قدم قدم به سوی رحمة واسعه : داستهان هائی از پیاده روی اربعین حسینی

تهیه و تنظیم سید محمد متین پور

ص: 2

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم

الحَمدُ لله رَبِّ العالَمین

وصلَّی اللهُ عَلی سَیِّدِنا و نَبِیِّنا و حَبیبِنا و طَبیبِنا

الَّذی بُعِثَ رحمةً لِلعالَمين ، و بَشيراً للمُذنِبين

مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّين

وعَلى آلِهِ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ الاَنجَبين ، لا سِيّما

الإمامِ المُنتَظَر ، و الوَليِّ المُنتَقِم

الحُجَّةِبن الحَسَنِ المَهدِيِّ (عجت الله تعالی فرجه الشریف)

ولَعنَةُ اللهِ عَلى أعدائِهِم اجمَعين مِنَ الآنَ إلى يَومِ الدّين

آمينَ آمينَ آمين

ص: 4

سایه بان زائر امام حسین (علیه السلام)....... 41

داستان شماره 13. 44

به برکات پیاده روی و چایی خوردن شفا یافت... 44

داستان شماره 14. 47

مریضی لاعلاج شفا یافت... 47

داستان شماره 15. 50

پای مجروح در پیاده روی شفا یافت... 50

داستان شماره 16. 52

هر چیزی در مجلس امام حسین(علیه السلام) ارزش پیدا می کند. 52

داستان شماره 17. 56

افاضه اهل بیت (علیهم السلام)......... 56

داستان شماره 18. 58

عشق به اباعبدالله (علیه السلام)........ 58

داستان شماره 19. 61

راهنمایی حضرت آیت الله العظمی موحّدابطحی(رحمه الله) به زائر. 61

زیارت اربعین.. 63

ص: 6

گفتیم ما چهار نفر هستیم . ممکن است اینجا استراحت کنیم ؟ قبول کردند . گفتند : شام نداریم قبول کردیم آنها هم چهار نفر بودند که مشغول شستن ظروف و تمیز کردن آن مکان بودند . یک سالن حدود 30 متری بود که ما و خود آن عراقی ها در آن استراحت کردیم . آنها با زبان فارسی به خوبی صحبت میکردند . سر صحبت باز شد سؤال کردیم که چند روز است مشغول هستید ؟

گفتند : 15 روز و تا 5 روز دیگر اینجا کار می کنیم . سؤال شد شما حقوق از کسی می گیرید ؟

گفتند : خیر . یکی از آنها گفت : من به عشق امام حسین(علیه السلام) این مدت شبانه روز کار می کنم . دیگری گفت پدرم 2 سال است فوت کرده و وصیت کرده اگر می خواهید خیرات برایم بفرستید در اربعین به نیابت من خدمت به زائرین امام حسین(علیه السلام) انجام دهید . دیگری جوانی که حدوداً 30 سال داشت گفت : امسال سال اول است که من آمده ام کار می کنم و حدود 7 سال است ازدواج کرده ام و بچه دار نشده ام به دکترهای مربوطه هم زیاد رفته ام و هیچ نتیجه ای نگرفته ام گفتند باید به ایران برویم آنجا به بیمارستانهایی مجهز و دکترهایی که تخصص در زوجهای نابارور دارند مراجعه کنید تا نتیجه بگیرید . من هم یک کارگر ساده می باشم و به هیچ عنوان این هزینه ها و سفر برایم میسر نیست . لذا قبل از اربعین خدمت امام حسین(علیه السلام) عرض کردم : آقا ! من این 20 روز را شبانه روز در یک موکب خدمتگزار میهمانان شما می شوم شما هم با لطف و بزرگواریتان مشکل من را حل کنید و امیدوارم

ص: 9

سال آینده ان شاءالله بچه دار شده باشم و اینجا مشغول کار باشم . یکی از دوستانم مرا به ایشان معرفی کرد . من از او سؤال کردم آیا آزمایشات و نسخه ها و آنچه مدارک در این رابطه به دست آوردی موجود است ؟ گفت : بله همه اش در یک پرونده موجود و در منزل 2 کیلومتری اینجا می باشد . گفتم : بروید بیاورید . آورد . آنها را کاملاً بررسی کردم و همانجا دستورات پزشکی لازم را به ایشان دادم و آدرس محل خودم را در اصفهان و شماره تلفن را به ایشان دادم که اگر از این دستورالعمل نتیجه نگرفتی بیایید اصفهان بدون هیچ گونه هزینه و خرجی میهمان من باشید تا ان شاءالله نتیجه حاصل شود . از سفر برگشتم حدود سه چهار ماه بعد نامه ای از طرف آن جوان به دستم رسید که ضمن تشکر و قدردانی نوشته بود آقا شما را واسطه قرار داد و از عنایات ایشان بچه دار شده ام .

به دوستان همسفریم گفتم این که آن 2 جا میسر نشد استراحت کنیم صلاح این بود که اینجا بیاییم و مشکل این بنده خدا را حل کنیم . همه مشکلات به دست گره گشای دو عالم آقا اباعبدالله الحسین(علیه السلام) روحی فداه می باشد .

به نا امیدی مرو امید اینجاست فزون تر از عدد قفلها کلید اینجاست

[فَإِنّ-ا يُحيطُ عِلمُ-نا بِأنْب-ائِكُمْ، وَلا يَعْزُبُ عَنّا شَى ءٍ مِنَ أخبارِكُمْ]

ص: 10

ما از اوضاع شما کاملاً باخبریم

و هیچ چیز از احوال شما بر ما پوشیده نیست . (1)

امام رضا(علیه السلام) فرمودند :

[اِنّا اَهلُ بَيْتٍ نَرى وَعدَنا عَلَينا دَينا كَما صَنَعَ رَسولُ اللّه (صلی الله علیه وآله)]

ما اهلبیت(علیهم السلام) وعده های خود را برای خودمان ، بدهی و دین حساب می کنیم ، چنانچه رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) چنین می کردند .

ص: 11

جوراب و دمپایی نو آورد و به او داد و گفت : زائر عزیز ممکن است از شما خواهش کنم که ( اجر و ثواب ) دو عدد از این تاولها را به من بدهید ؟ برای پدر و مادرم که از دنیا رفتهاند میخواهم .

