روحانی همراه در عتبات عالیات

فهرست

فهرست...

مقدمه.

توصیه هایی قبل از سفر به زائرین عزیز.

فضائل امیر المومنین (علیه السلام)

آشنایی با نجف و حرم حضرت امیر (علیه السلام)

توسل به امیرالمؤمنین (علیه السلام)

ذکر توسل ورودی حرم امیرالمؤمنین (علیه السلام)

زیارت امین الله..

مسجد کوفه.

مسجد سهله.

توسل به حضرت صاحب ازمان (عج)

میثم تمار.

کمیل..

مسجد حنانه.

وادی السلام.

نجف مدفن علمای شیعه.

مقدمه

الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی جَعَلَنا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلایَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الأَئِمَّةِ

عَلَیهِمُ السَّلام

یکی از الطاف الهی نسبت به بشریت اینست که افرادی مافوق انسان را بین آنها قرار داده تا طبق تفسیر(1) «وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ»(2) چراغ راه و مشعل هدایت خلق باشند. همان ها که «أَئِمَّة الْهُدَی وَ مَصَابِیح الدُّجَی»(3) هستند و تمسک به ایشان موجب سعادت انسان ها خواهد بود و مشاهد مشرفه آنان ملجأ و پناه درماندگان و خانه امید ناامیدان است.

توفیق زیارت عتبات عالیاتِ نجف، کربلا، کاظمین و سامرا یکی از موهبت های خداوندی است که باید بر آن همیشه شکرگزار پروردگار عالم بود و حقیر به شکرانه 15 مرتبه سفر به اعتاب مقدسه که خداوند نصیبم گردانید تصمیم به نگارش کتابی مختصر و در عین حال جامع، برای راهنمایی زائران، مدیران و مخصوصاً روحانیان محترم کاروان ها گرفتم.

در نگارش پیش رو سعی بر آن بوده که تمام مکان هایی که کاروانهای زیارتی در آن حضور پیدا می کنند، معرفی اجمالی شده و کرامات و

توصیه هایی قبل از سفر به زائرین عزیز

2- صدقه دادن قبل از سفر

یکی از مستحبات قبل از سفر پرداخت صدقه است. توصیه شده صدقه را به فقرای نزدیکان خود بدهید و اگر در اقوام خود فقیر نداشتید به دیگران بپردازید.

3- وصیت کردن

برخی فکر می کنند وصیت کردن مربوط به هنگام بیماری است اما این طور نیست بلکه بر هر مکلف و مسلمانی لازم است وصیت نامه داشته باشد.

بعضی می گویند: ما که پول و ثروتی نداریم چه وصیت کنیم، باید در جواب گفت وصیت فقط مربوط به امور مالی نیست اگر انسان نماز و روزه ای قرض دارد، اگر به کسی بدهکار است، اگر کفاره یا رد مظالمی بر گردنش آمده باید نسبت به آن ها وصیت کند و این وصیت نامه را در دسترس خانواده اش قرار دهد.

4- تعیین مرجع تقلید

در اولین مسأله از رساله همه مراجع معظم تقلید این مسأله ذکر شده: «عقیده مسلمان به اصول دین باید از روی دلیل باشد ولی در احکام دین باید یا مجتهد باشد که بتواند احکام را از روی دلیل بدست آورد، یا از مجتهد تقلید کند یعنی به دستور او رفتار نماید یا از راه احتیاط طوری به وظیفه خود عمل نماید که یقین کند تکلیف خود را انجام داده است».(1)

6- رعایت آداب سفر

یکی از مواردی که موجب لذت بخش شدن سفر خواهد شد، داشتن همسفرانی و خوش اخلاق و همراه است. اسلام عزیز توصیه فراوان به خوش خلقی با همسفران نموده و در همین راستا توصیه هایی را به مسلمانان داشته است. برای نمونه حدیثی را از زبان مبارک امام صادق (علیه السلام) تقدیم می کنیم(1):

«وَ أَمَّا مُرُوءَةُ السَّفَرِ فَبَذْلُ الزَّادِ وَ الْمِزَاحُ فِی غَیْرِ مَا یُسْخِطُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ قِلَّةُ الْخِلَافِ عَلَی مَنْ صَحِبَکَ وَ تَرْکُ الرِّوَایَةِ عَلَیْهِمْ إِذَا أَنْتَ فَارَقْتَهُمْ» (2)

مروت در سفر به چند امر است:

اول اینکه همسفرانت را در آن چه داری شریک کرده و از توشه ات به آنان نیز بدهی

دوم مزاح و شوخی کردن البته به صورتی که موجب خشم و ناراحتی خداوند نشود [از به کار بردن الفاظ نامناسب، تحقیر و توهین به مؤمنین، و تمسخر نمودن ایشان پرهیز کند]

سوم اینست که با همراهانت تا می توانی مخالفت نکنی [به این معنا که آسان گیر باشد و تمایلات ایشان را بر خود مقدم کند]

فضائل امیر المومنین (علیه السلام)

ولایت جواز عبور از پل صراط است.

امیرالمؤمنین (علیه السلام) آن آقایی است که پیغمبر اکرم (ص) فرمود:

«اذا کانَ یَومُ القِیامة و نُصِبَ الصِّراطُ عَلی شَفیرِ جَهَنَّمَ لَم یَجُز عَلَیهِ اِلّا مَن مَعَة کِتابُ وِلایَة عَلِیِّ بنِ اَبِی طالِب (علیه السلام)».(1)

وقتی که روز قیامت شود، پل صراط را بر لبه جهنم بنا می کنند، هیچ کس از روی آن عبور نمی کند مگر این که ولایت و محبت امیر المومنین علی (علیه السلام) را به دل داشته باشد.

ملاک و معیار علی (علیه السلام) است اگر حب و ولایت علی و اولاد علی (علیه السلام) بود بقیه اعمالت را هم می پذیرند وگرنه ذره ای از آن پذیرفته نمی شود.

اولین سوال از بندگان در مورد محبت اهلبیت (علیه السلام) است.

 پیغمبر (ص) فرمودند:

«اَوّلُ ما یُساَلُ عَنه العَبدَ حُبُّنا اَهلَ البَیتِ (علیه السلام)».(1)

اولین چیزی که از انسان سوال می شود حب ما اهل بیت (علیه السلام) است.

نماز بی ولایت حقه بازی ست                   بنای مسجدش بتخانه سازی است

چرا سنی نمی خواهد بفهمد                   وضوی بی ولایت آب بازی است

ورود به بهشت بی ولایت ممنوع

علی (علیه السلام) آن شخصیتی است که پیغمبر (ص) فرمود: ای علی اگر بنده ای به اندازه ای که نوح در میان قوم خود بود خداوند را عبادت کند و به اندازه کوه احد طلا داشته باشد و همه آن ها را در راه خدا انفاق کند و آن قدر عمر کند که بتواند هزار حج پیاده انجام دهد سپس در بین صفا و مروه مظلومانه کشته شود امّا ولایت و محبت تو را ای علی (علیه السلام) نداشته باشد «لَم یَشُم رائحَة الجَنَّة وَ لَم یَدخُلها» بوی بهشت را استشمام نمی کند و داخل آن نمی شود.(2)

افتخارات علی(علیه السلام): به همسری زهرا(س)، رشادت در جنگ احد و خندق است

افتخارات علی (علیه السلام) به همسری فاطمه زهرا (س) است، به برگشت خورشید به دعای پیغمبر برای اوست به این است که در جنگ احد پیغمبر (ص) فرمود:

«لا سیف الّا ذوالفقار و لافتی الّا علی»(2)

به این است که در جنگ خندق فرمود:

«ضَربَة عَلیٍ یَومَ الخَندَقِ اَفضَلُ مِن عِبادَة الثَّقَلَین».(3)

علی (علیه السلام) نزد غیر شیعیان

علی (علیه السلام) آن وجود مقدسی است که شِبلی شُمَیِّل در وصفش می گوید: علی (علیه السلام) نسخۀٌ مفردۀٌ، یعنی علی (علیه السلام) در دنیا بی نظیر است.

آشنایی با نجف و حرم حضرت امیر (علیه السلام)

نجف اولین محل عبادت خدا

نجف اولین جایی است که خداوند در آن عبادت شده است، زیرا در آنجا ملائکه بر آدم (علیه السلام) سجده کردند.(1)

معجزات علی(علیه السلام) در حرم مطهر

در این سرزمین معجزات فراوانی رخ داده است مثلاً اینکه تا 135 سال پس از شهادت علی (علیه السلام) قبر حضرت مخفی بود تا این که روزی هارون الرشید برای شکار به صحرا رفت و سگ شکاری خود را دنبال آهویی فرستاد، آهو بالای تپه ای رفت، هر چه تیر می زدند به زمین می افتاد و سگ هم دیگر جلو نرفت، هارون تعجب کرد به دنبال پیرمردی از اهالی محل فرستاد، پیرمرد بعد از اینکه از هارون امان گرفت گفت: پدرم می گفت: ما قبر علی (علیه السلام) را در این جا زیارت می کردیم، سپس هارون الرشید دستور داد در این جا بقعه و بارگاهی بنا کنند، آلان هم در قسمت بالاسر حضرت روی دیوار تصویری وجود دارد که اشاره به همین جریان تاریخی دارد.

