سرشناسه : آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، 1255 - 1348 .
عنوان و نام پدیدآور : مصنّفات شیعه (ترجمه و تلخیص الذریعه الی تصانیف الشیعه)/ تالیف محمدمحسن نزیل سامراءالشهیر بالشیخ آغا بزرگ الطهران. به اهتمام محمد آصف فکرت
مشخصات نشر : مشهد - بنیاد پژوهش های آستان قدس رضوی 1372
مشخصات ظاهری : 4ج.
یادداشت : فارسی.
موضوع : کتاب های چاپی -- کتابشناسی
موضوع : نویسندگان شیعه-- کتابشناسی
موضوع : نسخه های خطی فارسی -- فهرست ها
موضوع : نسخه های خطی عربی -- فهرست ها
ص :1
ص :2
مصنّفات شیعه (ترجمه و تلخیص الذریعه الی تصانیف الشیعه)
تالیف : محمدمحسن آقابزرگ طهرانی
اهتمام: محمد آصف فکرت
ص:3
بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
ص:4
گجراتی،در مصائب سید الشهداء(علیه السلام)،از غلام علی بن اسماعیل بهاونگری(-ح 1367 ق).
مذکور در فهرست تألیفات مؤلف.
اردو،مقتل،از مولوی سید وزیر حسین رضوی هندی.ط.هند.
ناشناخته.ط.هند.
قصیدۀ تائیه در معارف،از عامر بن عامر بصری
(سدۀ 8 ق)،که در 731 ق در شهر سیواس سروده است.ط.دمشق،1367 ق.
ردّ ابن قتیبه،از قاضی ابو حنیفه نعمان بن محمد مغربی(-363 ق).مذکور در مقدّمۀ طبع «کتاب الهمّه»
کیمیا،از مؤیّد الدین حسین بن علی طغرائی اصفهانی(-515 ق).
منظومه در قیام ابو یزید مخلّد خارجی،از قاضی نعمان مغربی(-363 ق).مذکور در«کشف الظّنون».
منظومه در رخدادهای روزگار المعز خلیفۀ فاطمی.نیز از قاضی نعمان.
در اصول دین و فروع،از سیه حسین بن دالدار علی نقوی(-1273 ق).ط.هند.
فارسی،عرفان،از سید علی بن شهاب الدین همدانی(-786 ق).خ.خوانساری نجف.- فصل اول در حضرت ذاتیه و بعض مراتب کلیه
ص:5
1344 ق تالیف کرده و در 1368 ق در پایان کتاب«النجعۀ»او چاپ شده.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
اردو،از مولوی جعفر حسین هندی.ط.هند.
اردو،در احوال و سوانح سید الشهداء(علیه السلام)،از سید اولاد حیدر بلگرامی(معاصر).ط.هند.
اردو،مراثی منظوم؛ط.هند.
اردو،مقتل؛ط.هند.
فارسی،از حزین شیروانی؛خ.ملّی.
- ای بر احدیت تو اعیان
هریک به مثل دلیل و برهان
اردو،در اسرار شهادت سید الشهداء(علیه السلام)،از سید ابو جعفر نقوی امروهی(معاصر).ط.
در حرمت ذبیحۀ اهل کتاب،از بهاء الدین محمد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهائی (-1030 ق).ط.
-الحمد للّه علی جزیل افضاله...
در حرمت ذبایح کفّار و نجاست آن،نیز از شیخ بهائی.خ.خوانساری نجف.
-بعد ان احمد اللّه علی آلائه
در حرمت ذبایح اهل کتاب،از شیخ محمد جواد بن حسن بلاغی(-1352 ق).از اجزاء «العقود المفصلة»است که بعضی چاپ شده.
در حرمت یا حلّیت ذبایح اهل کتاب،از شیخ ابو عبد اللّه محمد بن محمد بن نعمان مفید (-413 ق).خ.موجود.
-بعد الحمد و الصلاة اختلف اهل الصّلاة فی ذبایح اهل الکتاب.
در ذبایح اهل کتاب،از سید محمد هاشم بن زین العابدین موسوی چهار سوقی خوانساری (-1318 ق).
قصاید و قطعات در مدایح و مراثی معصومین(علیه السلام)،از شیخ محمد علی یعقوبی نجفی (معاصر).
فارسی،از سید علی حسین زنگی پوری (معاصر).ترجمۀ«دلیل العصاة»اوست.
شیخ احمد بن سلیمان بحرانی در کشکول خویش که در 1135 ق تألیف کرده از آن نقل کرده است.
ابو الحسن محمد بن داود قمی(-368 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
فقه،از سید علی بن محمد حسین حسینی شهرستانی(-1344 ق).
در استخراج اسماء الحسنی،از کمال الدین حسین بن علی اخلاطی حسینی.
ص:6
شیخ حسن بن محمد مهدی شاه عبد العظیمی (-ح 1290 ق).تقریر بحث استادش-شیخ انصاری-است که در 1262 ق نگاشته.خ.دیده شده.
فقه،از شیخ محمد حسین بن علی بارفروشی (-1308 ق)،در 6 مجلد.خ.موجود.
ابو الحسن علی بن زید بیهقی(-565 ق)،مؤلف «تاریخ بیهق».مذکور در«معجم الادباء».
ابو بکر محمد بن حسن بن درید ازدی بصری لغوی(-321 ق).خ.موجود.
-هذا الکتاب جمعنا فیه ذخائر استودعتها الحکماء
شیخ جعفر بن عبد اللّه حویزه کمره ای(-1115 ق).خ.آستان قدس.
محبّ الدین احمد بن عبد اللّه طبری(-694 ق).
ط.مکرر؛خ.آستان قدس،ش 1686(809 ق) و 6806(977 ق).
-الحمد للّه علی ترادف الآلاء
ابو الحسن علی بن حسین مسعودی(-346 ق).
در«التنبیه و الاشراف»مؤلف به آن ارجاع داده شده است.
شیخ محمد رضا بن قاسم غراوی نجفی(معاصر).
