مسلمونای امّت

ده سال بعدِ هجرت

به همراه پیمبر

رفتند واسه زیارت

وقتی که حج تموم شد

از مکّه بر می گشتند

از یه بیابون گرم

به سختی می گذشتند

میونِ اون بیابون

تا چشم می دید ، کویر بود

امّا یه برکه ای داشت

که اسم اون «غدیر» بود

اومد فرشته وحی

پیش رسول خدا

که این پیام رو بده

به مَردمِت ، مصطفی

ص: 2

تصویر

ص: 3

سه بار اومد فرشته

گفت که باید بدونی

پیام آخَرتِ رو

همین جا می رسونی

از جهاز(1) شترها

به دستور پیمبر

سکویِ خوبی ساختند

بلند ، مثل یه منبر

ص: 4

اون وقت ، پیمبر ما

اطاعت از خدا کرد

رفت روی اون بلندی

علی رو هم صدا کرد

ایستاد امام علی

پایین تر از پیمبر

اما به وقت خطبه

اومد بالای منبر:

ص: 5

خداست رهبر من

من رهبر شمایم

دلسوز امّتم من

به خلق ، رهگشایم

دست امام علی رو

آوُرد بالا پیمبر

همه اون رو شناختند

از دور ، روی منبر:

ص: 6

آیا قبول دارید که

مولایتان من هستم ؟

به امّت مسلمان

همیشه سرپرستم؟

گفتند: آری ، آری !

پیمبرِ خدایی

رهبر ما تو هستی

به خلق ، رهنمایی

ص: 7

ای مردم مسلمان ،

اینجا به حکم قرآن

می گویم آنچه گفته

اکنون خدای سبحان

این مردِ پاک و پُر نور

یاور خوبم علی ست

پس از من ، او رهبر است

از هر بدی ، او بَری ست(1)

ص: 8

به هر کوچه و شهری

به هر جایی رسیدید

به هر مرد و به هر زن

بگید هر چه که دیدید

قرآن و اهل بیتم

امانت اند بی شک

گفتند : ما شنیدیم

پس ای علی ، مبارک !

ص: 10

فرشته آمد و گفت:

دین خدای سبحان

کامل شد ای پیمبر

اینک به حکم قرآن

حالا به یک دل شاد

آسوده دل بخندید

زیرا که دینتان را

خدایتان را

خدایتان پسندید

ص: 11