محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری، از پدرش، از علی بن محمد با پنج واسطه از محمد بن مسلم در ضمن حديث طولانی، وی گفت: حضرت ابو جعفر محمد بن علی علیهما السلام به من فرمودند:

آیا به زیارت قبر حسين عليه السلام می روی؟

عرض کردم: ولی با خوف و هراس.

فرمودند: هر قدر در زیارتت خوف بیشتر باشد ثواب در آن به مقدار خوف و هراس تو می باشد و کسی که در زیارتش خائف و بیمناک باشد در روزی که مردم برای حساب پروردگار عالمیان به پا می خیزند حقتعالی او را در امان قرار داده و خوف و وحشت او را بر طرف می کند و با آمرزش گناهان برگشته و فرشتگان بر او سلام نموده و نبی اکرم صلی الله عليه و آله به زیارتش آمده و برای او دعا می فرمایند و بواسطه نعمت الهی حالش دگرگون شده و فضلی که هیچ مکروه و بدی با آن همراه نیست شاملش شده و بدنبال آن رضوان خدا نصیبش می گردد.(1)

حضرت امام جعفر صادق عليه السلام به معاویه بن وهب فرمودند: زیارت قبر امام حسین علیه السلام را بخاطر خوف و خطر ترک مکن

ص: 2

زیرا کسی که زیارت آن حضرت را ترک کند چنان حسرتی ببیند که آرزو می کند قبر آن حضرت نزدش باشد.

آیا دوست نداری که خداوند متعال تو را در زمره کسانی محسوب کند که رسولش صلى الله عليه و آله و حضرات على و فاطمه و ائمه عليهم السلام برایش دعا می کنند؟

آیا دوست نداری از کسانی باشی که گناهان گذشته ات آمرزیده شده و برای گناهان هفتاد سال بعد تو نیز طلب غفران نمایند؟

آیا دوست نداری از کسانی باشی که از دنیا خارج می شوند در حالی که گناه قابل مؤاخذه ندارند. آیا دوست نداری فردای قیامت از کسانی باشی که رسول خدا صلى الله عليه و آله با آنها مصافحه می کنند؟(1)

از امام صادق عليه السلام سوال شد: اجر و ثواب کسی که نزد حضرت امام حسین علیه السلام کشته شود چیست؟ مثلا سلطان ظالمی بر وی ستم کرده و او را آنجا بکشد؟

حضرت فرمودند: اولین قطره خونش که ریخته شود خداوند متعال تمام گناهانش را می آمرزد. برایش مقدر می شود که بتواند خانواده خود و هزار نفر از برادران ایمانی را شفاعت کند.

ص: 3

پاداشهای دیگری نیز دارد که علاقه مندان را به کتاب شریف ترجمه کامل الزیارات انتشارات پیام حق صفحه ی 404 ارجاع می دهیم.

عرض شد: پاداش کسی که بخاطر زیارت امام حسين عليه السلام زندانی شود چیست؟

حضرت فرمودند: در مقابل هر روزی که حبس شده و غمگین گردیده است، شادمانی و سرور منظور می شود که تا قیامت ادامه دارد و اگر پس از حبس او را زدند در قبال هر ضربه ای یک حوریه به او داده می شود و به ازاء هر دردی که به پیکرش وارد می شود یک میلیون حسنه نوشته می شود و یک میلیون لغزش و گناه از او محو می شود.(1)

1) رسول اکرم صلی الله عليه و آله خطاب به ابن عباس فرمود:

ای پسر عباس! هر کس او را عارفاً بحقه زیارت کند، برای او پاداش هزار حج و هزار عمره می باشد.(1)

2) امام صادق عليه السلام فرمود:

هر کس به زیارت قبر امام حسین علیه السلام برود، از افرادی نوشته می شود که در امان است و نامه ی عملش به دست

راستش داده می شود و زیر پرچم امام حسین خواهد بود. تا وارد بهشت شده در جایگاهش قرار بگیرد.(2)

3) در حدیث دیگری فرمود:

هر کس امام حسین علیه السلام را با معرفت زیارت کند، خداوند اجر کسی که هزار برده آزاد کرده باشد را به او می دهد.(3)

4) امام رضا عليه السلام فرمود:

هر کس امام حسين عليه السلام را در کنار شط فرات زیارت کند، همانند کسی است که خدا را بر فراز عرش زیارت کند.(4)

5) امام صادق علیه السلام فرمود:

ص: 5

روز قیامت منادی ندا می کند: زائران قبر امام حسین علیه السلام کجایند؟

پس گروهی بر می خیزند. به آنها گفته می شود:

هر کسی را که دوست دارید، دستش را بگیرید و با خود به بهشت ببرید.(1)

شیعیان ما را به زیارت قبر امام حسین علیه السلام فرمان دهید

که انجام آن روزی را افزون کند، بر طول عمر بیفزاید و ناملایمات را از انسان دور می نماید.(1)

3) امام صادق عليه السلام فرمودند:

زیارت امام حسین علیه السلام را رها نکن و دوستانت را به آن فرمان بده، تا خداوند بر عمرت بیفزاید، روزی ات را افزون سازد، تو را سعادتمندانه زنده بدارد، با شهادت از دنیا ببرد و از نیکبختان ثبت نماید.(2)

4) امام باقر علیه السلام فرمود:

شیعیان ما را به زیارت امام حسین علیه السلام فرمان دهید، که از غرق شدن، زیر آوار ماندن، طعمه ی حریق شدن و خوراک درندگان شدن باز می دارد.(3)

5) امام صادق علیه السلام فرمودند:

ص: 7

کمترین چیزی که به زائر امام حسین علیه السلام می رسد این است که تا برگشتن به نزد خانواده اش جان و مالش محفوظ می ماند و در روز قیامت در حفاظت خداوند می باشد.