شیخ جعفر نقدی(-1371 ق)،تألیف،1331 ق.ط.بغداد،1366 ق.
منظومه از سید حسین بن میر رشید رضوی نجفی (سدۀ 12 ق).خ.موجود.
- نحمدک اللهم منشی الامم
و باسط اللوح و باری القلم
یاسین)
ابو المجد آقا رضا بن محمد حسین اصفهانی (-1362 ق)،تألیف:1312 ق؛اصل معالم از ابن قطان است.
-بعد الحمد للّه الذی جعل الحمد مفتتح کتابه
اصول دین،از شیخ محمد حسین بن علی بارفروشی(-1308 ق).خ.موجود.
فقه،از شیخ هادی بن محمد امین تهرانی (-1321 ق).مجلد«الخیارات»آن چاپ شده.
فارسی،اخلاق،از ملا سلطان حسین بن سلطان محمد واعظ استرابادی(-1078 ق)شاگرد شیخ بهائی.خ.موجود
سید عبد اللّه بن نور الدین محدث جزائری (-1173 ق).خ.آستان قدس،ش 7017 و 11947.«مفاتیح الشرایع»تألیف فیض کاشانی است.
فارسی،از محمد مهدی بن علی اصغر قزوینی؛ تألیف:1116 ق،به نام شاه سلطان حسین صفوی؛خ.آستان قدس،ش 6650(1122 ق) و 3351(1229 ق).
شرح«عروة الوثقی»از سید عبد الصاحب بن محمد حلو جزائری نجفی(-1360 ق)
ص:7
«العروة الوثقی»از استادش سید محمد کاظم یزدی است.خ.موجود.
از علاّمه ابو الفتح محمد بن علی کراجکی (-449 ق)که در«کنز الفوائد»او درج است.
شیخ محمد علی بن ابیطالب حزین(-1181 ق).
مذکور در«نجوم السماء».
اصول فقه،تقریرات بحث سید حسین کوهکمری(-1299 ق)که توسط شاگردش نوشته شده.خ.موجود.
فارسی،از ابو ابراهیم سید اسماعیل بن حسین جرجانی(-535 ق.)ط.تهران،1344 ش.خ.
آستان قدس،ش 5087(669 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد لله حمد الشاکرین
احوال و انساب سید علی خان بن خلف والی حویزه،از سید شیرین محمد بن ثنوان(-ح 1190 ق).خ.کتابخانۀ صدر.
-الحمد للّه الّذی خلق من الماء بشرا
کلام،از سید مرتضی علم الهدی ابو القاسم علی بن حسین موسوی(-436 ق).خ.آستان قدس.
ابو الحسن علی بن محمد معروف به ابن بسام (-302 ق).ط.قاهره،1358-1364 ق.
فارسی،مراثی،از حکیم عابد علی غیور هندی.
ط.
حروف و اعداد،ناشناخته؛خ.دیده شده.
ابو علی محمد بن احمد بن جنید اسکافی(-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ناشناخته،ط.هند.
الذخیرة الابدیّة(فی جوابات المسائل الاحمدیّة)-
سید عبد اللّه بن نور الدین محدث جزائری (-1173 ق).جواب 40 مسأله که سید احمد حویزی پرسیده است.خ.حسینیۀ شوشتریها و کاشف الغطاء نجف
-الحمد للّه الذی جعل العلم وسیلة درک السعادات
فارسی،از شیخ عباس قمی(-1359 ق).
«انیس التجار»تالیف ملاّ مهدی نراقی است.خ.
دیده شده.
رسالۀ عملیه،از آقا رضا بن آقا هادی همدانی (-1322 ق).خ.کاشف الغطاء.فارسی این کتاب به عنوان«هدایة»خواهد آمد.
فارسی،کیمیا و علوم غریبه،ترجمه از عربی که آن نیز از یونانی ترجمه شده و تألیف اصل آن منسوب به انطیوخوس است.خ.آستان قدس، ش 5088.
-تبرکا بسمه العلی العظیم.الحمد للّه و کفی
فارسی،جفر،از سید کمال الدین حسین بن علی اخلاطی.خ آستان قدس،ش 10998(1263 ق).
ص:8
فارسی،ادعیه،از ملاّ یحیی بن محمد باقر مراغی.خ.موجود(1220 ق).
-الحمد للّه الذی جعل الدعاء وسیله للطالبین
ناشناخته،در«تظلم الزهراء»از آن نقل شده.
محمد بن عبد النّبی اخباری(-1232 ق).خ.
کاشف الغطاء نجف.
رسالۀ عملیه،از شیخ محمد حسین بن علی آل کاشف الغطاء(-1373 ق).ط 1339 ق.
منظومه در کلام،از زین الدین علی بن محمد نباطی بیاضی عاملی(-877 ق).خ.دیده شده.
-الحمد للّه علی تمامه و الشکر للّه علی انعامه
سید عبد اللّه بن نور الدین محدّث جزائری (-1173 ق).جواب 30 مسأله است که سید علی نهاوندی پرسیده،برخی فارسی و برخی عربی است.
-الحمد للّه الذی فرض طلب العلم...
فارسی،ادعیه،از امیر حسین بن روح اللّه حسینی طبسی معروف به صدرجهان،که به نام سلطان ابراهیم قطبشاه(-988 ق)تألیف کرده.
فارسی،از مآخذ«خزانۀ عامره»،که احوال برخی از شاعران از جمله عرفی(-999 ق)را از آن نقل کرده است.
ذخیرۀ خوارزمشاهی-ذخیره یا(الذخیرة فی الطّب)
مقتل،از سید عبد المجید بن محمد رضا حسینی شیرازی حائری(معاصر).ط.نجف،1345 ق (جزء اول).
فارسی،مقتل،از فاضل سمنانی،در رسالۀ «جهادیّه»از آن نقل شده.
فارسی،رسالۀ عملیه،از فتاوی سید ابو الحسن اصفهانی(-1365).ط.مکرّر.
رسالۀ عملیه،فتاوی سید محمد کاظم طباطبائی یزدی(-1337 ق).جامع:شیخ سعید حلی؛ط.
