ص: 2

ص: 3

ص: 4

نقاط قوت جمهوری اسلامی.................................37

توانائی نظام در غلبه ی بر تهدیدها و چالش ها........38

ارتقاء جهش وار در اثرگذاری در مسائل عمده منطقه و جهان..............................................................40

پیشرفت خوب در تأمین عدالت.............................40

کار جهادی و میدانی مسئولین.............................41

امنیت همراه با آرامش.......................................42

انس عمومی کشور با قرآن................................43

وجود فضای آزاد انتخابات....................................44

برخورداری از ثروت، فرهنگی...............................45

انسجام و وحدت ملی........................................49

متوقف نشدن پیشرفت کشور .............................50

پیشرفت در شرائط تحریم....................................54

فراگیری شعار «ما می توانیم » ...........................57

گسترش خدمات به ملت...................................58

ارتقاء کمی و کیفی مراکز علمی..........................59

اعتماد میان مردم و نظام....................................59

اعتبار بسیار خوب بین المللی..............................62

ثبات کشور .....................................................64

ناامیدی دشمن از منفعل کردن انقلاب..................64

بیداری اسلامی و ترویج استکبارستیزی..................65

دفاع از عزّت اسلامی........................................66

قانون اساسی بسیار خوب و پیشرفته...................66

ایمان همراه با عواطف مردم................................67

ص: 6

تسلیم ناپذیری ملت و دولت ایران اعمال نفوذ و اقتدار69

نقاط قوّت ملت ایران..........................................71

هوش بالا ......................................................73

سابقه ی کهن و ریشه دار تاریخی، فرهنگی و علمی 74ایمان و دین باوری................................................75

شکل گیری و ایجاد یک قیام شجاعانه......................76

تلاش دشمن برای از بین بردن نقاط قوت..................78

نقاط ضعف جمهوری اسلامی..................................81

فاصله با عدالت اجتماعی مورد نظر اسلام..................82

عدم توجه کافی به اولویت ها ..............................82

ناتوانی در غلبه بر بعضی از چالش ها و تهدیدها........83

زندگی رفاه طلبانه واشرافی مسئولین....................84

اسراف و مصرف زدگی........................................85

رفتارهای قبیله ای در میدان سیاست....................86

حل نشدن برخی مسائل اقتصادی.........................86

ضعف در اخلاق عمومی.....................................89

عدم مقابله ی منطقی با تباه کردن نسل جوان........90

کم بودن بودجه ی تحقیقات...............................91

استفاده حداقلی از داشته های تبلیغی.................91

برخی دیگر از نقاط ضعف....................................92

ص: 7

مدیریّت غیرانقلابی بی تحرّک عامل ضعف ها.............92

مسئولیت پذیری همگانی؛ درمان ضعف ها................94

توانایی جوانان نخبه در برطرف نمودن ضعف ها............94

طرح و نقشه ی دشمن..........................................95

حرکت استعماری تبلیغاتی علیه جمهوری اسلامی.....96

نقطه ضعف دشمن و نقطه ی قوّت ما .....................97

استفاده دشمن از ضعف های ما...........................97

معرفی نقاط قوّت به عنوان نقاط چالش آفرین.............98

چرکین کردن دل های مردم نسبت به انقلاب.............101

بزرگ نشان دادن ضعف ها و پنهان کردن قوت ها........102

ناتوان نشان دادن نظام در حل مشکلات اقتصادی.....103

سیاه نمایی بخاطر ایستادگی ایران.......................106

القای بن بست کردن..........................................107

تلاش در تخریب الگو بودن ایران.............................110

شکست دشمن در جنگ تبلیغاتی........................111

تکلیف حوزه در مقابل تهمت های دشمن علیه انقلاب112

نقاط قوت و ضعف جمهوری اسلامی (نمودار)...........113

ص: 8

اگر نیم نگاهی به فراز و فرودهای این چهل سال بیفکنیم، روشن است که رسیدن و دیدن «جشن چهل سالگی انقلاب» خود یکی از الطاف خفیه و جلیه الهی است و باید به حق آن را «عید چله انقلاب» دانست.

بی تردید کسی ادعا نمی کند انقلاب اسلامی در طی این چهل سال به همه اهداف و آرمان های خود به صورت تمام و کمال دست یافته، اما گام نهادن در این مسیر الهی و پایمردی در طی طریق و در عین دستیابی به برخی رهاوردهای بی نظیریا کم نظیر، جای بسی خوش وقتی را فراهم می آورد. (روزنامه جوان با اندکی تصرف)

« آنچه برای ما مهم است این است که در رفتار و گذشته ی خودمان تأمّل کنیم و از ضعف ها وقوت هایمان درس بگیریم؛ نقاط مثبت، امیدهای ما را افزایش می دهد و به ما نشان می دهد که چه ظرفیت ها و چه امکاناتی در کشور داریم و نقاط منفی، اولویت ها را به ما نشان

ص: 10

خواهد داد که چه کارهائی را باید انجام دهیم. وقتی که این دو تا را در کنار هم گذاشتیم، این می تواند راه ما را روشن کند.»

(بیانات مقام معظم رهبری (مدّ ظله) در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، 16 مرداد 1390)

کتاب «به روایت رهبر» که به همت مجتمع فرهنگی آموزشی سازمان اوقاف و امور خیریه تولید شده است، بیان قوت ها وضعف های چهل ساله جمهوری اسلامی است که در بیانات رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه ای (مدّ ظله) در طول چهل سال حیات پربرکت جمهوری اسلامی ایراد گردیده است. سرمایه ارزنده ای که می تواند راه را برای مدیران و کارگزاران نظام روشن کند و با برنامه ریزی صحیح و اقدام متناسب آینده انقلاب را تعالی بخشد.

سازمان اوقاف و امور خیریه معاونت فرهنگی اجتماعی

ص: 11

به ملت ایران آفرین می گوید؛ همچنان که ما امروز صدای آفرین هوشمندان نکته بین دنیا را می شنویم که از میان همان کشورهایی که دشمن و بدخواه ملت ایرانند، نخبگان سیاسی، نخبگان دانشگاهی، افراد دنیادیده و مجرب که اوضاع را زیر نظر دارند، به ملت ایران آفرین می گویند. این عرصه ای است که در مقابل چشم ما است. بنابراین نگاه کردن و فقط به ضعف ها چشم دوختن، غلط است. باید دید مجموعه ی این تلاش ها در سطح کشور چگونه انجام می گیرد و به چه سرانجامی منتهی می شود. با این دید وقتی به صحنه نگاه کنیم، باید به ایران و ایرانی مسلمان آفرین بگوئیم

بیانات در حرم مطهر رضوی، 1 فروردین 1392

تصویر رهبر

ص: 19

کنید؟! انقلاب، یک حرکت عظیم در مقابل فساد و بی کفایتی رژیمی بود که تا خرخره در لجنزارهای فساد و وابستگی گرفتار شده بود. انقلاب، یک اصلاح بزرگ است. باید به انقلاب عمل کرد؛ باید به قانون اساسی عمل کرد؛ باید به مبانی نظام جمهوری اسلامی وفادار بود و عمل کرد. انقلاب و جمهوری اسلامی عیبی ندارد. بنده و امثال بنده با ضعف ها وکم بصیرتی و ترس وجبن ذاتی و دلدادگی خود به امور مادّی و عشرت دنیایی می خواهیم انقلاب را تفسیر کنیم. ما ضعف های خود را به حساب انقلاب می گذاریم؛ در حالی که انقلاب، قوی و کارآمد است و نظام جمهوری اسلامی، همان قلّه ی بلندی است که می تواند ملت ایران و کشور عزیز ما را از همه ی گرفتاری های مادی و معنوی اش بیرون بیاورد؛ به شرطی که بنده و امثال بنده به آنچه که نظام جمهوری اسلامی و اسلام عزیز بر دوش ما گذاشته، عمل کنیم وضعف های خودمان را به پای نظام جمهوری اسلامی نگذاریم.

بیانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی، 1 فروردین 1380

راز پیروزی انقلاب در این نکته بود؛ چون ملت ایران از اعماق قلب به اسلام معتقد و مؤمن و وابسته بود و هست. اغلب ملت های مسلمان همین گونه اند و اگر موانع از سر راهشان برداشته شود، ایمان عمیق آنان به اسلام آشکار خواهد شد. لذا وقتی مردم پرچم اسلام را در دست امام مشاهده کردند و باور کردند که امام برای احیای عظمت اسلامی و ایجاد نظام اسلامی وارد میدان مبارزه شده است، گرد او را گرفتند. بعد هم که انقلاب پیروز شد، با همین انگیزه، از روی طوع و رغبت در میدان های خطر حاضر شدند؛ چون ایمان آنها به اسلام، عمیق بود.

بعضی از کسانی که خودشان را در شمار زبدگان و نخبگان و احزاب سیاسی و صاحب نظران مسائل سیاست به حساب می آوردند، این را نمی پسندیدند. جدای از کسانی که به اسلام عقیده نداشتند، بعضی کسان به اسلام عقیده داشتند، اما نظام اسلامی را قبول نمی کردند. لذا از اوّل انقلاب، در عرض و به موازات خطّ امام، جریانی پیدا شد که به یک نظام لائیک و الگوبرداری شده از نظام های غربی دعوت می کرد؛ منتها با رنگ و لعاب اسلامی؛ اسم اسلامی، اما باطن غیر اسلامی؛ ساخت اسلامی، اما جهت گیری غیر اسلامی. البته آن ها بی میل نبودند که در کنار چنین نظامی، آخوند وجیه الملّه ای هم برای مقبول جلوه دادن نظام در چشم مردم وجود داشته باشد- چون مردم به اسلام دل بسته بودند- بدشان نمی آمد روحانی مورد قبولی در کنار نظام قرار گیرد تا نظام را در چشم مردم، اسلامی جلوه دهد؛ دولتمردان نظام هم به همان شکلی که خودشان می پسندند و تشخیص می دهند، نظام را به همان صورت غیر اسلامی- و در حقیقت، شکل بازسازی شده ی رژیم سلطنتی، منتها طبق قبول سیاستمداران و قدرتمندان دنیا - اداره کنند، ظاهر و رنگ و لعاب دین هم این فایده را برای آنها داشته باشد که نیروهای مردم را در خدمتشان قرار دهد؛ هرجا به حضور مردم احتیاج است. در هنگام جنگ و دفاع و دادن مالیات و غیره- همین ظاهر اسلامی، مردم را به همکاری با آن نظام وادار کند؛ اما اگر

ص: 25

حقوق شرعی مردم تأمین نشد، نشد؛ اگر با سلطه گران مبارزه نشد، نشد؛ اگر استقلال کشور و فرهنگ و اقتصاد مردم در قبضه ی دشمنان قرار گرفت، گرفت. لذا از اوّلی که امام دستور داد قانون اساسی به وسیله ی خبرگان منتخب مردم تدوین شود، هرجا که نام اسلام و نشانی از حضور واقعی اسلام بود، اینها مقابله کردند. آنجایی که اصل مربوط به «ولایت فقیه» مطرح شد، اینها بی تابانه مبارزه کردند. البته با ولایتش مخالف نبودند- ولایت یعنی حکومت؛ آن ها تشنه ی قدرت و حکومت کردن بودند- با فقیهش مخالف بودند؛ چون به معنای حضور حقیقی دین در جامعه بود؛ این را برنمی تافتند و تحمّل نمی کردند. هرجا که نشانه ی حضور واقعی اسلام بود، این ها معترض بودند.