چهل سال پیش از دیگران وارد بهشت می شوند، در حالی که دیگران هنوز در محشر هستند.(1)

4) امام کاظم علیه السلام فرمود:

هر کس عارفاً بحقه به زیارت امام حسين عليه السلام برود، خداوند گناهان گذشته و اخیرش را بیامرزد.(2)

5) امام رضا عليه السلام به ریان فرمود:

ای پسر شبیب! اگر می خواهی خدا را در حالی ملاقات کنی، که گناهی بر تو نباشد، امام حسین علیه السلام را زیارت کن.(3)

از ابی بصیر روایت شده از حضرت امام محمد باقر عليه السلام که آن حضرت فرمود: کسی که دوست دارد مسکن و مأوایش بهشت باشد نباید زیارت مظلوم را ترک کند.

در طول سال، در هر ساعتی از ساعات شبانه روز، زیارت امام حسین علیه السلام مطلوب است، جز اینکه در ایام خاصی استحباب بیشتری دارد که به تعدادی از آنها اشاره می کنیم:

1)هر ماه، که پاداش صد هزار شهید از شهدای بدر دارد.(1)

2) هر هفته که موجب آمرزش و مجاورت امام حسین علیه السلام در آخرت می باشد.(2)

3) روز اول ماه رجب که آمرزش حتمی گناهان را در پی دارد(3) و زیارت مخصوصی برای آن نقل شده است.(4)

4) روز نیمه ی ماه رجب(5) که زیارت مخصوص دارد.(6)

5) روز سوم شعبان که دعای مخصوص دارد.(7)

6) شب نیمه ی شعبان که معادل هزار حج است و 124 هزار پیامبر با او مصافحه می کند.(8)

ص: 10

7) شب اول، نیمه و آخر ماه رمضان که از گناهان بیرون آید، همانند روزی که از مادر متولد شده است.(1)

8) شب های قدر، به ویژه شب 23 رمضان که روح 124 هزار پیامبر با او مصافحه می کند.(2)

9) شب عید فطر که موجب آمرزش گناهان گذشته و اخیر می شود.(3)

10) روز عرفه، که ثواب هزار هزار (یک میلیون) حج در رکاب قائم آل محمد (عليه السلام) و هزار هزار (یک میلیون) عمره در خدمت پیامبر اکرم صلی الله عليه و آله و آزاد نمودن هزار هزار (یک میلیون) برده و راه انداختن هزار هزار (یک میلیون) اسب در راه خدا میباشد.(4)

11) شب عید قربان که خداوند در آن شب به زائران قبر امام حسین (عليه السلام) پیش از زائران خانه ی خودش عنایت می کند و(5) برای آن شب دو زیارتنامه نقل شده است.(6)

ص: 11

12) روز عید قربان که معادل یک صد حج و عمره می باشد.(1)

13) شب عاشورا که همانند کسی است که در کربلا به خون خود آغشته شده باشد.(2)

14) روز عاشورا که همانند کسی است که خدا را بر فراز عرش زیارت کرده باشد.(3)

15) روز اربعین که از نشانه های مومن است(4) دو زیارت مخصوص دارد(5) و در آن روز اهل بیت امام حسین علیه السلام وارد کربلا شده.(6) با جابر مصادف شده اند(7) و در آن روز رأس مطهر به بدن مقدس ملحق شده است.(8)

16) در هر شب جمعه و روز جمعه که هفتاد هزار فرشته در کربلا فرود آمده آن حضرت را زیارت می کنند.(9) خواندن دعای مظلوم در شب جمعه در حرم امام حسین علیه السلام مستحب است.(10)

ص: 12

17) در روز جمعه از راه دور، غسل کرده، پشت بام یا صحرا رفته، رو به کربلا نموده، زیارت کند.(1)

در پایان یادآور می شود که آنچه در اینجا آوردیم، نَمی اَز یَمْ، اندکی از بسیار و مشتی از خروار می باشد وگرنه بیان فضیلت زیارت آن حضرت در این کتاب نمی گنجد.(2)

2) هر کس با پای پیاده به زیارت امام حسين عليه السلام برود، برای هر قدمی که بر می دارد و بر زمین می گذارد، خداوند پاداش آزاد کردن یک برده از اولاد حضرت اسماعیل به او می دهد.(1)

شده بود که ایشان با پای پیاده به کربلا مشرف شده اند، با اصرار زياد التماس می کرد که ثواب این زیارت پیاده را به او بفروشند. مرحوم آیه الله شاهرودی به تقاضای ایشان اعتنا نکردند و به سوی حرم مطهر حرکت کردند. بعد از زیارت به مدرسه ی بادکوبه ای آمدیم و استراحت نمودیم. فردا صبح خادم مدرسه آمد و گفت: سید محمود شاهرودی و سید محمد باقر بادکوبه ای کجا هستند؟ یک نفر کارشان دارد.