همین طور که هارون برای اینکه خود را منتسب به اهل بیت (علیه السلام) کند بقعه و بارگاهی ساخت. بسیاری از پادشاهان بعد از او هم هر کدام که مسلط بر نجف می شدند کارهایی انجام می دادند.

همچنین صاحب منتخب التواریخ از کتاب انوار العلویه نقل می کند:

جسارت به حرم علی(علیه السلام):

نوح و آدم (علیه السلام) در ضریح مطهر امیرالمؤمنین (علیه السلام)

همان طور که در زیارتنامه حضرت می خوانیم «اَلسَّلامُ عَلَیکَ وَ عَلی ضَجیعَیکَ آدمَ وَ نوح» در این جا غیر از حضرت علی (علیه السلام)، حضرت نوح(علیه السلام) و حضرت آدم (علیه السلام) هم مدفون هستند. گرچه حضرت آدم (علیه السلام) در سرزمین مکه بود و همان جا از دنیا رفت اما در جریان طوفان نوح (علیه السلام) وقتی کشتی حضرت کنار کعبه معظمه رسید آب فروکش کرد و به فرمان خداوند حضرت نوح (علیه السلام)، بقایای بدن حضرت آدم (علیه السلام) را همراه خود به نجف آورد و در همین جا دفن کرد و قبری هم برای مولای متقیان علی (علیه السلام) در همین جا فراهم کرد که حضرت علی (علیه السلام) در وصیت خود به فرزندشان امام حسن (علیه السلام) فرمودند پس از این که مرا در تابوت گذاشتید جلوی تابوت را جبرئیل و میکائیل می گیرند و شما هم انتهای آن را بلند کنید هر جا که جلوی تابوت روی زمین قرار گرفت، آن جا قبری است که برادرم حضرت نوح آن را برایم فراهم کرده است. لذا مناسب است زائرین عزیز در هر زیارت 3 تا نماز 2 رکعتی، هر کدام به قصد زیارت حضرت آدم (علیه السلام) و حضرت نوح (علیه السلام) و حضرت علی (علیه السلام) بخوانند.

اعمال مستحبی در حرم امیرالمؤمنین(علیه السلام)

در کنار حرم مولای متقیان باید در حد توان از این سرچشمه فیض الهی بهره مند شد لذا بهتر است زمانی که به حرم حضرت مشرف می شویم اعمال زیر را انجام دهیم:

1- هر رکعت نماز فرادی در حرم امیرالمؤمنین (علیه السلام) ثواب 200 هزار رکعت نماز در جای دیگر را دارد.

2- نماز امیرالمؤمنین(علیه السلام) که دو تا نماز دو رکعتی است و بعد از حمد پنجاه مرتبه سوره توحید خوانده می شود.

3- زیارت امین الله، زیارت جامعه کبیره، دعای صباح، دعای عالیۀ المضامین، و از همه مهمتر خواندن قرآن (توصیه می شود زائرین عزیز از این فرصت بیشتر برای خواندن قضای نمازهای واجب استفاده کنند).

ضمناً توجه داشته باشید که نمازی که برخی زیر ناودان حرم حضرت امیر (علیه السلام) می خوانند دارای سند و مدرک معتبری نیست و آن چه وارد شده در رابطه با ناودان طلای کعبه معظمه است.

توسل به امیرالمؤمنین (علیه السلام)

دعای پیش از ورود به شهر نجف

اَلْحَمْدُللَّهِ الَّذی هَدانا لِهذا، وَما کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْلا اَنْ هَدانَا اللَّه، اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذی سَیَّرَنی فی بِلادِهِ وَحَمَلَنی عَلی دَوآبِّهِ، وَطَوی لِیَ الْبَعیدَ، وَصَرَفَ عَنِّی الْمَحْذوُرَ، وَدَفَعَ عَنِّی الْمَکْرُوهَ، حَتَّی اَقْدَمَنی حَرَمَ اَخی رَسُولِهِ، صَلَّی اللَّه عَلَیْهِ وَ الِهِ.

زیارت امین الله

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمینَ اللَّهِ فی اَرْضِهِ، وَ حُجَّتَة عَلی عِبادِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمیر الْمُؤْمِنینَ، اَشْهَدُ اَنَّکَ جاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَعَمِلْتَ بِکِتابِهِ، وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ صَلَّی اللَّة عَلَیْهِ وَآلِهِ، حَتّی دَعاکَ اللَّه اِلی جِوارِهِ، فَقَبَضَکَ اِلَیْهِ بِاخْتِیارِهِ، وَاَلْزَمَ اَعْدائَکَ الْحُجَّة مَعَ مالَکَ مِنَ الْحُجَجِ الْبالِغَة عَلی جَمیعِ خَلْقِهِ، اَللّهم فَاجْعَلْ نَفْسی مُطْمَئِنَّة بِقَدَرِکَ راضِیَة بِقَضآئِکَ، مُولَعَة بِذِکْرِکَ وَدُعآئِکَ، مُحِبَّة لِصَفْوَة اَوْلِیآئِکَ، مَحْبُوبَة فی اَرْضِکَ وَسَمآئِکَ، صابِرَة عَلی نُزُولِ بَلائِکَ، شاکِرَة لِفَواضِلِ نَعْمآئِکَ، ذاکِرَة لِسَوابِغِ آلآئِکَ، مُشْتاقَة اِلی فَرْحَة لِقآئِکَ، مُتَزَوِّدَة التَّقْوی لِیَوْمِ جَزآئِکَ، مُسْتَنَّة بِسُنَنِ اَوْلِیآئِکَ، مُفارِقَة لِأَخْلاقِ اَعْدائِکَ، مَشْغُولَة عَنِ الدُّنْیا بِحَمْدِکَ وَثَنآئِکَ، اَللّهُمَّ اِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتینَ اِلَیْکَ والِهَة، وَسُبُلَ الرَّاغِبینَ اِلَیْکَ شارِعَة، وَاَعْلامَ الْقاصِدینَ اِلَیْکَ واضِحَة، وَاَفْئِدَة الْعارِفینَ مِنْکَ فازِعَة، وَاَصْواتَ الدَّاعینَ اِلَیْکَ صاعِدَة، وَاَبْوابَ الْإِجابَة لَهُمْ مُفَتَّحَة، وَدَعْوَة مَنْ ناجاکَ مُسْتَجابَة، وَتَوْبَة مَنْ اَنابَ اِلَیْکَ مَقْبُولَة، وَعَبْرَة مَنْ بَکی مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَة، وَالْإِغاثَة لِمَنِ اسْتَغاثَ بِکَ مَوْجُودَة، وَالْإِعانَة لِمَنِ اسْتَعانَ بِکَ مَبْذُولَة،وَعِداتِکَ لِعِبادِکَ مُنْجَزَة، وَزَلَلَ مَنِ اسْتَقالَکَ مُقالَة، وَاَعْمالَ الْعامِلینَ لَدَیْکَ مَحْفُوظَة، وَاَرْزاقَکَ اِلَی الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نازِلَة، وَعَوآئِدَ الْمَزیدِ اِلَیْهِمْ واصِلَة، وَذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرینَ مَغْفُورَة، وَحَوآئِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِیَّة، وَجَوآئِزَ السَّآئِلینَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَة، وَ عَوآئِدَ الْمَزیدِ مُتَواتِرَة، وَمَوآئِدَ الْمُسْتَطْعِمینَ مُعَدَّة، وَمَناهِلَ الظِّمآءِ مُتْرَعَة،

مسجد کوفه

فضیلت مسجد کوفه

همان طور که می دانید شخص مسلمان در سفر باید نمازش را شکسته بخواند مگر در چهار مکان که استثناء شده است. مراجع عظام تقلید فرموده اند: انسان مخیّر است در این مکان ها نمازش را تمام یا شکسته بخواند. آن مکان ها عبارت است از: مسجد الحرام، مسجدالنبی، مسجد کوفه و حائر حسینی (علیه السلام) که در تشخیص محدوده حائر تفاوت نظر وجود دارد.

معجزات علی (علیه السلام) در مسجد کوفه

حضرت در این مسجد مردم را موعظه می کردند که در یکی از این روزها وقتی حضرت بر فراز منبر نشسته بودند ناگهان مار بزرگی در کنار منبر ظاهر شد و از پله های منبر بالا رفت تا خود را به حضرت برساند. امام سر خم کردند و مار با امام طوری صحبت می کرد که اطرافیان صدای او را می شنیدند و بعد از این که حضرت جوابش را دادند از یکی از دربهای مسجد خارج شد. بعد از منبر حضرت فرمودند: این مار فرمانروای جنیان بود که در مسأله ای دچار مشکل شده بود و آمده بود تا جواب آن را بپرسد و من آن مسأله را به او فهماندم.(1)

امام من آن است که بر سر منبر            جواب مشکل ثعبان دهد سلیمان وار

بعد از این واقعه آن درب را باب الثعبان (درب مار) نامیدند. اما بنی امیه برای این که این معجزه حضرت را مخفی کنند فیلی را برای مدتی کنار این در بستند تا این که به نام «باب الفیل» معروف شد.