گفت : نه ، نمیدهم . گفت آن را به یک میلیون تومان میخرم او گفت نمیدهم کمی صبر کرد و نگاه به تاولها کرد و گفت به دو میلیون میخرم . گفت نمیدهم . در همان لحظه موبایل او زنگ خورد و آنجا را ترک کرد و رفت . احمد آقا نظرش عوض شد تصمیم گرفت به قیمت دو میلیون تومان بفروشد ، چند بار آن شخص را صدا کرد ولی او متوجه نشد . بقیۀ دوستان چون عمود 1120 وعده کرده بودیم دست او را گرفتند و رفتیم و خلاصه معامله انجام نگرفت .

یک ماه بعد از آنکه از سفر برگشتیم روزی ایشان را دیدم و گفتم که عجب دو میلیون را نگرفتی گفت خوب شد که نگرفتم . گفتم : چطور ؟

گفت : موقع برگشتن خوابِ پدرم را دیدم که چند سالی است از دنیا رفته است به من فرمود : احمد بدنم را لرزاندی ؟

گفتم : چرا پدر . گفت : آن وقتی که میخواستی تاولها را بفروشی گفتم یا اباالفضل نکند که بفروشد . احمد ! اگر ده برابر هم فروخته بودی ضرر کرده بودی ، تو نمیدانی که مادرش حضرت زهرا (علیها السلام) این طرف اینها را به چه قیمتی میخرند . هر کس برای

ص: 13

آقا اباعبدالله قدمی ، درهمی ، پرچمی ، چراغی ، آسیبی ، اشکی ،

مجلسی و غیرهای متحمل شود از طرف آن عزیز ، اجر و مُزد بسیاری دارد . خداوند توفیق بیشتر به همۀ ما عطا فرماید .

به نا اُم-یدی نرو ام-ید اینجاست * فزونتر ازعدد قفلها کلید اینجاست

قال الرضا(علیه السلام) : [ کُلُّنا سُفُنُ النِّجاة وَ لکِن سَفینةُ جَدِیَّ الحُسَیْن أَوسَع وَ فی لُجَجِ البِحار أَسْرَع ](1)

این شنیدم ز رضا طرفه حدیثی جالب

ک-ه شدی چیره و ب-ر روح و روان غالب

وی بفرموده که ای شیع-ه دل افسرده

دور باش از نگران-ی و دل رنجی-ده

ما امامان همه کشتی فلاحیم و نجات

لیک زین ورطه حسین است فراتر ز جهات

وسعت کشتی او بیشتر از کشتی ها

س--رعتش تی-زت-ر ان-در همۀ دریاها

پس بگیرید ز جان دامن پرفیض حسین

ای خوش آن کس که شدی عاشق و شیدای حسین

ص: 14

صاحبخانه با هم سخت درگیر حرفی میشوند . همسایهها هم آمدند و هر چه خواستند یکی از آنها را راضی کنند که زائرین به خانۀ آنها بروند قبول نمیکردند . زائرین هم میگویند یک شب اینجا میمانیم و فردا شب منزل شما ، ولی باز هم قبول نکردند . در اوج ناراحتی صاحب خانه دوم در گوش اولی حرفی زد و او رها کرد و شخص دومی را بوسید و با احترام به زائران گفت همین جا بمانید و خداحافظی کرد و رفت . همه تعجب کردند که با تمام ناراحتیها نفر دوم چه گفت که او نظرش این چنین عوض شد . وارد خانه شدند و پس از پذیرایی به او گفتند : چه گفتی که او قبول کرد ما اینجا بمانیم .

گفت : پسرم با پسر او یک ماه قبل دعوا میکنند . پسر او با دو نفر از رفقایش سه نفری پسرم را زدند تا مُرد و او را به خاک سپردم . شکایت کرده آنها در زندان هستند در طول این یک ماه هرچه آمد تا رضایت بگیرد قبول نکردم . هر کسی را واسطه قرار دادند و هر مقدار پولی را پیشنهاد کردند قبول نکردم حالا به او گفتم اینها زائر امام حسین (علیه السلام) هستند بگذار در منزل من باشند فردا رضایت میدهم تا فرزندت آزاد شود . همۀ اینها به خاطر امام حسین (علیه السلام) است از این جهت خوشحال شد و مرا بوسید و رفت .

ص: 16

بعضیها چقدر فدایی امام حسین (علیه السلام) هستند که به خاطر زائر او از خون فرزندش هم میگذرند . اجرکم علی الله

إذا شئتَ النَّجاةَ فَزُرْ حُسيناً * لِكَي تَلْقَى الإلهَ قَريرَ عَينِ

فإنَّ النارَ لَيْسَ تَمَسُّ جِسْماً * عَليهِ غُبارُ زوّارِ الحُسينِ(1)

خواهی که نجاتت بدهند در روز جزا

شو زائر درگاه حسین در عرش خدا

بر شان--ه اگر خاک ره زائ-ر بنشست

هرگ-ز نچشد آتش دوزخ ب-دنش را

ص: 17

زده و مُرده است و عقرب هم همانجاست . کامل که پتو را بر میدارند متوجه میشوند که کمربند انتحاری بسته بوده که نیمه شب آن را منفجر کند ولی قبل از آنکه بخواهد انجام دهد خداوند عقربی فرستاده تا او را به درک بفرستد .

گر نگهدار من آن است که من می دانم

شیشه را در بغل سنگ نگه می دارد

اگر آن ملعون موفق میشد فقط آن موکب و چند موکب اطرافش منفجر میشد ، خدا میداند چند نفر از زائرین به شهادت میرسیدند . به فرمودۀ حضرت امام صادق(علیه السلام) که فرمودند : برای زائرین جدم از زمانی که از منزل خارج میشوند تا برگردند خداوند ملائکهاش را میفرستد تا او را مواظبت کنند .

ای خسته دلان کوی مناجات همین جاست

دریا کرم کعبه ی حاجات همین

جاست اینجاس-ت همانج-ا ک-ه ب-دل آرزوی-ش بود

هر شام و سحر با همگان گفتگویش بود

قال الصادق(علیه السلام) : [ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ عَلى مَوائِدِ النُّورِ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَلْيَكُنْ مِنْ زُوّارِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِىٍّ عليهماالسلام . ]

کسیکه دوست دارد روز قیامت بر سر سفرههای نور بنشیند پس باید از زوّار حضرت امام حسین (علیه السلام) باشد .(1)