بغداد،1329 ق(چاپ اوّل).
شیخ محمد رضا بن عباسعلی طبسی؛تألیف:
1366-1369 ق.«تبصرة المتعلمین»از علامه حلّی است.
مولوی اعجاز حسین بن جعفر حسن(-1350 ق).مذکور در«تذکرۀ بی بها».
رسالۀ عملیّه،از میرزا محمد تقی شیرازی (-1338 ق).
شرح زیارت عاشورا.مؤلف از معاصرین بوده و از آن در«اللّؤلؤ النّضید»نقل شده.
فارسی،در معاد،از محمد بن جعفر بن سلیمان فراهی(سدۀ 12 ق).خ.دیده شده.
-الحمد للّه الواحد الاحد
ص:9
شیخ عبد اللّه بن صالح سماهیجی(-1135 ق)؛ تألیف:1131 ق در بهبهان.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی جعل فی عبادته زاد المعاد
فارسی،رسالۀ عملیه،از شیخ عبد النبی وفسی.
ط.قم،1369 ق.
فقه استدلالی،از سید ابی طالب بن عبد المطلّب حسینی همدانی(-1265 ق)،آغاز تالیف:
1234 ق.خ.موجود.
در میراث،از شیخ محمد زکی بن فرج بهبهانی؛ تألیف:1313 ق.ط.ایران،1326 ق.
فارسی،رسالۀ عملیه،از سید محمد تقی بن مرتضی موسوی خلخالی(-1362 ق).ط.
1344 ق
در علم اعداد،از سید هاشم بن مرتضی طباطبائی اصفهانی معروف به دکنی.خ.موجود.
ذخیرة المال-ذخائر المآل
فی المحشر فی مولد الامام المنتظر
شیخ ابو عزیز محمد بن عبد اللّه خطی بحرانی (سدۀ 12 ق)؛تألیف:1167 ق.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی شرف الکائنات
شیخ علی آقا بن عبد العظیم تبریزی(-پس از 1340 ق).خ.موجود
-الحمد للّه الواجب وجوده
شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی(-1121 ق).
از این کتاب در«عقد اللآل»شیخ احمد شاگردش نقل شده.
اردو،مقتل،از سیده مصطفی بیگم بنت باقر حسین هندی.ط.هند.
الامجاد)
دیوان شیخ سلیمان ظاهر عاملی.ط.صیدا، 1348 ق.
فارسی،اخلاق،از قوام الواعظین سید اسماعیل فریز هندی(منسوب به روستای فریز هند).ط.
تهران.1325 و 1333 ق.
فارسی،مقتل،از سید اسماعیل بن محمد حسینی اردکانی یزدی(-1317 ق).ط.تهران،1320 ق.
ملاّ محمد باقر بن محمد حسین قائنی بیرجندی (-1352 ق).مذکور در«بغیة الطالب»مؤلّف.
محمد باقر بن محمد مؤمن محقق سبزواری (-1090 ق).ط.تهران.1273-1274 ق.
ذخیرة المعاد-ذخیرة العباد(از محمد تقی شیرازی).
فارسی،از سید محمد تقی بن محمد حسین شهرستانی(-1307 ق).خ.موجود.
-الحمد للّه الذی فتح مقالنا للشّتاء
ادعیه،از شیخ محمد حسین بن محمد اسماعیل شریعتمدار سیستانی(معاصر).ط.
فارسی،ادعیه،از محمد حسین بن علی اکبر،ط.
ص:10
1313 ق.
فارسی،فقه استنباطی،از شیخ محمد حسین بن علی بارفروشی(-1308 ق)،برگرفته از «ذخائر الایّام»مؤلّف.
فارسی،رسالۀ عملیه،فتاوی شیخ زین العابدین بن مسلم بارفروشی(-1309 ق) به طریق سؤال و جواب.ط.مشهد،1331 ق و مکرر در تهران و هند.
امیر سید علی کبیر مدرسی(-1316 ق)، مؤلّف«الهام الحجة».
تفسیر سورۀ یوسف،از شیخ محمد حسن بن محمد رفیع رشتی اصفهانی،که در کتاب«وسیلة النجات»(تالیف:1269 ق)به آن ارجاع داده است.
فارسی،رسالۀ عملیه،از فتاوی شیخ مرتضی انصاری(-1281 ق)؛جامع:ملاّ علی شوشتری.خ.دیده شده.
فارسی،اخلاق،از نوروز علی بن محمد باقر بسطامی(-1309 ق)،مرتب بر مقدمه،30 مجلس و خاتمه.ط.تهران،1269 ق.
فارسی،اخلاق،از سید علی بن شهاب الدین همدانی(-786 ق)ط.لاهور،1906 م.خ.
آستان قدس،ش 3464(928 ق)و 3527
-حمد بسیار و ثنای بی شمار حضرت ملکی را
فارسی،مواعظ،از عباس بن علی محمد طارمی زنجانی(-1351 ق).
فارسی،مجموعه ای از اشعار سعدی،حافظ، شمس تبریز،شاه نعمت اللّه و هفت بند حسن کاشی،عناوین به اردو.ط.هند.
ناشناخته،در«السهام المارقۀ»شیخ علی عاملی (-1103 ق)از آن یاد شده.
فارسی،در فضیلت جمعه و اعمال آن،از عباس بن اسماعیل قزوینی.برگرفته از«کنز الفرائد»مؤلف.
فارسی،اعمال و ادعیه،از میرجهانی(معاصر).
ط.1364 ق.
سید محمد علی بن زین العابدین حسینی علویجه ای(-1348 ق).
تفسیر،از سید ابو القاسم حسینی سمنانی؛تألیف:
1071 ق.خ.مشکات.
در اصول و فروع،از معز الدین محمد بن ابی الحسن موسوی؛تألیف:1035 ق،در 12 فصل.
خ.موجود.
فارسی،از عبد الباقی بن محمّد حسین.خ دیده شده
-بهترین کلامی که سردفتر دیوان منشیان...
