در حریم طوس

شامل:

زیارتنامه ها، گذری بر زندگی، پاداش زیارت،

معرفت امام، معجزات و کرامات امام هشتم علیه السّلام

تألیف:سیّد محمّد حسینی قزوینی

ص:2

گراميداشت.(1)

از ديگر معانی آن: اصلاح و تقويت خويشتن(2) عزيمت بسوی كعبۀ مقصود جهت گراميداشت او و شركت در محفل انس او.(3)

جالب است كه همۀ اين معانی با زائران ارض اقدس و راهيان مشهد مقدّس، كمال انطباق را دارد.

آری !! زيارت، ديدار مشتاقانه ای است با مقام خلافت كليّۀ الهی و اسمای حسنای خداوندی و مقام مشيّت پروردگاری.(4)

و زيارت، حضور آگاهانه ای است در محضر جلوۀ جمال حق و كمال مطلق. (5)

زيارت، ترنّم شيوا و رسای عاشقانه ای است برای كسب فيوضات سرمدی، با واسطۀ فيض ميان ربّ و مربوب، خالق و مخلوق و آفريدگار و آفريده.

ص:4

زيارت، ارتباط معنوی و ملكوتی است با انسان كامل كه سلطۀ قدرت او به اذن خدا، تمام هستی و ماسوی اللّه را فراگرفته.

زيارت، نشانه وفاداری صادقانۀ هر مأموم است به امام و رهبر خويش كه سازندگی ابعاد وجودی وتأمين سعادت دو سرای خود را در گرو و رهنمود الهی او می بيند.

زيارت، ابراز علاقه فطری و ذاتی هر انسان آزاد و مسئول ومتعهّد است، در برابر انسان كامل الهی كه مظهر اسماء جمال و كمال خداوندی است.

اهل سنّت نقل نموده:

حديث «من زار قبری وجبت له شفاعتی.» را از 41كتاب و حديث «من حجّ وزار قبری بعد وفاتی كمن زارنی فی حياتی.» را از 25 مأخذ از مآخذ اهل سنّت آورده است.

تا آنجا كه 22 روايت با تعابير مختلف در اين زمينه از منابع متعدد اهل سنّت، ذكرنموده است.(1)

پس از ذكر احاديث ياد شده، مطالبی از 41 نفر از شخصيّتها و علمای بزرگ اهل سنّت، در رابطه با فضيلت و پاداش زيارت قبر حضرت رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم نقل كرده است.

(2).

آنگاه به آداب زيارت از ديدگاه علمای اهل سنّت پرداخته و در پايان كيفيّت زيارت قبر رسول اكرم و ائمّه بقيع عليهم السّلام وشهدای احد و ديگر افراد و همچنين توسّل و استشفاع وتبرّک به قبر مطهّر رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم را از منابع و مآخذ آنان نقل نموده است.

ميان همۀ ملل و اقوام جهان رايج بوده و در صدر اسلام نيز به اين روش و سنّت تاريخی همراه با شور و شوق عمل می شد.

رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم در سفر حجّةالوداع هنگام زيارت قبر مادرش، اشک غم از چشمان مباركش آنچنان سرازير بود كه همۀ حاضران به گريه در آمدند. (1)

حضرت زهراعليهاالسّلام به زيارت قبر جناب حمزه می رفت(2) و در كنار قبر مطهّر رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم نماز بجاي مي آورد وگريه می کرد. (3)

حضرت باقرعليه السّلام مراسم حج را مقدّمه آمدن به حضور امام و اعلام وفاداری به ولايت آن می داند. (1)

حضرت رضاعليه السّلام زيارت رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم چه در حال حيات و چه بعد از رحلت را، معادل زيارت خداوند تبارک وتعالی می داند.(2)

در روايتی، حضرت رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم به امام حسن مجتبی عليه السّلام می فرمايد:

«هر كس مرا يا پدرت و يا برادرت حسين و تو را، چه در حال حيات و چه بعد از مرگ، زيارت كند، من او را ازگرفتاريهای قيامت نجات خواهم داد.» (3)

اين مقدّمه را با يک حديث جامعی از منابع معتبر شيعه به پايان می بريم:

رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم خطاب به اميرمؤمنان علی عليه السّلام فرمود:

«ای ابوالحسن! خداوند قبر تو و قبور فرزندانت را بقعه ای ازبقاع بهشتی و قطعه ای از قطعات جنت قرار داده است. خداوند دلهای نجيبان و برگزيدگان بندگانش را به طرف شما گرايش داده است، آنها جهت تقرّب به خداوند و محبّت به

ص:8

رسول خدا، در راه رسيدن به قبور شما هر ذلّت و اذيّتی را بر خود هموار می كنند و فراوان به زيارت قبور شما می آيند، آنها از ويژه افرادی هستند كه به شفاعت من راه يافته و به حوض من وارد می شوند. آنها در بهشت، به زيارت من نائل خواهند شد.

يا علی! كسانی كه در آبادی قبور شما تلاش كنند و ملتزم به زيارت شما باشند، همانند كسانی هستند كه در ساختن بيت المقدّس مددكار حضرت سليمان بن داود باشند.

آنان كه قبور شما را زيارت كنند، همانند كسانی هستند كه بعد از حَجّةالاسلام، هفتاد حج، بجا آورده باشند و به هنگام بازگشت از زيارت شما، از گناهان پاک می شوند مانند روزی كه از مادر متولّد شده اند.

ای علی! دوستان و دوستدارانت را بشارت بده به نعمتهايی كه چشمی نديده، گوشی نشنيده و بر قلب بشری خطور نكرده است.

ولكن افراد پست و فرومايه زائران قبور شما را نكوهش می كنند، گويی به گناه ناشايستی دست يازيده اند، آنها بدترين امّت من هستند، شفاعت من به آنها نمی رسد و بر حوض من وارد نمی شوند.» (1)

ص:9

بلكه برای هر شبانه روز، يک غسل كافی است.(1)

لباسهای تازه و پاكيزه اش را بپوشد.

در آستانه بايستد و اذن دخول بخواند، هر وقت دلش رقّت پيدا كرد و اشكش سرازير گردد، وارد شود.

با اعتقاد به اينكه حضرت او را می بيند و سخنانش را می شنود و جواب سلام او را می دهد وارد حرم شود و نهايت خضوع و خشوع و وقار را رعايت كند و در تمام مدّت تشرّف، حضور قلبش را حفظ نمايد.

به هنگام تشرّف، پای راستش را مقدّم بدارد و در وقت خروج از حرم، پای چپ را مقدّم بدارد.

به هنگام بوسيدن آستانه، از سجده كردن پرهيز كند.

در حرم هرگز با صدای بلند صحبت نكند.

هرگز مزاحم ديگر زائران نشود و اگر قصد ارشاد وهدايت دارد، با زبان خوش و رعايت ادب، تذكّر دهد.

در احترام زوّار و خدّام تلاش كند، كه احترام آنها احترام امام عليه السّلام است.

در پيش روی مبارک، پشت به قبله بايستد و زيارت

ص:11

بخواند.

سپس به طرف بالای سر برود و رو به قبله دعا كند.

آنگاه دو ركعت نماز زيارت، در بالای سر بخواند. در نماز زيارت بهتر آن است كه در ركعت اوّل بعد از حمد، سوره «يس» و در ركعت دوّم بعد از حمد، سوره «الرّحمن» را بخواند و در قنوت نماز، حوايج خود را از خدا بخواهد.

امام هادی عليه السّلام فرمود: «هر حاجتمندی، قبر جدّم امام رضاعليه السّلام را در طوس زيارت كند در حاليكه باغسل باشد و بالای سر، دو ركعت نماز بخواند و در قنوت حاجت خود را از خدا بخواهد، خداوند دعايش را مستجاب می كند؛ مگر اينكه چيز خلاف شرع و يا قطع رحم از خدا بخواهد.»

(1)

بعد از نماز زيارت، دعای بعد از زيارت را بخواند.

در دعا و مناجات اصرار كند و از دعاهای مأثور چون «مكارم الاخلاق» و «عالية المضامين» غفلت نكند.

خدا را به حق امام عليه السّلام سوگند دهد تا او را مشمول شفاعت حضرتش قرار دهد.

امام عليه السّلام را به حق مادرش حضرت زهراعليهاالسّلام، پدرش حضرت موسی بن جعفر و فرزند دلبندش حضرت امام

ص:12

جواد عليهم السّلام قسم دهد كه او را مورد عنايت خود قرار دهد.

در رأس همه حوايج خود، برای فرج حضرت بقيّةاللّه (ارواحنا فداه) دعا كند.

بعد از فراغت از زيارت و نماز و دعا، اگر موجب ايذای ديگران نباشد، خود را به كنار ضريح مقدّس برساند، طرف راست صورت را بر ضريح مقدّس بگذارد و دعا كند.

هرگز خيال نكند كه اگر از دور زيارت كند به ادب مقرونتر است.

از گناهان گذشته اش توبه كند و تصميم قطعی بگيرد كه در آينده، خود را به گناه آلوده نكند.

مستحب است كه زائر از طرف پدر، مادر، خويشان، دوستان، حق داران و سفارش كنندگان، به نيابت زيارت كند.

در حرم مطهّر، قرآن كريم تلاوت كرده و به امام عليه السّلام هديه كند.

در نماز زيارت و يا هر نمازی كه در حرم می خواند، هرگز جلوتر از قبر مطهّر نايستد، زيرا به فتوای فقهای معاصر، نماز خواندن در موازات قبر معصوم و جلوتر از آن اشكال دارد.(1)

ص:13

اگر در وسط زيارت، نماز جماعت برپا شود، بهتر است كه زيارت را قطع كرده به نماز جماعت بپردازد و بعد از نماز، زيارتش را تكميل نمايد.

در حرم امام هشتم عليه السّلام از نماز جعفر طيّار غفلت نكند كه بسيار تأكيد شده است.

به هنگام خروج از حرم، پشت به ضريح نكند.

كوشش كند كه حال و روحيۀ او بعد از زيارت بهتر از قبل باشد، زيرا زيارت امام هشتم عليه السّلام اگر قبول شود، موجب آمرزش گناهان و ريزش وزر و وبال می شود.

در مدّت اقامتش در مشهد، نمازها را در حرم بخواند و فضيلت نماز در حرم مطهّر ائمّه عليهم السّلام بيشتر از نماز در مساجد است و در روايتی آمده كه: «هر يک ركعت نماز در حرم حضرت اميرعليه السّلام معادل دويست هزار ركعت است.»(1)

چون قصد مراجعت كند، زيارت وداع بخواند.

سعی كند كه به هنگام بازگشت به وطن، با نورانيّت باشد ووضعش نسبت به قبل از تشرّف، فرق كرده باشد.

بانوان محترم همواره، خصوصاً در مشهد مقدّس و بالأخصّ به هنگام تشرّف بر حجاب خود مواظب باشند.

ص:14

تلاش كند كه در هر فرصتی خود را به مشهد مقدّس برساند و از فيوضات حرم مطهّر آن امام رئوف بهره مند شود، بويژه در ايّام زيارتی.(1)

ايّام زيارتی حضرت امام رضا عليه السّلام در طول سال بسيار است كه از آن جمله است:

1 - ماه رجب، به خصوص روز اوّل آن.

2 - 11 ذيقعده، كه روز ولادت آن حضرت است.

3 - 23 ذيقعده، كه روز مخصوص زيارتی آن حضرت است از دور و نزديک.

4 - 25 ذيقعده، كه روز «دحوالأرض» است.

5 - آخر صفر، كه روز شهادت آن حضرت است.

6 - ششم رمضان، كه روز ولايتعهدی آن حضرت است.

7 - اعياد و وفيات و ديگر مناسبات اسلامی.

سيّد محمّد حسينی

شعبان المعظم 1414 ه . ق

ص:15

خود را بخواهد خداوند حاجت او را خواهد داد

فانّه يستجيب له ما لم يسأل

مگر اينكه چيز گناه و يا قطع رحم از خدا بخواهد

فی مأثم او قطيعة رحم فانّ

زيرا حرم مطهّر آن حضرت باغی از باغهای بهشت

موضع قبره لبقعة من بقاع الجنّة

است و هرمؤمنی او را در آن مكان مقدّس زيارت

لايزورها مؤمن الاّ اعتقه اللّه تعالی

كند، خداوند او را ازآتش دوزخ نجات داده و وارد

من النار و ادخله دار القرار

بهشت خواهد نمود.

ص:17

اَللّٰهُمَّ اجْعَلْهُ لی طَهُوراً و َشِفٰاءً

خدايا! اين غسل رابرای من مايۀ پاكی و شفا قرارده

و هنگام خروج ازمنزل بگو:

وتقول حين تخرج:

بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ وَاِلَی اللّٰهِ وَاِلَی ابْنِ رَسُولِ اللّٰهِ

بنام خدا و به كمک خدا وبسوی خدا وبسوی فرزند پيامبر خدا

حَسْبِیَ اللّٰهُ تَوَكَّلْتُ عَلَی اللّٰهِ اَللّٰهُمَّ اِلَيْکَ

مرا خدا كفايت خواهد كرد و بر او توكّل می كنم. پروردگارا توجّه من

تَوَجَّهْتُ وَاِلَيْک قَصَدْتُ وَماعِنْدَک اَرَدْتُ

بسوی تست و مقصد من توهستی وآنچه از پاداش نزد تُست، من اراده كرده ام

پس هنگام بيرون رفتن از درب منزل بگو:

فاذا خرجت فقف علی باب دارک وقل:

اَللّٰهُمَّ اِلَيْکَ وَجَّهْتُ وَجْهی وَعَلَيْکَ خَلَّفْتُ

خدايا! به سوی تو رو می كنم و خانواده ام

اَهْلیٖ وَمالیٖ وَماخَوَّلْتَنیٖ وَبِکَ وَثِقْتُ

واموالم و تمام نعمتهايی كه به من عطاكرده ای به تو می سپارم

ص:19

فَلاتُخَيِّبْنیٖ يا مَنْ لا يُخَيِّبُ مَنْ اَرادَهُ

وبه تواطمينان دارم مرامحروم مكن ای خدايی كه محروم نمی سازی هرآنكه رو به سوی

وَلايُضَيِّعُ مَنْ حَفِظَهُ صَلِ عَلي مُحَمَّدٍوَالِ مُحَمَّدٍ

توآورد وتباه نمی سازی آنچه درحفظ وپناه توباشد پس درودفرست برمحمّد

وَاحْفَظْنیٖ بِحِفْظِکَ فَاِنَّهُ لايُضَيِّعُ مَنْ حَفِظْتَ

وآل او ومرا در پناه خود حفظ فرما زيرا آنچه در پناه تست تباه نمی گردد

آنگاه كه به سلامتی رسيدی، غسل زيارت بجای

فاذا وافيت سالماً فاغتسل

آور و هنگام غسل بگو:

وقل حين تغتسل:

اَللّٰهُمَّ طَهِّرْنیٖ وَ طَهِّرْلیٖ قَلْبیٖ وَ اشْرَحْ لیٖ

خدايا! پاكم كن و دلم را پاک گردان و مرا شاد بنما

صَدْریٖ وَ اَجْرِ عَلیٰ لِسانیٖ مِدْحَتَکَ وَ

و مدح و محبّت و ستايش خودت را بر زبانم جاری ساز، زيرا

مَحَبَّتَکَ وَ الثَّنٰاءَ عَلَيْکَ فَاِنَّهُ لاٰ قُوَّةَ اِلاّٰ بِکَ وَ

كه هيچ نيرويی جز بوسيله تو نيست و يقين دارم

ص:20

قَدْ عَلِمْتُ اَنَّ قِوامَ دينی اَلتَّسْليمُ لِاَمْرِکَ وَ

كه قوام دين من در تسليم شدن در برابر فرمان تو و پيروی

الْاِتِّباعُ لِسُنَّةِ نَبِيِّکَ وَ الشَّهٰادَةُ عَلیٰ جَميٖعِ

از راه و روش پيامبر تو و گواهی دادن بر همه خلق تست

خَلْقِکَ اَللّٰهُمَّ اجْعَلْهُ لیٖ شِفٰاءً وَنُوراً اِنَّکَ عَلیٰ

خدايا! اين را برای من شفا و نور قرار ده

كُلِّ شَیْءٍ قَديرٌ.

زيرا كه تو به هر چيز توانايی.

نَبِيِّکَ صَلَوٰاتُکَ عَلَيْهِ وَاٰلِهِ وَقَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ اَنْ

پيامبرت ايستاده ام و منع نمودی از اينكه مردم

يَدْخُلُوا اِلاّٰ بِاِذْنِهِ فَقُلْتَ يٰااَيُّهَاالَّذينَ اٰمَنُوا

بدون اجازه وارد آنها شوند و فرمودی: اي ايمان آورندگان!

لاتَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِیِّ اِلاّٰ اَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ اَللَّهُمَّ

به خانه های پيامبر بدون اجازه داخل نشويد. ای پروردگارا!

اِنّی اَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هٰذَا الْمَشْهَدِالشَّريفِ

من به احترام و عظمت صاحب اين حرم مطهّر

فی غَيْبَتِهِ كَما اَعْتَقِدُها فی حَضْرَتِهِ وَاَعْلَمُ اَنَّ

در غيابش همانند حضورش معتقد هستم و يقين دارم كه

رَسُولَکَ وَخُلَفٰائَکَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَحْيٰاءٌ عِنْدَکَ

پيامبرت و خلفای گرامت زنده اند واز روزییی

يُرْزَقُونَ يَرَوْنَ مَقٰامی وَيَسْمَعُونَ كَلٰامی

و نعمتهای نزد تو بهره مند هستند. و مرا می بينند و كلام مرا می شنوند

وَ يَرُدُّونَ سَلٰامی وَاَنَّکَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعی

و جواب سلام مرا می دهند و مرا (بخاطرعدم شايستگی) از شنيدن

ص:22

كَلاٰمَهُمْ وَفَتَحْتَ بٰابَ فَهْمیٖ بِلَذيذِ مُنٰاجٰاتِهِمْ

كلام آنان محروم ساخته ای و لذت مناجات آنان را بر من چشانده ای

وَاِنّی اَسْتَأْذِنُکَ يٰا رَبِّ اَوَّلاً وَاَسْتَأْذِنُ رَسُولَکَ

پروردگارا! در مرتبه اوّل از تو اجازه می خواهم و در مرتبه

صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهِ ثٰانِياً وَاَسْتَأْذِنُ خَليفَتَکَ

دوّم از پيامبرت اذن می طلبم و در مرتبه سوّم از خليفه ات، اين

الْاِمٰامَ الْمُفْتَرَضَ عَلیَّ طاعَتُهُ عَلِیَّ بْنَ مُوسَی

امام كه اطاعت آن را بر من واجب نموده ای يعنی امام علی بن موسی عليه السّلام

الرِّضٰا عَلَيْهِ السَّلاٰمُ وَالْمَلٰائِكَةَ الْمُوَكَّلينَ

و از ملائكه پاسدار اين حرم پاک، رخصت می جويم كه

بِهٰذِهِ الْبُقْعَةِ الْمُبٰارَكَةِ ثالِثاً ءَاَدْخُلُ يٰا رَسُولَ اللّٰهِ

داخل اين حرم مطهّر شوم. ای پيامبر خدا ! آيا به من اجازه می دهی داخل

ءَاَدْخُلُ يا حُجَّةَ اللّٰهِ ءَاَدْخُلُ يٰا مَلائِكَةَاللَّهِ

شوم؟ ای حجّت خدا! به من اذن می دهی؟ ای ملائكه

الْمُقَرَّبينَ الْمُقيمينَ فی هٰذَالْمَشْهَدِ فَأْذَنْ لی

مقرّب مقيم در اين حرم نورانی! به من رخصت می دهيد؟

ص:23

يامَوْلایَ فِی الدُّخُولِ اَفْضَلَ ما اَذِنْتَ لِأَحَدٍ مِنْ

ای مولای من! به من اجازه ده به بهترين نحوی كه به اوليای خوداجازه می دهی

اَوْلِيٰائِک فَاِنْ لَمْ اَكُنْ اَهْلاً لِذلِکَ فَاَنْتَ اَهْلٌ لِذلِکَ

تاداخل حرم مطهّرگردم.اگرچه من سزاواراين چنين اجازه نيستم،ولی توشايستۀآنی

«پس ببوس عتبۀ مباركه را و داخل شو.» درحالی كه

ثمّ قبّل العتبة وادخل والبس اطهر ثيابک

پاكيزه ترين لباسهای خود را پوشيده ای و با پای

وامش حافياً و عليک السكينة والوقار

برهنه وآرامش و وقارگام بردار و به ياد خدا باش وبگو:

بالتكبير والتهليل والتسبيح و التمجيد

اَللَّهُ اَكْبَرُ وَ لااِلهَ اِلاَّ اللَّهُ وسُبْحٰانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُلِلَّهِ

خدابزرگتراز آنست كه بوصف آيد،جز اومعبودی نيست، ازهرعيب منزّه وستايشهامخصوص اوست

وگامهای خود را كوتاه بردارچون داخل حرم شدی بگو:

وقصّر خطاياک وقل حين تدخل:

بِسْمِ اللّٰهِ وَ بِاللّٰهِ وَ عَلیٰ مِلَّةِ رَسُولِ اللّٰه صَلَّی

به نام خدا و به كمک خدا و در حاليكه بر آيين رسول خدا صلی اللّٰه عليه و آله وسلم

ص:24

اللّٰهُ عَلَيْهِ وَ اٰلِهِ اَشْهَدُ اَنْ لاٰ اِلهَ اِلاَّ اللّٰهُ وَحْدَهُ

هستم شهادت و گواهی می دهم براينكه معبود حقّی جز خدای يگانه

لٰا شَريکَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ

نيست و او يكتا و بی شريک است و گواهی می دهم كه حضرت محمّد بنده

رَسُولُهُ وَ اَنَّ عَلِيّاً وَلِيُّ اللّٰهِ

و پيامبر اوست و حضرت علی عليه السّلام خليفۀ اوست

كنار ضريح برو و روبروی آن حضرت پشت به قبله

و سر حتّی تقف علی قبره تستقبل وجهه بوجهک واجعل القبلة

بايست و بگو:

بين كتفيک وقل:

اَشْهَدُ اَنْ لٰا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لٰا شَريکَ لَهُ وَ

گواهی می دهم كه معبود حقّی جز خدای يكتا نيست و شريكی ندارد

اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَنَّهُ سَيِّدُ

و گواهی می دهم كه محمّد صلی اللّٰه عليه و آله وسلم بنده و فرستاده اوست و اينكه او آقای

الْاَوَّلينَ وَ الْٰاٰخِرينَ وَ اَنَّهُ سَيِّدُ الْاَنْبِيٰاءِ

اوّلين و آخرين است و او آقاي پيامبران

ص:25

وَالْمُرْسَلينَ اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ

و فرستاده شدگان است خدايا درود فرست برمحمّد صلی اللّٰه عليه و آله وسلم كه بنده و فرستاده

وَ رَسُولِکَ وَ نَبِيِّکَ وَ سَيِّدِ خَلْقِکَ اَجْمَعيٖنَ

و پيامبر تست و آقای همۀ خلائق است آن درودی را

صَلوٰاةً لاٰيَقْویٰ عَلیٰ اِحْصٰائِهٰا غَيْرُکَ اَللّٰهُمَّ

كه غير تو كسی را توانايی شمارش آن نيست. خدايا! رحمت

صَلِّ عَلیٰ اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِيِّ بْنِ اَبيطٰالِبٍ

بفرست بر امير مؤمنان علی بن ابيطالب كه بندۀ تو

عَبْدِکَ وَاَخی رَسُولِکَ الَّذِی انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِکَ

و برادر پيامبر تست كه او را با علم و آگاهی خود انتخاب فرمودی

وَ جَعَلْتَهُ هادِياً لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِکَ وَ

و هدايتگر بندگان مورد نظر خود قرار دادی

الدَّليلَ عَلی مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسٰالاتِکَ وَ دَيّٰانَ

و رهنمود مردم بر كسی كه جهت انجام رسالت مبعوث نموده ای

الدّينِ بِعَدْ لِکَ وَ فَصْلِ قَضٰائِکَ بَيْنَ خَلْقِکَ

و حكومت كنندۀ در دين به عدالت و جدا كنندۀ حق از باطل ميان خلايق

ص:26

وَ الْمُهَيْمِنَ عَلیٰ ذلِکَ كُلِّهِ وَ السَّلٰامُ عَلَيْهِ وَ

و حافظ و نگهبان بر همۀ اينها قرار دادي و سلام و رحمت

رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكاتُهُ اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ فاطِمَةَ

و بركات خدا بر او باد. خدايا! رحمت فرست بر حضرت فاطمه عليها السّلام

بِنْتِ نَبِيِّکَ وَ زَوْجَةِ وَلِيِّکَ وَ اُمِّ السِّبْطَيْنِ

دختر پيامبر خود و همسر ولیّ خود و مادر

الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبٰابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ

حضرت حسن عليه السّلام و حضرت حسين عليه السّلام كه آقای جوانان اهل بهشتند

الطُّهْرَةِ الطَٰاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ التَّقِيَّةِ النَّقِيَّةِ

آن بانوی پاک طينت و پاک و پاكيزه و پرهيزكار

الرَّضِيَّةِ الزَّكِيَّةِ سَيِّدَةِ نِسٰاءِ اَهْلِ الْجَنَّةِ

خوش باطن پسنديده پاكروش، بانوی همۀ بانوان اهل بهشت،

اَجْمَعينَ صَلوٰةً لايَقْوی عَلیٰ اِحْصائِهاغَيْرُکَ

رحمتی كه غيراز تو كسی قادر به شمارش آن نيست

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سِبْطَیْ

خدايا! رحمت فرست بر حسن عليه السّلام و حسين عليه السّلام دو نوۀ

ص:27

نَبِيِّکَ وَسَيِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِالْقٰائِمَيْنِ فی

پيامبرت و دو آقاي جوانان اهل بهشت آن دو قيام كننده در

خَلْقِکَ وَالدَّليلَيْنِ عَلیٰ مَنْ بَعَثْتَ بِرِسالاتِکَ

ميان آفريدگانت و رهنمود مردم بر كسی كه برای رسالت مبعوث نموده ای

وَ دَيّٰانَیِ الدّينِ بِعَدْلِکَ وَ فَصْلَیْ قَضائِکَ

و حكومت كنندگان در دين به عدالت و جدا كنندگان حق از باطل

بَيْنَ خَلْقِکَ اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلی عَلِیّ بْنِ الْحُسَيْنِ

ميان خلايق، خدايا! رحمت فرست بر حضرت علی بن الحسين عليهما السّلام

عَبْدِکَ الْقائِمِ في خَلْقِکَ وَ الدَّليلِ عَلیٰ مَنْ

كه بنده تو و قيام كننده بحق در ميان خلايق و رهنمود مردم بر کسی كه

بَعَثْتَ بِرِسٰالٰاتِکَ وَ دَيّٰانِ الدّينِ بِعَدْلِکَ وَ

براي رسالت مبعوث نموده ای و حكومت كننده در دين به عدالت

فَصْلِ قَضٰائِکَ بَيْنَ خَلْقِکَ سَيِّدِ الْعٰابِدينَ

و جدا كنندۀ حق از باطل در ميان مردم و آقای عبادت كنندگان

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَبْدِکَ وَ

خدايا! رحمت فرست بر حضرت محمّد بن علی بنده

ص:28

خَليفَتِکَ فی اَرْضِکَ باقِرِ عِلْمِ النَّبِيّينَ اَللّٰهُمَّ

و جانشين تو در پهنۀ زمين، شكافندۀ دانش پيامبران. خدايا!

صَلِّ عَلیٰ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصّٰادِقِ عَبْدِکَ وَ

رحمت فرست بر حضرت جعفر بن محمّد آن راستگو بندۀ تو و

وَلِیِّ دينِکَ وَ حُجَّتِکَ عَلی خَلْقِکَ اَجْمَعينَ

سرپرست دين تو و حجّت تو بر همۀ خلايق

الصّٰادِقِ الْبٰارِّ اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُوسَی بْنِ

آن راستگوی نيكوكار. خدايا! رحمت فرست برحضرت موسی بن

جَعْفَرٍ عَبْدِکَ الصَّالِحِ وَ لِسانِکَ فی خَلْقِکَ

جعفر بندۀ شايسته ات و زبان رسای تو در ميان مردم

النّٰاطِقِ بِحُكْمِکَ وَ الْحُجَّةِ عَلیٰ بَرِيَّتِکَ

و سخنگوی به فرمان تو و حجّت تو بر خلايق

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ عَلِیّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا

خدايا! رحمت فرست بر حضرت علی بن موسی آن خشنود روش

الْمُرْتَضیٰ عَبْدِکَ وَوَلِیّ دينِکَ الْقٰائِمِ بِعَدْلِکَ

و پسنديده صفات وبنده تو و ولیّ دين تو وقيام كننده به عدالت

ص:29

وَ الدّٰاعی اِلیٰ دينِکَ وَ دينِ اٰبٰائِهِ الصّٰادِقينَ

و دعوت كنندۀ مردم بسوی دين تو و دين پدران راستگويش

صَلوٰةً لا يَقْویٰ عَلیٰ اِحْصائِها غَيْرُکَ اَللّٰهُمَّ

رحمتی كه جز تو كسی را توانايی شمارش آن نيست. خدايا!

صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدِبْنِ عَلِیٍّ عَبْدِکَ وَ وَلِيِّکَ

رحمت فرست بر حضرت محمّد بن علی بنده و جانشين تو

الْقائِمِ بِاَمْرِکَ وَ الدَّاعی اِلیٰ سَبيلِکَ اَللّٰهُمَّ

و قيام كننده به فرمان تو و دعوت كنندۀ مردم بسوي راه تو. خدايا!

صَلِّ عَلی عَلِیَ بْنِ مُحَمَّدٍعَبْدِکَ وَ وَلِیٍّ دينِکَ

رحمت فرست برحضرت علی بن محمّد كه بندۀ تو و سرپرست دين تست

اَللّٰهُمَ صَلِّ عَلَیٰ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْعامِلِ

خدايا درود فرست بر حضرت حسن بن علي آن عمل كنندۀ

بِاَمْرِکَ الْقائِمِ فی خَلْقِکَ وَ حُجَّتِکَ

به فرمان تو و قيام كنندۀ به حق در ميان خلايق و حجّت تو

الْمُؤَدّی عَنْ نَبِيِّکَ وَشاهِدِکَ عَلیٰ خَلْقِکَ

و ادا كنندۀ وظيفه از طرف پيامبرتو و گواه تو بر خلايق

ص:30

الْمَخْصُوصِ بِكَرامَتِکَ الدَّاعي اِلیٰ طاعَتِکَ

و اختصاص يافته به كرامتهای تو و دعوت كنندۀ مردم به اطاعت تو

وَ طاعَةِ رَسُولِکَ صَلَوٰاتُکَ عَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ

و فرمانبرداری از رسول تو، رحمتهای تو بر همۀ ايشان باد!

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلي حُجَّتِکَ وَ وَلِيِّکَ الْقٰائِمِ فی

خدايا! رحمت فرست بر حجّت و وليّ خود آن قيام كننده به حق در

خَلْقِکَ صَلوٰةً تٰامَّةً نٰامِيَةً بٰاقِيَةً تُعَجِّلُ بِهٰا

ميان خلايق رحمتی كامل و بابركت وپايدار كه موجب نزديكی

فَرَجَهُ وَ تَنْصُرُهُ بِهٰا وَ تَجْعَلُنٰا مَعَهُ فِی الدُّنْيٰا وَ

فرج و نصرت آن حضرت شود و ما را در دنيا همراه او نموده و در آخرت با او

الْٰاخِرَةِ اَللّٰهُمَّ اِنّی اَتَقَرَّبُ اِلَيْکَ بِحُبِّهِمْ وَ

محشور فرمايی. خدايا! من بوسيلۀ محبّت اين بزرگواران به تو تقرّب

اُوالیٰ وَلِيَّهُمْ وَ اُعٰادی عَدُوَّهُمْ فَارْزُقْني بِهِمْ

می جويم و دوستانشان را دوست داشته و با دشمنانشان دشمن هستم

خَيْرَ الدُّنْيٰا وَ الْاٰخِرَةِ وَ اصْرِفْ عَنّی بِهِمْ شَرَّ

پس به سبب ايشان خير دنيا و آخرت را به من روزی فرما و

ص:31

الدُّنْيٰا وَالْاٰخِرَةِ وَ اَهْوٰالَ يَوْمِ الْقِيٰمَةِ

و شرّ دنيا و آخرت و هراس رستاخيز را از من برطرف ساز

پس بالای سر آن حضرت نشسته و مي گويی:

ثمّ تجلس عند رأسه وتقول:

اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا وَلِیَّ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

سلام بر تو ای ولیّ خدا! سلام بر تو ای

ياحُجَّةَ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا نُورَ اللّٰهِ فی

حجّت خدا! سلام بر تو ای نور خدا در

ظُلُمٰاتِ الْاَرْضِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا عَمُودَالدّينِ

تاريكيهای زمين! سلام بر تو اي ستون دين!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ اٰدَمَ صَفْوَةِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث حضرت آدم برگزيدۀ خدا!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث حضرت نوح پيامبر خدا!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ اِبْرٰاهيمَ خَليلِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث ابراهيم دوست صميمی خدا!

ص:32

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ اِسْمٰعيلَ ذَبيحِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث اسماعيل قربانی امر خدا!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وارِثَ مُوسیٰ كَليمِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث موسی هم سخن خدا!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ عيسیٰ رُوحِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث عيسی روح خدا!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللّٰهِ

سلام بر تو ای وارث حضرت محمّدصلی اللّٰه عليه و آله وسلم فرستادۀ خدا!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِیٍّ

سلام بر تو اي وارث اميرمؤمنان حضرت علی

وَلِیِّ اللّٰهِ وَ وَصِیِّ رَسُولِ رَبِّ الْعٰالَمينَ

ولیّ ونمايندۀ خدا و جانشين فرستادۀ پروردگار جهانيان!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ فاطِمَةَ الزَّهْرٰآءِ

سلام بر تو ای وارث حضرت فاطمۀ زهراعليها السّلام!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ

سلام بر تو ای وارث حضرت امام حسن عليه السّلام و حضرت امام حسين عليه السّلام

ص:33

سَيِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

دو آقای جوانان اهل بهشت! سلام بر تو

ياوٰارِثَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعٰابِدينَ

اي وارث حضرت علیّ بن الحسين امام زين العابدين عليه السّلام!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ بٰاقِرِ

سلام بر تو ای وارث حضرت محمّد بن علی، شكافندۀ دانش

عِلْمِ الْاَوَّلينَ وَ الْاٰخِرينَ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

گذشتگان و آيندگان و سلام بر تو

ياوٰارِثَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصّٰادِقِ الْبٰارِّ

ای وارث حضرت جعفر بن محمّد امام راستگو و نيكوكار!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ

سلام بر تو ای وارث حضرت موسی بن جعفرعليه السّلام!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيکَ اَيُّهَٰا الصِّدّيقُ الشَّهيدُ

سلام بر تو ای راست گفتار و شهيد راه خدا!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ اَيُّهَٰا الْوَصیُّ الْبٰارُّ التَّقِیُّ اَشْهَدُ

سلام بر تو ای جانشين نيكو كردار و پرهيزكار! گواهی می دهم

ص:34

اَنَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلٰوةَ وَ اٰتَيْتَ الزَّكوٰةَ وَ

كه تو باعث بپا داشتن نماز و پرداخت زكات شدی و

اَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ

به كارهای خوب دستور دادی و از كارهای زشت نهی فرمودی

عَبَدْتَ اللّٰهَ حَتّیٰ اَتيٰکَ الْيَقينُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

و خدای را پرستش نمودی تا آنكه پيک اجل تو را فرا رسيد سلام بر تو ای

يٰا اَبَا الْحَسَنِ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكٰاتُهُ

ابا الحسن و رحمت خدا و بركاتش بر تو باد!

پس خود را بر ضريح مقدّس چسبانده و می گويی:

ثمّ تنكبّ علی القبر و تقول:

اَللّٰهُمَّ اِلَيْکَ صَمَدْتُ مِنْ اَرْضی وَ قَطَعْتُ

خدايا! از شهر خود به قصد تو حركت كردم و به اميد بخشش تو

الْبِٰلادَ رَجٰاءَ رَحْمَتِکَ فَلا تُخَيِّبْنی

شهرها را پيمودم پس مرا نااميد نفرما

وَلاتَرُدَّنی بِغَيْرِ قَضٰاءِ حٰاجَتی وَارْحَمْ تَقَلُّبی

وبدون برآوردن حاجت، مرا برمگردان وبر غلطيدن و چرخش پروانه وار

ص:35

عَلیٰ قَبْرِابْنِ اَخی رَسُولِكَ صَلَواتُکَ عَلَيْهِ وَ

من بر قبر پسر برادر رسول خود ترحّم نما! درود تو بر او

اٰلِهِ بِاَبی اَنْتَ وَ اُمّی يا مَوْلایَ اَتَيْتُکَ زٰآئِراً

و بر خاندانش باد. پدر و مادرم به فدايت باد ای مولای من! به زيارت تو آمده

وٰافِداً عٰائِذاً مِمّٰا جَنَيْتُ عَلیٰ نَفْسی

و بر تو وارد شده ام و از جنايتی كه به خود كرده ام

وَاحْتَطَبْتُ عَلیٰ ظَهْری فَكُنْ لی شٰافِعاً اِلَی

و بار گناهی كه بر دوشم سنگينی می كند بر تو پناه آورده ام

اللّٰهِ يَوْمَ فَقْری وَفاقَتی فَلَکَ عِنْدَ اللّٰهِ مَقامٌ

در روز تهيدستی و نيازم در پيشگاه خدا از من شفاعت فرما چون

مَحْمُودٌ وَ اَنْتَ عِنْدَهُ وَجيهٌ

سپس دست راست

نزد خدا مقام پسنديده داری و آبرومند هستی

ثم ترفع يدک اليمنی

خودرا بلند كرده، دست چپ را برقبرنهاده ومی گويی:

وتبسط اليسری علی القبروتقول:

اَللّٰهُمَّ اِنّی اَتَقَرَّبُ اِلَيْکَ بِحُبِّهِمْ وَ بِوِلاٰيَتِهِمْ

خدايا! من البتّه بوسيله محبّت و ولايت اين بزرگواران بسوی تو تقرّب

ص:36

اَتَوَلّیٰ ٰاخِرَهُمْ بِمٰا تَوَلَّيْتُ بِهِ اَوَّلَهُمْ وَ اَبْرَءُ مِنْ

می جويم. ولايت آخرين آنان را پذيرفته ام به آن دليل كه ولايت اوّلين آنان را

کُلِّ وَليجَةٍ دُونَهُمْ اَللّٰهُمَّ الْعَنِ الَّذينَ بَدَّلُوا

پذيرفته ام و از هر دوست پنهانی و صاحب سرّ، غيراز اينها بيزارم

نِعْمَتَکَ وَ اتَّهَمُوا نَبِيَّکَ وَ جَحَدُوا بِٰاياتِکَ

خدايا! لعنت كن آنان را كه نعمت تو را دگرگون و پيامبر تو را متّهم ساخته

وَ سَخِرُوا بِاِمٰامِکَ وَ حَمَلُوا النَّٰاسَ عَلی

و آيات تو را منكر شده و امام منتخب تو را مسخره كردند و مردم را

اَكْتٰافِ اٰلِ مُحَمَّدٍ اَللّٰهُمَّ اِنّی اَتَقَرَّبُ اِلَيْکَ

به مخالفت خاندان پيامبر، واداشتند. خدايا! من البتّه با

بِاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ وَ الْبَرٰآئَةِ مِنْهُمْ فِی الدُّنْيٰا وَ

لعنت بر اينان و بيزاری از آنان در دنيا و آخرت به درگاه تو

الْاٰخِرَةِ يا رَحْمنُ

تقرّب می جويم، ای خدای بخشنده!

و به طرف پايين پای آن حضرت رفته و می گويی:

ثمّ تحوّل عند رجليه وتقول:

ص:37

صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْکَ يااَبَا الْحَسَنِ صَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ

درود خدا بر تو ای ابا الحسن! درود خدا بر روح پاک

رُوحِکَ وَبَدَنِکَ صَبَرْتَ وَ اَنْتَ الصّٰادِقُ

تو و بدن مطهّر تو! در راه خدا صبر كردی و تو راستگو

الْمُصَدَّقُ قَتَلَ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَکَ بِالْاَيْدی وَالْاَلْسُنِ

و مورد تصديقی! خدا بكشد آنان را كه تو را با دست و زبان كشتند.