یا رب اگر ز پرده ی ما پرده وا کنی

ما را به خجلت ابدی رسوا کنی

یا رب همین بس است تمنّای ما ز تو

هنگام مرگ مدفن ما کربلا کنی

ص: 21

تاول که خوب شده ولی جایش مانده است وجود داشت . گفت حدود 200 عدد از همین تاولها روی پاها تا سر و گردن و صورت و بدن ایشان زد و از آنها چرک و خون بیرون میآمد . روزی دو الی سه مرتبه لباسهایش را عوض میکرد و صبحها رختخواب از چرک و خون آلوده بود . تمام دکترهای نجف و کربلا را رفتیم ولی نتیجه نگرفتیم . همه متحیّر بودیم . هرچه آمپول و دارو در این رابطه بود تجویز شد ولی اثری نداشت . زمینی در مقابل منزلم بود ، آن را فروختم و ایشان را بردم بغداد چند روزی در بیمارستان بستری شد ولی متأسفانه باز هم نتیجهای نداشت . لذا با همان حال ایشان را به خانه آوردیم و حدود سه ماه در همین وضعیت بود و در این مدت حدود 30 کیلو وزن کم کرد . همه پریشان و ناراحت بودیم . شبی یکی از اقوام که ساکن 50 کیلومتری اینجاست و مرد بسیار متدیّن و مذهبی است به دیدار همسرم آمد و وضع را که دید گفت شما همه کاری کردهاید این کار را هم انجام دهید و گفت : دو عدد سرنگ بیاورید و چند نفر بروید سر راه جادهای که زائرین امام حسین (علیه السلام) پیاده به طرف حرم آقا اباعبداله میروند ، و هر کدام با پای برهنه هستند از آنها درخواست کنید اگر به پای آنها تاولی زده با این سرنگها آبِ آن تاولها را بکشید تا این سرنگها پُر شود و بیایید . چنین کردند و سرنگهای پُر شده از آب تاولهای پای زائران امام حسین (علیه السلام) را آوردند . ایشان گرفت و بوسید و به اطرافیان که حدود 20 نفر زن و مرد بودیم گفتند وضو

ص: 23

بگیرید و زیارت عاشورا خواند و به سرنگها دمیدند . او سرنگها را به تمام تاولهای دست و پا و بدن همسرم زد و چرکهای پای زائران را داخل زخمهای او کرد .

تا به این کلمات رسیدند هر دو زن و شوهر زدند زیر گریه و گفتند به جان امام حسین (علیه السلام) از فردا چرک و خون تاولهایی که با هیچ دارویی قطع نمیشد، قطع شد و در طول 48 ساعت هیچ اثری از زخم و تاول و چرک و خون نبود و همینطور که ملاحظه کردید فقط جای آنها بر بدن مانده است . و من روزها با این وانت کار میکنم و مازاد خرجم را هر شب در جعبهای میگذارم تا این ایام از 15 روز به اربعین تا 5 روز بعد از اربعین هر شب حدود 10 نفر از زائرین را جهت پذیرایی به منزل میآورم جهت تشکر از آقا اباعبداله الحسین (علیه السلام) .

قال الباقر (علیه السلام) :[ مُرُوا شِيعَتَنَا بِزِيَارَةٍ قَبْرِ الْحُسَيْنِ(علیه السلام) فَإِنَ إِتْيَانَهُ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ وَ يَمُدُّ فِي الْعُمُرِ وَ يَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ ](1)

امام محمّد باقر (علیه السلام) فرمودند : امر کنید شیعیان ما را به زیارت قبر حضرت امام حسین (علیه السلام) به خاطر اینکه زیارت آن حضرت رزق و

ص: 24

روزی را زیاد عمر را طولانی کرده و اُموری که بدی و شرّ را جلب کرده و دفع میکند .(1)

در آرزوی کربلا می سوزد این دل

یا فاطمه در کار ما افتاده مشکل

از قافله وا مانده ایم و سخت و بیدل

یا فاطمه در کار ما افتاده مشکل

ص: 25

و صدایش میزدند ولی از او خبری نیست و با این شرایط چگونه به خانه برگردم و جواب پدرش را چگونه بدهم . خانمها او را گرفتند و دلداری و امیدواری به او میدادند که یک وقت دختری آن خانم را بغل کرد و گفت : مادر من اینجا هستم . مادرش کمی خیره به او نگاه کرد و به صحبتهایش گوش داد و به زمین افتاد برای شکر کردن و از امام حسین (علیه السلام)معذرت خواهی کرد و شیون میزد . گفتیم به الحمدلله دخترت پیدا شد چرا این طور ضجّه میزنی ؟

گفت : دخترم لال بود و در این مسیر و به برکت امام حسین (علیه السلام) زبانش باز شده . از دختر که سؤال کردیم ، گفت : مادرم را که گم کردم خیلی ترسیدم و گریه میکردم و مادرم را با همان حال صدا میزدم ، زائرین اطرافم جمع میشدند ولی متوجه نمیشدند که من چه میگویم . این دو روز و دو شب چند زن زائر مرا نگهداری کردند تا دیشب زیر خیمۀ موکب ، آقای مداحی روضه میخواند . من خیلی گریه کردم و از امام حسین (علیه السلام) شفایم و پیدا شدن مادرم را درخواست کردم . صبح که شد دیدم قادر به صحبت کردن هستم و چند قدمی که آمدم مادرم را پیدا کردم .

خانمهای زائری که آن دو شب مواظب آن دختر بودند گفتههایش را تأیید میکردند . مادرش از آنها بسیار تشکر کرد .

ص: 27

قال الصادق (علیه السلام) : [ الا و اِنّ الملائکهَ زارَت کربلا الف عام من قبل ان یُسکِنَهُ جَدّی الحسین و ما من لیلةٍ تَمضی اَلاّ و جبرئیل و میکائیل یَزوُرانَهُ ](1)

امام صادق (علیه السلام) فرمودند : آگاه باشید به درستی که ملائکه الله زیارت میکردند کربلا را هزار سال قبل از آنکه جدم حضرت امام حسین (علیه السلام) آنجا دفن شود و هیچ شبی نیست مگر آنکه جبرائیل و میکائیل زیارت می کنند آقا اباعبدالله (علیه السلام) را .

