مشخصات مقاله

جلسه اول و دوم

مراسم ایام شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها

روز دوشنبه مورخ 30 بهمن 1396 و روز سه شنبه مورخ 01 اسفند 1396

در دفتر نماینده ولی فقیه در استان البرز با سخنرانی «حجت الاسلام کاشانی» پیرامون موضوع «فاطمیه روح غدیر» برگزار گردید که مشروح آن تقدیم می گردد.

خیراندیش دیجیتالی : جناب آقای سید علی بحرینی به نیابت از مرحومه حاجیه خانم کسایی _گروه هم پیمانان موعود غدیر.

ص: 1

فاطمیه روح غدیر - جلسه اول

اهمّیّت فاطمیّه و مسئله ی شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها

یکی از موضوعاتی که بسیار اهمیّت دارد راجع به آن گفتگو شود این است ما که به شدّت طرفدار وحدت هستیم، نظام ما پرچمدار وحدت اسلامی است، چرا از این مسئله ی شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها کوتاه نمی آییم؟ متأسّفم که باید بگویم گاهی ما خاکریزهایی خود را در جاهایی که نباید از دست دادیم. تفکّرات مختلفی در این زمینه است. شکّی نیست که ما وحدت اسلامی را استراتژی نظام می دانیم، ولی تلقّی های مختلفی از این است. بنده می خواهم قدری راجع به کاری که حضرت زهرا سلام الله علیها انجام دادند که به اعتقاد ما بستگی دارد نکاتی عرض کنم که بگویم چرا نمی شود از آن دست کشید. وگرنه پیشنهاد دست کشیدن آن را به ما دادند. ما الآن در تهران دانشکده و دانشگاه هایی داریم که الآن اگر تشریف ببرید برگه ی 4A تسلیت هم اجازه نمی دهند که بزنید. پروتکل آن ها است و در واقع سیاست گذاری های بخش های زیادی از نظام هم توسّط آن ها صورت می گیرد. فارغ از این که امشب شب سوم مجلس فاطمیّه ی ولیّ فقیه است. بالاخره اگر نظر شبیه به آن کسی باشد که سالیان اخیر گفت و اخیراً هم از

ص: 2

موضوع وحدت

از آن طرف هم جریان هایی در حوزه پررنگ هستند که وحدت را محال می دانند. حالا به لفظ وحدت و اتحّاد و تقریب این ها با تسامح عرض می کنم. در مجموع آن را محال می دانند. این طیف وسط را هم دارد. انصافاً اگر ماجرای حضرت زهرا سلام الله علیها شبیه آن چیزی باشد که این تازه گذشته گفته است که یک مسئله ی تاریخی است، پدر من و این آقا و پدران ما1330 سال پیش سر یک تکّه زمین دعوا کرده باشند، انصافاً جا ندارد که ما مسئله را ادامه دهیم. چند سال درگیری؟! اگر مسئله در این حد باشد که اختلاف بین دو نفر است و تمام شده است. واقعاً باید حق داد که این را

ص: 4

جایگاه ولایت در مکتب اهل بیت علیهم السّلام

مرحله ی سوم هم این است که اهل بیت چه کار می کردند؟ ما خاکریز خود را از دست دادیم. مسئله ی ولایت در حوزه های علمیّه هیچ کتاب درسی ندارد و وقتی در حوزه های علمیّه برای آن هیچ کتاب درسی نیست، بنده این جا در حضور مخلوط اهل علم و غیر اهل علم؛ البتّه عالم در رشته های دیگر، نمی خواهم پرده دری کنم که ما از 160 نفر از طلبه های نخبه ی سطح 3 و 4 رشته های تخصّصی در حوزه علمیّه ی قم مصاحبه گرفتیم و مستندات آن موجود است. وقتی ولایت کتاب درسی نیست، وقتی حاشیه است، کتاب جنبی است و غیر متخصّص می نویسد، وای به حال کتاب های درسی و دانشگاه! اگر این مسئله اساسی است، از ذهن ها رفته است و جای آن باید معلوم شود که کجا است. نتیجه ی آن این می شود که ماه گذشته یکی از اساتید دانشگاه که 200 مقاله ی

ص: 5

آیا مسئله ی فاطمیّه تنش زا است؟

130 سال پیش مرحوم میر حامد حسین رحمت الله علیه که هنوز 40

ص: 6

علّت پذیرش بیعت مردم از سوی امیر المؤمنین علیه السّلام

ببینید اگر کسی بخواهد یک حکومت دینی را بی آبرو کند هیچ ضربه ی مهلکی مانند اتّهام مالی نمی تواند آن را ساقط کند. مثلاً بگویند فلان طلبه سواد ندارد، خوب ندارد. در بعضی از امور شذوذاتی دارد باز هم اشکال ندارد. امّا اگر بگویند دزد است، شما هر چه بگویید نماز اوّل وقت صبح مسجد هم می آید، باز هم می گویند که او دنبال این است که اذهان را به سمت خود جلب کند، اعتماد جلب کند و یک کاری کند! هر جایی که تقدّس و تدیّن است، بحث مالی نابود کننده ی آن است، هادم آن است. امیر المؤمنین صلوات الله علیه وقتی می خواستند به حکومت برسند، در آن 25 سال خیلی اتّفاقات افتاده بود. اگر حضرت می خواست از بدعت ها و از انحرافات بگوید ساعت ها می توانست صحبت کند.