میر حامد حسین(-1306 ق)صاحب «العبقات».
ص:11
شیخ عبد الحسین بن محمد علی اعسم نجفی (-1247 ق)،در 3 مجلد؛تالیف:1239- 1243 ق.خ.دیده شده.
شرح شرایع،از شیخ محمد حسن بن عبد اللّه مامقانی(-1323 ق).ط تبریز،1319-1321 ق.
ذرّه و خورشید
فارسی،مثنوی،از زلالی خوانساری.خ.آستان قدس،ش 4661(سدة 11 ق)،ملک و دانشگاه تهران.
اخلاق،از شیخ محمد رضا طبسی(معاصر).خ.
دیده شده.
-الحمد للّه و کفی
فارسی،در تحقیق پیمانۀ ذرع،از محمد مهدی صمدی بیرجندی.ط.ایران.
شرح تصریف تفتازانی،از ملا حمزۀ مازندرانی، معاصر ملاّ محمد اشرفی(-1315 ق).
فارسی،فقه استدلالی،از شیخ محمد صالح بن فضل اللّه مازندرانی(-1297 ق).خ.موجود.
سید مرتضی بن احمد خسروشاهی تبریزی (معاصر).
اللئالی
سید محمد علی هبة الدین شهرستانی،نوادۀ سیّد ابو المعالی.
ابو الفضل محمد بن ناصر بغدادی سلامی (-550 ق)مذکزر در«شذرات الذهب».
فارسی،انساب اجداد مؤلف،از سید علی بن محمد مرعشی تبریزی(-1316 ق)،مؤلف «قانون العلاج».
سید ابو بکر عبد الرّحمن علوی حسینی حضرمی (-1341 ق).مذکور در پشت دیوان چاپی او.
ابو الفضل محمد بن احمد صابونی،که نجاشی (-450 ق)از او به 2 واسطه روایت کرده است.
فارسی،رسالۀ عملیّة،از میرزا جعفر بن شیخ مرتضی انصاری(-1360 ق)ط 1366 ق (جزء اول).
الشریعة
الذریعة(الی اصول الشریعة)
شریف مرتضی علم الهدی علی بن حسین موسوی(-436 ق)؛تألیف:430 ق..خ آستان قدس،ش 7373(1045 ق)و چند نسخة دیگر.
-الحمد للّه حمد الشاکرین الذاکرین
کتابشناسی،از شیخ محمد محسن بن حاج علی معروف به آقا بزرگ تهرانی(-1389 ق).ط.
نجف،1355 جزء اول)-1398 ق(جزء 24).
جزء آخر(25)نیز پس از آن طبع شده و 25 مجلد مکررا در عراق،لبنان و ایران چاپ شده است.کتاب حاضر ترجمه و تلخیص این کتاب است.
ص:12
در مصائب سید الشهداء(علیه السلام)از رفیع الدّین محمّد بن محمّد مؤمن گیلانی،بخط مؤلف در مجموعۀ ملا لطف اللّه مورّخ 1075-1085 ق دیده شده.
-یا عین مالی اراک
شیخ محمود عباس عاملی(-1353 ق)؛ط.
بیروت
الذریعة(الی مکارم الشریعة)
اخلاق و آداب شرعی،از شیخ ابو القاسم حسین بن محمد بن فضل راغب اصفهانی(- 565 ق)،در 7 فصل.ط.مکرر،خ.آستان قدس،ش 3463(708 ق)و چند نسخۀ دیگر.
سید عبد الحسین شرف الدین موسوی عاملی (-1370 ق).«البدیعة»در رد شیعه از نبهانی بیروتی است.
آداب و ادعیه،از شیخ محمد صالح بن احمد بن صالح آل طعان قطیفی بحرانی(-1333 ق)، مرتب بر مقدمه و 12 باب،تألیف:1327 ق، خ.دیده شده(بخط مؤلف).
-الحمد للّه الذی خلق الانسان بصنعه البدیع
سید جعفر بن محمد اعرجی نسابه(-1332 ق).
مذکور در«نفحة بغداد».
بعضی عبارات شیخنا العلامة المرتضی الاستاد)
حاشیۀ«فرائد الاصول»شیخ انصاری،از ملا لطف اللّه اسکی لاریجانی(-1311 ق).خ.
آستان قدس،ش 2987
شیخ عبد الحسین بن محمد جواد بغدادی (-1365 ق).
بلاغت،از ملا مراد بن علی خان تفرشی(-1051 ق).مذکور در«جامع الرواة»
فارسی،ترجمۀ رسالۀ عملیۀ سید ابو الحسن اصفهانی،از سید علی اصغر بن سید حسین طبیب جزائری شوشتری(-1348 ق).خ.آستان قدس،ش 7660(1346 ق،خط مترجم).
-الحمد للّه الذی هدانا لدینه
فارسی،از میرزا گوهری،ظاهرا میرزا ابراهیم گوهری است.خ.ملک.
ادعیه،از محمد محسن فیض کاشانی(-1091 ق).خ.آستان قدس،ش 3353(1127 ق)و 3352.
فارسی،اخلاق و مناقب اهل بیت(علیه السلام)،از سلطان المتکلمین محمد بن اسماعیل کجوری (-1353 ق)؛خ.دیده شده.
فارسی،اصول و فروع و ادعیه،از محمد علی بن ملا نصیر مدرس چهاردهی(-1334 ق).ط.
بمبئی.
سید احمد بن سید محمد حسین کحّال موسوی شیرازی(1306 ق-).
اردو،از منشی نعمت اللّه صاحب اختر هندی (معاصر)که به تشیع گرویده و این کتاب را در
ص:13
رد عامه نوشته است.
ناشناخته،از آن در دوازده امام خواجه نصیر الدین طوسی نقل شده.
عبد الرزاق علی رضا محدث و واعظ(1291 ق-)تألیف مجلّد اول:1330 ق.
اصول الدین)
شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی(-1121 ق).
مذکور در اجازۀ مورخ 1111 ق مؤلف به محمد رفیع بیرمی.