امام در مقابل این جریان- که بسیار هم مدعی بود- ایستاد؛ روی مبانی اسلام تکیه کرد؛ روی ترکیب و ساخت اسلامی نظام، با جدیت اصرار ورزید؛ چون امام مانند هرکسی که با اسلام آشناست، معتقد بود- و امروز هم ما معتقدیم که سعادت و رفاه و آزادگی و عزّت یک ملت و نیز عدالت و تکیه به مردم- به معنای واقعی کلمه- در سایه ی احکام اسلام تأمین می شود. آن هایی که شعار عدالت و مردم سالاری دادند، نشان دادند که نمی توانند حقوق و منافع مردم را عادلانه تأمین کنند؛ اما اسلام می تواند این کار را بکند. تکیه ی بر اسلام، به معنای ایمان عمیق امام بزرگوار به رسالت اسلام بود؛ یعنی امروز اسلام می تواند ملت ها را نجات دهد. لذا هم در تدوین قانون اساسی و هم در تمام رهنمودهایی که امام در طول ده سال زندگی مبارک خود به ملت های مسلمان داد، بر روی اسلام تکیه کرد و همین موجب شد که نظام جمهوری اسلامی با وجود دشمنی های بی اندازه ی قدرت های جهانی، در میان ملت های مسلمان، هم طرفداران بی شماری پیدا کند و هم در آنها شوق و امید و انگیزه به وجود آورد و حرکت اسلامی را در سرتاسر جهان اسلام زمینه سازی کند. امروز هم اگر نظام جمهوری اسلامی و مسئولان ورؤسای

ص: 26

این نظام در دنیا عزّت و آبرویی دارند، به برکت اسلام است. چه آن هایی که در دنیا به اسلام معتقدند و چه حتّی آن هایی که به اسلام معتقد نیستند، عزّتی که برای جمهوری اسلامی و مسئولان آن قائلند، به خاطر اسلام است. آنهایی هم که به اسلام معتقد نیستند، نقش و نفوذ و تأثیر و اقتدار اسلامی را می شناسند و می دانند و آن کسی که مظهر این اقتدار است، در چشمشان دارای عظمت و جلال است.

امام بر روی اسلام تکیه کرد؛ به اسم اسلام قانع نشد؛ بر این اصرار ورزید که باید قوانین اسلامی در تمام گوشه و کنار دستگاه های دولتی و حکومتی حاکم شود. البته این کار، یک کار بلندمدّت بود. امام هم این را می دانست که در کوتاه مدّت، این مقصود تحقّق پیدا نمی کند؛ اما راه را باز کرد و حرکت را شروع نمود و جهت را نشان داد و همه فهمیدند که باید به معنای حقیقی کلمه به سمت احکام و تعالیم اسلام و ساخت اسلامی برای نظام و جامعه حرکت کنند تا بتوانند عدالت را تأمین، فقر را برطرف و فساد را ریشه کن کنند؛ تا بتوانند دردهای مزمنی را که بر این ملت تحمیل شده است، جبران کنند.

امروز بنده به عنوان کسی که با آمار و ارقام و واقعیّات دستگاه های حکومتی از نزدیک آشناست، به شما مردم عزیز عرض می کنم: هرجا که ما با قاطعیت، معرفت و روشن بینی، احکام اسلام را بر سر دست گرفتیم، دنبال آن حرکت کردیم و صادقانه خواستیم اسلام را پیاده کنیم، موفّق شدیم؛ اما هرجا ناکامی و ضعفی وجود دارد، بر اثر این است که ما در آن مورد، از اسلام و حکم اسلامی و ترتیب اسلامی غفلت کرده ایم. هم در زمینه ی اقتصادی، هم در زمینه ی سیاسی، هم در زمینه ی بین المللی و هم در زمینه ی تربیت های صحیح مردمی، امروز هرجا که ضعف و ناکامی ای مشاهده می شود، اگر کسی دقّت وریشه یابی کند، به اینجا می رسد که در این نقطه، دستور اسلام و حکم اسلامی مورد توجّه قرار نگرفته است. امام می دانست که اگر ما به

ص: 27

اسلام متمسّک شویم، هم عزّت دنیا، هم رفاه مادّی، هم قدرت سیاسی، هم آسایش و هم امنیت عمومی برای مردم پدید خواهد آمد؛ لذا امام اسلامیّت را به معنای حقیقی کلمه- در بافت نظام اسلامی و این بنای مستحکم و شامخ گذاشت.

و حضور مردم در صحنه ی انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس و یا سایر انتخاب هایی که می کنند، هم حقّ مردم است، هم تکلیفی بر دوش آن هاست. در نظام اسلامی، مردم تعیین کننده اند. این هم از اسلام سرچشمه می گیرد.

مسأله ی اساسی ای که بنده بارها بر آن تأکید کرده ام، این است که اسلام گرایی در نظام اسلامی، از مردم گرایی جدا نیست. مردم گرایی در نظام اسلامی، ریشه ی اسلامی دارد. وقتی ما می گوییم «نظام اسلامی»، امکان ندارد که مردم نادیده گرفته شوند. پایه و اساسی حقّ مردم در این انتخاب، خود اسلام است؛ لذا مردم سالاری ما - که مردم سالاری دینی است. دارای فلسفه و مبناست. چرا باید مردم رأی دهند؟ چرا باید رأی مردم دارای اعتبار باشد؟ این متّکی بر احساسات توخالی و پوچ و مبتنی بر اعتبارات نیست؛ متّکی بر یک مبنای بسیار مستحکم اسلامی است. پس یکی از عرصه هایی که امام همواره بر آن تأکید می کرد و آن را در ساخت نظام اسلامی کار گذاشت و برای همیشه آن را ماندگار کرد، مسأله ی حضور مردم در انتخاب مسئولان نظام و منتهی شدن مسئولیت ها به اراده و خواست مردم است.

عرصه ی دوم، عرصه ی تکلیف مسئولان در قبال مردم است. وقتی ما می گوییم «مردم»، معنایش این نیست که مردم بیایند رأی بدهند و مسئول یا نماینده ای را انتخاب کنند؛ بعد دیگر برای آن مردم هیچ مسئولیتی وجود نداشته باشد؛ صرفاً همین باشد که اگر کسی می خواهد برای مردم کاری بکند، به این خاطر باشد که مردم بار دیگر به او رای دهند؛ مسئله این نیست. در اسلام و نظام جمهوری اسلامی، فلسفه ی مسئولیت پیدا کردن مسئولان در کشور این است که برای مردم کار کنند، مسئولان برای مردمند و خدمتگزار و مدیون و امانتدار آن ها هستند. مردم، محورند، کسی که در نظام جمهوری اسلامی مسئولیتی به دست می آورد، باید همه ی همّ و غمّش برای مردم باشد؛ هم برای دنیای مردم، هم برای مادّیت مردم، هم برای معنویّت مردم، هم برای

ص: 29

ایجاد عدالت در میان مردم، هم برای احیای شأن انسانی مردم، هم برای آزادی مردم. این ها جزو وظایف اصلی حکومت است. البته وقتی می گوییم «مردم»، منظور همای طبقات مردمند؛ لیکن بدیهی است کسانی از مردم باید بیشتر مورد توجّه قرار گیرند که بیشتر مورد محرومیت قرار گرفته اند؛ لذا امام دائماً روی طبقات محروم و پابرهنگان کشور تکیه می کردند. این فریب است که کسی ادعا کند برای مردم کار می کند؛ اما در عمل، کار او برای طبقات مرفّه باشد، نه برای طبقات مستضعف و محروم. نه اینکه نباید برای طبقات مرفّه کار کرد؛ آن ها هم از حقوق عمومی کشور باید بهره مند شوند؛ اما به آن کسی که محرومیت دارد و دستش از حقوق خود خالی مانده است، باید بیشتر توجّه و همّت و تلاش را اختصاص داد. لذا امام به طور دائم بر حقوق مستضعفان و محرومان و پابرهنگان تکیه می کرد. عملاً هم در تمام مدت پیروزی انقلاب تا امروز و قبل از آن، کسانی که بیش از همه سینه سپر کردند، از نظام دفاع کردند، سختی های نظام را به جان خریدند و در مقابل دشمنان ایستادند، طبقات محروم و پابرهنه و مستضعفان جامعه بوده اند. این ها باید بیش از دیگران مورد توجه قرار گیرند.

عرصه ی سوم- که باز بر محور مردم حرکت می کند- عبارت است از بهره برداری از فکر و عمل مردم در راه اعتلای کشور؛ یعنی استعدادها را شکوفا کردن و معطل نگذاشتن. از اوایل انقلاب، همیشه امام خطاب به جوانان، دانشجویان، متفکّران کشور و کسانی که دارای استعداد بودند، می گفت که به خودتان ایمان بیاورید؛ نیروی خودتان را باور کنید و بدانید که می توانید. این درست در مقابل تعالیمی بود که در دوران طولانی استبداد در این کشور، تلقین می شد که مردم ایران نمی توانند.

ص: 30

تصویر

ص: 31

ما در دوران انقلاب هم دیدیم همان کسانی که اسلام را به معنای حقیقی خود باور نداشتند، به این معنا هم باور نداشتند. همیشه چشم آن ها به بیرون مرزهای کشور بود و به مردم و توانایی های آنها اعتقاد نداشتند. این فکر و این توجّه را هم، امام در این نظام نهادینه کرد، که استعدادهای جوان این کشور، احساس توانایی کنند؛ و شما بعد از انقلاب هرچه از نشانه های علم و پیشرفت علمی و صنعتی در کشور مشاهده می کنید، ناشی از این است. هرجا که نشانه های وابستگی مشاهده می شودکه به معنای تحقیر ملت ایران و استعدادهای اوست ناشی از نقطه ی مقابل این تفکر است.

عرصه ی چهارم در خصوص توجه امام به مردم، عبارت است از لزوم آگاه سازی دائمی مردم. خود امام در سنین بالای عمر- با حال پیرمردی- از هر فرصتی استفاده کرد برای اینکه حقایق را برای مردم بیان کند. در دستگاه های تبلیغاتی جهانی، نقش تحریف و گمراه سازی، نقش فوق العاده خطرناکی است که امام به آن توجّه داشت. وسایل ارتباطی فکری نامطمئن و وابسته ی به دشمنان کشور و ملت، امام را وادار می کرد که هم خود او به طور دائم در موضع تبیین و ارشاد و هدایت مردم قرار گیرد و هم به دیگران دائماً توصیه کند که حقایق را به مردم بگویند و افکار آنها را نسبت به حقایقی که دشمن سعی می کند آن ها را مکتوم نگه دارد، آشنا کنند. اینکه ما دائماً به صاحبان بیان و قلم و تریبون های مختلف توصیه می کنیم که هدف و همّت خود را بر تبیین صحیح حقایق قرار دهند، برای این است.

امروز دشمن، درست در موضع مقابل این نقطه ی اساسی اسلامی کار می کند، از اوایل انقلاب، یکی از اهداف مهّم دشمن، تحریف حقایق و تاریخ بود. اگر یک وقت در داخل کشور حنجره یا قلم مزدوری پیدا می شد که حقایق جنگ و انقلاب و اسلام را تحریف می کرد، می دیدید فریادهای تشویق از اطراف دنیا بلند می شود. امروز نیز همین طور است. امروز هم اگر در داخل کشور کسانی به خاطر خوش کردن دل استکبار و راضی کردن دشمنان اسلام و این ملت و این

ص: 32

کشور چیزی بگویند و بنویسند که در آن تحریف اسلام و تاریخ انقلاب و چهره های انقلاب باشد، می بینید که در دنیا از طرف دستگاه های تبلیغاتی استکبار برای او هورا می کشند و او را تشویق می کنند! تبیین، موضوع بسیار مهمّی است. انسان ها تابع بینش و دید خودشان هستند. اگر کسی بتواند حقایق را در چشم مردم تحریف کند، یعنی در واقع عمل و بازو و اراده ی مردم را به سمت گمراهی کشانده است. این همان چیزی است که دشمن می خواهد. امروز اگر کسانی علیه اسلام و مقدسات و مجاهدت های این ملت قلم فرسایی کنند و چیزی بنویسند؛ اگر کسانی علیه بهترین فرزندان این کشور -یعنی شهیدان ما و مجاهدان راه خدا- اظهار نظری کنند و ریشی بجنبانند؛ اگرکسانی علیه بسیج و جهاد و شهادت حرفی بزنند و چیزی بنویسند؛ می بینید مورد تشویق رادیوها و سیاستمداران و نویسندگان خارجی قرار می گیرند. امروز همه ی افراد- چه کسانی که بیاناتشان در حوزه های وسیع کاربُرد دارد، چه کسانی که در حوزه های کوچکتر سخنانشان مؤثر واقع می شود؛ مثل مدرسه و کلاس و دانشگاه و محیط های کارگری و غیره -مسئولند و اگر دیدند حقایق و محکمات اسلام و انقلاب مورد تحریف قرار می گیرد، وظیفه دارند تبیین کنند؛ نباید سکوت کنند. امام به این نکته بسیار توجه می کرد. و این یکی از چیزهایی است که راز استحکام و ماندگاری و پایداری نظام در آن مندرج است.

