ص :2

بسم الله الرحمن الرحیم

ص :3

اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن

صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی

هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ

وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ

دَلِیلًا وَ عَیْناًحَتَّی تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ

طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا

ص :4

تفکّر در آفرینش و تدبّر در جهان خلقت روزنۀ راه یابی به معرفت و شناخت خالق هستی است. درجات انسانها در این مسیر بستگی به سعۀ وجودی و تلاش های درونی آنان دارد.

به جهت اهمّیت این موضوع، در لسان وحی، از والاترین انسان و برترین بشر _ خاتم انبیاء حضرت محمّد مصطفی٩ _ کراراً تعبیر به «عبد» شده است. چرا که به اوج قلّۀ رفیع کمال که همان معرفت و عبودیت باشد، نائل آمد:

(سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی) (1)

پاک و منزّه است خدایی که بنده اش را در یک شب، از مسجد الحرام به مسجد الاقصی برد.

(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلَی عَبْدِهِ الْکِتَابَ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً) (2)

حمد مخصوص خدایی است که این کتاب را بر بنده اش نازل کرد، و هیچگونه کژی در آن قرار نداد.

(تَبَارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَی عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِ یراً ) (3)

زوال ناپذیر و پر برکت است کسی که قرآن را بر بنده اش نازل کرد تا بیمدهنده جهانیان باشد.

انسان عابد همان عارفِ راه یافته است که به مدارج کمال رسیده و به مقصد و مقصود آفرینش راه یافته که:

(وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ) (4)

«من جنّ و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند».

ص :7

انبیاء و اولیاء و ائمّۀ هدی پیشقراولان این کاروان و صلحا و اتقیا و دیگر بندگان شایسته خدا ادامه دهندگان این مسیر روحانی نورانی میباشند.

با این بیان، نتیجه میگیریم که تنها راه سعادت و نجات، حرکت در مسیر بندگی و کوشش در طریق عبودیّت است و این امر جز با تلاش و مراقبت و خودسازی و تهذیب مقدور نمیباشد. و هنگامی که انسان به این مقام ارزشمند دست یافت، در حصن حصین الهی قرار میگیرد و از شرور و وساوس شیطانی که لازمۀ کینه و خصومت دیرینۀ او با آدمیزاده میباشد در امان میماند:

(قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ * إِلاَّ عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ) (1)

شیطان گفت: به عزّتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم کرد، مگر بندگان خالص تو، از میان آنها.

همانگونه که اگر سیر قهقرائی نماید و غیر از مسیر بندگی بپیماید به خذلان ابدی میرسد و مستحق عذاب و عقوبت دائمی میگردد:

(إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ) (2)

کسانی که از عبادت من تکبّر میورزند به زودی با ذلّت وارد دوزخ میشوند.

لذا کسی که خود را یافت و درونش را ساخت به درجه ای میرسد که بر اثر ارتباط صمیمانه با خالق هستی و آفریدگار عالم، در مقام قرب الهی محرم راز میگردد و تأثیر گذار در جهان وجود میشود.

ص: 8

همانگونه که در حدیث قدسی آمده: «عبدی اطعنی حتّی أجعلک مثلی» (1)

و یا در کلام دیگر فرمودند: «العبودیّة جوهرة کنه ها الربوبیّة» (2)

خلاصه آنکه:

اطاعت خدا و بندگی حضرت حق جلّ وعلا قوّۀ خلیفة اللّهی نهادینه شده در درون انسان را به ظهور و بروز میرساند و بر اثر عبودیّت آن گوهر رخشان باطن انسان با ربوبیّت مرتبط و متّصل میگردد. و زمینۀ تصرّف انسان در عالم طبیعت برای او فراهم میشود که یکی از آن امور استجابت دعا میباشد.

بندۀ عابد، بر اثر عقیدۀ خالص و صفای باطن موجود در وجودِ خود که ناشی از مراقبت و عبادت شبانه روزی اوست، به درجه ای میرسد که مستجاب الدّعوة میشود، دعای او مؤثر و نَفَس او گیرا میگردد.

حکایت های به جا مانده از این بندگان مخلص و خالصِ خدا در تاریخ بسیار و در روزگاران فراوان است.

پس از قرآن کریم که قرائت و تدبّر در آن مایۀ رشد و ترقّی و توفیق و تعالی و مورد امر ذات ربوبی است که:

(فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ) (3)

آنچه برای شما میسّر است قرآن بخوانید.

ص :9

(أَفَلاَ یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ) (1)

آیا درباره قرآن نمیاندیشند؟! .

از بهترین وسیله های حرکت در این مسیر پر برکت، ذکر و دعا و راز و نیاز با معبود است تا جائی که در حدیث شریف از آن به مغز و ریشۀ حرکت های عبادی تعبیر شده است.

پیامبر اکرم٩ فرمودند: الدّعاء مخّ العبادة. (2)

بزرگان از علماء و صلحاء، در طول تاریخ برای توجه بیشتر و توفیق بهتر رهپویان طریق معرفت و کمال، مجموعه های نورانی از ادعیه و اذکار مأثوره و صادره از ناحیۀ مقدّسۀ معصومین: گردآوری نمودند که کاملترین آنها در این دوران مفاتیح الجنان محدّث جلیل القدر حاج شیخ عبّاس قمّی اعلی الله مقامه الشّریف میباشد.

از جمله نام آوران این عرصۀ مبارک در عصر حاضر، فقیه جامع و محدّث متعبّد مرحوم آیت اللّه العظمی آقای حاج سیّد محمّد باقر موحّد ابطحی رحمه الله بود که در اثر توفیقات الهی و عنایات اهلبیت عصمت و طهارت: علاوۀ بر فضائل و ملکات ذاتی و درخشش های والای علمی و بنیان گذاری خدمات مهمّ دینی و اجتماعی در بُعد معنوی و عبادی نیز خوش درخشید و به قلّۀ فضیلت و کمال رسید.

این شخصیت مهذّبِ موفّق که خود اهل ذکر و دعا و مناجات و راز و نیاز و اشک و حال و توسّل و عریضه بود، با تألیف موسوعۀ عظیم

ص :10

ادعیۀ معصومین: که گنجینه ای بسیار غنی و نفیس از معارف ناب و والای دینی است، در گسترش فرهنگ عالیِ بندگی و عبودیت از توفیق به سزایی برخوردار میباشد.

کتاب حاضرِ پیش رو «یادگار معنوی» مجموعه ای نورانی، شامل بخشی از نمازها و دعاهای مورد اهتمام و توصیۀ فقیه متعبّد مرحوم آیت اللّه العظمی آقای حاج سیّد محمّد باقر موحّد ابطحی رضوان الله علیه میباشد که در ادامۀ همان هدف مقدّس و به مناسبت فرا رسیدن دومین سالگرد ارتحال ملکوتی آن نادرۀ زمان و اسوۀ دوران و دلباخته و فدایی جان جانان

مولانا بقیّة اللّه الأعظم صاحب العصر و الزّمان عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف

توسط مؤسّسۀ الامام المهدی علیه السلام مرکز تحقیق و نشر آثار و مآثر اهلبیت: و میراث ماندگار این علّامۀ محقق به همۀ عزیزان اهل معرفت و کمال تقدیم میگردد.

اللّهم وفقنا لما تحبّ و ترضی

اللّهم عجّل لولیک الفرج و العافیة والنصر

قم المقدّسة

مؤسّسة الإمام المهدی علیه السلام

لمؤسّسها الرّاحل العلّامة السیّد محمّد باقر الموحّد الأبطحی

دی ماه 1394

ص :11

@تصویر

ص :12

بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحِیم

به نام خداوند بخشنده مهربان

ما شاءَ اللّهُ لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إِلاّ بِاللّهِ العَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ سُبحانَ اللّهِ وَ

آنچه خدا بخواهد، هیچ نیروئی و توانی جز به سبب خداوند بزرگ و بلند مرتبه نیست، پاک و منزّه است خدا و

الْحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمِین وَ لا إل_هَ إلاَّ هُو الْکَبِیرُ الْمُتَعالُ وَ الحَمدُ لِلّهِ

تمام ستایش از آن او است که پروردگار جهانیان است، معبودی جز او که بزرگ مرتبه و عالیقدر است نمیباشد

رَبِّ الْعالَمِین وَ صَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ فَاللّهُ خَیرٌ

ستایش شایسته خداوندی است که پروردگار جهانیان است و درود خدا بر حضرت محمّد و خاندان پاک او باد

حافِظاً وَ هُوَ أَرحَمُ الرّاحِمینَ وَنُنَزِّلُ مِنَ القُرآنِ ما هُو شِفاءٌ وَ رَحمَةٌ

خدا بهترین نگهدارنده و او از همه مهربانتر است، و از قرآن نازل میکنیم آنچه برای مؤمنان شفا و رحمت

لِلْمُؤمِنِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فاطِمَةَ وَ الحَسَنِ وَ الحُسَینِ وَ عَلِیِّ بنِ

است، به حقّ محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین و علی فرزند حسین

الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَی بنِ جَعفَرٍ وَ

و محمّد فرزند علی و جعفر فرزند محمد و موسی فرزند جعفر

عَلِیِّ بنِ مُوسی وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ وَ عَلِیِّ بنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ وَ

و علی فرزند موسی و محمد فرزند علی و علی فرزند محمد و حسن فرزند علی و حضرت حجت

الحُجَّةِ المَوعُودِ المُنتَظَرِ صَلَواتُکَ عَلَیهِم أَجمَعِینِ اِکْفِنِی ما أَهَمَّنِی

_ درودت بر همه آنها باد _ که موعود ادیان است و باید چشم به راه او بود.آنچه مرا اندوهگین ساخته کفایت کن

ص :13

وَ سَرِّحْ عَنِّی الْهُمُومَ وَ الْغُمُومَ وَ وَحشَةَ الصَّدرِ وَ وَسْوَسَةَ الشَّیطانِ

و غمها و غصه ها و وحشتی که در سینه ام وجود دارد و وسوسه های شیطان را از من دور گردان

بِرَحمَتِکَ یا أَرحَمَ الرّاحمِینَ. وَ أغنِنا بِحَلالِکَ عَنْ حَرامِکَ وَ بِفَضلِکَ

به رحمتت ای مهربانترین مهربانان،و به وسیله حلالت مرا از حرام و با لطف و احسانت مرا از غیر خودت

عَمَّنْ سِواکَ وَ بِطاعَتِکَ عَن مَعْصِیَتِکَ یا رَؤُوفاً بِعِبادِهِ یا مَنْ

بینیاز گردان وبا اطاعتت از معصیت ونافرمانیات مستغنی فرما، ای که نسبت به بندگانت رئوف ومهربان هستی

یَکفِی مِن کُلِّ شَیءٍ وَ لا یَکفِی مِنهُ شَیءٌ إکْفِنِی ما أهَمَّنِی وَ صَلِّ

ای کسی که از هر چیز کفایت میکنی وهیچ چیز از تو کفایت نمیکند، مرا از آنچه اندوهگینم ساخت کفایت کن

عَلی مَولایَ صاحِبِ الزَّمانِ وَ بَلِّغ سَلامِی إلَیهِ وَ اعطِف قَلَبَهُ إلیَّ

وبر مولایم امام زمان علیه السلام درود فرست و سلام مرا به او برسان و قلب مبارکش را با یک نگاه کریمانه

بِنَظرَةٍ رَحِیمَةٍ کَرِیمَةٍ وَ لا تُخَیِّبْ سَعْیِی وَ لا تَقطَعْ مِن فَضلِکَ

و محبت آمیز مهربان فرما، سعی مرا ناکام نگردان و از فضل خودت امید مرا قطع فرما به بنده

رَجائِی وَ ارْحَمْ عَبْدَکَ الضَّعِیفَ الأَفقَرَ وَ اَنتَ اللّهُ الَّذِی لا إل_هَ إلّا هُوَ

ناتوان فقیرت رحم کن، تو خداوندی هستی که معبود شایسته ای جز تو نیست، برای من گشایشی

افْتَحْ لِی یا فَتّاحُ وَ صَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ.(1)

ایجاد کن ای گشاینده امور، و بر محمّد و آل محمّد: درود فرست.

(1) دعای فوق الذکر ترکیبی از مجموعه ادعیۀ مورد علاقۀ محدّث عالیقدر مرحوم آیت اللّه العظمی آقای حاج سیّد محمّد باقر موحّد ابطحی رضوان الله علیه میباشد که به خط آن بزرگوار نگارش یافت.

ص :14

در صحیفۀ سجّادیّه جامعه از حضرت امام باقر علیه السلام اینگونه روایت شده است:

سیرۀ پدر بزرگوارم حضرت امام زین العابدین علیه السلام این بود که برای هر امر مهمّی از جمله سفر حج، عمره، نکاح و بیع و تجارت دو رکعت نماز اقامه مینمودند. در رکعت اول بعد از «حمد» سورۀ «الرّحمن» و در رکعت دوم بعد از «حمد» سورۀ «حشر» را میخواندند و بعد از نماز صد و یک مرتبه میفرمودند :

«أسْتَخیرُ اللّهَ بِرَحْمَتِهِ خیٖرَةً فِی عافِیَةٍ». (1)

«طلب خیر میکنم از خداوند به رحمت او طلب خیری در عافیت».

... اصل این موضوع در بیشتر مجامع روایی و فقهی آمده و تواتر معنوی دارد از جمله: در من لا یحضره الفقیه ج1، ص562، مکارم الاخلاق: ص320، وسائل الشیعة: ج8، ص73، بحار الانوار، ج88 ص277، الوافی: ج5، ص402، روضة المتّقین: ج2، ص822 و826، هدایة الاُمّة: ج3، ص306، لوامع صاحبقرانی: ج5 ص402.

این نماز و ذکر آن به طرق مختلف روایت شده است ولی عمل

ص :16

به آنچه که بیان شد جمع بین روایات وارده و مجرّب است.

لذا این جانب همۀ مؤمنین را به این طریق توصیه میکردم تا اینکه شبی در عالم رؤیا محضر مقدّس امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام مشرّف شدم، در حالیکه امام باقر علیه السلام ایستاده بودند، فرمودند:

این نماز و استخاره که شما به مؤمنین سفارش میکنید به إذن صاحب الزّمان علیه السلام در آن اثر گذاشته شده است.

بحمد اللّه تا کنون آثار و برکات عجیبی برای مؤمنین داشته که مجال ذکر آن نیست. ضمناً استمرار به آن در دو ماه بسیار مؤثّر است.

حقیر این نماز را به همۀ مؤمنین سفارش میکنم و التماس دعا دارم، وثواب این اثر را به روح ملکوتی عالم ربّانی و فقیه صمدانی مرحوم آیت اللّه العظمی آقای حاج سیّد محمّد باقر موحّد ابطحی هدیه مینمایم. (1)

ص :17

سورة الرّحمن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

الرَّحْمنُ * عَلَّمَ الْقُرْآنَ * خَلَقَ الْإِنْسَانَ * عَلَّمَهُ الْبَیَانَ * الشَّمْسُ وَ

خداوند رحمان، قرآن را تعلیم فرمود، انسان را آفرید، و به او «بیان» را آموخت. خورشید

الْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ * وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ یَسْجُدَانِ * وَ السَّمَاءَ رَفَعَهَا وَ

و ماه با حساب منظّمی میگردند، و گیاه و درخت برای او سجده میکنند! و آسمان را برافراشت، و

وَضَعَ الْمِیزَانَ * أَلاَّ تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ * وَ أَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ

میزان و قانون (در آن) گذاشت، تا در میزان طغیان نکنید، و وزن را بر اساس عدل برپا دارید

وَ لاَ تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ * وَ الْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ * فِیهَا فَاکِهَةٌ وَ النَّخْلُ

و میزان را کم نگذارید! زمین را برای خلایق آفرید، که در آن میوه ها و نخل های پرشکوفه است،

ذَاتُ الْأَکْمَامِ * وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّیْحَانُ * فَبِأَیِّ آلاَءِ

و دانه هایی که همراه با ساقه و برگی است، و گیاهان خوشبو! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را

رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ * وَ خَلَقَ

تکذیب میکنید؟! انسان را از گِل خشکیده ای همچون سفال آفرید، و جنّ را از شعله های مختلط

الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ

و متحرّک آتش خلق کرد! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟! او پروردگار دو مشرق

وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ

و پروردگار دو مغرب است!پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟ دو دریای مختلف را در کنار هم قرار داد

ص :18

یَلْتَقِیَانِ * بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لاَ یَبْغِیَانِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ *

وبا هم در تماساند؛ در میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمیکند! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار

یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجَانُ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * وَ لَهُ

میکنید از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج میشود. پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟! و برای

الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلاَمِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ *

اوست کشتی هایی که در دریا به حرکت درمیآیند و مانند کوهی هستند! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟

کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ * وَ یَبْقَی وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلاَلِ وَ الْإِکْرَامِ *

همه کسانی که روی آن [زمین] هستند فانی میشوند،و تنها ذات ذوالجلال و گرامی پروردگارت باقی میماند!

فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ کُلَّ

پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟ تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضا میکنند، و او

یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَا

هر روز در شأن و کاری است! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟ بزودی به حساب شما میپردازیم

الثَّقَلاَنِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ

ای دو گروه انس و جنّ! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟! ای گروه جنّ و انس!

اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لاَ

اگر میتوانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولی هرگز نمیتوانید، مگر با نیرویی

تَنْفُذُونَ إِلاَّ بِسُلْطَانٍ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا

(فوق العاده)! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟! شعله هایی از آتش بیدود، و دودهایی متراکم

شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَ نُحَاسٌ فَلاَ تَنْتَصِرَانِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ *

بر شما فرستاده میشود؛ و نمیتوانید از کسی یاری بطلبید! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟

ص :19

فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَةً کَالدِّهَانِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا

در آن هنگام که آسمان شکافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را

تُکَذِّبَانِ * فَیَوْمَئِذٍ لاَ یُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لاَ جَانٌ * فَبِأَیِّ آلاَءِ

انکار میکنید؟! در آن روز کسی از انس و جنّ از گناهش سؤال نمیشود (همه چیز روشن است)! پس کدامین نعمت های

رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَ

پروردگارتان را انکار میکنید؟! مجرمان از چهره هایشان شناخته میشوند؛ و آنها را از موهای پیش سر، و پاهایشان میگیرند

الْأَقْدَامِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُکَذِّبُ

(و به دوزخ میافکنند)! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟ این همان دوزخی است که

بِهَا الْمُجْرِمُونَ * یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَ بَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا

مجرمان آن را انکار میکردند! امروز در میان آن و آب سوزان در رفت و آمدند! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار

تُکَذِّبَانِ * وَ لِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ *

میکنید؟ وبرای کسی که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتی است! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟

ذَوَاتَا أَفْنَانٍ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ *

دارای نعمتها ودرختان پرطراوت است! کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟ در آنها دو چشمه همیشه جاری است!

فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * فِیهِمَا مِنْ کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ

پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟! در آن دو، از هر میوه ای دو نوع وجود دارد! پس کدامین نعمت های

رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * مُتَّکِئِینَ عَلَی فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَ جَنَی

پروردگارتان را انکار میکنید؟! آنها بر فرش هایی تکیه کرده اند با آسترهائی از دیبا و ابریشم، و میوه های رسیده آن دو باغ

الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ

بهشتی در دسترس است! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟! در آن زنانی هستند که جز به همسران خود

ص :20

لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لاَ جَانٌ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ *

عشق نمیورزند؛ انس و جنّی پیش از اینها با آنان تماس نداشته. پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟

کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَ الْمَرْجَانُ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * هَلْ جَزَاءُ

آنها همچون یاقوت و مرجانند! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟! آیا جزای

الْإِحْسَانِ إِلاَّ الْإِحْسَانُ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * وَ مِنْ دُونِهِمَا

نیکی جز نیکی است؟! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟! و پایین تر از آنها، دو باغ

جَنَّتَانِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * مُدْهَامَّتَانِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا

بهشتی دیگر است. پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟ هر دو خرّم و سرسبزند! پس کدامین نعمت های

تُکَذِّبَانِ * فِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ *

پروردگارتان را انکار میکنید؟ در آنها دو چشمه جوشنده است! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟در آنها

فِیهِمَا فَاکِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * فِیهِنَّ خَیْرَاتٌ

میوه های فراوان ودرخت خرما وانار است!پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟ و در آن باغ های بهشتی زنانی

حِسَانٌ * فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ *

نیکو خلق وزیبایند! پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟! حوریانی که در خیمه های بهشتی مستورند!

فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لاَ جَانٌ *

پس کدامین نعمت های پروردگارتان را انکار میکنید؟! هیچ انس و جنّ پیش از ایشان با آنها تماس نگرفته!

فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * مُتَّکِئِینَ عَلَی رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَ عَبْقَرِیٍّ حِسَانٍ*

پس کدامین نعمت پروردگار را انکار میکنید؟ بهشتیان بر تخته ایی که با بهترین پارچه های سبز رنگ پوشیده شده، تکیه زده اند

فَبِأَیِّ آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ * تَبَارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلاَلِ وَ الْإِکْرَامِ

پس کدامین نعمت پروردگار را انکار میکنید؟! پربرکت و زوالناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو!

ص :21

سورة الحشر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ *

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، برای خدا تسبیح میگوید؛ و او عزیز و حکیم است!

هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مِنْ دِیَارِهِمْ لِأَوَّلِ

او کسی است که کافران اهل کتاب را در نخستین برخورد (با مسلمانان) از خانه هایشان بیرون راند! گمان

الْحَشْرِ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ یَخْرُجُوا وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ

نمیکردید آنان خارج شوند، و خودشان نیز گمان میکردند که دِژهای محکمشان آنها را از عذاب الهی مانع میشود

اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا وَ قَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ

امّا خداوند از آنجا که گمان نمیکردند به سراغشان آمد و در دلهایشان ترس و وحشت افکند، بگونه ای که

یُخْرِبُونَ بُیُوتَهُمْ بِأَیْدِیهِمْ وَ أَیْدِی الْمُؤْمِنِینَ فَاعْتَبِرُوا یَا أُولِی الْأَبْصَارِ *

خانه های خود را با دست خویش و با دست مؤمنان ویران میکردند؛ پس عبرت بگیرید ای صاحبان چشم!

وَ لَوْ لاَ أَنْ کَتَبَ اللَّهُ عَلَیْهِمُ الْجَلاَءَ لَعَذَّبَهُمْ فِی الدُّنْیَا وَ لَهُمْ فِی

و اگر نه این بود که خداوند ترک وطن را بر آنان مقرّر داشته بود، آنها را در همین دنیا مجازات میکرد؛ و برای آنان

الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ * ذلِکَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَنْ یُشَاقِّ

در آخرت نیز عذاب آتش است! این به خاطر آن است که آنها با خدا و رسولش دشمنی کردند؛ و هر کس با خدا دشمنی

اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ * مَا قَطَعْتُمْ مِنْ لِینَةٍ أَوْ تَرَکْتُمُوهَا

کند (بداند) که خدا مجازات شدیدی دارد! هر درخت باارزش نخل را قطع کردید یا آن را به حال خود واگذاشتید

ص :22

قَائِمَةً عَلَی أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَ لِیُخْزِیَ الْفَاسِقِینَ * وَ مَا أَفَاءَ اللَّهُ

همه به فرمان خدا بود؛ و برای این بود که فاسقان را خوار و رسوا کند! و آنچه را خدا از آنان [ یهود] به رسولش

عَلَی رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَ لاَ رِکَابٍ وَ لکِنَّ اللَّهَ

بازگردانده (بخشیده) چیزی است که شما برای به دست آوردن آن نه اسبی تاختید و نه شتری؛ ولی خداوند رسولان

یُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَی مَنْ یَشَاءُ وَ اللَّهُ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ * مَا أَفَاءَ

خود را بر هر کس بخواهد مسلّط میسازد؛ و خدا بر هر چیز توانا است! آنچه را خداوند از اهل این آبادیها

اللَّهُ عَلَی رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَی فَلِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبَی وَ

به رسولش بازگرداند، از آن خدا و رسول و خویشاوندان او، و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان

الْیَتَامَی وَ الْمَسَاکِینِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ کَیْ لاَ یَکُونَ دُولَةً بَیْنَ الْأَغْنِیَاءِ

است، تا (این اموال عظیم) در میان ثروتمندان شما دست به دست نگردد! آنچه را رسول خدا صلی الله علیه و آله

مِنْکُمْ وَ مَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا

برای شما آورده بگیرید (اجرا کنید) و از آنچه نهی کرده خودداری نمایید؛ و از (مخالفت) خدا بپرهیزید

اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ * لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِینَ الَّذِینَ أُخْرِجُوا

که خداوند کیفرش شدید است! ین اموال برای فقیران مهاجرانی است که از خانه و کاشانه و اموال خود

مِنْ دِیَارِهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوَاناً وَ یَنْصُرُونَ

بیرون رانده شدند در حالی که فضل الهی و رضای او را میطلبند و خدا و رسولش را یاری میکنند؛

اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ * وَ الَّذِینَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَ الْإِیمَانَ

و آنها راستگویانند! و برای کسانی است که در این سرا (مدینه) و در سرای ایمان پیش از مهاجران مسکن گزیدند

مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیْهِمْ وَ لاَ یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حَاجَةً

و کسانی را که به سویشان هجرت کنند دوست میدارند، و در دل خود نیازی به آنچه به مهاجران داده شده

ص :23

مِمَّا أُوتُوا وَ یُؤْثِرُونَ عَلَی أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَ مَنْ یُوقَ

احساس نمیکنند و آنها را بر خود مقدّم میدارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند؛ کسانی که از بخل و

شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ * وَ الَّذِینَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ

حرص نفس خویش باز داشته شده اند رستگارانند! (همچنین) کسانی که بعد از آنها آمدند و میگویند:

رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَ لاَ تَجْعَلْ فِی

«پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه ای

قُلُوبِنَا غِلاًّ لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ * أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ

نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمی!» آیا منافقان را ندیدی که پیوسته به

نَافَقُوا یَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ

برادران کفارشان از اهل کتاب میگفتند: «هرگاه شما را (از وطن) بیرون کنند، ما هم با شما بیرون خواهیم

لَنَخْرُجَنَّ مَعَکُمْ وَ لاَ نُطِیعُ فِیکُمْ أَحَداً أَبَداً وَ إِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّکُمْ

رفت و هرگز سخن هیچ کس را درباره شما اطاعت نخواهیم کرد؛ و اگر با شما پیکار شود، یاریتان خواهیم نمود!»

وَ اللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ * لَئِنْ أُخْرِجُوا لاَ یَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَ لَئِنْ

خداوند شهادت میدهد که آنها دروغگویانند! اگر آنها را بیرون کنند با آنان بیرون نمیروند، و اگر با آنها پیکار شود

قُوتِلُوا لاَ یَنْصُرُونَهُمْ وَ لَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَیُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لاَ یُنْصَرُونَ *

یاریشان نخواهند کرد، و اگر یاریشان کنند پشت به میدان کرده فرار میکنند؛ سپس کسی آنان را یاری نمیکند!

لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِی صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَ یَفْقَهُونَ *

وحشت از شما در دلهای آنها بیش از ترس از خداست؛ این به خاطر آن است که آنها گروهی نادانند!

لاَ یُقَاتِلُونَکُمْ جَمِیعاً إِلاَّ فِی قُرًی مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَیْنَهُمْ

آنها هرگز با شما بصورت گروهی نمیجنگند جز در دژهای محکم یا از پشت دیوارها! پیکارشان در میان خودشان شدید

ص :24

شَدِیدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِیعاً وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّی ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَ یَعْقِلُونَ *

است، آنها را متّحد میپنداری ولی دلهایشان پراکنده است؛ این به خاطر آن است که آنها قومی هستند که تعقّل نمیکنند

کَمَثَلِ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَرِیباً ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ *

کار این گروه مانند کسانی است که کمی قبل از آنان بودند، طعم تلخ کار خود را چشیدند و برای آنها عذابی دردناک است

کَمَثَلِ الشَّیْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اکْفُرْ فَلَمَّا کَفَرَ قَالَ إِنِّی بَرِیءٌ

کار آنها همچون شیطان است که به انسان گفت: «کافر شو» امّا هنگامی که کافر شد گفت: «من از تو بیزارم،

مِنْکَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ * فَکَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِی النَّارِ

من از خداوندی که پروردگار عالمیان است بیم دارم!» سرانجام کارشان این شد که هر دو در آتش دوزخ خواهند بود،

خَالِدَیْنِ فِیهَا وَ ذلِکَ جَزَاءُ الظَّالِمِینَ * یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ

جاودانه در آن میمانند؛ و این است کیفر ستمکاران! ای کسانی که ایمان آورده اید از (مخالفت) خدا بپرهیزید

وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ *

و هر کس باید بنگرد تا برای فردایش چه چیز از پیش فرستاده؛ و از خدا بپرهیزید که خدا از آنچه انجام میدهید آگاه است!

وَ لاَ تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ *

و همچون کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به خود فراموشی گرفتار کرد، آنها فاسقانند.

لاَ یَسْتَوِی أَصْحَابُ النَّارِ وَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ *

هرگز دوزخیان و بهشتیان یکسان نیستند؛ اصحاب بهشت رستگار و پیروزند!

لَوْ أَنْزَلْنَا هذَا الْقُرْآنَ عَلَی جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیَةِ

اگر این قرآن را بر کوهی نازل میکردیم، میدیدی که در برابر آن خاشع میشود و از خوف

اللَّهِ وَ تِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ * هُوَ اللَّهُ

خدا میشکافد! اینها مثال هایی است که برای مردم میزنیم، شاید در آن بیندیشید! او خدایی

ص :25

الَّذِی لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ *

است که معبودی جز او نیست، دانای آشکار و نهان است، و او رحمان و رحیم است!

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلاَمُ الْمُؤْمِنُ

اوست خدایی که جز او هیچ معبودی نیست ، همان فرمانروای پاک، سالم از هر عیب و نقص، ایمنی بخش،

الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ *

چیره، شکست ناپذیر ، جبران کننده ، شایسته بزرگی و عظمت، و خدا از آنچه شریک او قرار می دهند منزّه است

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی

او خداوندی است خالق، آفریننده ای بیسابقه، و صورتگری (بینظیر)؛ برای او نام های نیک است؛ آنچه در

السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ .

آسمانها و زمین است تسبیح او میگویند؛ و او عزیز و حکیم است.

مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج سید محمد باقر موحد ابطحی (قدس سره) این نماز را در شدائد بجای می آوردند و با بیان آثار و برکات آن، دیگران را نیز به خواندن آن ترغیب می نمودند.

و مقید بودند که در ذکر ((أسْتَخیرُ اللّهَ بِرَحْمَتِهِ)) ((خیرَة)) استعمال نمایند نه ((خِیَرَةً)).

ص :26

بنا به نقل مفاتیح الجنان: سیّد علیخان در کلم الطیّب فرموده این استغاثه ای است به حضرت صاحب الزّمان صلوات اللّه علیه هر جا که باشی دو رکعت نماز بحمد و هر سوره که خواهی بگذار پس رو بقبله زیر آسمان بایست و بگو:

سَلامُ اللّهِ الْکامِلُ التّامُّ الشّامِلُ الْعامُّ وَصَلَواتُهُ الدّائِمَةُ وَبَرَکاتُهُ

سلام خدا بطور کامل و تمام و همهجانبه و عمومی و درودهای ممتد و پیوسته و برکت های

الْقائِمَةُ التّامَّةُ عَلی حُجَّةِ اللّهِ وَوَلِیِّهِ فِی اَرْضِهِ وَبِلادِهِ وَخَلیفَتِهِ

پابرجا و تام و تمامش بر حجت خدا و ولی او در زمین و سایر کشورهایش و جانشین او

عَلی خَلْقِهِ وَ عِبادِهِ وَ سُلالَةِ النُّبُوَّةِ وَ بَقِیَّةِ الْعِتْرَةِ وَ الصَّفْوَةِ

بر خلق و بندگانش و نژاد پاک نبوت و باقیمانده عترت و (آن سرور) برگزیده یعنی

صاحِبِ الزَّمانِ وَ مُظْهِرِ الْاِیمانِ وَمُلَقِّنِ اَحْکامِ الْقُرْآنِ وَمُطَهِّرِ

حضرت صاحب الزمان و آشکار کننده ایمان و یاد دهنده احکام قرآن و پاک کننده

الْاَرْضِ وَناشِرِ الْعَدْلِ فِی الطُّولِ وَ الْعَرْضِ وَ الْحُجِّةِ الْقائِمِ الْمَهْدِیِّ

زمین و گسترنده عدالت در درازا و پهنای زمین و حجت قائم مهدی

الْاِمامِ الْمُنْتَظَرِ الْمَرْضِیِّ وَابْنِ الْاَئِمَّةِ الطّاهِرِینَ الْوَصِیِّ بْنِ الاَْوْصِیاءِ

آن امام منتظر پسندیده و فرزند امامان پاکیزه و وصی فرزند اوصیاء

الْمَرْضِیّینَ الْهادِی الْمَعْصُومِ ابْنِ الاَْئِمَّةِ الْهُداةِ الْمَعْصُوِمینَ السَّلامُ عَلَیْکَ

پسندیده آن راهنمای معصوم فرزند امامان راهنمای معصوم سلام بر تو ای عزت بخش مردم

یا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ الْمُسْتَضْعَفینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یا مُذِلَّ الْکافِرینَ

مؤمنی که ناتوان و خوارشان شمرند سلام بر تو ای خوار کننده کافران

ص :28

الْمُتَکَبِّرینَ الظّالِمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَوْلایَ یا صاحِبَ الزَّمانِ

سرکش و ستمکار سلام بر تو ای مولای من ای صاحب الزمان

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ

سلام بر تو ای فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله سلام بر تو ای فرزند امیرمؤمنان

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ

سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا بانوی زنان جهانیان سلام

عَلَیْکَ یَا بْنَ الاَْئِمَّةِ الْحُجَجِ الْمَعْصُومینَ وَالْاِمامِ عَلَی الْخَلْقِ

بر تو ای فرزند پیشوایان و حجت های معصوم و پیشوای بر خلق

اَجْمَعینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَوْلایَ سَلامَ مُخْلِصٍ لَکَ فِی الْوَِلایَةِ

همگی سلام بر تو ای سرور من سلام مخلصانه من به تو در ولایت و پیرویت

اَشْهَدُ اَنَّکَ الْاِمامُ الْمَهْدِیُّ قَوْلاً وَفِعْلاً وَ اَنْتَ الَّذِی تَمْلَاُ الْاَرْضَ

گواهی دهم که تویی آن پیشوای راه یافته چه در گفتار و چه در کردار و تویی آن بزرگواری که زمین را پر از

قِسْطاً وَعَدْلاً بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً فَعَجَّلَ اللّهُ فَرَجَکَ وَسَهَّلَ

عدل و داد کنی پس آنکه پر از ستم و بیدادگری شده باشد پس از خدا خواهم که شتاب کند در فرج تو و

مَخْرَجَکَ وَ قَرَّبَ زَمانَکَ وَ کَثَّرَ اَنْصارَکَ وَ اَعْوانَکَ وَ اَنْجَزَ لَکَ ما

راه آمدنت را هموار و زمان ظهورت را نزدیک و یار و یاورت را بسیار گرداند و آنچه

وَعَدَکَ فَهُوَ اَصْدَقُ الْقائِلینَ وَ نُرِیدُ اَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا

به تو وعده فرموده دربارهات وفا کند زیرا که او راستگوترین گویندگان است که فرموده «و ما خواستیم بر کسانی که

فِی الْاَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ اَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ یا مَوْلایَ یا صاحِبَ

در زمین زبون شمرده میشدند منت نهیم و ایشان را پیشوایانی کنیم و وارثانشان گردانیم» ای سرور من ای صاحب

ص :29

الزَّمانِ یَابْنَ رَسُولِ اللّهِ حاجَتی کَذا وَ کَذا.(و بجای کَذا و کَذَا حاجت خود را ذکر کند و سپس بگوید:)

الزمان ای فرزند رسول خدا حاجتم این و این است .

فَاشْفَعْ لِی فِی نَجاحِها فَقَدْ تَوَجَّهْتُ اِلَیْکَ بِحاجَتی لِعِلْمِی اَنَّ لَکَ

پس شفاعت کن برایم در برآمدنش زیرا که من با حاجت خویش به تو متوجه شده ام زیرا میدانم که شفاعت تو به

عِنْدَ اللّهِ شَفاعَةً مَقْبُولَةً وَمَقاماً مَحْمُوداً فَبِحَقِّ مَنِ اخْتَصَّکُمْ بِاَمْرِهِ

درگاه خدا پذیرفته و مقامت پسندیده است پس به حق همان خدایی که شما را در کار خود مخصوص کرده

وَارْتَضاکُمْ لِسِرِّهِ وَبِالشَّاْنِ الَّذِی لَکُمْ عِنْدَ اللّهِ بَیْنَکُمْ وَبَیْنَهُ سَلِ اللّهَ

و برای راز و سِرّش پسندیده و بدان مقامی که شما در نزد خدا میان خود و او دارید که از خدای

تَعالی فِی نُجْحِ طَلِبَتی وَاِجابَةِ دَعْوَتِی وَکَشْفِ کُرْبَتی.

تعالی بخواهی من به خواسته ام برسم و دعایم اجابت شود و اندوهم برطرف گردد.

و بخواه هر چه خواهی که برآورده میشود انشاء اللّه تعالی .

محدّث قمّی گوید: بهتر آن است که در رکعت اوّل این نمازِ استغاثه بعد از «حمد» سورۀ «اِنّا فَتَحْنا» بخواند و در رکعت دوّم «اِذَا جَاءَ نَصْرُ اللّهِ».

کرارا مشاهده شد که دلباخته امام زمان (علیه السلام) مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج سید محمد باقر موحد ابطحی (قدس سره) در توسلاتشان به وجود مبارک امام عصر ارواحنا فداه، پس از اقامه این نماز و اداء این سلام در زیر آسمان با حالت اشک و آه و ناله و دعا، مشکلات پیش روی خویش و دوستان و ارادتمندان حضرتش را برطرف می نمودند و بر این نماز استغاثه مداومت داشتند.

و چه برکات و عنایاتی را از این راه به دست آوردند.

ص :30

ص :32

محدّث قمّی در مفاتیح الجنان اینگونه نقل مینماید :

از ناحیه مقدّسه وارد شده است :

هر کس حاجتی دارد، شب جمعه بعد از نصف شب غسل کند و به جایگاه نماز خود رود و دو رکعت نماز بخواند در رکعت اوّل سورۀ «حمد» را بخواند به «ایّاک نعبد وایّاک نستعین» که رسید آن را صد مرتبه تکرار کند سپس سوره «حمد» را تا آخر بخواند و پس از آن سورۀ «توحید» را یک مرتبه بخواند، سپس به رکوع رود «سبحان ربّی العظیم وبحمده» را هفت مرتبه بگوید، و پس از آن به سجده رود و «سبحان ربّی الأعلی وبحمده» را نیز هفت مرتبه بگوید و رکعت دوّم را مانند رکعت اوّل انجام دهد، پس از سلام نماز این دعا را بخواند :

اَللَّهُمَّ اِنْ اَطْعَتُکَ فَالْمَحْمِدَةُ لَکَ وَ اِنْ عَصَیْتُکَ فَالْحُجَّةُ لَکَ مِنْکَ

خدایا اگر فرمانبرداریت کنم پس حمد و ستایش از آن تو است و اگر نافرمانیت کنم تو حجت داری از تو است

الرَّوْحُ وَمِنْکَ الْفَرَجُ سُبْحانَ مَنْ اَنْعَمَ وَ شَکَرَ سُبْحانَ مَنْ قَدَّرَ

مهر و یاری و از تو است گشایش، منزه است آنکه نعمت داده و قدردانی کرد، منزه است آنکه مقدر کرد

وَ غَفَرَ، اللَّهُمَّ اِنْ کُنْتُ عَصَیْتُکَ فَانِّی قَدْ اَطَعْتُکَ فی اَحَبِّ

و آمرزید خدایا اگر من تو را نافرمانی کردم ولی در عوض فرمانبرداریت کردم در محبوبترین

ص :33

الْأَشْیاءِ اِلَیْکَ وَ هُوَ الْأیمانُ بِکَ لَمْ اَتَّخِذْ لَکَ وَلَداً وَ لَمْ اَدْعُ لَکَ

چیزها در نزد تو و آن ایمان به تو است که برایت فرزندی نگرفتم و برایت شریکی قائل نشدم

شَرِیکاً مَنّاً مِنْکَ بِهِ عَلَیَّ لا مَنّاً مِنّی بِهِ عَلَیْکَ وَ قَدْ عَصَیْتُکَ

و این منتی بود از تو بر من نه اینکه منتی باشد از من بر تو و اینکه تو را نافرمانی کردم

یا اِلهی عَلی غَیْرِ وَجْهِ المُکابَرَةِ وَ لا الْخُروُجِ عَنْ عُبُودِیَّتِکَ

ای خدا نه از روی کبر و عنادورزی بود و نه بخاطر اینکه از تحت بندگیت بیرون رفته

وَلا الْجُحُودِ لِرُبُوبِیَّتِکَ وَلکِنْ اَطَعْتُ هَوایَ، وَاَزلَّنِی الشَّیْطانُ،

و پروردگاریت را منکر شده باشم بلکه پیروی کردم هوای نفسم را، و شیطان مرا لغزاند،

فَلَکَ الْحُجَّةُ عَلَیَّ وَالْبَیانُ فَاِنْ تُعَذِّبْنِی فَبِذُنُوبی غَیْرَ ظالِمٍ،

پس تو را بر من حجت و بیان هست و اگر عذابم کنی بخاطر گناهان من است و تو ستمکار بر من نیستی

وَاِنْ تَغْفِرْ لِی وَتَرْحَمْنی فَاِنَّکَ جَوادٌ کَریمٌ .

و اگر بیامرزی مرا و رحمم کنی پس براستی تو بخشنده و بزرگواری .