سپس از پشت سر قبر، نزد سرِ آن حضرت رفته ودو ركعت

ثمّ تحول عند رأسه من خلفه وصلّ

نماز بگذار، در ركعت اوّل بعد ازحمد، سوره يٰس و در

ركعتين تقرأ فی احداهما «يس»

ركعت دوّم بعداز حمد، سورۀ الرّحمٰن، بخوان و بعد

و فی الاخری «الرحمٰن»

از نماز زيارت، در دعا و تضرّع كوشش كن، برای خود

و تجتهد فی الدعاء و التضرّع

و پدرومادر خود و همۀ برادران مؤمن خود بسيار

و اكثر من الدعاء لنفسک ولوالديک

ص:38

دعاكن وآنچه خواهی نزد سرآن حضرت بمان آنگاه

ولجميع اخوانک واقم عند رأسه ماشئت

نماز زيارت را در نزديكی قبر شريف بخوان

ولتكن صلوتک عند القبر

علاّمۀ مجلسی رَحمَۀ اللّٰهُ در بحار می نويسد: پس از

قال العلامة المجلسی في البحار:ثمّ صلّ

اينكه نماز زيارت را خواندی، تسبيح حضرت

صلاةالزيارة وسبّح واهدها

زهراعليهاالسّلام بگو وآن را به حضرت هديه كن و اين

اليه صلوات اللّه عليه

دعا را بخوان:

ثمّ تقول

ص:39

يا قَديراً لاتَؤُدُهُ الْمَطٰالِبُ يا مَلِيّاً يَلْجَأُ اِلَيْهِ كُلُّ

ای خدای توانايی كه تقاضای بندگان، او را خسته نمی كند. ای پروردگار غنی

رٰاغِبٍ مٰازِلْتُ مَصْحُوباً مِنْکَ بِالنِّعَمِ جٰارِياً

كه هر مشتاق بسوی تو پناه می آورد. هميشه غرق در نعمتهای تو بوده ام و

عَلی عٰادٰاتِ الْاِحْسٰانِ وَ الْكَرَمِ اَسْئَلُکَ

از خوان احسان و كرم مستمرّ تو بهره مند بوده ام. از تو درخواست می كنم

بِالْقُدْرَةِالنّٰافِذَةِفی جَميعِ الْاَشْيٰاءِ وَ قَضائِکَ

به حق آن قدرتی كه بر تمام چيزها مسلّط است و به حق قضا و قدر محكمی كه

الْمُبْرَمِ الَّذی تَحْجُبُهُ بِاَيْسَرِ الدُّعٰاءِ وَ بِالنَّظْرَةِ

با كوچكترين دعا جلوگيری می شود و به آن نظر عنايتی كه

الَّتی نَظَرْتَ بِهٰا اِلَی الْجِبٰالِ فَتَشٰامَخَتْ

به كوهها افكندی و آنها سر برافراشتند

وَاِلَی الْاَرَضينَ فَتَسَطَّحَتْ وَ اِلَی السَّمٰوٰاتِ

وبه نظری كه به زمينها افكندی وآنها هموار گرديدند و به نظری كه به آسمانها

فَارْتَفَعَتْ وَ اِلَی الْبِحٰارِ فَتَفَجَّرَتْ يٰا مَنْ جَلَّ

افكندی ومرتفع گرديدند و به درياها افكندی و جاری شدند

ص:41

عَنْ اَدَواتِ لَحَظٰاتِ الْبَشَرِ وَ لَطُفَ عَنْ دَقٰائِقِ

ای آنكه از چشم انداز بشر فراتری و از پندار انديشه ها

خَطَرٰاتِ الْفِكَرِ لا تُحْمَدُ يا سَيِّدی اِلاَّ بِتَوْفيقٍ

پنهانی هيچگونه ستايش تو صورت نمی پذيرد مگر با توفيق

مِنْکَ يَقْتَضی حَمْداً وَ لا تُشْكَرُ عَلیٰ اَصْغَرِ

از طرف تو كه آن هم خود مقتضی ستايش است وهيچگونه سپاس تو انجام

مِنَّةٍ اِلاَّ اسْتَوْجَبْتَ بِهٰا شُكْراً فَمَتیٰ تُحْصیٰ

نمی گيرد مگر اينكه همان سپاس نيز احتياج به سپاس ديگری دارد

نَعْماؤُکَ يٰا اِلٰهی وَ تُجازیٰ آلٰاؤُکَ يا مَوْلاٰیَ

معبودا كی نعمتهای توقابل شمارش بوده وای مولای من كی عنايات توقابل پاداش

وَ تُكٰافَی ءُ صَنايِعُکَ يا سَيِّدی وَ مِنْ نِعَمِکَ

بوده ای آقای من! كی احسان تو قابل جبران بوده، ستايش ستايشگران

يَحْمَدُ الْحٰامِدُونَ وَ مِنْ شُكْرِکَ يَشْكُرُ

از جمله نعمتهای تست و سپاس سپاسگران از عنايات تست

الشّٰاكِرُونَ وَ اَنْتَ الْمُعْتَمَدُ لِلذُّ نُوبِ فی

و تو برای بخشش گناهان مورد اعتمادی و تو آنی كه

ص:42

عَفْوِکَ وَ النّٰاشِرُ عَلَی الْخٰاطِئينَ جَنٰاحَ

پردۀ خطاپوشت بر سرِ گنهكاران گسترده است

سِتْرِکَ وَ اَنْتَ الْكٰاشِفُ لِلضُّرِّ بِيَدِکَ فَكَمْ مِنْ

و به دست عنايات تو گرفتاريها برطرف می گردد و چه بسيار

سَيِّئَةٍ اَخْفٰاهٰا حِلْمُکَ حَتّیٰ دَخِلَتْ وَ حَسَنَةٍ

گناهی كه حلم و بردباری تو آن را پنهان نمود تا خود به خود ازبين رفت و

ضٰاعَفَها فَضْلُکَ حَتّیٰ عَظُمَتْ عَلَيْهٰا

چه بسيار كار نيكی كه فضل تو او را دو چندان كرد تا پاداش بزرگ

مُجازٰاتُکَ جَلَلْتَ اَنْ يُخافَ مِنْکَ اِلاَّ الْعَدْلُ

تو بر آن تعلّق گرفت تو والاتر از آنی كه از غير عدل تو كسی بترسد

وَاَنْ يُرْجی مِنْکَ اِلاَّ الْاِحْسانُ وَ الْفَضْلُ

و به غيراحسان و فضل تو چشم دوخته شود

فَامْنُنْ عَلیَّ بِمٰا اَوْجَبَهُ فَضْلُکَ وَ لا تَخْذُلْنی

پس بر من منّت بگذار به آنچه كه فضل تو اقتضا می كند و مرا به خود وامگذار

بِمٰا يَحْكُمُ بِهِ عَدْلُکَ سَيِّدی لَوْ عَلِمَتِ

طبق آنچه كه عدالت تو حكم می كند ای آقای من! اگر زمين

ص:43

الْاَرْضُ بِذُنُوبی لَسٰاخَتْ بی اَوِ الْجِبٰالُ

از گناهان من آگاه شود مرا در خود فرو می برد يا اگر كوهها باخبر شوند

لَهَدَّتْنی اَوِالسَّمواتُ لَاخْتَطَفَتْنی اَوِ الْبِحٰارُ

مرا درهم می كوبند و يا اگر آسمانها مطّلع شوند مرا می ربايند و يا اگر درياها

لَاَغْرَقَتْنی سَيِّدی سَيِّدی سَيِّدی مَوْلاٰیَ

آگاه شوند مرا غرق می سازند. ای آقای من! آقای من! آقای من! ای مولای من!

مَوْلاٰیَ مَوْلاٰیَ قَدْتَكَرَّرَ وُقُوفی لِضِيٰافَتِکَ فَلاٰ

مولای من! مولای من! به كرّات در كنار سفره مهمانی و ضيافت تو نشسته ام

تَحْرِمْني ما وَعَدْتَ الْمُتَعَرِّضينَ لِمَسْئَلَتِکَ

پس مرا از آنچه كه وعده داده ای به گدايان درگاهت عطا كنی، محروم مساز

يا مَعْرُوفَ الْعٰارِفينَ يا مَعْبُودَ الْعٰابِدينَ

ای مورد شناسايی عارفان و ای مورد عبادت عابدان و

يامَشْكُورَ الشّٰاكِرينَ يٰا جَليسَ الذّٰاكِرينَ

مورد سپاس سپاسگزاران و ای همنشين اهل ذكر و ای

يٰامَحْمُودَ مَنْ حَمِدَهُ يٰا مَوْجُودَ مَنْ طَلَبَهُ

مورد ستايش ستايشگران ای يافت شدۀ جويندگان

ص:44

يٰامَوْصُوفَ مَنْ وَحَّدَهُ يٰا مَحْبُوبَ مَنْ اَحَبَّهُ

ای توصيف شدۀ يكتاپرستان ای محبوب دوستداران و عاشقان

يٰاغَوْثَ مَنْ اَرٰادَهُ يٰا مَقْصُودَ مَنْ اَنٰابَ اِلَيْهِ

ای دادرس داد خواهان! ای مقصودِ از گناه برگشتگان وتوبه كنندگان!

يٰامَنْ لاٰ يَعْلَمُ الْغَيْبَ اِلاّٰ هُوَ يٰا مَنْ لاٰ يَصْرِفُ

ای آنكه از امور پنهانی غير از او خبرندارد. ای آنكه اتّفاق بد را غير از او

السُّوءَ اِلاّٰ هُوَ يٰا مَنْ لاٰ يُدَبِّرُ الْاَمْرَ اِلاّٰ هُوَ يٰا مَنْ

كسي برنمی گرداند! ای آنكه تدبير كارها فقط در دست اوست! اي آنكه

لاٰ يَغْفِرُ الذَّنْبَ اِلاّٰ هُوَ يٰا مَنْ لاٰ يَخْلُقُ الْخَلْقَ

بخشش گناهان فقط به عنايت اوست! ای آنكه آفرينش خلايق فقط بدست

اِلاّٰ هُوَ يٰا مَنْ لاٰ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ اِلاّٰ هُوَ صَلِّ عَلی

تواناي اوست! اي آنكه بارش باران فقط به توسّط اوست، درود فرست

مُحَمَّدٍ وَاٰلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْلی يٰا خَيْرَ الْغٰافِرينَ

بر محمّد صلی اللّٰه عليه و آله وسلم و خاندان محمّد و مرا بيامرز اي بهترين آمرزندگان!

رَبِ اِنّی اَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفٰارَحَيٰاءٍ وَ اَسْتَغْفِرُکَ

پروردگارا! من از تو آمرزش می طلبم همانندآمرزش طلبی كسی كه ازتو حيا می كند

ص:45

اسْتِغْفٰارَ رَجٰاءٍ وَ اَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفٰارَ اِنٰابَةٍ وَ

و طلب مغفرت می كنم، همانند طلب مغفرت كسی كه به تو اميدوار است

اَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفٰارَ رَغْبَةٍوَاَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفٰارَ

وبسوی تو برمی گردد و مشتاق تست و از تو هراسان است استغفار می كنم

رَهْبَةٍوَ اَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفٰارَ طٰاعَةٍ وَ اَسْتَغْفِرُکَ

همانند استغفار كسي كه او مطيع تست و به تو

اسْتِغْفٰارَ ايمٰانٍ وَ اَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفٰارَ اِقْرٰارٍ وَ

ايمان دارد و مغفرت می طلبم همانند طلب مغفرت كسی كه به گناهان خود معترف

اَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفٰارَ اِخْلاٰصٍ وَ اَسْتَغْفِرُکَ

است و از تو آمرزش می طلبم همانند آمرزش خواهی كسی كه بااخلاص

اسْتِغْفٰارَ تَقْوی وَ اَسْتَغْفِرکَ اسْتِغْفٰارَ تَوَكُّلٍ وَ

و باتقوی است و آمرزش می طلبم همانند آمرزش كسی كه به تو، توكّل دارد

اَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفٰارَ ذِلَّةٍ وَ اَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفٰارَ

و از تو آمرزش می طلبم همانند آنكه درمقابل عظمت تو ذليل است و اعمال او برای تو

عٰامِلٍ لَکَ هٰارِبٍ مِنْکَ اِلَيْکَ فَصَلِّ عَلی

است و از غضب تو بسوی تو گريزان است پس درود فرست بر

ص:46

مُحَمَّدٍ وَاٰلِ مُحَمَّدٍ وَتُبْ عَلیَّ وَ عَلیٰ والِدَیَ

محمّد صلی اللّٰه عليه و آله وسلم و خاندانش و توبه مرا و پدر و مادرم را بپذير

بِمٰاتُبْتَ وَتَتُوبُ عَلی جَميٖعِ خَلْقِکَ يٰا اَرْحَمَ

به آنگونه اي كه توبه تمام خلايق را مي پذيري اي مهربانترين

الرّٰاحِميٖنَ يٰا مَنْ يُسَمَّی بِالْغَفوُرِ الرَّحيٖمِ

مهربانان! ای آنكه به بخشندگی و مهربانی ناميده شده ای!

يٰامَنْ يُسَمّٰیٖ بِالْغَفُورِ الرَّحيٖمِ يا مَنْ يُسَمّٰی

ای آنكه به بخشندگی و مهربانی ناميده شده ای! ای آنكه به بخشندگی و

بِالْغَفُورِالرَّحيمِ صَلِ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ اٰلِ مُحَمَّدٍ

مهربانی ناميده شده ای! درود بفرست بر محمّد(صلی اللّٰه عليه وآله وسلم) وآل محمّد

وَ اقْبَلْ تَوْبَتیٖ وَ زَکِّ عَمَلیٖ وَ اشْكُرْ سَعْيیٖ

و توبۀ مرا بپذير و عمل مرا اصلاح فرما وبه كوشش اندكم پاداش زياد عطا كن

وَارْحَمْ ضَرٰاعَتی وَ لاٰ تَحْجُبْ صَوْتیٖ وَ

و به گريه و زاريم ترحّم نما و از ورود صدايم به درگاهت جلوگيری نفرما

لاٰتُخَيِّبْ مَسْئَلَتیٖ يٰاغَوْثَ الْمُسْتَغيثٖيٖنَ وَ اَبْلِغْ

و خواهشهای مرا نااميد مگردان ای دادرس دادخواهان! و به پيشوايان

ص:47

اَئِمَّتیٖ سَلامیٖ وَ دُعائیٖ وَ شَفِّعْهُمْ فی جَميٖعِ

وامامان نور سلام و دعای مرا برسان و شفاعتشان را در همۀ آنچه از تو

ما سَئَلْتُکَ وَ اَوْصِلْ هَدِيَّتیٖ اِلَيْهِمْ كَمٰا يَنْبَغیٖ

درخواست كردم بپذير و تحفۀ مرا به ايشان برسان آنگونه كه سزاوار ايشان

لَهُمْ وَ زِدْهُمْ مِنْ ذٰلِکَ ما يَنْبَغیٖ لَکَ بِاَضْعٰافٍ

است و اين تحفه را آنگونه كه سزاوار تست چندين برابر گردان بطوريكه

لا يُحْصيهٰا غَيْرُکَ وَ لاٰ حَوْلَ وَ لاٰ قُوَّةَ اِلاّٰ

غير از تو كسی نتواند آن را بشمارد و هيچ حركت و نيرويی جز به

بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظيٖمِ وَ صَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ اَطْيَبِ

ارادۀ خدای والای بزرگ نيست. خدا درود فرستد بر پاكترين فرستادگان،

الْمُرْسَليٖنَ مُحَمَّدٍ وَ اٰلِهِ الطّٰاهِريٖنَ

محمّدصلی اللّٰه عليه و آله وسلم و خاندان پاک او

ص:49

عَلیٰ اَحَدٍ مِنْ اَوْلِيائِکَ

يكی از اوليائت فرستاده ای

علامۀ مجلسی رَحِمَهُ اللّٰه به نقل از مزار كبير زيارت

قد ذكر العلامة المجلسی (ره) نقلاً عن المزارالكبير زيارةاخری

ديگری را برای امام هشتم عليه السّلام ذكر می كند:

لمولانا الرضا عليه السّلام:

اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يٰا وَلِیَّ اللَّهِ وَ ابْنَ وَلِیّهِ

سلام بر تو ای ولیّ خدا و فرزند ولیّ خدا!

اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يٰا حُجَّةَ اللّٰهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ

سلام بر تو ای حجّت خدا و فرزند حجّت خدا!

اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يٰا اِمامَ الْهُدی وَ الْعُرْوَةَ

سلام بر تو ای پيشوای هدايتگر و دستاويز و حلقۀ استوار

الْوُثْقیٰ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكٰاتُهُ اَشْهَدُ اَنَّکَ

و مورد اعتماد، رحمت خدا و بركاتش بر تو باد! گواهی می دهم

مَضَيْتَ عَلیٰ ما مَضیٰ عَلَيْهِ اباؤُکَ الطّٰاهِرُونَ

كه تو همان راه و روش پدران پاكت را ادامه دادی

ص:50

صَلَوٰاتُ اللّٰهِ عَلَيْهِمْ لَمْ تُؤْثِرْ عَمیً عَلیٰ هُدیً

رحمتهای خدا بر آنان باد و ظلمت گمراهی را بر نور هدايت ترجيح ندادی

وَ لَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ اِلیٰ باطِلٍ وَ اَنَّكَ نَصَحْتَ

و از حق به سوی باطل متمايل نشدی و تو برای خدا و رسولش

لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ اَدَّيْتَ الْاَمٰانَةَ فَجَزاکَ اللّٰهُ

نصيحت كردی و آن امانت پيشوايی و هدايت را ادا كردی، خداوند

عَنِ الْاِسْلاٰمِ وَ اَهْلِهِ خَيْرَ الْجَزٰآءِ اَتَيْتُکَ بِاَبی

از طرف اسلام و مسلمين بهترين پاداش به تو عطا فرمايد. پدر و مادرم به

وَ اُمّی زٰآئراً عٰارِفاً بِحَقِّکَ مُوٰالِياً لِاَوْلِيٰائِکَ

قربان شمابه زيارت شماآمده ام درحالی كه به مقام شماآگاهم و دوستدار

مُعٰادِياً لِاَعْدآئِکَ فَاشْفَعْ لی عِنْدَ رَبِّکَ

دوستان شما ودشمن دشمنان شماهستم پس درپيشگاه پروردگار مراشفاعت كن

سپس خود را برضريح مطهّر بچسبان و آن راببوس

ثمّ انكب علی القبر فقبّله

وصورت خود را به ضريح بگذار وآنگاه برگرد به

و ضع خدّيک عليه وتحوّل

ص:51

طرف بالای سر وبگو:

الی الرّأس فقل:

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا مَوْلاٰیَ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ وَ

سلام بر تو اي مولای من، فرزند پيامبر خدا! رحمت خدا و

رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكٰاتُهُ اَشْهَدُ اَنَّكَ الْاِمٰامُ

بركات او بر تو باد! گواهی می دهم كه تو پيشوای

الْهٰادی وَ الْوَلِیُّ الْمُرْشِدُ اَبْرَءُ اِلَی اللَّهِ مِنْ

هدايتگر و رهبر ارشاد كننده هستی. من به درگاه خدا از

اَعْدٰآئِکَ وَ اَتَقَرَّبُ اِلَی اللّٰهِ بِوِلاٰيَتِکَ صَلَّی

دشمنان شما بيزاری می جويم وبوسيله ولايت شما به درگاه خدا تقرّب

اللّٰهُ عَلَيْکَ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكٰاتُهُ

می جويم. درود خدا و رحمت و بركات حق بر تو باد

دو ركعت نماز زيارت بجای آور وبعداز آن هر نماز كه

ثمّ صلّ ركعتين وصلّ بعدهما

خواستی بخوان وبه طرف پايين پابرو وآنچه خواستی دعاكن مااحببت وتحوّل الی الرّجلين وادع بماشئت .

ص:52

عَلَيْکَ السَّلاٰمُ ٰامَنَّا بِاللّٰهِ وَ بِا لرَّسُولِ وَ

درود می فرستم به خدا وبه پيامبر او و به آنچه تو از طرف حق بيان

بِمٰاجِئْتَ بِهِ وَدَلَلْتَ عَلَيْهِ فَاكْتُبْنٰا مَعَ الشّٰاهِديٖنَ

فرمودی وراهنمايی كردی ايمان آورديم پس مرادرزمره گواهی دهندگان برحقايق بنويس

فرمود: هريک ازشيعيان ما اين زيارت را در حرم

عند قبر اميرالمؤمنين او عند قبر احد من الائمّةعليهم السّلام

حضرت امير و يا درحرم ديگر امامان عليهم السّلام

الّا رفع دعائه فی درج من نور

بخواند دعای او در كاغذی از نور كه به مهر

وطبع عليه بخاتم محمّدصلی اللّٰه عليه و آله وسلم

رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم امضا شده باشد بالا

وكان محفوظاً كذلک حتّی يسلّم الی قائم آل محمّد عليهم السّلام

می رود واز آن محافظت شده وتسليم قائم آل

فيلقي صاحبه بالبشری والتحيّة والكرامة

محمّدعليهم السّلام شده و دعاكننده را با بشارت

ان شاءاللّه عن جابرالجعفی عن ابی جعفرعليه السّلام

و درود واحترام ملاقات خواهدكرد.جابربن يزيد

كان ابی علی بن الحسين عليه السّلام ...

جعفی از امام محمّدباقرعليه السّلام روايت كرده

فخرج متوجّهاً الی العراق لزيارة اميرالمؤمنين

ص:55

كه حضرت فرمودند: پدرم امام زين العابدين عليه السّلام صلوات اللّه عليه وانا معه ... فلمّا انتهی

از راه كوفه به نجف آمد و بر بالای

الی النّجف من بلاد الكوفة

قبر اميرالمؤمنين عليه السّلام ايستاد و آنقدر

وصار الی مكان منه فبكی

گريه كرد كه اشک ديده حضرت، محاسن شريفش

حتّی اختضّت لحيته

را خيس كرد و سپس اين زيارت را خواند.

بدموعه وقال:

لازم به تذكّر است كه در زيارت امام هشتم عليه السّلام

فی زيارت مولانا علی بن موسی الرضاعليهما السّلام يقال

بجای ، اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا اَميرَالْمُؤْمِنينَ

موضع: السّلام عليک يااميرالمؤمنين جملة:

گفته شود: اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ ياعَلِیَّ بْنَ مُوسَی الرِّضٰا.

السّلام عليك يا علی بن موسی الرضا

ص:56

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا اَمينَ اللّٰهِ فی اَرْضِهِ وَ حُجَّتَهُ عَلیٰ

سلام بر تو ای امانتدار الهی در زمين و حجت حق بر

عِبٰادِهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا اَميٖرَالْمُؤْمِنيٖنَ اَشْهَدُ اَنَّکَ

بندگان. سلام بر تو ای اميرمؤمنان! گواهی می دهم كه تو

جٰاهَدْتَ فِی اللّٰهِ حَقَّ جِهٰادِهِ وَ عَمِلْتَ بِكِتٰابِهِ

در راه خدا آنگونه كه شايسته است، جهاد كردی و به كتاب او عمل نمودی

وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِيِّهِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَاِٰلِهِ

و از آيين پيامبر خدا صلی اللّٰه عليه و آله وسلم پيروی كردی

حَتَّی دَعاکَ اللّٰهُ اِلی جِوٰارِهِ فَقَبَضَکَ اِلَيْهِ بِاخْتِيارِهِ

تا آنكه خدا تو را به جوار رحمت خود فراخواند وبا اختيار خودش توراقبض روح

وَاَ لْزَمَ اَعْدٰآئَکَ الْحُجَّةَ مَعَ مٰالَکَ مِنَ الْحُجَجِ

كرد و بر تمام دشمنان تو اتمام حجّت نمود باآنكه حجّتهای رسای الهی

الْبٰالِغَةِ عَلٰی جَميٖعِ خَلْقِهِ اَللّٰهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسیٖ

بر تمام خلايق در وجود تو می باشد. پروردگارا! قلب مرا به تقديرت

مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِکَ راضِيَةً بِقَضٰآئِکَ مُولَعَةً بِذِكْرِکَ وَ

مطمئن و به قضايت راضی بگردان و به يادت و دعايت حريصم ساز و

ص:57

دُعٰآئِکَ مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ اَوْلِيٰآئِکَ مَحْبُوبَةً فیٖ

دوستدار اولياء خاصّت بگردان و در زمين و آسمان

اَرْضِکَ وَ سَمٰآئِکَ صٰابِرَةً عَلیٰ نُزُولِ بَلاٰئِکَ

محبوبم نما و مرا در مقابل بلاهايت بردبار

شٰاكِرَةً لِفَوٰاضِلِ نَعْمٰآئِکَ ذٰاكِرَةً لِسَوٰابِغِ الاٰئِکَ

و در برابر نعمتهای فزونت شكرگزارم ساز و يادآور مهربانيهای شايانت

مُشْتٰاقَةً اِلٰی فَرْحَةِ لِقٰآئِکَ مُتَزَوِّدَةً التَّقْوٰی لِيَوْمِ

و مشتاق شادی ملاقاتت و توشه گير تقوی برای روز

جَزآئِکَ مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ اَوْلِيٰآئِکَ مُفٰارِقَةً

جزايت قرارم ده و مرا پيرو آداب دوستانت ساز و دور

لِأَخْلاقِ اَعْدٰائِکَ مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْيٰا بِحَمْدِکَ

ازاخلاق دشمنانت بنما. و بجای اشتغال به دنيا به حمد وثنايت

وَثَنٰآئِکَ.

مشغولم دار!

آنگاه گونه های مبارک خودرا برقبرگذاشت وگفت:

ثمّ وضع خدّه علی قبره وقال:

ص:58

اَللّٰهُمَّ اِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتيٖنَ اِلَيْکَ وَ الِهَةٌ

پروردگارا! قلبهای آرامش يافتگان به ياد تو حيران و ديوانه تست

وَسُبُلَ الرَّٰاغِبينَ اِلَيْکَ شٰارِعَةٌ وَ اَعْلامَ الْقٰاصِدينَ

و راههای مشتاقان بسوی تو آشكار وروشن و پرچمهای راهيان

اِلَيْکَ وٰاضِحَةٌ وَاَفْئِدَةَ الْعٰارِفينَ مِنْکَ فٰازِعَةٌ

كوی تو نمايان است و دلهای گرم عارفان از مشاهده جلال تو هراسان

وَاَصْوٰاتَ الدّٰاعينَ اِلَيْکَ صٰاعِدَةٌ وَ اَبْوٰابَ الْاِجٰابَةِ

می باشد و صدای اهل دعا در درگاه تو طنين انداز و درهای اجابت به روی

لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ وَ دَعْوَةَ مَنْ نٰاجٰاکَ مُسْتَجٰابَةٌ وَ تَوْبَةَ

آنان گشوده است و دعای اهل مناجات مستجاب و توبه

مَنْ اَنٰابَ اِلَيْکَ مَقْبُولَةٌ وَ عَبْرَةَ مَنْ بَكٰی مِنْ خَوْفِکَ

بازگشتگان به درگاه تو پذيرفته است. اشک سرازير از ترس تو مورد

مَرْحُومَةٌ وَالْاِغٰاثَةَ لِمَنِ اسْتَغٰاثَ بِکَ مَوْجُودَةٌ

لطف و رحمت بوده، فريادرسی تو برای فريادرسان از تو

وَالْاِٰعٰانَةَ لِمَنِ اسْتَعٰانَ بِکَ مَبْذُولَةٌ وَ عِدٰاتِکَ

مهيّاست و ياری تو برای آنان كه از تو، ياری می طلبند رايگان است. وعده های

ص:59

لِعِبٰادِکَ مُنْجَزَةٌ وَ زَلَلَ مَنِ اسْتَقٰالَکَ مُقٰالَةٌ وَ اَعْمٰالَ

تو براي بندگان قطعی و لغزش آنان كه از تو عذرخواهی كنند مورد گذشت

الْعٰامِليٖنَ لَدَيْکَ مَحْفُوظَةٌ وَ اَرْزٰاقَکَ اِلَی الْخَلاٰئِقِ

است و عمل نيكوكاران نزد تو محفوظ است و روزی همۀ خلايق از جانب تو

مِنْ لَدُنْکَ نٰازِلَةٌ وَ عَوٰآئِدَ الْمَزيٖدِ اِلَيْهِمْ وٰاصِلَةٌ وَ

فرود مي آيد و بهره های فزون نصيب آنان می شود و

ذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِريٖنَ مَغْفُورَةٌ وَ حَوٰآئِجَ خَلْقِکَ

گناهان آمرزش طلبان مورد بخشش قرار می گيرد و حاجتهای بندگان

عِنْدَکَ مَقْضِيَّةٌ وَ جَوٰآئِزَ السَّائِليٖنَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَةٌ وَ

نزد تو برآورده و جوايز تقاضاگران نزد تو فراوان است

عَوٰآئِدَ الْمَزيٖدِ مُتَوٰاتِرَةٌ وَ مَوٰآئِدَ الْمُسْتَطْعِميٖنَ

و بخششهای فزون تو، پی در پی است و سفره های آراسته به طعام تو برای

مُعَدَّةٌ وَ مَناهِلَ الظِّمٰآءِ مُتْرَعَةٌ اَللّٰهُمَّ فَاسْتَجِبْ

روزی طلبان آماده و چشمه های لطف توبرای تشنگان وصالت لبريزاست

دُعٰآئیٖ وَاقْبَلْ ثَنٰآئیٖ وَاجْمَعْ بَيْنیٖ وَ بَيْنَ اَوْلِيٰآئیٖ

ای خدا! دعای مرا مستجاب فرما وحمد وثنايم را بپذير و و مرا در جوار اوليائم

ص:60

بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلیٍّ وَ فٰاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ

قرار ده! بحق محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام

اِنَّکَ وَلِیُّ نَعْمٰآئیٖ وَ مُنْتَهٰی مُنٰایَ وَغٰايَةُ رَجٰائیٖ فیٖ

كه تو ای خدا، صاحب واقعی نعمتهايم و نهايت آرزوهايم و هدف نهايی

مُنْقَلَبیٖ وَ مَثْوایَ

اميدهايم در دنيا و آخرت هستی

بعد اين دعا را بخواند:

ثم يدعوا هذا الدعاء

اَنْتَ اِلٰهیٖ وَ سَیِّدیٖ وَ مَوْلاٰیَ اِغْفِرْ لأَوْلِيٰآئِنا وَ

تو معبود و آقا و مولای من هستی! دوستان ما رابيامرز و

كُفَّ عَنّٰا اَعْدٰائَنٰا وَ اشْغَلْهُمْ عَنْ اَذٰانا وَ اَظْهِرْ

دشمنان ما را از ما دفع فرما و آنان را سرگرم خودشان ساز

كَلِمَةَ الْحَقِّ وَاجْعَلْهَا الْعُلْيٰا وَاَدْحِضْ كَلِمَةَ

و سخن حق را غالب و برتر قرار ده و سخن باطل را

الْبٰاطِلِ وَاجْعَلْهَا السُّفْلٰی اِنَّکَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَديرٌ

لغزان و پست بگردان. زيرا تو بر هر چيزی توانايی!

ص:61

عَلَيْکَ ياوٰارِثَ اِسْمعيلَ ذَبيحِ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

بر تو اي وارث اسمٰعيل ذبيح اللّٰه! سلام بر تو

ياوارِثَ مُوسیٰ كَليمِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْکَ ياوارِثَ

اي وارث موسی كليٖم اللّه! سلام بر تو ای وارث

عيسٰی رُوحِ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ ياوٰارِثَ مُحَمَّدٍ

عيسي روح اللّه! سلام بر تو ای وارث محمّد

حَبيبِ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ ياوٰارِثَ اَميرِالْمُؤْمِنيٖنَ

حبيب خدا! سلام بر تو ای وارث اميرالمؤمنين

عَلیّ بْنِ اَبيٖطالِبٍ وَلِیِّ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ

علیّ بن ابيطالب، ولیّ خدا! سلام بر تو ای وارث

فٰاطِمَةَ الزَّهْرٰآءِ سَيِّدَةِ نِسٰاءِ الْعالَمينَ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

فاطمۀ زهرا، بانوی بانوان جهان! سلام بر تو ای

يا وٰارِثَ اَبیٖ مُحَمَّدٍالْحَسَنِ اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا وٰارِثَ

وارث ابومحمّد، امام حسن مجتبی! سلام بر تو ای وارث

اَبيعَبْدِاللّٰهِ الْحُسَيْنِ سَيِّدَیْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ

ابوعبداللّه حضرت حسين! دو آقای همۀ جوانان اهل بهشت.

ص:63

اَجْمَعيٖنَ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰا وٰارِثَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَيْنِ

سلام بر تو ای وارث علی بن الحسين

زَيْنِ الْعٰابِدينَ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ ياوٰارِثَ مُحَمَّدِبْنِ عَلِیٍّ

امام زين العابدين! سلام بر تو ای وارث محمّد بن علی امام باقر

بٰاقِرِ عِلْمِ الْأَوَّلينَ وَالْاٰخِرينَ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ ياوٰارِثَ

شكافندۀ علم گذشتگان و آيندگان! سلام بر تو ای وارث

جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصّٰادِقِ الْبٰارِّ الْأَمينِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

جعفر بن محمّد حضرت صادق، آن امام نيكوكارِ امين! سلام بر تو

يا وٰارِثَ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ الْكاظِمٍ اِمامِ الْعٰارِفيٖنَ

ای وارث موسی بن جعفر حضرت كاظم، امام و پيشوای عارفان!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ اَيُّهَا الصِّدّيٖقُ الشَّهيٖدُ اَلسَّلامُ عَلَيْکَ

سلام بر تو اي امام راستگو و شهيد! سلام بر تو

اَيُّهَا الْوَصِیُّ الْبٰارُّ التَّقِیُّ اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْاَقَمْتَ الصَّلوٰةَ

ای وصیّ نيكوكار و پرهيزگار! شهادت می دهم كه تو باعث بپاداشتن نماز

وَاتَيْتَ الزَّكوٰةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ

و پرداختن زكات گرديدی و به نيكی امر و از كارهاي زشت نهي فرمودی

ص:64

وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً حَتّیٰ اَتيکَ الْيَقينُ اَلسَّلاٰمُ

خدا را با اخلاص عبادت كردی تا لحظه ای كه مرگ سراغ تو آمد. سلام

عَلَيْکَ مِنْ اِمٰامٍ عَصيٖبٍ وَاِمٰامٍ نَجيٖبٍ وَبَعيٖدٍ وَقَريٖبٍ

بر تو ای امامی كه ستمگران جگرت را قطعه قطعه كردند و امام بزرگوار و دور

وَمَسْمُومٍ وَ غَريٖبٍ اَلسَّلامُ عَلَيْکَ اَيُّهَا الْعالِمُ النَّبيٖهِ

از وطن كه تورا درغربت مسموم كرده و به شهادت رساندند. سلام بر تو ای عالم

ذُوالْقَدْرِ الْوَجيٖهِ النّٰازِحُ عَنْ تُرْبَةِ جَدِّهِ وَاَبيٖهِ اَلسَّلاٰمُ

شريفِ صاحب مقام و منزلت و دور افتاده از روضه جدّش و پدرش. سلام

عَلیٰ مَنْ اَمَرَ اَوْلاٰدَهُ وَعِيٰالَهُ بِالنِّيٰاحَةِ عَلَيْهِ قَبْلَ وُصُولِ

بر امامی كه فرزندان و خانواده خود را امر فرمود كه قبل از

الْقَتْلِ اِلَيْهِ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی دِيٰارِكُمُ الْمُوحِشٰاتِ كَمَا

شهادت بر او گريه كنند. سلام بر خانه های خالی و متروكه شما

اسْتَوْحَشَتْ مِنْكُمْ مِنیٰ وَعَرَفاتُ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی سٰادٰاتِ

چنانكه سرزمين منی و عرفات از شما خالی مانده است. سلام بر آقا و سرور

الْعَبيٖدِ وَعُدَّةِ يَوْمِ الْوَعيٖدِ وَالْبِئْرِ الْمُعَطَّلَةِ وَالْقَصْرِ

بندگان خداوتوشه های روزقيامت و چاه پرآب كه استفاده نمی كنند و قصر

ص:65

الْمَشيٖدِ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی غَوْثِ اللَّهْفٰانِ وَمَنْ صٰارَتْ بِهِ

محكم سربرافراشته. سلام بر پناهگاه افسردگان وبه كسي كه به بركت او زمين

اَرْضُ خُرٰاسٰانَ خُرٰاسٰانَ اَلسَّلاٰمُ عَلَی الْقَليٖلِ الزّٰآئِريٖنَ

خراسان، خراسان شد. سلام بر امامي كه زيارت كنندگانش كم است

وَقُرَّةِ عَيْنِ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسٰاءِ الْعٰالَمينَ اَلسَّلاٰمُ عَلَی

و سلام بر نور چشم فاطمه بانوي زنان جهانيان. سلام بر

الْبَهْجَةِ الرَّضَوِيَّةِ وَالْأَخْلاٰقِ الرَّضِيَّةِ وَالْغُصُونِ

شكوه وجلوه رضای حق و آن اخلاق خوش پسنديده و شاخه های

الْمُتَفَرِّعَةِ عَنِ الشَّجَرَةِ الْأَحْمَدِيَّةِ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مَنِ

جدا شده از درخت نبوّت احمدی. سلام بر كسی كه رياست

انْتَهیٰ اِلَيْهِ رِيٰاسَةُ الْمُلْکِ الْأَعْظَمِ وَعِلْمُ كُلِّ شَیْءٍ

حكومت اعظم (دو جهان) به او منتهی شد و آگاه بر هر چيزی

لِتَمٰامِ الْأَمْرِ الْمُحْكَمِ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مَنْ اَسْمٰاؤُهُمْ

جهت كامل شدن امر استوار ولايت. سلام بر كسی كه نامهايشان

وَسيٖلَةُ السَّٰائِلينَ وَهَيٰاكِلُهُمْ اَمٰانُ الْمَخْلُوقيٖنَ

وسيلۀ نيازمندان و جسدهای مباركشان وسيله ايمنی خلايق است.

ص:66

وَحُجَجُهُمْ اِبْطٰالُ شُبَهِ الْمُلْحِديٖنَ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مَنْ

و دلايل محكمشان سبب باطل شدن شبهات بی دينان است. سلام بر امامی كه

كُسِرَتْ لَهُ وَسٰادَةُ وٰالِدِهِ اَميٖرِالْمُؤْمِنيٖنَ حَتّٰی خَصَّمَ

در جايگاه و مقام پدرش اميرمؤمنان نشست تا اينكه با اهل اديان وارد

اَهْلَ الْكُتُبِ وَثَبَّتَ قَوٰاعِدَ الدّينِ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی عَلَمِ

مباحثه شد و پايه های دين را استوار فرمود. سلام بر پيشوای

الْأَعْلاٰمِ وَمَنْ كُسِرَ قُلُوبُ شيٖعَتِهِ بِغُرْبَتِهِ اِلیٰ يَوْمِ

بزرگان و امامی كه دلهای شيعيانش تا روز قيامت برای غربت او شكسته شد.

الْقِيٰامِ اَلسَّلاٰمُ عَلَي السِّرٰاجِ الْوَهّٰاجِ وَالْبَحْرِ الْعَجّٰاجِ

سلام بر چراغ روشن هدايت و دريای خروشان ولايت

الَّذیٖ صٰارَتْ تُرْبَتُهُ مَهْبِطَ الْأَمْلاٰکِ وَالْمِعْرٰاجِ اَلسَّلاٰمُ

كه آرامگاه او محلّ رفت و آمد فرشتگان است سلام بر

عَلیٰ اُمَرٰآءِالْأِسْلاٰمِ وَمُلُوکِ الْأَدْيٰانِ وَطاهِرِی الْوَلاٰدَةِ

فرمانروايان اسلام و پادشاهان اديان و كسانی كه ولادتشان پاک است

اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مَنِ اطَّلَعَهُمُ اللّٰهُ عَلٰی عُلُومِ الْغَيْبِ

سلام بر كسی كه خداوند بر علوم غيب و پنهان و آشكار آگاهشان گردانيده

ص:67

وَالشَّهٰادَةِ وَجَعَلَهُمْ اَهْلَ السَّعٰادَةِ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی كُهُوفِ

و آنان را اهل سعادت و خوشبختی قرار داده. سلام بر پناهگاه

الْكٰائِناتِ وَظِلِّهٰا وَمَنِ انْتَهَجَتْ بِهِ مَعٰالِمُ طُوسٍ

و عامل بقاي جهان هستي و بر امامي كه به سبب او پرچمهاي هدايت در

حَيْثُ حَلَّ رَبْعَهٰا

سرزمين طوس آشكار گرديد.

*يا اَرْضَ طُوسٍ سَقٰاکِ اللّٰهُ رَحْمَتَهُ*

ای زمين طوس! خدا تو را از رحمت خود سيراب كند

*مٰاذا ضَمِنْتِ مِنَ الْخَيْرٰاتِ يٰا طُوسُ*

چقدر نيكی و فضيلتها را در خود جمع كرده ای، ای زمين طوس!

*طٰابَتْ بِقٰاعُکَ فِی الدُّنْيٰا وَطٰابَ بِهٰا*

زمين تو، پاكيزه ترين مكانهای دنيا است و چه پاک می باشد آن

*شَخْصٌ ثَویٰ بِسَنٰابٰادَ مَرْمُوسٌ*

شخص بزرگی كه در سناباد قرارگرفته و جاگزيده است

*شَخْصٌ عَزيزٌ عَلَی الْأِسْلاٰمِ مَصْرَعُهُ*

شخصی كه شهادت او بر اسلام گران است

ص:68

*فی رَحْمَةِ اللّٰهِ مَغْمُورٌ وَمَغْمُوسٌ*

در بحر رحمت خداوند غوطه ور است

*يٰا قَبْرَهُ اَنْتَ قَبْرٌ قَدْ تَضَمَّنَهُ*

اي آرامگاه بزرگ! در اندرون تو آرام گرفته،

*حِلْمٌ وَعِلْمٌ وَتَطْهيرٌ وَتَقْديسٌ*

يک دنيا بردباری و دانش و پاكی و پيراستگی.

*فَخْراً بِاَنَّکَ مَغْبُوطٌ بِجُثَّتِهِ*

اين فخر برای تو بس كه به واسطۀجسد مباركش مورد رشک جهان بوده ای

*وَبِالْمَلاٰئِكَةِ الْأَطْهٰارِ مَحْرُوسٌ*

فرشتگان پاک از تو پاسداری می كنند

*فیٖ كُّلِّ عَصْرٍ لَنٰا مِنْكُمْ اِمٰامٌ هُدیً*

درهرعصری برای ما، خداوند يكی از شمارا امام هدايتگر قرار داده

*فَرَبْعُهُ اٰهِلٌ مِنْكُمْ وَمَأْ نُوسٌ*

و آرامگاه آن امام مايۀ آرامش دل و موجب انس مردم است

* اَمْسَتْ نُجُومُ سَمٰاءِ الدّين اٰفِلَةً*

ستارگان آسمان هدايت ناپديد شدند

ص:69

*وَظَلَّ اُسْدُ الثَّریٰ قَدْ ضَمَّهَا الْخيٖسُ*

و شيرهای عالم مظلوم شدند به واسطۀ حيله و مكر دشمنان

*غٰابَتْ ثَمٰانِيَةٌ مِنْكُمْ وَاَرْبَعَةٌ*

هشت نفر از شما ناپديد شدند و چهار نفر از ستارگان امامت

*تُرْجیٰ مَطٰالِعُهٰا مٰا حَنَّتِ الْعيسُ*

به طلوع آنها اميدواری هست به هر اندازه كه شتران ناله كنند

*حَتّٰی مَتیٰ يَظْهَرَ الْحَقُّ الْمُنيرُ بِهِ*

تا آنگاه كه پرتو حقيقت به سبب او آشكار شود

*فَالْحَقُّ فی غَيْرِكُمْ دٰاجٍ وَمَطْمُوسٌ*

پس حقيقت در ديگران تاريک و خاموش است

اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مُفْتَخَرِ الْأَبْٰرٰارِ وَ نٰائِی الْمَزٰارِ وَشَرْطِ

سلام بر امامی كه مورد افتخار نيكان و آرامگاهش دور از وطن و شرط

دُخُولِ الْجَنَّةِ وَالنَّٰارِ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مَنْ لَمْ يَقْطَعِ اللّٰهُ

رفتن بهشت و دوزخ است. سلام بركسانی كه خدا رحمت خود را يک لحظه

عَنْهُمْ صَلَوٰاتَهُ فی ٰانٰاءِ السّٰاعٰاتِ وَبِهِمْ سَكَنَتِ

ازآنان قطع نكرده است. و آرامش موجودات ساكن وآرام و تحرکّ موجودات

ص:70

السَّوٰاكِنُ وَتَحَرَّكَتِ الْمُتَحَرِّكٰاتُ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مَنْ

متحرّك به بركت آنهاست. سلام بر كسی كه خداوند متعال

جَعَلَ اللّٰهُ اِمٰامَتَهُمْ مُمَيِّزَةً بَيْنَ الْفريٖقَيْنِ كَمٰا تَعَبَّدَ

قبول امامت او را جدا كننده بين گروه حق و باطل قرار داده

بِوِلاٰيَتِهِمْ اَهْلُ الْخٰافِقَيْنِ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مَنْ اَحْيَی اللّٰهُ بِهِ

چنانكه به اطاعت از ولايت آنان اهل شرق و غرب سرنهاده اند. سلام بركسی

دٰارِسَ حِكَمِ النَّبِيِّيٖنَ وَتَعَبُّدِهِمْ بِوِلاٰيَتِهِ لِتَمٰامِ كَلِمَةِ

كه خداوند به بركت ولايت او حكمتهای ازميان رفته پيغمبران را و فلسفه

اللّٰهِ رَبِّ الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلٰی شُهُورِ الْحَوْلِ وَعَدَدِ

اطاعت از آنان را زنده كرد تا حجّت و كلمات الهی به كمال برسد. سلام بر

السّٰاعٰاتِ وَحُرُوفِ لاٰاِلٰهَ اِلاَّ اللّٰهُ فِي الرُّقُومِ

ماههای سال و عدد ساعتها و حروف لااله الاّ اللّه در ميان سطرهای

الْمُسَطَّرٰاتِ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی اِقْبٰالِ الدُّنْيٰا وَسُعُودِهٰاوَمَنْ

زيبا سلام بر كسی كه وجودش مايۀ خوشبختی و سعادت اين جهان است و

سُئِلَ عَنْ كَلِمَةِ التَّوْحيٖدِ فَقٰالَ نَحْنُ مِنْ شُرُوطِهٰا

كسی كه از او از كلمه توحيد پرسيده شد، فرمود: ما از شرايط توحيد هستيم

ص:71

اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مَنْ تَعَلَّلَ وُجُودُ كُلِّ مَخْلُوقٍ بِتَوَلاّٰهُمْ

سلام بر كسی كه دوستی و ولايت او علّت وجود هر آفريده است.