حضرت علّت آمدن خود را در سه چیز خلاصه کرد. حضرت نمی خواست بیاید، شرایط نبود. ایشان را ذیل خلیفه ی دوم می خواستند تحریف کنند. اگر حضرت می خواست آن را بپذیرد 13 سال قبل از این می پذیرفت. منتها وقتی حضرت دید شرایط است و عموم مردم و لشکریان آمدند فرمود: «لَوْ لَا حُضُورُ الْحَاضِرِ وَ قِیَامُ

ص: 9

نقش برجسته ی حضرت زهرا سلام الله علیها در دفاع از حریم ولایت

زهرای مرضیّه سلام الله علیها چون نیرو نداشتند، چون یار نبود…، دو تا لشکر اگر با هم، هم وزن و هم عِدّه و عُدّه باشند با هم به صورت عادّی می جنگند، ولی اگر یک طرف کم و یک طرف زیاد باشد باید عملیّات انتحاری کرد تا خط باز شود. زهرای مرضیّه سلام الله علیها از آبروی خود برای امیر المؤمنین علیه السّلام مایه گذاشت. این که می گوییم زهرای مرضیّه سلام الله علیها سپر امیر المؤمنین علیه السّلام است، بیشتر ذهن ما به سمت سپر مادّی می رود که آن قسمت هم درست است. حضرت از جان خود برای حفظ جان امیر المؤمنین علیه السّلام مایه گذاشت.

آن چیزی که بیش از آن جگر

ص: 11

هدف حضرت زهرا سلام الله علیها از مطالبه ی فدک

کاری که حضرت زهرا سلام الله علیها نشان داده است سنگین بوده است، آن ها واکنش نشان دادند و واکنش از سر انتقام گیری است. دیگر چه نیازی است وقتی از دنیا رفته است یا در حال از دنیا رفتن است شما به تابوت او طعنه بزنید؟ ایشان چه کار کرد؟ ایشان وقتی دید نیرو نیست، کسی نیست، علمداری نیست، مرد در میدان نیست، کاری ترین ضربه ای که

ص: 12

فدک پشتوانه ی ولایت!

در کتاب علل الشّرایع هم چند روایت است که علّت این که امیر المؤمنین علیه السّلام فدک را پس نگرفت بیان می کند. از امام صادق علیه السّلام داریم که حضرت می خواست حقوق مردم را بگیرد، نمی خواست حقوق خود را استیفاء کند. این یعنی چه؟ یعنی این که متهّم می شود. اگر متهّم نمی شد… الآن اگر امام زمان سلام الله علیه تشریف بیاورند فدک را پس بگیرند کدام شیعه اهن قلت می کند؟ یعنی امیر المؤمنین علیه السّلام متهّم می شد. امیر المؤمنین علیه السّلام دید در فضای رسانه ای آن زمان متهّم

ص: 13

مناظره حضرت زهرا سلام الله علیها با ابوبکر در مورد فدک غصب شده

حضرت در ابتدا به هبه بودن آن اشاره کردند و شهود آوردند و آن ها اهن قلت کردند، بعد فرمودند اگر شهود را قبول ندارید ارث پدر من است، آن را بدهید. فرض کنید اگر بنده و خواهر بنده سر میراث مادر خود دچار اختلاف شویم، خواهر من بگوید که برای چه تو دو برابر؟! اگر دیندار باشد، حتّی اگر از من هم نپرسد، او را پیش کسی که فقه می داند می بریم، او می گوید فتوای فقها است، آیه است، «لِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَیَیْنِ»(1) آن کسی که دیندار است می پذیرد. کسی با روایت قهر نمی کند. بگوید

ص: 15

خبر دادن پیامبر صلوات الله علیه و آله و سلّم از شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها

همه این ماجرا را شنیدید؛ حضرت زهرا سلام الله علیها خدمت پیغمبر اکرم صلوات الله علیه و آله و سلّم رفتند. پیغمبر اکرم صلوات الله علیه و آله و سلّم چیزهای مخفیانه فرمودند و ایشان گریه کردند. بعد چیزهایی فرمودند و ایشان لبخند زدند. وقتی داشتند برگشتند دختر خلیفه ی اوّل، همسر پیغمبر گفت پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم چه فرمود؟ حضرت این جا طعن زدند؛ فرمودند من مثل کسانی که اسرار پیغمبر را فاش می کنند نیستم! چون در سوره ی تحریم معلوم است که چه کسانی اسرار پیغمبر صلوات الله علیه و آله و سلّم را فاش کردند. این در صحیح بخاری است. وقتی پیغمبر از دنیا رفت آمدند پرسیدند. فرمود حالا که پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم از دنیا رفت من می گویم. پیغمبر به من فرمودند من به زودی از این دنیا می روم و من به خاطر فراق پدر خود گریه کردم. بعد به من بشارت دادند که «َأَنْتِ أَوَّلُ أَهْلِ بَیْتِی لُحُوقاً بِی»(1) تو اوّلین شخص از اهل بیت علیهم السّلام من هستی که به من ملحق می شوی. برادران غیر شیعه دیدند چون این «اوّلین نفر از اهل بیت من

ص: 17

علّت پافشاری حضرت زهرا سلام الله علیها بر مطالبه ی فدک

من دیدم یک آقایی می گفت من تارک صلاه هستم، مدام اهل تار و تنبور بودند. به او گفتند اگر به تو بگویند بعد از ظهر بمیری یا دو روز دیگر چه کار می کنی؟ گفت سعی می کنم بروم حلالیّت بطلبم، برگردم کمی مناجات کنم. آن فاطمه ی بضعه الرّسول، سیّده ی نساء اهل الجنّه سلام الله علیها که همه ی شما می دانید به الهام الهی خبر دارد که این قدر زنده نیست، اصلاً جا دارد یک ناصبی به خود اجازه دهد و بگوید برای مال دنیا که حق او نبود پافشاری کرد؟ برای شیعه ها که مسئله روشن است. می خواهم چه عرض کنم؟ می خواهم بگویم حل مسئله ی حضرت زهرا علیه السّلام برای آقایان خیلی بغرنج است. برای چه عرض می کنم اصطکاک سنگین است؟ هر چه من بخواهم در الفاظ ادب به خرج دهم محتوای مسئله خیلی سنگین است. فاطمه ی زهرا سلام الله علیها که به الهام نبوی، از جانب خدا، «ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی»(1) به او فرموده است که شما این قدر زنده نیستید! یعنی برای یک تکّه

