بابانیا ، محمّد باقر ، 1342 _ .
چهل حدیث امامت / محمّد باقر بابانیا . _ قم : زائر ، 1387 .
55 ص . شابک 9-030-180-964-978
کتابنامه ص 54-55 ؛ همچنین بصورت زیرنویس .
1 . اربعینات _ قرن 14 . 2 . امامت .
2 ب 8 الف / 9/143 BP
چهل حدیث امامت
نویسنده ··· محمّد باقر بابانیا
چاپ و نشر ··· اوّل 1387 / زائر / آستانه مقدسه
صفحه آرایی ··· کوثر 09122539794 (بابکی)
شمارگان ··· 3000
شابک : 9-030-180-964-978
قیمت 600 تومان
مرکز پخش : قم / میدان شهدا (چهار راه بیمارستان) انتشارات زائر
تلفن : 7742519 _ ص . پ : 3597-37185
کلیه حقوق برای آستانه مقدسه محفوظ است
ص: 1
ص: 2
1. دژ مستحکم··· 13
2. دو گوهر گران بها··· 14
3. کشتی نجات··· 15
4. ستارگان هدایت··· 16
5. امان از آتش··· 17
6. مقام امامت··· 18
7. نور امامت··· 19
8. پایداری زمین··· 20
9. شناخت امام··· 21
10. جامعه اسلامی··· 22
11. خداشناسان··· 23
12. سفارش امامت··· 24
13. قرآن و امام··· 25
14. ویژگی های امام··· 26
15. امام کیست؟··· 27
16. عبادت بدون امامت··· 28
17. همنشینی با تهیدستان··· 29
18. پاکی و دوری از آلودگی··· 30
19. روز فراخوانی··· 31
ص: 3
20. پاکی امام··· 32
21. علم امام··· 33
22. رفع بلا··· 34
23. حجت خدا··· 35
24. حجت آشکار و پنهان خدا··· 36
25. همراه با حجت خدا··· 37
26. روشنایی قلوب مؤمنان··· 38
27. راه هدایت··· 39
28. اهل بیت و خداپرستی··· 40
29. اوّل و آخر دین··· 41
30. مدعیان دروغین امامت··· 42
31. پیشوای دروغین··· 44
32. امام حق و باطل··· 45
33. تولّی و تبرّی··· 46
34. گوش به فرمان امام··· 47
35. حقوق متقابل امام و امّت··· 48
36. آخرین حجّت··· 49
37. اطاعت از امام··· 50
38. گواه خدا بر خلق··· 51
39. امام و معرفت خدا··· 52
40. وظیفه و تکلیف همگانی··· 53
کتابنامه··· 54 _ 56
ص: 4
کَلامُکُمْ نُورٌ
سخن شما اهل بیت، نور است.
زیارت جامعه کبیره
بر آستان احادیث اهل بیت ، عقل خضوع می کند دل خشوع می یابد و روح سیراب می شود . احادیث نورانی ائمه اطهار ، منشوری است که حکمت های قدسی و معارف ناب الهی را بر دل ها و عقل ها می تاباند . گلشنی روح پرور و گنجینه ای گرانبها و سرمایه ای پایان ناپذیر است .
ص: 5
امام باقر علیه السلام فرمود :
شَرِّقا أوْ غَرِّبا ، فَلا تَجِدانِ علما صحیحا اِلاَّ شیئا خَرَجَ مِنْ عِندنِا أهلِ الْبیتِ؛(1)
به شرق و غرب جهان بروید ، هیچ دانش صحیحی نخواهید یافت ، مگر آن که از ما خاندان پیامبر صادر شده است .
همواره مدیون راویان ، محدّثان و عالمان گذشته شیعه ایم که با دقّت و درایت و مسئولیت شناسی ، سخنان نورانی پیشوایان معصوم را ثبت و ضبط کرده و به عنوان «میراث اهل بیت» به نسل های بعدی سپرده اند .
احادیث اهل بیت علیهم السلام آنگونه که خودشان فرموده اند ، «نور» است .