بعد از ملاقات متوجه شدیم که او همان شخص دیروزی است که می خواست ثواب زیارت ما را بخرد.

او گفت: دیشب حضرت ابا عبدالله عليه السلام را در عالم رویا دیدم که در مجلسی تشریف دارند و جمعی در اطراف آن حضرت هستند.

من با گریه خدمت حضرت رسیدم و عرض کردم که من می خواستم ثواب زیارت پیاده ی دو سید را بخرم و آن دو سید قبول نکردند.

حضرت ابا عبدالله عليه السلام به کسی روی کردند و فرمودند:

برو به نزد برادرم حضرت عباس و بگو: ثواب زیارت پیاده سید محمود شاهرودی و سید محمد باقر بادکوبه ای چقدر می باشد؟

ص: 15

من با آن شخص به محضر حضرت عباس عليه السلام رفتم. ایشان نیز در صحن نشسته بودند و جمعی در اطراف ایشان بودند.

آن شخص این مطلب را از حضرت عباس عليه السلام پرسید. حضرت روی کردند به ملائکه ای که در آنجا حضور داشتند و فرمودند:

ثواب زیارت پیاده آن دو سید را چقدر می نویسید؟

ملائکه مرا با خود بردند و از من پرسیدند: چه می بینی؟

نگاه کردم دیدم که آسمان در حال بارش است، گفتم: باران می بینم که در حال بارش می باشد.

به من فرمودند: اگر خداوند به ما امر بفرماید که قطرات این باران را حساب کنیم، می توانیم آن را حساب کنیم، ولی ما قدرت نداریم که ثواب زیارت پیاده ی این دو سید را حساب کنیم.

این متن را آقای سید کاظم شاهرودی، روز جمعه، پنجم ربيع المولود 1418 قمری ثبت کرده بودند و روز جمعه 16 صفر 1432 قمری، برابر 89/11/2 شمسی در اختیار اینجانب قرار دادند.(1)

ص: 16

امام رضاعلیه السلام فرمودند:

هر کس امام حسین علی السلام را در کنار شط فرات زیارت کند، همانند کسی است که خدا را بر فراز عرش زیارت کند.

(شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج1، ص 46)

ای زائر قبر شاه بی خیل و سپاه *** در هر دو جهان تو را بس این رتبه و جاه

تو زائر آن شهی که با معرفتش *** من زار مزاره کمن زاراللہ

استاد صغیر اصفهانی

***

اشک خون

دل با غم بسیار قرین است امروز *** هراهل دلی زار و حزین است امروز

از بهر حسین تشنه و یارانش *** خون گریه کنید، اربعین است امروز

سیدمحمود مرتضوی نائینی ناظر

ص: 18

آسمان سیران

در دلم هنگامه ای بر پاست روز اربعین *** در وجودم شور عاشوراست روز اربعین

خاطرم آشفته، روحم خسته، جانم دردمند *** دامنم از اشک غم دریاست روز اربعین

تیره چون شام غریبانست پیش چشم من *** بسکه ماتمناک و محنت زاست روز اربعین

روز عاشورا دلی لبریز ماتم داشتم *** باز هم در سینه ام غوغاست روز اربعین

جابر انصاری از بعد گذشت قرنها *** گوئیا سرگرم واویلاست روز اربعین

کرد راهی از اسیران پریشاندل هنوز *** در مسیر کربلا پیداست روز اربعین

آسمان سیران بخاک تیره بنشستند و باز *** شورشی در نینوا برخاست روز اربعین

هر گل اشکی که برخاک شهیدی می چکید *** لاله ای خونرنگ می آراست روز اربعین

زینب کبری قیامت کرد بر پا و هنوز *** کربلا چون محشر کبراست روز اربعین

بسکه می گویند وصف اربعین در کربلا *** خود در اینجا و دلم آنجاست روز اربعین

کاروان عشق را بنگر که دریابد دلت *** روز شور و حال عاشقهاست روز اربعین

شهر شهر و کوبه کو منزل به منزل گوئیا *** کربلاشان منزل و مأواست روز اربعین

پابرهنه، سر برهنه، میرسند و اشکشان *** لاله های سرخ این صحراست روز اربعین

خار زیر پایشان نازک تر از برگ گل است *** بسکه جسم و جانشان شیداست روز اربعین

بسکه می آیند مرد و زن به استقبالشان *** هر غلامی در نظر آقاست روز اربعین

خوش بحال رهروان عشق چون در کربلا *** میزبان عاشقان مولاست روز اربعین

در عزای سرور و سالار مظلومان «سخا» *** پیش چشمم روز عاشوراست روز اربعین

فضل الله شیرانی - «سخا»

ص: 19

اربعین

دلم با گریه امشب همنشینه *** دلم بی تابه امشب اربعینه

چهل روزه که زهرا سوگواره *** چهل روزه علی آروم نداره

زمین و آسمون بی نور عينه *** چهل روزه که زینب بی حسینه

دلا امشب مث آتشفشونه *** دلای کربلایی خون خونه

دلا دل نیستن، ابر بهارند *** دلای کربلایی بیقرارند

زمین و آسمون بی نور عينه *** خدام امشب عزادار حسینه

***

از اون وقتی که کارم شاعری شد *** همش زبون سهمم پریشون خاطری شد

ولی امشب نمی دونم چطوری *** زبون شعر بابا طاهری شد

***

(موکز سوته دلانم چون ننالم) *** (موکز بی حاصلانم چون ننالم)