ص: 18

علّت دفن شبانه ی حضرت زهرا سلام الله علیها

یک عبارتی در کتاب صحیح بخاری است که همه شما دیدید، ولی کمی روی آن تمرکز کنید. این که من می گویم، کاری که حضرت زهرا علیه السّلام کرده است مهم است که حالا فردا عرض کنم که اهمیّت آن در بحث عقاید ما کجا است. بعد از این عبارت، از بخاری و دیگران نقل کردند که «فَهَجَرَتْهُ فَلَمْ تُکَلِّمْهُ»(1) زهرای اطهر علیه السّلام قهر کرد و با او سخن نگفت، «حَتَّی تُوُفِّیَتْ» تا از دنیا رفت. «فَلَمَّا تُوُفِّیَتْ دَفَنَهَا زَوْجُهَا عَلِیٌّ لَیْلًا» امیر المؤمنین علیه الصّلاه و السّلام ایشان را شبانه دفن کردند. چند نفر در تشییع شرکت نکردند؟ هفت نفر شرکت کردند! هفت هزار، چند هزار شرکت نکردند، ولی راوی می داند چه اتّفاقی افتاده است. می گوید: «وَلَمْ یُؤْذِنْ بِهَا أَبَا بَکْرٍ» این همه آدم، چرا این یک نفر را اسم می برید؟ سرّ آن این است که اگر یک شخصیّت برجسته ای از دنیا برود، حاکم مسلمین، نفر اوّل شهر… اگر فقیه اوّل

ص: 19

بیعت نکردن حضرت زهرا علیه السّلام و سقوط حکومت 25 ساله ی خلفا

این عبدالله العلایلی که مورّخ مصری است، می گوید نه دلیل باعث شد که حکومت بنی امیّه که خوب آن ها معاویه بود، صد و چند سال عمر کرد! حکومت بنی عبّاس چهارصد و خورده ای، پانصد سال عمر کرد! حکومت خلفا 25 ساله طوری سقوط کرد که نفر سوم 40 روز محاصره بود و تشنه با مثله کردن او را کشتند که امیر المؤمنین علیه السّلام که او را قبول نداشت فرمود شما اسراف کردید. برای

ص: 20

جنبه ی سلبی و ایجابی بودن قیام حضرت زهرا سلام الله علیها

إن شاءالله فردا این را تکمیل کنیم عرض می کنیم. خلاصه آن چیزی که فردا می خواهم بگویم جمع بندی کنم و وارد روضه شوم این که قیام زهرای اطهر سلام الله علیها قابل قیاس نیست حتّی با غدیر! این حرکت حضرت زهرا سلام الله علیها که پشتوانه ی آن از رسول خدا صلوات الله علیه و آله و سلّم است به کلّ 23 سال معرّفی امیر المؤمنین می ارزد. غدیر جنبه ی ایجابی دارد که چه کسی مولا است. حالا این قدر هم می شود روی آن بحث کرد. قیام حضرت زهرا سلام الله علیها هم جنبه ی ایجابی دارد و هم سلبی! یعنی چه کسی مولا است و چه کسی نیست. چه کسی حقّ اداره ندارد و چه کسی حق دارد. هر دو؛ هم سلب کرده است و هم اثبات کرده است. در خطبه ی فدکیّه هم از امیر المؤمنین علیه السّلام فرموده است و هم فرموده است «ظَهَرَ فِیکُمْ حَسِیکَهُ النِّفَاق»(1) این طور نیست که شما بعد از پیغمبر صلوات الله علیه و آله و سلّم بحران امنیّتی پیدا کرد، ناگهان چه کار کنید، فلته شد، چه شد، حالا یک نفر را سر کار بیاوریم! یعنی شما بذر نفاق را کاشتید.

ص: 22

شهادت بانوی دو عالم، حضرت فاطمه ی زهرا سلام الله علیها

این روزها می رفت، همه کاری کرد. من توان آن را ندارم که جاهای سخت آن را بیان کنم. إن شاءالله بهتر از من برای شما می خوانند. بدن خود را سپر امیر المؤمنین علیه الصّلاه و السّلام قرار داد، آبروی خود را خرج امیر المؤمنین علیه السّلام کرد. سر قبر حمزه ی سیّد الشّهداء علیه السّلام می رفت. چرا بیشتر سر قبر پیغمبر نمی رفت؟ او که مهم تر بود. چون امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: «لَوْ کَانَ بِهِمْ حَمْزَهُ أَوْ أَخِی جَعْفَرٌ مَا بَایَعْتُ کُرْها»(1) اگر عموی من حمزه بود من این طور غریب نمی شدم. فاطمه ی زهرا سلام الله علیها سر قبر حمزه ی سیّد الشّهداء می رفت و می گفت جای تو خالی است، اگر تو بودی این اتّفاق نمی افتاد. سر قبر حمزه گریه می کرد. یعنی بلکه یک مرد پیدا شود و بیایید میدان داری کند. به گریه ی او رحم نکردند، چون ضربه ای که به حیثیّت آن حکومت زد این ها را نابود کرد. لذا آمدند اعتراض کردند و گفتند خسته شدیم، چقدر گریه می کند.

بدن مبارک او دیگر بی حال شد، رو به وخامت گذاشت، حضرت دیگر نمی توانست بنشیند. «ذَابَ لَحْمُهَا»(2) گوشت بدن مبارک ایشان آب شده بود. «وَ نَحَلَ جِسْمُهَا» بدنی دیگر باقی نمانده بود.