انقلاب، زمام کشور را در دست می گرفتند و طبق میل و تشخیص خودشان -هرطور بود. عمل می کردند. در انقلاب اسلامی، امام اجازه نداد این طور بشود؛ حتّی از قبل از پیروزی انقلاب دولت تعیین کرد تا نظم وجود داشته باشد. با اینکه آن وقت شورای انقلاب هم بود، اما امام خواست با شکل قانونی و منطقی، کشور اداره شود. اصل تشخیص اینکه چه نظامی در کشور بر سر کار بیاید، این را امام به عهده ی رفراندم و آراء عمومی گذاشت. این هم در دنیا سابقه نداشت. در هیچ انقلابی در دنیا، ما نشنیدیم و ندیدیم که انتخاب نوع نظام را- به آن هم در همان اوایل انقلاب- به عهده ی مردم بگذارند. هنوز از پیروزی انقلاب دو ماه نگذشته بود که امام همه پرسی درباره ی نظام اسلامی را اعلان کرد، که مردم به نظام جمهوری اسلامی رأی دادند. چند ماه از پیروزی انقلاب نگذشته بود که امام گفت باید قانون اساسی نوشته شود. آن کار هم نه به وسیله جمعی که خود امام معیّن کند، بلکه باز به وسیله ی منتخبان مردم صورت گرفت. مردم اعضای مجلس خبرگان را- که منتخبان مردم بودند- انتخاب کردند تا قانون اساسی تدوین شود؛ باز مجدداً همان قانون را به رأی مردم گذاشتند. هنوز یک سال از پیروزی انقلاب نگذشته بود که مردم در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردند؛ بعد از مدت کوتاهی هم مجلس شورای اسلامی به راه افتاد. بنابراین از اوّل، مبنای کار انقلاب بر نظم و قانون بود. کسانی که با این ترتیب منطقی انقلاب نمی توانستند کنار بیایند، یا نمی توانستند تحمّل کنند که این انقلاب این گونه قدم به قدم منطقی حرکت کند، در همه ی این موارد اخلال کردند. تفاله های آن ها امروز هم انقلاب را به بی قانونی متهّم می کنند. این انقلاب، مظهر نظم و قانون بود؛ در هیچ جای دیگر دنیا، در این انقلاب هایی که اتّفاق افتاده است. چه در انقلاب های این قرن و چه قبل از آن چنین چیزی دیده نشده است. این را باید مغتنم شمرد. پایبندی به نظم و قانون و مسئولیت های قانونی قوا باید مورد احترام همه باشد

ص: 34

اگر شما امروز می بینید که با تبلیغات و تحریک دشمنان، در هر برهه ای از زمان، قوای قانونی کشور مورد تعرّض تبلیغاتی قرار می گیرند، این دنباله ی همان دشمنی ای است که از اوّل با اساس نظم و قانون در جمهوری اسلامی وجود داشت و امام مقابل آن ایستاد. ما همیشه این را تأکید کرده ایم و بازهم تکرار می کنیم، وظایفی که در قانون اساسی برای قوای سه گانه و مسئولان قانونی معیّن شده، معتبر و محترم است و همه باید در مقابل این قانون، حالت تسلیم داشته باشند. بی قانونی به شکل های مختلفی خود را نشان می دهد. یکی از آنها همین است که علیه اساس و ترتیبات قانون اساسی مبارزه ی تبلیغاتی شود و لجن پراکنی صورت گیرد و به مسئولیت های قانونی در هر بخشی از بخش ها بی احترامی گردد. این آن چیزی است که از اوّل انقلاب، دشمنان امام و اسلام بر روی آن پافشاری می کردند و امام در مقابل آن ایستاد.

ایران می آمدند، می رفتند و می بردند. سیاست کشور، در دست آن ها؛ آمدن و رفتن حکومت ها، در دست آن ها؛ آوردن و بردن شاه مملکت، در اختیار آنها؛ تعیین نخست وزیران، با صواب دید آن ها؛ و موضع گیری های سیاسی کشور، تماماً در جهت خواسته ها و منافع آنها بود. نظام جمهوری اسلامی آمد و این بساط را به کل به هم ریخت. امام می دانست که این دشمن ساکت نمی نشیند و تعرّض می کند. اگر در برهه ای تعرّض کرد و تودهنی خورد، موقّتاً عقب نشینی می کند تا باز تعرّض کند؛ لذا باید هشیار و بیدار بود. امروز من متأسفانه می بینم که کسانی طبق خواسته ی آن دشمنان، تبلیغ می کنند که این توهّم است! دشمن همین را می خواهد که مردم، مسئولان، کارگزاران حکومت، اداره کنندگان کشور و طرّاحان و قانون گذاران امور زندگی مردم، از تهدید دشمن غفلت کنند. نباید اجازه داد؛ باید دشمن و شیوه های دشمنی او را شناخت. این آن چیزی است که باید برای همیشه به یاد ما بماند و امام بر روی این نکته تأکید می کرد. اینکه می دیدید امام می فرمود: «هرچه فریاد دارید، بر سر آمریکا بکشید»، به خاطر این است.

برادران و خواهران عزیز! جوانان عزیز من! ملت عزیز ایران! اینها چهار نقطه ی قوّت اساسی است. هم مردم و هم مسئولان باید قدر این ها را بدانند. این چهار عنصر موجب پایداری نظام است. این چهار عنصر موجب آن است که هیچ وقت دشمن نتواند به این نظام ضربه بزند. هرجا ما از این چهار عنصر غفلت کردیم، ضربه خوردیم. اگرضربه ی اقتصادی خوردیم، اگر عقب ماندگی اقتصادی پیدا کردیم، اگر در زمینه های سیاسی دچار ضعفی شدیم، بر اثر غفلت از این عناصر بوده است. آنجایی که پیشرفت کردیم، آنجایی که عزّت به دست آوردیم، آنجایی که توانستیم موانع را از سر راه برداریم، آنجایی که دشمن را ناکام کردیم، به خاطر تکیه بر این عناصر بوده است. نگذارند و نگذارید این عناصر از دست مردم برود و مورد تهاجم قرار گیرد. نگذارید دشمن به میل خود، راه را برای تسلّط مجدّد بر این کشور هموار کند. هشیاری مسئولان کشور و آحاد مردم لازم است.

بیانات در مراسم دوازدهمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه الله). 14 خرداد 1380

ص: 36

بر همه ی این تهدیدها غلبه پیدا کرده است؛ یک نمونه اش جنگ تحمیلی بود، یک نمونه اش حرکات آمریکائی ها بود، یک نمونه اش تحریم های گوناگون بود. بعضی از اینها مستقیماً از طرف بیگانگان بود؛ مثل تحریم ها. تحریم ها سال های متمادی وجود داشته است، اما سال های اخیر شدت پیدا کرده؛ خودشان گفتند تحریم فلج کننده. چه به کمک سازمان ملل- که در اختیار خودشان بود. و چه مستقلاً، این تحریم ها را تحمیل کردند. این ها مربوط به بیگانگان بود، که مستقیماً آنها دخالت داشتند. تهدیدهائی هم بود که زمینه های داخلی داشت؛ اگرچه دشمن هم می توانست از آنها استفاده کند؛ مثل مسئله ی قومیت ها در کشور نظام بر همه ی اینها غلبه کرد. امروز قومیت های گوناگون کشور ما، همه برادروار در کنار هم دارند زندگی می کنند؛ احساس اتصال به نظام و دلبستگی به نظام در همه ی آنها محسوس و مشهود است. به نظر من این یکی از مهمترین نقطه قوت هاست. ما در محاسبه ی نقاط قوت نظام باید این را در نظر بگیریم. نظامی تنها، بدون پشتیبان بین المللی، با دشمنی قدرتمندترین قدرتمندان مادی جهانی، در طول سی و دو سال با تهدیدهای متوالی و پی در پی مواجه بوده، اما بر همه ی این تهدیدها فائق آمده؛ این خیلی نقطه ی مهمی است. به نظر من نقطه ی قوت درجه ی اول نظام این است

بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، 19 مرداد 1390

یکی دیگر از نقاط قوّت ما، بنیه قوی و ساخت محکم کشور و نظام در مواجه هی با دشمنی هاست. ما در مقابل دشمنی ها مضطرب نمی شویم، نگران نمی شویم، دغدغه پیدا نمی کنیم، بنیه ی نظام و بنیه ی کشور، بنیه ی مستحکمی است.

خطبه های نماز جمعه تهران: 14 بهمن 1390

ص: 39

انقلاب، ضریب جینی بالای 50 بوده است؛ در سال 94 ضریب جینی در کشور 38 بوده است؛ یعنی ما این مقدار فاصله ی 50 و 38- توانسته ایم فاصله ی طبقاتی را کم کنیم.

[طبق] یک آمار دیگر که این آمار هم مربوط است به بانک جهانی و جزو آمارهای بین المللی است قشر فقیر مطلق، پیش از انقلاب 46 درصد ملت ایران بودند، یعنی تقریبا نصف ملت ایران قبل از انقلاب جزو قشرهای فقیر مطلق بودند؛ امروز این عدی 46 درصد، رسیده است به 9 / 5 درصد -البته در سال 93؛ آمار بعد از آن را بنده ندارم. یعنی این مقدار، کار انجام گرفته.

جمهوری اسلامی با وجود همه ی فشارهایی که داشته است، در تأمین عدالت کارهای بزرگی انجام داده است و پیشرفت های خوبی کرده است. البتّه تبلیغات، چیز دیگری را می گوید؛ و آن عدالتی هم که ما توقّع داریم، ما دنبالش هستیم، بیش از اینها است. بنابراین شعار عدالت هم، شعار واقعی است و شعاری است که بحمدالله در کشور، ماندگار و مستقر است.

بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی، 1فروردین 1397

بدهند؛ کار را گروه های مردمی می کردند. امروز این جور نیست؛ بحمدالله مسئولین در می دانند، کار می کنند، تلاش می کنند؛ [این] از خصوصیّات جمهوری اسلامی است؛ لکن بایستی بعد از این، آقایان و مسئولین محترم، کار را با مدیریّت بهتر و با استمرار و پیگیری و با سرعت ان شاء الله انجام بدهند.

بیانات در جلسه ی رسیدگی به مشکلات زلزله زدگان استان کرمانشاه، 29 آبان 1396

بود. می بینید جلسات قرآن را؛ در همه ی شهرها، در همه ی محافل، می روند هجوم می آورند، می شنوند، می نشینند؛ اینها چیزهایی است که به برکت انقلاب رخ داده است، به برکت اسلام رخ داده است.

بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم، 27 اردیبهشت 1391

زمین داریم، زیر زمین [منابع] داریم، روی زمین [منابع ]داریم، انسان داریم، هوش داریم، همه چیز داریم- لکن یکی از مهم ترین ثروت های ما، ثروت فرهنگی ما است؛ ما ثروت فرهنگی داریم. ثروت فرهنگی چیست؟ مثلاً میل به جهاد و اعتقاد به جهاد، یک ثروت فرهنگی است؛ یعنی شما وقتی در بین ملّت ایران حرکت کنید و گردش کنید، جز عده ی معدودی، در بقیّه ی مردم کشورمان یک انگیزه ی حرکت در راه دین هست؛ حالا اندازه اش مختلف است؛ کم دارد، زیاد دارد. یکی همین قدر انگیزه دارد که اگر چنانچه در مقابل دوربین تلویزیون قرار گرفت به نفع کشور و به نفع آرمان های انقلاب و اسلام شعار بدهد؛ خیلی خب، خیلی خوب است، این انگیزه وجود دارد. یکی بیشتر از این انگیزه دارد، یکی تا آنجا انگیزه دارد که جانش را حاضر است و بدهد و فدا بکند؛ این حسّ مجاهدت طلبی و مجاهدت پذیری و اعتقاد به مجاهدت یک ثروت فرهنگی است؛ این در کشور ما وجود دارد، در خیلی از کشورها نیست.