وَمَنْ خَطَبَتْ لَهُمُ الْخُطَبٰاءُ:

و كسی كه خطباء بنام آنان خطبه خواندند

*بِسَبْعَةِ ٰابٰائِهِمُ هُمُ مٰاهُمُ*

بنام مبارک هفت تن از پدران گرامش كه چه بافضيلت هستند

*هُمُ اَفْضَلُ مَنْ يَشْرَبُ صَوْبَ الْغَمٰامِ*

بهترين كسی هستند كه از بارش ابر وحی و دانش الهی سيراب می شوند

اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مَنْ عَلاٰمَجْدُهُمْ وَثَنٰائُهُمْ وَمَنْ اُنْشِدَفیٖ

سلام بر كسي كه بزرگواري او برتر و ستايش او فزونتر است و كسی كه

فَخْرِهِمْ وَعَلاٰئِهِمْ بِوُجُوبِ الصَّلوٰةِ عَلَيْهِمْ وَطَهٰارَةِ

سخن سرايان در فخر ومقام آنان از وجوب صلوات و رحمت برآنان و طهارت

ثِيٰابِهِمْ اَلسَّلاٰمُ عَلٰی قَمَرِ الْأَقْمٰارِ الْمُتَكَلِّمِ مَعَ اَهْلِ كُلِّ

وپاكی آنان سخن گفته اند سلام بر ماه ماهان كه بااهل هر زبانی با زبان خودشان

لِسٰانٍ بِلِسٰانِهِمُ الْقٰائِلِ لِشيعَتِهِ مٰا كٰانَ اللّٰهُ لِيُوَلِّيَ اِمٰاماً

حرف می زد وبه شيعيانش می فرمود: خداوند پيشوای هر ملّتی

ص:72

عَلٰی اُمَّةٍ حَتّٰی يُعَرِّفَهُ بِلُغٰاتِهِمْ وَاَدْيٰانِهِمْ اَلسَّلاٰمُ عَلیٰ

را به لغات و اديان آن ملّت آشنا می سازد سلام بر امامی كه

فَرْحَةِ الْقُلُوبِ وَفَرَجِ الْمَكْرُوبِ وَشَريٖفِ الْأَشْرٰافِ

يادش سبب شادمانی دلهای مؤمنين و موجب گشايش غم زدگان وباعث عزّت

وَمَفْخَرِ عَبْدِ مَنٰافٍ يا لَيْتَنیٖ كُنْتُ مِنَ الطّٰائِفيٖنَ

وشرافت شريفان وافتخار خاندان بنی هاشم است كاش من از كسانی بودم كه

بِعَرْصَتِهِ وَحَضْرَتِهِ مُسْتَشْهِداً لِبَهْجَةِ مُؤٰانَسَتِهِ

هميشه برآستان و پيشگاه وی طواف می كردم و شاهد طراوت انس با اوبودم

*اَطُوفُ بِبٰابِكُمْ فی كُلِّ حيٰنٍ*

در هرزمان به آستان شما طواف می كنم

*كَاَنَّ بِبٰابِكُمْ جُعِلَ الطَّوٰافُ*

گوياطواف مخصوص آستان شماست

اَلسَّلاٰمُ عَلَی الْاِمٰامِ الرَّؤُفِ الَّذیٖ هَيَّجَ اَحْزٰانَ يَوْمِ

سلام بر پيشوای رؤف كه اندوه واقعۀ روز عاشورا را به هيجان آورده

الطُّفُوفِ بِاللّٰهِ اُقْسِمُ وَبِٰابٰائِکَ الْأَطْهٰارِ وَبِاَبْنٰائِکَ

به خدایی و به پدران پاک و فرزندان بزرگوار برگزيده شما

ص:73

الْمُنْتَجَبينَ الْأَبْرٰارِ لَوْلاٰ بُعْدُ الشُّقَّةِ حَيْثُ شُطَّتْ بِكُمُ سوگند مي خورم كه اگر اين همه مسافت ودوری از آستان مقدّس شما نبود

الدّٰارُ لَقَضَيْتُ بَعْضَ وٰاجِبِكُمْ بِتَكْرٰارِ الْمَزٰارِوَالسَّلاٰمُ

من كراراً به آستان بوسی شما آمده، انجام وظيفه می نمودم. سلام

عَلَيْكُمْ يٰا حُمٰاةَ الدّينِ وَاَوْلاٰدَ النَّبِيّينَ وَسٰادَةَ

بر شما ای حاميان دين الهی و فرزندان پيامبران و پيشوايان

الْمَخْلُوقيٖنَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكٰاتُهُ

تمام خلايق رحمت خدا و بركات او بر شما باد!

امام رضاعليه السّلام می فرمايد:

در هر مؤمن بايد يک صفت از خداوند ويک ويژگی ازپيامبر و يک صفت از امام باشد، تا ايمان او كامل شود:

همانند خدا، نسبت به اسرار ديگران پرده پوشی كند و با آبروی آنان بازی نكند. مانند پيامبرصلی اللّٰه عليه و آله وسلم با مردم مدارا كند و خوشرفتاری نمايد. مثل امام عليه السّلام در برابر مشكلات وگرفتاريها صبر و مقاومت كند.(1)

ص:74

بِاَرْضِ خُرٰاسٰانَ مٰازارَهٰا مَكْرُوبٌ اِلاّٰ نَفَّسَ اللّٰهُ كَرْبَهُ

خراسان به خاک سپرده شود هر گرفتاری او را زيارت كند گرفتاريش برطرف

وَلاٰمُذْنِبٌ اِلاّٰ غَفَرَاللَّهُ ذَنْبَهُ اَللّٰهُمَّ بِشَفٰاعَتِهِ الْمَقْبُولَةِ

می گردد وهر گناهكاری اورا زيارت نمايد گناهانش آمرزيده می شود. خدايا!به

وَدَرَجَتِهِ الرَّفيعَةِ اَنْ تُنَفِّسَ بِهٖ كَرْبیٖ وَتَغْفِرَ بِهٖ ذَنْبیٖ

حقّ شفاعت پذيرفتۀ او و مقام بزرگش، گرفتاری مرا برطرف ساز وگناهم را

وَتُسْمِعَهُ كَلامی وَتُبَلِّغَهُ سَلاٰمی اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا

بيامرز و سخن مرا به او برسان و سلام مرا به او ابلاغ فرما درود برتو

حُجَّةَ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا نُورَاللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰا

ای حجّت خدا! درود بر تو ای نور خداوندی! درود بر تو ای

عَيْبَةَ عِلْمِ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰا مَعْدِنَ حِكْمَةِ اللّٰهِ

مخزن علم الهی! درود بر تو ای معدن حكمت خدايی!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا حامِلَ كِتابِ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰا

درود بر تو ای آگاه به كتاب خدا! درود بر تو ای

حٰافِظَ سِرِّاللّٰهِ اَنْتَ الَّذیٖ قالَ فیٖ حَقِّکَ قٰاتِلُ الْكَفَرَةِوَ

نگهدارندۀ سرّ خداوندی! تو آن كسی هستی كه كشندۀ كافران و

ص:76

قٰامِعُ الْفَجَرَةِ عَلِیٌّ اَميرُالْمُؤْمِنيٖنَ وَوَصِیُّ رَسُولِ رَبِّ

ريشه كن كننده فاجران حضرت علیّ اميرمؤمنان، جانشين پيغمبر پروردگار

الْعٰالَمينَ صَلَوٰاتُ اللّٰهِ وَسَلامُهُ عَلَيْهِ سَيُقْتَلُ رَجُلٌ مِنْ

عالميان (صلوات و درودخدا بر او باد) در حقّ تو فرمود: يكي از فرزندان من

وُلْدیٖ بِاَرْضِ خُرٰاسٰانَ بِالسَّمِ ظُلْماًاِسْمُهُ اِسْمیٖ وَاسْمُ

در سرزمين خراسان بوسيله زهر ستم به شهادت می رسد كه نامش نام من است

اَبيهِ اسْمُ ابْنِ عِمْرٰانَ مُوسی عَلَيْهِ السَّلاٰمُ اَلاٰفَمَنْ زٰارَهُ

و نام پدرش نام پسر عمران (موسی) است. هر كس او را در آن سرزمين غربت

فیٖ غُرْبَتِه غَفَرَاللّٰهُ لَهُ ذُنُوبَهُ ما تَقَدَّمَ مِنْهٰا وَمٰا تَأَخَّرَ

زيارت كند، خدا گناهان گذشته و آينده او را می آمرزد

وَلَوْكٰانَ مِثْلَ عَدَدِ النُّجُومِ وَقِطَرِالْاَمْطٰارِ وَوَرَقِ

اگرچه به قدر شمارۀ ستارگان و قطره های باران و

الْأَشْجارِ مَوْلاٰیَ مَوْلایَ هٰااَنَاذا وٰاقِفٌ بَيْنَ يَدَيْکَ

برگ درختان باشد. مولای من! مولای من! اينک در مقابل تو ايستاده ام

وَذُنُوبی مِثْلَ عَدَدِ النُّجُومِ وَقِطَرِ الْأَمْطٰارِ وَوَرَقِ

و همانند عدد ستارگان و قطرات باران و برگ درختان

ص:77

الْأَشْجٰارِ وَلَيْسَ لیٖ وَسيلَةٌ اِلٰی مَحْوِها اِلاّٰ رِضاکَ

گناه دارم و غير از خشنودی ورضای شما راهی براي محو وبخشش گناهانم

مَوْلایَ مٰا اَحْسِبُ فیٖ صَحيفَتیٖ عَمَلاً اَرْجیٰ عِنْدیٖ

ندارم. مولای من! در نامه عمل خود، عملی اميدوار كننده تر از زيارت شما

مِنْ زِيارَتِکَ كَيْفَ وَقَدْقٰالَ فیٖ حَقِّهابٰاقِرُعِلْمِ الْأَوَّليٖنَ

ندارم. چگونه اين چنين نباشد كه دربارۀ زيارت شما امام محمّدباقرعليه السّلام

وَالْاٰخِرينَ صَلَوٰاتُ اللّٰهِ عَلَيْهِ يَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ وَلَدیٖ

شكافندۀ علم گذشتگان وآيندگان (صلوات خدا براو) فرمود: مردي از فرزندم

مُوسیٰ اِسْمُهُ اِسْمُ اَميٖرِالْمُؤْمِنيٖنَ سَيُدْفَنُ بِاَرْضِ

موسیٰ عليه السّلام متولّد می شود كه نامش نام اميرمؤمنان علی عليه السلام است و در سرزمين

خُرٰاسٰانَ مَنْ زٰارَهُ عٰارِفاًبِحَقِّهِ اَعْطٰاهُ اللّٰهُ اَجْرَمَنْ اَنْفَقَ

خراسان دفن می شود. هركس او را آگاهانه زيارت كند خدا به اوپاداش كسی را

مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَقٰاتَلَ فَاَتَيْتکَ زٰائِراً عٰارِفاً بِحَقِّکَ

می دهد كه قبل از فتح مكّه انفاق نموده و با كفّار جنگيده. اينک به زيارت

عٰالِماً بِاَنَّکَ اِمٰامٌ مُفْتَرَضُ الطّٰاعَةِشَهيدٌغَريبٌ رٰاجِياً

شما آمده ام و به حق شما آگاه هستم و يقين دارم كه تو امامی واجب الاطاعة،

ص:78

بِمٰا قٰالَهُ الصّاٰدِقُ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ يُقْتَلُ حَفَدَتیٖ بِاَرْضِ

شهيد و غريب هستی و اميدوارم به آنچه كه حضرت صادق عليه السّلام فرمود: يكی از

خُرٰاسٰانَ فی مَديٖنَةٍ يُقٰالُ لَهٰا طُوسٌ مَنْ زٰارَهُ عٰارِفاً

نواده های من در سرزمينی كه خراسان نام داردبه شهادت می رسد. هر كس او را

بِحَقِّهِ اَخَذْتُهُ بِيَدیٖ يَوْمَ الْقِيٰمَة وَاَدْخَلْتُهُ الْجَنَّةَ وَاِنْ

عارفانه زيارت كند، فردای قيامت من دست او را گرفته و وارد بهشت می كنم

كٰانَ مِنْ اَهْلِ الْكَبٰائِرِ قيٖلَ لَهُ مٰا عِرْفانُ حَقِّهِ قٰالَ اَ لْعِلْمُ

اگرچه مرتكب گناهان بزرگ شده باشد.از آن حضرت سؤال كردند: شناختن حق

بِاَنَّهُ اِمٰامٌ مُفْتَرَضُ الطّٰاعَةِغَريٖبٌ شَهيٖدٌمَنْ زٰارَهُ عٰارِفاً

او چيست؟ فرمود:اعتقادداشتن به اينكه اوامام واجب الاطاعة است واو را

بِحَقِّهِ اَعْطٰاهُ اللّٰهُ اَجْرَ سَبْعيٖنَ شَهيٖداً مِمَّنِ اسْتُشْهِدَ

غريبانه شهيدكردند.وهركس او را آگاهانه زيارت كند، خدا پاداش هفتادنفراز

بَيْنَ يَدَیْ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَاٰلِه يَابْنَ رَسُولِ

كسانی كه در ركاب رسول خدا صلی اللّٰه عليه و آله وسلم شهيد شده اند به او عطامی كند ای فرزند رسول خدابوسيلۀ

اللَّهِ اَبْتَغیٖ بِزِيارَتِکَ مِنَ اللّٰهِ تَعالیٰ غُفْرانَ ذُنُوبیٰ

زيارت شما از خداوند بزرگ طلب می كنم كه گناهان من و گناهان پدر و

ص:79

وَذُنُوبِ وٰالِدَیَّ وَالْمُؤْمِنيٖنَ وَالْمُؤْمِنٰاتِ اَسْئَلُکَ

مادرم وگناهان تمام مؤمنين ومؤمنات رامورد بخشش قرار دهد و از تومی خواهم

الْأِتْيٰانَ الْمَوْعُودَ فِی الْمَوٰاطِنِ الثَّلثَةِ عِنْدَ تَطٰائُرِ

كه حضور پيدا كنی در سه موضع كه وعده فرموده ای: (اوّل) هنگام دريافت

الْكُتُبِ وَعِنْدَ الصِّرٰاطِ وَعِنْدَ الْميزٰانِ وَقُلْتَ وَقَوْلُکَ

نامۀ اعمال، (دوّم) در عبور از صراط (سوّم) كنار ميزان عمل و به حق فرمودی

حَقٌّ اِنَّ شَرَّمٰا خَلَقَ اللّٰهُ فیٖ زَمانیٖ يَقْتُلُنیٖ بِالسَّمِّ ثُمَ

كه: بدترين خلق عصر، مرا بوسيله زهر به شهادت می رساند

يَدْفَنُنیٖ فیٖ دارِمَضيٖعَةٍوَبِلاٰدِغُرْبَةٍاَلاوَمَنْ زٰارَنیٖ فی

در سرزمين ظلم و ديار غربت به خاک می سپارند و هركس مرا دراين سرزمين

غُرْبَتي كَتَبَ اللّٰهُ عَزَّوَجَلَّ اَجْرَمِأَةِ اَ لْفِ شَهيدٍ وَمِأَةِ

غربت زيارت كند، خداوند عزّوجلّ بر او پاداش صد هزار شهيد و صدهزار

اَ لْفِ صِدّيٖقٍ وَمِٰأَةِاَ لْفِ حٰاجٍّ وَمُعْتَمِرٍوَمِأَةِاَ لْفِ مُجٰاهِدٍ

صدّيق و صد هزار حج و عمره و صد هزار جهادكننده عطا می نمايد

وَحُشِرَفیٖ زُمْرَتِنٰا وَجُعِلَ فِی الدَّرَجٰاتِ الْعُلیٰ مِنَ

و در زمرۀ ما محشور می شود و در درجات رفيع بهشتی

ص:80

الْجَنَّةِ رَفيقُنٰا اَ لْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذیٖ وَفَّقَنیٖ لِزِيٰارَتِکَ

رفيق ما خواهد بود. شكر خدای را كه به من توفيق زيارت شمارا در مكان

فِی الْبُقْعَةِ الَّتیٖ قُلْتَ فیٖ حَقِّها هِیَ وَاللّٰهِ رَوْضَةٌ مِنْ

مقدّسی نصيب نمود كه در حق آن فرمودی: بخدا آن مكان

رِيٰاضِ الْجَنَّةِ مَنْ زٰارَنیٖ فیٖ تِلْکَ الْبُقْعَةِكٰانَ كَمَنْ زارَ

بوستانی از بوستانهای بهشت است و هر كس مرا در آن مكان زيارت كند مانند

رَسُولَ اللّٰهِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَٰالِهِ وَكَتَبَ اللّٰهُ لَهُ ثَوٰابَ

كسی است كه رسول خداصلی اللّٰه عليه و آله وسلم را زيارت كرده و خداوند برای او پاداش هزارحج

اَ لْفِ حَجَّةٍ مَبْرُورَةٍ وَاَ لْفِ عُمْرَةٍ مَقْبُولَةٍ وَكُنْتُ اَنَا

پذيرفته شده و هزار عمره قبول شده عطا می كند و من وپدرانم در روز

وَٰابائیٖ شُفَعٰاؤَهُ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ فَكُنْ شَفيٖعیٖ بِابائِکَ

رستاخيز از او شفاعت خواهيم كرد. پس، ای آقای من! تو را به حق پدران پاكت

الطّٰاهِرينَ وَاَوْلاٰدِکَ الْمُنْتَجَبيٖنَ يا مَوْلاٰیَ اَنْتَ الَّذیٖ

وفرزندان گرامت سوگند می دهم از من شفاعت نما! ای مولای من! تو آن امامی

لاٰيَزُورُکَ اِلاَّ الْخَوٰاصُّ مِنَ الشّيعَةِ فَبِحَقِّکَ وَبِحَقِّ

هستی كه تو را تنها شيعيان خاصّ زيارت می كنند، پس به حق تو و به حق

ص:81

شيعَتِکَ نَسْئَلُ اللّٰهَ أَنْ تَشْفَعَنیٖ وَنَسْئَلُ اللّٰهُ اَنْ

شيعيانت از خدا می خواهم كه مشمول شفاعت شما گردم واز خدا می خواهم

يَحْشُرَنیٖ فیٖ مُسْتَقَرٍّ مِنَ الرَّحْمَةِ مَعَكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ

كه مرا در قرارگاه رحمت خود با شما اهل بيت محشور گرداند ومرا با غير شما

مَعَكُمْ لاٰمَعَ غَيْرِكُمْ بَرِئْتُ اِلَی اللّٰهِ مِنْ اَعْدٰآئِكُمْ

محشور نكند. از دشمنان شما به سوی خدا بيزاري می جويم و به عنايت خدا

وَتَقَرَّبْتُ بِاللّٰهِ اِلَيْكُمْ اِنّیٖ مُؤْمِنٌ بِاِيٰابِكُمْ مُنْتَظِرٌلِأَمْرِكُمْ

بسوی شما تقرّب می جويم. من به برگشت ورجعت شما ايمان دارم ودر انتظار

مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِكُمْ مُتَرَقِّبٌ لِدَوْلَتِكُمْ عٰارِفٌ بِعِظَمِ

ظهور سلطنت شما هستم و رجعت شما را تصديق می نمايم، منتظر دولت شما

شَأْنِكُمْ عٰالِمٌ بِضَلاٰلَةِ مَنْ خٰالَفَكُمْ مُوٰالٍ لَكُمْ

هستم و به بزرگی مقام و شأن شما آگاهم و به گمراهی مخالفين شما يقين دارم

وَلِأَوْلِيٰائِكُمْ مُبْغِضٌ لِأَعْدٰآئِكُمْ عٰائِذٌ بِكُمْ لاٰئِذٌ

شما و دوستان شما را دوست دارم و با دشمنان شما دشمن هستم به شما و به

بِقُبُورِكُمْ اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلٰی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَالْوَصِیِّ

مرقد مطهّر شما پناه آورده ام. خدايا! رحمت فرست بر محمّد پيغمبر تو و بر

ص:82

وَالْبَتُولِ وَالسِّبْطَيْنِ وَالسَّجّٰادِ وَالْبٰاقِرِ وَالصّٰادِقِ

جانشين او و بر بتول و دو سبط پيغمبر و بر حضرت سجّاد و باقر و صادق

وَالْكٰاظِمِ وَالرِّضٰا وَالتَّقِیِّ وَالنَّقِیّ وَالْعَسْكَرِیِّ

و بر كاظم و رضا و تقی و نقی و عسكری

وَالْمَهْدِیِّ صاحِبِ الزَّمانِ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِمْ

و حضرت صاحب الزّمان عليهم السّلام رحمتهای خدا بر او و بر همه ايشان باد!

اَجْمَعيٖنَ اَللّٰهُمَّ اِنَّ هؤُلاٰءِ اَئِمَّتُنا وَسٰادَتُنا وَقٰادَتُنٰا

خدايا! به درستی اينان امامان ما و آقايان ما و پيشوايان مابوده

وَهُدٰاتُنا وَدُعٰاتُنا اَللّٰهُمَّ وَفِّقْنٰا لِطٰاعَتِهِمْ وَارْزُقْنٰا

و راهنمايان و دعوت كنندگان ما هستند. خداوندا! به ما توفيق اطاعتشان را

شَفٰاعَتَهُمْ وَاحْشُرْنٰا فی زُمْرَتِهِمْ وَاجْعَلْنٰا مِنْ خِيٰارِ

كرامت نما و شفاعت آنان رانصيبمان فرما و ما را در جوار آنان محشوركن و

مَوٰاليهِمْ بِرَحْمَتِکَ يٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِميٖنَ

ما را از بهترين دوستان آنان قرارده به رحمتت اي مهربانترين مهربانان.

ص:83

لاٰجِئاً اِلیٰ رُكْنِکَ عٰآئِذاً بِرَأْفَتِکَ مُسْتَشْفِعاً

رحمت نامنتهای تو ای خدا و التجاء به ركن ركين تو جسته ام و پناهنده به رأفت و

بِوَلِيِّکَ وَابْنِ اَوْلِيٰآئِكَ وَصَفِيِّکَ وَابْنِ

مهربانی تو شدم و شفيع خود آوردم ولیّ تورا فرزند اولياء ودوست خاصّ تو فرزند

اَصْفِيٰآئِکَ وَاَمينِکَ وَابْنِ اُمَنٰآئِکَ وَخَليفَتِکَ

خاصّان درگاهت را و امين اسرار تو، فرزند امنای حضرتت و خليفه تو

وَابْنِ خُلَفٰآئِكَ الَّذينَ جَعَلْتَهُمُ الْوَسيلَةَ اِلیٰ

فرزند خلفای تو كه آنان را وسيله رحمت

رَحْمَتِکَ وَرِضْوانِکَ وَالذَّريٖعَةَ اِلیٰ رَأْفَتِکَ

و خشنودی و ذريعه رأفت و مهربانی

وَغُفْرٰانِکَ اَللّٰهُمَّ وَاَوَّلُ حٰاجَتی اِلَيْکَ اَنْ

وبخشايش خود قرار داده ای پروردگارا واوّل حاجت من در اين درگاه لطف و كرم تو

تَغْفِرَلیٖ مٰا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبیٖ عَلیٰ كَثْرَتِهٰا وَاَنْ

آن است كه گناهان گذشته ام را كه بسيار است همه ببخشی و بيامرزی و در باقی

تَعْصِمَنیٖ فيما بَقِیَ مِنْ عُمْریٖ وَتُطَهِّرَ ديٖنیٖ

عمرم از ارتكاب گناه حفظ كنی و دين مرا از هر پليدی و زشتی

ص:85

مِمّٰا يُدَنِّسُهُ وَيَشيٖنُهُ وَيُزْریٖ بِهِ وَتَحْمِيَهُ مِنَ

و رسوايی و آنچه به دين زيان دارد پاک و پاكيزه گردانی و از شکّ

الرَّيْبِ وَالشَّکِّ وَالْفَسٰادِ وَالشِّرْکِ وَتُثَبِّتَنیٖ

و ريب و فسادكاری و شرک و ريا نگهبان باشی و بر كار

عَلیٰ طاعَتِکَ وَطٰاعَةِ رَسُولِکَ وَذُرِّيَّتِهِ

طاعت خود و طاعت رسول و ذريّۀ پاک

النُّجَبٰآءِ السُّعَدٰآءِ صَلَوٰاتُکَ عَلَيْهِمْ وَرَحْمَتُکَ

باشرافت و سعادت رسولت كه درود رحمت و تحيّت

وَسَلاٰمُکَ وَبَرَكٰاتُکَ وَتُحْيِيَنیٖ مٰا اَحْيَيْتَنیٖ

و بركاتت بر روان پاكشان باد، مرا ثابت قدم بداری و مادامی كه زنده ام

عَلیٰ طٰاعَتِهِمْ وَتُميٖتَنیٖ اِذٰا اَمَتَّنیٖ عَلیٰ

بر اطاعت آنها زنده ام چون بميرانی (و در جهان ديگر بری) به اطاعت

طٰاعَتِهِمْ وَاَنْ لاٰتَمْحُوَ مِنْ قَلْبیٖ مَوَدَّتَهُمْ

آنها بميران و دوستی و محبّت اين بزرگواران را

وَمَحَبَّتَهُمْ وَبُغْضَ اَعْدٰآئِهِمْ وَمُرافَقَةَ اَوْلِيٰآئِهِمْ

و عداوت با دشمنانشان را و رفاقت و انس با دوستانشان و نيكويی با آنان را هرگز

ص:86

وَبِرَّهُمْ وَاَسْئَلُکَ يٰا رَبِّ اَنْ تَقْبَلَ ذٰلِکَ مِنیٖ

از دلم دور و محو مگردان و از تو درخواست می كنم ایپروردگار من اين ثنا و دعا

وَتُحَبِّبَ اِلَیَّ عِبادَتَکَ وَالْمُوٰاظَبَةَ عَلَيْهٰا

را از من قبول فرمای و عبادت و طاعتت را محبوبم گردان و به آن باتوجّه و

وَتُنَشِّطَنیٖ لَهٰا وَتُبَغِّضَ اِلَیَّ مَعاصِيَکَ

با شوق و نشاطم ساز و از هر چه معصيت و حرام تست

وَمَحٰارِمَکَ وَتَدْفَعَنیٖ عَنْها وَتُجَنِّبَنِیٖ التَّقْصيٖرَ

مبغوض و متنفّرم ساز و در نماز

فی صَلَوٰاتی وَالْاِسْتِهٰانَةَ بِهٰا وَالتَّرٰاخِیَ عَنْهٰا

از تقصير و سستی و كاهلی دور ساز!

وَتُوَفِّقَنیٖ لِتَأْدِيَتِهٰا كَمٰا فَرَضْتَ وَاَمَرْتَ بِهِ

و بر ادای نماز صحيح و مقبول بدان گونه كه فريضه كردی و امر فرمودی به آن

عَلیٰ سُنَّةِ رَسُولِکَ صَلَوٰاتُکَ عَلَيْهِ وَاٰلِهِ

طبق سنّت و طريقه رسول اكرمت كه درود و رحمت و بركاتت

وَرَحْمَتُکَ وَبَرَكٰاتُکَ خُضُوعاً وَخُشُوعاً

بر او و آل او باد با خضوع و خشوع مرا توفيق عطا فرما!

ص:87

وَتَشْرَحَ صَدْریٖ لِايتٰآءِ الزَّكٰوةِ وَاِعْطٰآءِ

و برای ادای زكات و اعطای

الصَّدَقٰاتِ وَبَذْلِ الْمَعْرُوفِ وَالْاِحْسٰانِ اِلیٰ

صدقات و خيرات و احسان و مواسات

شيعَةِ اٰلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلاٰمُ وَمُوٰاسٰاتِهِمْ

با شيعيان آل محمّد عليهم السّلام شرح صدر و سعۀ نظرم كرامت فرما!

وَلاٰتَتَوَفّٰانی اِلاَّ بَعْدَ اَنْ تَرْزُقَنیٖ حَجَ بَيْتِکَ

و مرا نميران مگر بعد از زيارت حجّ بيت الحرام

الْحَرٰامِ وَزِيارَةِ قَبْرِ نَبِيِّکَ وَقُبُورِ الْاَئِمَّةِ

و قبر پيغمبر اكرم و ائمّه عليهم السّلام

عَلَيْهِمُ السَّلاٰمُ وَاَسْئَلُکَ يٰا رَبِّ تَوْبَةً نَصُوحاً

و از تو درخواست می كنم اي پروردگار من! توبه نصوح با حقيقت

تَرْضٰاهٰا وَنِيَّةً تَحْمَدُهٰا وَعَمَلاً صٰالِحاً تَقْبَلُهُ

كه تو به آن توبه خشنود باشی و نيّت خالصی كه تو بپسندیو عمل صالح و شايسته ای

وَاَنْ تَغْفِرَلیٖ وَتَرْحَمَنیٖ اِذٰا تَوَفَّيْتَنیٖ وَتُهَوِّنَ

كه تو بپذيری و نيز درخواست می كنم كه مرا ببخشی و بيامرزی و هنگامی كه مرا

ص:88

عَلَیَّ سَكَرٰاتِ الْمَوْتِ وَتَحْشُرَنیٖ فیٖ زُمْرَةِ

بميرانی بر من ترحّم كنی و سكرات مرگ را بر من آسان سازی و در زمره

مُحَمَّدٍ وَاٰلِهِ صَلَوٰاتُ اللّٰهِ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمْ

محمّد و آلش صلوات اللّه عليه وعليهم محشور فرمايی

وَتُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ وَتَجْعَلَ دَمْعیٖ

و در بهشت ابدم به رحمتت داخل گردانی و اشک چشمم را

غَزيراً فی طٰاعَتِکَ وَعَبْرَتیٖ جٰارِيَةً فيٖما

در طاعتت بسيار و آب ديدگانم را پيوسته در عملی كه

يُقَرِّبُنیٖ مِنْکَ وَقَلْبیٖ عَطُوفاً عَلیٰ اَوْلِيٰآئِکَ

موجب قرب تست جاری سازی و دلم را با دوستانت عطوف و مهربان گردانی!

وَتَصُونَنیٖ فیٖ هٰذِهِ الدُّنْيٰا مِنَ الْعٰاهٰاتِ

و اين دنيا مرا از بلاها و آفات

وَالْاٰفٰاتِ وَالْاَمْرٰاضِ الشَّديدَةِ وَالْاَسْقٰامِ

و امراض سخت صعب العلاج و دردهاي مزمن (عاصی العلاج)

الْمُزْمِنَةِ وَجَميعِ اَنْواعِ الْبَلاٰءِ وَالْحَوادِثِ

و جميع بلاها و حوادث ناگوار عالم مصون و محفوظ داری!

ص:89

وَتَصْرِفَ قَلْبیٖ عَنِ الْحَرامِ وَتُبَغِّضَ اِلَیَّ

و قلبم را از فعل حرام منصرف گردانی و از معصيتت مبغوض و متنفّر سازی!

مَعٰاصِيَک وَتُحَبِّبَ اِلَیَّ الْحَلاٰلَ وَتَفْتَحَ لیٖ

و دوستدار و محبّ حلال گردانی و درهای حلال را به رويم بازفرمايی!

اَبْوٰابَهُ وَتُثَبِّتَ نِيَّتیٖ وَفِعْلیٖ عَلَيْهِ وَتَمُدَّ فیٖ

و نيّت و عملم را بر آن حلال ثابت بداری و عمرم را دراز گردانی!

عُمْریٖ وَتُغْلِقَ اَبْوٰابَ الْمِحَنِ عَنّیٖ وَلاٰتَسْلُبَنیٖ

و دردهای رنج و محنتها را بر من ببندی و عطايی كه بر من منّت نهادی هرگز

مٰا مَنَنْتَ بِهِ عَلَیَّ وَلاتَسْتَرِدَّ شَيْئاً مِمّٰا اَحْسَنْتَ

سلب نگردانی و احسانی كه در حقّم فرمودی باز نستانی!

بِهِ اِلَیَّ وَلاتَنْزِعَ مِنِّی النِّعَمَ الَّتیٖ اَنْعَمْتَ بِهٰا

و هر نعمت كه مرا مرحمت فرمودی از من نگيری و مرا در هر چه دارا كردی

عَلَیَّ وَتَزيدَ فيٖمٰا خَوَّلْتَنیٖ وَتُضاعِفَهُ اَضْعٰافاً

بر آن بيفزا و چندين برابر هم بيفزا و مال بسيار

مُضاعَفَةً وَتَرْزُقَنی مٰالاً كَثيٖراً وٰاسِعاً سٰآئِغاً

باوسعت (و با خير و بركت) نصيبم فرما كه صاف و پاک (از حرام)

ص:90

هَنيئاً نٰامِياً وٰافِياً وَعِزّاً بٰاقِياً كٰافِياً وَجٰاهاً

وگوارا و باافزايش وافی و كامل (برای دنيا و آخرتم) باشد و عزّتی به من عطا كن كه

عَريضاً مَنيٖعاً وَنِعْمَةً سٰابِغَةً عٰآمَّةً وَتُغْنِيَنیٖ

باقی ماند (نه عزّت فاني دنيا) و جاه و منزلتی مرحمت فرما كه پهناور و با مناعت و

بِذٰلِکَ عَنِ الْمَطٰالِبِ الْمُنَكَّدَةِ وَالْمَوٰارِدِ

جلال باشد و نعمتی وسيع و شامل (همه شئونم) و به آن نعمت مرا از طلب و اكتساب

الصَّعْبَةِ وَتُخَلِّصَنیٖ مِنْها مُعافاً فیٖ دينیٖ

پرمشّقت دور و در كارهای مشكل و پر زحمت بی نياز گردانی و مرا از آن نعمت

وَنَفْسیٖ وَوَلَدیٖ وَما اَعْطَيْتَنیٖ وَمَنَحْتَنیٖ

اخلاص باعافيت در دين و نفس و اولاد و در هر چه به من اعطا كردی و انعام فرمودی

وَتَحْفَظَ عَلَیَّ مالی وَجَميعَ ما خَوَّلْتَنیٖ

عافيت بخشی و مال مرا و آنچه به من دادی همه را حفظ كنی

وَتَقْبِضَ عَنّیٖ اَيْدِی الْجَبابِرَةِ وَتَرُدَّنیٖ اِلیٰ

و دست جبّاران و بيدادگران را از تعدّی به من ببندی و مرا

وَطَنیٖ وَتُبَلِّغَنیٖ نِهٰايَةَ اَمَلی فیٖ دُنْيٰایَ

به وطنم (سالم و خوش) بازگردانی و (از كرمت) به منتهای آرزويم در دنيا

ص:91

وَاٰخِرَتیٖ وَتَجْعَلَ عٰاقِبَةَ اَمْریٖ مَحْمُودَةً حَسَنَةً

و آخرت برسانی و عاقبت كار مرا پسنديده و نيكو

سَليٖمَةً وَتَجْعَلَنیٖ رَحيٖبَ الصَّدْرِ وٰاسِعَ الْحٰالِ

و سالم (از هر غم و درد و عذاب) قرار دهی و مرا به لطفت وسيع الصّدر (و بلند فكر و

حَسَنِ الْخُلْقِ بَعيٖداً مِنَ الْبُخْلِ وَالْمَنْعِ وَالنِّفٰاقِ

بلندهمّت) با توسعه احوال و اخلاق نيكو گردانی و از بخل و حسد و لئامت و نفاق

وَالْكِذْبِ وَالْبَهْتِ وَقَوْلِ الزُّورِ وَتُرْسِخَ فیٖ

و دروغ و بهتان و گفتار لغو و باطل به كرمت دور سازی!

قَلْبیٖ مَحَبَّةَ مُحَمَّدٍ وَٰالِ مُحَمَّدٍ وَشيٖعَتِهِمْ

و محبّت محمّد و آل محمّد و شيعيانشان را در قلبم ثابت و راسخ گردانی!

وَتَحْرُسَنیٖ يا رَبِّ فیٖ نَفْسیٖ وَاَهْلیٖ وَمٰالیٖ

و مرا به جود و رحمتت ای پروردگارم! حراست و محافظت فرمايی در جسم و جان و

وَوَلَدیٖ وَاَهْلِ حُزٰانَتیٖ وَاِخْوٰانیٖ وَاَهْلِ مَوَدَّتیٖ

اهل ومال و فرزندان و خاندانم و برادران و دوستانم

وَذُرِّيَّتیٖ بِرَحْمَتِکَ وَجُودِکَ اَللّٰهُمَ هٰذِهِ

و تمام ذريّه ام (از هر شرّ و هر بلای دنيا و عقبا) ای خدای من! اين است

ص:92

حٰاجٰاتی عِنْدَکَ وَقَدِ اسْتَكْثَرْتُهٰا لِلُؤْمیٖ

حاجاتم كه نزد تو معروض داشتم و من از بس لئيم و خسيس و گدا طبيعتم بسيار

وَشُحّی وَهِیَ عِنْدَکَ صَغيٖرَةٌ حَقيٖرَةٌ وَعَلَيْکَ

حاجت از تو خواستم و آنها نزد تو حقير و ناچيز است و برآوردن آن حاجات برای تو

سَهْلَةٌ يَسيٖرَةٌ فَاَسْئَلُکَ بِجٰاهِ مُحَمَّدٍ وَٰاٰلِ مُحَمَّدٍ

سهل و آسان است پس از تو درخواست می كنم به جاه (و جلال) محمّد

عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمُ السَّلاٰمُ عِنْدَکَ وَبِحَقِّهِمْ عَلَيْکَ

و آل محمّد عليهم السّلام و به حق محمّد و آل او بر حضرتت

وَبِمٰا اَوْجَبْتَ لَهُمْ وَبِسٰآئِرِ اَنْبِيٰآئِکَ وَرُسُلِکَ

و آن حقّی كه تو خود بر آنها لازم گردانيدی و به حقّ همه پيغمبران و رسولانت

وَاَصْفِيٰآئِکَ وَاَوْلِيٰآئِکَ الْمُخْلَصيٖنَ مِنْ

و خاصّان و برگزيدگان و دوستانت و بندگان با اخلاص در عبادتت

عِبادِکَ وَبِاسْمِکَ الْاَعْظَمِ الْاَعْظَمِ لَمّٰا

و به حقّ بزرگترين اسم اعظمت كه حاجات مرا

قَضَيْتَهٰا كُلَّهٰا وَاَسْعَفْتَنیٖ بِهٰا وَلَمْ تُخَيِّبْ اَمَلیٖ

همه را برآوری و از برآمدن حاجاتم، اميدوارم كنی و در آرزوها و اميدها كه به

ص:93

وَرَجٰآئیٖ اَللّٰهُمَّ وَشَفِّعْ صٰاحِبَ هٰذَا الْقَبْرِ فِیَّ

لطف و كرمت دارم محروم و نااميدم نگردانی! پروردگارا! و صاحب اين قبر مطهّر را

يا سَيِّدیٖ يٰا وَلِیَّ اللَّهِ يا اَميٖنَ اللّهِ اَسْئَلُکَ اَنْ

شفيعم گردان ای امام وسيّد من! ای ولیّ خدا! ای امين خدا! از تو درخواست می كنم كه

تَشْفَعَ لی اِلَي اللّٰهِ عَزَّوَجَلَّ فیٖ هٰذِهِ الْحٰاجٰاتِ

برای من نزد خدای عزّوجّل در تمام اين حاجتها كه از درگاه خدا درخواست كردم

كُلِّهٰا بِحَقِّ ابٰآئِکَ الطّٰاهِرينَ وَبِحَقِ اَوْلاٰدِکَ

شفاعت كنی به حقّ پدران پاک گوهر و فرزندان

الْمُنْتَجَبيٖنَ فَاِنَّ لَکَ عِنْدَاللَّهِ تَقَدَّسَتْ اَسْمٰآؤُهُ

برگزيده با شرافتت زيرا كه تو را نزد خدای مقام و

الْمَنْزِلَةَ الشَّريٖفَةَ وَالْمَرْتَبَةَ الْجَليٖلَةَ وَالْجٰاهَ

منزلتی باشرافت و رتبه ای با جلال و رفعت و جاه و مرتبه ای

الْعَريضَ اَللّٰهُمَّ لَوْ عَرَفْتُ مَنْ هُوَ اَوْجَهُ عِنْدَکَ

بسيار وسيع است، ای خدا! اگر من كسی را آبرومندتر نزد تو

مِنْ هٰذَا الْاِمٰامِ وَمِنْ اٰبٰآئِهِ وَاَبْنٰآئِهِ الطّٰاهِريٖنَ

از اين امام (كه به زيارتش آمده ام) و از پدران و فرزندان پاكش

ص:94

عَلَيْهِمُ السَّلاٰمُ وَالصَّلوٰةُ لَجَعَلْتُهُمْ شُفَعٰآئیٖ

می شناختم همانا او را شفيع نزد تو می آوردم

وَقَدَّمْتُهُمْ اَمٰامَ حٰاجَتی وَطَلِبٰاتیٖ هٰذِهِ فَاسْمَعْ

و برای انجام اين حوايج و مطالبم مقدّم به درگاه تو می داشتم، پس ای خدا! دعايم كه

مِنّیٖ وَاسْتَجِبْ لیٖ وَافْعَلْ بیٖ مٰا اَنْتَ اَهْلُهُ

می شنوی مستجاب فرما و با من آن كن كه لايق (لطف) تست (نه آنچه در خور من است)

يٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِميٖنَ اَللّٰهُمَّ وَمٰا قَصُرَتْ عَنْهُ

اي مهربانترين مهربانان عالم ای خدا و آنچه را درمسألت ازدرگاه حضرتت تقصيررفت

مَسْئَلَتیٖ وَعَجَزَتْ عَنْهُ قُوَّتیٖ وَلَمْ تَبْلُغْهُ

و فكرتم از درخواست آن عاجز ماند

فِطْنَتیٖ مِنْ صٰالِحِ ديٖنیٖ وَدُنْيٰایَ وَاٰخِرَتیٖ

و هوشم بدانجا نرسيد از امور شايسته دنيا و آخرتم آنها را هم (از كرم)

فَامْنُنْ بِهِ عَلَیَّ وَاحْفَظْنیٖ وَاحْرُسْنیٖ وَهَبْ لیٖ

بر من منّت گذار و همه را عطا فرما و مرا (به عنايتت) حفظ و حراست فرما!