(نشسته بلبلان با گل بنالن) *** (موکه دور از گلانم چون ننالم)

***

خوشا آنانکه سر مست ولایند *** خوشا آنان که امشب کربلایند

خدا میدونه امشب زائرینش *** همه مشمول الطاف خدایند

***

درای کاروان می آید امشب *** به جسم خسته جان می آید امشب

از این سو جابر و آن سوی زینب *** حسینا میهمان می آید امشب

***

(دلم دور است و احوالش نزونم) *** (کسی خواهد که پیغامش رسونم)

خداوندا ز مرگم مهلتی ده) *** (که دیداری به دیدارش رسونم)

***

بگو از من پیامی با حسینم *** چهل منزل دویدم تا حسینم

چهل روزه نمیدونم کجایی *** حسینم وا حسینم وا حسینم

ص: 20

چهل منزل برادر دور بودم *** اگر دیر آمدم معذور بودم

اگر دیر آمدم بر من ببخشای *** نه من میخواستم مجبور بودم

***

دلی خونبارتر از لاله دارم *** برایت یک نیستان ناله دارم

چهل شب در چهل منزل نبودی *** از آن چل شب غم چل ساله دارم

***

خزون پژمرد باغ آرزو را *** (گلی گُم کرده ام می جویم او را )

چه می شد بار دیگر هم ببوسم *** به جای مادرم زیر گلو را

***

شبی در طشت خون دیدم سرت را *** نمی دونی تو حال خواهرت را

همانجا در کنار طشت جان داد *** نگیر از من سراغ دخترت را

* * *

گرفته دشت بوی یاس امشب *** کنار علقمه تنهاست امشب

چهل روزه فرات آروم نداره *** دلم تنگه برا عباس امشب

***

تو ای خورشید آفاقی کجایی *** امیر دشت مشتاقی کجایی

تو رفتی از فرات آبی بیاری *** الا یا ایها الساقی کجایی

***

چه نام دل ربایی داره عباس *** عجب دست شفایی داره عباس

بیا تا حاجت خود را بگیریم *** ید مشکل گشایی داره عباس

عباس شاهزیدی - خروش اصفهانی

ص: 21

اربعینت یه چیز دیگس

دارم عاشقی رو نفس می کشم *** هوای زمینت یه چیز دیگس

اگه دوره سال ام بیام کربلا *** ولی اربعینت یه چیز دیگس

پیاده میام بلکه آروم بشم *** بزار سینمو وا کنم آتیشه

می خوام هرچی دارم بریزم به پات *** آدم گاهی اینجوری عاشق میشه

نیگا کن پاهاشون پر از تاوله *** خدائیش عجب عاشقایی داری

مسافر قدمهاتو باید بوسید *** داری پا رو بال ملک می گذاری

چیکار می کنی بادلا اربعین *** که هرچی دله بیقرارت می شه

مث خواهرت این روزا بدجوری *** زمین و زمون داغدارت می شه

آدم تو بهشته خدائیش اگه *** رفاقت کنه عمری و با حسین

بزار با تموم بدی هام بگم *** که من خاک شیش گوشتم یا حسین

دارن آسمونام گواهی میدن *** که صاحب عزای تو امشب خداس

عجب بوی یاسی میاد تو حرم *** یه حسی می گه ... فاطمه کربلاس

عباس شاهزیدی - خروش اصفهانی

ص: 22

قافله های عرشی

اربعین است و نوای اسرا می آید *** زینب غمزده از شام بلا می آید

کاروان اسرا از سفر شام بلا *** بی رقیه به دو صد شور و نوا می آید

پیر روشندلی از شهر مدینه ، جابر *** بسر تربت شاه شهدا می آید

گوش دل می شنود ناله جانسوز ای وای *** بسکه زان دشت بلا بانگ عزا می آید

اربعین قافله در قافله با عشق حسین *** پا برهنه بسوی کرببلا می آید

کاروانی متشکل زهزاران زائر *** به زیارت سوی آن صحن و سرا می آید

آری این قافله عشق از ایران امروز *** به عزاداری شاه شهدا می آید

هرکه (ناظر) رود اینگونه بدیدار حسین *** آرزومند رود کام روا می آید

سید محمود مرتضوی نائینی (ناظر)

ص: 23

پیاده نظام سلطان عشق

بنازم همت عشاق سالار شهیدان را *** که از ایران پیاده سوی آن سالار می آیند

برای سالروز اربعین شاه مظلومان *** به شهر کربلا با دیده خون بار می آیند

پی تسکین دلهای اسیران بلا امروز *** هزاران زائر از ایران غمین و زار می آیند

خوشا آنانکه با حالی حزین از راه طولانی *** بدیدار حسین امروز جابر وار می آیند

خوشا آنانکه «ناظر» اربعین در کربلا گریان *** برای تسلیت بر عابد بیمار می آیند

سید محمود مرتضوی نائینی (ناظر)