بیانات در دیدار دست اندرکاران راهیان نور، 16 اسفند 1395

ما ملتی داریم که با انقلاب اخت است؛ گره خورده است؛ جوشیده است. در بین این ملت که سطوح گوناگون و مختلفی دارند، روحیه ی جمع کثیری این است که هرجا و هر زمان و هرطور که لازم باشد، سینه شان را سیر می کنند و به وسط میدان می آیند. این نقطه ی قوّت ماست. این چگونه حاصل شده است؟ با موتور ایمان، با روحیه ی انقلاب، با انگیزه ی دین؛ این حقیقتی که دنیاداران او را نفهمیدند! نفهمیدند که قدرت دین چه استحکامی به یک ملت و به یک نظام می دهد. جمهوری اسلامی به طور طبیعی در این راه و در این کیفیت قرار داشت و قرار گرفت؛ یعنی ایمان.

بیانات در دیدار اعضای بسیج دانشجویی دانشگاه ها، 31 اردیبهشت 1386

ص: 46

مهم ترین نقطه ی قوت، ما در قیام جمهوری اسلامی، نقطه ی قوت انسانی بود. ما که نه سلاح داشتیم، نه پول داشتیم، نه سازماندهی داشتیم، نه حزب داشتیم و نه پشتیبانی جهانی؛ ما ملت ایران در همه ی کشورهای دنیا یک نقطه را نداشتیم که از قیام، انقلاب و حرکت ما حمایت و دفاع کنند. آنچه این ملت را پیروز کرد، قدرت نیروی انسانی بود؛ یعنی آگاهی و ایستادگی؛ همان که امیرالمؤمنین (علیه السّلام) در جنگ صفین فرمود: «الا لایحمل هذا العَلَم الا اهل البصر و الصّبر»؛ بصر یعنی بصیرت و آگاهی؛ صبر یعنی پایداری؛ فقط این ها هستند که می توانند این علم را در دست بگیرند و پیش بروند. قله ی این صبر و بصر شهدای مایند؛ همین آزادگانی هستند که اینجا حضور دارند و همین جانبازان عزیزی هستند که اینجا نشسته اند. این ها بودند که جان خودشان را در معرض نابودی گذاشتند؛ از حیات خودشان برای دوام این حرکت و این قیام بزرگ و انسانی مایه گذاشتند؛ اینها اوج ایثار و مظهر بصر و صبرند؛ مظهر آگاهی و ایستادگی و پایداری. آیا کشور ما به آگاهی احتیاج ندارد؟ آیا رسیدن به آرمان های این ملت و این انقلاب احتیاج به پایداری ندارد؟ آیا در مقابل شیطنت ها و دشمنی ها و بغض های غارتگران جهانی این ملت احتیاج ندارد که آن سلاح کارآمد خود را همواره در دست داشته باشد؛ یعنی سلاح اراده، پایداری، ایمان و آگاهی؟ اگر احتیاج دارد- که دارد. پس بایستی این روحیه ی ایمان و آگاهی و پایداری در قالب احترام به نمادهای آن در مردم حفظ شود و نمادها، همین شهدایند؛ همین جانبازانند؛ همین آزادگانند.

بیانات در دیدار جمعی از خانواده های شهدای استان همدان، 16 تیر 1383

ص: 47

بنده وقتی به قضایای دو سه سال اخیر در داخل کشور خودمان نگاه می کنم، می بینم بحمدالله ملت ما ملت وفادار و با اخلاص ومؤمن وغیرتمندی است و در این چیزها حقیقتاً جزو ملت های نمونه است و با وجود اینکه در مسئولان کشور هم در گوشه و کنار نقص ها و خطاهایی وجود دارد که البته هر مجموعه ای خالی از خطا و نقص نیست۔ لیکن در مجموع در جهت همین آرمان ها حرکت و برنامه ریزی و کار و تلاش می کند. با وجود همه ی این ها، می بینم دشمن به بخش هایی از کشور ما عمدتاً هم به جوانان ما- دل بسته است؛ چون نسل جوان در کشور ما یک نسل کاملاً گسترده است و این از نقاط قوّت ماست که این همه جوان داریم؛ چه جوانان دانشجو، چه کسانی که قبل از دانشجویی اند، چه کسانی که فارغ التّحصیل شده اند، چه کسانی که مشغول کارند و درس نمی خوانند. نسل جوان ما یکی از مایه های قوّت کشور و انقلاب ماست، دشمن هم به همین نسل و به تحریک پذیری و احساساتی بودن جوانان چشم دوخته است، جوانان باید خیلی مراقب باشند.

بیانات در خطبه های نماز جمعه، 1 آذر 1381

نه اینکه ما بخواهیم غافلانه حکم واحدی نسبت به همه صادر کنیم؛ معلوم است که چنین حکمی را صادر نمی کنیم؛ هیچ کس نسبت به هیچ مجموعه ای نمی تواند این طور حکمی صادر کند؛ تا اگر کسی در گوشه ای نقطه ضعفی پیدا کرد، به رخ ما بکشد که حالا ببینید شما چه می گفتید؛ نه، قضیه این نیست؛ قضیه این است که مجموعه ی عظیمی از جوانان، از آنهایی که همسن هاشان در اکناف عالم و تا چندی پیش در همین کشور، جز مسائل پیش پا افتاده ی فردی و جسمانی و مادّی، چیزی را درک نمی کردند، آن چنان رفعت و اوجی پیدا کرده اند که تمام مسائل حیات شخصی، برای آنها مسائل فرعی و تبعی به حساب می آید؛ این شوخی نیست؛ این

ص: 48

معجزه ی انقلاب بود. بسیج هم همین طور است. آحاد عظیم بسیج، در طول این هشت سال، چیزی را در تاریخ ثبت کردند و گذاشتند که جز در برهه های استثنایی تاریخ گذشته ی بشریت، نظیرش را نمی شود پیدا کرد.

بیانات در دیدار جمعی از فرماندهان سپاه ، 18 بهمن 1370

دفاع از این ملت و دفاع از نظام قدرتمند اسلامی که اسلام را با عزت خود و با همان قدرت نبوی در دنیا بر سر دست می گیرد و به آن افتخار می کند، مال مردمان مؤمن است و شما مردم استان سیستان و بلوچستان از ایمان برخوردارید و اسلام را از بُن دندان و با همه ی وجود قبول دارید. البته باید مراقب باشید که دشمنان اسلام این همزیستی و برادری بین شیعه و سنّی را به هم نزنند، یکی از افتخارات ما این است که مردم ما در نقاطی که تفاوت های مذهبی و قوی وجود دارد و امکان و زمینه ی اختلاف هست، از درگیری و اختلاف قومی و مذهبی پرهیز می کنند. دشمنان این را نمی پسندند. جنگ شیعه و سنّی برای دشمنان اسلام خیلی قیمت دارد. اختلاف

و تفرقه میان امّت اسلامی موجب می شود که معنویت، طراوت، قدرت، شکوه و عظمت ائتلاف و ملی شما را در هم بشکند و همان طور که قرآن فرموده است «وتذهب ریحکم »

بیانات در دیدار مردم زاهدان، 2 اسفند 1381

پیشرفت در عزت و اعتبار بین المللی، پیشرفت در استقلال سیاسی، پیشرفت در عبودیت و تقرب به خدای متعال؛ یعنی جنبه ی معنوی، جنبه ی الهی؛ این هم جزو پیشرفتی است که در اسلام هست و در انقلاب ما هدف نهایی ماست: تقرب به خدا. هم «دنیا» در این پیشرفتی که مورد نظر است، ملحوظ شده است، هم «آخرت». اسلام به ما آموخته است که «لیس منّا من ترک دنیاه لآخرته ولا آخرته لدنیاه »؛ دنیا را برای آخرت نباید ترک کرد، همچنان که آخرت را نباید فدای دنیا کرد. در یک روایتی می فرماید: «اعمل لدنیاک کانّک تعیش أبدا»؛ یعنی برنامه ریزی دنیا را فقط برای چند روزه ی زندگی خودت نکن؛ برای پنجاه سال برنامه ریزی کن. این را مسئولان کشور، مسئولان برنامه های عمومی مردمی باید مورد توجهشان قرار بدهند. نگوئیم ما که معلوم نیست پنجاه سال دیگر زنده باشیم، چرا برنامه ریزی کنیم. نخیر، جوری برنامه ریزی کن که گویی بناست تا آخر دنیا زنده باشی؛ همچنان که اگر برای خودت و به نفع خود بخواهی برنامه ریزی کنی، با چه جدیت و دقتی می کنی، برای نسل های آینده هم که تو در آن وقت نیستی، همان جور برنامه ریزی کن؛ «اعمل لدنیاک کأنّک تعیش ابدا». نقطه ی مقابل هم: «واعمل لآخرتک کأنّک تموت غدا»؛ برای آخرتت هم جوری عمل کن، مثل اینکه فردا بناست از این دنیا بروی. یعنی هم برای دنیا سنگ تمام بگذار، هم برای آخرت سنگ تمام بگذار. پیشرفت اسلامی، پیشرفت در منطق انقلاب، یعنی این یعنی همه جانبه.

هدف، پیشرفت است؛ منتها رصد کردن مرحله به مرحله هم لازم است، که این کار نخبگان است. امروز شرایط ما چگونه است، موانع ما چیست، نقاط قوّت ما کدام است، نقاط ضعف ما کدام است، فرصت هامان کدام است، تهدیدها چیست، چه کار باید بکنیم، برای بهره مندی از فرصت ها و جلوگیری از خطر تهدیدها چگونه برنامه ریزی کنیم؛ اینها کارهایی است که باید نخبگان در هر مرحله ای انجام دهند؛ هم در برنامه ریزی ها آن را به کار ببرند، و هم مردم را آگاه

ص: 51

کنند؛ چون مردم می خواهند با چشم باز و با بصیرت حرکت کنند، بدانند چه می کنند، بدانند کجا می روند. وقتی اینجور شد، مردم با همه ی وجود وارد میدان های دشوار خواهند شد.

خب، حالا من اگر بخواهم یک قضاوتی بکنم نسبت به این هدفی که گفته شد، قضاوت من قضاوت مثبت است. در طول دوران سی ساله انقلاب، ما به طور مرتب پیشرفت کرده ایم. البته فراز و فرود بوده است، تندی و کندی بوده است، ضعف و قوّت بوده است، اما هرگز پیشرفت کشور و ملت به سوی آن قله ی مورد نظر متوقف نشده است. ضعف هایی وجود داشته است؛ باید ملت، مسئولان و نخبگان - نخبگان سیاسی، نخبگان علمی، نخبگان روحانی - تصمیم بگیرند این ضعف ها را برطرف کنند.

بیانات در اجتماع مردم بجنورد، 19 مهر 1391

ما پیشرفت هایی داشتیم، ضعف ها و نقص هایی هم داشتیم. پیشرفت هامان را باید بشناسیم، ضعف هامان را هم باید بشناسیم. اگر ضعف های خودمان را پنهان کنیم، نشناسیم، تجاهل کنیم، این ضعف ها خواهد ماند، نهادینه خواهد شد؛ برطرف نخواهد شد. همه ی نقاط قوّت و ضعف را باید بدانیم.

نقاط مثبت و منفی هر دو هست، افت و خیز هست، اما حرکت ادامه داشته است؛ این مهم است، جوان های عزیز ما بدانند؛ در طول این سی و دو سه سال مواردی شده است که ما ضعف نشان دادیم، این حرکت افت و خیز داشته است. همیشه یک جور نبوده است؛ گاهی سرعت و شتاب، گاهی کمتر، اما حرکت هرگز متوقف نشده است و ما در همان جهت اصلی پیش رفتیم؛ که امروز محصول آن را داریم مشاهده می کنیم.