در این مسجد مقامی است بنام «دکة القضا» که محل قضاوت های علی (علیه السلام) بوده و معجزه دیگری هم از حضرت در نزدیکی این مقام واقع شده که به بیت الطشت معروف گردید.

چند مرد جوان دختری را که خواهرشان بود به محضر علی (علیه السلام) آوردند و گفتند: این دختر بدون این که شوهر کند حامله شد و باید بر او حد جاری کنی. حضرت به قابله ای دستور دادند او را معاینه کند و او هم

سایر مقام ها

یکی دیگر از مقامات مسجد «دکة المعراج» است که در شب معراج پیامبر اکرم (ص) وقتی به آسمان می رفتند از روی مسجد کوفه گذشتند. جبرئیل مسجد را به حضرت نشان داد و حضرت از خدا خواستند که در این مسجد توقف کنند و به اذن الهی فرود آمدند و نماز خواندند و دو مرتبه به آسمان برگشتند.

طبق برخی نقل ها در مسجد کوفه بود که توبه آدم (علیه السلام) پذیرفته شد و نیز گفته اند کشتی نوح (علیه السلام) از این مسجد حرکت کرده است.

مرقد هانی بن عروه

هانی از اشراف و بزرگان کوفه و از اصحاب پیامبر و علی (علیه السلام) بوده و در کوفه میزبان مسلم بن عقیل شد و او را مدتی پنهان کرد و از تحویل ایشان به عبیدالله بن زیاد امتناع کرد. سرانجام او را در ذی حجه سال 60 هجری سر بریدند و از دارالاماره کوفه به زیر انداختند و با این کار یکی از پیشگویی های علی (علیه السلام) به وقوع پیوست.(1)

مرقد خدیجه بنت علی (علیه السلام)

خدیجه دختر امیرالمؤمنین (علیه السلام) و همسر عبدالرحمان بن عقیل بود. او همراه خواهرش فاطمه در کربلا حضور داشت و از شدت عطش و دِهشَت روز عاشورا شهید شدند.(1)

دعای ورود به شهر کوفه

در مصباح الزّائر و غیره است که چون داخل کوفه شدی بگو:

بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ، وَفی سَبیلِ اللَّهِ، وَعَلی مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، اللهُمَّ انْزِلْنی مُنْزَلًا مُبارَکاً وَانْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلینَ. روانه شو به سوی مسجد کوفه و در حال رفتن بگو: اللَّهُ اکْبَرُ، لا الهَ الَّا اللَّهُ، الْحَمْدُ للَّهِ، سُبْحانَ اللَّهِ.

مسجد سهله

آثار عبادت در مسجد سهله

5. برآورده شدن حوائج و درجه رفیع

قَالَ الصَّادِقُ(علیه السلام): «مَنْ دَعَا اللَّهَ فِیهِ بِمَا أَحَبَّ، قَضَی لَهُ حَوَائِجَهُ، وَ رَفَعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَکَاناً عَلِیّاً إِلَی دَرَجَةِ إِدْرِیسَ وَ أَجَارَهُ مِنْ مَکْرُوهِ الدُّنْیَا وَ مَکَایِدِ أَعْدَائِهِ».

امام صادق(علیه السلام) فرمود: هر کس خدای را در آن بخواند، درباره هر چه خواهد، حوائج او روا گردد و به مقام بلندی در روز قیامت دست یابد و خداوند تا جایگاه ادریس خدا او را بالا برد و از ناراحتی دنیا و مکر دشمنانش در پناه پروردگار قرار گیرد.

امام صادق (علیه السلام) به یکی از اهالی کوفه فرمودند: اگر من نزدیک شما بودم تمام نمازهایم را در این مسجد می خواندم.

امام صادق(علیه السلام) در مسجد سهله

اهمیت مسجد سهله به قدری است که اهل بیت(علیهم السلام) برای رفع گرفتاری از شیعیان، به این مسجد می آمدند و دعا می کردند. بشّار مُکاری نقل می کند: «روزی برای دیدن امام صادق(علیه السلام) به منزلشان در کوفه رفتم، طبقی از خرما نزدش بود و از آن تناول می کرد. به من فرمود: بشّار نزدیک بیا و بخور. گفتم از موضوعی ناراحتم و نمی توانم چیزی بخورم. امام فرمود: به حقّ من، نزدیک بیا و بخور. امر ایشان را اجابت کردم. هنگامی که شروع به خوردن نمودم، امام به من فرمود: موضوع را بگو. گفتم سربازان حکومتی را دیدم که زنی را می زدند و او را کشان کشان به طرف زندان می بردند. او با صدای بلند فریادرس و کمک می خواست، ولی کسی به حرفش توجه نکرد. امام فرمود: چرا این برخورد را با او کردند؟ گفتم از مردم شنیدم که او بر زمین افتاده و در هنگام افتادن گفته است: «لعن الله ظالمیکِ یا فاطمة». وقتی سخنم به اینجا رسید، امام به شدّت گریست؛ به طوری که نتوانست خرما بخورد و به قدری گریه کرد که ریش مبارکش و روی سینه اش پر از اشک شد. سپس گفت: بشار! بلند شو با هم به مسجد سهله برویم و از خدا بخواهیم این زن آزاد شود. هر دو به طرف مسجد سهله حرکت کردیم، در آن جا هر کدام دو رکعت نماز

مسجد زید بن صوحان و صعصعه بن صوحان

در نزدیکی مسجد سهله دو مسجد کوچک است به نام «زیدبن صوحان» و «صعصعۀ بن صوحان» که دو برادر بودند و هر دو در جنگ جمل شرکت کردند. زید در این جنگ به شهادت رسید و در بصره مدفون است. صعصعه بعد از جنگ جمل در جنگ های دیگری در رکاب امیرالمؤمنین (علیه السلام) بود و از جمله اصحاب خاص بود که در تشییع جنازه شبانه حضرت حضور داشت. این خانواده از اصحاب خاص حضرت علی (علیه السلام) بودند و افرادی شجاع و مورد اعتماد و خطیب بودند که در منابر و مجالس از خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) دفاع می کردند.

عده ای در ماه رجب در مسجدصعصعه توفیق تشرف به خدمت امام زمان (علیه السلام) پیدا کرده اند.

مقام صاحب الزمان (عج) در مسجد سهله

«یا أَیُّهَا الْعَزیزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ وَ تَصَدَّقْ عَلَیْنا إِنَّ اللَّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقینَ ».(1)

زین العابدین سلماسی نقل می کند: «روزی در مجلس درس آیت الله سید محمد مهدی بحر العلوم حضور داشتم، محقّق کامل میرزای قمی که برای زیارت به عتبات عالیات سفر کرده بود، وارد مجلس سید شد. پس از درس، همه رفتند ولی من همراه سه نفر دیگر که از خواص شاگردان سید بودند، ماندیم. میرزای قمی به بحر العلوم گفت: شما مقامات روحانی زیادی کسب کرده اید، اگر ممکن است خاطره ای نقل کنید. در این هنگام سید فرمود: شب گذشته برای ادای نافله شب به مسجد کوفه رفتم، قصد داشتم سپیده دم به طرف نجف راهی شوم و اول وقت درس را شروع کنم، از مسجد بیرون آمدم، در دلم شوقی ایجاد شد که به مسجد سهله بروم، ولی اعتنایی نکردم زیرا ترسیدم اول وقت به نجف نرسم لیکن شوقم زیادتر شد همچنان مردّد بودم که ناگاه بادی وزید و مرا به طرف مسجد سهله حرکت داد، پس از مدتی خود را مقابل مسجد سهله دیدم، وارد شدم، دیدم کسی در مسجد نیست و تنها آقایی مشغول عبادت است و با کلماتی با خدا مناجات می کند که تا کنون از هیچ کس نشنیده بودم، حالم متغیر و زانوهایم مرتعش شد، با قلبی منقلب و دیده ای گریان در گوشه ای از مسجد ایستادم و به صدای

توسل به حضرت صاحب ازمان (عج)

شب گر رخ مهتاب نبیند سخت است ما نوکر و ارباب تویی مهدی جان یا بن الحسن  یا بن الحسن

همه جا بروم به بهانه تو همه جا دنبال تو می گردم یا ابا صالح مددی مولا (2)

لب تشنه اگر آب نبیند سخت است نوکر رخ ارباب نبیند سخت است

که مگر برسم در خانه تو که تویی درمان همه دردم

خدا کی می شود پشت به دیوار کعبه کند، صدا بزند

«الا یا اهل العالم انا بقیه الله انا صمصام المنتقم انا المهدی»

خدا می شود ما هم آن لحظه را ببینیم؟

به حضرت عرضه بداریم:

این دیده نیست لایق دیدار روی تو       چشمی دگر بده که تماشا کنم تو را

میثم تمار

علی (علیه السلام) خبر شهادت میثم را به او داد

حضرت خبر شهادت میثم را به او دادند و فرمودند: پس از من تو را دستگیر می کنند و به دار می آویزند (در قدیم انسان را به درخت می بستند تا از گرسنگی و تشنگی بمیرد) روز دوم از دهان و بینی ات خون می چکد و روز سوم با ضربه ای شکمت را پاره می کنند تا به شهادت می رسی، بعد هم درختی که به آن آویخته خواهد شد را به او نشان دادند.