آنگاه به اندازه یک نفس «یا کریم یا کریم» را مکرّر بگوید و سپس بخواند:

یا آمِناً مِنْ کُلِّ شَیْءٍ، وَکُلُّ شَیْءٍ مِنْکَ خائِفٌ حَذِرٌ، اَسْاَلُکَ

ای ایمن از هر چیز و هر چیز از تو ترسان و بیمناک از تو خواهم

بِاَمْنِکَ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ، وَ خَوْفِ کُلِّ شَیْءٍ مِنْکَ، اَنْ تُصَلِّیَ عَلی

به همان امانی که از هر چیز داری و آن ترسی که هرچیز از تو دارند که درود فرستی بر

مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَنْ تُعْطِیَنی اَماناً لِنَفْسی وَاَهْلِی وَ وُلْدِی

محمد و آل محمد و به من امانی دهی برای خود و خانواده و فرزندان

ص :34

وَ سائِرِ ما اَنْعَمْتَ بِه عَلَیَّ حَتّی لا اَخافَ اَحَداً، وَلا اَحْذَرَ مِنْ

و سایر چیزهایی که به من عطا فرموده ای تا نترسم و بیم نداشته باشم از

شَیْءٍ اَبَداً، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ، وحَسْبُنَا اللّهُ، وَنِعْمَ الْوَکیلُ

چیزی هرگز که براستی تو بر هر چیز توانایی و کافی است ما را خدا و نیکو وکیلی است

یا کافِیَ اِبْراهیمَ نَمْرُودَ، وَ یا کافِیَ مُوسی فِرْعَوْنَ، وَ یا کافِیَ

ای کفایت کننده ابراهیم از نمرود، و ای کفایت کننده موسی از فرعون، و ای کفایت کننده

مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ الْاَحْزابَ، اَسْاَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی

حضرت محمّد _ درود خدا بر او و خاندانش _ در احزاب از تو میخواهم که درود فرستی بر

مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَکْفِیَنی شَرَّ «فُلانِ بْنِ فُلانٍ».

محمّد و آل محمّد و کفایت کنی از من شر فلان پسر فلان را.

به جای «فلان بن فلان» نام شخصی را که از ضرر او میترسد و نام پدر او را بگوید و از حق تعالی طلب کند که ضرر او را دفع نماید پس به خواست خداوند دعا کننده از شرّ کسی که از او می ترسد در امان خواهد بود . آنگاه به سجده رود و حاجتش را از خداوند عزّوجلّ بخواهد و به درگاه الهی تضرّع و ناله کند.

هیچ زن و مرد مؤمنی نیست که این نماز را بخواند و با اخلاص دعا کند مگر آنکه درهای آسمان برای اجابت دعایش باز شود و در همان وقت به اجابت رسد و این از فضل خداوند بر ما و مردم است.

ص :35

مرحوم آیت الله العظمی حاج سید محمد باقر موحد ابطحی(قدس سره) به ادای این نماز مقید بودند و در بیاناتشان پیرامون واژه های این دعا توضیح می دادند و عظمت و جلالت آن را گوشزد می فرمودند. بخاطر ارزش بسیار زیاد این نماز و دعاء آن هم در شب جمعه و وقت سحر که هنگام توبه و انابه و اجابت است، مؤسسه الام المهدی (علیه السلام) به امر این عالم مجتهد در زمان حیاتشان اقدام به چاپ و انتشار این تحفه معنوی نموده بود تا استفاده از آن آسان تر گردد. ودر دسترس همگان قرار گیرد. لذا آ فقیه راحل دوستانشان را به این عمل ترغیب و تشویق نی فرمودند که الحق و الانصاف آثار و برکات عجیبی دارد.

ص :36

محدّث قمّی رضوان الله علیه در مفاتیح الجنان آورده است:

در روز اوّل «هر ماه» دو رکعت نماز کند، در رکعت اوّل بعد از «حمد» سی مرتبه «قل هو اللّه أحد» و در رکعت دوّم بعد از «حمد» سی مرتبه «انّا أنزلنا» بخواند و بعد از نماز تصدّقی کند.

چون چنین کند سلامتی خود را در آن ماه از حق تعالی بخرد و از بعض روایات نقل است که بعد از نماز بخواند:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، وَما مِنْ دابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إلاَّ عَلَی اللَّهِ رِزْقُها، وَیَعْلَمُ

به نام خدای بخشاینده مهربان و نیست جنبده ای در زمین جز آنکه روزی وی به عهده خدا است و می داند

مُسْتَقَرَّهاوَمُسْتَوْدَعَها، کُلٌّ فِی کِتابٍ مُبِینٍ، * بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، وَاِنْ

قرارگاه و امانگاهش را همه آنها در مکتوبی روشن است * به نام خدای بخشاینده مهربان و اگر

یَمْسَسْکَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَهُ اِلاَّ هُوَ، وَاِنْ یُرِدْکَ بِخَیْرٍ فَلا رادَّ

خدا محنت و رنجی به تو رساند هیچکس برطرف کردن آن نتواند جز او و اگر برای تو نیکی خواهد فضل او را

لِفَضْلِهِ، یُصِیبُ بِهِ مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ، وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ، * بِسْمِ

بازگرداننده ای نیست که برساند آن را به هر کس خواهد از بندگانش و او است آمرزنده مهربان به نام

اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، سَیَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْراً، ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ اِلاَّ

خدای بخشاینده مهربان بزودی خدا پس از دشواری آسانی قرار دهد آنچه خدا خواهد نیروئی نیست جز

ص :38

بِاللَّهِ، حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ، وَاُفَوِّضُ اَمْرِی اِلَی اللَّهِ، اِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ

به خدا بس است ما را خدا و نیکو و کیلی است و واگذارم کارم را به خدا که براستی خدا بینا است

بِالْعِبادِ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَکَ اِنِّی کُنْتُ مِنْ الظَّالِمِینَ، رَبِّ اِنّی لِما

به بندگان معبودی جز تو نیست منزهی تو براستی من از ستمکارانم پروردگارا من بدانچه بسویم

اَنْزَلْتَ اِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ، رَبِّ لا تَذَرْنِی فَرْداً وَاَنْتَ خَیْرُ الْوارِثینَ.

از خیر فرستاده ای نیازمندم پروردگارا مرا تنها مگذار و تو بهترین ارث برندگان (و بازماندگان) هستی.

سیره مستمره عالم جلیل القدر مرحوم آیت الله العظمی حاج سید محمد باقر موحد ابطحی(قدس سره) مداومت و مواظبت به خواندن نماز اول ماه بود.

ایشان این برنامه را از سن کودکی و در خاندانی که همه اهل ذکر و دعا و نماز و توسل بودند فرا گرفته و عمل می نمودند. و تقید عجیبی به این امر داشتند و آن را منشاء عافیتو خیرات در هر ماه می دانستند و ارادتمندان و دوستانشان را به این امر مهم سفارش می فرمودند.

ص :39

ص :40

در کتاب شریف الصّحیفة الرّضویّة الجامعة (1)این دعای عظیم الشّأن از وجود با برکت ثامن الحجج حضرت امام رضا علیه السلام روایت شده است.

... یکی از اساتید جامعة الزّهراء سلام الله علیها قم نقل میکند:

اخیراً بعد از ارتحال عالم بزرگوار حضرت آیة اللّه العظمی آقای حاج سیّد محمّد باقر موحّد ابطحی رضوان الله علیه این دعای شریف (که پیش رو دارید و معروف است به دعای فرج، از دعاهای حضرت علیّ بن موسی الرضا علیه السلام) را با خود به جلسۀ هفتگی انصار المهدی علیه السلام بردم و در مورد آن صحبت کردم و جزوۀ چاپ شدۀ این دعا را به آنان نشان دادم.

خانمی در آن میان گریه کنان میگوید: من برای حلّ مشکلی که داشتم به حضرت رضا علیه السلام متوسّل شدم. شبی آن حضرت را به همراه حضرت جواد الائمّة: در عالم رؤیا دیدم، به من فرمودند:

ص :42

دعای فرج را چهارده روز بخوان و من از آن روز در جستجوی این دعا بودم که امروز آن را یافتم و خدا را بر این نعمت سپاسگزارم.

لذا، بر آن شدیم که این دعای عظیم الشأن را به مؤمنین و مؤمنات هدیّه نمائیم و رحمت و غفران واسعۀ الهی را برای همۀ حافظان و ناشران تراث اهل البیت: خاصّه محدّث بزرگ مرحوم علامۀ محقّق آیت اللّه العظمی حاج سیّد محمّد باقر موحّد ابطحی رضوان الله علیه مسئلت کنیم.

امید است اهل دعا و توسّل از این سرمایه بزرگ غفلت نورزند و از آن بهره کامل ببرند، والطاف بیکران الهی را در سایه معارف والای اهل بیت عصمت و طهارت: نصیب خود نمایند. (1)

ص :43

بعد از خواندن دو رکعت نماز حاجت، چون سلام نماز را گفتی این دعا را میخوانی:

بِسْ_مِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخش_نده مهربان

اَشْهَدُ اَنْ لا اِل_هَ اِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، خالِقُ الْخَلْقِ،

گواهی میدهم که معبودی جز خداوند نیست ، او یگانه است و شریکی برایش نیست ، آفریننده هستی

وَ قاسِمُ الرِّزْقِ، وَ فالِقُ الْاِصْباحِ، وَ جاعِلُ اللَّیْلِ سَکَناً،

و تقسیم کننده روزی است ، و شکافنده صبح (وآشکار کننده آن) است ، و شب را مایه آرامش،

وَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ حُسْباناً ذلِکَ تَقْدیرُ الْعَزیزِ الْعَلیمِ، لا اِلهَ

و خورشید و ماه را وسیله شمردن (و حساب روزها) قرار داده ، آن ، اندازهگیری شخص نیرومند دانا است ،

اِلَّا هُوَ الْعَزیزُ الْحَکِیمُ. وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ

خدایی جز او نیست او عزیز و حکیم است. و گواهی میدهم که (حضرت) محمّد بنده و فرستاده او است،

وَ وَلِیُّهُ وَ نَبِیُّهُ وَ خَلِیلُهُ وَ صَفِیُّهُ وَ حَبِیبُهُ، وَ خالِصَتُهُ وَ خاصَّتُهُ

و کارگزار و پیامبر او است، و یار و برگزیده، و دوست مخلص اوست، و از میان آفریدگانش مقام مخصوص

مِنْ خَلْقِه، وَ اَمینُهُ عَلی وَحْیِه «اَرْسَلَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ

و ویژه ای دارد، و امانتدار او بر وحیش است. او را به هدایت و دین و آیین حق فرستاده است ، تا او را

لِیُظْهِرَهُ عَلیَ الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ» بَشیراً وَ نَذیراً

بر تمام ادیان پیروز گرداند گرچه مشرکان نپسندند وخوشآیند آنها نباشد، او به فرمان خدا بشارت دهنده وبیم

وَ داعِیاً اِلَی اللّهِ بِاِذْنِه، وَ سِراجاً مُنِیراً، صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ عَلی

دهنده و دعوت کننده بسوی اوست ، وچراغ روشنی بخش است ، درود و رحمت خدا بر او و اهل بیتش

ص :44

اَهْلِ بَیْتِهِ الَّذِینَ اَذْهَبَ اللّهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ، وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِیراً

باد که خدا هرگونه آلودگی و پلیدی را از وجودشان دور نموده و آنان را پاک و پاکیزه گردانیده است.

یا مُقَوِّیَ کُلِّ ذَلِیلٍ، وَ مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ، وَ مُذِلَّ الْجَبّارینَ قَدْ

ای نیرو دهنده به هر خوار شده؛ و عزّت دهنده به اهل ایمان، و ذلیل کننده زور گویان، به حقّ تو سوگند که

وَ حَقِّکَ بَلَغَ مِنِّی الَْمجْهُودُ، فَفَرِّجْ عَنِّی یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

تلاش من به نهایت رسیده و به مشقت افتاده ام، پس گشایشی در کارم ایجاد کن، ای از همه مهربانان مهربانتر.

یا مُفَرِّجُ اَلْفَرَجَ یا کَرِیمُ اَلْفَرَجَ یا عَزِیزُ اَلْفَرَجَ یا جَبّارُ

ای گشایش دهنده ، گشایش؛ ای بزرگوار، گشایش؛ ای نیرومند، گشایش؛ ای قدرتمند،

اَلْفَرَجَ یا رَحْمنُ اَلْفَرَجَ یا رَحِیمُ اَلْفَرَجَ یا جَلِیلُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای رحم کننده ، گشایش؛ ای مهربان ، گشایش؛ ای بزرگ مرتبه ، گشایش؛

یا جَمِیلُ اَلْفَرَجَ یا کَفِیلُ اَلْفَرَجَ یا مُنِیلُ اَلْفَرَجَ یا مُقِیلُ

ای نیکو سیرت ، گشایش؛ ای عهدهدار امور، گشایش؛ ای برخوردار کننده ، گشایش؛ ای نادیده گیرنده ،

اَلْفَرَجَ یا مُجِیرُ اَلْفَرَجَ یا خَبِیرُ اَلْفَرَجَ یا مُنِیرُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای پناه دهنده ، گشایش؛ ای آگاه ، گشایش؛ ای روشنی بخش ، گشایش؛

یا مُبَلِّغُ اَلْفَرَجَ یا مُدِیلُ اَلْفَرَجَ یا مُحِیلُ اَلْفَرَجَ یا کَبِیرُ

ای رساننده ، گشایش؛ ای دولت دهنده ، گشایش؛ ای دگرگون کننده ، گشایش؛ ای بزرگ ،

اَلْفَرَجَ یا قَدیرُ اَلْفَرَجَ یا بَصِیرُ اَلْفَرَجَ یا بَرُّ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای توانا، گشایش؛ ای بینا، گشایش؛ ای نیکوکار، گشایش؛

یا طُهْرُ اَلْفَرَجَ یا طاهِرُ اَلْفَرَجَ یا قاهِرُ اَلْفَرَجَ یا ظاهِرُ

ای پاک ، گشایش؛ ای پاک کننده ، گشایش؛ ای چیره شونده ، گشایش؛ ای آشکار،

ص :45

اَلْفَرَجَ، یا باطِنُ اَلْفَرَجَ، یاسا تِرُ اَلْفَرَجَ، یا مُحِیطُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای پنهان ، گشایش؛ ای پوشاننده ، گشایش؛ ای دربرگیرنده ، گشایش؛

یا مُقْتَدِرُ اَلْفَرَجَ یا حَفیظُ اَلْفَرَجَ یا مُتَجَبِّرُ اَلْفَرَجَ یا قَریبُ

ای توانمند، گشایش؛ ای حفظ کننده ، گشایش؛ ای قدرتمند، گشایش؛ ای نزدیک ،

اَلْفَرَجَ یا وَدُودُ اَلْفَرَجَ یا حَمِیدُ اَلْفَرَجَ یا مَجِیدُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای دوستدار، گشایش؛ ای ستوده ، گشایش؛ ای شکوهمند، گشایش؛

یا مُبْدِئُ اَلْفَرَجَ یا مُعِیدُ اَلْفَرَجَ یا شَهِیدُ اَلْفَرَجَ یا مُحْسِنُ

ای آغاز کننده ، گشایش؛ ای بازگرداننده ، گشایش؛ ای گواه ، گشایش؛ ای احسان کننده ،

اَلْفَرَجَ یا مُجْمِلُ اَلْفَرَجَ یا مُنْعِمُ اَلْفَرَجَ یا مُفْضِلُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای نیکوکار، گشایش؛ ای نعمت دهنده ، گشایش؛ ای افزونی بخش ، گشایش؛

یا قابِضُ اَلْفَرَجَ یا باسِطُ اَلْفَرَجَ یا هادِیُ اَلْفَرَجَ یا مُرْسِلُ

ای گیرنده ، گشایش؛ ای گستراننده ، گشایش؛ ای هدایت کننده ، گشایش؛ ای فرستنده ،

اَلْفَرَجَ یا دافِعُ اَلْفَرَجَ یا رافِعُ اَلْفَرَجَ یا باقی اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای دور کننده ، گشایش؛ ای برطرف کننده ، گشایش؛ ای ماندگار، گشایش؛

یا واقی اَلْفَرَجَ یا خَلّاقُ اَلْفَرَجَ یا وَهّابُ اَلْفَرَجَ یا تَوّابُ

ای نگهدارنده ، گشایش؛ ای آفریننده ، گشایش؛ ای بخشنده ، گشایش؛ ای توبهپذیر،

اَلْفَرَجَ یا فَتّاحُ اَلْفَرَجَ یا نَفَّاحُ اَلْفَرَجَ یا مُرْتاحُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای گشاینده ، گشایش؛ ای وزنده رحمت ، گشایش؛ ای راحتی بخش ، گشایش؛

یا نَفّاعُ اَلْفَرَجَ یا رَؤُوفُ اَلْفَرَجَ یا عَطُوفُ اَلْفَرَجَ یا کافِی

ای بسیار سود رساننده ، گشایش؛ ای بسیار مهربان ، گشایش؛ ای با محبّت ، گشایش؛ ای کفایت کننده ،

ص :46

اَلْفَرَجَ یا شافِی اَلْفَرَجَ یا مُعافِی اَلْفَرَجَ یا مُکافِی اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای شفا دهنده ، گشایش؛ ای عافیت دهنده ، گشایش؛ ای پاداش دهنده ، گشایش؛

یا وَفِیُّ اَلْفَرَجَ یا مُهَیْمِنُ اَلْفَرَجَ یا سَلامُ اَلْفَرَجَ یا مُتَکَبِّرُ

ای وفا کننده ، گشایش؛ ای نگهبان ، گشایش؛ ای سلامتی بخش ، گشایش؛ ای صاحب رفعت و عظمت،

اَلْفَرَجَ یا مُؤْمِنُ اَلْفَرَجَ یا اَحَدُ اَلْفَرَجَ یا صَمَدُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای ایمنی دهنده ، گشایش؛ ای یکتا، گشایش؛ ای بینیاز، گشایش؛

یا نُورُ اَلْفَرَجَ یا مُدَبِّرُ اَلْفَرَجَ یا فَرْدُ اَلْفَرَجَ یا وَتْرُ

ای روشنی دهنده ، گشایش؛ ای تدبیر کننده ، گشایش؛ ای فرد، گشایش؛ ای تنها،

اَلْفَرَجَ یا ناصِرُ اَلْفَرَجَ یا مُونِسُ اَلْفَرَجَ یا باعِثُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای یاری کننده ، گشایش؛ ای مونس ، گشایش؛ ای برانگیزنده ، گشایش؛

یا وارِثُ اَلْفَرَجَ یا عالِمُ اَلْفَرَجَ یا حاکِمُ اَلْفَرَجَ یا بارِئُ

ای ارث برنده ، گشایش؛ ای دانا، گشایش؛ ای حکم دهنده ، گشایش؛ ای به وجود آورنده ،

اَلْفَرَجَ یا مُتَعالِی اَلْفَرَجَ یا مُصَوِّرُ اَلْفَرَجَ یا مُجِیبُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای بلند مرتبه ، گشایش؛ ای صورت آفرین ، گشایش؛ ای اجابت کننده ، گشایش؛

یا قائِمُ اَلْفَرَجَ یا دائِمُ اَلْفَرَجَ یا عَلِیمُ اَلْفَرَجَ یا حَکِیمُ

ای برپا دارنده ، گشایش؛ ای جاودان ، گشایش؛ ای بسیار دانا، گشایش؛ ای صاحب حکمت ،

اَلْفَرَجَ یا جَوادُ اَلْفَرَجَ یا بارُّ اَلْفَرَجَ یا سارُّ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای دارنده جود و بخشش ، گشایش؛ ای نیکو کار، گشایش؛ ای خشنود کننده ، گشایش؛

یا عَدْلُ اَلْفَرَجَ یا فاضِلُ اَلْفَرَجَ یا دَیّانُ اَلْفَرَجَ یا حَنّانُ

ای عدالت پیشه ، گشایش؛ ای صاحب فضل و برتری ، گشایش؛ ای جزا دهنده ، گشایش؛ ای بسیار دلسوز

ص :47

اَلْفَرَجَ یا مَنّانُ اَلْفَرَجَ یا سَمِیعُ اَلْفَرَجَ یا خَفِیُّ اَلْفَرَجَ

و رحم کننده ، گشایش؛ ای زیاد لطف کننده ، گشایش؛ ای شنوا، گشایش؛ ای پنهان ، گشایش؛

یا مُعِینُ اَلْفَرَجَ یاناشِرُ اَلْفَرَجَ یا غافِرُ اَلْفَرَجَ یا قَدِیمُ

ای مددکار، گشایش؛ ای پراکنده کننده ، گشایش؛ ای آمرزنده ، گشایش؛ ای بیآغاز،

اَلْفَرَجَ یا مُسَهِّلُ اَلْفَرَجَ یا مُیَسِّرُ اَلْفَرَجَ یا مُمِیتُ اَلْفَرَجَ

اَلْفَرَجَ یا مُسَهِّلُ اَلْفَرَجَ یا مُیَسِّرُ اَلْفَرَجَ یا مُمِیتُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای هموار کننده ، گشایش؛ ای آسان کننده ، گشایش؛ ای میراننده ، گشایش؛

یا مُحْیِی اَلْفَرَجَ یانافِعُ اَلْفَرَجَ یا رازِقُ اَلْفَرَجَ یا مُسَبِّبُ

ای زنده کننده ، گشایش؛ ای فایده دهنده ، گشایش؛ ای روزی دهنده ، گشایش؛ ای سبب ساز،

اَلْفَرَجَ یا مُغِیثُ اَلْفَرَجَ یا مُغْنِی اَلْفَرَجَ یا مُقْنِی اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای فریاد رس ، گشایش؛ ای بینیاز کننده ، گشایش؛ ای مقنی کننده ، گشایش؛

یا خالِقُ اَلْفَرَجَ یا راصِدُ اَلْفَرَجَ یا حاضِرُ اَلْفَرَجَ یا جابِرُ

ای آفریننده ، گشایش؛ ای کمین کننده ، گشایش؛ ای حضور دارنده ، گشایش؛ ای جبران کننده ،

اَلْفَرَجَ یا حافِظُ اَلْفَرَجَ یا شَدِیدُ اَلْفَرَجَ یا غِیاثُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای نگهدارنده ، گشایش؛ ای سختگیرنده ، گشایش؛ ای دادرس ، گشایش؛