ارجوزه در میراث،از سید ابو بکر بن عبد الرحمان حسینی حضرمی(-1341 ق)؛ مذکور در پشت دیوان ناظم.
مختصر مجلد دوم«الدمعة الساکبة»از محمد رفیع بن قهرمان(یا قربان)خاتون آبادی کرهرودی(یا گرمرودی)؛تألیف:1302 ق،ط.
تبریز.1300 ق و مکرّر.
اردو،ترجمة«وسیلة النجاة که فتاوی سید ابو الحسن اصفهانی است،از شیخ سعادت حسین بن منور علی سلطان پوری(-1330 ق).
ط.هند،1356 ق.
سید عبد اللّه بن محمد رضا شبّر حسینی(-1242 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،رسالۀ عملیه،از ملاّ محمد بن محمد مهدی اشرفی(-1315 ق).ط.ایران.
در اعمال سنّت،از امیر محمد صالح بن عبد الواسع خاتون آبادی(-1116 ق)که در روزگار شاه سلیمان صفوی(-1105 ق)،در یک مقدمه و 12 باب تالیف کرد.خ.آستان قدس،ش 3149(1246 ق).
-ذریعۀ نجاح سرگشتگان گرداب عصیان...
میرزا حسین خلیلی(-1326 ق)که از اساتید آقا بزرگ بوده.ط.تهران،1312 ق و مکرر.
شیخ حسین بن محمد بن احمد بن ابراهیم درازی بحرانی آل عصفور(-1216 ق)؛تألیف:
1213 ق،برای شیخ محمد علی کازرونی.خ دیده شده.
ابو احمد عبد العزیز بن احمد جلودی،از مشایخ ابن قولویه(-367 ق)مذکور در رجال نجاشی.
ناشناخته،از کتب موقوفۀ ابن طاوس(سید علی) به اولاد او.مذکور در«سعد السعود».
قاضی سید نور اللّه بن شریف الدین مرعشی شوشتری(-1019 ق).مذکور در«محفل فردوس»از فرزند مؤلف.
شیخ ابو الفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی (-449 ق).
امام المهدی احمد بن یحیی حسینی یمانی (-840 ق)؛تألیف:831 ق.سوّمین کتاب از کتب هشتگانۀ«یواقیت السیر»است.خ.دیده شده.
ص:14
ابو احمد عبد العزیز جلودی(-332 ق).مذکور در رجال نجاشی.
اردو،از سید حفاظت حسین سلیم بهیکپوری.ط.
هند.
شیخ میرزا محمد بن رجبعلی تهرانی عسکری (-1371 ق).شرح احوال خلیل بن احمد فراهیدی(-170 ق)مؤلّف«کتاب العین» است.
فارسی،احوال حافظان شیعه،از مولوی سید احمد رضا بن غلام محمد بخاری جائسی.ط.هند.
ابو الحمد عبد العزیز جلودی(-332 ق).مذکور در رجال نجاشی.
نیز از جلودی و مذکور در همان مأخذ.
نیز از جلودی و مذکور در رجال نجاشی.
تارح خلفا،از کافی الکفاة،اسماعیل بن عباد دیلمی طالقانی وزیر(-385).خ.دیده شده.
-الحمد للّه الواحد العدل.
شیخ ابو عبد اللّه احمد بن محمد بن عبید اللّه جوهری(-401 ق)مؤلّف«مقتضب الاثر».
مذکور در رجال نجاشی.
ابو احمد عبد العزیز جلودی(-332 ق)درین کتاب مؤلف به ذکر آن عده از صحابه پرداخته که امیر المؤمنین(علیه السلام)آنان را دوست می داشته و یاد می فرموده است.مذکور در رجال نجاشی.
اردو،در احوال جعفر طیار،از سید اولاد حیدر بلگرامی.ط.هند.
اردو،احوال و مناقب و مصاحب عباس بن علی (علیه السلام)،از سید نجم الدّین حسن کراروی هندی(ح 1330 ق-)ط.هند.
ابو احمد عبد العزیز جلودی.مذکور در رجال نجاشی.
نیز از جلودی و مذکور در رجال نجاشی.
احمد بن رمیح مروزی،مذکور در«معالم العلماء».
شیخ حرز بن علی شناطری اوالی عسکری بحرانی.تالیف:976 ق،در 2 باب.خ.دیده شده.
ابو عبد اللّه محمد بن عمر واقدی(-207 ق).
ابو احمد عبد العزیز جلودی(-332 ق)مذکور در رجال نجاشی.
ابو احمد عبد العزیز یحیی جلودی،مذکور در رجال نجاشی.ابن طاوس در«محاسبة النّفس» از آن به کتاب«ماللشیعة بعد علی»تعبیر کرده است.
نیز از جلودی و مذکور در رجال نجاشی.
ص:15
خیبر
سید مفتی میر ناصر حسین بن حامد حسین لکهنوی(-1361 ق).مذکور در«تجلیّات».
البیت(صلی الله علیه و آله)
از کتبی است که ابن طاوس وقف کرده و خصوصیات آنها را«سعد السعود»آورده است.
شیخ ابو الفتح محمد بن جعفر همدانی مراغی (-371 ق)،استاد ابو الحسن سمسمی،مذکور در«معجم الادباء».
هرپنج کتاب،از شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه قمی(-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ذکر من احب علیا و ذکره بخیر،
ذکر من احب علیا و من ابغضه،
ذکر من اوصی بشعر جمعه،
هرچهار کتاب از ابو احمد عبد العزیز جلّودی.
مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو عبد اللّه احمد بن عبید اللّه جوهری (-401 ق)مؤلف«مقتضب الاثر».نیز مذکور در رجال نجاشی.
من قاربهم)
ابو زرعۀ رازی-نجاشی احوال ابان بن تغلب را از آن نقل می کند.
المهدی من ولد الحسین(علیه السلام))
شیخ ابو علی احمد بو محمّد جرجانی مقیم بصره.مذکور در رجال نجاشی.
