث-به بهشتيان واگذارند و اين همان معنى كلام سخنان خداوند است كه(در سورۀ مؤمنان،آيۀ 10 و 11)مى فرمايد:«اينان(مؤمنان واقعى)همان وارثانند كه بهشت را به ارث خواهند برد و در آن براى هميشه ماندگار خواهند شد».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 656
4. ابو حمزۀ ثمالى مى گويد: به امام باقر (عليه السّلام) گفتم: كمترين مرتبۀ دشمنى چيست؟ فرمود اينكه آدمى چيزى را بدعت نهد و بر اساس آن دوستى و دشمنى كند.1. عثمان بن عيسى از يكى از دوستانش از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند هيچ كس را نيافريده است مگر اينكه براى او خانه اى در بهشت و خانه اى در دوزخ مقرر داشته است. هنگامى كه بهشتيان در بهشت و دوزخيان در دوزخ جاى مى گيرند، منادى ندا مى كند: اى اهل بهشت، نظر افكنيد. پس جملگى سر برمى آورند و به دوزخ نظر مى افكنند. در اين هنگام جايگاهشان در آتش برايشان آشكار مى گردد، و به آنان گفته مى شود: اين است خانه هاى شما كه اگر خدا را نافرمانى مى كرديد به آن درمى آمديد. پس اگر بنا بود كسى از شدّت خوشحالى بميرد، قطعا بهشتيان در آن روز به سبب اينكه عذاب از آنها گشته است از شدّت خوشحالى جان مى باختند. سپس ندا مى كنند: اى گروه دوزخيان، سر برداريد و به خانه هاى خود در بهشت نظر بيفكنيد. آنان سربرمى آورند و خانه هاى خود را با تمام نعمتهايى كه در آنهاست مى بينند. به آنان گفته مى شود: اين است خانه هاى شما كه اگر خدا را اطاعت مى كرديد به آن در مى آمديد. آن گاه امام (عليه السّلام) فرمود: اگر چنان بود كه كسى از شدّت اندوه بميرد، قطعا دوزخيان در آن روز از شدّت اندوه مى مردند. پس خانه هاى دوزخيان را در بهشت به بهشتيان، و خانه هاى بهشتيان را در دوزخ به دوزخيان مى دهند، و اين است سخن خداوند بزرگ:«اينانند كه ميراث برانند و بهشت را به ارث مى برند و جاودانه در آن خواهند ماند»[مؤمنون،10-11].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 509
[1028]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند بنده اى را نيافريد جز آنكه جايگاهى در بهشت و جايگاهى در دوزخ براى او نهاد و چون بهشتيان در بهشت و دوزخيان در دوزخ منزل گزينند نداگرى ندا سر دهد: اى بهشتيان! بنگريد، پس آنان به دوزخ بنگرند و جايگاه آنان در دوزخ نمايان شود، سپس به آنان گفته شود: اين جايگاه هايى است كه اگر پروردگار خويش را نافرمانى مى كرديد به آن در مى آمديد؛ پس اگر قرار باشد كسى از شادى بميرد همانا بهشتيان هستند كه در آن روز از شادى روى گردانى عذاب، جان مى سپرند؛ سپس دوزخيان را بانگ برآورند: اى دوزخيان! سر خود را بالا گيريد و به جايگاه هاى خويش در بهشت بنگريد، پس آنان سر خويش را بالا گيرند و به جايگاه هاى بهشتى و نعمت هايش بنگرند و به آنان گفته شود: اين جايگاه هايى است كه اگر پروردگار خويش را فرمان مى برديد به آن در مى آمديد؛ پس اگر قرار باشد كسى از اندوه بميرد دوزخيان هستند كه در آن روز از اندوه جان مى سپردند؛ پس جايگاه هاى بهشتيان در دوزخ را دوزخيان به ميراث برند و جايگاه دوزخيان در بهشت را بهشتيان به ميراث برند و اين همان سخن خداى گرامى و بزرگ است كه مى فرمايد:«ايشانند ميراث بران*كه بهشت برين را به ميراث برند و در آن جاويدانند»[مؤمنون ، آيۀ 10 و 11].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 593
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ بَكْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْأَزْدِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّ اَلشَّكَّ وَ اَلْمَعْصِيَةَ فِي اَلنَّارِ لَيْسَ مِنَّا وَ لاَ إِلَيْنَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 259 )
1. بكر بن محمّد ازدى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: شك و ترديد در دين و نافرمانى خدا در آتش است. اين دو صفت نه از ما هستند و نه به سوى ما گرايش دارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 511
[1029]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: همانا ترديد [در دين] و گناه، در دوزخ است؛ اين دو صفت از ما نيستند و راهى به سوى ما ندارند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 595
1-بكر بن محمّد أزدى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:امير مؤمنان عليه السّلام فرموده است:همانا شكّ(دو دلى و بدگمانى)و نيز نافرمانى حقّ در آتش است، اين دو صفت نه از ما باشند و نه بسوى ما توجّه دارند. شرح:مراد از شكّ اهل شكّند،و مراد از نافرمانى نافرمان و معصيت كننده است،و بسبب اين دو صفت استحقاق آتش پيدا كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 590
1-بكر بن محمد ازدى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:براستى كه(جايگاه)شك و ترديد(در دين)و نافرمانى(از اوامر و نواهى خداوند)در آتش(دوزخ)است،و همانا اين دو صفت نه از مايند و نه به جانب ما بازمى گردند(و صاحبان اين دو صفت نه با ما بودند و نخواهند بود).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 657
ص: 273
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ عَنِ اَلْوَلِيدِ بْنِ صَبِيحٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَيُّ اِمْرَأَةٍ تَتَطَيَّبُ ثُمَّ خَرَجَتْ مِنْ بَيْتِهَا فَهِيَ تُلْعَنُ حَتَّى تَرْجِعَ إِلَى بَيْتِهَا مَتَى رَجَعَتْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 259 )
1-وليد بن صبيح از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر آن زنى كه خود را بعطر خوشبو كند و از خانه شوهر خود بيرون رود،پيوسته او را لعن كنند تا بخانه باز گردد هر وقت كه بازگشت(يعنى هر چه طول بكشد بيشتر لعن شود).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 590
1-وليد بن صبيح از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: هر زنى كه خود را معطّر كند و از خانۀ خود بيرون رود،تا زمانى كه به خانه اش باز گردد مورد لعنت و نفرين(فرشتگان نگهبان خود)قرار مى گيرد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 658
1. وليد بن صبيح از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر زنى كه خود را خوشبو كند و از خانه خارج شود، پيوسته تا وقتى كه به خانه برمى گردد -هر وقت كه بازگردد-مورد لعنت خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 511
[1030]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر زنى كه خويش را عطرآگين سازد و سپس از خانه بيرون رود تا آنگاه كه به خانه باز گردد او را لعنت كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 595
حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ عَمْرِو بْنِ قَيْسٍ اَلْمَشْرِقِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَا وَ اِبْنُ عَمٍّ لِي وَ هُوَ فِي قَصْرِ بَنِي مُقَاتِلٍ فَسَلَّمْنَا عَلَيْهِ فَقَالَ لَهُ اِبْنُ عَمِّي يَا أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ هَذَا اَلَّذِي أَرَى خِضَابٌ أَوْ شَعْرُكَ فَقَالَ خِضَابٌ وَ اَلشَّيْبُ إِلَيْنَا بَنِي هَاشِمٍ يُعَجِّلُ ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَيْنَا فَقَالَ جِئْتُمَا لِنُصْرَتِي فَقُلْتُ إِنِّي رَجُلٌ كَبِيرُ اَلسِّنِّ كَثِيرُ اَلدَّيْنِ كَثِيرُ اَلْعِيَالِ وَ فِي يَدِي بَضَائِعُ لِلنَّاسِ وَ لاَ أَدْرِي مَا يَكُونُ وَ أَكْرَهُ أَنْ أُضَيِّعَ أَمَانَتِي وَ قَالَ لَهُ اِبْنُ عَمِّي مِثْلَ ذَلِكَ قَالَ لَنَا فَانْطَلِقَا فَلاَ تَسْمَعَا لِي وَاعِيَةً وَ لاَ تَرَيَا لِي سَوَاداً فَإِنَّهُ مَنْ سَمِعَ وَاعِيَتَنَا أَوْ رَأَى سَوَادَنَا فَلَمْ يُجِبْنَا وَ لَمْ يُعِنَّا كَانَ حَقّاً عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُكِبَّهُ عَلَى مَنْخِرَيْهِ فِي اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 259 )
1-عمرو بن قيس مشرقىّ گويد:من و پسر عمويم در قصر بنى مقاتل بر حسين عليه السّلام(در سفرى كه از مكّه بكوفه مى آمد)وارد شديم و سلام كرده نشستيم،پسر عمويم گفت يا ابا عبد اللّٰه اينكه در موى رخ شما مى بينيم آيا اثر خضاب است يا خود رنگ موى شما است؟فرمود:خضاب است و پيرى زود بسر وقت ما اولاد هاشم آمده، آنگاه بما رو كرده فرمود:آيا براى يارى من آمده ايد؟عرض كردم من پير شده ام و بدهى زياد دارم و بسيار عيالمندم،و مال و اماناتى از مردم نزد من است نميدانم چه خواهد شد،و خوش ندارم مال مردم در دست من تلف شود و معذرت خواستم،و پسر عمويم نيز پاسخى مانند من اظهار كرد و عذر خواست،حضرت بما فرمود:پس از اينجا كوچ كنيد كه بانگ و فرياد مظلوميّت ما را نشنويد، و سياهى جمعيت ما را نبينيد،زيرا هر كس فرياد دادخواهى ما را بشنود و سياهى اردوى ما ببيند و ما را اجابت نكند،و بداد ما نرسد،و يارى ما نكند بر خداوند حقّ است كه او را برو در آتش دوزخ سرنگون سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 591
1-عمرو بن قيس مشرقى نقل كرده است كه:همراه با پسر عمويم به خدمت امام حسين عليه السّلام در قصر بنى مقاتل شرفياب شديم،پس از عرض سلام پسر عمويم به امام عليه السّلام عرض كرد:يا ابا عبد اللّٰه!اين اثر خضاب است يا خود موى شماست(كه سياه مانده است)؟!فرمود:اين(اثر)خضاب است،و پيرى(خيلى)زود به سراغ ما بنى هاشم مى آيد. آنگاه رو كرد به جانب ما و فرمود:براى يارى من آمده ايد؟عرض كردم:من،مرد سالخورده اى هستم و بدهى زيادى دارم و افراد تحت تكفّل من(هم)بسيارند،و كالاهاى مردم(به رسم امانت)نزد من است،و دوست ندارم امانت را ضايع سازم. و نمى دانم كه چه خواهد شد؟!راوى مى گويد كه:پسر عموى من نيز پاسخى همانند پاسخ من اظهار كرد!امام عليه السّلام به ما فرمود:(برخيزيد و از اينجا)برويد تا فرياد دادخواهى ما را نشنويد،و سياهى جمعيّت ما را نبينيد،زيرا كسى كه فرياد دادخواهى ما را بشنود و جمعيت ما را ببيند ولى دعوت ما را نپذيرد و به يارى ما نشتابد بر خداست كه او را با صورت در آتش دوزخ بيفكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 659
1. عمرو بن قيس مشرقى مى گويد: من و پسر عمويم در قصر بنى مقاتل بر حسين (عليه السّلام) وارد شديم و سلام كرديم. پسر عمويم به آن حضرت گفت: يا ابا عبد اللّٰه، اين رنگى كه در موى صورت شما مى بينم اثر خضاب است يا رنگ موى شماست؟ فرمود: خضاب است. پيرى، زود به سراغ ما بنى هاشم آمده است. آن گاه به ما روى كرد و فرمود: آيا براى يارى من آمده ايد؟ گفتم: من پير شده ام و بدهى فراوانى دارم و بسيار عيالمندم و كالاهايى از مردم به امانت نزد من است و نمى دانم چه خواهد شد و دوست ندارم امانت مردم تلف شود. پسر عمويم نيز به آن حضرت پاسخى مانند پاسخ من داد. حضرت به ما فرمود: پس از اينجا برويد كه صداى مظلوميت مرا نشنويد و سياهى جمعيت ما را نبينيد، زيرا هر كس استغاثۀ ما را بشنود يا سياهى جمعيت ما را ببيند و ما را اجابت نكند و به فرياد ما نرسد، بر خدا سزاوار است كه او را به صورت در آتش دوزخ سرنگون سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 511
[1031]1-... عمرو بن قيس مشرقى گويد: همراه پسر عمويم نزد امام حسين عليه السّلام در قصر بنى مقاتل رفتيم و پس از عرض سلام، پسر عمويم به آن حضرت عليه السّلام عرض كرد: اى ابا عبد اللّٰه! اين سياهى كه بر موى شما مى بينم اثر خضاب است يا خود موى شماست [كه سياه مانده است]؟! فرمود: اثر خضاب است و پيرى زود به بنى هاشم مى رسد، سپس به ما رو نمود و فرمود: براى يارى من آمده ايد؟ عرض كردم: من مردى كهن سال و بسيار بدهكار و عيالوار هستم و امانت هاى مردم در دست من است و نمى دانم كه چه پيش خواهد آمد و دوست ندارم كه امانت هاى مردم را تباه و ضايع سازم و پسر عمويم نيز سخنانى مانند سخنان مرا گفت. امام عليه السّلام فرمود: از اينجا برويد تا فرياد دادخواهى ما را نشنويد و ما را نبينيد؛ زيرا بى گمان هر كه فرياد دادخواهى ما را بشنود و ما را ببيند و به يارى ما نشتابد و به فريادرسى ما نيايد اين حقّ بر خدا باشد كه او را با صورت به دوزخ افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 595
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ أَبِي طَالِبٍ عَنِ اِبْنِ هَدِيَّةَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ: مَنْ وَلِيَ عَشَرَةً فَلَمْ يَعْدِلْ فِيهِمْ جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ يَدَاهُ وَ رِجْلاَهُ وَ رَأْسُهُ فِي ثَقْبِ فَأْسٍ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 260 )
1-انس بن مالك گويد:از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم شنيدم كه ميفرمود:هر كس برده تن سالار شود و با آنها بعدالت رفتار نكند،روز قيامت بيايد در حالى كه دست و پا و سر او در سوراخ تبرى باشد. شرح:اين يا كنايه از شدّت بيچارگى و حقارت و بدبختى اوست،و يا اينكه اين نوع او را عذاب و شكنجه خواهند كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 592
1-انس بن مالك نقل كرده است كه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شنيدم كه فرمود:كسى كه عهده دار امور ده نفر باشد ولى با آنان به عدالت رفتار نكند،در روز قيامت در حالى كه دست و پا و سر او را در سوراخ تبرى قرار داده اند،برانگيخته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 660
1. انس بن مالك مى گويد: از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) شنيدم كه مى فرمود: هر كس سرپرستى ده نفر را بر عهده بگيرد و ميان آنان به عدالت رفتار نكند، روز قيامت در حالى به صحنۀ محشر مى آيد كه دست و پا و سرش در سوراخ تبرى قرار دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 513
[1032]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه سرپرستى ده نفر را بر عهده گيرد و در ميانشان با عدالت پيشگى رفتار نكند در روز رستاخيز در حالى آيد كه دست ها و پاها و سرش در سوراخ تبرى فرو رفته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 597
ص: 274
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ عَنْ أَبِي عِمْرَانَ اَلْأَرْمَنِيِّ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ وَلِيَ شَيْئاً مِنْ أُمُورِ اَلْمُسْلِمِينَ فَضَيَّعَهُمْ ضَيَّعَهُ اَللَّهُ تَعَالَى .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 260 )
1-عمرو بن مروان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس متولّى كارى از امور مسلمانان شود و وظيفۀ خود را صحيح و درست انجام ندهد و آنها را مهمل گذارد،خداوند متعال او را بى بهره و بى نصيب گرداند.(يعنى بهمان طريق با او رفتار خواهد نمود).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 592
1-عمرو بن مروان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه مسئوليّت ادارۀ قسمتى از امور مربوط به مسلمانان را بر عهده بگيرد ولى(در انجام وظيفۀ خود كوتاهى كند تا)آنان را ضايع سازد؛خداوند او را(از فيض رحمت بى منتهاى خود) بى نصيب گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 660
1. عمرو بن مروان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس امرى از امور مسلمانان را بر عهده بگيرد و آن را بر ايشان تباه سازد، خدا او را تباه خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 513
[1033]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه يكى از كارهاى مسلمانان را به دست گيرد ولى آن را تباه سازد خداى فرازمند او را تباه گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 597
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ أَبِي اَلْمُغِيرَةِ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ أَيْنَ اَلظَّلَمَةُ وَ أَعْوَانُهُمْ وَ مَنْ لاط [لاَقَ] لَهُمْ دَوَاةً وَ رَبَطَ كِيساً أَوْ مَدَّ لَهُمْ مرة [مَدَّةَ] قَلَمٍ فَاحْشُرُوهُمْ مَعَهُمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 260 )
1-سكونى گويد:جعفر بن محمّد عليهما السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:چون روز قيامت شود منادى حقّ ندا دهد:كجايند بيداد گران و كمككاران آنها،و آنان كه براى ايشان دواتى ليقه كردند،يا سر كيسه و جوالى را براى آنها ريسمان بستند،يا قلمى را اصلاح نمودند؟پس همه آنها را با ظالمان يك جا محشور كنيد. شرح:مراد آنست كه هر كس بهر نحو ستمكار را اعانت كند در كيفر با او شريك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 593
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:چون روز قيامت فرا رسد،سروشى ندا در مى دهد كه: كجايند ستمگران و دستياران آنان و كسانى كه دواتى را براى آنها آماده كردند يا كيسه اى را براى آنان بستند يا قلمى براى آنها اصلاح كردند؟!پس همۀ آنان را با بيدادگران در يك جايگاه برانگيزيد(چرا كه اينان در جرائم آنان شريكند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 661
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: چون روز قيامت شود منادى ندا كند: كجايند ستمكاران و دستيارانشان و كسانى كه براى آنان دواتى ليقه كردند يا در كيسه اى برايشان بستند يا قلمى براى آنان اصلاح نمودند؟[آن گاه خطاب مى رسد:] آنان را نيز با ستمكاران محشور كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 513
[1034]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چون روز رستاخيز فرا رسد نداگرى بانگ برآورد: كجايند ستم پيشگان و ياران آنان و كسانى كه دواتى برايشان فراهم آورده اند يا كيسه اى براى آنها بسته اند و يا قلمى را برايشان اصلاح كرده اند؟ همۀ آنان را با ستم پيشگان در يك جا محشور كنيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 597
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا اِقْتَرَبَ عَبْدٌ مِنْ سُلْطَانٍ إِلاَّ تَبَاعَدَ مِنَ اَللَّهِ وَ لاَ كَثُرَ مَالُهُ إِلاَّ اِشْتَدَّ حِسَابُهُ وَ لاَ كَثُرَ تَبِعَتُهُ إِلاَّ كَثُرَتْ شَيَاطِينُهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 260 )
1-سكونىّ گويد:جعفر بن محمّد عليهما السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هيچ كس خود را بشهريار(ستمگرى)نزديك نساخت جز اينكه از خدا دور شد،و مال و ثروتش زياد نگشت مگر اينكه حسابش سخت و سنگين شد،و اتباع و هوادارانش بسيار نگشتند جز اينكه شياطين گرد او بسيار شدند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 593
1-و به همين سند از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه فرمود:بنده اى نيست كه خود را به حاكم(ستمگرى)نزديك كند مگر اينكه(به همان اندازه)از درگاه خدا دور مى گردد،و ثروتش افزونى نيابد مگر آنكه(كار)حسابش(در آخرت) دشوار و سنگين شود،و هواخواهان او بسيار نمى گردد جز اينكه(تعداد)شيطانهاى پيرامونش بسيار مى گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 661
1. نيز به همين سند از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل شده است كه فرمود: هيچ كس خود را به سلطان نزديك نكرد مگر اينكه از خدا دور گرديد، و ثروتش زياد نشد مگر اينكه حسابش سخت گشت، و پيروانش افزون نشد مگر اينكه شياطين بر گرد او فراوان گشتند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 513
[1035]1-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هيچ بنده اى به زمامدارى ستمكار نزديك نشود جز آنكه از خدا دور گردد، و دارايى اش فزونى نيابد جز آنكه حسابش سخت شود، و پيروانش زياد نگردند جز آنكه شيطان هايش نيز فزونى گيرند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 599
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِيَّاكُمْ وَ أَبْوَابَ اَلسُّلْطَانِ وَ حَوَاشِيَهَا فَإِنَّ أَقْرَبَكُمْ مِنْ أَبْوَابِ اَلسُّلْطَانِ وَ حَوَاشِيهَا أَبْعَدُكُمْ مِنَ اَللَّهِ تَعَالَى وَ مَنْ آثَرَ اَلسُّلْطَانَ عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى أَذْهَبَ اَللَّهُ عَنْهُ اَلْوَرَعَ وَ جَعَلَهُ حَيْرَانَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 260 )
[1036]2-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: از دربار و نزديكان زمامدار بپرهيزيد كه به راستى، نزديك ترين شما به دربار و نزديكان زمامدار، دورترين شما از خداى فرازمند است و هر كه زمامدارى را بر خداى گرامى و بزرگ ترجيح دهد خداوند پارسايى را از دلش بزدايد و او را سرگشته واگذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 599
و نيز گويد:حضرت صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:بر حذر باشيد از اينكه كارگزار و يا كارمند ستمگرى باشيد،زيرا هر چه يكتن از شما بابواب ستمگر و حاشيه نشينى او نزديكتر باشد از خداى متعال دورتر خواهد بود،و هر كس خواست ستمگر را برخاست خداى عزّ و جلّ مقدّم دارد پروردگار پارسائى را از دل او ببرد و او را حيران واگذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 594
2-و به همين سند،باز از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه فرمود:شما از دربار پادشاهان و حاكمان(بيدادگر)و درباريان آنان بر حذر مى دارم!زيرا نزديكترين شما به دربار و درباريان آنها،دورترين شما از درگاه خداوند است؛و كسى كه ستمگر را بر خداوند،بيشى و پيشى مى دهد،خداوند(فروغ)پارسايى را از قلب او مى گيرد و او را به حيرت و سرگردانى دچار مى سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 662
2. نيز به همين سند از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نقل شده كه فرمود: بپرهيزيد از درگاه سلطان و اطرافيان آنها همانا نزديكترين شما به درگاه سلطان و اطرافيان آنها دورترين شما از خداست، و هر كس سلطان را بر خدا مقدم بدارد خداوند ورع را از او برمى دارد و او را سرگردان سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 513
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اِبْنِ بِنْتِ اَلْوَلِيدِ بْنِ صَبِيحٍ اَلْبَاهِلِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ سَوَّدَ اِسْمَهُ فِي دِيوَانِ اَلْجَبَّارِينَ [مِنْ] وُلْدِ فُلاَنٍ (1) حَشَرَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ خِنْزِيراً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 261 )
[1037]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه نامش را در دفتر فرزندان فلانى (بنى عباس) بنويسد خداوند او را در روز رستاخيز خوك محشور گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 599
1-يعقوب بن يزيد از دخترزادۀ وليد بن صبيح نقل كرده كه گفت: امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس نام خود را در ديوان(يعنى دفتر ادارى)فرزندان فلان(مراد بنى عبّاسند)ثبت كند خداوند در روز قيامت او را بصورت خنزير يعنى خوك محشور گرداند. شرح:در روايات ما شيعيان سخت از كارمندى در دستگاه مخالفين منع شده است و فقهاء عظام در رسائل عمليّه آن را جزء مكاسب محرّمه آورده اند ولى نه بطور مطلق و كلّى بلكه مواردى را استثناء كرده اند از جمله موردى كه باذن و اجازۀ امام يا نايب خاصّ يا عام او باشد،كه با اين شرط حرام ندانند و بسيارى از بزرگان روات و محدّثين عاليمقام شيعه در دستگاه خلفا داراى منصبى بودند و نامشان در ديوان آنها ثبت بود و با اين حال نزد امامان عليهم السّلام موقعيّتى محترم داشتند و مورد رضايت و خوشنودى ائمّه اطهار عليهم السّلام بودند،چون باذن و اجازه و دستور امام در اين شغل داخل شده بودند و شرايط آن را انجام ميدادند،و در ص 442 در ذيل صفحه روايتى از امام هشتم راجع بمحمّد بن اسماعيل بن بزيع كه خود يكى از اينها است نقل كرديم كه دليل بر اين مدّعا است،و از اين افراد بسيار بودند از جملۀ آنها علىّ بن يقطين و عبد اللّٰه بن سنان و يحيى بن علا و جعفر بن يحيى ميباشند كه همه در ادارات خلفاى بنى العبّاس شغل مهمّ و محترمى داشتند و در عين حال مورد علاقه امام عليه السّلام بودند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 594
1-نوادۀ دخترى وليد بن صبيح باهلى نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:كسى كه نامش را در ديوان فرزندان فلان بنويسد ،خداوند در روز قيامت او را به صورت خوك محشور مى سازد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 662
1. يعقوب بن يزيد از دخترزادۀ وليد بن صبيح باهلى نقل كرده است كه گفت: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس نام خود را در ديوان فرزندان فلانى (يعنى بنى عباس) ثبت كند، خداوند او را روز قيامت به صورت خوك محشور خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 515
ص: 275
أَبِي رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَى بْنِ عَمْرٍو عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ سَعْدٍ اَلْإِسْكَافِ عَنِ اَلْأَصْبَغِ عَنْ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَيُّمَا وَالٍ اِحْتَجَبَ عَنْ حَوَائِجِ اَلنَّاسِ اِحْتَجَبَ اَللَّهُ عَنْهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ عَنْ حَوَائِجِهِ وَ إِنْ أَخَذَ هَدِيَّةً كَانَ غُلُولاً وَ إِنْ أَخَذَ رِشْوَةً فَهُوَ مُشْرِكٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 261 )
1. از اصبغ بن نباته نقل شده است كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: هر حاكمى كه خود را در برابر خواسته هاى مردم پنهان كند، خداوند روز قيامت خود را از او و از خواسته هايش پنهان خواهد ساخت، و اگر براى انجام كار كسى هديه اى بگيرد خيانت است، و چنانچه رشوه بگيرد مشرك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 515
[1038]1-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هر زمامدارى كه خويش را از [رسيدگى به] نيازهاى مردم به دور دارد خداوند او را در روز رستاخيز از [دستيابى به] خواسته هايش به دور خواهد داشت و اگر زمامدار هديه اى بگيرد خيانت نموده و چون رشوه اى بگيرد به خدا شرك ورزيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 599
1-از اصبغ بن نباته روايت شده است كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود:هر آن والى كه خود را هنگام نياز مردم پنهان كند،خداوند نيز در روز قيامت خود را از او بپوشد و بحاجاتش در آن روز نرسد،و چنانچه براى رسيدن بامور كسى از وى هديّه اى بستاند آن هديه خيانت خواهد بود،و اگر رشوه اى بگيرد(شرك بخدا محسوب مى شود)و مشرك خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 595
1-اصبغ بن نباته از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر حاكمى كه خود را به هنگام نياز مردم پنهان سازد(و مردم براى رفع نياز به او دسترسى نداشته) خداوند نيز روز قيامت،خود را از او پنهان مى سازد،و به نياز او ترتيب اثر نمى دهد؛ و اگر(در قبال انجام كارى)هديه اى از كسى بگيرد آن هديه(به منزلۀ)خيانت است،و اگر رشوه اى دريافت كند به خدا شرك ورزيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 663
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا قَرَبَ قَوْمٌ مِنَ اَلْمُنْكِرِينَ أَظْهُرَهُمْ لاَ يُعَيِّرُونَهُ إِلاَّ أَوْشَكَ أَنْ يَعُمَّهُمُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِعِقَابٍ مِنْ عِنْدِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 261 )
1-محمّد بن سنان بسند مرفوع از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: هيچ جمعيّتى نباشد كه در ميان آنها عمل منكر و ناشايسته اى انجام شود و آنان دانسته بى تفاوتى نشان دهند و جلوگيرى نكنند و سكوت اختيار نمايند جز اينكه بزودى خداوند كيفرى از جانب خويش فرستد و عذابى نازل سازد كه همه را فرا گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 596
1-محمد بن سنان-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هر گروهى كه در برابر كار زشت(منكر)و ناشايسته اى كه در ميان آنان رواج دارد سكوت كنند،يا آن انجام دهندۀ آن كار زشت را سرزنش نكنند خداوند بزودى عذاب فراگير خود را بر آنان فرود خواهد آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 663
1. محمّد بن سنان در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر قومى كه در ميانشان كسى آشكارا به كار زشت اقرار كند و آنان او را سرزنش نكنند، بيم آن است كه خداوند عذابى فراگير بر آنان فرو فرستد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 515
[1039]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ قومى نباشد كه كارهاى نكوهيده و زشت در ميانشان انجام شود و آنان زشتكار را سرزنش نكنند جز آنكه نزديك باشد كه خداى گرامى و بزرگ عذابى فراگير بر آنان فرو فرستد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 599
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ اَلْمُصِيبَةَ إِذَا عَمِلَ بِهَا اَلْعَبْدُ سِرّاً لَمْ تُضِرَّ إِلاَّ عَامِلَهَا وَ إِذَا عَمِلَ بِهَا عَلاَنِيَةً وَ لَمْ يُعَيَّرْ عَلَيْهِ أَضَرَّتِ اَلْعَامَّةَ قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ ذَلِكَ أَنَّهُ يُذِلُّ بِعَمَلِهِ دِينَ اَللَّهِ وَ يَقْتَدِي بِهِ أَهْلُ عَدَاوَةٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 261 )
2-مسعدة بن صدقه گويد:جعفر بن محمّد از پدرش عليهما السّلام نقل كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:همانا معصيتى را كه شخص در پنهانى مرتكب مى شود زيان و وبالش جز او را نخواهد گرفت،ولى هر گاه آن را آشكارا مرتكب شود و از طرف مردم سرزنش نشود زيانش عمومى خواهد گشت و ضررش همه را فرا خواهد گرفت. امام صادق عليه السّلام فرمود:اين بدان جهت است كه با اين كار(يعنى تجاهر بمعصيت)دين خدا را كوچك شمرده و آن را خوار نموده است.و نيز آنان كه آمادگى براى مخالفت با خدا و دين او دارند باو تأسّى جسته يعنى از او پيروى خواهند كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 596
2-مسعدة بن صدقه از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:ترديدى نيست كه اگر بنده اى در پنهان(از اوامر و نواهى حق)نافرمانى كند،پى آمد و زيان آن تنها گريبانگير خود او خواهد شد.ولى اگر آشكارا چنين كار ناشايسته اى را انجام دهد و مورد سرزنش مردم قرار نگيرد،آثار سوء ناشى از آن،دامنگير عموم مردم و زيان آن فراگير خواهد شد. سپس امام صادق عليه السّلام فرمود:و اين بدين جهت است كه او(در واقع)با اين كار (ناپسند)دين خدا را خوار و كوچك شمرده،و خود را در موقعيتى قرار داده است كه دشمنان خدا از رفتار او پيروى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 664
2. مسعدة بن صدقه از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: گناه را اگر كسى در پنهانى انجام داد زيانش به غير او نخواهد رسيد، ولى اگر آن را آشكارا مرتكب شد و ديگران او را سرزنش نكردند زيانش دامنگير همگان خواهد شد. آن گاه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: اين بدان جهت است كه او با اين كارش دين خدا را كوچك شمرده و دشمنان خدا از او پيروى خواهند كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 515
[1040]2-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اگر بنده اى در نهان بر گناهى دست آلايد تنها به خودش زيان رساند و چون آشكارا گناهى از او سر زند و او را به خاطر آن گناه سرزنش نكنند زيانش همه را فرا گيرد. امام صادق عليه السّلام فرمود: اين از آن روست كه با كارش دين خدا را خوار نموده و دشمنان خدا از او پيروى خواهند كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 601
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى لاَ يُعَذِّبُ اَلْعَامَّةَ بِذَنْبِ اَلْخَاصَّةِ إِذَا عَمِلَتِ اَلْخَاصَّةُ بِالْمُنْكَرِ سِرّاً مِنْ غَيْرِ أَنْ تَعْلَمَ اَلْعَامَّةُ فَإِذَا عَمِلَتِ اَلْخَاصَّةُ بِالْمُنْكَرِ جِهَاراً فَلَمْ يُعَيِّرْ ذَلِكَ اَلْعَامَّةُ اِسْتَوْجَبَ اَلْفَرِيقَانِ اَلْعُقُوبَةَ مِنَ اَللَّهِ تَعَالَى - وَ قَالَ لاَ يَحْضُرَنَّ أَحَدُكُمْ رَجُلاً يَضْرِبُهُ سُلْطَانٌ جَائِرٌ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً وَ لاَ مَقْبُولاً وَ لاَ مَظْلُوماً إِذَا لَمْ يَنْصُرْهُ - لِأَنَّ نُصْرَةَ اَلْمُؤْمِنِ فَرِيضَةٌ وَاجِبَةٌ فَإِذَا هُوَ حَضَرَهُ وَ اَلْعَافِيَةُ أَوْسَعُ مَا لَمْ يَلْزَمْكَ اَلْحُجَّةُ اَلْحَاضِرَةُ قَالَ وَ لَمَّا وَقَعَ اَلتَّقْصِيرُ (1) فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ جَعَلَ اَلرَّجُلُ مِنْهُمْ يَرَى أَخَاهُ عَلَى اَلذَّنْبِ فَيَنْهَاهُ فَلاَ يَنْتَهِي فَلاَ يَمْنَعُهُ مِنْ ذَلِكَ أَنْ يَكُونَ أَكِيلَهُ وَ جَلِيسَهُ وَ شَرِيبَهُ حَتَّى ضَرَبَ اَللَّهُ تَعَالَى قُلُوبَ بَعْضِهِمْ بِبَعْضٍ وَ نَزَلَ فِيهِمُ اَلْقُرْآنُ حَيْثُ يَقُولُ عَزَّ وَ جَلَّ - لُعِنَ اَلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرٰائِيلَ عَلىٰ لِسٰانِ دٰاوُدَ وَ عِيسَى اِبْنِ مَرْيَمَ ذٰلِكَ بِمٰا عَصَوْا وَ كٰانُوا يَعْتَدُونَ. `كٰانُوا لاٰ يَتَنٰاهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ إِلَى آخِرِ اَلْآيَةِ (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 261 )
3-و نيز بسند سابق از امير المؤمنين عليه السّلام نقل كرده كه فرمود:اى گروه مردم همانا خداوند متعال عذاب نكند توده و عموم مردم را بگناه عدّه اى اندك و خاصّ هر گاه در پنهانى و بدون اينكه مردمان آگاه شوند مرتكب آن شوند، أمّا هر گاه آن جمعيّت اندك عمل زشت را آشكارا انجام دهند،و تودۀ مردم بر ايشان عيب نگيرند و آنان را سرزنش نكنند هر دو دسته از جانب خداوند متعال مستحقّ عقوبت شوند. و نيز فرمود:هنگامى كه بيدادگرى مردى را از روى ظلم و دشمنى ميزند و يا بقتل مى رساند و يا مظلومى را شكنجه مينمايد در آنجا حاضر نشويد،زيرا يارى مؤمن بر مؤمن هنگامى كه حاضر باشد واجب است،و عافيت و غير مكلّف بودن آسانتر باشد مادامى كه حجّت بر تو تمام نشده. و فرمود:هنگامى كه در ميان بنى اسرائيل سستى پديد آمد چنان بود كه مرد برادر دينى خود را مرتكب گناه ميديد و او را نهى ميكرد و وى دست برنميداشت، ولى اين كار موجب آن نميشد كه نهى كننده را از همغذائى و همنشينى و همپيالگى با مرتكب گناه باز دارد،تا اينكه خداوند دلهاى آنها را با يك ديگر مخالف كرد و با هم دشمن نمود،و در بارۀ آنها اين آيه را نازل فرمود«
لُعِنَ اَلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ
» «
بَنِي إِسْرٰائِيلَ عَلىٰ لِسٰانِ دٰاوُدَ وَ عِيسَى اِبْنِ مَرْيَمَ ذٰلِكَ بِمٰا عَصَوْا وَ كٰانُوا يَعْتَدُونَ.`كٰانُوا لاٰ يَتَنٰاهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ
»-تا آخر آيه آنان كه از بنى اسرائيل بكفر گرائيدند بزبان داود و عيسى بن مريم لعنت شدند بدان جهت كه نافرمانى كردند و از حكم خدا سرپيچيدند،و از كار زشتى كه مرتكب بودند دست باز نميداشتند و بسيار بد عملى انجام ميدادند .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 597
3-و به همين سند،از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت شده است كه فرمود:اى مردم! مسلّما خداوند متعال عموم مردم را به خاطر افراد انگشت شمارى كه پنهانى گناه مى كنند،عذاب نفرمايد،ولى اگر همان افراد انگشت شمار و ناچيز،آشكارا و در حضور مردم همان گناه را مرتكب گردند و مردم،آنان را به خاطر كار زشتى كه مى كنند مورد سرزنش قرار ندهند،خداوند هر دو گروه را كيفر و عذاب كند؛و نيز فرمود: هيچ يك از شما در حالى كه ستمگرى،مردى را مى زند،يا ستمديده اى را آزار مى كند و يا بيگناهى را مى كشد،اگر در صدد«دفاع از او نيستيد در آنجا حضور پيدا نكنيد، زيرا يارى كردن مؤمن به مؤمن هنگامى كه(در صحنه)حضور داشته باشد،واجب است،و سلامت و عافيت(براى شما)آسانتر است(البته)تا زمانى كه حجت بر شما تمام شده باشد؛و نيز فرمود:هنگامى كه در ميان بنى اسرائيل رخوت و سستى پيدا شد(در چنين شرايطى)مردى برادر ايمانى خود را در حال ارتكاب گناه مى ديد و او را از آن كار زشت باز مى داشت ولى آن مرد همچنان به كار خود ادامه مى داد،و (اين عدم نصيحت پذيرى)مانع آن نمى شد كه همان شخص پند دهنده،هم پياله و همنشين و همسفرۀ آن مرد گناهكار باشد!!تا آنكه خداوند(به مكافات اين بى تفاوتى و عدم احساس مسئوليت)دلهاى آنان را نسبت به هم برگرداند و آنان را به دشمنى با يك ديگر واداشت،و اين آيات(در سورۀ مائده،آيه 78 و 79)را در بارۀ آنها فرو فرستاد:«گروهى از بنى اسرائيل كه كفر ورزيدند،از زبان حضرت داود و حضرت عيسى بن مريم عليهما السّلام مورد لعنت و نفرين قرار گرفتند،چرا كه(از اوامر و نواهى حق)نافرمانى كردند و از احكام خداوندى سر باز زدند،و كارهاى زشت و نكوهيده يك ديگر را باز نمى داشتند،و چه كار زشتى انجام مى دادند».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 665
3. نيز به همين سند نقل شده است كه على (عليه السّلام) فرمود: اى مردم، خداوند عموم مردم را به گناه عدّه اى اندك، چنانچه آن گناه را پنهانى و بدون اينكه مردم از آن آگاه شوند مرتكب شده باشند، عذاب نمى كند، ولى اگر آن عدّۀ اندك گناه را آشكارا انجام داده و عموم مردم آنان را بر اين كار سرزنش نكرده اند، هر دو دسته از جانب خدا مستحق كيفر مى شوند.و فرمود: هنگامى كه سلطان ستمگرى كسى را از روى ظلم و دشمنى مى زند و يا كسى را به قتل مى رساند و يا ستمديده اى را شكنجه مى كند در آنجا حاضر نشويد، زيرا يارى مؤمن بر مؤمن هنگامى كه حاضر باشد واجب است. البته تا وقتى كه حجت بر تو تمام نشده عافيت و تندرستى بهتر است. و فرمود: هنگامى كه در ميان بنى اسرائيل سستى و كوتاهى پديد آمد، چنان شد كه مرد برادر دينى خود را مرتكب گناه مى ديد و او را از آن نهى مى كرد ولى او دست بر نمى داشت، و اين كار موجب آن نمى شد كه نهى كننده هم غذا و همنشين و هم پيالۀ او نشود، تا اينكه خداوند دلهاى آنان را با يك ديگر مخالف كرد و با هم دشمن نمود، و در بارۀ آنها اين آيه را نازل فرمود:
«لُعِنَ اَلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرٰائِيلَ عَلىٰ لِسٰانِ دٰاوُدَ وَ عِيسَى اِبْنِ مَرْيَمَ ذٰلِكَ بِمٰا عَصَوْا وَ كٰانُوا يَعْتَدُونَ، `كٰانُوا لاٰ يَتَنٰاهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ...
»
تا آخرآيه [مائده،78-79](يعنى از ميان بنى اسرائيل، آنان كه كفر ورزيدند، به زبان داود و عيسى بن مريم لعنت شدند. اين بدان سبب بود كه آنان نافرمانى كردند و تجاوز كار بودند. آنها از كار زشتى كه مرتكب مى شدند يك ديگر را باز نمى داشتند و بسيار بد عملى انجام مى دادند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 517
[1041]3-... امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: اى مردم! همانا اگر چند تن در نهان و بى آنكه همگان آگاهى يابند بر گناهى دست آلايند خداى فرازمند تودۀ مردم را به خاطر گناه آن چند تن عذاب نكند ولى اگر آشكارا بر گناهى دست يازند و مردم آنان را سرزنش نكنند دو گروه سزاوار كيفر خداى فرازمند گردند. و نيز فرمود: آن هنگام كه سلطه گرى ستمكار، مردى را از روى ستم و دشمنى بزند و يا بكشد و يا ستمديده اى را بيازارد اگر نمى خواهيد او را يارى رسانيد در آنجا حاضر نباشيد؛ زيرا به راستى، يارى مؤمن بر مؤمن اگر در آنجا حاضر باشد واجب است و عافيت بر شما آسانتر است [البتّه] تا آنگاه كه تكليفى بر شما لازم نشده باشد. و نيز فرمود: آن هنگام كه در ميان بنى اسرائيل غفلت و سهل انگارى پديد آمد مرد، برادر ايمانى اش را از گناه باز مى داشت و او دست از گناه نمى كشيد ولى اين كار باعث نمى شد كه آن اندرز دهنده هم خوراك و همنشين و هم نوش آن گناهكار نگردد تا اينكه خداى فرازمند در دل هاى آنان نسبت به يك ديگر دشمنى افكند و اين آيات را در بارۀ آنان فرو فرستاد كه:«كسانى از بنى اسرائيل كه كافر شدند بر زبان داود و عيسى بن مريم لعنت شدند، اين از آن رو بود كه نافرمانى مى كردند و از اندازه در مى گذشتند*يك ديگر را از كار ناروا و زشتى كه مى كردند باز نمى داشتند و چه كار زشتى انجام مى دادند!» [مائده ، آيۀ 78 و 79]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 601
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لِلزَّانِي سِتَّةُ خِصَالٍ ثَلاَثٌ فِي اَلدُّنْيَا وَ ثَلاَثٌ فِي اَلْآخِرَةِ أَمَّا اَلَّتِي فِي اَلدُّنْيَا فَيَذْهَبُ بِنُورِ اَلْوَجْهِ وَ يُورِثُ اَلْفَقْرَ وَ يُعَجِّلُ اَلْفَنَاءَ وَ أَمَّا اَلَّتِي فِي اَلْآخِرَةِ فيسخط [فَسَخَطُ] اَلرَّبِّ وَ سُوءُ اَلْحِسَابِ وَ اَلْخُلُودُ فِي اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 262 )
1-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح گويد:امام صادق عليه السّلام از پدرش عليه السّلام نقل كرد كه فرمود:زناكار را شش عقوبت و وبال است سه در دنيا و سه در آخرت،امّا آنچه در دنيا است اينست كه نور از رخسارش ببرد،و موجب فقر و تنگدستى او شود، و مرگش را پيش اندازد،و أمّا آنچه مربوط است بآخرت نخست خشم پروردگار است بر او،و بعد بدى و سوء حساب،و ديگر خلود و جاويد ماندنش در آتش.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 598
1-عبد اللّٰه بن ميمون از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:شش گونه كيفر و مكافات براى زناكار مقرر شده است:سه كيفر در دنيا و سه كيفر در آخرت.امّا سه كيفر كه گريبانگير شخص زناكار در دنيا مى شود عبارت است از:فروغ و روشنايى را از چهرۀ او مى برد،مايۀ تنگدستى(او) مى گردد،و عمر او را كوتاه مى كند،و آنچه مربوط به آخرت است:خشم خداوند نسبت به او،به سختى از او حساب كشيدن(حساب بدى دارد)،و اقامت هميشگى در آتش(دوزخ).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 666
1. عبد اللّٰه بن ميمون از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: زناكار شش كيفر خواهد داشت، سه كيفر در دنيا و سه كيفر در آخرت. امّا سه كيفر دنيا اين است كه نور از چهره اش مى برد، و موجب فقر و تنگدستى او مى شود، و نابودى او را پيش مى اندازد، و امّا سه كيفر آخرت خشم پروردگار و حساب سخت و جاودانگى در آتش است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 517
[1042]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: زناكار را شش كيفر باشد؛ سه كيفر در دنيا و سه كيفر در آخرت؛ امّا آنچه او را در دنيا در رسد: نور رخسارش را ببرد، نادارى را در پى آورد و مرگش را شتاب دهد؛ و امّا آنچه در آخرت او را در رسد: خشم پروردگار، بدى حساب و جاودانگى در دوزخ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 601
ص: 276
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحَسَنُ بْنُ مُسْلِمٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ يَحْيَى بْنِ اَلْمُغِيرَةِ عَنْ حَفْصٍ قَالَ قَالَ زَيْدُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ أَهَبَّ اَللَّهُ رِيحاً مُنْتِنَةً يَتَأَذَّى بِهَا أَهْلُ اَلْجَمْعِ حَتَّى إِذَا هَبَّتْ تُمْسِكُ بِأَنْفَاسِ اَلنَّاسِ نَادَاهُمْ مُنَادٍ هَلْ تَدْرُونَ مَا هَذِهِ اَلرِّيحُ اَلَّتِي قَدْ آذَتْكُمْ فَيَقُولُونَ لاَ فَقَدْ آذَتْنَا وَ بَلَغَتْ مِنَّا كُلَّ مَبْلَغٍ قَالَ فَيُقَالُ هَذِهِ اَلرِّيحُ رِيحُ فُرُوجِ اَلزُّنَاةِ اَلَّذِينَ لَقُوا اَللَّهَ بِالزِّنَاءِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَالْعَنُوهُمْ لَعَنَهُمُ اَللَّهُ قَالَ فَلاَ يَبْقَى فِي اَلْمَوْقِفِ أَحَدٌ إِلاَّ قَالَ اَللَّهُمَّ اِلْعَنِ اَلزُّنَاةَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 262 )
2-زيد بن علىّ بن الحسين عليهما السّلام گويد:امير مؤمنان عليه السّلام فرمودند:چون روز قيامت شود خداوند بادى بدبو بفرستد كه تمام اهل محشر از تعفّن او اذيّت بينند تا جايى كه نفسها را در سينه ها حبس كند،در آن هنگام منادى ندا دهد آيا ميدانيد اين بوى بد كه شما را آزار ميدهد از چيست؟گويند نميدانيم امّا تا هر چه ميشده ما را بزحمت انداخته،فرمود:پس بايشان گفته شود اين بوى بد از گند شرمگاه زناكارانيست كه بدون توبه خدا را ديدار كردند،آنان را لعنت كنيد كه خدا ايشان را لعنت كرده است،پس در عرصۀ محشر كسى باقى نماند جز اينكه گويد «اللّهم العن الزّناة». پروردگارا زناكاران را از رحمت خويش دور ساز.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 599
2-حفص از زيد بن علىّ بن الحسين عليه السّلام از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه:چون روز قيامت فرا رسد،خداوند باد بد بويى بفرستد كه اهل محشر چنان از بوى گند آن ناراحت شوند كه راه نفس را بر آنان بگيرد(و احساس خفگى كنند)، آنگاه سروشى ندا در دهد كه:آيا مى دانيد اين بادى كه شما را مى آزارد،از كجاست؟!پاسخ مى دهند:نمى دانيم،امّا ما را بسيار آزرده است،به آنان گفته مى شود:اين باد گند از شرمگاه زناكارانى است كه پيش از آنكه توبه كنند،مرده اند، پس بر آنان لعنت كنيد كه خداوند آنان را لعنت كرده است.پس كسى از اهل محشر نماند جز اينكه گويند:پروردگارا!زناكاران را مورد لعن و نفرين خود قرار ده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 667
2. زيد بن على مى گويد: امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: چون روز قيامت شود خداوند بادى بد بو مى فرستد كه تمام اهل محشر از تعفّن آن اذيّت مى شوند تا جايى كه نفسها را در سينه ها حبس مى كند. آن گاه منادى ندا مى كند: آيا مى دانيد اين بوى بد كه شما را مى آزارد چيست؟ مى گويند: نمى دانيم، ولى هر چه هست ما را بينهايت آزار مى دهد. به آنان گفته مى شود: اين بوى بد از شرمگاه زناكارانى است كه بدون توبه خدا را ديدار كرده اند. آنان را لعنت كنيد كه خدا نيز لعنتشان كرده است. پس هيچ كس در عرصۀ محشر باقى نمى ماند مگر آنكه مى گويد: خداوندا، زناكاران را لعنت كن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 517
[1043]2-... امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: آن هنگام كه روز رستاخيز فرا رسد خداوند بادى بدبو را مى وزاند كه همگان از آن بو ناراحت شوند تا آنجا كه آن بو نفس ها را بند آورد؛ آنگاه نداگرى ندا دردهد: آيا مى دانيد كه اين بو كه شما را مى آزارد بوى چيست؟ گويند: نه، امّا تا آنجا كه مى شده ما را آزرده است. به آنان گفته مى شود: اين بوى فرج زنان زناكار است كه بدون توبه خدا را ديدار كرده اند [و به سراى آخرت شتافته اند]، آنان را لعنت كنيد كه خداوند نيز آنان را لعنت نموده است، پس كسى در ايستادنگاه (توقّفگاه) محشر نماند جز آنكه گويد: خدايا زناكاران را لعنت كن.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 603
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ صَبَّاحِ بْنِ سَيَابَةَ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقِيلَ لَهُ يَزْنِي اَلزَّانِي (1) وَ هُوَ مُؤْمِنٌ قَالَ لاَ إِذَا كَانَ عَلَى بَطْنِهَا سُلِبَ اَلْإِيمَانُ مِنْهُ وَ إِذَا أَقَامَ رُدَّ عَلَيْهِ قَالَ فَإِنَّهُ أَرَادَ أَنْ يَعُودَ قَالَ مَا أَكْثَرَ مَنْ يَهُمُّ أَنْ يَعُودَ ثُمَّ لاَ يَعُودُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 262 )
3-صبّاح بن سيابه گويد:خدمت امام صادق عليه السّلام بودم از آن حضرت سؤال كردند آيا زناكار در حين عمل ايمان دارد؟فرمود نه،هنگامى كه مشغول اين عمل زشت است ايمان از او سلب مى شود،و چون برخيزد بدو بازگردانند،سائل گفت هر چند تصميم ببازگشت بمعصيت داشته باشد؟حضرت فرمود:بسا كسى كه عزم بازگشت داشته باشد و باز نگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 599
3-صباح بن سيابه نقل كرده است كه در خدمت حضرت امام صادق عليه السّلام بودم كه از او پرسيدند:آيا ممكن است زناكار به هنگام زنا،ايمان داشته باشد؟!فرمود:نه! هنگامى كه به اين كار زشت سرگرم است،ايمان از او گرفته مى شود،و زمانى كه از جاى برخيزد،ايمانش را به او بازگردانند.باز پرسيدند:اگر باز هم تصميم به ادامۀ اين كار زشت داشته باشد،چطور؟!فرمود:چه بسا افرادى كه تصميم به بازگشت دارند،ولى(هرگز)باز نمى گردند!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 667
3. صباح بن سيّابه مى گويد: نزد امام صادق (عليه السّلام) بودم كه از آن حضرت سؤال شد: آيا كسى كه زنا مى كند، در حال زنا ايمان دارد؟ فرمود: نه، تا هنگامى كه مشغول اين عمل است ايمان از او سلب مى شود، و چون برخيزد ايمان به او باز مى گردد. سئوال كننده پرسيد: هر چند تصميم به بازگشت به گناه داشته باشد؟ فرمود: چه بسا كسانى تصميم به بازگشت به گناه داشته باشند ولى باز نگردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 517
[1044]3-... صبّاح بن سيابه گويد: نزد امام صادق عليه السّلام بودم كه از آن حضرت عليه السّلام پرسيدند: آيا زناكار در حال زناكردن ايمان دارد؟ فرمود: نه، هنگامى كه در حال زناكارى است ايمان از او ستانده شود و چون دست از زنا كشد و برخيزد ايمان را به او بازگردانند. پرسيدند: اگر خواهد كه ديگر بار بر اين كار دست يازد چطور؟ فرمود: چه بسيارند كسانى كه آهنگ بازگشت بر كارى را دارند ولى باز نمى گردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 603
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ عُبَيْدِ بْنِ زُرَارَةَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ أَعْيَنَ قَالَسَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِذَا زَنَى اَلرَّجُلُ أَدْخَلَ اَلشَّيْطَانُ ذَكَرَهُ فَعَمِلاَ جَمِيعاً وَ كَانَتِ اَلنُّطْفَةُ مِنْهُمَا وَ خُلِقَ مِنْهُمَا وَ خُلِقَ مِنْهَا اَلْوَلَدُ وَ يَكُونُ شِرْكَ اَلشَّيْطَانِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 263 )
4-عبد الملك بن أعين گويد:از امام باقر عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هنگامى كه شخص مشغول بزنا است شيطان با او در عمل شركت جويد و هر دو با هم آن را انجام دهند و يك نطفه بيش نيست و فرزند از هر دو پيدا مى شود و اين شرك شيطان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 600
4-عبد الملك بن اعين گويد:از امام محمد باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمود:كسى كه سرگرم زناست،شيطان نيز شرمگاه خود را در آن كار شركت مى دهد،و هر چند نطفه يكى است ولى فرزند از هر دوى آنهاست و شيطان در فرزند شريك است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 668
4. عبد الملك بن اعين مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هنگامى كه شخص مشغول زناست، شيطان نيز با او شركت مى كند و هر دو با هم آن را انجام مى دهند و يك نطفه بيش نيست و فرزند از هر دو پيدا مى شود، و شركت شيطان همين است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 519
[1045]4-... امام باقر عليه السّلام فرمود: چون مردى زنا كند شيطان نيز با او در اين كار همكارى كند و اگر چه نطفه يكى است ولى بچه از هر دوى آنها به وجود مى آيد؛ پس آن فرزند شريك شيطان مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 603
ص: 277
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنِ اِبْنِ مُسْكَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ثَلاَثَةٌ لاٰ يُكَلِّمُهُمُ اَللّٰهُ تَعَالَى وَ لاٰ يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِيمٌ مِنْهُمُ اَلْمَرْأَةُ تُوطِئُ فِي فِرَاشِ زَوْجِهَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 263 )
5-محمّد بن مسلّم گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:خداوند با سه طايفه سخن نگويد و آنان را از آلودگى گناه پاك نسازد،و عذاب دردناك در كمين آنها است از جملۀ اين سه طائفه زنيست كه مردى اجنبى را در بستر شوهرش بر خود راه دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 600
5-محمد بن مسلم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:سه نفر هستند كه خداوند متعال با آنها سخن نمى گويد،و آنها را(از آلايش گناه)پاك نمى سازد،و عذابى دردناك در انتظار ايشان است،يكى از اين سه نفر،زنى است كه در بستر همسرش با مرد ديگر همآغوش گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 668
5. محمّد بن مسلم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: سه كس اند كه خدا با آنان سخن نمى گويد و آنان را از آلودگى پاك نمى سازد و عذابى دردناك دارند. از جملۀ آنان زنى است كه مردى بيگانه را در بستر شوهرش به خود راه دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 519
[1046]5-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سه كس باشند كه خداى فرازمند با آنان سخن نگويد و [از گناه] پاكشان نسازد و آنان را عذابى دردناك است: يكى از آنها زنى است كه در بستر شوهرش با او زنا كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 603
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ هِلاَلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَ لاَ أُخْبِرُكُمْ بكبر [بِأَكْبَرِ] اَلزِّنَاءِ قَالَ هِيَ اِمْرَأَةٌ تُوطِئُ فِي فِرَاشِ زَوْجِهَا فَتَأْتِي بِوَلَدٍ مِنْ غَيْرِهِ فَتُلْزِمُهُ زَوْجَهَا فَتِلْكَ اَلَّتِي لاَ يُكَلِّمُهَا اَللَّهُ وَ لاَ يَنْظُرُ إِلَيْهَا يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لاَ يُزَكِّيهَا وَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِيمٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 263 )
6-اسحاق بن هلال گويد:امام صادق عليه السّلام نقل كرد كه امير المؤمنين عليه السّلام(بياران خود)فرمود:آيا شما را ببزرگترين زنا آگاه نكنم؟بعد فرمود:آن عمل زنيست كه اجنبى را ببستر شوهر خويش راه دهد و فرزندى بياورد و او را نسبت بشوهر خود دهد،پس اين آن زن باشد كه خدا با او سخن نگويد،و روز قيامت نظر رحمت بر وى نيفكند، و از گناهش او را پاك نسازد،و عذاب دردناك براى او مهيّا باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 600
6-اسحاق بن هلال از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:آيا نمى خواهيد شما را از بدترين نوع زنا آگاه سازم؟!سپس فرمود:كردار زنى كه مرد بيگانه را به بستر شوهر خود راه مى دهد و فرزندى از او آورده،و او را به شوى خود نسبت مى دهد،پس خداوند با اين زن سخن نمى گويد و در روز قيامت نظر(رحمت)به او نمى افكند و او را از آلايش گناهان پاك و پاكيزه نگرداند،و عذابى دردناك در انتظار اوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 668
6. اسحاق بن هلال از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: امير مؤمنان (عليه السّلام) به يارانش فرمود: آيا شما را از بزرگ ترين زنا آگاه نكنم؟ سپس فرمود: آن عمل زنى است كه در بستر شوهرش با مردى بيگانه زنا كند و فرزندى بياورد و آن را به شوهرش نسبت دهد. اين همان زنى است كه خداوند روز قيامت با او سخن نمى گويد و نظر رحمت بر او نمى افكند و او را پاك نمى سازد و عذابى دردناك خواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 519
[1047]6-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: آيا شما را از بزرگترين زنا آگاه نسازم؟ آنگاه فرمود: زناى زنى است كه در بستر شوهرش با او زنا كنند و فرزندى به دنيا آورد و او را به شوهر خويش نسبت دهد؛ پس خداوند با چنين زنى سخن نگويد و در روز رستاخيز بر او نظر رحمت نيفكند و او را از گناه پاك نگرداند و او را عذابى دردناك باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 605
حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ أَشَدَّ اَلنَّاسِ عَذَاباً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ رَجُلٌ أَقَرَّ نُطْفَتَهُ فِي رَحِمٍ يَحْرُمُ عَلَيْهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 263 )
7-علىّ بن سالم گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:همانا سخت ترين مردم از حيث عذاب در روز قيامت آن مردى است كه نطفۀ خود را در رحمى كه بر وى حرام است بريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 601
7-على بن سالم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:دشوارترين عذاب روز قيامت نصيب مردى است كه نطفۀ خود را در رحمى كه بر او حرام است،مى ريزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 669
7. على بن سالم مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: سخت ترين مردم از نظر عذاب در روز قيامت مردى است كه نطفۀ خود را در رحمى بريزد كه بر او حرام است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 519
[1048]7-... امام صادق عليه السّلام فرمود: سخت عذاب ترين مردم در روز رستاخيز مردى است كه نطفه اش را در رحمى كه بر او حرام است نهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 605
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي قَوْلِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ إِذَا زَنَى اَلرَّجُلُ فَارَقَهُ رُوحُ اَلْإِيمَانِ قَالَ قَوْلُهُ تَعَالَى وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ (1) ذَلِكَ اَلَّذِي يُفَارِقُهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 263 )
8-عبد اللّٰه بن بكير گويد:از امام باقر عليه السّلام راجع به كلام رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم كه فرموده«چون مرد زنا كند روح الايمان از او مفارقت كند»سؤال كردم، فرمود:اين آن روحى است كه خداى تعالى فرموده:«
وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ
» (ايشان را بوسيلۀ روحى از جانب خود تأييد كرده)فرمود:اين آن روحى است كه از او مفارقت ميكند. شرح:براى توضيح اين حديث شايسته است خبرى را كه ثقة الاسلام كلينىّ رحمه اللّٰه،در كافى از موسى بن جعفر عليهما السّلام نقل كرده در اينجا ذكر كنيم تا مطلب بهتر روشن شود و آن چنانست كه ابو خديجه گويد:حضور امام هفتم عليه السّلام رسيدم حضرت بمن فرمود:خداى تعالى مؤمن را بوسيلۀ روحى از جانب خويش تأييد كرده و اين روح با او هست و تا هر زمان كه نيكى كند و پرهيزگارى نمايد با او است،و هر گاه گناهى از او سرزند و يا از فرمان خدا سرپيچى كند آن روح از وى دورى مى گزيند،پس اين روح هميشه با مؤمن هست و چون احسان و نيكى كند از شادى باهتزاز آيد و مسرور شود،و هر گاه آن مؤمن گناه كند در زمين فرو رود يعنى از وى دور گردد.(حديث بقيّه دارد،و مورد حاجت ذكر شد).و در ص 536 راجع به روح الايمان شرحى ديگر داده ايم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 601
8-عبد اللّٰه بن بكير گفت:از امام محمد باقر عليه السّلام معنى اين سخنان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم را جويا شدم:«هر گاه مردى زنا كند،روح ايمان از او كناره مى گيرد»،حضرت فرمود: اين همان روحى است كه خداوند متعال(در سورۀ مجادله،آيه 22)بدان اشاره فرموده است:«آنان را به وسيلۀ روحى از جانب خود تأييد كرده است»،(و از مردى كه زنا كند،اين روح خدائى)جدا مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 669
8. عبد اللّٰه بن بكير مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) در بارۀ سخن رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) كه فرموده بود:«هر گاه مردى زنا كند روح ايمان از او جدا مى شود» سؤال كردم. امام (عليه السّلام) فرمود: اين همان روحى است كه خداوند در بارۀ آن فرموده است:
«وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ
»
[مجادله،22](يعنى آنان را به وسيلۀ روحى از جانب خود تأييد كرده است) اين روح از او جدا مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 519
[1049]8-... عبد اللّٰه بن بكير گويد: از امام باقر عليه السّلام در بارۀ سخن پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله پرسيدم كه فرموده بود:«چون مردى زنا كند روح ايمان از او جدا گردد»، امام عليه السّلام فرمود: اين روح همان است كه در سخن خداى فرازمند آمده است كه:«ايشان را با روحى از جانب خويش تأييد نموديم»[مجادله ، آيۀ 22] اين همان روحى است كه از او جدا مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 605
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُكَيْرٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: لاَ خَيْرَ فِي وَلَدِ اَلزِّنَاءِ وَ لاَ فِي بَشَرِهِ وَ لاَ فِي شَعْرِهِ وَ لاَ فِي لَحْمِهِ وَ لاَ فِي دَمِهِ وَ لاَ فِي شَيْءٍ مِنْهُ يَعْنِي وَلَدَ اَلزِّنَاءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 263 )
9-زرارة بن أعين گويد:شنيدم امام باقر عليه السّلام ميفرمود:هيچ خيرى در ولد الزّنا نخواهد بود نه در خودش،و نه در پوستش،و نه در مويش،نه در گوشتش و نه در خونش،و نه در هيچ چيز او-يعنى در ولد الزّنا. (بيان اين خبر پس از خبر بعد بيايد إن شاء اللّٰه).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 602
9-زراره گفت:از امام محمد باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمود:هيچ خيرى در زنا زاده نيست، نه در وجود او و نه در پوست و موى و گوشت و خون،و نه در هيچ چيز ديگر او.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 669
9. زراره مى گويد: از امام باقر (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: در زنا زاده، نه در خودش و نه در پوستش و نه در مويش و نه در گوشتش و نه در خونش و نه در هيچ چيز او خيرى نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 521
[1050]9-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هيچ خيرى در زنا زاده نيست؛ نه در پوستش، نه در مويش، نه در گوشتش، نه در خونش و نه در هيچ چيز ديگر زنا زاده.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 605
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَابِدٍ عَنْ أَبِي خَدِيجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : قَالَ لَوْ كَانَ أَحَدٌ مِنْ وَلَدِ اَلزِّنَاءِ نَجَا نَجَا سَائِحُ بَنِي إِسْرَائِيلَ فَقِيلَ لَهُ وَ مَا سَائِحُ بَنِي إِسْرَائِيلَ قَالَ كَانَ عَابِداً فَقِيلَ لَهُ إِنَّ وَلَدَ اَلزِّنَاءِ لاَ يَطِيبُ أَبَداً وَ لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ مِنْهُ عَمَلاً قَالَ فَخَرَجَ يَسِيحُ بَيْنَ اَلْجِبَالِ وَ يَقُولُ مَا ذَنْبِي (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 264 )
10-ابو خديجه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:اگر كسى از كسانى كه از راه زنا بدنيا آمده اند نجات يابد هر آينه سايح بنى اسرائيل نجات پيدا ميكرد، پرسيدند سايح بنى اسرائيل كدامست؟فرمود:در بنى اسرائيل عابدى بود او را گفتند ولد الزّنا هيچ گاه پاك نشود و عملى از او پذيرفته نگردد،فرمود:عابد از جاى خويش بيرون شد و ميان كوه و دشت ميگشت و ميگفت گناه من چيست؟! شرح:ظاهر اين حديث آنست كه عابد بنى اسرائيل خود را ولد الزّنا ميدانسته و چون دانست كه عبادت او مورد قبول پروردگار نخواهد بود سر ببيابان نهاده و همى اظهار ميكرده كه گناه من چيست؟ قبول نشدن عمل ولد الزّنا و لو اينكه خير و مطابق دستور الهى باشد با آيۀ كريمۀ«
أَنِّي لاٰ أُضِيعُ عَمَلَ عٰامِلٍ مِنْكُمْ
» سازگار نيست بلكه مخالف است،و نيز با حديث شريف نبوى صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم كه فريقين نقل كرده اند و فرمود: «كلّ مولود يولد على الفطرة». نميسازد،و همچنين با كلام امام صادق عليه السّلام كه فرمود: «ولد الزّنا يستعمل إن عمل خيرا جزى به،و إن عمل شرا جزى به». مخالفت دارد،و أيضا با مذهب شيعۀ أثنى عشريّه كه اختيار و عدل است منافات دارد چون ولد الزّنا خود مقصّر نيست،پس در اين صورت يا بايد اين قبيل اخبار را توجيه كنيم يعنى آن طور معنى كنيم كه با اصل مذهب بسازد،يا بايد طرح نمائيم. و امّا توجيه آن بسيار مشكل است و آنچه تا كنون در توجيه آن ديده ام رفع اشكال نكرده،و بنظر ميرسد بهترين توجيه آن اينست كه اين اخبار براى تقبيح عمل زشت زنا و در حقيقت تهديد زانى است نه حكم ولد الزّنا هر چند ظاهر لفظ با آن تطبيق نميكند،پس بهتر آنست كه علم آن را به اهلش واگذاريم و خود گرد فضول نگرديم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 602
10-ابو خديجه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر بنا بود يكى از كسانى كه از راه زنا به دنيا آمده است،رهايى يابد،گردشگر بنى اسرائيل نجات مى يافت.از حضرت پرسيدند:گردشگر بنى اسرائيل كيست؟!فرمود:عابدى بود (زنا زاده)و به او گفته بودند:(هرگز)زنا زاده پاك،و عبادتهاى او پذيرفته نمى شود. او چون اين مطلب را شنيد(از شهر بيرون رفت)سر به كوه و بيابان گذاشت و مرتبا تكرار مى كرد:گناه من چيست؟! .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 670
10. ابو خديجه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: اگر بنا بود زنا زاده نجات يابد، آن مرد سرگردان بنى اسرائيل نجات مى يافت. پرسيدند: مرد سرگردان بنى اسرائيل كه بود؟ فرمود: عابدى بود كه به وى گفتند: زنازاده هرگز پاك نمى شود و خداوند هيچ عملى را از او نمى پذيرد، پس او بيرون رفت و ميان كوهها مى گشت و مى گفت: گناه من چيست؟ توضيح: آنچه در اين روايت و مانند آن در بارۀ زنازاده آمده است شايد ناظر به غالب افراد باشد، زيرا فرزندان زنا غالبا در محيطى تربيت مى شوند كه ايمان و تقوا بر آن حاكم نيست، از اين رو به تدريج به سوى انحراف روى مى آورند. اما اگر در مورد خاصّى زنازاده اى راه ايمان و تقوا در پيش گرفت و انسانى شايسته شد، دور نيست كه بگوييم او نيز مانند ديگران اهل نجات است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 521
[1051]10-... امام صادق عليه السّلام فرمود: اگر زنازاده اى رهايى يابد گردشگر بنى اسرائيل هم رهايى مى يافت. عرض كردند: گردشگر بنى اسرائيل كيست؟ فرمود: عبادت پيشه اى بود كه به او گفتند: بى گمان زنازاده هرگز پاك نگردد و خداوند عملى را از او نپذيرد، پس آن عبادتگر سر به كوه و بيابان نهاده و پيوسته مى گفت: گناه من چيست؟[اين حديث جاى تأمّل و بررسى دارد].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 605
ص: 278
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ عُقْبَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: اَلنَّظَرُ سَهْمٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِيسَ مَسْمُومٌ وَ كَمْ مِنْ نَظْرَةٍ أَوْرَثَتْ حَسْرَةً طَوِيلَةً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 264 )
1-عقبة بن خالد بن گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:نظر و نگاه يكى از تيرهاى زهر آگين تركش ابليس است،و چه بسا يك نگاه سبب حسرت و ندامت طولانى بشود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 604
1-على بن عقبه،به نقل از پدرش روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام فرمود:نگاه، تيرى از تيرهاى زهر آلود ابليس است،و چه بسا يك نگاه(كوتاه)،حسرت و اندوه طولانى را به همراه داشته باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 671
كيفر نگاه كردن به زنان
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 521
[1052]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: نگريستن به زنان تيرى از تيرهاى زهرآگين ابليس است و چه بسا كه يك نگاه افسوسى درازناك را در پى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 607
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ غَزْوَانَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لَمَّا عَمِلَ قَوْمُ لُوطٍ مَا عَمِلُوا بَكَتِ اَلْأَرْضُ إِلَى رَبِّهَا حَتَّى بَلَغَتْ دُمُوعُهَا إِلَى اَلسَّمَاءِ وَ بَكَتِ اَلسَّمَاءُ حَتَّى بَلَغَتْ دُمُوعُهَا إِلَى اَلْعَرْشِ فَأَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَى اَلسَّمَاءِ أَنِ اِحْصِبِيهِمْ وَ أَوْحَى إِلَى اَلْأَرْضِ أَنِ اِخْسِفِي بِهِمْ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 264 )
1-اسماعيل بن مسلم سكونىّ از امام صادق عليه السّلام نقل كرده كه فرمود: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هنگامى كه از قوم لوط آن رفتار زشت صادر شد زمين بخداى خود ناليد چندان كه گريه اش بآسمان رسيد،و آسمان چنان ناليد كه گريه اش بعرش پروردگار رسيد،پس خداوند آسمان را فرمان داد بر ايشان سنگ ببار،و زمين را امر فرمود آنان را فرو بر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 604
1-اسماعيل بن مسلم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:هنگامى كه قوم لوط آن عمل زشت را انجام دادند،چنان زمين به(پيشگاه) پروردگار خويش و گريست كه اشكش به آسمان رسيد،و آسمان آنقدر(به درگاه خداوند)گريست كه(سيلاب)اشكش از عرش سر بر كشيد.آنگاه خداوند به آسمان فرمان راند كه:بر آنان سنگ ببار،و به زمين دستور داد كه:آنان را در خود فرو ببر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 671
كيفر كسى كه همجنس بازى كند
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 521
[1053]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آنگاه كه قوم لوط آن كار زشت را انجام دادند زمين به پيشگاه خدا چنان گريست كه اشك هايش به آسمان رسيد و آسمان چنان گريست كه اشك هايش به عرش رسيد؛ پس خداى فرازمند به آسمان وحى نمود: بر آنان سنگ ببار و به زمين وحى نمود كه آنان را در خويش فرو ببر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 607