ص: 24

زوار نیکوسرشت در آستانه بهشت

ما به پابوس شه کرب و بلا می آییم *** سوی آن خسرو اقلیم وفا می آییم

خاکبوس ره سلطان شهیدان هستیم *** بطواف حرمش نوحه سرا می آییم

***

در دل از ماتم او ناله و افغان داریم *** سینه ای بر محن و حال پریشان داریم

می کنیم از غم شاه شهدا گریه مدام *** سیل اشک است کزین غصه به دامان داریم

***

همره ماست عنایات خدا در این راه *** عشق و شور است به ما راهنما در این راه

چون طواف حرم کرب و بلا مقصد ماست *** می رسد فیض ز هر سوی به ما در این راه

***

عاشقان شه لب تشنه به هر شهر و دیار *** همه آماده ی لطفند برای زوار

سر راه آمده و منتظر زوارند *** میزبانند به هر اطعمه در لیل و نهار

***

استراحتگه بسیار به پا ساخته اند *** آنچه بایست ز نعمت همه پرداخته اند

خیمه و خانه سر راه مهیا کردند *** الحق اینان علم عشق بر افراخته اند

***

چون برادر همه کوشند به کار زوار *** همه هستند ز اخلاص کنار زوار

تا که ابراز نمایند خلوص خود را *** زر و سیم است که سازند نثار زوار

***

شهرها گرچه بسی در گذر زوار است *** اربعین کرب و بلا در نظر زوار است

از غم اكبر و عباس و حسین مظلوم *** داغها بر دل و جان و جگر زوار است

***

ص: 25

اربعین پسر فاطمه در کرب و بلا *** می شود شور قیامت ز غم و ناله به پا

زائران جمله برآنند که هم ناله شوند *** با اسیران ستم دیده ز جور اعدا

***

اربعین است همان روز که زینب از شام *** آمد و نوحه به پا کرد سر قبر امام

گفت ای جان برادر شده روی طفلان *** همه از سیلی بیداد عدو نیلی فام

***

اربعین است که جابر به دو صد شور و نوا *** آمد از یثرب و شد زائر شاه شهدا

چهره بر تربت سالار شهیدان سائید *** گفت من عبد کهن سال توام یا مولا

***

اربعین است که از کشور ایران زوار *** رهنوردند سوی ماریه از شهر و دیار

پا برهنه به طواف حرمت می آیند *** یا حسین ابن علی جمله به چشم خونبار

***

اربعین است که از شهر صفاهان آیند *** عاشقانی که برای تو مصیبت خوانند

اربعین است که باشور عزاداریها *** همه رهپوی شهیدان ره ایمانند

(ناظر) از داغ شهیدان صف کرب و بلا *** هست هر اهل دلی در غم و در شور و نوا

اربعین شه دین است و به هر سو نگری *** گوئیا تازه شده واقعه ی عاشورا

سید محمود مرتضوی نائینی - ناظر

ص: 26

یک اربعین اشک

از دل هزار ناله بر آمد برای تو *** اما هنوز مانده غم جانگزای تو

یک اربعین برای تو هردم گریستم *** خالی نشد دلم زغم نینوای تو

صبر من از تحمل این ماجرا گذشت *** آید هنوز ناله ی واغربتای تو

گویی هنوز خون تو جوشد ز قتلگاه *** یا آید از فراز سنانها صدای تو

از خیمه گاه ناله طفلان رسد بگوش *** یا ناله ی رباب که گرید برای تو

بر گوش جان رسد همه فریاد یا حسین *** ای جان عالمی همه بادا فدای تو

شد اربعین و باز توگویی محرم است *** یا رب! چه محشری است به ما تمسرای تو

شد اربعین و باز دگر بار می رسد *** وان خواهر حزین به غم مبتلای تو

هر ساله در مراسم پر شور اربعین *** پر میکشد دلم به سوی کربلای تو

آنجا که مهبط ملک و روح انبیاست *** شش گوشه مرقد و حرم با صفای تو

ای معنی حقیقت ایمان که آمده *** خیل عظیم قافله ها در قفای تو

پای پیاده این همه عاشق زهر طرف *** آید به پایبوسی دارالولای تو

شرمنده ام ز قافله جا مانده ام حسین *** اینک من و عنایت بی انتهای تو

ای کشته همیشه جاوید ای حسین *** ثارالهی و گشته خدا خونبهای تو

تا مدفن شریف شهیدان عشق شد *** شد خانه امید امم کربلای تو

(قادر) ز درگه تو مدد می کند طلب *** گوید اگر که مرثیه ای در رثای تو

قاسم قادری زفره ای - قادر

ص: 27

شور اربعین

پر کشد دل به هوای تو حسین *** تا کند جان به فدای تو حسین

به خدا ذبح عظیمی تو و هست *** کربلای تو منای تو حسین

گرصفا راست صفایی به یقین *** هست در سعی و صفای تو حسین

تو خداوند سخا و کرمی *** ما که هستیم؟گدای تو حسین

اربعین تو چه شورانگیز است *** ای سر و جان به فدای تو حسین

کاروان آبله بر پا آمد *** تا نشیند به عزای تو حسین

راه عشق تو به سر می پوید *** زائر کرب و بلای تو حسین