وَاغْفِرْلیٖ وَمَنْ اَرٰادَنیٖ بِسُوءٍ اَوْ مَكْرُوهٍ مِنْ

و بر من ببخش و بيامرز و هر كس به من قصد آزار و آسيب دارد

ص:95

شَيْطٰانٍ مَريٖدٍ اَوْ سُلْطٰانٍ عَنيٖدٍ اَوْ مُخٰالِفٍ فیٖ

چه از شيطان و ديو گمراه و چه از سلطان معاند يا مخالف در

ديٖنٍ اَوْ مُنٰازِعٍ فی دُنْيٰا اَوْ حٰاسِدٍ عَلَیَ نِعْمَةً اَوْ

دين يا منازع در مال دنيا يا حسودی كه بر من نعمتی را رشک می برد يا

ظٰالِمٍ اَوْ بٰاغٍ فَاقْبِضْ عَنّیٖ يَدَهُ وَاَصْرِفْ عَنّیٖ

هر ظالم و ستمكار ديگر، دست همه را از ظلم به من، كوتاه كن و مكر و حيله او را از

كَيْدَهُ وَاشْغَلْهُ عَنّیٖ بِنَفْسِهِ وَاكْفِنیٖ شَرَّهُ وَشَرَّ

من برطرف گردان و او را از من به خودش مشغول ساز و شرّ او و شرّ

اَتْبٰاعِهِ وَشَيٰاطينِهِ وَاَجِرْنیٖ مِنْ كُلِّ مٰا يَضُرُّنیٖ

پيروانش را و شرّ شياطين او را از سر من دورگردان و از هر چه مرا زيان دارد

وَيُجْحِفُ بیٖ وَاَعْطِنیٖ جَميٖعَ الْخَيْرِ كُلِّهِ مِمّٰا

و به هلاكت اندازد از آن مرا در پناه خود حفظ كن و هر چه خير است

اَعْلَمُ وَمِمّٰا لاٰاَعْلَمُ اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَاٰلِ

از آنچه می دانم و آنچه نمی دانم همه را به من (از كرم) عطا فرما! پروردگارا! درود

مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْلیٖ وَلِوٰالِدَیَّ وَلِاِخْوٰانی

فرست برمحمّد و آل محمّد و مرا و پدر و مادرم را و برادران

ص:96

وَاَخَوٰاتیٖ وَاَعْمٰامیٖ وَعَمّٰاتیٖ وَاَخْوٰالیٖ

و خواهرانم را و عمو و عمّه هايم را و خالو و خاله هايم را

وَخٰالاتیٖ وَاَجْدٰادیٖ وَجَدّٰاتیٖ وَاَوْلاٰدِهِمْ

و اجداد و جدّه هايم را و فرزند ايشان و فرزندزادگانشان را

وَذَرٰاريهِمْ وَاَزْوٰاجیٖ وَذُرِّيّٰاتیٖ وَاَقْرَبٰآئیٖ

و زنان و ذريّه ام را و خويشان

وَاَصْدِقٰآئی وَجيٖرٰانیٖ وَاِخْوٰانیٖ فيٖکَ مِنْ اَهْلِ

و دوستان و همسايگان و برادران ايمانيم را هر جا

الشَّرْقِ وَالْغَرْبِ وَلِجَميٖعِ اَهْلِ مَوَدَّتیٖ مِنَ

در شرق و غرب عالم هستند و تمام كسانی كه با من محبّت خالص دارند از

الْمُؤْمِنيٖنَ وَالْمُؤْمِنٰاتِ الْاَحْيٰآءِ مِنْهُمْ

مرد و زن اهل ايمان از زنده

وَالْاَمْوٰاتِ وَلِجَميٖعِ مَنْ عَلَّمَنیٖ خَيْراً اَوْ تَعَلَّمَ

و مرده آنها و تمام كسانی كه به من امر خيری را آموختند يا از من عملی

مِنّیٖ عِلْماً اَللّٰهُمَّ اَشْرِكْهُمْ فیٖ صٰالِحِ دُعٰآئیٖ

فرا گرفتند، ای خدا! همه را در دعای صالح من

ص:97

وَزِيٰارَتیٖ لِمَشْهَدِ حُجَّتِکَ وَوَلِيِّکَ وَاَشْرِكْنیٖ

و ثواب زيارتم از مشهد شريف و حرم مطهّر حجّت و ولی خود شريک فرما!

فیٖ صٰالِحِ اَدْعِيَتِهِمْ بِرَحْمَتِکَ يٰا اَرْحَمَ

و مرا هم در دعاهای صالح آنها شريک ساز و به حقّ رحمت واسعت ای مهربان ترين

الرّٰاحِميٖنَ وَبَلِّغْ وَلِيَّکَ مِنْهُمُ السَّلاٰمَ وَالسَّلاٰمُ

مهربانان عالم و از آنان هم سلام به ولیّ خود (امام(عليه السلام)) برسان!

عَلَيْکَ وَرَحْمَةُاللّٰهِ وَبَرَكٰاتُهُ يا سَيِّدیٖ

و سلام و رحمت و بركات خدا بر تو ای سيّد

يا مَوْلاٰیَ يا عَلِیَّ بْنَ مُوسیٰ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْکَ

و مولای من (ای علیّ بن موسي الرضا!) درود خدا بر تو

وَعَلی رُوحِکَ وَبَدَنِکَ اَنْتَ وَسيٖلَتیٖ اِلَی اللّٰهِ

و بر روح مقدّس و جسم پاک تو باد تو وسيلۀ من و شفيع من به سوی خدايی

وَذَريٖعَتی اِلَيْهِ وَ لی حَقُّ مُوالاٰتیٖ وَتَأْميٖلیٖ

و براي من حق دوستي و اميدواري به لطف تست

فَكُنْ شَفيٖعیٖ اِلَی اللّٰهِ عَزَّوَجَلَّ فِیٖ الْوُقُوفِ

پس مرا به درگاه خدای عزّوجلّ شفيع باش كه بر حكايت عالم واقفی

ص:98

عَلیٰ قِصَّتیٖ هٰذِهِ وَصَرْفیٖ عَنْ مَوْقِفیٖ هٰذا

و تا از اين موقف شريف كه بازمی گردم (با دعاهای مستجاب) انجام مقاصد در تمام

بِالنُّجْحِ بِمٰا سَئَلْتُهُ كُلِّهِ بِرَحْمَتِهِ وَقُدْرَتِهِ اَللّٰهُمَ

آنچه از خدا درخواست كردم به وطن خود بازگردم به رحمت عام و قدرت ازلی او را

ارْزُقْنیٖ عَقْلاً كٰامِلاً وَلُبّاً رٰاجِحاً وَعِزّاً بٰاقِياً

پروردگارا! مرا عقل كامل و خرد افزون (بر هوی نفس) و عزّت باقی

وَقَلْباً زَكِيّاً وَعَمَلاً كَثيراً وَاَدَباً بارِعاً وَاجْعَلْ

و قلبی پاک مهذّب و عمل خير بسيار و ادب عالی عطا فرما! و

ذٰلِکَ كُلُّهُ لیٖ وَلاتَجْعَلْهُ عَلَیَ بِرَحْمَتِکَ

تمام اين نعمتها را بر نفع من قرار ده و نه بر زيان به حقّ رحمت نامنتهايت

يا اَرْحَمَ الرّٰاحِمينَ.

اي مهربانترين مهربانان عالم!

ص:99

وَحْدَهُ لاٰ شَرِیٖکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ

وحده لا شریک له و اشهد انّ محمّداً صلّی علیه و آله

وَ اٰلِهِ عَبدُهُ وَ رَسُولُهُ چون داخل حرم شدی و قبر(مطهّر)

عبده و رسوله و اذا دخلت الحرم و رأیت القبر فقف

رادیدی، بایست و سی مرتبه اَللّٰه اَکْبَرُ بگو و چند قدم جلوتر

و قل اللّه اکبر اللّه اکبر ثلاثین مرّة ثمّ امش قلیلاً ثمّ قف و کبّر اللّه عزّوجلّ

رفته و سی مرتبه بگو: اَللّٰه اَکْبَرُ نزدیک قبر رفته چهل مرتبه

ثلاثین مرّة ثم ادن من القبر کبّر اللّه اربعین مرّةتمام مائة تکبیر

اَللَّهُ اَکْبَرُ بگو تا صد تکبیر تمام شود.علامه مجلسی در

قال العلامة المجلسی(ره) فی البحار ج102، ص144.

بحار،گفته: این زیارت از نظر سند، صحیحترین و از نظر

....انّما بسطت الکلام فی شرح تلک الزیارة قلیلاً و ان لم استوف حقّها حذراً

محتوا، فراگیرترین و از نظر لفظ، فصیحترین و از نظر

من الاطالة لانّها اصحّ الزّیارات سنداً واعمّها مورداً

معنی، بلیغترین و از نظر رتبه، والاترین زیارات است:

وافصحها لفظاً وابلغها معنی واعلاها شأناً

ص:101

السَّلاٰمُ عَلَیْکُمْ یٰا اهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّهِ، وَمَوْضِعَ الرِّسٰالَهِ،

درود بر شما ای خاندان نبوت، و جایگاه رسالت

وَمُخْتَلَفَ الْمَلاٰئِکَهِ،وَمَهْبِطَ الْوَحْیِ، وَمَعْدِنَ الرَّحْمَهِ،

و مرکز رفت و آمد فرشتگان و محلّ نزول وحی و معدن رحمت

وَخُزّٰانَ الْعِلْمِ، وَمُنْتَهَی الْحِلْمِ، وَاصُولَ الْکَرَمِ، وَقٰادَهَ

و خزانه داران علم الهی، صاحبان نهایت بردباری و ریشه های کرامت و

الْأُمَمِ، وَاوْلِیٰآءَ النِّعَمِ، وَعَنٰاصِرَ الْأَبْرٰارِ، وَدَعٰآئِمَ الْأَخْیٰارِ

پیشوایان امّتها ولیّ نعمتها و اصول و ریشه خوبان و استوانۀ نیکان

وَسٰاسَهَ الْعِبٰادِ، وَارْکٰانَ الْبِلاٰدِ، وَابْوٰابَ الْإیمٰانِ، وَامَنٰآءَ

رهبر و سیاستمدار بندگان و تکیه گاه گیتی و درهای ایمان و امینهای

الرَّحْمٰنِ،وَسُلاٰلَهَ النَّبِیّیٖنَ، وَصَفْوةَ الْمُرْسَلیٖنَ، وَعِتْرَهَ

خداوند مهر پیشه و نژاد پیغمبران و برگزیدۀ رسولان و عترت رسول اکرم

خِیَرَةِ رَبِّ الْعٰالَمینَ، وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَکٰاتُهُ، السَّلاٰمُ عَلٰی

برگزیدۀ پروردگار جهانیان و رحمت خدا و برکاتش بر شما باد! درود بر

ائِمَّةِ الْهُدیٰ وَ مَصٰابیحِ الدُّجیٰ وَاعْلاٰمِ التُّقیٰ وَ ذَوِی

امامان هدایت و چراغهای شب تار و پرچمداران تقوی و خِردمندان

ص:102

النُّهیٰ وَاولِی الْحِجیٰ وَ کَهْفِ الْوَریٰ وَوَرَثَهِ الْأَنْبِیاٰءِ

بزرگ و صاحبان عقل و پناه مردم و وارثان پیغمبران

وَالْمَثَلِ الْأَعْلیٰ وَالدَّعْوَهِ الْحُسْنیٰ وَ حُجَجِ اللّٰهِ عَلٰی

و نمونۀ برتر و دعوت زیباتر و حجّتهای خدا

اَهْلِ الدُّنْیٰا وَالْأٰخِرَهِ وَالْأُولیٰ وَ رَحْمَهُ اللّٰهِ وَ بَرَکٰاتُهُ،

بر اهل دنیا و آخرت و رحمت خدا و برکاتش بر شما باد!

السَّلاٰمُ عَلٰی مَحاٰلِّ مَعْرِفَةِ اللّٰهِ، وَمَسٰاکِنِ بَرَکَةِ اللّٰهِ،

درود بر قلبهای مملوّ از معرفت خدا و مرکز برکت خدا

وَمَعٰادِنِ حِکْمَهِ اللّٰهِ، وَحَفَظَهِ سِرِّ اللّٰهِ، وَحَمَلَهِ کِتٰابِ

و معدن حکمت خدا و حافظان سرّ خدا و نگهبانان به کتاب

اللّٰهِ وَاَوْصِیٰاءِ نَبِیِّ اللّٰهِ، وَذُرِّیَّهِ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّی اللّٰهُ

خدا و اوصیاء پیغمبر خدا و ذرّیّه رسول خدا صلی اللّٰه علیه و آله و سلم

عَلَیْهِ وَاٰلِهِ وَرَحْمَهُ اللّٰهِ وَبَرَکٰاتُهُ، اَلسَّلاٰمُ عَلَی الدُّعٰاهِ

و رحمت خدا و برکاتش بر شما باد! درود بر دعوت کنندگان

اِلَی اللهِ وَالأَدِلاّٰءِ عَلٰی مَرْضٰاتِ اللّٰهِ، وَالْمُسْتَقِرّیٖنَ فیٖ

بسوی خدا و رهنمایان بر خوشنودی خدا و ثابت قدمان در

ص:103

اَمْرِ اللّٰهِ وَالتّٰامّینَ فیٖ مَحَبَّهِ اللّٰهِ وَالْمُخْلِصیٖنَ فیٖ

اجرای فرمان خدا و کاملان در محّبت خدا و مخلصان در

تَوْحیدِ اللّٰهِ، وَالْمُظْهِرینَ لاِمْرِ اللّٰهِ وَنَهْیِهِ وَعِبٰادِهِ

توحید خدا و آشکار کنندگان امر خدا و نهی او و

الْمُکْرَمینَ الَّذینَ لاٰ یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِاَمْرِهِ

بندگان گرامی الهی که در گفتار از او پیشی نمی گیرند و به دستور حق

یَعْمَلُونَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکٰاتُهُ، اَلسَّلاٰمُ عَلَی الأَئِمَّهِ

عمل می کنند و رحمت خدا و برکاتش بر شما باد! درود بر پیشوایان

الدُّعٰاهِ، وَالْقادَهِ الْهُدٰاةِ وَالسّٰادَةِ الْوُلاٰهِ، وَالذّٰادَهِ الْحُمٰاةِ

دعوت کننده و رهبران هدایتگر و سروران فرمانروا و مدافعان حمایت کیش

وَاَهْلِ الذِّکْرِ وَاُولِی الأمْرِ وَبَقِیَّهِ اللّٰهِ وَخِیَرَتِهِ وَحِزْبِهِ

و اهل ذکر و صاحبان فرمان و باقیماندگان حجّت الهی و برگزیدگان حق

وَعَیْبَهِ عِلْمِهِ وَحُجَّتِهِ وَصِرٰاطِهِ وَنُورِهِ وَبُرْهٰانِهِ

و سپاه ربوبی و مخزن علم خدایی حجّت و راه و نور و برهان پروردگاری

وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکٰاتُهُ، اَشْهَدُ اَنْ لاٰ اِلٰهَ اِلاَّ اللّٰهُ وَحْدَهُ

و رحمت خدا و برکاتش بر شما باد! گواهی می دهم که معبود حقّی جز خدای

ص:104

لاٰ شَریکَ لَهُ کَمٰا شَهِدَ اللّٰهُ لِنَفْسِهِ وَشَهِدَتْ لَهُ مَلاٰئِکَتُهُ

یگانه و بی شریک نیستچنانکه حق به یگانگی خود گواهی داده و فرشتگان

وَاُولُو الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ، لاٰ اِٰلهَ اِلاّٰ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیٖمُ

و دانشمندان عالَم بر یکتایی او گواهی داده اند معبود حقّی جز خدای عزیز و

وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ وَرَسُولُهُ

حکیم نیست و گواهم که محمد صلی اللّٰه علیه و آله و سلم بندۀ برگزیده و رسول

الْمُرْتَضیٰ اَرْسَلَهُ بِالْهُدیٰ وَدینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی

پسندیدۀ او است. او را با نور هدایت و دین حق فرستاد تا دین حق را بر همۀ

الدِّیٖنِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ وَاَشْهَدُ اَنَّکُمُ الأَئِمَّةُ

ادیان چیره سازد اگر چه مشرکان را ناگوار باشد و گواهم که شما امامان

الرّٰاشِدُونَ الْمَهْدِیُّونَ الْمَعْصُومُونَ الْمُکَرَّمُونَ

رهنما و ره یافته و معصوم و گرامی

الْمُقَرَّبُونَ الْمُتَّقُونَ الصّٰادِقُونَ الْمُصْطَفَوْنَ الْمُطیٖعُونَ

و مقرّب و با تقوی و راستگو و برگزیده و مطیع

لِلّٰهِ الْقَوّٰامُونَ بِاَمْرِهِ الْعٰامِلُونَ بِاِرٰادَتِهِ، الْفٰائِزُون

خدا هستید و قیام کننده به امر خدا و عمل کننده به اراده خدا و کامیاب به

ص:105

بِکَرٰامَتِهِ اصْطَفٰاکُمْ بِعِلْمِهِ وَارْتَضٰاکُمْ لِغَیْبِهِ وَاخْتٰارَکُمْ

کرامت او هستید و شما را برای آگاهی به دانش و امور پنهانی خود برگزید و برای سّر

لِسِرِّهِ وَاجْتَبیٰکُمْ بِقُدْرَتِهِ، وَاَعَزَّکُمْ بِهُدٰاهُ وَخَصَّکُمْ

خود شما رااختیار کرد و به قدرت خویش شما را انتخاب نمود و با هدایتش شما را عزّت داد

بِبُرْهٰانِهِ وَانْتَجَبَکُمْ لِنُورِهِ وَاَیَّدَکُمْ بِرُوحِهِ وَرَضِیَکُمْ

برهان خود را مخصوص شما کرد و برای تجلّی نور خود، شما را برگزید به روح خود شما را تأیید

خُلَفٰاءَ فی اَرْضِهِ وَحُجَجاً عَلٰی بَرِیَّتِهِ، وَاَنْصٰاراً لِدینِهِ وَ

نمود و شما را برگزید برای خلافت در زمین و حجّت خود بر مردم و برای یاری دینش

حَفَظَهً لِسِرِّهِ وَخَزَنَهً لِعِلْمِهِ وَمُسْتَوْدَعاً لِحِکْمَتِهِ

و محافظت از اسرارش و برای گنج دانش و امانتداری حکمت خویش و

وَتَرٰاجِمَهً لِوَحْیِهِ وَاَرْکٰاناً لِتَوْحیدِهِ وَشُهَدٰاءَ عَلٰی

بیانگری وحی و اساس یکتایی خود و جهت گواه بر خلق و پرچمهای هدایت بندگان

خَلْقِهِ وَاَعْلاٰماً لِعِبادِهِ وَمَنٰاراً فی بِلاٰدِهِ وَاَدِلاّٰءَ عَلٰی

و چراغ تابان گیتی و رهنمایان بر راه حق

صِرٰاطِهِ عَصَمَکُمُ اللّٰهُ مِنَ الزَّلَلِ وَاٰمَنَکُمْ مِنَ الْفِتَنِ

شما را خدا از لغزش نگهداشت و آسوده نمود از فتنه ها واز هر

ص:106

وَطَهَّرَکُمْ مِنَ الدَّنَسِ وَاَذْهَبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرَکُمْ

چرکی پاک کرد و از شما پلیدی را برد و به خوبی پاکتان کرد

تَطْهیراً فَعَظَّمْتُمْ جَلالَهُ وَاَکْبَرْتُمْ شَأْنَهُ وَمَجَّدْتُمْ کَرَمَهُ

شما هم جلال و مقام او را بزرگ شمردید و از کرامتش تمجید کردید و ادامه بخش یاد او

وَاَدَمْتُمْ ذِکْرَهُ وَوَکَّدْتُمْ میٖثاقَهُ وَاَحْکَمْتُمْ عَقْدَ طٰاعَتِهِ

بودید و پیمان او را استوار کردید و پیمان طاعتش را محکم نمودید و در نهان

وَنَصَحْتُمْ لَهُ فِی السِّرِّ وَالْعَلاٰنِیَهِ وَدَعَوْتُمْ اِلیٰ سَبیلِهِ

و عیان برای او نصیحت کردید و به سوی راه مستقیم او با منطق حکیمانه و

بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَبَذَلْتُمْ اَنْفُسَکُمْ فیٖ

موعظۀ نیکو، دعوت کردید و برای رضای او از جان گذشتید

مَرْضٰاتِهِ وَصَبَرْتُمْ عَلٰی ما اَصٰابَکُمْ فیٖ جَنْبِهِ وَاَقَمْتُمُ

و در راه او هر مصیبتی را تحمّل نمدید و باعث برپای نماز شدید

الصَّلوٰةَ وَاٰتَیْتُمُ الزَّکٰوٰة وَاَمَرْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَیْتُمْ عَنِ

و عامل پرداخت زکات گردیدید و امر به معروف و نهی از منکر بودید

الْمُنْکَرِ وَجٰاهَدْتُمْ فِی اللّٰهِ حَقَّ جِهٰادِهِ حَتّٰی اَعْلَنْتُمْ

و در را خدا پیکار و جهاد کردید تا اینکه دعوت حق او را عیان نمودید

ص:107

دَعْوَتَهُ وَبَیَّنْتُمْ فَرائِضَهُ وَاَقَمْتُمْ حُدُودَهُ وَنَشَرْتُمْ شَرایِعَ

و بیانگر واجبات او و بپا دارندۀ حدود و مقررّات او بودید و نشر دهندۀ قوانین

اَحْکٰامِهِ وَسَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ وَصِرْتُمْ فیٖ ذلِٰکَ مِنْهُ اِلَی

احکام او و استوارکنندۀ سن او شدید تا در این راستا رضایت خدا را به

الرِّضٰا وَسَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضٰاءَ وَصَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ

دست آوردید و تسلیم تقدیر او شدید و پیامبران گذشته او را تصدیق نمودید

مَضیٰ فَالرّٰاغِبُ عَنْکُمْ مٰارِقٌ وَاللاّٰزِمُ لَکُمْ لاٰحِقٌ

پس رو گردانی از شما باعث خروج از دین خدا و ملازمت با شما، عامل رسیدن

وَالْمُقَصِّرُ فیٖ حَقِّکُمْ زٰاهِقٌ وَالْحَقُّ مَعَکُمْ وَفیٖکُمْ

به حق و کوتاهی در حق شما موجب هلاکت است و حق با شما و در پیروی

وَمِنْکُمْ وَاِلَیْکُمْ وَاَنْتُمْ اَهْلُهُ وَمَعْدِنُهُ وَمیٖرٰاثُ النُّبُوَّهِ

از شما و از ناحیه شما و به سوی شماست و ال حقیقت و معدن حق شمایید

عِنْدَکُمْ وَاِیٰابُ الْخَلْقِ اِلَیْکُمْ وَحِسٰابُهُمْ عَلَیْکُمْ

و میراث نبوت نزد شماست و برگشت خلایق به سوی شما و جسابشان با شماست

وَفَصْلُ الْخِطٰابِ عِنْدَکُمْ وَاٰیٰاتُ اللّٰهِ لَدَیْکُمْ وَعَزٰائِمُهُ

قانون فیصله دادن حق از باطل نزد شماست و آیات الهی با شما و اسرار نبوّت

ص:108

فیٖکُمْ وَنُورُهُ وَبُرْهٰانُهُ عِنْدَکُمْ وَاَمْرُهُ اِلَیْکُمْ مَنْ وٰالاٰکُمْ

پیش شماست و نور و برهان حق نزد شما و امر او محوّل به شماست هرکه شمارا مولای

فَقَدْ وٰالَی اللّٰهَ وَمَنْ عٰاداکُمْ فَقَدْ عادَ اللّٰهَ وَ مَنْ اَحَبَّکُمْ

خود را بداند خدا را مولای خود دانسته و هرکه به شما کینه ورزد به خدا کینه ورزیده

فَقَدْ اَحَبَّ اللّٰهَ وَمَنْ اَبْغَضَکُمْ فَقَدْ اَبْغَضَ اللّٰهَ وَمَنِ

هرکس به شما مهر روزد به خدا مهر ورزیده و هرکس شما را دشمن بدارد خدا را

اعْتَصَمَ بِکُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللّٰهِ، اَنْتُمُ الصِّرٰاطُ الأَقْوَمُ

دشمن داشته و هر کس به دامن شما چنگ زند به ذیل عنایت خدا چنگ زده و شما راه

وَشُهَدٰاءُ دارِ الْفَنٰاءِ وَشُفَعٰاءُ دارِ الْبَقٰاءِ وَالرَّحْمَةُ

معتدل خدا هستید و گواهان بر خلق در دنیا و شفاعت کنندگان آخرت هستید و

الْمَوْصُولَةُ وَالأٰهُ الْمَخْزُونَةُ وَالامانَهُ الْمحْفُوظَةُ

رحمت پیوسته و نشانه برجستۀ گنجینه الهی و امانت حفظ شده

وَالْبٰابُ الْمُبْتَلی بِهِ النّاسُ مَنْ اَتیٰکُمْ نَجیٰ وَمَنْ

ودرگاه امتحان مردم هستید هرکه به درگاه شما رو آورد نجات یافت و هرکه از شما

لَمْ یَأتِکُمْ هَلَکَ اِلَی اللّٰهِ تَدْعُونَ وَعَلَیْهِ تَدُلُّونَ وَبِهِ

روگردانید، هلاک گردید شما مردم را به سوی خدا دعوت می کنید و بر راه او رهنمون

ص:109

تُؤْمِنُونَ وَلَهُ تُسَلِّمُونَ وَبِاَمْرِهِ تَعْمَلُونَ وَاِلٰی سَبیلِهِ

هستید و به حق ایمان آورده و تسلیم او هستید و به امر او عمل می کنید و به راه او

تُرْشِدُونَ وَبِقَوْلِهِ تَحْکُمُونَ سَعَدَ مَنْ والاٰکُمْ وَهَلَکَ

ارشاد می کنید و به گفتار او حکم می کنید، خوشبخت شد آنکه شما را دوست داشت و

مَنْ عاداکُمْ وَخابَ مَنْ جَحَدَکُمْ وَضَلَّ مَنْ فارَقَکُمْ

هلاک شد آنکه با شما دشمنی ورزید زیانکار آنکه منکر شماست و گمراه آنکه از

وَفٰازَ مَنْ تَمَسَّکَ بِکُمْ وَاَمِنَ مَنْ لَجَاَ اِلَیْکُمْ وَسَلِمَ مَنْ

شما جداست و کامیاب آنکه به دامن شمت چنگ زد و آسوذه آنکه به شما پناه آورد و سالم

صَدَّقَکُمْ، وَهُدِیَ مَنِ اعْتَصَمَ بِکُمْ، مَنِ اتَّبَعَکُمْ فَالْجَنّةُ

آنکه شما را تصدیق کرد و هدایت یافت آنکه به دامن شما دستزد بهشت جای

مَأویٰهُ وَمَنْ خٰالَفَکُمْ فَالنّٰارُ مَثْویٰهُ وَمَنْ جَحَدَکُمْ کٰافِرٌ

آنکس که پیرو شماست، جهنّم جای کسی است که با شما مخالفت کرد. انکار شما، کفر و

وَمَنْ حٰارَبَکُمْ مُشْرِکٌ وَمَنْ رَدَّ عَلَیْکُمْ فی اَسْفَلِ دَرْکٍ

جنگ با شما شرک است و ردّ حکم شما باث گرفتاری در پست ترین درکات

مِنَ الْجَحیمِ، اَشْهَدُ اَنَّ هذا سابِقٌ لَکُمْ فیما مَضی

دوزخ است گواهی می دهم که این مقام، در گذشته

ص:110

وَجٰارٍ لَکُمْ فیمٰا بَقِیَ وَاَنَّ اَرْوٰاحَکُمْ وَنُورَکُمْ وَطینَتَکُمْ

و آینده برای شما جاری است و براستی ارواح شما و نور شما و طینت شما

واحِدَةٌ طابَتْ وَطَهُرَتْ بَعْضُهٰا مِنْ بَعْض خَلَقَکُمُ اللّٰهُ

یکی است. پاک و پاکیزه است و عین یکدیگر است خدا شما را به صورت نورهای آفریده

اَنْوٰاراً فَجَعَلَکُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقیٰنَ حَتّٰی مَنَّ عَلَیْنٰا بِکُمْ

است و شما را محیط عرش خود قرار داده تا به سبب شما بر ما منّت نهاد وشما را

فَجَعَلَکُمْ فیٖ بُیُوتٍ اَذِنَ اللّٰهُ اَنْ تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فیٖهَا

در خاندانی قرار داد که اراده فرموده آنان بلند مرتبه گردیده و نام حق در آن

اسْمُهُ وَجَعَلَ صَلَوٰتِنا عَلَیْکُمْ وَمٰا خَصَّنٰا بِهِ مِنْ

خاندان برده شود و درود ما بر شما و خدا، نعمت ولایت شما بر ما را

وِلاٰیَتِکُمْ طیباً لِخَلْقِنٰا وَطَهارَهً لأِنْفُسِنا وَتَزْکِیَهً لَنٰا

مایۀپاکی خلقت ما و پاک شدن روان ما و تزکیۀ ما

وَکَفّٰارَةً لِذُنُوبِنٰا فَکُنّٰا عِنْدَهُ مُسَلِّمینَ بِفَضْلِکُمْ

و کفّارۀ گناهان ما قفرار داد در پیشگاه حق ما به فضل شما معترف

وَمَعْرُوفینَ بِتَصْدیقِنٰا اِیّٰاکُمْ فَبَلَغَ اللّٰهُ بِکُمْ اَشْرَفَ

و به تصدیق مقام شما شهرت یافته ایم خدا شما را به شریف ترین

ص:111

مَحَّلِّ الْمُکَرَّمیٖنَ وَاَعْلیٖ مَنازِلِ الْمُقَرَّبینَ وَاَرْفَعَ

مقام محترمین و به بالاترین درجات مقرّبان و رفیعترین مراتب

دَرَجٰاتِ الْمُرْسَلینَ حَیْثُ لاٰ یَلْحَقُهُ لاٰحِقٌ وَلاٰ یَفُوقُهُ

رسولان رسانید تا آنجا که کسی از آندگان به آن نمی رسد و به آن مرتبه

فٰائِقٌ وَلاٰ یَسْبِقُهُ سٰابِقٌ وَلاٰ یَطْمَعُ فیٖ اِدْرٰاکِهِ طٰامِعٌ

احدی راه نیابد و هیچ سبقت گیرنده ای از آن مقام پیشی نیگرد و طمع رسیدن به آن مقام

حَتّیٰ لاٰ یَبْقٰی مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَلاٰ نَبِیٌّ مُرْسَلٌ وَلاٰ صِدّیٖقٌ

را نکند تا هیچ فرشته مقرّب و پیغمبر مرسل و هیچ صدّیقی

وَلاٰشَهیدٌ وَلاٰ عالِمٌ وَلاٰ جٰاهِلٌ وَلاٰ دَنِیٌّ وَلاٰ فٰاضِلٌ

و شهیدی و دانشمندی و نادانی و پستی و ارجمندی

وَلاٰ مُؤْمِنٌ صٰالِحٌ وَلاٰ فِٰاجِرٌ طٰالِحٌ وَلاٰجَبّٰارٌ عَنیدٌ

و مؤمن شایسته ای و نا پاک ناشایستی و گردنکش لجباز

وَلاٰ شَیْطانٌ مَریدٌ وَلاٰ خَلْقٌ فیمٰا بَیْنَ ذلِٰکَ شَهیدٌ اِلاّٰ

و شیطان سرکش و سایر مخلوقات در میان انها نماند مگر اینکه

عَرَّفَهُمْ جَلاٰلَهَ اَمْرِکُمْ وَعِظَمَ خَطَرِکُمْ وَکِبَرَ شَأنِکُمْ

خدا به آنها، جلالت قدر شما و عظمت اهمیّت شما و مقام رفیع شما

ص:112

وَتَمٰامَ نُورِکُمْ وَصِدْقَ مَقٰاعِدِکُمْ وَثَبٰاتَ مَقٰامِکُمْ

و کمال نور شما و دوستی مناصب شما و جاودانگی مقامات شما

وَشَرَفَ مَحَلِّکُمْ وَمَنْزِلَتِکُمْ عِنْدَهُ وَکَرٰامَتَکُمْ عَلَیْهِ

و شرافت خاندان و موقعّیت شما نزد حق و گران بودن شما پیش او

وَخٰاصَّتَکُمْ لَدَیْهِ وَقُرْبَ مَنْزِلَتِکُمْ مِنْهُ بِاَبیٖ اَنْتُمْ وَاُمّیٖ

و خصوصی بودن شما با خدا و تقّرب شما به حضرت احدیّت را شناساند. پدرم

وَاَهْلیٖ وَمالیٖ وَاُسْرَتیٖ اُشْهِدُ اللّٰهَ وَاُشْهِدُکُمْ اَنّیٖ

و مادرم و خانمان و طائفه ام فدای شما باد! خدا و شما را گواه می گیرم

مُؤْمِنٌ بِکُمْ وَبِمٰا اٰمَنْتُمْ بِهِ کٰافِرٌ بَعَدُوِّکُمْ وَبِمٰا کَفَرْتُمْ بِهِ

که من به شما و بدانچه شما به آن ایمان دارید، ایمان دارم و به دشمن شما و بدانچه شما به

مُسْتَبْصِرٌ بِشَأنِکُمْ وَبِضَلاٰلَهِ مَنْ خٰالَفَکُمْ مُوٰالٍ لَکُمْ

آن کافرید کفر می ورزم به عظمت مقام شما و به گمراهی دشمنان بصیر و آگاهم دوستداران

وَلأَوْلِیٰائِکُمْ مُبْغِضٌ لِأَعْدٰائِکُمْ وَمُعٰادٍ لَهُمْ سِلْمٌ لِمَنْ

شما را دوست دارم و از دشمنان شما متنفّرم و با آنان دشمنی می ورزم و هرکس با شما در

سٰالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حٰارَبَکُمْ مُحَقِّقٌ لِمٰا حَقَّقْتُمْ

سازش باشد در صلح هستم و در جنگم با هرکه با شما بجنگد و هر چه راشما حق بدانید حق می دانم

ص:113

مُبْطِلٌ لِمٰا اَبْطَلْتُمْ مُطیعٌ لَکُمْ عٰارِفٌ بِحَقِّکُمْ مُقِرُّ

و آنچه را که شما باطل می دانید باطل می دانم و من فرمانبردار شمایم و عارف به حق شما هستم

بِفَضْلِکُمْ مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِکُمْ مُحْتَجِبٌ بِذِمَّتِکُمْ مُعْتَرِف

و به فضل و برتری شما اقرار دارم و معتقد به مقام علمی شما و پرده نشین تعهّد شماو معترف به

بِکُمْ مُؤْمِنٌ بِاِیابِکُمْ مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِکُمْ مُنْتَظِرٌ لأِمْرِکُمْ

حقّانیّت شما و معتقد به رجعت و بازگشت شما هستم. منتظر فرمان شما

مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِکُمْ اٰخِذٌ بِقَوْلِکُمْ عٰامِلٌ بِاَمْرِکُمْ مُسْتَجیرٌ

و چشم براه دولت شما و عمل کنده به گفتار و اوامر شما هستم پناهندۀ به شما

بِکُمْ زٰائِرٌ لَکُمْ لاٰئِذٌ عٰائِذٌ بِقُبُورِکُمْ مُسْتَشْفِعٌ اِلَی اللّٰهِ

و زائر شما هستم و به قبرهای شما پناهنده و به شفاعت شما نزد خدا چشم دوخته ام

عَزَّوَجَلَّ بِکُمْ وَمُتَقَرِّبٌ بِکُمْ اِلَیْهِ وَمُقَدِّمُکُمْ اَمٰامَ

به وشیله شما به درگاه خدا تقرّب می جویم و در تمام خواسته ها و حوایج و در همه

طَلِبَتیٖ وَحَوٰائِجیٖ وَاِرٰادَتیٖ فیٖ کُلِّ اَحْوٰالیٖ وَاُمُوریٖ

حالات و امور خود شما را پیش روی خود قرار می دهم و من ظاهر و باطن شما

مُؤْمِنٌ بِسِرِّکُمْ وَعَلانِیَتِکُمْ وَشاهِدِکُمْ وَغائِبِکُمْ

و به امام حاضر و امام غائب از شما و به اوّلین

ص:114

وَاَوَّلِکُمْ وَاٰخِرِکُمْ وَمُفَوِّضٌ فیٖ ذٰلِکَ کُلِّهِ اِلَیْکُمْ

و آخرین شما ایمان دارم و همۀ این امور خود را به شما واگذار می کنم

وَمُسَلِّمٌ فیٖهِ مَعَکُمْ وَقَلْبیٖ لَکُمْ مُسَلِّمٌ وَرَأییٖ لَکُمْ تَبَعٌ

و تسلیم شما هستم و قلبم تسلیم فرمان شما و رأیم پیرو شماست

وَنُصْرَتیٖ لَکُمْ مُعَدَّهٌ حَتّٰی یُحْیِیَ اللّٰهُ تَعالیٰ دیٖنَهُ بِکُمْ

و با تمام توان آماده یاری شما هستم تا روزگاری رسد که خدا، دین خود را با حکومت شما زنده

وَیَرُدَّکُمْ فیٖ اَیّٰامِهِ وَیُظْهِرَکُمْ لِعَدْلِهِ وَیُمَکِّنَکُمْ فیٖ

گردانده و در دوران حکومت الهی شما را به جهان برگرداند و برای گسترش عدالت و تشکیل حکومت

اَرْضِهِ فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لاٰ مَعَ غَیْرِکُمْ اٰمَنْتُ بِکُمْ وَتَوَلَّیْتُ

جهانی به شما قدرت عنایت کند من در همه حال با شما بوده و هستم و با غیر شما نخواهم بود به

اٰخِرَکُمْ بِمٰا تَوَلَّیْتُ بِهِ اَوَّلَکُمْ وَبَرِئْتُ اِلَی اللّٰهِ عَزَّوَجَلَّ

شما ایمان دارم و به آخرین امام از شما عقیده دارم به همان دلیل که به اولین شما معتقدم و به

مِنْ اَعْدٰائِکُمْ وَمِنَ الْجِبْتِ وَالطّٰاغُوتِ وَالشَّیٰاطیٖنِ

سوی خدا بیزاری می جویم از دشمنان شما و از معبودهای ساختگی و قدرتهای سرکش و از

وَحِزْبِهِمُ الظّٰالِمیٖنَ لَکُمُ الْجٰاحِدیٖنَ لِحَقِّکُمْ

شیاطین و از حزب آنان که به شما ستم کرده و منکر حقّ شما شده

ص:115

وَالْمٰارِقینَ مِنْ وِلاٰیَتِکُمْ وَالْغٰاصِبیٖنَ لاِرْثِکُمُ الشّٰاکّیٖنَ

و سرکشی از شما نموده و ارث شما را غصب و در حقّانیت شما

فیکُمُ الْمُنْحَرِفیٖنَ عَنْکُمْ وَمِنْ کُلِّ وَلیجَهٍ دُونَکُمْ وَکُلِّ

شک کرده و از طریقۀ شما منحرف و بیزاری می جویم از هر محرم سرّی

مُطٰاعٍ سِوٰاکُمْ وَمِنَ الأَئمَّةِ الَّذیٖنَ یَدْعُونَ اِلَی النّٰارِ

وفرمانروایی غیر از شما و از آن دسته رهبران باطل که به سوی آتش دعوت

فَثَبَّتَنِیَ اللّٰهُ اَبَداً ما حَییٖتُ عَلی مُوٰالاٰتِکُمْ وَمَحَبَّتِکُمْ

می کنند. خدا مرا همیشه تا زنده ام به ولایت شما و دوستی شما

وَدینِکُمْ وَوَفَّقَنیٖ لِطٰاعَتِکُمْ وَرَزَقَنیٖ شَفٰاعَتَکُمْ

و دین شما ثابت قدم بردارد و بر اطاعت شما موفّق نماید و شفاعت شمارا نصیبم

وَجَعَلَنی مِنْ خِیٰارِ مَوٰالیکُمْ التّٰابِعینَ لِمٰا دَعَوْتُمْ اِلَیْهِ

کند و مرا از بهترین دوستان شما که پیرو اوامر شما باشد قرار دهد

وَ جَعَلَنی مِمَّنْ یَقْتَصُّ اٰثٰارَکُمْ وَیَسْلُکُ سَبیٖلَکُمْ

و مرا از آنان قرار دهد که پا به پای شما نهاده و راه شما را بپیمایم

وَیَهْتَدیٖ بِهُدیٰکُمْ وَیُحْشَرُ فیٖ زُمْرَتِکُمْ وَیَکِرُّ فیٖ

و به رهنمون شما هدایت شده و در زمرۀ شما محشور شوم و در رجعت شما به

ص:116

رَجْعَتِکُمْ وَیُمَلَّکُ فیٖ دَوْلَتِکُمْ وَ یُشَرَّفُ فیٖ عٰافِیَتِکُمْ

جهان باز گردم ودر دولت شما به فرمانروایی برسم و در زمان راحتی شما از دست دشمنان به

وَیُمَکَّنُ فیٖ اَیّٰامِکُمْ وَتَقِرُّ عَیْنُهُ غَداً بِرُؤْیَتِکُمْ بِاَبیٖ اَنْتُمْ

مقام رسیده و در دوران حکومت شما مقتدر گردم و فردای قیامت چمشانم به دیدار شما روشن

وَاُمّیٖ وَنَفْسیٖ وَاَهْلیٖ وَمالیٖ مَنْ اَرادَ اللّٰهَ بَدَءَبِکُمْ

شود پدر و مادرم و خودم و خانمانم و مالم فدای شما باد هرکه خدا را اراده کند باید از در خانه شما

وَمَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنْکُمْ وَمَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِکُمْ مَوٰالِیَّ

آغاز نماید و هر که خدا را به یگانگی شناخت از شما پذیرفت و هرکه آهنگ او کند رو به شما

لاٰ اُحْصٖی ثَنٰائَکُمْ وَلاٰ اَبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ کُنْهَکُمْ وَمِنَ

آورد ای پیشوایان من! ستایش و توصیف شما را نمی توانم بشمارم و به کنه مدح شما نمی توانم

الْوَصْفِ قَدْرَکُمْ وَاَنْتُمْ نُورُ الأَخْیٰارِ وَهُداٰةُ الأبْرٰارِ

برسم مقام شما را نمی توانم توصیف کنم شما صورت پذیرفته و

وَحُجَجُ الْجَبّٰارِ بِکُمْ فَتَحَ اللّٰهُ وَبِکُمْ یَخْتِمُ وَبِکُمْ

و حجّتهای خدای جبّار جهان هستید آغاز و پایان هستی به سبب شما صورت پذیرفته و

یُنَزِّلُ الْغَیْثَ وَبِکُمْ یُمْسِکُ السَّمٰاءَ اَنْ تَقَعَ عَلَی الأَرْضِ

بواسطه شما باران رحمت فرو می آید به سبب شما آسمانها در هوا معلّق مانده و فرو نمی ریزد

ص:117

اِلاّٰ بِاِذْنِهِ وَبِکُمْ یُنَفِّسُ الْهَمَّ وَیَکْشِفُ الضُّرَّ وَعِنْدَکُمْ

مگر به اذن حق و به سبب شماغمها زائل و نگرانیها برطرف می وشد و نزد

مٰا نَزَلَتْ بِهِ رُسُلُهُ وَهَبَطَتْ بِهِ مَلاٰئِکَتُهُ وَاِلی جَدِّکُمْ .