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي حَسَنُ بْنُ مَتِّيلٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ أَخْبَرَنِي زَكَرِيَّا بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَمْرٍو عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: كَانَ قَوْمُ لُوطٍ أَفْضَلَ قَوْمٍ خَلَقَهُمُ اَللَّهُ تَعَالَى فَطَلَبَهُمْ إِبْلِيسُ اَلطَّلَبَ اَلشَّدِيدَ وَ كَانَ مِنْ قِصَّتِهِمْ وَ خَبَرِهِمْ أَنَّهُمْ إِذَا خَرَجُوا إِلَى اَلْعَمَلِ خَرَجُوا بِأَجْمَعِهِمْ وَ تَبْقَى اَلنِّسَاءُ خَلْفَهُمْ فَأَتَى إِبْلِيسُ مَتَاعَهُمْ وَ كَانُوا إِذَا رَجَعُوا خَرَّبَ إِبْلِيسُ مَا يَعْمَلُونَ - فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ تَعَالَوْا نَرْصُدْ هَذَا اَلَّذِي يُخَرِّبُ مَتَاعَنَا فَرَصَدُوهُ فَإِذَا هُوَ غُلاَمٌ أَحْسَنُ مَا يَكُونُ مِنَ اَلْغِلْمَانِ فَقَالُوا لَهُ أَنْتَ اَلَّذِي تُخَرِّبُ مَتَاعَنَا فَقَالَ نَعَمْ مَرَّةً بَعْدَ مَرَّةٍ فَاجْتَمَعَ رَأْيُهُمْ عَلَى أَنْ يَقْتُلُوهُ فَبَيَّتُوهُ عِنْدَ رَجُلٍ فَلَمَّا كَانَ اَللَّيْلُ صَاحَ فَقَالَ مَا لَكَ فَقَالَ كَانَ أَبِي يُنَوِّمُنِي عَلَى بَطْنِهِ فَقَالَ تَعَالَ فَنَمْ عَلَى بَطْنِي فَلَمْ يَزَلْ يَدْلُكُ اَلرَّجُلَ حَتَّى عَلَّمَهُ أَنْ يَعْمَلَ بِنَفْسِهِ فَأَوَّلاً عَمِلَهُ إِبْلِيسُ (1) وَ اَلثَّانِيَةَ عَمِلَهُ هُوَ ثُمَّ اِنْسَلَّ (2) فَفَرَّ مِنْهُمْ فَأَصْبَحُوا فَجَعَلَ اَلرَّجُلُ يُخْبِرُ بِمَا فَعَلَ اَلْغُلاَمُ وَ يُعْجِبُهُمْ مِنْهُ شَيْئاً لاَ يَعْرِفُونَهُ فَوَضَعُوا أَيْدِيَهُمْ فِيهِ حَتَّى اِكْتَفَى اَلرِّجَالُ بَعْضُهُمْ بِبَعْضٍ ثُمَّ جَعَلُوا يَرْصُدُونَ مَارَّ اَلطَّرِيقِ فَيَفْعَلُونَ بِهِمْ حَتَّى تَرَكَ مَدِينَتَهُمُ اَلنَّاسُ - ثُمَّ تَرَكُوا نِسَاءَهُمْ فَأَقْبَلُوا عَلَى اَلْغِلْمَانِ - فَلَمَّا رَأَى إِبْلِيسُ أَنَّهُ قَدْ أَحْكَمَ أَمْرَهُ فِي اَلرِّجَالِ دَارَ إِلَى اَلنِّسَاءِ فَصَيَّرَ نَفْسَهُ اِمْرَأَةً ثُمَّ قَالَ إِنَّ رِجَالَكُمْ يَفْعَلُونَ بَعْضُهُمْ بِبَعْضٍ قُلْنَ نَعَمْ قَدْ رَأَيْنَا ذَلِكَ وَ عَلَى ذَلِكَ يَعِظُهُمْ لُوطٌ وَ يُوصِيهِمْ حَتَّى اِسْتَخَفَّ بِهِ ثُمَّ اِسْتَكْفَتِ اَلنِّسَاءُ بِالنِّسَاءِ فَلَمَّا كَمُلَتْ عَلَيْهِمُ اَلْحُجَّةُ بَعَثَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ جَبْرَائِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ فِي زِيِّ غِلْمَانٍ عَلَيْهِمْ أَقْبِيَةٌ فَمَرُّوا بِلُوطٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُوَ يَحْرُثُ فَقَالَ أَيْنَ تُرِيدُونَ فَمَا رَأَيْتُ أَجْمَلَ مِنْكُمْ قَطُّ فَقَالُوا أَرْسَلَنَا سَيِّدُنَا إِلَى رَبِّ هَذِهِ اَلْمَدِينَةِ فَقَالَ أَ وَ لَمْ يَبْلُغْ سَيِّدَكُمْ مَا يَفْعَلُ أَهْلُ هَذِهِ اَلْقَرْيَةِ يَا بَنِيَّ إِنَّهُمْ وَ اَللَّهِ يَأْخُذُونَ اَلرِّجَالَ فَيَفْعَلُونَ بِهِمْ حَتَّى يَخْرُجَ اَلدَّمُ فَقَالُوا أَمَرَنَا سَيِّدُنَا أَنْ نَمُرَّ فِي وَسَطِهَا قَالَ فَلِي إِلَيْكُمْ حَاجَةٌ قَالُوا وَ مَا هِيَ قَالَ تَصْبِرُونَ هَاهُنَا إِلَى اِخْتِلاَطِ اَلظَّلاَمِ قَالَ فَجَلَسُوا قَالَ فَبَعَثَ اِبْنَتَهُ فَقَالَ جِيئِي لَهُمْ بِخُبْزٍ وَ جِيئِي لَهُمْ بِمَاءٍ فِي اَلْقِرْبَةِ (3) وَ جِيئِي لَهُمْ عَبَاءً يُغَطَّوْنَ بِهَا مِنَ اَلْبَرْدِ فَلَمَّا أَنْ ذَهَبَتِ اَلاِبْنَةُ إِلَى اَلْبَيْتِ ثُمَّ أَقْبَلَ اَلْمَطَرُ مِنَ اَلْوَادِي - قَالَ لَهُمْ قُومُوا بِنَا حَتَّى نَمْضِيَ فَجَعَلَ لُوطٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَمْشِي فِي أَصْلِ اَلْحَائِطِ وَ جَعَلَ جَبْرَائِيلُ وَ مِيكَائِيلُ وَ إِسْرَافِيلُ يَمْشُونَ فِي وَسَطِ اَلطَّرِيقِ فَقَالَ يَا بَنِيَّ اِمْشُوا هَاهُنَا فَقَالُوا أَمَرَنَا سَيِّدُنَا أَنْ نَمُرَّ فِي وَسَطِهَا وَ كَانَ لُوطٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَسْتَغْنِمُ اَلظَّلاَمَ وَ مَرَّ إِبْلِيسُ فَأَخَذَ مِنْ حَجْرِ اِمْرَأَةٍ صَبِيّاً فَطَرَحَهُ فِي اَلْبِئْرِ فَتَصَايَحَ أَهْلُ اَلْمَدِينَةِ كُلُّهُمْ عَلَى بَابِ لُوطٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَلَمَّا نَظَرُوا إِلَى اَلْغِلْمَانِ فِي مَنْزِلِ لُوطٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالُوا يَا لُوطُ قَدْ دَخَلْتَ فِي عَمَلِنَا - قَالَ هٰؤُلاٰءِ ضَيْفِي فَلاٰ تَفْضَحُونِ قَالُوا ثَلاَثَةٌ خُذْ وَاحِداً وَ أَعْطِنَا اِثْنَيْنِ قَالَ وَ أَدْخَلَهُمُ اَلْحُجْرَةَ قَالَ لُوطٌ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لَوْ أَنَّ لِي أَهْلَ بَيْتٍ يَمْنَعُونَنِي مِنْكُمْ قَالَ وَ تَدَافَعُوا عَلَى اَلْبَابِ فَكَسَرُوا بَابَ لُوطٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ طَرَحُوا لُوطاً فَقَالَ لَهُمْ جَبْرَائِيلُ إِنّٰا رُسُلُ رَبِّكَ لَنْ يَصِلُوا إِلَيْكَ فَخُذْ كَفّاً مِنْ بَطْحَاءِ اَلْأَرْضِ فَاضْرِبْ وُجُوهَهُمْ فَقَالَ شَاهَتِ اَلْوُجُوهُ (4) فَعَمِيَ أَهْلُ اَلْمَدِينَةِ كُلُّهُمْ فَقَالَ لَهُمْ لُوطٌ يَا رُسُلَ رَبِّي بِمَ أَمَرَكُمْ رَبِّي فِيهِمْ قَالَ أَمَرَنَا أَنْ نَأْخُذَهُمْ بِالسَّحَرِ قَالَ فَلِي إِلَيْكُمْ حَاجَةٌ قَالُوا وَ مَا حَاجَتُكَ قَالَ تَأْخُذُونَهُمُ اَلسَّاعَةَ (5) قَالُوا يَا لُوطُ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ اَلصُّبْحُ أَ لَيْسَ اَلصُّبْحُ بِقَرِيبٍ (6) لَكِنْ نُرِيدُ أَنْ تَرْحَلَ فَخُذْ أَنْتَ بَنَاتِكَ وَ اِمْضِ وَ دَعِ اِمْرَأَتَكَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رَحِمَ اَللَّهُ لُوطاً لَوْ يَدْرِي مَنْ مَعَهُ فِي اَلْحُجْرَةِ لَعَلِمَ أَنَّهُ مَنْصُورٌ حِينَ يَقُولُ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ (7) أَيُّ رُكْنٍ أَشَدُّ مِنْ جَبْرَئِيلَ مَعَهُ فِي اَلْحُجْرَةِ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ مٰا هِيَ مِنَ اَلظّٰالِمِينَ بِبَعِيدٍ (8) مِنْ ظَلَمَةِ أُمَّتِكَ إِنْ عَمِلُوا مَا عَمِلَ قَوْمُ لُوطٍ وَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْ أَلَحَّ فِي وَطْيِ اَلرِّجَالِ لَمْ يَمُتْ حَتَّى يَدْعُوَ اَلرِّجَالَ إِلَى نَفْسِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 264 )
2-از عمرو بن شمر روايت است كه گفت:امام باقر عليه السّلام فرمود:قوم لوط بهترين قومى بودند كه خداى تعالى آفريده بود،ابليس ملعون آنها را سخت بطاعت خويش خواند،و قصّۀ و وضع ايشان چنان بود كه چون براى كارى بيرون ميشدند همه مردان با هم بودند و زنان بجاى ميماندند،و ابليس نوبت گذارده بود كه چون آنها بكارگاه خويش حاضر ميشدند او دور ميشد و چون باز ميگشتند ابليس بسراغ كارهائى كه ساخته بودند مى آمد و همه را خراب ميكرد. قوم كه اين چنين ديدند با يك ديگر گفتند:بيائيد كمين كنيم تا بدانيم كيست اين كار را با متاع ما ميكند،پس مترصّد شدند و پسر بچۀ نورسى زيبا ديدند كه از نظر شكل بهترين جوانان بود،از وى پرسيدند تو چنين كار را با متاع ما ميكنى؟ گفت:آرى مكرّر اين كار را كرده ام،پس تصميم گرفتند او را بقتل رسانند،پس او را نزد يكتن از خود گذاردند چون شب شد نو پسر فريادى كشيد،مرد پرسيد ترا چه شد؟گفت:پدرم مرا شبها روى شكم خود ميخوابانيد،مرد گفت بيا و روى شكم من بخواب،ابليس روى شكم او خوابيد،شيطان پيوسته مرد را ماليد تا بدو فهمانيد كه با وى درآويزد،پس بار اوّل ابليس براى تعليم با وى مشغول شد و سپس مرد با ابليس و پس از انجام كار ابليس گريخت و غايب شد. چون روز شد آن مرد ديگران را بقصّه آگاه ساخت و آنان را خوش آمد زيرا چيزى بود كه تاكنون خبر نداشتند،پس دست بدين كار شنيع و زشت زدند تا آنجا كه مردان بمردان اكتفا كردند،و اندك اندك كار بجائى رسيد كه بهر كس كه از مرز و بوم آنان ميگذشت متعرّض ميشدند و با او عمل زشت انجام ميدادند تا بحدّى كه كسى از شهر آنها عبور نميكرد،و اينان زنانشان را بكلّى ترك كرده و بكودكان و جوانان نورس روى آورده بودند. و ابليس لعين چون ديد كارش در مورد مردان محكم شد،بسراغ زنها آمد و خود را بصورت و اندام زنى درآورد،و در ميان زنها رفته پرسيد:مردانتان بمردان ميپردازند؟گفتند:آرى خود ديده ايم،و لوط در اين خصوص بسيار آنها را نصيحت ميكند أمّا دست بر نميدارند،ابليس عمل سحق را بزنها آموخت و آنها نيز چون مردان بهم جنس خود پرداخته و بهمان اكتفا كردند. پس چون حجّت(خدا بتوسّط پيغمبرشان لوط عليه السّلام)بر آنها تمام شد، خداوند جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل را در هيئت جوانان نورس كه قبائى بر تن داشتند فرستاد و اين فرشتگان هنگامى كه لوط عليه السّلام در مزرعۀ خود مشغول كشت و زراعت بود بر وى گذشتند،لوط پرسيد:بكجا خواهيد رفت كه از شما زيباتر هرگز نديده ام،فرشتگان گفتند:بزرگ ما ما را بسوى صاحب اين شهر فرستاده،لوط عليه السّلام گفت آيا تا كنون رفتار اهل اين شهر را ببزرگ شما نگفته اند كه چه ميكنند؟اى فرزندان اينان مردان را ميربايند و با آنها عمل شنيع انجام ميدهند بقسمى كه خون از آنها جارى مى شود،جوانان گفتند آقاى ما دستور داده از ميان شهر و شاهراه عبور كنيم. لوط گفت پس من حاجتى با شما دارم،گفتند آن چيست،گفت:اكنون صبر كنيد تا شب خوب تاريك شود آنگاه برويد،آنها نشستند،و لوط دختر خود را فرستاد و دستور داد تا مقدارى نان و كمى آب در كوزۀ كدوئى براى ايشان بياورد و نيز جامه اى بياورد كه خود را از سرما بپوشانند،چون دختر بخانه رفت باران شديدى باريد و آب راه بيابان را گرفت،لوط عليه السّلام گفت:اكنون آب كودكان را خواهد برد،آنان را گفت:برخيزيد تا برويم،و او خود از كنار ديوار ميرفت و فرشتگان مزبور از وسط راه،لوط گفت اى فرزندان از اينجا بيائيد گفتند:بزرگ ما چنين گفته كه از شاه راه عبور كنيم،لوط عليه السّلام تاريكى شب را غنيمت ميشمرد. ابليس ملعون كودكى از دامن مادر بربود و در چاه افكند(زن فريادى كشيد و همه خبر شدند)و مردم شهر غوغائى كردند و بدر خانه لوط گرد آمدند، و چون چشمشان بر آن جوانان زيبا روى در منزل لوط افتاد گفتند اى لوط خود در عملى كه ما را منع ميكردى وارد شدى،لوط عليه السّلام گفت«
هٰؤُلاٰءِ ضَيْفِي فَلاٰ تَفْضَحُونِ
» اينان ميهمانان منند پس آبروى مرا مريزيد،گفتند اينها سه تن هستند يكى را از براى خود برگير و دو ديگر را بما بسپار،وى آنها را داخل خانه كرد و خود بر در بايستاد و گفت:اى كاش كسانى داشتم كه شما را از من دور ميكردند. قوم باتّفاق هجوم آوردند و در خانه لوط را شكستند و لوط را كنار زدند، در اين هنگام جبرئيل ويرا گفت:ما فرستادگان خداى تو هستيم اينان نميتوانند بتو آسيب رسانند،و دست برد و كفى ريگ بر گرفت و بر روى ايشان بپاشيد و گفت: «شاهت الوجوه». يعنى تيره باد رويهايتان،پس همگى كور شدند لوط عليه السّلام گفت اى فرستادگان خدا،پروردگارم شما را بچه امر كرده؟گفتند: مأمورشده ايم كه سحرگاهان اينان را عذاب كنيم،لوط گفت:پس من حاجتى دارم،گفتند: چيست؟گفت:اگر چنين است هم اكنون مأموريّت خويش را انجام دهيد، گفتند:اى لوط«
إِنَّ مَوْعِدَهُمُ اَلصُّبْحُ أَ لَيْسَ اَلصُّبْحُ بِقَرِيبٍ
» وعدۀ ديدار آنها صبح است آيا صبح نزديك نيست؟اينك دختران خود را برگير و برو و از اين شهر خارج شو،امّا زوجۀ خود را باقى گذار. امام باقر عليه السّلام فرمود:خدا رحمت كند لوط را چنانچه ميفهميد چه كسانى با او در خانه هستند البتّه ميدانست كه او پيروز است آن زمان كه كه گفت«
لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ
» چه ركنى محكمتر از جبرئيل بود كه با وى در خانه بود،خداوند عزّ و جلّ به پيغمبر خود صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:«
وَ مٰا هِيَ مِنَ اَلظّٰالِمِينَ بِبَعِيدٍ
» يعنى اين از ظالمان امّت تو نيز دور نيست اگر رفتارى چون رفتار قوم لوط كنند.3-و نيز رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر كس بنزديكى كردن با مردها اصرار ورزد نميرد تا اينكه مردان را بخود خواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 609
2-عمرو از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:قوم لوط بهترين قومى بودند كه خداوند متعال آفريده بود ولى(بر)ابليس(گران آمد)سخت به تلاش افتاد تا آنان را گمراه سازد؛و داستان قوم لوط از اين قرار بود كه-به هنگام كار-مردان آنها همگى و با هم از(خانه هاى خود)بيرون مى رفتند،و زنان(نيز)همگى در خانه هاى خود باقى مى ماندند،و ابليس(هم بيكار ننشست و تصميم گرفت كه در غياب مردان)به سراغ چيزهايى كه ساخته بودند مى رفت و آنها را(در هم مى كوبيد و) خراب مى كرد.مردان قوم لوط(كه چنين ديدند)بر آن شدند كه كمين كنند و آن خرابكار نابكار را شناسايى نمايند.پس در كمينگاه حضور يافتند و به كمين نشستند، ناگهان نوجوان كم سنّ و سالى(در آن اطراف)مشاهده كردند كه بسيار گيرا و جذاب و زيبا بود.از او پرسيدند:تويى كه ساخته هاى ما را خراب مى كنى؟!جواب داد: بلى!(نه يك بار،بلكه)بارها اين كار را كرده ام!مردان(پس از مشورتهاى لازم) تصميم گرفتند كه آن نوجوان زيبا ولى خرابكار را بكشند،و تا هنگام اجراى تصميم خود،او را به دست يكى از مردان قوم سپردند.هنگامى كه شب فرا رسيد(و افراد خانواده را خواب فرا گرفت)آن نوجوان فرياد نابهنگامى كشيد.مرد(از خواب پريد)از او پرسيد:مگر چه شده است؟!گفت:پدرم(شبها)مرا بر روى شكم خود مى خواباند(و امشب خوابم نمى برد!)،آن مرد به او گفت:بيا و روى شكم من بخواب!و شيطان(كه خود را به شكل آن نوجوان زيبا آراسته بود)بر روى شكم مرد خوابيد و به مالش او پرداخت و به او فهماند كه ميل همبسترى دارد!ابليس اوّل، راه كار را عملا به آن مرد آموخت و سپس او كار ابليس را ساخت،و(پس از آن) شيطان از چنگ مرد گريخت.چون روز فرا رسيد،آن مرد ماجرا را با ديگران در ميان نهاد،و(با شنيدن اين ماجرا)ميل و رغبت آنان نسبت به اين عمل زشت برانگيخته شد،زيرا تا آن زمان از همخوابگى دو جنس موافق اطّلاعى نداشتند.پس بدين كار زشت تن در دادند تا آنجا كه مردان تنها به مردان مى پرداختند و آتش شهوت خود را فرو مى نشاندند(و همسران خود را فراموش كردند)،و به اين هم بسنده نكردند و مسافرانى را كه عبورشان به آن ديار مى افتاد،مزاحم زنان آنان نمى شدند ولى مردان و جوانان و كودكانشان را بكار مى گرفتند!به حدّى كه ديگر كسى از شهر آنان عبور نمى كرد تا گرفتار نشود!به تدريج اين عمل زشت را(همگان آموختند و در شهر و ديار خود)رواج دادند و(از همسران خود غافل ماندند).ابليس-كه نفرين شدۀ خدايى هست-هنگامى كه ديد اين عمل زشت او(در غريزۀ جنسى مردان)پايگاه محكمى يافته است،خود را به صورت زنى درآورد و به سراغ زنان قوم لوط رفت و گفت:(شنيده ام كه)مردان شما به مردان روى آورده اند(و شما را به دست فراموشى سپرده اند)،گفتند:آرى!ما(به چشم خود اين صحنه ها را)ديده ايم و به همين خاطر است كه(حضرت)لوط،آنان را پند و اندرز مى دهد(تا از اين كار باز آيند)ولى حرف او در آنان تأثير ندارد.ابليس،عمل سحق(همبستر شدن زنان را با هم)به زنان آموخت،و زنان قوم لوط نيز(از آن پس)به هم جنس بازى گراييدند و با هم همبستر شدند. پس چون حجّت بر آنان تمام شد(و مهلتى كه خداوند براى آنان مقرر كرده بود،-با سرپيچى از دستور لوط-سپرى شد،خداوند،جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل(سه فرشتۀ مقرّب درگاه خود)را به شكل جوانانى نورسته(و زيبا)درآورد،و بر اندام هر يك قبايى پوشاند و به آنان فرمان داد تا هنگامى كه(حضرت)لوط عليه السّلام سرگرم شخم زدن-زمينهاى باغ خود-بود بر او گذر كردند.حضرت لوط عليه السّلام(با نگرانى)از آنان پرسيد:كجا مى رويد كه من(هرگز)زيباتر از شما نديده ام؟!گفتند:صاحب اختيارمان(خدا)ما را به جانب صاحب اختيار اين شهر فرستاده است.لوط عليه السّلام پرسيد:فرزندانم!آيا صاحب اختيار شما را در جريان رفتار اهالى اين شهر قرار نداده است كه(با مسافران)چه مى كنند؟!بخدا سوگند كه اينان،مردان را ربوده و با آنان(آن)عمل بسيار زشت و ناپسند را انجام مى دهند تا به حدّى كه خون از آنان خارج شود.گفتند:صاحب اختيارمان به ما فرمان داده است تا از ميان شهر عبور كنيم.حضرت لوط عليه السّلام به آنان گفت:من از شما درخواستى دارم.گفتند:چه درخواستى؟!گفت:در همين جا كمى توقّف كنيد تا هوا تاريك شود.فرشتگان مأمور الهى چون به انتظار تاريكى شب نشستند،و حضرت لوط عليه السّلام به دخترش دستور داد تا براى آنان نان و كوزۀ آبى بياورد(تا سير شوند)و نيز جامه اى كه آنان را از سرما باز دارد.پس از آنكه دختر لوط به طرف خانه رهسپار شد باران(تندى) باريدن گرفت و مسير عبور را(در بيابان يا درّه)پوشاند،لوط عليه السّلام با خود گفت:(بيم آن دارم كه)اين سيلاب،كودكان را با خود ببرد،(و لذا از سر ناچارى)به آنان گفت: برخيزيد تا برويم.لوط عليه السّلام از كنار ديوار(باغ)حركت مى كرد و اين سه فرشتۀ مأمور الهى از ميانۀ راه عبور مى كردند،لوط عليه السّلام به آنان گفت:فرزندانم!از اينجا(كنار ديوار)بيائيد!گفتند:به ما دستور داده شده است كه از وسط راه عبور كنيم.حضرت لوط عليه السّلام تاريكى شب را براى پيمودن راه غنيمت شمرد(تا به خانه رسيد و شادمان بود كه همراهان او مورد مزاحمت اهالى شهر قرار نگرفتند). ابليس-كه مورد لعن و نفرين قرار گرفته است-كودكى را از دامان مادرش ربود و او را در چاه انداخت!و(در اثر شيون مادر كودك)ساكنان شهر بر در خانۀ لوط گرد آمدند و غوغا براه انداختند،و بهنگامى كه آن سه جوان زيبا را در خانۀ او ديدند، گفتند:اى لوط!تو خود به كارى دست زدى كه ما را از آن باز مى داشتى!! لوط گفت:«اينان ميهمانان منند،(اين قدر)در رسوايى من مكوشيد» گفتند:اينان سه نفرند،يكى را تو با خود داشته باش و دو تن ديگر را در اختيار ما بگذار!لوط عليه السّلام (براى حفظ آبروى خود)آنان را وارد خانه كرد و خود بر درب خانه ايستاد و گفت: اى كاش كسانى را داشتم كه شما را از من دور مى كردند.آنان،هجوم آوردند و درب خانه را شكستند و لوط عليه السّلام را به روى زمين انداختند!جبرئيل به لوط گفت:«ما فرستادگان پروردگار توايم،(نگران مباش!)هرگز دستشان به تو نخواهد رسيد» ،و بعد مشت خاكى از زمين برداشت و به روى آنان پاشيد و گفت:تيره و تار باد صورتهايتان! پس همۀ ساكنان شهر كور شدند.لوط عليه السّلام به فرشتگان گفت:اى فرستادگان خدا! پروردگار من(در مورد اينان)به شما چه فرمان داده است؟گفتند:خداوند به ما فرمان داده است كه آنان را سپيده دمان عذاب كنيم.لوط گفت:از شما خواهشى دارم، گفتند:خواهش تو چيست؟!گفت:همين اكنون آنان را به عذاب خدا گرفتار سازيد، گفتند:اى لوط!وعدۀ الهى،سپيده دم است آيا(طلوع)سپيده نزديك نيست؟!» ، تو دختران خود را بگير و از اين ديار بيرون شو ولى همسرت را با خود مبر! امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:خدا،لوط عليه السّلام را رحمت كناد!اگر مى دانست كه چه كسانى در خانۀ او بودند،آن وقت در مى يافت كه پيروزى او قطعى است،آن زمانى كه گفت:«اى كاش توانايى(لازم را)داشتم يا مى توانستم به ركن محكمى پناه ببرم» ،چه ركنى محكمتر از جبرئيل كه در آن خانه همراه او بود؟خداوند متعال (در سورۀ هود،آيۀ 83)به حضرت رسول صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:«از ستمكاران(امّت تو نيز چندان)بعيد نيست كه رفتار قوم لوط را پيشۀ خود سازند!».3-و نيز رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه به نزديكى با مردان پافشارى كند، نخواهد مرد مگر آنكه مردان را به خود فرا خواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 678
1. اسماعيل بن مسلم از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هنگامى كه از قوم لوط آن عمل زشت سر زد، زمين در برابر پروردگارش گريست تا آنجا كه اشكهايش به آسمان رسيد، و آسمان نيز به قدرى گريست كه اشكهايش به عرش رسيد. پس خداوند به آسمان فرمان داد كه بر آنان سنگ ببار، و به زمين امر كرد كه آنان را در خود فرو بر.آنان به يك ديگر گفتند: بياييد كمين كنيم و ببينيم چه كسى كالاى ما را خراب مى كند. پس در كمين نشستند كه ناگهان نوجوانى با بهترين شكل در رسيد. از او پرسيدند: آيا تو كالاى ما را خراب مى كنى؟ گفت: آرى، من بارها اين كار را كرده ام. تصميم گرفتند او را بكشند. پس او را نزديك تن از خودشان گذاشتند تا شب را نزد او به سر برد. چون شب فرا رسيد آن نوجوان فريادى كشيد. مرد پرسيد: تو را چه شده است؟ گفت: پدرم شبها مرا روى شكم خود مى خوابانيد. مرد گفت: بيا و روى شكم من بخواب. آن نوجوان روى شكم او خوابيد. آن گاه پيوسته مرد را مى ماليد تا به او فهمانيد كه با وى درآميزد. پس بار اوّل ابليس با او درآميخت. و بار دوم او با ابليس اين كار زشت را انجام داد، سپس ابليس پنهان شد و از آنان گريخت. بامدادان آن مرد كار آن نوجوان را براى ديگران باز گفت و آنان از اين كار خوششان آمد، و دست به اين كار زشت زدند، تا آنجا كه مردان به مردان اكتفا كردند، و اندك اندك كار به جايى رسيد كه هر كس از شهر و ديار آنان مى گذشت در كمين او مى نشستند و با او آن عمل زشت را انجام مى دادند تا آنجا كه ديگر كسى از شهرشان عبور نمى كرد.سپس آنان دست از زنان خود برداشته و به پسران نوجوان روى آورده بودند. هنگامى كه ابليس ملعون ديد كارش در مورد مردان گرفته است، به سراغ زنان آمد و خود را به صورت زنى در برابر آنان نمايان ساخت و از آنان پرسيد: آيا مردان شما با يك ديگر درمى آميزند؟ گفتند: آرى، ما خود ديده ايم و لوط (عليه السّلام) آنان را بسيار نصيحت مى كند امّا دست بر نمى دارند. ابليس پيوسته زنان را هم به همجنس بازى سفارش مى كرد تا اينكه آنان نيز به يك ديگر اكتفا كردند. وقتى حجّت بر آنان تمام شد، خداوند جبرئيل، ميكائيل و اسرافيل را به شكل نوجوانى كه قبا بر تن داشتند فرستاد. اين فرشتگان هنگامى كه لوط در مزرعۀ خود مشغول كشت بود بر وى گذشتند. لوط از آنان پرسيد: كجا مى رويد؟ من زيباتر از شما هرگز نديده ام. گفتند: بزرگ ما ما را به سوى صاحب اين شهر فرستاده است. لوط گفت: آيا بزرگ شما تاكنون از رفتار مردم اين شهر باخبر نشده است؟ اى فرزندان من، به خدا قسم اينها مردان را مى ربايند و با آنها كارى مى كنند كه خون از ايشان جارى مى شود. فرشتگان گفتند: آقاى ما دستور داده است كه از وسط شهر عبور كنيم. لوط (عليه السّلام) گفت: من حاجتى با شما دارم. گفتند: حاجت تو چيست؟ گفت: اينجا بمانيد تا هوا خوب تاريك شود آن گاه برويد. آنها نشستند و لوط (عليه السّلام) دختر خود را فرستاد و دستور داد تا مقدارى نان و اندكى آب در مشك براى آنان بياورد و جامه اى هم برايشان بياورد تا خود را از سرما بپوشانند. هنگامى كه دختر به خانه رفت، باران شديدى باريدن گرفت و سيل جارى شد.لوط (عليه السّلام) گفت: اكنون سيل كودكان را با خود خواهد برد. به آنان گفت: برخيزيد تا برويم. لوط (عليه السّلام) از كنار ديوار مى رفت و فرشتگان از وسط راه حركت مى كردند. لوط (عليه السّلام) گفت: اى فرزندان من، از اينجا بياييد. گفتند: بزرگ ما به ما فرمان داده است كه از وسط جادّه عبور كنيم. لوط پيوسته تاريكى شب را غنيمت مى شمرد. ابليس ملعون كودكى را از دامن زنى ربود و آن را در چاه افكند.[زن فرياد كشيد و] همۀ مردم فرياد كنان بر در خانۀ لوط گرد آمدند. وقتى چشمشان به آن نوجوانان در خانۀ لوط افتاد گفتند: اى لوط، تو هم در كار ما واردشده اى! لوط (عليه السّلام) گفت:«اينان مهمانان منند، آبروى مرا نريزيد». گفتند: اينها سه نفرند، يكى را براى خود برگير و دو نفر ديگر را به ما بسپار. لوط (عليه السّلام) نوجوانان را وارد اتاق كرد و گفت: اى كاش كسانى داشتم كه شما را از من دور مى كردند. قوم لوط هجوم آوردند و در خانۀ لوط را شكستند و لوط را به زمين افكندند. جبرئيل به او گفت:«ما فرستادگان پروردگار توييم، آنان نمى توانند به تو آسيبى برسانند» پس مشتى ريگ برگرفت و به صورت آنها پاشيد و گفت:«رويهايتان تيره باد». همۀ مردم شهر كور شدند. لوط (عليه السّلام) به فرشتگان گفت: اى فرستادگان خدا، پروردگار من به شما در بارۀ اين مردم چه فرمان داده است؟گفتند: مأمورشده ايم كه سحرگاهان آنان را عذاب كنيم. گفت: من حاجتى به شما دارم. گفتند: حاجت تو چيست؟ گفت: هم اكنون آنان را عذاب كنيد. گفتند: اى لوط، وعده گاه آنان صبح است، مگر صبح نزديك نيست؟ اينك دخترانت را برگير و از اين شهر كوچ كن و همسرت را باقى بگذار. امام باقر (عليه السّلام) فرمود: خدا رحمت كند لوط را، اگر مى دانست چه كسانى با او در اتاقند، آن گاه كه گفت:«كاش در برابر شما نيرويى داشتم يا به تكيه گاهى استوار پناه مى جستم» درمى يافت كه او پيروز خواهد بود. راستى چه تكيه گاهى استوارتر از جبرئيل بود كه با او در اتاق حضور داشت؟ خداوند به پيامبرش محمّد (صلّى الله عليه و آله) فرموده است:«اين كيفر از اين ستمكاران نيز دور نيست» يعنى اگر ستمكاران امّت تو نيز كار زشت قوم لوط را مرتكب شوند دچار اين كيفر خواهند شد. 3. رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر كس به نزديكى كردن با مردان اصرار ورزد نمى ميرد تا اينكه مردان را به سوى خود فراخواند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 525
[1054]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: قوم لوط بهترين قومى بود كه خداى فرازمند آفريده بود ولى ابليس آنان را سخت به سوى خويش فرا خواند و داستان قوم لوط از اين قرار بود كه چون مردان همگى براى كار بيرون مى آمدند زنان را تنها مى نهادند و آن هنگام كه مردان به خانه هايشان بازمى گشتند ابليس به سراغ ساخته هاى آنان مى رفت و آنچه را كه درست كرده بودند خراب و نابود مى كرد؛ پس قوم به يك ديگر گفتند: بياييد كمين كنيم تا كسى را كه ساخته هاى ما را خراب مى كند بشناسيم؛ پس در كمين نشستند و ناگاه پسر بچه اى را ديدند كه در زيبايى بى نظير بود و از او پرسيدند: آيا تو ساخته هاى ما را خراب مى كنى؟ او گفت: آرى، چندين بار اين كار را كرده ام. در كشتن او هم رأى شدند و او را نزد مردى گذاردند. چون شب فرا رسيد آن پسر فرياد كشيد. مرد از او پرسيد: تو را چه شده است؟ گفت: پدرم مرا هر شب روى شكمش مى خواباند. آن مرد گفت: بيا روى شكم من بخواب، پس ابليس پيوسته او را ماليد تا به او آموخت كه چگونه اين كار زشت را انجام دهد، نخست ابليس اين كار را با او كرد و بار دوم آن مرد با ابليس چنين كرد، سپس ابليس گريخت و نهان شد. چون صبح شد آن مرد قوم را از كردۀ آن پسر آگاه ساخت و آنان از چيزى كه با آن آشنايى نداشتند خوششان آمد و بر اين كار زشت دست يازيدند تا آنجا كه مردان به همديگر اكتفا نمودند، پس آنگاه در كمين نشستند و با رهگذران نيز اين كار را كردند تا اينكه ديگر كسى از شهر آنان عبور نمى كرد، پس زنانشان را وارهاندند و به پسر بچه ها روى آوردند.چون ابليس لعنت شده ديد كه كارش در ميان مردان پا بر جا شده خويش را به شكل زنى در آورد و به سراغ زنان رفت و به آنان گفت: مردان شما با يك ديگر همجنس بازى مى كنند؟ آنان گفتند: آرى، ما خود ديده ايم و [حضرت] لوط [عليه السّلام] نيز آنان را اندرز مى دهد و نصيحت مى كند.[ابليس به زنان نيز همجنس بازى را آموخت] و زنان نيز به همديگر اكتفا كردند و به همجنس بازى با خويش پرداختند، پس چون حجّت بر آنان تمام شد خداى گرامى و بزرگ جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل را به صورت جوانانى قبا بر تن به سوى آن قوم فرستاد و آنان بر لوط عليه السّلام كه مشغول كشاورزى بود گذر كردند. لوط عليه السّلام آنان را گفت: من هرگز كسى را به زيبايى شما نديده ام! به كجا مى رويد؟ آنان گفتند: سرورمان ما را به سوى بزرگ اين شهر فرستاده است. لوط عليه السّلام گفت: آيا سرور شما به شما نگفته كه اهل اين شهر چه مى كنند؟ اى فرزندان! به خدا سوگند كه اينان مردان را مى گيرند و آن قدر با آنان همجنس بازى مى كنند تا اينكه خون جارى مى شود. آنان گفتند: سرور ما دستور داده تا از ميانۀ شهر بگذريم. لوط عليه السّلام گفت: پس من از شما درخواستى دارم. گفتند: آن چيست؟ گفت: صبر كنيد تا هوا تاريك شود، پس آنان نشستند و لوط عليه السّلام دخترش را فرستاد و او را گفت كه براى آنان كمى نان و مقدارى آب در كوزه بياورد و جامه اى بياورد كه آنان را از سرما بپوشاند. چون آن دختر به سوى خانه راهى شد باران گرفت و دره پر از آب شد [و راه گرفته شد]. لوط عليه السّلام گفت: هم اكنون آب، پسر بچه ها را با خود خواهد برد؛ پس آنان را گفت: برخيزيد تا از اينجا برويم. لوط عليه السّلام از كنار ديوار مى رفت و آنان از ميانۀ راه. آنان را گفت: اى فرزندان! بياييد از اينجا برويم. آنان گفتند: سرور ما دستور داده كه از ميانۀ راه برويم و لوط عليه السّلام تاريكى شب را غنيمت مى شمرد. ابليس لعنت شده كودكى را از دامن مادرش درربود و به چاه افكند، پس همۀ اهل شهر به در خانۀ لوط عليه السّلام گرد هم آمدند و داد و فرياد كردند و چون آن پسر بچه ها را در خانۀ لوط عليه السّلام ديدند گفتند: اى لوط! آيا تو نيز در اين كار به ما پيوستى؟!لوط عليه السّلام گفت:«اينان مهمانان من هستند، مرا بدنام مسازيد». [حجر ، آيۀ 68] مردم گفتند: اينان سه نفرند، يك نفر را برگير و دو نفر ديگر را به ما بده. لوط عليه السّلام فرشتگان را به اتاق برد و آنگاه گفت: اى كاش خانواده اى داشتم كه شما را از من دور مى ساختند! مردم هجوم آوردند و در خانۀ لوط عليه السّلام را شكستند و او را به كنارى زدند. جبرئيل عليه السّلام گفت: همانا ما فرستادگان پروردگارت هستيم. آنان هرگز دستشان به تو نخواهد رسيد، پس مشتى شن برگرفت و به صورت هاى مردمان پاشيد و گفت: زشت باد صورت هايتان! و اهل شهر همگى كور شدند. لوط عليه السّلام فرشتگان را گفت: اى فرستادگان پروردگارم! پروردگارم چه فرمانى در بارۀ اينان به شما داده است؟ گفتند: ما را فرمان داده كه اينان را هنگام سحر به عذاب افكنيم. لوط عليه السّلام گفت: من از شما درخواستى دارم. گفتند: درخواست تو چيست؟ گفت: همين الآن اينان را عذاب كنيد.گفتند: اى لوط!«هنگام عذابشان سحر است، آيا سحر نزديك نيست؟!» [هود ، آيۀ 81] ولى تو از اينجا كوچ كن و دخترانت را نيز همراه خويش ببر و زنت را واگذار. آنگاه امام باقر عليه السّلام فرمود: خدا لوط را رحمت كند، اگر مى دانست كه در اتاق چه كسى همراه اوست بى گمان آگاه مى شد كه پيروزى از آن اوست، آنگاه كه گفت:«اى كاش در برابر شما نيرويى مى داشتم و يا مى توانستم به تكيه گاهى استوار پناه ببرم»[هو ، آيۀ 80]، چه تكيه گاهى استوارتر از جبرئيل كه همراه او در اتاق بود. خداى گرامى و بزرگ به حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود:«و اين از ستمكاران دور نيست»[هود ، آيۀ 83] يعنى اين عذاب از ستمكاران امّت تو نيز دور نيست اگر بر كار قوم لوط دست يازند.[1055]3-... پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: مردى كه در همجنس بازى با مردان پافشارى كند و زياده روى نمايد نميرد تا آنگاه كه از مردان خواهد كه با او عمل جنسى انجام دهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 611
ص: 279
رُوِيَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي رَجُلٍ لَعِبَ بِغُلاَمٍ قَالَ إِذَا وَقَبَ لَنْ تَحِلَّ لَهُ أُخْتُهُ أَبَداً وَ قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لَوْ كَانَ يَنْبَغِي لِأَحَدٍ أَنْ يُرْجَمَ مَرَّتَيْنِ لَرُجِمَ اَللُّوطِيُّ مَرَّتَيْنِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 266 )
4-و از امام صادق عليه السّلام روايت شده در بارۀ مرديكه با نورسى بشهوت در آميخته بود فرمود:چنانچه دخول كرده باشد خواهر مفعول هرگز بر او حلال نخواهد شد.5-و نيز امام صادق عليه السّلام فرمود:چنانچه روا ميبود كه مجرمى را دو بار رجم(يعنى سنگسار)كنند البتّه مرتكب عمل لواط دو بار رجم ميشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 610
4-از امام صادق عليه السّلام روايت شده است در مورد مردى كه با نوجوانى نزديكى كند و شرمگاه خود را در شرمگاه او فرو برد،خواهر آن نوجوان هرگز بر آن مرد حلال نخواهد شد(و نمى تواند با او ازدواج كند).5-و نيز امام صادق عليه السّلام فرمود:اگر قرار بود كه بزهكارى را(از بزهكاران)دو بار سنگسار كنند،مسلّما كسى بود كه عمل لواط را مرتكب شده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 678
4. از امام صادق (عليه السّلام) در بارۀ مردى كه با پسرى نوجوان درآميخته بود نقل شده است كه فرمود: اگر دخول كرده باشد، خواهر آن نوجوان هرگز بر او حلال نيست.5. و نيز فرمود: اگر روا بود كه مجرمى را دو بار سنگسار كنند، لواطكننده دو بار سنگسار مى شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 525
[1056]4-... امام صادق عليه السّلام در بارۀ مردى كه با پسر بچه اى همجنس بازى كرده بود فرمود: اگر به او دخول كرده،[ازدواج با] خواهرش هرگز بر آن مرد حلال نخواهد شد.[1057]5-... و نيز امام صادق عليه السّلام فرمود: اگر سزاوار بود كه كسى دو بار سنگسار شود مى بايست همجنس باز دو بار سنگسار مى شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 611
ص: 280
وَ قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَللِّوَاطُ مَا دُونَ اَلدُّبُرِ فَهُوَ لِوَاطٌ وَ اَلدُّبُرُ هُوَ اَلْكُفْرُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 266 )
6-و نيز فرمود:امير المؤمنين عليه السّلام فرموده:لواط آنست كه دخول حاصل نشود،و دخول در دبر،خود كفر است.(يعنى مانند مرتدّ بايد او را گردن زد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 610
6-و نيز امام صادق عليه السّلام از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:عمل لواط،غير از وارد كردن شرمگاه را گويند،و در صورت ورود حكم كفر را دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 678
6. و نيز فرمود: امير مؤمنان (عليه السّلام) فرموده است: لواط آن است كه دخول صورت نگيرد، و گر نه دخول در حكم كفر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 527
[1058]6-... و نيز امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: همجنس بازى اى كه به دبر دخول نكنند همجنس بازى است و اگر در دبر دخول كنند كفر است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 611
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ اَلْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى أَبِي فَقَالَ لَهُ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ إِنِّي اُبْتُلِيتُ بِبَلاَءٍ فَادْعُ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَقِيلَ لَهُ إِنَّهُ يُؤْتَى فِي دُبُرِهِ فَقَالَ مَا أَبْلَى اَللَّهُ أَحَداً بِهَذَا اَلْبَلاَءِ وَ لَهُ فِيهِ حَاجَةٌ ثُمَّ قَالَ أَبِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لاَ يَقْعُدُ عَلَى إِسْتَبْرَقِهَا وَ حَرِيرِهَا مَنْ يُؤْتَى فِي دُبُرِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 266 )
7-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح گويد:امام صادق از پدرش عليهما السّلام نقل كرده كه فرمود:مردى نزد پدرم آمد و گفت:يا ابن رسول اللّٰه من ببلائى دچار شده ام از خداى عزّ و جلّ نجات مرا بخواه و در بارۀ من دعا كن،بحضرتش گفته شد: اين مرد مأبون است،فرمود:خدا كسى را بدين بلا گرفتار نكرد كه بدو حاجتى داشته باشد،سپس پدرم عليه السّلام فرمود:خداوند عزيز و جليل سوگند ياد كرده كه بعزّت و جلالم قسم بر فرش ديباى بهشت ننشيند مرديكه بگذارد ديگران با او عمل جنسى انجام دهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 610
7-عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش روايت كرده است كه فرمود:مردى به خدمت پدرم شرفياب شد و عرض كرد:اى پسر رسول خدا!من گرفتار بلايى شده ام(كه از گفتن آن شرم دارم)رهايى مرا از خداوند متعال بخواه!به حضرت گفته شد كه:اين مرد،مردان را به خود دعوت مى كند (همجنس بازست)،حضرت فرمود:خداوند كسى را كه به اين بلا گرفتار مى سازد، ديگر با او كارى ندارد.آنگاه پدرم عليه السّلام فرمود:خداوند متعال فرموده است:بعزّت و جلالم سوگند كه بر فرش ديباى بهشتى نخواهد نشست كسى كه(اجازه مى دهد) ديگران با او آن عمل بسيار زشت را انجام دهند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 679
7. عبد اللّٰه بن ميمون قدّاح از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: مردى نزد پدرم آمد و گفت: اى فرزند رسول خدا، من به بلايى دچار شده ام، از خداى بزرگ نجات مرا بخواه. به آن حضرت گفتند: با اين مرد لواط مى شود. فرمود: خداوند كسى را به اين بلا گرفتار نكرده است كه به او حاجتى داشته باشد. سپس پدرم فرمود: خداوند سوگند ياد كرده است كه به عزّت و جلال خودم قسم، كسى كه با او لواط شود هرگز بر فرش ديباى بهشت نخواهد نشست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 527
[1059]7-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: مردى نزد پدرم آمد و عرض كرد: اى پسر پيامبر خدا! من به بلايى گرفتار شده ام، برايم در درگاه خداى گرامى و بزرگ دعا كن. امام عليه السّلام را گفتند: با اين مرد همجنس بازى مى كنند. امام عليه السّلام فرمود: خداوند كسى را كه به او توجه دارد به اين بلا گرفتار نمى سازد، آنگاه پدرم عليه السّلام فرمود: خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد: به عزّت و شكوهم سوگند كه هر كس كه با او لواط كنند بر ديباى زرباف بهشتى ننشيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 613
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى اَلْخَزَّازِ عَنْ عَمَّارِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً لاَ يَعْبَأُ بِهِمْ شَيْئاً لَهُمْ أَرْحَامٌ كَأَرْحَامِ اَلنِّسَاءِ فَقِيلَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ أَ فَلاَ يَحْبَلُونَ قَالَ إِنَّهَا مَنْكُوسَةٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 267 )
8-غياث بن ابراهيم از امام صادق از پدرش عليهما السّلام نقل كرده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرموده است:خداوند را بندگانيست كه هيچ گونه اعتنائى بديشان نخواهد داشت،داراى رحمهائى هستند مانند رحم(بچه دان)زنان،گفته شد:يا امير- المؤمنين چرا آبستن نميشوند؟فرمود:رحمشان واژگونه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 610
8-غياث بن ابراهيم از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:براستى كه خداوند متعال بندگانى دارد كه هيچ گونه التفاتى به آنان نمى كند،و رحمهايى مانند رحم زنان دارند،از حضرت پرسيدند:يا امير المؤمنين!(در اين صورت)چرا آبستن نمى شوند؟!فرمود:(زيرا) رحمهاى آنان،باژگونه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 679
8. غياث بن ابراهيم از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: خداوند بندگانى دارد كه هيچ گونه اعتنايى به آنان نخواهد كرد. آنان رحمهايى مانند رحمهاى زنان دارند. پرسيدند: اى امير مؤمنان، آيا آبستن نمى شوند؟ فرمود: رحمشان واژگونه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 527
[1060]8-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: همانا خداوند را بندگانى است كه هيچ اعتنايى به آنان نمى كند، آنان را رحم هايى مانند رحم هاى زنان است. پرسيدند: اى امير مؤمنان! آيا باردار نمى شوند؟ فرمود: رحم هاى آنان واژگونه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 613
ص: 281
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَبْتَلِ شِيعَتَنَا بِأَرْبَعٍ أَنْ يَسْأَلُوا اَلنَّاسَ فِي أَكُفِّهِمْ وَ أَنْ يُؤْتَوْا فِي أَنْفُسِهِمْ وَ أَنْ يَبْتَلِيَهُمْ بِوَلاَيَةِ سَوْءٍ وَ لاَ يُولَدُ لَهُمْ أَزْرَقُ أَخْضَرُ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 267 )
9-علىّ بن اسباط بيك واسطه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: خداوند شيعيان ما را بچهار چيز دچار نكرده است:اينكه سائل بكف باشند(يعنى حرفه و شغلشان گدائى و سؤال باشد)و اينكه مأبون باشند،و اينكه مبتلايشان كند بحكومت كردن و يا فرمانروائى بناحقّ و بد،و اينكه فرزندى آورند أزرق و أخضر (يعنى كبود چشم و سيه چرده و گندمگون). شرح:مراد از ازرق و اخضر دشمن است و كسيست كه در عداوت تمام باشد، لغويّين گويند:چون أهل روم كه زاغ چشم بودند هميشه با عرب چون نژادشان عربست سر ستيز و جنگ داشتند و دشمنى ميورزيدند،و همچنين اهل ديلم كه سيه چرده و گندمگون بودند با عرب بعنوان عرب بودن سخت عداوت داشتند، هميشه عرب ازرق و اخضر را دو دشمن بزرگ خود ميدانست،لذا اين دو لفظ را پس از كثرت استعمال براى هر دشمنى هر چند رومى يا ديلمى،و سيه چرده يا زاغ نبود بكار ميبردند و مرادشان دشمن عرب بود لذا در اين روايت مراد آنست كه ممكن نيست شيعيان ما با عرب بدان جهت كه عربند دشمن باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 611
9-علىّ بن اسباط از قول يكى از يارانش از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:(در اين ترديدى نيست كه)خداوند عز و جل،شيعيان ما را به چهار چيز مبتلا نمى سازد:اول:گدايى و دريوزه گرى نمودن؛دوم:مردى كه ديگران از شرمگاه او استفاده كنند بودن؛سوم:گرفتار ولايت بد كردن؛چهارم:داراى فرزند كبود چشم گندمگون چهره شدن .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 680
9. على بن اسباط از يكى از ياران خود از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: خداوند شيعيان ما را به چهار چيز مبتلا نكرده است: اينكه گدايى كنند، و اينكه با آنان لواط شود، و اينكه دچار زمامدارى بد شوند، و اينكه فرزندى گندمگون و كبود چشم بياورند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 527
[1061]9-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا خداى گرامى و بزرگ شيعيان ما را به چهار چيز گرفتار نسازد: اينكه دست گدايى به سوى مردم دراز كنند، با آنان لواط كنند، به زمامدارى بد گرفتار آيند و فرزند زاغ چشم و گندمگون آورند.[اين حديث قابل بررسى است].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 613
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي حُذَيْفَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَعَنَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلْمُتَشَبِّهِينَ مِنَ اَلرِّجَالِ بِالنِّسَاءِ وَ اَلْمُتَشَبِّهَاتِ مِنَ اَلنِّسَاءِ بِالرِّجَالِ وَ هُمُ اَلْمُخَنَّثُونَ وَ اَللاَّتِي يَنْكِحُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً وَ إِنَّمَا أَهْلَكَ اَللَّهُ قَوْمَ لُوطٍ حِينَ عَمِلَ اَلنِّسَاءُ بِمِثْلِ عَمَلِ اَلرِّجَالِ وَ رَأَى بَعْضُهُمْ بَعْضاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 267 )
10-ابو خديجه سالم بن مكرم گويد:امام صادق عليه السّلام نقل كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم لعن فرمود مردانى كه خود را همانند زنان كنند،و زنانى كه خود را همانند مردان.و فرمود اينانند مخنّثان يعنى زن صفتان،و زنانى كه برخى با برخى نكاح كنند،و قوم لوط را خداوند هلاك نساخت جز براى اينكه زنان مانند مردان عمل جنسى را با مثل خود انجام ميدادند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 612
10-ابو خديجه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم به مردانى كه خود را همانند زنان بيارايند و رفتار زنانه اى داشته باشند،و زنانى كه خود را به شكل مردان در آورند،لعنت فرستاد،و فرمود:اينان همان مردان بيشرمى كه كار زنان را از آنان كشند!و زنان همجنس بازى كه با يك ديگر پيمان ازدواج بندند!،(و در ادامۀ سخنان خود فرمود:)و به درستى كه خداوند عز و جل قوم لوط را نابود نكرد جز براى آنكه زنان بسان مردان همجنس باز شدند و با هم ازدواج كردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 680
10. ابو خديجه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) مردانى را كه خود را همانند زنان كنند، و زنانى را كه خود را همانند مردان كنند لعنت فرموده است. و فرمود: اين گونه مردان زن صفت اند، و چنين زنانى با يك ديگر همجنس بازى مى كنند. و قوم لوط را خداوند فقط بدين سبب هلاك كرد كه زنان مانند مردان با يك ديگر همجنس بازى مى كردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 527
[1062]10-... امام صادق عليه السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله مردانى را كه خويش را شبيه زنان سازند و زنانى كه خويش را شبيه مردان سازند لعن نمود، و اينان مردانى زن صفت اند و زنانى هستند كه با يك ديگر نزديكى مى كنند و همانا خداوند قوم لوط را تنها به سبب اين نابود ساخت كه زنان همانند عمل مردان را انجام دادند و با يك ديگر نزديكى نمودند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 613
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى اَلْخَزَّازِ عَنْ غِيَاثِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَا أَمْكَنَ مِنْ نَفْسِهِ أَحَدٌ طَائِعاً يُلْعَبُ بِهِ إِلاَّ أَلْقَى اَللَّهُ عَلَيْهِ شَهْوَةَ اَلنِّسَاءِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 267 )
11-غياث بن ابراهيم گويد:جعفر بن محمّد عليهما السّلام نقل كرد كه امير المؤمنين عليه السّلام فرموده:هيچ مردى خود را از روى رغبت در اختيار مردان نگذارد كه با او عمل فحشاء انجام دهند جز اينكه خداوند شهوت زنان را در دل او افكند(يعنى مانند زنان ميل آميزش جنسى با مردان در دل او پيدا شود).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 612
11-غياث بن ابراهيم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:(در اين ترديد نيست)كه هر مردى كه خود را از روى رغبت در اختيار مردان قرار دهد،خداوند شهوت زنان را در او ايجاد خواهد نمود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 681
11. غياث بن ابراهيم از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: هيچ مردى خود را از روى رغبت در اختيار مردان نمى گذارد كه با او عمل زشت انجام دهند جز اينكه خداوند شهوت زنان را در دل او مى افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 527
[1063]11-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: هيچ مردى خويش را علاقه مندانه در اختيار مردان قرار ندهد كه با او همجنس بازى كنند جز آنكه خداوند شهوت زنان را در او پديد آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 613
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ حَرِيزٍ قَالَ: سَأَلَتْنِي اِمْرَأَةٌ أَنْ أَسْتَأْذِنَ لَهَا عَلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَأَذِنَ لَهَا فَقَالَتْ أَخْبِرْنِي عَنِ اَللَّوَاتِي مَعَ اَللَّوَاتِي مَا حَدُّ مَا هُوَ فِيهِ قَالَ حَدُّ اَلزَّانِيَةِ إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ يُؤْتَى بِهِنَّ قَدْ أُلْبِسْنَ بِقِطَاعٍ مِنْ نَارٍ وَ قُنِّعْنَ بِمَقَانِعَ مِنْ نَارٍ وَ سُرْوِلْنَ مِنْ سَوَارٍ مِنْ نَارٍ وَ أُدْخِلَ فِي أَجْوَافِهِنَّ إِلَى رُءُوسِهِنَّ أَعْمِدَةٌ مِنْ نَارٍ وَ قُذِفَ بِهِنَّ فِي اَلنَّارِ أَيَّتُهَا اَلاِمْرَأَةُ أَوَّلُ مَنْ عَمِلَ هَذَا قَوْمُ لُوطٍ فَاسْتَغْنَى اَلرِّجَالُ بِالرِّجَالِ وَ اَلنِّسَاءُ بِالنِّسَاءِ وَ بَقِيَ اَلنِّسَاءُ بِغَيْرِ رِجَالٍ فَفَعَلْنَ كَمَا فَعَلَ رِجَالُهُنَّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 267 )
12. اسحاق بن جرير مى گويد: زنى از من درخواست كرد كه از امام صادق (عليه السّلام) براى او اجازۀ ورود بگيرم. حضرت اجازه داد. زن وارد شد و گفت: مرا از حدّ زنانى كه با يك ديگر همجنس بازى مى كنند خبر ده. امام فرمود: حدّشان مانند حدّ زنان زناكار است.[سپس فرمود:] چون روز قيامت شود، اين زنان را در حالى كه لباسهايى آتشين بر تن و نقابهايى از آتش بر چهره و شلوارهايى آتشين بر پا دارند مى آورند، و در شكمشان تا گلوگاه عمودهايى از آتش داخل مى كنند، آن گاه آنان را در آتش مى افكنند.[بعد فرمود:] اى زن، نخستين كسانى كه اين عمل از آنان سر زد قوم لوط بودند كه مردان به مردان اكتفا كردند و زنانشان بدون مرد ماندند و آنان هم مانند مردانشان به همجنس بازى پرداختند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 529
[1064]12-... اسحاق بن جرير گويد: زنى از من خواست كه از امام صادق عليه السّلام براى او اجازۀ ورود بگيرم. آن حضرت عليه السّلام اجازه ورود دادند. آن زن [وارد شد و] عرض كرد: مرا از حدّ زنان همجنس باز آگاه ساز. امام عليه السّلام فرمود: همان حدّ زنان زناكار است، چون روز رستاخيز فرا رسد آنان را با تكّه هايى آتشين بر تن و روسرى هايى آتشناك بر سر و جامگانى آتش گرفته آورند، ميله اى آتشين در درونشان فرو كنند و از سرشان بيرون آورند و آنگاه آنان را در دوزخ افكنند. اى زن! نخستين گروهى كه اين كار را انجام داد قوم لوط بود، مردان با يك ديگر همجنس بازى كردند و از زنان بى نياز شدند و زنان بدون مرد ماندند و آنان نيز همانند مردانشان با يك ديگر همجنس بازى كردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 613
12-اسحاق بن جرير گويد:زنى از من خواهش كرد كه از امام صادق براى او اذن ورود طلبم،حضرت اجازه فرمودند،زن وارد شد و گفت:مرا از حدّ زنانى كه با زنان درآميزند آگاه نما،امام فرمود:حدّشان حدّ زانيه است (يعنى در دنيا صد تازيانه)بعد فرمود:چون روز قيامت شود اين گونه زنان را در حالى كه لباسهاى آتشى در تن ايشان،و نقابهائى از آتش بر روى،و زير جامه هائى نيز از آتش بر اندام ايشان پوشانيده باشند بياورند و در شكمشان تا گلوگاه عمودهائى آتشين داخل كنند،آنگاه آنان را در آتش دوزخ اندازند،بعد فرمود:اى زن نخستين جمعيّتى كه اين عمل از ايشان سر زد قوم لوط بودند كه مردان با بودن مردان خود را بى نياز دانستند از زنان،و آنها بدون مرد ماندند و ناچار با همجنس خود اطفاء شهوت جنسى كردند همچنان كه مردانشان عمل ميكردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 612
12-اسحاق بن جرير نقل كرده است كه زنى از من درخواست كرد تا از امام صادق عليه السّلام براى او اجازۀ شرفيابى بگيرم.حضرت اجازه فرمود،آن زن از امام عليه السّلام پرسيد:حدّ(شرعى)زنان همجنس باز چيست؟!فرمود:كيفر شرعى آنان همان كيفر زنان زناكار است.و فرمود:چون روز قيامت فرا رسد،اينان را در حالى كه جامه هاى آتشينى در بر و نقابهاى شعله ورى بر رخ،و با لباسهاى زيرينى از آتش، حاضر سازند،و پس از آنكه عمودهاى گداخته اى را در درون آنان فرو برند و از گلوگاهشان بيرون آورند،در آتش دوزخ رها سازند.و سپس فرمود:اى زن!اولين گروهى كه اين عمل(زشت)را انجام داد،قوم لوط بود،كه مردان نياز جنسى خود را توسط مردان برآورده ساختند،و همسرانشان كه بدون مرد مانده بودند،همان كار مردان خود را در پيش گرفتند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 681
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ عَنْ أَبِي خَدِيجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لَيْسَ لاِمْرَأَتَيْنِ أَنْ يَبِيتَا فِي لِحَافٍ وَاحِدٍ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ بَيْنَهُمَا حَاجِزٌ فَإِنْ فَعَلَتَا نُهِيَتَا عَنْ ذَلِكَ وَ إِنْ وُجِدَتَا بَعْدَ اَلنَّهْيِ جُلِدَتْ كُلُّ وَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ حَدّاً حَدّاً فَإِنْ وُجِدَتَا أَيْضاً فِي لِحَافٍ جُلِدَتَا فَإِنْ وُجِدَتَا اَلثَّالِثَةَ قُتِلَتَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 268 )
13-ابو خديجه سالم بن مكرم گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:دو زن برهنه حقّ ندارند در يك بستر زير يك لحاف بخسبند مگر اينكه ميانشان حاجز و مانعى باشد،كه اگر چنين كردند بار اوّل آنها را نهى كنند و توبه دهند،و چنانچه بار دوّم در زير يك لحاف ديده شدند هر كدام را حدّ(يعنى تازيانه)زنند بتنهائى و اگر بار ديگر مرتكب شدند اين بار هر دو را حدّ شرعى(يعنى صد تازيانه در ملأ عام و حضور مردم)بزنند،و در مرتبۀ چهارم كشته شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 613
13-ابو خديجه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:دو زن حق ندارند كه در زير يك لحاف با هم بخوابند مگر اينكه در ميان آن دو،مانعى وجود داشته باشد، و اگر اين كار را مرتكب شدند،بايستى آنان را از اين كار بازداشت و توبه داد و بر هر يك از آنها بايستى حدّ جارى كرد؛و چنانچه بار ديگر باز هم به كار خود ادامه دادند، بايستى هر دو را حدّ شرعى زد؛و براى بار سوم بايستى آن دو را كشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 682
13. ابو خديجه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: دو زن برهنه حق ندارند در يك بستر زير يك لحاف بخوابند مگر اينكه ميانشان حايلى باشد. اگر چنين كردند، نخست بايد آنها را از اين كار نهى كنند، و چنانچه پس از نهى، باز هم زير يك لحاف ديده شدند بايد به هر كدام جداگانه حدّ بزنند، و اگر باز هم آنان را زير يك لحاف ديدند دوباره بر آنان حدّ جارى كنند، و چنانچه بار چهارم نيز مرتكب اين عمل شدند كشته مى شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 529
[1065]13-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دو زن نمى توانند در زير يك لحاف با هم بخوابند جز آنكه مانعى ميان آن دو باشد، پس اگر اين كار را كردند [و مانعى ميان آن دو نبود] نهى مى شوند و اگر پس از نهى ديگر بار اين كار را كردند بر هر دوى آنها حدّ تازيانه جارى مى شود و اگر پس از تازيانه خوردن بار ديگر در زير يك لحاف خوابيدند دوباره تازيانه مى خورند و اگر بار سوم اين كار را كردند كشته مى شوند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 615
ص: 282
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: دَخَلَتْ عَلَيْهِ نِسْوَةٌ فَسَأَلَتْهُ اِمْرَأَةٌ عَنِ اَلسَّحْقِ فَقَالَ حَدُّهَا حَدُّ اَلزَّانِي فَقَالَتِ اِمْرَأَةٌ مَا ذَكَرَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِكَ فِي اَلْقُرْآنِ قَالَ بَلَى قال [قَالَتْ] وَ أَيْنَ قَالَ هُوَ أَصْحٰابُ اَلرَّسِّ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 268 )
14-هشام بن سالم گويد:زنانى بر حضرت صادق عليه السّلام وارد شدند يكى از ايشان از امام از حدّ سحق پرسيد،امام فرمود:حدّش همان حدّ زانى است(يعنى صد تازيانه در حضور مردم)يكتن از آنان پرسيد آيا اين در قرآن ذكر شده است؟ فرمود:آرى،زن پرسيد كجاى قرآن؟فرمود:در قصّۀ اصحاب رسّ. شرح:سحق عملى است كه زنان فاسد و بزهكار و هرزه و بى آبرو و غافل از همه شئون انسانى كه سخت در شهوات مستغرق بودند با همجنس خود براى اطفاء شهوت جنسى انجام ميدادند،و آن چنان بود كه زنى با زن ديگر طرف ميشد و فرج خود را بدو ميسائيد و بنا بگفته بعضى بسا ميشد كه نطفه اى كه در رحم داشت بيرون ميريخت و رحم آن ديگر بخود جذب مينمود و بدين سبب از زحمت باردارى و حاملگى و بچّه دارى خود را خلاص ميكرد،و غالبا اين كار را زنان بى بندوبار اشرافى با كنيزان خود انجام ميدادند. و معنى آميزش جنسى زنان با زنان كه در احاديث قبل اشاره شد همين بود، و اين عمل شنيع مانند لواط كه آميزش جنسى مرد با مرد است سخت در احاديث و آيات قرآن نكوهش شده و علاوه بر اينكه بر خلاف نظام آفرينش است و عقل سليم آن را جنايت ميشمرد در تمام اديان الهى و آئين هاى آسمانى از آن نهى شده، و در شريعت مقدّسۀ اسلام براى آن هم نسبت بمردان لاطى و ملوط هم نسبت بزنان همجنس باز حدّ سخت معيّن شده هم در دنيا و هم در آخرت،زيرا علاوه بر آنچه گفته شد موجب انقطاع نسل و بر هم خوردن انساب،و پيدايش بيماريهاى مقاربتى سخت،و امراض خانمانسوز ميگردد،و جامعه هائى را در دنيا ببدبختى و استيصال و سقوط هميشگى و انحطاط روحى و جسمى و هزاران درد بى درمان ديگر ميكشاند و در آخرت بعذاب الهى و خلود در آتش و دركات جحيم و كيفرهاى سخت دچار ميگرداند،خداوند جامعه و جمعيّت ما مسلمين را از ارتكاب چنين گناهانى در پناه خود محفوظ بدارد و مروّجين فحشاء خوك صفت را نابود و هلاك سازد، آمين يا ربّ العالمين.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 614
14-هشام بن سالم نقل كرده است كه جمعى از زنان به محضر امام صادق عليه السّلام شرفياب شدند،و يكى از آنان از حضرت در مورد سحق پرسيد،امام عليه السّلام پاسخ داد:حدّ آن،همان حدّ زن زناكار است(يك صد تازيانه در حضور مردم).زنى ديگر پرسيد:اين حكم در قرآن ذكر شده است؟!حضرت فرمود:آرى!پرسيد:در كجاى قرآن آمده است؟!فرمود:در داستان اصحاب رسّ .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 682
14. هشام بن سالم مى گويد: زنانى بر امام صادق (عليه السّلام) وارد شدند. يكى از آنان از امام (عليه السّلام) در بارۀ حدّ «سحق» سؤال كرد. امام (عليه السّلام) فرمود: حدّ او مانند حدّ زناكار است. زنى گفت: خداوند اين حكم را در قرآن بيان نكرده است. امام (عليه السّلام) فرمود: چرا، بيان كرده است. گفت: كجاى قرآن است؟ فرمود: در داستان اصحاب رسّ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 529
[1066]14-... هشام بن سالم گويد: چند زن نزد امام صادق عليه السّلام آمدند و زنى از امام عليه السّلام در بارۀ حدّ همجنس بازى زنان پرسيد. فرمود: همان حدّ زناكار است. آن زن گفت: خداى گرامى و بزرگ حدّ آن را در قرآن بيان ننموده است. آن حضرت عليه السّلام فرمود: چرا، بيان نموده است. آن زن گفت: در كجاى قرآن؟ فرمود: در داستان اصحاب رسّ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 615
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْقُرَشِيِّ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْأَسَدِيِّ عَنْ أَبِي خَدِيجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلْكَذِبُ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عَلَى رَسُولِهِ وَ عَلَى اَلْأَوْصِيَاءِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ مِنَ اَلْكَبَائِرِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 268 )
1-ابو خديجه سالم بن مكرم گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:دروغ بستن بخداوند عزّ و جلّ و بر رسولش صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم و بر اوصياء او عليهم السّلام از گناهان كبيره است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 615
1-ابو خديجه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:دروغ بستن به خداى متعال و رسول او و جانشينان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از گناهان كبيره است،
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 684
1. ابو خديجه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: دروغ بستن به خدا و پيامبر و اوصياى او از گناهان كبيره است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 529
[1067]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: دروغ بستن بر خداى گرامى و بزرگ و پيامبرش صلّى اللّٰه عليه و آله و جانشينانش عليهم السّلام از گناهان كبيره است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 615
وَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ قَالَ عَلَيَّ مَا لَمْ أَقُلْ فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ اَلنَّارِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 268 )
و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:هر كس بر من ببندد چيزى را كه من نگفته ام پس بايد جايگاه خود را در آتش بگزيند و يا مهيّا و آماده سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 615
و رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرموده است:كسى كه مطلبى را به من نسبت دهد كه من آن را نگفته باشم،البته جايگاه او در جهنّم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 684
و رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده است: هر كس چيزى را كه من نگفته ام به من نسبت دهد، جايگاهى در آتش دوزخ براى خود برگزيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 529
و پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه سخنى را به من نسبت دهد كه آن را نگفته ام بايد در دوزخ منزل گزيند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 615
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَوْنٍ اَلْقَلاَنِسِيِّ عَنِ اِبْنِ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ لَقِيَ اَلْمُسْلِمِينَ بِوَجْهَيْنِ وَ لِسَانَيْنِ جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لَهُ لِسَانٌ مِنْ نَارٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 268 )
1-عبد اللّٰه بن أبى يعفور گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس با مسلمانان به دوروئى و دو زبانى برخورد كند روز قيامت بيايد در حالى كه او را در يك سر دو زبان از آتش باشد. شرح: دوروئى و دو زبانى معنايش اينست كه شخص بدون ترس و يا موجب ديگرى در حضور كسى او را مدح و ستايش كند،و در غيابش از او بد گويد،و اين صفت از لئامت طبع و پستى و فرومايگى است و موجب حقّ كشى و حقيقت پوشى است،و خود يكى از شعب نفاق است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 615
1-ابن ابى يعفور از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه با مسلمانان دو رو و دو زبان باشد،در روز قيامت با دو زبان آتشين محشور خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 684
1. عبد اللّٰه بن ابى يعفور مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس با مسلمانان با دورويى و دو زبانى برخورد كند، روز قيامت در حالى وارد مى شود كه دو زبان از آتش دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 531
[1068]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه با دورويى و دوزبانى با مسلمانان برخورد كند در روز رستاخيز در حالى آيد كه او را دو زبان آتشين باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 615
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنِ اَلْمُنَبِّهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنْ زَيْدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : يَجِيءُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ ذُو اَلْوَجْهَيْنِ دَالِعاً لِسَانُهُ فِي قَفَاهُ وَ آخَرُ مِنْ قُدَّامِهِ يتلهبا [يَتَلَهَّبَانِ] نَاراً حَتَّى يَلْهَبَا جَسَدَهُ ثُمَّ يُقَالُ لَهُ هَذَا اَلَّذِي كَانَ فِي اَلدُّنْيَا ذَا وَجْهَيْنِ وَ لِسَانَيْنِ يُعْرَفُ بِذَلِكَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 269 )
2-زيد بن عليّ بن الحسين از پدرانش از امير المؤمنين عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:شخص دو رو در روز قيامت بعرصۀ محشر حاضر آيد در حالى كه يك زبان از پس سر او آويخته،و زبانى ديگر از پيش روى او،و هر دو چون آتش افروخته شعله ور باشند تا اين دو آتش همۀ پيكر او را در كام خود گيرد، آنگاه در بارۀ او ندا شود:اين همان كسيست كه در دنيا دو رو و دو زبان بود،و بدين صفت در روز قيامت شناخته خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 616
2-زيد بن على بن الحسين به نقل از پدران بزرگوارش عليهم السّلام از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه دو رو و دو زبان باشد،در روز قيامت در حالتى محشور مى گردد كه زبانى از پشت سر و زبان ديگرى از پيش روى او بيرون آمده باشد،و هر دو شعله ور زبانه مى كشند تا همۀ پيكر او را فرا گيرند و بسوزانند،و سپس در بارۀ او گفته مى شود كه:اين همان است كه در دنيا دو روى و دو زبان بود؛و در روز قيامت به اين دو صفت(از ديگران)باز شناخته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 684
2. زيد بن على از پدرانش از على (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: شخص دو چهره روز قيامت در حالى وارد مى شود كه دو زبان دارد، يكى از پشت سرش و ديگرى از پيش رويش آويخته و هر دو مانند آتش افروخته شعله ورند و پيكر او را در كام خود فرو مى برند، سپس ندا مى رسد: اين همان كسى است كه در دنيا دو رو و دو زبان بود، و روز قيامت نيز با همين صفت شناخته مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 531
[1069]2-... زيد بن على از پدرانش عليهم السّلام و آنان از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت نموده اند كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: شخص دورو در روز رستاخيز در حالى آيد كه يك زبان از پشت سرش و زبان ديگر از پيش رويش آويخته شده است و هر دو در آتش زبانه كشند تا همۀ پيكرش را در آتش بسوزانند، پس آنگاه در بارۀ او گويند: اين همان كسى است كه در دنيا دورو و دو زبان بود و در روز رستاخيز به اين صفت شناخته شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 615
ص: 283
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي شَيْبَةَ اَلزُّهْرِيِّ (1) عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: بِئْسَ اَلْعَبْدُ عبدا [عَبْدٌ] يَكُونُ ذَا وَجْهَيْنِ وَ ذَا لِسَانَيْنِ يُطْرِي أَخَاهُ شَاهِداً (2) وَ يَأْكُلُهُ غَائِباً إِنْ أُعْطِيَ حَسَدَهُ وَ إِنِ اُبْتُلِيَ خَذَلَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 269 )
3-زهرى از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:بد بندۀ است آنكه دو رو و دو زبان باشد،برادر همكيش خود را در حضور بستايد،و در غيابش او را بخورد يعنى بد گوئى او كند،اگر ثروتى يا مقامى يا موقعيّتى نصيبش شود بر او حسد برد،و چنانچه گرفتار شود دست از يارى او بكشد و او را تنها گذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 616
3-ابو شيبه زهرى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:(چه)بد بنده اى است كه دو روى و دو زبان باشد،در حضور،برادر دينى خود را مى ستايد ولى در غياب،از او بدگويى مى كند(با غيبت گوشت بدن او را مى خورد)،در وقت دارائيش به او حسادت مى ورزد،و به هنگام گرفتارى،تنهايش مى گذارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 685
3. زهرى از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: بد بنده اى است كسى كه دو رو و دو زبان باشد، كه برادر دينى خود را در حضور بستايد، و در غيابش گوشت او را بخورد (يعنى از او غيبت كند). اگر خيرى نصيب وى شود بر او حسد برد، و اگر گرفتار شود دست از يارى او بردارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 531
[1070]3-... امام باقر عليه السّلام فرمود: بد بنده اى است آن كس كه دورو و دو زبان باشد! نزد برادرش او را بستايد و در پشت سرش [با غيبت، گوشت بدنش را] بخورد، اگر برادرش دارايى يابد بر او حسد ورزد و چون نادار و گرفتار گردد او را وارهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 617
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَبِي شَيْبَةَ اَلزُّهْرِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: بِئْسَ اَلْعَبْدُ عبدا [عَبْدٌ] هُمَزَةٌ لُمَزَةٌ يُقْبِلُ بِوَجْهِهِ وَ يُدْبِرُ بِآخَرَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 269 )
4-و نيز زهرىّ از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:بد آدمى است «همزه و لمزه»يعنى آنكه عيبجو و خرده گير باشد،با چهره اى روبرو شود، و با چهرۀ ديگر پشت گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 617
4-ابو شيبه زهرى روايت كرده است كه امام محمد باقر عليه السّلام فرمود:(چه)بد بنده اى است كسى كه عيبجوى(مردم)باشد،با چهره اى(موافق)با آدمى روبرو مى گردد و با چهره اى(مخالف)به او پشت مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 685
4. نيز به همين سند از امام باقر (عليه السّلام) نقل شده است كه فرمود: بد بنده اى است آن كه عيبجو و خرده گير باشد، كه با چهره اى روبرو شود و با چهرۀ ديگر پشت كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 531
[1071]4-... امام باقر عليه السّلام فرمود: بد بنده اى است آن كس كه بدگوى طعنه زننده باشد! با چهره اى روبرو شود و با چهره اى ديگر پشت كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 617
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ اَلسَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي حَمَّادٍ (3) رَفَعَهُ قَالَ: قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِعِيسَى اِبْنِ مَرْيَمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا عِيسَى لِيَكُنْ لِسَانُكَ فِي اَلسِّرِّ وَ اَلْعَلاَنِيَةِ لِسَاناً وَاحِداً وَ كَذَلِكَ قَلْبُكَ اِحْذَرْ نَفْسَكَ وَ كَفَى بِي خَبِيراً لاَ يَصْلُحُ لِسَانَانِ فِي فَمٍ وَاحِدٍ وَ لاَ سَيْفَانِ فِي غِمْدٍ وَاحِدٍ وَ لاَ قَلْبَانِ فِي صَدْرٍ وَاحِدٍ وَ كَذَلِكَ اَلْأَذْهَانُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 269 )
5-عبد الرّحمن بن[أبى]حمّاد بسند مرفوع و موقوف گويد:خداوند عزّ و جلّ بعيسى بن مريم عليهما السّلام فرمود:اى عيسى زبان تو بايد در نهان و آشكار يكى باشد و همچنين قلبت،همانا من تو را زنهار ميدهم-و همچو من آگاهى ترا بس است-(يعنى خبرويّت من در نصيحت براى تو كافى است)دو زبان در يك دهان شايسته نيست،و دو شمشير در يك غلاف نميگنجد،و دو دل در يك سينه جاى نميگيرد،و همچنين ذهنها.(مراد از ذهنها آنست كه دو عقيدۀ مخالف در يك نهاد ممكن نيست).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 617
5-عبد الرحمن بن ابى حمّاد-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-نقل كرده است كه:خداوند متعال به عيسى بن مريم عليه السّلام فرمود:اى عيسى!زبان تو چه در نهان و چه آشكارا بايد يكى باشد،و قلب تو نيز.من،تو را هشدار مى دهم-و همچون من خبير و آگاهى تو را كافى است-:دو زبان در يك دهان،و دو شمشير در يك نيام،و دو قلب در يك سينه جاى نمى گيرد،و اين گفته در مورد اذهان نيز درست است(كه دو انديشه متضاد در بارۀ چيزى داشتن متصوّر نيست).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 685
5. عبد الرحمن بن ابى حمّاد در حديثى مرفوعه از معصوم (عليه السّلام) نقل كرده است كه خداوند به عيسى بن مريم (عليهما السّلام) فرمود: اى عيسى، زبان تو بايد در نهان و آشكار يكى باشد، و دلت نيز همين گونه باشد، و من به تو هشدار مى دهم-و آگاه بودن من بس است-كه دو زبان در يك دهان شايسته نيست، چنان كه دو شمشير در يك غلاف نمى گنجد، و دو دل نيز در يك سينه جاى نمى گيرد، و انديشه هاى مخالف نيز در يك درون پديد نمى آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 531
[1072]5-... خداى به عيسى بن مريم عليهما السّلام فرمود: اى عيسى! زبان تو در نهان و آشكار بايد يكى باشد و دلت نيز [بايد اين گونه باشد]. همانا من تو را برحذر مى دارم و آگاهى همانند من براى تو كافى است. دو زبان در يك دهان و دو شمشير در يك نيام و دو دل در يك سينه نگنجد و فكرها نيز همين گونه اند [دو تفكّر مخالف در يك جا نگنجد].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 617
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْوَشَّاءِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ اَللَّعْنَةَ إِذَا خَرَجَتْ مِنْ فَمِ صَاحِبِهَا تَرَدَّدَتْ فَإِنْ وَجَدَتْ مَسَاغاً وَ إِلاَّ رَجَعَتْ عَلَى صَاحِبِهَا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 269 )
1-علىّ بن أبى حمزه گويد:شنيدم جعفر بن محمّد عليهما السّلام ميفرمود:براستى كه لعنت چون از دو لب گوينده اش بيرون آيد متردّد بماند و چون طرف را سزاى لعن ديد بر او فرود آيد،و گر نه بگوينده اش باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 618
1-على بن ابى حمزه مى گويد كه:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:(ترديدى در اين نيست كه)چون لعنت(و نفرين)از دهان كسى بيرون مى آيد(و بر زبان جارى مى شود)در حال بى قرارى و بى مكانى باقى مى ماند،اگر آن شخص را(كه مورد لعن و نفرين قرار گرفته است)سزاوار آن ديد بر او فرود مى آيد،و گر نه به خود او(گويندۀ لعن و نفرين)باز مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 686
1. على بن ابى حمزه مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: لعنت چون از دهان گوينده اش بيرون بيايد متردّد مى ماند، اگر طرف را سزاى لعنت ديد بر او وارد مى شود، و گر نه به گويندۀ آن باز مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 533
[1073]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: بى گمان چون لعنت از دهان گوينده اش درآيد پيوسته درآمد و شد باشد، پس اگر آنكه را كه سزاوار لعنت است بيايد بر او فرود آيد و گر نه به گوينده اش باز گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 617
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ اَلنَّضْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا شَهِدَ رَجُلٌ عَلَى رَجُلٍ بِكُفْرٍ قَطُّ إِلاَّ فَاتَهُ (4) أَحَدُهُمَا إِنْ كَانَ شَهِدَ عَلَى كَافِرٍ صَدَقَ وَ إِنْ كَانَ مُؤْمِناً رَجَعَ اَلْكُفْرُ عَلَيْهِ وَ إِيَّاكُمْ وَ اَلطَّعْنَ عَلَى اَلْمُؤْمِنِينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 271 )