گوئیا جمله هل من ناصر *** تازه بشنیده زنای تو حسین

تو چه کردی که به هر کس نگرم *** اشک ریزد ز برای تو حسین

(برزگر) کیست که مدح تو کند *** گفت مدح تو خدای تو حسین

على وحید دستگردی - برزگر اصفهانی

ص: 28

کعبه جان

مرغ دل پر می گشاید سوی کویت یا حسین *** بیقراری می کند در آرزویت یا حسین

آمدم پای پیاده همچو جابر اربعین *** با دلی درد آشنا در جستجویت یا حسین

(سرزنشها کر کند خار مغیلان نیست غم) *** کعبه جان است خاک مشکبویت یا حسین

از خطر بیمی ندارد زائرت چون با امید *** دست از جان شسته می آید به سویت یا حسین

من نمی دانم چه حالی داشت زینب چون که گشت *** بعد آن رنج اسارت روبرویت یا حسین

بس قیامت هست تا روز قیامت روز و شب *** بر زبان عاشقانت گفتگویت یا حسین

هست نامت افتخار عالم اسلام و هست *** آبروی مسلمین از آبرویت یا حسین

گلشن آزادگی رونق گرفت از نام تو *** باغ دین رنگین شد از خون گلویت یا حسین

آرزوی کربلا دارد دل (شهلا) که گفت *** مرغ دل پر می گشاید سوی کویت یا حسین

صديقه صابری - شهلا اصفهانی

ص: 29

شکوه عشق

میرسد از هر طرف بانگ عزا در اربعین *** گشته عالم سر به سر ماتم سرا در اربعین

میروند افتان و خیزان عاشقان سینه چاک *** رو به سوی سرزمین کربلا در اربعین

پا برهنه روی خاک و خار و راه سنگلاخ *** راه بسپارند با شور و نوا در اربعین

عشق سختی کی شناسد در طریق کوی دوست *** گر کند حتی شهادت اقتضا در اربعین

کاش عبرت گیرد آن وهّابی غافل ز عشق *** زین فضای مملو از عطر خدا در اربعین

دیده ها گریان و از غم سینه ها آتش فشان *** بوی غم می آید از عرش خدا در اربعین

در ره خدمت به زوار حسین اهل عراق *** خانه هاشان می شود زائر سرا در اربعین

ص: 30

زائران را میزبان کردند از شوق و شعف *** عاشقانی صادق و بی ادعا در اربعین

آفرین بر این شکوه عشق و استقبال گرم *** بر عزاداران آل مصطفی در اربعین

عقل گردد مات و حیران در مسیر کربلا *** زین همه غوغا که می گردد بپا در اربعین

با ضمیر عاشقان خود چه کردی یا حسین *** تا که نشناسند یکدم سر ز پا در اربعین

شیعیانت پای تا سر کربلایی می شوند *** مس جانها می شود خود کیمیا در اربعین

حضرت مهدی رسد با دیدگانی اشکبار *** چونکه باشد بیگمان صاحب عزا در اربعین

اشک می ریزد باد جد مظلومش حسین *** می شود با شیعیانش همنوا در اربعین

درس ایثار و محبت باید آموزی (بقا) *** زین همه عشاق ناب و بی ریا در اربعین

سید علی اصغر هاشمی

ص: 31

راهیان کوی حسین علیه السلام

ما راهیان دلداده روی حسینیم *** منزل به منزل عازم کوی حسینیم

عشقش به سر داریم و با پای برهنه *** افتان و خیزان رهرو کوی حسینیم

آواره و دیوانه ایم و خانه بر دوش *** با پای دل هر ساله رهپوی حسینیم

هر ساله روز اربعین همچون گدایان *** از لطف حق مهمان مشکوی حسینیم

بر سینه و بر سر زنان با چشم گریان *** آشفته خاطر رهسپر سوی حسینیم

هم سوگوار لاله های خفته در خاک *** هم در غم عباس بازوی حسینیم

ما با بهشت و حور و عین کاری نداریم *** دلدادگان کلشن روی حسینیم

مجنون صفت عمری است با حال پریشان *** پا بست موی عنبرین بوی حسینیم

دست تهی کس بر نمی گردد ز کویش *** ما عاشق و دلداده ی خوی حسینیم

بس عقده سر بسته در این سینه داریم *** آسیمه سر هر دم مدد جوی حسینیم

با صد زبان از کربلا تا روز محشر *** (ماهر) صفت هر یک ثناگوی حسینیم

على غفرالهی - ماهر اصفهانی

ص: 32

راهیان شهر نور

حبذّا ای راهیان کوی یار *** حبذّا ای عاشقان روی یار

حبذّا ای راهیان شهر نور *** راهی قوسین درگاه حضور

آفرین ای است شور آفرین *** ای به شیدائی چو مجنون بی قرین

چون بیامد اربعین شاه دین *** خسرو خوبان امام المتقین

سرور لب تشنه گان يعنی حسین *** نور چشم عاشقان یعنی حسین

وه چه خوش عزم زیارت کرده اید *** امر یزدان را اطاعت کرده اید

بینم اینک در مسیر کربلا *** مست مست از باده قالو بلا

اشک ریزان، نوحه خوانان، بی قرار *** گشته با پای پیاده رهسپار

روح سرگردانتان دارد نیاز *** تا ببیند در تماشاگاه راز

جلوه بی پرده دلدار را *** آفتابی چهره آن یار را

پرچم عشق و امید افراشته *** بُعد ره را از میان برداشته

