طلوع خورشید

ص: 2

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

ص: 3

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

اللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ

الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلى

آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَ فی کُلِّ

ساعَةٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ قائِدا وَ

ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ

أَرْضَک َطَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً

ص: 4

حضرت مهدي علیه السلام دوازدهمین و آخرین امام از سلاله پاک ولایت و امامت است ، ولادت با سعادت آن حضرت در طلوع فجر نیمه شعبان سال 255 ه-. ق در سامرا به وقوع پیوست . پدرگرامی اش امام حسن عسگرى علیه السلام و مادر عزیزش حضرت نرجس علیها السلام می باشد .

ص: 5

نرجس علیها السلام خوابیدم و پیوسته مراقب او بودم.

او آرام خوابیده بود و من در حیرت بودم ، در شب زودتر برای خواندن نماز شب برخاستم، چون به نماز وتررسیدم، حضرت نرجس علیها السلام از خواب برخاست و وضو گرفت و مشغول خواندن نماز شب شد ، به آسمان نگاه کردم، فجر کاذب دمیده بود و صبح صادق نزدیک بود. چیزی نمانده بود که شک در دام پدید آید، ناگاه امام حسن عسگرى علیه السلام داخل حجره خودصدا زدند:عمه جان! شک مكن، وعده ای را که دادم نزدیک است. در این هنگام آثار درد زایمان در حضرت نرجس خاتون علیها السلام پدیدارشد، من نام خداوند را برای خواندم. حضرت صدا زدند: برای او سورۂ قدر بخوان ، من شروع به خواندن سوره قدر کردم و شنیدم که آن کودک از درون شکم مادر با من همراهی نمود و برمن سلام کرد، من ترسیدم. صدای امام حسن عسگری علیه السلام بلند شد که ، عمه جان! از قدرت خداوند شگفت زده نشو، خداوند ما را در کودکی به حكمت گویا

ص: 8

می گرداند و در بزرگسالی حجت خود در روی زمین قرار می دهد . کلام حضرت که به پایان رسید ، حضرت نرجس علیها السلام از ديده من غایب شد ، با شتاب بسوی امام رفتم، حضرت فرمودند : بازگرد ، او را خواهی یافت ، چون بازگشتم در حضرت نرجس علیه السلام نوری مشاهده کردم که چشمم را خیره کرد و حضرت صاحب الزمان علیه السلام را دیدم که رو به قبله به سجده افتادند و برزانو نشستند وانگشتان سبابه خود را بلند کردند و گفتند :

اشْهَدَانِ لااِلَه الاّاللَّهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيكَ

وَأَنَّ جَدِّي رَسُولَ اَللَّهِ (صلى الله عليه و آله)

وان ابي اميرَالمُومِنِينَ (عليه السلام)

وَصِيُّ رَسُولِ اَللَّهِ .

ص: 9

وبعد نام یک یک ائمه «علیهم السلام» را بردند تا به نام خودشان رسیدند و فرمودند :

اَللَّهُمَّ أَنْجِزِلِي وَعْدى وَ أَتْمِمْ لِي أَمْرِي وَ ثَبِّتْ وَ طايَ وامِلاءُ الْأَرْضِ بِي عَدْلاً وقِسْطاً

بار خدایا ! به وعده ای که به من فرموده ای وفا کن و امرامامت مرا کامل کن و قدرت انتقام از دشمنانت را به من عنایت کن و زمین را به وسیله من از عدل و داد پر کن .

حضرت امام حسن عسگرى عليه السلام صدا زدند: عمه جان! | فرزندم را بیاور، من نوزاد را گرفتم و دیدم بر بازوی دست راستش نوشته شده:

جَاءَ اَلْحَقُّ وَزَهَقَ اَلْبَاطِلُ اَنَّ اَلْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقاً

اسری-81

حق آمد و باطل نابود گردید و يقينا باطل نابود شدنی است.