اگر دنی-ا اگر عقب-ی حسی-ن است

که کار هر دو عال-م با حسی-ن است

اگ-ر ب-ودم مفس-ر می ن-وشت-م

که این یاسین بی سر یا حسین است

ص: 28

نیمه شب در عالم خواب مشرّف شدم خدمت آقا اباعبدالله (علیه السلام) و به من فرمودند تو چه کارهای که آنها را جواب کردی مگر میهمان تو بودند یا به زیارت تو میآمدند هر چه هستند و هر که هستند برای میهمانی من میآمدند ، هر چه زودتر آنها را به جماعت ملحق کن . بیدار شدم صبح اول وقت با چند نفر به درِ خانه آنها رفتیم و در حالی که اشک میریختم به محض بیرون آمدن آنها از خانه ، آنها را بغل کردم و بوسیدم و گفتم : گذرنامههایتان را بیاورید ؟

گفتند تا علتش را نگویی نمیآوریم . قضیه را برای آنها تعریف کردم . هر دو گریه کنان گفتند آقا امام حسین (علیه السلام) ما را با این همه آلودگی به گناه به زائر و میهمانی خود قبول کرده پس ما باید حق شناس باشیم . همانجا در جمع رفقا که رفته بودیم توبه کردند و قسم یاد کردند تا آخر عمر دست به هیچ کار خلافی نزنند و با پاک بودن عازم این سفر مقدّس شدند و در مسیر و در حرمهای مقدّسه چه حال خوش و توجه کاملی به زیارات و عبادات داشتند . آنها برای کمک به زائرین از هم سبقت میگرفتند و با گریه میگفتند : آقا ! قربان شما میزبان رئوف و مهربان شویم .

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمودند :

[ يا بن شبيب إنْ سرّك أن تلقى الله عز وجل ولا ذنب عليك ، فزُر الحسين (علیه السلام) ](1)

ای پسر شبیب ! اگر خواسته باشی خدا را ملاقات کنی در حالیکه هیچ گناهی برای تو نباشد پس زیارت کن قبر حسین(علیه السلام) را .

ص: 30

برنامهای که انجام شد من زنده شدم و آن دو نفر دیگر هم به همین طریق زنده شدند . لذا این مکان همان نقطه تصادف ما میباشد که آن را خریداری کرده و به مدت چند سال تدریجی ساختیم و به این صورت که مشاهده میکنید در آمده است .

خداوند انشاءالله زیارت آن عزیز را با معرفت و شناخت کامل نصیب گرداند .

قال علی (علیه السلام) : [ ذكرُنا أهلَ البيتِ شفاءٌ من الوعك والأسقام و وسواس الريب .](1)

یاد ما اهل بیت شفای از تب ، دردهای مزمن و وسوسۀ شک است .

ص: 32

مدتی نتوانستم او را از یاد ببرم ، مجدداً به خانۀ آنها رفتم و با تظاهر گفتم من مسلمان نیستم و هم دینِ شما هستم . آنها قبول کردند و ما ازدواج کردیم . چند ماه پس از ازدواجم شبی دیدم که خیلی گرفته و پریشانم و مایلم گوشهای نشسته و گریه کنم خیلی تعجب کردم که این چه حالی است که به من دست داده و چه اتفاقی افتاده است که روح مرا پریشان کرده . تقویمی نزدیکم بود برداشتم و متوجه شدم که امشب شب عاشوراست . اطاق کوچکی زیر ساختمان بود به همسرم گفتم : امشب من کاری دارم که باید انجام دهم میخواهم برای مطالعه به این اطاق بروم ، لطفاً با من کاری نداشته باشید و رفتم داخل آن اطاق و یک قطعه پارچۀ مشکی آوردم به دیوار نصب کردم و زیر آن پارچه مشغول به خواندن زیارت و روضههای در رابطه با امام حسین (علیه السلام)بود شدم و به شدت اشک میریختم . به یاد میآوردم زمانی را که در گذشته در شهر و دیارم مثل امشب به مجالس و دسته جات عزاداری میرفتم و حالا اینجا هیچ خبری نیست و من از عزاداری محروم هستم .

در همان حال همسرم وارد اطاق شد و وقتی با آن صحنه مواجه شد خیلی تعجب کرد و پرسید چرا گریه میکنی ، این پارچه را چرا به دیوار نصب کردهای . ابتدا هیچ نگفتم و سعی کردم آرام شوم ولی گریه امان نمیداد ، او خیلی پریشان شد و باز اصرار کرد و قسم داد که بگویم چه شده است . گفتم حقیقتاً من

ص: 34

مسلمان هستم و برای اینکه بتوانم با تو ازدواج کنم دروغ گفتم و امشب شب شهادت امام و رهبر مسلمانان است .

گفت در این رابطه بیشتر برایم بگو ؟

گفتم : او سومین امام ما شیعیان است و دشمنان او را تشنه شهید کردند ، طفل شیرخوارهاش را با لب تشنه کشتند ، جوانی داشت که بدنش را زیر سُم اسبان لِه کردند ، برادرانش را کشته و زن و بچه و خواهرش را به اسارت بردند و دیگر مصائب آن امام را برایش تعریف کردم . در حال گفتن که بودم دیدم گریه میکند ، پرسیدم چرا گریه میکنی ؟

گفت : برای مظلومیت او گریه میکنم که در یک روز چقدر داغ و ناراحتی داشته است ، چنین شخصی قابل اطاعت و رهبری است ، من هم بدون اطلاع پدر و مادرم و هر کس دیگری میخواهم به دین شما بیایم و مسلمان شوم . بعد از آن شب ، هر روز دو ساعت با هم درباره دین مقدّس اسلام و نحوه شهادت امام حسین (علیه السلام) صحبت میکردیم و عکسهایی از حرم و زائرین آن حضرت برایش پیدا میکردم و میآوردم . او فوق العاده عاشق زیارت شد و هر روز میگفت مرا به زیارت آن حضرت ببر . ولی به دلایلی میسّر نبود تا بالاخره بر اثر اصرار او و رفع مقداری از مشکلات آماده سفر شدیم و به خانواده جای دیگری را گفتیم و حرکت کردیم ولی متأسفانه بین راه مریض شد و مجبور شدیم به محل اقامتمان برگردیم و پس از یکی دو روز از دنیا رفت . قبل از فوتش به من گفت : اگر

ص: 35

من فوت کردم تمامی طلا و جواهراتم را در راه امام حسین (علیه السلام) خرج کن . اقوام او پس از فوتش طبق رسم خودشان او را در قبرستان خودشان به خاک سپردند . چند شب بعد او را در خواب دیدم در باغی به سر میبرد بسیار با صفا ، گفتم چه شد ؟

گفت : طبق آیین مسیحیت مرا خاک کردند و آقایی در قبر نمایان شد و به مَلَکی که گویا ملکه نقاله نام داشت فرمودند : او زائر ما بوده و مسلمان است جای او اینجا نیست او را به جای خودش ببرید ، مرا اینجا آوردند و مجدداً گفت : وصیت مرا فراموش نکن ؛ لذا این جواهرات متعلّق به همسر مرحومهام میباشد . فقط در راه امام حسین (علیه السلام) مصرف کنید .

یا رب همین بس است تمنای ما ز تو

هنگام مرگ مدفن ما کربلا کنی

امام رضا (علیه السلام) : [ بولایه محمّدٍ هو خیرٌ مما یَجمَعُ هولاءِ من دنیاهُم(1)]

آن سرور و شادی که به ولایت محمّد و آل محمّد است از تمام دنیایی که دشمنان ما جمع کردهاند برتر است .