شماست آنچه بر رسولانش فرود آمده و فرشتگانش به زمین آورده اند و بسوی جدّ شما

و اگر زیارت امیر المؤمنین علیه السّلام باشد به جای

وإن کانت الزّیاره لأمیر المؤمنین علیه السّلام فقل:موضع ولی جدّکم وَاِلٰی جَدِّکُمْ بگو وَاِلٰی اَخیٖکَ بُعِثَ الرُّوحُ الأمیٖنُ اٰتٰاکُمُ و الی اخیک...و بسوی برادر شما روح الامین نازل گردید خدا به شما چیزهایی

اللّٰهُ مٰا لَمْ یُؤْتِ اَحَداً مِنَ الْعٰالَمیٖنَ طَأطَاَ کُلُّ شَریٖفٍ

عنایت نموده که به کسی نداده هر شریفی در برابر مقام شما سر فرود

لِشَرَفِکُمْ وَبَخَعَ کُلُّ مُتَکَبِّرٍ لِطٰاعَتِکُمْ وَخَضَعَ کُلُّ جَبّٰارٍ

آورده و هر متکبّری به فرمان شما تن داده و هر گردنکشی در برابر فضل

لِفَضْلِکُمْ وَذَلَّ کُلُّ شَیْءٍ لَکُمْ وَاَشْرَقَتِ الأَرْضُ

شما خاضع شده و همه چیز در مقابل شما، رام گردیده و گیتی به نور شما روشن شده

بِنُورِکُمْ وَفٰازَ الْفٰائِزُونَ بِوِلاٰیَتِکُمْ بِکُمْ یُسْلَکُ اِلَی

و رستگاران به برکت ولایت شما رستگار شدند و بوسیله شما می شود به بهشت

ص:118

الرِّضْوٰانِ وَعَلٰی مَنْ جَحَدَ وِلاٰیَتَکُمْ غَضَبُ الرَّحْمٰنِ

رضوان راه یافت و منکرین شما گرفتار غضب خدای رحمان خواهند

بِاَبیٖ اَنْتُمْ وَاُمّیٖ وَنَفسیٖ وَاَهْلیٖ وَمٰالیٖ ذِکْرُکُمْ فِی

شد. پدرم و مادرم و خودم و خانواده ام و مالم فدای شما باد! یاد نیکوی شما در

الذّٰاکِریٖنَ وَاَسْمٰاؤُکُمْ فِی الاْسْمٰاءِ وَاَجْسٰادُکُمْ فِی

میان یادها و نام زیبای شما در میان نامها و اجساد پاک شما در میان

الْاَجْسٰادِ وَاَرْوٰاحُکُمْ فِی اْلاَرْواحِ وَاَنْفُسُکُمْ فِی

جسدها و روح بزرگ شما در میان ارواح و نفوس قدسی شما در میان

النُّفُوسِ وَاٰثٰارُکُمْ فِی الْٰاثٰارِ وَقُبُورُکُمْ فِی الْقُبُورِ فَمٰا

نفوس و اثرات ملکوتی شما در میان اثرها و قبرهای مطهّر شما در میان قبرهاست

اَحْلیٰ اَسْمٰائَکُمْ وَاَکْرَمَ اَنْفُسَکُمْ وَاَعْظَمَ شَأنَکُمْ

ولی اسامی شما چه شیرین و نفوس پاک شما چه گرامی و

وَاَجَلَّ خَطَرَکُمْ وَاَوْفٰی عَهْدَکُمْ وَاَصْدَقَ وَعْدَکُمْ

مقام شما چه بزرگ و منزلت شما چه با جلالت و پیمان شما چقدر با وفا است و وعده های شما

کَلاٰمُکُمْ نُورٌ وَاَمْرُکُمْ رُشْدٌ وَوَصِیَّتُکُمُ التَّقْویٰ

راست و سخنان شما نور بخش و اوامر شما باعث رشد جامعه است. و توصیۀ شما به تقوی

ص:119

وَفِعْلُکُمُ الْخَیْرُ وَعٰادَتُکُمُ الْأحْسٰانُ وَسَجِیَّتُکُمُ الْکَرَمُ

و کار شما نیکو و عادت شما احسان و اخلاق شما کرم و جوانمردی است

وَشَأنُکُمُ الْحَقُّ وَالصِّدْقُ وَالرِّفْقُ وَقَوْلُکُمْ حُکْمٌ

و رفتار و کردار شما حق و راستی و خوشرفتاری است و گفتار شما حکم الهی

وَحَتْمٌ وَرَأیُکُمْ عِلْمٌ وَحِلْمٌ وَحَزْمٌ اِنْ ذُکِرَ الْخَیْرُ کُنْتُمْ

و قانون لازم الاجرا است و رأی شما بر مبنای آگاهی و بردباری و تدبیر است اگر یادی از خوبی

اَوَّلَهُ وَاَصْلَهُ وَفَرْعَهُ وَمَعْدِنَهُ وَمَأویٰهُ وَمُنْتَهٰاهُ بِاَبیٖ

و نیکی شود، آغاز و ریشه و فرع و معدن و محلّ و انتهای نیکی شما هستید. پدر و مادر

اَنْتُمْ وَاُمّیٖ وَنَفْسیٖ کَیْفَ اَصِفُ حُسْنَ ثَنٰائِکُمْ

و جانم نثار شما باد! چگونه مدح ثنای شما توصیف کنم

وَاُحْصیٖ جَمیٖلَ بَلاٰئِکُمْ وَبِکُمْ اَخْرَجَنَا اللّٰهُ مِنَ الذُّلِّ

و چگونه نعمتهای زیبای خدادای شما را شمارش کنم در صورتی که بسبب شما خدا ما را از

وَفَرَّجَ عَنّٰا غَمَرٰاتِ الْکُرُوبِ وَاَنْقَذَنٰا مِنْ شَفٰا جُرُفِ

ذلّت نجات داد و انبوه غمهای ما را برطرف نمود و از سقوط در وادی هلاکت

الْهَلَکٰاتِ وَمِنَ النّٰارِ بِاَبی اَنْتُمْ وَاُمّی وَنَفْسی

رهایی بخشید پدر و مادر و جانم فدای شما باد!

ص:120

بِمُوٰالاٰتِکُمْ عَلَّمَنَا اللّٰهُ مَعالِمَ دِینِنٰا وَاَصْلَحَ ماکانَ فَسَدَ

در سایۀ ولایت شما خدا حقایق دین را به ما آموخت و آنچه از امور دنیایی ما تباه

مِنْ دُنْیٰانا وَبِمُوٰالاتِکُمْ تَمَّتِ الْکَلِمَهُ وَعَظُمَتِ النِّعْمَةُ

شده بود اصلاح نموده و با ولایت و رهبری شما کلمۀ توحید به کمال رسید و نعمت دین به

وَائْتَلَفَتِ الْفُرْقَهُ وَبِمُوٰالاتِکُمْ تُقْبَلُ الطّٰاعَهُ الْمُفْتَرَضَةُ

عظمت رسید و الفت و اتحّاد میان فرقه ها حاصل شد و قبول ولایت شما موجب قبولی واجبات

وَلَکُمُ الْمَوَدَّهُ الْوٰاجِبَهُ وَالدَّرَجٰاتُ الرَّفیعَهُ وَالْمَقٰامُ

خداوندی است. محبّت شما یک فریضۀ الهی است شما نزد خدا دارای درجات بلند و

الْمَحْمُودُ وَالْمَکٰانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَ اللّٰهِ عَزَّوَجَلَّ

مقام ستوده و اعتبار ارزشمند هستید

وَالْجٰاهُ الْعَظیٖمُ وَالشَّأنُ الْکَبیرُ وَالشَّفٰاعَهُ الْمَقْبُولَةُ

و از جاه و منزلت بزرگ و شفاعت پذیرفته شده نزد پرودگار برخوردارید

رَبَّنٰا اٰمَنّٰا بِمٰا اَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنٰا مَعَ

خدایا! به آنچه نازل فرمودی ایمان آورده و از پیامبر گرامی پیروی کردیم پس ما را با شهادت

الشّٰاهِدینَ رَبَّنٰا لاٰ تُزِ غْ قُلُوبَنٰا بَعْدَ اِذْ هَدَیْتَنٰا وَهَبْ لَنٰا

دهندگان به ایمان قرار ده. خدایا! ما را پس از انکه هدایت کردی منحرف مکن و به ما از

ص: 121

مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهّٰابُ سُبْحٰانَ رَبِّنٰا اِنْ

رحمت واسعۀ خود عطا فرما چون تو پر بخششی منزّه پروردگار ما که

کٰانَ وَعْدُ رَبِّنٰا لَمَفْعُولاً یٰا وَلِیَّ اللّٰهِ اِنَّ بَیْنیٖ وَبیْنَ اللّٰهِ

وعده های او حتمی است، ای ولیّ خدا! میان من و خدا

عَزَّوَجَلَّ ذُنُوباً لاٰ یَأتی عَلَیْهٰا اِلاّٰ رِضٰاکُمْ فَبِحَقِّ مَنِ

گناهانی است که جز رضایت و شفاعت شما آنها را محو نمی سازد شما را سوگند

ائْتَمَنَکُمْ عَلٰی سِرِّهِ وَاسْتَرْعٰاکُمْ اَمْرَ خَلْقِهِ وَقَرَنَ

می دهم بحق آنکه شما را امین سرّ خود قرار داد و امور بندگانش را به شماسپرد

طٰاعَتَکُمْ بِطٰاعَتِهِ لَمَّا اسْتَوْهَبْتُمْ ذُنُوبیٖ وَکُنْتُمْ

و اطاعت شما را در ردیف اطاعت خود قرار داد، بخشش گناهانم را از خدا بخواهد

شُفَعٰائٖی فَاِنّیٖ لَکُمْ مُطیعٌ مَنْ اَطٰاعَکُمْ فَقَدْ اَطاعَ اللّٰهَ

و از من شفاعت نماید چون من مطیع شما هستم و هر کس از شما اطاعت کند در حقیقت از خدا

وَمَنْ عَصٰاکُمْ فَقَدْ عَصَی اللّٰهَ وَمَنْ اَحَبَّکُمْ فَقَدْ اَحَبَّ

اطاعت نموده و هر کس نافرمانی شما را کند معصیت خدا کرده و هرکه شما را دوست بدارد

اللّٰهَ وَمَنْ اَبْغَضَکُمْ فَقَدْ اَبْغَضَ اللّٰهَ اَللّٰهُمَّ اِنّٖی

خدا را دوست داشته و هرکه با شمادشمنی کند با خدا دشمنی کرده است. خدایا

ص:122

لَوْ وَجَدْتُ شُفَعٰاءَ اَقْرَبَ اِلَیْکَ مِنْ مُحَمِّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ

اگر شفاعت کنندگانی نزدیکتر به تو از ممّد صلی اللّٰه علیه و آله و سلم و اهل بیت

الاْخْیٰارِ الاْئِمَّهِ الاْبْرٰارِ لَجَعَلْتُهُمْ شُفَعٰائی فَبِحَقِّهِمُ

خوبش و ائمّه نیک می یافتم به درگاه تو شفیع قرار می دادم پس تو را به حق آنان

الَّذیٖ اَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَیْکَ اَسْاَلُکَ اَنْ تُدْخِلَنیٖ فیٖ

که بر خود لازم فرموده ای سوگند می دهم که مرا از آگاهان

جُمْلَهِ الْعٰارِفینَ بِهِمْ وَبِحَقِّهِمْ وَفیٖ زُمْرَهِ الْمَرْحُومیٖنَ

به مقام و حقوق آنان و در گروه رحمت شدگان

بِشَفٰاعَتِهِمْ اِنَّکَ اَرْحَمُ الرّاحِمیٖنَ وَصَلَّی اللّٰهُ عَلٰی

به برکت شفاعت آنان قرار ده که تو ای خدا مهربانترین مهربانانی و درود و سلام

مُحَمَّدٍ وَاٰلِهِ الطّٰاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیٖماً کَثیٖراً وَحَسْبُنَا

بسیار خدا بر محمّد و آل پاکش باد و کفایت کند ما را خدا

اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکیٖلُ .

و او نیکو وکیلی است.

ص:123

بخواند زيارتش قبول ... و حاجت او هرچه باشد

انّ زيارته مقبولة وسعيه مشكور وسلامه واصل غير محجوب وحاجته

برآورده می شود و از درگاه خدا نااميد برنمی گردد.

مقضيّة من اللّه تعالی بالغاً مابلغت ولايخيّبه

واين ضمانت پدرم ازپدرانش ازرسول اكرم ازجبرئيل

يا صفوان وجدت هذه الزيارة مضمونة بهذا الضمان عن ابی (عن آبائه)

از خداوندمتعال هست. همانا خداوند به ذات

عن رسول اللّه عن جبرئيل مضموناً بهذا الضمان عن اللّه عزّ وجلّ

مقدّس خودسوگند ياد نموده:هركس امام حسين عليه السّلام

وقد آلی اللّه علی نفسه عزّ وجلّ انّ من زار الحسين عليه السّلام

را با اين زيارت عاشورا زيارت كند

بهذه الزيارة من قرب اوبعد ودعا بهذا الدعاء

واين دعا را بخواند، زيارت او را پذيرفته و

قبلت منه زيارته وشفّعته فی مسألته بالغاً ما بلغت

خواهش او را هرچه باشدقبول كرده وتقاضای او

و اعطيته سؤله ثمّ لاينقلب عنّی خائباً

ص:125

را عطانموده واو را نوميد برنگرداند... خداوند

واقلبه مسروراً قريراً عينه بقضاء حاجته والفوز بالجنّة

متعال به اين سوگند برذات مقدّسش ما را وتمام

آلی اللّه تعالی بذلک علی نفسه و اشهدنا بما شهدت

ملائكه ملكوت را گواه گرفته است. صفوان گويد:

به ملائكة ملكوته علی ذلک ثمّ قال صفوان: قال لی

امام صادق(عليه السّلام) به من فرمود: هرحاجتی به تو

ابوعبداللّه عليه السّلام: ياصفوان! اذا حدث لک

روی آورد، در هركجا كه باشی اين زيارت ودعا را

حاجة فزر بهذه الزيارة من حيث كنت وادع بهذا الدعاء

بخوان، خداوند حاجت توراخواهد داد. زيرا

سل ربّک حاجتک تأتک من اللّه واللّه

وعده های الهی به رسولش تخلّف ناپذير است.

غير مخلف وعده رسوله صلی اللّه عليه و آله وسلم بمنّه والحمد للّه

ص:126

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا اَبا عَبْدِاللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

سلام بر تو ای ابا عبداللّه! سلام بر تو ای

يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يَابْنَ

فرزند رسول خدا! سلام بر تو ای فرزند اميرمؤمنان و

اَميٖرِالْمُؤْمِنيٖنَ وَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيّيٖنَ اَلسَّلاٰمُ

ای فرزند سيّد اوصياء! سلام بر تو

عَلَيْکَ يَابْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسٰاءِ الْعٰالَميٖنَ

ای فرزند فاطمه زهرا و بانوی بانوان جهان!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا ثارَ اللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ

سلام برتو ای كسی كه خدا از خون پاک تو و پدربزرگوارت، انتقام می كشد و از ظلم

الْمَوْتُورَ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ وَ عَلَي الْأَرْوٰاحِ الَّتیٖ

و ستم وارد بر تو دادخواهی مي كند! سلام برتو و بر ارواح پاكی كه در حرم مطهّرت

حَلَّتْ بِفِنائِکَ عَلَيْكُمْ مِنّی جَميعاً سَلامُ اللَّهِ

با تو مدفون شدند بر همۀ شما تا ابد از من

اَبَداً مٰا بَقيٖتُ وَبَقِیَ اللَّيْلُ وَالنَّهٰارُ

درود و تحيّت و سلام خدا باد! تا من هستم و شب و روز باقي و

برقرار است

ص:127

يٰااَبٰاعَبْدِاللّٰهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتْ

ای ابا عبداللّه! همانا عزاداری تو بس بزرگ و مصيبت تو

وَعَظُمَتِ الْمُصيٖبَةُ بِکَ عَلَيْنا وَ عَلیٰ جَميٖعِ

در جهان بر ما شيعيان و همۀ مسلمانان، سخت و

اَهْلِ الْأِسْلاٰمِ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصيبَتُکَ

ناگوار و دشوار بود و تحمّل مصيبت تو بر همۀ

فِی السَّمٰوٰاتِ عَلي جميٖعِ اَهْلِ السَّمٰوٰاتِ فَلَعَنَ

اهل آسمانها، سخت و دشوار بود. پس خدا لعنت كند

اللّٰهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَسٰاسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ

ملّتی را كه اساس و بنيان ظلم و ستم را بر شما

عَلَيْكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ وَلَعَنَ اللّٰهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ

اهل بيت پيغمبر صلی اللّٰه عليه و آله وسلم پايه گذاری كردند و خدا لعنت كند ملّتی را كه شما را از مقام

عَنْ مَقٰامِكُمْ وَاَزٰالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الَّتیٖ

و مرتبه خود (خلافت)منع كردند و رتبه ای را كه خدا مخصوص شما گردانيده

رَتَّبَكُمُ اللّٰهُ فيها وَلَعَنَ اللّٰهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ وَلَعَنَ

بود، از شما گرفتند. خدا لعنت كند امّتی را كه شما را به شهادت رساندند! و خدا

ص:128

اللّٰهُ الْمُمَهِّديٖنَ لَهُمْ بِالتَّمْكيٖنِ مِنْ قِتٰالِكُمْ

لعنت كند كسانی را كه با فراهم نمودن امكانات زمينه كشتار و قتل شما را مهيا كردند

بَرِئْتُ اِلَی اللّٰهِ وَاِلَيْكُمْ مِنْهُمْ وَمِنْ اَشْيٰاعِهِمْ

من از آن ستم پيشگان و شيعيان آنها و پيروان و دوستانشان بسوی خدا

وَاَتْبٰاعِهِمْ وَ اَوْلِيٰائِهِمْ يا اَبٰا عَبْدِاللّٰهِ اِنّیٖ سِلْمٌ

و بسوی شمابيزاري می جويم. ای ابا عبداللّه! من تا قيامت در صلح و سازشم

لِمَنْ سٰالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حٰارَبَكُمْ اِلٰی يَوْمِ

با هركه با شما در صلح است و در جنگ و جهادم با هركه با شما در جنگ است.

الْقِيمَةِ وَلَعَنَ اللّٰهُ الَ زِيادٍ وَالَ مَرْوٰانَ وَلَعَنَ

خدا لعنت كند خاندان زياد و خاندان مروان را

اللّٰهُ بَنیٖ اُمَيَّةَ قٰاطِبَةً وَلَعَنَ اللّٰهُ ابْنَ مَرْجٰانَةَ

و خدا لعنت كند همۀ بنی اميّه را و لعنت كند فرزند مرجانه را

وَلَعَنَ اللّٰهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَلَعَنَ اللّٰهُ شِمْراً

و لعنت كند عمربن سعد را و خدا لعنت كند شمر بن ذی الجوشن را

وَلَعَنَ اللّٰهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ وَتَنَقَّبَتْ

و خدا لعنت كند ملّتی را كه اسبها را برای جنگ با حضرتت زين كرده و لجام زده

ص:129

لِقِتٰالِکَ بِاَبیٖ اَنْتَ وَاُمّیٖ لَقَدْ عَظُمَ مُصٰابیٖ

و بر خود نقاب بستند. پدر و مادرم فدای تو! مصيبت تو برمن بس دشوار وسنگين شده

بِکَ فَاَسْئَلُ اللّٰهَ الَّذی اَكْرَمَ مَقامَکَ وَاَكْرَمَنیٖ

پس می خواهم از خدايی كه مقام تو را گرامی داشت

بِکَ اَنْ يَرْزُقَی طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمٰامٍ مَنْصُورٍ

ومراهم بواسطه شماگرامی داشت، روزی كند مرا انتقامخواهی تورا در ركاب آن

مِنْ اَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهِ

امام ياری شده (حضرت ولی عصر) از اهل بيت حضرت محمّدصلی اللّٰه عليه و آله وسلم

اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنیٖ عِنْدَکَ وَجيهاً بِالْحُسَيْنِ

پروردگارا! بحقّ حسين عليه السّلام مرا در دنيا و آخرت

عَلَيْهِ السَّلاٰمُ فِی الدُّنْيٰا وَالْأخِرَةِ يٰا اَبٰا عَبْدِاللّٰهِ

آبرومند گردان! ای اباعبداللّٰه! من

اِنّیٖ اَتَقَرَّبُ اِلَی اللّٰهِ وَاِلٰی رَسُولِهِ وَاِلیٰ

تقرّب می جويم بسوی خدا و بسوی رسولش و بسوی حضرت

اَميٖرِالْمُؤْمِنينَ وَاِلٰی فٰاطِمَةَ وَاِلَی الْحَسَنِ

اميرالمؤمنين و حضرت فاطمه زهرا و حضرت امام حسن

ص:130

وَاِلَيْکَ بِمُوالاٰتِکَ وَبِالْبَرٰائَةِ [ مِمَّنْ قٰاتَلَکَ

و به حضرت تو، بواسطه محبّت و دوستی تو و بيزاری از كسانی كه با تو به قتال

وَنَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ وَبِالْبَرٰائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ

پرداخته وآتش جنگ را برافروختند. و همچنين با بيزاری از كسانی كه اساس و

اَسٰاسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ عَلَيْكُمْ وَاَبْرَءُ اِلَي اللّٰهِ

پايه های ظلم وستم بر عليه شما را بنيانگذاری كردند. وبيزاری می جويم بسوي خدا

وَاِلٰی رَسُولِهِ ] مِمَّنْ اَسَّسَ اَسٰاسَ ذٰلِکَ

وبسوی رسول خدا از كسانی كه پايه های ظلم را بپا كرده و

وَبَنیٰ عَلَيْهِ بُنْيٰانَهُ وَجَریٰ فیٖ ظُلْمِهِ وَجَوْرِهِ

اساس ستم را برآن پايه ها استوار نمودند و اين ستم وبی عدالتی بر عليه شما و برعليه

عَلَيْكُمْ وَعَلیٰ اَشْيٰاعِكُمْ بَرِئْتُ اِلَی اللّٰهِ وَاِلَيْكُمْ

شيعيان شما جريان پيدا كرد. و به درگاه خدا و حضرت شما

مِنْهُمْ وَ اَتَقَرَّبُ اِلَی اللّٰهِ ثُمَّ اِلَيْكُمْ بِمُوٰالاٰتِكُمْ

ازآن مردم ستم پيشه، بيزاری می جويم و تقرّب می جويم بسوی خدا وسپس بسوی

وَمُوٰالاةِ وَلِيِّكُمْ وَبِالْبَرٰائَةِ مِنْ اَعْدٰائِكُمْ

شما بواسطه محبّت و دوستی شما و دوستی با دوستان شما وبه سبب بيزاری جستن

ص:131

وَالنّٰاصِبيٖنَ لَكُمُ الْحَرْبَ وَبِالْبَرٰائَةِمِنْ اَشْيٰاعِهِمْ

از دشمنان شماوبيزاری ازمردمی كه با شمابه جنگ برخاستند واز شيعيان و پيروان

وَاَتْبٰاعِهِمْ اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سٰالَمَكُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ

آنهاهم بيزاری می جويم. هركس باشمادر صلح وسازش باشد من با اودرصلح وسازشم

حٰارَبَكُمْ وَ وَلِیٌّ لِمَنْ وٰالاكُمْ وَعَدُوٌّ لِمَنْ عٰادٰاكُمْ

و در جنگم باكسی كه با شما در جنگ است و با دوستان شما، دوستم و

فَاَسْئَلُ اللّٰهَ الَّذیٖ اَكْرَمَنیٖ بِمَعْرِفَتِكُمْ وَمَعْرِفَةِ

بادشمنان شما، دشمنم. پس از خداوندی كه مرا به معرفت وشناسايی شما ودوستان

اَوْلِيٰائِكُمْ وَرَزَقَنِی الْبَرٰائَةَ مِنْ اَعْدٰائِكُمْ

شماگرامی داشته وبيزاری ازدشمنان شماراروزی نموده می خواهم كه مرادر دنيا

اَنْ يَجْعَلَنیٖ مَعَكُمْ فِی الدُّنْيٰاوَالْأٰخِرَةِوَاَنْ يُثَبِّتَ

وآخرت با شما و همنشين شما قرار داده و مرا در اين صفا و صدق

لیٖ عِنْدَكُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِی الدُّنْيٰا وَالْأٰخِرَةِ

به شما، در دو جهان ثابت قدم بدارد.

وَاَسْئَلُهُ اَنْ يُبَلِّغَنِی الْمَقٰامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ

و از خدا می خواهم مرا برساند به آن مقام والای پسنديده ای كه شمادر نزد خدا

ص:132

عِنْدَ اللّٰهِ وَاَنْ يَرْزُقَنی طَلَبَ ثٰارِكُمْ مَعَ اِمٰامٍ هُدیً

داريد. و مرا در ركاب حضرت ولی عصر(عج) آن امام وپيشوای هدايتگر و نمايان

ظٰاهِرٍ نٰاطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْكُمْ وَاَسْئَلُ اللّٰهَ بِحَقِّكُمْ

و ناطق بحق، انتقامخواهی شما را نصيب فرمايد و از خدا می خواهم بحقّ شما

وَبِالشَّاْنِ الَّذیٖ لَكُمْ عِنْدَهُ اَنْ يُعْطِيَنیٖ

و مقام ومنزلت شما نزد خدا كه به من به سبب مصيبت زدگيم

بِمُصٰابی بِكُمْ اَفْضَلَ مٰا يُعْطیٖ مُصٰاباً

بخاطر شما، بهترين پاداشی كه به هر مصيبت زده عطا می كند،

بِمُصيٖبَتِهِ مُصيٖبَةً مٰا اَعْظَمَهٰا وَاَعْظَمَ رَزِيَّتَهٰا

عنايت فرمايد و مصيبت شما آل محمّد در عالم اسلام

فِی الْاِسْلامِ وَفی جَميعِ السَّمٰوٰاتِ وَالْأَرْضِ

و در تمام آسمانها و زمين چقدر بزرگ و ناگوار است.

اَللَّهُمَّ اجْعَلْنی فی مَقامی هٰذٰا مِمَّنْ تَنٰالُهُ

پروردگارا! مرا در اين مقام و موقعيّت از آنان قرار ده

مِنْکَ صَلَوٰاتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ اَللّٰهُمَ اجْعَلْ

كه درود و رحمت و مغفرتت شامل حال آنهاست. پروردگارا!

ص:133

مَحْيٰایَ مَحْيٰا مُحَمَّدٍ وَاٰلِ مُحَمَّدٍ وَمَمٰاتی

زيستن مرا همانند زيستن محمّد وآل محمّد عليهم السّلام قرار ده و مردن مرا

مَمٰاتَ مُحَمَّدٍ وَاٰلِ مُحَمَّدٍ اَللّٰهُمَّ اِنَّ هٰذٰا يَوْمٌ

همانند مردن محمّد وآل محمّد قرار ده! خدايا! اين روز (عاشورا) روزی است كه

تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُواُمَيَّةَ وَابْنُ ٰاكِلَةِ الْأَكْبٰادِ اللَّعيٖنُ

بنی اميّه و پسر (هنده) جگرخوار جشن گرفتند كه آنان

ابْنُ اللَّعيٖنِ عَلٰی لِسٰانِکَ وَلِسٰانِ نَبِيِّکَ صَلَّی

گرفتار لعن تو گرديدند و همچنين پيغمبر توصلی اللّٰه عليه و آله وسلم

اللّٰهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهِ فی كُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ

در هر جا و در هر موقعيّت آنان

فيهِ نَبِيُّکَ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهِ اَللّٰهُمَ الْعَنْ

را لعن نمود. پروردگارا! لعنت فرست

اَبٰاسُفْيٰانَ وَمُعٰاوِيَةَ وَيَزيٖدَبْنَ مُعٰاوِيَةَ عَلَيْهِمْ

بر ابو سفيان و معاويه و پسرش يزيد. همۀ آنان

مِنْکَ اللَّعْنَةُ اَبَدَالْأٰبِديٖنَ وَهٰذٰا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ

به لعن ابدی وهميشگی تو گرفتار شوند و اين روز (عاشورا) روزی است كه

ص:134

اٰلُ زِيٰادٍ وَاٰلُ مَرْوٰانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَيْنَ صَلَوٰاتُ

دودمان زياد و دودمان مروان بخاطر كشتن حضرت امام حسين عليه السّلام

اللّٰهِ عَلَيْهِ اَللّٰهُمَّ فَضٰاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْکَ

خوشحال و شادمان شدند. پروردگار! تو لعن و عذاب دردناكت را برآنان

وَالْعَذٰابَ الْاَليٖمَ اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَتَقَرَّبُ اِلَيْکَ

چند برابر گردان. پروردگارا! من در اين مكان و در اين موقعيّت

فیٖ هٰذَٰا الْيَوْمِ وَفیٖ مَوْقِفیٖ هٰذٰا وَاَيّٰامِ حَيٰاتیٖ

و در دوران زندگی بسوی تو تقرّب می جويم

بِالْبَرٰائَةِ مِنْهُمْ وَاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ وَبِالْمُوٰالاٰتِ

به سبب بيزاری جستن و لعن بر آن ستم پيشگان و سبب دوستی ومحبت

لِنَبِيِّکَ وَاٰلِ نَبِيِّکَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمُ السَّلاٰمُ

پيغمبر و آل اطهار او. درود خدا بر او وآلش باد!

آنگاه صدمرتبه مي گويی:اَللّٰهم الْعَنْ اَوَّلَ ظٰالِمٍ

ثمّ تقول مائة مرّة: پروردگارا! تو لعنت كن براوّل ظالمی كه درحقّ محمّد وآل او

ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَاٰلِ مُحَمَّدٍ وَاٰخِرَ تٰابِعٍ لَهُ

ستم رواداشت و آخرين كسی كه از آن ستم پيشگان در ظلم وستم، پيروی كرد

ص:135

عَلیٰ ذٰلِکَ اَللّٰهُمَ الْعَنِ الْعِصٰابَةَ الَّتیٖ جٰاهَدَتِ

پروردگارا! لعنت فرست برجماعت متعصّبی كه باحضرت حسين به جنگ ومبارزه

الْحُسَيْنَ وَ شٰايَعَتْ وَبٰايَعَتْ وَتٰابَعَتْ عَلیٰ قَتْلِهِ

برخاستند و لعنت كن بر آنانكه در كشتن آن حضرت همكاری كرده وهم پيمان شدند و

اَللّٰهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميٖعاً آنگاه صدمرتبه بگو:

پيروی نمودند. پروردگارا! همه آنان را به لعن خود گرفتاركن.ثمّ قل مائة مرّة

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰا اَباعَبْدِاللّٰهِ وَ عَلَی الْأَرْوٰاحِ

سلام بر تو ای ابا عبداللّه! و برآن ارواح پاكی كه در حريم ودرگاه تو

الَّتیٖ حَلَّتْ بِفِنٰائِکَ عَلَيْکَ مِنّیٖ سَلاٰمُ اللّٰهِ اَبَداً

اقامت گزيدند (مدفون شدند) ازطرف من سلام جاودانه خدا برتو باد مادامی كه

مٰابَقيتُ وَبَقِیَ اللَّيْلُ وَالنَّهٰارُ وَلاٰ جَعَلَهُ اللّٰهُ

من هستم و شب وروز برقرار است و خدا اين زيارت مرا

اٰخِرَالْعَهْدِ مِنّی لِزِيٰارَتِكُمْ اَلسَّلاٰمُ عَلَی الْحُسَيْنِ

آخرين ملاقات من با حضرتت قرار ندهد. سلام بر حضرت حسين

وَعَلی عَلِیَ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلیٰ اَوْلاٰدِ الْحُسَيْنِ

و حضرت علی بن الحسين و بر فرزندان حسين و

ص:136

وَعَلی اَصْحٰابِ الْحُسَيْنِ سپس می گويی: اَللّٰهُمَ

بر اصحاب حسين ثمّ تقول مرّة واحدة: پروردگارا!تو لعن

خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظٰالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّی وَابْدَأْبِهِ اَوَّلاًثُمَ

مرامخصوص اوّلين ظالم گردان و ابتدا اوّلی را گرفتار لعن خود ساز!

الثّٰانِيَ وَالثّٰالِثَ وَالرّٰابِعَ اَللّٰهُمَّ الْعَنْ يَزيٖدَ

و آنگاه دوّمی و سوّمی و چهارمی را لعنت كن و يزيد را كه

خٰامِسٰاً وَالْعَنْ عُبَيْدَاللّٰهِ بْنَ زِيٰادٍ وَابْنَ

پنجمين آنهاست لعن كن و لعنت فرست بر عبيداللّه بن زياد و پسر

مَرْجٰانَةَ وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْرٰاً وَاٰلَ اَبی

مرجانه و عمر سعد و شمر و آل ابی سفيان

سُفْيٰانَ وَ اٰلَ زِيٰادٍ وَاٰلَ مَرْوٰانَ اِلٰی يَوْمِ الْقِيٰمَةِ

و آل زياد و آل مروان، تا روز قيامت

بسجده می روی ومی گويی:اَللّٰهُمَ لَکَ الْحَمْدُحَمْدَ

ثمّ تسجد سجدة تقول فيها: خدايا تو را ستايش می كنم به ستايش

الشّٰاكِرينَ لَکَ عَلی مُصٰابِهِمْ اَ لْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلیٰ

سپاسگزاران تو، بر غم و مصيبت آن بزرگواران. خدا را ستايش بر عزاداری

ص:137

عَظيٖمِ رَزِيَّتیٖ اَللّٰهُمَّ ارْزُقْنیٖ شَفٰاعَةَ الْحُسَيْنِ

سنگين ودردناک من دراين مصيبت. پروردگارا! هنگام ورودبه آن جهان شفاعت

يَوْمَ الْوُرُودِ وَثَبِّتْ لیٖ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ

حضرت حسين رابه من روزی ساز ومرا در اين صدق و صفا در نزد خود

مَعَ الْحُسَيْنِ وَاَصْحٰابِ الْحُسَيْنِ الَّذيٖنَ

همراه با حضرت حسين عليه السّلام واصحاب او كه در ركاب حضرتش

بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلاٰمُ

به شهادت رسيدند ثابت قدم بدار!

آنگاه دو ركعت نماز زيارت بجا می آوری وبهتر

ثم صلّ ركعتين والاولی

آن است كه در ركعت اوّل بعدازحمد سورۀ «يٰس»

ان تقرء فی الركعة الاولي بعد الحمد سورة «يٰس»

ودر ركعت دوّم بعدازحمدسوره «الرحمٰن»

وفي الركعة الثانية بعدالحمد سورة «الرحمٰن»

بخوانی،سپس دعای علقمه رامی خوانی:

ثمّ ادع بدعاء العلقمة:

ص:138

خٰافِيَةٌ يٰامَنْ لاٰتَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الْاَصْوٰاتُ وَيٰامَنْ لاٰتُغَلِّطُهُ

نيست! ای آنكه صدا وآواز خلايق برتو مشتبه نخواهد شد و حاجتهای بسيار، تو را به

الْحٰاجٰاتُ وَيٰامَنْ لايُبْرِمُهُ اِلْحٰاحُ الْمُلِحّينَ يا مُدْرِکَ

اشتباه نيندازد و ای آنكه اصرار اصرارورزان تو را به ستوه نياورد. ای دريابنده

كُّلِّ فَوْتٍ وَيٰا جٰامِعَ كُلِّ شَمْلٍ وَيٰابٰارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ

تمام آنچه فوت شود! ای گردآورنده همه آنچه درعالم پراكنده شود! ای زنده كننده مردگان بعد

الْمَوْتِ يٰامَنْ هُوَ كُلَّ يَوْمٍ فی شَأْنٍ يٰاقٰاضِیَ الْحاجاتِ

از مرگ! ای آنكه هر روزی در كار ويژه ای هستی! اي برآورنده حاجات!

يٰا مُنَفِّسَ الْكُرُبٰاتِ يٰا مُعْطِیَ السُّؤُلاٰتِ يٰا وَلِیَ

اي برطرف كنندۀ گرفتاريها! ای عطاكنندۀ درخواستها! ای دوستدارنده

الرَّغَبٰاتِ يٰاكٰافِیَ الْمُهِمّٰاتِ يٰامَنْ يَكْفی مِنْ كُلِّ شَیْءٍ

تمايلات! ای كفايت كنندۀ مهمّات! ای كسی كه تو برای رسيدگي به تمام امور، كافي هستي

وَلاٰيَكْفی مِنْهُ شَیْءٌ فِی السَّمٰوٰاتِ وَالْأَرْضِ اَسْئَلُكَ

و درآسمان وزمين كسي قادرنيست به كارهايی كه تو انجام می دهی رسيدگی كند ازتو

بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خٰاتَمِ النَّبِيّيٖنَ وَعَلِیٍّ اَميٖرِالْمُؤْمِنيٖنَ

مي خواهم بحقّ محمّد خاتم پيامبران و بحقّ علی امير مؤمنان

ص:140

وَبِحَقِّ فٰاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ وَبِحَقِّ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ

وبحقّ فاطمه دختر پيغمبرت و بحقّ حسن و حسين،

فَاِنّیٖ بِهِمْ اَتَوَجَّهُ اِلَيْکَ فیٖ مَقٰامی هٰذٰا وَبِهِمْ اَتَوَسَّلُ

و من در اين موقعيت بوسيلۀ آن بزرگواران به درگاه حضرتت رو آورده ام

وَبِهِمْ اَتَشَفَّعُ اِلَيْکَ وَبِحَقِّهِمْ اَسْئَلُکَ وَاُقْسِمُ وَاَعْزِمُ

آنهارا نزد تو وسيله وشفيع قرارداده ام وبحقّ آنان از تومی خواهم و تو را جدّاً بحق آنان سوگند

عَلَيْکَ وَبِالشَّأْنِ الَّذیٖ لَهُمْ عِنْدَکَ وَبِالْقَدْرِالَّذیٖ لَهُمْ

می دهم و به مقام و منزلتی كه آن بزرگواران نزد تو دارند

عِنْدَکَ وَبِالَّذیٖ فَضَّلْتَهُمْ عَلَی الْعٰالَميٖنَ وَبِاسْمِکَ

وبه آن سرّی كه باعث افضليّت آنان برتمام جهانيان شده و به آن اسم خاصّی

الَّذیٖ جَعَلْتَهُ عِنْدَهُمْ وَبِهِ خَصَصْتَهُمْ دُونَ الْعٰالَميٖنَ

كه نزد آنان قرارداده ای و مخصوص آنان كرده ای

وَبِهِ اَبَنْتَهُمْ وَاَبَنْتَ فَضْلَهُمْ مِنْ فَضْلِ الْعٰالَمينَ حَتّیٰ

و موجب امتياز آنان در ميان تمام خلايق شده

فٰاقَ فَضْلُهُمْ فَضْلَ الْعٰالَميٖنَ جَميعاً اَسْئَلُکَ اَنْ

و فضيلت آنان بر فضيلت تمام جهانيان برترشده، از تو می خواهم كه

ص:141

تُصَلِّیَ عَلٰی مُحَمَّدٍ وَاٰلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَكْشِفَ عَنّیٖ

بر محمّد و خاندان او درود فرستی و غم و نگرانی و

غَمّیٖ وَهَمّیٖ وَكَرْبیٖ وَتَكْفِيَنِیٖ الْمُهِمَّ مِنْ اُمُوریٖ

گرفتاری مرابرطرف كنی وكارهای مهمّ مرابادست پركفايت خودرسيدگی كنی.

وَتَقْضِیَ عَنّٖی دَيْنیٖ وَتُجيرَنیٖ مِنَ الْفَقْرِ وَتُجيرَنیٖ مِنَ

و قرضم را ادا نمايی واز تهيدستی نجاتم دهی.

الْفٰاقَةِ وَتُغْنِيَنیٖ عَنِ الْمَسْئَلَةِ اِلَی الْمَخْلُوقيٖنَ

و از سؤال از مردم، بي نيازم گرداني.

وَتَكْفِيَنیٖ هَمَّ مَنْ اَخٰافُ هَمَّهُ وَعُسْرَ مَنْ اَخٰافُ عُسْرَهُ

و مرا از اندوه اذيّتگران و سختگيری

وَحُزُونَةَ مَنْ اَخافُ حُزُونَتَهُ وَشَرَّ مَنْ اَخٰافُ شَرَّهُ

و فشار خشونتگران و شرّ اشرار

وَمَكْرَ مَنْ اَخٰافُ مَكْرَهُ وَبَغیَ مَنْ اَخٰافُ بَغْيَهُ وَجَوْرَ

و مكر حيله گران و ظلم ستم پيشگان و بی عدالتی

مَنْ اَخٰافُ جَوْرَهُ وَسُلْطٰانَ مَنْ اَخٰافُ سُلْطٰانَهُ وَكَيْدَمَنْ

بيدادگران و تسلّط قدرتمندان و نيرنگ

ص:142

اَخٰافُ كَيْدَهُ وَمَقْدُرَةَ مَنْ اَخٰافُ مَقْدُرَتَهُ عَلَیَّ وَ تَرُدَّ

بدانديشان و ثروت توانمندان پناهم داده و كفايت نمايی.

عَنّیٖ كَيْدَ الْكَيَدَةِ وَمَكْرَ الْمَكَرَةِ اَللّٰهُمَّ مَنْ اَرٰادَنیٖ

خدايا! نيرنگ مكّاران وفريب فريبكاران را از من دور گردان! پروردگارا! شرّ

فَاَرِدْهُ وَمَنْ كٰادَنیٖ فَكِدْهُ وَاصْرِفْ عَنّیٖ كَيْدَهُ وَمَكْرَهُ

بدانديش و نيرنگباز را به خودش برگردان و خطر نيرنگ و حيله

وَبَأْسَهُ وَاَمٰانِيَّهُ وَامْنَعْهُ عَنّیٖ كَيْفَ شِئْتَ وَاَنّیٰ شِئْتَ

و ستيز و سوءنيّت او رابه هرطور و هرزمان كه صلاح می دانی ازمن برطرف ساز!