ص: 10

چون نوزاد را به نزد امام حسن عسگری عليه السلام بردم، اورا روی دست گرفت و فرمود: فرزندم ! به قدرت الهی سخن بگو، پس حضرت مهدي عليه السلام فرمودند:

أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ اَلشَّيْطَانِ اَلرَّجِيمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ وَنُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَنُرِیَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا کَانُوا یَحْذَرُونَ .فصص/5

ماراده کردیم بر مستضعفان زمین منت گذاریم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم و حکومتشان را در زمین پابرجا سازیم و به فرعون و هامان و لشکریانشان ، آنچه را از آنها (بنی اسرائیل) بیم داشتند، نشان دهیم.(1)

ص: 11

من در آن روز سیزده سال داشتم ، مجلس عقد باشکوهی ترتیب داده بود، سیصد نفر از رهبانان و قسيسين نصاری از فرزندان حواريين حضرت عیسی عليه السلام حضور داشتند ، هفتصد نفر از اعیان و اشراف و چهار هزار نفر از أمراء وفرماندگان وسران لشگر و بزرگان مملکت بودند.تختی برای نشستن ما ترتیب داده بود که با انواع جواهرات مزین بود ولی هنگامی که پسر عمویم روی تخت ، کنارمن نشست و أسقفها می خواستند مراسم عقد را برگزار کنند، ناگهان زلزله ای شد که صلیبها به روی زمین افتادند و پایه های تخت شکست و پسرعمویم بی هوش روی زمین افتاد. بعد ازین قضيه دوباره مجلس عقد را برقرار کردند ولی بازهم مجلس به سرنوشت اول مبتلاشد. من همان شب در خواب دیدم که حضرت عيسى عليه السلام و شمعون وصی او و جمعی از حواريين حضرت عيسى عليه السلام در قصر جدم (قيصر روم) اجتماع کرده اند و به جای تخت او منبری از

ص: 13

نور گذاشته اند و مثل اینکه منتظرند.

چیزی نگذشت که دیدم حضرت محمد صلی اله علیه و آله ودامادش حضرت على عليه السلام وجمعی از فرزندانش وارد قصرشدند، حضرت عیسی عليه السلام از آنها استقبال کرد وباحضرت محمد صلی اله علیه و آله معانقه نمود، پس از چند لحظه حضرت محمد صلی اله علیه و آله روبه حضرت عیسی عليه السلام کردند و فرمودند :

ياروح الله من به خواستگاری دخترشما (اشاره به من) برای فرزندم (اشاره به امام حسن عسگرى عليه السلام) آمده ام . حضرت عيسى عليه السلام روبه شمعون کرد و فرمود: سعادت و شرافت به سوی تو آمده، با این وصلت باشكوه موافقت کن، او هم گفت: موافقم، حضرت محمد صلی اله علیه و آله خطبه عقدراخواند و مرا برای فرزندش تزویج کرد.

یک شب در عالم خواب امام حسن عسگرى عليه السلام فرمود:

فلان روز پدر بزرگت قيصر، لشگری به جنگ مسلمانان میفرستد ، تو هم بطور ناشناس در لباس خدمتکاران همراه عده ای از کنیزان از فلان راه به آنها ملحق شو .

ص: 14

من اینکار را کردم. پیش قراولان اسلام مطلع شدندومارااسیرکرده و آوردند.

در ادامه سخن بشر بن سلیمان میگوید:اورابه سامراخدمت امام هادي عليه السلام بردم،حضرت به او فرمودند : آیابه تو ده هزاردرهم بدهم يامژده حسرت انگیزی را به تو بگویم؟

عرض کرد: مژده بدهید. حضرت هادی عليه السلام فرمود: به تو مژده می دهم، به زودی فرزندی خواهی داشت که شرق وغرب عالم رامالک شده و دنیاراراز عدل و داد میکندبعداز آنکه دنیا پرازظلم شده باشد. عرض کرد:

این فرزنداز کدام شوهر خواهد بود؟! حضرت هادي عليه السلام به حضرت حکیمه فرمودند: خواهرم اورا به خانه برده و مسائل و احکام اسلام را به او تعليم بده.اوهمسر فرزندم حسن عليه السلام مادرقائم آل محمد عليه السلام است.(1)

ص: 15

باسیری گذرا درکتب مقدسه ادیان و مذاهب مختلف جهان، به این مطلب پی می بریم که اعتقاد به ظهور مصلحی که در آخرالزمان ظهور کرده، یک اعتقاد جهانی است و نوید ظهور آن حضرت در همه کتابهای آسمانی یافت می شود که در اینجا به چند نمونه کوتاه اشاره میکنیم.