ص: 23

فاطمیه روح غدیر - جلسه دوم

ایشان تقاضا کرده زمین من را پس بدهید و ظاهر مالی مسئله را هم حضرت حفظ کرده است. بله، بنده هم مثل شما معتقد هستم مآل پشت سر آن مسئله ی ولایت امیر المؤمنین علیه السّلام است، ولی حضرت برای این که همه ی افکار عمومی اصل مسئله را متوجّه شوند، حتی طرفداران حکومت. حضرت می فرماید: باغ ما را بدهید هزینه ی زندگی فرزندان من، حسنین من است. حضرت مسئله را مالی مطرح می کند، هر جای دنیا، هر کسی قدری دین دار باشد -خیلی هم دین دار نه- وقتی به او بگویند در این مسئله روایتی است که حقّ شما سلب می شود، طبیعتاً باید بپذیرد.

به هر کدام از ما بگویند شما استثنائاً از این حق محروم هستید، چه می فرمایید؟ می گوییم چرا؟ می گویند امام صادق فرموده است. ما هم می پذیریم، دعوا نمی کنیم. قهر کردن یعنی نپذیرفتن، یعنی برای این که مالی، باغی که برای من نیست، دستور پیغمبر هم روی آن است من نپذیرم، نستجیر بالله این یعنی چشم داشت به اموال مردم. این یک طرف قضیّه است که برای غیر شیعه این هم قابل تحمّل نیست، چون زهرای اطهر سلام الله علیها از اصحاب پیغمبر صلّی الله علیه و آله است.

آن طرف قضیّه هم این است که حضرت زهرا این روایت را روایت نمی دانست که قهر کرده، یعنی غصب کردید به دروغ هم یک روایت به پیغمبر نسبت می دهید که این غصب را تئوریزه کنید. هم غاصب هستید هم دروغگو هستید. برای همین قهر کردند. ما هر چه این را مؤدّبانه، به صورت محترمانه مطرح کنیم مسئله خیلی… اصلاً همین مشکی که شما به تن کرده اید تنش زا است، برای چه

ص: 3

مشکی به تن کرده اید؟ اگر مسئله این قدر مهم نیست از آن دست برداریم. باور کنید اگر فقط بیت رهبری مراسم فاطمیّه نگیرد عربستان حاضر است خیلی عقب نشینی کند، فقط با همین. نه همه ی مراسم ها را تعطیل کنید، بگویید بیت مراسم نگیرد، چون این جا خیلی حسّاس است. چرا شما از این مسئله دست برنمی دارید با این که اهل وحدت هم هستید؟

بعدی حفاظت کند. برای همین است که اهمّیّت دارد، نمی شود از آن دست برداشت.

عرض کردم ما 17، 18 سالی است در بحث غدیر کار می کنیم، بحث های غدیری مفصّل است، ما سال اخیر در یک جایی یک بحث غدیر شروع کردیم 16، 17 جلسه است هنوز از سند بیرون نرفته ایم وارد متن شویم. بحث که این طور طول می کشد می گویند بحث ها اختلافی است. نمی گویم ما آن جا جواب نداریم بدهیم، الحمدلله حرف برای گفتن داریم، بزرگان برای ما خیلی حرف ها به یادگار گذاشته اند. امّا مسئله ی حضرت زهرا سلام الله علیها خیلی زود جواب می دهد. من هرگز ندیدم عالم غیر شیعی در بحث حدیث ثقلین، حدیث غدیر، حدیث منزلت از حالت خود بیرون بیاید و فحاشی کند. امّا در مسئله ی حضرت زهرا سلام الله علیها این حالت وجود دارد.

چرا خدا در قرآن ناسزا به حضرت مریم را نقل کرده است؟ «ما کانَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوْءٍ وَ ما کانَتْ أُمُّکِ بَغِیًّا».(1) نه پدر تو این کار را انجام می داد نه مادر تو – نستجیر بالله- اهل فحشا بود. چرا قرآن این را می گوید؟ «لَقَدْ جِئْتِ شَیْئاً فَرِیًّا»،(2) – نستجیر بالله- به خود او نسبت دادند. آخوندهای یهودی برای خودشان دکّان درست کرده بودند، اگر بحث بود این ها در بحث کم نمی آوردند. ولی حضرت مریم یک اعجازی، یک آیتی آورد، طفل در گهواره سخن می گفت، آن ها دیگر برهان نداشتند پاسخ بدهند. وقتی برهان نداشتند باید ناسزا بگویند. قرآن هم ناسزای آن ها را نقل کرده، این علامت بیچارگی است. علامت ضربه ای است که خورده است، صدای فریاد از روی درد است که این طور ناسزا می گوید و کار تمام است.

حضرت زهرا سلام الله علیها دقیقاً مسئله همین طور است. شما در بحث غدیر هر چه طولانی بحث کنید طرف مقابل دشنام نمی دهد، شما یک چیزی می گویید او هم یک چیزی جواب می دهد، باز شما پاسخ می دهید. کسی اهل انصاف باشد چه بسا متوجّه می شود حق با چه کسی است، ولی او خود را به زحمت نمی اندازد. ولی مسئله ی حضرت زهرا سلام الله علیها این طور نیست، چون ما مسئله را تصویر کرده ایم یا یک طرف دنبال اموال بیت المال است، چشم به اموال مردم دارد، یا یک طرف دروغ و غصب مرتکب شده است. اگر طرف دوم را بخواهد بگوید شما مثلاً یک ملک وقفی 20 متری در کرج داشته باشید، آیا به غاصب کذّاب تولیت وقف یا امانت می دهید که به حکومت اسلامی بدهد؟ یک جای خیلی بی اهمّیّت را دست او می سپارید؟ این کار را انجام نمی دهید.