قاضی شیخ ابو بکر محمد بن عمر جعابی،استاد شیخ مفید(-413 ق).نیز مذکور در رجال نجاشی.
ابو احمد جلودی.در همان مآخذ.
ابو المنذر محمد بن هشام کلبی(-205 ق).
مذکور در فهرست ابن ندیم.
ابو الحسن علی بن محمد عدوی شمشاطی.
معاصر کلینی.
محمد بن احمد بن محمد بن ابی الثلح(سدۀ 4 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو احمد جلودی.مذکور در همان مآخذ.
ابو منذر هشام کلبی.مذکور در فهرست بن ندیم.
واحد منهم و ذکر حدیثا منه)
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه (-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو منذر هشام کلبی(-205 ق)،مذکور در همان مأخذ.
ابو منذر هشام کلبی(-205 ق).مذکور در
ص:16
فهرست ابن ندیم.
حافظ ابو نعیم احمد بن عبد اللّه اصفهانی(-430 ق).مذکور در«طرائف»ابن طاوس.
ابو العباس احمد بن محمّد بن سعید بن عقده (-333 ق).مذکور در رجال نجاشی.
الذکری-ذکری الشیعة
در نکوهش خمر،از امیر ابو نصر صدر الدین محمد بن غیاث الدین منصور حسینی دشتکی، معروف به صدر الدین صغیر،تاریخ مسوده:
961-ذکری،تبییض:962 ق.خ.روضاتی اصفهان و شهید مطهری.
-استغفر اللّه العظیم...
(علیه السلام)
شیخ علی بن حسن بن علی خاقانی نجفی،تألیف:
1365 ق.خ.دیده شده.
ذکری الامام المجدد الشیرازی-سبائک التبر
شیخ محمّد بن ناصر لائد نجفی(-1326 ق)،در 2 مجلد دیده شده.
سید هادی بن احمد حسینی آل کمال الدّین (معاصر).2 مجلد از آن دیده شده.
اخلاق،از سید مهدی بن صالح کاظمی(-1358 ق).ط.نجف،1346 ق.
-الحمد للّه مقیم الحجّة...
فرج بن حسن قطیفی(معاصر).از اجزاء «الازهار العرجیۀ»اوست.
شیخ حبیب بن ابراهیم مهاجر عاملی(معاصر).
ط.مذکور در«سبیل المؤمنین»مؤلّف.
سید قاسم بن حسن شبری(1346 ق-)خ.دیده شده.
مراثی یادبود اربعین عنایت اللّه بن جمال الدین (-1372 ق).ط.نجف،1372 ق.
حیاة ابی
شیخ عبد اللّه بن علی خنیزی،تالیف:1368 ق.
ط 1370 ق.
نیز از شیخ عبد اللّه بن علی خنیزی؛تالیف:
1371 ق.ط 1373 ق.
سید حسن صدر الدین.ط.بغداد،1343 ق.
منظومه،از سید هادی بن صمد آل کمال الدین حلّی(معاصر).
احوال عبد المحسن بیک سعدون رئیس الوزراء عراق(-1348 ق)؛از شیخ علی شرقی.ط 1348 ق.
ابو عبد اللّه محمد بن مکی شهید اول(-786 ق)، تالیف:784 ق.ط.تهران،1271-1272 ق.
-الحمد للّه الذی شرع الاسلام
منظومه در رد صوفیه،از سید محمد علی هبة
ص:17
الدین شهرستانی،که ناتمام مانده.
در احوال و آثار شیخ عبد اللّه بن معتوق قطیفی ناروتی(-1362 ق).
به همت فرزندش شیخ عبد اللّه چاپ شده.
احوال ملک غازی بن فیصل پادشاه عراق،از شیخ عبد الواحد انصاری.ط 1358 ق.
مولوی سید سبط حسن فتحپوری(معاصر)
احوال و مراثی سید ماجد بن هاشم قطیفی (-1367 ق)،در 2 قسمت:نخست زندگی نامۀ او به قلم محمد سعید مسلم،دوم مراثی شاعران معاصر در مرگ او.ط.
احوال سید محسن اعرجی کاظمی(-1227 ق)
از سید حسن صدر الدین کاظمی(-1354 ق)
تالیف:1320 ق.ط.تبریز،1321 ق(با کتاب الطهارة از سید محسن).
در احوال شیخ محمد بن ناصر آل نمر قطیفی عوامی(-1348 ق).
زندگی نامۀ سید ناصر بن هاشم آل سید سلمان موسوی احسائی(-1358 ق).ط.نجف، 1359 ق.
از شاعران معاصر،عبد الغنی بن شیخ محمد جواد مطر و سید محمد بن سید رضا هندی.ط.
نجف 1356 ق.
تواریخ معصومین،در 14 باب،از سید محسن حسینی سبزواری.خ.دیده شده.
اردو،ناشناخته.ط.هند.
ناشناخته،خ.آستان قدس.
شیخ زین الدین بن علی بن احمد شهید ثانی (-966 ق).خ.موجود.
-اللهّم حببنا الی الحق...
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن عمران مرزبانی خراسانی بغدادی(-384 یا 378 ق).مذکور در«معجم الادباء»یاقوت و فهرست ابن ندیم.
ابو الحسین احمد بن فارس قزوینی رازی (-375 ق).مذکور در«بغیة الوعاة».
ص:18
حسن بن طیّب بن حمزۀ شجاعی،که نجاشی به 4 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
سید ابو الحسن علی بن نقی رضوی لکهنوی (معاصر).مذکور در«اسعاف المأمول»مؤلّف.
در بیان کلماتی که با«ذو»آغاز می شود،از عبد الوهاب قائم مقامی(معاصر).
شیخ جعفر بن محمد معروف به ابن نمای حلّی (-645 ق).درج در آخر مجلّد دهم«بحار الانوار».ط.تبریز،1303 ق.
فارسی،اردو،در تاریخ ذو الجناح،از مولوی سید غلام حسنین کنتوری(-ح 1340 ق).ط.