قال الصادق (علیه السلام) : [ من ارادَ اللهُ به الخير قذفَ في قلبهِ حُبَّ الحسين (علیه السلام) و زيارتَهُ ](2)

امام صادق (علیه السلام) فرمودند : خدا اگر اراده کند برای کسی خیری بخواهد عشق امام حسین(علیه السلام) و زیارت امام حسین (علیه السلام) را در دلش قرار میدهد .

ص: 36

گفت : حدود چهار ماه قبل در پیاده روی اربعین شرکت کردم در بین راه در موکب ناشناسی چند روزی کار میکردم و هم در موکب و هم در پیاده روی به آقا عرض میکردم آقا دارم پیر میشوم هنوز خانه و همسری ندارم . یک کارگر ساده هستم ، حقوقم جهت زندگی ساده و همراه با پدر و مادر مریض و دو خواهر بزرگ که در خانه هستند کفایت نمیکند ، شما را به خرابه نشینی خواهرتان مرا صاحب خانه و زندگی آبرومند گردانید و به حق نا امیدی برادرتان امید این مردمی که از اطراف این زمین خاکی به زیارت شما آمدهاند نا امید نکنید و مرا هم حاجت روا کنید . آرزو دارم عقدم در جوار شما انجام گیرد . سپس شخصی را نشان من داد و گفت : او پدر همسرم است ، دو هفته قبل یکی از بستگان به من گفت : چرا ازدواج نمیکنی ؟

گفتم : نه خانه دارم و نه درآمدی که بتوانم جایی را اجاره کنم و زندگی دیگری به غیر از پدر و مادرم را اداره کنم .

گفت : خدا بزرگ است و رفت . و دو سه روز بعد دوباره آمد و گفت فلانی را میشناسی ؟ گفتم : بله . گفت : با او صحبت کردهام او حاضر است دخترش را به شما بدهد و میگوید من پسر ندارم و طبقه دوم منزلم خالی است . اگر قسمت شد و ازدواج انجام گرفت بدون هیچ شرطی در اختیار آنها میگذارم و چون از وضع آنها خبر دارم خودم مخفیانه هزینه مجالسشان را خواهم پرداخت .

ص: 38

اول باورم نشد و با خود گفتم که با من مزاح میکند چون از نظر مالی و شخصیت خانوادگی که داشت در خواب هم چنین چیزی را نمیدیدم به همین دلیل گفتم : نمک به زخمم نپاش و مرا مسخره نکن . ولی قسم خورد که یک واقعیت است . او طالب پاکی و درستی و تدیّن شما شده است از طرفی از اینکه اربعین در مسیر حرکت میکردم و امام حسین (علیه السلام) را به تک تک فرزندانش و مادر عزیز و خواهر مهربانش و برادر با وفایش خاصه حضرت ابوالفضل قسم میدادم و میگفتم یک زندگی آبرومندی عطا کن ، باور کردم که از طرف آقا اباعبدالله (علیه السلام) میباشد « یا مقلب القلوب و الابصار و ای کسی که قلبها در دست توست » قبول کردم و به خواستگاری رفتیم . بعد از آن برنامههایی انجام گرفت خواستند برنامه صیغه خواندن را فراهم کنند . گفتم : مایلم خطبه در حرم امام حسین (علیه السلام) انجام شود. پدر خانمم با شوق بسیار و گریه گفتند : یا حسین ! چه سعادتی ، خودم ترتیب این موضوع را میدهم . سپس برای دوازده نفر ( پدر و مادر و خواهرانم و خانواده خودشان ) در آژانس به نام امام زمان (عجت الله تعالی فرجه الشریف) بلیط تهیه کردند و برنامهای هم برای برگشتن دارند که در هتلی هم دید و بازدید کربلا و هم عروسیمان باشد و سپس در طبقۀ دوم منزلشان ساکن شویم . اگر میبینید در موقع خواندن خطبه به جای خنده گریه میکنم از این است که آقای مهربانی دارم که در طول سه ماه هم خانهدار شدم و هم

ص: 39

ازدواج کردم و صاحب زندگی آبرومندی که اصلاً فکرش را هم نمیکردم شدم .

عالم بزرگواری فرمود : هر قدمی که در این مسیر بر میدارید حاجت مهمی را درخواست کنید ، خداوند به احترام امام حسین (علیه السلام) عطا میفرماید مگر صلاح و مصلحتتان نباشد .

به نا اُم-یدی م--رو ام-ید اینجاست

فزونتر از عدد قفلها کلید اینجاست

خداوند انشاءالله توفیق این سفر را به همه عطا فرماید و با این امید که هر سال از سال قبل با شکوه تر برگزار شود .

امام صادق (علیه السلام) به کسی که از زیارت امام حسین (علیه السلام) برگشته بود فرمودند : چه چیزی مشاهده کردی که این مسافت طولانی را طی و زحمتها و سختیها را تحمل نمودی ؟

عرض کرد :[ انا نَری فی زیارتِهِ البَرَکَةَ فی انفسِنا و اَهالینا و اَولادِنا و اَموالِنا و معایشنا و قضاءِ حَوائِجِنا ](1)

همانا ما در زیارت آن حضرت ، برکت برای خودمان و اهل و فرزندانمان و اموال و زندگی و برآورده شدن حاجتهایمان مشاهده میکنیم .

ص: 40

جمعیت است با خود گفتم این عزیز هم راه پشت صندلیها را انتخاب کرده است . دوباره حرکت کردم و تا توقف بعدی وقتی خواستم بنشینم دوباره متوجه شدم آن جوان بالای سرم است . دوباره با خود گفتم لابد با هم حرکت کردهایم و او هم خسته شده و اینجا ایستاده است . تا چندین توقف ایشان را بالای سر خودم دیدم . این بار فکر کردم منظوری دارد . سؤال کردم : آقا ! شما کاری دارید ؟

گفت : نه ، التماس دعا ، برای فرج دعا کنید .

گفتم : به چشم ولی چندین بار موقع توقفم شما را بالای سر خودم میبینم .

گفت : بیش از چند بار است ، شما تازه متوجه شدید .