با دلی سرشار از عشق و ولا *** می روید اینسان به سوی کربلا

عزمتان دلها به وجد آورده است *** عاشقان را کربلائی کرده است

گر که بنمائی به چشم دل نظر *** بس تماشا نیست این سیر و سفر

ص: 33

این مسیر کربلا را تا نجف *** مردمانی صاحب عز و شرف

مردمانی عاشق و دلباخته *** بی قرار و سر ز پا نشناخته

زائرین را میزبانی می کنند *** با صداقت جان فشانی می کنند

گر جدا سازند بند از بندشان *** با شَه دین نگسلد پیوندشان

پیش پای زائران کربلا *** این خدا جویان پا بست ولا

گوسفند آورده قربانی کنند *** با سرود عشق همخوانی کنند

شربت و نقل و گلاب آورده اند *** تا نثار مقدم یاران کنند

بهر یاران طاق نصرت بسته اند *** در مسیر راهشان بنشسته اند

تا کنند از غایت پندارشان *** توتیای دیده خاک پایشان

چون قرین بودند با رنج و محن *** جمله می گفتند با هم این سخن

فرصتی شد تا عزاداری کنیم *** راهیان عشق را یاری کنیم

گشته دل چون موج دریا در خروش *** بسکه بانگ یا حسین آید به گوش

هست (قیصر) تا ابد پا بست عشق *** عاشق روی حسین و مست عشق

اربعین شاه دین را در جهان *** جاودان کردند عاشورائیان

سید محمد حسن صفوی پور - قیصر

ص: 34

خاک نشینان عرشی

بر سر کار عشق حیرانم *** همه تن سر سوی گریبانم

همه اندیشه ناک در خویشم *** محو این عشق و مذهب و کیشم

عشق چون رخنه در وجود کند *** جای گیری به تار و پود کند

آدمیزاد با شور و شعار *** می شود برق سیر در رفتار

همه تن عشق آتشین گردد *** با فروغ صفا قرین گردد

همه تن جوش و تاب می گردد *** پای تا سر شتاب می گردد

با دلی روشن وفروزشناک *** پاگذارد ز جان به بستر خاک

خاک را پر تلاش پیماید *** در گذر یک نفس نیاساید

عشق با اهل دین چکار کند؟ *** وه که او را چه بی قرار کند

عشق پاکان که خستگی سوز است *** به ملک اعتبار آموز است

چون رسد اربعین شاه شهید *** با دلی پر طپش ز عشق و امید

پا برهنه روان ز شهر و دیار *** جان به کف عاشقان آن دلدار

رو به سوی حقیقت دینند *** همه پا بست عشق و آئینند

گوئیا با خلوص و عشق از فرش *** میروند این مسافرین تا عرش

گرچه در خاک ساکن فرشند *** همه گوئی مسافر عرشند

همه آیند با طراوت حال *** زائرین را برای استقبال

همه کوشند با ثنا خوانی *** زائرین را برای مهمانی

با چنین روح پاک استحقاق *** آفرین ها به مردمان عراق

حسین سُرور اصفهانی

ص: 35

جابر عبدالله انصاری در کربلا

بر مزار خسرو لب تشنه می کنم *** با سرشکم این سرزمین را آبیاری می کنم

برم پیرم غلام درگه شاه شهید *** بر مزار سرور خود سوگواری می کنم

کد اشک چشم من از گریه بسیار اگر *** خون دل از دیده بر این خاک جاری می کنم

چهره ام اغشته شد چون با غبار کربلا *** این غمستان را به اشک آئینه کاری می کنم

با غم مظلومی سلطان مظلومان حسین *** تا مرا جان بر تن زار است زاری می کنم

چون نبودم تا کنم آن روز جان قربان تو *** از تأسف تا قیامت بی قراری می کنم

(ناظرم)با گفتن غمنامه شاه شهید *** تا توان دارم ز جان خدمتگزاری می کنم

سید محمود مرتضوی (ناظر)

ص: 36

نوحه : اولین زائر جناب جابر

جابرم من - زائرم من *** کن جوابم عطا یا حبیبی

گرچه کورم - غرق نورم *** از ولای شما یا حبیبی

ای حسین جان ای حسین جان من تو را پیر غلامم *** خود گواهی از من و از گرمی صدق کلامم

می گرفتی در مدینه سبقت از من در سلامم *** ده جوام - - دل کبابم- من نکردم خطا یاحبیبی

از راه دور آمدم من تا کنی لطف و عطايم *** پاسخم ده پاسخم ده آشنایم آشنایم

گرچه باشد ای عزیز فاطمه جرم و خطایم *** ای تن پاک - در دل خاک - ده جواب مرا یا حبیبی

گرچه دانم اوفتاده ای فروغ آشنائی *** بين راس و جسم پاکت تا چهل منزل جدائی

لیک باشد در تن بی جان تو جان خدائی *** عارفم من - وافقم من - از ولی خدا یا حبیبی

من شنیدم سوره کهف از فراز نیزه خواندی *** حکم حق را با سر بریده بر عالم رساندی

از لب خشکیده خود بهر زینب دُر فشاندی *** شد دلم خون - حاليا چون - ناید از تو ندا یا حبیبی

این شنیدم چون به جسمت خواهرت کردی نظاره *** زد صدایت در همین صحرا به قلبی پر شراره