مجموعه های حدیثی ، دانشکده های صامت امّا جاویدان امامان شیعه است که بشریّت را آموزش غیر حضوری می دهد و خرسندیم که ما میراث دار این
ص: 6
علوم و معارفیم . برای پیمودن راه صحیح زندگی و رهایی از حیرت ها و ضلالت ها و کج راهه ها ، نیازمند این احادیثیم که «چراغ راه» و هدایت گر اندیشه ها و صفابخش دل ها و جان ها است .
روایات پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیت او ، هم در عرصه مباحث اعتقادی برای ما «حجّت» است ، هم در قلمرو فقه و تبیین احکام شرع و حلال و حرام الهی سند و پشتوانه است ، هم در موضوعات اخلاقی ، تربیتی ، تهذیب نفس ، پند و موعظه ، سرشار از حکمت و بینش و هدایت است و اگر مردم با احادیث نورانی خاندان عصمت و طهارت آشنا شوند ، دل در گرو محبت و اطاعت آنان می نهند، همانگونه که حضرت رضا علیه السلام فرمود : إنَّ النّاسَ لو عَلِموا مَحاسِنَ کلامِنا لاَتّبعونا؛(1)
ص: 7
اگر مردم خوبی ها و زیبایی های سخن ما را بدانند ، از ما پیروی می کنند .
براین اساس ، آموختن ، نوشتن ، بیان ، نشر ، شرح و تبیین، حفظ و تعلّم احادیث اهل بیت ، کاری است ارزشمند و در راستای حفظ و گسترش فرهنگ اهل بیت علیهم السلام .
کتب حدیثی شیعه ، همچون دریایی عمیق و موّاج پر از گهرهای نفیس است . برای بهره گیری از ذخایر این اقیانوس ژرف و پرگهر ، باید به غوّاصی در دل آن پرداخت و لؤلؤ و مرجان هایی به دست آورد و به نسل امروز و مشتاقان عرضه کرد .
«چهل حدیث نویسی» ، یکی از گام های ارزشمند در نشر و تشریح احادیث عترت پاک نبوی است که عالمان از دیرباز به آن مبادرت می ورزیدند و جامعه را از معنویّت آثار اهل بیت بهره مند می ساختند . اینکه
ص: 8
امامان فرموده اند : هر کس چهل حدیث از احادیث ما را حفظ کند ، در روز قیامت فقیه و دین شناس برانگیخته می شود ، هم پشتوانه چنین حرکت علمی و فرهنگی است ، هم ما را به ضرورت حفظ احادیث آنان آگاه می کند . چه حفظ به معنای به حافظه سپردن باشد ، چه ثبت و ضبط و جلوگیری از فراموش شدن و از بین رفتن باشد و چه به معنای حفظ در عمل . به هر حال ، تشویقی است برای رویکرد به معارف اهل بیت که در کلمات نورانی آنان نهفته است .
امروز ، نیاز جامعه به آشنایی با فرهنگ ناب اهل بیت ، بیش از هر زمان احساس می شود . عطش و استقبال هم که مردم از خود نشان می دهند ، ضرورت ارائه و عرضه کلمات خاندان عصمت را در قالبی روان ، سهل الوصول و متناسب با اقشار مختلف علاقه مند ، روشن تر نشان می دهد و به همین دلیل ، مراکز و
ص: 9
مؤسّسات و اشخاصی به نشر «چهل حدیث» می پردازند .
آستانه مقدسه حضرت معصومه علیهاالسلام نیز به عنوان یک حرکت فرهنگی در راه نشر احادیث پیشوایان دین و ترویج معارف عترت ، اقدام به چاپ این سلسله از چهل حدیث های موضوعی کرده است . موضوعات ، ابتدا در کمیته ای تعیین ، سپس به محققان و مؤلفان سفارش داده شده تا به گردآوری و تدوین چهل حدیث پیرامون موضوعات برگزیده بپردازند . سعی شده است اغلب موضوعات ، اخلاقی ، تربیتی ، کاربردی و معارفی باشد . تا چه قبول افتد و چه در نظر آید .