یا عائِذُ اَلْفَرَجَ یا اَللّهُ اَلْفَرَجَ یا عَظیمُ اَلْفَرَجَ یا حَیُّ

ای پناه دهنده ، گشایش؛ ای خداوند، گشایش؛ ای باعظمت ، گشایش؛ ای زنده ،

اَلْفَرَجَ یا قَیُّومُ اَلْفَرَجَ یا عالِی اَلْفَرَجَ یا رَبُّ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای به پا دارنده ، گشایش؛ ای برتر، گشایش؛ ای پروردگار، گشایش؛

یا اَعْظَمُ اَلْفَرَجَ یا اَعَزُّ اَلْفَرَجَ یا اَجَلُّ اَلْفَرَجَ یا غَنیُّ

ای عظیمتر، گشایش؛ ای عزیزتر، گشایش؛ ای بزرگ مرتبهتر، گشایش؛ ای بی نیاز،

ص :48

اَلْفَرَجَ یا اَکْبَرُ اَلْفَرَجَ یا اَزَلِیُّ اَلْفَرَجَ یا اَوَّلُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای بزرگتر، گشایش؛ ای همیشگی ، گشایش؛ ای نخست بدون ابتدا،

یا آخِرُ اَلْفَرَجَ یا حَقُّ اَلْفَرَجَ یا مُبِینُ اَلْفَرَجَ یا یَقِینُ

گشایش؛ ای آخر بدون نهایت، گشایش؛ ای حقّ مطلق، گشایش؛ ای آشکار، گشایش؛ ای یقین بدون شبهه

اَلْفَرَجَ یا مالِکُ اَلْفَرَجَ یا قُدُّوسُ اَلْفَرَجَ یا مُتَقَدِّسُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای صاحب اختیار، گشایش؛ ای منزّه از هرگونه عیب، گشایش؛ ای پاک از هرگونه نقص، گشایش؛

یا واحِدُ اَلْفَرَجَ یا اَحَدُ اَلْفَرَجَ یا مُتَوَحِّدُ اَلْفَرَجَ یا مُمِدُّ

ای یکتا، گشایش؛ ای بیهمتا، گشایش؛ ای یگانه ، گشایش؛ ای ادامه دهنده ،

اَلْفَرَجَ یا قَهّارُ اَلْفَرَجَ یا رَحِیمُ اَلْفَرَجَ یا مُفَضِّلُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای صاحب قهر و غلبه ، گشایش؛ ای رحم کننده ، گشایش؛ ای برتری دهنده ، گشایش؛

یا مُتَرَحِّمُ اَلْفَرَجَ یا قاصِمُ اَلْفَرَجَ یا مُکْرِمُ اَلْفَرَجَ یا مُعَلِّمُ

ای ترّحم کننده ، گشایش؛ ای درهم شکننده ، گشایش؛ ای گرامی دارنده ، گشایش؛ ای آموزنده ،

اَلْفَرَجَ یا مُصْطَفی اَلْفَرَجَ یا مُزَکِّی اَلْفَرَجَ یا وافِی اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای برگزیننده ، گشایش؛ ای پاک کننده ، گشایش؛ ای وفا کننده ، گشایش؛

یا کاشِفُ اَلْفَرَجَ یا مُصَرِّفُ اَلْفَرَجَ یا داعِی اَلْفَرَجَ یا مَرْجُوُّ

ای برطرف کننده (اندوه)، گشایش؛ ای دگرگون کننده ، گشایش؛ ای دعوت کننده ، گشایش؛ ای مایه امید،

اَلْفَرَجَ یا مُتَجاوِزُ اَلْفَرَجَ یا فاتِحُ اَلْفَرَجَ یا مَلِیکُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای گذشت کننده ، گشایش؛ ای فتح کننده ، گشایش؛ ای دارنده هستی ، گشایش؛

یا مُقَدِّرُ اَلْفَرَجَ یا مُؤَلِّفُ اَلْفَرَجَ یا مُمَهِّدُ اَلْفَرَجَ یا مُؤَیِّدُ

ای اندازهگیری کننده ، گشایش؛ ای گردآورنده ، گشایش؛ ای آماده کننده ، گشایش؛ ای تأیید کننده ،

ص :49

اَلْفَرَجَ یا شاهِدُ اَلْفَرَجَ یا صادِقُ اَلْفَرَجَ یا مُصَدِّقُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای گواه ، گشایش؛ ای راستگو، گشایش؛ ای تصدیق کننده ، گشایش؛

یا مُدْرِکُ اَلْفَرَجَ یا سابِقُ اَلْفَرَجَ یا عَوْنُ اَلْفَرَجَ یا لَطِیفُ

ای دریابنده ، گشایش؛ ای سبقت گیرنده ، گشایش؛ ای یاریدهنده ، گشایش؛ ای لطف کننده ،

اَلْفَرَجَ یا رَقِیبُ اَلْفَرَجَ یا فاطِرُ اَلْفَرَجَ یا مُفْنِی اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای مراقب و دیدهبان ، گشایش؛ ای پدید آورنده ، گشایش؛ ای از بین برنده ، گشایش؛

یا مُسَخِّرُ اَلْفَرَجَ یا مُمَجِّدُ اَلْفَرَجَ یا مَعبُودُ اَلْفَرَجَ یا مَدْعُوُّ

ای تسخیر کننده ، گشایش؛ ای شکوهمند کننده ، گشایش؛ ای پرستش شده ، گشایش؛ ای خوانده شده ،

اَلْفَرَجَ یا مَرْهُوبُ اَلْفَرَجَ یا مُسْتَعانُ اَلْفَرَجَ یا مُلْتَجَأُ اَلْفَرَجَ

گشایش؛ ای ترسناک ، گشایش؛ ای یاری رسان ، گشایش؛ ای پناه دهنده ، گشایش؛

یا کَهْفُ اَلْفَرَجَ یا عُدَّةُ اَلْفَرَجَ یا ذَا الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ.

ای پناهگاه، گشایش؛ ای سرمایه و ساز و برگ، گشایش؛ ای صاحب بزرگی وبزرگواری .

اَللّ_هُمَّ بِحَقِّ هذِهِ الاَْسْماءِ الْحُسْنی وَالْ_کَلِماتِ الْعُلْیا وَبِحَقِّ

خداوندا به حقّ این نام های نیکو، و کلمات بلند مرتبه ، و به حقّ (سوره توحید)

«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ * قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ * اللّهُ الصَّمَدُ *

«بنام خداوند بخشنده مهربان * بگو او خداوندی است یکتا * خداوند بینیاز است *

لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ * وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ» اَهْلِکْ عَدُوَّ

تولّد نیافته و از او چیزی متولّد نشده * و هیچ کس شبیه او نمیباشد»، دشمن

مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ. اَللّهُمَّ اِنْ کانَ _ فُلانٌ _ عَدُوُّ اللّه وَعَدُوُّ

محمّد و آل محمّد را به هلاکت برسان و نابود کن. خداوندا! اگر فلانی دشمن خداو دشمن

ص :50

رَسُولِ اللّهِ _ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه، وَاَهْلِ بَ_یْتِه وَذُرَّیَّتِه وَشیعَتِهِ

رسول خدا _ که درود خدا بر او و آل او باد _ و (دشمن) اهل بیت آن حضرت و فرزندان و شیعیانش باشد،

جَحَدَ حَقّاً وَ ادَّعی باطِلاً فَاَنْزِلْ عَلَیْهِ حُسْباناً مِنَ السَّماءِ

حقّی را انکار کرده ، و باطلی را ادّعا نموده است ، بر او صاعقه ای از آسمان و عذابی فوری

وَ عَذاباً عاجِلاً آمینَ آمینَ آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ وَاَمانَ الْخائِفینَ

نازل گردان ، اجابت کن ، اجابت کن ، اجابت کن پروردگار جهانیان ، و ایمنی بخش بیمناکان ،

اَدرِکْنا فِی هذِهِ الْحاجَةِ وَاَغِثْنا یا اِلهِی بِحَقِّ مَلائِکَتِکَ

ما را در مورد این حاجت دریاب ، و به فریاد ما برس ای خدای من؛ به حقّ فرشتگان

الْمُقَرَّبینَ وَاَنْبِیائِکَ الْمُرْسَلینَ الْمُطَهَّرینَ وَبِشَفاعَةِ نَبِیِّکَ

مقرّبت و پیامبران فرستاده شده پاکت ، و به شفاعت پیامبرت (حضرت)

مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه.

مح_مّد ک_ه درود خ_دا ب_ر او و آل او ب_اد.

اَللّهُمَّ اِنِّی اَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه،

خداوندا؛ من به واسطه پیامبرت (حضرت) محمّد _ که درود خدا بر او و آل او باد _ به سوی تو توجّه پیدا میکنم

یا اَبَا الْقاسِمِ یا رَسُولَ اللّهِ، یا اِمامَ الرَّحْمَةِ اِنَّا تَوَجَّهْنا بِکَ

ای ابوالقاسم ، ای رسول خدا، ای پیشوای رحمت؛ ما به واسطه تو به سوی خدا

اِلَی اللّهِ وَ تَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَ اسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَ قَدَّمْناکَ

روی آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا یا وَجِیهاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجت های مان مقدّم داش_ته ایم ، ای آب_رومند نزد خدا؛ برای ما نزد خ_داوند شفاعت کن .

ص :51

یا اَبَا الْحَسَنِ یا عَلیَّ بْنَ اَبِی طالِبٍ، یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ یا حُجَّةَ

ای ابا الحسن ، ای علی بن ابی طالب؛ ای امیر مؤمنان ، ای حجّت

اللّهِ عَلی خَلْقِه، یا سَیِّدَنا وَمَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی اللّهِ

خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا روی آورده ،

وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَ اسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ

و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

یَدَیْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجت هایمان مقدّم داشت هایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

یا فاطِمَةَ الزَّهْراءِ، یا بِنْتَ رَسُولِ اللّهِ، یا سَیِّدَتَنا وَمَوْلاتَنا

ای فاطمه زهرا؛ ای دختر رسول خدا؛ ای سرور و مولای ما، ما به واسطه تو

اِنّا تَوَجَّهْنا بِکِ اِلَی اللّهِ، وَتَوَسَّلْنا بِکِ اِلَی اللّهِ، وَاسْتشْفَعْنا

به سوی خدا روی آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ،

بِکِ اِلَی اللّهِ وَقَدَّمْناکِ بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا، یا وَجیهَةً عِنْدَ اللّهِ

و پیشاپیش حاجت هایمان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛

اشْفَعِی لَنا عِنْدَ اللّهِ.

برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

یا اَبا مُحَمَّدٍ، یا حَسَنَ بْنَ عَلیٍّ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّةَ

ای ابا محمّد؛ ای حسن بن علی؛ ای فرزند رسول خدا، ای حجّت

اللّهِ عَلی خَلْقِه، یا سَیِّدَنا وَمَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی اللّهِ

خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا

ص :52

وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ

روی آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

یَدَیْ حاجاتِنا، یا وَجِیهاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجت هایمان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

یا اَبا عَبْدِ اللّهِ، یا حُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا

ای ابا عبدالله ای حسین بن علی؛ ای فرزند رسول خدا،

حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلْقِه، یا سَیِّدَنا وَمَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی

ای حجّت خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا

اللّهِ، وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ

روی آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ،

بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا، یا وَجِیهاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

و پیشاپیش حاجت هایمان مقدّم داشته ایم، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

یا اَبَا الْحَسَنِ، یا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا حُجَّةَ

ای ابا الحسن ، ای علیّ بن حسین ، ای فرزند رسول خدا، ای حجّت

اللّهِ عَلی خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی اللّهِ،

خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا روی آورده ،

وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ

و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

یَدَیْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجت های مان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن .

ص :53

یا اَبا جَعْفَرٍ، یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا

ای ابا جعفر، ای محمّد بن علی؛ ای فرزند رسول خدا، ای

حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلْقِه یا سَیِّدَنا وَمَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی

حجّت خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا

اللّهِ، وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَقَدَّمْناکَ

روی آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجت هایمان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

یا اَبا عَبْدِ اللِّهِ، یا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا

ای اباعبدالله، ای جعفر ابن محمّد؛ ای فرزند رسول خدا، ای

حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلْقِه، یا سَیِّدَنا وَ مَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی

حجّت خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور وسالار ما، ما به واسطه تو به سوی

اللّهِ، وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ

خدا روی آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا یا وَجِیهاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجت هایمان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

یا اَبا اِبْراهیمَ، یا مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا

ای ابا ابراهیم ، ای موسی بن جعفر، ای فرزند رسول خدا، ای

حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلْقِه، یا سَیِّدَنا وَمَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی

حجّت خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا روی

ص :54

اللّهِ، وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَقَدَّمْناکَ

آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا، یا وَجِیهاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجت هایمان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

یا اَبَا الْحَسَنِ، یا عَلِیَّ بْنَ مُوسی، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا

ای ابا الحسن ، ای علی بن موسی ، ای فرزند رسول خدا،

حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَ مَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی

ای حجّت خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا روی

اللّهِ، وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ

آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا یا وَجِیهَاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجت هایمان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

یا اَبا جَعْفَرٍ، یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا

ای ابا جعفر، ای محمّد بن علی؛ ای فرزند رسول خدا، ای

حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلْقِه، یا سَیِّدَنا وَمَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی

حجّت خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا

اللّهِ، وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ

روی آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا، یا وَجِیهاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجت هایمان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

ص :55

یا اَبَا الْحَسَنِ، یا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا

ای ابا الحسن ، ای علی بن محمّد، ای فرزند رسول خدا، ای

حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَ مَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی

حجّت خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا روی

اللّهِ، وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ

آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا، یا وَجِیهاً عِنْدَ اللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجتهایمان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

یا اَبا مُحَمَّدٍ، یا حَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا

ای ابا محمّد، ای حسن بن علی؛ ای فرزند رسول خدا، ای

حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی

حجّت خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا روی

اللّهِ، وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَیاللّهِ، وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ

آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا، یاوَجیهاً عِنْدَاللّهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجتهایمان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

یا وَصِیَّ الْحَسَنِ وَ الْخَلَفَ الصّالِحَ، یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ، یا

ای وصیّ امام حسن ، و جانشین شایسته او؛ ای فرزند رسول خدا،

حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلانا اِنّا تَوَجَّهْنا بِکَ اِلَی

ای حجّت خداوند بر آفریدگانش؛ ای سرور و سالار ما، ما به واسطه تو به سوی خدا

ص :56

اللّهِ، وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَاسْتَشْفَعْنا بِکَ اِلَی اللّهِ، وَقَدَّمْناکَ

روی آورده ، و به وسیله تو به درگاه خدا توسّل جسته ، و تو را شفیع خود گردانیده ، و پیشاپیش

بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا یا وَجِیهاً عِنْدَ اللّهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ.

حاجت هایمان مقدّم داشته ایم ، ای آبرومند نزد خدا؛ برای ما نزد خداوند شفاعت کن.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اکْشِفْ عَنّا کُلَّ هَمٍّ،

خداوندا؛ بر محمّد و آل محمّد درود فرست ، و از ما هر اندوهی را برطرف کن ،

وَ فَرِّجْ عَنّا کُلَّ غَمٍّ، وَ اقْضِ لَنا کُلَّ حاجَةٍ مِنْ حَوائِجِ الدُّنْیا

و از ما هر غمی را بردار، و برای ما هر حاجتی از حاجت های دنیا

وَ الآخِرَةِ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَعِذْنا مِنْ

و آخرت را برآورده ساز. خداوندا؛ بر محمّد و آل محمّد درود فرست ، و ما را از

شَرِّ جَمِیعِ ما خَلَقْتَ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،

شرّ و بدی آنچه آفریده ای پناه بده. خداوندا؛ درود فرست بر محمّد و آل محمّد،

وَاَلْبِسْنا دِرْعَکَ الْحَصِینَةَ، وَقِنا شَرَّ جَمِیعِ خَلْقِکَ، اَللّهُمَّ

و زره محکمت را بر ما بپوشان و ما را از شرّ و بدی تمام آفریدگانت محفوظ بدار. خداوندا؛

صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ احْفَظْ غُرْبَتَنا، وَ اسْتُرْ عَوْرَتَنا

بر محمّد و آل محمّد درود فرست ، و غریبی ما را رعایت بنما، و زشتی های ما را بپوشان ،

وَ آمِنْ رَوْعَتَنا، وَاکْفِنا مَنْ بَغِی عَلَیْنا، وَ انْصُرْنا عَلی مَنْ

و ترس و وحشت ما را ایمنی بخش ، و از ستم آنانکه بر ما گردنکشی میکنند کفایت کن ، و ما را بر کسانی که

ظَلَمَنا وَ اَعِذْنا مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجِیمِ، وَرمِنْ جَوْرِ السُّلْطانِ،

به ما ظلم میکنند یاری فرما، و از شیطان رانده شده ، و ستم سلطان

ص :57

وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ذِی شَرٍّ، اَللّهُمَّ اجْعَلْنا فِی سِتْرِکَ، وَفِی حِفْظِکَ

و شرّ و آزار هر بدی کننده ای پناه بده. خداوندا؛ ما را در پوشش خودت و در حفظ

وَفِی کَنَفِکَ، وَفِی حِرْزِکَ وَفِی عِیاذِکَ، وَفِی عِزِّکَ، وَفِی

و حمایت و حراست و پناه و عزّت و بازدارندگیت قرار بده ، آنکه در جوار تو باشد

مَنْعِکَ، عَزَّ جارُکَ، وَجَلَّ ثَناؤُکَ، وَ امْتَنَعَ عائِذُکَ، وَ لا اِلهَ

عزیز است ، و مدح و ثنای تو بلند مرتبه است ، و پناهندهات در دسترس دشمن نیست ، و معبودی غیر

غَیْرُکَ، تَوَکَّلْتُ عَلَی الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ، وَ الْحَمْدُلِلّهِ الَّذِی

تو نباشد، بر خداوند زنده ای که نمیمیرد توکّل کردم ، و حمد و ستایش مخصوص خداوندی است

لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ

که فرزندی نگرفته و برای او شریکی در فرمانروائی نیست ، و سرپرستی از روی خواری

لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً، وَسُبْحانَ اللّهِ بُکْرَةً وَاَصِیلاً،

و ناتوانی ندارد، و او را به بزرگی یاد میکنم ، و هر صبحگاه و شامگاه خدا را تسبیح میگویم ،

وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلَّا بِاللّهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ، وَصَلَّی اللّهُ عَلی

و هیچ قدرت و نیرویی جز به سبب خداوند بلند مرتبه بزرگ نیست ، و درود خدا بر

مَحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعِینَ، اَللّهُمَّ کُفَّ عَنْ عَبْدِکَ الضَّعیفِ «فُلانِ بْنِ

حضرت محمّد و همه خاندان او باد. خداوندا؛ از فلانی پسر فلانی بنده ضعیفت ، شرّ و آزار

فُلانٍ» شَرَّ «فُلانِ بْنِ فُلانٍ» وَذُبَّ عَنْهُ کَیْدَهُ وَمَکْرَهُ وَغائِلَتَهُ وَبَطْشَهُ

فلانی پسر فلانی را باز بدار، و از او مکر و نیرنگ و بدی و چیرگی و حیله و فریب و بدگوئی او را دور کن ، و او را

وَحِیلَتَهُ وَ غَمْزَهُ، وَ طُمَّهُ بِالْعَذابِ طَمّاً، وَ قُمَّهُ بِالْبَلاءِ قَمّاً،

به شدّت غرق عذاب و سختی گردان و بلای فراگیرت را بر او مسلّط ساز، و حریم او را که جز بر اهلش روا نیست

ص :58

وَ اَبِ_حْ حَریمَهُ، وَ ارْمِ_هِ بِیَوْمٍ لا مَعادَ لَهُ وَ بِساعَةٍ لا مَرَدَّ لَها،

برهمگان مباح کن ، و به روزی بینداز که بازگشتی برایش نباشد، و به ساعتی که راه رهایی برایش نباشد،

اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ. اَللّهُمَّ بِحَقِّ الأئِمَّةِ الْمَعْصُومِینَ،

که تو بر هر چیز توانایی. خداوندا؛ به حقّ امامان پاک و معصوم ،

وَ بِحَقِّ حُرْمَتِهِمْ لَدَیْکَ وَ مَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَکَ، اَهْلِکْهُ هَلاکاً عاجِلاً

و به حرمتی که در پیشگاه تو، و جایگاه و مرتبه ای که نزد تو دارند، او را فوری و بدون تأخیر

غَیْرَ آجِلٍ، وَخُذْهُ اَخْذَ عَزیزٍ مُقْتَدِرٍ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ

به هلاکت برسان ، و مجازات کن مجازات کردن شخص نیرومند با اقتدار، به مهربانیت ای مهربانتر

الرّاحِمینَ. اَللّهُمَّ بِحَقِّکَ الْعَظیمِ، وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،

از همه مهربانها. خداوندا؛ به حقّ بزرگ و والایت ، و به حقّ محمّد و آل محمّد،

وَ بِحَقِّ اَنْبِیائِکَ وَ رُسُلِکَ، وَ بِحَقِّ هؤُلاءِ الأئِمَّةِ الْمَعْصُومِینَ،

و به حقّ پیامبران و رسولانت ، و به حقّ امامان پاک و معصوم ،

وَبِحَقِّ عِبادِکَ الصّالِحِینَ وَ بِحَقِّ مَنْناداکَ، وَناجاکَ، وَدَعاکَ

و به حقّ بندگان شایستهات ، و به حقّ آنانکه تو را صدا بزنند و با تو راز و نیاز کنند،

فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ. صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمِّدٍ، وَعَجِّلْ

و در خشکی و دریا تو را بخوانند، بر محمّد و آل محمّد درود فرست ، و در فرج

فَرَجَهُمْ، وَتَفَضَّلْ عَلی فُقَراءِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ بِالْغِنی

ایشان شتاب کن ، و لطف کن بر مردان و زنان مؤمن فقیر توانگری

وَ الْبَرَکَةِ، وَ عَلی مَرْضَی الْمُؤمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالشِّفاءِ

و برکت را، و مرحمت کن بر مردان و زنان مؤمن مریض شفا را، و آنها را

ص 59

وَ الْعافِیَةِ، وَ عَلی مَوْتَی الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالْمَغْفِرَةِ

عافیت بده ، و ارزانی بدار بر مردان و زنان مؤمن که از دنیا رفته اند آمرزش

وَ الرَّحْمَةِ، وَ عَلی غُرَباءِ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِالرَّدِّ اِلی

و رحمت را، و عنایت کن بر مردان و زنان مؤمن غریب ، به بازگشت ایشان با سلامتی و

اَوْطانِهِمْ سالِمینَ غانِمِینَ، وَ عَلی والِدَیْنا وَ اَزْواجِنا وَ ذُرِّیّاتِنا

بهرهمندی به وطنهایشان ، و احسان فرما بر پدران و مادران و همسران و فرزندان

وَاَهْلِ حُزانَتِنا بِالْعِتْقِ مِنَ النّارِ وَالْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ، وَ اجْعَلْ لَنا

و آنانکه به ما مربوطند با رهایی ایشان از آتش و کامیابی به بهشت ،

مِنْ اَمْرِنا فَرَجاً وَ مَخْرَجاً، وَ ارْزُقْنا رِزْقاً حَلالاً طَیِّباً مِنْ حَیْثُ

و در کار ما فرج و گشایشی قرار بده ، و به ما روزی حلال پاک از جایی که گمان داریم

نَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَیْثُ لا نَحْتَسِبُ، وَ اخْتِمْ لَنا بِخَیْرٍ، وَ اَصْلِحْ لَنا

و از آنجا که گمان نداریم روزی گردان ، و عاقبت و سرانجام کار ما را به خیر گردان ، و شئون ما را

شَأْ نَنا، وَ اَعِنّا لِدِینِنا وَ دُنْیانا وَ اقْضِ حَوائِجَنا کُلَّها مِنْ اُمُورِ

اصلاح کن ، و برای دین و دنیا ما را کمک کن ، و برآورده ساز همه حاجت های

الدُّنْیا وَالآخِرَةِ مِمّا لَکَ فِیهِ رِضیً وَ لَنا فِیهِ صَلاحٌ، وَ اَغِثْنا

دنیوی و اخروی ما را که خشنودی تو و مصلحت ما در آن است ، و به فریاد ما برس

وَ اَدْرِکْنا. وَ ارْزُقْنا حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرامِ، وَ زِیارَةَ النَّبیِّ وَ الأئِمَّةِ

و ما را دریاب ، و حجّ خانه محترم خودت و زیارت پیامبر و ائمّه طاهرین را

عَلَیْهِمُ السَّلامُ فِی عامِنا هذا وَ فِی کُلِّ عامٍ، وَ اجْعَلْنا فِی

_ که سلام و درود بر آنان باد _ در همین امسال و در هر سالی روزی ما گردان ، و ما را

ص :60

طاعَتِکَ مُجِدِّینَ، وَ فِی خِدْمَتِکَ راغِبینَ وَقِنا بِفَضْلِ رَحْمَتِکَ

در اطاعت خود کوشا، و در خدمت خود مشتاق قرار بده ، و به فضل رحمتت ما را از سختی

عَذابَ الْفَقْرِ وَ الْقَبْرِ وَ النّارِ وَ سَکَراتِ الْمَوْتِ، وَ اَهْوالَ

فقر و عذاب قبر و آتش و سختی جان کندن و وحشت های

یَوْمِ الْقِیامَةِ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

روز قیامت حفظ کن، ای از همه مهربانها مهربانتر.

سپس سجده شکر نموده و در آن ، حاجت خود را بخواهد

که ان شاء اللّه برآورده میشود.

ص :61

عالم متعبد مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج سید محمد باقر موحد ابطحی اعلی الله مقامه الشریف، علاوه بر نقل و نشر دعای شریف فرج در کتاب ((الصحیفه الرضویه الجامعه)) تقید عجیبی به خواندن این دعا، همراه باتوجه و طمأنینه خاص داشتند.

اشک جاری آن بزرگمرد در حال خواندن این دعا و التجاء به ساحت قدس الهی و جاری نمودن ذکر مکرر ((الفرج)) در فراز های مختلف این راز و نیاز، خاطرت جالبی را در اذهان ارادتمندان ایشان باقی گذارده است و عصرهای جمعه قبل از نوشتن عیضه به محضر مبارک امام عصر ارواحنا فداه، از راه این دعا، توسل خویش را آغاز می نمودند.

ص :62

در کتاب صحیفة الرّضویة الجامعة:

از شیخ صدوق رضوان الله علیه به سند خود از سعد اینگونه روایت شده است که گفت: با حضرت رضا علیه السلام در طواف کعبه بودم، مقابل رکن یمانی که رسیدیم امام علیه السلام ایستادند و دستهای مبارک را به دعا بالا بردند و عرض کردند : (1)

یا اَللّهُ، یا وَلِیَّ الْعافِیَةِ، وَ الْمَنّانُ بِالْعافِیَةِ، وَ رازِقَ الْعافِیَةِ وَالْمُنْعِمُ

ای خدا، ای صاحبِ عافیت و اختیار دار آن، ای منّت نهاده به عافیت، و روزی کننده عافیت، و بخشنده

بِالْعافِیَةِ، وَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْعافِیَةِ عَلَیَّ وَ عَلی جَمِیعِ خَلْقِهِ یا رَحْمانَ

عافیت، و احسان کننده به عافیت بر من و بر تمام آفریدگانش، ای که مهربان و بخشنده هستی

الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ رَحِیمَهُما. صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَعَجِّلْ

در دنیا و آخرت. بر محمّد و آل محمّد درود فرست و برای ما فرج و گشایش

لَنا فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَ ارْزُقْنَا الْعافِیَةَ، وَ دَوامَ الْعافِیَةِ، فِی

و راه خروجی هر چه زودتر فراهم نما، عافیت و دوام آن را روزی ما گردان

الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

در دنیا و آخرت، ای مهربانترین مهربانها.

ص :64

مرحوم آیت اللّه العظمی آقای حاج سیّد محمّد باقر موحّد ابطحی رضوان الله علیه این دعا را از طریقی دیگر به مردم توصیه مینمودند، و به مناسبت دهۀ فرخندۀ غدیر سال 1434 ق، این دعا به امر ایشان چاپ و به عنوان عیدی به علاقمندان اهداء شده بود.

و آن دعا این است :

اَللّهُمَّ یا خالِقَ الْعافِیَةِ، وَ رازِقَ الْعافِ_یَةِ، وَ الْمُنْعِمُ بِالْعافِ_یَةِ،

خداوندا ای آفریننده عافیت، و روی کننده عافیت و بخشنده عافیت،

اُرْزُقْنِی الْعافِ_یَةَ، وَ دَوامَ الْعافِ_یَةِ، وَ تَمامَ الْعافِ_یَةِ، وَ الشُّکْرَ

عافیت و دوام آن و کامل آن و شکر آن را روزی من گردان

عَلَی الْعافِیَةِ، وَ لا تُؤَخِّرْ عَنِّی الْعافِیَةِ، وَ لا تَسْلُبْ مِنِّی الْعافِیَةِ،

و از من آن را به تأخیر نینداز، و عافیت را از من سلب مفرما،

بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الطّاهِرَةِ. (1)

به حقّ محمّد و عترت پاک آن حضرت.

ص :65

ص :66

بنابر مضمون نقل محدّث قمّی در مفاتیح الجنان،

این صلوات که منسوب به ابوالحسن ضَرّاب اصفهانی است را شیخ کفعمی و سید بن طاووس در اعمال عصر روز جمعه ذکر نموده اند و سیّد فرموده که این صلوات مَرْوِیّ از مولای ما حضرت مهدیّ علیه السلام است و اگر ترک کردی تعقیب عصر روز جمعه را بجهت عذری پس ترک مکن این صلوات را هرگز بجهت امری که مُطَّلِع کرده ما را خداوند جلّ جلاله به آن ، صلوات به شرح ذیل است :

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

اَللّ_هُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ سَیِّدِ الْمُرْسَلینَ وَ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ

خدایا درود فرست بر محمد آقای رسولان و خاتم پیمبران و حجت پروردگار

الْعالَمینَ الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثاقِ الْمُصْطَفی فِی الظِّلالِ الْمُطَهَّرِ مِنْ

جهانیان برگزیده در روز عهد و پیمان انتخاب شده در عالم اشباح و مجردات پاکیزه از

کُلِّ آفَةٍ الْبَریءِ مِنْ کُلِّ عَیْبٍ الْمُؤَمَّلِ لِلنَّجاةِ الْمُرْتَجی لِلشَّفاعَةِ

هر آفت مبرّای از هر عیب، نجات از وی آرزو شود و امید شفاعت به اوست

الْمُفَوَّضِ اِلَیْهِ دینُ اللّهِ اَللّهُمَّ شَرِّفْ بُنْیانَهُ وَ عَظِّمْ بُرْهانَهُ وَ اَفْلِحْ

آن کس که دین خدا به او واگذار شده خدایا پایه و اساس کارش را برافراز و برهان و منطقش را عظمت ده و

حُجَّتَهُ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ وَ اَضِئْ نُورَهُ وَ بَیِّضْ وَجْهَهُ وَ اَعْطِهِ الْفَضْلَ وَ

حجّتش را پیروز گردان و درجهاش را بلند کن و تابان کن نورش را و سفید گردان رویش را برتری و فضیلت و

ص :68

الْفَضِیلَةَ وَ الْمَنْزِلَةَ وَ الْوَسِیلَةَ وَ الدَّرَجَةَ الرَّفیعَةَ وَ ابْعَثْهُ مَقاماً

مقام و منزلت و وسیله (بلندترین درجات بهشت) و درجه بلند به او عطا کن و او را به مقام (شایسته و) پسندیده ای

مَحْمُوداً یَغْبِطُهُ بِهِ الْاَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ وَ صَلِّ عَلی اَمیْرِ الْمُؤْمِنینَ

برگزین که مورد غبطه گذشتگان و آیندگان باشد و درود فرست بر امیرمؤمنان

وَ وارِثِ الْمُرْسَلِینَ وَ قائِدِ الْغُرِّ الُمحَجَّلِینَ وَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ وَحُجَّةِ

و وارث (علم) پیمبران و پیشوای سفیدرویان و آقای وصیان و حجت

رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلِّ عَلَی الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ اِمامِ الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ

پروردگار جهانیان و درود فرست بر حسن بن علی رهبر مؤمنان و وارث (علم)

الْمُرْسَلینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلِّ عَلَی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ اِمامِ

پیمبران و حجت پروردگار جهانیان و درود فرست بر حسین بن علی امام

الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ الْمُرْسَلینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلِّ عَلی

مؤمنان و وارث (علم) پیمبران و حجت پروردگار جهانیان و درود فرست بر

عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ اِمامِ الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ الْمُرْسَلینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ

علی بن الحسین رهبر مؤمنان و وارث (علم) پیمبران و حجت پروردگار

الْعالَمینَ وَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ اِمامِ الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ

جهانیان و درود فرست بر محمد بن علی امام مؤمنان و وارث (علم)

الْمُرْسَلِینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلِّ عَلی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اِمامِ

پیمبران و حجت پروردگار جهانیان و درود فرست بر جعفر بن محمد امام

الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ الْمُرْسَلینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلِّ عَلی

مؤمنان و وارث (علم) پیمبران و حجت پروردگار جهانیان و درود فرست بر

ص :69

مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ اِمامِ الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ الْمُرْسَلینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ

موسی بن جعفر امام مؤمنان و وارث (علم) پیمبران و حجت پروردگار

الْعالَمینَ وَ صَلِّ عَلی عَلِیِّ بْنِ مُوسی اِمامِ الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ

جهانیان و درود فرست بر علی بن موسی امام مؤمنان و وارث (علم)

الْمُرْسَلِینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ اِمامِ

پیمبران و حجت پروردگار جهانیان و درود فرست بر محمد بن علی امام

الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ الْمُرْسَلِینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ صَلِّ عَلی

مؤمنان و وارث (علم) پیمبران و حجت پروردگار جهانیان و درود فرست بر

عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ اِمامِ الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ الْمُرْسَلینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ

علی بن محمد امام مؤمنان و وارث (علم) پیمبران و حجت پروردگار

الْعالَمینَ وَ صَلِّ عَلَی الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ اِمامِ الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ

جهانیان و درود فرست بر حسن بن علی امام مؤمنان و وارث (علم)

الْمُرْسَلینَ وَ حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ وَصَلِّ عَلَی الْخَلَفِ الْهادِی

پیمبران و حجت پروردگار جهانیان و درود فرست بر آن یادگار صالح راهنما

الْمَهْدِیِّ اِمامِ الْمُؤْمِنینَ وَ وارِثِ الْمُرْسَلینَ وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ

حضرت مهدی امام مؤمنان و وارث (علم) پیمبران و حجت پروردگار جهانیان

اَللّ_هُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ واَهْلِ بَیْتِهِ الاَئِمَّةِ الْهادِینَ الْعُلَماءِ

خدایا درود فرست بر محمد و خاندانش پیشوایان راهنما و دانشمندان

الصّادِقینَ الْاَ بْرارِ الْمُتَّقِینَ دَعائِمِ دِینِکَ وَ اَرْکانِ تَوْحیدِکَ وَ

و راستگویان و پرهیزکاران که ستون های دین تو و پایه های محکم توحید و

ص :70

تَراجِمَةِ وَحْیِکَ وَ حُجَجِکَ عَلی خَلْقِکَ وَ خُلَفائِکَ فِی اَرْضِکَ الَّذینَ

مفسران وحی تو و حجت های تو بر تمام مخلوقاتت و جانشینانت که در روی زمین هستند آنان که

اخْتَرْتَهُمْ لِنَفْسِکَ وَاصْطَفَیْتَهُمْ عَلی عِبادِکَ وَ ارْتَضَیْتَهُمْ لِدینِکَ وَ

ایشان را برای خویش برگزیدی و برای بندگانت انتخاب کردی و برای دینت پسندیدی و به معرفت خویش

خَصَصْتَهُمْ بِمَعْرِفَتِکَ وَجَلَّلْتَهُمْ بِکَرامَتِکَ وَ غَشَّیْتَهُمْ بِرَحْمَتِکَ وَ

مخصوصشان گرداندی و به کرامتت جلالت و برجستگیشان دادی و به رحمتت آنها را پوشاندی و به نعمتت

رَبَّیْتَهُمْ بِنِعْمَتِکَ وَ غَذَّیْتَهُمْ بِحِکْمَتِکَ وَ اَلْبَسْتَهُمْ نُورَکَ وَ رَفَعْتَهُمْ

آنان را پروریدی و به حکمتت غذایشان دادی و نورت را در برشان کردی و در ملکوت خویش آنها

فی مَلَکُوتِکَ وَ حَفَفْتَهُمْ بِمَلائِکَتِکَ وَشَرَّفْتَهُمْ بِنَبِیِّکَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ

را بالا بردی و به فرشتگانت گرداگردشان را پوشاندی و به پیامبرت ایشان را شرف بخشیدی _ درود تو

وَ آلِهِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ عَلَیْهِمْ صَلوةً زاکِیَةًنامِیَةً کَثِیرَةً

بر او و آلش باد _ خدایا درود فرست بر محمد و بر ایشان درود پاک و روینده بسیار

دائِمَةً طَیِّبَةً لا یُحِیطُ بِها اِلَّا اَنْتَ وَ لا یَسَعُها اِلَّا عِلْمُکَ وَ لا

و همیشگی و پاکیزه ای که کسی جز تو بدان احاطه ندارد و جز در علم تو نگنجد و

یُحْصیها اَحَدٌ غَیْرُکَ اَللّهُمَّ وَ صَلِّ عَلی وَلِیِّکَ الُْمحْیی سُنَّتَکَ الْقائِمِ

هیچکس جز تو شمارهاش نتواند خدایا و درود فرست بر ولی خود و زنده کننده طریقت (آنکس که)

بِاَمْرِکَ الدّاعِی اِلَیْکَ الدَّلِیلِ عَلَیْکَ حُجَّتِکَ عَلی خَلْقِکَ وَ خَلیفَتِکَ

به امرت قیام کند و بسویت بخواند و به راه تو دلالت کند حجت تو بر خلق و جانشینت

فِی اَرْضِکَ وَ شاهِدِکَ عَلی عِبادِکَ اَللّهُمَّ اَعِزَّ نَصْرَهُ وَ مُدَّ فِی عُمْرِهِ

در زمین و گواهت بر بندگان خدایا یاریش را نیرومند و با شوکت کن و بر عمرش بیفزا

ص :71

وَ زَیِّنِ الْاَرْضَ بِطُولِ بَقائِهِ اَللّهُمَّ اکْفِهِ بَغْیَ الْحاسِدینَ وَ اَعِذْهُ مِنْ

و زمین را به طول بقایش زیور بخش خدایا او را از ستم حسودان کفایت کن و از شرّ

شَرِّ الْکائِدینَ وَ ازْجُرْ عَنْهُ اِرادَةَ الظّالِمینَ وَ خَلِّصْهُ مِنْ اَیْدِی

مکاران محافظتش کن و اراده ستمکاران را از او بگردان و از دست گردنکشان خلاصش

الْجَبّارِینَ اَللّهُمَّ اَعْطِهِ فِی نَفْسِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ شِیعَتِهِ وَ رَعِیَّتِهِ وَ

کن خدایا به او عطا کن درباره خودش و فرزندان و شیعیان و رعایای او و نزدیکانش و عموم

خاصَّتِهِ وَ عامَّتِهِ وَ عَدُوِّهِ وَ جَمِیعِ اَهْلِ الدُّنْیا ما تُقِرُّ بِهِ عَیْنَهُ وَ تَسُرُّ

پیروانش و نیز درباره دشمنان او و تمام مردم دنیا آنچه را که چشمش بدان روشن شود و دلش بدان

بِهِ نَفْسَهُ وَ بَلِّغْهُ اَفْضَلَ ما اَمَّلَهُ فِی الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ

شاد گردد و او را به بهترین چیزی که در دنیا و آخرت آرزو دارد برسان که همانا تو بر هرچیز توانایی

قَدیرٌ اَللّهُمَّ جَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحی مِنْ دینِکَ وَاَحْیِ بِهِ مابُدِّلَ مِنْ کِتابِکَ

خدایا تازه کن بوسیله او آنچه را که از دینت محو شده و زنده کن بدست او آنچه را که از کتابت تبدیل یافته

وَ اَظْهِرْ بِهِ ما غُیِّرَ مِنْ حُکْمِکَ حَتّی یَعُودَ دینُکَ بِهِ وَ عَلی یَدَیْهِ

و آشکار ساز بوسیله او آنچه را که از حکم تو تغییر یافته تا آنجا که برگردد دین تو بوسیله او و به دست او

غَضّاً جَدیداً خالِصاً مُخْلَصاً لا شَکَّ فِیهِ وَ لا شُبْهَةَ مَعَهُ وَ لا باطِلَ

تر و تازه و پاک و بیآلایش که شکی در آن نباشد و شبهه ای بجای نماند و باطلی در آن نباشد و بدعتی

عِنْدَهُ وَلا بِدْعَةَ لَدَیْهِ اَللّهُمَّ نَوِّرْ بِنُورِهِ کُلَّ ظُلْمَةٍ وَ هُدَّ بِرُکْنِهِ کُلَّ

بجای نماند خدایا روشن کن به نور او هر تاریکی را و درهم شکن به قدرتش هر بدعتی را و ویران کن

بِدْعَةٍ وَ اهْدِمْ بِعِزِّهِ کُلَّ ضَلالَةٍ وَ اقْصِمْ بِهِ کُلَّ جَبّارٍ وَ اَخْمِدْ بِسَیْفِهِ

بوسیله عزتش هر گمراهی را و بشکن به دست او (پشت) هر گردنکشی را و خاموش کن به شمشیرش

ص :72

کُلَّ نارٍ وَ اَهْلِکْ بِعَدْلِهِ جَوْرَ کُلِّ جائِرٍ وَاَجْرِ حُکْمَهُ عَلی کُلِّ حُکْمٍ وَ

آتش هر فتنه را و نابود ساز با عدالت او ستم هر ستمگری را و حکمش را فوق تمام حکمها بگذران و بوسیله

اَذِلَّ بِسُلْطانِهِ کُلَّ سُلْطانٍ اَللّهُمَّ اَذِلَّ کُلَّ مَنْ ناواهُ وَ اَهْلِکْ کُلَّ مَنْ

بوسیله سلطنتش هر سلطانی را زبون کن خدایا خوار کن هرکه را قصد سوئی نسبت به او کند و نابود ساز هرکه

عاداهُ وَ امْکُرْ بِمَنْ کادَهُ وَ اسْتَأصِلْ مَنْ جَحَدَهُ حَقَّهُ وَاسْتَهانَ بِاَمْرِهِ

با اود شمنی کند وبه مکر خویش دچار کن آنکه دربارهاش کیدی کند و ریشه کن ساز هرکه را منکر حقش گردد و

وَ سَعی فِی اِطْفاءِ نُورِهِ وَ اَرادَ اِخْمادَ ذِکْرِهِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ

کارش را سبک شمارد و در خاموش کردن نورش کوشا باشد و بخواهد او را از یاد ببرد خدایا درود فرست بر

الْمُصْطَفی وَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضی وَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ وَ الْحَسَنِ الرِّضا

محمد مصطفی و علی مرتضی و فاطمه زهرا و بر حسن (دارای مقام تسلیم و) رضا

وَالْحُسَیْنِ الْمُصَفَّی وَ جَمِیعِ الْاَوْصِیاءِ مَصابیحِ الدُّجی وَ اَعْلامِ

و بر حسین مصفی و تمامی اوصیاء که چراغ های تاریکی و نشانه های

الْهُدی وَ مَنارِ التُّقی وَ الْعُرْوَةِ الْوُثْقی وَ الْحَبْلِ الْمَتینِ وَ الصِّراطِ

هدایت و مشعل های پرهیزکاری و دستآویزهای محکم و رشته های استوار و راه راستاند

الْمُسْتَقیمِ وَ صَلِّ عَلی وَلِیِّکَ وَ وُلاةِ عَهْدِکَ وَ الْاَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ وَ مُدَّ

و درود فرست بر ولی خود و سرپرستان عهد و پیمانت و امامان از نسل او و عمرشان را دراز گردان

فِی اَعْمارِهِمْ وَ زِدْ فِی آجالِهِمْ وَ بَلِّغْهُمْ اَقْصی آمالِهِمْ دِیناً وَ دُنْیا وَ

و مدت زندگانیشان را زیاد کن و به منتهای آرزوهاشان در دین و دنیا و

آخِرَةً اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ.