1-جابر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هرگز كسى به كفر ديگرى شهادت نمى دهد مگر آنكه(آن)كفر گريبانگير يكى از آن دو تن خواهد شد.اگر به كفر كافر شهادت دهد،راست گفته(و سخن ياوه بر زبان نرانده است)؛ ولى اگر كفر انسان مؤمنى را گواهى كرده باشد،(همان)كفر به او باز مى گردد و كافر مى شود.شما را از ناروائى و كفر انگارى به مؤمنان بر حذر مى دارم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 687
1. از جابر جعفى نقل شده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هيچ كس به كفر ديگرى گواهى نمى دهد جز اينكه كفر به يكى از آن دو باز مى گردد، اگر بر كافرى گواهى دهد راست گفته است، و اگر بر مؤمنى شهادت دهد كفر به او باز مى گردد. از طعنه زدن بر مؤمنان بپرهيزيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 533
[1074]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هرگز كسى به كفر شخص ديگرى گواهى ندهد جز آنكه دامنگير يكى از آن دو شود: اگر به كفر كافرى گواهى دهد راست گفته است و چنانچه به كفر مؤمنى گواهى دهد كفر به خود گواهى دهنده باز گردد و خود كافر شود. از طعنه زدن بر مؤمنان پروا داريد [و بر آنان نسبت كفر ندهيد].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 619
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ [عَنِ ] اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لَيْسَ مِنَّا مَنْ مَاكَرَ مُسْلِماً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 271 )
1-سكونى گويد:جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:از ما نيست هر كس با مسلمانى مكر كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 619
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه با مسلمانى از در نيرنگ درآيد،از ما نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 687
1. سكونى از جعفر بن محمد (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: از ما نيست كسى كه با مسلمانى مكر كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 533
[1075]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه بر مسلمانى نيرنگ زند از ما نيست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 619
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : لَوْ لاَ أَنَّ اَلْمَكْرَ وَ اَلْخَدِيعَةَ فِي اَلنَّارِ لَكُنْتُ أَمْكَرَ اَلْعَرَبِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 271 )
2-هشام بن سالم بسند مرفوع روايت كرده كه امير المؤمنين عليه السّلام فرموده: اگر چنان نبود كه حيله گرى و فريبكارى هر دو سرانجامشان دوزخ است من در مكر انديشمندترين مردم عرب بودم. شرح:اين كلام بحسب پاره اى از اخبار هنگامى از امام عليه السّلام صادر شده است كه مردم ساده لوح و احمق و كم انديش آن حضرت را در برابر معاوية بن أبى سفيان مردى بى سياست ميشمردند،لذا امام عليه السّلام براى توجّه آنها بحقيقت حال اين كلام را فرموده تا بدانند تقوى و ديانت و خدا ترسى او سبب بكار نبستن پاره اى از سياستها بوده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 619
2-هشام بن سالم-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امير مؤمنان على عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اگر نه اين بود كه سرانجام فريب و نيرنگ-هر دو-آتش (دوزخ)است،در مكر از همۀ عرب پيشى مى گرفتم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 687
2. هشام بن سالم در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه على (عليه السّلام) فرمود: اگر جايگاه مكر و فريب در آتش دوزخ نبود من در مكر ماهرترين مردم عرب بودم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 533
[1076]2-... امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: اگر نيرنگ و فريب [جايگاهش] در دوزخ نبود بى ترديد من فريبكارترين مردم عرب مى شدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 619
حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ قَالَ حَدَّثَنِي حَبِيبُ بْنُ سِنَانٍ عَنْ زَاذَانَ قَالَ سَمِعْتُ عَلِيّاً عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: لَوْ لاَ أَنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ لَوْ لاَ أَنَّ اَلْمَكْرَ وَ اَلْخَدِيعَةَ وَ اَلْخِيَانَةَ فِي اَلنَّارِ لَكُنْتُ أَمْكَرَ اَلْعَرَبِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 271 )
3-زاذان كندىّ گويد:شنيدم عليّ عليه السّلام ميفرمود:اگر نبود اينكه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم شنيدم ميفرمود: «إنّ المكر و الخديعة و الخيانة في النّار». (همانا مكر و فريب و خيانت در آتش است)هر آينه من در مكر از همه مردم عرب پيش بودم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 619
3-زاذان روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:اگر من از زبان رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نشنيده بودم كه:«جايگاه نيرنگ و فريب و خيانت در آتش(دوزخ) است»در مكر(و نيرنگ هم)از همۀ عرب پيشى مى گرفتم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 688
3. زاذان مى گويد: از على (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: اگر نبود اينكه از رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) شنيدم كه مى فرمود:«جايگاه مكر و فريب و خيانت در آتش است» من در نيرنگ ماهرترين مردم عرب بودم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 533
[1077]3-... امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود: اگر از پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله نمى شنيدم كه فرمود:«بى گمان [جايگاه] نيرنگ و فريب و خيانت در دوزخ است» همانا فريبكارترين مردم عرب مى شدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 619
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ سَمَاعَةَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اَلظُّلْمُ فِي اَلدُّنْيَا هُوَ اَلظُّلُمَاتُ فِي اَلْآخِرَةِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 272 )
1-عبد اللّٰه بن سليمان گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:ظلم و ستم در اين جهان،خود ظلمات جهان ديگر است. شرح:ممكن است مقصود از ظلمات معنى حقيقى آن باشد كه تاريكى است پس معنى چنين مى شود كه شخص ستمكار در عالم آخرت باندازۀ ستمى كه كرده تاريكى او را احاطه ميكند،و ممكن است منظور از ظلمات سختيها و هراسهاى قيامت باشد چنان كه در آيۀ شريفۀ«
قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُمٰاتِ اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ
» ظلمات بسختيها و هراسها تفسير شده است و سابقا در ص 531 در كيفر مانع الزّكاة شرح مختصرى راجع بتبديل شدن ظلم بظلمات در روز قيامت داده شده مراجعه شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 620
1-عبد اللّٰه بن سليمان از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:ستم كردن در اين دنيا،همان تاريكيهاى آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 688
1. عبد اللّٰه بن سليمان مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: ظلم و ستم در دنيا همان تاريكيهاى آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 535
[1078]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: ظلم در دنيا همان ظلمات و تاريكى هاى سراى آخرت است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 619
ص: 284
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْحَجَّالِ عَنْ غَالِبِ بْنِ مُحَمَّدٍ (1) عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصٰادِ (2) قَالَ قَنْطَرَةٌ عَلَى اَلصِّرَاطِ لاَ يَجُوزُهَا عَبْدٌ بِمَظْلِمَةٍ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 272 )
2-غالب بن محمّد از شخصى روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام در معنى كلام خداوند عزّ و جلّ كه فرموده:«
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصٰادِ
» (هر آينه خداى تو در كمينگاه است)فرمود:بر پل صراط پاسگاهى است كه از آن نتواند گذشت هر كه مالى يا حقّى از مردم بگردن او است. شرح:يعنى مراد از«مرصاد»كه در آيۀ شريفه است كه بكمينگاه ترجمه شد اين پاسگاه است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 620
2-غالب بن محمد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه در رابطه با مفهوم اين كلام خداوند متعال«براستى كه پروردگار تو در كمينگاه است»،فرمود:كمينگاه گذرگاهى است بر پل صراط كه هيچ بندۀ ستمگرى از آن نخواهد گذشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 688
2. غالب بن محمّد از شخصى نقل كرده است كه گفت: امام صادق (عليه السّلام) در بارۀ سخن خداوند:
«إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصٰادِ
»
[فجر،14](همانا پروردگار تو در كمينگاه است) فرمود: آن كمينگاه پلى است بر روى صراط كه هر كس حقّى از مردم بر عهدۀ اوست نمى تواند از آن عبور كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 535
[1079]2-... امام صادق عليه السّلام در بارۀ سخن خداى گرامى و بزرگ كه فرموده:«همانا پروردگارت در كمينگاه است»[فجر ، آيۀ 14] فرمود: كمينگاه، گذرگاهى سرپوشيده بر روى پل صراط است كه هيچ بندۀ ستمكارى نتواند از آن بگذرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 621
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَالِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لَأُجِيبُ [لا أُجِيبُ] دَعْوَةَ مَظْلُومٍ فِي مَظْلِمَةٍ ظُلِمَهَا وَ لاحد عِنْدَهُ مِثْلُ تِلْكَ اَلْمَظْلِمَةِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 272 )
3. على بن سالم مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند بزرگ فرموده است: به عزّت و جلال خودم سوگند كه من دعاى هيچ ستمديده اى را در ظلمى كه به او شده و حقّش پايمال گشته-اگر حقّى مانند آن از ديگران به گردن او باشد-نخواهم پذيرفت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 535
[1080]3-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا خداى گرامى و بزرگ مى فرمايد: به عزّت و جلالم سوگند كه دعاى ستمديده اى را در ستمى كه به او روا داشته اند و او هم همان ستم را در حقّ ديگرى روا داشته نپذيرم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 621
3-عليّ بن سالم گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:براستى كه خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد:بعزّت و جلالم سوگند كه دعاى هيچ مظلومى را در ظلمى كه باو شده و حقّى كه از او پايمال گشته،در حالى كه حقّى مثل آن از ديگران بگردن او باشد يا بدست او پايمال شده باشد نپذيرم. شرح:هر كس در اين حديث شريف تأمّل كند سبب مستجاب نشدن بسيارى از دعاها را خواهد دانست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 621
3-على بن سالم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:خداوند متعال مى فرمايد: بعزّت و جلالم سوگند كه هرگز دعاى ستمديده اى را در رابطه با ستمى كه بر او رفته، و خود نيز همان ستم را در حق ديگران روا داشته است،برآورده نمى سازم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 689
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْحَى إِلَى نَبِيٍّ مِنَ اَلْأَنْبِيَاءِ فِي مَمْلَكَةِ جَبَّارٍ مِنَ اَلْجَبَابِرَةِ أَنِ اِئْتِ هَذَا اَلْجَبَّارَ فَقُلْ لَهُ إِنِّي لَمْ أَسْتَعْمِلْكَ عَلَى سَفْكِ اَلدِّمَاءِ وَ اِتِّخَاذِ اَلْأَمْوَالِ وَ إِنَّمَا أَسْتَعْمِلُكَ لِتَكُفَّ عَنِّي أَصْوَاتَ اَلْمَظْلُومِينَ فَإِنِّي لَنْ أَدَعَ ظُلاَمَتَهُمْ وَ إِنْ كَانُوا كُفَّاراً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 272 )
4-اسحاق بن عمّار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:خداوند عزّ و جلّ به پيامبرى از پيغمبرانش كه در كشور يكى از سركشان و بيدادگران بود وحى فرستاد كه برو و بدان ستمگر بگو:من ترا براى ريختن خونها و گرفتن مالها سرورى ندادم،همانا ترا براى اين گماردم تا ناله هاى ستمديدگان را از من باز دارى. زيرا من از ستمى كه بايشان شده يا بشود نخواهم گذشت هر چند كافر باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 621
4-اسحاق بن عمّار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند متعال به يكى از پيامبران خود-كه در سرزمين يكى از گردنكشان ستمكار،مى زيست-از طريق وحى فرمان داد كه:برو و به آن بيدارگر بگو:من تو را براى خونريزى(و حيف و ميل كردن)و گرفتن دارائى مردم بر آن سامان مسلط نكرده ام،بلكه تو را براى دادخواهى آنان گماردم تا(بيش از اين به درگاه من)از ستمى كه بر آنها مى رود ننالند،چرا كه من از ستمى كه گريبانگير آنان شده است نخواهم گذشت اگر چه كافر باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 689
4. اسحاق بن عمّار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند به يكى از پيامبرانش كه در كشور يكى از بيدادگران بود وحى فرستاد كه به سراغ آن ستمگر برو و به او بگو: من تو را براى خونريزى و گرفتن مال مردم سلطنت ندادم، بلكه تو را براى اين گماردم كه ناله هاى ستمديدگان را از من بازدارى، زيرا من از ستمى كه به آنان شود-اگر چه كافر باشند-نخواهم گذشت
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 535
[1081]4-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ بر يكى از پيامبرانش در سرزمين يكى از گردن فرازان ستمگر وحى نمود: نزد اين ستمگر برو و به او بگو: من تو را براى خونريزى و غارتگرى دارايى مردم، به فرمانروايى نرساندم و همانا تو را تنها براى اين به فرمانروايى رساندم كه صداى نالۀ ستمديدگان را از من باز دارى؛ زيرا به راستى كه من از ستمى كه به آنان روا داشته اند نگذرم هر چند كافر باشند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 621
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ سِنَانِ بْنِ أَبِي خَالِدٍ اَلْقَمَّاطِ اَلْوَاسِطِيِّ عَنْ زَيْدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا يَأْخُذُ اَلْمَظْلُومُ مِنْ دِينِ اَلظَّالِمِ أَكْثَرَ مِمَّا يَأْخُذُ اَلظَّالِمُ مِنْ دُنْيَا اَلْمَظْلُومِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 272 )
5-زيد بن علىّ از پدرش عليّ بن الحسين عليهما السّلام نقل كرده كه فرمود:آنچه را مظلوم از دين ستمكار ميستاند بيش از آنست كه ستمكار از مال مظلوم تصرّف كرده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 622
5-زيد بن على بن الحسين عليه السّلام از پدر بزرگوارش روايت كرده است كه فرمود:آنچه كه ستمديده از دين ستمكار مى گيرد،(به مراتب)بيشتر(و با ارزشتر)از آنچه ستمگر(به ناروا)از دنياى ستمديده مى گيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 689
5. زيد بن على بن الحسين از پدرش نقل كرده است كه فرمود: آنچه مظلوم از دين ظالم مى ستاند بيشتر از چيزى است كه ظالم از دنياى مظلوم به چنگ مى آورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 535
[1082]5-... زيد بن على بن حسين از پدرش عليهم السّلام روايت نموده كه فرمود: آنچه را كه ستمديده از دين ستمكار مى ستاند بيش از آن است كه ستمكار از دنياى ستمديده مى ستاند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 621
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا أَحَدٌ يَظْلِمُ بِمَظْلِمَةٍ إِلاَّ أَخَذَهُ اَللَّهُ بِهَا فِي نَفْسِهِ وَ مَالِهِ فَأَمَّا اَلظُّلْمُ اَلَّذِي بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِذَا تَابَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 272 )
6-زرارة بن أعين گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:هيچ كس نيست كه بكسى ستمى كند جز آنكه خداوند بهمان ستم او را بگيرد،يعنى در بارۀ خودش با مالش بهمان ستم گرفتار كند،و أمّا ستمى كه ميانۀ او و خداوند عزّ و جلّ است (و حقّ كس ديگرى در ميان نيست)چنانچه توبه كند خداوند او را بيامرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 622
6-زراره از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در حق ديگرى ستم روا مى دارد،خداوند-جان و مال-او را به همان ستم گرفتار مى سازد،ولى اگر از ستمى كه در ميان او و خداوند متعال است،توبه كند،خداوند آن گناه را مى بخشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 690
6. زراره مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هيچ كس نيست كه به كسى ستمى كند جز آنكه خداوند او را در مورد مال و جانش گرفتار مى كند، و امّا ستمى كه ميان او و خدا صورت گرفته است اگر توبه كند خدا او را مى آمرزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 535
[1083]6-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هيچ كس بر ديگرى ستمى روا ندارد جز آنكه خداوند جان و مالش را به همان ستم گرفتار سازد ولى اگر از ستمى كه ميان او و خداى گرامى و بزرگ است توبه كند بخشوده شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 621
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْأَرْقَطِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنِ اِرْتَكَبَ أَحَداً بِظُلْمٍ بَعَثَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ يَظْلِمُهُ بِمِثْلِهِ أَوْ عَلَى وَلَدِهِ أَوْ عَلَى عَقِبِهِ مِنْ بَعْدِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 273 )
7-محمّد بن عبد اللّٰه أرقط از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: هر كس نسبت بديگرى مرتكب ظلمى شود،خداوند كسى را برگمارد كه مانند همان ستم را در بارۀ او انجام دهد،يا در بارۀ فرزندش و يا فرزند فرزندش پس از او. (يعنى عكس العمل كار خويش را در همين دنيا خواهد ديد غير از جزائى كه در عالم ديگر بدان گرفتار مى شود).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 622
7-محمد بن عبد اللّٰه ارقط از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه:اگر كسى به ديگرى ستم كند،خداوند متعال كسى را بر او چيره مى سازد كه همان ستم را نسبت به او،و فرزندان او،و فرزندزادگانش روا دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 690
7. محمّد بن عبد اللّٰه ارقط از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در حق ديگرى مرتكب ظلمى شود، خداوند كسى را بر مى گمارد كه مانند همان ستم را در حق او يا فرزندانش و يا نسلش پس از او انجام دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 537
[1084]7-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر كسى ستمى روا دارد خداى گرامى و بزرگ كسى را بگمارد كه همان ستم را بر او يا فرزندانش و يا نواده گانش روا دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 623
ص: 285
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ رِبْعِيِّ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ أَكَلَ مَالَ أَخِيهِ ظُلْماً وَ لَمْ يَرُدَّ عَلَيْهِ أَكَلَ جَذْوَةً مِنَ اَلنَّارِ (1) يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 273 )
8-فضيل بن يسار گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس پاره اى از مال برادر(دينى)خود را بستم بخورد و(آن يا عوض آن را)باو باز نگرداند در روز رستاخيز پاره اى آتش خواهد خورد. شرح:اين خبر را دانشمندان گويند دلالت بر تجسّم اعمال در عالم ديگر دارد،و خوردن آتش در آن عالم صورت حقيقى و باطنى و تكميل شدۀ خوردن او مال ديگرى را در اين عالم نشان ميدهد،و سابقا تفصيل آن گذشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 623
8-فضيل بن يسار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه قسمتى از مال برادر دينى خود را بخورد(به اصطلاح بالا بكشد)و آن را به او باز نگرداند،در روز قيامت پاره اى از آتش را خواهد خورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 690
8. فضيل بن يسار مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس بخشى از مال برادر دينى خود را به ستم بخورد و آن را به او باز نگرداند، روز قيامت قطعه اى آتش خواهد خورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 537
[1085]8-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بخشى از دارايى برادر ايمانى اش را ستمكارانه بخورد و آن را به او باز نگرداند در روز رستاخيز پاره اى از آتش را خواهد خورد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 623
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي اَلْخَطَّابِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ اَلْحَذَّاءِ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنِ اِقْتَطَعَ مَالَ مُؤْمِنٍ غَصْباً بِغَيْرِ حَقِّهِ لَمْ يَزَلِ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مُعْرِضاً عَنْهُ مَاقِتاً لِأَعْمَالِهِ اَلَّتِي يَعْمَلُهَا مِنَ اَلْبِرِّ وَ اَلْخَيْرِ لاَ يُثْبِتُهَا فِي حَسَنَاتِهِ حَتَّى يَتُوبَ وَ يَرُدَّ اَلْمَالَ اَلَّذِي أَخَذَهُ إِلَى صَاحِبِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 273 )
9-ابو عبيدۀ حذّاء گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده است:هر كس سهمى از مال مؤمنى را بدون رضايش بزور و ستم بستاند پيوسته خداى عزّ و جلّ از او روى گردان باشد و همۀ اعمال نيك و خيراتى كه انجام ميدهد مورد خشم و غضب الهى است،و هيچ كدام را در ديوان حسناتش ثبت نفرمايد تا آنكه توبه كند و آن مالى كه بزور تصرّف كرده بصاحبش باز گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 623
9-ابو عبيدۀ حذّاء از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه قسمتى از مال مؤمنى را بدون رضايت وى غصب كند و يا ناروا و به قهر از او بستاند،خداوند،پيوسته از او روى بگرداند و تمام كارهاى نيكى كه انجام مى دهد در نامۀ اعمال-و در شمار اعمال نيك او-ثبت نمى كند تا زمانى كه(از اين كار زشت خود)توبه كند و مالى را كه به ناحق گرفته است به صاحب اصلى آن بازگرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 691
9. ابو عبيدۀ حذّاء از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس بخشى از مال مؤمنى را بدون رضايت او به زور بستاند، پيوسته خداوند از او رويگردان خواهد بود و بر تمامى اعمال نيك و پسنديدۀ او خشم خواهد گرفت و هيچ يك را در ديوان حسناتش ثبت نخواهد كرد تا اينكه توبه كند و آن مالى را كه به ستم گرفته است به صاحبش باز گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 537
[1086]9-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه دارايى مؤمنى را غاصبانه و بدون رضايت او فراچنگ آورد خداى گرامى و بزرگ پيوسته از او روى گرداند و بر احسان و نيكى اى كه انجام مى دهد خشم گيرد و آن كارهاى نيك را در زمرۀ كارهاى نيكش ننويسد تا آنگاه كه توبه كند و دارايى اى را كه فراچنگ خويش آورده به صاحبش باز گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 623
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَعْظَمُ اَلْخَطَايَا اِقْتِطَاعُ مَالِ اِمْرِئٍ مُسْلِمٍ بِغَيْرِ حَقٍّ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 273 )
10-سكونىّ گويد:جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه امير- المؤمنين عليه السّلام فرمود:بزرگترين گناهان ربودن و تصرّف مال شخص مسلمانى است بنا حقّ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 624
10-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه امير مؤمنان على عليه السّلام فرمود:بزرگترين گناهان،مال شخص مسلمان را به ناحق تصرّف كردن است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 691
10. سكونى از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه امير مؤمنان (عليه السّلام) فرمود: بزرگ ترين گناهان، ربودن مال مسلمان به نارواست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 537
[1087]10-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: بزرگترين گناهان، فراچنگ آوردن دارايى مسلمانى به ناحقّ باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 623
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ هَارُونَ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ حَفْصِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : إِنَّمَا أخاف [خَافَ] اَلْقِصَاصَ مَنْ كَفَّ عَنْ ظُلْمِ اَلنَّاسِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 273 )
11-حفص بن عمر گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:علىّ عليه السّلام فرموده: از مجازات و كيفر الهى آن كس بترسد كه از ستم كردن بمردمان خوددارى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 624
11-حفص بن عمر از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى(براستى) از كيفر و مكافات الهى مى ترسد كه از ستم كردن به ديگران خود دارى نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 691
11. حفص بن عمر از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه على (عليه السّلام) فرمود: تنها كسى از كيفر الهى مى ترسد كه از ستم كردن به مردم خود دارى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 537
[1088]11-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه امير مؤمنان عليه السّلام فرمود: همانا كسى از كيفر الهى بيم دارد كه از ستم بر مردم خوددارى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 623
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حُسَيْنِ بْنِ عُثْمَانَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ يُبْغِضُ اَلْغَنِيَّ اَلظَّلُومَ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 273 )
12-محمّد بن ابى حمزه گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:براستى كه خداى عزّ و جلّ شخص ثروتمند ستم پيشه را دشمن دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 624
12-حسين بن عثمان و محمد بن ابى حمزه،از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:براستى كه خداوند عز و جل،شخص ثروتمند ستمكار را دشمن مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 691
12. محمّد بن ابى حمزه مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: خداوند ثروتمند ستم پيشه را دشمن مى دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 537
[1089]12-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، خداى گرامى و بزرگ، توانگر ستم پيشه را دشمن دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 625
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ اَلْعَبْدَ لَيَكُونُ مَظْلُوماً فَلاَ يَزَالُ يَدْعُو حَتَّى يَكُونَ ظَالِماً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 274 )
13-هشام بن سالم گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:شخص گاهى مظلوم واقع مى شود ولى آنقدر در نفرين بظالم افراط ميكند كه خود نيز ظالم ميگردد. شرح:يعنى در بارۀ چيز اندكى،يا فشار كمى كه از ظالم بدو رسيده هلاك او و خاندانش همه را شب و روز از خدا ميخواهد،و اين خود تعدّى و ظلم است در بارۀ ظالم أوّل.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 624
13-هشام بن سالم نقل مى كند كه از امام صادق عليه السّلام شنيده است كه فرمود:گاهى، بنده اى مورد ستم قرار مى گيرد،ولى آنقدر در نفرين به ستمگر زياده روى مى كند كه خود او نيز در شمار ستم پيشگان در مى آيد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 692
13. هشام بن سالم مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: گاه شخصى مورد ستم قرار مى گيرد ولى آنقدر نفرين مى كند كه خود نيز ستمكار مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 537
[1090]13-... امام صادق عليه السّلام فرمود: به راستى، گاهى بنده اى مورد ستم واقع مى شود ولى آنقدر به ستمگر نفرين مى كند كه خود نيز ستمگر مى شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 625
ص: 286
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي نَهْشَلٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ عَذَرَ (1) ظَالِماً بِظُلْمِهِ سَلَّطَ اَللَّهُ تَعَالَى عَلَيْهِ مَنْ يَظْلِمُهُ فَإِنْ دَعَا لَمْ يَسْتَجِبْ لَهُ وَ لَمْ يَأْجُرْهُ اَللَّهُ عَلَى ظُلاَمَتِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 274 )
14-عبد اللّٰه بن سنان گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس براى تبرئۀ ستمكار نسبت بظلمى كه از او بديگران رسيده عذرتراشى كند(و در رفع سرزنش و ملامت او بكوشد)پروردگار متعال بر او مسلّط سازد كسى را كه باو ستم كند و هر چه دعا كند(براى نجات خود)مستجاب نفرمايد،و پاداشى در برابر ظلمى كه كشيده بدو ندهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 625
14-عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه (بخواهد)ستم بيدادگرى را موجّه قلمداد نمايد و بهانه اى براى روايى ستم او بتراشد،خداوند بزرگ كسى را بر او چيره مى سازد كه در حق او ستم كند،و هر چه براى رهايى خود(از چنگ آن ستمگر)خدا را بخواند،به خواستۀ او ترتيب اثر داده نمى شود،و به خاطر ستمى كه بر او رفته است(نيز)اجرى نخواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 692
14. عبد اللّٰه بن سنان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس براى ستمكارى در ظلمى كه كرده است عذرتراشى كند، خداوند كسى را بر او چيره مى سازد كه بر او ستم كند، آن گاه هر چه دعا مى كند مستجاب نمى شود و خدا پاداشى در برابر ظلمى كه ديده است به او نمى دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 539
[1091]14-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه بر [روا بودن] ستم ستمگرى عذر بتراشد خداى فرازمند ستمگرى را بر او چيره گرداند و چون دعا كند برآورده نشود و خداوند بر ستمديدگى او پاداشى ندهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 625
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ ظَلَمَ أَحَداً فَفَاتَهُ فَاسْتَغْفَرَ اَللَّهَ تَعَالَى فَإِنَّهُ كَفَّارَةٌ لَهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 274 )
15-سكونىّ گويد:جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس در بارۀ كسى مرتكب ظلمى شده باشد و آن شخص مظلوم را نيابد تا رضايت طلبد پس براى او از خداى تعالى طلب آمرزش كند، زيرا اين خود كفّارۀ گناه او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 625
15-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه در بارۀ كسى ستم روا داشته است ولى او را پيدا نمى كند كه رضايتش را حاصل كند،(بايستى)براى او طلب آمرزش نمايد، چرا كه به منزلۀ كفّارۀ گناه او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 692
15. سكونى از جعفر بن محمد (عليهما السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس به شخصى ستم كرده باشد و او را نيابد [تا از او رضايت طلبد] بايد از خداوند براى او طلب آمرزش كند، زيرا اين كفّارۀ گناه او خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 539
[1092]15-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه بر كسى ستم كند و او را نيابد [كه رضايتش را به دست آورد] براى او از خداى فرازمند آمرزش جويد؛ زيرا به راستى، اين آمرزش جويى، كفّارۀ گناه او باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 625
أَبِي ره قَالَ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى اَلْيَقْطِينِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عَبْدِ اَلْحَمِيدِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا اِنْتَصَرَ اَللَّهُ مِنْ ظَالِمٍ إِلاَّ بِظَالِمٍ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كَذٰلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ اَلظّٰالِمِينَ بَعْضاً (2) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 274 )
16-أبو بصير گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:خداوند(در دنيا)انتقام از ظالمى نكشد مگر بواسطۀ ظالمى ديگر،و اين خود كلام خداوند است كه فرموده: «
كَذٰلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ اَلظّٰالِمِينَ بَعْضاً
» اين چنين مسلّط ميسازيم برخى از ستمكاران را بر برخى ديگر.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 626
16-ابو بصير از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:خداوند از هيچ ستمگرى انتقام نمى گيرد مگر به وسيلۀ ستمكارى ديگر،و اين مفهوم همان كلام خداوند است كه(در سورۀ انعام،آيۀ 129)مى فرمايد:«و بدينسان ما بعضى از ستمگران را بر بعضى ديگر چيره مى كنيم».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 693
16. ابو بصير مى گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: خداوند از هيچ ستمگرى جز به وسيلۀ ستمگر ديگر انتقام نخواهد گرفت، و همين است سخن خداوند بزرگ:
«وَ كَذٰلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ اَلظّٰالِمِينَ بَعْضاً
»
[انعام،129](اين گونه برخى از ستمكاران را بر برخى ديگر مسلّط مى سازيم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 539
[1093]16-... امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند از هيچ ستمگرى جز با ستمگرى ديگر انتقام نگيرد و اين همان سخن خداى فرازمند است كه مى فرمايد:«و بدينسان ستمكاران را بر يك ديگر مى گماريم»[انعام ، آيۀ 129]
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 625
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ أَعَانَ ظَالِماً عَلَى مَظْلُومٍ لَمْ يَزَلِ اَللَّهُ عَلَيْهِ سَاخِطاً حَتَّى يَنْزِعَ مِنْ مَعُونَتِهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 274 )
17-عبد اللّٰه بن سنان گويد:شنيدم از امام صادق عليه السّلام ميفرمود:هر كس ستمكارى را بر عليه ستمديده اى يارى كند همواره خداوند بر او خشمگين بوده باشد تا آنكه دست از يارى ستمكار بكشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 626
17-عبد اللّٰه بن سنان گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:كسى كه ستمگرى را ستمديده اى يارى كند،خداوند نسبت به او خشمگين است تا زمانى كه دست از يارى ستمگر بكشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 693
17. عبد اللّٰه بن سنان مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس ستمكارى را بر ضدّ ستمديده اى يارى كند، خداوند همواره بر او خشم مى گيرد تا آنكه دست از يارى ستمكار بردارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 539
[1094]17-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه ستمگرى را در ستم كردن بر ستمديده اى يارى رساند خداوند پيوسته بر او خشم گيرد تا آنگاه كه يارى آن ستمكار را فرو گذارد و وارهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 625
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ هِلاَلٍ عَنْ عُقْبَةَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُيَسِّرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ فِي جَهَنَّمَ لَجَبَلاً يُقَالُ لَهُ اَلصُّعَدَاءُ وَ إِنَّ فِي اَلصُّعَدَاءِ لَوَادِياً يُقَالُ لَهُ سَقَرُ وَ إِنَّ فِي سَقَرَ لَجُبّاً يُقَالُ لَهُ هَبْهَبُ كُلَّمَا كُشِفَ غِطَاءُ ذَلِكَ اَلْجُبِّ ضَجَّ أَهْلُ اَلنَّارِ مِنْ حَرِّهِ وَ ذَلِكَ مَنَازِلُ اَلْجَبَّارِينَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 274 )
1-ميسر گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:همانا در جهنّم كوهى است كه آن را صعدى نامند،و در آن كوه درّه اى است كه آن را سقر گويند،و در آن سقر چاهى است كه آن را هبهب خوانند،هر بار كه پرده از روى آن چاه بركشند از شدّت حرارتش اهل دوزخ فرياد كنند،و آن جايگاه بيدادگران و جبّاران است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 626
1-ميسّر از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:همانا در جهنم كوهى قرار دارد كه بدان صعدى مى گويند؛و در آن كوه،درّه اى است كه سقر نام دارد؛و در سقر چاهى هست كه هبهب خوانده مى شود،هر زمانى كه روپوش آن چاه برداشته شود،اهل دوزخ از شدّت گرماى آن به ناله و فرياد در مى آيند،و اين جايگاه ستمكاران است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 693
1. ميسّر از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: در دوزخ كوهى است كه آن را «صعدى» مى گويند، و در آن كوه درّه اى است كه آن را «سقر» مى نامند، و در سقر چاهى است كه آن را «هبهب» مى خوانند. هر گاه پوشش آن چاه را بر دارند، دوزخيان از شدّت حرارت آن فرياد بر مى آورند، و آن جايگاه بيدادگران است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 539
[1095]1-... امام باقر عليه السّلام فرمود: همانا در دوزخ كوهى به نام «صعدى» است و در صعدى وادى اى به نام «سقر» است و در آن سقر چاهى به نام «هبهب» است. هر گاه كه سرپوش آن چاه را بردارند دوزخيان از حرارتش ناله و شيون سر دهند و اين جايگاه سركشان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 627
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عُمَرَ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ مَشَى عَلَى اَلْأَرْضِ اِخْتِبَالاً لَعَنَتْهُ اَلْأَرْضُ وَ مَنْ تَحْتَهَا وَ مَنْ فَوْقَهَا.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 275 )
1-ابن فضّال بواسطۀ شخصى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس با خود خواهى و ناز در روى اين زمين راه برود زمين و آنچه در زير آنست و هر چه بالاى آنست همه او را لعن كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 627
1-ابن فضّال از قول يكى از راويان از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه از روى نخوت و خود خواهى بر روى زمين گام بگذارد (راه برود)زمين و آنچه در بالا و پايين آن قرار دارد،او را لعنت مى كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 694
1. ابن فضّال از يكى از راويان از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس با تكبّر روى زمين راه برود، زمين و آنچه زير آن و آنچه بالاى آن است او را لعنت خواهند كرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 541
[1096]1-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه با خويش بالى و گردن افرازى بر روى زمين راه رود زمين و آنچه در زير آن و در بالاى آن است او را لعنت كنند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 627
ص: 287
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : وَيْلٌ لِمَنْ فِي اَلْأَرْضِ يُعَارِضُ جَبَّارَ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 275 )
2-محمّد بن عيسى أشعرى قمّى بسند مرفوع از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:واى بر آنكه در روى زمين خود خواهى و خود پسندى نمايد،و با جبّار آسمانها و زمين معارضه و مخالفت كند. شرح:ظاهرا مراد كسيست كه از قبول حقّ امتناع ورزد،و خود را بالاتر از آن داند كه حقّ را بپذيرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 627
2-احمد بن محمد،از پدرش،او بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:واى به حال كسى كه با نخوت و خودخواهى بر روى زمين راه برود،كه او خود را با جبّار آسمانها و زمين مقايسه مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 694
2. احمد بن محمّد از پدرش در حديثى مرفوعه نقل كرده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: رسول خدا فرموده است: واى بر كسى كه در روى زمين تكبّر كند و با آفريدگار قاهر آسمانها و زمين به معارضه برخيزد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 541
[1097]2-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: واى بر آن كس كه در زمين خويش بالى و گردن افرازى كند كه اين شخص با جبّار آسمان ها و زمين مخالفت ورزيده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 627
عقاب البغي(1)
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ مُوسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ بَكْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ أَسْرَعَ اَلْخَيْرِ ثَوَاباً اَلْبِرُّ وَ إِنَّ أَسْرَعَ اَلشَّرِّ عِقَاباً اَلْبَغْيُ وَ كَفَى بِالْمَرْءِ عَيْباً أَنْ يَنْظُرَ مِنَ اَلنَّاسِ إِلَى مَا يَعْمَى عَنْهُ مِنْ نَفْسِهِ وَ يُعَيِّرَ اَلنَّاسَ بِمَا لاَ يَسْتَطِيعُ تَرْكَهُ وَ يُؤْذِيَ جَلِيسَهُ بِمَا لاَ يَعْنِيهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 275 )
1-حسين بن زيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت از پدرانش عليهم السّلام نقل نمود رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:فائده و نتيجۀ نيكى و احسان زودتر از ثواب هر عملى بانسان ميرسد،و جزاى تعدّى بحقوق ديگران و ستمكارى زودتر از عقوبت هر شرّى بانسان خواهد رسيد،و مرد را همين عيب بس كه در ديگران ببيند آن عيبى را كه از ديدن آن در خود كور است،و يا مردم را سرزنش كند بدان عيبى كه خود قدرت ترك آن را ندارد،و يا همدم و همنشين خود را«بمالا يعنى» يعنى بچيزى كه بكار دين و دنياى او نخورد آزار دهد.(مانند بيهوده گوئى و مجادله در امورى كه شخص وارد نيست و اطّلاعى ندارد و امثال آن) شرح:مراد از زودرسى نتيجه و عقوبت شايد اين باشد كه در همين جهان پيش از اينكه روز حساب برسد فائده يا كيفر آن را ببيند،يا اينكه اجر و جزايش از همين دنيا شروع شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 627
1-حسين بن زيد،از امام صادق،و آن حضرت از پدر بزرگوارش عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اجر و پاداش نيكوكارى و احسان به ديگران زودتر از هر كار خير ديگرى به انسان مى رسد،و كيفر و جزاى بيدادگرى(نيز)زودتر از هر كار ناشايست ديگرى گريبانگير آدمى مى شود؛و براى مرد همين يك عيب بس است كه در مردم عيبى را ببيند،ولى براى ديدن همان عيب در وجود خودش بصيرت نداشته باشد(و عيب خود را ناديده انگارد)،و مردم را در مورد عيبى سرزنش كند كه خود او در پرهيز كردن از آن ناتوان است،و همنشين خود را با چيزهايى كه به آن مربوط نيست،آزار دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 695
1. حسين بن زيد از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: پاداش احسان زودتر از پاداش هر كار ديگرى به انسان مى رسد، و كيفر ظلم نيز زودتر از كيفر هر گناه ديگرى به انسان خواهد رسيد. آدمى را همين عيب بس كه در ديگران چيزى ببيند كه از ديدن آن در خود كور است، و يا مردم را به عيبى كه خود قدرت بر ترك آن ندارد سرزنش كند، و يا همنشين خود را به چيزى كه براى او فايده اى ندارد آزار دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 541
[1098]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى، زود پاداش ترين خير، نيكوكارى و احسان است و همانا زود كيفرترين بدى، بيدادگرى و ستم است و در عيب مرد همين بس كه عيبى را در مردم ببيند ولى همان عيب را در خويش نبيند و ناديده بگيرد و مردم را در عيبى سرزنش كند و خود توان رها كردن آن عيب را نداشته باشد و همنشين خويش را با بيهوده گويى بيازارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 627
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِيهِ رَفَعَهُ إِلَى عُمَرَ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِنَّ أَسْرَعَ اَلشَّرِّ عِقَاباً اَلْبَغْيُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 275 )
2-ابو حمزۀ ثمالى گويد:از امام باقر عليه السّلام شنيدم ميفرمود: زودرسترين عقوبتها عقوبت بغى(يعنى ستمكارى)است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 628
2-ابو حمزۀ ثمالى مى گويد كه:از امام محمد باقر عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود:(در اين ترديد نبايد كرد كه)كيفر ستمكارى زودتر از هر كيفر ديگرى دامنگير آدمى مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 695
[1099]2-... امام باقر عليه السّلام فرمود: به راستى، زود كيفرترين بدى، بيدادگرى و ستم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 627
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : لَوْ بَغَى جَبَلٌ عَلَى جَبَلٍ لَجَعَلَ اَللَّهُ اَلْبَاغِيَ مِنْهُمَا دَكّاً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 275 )
3-سكونى گويد:جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده اند اگر(بفرض)كوهى بر كوه ديگر زور گويد و ستم و جفا كند هر آينه خداوند آن جفا كار را از آن دو منهدم و ويران سازد. شرح:اين در حقيقت تأكيد در نهى از جفا و ستم كردن در حق ديگرانست. و ميخواهد خاطر نشان سازد كه تا اين حدّ ستمكارى و جفا بد است كه اگر فرضا جمادى با جماد ديگر بستم و جفا رفتار كند عقوبت بد آن را خواهد ديد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 628
3-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:اگر(بر فرض محال)كوهى نسبت به كوه ديگرى دستيازى كند،خداوند عز و جل كوه متجاوز را(كيفر مى دهد و)با زمين صاف مى سازد!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 696
[1100]3-... امام صادق عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اگر [بر فرض] كوهى بر كوهى ديگر ستم كند بى گمان خداى گرامى و بزرگ كوه ستمگر را با خاك يكسان كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 629
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ أَعْجَلَ اَلشَّرِّ عُقُوبَةً اَلْبَغْيُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 275 )
4-عبد اللّٰه بن ميمون از امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت كرده كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:همانا سريعترين بديها از نظر كيفر و مجازات،عقوبت ستمكاريست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 629
4-عبد اللّٰه بن ميمون از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:براستى كه پرشتاب ترين كيفرى كه دامنگير آدمى مى گردد،كيفر ستمكارى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 696
4. عبد اللّٰه بن ميمون از جعفر بن محمّد (عليهما السّلام) از پدرانش نقل كرده است كه پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: سريع ترين كيفر گناهان كيفر ستمكارى است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 543
[1101]4-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: به راستى، زود كيفرترين بدى، كيفر ستم است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 629
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ: دَعَا رَجُلٌ بَعْضَ بَنِي هَاشِمٍ إِلَى اَلْبِرَازِ فَأَبَى أَنْ يُبَارِزَهُ فَقَالَ لَهُ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مَا مَنَعَكَ أَنْ تُبَارِزَهُ فَقَالَ كَانَ فَارِسَ اَلْعَرَبِ وَ خَشِيتُ أَنْ يَغْلِبَنِي فَقَالَ لَهُ إِنَّهُ بَغَى عَلَيْكَ وَ لَوْ بَارَزْتَهُ لَغَلَبْتَهُ وَ لَوْ بَغَى جَبَلٌ عَلَى جَبَلٍ لَهَلَكَ اَلْبَاغِي .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 276 )
5-و نيز بهمين سند نقل كرده كه مردى در ميدان نبرد يكتن از بنى هاشم را بمبارزه طلبيد،آن مرد هاشمى بيم داشت كه با وى هم نبرد شود،علىّ عليه السّلام فرمود:چه تو را بازداشت از اينكه با وى پنجه در افكنى؟گفت:اين مرد از شجاعان عرب است و من ترس آن داشتم كه بر من پيروز شود،حضرت فرمود:اين مرد بر تو ستم كرده(كه بكشتن تو تيغ كشيده در حالى كه تو مؤمنى)چنانچه با او هماورد بشوى البتّه پيروز خواهى شد،(چون او ستم پيشه است)و اگر بفرض كوهى بر كوه ديگر زور گويد و جفا كند هر آينه آن تجاوز كار زورگو منهدم خواهد گشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 629
5-و به همين سند نقل شده است كه:مردى يك تن از بنى هاشم را دعوت به مبارزه كرد،آن مرد هاشمى از مبارزۀ با او سر باز زد،امير مؤمنان على عليه السّلام به او فرمود:چه چيزى تو را از مبارزۀ با او باز داشت؟!عرض كرد:اين مرد از دلاوران عرب است و ترسيدم كه بر من چيره شود!حضرت فرمود:چون او نسبت به تو ستم روا داشته است اگر با او دست و پنجه نرم كنى،بر او چيره مى گردى،و(به فرض)اگر كوهى نسبت به كوه ديگرى ستم كند،بدون ترديد نابود خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 696
5. نيز به همين سند نقل شده است كه مردى در ميدان نبرد يكى از بنى هاشم را به مبارزه فرا خواند و او از رويارويى با وى خوددارى كرد. على (عليه السّلام) به او فرمود: چه چيز تو را از مبارزه با او بازداشت؟ گفت: اين مرد از سواران عرب است و من بيم آن داشتم كه مغلوب شوم. حضرت فرمود: اين مرد بر تو ستم كرده [كه با تو به جنگ برخاسته است]، اگر با او مبارزه كنى بر او چيره مى شوى، چرا كه اگر كوهى بر كوه ديگر ستم كند ستمكار نابود خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 543
[1102]5-... و به همين سند روايت شده كه مردى يكى از بنى هاشم را به مبارزه فرا خواند و آن مرد هاشمى از مبارزه سر باز زد. امير مؤمنان على عليه السّلام او را فرمود: چه چيزى تو را از مبارزه با او باز داشت؟ عرض كرد: او دلاور عرب است و ترسيدم كه بر من چيره آيد. امام عليه السّلام فرمود: بى گمان او بر تو ستم رانده است و چون با او پيكار كنى بر او چيره آيى و اگر [بر فرض] كوهى بر كوهى ديگر ستم راند كوه ستمگر نابود گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 629
ص: 288
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي اَلْمَعْزَاءِ عَنْ عَنْبَسَةَ بْنِ مُصْعَبٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ سَأَلَ اَلنَّاسَ وَ عِنْدَهُ قُوتُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ لَقِيَ اَللَّهَ تَعَالَى يَوْمَ يَلْقَاهُ وَ لَيْسَ فِي وَجْهِهِ لَحْمٌ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 276 )
1-عنبسة بن مصعب گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس با داشتن قوت و غذاى سه روز دريوزگى و گدائى كند پروردگار متعال را ملاقات كند در روزى كه با جزاى او روبرو مى شود در حالى كه رويش استخوانى بى گوشت باشد. شرح:اين كنايه از آنست كه در روز قيامت با كمال بى آبروئى محشور مى شود،يا با چهره اى بسيار زشت و قبيح در عرصۀ محشر براى حساب حاضر ميگردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 630
1-عنبسة بن مصعب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در نزد مردم دريوزه گرى كند در حالى كه غذاى سه روز خود را داشته باشد،در حالى به ديدار خدا خواهد شتافت كه گوشتى در صورتش نباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 697
1. عنبسة بن مصعب مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس قوت سه روز خود را داشته باشد و از مردم چيزى درخواست كند، روز قيامت در حالى خدا را ملاقات مى كند كه صورتش گوشت ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 543
[1103]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه خوراك سه روزش را دارا باشد و با اين حال از مردم گدايى كند خداى فرازمند را در روز رستاخيز در حالى ديدار كند كه گوشتى بر صورت ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 629
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ ملك [مَالِكِ] بْنِ حصن [حُصَيْنٍ] اَلسَّكُونِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ عَبْدٍ يَسْأَلُ مِنْ غَيْرِ حَاجَةٍ فَيَمُوتُ حَتَّى يُحْوِجَهُ اَللَّهُ إِلَيْهَا وَ يُثَبِّتَ لَهُ بِهَا اَلنَّارَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 276 )
1-مالك بن حصين سلولى گويد:ابو عبد اللّٰه امام صادق عليه السّلام فرمود:هيچ بنده اى با عدم احتياج سؤال نكند جز آنكه خداوند او را محتاج كند بآن حاجت پيش از مرگ(يعنى از دنيا بيرون نرود تا محتاج شود)و آتش دوزخ بر او لازم و حتمى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 630
1-مالك بن حصين سلولى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:هيچ بنده اى نيست كه بدون آنكه نيازى داشته باشد گدايى كند،مگر آنكه خداوند او را پيش از فرا رسيدن مرگ،نيازمند سازد(به همان چيزى كه گدايى مى كرد)و آتش (دوزخ)را بر او لازم گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 697
1. مالك بن حصين سلولى مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر بنده اى كه بدون احتياج چيزى را درخواست كند، نمى ميرد تا اينكه خدا او را به آن محتاج مى سازد و آتش دوزخ را بر او لازم مى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 543
[1104]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ بنده اى نباشد كه با وجود بى نيازى، از مردم گدايى كند جز آنكه خداوند او را پيش از مرگش به همان چيز نيازمند سازد و آتش دوزخ را بر او حتمى گرداند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 629
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي وَلاَّدٍ اَلْحَنَّاطِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ مُتَعَمِّداً فَهُوَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خٰالِداً فِيهٰا .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 276 )
1-ابو ولاّد حنّاط گويد:از امام صادق عليه السّلام شنيدم ميفرمود:هر كس خود را از روى عمد بقتل رساند(يعنى خودكشى كند)در آتش جهنّم مخلّد خواهد بود. شرح:در كتاب مستطاب كافى بسند معتبر ناجية بن أبي عماره از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:«مؤمن بهر بليّه و مصيبتى دچار مى شود و بهر نوعى ميميرد «إلاّ أنّه لا يقتل نفسه». جز اينكه خودكشى نميكند».و اين براى آنست كه آنكه بخودكشى اقدام ميكند باميد نجات و رهانيدن خود از رنج و تعب زندگى است و ميخواهد بسبب مرگ خود را خلاص كند،و چنانچه بروز جزا و قيامت معتقد باشد و اطاعت فرمان خدا را كه فرموده است«
لاٰ تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اَللّٰهَ كٰانَ بِكُمْ رَحِيماً
»(خود را مكشيد همانا خداوند بشما مهربانست)واجب شمرد و تمرّد از دستور او را موجب عذاب داند خواهد دانست كه چنانچه خودكشى كند ظاهرا از شكنجه و رنج اين جهان رهائى يافته ليكن بعذاب و عقوبتى بمراتب سختتر از آن خود را گرفتار ساخته است،بنا بر اين هرگز بكشتن خود كه موجب گرفتارى شديدتر است اقدام نخواهد كرد،و هر گاه بدين كار دست زد خود كاشف از اينست كه واقعا بروز حساب و جزا و عالم برزخ چندان ايمان نداشته و موت را آخرين مراحل زندگى بشر ميدانسته،و اين خود شكّ بمعاد است و شكّ در اين امور كفر است و تكذيب بآيات خدا،و جزاى اين هر دو خلود در آتش است،چنان كه ميفرمايد «
وَ اَلَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيٰاتِنٰا أُولٰئِكَ أَصْحٰابُ اَلنّٰارِ هُمْ فِيهٰا خٰالِدُونَ
». و نيز مؤمن هر چه در اين دنيا سختى بيند چون ميداند مطابق وعدۀ حقّ تعالى پاداش بيشتر و بهترى خواهد داشت صبر و بردبارى او در برابر ناملايمات و سختيها بيشتر خواهد بود،و هيچ گاه خود را نخواهد باخت زيرا بوعده خداوند ايمان دارد و ميداند اگر پايدارى كند اجرش افزونتر خواهد شد،و چنانچه بخود كشى دست زند عقوبت و مجازاتش سختتر مى شود و بى ترديد از عذاب أدنى بعذاب اكبر خود را كشيده است،لذا ممكن نيست چنين كارى از او سر زند چنان كه در حديث ناجيه گذشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 631
1-ابو ولاّد حنّاط نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:كسى كه خودكشى كند،جاودانه در آتش دوزخ خواهد ماند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 698
1. ابو ولاد حنّاط مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: هر كس عمدا خود را بكشد در آتش دوزخ ماندگار خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 543
[1105]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه دانسته خودكشى كند پيوسته در دوزخ خواهد بود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 631
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ اَلصَّفَّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ قَالَ حَدَّثَنِي غَيْرُ وَاحِدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أَعَانَ عَلَى قَتْلِ مُؤْمِنٍ بِشَطْرِ كَلِمَةٍ جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ بَيْنَ عَيْنَيْهِ مَكْتُوبٌ آيِسٌ مِنْ رَحْمَةِ اَللَّهِ تَعَالَى.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 276 )
1-محمّد بن أبى عمير گويد:تنى چند از روات براى من نقل كردند كه امام صادق عليه السّلام فرمود:هر كس بگفتن نيم كلمه در كشتن مؤمنى شركت جويد، يا حكم كشتن او را با كوچكترين كلمه اى تأييد كند روز قيامت بيايد در حالى كه بپيشانى او نوشته شده باشد «آيس من رحمة اللّٰه عزّ و جلّ». اين مرد از رحمت حقّ تعالى مأيوس و نوميد خواهد بود.(يعنى رحمت واسعۀ حقّ شامل او نخواهد شد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 632
1-محمد بن ابى عمير،به نقل از چند راوى از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه(حتى)به نيم كلمه در كشته شدن مؤمنى سهيم باشد،در روز قيامت در حالى وارد محشر مى گردد كه در ميان دو چشم او نوشته شده باشد: نااميد از رحمت خداوند عز و جل.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 698
1. محمّد بن ابى عمير مى گويد: تنى چند از راويان براى من نقل كردند كه امام صادق (عليه السّلام) فرمود: هر كس با گفتن نيم كلمه در قتل مؤمنى شركت كند، روز قيامت در حالى وارد مى شود كه بر پيشانى او نوشته شده است: اين شخص از رحمت خدا نوميد است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 545
[1106]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه به نيم كلمه در كشتن مؤمنى همكارى كند در روز رستاخيز در حالى آيد كه ميان دو چشمش نوشته شده است: نااميد از رحمت خداى گرامى و بزرگ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 631
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَوْ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْهُ قَالَ: يَجِيءُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ رَجُلٌ إِلَى رَجُلٍ حَتَّى يُلَطِّخَهُ بِدَمٍ فَيَقُولُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ مَا لَكَ وَ لِي فَيَقُولُ أَعَنْتَ عَلَيَّ يَوْمَ كَذَا وَ كَذَا بِكَلِمَةِ كَذَا فَقُتِلْتُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 277 )
2-حمّاد بن عثمان خود يا از ديگرى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:روز قيامت مردى بسوى مردى ديگر آيد و او را بخون بيالايد در وقتى كه مردم همه در موقف حسابند،پس آنكه بخون آلوده گشته گويد:اى مرد مرا با تو چكار است كه اين چنين كردى؟گويد:در فلان روز يا فلان وقت تو فلان كلمه را گفتى و آن موجب ريختن خون من شد.(يعنى امروز بايد از عهدۀ آن برآئى)
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 632
2-حمّاد بن عثمان از امام صادق عليه السّلام،يا از كسى ديگر كه از امام صادق روايت كرده است كه فرمود:در روز قيامت-در حالى كه مردم سرگرم حساب خودند-مردى به سراغ مردى ديگر مى رود و او را به خون مى آلايد،مردى كه به خون آلوده شده است از او مى پرسد:اى بندۀ خدا چرا چنين كردى؟!پاسخ مى دهد:تو در فلان روز،و با گفتن فلان كلمه،در كشته شدن من مؤثر بودى(و در قتل من سهيم و شريكى).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 699
2. حمّاد بن عثمان از امام صادق (عليه السّلام) يا از كسى كه از آن حضرت نقل كرده روايت نموده است كه فرمود: روز قيامت در حالى كه همۀ مردم در موقف حساب قرار دارند، مردى به سوى مردى ديگر مى آيد و او را به خون مى آلايد. آن مرد خون آلود شده مى گويد: اى بندۀ خدا، مرا با تو چه كار است؟ مى گويد: در فلان روز تو فلان كلمه را گفتى و كمك به قتل من كردى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 545
[1107]2-... امام صادق عليه السّلام فرمود: در روز رستاخيز و آن هنگام كه مردم به حسابرسى مشغول هستند مردى نزد مرد ديگرى آيد و او را خون آلود سازد. آن مرد خون آلود گويد: اى بندۀ خدا! تو را چه شده كه اين گونه كردى؟! و او در پاسخ گويد: در فلان روز تو فلان كلمه را در بارۀ من گفتى و من به سبب آن، كشته شدم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 631
ص: 289
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ اَلْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ [عَنْ فَضَالَةَ عَنْ أَبَانٍ عَمَّنْ أَخْبَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَنَّهُ سُئِلَ عَمَّنْ قَتَلَ نَفْساً مُتَعَمِّداً قَالَ جَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 277 )
1-أبان بن عثمان بيك واسطه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه از آن حضرت از جزاى كسى كه ديگرى را از روى عمد بقتل رساند سؤال كردند فرمود: جزايش آتش ميباشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 633
1-ابان،از قول يك راوى نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام در مورد(كيفر)كسى كه عمدا(با ارادۀ قبلى)ديگرى را بكشد،پرسيدند.حضرت فرمود:كيفر او،آتش (دوزخ)است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 699
1. ابان از كسى كه به او خبر داده نقل كرده است كه از امام صادق (عليه السّلام) در بارۀ كسى كه ديگرى را از روى عمد كشته است سؤال كردند، فرمود: جزاى او آتش است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 545
[1108]1-... از امام صادق عليه السّلام پرسيدند كه كيفر آنكه كسى را دانسته بكشد چيست؟ فرمود: كيفرش آتش دوزخ است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 631
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ ] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِي خَالِدٍ اَلْقَمَّاطِ عَنْ حُمْرَانَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - مِنْ أَجْلِ ذٰلِكَ كَتَبْنٰا عَلىٰ بَنِي إِسْرٰائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسٰادٍ فِي اَلْأَرْضِ فَكَأَنَّمٰا قَتَلَ اَلنّٰاسَ جَمِيعاً وَ إِنَّمَا قَتَلَ وَاحِداً فَقَالَ يُوضَعُ فِي مَوْضِعٍ مِنْ جَهَنَّمَ إِلَيْهِ يَنْتَهِي شِدَّةُ عَذَابِ أَهْلِهَا لَوْ قَتَلَ اَلنَّاسَ جَمِيعاً كَانَ إِنَّمَا يَدْخُلُ ذَلِكَ اَلْمَكَانَ قُلْتُ فَإِنْ قَتَلَ آخَرَ قَالَ يُضَاعَفُ عَلَيْهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 277 )
2-حمران بن أعين گويد:بامام باقر عليه السّلام عرض كردم معناى اين فرمودۀ خدا چيست كه ميفرمايد:«
مِنْ أَجْلِ ذٰلِكَ كَتَبْنٰا عَلىٰ بَنِي إِسْرٰائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسٰادٍ فِي اَلْأَرْضِ فَكَأَنَّمٰا قَتَلَ اَلنّٰاسَ جَمِيعاً
»(از اين جهت بر بنى-اسرائيل نوشتيم كه هر كس ديگرى را بدون قصاص و يا فساد در زمين بكشد چنانست كه همۀ مردم را كشته باشد)چگونه همۀ مردم را كشته باشد با اينكه يكنفر را بيش نكشته است؟فرمود:او را در مكانى از جهنّم اندازند كه آخرين حدّ شدّت عذاب دوزخيان است،كه اگر همۀ مردم را بكشد بهمان مكان خواهد رفت،گويد: عرضكردم اگر شخص ديگرى را نيز بكشد؟فرمود:عذابش بيشتر خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 633
2-حمران روايت كند كه:از امام محمد باقر عليه السّلام در مورد معناى اين كلام خداوندى كه(در سورۀ مائده،آيه 32)مى فرمايد:«به همين خاطر بر(قوم)بنى اسرائيل نوشتيم كه اگر كسى ديگرى را(بدون گناه)-و نه از جهت گرفتن قصاص و يا فتنه اى كه بر پاى كرده است-(از روى عمد)بكشد،به منزلۀ آن است كه تمام مردم را كشته باشد»پرسيدم،كه چگونه تمام مردم را كشته در حالى كه بيش از يكنفر را به قتل نرسانيده است؟!حضرت فرمود:(در روز قيامت)او را در منطقه اى از جهنم قرار مى دهند كه دوزخيان دشوارترين عذاب الهى را در آنجا مى بينند،و اگر همۀ مردم را (هم)بكشد،به همان قسمت از دوزخ رهسپار مى گردد.پرسيدم:اگر شخص ديگرى را هم بكشد؟!فرمود:عذابش دو برابر مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 699
2. حمران مى گويد: به امام باقر (عليه السّلام) گفتم: اين كه خداوند فرموده است:«بدين سبب بر بنى اسرائيل نوشتيم كه هر كس ديگرى را بدون قصاص و يا فساد در زمين بكشد چنان است كه گويى همۀ مردم را كشته است»[مائده،32] براى چيست، با اينكه او يك تن را كشته است؟ فرمود: او را در مكانى از دوزخ جاى مى دهند كه آخرين حدّ شدت عذاب دوزخيان در آنجاست، كه اگر كسى همۀ مردم را بكشد به همان مكان خواهد رفت. گفتم: اگر شخص ديگرى را نيز بكشد چگونه است؟ فرمود: عذابش بيشتر خواهد شد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 545
[1109]2-... حمران گويد: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم كه معناى سخن خداى گرامى و بزرگ چيست كه مى فرمايد:«از اين رو بر بنى اسرائيل نوشتيم كه هر كه كسى را بكشد بى آنكه آن مقتول كسى را كشته و يا تباهى در زمين كرده باشد چنان است كه همۀ مردم را كشته است»[مائده ، آيۀ 32] و در حالى كه تنها يك نفر را كشته است؟! امام عليه السّلام فرمود: او را در جايگاهى از دوزخ نهند كه سخت ترين عذاب دوزخيان در آنجاست. اگر همۀ مردم را نيز بكشد بى ترديد به همان جايگاه رود. پرسيدم: اگر شخص ديگرى را هم بكشد چگونه شود؟ فرمود: عذابش دو چندان گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 631
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَوَّلُ مَا يَحْكُمُ اَللَّهُ تَعَالَى فِي اَلْقِيَامَةِ اَلدِّمَاءُ فَيُوقِفُ اِبْنَيْ آدَمَ فَيَفْصِلُ بَيْنَهُمَا ثُمَّ اَلَّذِينَ يَلُونَهُمْ مِنْ أَصْحَابِ اَلدِّمَاءِ حَتَّى لاَ يَبْقَى مِنْهُمْ أَحَدٌ ثُمَّ اَلنَّاسُ بَعْدَ ذَلِكَ فَيَأْتِي اَلْمَقْتُولُ قَاتِلَهُ فَيَشْخُبُ دَمُهُ فِي وَجْهِهِ (1) فَيَقُولُ هَذَا قَتَلَنِي فَيَقُولُ أَنْتَ قَتَلْتَهُ فَلاَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَكْتُمَ اَللَّهَ حَدِيثاً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 277 )
3-از جابر جعفى روايت شده است كه امام باقر عليه السّلام فرمود:نخستين حكمى كه خداوند متعال در روز قيامت صادر فرمايد راجع بدماء است يعنى قتلها، پس دو فرزند آدم را پيش از همه باز دارند و بحسابشان برسند و ميان آن دو حكم كنند،آنگاه بحساب ديگران كه پس از ايشان بوده اند چه قاتل و چه مقتول برسند تا اينكه كسى از پيشينيان باقى نماند،سپس نوبت بديگران رسد،پس مقتول بسراغ قاتل خويش رود در حالى كه خون روى چهره اش جاريست،و گويد:اين شخص مرا كشته است،خداوند از وى بپرسد آيا تو او را كشته اى؟پس قاتل نتواند آنچه واقع شده است از خداوند پنهان دارد و انكار نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 634
3-جابر بن يزيد از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:اولين چيزى كه خداوند در روز قيامت در بارۀ آن قضاوت مى كند خونهاى ريخته شده است(قتلها)، ابتدا دو فرزند آدم را(در پيشگاه عدل الهى)نگاه مى دارند و به حساب آنان مى رسند و در ميان آن دو قضاوت مى كنند،سپس به حساب ديگران يكى پس از ديگرى مى رسند تا كسى از اين گروه باقى نماند،و بعد نوبت به ساير مردم مى رسد. (در آن روز)آن كه كشته شده است به سراغ كشندۀ خود مى رود-در حالى كه خون از روى صورتش جارى است-و مى گويد:(خدايا!)اين بود كه مرا(به ناحق) كشت،خداوند از او مى پرسد:تو او را كشتى؟!و قاتل نمى تواند حقيقت امر را از خداوند پنهان سازد و كشتن او را انكار نمايد.(و پس از اقرار به قتل،به كيفر عمل زشت خود مى رسد).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 700
3. جابر بن يزيد از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: نخستين چيزى كه روز قيامت خدا در بارۀ آن داورى مى كند خونهاست؛ پس دو پسر آدم را مى آورند و ميانشان حكم مى كنند، آن گاه به حساب كسانى كه پس از آن دو، خونى ريخته اند مى رسند تا اينكه كسى از پيشينيان باقى نمى ماند. سپس نوبت به ديگران مى رسد، پس مقتول قاتل خود را مى آورد در حالى كه خون بر چهره اش جارى است، و مى گويد: اين شخص مرا كشته است. خدا از او مى پرسد: آيا تو او را كشتى؟ پس قاتل نمى تواند هيچ سخنى را از خدا پنهان دارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 545
[1110]3-... امام باقر عليه السّلام فرمود: نخستين چيزى كه خداى فرازمند در روز رستاخيز در بارۀ آن حكم كند خونريزى هاست؛ پس دو آدميزاده نگاه داشته شود و به حسابشان رسيدگى شود، سپس در پى آن دو، به حساب كشندگان و كشته شدگان رسيدگى شود تا آنگاه كه كسى از آنان نماند، پس آنگاه به حساب ديگران رسيدگى شود، آن هنگام مقتول در حالى كه خون از رخسارش روان است به سراغ قاتل خويش رود و گويد: اين شخص مرا كشت، پس خداوند فرمايد: آيا تو او را كشتى؟ و او نتواند كه كردۀ خويش را از خداوند كتمان نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 633
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ اَلْأَزْرَقِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي رَجُلٍ قَتَلَ رَجُلاً مُؤْمِناً يُقَالُ لَهُ مُتْ أَيَّ مِيتَةٍ شِئْتَ إِنْ شِئْتَ يَهُودِيّاً وَ إِنْ شِئْتَ نَصْرَانِيّاً وَ إِنْ شِئْتَ مَجُوسِيّاً .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 277 )
4-سعيد ازرق گويد:امام صادق عليه السّلام در بارۀ آن كس كه مؤمنى را كشته باشد فرمود:هنگام مرگ بدو گفته شود بهر دينى خواهى جز اسلام بمير،خواهى يهودى بمير،خواهى نصرانى،خواهى مجوسى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 634
4-سعيد ازرق نقل كرده است كه امام صادق عليه السّلام در بارۀ كسى كه انسان مؤمنى را بكشد،فرمود:(به هنگام مرگ)به او گفته مى شود:به هر دينى كه مى خواهى بمير! خواهى يهودى يا نصرانى و يا مجوسى .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 701
4. سعيد ازرق مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) در بارۀ كسى كه مرد مؤمنى را بكشد فرمود: هنگام مرگ به او گفته مى شود: مى خواهى يهودى يا نصرانى يا مجوسى بمير!