* * *
امّا جزوه حاضر .....
انسان در مسیر هدایت و کمال ، نیازمند «الگو» و «حجّت» است . خداوند در طول تاریخ ، چهره های پاک و متعالی را به عنوان امام و پیشوای مردم قرار داده
ص: 10
است تا با اقتدا به آنان ، راه صحیح بندگی و دینداری پیموده شود .
در اسلام، «امامت» و رهبری معصوم ، راهی برای تداوم خطّ رسالت است و آنچه به عنوان «رسالت» در روایات آمده ، تأکیدی بر همین حقیقت است .
رسول خدا صلی الله علیه و آله در طول بعثت و تا واپسین لحظات عمر شریف خود ، بر این اصل مهم اعتقادی و سیاسی پافشاری کرد و جانشین خود و رهبران آسمانی و موضوع امامت را برای امّت ، تعیین و تبیین فرمود ، که حادثه غدیر خم و نصب امیر مؤمنان به امامت و ولایت ، بارزترین نمونه آن است که در منابع فراوان نقل شده است . در آیه تبلیغ «یا أیُّها الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ»(1) مسأله از چنان اهمیّتی برخوردار است که خداوند می فرماید: اگر این پیام را از
ص: 11
سوی خدا به مردم نرساند ، رسالت خدا را ادا نکرده است ؛
آنچه می خوانید ، چهل حدیث برگزیده از انبوه روایاتی است که از رسول خدا صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام در موضوع امامت و جایگاه و ضرورت و اهمیّت آن نقل شده است . از جناب حجة الاسلام محمّد باقر بابانیا که زحمت پژوهش و تدوین این چهل حدیث را بر عهده داشته ، تقدیر و سپاسگزاری می شود . امید است آشنایی با این احادیث ، ما را با وظایفمان در برابر امام و حجّت الهی آشناتر کند و بر معرفت ما بیفزاید .
انتشارات زائر / آستانه مقدسه
1387 ش
ص: 12
41
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
یَقُولُ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ: وَلاَیَةُ عَلیِّ بْنِ أبی طالِبٍ علیه السلام حِصْنی، فَمَنْ دَخَلَ حِصْنی أمِنَ مِنْ عَذابی؛(1)
ولایت و امامت علی بن أبی طالب علیه السلام دژ مستحکم من است. کسی که داخل دژ من شود از عذاب من در امان است.
ص: 13
42
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
إنّی تارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ کِتابَ اللّه ِ وَ عِتْرَتی أهْلَ بَیْتی فَإنَّهُما لَنْ یَفْتَرِقا حَتّی یَرِدا عَلَیَّ الْحَوْضَ؛(1)
من در میان شما دو گوهر گران بها بر جای می گذارم: کتاب خدا و عترت، اهل بیت من. این دو هرگز از یکدیگر جدا نمی شوند، تا کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.
ص: 14
43
مَثَلُ أهْلِ بَیْتی کَمَثَلِ سَفینَةِ نُوحٍ، مَنْ رَکِبَها (رَکِبَ فیها) نَجا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْها غَرِقَ؛(1)
مَثَل اهل بیت من مَثَل کشتی نوح است، هر کس سوار بر آن شود نجات پیدا می کند و هر کس تخلف کند هلاک می گردد.
ص: 15
44
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
إنَّما مَثَلُ أهْلِ بَیْتی فی هذِهِ الْأُمَّةِ کَمَثَلِ نُجُومِ السَّماءِ کُلَّما غابَ نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ؛(1)
مَثَل اهل بیت من در میان این امّت مَثَل ستارگان آسمان است که هر گاه ستاره ای غروب کند ستاره دیگری طلوع می کند.
ص: 16
45
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
وَلاَیَتِی وَ وَلاَیَةُ أهْلِ بَیْتی أمانٌ مِنَ النّارِ؛(1)
دوستی و ولایت من و دوستی اهل بیت من باعث در امان ماندن از آتش است.