اَللّٰهُمَّ اشْغَلْهُ عَنّیٖ بِفَقْرٍ لاٰتَجْبُرُهُ وَبِبَلاٰءٍ لاٰتَسْتُرُهُ

و او را به فقر جبران ناپذير و مصيبت آشكار

وَبِفٰاقَةٍ لاٰتَسُدُّهٰا وَبِسُقْمٍ لاٰتُعافيٖهِ وَذُلٍّ لاٰ تُعِزُّهُ

و نياز خلأناپذير و بيماری غير قابل علاج و ذلّت دائمی

وَبِمَسْكَنَةٍ لاٰتَجْبُرُهٰا اَللّٰهُمَ اضْرِبْ بِالذُّلِّ نَصْبَ عَيْنَيْهِ

وبيچارگی هميشگی گرفتار ساز! پروردگارا! ذلّت نفس را نصب العين

وَاَدْخِلْ عَلَيْهِ الْفَقْرَ فیٖ مَنْزِلِهِ وَالْعِلَّةَ وَالسُّقْمَ فیٖ بَدَنِهِ

او قرار ده! و زندگی او را به تهيدستی گرفتاركن! و بدن او را به درد و مرض

ص:143

حَتّٰی تَشْغَلَهُ عَنّٖی بِشُغْلٍ شٰاغِلٍ لاٰفَرٰاغَ لَهُ وَاَنْسِهِ

مبتلا ساز تا او هميشه مشغول گرفتاری خودش باشد و مرا از ياد

ذِكْریٖ كَمٰا اَنْسَيْتَهُ ذِكْرَکَ وَخُذْ عَنّیٖ بِسَمْعِهِ وَبَصَرِهِ

او ببر چنانكه ياد خود را از خاطرش برده ای و شرّ گوش و چشم

وَلِسٰانِهِ وَيَدِهِ وَرِجْلِهِ وَقَلْبِهِ وَجَميٖعِ جَوٰارِحِهِ وَاَدْخِلْ

و زبان و دست و پا و قلب و همه اعضاي اورا از من برطرف كن و دردی به

عَلَيْهِ فیٖ جَميٖعِ ذٰلِکَ السُّقْمَ وَلا تَشْفِهِ حَتّٰی تَجْعَلَ

تمام اين اعضا و جوارحش مسلّط فرما كه ابداً شفا نبخشی تابجای پرداختن به

ذلِکَ لَهُ شُغْلاً شٰاغِلاً بِهِ عَنّیٖ وَعَنْ ذِكْریٖ وَاكْفِنیٖ يا

اذيّت من به گرفتاری خويش مشغول شود و ياد من از خاطرش برود و مهمّات مرا

كٰافِیَ مٰا لاٰيَكْفی سِواکَ فَاِنَّکَ الْكافی لاكافِیَ سِواکَ

كفايت فرما! ای كفايت كنندۀ مهمّاتی كه ديگران از حلّ او عاجزند! تنهاكفايت كنندۀ مهمّات

وَمُفَرِّجٌ لاٰمُفَرِّجَ سِواکَ وَ مُغيثٌ لاٰ مُغيٖثَ سِواکَ

در عالم تويی و غيراز تو كفايت كننده ای نيست و در جهان تنها گشايش بخش كارها و

وَجٰارٌ لاٰ جٰارَ سِوٰاکَ خٰابَ مَنْ كٰانَ جٰارُهُ سِواکَ

فريادرس خلايق و تنهاپناهگاه بيچارگان تويی جزتو نيست.محروم آن كس كه به غيرتو

ص:144

وَمُغيثُهُ سِوٰاکَ وَمَفْزَعُهُ اِلیٰ سِواکَ وَمَهْرَبُهُ اِلیٰ

پناه برد و از غيرتو فرياد رسی كند وبه درگاه غيرتو گريزد

سِوٰاکَ وَمَلْجَأُهُ اِلیٰ غَيْرِکَ وَمَنْجٰاهُ مِنْ مَخْلُوقٍ

و پناه برد و از غيرت و نجات خواهی كند

غَيْرِکَ فَاَنْتَ ثِقَتیٖ وَرَجٖائیٖ وَمَفْزَعیٖ وَمَهْرَبیٖ

فقط تويی مورد اعتماد و اميد من و فرياد رس وگريزگاه من

وَمَلْجَأیٖ وَمَنْجٰایَ فَبِکَ اَسْتَفْتِحُ وَبِکَ اَسْتَنْجِحُ

وپناهگاه ونجات بخش من واز تو پيروزی و موفّقيّت می طلبم

وَبِمُحَمَّدٍ وَاٰلِ مُحَمَّدٍ اَتَوَجَّهُ اِلَيْکَ وَاَتَوَسَّلُ وَاَتَشَفَّعُ

و بواسطه محمّد و آل محمّد به درگاه تو رو می آورم وآنان را وسيله وشفيع

فَاَسْئَلُکَ يا اَللّٰهُ يا اَللّٰهُ يا اَللّٰهُ فَلَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ

خود قرار می دهم و از تو می خواهم، ای خدا! ای خدا! ای خدا! سپاس و

الشُّكْرُ وَاِلَيْکَ الْمُشْتَكیٰ وَاَنْتَ الْمُسْتَعٰانُ فَاَسْئَلُکَ يٰا

ستايش مخصوص تست وبه درگاه توشكوه می كنم و ياری كننده فقط تو هستي

اَللّٰهُ يا اَللّٰهُ يا اَللّٰهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَاٰلِ مُحَمَّدٍ اَنْ تُصَلِّیَ

ای خدا! ای خدا! ای خدا ! بحقّ محمّد و آل محمّد از تو می خواهم كه درود

ص:145

عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَاٰلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَكْشِفَ عَنّیٖ غَمّي

فرستی بر محمّد و خاندانش و دراين موقعيّت غم و اندوه

وَهَمّیٖ وَكَرْبیٖ فیٖ مَقامیٖ هٰذٰا كَمٰا كَشَفْتَ عَنْ نَبِيِّکَ

ونگرانی مرا برطرف سازی چنانكه غم و اندوه ونگرانی پيغمبرت را برطرف

هَمَّهُ وَغَمَّهُ وَكَرْبَهُ وَكَفَيْتَهُ هَوْلَ عَدُوِّهِ فَاكْشِفْ عَنّیٖ

نمودی وهول و هراس دشمنش راكفايت نمودی. گرفتاريهای مرا برطرف سازچنانكه از آن

كَمٰا كَشَفْتَ عَنْهُ وَفَرِّجْ عَنّیٖ كَمٰا فَرَّجْتَ عَنْهُ وَاكْفِنیٖ

حضرت برطرف ساختی ودركارمن گشايش بخش چنانكه به آن حضرت بخشيدی و امورم را

كَمٰا كَفَيْتَهُ وَاصْرِفْ عَنّیٖ هَوْلَ ما اَخٰافُ هَوْلَهُ وَمَؤُنَةَ

كفايت فرما چنانكه از او كفايت فرمودی و هر چه از آن هراسانم برطرف گردان و آنچه

مٰااَخٰافُ مَؤُنَتَهُ وَهَمَّ مٰا اَخٰافُ هَمَّهُ بِلامَؤُنَةٍ عَلیٰ

از مشقّت و زحمت آن ترسانم و از اندوه آن بيمناكم كفايت فرما!

نَفْسیٖ مِنْ ذلِکَ وَاصْرِفْنیٖ بِقَضاءِ حَوآئِجیٖ وَكِفٰايَةِ

و مرا از درگاهت با برآورده شدن حاجات و

مٰا اَهَمَّنی هَمُّهُ مِنْ اَمْرِ اٰخِرَتیٖ وَدُنْيٰایَ

كفايت تمام مهمّات دنيا وآخرت برگردان!

ص:146

يٰااَميرَالْمُؤْمِنيٖنَ وَيٰااَبٰاعَبْدِاللّٰهِ عَلَيْکَ مِنّیٖ سَلاٰمُ اللّٰهِ

ای اميرمؤمنان! و ای اباعبداللّه! مادامی كه من

اَبَداً مٰا بَقيتُ وَبَقِیَ اللَّيْلُ والنَّهٰارُ وَلاٰجَعَلَهُ اللّٰهُ اٰخِرَ

هستم وشب وروز برقرار است ازطرف من درود جاودانه الهی برشماباد! وخداوند اين زيارت

الْعَهْدِ مِنْ زِيٰارَتِكُمٰا وَلاٰفَرَّقَ اللّٰهُ بَيْني وَبَيْنَكُمٰااَللّٰهُمَّ

راآخرين ديدارمن ازشما قرارندهد وميان من وشمادر دنيا وآخرت جدايی نيفكند. خدايا!

اَحْيِنیٖ حَيٰوةَ مُحَمَّدٍ وَذُرِّيَّتِهِ وَاَمِتْنیٖ مَمٰاتَهُمْ وَتَوَفَّنیٖ

مرا زنده بدار به آنگونه كه محمّد وذريّه او را زنده داشتی وبميران به آنگونه كه آنان رامی راندی

عَلیٰ مِلَّتِهِمْ وَاحْشُرْنی فیٖ زُمْرَتِهِمْ وَلاٰ تُفَرِّقْ بَيْنیٖ

ومرا برشريعت آنان بميران! ودر گروه آنان محشور فرما! وميان من

وَبَيْنَهُمْ طَرْفَةَ عَيْنٍ اَبَداً فِیٖ الدُّنْيٰا وَالْاٰخِرَةِ يٰا

وآنان در دنيا وآخرت يک چشم بهم زدن جدايی مينداز!

اَميرَالْمُؤْمِنينَ وَيٰااَبٰاعَبْدِاللّٰهِ اَتَيْتُكُمٰازٰائِراً وَمُتَوَسِّلاً

ای اميرمؤمنان و ای اباعبداللّه! به قصد زيارت شما آمده ام و شمارا درپيشگاه

اِلَي اللّٰهِ رَبّیٖ وَرَبِّكُمٰا وَمُتَوَجِّهاً اِلَيْهِ بِكُمٰاوَمُسْتَشْفِعاً

حق كه پروردگارمن وشماست، وسيله قرار داده ام وبواسطه شمابسوی او رو می كنم

ص:147

بِكُمٰا اِلَی اللّٰهِ فی حٰاجَتی هٰذِهِ فَاشْفَعٰالیٖ فَاِنَّ لَكُمٰا

ودراين حاجتم شمارانزداوشفيع قرار داده ام. اينک!درپيشگاه حق ازمن شفاعت نماييد زيرا شما

عِنْدَاللّٰهِ الْمَقٰامَ الْمَحْمُودَ وَالْجٰاهَ الْوَجيٖهَ وَالْمَنْزِلَ

نزد او دارای مقام ستوده وآبروی ارزنده و رتبه

الرَّفيعَ وَالْوَسيلَةَ اِنّیٖ اَنْقَلِبُ عَنْكُمٰا مُنْتَظِراً لِتَنَجُّزِ

والا و وساطت باارزش هستيد. واينک از زيارت شما برمی گردم ودر انتظاربرآورده شدن

الْحٰاجَةِ وَقَضائِهٰا وَنَجٰاحِهٰا مِنَ اللّٰهَ بِشَفاعَتِكُمٰا لیٖ

قطعی و باموفّقيّت حاجات خود از خدا به بركت شفاعت شما هستم.

اِلَی اللّٰهِ فیٖ ذلِکَ فَلاٰ اَخيبُ وَلاٰيَكونُ مُنْقَلَبیٖ مُنْقَلَباً

واميدوارم كه نااميد برنگردم واين زيارت، مايۀ زيانكاری و

خٰائِباً خٰاسِراً بَلْ يَكُونُ مُنْقَلَبیٖ مُنْقَلَباً رٰاجِحاً مُفْلِحاً

محروميّت من نباشد.بلكه از درخانه شما بافضيلت ورستگاری

مُنْجِحاً مُسْتَجٰاباً بِقَضٰاءِ جَميعِ حَوٰآئِجی وَتَشَفَّعٰالیٖ

وباموفّقيّتِ قرين با برآورده شدن تمام حاجاتم برگردم. نزد خدا ازمن شفاعت

اِلَی اللّٰهِ انْقَلَبْتُ عَلیٰ ماشاءَ اللّٰهُ وَلاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ

نماييدكه برگردم برآنچه خواست خدابرآن تعلّق گرفته است زيرا تمام قدرت ونيرو در انحصار

ص:148

بِاللّٰهِ مُفَوِّضاً اَمْریٖ اِلَی اللّٰهِ مُلْجِأً ظَهْریٖ اِلَی اللّٰهِ

خداست و كارخودرا به خدا واگذاركنم وخدارا پشت وپناهم قراردهم

مُتَوَكِّلاً عَلَی اللّٰهِ وَاَقُولُ حَسْبِیَ اللّٰهُ وَكَفی سَمِعَ اللّٰه

وبه خدا توكّل نمايم وبگويم كه عنايت خدا مراكافی است وصدای دعاكننده ها را می شنود

لِمَنْ دَعیٰ لَيْسَ لی وَرٰآءَ اللَّهِ وَ وَرآئَكُمْ يا سٰادَتیٖ

وبالاتر ازخدا وشما كسی نيست كه به او اميدوار باشم. ای سروران من!

مُنْتَهیٰ ماشاءَ رَبّیٖ كٰانَ وَمٰالَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ وَلاٰحَوْلَ

آنچه خواست خداست خواهد شد وآنچه خواست خدانيست نخواهد شد. غير ازقدرت

وَلاٰقُوَّةَ اِلاّٰ بِاللّٰهِ اَسْتَوْدِعُكُمَا اللّٰهَ وَلاٰجَعَلَهُ اللّٰهُ

ونيروی حق هيچ قدرت ونيرويی درعالم نيست. اينک شمارابخدامی سپارم وخدا اين زيارت را

اٰخِرَ الْعَهْدِ مِنّیٖ اِلَيْكُمٰا اِنْصَرَفْتُ يا سَيِّدیٖ

آخرين ديدار قرارندهد از شما خداحافظی می كنم ای سرور من!

يٰااَميرَالْمُؤْمِنيٖنَ وَمَوْلاٰیَ وَاَنْتَ يٰااَبٰاعَبْدِاللّٰهِ ياسَيِّدیٖ

ای اميرمؤمنان! ای مولای من! واي اباعبداللّه! ای سرور من!

وَسَلاٰمی عَلَيْكُمٰا مُتَّصِلٌ مَااتَّصَلَ اللَّيْلُ وَالنَّهٰارُ

سلام جاودانه و بی دريغ من بر شماباد، ماداميكه شب و روز برقراراست.

ص:149

وٰاصِلٌ ذٰلِکَ اِلَيْكُمٰا غَيْرُ مَحْجُوبٍ عَنْكُمٰا سَلاٰمی

واز خدا می خواهم به حق شما اين زيارت مرا

اِنْشٰاءَاللّٰهُ وَاَسْئَلُهُ بِحَقِّكُمٰا اَنْ يَشاءَذلِکَ وَيَفْعَلَ فَاِنَّهُ

بپذيرد، زيرا او ستوده و بزرگوار است.

حَميٖدٌ مَجيٖدٌ اِنْقَلَبْتُ يا سَيِّدَیَّ عَنْكُمٰا تٰائِباً حٰامِداً لِلّٰهِ

واز ديدار شما برمی گردم و ازتمام گناهانم توبه كرده و خدارا ستايش كرده

شٰاكِراً رٰاجِياً لِلْاِجٰابَةِ غَيْرَ اٰيِسٍ وَلاٰقٰانِطٍ ائِٰباً عٰائِداً

وسپاس می گويم واميدوارم كه دعاهايم به اجابت رسد واز درگاه كرم شمامأيوس ونااميد نيستم

رٰاجِعاً اِلیٰ زِيارَتِكُمٰا غَيْرَ رٰاغِبٍ عَنْكُمٰا وَلاٰمِنْ

كه دوباره به زيارت شماموفّق شوم و از شما و زيارت شما

زِيٰارَتِكُمٰا بَلْ رٰاجِعٌ عٰائِدٌ اِنشاءَاللّٰهُ وَلاٰحَوْلَ وَلاٰقُوَّةَ

روگردان نيستم بلكه دوباره به زيارت شما خواهم آمد ان شاءاللّه. تمام نيرو و قدرت

اِلاّٰ بِاللّٰهِ يٰاسٰادَتی رَغِبْتُ اِلَيْكُمٰا وَاِلیٰ زِيٰارَتِكُمٰابَعْدَ

در انحصار خداست ای سروران من! بسوی شما و زيارت شما مشتاقم در صورتی كه

اَنْ زَهِدَ فيكُمٰا وَفیٖ زِيارَتِكُمٰا اَهْلُ الدُّنيٰا فَلاٰ خَيَّبَنِیَ

دنياپرستان به شما و ديدار شما تمايل ندارند خداوند مرا محروم نگرداند ازآنچه

ص:150

اللّٰهُ مارَجَوْتُ وَمٰااَمَّلْتُ فیٖ زِيارَتِكُمٰااِنَّهُ قَريٖبٌ مُجيٖبٌ

كه از زيارت شما اميدواروآرزومندم.همانا اوبه مانزديک است وبه اجابت می رساند.

سَلاٰمٌ عَلٰی اٰلِ يٰس اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰادٰاعِیَ اللّٰهِ وَرَبّٰانِیَ

درود بر آل يس! درود بر تو ای دعوت كنندۀخلق بسوی خدا! و تربيت شده

اٰيٰاتِهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰا بٰابَ اللّٰهِ وَدَيّٰانَ دينِهِ اَلسَّلاٰمُ

آيات الهی! درود بر تو ای درگاه رحمت خدا و حاكم دين او! درود

عَلَيْکَ يٰا خَليفَةَ اللّٰهِ وَنٰاصِرَ حَقِّهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰا

برتو ای خليفه خدا و ياور حق او! درود بر تو ای

حُجَّةَ اللّٰهِ وَدَليلَ اِرٰادَتِهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰا تالِیَ كِتٰابِ

حجّت خدا و رهنمای بندگان به آنچه ارادۀ حق است! درود بر تو ای تلاوت

اللّٰهِ وَتَرْجُمٰانَهُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ فی اٰنٰاءِلَيْلِکَ وَاَطْرٰافِ

كننده كتاب خدا و بيانگر و مفسّر او! درود بر تو در تمام ساعات شب و سراسر

نَهٰارِکَ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰا بَقِيَّةَ اللّٰهِ فیٖ اَرْضِهِ اَلسَّلاٰمُ

روز! درود بر تو ای باقيمانده حجّت خدا در زمين! درود

عَلَيْکَ يٰا ميثٰاقَ اللّٰهِ الَّذیٖ اَخَذَهُ وَوَكَّدَهُ اَلسَّلاٰمُ

بر تو ای پيمان خدا كه آن را ازخلق محكم گرفته و مؤكد نموده! درود

عَلَيْکَ يٰا وَعْدَ اللّٰهِ الَّذیٖ ضَمِنَهُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

بر تو ای وعدۀ ضمانت شده خدايی! درود بر تو

ص:152

اَيُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ وَالْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ وَالْغَوْثُ

ای پرچم برافراشته الهی و دانش سرازير و پناهگاه مردم

وَالرَّحْمَةُ الْوٰاسِعَةُ وَعْداً غَيْرَمَكْذُوبٍ اَلسَّلاٰمُ عَلَيکَ

و رحمت واسعه الهی و وعده راست خداوندی! درود بر تو

حيٖنَ تَقُومُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ حينَ تَقْعُدُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

هنگامی كه برخيزی! درود بر تو هنگامی كه بنشينی! درود بر تو

حيٖنَ تَقْرَءُ وَتُبَيِّنُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ حيٖنَ تُصَلّیٖ وَتَقْنُتُ

وقتی كه كتاب الهی را می خوانی و بيان می كنی! درود بر تو هنگاميكه نمازمی گذاری و عبادت

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ حينَ تَرْكَعُ وَتَسْجُدُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ

می كنی! درود بر تو هنگامی كه ركوع و سجده می كنی! درود بر تو

حيٖنَ تُهَلِّلُ وَتُكَبِّرُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ حيٖنَ تَحْمَدُ

هنگامی كه سخن به يكتايی می گشايی و خدارا به عظمت ياد می كنی! درود بر تو هنگاميكه

وَتَسْتَغْفِرُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ حيٖنَ تُصْبِحُ وَتُمْسیٖ اَلسَّلاٰمُ

سپاس گويی وآمرزش جويی! درود برتو در هرصبحگاهان وشامگاهان! درود بر

عَلَيْکَ فِیٖ اللَّيْلِ اِذٰا يَغْشیٰ وَالنَّهٰارِ اِذٰا تَجَلّیٰ اَلسَّلاٰمُ

تو در شبانگاه كه تاريكی همه جارا فراگيرد و در روز كه نور همه جا را روشنايی بخشد! درود

ص:153

عَلَيْکَ اَيُّهَا الْاِمٰامُ الْمَأْمُونُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ اَيُّهَاالْمُقَدَّمُ

بر تو ای پيشوای امانتدار! درود بر تو ای مقدّم برهمه مردم

الْمَأْمُولُ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ بِجَوٰامِعِ السَّلاٰمِ اُشْهِدُکَ يٰا

و آرزوی خلايق! درود بر تو درود همه جانبه! تو را گواه می گيرم ای

مَوْلایَ اَنّی اَشْهَدُ اَنْ لاٰاِلٰهَ اِلاّٰ اللّٰهُ وَحْدَهُ لاشَريکَ لَهُ

مولای من كه من گواهی می دهم بر اينكه معبود حقّی جز خدای يگانه نيست و او شريکَ

وَاَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ لاحَبيبَ اِلاّٰ هُوَ وَاَهْلُهُ

ندارد! وگواهی می دهم بر اينكه محمّد بنده او و فرستاده اوست! محبوبی جزاو و خاندانش

وَاُشْهِدُکَ يٰا مَوْلاٰیَ اَنَّ عَلِيّاً اَميٖرَالْمُؤْمِنيٰنَ حُجَّتُهُ

نيست و تو را گواه می گيرم ای مولای من كه علی امير مؤمنان حجّت خدا

وَالْحَسَنَ حُجَّتُهُ وَالْحُسَيْنَ حُجَّتُهُ وَعَلِیَّ بْنَ الْحُسَيْنِ

و حضرت حسن حجّت او و حضرت حسين حجّت او و علي بن الحسين

حُجَّتُهُ وَمُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ حُجَّتُهُ وَجَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ

حجّت او و حضرت محمّد بن علی حجّت او وحضرت جعفر بن محمّد

حُجَّتُهُ وَمُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ حُجَّتُهُ وَعَلِیَّ بْنَ مُوسیٰ

حجّت او وحضرت موسی بن جعفر حجّت او و حضرت علی بن موسی

ص:154

حُجَّتُهُ وَمُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ حُجَّتُهُ وَعَلِیِّ بْنَ مُحَمَّدٍ

حجّت او وحضرت محمّد بن علی حجّت او و حضرت علی بن محمّد

حُجَّتُهُ وَالْحَسَنَ بْنَ عَلیٍّ حُجَّتُهُ وَاَشْهَدُ اَنَّکَ حُجَّةُ

حجّت او وحضرت حسن بن علی حجّت او! و گواهی می دهم كه تو حجّت

اللَّهِ اَنْتُمُ الْأَوَّلُ وَالْأخِرُوَاَنَ رَجْعَتَكُمْ حَقٌ لارَيْبَ فيها

خدايی و اوّلين و آخرين وجودِ هستی شماييد! و رجعت شما حق است و شكی

يَوْمَ لايَنْفَعُ نَفْساً ايمٰانُها لَمْ تَكُنْ اٰمَنَتْ مِنْ قَبْلُ اَوْ

ندارد، روزی كه فايده ندارد ايمان آوردن در آن روز برای كسی كه قبلاً ايمان

كَسَبَتْ فیٖ ايمٰانِهٰا خَيْراً وَاَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ وَاَنَّ نٰاكِراً

نداشته ويا عمل خيری به سبب ايمان خود انجام نداده و بدرستی مرگ حق است وفرشته

وَنَكيراً حَقٌّ وَاَشْهَدُ اَنَّ النَّشْرَ حَقٌّ وَالْبَعْثَ حَقٌّ وَاَنَّ

نكير و منكر حق است! گواهی می دهم كه زنده شدن وبرانگيختن مردگان حق است

و الصِّرٰاطَ حَقٌّ وَالْمِرْصٰادَ حَقٌّ وَالْميزٰانَ حَقٌّ وَالْحَشْرَ

عبوراز صراط حق است و كمينگاه حق است و ميزان حق است و محشورشدن و

حَقٌّ وَالْحِسٰابَ حَقٌّ وَالْجَنَّةَ وَالنّٰارَ حَقٌّ وَالْوَعْدَ

حساب حق است و بهشت و جهنم حق و وعده عنايت

ص:155

وَالْوَعيٖدَ بِهِمٰا حَقٌّ يٰا مَوْلاٰیَ شَقِیَ مَنْ خٰالَفَكُمْ وَسَعِدَ

و تهديد الهی حق است ای مولای من! بدبخت كسی است كه مخالفت شما كرده

مَنْ اَطٰاعَكُمْ فَاشْهَدْ عَلٰی مٰا اَشْهَدْتُکَ عَلَيْهِ وَاَنَا وَلِیٌّ

و سعادتمند آن كس كه ازشما اطاعت نموده! پس گواه باش بر آنچه شماراگواه گرفتم من

لَکَ بَرئٌ مِنْ عَدُوِّکَ فَالْحَقُّ مٰارَضيتُمُوهُ وَالْبٰاطِلُ

ما باشمادوستم واز دشمنان شما بيزارم! حق آن است كه شما آن راپسنديديد و باطل آن است كه

اَسْخَطْتُمُوهُ وَالْمَعْرُوفُ مٰا اَمَرْتُمْ بِهِ وَالْمُنْكَرُ مٰانَهَيْتُمْ

شما از آن خشمگين شديد و خوبی آن است كه شمابه آن دستور داده ايد و منكر و زشتی

عَنْهُ فَنَفْسی مُؤْمِنَةٌ بِاللّٰهِ وَحْدَهُ لاٰشَريٖکَ لَهُ وَبِرَسُولِهِ

آنكه شمااز آن نهی فرموده ايد! تمام وجود من به خدای يگانه بی شريکَ و به رسولش و به

وَبِاَميٖرِالْمُؤْمِنيٖنَ وَبِكُمْ يٰا مَوْلایَ اَوَّلِكُمْ ٰوَ اٰخِرِكُمْ

اميرالمؤمنين وبه شماايمان دارد، ای مولای من! به اوّلين وآخرين شما عقيده دارم و برای

وَنُصْرَتیٰ مُعَدَّةٌ لَكُمْ وَمَوَدَّتیٰ خالِصَةٌ لَكُمْ اميٖنَ اميٖنَ

هرگونه ياری شما آماده هستم و شمارا خالصانه دوست دارم، مستجاب باد! مستجاب باد!

اَللّهُمَّ اِنّیٖ اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ نَبِیِّ

پروردگارا! درود و رحمت فرست بر حضرت محمّد که پیغمبر

رَحْمَتِکَ وَ کَلِمَةِ نُورِکَ وَ اَنْ تَملَأَ قَلْبیٖ نُورَ الْیَقیٖنِ

رحمت و کلمۀ نور تست و قلب مرا مملوّ از نور یقین فرما!

وَ صَدْریٖ نُورَ الْایٖمٰانِ وَ فِکْریٖ نُورَ النِّیّٰاتِ وَ عَزْمیٖ

و سینه ام را به نور ایمان روشن ساز! و فکر و اندیشه ام را به نور نیّات خیر و

نُورَ الْعِلْمِ وَ قُوَّتیٰ نُورَ الْعَمَلِ وَ لِسٰانیٖ نُورَ الصِّدقِ

اراده ام را به نور علم منوّر گردان! و به قوّت (جسم و جان) من نور عمل و به زبانم نور صدق و

وَدیٖنیٖ نُورَ الْبصٰائِرِ مِنْ عِنْدِکَ وَ بَصَریٖ نُورَ الضِّیٰاءِ

راستی و به دینم نور بینش و بصیرت از جانب خود عطا کن! و به چشم نور دیدن

وَ سَمْعیٖ نُورَ الْحِکْمَةِ وَ مَوَدَّتیٖ نُورَ المُوٰالاٰة لِمُحَمَّدٍ

و به گوشم نور حکمت و به قلبم که محلّ محبت است، نور محبت و ولایت محمّد

وَ اٰلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلاٰمُ حَتّیٰ اَلْقاکَ وَ قَدْ وَفَیْتُ بِعَهْدِکَ

و آل محمد علیهم السَّلام عنایت کن تا تو را ملاقات کنم (در وقت رحلت) در حالتی که وفا به عهد

وَ میٖثٰاقِکَ فَتُغَشّیٖنیٖ رَحْمَتِکَ یٰا وَلِیُّ یٰا حَمیٖدُ اللّٰهُمَّ

پیمان تو کرده باشم و مرا غرق رحمت خود گردانی ای مولای ستوده صفات! پروردگار

ص:157

صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ حُجَّتِکَ فیٖ اَرْضِکَ وَ خَلیفَتِکَ فیٖ

درود و رحمت فرست بر محمّد(امام عصر) که حجت و خلیفۀ تست بر خلق روی

بِلاٰدِکَ وَ الدّٰاعیٖ اِلیٰ سَبیٖلِکَ وَ الْقٰائِمِ بِقِسْطِکَ

زمین و دعوت کنندۀ خلق به راه (معرفت و طاعت) تو، برپادارندۀ عدل تو

وَ الثّٰائر بِاَمْرِکَ وَلیِّ الْمُؤْمِنیٖنَ وَ بَوٰارِ الْکٰافِریٖنَ

و انقلاب کننده به فرمان تست. او مولای اهل ایمان و نابود کنندۀ کافران

وَ مُجَلِّی الظُّلْمَةِ وَ مُنیٖرِ الْحَقِّ وَ النّٰاطِقِ بِالحِکْمَةِ

و روشنی بخش ظلمت و جهل و جنایت و آشکار کنندۀحق و گویا به حقایق حکمت

وَ الصِّدقِ وَ کَلِمَتِکَ التّٰامَّةِ فیٖ اَرْضِکَ الْمُرْتَقِبِ

و راستی و کلمۀ کامل تو در روی زمین و مراقب فرمان تو

الْخٰائِفِ وَ الْوَلِیِّ النَّاصِحِ سَفیٖنَةِ النّٰجٰاةِ وَ عَلَمَ الْهُدیٰ

و هراسان از دشمن و رهبر نصیحت کننده و کشتی نجات خلق و پرچم هدایت

وَ نُورِ اَبْصٰارِ الْوَریٰ وَ خَیْر مَنْ تَقَمَّصَ وَ ارْتَدیٰ

و روشنی چشم خلایق و بهترین کسی که پیراهن امات و قبای خلافت به تن نمود

وَ مُجَلِّی الْعَمَی الَّذیٖ یَمْلَأُ الْاَرْضَ عَدْلاً وَ قِسْطاً کَمٰا

و شفابخش نابینایانی که از دیدن حقایق عاجزند و آنکه زمین را پر از عدل و دادخواهد کرد

ص:158

مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً اِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدیٖرٌ اَللّٰهُمَّ

آن چنانکه ظلم و ستم پهنۀ گیتی فرا گیرد! پروردگارا! تو بر هر کاری توانایی. خدایا!

صَلِّ عَلیٖ وَلِیِّکَ وَ ابْنِ اَوْلیٰائِکَ الَّذیٖنَ فَرَضْتَ

درود و رحمت فرست بر ولی وفرزند اولیاء خود که طاعتشان را بر خلق، لازم

طٰاعَتَهُمْ وَ اَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ وَ اَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ

و حقشان را بر مردم واجب نمودی و پلیدی و ناپاکی را از وجودشان پاک کردی

وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهیٖراً اَللّٰهُمَّ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ لِدیٖنِکَ

و به بهترین وجه از هر آلودگی پاکشان فرمودی. ای خدا! به امام زمان نصرت عطا فرما

وَ انْصُرْ به اَوْلِیٰائَکَ وَ اَوْلیٰائَهُ وَ شیٖعَتَهُ وَ اَنْصٰارَهُ

و به واسطۀ او دینت و دوستانت را و شیعیان و یاران و دوستان او را یاری فرما!

وَ اجْعَلْنٰا مِنْهُمْ اَللّٰهُمَّ اَعِذْهُ مِنْ شَرِّ کُلِّ بٰاغٍ وَ طٰاغٍ وَ مِنْ

و ما را از دوستان و شیعیان حضرت قرار ده! پروردگار! وجود حضرتش را از شرّ هر ستمگر و

شَرِّ جَمیٖعِ خَلْقِکَ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ

سرکش و از شرّ همۀ خلق خود محافظت فرما! و آن حضرت را از پیشاپیش و از پشت سر و از طرف

عَنْ یَمیٖنِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ احْرُسْهُ وَ امْنَعْهُ مِنْ اَنْ یُوصَلَ

راست و چپ حفظ کن! و از هرگونه اتّفاق ناگوار او را

ص:159

اِلَیْهِ بِسُوءٍ وَ احْفَظْ فیٖهِ رَسُولَکَ وَ اٰلَ رَسُولِکَ وَ اَظْهِرْ

نگه دار! و او را برای زنده نگهداشتن نام رسول اکرم و آل او حفظ کن! و بوسیلۀ

بِهِ الْعَدْلِ وَ اَیِّدْهُ بالنَّصْرِ وَ انْصُرْ نٰاصِریٖهِ وَ اخْذُلْ

او عدالت را آشکار گردان! و با نصرت خود او را یاری نما! و یا ورانش را نصرت ده و از یاریت

خٰاذِلیٖهِ وَ اقْصِمْ قٰاصِمیٖهِ وَ اقْصِمْ بِهِ جَبٰابِرَةَ الْکُفْرِ

محروم کن آنانکه او را یاری نمی کنند! پشت دشمنان او را بشکن! و گردنکشان

وَ اقْتُلْ بِهِ الکُفّٰارَ وَ الْمُنٰافِقیٖنَ وَ جَمیٖعَ الْمُلْحِدیٖنَ

کفر پیشه را در هم شکن! و کافران و منافقان و بی دینان را در سراسر عالم،

حَیْثُ کٰانُوا مِنْ مَشٰارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغٰارِبِهٰا بَرِّهٰا

مشرق زمین و مغرب زمین و در بیابان و دریا به شمشیر غضب آن حضرت

وَ بَحْرِهٰا وَ امْلَأْ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلاً وَ اَظْهِرْ بِهِ دیٖنَ نَبِیِّکَ

گرفتار نما! با ظهورش زمین را پر از عدل و داد نموده و دین پیغمبرت صلی اللّٰه علیه و آله و سلم

صَلَّی اللّٰه عَلَیْهِ وَ اٰلِهِ وَ اجْعَلْنِی اللّٰهُمَّ مِنْ اَنْصٰارِهِ

رابوسیله او غالب فرما! پروردگارا! مرااز یاران و یاوران و پیروان و

وَ اَعْوٰانِه وَ اَتْبٰاعِهِ وَ شیٖعَتِهِ وَ اَرِنیٖ فیٖ اٰلِ مَحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ

شعیان آن حضرت قرار ده! و به ما بنمایان آنچه را که آل محمّد علیهم السَّلام

ص:160

السَّلاٰمُ مٰا یَأْمُلُونَ وَ فیٖ عَدُوِّهِمْ مٰا یَحْذَرونَ اِلٰهَ الْحَقِّ

در حق خودشان آرزو و آنچه در ذلت دشمنانشان انتظار دارند، ای پروردگار حق!

اٰمیٖنَ یٰا ذَالْجَلاٰلِ وَ الْاِکْراٰمِ یٰا اَرْحَمَ الرّاٰحِمیٖنَ.

دعایم را به اجابت رسان!ای خدای با جلالت و گرامی! وای مهربانترین مهربانها!

و خوشبويی را ديدم كه بدون مقدّمه به من گفت:

طيب الرايحة ...فابتدأنی وقال:

برای رفع گرفتاری خويش بسوی خدا برو واز

ارجع فيما انت بسبيله الی اللّه تعالی

حضرت ولیّ عصرعليه السّلام استمدادكن ... زيرا او

واستعن بصاحب الزمان عليه السّلام واتّخذه لک مفزعاً فانّه

بهترين ياور وپناهگاه دوستان مؤمن خويش است.

نعم المعين وهو عصمة اوليائه المؤمنين

آنگاه گفت: حضرت را زيارت كن واز او بخواه كه

ثمّ اخذ بيده اليمنی وقال: زره وسلّم عليه وسله

نزد خداوند از توشفاعت نمايد.ومن ازخواب بيدار

ان يشفع لک الی اللّه تعالی فی حاجتک ... فانتبهت

شدم ويقين كردم كه فرج رسيده است وهمانطوريكه

واناموقن بالروح والفرج وكان علیّ بقية من ليلی واسعة فبادرت وكتبت

دستور داده بود وضو گرفته وزير آسمان رفته ودو

ماعلّمنيه خوفاً ان انساه ثم تطهّرت وبرزت تحت السماء

ص:162

ركعت نمازخواندم، درركعت اوّل بعدازحمد سورۀ

وصلّيت ركعتين قرأت فی الاولی بعد الحمد

«انّافتحنا» ودر ركعت دوّم بعدازحمد سورۀ

«انّافتحنا» وفی الثانية بعد الحمد

«اذاجاءنصراللّه» قرائت كردم واين زيارت را

«اذاجاءنصراللّه» فلما سلمت قمت وانا مستقبل القبلة وزرت

خواندم ورفع گرفتاری خودرا ازحضرت خواستم

ثمّ دعوت حاجتی واستغثت بمولای صاحب الزمان ... فلا واللّه

هنوز آفتاب درنيامده بود كه گرفتاريم

ماطلعت الشمس حتّی جاءنی الفرج ممّا

برطرف گرديد.

كنت فيه.

سَلاٰمُ اللّٰهِ الْكٰامِلُ التّٰامُّ الشّٰامِلُ الْعٰامُّ وَ صَلَوٰاتُهُ

درود كامل و تامّ و همه جانبه و فراگير الهی و رحمت

الدّٰائِمَةُ وَ بَرَكٰاتُهُ الْقٰائِمَةُ التّٰامَّةُ عَلیٰ حُجَّةِاللّٰهِ وَ

جاودانه اش و بركات پابر جا و تام خدا بر حجّت حق و

ص:163

وَلِيِّهِ فیٖ اَرْضِهِ وَ بِلادِهِ وَ خَليٖفَتِهِ عَلیٰ خَلْقِهِ وَ عِبٰادِهِ

ولیّ گرامش دركره زمين ودر تمام كشورها و جانشين او بر خلايق و بندگان خدا

وَ سُلاٰلَةِالنُّبُوَّةِ وَ بَقِيَّةِالْعِتْرَةِ وَ الصَّفْوَةِ صٰاحِبِ

و بر نژاد پاک نبوّت و باقيمانده خاندان رسالت و برگزيدۀ ويژه حق، صاحب

الزَّمٰانِ وَمُظْهِرِالْايٖمٰانِ وَ مُلَقِّنِ اَحْكٰامِ الْقُرْاٰنِ وَ

زمان و نمايانگر ايمان و تعليم دهندۀ احكام قرآن و

مُطَهِّرِ الْأَرْضِ وَنٰاشِرِالْعَدْلِ فِی الطُّولِ وَ الْعَرْضِ وَ

پاک كنندۀ زمين از جور و گسترش دهندۀ عدالت در پهنۀ زمين و

الْحُجَّةِ الْقٰائِمِ الْمَهْدِیِّ الْاِمٰامِ الْمُنْتَظَرِ الْمَرْضِیِّ وَابْنِ

حجّت قائم، حضرت مهدی، پيشوای منتظر و پسنديده و فرزند

الْاَئِمَّةِ الطّٰاهِرينَ الْوَصِیِّ بْنِ الْاَوْصِيٰاءِ الْمَرْضِيّيٖنَ

ائمّۀ طاهرين و جانشين وفرزند جانشينان پسنديدۀ حق

الْهٰادِی الْمَعْصُومِ ابْنِ الْاَئِمَّةِ الْهُدٰاةِ الْمَعْصُوميٖنَ

و رهنمای معصوم و فرزند پيشوايان هدايتگر و معصوم.

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يٰا مُعِزَّالْمُؤْمِنيٖنَ الْمُسْتَضْعَفيٖنَ اَلسَّلاٰمُ

درود بر تو ای عزّت بخش مؤمنانی كه در اثر ظلم ستمگران ضعيف وناتوان

ص:164

عَلَيْکَ يا مُذِلَ الْكٰافِريٖنَ الْمُتَكَبِّريٖنَ الظَّالِميٖنَ

شده! درود بر تو ای ذليل كنندۀ كافران گردنكش و ستم پيشه!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يامَوْلایَ ياصاحِبَ الزَّمٰانِ اَلسَّلاٰمُ

درود بر تو ای مولای من! اي صاحب الزمان! درود

عَلَيْکَ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْكَ يَابْنَ

بر تو ای فرزند رسول خدا! درود بر تو ای فرزند

اَميرِالْمُؤْمِنيٖنَ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يَابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْرٰاءِ

اميرمؤمنان! درود بر تو ای فرزند فاطمه زهرا

سَيِّدَةِ نِسٰاءِ الْعٰالَميٖنَ اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يَابْنَ الْأَئِمَّةِ

بانوی زنان جهان! درود بر تو ای پسر پيشوايان

الْحُجَجِ الْمَعْصُوميٖنَ وَ الْاِمٰامِ عَلَی الْخَلْقِ اَجْمَعيٖنَ

و حجّتهای معصوم و امام بر همۀ خلق!