آخرت برسان که تو بر هر چیزی قادر و توانایی.

ص :73

عالم عامل و فقیه متوسل حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سید محمد باقر موحد ابطحی رحمته الله تعالی علیه عصرهای جمعه به خوتندن این صلوات عظین الشان و یک سری دعاها و زیارات خاصی به استقبال عریضه نویسی به محضر مبارک امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می رفتند و قلب پاک خود را با این اذکار نورانی و زلال اشک جاری خویش جلا می دادند و یاد مولای خویش را استمرار می بخشیدند.

ایشان در خصوص این صلوات می فرمودند: در عالم رؤیا مرا به خواندن این صلوات منسوب به ابوالحسن ضراب اصفهانی توجه داده و توصیه فرمودند.

ص :74

ص :76

ذکر شریف صلوات از بهترین و والاترین اذکار است که در روایات به آن توصیه شده است. از جمله آنها:

1. شیخ جلیل کلینی رضوان الله علیه در کتاب شریف کافی به سند خود از محمّد بن

مسلم و او از امام باقر و یا امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمودند:

مَا فِی الْمِیزَانِ شَیْ ءٌ أَثْقَلَ مِنَ الصَّلَاةِ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنَّ الرَّجُلَ لَتُوضَعُ أَعْمَالُهُ فِی الْمِیزَانِ فَتَمِیلُ بِهِ فَیُخْرِجُ٩ الصَّلَاةَ عَلَیْهِ فَیَضَعُهَا فِی مِیزَانِهِ فَیَرْجَحُ بِهِ. (1)

چیزی در ترازوی عمل آدمی سنگینتر از صلوات بر محمّد و آل محمّد نیست، (در قیامت) اعمال شخص در میزان قرار داده میشود میبینند سبک است، رسول خدا صلی الله علیه و آله صلوات های او را می آورند و در میزان او قرار میدهند، به وسیلۀ آنها سنگین میشود.

2. قطب راوندی رضوان الله علیه از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمودند:

مَنْ صَلّی عَلَی النَّبِیِ وَ آلِهِ مَرَّةً وَاحِدَةً بِنِیَّةٍ وَ إِخْلَاصٍ مِنْ قَلْبِهِ قَضَی اللَّهُ لَهُ مِائَةَ حَاجَةٍ مِنْهَا ثَلَاثُونَ لِلدُّنْیَا وَ سَبْعُونَ لِلآخِرَةِ. (2)

ص :77

کسی که با نیت پاک و اخلاص درون بر پیامبر و خاندان او یک مرتبه صلوات فرستد خداوند تبارک و تعالی صد حاجت او را برآورده سازد که سی حاجت آن دنیوی و هفتاد حاجت آن اخروی است.

3. و نیز روایت کرده است از رسول خدا صلی الله علیه و آله که فرمودند:

مَنْ صَلّی عَلَیَّ کُلَ یَوْمٍ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ فِی کُلِّ لَیْلَةٍ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ حُبّاً لِی وَ شَوْقاً إِلَیَّ کَانَ حَقّاً عَلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یَغْفِرَ لَهُ ذُنُوبَهُ تِلْکَ اللَّیْلَةَ وَ ذَلِکَ الْیَوْم. (1)

کسی که بر من هرروز از روی شوق و محبّت سه مرتبه و در هر شب سه مرتبه صلوات فرستد، بر خداوند تبارک و تعالی است که گناهان آن شب و روز او را بیامرزد.

4. شیخ محمد سبزواری رضوان الله علیه در کتاب جامع الأخبار از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده است که فرمودند:

مَنْ صَلّی عَلَیَ مَرَّةً فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْهِ بَاباً مِنَ الْعَافِیَة. (2)

کسی که یک مرتبه بر من صلوات فرستد خداوند دری از عافیت به روی او میگشاید.

5. و نیز از عبداللّه بن مسعود روایت کرده است که گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:

ص :78

أَوْلَی النَّاسِ بِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَکْثَرُهُمْ عَلَیَّ صَلَاةً فِی دَارِ الدُّنْیَا. (1)

سزاوارترین مردم به من در قیامت کسی است که بیشتر بر من درود فرستد.

6. شیخ کلینی رضوان الله علیه در کتاب کافی از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمودند:

إِذَا ذُکِرَ النَّبِیُّ٩ فَأَکْثِرُوا الصَّلَاةَ عَلَیْهِ فَإِنَّهُ مَنْ صَلّی عَلَی النَّبِیِّ ٩ صَلَاةً وَاحِدَةً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ أَلْفَ صَلَاةٍ فِی أَلْفِ صَفٍّ مِنَ الْمَلَائِکَةِ وَ لَمْ یَبْقَ شَیْ ءٌ مِمَّا خَلَقَهُ اللَّهُ إِلَّا صَلَّی عَلَی الْعَبْدِ لِصَلَاةِ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ صَلَاةِ مَلَائِکَتِهِ فَمَنْ لَمْ یَرْغَبْ فِی هَذَا فَهُوَ جَاهِلٌ مَغْرُورٌ قَدْ بَرِئَ اللَّهُ مِنْهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَهْلُ بَیْتِهِ. (2)

هنگامی که نام رسول خدا یاد شود زیاد بر آن حضرت صلوات فرستید، کسی که بر پیامبر٩ یک صلوات فرستد خدا بر او هزار درود در هزار صف از فرشتگان فرستد، و چیزی از آنچه خدا آفریده نماند مگر آنکه بخاطر درود خدا و ملائکهاش بر آن بنده درود فرستد، کسی که میل و رغبتی در این از خود نشان ندهد نادان و فریب خورده است که خدا و رسول او و اهل بیتش از او بیزارند.

ص :79

یکی از ختومات مجربی که مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج سید محمد باقر موحد ابطحی(قدس سره) مرتب به آن عمل می نمودند و دیگران را نیز به آن توصیه و سفارش می فرمودند

ذکر شریف صلوات برمحمد وآل محمد بود.

آن بزرگمرد ولائی در دستور معنوی خود، هدیه 75 صلوات به روح مطهر بی بی حضرت ام البنبن(علیه السلام) و چهار فرزند شهیدش در کربلا، قمر منیر بنی هاشم حضرت ابولفضل العباس(علیه السلام) و سه برادر بزرگوارش(هر نفر 15 صلوات) بسیار مجرب و کارساز می دانستند. کرارا مشاهده می شد که پس از انجام نیتی که در کارهای خیر و روزه مره شان داشتند، برای لحظاتی آرام گرفتند و با تسبیحی که در دست داشتند به اینذکر مقدس 75 مرتبه صلوات مبادرت می نمودند.

سرگذشت افرادی که به برکت عمل به این ختم مجرب صلوات و بر اثر نفس قدسی مرحوم آیت الله ابطحی از مشکلات نجات یافتند و به حوائج شان دست یافتند، زیاد و از عهده این کتاب خارج است.

ص :80

مؤلّف محترم صحیفۀ مهدویّه مینویسد:

از انواع توسّلات و استغاثه های مؤثّر، نوشتن عریضه به محضر والای مولای کریم حضرت بقیّة اللّه ارواحنا فداه است، این کار جدّاً آثار شگفت انگیزی دارد، زیرا که مولای ما حضرت بقیّة اللّه ارواحنا فداه _ چنانکه در روایات وارد شده است _ بر دوستان خود رأفت و رحمت زیادی دارد. من بارها به محضر حضرتش عریضه نوشته و آثار عجیبی از آن مشاهده کرده ام.

اینک در این بخش انواع عریضه هایی که به امام رئوف و مهربان نوشته میشود، و بعضی از حکایاتی که در این مورد برای برخی از بزرگان واقع شده، بیان مینماییم :

در کتاب «التحفة الرضویّة» مینویسد: علّامه بزرگوار سیّد جلیل القدر محمّد تقی اصفهانی رضوان الله علیه (1)در فصل معجزه های حضرت بقیّة اللّه ارواحنا فداه میگوید: از جمله معجزه های روشن و نورانی و کرامت های آشکار حضرت بقیّة اللّه ارواحنا فداه،

حاصل شدن مقاصد و حوائج با فرستادن عریضه استغاثه به

ص :82

حضرتش میباشد، این امر با دیدگان مشاهده گردیده، و با وجدان تجربه شده است.

علّامه بزرگ شیخ عبدالحسین امینی رضوان الله علیه _ صاحب کتاب ارزشمند الغدیر_ حکایت شگفت انگیزی در این رابطه برای من نقل کرد. او متوسّل به ذیل عنایات حضرت شده و پس از آن حکایتی برای او پیش آمده بود، و البتّه ایشان اجازه ندادند آن حکایت را در این کتاب بیان کنم، او عریضه ای به ناحیه مقدّسه حضرت تقدیم نموده و متوسّل به آن حضرت شده بود، ایشان میفرمود: من توسّل به حضرت بقیّة اللّه ارواحنا فداه را در امور مهمّ و برای قضای حوائج تجربه کرده ام. (1)

ص :83

عریضه به محضر مقدّس امام عصر

عباراتی را که ذیلاً آمده در کاغذی نوشته و آن را در ضریح مطهّر یکی از ائمّه طاهرین: میافکنی . یا آن را بسته و مهر کن و قالبی از گل تمیز درست کن و نامه را در آن قرار ده؛ سپس آن را در جوی آب یا چاهی عمیق یا برکه آبی بینداز که نامه به محضر مقدّس امام عصر ارواحنا فداه خواهد رسید و آن حضرت، خودش نسبت به برآوردن خواستهات اقدام میکند.

کیفیت نوشتن نامه بدین صورت است :

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

کَتَبْتُ یَا مَوْلاَیَ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْکَ مُسْتَعِیناً وَ شَکَوْتُ

ای مولای من _ درود خدا بر تو باد _ به پیشگاه مقدّست مینویسم در حالی که تو را به فریاد میطلبم ودر حالی که به خداوند وتو

مَا نَزَلَ بِی مُسْتَجِیراً بِاللّهِ عَزَّ وَجَلَّ ثُمَّ بِکَ مِنْ أَمْرٍ قَدْ دَهَمَنِی

پناه آورده ام، از مصیبتی که بر من فرود آمده است شکایت میکنم، از مصیبتی که تحمّلش برای من مشکل است و قلبم را به خود

وَ أَشْغَلَ قَلْبِی وَ أَطَالَ فِکْرِی وَ سَلَبَنِی بَعْضَ لُبِّی وَ غَیَّرَ

واداشته، و اندیشه ام در موردش به درازا کشیده، و مقداری از عقل و خرد مرا زایل گردانده و نعمت ارزشمندی را که خدا به

ص :84

خَطِیرَ نِعْمَةِ اللهِ عِنْدِی أَسْلَمَنِی عِنْدَ تَخَیُّلِ وُرُودِهِ الْخَلِیلُ

من داده است دگرگون ساخته است. هنگام ورود به این مشکل دوست صمیمی من مرا واگذاشت و خویشاوند صمیمی من نیز

وَ تَبَرَّأَ مِنِّی عِنْدَ تَرَائِی إِقْبَالِهِ إِلَیَّ الْحَمِیمُ وَ عَجَزَتْ

وقتی متوجّه شد این مشکل در راه است از من بیزاری جست. چاره جویی های من در مقابله با این گرفتاری راه به جایی نبرده

عَنْ دِفَاعِهِ حِیلَتِی وَ خَانَنِی فِی تَحَمُّلِهِ صَبْرِی وَ قُوَّتِی

است، و بردباری و نیروی همیشگی من وادر به تحمّل آن نیست و به وظیفه خود عمل نکرده است. بدین سان، چاره ای ندیدم جز

فَلَجَأْتُ فِیهِ إِلَیْکَ وَ تَوَکَّلْتُ فِی الْمَسْأَلَةِ لِلّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ عَلَیْهِ

آن که به سرعت به آستان مقدّست پناه آورم وبرای درخواست از خداوند _ که ستایش او شکوهمند باد _ به خداوند و همچنین به

وَ عَلَیْکَ فِی دِفَاعِهِ عَنِّی عِلْماً بِمَکَانِکَ مِنَ اللّهِ رَبِّ

حضرتت توکّل کردم تا این گرفتاری را از من دور کنید. این گفتارهای من از روی بیدقّتی نیست؛ بلکه علم دارم به جایگاه با

الْعَالَمِینَ وَلِیِّ التَّدْبِیرِ وَ مَالِکِ الاُْمُورِ وَاثِقاً بِکَ

عظمت تو نزد خداوندی که پرودگار جهانیان است صاحب تدبیر ومالک همه امور است در این حالات روحانی به تو اطمینان دارم

فِی الْمُسَارَعَةِ فِی الشَّفَاعَةِ إِلَیْهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ فِی أَمْرِی

و امیدوارم که برای شفاعت نزد خداوند _ که ستایش او شکوهمند باد _ در مورد انجام کارهای مربوطه به من شتاب میکنی؛

مُتَیَقِّناً لِاِجَابَتِهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی إِیَّاکَ بِإِعْطَائِی سُؤْلِی

و از سویی نیز یقین و اعتقاد دارم که خداوند _ که مرتبهاش والا و مبارک است _ درخواست تو را با برآورده کردن درخواست

وَ أَنْتَ یَا مَوْلاَیَ جَدِیرٌ بِتَحْقِیقِ ظَنِّی وَ تَصْدِیقِ أَمَلِی

من اجابت میفرماید. ای سرور و سالار من! خودت نیز آن قدر بزرگوار و سزاوار هستی که مطمئن هستم امیدم را نا امید نمیکنی

فِیکَ فِی أَمْرِ کَذَا وَ کَذَا (در این قسمت بجای کذا و کذا حاجت نوشته شود) فِیَما لاَ طَاقَةَ

و آرزویم را به واقعیّت پیوند میدهی؛ امید و آرزویم را در مورد این کارها ... به قدری سخت شده است که دیگر طاقت تحمّل

ص :85

لِی بِحَمْلِهِ وَ لاَ صَبْرَ لِی عَلَیْهِ وَ إِنْ کُنْتُ مُسْتَحِقّاً لَهُ

آنها را ندارم، و شکیبم در این مورد تمام شده است؛ البته به خوبی میدانم که همه این مشکلات، حقّ من است و سزاوار

وَ لاَِضْعَافِهِ بِقَبِیحِ أَفْعَالِی وَ تَفْرِیطِی فِی الْوَاجِبَاتِ الَّتِی لِلّهِ

چند برابرش نیز هستم؛ چرا که کارهای زشت من، کوتاهی و کندی در انجام واجبات مخصوص خداوند _ شکوهمند بزرگ _

عَزَّ وَجَلَّ فَأَغِثْنِی یَا مَوْلاَیَ صَلَوَاتُ اللّهِ عَلَیْکَ عِنْدَ اللّهِ

نتیجه ای جز این مشکلات در بر نخواهد داشت. ای سرور و آقای من! _ که درود خداوند نثارت باد _ با این همه، در این افسوس

وَ قَدِّمِ الْمَسْأَلَةَ للهِِ عَزَّ وَجَلَّ فِی أَمْرِی قَبْلَ حُلُولِ التَّلَفِ

به فریادم برس، و در پیشگاه الهی درخواست انجام کارهای من و برطرف شدن مشکلم را تقدیم کن، و زودتر این کار را انجام بده؛

وَ شَمَاتَةِ الْاَعْدَاءِ فَبِکَ بُسِطَتِ النِّعْمَةُ عَلَیَّ وَ اسْأَلِ اللّهَ

پیش از آنکه تلفاتی به بار آید، و دشمنان به مسخرگی و شماتت من بپردازند؛ زیرا، تنها به خاطر توست که این همه نعمت مرا

جَلَّ جَلاَلُهُ لِی نَصْراً عَزِیزاً وَ فَتْحاً قَرِیباً فِیهِ بُلُوغُ الْآمَالِ

فرا گرفته است. نیز، از خداوند شکوهمند درخواست کن که یاری بزرگ و ارزشمند، و فتح و پیروزی نزدیک و سریع خود را نصیب

وَ خَیْرُ الْمَبَادِی وَ خَوَاتِیمُ الاَْعْمَالِ وَ الاَْمْنُ مِنَ الَْمخَاوِفِ

من فرماید؛ به گونه ای که به آرزوهایم برسم و آغاز و پایان کارها نیز به نیکی باشد؛ و در هر حال از تمام ترسناکها در امان باشم.

کُلِّهَا فِی کُلِّ حَالٍ إِنَّهُ جَلَّ ثَنَاؤُهُ لِمَا یَشَاءُ فَعَّالٌ وَ هُوَ

اعتقادم بر این است که خداوند _ که ستایشش شکوهمند باد _ هر چه بخواهد به طور کامل انجام میدهد؛ و

حَسْبِی وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ فِی الْمَبْدَإِ وَ الْمَالِ .

کفایتگر من و وکیل نیکوی من نیز در دنیا و آخرت، تنها خداست.

پس از آماده شدن نامه، به طرف جوی آب یا برکه (یا چاه) میروی و یکی از چهار نایب خاصّ حضرت بقیّة اللّه ارواحنا فداه یعنی:

ص :86

1. جناب عثمان بن سعید، 2. محمّد بن عثمان، 3. حسین بن روح نوبختی، 4. علی بن محمّد سمری (که راه های دستیابی به آن حضرت هستند) را انتخاب میکنی و با این عبارات او را صدا زده و میگویی :

یَا فُلانَ بْنَ فُلانٍ (بجای فلان بن فلان نام یکی از آنان را میبری و میگویی) سَلامٌ عَلَیْکَ أَشْهَدُ

ای (فلان فرزند فلان)! سلام و درود بر تو. گواهی میدهم که درگذشت تو

أَنَّ وَفاتَکَ فِی سَبِیلِ اللهِ وَ أَنَّکَ حَیٌّ عِنْدَ اللهِ مَرْزُوقٌ وَ قَدْ خاطَبْتُکَ

در راه خدا بوده، و اینک تو نزد خداوند زنده هستی و روزی خاصّ او را دریافت میکنی. و بدین سان، من در زندگانی

فِی حَیاتِکَ الَّتِی لَکَ عِنْدَ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ وَ هَذِهِ رُقْعَتِی وَ حاجَتِی

ویژه ای که نزد خدا داری تو را مخاطب قرار میدهم، و این نامه و عریضه و درخواستِ حاجت من به سرورمان حضرت

إِلَی مَوْلانا عَلَیْهِ السَّلام فَسَلِّمْها إِلَیْهِ فَأَنْتَ الثِّقَةُ الاَْمِین.

مهدی است که درود بر او باد، پس آن را به حضرتش تسلیم کن. به راستی که تو مورد اعتماد و امانتدار هستی.

آنگاه نامه را در جوی آب یا درون چاه یا برکه بینداز که به خواست خداوند خواسته ات برآورده خواهد شد.

ص :87

سیره بیش از نیم قرن مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج سید محمد باقر موحد ابطحی رضوان الله تعالی علیه تقدیم عریضه به محضر مبارک حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان ارواحنا فداه بود.

آن بزرگمرد با این عمل نورانی و ولائی نزدیک به شش دهه مشکلات طاقت فرسای خویش و ارادتمندان و دوستانشان را به این طریق بر طرف می نمودند.

آثار و برکات بدست آمده از عریضه آنقدر زیاد و مهم می باشد که نیاز به نگارش مستقل کتابی دارد.

شایسته است مومنان و منتظران حضرتش در ارتباط روحی و معنوی خویش با امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، از این سرمایه بسیار ارزشمند و ولائی غفلت ننمایند.