پاسخ او را بدادی از گلوی پاره پاره *** مِنَّتَمْ نِه - پاسخم ده - بر تو دارم رجا یا حبیبی

این شنیدستم که با راهب سخن گفته سر تو *** از لبت در طشت زر قرآن شنیده خواهر تو

پای صوت جانفزایت ناله کرده دختر نو *** من غلامم - این سلامم - رو کنم در کجا یا حبیبی

غلامرضا سازگار (میثم)

ص: 37

نوحه : رهپویان عرش

ما راهی کربلائيم *** ما عاشق نینوائیم

با پای پیاده با سر *** زوار تویامولائیم

مولا یا ابا عبدالله

با دیده گریان مولا *** همراه اسیران مولا

با پای برهنه سویت *** می آییم از ایران مولا

مولا یا ابا عبدالله

هنگامه اربعین است *** دل از غم تو خونین است

با یاد تو با ثارالله *** هر اهل دلی غمگین است

و مولا یا ابا عبدالله

چون جابر زار نالان *** دلخسته و چشم گریان

بر تربت تو بگذاریم *** رخسار خود ای مولا جان

مولا یا ابا عبدالله

ای تشنه لب بی یاور *** ای کشته تیغ و خنجر

ای آنکه برید از کینه *** شمر از تن مجروحت سر

مولا یا ابا عبدالله

بر کوفی دون مهمانی *** مهمان شدی و عطشانی

از جور و جفای آنان *** صد پاره تن و عریانی

مولا یا ابا عبدالله

در ماتم اکبر گرییم *** بر حنجر اصغر گرییم

بر دست و سر عباست *** آن میر دلاور گرییم

مولا یا ابا عبدالله

هم ناله زینب هستیم *** دل را ز غم او خستیم

با یاد اسیران محمل *** برنافه عریان بستیم

مولا یا ابا عبدالله

بر عابد تو غمخواریم *** تسکین ده آن بیماریم

ناظر به عزاداریها *** با چشم و دل خونباریم

مولا یا ابا عبدالله

سید محمود مرتضوی نائینی _ناظر

ص: 38

نوحه: میزبانان مسافران عرش

زوار قبر حسینید پای شما را ببوسیم *** گرد قدمهای خسته تا کربلا را ببوسیم

دل عاشق اربعین است *** رسم محبت همین است

مولا حسین جان حسین جان

زوار قبر حسینید منزل به منزل رسیده *** مهدی زهرا همین جا پای پیاده دویده

آن نازنین خدایی *** عاشق ترین کربلایی

مولا حسین جان حسین جان

زوار قبر حسینید نام شما را نوشته *** پا می گذارید اینجا بر روی بال فرشته

اینجا نفسها حساب است *** اینجا دعا مستجاب است

مولاحسین جان حسین جان

زوار قبر حسینید از داغ اکبر مگوئید *** گهواره دست رباب است از حلق اصغر مگویید

این غنچه در خون شكفته *** از تشنه کامی نخفته

مولا حسین جان حسین جان

جعفر رسول زاده - آشفته کاشانی

ص: 39

نوحه: ازدحام طویرج

شد اربعینت حسین جان *** دلها غمینت حسین جان

پای پیاده بیائیم *** در سرزمینت حسین جان

مظلوم حسین جان ، حسین جان

یک اربعین روضه خواندیم *** اشک از دو دیده فشاندیم

شکر خدا ما ز جمع *** زوار تو جا نماندیم

مظلوم حسین جان ، حسین جان

یک اربعین اشک و آهیم *** پای برهنه براهيم

آقا شب اول قبر *** یک گوشه چشم تو خواهیم

مظلوم حسین جان ، حسین جان

ما غرق شور و نوائیم *** از داغ تو در عزائیم

این اربعین مثل زینب *** ما زائر کربلائیم

مظلوم حسین جان ، حسین جان

در راه تو سر سپاریم *** هستی خود را گذاریم

شکر خدا تا نمردیم *** سوی حرم رهسپاریم

مظلوم حسین جان ، حسین جان

وقتی که پای پیاده *** در این سفر با نهادیم

با یاد آن کاروانت *** با چشم تر پا نهادیم

مظلوم حسین جان ، حسین جان

ص: 40

در کربلای تو آئیم *** تا روضه بر پا نمائیم

در قتلگاهت حسین جان *** با زینبت هم نوائیم

مظلوم حسین جان ، حسین جان

دیگر نه بند و طناب است *** نه زجر و نه تازیانه

نه میزند کس لگد بر *** پهلوی ما وحشیانه

مظلوم حسین جان ، حسین جان

خون می شود سینه ی ما *** در روضه اِرباً اِربا

ياد علی اکبر تو *** دریا کند دیده ها را

مظلوم حسین جان، حسین جان

آتش به دلها ز آب است *** هم درد قلب رباب است

گوئی که تا روز محشر *** آن طفل در پیچ و تاب است

مظلوم حسین جان، حسین جان

با نغمه ی یا ابالفضل *** گوئیم سخن با اباالفضل

پیشت به امضا رساند *** حاجات ما را ابالفضل

مظلوم حسین جان ، حسین جان

بگذشته از مال و جانیم *** پای برهنه روانیم

در ازدحام طویرج *** دنبال صاحب زمانیم

مظلوم حسین جان ، حسین جان

محمد حسن زاده - راضی اصفهانی

ص: 41