زندگی به سبک جهادی

فهرست

مقدمه......... 9

خورشید مجاهدت ........ 11

ستیز با رأس فساد ....... 12

هدف های روشن.......... 12

آرمان گرایی به سبک امام (رحمة الله) ........ 13

فرمانده کل قوا خداست........ 14

قانونگرایی حتی در فرانسه ... 14

ایمان به مردم...... 15

مدار مجاهدت..... 16

امدادرسانی به محرومان........ 17

مبارزه در خط مقدم....... 18

مبارزهای هوشمندانه.... 18

ص: 5

مقدمه

آنچه كه ملت ها را، هم در تاریخ و هم در دوران خودشان، در میان ملت های عالم سربلند می كند، مجاهدت است، تلاش است. این تلاش، البته شكل های گوناگونی دارد؛ هم تلاش علمی، هم تلاش اقتصادی، هم تلاش به معنای تعاون اجتماعی میان افراد، همه لازم است؛ اما در رأس همه این تلا شها، آمادگی برای جان فشانی است كه یک ملت را در میان ملت ها سرافراز می كند. اگر در میان هر ملتی كسانی وجود نداشته باشند كه آماده باشند از جان خود، از راحت خود، در راه رسیدن به آرمان ها صر فنظر كنند، آن ملت به جایی نخواهد رسید. (1) امروز جامعه ما بیش از زمانی به مجاهدت همه جانبه نیاز دارد.

نیاز ما به جهادِ همه جانبه از آن روست که اگر در هر بُعدی از ابعاد فردی و اجتماعیِ خودمان مجاهدت نداشته باشیم، در مسیر پیش برد اهداف متعالی انقلاب اسامی با مشکل روبه رو خواهیم شد.

انقلاب اسامی ایران، بستر رویش ستارگانی شد که

ص: 9

خورشید مجاهدت: بنیان گذار نظام جمهوری اسلامی ایران؛ حضرت امام خمینی (رحمة الله)

ستیز با رأس فساد

مردم به فرمان امام خمینی (رحمة الله علیه) در سفر شاه به قم، بازار را تعطیل کردند و در خانه ماندند. شاه که منتظر استقبال شاهانۀ مردم بود، در مصاحبۀ تلویزیونی اش، با عصبانیت، به روحانیان اهانت کرد. روز بعد، مطبوعات مجبور به حذف توهین های شاه شدند.(2)

آرمان گرایی به سبک امام (رحمة الله علیه)

رئیس سازمان امنیت عراق، نزد امام آمد و از ایشان خواست تا دست از فعالیت های سیاسی بردارند، امام گفتند: «من كارهایم را تعطیل نمی كنم.» او گفت: «ممكن است اخراجتان كنیم.» امام فرمودند: «خمینی، خمینی است، هر كجا كه برود. هر كجا بروم، همین هستم، چه در عراق باشم و چه در جای دیگر.»(3)

ص: 13

فرمانده کل قوا خداست

در آستانۀ عملیات «والفجر 8» نگرانیِ فرماندهان برای عبور نیرو ها از اروندرود تشدید شده بود؛ زیرا تجربۀ عبور ناموفق رزمندگان از رودخانۀ سرکش اروند، کار را غیرممکن می کرد. در محضر امام (رحمة الله علیه) وضعیت از روی نقشه توضیح داده شد و نگرانی ها ابراز شد. امام فرمودند: «شما به خداوند اعتماد داشته باشید. اصلاً فرمانده کل قوا خداست. همان خدایی که بهشما مأموریت داده [است] که نماز بخوانید، همان خدا به شما امر کرده [است] که دفاع بکنید. بروید و مطمئن باشید که پیروزید.»(1)

ایمان به مردم

کارها زیاد و نیروی قابل اعتماد کم بود. اوضاع به هم ریخته بود. همه به امام پیام می دادند که انقلاب به بن بست رسیده است. امام فرمودند: «تا مردمِ کوچه و بازار هر مشکل و بن بستی را درهم می شکنند، انقلاب به بن بست نمی رسد. این شمایید که به بن بست رسیده اید.»