ص :88

امام زین العابدین علیه السلام فرمودند:

پدرم امام حسین علیه السلام در روز شهادتش در حالیکه خون از پیکر مبارکش جاری بود مرا در برگرفت و فرمود: پسرم حفظ کن این دعا را که مادرم به من آموخت و آن حضرت از پدر بزرگوارش، و او از جبرئیل فرا گرفت. در هنگام بروز حوادث ناگوار و پیش آمدهای سخت و دشوار وقتی حاجتی یا غم و اندوهی داری این دعا را بخوان:

بِحَقِّ یسَّ وَالْقُرْآنِ الْحَکیمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ یا مَنْ

خداوندا بحق «یس» و قرآنی که پر از حکمت است، خداوندا به حق «طه» وقرآنی که شأن آن عظیم است

یَقْدِرُ عَلی حَوائِجِ السّآئِلینَ یا مَنْ یَعْلَمُ ما فِی الضَّمیرِ یا مُنَفِّساً عَنِ

ای کسی که بر روا ساختن حاجت درخواست کنندگان قادر و توانائی ای کسی که از ضمیر همه آگاهی ای

الْمَکْرُوبینَ یا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومینَ یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ یا رازِقَ

زایل کننده اندوه درماندگان ای برطرف کننده غصه غمناکان ای رحم کننده به حال پیرمردان کهنسال ای

الطِّفْلِ الصَّغیرِ یا مَنْ لایَحْتاجُ اِلَی التَّفْسیرِ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ

روزی دهنده کودک کم سن و سال ای کسی که احتیاج به شرح و بیان نداری بر محمّد و آل محمّد درود

آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بی کَذا و کَذا. (1)

فرست و نسبت به من _ چنین و چنان کن _ .

ص :90

محدث بزرگوار آیت الله العظمی آقای حاج سید محمد باقر موحد ابطحی در موسوعه عظیم و ماندگار ادعیه معصومین که از ذخایر بسیار غنی و گرانسنگ معارف والای دینی محسوب می شود و سالیان متمادی در راستای تالیف و تدوین آن اهتمام تام مبذول داشتند، این دعای عظیم الشان و فوق العاده محرب را در الصحیفه الفاطمیه دعای یازدهم نقل نمودند.

در اهمیت این دعا همین بس همانگونه که در حدیث آمده، وجود مبارک اباعبدالله الحسین(علیه السلام) به عنوان آخرین وصیت، فرزند بزرگوارشان امام سجاد(علیه السلام) را به خواندن این دعا سفارش فرمودند.

بر حسب سفارش بزرگان و تجربه، خواندن این دعا، بعد از نماز ها با حالت توجه و تضرع بسیار کارگشا و در برآورده شدن حوائج و شفای بیماران و ... ان شاالله تعالی موثر باشد.

ص:91

ص:92

فضیلت زیارت عاشوراء که بوسیلۀ آن از راه دور و نزدیک، وجود مبارک اباعبداللّه الحسین علیه السلام زیارت میشود، از حدّ تصوّر و بیان خارج است. روایات واردۀ در این باب گویای گوشه هائی از عظمت و جلالت این زیارت میباشد.

محدّث قمّی رضوان الله علیه در مفاتیح الجنان پیرامون جایگاه ویژۀ زیارت عاشورا اینگونه مینویسد:

شیخ ما ثقة الإسلام نوری رضوان الله علیه فرموده: امّا زیارت عاشورا پس در فضل و مقام آن بس که از سنخ سایر زیارات نیست که به ظاهر از انشاء و املای معصومی باشد _ هر چند که از قلوب مطهّرۀ ایشان چیزی جز آنچه از عالم بالا به آنجا رسد، بیرون نیاید _ بلکه از سنخ احادیث قدسیّه است که به همین ترتیب از زیارت و لعن و سلام و دعا از حضرت احدیّت جلّت عظمته به جبرئیل امین و از او بخاتم النبیّن٩ رسید.

ص :94

و به حسب تجربه مداومت به آن در چل روز یا کمتر در قضای حاجات و نیل مقاصد و دفع اعادی بینظیر [است].

مداومت و مواظبت به این زیارت شریفه، آثار و برکات بیشماری دارد که بیان حکایتهای آن کتاب مستقلّی را میطلبد. (1)

ص :95

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ

سلام بر تو ای ابا عبداللّه سلام بر تو ای فرزند رسول خدا سلام بر تو

یا خِیَرَةَ اللَّهِ وَابْنَ خِیَرَتِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ، وَابْنَ سَیِّدِ

ای برگزیده خدا و فرزند برگزیده اش سلام بر تو ای فرزند امیر مؤمنان و فرزند آقای

الْوَصِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا

اوصیاء سلام بر تو ای فرزند فاطمه بانوی زنان جهانیان سلام بر تو ای که خدا خونخواهیش کند و فرزند چنین

ثارَ اللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ، وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَی الْأَرْواحِ الَّتی

کسی و ای کشته ای که انتقام کشته گانت نگرفتی سلام بر تو و بر روانهائی که فرود آمدند به آستانت، بر شما

حَلَّتْ بِفِنائِکَ عَلَیْکُمْ مِنّی جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ

همگی از جانب من سلام خدا باد همیشه تا من برجایم و برجا است شب و روز ای

یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصیبَةُ بِکَ عَلَیْنا وَعَلی

ابا عبداللّه براستی بزرگ شد سوگواری تو و گران و عظیم گشت مصیبت تو بر ما و بر

جَمیعِ اَهْلِ الْإِسْلامِ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصیبَتُکَ فِی السَّماواتِ، عَلی

همه اهل اسلام و گران و عظیم گشت مصیبت تو در آسمانها بر همه اهل آسمانها

جَمیعِ اَهْلِ السَّماواتِ، فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ

پس خدا لعنت کند مردمی را که ریختند شالوده ستم و بیدادگری را بر شما خاندان

عَلَیْکُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقامِکُمْ، وَاَزالَتْکُمْ عَنْ

و خدا لعنت کند مردمی را که کنار زدند شما را از مقام مخصوصتان و دور کردند شما را از آن مرتبه هائی

مَراتِبِکُمُ الَّتی رَتَّبَکُمُ اللَّهُ فیها، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ، وَلَعَنَ اللَّهُ

که خداوند آن رتبه ها را به شما داده بود و خدا لعنت کند مردمی که شما را کشتند و خدا لعنت کند

ص :96

الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْکینِ مِنْ قِتالِکُمْ، بَرِئْتُ اِلَی اللَّهِ وَاِلَیْکُمْ مِنْهُمْ

آنانکه تهیه اسباب کردند برای کشندگان شما تا آنها توانستند با شما بجنگند بیزاری جویم بسوی خدا و

وَمِنْ اَشْیاعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ وَاَوْلِیائِهِم، یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ، اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ

بسوی شما از ایشان و از پیروان و دنبال روندگانشان و دوستانشان ای اباعبداللّه من تسلیمم و در صلحم

سالَمَکُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ اِلی یَوْمِ الْقِیامَةِ، وَلَعَنَ اللَّهُ آلَ زِیادٍ

با کسی که با شما در صلح است و در جنگم با هر کس که با شما در جنگ است تا روز قیامت و خدا لعنت کند خاندان

وَآلَ مَرْوانَ، وَلَعَنَ اللَّهُ بَنی اُمَیَّةَ قاطِبَةً، وَلَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجانَةَ، وَلَعَنَ

زیاد و خاندان مروان را و خدا لعنت کند بنی امیه را همگی و خدا لعنت کند فرزند مرجانه (ابن زیاد) را و

اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ، وَلَعَنَ اللَّهُ شِمْراً، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ

خدا لعنت کند عمر بن سعد را و خدا لعنت کند شمر را و خدا لعنت کند مردمی را که اسبها را زین کردند و دهنه

وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ، بِاَبی اَنْتَ وَاُمّی لَقَدْ عَظُمَ مُصابی بِکَ، فَاَسْئَلُ اللَّهَ

و زدند به راه افتادند برای پیکار با تو پدر و مادرم بفدایت که براستی بزرگ شد مصیبت تو بر من پس

الَّذی اَکْرَمَ مَقامَکَ وَاَکْرَمَنی بِکَ اَنْ یَرْزُقَنی طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ

می خواهم از آن خدائی که گرامی داشت مقام تو را و گرامی داشت مرا بخاطر تو که روزیم گرداند

مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ، صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، اَللّهُمَّ اجْعَلْنی

خونخواهی تو را در رکاب آن امام یاری شده از خاندان محمد صلی اللّه علیه و آله خدایا قرار ده مرا

عِنْدَکَ وَجیهاً بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ، یا

نزد خودت آبرومند بوسیله حسین علیه السلام در دنیا و آخرت ای ابا

اَبا عَبْدِاللَّهِ اِنّی اَتَقَرَّبُ اِلی اللَّهِ وَاِلی رَسُولِهِ، وَاِلی امیرِالْمُؤْمِنینَ، وَ اِلی

عبداللّه من تقرب جویم به درگاه خدا و پیشگاه رسولش و امیرالمؤمنین و فاطمه

ص :97

فاطِمَةَ وَاِلَی الْحَسَنِ، وَاِلَیْکَ بِمُوالاتِکَ، وَبِالْبَرائَةِ [مِمَّنْ قاتَلَکَ وَ

و حسن و شما بوسیله دوستی تو و بوسیله بیزاری از کسی که با تو مقاتله کرد و

نَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ، وَ بِالْبَرائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ

جنگ با تو را برپا کرد و به بیزاری جستن از کسی که شالوده ستم و ظلم بر شما را ریخت و

عَلَیْکُمْ، وَاَبْرَءُ اِلَی اللَّهِ وَ اِلی رَسُولِهِ] مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِکَ، وَبَنی

بیزاری جویم بسوی خدا و بسوی رسولش از کسی که پی ریزی کرد شالوده این کار را و پایه گذاری کرد

عَلَیْهِ بُنْیانَهُ، وَجَری فی ظُلْمِهِ، وَجَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَعلی اَشْیاعِکُمْ، بَرِئْتُ

بر آن بنیانش را و دنبال کرد ستم و ظلمش را بر شما و بر پیروان شما بیزاری جویم

اِلَی اللَّهِ وَاِلَیْکُمْ مِنْهُمْ، وَاَتَقَرَّبُ اِلَی اللَّهِ، ثُمَّ اِلَیْکُمْ بِمُوالاتِکُمْ وَمُوالاةِ

بدرگاه خدا و به پیشگاه شما از ایشان و تقرب جویم بسوی خدا سپس بشما بوسیله دوستیتان و دوستی

وَلِیِّکُمْ، وَبِالْبَرائَةِ مِنْ اَعْدائِکُمْ وَالنَّاصِبینَ لَکُمُ الْحَرْبَ، وَبِالْبَرائَةِ

دوستان شماو به بیزاری از دشمنانتان و برپا کنندگان (و آتش افروزان) جنگ با شما و به بیزاری از یاران

مِنْ اَشْیاعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ، اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ، وَحَرْبٌ لِمَنْ

و پیروانشان من در صلح و سازشم با کسی که با شما در صلح است و در جنگم با کسی که با شما در جنگ

حارَبَکُمْ، وَوَلِیٌّ لِمَنْ والاکُمْ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداکُمْ، فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذی

است و دوستم با کسی که شما را دوست دارد و دشمنم با کسی که شما را دشمن دارد و درخواست کنم از خدائی که

اَکْرَمَنی بِمَعْرِفَتِکُمْ، وَمَعْرِفَةِ اَوْلِیائِکُمْ، وَرَزَقَنِی الْبَرائَةَ مِنْ اَعْدائِکُمْ،

مرا گرامی داشت بوسیله معرفت شما و معرفت دوستانتان و روزیم کند بیزاری جستن از دشمنانتان را

اَنْ یَجْعَلَنی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ، وَاَنْ یُثَبِّتَ لی عِنْدَکُمْ قَدَمَ

به اینکه قرار دهد مرا با شما در دنیا و آخرت و پابرجا دارد برای من در پیش شما گام

ص :98

صِدْقٍ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ، وَاَسْئَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِی الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ

راست و درستی (و ثبات قدمی) در دنیا و آخرت و از او خواهم که برساند مرا به مقام پسندیده شما در پیش

عِنْدَ اللَّهِ، وَ اَنْ یَرْزُقَنی طَلَبَ ثاری، مَعَ اِمامٍ هُدیً ظاهِرٍ ناطِقٍ [بِالْحَقِّ]

خدا و روزیم کند خونخواهی شما را با امام راهنمای آشکار گویای [به حق] که از شما (خاندان)

مِنْکُمْ، وَاَسْئَلُ اللَّهَ بِحَقِّکُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذی لَکُمْ عِنْدَهُ اَنْ یُعْطِیَنی

است و از خدا خواهم به حق شما و بدان منزلتی که شما نزد او دارید که عطا کندبه من بوسیله مصیبتی که از

بِمُصابی بِکُمْ اَفْضَلَ ما یُعْطی مُصاباً بِمُصیبَتِهِ مُصیبَةً ما اَعْظَمَها

ناحیه شما به من رسیده بهترین پاداشی را که می دهد به یک مصیبت زده از مصیبتی که دیده براستی چه

وَاَعْظَمَ رَزِیَّتَها فِی الْإِسْلامِ، وَفی جَمیعِ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ، اَللّهُمَ

مصیبت بزرگی و چه داغ گرانی بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمین خدایا

اجْعَلْنی فی مَقامی هذا، مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْکَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ،

چنانم کن در اینجا که ایستاده ام از کسانی باشم که برسد بدو از ناحیه تو درود و رحمت و آمرزشی

اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیایَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَمَماتی مَماتَ

خدایا قرار ده زندگیم را زندگی محمد و آل محمد و مرگم را مرگ

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، اَللّهُمَّ اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّةَ، وَابْنُ آکِلَةِ

محمد و آل محمد خدایا این روز روزی است که مبارک و میمون دانستند آنرا بنی امیه و پسر آن زن

الْأَکبادِ، اللَّعینُ ابْنُ اللَّعینِ عَلی لِسانِکَ وَلِسانِ نَبِیِّکَ، صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ

جگرخوار (معاویه) آن ملعون پسر ملعون (که لعن شده) بر زبان تو و زبان پیامبرت - که درود خدا بر او

وَآلِهِ، فی کُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فیهِ نَبِیُّکَ، صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ

و آلش باد - در هر جا و هر مکانی که توقف کرد در آن مکان پیامبرت - صلی اللّه علیه و آله -

ص :99

اَللّهُمَّ الْعَنْ اَبا سُفْیانَ وَمُعاوِیَةَ وَ یَزیدَ بْنَ مُعاوِیَةَ، عَلَیْهِمْ مِنْکَ

خدایا لعنت کن ابوسفیان و معاویه و یزید بن معاویه را که لعنت بر ایشان باد از جانب تو برای همیشه

اللَّعْنَةُ اَبَدَ الْأبِدینَ، وَهذا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ

و این روز روزی است که شادمان شدند به این روز دودمان زیاد و دودمان مروان بخاطر کشتنشان

الْحُسَیْنَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ، اَللّهُمَّ فَضاعِفْ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَ مِنْکَ وَالْعَذابَ

حضرت حسین صلوات اللّه علیه را خدایا پس چندین برابر کن بر آنها لعنت خود

[الْأَلیمَ]، اَللّهُمَّ اِنّی اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ فی هذَاالْیَوْمِ، وَفی مَوْقِفی هذا،

و عذاب دردناک را خدایا من تقرب جویم بسوی تو در این روز و در این جائی که هستم

وَاَیَّامِ حَیوتی بِالْبَرائَهِ مِنْهُمْ، وَاللَّعْنَةِ عَلَیْهِمْ، وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِیِّکَ وَآلِ

و در تمام دوران زندگیم به بیزاری جستن از اینها و لعنت فرستادن بر ایشان و بوسیله دوست داشتن

نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمُ اَلسَّلامُ. پس می گوئی صد مرتبه: اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ

پیامبرت و خاندان پیامبرت که بر او و بر ایشان سلام باد ............ خدایا لعنت کن نخستین

ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلی ذلِکَ، اَللّهُمَ

ستمگری را که بزور گرفت حق محمد و آل محمد را و آخرین کسی که او را در این زور و ستم پیروی کرد خدایا

الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ، وَشایَعَتْ وَبایَعَتْ وَتابَعَتْ

لعنت کن بر گروهی که پیکار کردند با حسین علیه السلام و همراهی کردند و پیمان بستند و از هم پیروی

عَلی قَتْلِهِ، اَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً. پس می گوئی صد مرتبه: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا

کردند برای کشتن آن حضرت خدایا لعنت کن همه آنها را ............... سلام بر تو ای

اَبا عَبْدِ اللَّهِ، وَعَلَی الْأَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِکَ، عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللَّهِ

ابا عبداللّه و بر روانهائی که فرود آمدند به آستانت، بر تو از جانب من سلام خدا باد

ص :100

[اَبَداً] ما بَقیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی

همیشه تا من زنده ام و برپا است شب و روز و قرار ندهد این زیارت را خداوند آخرین بار

لِزِیارَتِکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَعَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَعَلی

زیارت من از شما سلام بر حسین و بر علی بن الحسین و بر

اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَعَلی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ.

فرزندان حسین و بر اصحاب و یاران حسین

پس می گوئی: اَللّهُمَّ خُصَّ

خدایا مخصوص گردان

اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّی، وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً، ثُمَّ الثَّانِیَ وَالثَّالِثَ وَالرَّابِعَ

نخستین ستمگر را به لعنت من و آغاز کن بدان لعن اولی را و سپس دومی و سومی و چهارمی را

اَللَّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً، وَالْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ،

خدایا لعنت کن یزید را در مرتبه پنجم و لعنت کن عبیداللّه پسر زیاد و پسر مرجانه را

وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً، وَآلَ اَبی سُفْیانَ وَآلَ زِیادٍ وَآلَ مَرْوانَ، اِلی

و عمر بن سعد و شمر و دودمان ابوسفیان و دودمان زیاد و دودمان مروان را تا

یَوْمِ الْقِیامَةِ.

روز قیامت

پس به سجده می روی ومی گوئی: اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ

خدایا مخصوص تو است ستایش سپاسگزاران تو

الشَّاکِرینَ لَکَ عَلی مُصابِهِمْ، اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلی عَظیمِ رَزِیَّتی، اَللّهُمَ

بر مصیبت زدگی آنها، ستایش خدای را بر بزرگی مصیبتم خدایا روزیم گردان شفاعت

ارْزُقْنی شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ، وَثَبِّتْ لی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ

حسین علیه السلام را در روز ورود (به صحرای قیامت) و ثابت بدار گام راستیم را در نزد خودت

مَعَ الْحُسَیْنِ وَاَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ.

با حسین علیه السلام و یاران حسین آنانکه بی دریغ دادند جان خود را در راه حسین علیه السلام.

ص :101

فقیه ولائی و عالم دلداده اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) مرحوم آیت الله العظمی حاج سید محمد باقر موحد ابطحی(قدس سره) انس خاصی با زیارت معصومین(علیهم السلام) به ویژه زیارت عاشورا داشت. اشک زلال نشأت گرفته از قلب پاک و مالامال از محبت و مودت و معرفت پیغمبر و آل طاهرینش، در مشاهده مشرقه و اعتاب مقدسه، حالی خوش و حالتی نورانی از آن فقید سعید به وجود می آورد که هر بیننده ای را مجذوب و منقلب می نمود.

آن انسان کامل و اصلع با زیارت عاشورا ارتباطی صمیمانه و دیرینه داشت و در فراز های مختلف ادوار زندگی فوق العاده خویش از آن بهره ها می جست.

ص :102

بنا به نظر بزرگان و اهل معنا، حدیث شریف کساء همانند ختومات مأثوره و مجرّبه، نوعی توسّل است که مداومت به آن در برآورده شدن حوائج آثار عجیبی دارد.