او می بیند اگر بخواهد این را بپذیرد خیلی اوضاع خراب است، می آید به حضرت زهرا سلام الله علیها دشنام می دهد، چون برهان ندارد، گرفتار است. این که می گوید به خانه ی حضرت زهرا سلام الله علیها ریختند که اموال مردم را بگیرند و پس بدهند این دشنام صریح است، باید چه بگویند؟ این همان «لَقَدْ جِئْتِ شَیْئاً فَرِیًّا» است که یک ناصبی می گوید، قرآن هم می فرماید: «وَ بِکُفْرِهِمْ وَ قَوْلِهِمْ عَلی مَرْیَمَ بُهْتاناً عَظیماً».(1) ما هم این جا می گوییم «وَ بِکُفْرِهِمْ وَ قَوْلِهِمْ عَلی فاطمه بُهْتاناً عَظیماً». جز ناصبی این حرف را نمی گوید، نواصب این طور می گویند، ابن تیمیه می گوید.

عبد العزیز دهلوی یک جمله ای می گوید، این را جزء فضائل آورده است، این خیلی عجیب است. این نشان می دهد شما نگاه نکنید

ص: 6

رسانه ی دشمن به اسم فضیلت صحبت می کند، ببینید چه می گوید. به عنوان فضائل خلفا عبد العزیز دهلوی می گوید، پدر و پسر، اسم پدر او هم شاه ولی الله دهلوی است، خیلی در شیعه کشی هندوستان و عراق نقش داشته است. در فضائل خلیفه می گوید: او این قدر شجاع بود… این را حافظ ابراهیم به شعر تبدیل کرده است: «وَ قَولَهٌ لِعَلِی قَالَهَا عُمَر»، این را به شعر درآورده است. می گوید: این قدر مرد بود که توانست برود و بگوید. چرا؟ می گوید: چون وقتی دید – نستجیر بالله- اراذل و اوباش در خانه ی فساد جمع شده اند…

این را همه نمی گویند، بقیّه انکار می کنند، کسی که می بیند نمی شود موضوع را انکار کرد وارد فضای فحاشی می شود. این آثار الآن موجود است، این که خاندان عبقات در مجموع بیش از 100 جلد کتاب در ردّ حرف های عبد العزیز دهلوی نوشته اند به خاطر توهین هایی است که کرده و اثری که در شیعه کشی در هند داشته است. ما متأسّفانه آثار این خانواده را هنوز چاپ نکرده ایم، زحمت را او کشیده ما هنوز صلاح ندانسته ایم این آثار را چاپ کنیم. بعضی جاها ولیّ فقیه 15 سال پیش 100 میلیون کمک کرده است، بودجه هم وجود دارد، علاقه وجود ندارد.

ولایت امیر المؤمنین علیه السّلام بین ما غریب است، هنوز غدیر نشده ما روزشمار عاشورا می زنیم. غدیر برای ما مهم نیست که برای دنیا مهم نیست. شأن جلسه نیست من حرف عادی بگویم، ولی عرض می کنم. یک جایی معطّل شدم به جلسه دیر رسیدم، سر کوچه یک صف طولانی بود که آجیل بخرند. گفتم پیشواز یک ماهه؟ آجیل برای کجا؟ لابد برای نوروز است. ما یک

ص: 7

دهم این چیزی که برای نوروز آماده می شویم برای غدیر ابداً مهیّا نمی شویم. غدیر برای ما مهم نیست که برای عالم مهم نیست، ولی برای حضرت زهرا سلام الله علیها مهم است. خود را و فرزندان خود را فدای امیر المؤمنین علیه السّلام می کند، برای او مهم بود. ما که می گویم بزرگان را عرض نمی کنم، خود من خیلی کم کار هستم.

موضوع قیام زهرای اطهر سلام الله علیها به گونه ای است که این ها را دچار تناقض می کند. من یک نمونه از این تناقض را باز می کنم شما ببینید. همین فحاشی علامت بی دلیل بودن، گرفتار بودن است، وسط اقیانوس از درخت بالا رفتن است. کسانی که می گویند ابداً کسی حق ندارد به یار پیغمبر که او را یک ثانیه دیده یا یک بار دست او به پیغمبر خورده یا نابینا بوده از کنار پیغمبر یک مرتبه عبور کرده، اگر کسی به این شخص بگوید شجاع نیست باید او را زد. سیوطی یک ماجرایی نقل می کند، من برای این که بگویم چقدر تفاوت رفتار وجود دارد، چرا باید با فاطمه ی زهرا سلام الله علیها این قدر متفاوت رفتار شود، چرا باید به او جسارت شود، این را می گویم. اوصاف خاصّه ی او را کنار بگذارید، صحابی پیغمبر صلّی الله علیه و آله که هست.

بعضی احکام مختصّ بانوان است، بعضی احکام مختصّ آقایان است. مثلاً شهادت زن نصف مرد است، یعنی اگر در یک مسئله ای یک مرد بخواهد شهادت بدهد نیاید در بعضی مسائل فقه این طور است که دو نفر زن باید بیایند شهادت بدهند. یک نفر سؤال کند زن خاصّی منظور است یا همه ی زن ها؟ پاسخ این است که

ص: 8

همه ی زن ها. طرف دارد فقه می نویسد، می گوید شهادت هر زنی نصف مرد است -من جزئیّات مسئله ی فقهی را نمی خواهم بگویم- حتّی اگر عایشه باشد. این یعنی چه؟ یعنی عایشه برترین زن است، ولو او هم باشد این حکم شرع است. شما توهین برداشت می کنید؟ اتّفاقاً بوی فضیلت می دهد، می گوید برای هر زنی این حکم وجود دارد، حتّی اگر عایشه امّ المؤمنین باشد. این توهین نیست، این فضیلت است، به عنوان برترین زن. سیوطی می گوید: باید دهان این فرد را شکست که این طور اسم عایشه را می برد.