خطبه های نماز جمعه تهران، 14 بهمن 1390

ص: 52

تصویر رهبر

ص: 53

پیشرفت در ایجاد زیرساخت های کشور - همین آمارهائی که شنیدید - در جاده، بزرگراه، سد، سیلو، کارخانجات، تولید فرآورده های مهم صنعتی، فولاد، سیمان و امثال اینها. ایجاد زیرساخت های فراوان در کشور، توانمندی های فنی و مهندسی در صنایع گوناگون، پیشرفت است. پیشرفت در اعتماد به نفس ملی. امروز بخصوص جوان های ما اعتماد به نفسشان از ده سال پیش، از بیست سال پیش بیشتر است. در زمینه های علمی، هرکاری که زیرساخت آن در کشور موجود باشد، جوان های ما آماده هستند آن را انجام دهند. یعنی هیچ چیزی نیست که ما به جوان های دانشمندمان بگوئیم این را دنبال کنید و اینها بعد از اندکی نتوانند؛ مشروط بر اینکه زیرساختش موجود باشد. ما بحمدالله یک چنین وضعی داریم. کارهای عمرانی گسترده ای در کشور انجام گرفته؛ اینها پیشرفت است. در این زمینه ها پیشرفت های خیلی زیادی داشتیم.

بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، 16 مرداد 1390

نقطه ی قوّت دیگر، پیشرفت علمی است. عزیزان من! این پیشرفت علمی را دست کم نگیرید. این پیشرفت ها خیلی مهم است. علم، پایه ی پیشرفت همه جانبه ی یک کشور استان این حدیث را من یک وقتی خواندم: «العلم سلطان؛ علم، اقتدار است.» هر کس این اقتدار را داشته باشد، می تواند به همه ی مقاصد خود دست پیدا کند. این مستکبران جهانی به برکت علمی که به آن دست پیدا کردند، توانستند به همه ی دنیا زور بگویند. البته ما هرگز زور نخواهیم گفت، اما علم برای ما به عنوان یک پیشرفت حتماً لازم است.

پیشرفت های علمی ما در این مدت سی و چند سال، پیشرفت های حیرت آوری است. حالا فناوری هسته ای تصادفاً معروف شده است و همه توجه دارند - هم در کشور، هم در دنیا

ص: 55

- لیکن فقط این نیست؛ فناوری هسته ای هست، علوم هوافضا هست، علوم پزشکی هست - خوشبختانه امروز کشور ما حائز رشته های بسیار مهم و دست نیافتنی پزشکی است و کارهای بزرگ پزشکی در این کشور انجام می گیرد - زیست فناوری هست، نانوفناوری که از علوم جدید و دانش های نوی دنیاست، هست؛ سلول های بنیادی که یکی از بزرگترین کارها در عرصه ی علم است، هست؛ شبیه سازی، ساخت ابررایانه ها، فناوری انرژی های نو، رادیوداروهای مهم و داروهای ضد سرطان هست؛ و این فهرست ادامه دارد.

اینهائی که من عرض می کنم، رجزخوانی نیست، این گواهی مراکز علمی معتبر دنیاست. آنها می گویند سریع ترین رشد علمی در همه ی دنیا در این سال ها، در ایران اتفاق افتاده است. این گزارش سال 2011 است که می گوید سریع ترین رشد علمی در همه ی دنیا در ایران اتفاق افتاده است. طبق گزارشی که مراکز علمی معتبر دنیا داده اند، رتبه ی علمی اول منطقه، ایران است. ما این رتبه ی اول علمی را برای سال 1404 در نظر گرفتیم؛ هنوز چهارده سال باقی است. همین سال میلادی گذشته گفتند ایران از لحاظ رتبه ی علمی در منطقه اول است، در دنیا هفدهم. در سطح دنیا رتبه ی علمی کشور ما هفدهم است؛ اینها خیلی مهم است. پس یکی از نقاط قوّت ما، پیشرفت علمی است.

خطبه های نماز جمعه تهران، 14 بهمن 1390

این همه زنان دانشمند، استاد در رشته های مختلف علمی، در علوم حوزوی، در علوم دانشگاهی همه نشان دهنده ی موفقیت جمهوری اسلامی است. نگاه من، این نگاه است. این نگاه، دل را به آینده امیدوار می کند. ما با همین حرکت و با همین شتاب ان شاء الله پیش برویم، قطعاً خواهیم توانست بر فرهنگ غلط غربی و رائج در دنیا فائق بیائیم. باید کار کرد، باید تلاش

ص: 56

کرد، باید دنبال گیری کرد. نگاه، نگاه خوشبینانه است؛ منتها این نگاه خوشبینانه نباید مانع بشود از اینکه ضعف ها را ببینیم. ما درجاتی پیش رفتیم، اما ای بسا ده برابر این ممکن بود پیش برویم. آنچه که موجب شد نتوانیم در آن حد جلو برویم، همین ضعف ها و مشکلاتی است که وجود داشته؛ که شما به بعضی از آنها اشاره کردید، و مشکلات دیگری هم وجود داشته که باید برطرف شود.

بیانات در دیدار جمعی از بانوان نخبه، 1 خرداد 1390

ملت ایران توجه داشته باشند همه ی این پیشرفت های علمی و اجتماعی و فنی در شرائط تحریم اتفاق افتاده است؛ این خیلی مهم است. دروازه های علم را، دروازه های فناوری را بر روی ما بستند، راه ها را مسدود کردند، محصولات مورد نیاز ما را به ما نفروختند و ما اینجور پیشرفت کردیم. این اتفاق ها در شرائط تحریم افتاده است؛ این است که امیدها افزایش پیدا می کند.

خطبه های نماز جمعه تهران، 14 بهمن 1390

حرکت به جلو است، از پیشروی باز بدارند، او را ناامید کنند، او را از حضور در این عرصه بترسانند. در حقیقت در مقابل شعار «ما می توانیم» که امام بزرگوار این شعار را به ما تعلیم داد، انقلاب به ما جرأت داد که بگوئیم می توانیم»، می خواهند به ملت ایران بقبولانند که شما نمی توانید؛ با همه ی توان در پی این هستند که این هدف را دنبال کنند. سال 90 اوج فعالیت های آنها بوده و من می خواهم بر روی این نکته تکیه کنم که علی رغم آنها، به کوری چشم آنها، ملت ایران در سال 90 با حرکات خود، با پیشرفت خود، با تصمیم گیری های خود، به همه ی دنیا، از جمله به دشمنان، باز هم به طور مکرر فهماند که «ما می توانیم».

اگر بر روی نقاط مثبت و نقاط قوّت تکیه می کنم، برای این است که ثابت شود ملت ایران این توانایی ها را به کار برد و علی رغم میل بدخواهان که می خواستند ثابت کنند ملت ایران نمی تواند، ملت ایران ثابت کرد که می تواند. از نقاط ضعف بی اطلاع نیستیم، نقاط ضعف هم داریم؛ اما در جمع بندی نهائی، نقاط قوّت بسیار بیشتر از نقاط ضعف است.

بیانات در حرم رضوی در آغاز سال،1 فروردین 1391

تصویر رهبری

ص: 60

اینکه مردم احساس کردند حرکتی که شروع شده است، متوجه به نظام است، متوجه به انقلاب است، متوجه به شخص خاص و دولت خاصی نیست، آن حرکت عظیم را از خود نشان دادند. اینجور نبود که فقط جوان های پرشور به میدان بیایند؛ همه آمدند. حادثه ی نهم دی یک حادثه ی عجیبی است؛ به خاطر دلبستگی مردم به نظام بود. اینها نشان دهنده ی اعتماد مردم است. متأسفانه می شنویم همین طور در اظهارات مصلحت جویانه، مکرر می گویند: آقا اعتماد از دست رفته ی مردم را برگردانید! کدام اعتماد از دست رفته؟! مردم به نظام اعتماد دارند، نظام را دوست دارند، از نظام دفاع می کنند؛ اینها نمونه هایش بود که عرض کردیم.

بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، 16 مرداد 1390

قضیه ی جنگ ما، خیلی ها را منقلب کرد. این جوانان ما، این فداکاری ها، این ایستادگی در جنگ، این ایستادگی در میدان سیاست، این مرعوب نشدن در مقابل تشرهای استکبار و آمریکا، امروز چیز کمی نیست، نظام جمهوری اسلامی در مقابل مقتدرترین قدرت مادّی دنیا ایستاده و اصلاً نمی خواهد جنگ آوری و معارضه کند؛ اتفاقاً به نقطه ی قوّت خودش تکیه می کند. آنها بدشان نمی آید که ما به نقطه ی ضعف خود یعنی نیروی مادّی وسلاح تکیه کنیم. ما به نقطه ی قوّت خود تکیه می کنیم؛ یعنی به ایمان و اعتقاد و همراهی و همکاری مردم با حکومت. در این و میدان، ما عقب نیستیم. ما توانسته ایم مقاومت کنیم و بعد از این هم بحمدالله می توانیم، این می شود شهید؛ این می شود برای ملت ها الگو؛ این می شود یک راه در دنیا برای تماشاگران تا آن را ببینند. کسانی جرأت می کنند و قدم می گذارند؛ اما ممکن است کسانی هم جرأت نکنند قدم بگذارند. بالاخره راه ترسیم شده است؛ این مهمّ است که راهی ترسیم شود. بنابراین با این آینده و با این انتظارات جهانی و تاریخی، نظام اسلامی و انقلاب اسلامی کارهای خیلی بزرگی در پیش رو

ص: 61

دارد. کسانی هم که باید این کارها را بکنند، شما هستید؛ شما جوانان و این نسل جدید روحانی که إن شاء الله با تکیه بر کتاب و سنّت و فکر درست اسلامی و استقلال روحیه و بلندنظری و آلوده نشدن به چیزهای کوچک و حقیری که متأسفانه خیلی دست و پاها را می گیرد مسائل مادی، مسائل سیاسی، رفیق بازی، چیزهای واقعاً بی ارزش و... بتوانید پیش بروید. مواظب باشید به چیزهای بی ارزش مطلقاً خود را دچار نکنید؛ حیف است. واقعاً امثال شما برای آینده خیلی می توانند مفید واقع شوند و این بارها بر دوش شماست.

بیانات در دیدار اعضای هیأت علمی کنگره امام خمینی (ره)، 4 بهمن 1378

می آمدیم، از این کارها می کردند. اینجور نیست که ما حالا چون ایستادگی کردیم، چون استقامت به خرج دادیم، بگوئیم اینها را سر لج آوردیم؛ نه. یک روزی در خطابه های مسئولینمان مناقب آمریکا ذکر می شد؛ همان روزها رئیس جمهور وقت آمریکا با سبک سری تمام، ایران را به عنوان محور شرارت معرفی کرد! یک روزی یکی از دولت های اروپائی نسبت به جمهوری اسلامی اظهار علاقه و ارتباط و اینها می کرد؛ همان دولت در قضیه ی قهوه خانه ی میکونوس دادگاه تشکیل داد، مسئولین درجه ی یک کشور را در آن دادگاه متهم کرد! دولت های اروپائی با آنها همدست شدند، همه شان سفرای خود را از تهران فراخوانی کردند؛ اینها که یادمان نرفته. خواستند سیلی بزنند، البته سیلی سخت تری خوردند. از همین حسینیه آنچنان سیلی ای خوردند که بعد تا مدت ها دنبال علاجش بودند! هروقت توانستند، آنها درصدد سیلی زدن برآمدند. هر وقت ما کوتاه آمدیم، یک خرده ای سست برخورد کردیم، آنها پرروتر شدند. نخیر؛ ایستادگی جمهوری اسلامی، تصریح به شعارهای انقلاب، تصریح به مبانی انقلاب، عزت ما را در دنیا بیشتر کرده است.