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 547
[1111]4-... امام صادق عليه السّلام در بارۀ مردى كه مرد مؤمنى را كشته باشد فرمود: هنگام مرگ به او گفته شود: هر گونه كه خواهى بمير؛ خواهى يهودى بمير يا مسيحى و يا زرتشتى [و مسلمان نخواهى مرد].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 633
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي اَلْجَارُودِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَا مِنْ نَفْسٍ تُقْتَلُ بَرَّةً وَ لاَ فَاجِرَةً إِلاَّ وَ هِيَ تُحْشَرُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مُعَلَّقاً بِقَاتِلِهِ بِيَدِهِ اَلْيُمْنَى وَ رَأْسُهُ بِيَدِهِ اَلْيُسْرَى وَ أَوْدَاجُهُ تَشْخُبُ دَماً يَقُولُ يَا رَبِّ سَلْ هَذَا فِيمَ قَتَلَنِي فَإِنْ كَانَ قَتَلَهُ فِي طَاعَةِ اَللَّهِ يُثِيبُ اَلْقَاتِلُ وَ ذُهِبَ بِالْمَقْتُولِ إِلَى اَلنَّارِ وَ إِنْ كَانَ فِي طَاعَةِ فُلاَنٍ قِيلَ لَهُ اُقْتُلْهُ كَمَا قَتَلَكَ ثُمَّ يَفْعَلُ اَللَّهُ فِيهِمَا بَعْدَ مَشِيَّتِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 278 )
[1112]5-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هيچ نيكوكار و تبهكارى كشته نشود جز آنكه در روز رستاخيز در حالى محشور شود كه قاتل خويش را با دست راست و سرش را بر دست چپش گرفته و از رگ هايش خون جارى باشد و گويد: پروردگارا! از اين شخص بپرس كه چرا مرا كشت؟ پس اگر قاتل، در راه فرمانبردارى از خداى گرامى و بزرگ او را كشته باشد بهشت را به پاداش برد و مقتول به دوزخ رود و چون براى فرمانبردارى از فلان كس او را كشته باشد به مقتول گفته شود: به همان گونه كه تو را كشت او را بكش، پس آنگاه خداوند بر طبق خواست خويش با آن دو رفتار كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 633
5-ابو الجارود از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هيچ مقتولى نيست از صالح و فاجر جز آنكه روز قيامت بيايد در حالى كه بدست راست گريبان قاتل خويش را گرفته باشد و بدست چپ سر خود را،و از رگهاى گلويش خون جارى باشد،و از خدا درخواست كند كه پروردگارا از اين شخص بپرس براى چه مرا كشت،پس اگر او را بحقّ و باذن خدا كشته باشد اجر قاتل را بهشت دهند و مقتول را بدوزخ برند،و چنانچه بامر فلان باشد بمقتول گفته شود:او را بكش همچنان كه تو را كشت،سپس خداوند با آن دو هر طور كه صلاح بداند رفتار نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 635
5-ابو الجارود از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:ترديدى در اين نيست كه در روز قيامت،هر مقتولى-خواه نيكوكار و خواه بدكار-در حالى(از گور خود)برانگيخته مى شود كه خود را با دست راست به كشندۀ خود آويزان نموده و با دست چپش سر خود را حمل كرده-و از رگهاى گلويش(هنوز)خون جارى است-مى گويد:پروردگارا!از اين بپرس چرا مرا كشته است؟!اگر قاتل،او را طبق احكام الهى(و بر اساس موازين شرعى)كشته باشد،به پاداش اين كار،بهشت را به او ارزانى دارد و مقتول را رهسپار دوزخ مى سازند،ولى اگر او را(براى خوش آمد و يا)طبق دستور فلانى او را كشته باشد،به مقتول گفته مى شود كه:(به كيفر اين كار، تو نيز)او را بكش به همان شكلى كه تو را كشته است.سپس خداوند بدان گونه كه ارادۀ حكيمانه اش اقتضا كند،با آن دو رفتار مى نمايد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 701
5. ابو الجارود از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر مقتولى خواه نيكوكار باشد يا بدكار-روز قيامت در حالى محشور مى شود كه با دست راست خود گريبان قاتل و با دست چپش سر او را گرفته و از رگهاى گلويش خون جارى است و مى گويد: پروردگارا، از اين شخص بپرس كه براى چه مرا كشت؟ پس اگر او را به فرمان خدا كشته باشد قاتل را به بهشت و مقتول را به دوزخ مى برند، و اگر او را به فرمان ديگرى كشته باشد به مقتول مى گويند: او را بكش همچنان كه تو را كشت. سپس خداوند هر گونه بخواهد در بارۀ آن دو عمل مى كند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 547
ص: 290
حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْرُورٍ قَالَ حَدَّثَنِي اَلْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَفْصِ بْنِ اَلْبَخْتَرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اِمْرَأَةً عُذِّبَتْ فِي هِرَّةٍ رَبَطَتْهَا حَتَّى مَاتَتْ عَطَشاً.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 278 )
6-حفص بن البخترى گويد:امام صادق عليه السّلام فرمود:زنى را معذّب ساختند در بارۀ گربه اى كه آن را بسته بود و رها نكرد تا از تشنگى جان سپرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 635
6-حفص بن بخترى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:همانا زنى را به خاطر گربه اى كه آن را بسته و از تشنگى جان سپرده بود،عذاب كردند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 702
6. حفص بن بخترى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: زنى به خاطر گربه اى دچار عذاب گرديد، زيرا آن را بسته بود و رهايش نكرد تا از تشنگى جان داد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 547
[1113]6-... امام صادق عليه السّلام فرمود: همانا زنى را به اين سبب عذاب كردند كه گربه اى را بسته بود تا آنگاه كه از تشنگى مرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 633
وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ أَعَقَّ اَلنَّاسِ عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى مَنْ قَتَلَ غَيْرَ قَاتِلِهِ وَ مَنْ ضَرَبَ مَنْ لَمْ يَضْرِبْهُ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 278 )
7-عبيد اللّٰه بن عليّ حلبىّ گويد:امام صادق عليه السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:براستى جفاكارترين مردم بر خداوند كسيست كه آن را كه ارادۀ كشتن او نكرده يا كسى را از او نكشته است بقتل برساند،يا شخصى كه او را نزده بزند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 636
7-حلبى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:براستى كه سركش ترين و گستاخ ترين مردم نسبت به خدا كسى است كه غير قاتل خود را كشته باشد،و نيز كسى را مورد ضرب قرار دهد كه با او اين رفتار را نداشته است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 702
7. حلبى از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: سركش ترين مردم در برابر خدا كسى است كه غير قاتل خود را بكشد و يا به كسى كتك بزند كه او را كتك نزده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 547
[1114]7-... امام صادق عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: همانا گستاخ ترين مردم نسبت به خداى فرازمند آن كس باشد كه كسى را بكشد كه قصد كشتن او را ندارد و كسى را بزند كه او را نزده است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 635
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ هِشَامٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: أَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَى مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ أَنْ يَا مُوسَى قُلْ لِلْمَلَإِ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ إِيَّاكُمْ وَ قَتْلَ اَلنَّفْسِ اَلْحَرَامِ بِغَيْرِ حَقٍّ فَإِنَّ مَنْ قَتَلَ مِنْكُمْ نَفْساً فِي اَلدُّنْيَا قَتَلْتُهُ فِي اَلنَّارِ مِائَةَ أَلْفِ قَتْلَةٍ مِثْلَ قَتْلِ صَاحِبِهِ.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 278 )
8-سليمان بن خالد گويد:شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود:خداوند متعال بموسى بن عمران فرمود:اى موسى ببزرگان و سرشناسان بنى اسرائيل بگو شما را زنهار ميدهم از بناحقّ كشتن نفس محترمه،زيرا هر كس از شما كسى را در دنيا بناحقّ بكشد او را در آتش دوزخ صد هزار بار همانند آن طرز كشتنى كه در بارۀ آن مقتول مرتكب شده بقتل رسانم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 636
8-سليمان بن خالد نقل كرده است كه از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمود:خداوند متعال به موسى بن عمران وحى فرمود:اى موسى!به بزرگان بنى اسرائيل بگو كه: شما را از كشتن انسانى كه كشتن او حرام است بر حذر مى دارم،زيرا هر يك از شما كه در اين دنيا كسى را(به ناحق)بكشد،او را(به مكافات اين عمل نكوهيده) صد هزار بار به همان طرزى كه آن(بيگناه)را كشته است،در آتش خواهم كشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 702
8. سليمان بن خالد مى گويد: از امام صادق (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: خداوند به موسى بن عمران (عليه السّلام) وحى فرمود كه: اى موسى، به بزرگان بنى اسرائيل بگو: از كشتن نفس محترمه بپرهيزيد، زيرا هر كس از شما ديگرى را در دنيا به ناحق بكشد، من او را در آتش دوزخ صد هزار بار مانند كشتن او خواهم كشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 547
[1115]8-... امام صادق عليه السّلام فرمود: خداى فرازمند به موسى بن عمران عليه السّلام وحى نمود كه اى موسى! به بنى اسرائيل بگو: از كشتن به ناحقّ كسى كه كشتنش حرام است پروا داريد؛ چرا كه به راستى، هر يك از شما كه كسى را در دنيا به ناحقّ بكشد من نيز او را صد هزار بار به همان گونه كه او مقتول را كشته در آتش دوزخ بكشم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 635
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي اَلْقَاسِمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْكُوفِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَسْلَمَ اَلْحَلَبِيِّ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ أَسْلَمَ عَنْهُ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَتَلَ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً أَثْبَتَ اَللَّهُ تَعَالَى عَلَيْهِ جَمِيعَ اَلذُّنُوبِ وَ بَرِئَ اَلْمَقْتُولُ مِنْهَا وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ تَعَالَى أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحٰابِ اَلنّٰارِ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 278 )
9-عبد الرّحمن بن أسلّم از پدرش نقل كرده كه گفت امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كس مؤمنى را دانسته و از روى عمد بكشد خداوند متعال همۀ گناهان ويرا بر قاتل نويسد و مقتول از همۀ گناهانش برى و آزاد شود،و اين كلام خداى تعالى است كه از پسران آدم نقل فرموده«
أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحٰابِ اَلنّٰارِ
» من ميخواهم تو زير بار گناه من و گناه خود بمانى تا از دوزخيان باشى.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 636
9-عبد الرحمن بن اسلم،از قول پدرش،از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه مؤمنى را عمدا بكشد خداوند متعال تمام گناهان مقتول را در نامۀ اعمال قاتل مى نويسد،و مقتول را از(كيفر)گناهانى كه كرده است معاف مى دارد،و اين مفاد همان كلام خداوند است كه(در سورۀ مائده آيه 29)مى فرمايد:«من اراده كرده ام كه تو(آنقدر)بار گناهان من و خود را بر دوش بكشى،كه در شمار دوزخيان باشى».(و اين آيه،گفتار فرزندان حضرت آدم عليه السلام را بازگو مى كند).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 703
9. عبد الرحمن بن اسلم از پدرش نقل كرده است كه امام باقر (عليه السّلام) فرمود: هر كس از روى عمد مؤمنى را بكشد، خداوند همۀ گناهان او را بر قاتل مى نويسد و مقتول از آن گناهان پاك مى گردد، و اين همان سخن خداوند است كه [از قول پسران آدم نقل] فرموده است:«من مى خواهم تو زير بار گناه من و گناه خود بمانى تا از دوزخيان باشى»[مائده،29].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 549
[1116]9-... امام باقر عليه السّلام فرمود: هر كه مؤمنى را دانسته بكشد خداى گرامى و بزرگ همۀ گناهان مقتول را براى او نويسد و مقتول از همۀ گناهان رهايى يابد و اين همان سخن خداى فرازمند است كه فرمود:«من مى خواهم كه گناه من و گناه خود را برگيرى تا از دوزخيان باشى»[مائده ، آيۀ 29].
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 635
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: أُتِيَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقِيلَ قَتِيلٌ فِي مَسْجِدِ جُهَيْنَةَ فَقَامَ رَسُولُ اَللَّهِ يَمْشِي حَتَّى اِنْتَهَى إِلَى مَسْجِدِهِمْ قَالَ وَ تَسَامَعَ اَلنَّاسُ فَأَتَوْهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ مَنْ قَتَلَ هَذَا فَقَالُوا يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَا نَدْرِي مَنْ قَتَلَهُ فَقَالَ قَتِيلٌ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ من ظهر إلى [بَيْنَ ظَهْرَانَيِ ] اَلْمُسْلِمِينَ لاَ يُدْرَى مَنْ قَتَلَهُ وَ اَللَّهِ اَلَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ لَوْ أَنَّ أَهْلَ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضِ شَرِكُوا فِي دَمِ مُسْلِمٍ أَوْ رَضُوا بِهِ لَأَكَبَّهُمُ اَللَّهُ عَلَى مَنَاخِرِهِمْ فِي اَلنَّارِ أَوْ قَالَ عَلَى وُجُوهِهِمْ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 279 )
1-ابو حمزه از يكى از اين دو امام حضرت باقر يا امام صادق عليهما السّلام روايت كرده كه فرمود:نزد رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم آمدند و گفتند:يا رسول اللّٰه در مسجد جهينه جنازۀ كشته اى افتاده،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم از جا برخاست و پياده آمد تا بدان مسجد رسيد و اين مطلب گوش بگوش رسيد و همه گرد آمدند،حضرت پرسيد:اين مرد را كه كشت؟گفتند:يا رسول نميدانيم،فرمود:كشته اى از مسلمين در ميان مسلمانان باشد و معلوم نشود كه چه كس او را كشته؟!بآن خدائى كه مرا بحقّ مبعوث فرمود:اگر اهل آسمانها و زمين در ريختن خون مسلمانى شركت داشته باشند و يا بدان راضى باشند همه را خداوند برو در آتش دوزخ سرنگون خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 637
1-ابو حمزه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:گروهى به محضر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شرفياب شدند و عرض كردند:يك جنازۀ مقتولى در مسجد«جهينه» افتاده است!رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم از جاى خود برخاستند و به جانب مسجد به راه افتادند.چون اين خبر به گوش مردم رسيد همگى در آنجا گرد آمدند،حضرت از آنان پرسيدند:چه كسى او را كشته است؟!عرض كردند:يا رسول اللّٰه!نمى دانيم، حضرت فرمود:يكتن از مسلمانان در ميان آنان كشته شود و هيچ كس نداند كه چه كسى او را كشته است؟!بآن خدايى كه مرا به حق مبعوث فرمود اگر اهل آسمانها و زمين(با هم)در ريختن خون مسلمانى شركت داشته و يا به ريختن خون او راضى و خشنود باشند،خداوند همۀ آنان را با صورت در آتش خواهد افكند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 704
1. ابو حمزه از امام باقر يا امام صادق (عليهما السلام) نقل كرده است كه فرمود: نزد رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) آمدند و گفتند: اى پيامبر خدا، در مسجد جهينه كشته اى افتاده است. رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) برخاست و به طرف آن مسجد به راه افتاد. اين خبر گوش به گوش رسيد و همه نزد پيامبر (صلّى الله عليه و آله) حاضر شدند. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) پرسيد: اين مرد را چه كسى كشته است؟ گفتند: اى رسول خدا، ما نمى دانيم. فرمود: كشته اى از مسلمانان در ميان مسلمانان باشد و قاتل آن معلوم نشود؟ سوگند به آن خدايى كه مرا به حق مبعوث كرده، اگر اهل آسمانها و زمين در ريختن خون مسلمانى شركت كنند يا بدان راضى باشند خداوند همه را به صورت در آتش دوزخ سرنگون خواهد ساخت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 549
[1117]1-... امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام فرمود: پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله آمدند و عرض كردند: اى پيامبر خدا! جنازه اى در مسجد جهينه افتاده است. پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله برخاست و به راه افتاد تا به آن مسجد رسيد. مردم نيز اين خبر را شنيدند و به آن مسجد آمدند. آن حضرت صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: چه كسى او را كشته است؟ عرض كردند: اى پيامبر خدا! ما نمى دانيم كه چه كسى او را كشته است؟ فرمود: كشته اى ميان مسلمانان باشد و ندانند كه چه كسى او را كشته است؟! به خدايى كه مرا به حقّ برانگيخت سوگند كه اگر آسمان ها و زمين در ريختن خون مسلمانى همكارى كنند يا به آن خشنود باشند بى گمان خداوند آنها را با صورت بر دوزخ واژگون سازد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 635
ص: 291
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحُسَيْنِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَيْدٍ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَلاَ لاَ يُعْجِبُكَ اَلرَّجُلُ اَلَّذِي اِعْتَرَفَ بِالدَّمِ فَإِنَّ لَهُ عِنْدَ اَللَّهِ قَاتِلاً لاَ يَمُوتُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 279 )
2-ابو عبيدۀ حذّاء گويد:امام باقر عليه السّلام فرمود:رسول خدا فرموده:تو را هرگز بشگفت نياورد مهلت كسى كه بريختن خون خلق بازو گشاده است(يعنى قوى است)زيرا وى در پيشگاه حقّ قاتلى دارد كه نميرد. شرح:مراد از قاتلى كه نميرد آتش جهنّم است.چنان كه در حديثى ديگر كه از امام سجّاد عليه السّلام نقل شده چنين است كه از رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم پرسيدند آن قاتل كه نميرد كيست؟فرمود:آتش دوزخ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 637
2-ابو عبيده از امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود: (هرگز)اظهار شگفتى مكن در مورد كسى كه به ريختن خون مردم دست مى يازد و خداوند به او مهلت مى دهد،چرا كه او در نزد خداوند قاتلى دارد كه هرگز نمى ميرد .
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 704
2. ابو عبيده از امام باقر (عليه السّلام) نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: آگاه باش، مبادا كسى كه به ريختن خون مردم دست گشاده است تو را به شگفت بياورد، زيرا او در پيشگاه خدا قاتلى دارد كه هرگز نخواهد مرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 549
[1118]2-... امام باقر عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هان! مهلت [خداوند] بر كسى كه به خونريزى دست آلايد تو را به شگفتى نيفكند؛ زيرا به راستى، او را قاتلى است كه هرگز آن قاتل نميرد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 637
أَبِي ره قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ بِنْتِ إِلْيَاسَ قَالَ: سَمِعْتُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَعَنَ [اَللَّهُ] مَنْ أَحْدَثَ أَوْ آوَى مُحْدِثاً قُلْتُ وَ مَا اَلْمُحْدِثُ قَالَ مَنْ قَتَلَ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 279 )
[1119]1-... حسين بن على بن بنت الياس گويد: شنيدم كه امام رضا عليه السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خدا آنكه را كه كسى را بكشد يا محدثى را پناه دهد لعنت كند! عرض كردم: محدث كيست؟ فرمود: آن كس كه دست به آدمكشى زند.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 637
1-حسن بن علىّ وشّاء گويد:از امام هشتم حضرت رضا عليه السّلام شنيدم ميفرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرموده:خداوند لعنت كرده است هر كس را كه فسادى بپا كند،يا محدثى را پناه دهد،پرسيدم محدث كيست؟فرمود:هر كس مرتكب قتل شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 638
1-حسن بن على- دخترزادۀ الياس-نقل كرده است كه از امام رضا عليه السّلام شنيدم كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:خداوند لعنت كند كسى را كه مرتكب قتل و يا محدثى را پناه دهد.راوى مى گويد:پرسيدم:مراد از محدث كيست؟فرمود:كسى كه مرتكب قتل گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 705
1. حسن بن على بن بنت الياس مى گويد: از امام رضا (عليه السّلام) شنيدم كه مى فرمود: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرموده: خداوند لعنت كرده است كسى را كه حادثه اى پديد آورد يا پديد آورندۀ آن را پناه دهد. پرسيدم: پديد آورندۀ حادثه كيست؟ فرمود: كسى كه مرتكب قتل شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 549
حَدَّثَنِي حَمْزَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ اَلْعَلَوِيُّ قَالَ أَخْبَرَنِي عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ لِيَأْكُلَ بِهِ اَلنَّاسَ جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ وَجْهُهُ عَظْمٌ لاَ لَحْمَ فِيهِ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 279 )
1-سكونى گويد:جعفر بن محمّد از پدرانش عليهم السّلام روايت كرد كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:هر كس قرآن را قراءت كند و آن را سبب روزى خويش قرار دهد روز قيامت بيايد در حالى كه صورتش استخوانى باشد كه در آن گوشت نيست(كنايه از اينكه با بى آبروئى وارد محشر شود). شرح:لفظ حديث «من قرأ القرآن ليأكل به النّاس». است و معنى ظاهر آن اينست كه قرآن را قراءت كند كه مردم را بدان بخورد،و ظاهرا مراد همانست كه در ترجمۀ متن حديث آورديم،و بعيد نيست مراد بخوردن مردم اين باشد كه قارى بقرائت خود نظرى غير عبادت داشته باشد،مثلا بخواهد او را در اجتماع بزرگ شمرند و مقامى براى او قائل شوند،و او از اين راه بمال و منالى برسد، و يا تلاوت قرآن را دامى براى رسيدن بمقام و موقعيّت و عنوانى بنهد،و بدين وسيله بتواند بر جان و مال مردم تسلّطى پيدا كند.حاصل آنكه خواندن قرآن را ذريعه و وسيله حطام دنيا قرار دهد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 638
1-سكونى از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه تلاوت قرآن را وسيلۀ كسب روزى خود قرار دهد(مردم را بدوشد)در روز قيامت با چهره اى استخوانى-بدون گوشت- محشور مى گردد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 705
1. سكونى از امام صادق (عليه السّلام) از پدرش از پدرانش نقل كرده است كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: هر كس قرآن را قرائت كند تا بدين وسيله چيزى از مردم كسب كند، روز قيامت در حالى وارد مى شود كه صورتش جز استخوان نيست و گوشتى در آن وجود ندارد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 551
[1120]1-... امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هر كه قرآن تلاوت كند تا روزى خويش را با اين كار از مردم به دست آورد و بار خويش را ببندد در روز رستاخيز در حالى آيد كه رخسارش استخوانى بى گوشت باشد.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 637
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ اَلنَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَبِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَا ضَرَبَ رَجُلٌ اَلْقُرْآنَ بَعْضَهُ بِبَعْضٍ إِلاَّ كَفَرَ (1) .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 280 )
1-قاسم بن سليمان گويد:امام صادق از پدرش عليهما السّلام نقل كرد كه فرمود: هيچ كس بعض قرآن را ببعض ديگر نزد جز اينكه كافر گشت. شرح:شايد مقصود از زدن بعض قرآن ببعض اين باشد كه كسى بر طبق دلخواه خود و بدون دليل و مدرك شرعى پاره اى از آيات متشابه قرآن را تفسير كند آن طور كه با آيات ديگر سازگار نباشد.و مؤلّف كتاب در معانى الاخبار از استاد خود محمّد بن حسن بن وليد نقل كرده كه گفت:مراد آنست كه شخصى تفسير آيه اى را از تو بپرسد و او را بتفسير آيۀ ديگرى پاسخ دهى اه. و بنظر ميرسد مراد آن باشد كه شخصى داراى مذهب باطل و فاسدى باشد و در اثبات مذهب خود تمسّك بيكى از آيات متشابه كند و ظاهر آن را دليل بر صحّت مذهب خود گيرد،و آيات ديگرى كه مخالف مذهب اوست همه را تأويل كند، و العلم عند اللّٰه.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 639
1-قاسم بن سليمان از امام صادق عليه السّلام،و آن حضرت از پدر بزرگوارش روايت كرده است كه فرمود:هيچ كس قسمتى از قرآن را(به ناروا)به قسمت ديگرى از آن نزد (تفسير و معنى نكرد)مگر آنكه كافر شود(و از دين اسلام بيرون رفت).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 706
1. قاسم بن سليمان مى گويد: امام صادق (عليه السّلام) از پدرش نقل كرد كه فرموده بود: هيچ كس آيه اى از قرآن را به آيۀ ديگر نمى زند جز اينكه كافر مى گردد. توضيح: شايد مقصود از زدن آيه اى به آيۀ ديگر اين باشد كه كسى بدون هيچ گونه دليل شرعى و تنها بر طبق سليقه و برداشت خود، آيات قرآن را به يك ديگر باز گرداند و رأى خود را به قرآن مستند سازد. ترديدى نيست كه اين گونه برداشت ها نتيجه اى جز انكار حقايق دينى در پى نخواهد داشت.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 551
[1121]1-... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: هيچ كس قسمتى از قرآن را به قسمتى ديگر نزند (و برخى از آيات را با برخى ديگر به نادرستى تفسير نكند) جز آنكه كافر شود.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 637
ص: 292
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ صَلَّى فِي سَفَرٍ أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ مُتَعَمِّداً فَأَنَا إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى بَرِيءٌ مِنْهُ .
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 280 )
1-محمّد بن أحمد بن يحيى بسند مرفوع از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود:هر كس در سفر نمازهاى چهار ركعتى خود را عمدا تمام بخواند من بسوى خدا از او بيزارم.(يعنى شفاعت او را نخواهم كرد،يا ميگويم خداوندا من از او بيزارم).
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 640
1-محمد بن احمد بن يحيى-بى آنكه از راويان پيش از خود نام ببرد-از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود:كسى كه در سفر نماز خود را عمدا تمام بخواند(نمازهاى چهار ركعتى را به همان صورت بخواند)من در پيشگاه خداوند از او بيزارى مى جويم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 706
1. محمد بن احمد بن يحيى در حديثى مرفوعه از امام صادق (عليه السّلام) نقل كرده است كه فرمود: هر كس در سفر نمازهاى چهار ركعتى خود را تمام بخواند من از او به سوى خدا بيزارى مى جويم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 551
[1122]1-... امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در سفر، دانسته چهار ركعت نماز گزارد من در درگاه خداى فرازمند از او بيزارى مى جويم.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 639
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ اَلْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنِي مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ قَالَ حَدَّثَنِي عَمِّيَ اَلْحُسَيْنُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عَمْرٍو اَلصِّينِيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْخُرَاسَانِيِّ عَنْ مُيَسِّرِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ أَبِي عَائِشَةَ اَلسَّعْدِيِّ عَنْ يَزِيدَ بْنِ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ اَلْعَزِيزِ عَنْ أَبِي سَلَمَةَ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ وَ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ قَالاَ: خَطَبَنَا رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَبْلَ وَفَاتِهِ وَ هِيَ آخِرُ خُطْبَةٍ خَطَبَهَا بِالْمَدِينَةِ حَتَّى لَحِقَ بِاللَّهِ تَعَالَى فَوَعَظَ بِمَوَاعِظَ ذَرَفَتْ مِنْهَا اَلْعُيُونُ وَ وَجِلَتْ مِنْهَا اَلْقُلُوبُ وَ اِقْشَعَرَّتْ مِنْهَا اَلْجُلُودُ وَ تَقَلْقَلَتْ مِنْهَا اَلْأَحْشَاءُ أَمَرَ بِلاَلاً فَنَادَى اَلصَّلاَةَ جَامِعَةً فَاجْتَمَعَ اَلنَّاسُ وَ خَرَجَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَتَّى اِرْتَقَى اَلْمِنْبَرَ فَقَالَ يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ اُدْنُوا وَ أَوْسِعُوا لِمَنْ خَلْفَكُمْ قَالَهَا ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَدَنَا اَلنَّاسُ وَ اِنْضَمَّ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ فَالْتَفَتُوا فَلَمْ يَرَوْا خَلْفَهُمْ أَحَداً ثُمَّ قَالَ يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ اُدْنُوا وَ وَسِّعُوا لِمَنْ خَلْفَكُمْ فَقَالَ رَجُلٌ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لِمَنْ نُوَسِّعُ قَالَ لِلْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ إِنَّهُمْ إِذَا كَانُوا مَعَكُمْ لَمْ يَكُونُوا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيكُمْ وَ لاَ مِنْ خَلْفِكُمْ وَ لَكِنْ يَكُونُوا عَنْ أَيْمَانِكُمْ وَ عَنْ شَمَائِلِكُمْ فَقَالَ رَجُلٌ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لِمَ لاَ يَكُونُونَ مِنْ بَيْنِ أَيْدِينَا وَ لاَ مِنْ خَلْفِنَا أَ مِنْ فَضْلِنَا عَلَيْهِمْ أَمْ فَضْلِهِمْ عَلَيْنَا قَالَ أَنْتُمْ أَفْضَلُ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ اِجْلِسْ فَجَلَسَ اَلرَّجُلُ - فَخَطَبَ رَسُولُ اَللَّهِ فَقَالَ - اَلْحَمْدُ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ وَ نَسْتَعِينُهُ وَ نُؤْمِنُ بِهِ وَ نَتَوَكَّلُ عَلَيْهِ وَ نَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شُرُورِ أَنْفُسِنَا وَ مِنْ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا مَنْ يَهْدِي اَللَّهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ - مَنْ يُضْلِلِ اَللّٰهُ فَلاٰ هٰادِيَ لَهُ - أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّهُ كَائِنٌ فِي هَذِهِ اَلْأُمَّةِ ثَلاَثُونَ كَذَّاباً أَوَّلُ مَنْ يَكُونُ مِنْهُمْ صَاحِبُ صَنْعَاءَ وَ صَاحِبُ اَلْيَمَامَةِ (1) يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّهُ مَنْ لَقِيَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مُخْلِصاً لَمْ يَخْلِطْ مَعَهَا غَيْرَهَا دَخَلَ اَلْجَنَّةَ فَقَامَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي كَيْفَ يَقُولُ مُخْلِصاً لاَ يَخْلِطُ مَعَهَا غَيْرَهَا فَسِّرْ لَنَا هَذَا نَعْرِفْهُ فَقَالَ نَعَمْ حِرْصاً عَلَى اَلدُّنْيَا وَ جَمْعِهَا مِنْ غَيْرِ حِلِّهَا وَ رِضًى بِهَا وَ أَقْوَامٌ يَقُولُونَ أَقَاوِيلَ اَلْأَخْيَارِ وَ يَعْمَلُونَ عَمَلَ اَلْجَبَابِرَةِ وَ اَلْفُجَّارِ فَمَنْ لَقِيَ اَللَّهَ وَ لَيْسَ فِيهِ شَيْءٌ مِنْ هَذِهِ اَلْخِصَالِ وَ هُوَ يَقُولُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ فَلَهُ اَلْجَنَّةُ فَإِنْ أَخَذَ اَلدُّنْيَا وَ تَرَكَ اَلْآخِرَةَ فَلَهُ اَلنَّارُ -
وَ مَنْ تَوَلَّى خُصُومَةَ ظَالِمٍ أَوْ أَعَانَهُ عَلَيْهَا نَزَلَ بِهِ مَلَكُ اَلْمَوْتِ بِالْبُشْرَى بِلَعْنَةِ اَللَّهِ وَ نَارِ جَهَنَّمَ خَالِداً فِيهَا وَ بِئْسَ اَلْمَصِيرُ
وَ مَنْ خَفَّ لِسُلْطَانٍ جَائِرٍ كَانَ قَرِينَهُ فِي اَلنَّارِ
وَ مَنْ دَلَّ سُلْطَاناً عَلَى اَلْجَوْرِ قُرِنَ مَعَ هَامَانَ وَ كَانَ هُوَ وَ اَلسُّلْطَانُ مِنْ أَشَدِّ أَهْلِ اَلنَّارِ عَذَاباً
وَ مَنْ عَظَّمَ صَاحِبَ دُنْيَا وَ أَحَبَّهُ لِطَمَعِ دُنْيَاهُ سَخِطَ اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ كَانَ فِي دَرَجَتِهِ مَعَ قَارُونَ فِي اَلْبَابِ اَلْأَسْفَلِ -
وَ مَنْ بَنَى بَيْتاً رِيَاءً وَ سُمْعَةً حُمِّلَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلَى سَبْعِ أَرَضِينَ ثُمَّ يُطَوَّقُهُ نَاراً يوقد [تُوقَدُ] فِي عُنُقِهِ ثُمَّ يُرْمَى بِهِ فِي اَلنَّارِ فَقُلْنَا يَا رَسُولَ اَللَّهِ كَيْفَ يَبْنِي رِيَاءً وَ سُمْعَةً قَالَ يَبْنِي فَضْلاً عَلَى مَا يَكْفِيهِ أَوْ يَبْنِي مُبَاهَاةً
وَ مَنْ ظَلَمَ أَجِيراً أَجْرَهُ أَحْبَطَ اَللَّهُ عَمَلَهُ وَ حَرَّمَ عَلَيْهِ رِيحَ اَلْجَنَّةِ وَ رِيحُهَا يُوجَدُ مِنْ خَمْسِمِائَةِ عَامٍ -
وَ مَنْ خَانَ جَارَهُ شِبْراً مِنَ اَلْأَرْضِ طَوَّقَهُ اَللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِلَى سَبْعِ أَرَضِينَ نار [نَاراً] حَتَّى يُدْخِلَهُ جَهَنَّمَ
وَ مَنْ تَعَلَّمَ اَلْقُرْآنَ ثُمَّ نَسِيَهُ مُتَعَمِّداً لَقِيَ اَللَّهَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مَجْذُوماً وَ مَغْلُولاً وَ يُسَلِّطُ اَللَّهُ عَلَيْهِ بِكُلِّ آيَةٍ حَيَّةً مُوَكَّلَةً بِهِ -
وَ مَنْ تَعَلَّمَ اَلْقُرْآنَ فَلَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَ آثَرَ عَلَيْهِ حُبَّ اَلدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا اِسْتَوْجَبَ سَخَطَ اَللَّهِ تَعَالَى وَ كَانَ فِي اَلدَّرَجَةِ مَعَ اَلْيَهُودِ وَ اَلنَّصَارَى اَلَّذِينَ يَنْبِذُونَ كِتٰابَ اَللّٰهِ وَرٰاءَ ظُهُورِهِمْ -
وَ مَنْ نَكَحَ اِمْرَأَةً حَرَاماً فِي دُبُرِهَا أَوْ رَجُلاً أَوْ غُلاَماً حَشَرَهُ اَللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ أَنْتَنَ مِنَ اَلْجِيفَةِ يَتَأَذَّى بِهِ اَلنَّاسُ حَتَّى يَدْخُلَ جَهَنَّمَ وَ لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ مِنْهُ صِدْقاً وَ لاَ عَدْلاً وَ أَحْبَطَ اَللَّهُ عَمَلَهُ وَ يَدَعُهُ فِي تَابُوتٍ (2) مَشْدُوداً بِمَسَامِيرَ مِنْ حَدِيدٍ وَ يُضْرَبُ عَلَيْهِ فِي اَلتَّابُوتِ بِصَفَائِحِهِ حَتَّى يبشك [يَتَشَبَّكَ] فِي تِلْكَ اَلْمَسَامِيرِ فَلَوْ وُضِعَ عِرْقٌ مِنْ عُرُوقِهِ عَلَى أَرْبَعِمِائَةِ أُمَّةٍ (3) لَمَاتُوا جَمِيعاً وَ هُوَ مِنْ أَشَدِّ اَلنَّاسِ عَذَاباً (4)
وَ مَنْ زَنَى بِامْرَأَةٍ يَهُودِيَّةٍ أَوْ نَصْرَانِيَّةٍ أَوْ مَجُوسِيَّةٍ أَوْ مُسْلِمَةٍ أَوْ أَمَةٍ أَوْ مَنْ كَانَتْ مِنَ اَلنَّاسِ فَتَحَ اَللَّهُ عَلَيْهِ فِي قَبْرِهِ ثَلاَثَمِائَةِ أَلْفِ بَابٍ مِنَ اَلنَّارِ تَخْرُجُ مِنْهَا حَيَّاتٌ وَ عَقَارِبُ وَ شُهُبٌ مِنْ نَارٍ فَهُوَ يُحْرَقُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ حَتَّى يُؤْمَرَ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ وَ يَتَأَذَّى اَلنَّاسُ مِنْ نَتْنِ فَرْجِهِ فَيُعْرَفُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ حَتَّى يُؤْمَرَ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ فَيَتَأَذَّى بِهِ أَهْلُ اَلْجَمْعِ مَعَ مَا هُمْ فِيهِ مِنْ شِدَّةِ اَلْعَذَابِ لِأَنَّ اَللَّهَ حَرَّمَ اَلْمَحَارِمَ وَ مَا أَحَدٌ أَغْيَرَ مِنَ اَللَّهِ تَعَالَى وَ مِنْ غَيْرَتِهِ أَنَّهُ حَرَّمَ اَلْفَوَاحِشَ وَ حَدَّ اَلْحُدُودَ -
وَ مَنِ اِطَّلَعَ فِي بَيْتِ جَارِهِ فَنَظَرَ إِلَى عَوْرَةِ رَجُلٍ أَوْ شَعْرِ اِمْرَأَةٍ أَوْ شَيْءٍ مِنْ جَسَدِهَا كَانَ حَقّاً عَلَى اَللَّهِ أَنْ يُدْخِلَهُ اَلنَّارَ مَعَ اَلْمُنَافِقِينَ اَلَّذِينَ كَانُوا يَبْتَغُونَ عَوْرَاتِ اَلنَّاسِ فِي اَلدُّنْيَا وَ لاَ يَخْرُجُ مِنَ اَلدُّنْيَا حَتَّى يَفْضَحَهُ اَللَّهُ وَ يُبْدِيَ لِلنَّاسِ عَوْرَتَهُ فِي اَلْآخِرَةِ
وَ مَنْ سَخِطَ بِرِزْقِهِ وَ بَثَّ شَكْوَاهُ وَ لَمْ يَصْبِرْ لَمْ يُرْفَعْ لَهُ إِلَى اَللَّهِ حَسَنَةٌ وَ لَقِيَ اَللَّهَ تَعَالَى وَ هُوَ عَلَيْهِ غَضْبَانُ -
وَ مَنْ لَبِسَ ثَوْباً فَاخْتَالَ فِيهِ خَسَفَ اَللَّهُ بِهِ قَبْرَهُ مِنْ شَفِيرِ جَهَنَّمَ يَتَجَلْجَلُ (5) فِيهَا مَا دَامَتِ اَلسَّمَاوَاتُ وَ اَلْأَرْضُ فِيهِ وَ إِنَّ قَارُونَ لَبِسَ حُلَّةً فَاخْتَالَ فِيهَا فَخُسِفَ بِهِ فَهُوَ يَتَجَلْجَلُ فِيهَا إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ
وَ مَنْ نَكَحَ اِمْرَأَةً حَلاَلاً بِمَالٍ حَلاَلٍ غَيْرَ أَنَّهُ أَرَادَ بِهَا فَخْراً أَوْ رِيَاءً لَمْ يَزِدْهُ اَللَّهُ بِذَلِكَ إِلاَّ ذُلاًّ وَ هَوَاناً وَ أَقَامَهُ اَللَّهُ بِقَدْرِ مَا اِسْتَمْتَعَ مِنْهَا عَلَى شَفِيرِ جَهَنَّمَ ثُمَّ يَهْوِي فِيهَا سَبْعِينَ خَرِيفاً (6)
وَ مَنْ ظَلَمَ اِمْرَأَةً مَهْرَهَا فَهُوَ عِنْدَ اَللَّهِ زَانٍ وَ يَقُولُ اَللَّهُ لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَبْدِي زَوَّجْتُكَ أَمَتِي عَلَى عَهْدِي فَلَمْ تَفِ لِي بِالْعَهْدِ فَيَتَوَلَّى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ طَلَبَ حَقِّهَا فَيَسْتَوْجِبُ حَسَنَاتِهِ كُلَّهَا فَلاَ يَفِي بِحَقِّهَا فَيُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ -
وَ مَنْ رَجَعَ عَنْ شَهَادَتِهِ وَ كَتَمَهَا أَطْعَمَهُ اَللَّهُ لَحْمَهُ عَلَى رُءُوسِ اَلْخَلاَئِقِ وَ يُدْخِلُهُ اَلنَّارَ وَ هُوَ يَلُوكُ لِسَانَهُ (7)
وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ اِمْرَأَتَانِ فَلَمْ يَعْدِلْ بَيْنَهُمَا اَلْقِسْمَةَ مِنْ نَفْسِهِ وَ مَالِهِ جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مَغْلُولاً مَائِلاً شَفَتَهُ حَتَّى يَدْخُلَ اَلنَّارَ
وَ مَنْ كَانَ مُؤْذِياً لِجَارِهِ مِنْ غَيْرِ حَقٍّ حَرَمَهُ اَللَّهُ رِيحَ اَلْجَنَّةِ وَ مَأْوَاهُ اَلنَّارُ أَلاَ وَ إِنَّ اَللَّهَ يَسْأَلُ اَلرَّجُلَ عَنْ حَقِّ جَارِهِ وَ مَنْ ضَيَّعَ حَقَّ جَارِهِ فَلَيْسَ مِنَّا
وَ مَنْ أَهَانَ فَقِيراً مُسْلِماً مِنْ أَجْلِ فَقْرِهِ وَ اِسْتَخَفَّ بِهِ فَقَدِ اِسْتَخَفَّ بِحَقِّ اَللَّهِ وَ لَمْ يَزَلْ فِي مَقْتِ اَللَّهِ وَ سَخَطِهِ حَتَّى يُرْضِيَهُ وَ مَنْ أَكْرَمَ فَقِيراً مُسْلِماً لَقِيَ اَللَّهَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ هُوَ يَضْحَكُ إِلَيْهِ - وَ مَنْ عُرِضَتْ لَهُ دُنْيَا وَ آخِرَةٌ فَاخْتَارَ اَلدُّنْيَا عَلَى اَلْآخِرَةِ لَقِيَ اَللَّهَ تَعَالَى وَ لَيْسَتْ لَهُ حَسَنَةٌ يَتَّقِي بِهَا اَلنَّارَ وَ مَنْ أَخَذَ اَلْآخِرَةَ وَ تَرَكَ اَلدُّنْيَا لَقِيَ اَللَّهَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ هُوَ رَاضٍ عَنْهُ - وَ مَنْ قَدَرَ عَلَى اِمْرَأَةٍ أَوْ جَارِيَةٍ حَرَاماً فَتَرَكَهَا مَخَافَةَ اَللَّهِ حَرَّمَ اَللَّهُ عَلَيْهِ اَلنَّارَ وَ آمَنَهُ اَللَّهُ تَعَالَى مِنَ اَلْفَزَعِ اَلْأَكْبَرِ وَ دُخُولِ اَلنَّارِ وَ أَدْخَلَهُ اَللَّهُ اَلْجَنَّةَ وَ إِنْ أَصَابَهَا حَرَاماً حَرَّمَ اَللَّهُ عَلَيْهِ اَلْجَنَّةَ وَ أَدْخَلَهُ اَلنَّارَ وَ مَنِ اِكْتَسَبَ مَالاً حَرَاماً لَمْ يَقْبَلِ اَللَّهُ مِنْهُ صَدَقَةً وَ لاَ عِتْقاً وَ لاَ حَجّاً وَ لاَ اِعْتِمَاراً وَ كَتَبَ اَللَّهُ بِعَدَدِ أَجْزَاءِ ذَلِكَ أَوْزَاراً وَ مَا بَقِيَ مِنْهُ بَعْدَ مَوْتِهِ كَانَ زَادَهُ إِلَى اَلنَّارِ وَ مَنْ قَدَرَ عَلَيْهَا وَ تَرَكَهَا مَخَافَةَ اَللَّهِ كَانَ فِي مَحَبَّةِ اَللَّهِ وَ رَحْمَتِهِ وَ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلْجَنَّةِ - وَ مَنْ صَافَحَ اِمْرَأَةً حَرَاماً جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مَغْلُولاً ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ وَ مَنْ فَاكَهَ اِمْرَأَةً لاَ يَمْلِكُهَا حُبِسَ بِكُلِّ كَلِمَةٍ كَلَّمَهَا فِي اَلدُّنْيَا أَلْفَ عَامٍ فِي اَلنَّارِ وَ اَلْمَرْأَةُ إِذَا طَاوَعَتِ اَلرَّجُلَ فَالْتَزَمَهَا حَرَاماً أَوْ قَبَّلَهَا أَوْ بَاشَرَهَا حَرَاماً أَوْ فَاكَهَهَا وَ أَصَابَ مِنْهَا فَاحِشَةً فَعَلَيْهَا مِنَ اَلْوِزْرِ مَا عَلَى اَلرَّجُلِ فَإِنْ غَلَبَهَا عَلَى نَفْسِهَا كَانَ عَلَى اَلرَّجُلِ وِزْرُهَا وَ مَنْ غَشَّ مُسْلِماً فِي بَيْعٍ أَوْ شِرَاءٍ فَلَيْسَ مِنَّا وَ يُحْشَرُ مَعَ اَلْيَهُودِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ لِأَنَّ مَنْ غَشَّ اَلنَّاسَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ -
وَ مَنْ مَنَعَ اَلْمَاعُونَ (8) مِنْ جَارِهِ إِذَا اِحْتَاجَ إِلَيْهِ مَنَعَهُ اَللَّهُ فَضْلَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ وَكَلَهُ إِلَى نَفْسِهِ وَ مَنْ وكل [وَكَلَهُ] اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ [إِلَى] نَفْسِهِ هَلَكَ - وَ لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ صَلاَتَهُ وَ لاَ حَسَنَاتِهِ وَ لاَ مِنْ عَمَلِهِ حَتَّى يُعِينَهُ وَ يُرْضِيَهُ وَ إِنْ صَامَ اَلدَّهْرَ وَ قَامَ اَللَّيْلَ وَ أَعْتَقَ اَلرِّقَابَ وَ آتَى اَلزَّكَاةَ وَ أَنْفَقَ اَلْأَمْوَالَ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ وَ كَانَ أَوَّلَ مَنْ يَرِدُ اَلنَّارَ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَى اَلرَّجُلِ مِثْلُ ذَلِكَ اَلْوِزْرِ وَ اَلْعَذَابِ إِذَا كَانَ لَهَا مُؤْذِياً ظَالِماً وَ مَنْ لَطَمَ خَدَّ مُسْلِمٍ بَدَّدَ اَللَّهُ عِظَامَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ ثُمَّ سَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِ اَلنَّارَ وَ حُشِرَ مَغْلُولاً حَتَّى يَدْخُلَ اَلنَّارَ وَ مَنْ بَاتَ وَ فِي قَلْبِهِ غِشٌّ لِأَخِيهِ اَلْمُسْلِمِ بَاتَ فِي سَخَطِ اَللَّهِ تَعَالَى وَ أَصْبَحَ كَذَلِكَ وَ هُوَ فِي سَخَطِ اَللَّهِ حَتَّى يَتُوبَ وَ يَرْجِعَ وَ إِنْ مَاتَ كَذَلِكَ مَاتَ عَلَى غَيْرِ دِينِ اَلْإِسْلاَمِ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَلاَ وَ مَنْ غَشَّ مُسْلِماً فَلَيْسَ مِنَّا قَالَهَا ثَلاَثَ مَرَّاتٍ - وَ مَنْ عَلَّقَ سَوْطاً بَيْنَ يَدَيْ سُلْطَانٍ جَائِرٍ جَعَلَهُ اَللَّهُ حَيَّةً طُولُهَا سِتُّونَ أَلْفَ ذِرَاعٍ فَتُسَلِّطُ عَلَيْهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِداً فِيهَا مُخَلَّداً - وَ مَنِ اِغْتَابَ أَخَاهُ اَلْمُسْلِمَ بَطَلَ صَوْمُهُ وَ اِنْتَقَضَ وُضُوؤُهُ فَإِنْ مَاتَ وَ هُوَ كَذَلِكَ مَاتَ وَ هُوَ مُسْتَحِلٌّ لِمَا حَرَّمَ اَللَّهُ وَ مَنْ مَشَى فِي نَمِيمَةٍ بَيْنَ اِثْنَيْنِ سَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِ فِي قَبْرِهِ نَاراً تُحْرِقُهُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ إِذَا خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ سَلَّطَ اَللَّهُ عَلَيْهِ شُجَاعاً تِنِّيناً أَسْوَدَ يَنْهَشُ لَحْمَهُ حَتَّى يَدْخُلَ اَلنَّارَ - وَ مَنْ كَظَمَ غَيْظَهُ وَ عَفَى عَنْ أَخِيهِ اَلْمُسْلِمِ وَ حَلُمَ عَنِ اَلْمُسْلِمِ أَعْطَاهُ اَللَّهُ تَعَالَى أَجْرَ شَهِيدٍ - وَ مَنْ بَغَى عَلَى فَقِيرٍ أَوْ تَطَاوَلَ عَلَيْهِ وَ اِسْتَحْقَرَهُ اِسْتَحْقَرَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مِثْلَ اَلذَّرَّةِ فِي صُورَةِ رَجُلٍ حَتَّى يَدْخُلَ اَلنَّارَ - وَ مَنْ رَدَّ عَنْ أَخِيهِ غِيبَةً سَمِعَهَا فِي مَجْلِسٍ رَدَّ اَللَّهُ عَنْهُ أَلْفَ بَابٍ مِنَ اَلشَّرِّ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ فَإِنْ لَمْ يَرُدَّ عَلَيْهِ كَانَ عَلَيْهِ وِزْرُهُ كَوِزْرِ مَنِ اِغْتَابَ وَ مَنْ رَمَى مُحْصَناً أَوْ مُحْصَنَةً أَحْبَطَ اَللَّهُ عَمَلَهُ وَ جَلَدَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ تَنْهَشُ لَحْمَهُ حَيَّاتٌ وَ عَقَارِبُ ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ
وَ مَنْ شَرِبَ اَلْخَمْرَ فِي اَلدُّنْيَا سَقَاهُ اَللَّهُ مِنْ سَمِّ اَلْأَفَاعِي (9) وَ مِنْ سَمِّ اَلْعَقَارِبِ شَرْبَةً يَتَسَاقَطُ لَحْمُ وَجْهِهِ فِي اَلْإِنَاءِ قَبْلَ أَنْ يَشْرَبَهَا يُفْسَخُ لَحْمُهُ وَ جِلْدُهُ كَالْجِيفَةِ يَتَأَذَّى بِهِ أَهْلُ اَلْجَمْعِ حَتَّى يُؤْمَرَ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ وَ شَارِبُهَا وَ عَاصِرُهَا وَ مُعْتَصِرُهَا فِي اَلنَّارِ وَ بَائِعُهَا وَ مُبْتَاعُهَا وَ حَامِلُهَا وَ اَلْمَحْمُولُ إِلَيْهِ وَ آكِلُ ثَمَنِهَا سَوَاءٌ فِي عَارِهَا وَ إِثْمِهَا أَلاَ وَ مَنْ سَقَاهَا يَهُودِيّاً أَوْ نَصْرَانِيّاً أَوْ صَابِئاً أَوْ مَنْ كَانَ مِنَ اَلنَّاسِ فَعَلَيْهِ كَوِزْرِ مَنْ شَرِبَهَا أَلاَ وَ مَنْ بَاعَهَا أَوِ اِشْتَرَاهَا لِغَيْرِهِ لَمْ يَقْبَلِ اَللَّهُ تَعَالَى مِنْهُ صَلاَةً وَ لاَ صِيَاماً وَ لاَ حَجّاً وَ لاَ اِعْتِمَاراً حَتَّى يَتُوبَ مِنْهَا وَ إِنْ مَاتَ قَبْلَ أَنْ يَتُوبَ كَانَ حَقّاً عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى أَنْ يَسْقِيَهُ بِكُلِّ جُرْعَةِ شَرَابٍ مِنْهَا فِي اَلدُّنْيَا شَرْبَةً مِنْ صَدِيدِ جَهَنَّمَ - ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَلاَ وَ إِنَّ اَللَّهَ حَرَّمَ اَلْخَمْرَ بِعَيْنِهَا وَ اَلْمُسْكِرَ مِنْ كُلِّ شَرَابٍ أَلاَ وَ كُلُّ مُسْكِرٍ حَرَامٌ
وَ مَنْ أَكَلَ اَلرِّبَا أَمْلَأَ اَللَّهُ بَطْنَهُ مِنْ نَارِ جَهَنَّمَ بِقَدْرِ مَا أَكَلَ وَ إِنِ اِكْتَسَبَ مِنْهُ مَالاً لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ تَعَالَى مِنْهُ شَيْئاً مِنْ عَمَلِهِ وَ لَمْ يَزَلْ فِي لَعْنَةِ اَللَّهِ وَ اَلْمَلاَئِكَةِ مَا كَانَ عِنْدَهُ مِنْهُ قِيرَاطٌ وَاحِدٌ -
وَ مَنْ خَانَ أَمَانَتَهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ لَمْ يَرُدَّهَا عَلَى أَرْبَابِهَا مَاتَ عَلَى غَيْرِ دِينِ اَلْإِسْلاَمِ وَ لَقِيَ اَللَّهَ تَعَالَى وَ هُوَ عَلَيْهِ غَضْبَانُ فَيُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ فَيُهْوَى بِهِ فِي شَفِيرِ جَهَنَّمَ أَبَدَ اَلْآبِدِينَ
وَ مَنْ شَهِدَ شَهَادَةَ زُورٍ عَلَى رَجُلٍ مُسْلِمٍ أَوْ ذِمِّيٍّ أَوْ مَنْ كَانَ مِنَ اَلنَّاسِ غلق [عُلِّقَ] بِلِسَانِهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ هُوَ مَعَ اَلْمُنَافِقِينَ فِي اَلدَّرْكِ اَلْأَسْفَلِ مِنَ اَلنّٰارِ -
وَ مَنْ قَالَ لِخَادِمِهِ أَوْ مَمْلُوكِهِ وَ مَنْ كَانَ مِنَ اَلنَّاسِ لاَ لَبَّيْكَ وَ لاَ سَعْدَيْكَ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ لاَ لَبَّيْكَ وَ لاَ سَعْدَيْكَ اِجْلِسْ فِي اَلنَّارِ (10) .