خانه ی علیّ بن ابی طالب و فاطمه ی زهرا علیهما السّلام خانه ی اوباش است چطور؟ چرا متفاوت رفتار می کنی؟ چرا باید گریه ی حضرت زهرا سلام الله علیها تحمّل نشود؟ مثلاً ایشان در یک گوشه ای گریه می کرد چه بود که با آن مخالفت می شد؟ چرا وقتی او از دنیا می رود در روایات معتبر آمده که هم عایشه ابراز شادی می کند هم تابوت او را تمسخر می کند؟ این فقط در منابع ما نیست. با شما چه کار کرده بود؟ چرا شما واکنش غیر از آنچه که نشان می دهید دارید؟ شما یک نمایی دارید، بحث های علمی، اصحاب پیغمبر عزیز هستند، اصلاً به ما اعتراض می کنید که چرا به همه ی اصحاب پیغمبر احترام نمی گذارید، حتّی آن هایی که یک ثانیه پیامبر را دیدند؟

عبد الله بن مبارک که از ائمّه ی حدیث و تابعین است می گوید عمر بن عبد العزیز خیلی عادل است، در حدّ عمر ثانی است یا «خَامِسُ خلفاء الرّاشدین» است، این طور می گویند. ایشان برتر است یا معاویه؟ می دانید معاویه جزء اصحاب برجسته نیست، بعد از فتح مکّه و مجبور شدن مسلمان شد.

ص: 9

از او سؤال می کنند، می خواهم ببینید چرا عرض می کنم این ها دچار تناقض می شوند. می گوید: عمر بن عبد العزیز؟! از نظر آقایان می گویند عادل است و مهدی این امّت است. می گوید: خیلی ناراحت شدم، این چه مثالی است که زدی؟ «الغُبَارُ»،(1) غباری که «الَّذِی دَخَلَ أنف فرس مُعَاوِیَه»، غباری که داخل بینی اسب معاویه است از صد نفر مثل عمر بن عبد العزیز برتر است، یار پیغمبر را با کسی مقایسه نکنید. فاطمه ی زهرا سلام الله علیها با آن همه اوصاف جلیله را کنار بگذارید، صحابه که هست، خانه ی او خانه ی اوباش است؟! خانه ی او محلّ…

ابن تیمیه امام عربستانی ها است، خانه ی فاطمه ی زهرا سلام الله علیها محلّ اموال مردم است که حبس شده است؟! چرا این جا از آن ادعاها خارج می شوید؟ «بِکُفْرِهِمْ وَ قَوْلِهِمْ عَلی فاطمه بُهْتاناً عَظیماً». چیزی ندارند بگویند، کاری که زهرای اطهر کرده آبرویی باقی نگذاشته است. شما هر چه سعی کنید موضوع را خوب جلوه بدهید اصل موضوع را نمی توانید حذف کنید.

بعضی اقل هستند یا اکثر هستند، خدا ما را إن شاء الله نجات بدهد، در مهمانی ثروتمندان شرکت می کنند، در مجالس آن ها سکّه سر داماد می ریزند. خدا إن شاء الله آن مسئولینی که آبروی تشیّع را می برند، دست آن ها در جیب بیت المال است، برای منافع شخصی، باندی، از دین خرج می کنند با قاتل حضرت زهرا سلام الله علیها محشور کند. آن هایی که خدمت دارند، نام و نشان دارند یا بی نام و نشان هستند اخلاص دارند، برای حفظ تشیّع، برای حق، در هر حزب و باندی هستند برای حق کار می کنند، خدا آن ها را با یاوران امیر المؤمنین علیه السّلام محشور کند.

هارون کسی نیست که سکّه سر داماد خود بریزد، هارون این قدر فتوحات دارد ده ها رساله ی دکتری در مورد شخصیّت او داریم. این را رهبر انقلاب حفظه الله هم فرموده اند. وقتی جعفر برمکی می آید که داماد هارون شود یک قوطی هایی از فلز درست می کنند، منتها سبک، چون سنگین باشد بزنند سر مردم می شکند. داخل این ها کاغذ می گذارند روی سر داماد می ریزند، مردم که برمی دارند داخل آن مثلاً نوشته خراج شهر فلان به مدّت دو سال. سکّه سر داماد خود نمی ریخت، استانداری فلان جا، انحصار واردات فلان، از این چیزهایی که الآن به هم می دهند آن هایی که ژن شان خوب است! او هم روی سر داماد می ریخت. یک سال به حج می رفت یک سال به فتوحات سر می زد، در زمان او بنی عبّاس در اوج شوکت و قدرت است و موسی بن جعفر سلام الله علیه در اوج خفقان است.

بحث چه بود؟ بحث این بود که ما از مسئله ی حضرت زهرا سلام الله علیها برای وحدت عقب نشینی کنیم یا

ص: 11

نکنیم؟ البتّه وحدت را باید بعداً توضیح بدهیم، ما قطعاً طرفدار وحدت هستیم. ولی گاهی بعضی فتنه گرها به اسم وحدت می خواهند بقیّه را خراب کنند، یعنی یک تفسیری می گویند که صاحب آن کسی که می گوید وحدت، از آن راضی نیست. در حدّ این که در تهران جاهایی داریم یک کاغذ تسلیت اجازه نمی دهند بزنید. کسی که وحدت می گوید مراسم فاطمیّه دارد، بفهمم او چه می گوید، او هم وحدت می گوید هم فاطمیّه می گیرد، او یک تقریری دارد که هم وحدت را قبول دارد هم نمی تواند دست از فاطمیّه بردارد.