امروز بحمدالله اعتبار بین المللی ما بسیار خوب است. متقابلاً دولت آمریکا - که دشمن قلدر صریح مقابل ما بود - امروز منفورترین کشور در منطقه ی اسلامی است. در دنیا نظرسنجی می کنند . این را خودشان دارند اعلام می کنند - می گویند اعتبار و آبروی آمریکا در کشورهای اسلامی، در این منطقه، روز به روز سقوط کرده و پائین رفته. البته اگر ملت های اروپا بفهمند که مشکلاتشان ناشی از آمریکا و ناشی از تسلط رژیم صهیونیستی بر سیاست های آنهاست، این افت محبوبیت آمریکا در اروپا هم بمراتب بیشتر خواهد بود و همه ی این حرکات علیه آمریکا بسیج خواهد شد؛ و این چیزی است که در آینده ی نه چندان دوری اتفاق می افتد.

بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، 16 مرداد 1390

ص: 63

و این را که گفته می شود «استکبار جهانی از ملت ایران می ترسد»، بعضی برندارند به عنوان یک نقطه ضعف مطرح کنند و بگویند: «ببینیم چه کار کرده اید که از شما می ترسد؟!» این ترس، ترس یک مجرم از انسانی است که می خواهد او را سر جای خودش بنشاند. ترس یک گناهکار است، از کسی که گناه را می شناسد و می خواهد گناهکار را افشا کند. ترسی که استکبار دارد، چنین ترسی است.

بیانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی، 1 فروردین 1373

منتها شما اگر وضعیت کشور و موقعیت استثنائی نظام جمهوری اسلامی را در نظر بگیرید، خواهید دید که از اول انقلاب پیشرفت ما در همه ی زمینه ها، پیشرفت خوب، در بعضی جاها عالی، و در برخی از بخش ها قابل قبول بوده است.

بیانات در دیدار جمعی از روحانیون استان کرمان. 11 اردیبهشت 1384

یکی از نقاط قوّتی که باید بر روی آن زیاد تکیه کرد، گسترش اسلام در همه ی زمینه های زندگی است. این مسأله ی بسیار مهمی است. همین چیزی که در قانون اساسی ما وجود دارد و امروز مبنا و قرار اصلی حکومت ماست که همه چیز از منبع اسلام سرچشمه می گیرد این را باید تقویت کرد. البته تقویت این نقطه ی قوّت، با تبلیغات و گفتن و اصرار ورزیدن و مجاهدت کردن برای اینکه نتوانند آن را از بین ببرند یا مخدوش کنند، تا حدود زیادی حاصل می شود؛ اما مجاهدت فقط این نیست. باید در میدان های عظیم زندگی، نظرات وفتاوای اسلام از میان آثار اسلامی گرفته شود. ما مجتهدان بزرگی داریم؛ فکرها و مغزهای فعّالی داریم؛ زمینه های خوبی برای اجتهاد داریم؛ لذا در همه ی زمینه ها، اجتهاد باید هرچه بیشتر فعّال بشود.

بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری ، 27 بهمن 1379

همه به طرف اسلام گرایش پیدا کردند. البته اینکه بعداً داعیان و مبلّغان اسلام بتوانند کار کنند، نتوانند کار کنند، چگونه کار کنند و یا با چه عمقی کار کنند، مسأله ی بعدی است. بنابراین ایمان مردم، ایمانی نیست که با این چیزها از بین برود.

در کشور خود ما سال های متمادی علیه ایمان مذهبی با دو شیوه ی متنوع مبارزه کردند. یک شیوه، شیوه ی رضاخانی، با قلدری و زور و سر نیزه؛ و یک شیوه، شیوه ی مدرن فرهنگی دوره ی محمد رضا شاهی. انواع و اقسام روش ها را به کار بردند، برای اینکه مردم را از دین منصرف کنند؛ اما شما ببینید بعد از گذشت پنجاه سال از حکومت ظالمانه ی آن ها، آن حرکت عظیم اسلامی اتفاق افتاد. ایمان مردم این گونه عمل می کند. ما باید روی ایمان مردم این طور حساب کنیم. این یکی از نقاط قوّت ماست. این ایمان هرچه آگاهانه تر شود و هرچه با مشاهده ی رفتار و گفتار و عمل ما پایه اش محکم تر گردد، برای این انقلاب پشتوانه ی بهتری خواهد بود.

کمتر کشوری هم وجود دارد که توانسته باشد ایمان را این طور به صحنه بیاورد. شاید از اختصاصیات کشور ما این باشد که در اینجا ایمان با عواطف و عشق و شور و هیجان همراه است؛ عواطف نسبت به اهل بیت و بزرگان دین. نتیجه ی ایمان همراه با عواطف این است که مردم آن چنان محکم پایه های این انقلاب و این نظام را نگه داشتند که دستگاه های خارجی با همه ی ثروت علمی شان نتوانستند کار زیادی بکنند. لذا به این خرده کاری ها رو آورده اند، که شما بعضی از مظاهرش را هم مشاهده می کنید.

البته مقصود من از این حرف این نیست که بخواهم نگرانی کسانی را از مسائل فرهنگی کشور کاهش دهم؛ نخیر، من از همه ی شما نگران ترم؛ از زمان حیات مبارک امام هم من همیشه نگران مسائل فرهنگی بوده ام. بنابراین لازم است نگرانی باشد؛ اما علاج نگرانی مبارزه

ص: 68

است؛ مبارزه ی درخور و شایسته، ورود در میدان، فکر کردن این میدان، میدانی است که بیش از همه ی میدان ها، فکر در آن اهمیت دارد مطالعه کردن، کار خبره وار انجام دادن، بموقع وارد میدان شدن، دشمن را کاملاً شناختن و روش های او را سنجیدن.

بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، 27 بهمن 1379

همان تسلیم ناپذیری ملت و دولت ایران است. همین که در مقابل خواسته های غیر منصفانه ی قدرت های جهانی تسلیم نمی شوند، گفته می شود: «اینها متحجّرند.» نه؛ این موضع، موضع حق طلبانه ی یک ملت مسلمان است و به معنای تحجّر نیست. اگر بنیادگرایی به معنای احترام به اصول پذیرفته شده است، مقوله ی خوبی است، و همه به آن افتخار می کنند. اما اگر به معنای تحجّرو تعصّب است، دروغ است و تهمت به دولت و ملت ایران تلقّی می شود.

بیانات در مراسم پنجمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه الله)، 14 خرداد 1373

از نظر آمریکایی ها، بزرگترین عیب جمهوری اسلامی این است که غصب غاصبان صهیونیست نسبت به فلسطین را قبول نمی کند. بزرگترین نقطه ی دشمنی آنها با نظام جمهوری اسلامی این است که چرا شما قبول نمی کنید چکمه پوشان اسرائیلی، بدون اجازه در خانه ی مردم حرکت کنند و بر سر آنها بکوبند و حاکمان آن مردم باشند؟! همه ی دنیا قبول کرده اند، شما چرا قبول نمی کنید؟! بزرگترین نقطه ی قوت این ملت، از نظر آنها، بزرگترین نقطه ضعف است!

بیانات در دیدار جمعی از بسیجیان سراسر کشور، 30 آبان 1375

ص: 70

ص: 72

ملتی باهوش است و نتیجه ی بهره مندی از این نقطه ی قوت آن است که پیشرفت علمی، پیشرفت صنعتی و پیشرفت سیاسی برای او میسّر است.

بیانات در دیدار جمعی از فرماندهان و پرسنل ارتش، 24 فروردین 1373

در قبل از انقلاب، زمانی یکی از نویسندگان معروف عرب به ایران آمده بود. در دیداری که باهم داشتیم، به من گفت: «من به همه ی کشورهای اسلامی سفر کرده ام؛ اما در هیچ کشوری ندیدم وقتی مردم سوار بر قطارند و به مسافرت می روند، به هنگام نماز، ناگهان قطار توقف کند و همه برای ادای نماز پیاده شوند.» می گفت: «من برای اوّل بار در ایران است که شاهد چنین موضوعی هستم و در هیچ جای دیگر نظیرش را ندیده ام.»

بیانات در دیدار جمعی از فرماندهان و پرسنل ارتش، 24 فروردین 1373

این انقلاب، چقدر گذشت شد! مگر شوخی است؟! مگر گذشت کار آسانی است؟! شما اگر در صف اتوبوس ایستاده باشید و جایتان را به کس دیگری بدهید، می گویید: «من گذشت کردم.» هم خودتان خوشحالید و هم دیگران به خاطر این گذشت به شما «آفرین» می گویند. گذشت این قدر مهم است. حتی در حدّ بخشیدن جای خود در صف اتوبوس به دیگری که ظاهراً کار مهمّی هم نیست. بالاخره، یک ربع بعد از آن، اتوبوسی دیگری از راه می رسد و شما می روید. آن وقت ببینید گذشت از جان، گذشت از عزیزان و گذشت از همه ی زیورهای حیات مادّی، چقدر اهمیت دارد؛ اینها مگر شوخی است؟!

ملت ایران، در طول انقلاب، چنین گذشتی از خود نشان داد و در نهایت شجاعت، انقلاب را به پیروزی رسانید. اما امروز یک عدّه قلم به مزدهای روسیاه، مترصّد نشسته اند تا ببینند سازمان امنیت آمریکا از چه موضوعی خوشش می آید و چگونه به آنها چند دلار می دهد تا همان گونه که خوشایند آن سازمان است، بنویسند. این ها در نوشته های خود عنوان می کنند: « ملت ایران مرتکب اشتباه شد که انقلاب کرد.» یعنی بزرگترین حادثه ی شجاعانه ی افتخارآمیز ملت ایران را این گونه کوچک می کنند! می گویند: «ملت ایران اشتباه کرد.» می گویند: «ملّت ایران، از اینکه انقلاب کرد، پشیمان است.» بیزاری ملت ایران بر این ها باد! نفرت ملت ایران بر این گونه قلم به مزدها باد! یکی از بزرگترین نقاط قوّت ملت ایران، همین انقلابی است که شکل گرفت و به پیروزی رسید.

بیانات در دیدار جمعی از فرماندهان و پرسنل ارتش، 24 فروردین 1373

ص: 77

حاوی تصاویر عریان و شهوت انگیز را می آورند، دنبال کنید، می بینید اگر بنا باشد بعضی از این افراد، از توزیع چنین محصولاتی نان بخورند، برایشان نانی ندارد؛ بلکه نانشان از جای دیگر داده می شود. این مطالبی که عرض می کنم، از روی اطّلاع است. این ها مأموریت دارند تا از طریق کشورهای حاشیه ی خلیج فارس و دیگر کشورهای همسایه، این گنداب های فساد و شهوت رانی را به داخل کشور ایران، میان ملت ایران و مخصوصاً بین جوانان و در خانواده ها روانه کنند!

ایمان مذهبی از نقاط قوّت است و دشمنان می خواهند آن را از بین ببرند. دشمن است دیگر! دشمن که دست نوازش بر سر و روی انسان نمی کشد! دشمن یعنی کسی که می خواهد سر به تن انسان نباشد. می خواهند آن نقاط قوّت ما را که می شود از بین برد، بدین طریق از بین ببرند. می خواهند حکومت مردمی را از بین ببرند. سال هاست که دیگر فهمیده اند چنین امید و آرزوی را به گور باید ببرند؛ لذا می خواهند حکومت مردمی را بدنام کنند. علیه حکومت و دولتمردان و مسئولین، انواع و اقسام تبلیغات را می کنند. البته بی فایده است؛ اما آن ها کار خودشان را می کنند. در تبلیغاتشان، سابقه ی تاریخی و فرهنگی ما را به هیچ می شمارند. هوش ملت ایران را مورد تردید قرار می دهند و چنین وانمود می کنند که ملت ایران، به جایی نمی رسد. پیش خود می گویند: «این ملت، بازهم محتاج ماست و بازهم باید در خانه ما غربی ها بیاید. » اصلاً تبلیغات را به این سمت متمرکز کرده اند. سعی می کنند انقلاب را لکّه دار کنند.

این ها کارهایی است که در عالم سیاست انجام می گیرد. در عالم متن زندگی و واقعیت، مثل مسائل اقتصادی و امنیّتی و نظایر آن هم، هر کاری از دستشان برآید می کنند. دیدید که مثل دلّال های دوره گرد راه افتادند و در اروپا و آسیا، پیش کشورهای اروپایی و پیش کشورهای بزرگ آسیایی رفتند و به آنها گفتند: «با ایران به معامله و تجارت و همکاری نپردازید و به آن کمک

ص: 79

نکنید.» البته دائم از این کارها می کنند و به چنین فعالیت های بی فایده ای مشغولند.