ص: 17
46
امام رضا علیه السلام :
إنَّ الإمامَةَ مَنْزِلَةُ الْأنْبیاءِ وَ إرْثُ الأوْصیاءِ، إنَّ الإمامَةَ خِلافَةُ اللّه ِ وَ خِلافَةُ رَسُولِهِ؛(1)
به درستی که امامت مقام انبیا و میراث اوصیا است. همانا امامت، جانشینی خدا و پیامبر خدا است.
ص: 18
47
امام کاظم علیه السلام :
الإمامَةُ هِیَ النُّورُ، وَ ذلِکَ قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ: امِنُوا بِاللّه ِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذی أنْزَلْنا؛(1)
امامت نور است و این همان قول خداوند عزّوجلّ است که فرمود: ایمان بیاورید به خدا و رسولش و نوری که نازل کردیم.
ص: 19
48
امام صادق علیه السلام :
لَوْ بَقِیَتِ الأرْضُ بِغَیْرِ إمامٍ لَساخَتْ؛(1)
اگر لحظه ای زمین بدون امام باقی بماند (مردم را به کام خود) فرو می برد.
ص: 20
49
امام باقر علیه السلام :
مَنْ ماتَ وَ لَیْسَ لَهُ إمامٌ ماتَ میتَةً جاهِلیَّةً وَ لایُعْذَرُ النّاسُ حَتّی یَعْرِفُوا إمامَهُمْ؛(1)
هر کس بمیرد و امامی نداشته باشد به مرگ جاهلیت (گمراه) مرده است و مردم عذری ندارند تا امامشان را بشناسند.
ص: 21
50
امام رضا علیه السلام :
إنَّ الإمامَةَ زَمامُ الدِّینِ وَ نِظامُ الْمُسْلِمینَ وَ صَلاحُ الدُّنْیا وَ عِزُّ الْمُؤْمِنینَ؛(1)
به درستی که امامت سر رشته دین و سامان بخش مسلمانان و مایه اصلاح دنیا و عزّت مومنان است.
ص: 22
51
امام امیر مؤمنان علی علیه السلام :
إنَّمَا الْأئِمَّةُ قُوّامُ اللّه ِ عَلی خَلْقِهِ وَ عُرَفائُهُ عَلی عِبادِهِ؛(1)
همانا امامان علیهم السلام از طرف خدا سرپرست مردم و آگاهان بر امور بندگان خدا هستند.
ص: 23
52
امام صادق علیه السلام :
إنَّ الإمامَ یَعْرِفُ الإمامَ الَّذی مِنْ بَعْدِهِ فَیُوصی إلَیْهِ؛(1)
هر امامی، امام بعد از خود را می شناسد و (امامت را) به او می سپارد.
ص: 24
53
امام سجاد علیه السلام :
الإمامُ یَهْدی إلَی الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ یَهْدی إلی الإمامِ؛(1)
امام (مردم را) به قرآن راهنمایی می کند و قرآن به امام هدایت می کند.
ص: 25
54
امام امیر مؤمنان علی علیه السلام :
یَحْتاجُ الإمامُ إلی قَلْبٍ عَقُولٍ وَ لِسانٍ قَئُولٍ وجَنانٍ عَلی إقامَةِ الْحَقِّ صَئُولٍ؛(1)
امام باید قلبی خردمند و زبانی گویا و دلی استوار و شجاع برای بر پایی حق و عدالت داشته باشد.
ص: 26
55
امام حسین علیه السلام :
فَلَعَمْری مَا الإمامُ إلاَّ الْحاکِمُ بِالْکِتابِ، الْقائِمُ بِالْقَسْطِ، الدّائِنُ بِدینِ الْحَقِّ، الْحابِسُ نَفْسَهُ عَلی ذاتِ اللّه ِ؛(1)
به جان خودم سوگند، کسی امام نیست مگر این که براساس کتاب خدا (قرآن) حکومت کند و عدالت را بر پا دارد و به دین حق پای بند باشد و خودش را در راه خدا مقید کند.