پرسیدم منظورتان چیست ؟

گفت : مایل بودم در این مسیر خدمتی بکنم ، ولی چون از نظر مادی برایم میسّر نبود در فکر بود که چه کنم تا اینکه شما را دیدم که ضعیف و ناتوان هستید و هر چند دقیقه یک بار استراحت میکنید و از طرفی طاقت آفتاب را ندارید ، با خودم گفتم این خدمت پول نمیخواهد ، بنابراین بدون اینکه متوجه شوید بالای سرتان میایستادم که سایهبان شما باشم و آفتاب اذیتتان نکند و با آرامش قرآن بخوانید . در حالیکه به خاطر آفتاب تمام وجودش از

ص: 42

عرق خیس بود میگفت : آقا سایه بان زائرتان شدم تا از آفتاب سوزان قیامت مرا محافظت کنید .

خداوند به حضرت موسی (علیه السلام) می فرماید :

[ وَ مَا مِنْ رَجلٍ أَنْفَقَ مَالِهِ فِی مَحَبَّةِ ابْنِ بِنْتِ مصطفی طَعَاماً وَ غَیْرَ ذَلِكَ دِرْهَماً او دیناراً إِلَّا وَ بَارَكْتُ فِی الدَّارِ الدُّنْیَا الدِّرْهَمَ بِسَبْعِینَ دِرْهَماً وَ كَانَ مُعَافاً فِی الْجَنَّةِ وَ غَفَرْتُ لَهُ ذُنُوبَهُ ](1)

هر کس در مسیر ارادت به فرزند دختر محمّد مصطفی(علیه السلام) ( امام حسین (علیه السلام) ) برای اطعام و غیر اطعام ( سایه انداختن ) درهم یا دیناری انفاق نماید در این دنیا در ازای هر درهم و دینار هفتاد برابر به او برکت خواهم داد و در بهشت راحت و آسوده خواهد بود و گناهان او را میآمرزم .

ص: 43

دیگر از آن بیماری خبری نبود و هم حدود چهار سال است که دیگر آن مریضی را ندارم و از برکت پیاده روی اربعین شفا یافتم و هم توفیق شرکت همه ساله در این راهپیمایی عظیم و با برکت شرکت کنم .

این قضیه مرا به یاد این مطلب انداخت که روزی مادر بزرگوار حضرت آیت الله حاج آقا احمد امامی (رحمه الله) بانوی متدیّن وارد روضه منزل حاج سیّد حسن بُنکدار میشوند . کنار درب منزل با چایی پذیرایی میکردند ، ایشان متوجه میشوند که ظرفی که یک لیتر آب در آن هست و صدها استکان شسته شده در آن وجود دارد که رنگ آب تغییر کرده است . یک استکان چایی به او میدهند ولی به خاطر این وضعیت چایی را نمیخورند و وارد روضه میشود . نیمه شب در عالم خواب خدمت عزیزی شرفیاب میشوند که به همه برگهای میدهند ولی به او نمیدهند ، علتش را میپرسد ، میفرمایند : شما از چایی مجلس امام حسین (علیه السلام) میل نکردید . وقتی بیدار میشود خیلی ناراحت دوباره به مجلس امام حسین (علیه السلام) میروند و متوجه میشوند به همان ترتیب دیروز استکانها را میشویند . بنابراین دو عدد چایی میگیرند ، یکی برای دیروز و یکی برای امروز .

سلمان فارسی از رسول خدا (علیه السلام) شنیدم که می فرمود :

خداوند میفرماید : ای بندگان من ! آیا تا کنون اتفاق نیفتاده کسی حاجتهای بزرگی از شما بخواهد و شما آن را روا نکنید .

ص: 45

مگر اینکه کسی را که نزد شما بسیار عزیز است مستطیع قرار دهد آنگاه حاجت او را برآورید .

بدانید و آگاه باشید که گرامیترین خلق بر من و برترین آنها نزد من محمّد(علیه السلام) و برادر او علی (علیه السلام) و کسانی هستند که بعد از او امام و وسیلههای شما به سوی من هستند .

بدانید و آگاه باشید کسیکه حاجتی برای منافع خود و یا دفع ضرری از خود دارد باید مرا به محمّد و آل محمّد و آل طاهرینش بخواند تا حاجت او را به بهترین وجه روا کنم ؛ زیرا عزیزترین خلق برای او شفیع شدهاند .(1)

[ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، إِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ، وَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ اِلَیْکَ بِمُوالاتِکَ، وَ بِ-الْبَراءَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَساسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ ]

پیوسته ن-وای یا حسی-ن است م-را

دارم همه چی-ز تا حسی-ن است م-را

چون فطروس و حُر امید بخشش دارم

وقتی سر و ک-ار با حسی-ن است مرا

ص: 46

حرکت میکند . هم در مسیر و هم در حرم به آقا عرض میکند که این مشکل هم مرا از هستی و آبرو ساقط میکند و هم دختری که بهر اُمید پا به خانۀ من گذاشته بدبخت میشود و هم پدر و مادرش پریشان می شوند . شما را به پریشانی خواهرتان حضرت زینب (علیها السلام) از خدا بخواهید با رفع این مشکل عده ای را از پریشانی و نگرانی نجات دهد ، چند روزی است که خدمتگزار زائرین شما بودهام ، کاری نکرده ام که مُزد بخواهم فقط از باب اینکه زائر و میهمان شما هستم صله بدهید و مرا حاجت روا کنید .

در برگشت هنوز به وطن نرسیده متوجه میشود که مشکلش حل شده است و زندگی بسیار شیرینی را شروع کردهاند و اربعین سال 1398 زن و شوهر با یک حالت خاصی در مسیر حرکت پیاده روی بودند و میگفتند : به خدا قسم ! زندگی تلخ و ناآرام عدهای را این مسیر سال گذشته به آرامش و زندگی شیرینی مبدل کردید .

امام صادق (علیه السلام) : [ إِنَّ عِنْدَ رَأْسِ اَلْحُسَيْنِ (علیه السلام) لَتُرْبَةً حَمْرَاءَ فِيهَا شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ دَاءٍ ]

امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: نزد سر مبارک امام حسین (علیه السلام) خاکی سرخ است که در آن شفاء از هر دردی است(1).