میثم هر روز کنار آن درخت می رفت و در آن جا نماز می خواند و عبادت می کرد.

در سال 60 ه ق یعنی همان سالی که امام حسین (علیه السلام) به سمت کوفه آمدند، میثم به حج رفته بود و در برگشت عبیدالله دستور داد او را قبل از ورود به کوفه دستگیر کردند و به زندان انداختند. در زندان با مختار ثقفی همراه بود و خبر قیام مختار و کشتن عبیدالله توسط مختار را به او داد.

عبیدالله میثم را طلبید و از خواست که از علی بن ابی طالب (علیه السلام) بیزاری بجوید ولی او این کار را نکرد. عبیدالله دستور داد میثم را به دار آویختند ولی برای این که پیش گویی امیرالمومنین (علیه السلام) واقع نشود زبانش را نبرید. میثم بر بالای دار مردم را دور خود جمع می کرد و فضائل علی (علیه السلام) را می گفت تا این که عبیدالله مجبور شد زبان میثم را ببرد و در روز سوم، ملعونی با خنجر شکمش را پاره کرد و میثم همان طور که حضرت فرموده بودند به شهادت رسید.

کرامات جناب میثم

برای جناب میثم کرامات زیادی نقل شده که یکی از آن ها این است:

تاجری از اهالی بغداد مریض سختی شد، دکترهای عراق نتوانستد او را مداوا کنند و او را به خارج فرستادند و دکتر های آن جا هم او را جواب کردند. این تاجر متوسل به امیرالمؤمنین (علیه السلام) شد و عرض کرد اگر غلام شما میثم مرا شفا دهد برای او حرم و بقعه و بارگاهی می سازم. در عالم رویا خدمت حضرت رسید و دید که فردی مؤدب خدمت حضرت است، حضرت رو به آن فرد کرد و فرمودند: چرا جواب این مرد را نمی دهی؟

میثم هم به اذن مولایش علی (علیه السلام) این مرد را شفا داد و تاجر هم بعد از مراجعت این حرم را برای میثم ساخت.

کمیل

دعای کمیل نزد اهل سنت

حجت الاسلام و المسلمین شیخ حسین انصاریان در یکی از سخنرانی های خود می گفتند: یکی از مسؤلین گفت: مدتی قبل برای مأموریتی به جاکارتا پایتخت اندونزی رفته بودم، هنگام عبور از یکی از خیابان ها صدای شما را شنیدم که مشغول خواندن دعای کمیل بودید، از اطرافیان پرسیدم آقای انصاریان به اینجا آمدند؟ گفتند: فکر نمی کنیم. از راننده خواستم توقف کند، دنبال صدا رفتم متوجه شدم از داخل یک فروشگاه بسیار بزرگ می آید، جلو رفتم گفتم: این دعا را از کجا آوردی؟ گفت از روی اینترنت گرفته ام، داده ام برایم روی کاغذ پیاده کرده اند و با خط و طراحی زیبا نوشته اند و تا الآن بیش از بیست هزار از این دعا به اهل سنت فروخته ام.

مدفونین در جوار کمیل

طبق نقل های تاریخی بسیاری از اعلام و بزرگان یاران امام علی (علیه السلام) در همین مکان مدفونند که در حال حاضر اثری از قبور آن ها نمانده است.

وادی السلام

ارواح مومنین در وادی السلام و ارواح کفار در برهوت

در حدیث فوق امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «هر مؤمنی که در شرق یا غرب عالم بمیرد خداوند روحش را به وادی السلام می آورد» حتی برخی ملائکه نقاله هستند که بدن برخی مردگان را هم به این سرزمین منتقل می کنند.

در مقابل سرزمینی است در یمن به نام صحرای برهوت که ارواح کفار آن جا جمع می شوند و پیوسته در عذاب هستند.

وادی السلام آن قدر مقدس و با احترام است که بارها می دیدند علی (علیه السلام) کنار این قبرستان می ایستد و ساعت ها با مردگان راز دل می کند یکی از اصحاب پرسید آیا ارواح هم با یکدیگر صحبت می کنند حضرت فرمودند: «اگر پرده ها از چشم هایت کنار برود می بینی که آن ها هم حلقه حلقه نشسته اند و با هم حرف می زنند».

صافی صفا یمانی

 حضرت علی (علیه السلام) یک روز از وادی السلام رد می شدند شتر سواری را دیدند که جنازه ای را سوار کرده به سمت وادی اسلام می آید حضرت جلو رفتند سلام کردند فرمودند: اهل کجایی و این جنازه کیست؟ گفت: از اهالی یمن هستم و این جنازه پدرم است که وصیت کرده او را در این جا دفن کنم چون در این جا کسی دفن می شود که «یُدعی فِی شَفاعَتِهِ مِثلُ رَبیعَهٍ وَ مُضَر» یعنی او به اندازه دو قبیله ربیعه و مضر (که در زیادی جمعیت در عرب معروف اند) مردم را شفاعت می کند.

حضرت فرمودند: او را می شناسی گفت: نه، حضرت سه مرتبه فرمودند: «والله انا» آن شخص منم بعد او را دفن کردند و الآن مرقد او به نام صافی صفا یمانی وجود دارد.

ویژگی های وادی السلام

در روایات ویژگی هایی را برای وادی السلام نقل کرده اند مثلاً این که به برکت تربت امیرالمؤمنین (علیه السلام) هرکس در آن جا دفن شود عذاب قبر و سؤال نکیر و منکر از او برداشته می شود.(1)

همچنین در هنگام رجعت که از اعتقادات مسلم شیعه است 27 نفر از یاران مهدی موعود از این جا مبعوث می شوند و زمانی که تمامی پیامبران جمع شوند پیامبر اسلام (ص) پرچم خلافت را در این سرزمین به دست علی (علیه السلام) می سپارد.

همچنین منبر امام زمان (عج) در اینجا برپا می شود.

فرات بن احنف کوفی می گوید:

در محضر امام صادق علیه السلام عازم زیارت مولای متقیان امیرمؤمنان علیه السلام بودیم، هنگامی که به «ثویه» (2)رسیدیم، امام علیه السلام پیاده شدند و دو رکعت نماز به جای آوردند، پرسیدم این چه نمازی بود؟ فرمودند:

«هذا مَوضِعُ مِنْبَرِ القائِمِ، اَحْبَبْتُ اَنْ اَشْکُرَ اللّهَ فی هذَا المَوضِعِ»(3) اینجا محلّ منبر حضرت قائم علیه السلام است، دوست داشتم که در اینجا نماز شکر به جای آورم.

مقام های موجود در وادی السلام

مقبره ای به نام حضرت هود و صالح (علیه السلام) در قسمت مقابل خروجی باب شیخ طوسی حرم امیرالمؤمنین (علیه السلام) وجود دارد. گرچه صحت تعلق به ایشان محل تردید است. همچنین مقامی به نام مقام صاحب الزمان (عج) و امام صادق (علیه السلام) دراین قبرستان وجود دارد (مقام به معنای محل توقف و عبادت است).

وداع با نجف

جانم علی جانم علی ای جان جانانم علی (2)

مولا به جان همسرت، آن همسر غم پرورت، ما را مرانی از درت

جانم علی جانم علی ای جان جانانم علی (2)

من آمدم و قبر تو را دیدم و رفتم

از روی ادب خاک تو بوسیدم و رفتم

تا در دم مرگم تو به دیدار من آیی

من آمدم و قبر تو را دیدم و رفتم

تا روز جزا در صف یاران تو باشم

رخسار به درگاه تو ساییدم و رفتم

من غرق گنه آمده بودم به حضورت

مشمول عطای تو گردیدم و رفتم

من آمده ام گدای این در گردم

در بحر عنایتش شناور گردم

با دست تهی آمدنم عیبی نیست

عیب است که با دست تهی برگردم

کربلا

جنایات ظالمین

در طول تاریخ جبّاران و ستمگران بسیاری دست و پا قطع می کردند، حتی زائرین را به شهادت می رساندند تا کسی به زیارت اباعبدالله (علیه السلام) نرود. متوکل عباسی بارها زمین کربلا را شخم زد حتّی بارها آب بست، اما آب به قبر که می رسید روی هم جمع می شد و جلو نمی رفت، می خواستند این چراغ را خاموش کنند ولی «یُریدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِ(1)». می خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا نور خود را کامل خواهد کرد.