ص: 27
56
امام باقر علیه السلام :
مَنْ دانَ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ بِعِبادةٍ یُجْهِدُ فیها نَفْسَهُ وَلا إمامَ لَهُ مِن اللّه ِ فَسَعْیُهُ غَیرُ مَقْبُولٍ و هُوَ ضالٌّ مُتَحَیِّرٌ؛(1)
هر کس بدون داشتن امامی از طرف خدا، از راه عبادت ، نفس خویش را به تلاش و زحمت اندازد و دینداری کند، هیچ تلاشی از او در درگاه خداوند قبول نمی شود و او گمراه و سرگردان است.
ص: 28
57
امام امیر مؤمنان علی علیه السلام :
إنَّ اللّه َ تَعالی فَرَضَ عَلی أَئِمَّةِ الْحَقِّ أنْ یُقَدِّرُوا أنْفُسَهُمْ بِضَعْفَةِ النّاسِ کَیْلاَ یَتَبَیَّغَ بِاْلفَقیرِ فَقْرُهُ؛(1)
خدای تعالی بر پیشوایان راستین واجب گردانیده که خود را با ضعفای جامعه یکسان نمایند تا تنگدستی فقیر، او را در رنج و اندوه نیفکند.
ص: 29
58
امام رضا علیه السلام :
الاْءِمامُ، الْمُطَهَّرُ مِنَ الذُّنُوبِ، وَ الْمُبَرَّأُ عَنِ الْعُیُوبِ؛(1)
امام از هر گونه گناه پاک و از هر گونه عیبی دور است.
ص: 30
59
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
یُدْعی کُلُّ قَوْمٍ بِإمامِ زَمانِهِمْ، وَ کِتابِ اللّه ِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِمْ؛(1)
(در قیامت) هر قومی به امام زمان خود و کتاب خدا و سنت پیامبرشان فرا خوانده می شوند.
ص: 31
60
امام سجاد علیه السلام :
الإمامُ مِنّا لایَکُونُ إلاَّ مَعْصُومَا، وَ لَیْسَتِ الْعِصْمَةُ فی ظاهِرِ الْخِلْقَةِ فَیُعْرَفَ، وَ لِذلِکَ لایَکُونُ إلاّ مَنْصُوصَا؛(1)
امامی از ما (اهل بیت) نیست مگر این که معصوم باشد و عصمت به ظاهر خلقت (و صورت) نیست تا (به چشم و ظاهر) شناخته شود و به این خاطر کسی امام نیست مگر به نص و تصریح (پیشوایان قبلی).
ص: 32
61
امام کاظم علیه السلام :
إنَّ الإمامَ لایَخْفی عَلَیْهِ کَلامُ أحَدٍ مِنَ النّاسِ وَ لاطَیْرٍ وَ لابَهیمَةٍ وَ لاشَیءٍ فیهِ الرُّوحُ، فَمَنْ لَمْ یَکُنْ هذِهِ الْخِصالُ فیهِ فَلَیْسَ هُوَ بِإمامٍ؛(1)
سخن هیچ شخصی و نه هیچ پرنده ای و نه حیوان چهارپایی و نه هیچ جانداری بر امام پنهان نیست، اگر کسی چنین نباشد امام نیست.
ص: 33
62
امام باقر علیه السلام :
إنَّ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ یَرْفَعُ الْعَذابَ عَنْ أهْلِ الْأرْضِ إذا کانَ فیها نَبِیٌّ أوْ إمامٌ؛(1)
خداوند عزّوجلّ با وجود پیامبر یا امامی در میان مردم عذاب را از اهل زمین بر می دارد.
ص: 34
63
امام صادق علیه السلام :
إنَّ الْحُجَّةَ لاتَقُومُ لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ عَلی خَلْقِهِ إلاَّ بِإمامٍ حَتّی یُعْرَفَ؛(1)
حجت خدا بر خلق ثابت نمی شود مگر با وجود امام تا خدا شناخته شود.