چقدر نام ت-و زیباست اب-اعب-دالله

چش-م ت-و خ-ال-ق دنیاست اباعب-دالله

ص: 48

زائ-رک-رب و بلا حق شفاعت دارد

قط-ره در ک-وی تو دریاس-ت اباعب-دالله

دستگیری ز گدا گردن هر ارب-اب اس-ت

کار م-ا دست ت-و آق-است اب-اعب-دالله

مستجاب است دعا گوشۀ شش گوشۀ تو

حرم-ت ع-رش معل-ی ست اباعب-دالله

هر کسی داد سلامی به تو و اشکش ریخت

او نظ-رک-رده ی زه-را ست اب-اعب-دالله

الس-لام ای پس-ر فاطم-ه ی-ا ث-ارال-له

باب-ی ان-ت و ام-ی ی-ا اب-اعبدالل-ه

ص: 49

آبلههای پای ناز دانه حضرت رقیه (علیها السلام) از خداوند بخواهید پاهایم را شفا بدهد و قدرت و توان راه رفتن پیدا کنم که بتوانم خدمت شما برسم . خودِ ایشان میفرماید همراهان هم تأیید کردند که حاج آقا قدرتی پیدا کرده بود که پا به پای ما میآمد و دقیقه بر دقیقه پاهایش رو به بهبودی میرفت که در برگشتن هیچ آثاری از ورمها و واریسها نبود . افرادی که به دیدن ایشان میرفتند و پاهای ایشان را میدیدند به عظمت این امام بزرگوار و اثرات این سفر پی میبردند .

عَن اَبی الحسین الثالث (علی النقی الهادی )(علیه السلام): [ إِنَّ اللَّهَ تَبارَک وَ تَعالی جَعَلَ قُلُوبَ الْأَئِمَّهْ(علیهم السلام) مَوْرِداً لِإِرَادَتِهِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شَیْئاً شَاءُوهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ وَ ما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللهُ .]

امام علی النقی (علیه السلام) فرمودند : خداوند دلهای ائمه (علیهم السلام) را محل اراده خود قرار داده . اگر خدا چیزی را بخواهد آنها خواهند خواست و این معنی آیه است « وَ ما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللهُ » و شما چیزی را نمی خواهید مگر اینکه خدا بخواهد . (1)

ب-ا خدا ج-ا در دل اهل ولا دارد حسین

هر طرف رو آوری صد کربلا دارد حسین

ذرّه ای از تربتش درد دو عالم را دواست

بهر درد عال-م خلقت دوا دارد حسی--ن

ص: 51

حیف این فرش با این نقش و بافت عالی و زیبا که گوشهاش سوخته شده ، چرا از این فرش مواظبت نکردهای ؟ گفتم روضهای برپا کردم و با منقلی که روی فرش بود چایی درست میکردم ناگهان منقل وارونه شد و تا آمدم آنها را جمع کنم آتش فرش را سوزاند . گفت چه می گویی ، این فرش در مجلس امام حسین (علیه السلام) سوخته است ؟

گفتم : به خدا قسم راست می گویم .

گفت : این فرش اگر نسوخته بود 500 هزارتومان ارزش داشت ولی چون در مجلس امام حسین (علیه السلام) سوخته ارزش بیشتری دارد لذا من یک میلیون میخرم . گفتم سر به سرم می گذاری گفت به خدا قسم حقیقت را می گویم حتی اگر بیشتر داشتم بیشتر هم میخریدم، فرشم را گرفت و یک میلیون پرداخت . از او سؤال شد که چطور این فرش سوخته را بیش از قیمت واقعی خریدی ؟

گفت : میخواهم در قیامت به حضرت زهرا (علیها السلام) عرض کنم فرش سوخته شده در مجلس امام حسین(علیه السلام) را چند برابر خریدم شما هم دل سوختۀ مرا برای حسینت بیشتر بخر . آن فرش با سوختنش بی ارزش شده و من هم با گناه بی ارزشم . ولی به خاطر دل سوخته و اشکم برای مظلومیت عزیزتان مرا بخرید .

امام صادق (علیه السلام) : هنگامیکه اهل مجالس ذکر و علم ( اهل بیت (علیهم السلام) ) به خانههای خود میروند ، خداوند به فرشتگان میفرمایند :

ثواب کارهای اینها را بنویسید . فرشتگان برای هر کدام ثواب

ص: 53

عملش را مینویسند و افراد دیگری را که با آنها حاضر بودند را رها میکنند و ثوابی برای آنها نمینویسند .

خداوند میفرماید : چرا نام فلانی را ننوشتید ؟ مگر او با آنها نبود و در جمعشان حضور نداشت ؟

می گویند : پروردگارا او با آنها در حرفی هم شرکت نداشت و کلمهای با آنها سخن نگفت . خداوند فرمود : مگر با آنها همنشین نبود ؟ میگویند چرا . خداوند میفرماید : [ اُکتُبوا معَهُم انَّهُم قومٌ لا یَشقی(1)

بهم جَلیسُهُم فیکتبونَه مَعَهم . فیقول تعالی : اکتبواله ثواباً مثلَ ثواب اَحَدَهِم ](2)

نام او را با آنها بنویسید ایشان ( اهل مجلس ذکر و اهل بیت (علیهم السلام) ) افرادی هستند که همنشین آنان به خاطر آنها بدبخت و شقی نمیشود . پس اسم او را بنویسید و برای او ثوابی را مثل ثواب یکی از آنها قرار دهید .

عشق را افس-ان-ه ک-ردی یاحسین

عق-ل را دی-وانه کردی یاحسین

در ره معبود بی همت-ای خ-ویش

همّت-ی مردانه کردی یاحسین

ت--ا قی--امت در دل اه--ل ولا

منزل و ک-اش-ان-ه ک-ردی یاحسین

ص: 54

گِ-رد شمع ب-ی زوال خ-ویشتن

ع-المی پ-روان-ه ک-ردی یاحسین

جان و مال و هستی خ-ود را ف-دا

در ره ج-انانه کردی یاحسین

جُ-رع-ه ن-وشانِ م-یِ ت-وحی-د را

سرخوش از پیمانه کردی یاحسین

خ-ویشتن را بهر صهبای شه-ود

ساقی میخانه کردی یا حسین

عالم-ی را در ع-زای خ-ویشت-ن

تا اب-د غمخانه ک-ردی یا حسی-ن

[یا اباعبدالله ... عَلَيْكُمْ مِنّى جَميعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَ بَقِىَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِيارَتِكُمْ .]

امام صادق(علیه السلام) : حُبُّ اولیاءِ الله واجبٌ والولایةُ لهم واجبةٌ والبراءةٌ مِنْ اعدائهم واجبةٌ و مِن الذین ظلموا آلَ محمّد صلی الله علیهم (1)

ولا و محبت اولیای خدا واجب است و بیزاری و تبری از دشمنان آنها و از کسانی که به آل محمّد(علیه السلام) ستم روا داشته اند هم واجب و الزامی است .

ص: 55

عکس عمل کرده ای خدا خیرت بدهد در حین ناراحتی می بیند او با خنده می گوید گوشت را که از من گرفتی کجا رفتی ؟

می گوید : چطور ؟ می گوید : رفتی حرم زیارت .