آداب زیارت امام حسین (علیه السلام)

ذکر توسل

سرم خاک کف پای حسین است             

بهشت ارزانی خوبان عالم به وقت مرگ چشمم را نبندید تمام هستی ام باشد دل من خوش آن صورت که در فردای محشر

سلام ما به حسین و به کربلای حسین سلام ما به حریمی که کعبه عشق است سلام ما به امامی که تشنه لب جان داد سلام ما به مه گلشن بنی هاشم سلام ما به علمدار یوم عاشورا سلام ما به دو دست جدا ز پیکر او                    

زیارت مختصر امام حسین (علیه السلام) هنگام ورود به حرم

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ آدَمَ صِفْوَة اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ اِبْراهیمَ خَلیلِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ مُوسی کَلیمِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ عیسی رُوحِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ مُحَمَّدٍ حَبیبِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ عَلِیٍّ وَصِیِّ رَسُولِ اللَّهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَارِثَ الْحَسَنِ الرَّضِیِّ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ فاطِمَة بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الشَّهیدُ الصِّدّیقُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْوَصِیُّ الْبآرُّ الْتَّقِیُّ، اَلسَّلامُ عَلَی الْأَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنآئِکَ، وَاَناخَتْ بِرَحْلِکَ، اَلسَّلامُ عَلی مَلائِکَة اللَّهِ الُمحْدِقینَ بِکَ، اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوة، وَآتَیْتَ الزَّکاة، وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ، وَعَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتّی اَتیکَ الْیَقینُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَرَحْمَة اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ.

توسل به امام حسین (علیه السلام)

تا در ره عشق مبتلای تو شدم  هرجا که روم باز به بامت آیم در هر رگ دست تو کرو موج زند چون خار گر به پای تو شدم فردا به عزیز مصر هم می نازم                                    از عرش فرشته گویدم حج مقبول

خدا مشکل گشایی کرده امروز خدایا مست این گلزارم امروز خدایا چه غمگین است اینجا به گوش قلب من غوغاست اینجا یکی فرزند زهرای حزین است در آن سو که پر از فریاد و آه است همینجا عشق را در خون کشیدند خودم دیدم حسینم را دل شکسته یکی می زد به دست و بازوی او یکی با سنگ می زد بر جبینش خودم دیدم که حنجر می بریدت

بیگانه ز خویش و آشنای تو شدم من کهنه کبوتر هوای تو شدم خوشبخت منم که گدای تو شدم بر خاک تو سر نهاده ام خورده مگیر کامروز غلام بی بهای تو شدم تا زائر مجلس عزای تو شدم

که ما را کربلایی کرده امروز اگر خوابم مکن بیدارم امروز دلم از عقده لبریز است اینجا صدای ناله زهراست اینجا یکی نور دل ام البنین است کنار آن بلندی قتلگاه است تمام لاله ها را سربریدند به روی سینه اش قاتل نشسته یکی با تیر زد بر پهلوی او یکی با تیر قلب نازنینش به پیش چشم خواهر سر بریدت

اماکن داخل حرم مطهر اما م حسین (علیه السلام)

مهمترین مکان داخل حرم زیر قبه و کنار قبر مطهر اباعبدالله (علیه السلام) است که یکی از مکان های استجابت دعا است و مناسب است انسان در این جا برای هر کسی دعا کند. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «لَیسَ شَیء اَسرَعُ اِجابَةً مِن دَعوَۀِ غائِبٍ لِغائِبٍ»(1) یعنی دعا پشت سر مؤمن از هر دعایی زودتر اجابت می شود.

البته محل شهادت حضرت که معروف به قتلگاه است در فاصله نزدیک به ضریح قرار دارد.

این که ضریح مطهر شش گوشه است بخاطر این است که حضرت علی اکبر (علیه السلام) در پایین پای حضرت دفن شده اند و در حقیقت دو ضریح است که بهم چسبیده است. به نقلی حضرت علی اصغر (علیه السلام) هم روی سینه امام حسین دفن شده اند.

حضرت زین العابدین (علیه السلام) هنگام دفن شهدای کربلا بیشتر آن ها را با هم در یک قبر دست جمعی دفن کردند که در قسمت شرقی ضریح حضرت قرار دارد. اسامی آن ها بعلاوه تمام کسانی که در جریان قیام عاشورا به شهادت رسیدند بالای ضریح نوشته شده است.

زیارت حضرت عبّاس علیه السلام

شیخ اجل جعفر بن قولویه قمی به سند معتبر از ابوحمزه ثمالی روایت کرده که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هنگامی خواستی که زیارت کنی قبر عبّاس بن علی علیه السلام را در کنار فرات، بر در حرم می ایستی و می گویی:

سَلامُ اللَّهِ وَسَلامُ مَلآئِکَتِهِ الْمُقَرَّبینَ وَانْبِیآئِهِ الْمُرْسَلینَ وَعِبادِهِ الصَّالِحینَ وَجَمیعِ الشُّهَدآءِ وَالصِّدّیقینَ وَالزَّاکِیاتُ الطَّیِّباتُ فیما تَغْتَدی وَتَرُوحُ عَلَیْکَ یَا بْنَ امیرِ الْمُؤْمِنینَ، اشْهَدُ لَکَ بِالتَّسْلیمِ وَالتَّصْدیقِ وَالْوَفآءِ وَالنَّصیحَةِ لِخَلَفِ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ الْمُرْسَلِ، وَالسِّبْطِ الْمُنْتَجَبِ، وَالدَّلیلِ الْعالِمِ، وَالْوَصِّیِّ الْمُبَلِّغِ، وَالْمَظْلُومِ الْمُهْتَضَمِ، فَجَزاکَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ، وَعَنْ امیرِ الْمُؤْمِنینَ، وَعَنِ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ افْضَلَ الْجَزآءِ بِما صَبَرْتَ وَاحْتَسَبْتَ وَاعَنْتَ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ، لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ، وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ جَهِلَ حَقَّکَ وَاسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِکَ، وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ حالَ بَیْنَکَ وَبَیْنَ مآءِ الْفُراتِ، اشْهَدُ انَّکَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً وَانَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ لَکُمْ ما وَعَدَکُمْ، جِئْتُکَ یَا بْنَ امیرِ الْمُؤْمِنینَ وَافِداً الَیْکُمْ، وَقَلْبی مُسَلِّمٌ لَکُمْ وَتابِعٌ، وَا نَا لَکُمْ تابِعٌ، وَنُصْرَتی لَکُمْ مُعَدَّةٌ حَتّی یَحْکُمَ اللَّهُ وَهُوَ خَیْرُ الْحاکِمینَ، فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لا مَعَ عَدُوِّکُمْ، انّی بِکُمْ وَبِإِیابِکُمْ مِنَ الْمُؤْمِنینَ وَبِمَنْ خالَفَکُمْ وَقَتَلَکُمْ مِنَ الْکافِرینَ، قَتَلَ اللَّهُ امَّةً قَتَلَتْکُمْ بِالْأَیْدی وَ الْأَلْسُنِ.

داخل روضه شو و خود را به ضریح بچسبان وبگو:

توسل به اباالفضل العباس (علیه السلام)

جمال حق ز سر تا پاست عباس  شب عشاق را تا صبح محشر امام خویش را می خواست عباس حسین بن علی را عبد صالح اگرچه زاده ام البنین است بنازم غیرت و عشق و وفا را به میدان شجاعت اشجع الناس بود بدر منیر هاشمیون که در دنیا بود باب الحوائج بزن بر دامنش دست توسل

به یکتایی قسم یکتاست عباس چراغ روشن دل هاست عباس خدا داند که از روز حوادث ولی بر ماسوی مولاست عباس ولیکن مادرش زهراست عباس از آن دم علقمه تنهاست عباس که غیرت قطره و دریاست عباس که زیباتر ز هر زیباست عباس شفیع عاصیان، فرداست عباس که در جود و سخا آقاست عباس

شخصیّت حضرت ابا الفضل (علیه السلام)

اطاعت عباس (علیه السلام)

در وصف اطاعتش همین بس که وقتی بدن برادرش امام حسن (علیه السلام) را تیر باران می کنند، ابالفضل جوان است، قدرتمند است، فرمانده جوانان بنی هاشم است، همین که آمد شمشیر بکشد اباعبدالله (علیه السلام) فرمودند: برادرم چه می کنی؟ آیا وصیت برادرمان را فراموش کردی که فرمود: نمی خواهم خونی از کسی ریخته شود. چشم هایش پر از اشک شد، اما دست را بر قبضه شمشیر فشرد و اطاعت کرد.

علم قمر بنی هاشم (علیه السلام)

اگر بخواهم از علمش بگویم همین جمله بس که در روایات آمده است: «ان عباس ابن علی زق العلم زقا»، یعنی ابالفضل (علیه السلام) علم را با شیر از مادر نوشیده است که کنایه از علم لدّنی و الاهی است.

خیمه گاه

السلام علی الحسین و علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

این جا خیمه گاه اباعبدالله (علیه السلام) و اباالفضل العباس (علیه السلام) است خیمه گاه علی اکبر و اصحاب و اهلبیت (علیه السلام) است.

طبق نقل های تاریخی محل خیمه گاه حضرت همین جا است. اما این بناها را فرضی درست کرده اند. در وسط، خیمه امام (علیه السلام) و اطراف آن خیمه اصحاب بوده است. در این مکان جریانات بسیار عجیبی اتفاق افتاده است. هر کدام از انبیا و اولیا که به این جا می رسیدند مشکلی برایشان پیش آمده است.

وقتی حضرت آدم (علیه السلام) به این جا رسید پایش لغزید و به زمین خورد و خونی شد. حضرت عیسی (علیه السلام) هم همینطور شد.