خوب؛ یک حرف این است که آنها پانزده سال است دائم مشغول همین کارهای خلاف و سرگرم مبارزه با ما هستند و به فضل پروردگار، پانزده سال است که حکومت اسلامی، جمهوری اسلامی، انقلاب اسلامی و ملت انقلابی ایران، روز به روز در حال قوی تر شدن است. پس، تلاش آنها بی فایده است. این، البته در جای خود مسلّم. أما عزیزان من! حرف دیگر این است که امیرالمؤمنین علیه الصلاة والسلام فرمود: «و من نام لم ینم عنه.» کسی که در سنگر به خواب برود و چشمش را خواب بگیرد، باید بداند چشم دشمنی که او را می پاید، به خواب نخواهد رفت. یعنی چه؟ یعنی دائم بیدار باشید. دائم خودتان را در سنگر ببینید. دائم خودتان را در مقابل یک دشمن غدّار و زخم خورده و خشمگین و به شدّت ناراحت از اینکه تاکنون نتوانسته است کاری انجام دهد، ببینید، یعنی هوشیاری تان را حفظ کنید. شما در ارتش، هوشیار و بیدار باشید. دانشگاهیان در دانشگاه، سپاه در سپاه، نیروهای انتظامی در داخل نیروهای انتظامی، حوزه ی علمیه در داخل حوزه ی علمیه، دستگاه های اقتصادی در کارهای اقتصادیشان، مأمورین دولتی در حوزه ی مأموریت های خودشان و همه کسانی که در این کشور کاری بر عهده دارند و یا مشغول فعّالیت سازنده ای هستند، در حوزه ی کار خودشان بیدار و هوشیار باشند.

در مقابل ما دشمنی قرار دارد که پانزده سال تلاش کرد و نتوانست ضربه بزند؛ اما هنوز مأیوس نشده است. بحمدالله نقاط قوّت ما زیاد است. باید این نقاط قوّت را تقویت کنیم؛ همین نقاط قوّتی که گفتم و بسی نقاط قوّت دیگر را. این ها را باید تقویت کنیم. البته نقاط ضعفی هم داریم که باید در برطرف کردنشان بکوشیم و بدانیم که دشمنان می خواهند نقاط قوّت ما را از بین ببرند.

بیانات در دیدار جمعی از فرماندهان و پرسنل ارتش، 24 فروردین 1373

ص: 80

خودتان خطا کردید. ما یک جاهائی خطا کردیم - « إِنَّ اللَّهَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ » - یک جاهائی طبق وظیفه عمل نکردیم؛ یک جاهائی مراقبت هائی که باید انجام بدهیم، انجام ندادیم؛ یک جاهائی دلبستگی های خودمان را زیر پا نگذاشتیم؛ اینها منجر شده به اشکالاتی - این را هم باید در نظر داشته باشیم - به چیزهایی که باید از آن پرهیز کرد و برحذر بود، سرگرم شدیم؛ به منازعات سیاسی، به مشاجرات سرگرم شدیم؛ به رفاه طلبی سرگرم شدیم، به منش های اشرافی سرگرم شدیم؛ اینها نقاط ضعف است.

بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، 16 مرداد 1390

اولین ضعف ما گرایش به دنیاطلبی بود که گریبان بعضی از ماها را گرفت. بعضی از ما مسئولین دچار دنیاطلبی شدیم، دچار مادی گرائی شدیم؛ برای ما ثروت، تجمل، آرایش، تشریفات و اشرافی گری یواش یواش از قبح افتاد. وقتی ما اینجور شدیم، این سرریز می شود به مردم میل به اشرافی گری، میل به تجمل، میل به جمع ثروت و استفاده ی از ثروت به شکل نامشروع و نامطلوب، به طور طبیعی در خیلی از انسان ها هست. وقتی ما خودمان را رها کردیم، ول کردیم، دچار شدیم، این سرریز می شود به مردم؛ در مردم هم این مسئله پیدا می شود.

خطبه های نماز جمعه تهران، 14 بهمن 1390

بدانند؛ هر یک ساعت کار را با شوق بیفزایند در مدت و مقدار کاری که انجام می دهند. باید کار کرد. با بیکاری و بی میلی به کار و تنبلی و وادادگی، کشور پیش نخواهد رفت.

بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، 16 مرداد 1390

در برنامه های اقتصادی دولت، آن نقطه ضعفی که خیلی زود به چشم انسان می آید، این است که از لحظه ی شروع مقدمات، تا وقتی که دولت بخواهد به نتایج مورد نظر خودش برسد، در اواسط کار، به ضعفای جامعه خیلی سخت می گذرد؛ این کاملاً محسوس است. اگرچه الآن وفور هست، اما وفور همراه با گرانی است. تا وقتی که سیاست های اقتصادی دولت به ثمر برسد و عرضه و تقاضا به نقطه ی تعادل نزدیک شود و همه بتوانند به نحو صحیحی از تولیدات استفاده کنند، شاید فاصله ای وجود داشته باشد. در این بین راه، آن قشرهایی که علی العجاله صدمه می خورند، قشرهای ضعیف و افراد کم درآمدند؛ که متأسفانه تعدادشان هم زیاد است. الان وقتی می خواهند اسم اقشار کم درآمد را بیاورند، قشر کارمندان و کارگران را مطرح می کنند که واقعاً هم ضعیف هستند اما انسان وقتی به متن جامعه می رود، می بیند که در خود تهران و شهرهای بزرگ حالا چه برسد به جاهای دوردست انصافاً افراد ضعیف زیادند؛ کسبه ی ضعیف، دست فروشان، مشتغلان به مشاغل کم اهمیت و احیاناً کاذب، خانواده های پُرجمعیت و کم درآمد، و محرومیت های بسیار بالا؛ واقعاً این ها در جامعه ی ما وجود دارد و همه ی این ها برخلاف مقاصد انقلاب است؛ اصلاً انقلاب برای این بود که این ها برداشته و برافکنده بشود. من می دانم که برای رسیدن به آن مقصود، راه های طولانی ای را باید طی کرد.

بیانات در دیدار مسئولان کمیته امداد امام خمینی (رحمه الله)، 14 اسفند 1370

ص: 87

دشمن راه های طمعش را پیدا می کند. ما باید نگاه کنیم ببینیم انگیزه ی دشمن چیست، آن نقطه ضعفی که ممکن است دشمن از آن به ما ضربه بزند کجا است، آن را مسدود کنیم، آن را ببندیم؛ توقع بنده از مسئولین گوناگون بخش های مختلف این است. مسئله ی اقتصاد از این جهت جزو مسائل با اولویت درجه ی یک است.

البتّه ما نقطه ی قوّت خیلی داریم. نقطه قوّت های نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران از لحاظ کیّفیّت و کمّیّت، به طور مضاعف بیش از نقاط مشکل دار و نقاط ضعف است. خیلی نقطه های قوّت عجیب و فراوانی در ما هست که همین نقاط قوّت، موجب شده است که کشور و نظام اسلامی با وجود دشمنی های عجیب وغریب که با آن شده است و می شود و خواهد شد، بتواند سربلند و با عزّت بایستد و در مقابل دشمنان تسلیم نشود.

بیانات در دیدار فرماندهان و کارکنان ارتش، 30 اردیبهشت 1392

ما در زمینه ی تصمیم گیری های اقتصادی و برنامه ریزی های اقتصادی نقاط ضعفی داشته ایم؛ این نقاط ضعف موجب شده است که دشمن احساس کند با تحریم و امثال آن می تواند رخنه ایجاد کند؛ این فرصتی است برای ما تا این نقاط ضعفمان را بشناسیم، آنها را برطرف کنیم و ان شاء الله برطرف خواهیم کرد.

بیانات در دیدار پنجاه هزار فرمانده بسیج سراسر کشور، 29 آبان 1392

ص: 88

یکی دیگر از ضعف های ما این است که ما به موازات علم، به موازات پیشرفت های علمی، پیشرفت اخلاقی و تزکیہ ی اخلاقی و نفسی پیدا نکرده ایم؛ این عقب ماندگی است. البته امروز در مقایسه ی با قبل از انقلاب، به مراتب و مراتب بهتر است - در این هیچ شکی نیست - اما باید پیشرفت می کردیم. در علم پیشرفت کردیم، در سیاست پیشرفت کردیم؛ باید در معنویت و در تزکیه ی نفس هم پیشرفت می کردیم. در قرآن هرجا تزکیه وتعلیم از زبان پروردگار است، تزکیه مقدم است بر تعلیم؛ آن هم تعلیم کتاب و حکمت -« وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ »فقط یک جا از زبان حضرت ابراهیم، تعلیم مقدم است. بنابراین ما از تزکیه ی اخلاق و نفسی غفلت کردیم.

خطبه های نماز جمعه تهران، 14 بهمن 1390

تصویر رهبری

ص: 93

ما دست به کار شدند و توانستند در مقابل چشم های متعجّب آنها، اورانیوم غنی شده ی بیست درصد را خودشان در داخل تولید کنند و به وجود بیاورند؛ بدون اینکه الگویی از بیرون داشته باشند! آنها را حیرت زده کرد؛ مسئله این جوری است. قدرت حرکت علمی و فنّاوری متخصّصین ما، دانشمندان ما، جوانان ما دشمن را عصبی کرد، خشمگین کرد؛ خب این یک نقطه ی قوّت بسیار بزرگ برای کشور است؛ هم آبرو و مایه ی اعتبار است، هم در عمل، موجب پیشرفت کشور است. این را که یک نقطه ی قوّت ملّی است، آمدند در تبلیغات انبوه و متراکم خودشان، در ذهن بعضی ها تبدیل کردند به نقطه ی چالش آفرین و نقطه ی ضعف؛ گفتند که مسئله ی هسته ای کشور موجب تنش است، موجب چالش است، موجب فشار دشمنان است، چه فایده ای برای ما دارد! نقطه قوّت را تبدیل می کنند به یک نقطه ی چالش آفرین برای اینکه این نقطه ی قوّت را سلب کنند، از او بگیرند؛ این یکی از کارها؛ این کار روانی است، این یک کار روانی کاملاً ریشه ای و مهم است که یک ملّت را نسبت به دستاوردهای بزرگ خودش بدبین کنند.

ایک مثال دیگر، همین مسئله ی موشکی است. ساخت موشک های گوناگون و اقتدار موشکی، موجب ایجاد امنیت در کشور است. جوان های ما یادشان نیست، همین شهر تهران در زیر آتش موشک های شبانه روزی دشمن می سوخت! خانه ها خراب می شد، انسان ها کشته می شدند؛ در شهر تهران! شهرهای جبهه - مثل دزفول، مثل اهواز، مثل شوش و بقیه ی شهرها- که جای خود دارد؛ حتّی تا شهرهای دوردست، موشک های دشمن می رسید! ما موشک نداشتیم، وسیله ی دفاع نداشتیم، مجبور بودیم دستمان را روی هم بگذاریم، تماشا کنیم. امروز جوانان ما توانسته اند به قدرت موشکی اوّل منطقه تبدیل بشوند. دشمن می داند که اگر یکی بزند، ده تا می خورد. پس موشک، مایه ی امنیّت ونقطه ی قوّت است. ببینید؛ دشمن روی مسئله ی موشکی متمرکز می شود. یک عدّه ای هم متأسّفانه در داخل با دشمن هم صدا می شوند که «آقا چه فایده ای دارد؟».