ص: 35
64
امام امیر مؤمنان علی علیه السلام :
لاَتَخْلُو الْأرْضُ مِنْ قائِمٍ بِحُجَّةٍ إمّا ظَاهِرٍ مَشْهُورٍ أَوْ خَافٍ مَغْمُورٍ لِئَلاّ تَبْطُلَ حُجَجُ اللّه ِ وَ بَیِّنَاتُهُ؛(1)
هیچ گاه زمین از امامی که حجت خدا باشد خالی نیست؛ چه ظاهر و مشهور باشد و چه مخفی و پنهان باشد تا حجت ها و بیّنات خدا باطل و تباه نگردد.
ص: 36
65
امام صادق علیه السلام :
ما زالَتِ الأرْضُ إلاَّ وَ لِلّهِ فیهَا الْحُجَّةُ یُعَرِّفُ الْحَلالَ وَ الْحَرامَ وَ یَدْعُوا النّاسَ إلی سَبیلِ الِلّهِ؛(1)
پیوسته در روی زمین حجتی برای خدا است که حلال و حرام را به مردم معرفی می کند و مردم را به راه خدا دعوت می کند.
ص: 37
66
امام باقر علیه السلام :
وَ اللّه ِ لَنُورُ الإمامِ فی قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ أنْوَرُ مِنَ الشَّمْسِ الْمُضیئَةِ بِالنَّهارِ؛(1)
قسم به خدا نور امام در دل های مؤمنان روشن تر از نور خورشید تابان در روز است.
ص: 38
67
امام صادق علیه السلام :
مَنْ لَمْ یَعْرِفْنا وَ لَمْ یُنْکِرْنا کانَ ضالاًّ حَتّی یَرْجِعَ إِلی الْهُدی الَّذی افْتَرَضَ اللّه ُ عَلَیْهِ مِنْ طاعَتِنَا الْواجِبَةِ؛(1)
کسی که ما را نشناسد و منکر ما هم نباشد گمراه است تا آن که به سوی هدایتی برگردد که خدا بر او واجب نمود که همانا اطاعت ما (اهل بیت علیهم السلام ) است.
ص: 39
68
امام باقر علیه السلام :
إنَّما یَعْرِفُ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ وَ یَعْبُدُهُ مَنْ عَرَفَ اللّه َ وَ عَرَفَ إمامَهُ مِنّا أَهْلَ الْبَیْتِ؛(1)
کسی خدا را می شناسد و پرستش می کند که خدا و امام خود از ما اهل بیت را بشناسد.
ص: 40
69
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
یا عَلِیُّ! إنَّ بِنا خَتَمَ اللّه ُ الدِّینَ کَما بِنا فَتَحَهُ؛(1)
ای علی، خدا دین را به واسطه ما ختم کرد هم چنان که به واسطه ما آغاز نمود.
ص: 41
70
امام صادق علیه السلام :
ثَلاثَةٌ لایُکَلِّمُهُمُ اللّه ُ یَوْمَ الْقَیامَةِ وَ لایُزَکّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ ألیمٌ:
مَنِ ادَّعی إمامَةً مِنَ اللّه ِ لَیْسَتْ لَهُ وَ مَنْ جَحَدَ إمامَا مِنَ اللّه ِ وَ مَنْ زَعَم أنَّ لَهُما فِی الإسْلامِ نِصیبا؛(1)
خداوند در روز قیامت با سه کس سخن نگوید و پاکشان نکند و برای آنان عذاب دردناکی است:
ص: 42
1 _ کسی که به دروغ ادعای امامت از طرف خدا کند؛
2 _ کسی که امامِ از طرف خدا را انکار کند؛
3 _ کسی که گمان کند آن دو (مدعی امامت و منکر امامت) از اسلام و مسلمانی بهره ای دارند.
ص: 43
71
امام امیر مؤمنان علی علیه السلام :
إنَّ شَرَّ النّاسِ عِنْدَاللّه ِ إمامٌ جائِرٌ ضَلَّ وَ ضُلَّ بِهِ؛(1)
بدترین مردم در نزد خدا پیشوای ستمگری است که خود گمراه باشد و مردم هم به واسطه او گمراه شوند.