امیرالمؤمنین (علیه السلام) هم وقتی که از جنگ صفین برمی گشتند دراین جا خوابیده بودند. همین که از خواب بیدار شدند فرمودند: «انا لله و انا الیه راجعون» اصحاب پرسیدند چه شده است؟ حضرت فرمودند: در خواب این جا را دریایی از خون دیدم که حسینم در آن دست و پا می زد. همین طور هم شد، روز دوم محرم وقتی به این جا رسید دیگر اسب حرکت نکرد، تا هفت مرکب عوض کردند باز هم حرکت نکرد. امام حسین (علیه السلام) پرسیدند: مگر نام این سرزمین چیست؟ همه ی اسم ها را گفتند، اما انگار

تل زینبیه

السلام علیک یا زینب کبری یا عمۀ السادات و یا اخت الحسین (علیه السلام) السلام علیک یا جبل الصبر و رحمۀ الله و برکاته.

این جا تل زینبیه است این جا مقابل قتلگاه حسین (علیه السلام) است این جا همان جایی است که بی بی زینب (س) مضطرب بود. این جا آن جایی است که بی بی از بالای بلندی، گودی قتلگاه را می دید.

در عالم نداریم خواهر و برادری که این همه به هم مهربان باشند. وقت ازدواج با عبدالله جعفر شرط کرد در سفری که برادرم حسین به کربلا دارد باید من هم همراهش باشم.

خدا چه گذشت به دل بی بی آن وقتی که اباعبدالله (علیه السلام) صدا زد: «یا زینب و یا ام کلثوم یا سکینه یا رباب و یا رقیه علیکنّ منّی السلام»، خداحافظ منم رفتم.  با زینبش وداع کرد راهی میدان شد.

ذو الجناح ای عرش پیما مرکبم

میروم اما به فکر زینبم

هنوز خیلی فاصله نگرفته بود، شاید به همین جا رسیده بود که صدای آشنایی شنید، هی صدا بزند مهلاً مهلا یابن الزهرا (2) صدا زد داداش آمدم وصیت مادرمان فاطمه (س) را عملی کنم. فرمود: آن لحظه ای که حسینم راهی میدان شد، من نیستم تو جای من زیر گلوی حسینم را ببوس. یک وقت هم صدای غریبی و بی کسی حسینش را شنید، آمد بالای همین بلندی، نگاهی

مقامات اطراف حرم

یکی از نگرانی های پیغمبر گرامی اسلام در مورد امتشان مسأله ی تحریفاتی بود که ممکن بود در دین ایجاد شود.

تحریف به این معناست که انسان چیزی را از مسیر اصلی خود منحرف کند. یکی از ظلم هایی که در حق سید الشهدا می شود همین تحریفاتی است که در واقعه عاشوا وجود دارد.

برخی از مقاماتی که اطراف حرم اباعبدالله (علیه السلام) وجود دارد، قبلاً وجود نداشت و در زمان صدام بخاطر این که زائران شیعه را از توفیق زیارت سید الشهدا محروم کنند؛ این مقامات جعلی را درست کردند و وقت زیارت زائر را در آن تلف می کردند.

برخی هم برای این که قیمت ملکشان بالا برود یا برخی کسبه برای این که اجناسشان را بفروشند ادعا کردند فلان مقام در این جا است. لذا هیچ سند معتبری برای برخی از آن ها نیست. مثلاً مقام مشک، مقام شیر فضه، محل دیدار عمر سعد با امام (علیه السلام)، مقام شهادت علی اکبر (علیه السلام) مقام شهادت علی اصغر (علیه السلام)، حتی برای محل قطع شدن دستان مبارک اباالفضل (علیه السلام) هم سندی نداریم.

گاهی اوقات یک روز از وقت زائر برای همین مقامات جعلی گرفته می شود، گاهی از فیض نماز اول وقت و نماز جماعت آن هم در حرم اباعبدالله (علیه السلام) محروم می شود. پس بهتر است انسان این فرصت

زیارت وداع امام حسین (علیه السلام)

اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَا مَولایَ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَا حُجَهَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَا صَفوَهَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَا خالِصَهَ اللهِ، اَلسِّلامُ عَلَیکَ یَا قَتِیلَ الظَّماءِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَا غَرِیبَ الغُرَباءِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ سَلامَ مِوَدِّعٍ لاسَئِمٍ وَ لا قالٍ، فَاِن اَمضِ فَلا عَن مَلالَهٍ، وَ اِن اَقِم فَلا عَن سُوءِ ظَنٍ بِما وَعَدَ اللهُ الصابِرینَ، لا جَعَلَهُ اللهُ آَخِرَ العَهدِ مِنّی لِزِیارَتِکَ، وَ رَزَقَنِیَ اللهُ العَودَ اِلی مَشهَدِکَ، وَ المَقامَ بِفِنائِکَ، وَ القِیامَ فِی حَرَمِکَ، وَ اِیّاهُ اَسئَلُ اَن یَسعَدَنی بِکُم، وَ یَجعَلَنِی مَعَکُم فِی الدُّنیا وَ الآخِرَهِ.

زیارت وداع حضرت ابا الفضل (علیه السلام)

چون خواهی وداع کنی آن حضرت را، برو نزد قبر شریف و بگو این زیارت وداع را که در روایت ابُو حمزه ثمالی است و علماء نیز ذکر کرده اند:

اسْتَوْدِعُکَ اللَّهَ وَاسْتَرْعیکَ وَاقْرأُ عَلَیْکَ السَّلامَ، آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِرَسُولِهِ وَبِکِتابِهِ وَبِما جاءَ بِهِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ، اللهُمَّ فَاکْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدینَ، اللهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیارَتی قَبْرَ ابْنِ اخی رَسُولِکَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَارْزُقْنی زِیارَتَهُ ابَداً ما ابْقَیْتَنی، وَاحْشُرْنی مَعَهُ وَمَعَ آبآئِهِ فِی الجِنانِ، وَعَرِّفْ بَیْنی وَبَیْنَهُ وَبَیْنَ رَسُولِکَ وَاوْلِیآئِکَ، اللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَتَوَفَّنی عَلَی الْإیمانِ بِکَ، وَالتَّصْدیقِ بِرَسُولِکَ، وَالْوِلایَةِ لِعَلیِّ بْنِ ابی طالِبٍ وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ، وَالْبَرآءَةِ مِنْ عَدُوِّهِمْ، فَانّی قَدْ رَضیتُ یا رَبّی بِذلِکَ، وَصَلَّی اللَّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.

آن گاه برای خود و پدر و مادر خویش و مؤمنین و مسلمین دعا کن.

کاظمین

پیدایش کاظمین

کاظمین متصل به شهر بغداد پایتخت کشور عراق است که در ابتدا قبرستان بغداد بود و پس از شهادت امام کاظم (علیه السلام) که حضرت را در این قبرستان دفن نمودند معروف به قبرستان قریش شد و بعد از این که امام جواد (علیه السلام) را هم در همان قبرستان دفن نمودند مشهور به کاظمین شد و کم کم مردم بخاطر علاقه به این دو امام بزرگوار اطراف حرم خانه ساختند و تبدیل به شهر شد.

کرامات امام کاظم (علیه السلام)

پدر بزرگوارم حضرت حجت الاسلام و المسلمین رجائی خراسانی می فرمودند: فردی به نام حاج موسی راننده سفیر انگلستان در بغداد نقل کرده است:

همسر سفیر مرا طلبید و گفت: شوهرم از انگلستان آمده و در فرودگاه است بیا با هم دنبالش برویم. وقتی به فرودگاه رسیدیم سفیر انگلستان دید همسرش بسیار گریه کرده و چشمانش از شدت گریه قرمز شده است. سفیر ناراحت شد و علت گریه او را پرسید، خانم گفت: مسأله ای نیست، اما ما چند سال است با هم ازدواج کرده ایم ولی من فرزندی ندارم، اگر فرزندی می داشتیم او به استقبالت می آمد و من الآن بی کس و تنها نبودم. حاج موسی می گوید: من به آن ها گفتم شما عقیده ندارید و گرنه ما در این شهر باب الحوائجی داریم که همه برای گرفتاری ها و حوائجشان به دارالشفای ایشان می آیند، سفیر به من گفت حاج موسی تو شاهد باش که اگر حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) به من عنایتی کند تا خداوند پسری به من دهد من در حضور تو مسلمان می شوم بلافاصله همسرش گفت من هم مسلمان می شوم، بعد هم هر دو گریه کردند و قضیه گذشت.

مطالب تکمیلی

* جریان صفوان جمّال و کرایه شترهایش به هارون

* همچنین به فردی به نام زیاد که برای دستگاه جور کار می کرد و علّت آن را عیال وار بودن بیان کرد فرمودند: اگر از بلندی به زمین بیفتم به طوری که قطعه قطعه شوم برایم بهتر است از اینکه برای یکی از این ها کاری انجام دهم یا بر فرش آن ها قدم بگذارم. ( و لا تعاونوا علی الاسم و العدوان).