ص: 16

امام حسين عليه السلام می فرمایند:

«برای او غیبتی است که گروه هایی در آن موقع از دین بر می گردند و گروه های دیگر برآئین خود استوار می مانند و دراین راه آزارها می بینند، به آنها گفته می شود: اگر راست می گوئید، این وعده کی واقع خواهد شد، آنان که براین آزارها و تكذيب ها صبركنند همانند کسانی هستند که شمشیر بدست گرفته و در پیشاپیش رسول اکرم صلی الله علیه و آله جهاد میکند.»(1)

امام سجاد عليه السلام می فرمایند:

«کسی که در زمان غیبت قائم عليه السلام برموالات و دوستی ما ثابت قدم بماند، خداوند به او پاداش هزار شهید از شهدای بدرعطا می فرماید.»(2)

امام محمدباقرعليه السلام می فرمایند:

«گویی اصحاب حضرت قائم عليه السلام را با چشم خود می بینم که شرق و غرب جهان را تحت سیطره خود درآورده اند و در روی زمین چیزی نیست جز اینکه از آنها فرمان می برد، حتی درندگان زمین و پرندگان آسمان و هر چیزی در جهان رضایت آنها راجستجو می کند و قطعات زمین به یکدیگر مباهات کرده و می گویند: امروز یکی از یاران حضرت قائم عليه السلام برفراز من قدم نهاد.»(3)

ص: 21

امام جعفرصادق عليه السلام می فرمایند:

«خداوند در میان این امت مردی از خاندان من ظاهرمیکند که او از من و من از اویم، خداوند بركات آسمان و زمین را به سبب او خارج می سازد. آسمان بارانش را فرو می ریزد، زمین دانه اش را بیرون می فرستد و از حيوانات وحشی و درنده آسیبی نرسد.»(1)

امام موسی بن جعفر عليه السلام می فرمایند:

«شخص او از دیدگان ناپدید می شود ولی یاد او هرگز از خاطره مؤمنان فراموش نمی شود، او دوازدهمین ماست که خداوند هر مشکلی را برای او آسان سازد و هرسختی را برای او هموار نماید، گنج های زمین را برای او ظاهر کند و راه های دور را برای او نزدیک نماید و ستمکاران را به دست او نابود سازد.»(2)

امام علی بن موسی الرضا عليه السلام می فرمایند:

«هنگامیکه اوظاهرشود، زمین به نور پروردگارش نورانی گردد، ترازوی عدالت را در میان مردم قرار دهد، دیگر احدی بر دیگری ستم نمی کند، برای او منادی غیبی از آسمان ندا می کند و همه مردم روی زمین آن ندا را می شنوند که آنها را به سوی او دعوت میکندو می گوید: آگاه باشید که حجت خدا در کنار خانه خدا ظاهرشده است، از او پیروی کنید که حق با اوست و در دست اوست.»(3)

ص: 22

امام جواد عليه السلام می فرمایند:

«برترین اعمال شیعیان، انتظار فرج است و کسی که این امر را بشناسد، به وسيله انتظار فرج حضرت مهدي عليه السلام برای او گشایش حاصل می شود.»(1)

امام هادی عليه السلام می فرمایند:

«اوست کسی که کلمه أمت را یک جا جمع می کند ( وحدت کلمه ایجاد می کند) و نعمت های الهی را کامل می گرداند و خداوند به وسيله او حق را پابرجا و باطل را نابود می سازد و او مهدی منتظر عليه السلام است.» (2)

امام حسن عسگری عليه السلام می فرمایند:

«آگاه باشید آن کسی که به همه امامان بعد از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و معتقد باشد ولی منکر پسرمن باشد، همانند کسی است که به رسالت همه پیامبران معتقد باشد ولی نبوت رسول اکرم صلی الله علیه و آله را انکار کند، و کسی که نبوت رسول صلی الله علیه و آله را انکار کنند ،همانند کسی است که همه پیامبران الهي را انکار کند.»(3)

ص: 23

امام زمان عليه السلام در نامه خود به شیخ مفید «رحمة الله عليه »می فرمایند:

«اگر شیعیان ما که خداوند توفيقشان دهد دلهایشان در وفای به عهد و پیمانی که با ما دارند، گرد هم می آمدند ، از فيض دیدارما محروم نمی شدند و سعادت دیدار با معرفت مازودترنصیب شان می شد. ما را از آنان جدا نمی کند جز صحبت های مکروه و ناخوشایند و خبرهای غیرمترقبه ای که از آنها به ما می رسد.»(1)

ص: 24