گفتم : آمده ام کربلا که بروم زیارت بله رفتم . با گوشتها رفتی ؟ گفتم : بله . گفت : از این جهت آتش به آن اثر نمی بخشد . ای زائر امام حسین (علیه السلام) خوشا به حالت که با زیارت امام حسین(علیه السلام) از آتش جهنم در امان هستی ولی به شرطها و شروطها .

دوباره مرغ دلم هوای کربلا کرد

دل شکستهام را اسیر و مبتلا کرد

ز حد گذشته اشکم دلم گرفته جانم

که هرچه کرده با من فراغ کربلا

کرد حسین حسین حسین جانم

حضرت سیّدالشهدا(علیه السلام) فرمودند : [ اَمِرَ الناسُ بِمَعرِفِتنا وَ الرَّدَّ إِلینا و التسلیم لَنا ]

مردم مأمورند تا ما را بشناسند و به سوی ما بازگردند و تسلیم ما باشند .(1)

ص: 57

شب در موکبی استراحت و فردا موقع حرکت آنها نبودند و ساعتها حدود 20 نفر دنبال آنها می گشتیم . اثری از آنها نبود . در این جمعیت انبوه هر کسی را به گوشه جمعیت و در حال حرکت روانه کردم و عمود شماره فلان وعده می کردیم . تا خود کربلا همه همسفریها ناراحت و خود حقیر هم پریشان که اگر پیدا نشوند چه کنیم . با توجه به این که در بهداریها و بیمارستانهای صحرایی که تشکیل شده بود جستجو کردیم خبری از آنها نبود . پس از سه روز اقامت در کربلا شب ساعت 10 در طبقه دوم حرم امام حسین (علیه السلام) مادر و دختر خواب بودند که یکی از همسفریها آنها را دیده بود و آورده بود . ما گفتیم چه شد کجا بودی ؟

گفت : صبح که از چادر آمدیم بیرون ، چند خانمی گفتند : بیایید تا برویم و ساکتان را هم به ما بده تا کمکت کنم . آنها فکر کرده بودند ما تنها هستیم . لذا هم دست ما را گرفتند و هم ساکها را به دوش گرفتند ما فکر کردیم شما آنها را فرستاده اید . نزدیک کربلا آنها متوجه شدند که بیجا ما را آورده اند خیلی ناراحت شدند و گفتند : همین جا دور حرم باشید تا بالاخره یکی شما را پیدا می کند . چه خودم و چه دخترم به امام حسین (علیه السلام) عرض کردیم آقا غریبیم و کسی را نداریم چه خودم چه این دختر مریضیم و ترس و وحشت داریم . از این سیل جمعیت ما پریشانیم . به حق پریشانی خواهرتان حضرت زینب (علیهم السلام) ما را از پریشانی

ص: 59

نجات دهید . حتماً همسفریها هم پریشان و نگران هستند . ما را به آنها برسانید که واقعاً یک معجزه و عنایت آقا بود که در این جمعیت حدود 14 میلیون آنها پیدا شوند .

حضرت زهرا(علیهم السلام) :[ نَحنُ وسیلَتُه فی خلقِه و نَحنُ خاصَّتُه و مَحَلُّ قُدسِه و نحن مُحبَّتُه فی غیبه و نحنُ وَرثَةُ انبیائه ]

ما اهل بیت رسول خدا(علیه السلام) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم. ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی ها ما دلیلهای روشن خداییم و وارث پیامبران الهی .(1)

ص: 60

گفت : بله چندین سفر مکه مشرّف شدهام و به کشورهای زیادی سفر کردهام ولی سفری با این عظمت را ندیده بودم ، فوق العاده بود ، دستورهای حاج آقا ابطحی را هم انجام دادم و از وجود مقدّس امام حسین (علیه السلام) چند درخواست کردم که به آنها دست یافتم و از خدای تبارک و تعالی خواستهام به من عمر طولانی عطا کند نه برای اینکه زندگی کنم ، بلکه برای شرکت در پیاده روی اربعین . حالا متوجه شدم که چقدر ضرر کردهام که از ابتدایی که این درِ رحمت به روی شیعیان باز شد ، شرکت نکردهام ، خداوند توفیق آن را به همه عطا فرماید .

من دست توسل به ولای تو زنم

گر دم زنم از کسی برای تو زنم

خواهم ز نیاز گر دری را کوبم

شایسته بود درب عطای تو زنم

ص: 62

وَمُتَّ فَقيداً مَظْلُوماً شَهيداً ، وَاَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ ما وَعَدَكَ ، وَمُهْلِكٌ مَنْ خَذَلَكَ وَمُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَكَ ، وَاَشْهَدُ اَنَّكَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ ، وَجاهَدْتَ فى سَبيلِهِ حَتّى اَتيكَ الْيَقينُ ، فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ ، وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَكَ ، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ ، اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُكَ اَنّى وَلِىٌّ لِمَنْ والاهُ ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداهُ ، بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ ، اَشْهَدُ اَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فىِ الأصْلابِ الشَّامِخَةِ وَالأرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ ، لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِاَنْجاسِها ، وَلَمْ تُلْبِسْكَ الْمُدْلَهِمَّاتُ مِنْ ثِيابِها ، وَاَشْهَدُ اَنَّكَ مِنْ دَعآئِمِ الدّينِ وَاَرْكانِ الْمُسْلِمينَ ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنينَ ، وَاَشْهَدُ اَنَّكَ الأِمامُ الْبَرُّ التَّقِىُّ ، الرَّضِىُّ الزَّكِىُّ الْهادِى الْمَهْدِىُّ ، وَاَشْهَدُ اَنَّ الأئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوى ، وَاَعْلامُ الْهُدى ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقى ، وَالْحُجَّةُ على اَهْلِ الدُّنْيا ، وَاَشْهَدُ اَنّى بِكُمْ مُؤْمِنٌ ، وَبِاِيابِكُمْ مُوقِنٌ ، بِشَرايِعِ دينى وَخَواتيمِ عَمَلى ، وَقَلْبى لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ ، وَاَمْرى لأمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ ، وَنُصْرَتى لَكُمْ مُعَدَّةٌ ، حَتّى يَاْذَنَ اللَّهُ لَكُمْ ، فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لامَعَ عَدُوِّكُمْ ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ ، وَعلى اَرْواحِكُمْ وَاَجْسادِكُمْ ، وَشاهِدِكُمْ وَغآئِبِكُمْ ، وَظاهِرِكُمْ وَباطِنِكُمْ ، آمينَ رَبَ الْعالَمينَ .

ص: 64