* هارون بارها به حضرت می گفت از من فدک را بخواهید تا به شما برگردانم، حضرت فرمودند اگر حدود فدک را بگویم پس نخواهی داد. بعد از اینکه بسیار اصرار کرد، حضرت فرمودند: حد اول آن عدن است حد دوم آن سمرقند است حد سوم آن آفریقاست و حد چهارم آن سیف البحر (پایین شهر حلب) است. وقتی هارون این کلام را شنید گفت دیگر برای ما چیزی باقی نماند. حضرت فرمودند: من که گفتم اگر بگویم نخواهی داد. از این جا بود که نقشه قتل امام را کشید.

شخصیت حضرت جواد الائمه (علیه السلام)

حضرت جواد الائمه (علیه السلام) در دهم ماه رجب سال 195 هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشودند. امام جواد (علیه السلام) مانند پدران و اجداد خویش فردی با فضلیت و کرامت بودند و گرچه در سن 8 سالگی به امامت رسیدند اما به تمام سؤالات مردم پاسخ می دادند.

حضرت جواد (علیه السلام) معروف به مولود پرخیر و برکت هستند و زمانی که ایشان به دنیا آمدند حضرت رضا (علیه السلام) سه روز مردم مدینه را ولیمه دادند و این عمل بخاطر این بود که حضرت رضا (علیه السلام) تا حدود سن 50 سالگی فرزندی نداشتند که جانشین ایشان شود لذا دشمنان طعنه می زدند و شیعیان هم از این طعنه ها ناراحت بودند، تا اینکه خداوند متعال حضرت جواد (علیه السلام) را به حضرت رضا (علیه السلام) عنایت کرد و به این وسیله حرف های دشمنان پیایان یافت و دل شیعیان و حضرت رضا (علیه السلام) بسیار شاد شد.

مدفونین در جوار ائمه کاظمین (علیه السلام)

آرامگاه جعفر بن محمد بن قولویه

ایشان استاد شیخ مفید است و در ابتدا در قم زندگی می کرد. در سال 337 هجری وقتی قرامطه حجرالاسود را دزدیدند و به کوفه آوردند، قبل موسم حج و در روز معینی قرار شد در مراسم خاصی سنگ در گوشه کعبه نصب شود. این عالم بزرگوار چون می دانست کسی جز امام عصر (عج) نمی توانند این کار را بکنند از قم راهی مکه شد تا خدمت حضرت برسد اما در بغداد شدیداً مریض شد و نتوانست خدمت حضرت برسد لذا فردی به نام ابن هشام را همراه نامه ای به این مراسم فرستاد. در تشرف ابن هشام حضرت به او فرمودند به محمد بن جعفر بگو تا سی سال دیگر زنده خواهد ماند و همین طور هم شد و در سال 367 هجری از دنیا رفت و در حرم کاظمین (علیه السلام) دفن شد. قبر وی نزدیک قبر شیخ مفید است.

زیارت ورودی حرم کاظمین (علیه السلام)

توسل به حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام)

هر کجا مرغ اسیری ز غم آزاد کنید             مُرد اگر کنج قفس طائر بشکسته پری چون به زندان به ملاقاتی محبوس روید پسرش نیست که تا گریه کند بر پدرش نگذارید که معصومه خبردار شود   

قفسش برده به باغی و دلش شاد کنید یاد از مردن زندانی بغداد کنید از عزیز دل زهرا و علی یاد کنید پس شما گریه بر آن خسرو ناشاد کنید رحم، بر حال دل دختر نا شاد کنید

در تمام زندان ها می گفت: خدا ممنونتم گوشه خلوتی دادی تا تو را عبادت کنم. اما خدا لعنتش کند سندی بن شاهک یهودی در این زندان آخر آن قدر به آقا ظلم کرد، آن قدر تازیانه زد که دیگر لحن مناجات آقا عوض شد. سر به دیوار زندان می گذاشت و صدا می زد: «یَا مُخَلِّصَ الشَّجَرِ مِنْ بَیْنِ رَمْلٍ وَ طِین» ای خدایی که درخت را از میان آب و گل نجات می دهی؛ [یعنی زندان من مرطوب و نمناک است]، «یَا مُخَلِّصَ الْوَلَدِ مِنْ بَیْنِ مَشِیمَةٍ وَ رَحِم» و ای خدایی که طفل را از تاریکی های رحم مادر نجات می دهی [یعنی زندان من تاریک است] خدایا دیگر خلاصم کن. یک روز هم به شیعیان خبر دادند می خواهند امام را از زندان آزاد کنند. همه ی شیعیان جلوی زندان آمدند، یکی می گوید اگر امام را ببینم دستش را می بوسم، یکی می گوید به قدمهایش می افتم، یکی می گوید حاجتم را می طلبم، اما یک وقت ببینند درب زندان باز شد، چهار نفر اطراف یک تخته ای را گرفتند، یکی هم صدا می زند: هذا امام الرفضه.

توسل به جواد الائمه (علیه السلام)

خون شد از غم دل خدا جویم می فشانم سرشک و می گویم خسته و دل شکسته و زارم جز به کویت کجا پناه آرم ای که روح عبادتی ما را جان زهرا عنایتی ما را رو به سوی تو می کنیم امروز گفتگوی تو می کنیم امروز تشنه ام بر من آبی ده به فقیر درت جوابی ده همسرت کرد نا مراد تو را                                           ای که خوانده خدا جواد تو را                                     

درد بسیار و نیست دارویم یاجواد الائمه (ع) ادرکنی گره افتاده ست در کارم یاجواد الائمه (ع) ادرکنی عذر خواه قیامتی ما را یاجواد الائمه (ع) ادرکنی یاد کوی تو می کنیم امروز یاجواد الائمه (ع) ادرکنی گنهم را ثوابی ده یاجواد الائمه (ع) ادرکنی ساخت مسموم از عناد تو را  یاجواد الائمه (ع) ادرکنی

دو تا از امامان ما عمرشان مثل عمر گل کوتاه بود، یکی امام عسکری (علیه السلام) پدر امام زمان (عج)، یکی هم دسته گل امام رضا (علیه السلام)، جواد الائمه (علیه السلام). هر مردی اگر مشکلی دارد می گوید: برم خانه با همسرم در میان بگذارم. اما قربان جواد الائمه (علیه السلام) که در خانه خودش هم غریب است. داخل حجره در بسته صدا می زد: ام فضل مگر من همسر بدی برای تو بودم، ام فضل جگرم از تشنگی می سوزد.

اماکن بغداد

آرامگاه نواب خاص حضرت مهدی (عج)

حضرت ولی عصر (عج) در طول غیبت صغری، از سال 260 تا 329 هجری قمری چهار سفیر و نائب خاص داشتند که به نواب اربعه معروفند و قبور همه آن ها در شهر بغداد است. اسامی آن ها به ترتیب عبارت است از:

عثمان بن سعید عَمروی، محمد بن عثمان، حسین بن روح نوبختی، علی بن محمد سَمُری. این شخصیت ها به درجه ای از اعتماد و وفای به عهد رسیده بودند که از میان هزاران عالم و دانشمند و افراد عادی به نمایندگی حضرت صاحب الامر (عج) نائل شدند.

آرامگاه شیخ محمد بن یعقوب کلینی

ثقة الاسلام کلینی از بزرگ ترین محدثان و روایت نگاران شیعه به شمار می رود. ایشان معاصر با نواب اربعه امام زمان (عج) بوده و مهمترین تألیف او کتاب شریف کافی است که یکی از کتب اربعه حدیثی شیعه است. کار نوشتن این کتاب بیست سال طول کشید و در بغداد به اتمام رسید. ایشان در سال 329 وفات کرد و در باب الکوفه بغداد در مسجد صفوی مشهور به تکیه مولوی خانه دفن شد.

سامرا

شخصیت امام هادی (علیه السلام) و پیدایش سامرا

امام هادی (علیه السلام) در نیمه ذی حجه سال 212 در صِریا در اطراف مدینه به دنیا آمدند. حضرت در سن هشت سالگی که پدر بزرگوارشان به شهادت رسیدند زمام امور را به دست گرفتند. پس از سیزده سال امامت، خلفای عباسی با همان نقشه ای که از هارون شروع شد و به اجبار حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) را به بغداد بردند، امام هادی (علیه السلام) را از مدینه به سامرا آوردند. آن ها امام (علیه السلام) را در این عسکر و پادگان نظامی تحت نظر گرفتند. لذا سامرا از ابتدا به صورت شهر نبود بلکه یک پادگان نظامی و محل استقرار لشکریان بود.

امام (علیه السلام) پس از بیست سال و اندی که در سامرا بودند به دست معتز ملعون در سوم رجب سال 254 و در سن 42 سالگی، پس از 33 سال امامت به شهادت رسیدند.

* در 6 سالگی که متوکل امام جواد را به بغداد احضار کرد، فردی را به مدینه فرستاد تا معلمی غیر شیعی و دشمن اهل بیت برای امام هادی بگیرد تا ... در باب ادبیات و قرآن استاد تر از او ندیدم.

معجزات و کرامات امام هادی (علیه السلام)

سجایای اخلاقی حضرت آن قدر زیاد است که حتی دشمن هم اقرار به آن دارد. روزی متوکل عباسی مریض شد و پزشکان نتوانستند او را مداوا کنند، مادر متوکل فردی را درِ خانه امام فرستاد تا از حضرت دارویی بگیرد، حضرت دارویی دادند که باعث معالجه متوکل شد.(1)

 امام (علیه السلام) حتی نسبت به دشمن خود رأفت و مهربانی دارند، خوشا به حال شما که شیعه و محب حضرت هستید.