اَلسَّلاٰمُ عَلَيْکَ يا مَوْلایَ سَلاٰمَ مُخْلِصٍ لَکَ فِی

سلام برتو ای مولای من! سلامی خالصانه و باايمان به

الْوِلاٰيَةِ اَشْهَدُ اَنَّکَ الْاِمٰامُ الْمَهْدِّیُّ قَوْلاً وَ فِعْلاً وَ

ولايت شما! گواهی می دهم، كه تو در گفتار و عمل

ص:165

اَنْتَ الَّذیٖ تَمْلَأُ الْاَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً بَعْدَ مٰا مُلِئَتْ

پيشوای هدايت پيشه ای و تو روی زمين را از داد و عدالت پر كنی پس از آنكه از

ظُلْماً وَ جَوْرًا فَعَجَّلَ اللّٰهُ فَرَجَکَ وَ سَهَّلَ مَخْرَجَکَ وَ

ستم و بيداد پر شده باشد. خدا در فرجت تعجيل فرمايد و قيام تو را آسان و

قَرَّبَ زَمٰانَکَ وَ كَثَّرَ اَنْصٰارَکَ وَاَعْوٰانَکَ وَاَنْجَزَ لَکَ

زمان حكومتت رانزديک و ياران و ياوران تو را افزون گرداند و وفا كند به آن وعده

ما وَعَدَکَ فَهُوَاَصْدَقُ الْقٰائِلينَ (وَ نُريدُاَنْ نَمُنَّ عَلَی

فتح وپيروزی كه به تو داده كه او راستگوترين گويندگان است كه فرموده: می خواهيم منّت نهيم

الَّذيٖنَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْاَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ اَئِمَّةً وَ

بر آنانكه در روی زمين مستضعف شده اند و آنان را پيشوايان نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ) يامَوْلایَ يا صٰاحِبَ الزَّمٰانِ يَابْنَ

خلق و وارثان روی زمين قرار دهيم. ای مولای من! اي صاحب زمان! ای فرزند

رَسُولِ اللّٰهِ حاجَتی كَذاوَ كَذا (وبه جای كذا وكذا

رسول خدا! حاجت من چنين و چنان است (وتذكر حاجتک ثمّ تقول)

حاجات خود را ذكر كند) فَاشْفَعْ لیٖ فیٖ نَجٰاحِهٰا فَقَدْ

شفاعت كن در برآمدن حاجات من، برای آوردن حاجتم

ص:166

تَوَجَّهْتُ اِلَيْکَ بِحٰاجَتیٖ لِعِلْمیٖ اَنَّ لَکَ عِنْدَ اللّٰهِ

به شما رو آورده ام چون می دانم شفاعت شمانزد

شَفٰاعَةً مَقْبُولَةً وَ مَقٰاماً مَحْمُوداً فَبِحَقِّ مَنِ اخْتَصَّكُمْ

خدا پذيرفته می شود و دارای مقام ارزشمندی هستی، پس، به حق آنكه شمارا به

بِاَمْرِهِ وَ ارْتَضٰاكُمْ لِسِرِّهِ وَ بِالشَّأْنِ الَّذیٖ لَكُمْ عِنْدَاللّٰهِ

امرخلافت اختصاص داد وبر اسرارخود برگزيدوبه حق مقام ومنزلت شمانزدخدا

بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُ سَلِ اللّٰهَ تَعالیٰ فیٖ نُجْحِ طَلِبَتیٖ وَ

سوگند می دهم كه از خدا بخواهيد كه حاجاتم رابرآورد و دعايم را مستجاب و

اِجٰابَةِ دَعْوَتیٖ وَ كَشْفِ كُرْبَتیٖ.

غم واندوهم رابرطرف نمايد.

از ائمّهعليهم السّلام نقل كرده و گفته: اين

عن الأئمّة عليهم السّلام و قال:

دعای توسل را در هرمورد خواندم اثر اجابتش

ما دعوت فی امر الاّ رأيت

را فوری مشاهده كردم.

سرعة الاجابة.

اَللّٰهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ وَاَتَوَجَّهُ اِلَيْکَ بِنَبِيِّکَ نَبِیَ الرَّحْمَةِ

خدايا! از تو درخواست می كنم و بوسيلۀ پيامبر رحمتت

مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَ اٰلِهِ يٰا اَبَاالْقٰاسِمِ يٰارَسُولَ اللّٰهِ

محمّد صلی اللّٰه عليه و آله وسلم به تو رو می آورم. ای ابوالقاسم! ای پيامبر خدا!

يٰا اِمٰامَ الرَّحْمَةِ يٰا سَيِّدَنا وَ مَوْلينٰا اِنّٰا تَوَجَّهْنٰا

اي پيشوای رحمت! ای آقای ما! و ای مولای ما! همه به تو روی آورده ايم و

وَاسْتَشْفَعْنٰا وَ تَوَسَّلْنٰابِکَ اِلَی اللّٰهِ وَقَدَّمْنٰاکَ بَيْنَ يَدَیْ

تو را شفيع و وسيله خود پيش خدا ساخته ايم و تو را پيشاپيش حاجاتمان

حٰاجٰاتِنٰا يٰا وَجيهاً عِنْدَاللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا عِنْدَاللّٰهِ

قرار داده ايم، ای آبرومند نزد خدا از ما پيش حضرت حق شفاعت نما!

ص:168

يٰااَبَاالْحَسَنِ يٰااَميٖرَالْمُؤْمِنيٖنَ ياعَلِیَّ بْنَ اَبيٖطٰالِبٍ

ای اباالحسن! ای امير مؤمنان! ای علي بن ابی طالب!

يٰاحُجَّةَ اللّٰهِ عَلیٰ خَلْقِهِ يٰا سَيِّدَنٰا وَ مَوْلينٰا اِنّٰا تَوَجَّهْنٰا

ای حجّت خدا برخلايق! ای آقای ما! وای مولاي ما! همه بسوی تو روآورده ايم

وَاسْتَشْفَعْنٰا وَتَوَسَّلْنٰا بِکَ اِلَي اللّٰهِ وَقَدَّمْناکَ بَيْنَ يَدَیْ

تو را شفيع خود و و سيله خود پيش خدا ساخته ايم وتوراپيش روی خود پيشاپيش

حٰاجٰاتِنٰا يٰا وَجيهاً عِنْدَاللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا عِنْدَاللّٰهِ يٰافاطِمَةَ

حاجاتمان قرارداده ايم ای آبرومندنزد خدا! ازماپيش حضرت حق شفاعت نما!

الزَّهْرٰاءِ يابِنْتَ مُحَمَّدٍ يٰاقُرَّةَ عَيْنِ الرَّسُولِ يٰاسَيِّدَتَنٰاوَ

ای فاطمه زهرا! ای دختر حضرت محمّدصلی اللّٰه عليه و آله وسلم ای نورديده پيامبر! ای سيّد! و

مَوْلاٰتَنا اِنّٰاتَوَجَّهْنٰا وَاسْتَشْفَعْنٰا وَتَوَسَّلْنٰا بِکِ اِلَی اللّٰهِ

ای مولا وسرورما! همه به تو روی آورده ايم وتورا شفيع خود و وسيلۀ خودپيش خدا

وَ قَدَّمْناکِ بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا يٰاوَجيهَةً عِنْدَاللّٰهِ

ساخته ايم وتو راپيش روی خود، پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم، ای آبرومند

اِشْفَعیٖ لَنا عِنْدَاللّٰهِ يٰا اَبٰا مُحَمَّدٍ يٰاحَسَنَ بْنَ عَلیٍّ اَيُّهَا

نزد خدا! ازما پيش حضرت حق شفاعت نما! ای ابامحمّد ای حسن بن علی ای

ص:169

الْمُجْتَبیٰ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ يٰا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلیٰ خَلْقِهِ

امام مجتبی! وای فرزند پيامبر خدا! ای حجّت خدابرخلايق!

يٰاسَيِّدَنٰا وَمَوْلينٰااِنّٰا تَوَجَّهْنٰا وَاسْتَشْفَعْنٰا وَتَوَسَّلْنٰا بِکَ

وای آقای ما و مولای ما! همه به سوی توروآورده ايم و تورا شفيع و وسيله خود

اِلَی اللّٰهِ وَ قَدَّمْناکَ بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا يٰا وَجيهاً عِنْدَ

پيش خداساخته ايم وتوراپيش روی خود پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم، ای

اللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا عِنْدَاللّٰهِ يٰااَباعَبْدِاللّٰهِ يٰاحُسَيْنَ بْنَ عَلیٍّ

آبرومندنزد خدا! از ما پيش حضرت حق شفاعت نما! ای اباعبداللّه! ای حسين

اَيُّهَاالشَّهيدُ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ يٰاحُجَّةَاللّٰهِ عَلیٰ خَلْقِهِ

بن علی! ای شهيد راه حق! ای فرزند پيامبرخدا! ای حجّت خدا برخلايق! ای

يٰاسَيِّدَنٰا وَمَوْلينٰا اِنّٰاتَوَجَّهْنٰا وَاسْتَشْفَعْنٰا وَتَوَسَّلْنٰا بِکَ

آقای ماو ای مولای ما!همه بسوی تو روآورده ايم وتورا شفيع خود و وسيله خود

اِلَی اللّٰهِ وَ قَدَّمْناکَ بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا يٰا وَجيهاً عِنْدَ

پيش خدا ساخته ايم وتوراپيش روی خود پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم، ای

اللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا عِنْدَاللّٰهِ يٰا اَبَا الْحَسَنِ يٰا عَلیَّ بْنَ

آبرومند نزد خدا! از ما پيش حضرت حق شفاعت نما! ای اباالحسن ای علی بن

ص:170

الْحُسَيْنِ يٰا زَيْنَ الْعٰابِدينَ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ يٰاحُجَّةَاللّٰهِ

حسين! ای زينت عبادت كنندگان! ای فرزند پيامبر خدا! ای حجّت خدا

عَلیٰ خَلْقِهِ يٰا سَيِّدَنٰا وَ مَوْلينٰا اِنّٰا تَوَجَّهْنٰا وَاسْتَشْفَعْنٰا

برخلايق! ای آقای ما! و ای مولای ما! همه بسوی تورو آورده ايم وتورا شفيع خود و

وَتَوَسَّلْنابِکَ اِلَی اللّٰهِ وَقَدَّمْناکَ بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا

وسيلۀ خود پيش خدا ساخته ايم وتوراپيش روی خود پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم

يٰاوَجيهاً عِنْدَاللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰاعِنْدَاللّٰهِ يٰااَبٰاجَعْفَرٍ يٰامُحَمَّدَ

ای آبرومند نزدخدا! از ما پيش حضرت حق شفاعت نما! ای اباجعفر ای محمّد

بْنَ عَلِیٍّ اَيُّهَا الْبٰاقِرُ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ يٰا حُجَّةَاللّٰهِ عَلیٰ

بن علي! ای شكافندۀ علمها! ای فرزندپيامبر خدا! ای حجّت خدا برخلايق! ای

خَلْقِهِ يٰا سَيِّدَنٰا وَ مَوْلينٰا اِنّٰا تَوَجَّهْنٰا وَاسْتَشْفَعْنٰا

آقای ما وای مولای ما! همه به سوی توروآورده ايم وتوراشفيع خود و وسيلۀ خود

وَتَوَسَّلْنٰا بِکَ اِلَی اللّٰهِ وَ قَدَّمْناکَ بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا

پيش خدا ساخته ايم وتوراپيش روی خود پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم، ای

يٰاوَجيهاً عِنْدَاللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا عِنْدَاللّٰهِ يٰا اَبٰا عَبْدِاللّٰهِ

آبرومند نزد خدا! از ما پيش حضرت حق شفاعت نما! ای اباعبداللّه! ای

ص:171

يٰاجَعْفَرَبْنَ مُحَمَّدٍ اَيُّهَاالصّٰادِقُ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ يٰاحُجَّةَ

جعفربن محمّد! ای راست پيشه! ای فرزند پيامبر خدا! ای حجّت خدابرخلايق

اللّٰهِ عَلیٰ خَلْقِهِ يا سَيِّدَنٰا وَ مَوْلينٰا اِنّٰا تَوَجَّهْنٰا

ای آقای ما! و ای مولای ما! همه به سوی توروآورده ايم وتوراشفيع خود ووسيلۀ

وَاسْتَشْفَعْنٰا وَتَوَسَّلْنٰا بِکَ اِلَی اللّٰهِ وَقَدَّمْناکَ بَيْنَ يَدَیْ

خود پيش خدا ساخته ايم وتوراپيش روی خود پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم

حٰاجٰاتِنٰا يٰا وَجيهاً عِنْدَاللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا عِنْدَاللّٰهِ

ای آبرومند نزد خدا! از ما پيش حضرت حق شفاعت نما!

يٰااَبَاالْحَسَنِ يامُوسَی بْنَ جَعْفَرٍاَيُّهَاالْكٰاظِمُ يَابْنَ رَسُولِ

ای ابالحسن! ای موسی بن جعفر! ای فرو برندۀ خشم! ای فرزند پيامبر

اللّٰهِ يٰا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلیٰ خَلْقِهِ يٰا سَيِّدَنٰا وَ مَوْلينٰا اِنّٰا

خدا! ای حجّت خدا بر خلايق! ای آقای ما و ای مولای ما! همه به سوی تو رو

تَوَجَّهْنٰا وَاسْتَشْفَعْنٰا وَ تَوَسَّلْنٰا بِکَ اِلَی اللّٰهِ وَقَدَّمْنٰاکَ

آورده ايم وتوراشفيع خود و وسيلۀ خود پيش خدا ساخته ايم وتوراپيش روی خود

بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا يٰاوَجيهاً عِنْدَاللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا عِنْدَاللّٰهِ

پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم! اي آبرومند نزد خدا! ازما پيش حضرت حق شفاعت نما!

ص:172

يٰااَبَا الْحَسَنِ يٰاعَلِیَ بْنَ مُوسیٰ اَيُّهَاالرِّضٰايَابْنَ رَسُولِ

ای اباالحسن! ای علی بن موسی! ای امام رضا! ای فرزند پيامبر خدا!

اللّٰهِ يٰا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلیٰ خَلْقِهِ يٰا سَيِّدَنٰا وَ مَوْلينٰا اِنّٰا

ای حجّت خدا برخلايق! ای آقای ما و ای مولای ما! همه به سوی توروآورده ايم

تَوَجَّهْنٰا وَ اسْتَشْفَعْنٰا وَ تَوَسَّلْنٰا بِکَ اِلَی اللّٰهِ وَقَدَّمْناکَ

تورا شفيع خود و وسيلۀ خود پيش خدا ساخته ايم و توراپيش روی خود پيشاپيش

بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا يٰا وَجيهاً عِنْدَاللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰاعِنْدَاللّٰهِ

حاجاتمان قرارداده ايم، ای آبرومند نزدخدا! ازما پيش حضرت حق شفاعت نما!

يٰا اَبٰا جَعْفَرٍ يٰا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ اَيُّهَا التَّقِیُّ الْجَوٰادُ يَابْنَ

ای اباجعفر! ای محمّد بن علی! اي امام پرهيزگار وبخشنده! ای فرزند

رَسُولِ اللّٰهِ يٰا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلیٰ خَلْقِهِ يٰا سَيِّدَنٰا وَ مَوْلينٰا

پيامبر خدا! ای حجّت خدا برخلايق! ای آقای ما و ای مولای ما! همه به سوی

اِنّٰا تَوَجَّهْنٰا وَاسْتَشْفَعْنٰا وَ تَوَسَّلْنٰا بِکَ اِلَی اللّٰهِ وَ

توروآورده ايم وتوراشفيع خود و وسيله خود پيش خدا ساخته ايم وتوراپيش روی

قَدَّمْناکَ بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا يٰاوَجيهاًعِنْدَاللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا

خود پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم، ای آبرومند نزد خدا!از ما پيش حضرت

ص:173

عِنْدَاللّٰهِ يٰا اَبَاالْحَسَنِ يٰا عَلِیَ بْنَ مُحَمَّدٍ اَيُّهَا الْهٰادِی

حق شفاعت نما! ای ابالحسن! ای محمّد بن علی! ای امام هدايتگر

النَّقِیُّ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ يٰا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلیٰ خَلْقِهِ يٰا

و پاک طينت و ای فرزند پيامبر خدا! ای حجّت خدا برخلايق! ای

سَيِّدَنٰا وَ مَوْلينٰا اِنّٰا تَوَجَّهْنٰا وَ اسْتَشْفَعْنٰا وَ تَوَسَّلْنٰا بِکَ

آقای ما و مولای ما! همه به سوی توروآورده ايم وتو راشفيع خود و وسيله خود

اِلَی اللّٰهِ وَ قَدَّمْناکَ بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا يٰا وَجيهاً عِنْدَ

پيش خدا ساخته ايم وتوراپيش روی خود پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم، ای آبرومند نزد

اللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا عِنْدَاللّٰهِ يٰا اَبٰا مُحَمَّدٍ يٰا حَسَنَ بْنَ عَلیٍّ

خدا!از ما پيش حضرت حق شفاعت نما ای ابامحمّد! ای حسن بن علی!

اَيُّهَا الزَّكِیُّ الْعَسْكَرِیُّ يَابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ يٰا حُجَّةَ اللّٰهِ

ای امام زكی عسكری! ای فرزند پيامبر خدا! ای حجّت خدا برخلايق!

عَلیٰ خَلْقِهِ يٰا سَيِّدَنٰا وَ مَوْلينٰا اِنَّاتَوَجَّهْنٰا وَاسْتَشْفَعْنٰا وَ

ای آقای ما و ای مولای ما! همه به سوی توروآورده ايم وتوراشفيع خود ووسيلۀ

تَوَسَّلْنٰا بِکَ اِلَی اللّٰهِ وَ قَدَّمْناکَ بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا يٰا

خود پيش خدا ساخته ايم وتوراپيش روی خود پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم.

ص:174

وَجيهاً عِنْدَاللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا عِنْدَاللّٰهِ يٰا وَصیَّ الْحَسَنِ

ای آبرومند نزد خدا!از ما پيش حضرت حق شفاعت نما! اي وصی امام حسن!

وَالْخَلَفَ الْحُجَّةَ اَيُّهَا الْقٰائِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِیُّ يَابْنَ

وای جانشين و حجّت حق! ای قيام كننده به عدالت! وای امام منتظر، مهدی! ای فرزند

رَسُولِ اللّٰهِ يٰا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلی خَلْقِهِ يا سَيِّدَنٰا وَ مَوْلينٰا

پيامبر خدا! ای حجّت خدا برخلايق! ای آقای ما و ای مولای ما!

اِنّٰا تَوَجَّهْنٰا وَاسْتَشْفَعْنٰا وَ تَوَسَّلْنٰا بِکَ اِلَي اللّٰهِ وَ

همه به سوی توروآورده ايم وتوراشفيع خود و وسيلۀ خود پيش خدا ساخته ايم

قَدَّمْناکَ بَيْنَ يَدَیْ حٰاجٰاتِنٰا يٰاوَجيهاً عِنْدَاللّٰهِ اِشْفَعْ لَنٰا

وتوراپيش روی خود پيشاپيش حاجاتمان قرار داده ايم ای آبرومند نزد خدا!از ما

عِنْدَ اللّٰهِ آنگاه حاجات خود را ازخدا بخواه

پيش حضرت حق شفاعت نما! ثمّ يسأل حاجته

كه برآورده می شود ان شاءاللّه تعالی. در روايت فانّها تقضی انشاء اللّه تعالی وفی رواية

ديگر واردشده كه بعد ازاين بگويد:

اخری انّه يقول بعد ذالک:

ص:175

يٰا سٰادَتی وَ مَوٰالِیَّ اِنّیٖ تَوَجَّهْتُ بِكُمْ اَئِمَّتیٖ وَ عُدَّتیٖ

ای سادات و موالی من! به شما روی آورده ام كه امامان و پيشوايان من و ذخيره وپناهگاه من

لِيَوْمِ فَقْری وَحٰاجَتیٖ اِلَیٖ اللّٰهِ وَ تَوَسَّلْتُ بِكُمْ اِلَی اللّٰهِ

برای روز فقر و بيچارگی و حاجت من بسوی خدا هستيد و بوسيلۀ شمابه درگاه

وَاسْتَشْفَعْتُ بِكُمْ اِلَی اللّٰهِ فَاشْفَعُوا لیٖ عِنْدَاللّٰهِ

خدا متوسّل شده ام و شما را نزد خدا شفيع خود قرار داده ام، پس مرا نزد حق شفاعت كنيد!

وَاسْتَنْقِذُونیٖ مِنْ ذُ نُوبیٖ عِنْدَاللّٰهِ فَاِنَّكُمْ وَسيلَتیٖ اِلَی

و از عقاب و كيفر گناهان نجاتم دهيد كه شما بزرگواران وسيلۀ نجات من نزد

اللّٰهِ وَ بِحُبِّكُمْ وَبِقُرْبِكُمْ اَرْجُونَجٰاةً مِنَ اللّٰهِ فَكُونُوا

خدا هستيد و بوسيلۀ دوستی شما و تقرّب به شما اميد نجات از خدا دارم، پس

عِنْدَاللّٰهِ رَجٰائی يٰا سٰادَتی يٰا اَوْلِيٰاءَ اللّٰهِ صَلَّی اللّٰهُ

مايۀ اميدواری من نزد خدا شويد! ای سادات من! وای اولياء خدا! درود خدا بر

عَلَيْهِمْ اَجْمَعيٖنَ وَ لَعَنَ اللّٰهُ اَعْدٰاءَ اللّٰهِ ظالِميٖهِمْ مِنَ

همه شما باد! و لعنت خدا بر دشمنان حق از اوّلين و آخرين كه ستمكاران به

الْأَوَّليٖنَ وَ الْأخِريٖنَ اميٖنَ رَبَ الْعالَميٖنَ.

حق اهل بيت هستند! دعايم را اجابت فرما ای پروردگار جهانيان!

ص:176

حَبیٖبِ اللّٰهِ السَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وٰارِثَ اَمیٖرِ الْمُؤْمِنیٖنَ

حبیب خدا! سلام بر تو ای وارث امیر مومنان علیه السّلام

عَلَیْهِ السَّلاٰمُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفیٰ

سلام بر تو ای پسر محمّد مصطفی!

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یَا بْنَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضیٰ اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ

سلام بر تو ای پسر علیّ مرتضی! سلام بر تو

یَا بْنَ فٰاطِمَةَ الزَّهْرٰاءِ اَلسَّلاٰمُ عَلیْکَ یَابْنَ خَدیٖجَةَ

ای پسر فاطمۀ زهرا! سلام بر تو ای پسر خدیجۀ کبری! سلام بر

الْکُبْریٖ اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا ثٰارَاللّٰه وَ ابْنَ ثٰارِهِ وَ الْوِتْرَ

تو ای کسی که خدا خوانخواه اوست و پسر کسی که خدا خوانخواه اوست و ای تنها

الْمَوْتُورَ اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الْصَّلٰوةَ وَ اٰتَیْتَ

کسی که انتقام خونت گرفته نشد! گواهی می دهم که تو باعث بپا داشتن نماز و

الزَّکٰوةَ وَ اَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ

پرداخت زکات شدی و امر به معروف کردی و نهی از منکر نمودی

وَ اَطَعْتَ اللّٰه وَ رَسُولَهُ حَتّیٰ اَتیٰکَ الْیَقیٖنُ فَلَعَنَ اللّٰهُ

و خدا را تا آخرین لحظۀ زندگی عبادت نمود.پس، خدا لعنت کند آن قومی که

ص:178

اُمَّةً قَتَلَتْکَ وَ لَعَنَ اللّٰه اُمَّةً ظَلَمَتْکَ وَ لَعَنَ اللّٰه اُمَّةً

که تو را کشتند و خدا از رحمتش دور کند گروهی که به تو ستم کردند و خدا لعنت کند

سَمِعَتْ بِذٰلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ یٰا مَوْلاٰیَ یٰا اَبٰا عَبْداللّٰهِ

گروهی را که خبر کشته شدن تو را شنیدند و خوشنود گردیدند. ای مولای من!

اَشْهد اَنَّکَ کُنْتُ نُوراً فِی الْاَصْلاٰبِ الشّٰامِخَةِ

ای ابا عبدالله! گواهی می دهم که تو نوری بودی در صلب مردان بلند مرتبه

وَ الْاَرْحٰامِ الْمُطَهَّرَةِ لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجٰاهِلِیَّةُ بِاَنجٰاسِهٰا

و در رحمهای پاک که پلیدی دوران جاهلیّت تو را آلوده نکرد

وَ لَمْ تُلْبِسْکَ مِنْ مُدْ لَهِمّٰاتِ ثِبٰابِهٰا وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ مِنْ

و از جامه های تیره و پست در بر تو نکرد! و گواهی می دهم که تو از

دَعٰائِمِ الدّیٖنِ وَ اَرکٰانِ الْمؤْمنیٖنَ وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ الأمٰامُ

ستونهای دین و استوانه های قویّ مؤمنانی! و گواهی می دهم که به حق پیشوایی

الْبَرُّ التَّقِیُّ الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ الْهٰادِی الْمَهْدِیُّ وَ اَشْهَدُ اَنَّ

نیکوی کردار پارسای پسندیده و پاک هدایت کننده راه یافته ای و گواهی می دهم

الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْویٰ وَ اَعْلاٰمُ الْهُدیٰ

که پیشوایان از فرزندان تو مجموعۀ پرهیزکاری و نشانه های راهنمایی

ص:179

وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقیٖ وَ الْحُجَّةُ عَلیٰ اَهْلِ الدُّنْیٰا وَ اُشْهِدُ

و وسیله های محکم و حجّت بر اهل دنیا هستند و شاهد می گیرم

اللّٰه وَ مَلاٰئِکَتِهِ وَ اَنْبِیٰائَهُ وَ رُسُلَهُ اَنّیٖ بِکُمْ مُؤْمِنٌ

خدا و فرشتگانش و پیغمبرانش و فرستادگانش را که من گرویده ام به شما

وَ بِایٰابِکُمْ مُوقِنٌ بِشَرٰایِعِ دیٖنٖی وَ خَوٰاتیٖمِ عَمَلٖی وَ قَلْبٖی

و بر رجعت شما، یقین دارم طبق مقرّرات دینم و عاقبت کارم و دلم

لِقَلْبِکُمْ سِلمٌ وَ اَمْریٖ لِأَمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ صَلَوٰاتُ اللّٰهِ

تسلیم دل شما و کارم تابع فرمان شا است. رحمتهای خدا

عَلَیْکُمْ وَ عَلیٰ اَرْوٰاحَکُمْ وَ عَلیٰ اَجْسٰادِکُمْ وَ عَلیٰ

بر شما و بر روانهای شما و بر تنهای شما و بر

اَجْسٰامِکُمْ وَ عَلیٰ شٰاهِدِکُمْ وَ عَلیٰ غٰائِبِکُمْ وَ عَلیٰ

پیکرهای شما و بر حاضر شما و بر غائب شما و بر

ظٰاهِرِکُمْ وَ عَلیٰ بٰاطِنِکُمْ.

ظاهر شما و بر باطن شما.

سپس خود را بر روی قبر بیانداز و آن را ببوس و بگو:

ثمّ انکبّ علی القبر و قبّل و قل:

ص:180

بِاَ بیٖ اَنْتَ وَ اُمّیٖ یٰا بنَ رَسُولِ اللّٰهِ

پدر و مادرم فدای شما باد! ای فرزند فرستادۀ خدا!

بِاَ بیٖ اَنْتَ وَ اُمّیٖ یٰا اَبٰا عَبْداللّٰه لَقَدْ

پدر و مادرم فدای تو ای ابا عبداللّه! مصیبت و اندوهت

عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتِ الْمُصیٖبَةُ بِکَ عَلَیْنٰا وَ عَلیٰ

بزرگ است و اندوهی که بر تو وارد آمد بر ما و بر

جَمیٖعِ اَهْلِ السَّمٰوٰاتِ وَ الْأَرْضِ فَلَعَنَ اللّٰه اُمَّةً

تمام اهل آسمانها و زمین سنگین و دشوار است، پس، خدا لعنت کند گروهی

اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَهَیَّأتْ لِقِتٰالِکَ یٰا مَوْلاٰیَ

را که اسبان زین شده و افسار زده مهیّای کشتار شما شدند. ای مولای من!

یٰا اَبٰا عَبْدِاللّٰه قَصَدْتُ حَرَمَکَ وَ اَتَیْتُ اِلیٰ مَشْهَدِکَ

ای ابا عبداللّه! به قصد حرم تو و به امید آستان شریف تو آمدم

اَسْئَلُ اللّٰه بِالشَّأْنِ الَّذیٖ لَکَ عِنْدَهُ وَ بِالْحَمَلِّ الَّذیٖ

و از خدا مسئلت می طلبم به مقام و منزلتی که پیش او داری و مرتبه ای که

لَکَ لَدَیْهِ اَنْ یُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ اٰلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ

تو را نزد او هست، که رحمت بفرستد بر محمّد صلی اللّٰه علیه و آله و سلم و خانوادۀ محمّد صلی اللّٰه علیه و آله و سلم

ص:181

یَجْعَلَنیٖ مَعَکُمْ فِی الدُّنْیٰا وَ الْاٰخِرَةِ

و اینکه در دنیا و سرای دیگر همراه شما بگرداند. ثمّ قم فصلّ

آنگاه برخیز و در بالای سر دو رکعت نماز بجای آور و

رکعتین عند الرأس اقرأ فیهما

در آن هر سوره که خواهی بخوان و بعد از نماز بگو:

ما أجببت فاذافرغت من صلاتک فقل:

اللّٰهُمَّ اِنّیٖ صَلَّیْتَ وَ رَکَعْتُ وَ سَجَدْتُ لَکَ

خدایا! من برای تو نماز بجا آوردم و رکوع کردم و سجده کردم تو

وَحْدکَ لاٰ شَریٖکَ لَکَ لِاَنَّ الصَّلٰوةَ وَ الرُّکُوعَ

یکتایی و شریکی برای تو نیست زیرا که نماز و رکوع

وَ السُّجُودَ لاٰ یَکُونُ اِلاّٰ لَکَ لِاَ نَّکَ اَنْتَ اللّٰه لاٰ اِلٰهَ اِلاّٰ

و سجود جز برای تو سزاوار نیست زیرا که تو خود خدای یکتای که جز

اَنْتَ اَللّٰهم صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ اٰلِ مُحَمَّدٍ وَ اَبْلِغْهُمْ عَنّیٖ

تو خدای نیست. خدایا درود فرست بر محمّد صلی الله علیه و آله سلم و آل او و از طرف من بهترین

اَفْضَلَ السَّلاٰمِ وَ التَّحِیَّةِ وَ ارْدُدْ عَلَیَّ مِنْهُمُ السَّلاٰمَ

درودها و تحیّت را به ایشان برسان! و از جانب ایشان پاسخ سلام را به من برگردان!

ص: 182

اَیُّهَا الشَّهیٖدُ اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْمَظْلُومُ وَ ابْنُ

ای شهید راه خدا! سلام بر تو ای مظلوم و فرزند مظلوم! خدا لعنت

الْمَظْلُومِ لَعَنَ اللّٰه اُمَّةً قَتَلَتْکَ وَ لَعَنَ اللّٰه اُمَّةً ظَلَمَتْکَ

کند گروهی که تو را کشتند و خدا از رحمت خود دور کند گروهی را که به تو ستم کردند

وَ لَعَنَ اللّٰه اَمَّةً سَمِعْتَ بِذٰلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ

و خدا لعنت کند گروهی را که کشته شدن تو را شنیدند و به آن خوشنود شدند.

پس خود بر قبر مطهّر بیفکن و آن را ببوس و بگو:

ثمّ انکبّ علی القبر و قبّله و قل:

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یٰا وَلِیَّ اللّٰه وَ ابْنَ وَلِیِّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ

سلام بر تو ای ولیّ خدا و فرزند ولیّ خدا! همانا مصیبت

الْمُصیٖبَةُ وَ جَلَتْ الرَّزِیَّةُ بِکَ عَلیَنٰا وَ عَلیٰ جمیٖعِ

و اندوهی که بر تو وارد آمد بر ما و بر همۀ مسلمین سنگین و دشوار

الْمُسْلِمیٖنَ فَلَعَنَ اللّٰه اُمَّةً قَتَلَتْکَ وَ اَبْرَءُ اِلَی اللّٰهِ

است. خدا لعنت کند گروهی را که تو را کشتند و من به سوی خدا از اینها

وَ اِلَیْک مِنْهُمْ

بیزاری می جویم.

ص:184

اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکُمْ یٰا اَنْصٰارَ اَبیٖ عَبْدِاللّٰهِ بِاَبیٖ اَنْتُمْ وَ اُمّیٖ

ای اوران با وفای حضرت ابوعبداللّه حسین! جان و پدر و مادرم فدای شما باد!

طِبْتُمْ وَ طٰابَتِ الْأَرْضُ الَّتیٖ فیٖهٰا دُفِنْتُمْ وَ فُزْتُمْ فَوْزاً

خوشا بر احوال شما! خوشان بر آن سرزمین پاکی که در آن مدفون شدید! بخدا قسم شما

عَظیٖماً فَیٰالَیْتَنیٖ کُنْتُ مَعَکُمْ فَاَفُوزَ مَعُکُمْ

به پیروزی بزرگ رسیدید کاش من هم در رکاب شما بودم و به آن پیروزی نائل می شدم.

وَبَدَنِکَ اَشْهَدُ و اُشْهِدُ اللّٰهَ اَنَّکَ مَضَیْتَ عَلیٰ مٰا

و بدن تو باد! و گواهی می دهم و خدا را گواه می گیرم که تو

مَضیٰ بِهِ الْبَدْرِیُّونَ وَالْمُجٰاهِدُونَ فِیٖ سَبیلِ اللّٰهِ

بر روشی در گذشتی که اصحاب بدر و جهاد کنندگان در راه خدا بر آن

الْمُناصِحُونَ لَهُ فِیٖ جِهٰادِ اَعْدٰائِهِ الْمُبٰالِغُونَ فٖی نُصْرَةِ

در گذشتند و آنانکه برای رضای خدا در پیکار با دشمنان او اندرز دادند و آنانکه در

اَوْلِیٰائِهِ الذّٰابُّونَ عَنْ اَحِبّٰائِهِ فَجَزٰاکَ اللّٰهُ اَفْضَلَ

یاریدوستان خدا کوشش کردند، آنانکه از حریم دوستان خدا دفاع کردند، پس خدا

الْجَزٰاءِ وَاَکْثَرَ الْجَزٰاءِ وَاَوْفَرَ الْجَزٰاءِ وَاَوْفیٰ جَزٰاءِ

به تو پاداش عطا فرماید بهترین پاداش و بیشترین پاداش وفراوانترین پاداش

اَحَد مِمَّنْ وَ فیٰ بِبَیْعَتِهِ وَاسْتَجٰابَ لَهُ دَعْوَتَهُ وَاَطٰاعَ

و کاملترین پاداش. کسی که وفا کرد به بیعت او و اجابت نمود دعوت او را و پیروی

وُلاٰةَ اَمْرِهِ اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ بٰالَغْتَ فِی النَّصیٖحَةِ وَ

کرد از متوالیان امر الهی. گواهی می دهم که تو در نصیحت کردن و خیرخواهی

اَعْطَیْتَ غٰایَهَ الْمَجْهُودِ فَبَعَثَکَ اللّٰهُ فِی الشُّهَدٰاءِ

کوشا بودی، جدیّت کردی و نهایت کوشش را مبذول داشتی پس خدا تو را در زمره شهدای

ص:187

وَجَعَلَ رُوحَکَ مَعَ اَرْوٰاحِ السُّعَدٰاءِ وَاَعْطٰاکَ مِنْ

راه حق قرار دهد! و روح تو را با ارواح نیک بختان و سعادتمندان قرار دهد!

جِنٰانِهِ اَفْسَحَهٰا مَنْزِلاً وَاَفْضَلَهٰا غُرَفاً وَرَفَعَ ذِکْرَکَ

و در وسیعترین منزلهای بهشت و برترین، غرفه های آن به تو عطا کند! و یاد

فِیٖ عِلِّیّیٖنَ وَحَشَرَکَ مَعَ النَّبِیّیٖنَ وَالصِّدّیٖقیٖنَ

تو را در علیّن، بلند آوازه گرداند! و تو را با پیامبران و صدّیقان و شهداء

وَالشُّهَدٰاءِ وَالصّٰالِحیٖنَ وَحَسُنَ اُولٰئِکَ رَفیقاً اَشْهَدُ

و شایستگان محشور فرماید! و اینان بهترین رفقا و دوستانند. گواهی می دهم

اَنَّکَ لَمْ تَهِنْ وَلَمْ تَنْکُلْ وَاَنَّکَ مَضَیْتَ عَلیٰ بَصیرَةٍ

که تو در امر دین سستی نکردی و از دشمن رو نگرداندی و تو با بصیرت و بینایی در

مِنْ اَمْرِکَ مُقْتَدِیاً بِالصّٰالِحیٖنَ وَمُتَّبِعاً لِلنَّبِیّیٖنَ فَجَمَعَ

امر دین از دنیا رفتی و به نیکوکاران اقتدا کردی و از پیامبران پیروی نمودی. پس خدا

اللّٰهُ بَیْنَنٰا وَبَیْنَکَ وَبَیْنَ رَسُولِهِ وَاَوْلِیٰائِهِ فِیٖ مَنٰازِلِ

ما و تو را و پیامبر و اولیاء دینش را در قرارگاه بندگان متواضع

الْمُخْبِتیٖنَ فَاِنَّهُ اَرْحَمُ الرّاحِمیٖنَ.

در یک جا گرد آورد که او مهربانترن مهربانان است.

ص:188

آورد، یعنی نماز را به نیّت نافلۀ شب و نماز جعفر بجا آورد.(1)

نماز جعفر طِّار چهار رکعت است به دو سلام.

در نماز جعفر طِّار بعد از حمد، هر سوره ای بخواند کفایت می کند ولی بهتر آن است که:

در رکعت اوّل بعد از حمد سورۀ مبارکۀ: اذا زلزلت الأرض.

در رکعت دوّم بعد از حمد سورۀ مبارکۀ: والعادیات.

در رکعت سوّم بعد از حمد سورۀ مبارکۀ: اذا جاء نصر اللّه.

در رکعت چهارم بعد از حمد سورۀ مبارکۀ:قل هو اللّه احد بخواند.

خصوصیّت نماز جعفر طیّار در این است که در هر رکعتی 75 مرتبه تسبیحات اربعه: «سَبْحٰانَ اللّٰهِ وَ الْحَمْدُلِلّٰهِ وَ لاٰ اِلٰهَ اِلاَّ اللّٰهُ وَ اللّٰهُ اَکْبَرُ» دارد به این ترتیب:

در هررکعت بعد از حمد و سوره، 15 مرتبه تسبیحات اربعه می گوید و در رکوع نیز بعد از ذکر رکوع، 10 مرتبه و چون از رکوع برخاست در حال قیام، 10 مرتبه و در سجدۀ اوّل و دوّم در حال سجده، 10 مرتبه و بعد از سربرداشتن از سجدۀ اوّل و دوّم، 10 مرتبه تسبیحات اربعه را می گوید که جمعاً در هر

ص:190

رکعت 75 مرتبه و در چهار رکعت 300 مرتبه می شود.

دررکعت دوّم و چهارم پیش از رکوع، قنوت، مستحب است.

اگر تسبیحات اربعه در یک جا فراموش شد، می توان آن را در جای دیگر بجا آورد، مثلاً اگر در رکوع، تسبیحات را فراموش کند، می تواند بعد از رکوع و یا در سجده آن را بخواند وی ا اگر بعد از نماز یادش بیاید که در یک مورد فراموش کرده، می تواند آن را قضا نماید.(1)

اگر کسی کار دارد و یا عجله دارد می تواند نماز جعفر طیّار را بدون تسبیحات اربعه بجا آورد و بعد از نماز سیصد مرتبه تسبیحات اربعه را بخواند و همچنین می تواند دو رکعت آن را بجا آورده و به دنبال کارش برود و بعداً دو رکعت باقیمانده را بجا آورد.(2)

در سجدۀ آخر نماز جعفر طیّار، مصستحب است که بعد از تسبیحات بگوید:

ص:191

سُبْحٰانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ الْوَقٰارَ سُبْحان مَنْ

منزه است خدای که لباس عزبت و وقار در بر اوست. منزّه است خدایی که

تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَ تَکَرَّمَ بِهِ سُبْحٰانَ مَنْ لاٰ یَنْبَغِی

به بزرگی خود بر بندگان کرم و احسان می کند. منزبه است خدای که تسبیح روا نیست

التَّسْبیٖحُ اِلاّٰ لَهُ سُبْحٰانَ مَنْ اَحْصیٰ کُلِّ شَیْءٍ عِلْمُهُ

گر برای او. منزّه است خدای که علمش به هر چیز احاطه نموده.

سُبْحٰانَ ذِی الْمَنِّ وَ النِّعَمِ سُبْحٰانَ ذِی الْقُدْرَةِ وَ الْکَرَمِ

منزّه است خدای که صاحب منّت و نعمت است. منزّه است خدایی که صاحب قدرت

اللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَسْئَلُکَ بِمَقٰاعِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَی

و بزرگواری است. خدایا! از تو درخواست می کنیم به عزّت عرشت و نهایت

الرَّحْمَةِ مِنْ کِتٰابِکَ وَ اسْمِکَ الْأعْظَمِ وَ کَلِمٰاتِکَ

رحمت کتابت و به اسم اعظم و بزرگت و به کلمات تام و

التّٰامَّةِ الَّتیٖ تَمَّتْ صِدْقاً وَ عَدْلاً صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ

کاملت که از جهت راستی و عدالت، به حدّ کمال رسیده که بر محمّد صلی اللّٰه علیه و اله و سلم و آل

اَهْلِ بَیْتِهِ وَ اَفْعَلْ بیٖ کَذٰا وَ کَذٰا حاجات خود را بخواهد

محمد صلی اللّٰه علیه و آله و سلم درود فرستی و حاجت های مرابرآوری!

ص:192

شیخ طوسی در مصباح المتهجّد، صفحه 275، از مفضّل بن ،عمر، روایت کرده اند که :گفت دیدم حضرت امام جعفر صادق علیه السلام را که نماز جعفر بجا آوردند، سپس دستها را بلند کرده و این دعا را خواندند: «یٰا رَبَّ يَا رَبَّ بقدری که یک نفس وفاكند «یٰا رَبَّٰاهُ يا رَبَّٰاهُ بقدر یک نفس « رَبَّ رَبَّ» بقدر یک نفس «یا اَللّٰهُ یا اَللّٰهُ » بقدر یک نفس «يَا حَيُّ يَا حَيُّ »

بقدر یک نفس «یا رَحیمُ یا رَحیمُ» بقدر یک نفس.

آنگاه هفت مرتبه :گفتند: «يَا رَحْمٰنُ یا رَحْمٰنُ» و هفت مرتبه :گفتند: «یٰا اَرْحَمَ الرَّٰاحِمینَ» سپس این دعاء را خواندند:

اَللّٰهُمَّ اِنِّیٖ اَفْتَتِحُ الْقَوْلَ بِحَمْدِکَ وَ انْطِقُ بِالثَّنٰاءِ

خدايا ! من سخن را با حمد تو آغاز میکنم و زبان به ثنای تو می گشایم.

عَلَيْكَ وَاُمَجَّدُکَ وَلاٰاغٰايَةَ لِمَدْحِکَ وَ أُثْنیٖ عَلَيْکَ

و تورابه بزرگواری یاد میکنم در صورتی که مدح تو نهایت ندارد و تورا ثنا می گویم.

وَمَنْ يَبْلُغُ غَايَةَ ثَنٰائِکَ وَ اَمَدَ مَجْدِکَ وَ أَنّیٰ

کیست که به انتهای ثنای تو رسیده و پایان مجد و عظمت تو را درک کند و

لِخَليقَتِکَ كُنْهُ مَعْرِفَةِ مَجْدِکَ وَ أَیَّ زَمَنٍ

از کجا آفریدگانت به عمق معرفت بزرگواری تو راه یابند وکی بوده که به فضل و

ص:193

لَمْ تَکُنْ مَمْدُوحاً بِفَضْلِکَ مَوْصُوفاً بِمَجْدِکَ

احسان ستوده نبودی و به مجد و کرامت و بزرگواری متّصف نبودی

عَوّٰادا عَلَی الْمُذْنِبیٖنَ بِحِلْمِکَ تَخَلَّفَ سُکّٰانُ

و پی در پی به حلم و بردباری بر گنهکاران عنایت نکردی. ساکنان زمین از

اَرْضِکَ عَنْ طٰاعَتِکَ فَکُنْتَ عَلَیْهِمْ عَطُوفاً

اطاعتت سرپیچی کنند و تو بر آنها به بخششت، مهربانی کنی

بِجُودِکَ جَوٰادَاً بِفَضْلِکَ عِوّٰاداً بِکَرَمِکَ یٰالاٰ

و به فضلت، کرم نمایی و پی در پی به بزرگواریت به انان احسان کنی.