سید صدر الدین محمد بن صالح موسوی عاملی اصفهانی(-1363 ق).
ناشناخته،ط.هند.
فارسی،ردباب 12«تحفة اثنا عشریة»،از سید دلدار علی بن محمد معین نقوی(-1235 ق).
خ.موجود.
-الحمد للّه مثبت الحق و مزیل الباطل
اردو،کلام،از سید علی اظهر هندی(معاصر).
ط.هند.در 3 مجلّد).
گجراتی،در امامت،از مولوی غلام علی بن اسماعیل بهاونگری(سدۀ 14 ق)،ط.
گجراتی،مراثی،نیز از مولوی غلام علی بهاونگری.
فارسی،در نکوهش تریاک،چای و توتون،از ملاّ سلطان علی گنابادی(-1327 ق).ط.
تهران،1318 ق و 1334 ش.
فارسی و عربی،از سید هبة الدّین محمد بن علی شهرستانی.ط.تبریز،1329 ش(چاپ سوم).
فارسی،تاریخ قاجار،از میرزا فضل اللّه خاوری شیرازی،از این تاریخ در«روضة الصفای ناصری»نقل شده است.
اردو،ردّ عیسویان،از بعضی فضلای هند.ط.
اخلاق و عبادات،از شیخ علی بن ابی طالب قمّی (-پس از 1320 ق)؛تألیف:1316 ق.خ.دیده شده.
-الحمد و کتابته بعد انشائه بعونک
فارسی،از محمد بن محمود دهد ارعیانی؛خ.
آستان قدس،ضمیمۀ ش 10819(1102 ق)و 6392
-لک الحمد و انت اهل له
فارسی،از کوثر علی شاه،در تأویل بعض احادیث عرفانی.خ.موجود.
- اللّه اللّه مالک ملکی روا
نیست جز ربّ علی الاطلاق را
کیمیا،از جابر بن حیان صوفی کیمیاوی(-200
ص:19
ق).خ.مجلس.
تاریخ کشف ذغال سنگ کرکوک،از سید محمد علی هبة الدّین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
میرزا علی عبد الحسین ایروانی نجفی(-1354 ق).ط.تهران،1367 ق.
قصیده در مدح حضرت امیر(علیه السلام)،از سید اسماعیل بن محمد حمیری(-173 یا 178 یا 179 ق).
- هلا وقفت علی المکان المعشب
بین الطویلع فاللوی من کبکب
الرّسائل الذهبیّات
اردو،ترجمۀ«الذهبیّة الطبیّة»که خواهد آمد،از مولوی مقبول احمد(معاصر).ط.حیدرآباد.
روایت محمد بن حسن بن جمهور عمی بصری -به سند خویش-از امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام)؛ که به التماس مأمون نوشته اند.این رساله را مجلسی در«بحار الانوار»-مجلد«السماء و العالم»-درج کرده است.خ.آستان قدس،ش 1651(1059 ق)و 5185(1060 ق)و چند نسخۀ دیگر.ط.
-اعلم یا امیر المؤمنین ان اللّه لم یبتل العبد المؤمن ببلاء حتی یجعل له دواء
ذیل«ارغام الشیطان»در ردّ بابیّه،از محمد بن محمود عصار حسینی لواسانی(-1356 ق).
ظاهرا منظور تقریظی است که عصّار بر«ارغام نوشته»و در آخر آن چاپ شده است.اصل «ارغام الشیطان»از زین العابدین نوری است.
عزّ الدّین اسحاق بن ابراهیم حسنی حسینی طباطبائی.اصل انساب از سید جمال الدین احمد بن محمد بن مهنّاست.خ.موجود.
فارسی،از خواجه نصیر الدّین محمد بن حسن طوسی(-672 ق).اصل از علاء الدین عطا ملک جوینی است.ط.لیدن(با اصل تاریخ جهانگشا).
ذیل تاریخ گیتی گشای-تذییل تاریخ گیتی گشای
سید ظهیر الدین مرعشی.اصل تاریخ از محمد بن حسن آملی معروف به ملاّ اولیاء اللّه(سدۀ 8 ق).
مذکور در«مجمع الفصحاء».
فارسی،از میرزا عبد الوّهاب حسینی فراهانی در 1322 ق؛اصل از جیمز فریز،ترجمۀ ناصر الملک قراگوزلو.خ.موجود.
ذیل تاریخ یمینی-مشارب التجارب
ظهیر الدین ابو شجاع محمّد بن حسین(-488 ق)،وزیر المستظهر.اصل از ابو علی مسکویه است.مذکور در«کشف الظنون».
سید عبد اللطیف خان بن بن ابی طالب بن نور الدّین بن محدّث جزائری؛تألیف:1216 ق اصل نیز از اوست که سرگذشت مهاجرت و مسافرت او به عتبات و هند است و این ذیل در قضیۀ وهابیان در 1216 ق در کربلاست.ط.
بمبئی،1312 ق.
ذیل تذکرة الشّعراء-تذییل تذکرة الشعراء
ص:20
فارسی،از شهاب الدین عبد اللّه بن لطف اللّه معروف به حافظ ابرو(-834 ق).ط.تهران، 1317 ش.اصل«جامع التواریخ»از رشید الدین فضل اللّه است.
ذیل روضة الصّفا-روضة الصفای ناصری
ذیل سرور المؤمنین-تذییل سرور المؤمنین
ذیل سلافة العصر-تذییل سلافة العصر
ذیل الصّحیفة السجادیّة-الصحیفة الملحقة بالکاملة
ابو الحسن علی بن زید بیهقی(-565 ق) معروف به فرید خراسان؛اصل از ابو سلیمان محمد بن طاهر سبحستانی است.ترجمۀ فارسی این ذیل«درّة الاخبار»نام دارد و چاپ شده.
سید عبد اللّه بن حسن بن علی حسینی علوی، معروف به ابن محفوظ نسابه؛تألیف:973 ق.
خ.مرعشی.