یکی از معجزات حضرت آن است که در زمان متوکل زنی ادعا کرد که من زینب کبری دختر فاطمه زهرا (س) هستم. متوکل گفت تو که جوانی چطور ممکن است؟ گفت: پیامبر دستی به سرم کشیدند که هر چهل سال جوانی من عود می کند. متوکل بزرگان آل ابوطالب را جمع کرد، همه گفتند دروغ می گوید، زن نپذیرفت و متوکل هم گفت باید دلیل بیاورید. گفتند: از امام هادی (علیه السلام) بپرسیم، وقتی جریان را به حضرت گفتند، امام (علیه السلام) فرمودند: دروغ می گوید. متوکل گفت: دلیل شما چیست؟ امام فرمودند: گوشتِ فرزندانِ فاطمه (س) بر درندگان حرام است. اگر راست می گوید، او را داخل قفس شیرها بیاندازید(2). زن کذّاب از ترس گفت: امام (علیه السلام) می خواهد مرا بکشد. برخی گفتند: چرا خود امام (علیه السلام) نمی رود؟ حضرت فرمودند: مانعی ندارد. همین که حضرت

مطالب تکمیلی

* دستور دوخت خفتان برای سفر از مدینه به سامرا و جریان مناظره کاتب شیعه با دشمن ولایت

* انتقال حضرت به خان الصعالیک و دلسوزی صالح بن سعید و نشان دادن باغ های بهشتی به او

* آرایش نظامی متوکل و نشان دادن به امام، و نشان دادن حضرت ملائکه مسلح بین زمین و آسمان را به متوکل

* وقتی سعایت کنندگان مانع خدمتگزاری به حضرت شدند، باد پرده را برای حضرت جابجا می کرد.

* ابن سکّیت و تدریس به فرزندان متوکل و سوال متوکل از اینکه آیا فرزندان من نزد تو محبوب ترند یا حسنین، گفت قنبر غلام علی از این دو محبوب تر است. متوکل شکمش را پاره کرد.

* یونس بن یعقوب 100 دینار نذر حضرت کرد تا از شرّ مأمون در امان بماند. حضرت فرمودند: اشتباه می کنند کسانی که گمان می کنند ولایت ما به درد غیر شیعیان نمی خورد.

* ابو هاشم جعفری و صحبت به 73 زبان به معجزه حضرت

شخصیت امام حسن عسکری (علیه السلام)

حضرت در هشتم ربیع الثانی سال 232 در مدینه به دنیا آمدند. حضرت در سن 22 سالگی پس از شهادت پدر گرامیشان به امامت رسیدند. حضرت پس از 6 سال امامت در سن 28 سالگی در هشتم ربیع الاول سال 260 توسط معتمد عباسی به شهادت رسیدند.

سرداب امام زمان (عج)

در کنار حرم عسکریین (علیه السلام) مسجد جامعی وجود دارد. در زیر این مسجد سردابی است که محل عبادت سه امام همام یعنی امام عصر (عج) و جدّ و پدر بزرگوارش (علیهم السلام) بوده است. بسیاری از اولیای خدا از جمله سید بن طاووس و علامه بحر العلوم در این مکان مقدس محضر مبارک حضرت صاحب الامر (عج) مشرف شده اند.

علت نامگذاری این مکان به سرداب غیبت آن است که پس از امامت حضرت مهدی (عج) معتمد عباسی عدّه ای را برای دستگیری حضرت به خانه ایشان فرستاد، آن ها وارد سرداب شدند و دیدند سرداب پر از آب است و حضرت روی حصیری بر روی آب در گوشه سرداب نشسته اند. یکی از سربازان نزدیک امام شد و همین که پا در آب گذاشت غرق شد و

معجزاتی در سرداب

* تشرف مرحوم آیت الله مرعشی نجفی

* تشرف سید مهدی بحر العلوم به نقل از خواهر زاده ایشان سید مرتضی

زیارتنامه مختصر ائمه عسکریین (علیه السلام)

اَلسَّلامُ عَلَیْکُما یا وَلِیَّیِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُما یا حُجَّتَیِاللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُما یا نُورَیِ اللَّهِ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُما یا مَنْ بَدا للَّهِ ِ فی شَأْنِکُما، اَتَیْتُکُما زائِراً عارِفاً بِحَقِّکُما، مُعادِیاً لِأَعْدآئِکُما، مُوالِیاً لِأَوْلِیآئِکُما، مُؤْمِناً بِما آمَنْتُما بِهِ، کافِراً بِما کَفَرْتُما بِهِ، مُحَقِّقاً لِما حَقَّقْتُما، مُبْطِلاً لِمَا اَبْطَلْتُما، اَسْئَلُ اللَّهَ رَبّی وَرَبَّکُما اَنْ یَجْعَلَ حَظّی مِنْ زِیارَتِکُمَا الصَّلوة عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاَنْ یَرْزُقَنی مُرافَقَتَکُما فِی الْجِنانِ مَعَ آبائِکُمَا الصَّالِحینَ، وَاَسْئَلُهُ اَنْ یُعْتِقَ رَقَبَتی مِنَ النَّارِ، وَیَرْزُقَنی شَفاعَتَکُما وَمُصاحَبَتَکُما، وَیُعَرِّفَ بَیْنی وَبَیْنَکُما، وَلا یَسْلُبَنی حُبَّکُما وَحُبَّ آبائِکُمَا الصَّالِحینَ، وَ اَنْ لا یَجْعَلَهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیارَتِکُما، وَیَحْشُرَنی مَعَکُما فِی الْجَنَّة بِرَحْمَتِهِ، اَللّهُمَ ارْزُقْنی حُبَّهُما، وَتَوَفَّنی عَلی مِلَّتِهِما، اَللَّهُمَّ الْعَنْ ظالِمی آلِ مُحَمَّدٍ حَقَّهُمْ، وَانْتَقِمْ مِنْهُمْ، اَللّهُمَّ الْعَنِ الْأَوَّلینَ مِنْهُمْ وَالْأخِرینَ، وَضاعِفْ عَلَیْهِمُ الْعَذابَ، وَابْلُغْ بِهِمْ وَبِاَشْیاعِهِمْ وَمُحِبّیهِمْ وَمُتَّبِعیهِمْ اَسْفَلَ دَرَکٍ مِنَ الْجَحیمِ، اِنَّکَ عَلی کُلِّشَی ءٍ قَدیرٌ، اَللّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَ وَلِیِّکَ وَابْنِ وَلِیِّکَ، وَساجْعَلْ فَرَجَنا مَعَ فَرَجِهِمْ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

احکام نماز مسافر

در شکسته یا تمام بودن نماز در مسجد کوفه و نیز حرم مطهّر اباعبدالله (علیه السلام) میان مراجع تقلید تفاوت نظر وجود دارد لذا نظرات مراجع معظم تقلید به تفصیل بیان می شود.

امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری  مسافر می تواند در مسجد کوفه نمازش را تمام بخواند. ولی اگر بخواهد در جاهایی که جزو مسجد نبوده و بعداً اضافه شده نماز بخواند احتیاط مستحب است که شکسته بخواند اگرچه اقوی، صحت تمام است و می تواند در حرم و رواق حضرت سید الشهدا بلکه در مسجد متصل به حرم نماز را تمام بخواند.

آیت الله بهجت مسافر می تواند در مسجد کوفه نمازش را تمام بخواند و احتیاط در این است که نماز را شکسته بخواند. ولی اگر بخواهد در جایی که جز این مساجد نبوده و بعداً اضافه شده نماز بخواند احتیاط واجب آن است که شکسته بخوانند و نیز می تواند در کنار حرم سید الشهدا نماز را تمام بخواند ولی اگر در این مکان ها نماز از او قضا شد بنابر احتیاط واجب شکسته قضا نماید اگرچه در همان مکان باشد.

حکم رفتن جنب و حائض به مسجد و حرم

انسان جنب و زن حائض یا نفساء نمی تواند در مساجد توقف کنند ولی می توانند از یک درب داخل و از درب دیگر خارج شوند. همچنین توقف در حرم امامان معصوم (علیه السلام) حرام است ولی می تواند از یک درب داخل و از درب دیگر خارج شود (به جز آیت الله شبیری که همین مقدار را هم جایز نمی دانند). البته حکم اختصاص به اطراف ضریح دارد ولی رواق ها و صحن امامان و حرم امام زاده ها این حکم را ندارد. (مرحوم آیت الله فاضل حتی ورود به رواق ها [نه صحن] را جایز نمی دانند، چه دور باشد چه نزدیک به ضریح).

زن مستحاضه می تواند وارد مسجد کوفه و حرم امامان شود به شرطی که به وظیفه خود درباره وضو و غسل عمل کند.

نماز ائمه علیهم السلام

نماز حضرت هادی علیه السلام

 دو رکعت است در رکعت اوّل سوره ی حمد و یس و در رکعت دویّم سوره حمد و الرَّحْمن