ص: 15

مدار مجاهدت: رهبر فرزانۀ انقلاب اسلامی؛ حضرت آیت الله خامنه ای دام ظله

تحصیل همیشگی علم

مسجد امام حسن مجتبی (علیه السلام) محل حضور و تجمع نیروهای انقلابی، بازاری، حوزوی و دانشگاهی بود. از جمله مباحثی که آنجا تدریس می کردند، نهج البلاغه و درس و طرح کلی اندیشه های اسلام بود. جلسات به شیوۀ کلاسی اداره می شد؛ به این معنا که جوان های حاضر بیانات ایشان را یادداشت می کردند و جلسۀ بعد، کنفرانس می دادند. در واقع، به تمام معنا، بستری بود برای تربیت انسان های آگاه به معارف دینی. آن موقع، ایشان فقط سی وپنج سال داشتند.(1)

مبارزه در خط مقدم

مقام معظم رهبری، در ایام انقلاب، وقتی خبر محاصرۀ بیمارستان و احتمال قتل عام مردم توسط نیروهای ساواک را شنیدند، به سرعت با خیل عظیم مردم، به سمت بیمارستان حرکت کردند و در مقابلِ سربازان مسلح و آماده به شلیک صفکشیدند. ایشان روحانی ها را به صف اولِ مردم هدایت کردند و پیشتازانه و با شجاعت و بدون لحظه ای تردید، به طرف صف نظامی ها حرکت کردند و با ایجاد شکاف در صف سربازان، وارد بیمارستان شدند.(2)

پیامی که حجت شد

در وضعیت بحرانی جنگ که تعداد شهدا به دلیل حملات شیمیاییِ دشمن زیاد شده بود، رهبر معظم انقلاب در پیامی فرمودند: «من به عنوان امام جمعۀ تهران، نه [به عنوان] رئیس جمهور، به جبهه ها

ص: 19

نداشتن تبعیض در برخورد با متخلف

به دستور یکی از مسئولان لشکری، به شیوۀ غیرقانونی، مکانی مصادره شده بود. سازمان قضایی نیروهای مسلح، گزارش حادثه را خدمت رهبر معظم انقلاب ارسال کرد. ایشان ذیل گزارش فرموده بودند: «با متخلف برخورد کنید؛ ولو پسر من باشد.»(2)

ص: 20

مردی برای تمام فصول: نستوه؛ امام موسی صدر

دفاع از مظلوم

با شروع جنگ داخلی ویرانگر در لبنان، امام موسی صدر، برای پایان پذیری آن، در مسجدی خارج از بیروت، اعتصاب غذا کرد؛ اما با حملۀ مسلمان افراطی به تعدادی از روستاهای مسیحی، اعتصاب غذا را شکست و با ضعف بدنی شدید، چهار روز متوالی، برای آرامش بعلبک تلاش کرد. ایشان گفته بود: «اگر در بیروت، پسرم را بکشند، اجازه نخواهم داد در بعلبک یک مسیحی بی گناه کشته شود.»(1)

تواضع دشمن شکن

در نشست سران کشور لبنان و رهبران فرقه ها، تریبون به دست یک شخصیت لبنانی رسید. با صراحت و بی ادبی گفت: «اگر می خواهید لبنان آرامش و امنیت و صلح را ببیند، باید موسی صدر را از خاک لبنان بیرون کنید.» سخنان او که پایان یافت، نوبت به امام موسی صدر رسید. او سخنانش را با تجلیل کم نظیر از او آغاز کرد و ادامه داد: «اگر می خواهید عزت وکرامت را در این کشور احیا کنید و دانش دوستی و تکریم بزرگان و فرهیختگان را به ملت بیاموزید، باید تصویر علامه شیخ محمدجواد مغنیه را در قاب طلا بگیرید و در هر