قدرت و شوکت هارون این طور بود، بسیار فرد عجیبی بود. آمد برای خود مشروعیّت کسب کند این همه ثروت را مردم می دیدند، تقریباً عمده ی جهان آن روز دست هارون است. اهل بیت به مردم می گفتند – پیغام می رسید- این شخص این همه پول دارد زمین ما را غصب کرده است. این خیلی بد است. می گویند تو هزاران میلیارد داری این پول کم من را… درست است که فدک اهمّیّت دارد، به نسبت جهان اسلام که چیزی نبود. خیلی هم به دل مردم می نشیند، می گویند پیغمبر چقدر مظلوم است یک تکّه باغ را از فرزندان او گرفته اند، به مروان داد، به دیگری داد، این باغ را هم می داد. اصلاً برای این ها هم نیست این ها می گویند برای ما است، شما که این همه در اختیار دارید باغ را بدهید. هارون هم دید بد است در رسانه و افکار عمومی این طور می گویند.

در دیداری که با موسی بن جعفر در مدینه داشت گفت ما این فدک شما را بدهیم خلاص شویم، محلّ فدک را مشخّص کنید تقدیم شما کنیم. همه این

ص: 12

قسمت را می دانید، حضرت فرمودند: نمی توانی بدهی. گفت: چرا نمی دهم؟ می دهم، حرفی بزنم روی حرف خود می مانم. فرمود: نمی توانی بدهی برای این که همه ی حکومت تو فدک است. فدک نماد غصب و کذب است. نکته این جا است هارون کنار قبر پیغمبر سلام الله علیه آمد، گفت: یا رسول الله ببین پسر تو دارد فتنه گری می کند وحدت جامعه ی اسلامی را به هم می زند.

هم در جامعه ی بنی عبّاس فتنه کرد، حقیقتاً جامعه ی بنی عبّاس را به هم ریخت، حقیقتاً شکاف ایجاد کرد، شقاق ایجاد کرد. اگر ملاک هارون باشد هیچ فتنه ای مثل حضرت موسی بن جعفر برای او نبود، واقعاً همین طور است. رأس فتنه خود هارون بود، حضرت عقب نشینی نکرد.

بقیّه ی ائمّه هم همین طور هستند. من دوست دارم این چند جمله را عرض کنم، آن چیزی که خیلی ما امروز احساس نیاز می کنیم، بنده سال گذشته هم با یک تعبیر دیگری با عنوان نبود بنی هاشم عرض کردم، این مسئله را مفصّل می شود بحث کرد. چه شد که علم داری دست حضرت زهرا سلام الله علیها افتاد؟ در این زمان حضرت زهرا جلودار و امام است، نه امیر المؤمنین علیه السّلام. من چند مورد را سریع بگویم. همه ی نقل ها به جز یک نقل این است که خلیفه ی دوم برای آتش زدن خانه ی امیر المؤمنین و حضرت زهرا، حضرت زهرا را تهدید کرده است. هر جا را ببینید جز یک جا این است که می رود به حضرت زهرا می گوید: به خدا محبوب ترین فرد در این جامعه بعد از پدرتان شما هستید، «وَ اللَّهِ مَا مِنْ أَحَدٍ أَحَبَّ إِلَیْنَا مِنْ أَبِیکِ وَ مَا مِنْ أَحَدٍ أَحَبَّ إِلَیْنَا بَعْدَ أَبِیکِ مِنْکِ»،(1) ولی من خانه را روی سر شما آتش می زنم اگر علی و زبیر بیعت نکنند.

اگر علی و زبیر بیعت نمی کنند برو به خود آن ها بگو، برای چه به حضرت زهرا می گویی؟ حضرت زهرا در این موضوع چه نقشی دارد که او را تهدید می کنی؟ برو به علی و زبیر بگو، به آن هایی که متخلّف از بیعت تو هستند بگو. این

ص: 14

را در ذهن داشته باشید حضرت زهرا تهدید می شود، در عمده ی نقل ها این طور است. مادامی که زهرای اطهر سلام الله علیها زنده است امیر المؤمنین علیه السّلام بیعت نمی کند، نقل صحیح بخاری این است بعد از زهرای اطهر امیر المؤمنین بیعت کرد. یعنی مانع بیعت، علی علیه السّلام نبود، مانع بیعت که بود؟ فاطمه ی زهرا سلام الله علیها بود. این دو مورد.

رسول خدا صلّی الله علیه و آله دو مرتبه در طول عمر شریف خود به امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: «انْفُذْ لِمَا أَمَرَتْکَ بِهِ فَاطِمَهُ»،(1) یکی موقع وصیّت است. دست حضرت زهرا سلام الله علیها را در دست امیر المؤمنین قرار داد، فرمود: «هَذِهِ وَدِیعَهُ اللَّهِ وَ وَدِیعَهُ رَسُولِهِ»،(2) این امانت خدا و رسول است، امانت خدا است یعنی برای منِ پیغمبر هم امانت خدا است، باید حواس خود را جمع کنم. «فَاحْفَظِ اللَّهَ وَ احْفَظْنِی فِیهَا»، مراقب او باش. بعد فرمود: «انْفُذْ لِمَا أَمَرَتْکَ بِهِ فَاطِمَهُ»، از دستورات فاطمه اطاعت کن. امیر المؤمنین هم شوهر است و هم امام است.

این را چند مرتبه از من شنیده اید، چون یاد بعضی از مسئولین می افتم که پشت به امام می کنند عقب نشینی می کنند خیلی منزجر می شوم. عموی پیغمبر آمد نگاه کرد، به امیر المؤمنین گفت: من بنی هاشمی ها را می شناسم، این چهره ای که من از فاطمه دیدم دیگر چیزی نمی ماند، فرصت را غنیمت بشمار، حیف است در جامعه ی اسلامی اختلاف و دعوا و درگیری باشد. گاهی بعضی افراد خیلی اخلاقی رفتار می کنند که روح دین را از بین ببرند. وقتی عثمان نماز شکسته در سفر را تمام خواند پیش بعضی عرفا آمدند، گفتند: نماز شکسته را تمام

ص: 15

خواند، آن ها گفتند: از مسائل دنیا برای ما نگویید، اختلاف افکنی نکنید. نماز را خراب کردند. اخلاقی که برای حفظ شخصیّت، صاحب اخلاق دین را زیر پا می گذارد چه اخلاقی است؟ روح شهوت پرستی است، این اخلاق نیست. به اسم اخلاق، ظاهر اخلاق است ولی می خواهد دین را خراب کند.