وَ مَنْ أَضَرَّ بِامْرَأَةٍ حَتَّى تَفْتَدِيَ مِنْهُ نَفْسَهَا لَمْ يَرْضَ اَللَّهُ تَعَالَى لَهُ بِعُقُوبَةٍ دُونَ اَلنَّارِ لِأَنَّ اَللَّهَ تَعَالَى يَغْضَبُ لِلْمَرْأَةِ كَمَا يَغْضَبُ لِلْيَتِيمِ -
وَ مَنْ سَعَى بِأَخِيهِ إِلَى سُلْطَانٍ لَمْ يَبْدُ لَهُ مِنْهُ سُوءٌ وَ لاَ مَكْرُوهٌ أَحْبَطَ اَللَّهُ عَمَلَهُ - فَإِنْ وَصَلَ إِلَيْهِ مِنْهُ سُوءٌ أَوْ مَكْرُوهٌ أَوْ أَذًى جَعَلَهُ اَللَّهُ فِي طَبَقَةٍ مَعَ هَامَانَ فِي جَهَنَّمَ -
وَ مَنْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ يُرِيدُ بِهِ اَلسُّمْعَةَ وَ اِلْتِمَاسَ شَيْءٍ لَقِيَ اَللَّهَ تَعَالَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ وَجْهُهُ مُظْلِمٌ لَيْسَ عَلَيْهِ لَحْمٌ وَ زَجَّهُ اَلْقُرْآنُ (11) فِي قَفَاهُ حَتَّى يُدْخِلَهُ اَلنَّارَ وَ يَهْوِيَ فِيهَا مَعَ مَنْ يَهْوِي -
وَ مَنْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ وَ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ حَشَرَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ أَعْمَى فَيَقُولُ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمىٰ وَ قَدْ كُنْتُ بَصِيراً. `قٰالَ كَذٰلِكَ أَتَتْكَ آيٰاتُنٰا فَنَسِيتَهٰا وَ كَذٰلِكَ اَلْيَوْمَ تُنْسىٰ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ -
وَ مَنِ اِشْتَرَى خِيَانَةً وَ هُوَ يَعْلَمُ أَنَّهَا خِيَانَةٌ فَهُوَ كَمَنْ خَانَهَا فِي عَارِهَا وَ إِثْمِهَا - وَ مَنْ قَاوَدَ بَيْنَ رَجُلٍ وَ اِمْرَأَةٍ حَرَاماً حَرَّمَ اَللّٰهُ عَلَيْهِ اَلْجَنَّةَ وَ مَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَ سٰاءَتْ مَصِيراً وَ لَمْ يَزَلْ فِي سَخَطِ اَللَّهِ حَتَّى يَمُوتَ
وَ مَنْ غَشَّ أَخَاهُ اَلْمُسْلِمَ نَزَعَ اَللَّهُ مِنْهُ بَرَكَةَ رِزْقِهِ وَ أَفْسَدَ عَلَيْهِ مَعِيشَتَهُ وَ وَكَلَهُ إِلَى نَفْسِهِ
وَ مَنِ اِشْتَرَى سَرِقَةً وَ هُوَ يَعْلَمُ أَنَّهَا سَرِقَةٌ فَهُوَ كَمَنْ سَرَقَهَا فِي عَارِهَا وَ إِثْمِهَا وَ مَنْ خَانَ مُسْلِماً فَلَيْسَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ -
أَلاَ وَ مَنْ سَمِعَ فَاحِشَةً فَأَفْشَاهَا فَهُوَ كَمَنْ أَتَاهَا - وَ مَنْ سَمِعَ خَبَراً فَأَفْشَاهُ فَهُوَ كَمَنْ عَمِلَهُ -
وَ مَنْ وَصَفَ اِمْرَأَةً لِرَجُلٍ وَ ذَكَرَهَا فَافْتَتَنَ بِهَا اَلرَّجُلُ فَأَصَابَ مِنْهَا فَاحِشَةً لَمْ يَخْرُجْ مِنَ اَلدُّنْيَا حَتَّى يَغْضَبَ اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ مَنْ غَضِبَ اَللَّهُ عَلَيْهِ غَضِبَتْ عَلَيْهِ اَلسَّمَاوَاتُ اَلسَّبْعُ وَ اَلْأَرَضُونَ اَلسَّبْعُ وَ كَانَ عَلَيْهِ مِنَ اَلْوِزْرِ مِثْلُ اَلَّذِي أَصَابَهَا قِيلَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَإِنْ تَابَا وَ أَصْلَحَا قَالَ يَتُوبُ اَللَّهُ تَعَالَى عَلَيْهِمَا وَ لَمْ يَقْبَلْ تَوْبَةَ اَلَّذِي خَطَأَهَا (12)
بَعْدَ اَلَّذِي وَصَفَهَا
وَ مَنْ مَلَأَ عَيْنَيْهِ مِنِ اِمْرَأَةٍ حَرَاماً حَشَاهُمَا اَللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ بِمَسَامِيرَ مِنَ اَلنَّارِ وَ حَشَاهُمَا نَاراً حَتَّى يَقْضِيَ بَيْنَ اَلنَّاسِ ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ
وَ مَنْ أَطْعَمَ طَعَاماً رِيَاءً وَ سُمْعَةً أَطْعَمَهُ اَللَّهُ تَعَالَى مِثْلَهُ مِنْ صَدِيدِ جَهَنَّمَ وَ جَعَلَ ذَلِكَ اَلطَّعَامَ نَاراً فِي بَطْنِهِ حَتَّى يَقْضِيَ بَيْنَ اَلنَّاسِ -
وَ مَنْ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ وَ لَهَا بَعْلٌ تَفَجَّرَ مِنْ فَرْجِهِمَا مِنْ صَدِيدِ واديا [وَادٍ] مَسِيرَةَ خَمْسِمِائَةِ عَامٍ يَتَأَذَّى بِهِ أَهْلُ اَلنَّارِ مِنْ نَتْنِ رِيحِهِمَا وَ كَانَا مِنْ أَشَدِّ اَلنَّاسِ عَذَاباً -
وَ اِشْتَدَّ غَضَبُ اَللَّهِ عَلَى اِمْرَأَةٍ ذَاتِ بَعْلٍ مَلَأَتْ عَيْنَهَا مِنْ غَيْرِ زَوْجِهَا أَوْ ذِي مَحْرَمٍ مِنْهَا فَإِنَّهَا إِنْ فَعَلَتْ ذَلِكَ أَحْبَطَ اَللَّهُ كُلَّ عَمَلٍ عَمِلَتْهُ فَإِنْ أَوْطَأَتْ فِرَاشَ غَيْرِهِ كَانَ حَقّاً عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى أَنْ يُحْرِقَهَا بِالنَّارِ بَعْدَ أَنْ يُعَذِّبَهَا فِي قَبْرِهَا -
وَ أَيُّمَا اِمْرَأَةٍ هَزِئَتْ (13) مِنْ زَوْجِهَا لَمْ تَزَلْ فِي لَعْنَةِ اَللَّهِ وَ مَلاَئِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ أَجْمَعِينَ حَتَّى إِذَا نَزَلَ بِهَا مَلَكُ اَلْمَوْتِ قَالَ لَهَا أَبْشِرِي بِالنَّارِ وَ إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ قِيلَ لَهَا اُدْخُلِي اَلنَّارَ مَعَ اَلدَّاخِلِينَ أَلاَ وَ إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى وَ رَسُولَهُ بَرِيئَانِ مِنْ مُخَتَلِعَاتٍ بِغَيْرِ حَقٍّ أَلاَ وَ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولَهُ بَرِيئَانِ مِمَّنْ أَضَرَّ بِامْرَأَةٍ حَتَّى تَخْتَلِعَ مِنْهُ
وَ مَنْ أَمَّ قَوْماً بِإِذْنِهِمْ وَ هُمْ عَنْهُ رَاضُونَ فَاقْتَصَدَ بِهِمْ فِي حُضُورِهِ وَ قِرَاءَتِهِ وَ رُكُوعِهِ وَ سُجُودِهِ وَ قُعُودِهِ وَ قِيَامِهِ فَلَهُ مِثْلُ أَجْرِهِمْ -
وَ مَنْ أَمَّ قَوْماً فَلَمْ يَقْصِدْ بِهِمْ فِي حُضُورِهِ وَ قِرَاءَتِهِ وَ رُكُوعِهِ وَ سُجُودِهِ رُدَّتْ عَلَيْهِ صَلاَتُهُ وَ لَمْ تُجَاوِزْ تَرَاقِيَهُ وَ كَانَتْ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَ اَللَّهِ تَعَالَى كَمَنْزِلَةِ إِمَامٍ جَائِرٍ مُعْتَدٍ لَمْ يَصْلُحْ لِرَعِيَّتِهِ وَ لَمْ يَقُمْ فِيهِمْ بِأَمْرِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَامَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي وَ مَا مَنْزِلَةُ إِمَامٍ جَائِرٍ مُعْتَدٍ لَمْ يَصْلُحْ لِرَعِيَّتِهِ وَ لَمْ يَقُمْ فِيهِمْ بِأَمْرِ اَللَّهِ تَعَالَى قَالَ هُوَ رَابِعُ أَرْبَعَةٍ مِنْ أَشَدِّ اَلنَّاسِ
عَذَاباً يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ إِبْلِيسَ وَ فِرْعَوْنَ وَ قَاتِلِ اَلنَّفْسِ وَ رَابِعُهُمْ سُلْطَانٌ جَائِرٌ (14)
وَ مَنِ اِحْتَاجَ إِلَيْهِ أَخُوهُ فِي قَرْضِهِ فَلَمْ يُقْرِضْهُ - حَرَّمَ اَللّٰهُ عَلَيْهِ اَلْجَنَّةَ يَوْمَ يَجْزِي اَلْمُحْسِنِينَ
وَ مَنْ صَبَرَ عَلَى سُوءِ خُلُقِ اِمْرَأَةٍ وَ اِحْتَسَبَهُ أَعْطَاهُ اَللَّهُ تَعَالَى بِكُلِّ مَرَّةٍ يَصْبِرُ عَلَيْهَا مِنَ اَلثَّوَابِ مَا أَعْطَى أَيُّوبَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلَى بَلاَئِهِ وَ كَانَ عَلَيْهَا مِنَ اَلْوِزْرِ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ مِثْلُ رَمْلِ عَالِجٍ (15) فَإِنْ مَاتَتْ قَبْلَ أَنْ تُعِينَهُ وَ قَبْلَ أَنْ يَرْضَى عَنْهَا حُشِرَتْ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ مَنْكُوسَةً مَعَ اَلْمُنَافِقِينَ - فِي اَلدَّرْكِ اَلْأَسْفَلِ مِنَ اَلنّٰارِ -
وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ اِمْرَأَةٌ لَمْ تُوَافِقْهُ وَ لَمْ تَصْبِرْ عَلَى مَا رَزَقَهُ اَللَّهُ تَعَالَى وَ شَقَتْ عَلَيْهِ وَ حَمَّلَتْهُ مَا لَمْ يَقْدِرْ عَلَيْهِ لَمْ يَقْبَلِ اَللَّهُ مِنْهَا حَسَنَةً تَتَّقِي بِهَا حَرَّ اَلنَّارِ وَ غَضِبَ اَللَّهُ عَلَيْهَا مَا دَامَتْ كَذَلِكَ -
وَ مَنْ أَكْرَمَ أَخَاهُ فَإِنَّمَا يُكْرِمُهُ اَللَّهُ (16) فَمَا ظَنُّكُمْ بِمَنْ يُكْرِمُهُ اَللَّهُ (17) أَنْ يَفْعَلَ بِهِ - وَ مَنْ تَوَلَّى عِرَافَةَ قَوْمٍ وَ لَمْ يُحْسِنْ فِيهِمْ حُبِسَ عَلَى شَفِيرِ جَهَنَّمَ بِكُلِّ يَوْمٍ أَلْفَ سَنَةٍ وَ حُشِرَ وَ يَدُهُ مَغْلُولَةٌ إِلَى عُنُقِهِ فَإِنْ كَانَ قَامَ فِيهِمْ بِأَمْرِ اَللَّهِ تَعَالَى أَطْلَقَهُ اَللَّهُ تَعَالَى وَ إِنْ كَانَ ظَالِماً هُوِيَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ سَبْعِينَ خَرِيفاً -
وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمٰا أَنْزَلَ اَللّٰهُ كَانَ كَمَنْ شَهِدَ شَهَادَةَ زُورٍ وَ يُقْذَفُ بِهِ فِي اَلنَّارِ وَ يُعَذَّبُ بِعَذَابِ شَاهِدِ اَلزُّورِ
وَ مَنْ كَانَ ذَا وَجْهَيْنِ وَ لِسَانَيْنِ فَهُوَ فِي اَلنَّارِ -
وَ مَنْ مَشَى فِي صُلْحٍ بَيْنَ اِثْنَيْنِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ مَلاَئِكَتُهُ حَتَّى يَرْجِعَ وَ أُعْطِيَ أَجْرَ لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ
وَ مَنْ مَشَى فِي قَطِيعَةٍ بَيْنَ اِثْنَيْنِ كَانَ لَهُ مِنَ اَلْوِزْرِ بِقَدْرِ مَا لِمَنْ أَصْلَحَ بَيْنَ اِثْنَيْنِ
مِنَ اَلْأَجْرِ مَكْتُوبٌ عَلَيْهِ لَعْنَةُ اَللَّهِ حَتَّى يَدْخُلَ جَهَنَّمَ فَيُضَاعَفَ لَهُ اَلْعَذَابُ -
وَ مَنْ مَشَى فِي عَوْنِ أَخِيهِ وَ مَنْفَعَتِهِ فَلَهُ ثَوَابُ اَلْمُجَاهِدِينَ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ -
وَ مَنْ مَشَى فِي عَيْبِ أَخِيهِ وَ كَشْفِ عَوْرَتِهِ كَانَ أَوَّلُ خُطْوَةٍ خَطَاهَا وَ وَضَعَهَا فِي جَهَنَّمَ وَ كَشَفَ اَللَّهُ عَوْرَتَهُ عَلَى رُءُوسِ اَلْخَلاَئِقِ
وَ مَنْ مَشَى إِلَى ذِي قربة [قَرَابَةٍ] وَ ذِي رَحِمٍ يَسْأَلُ بِهِ أَعْطَاهُ اَللَّهُ أَجْرَ مِائَةِ شَهِيدٍ وَ إِنْ سَأَلَ بِهِ وَ وَصَلَهُ بِمَالِهِ وَ نَفْسِهِ جَمِيعاً - [كَانَ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ] وَ رَفَعَ لَهُ أَرْبَعِينَ أَلْفَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ كَأَنَّمَا عَبَدَ اَللَّهَ تَعَالَى مِائَةَ سَنَةٍ وَ مَنْ مَشَى فِي فَسَادِ مَا بَيْنَهُمَا وَ قَطِيعَةِ [مَا] بَيْنَهُمَا غَضِبَ اَللَّهُ تَعَالَى عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ كَانَ عَلَيْهِ مِنَ اَلْوِزْرِ كَعِدْلِ قَاطِعِ اَلرَّحِمِ
وَ مَنْ عَمِلَ فِي تَزْوِيجٍ بَيْنَ مُؤْمِنَيْنِ حَتَّى يَجْمَعَ بَيْنَهُمَا زَوَّجَهُ اَللَّهُ أَلْفَ أَلْفِ اِمْرَأَةٍ مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ كُلُّ اِمْرَأَةٍ فِي قَصْرٍ مِنْ دُرٍّ وَ يَاقُوتٍ وَ كَانَ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا فِي ذَلِكَ أَوْ كَلِمَةٍ تَكَلَّمَ بِهَا فِي ذَلِكَ عَمَلُ سَنَةٍ قِيَامٍ لَيْلُهَا وَ صِيَامٍ نَهَارُهَا -
وَ مَنْ عَمِلَ فِي فُرْقَةٍ بَيْنَ اِمْرَأَةٍ وَ زَوْجِهَا كَانَ عَلَيْهِ غَضَبُ اَللَّهِ وَ لَعْنَتُهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ كَانَ حَقّاً عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى أَنْ يَرْضَخَهُ (18) بِأَلْفِ صَخْرَةٍ مِنْ نَارٍ وَ مَنْ مَشَى فِي فَسَادِ مَا بَيْنَهُمَا وَ لَمْ يُفَرِّقْ كَانَ فِي سَخَطِ اَللَّهِ وَ لَعْنَتِهِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ حَرَّمَ اَللَّهُ اَلنَّظَرَ إِلَى وَجْهِهِ
وَ مَنْ دَلَّ (19) ضَرِيراً إِلَى مَسْجِدِهِ أَوْ إِلَى مَنْزِلِهِ أَوْ لِحَاجَةٍ مِنْ حَوَائِجِهِ فَمَشَى فِيهَا حَتَّى يَقْضِيَهَا أَعْطَاهُ اَللَّهُ تَعَالَى بَرَاءَتَيْنِ بَرَاءَةً مِنَ اَلنَّارِ وَ بَرَاءَةً مِنَ اَلنِّفَاقِ وَ قَضَى لَهُ سَبْعِينَ أَلْفَ حَاجَةٍ فِي عَاجِلِ اَلدُّنْيَا وَ لَمْ يَزَلْ يَخُوضُ فِي رَحْمَةِ اَللَّهِ تَعَالَى حَتَّى يَرْجِعَ
وَ مَنْ قَامَ عَلَى مَرِيضٍ يَوْماً وَ لَيْلَةً بَعَثَهُ اَللَّهُ تَعَالَى مَعَ إِبْرَاهِيمَ اَلْخَلِيلِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَجَازَ عَلَى اَلصِّرَاطِ كَالْبَرْقِ اَللاَّمِعِ -
وَ مَنْ سَعَى لِمَرِيضٍ فِي حَاجَتِهِ فَقَضَاهَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ اَلْأَنْصَارِ يَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ إِنْ كَانَ اَلْمَرِيضُ مِنْ أَهْلِهِ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ أَعْظَمِ اَلنَّاسِ أَجْراً مَنْ سَعَى فِي حَاجَةِ أَهْلِهِ
وَ مَنْ ضَيَّعَ أَهْلَهُ وَ قَطَعَ رَحِمَهُ حَرَمَهُ اَللَّهُ تَعَالَى حُسْنَ اَلْجَزَاءِ يَوْمَ يَجْزِي اَلْمُحْسِنِينَ وَ ضَيَّعَهُ وَ مَنْ ضَيَّعَهُ يُضَيِّعُهُ اَللَّهُ تَعَالَى فِي اَلْآخِرَةِ فَهُوَ يَرِدُ مَعَ اَلْهَالِكِينَ حَتَّى يَأْتِيَ بِالْمَخْرَجِ وَ لَمَّا يَأْتِ بِهِ -
وَ مَنْ أَقْرَضَ مَلْهُوفاً فَأَحْسَنَ طَلِبَتَهُ اِسْتَأْنَفَ اَلْعَمَلَ وَ أَعْطَاهُ اَللَّهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَلْفَ قِنْطَارٍ مِنَ اَلْجَنَّةِ
وَ مَنْ فَرَّجَ عَنْ أَخِيهِ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ اَلدُّنْيَا نَظَرَ اَللَّهُ إِلَيْهِ بِرَحْمَتِهِ فَنَالَ بِهَا اَلْجَنَّةَ وَ فَرَّجَ اَللَّهُ عَنْهُ كُرَبَهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ -
وَ مَنْ مَشَى فِي إِصْلاَحٍ بَيْنَ اِمْرَأَةٍ وَ زَوْجِهَا أَعْطَاهُ اَللَّهُ تَعَالَى أَجْرَ أَلْفِ شَهِيدٍ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اَللَّهِ حَقّاً وَ كَانَ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ يَخْطُوهَا فِي ذَلِكَ عِبَادَةُ سَنَةٍ قِيَامٍ لَيْلُهَا وَ صِيَامٍ نَهَارُهَا -
وَ مَنْ أَقْرَضَ أَخَاهُ اَلْمُسْلِمَ كَانَ لَهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَقْرَضَهُ وَزْنَ جَبَلِ أُحُدٍ وَ جِبَالِ رَضْوَى وَ طُورِ سَيْنَاءَ حَسَنَاتٌ فَإِنْ رَفَقَ بِهِ فِي طَلَبِهِ يَعْبُرُ بِهِ (20) عَلَى اَلصِّرَاطِ كَالْبَرْقِ اَلْخَاطِفِ اَللاَّمِعِ بِغَيْرِ حِسَابٍ وَ لاَ عَذَابٍ (21)
وَ مَنْ شَكَا إِلَيْهِ أَخُوهُ اَلْمُسْلِمُ فَلَمْ يُقْرِضْهُ حَرَّمَ اَللَّهُ عَلَيْهِ أَجْرَ اَلْمُحْسِنِينَ
وَ مَنْ مَنَعَ طَالِباً حَاجَتَهُ وَ هُوَ قَادِرٌ عَلَى قَضَائِهَا فَعَلَيْهِ مِثْلُ خَطِيئَةِ عَشَّارٍ فَقَامَ
إِلَيْهِ عَوْفُ بْنُ مَالِكٍ فَقَالَ مَا يَبْلُغُ خَطِيئَةُ عَشَّارٍ يَا رَسُولَ اَللَّهِ فَقَالَ عَلَى اَلْعَشَّارِ كُلَّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ - لَعْنَةُ اَللّٰهِ وَ اَلْمَلاٰئِكَةِ وَ اَلنّٰاسِ أَجْمَعِينَ وَ مَنْ يَلْعَنْهُ اَللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيراً -
وَ مَنِ اِصْطَنَعَ إِلَى أَخِيهِ مَعْرُوفاً فَمَنَّ بِهِ عَلَيْهِ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ خَابَ سَعْيُهُ ثُمَّ قَالَ أَلاَ وَ إِنَّ اَللَّهَ حَرَّمَ عَلَى اَلْمَنَّانِ وَ اَلْمُخْتَالِ - وَ اَلْغَيَّابِ (22) وَ مُدْمِنِ اَلْخَمْرِ وَ اَلْحَرِيصِ وَ اَلْجَائِرِ وَ اَلْعُتُلِّ اَلزَّنِيمِ اَلْجَنَّةَ (23)
وَ مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ عَلَى رَجُلٍ مِسْكِينٍ كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ وَ لَوْ تَدَاوَلَهَا أَرْبَعُونَ أَلْفَ إِنْسَانٍ ثُمَّ وَصَلَتْ إِلَى مِسْكِينٍ كَانَ لَهُ أَجْراً كَامِلاً - وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ خَيْرٌ وَ أَبْقىٰ وَ اِتَّقُوا وَ أَحْسِنُوا لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
وَ مَنْ بَنَى مَسْجِداً فِي اَلدُّنْيَا بَنَى اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ شِبْرٍ مِنْهُ أَوْ قَالَ بِكُلِّ ذِرَاعٍ مِنْهُ مَسِيرَةَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ عَامٍ مَدِينَةً مِنْ ذَهَبٍ وَ فِضَّةٍ وَ دُرٍّ وَ يَاقُوتٍ وَ زُمُرُّدٍ وَ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ أَلْفُ أَلْفِ قَصْرٍ وَ فِي كُلِّ قَصْرٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ دَارٍ وَ فِي كُلِّ دَارٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ بَيْتٍ وَ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ سَرِيرٍ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ زَوْجَةٌ مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ وَ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ وَصِيفٍ وَ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ وَصِيفَةٍ (24) وَ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَائِدَةٍ عَلَى كُلِّ مَائِدَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ قَصْعَةٍ وَ فِي كُلِّ قَصْعَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ لَوْنٍ مِنَ اَلطَّعَامِ وَ يُعْطِي اَللَّهُ وَلِيَّهُ مِنَ اَلْقُوَّةِ مَا يَأْتِي بِهِ اَلْأَزْوَاجَ وَ عَلَى ذَلِكَ اَلطَّعَامِ وَ ذَلِكَ اَلشَّرَابِ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ
وَ مَنْ تَوَلَّى أَذَانَ مَسْجِدٍ مِنْ مَسَاجِدِ اَللَّهِ فَأَذَّنَ فِيهِ وَ هُوَ يُرِيدُ وَجْهَ اَللَّهِ تَعَالَى
أَعْطَاهُ اَللَّهُ ثَوَابَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ أَلْفِ نَبِيٍّ وَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ أَلْفِ صِدِّيقٍ وَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ أَلْفِ شَهِيدٍ وَ أَدْخَلَ فِي شَفَاعَتِهِ اَلْجَنَّةَ أَرْبَعِينَ أَلْفَ أَلْفِ أُمَّةٍ وَ فِي كُلِّ أُمَّةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ رَجُلٍ وَ كَانَ لَهُ فِي كُلِّ جَنَّةٍ مِنَ اَلْجِنَانِ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَدِينَةٍ وَ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ قَصْرٍ وَ فِي كُلِّ قَصْرٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ دَارٍ وَ فِي كُلِّ دَارٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ بَيْتٍ وَ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ سَرِيرٍ وَ عَلَى كُلِّ سَرِيرٍ زَوْجَةٌ مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ وَ فِي كُلِّ بَيْتٍ مِنْهَا مِثْلُ اَلدُّنْيَا أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَرَّةٍ بَيْنَ يَدَيْ كُلِّ زَوْجَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ وَصِيفٍ وَ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ وَصِيفَةٍ وَ فِي كُلِّ بَيْتٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَائِدَةٍ وَ عَلَى كُلِّ مَائِدَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ قَصْعَةٍ وَ فِي كُلِّ قَصْعَةٍ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ لَوْنٍ مِنَ اَلطَّعَامِ لَوْ نَزَلَ بِهِ اَلثَّقَلاَنِ لَأَدْخَلَهُمْ فِي أَدْنَى بَيْتٍ مِنْ بُيُوتِهَا مَا شَاءَ وَ مِنَ اَلطَّعَامِ وَ اَلشَّرَابِ وَ اَلطِّيبِ وَ اَللِّبَاسِ وَ اَلثِّمَارِ وَ أَلْوَانِ اَلتُّحَفِ وَ اَلطَّرَائِفِ مِنَ اَلْحُلِيِّ وَ اَلْحُلَلِ كُلُّ بَيْتٍ مِنْهَا يُكْتَفَى بِمَا فِيهِ مِنْ هَذِهِ اَلْأَشْيَاءِ عَمَّا فِي اَلْبَيْتِ اَلْآخَرِ - فَإِذَا أَذَّنَ اَلْمُؤَذِّنُ فَقَالَ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ اِكْتَنَفَهُ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَلَكٍ كُلُّهُمْ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ وَ كَانَ فِي ظِلِّ اَللَّهِ حَتَّى يَفْرُغَ وَ كَتَبَ ثَوَابَهُ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَلَكٍ ثُمَّ صَعِدُوا بِهِ إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى وَ مَنْ مَشَى إِلَى مَسْجِدٍ مِنْ مَسَاجِدِ اَللَّهِ فَلَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ عَشْرُ حَسَنَاتٍ وَ يُمْحَى عَنْهُ عَشْرُ سَيِّئَاتٍ وَ رُفِعَ لَهُ عَشْرُ دَرَجَاتٍ وَ مَنْ حَافَظَ عَلَى اَلْجَمَاعَةِ حَيْثُ مَا كَانَ مَرَّ عَلَى اَلصِّرَاطِ كَالْبَرْقِ اَللاَّمِعِ فِي أَوَّلِ زُمْرَةٍ مَعَ اَلسَّابِقِينَ وَ وَجْهُهُ أَضْوَأُ مِنَ اَلْقَمَرِ لَيْلَةَ اَلْبَدْرِ وَ كَانَ لَهُ بِكُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ يُحَافِظُ عَلَيْهَا ثَوَابُ شَهِيدٍ -
وَ مَنْ حَافَظَ عَلَى اَلصَّفِّ اَلْمُقَدَّمِ فَيُدْرِكُ اَلتَّكْبِيرَةَ اَلْأُولَى وَ لاَ يُؤْذِي فِيهِ مُؤْمِناً أَعْطَاهُ اَللَّهُ مِنَ اَلْأَجْرِ مِثْلَ مَا لِلْمُؤْمِنِ وَ أَعْطَاهُ اَللَّهُ فِي اَلْجَنَّةِ مِثْلَ ثَوَابِ اَلْمُؤَذِّنِ
وَ مَنْ بَنَى عَلَى ظَهْرِ اَلطَّرِيقِ مَأْوًى لِعَابِرِي سَبِيلٍ بَعَثَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ عَلَى تَخْتٍ مِنْ دُرٍّ وَ وَجْهُهُ يُضِيءُ لِأَهْلِ اَلْجَنَّةِ نُوراً حَتَّى يُزَاحِمَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلَ اَلرَّحْمَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي قُبَّتِهِ (25) فَيَقُولُ أَهْلُ اَلْجَمْعِ هَذَا مَلَكٌ مِنَ اَلْمَلاَئِكَةِ لَمْ يُرَ مِثْلُهُ قَطُّ وَ دَخَلَ فِي
شَفَاعَتِهِ اَلْجَنَّةَ أَرْبَعُونَ أَلْفَ أَلْفِ رَجُلٍ - وَ مَنْ شَفَعَ لِأَخِيهِ شَفَاعَةً طَلَبَهَا مِنْهُ نَظَرَ اَللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهِ وَ كَانَ حَقّاً عَلَى اَللَّهِ أَنْ لاَ يُعَذِّبَهُ أَبَداً فَإِنْ هُوَ شَفَعَ لِأَخِيهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَطْلُبَهَا كَانَ لَهُ أَجْرُ سَبْعِينَ شَهِيداً وَ مَنْ صَامَ شَهْرَ رَمَضَانَ فِي إِنْصَاتٍ وَ سُكُوتٍ وَ كَفَّ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ فَرْجَهُ وَ جَوَارِحَهُ مِنَ اَلْكَذِبِ وَ اَلْحَرَامِ وَ اَلْغِيبَةِ تَقَرُّباً إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى قَرَّبَهُ اَللَّهُ تَعَالَى حَتَّى يَمَسَّ رُكْبَتَيْ إِبْرَاهِيمَ اَلْخَلِيلِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ مَنِ اِحْتَفَرَ بِئْراً لِلْمَاءِ حَتَّى اِسْتَنْبَطَ مَاؤُهَا فَبَذَلَهَا لِلْمُسْلِمِينَ كَانَ لَهُ كَأَجْرِ مَنْ تَوَضَّأَ مِنْهَا وَ صَلَّى وَ كَانَ لَهُ بِعَدَدِ كُلِّ شَعْرَةٍ مِنْ شَعْرِ إِنْسَانٍ أَوْ بَهِيمَةٍ أَوْ سَبُعٍ أَوْ طَائِرٍ عِتْقُ أَلْفِ رَقَبَةٍ وَ دَخَلَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ فِي شَفَاعَتِهِ عَدَدُ اَلنُّجُومِ حَوْضَ اَلْقُدْسِ قُلْنَا يَا رَسُولَ اَللَّهِ مَا حَوْضُ اَلْقُدْسِ قَالَ حَوْضِي حَوْضِي ثَلاَثَ مَرَّاتٍ وَ مَنِ اِحْتَفَرَ لِمُسْلِمٍ قَبْراً مُحْتَسِباً حَرَّمَهُ اَللَّهُ تَعَالَى عَلَى اَلنَّارِ وَ بَوَّأَهُ بَيْتاً فِي اَلْجَنَّةِ وَ أَوْرَدَهُ حَوْضاً فِيهِ مِنَ اَلْأَبَارِيقِ عَدَدُ اَلنُّجُومِ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ أَيْلَةَ وَ صَنْعَاءَ وَ مَنْ غَسَّلَ مَيِّتاً فَأَدَّى فِيهِ اَلْأَمَانَةَ كَانَ لَهُ بِكُلِّ شَعْرَةٍ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ رُفِعَ لَهُ بِهِ مِائَةُ دَرَجَةٍ فَقَالَ عُمَرُ بْنُ اَلْخَطَّابِ يَا رَسُولَ اَللَّهِ كَيْفَ يُؤَدِّي فِيهِ اَلْأَمَانَةَ قَالَ يَسْتُرُ عَوْرَتَهُ وَ يَسْتُرُ شَيْنَهُ وَ إِنْ لَمْ يَسْتُرْ عَوْرَتَهُ وَ شَيْنَهُ حَبِطَ أَجْرُهُ وَ كُشِفَ عَوْرَتُهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ مَنْ صَلَّى عَلَى اَلْمَيِّتِ صَلَّى عَلَيْهِ جَبْرَئِيلُ وَ سَبْعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَلَكٍ وَ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ إِنْ أَقَامَ عَلَيْهِ حَتَّى يُدْفَنَ وَ حَثَّ عَلَيْهِ مِنَ اَلتُّرَابِ اِنْقَلَبَ مِنَ اَلْجَنَازَةِ وَ لَهُ بِكُلِّ قَدَمٍ مِنْ حَيْثُ شَيَّعَهَا حَتَّى يَرْجِعَ مَنْزِلَهُ قِيرَاطٌ مِنَ اَلْأَجْرِ وَ اَلْقِيرَاطُ مِثْلُ جَبَلِ أُحُدٍ يَكُونُ فِي مِيزَانِهِ مِنَ اَلْأَجْرِ - وَ مَنْ ذَرَفَتْ عَيْنَاهُ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ كَانَ لَهُ بِكُلِّ قَطْرَةٍ مِنْ دُمُوعِهِ مِثْلُ جَبَلِ أُحُدٍ يَكُونُ فِي مِيزَانِهِ وَ كَانَ لَهُ مِنَ اَلْأَجْرِ بِكُلِّ قَطْرَةٍ عَيْنٌ مِنَ اَلْجَنَّةِ عَلَى جَانِبِهَا وَ أُبْرِزَ لَهُ مِنَ اَلْقُصُورِ وَ اَلْمَيَادِينِ مَا لاَ عَيْنٌ رَأَتْ وَ لاَ أُذُنٌ سَمِعَتْ وَ لاَ خَطَرَ عَلَى قَلْبِ بَشَرٍ -
وَ مَنْ عَادَ مَرِيضاً فَلَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ سَبْعُونَ أَلْفَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مُحِيَ عَنْهُ سَبْعُونَ أَلْفَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ يُرْفَعُ لَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ وُكِّلَ بِهِ سَبْعُونَ أَلْفَ أَلْفِ مَلَكٍ يَعُودُونَهُ فِي قَبْرِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ مَنْ شَيَّعَ جَنَازَةً فَلَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ مِائَةُ أَلْفِ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ يُمْحَى عَنْهُ بِكُلِّ قَدَمٍ مِائَةُ أَلْفِ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ يُرْفَعُ لَهُ مِائَةُ أَلْفِ أَلْفِ دَرَجَةٍ فَإِنْ صَلَّى عَلَيْهَا صَلَّى عَلَى جِنَازَتِهِ مِائَةُ أَلْفِ أَلْفٍ كُلُّهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ حَتَّى يُبْعَثَ مِنْ قَبْرِهِ -
وَ مَنْ خَرَجَ حَاجّاً أَوْ مُعْتَمِراً فَلَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى يَرْجِعَ مِائَةُ أَلْفِ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ يُمْحَى عَنْهُ أَلْفُ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ يُرْفَعُ لَهُ أَلْفُ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ كَانَ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ بِكُلِّ دِرْهَمٍ وَ بِكُلِّ دِينَارٍ أَلْفُ أَلْفِ دِينَارٍ وَ بِكُلِّ حَسَنَةٍ عَمِلَهَا فِي تَوَجُّهِهِ ذَلِكَ أَلْفُ أَلْفِ حَسَنَةٍ حَتَّى يَرْجِعَ وَ كَانَ فِي ضَمَانِ اَللَّهِ تَعَالَى فَإِنْ تَوَفَّاهُ أَدْخَلَهُ اَلْجَنَّةَ وَ إِنْ رَجَعَ رَجَعَ مَنْصُوراً مَغْفُوراً لَهُ فَاغْتَنِمُوا دَعْوَتَهُ إِذَا قَدِمَ قَبْلَ أَنْ يُصِيبَ اَلذُّنُوبَ (26) فَإِنَّ اَللَّهَ لاَ يَرُدُّ دُعَاءَهُ فَإِنَّهُ يُشَفَّعُ فِي مِائَةِ أَلْفِ أَلْفِ رَجُلٍ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ
وَ مَنْ خَلَفَ حَاجّاً أَوْ مُعْتَمِراً فِي أَهْلِهِ بِخَيْرٍ بَعْدَهُ كَانَ لَهُ أَجْرٌ كَامِلٌ مِثْلُ أَجْرِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أَجْرِهِ شَيْءٌ -
وَ مَنْ خَرَجَ مُرَابِطاً فِي سَبِيلِ اَللَّهِ تَعَالَى أَوْ مُجَاهِداً فَلَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ سَبْعُمِائَةِ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ يُمْحَى عَنْهُ سَبْعُمِائَةِ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ يُرْفَعُ لَهُ سَبْعُمِائَةِ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ كَانَ فِي ضَمَانِ اَللَّهِ تَعَالَى حَتَّى يَتَوَفَّاهُ بِأَيِّ حَتْفٍ كَانَ كَانَ شَهِيداً فَإِنْ رَجَعَ رَجَعَ مَغْفُوراً لَهُ مُسْتَجَاباً دُعَاؤُهُ
وَ مَنْ مَشَى زَائِراً لِأَخِيهِ فَلَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ عِتْقُ مِائَةِ أَلْفِ رَقَبَةٍ وَ يُرْفَعُ لَهُ مِائَةُ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ يُمْحَى عَنْهُ أَلْفُ سَيِّئَةٍ وَ يُكْتَبُ لَهُ مِائَةُ أَلْفِ حَسَنَةٍ فَقِيلَ لِأَبِي هُرَيْرَةَ أَ لَيْسَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْ أَعْتَقَ رَقَبَةً فَهِيَ
فِدَاءٌ مِنَ اَلنَّارِ قَالَ ذَلِكَ كَذَلِكَ قُلْنَا يَا رَسُولَ اَللَّهِ قُلْتَ كَذَا وَ كَذَا قَالَ نَعَمْ (27) وَ لَكِنْ يُرْفَعُ لَهُ دَرَجَاتٌ عِنْدَ اَللَّهِ فِي كُنُوزِ عَرْشِهِ
وَ مَنْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ (28) اِبْتِغَاءَ وَجْهِ اَللَّهِ وَ تَفَقُّهاً فِي اَلدِّينِ كَانَ لَهُ مِنَ اَلثَّوَابِ مِثْلُ جَمِيعِ مَا يُعْطَى اَلْمَلاَئِكَةُ وَ اَلْأَنْبِيَاءُ وَ اَلْمُرْسَلُونَ -
وَ مَنْ تَعَلَّمَ اَلْقُرْآنَ يُرِيدُهُ رِيَاءً وَ سُمْعَةً لِيُمَارِيَ بِهِ اَلسُّفَهَاءَ وَ يُبَاهِيَ بِهِ اَلْعُلَمَاءَ وَ يَطْلُبَ بِهِ اَلدُّنْيَا بَدَّدَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِظَامَهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ وَ لَمْ يَكُنْ فِي اَلنَّارِ أَشَدُّ عَذَاباً مِنْهُ وَ لَيْسَ نَوْعٌ مِنْ أَنْوَاعِ اَلْعَذَابِ إِلاَّ وَ يُعَذَّبُ بِهِ مِنْ شِدَّةِ غَضَب الله عليه و سخطه
و من تعلم القرآن و تواضع في العلم و علم عباد الله و هو يريد ما عند الله لم یكن في الجنة أحد أعظم ثواباً منه ولا أعظم منزلة منه ولم يكن في الجنة منزل ولا درجة رفيعة ولا نفيسة إلا كان له فيها أوفر النصيب و أشرف المنازل ، ألا و إنَّ العلم خير من العمل و ملاك الدين الورع (29) ألا و إنَّ العالم من يعمل بالعلم و إن كان قليل العمل ، ألا ولا تحقرن شيئاً و إن صغر في أعينكم فإنه لا صغيرة بصغيرة مع الإصرار ، و لا كبيرة بكبيرة مع الاستغفار ، ألا و إنَّ الله عز وجل سائلكم عن أعمالكم حتى عن مس أحدكم ثوب أخيه بأصبعه ، فاعلموا عباد الله إنَّ العبد يبعث يوم القيامة على ما مات ، و قد خلق الله عز وجل الجنة والنار فمن اختار النار على الجنة انقلب بالخيبة ، و من اختار الجنة فقد فاز و انقلب بالفوز لقول الله عز وجل « فمن زحزح عن النار وأدخل الجنة فقد فاز » (30) ألا و إنَّ ربي أمرني أن
أقاتل الناس حتى يقولوا: « لا إله إلا الله ، فاذا قالوها اعتصموا مني دماءهم وأموالهم إلا بحقتها و حسابهم على الله عز وجل، ألا وإنَّ الله جل اسمه لم يدع شيئاً مما يحبه إلا وقد بينه لعباده ، ولم يدع شيئاً مما يكرهه إلا وقد بينه لعباده و نهاهم عنه ليهلك من عن بينة و يحيى من حي عن بينة ، ألا و إِنَّ الله عز وجل لا يظلم ولا يجاوزه ظلم و هو بالمرصاد ليجزي الذين أساؤا بما عملوا و يجزي الذين أحسنوا بالحسنى ( من أحسن فلنفسه و من أساء فعليها ، و ما ربك بظلام للعبيد .
يا أيها الناس إنه قد كبر سني و دق عظمي و انهدم جسمي و نعيت إلي نفسي و اقترب أجلي واشتد مني الشوق إلى لقاء ربّي ، ولا أظن إلا وأنَّ هذا آخر العهد مني ومنكم فما دمت حياً فقد تروني ، فإذا مت فالله خليفتي ، على كل مؤمن و مؤمنة ، والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته . فابتدر إليه رهط من الأنصار قبل أن ينزل من المنبر] وكلهم قالوا: يارسول الله و نحن جعلنا الله فداك بأبي أنت وأمي ونفسي لك الفداء يارسول الله من يقوم لهذه الشدائد؟ و كيف العيش بعد هذا اليوم ؟ قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : و أنتم فداكه أبي وأمي إني قد نازلت ربي عزوجل في أمتي فقال لي : باب التوبة مفتوح حتى ينفخ في الصور . ثم أقبل علينا رسول الله الا فقال : إنه من تاب قبل موته بسنة تاب الله عليه ، ثم قال : وإِنَّ السنة لكثيرة ، من تاب قبل أن يموت بشهر تاب الله عليه ، ثم قال : وإِنَّ الشهر لكثير ، من تاب قبل موته بجمعة تاب الله عليه ، ثمَّ قال : وجمعة كثيرة ، من تاب قبل أن يموت بساعة تاب الله عليه ، ثم قال : وإِنَّ الساعة لكثيرة من تاب و قد بلغت نفسه هذه - وأومأ بيده إلى حلقه تاب الله عز وجل عليه ، قال : ثم نزل فكانت آخر خطبة خطبها رسول الله ولا حتى لحق بالله عز وجل.
تم كتاب عقاب الأعمال
بعون الملك الوهاب و صلى الله علی محمد و آله الطاهرين.
( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال , جلد 1 , صفحه 280 )
[1123]1-... ابو هريره و عبد اللّٰه بن عباس گفتند: رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله چندى پيش از آنكه وفاتش در رسد براى ما سخنرانى اى كرد كه آن آخرين سخنرانى پيامبر در مدينه بود و پس از آن ديرى نپاييد كه به لقاء اللّٰه پيوست. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله در آن سخنرانى آن چنان موعظه فرمود كه اشك از ديدگان جارى گشت و دلها در اثر آن طپيدن گرفت و بدنها به لرزه درآمد و مردم نگران و بى تاب شدند. نخست پيامبر به بلال امر فرمود تا مردم را براى حضور در مسجد فرا خواند. وقتى همۀ مردم حضور يافتند، پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله از اقامتگاه خود بيرون آمد و بر فراز منبر رفت و ابتدا [سه بار] فرمود: اى مردم! هر چه مى توانيد نزديك بيائيد و براى كسانى كه پشت سر شمايند جا باز كنيد. مردم دستور پيامبر را اجرا كردند و نزديك هم نشستند و چون به پشت سر خود نگاه كردند كسى را نديدند [كه سر پا مانده باشد]. باز پيامبر فرمود: اى مردم! نزديكتر بيائيد و براى كسانى كه پشت سر شمايند جا باز كنيد! مردى پرسيد: يا رسول اللّٰه، براى چه كسانى جا باز كنيم؟! حضرت فرمود: براى فرشتگان. پس آنگاه فرمود: اگر فرشتگان با شما باشند در پيش روى يا پشت سر شما حضور نيابند بلكه در جانب راست و چپ شما قرار خواهند گرفت. مردى عرض كرد: يا رسول اللّٰه، علّت عدم حضور فرشتگان در پيش روى يا پشت سر ما چيست؟ آيا به علّت برترى ما بر آنان است يا برترى آنان بر ما؟ حضرت فرمود: شما از فرشتگان برتر هستيد. پس به آن مرد فرمود: بنشين. و آن مرد نشست.پس آنگاه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله شروع به سخنرانى كرد و فرمود: حمد و سپاس از آن خداست، او را سپاس مى گوييم و از او يارى مى جوييم و به او ايمان مى آوريم و بر او توكّل مى نماييم و گواهى مى دهيم كه معبود [واقعى] جز خداوند نيست كه يگانه است و شريكى ندارد. و آنكه محمّد [صلّى اللّٰه عليه و آله] بنده و فرستادۀ اوست. و از شرّ نفس خود و كردارهاى زشتمان به خدا پناه مى بريم. هر كه را خدا هدايت كند گمراه كننده اى ندارد و هر كه را خدا گمراه گرداند راهبرى نخواهد داشت.اى مردم! در اين امّت، سى تن دروغ پرداز [مدّعى رهبرى] خواهند بود كه آغازگر آنان صاحب صنعا [اسود عنسى] و صاحب يمامه [مسيلمۀ كذّاب] باشند. اى مردم! به طور قطع، كسى كه پاكدلانه به يگانگى خداوند اقرار كند و كلمۀ «لا اله الا اللّٰه» را بر زبان جارى سازد بدون اينكه چيزى را با آن درآميزد، به لقاء اللّٰه نائل آيد و بهشتى گردد. در اين هنگام، على بن ابى طالب عليه السّلام از جاى خود برخاست و عرض كرد: يا رسول اللّٰه، پدر و مادرم به فدايت! چگونه از روى اخلاص و پاكدلانه گواهى دهد و چيز ديگرى را با آن در نياميزد؟ لطفا در اين باره بيشتر توضيح دهيد تا بهتر به آن شناخت پيدا كنيم. پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آرى، گواهى پاكدلانه آن است كه از روى آزمندى و براى مال اندوزى از راه حرام و خشنودى به اين امور نباشد. و عده اى از مردم چنين شيوه اى دارند كه گفتارشان، گفتار نيكان است ولى كردارشان، كردار ستم پيشگان [و تبهكاران]. بنا بر اين، اگر كسى خداى عزّ و جلّ را ديدار كند در حالى كه چنين خصوصياتى را نداشته باشد و لا اله الا اللّٰه را بر زبان جارى سازد، بهشتى خواهد بود و اگر دنيا پرست باشد و آخرت را فرو گذارد، جهنّمى خواهد بود.و هر كه در محكمه اى در دفاع از ستمگرى برآيد يا او را در ستمگرى يارى نمايد، فرشتۀ مرگ بر او فرود آيد در حالى كه پيام گرفتارى به لعنت الهى و جاودانگى در آتش جهنم را براى او بشارت خواهد داد! اين چه سرنوشت بدى براى او خواهد بود. و هر كه براى درخواست حاجتى خود را نزد حاكمى ستمگر، خوار و سبك نمايد، در آتش دوزخ همراه و همدم آن ستمگر خواهد بود. و هر كه زمامدارى را به ستمگرى بر مردم راهنمايى نمايد و رهنمود دهد، در دوزخ با هامان (وزير فرعون ستمگر) همدم و همراه خواهد بود و عذاب او و آن زمامدار ستمگر از تمامى اهل دوزخ دشوارتر خواهد بود. و هر كه دنيادارى را به خاطر چشمداشت به مال و منال او تعظيم نمايد يا دوست بدارد، خداوند بر او خشم گيرد و چنين كسى با قارون در تابوت زيرين جهنم هم درجه خواهد بود.و هر كه رياكارانه و براى خودنمايى و آوازه خواهى، خانه اى را بنا نمايد، در روز قيامت آن خانه را تا طبقۀ هفتم زمين بر دوش خواهد كشيد و سپس آن خانه به صورت حلقه اى آتشين بر گردن او آويخته شود و سپس در آتش دوزخ سرنگون گردد. راوى گويد: عرض كردم: يا رسول اللّٰه، انسان چگونه خانه اى را رياكارانه و براى خود نمايى بنا مى كند؟ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: منظور اين است كه خانه اى بسازد كه فراتر از شأن و نياز او باشد يا براى فخر فروشى و پز دادن به ديگران باشد. و هر كه در دستمزد كاركن و كارگر خود ستم روا دارد و حقّ واقعى او را نپردازد، خداوند عمل او را از ريشه تباه سازد و بوى بهشت را بر او حرام نمايد با اينكه بوى بهشت از مسافت پانصد سال راه به مشام مى رسد.و هر كه زمين همسايۀ خود را غاصبانه هر چند به اندازۀ يك وجب باشد تصرّف كند، خداوند فرازمند در روز رستاخيز آن را تا هفتمين طبقۀ زمين چون حلقه اى آتشين سازد و به دور گردن او بپيچد تا آنكه او را داخل دوزخ نمايد. و هر كه قرآن را فرا گيرد و دانسته آن را به فراموشى سپارد، خداوند را در روز رستاخيز ملاقات نمايد در حالى كه او به جذام گرفتار آمده و به غل و زنجير كشيده باشند و خداوند به ازاى هر آيه اى كه ياد گرفته و سپس به فراموشى سپرده، مارى ويژۀ او بر او مسلّط سازد. و هر كه قرآن را فرا گيرد ولى مطابق دستورات آن رفتار ننمايد و دوستى دنيا و زرق و برق آن را بر آخرت ترجيح دهد، سزاوار خشم خداوند فرازمند است و در شمار يهوديان و مسيحيانى خواهد بود كه دستورات كتاب خدا را پشت سر انداختند و هيچ اعتنائى به آن نكردند.و هر كه به زنى كه بر او حرام است از پشت يا به مرد يا پسرى تجاوز نمايد، خداوند فرازمند روز رستاخيز او را با بويى كه از بوى مردار بدتر است محشور نمايد به طورى كه اهل محشر از بوى بد او در رنج و اذيت باشند تا زمانى كه داخل جهنّم شود. و خداوند هيچ توبه و فديه اى را از او نمى پذيرد و همۀ اعمال او را تباه سازد و او را در تابوتى كه با ميخهاى آهنين كوبيده شده قرار دهد و آن قدر شمشيرها بر او كوبند كه پيكرش با آن ميخهاى آهنين درهم آميزد و عذابش آن چنان سخت و طاقت فرسا باشد كه اگر عذاب يكى از رگهاى عصبى او را بر چهار صد امّت فرود آرند در جا، جان سپارند و عذاب او از همۀ دوزخيان شديدتر خواهد بود.و هر كه با زنى يهودى يا مسيحى يا مجوسى يا مسلمان-خواه آزاد باشد و خواه كنيز -يا با هر زنى كه بر او حرام است زنا نمايد، خداوند سيصد هزار در از درهاى جهنّم را به سوى قبر او بگشايد كه از آن درها، مارها و عقربها و شعله هاى آتش به قبرش سرازير شوند و او به همين حال تا روز قيامت در آتش خواهد سوخت و همۀ مردم از بوى بد شرمگاه او در رنج و عذاب باشند و او به اين بوى بد و تعفّن شناخته شود تا اينكه رستاخيز برپا گردد و فرمان سرنگونى او در دوزخ صادر شود و دوزخيان با آن همه شكنجه ها و رنج و دردها كه تحمّل مى كنند از اين بوى بد و تعفّن طاقت فرسا آزار و اذيّت شوند؛ زيرا خداوند كارهاى ناشايسته را حرام ساخته است و هيچ كس غيرتمندتر از خدا نيست و از غيرت اوست كه زشتكاريها را حرام نموده و براى آنها مجازات شرعى قرار داده است.و هر كه به خانۀ همسايه اش نگاه افكند و شرمگاه مرد يا موى زنى را ببيند يا قسمتى از اعضاى بدن آن زن را مشاهده كند، بر خداوند است كه او را با منافقانى كه در دنيا در پى عيوب مردم بودند وارد دوزخ نمايد و از دنيا نرود تا اينكه خداوند او را رسوا گرداند و در روز رستاخيز شرمگاه او را براى اهل محشر نمايان سازد. و هر كه به خاطر رزق و روزى خود نسبت به خداوند اظهار خشم و نارضايتى نمايد و گلۀ خود را در بارۀ اين وضعيت پيش اين و آن مطرح سازد و شكيبايى نورزد، هيچ كار نيكى از او به سوى خدا نرود و روز رستاخيز خداوند فرازمند را ملاقات كند در حالى كه خداوند بر او خشمناك باشد. و هر كه جامه اى بر تن نمايد و با آن به خودنمايى و پز دادن پردازد، خداوند او را همراه قبرش در كنارۀ جهنم فرو برد و تا آسمانها و زمين پابرجاست همچنان در آن فرو خواهد رفت. به طور قطع، علّت فرو رفتن قارون در زمين همين بود كه جامه اى بر تن نمود و با آن به خويش بالى و فخر فروشى پرداخت، لذا در زمين فرو رفت و تا برپايى رستاخيز همچنان در اعماق زمين فرو مى رود. و هر كه از راه حلال و شرعى با زنى ازدواج نمايد و هزينه آن را از راه حلال پردازد ولى هدفش خويش بالى يا خودنمايى باشد، خداوند عزيز و جليل از اين ازدواج به جز خوارى چيزى نصيب او نسازد و چندان كه از آن زن كام گرفته به همان مقدار او را در كناره اى از جهنم نگه دارند و سپس در اعماق دوزخ-كه گودى آن به اندازۀ هفتاد سال راه باشد-فرو اندازند.و هر كه زنى را در خصوص مهرش مورد ستم قرار دهد، آن مرد در نزد خدا، زناكار به شمار آيد و خداوند در روز رستاخيز به او خطاب فرمايد: اى بندۀ من! كنيز خود را به همسرى تو درآوردم و از تو پيمان گرفتم ولى تو به پيمانى كه با من بسته بودى وفا ننمودى. پس خداوند عزيز و جليل، خود عهده دار ستاندن حقّ آن زن گردد و تمام حسنات آن مرد را (به نفع آن زن) بگيرد ولى چون تمام حسنات او از عهده حقّ آن زن برنيايد، لذا دستور داده شود كه او را، راهى دوزخ نمايند. و هر كه از شهادت (حقّى) كه داده است باز گردد و به پنهان سازى آن پردازد، خداوند در روز رستاخيز در جلوى ديدگان همۀ خلايق، گوشت او را به خورد خودش دهد و در حالى راهى جهنم گردد كه زبانش را مى جود. و هر كه دو همسر (دائمى) داشته باشد، ولى در ميان آن دو از نظر همخوابگى و هزينه زندگى عادلانه رفتار ننمايد، در روز رستاخيز در حالى كه به غل و زنجير كشيده شده و بدنش كج گشته محشور گردد تا اينكه داخل دوزخ شود.و هر كه به ناروا همسايۀ خود را مورد آزار و اذيت قرار دهد، خداوند او را از نسيم بهشت محروم سازد و جايگاهش دوزخ باشد. هان! به راستى، خداوند عزيز و جليل از رعايت حقّ همسايه بازخواست خواهد كرد. و هر كه حقّ همسايۀ خود را رعايت ننمايد از ما (مسلمانان) به شمار نيايد. و هر كه به مسلمان فقيرى به خاطر فقرش اهانت نمايد و حقارت آميز به او بنگرد، به طور قطع، حقّ خدا را حقير و ناچيز شمرده و چنين كسى همواره مورد خشم و نفرت خداوند عزيز و جليل خواهد بود تا آنگاه كه دل آن مسلمان فقير را به دست آورد و او را از خود خرسند سازد. و هر كه مسلمان فقيرى را مورد احترام قرار دهد، خداوند را در روز رستاخيز ملاقات كند در حالى كه خداوند از كردار او خندان و شادمان است. و هر كه دنيا و آخرت بر او عرضه شود و او دنيا را برگزيند، در روز رستاخيز خداوند را در حالى ملاقات كند كه هيچ حسنه اى در نامۀ اعمالش يافت نشود تا او را از آتش دوزخ باز دارد و هر كه آخرت را برگزيند و از دنيا صرف نظر نمايد، در روز واپسين خداوند عزيز و جليل را در حالى ملاقات كند كه از او خرسند باشد.و هر كه زمينۀ انجام خلاف عفّت با زن يا كنيزى را داشته باشد ولى از ترس خدا، از اين كار حرام چشم پوشد و آن زن را رها سازد، خداوند عزيز و جليل آتش دوزخ را بر او حرام نمايد و او را از وحشت بزرگ رستاخيز برهاند و به بهشت بفرستدش ولى اگر به اين حرام دست يازد، خداوند او را از بهشت محروم نمايد و به دوزخ بفرستدش. و هر كه مالى را از راه حرام به دست آورد، خداوند صدقۀ، آزاد كردن بنده، حجّ و عمرۀ او را نپذيرد و به تعداد ثواب اين امور خيريّه در نامۀ اعمال او برايش گناه بنويسد و آنچه از آن مال حرام بعد از مرگش بماند به منزلۀ ره توشۀ سفر دوزخش باشد. و هر كه امكان دستيابى به مال حرام را داشته باشد ولى از ترس خدا، از دريافت آن صرف نظر نمايد، او در محبّت و رحمت الهى به سر خواهد برد و سرانجام حكم ورود به بهشت برايش صادر خواهد گشت.و هر كه با زن نامحرمى دست بدهد، در روز رستاخيز در حالى كه دستهايش با زنجير به گردنش بسته شده محشور گردد و سپس حكم رفتن به دوزخش صادر شود. و هر كه با زن نامحرمى شوخى و مزاح هاى شهوت آميز كند، به ازاى هر كلمه اى كه در دنيا با او مطرح ساخته، هزار سال حبس شود. و اگر آن زن به اين كار اظهار تمايل نمايد و آن مرد نامحرم او را در آغوش كشد يا ببوسد يا با او آميزش كند، بر آن زن نيز همان كيفر و گناهى كه بر آن مرد نوشته شده، نوشته مى شود. و اگر آن زن تمايلى از خود نشان ندهد و مرد او را مجبور به اين گناهان نمايد، گناه آن زن نيز بر عهدۀ مرد است و دو كيفر براى آن مرد خواهد بود. و هر كه در معامله با مسلمانى دغل بازى كند و او را بفريبد از ما (مسلمانان) به شمار نمى آيد و در روز رستاخيز با يهوديان محشور خواهد شد، زيرا كسى كه با مردم دغل بازى و نادرستى نمايد، مسلمان به شمار نيايد. و هر كه از همسايۀ خود اسباب و لوازم خانگى (كه براى همگان تهيه آنها امكان پذير نيست از قبيل ديگ بزرگ، قورى بزرگ و ظروف پذيرايى از ميهمان فراوان) را دريغ دارد، خداوند نيز فضل و بخشش خود را در روز رستاخيز از وى دريغ خواهد كرد و او را به خود واگذار خواهد نمود و كسى را كه خداوند عزيز و جليل به حال خودش واگذار سازد، نابودشدنى است و هيچ عذر و بهانه اى از او نزد خداوند عزيز و جليل پذيرفته نيايد.و همسرى كه شوهرش را آزار و اذيت نمايد، خداوند هيچ يك از اعمال نيك و نمازهاى او را نپذيرد به طورى كه اگر آن زن همۀ عمر خود را روزه بگيرد و شبها را به عبادت بپردازد و بندگانى را از قيد بردگى برهاند و همۀ اموال خود را در راه خدا انفاق نمايد، باز هم نزد خدا پذيرفته نخواهد شد مگر اين كه به يارى شوهرش شتابد و او را از خود خرسند سازد و در غير اين صورت نخستين كسى باشد كه وارد دوزخ شود. پس آنگاه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: اگر مرد نيز چنين رفتارى در پيش گيرد و همسرش را مورد آزار و ستم قرار دهد، همين مجازات و كيفر برايش خواهد بود. و هر كه به صورت مسلمانى سيلى بزند، خداوند در روز قيامت استخوانهاى او را درهم شكند و سپس آتش را بر او چيره سازد و در حالى كه دستهايش با زنجير به گردنش بسته شده به محشر درآيد تا اينكه وارد دوزخ شود.و هر كه شب را به صبح رساند در حالى كه در فكر دغل بازى و نيرنگ زدن به برادر مسلمانش باشد، در واقع شب را با خشم خداوند سپرى كرده است و در روز نيز مورد خشم الهى خواهد بود تا اينكه توبه نمايد و از آن فكر (پليد) دست بردارد. در غير اين صورت، اگر بميرد بر غير دين اسلام از دنيا رفته است. پس آنگاه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هان! كسى كه با مسلمانى دغل بازى و نادرستى نمايد، مسلمان به شمار نيايد. پيامبر اين سخن خود را سه بار تكرار فرمود. و هر كه تازيانه اى در دسترس حاكم ستمگرى بنهد، خداوند در روز رستاخيز آن تازيانه را به صورت مارى درآورد كه طول آن شصت هزار ذراع باشد و در آتش دوزخ آن مار را به طور دائمى بر او-كه براى هميشه در آنجا خواهد بود-چيره سازد. و هر كه به غيبت برادر مسلمان خود پردازد، روزه اش باطل شود و وضويش بشكند و اگر بر اين حال بميرد، در حالى مرده است كه حرام خدا را حلال دانسته است. و هر كه براى سخن چينى بين دو تن گام بردارد، خداوند در قبر، آتشى را بر او چيره نمايد كه تا برپايى روز رستاخيز او را بسوزاند و چون از قبر بيرون آيد، خداوند اژدهايى را بر او چيره سازد كه گوشت بدن او را بگزد تا اينكه زمان ورود به دوزخش فرا رسد. و هر كه خشم خود را فرو برد و از تقصير برادر مسلمان خود درگذرد و بردبارى پيشه سازد، خداوند فرازمند اجر شهيد را به او ارزانى دارد. و هر كه بر فقيرى درشتى نمايد و مورد تعدّى و تحقير قرار دهد، خداوند در روز رستاخيز او را مثل مورچه ولى به شكل آدمى محشور خواهد كرد تا اينكه زمان رفتن به دوزخش فرا رسد.و هر كه در مجلسى كه غيبتى در بارۀ برادر دينى خود مطرح شده، به دفاع از او پرداخته و آن غيبت را ردّ نمايد، خداوند به ازاى آن، هزار در از درهاى شرّ و بدى را در دنيا و آخرت به روى او ببندد. و اگر چنين رفتارى در پيش نگيرد بلكه از آن غيبت خوشايندش باشد، گناه و كيفر او مانند غيبت كننده خواهد بود. و هر كه به مرد يا زن پاكدامنى تهمت بزند، خداوند همه اعمال نيك او را نابود سازد و هفتاد هزار فرشته در روز رستاخيز از پيش رو و پشت سر تازيانه اش بزنند و مارها و عقرب ها بدن او را بگزند و سپس دستور آيد كه او را به دوزخ برند. و هر كه در اين دنيا به شراب خوارى پردازد، خداوند در آن دنيا نوشابه اى از زهر افعى ها و مارهاى سياه و عقربها برايش فراهم سازد و پيش از آنكه از آن نوشابه بنوشد تمام گوشت صورتش در ظرف آن نوشابه ريزد و چون از آن بياشامد پوست و گوشت او از هم متلاشى گردد و مانند مردار بدبو شود به طورى كه همۀ اهل محشر از گنديدگى او در آزار باشند تا اينكه دستور آيد كه او را به دوزخ برند.شراب خوار، شراب ساز و عصاره گير شراب،[همه در دوزخ خواهند بود] و همچنين شراب فروش، خريدار، باربر، تحويلدار و استفاده كننده از سود شراب براى امور زندگى، همگى در ننگ و گناه آن به طور مساوى شريكند. هان! هر كه شراب به يهودى، نصرانى، صائبى و يا هر كس ديگر بنوشاند، گناه او با شراب خوار يكسان باشد. هان! هر كه شراب را براى ديگرى خريدارى كند يا از جانب او بفروشد، نزد خداوند نماز، روزه، حجّ و عمرۀ او پذيرفته نيايد مگر آنكه توبه نمايد و اگر پيش از توبه بميرد، بر خداوند است كه به ازاى هر جرعه اى كه در دنيا از آن نوشيده است، نوشابه اى از چرك و كثافات جهنّم به او بنوشاند. پس آنگاه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: آگاه باشيد كه خداوند شراب را به طور ويژه و همۀ اقسام مست كننده ها را به طور كلّى حرام كرده است؛ هان! هر مست كننده اى حرام است. و هر كه به ربا خوارى پردازد، خداوند به همان اندازه كه او ربا دريافت كرده شكمش را از آتش جهنم پر كند و اگر در اثر رباخوارى ثروتى فراهم آورد خداوند هيچ عملى را از او نپذيرد و تا زمانى كه يك قيراط از آن مال نزد او باقى مانده، پيوسته مورد لعن و نفرين خدا و فرشتگان خواهد بود.و هر كه در اين دنيا به امانت خيانت نمايد و آن را به صاحبش واپس ندهد، بر غير دين اسلام خواهد مرد و خداوند عزيز و جليل را در حالى ملاقات كند كه خداوند بر او خشمگين باشد و پس آنگاه دستور آيد كه او را به دوزخ برند و به جانبى از جهنم پرتش نمايند كه در آنجا جاودانه بماند. و هر كه به زيان مرد مسلمانى يا كافرى از اهل ذمّه يا هر كس ديگر از مردم شهادت دروغين دهد؛ در روز رستاخيز او را از زبانش آويزان نمايند و با منافقان در پايين ترين سطح جهنّم همدم گردد. و هر كه به خادم يا غلام خود بگويد:«تو را به حضور نمى پذيرم» و يا بگويد:«تو خوشبخت نباشى» خداوند عزيز و جليل در روز رستاخيز چنين پاسخى به او خواهد داد و خواهد گفت:«تو را به حضور نمى پذيرم و خوشبخت نباشى و خود را در جهنّم سرنگون ساز».و هر كه زن خود را آنچنان مورد آزار و اذيّت قرار دهد كه حاضر شود با دادن مقدارى پول يا صرف نظر كردن از مهر خود، از دست شوهرش رهايى يابد، خداوند در كيفر چنين شوهرى به كمتر از آتش دوزخ خرسند نگردد؛ زيرا خداوند فرازمند به خاطر مظلوميّت اين زن چنان به خشم آيد كه نسبت به مظلوميّت يتيم به خشم مى آيد. و هر كه نزد زمامدارى از برادر دينى خود بدگويى نمايد ولى از جانب آن زمامدار آسيب يا ناراحتى متوجّه آن برادر دينى نگردد، خداوند عزيز و جليل فقط اعمال نيك او را محو سازد و اگر آسيب يا ناراحتى يا اذيّتى متوجه او شود، خداوند آن شخص را كه بدگويى كرده است با هامان (وزير فرعون) در يك طبقه از جهنّم همدم خواهد ساخت. و هر كه به تلاوت قرآن پردازد و هدفش خودنمايى يا به دست آوردن مال و مقام باشد، خداوند عزيز و جليل را در روز رستاخيز در حالى ملاقات نمايد كه صورتش استخوانى بدون گوشت باشد. و قرآن چندان بر پشت او مى كوبد تا داخل آتش دوزخش نمايد و با كسانى همراه گردد كه در دوزخ سرنگون مى شوند.و هر كه به تلاوت قرآن پردازد ولى به آيات قرآن عمل ننمايد، خداوند او را در روز رستاخيز نابينا محشور فرمايد و او در اين هنگام به خداوند عرض مى كند:«بار پروردگارا، چرا مرا نابينا محشور كردى در حالى كه من بينا بودم؟! خداوند فرمايد: همان طورى كه نشانه هاى ما بر تو آمد و آن را به فراموشى سپردى، امروز همان گونه فراموش مى شوى»[طه ، آيۀ 126] پس آنگاه دستور آيد كه او را به دوزخ برند. و هر كه چيزى را بخرد و بداند كه اين از راه خيانت به دست آمده است، او با خيانتكار از لحاظ ننگ و گناه يكسان خواهد بود. و هر كه واسطه شود تا مرد و زنى از راه حرام به هم رسند، خداوند بهشت را بر او حرام گرداند و جايگاهش در جهنم باشد و اين فرجام بدى است و او همواره در خشم الهى به سر خواهد برد تا اينكه مرگش فرا رسد. و هر كه با مسلمانى دغل بازى كند و او را مغبون سازد، خداوند خير و بركت را از روزى او ببرد و زندگى اش را تباه سازد و او را به خودش واگذارد. و هر كه مال دزدى اى را با اطلاع از دزدى بودن آن بخرد، با آن دزد از لحاظ ننگ و گناه يكسان خواهد بود.و هر كه به مسلمانى خيانت نمايد، او از ما (مسلمانان) به شمار نيايد و ما هم از او به شمار نياييم نه در اين دنيا و نه در آن دنيا. و هر كه كار زشتى را شنيده و در بارۀ آن به افشاگرى پردازد، همانند آن زشت كردار است. و هر كه كار نيكى را شنيده و به رواج آن پردازد، همانند آن نيك كردار است. و هر كه زنى را براى مردى وصف نمايد و آن چنان از زيبايى هاى او بگويد كه او دلباخته آن زن گردد و از راه حرام از او كام گيرد، از دنيا نرود مگر آنكه خداوند بر او خشم گيرد و هر كه مورد خشم الهى قرار گيرد، آسمانهاى هفتگانه و زمين هاى هفتگانه نيز بر او خشم گيرند و بار گناه او نيز هم وزن گناه آن مرد كام گيرنده خواهد بود. پرسيدند: يا رسول اللّٰه، اگر آن زن و مرد توبه نمايند و به اصلاح خود پردازند، چطور؟ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: خداوند فرازمند توبۀ آن دو را مى پذيرد، ولى توبۀ آن وصف كننده را كه زمينۀ گناه را فراهم آورده نمى پذيرد. و هر كه چشمان خود را با نگاه به زن نامحرم پر سازد، خداوند عزيز و جليل در روز رستاخيز چشمان او را با ميخ هاى آتشناك پر نمايد و از آتش دوزخ لبريزشان سازد، چندان كه خداوند به حسابرسى مردم مى پردازد در همين حالت به سر خواهد برد تا آنكه دستور آيد او را به دوزخ برند.و هر كه مجلس ميهمانى برگزار نمايد و هدفش از دعوت مردم به آن، خودنمايى و كسب نيكنامى باشد، خداوند فرازمند از نوشابه اى كه از چرك و كثافات دوزخ مى باشد به اندازۀ طعام آن ميهمانى به او بنوشاند و شكم او را از آتش آكنده سازد [و وضع او به همين منوال خواهد بود] تا زمانى كه خداوند در بارۀ مردم حكم فرمايد. و هر كه با زن شوهر دارى زنا كند، در روز رستاخيز از شرمگاه آن دو آن قدر چرك آب خونين سرازير مى شود كه مسافت پانصد سال راه را آكنده مى نمايد به طورى كه دوزخيان از بوى تعفّن و گند آن در عذاب باشند و عذاب آن دو زناكار از همه دوزخيان شديدتر باشد. و خشم خداوند عزيز و جليل بر آن زن شوهردارى شدّت يابد كه چشم خويش را در اثر چشم چرانى به مردانى نامحرم پر سازد و اگر بر اين شيوه عمل كند خداوند تمام اعمال نيك او را كه تا آن لحظه انجام داده محو نمايد و چنان كه با مرد نامحرم هم آغوش گردد، بر خداوند است كه او را در آتش بسوزاند بعد از آنكه در قبر و برزخ عذابش نموده است.و هر زنى كه [غير عاقلانه] از شوهر خويش تقاضاى طلاق خلع نمايد [و با پرداخت مال يا صرف نظر كردن از مهر خود] موفق به آن گردد، پيوسته مورد لعن و نفرين خدا و فرشتگان و پيامبران الهى و همۀ مردم خواهد بود تا زمانى كه فرشتۀ مرگ براى گرفتن جان او به سراغش آيد و به او خطاب نمايد: تو را به آتش مژده باد! و چون روز رستاخيز برپا گردد به او گفته شود: با راهيان دوزخ داخل دوزخ شو. هان! به درستى، خداوند فرازمند و پيامبرش از زنانى كه به طور ناحقّ طلاق خلع مى گيرند، بيزار هستند. هان! به درستى، خداوند عزّتمند و شكوهمند و پيامبرش از مردى كه با آزار و آسيب رساندن به همسرش زمينۀ طلاق خلع را فراهم مى سازد بيزارند. و هر كه با اجازه و اظهار رضايت عده اى، امام جماعت بودن براى آنان را بر عهده گيرد و در خصوص حضور در نماز، قرائت، ركوع، سجود، قعود و قيام آن ميانه روى در پيش گيرد و رعايت حال آنها را بنمايد، پاداش او برابر پاداش همۀ شركت كنندگان در نماز جماعت او باشد.و هر كه بر عده اى امام جماعت شود ولى در خصوص حضور در نماز، قرائت، ركوع، سجود، قعود و قيام آن ميانه روى ننمايد، نماز او در پيشگاه الهى پذيرفته نيايد و به خود او باز گردانده شود و از گلوگاه او فراتر نرود و ارزش و منزلت آن امام جماعت نزد خداوند همانند منزلت پيشواى ستمگرى است كه صلاحيّت پيشوايى مردم را ندارد و بدون اذن و دستور خداوند عزّتمند و شكوهمند به آن منصب دست يافته است. پس در اين هنگام أمير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام از جاى خود برخاست و عرض كرد: يا رسول اللّٰه، پدر و مادرم به فدايت! منزلت آن پيشواى ستمگرى كه صلاحيّت پيشوايى بر مردم را ندارد و بدون اذن و دستور خداوند فرازمند خود را پيشوا ساخته چيست؟ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: او چهارمين آن چهار تن است كه كيفر و عذابشان در روز رستاخيز از همه شديدتر خواهد بود: ابليس، فرعون، خودكشى كننده و چهارمين آنها زمامدار ستمگر است.و هر كه برادر مسلمانش براى دريافت قرض به او مراجعه نمايد و او با داشتن قدرت و امكان آن، از دادن قرض خوددارى كند، خداوند در روزى كه به نيكوكاران پاداش ارزانى مى فرمايد از دادن حكم ورود به بهشت براى او، خوددارى نمايد و از بهشت محرومش سازد. و هر كه بر بداخلاقى زن خود شكيبايى ورزد و اقدام به طلاق دادن او نكند، خداوند فرازمند در برابر هر شبانه روزى كه صبورانه با او سپرى كرده به اندازۀ ثوابى كه در اثر تحمّل مصيبت و گرفتارى نصيب حضرت ايوب عليه السّلام ساخته، نصيب او نيز بنمايد و براى آن زن بداخلاق، هر شبانه روزى، به اندازۀ شن و ماسه هاى متراكم بيابانها گناه ثبت خواهد شد. و اگر پيش از آنكه با شوهرش سازگارى پيشه نمايد و رضايت او را به دست آورد چشم از جهان فرو بندد، روز رستاخيز آن زن واژگونه محشور خواهد شد و با منافقان در پست ترين درجۀ جهنم به سر خواهد برد.و هر كه زنى ناسازگار داشته باشد كه بر رزق و روزى اى كه خداوند فرازمند بر آنان ارزانى كرده قانع نباشد و شكيبايى نورزد و بر شوهر خود سخت بگيرد و آنچه كه در توان او نيست بر وى تحميل نمايد، خداوند هيچ يك از اعمال نيك آن زن را كه او را از حرارت آتش حفظ كند، نخواهد پذيرفت و تا زمانى كه چنين شيوه اى با شوهرش در پيش گيرد، پيوسته مشمول خشم الهى خواهد بود. و هر كه به برادر خود احترام نمايد، در واقع به خداوند احترام نموده است؛ و شما فكر مى كنيد خداوند نسبت به كسى كه به او احترام نموده، چه رفتارى خواهد داشت؟ و هر كه رياست گروهى را بر عهده گيرد ولى با آنان به نيكى رفتار نكند، به ازاى هر روزى كه بر آنان رياست كرده است، به مدّت هزار سال او را در جانبى از دوزخ زندانى كنند و در حالى محشور خواهد شد كه دستهايش را با زنجير به گردنش بسته باشند و چنان كه اين رياست از جانب حق بوده سرانجام خداوند فرازمند از آتش دوزخ نجاتش دهد، ولى چنان كه به ناحقّ بر آنان رياست مى كرده است، در اعماق دوزخ سرنگون گردد كه مسافت آن هفتاد سال راه باشد.و هر كه طبق قوانين الهى داورى نكند، همانند كسى باشد كه به دروغ شهادت داده است و مجازاتش آن است كه به دوزخ پرتابش نمايند [و] كيفرى چون كيفر شاهد دروغين شامل حالش گردد. و هر كه در اين دنيا دورو و دوزبان باشد، در روز رستاخيز نيز دورو و دوزبان به محشر خواهد آمد. و هر كه براى آشتى دادن دو شخص گام بردارد، فرشتگان الهى پيوسته بر او درود و صلوات بفرستند تا به اقامتگاه خود باز گردد و همچنين براى او پاداش شب قدر را ارزانى فرمايند. و هر كه براى ايجاد گسيختگى و تيرگى روابط ميانۀ دو شخص گام بردارد گناه او به اندازۀ پاداش كسى است كه ميان دو شخص ايجاد صلح و آشتى كرده است. علاوه بر آن، همواره بر او لعن و نفرين الهى را بنويسند چندان كه داخل دوزخ شود و كيفرش در آنجا دو چندان گردد.و هر كه در راه يارى رساندن يا سود نصيب برادر دينى خود نمودن گام بردارد، پاداش مجاهدين در راه خدا را خواهد داشت. و هر كه در خصوص عيبجويى يا رسوا ساختن برادر دينى خود گام بردارد، با نخستين گامى كه بر مى دارد گام در دوزخ مى گذارد و خداوند نيز عيبهاى او را براى همگان آشكار مى كند تا رسوا گردد. و هر كه براى احوال پرسى از نزديكان و خويشاوندان خود گامى بردارد، خداوند پاداش صد شهيد به او ارزانى فرمايد و اگر پس از احوال پرسى، به آنها كمك مادى يا معنوى نيز بنمايد، به ازاى هر گامى كه در اين خصوص برمى دارد، چهل هزار هزار (چهل ميليون) حسنه برايش ارزانى شود و چهل هزار هزار (چهل ميليون) درجه بر درجات او افزوده گردد. و گويا خداوند عزّتمند و شكوهمند را صد سال عبادت كرده باشد. و هر كه براى ايجاد زمينه گسيختگى و تيرگى روابط با خويشاوندان خود گامى بردارد، خداوند فرازمند بر او خشم گيرد و او را در دنيا و آخرت از رحمت خود دور سازد و سنگينى بار گناه او همسنگ گناه خود قطع كنندۀ روابط خويشاوندى باشد.و هر كه زمينۀ ازدواج دو مؤمن را فراهم آورد تا زندگى مشترك تشكيل دهند، خداوند هزار زن از حوريان بهشتى را كه هر يك در قصرى گوهرين و ياقوتى به سر مى برند به همسرى او درآورد و به ازاى هر گام يا كلامى كه در اين راستا برداشته است، پاداش عمل يك سال عبادت را كه شبهاى آن را به نماز و نياز و روزهايش را به روزه دارى به سر آورده، به او ارزانى خواهد داشت. و هر كه زمينۀ جدايى ميان دو همسر را فراهم سازد، خشم و لعنت خداوند در دنيا و آخرت شامل حالش گردد و بر خداست كه او را با هزار پاره سنگ آتشين سنگسار كند. و هر كه به فتنه انگيزى ميان دو همسر پردازد كه منجر به بى مهرى بين ايشان گردد هر چند كارشان به جدايى و طلاق كشيده نشود، آن فتنه انگيز در دنيا و آخرت از رحمت خدا دور گردد و مورد خشم و لعنت الهى قرار گيرد و او از نگاه كردن به سيماى خود محروم شود.و هر كه نابينايى را در رساندن به مسجد يا خانه اش يا هر جا كه مورد نظر اوست يارى نمايد، خداوند به ازاى هر گامى كه در اين راه بر مى دارد، پاداش آزاد كردن يك برده را براى او ثبت كند و همه فرشتگان بر او درود نثار نمايند تا آنكه از او جدا گردد. و هر كه يكى از نيازهاى نابينايى را بر عهده گيرد و براى برآورده ساختن آن اقدامات لازم را به عمل آورد، خداوند فرازمند براى او دو سند رهايى ارزانى فرمايد: يكى رهايى از آتش و ديگرى رهايى از نفاق، و در اين دنياى زودگذر نيز هفتاد هزار از نيازهاى او را برآورده سازد و تا زمانى كه از پيش او بازگردد در رحمت بيكران خداوند فرازمند غوطه ور باشد. و هر كه يك شبانه روز به پرستارى بيمارى پردازد، خداوند فرازمند او را با ابراهيم خليل عليه السّلام برانگيزاند و او از پل صراط برق آسا عبور نمايد. و هر كه تلاش خود را به كار گيرد تا حاجت بيمارى را برآورده سازد، از گناهان خود بيرون آيد و پاك شود همان طور كه وقتى از مادر زاييده شد پاك بود. در اين هنگام مردى از انصار عرض كرد: يا رسول اللّٰه، اگر چه آن بيمار از بستگان او باشد؟ رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: بزرگترين مردم از لحاظ اجر و پاداش آن كس باشد كه در برآورده ساختن حاجات بستگان خود تلاش نمايد.و هر كه به اهل و عيال خود رسيدگى نكند يا با خويشاوندان خود قطع رابطه نمايد، خداوند فرازمند در آن روزى كه به نيكوكاران پاداش ارزانى فرمايد از او پاداش نيكو را دريغ دارد و به خود واگذارد و خداوند هر كس را در آخرت به حال خودش واگذارد او در صف هلاك شدگان مردّد خواهد ماند به اميد آنكه راه نجاتى بيابد ولى به آن دست نخواهد يافت. هر كه به وامانده اى وام دهد و در مطالبۀ آن با او خوب تا كند و كنار بيايد، عمل خود را از نو شروع كند (زيرا نامۀ اعمال او از گناهان گذشته پاك گشته است)، و خداوند در برابر هر درهمى كه به او وام داده، يك هزار قنطار (پوست گاو پر از زر و سيم) از بهشت به او ارزانى فرمايد.و هر كه يك گرفتارى از گرفتاريهاى دنيوى برادر دينى خود را بر طرف سازد، خداوند رحمتگرانه بر او نظر افكند و در اثر همان نظر رحمت، به بهشت نائل آيد و خداوند در دنيا و آخرت از او رفع گرفتارى نمايد. و هر كه براى ايجاد سازگارى ميان زن و شوهرى گام بردارد، خداوند فرازمند اجر هزار شهيد را كه در راه خدا، كه حق است، كشته شده اند به او ارزانى فرمايد و به ازاى هر گامى كه در اين راه برداشته يا كلامى كه بر زبان رانده، ثواب عبادت يك سال را، كه شبهاى آن را به راز و نياز پرداخته و روزهايش را به روزه دارى گذرانده، ارزانى خواهد كرد. و هر كه به برادر دينى خود قرض دهد، خداوند در برابر هر درهمى، به وزن كوه احد ()[و حراء و ثبير] و رضوى و طور سينا برايش حسنه در نظر گيرد و اگر هنگام فرا رسيدن موقع پرداخت قرض با او خوب تا كند و مدارا نمايد، در روز حسابرسى، برق آسا و بدون حسابرسى و ديدن عذاب، به راحتى از پل صراط عبور خواهد كرد. و هر كه برادر مسلمانش نزد او اظهار نياز و شكوه كند و او قرضى براى رفع آن مشكل به وى ندهد، خداوند در آن روزى كه به نيكوكاران پاداش نيك عطا مى فرمايد او را از بهشت محروم خواهد كرد. و هر كه نيازمندى را از خود براند با آنكه مى تواند نياز او را برآورده سازد بر او گناهى چون گناه باج ستان باشد.[راوى گويد:] عوف بن مالك از جاى برخاست و عرض كرد: يا رسول اللّٰه، گناه باج ستان چقدر است؟ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: در تمام شب و روز مورد لعنت و نفرين خدا و فرشتگان و همۀ مردم باشد و هر كه مورد لعنت خدا قرار گيرد، براى آن شخص ياورى نخواهى يافت. و هر كه براى برادر مؤمن خود كار نيكى كند و سپس آن را به رخ او بكشد و منّت گذارد، عملش به هدر رود و تلاشش بى اثر گردد. پس آنگاه پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: هان! به درستى، خداوند عزّتمند و شكوهمند بهشت را بر چند تن حرام ساخته است: منّت گذار، خودپسند، سخن چين، ميگسار، خسيس، شيفتۀ دنيا، دژخوى حرام زاده. و هر كه واسطه رساندن صدقه به مستمند باشد پاداش او با صدقه دهنده يكسان است و اگر صدقه چهل هزار دست بگردد تا به دست مستمند برسد همۀ اين واسطه ها از پاداش كامل صدقه برخوردار خواهند شد. آنچه پيش خداست براى تقواپيشگان و نيكوكاران، بهتر و پايدارتر است اگر دريافته باشند.و هر كه در اين دنيا مسجدى بسازد، خداوند در برابر هر وجب آن-يا فرمودند:-هر ذراع آن، شهرى در بهشت از طلا و نقره و درّ و ياقوت و زمرد و زبرجد و مرواريد براى او خواهد ساخت كه بزرگى آن به مسافت چهل هزار سال راه باشد و در هر شهرى چهل هزار هزار (چهل ميليون) كاخ و در هر كاخى چهل ميليون سرا، و در هر سرايى چهل ميليون خانه و در هر خانه اى چهل ميليون تختخواب و بر هر تختى همسرى از حوريان بهشتى و در هر خانه اى چهل ميليون خدمتگزار مرد و چهل ميليون خدمتكار زن خواهد بود، و چهل ميليون سفرۀ رنگارنگ و بر روى هر سفره اى چهل ميليون ظرف و در هر ظرفى چهل ميليون نوع غذاى رنگارنگ برايش مهيّا خواهد شد! و خداوند چنان نيرويى به دوست خود عنايت فرمايد كه از همۀ آن همسران بهشتى خود و همۀ آن خوراكيهاى متنوّع در يك روز كام بگيرد.و هر كه اذان گويى مسجدى از مسجدهاى خدا را بر عهده گيرد و در آنجا اذان بگويد و هدفش از اين كار فقط خشنودى خداوند فرازمند باشد، خداوند ثواب چهل ميليون پيامبر و چهل ميليون صدّيق و چهل ميليون شهيد به او ارزانى فرمايد و چهل ميليون امّت كه هر امّتى چهل ميليون مرد باشند از شفاعت برخوردار گردند و براى او در هر بهشتى از بهشتها چهل ميليون شهر مهيّا شود كه در هر شهرى چهل ميليون كاخ و در هر كاخى چهل ميليون سرا و در هر سرايى چهل ميليون اتاق و در هر اتاقى چهل ميليون تختخواب و بر هر تختى همسرى از حوريان بهشتى باشد و نيز وسعت هر اتاقى از آن اتاقها چهل ميليون برابر دنيا باشد! و براى هر همسرى چهل ميليون خدمتگزار مرد و چهل ميليون خدمتكار زن مهيّاست و همچنين در هر اتاقى چهل ميليون سفره و بر هر سفره اى چهل ميليون ظرف و در هر ظرفى چهل ميليون نوع غذاى رنگارنگ مى باشد كه اگر همۀ پريان و انسانها بر او ميهمان شوند، همه را در كوچكترين اتاق آن پذيرايى نمايد، هر چه آنها درخواست نمايند از خوردنى، نوشيدنى، عطر، جامه، ميوه، انواع اهدايى ها و سوغاتى ها از لباس و طلا و جواهرات گوناگون در آن وجود دارد و هر اتاقى از اين اشياء خودكفاست و نيازى به اشياء اتاقهاى ديگر ندارد. پس آنگاه كه اذان گو به اذان لب گشايد و «اشهد أن لا اله الاّ اللّٰه» را بر زبان آورد، چهل ميليون فرشته گرداگرد او را فراگيرند و همگى بر او صلوات و درود نثار نمايند و برايش آمرزش جويند و او همچنان در سايۀ خدا خواهد بود تا آنكه اذان را به انجام رساند و چهل ميليون فرشته ثواب آن اذان را بنويسند و سپس آن را نزد خداوند عزّتمند و شكوهمند ببرند.و هر كه به سوى مسجدى از مسجدهاى خدا گام بردارد، به ازاى هر گامى كه برمى دارد تا به منزل خود برگردد، ده حسنه نصيب او گردد و ده گناه از نامۀ عملش پاك شود و ده درجه ترفيع بگيرد. و هر كه مراقب باشد كه در هر شرايط و موقعيّتى، در نماز جماعت حضور پيدا كند، در روز واپسين همراه نخستين گروه كه سبقت گيرندگان باشند برق آسا از پل صراط عبور كند در حالى كه رخسارش تابان تر از ماه شب چهاردهم باشد و در برابر هر شبانه روزى كه در نماز جماعت حضور پيدا كرده، ثواب يك شهيد به او ارزانى خواهد شد. و هر كه مراقب باشد كه هميشه در صف اول نماز جماعت بايستد و خود را به اولين تكبيرة الاحرام نماز برساند به شرط آنكه در اين كار موجب آزار مؤمنى نگردد، خداوند همان پاداشى را كه به اذان گو مى دهد به او نيز ارزانى نمايد و در بهشت هم همان ثواب و امكاناتى كه به اذان گو خواهد داد به او هم عنايت فرمايد.و هر كه در كنار جاده ها، استراحتگاه و سرپناهى براى رهگذران بسازد، خداوند در روز واپسين او را با مركبى گوهرين در حالى كه نور رخسارش بر اهل محشر مى درخشد برانگيزاند تا در عمارت گنبدى ابراهيم خليل الرّحمان عليه السّلام همدم آن حضرت گردد. در اين هنگام اهل محشر مى گويند: او يكى از فرشتگان خداست كه نظير او ديده نشده است! و در اثر شفاعت او چهل ميليون تن رهسپار بهشت شوند. و هر كه به درخواست برادر ايمانى خود براى رفع مشكل او پا پادرميانى نمايد، خداوند عزّتمند و شكوهمند بر او نظر رحمت افكند و بر خداوند است كه او را هرگز مورد عذاب قرار ندهد، و اگر بدون درخواست برادر ايمانى خود چنين اقدامى كند، اجر هفتاد شهيد نصيب او خواهد گشت. و هر كه ماه رمضان را روزه بگيرد و براى تقرّب به خداوند متعال زبان خود را از بيهوده گويى باز دارد و خاموشى گزيند و گوش و چشم و شرمگاه خود را [از گناه حفظ نمايد] و اعضا و جوارح خويش را از دروغ و حرام و غيبت نگه دارد، خداوند فرازمند او را آنچنان مقرّب سازد كه همدم ابراهيم خليل عليه السّلام باشد به طورى كه زانوهاى او را لمس كند.و هر كه چاه آبى حفر كند و همين كه به آب رسيد، آن را براى استفاده مسلمانان هديّه نمايد، پاداش او مثل پاداش كسى است كه از آب آن چاه وضو بگيرد و نماز گزارد، و به تعداد موى بدن هر انسان يا چهارپا يا درنده يا پرنده اى كه از آن آب استفاده مى كند، ثواب آزاد كردن هزار بنده در راه خدا را خواهد داشت، و در روز واپسين به شمارۀ ستارگان آسمان مردم در سايۀ شفاعت او بر حوض قدس وارد شوند. عرض كرديم: يا رسول اللّٰه، حوض قدس كدام است؟ پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرمود: حوض من، حوض من، حوض من!-«حوض من» را سه بار تكرار كرد-. و هر كه براى مسلمانى حسابگرانه (خالصانه) قبرى بكند، خداوند فرازمند بدن او را بر آتش حرام سازد و در بهشت خانه اى به او عطا فرمايد و در روز واپسين او را بر حوضى وارد سازد كه به شمارۀ ستارگان آسمان در اطراف آن جام و تنگ وجود دارد و عرض آن حوض به اندازه فاصله بين سرزمين ايله و سرزمين صنعا خواهد بود. و هر كه جنازه مسلمانى را غسل دهد و امانتدارى را در مورد او به جاى آورد، براى او به ازاى هر مويى ثواب آزاد كردن برده اى باشد و يك صد درجه ترفيع گيرد. عمر بن خطّاب گفت: يا رسول اللّٰه، امانتدارى را در مورد او به جاى آوردن يعنى چه؟ فرمود: شرمگاه و عيوب او را بپوشاند و اگر چيز ناخوشايندى در بدن او ديد آن را مستور نمايد. و در صورتى كه عيب و عورت او را نپوشاند، پاداش او از بين برود و عيبهاى او در دنيا و آخرت عيان گردد.و هر كه بر جنازۀ مسلمانى نماز گزارد، جبرئيل با هفتاد ميليون فرشته بر او درود فرستند و همۀ گناهان پيشين و پسين (قديم و جديد) او مورد آمرزش قرار گيرد و اگر آنجا بماند تا آن جنازه دفن شود و وى خاك بر او بريزد و از مراسم تشييع به اقامتگاه خود باز گردد، به ازاى هر گامى كه از اول مراسم تا آمدن به اقامتگاه خود برداشته است يك قيراط اجر براى او باشد، و هر قيراط هم وزن كوه احد است كه در كفّۀ ترازوى اعمالش بنهند و برابر آن به او اجر و پاداش دهند. و هر كه در اثر خشيت الهى اشك بريزد، به هر قطره اش هم وزن كوه احد ثواب در كفۀ ترازوى اعمالش قرار دهند و همچنين به هر قطره اشك او، چشمه اى در بهشت ارزانى نمايند كه در كنارۀ آن چشمه شهرها و كاخ هايى قرار دارد كه نظير آنها را هيچ چشم و گوشى نديده و نشنيده و به ذهن هيچ انسانى هم خطور نكرده است. و هر كه از بيمارى عيادت نمايد، به ازاى هر گامى كه برمى دارد تا به منزلش بازگردد، هفتاد ميليون حسنه به او ارزانى شود و هفتاد ميليون گناه از نامۀ اعمالش زدوده گردد و هفتاد ميليون ترفيع درجه بگيرد و هفتاد ميليون فرشته مأموريت يابند تا در قبر به ديدارش شتابند و براى او تا روز رستاخيز آمرزش جويند.و هر كه جنازه اى را تشييع كند، به ازاى هر گامى كه همراه آن بردارد تا به منزل خود بازگردد يك صد ميليون حسنه دريافت نمايد و يك صد ميليون گناه از نامۀ اعمالش پاك شود و يك صد ميليون ترفيع درجه نصيبش گردد، و اگر بر او نماز گزارد، پس از رحلت خود، يك صد هزار فرشته در تشييع جنازه اش شركت كنند و براى او آمرزش جويند تا جنازه اش به خاك سپرده شود. و اگر آنقدر همراه آن جنازه بماند تا مراسم خاكسپارى پايان يابد، خداوند به هزار فرشته مأموريت دهد تا برپايى روز رستاخيز براى او آمرزش جويند.و هر كه براى به جا آوردن حج يا عمره از خانۀ خويش درآيد تا آنگاه كه بازگردد و براى هر گامى كه برداشته هزار هزار حسنه از آن او شود و هزار هزار گناه او پاك شود و او را هزار هزار درجه بالا برند و به ازاى هر درهمى كه در اين سفر به همراه خويش برد او را نزد خدا هزار هزار درهم باشد و به ازاى هر دينار هزار هزار دينار باشد و به ازاى هر كار نيكى كه در اين سفر انجام دهد هزار هزار حسنه از آن او شود تا آنگاه كه باز گردد و پيوسته در امان خداى فرازمند خواهد بود، پس اگر در اين سفر جان سپارد به بهشت درآيد و چون باز گردد پيروزمند و بخشوده شده و حاجت روا بازگردد؛ پس دعاى حج گزار را غنيمت شماريد كه به راستى، خداوند دعايش را باز نگرداند و برآورد و در روز رستاخيز شفاعتش در مورد صد هزار مرد پذيرفته آيد. و هر كه خانوادۀ كسى را كه خود به سفر حج يا عمره رفته است به نيكى سرپرستى كند پاداش كاملى همانند پاداش آن حج گزار را خواهد داشت بى آنكه از پاداش آن حج گزار چيزى كاسته شود.و هر كه براى مرزبانى و جهادگرى در راه خدا از خانه اش در آيد او را به ازاى هر گامى كه بردارد هفتصد هزار حسنه باشد و هفتصد هزار گناه از او پاك شود و هفتصد هزار درجه او را بالا برند و تا آنگاه كه جان سپارد پيوسته در امان خداى فرازمند باشد و هر طور كه بميرد شهيد به شمار آيد و اگر [به سلامت] باز گردد بخشوده شده و پذيرفته دعا و حاجت روا باز گردد. و هر كه براى ديدار برادرش گام بردارد تا آن هنگام كه به خانه اش باز گردد به ازاى هر گامى پاداش آزاد كردن صد هزار بنده از آن او شود و او را صد هزار درجه بالا برند و صد هزار گناهش را پاك گردانند و صد هزار حسنه براى او نويسند. از ابو هريره پرسيدند: آيا پيامبر خدا صلّى اللّٰه عليه و آله نفرمود كه «هر كه بنده اى آزاد كند همين كار رهايى بخش او از دوزخ خواهد بود؟ ابو
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده ؛ ج 1 , ص 681
1-محمّد بن موسى بن متوكّل(رضي الله عنه)از محمّد بن جعفر،از موسى بن عمران از عمويش حسين بن يزيد از حمّاد بن عمرو نصيبى،از أبى الحسن خراسانى از ميسرة ابن عبد اللّٰه از أبى عائشۀ سعدى از يزيد بن عمر بن عبد العزيز،از أبى سلمة بن عبد الرّحمن از ابى هريره و عبد اللّٰه بن عبّاس نقل كرده كه گفتند:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم چند روز پيش از آنكه وفاتش برسد براى ما خطبه اى خواند و آن آخرين خطبۀ آن حضرت بود در مدينه و پس از اين سخنرانى طولى نكشيد كه بجوار پروردگار خويش شتافت.و آنچنان موعظه اى فرمود كه چشمها را اشك گرفت،و دلها از آن بتپيد،و بدنها بلرزيد،و اعصاب تحريك شد،نخست بلال را فرمود مردم را بخواند،همۀ مردم گرد آمدند و خود صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم نيز خارج شد و بمنبر بالا رفت،ابتدا سه بار فرمود:مردم پيش آئيد و جا را براى ديگران كه پشت سر هستند خالى كنيد.همه پيش آمدند و بيكديگر نزديك شدند چندان كه جايى نماند بپشت سر نگريستند كسى را نديدند،باز فرمود «أيّها النّاس ادنوا و وسّعوا لمن خلفكم». نزديك آئيد و ديگران را جاى دهيد،مردى گفت:يا رسول اللّٰه براى كه جا باز كنيم؟فرمود:براى فرشتگان،آنگاه فرمود:آنان چون با شما باشند در پيش رو يا پشت سر شما نباشند بلكه در جانب راست و چپ شما خواهند بود،مردى گفت: يا رسول اللّٰه چرا و بچه علّت آنان پيش رو و پشت سر ما نباشند آيا از جهت برترى ما بر ايشانست يا برترى آنها بر ما؟فرمود:شما از ايشان افضل خواهيد بود، پس بآن مرد فرمود بنشين مرد نشست،آنگاه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم شروع بسخنرانى فرمود و گفت:حمد خداى را،و او را سپاس گوئيم،و از او يارى طلبيم،و بدو توكّل كنيم،و گواهى دهيم كه جز او معبودى نيست،و يگانه و بى همتا است،و نيز گواهى دهيم كه محمّد بنده و فرستاده اوست،و بخدا پناه بريم از خويهاى بد خود و كردارهاى زشتمان،هر كس را كه خداوند هادى و راهنما بود پس هيچ كس راهزن و گمراه كننده او نخواهد بود،و هر كس را كه خداوند بخود واگذاشت راهنمائى نخواهد داشت.اى گروه مردم سى تن راهزن عقيده و مدّعى باطل در كمين شما است كه سرآغازشان صاحب صنعاء و صاحب يمامه باشند . أيّها النّاس هر كس با اقرار بتوحيد و كلمۀ«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»مخلصانه بدون اينكه چيزى با آن مخلوط كند خدا را ديدار كند ببهشت خواهد رفت،علىّ بن ابى طالب برپا خاست و عرضكرد پدر و مادرم بفدايت يا رسول اللّٰه چگونه اين كلمه را مخلصانه بگويد و چيزى با آن مخلوط نكند براى ما بيان فرما تا نيك حدّ آن را بشناسيم رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:آرى براى دنيا خواهى و حرص بر جمع آورى مال و خشنود بودن بهمين چيزها اين كلمه را نگويد ،و مردمى چنين اند كه گفتارشان گفتار نيكانست لكن كردارشان كردار ستمگران و تبهكاران(شهادت بتوحيد ميدهند و هر فسق و فجور نيز ميكنند). پس هر كس خداى عزّ و جلّ را ديدار كند و در او اين خصلتها نباشد و قائل بكلمۀ طيّبۀ«
لاٰ إِلٰهَ إِلاَّ اَللّٰهُ
»باشد بهشت براى اوست،و هر گاه دنيا را بگيرد و آخرت را ترك كند دوزخ جايگاه او خواهد بود.و هر كس در محكمه اى متصدّى دفاع از ظالمى شود يا او را بر ظلم اعانت نمايد،فرشتۀ مرگ يعنى عزرائيل بسر وقت او آيد با بشارت بلعنت خداوند و خلود در آتش دوزخ،و اين بسيار بد سرنوشتى براى او خواهد بود.و هر كس براى درخواست حاجتى خود را نزد سلطان ستمگرى خوار و سبك گرداند همدم و همراز او در آتش خواهد بود.و هر كس زمامدارى را بر جور و ستم راه نمايد قرين هامان(وزير فرعون) خواهد بود و او و آن زمامدار عذابشان در جهنّم از عذاب همۀ اهل آن سختتر باشد .و هر كس ثروتمندى را بطمع مال دنيا احترام كند يا او را دوست بدارد خداوند بر او خشم گيرد،و نيز او با قارون در تابوت زيرين از آتش باشد.و هر كس از روى ريا و سمعه يعنى براى خودنمائى و شهرت طلبى خانه اى براى خود بسازد آن منزل را تا هفتمين طبقۀ زمين در روز قيامت بدوش خواهد كشيد، سپس آن چون حلقه اى از آتش گداخته بر گردن او افتد،آنگاه او را با آن حال بآتش دوزخ درافكنند.راوى گفت پرسيديم يا رسول اللّٰه چگونه خانه اى از روى ريا و شهرت طلبى بنا كند؟فرمود:خانه اى بسازد كه بيش از مقدار شأن و يا حاجتش باشد،و يا براى فخر فروشى و باليدن بر ديگران آن را براى خود تهيّه كند.و هر كس در اجرت مزدور و كارمند راه ستم پويد،و حقّ كارگر را تمام ندهد «أحبط اللّٰه عمله». خداوند عملش را يكسره نابود و تباه و بى ثمر سازد، «و حرّم عليه ريح الجنّة». و بوى بهشت را بر او حرام نمايد، «و ريحها يوجد من مسيرة خمسمائة عام». با اينكه بوى بهشت از مسير و مسافت پانصد سال راه بمشام ميرسد .و هر كس زمين همسايۀ خويش را بقدر يك وجب غاصبانه تصرّف كند خداى متعال در روز قيامت آن را تا هفتمين طبقۀ زمين چون طوقى از آتش بر گردن او حلقه وار بپيچد تا او را بجهنّم داخل نمايد.و هر كس قرآن را ياد گيرد و دانسته آن را فراموش نمايد،خدا را در روز قيامت ديدار كند در حالى كه دست نداشته باشد،و او را غلّ و زنجير كرده باشند و مسلّط سازد خداوند بر او بهر آيه اى كه آن را ياد گرفته و فراموش كرده است مارى را كه مأمور او باشدو هر كس قرآن را بياموزد ولى بدستور آن رفتار نكند،و دوستى دنيا و جلوات ظاهره و فريبندۀ او را بپسندد و بر آخرت ترجيح دهد مستوجب غضب الهى شده باشد،و هم رتبه با يهود و نصارى كه كتاب خدا را پشت سر انداختند و دستورات آن را نپذيرفتند خواهد بود.و هر كس با زنى كه بر او حرام است از پشت يا با مردى يا با پسرى نزديكى كند خداوند سبحان در روز قيامت او را با بوئى كه از بوى مردار گنديده تر است محشور فرمايد بقسمى كه همۀ مردم از بوى بد او در رنج باشند تا اينكه بدوزخ رود،و پروردگار از او هيچ توبه و فديه اى قبول نكند و همۀ اعمال خير او را تباه سازد و او را در تابوتى كه با ميخهاى آهنين آن را بهم كوبيده اند جاى دهد و چندان در آن تابوت تيغها و شمشيرها بر او بكوبند كه يكباره پيكرش با آن ميخهاى آهنين در آميزد و درهم فرو رود،و چنان عذابش سخت باشد كه چنانچه شكنجه يكى از اعصاب او را بر چهار صد امّت نهند همه در جا جان سپرند،و عذابش از همۀ اهل دوزخ شديدتر باشد.و هر كس با زنى يهوديّه يا نصرانيّه يا مجوسيّه يا مسلمة-آزاد باشد يا بنده-يا هر كس ديگر از زنان بحرامى نزديكى كند خداوند سيصد هزار در از درهاى دوزخ بقبرش بگشايد كه از آنها مارها و كژدمها و شراره هاى آتش بگورش هجوم كند،و او بدين وضع تا روز قيامت بسوزد و همه از بوى بد عورتش در رنج باشند،و نيز بدين بوى بد شناخته شود تا روز قيامت تا امر شود او را بآتش برند، و همۀ اهل محشر از او در رنج و عذاب باشند با همه سختيها و عذابى كه خود دارند، و اين بدان جهت است كه خداوند كارهاى زشتى را حرام كرده و هيچ كس باغيرت تر از خدا نيست،و از غيرت او است كه هرزگى ها و شهوترانيها را قدغن فرموده، و براى آن حدّ(يعنى تازيانه)و عقوبت مقرّر كرده.و هر كس بخانۀ همسايه سر كشد و نظر بر عورت مردى يا موى زنى كند يا چيزى از بدن او را ببيند بر خداوند سزاوار است كه او را بدوزخ برد و با منافقين آنهائى كه در دنيا در صدد جستجوى عيوب مردم بودند همدم سازد،و از دنيا بيرون نرود تا اينكه خداوند او را رسوا و مفتضح كند،و در قيامت عورت يا عيوب او را در برابر مردم آشكار نمايد.و هر كس از جهت تنگى معيشت از خدا ناراضى باشد و برزق مقدّر قناعت ننمايد و شكايت نزد اين و آن كند و بردبار نباشد،كار نيكى از او بسوى خدا بالا نرود،و روز قيامت پروردگار را ديدار كند در حالى كه خدا بر او خشمگين باشد.و هر كس لباسى بپوشد و در آن بخود ببالد و بديگران فخر فروشد،خداوند او را با قبرش در جانبى از جهنّم فرو برد،و پيوسته تا آسمانها و زمين برقرار است فرو رود،همانا قارون جامه اى بپوشيد و بدان بر ديگران فخر فروخت و در زمين فرو رفت و تا قيامت همچنان فرو رود.و هر كس زوجه اى حلال اختيار كند با پول مباح ليكن قصدش خودنمائى و فخر فروشى باشد،خداوند عزّ و جلّ او را جز ذلّت و خوارى نيفزايد،و بقدرى كه از آن زن كام گيرد او را در كنارى از جهنّم باز دارند،سپس در اعماق جهنّمش اندازند آنجا كه گوديش باندازۀ مسافت هفتاد سال راه باشد.و هر كس مهر زنى را ندهد،يا بمهرش خيانت كند يا در پرداخت آن راه ستم پويد،اين شخص حكمش در نزد پروردگار حكم زناكار باشد،و در روز قيامت خداوند باو گويد:اى مرد كنيز خود را بهمسرى بتو دادم و از تو پيمان گرفتم، و تو بعهد خود با من وفا ننمودى،پس پروردگار عزّ و جلّ خود متصدّى گرفتن حق آن زن از او گردد. «فيستوعب حسناته كلّها». و حسنات او همه بحقّ آن زن نرسد و كسر آيد،پس لا جرم امر شود او را بدوزخ برند.و هر كس از شهادت حقّى كه داده است باز گردد و آن را انكار كند،خداوند در روز قيامت در حضور خلايق گوشت بدن او را بخوردش دهد،و داخل دوزخ شود در حالى كه زبان خود را در دهان خويش چون كسى كه لقمه اى جويده بگرداند.و هر كس را دو همسر دائمى باشد و ميان آن دو در همخوابگى و نفقه و پرداخت هزينه بعدل رفتار نكند،روز قيامت غلّ بگردن و غير معتدل القامة يعنى مانند كسى كه از يك جانب بدن افليج است محشور شود تا اينكه داخل دوزخش گردانند.و هر كس بناروا همسايۀ خود را آزار دهد خداوند بو يا نسيم بهشت را بر وى حرام گرداند،و جايگاه او دوزخ خواهد بود،متوجّه باشيد كه خداوند عزيز از حقّ همسايه سؤال خواهد كرد،و هر كس حقّ همسايه را رعايت نكند و آن را ضايع سازد از ما مسلمين نخواهد بود.و هر كس مسلمان فقيرى را براى تهيدستيش اهانت كند و او را كوچك شمارد،بى گمان حقّ خدا را ناچيز شمرده،و همواره مورد نفرت و بيزارى و خشم خداوند عزيز باشد تا زمانى كه آن فقير را از خود راضى گرداند،و هر كس مسلمان فقيرى را احترام كند خداوند را در روز قيامت ديدار كند در حالى كه بروى او خندانست(يعنى بمقام خشنودى و رضاى خدا خواهد رسيد).و هر كس در امرى ميان قبول يكى از دنيا يا آخرت مخيّر شود و او در آن امر دنيا را بر آخرت ترجيح دهد و دنيا را برگزيند،خداوند را ديدار خواهد كرد در حالى كه حسنه اى براى او باقى نباشد كه خود را بدان از آتش دوزخ نجات دهد، و هر كس آخرت را برگزيند و دنيا را ترك كند روز قيامت خداوند عزّ و جلّ را ملاقات كند در حالى كه از وى خشنود باشد.و هر كس بر زنى يا كنيزى از راه حرام دسترسى پيدا كند و از ترس خدا مرتكب حرام نشود و زن را رها كند خداوند آتش را بر او حرام گرداند،و از فزع و هول بزرگ قيامت او را ايمن دارد و ببهشتش داخل سازد،ولى اگر نعوذ باللّٰه با او مرتكب حرام شد خداوند بهشت را بر او حرام كند و بدوزخش فرستد.و هر كس مالى را از راه حرام بدست آورد خداوند هيچ گونه عمل خيرى چه صدقه،چه آزاد كردن بنده،چه حجّ و چه عمره،از او نپذيرد،و بشمارۀ عدد اجر اين امور وزر و گناه در نامۀ عمل او ثبت نمايد،و هر چه از آن مال پس از خود باقى گذارد همان توشه او خواهد بود براى سفر دوزخ،و هر كس بر مال حرام دست يابد و آن را از ترس خدا نگيرد اين شخص مشمول محبّت پروردگار و رحمت واسعۀ او خواهد بود،و امر شود او را ببهشت برند.و هر كس با زن نامحرمى دست دهد روز قيامت با دست غلّ شدۀ بگردن محشور شود،سپس امر شود او را بآتش برند.و هر كس با زنى نامحرم شوخى و مزاح و عشقبازى كند،بهر كلمه اى كه با او در دنيا گفتگو كرده هزار سال در آتش دوزخ او را زندانى كنند،و آن زن اگر خود را برضا در اختيار وى قرار دهد و مرد او را در آغوش كشد يا ببوسد يا با او نزديكى كند بدون وجه شرعى يا اينكه شوخى كند تا آنكه مرد از او كام گيرد بر آن زن همان گناه و كيفر باشد كه بر مرد است،و چنانچه زن راضى نباشد و مرد بزور از او بنحوى كام گيرد گناه هر دو بر مرد است و دو عقوبت خواهد ديد.و هر كس در داد و ستد با مسلمانى دغلى كند از ما مسلمين نخواهد بود و با يهود در قيامت محشور خواهد شد،زيرا هر كه با مردم در معاملات غشّ كند يعنى دغلى نمايد او مسلمان نخواهد بود.و هر كس از همسايۀ خود ما عون را كه بدان محتاج باشد دريغ دارد پروردگار نيز فضل و بخشش خود را در روز قيامت از وى دريغ خواهد داشت و او را بخود واخواهد گذاشت،و هر كس را خداوند عزّ و جلّ بخود واگذارد هلاك شود و هيچ عذرى از وى نخواهد پذيرفت .و هر كس را زوجه اى باشد كه او را آزار دهد اگر همۀ عمر آن زن روزه بگيرد و شبها را بعبادت بپردازد،و بندگانى را از قيد بردگى آزاد نمايد،و اموالى در راه خدا انفاق كند،خداوند از او نخواهد پذيرفت نه نمازى و نه هيچ كار نيكى را مگر اينكه آن مرد را از خود راضى و خشنود سازد و او را يارى كند و الاّ او نخستين كسى باشد كه داخل دوزخ شود،سپس رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:بر مرد نيز همين وزر و عذاب خواهد بود اگر بزوجۀ خود اذيّت كند و يا در بارۀ او ستم نمايد.و هر كس شب را بگذراند و «في قلبه غشّ لأخيه المسلم». كينۀ برادر مسلمانش را در دل داشته باشد،يا بانجام خيانت يا ناروائى در بارۀ او بينديشد شب را در خشم و غضب پروردگار متعال بسر آورده و در روز نيز همچنين مورد سخط الهى است تا اينكه توبه كند و از آن فكر باز گردد،و چنانچه در اين حال درگذرد بر غير آئين اسلام از دنيا رفته است،سپس رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:متوجّه باشيد كه هر كس با مسلمانى غشّ كند از ما مسلمين نخواهد بود،و اين كلام را سه بار تكرار فرمود.و هر كس تازيانه اى در دسترس فرماندار جائرى بنهد،خداوند آن تازيانه را مارى بطول شصت هزار ذراع قرار دهد و تا وى در دوزخ مخلّد است(يعنى هميشه) آن مار بر او مسلّط خواهد بود .و هر كس غيبت برادر مسلمان خود را بنمايد روزه اش باطل شود و وضويش بشكند،و چنانچه در آن حال بميرد در حالى مرده است كه حرام خدا را حلال شمردهو هر كس بقصد نمّامى و سخن چينى ميان دو تن گام بردارد،خداوند در قبر بر او مسلّط سازد آتشى را كه او را بسوزاند تا روز قيامت،و چون از قبر بيرون آيد خداوند بر وى مسلّط نمايد اژدهائى را كه پيوسته گوشت بدن او را بگزد تا اينكه آن شخص بدوزخ رود.و هر كس خشم خود فرو برد و از تقصير برادر مسلمانش بگذرد،و بردبارى كشد،خداوند أجر يك شهيد بدو عطا فرمايد .و هر كس بر شخص فقيرى درشتى نمايد و با او تندى كند و در باره اش تعدّى نمايد و او را كوچك و پست شمارد،خداوند روز قيامت او را بهيئت مورچه و صورت آدمى محشور فرمايد تا اينكه او را بدوزخ فرستد.و هر كس در مجلسى بد گوئى و غيبتى را كه در بارۀ برادر همكيشش ميشنود ردّ كند و از او دفاع نمايد،خداوند هزار باب از شرّ و بدى را در دنيا و آخرت از او بگرداند،و چنانچه غيبت را شنيد و ردّ نكرد بلكه او را خوش آمد گناه و كيفر او مانند گناه و كيفر آن كس باشد كه خود غيبت و بدگوئى نموده است.و هر كس بمرد يا زن پاكدامنى تهمت زند،خداوند اعمال نيك او را حبط كند(يعنى تباه و نابود سازد)و هفتاد هزار فرشته در روز قيامت از پيش رو و پشت سر او را تازيانه زنند،و مارها و كژدمها بدن او را بگزند،سپس امر شود او را بآتش بزند.و هر كس در اين جهان شراب نوشد و ميگسارى كند،خداوند در جهان ديگر جام شربتى از زهر افعيها و مارهاى سياه و كژدمها براى نوشانيدن بدو آماده سازد كه چون بدهان برد پيش از آنكه بنوشد تمام گوشت صورتش در آن جام ريزد،و چون بياشامد همۀ گوشت و پوست بدن او چون مردارى گنديده از هم بگسلد،و اهل محشر از پليدى او در زحمت باشند تا اينكه امر شود او را بآتش برند،و باده نوش و باده ساز و باده گير همه در آتش خواهند سوخت،و فروشنده،و خريدار،و بار بر،و تحويلدار،و خورندۀ قيمت آن همه در ننگ و گناه آن يكسان باشند. آرى متوجّه باشيد كه هر كس آن را بيهودى يا نصرانى يا مجوسى يا هر كس ديگر از مردمان بخوراند گناه او با خورنده آن مساوى خواهد بود،و باز شما را خاطر نشان ميسازم كه هر كس براى ديگرى آن را بخرد يا بفروشد خداوند از او نپذيرد نه نمازى و نه روزه اى و نه حجّى و نه عمره اى مگر اينكه توبه كند و دست از آن باز دارد،و چنانچه پيش از توبه بميرد بر خداوند حقّ و سزاوار است كه بهر جرعه اى كه در دنيا نوشيده شربتى از چرك و ريم و كثافات جهنّم بدو بنوشاند. سپس رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:آگاه باشيد كه خداوند شراب را بخصوص و هر مست كنندۀ ديگرى را از هر نوع كه باشد حرام كرده است،آرى هر مست كننده و مسكرى حرام است.و هر كس ربا خورد خدا شكم او را از آتش جهنّم پر خواهد كرد بقدرى كه ربا گرفته،و اگر از مال ربوى ثروتى بدست آورد هيچ عملى را در آن مال خداوند از وى قبول نخواهد كرد،و پيوسته مورد لعن خدا و فرشتگان باشد تا قيراطى از آن مال نزد او باقى است.و هر كس در اين جهان بامانتى خيانت كند،و آن را بصاحبش باز نگرداند بر غير آئين اسلام خواهد مرد،و خداى عزّ و جلّ را ملاقات كند در حالى كه بر او خشمگين باشد،آنگاه امر شود او را بدوزخ برند،پس او را در جانبى از جهنّم اندازند و براى هميشه در آنجا ماندنى باشد.و هر كس بر ضرر مرد مسلمانى يا كافرى از اهل ذمّه يا هر كس ديگر از مردم شهادت بدروغ دهد در روز قيامت او را بزبانش بياويزند و با منافقين در درك زيرين جهنّم همدم و همراز باشد.و هر كس خادم يا غلام خود را گويد: «لا لبيك و لا سعديك». يعنى گم شو تو را نميپذيرم و يا خوشبخت نباشى.خداوند عزّ و جلّ در روز قيامت او را گويد «لا لبيك و لا سعديك». در آتش سقوط كن،يعنى گم شو و بجهنم رو.و هر كس بزوجۀ دائمى خود چندان آزار و زيان رساند و تحت فشارش قرار دهد كه او حاضر شود و فديه دهد يا مهر خود را ببخشد و خويشتن را خلاص نمايد ،خداوند در كيفر او جز بآتش دوزخ رضا ندهد،چه خداوند در بارۀ زن و حقوق او بخشم آيد همچنان كه در بارۀ يتيم غضب ميكندو هر كس نزد سلطانى از برادر همكيش خود بدگوئى كند چنانچه از آن سلطان نسبت بدو بدى يا چيزى كه موجب ناراحتى او شود پديد نيايد،خداوند عزّ و جلّ همۀ اعمال آن شخص بد گو را تباه سازد،و اگر بدى يا رنج يا آزارى از جانب سلطان بآنشخص برسد،خداوند او را در دوزخ همطبقه و همرديف هامان (وزير فرعون)خواهد ساخت.و هر كس قرآن را تلاوت كند و منظورش شهرت باشد يا بدين تلاوت چيزى بخواهد(غير خدا و تقرّب او)پروردگار عزّ و جلّ را در روز قيامت ديدار نمايد در حالى كه صورتش استخوانى باشد بدون گوشت(يعنى با قبيح ترين رخسار، يا كنايه از اين باشد كه نزد خداوند آبروئى ندارد)و همواره قرآن بر قفاى او زند تا داخل آتشش نمايد پس در آن سقوط كند با كسانى كه در آن سقوط ميكنند.و هر كس قرآن را بخواند ولى عمل نكند،خداوند او را در روز قيامت كور محشور فرمايد پس خواهد گفت:«
رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمىٰ وَ قَدْ كُنْتُ بَصِيراً
» پروردگارا از چه مرا كور برانگيختى من خود بينا بودم؟خداوند در پاسخ گويد آرى چنين است،آيات ما بتو رسيد و تو آن را ترك كردى و عمل ننمودى همين طور امروز ما نيز ترا ترك كرديم«
كَذٰلِكَ أَتَتْكَ آيٰاتُنٰا فَنَسِيتَهٰا وَ كَذٰلِكَ اَلْيَوْمَ تُنْسىٰ
» آنگاه فرمان آيد او را بدوزخ بريد.و هر كس مال غصبى را با علم بغصب بودن آن خريدارى كند او با شخص غاصب از نظر ننگ اين عمل و كيفر گناه آن مساوى خواهد بود.و هر كس زن و مردى را از راه حرام بهمرساند(و قوّادى كند)پروردگار سبحان بهشت را بر او حرام گرداند،و جايگاهش در دوزخ خواهد بود،و اين سرنوشت بدى است براى او و در اين دنيا مورد خشم پروردگار است هميشه تا جان تسليم كند.و هر كس با مسلمانى غشّ كند يعنى دغلى نمايد و خيانت ورزد،خداوند بركت را از روزيش ببرد،و زندگى او را پريشان و فاسد نمايد و او را بخويش واگذارد.و هر كس مال دزدى را با اينكه بداند دزديست بخرد او با شخص دزد فرقى ندارد و هر دو با هم در ننگ اين عمل و كيفر آن شريك يك ديگر خواهند بود.و هر كس بمسلمانى خيانت كند او از ما مسلمين نخواهد بود و ما نيز با او بيگانه ايم هم در اين جهان و هم در جهان ديگر.و هر كس عمل زشتى را بشنود و آن را افشا سازد همانند آنست كه آن را مرتكب شده است.و هر كس عمل نيكى را بشنود و آن را انتشار دهد مانند آن كس باشد كه آن را انجام داده است.و هر كس زنى را براى مردى وصف كند و زيبائى او را چندان نزد وى بستايد كه آن مرد را فريفته آن زن گرداند تا از او بحرامى كام گيرد،از دنيا نرود تا اينكه خداوند بر او خشم گيرد،و هر كس مورد غضب الهى واقع شود آسمانهاى هفتگانه و زمينهاى هفتگانه همه بر او خشم گيرند،و بزه و گناهش همانند آن كس باشد كه از آن زن بحرامى كام گرفته است،پرسيدند يا رسول اللّٰه اگر آن زن و مرد توبه كنند و خود را اصلاح نمايند باز بر آن شخص وصف كننده گناهى هست؟ فرمود:خداوند متعال توبۀ آن دو را ميپذيرد،ولى توبه آن شخص كه ايشان را بفتنه انداخته و سبب اين ماجرا شده بوصفى كه از آن كرده نخواهد پذيرفت.و هر كس چشمان خود را پر كند از ديدن زنى كه ديدنش بر او حرام است خداى عزّ و جلّ در روز قيامت دو ديدۀ او را با ميخهاى آتشين پر نمايد و آنها را پر از آتش كند تا وقتى كه در بارۀ مردم حكم نمايد،آنگاه امر صادر شود كه او را بدوزخ بريد.و هر كس ضيافتى كند و مردمى را از روى ريا و طلب شهرت طعام دهد(تا بگويند فلانى آدم بسيار خيّرى است)خداوند متعال از صديد جهنّم بوزن آن طعام بدو بخوراند و آن را در شكم وى آتش كند،تا وقتى كه در بارۀ مردم حكم نمايد .و هر كس با زن شوهر دارى همبستر شود،از فرج آن دو در روز قيامت صديد و ريمى بيرون ريزد كه بيابانى را كه پانصد سال راه مسافت دارد پر كند، و همه اهل آتش و جهنّميان از بوى تعفّن و گند آن بعذاب آيند،و عذاب آن دو نفر از همه سختتر باشد.و خشم و غضب پروردگار عزّ و جلّ بسيار سخت و گرانست بر آن زن شوهردارى كه چشم خويش را پر كند از ديدن مرد اجنبى و نامحرم بناپاكى،و هر گاه چنين كند خداوند همۀ اعمال نيك او را كه تا آن وقت انجام داده نابود كند، و اگر ببستر غير شوهر خود رود بر خداوند متعال حقّ است كه او را بآتش بسوزاند پس از آن عذابى كه در عالم قبر و برزخ بر او روا داشته است.و هر آن زنى كه از روى هوى و هوس از شوهر خويش طلاق خلع خواهد و راضى شود كه مالى بشوهر خود بذل كند و از وى طلاق گيرد پيوسته مورد لعنت خدا و فرشتگان او و پيغمبرانش و همه مردم خواهد بود تا زمانى كه ملك الموت براى قبض روح او بسراغش آيد و باو گويد«أبشرى بالنار»مژده باد ترا بآتش، و چون روز قيامت شود بدو گفته شود بهمراه دوزخيان داخل جهنّم شو،هشداريد كه خداى متعال و پيغمبرش از زنان مختلعه يعنى آنها كه از شوهر خويش بزور طلاق خواسته اند بيزارند. و همچنين آگاه باشيد كه خداى عزّ و جلّ و پيغمبرش از كسى كه زوجۀ خود را تحت فشار قرار دهد تا از او طلاق خلع بخواهد متنفّر و بيزار خواهند بود.و هر كس بر جماعتى با اجازۀ آنها در نماز امامت كند و آنان بامامت او راضى باشند و وى در حضور بجماعت و در قراءت و ركوع و سجود و قيام و قعود ميانه رو باشد،و رعايت حال آنها را بنمايد أجرش برابر أجر همۀ جماعت مأمومين خواهد بود.و هر كس بر جماعتى در نمازشان امامت كند و ميانه رو نباشد،و رعايت حال ايشان را در حاضر شدن بمسجد در وقت،و در قراءت و ركوع و سجود و قيام و قعود ننمايد نماز وى پذيرفته نشود و بخود او بالا گردد «و لم تجاوز تراقيه». و از گلوگاه او تجاوز نكند(كتابه از اينكه بسوى خدا بالا نرود و مورد قبول درگاه الهى واقع نشود و ثوابى در آن نماز نخواهد داشت)و منزلت و مرتبۀ اين امام جماعت نزد خداوند همانند منزلت و مرتبۀ آن امام جائر و ستمكاريست كه صلاحيّت براى رهبرى رعيّت ندارد و باذن و اجازه خداى عزّ و جلّ بر ايشان رهبر نگشته است. در اين هنگام امير المؤمنين علىّ عليه السّلام بپا خاست و عرض كرد:يا رسول اللّٰه پدر و مادرم بقربانت منزلت آن امام جائر و ستمكار كه صلاحيّت رهبرى ندارد و باذن خدا بر ايشان امام نگشته كدام است،حضرت فرمودند:او چهارم آن چهار تنى است كه عذابشان در روز قيامت از همه شديدتر است:ابليس،و فرعون،و آنكه خودكشى كند،و چهارم ايشان امير ستمكار است.و هر كس برادر مسلمان تهى دستش بگرفتن وامى از وى محتاج شود،و او با داشتن قدرت و توانائى امتناع ورزد و بدو قرض ندهد،خداوند بهشت را بر او حرام ميسازد آن روزى كه نيكوكاران را پاداش ميدهد.و هر كس بر ناسازگارى و بدخوئى زوجه اش صبر كند و بردبارى كشد و طلاقش ندهد،پروردگار متعال بهر شبانه روزى كه با او بسر برده و شكيبائى نموده پاداشى كه بأيّوب عليه السّلام در مصيباتش داده است باو عطا فرمايد،و آن زن بدخو را هر شبانه روزى بمقدار رملها و شنهاى متراكم بيابانها گناه خواهد بود، و اگر پيش از اينكه از بدسگالى و ناسازگارى دست بردارد و با مرد همراهى كند و قبل از اينكه مرد از وى خشنود شود بميرد،روز قيامت با منافقين محشور شود و سرنگون شود با آنها در آخرين دركات جهنّم.و هر كس را زوجه اى باشد ناموافق كه با او نسازد و بآن روزيى كه خداوند نصيبشان كرده قناعت نكند و بر مرد سخت گيرد و چيزى را كه در قدرت او نيست بوى تحميل كند،خداوند از آن زن تا مادامى كه اين چنين است هيچ كار نيكى كه مانع از حرارت آتش است نخواهد پذيرفت،و همواره غضب خداوند بر اوست.و هر كس برادر خود را احترام كند بى گمان خدا را گرامى داشته،پس براى كسى كه خداوند را گرامى دارد چه فكر ميكنيد كه خدا با او چه خواهد كرد(جز نيكى).و هر كس كدخدائى و رياست قومى را بعهده گيرد و با ايشان بنيكى رفتار ننمايد در جانبى از دوزخ او را زندانى كنند بهر روزى كه بر آنها رياست كرده هزار سال،و با دستهاى غل شدۀ بگردن محشور شود،و چنانچه رياستش بر آنها از جانب حق ميبوده بالاخره خداوند نجاتش دهد،ولى اگر بناحق بر آنها رياست ميكرده بقعرى از دوزخش اندازند يا سقوط كند كه گوديش بمسافت هفتاد سال راه باشد. (يعنى هفتاد سال در حال سقوط باشد).و هر كس در محكمۀ داورى بغير ما أنزل اللّٰه(يعنى بغير قانونى الهى)حكم راند گناهش همانند آن كس باشد كه بدروغ شهادت و گواهى دهد،و او را بدوزخ برند و بعذاب همان شاهد كاذب معذّب سازند.و هر كس در اين جهان دو رو و دو زبان يعنى منافق منش باشد،در روز قيامت با دو چهره و دو زبان محشور خواهد شد .و هر كس براى اصلاح بين دو تن قدم بردارد و واسطۀ رفع اختلاف و كشمكش آنها بشود،فرشتگان الهى پيوسته او را دعا كنند و يا بر او درود فرستند تا بازگردد، و اجر(عبادت)شب قدر را بدو دهند.و هر كس براى قطع رابطۀ دوستى دو نفر گام بردارد،و زر و وبال برد بهمان اندازه كه آن شخص مصلح اجر و ثواب برده است،بعلاوه همواره بر او لعنت نويسند تا وارد دوزخ شود و عذابش را در آنجا دو چندان كنند.و هر كس براى كمك يا نفع رساندن ببرادر همدينش قدم بردارد،ثواب مجاهدين في سبيل اللّٰه را خواهد برد.و هر كس براى عيب جوئى يا رسوا ساختن برادر خود قدم بردارد نخستين گامى كه برميدارد و مينهد در جهنّم باشد،و خداوند عيبهاى او را در حضور؟؟؟ مردم آشكار نمايد و او را رسوا سازد.و هر كس براى دلجوئى و پرسش حال خويشاوند يا نزديكانش گامى بردارد و نظرش تنها پرسش حال او باشد،خداوند اجر يك صد شهيد بوى عطا فرمايد،و چنانچه پس از جويائى حال او از مال خويش باو احسانى كند يا گامى براى كمك و يارى او بردارد بهر قدمى براى او ثواب چهل هزار هزار حسنه باشد،و چهل هزار هزار درجه رتبه اش بالا رود(يعنى بسيار بسيار بخدا نزديك شود)و چنان باشد كه پروردگار عزيز را يك صد سال عبادت كرده باشد،و هر كس براى جدائى و تباهى ميان خود و خويشاوندش اقدامى نمايد و براى قطع رحم تلاشى كند،خداوند متعال بر او خشم گيرد و او را لعنت كند هم در دنيا و هم در آخرت،و سنگينى بار گناهش بقدر آن كس باشد كه خود قطع رحم نموده است.و هر كس در امر ازدواج زن و مردى ميانجى شود و بكوشد كه آن دو را از راه حلال بهمرساند و علاقۀ زناشوئى ميانشان برقرار سازد،خداوند هزار حور بهشتى كه هر كدام در قصرى از درّ و ياقوت باشند بوى بهمسرى عطا فرمايد،و نيز بهر گامى كه در اين راه برداشته يا هر سخنى كه گفته است عمل يك سال كه شبهاى آن را بنماز و نيايش و روزهاى آن را بروزه سر كرده باشد پاداش خواهد داشت.و هر كس براى جدائى و تفرقه بين دو همسر حلال اقدامى كند خشم و لعنت خدا بر اوست هم در اين جهان و هم در آخرت،و بر خداوند حقّ است كه او را با هزار پاره سنگ آتشى سنگسار كند.و هر كس براى ايجاد بى مهرى ميان دو همسر و كاستن علاقه دوستى آنها بيكديگر گامى بردارد اگر چه كارشان بجدائى و طلاق نرسد اين شخص فتنه جو در دنيا و آخرت مورد خشم و لعنت خداست و پروردگار او را از نظر رحمتش محروم خواهد ساخت. و هر كس نابينائى را بمسجد يا بمنزلش يا هر كجا كه بخواهد برساند، خداوند بهر گامى كه بهمراهى او برداشته و قدمى كه در اين راه رنجه نموده ثواب آزاد كردن يك برده براى او بنويسد،و فرشتگان همه بر او درود فرستند و او را دعا كنند تا هنگامى كه باز گردد.و هر كس حاجتى از حاجات نابينائى را بعهده گيرد و كوشش كند تا آن را انجام دهد،پروردگار متعال او را دو خلاصى عطا فرمايد يكى از آتش و ديگرى از نفاق،و نيز در اين جهان هفتاد هزار حاجت او را برآورد،و پيوسته در رحمت واسعۀ حقّ تعالى غوطه ور باشد تا باز گردد.و هر كس بيمارى را يك شبانه روز خدمت و پرستارى كند،پروردگار متعال او را با ابراهيم خليل صلّى اللّٰه عليه و سلم محشور فرمايد،و از صراط چون برق جهنده بگذرد.و هر كس كوشش كند تا حاجت بيمارى را برآورد از گناهان خويش بيرون رود مانند آن روزى كه مادر او را زائيده است.مردى از انصار گفت:يا رسول اللّٰه هر چند مريض از بستگان او باشد؟رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و اله و سلّم فرمود:بزرگترين مردم از حيث أجر آن كس ميباشد كه در برآوردن حاجت خويشاوندش كوشش نمايد.و هر كس عيال و خانواده خود را مهمل گذارد(يعنى بديشان نرسد)و يا با رحم خود قطع كند،پروردگار متعال در آن روزى كه نيكوكاران را پاداش ميدهد از جزاى نيكو او را محروم دارد و بخود واگذارد،و هر كس را خداوندش در آخرت واگذاشت او در ميان كسانى كه سرنوشتشان دوزخ تعيين شده مردّد بماند،باميد آنكه راه نجاتى پيدا كند و نخواهد كرد.و هر كس بدرمانده اى وام دهد و در مطالبۀ آن با وى روشى نيكو و سهل اتّخاذ كند عمل خود از سرگيرد(يعنى گناهان پيشين او آمرزيده شده و نامۀ عملش از گناه پاك گشته است)و خداوند بعدد هر درهمى كه بوى قرض داده هزار قنطار طلا از بهشت او را عطا فرمايد.(قنطار وزنۀ بزرگى از طلا است).و هر كس يك گرفتارى از گرفتاريهاى برادر مؤمنش را بر طرف سازد، خداوند بر وى نظر رحمت افكند و از همان نظر او بهشت را بدست آورد،و همۀ گرفتاريهاى او را در دنيا و آخرت خداوند برطرف سازد.و هر كس براى اصلاح ميان زن و شوهرى گام بردارد،خداوند اجر هزار شهيد كه در راه حقّ بقتل رسيده باشند باو عطا فرمايد.و بهر قدمى كه در اين راه برداشته باشد يا كلامى كه گفته باشد ثواب عبادت يك سال كه شبها را بخدا پرداخته و روزها را روزه گرفته باشد خواهد داشت.و هر كس ببرادر مسلمانش قرض الحسن دهد،بهر درهمى كه قرض داده براى او هموزن كوه احد[و حرا و ثبير]و كوههاى رضوى و طور سيناء حسنات باشد،و چنانچه پس از رسيدن مدّت در مطالبۀ آن با وى سهل گيرد و مدارا كند از پل صراط چون برق جهنده و سريع بگذرد بدون حساب و عقاب.و هر كس برادر مسلمانش نزد او از تنگدستى شكايت كند،و او بوى قرض ندهد خداوند در آن روزى كه نيكوكاران را جزاى خير ميدهد او را از بهشت محروم بنمايد.و هر كس حاجتمندى را ردّ كند و با وجود تمكّن حاجت او را برنياورد، پس بر او گناهى مانند گناه عشّار(گمركچى)باشد،عوف بن مالك بپا خاست و گفت:يا رسول اللّٰه گناه عشّار تا كجا است و چقدر است،حضرت فرمود: بر عشّار در هر شبانه روز لعنت خدا و فرشتگان و همۀ مردم باشد(يعنى جملگى او را لعنت كنند)و هر كس را خداوند لعنت كرد ياورى براى او نخواهى يافت (يعنى هيچ كس بفرياد او نخواهد رسيد).و هر كس در بارۀ برادر مؤمنش كار نيكى انجام دهد پس بر او منّت گذارد عملش تباه گردد،و كوشش او بى فائده ماند،و بهره اى نخواهد برد،سپس فرمود: آگاه باشيد كه پروردگار متعال بر منّت گذار،و خود پسند،و سخن چين،و باده نوش،و بخيل،و درشتخوى متكبّر،و پر روى حرام زاده بهشت را حرام كرده است.و هر كس مال صدقه را بمسكين برساند همانند صدقه دهنده اجر برد،و اگر صدقه چهل هزار دست بگردد تا بدست مسكين رسد همه اجر كامل صدقه را خواهند برد،و آنچه نزد خداست بهتر و پايدارتر است براى آنان كه پرهيزگار بوده و نيكى كرده اند اگر دانسته باشيد.و «من بنى مسجدا في الدّنيا». و هر كس در اين دنيا مسجدى بسازد خداوند بهر وجبى يا ذراعى-از آن شهرى در بهشت براى او بنا كند از طلا و نقره و درّ و ياقوت و زمرّد و زبرجد و مرواريد كه بزرگى آن بمسافت چهل هزار سال راه باشد،و در هر شهرى چهل هزار هزار كاخ،و در هر كاخى چهل هزار هزار سراى، و در هر سرايى چهل هزار هزار تالار،و در هر تالارى چهل هزار هزار تختخواب، و بر هر تختى همسرى از حوريان،و نيز در هر تالارى چهل هزار هزار خادم و چهل هزار هزار كنيز،و أيضا چهل هزار هزار رنگ سفرۀ گسترده و مهيّا و بر هر سفره چهل هزار هزار كاسه،و در هر كاسه چهل هزار هزار رنگ از طعام و خداوند دوست خود را چندان نيرو عطا فرمايد كه بتواند از همۀ همسران حورى خويش و همۀ طعامها در يك روز كام گيرد .و هر كس متصدّى أذان مسجدى از مساجد خدا شود و در آن اذان بگويد و نيّتش خدا باشد يعنى بقصد قربت اذان گويد،خداوند ثواب چهل هزار هزار پيغمبر،و چهل هزار هزار صدّيق،و چهل هزار هزار شهيد بدو عطا فرمايد، و چهل هزار هزار امّت كه هر امّتى چهل هزار هزار تن مرد باشند مشمول شفاعت او گرداند،و براى او در هر بهشتى از بهشتها چهل هزار هزار شهر باشد،و در هر شهرى چهل هزار هزار قصر،و در هر قصرى چهل هزار هزار سراى،و در هر سرايى چهل هزار هزار اطاق،و در هر اطاقى چهل هزار هزار تختخواب،و بر هر تختخوابى همسرى از حوريان بهشتى،و نيز وسعت هر اطاقى از آن،چهل هزار هزار برابر دنيا باشد،و در كنار هر همسرى چهل هزار هزار خادم(غلام)و چهل هزار هزار خادمه(كنيز)،و أيضا در هر اطاقى چهل هزار هزار سفره،و بر هر سفره اى چهل هزار هزار ظرف،و در هر ظرفى چهل هزار هزار رنگ از طعام، چنان كه اگر جمعيّت ثقلين يعنى جنّ و انس بر او ميهمان شوند همه را در كوچكترين اطاق آن پذيرائى نمايد بهر چه بخواهند از طعام و شراب و عطر، و جامه،و ميوه،و انواع پيشكشى ها،و سوغاتها از لباس و جواهرات گوناگون، و هر اطاقى آنچه از اين اشياء لازم باشد بحدّ كافى داراست و محتاج باشياء اطاق ديگر نيست . و چون مؤذّن باذان لب گشايد و «اشهد أن لا إله إلاّ اللّٰه». گويد چهل هزار هزار فرشته اطراف او را فرا گيرند،و همه بر او درود فرستند و دعا نمايند و براى او طلب مغفرت كنند و پيوسته در سايۀ رحمت خداوند باشد تا از اذان فراغت يابد، و ثواب آن را چهل هزار هزار فرشته ثبت كنند،و سپس بجانب پروردگار خويش بشتابند.و هر كس بسوى مسجدى از مسجدهاى خدا گام بردارد،بهر قدمى كه برداشته،تا بمنزلش باز گردد ده حسنه پاداش دارد،و ده گناه از نامۀ عملش پاك شود،و ده درجه رتبۀ او را بالا برند.و هر كس مواظب باشد كه هر كجا كه هست نماز خود را بجماعت خواند چون برق زودگذر و جهنده بهمراه گروهى از سبقت گيرندگان،از پل صراط عبور كند با چهره و رخسارى كه از ماه شب چهاردهم تابناكتر باشد،و براى او بهر شبانه روزى كه بر خواندن نماز جماعت مواظبت داشته ثواب يك شهيد خواهد بود.و هر كس مراقب باشد كه در صفّ اوّل جماعت بايستد و تكبيرة الاحرام امامرا درك كند در صورتى كه در اين كار مؤمنى را نيازارد،خداوند اجر او را همانند اجر مؤذّن عطا فرمايد،و مانند پاداشى كه در بهشت بمؤذّن ميدهد باو خواهد داد.و هر كس در كنار جادّه اى آسايشگاهى براى عبوركنندگان بسازد، خداوند در روز قيامت او را با مركبى از درّ كه نور چهرۀ او براى اهل محشر تابان باشد برانگيزد تا با ابراهيم خليل عليه السّلام در مقام و بارگاهش مأنوس و همدم شود و مردم گويند اين شخص يكى از فرشتگانست كه مانندش ديده نشده،و بشفاعت او چهل هزار هزار تن ببهشت روند.و هر كس بدرخواست برادر ايمانى خود براى وى در امرى ميانجيگرى، و شفاعت كند خداوند عزّ و جلّ بر او نظر رحمت افكند،و سزاوارست كه او را هيچ گاه معذّب نسازد،و چنانچه بدون درخواست برادرش براى او در امرى شفاعت كند اجر هفتاد شهيد را خواهد داشت.و هر كس ماه رمضان را روزه گيرد و براى تقرّب بپروردگار متعال و خشنودى حق زبان خود را نگهدارد،و خاموشى گزيند،و گوش و چشم و عورت و ساير اندام خود را از دروغ و حرام و غيبت و بدگوئى حفظ كند،خداوند او را چندان قرب منزلت دهد كه همدم ابراهيم خليل عليه السّلام گردد بدانسان كه زانوهاى ابراهيم عليه السّلام را مسّ نمايد(كنايه از اينكه با وى همنشين و همصحبت شود).و هر كس چاهى براى آب حفر كند تا بآب رسد و آن را بر مسلمانان ببخشد و يا وقف آنها كند براى او همانند هر كه از آن آب وضو گيرد و نماز بخواند ثواب باشد،و نيز بشمارۀ موى بدن هر انسان يا چهار پا يا درنده و يا پرنده اى كه از آن استفاده كرده و ميكند براى او ثواب آزاد نمودن هزار بنده باشد،و در روز قيامت بعدد ستارگان آسمان مردمى بشفاعت او بر حوض قدس وارد شوند، عرض كرديم يا رسول اللّٰه حوض قدس كدام است؟سه بار فرمود حوضى كه مخصوص من است.و هر كس براى مسلمانى قبرى حفر كند و آن را بحساب خدا گذارد. پروردگار متعال پيكر او را بر آتش دوزخ حرام سازد و در بهشت باو خانه اى بخشد، و در روز قيامت بر حوضى وارد سازد كه جامهاى آن و ليوانها كه بر آن نهاده اند بشماره ستارگان آسمان باشد،و عرض آن حوض بمسافت فاصلۀ و دورى بين ايله و صنعاء خواهد بود(كه يكى در ساحل بحر احمر و انتهاى سرزمين حجاز از جانب مغرب است،و دوّمى در جانب شرقى حجاز و در يمن است).و هر كس جنازۀ مسلمانى را غسل دهد و امانت را ادا بنمايد.براى او بهر موئى ثواب آزاد كردن يك برده باشد،و همچنين يك صد درجه رتبه او بالا رود، عمر بن خطّاب گفت:يا رسول اللّٰه چگونه اداء امانت كند،فرمود:عورت او را بپوشاند،و اگر نقص عضوى ديد آن را مستور دارد و چنانچه ستر عورت او نكند و عيب او را نپوشاند أجرش تباه شود و در دنيا و آخرت عيوبش آشكار گردد.و هر كس بر جنازۀ مسلمانى نماز گذارد،جبرئيل با هفتاد هزار هزار فرشته بر او درود فرستند و گناهان گذشته اش همه قديم و جديد آمرزيده شود،و چنانچه بماند تا او را دفن كنند و وى خاك بر او ريزد و از تشييع باز گردد براى او بهر قدمى از آنجائى كه بهمراه جنازه حركت كرده تا بمنزلش برسد يك قيراط اجر باشد و هر قيراط مانند كوه احد است كه در كفّه ميزان عملش بنهند و برابرش باو اجر دهند.و هر كس از خشيت الهى از ديدگانش اشك ريزد بهر قطره اى كه از ديدۀ او بچكد هموزن كوه احد ثواب در ميزان عملش بنهند،و نيز بهر قطره اى او را در بهشت چشمه اى دهند كه در كنارش شهرها و قصرهائى باشد كه هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و بر دل هيچ بنده اى خطور نكرده باشد.و هر كس مريضى را عيادت كند بهر گامى كه بردارد تا بمنزلش باز گردد هفتاد هزار هزار حسنه پاداش يابد،و هفتاد هزار هزار گناه از نامۀ عملش پاك گردد، و هفتاد هزار هزار درجه رتبه اش بالا رود،و هفتاد هزار هزار فرشته مأمور شوند كه او را در قبرش ديدار كنند و براى او طلب آمرزش بنمايد تا روز قيامت.و هر كس جنازۀ(مسلمانى)را مشايعت و بدرقه كند بهر قدمى كه همراه آن بردارد تا بمنزل باز گردد يك صد هزار هزار حسنه خواهد داشت و يك صد هزار هزار گناه از نامه عملش پاك كنند،و يك صد هزار هزار درجه رتبه اش را بالا برند و اگر بر او نماز گزارد،چون خود از دنيا رود جنازه اش را يك صد هزار فرشته مشايعت كنند و همه براى او آمرزش طلبند تا باز گردد (يا تا او دفن شود) و اگر آنقدر همراه جنازه بماند تا از دفن او فارغ شوند،خداوند هزار فرشته بگمارد كه تا روز رستاخيز براى او طلب مغفرت كنند.و هر كس بقصد حجّ يا عمره از خانۀ پا بيرون نهد بهر گامى كه بردارد تا باز گردد هزار هزار حسنه پاداش خواهد داشت،و هزار هزار گناهش آمرزيده خواهد شد،و هزار هزار درجه رتبه اش بالا خواهد رفت،و بهر درهمى كه در اين مسافرت با خود بردارد و يا نفقۀ راه نمايد هزار هزار درهم و بهر دينارى هزار هزار دينار نزد پروردگار خود عوض خواهد داشت،و همچنين بهر عمل نيكى كه در اين راه انجام دهد هزار هزار حسنه اجر و پاداش نزد خداوند براى اوست،و پيوسته در كفالت حق تعالى باشد تا باز گردد،و چنانچه در اين سفر از دنيا برود او را ببهشت خواهد برد،و اگر سالم بمنزل بازگشت پيروز و كامياب و آمرزيده باز گشته است،و دعايش همه مستجاب شود،پس اكنون كه چنين است پيش از آنكه بگناهى آلوده گردد فرصت را غنيمت شمريد و از او بخواهيد كه در بارۀ شما دعا كند زيرا خداوند دعاى او را ردّ نخواهد فرمود،و در روز قيامت شفاعتش در بارۀ يك صد هزار تن پذيرفته گردد.و هر كس خانواده و اهل بيت كسى را كه بزيارت خانه خدا رفته براى حجّ يا عمره در نبودن او سرپرستى كند خود چون آن شخص أجر كامل برد بدون اينكه از اجر آن زائر چيزى كاسته شود.و هر كس براى مرزدارى و پاسدارى و نگهبانى سرحدّى از سرحدّات مسلمين يا جهاد در راه خداوند تعالى از منزل خود قدم بيرون نهد بهر گامى هفتصد هزار حسنه ببرد،و هفتصد گناه از نامۀ عملش پاك شود،و هفتصد درجه رتبه اش را بالا برند،و پيوسته در كفالت حقتعالى باشد تا اينكه از دنيا برود و بهر نوع مردنى كه بميرد شهيد از دنيا رفته است،و چنانچه زنده باز گردد آمرزيده باز گشته و دعايش مستجاب خواهد بود.و هر كس براى ديدار برادر مؤمنش گام بردارد بهر قدمى كه برداشته تا باز گردد ثواب آزاد كردن يك صد هزار برده براى او باشد،و يك صد هزار درجه رتبه اش را بالا برند،و يك صد هزار گناه از او محو سازند،و يك صد هزار حسنه براى او بنويسند. بابى هريره گفتند:آيا رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خود نفرمود:«هر كس يك برده آزاد كند همان فداى او از آتش خواهد بود»ابو هريره گفت:آرى اين چنين كلامى را با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم گفتيم آن حضرت فرمود:بلى و ليكن براى اين شخص درجاتى نزد خدا در كنوز عرشش بالا برند.و هر كس قرآن را براى خشنودى خدا و بينش در دين بياموزد،بقدر آنچه را بفرشتگان و پيمبران و فرستادگان پاداش دهند براى او ثواب خواهد بود.و هر كس براى خودنمائى و طلب شهرت قرآن را بياموزد،و قصدش مجادله با كم خردان و فخر فروشى بدانشمندان باشد،و دنيا را بدان خواهد، پروردگار عزّ و جلّ در روز قيامت استخوانهاى او را پراكنده سازد،و در آتش دوزخ كسى عذابش از وى شديدتر نباشد،و هيچ گونه عذابى در جهنّم نباشد جز اينكه او بدان عذاب معذّب خواهد شد از بس خداوند بر او خشمگين و از او ناراضى است.و هر كس قرآن را بياموزد و در علم متواضع باشد و ديگران را براى رضاى خدا تعليم بدهد،هيچ كس در بهشت ثوابش از وى افزونتر نباشد،و كسى در آنجا منزلت و مقامش از او بالاتر نخواهد بود،و در بهشت هيچ درجۀ بلند و ارجمندى نيست جز اينكه براى او در آن درجه سهم وافر و بيشترى خواهد بود،و شريفترين مقام را بدو خواهند داد،آرى و اين را بايد دانست كه علم از عمل مقامش بالاتر است (يعنى عمل بى علم)و ملاك دين ورع و پاكدامنى است،و نيز همانا عالم كسى باشد كه بموجب علم خويش رفتار نمايد اگر چه اندك باشد.و اين را نيز بدانيد كه نبايد كارى را كوچك بشماريد هر چند در نظرتان حقير و ناچيز آيد زيرا(گناه) صغيره اى با اصرار،ديگر صغيره نخواهد بود،و همچنين(گناه)كبيره اى با استغفار كبيره نخواهد بود. و همانا خداوند عزّ و جلّ تمام اعمال و كارهاى شما را جويا خواهد شد و از شما سؤال خواهد كرد حتّى از انگشتى كه كسى از شما بر جامۀ برادر و رفيقش بگذارد،پس اى بندگان خدا بدانيد كه هر شخصى با آن عقيده و آن روشى كه از دنيا رفته است مبعوث خواهد شد،و پروردگار عزّ و جلّ البتّه بهشت و دوزخ هر دو را خلق فرموده،پس هر كس دوزخ را پسنديد و آن را بر بهشت اختيار كرد با دست خالى و حسرت باز گشته،و هر كس بر عكس بهشت را اختيار نمود رستگار شده و پيروزمندانه باز گشته است،چنانچه خداى عزيز و جليل فرموده:«
فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ اَلنّٰارِ وَ أُدْخِلَ اَلْجَنَّةَ فَقَدْ فٰازَ
» هر كس را از آتش دور سازند و ببهشت درون كنند بدون ترديد كامياب گشته و بمراد خود رسيده است. متوجه با
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه غفاری ؛ ج 1 , ص 687
1-ابو هريره و عبد اللّٰه بن عباس گفتند:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم چندى پيش از رحلتش براى مردم خطبه يى ايراد فرمود كه آخرين خطبۀ آن حضرت در مدينه بود و پس از آن ديرى نپائيد كه به ديدار خداوند متعال شتافت.آن حضرت در اين خطبه،چنان موعظه اى كرد كه چشمها را به گريه واداشت،و دلها طپيدن گرفت،و قلبها خاشع و بدنها به لرزه در آمد،و حاضران را بيقرار ساخت.اول به بلال دستور داد تا مردم را به مسجد فرا خواند هنگامى كه مردم گرد آمدند،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم(از خانه)بيرون آمد و به منبر رفت و فرمود:اى مردم!هر چه مى توانيد پيشتر بيائيد و براى كسانى كه پس از شما در مسجد حضور مى يابند جا باز كنيد!مردم به دستور حضرت تا توانستند پيش آمدند(و صفوف خود را فشرده فشرده تر كردند)،و چون به پشت سر خود نظر كردند كسى را نديدند(كه به علت نبودن جاى خالى،ايستاده باشد):باز حضرت فرمود:نزديكتر بياييد و براى ديگران جا باز كنيد!مردى پرسيد:يا رسول اللّٰه!براى چه كسى جا باز كنيم؟(ما كه كسى را نمى بينيم!)حضرت فرمود:براى فرشتگان.پس فرمود:آنان اگر با شما باشند در پيش روى و يا در پشت سر شما قرار نمى گيرند، بلكه در سمت راست و چپ شما قرار خواهند گرفت.مردى عرض كرد:يا رسول اللّٰه!چرا فرشتگان در پيش رو يا در پشت سر ما قرار نمى گيرند؟!آيا به خاطر برترى ما به آنان است يا برترى آنان به ما؟!حضرت فرمود:شما از فرشتگان برتريد.و به آن مرد دستور داد بنشين!و آن مرد نشست.آنگاه رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم خطبۀ خود را آغاز كرده فرمود: حمد و سپاس از آن خداوند است،او را سپاس مى گوئيم و به او ايمان مى آوريم و بر او توكل مى كنيم،و شهادت مى دهيم كه خدايى جز او نيست،يكتا و بى انباز است، و شهادت مى دهيم كه محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم بنده و فرستادۀ اوست،و از شرّ خود و كردارهاى بد خود به خدا پناه مى بريم.كسى را كه خداوند هدايت كند،هيچ كس نمى تواند او را گمراه سازد،و كسى را كه خداوند به خود واگذارد(و هدايتش نكند)،راهنما و هدايت كننده اى نخواهد داشت.اى مردم!در اين امت،سى تن دروغزن گزافه گو(كه به گمراهى امت همّت خواهند گماشت)،كه طليعه دار آنان صاحب صنعا و صاحب يمامه اند .اى مردم!كسى كه از روى اخلاص،به يگانگى خداوند اقرار كند و كلمۀ«لا اله الاّ اللّٰه»را(از روى اعتقاد قلبى)بر زبان آرد،و چيز ديگرى را با آن درنياميزد،به لقاى خداوند شتافته و به بهشت خواهد رفت.علىّ بن ابى طالب عليه السّلام از جاى برخاست و عرض كرد:يا رسول اللّٰه!پدر و مادرم به قربان تو باد!چگونه با اخلاص شهادت دهد و چيز ديگرى را با آن نياميزد؟!اين مطلب را براى ما بيشتر بشكاف و در بارۀ آن توضيح بيشترى بيان كن تا به مفهوم آن پى ببريم.حضرت فرمود:آرى!(شهادت او بايد)براى آز و به منظور گرد آورى مال و منال دنيا از راه حرام و راضى شدن به آن نباشد.و مردمى هستند كه گفتارشان،گفتار نيكان است ولى كردارشان،كردار ستمگران،پس اگر كسى خدا را در حالى ديدار كند كه هيچ يك از اين صفتها(را كه برشمردم)در او نباشد و لا اله الاّ اللّٰه را بگويد،بهشت براى اوست.و اگر دنيا را بگيرد و آخرت را رها سازد،در آتش(دوزخ)جاى مى گيرد.و اگر كسى در محكمه اى از ستمكارى دفاع كند(وكيل مدافع او باشد و يا به نفع او شهادت دهد)و يا او را(به نحوى)يارى كند،(هنگامى كه)فرشتۀ مرگ او را دريابد به لعنت خدا و جايگاه هميشگى او در آتش دوزخ،بشارت دهد،و اين چه سرنوشت بدى براى اوست!و كسى كه-به خاطر خواسته اى كه دارد-در نزد پادشاهى ستمگر و حاكمى بيدادگر خود را خوار و بيمقدار سازد،با همو در آتش(دوزخ)همنشين خواهد بود.و كسى كه صاحبان قدرت را به بيدادگرى بر مردم رهنمون گردد،(در روز قيامت)با همو محشور،و عذاب اين دو از تمامى اهل جهنم دشوارتر خواهد بود.و كسى كه دنيا دارى را به خاطر مال و منالى كه دارد بزرگ داشته و او را دوست بدارد، خداوند نسبت به او(و رفتارى كه دارد)خشمگين مى گردد و(در روز قيامت)با قارون در تابوت زيرين آتش در يك درجه قرار گيرد.و كسى كه رياكارانه و به منظور شهرت،ساختمانى را بسازد،در روز قيامت آن ساختمان را تا طبقۀ هفتم زمين(آن مقدار كه در زير بناى او قرار دارد)با خود بكشد،و سپس به صورت حلقۀ آتشينى درآمده و برگردن او قرار مى گيرد،و او را در آتش(دوزخ)سرنگون مى سازد.راوى مى گويد:گفتم:يا رسول اللّٰه!چگونه ساختمانى از روى ريا و خودخواهى بنا كند؟!فرمود:ساختمانى بسازد كه از حد نيازش فراتر باشد،يا براى آنكه بر خود ببالد و بر رخ ديگران بكشد.و كسى كه در دستمزد كسى كه براى او كار مى كند ظلم نمايد،خداوند عمل او را تباه،و عطر بهشت را بر او حرام مى سازد.با اينكه بوى بهشت از فاصلۀ پانصد سال راه به مشام مى رسد.و كسى كه زمين همسايۀ خود را به ناحق-و اگر چه يك وجب باشد-تصرّف كند، خداوند در روز قيامت تا طبقه هفتم زمينى را كه غصب كرده است،بسان حلقه اى آتشين به دور گردن او مى پيچد و او را رهسپار دوزخ مى سازد.و كسى كه قرآن را فرا گيرد ولى از روى عمد آن را فراموش كند،در حالى كه مبتلا به جذام و او را غل كرده باشد،خدا را در روز قيامت ملاقات نمايد،و در غل و زنجير گرفتار باشد،و خداوند به ازاى هر آيه اى كه فراموش كرده است،مارى را بر او مسلط مى سازد كه هميشه با او خواهد بود.و كسى كه قرآن را بياموزد ولى بر اساس اوامر و نواهى آن رفتار نكند،و دوستى دنيا و جاذبه هاى آن را بر(نعمتهاى)آخرت ترجيح دهد،سزاوار خشم خداوند است،و در مرتبۀ يهوديان و مسيحيانى قرار مى گيرد كه(دستورات)كتاب خدا را پشت سر انداختند و به آن عمل نكردند.و كسى كه با زنى نامحرم-از پشت-و با مرد يا پسرى نزديكى كند،خداوند در روز قيامت او را با بوى گندى كه از بوى مردار هم ناخوشايندتر است محشور مى سازد به گونه اى كه اهل محشر از بوى گند او در آزارند تا زمانى كه رهسپار دوزخ گردد،و خداوند هيچ توبه و يا فديه اى را از او قبول نمى كند و همۀ اعمال او را تباه ساخته، و او را در تابوتى كه با ميخهاى آهنين كوبيده و محكم شده است قرار مى دهند،و آنقدر ضربۀ شمشير بر او فرود آورند كه اندام او با آن ميخها درهم آميزد،و عذاب و شكنجه آنقدر دشوار و طاقت فرساست كه اگر عذاب تنها يك رگ عصب او را بر چهار صد امّت فرود آرند در دم،بميرند،و عذابش از همۀ مردم شديدتر است.و كسى كه با زنى يهودى يا نصرانى يا مجوسى يا مسلمان-خواه آزاد باشد و خواه برده-و يا با هر زنى ديگر از راه حرام،نزديكى كند،خداوند سيصد هزار درب از دربهاى آتش دوزخ را در قبر او مى گشايد كه از آن دربها،مارها و عقربها و گدازه هاى آتش به قبر او روى آورند،و تا روز قيامت در آتش خواهد سوخت،و مردم از بوى گند شرمگاه او در رنج و عذابند،و او(در هر كجا)و به اين بوى بد شناخته مى شود، تا اينكه در روز قيامت فرمان رسد كه او را در آتش در افكنند،و دوزخيان با همۀ شكنجه ها و عذابى كه بر آنان مقرر است،از(بوى بد او)در رنج و عذابند،چرا كه خداوند كارهاى ناپسند را حرام كرد و هيچ كس غيورتر از خدا نيست،و از غيرت اوست كه كارهاى زشت را حرام كرده و حدود الهى را مقرر فرموده است.و كسى كه به خانۀ همسايه خود نگاه كند و به شرمگاه مردى يا موى زنى و يا به قسمتى از بدن او نگاه كند،بر خداوند است كه او را با منافقانى كه در دنيا به دنبال عيبجويى از مردم بودند وارد جهنّم سازد،و تا رسوا نگردد از دنيا نرود،و در قيامت شرمگاه او را براى مردم آشكار سازد.و كسى كه به خاطر تنگدستى و اندك روزى بودن خود ناراضى باشد و بردبارى را پيشۀ خود نسازد،هيچ يك از كارهاى نيك وى به جانب بالا(خدا)نمى رود و در روز قيامت خداوند را-در حالى كه نسبت به او خشمگين است-ديدار كند.و كسى كه لباسى بپوشد و به خاطر آن بر خود ببالد و آن را به رخ ديگران بكشد، خداوند او را با قبرى كه در آن قرار دارد از لبۀ پرتگاه جهنم فرو برد.و(ترديدى در اين نيست)كه-قارون(به خاطر)جامۀ(زربفتى)كه پوشيد و از سر نخوت و خودخواهى بر ديگران باليد در(ژرفاى)زمين فرو رفت و تا روز قيامت همچنان در زمين فرو خواهد رفت.و كسى كه همسرى از راه مشروع(حلال)برگزيند ولى هدف او از اين ازدواج، برخورد باليدن و خودنمايى باشد،خداوند عزّ و جل بجز خوارى و سرافكندگى بر او نيفزايد،و به اندازه اى كه از آن لذّت برده باشد او را پس از مرگ در كناره اى از دوزخ نگاه دارند و سپس در ژرفاى دوزخ كه به اندازۀ هفتاد سال راه،زمان مى برد، سرنگونش سازد.و كسى كه كابين(مهريّۀ)همسر خود را،حكم او(شوى)در نزد خداوند(حكم) زناكار است،و در روز قيامت از جانب خداوند به او خطاب مى گردد كه:اى بندۀ من!كنيز خود را همسر تو كردم و از تو پيمان گرفتم،ولى تو به پيمانى كه بسته بودى وفا نكردى.پس خداوند متعال،خود عهده دار گرفتن حقّ آن زن مى گردد و تمام حسنات آن مرد را از او مى گيرد،ولى چون براى اداى دينى كه به همسر خود دارد وفا نكند،به ناچار او را رهسپار دوزخ سازند.و كسى كه از شهادتى كه داده است باز گردد و آن را كتمان كند،خداوند در روز قيامت او را وادار سازد كه گوشت بدن خود را بخورد؛و در حالى رهسپار دوزخ مى شود كه زبان خود را مى جود.و كسى كه دو همسر داشته باشد،ولى در ميان آن دو-از نظر هزينۀ معاش زندگى و روابط زناشوئى و تعهداتى كه شرعا بر عهده دارد-با عدالت رفتار نكند،و در ميان آن دو فرق بگذارد،در روز قيامت در حالى كه به زنجير كشيده شده است و با اندامى كج محشور مى گردد تا آنكه رهسپار دوزخ شود.و كسى كه بى جهت،همسايه آزارى كند،خداوند او را از نسيم خوشبوى بهشتى محروم سازد و جايگاه او در آتش خواهد بود.آگاه باشيد كه خداوند متعال در روز واپسين(از مردم)در مورد رعايت حق همسايه جويا مى شود،و كسى كه حقّ همسايه خود را رعايت نكرده باشد از ما(خاندان)نخواهد بود.و كسى كه مسلمان مستمندى را به خاطر فقر و تنگدستى مورد اهانت قرار داده و با چشم حقارت به او بنگرد،بدون ترديد حق خداوندى را ناچيز قلمداد كرده است(و چنين شخصى)همواره مورد خشم و نفرت الهى خواهد بود،تا زمانى كه آن مسلمان مستمند را از خود راضى و خشنود سازد.و كسى كه مسلمان تهيدستى را محترم بشمارد،در روز قيامت خداوند را(از عمل خويش)خشنود خواهد يافت.و كسى كه در انتخاب دنيا و يا آخرت-در رابطه با انجام يا عدم انجام كارى-آزاد باشد و دنيا را بر آخرت بگزيند،در روز قيامت خداوند را در حالى ملاقات كند كه هيچ حسنه اى در نامۀ اعمال او نباشد تا با آن خود را از آتش دوزخ در امان دارد. و كسى كه آخرت را بر دنيا برگزيند،در روز قيامت،خداوند را ديدار خواهد كرد در حالى كه از او خشنود باشد.و كسى كه به زنى يا كنيزى از راه حرام دسترسى پيدا كند،ولى او از اين حرام خداوندى دورى گزيند و آن زن را رها سازد،خداوند آتش(دوزخ)را بر او حرام كند و او را از ترس و هراس بزرگ قيامت باز دارد و در بهشت جاى دهد.ولى اگر به اين عمل حرام،تن در دهد خداوند او را از بهشت محروم ساخته و رهسپار دوزخ نمايد.و كسى كه مالى را از راه حرام به دست آورد،خداوند صدقه و آزاد كردن بنده و حج و عمرۀ او را نمى پذيرد،و به اندازۀ ثواب اين كارهاى خير در نامه اعمال او گناه نوشته مى شود،و پس از مرگ هر چه از آن مال باقى بماند،به منزلۀ توشه و زاد راه او در سفر دوزخ است.و كسى كه بر مال حرامى دست يابد،ولى آن را به خاطر ترس از خدا نگيرد و از آن بگذرد،(مدام)در(سايۀ)محبّت و رحمت بى منتهاى الهى بسر برد،و در روز قيامت فرمان مى رسد كه او را رهسپار بهشت سازند.و كسى كه با زن نامحرمى دست دهد،در روز قيامت در حالى كه به زنجير كشيده شده است محشور مى شود و سپس فرمان مى رسد كه او را راهى دوزخ سازند.و كسى كه با زنى نامحرم از سر شهوت شوخى و مزاح كند،به ازاى هر كلمه اى كه بر زبان آورده باشد هزار سال او را نگاه دارند.و اگر با تمايل آن زن نامحرم با او همآغوش گردد،يا او را ببوسد،و يا از او كام بگيرد،بر آن زن همان گناه نوشته مى شود كه بر مرد مقرر شده است؛ولى اگر بدون تمايل آن زن نامحرم او را وادار به گناه كند،گناه آن زن نيز بر عهدۀ مرد است و در روز قيامت دو كيفر خواهد ديد.و كسى كه در كار خريد و فروش با مسلمانى،دغل بكار بندد و غش ورزد،از ما (امّت اسلام)نخواهد بود و در روز قيامت با يهوديان محشور مى گردد،زيرا كسى كه با مردم از سر دغل و نيرنگ،غش ورزد،مسلمان نيست.و كسى كه به صورت مسلمانى سيلى بزند،خداوند در روز قيامت استخوانهاى او را درهم خرد مى كند،و آتش(دوزخ)را بر او مسلط سازد،و در حالى كه به زنجير كشيده شده است به محشر درآيد تا رهسپار دوزخ گردد.و كسى كه شب را به صبح برساند در حالى كه در دل نسبت به برادر دينى خود،كينه و احساس دشمنى داشته باشد شب را با خشم خداوند بسر برده،و در طول روز نيز مورد خشم پروردگار است تا آنكه(از اين كار زشت)توبه كند و از انديشۀ اهرمنى خود بازگردد؛و اگر بر همين حال بميرد،به دينى غير از دين اسلام از دنيا رفته است.سپس رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:كسى كه با مسلمانى،به دغل و نيرنگ رفتار نمايد،از ما نخواهد بود؛و اين گفتۀ خود را سه بار تكرار فرمود.و كسى كه تازيانه اى در اختيار حاكم ستمگرى قرار دهد(تا مردم را مورد ضرب و شتم قرار دهد)خداوند در روز قيامت آن تازيانه را به صورت مارى درآورده كه ازاى آن به شصت هزار ذراع برسد،و تا زمانى كه در دوزخ-اقامتگاه هميشگى خود-، باشد مار بر او چيرگى خواهد كرد.و كسى كه غيبت برادر مسلمان خود،كند،روزه اش باطل و وضويش به هدر مى رود، و اگر بر اين حال از دنيا برود،در حالى بدرود حيات گفته كه(گويى)حرام خدا را، حلال دانسته است .و كسى كه در ميان دو تن،به سخن چينى بپردازد،خداوند در گور،آتشى را بر او مسلّط كند كه تا روز قيامت او را بسوزاند،و چون از گور برانگيخته شود،خداوند تا زمانى كه وارد دوزخ گردد،اژدهايى را بر او چيره سازد تا گوشت بدن او را بگزد.و كسى كه خشم خود را فرو برد،و از(تقصير)برادر مسلمان خود بگذرد،و نسبت به(رفتار او)بردبار باشد،خداوند پاداش شهيد(در راه خود را)به او خواهد داد.و كسى كه بر فقيرى ستم و يا درشتى كرده و او را خوار بشمارد،خداوند در روز قيامت،او را به اندازۀ مورى كوچك و با شكل آدمى محشور خواهد كرد تا زمانى كه رهسپار دوزخ گردد.و كسى كه در مجلسى،غيبتى را كه در مورد برادر ايمانيش شنيده است،رد كرده و از او دفاع كند،خداوند هزار درب(از دربهاى)شر و شرارت را-در دنيا و آخرت-بر روى او ببندد؛ولى اگر چنين نكند و از غيبت برادر ايمانى خود لذّت برد،همان گناهى كه در مورد غيبت كننده مقرر است براى او نيز خواهد بود.و كسى كه به مرد يا زن پاكدامنى تهمت بزند،خداوند اعمال خوب او را نابود مى سازد،و در روز قيامت هفتاد هزار فرشته از پيش رو و از پشت سر به او تازيانه مى زنند،و مارها و عقربها بدنش را مى گزند،و بعد او را رهسپار جهنّم مى سازند.و كسى كه در اين دنيا شراب بخورد،خداوند جامى از زهر افعيها،مارها و عقربها براى او مهيّا مى سازد،و پيش از آنكه از آن بياشامد(از شدّت زهر آگينى)گوشت صورتش در جام مى ريزد،و پس از آشاميدن گوشت و پوست او بسان مردار از هم پاشيده و متلاشى مى گردد،و همۀ اهل محشر از(همنشينى با)او در عذابند تا زمانى كه او را رهسپار دوزخ سازند؛و خورنده،سازنده،گيرندۀ شراب،و نيز فروشنده و خريدار شراب و كسى كه آن را حمل مى كند،و آن كه شراب براى او برده مى شود،و كسى كه از بهاى شرب زندگى خود را اداره مى كند،همه در ننگ و گناه به طور يكسان شريكند.آگاه باشيد كه هر كس شراب در اختيار يهودى،نصرانى، صابئى و يا هر كس ديگر قرار دهد،گناهى مانند گناه نوشندۀ شراب در نامۀ اعمال او ثبت خواهد شد.آگاه باشيد كه هر كس آن را براى ديگرى خريدارى كند يا بفروشد، خداوند نماز و روزه و حجّ و عمرۀ او را نمى پذيرد مگر آنكه توبه كند،و اگر پيش از آنكه توبه نمايد،از دنيا برود،بر خداوند است كه به ازاى هر جرعه يى كه در دنيا از آن نوشيده است،از صديد-كه آب گند و بد بوى جهنّم است-به او بنوشاند.سپس رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:آگاه باشيد كه خداوند(نوشيدن)شراب را به خصوص،و هر مست كنندۀ ديگرى را حرام كرده است،و بدانيد كه هر مست كننده اى حرام است.و كسى كه در مجلسى،غيبتى را كه در مورد برادر ايمانيش شنيده است،رد كرده و از او دفاع كند،خداوند هزار درب(از دربهاى)شر و شرارت را-در دنيا و آخرت-بر روى او ببندد؛ولى اگر چنين نكند و از غيبت برادر ايمانى خود لذّت برد،همان گناهى كه در مورد غيبت كننده مقرر است براى او نيز خواهد بود.و كسى كه در اين دنيا نسبت به امانتى(كه در نزد اوست)خيانت كند و آن را به صاحب آن باز نگرداند،بر دينى غير از دين اسلام خواهد مرد،و خداوند را(در حالى)ملاقات مى كند كه نسبت به او خشمگين است،و او را به جانب آتش مى كشند و او را تا ابد در قسمتى از جهنّم نگاه دارند.و كسى كه به زيان مرد مسلمانى يا كافرى از اهل ذمّه يا هر كس ديگرى به دروغ شهادت دهد،او را در روز قيامت از زبانش آويزان كنند و با منافقان در درك زيرين آتش جهنّم همنشين خواهد بود.و كسى كه به خدمتگزار و يا غلام خود:«تو را به حضور نمى پذيرم،و سعادتمند نباشى»بگويد،خداوند هم در روز قيامت به او خواهد گفت:«تو را به حضور نمى پذيرم،و سعادتمند نباشى،و بدبخت شود در جهنّم».و كسى كه همسر خود را آنقدر شكنجه و آزار دهد كه حاضر شود با دادن مالى، خود را رها سازد،خداوند براى شوى او كيفرى كمتر از جهنّم راضى نخواهد شد، زيرا خداوند تعالى براى زنى كه مورد ستم قرار گرفته است(چنان)خشمگين مى گردد كه در مورد يتيم(و پايمال شدن حقوق او)خشمگين مى شود.و كسى كه همسر خود را آنقدر شكنجه و آزار دهد كه حاضر شود با دادن مالى، خود را رها سازد،خداوند براى شوى او كيفرى كمتر از جهنّم راضى نخواهد شد، زيرا خداوند تعالى براى زنى كه مورد ستم قرار گرفته است(چنان)خشمگين مى گردد كه در مورد يتيم(و پايمال شدن حقوق او)خشمگين مى شود.و كسى كه قرآن را براى آوازه و كسب شهرت و يا به طمع مال اندوزى،تلاوت كند، در روز قيامت با صورتى استخوانى و آن گوشت را نپوشانده باشد خدا را ديدار خواهد كرد.و قرآن آنقدر بر قفاى او مى زند تا قدم در جهنّم گذارده،و با كسانى كه در دوزخ سقوط مى كنند همراه خواهد شد.و كسى كه قرآن را تلاوت نمايد ولى به مفاهيم آن عمل نكند خداوند او را در روز قيامت به صورت كور محشور سازد،و او به درگاه خدا مى نالد كه:«پروردگارا!چرا مرا كور برانگيختى،در حالى كه من بينا بودم؟!و خداوند به او خطاب مى كند كه: همان گونه كه تو آيات ما را دريافتى و به آنها عمل نكردى،ما نيز امروز تو را فراموش كرديم»آنگاه دستور مى رسد كه به دوزخ برده شود.و كسى كه مال را بخرد و بداند كه اين از راه خيانت به دست آمده است،با شخص جنايت كار از نظر ننگ اين كردار و كيفر گناه آن،مساوى خواهد بود.و كسى كه موجبات آميزش زن و مردى را از راه حرام،فراهم سازد و آن دو را بهم برساند،خداوند بهشت را بر او حرام و جايگاه او را در جهنّم قرار خواهد داد،و اين سرانجام و فرجام بدى است،و تا لحظه اى كه جان بسپارد مورد خشم پروردگار خواهد بود.و كسى كه نسبت به برادر مسلمانى خود دغل كند و در معاملۀ با او غش ورزد، خداوند بركت خود را از روزى او برمى گيرد،و زندگانى او را سياه و تباه ساخته،و او را به خود وامى گذارد.و كسى كه مال دزدى را با آگاهى از دزدى بودن آن،خريدارى نمايد،با دزد آن مال در ننگ و گناه سهيم و شريك است.و كسى كه نسبت به مسلمانى خيانت ورزد،او از ما نيست،و ما هم از او نيستيم چه در دنيا و چه در آخرت.و كسى كه عمل زشتى را كه شنيده است،فاش كند،همانند كسى است كه آن كار زشت را انجام داده است و كسى كه از عمل نيكى با خبر شود و آن را افشا كند،همانند كسى است كه آن كار نيك را انجام داده است.و كسى كه مشخصات ظاهرى و زيبايى زنى را براى مرد بيگانه اى وصف كند،و او را چنان بستايد كه فريفتۀ آن زن شود تا به حرام از او كام بگيرد،از دنيا نخواهد رفت مگر آنكه مورد خشم خداوندى قرار گيرد؛و كسى كه مورد خشم الهى قرار گيرد، آسمانهاى هفت گانه و زمينهاى هفتگانه نيز بر او خشم مى گيرند،و گناهش همانند كسى است كه با آن زن مرتكب زنا شده باشد.پرسيدند:يا رسول اللّٰه!اگر آن دو، توبه كرده و خود را اصلاح نمايند،چطور؟!حضرت فرمود:خداوند توبۀ آنان را مى پذيرد ولى توبۀ كسى كه با ستودن آن زن موجب چنين فتنه و فسادى شده است (هرگز)نمى پذيرد.و كسى كه چشمان(شهوت آلودۀ)خود را با نگاه كردن به ناموس ديگران و از راه حرام پر كند(ارضاء نمايد)،چشمهاى او را(آنقدر)با ميخهاى آتشين دوزخ پر مى كند(و به اين كار ادامه مى دهد)تا در بارۀ(اعمال)مردم داورى نمايد،آنگاه فرمان مى رسد كه او را به جانب جهنّم رهسپار سازند.و كسى كه با ترتيب دادن ميهمانى،جمعى از مردم را از روى خودخواهى و ريا دعوت كند،پروردگار بزرگ از گنداب چركين دوزخ به اندازۀ طعام آن ميهمانى به خورد او داده و شكم او را با آتش پر كند،و سپس از جانب حق فرمان مى رسد كه او را به جانب دوزخ بكشيد.و كسى كه با زن شوهر دارى زنا كند و از او كام بگيرد،در روز قيامت از شرمگاه آن دو آب گند و چركين و بدبويى بيرون مى ريزد كه مسافت پانصد سال راه را به گند كشد، و دوزخيان از گندى و بدبويى و عفونت آنان در آزار و عذاب باشند،و آن دو عذابشان از همۀ مردم دشوارتر است.و خشم و غضب خداوند بسيار شديد است نسبت به زن شوهر دارى كه چشم خويش را به مردان نامحرم بدوزد و پر سازد،و اگر چنين كند خداوند تمام اعمال نيك او را تباه مى سازد،و اگر با مرد نامحرم همبستر شود،بر خداوند است كه او را(در روز قيامت)در آتش(قهر خود)بسوزاند،پس از آنكه در گور عذابش كرده باشد.و هر زنى كه(بيجهت و يا براى بى بند و بارى)از شوى خود،طلاق خلع بگيرد، پيوسته مورد لعنت خدا و فرشتگان و پيامبران خدا و همۀ مردم خواهد بود،هنگامى كه فرشتۀ مرگ(عزرائيل)او را دريابد به او مى گويد:تو را به دوزخ بشارت باد!و چون روز قيامت فرا رسد به او خطاب مى شود كه:به همراه دوزخيان رهسپار دوزخ شو!زنهار كه خداى متعال و پيامبر خدا از زنانى كه به ناروا(و از سر هوس)طلاق خلع مى گيرند،بيزار و متنفرند؛و خداوند متعال و پيامبر خدا از مردى كه همسر خود را مورد اذيّت و آزار و شكنجه قرار مى دهد تا از او طلاق خلع بگيرد،نفرت دارند.و كسى كه با اجازه و رضايت جمعى،مسئوليّت امامت نماز جماعت آنان را بر عهده بگيرد و از نظر حضور در مسجد رعايت حال آنان را بنمايد و در قرائت و ركوع و سجود و قيام خود ميانه روى را پيشۀ خود سازد(نماز را بيش از حد طولانى نكند تا مأمومين احساس خستگى كنند)،پاداش او برابر پاداش تمام نماز كسانى است كه با او به جماعت خوانده اند.و كسى كه امام جماعت شود ولى در موارد حضور مردم،و قرائت،و ركوع،و سجود،و قعود و قيام خود رعايت حال آنان را نكند و نماز را بيش از حدّ متعارف طولانى نمايد،نمازش را به او بازگردانند(نمازش پذيرفته نمى شود)چرا كه نمازش از استخوانهاى سينۀ او فراتر نخواهد رفت و جايگاه وى در نزد خداى متعال همانند جايگاه حاكم ستم پيشۀ متجاوزى است كه مصلحت افراد زير دست خود را در نظر نمى گيرد و صلاحيّت امر و نهى آنان را ندارد و بر اساس احكام الهى اجازۀ امامت بر آنان را ندارد.در اين هنگام امير مؤمنان على عليه السّلام از جاى خود برخاست و عرض كرد:يا رسول اللّٰه!پدر و مادرم به فدايت باد!جايگاه حاكم ستمگر و متجاوزى كه صلاحيّت رهبرى و امامت بر افراد زير دست خود را ندارد و بدون اذن خداوندى،اين منصب را به دست آورده است،چيست؟!حضرت رسول صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:او چهارمين آن چهارتن است كه عذاب و كيفر آنان در روز قيامت از همۀ مردم شديدتر و دشوارتر است:ابليس و فرعون،و آن كه كسى را(بيگناه و عمدا)به قتل برساند،و چهارمين آنها همان حاكم ستم پيشۀ متجاوز است.و كسى كه برادر نيازمند مسلمانش براى گرفتن وام به او مراجعه كند و او از دادن وام (با داشتن توانايى)سر باز زند،خداوند در روزى كه به نيكوكاران پاداش كار خير عنايت مى فرمايد،بهشت را بر او حرام خواهد كرد.و كسى كه زنى ناسازگار داشته باشد و با تنگدستيهاى او نسازد و بيش از توان مرد از او طلب كند و بر او سخت بگيرد،خداوند هيچ يك از اعمال نيك او را-كه مانع از حرارت آتش دوزخ باشد-نخواهد پذيرفت،و تا زمانى كه چنين رفتارى با شوى خود داشته باشد،مورد خشم خداوندى قرار خواهد داشت.و كسى كه به برادر(دينى)خود احترام بگذارد،بدون ترديد خدا را گرامى و محترم داشته است،و شما در مورد كسى كه خدا را گرامى داشته چه مى انديشيد؟!و كسى كه،مسئوليت سرپرستى گروهى را بر عهده بگيرد ولى با آنان به نيكى رفتار نكند،(در روز قيامت)در برابر هر روزى كه بر آنان فرمان رانده است،به مدت هزار سال در گوشه اى از جهنم زندانى مى شود،و در حالى محشور مى شود كه دستهايش به گردنش غل شده باشد.و اگر به فرمان خداوند متعال چنين مسئوليتى را بر عهده گرفته باشد،سرانجام خداوند او را(از عذاب خود)نجات دهد،ولى اگر به ناروا و به ناحق بر آنان،فرمان رانده باشد،خداوند(در روز قيامت)او را هفتاد سال در دوزخ سرنگون خواهد كرد.و كسى كه(در ميان جمعى)بر اساس قوانين و احكام الهى داورى نكند،همانند كسى است كه به دروغ شهادت داده باشد،و(در روز قيامت)او را در آتش دوزخ افكنند تا به عذاب كسى كه به ناروا شهادت داده است گرفتار شود.و كسى كه در اين دنيا دو رو و دو زبان(منافق و چند چهره)باشد،در روز قيامت نيز به همان صورت محشور خواهد شد(و كيفر منافقان را خواهد چشيد).و كسى كه براى آشتى دادن دو(يا چند)نفر گام بردارد،فرشتگان خدا پيوسته درود و صلوات خود را بر او نثار كنند تا باز گردد،و پاداش شب قدر را به او خواهند داد.و كسى كه براى گسيختن رشتۀ دوستى ميان دو(يا چند)نفر گام بردارد،ميزان گناه او به اندازۀ پاداش كسى است براى آشتى دادن آنان اقدام مى كند،و مدام لعنت خداوندى را در نامۀ اعمال او مى نويسند تا وارد جهنّم شود،و عذابش در آنجا چند برابر خواهد شد.و كسى كه براى كمك يا سود رساندن به برادر(دينى)خود گام بردارد،ثواب مجاهدان در راه خدا را خواهد داشت.و كسى كه براى عيبجوئى يا رسوايى برادر(ايمانى)خود قدم بردارد،با اولين گام در جهنم خواهد بود،و خداوند عيبهاى او را در نزد مردم آشكار ساخته و او را رسوا مى سازد.و كسى كه براى ديدار و دلجوئى خويشاوندان و نزديكان خود گام بردارد خداوند پاداش صد شهيد را به او خواهد داد؛و اگر به پرسش احوال او بپردازد و با جان و مال ياريش كند،در برابر هر قدمى كه در اين راه خداپسندانه بر مى دارد،چهل ميليون حسنه براى او ثبت مى شود،و چهل ميليون درجه به مقام و منزلت او در پيشگاه خداوند افزوده مى گردد و به منزلۀ آن است كه يك صد سال خدا را عبادت كرده باشد.و كسى كه براى جدايى و گسيختن رابطۀ خويشاوندى،گام بردارد مورد خشم و لعنت الهى در دنيا و آخرت قرار خواهد گرفت و سنگينى بار گناه او به اندازۀ كسى است كه قطع رحم كرده باشد .و كسى كه بكوشد تا دو مسلمان را به همسرى يك ديگر درآورد،خداوند(در آخرت)هزار حور بهشتى را كه هر يك در قصرى از در و ياقوت آرميده اند،به ازدواج او در مى آورد،و در برابر هر قدمى كه در اين رابطه بر مى دارد يا هر كلمه اى كه بر زبان جارى مى سازد پاداش عمل يك سال تمام را كه شبها سرگرم نماز و عبادت و روزها را به روزه دارى سپرى سازد،به او خواهند داد.و كسى كه براى جدايى در ميان زن و مرد اقدام نمايد،در دنيا و آخرت مورد خشم و لعنت خداوندى قرار مى گيرد،و بر خداست كه او را با هزار سنگ آتشين سنگسار كند؛و اگر كسى براى گسيختن رابطۀ زناشويى آن دو،گام بردارد-در دنيا و آخرت- مورد خشم و ناخشنودى خداوند قرار خواهد گرفت و خداوند او را از نظر به روى خود محروم خواهد ساخت-اگر چه كار آن زن و شوهر به جدايى و طلاق نكشد-.و كسى كه نابينائى را به مسجد يا به خانه و يا به هر جايى كه او در نظر دارد،برساند، خداوند در برابر هر قدمى كه در اين راه بر مى دارد،پاداش آزاد كردن يك بنده را(در راه خدا)در نامۀ اعمال او مى نويسد،و فرشتگان درود و سلام خود را بر او نثار مى كنند،تا زمانى كه از او جدا شود. و كسى كه انجام نياز نابينايى را بر عهده بگيرد و تلاش كند تا آن را انجام دهد، خداوند متعال دو برات آزادى به او عنايت مى فرمايد:يكى برات آزادى از آتش،و ديگرى برات دورى از نفاق و چند چهرگى؛و در اين دنيا هفتاد هزار حاجت او را برآورده مى سازد،و تا وقتى كه(به خانۀ و يا محل كار خود)باز گردد غرقۀ درياى رحمت بى منتهاى الهى خواهد بود.و كسى كه يك شب و روز،پرستارى بيمارى را بر عهده بگيرد،خداوند متعال او را با حضرت ابراهيم خليل عليه السّلام محشور مى سازد و از پل صراط به سرعت برق خواهد گذشت.