ص: 23

مؤمنی که زیرک بود

امام موسی صدر با سخنرانیِ جذاب در یک کلیسا، همه را مجذوب خود کرد. در آخر سخنرانی، خانمی جوان و زیبا که از توفیق یافتن عالِمی مسلمان بسیار دلخور بود، به دوستانش گفت: «می دانم چطور ضایعش کنم.» بلافاصله، درحالی که همه را متوجه خود کرده بود، جلو رفت و دستش را به طرف ایشان دراز کرد. ایشان دستش را طبق عادت روی سینه گذاشت. دختر پرسید: «می خواهید نجس نشوید؟» ایشان با زیرکی، بلافاصله پاسخ دادند: «...بلکه برعکس؛ تو آن قدر باارزش و پاک هستی که چنین تماس هایی

ص: 24

مسیحِ مسیحیان

با آتش زدن کلیسای مارمارون و نوشتن «لا اله الا الله» روی تخته سیاهِ مدرسۀ کلیسا، روابط مسلمان و مسیحیان منطقه متشنج شده بود. در نزدیکیِ کلیسا، بنا بود مسجدی برای شیعیان ساخته شود. امام موسی صدر در میان اجتماع بزرگ شیعیان گفت: «امروز می خواهیم پول جمع کنیم؛ اما هر چه جمع شود، برای ساختن این مسجد و کلیسای مارمارون نصف می کنیم.» سخنان ایشان آرامش را به منطقه بازگرداند و حتی کشیشِ صاحب نفوذِ حاضر در مراسم، به توصیف ایشان پرداخت و گفت: «این انسان امتداد روح مسیح است.»(2)

ص: 25

روح بی قرار: دانشمند شهید دکتر مصطفی چمران

دشمن ستیزی اش علنی بود

به عنوان یکی از دانشمندان در فیزیک کوانتوم مطرح بود. پیشنهاد دادند که جزو چهار مردی باشد که در توسعۀ صنایع نظامی آمریکا، یعنی صنایع موشک های دوربرد و ساخت هواپیمای فانتوم همکاری کند. همکاری نکرد. به دیگران هم توصیه کرد وارد این گروه نشوند. می گفت: «این سلاح ها را آمریکا در اختیار اسرائیل می گذارد و با آن، مردم مسلمان را هدف قرار می دهند. این همکاری، عملی بر ضد خداست و من نمی خواهم در این گروه شرکت کنم.»(1)

به خاطر نمره، دست از هویتش نکشید

در دانشگاه آمریکا، استادی بود که روی کروات زدن دانشجویانش تعصب داشت. استاد موقع امتحان، دو نمره از مصطفی به خاطر کراوات نزدن کم کرد. با این حال، او برترین نمرۀ کلاس، هیجده را آورد.(2)

آیینه پاکی: هنرمند شهید مهندس سیدمرتضی آوینی

برای دفاع از آرمان هایش تردیدی نداشت

فیلمی بدون مجوزِ اکران نمایش دادند. سالن از هنرمندان پر بود. در جایی از فیلم، به حضرت زهرا (علیها السلام) آگاهانه یا ناآگاهانه توهین شد. افراد حاضر در سالن، متوجه بی ادبی شدند؛ اما کسی واکنش نشان نداد و قضیه را با خودشان حل کردند که چون کارگردان هنرمند بزرگی است؛ حتماً این کارش انتقاد از فرهنگ مردم است. سیدمرتضی تحمل سکوت را نداشت و فریاد زد: «خدا لعنتت کند! چرا توهین می کنی؟!»(1)

چهرۀ نورانی اش همه را جذب می کرد

روز خاک سپاری سیدمرتضی، برنامۀ رهبر معظم انقلاب شركت در مراسم تشییع نبود. در اولین ساعات روز، آقا تماس گرفتند و فرمودند: «من دلم گرفته، دلم غم دارد، می خواهم بیایم تشییع پیكر پاک شهید آوینی... . این آقای آوینی را آدم وقتی سیما و چهره نورانی اش را می بیند، همین طور دوست دارد به ایشان علاقه مند بشود.»(2)

ص: 32

زندگی زیباست؛ اما... .