ص: 44
72
امام صادق علیه السلام :
لادینَ لِمَنْ دَانَ اللَّهَ بِوَلاَیَةِ إمامٍ جائِرٍ لَیْسَ مِنَ اللّه ِ وَ لاعَتْبَ عَلی مَنْ دانَ بِوَلاَیَةِ إمامٍ عَادِلٍ مِنَ اللّه ِ؛(1)
کسی که به پیشوایی پیشوای ستمگر که از جانب خدا نیست گردن نهد و اطاعت کند، دین ندارد و کسی که ولایت امام عادل از طرف خدا را گردن نهد و بپذیرد هیچ ملامت و سرزنشی بر او نیست.
ص: 45
73
امام رضا علیه السلام :
کَمالُ الدِّینِ وَلاَیَتُنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ عَدُوِّنا؛(1)
کمال دین دوستی و ولایت ما اهل بیت و دوری از دشمنان ما است.
ص: 46
74
امام امیر مؤمنان علی علیه السلام :
أُنْظُرُوا أهْلَ بَیْتِ نَبِیِّکُمْ فَالْزِمُوا سَمْتَهُمْ وَ اتَّبِعُوا أثَرَهُمْ فَلَنْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ هُدًی وَ لَنْ یُعیدُوکُمْ فی رِدًی، فَإنْ لَبَدُوا فَالْبُدُوا وَ إنْ نَهَضُوا فَانْهَضُوا؛(1)
به اهل بیت پیامبرتان توجّه کنید و با روش آنان همراه و همسو باشید و راهشان را پیروی کنید، پس هرگز شما را از راه هدایت خارج نمی کنند و به هلاکت نمی رسانند، پس هر گاه ساکت بودند شما هم ساکت باشید و هر گاه قیام نمودند شما هم قیام کنید.
ص: 47
75
امام امیر مؤمنان علی علیه السلام :
فَقَدْ جَعَلَ اللّه ُ سُبْحانَهُ لی عَلَیْکُمْ حَقّا بِوِلایَةِ أمْرِکُمْ وَ لَکُمْ عَلَیَّ مِنَ الْحَقِّ مِثْلُ الَّذی لی عَلَیْکُمْ؛(1)
خداوند سبحان برای من بر شما حقّی قرار داده که آن ولایت بر شما است و نیز برای شما بر من حقّی است مثل آن چه برای من بر شما است.
ص: 48
76
امام صادق علیه السلام :
لَوْ کانَ النّاسُ رَجُلَیْنِ لَکانَ أحَدُهُما الإمامَ؛(1)
اگر در دنیا دو نفر باشند یکی از آن دو امام است.
ص: 49
77
امام صادق علیه السلام :
نَحْنُ قَوْمٌ فَرَضَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ طاعَتَنا؛(1)
ما (اهل بیت) گروهی هستیم که خداند عزّوجلّ اطاعت و پیروی از ما را واجب نموده است.
ص: 50
پ
78
امام صادق علیه السلام :
نَحْنُ الْاُمَّةُ الْوُسْطی وَ نَحْنُ شُهَداءُ اللّه ِ عَلی خَلْقِهِ وَ حُجَجُهُ فی أَرْضِهِ؛(1)
ما (اهل بیت) امّت میانه و گواهان خدا بر خلق و حجّت های خدا بر روی زمین هستیم.
ص: 51
79
امام صادق علیه السلام :
الاْءوْصیاءُ هُمْ أبْوابُ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ الَّتی یُؤْتَی مِنْها وَ لَوْلاهُمْ ما عُرِفَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ؛(1)
امامان درهای (رحمت) خداوند هستند که به آن فرا خوانده می شوند، و اگر آنان نبودند خدای عزّوجلّ شناخته نمی شد.