گفت: دعوا بد است، زشت است، مردم چه می گویند، می گویند پدر زن و داماد پیامبر دعوا کردند. یک تشییع جنازه ی بزرگ، یک مکان خوب بگیرید، همه بیایند شرکت کنند، همه در ثواب آن شریک باشند.

سوم توان جسمی ایشان این قدر اواخر تحلیل رفته بود سر مبارک خود را نمی توانست تکان بدهد. به خادم خود اشاره کردند: «حَوِّلنَ وَجهی»،(1) سر من را برگردانید. یعنی این رو روی بهشت است، این پنجره ی بهشت است، این را به سمت دشمن علی نمی کنم.

کسی که مقابل ایستاده، کسی که درگیری اصلی را ایجاد کرده حضرت زهرا سلام الله علیها است. به ذهن می رسد کأنّ حضرت زهرا امام است. بنده یک تحلیلی از این موضوع داشتم، بعد یک روایتی از صدیقه ی طاهره دیدم همان تحلیلی که به ذهن من رسیده بود خود حضرت فرموده بود. به جای این که تحلیل خود را بگویم عین روایت حضرت زهرا سلام الله علیها را عرض می کنم. روایت را مختصر می کنم.

وقتی پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله از دنیا رفتند «کَانَتْ فَاطِمَهُ تَأْتِی قُبُورَ الشُّهَدَاءِ»،(2) زهرای اطهر سلام الله علیها دائماً به زیارت قبور شهدای احد می رفت. «وَ تَأْتِی قَبْرَ حَمْزَه»، سر قبر حمزه ی سیّد الشّهداء می رفت، دائماً، «کَانَت… تَأتی». «وَ تَبْکِی هُنَاک»، و آن جا گریه می کرد. بعد سؤال می کردند چرا می فرمود فراق پدر؟ مدام به ما می گویند بیت الأحزان سیاسی بود، خود روایت می گوید بیت الأحزان چه بود. بی بی اگر برای فراق پدر می خواهید گریه کنید از خانه ی شما تا مسجد پیغمبر، محلّ قبر مطهّر رسول خدا راه زیادی نیست، به آن جا بروید گریه کنید اگر برای پدر شما است، چرا سر قبر حمزه ی سیّد الشّهداء و شهدای احد می روید؟ دور است. صدیقه ی طاهره قبل از هجوم باردار است، بعد از هجوم جانباز است، شرایط سخت است، چرا به آن جا می روید؟ آن جا سقف ندارد، زیر تیغ آفتاب است، به

ص: 17

مسجد پیغمبر صلّی الله علیه و آله تشریف ببرید. چرا حضرت به آن جا می رود؟

حضرت می خواهند بگویند اگر این شهدا بودند وضع این طور نمی شد، اگر حمزه بود وضع این طور نمی شد. جای خالی حمزه را حس کنم، برای همین برای فراق پدر بالای سر حمزه می آیم گریه می کنم. همان که امیر المؤمنین علیه السّلام هم فرمود اگر حمزه عموی من یا برادر من جعفر بودند من این طور غریب نمی شدم.

بالاخره امام حسین علیه السّلام در کربلا 70 تا 100 یار بیشتر ندارد، ولی تا زمانی که این ها هستند نوبت به بچّه ها ی اهل بیت نمی رسد، نوبت به علیّ اکبر سلام الله علیه نمی رسد، ابداً نوبت به زینب کبری نمی رسد. امیر المؤمنین علیه السّلام آن قدر یار ندارد که فاطمه ی زهرا باید به میدان بیاید، جای خالی حمزه کاملاً حس می شود. جعفر هم که دورتر بود در جنگ موته شهید شده بود. راوی می گوید: گفتم بی بی اگر پیغمبر امامت امیر المؤمنین را فرموده بود که شما می فرمایید فرموده… حضرت زهرا سلام الله علیها قسم خورد که فرموده، فرمود: به خدا سوگند از پدرم در مورد امیر المؤمنین شنیدم که «وَ هُوَ الْإِمَامُ بَعْدِی»، امام بعد از من علیّ بن ابی طالب است.

همین سؤال ما، از حضرت زهرا سلام الله علیها سؤال کرد، هزار و 50 سال پیش در کتاب خزّاز قمی آمده، شاگرد شیخ صدوق است. می گوید گفت: بی بی چرا خود علیّ بن ابی طالب به میدان نیامد از خود دفاع کند؟ چرا علم داری با شما شده است؟ یک جوابی داد که این روایت را… یک روایتی از پیغمبر صلّی الله علیه و آله خواند که شما می بینید زهرای

ص: 18

اطهر سلام الله علیها با تمام وجود به آن عمل کرده است. سؤال راوی این بود، گفت: چرا علی به میدان نیامد از خود دفاع کند، کنار کشید؟ چرا شما جلوداری می کنید؟ فرمود: از پدرم شنیدم «مَثَلُ عَلِیٍّ کَمَثَلِ الْکَعْبَهِ»، اگر من علمداری می کنم چون پیغمبر فرمود باید دور علی بگردم، تا من هستم نمی گذارم علی جلو بیاید. اگر هیچ کس نباشد یک فاطمه ای هست که از او حفاظت کند.

این علم داری علامت علوّ صدیقه ی طاهره نیست، این علم داری علامت فدایی بودن او است. آن کسی که با عالم اگر می خواست صحبت کند، انبیا و ملائکه ی خدا باید آرزو می کردند با او صحبت کنند، بین نامحرم ها رفت از امیر المؤمنین دفاع کند.

ص: 19