در برنامۀ شهر آسمانی، مستند روایت فتح، چنین می گفت: «ای شهید، ای آنکه بر کرانۀ ازلی و ابدی ِ وجود برنشسته ای، دستی برآر و ما قبرستان نشینانِ عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش. ...زندگی زیباست؛ اما شهادت از آن زیباتر است. سلامت تن زیباست؛ اما پرندۀ عشق، تن را قفسی می بیند که در باغ نهاده باشند. و مگر نه آنکه گردن ها را باریک آفریده اند تا در مقتل کربلای عشق، آسان تر بریده شوند؟ و مگر نه آنکه از پسر آدم، عهدی ازلی ستانده اند که حسین را از سر خویش، بیشتر دوست داشته باشد؟ و مگر نه آنکه خانۀ تن، راه فرسودگی می پیماید تا خانۀ روح آباد شود؟ و مگر این عاشق بی قرار را بر این سفینۀ سرگردان آسمانی که کرۀ زمین باشد، برای ماندن در اسطبل خواب و خور آفریده اند؟ و مگر از درون این خاک، اگر نردبانی به آسمان نباشد، جز کرم هایی فربه و تن پرور برمی آید؟»(1)

ص: 33

شاهکار ادبی

سال 66، در دیدار خصوصیِ عوامل روایت فتح با رهبر معظم انقلاب، ایشان پرسیدند: «نویسندۀ این برنامه کیست؟» سیدمرتضی از قبل به ما سپرده بود، دربارۀ او صحبت نکنیم. با تکرار و تأکید بر سؤال، ما به ناچار گفتیم. آقا فرمودند: «این متون شاهکار ادبی است و من آن قدر هنگام شنیدن و دیدن برنامه لذت می برم که قابل وصف نیست.»(1)

ص: 34

شهریار شهر علم: دانشمند شهید دکتر مجید شهریاری

هوای دانشجویانش را داشت

گروهی از دانشجوها، از سخت گیری دکتر، به رئیس دانشکده شکایت کرده بودند که «ایشان خیلی به ما فشار می آورد.»

درس ایشان واقعاً سنگین بود. جلسۀ بعد که دکتر آمد، به جای اعتراض، عذرخواهی کرد و گفت: «معذرت می خواهم اگر کدورتی پیش آمده است.»(1)

از همۀ ظرفیت زیرمجموعه بهره می برد

علاقه مندی و پشتکارش سبب می شد که نیروهای رشته های تخصصی دیگر هم جذبش شوند. یکی دو جلسه با بچه های کشاورزی صحبت کردیم. خیلی زود کارشان به مبادلۀ شماره تلفن رسید. اگر با متخصصان سازمان فضایی صحبت می کردیم، دکتر می گفت: «باید یک کلاس ویژه بگذارم تا ادبیاتمان را یکی کنیم.» برای گردآوری افراد با تخصص های مختلف قدرت عجیبی داشت. با محوریت دکتر و معنویتی که بر فضای کار حاکم می شد، همه نیروها با تمام وجود کار می کردند.(1)

متکی به عشق و بدون انتظارِ فراهم آمدن همۀ جزئیات

پول پروژه ها را در بانک پس انداز نمی کرد. درآمد علمش را، صرف کارهای علمی می کرد. مقداری از امکانات دانشکده با هزینۀ شخصی او تهیه شده بود. با اینکه وظیفۀ دانشگاه بود؛ اما با هزینۀ شخصی او، دانشکده سامان گرفت. سیستم های رایانه ای و سِرور گران قیمت دانشکده را با هزینۀ شخصی خریداری کرد.(3)

کتابنامه

1. بصیرت منش، حمید، صحیفۀ دل، تهران: عروج، 1385 .

2. تاجدینی، علی، همسفر خورشید، تهران: نماد اندیشه،1390.

3. حدادی، محمدرضا، سیدمرتضی آوینی، تهران: میراث اهل قلم، 1391 .

4. رجایی، غلامعلی ، برداشت هایی از سیرۀ امام خمینی (رحمة الله) ، ج 3، تهران: عروج، 1392 .

5. رسول فر، رهی، یادگاران: کتاب چمران، تهران: روایت فتح، 1389 .

6. شیرازی، علی، پرتوی از خورشید، قم: بوستان کتاب، 1390 .

ص: 39