اِٰلهَ اِلاّٰ اَنْتَ الْمَنّٰانُ ذُوالْجَلاٰلِ وَ الْأِکْرٰامِ

ای که به جز تو خدای نیست پر بخشش و صاحب جلال و کرامتی.

امام صادق علیه السّلام بعد از خواندن دعا فرمود: «ای مفضّل! هرگاه حاجت مهمّی داشتی این نماز را بجا آورده و این دعا را بخوان و حاجت خود را از خدا بخواه که حاجتت برآورده خواهد شد ان شاء اللّه که همانا خداوند مورد وثوق و اعتماد است.»

ص:194

در حریم طوس

*نگاهی گذرا بر زندگی امام هشتم علیه السّلام

*پاداش و فضیلت زیارت امام هشتم علیه السّلام

*زیارت با معرفت و آگاهانۀ حضرت رضا علیه السّلام

*معجزات و کرامات حضرت رضا علیه السّلام

ص:195

فرازهایی از سخنان امام هشتم علیه السّلام

دربارۀ مقام والای امام معصوم

ضلّت العقول وتاهت الحلوم وحارت الالباب وخسئت

العيون وتصاغرت العظماء وتحيّرت الحكماء وتقاصرت

الحلماء وحصرت الخطباء وجهلت الالباء وكلّت الشعراء وعجزت الادباء وعييت البلغاء، عن وصف شأن من شأنه،

او فضيلة من فضائله، وأقرّت بالعجز والتقصير وكيف يوصف بكلّه او ينعت بكنهه. ... وهو بحيث النجم من يد المتناولين ووصف الواصفين.

عقلها گمراه، خردها سرگردان، خردمندان متحيّر، چشمها در حيرت، دورانديشان، كوچک و حكيمان، متحيّر. متدبّران، كوتاه فكر. سخنوران، عاجز. عاقلان نادان. شاعران، وامانده. اديبان، عاجز و سخندانان ناتوان تر از آنند كه بتوانند يكی از شئون و فضايل امام را توصيف كنند. همگان به عجز و ناتوانی معترفند. چگونه می توان همۀ ويژگی و حقيقت صفات امام را توصيف نمود و مقام و مرتبه او را درک كرد ... او همانند ستاره درخشانی است كه دستهای جستجوگران از رسيدن به آن كوتاه و بيان ثناگويان از توصيف آن عاجز است. كافی،ج 1،ص 200.

ص:196

نگاهی گذرا بر زندگی

امام هشتم علیه السّلام

1-ولادت و امامت حضرت رضا علیه السّلام

2-طرح ولایتعهدی امام هشتم علیه السّلام

3- آوردن امام هشتم علیه السّلام از مدینه به مرو

4- نماز باران

5- نماز عید

6- جلسات مناظره

ص:197

هفتم، بنا به توصيۀ ايشان در مسجد رسول اللّه صلی اللّٰه عليه و آله وسلم حضور می يافت و به بيان مسايل و احكام الهی می پرداخت و با پاسخ به پرسشهای مردم حقايق را برای آنان بازگو می كرد؛ بعد از شهادت امام هفتم نيز حقايق را آشكارا و بدون پرده برای مردم بيان می نمود و در جهت آگاهی جامعه از موضوع ولايت و امامت و حقّانيّت خويش و بطلان زمامداران خائن عبّاسی از هيچ كوششی دريغ نمی كرد.

در مقابل بيم بعضي از دوستان و گفتار آنان كه از شمشير هارون خون می چكد، می فرمود: «هارون كوچكترين اقدامی نمی تواند بر عليه من انجام دهد، همانگونه كه پيامبر خدا صلی اللّٰه عليه و آله وسلم فرمود: «اگر ابوجهل بتواند يک مو از سر من كم كند، گواه باشيد كه من پيغمبر نيستم.» من نيز می گويم: اگر هارون يک مو از سر من كم كند، بدانيد كه من امام نيستم.»

آری! همانگونه كه امام فرموده بود هارون در اثر شورشهايی كه در گوشه و كنار كشور اسلامی بوجود آمده بود فرصت نكرد كه كوچكترين خطری متوجّه حضرت نمايد.

هارون جهت سركوب كردن قيامها و اغتشاشاتی كه در شرق ايران برخواسته بود، راهی ايران شد و در گرگان به بيماری

ص:199

سختی مبتلا شد و پس از اندک بهبودی به طرف مرو رفت وعاقبت در سال 193 هجری در خراسان طومار زندگی او درهم پيچيد و با پروندۀ سياه و آلوده، راهی محكمۀعدل الهی گرديد.

پس از هارون، ميان امين و مأمون دو فرزند هارون بر سر امر خلافت، اختلاف شديدی روی داد و مأمون با گسيل لشكر انبوهی از خراسان به بغداد، در سال 198 برادرش امين را پس از پنج سال خلافت به قتل رساند و خود بر مسند خلافت تكيه داد.

تهديد می كرد، خاتمه داده و امام را از ميدان مبارزه و رهبری مردم بپاخاسته وانقلابی، بيرون سازد و با كشاندن حضرت به صحنه سياست، به خلافت باطل خويش، مشروعيّت بخشد و با وارد كردن حضرت به دربار حكومتی، قداست و پاكی حضرت را خدشه دار نموده و پايه های سست و لرزان خلافت غاصبانۀ خود را استوار نمايد.(1)

حقايق كشيده شده بود، پاره می كردند و تشنگان معارف را از سرچشمۀ زلال وحی، سيراب می نمودند و با بيان شيوای خود، خفتگان را بيدار و جاهلان را آگاه می ساخت.

حضرت با بيان حديث «سلسلة الذّهب» در ميان انبوه بی شمار مردم نيشابور، اعلام نمود:(1)

1 - معارف الهی و توحيد بايد بوسيلۀ امامان پاک و خلفای راستين رسول اكرم صلی اللّٰه عليه وآله وسلم بيان شود.

2 - سرچشمۀ تمام رذايل و فساد و انحراف، فاصله گرفتن از توحيد است و برای رسيدن به حكومت فاضله و جامعۀ نمونه و وصول به سعادت جاودانه، راهی جز تمسّک به توحيد در تمام ابعاد ذاتی، صفاتی، عبادی، سياسی و ... نيست.

3 - امامت و ولايت اهل بيت عصمت وطهارت عليهم السّلام ركن اساسی توحيد است و بدون تمسّک به ثقل دوم (اهل بيت) پرداختن به ثقل اوّل (قرآن) بی فايده است.

سرانجام، حضرت اواخر ذيقعدۀ سال 201 هجری، وارد مرو شد و مأمون همراه با شخصيّتهای بزرگ كشوری و لشكری به استقبال امام عليه السّلام شتافت و حضرت را در منزلی

ص:202

نزديک مقرّ حكومتی خود جای داد.

پس از ورود امام عليه السّلام به مرو، مأمون واگذاری خلافت را به امام پيشنهاد كرد، ولی امام نپذيرفت. آنگاه موضوع ولايتعهدی را مطرح كرد و امام عليه السّلام از پذيرفتن آن نيز خودداری فرمود ولی مأمون برای قبول ولايتعهدی تا سرحدّ تهديد به قتل امام، اصرار ورزيد. آنگاه امام عليه السّلام بدون رضايت قلبی و بااجبار، ولايتعهدی را قبول نمود به شرط آنكه در امر و نهی، فتوی و قضاوت، عزل و نصب كاركنان و ساير مسايل سياسی دخالت نكند.

مأمون تمام شرايط حضرت را پذيرفت و دستور داد موضوع ولايتعهدی را به اطّلاع عموم برسانند و از همگان برای اين امر بيعت بگيرند.(1)

بودند كه بعد از خواندن نماز باران توسط حضرت، ابر همه جا را فرا گرفت و بابارش باران و نزول رحمت الهی، عشق و علاقۀ مردم به حضرت، افزون و محبوبيّت حضرت در جامعه بيشتر و آتش كينه و حسد مأمون و اطرافيانش شعله ور گرديد.(1)

ازاقامتگاه خود بيرون آمد. ظاهر بی آلايش و شكوه معنوی و عظمت باطنی حضرت، همگان را تحت تأثير قرار داد.

فرماندهان و سپاهيان با ديدن حضرت، از اسب به زير آمده، پياده و پابرهنه همراه حضرت به طرف مصلّی به حركت درآمدند. باتكبير حضرت، صدای تكبير از تمام جمعيّت برخاست و سراسر شهر را بانگ تكبير و صدای گريه فرا گرفت.

فضل بن سهل، وزير مأمون، بامشاهده اين وضع بی سابقه سراسيمه به نزد مأمون آمد و گفت: «اگر حضرت با اين كيفيّت به طرف مصلّی رفته، خطبه ايراد نمايد، اوضاع دگرگون خواهدشد.»

مأمون فوراً توسّط پيک ويژه به امام عليه السّلام پيام فرستاد كه: «رفتن با اين وضع به طرف مصلّی و اقامۀ نماز باعث زحمت شما خواهد شد و بهتر اين است كه از رفتن صرفنظر نماييد.» و امام عليه السّلام به طرف اقامتگاه خود مراجعت فرمود.(1) ولی اين

جريان باعث توجّه بيشتر مردم به مقام ارزندۀ حضرت و موجب وحشت حكومت از نيروی معنوی امام گرديد.

ص:205

زمامداری جامعه بزرگ اسلامی است.

مأمون كه با آوردن امام عليه السّلام از مدينه به خراسان به اهداف شوم خود نرسيد و ديد كه هر روز شخصيّت والای امام عليه السّلام تجلّی ديگری می كند و مردم به حقانيّت آن حضرت و اجداد طاهرينش و بطلان خلافت مأمون و پدرانش پی می برند و هر روز پرده ای از روی توطئه های وی كنار رفته و تزوير او برملا می شود، جهت تحكيم اساس حكومت خود، تصميم خطرناكی گرفت و در صدد شهادت حضرت برآمد و هنگام سفر از خراسان به بغداد بوسيلۀ انگور يا انار حضرت را مسموم كرد و سرانجام آن حضرت در آخر ماه صفر سال 203 هجری به شهادت رسيد.

مأمون برای تبرئۀ خويش به تزوير و فريبكاری و صحنه سازی متوسّل شد و با سر و پای برهنه و بر سينه زنان در كنار جسد مطهّر امام عليه السّلام به عزاداری پرداخت و دستور داد پيكر پاک حضرت را با تجليل و شكوه تشييع نموده و در كنار قبر پدرش هارون، به خاک بسپارند. و سه شبانه روز آرامگاه حضرت را ترک نكرد و در اين مدّت غير از نان و نمک غذای ديگری نخورد. و اين تزوير و صحنه سازی آنچنان ظاهرفريب

ص:207

بود كه بعضی بر آن باور شدند كه دست جنايت پيشۀ مأمون به خون پاک حضرت علیّ بن موسی الرّضاعليهما السّلام آغشته نيست.(1)

ابن حبان كه از دانشمندان بزرگ اهل سنّت و متخصّص فنّ رجال و شخصيّت شناسی است، می گويد: «علیّ بن موسی الرضاعليهما السّلام بوسيلۀ سمّی كه مأمون به او داد رحلت نمود و قبر او در سناباد و در كنار قبر هارون است و من بارها مرقد آن حضرت را زيارت كرده ام و هر مشكلی كه برايم پيش می آمد به كنار قبر او رفته و دعا می كردم و خدا دعايم را به اجابت می رساند و اين را بارها من تكرار كرده ام. خدا مرا به محبّت حضرت مصطفی و اهل بيت اوعليهم السّلام بميراند.»(2)

ص:208

بوستانی است از بوستانهای زيبا و پرطراوت بهشت. هركس در آنجا مرا آگاهانه و خالصانه زيارت كند، همچون كسی است كه پيامبر خدا را زيارت كرده است. خداوند بخاطر اين كار، پاداش هزار حجّ شايسته و هزار عمرۀ پذيرفته شده در كارنامۀ عمل او خواهد نوشت و من و پدرانم در قيامت، شفاعت كنندۀ او خواهيم بود.»(1)

ب: پاداش هفتصد هزار حجّ قبول شده

امام هفتم حضرت موسی بن جعفرعليهما السّلام می فرمايد: «هركس قبر فرزندم را زيارت كند، خداوند به او پاداش هفتاد حج شايسته خواهد داد.»

راوی گويد: شگفت زده پرسيدم: «پاداش هفتاد حج!؟»

حضرت فرمود: «بلی! فراتر ازآن؛ زيارت فرزندم معادل

ص:211

هفتصد حج می باشد.»

از اين سخن حضرت، تعجّب كردم وسؤال كردم: «آيا زيارت فرزند شمابا هفتصد حجّ برابراست؟»

حضرت فرمود: «بلی! ازآن هم بالاتر؛ زيارت فرزندم با هفتصد هزار حجّ برابري مي كند» و افزود: «چه بسا حجّی كه پذيرفته نمی شود!»(1)

قريب به اين مضمون نيز، از امام هشتم عليه السّلام وارد شده است.(2)

ج: معادل يک ميليون حجّ

احمدبن ابی نصر بزنطی می گويد: در نامه امام هشتم علی بن موسي الرضاعليهما السّلام ديدم كه نوشته بود: به شيعيان من اعلام كنيد كه: «زيارت من در پيشگاه خدا با هزار حجّ برابری می كند.»

ص:212

به امام جوادعليه السّلام عرض كردم: «آيا درست است كه زيارت قبر پدر بزرگوارتان معادل با هزار حجّ است؟»

حضرت جوادالأئمّه عليه السّلام فرمودند: «آری! قسم بخدا زيارت آگاهانه پدرم، با هزار هزار (يک ميليون) حجّ برابراست.»(1)

اباصلت هروی گويد: از هشتمين ستاره آسمان ولايت و امامت شنيدم كه فرمود: «... آگاه باشيد! هركس مرا در اين ديار غربت زيارت كند، خداوند، پاداش يكصدهزار شهيد، يكصدهزار صدّيق، يكصدهزار حجّ و يكصدهزار مجاهد و رزمنده به او عطا خواهد نمود....»(1)

علیّ بن عبداللّه گويد: «روزي عليّ بن موسي الرّضاعليهما السّلام كه جوانی نورس بود و برادرانش اطراف او را گرفته بودند، از كنار پدر بزرگوارش عبور كرد. وقتی چشم هفتمين امام نور به فرزند دلبندش افتاد فرمود: «اين فرزند عزيزم در سرزمين غربت و دور از اهل و عيال به شهادت می رسد و هركس او را در آن ديار غربت، آگاهانه زيارت كند، خداوند پاداشی همانند پاداش شهدای بدر به وی عطا خواهد نمود.»(2)

ص:214

كند، خداوند گناهان گذشته و آيندۀ او را، گرچه به شمار ستارگان آسمان و دانه های باران و برگهای درختان باشد، مورد بخشش قرار می دهد.»(1)

اباصلت هروی گويد: هشتمين ستاره آسمان هدايت وارد اطاقی شد كه قبر هارون الرّشيد آنجا بود و بادست مباركش خطّی كشيد و فرمود:

«اينجا آرامگاه من است و در همين مكان به خاک سپرده می شوم و خداوند عالم، همين جا را محلّ رفت و آمد شيعيان و دوستانم قرارخواهد داد.

قسم بخدا! هركس مرا در اين مكان زيارت كرده و به من سلام دهد، به وسيلۀ شفاعت ما اهل بيت، مستوجب بخشش و رحمت خدا خواهد شد.»(2)

ص:216

حمدان سودائی گويد: «خدمت حضرت امام جوادعليه السّلام مشرف شده وسؤال نمودم: كسی كه قبر پدر بزرگوار شما را در سرزمين طوس زيارت كند، چه پاداشی دارد؟»

حضرت پاسخ فرمودند: «هركسی كه پدر گرامم را زيارت كند، خداوند تمام گناهان گذشته وآينده او را خواهد بخشيد.»

حمدان اضافه می كند كه پس از مدّتی، ايّوب بن نوح را ملاقات كرده و به او گفتم: «از حضرت امام جوادعليه السّلام شنيدم: خداوند تمام گناهان گذشته و آينده زائر قبر امام هشتم عليه السّلام را مورد عفو وبخشش قرار می دهد.»

ايّوب بن نوح گفت: «آيا دوست داری بر فضيلت زيارت قبر امام هشتم عليه السّلام چيزي هم بيفزايم؟»

پاسخ دادم: «بلی!»

گفت: من ازحضرت جواد الائمّه عليه السّلام شنيدم كه فرمود: «هركس پدرم را در طوس زيارت كند، خداوند گناهان گذشته و آينده او را مورد بخشايش قرار خواهد داد و هنگامی كه روز

ص217

سهمگين رستاخيز فرا رسد برای او جايگاه بلندی، در كنار جايگاه پرشكوه و رفيع پيامبر، برپا خواهند ساخت و در آنجا خواهد بود تا دادخواهی و حسابرسی روز رستاخيز، به پايان رسد.»(1)

و اين نكته در فرهنگ شيعه به گونه ای بود كه زائران آگاه می گفتند: «به كوی آن گرامی می شتابيم تا آن جايگاه بلند روز رستاخيز و همنشينی با پيامبر را بدست آوريم.»(2)

اباصلت هروی گويد: ازامام هشتم علیّ بن موسی الرّضاعليهما السّلام شنيدم كه فرمود: «در آينده ای نه چندان دور، بوسيلۀ زهر ستم، مظلومانه به شهادت می رسم و مرا در كنار قبر هارون الرشيد به

ص:218

خاک می سپارند. و خداوند متعال مرقد مرا محلّ تردّد و رفت وآمد شيعيان و اهل بيت من قرار خواهد داد.

هركس مرا دراين سرزمين غربت زيارت نمايد، من در قيامت به ديدار او خواهم رفت.

قسم به خداوندی كه حضرت محمّدصلی اللّٰه عليه و آله وسلم را به افتخار نبوّت و رسالت گرامی داشت و در تمام هستی از ميان جميع خلايق، تاج كرامت و شرافت را ويژۀ او ساخت، هر يک از شما در كنار قبر من، دو ركعت نماز گزارد، هنگام ملاقات با حق مستوجب بخشش خداوند - عزّوجلّ - قرار خواهد گرفت.

قسم به خداوندی كه مقام والای امامت را ويژۀ ما ساخت، زائرين قبر من، از بهترين كسانی هستند كه در رستاخيز بر بارگاه الهی وارد می شوند.

هر مؤمنی كه در مسير زيارت من دچار زحمت شده و گرفتار بارش باران شود، خداوند عالم، بدن او را بر آتش جهنّم حرام می سازد.»(1)

ص:219

فرمود: «خدای عالم اهل قم و آوه را بخاطر زيارت جدّم علیّ بن موسی الرّضاعليهما السّلام مورد آمرزش و بخشش قرار داد. و هركس در اثر زيارت جدّم، گرفتار بارندگی شود، خداوند بدنش را به عذاب جهنّم حرام می سازد.»(1)

از فرزندان من، در شهر طوس در منطقۀخراسان، به شهادت می رسد و هر كس كه او را آگاهانه زيارت كند، فردای قيامت دست او را گرفته و وارد بهشت خواهم ساخت، اگرچه مرتكب گناهان كبيره شده باشد.»(1)

علي بن مهزيار گويد: ازامام جوادعليه السّلام پرسيدم: «پاداش زيارت قبر امام هشتم عليه السّلام چيست؟»

فرمود: «قسم بخدا! بهشت برين، پاداش اوست.»(2)

امام كاظم عليه السّلام نيز ضمن خبر از شهادت هشتمين امام نور بوسيلۀ زهر و اشاره به جايگاه شهادت و دفن او، فرمود:

«هركس او را زيارت آگاهانه نمايد، همانند كسی است كه پيامبر را زيارت كرده است.»(1)

عبداللّه بن فضل گويد: در محضرمنوّر حضرت امام صادق عليه السّلام بودم كه مردی ازاهل طوس وارد شد واز حضرت در باره فضيلت زيارت قبرِ سرور آزادگان حضرت سيّدالشّهداءعليه السّلام سؤال نمود.

حضرت ضمن پاسخ مفصّل فرمودند: «يكی از فرزندان آن حضرت كه مورد رضای خدا در آسمان و مردم در روی زمين است، (اشاره به لقب حضرت رضا عليه السّلام است) در سرزمين شما مظلومانه بوسيلۀ زهر به شهادت می رسد و غريبانه به خاک سپرده می شود. هركس كه معتقد به امامت اوست در آن سرزمين غربت، او را زيارت نمايد، مانند كسی است كه

ص:223

رسول اكرم را زيارت كرده است.»(1)

خواهند بود. آنگاه فرش مخصوص ضيافت، گسترده می شود و تمامی زائران ائمّه عليهم السّلام همراه آنان در آنجا می نشينند.

آگاه باشيد كه برترين مقام و منزلت را در ميان زائران، كسانی خواهند داشت كه قبر فرزندم علی را زيارت كرده اند.»(1)

به ديار عاشقان پر كشيده و بر سالار شهيدان، آگاهانه سلام و درود، نثار كرده است و سرانجام به بغداد و به زيارت هفتمين امام نور، مفتخر گرديده است.

اينک اگر بار ديگر خداوند، امكاناتی به او روزی سازد كه بتواند بسوی خانه خدا بشتابد، به كدام سو حركت كند؟ بسوی آن چنين حجّی كه انجام داده بود يا بسوی خراسان و زيارت هشتمين امام نور؟»

حضرت جوادعليه السّلام فرمود: «پاداش زيارت آگاهانه پدرم در خراسان، از پاداش چنين حجّی، با فضيلت تر است و كوشش كند كه اين زيارت در ماه رجب انجام گيرد... .»(1)

و نيز در دو روايت ديگر از آن گرامی به صراحت آمده

ص:226

است كه: «زيارت آگاهانه و خالصانه پدرم، از زيارت جدّ بزرگوارم حضرت حسين عليه السّلام برتر است، چرا كه در اين شرايط زائران كوی او بسيارند؛ امّا زائران كوی پدرم (به دليل سياستهای شيطانی حكومت) تنها زبدگان شيعه هستند.»(1)

امام كاظم عليه السّلام ضمن روايتی فرمود: «در ميان زيارت كنندگان امامان معصوم، زائران و شيفتگان كوی فرزندم علی بن موسی الرضا از نظر مقام و منزلت، والاتر و مقرّب ترند.»(2)

زيارت كند در روز رستاخيز مورد بخشايش خدا قرار گرفته و با من و در رديف من خواهد بود.»(1)

و نيز در روايت ديگری ضمن خبر از شهادت جانگداز خويش به دست پليدترين موجود هستی و بيان چگونگي شهادت و دفن مظلومانه اش در مكانی ناشناخته... فرمود:

«هر كس در آنجا مرا آگاهانه و خالصانه زيارت كند خداوند پاداش پرشكوهی ... بدو ارزانی داشته و او را در مقامات والای بهشت برين همنشين و رفيق ما خواهدساخت.»(2)

پيامبرصلی اللّٰه عليه و آله وسلم را ديدم به من می فرمود:

«آنگاه كه پاره تنم در سرزمينتان به خاک سپرده شود وستاره ای از ستارگانم در ديار شما نهان گردد، شما با اين امانت من چگونه رفتار خواهيد كرد؟»

آن گرامی فرمود: «آن امانت و آن ستاره و آن پاره وجودپيامبر، من هستم. آری! من در سرزمين شما به خاک سپرده می شوم.

آگاه باشيد! هر كس مرا زيارت كند و در همان حال به حقوقی كه خداوند برای من مقرّر داشته است، آگاه باشد، در روز رستاخيز، من و پدران گرانقدرم شفاعت كننده او خواهيم بود و هر كس كه شفاعت كنندۀ روز رستاخيزش، ما باشيم گرچه گناهی همانند گناه جنّ و انس از او سرزده باشد، نجات خواهديافت ... .»(1)

ص:229

و در روايت ديگر از آن گرامی از جمله پاداش زيارت خالصانه آن حضرت، شفاعت روز رستاخيز عنوان شده است.(1)

و در روايت ديگر نيز از آن حضرت آمده كه: «هركس مرا در سرزمين غربت زيارت كند، بر خود لازم می دانم كه دررستاخيز از او ديدار نمايم.»(1)

و در روايت ديگری ضمن بر شمردن پاداش زيادی براي زيارت آگاهانه آن حضرت، به هدف اجابت رسيدن دعاهارا از آثار زيارت آن ضريح مطهر می شمارد.(1)

فرازهايی از سخنان امام هشتم علیه السّلام

دربارۀ مقام والای معصوم

«انَّ الامامة أجلّ قدراً وأعظم شأناً وأعلا مكاناً وأمنع جانباً وأبعد غوراً من أن يبلغها النّاس بعقولهم أو ينالوها بآرائهم. ...الامام كالشّمس الطّالعة المجلّلة بنورها للعالم وهی فی الافق بحيث لاتنالها الايدی والابصار. الامام البدر المنير والسّراج الزّاهر والنّور السّاطع والنّجم الهادي فی غياهب الدّجی واجواز البلدان والقفار ولجج البحار.»

امامت، منزلتش والاتر، شأنش بزرگتر، مقامش عاليتر، مرتبه اش بلندتر و ژرفش عميقتر از آن است كه عقلها به آن برسد و افكار آن را دريابد.

امام، همانند خورشيد فروزانی است كه خود در كرانۀ افق و دور از دسترس و چشم انداز و نورش سراسر هستی را فراگرفته است. امام همان ماه تابان ، چراغ فروزان، نور درخشان و ستاره رهنما در ظلمت شبها، رهگذر شهرها و كويرها و گرداب پرتلاطم درياهاست.(1)

ص:234

زیارت با معرفت و آگاهانۀ حضرت رضا علیه السّلام

1- مراتب معرفت امام

2- زیارت آگاهانه چیست؟

3- شناخت امام واجب است

4- عبادت بدون معرفت امام پذیرفته نیست

5-معرفت امام علیه السّلام وسیلۀ رفتن به بهشت

6- اعمال بندگان بدون ولایت پذیرفته نیست

7-اجابت دعای پیامبران به برکت ائمّه علیهم السّلام

8- آگاهی امام علیه السّلام از تمام امور

9- قدرت ائمّه علیهم السلام بر تمام معجزه های پیامبران

10- واسطۀ تمام فیوضات الهی به خلایق

11- ولایت تکوینی و تشریعی امامان علیهم السّلام

12-نظریّۀ علمای بزرگ و فقهای نامدار

13- در ولایت تکوین و تشریع

14- احادیث وارده در فضیلت و مقام ائمّه علیهم السّلام

ص:235

ساخته، سرانجام شفاعت آنان را به ارمغان می آورد.

البتّه اينها همه، پاداش زيارت اوست؛ امّا زيارت! نه ديدار و تماشا! و رفتن وآمدن!

زيارت! آن هم با اين شرط كه آگاهانه، عاشقانه، خالصانه و متفكّرانه باشد؛ نه زيارت بازيگرانه و سياستمدارانه! و يا رياكارانه!!

آری! زيارت انسان حق شناس، خداشناس، پيامبرشناس، امام شناس، معادشناس و نكته سنج و عميق! نه هر كس كه آنجا برود و بازگردد!

به همين دليل در روايات، با عبارتهای مختلف اشاره شده كه اين همه پاداش و اجر، نصيب كسی خواهد شد كه: «حضرت را با معرفت زيارت كند.»

از حضرت جواد الأئمه عليه السّلام خوانديم كه: «پاداش هزار هزار (يک ميليون) حجّ از آنِ كسی است كه پدر بزرگوارم را آگاهانه زيارت كند.»(1)

و يا در بعضی از روايات، بخشش الهي و پاداش هفتاد شهيد

ص:237

و رسيدن به شفاعت اهل بيت و دخول در بهشت باطراوت را مختصّ كسی مي داند كه حضرت را با معرفت و آگاهی به حقّ او، زيارت كند.(1) و از امام هفتم عليه السّلام خوانديم كه زيارت حضرت، همانند: هفتاد حج، هفتصد حج، هفتصدهزار حج، پاداش دارد. و يا در حديث امام جوادعليه السّلام آمده كه: پاداش زيارت حضرت، معادل يک ميليون حج می باشد.

شايد تفاوت مراتب پاداش زيارت، مربوط به مراتب معرفت زائر باشد. يعنی: هركس كه معرفت او نسبت به امام، بيشتر باشد، زيارت او آگاهانه تر و كسی كه شناخت او عميقتر باشد، ديدار او عاشقانه تر و پاداش او افزونتر خواهد بود.

ص:238

برای او طلب مغفرت می كند و قضای حوايج او را از خدا می خواهد.

و آيا مراد از شناخت امام عليه السّلام اين است كه او را يک فرد عادّی و معمولی بدانيم كه در علم و تقوی از ديگر افراد، امتيازي دارد و مسايل الهی را می داند و احكام اسلامی را همانند فقها بيان می كند.

و يا مراد از معرفت امام اين است كه او را اشرف خلايق و عصاره عالم هستی و هدف غايی وجود و مظهر اسمای حسنای الهی و تجلّيگاه صفات كمال و جمال خداوندی و محلّ نزول اراده و مشيّت ربوبی و فرمانده كلّ هستی به اذن حق بدانيم.

البتّه در بعضی از روايات به موضوع معرفت امام و زيارت آگاهانه حضرت، اشاره شده است، مثلاً در روايتی آمده: «مراد از زيارت بامعرفت، اين است كه بداند او حجّت خدا بر تمام مردم بوده و او تنها راه معرفت حق و رسيدن به صراط مستقيم است.»(1)

و در روايتی از حضرت صادق عليه السّلام آمده كه: «هركس

ص:240

فرزندم علی بن موسی الرضاعليهما السّلام را آگاهانه زيارت كند، در قيامت دست او را گرفته و وارد بهشت می كنم.»

راوی می پرسد: «مراد از زيارت آگاهانه چيست؟»

حضرت پاسخ می دهد: «عقيده داشتن به اينكه اطاعت از دستورات او لازم و واجب است و آگاهی ازاينكه حكومت استبدادی، او را در سرزمين غربت و دور از اهل و عيال به شهادت رسانده است.»(1)

در روايت ديگر از هشتمين امام نور عليه السّلام آمده است كه: «مراد از معرفت، آگاهی به حقوق و اطاعت امامان پاكی است كه خداوند بر همه واجب و لازم گردانيده.»(2)

و نيز در روايتی، امام هفتم عليه السّلام زيارت بامعرفت را قرين تسليم اوامر و فرامين ملكوتی امامان راستين بحقّ، اعلام

ص:241

فرموده است.(1)

البته نظر بر اينكه بررسی مقام والای امام و امامت از عهدۀ اين جزوه خارج است؛ ولی جهت آگاهی شيفتگان و دلباختگان امامت و زائران و عاشقان كوی مقدّس هشتمين اختر آسمان ولايت، حضرت علیّ بن موسی الرّضاعليهما السّلام بصورت مختصر به موضوع شناخت امام و مقام امامت و قدرت ولايت، اشاره می كنيم.

اهل بيت نباشد، از او پذيرفته نمی شود؛ بلكه با سر وارد آتش دوزخ خواهد شد.»(1)

حضرت عيسی، خدا را به حقّ ما سوگند داد و خدا او را از چنگال يهوديان رهايی بخشيد.»(1)

موسی الرّضاعليهما السّلام تقاضا نمودم كه در حق من و اهل بيتم دعای خير نمايد. حضرت فرمود: «مگر شما را دعا نمی كنم؟ بخدا سوگند همه روزه تمام آنچه را كه از شما سرمی زند به اطّلاع من می رسانند.»

راوی گويد: اين سخن حضرت، برايم سنگين آمد و به شگفت آمدم!! حضرت فرمود: «مگر در قرآن نمی خوانی: «قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَی اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُون.» يعنی: هرآنچه كه از شما سرمی زند خدا، پيامبر و مؤمنون (ائمّه) از او آگاه هستند.»(1)

در روايتی از حضرت ولیّ عصر (ارواحنافداه) آمده: «ما از تمام آنچه در ميان شما می گذرد آگاهيم و چيزی از اخبار شما بر ما پوشيده نيست.»(2)

ص:247

می شود به بهشت رضوان راه يافت و هركس كه منكر ولايت شما باشد، گرفتار غضب خداي رحمان خواهد شد... .

و با پذيرفتن ولايت شما، واجبات الهی مورد قبول درگاه حقّ خواهد شد... گناهان بندگان، جز به رضايت و شفاعت شما مورد بخشش خداوند متعال قرار نخواهد گرفت.(1)

در زيارت دوّم از زيارات مطلقه حضرت امام حسين عليه السّلام كه محدّث قمی رَحِمَهُ اللّٰه در مفاتيح ذكر كرده و مرحوم شيخ صدوق می گويد: «اين زيارت نزد من از صحيح ترين زيارات است و محتويات دقيق و ظريف آن بازگو كننده حقايقی، قانع كننده است.»(2) آمده:

آغاز و فرجام هستی به اذن خداوند و بواسطۀ شما انجام پذيرفته است.

ص:250

و بواسطۀ شما هرگونه تغييرات و دگرگونی در عالم قضا و قدر و لوح محو و اثبات، صورت می گيرد.

بواسطۀ شما، گياهان و درختان، از زمين روييده و شكوفا و بارور می شوند.

بواسطۀ شما قطرات باران و روزی خلايق از آسمان فرودمی آيد.

بواسطۀ شما خداوند متعال، گرفتاريها را برطرف می سازد.

اراده ربوبی در تقدير و اداره هستی، بسوی شما نازل و از آنجا صادرمی شود.(1)

و بوسيله ولايت تشريع قادرند در همۀ مسايل شرع مقدّس اسلام، به اذن خدای تعالی تصرّف نموده و با توجّه به آنچه كه مصلحت اقتضا می كند، چيزی را افزوده و يا بكاهند.

در روايت صحيح از امام صادق عليه السّلام آمده: «حضرت رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم پس از آنكه تحت تربيت حق تعالی تمام مراحل كمالات را پيمود، خداوند امور دين و سياست ملّت را به او واگذار نمود.

به همين جهت بود كه خداوند تمام نمازهای واجب يوميّه را، دو ركعت دو ركعت، واجب نمود ولی رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم به هريک از نمازهای ظهر، عصر و عشا، دو ركعت و به نماز مغرب يک ركعت، افزود و چند نمونۀ ديگر.»(1)

و در روايات متعدّد آمده: آنچه در امور تشريع به حضرت رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم تفويض شده، به ما واگذار گرديده است.(2)

ص:252

و رواياتی از امام صادق و امام باقرعليهما السّلام آمده: «احكام شريعت به ما محوّل گرديده و آنچه ما حلال بدانيم، آن حلال و آنچه ما حرام بدانيم، آن حرام است.»(1)

وتشريع، ولايت معنوی و تصرّف و تسلّط باطنی، دارند. تمام فيوضات تشريع و عنايات تكوين، توسّط آنان به خلايق می رسد. همه نعمتهای ظاهری و باطنی، مادی و معنوی و الهی توسط آنان به جهان و جهانيان می رسد. و اين ولايت تكوين و تشريع اينان، همانند ولايت ذات اقدس خداوند تعالی، ذاتی و غيرقابل منفکّ است و از مناصب عرضی و مجعول نيست.»(1)

آخوند خراسانی رَحِمَهُ اللّٰه می فرمايد: «شناختن پيامبران و امامان عليهم السّلام بر همگان واجب است زيرا آنان، واسطه تمام نعمتها و عنايتهای خداوند، به خلايق می باشند.»(2)

محمّدرضا قمشه ای رَحِمَهُ اللّٰه می گويد: «اين حقيقت محمّديّه صلی اللّٰه عليه وآله وسلم است كه در جهان هستی تجلّی نموده است و تمام عالم و ماسوی اللّه، از ريزترين تا بزرگترين موجودات،

ص:254

مظهر ظهور و تجلّی آن حقيقت است.»(1)

«جهت آگاهي بيشتر مراجعه شود به: شرح تجريد، ص 310 و باب حاديعشر (چاپ قديم) صفحه 97. ورشحات البحار مرحوم شاه آبادی، صفحات 39، 47.40 - 50. قبسات مرحوم ميرداماد، چاپ دانشگاه، صفحه 396. مصباح الهداية والولاية، صفحات:30، 32، 52، 92، 155 و175. تفسير الميزان، ج 6، صفحه 12 و... .»

وآمد نموده و مطالبی را از طرف خداوند متعال برای آنان بيان می نمايند.

واز صفحه 109 تا 117 جمعاً 21 روايت در اينكه: ائمّه عليهم السّلام به تمام آنچه در آسمانها، زمين، بهشت و جهنّم می گذرد و همۀ آنچه در جهان هستی به وقوع پيوسته و به وقوع خواهد پيوست، آگاهی دارند.

و از صفحۀ 117 تا 132 جمعاً 40 روايت در اينكه: ائمّه عليهم السّلام از ايمان باطنی و گفتار منافقانه مردم آگاه هستند و می دانند كه چه كسانی به بهشت و يا به جهنّم می روند.

و از صفحۀ 132 تا 154 جمعاً 59 روايت در اينكه: ائمّه عليهم السّلام از تمام اعمال بندگان آگاهند و چيزی از احوال شيعيان بر آنان پوشيده نيست و آنان به همه علومی كه ملت به آن نياز داشته باشند، دارا بوده و از نيّت باطنی مردم باخبر هستند واز تمام اتّفاقاتی كه در جهان افتاده و خواهد افتاد و از ولادت و مرگ افراد مطّلع می باشند.

و از صفحۀ 159 تا 178 جمعاً 63 روايت در اينكه: خداوند متعال تمام آنچه كه به پيامبران گرامی عنايت كرده به ائمّه عليهم السّلام عطا فرموده است.

ص:256

و از صفحۀ 190 تا 193 جمعاً 7 روايت در اينكه: ائمّه عليهم السّلام به تمام زبانها و لغات آگاهی دارند و به هر زبانی می توانند سخن بگويند.

و از صفحۀ 194 تا 200 جمعاً 13 روايت در اينكه: علم ائمّه عليهم السّلام از علم پيامبران گرامی بجز رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم بالاتر و بيشتراست، نقل نموده است.

و در جلد 27 از صفحۀ 261 تا 279 دراينكه: ائمّه عليهم السّلام به زبان پرندگان و حيوانات آگاهند و آنها ائمّه را دوست می دارند، جمعاً 26 روايت آورده است.

همه روزه در تشهّد نماز، قبل از شهادت به رسالت رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم به عبوديّت او برای حق، شهادت می دهيم.

و در اين زمينه علامۀ مجلسی در جلد 25 بحارالانوار از صفحۀ 261 تا صفحه 342 جمعاً 119 روايت در نفی و مذمّت غلوّ نقل كرده كه چند روايت را دراينجا ذكر می كنيم:

در حديثی رسول اكرم صلی اللّٰه عليه و آله وسلم فرموده: «ما را از آن مرتبه ای كه خداوند برای ما قرار داده بالاتر نبريد. خدا مرا قبل از آنكه به مقام نبوّت مفتخر سازد، با مرتبه عبوديّت، عزّت بخشيده است.»(1)

در روايت ديگر از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام آمده: «ما بسوی خداي متعال بيزاری می جوييم از كسانی كه در حق ما غلوّ كرده و ما را از حدّ و مقامی كه داريم بالاتر می برند.»(2)

در روايتی آمده است كه امام صادق عليه السّلام كراراً مي فرمود: «ما را مخلوق و آفريده خدای متعال بدانيد سپس هرچه

ص:258

می خواهيد در فضل و مقام ما سخن بگوييد.»(1)

در روايت ديگر از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام آمده: «ما را از مرتبه عبوديّت و بندگی حق بالا نبريد و سپس در بارۀ ما هرچه می خواهيد بگوييد و قطعاً حقيقت آن مقام و مرتبه ای را كه خداوند به ما عطانموده، نمی توانيد درک كنيد.»(2)

ص:259

عن ابی الحسن الرّضاعليه السّلام قال:

انّ اللّه عزّوجلّ امر بثلاثة مقرون بها ثلاثة اخری، امر بالصّلوة والزّكاة، فمن صلّی ولم يزکّ لم يقبل منه صلوته، وامر بالشّكر له وللوالدين، فمن لم يشكر والديه لم يشكر اللّه وأمر باتّقاء اللّه وصلة الرحم، فمن لم يصل رحمه، لم يتّق اللّه عزّوجلّ.

امام رضاعليه السّلام می فرمايد:

«خداوند عزّوجلّ به سه چيز همراه با سه چيز ديگر دستور داده:

به نماز همراه با زكات فرمان داده، هر آنكه نماز بخواند و زكات نپردازد، نماز او پذيرفته نخواهد شد.

به سپاسگزاری از خود همراه با تقدير از پدر و مادر دستور داده، هر كس خدای را سپاس گويد؛ ولی از پدر و مادر تقدير نكند، سپاس او بی ارزش خواهد بود.

تقوی را همراه با صله رحم واجب نموده، آن كس كه صله رحم نكند (قطع رحم كند) فرد بی تقوا به حساب می آيد.»(1)

ص:260

فرمود: «نگران سقط بچّه نباش! او سالم به دنيا می آيد ونوزاد، پسر و شبيه مادرش خواهد بود و در دست راست و پای چپ او يک انگشت كوچک اضافی هست.»

مأمون گفت: «پس ازمدّتی بچّه سالم و با همان ويژگيهايی كه علیّ بن موسی الرّضاعليهما السّلام فرموده بود، به دنيا آمد.»(1)

بود؛ قرار دادم...(1)

برايم فرستاد و سوار شده به منزل حضرت رفتم و نماز عشا را در خدمت حضرت خواندم و سپس با هم نشستيم و از هر دری حضرت با من سخن گفت و چه بسيار مشكلات و معضلات علمی را برايم حل فرمود؛ تا مقدار زيادی از شب گذشت و آنگاه حضرت به غلام خود دستور داد تا رختخواب اختصاصی خود را برايم مهيّا كرد.

در اين هنگام از قلبم خطور كرد: «چه كسی را همانند من سعادت نصيبش شده! با مركب سواری اختصاصی امام به منزل او آمدن! و در كنار امام عصر خويش نشستن! و با او سخن گفتن! و نهايتاً در ميان رختخواب اختصاصی خوابيدن!»

در اين حال صدای پرشور امام عليه السّلام بر گوشم طنين افكند كه: «ای احمد! بخاطر اين مسايل فخر فروشی مكن! اميرمؤمنان عليه السّلام در هنگام عيادت از صعصعةبن صوحان فرمود: اين عيادت و احترام من از تو، باعث فخرفروشی تو بر برادران دينی خود نباشد؛ زيرا اين عيادت و گراميداشت از تو را بعنوان يک تكليف شرعی انجام دادم.»(1)

ص:265