ص: 99

یکی دیگر از نقاط قوّت ما، مسئله ی عدالت خواهی بین المللی جمهوری اسلامی است؛ این برای جمهوری اسلامی آبرو است. اینکه جمهوری اسلامی طرفدار ملت های مظلوم باشد، آبرو است؛ اینکه طرف دار ملّت فلسطین باشد، یک آبرو است. جمهوری اسلامی نیروی مقاومت در مقابل رژیم صهیونیستی را در منطقه تقویت کرده است. دشمنانی را، عوامل مزاحم و مضرّی را به نام داعش و جبهة النّصره و امثال اینها -در عراق و در سوریه درست کردند؛ جمهوری اسلامی از نیروی مقاومت در این منطقه حمایت کرد؛ این عدالت خواهی است؛ این دفاع از ملّت فلسطین است؛ این دفاع از استقلال کشورهای منطقه است، دفاع از تمامیّت ارضی کشورها است. این نقطه ی قوّت است. این نقطه ی قوّت را به عنوان دخالت جمهوری اسلامی، به یک مسئله ی چالش آفرین تبدیل می کنند و وانمود می کنند و معرّفی می کنند و روی آن تکیه می کنند؛ این وضعی است که امروز ما با دشمن داریم. عواملشان در داخل هم متأسّفانه مشغولند؛ یک روز در خیابان های تهران به مناسبت روز قدس که روز دفاع از فلسطین است، شعار «نه غزّه، نه لبنان» دادند. کمک کنندگان به جنگ روانی دشمن در داخل، موجودات بدی هستند، موجودات حقیری هستند؛ این سرافکندگی دارد.

امروز هم کسانی در صدد این هستند که یک شکل معیوب از برجام را بر کشور تحمیل کنند؛ دولت های خارجی دنبال این هستند و یک عدّه ای در داخل تبلیغ می کنند که اگر این نشود، جنگ خواهد شد؛ نه آقا، این دروغ است، این تبلیغ به نفع دشمن است. هدف دشمن معلوم است؛ دشمن در صدد آن است که ما از نقاط قوّت خودمان صرف نظر کنیم، از عناصر اقتدار ملّی خودمان دست برداریم تا راحت تر بتواند بر کشور ما، بر ملّت ما، بر سرنوشت ما و آینده ی ما مسلّط بشود؛ یک چنین فکری را آنها کرده اند و ملّت در مقابل این حرکت ایستاده است.

بیانات در مراسم بیست و نهمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه الله). 14 خرداد 1397

ص: 100

در زمینه های زیرساختی، کارهایی در کشور شده است که حقیقتاً از نظر معیار و مقیاسی، که انسان با کشورهای دیگر می سنجد، بسیار بزرگ و عظیم است. از باب مثال: راه های کشور در این مدّت، شش برابر شده است؛ ظرفیّت بنادر کشور در این مدّت، بیست برابر شده است؛ سدهای مخزنی کشور -که آب شُرب و آب کشاورزی را تأمین می کنند- سی برابر شده است؛ تولید برق کشور، چهارده برابر شده است؛ صادرات غیر نفتی کشور، 57 برابر شده است - قبل از انقلاب،[ یعنی] در دوران طاغوت، صادرات کشور تقریباً منحصر بود به نفت و یک مختصری اشیاء تولیدی دیگر که در جنب صادرات نفتی، تقریباً هیچ بود؛ امروز صادرات غیر نفتی 57 برابر افزایش پیدا کرده است. تولید محصولات پتروشیمی سی برابر و تولید محصولات فولادی پانزده برابر [شده است]؛ اینها کارهای زیرساختی است؛ هر کشوری بخواهد تحرّک پیدا کند، پیشرفت اقتصادی پیدا کند، به این چیزها احتیاج دارد؛ این کارها در دوران انقلاب انجام گرفته است.

در زمینه ی علم و فنّاوری، از اوّل انقلاب [تاکنون]، تعداد دانشجویان 25 برابر شده است؛ اوّل انقلاب، همه ی دانشجویان کشور دویست وخرده ای هزار[ نفر ]بود، امروز نزدیک پنج میلیون دانشجو در کشور مشغول تحصیل هستند؟ مقالات علمی شانزده برابر [شده]؛ و فعالیت های علمی و فنّاوری فراوان دیگر.

در زمینه ی توسعه ی اجتماعی و انسانی، شاخص ها بسیار بالا است. در زمینه ی خدمت رسانی به مردم - مثل برق و گاز و تلفن و آبادی روستاها- آمارها بسیار خوب و مژده بخش است. در زمینه ی فعالیت های نظامی، آمارها فوق العاده است؛ کشوری که قبل از پیروزی انقلاب، از لحاظ نظامی وابسته ی محض به خارج از کشور بود - آن هم به دشمنانی مثل آمریکا امروز از لحاظ پیشرفت های نظامی، آن چنان چشمگیر است که چشم دشمن را هم می زند، او را هم خشمگین و نگران و عصبانی می کند.

ص: 104

اینها همه اش هنر نظام اسلامی است؛ اینها کارهایی است که نظام اسلامی کرده است. عرض کردم که اگر این فهرست را بخواهم بگویم، یک فهرست بسیار طولانی است و کار از اینها برتر و بالاتر است. البتّه انقلاب متوقّف نمی شود، پیشرفت متوقّف نمی شود؛ کارهای زیادی وجود دارد که باید انجام بگیرد و به حول و قوّه ی الهی انجام خواهد گرفت و در سیاست های کلّی نظام اسلامی [هم] به آن کارهایی که باید در آینده انجام بگیرد، تصریح شده است و ذکر شده است که چه کارهایی باید انجام بگیرد.

بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی، 1 فروردین 1396

امروز یک جریان تبلیغاتی آشکار در دنیا وجود دارد که عمده ی تلاش آن برای این است که نظام و به تبع نظام، دولت را ناکارآمد جلوه دهد. همین تبلیغاتچی هایی که گاهی اوقات بخش های مختلف نظام را به محافظه کار و اصلاح طلب تقسیم می کنند و می گویند ما طرفدار این بخش هستیم، مخالف آن بخش هستیم؛ این را تأیید می کنیم، آن را چه می کنیم؛ هرگز شنیده نشده که مثلاً بیایند بگویند وزارت صنایع ایران این اقدامات موفّق را انجام داده است. آیا شما در رادیوها و تبلیغات بیگانه، چنین چیزی شنیده اید؟ یا بیایند بگویند در ایران مثلاً صد و بیست سد در دست بررسی یا اجراست. هرگز نمی آیند بگویند آمار دانشجو در کشور این تزاید عجیب را داشته یا کشور دارای موفّقیت های علمی بوده است. این ها را هیچ وقت بیان نمی کنند؛ با اینکه این ها کار همان مجموعه ای است که آنها می خواهند در یک حضّه ی جداگانه بگذارند و بگویند ما از آن حمایت می کنیم. هدف چیست؟ هدف این است که از مجموع، به سود نیّات پلید و اهداف خصمانه ی خود و علیه نظام اسلامی استفاده کنند. اگر در یک بخش حتّی موفّقیتی هم وجود داشته باشد، اینها حاضر نیستند به آن اعتراف کنند؛

ص: 105

اما اگر نقطه ضعفی وجود داشته باشد، همان را بزرگ می کنند متعلّق به هر جناحی باشد- و به نظام نسبت می دهند. بنابراین امروز یک جریان تبلیغاتی وجود دارد و هدفش این است که نظام و دولت و قوّه ی قضائیّه و مسئولان بخش های گوناگون را ناکارآمد جلوه دهد؛ می خواهد مردم را مأیوس و دست اندرکاران و مدیران نظام را در سطوح مختلف دلسرد و دل مرده کند. شما باید با این جریان مبارزه کنید.

بیانات در دیدار رئیس جمهور و اعضای هیأت دولت، 4تیر 1381

مهمی است؛ همانطور که عرض کردیم، سی سال بعد از یک انقلاب، مردم کشور بیایند به نظام برآمده ای این انقلاب یک چنین آراء وسیعی را تقدیم بکنند، این جز اعتماد به این نظام و دل بستن به این نظام، معنای دیگری ندارد؛ و این اتفاق افتاد. یا رئیس جمهوری را با این رأی بالا انتخاب بکنند، این یک چیز بی سابقه است. این اتفاق افتاد؛ این کار در کشور شد. این خیلی نقطه ی قوت مهمی است. سعی شد این نقطه ی قوت را تبدیل کنند به نقطه ی ضعف؛ این مایہ ی امید را تبدیل کنند به مایہ ی تردید، مایه ی یأس. این کار خصمانه ای است. در کشور، مایه های امید فراوان است؛ زیرساخت های کشور، امروز زیرساخت های بسیار مستحکمی است؛ کارهای مهمی در طول این سال ها انجام گرفته و امروز کشور آماده ی یک حرکت جهش وار به جلوست. پیشرفت های علمی، امروز خیلی چشم نواز و چشمگیر است؛ به طوری که دیگران دانشمندان کشورهای دیگر، آنهائی که انگیزه ی سیاسی ندارند- اعتراف می کنند؛ که یک نمونه اش را دیشب توی تلویزیون دیدید. در مورد همین سلول های بنیادی، اعتراف کردند که باور نمی کردند در ایران این حدّ پیشرفت وجود داشته باشد. می گوید: من پارسال هم در این کنفرانس علمی شرکت کردم، امسال هم شرکت کردم؛ امسال تا پارسال تفاوت زیادی به وجود آمده، پیشرفت زیادی شده! این یک نمونه اش است؛ ده ها نمونه از این قبیل داریم که این ها پیشرفت های علمی است؛ مایه های امید است. خود تجربه ی سی ساله- سی سال تجربه پشت سر ماست؛ در اختیار ماست. نسل جوان پرانرژی و تحصیل کرده ای در وسط میدان است؛ اینها همه مایه های امید و نقاط قوت است. نسل جوانی که هم تحصیل کرده است، هم اعتماد به نفس دارد، هم احساس می کند که می تواند کشور خودش را پیش ببرد. ما یک سند چشم انداز داریم که تا سال 1404، مشخص کرده که خط ما از لحاظ پیشرفت های کشوری و مادی کجاست؛ خیلی چیز مهمی است. معلوم کردیم که به کجا باید برسیم و از چه

ص: 108

طریقی باید حرکت بکنیم. این ها عوامل امید است، این ها نقطه های قوت است. می خواهند این ها را به موجبات یأس تبدیل کنند؛ راجع به سند چشم انداز صحبت بشود، می گویند آقا به این سند توجه ی نشده؛ راجع به پیشرفت های علمی بحث بشود، می گویند اینها خیلی اهمیتی ندارد؛ راجع به انتخابات بحث بشود، این شبهه ها و خدشه ها را پیش می آورند؛ راجع به جوان ها صحبت بشود، اشاره می کنند به تخلف چند تا جوان در یک طرفی! یعنی همه ی این نقاط مثبت، این قله های برجسته ای که همه اش امید افزا هست، این ها را سعی می کنند در چشم ها کم رنگ کنند. متقابلاً نقاط ضعف کوچکی که حتماً وجود دارد، بزرگ کنند یا نقاط ضعف را نمی گوئیم هم کوچک، نقاط ضعفی وجود دارد- بزرگ نمائی کنند؛ چند برابر آنچه که هست، این نقاط ضعف را نشان بدهند؛ سیاه نمائی کنند؛ تلقی های بدبینانه ی نسبت به نظام را گسترش بدهند. می بینید دیگر؛ به زور می خواهند این یأس را به جامعه القاء کنند. وقتی یأس وارد جامعه شد، جامعه از پویائی خواهد افتاد؛ افراد مبتکر، افراد نخبه، افراد جوان و پرنشاط منزوی می شوند، کناره گیری می کنند، دست و دلشان به کار نمی رود، مشارکت ها کم می شود، پویائی جامعه از دست می رود. این یکی از خطوط کاری دشمن است؛ مرتباً القای بن بست کردن. شما اگر ببینید این تبلیغات رادیوها را- حالا امروز رادیوها دیگر نیست. یک وقتی می گفتیم ده ها رادیو، امروز مسئله ی هزارهاست؛ رادیو هست، تلویزیون هست، این وسائل اینترنتی هست و به طور دائم از مراکز مشخصی، مرتبة القای بن بست، القای بحران، القای سیاه بودن وضعیت می شود؛ هر مقداری که بگیرد، هر مقداری که مستمع و شنونده پیدا بکند و باورپذیر باشد برای آنها دارند در این زمینه کار می کنند. این یکی از خطوط کاری دشمن است.

بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، 2 مهر 1388

ص: 109