ص: 52
80
امام صادق علیه السلام :
أُمِرَ النّاسُ بِمَعْرِفَتِنا وَ الرَّدِّ إلَیْنا وَ التَّسْلیمِ لَنا؛(1)
مردم مأمور و مکلف شدند به شناخت ما اهل بیت و رجوع به ما و تسلیم و اطاعت از (فرامین) ما.
ص: 53
1 . الإرشاد ، محمّد بن محمّد بن نعمان شیخ مفید ، تحقیق کنگره بین المللی شیخ مفید ، 2 جلد ، جلد 2 ، چاپ اوّل ، قم ، کنگره بین المللی شیخ مفید ، 1413 ق .
2 . الأمالی ، محمّد بن حسن شیخ طوسی ، تحقیق مؤسسه بعثت، چاپ اوّل ، قم ، دارالثقافة ، 1414 ق .
3 . الأمالی ، محمّد بن علی بن بابویه شیخ صدوق ، تحقیق مؤسسه بعثت ، چاپ اوّل ، قم ، مؤسسه بعثت ، 1417 ق .
4 . الطرائف ، ابن طاووس ، چاپ اوّل ، قم ، الخیام ، 1399 ق .
5 . الغدیر ، عبدالحسین امینی 12 جلد ، جلد 10 ، چاپ اوّل ، بیروت درالکتاب العربی ، 1397 ق .
6 . الغیبة ، محمّد بن ابراهیم نعمانی ، تحقیق علی اکبر غفاری ، تهران ، مکتبة الصدوق .
7 . الکافی، محمّد بن یعقوب الکلینی ، تصحیح علی اکبر غفاری ، 8 جلد ، جلد 1 ، تهران ، دارالکتب الاسلامیة ، 1388 ق .
8 . بحارالأنوار ، محمدباقر مجلسی ، 110 جلد، چاپ دوم ،
ص: 54
بیروت ، موسسة الوفاء ، 1403 ق .
9 . تحف العقول ، ابن شعبه الحرانی ، تحقیق علی اکبر غفاری ، چاپ دوم ، قم انتشارات جامعه مدرسین ، 1363 ش .
10 . تهذیب الأحکام ، محمّد بن حسن شیخ طوسی ، تصحیح محمّد آخوندی ، 10 جلد ، جلد 4 ، چاپ چهارم ، تهران ، دارالکتب الإسلامیة ، 1365 ش .
11 . دلائل الإمامة ، محمّد بن جریر طبری ، تحقیق مؤسسه بعثت ، چاپ اوّل ، قم ، مؤسسه بعثت ، 1413 ق .
12 . شرح نهج البلاغة ، ابن أبی الحدید ، تحقیق محمّد ابوالفضل ابراهیم ، 20 جلد ، تهران ، انتشارات جهان.
13 . علل الشرائع ، محمّد بن علی بن بابویه شیخ صدوق ، 2 جلد ، جلد اوّل نجف اشرف ، المکتبة الحیدریة ، 1386 ق .
14 . غررالحکم ، عبدالواحد آمدی ، شرح محمّد خوانساری ، تصحیح و تعلیق ارموی ، 7 جلد ، جلد 6 ، تهران ، چاپ دانشگاه تهران ، 1373 ش .
15 . کمال الدین ، محمّد بن علی بن بابویه شیخ صدوق ، تصحیح علی اکبر غفاری ، قم ، انتشارات جامعه مدرسین ، 1405 ق .
ص: 55
16 . معانی الأخبار ، محمّد بن علی بن بابویه شیخ صدوق ، تحقیق علی اکبر غفاری ، چاپ اوّل ، قم انتشارات جامعه مدرسین ، 1361 ش .
17 . مناقب آل أبی طالب ، ابن شهر آشوب ، 3 جلد ، جلد 2 ، نجف اشرف ، مطبعة الحیدریة ، 1376 ق .
18 . وسائل الشیعة ، حُرّ عاملی ، تحقیق محمّد رازی 20 جلد ، جلد 18 ، بیروت ، داراحیاء التراث العربی .
ص: 56
غلگیری دوم 25/3/1388 انجام شد
غلگیری سوم 20/4/1388 انجام شد
ص: 57