عَنْ جابِرِ بْنِ عَبْدِ اللّهِ الْاَنْصارِی

از جابر بن عبد الله انصاری روایت شده

عَنْ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ عَلَیْهَا السَّلامُ بِنْتِ رَسُولِ اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ

از فاطمه زهرا سلام الله علیها دختر رسول خدا صلی الله علیه

وَآلِهِ قالَ سَمِعْتُ فاطِمَةَ اَنَّها قالَتْ دَخَلَ عَلَیَّ اَبی رَسُولُ اللّهِ فِی

و آله، جابر گوید شنیدم از فاطمه زهرا سلام الله علیها که فرمود: وارد شد بر من پدرم رسول خدا در

بَعْضِ الْاَیّامِ فَقالَ السَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةُ فَقُلْتُ عَلَیْکَ السَّلامُ قالَ

بعضی از روزها و فرمود: سلام بر تو ای فاطمه در پاسخش گفتم: بر تو باد سلام فرمود :

اِنِّی اَجِدُ فِی بَدَنِی ضُعْفاً فَقُلْتُ لَهُ اُعِیذُکَ بِاللّهِ یا اَبَتاهُ مِنَ الضُّعْفِ

من در بدنم سستی و ضعفی درک میکنم، گفتم: پناه میدهم تو را به خدا ای پدرجان از سستی و ضعف

فَقالَ یا فاطِمَةُ اِیتِینی بِالْکِساءِ الَْیمانِی فَغَطِّیِنی بِهِ فَاَتَیْتُهُ بِالْکِساءِ

فرمود: ای فاطمه بیاور برایم کساء یمانی را و مرا بدان بپوشان من کساء یمانی را برایش آوردم

الَْیمانی فَغَطَّیْتُهُ بِهِ وَصِرْتُ اَنْظُرُ اِلَیْهِ وَاِذا وَجْهُهُ یَتَلاَْلَؤُ کَاَنَّهُ الْبَدْرُ

و او را بدان پوشاندم و هم چنان بدو مینگریستم و در آن حال چهرهاش میدرخشید همانند ماه

فِی لَیْلَةِ تَمامِهِ وَکَمالِهِ فَما کانَتْ اِلّا ساعَةً وَاِذا بِوَلَدِیَ الْحَسَنِ قَدْ

شب چهارده پس ساعتی نگذشت که فرزندم حسن وارد شد و

ص :104

اَقْبَلَ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمّاهُ فَقُلْتُ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا قُرَّةَ عَیْنِی

گفت سلام بر تو ای مادر گفتم: بر تو باد سلام ای نور دیده ام

وَثَمَرَةَ فُؤادِی فَقالَ یا اُمّاهُ اِنّی اَشَمُّ عِنْدَکِ رائِحَةً طَیِّبَةً کَاَنَّهارائِحَةُ

و میوه دلم گفت: مادرجان من در نزد تو بوی خوشی استشمام میکنم گویا بوی

جَدِّی رَسُولِ اللّهِ فَقُلْتُ نَعَمْ اِنَّ جَدَّکَ تَحْتَ الْکِساءِ فَاَقْبَلَ الْحَسَنُ

جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله است گفتم: آری همانا جد تو در زیر کساء است پس حسن بطرف

نَحْوَ الْکِساءِ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکَ یا جَدّاهُ یا رَسُولَ اللّهِ اَتَاْذَنُ لِی اَنْ

کساء رفت و گفت: سلام بر تو ای جد بزرگوار ای رسول خدا آیا به من اذن میدهی

اَدْخُلَ مَعَکَ تَحْتَ الْکِساءِ فَقالَ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدِی وَیا

که وارد شوم با تو در زیر کساء؟ فرمود: بر تو باد سلام ای فرزندم و ای

صاحِبَ حَوْضِی قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ مَعَهُ تَحْتَ الْکِساءِ فَما کانَتْ

صاحب حوض من اذنت دادم پس حسن با آن جناب بزیر کساء رفت

اِلَّا ساعَةً وَاِذا بِوَلَدِیَ الْحُسَیْنِ قَدْ اَقْبَلَ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمّاهُ

ساعتی نگذشت که فرزندم حسین وارد شد و گفت: سلام بر تو ای مادر

فَقُلْتُ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدِی وَیا قُرَّةَ عَیْنِی وَثَمَرَةَ فُؤادِی فَقالَ

گفتم: بر تو باد سلام ای فرزند من و ای نور دیده ام و میوه دلم فرمود :

لِی یا اُمّاهُ اِنِّی اَشَمُّ عِنْدَکِ رائِحَةً طَیِّبَةً کَاَنَّها رائِحَةُ جَدِّی رَسُولِ

مادر جان من در نزد تو بوی خوشی استشمام میکنم گویا بوی جدم رسول

اللّهِ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فَقُلْتُ نَعَمْ اِنَّ جَدَّکَ وَاَخاکَ تَحْتَ الْکِساءِ

خدا است _ که درود خدا بر او و خاندانش باد _ گفتم آری همانا جد تو و برادرت در زیر کساء هستند

ص :105

فَدَنَی الْحُسَیْنُ نَحْوَ الْکِاءِ وَقال السَّلامُ عَلَیْکَ یا جَدّاهُ اَلسَّلامُ

حسین نزدیک کساء رفته گفت: سلام بر تو ای جد بزرگوار، سلام

عَلَیْکَ یا مَنِ اخْتارَهُ اللّهُ اَتَاْذَنُ لِی اَنْ اَکُونَ مَعَکُما تَحْتَ الْکِساءِ

بر تو ای کسی که خدا او را برگزید آیا به من اذن میدهی که داخل شوم با شما در زیر کساء

فَقالَ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدِی وَیا شافِعَ اُمَّتِی قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ

فرمود: و بر تو باد سلام ای فرزندم و ای شفاعت کننده امتم به تو اذن دادم پس او نیز با

مَعَهُما تَحْتَ الْکِساءِ فَاَقْبَلَ عِنْدَ ذ اَبُوالْحَسَنِ عَلِیُّ بْنُ اَبِی طالِبٍ

آن دو در زیر کساء وارد شد در این هنگام ابوالحسن علی بن ابیطالب وارد شد

وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ رَسُولِ اللّهِ فَقُلْتُ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا

و فرمود سلام بر تو ای دختر رسول خدا گفتم: و بر تو باد سلام ای

اَبَا الْحَسَنِ وَیا اَمیرَالْمُؤْمِنِینَ فَقالَ یا فاطِمَةُ اِنِّی اَشَمُّ عِنْدَکِ رائِحَةً

ابا الحسن و ای امیر مؤمنان فرمود: ای فاطمه من بوی خوشی نزد تو استشمام میکنم

طَیِّبَةً کَاَنَّها رائِحَةُ اَخِی وَابْنِ عَمِّی رَسُولِ اللّهِ فَقُلْتُ نَعَمْ ها هُوَ مَعَ

گویا بوی برادرم و پسر عمویم رسول خدا است؟ گفتم: آری این او است که

وَلَدَیْکَ تَحْتَ الْکِساءِ فَاَقْبَلَ عَلِیٌّ نَحْوَ الْکِساءِ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکَ

با دو فرزندت در زیر کساء هستند پس علی نیز بطرف کساء رفت و گفت سلام بر تو

یا رَسُولَ اللّهِ اَتَاْذَنُ لِی اَنْ اَکُونَ مَعَکُمْ تَحْتَ الْکِساءِ قالَ لَهُ وَعَلَیْکَ

ای رسول خدا آیا اذن میدهی که من نیز با شما در زیر کساء باشم رسول خدا به او فرمود: و بر تو

السَّلامُ یا اَخِی یا وَصِیِّی وَ خَلِیفَتی وَ صاحِبَ لِوائِی قَدْ اَذِنْتُ لَکَ

باد سلام ای برادر من و ای وصی و خلیفه و پرچمدار من به تو اذن دادم

ص :106

فَدَخَلَ عَلِیٌّ تَحْتَ الْکِساءِ ثُمَّ اَتَیْتُ نَحْوَ الْکِساءِ وَقُلْتُ اَلسَّلامُ

پس علی نیز وارد در زیر کساء شد، در این هنگام من نیز بطرف کساء رفتم و عرض کردم سلام

عَلَیْکَ یا اَبَتاهُ یا رَسُولَ اللّهِ اَتَاْذَنُ لِی اَنْ اَکُونَ مَعَکُمْ تَحْتَ الْکِساءِ

بر تو ای پدرجان ای رسول خدا آیا به من هم اذن میدهی که با شما در زیر کساء باشم؟

قالَ وَعَلَیْکِ السَّلامُ یا بِنْتِی وَیا بَضْعَتِی قَدْ اَذِنْتُ لَکِ فَدَخَلْتُ تَحْتَ

فرمود: و بر تو باد سلام ای دخترم و ای پاره تنم به تو هم اذن دادم، پس من نیز به زیر

الْکِساءِ فَلَمَّا اکْتَمَلْنا جَمِیعاً تَحْتَ الْکِساءِ اَخَذَ اَبِی رَسُولُ اللّهِ

کساء رفتم، و چون همگی در زیر کساء جمع شدیم پدرم رسول خدا

بِطَرَفَیِ الْکِساءِ وَ اَوْمَئَ بِیَدِهِ الُْیمْنی اِلَی السَّماءِ وَ قالَ اَللّهُمَّ اِنَّ

دو طرف کساء را گرفت و با دست راست بسوی آسمان اشاره کرد و فرمود: خدایا

هؤُلاءِ اَهْلُ بَیْتِی وَ خاصَّتی وَ حامَّتی لَحْمُهُمْ لَحْمِی وَ دَمُهُمْ دَمِی

اینانند خاندان من و خواص ونزدیکانم گوشتشان گوشت من و خونشان خون من است میآزارد مرا

یُؤْلِمُنِی ما یُؤْلِمُهُمْ وَ یَحْزُنُنِی ما یَحْزُنُهُمْ اَنَا حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَهُمْ

هر چه ایشان را بیازارد و به اندوه میاندازد مرا هر چه ایشان را به اندوه در آورد من در جنگم با هر که با ایشان بجنگد

وَ سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَهُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عاداهُمْ وَ مُحِبٌّ لِمَنْ اَحَبَّهُمْ اِنَّهُمْ

و در صلحم با هر که با ایشان درصلح است ودشمنم باهرکسکهبا ایشان دشمنی کند و دوستم با هر کس که ایشان

مِنِّی وَ اَنَا مِنْهُمْ فَاجْعَلْ صَلَواتِکَ وَ بَرَکاتِکَ وَ رَحْمَتَکَ وَ غُفْرانَکَ

ایشان را دوست دارد اینان از منند و من از ایشانم پس بفرست درودهای خود و برکتهایت و مهرت و آمرزشت

وَ رِضْوانَکَ عَلَیَّ وَ عَلَیْهِمْ وَ اَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهِّرْهُمْ تَطْهیراً

و خوشنودیت را بر من و بر ایشان و دور کن از ایشان پلیدی را و پاکیزهشان کن بخوبی

ص :107

فَقالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ یا مَلائِکَتِی وَیا سُکّانَ سَماواتِی اِنِّی ما خَلَقْتُ

پس خدای عزوجل فرمود: ای فرشتگان من و ای ساکنان آسمان هایم براستی که من نیافریدم

سَماءً مَبْنِیَّةً وَلا اَرْضاً مَدْحِیَّةً وَلا قَمَراً مُنیراً وَلا شَمْساً مُضِیئَةً وَلا

آسمان بنا شده و نه زمین گسترده و نه ماه تابان و نه مهر درخشان و نه

فَلَکاً یَدُورُ وَ لا بَحْراً یَجْری وَ لا فُلْکاً یَسْرِی اِلّا فِی مَحَبَّةِ هؤُلاءِ

فلک چرخان و نه دریای روان و نه کشتی در جریان را مگر بخاطر دوستی این

الْخَمْسَةِ الَّذینَ هُمْ تَحْتَ الْکِساءِفَقالَ الْاَمِینُ جِبْرائیلُ یا رَبِّ وَ مَنْ

پنج تن اینان که در زیر کسایند پس جبرئیل امین عرض کرد: پروردگارا کیانند

تَحْتَ الْکِساءِ فَقالَ عَزَّوَجَلَّ هُمْ اَهْلُ بَیْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسالَةِ

در زیر کساء؟ خدای عزوجل فرمود: آنان خاندان نبوت و کان رسالتند : آنان فاطمه

هُمْ فاطِمَةُ وَ اَبُوها وَ بَعْلُها وَ بَنُوها فَقالَ جِبْرائیلُ یا رَبِّ اَتَاْذَنُ لِی اَنْ

است و پدرش و شوهر و دو فرزندش جبرئیل عرض کرد: پروردگارا آیا به من هم اذن میدهی

اَهْبِطَ اِلَی الْاَرْضِ لاَِکُونَ مَعَهُمْ سادِساً فَقالَ اللّهُ نَعَمْ قَدْ اَذِنْتُ لَکَ

که به زمین فرود آیم تا ششمین آنها باشم خدا فرمود: آری به تو اذن دادم

فَهَبَطَ الْاَمِینُ جِبْرائیلُ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللّهِ الْعَلِیُّ

پس جبرئیل امین به زمین آمد و گفت: سلام بر تو ای رسول خدا، (پروردگار) علیّ

الْاَعْلی یُقْرِئُکَ السَّلامَ وَیَخُصُّکَ بِالتَّحِیَّةِ وَالْاِکْرامِ وَیَقُولُ لَکَ

اعلی سلامت میرساند و تو را به تحیت و اکرام مخصوص داشته و میفرماید :

وَعِزَّتِی وَجَلالِی اِنِّی ما خَلَقْتُ سَماءً مَبْنِیَّةً وَ لا اَرْضاً مَدْحِیَّةً وَلا

به عزت و جلالم سوگند که من نیافریدم آسمان بنا شده و نه زمین گسترده و نه

ص :108

قَمَراً مُنیراً وَ لا شَمْساً مُضیئَةً وَ لا فَلَکاً یَدُورُ وَ لا بَحْراً یَجْری وَ لا

ماه تابان و نه مهر درخشان و نه فلک چرخان و نه دریای روان و نه کشتی در

فُلْکاً یَسْرِی اِلّا لاَِجْلِکُمْ وَ مَحَبَّتِکُمْ وَ قَدْ اَذِنَ لِی اَنْ اَدْخُلَ مَعَکُمْ

جریان را مگر برای خاطر شما و محبت و دوستی شما و به من نیز اذن داده است که با شما در

فَهَلْ تَاْذَنُ لِی یا رَسُولَ اللّهِ فَقالَ رَسُولُ اللّهِ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا

زیر کساء باشم پس آیا تو هم ای رسول خدا اذنم میدهی؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود و بر تو باد سلام ای

اَمِینَ وَحْیِ اللّهِ اِنَّهُ نَعَمْ قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ جِبْرائیلُ مَعَنا تَحْتَ

امین وحی خدا آری به تو هم اذن دادم پس جبرئیل با ما وارد در زیر کساء شد و به پدرم

الْکِساءِ فَقالَ لاَِبِی اِنَّ اللّهَ قَدْ اَوْحی اِلَیْکُمْ یَقُولُ اِنَّما یُریدُ اللّهُ

گفت: همانا خداوند بسوی شما وحی کرده ومیفرماید: «حقیقت این است که خدا میخواهد پلیدی

لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً فَقالَ عَلِیٌّ لاَِبِی

(و ناپاکی) را از شما خاندان ببرد و پاکیزه کند شما را پاکیزگی کامل» امیرالمؤمنین علیه السلام به پدرم گفت:

یا رَسُولَ اللّهِ اَخْبِرْنِی ما لِجُلُوسِنا هذا تَحْتَ الْکِساءِ مِنَ الْفَضْلِ عِنْدَ

ای رسول خدا به من بگو این جلوس (و نشستن) ما در زیر کساء چه فضیلتی (و چه شرافتی) نزد خدا دارد؟

اللّهِ فَقالَ النَّبِیُّ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ اصْطَفانِی بِالرِّسالَةِ نَجِیّاً

پیامبر فرمودند: سوگند بدان خدائی که مرا به حق به پیامبری برانگیخت وبه رسالت ونجات دادن (خلق)

ما ذُکِرَ خَبَرُنا هذا فِی مَحْفِلٍ مِنْ مَحافِلِ اَهْلِ الاَْرْضِ وَ فِیهِ جَمْعٌ مِنْ

برگزید که ذکر نشود این خبر (و سرگذشت) ما در انجمن و محفلی از محافل مردم زمین که در آن گروهی از

شَیعَتِنا وَ مُحِبّینا اِلّا وَ نَزَلَتْ عَلَیْهِمُ الرَّحْمَةُ وَ حَفَّتْ بِهِمُ الْمَلائِکَةُ

شیعیان و دوستان ما باشند جز آنکه نازل شود بر ایشان رحمت (حق) و فرا گیرند ایشان را فرشتگان و برای

ص :109

وَ اسْتَغْفَرَتْ لَهُمْ اِلی اَنْ یَتَفَرَّقُوا فَقالَ عَلِیٌّ اِذاً وَ اللّهِ فُزْنا وَ فازَ شیعَتُنا

آنها آمرزش خواهند تا آنگاه که از دور هم پراکنده شوند، امیرالمؤمنین فرمود: با این ترتیب به خدا سوگند ما رستگار شدیم

وَ رَبِّ الْکَعْبَةِ فَقالَ النَّبِیُّ ثانِیاً یا عَلِیُّ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً

و سوگند به پروردگار کعبه که شیعیان ما نیز رستگار شدند، دوباره پیغمبر فرمود: ای علی سوگند بدانکه مرا بحق

وَ اصْطَفانِی بِالرِّسالَةِ نَجِیّاً ما ذُکِرَ خَبَرُنا هذا فِی مَحْفِلٍ مِنْ مَحافِلِ

به نبوت برانگیخت و به رسالت و نجات دادن (خلق) برگزید ذکر نشود این خبر ما در انجمن ومحفلی از

اَهْلِ الْاَرْضِ وَ فِیهِ جَمْعٌ مِنْ شیعَتِنا وَمُحِبِّینا وَ فِیهِمْ مَهْمُومٌ اِلّا

محافل مردم زمین که در آن گروهی از شیعیان و دوستان ما باشند و در میان آنها اندوهناکی باشد جز آنکه

وَ فَرَّجَ اللّهُ هَمَّهُ وَ لا مَغْمُومٌ اِلّا وَکَشَفَ اللّهُ غَمَّهُ وَ لا طالِبُ حاجَةٍ اِلّا

خدا اندوهش را برطرف کند و نه غمناکی جز آنکه خدا غمش را بگشاید و نه حاجتخواهی باشد جز آنکه

وَقَضَی اللّهُ حاجَتَهُ فَقالَ عَلِیٌّ اِذاً وَ اللّهِ فُزْنا وَ سُعِدْنا وَکَذلِکَ.

خدا حاجتش را برآورد، علی گفت: بدین ترتیب به خدا سوگند ما کامیاب و سعادتمند شدیم و هم چنین

شِیعَتُنا فازُوا وَ سُعِدُوا فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ رَبِّ الْکَعْبَةِ.

شیعیان ما کامیاب و سعادتمند شدند در دنیا و آخرت به پروردگار کعبه سوگند.

مرحوم آیت الله العظمی حاج سید محمد باقر موحد ابطحی عنایت عجیبی به خواندن حدیث شریف کساء داشتند و برای اولین بار متن این حدیث را با سند کامل، در موسوعه عظیم((عوالم العلوم)) حیاه حضرت صدیقه طاهره(علیها السلام) منتشر نمودند و در پاسخ سوال ارادتمندان خویش در مورد حدیث شریف کساء اظهار نظر محققانه و عالمانه ای فرمودند که به لحاظ اهمیت موضوع متن کامل این سؤال و جواب در اینجا نقل می گردد.

ص :110

بسمه تعالی

محضر مبارک حضرت آیت الله العظمی

آقای حاج سیّد محمّد باقر موحد ابطحی دام ظلّه

بعد التحیّة والإکرام

مستدعی است نظر مبارک خود را در مود حدیث شریف کساء که جناب جابر از وجود مبارک حضرت صدّیقه طاهره سلام الله علیها نقل کرده است و حضرت عالی برای اوّلین بار نسخه خطی و مستند آن را در موسوعه عظیم «عوالم العلوم» چاپ نمودید، و آثار و برکات آن مشاهَد و مُبَرهَن است و نیز شهرت آن از زمان فقیه نامدار آیت الله العظمی حاج سیّد کاظم یزدی صاحب عروة و علامه متتبع و کتابشناس بی بدیل حاج شیخ آقا بزرگ طهرانی صاحب «الذریعة» تا این زمان در حوزه های علیمه نجف و قم و دیگر بلاد شیعی مورد تأیید و تصدیق بزرگان و مراجع عظام تقلید میباشد بیان فرمائید.

ایّام فاطمیّه 1432 ه_ ق

متن پاسخ حضرت آیت الله العظمی حاج سیّد محمّد باقر موحّد ابطحی

بسم اللّه الرحمن الرحیم

اصل جریان اجتماع ذوات مقدّسه خمسه طیّبه در زیر کساء و دعای رسول اکرم صلی الله علیه و آله در حقّ آنان و نزول آیه تطهیر در شأن ایشان، مورد اتفاق شیعه و سنّی است و قابل انکار و تردید نمیباشد. امّا حدیث کساء معروف با آن عبارات و آن سندی که از جابر (1)از حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها نقل شده

ص :111

_ و در بعضی از کتب مرسلاً و یا مسنداً ذکر گردیده _ در جلد یازدهم کتاب «عوالم العلوم» تألیف محدّث بزرگ، شیخ عبدالله البحرانی رضوان الله علیه (از اجلّاء تلامذه علامه مجلسی رضوان الله علیه) مسنداً آمده است. این حدیث شریف هیچ گونه ضعف محتوائی ندارد و برای همه فصول آن میتوان شواهد و مؤیّداتی از قرآن و سایر احادیث معتبر ذکر نمود، و مضامین عالیه آن گویای صدور آن از ناحیه معصوم: میباشد. از جمع روایات وارده میتوان استظهار نمود که این اجتماع مکرر اتّفاق افتاده، یک بار در خانه صدیقه کبری حضرت زهرا سلام الله علیها و یک بار در خانه امّ سلمه و بار دیگر در خانه عایشه و بار دیگر در خانه زینب و نیز چند مرتبه دیگر. و این خدشهای به حدیث وارد نمیکند، بلکه باید گفت تکرار آن برای تثبیت موضوع و تأکید بیشتر بر آن است، همان طور که از شیعه و سنّی نقل شده است که بعد از نزول آیه شریفه تطهیر رسول خدا صلی الله علیه و آله برای مدّت شش ماه هر روز هنگام رفتن به مسجد برای اداء فریضه صبح مقابل خانه حضرت زهرا سلام الله علیها توقّف مینمودند و با صدای بلند این آیه را قرائت میفرمود تا برای کسی هیچگونه ابهامی باقی نماند. خواندن این حدیث شریف مجتمعاً _ که فضیلت آن در ضمن حدیث آمده و نزول رحمت الهی را برای آن جمع به همراه دارد _ (بلکه منفرداً) مورد عنایت فقهاء و مراجع بزرگ از دیر زمان تا کنون بوده و همانند ختومات مأثوره و مجرّبه نوعی توسّل است که آثار عجیبی در قضاء حوائج و برطرف شدن گرفتاریها و مشکلات و زائل شدن غم و اندوه را با وجود آداب و شرائط استجابت دعاء در بر دارد، و ما هم به فضل الهی از فیوضات این حدیث شریف بیبهره نبوده ایم. (1)

سید محمّد باقر موحّد ابطحی / 11 جمادی الأولی 1432

ص :112