و كسى كه تلاش كند تا حاجت بيمارى را برآورده سازد،از آلودگى تمام گناهانى كه تا آن روز انجام داده است(بجز حقّ النّاس)مانند روزى كه از مادر زاده شده،(پاك و پاكيزه)بيرون مى آيد.در اين هنگام مردى از انصار،پرسيد:يا رسول اللّٰه!اگر بيمار، از بستگان او باشد چطور؟رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:بزرگترين اجر و پاداش الهى از آن كسى است كه در برآورده كردن نيازهاى خويشاوندان خود كوشش كند.و كسى كه به افراد خانواده و تحت تكفّل خود نرسد و رابطۀ خود را با فاميلهاى خود قطع كند(قطع رحم نمايد)،خداوند در روزى كه به نيكوكاران پاداش مى دهد،او را از آن محروم ساخته و او را به خود واگذارد.و كسى را كه خداوند متعال در آخرت رها كرده و به خود واگذارد او مانند هلاك شدگان سرگردان است تا بلكه راه گريزى پيدا كند،ولى توفيق نجات نخواهد يافت.و كسى كه به حاجتمندى وام بدهد و در مطالبۀ آن بر او سخت نگيرد،تمام گناهان گذشتۀ او از نامۀ اعمالش پاك مى گردد،و خداوند به ازاى هر درهمى كه وام داده است يك هزار قنطار در بهشت به او خواهد داد.و كسى كه يك گرفتارى از گرفتاريهاى دنيوى برادر دينى خود را برطرف كند، خداوند نظر رحمت خود را به او معطوف مى دارد و با همان نظر رحمت،از اهل بهشت گردد،و خداوند گرفتاريهاى او را در دنيا و آخرت برطرف سازد.و كسى كه براى آشتى دادن زن و شوهرى قدم بردارد،خداوند به او اجر هزار شهيد را كه در راه خدا به شهادت رسيده باشند،به او كرامت فرمايد،و به ازاى هر قدمى كه در اين رابطه برمى دارد و يا هر كلمه اى كه بر زبان مى آورد،عبادت يك سال را-كه شبهاى آن به عبادت و شب زنده دارى و روزهاى آن به روزه دارى سپرى شده باشد-به او عنايت كند.و كسى كه به برادر مسلمان خود وام دهد،خداوند به ازاى هر درهمى به وزن كوه احد و كوههاى رضوى و طور سيناء،براى او حسنه مى نويسد؛و چنانچه پس از سرآمدن مهلت باز پرداخت وام بر او سخت نگيرد و با او مدارا نمايد،(در روز قيامت)به سرعت برق و بدون هيچ حساب و كتاب و عذابى از پل صراط خواهد گذشت.و كسى كه از وام دادن به برادر مسلمانش كه در نزد او از تنگدستى شكايت مى كند خود دارى نمايد،خداوند در آن روزى كه به نيكوكاران پاداش خير عنايت مى فرمايد،بهشت را بر او حرام خواهد كرد.و كسى كه نيازمندى را جواب كند در صورتى كه مى تواند خواستۀ او را برآورده سازد،مرتكب گناهى همانند گناه عشّار شده است.راوى مى گويد:عوف بن مالك از جاى برخاست و پرسيد:يا رسول اللّٰه!گناه عشّار چقدر است؟!فرمود:بر او هر شب و روز لعنت خدا و فرشتگان و همۀ مردم است،و كسى كه خداوند او را لعنت كند،يار و ياورى براى او نخواهى يافت(و همه او را به حال خود واخواهند گذارد).و كسى كه در حق برادر ايمانيش كار نيكى انجام دهد و به خاطر آن،به گردن او منّت بگذارد،عمل نيك او تباه مى گردد و كوششى كه در اين راه از خود نشان داده است، بى نتيجه خواهد بود.سپس فرمود:آگاه باشيد كه خداوند متعال بهشت خود را بر منّت گذار،خود خواه،سخن چين،ميگسار،آزمند،ممسك،و بد خلق زنازاده، حرام كرده است.و كسى كه مال صدقه را به نيازمندى برساند همان پاداش صدقه دهنده را خواهد داشت؛و اگر صدقه چهل هزار دست بگردد تا به مستمند برسد،همۀ آنان(كه در اين كار خير شركت داشته اند)پاداش كامل صدقه را خواهند برد،و آنچه در نزد خداست بهتر و ماندگارتر است براى پرهيزكاران و نيكوكاران اگر پى برده باشيد.و كسى كه در اين دنيا مسجدى بسازد،خداوند به ازاى هر وجب يا هر ذرع از آن، شهرى از طلا و نقره و زبرجد و زمرّد و مرواريد در بهشت براى او خواهد ساخت كه (تصوّر)بزرگى آن(تجسّم)مسافت چهل هزار سال راه را مى طلبد،و در هر شهرى چهل ميليون قصر،و در هر قصرى چهل ميليون سرا،و در هر سرايى چهل ميليون خانه،و در هر خانه اى چهل ميليون تخت و بر هر تختى حورى از حوران بهشت آرميده است(تا به همسرى او درآيند)،و(باز)در هر خانه اى چهل ميليون غلام و چهل ميليون كنيز،و چهل ميليون سفرۀ رنگارنگ و بر روى هر سفره اى چهل ميليون ظرف،و در هر ظرفى چهل ميليون نوع از انواع خوراكيها قرار دارد،و خداوند به دوست خود آنچنان قدرت و توانى كرامت فرمايد كه بتواند از همۀ همسران خود كام بگيرد و از همۀ خوراكيها در يك روز استفاده نمايد.و كسى كه مؤذّن مسجدى از مساجد خدا گردد،و در آن مسجد اذان بگويد و فقط رضايت خدا را در نظر داشته باشد،خداوند ثواب چهل ميليون پيغمبر،و چهل ميليون صدّيق،و چهل ميليون شهيد را به او عنايت فرمايد،و شفاعت او شامل چهل ميليون امت مى شود كه هر امّتى چهل ميليون نفر مرد باشد،و براى او در هر بهشتى (از بهشتهاى هفتگانه)چهل ميليون شهر،و در هر شهرى چهل ميليون قصر،و در هر قصرى چهل ميليون سرا،و در هر سرايى چهل ميليون خانه،و در هر خانه اى چهل ميليون تخت،و بر هر تختى يك حور از حوريان بهشتى آرميده است(تا به همسرى او درآيد)،و نيز(وسعت)هر خانه اى از آن خانه ها چهل ميليون برابر دنيا است،و در اختيار هر همسرى چهل ميليون غلام و چهل ميليون كنيز قرار دارند،و در هر اطاقى چهل ميليون سفره،و بر روى هر سفره اى چهل ميليون ظرف،و در هر ظرفى چهل ميليون نوع از انواع خوراكيها مى باشد كه اگر همۀ جن و انس ميهمان او گردند،همه را در كوچكترين خانه از آن خانه ها جاى خواهد داد،و هر چه بخواهند -از خوراكى و نوشيدنى گرفته-تا عطر و جامه و ميوه و انواع تحفه ها شامل لباس و زيور آلات گوناگون-در آن وجود دارد؛و هر خانه يى به اندازۀ كافى از اين اشياء مورد نياز،هست.و چون مؤذن«اشهد ان لا اله الاّ اللّٰه»بگويد چهل ميليون فرشته اطراف او را فرا مى گيرند و همه بر او درود مى فرستند و تا وقتى كه از اذان فارغ شود براى او طلب آمرزش مى كنند،و در سايۀ رحمت حضرت حق قرار خواهد داشت،و چهل ميليون فرشته ثواب اذان او را در نامۀ اعمالش مى نويسند و به محضر خداوند متعال تقديم مى كنند .و كسى كه به سوى مسجدى از مساجد خدا قدم بردارد،به ازاى هر قدمى كه بر مى دارد(از لحظۀ بيرون آمدن از خانه تا به هنگام بازگشت)پاداش ده حسنه خواهد داشت و ده گناه(نيز)از نامۀ اعمال او پاك مى شود و مقام و منزلت او را(در نزد حضرت حق)ده درجه بالا مى برند.و كسى كه بر آن باشد كه در هر جا و در هر موقعيت و فرصتى،نماز خود را به جماعت بخواند،(در روز قيامت)جزو اولين گروهى با سبقت گيرندگان،با چهره اى روشنتر از ماه شب چهاردهم(بدر)به سرعت برق از پل صراط خواهد گذشت،و به ازاى هر روز و يا شبى كه توفيق شركت در نماز جماعت را داشته است ثواب يك شهيد را به او خواهند داد.و كسى كه هميشه در صف اول نماز جماعت قرار گيرد و به اولين تكبيرة الاحرام برسد،و با اين كار خود موجبات آزار مؤمنى را فراهم نسازد،خداوند به اندازۀ پاداش مؤذّن(كه بر شمرده شد)به او در بهشت،پاداش خواهد داد.و كسى كه در كنار جاده ها،سر پناهى براى مسافران و رهگذران بسازد،خداوند در روز قيامت او را با مركبى از درّ در حالى كه پرتو رخسارش بر اهل محشر مى تابد، برخواهد انگيخت،تا در مقام ابراهيم خليل الرحمن عليه السّلام با او همنشين گردد،و اهل محشر گمان كنند كه او يكى از فرشتگان خدا است،كه همانند او ديده نشده است،و با شفاعت وى چهل ميليون نفر به بهشت خواهند رفت.و كسى كه به درخواست برادر ايمانيش،در كارى كه مورد نظر اوست،وساطت كند، خداوند نظر خود را به او معطوف مى دارد،و بر خداوند است كه او را هرگز نيازارد. و اگر بدون درخواست برادر دينى خود(در كارى كه به او مربوط است)ميانجيگرى كند،پاداش هفتاد شهيد را به او كرامت كنند.و كسى كه ماه رمضان را روزه بگيرد و براى تقرّب به خداوند متعال زبان خود را از ياوه گويى باز داشته و خاموشى را اختيار كند،و گوش و چشم و شرمگاه و تمام اعضاى بدن خود را از دروغ و حرام و غيبت،باز دارد،خداوند متعال او را از مقرّبان درگاه خود قرار دهد تا آنجا كه دو زانوى ابراهيم خليل عليه السّلام را لمس كند(كنايه از نزديك بودن به حضرت ابراهيم عليه السّلام است).و كسى كه چاه آبى را حفر كند و پس از به آب رسيدن،در اختيار مسلمانان قرار دهد،پاداش او مانند پاداش كسى است كه از آن وضو بگيرد و نماز بخواند،و به شمارۀ هر مويى از بدن انسان يا چهارپا،يا درنده،يا پرنده اى كه از آن آب بنوشد، ثواب آزاد كردن هزار بنده در راه خدا را در نامۀ اعمال او خواهند نوشت،و در روز قيامت به شمارۀ ستارگان آسمان از مردم در اثر شفاعت او،حوض قدس را دريابند. راوى مى گويد:پرسيديم:يا رسول اللّٰه!حوض قدس كدام است؟حضرت سه بار تكرار فرمود:حوض من،حوض من،حوض من.و كسى كه براى مسلمانى،گورى حفر كند و آن را به حساب خداوند بگذارد، خداوند متعال بدن او را بر آتش(دوزخ)حرام سازد،و در بهشت خانه اى به او ارزانى دارد و او را وارد حوضى مى كند كه به شمارۀ ستارگان در اطراف آن جام قرار دارد،و گسترۀ آن به اندازه فاصلۀ ميان ايله و صنعاء خواهد بود.و كسى كه جنازۀ مسلمانى را غسل دهد و امانت را در حق او ادا نمايد،به ازاى هر مويى از بدن او ثواب آزاد كردن يك بنده را به او كرامت خواهند كرد و مقام و منزلتش(در نزد حضرت حق)يك صد درجه افزون مى گردد.در اين هنگام عمر بن خطاب عرض كرد:يا رسول اللّٰه!چگونه امانت را ادا كند؟!فرمود:شرمگاه و زشتيهاى او را بپوشاند،و اگر چنين نكند پاداشش تباه ساخته معايبش را در دنيا و آخرت آشكار نموده است.و كسى كه بر جنازۀ مسلمانى نماز بگزارد،جبرئيل با هفتاد مليون فرشته درود خود را نثار سازند،و تمام گناهان گذشتۀ او(بجز حقّ النّاس)آمرزيده مى شود.و اگر آنقدر در كنار او بماند تا دفن شود و خاك بر او بريزد سپس از تشييع جنازه بازگردد،به ازاى هر قدمى كه برداشته است-از لحظۀ تشييع تا لحظه اى كه به خانۀ خود بازگردد- يك قيراط پاداش خواهد داشت،و هر قيراط هم وزن كوه احد است كه در كفۀ ترازوى اعمال او قرار مى دهند و برابر آن به او پاداش كرامت مى كنند.و كسى كه از ترس خدا بگريد،به شمارۀ هر قطرۀ اشك،وزنۀ پاداشى به وزن كوه احد در كفّۀ ترازوى اعمال او قرار مى دهند،و نيز به ازاى هر قطرۀ اشك،چشمه اى در بهشت به وى عنايت كنند،كه در كنارۀ آن چشمه شهرها و قصرهايى قرار دارند كه (همانند آنها)هيچ چشم و گوشى نديده و نشنيده و در خاطر هيچ كس خطور نكرده است.و كسى كه به عيادت بيمارى برود،به شمارۀ هر قدمى كه در اين رابطه برمى دارد تا (لحظه اى كه)به خانه باز گردد،هفتاد ميليون حسنه به او كرامت شود و هفتاد ميليون گناه از نامۀ اعمال او پاك گردد،و مقام منزلتش هفتاد ميليون درجه بالا برده شود،و هفتاد ميليون فرشته در قبر از او ديدار كرده و براى او تا روز قيامت طلب آمرزش مى كنند.و كسى كه جنازۀ(مسلمانى)را تشييع كند،به شمارۀ هر قدمى كه بر مى دارد تا (لحظه اى كه)به منزل خود بازگردد يك صد ميليون حسنه در نامۀ اعمال او نوشته و يك صد ميليون از گناهان او پاك مى گردد و مقام منزلتش را(در نزد پروردگار)يك صد ميليون درجه بالا خواهند برد؛و اگر بر جنازۀ او نماز بگزارد،(پس از درگذشت او) يك صد هزار فرشته جنازۀ او را تشييع كرده و براى او طلب آمرزش كنند تا جنازۀ او به خاك سپرده شود،و اگر آنقدر در آنجا بماند تا آن جنازه دفن گردد خداوند هزار فرشته را بر او مى گمارد تا همۀ آنها براى او طلب آمرزش كنند،تا زمانى كه از قبر خود برانگيخته گردد.و كسى كه با نيّت انجام حج يا عمره از خانۀ خود بيرون آيد،به تعداد گامهايى كه از لحظۀ خروج تا بازگشت بر مى دارد،يك ميليون حسنه در نامۀ اعمال او ثبت مى شود،و يك ميليون گناه او از آن نامه پاك مى گردد،و يك ميليون درجه به مقام او افزوده مى گردد،و در برابر هر درهم يا دينارى كه در اين سفر به همراه بردارد تا هزينۀ راه كند،يك ميليون برابر آن در نزد حضرت حق عوض خواهد داشت.و براى هر حسنه اى كه در طول اين راه انجام دهد(ثواب)يك ميليون حسنه براى او خواهد داشت تا زمانى كه(به خاك خود)بازگردد و در امان خداوند خواهد بود.و اگر در اين سفر بميرد،خداوند او را رهسپار بهشت خواهد كرد در حالى كه كامياب و آمرزيده گرديده و دعاى او مستجاب خواهد بود،پس دعاى او را مغتنم بشماريد(و به او التماس دعا بگوئيد)،زيرا كه خداوند دعاى او را رد نمى كند،و در روز قيامت اختيار شفاعت براى يك صد هزار نفر را دارد.و كسى كه خانوادۀ كسى را كه به سفر حج يا عمره رفته است سرپرستى كند،پاداشى كامل،بسان پاداش همان شخصى كه به حج يا عمره رفته است خواهد داشت،بى آنكه از پاداش حج گزار يا عمره گزار چيزى كم شود.و كسى كه به منظور نگاهبانى از مرز(كشور اسلامى)يا جهاد در راه خدا از خانۀ خود بيرون آيد،با هر گامى كه برمى دارد هفتصد هزار حسنه در نامۀ اعمال او ثبت و هفتصد هزار گناه از نامۀ او پاك مى شود و هفتصد هزار درجه به مقام و منزلت او افزوده مى گردد،و خداوند متعال كفيل و ضامن اوست تا آنكه بدرود حيات گويد،و به هر نحوى كه بميرد،شهيد به حساب خواهد آمد،و اگر(سلامت به خانۀ خود) بازگردد،آمرزيده و دعايش مستجاب خواهد بود.و كسى كه براى زيارت برادر خود قدم بردارد،با هر گامى-از لحظۀ بيرون آمدن از خانه تا لحظۀ بازگشت-ثواب آزاد كردن يك صد هزار بنده را(در راه خدا)در نامۀ اعمال او ثبت مى كنند،و يك صد هزار درجه بر مقام و منزلت او افزوده و يك صد هزار گناه از نامۀ اعمال او پاك مى گردد. از ابو هريره پرسيدند:آيا رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نفرموده است:كسى كه بنده اى را(در راه خدا)آزاد كند پس همان قربانى(فداى)او از آتش خواهد بود(يعنى اين عمل، او را از آتش دوزخ دور مى دارد)؟گفت:آرى!ما چنين سخنى را با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم در ميان نهاديم،رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم فرمود:آرى!ولى در كنوز عرش درجاتى را براى اين شخص در نزد خدا بالا مى برند.و كسى كه قرآن را براى رضاى خدا و براى كسب معرفت دينى بياموزد،به اندازۀ پاداش فرشتگان و انبياء و پيامبران براى او ثواب خواهد بود.و كسى كه قرآن را براى ريا و آوازه و شهرت بياموزد،و هدف او از يادگيرى قرآن به مجادله كردن با نادانان و كم خردان و اظهار فخر به دانشمندان باشد،و بوسيلۀ قرآن دنيا را طلب كند،خداوند عز و جل در روز قيامت استخوانهاى او را از هم متلاشى و پراكنده مى سازد و عذاب هيچ كس شديدتر از عذاب او نخواهد بود.و به انواع عذابهايى كه براى دوزخيان مقرر شده است،گرفتار خواهد شد چرا كه خداوند نسبت به او خشمگين و از او ناخشنود است.و كسى كه قرآن را بياموزد،و در آن آموختن فروتنى را پيشۀ خود سازد،و آن را به بندگان خدا بياموزد و هدفش رضاى خدا باشد،كسى را در بهشت نخواهيد يافت كه پاداشش بيشتر و گرانقدرتر از او و مقام و منزلتش از او بالاتر باشد،و در بهشت هيچ مقام و منزلت والايى وجود ندارد كه او سهم چشمگيرى از آن نداشته باشد و شريفترين منازل بهشت از آن اوست.آگاه باشيد كه علم از عمل(بى علم)بهتر است،و ملاك دين خدا ترسى و پرهيز از گناه است،براستى كه عالم كسى است كه به علم خود عمل نمايد اگر چه اندك باشد.آگاه باشيد هيچ گاه چيزى را-اگر چه در نظرتان كوچك آيد-ناچيز مشماريد،زيرا هيچ گناه صغيره اى در صورت اصرار بر آن صغيره نيست،و هيچ گناه كبيره اى با طلب آمرزش،ديگر كبيره نيست.آگاه باشيد كه خداوند از شما در رابطه با كارهايى كه كرده ايد،خواهد پرسيد،حتّى اگر يكى از شما انگشت خود را به روى لباس برادرش بگذارد.اى بندگان خدا!بدانيد كه بنده در روز قيامت بر آن عقيده و مذهبى كه مرده است محشور خواهد شد؛و ترديدى در اين نيست كه خداوند بهشت و دوزخ آفريد،تا هر كس دوزخ را بر بهشت بگزيند،شكست و ناكامى را به ره آورد سفر با خود ببرد،و
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه مجاهدی ؛ ج 1 , ص 758
1. ابو سلمة بن عبد الرحمن از ابو هريره و عبد اللّٰه بن عباس نقل كرده كه گفتند: رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) چند روز پيش از آنكه رحلت كند براى ما خطبه اى خواند، و اين آخرين خطبه اى بود كه در مدينه ايراد كرد و طولى نكشيد كه به رحمت حق پيوست. پيامبر (صلّى الله عليه و آله) در اين خطبه مردم را چنان موعظه كرد كه اشك از چشمها جارى شد و دلها تپيدن گرفت و بدنها لرزيد و اعصاب تحريك شد. نخست به بلال فرمود تا مردم را فرا خواند. همۀ مردم گرد آمدند و رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نيز خارج شد و به منبر بالا رفت و سه بار فرمود: اى مردم، نزديك بياييد و جا را براى كسانى كه بعدا مى آيند خالى بگذاريد. همه پيش آمدند و به يك ديگر نزديك شدند و به پشت سر خود نگاه كردند كسى را نديدند. باز پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: اى مردم، نزديك بياييد و جا را براى كسانى كه بعدا مى آيند باز بگذاريد. مردى گفت: اى پيامبر خدا، براى چه كسى جا باز كنيم؟ فرمود: براى فرشتگان. آن گاه فرمود: آنان چون با شما باشند پيش رو يا پشت سرتان قرار نمى گيرند، بلكه در طرف راست و چپ شما خواهند بود. مردى گفت: اى رسول خدا، چرا آنان در پيش رو يا پشت سرمان قرار نمى گيرند، آيا به سبب برترى ما بر آنان است يا به سبب برترى آنان بر ما؟ فرمود: شما از فرشتگان برتريد. سپس به آن مرد فرمود: بنشين. آن مرد نشست و رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) شروع به سخنرانى كرد و فرمود:همۀ ستايشها از آن خداست. او را سپاس مى گوييم و از او يارى مى طلبيم و بر او توكل مى كنيم و گواهى مى دهيم كه جز او معبودى نيست و او يگانه و بى همتاست، و نيز گواهى مى دهيم كه محمّد (صلّى الله عليه و آله) بنده و فرستادۀ اوست، و از بديها و كارهاى زشت خود به خدا پناه مى بريم، و هر كه را خدا گمراه كند براى او هدايتگرى نخواهد بود. اى مردم، در ميان اين امّت سى تن دروغ پيشه ظهور خواهند كرد. نخستين آنها صاحب صنعاء (اسود بن كعب) و صاحب يمامه (مسيلمۀ كذاب) است. اى مردم، هر كس خدا را ملاقات كند در حالى كه از روى اخلاص به يگانگى خدا گواهى دهد وارد بهشت مى شود. در اين ميان على بن ابى طالب (عليه السّلام) برخاست و گفت: اى رسول خدا، پدر و مادرم فداى تو باد، چگونه از روى اخلاص گواهى دهد و چيزى را با آن نياميزد؟ براى ما توضيح ده تا آن را خوب بفهميم. پيامبر فرمود: آرى، براى دنياطلبى و گرد آورى مال از راه حرام و خشنود بودن به آن گواهى ندهد، و گروهى اين گونه اند كه گفتارشان گفتار نيكان ولى كردارشان كردار ستمكاران است. پس هر كس خدا را ملاقات كند در حالى كه هيچ يك از اين خصلتها در او نباشد و زبانش به كلمۀ «لا اله الاّ اللّٰه» جارى باشد بهشت براى اوست. پس اگر دنيا را بگيرد و آخرت را رها كند آتش دوزخ براى او خواهد بود.و هر كس از ستمگرى دفاع كند يا او را بر ستم يارى دهد، فرشتۀ مرگ بر او فرود مى آيد و او را به لعنت خدا و خلود در آتش دوزخ نويد مى دهد، و راستى دوزخ بد جايگاهى است. و هر كس براى حاجتى خود را نزد سلطان ستمگرى سبك گرداند همدم او در آتش دوزخ خواهد بود. و هر كس پادشاهى را بر جور و ستم راهنمايى كند همدم هامان [وزير فرعون] خواهد بود، و او و آن پادشاه عذابشان از همۀ دوزخيان سخت تر است. و هر كس ثروتمندى را به طمع دنيا احترام كند يا او را دوست بدارد خداوند بر او خشم مى گيرد و همدم قارون در تابوت زيرين آتش خواهد بود.و هر كس براى خودنمايى يا شهرت طلبى خانه اى براى خود بسازد، روز قيامت آن خانه را تا هفتمين طبقۀ زمين به دوش مى كشد، سپس به صورت حلقه اى آتشين طوق گردنش مى شود، آن گاه او را با آن حال به آتش دوزخ مى افكنند. راوى گفت: پرسيديم: اى پيامبر خدا، چگونه براى خودنمايى يا شهرت طلبى خانه مى سازد؟ فرمود: خانه اى بسازد كه بيش از اندازۀ حاجتش باشد يا آن را براى فخر فروشى بنا كند. و هر كس بر اجيرى ستم كند و مزد او را كم دهد، خدا عملش را تباه و بوى بهشت را بر او حرام مى كند ساخت با اينكه بوى بهشت از فاصلۀ پانصد سال راه به مشام رسد. و هر كس در يك وجب زمين همسايه اش خيانت كند، خدا در قيامت آن را تا هفتمين طبقۀ زمين به صورت طوق آتشين بر گردنش افكند و او را به دوزخ در مى آورد. و هر كس قرآن را فرا گيرد و آن را عمدا از ياد ببرد، روز قيامت خدا را ملاقات مى كند در حالى كه دست ندارد و در غل و زنجير كشيده شده است، و خداوند براى هرآيه اى مارى را بر او چيره مى كند كه مأمور وى باشد. و هر كس قرآن را بياموزد و به آن عمل نكند و محبّت دنيا و زيور آن را بر آخرت برترى دهد در خور خشم خدا خواهد شد، و با يهوديان و مسيحيان كه كتاب خدا را پشت سر انداختند همرتبه خواهد گرديد.و هر كس با زنى كه بر او حرام است يا با مردى يا پسرى از پشت نزديكى كند، خداوند او را در روز قيامت با بويى بدتر از مردار كه موجب آزار مردم است محشور مى كند تا اينكه وارد دوزخ شود، و هيچ توبه و فديه اى را از او نمى پذيرد، و اعمال او را تباه مى سازد و او را در تابوتى كه قطعات آن را با ميخهاى آهنين به هم كوبيده اند جاى مى دهد، و آن قدر با تيغها و شمشيرها در آن تابوت بر او مى زنند كه پيكرش با آن ميخها در هم فرو مى رود، و عذاب او به قدرى سخت است كه اگر يكى از رگهاى او را بر چهار صد امّت بگذارند همه يكباره جان مى سپرند، زيرا عذاب او از همۀ مردم بيشتر است. و هر كس با زنى يهودى يا مسيحى يا مجوسى يا مسلمان-آزاد باشد يا بنده-يا هر زن ديگرى زنا كند، خداوند سيصد هزار در از درهاى دوزخ به قبرش مى گشايد كه از آنها مارها و عقربها و شراره هاى آتش به او هجوم مى كنند و تا روز قيامت بدين وضع مى سوزد، و همۀ مردم از بوى گند عورتش در رنجند و تا روز قيامت با اين بوى شناخته مى شود، تا فرمان رسد كه او را به آتش برند و تمامى اهل محشر با آن همه عذابهاى سختى كه خود دارند از آن آزار ببينند، و اين بدان جهت است كه خداوند گناهان را حرام كرده است، و هيچ كس باغيرت تر از خدا نيست، و از غيرت اوست كه زشتكاريها را ممنوع ساخته و براى آن تازيانه قرار داده است.و هر كس به خانۀ همسايه سركشد و به عورت مردى يا موى زنى يا عضوى از بدن او نگاه كند، بر خدا سزاوار است كه او را با منافقانى كه در دنيا در پى عيوب مردم بودند وارد دوزخ كند، و از دنيا بيرون نمى رود تا اينكه خدا او را رسوا سازد، و در آخرت نيز عيوب او را براى مردم آشكار خواهد ساخت. و هر كس در مورد روزى خود نسبت به خدا خشمگين باشد و نزد اين و آن شكايت كند و شكيبايى نورزد، هيچ كار نيكى از او به سوى خدا بالا نمى رود و روز قيامت خدا را ملاقات مى كند در حالى كه خدا بر او خشم گرفته است. و هر كسى لباسى بپوشد و در آن بر خود ببالد، خداوند او را با قبرش در كنارى از دوزخ فرو مى برد، و پيوسته تا آسمانها و زمين بر قرار است در آن فرو مى رود. قارون جامه اى پوشيد و به وسيلۀ آن بر ديگران فخر فروخت و در زمين فرو رفت و تا روز قيامت همچنان فرو مى رود. و هر كس با زنى از راه حلال و با مال حلال ازدواج كند ولى قصدش از اين كار خود نمايى و فخر فروشى باشد، خداوند بر ذلّت و خوارى او مى افزايد، و به قدرى كه از آن زن كام گرفته است او را در كنارى از دوزخ باز مى دارد، سپس او را در گودى اى كه فاصله اش به اندازۀ هفتاد سال راه است سرنگون مى كند.و هر كس مهريۀ زنش را ندهد نزد خدا زناكار به شمار مى رود، و روز قيامت خدا به او مى گويد: اى بندۀ من، كنيزم را با پيمانى كه از تو گرفتم به همسرى تو در آوردم ولى تو به عهد من وفا نكردى. اينجاست كه خداوند خود حق آن زن را مطالبه مى كند و تمام حسنات مرد به حق آن زن نمى رسد و فرمان صادر مى شود كه او را به دوزخ برند. و هر كس از شهادت حقّى كه داده است باز گردد و آن را انكار كند، خداوند روز قيامت در حضور خلايق گوشت بدن او را به خورد او مى دهد، و در حالى كه زبانش را مى جود وارد دوزخ مى گردد. و هر كس داراى دو همسر باشد و ميان آن دو در همخوابگى و هزينۀ زندگى به عدالت رفتار نكند، روز قيامت در حالى كه در غل و زنجير قرار گرفته و يك طرف بدنش مايل به زمين است وارد صحنۀ محشر مى شود و به دوزخ مى رود. و هر كس همسايه اش را به ناروا آزار دهد خداوند بوى بهشت را بر آن حرام مى كند و جايگاهش دوزخ خواهد بود. آگاه باشيد كه خداوند آدمى را در مورد حق همسايه اش بازخواست مى كند، و هر كس حق همسايه را رعايت نكند از ما نيست. و هر كس فقير مسلمانى را به سبب فقرش خوار و كوچك بشمارد حق خدا را سبك شمرده است و پيوسته مورد خشم و غضب خدا خواهد بود تا اينكه او را خشنود سازد. و هر كس فقير مسلمانى را احترام نكند، روز قيامت خدا را ملاقات مى كند در حالى كه از او خشنود است.و هر كس دنيا و آخرت به او عرضه شود و دنيا را بر آخرت برترى دهد، خدا را ملاقات مى كند در حالى كه هيچ حسنه اى ندارد كه خود را به وسيلۀ آن از آتش دوزخ نجات دهد. و هر كس آخرت را برگزيند و دنيا را رها كند خدا را در حالى ملاقات مى كند كه از او راضى و خشنود است. و هر كس بر زنى يا كنيزى از راه حرام دست يابد و از ترس خدا او را رها كند، خداوند آتش دوزخ را بر او حرام مى گرداند، و او را از وحشت عظيم قيامت ايمن مى دارد و به بهشتش در مى آورد؛ و اگر از راه حرام با او تماس گرفت، خداوند بهشت را بر او حرام مى گرداند و او را وارد دوزخ مى كند. و هر كس مالى را از راه حرام به دست آورد، خداوند هيچ كار خيرى را، چه صدقه باشد يا آزاد كردن بنده يا حج يا عمره، از او نمى پذيرد، و به شمارۀ پاداش اين كارها گناه براى او ثبت مى كند، و آنچه پس از مرگش باقى مى ماند توشۀ او براى دوزخ خواهد بود. و هر كس بر مال حرام دست يابد و از ترس خدا از آن چشم پوشد، پيوسته مشمول محبت و رحمت خداست و فرمان داده مى شود كه او را به بهشت برند.و هر كس با زن نامحرم دست دهد، روز قيامت در حالى كه دستهايش در زنجير است وارد مى شود و فرمان ورود او به دوزخ صادر مى گردد. و هر كس با زن نامحرم شوخى كند، براى هر كلمه اى كه در دنيا با او سخن گفته است هزار سال او را در دوزخ زندانى مى كنند. و آن زن اگر از روى ميل خود را در اختيار او قرار دهد و مرد او را در برگيرد يا ببوسد يا از راه حرام با وى آميزش كند يا با او مزاح و شوخى نمايد و كار زشتى مرتكب شود، بر آن زن نيز همان گناهى كه بر مرد است خواهد بود، و اگر مرد به زور از او كام گيرد گناه خودش و گناه زن بر عهدۀ اوست. و هر كس در داد و ستد با مسلمانى تقلّب كند از ما نيست و روز قيامت با يهوديان محشور مى شود، زيرا هر كس با مردم تقلّب كند مسلمان نيست. بخشش خود را روز قيامت از او دريغ مى دارد و او را به حال خود وامى گذارد، و هر كه از سوى خدا به حال خود واگذارده شود هلاك مى گردد و خداوند هيچ عذرى را از او نمى پذيرد. و هر كس زنى داشته باشد كه شوهر را پيوسته آزار مى دهد، خداوند هيچ نماز و كار نيكى را از آن زن نمى پذيرد و نخستين كسى خواهد بود كه وارد دوزخ مى شود، هر چند تمام عمر روزه گرفته و شبها را به عبادت پرداخته و بردگانى را آزاد كرده و اموالى را در راه خدا انفاق كرده باشد، مگر اينكه شوهر را از خود خشنود سازد و به او كمك كند. سپس رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: براى مرد نيز اگر همسرش را آزار دهد و بر او ستم روا دارد مانند همين گناه و عذاب خواهد بود.و هر كس به صورت مسلمانى سيلى زند، خداوند روز قيامت استخوانهاى او را از هم متلاشى مى كند، سپس آتش دوزخ را بر او مسلّط مى سازد، و دست بسته وارد محشر مى شود تا وارد دوزخ گردد. و هر كس شب را بگذراند و خيانت به برادر مسلمانش را در دل داشته باشد، شب را در خشم خدا به سر آورده و روز نيز مورد خشم خداست، مگر آنكه توبه كند و باز گردد، و اگر بر اين حال بميرد به دين اسلام از دنيا نرفته است. سپس رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: آگاه باشيد، هر كس به مسلمانى خيانت كند از ما نيست، و اين سخن را سه بار تكرار كرد. و هر كس تازيانه اى در اختيار زمامدارى ستمگر قرار دهد، خداوند آن تازيانه را به صورت مارى در مى آورد كه طول آن شصت هزار ذراع است، و آن مار براى هميشه در آتش دوزخ بر او چيره خواهد بود. و هر كس از برادر مسلمانش غيبت كند روزه اش باطل و وضويش شكسته مى شود (نتيجه و ثواب آن از بين مى رود) و اگر در آن حال بميرد، در حالى مرده است كه حرام خدا را حلال شمرده است. و هر كس به قصد سخن چينى ميان دو تن گام بردارد، خداوند در قبر آتشى بر او مسلّط مى سازد كه تا روز قيامت او را مى سوزاند، و هنگامى كه از قبر خارج مى شود اژدهايى را بر او چيره مى گرداند كه پيوسته گوشت بدنش را مى گزد تا اينكه وارد دوزخ شود. و هر كس خشم خود را فرو برد و از برادر مسلمانش بگذرد و در برابر او بردبارى كند، خداوند پاداش يك شهيد به او مى دهد.و هر كس بر فقيرى ستم كند يا بر او تكبّر ورزد و وى را كوچك بشمرد، خداوند روز قيامت او را به اندازۀ مورچه و در صورت آدمى محشور مى كند تا اينكه وارد آتش شود. و هر كس در مجلسى غيبتى را كه در بارۀ برادر مسلمانش شنيده است رد كند و از او دفاع نمايد، خداوند هزار شرّ از شرور دنيا و آخرت را از او دور مى گرداند، و اگر غيبت را شنيد و رد نكرد بلكه از آن خوشش آمد، گناهى چون گناه غيبت كننده خواهد داشت. و هر كس به مرد يا زن پاكدامنى تهمت زنا بزند، خداوند عمل او را تباه مى كند، و هفتاد هزار فرشته از پيش رو و پشت سر او را تازيانه مى زنند، و بدنش را مارها و عقربها مى گزند، سپس فرمان صادر مى شود كه او را به دوزخ برند.و هر كس در دنيا شراب بنوشد، خداوند از زهر افعى ها و عقربها به او مى نوشاند. آن زهرها به قدرى سوزنده است كه پيش از آنكه آن را بنوشد گوشت صورتش در ظرف فرو مى ريزد، و چون آن را نوشيد گوشت و پوست بدنش چون مردارى گنديده از هم مى گسلد، و اهل محشر از پليدى او در رنجند، تا اينكه فرمان مى رسد او را به دوزخ برند، و باده نوش و باده ساز و باده گير همه در آتش خواهند سوخت، و فروشنده و خريدار و باربر و تحويلدار و كسى كه از بهاى آن استفاده مى كند همه در ننگ و گناه آن يكسانند. آگاه باشيد! هر كس آن را براى نوشيدن در اختيار يهودى يا مسيحى يا صائبى يا مردم ديگر قرار دهد، گناهش مانند گناه كسى است كه آن را نوشيده است. بدانيد كه هر كس آن را براى ديگرى بفروشد يا بخرد، خداوند هيچ نماز و روزه و حج و عمره اى را از او نمى پذيرد، مگر اينكه توبه كند و دست از آن بردارد، و چنانچه پيش از توبه بميرد بر خدا سزاوار است كه در برابر هر جرعه اى كه او در دنيا از آن نوشيده است شربتى از چرك و خون دوزخيان به وى بنوشاند.سپس رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: آگاه باشيد كه خداوند شراب را به خصوص و نيز هر نوشيدنى مست كننده اى را حرام كرده است. بدانيد كه هر مسكرى حرام است. و هر كس ربا بخورد، خداوند شكم او را به آن اندازه كه ربا خورده است از آتش دوزخ پر مى كند، و اگر از راه ربا مالى به دست آورد خداوند هيچ عملى را از او نمى پذيرد، و پيوسته تا هنگامى كه قيراطى از آن نزد اوست مورد لعنت خدا و فرشتگان خواهد بود. و هر كس در دنيا به امانتى خيانت كند و آن را به صاحبش باز نگرداند به دين اسلام نخواهد مرد، و خدا را ملاقات مى كند در حالى كه بر او خشم گرفته است، آن گاه فرمان مى رسد كه او را به دوزخ برند، پس وى را براى هميشه در گوشه اى از جهنم فرو مى افكنند. و هر كس به زيان مسلمانى يا كافرى از اهل ذمّه يا هر كس ديگرى شهادت دروغ دهد، روز قيامت او را به زبان مى آويزند و در پست ترين دركات دوزخ با منافقان خواهد بود. و هر كس به خدمتگزار يا غلام خود يا هر كس ديگرى بگويد:«تو را نمى پذيرم و نيكبختى تو را نمى خواهم» خداوند در روز قيامت به او خواهد گفت:«من نيز تو را نمى پذيرم و براى تو نيكبختى نمى خواهم، برو و در آتش دوزخ نابود شو».و هر كس به همسرش چندان زيان برساند كه او ناچار شود براى رهايى خود مهرش را ببخشد، خداوند هيچ كيفرى را جز آتش دوزخ براى او نمى پسندد، زيرا خداوند همان گونه كه براى يتيم خشمگين مى شود براى زن نيز خشم مى كند. و هر كس نزد سلطانى از برادر مؤمن خود بدگويى كند، چنانچه از آن سلطان نسبت به او بدى يا چيزى كه موجب ناراحتى او شود پديد نيايد، خداوند تمام اعمال او را تباه مى سازد، و اگر بدى يا رنج يا آزارى از سلطان به وى رسد، خداوند او را با هامان در يك طبقه از دوزخ جاى خواهد داد. و هر كس قرآن را تلاوت كند و قصدش شهرت باشد و بخواهد بدين وسيله چيزى به دست آورد، روز قيامت خدا را ملاقات مى كند در حالى كه صورتش استخوان است و هيچ گوشتى بر آن نيست، و همواره قرآن بر پشت او مى زند تا او را وارد دوزخ كند و با كسانى كه در آن سقوط مى كنند سقوط نمايد. و هر كس قرآن را بخواند و به آن عمل نكند، خداوند او را روز قيامت كور محشور مى كند، و او مى گويد:«پروردگارا، چرا مرا كور محشور كردى با اينكه بينا بودم؟ خداوند مى گويد: آرى، چنين است، آيات ما به تو رسيد و تو آنها را از ياد بردى، و اين گونه امروز فراموش مى گردى» پس فرمان مى رسد كه او را وارد دوزخ كنند.و هر كس مالى را با اينكه مى داند غصب است خريدارى كند، در ننگ اين عمل و كيفر گناه آن همچون كسى است كه آن را غصب كرده است. و هر كس زن و مردى را از راه حرام به هم رساند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام خواهد ساخت و جايگاهش دوزخ است و بد جايگاهى است، و پيوسته در خشم خدا خواهد بود تا مرگش فرا رسد. و هر كس با برادر مسلمانش تقلّب كند، خداوند بركت را از روزى او مى برد، و زندگى اش را تباه مى سازد، و او را به حال خود وامى گذارد. و هر كس مالى را با اينكه مى داند دزدى است بخرد، در ننگ اين عمل و كيفر گناه آن همچون كسى است كه آن را سرقت كرده است. و هر كس به مسلمانى خيانت كند، در دنيا و آخرت از ما نيست و ما نيز از او نيستيم آگاه باشيد! هر كس از كار زشتى با خبر شود و آن را افشا كند، مانند كسى است كه آن را مرتكب شده است؛ و هر كس كار خيرى را بشنود و آن را نشر دهد، چون كسى است كه آن را انجام داده است.و هر كس زنى را براى مردى وصف كند و به قدرى از زيباييهاى او بگويد كه آن مرد فريفتۀ وى شود و از راه حرام از او كام گيرد، با خشم خدا از دنيا مى رود، و هر كس خدا بر او خشم گيرد آسمانها و زمينهاى هفت گانه همه بر او خشم مى گيرند و گناه او مانند كسى است كه به حرام از آن زن كام گرفته است. پرسيدند: اى رسول خدا، اگر آن زن و مرد توبه كنند و به صلاح روى آورند سرنوشتشان چيست؟ فرمود: خداوند توبۀ آن دو را مى پذيرد ولى توبۀ كسى را كه با وصف كردن زن، آن دو را به فتنه انداخته است نخواهد پذيرفت. و هر كس چشمان خود را از نگاه كردن به زن نامحرم پر كند، خداوند در روز قيامت چشمهاى او را با ميخهاى آتشين پر مى كند و آنها را پر از آتش مى سازد تا وقتى كه ميان مردم داورى كند، آن گاه فرمان مى رسد كه او را به دوزخ درآورند. و هر كس براى خودنمايى و شهرت طلبى به كسى غذا دهد، خداوند به همان اندازه از چرك و خون دوزخيان به او مى خوراند، و آن را در شكم او به صورت آتش درمى آورد تا وقتى كه ميان مردم داورى كند.و هر كس با زن شوهر دارى زنا كند، روز قيامت از شرمگاه آن دو چرك و خونى بيرون مى ريزد كه بيابانى را كه پانصد سال مسافت راه دارد پر مى كند، و همۀ دوزخيان از بوى آن دو آزار مى بينند، و عذاب آن دو از همه سخت تر است. و خشم خدا بسيار سخت است بر آن زن شوهر دارى كه چشم خود را از نگاه كردن به مرد بيگانه يا نامحرم پر كند، كه اگر چنين كند خداوند تمام اعمال او را تباه مى سازد، و اگر به بستر غير شوهر خود رود بر خدا سزاوار است كه او را به آتش بسوزاند، پس از آنكه او را در قبر عذاب كرده است. و هر زنى كه از روى هوس از شوهرش درخواست طلاق خلع كند، پيوسته مورد لعنت خدا و فرشتگان و پيامبران و همۀ مردم خواهد بود، تا وقتى كه فرشتۀ مرگ بر او فرود آيد به وى مى گويد: مژده باد تو را به آتش! و چون روز قيامت شود به او مى گويند: به همراه دوزخيان وارد آتش شو. آگاه باشيد كه خدا و پيامبرش از زنانى كه به ناحق از شوهرشان درخواست طلاق خلع كرده اند بيزارند. بدانيد كه خدا و پيامبرش از كسى كه زنش را تحت فشار قرار دهد تا از او طلاق خلع بخواهد بيزارند.و هر كس بر جماعتى با اجازۀ آنان در نماز امامت كند و آنان به امامت او راضى باشند، و او نيز در حضور خود و در قرائت و ركوع و سجود و قيام و قعودش حدّ اعتدال را رعايت كند اجرى مانند اجر آنان خواهد داشت. و هر كس بر جماعتى امامت كند، ولى در حضور و قرائت و ركوع و سجود و قيام و قعود خود اعتدال را رعايت نكند نمازش به او باز گردانده مى شود و از گردن او بالاتر نمى رود، و جايگاه وى در پيشگاه خدا مانند زمامدار ستمگرى است كه براى رهبرى رعيت خود شايستگى ندارد و به فرمان خداوند در ميان آنان بپانخاسته است. و فرمود: اين يكى از چهار نفرى است كه روز قيامت عذابشان از همه سخت تر است: ابليس، فرعون، قاتل نفس محترمه، و چهارمين آنان سلطان ستمگر است. و هر كس برادر مسلمانش به گرفتن وامى از او محتاج شود و او از دادن قرض به وى امتناع ورزد، خداوند در روزى كه نيكوكاران را پاداش مى دهد بهشت را بر او حرام مى سازد. و هر كس بر بدخويى همسرش صبر كند و بردبارى به خرج دهد، خداوند در برابر هر شب و روزى كه با آن زن به سر مى برند پاداشى كه به ايوب (عليه السّلام) در برابر بلاهايش داده است به او عطا مى كند، و بر عهدۀ آن زن در هر شبانه روز به اندازۀ شنهاى متراكم بيابانها گناه خواهد بود. و اگر زن پيش از آنكه با شوهرش همراهى كند و شوهر از او راضى شود بميرد، روز قيامت با منافقان در پست ترين دركات دوزخ سرنگون خواهد شد.و هر كس زنى داشته باشد كه با شوهرش موافق نباشد و به رزقى كه خدا نصيب او كرده است قناعت نكند و بر مرد سخت گيرد و چيزى را كه در قدرت او نيست بر وى تحميل كند، خداوند از آن زن تا هنگامى كه چنين است هيچ كار نيكى را كه مانع از حرارت آتش دوزخ است نمى پذيرد و بر او خشمگين خواهد بود. و هر كس برادر خود را گرامى دارد در حقيقت خدا را گرامى داشته است. اكنون در بارۀ كسى كه خدا را گرامى داشته است چه گمان مى بريد و آيا خدا با او چگونه رفتار مى كند؟ و هر كس رياست قومى را بر عهده گيرد و با آنان به نيكى رفتار نكند، او را در برابر هر روزى هزار سال در گوشه اى از دوزخ زندانى مى كنند، و با دستهاى غل شده بر گردن محشور مى شود. پس اگر به فرمان خدا بر آنان رياست كرده باشد خدا او را آزاد مى كند، و اگر به ستم بر آنان مسلط شده باشد او را در نقطه اى از دوزخ كه به اندازۀ مسافت هفتاد سال راه است سرنگون مى كنند. و هر كس بر طبق آنچه خدا فرو فرستاده است داورى نكند همچون كسى است كه به دروغ گواهى دهد، و او را در آتش دوزخ مى افكنند و به عذاب شاهد دروغ كيفر مى كنند. و هر كس دو رو و دو زبان باشد، روز قيامت نيز دو رو و دو زبان خواهد بود.و هر كس براى اصلاح ميان دو تن گام بردارد، فرشتگان خدا پيوسته بر او درود مى فرستند تا بازگردد، و پاداش شب قدر به او داده مى شود. و هر كس براى قطع رابطۀ ميان دو نفر قدم بردارد، به همان اندازه كه آن اصلاح كننده پاداش برده است وزر و بال بر عهدۀ اوست، و لعنت خدا بر او نوشته مى شود تا وارد دوزخ شود و عذابش دو چندان گردد. و هر كس براى كمك رساندن به برادر دينى خود يا سود رساندن به او گام بردارد پاداش جهادكنندگان در راه خدا را خواهد داشت. و هر كس براى عيب جويى يا رسوا ساختن برادر مؤمنش قدم بردارد، نخستين گامى كه بر مى دارد و مى نهد در دوزخ است، و خداوند عيوب او را در برابر مردم آشكار مى سازد. و هر كس براى دلجويى و احوال پرسى نزديكان و خويشاوندانش گام بردارد، خداوند پاداش يك صد شهيد به او عطا مى كند، و اگر حال او را بپرسد و با مال و جان خود به او كمك كند، در برابر هر گامى كه برداشته است چهل هزار هزار حسنه براى او خواهد بود، و چهل هزار هزار درجه براى او بالا مى رود، و چنان است كه گويى يك صد سال خدا را عبادت كرده است. و هر كس براى تباهى ميان خود و خويشاوندانش قدم بردارد و براى قطع رحم تلاش كند، خداوند بر او خشم مى گيرد و او را در دنيا و آخرت لعنت مى كند، و سنگينى بار گناهش به قدر كسى است كه خود قطع رحم كرده است. و هر كس در كار ازدواج زن و مردى با ايمان تلاش كند تا آن دو را از راه حلال به هم رساند، خداوند هزار حوريۀ بهشتى كه هر كدام در كاخى از درّ و ياقوتند به او تزويج مى كند، و براى او در برابر هر گامى كه در اين راه برداشته يا سخنى كه گفته است پاداش عبادت يك سال كه شبهاى آن را به نماز و روزهايش را به روزه سپرى كرده باشد خواهد بود.و هر كس براى جدايى انداختن ميان زن و شوهرى اقدام كند، خشم خدا و لعنت او در دنيا و آخرت بر او خواهد بود، و بر خدا سزاوار است كه او را با هزار سنگ آتشين سنگسار كند. و هر كس براى پديد آوردن فساد ميان آن دو قدم بردارد-اگر چه كارشان به جدايى نرسد در دنيا و آخرت مورد خشم و لعنت خدا خواهد بود، و از نظر كردن به رحمت خدا محروم خواهد گرديد. و هر كس نابينايى را به مسجد يا به خانه اش يا به هر جايى كه بدان نيازمند است برساند، خداوند در برابر هر گامى كه به همراهى او برداشته و گذاشته پاداش آزاد كردن برده اى براى او مى نويسد، و فرشتگان تا هنگامى كه از او جدا شود پيوسته بر او درود مى فرستند. و هر كس حاجتى از حاجتهاى نابينايى را بر عهده گيرد و براى تأمين آن گام بردارد و نياز او را برطرف كند، خداوند دو رهايى-رهايى از آتش و رهايى از نفاق-به وى عطا مى كند، و در دنيا هفتاد هزار حاجت او را برمى آورد، و پيوسته غرق رحمت الهى خواهد بود تا اينكه بازگردد. و هر كس يك شبانه روز از بيمارى مراقبت كند، خداوند او را با ابراهيم خليل (عليه السّلام) محشور مى كند، و از صراط چون برق جهنده مى گذرد.و هر كس در راه تأمين خواستۀ بيمارى تلاش كند، مانند روزى كه از مادر تولّد يافته است از گناهانش بيرون مى رود. در اين ميان يكى از انصار گفت: اى رسول خدا، اگر آن بيمار از بستگان او باشد چگونه است؟ پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: كسى كه براى تأمين خواستۀ خويشاوندانش تلاش كند بزرگ ترين پاداش را خواهد داشت. و هر كس به وضع افراد خانوادۀ خود نرسد و يا قطع رحم كند، خداوند در روزى كه نيكوكاران را پاداش مى دهد، او را از پاداش نيكو محروم مى سازد و به حال خود رها مى كند، و هر كه را خداوند در آخرت به حال خود واگذارد، پيوسته با هلاك شوندگان سرگردان است و دنبال راه نجاتى مى گردد و راهى نمى يابد. و هر كس به درمانده اى وام دهد و هنگام طلبكارى با او نيكو رفتار كند (گناهانش آمرزيده مى شود و بايد) عملش را از سرگيرد، و خداوند در برابر هر درهمى هزار قنطار طلا از بهشت به او عطا مى كند. و هر كس اندوهى از اندوه هاى دنيا را از برادر مؤمنش برطرف كند، خداوند بر او نظر رحمت مى افكند و او به بهشت دست مى يابد، و خداوند اندوه هاى دنيا و آخرت او را برطرف مى كند. و هر كس براى اصلاح ميان زن و شوهرى گام بردارد، خداوند پاداش هزار شهيد كه در راه خدا به حق كشته شده باشند به او عطا مى كند، و براى او در برابر هر قدمى كه در اين راه برداشته يا سخنى كه بر زبان آورده است پاداش عبادت يك سال كه شبهاى آن را به نماز و روزهايش را به روزه سپرى كرده باشد خواهد بود.و هر كس به برادر مسلمانش قرض دهد، در برابر هر درهمى كه قرض داده است براى او هم وزن كوه احد [و حراء و ثبير] و كوههاى رضوى و طور سينا حسنه خواهد بود، و اگر پس از تمام شدن مهلت، هنگام مطالبه با او مدارا كند، از صراط مانند برق جهنده و سريع مى گذرد و حساب و كيفرى در پيش نخواهد داشت. و هر كس برادر مسلمانش نزد او از تنگدستى شكايت كند و او به وى قرض ندهد، خداوند در روزى كه به نيكوكاران پاداش مى دهد بهشت را بر او حرام خواهد ساخت. و هر كس حاجتمندى را رد كند با وجود اينكه قدرت بر روا كردن حاجتش دارد، گناهى مانند گناه كسى كه مال مردم را به ستم مى خورد خواهد داشت. در اين ميان عوف بن مالك برخاست و گفت: اى رسول خدا، گناه كسى كه مال مردم را به ستم مى خورد چيست؟ فرمود: بر او در هر شبانه روز لعنت خدا و فرشتگان و همۀ مردم خواهد بود، و هر كه را خدا لعنت كند ياورى براى او نخواهى يافت.و هر كس در حق برادر مؤمنش كار خيرى انجام دهد و بدين وسيله بر او منت گذارد عملش تباه مى گردد و كوشش او بى نتيجه خواهد بود. سپس فرمود: آگاه باشيد كه خداوند بهشت را بر منّت گذار و خود پسند و سخن چين و شرابخوار و بخيل و درشتخوى متكبّر و گستاخ زنازاده حرام كرده است. و هر كس صدقه اى را به بينوايى برساند پاداشى مانند پاداش صدقه دهنده دارد، و اگر آن صدقه چهل هزار دست بگردد تا به دست بينوا برسد همه اجر كامل مى برند؛ و آنچه نزد خداست، براى پرهيزگاران و نيكوكاران بهتر و پايدارتر است اگر بدانيد. و هر كس در دنيا مسجدى بسازد، خداوند در برابر هر وجبى از آن-يا فرمود: در برابر هر ذراعى از آن-در بهشت شهرى از طلا و نقره و درّ و ياقوت و زمرّد و زبرجد و مرواريد براى او بنا مى كند كه وسعت آن به اندازۀ چهل هزار سال راه است، و در هر شهرى چهل هزار هزار كاخ است، و در هر كاخى چهل هزار هزار خانه، و در هر خانه اى چهل هزار هزار اتاق، و در هر اتاقى چهل هزار هزار تخت، و بر هر تختى همسرى از حوريان، و نيز در هر اتاقى چهل هزار هزار خدمتگزار و چهل هزار هزار كنيز، و همچنين چهل هزار هزار سفره، و بر هر سفره اى چهل هزار هزار كاسه و در هر كاسه اى چهل هزار هزار رنگ غذا وجود دارد، و خداوند به دوست خود چنان قدرتى مى بخشد كه بتواند از همه همسران و از انواع غذاها و نوشيدنيها در يك روز بهره برد.و هر كس اذان مسجدى از مساجد خدا را بر عهده گيرد و در آن اذان گويد و هدفش خشنودى خدا باشد، خداوند پاداش چهل هزار هزار پيامبر، و چهل هزار هزار صدّيق، و چهل هزار هزار شهيد به او عطا مى كند، و چهل هزار هزار امّت را كه هر امّتى چهل هزار هزار نفرند مشمول شفاعت او مى گرداند، و براى او در هر بهشتى از بهشتها چهل هزار هزار شهر است، و در هر شهرى چهل هزار هزار كاخ قرار دارد، و در هر كاخى چهل هزار هزار خانه، و در هر خانه اى چهل هزار هزار اتاق، و در هر اتاقى چهل هزار هزار تخت، و بر هر تختى همسرى از حوريان است، و وسعت هر اتاقى از آن چهل هزار هزار برابر دنياست، و در برابر هر همسرى چهل هزار هزار خادم و چهل هزار هزار كنيز است، و در هر اتاقى چهل هزار هزار سفره، و بر هر سفره اى چهل هزار هزار كاسه، و در هر كاسه اى چهل هزار هزار رنگ غذاست، چنان كه اگر جنّ و انس مهمان او شوند مى تواند همه را در كوچك ترين اتاق آن جاى دهد و از آنان با انواع غذاها، نوشيدنيها، عطريات، لباسها، ميوه جات، تحفه هاى گوناگون، سوغاتهاى مختلف از زيورها و جواهرات پذيرايى كند، و در هر اتاقى آنچه از اين چيزها لازم باشد به حدّ كافى موجود است و نيازى به اتاقهاى ديگر نيست.و هنگامى كه مؤذّن اذان گويد و ذكر «اشهد ان لا اله الاّ اللّٰه» را بر زبان جارى كند چهل هزار هزار فرشته او را در برمى گيرند و همه بر او درود مى فرستند و براى وى طلب آمرزش مى كنند، و پيوسته تا پايان اذان در سايۀ رحمت خداست، و ثواب آن را چهل هزار هزار فرشته ثبت مى كنند و سپس آن را به سوى خدا بالا مى برند. و هر كس به سوى مسجدى از مسجدهاى خدا گام بردارد، در برابر هر قدمى كه برداشته، تا به خانه اش باز گردد ده حسنه براى او ثبت مى گردد، و ده گناه از او محو مى شود، و ده درجه براى او بالا مى رود. و هر كس مراقب باشد كه هر كجا هست نماز خود را به جماعت بخواند، روز قيامت در ميان اولين گروه از سبقت گيرندگان، با چهره اى تابناك تر از ماه شب چهاردهم، از صراط همچون برق جهنده مى گذرد، و براى او به هر شبانه روزى كه بر خواندن نماز جماعت مواظبت داشته پاداش يك شهيد خواهد بود. و هر كس بر ايستادن در صف اول جماعت مراقبت كند تا تكبيرة الاحرام امام را درك نمايد، در صورتى كه با اين كار باعث آزار مؤمنى نشود، خداوند پاداشى مانند پاداش مؤذّن به او عطا مى كند و او را در بهشت از همان پاداش برخوردار خواهد ساخت.و هر كس در كنار جادّه اى استراحت گاهى براى عابران بنا كند، خداوند روز قيامت او را بر مركبى از درّ برمى انگيزد، در حالى كه چهره اش براى بهشتيان مى درخشد، آن گاه با ابراهيم خليل (عليه السّلام) در بارگاهش قرين و همدم مى شود، و اهل محشر مى گويند: اين شخص يكى از فرشتگان است كه مانند او تاكنون ديده نشده است، و با شفاعت او چهل هزار هزار تن به بهشت مى روند.و هر كس به درخواست برادر دينى خود وساطت او را بپذيرد و براى او وساطت كند، خداوند نظر رحمت بر او مى افكند، و سزاوار است كه او را هيچ گاه عذاب نكند، و چنانچه بدون درخواست برادرش در كارى براى او وساطت كند پاداش هفتاد شهيد خواهد داشت. و هر كس ماه رمضان روزه بگيرد و زبان خود را نگاه دارد و سكوت كند، و گوش و چشم و عورت و ساير اعضاى خود را از دروغ و حرام و غيبت حفظ نمايد و قصدش تقرّب به خدا باشد، خداوند او را چنان مقرّب مى سازد كه دستش به زانوهاى ابراهيم خليل (عليه السّلام) مى رسد. و هر كس چاهى براى آب حفر كند تا به آب برسد و آن را به مسلمانان ببخشد، براى او پاداشى مانند پاداش كسى كه از آن آب وضو گرفته و نماز گزارده است خواهد بود، و نيز به شمارۀ موى بدن هر انسان يا چهارپا يا درنده يا پرنده اى كه از آن استفاده كرده است پاداش آزاد كردن هزار بنده را خواهد داشت، و روز قيامت به عدد ستارگان آسمان مردمى به شفاعت او بر حوض قدس وارد خواهند شد. گفتيم: اى رسول خدا، حوض قدس چيست؟ حضرت سه بار فرمود: حوضى است كه مخصوص من است.و هر كس براى مسلمانى قبرى حفر كند و آن را به حساب خدا بگذارد، خداوند بدن او را بر آتش دوزخ حرام مى سازد و در بهشت خانه اى به او مى بخشد، و روز قيامت او را بر حوضى وارد مى كند كه جامهاى نهاده بر سر آن به شمار ستارگان آسمان و وسعت آن حوض به اندازۀ فاصلۀ ميان ايله و صنعاء است. و هر كس جنازۀ مسلمانى را غسل دهد و امانت را در مورد او رعايت كند، براى او در برابر هر مويى پاداش آزاد كردن يك بنده است، و يك صد درجه رتبۀ او بالا مى رود. در اين ميان عمر بن خطّاب گفت: اى رسول خدا، چگونه امانت را در مورد او رعايت كند؟ فرمود: عورتش را بپوشاند و عيوبش را مستور دارد. و اگر ستر عورت او نكند و عيوبش را نپوشاند اجرش تباه مى شود و در دنيا و آخرت زشتيهايش آشكار مى گردد. و هر كس بر جنازۀ مسلمانى نماز بگزارد، جبرئيل با هفتاد هزار هزار فرشته بر او درود مى فرستند و گناهان قديم و جديد او آمرزيده مى شود، و اگر همان جا بماند تا او را دفن كنند و او بر بدن ميّت خاك بريزد و از تشييع بازگردد، براى او به هر قدمى از آنجا كه به همراه جنازه حركت كرده تا به خانه اش مى رسد-يك قيراط پاداش-است، و قيراط مانند كوه احد است كه در ميزان عملش مى نهند و برابر آن به او اجر مى دهند. و هر كس از خوف خدا اشك از چشمانش جارى شود، در برابر هر قطره اى از قطرات اشك او هم وزن كوه احد پاداش در ميزان عملش مى نهند، و نيز در برابر هر قطره اى چشمه اى از بهشت به او مى دهند كه در كنار آن شهرها و كاخهايى است كه هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و بر قلب هيچ بشرى خطور نكرده است.و هر كس بيمارى را عيادت كند، براى هر گامى كه برداشته تا وقتى به خانه اش باز مى گردد هفتاد هزار هزار حسنه ثبت مى شود، و هفتاد هزار هزار گناه از نامۀ عملش محو مى گردد، و هفتاد هزار هزار درجه براى او بالا مى رود، و هفتاد هزار هزار فرشته مأمور مى شوند كه او را در قبرش ديدار كنند و تا روز قيامت براى او آمرزش بخواهند. و هر كس جنازه اى را تشييع كند، براى هر گامى كه برداشته تا وقتى به خانه اش باز مى گردد يك صد هزار هزار حسنه ثبت مى گردد، و يك صد هزار هزار گناه از او زدوده مى شود، و يك صد هزار هزار درجه براى او بالا مى رود؛ و اگر بر او نماز بگزارد، چون خود از دنيا برود جنازه اش را يك صد هزار فرشته تشييع مى كنند و همه تا بازگشت از دفن او براى وى طلب آمرزش مى كنند؛ و اگر براى دفن آن جنازه نيز حضور داشته باشد، خدا هزار فرشته مى گمارد كه تا روز رستاخيز براى او طلب آمرزش كنند.و هر كس به قصد حج يا عمره از خانه بيرون رود، براى هر گامى كه برمى دارد تا وقتى كه باز مى گردد براى او هزار هزار حسنه خواهد بود، و هزار هزار گناه از او محو خواهد شد، و هزار هزار درجه براى او بالا خواهد رفت، و عوض هر درهمى كه در اين راه خرج مى كند هزار هزار درهم، و عوض هر دينارى هزار هزار دينار نزد پروردگارش پاداش خواهد داشت، و نيز در برابر هر كار نيكى كه در اين راه انجام دهد تا وقتى كه باز مى گردد هزار هزار حسنه براى او خواهد بود، و همواره در حفظ و حراست الهى مصون مى ماند. و چنانچه در اين سفر از دنيا برود او را به بهشت مى برد، و اگر سالم بازگشت پيروز و كامياب و آمرزيده باز مى گردد و دعايش مستجاب مى شود. حال كه چنين است دعاى او را غنيمت بشماريد، زيرا خدا دعاى او را رد نمى كند، و اوست كه روز قيامت شفاعتش در حق يك صد هزار تن پذيرفته مى شود. و هر كس خانواده كسى را كه به حج يا عمره رفته به خوبى سرپرستى كند، پاداشى كامل مانند پاداش آن شخص خواهد داشت، بى آنكه از پاداش آن زائر چيزى كاسته شود.و هر كس براى مرزدارى يا جهاد در راه خدا از خانه خارج شود، براى او در برابر هر گامى كه برمى دارد هفتصد هزار حسنه ثبت مى گردد، و هفتصد هزار گناه از او زدوده مى شود، و هفتصد هزار درجه براى او بالا مى رود، و پيوسته در حراست خدا خواهد بود تا وقتى كه از دنيا برود، و با هر مرگى كه بميرد شهيد از دنيا رفته است، و اگر زنده بازگردد آمرزيده بازگشته و دعايش مستجاب خواهد بود. و هر كس براى ديدار برادر دينى اش گام بردارد، براى او در برابر هر گامى كه برداشته تا وقتى كه به خانه اش باز مى گردد پاداش آزاد كردن يك صد هزار برده است، و يك صد هزار گناه از او محو مى شود، و يك صد هزار حسنه براى او ثبت مى گردد. به ابو هريره گفتند: مگر رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) نفرمود: هر كس يك برده آزاد كند همان فداى او از آتش خواهد بود؟ ابو هريره گفت: ما نيز چنين سخنى را با پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) در ميان گذاشتيم، پيامبر (صلّى الله عليه و آله) فرمود: آرى، ولى براى اين شخص درجاتى نزد خداوند در گنجهاى عرشش بالا مى برند و هر كس براى خشنودى خدا و بينش در دين قرآن بياموزد، به قدر پاداشى كه به فرشتگان و پيامبران و مرسلين مى دهند به او پاداش خواهند داد.و هر كس براى خودنمايى و شهرت طلبى قرآن بياموزد و بخواهد بدين وسيله با بى خردان جدال كند و بر دانشمندان فخر فروشد و به دنيا برسد، خداوند در روز قيامت استخوانهاى او را پراكنده مى سازد، و هيچ كس در دوزخ عذابش سخت تر از او نيست، و هيچ گونه عذابى در دوزخ نيست مگر اينكه او را به آن به سبب خشمى كه خدا بر او گرفته است معذّب مى كنند.و هر كس قرآن را بياموزد و در فرا گرفتن دانش فروتنى كند و براى خشنودى خدا آن را به بندگان خدا تعليم دهد، هيچ كس در بهشت پاداشش افزون تر از او نيست و مقام و منزلتش بالاتر از او نخواهد بود، و در بهشت هيچ جايگاه و مقام بلند و ارجمندى نيست جز اينكه او در آن بهترين نصيب و گرامى ترين جايگاه را خواهد داشت. آگاه باشيد كه علم از عمل بهتر است، و ملاك دين تقوا و پرهيزگارى است. بدانيد كه عالم كسى است كه به علم خود عمل مى كند، اگر چه عملش اندك باشد. هان! هرگز كارى را كوچك مشماريد، هر چند در نظرتان كوچك باشد، زيرا گناه كوچك با وجود اصرار، كوچك نخواهد بود، و گناه بزرگ با وجود استغفار، بزرگ به شمار نمى آيد. آگاه باشيد كه خداوند شما را در كارهايتان-حتى از انگشتى كه يكى از شما بر جامۀ برادرش نهاده است- بازخواست خواهد كرد. پس اى بندگان خدا، بدانيد كه هر كسى با آن عقيده اى كه از دنيا رفته است زنده مى شود، و البته خداوند بهشت و دوزخ هر دو را آفريده است، پس هر كه دوزخ را بر بهشت برترى دهد با حسرت و نوميدى باز مى گردد، و هر كه بهشت را برگزيند كامياب مى شود و با كاميابى باز خواهد گشت، زيرا خداوند فرموده است:«هر كس از آتش دور نگاه داشته شود و او را به بهشت برند كامياب گشته است» بدانيد كه پروردگارم به من فرمان داده است كه با مردم مبارزه كنم تا «لا اله الاّ اللّٰه» بگويند، و اگر اين كلام را بر زبان جارى كنند، نسبت به جان و مالشان از جانب من در امان خواهند بود، مگر آنجا كه ريختن خون يا تصرف در اموالشان حق باشد، و حسابشان بر عهدۀ خداست.آگاه باشيد كه خداوند بزرگ هيچ چيزى را از آنچه دوست داشته فرو گذار نكرده مگر اينكه آن را براى بندگانش بيان كرده، و هيچ چيزى را از آنچه ناپسند داشته باقى نگذاشته مگر اينكه آن را نيز براى بندگانش بيان نموده و آنها را از آن بر حذر داشته است، تا هر كه هلاك شدنى است پس از اتمام حجت هلاك شود، و هر كه در خور حيات است از روى دليل زنده بماند. بدانيد كه خداوند ستم نمى كند، و از هيچ ستمى نمى گذرد، و همواره در كمينگاه است «تا به كسانى كه كارهاى زشت كرده اند سزاى كارشان را بدهد، و نيكوكاران را نيز از بهترين پاداش برخوردار سازد» هر كس نيكى كند به سود خود كرده و هر كس بدى كند به زيان خود كرده است، و پروردگار تو هرگز به بندگان خود ستم نخواهد كرد.اى مردم، من پير شده ام و استخوانهايم سست شده و جسمم از كار افتاده و خبر مرگم به من رسيده و اجلم نزديك شده، و سخت مشتاق لقاى پروردگارم شده ام، و گمانم اين است كه اين آخرين ديدار من با شماست، من تا زنده ام مرا خواهيد ديد، و چون در گذشتم خداوند سرپرست و نگهبان مردان و زنان با ايمان خواهد بود، و سلام و رحمت و بركات خدا بر شما باد.در اين هنگام گروهى از انصار، پيش از آنكه پيامبر (صلّى الله عليه و آله) از منبر به زير آيد، به سوى او شتافتند و همگى گفتند: اى رسول خدا، خداوند ما را فداى تو گرداند، و پدر و مادر ما فدايت گردند، چه كسى در برابر اين سختيها مقاومت مى كند؟ و چگونه زندگى پس از اين روز گواراست؟ رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) فرمود: پدر و مادرم فداى شما باد، من در بارۀ امّتم با پروردگار خود بسيار گفتگو كرده ام، و خدا به من فرموده است كه در توبه تا روزى كه در صور دميده مى شود باز است.سپس پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله) به ما روى كرد و فرمود: هر كس يك سال پيش از مرگ خود توبه كند خدا توبه اش را مى پذيرد. بعد فرمود: يك سال زياد است، هر كس يك ماه قبل از مرگش توبه كند خدا توبه اش را قبول مى كند. باز فرمود: يك ماه زياد است، هر كس يك هفته پيش از مرگش توبه كند خدا توبه اش را مى پذيرد. سپس فرمود: يك هفته زياد است، هر كس يك ساعت پيش از مرگ خود توبه كند خدا توبۀ او را قبول مى كند. باز هم فرمود: يك ساعت زياد است، هر كس نفسش به اينجا رسد-و با دست اشاره به گلوى خود فرمود-و توبه كند خداوند توبه اش را مى پذيرد. راوى مى گويد: سپس پيامبر (صلّى الله عليه و آله) از منبر به زير آمد، و اين آخرين خطبه اى بود كه رسول خدا (صلّى الله عليه و آله) ايراد فرمود تا آنكه به جوار رحمت حق پيوست.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه انصاری ؛ ج 1 , ص 583
ص: 293