ص:21
منظومه در میراث،از شیخ تقی الدین حسن بن علی بن داود حلّی(647 ق-)،مؤلف«رجال ابن داود»که در همان کتاب از«الرائض»ضمن برشمردن تألیفات خویش یاد می کند.
مراثی اهل بیت(علیه السلام)،از 22 شاعر،جامع:شیخ مهدی بن یعقوب خطیب نجفی(-1372 ق)، تألیف:1350 ق.خ.دیده شده.
سید احمد بن محمد عطار حسینی بغدادی (-1215 ق)،در کتب متعدده از آن نقل شده.
شیخ حسن بن مطر جویبر اوی(-1327 ق)؛ مسودۀ آن که برای طبع آماده شده بود،دیده شده.
سید احمد بن حبیب حسینی زوینی نجفی معروف به سید احمد زوین(-پس از 1267 ق).خ.موجود.
قصیده در مدح حضرت امیر(علیه السلام)،از عزّ الدّین حسین بن عبد الصّمد حارثی عاملی(-985 ق) پدر شیخ بهائی.خ.دیده شده(با شرح آن).
-الی م الام و امری شهید
قصیده در مدح حضرت امیر(علیه السلام)،از شیخ رجب بن محمد برسی حلّی،زنده در 813 ق.
قصیده در مدح حضرت امیر(علیه السلام)،از شیخ محمد شریف بن فلاح کاظمی،که در 1166 ق سروده.
خ.موجود.
-نظرت فازرت بالغزال الاحور
قصیده در مدح حضرت امیر(علیه السلام)،از شریف مرتضی علم الهدی(-436 ق).
-سرت سحرا سلمی فسر فی المسری
سید محمود بن حسین حبوبی(1323 ق-)،در 1359 ق هنگامی که از نزدیک ایوان کسری می گذشته سروده است.درج در دیوان او.
شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی (-1181 ق).مذکور در«نجوم السماء».
بدیع،از ملا هادی بن مهدی اسرار سبزواری (-1289 ق)؛خ.مطهری.
امیر عزّ الملک محمد بن عبید اللّه بن احمد
ص:22
مسبحی حرانی(-420 ق).مذکور در«وقیات الاعیان»و دیگر کتب تراجم.
فارسی،مثنوی،از کمان بن محمد افسری دهلوی.مذکور در«صبح گلشن».
فارسی و عربی در معانی و بیان،از حکیم ملا هادی سبزواری(-1289 ق)و محتملا با«راح الافراح»که گذشت یکی است.خ.آستان قدس،ش 12088(1296 ق به خط مؤلف).
ص:23
مرغوب هم که ترجمۀ اردوی«راحة القلوب است،نام مؤلف ذکر نشده و ظاهرا مقصود،راحت القلوب،یا ملفوظات بابا فرید شکرگنج یا نظام الدین اولیاء بوده است).
قاضی نعمان مغربی(-363 ق).مذکور در مقدمۀ طبع«کتاب الهمّة»از همین مؤلف
فارسی،اسب شناسی،ناشناخته،تألیف به دستور شاه عباس دوم(-1078 ق).خ.دانشگاه تهران.
- سمند بادپای اندیشه را چه یارا؟
ادعیه،از سید عبد اللّه بن ابی القاسم موسوی (1291 ق-).
ص:24
فارسی،از شیخ محمد حائری تهرانی(-ح 1322 ق)،تألیف:1305 ق.وی در این کتاب به اثبات این نکته پرداخته است که ظالمین در کتاب و در سنت ملعون اند.خ.دیده شده.
- شکر و سپاس بیرون از وهم و قیاس...
حاشیه بر«مختلف الشیعه»،از شیخ ابراهیم بن عبد اللّه زاهدی گیلانی(-1119 ق)عمّ شیخ علی حزین،که همو از این کتاب یاد کرده.
فارسی،از سید محمد هاشم بن ابراهیم موسوی، مؤلّف«مصر الحقیقة»که در 1297 ق آن را تالیف کرده.خ.حسینیّۀ شوشتریها.
شیخ علی بن ابراهیم قمّی(-1371 ق)،شرحی است بر تعلیقات استادش میرزا حسین خلیلی تهرانی«بر نجات العباد».
شیخ علی بن محمد جعفر شریعتمدار استرابادی تهرانی(-1315 ق).مذکور در«غایة الآمال» مؤلف.
اردو،در تقیّه،از سید سجاد حسین هندی (معاصر).ط.هند.
ص:25
(معاصر).ط.
فارسی،حفظ الصّحه و اخلاق،از ویکتور پوشه، ترجمۀ نصرة اللّه بن اسد اللّه کاسمی.ط.تهران.
1315 و 1327 ش.
فارسی،از پوشه،ترجمة محسن میرزا جهانسوز بن اسعد السلطنه محمد تقی.ط.
فارسی،رسالة عملیه،از سید اسماعیل صدر موسوی عاملی(-1338 ق).این رساله مختصری است از«مفتاح الهدایة»و ترجمه ای است از«الصّراط المستقیم».ط.1320 ق.
فارسی،اخلاق،از عطاء اللّه شهاب پور.ط.
تهران.
فارسی،از شیخ هادی بن ملاّ حسین بیرجندی (-1366 ق)که برای فرمان فرماحاکم فارس تألیف کرده.
فارسی،ترجمۀ آیات در اخلاق و تربیت،از فتح اللّه بن ابراهیم مفتون یزدی.ط.حیدرآباد.
1366 ق.
فارسی،از شیخ مصطفی بن عبد الحسین رهنما؛ ط.تهران،1374 ق.منهج الارشاد»در اصول و فروع دین از شیخ جعفر شوشتری است.
فارسی،از م.ع.صدیق.ط.تهران،1312 ش.
فارسی،از صادق رضازادۀ شفق تبریزی.ط.
تهران،1301 ش.
فارسی،در اثبات نبوّت خاصّه،از شیخ ابو الحسن بن محمد شعرانی تهرانی(معاصر).
ط.تهران،1369 ق.
فارسی،اخلاق،از شیخ محمود بن محمد تقی کلباسی(-1365 ق).ط.تهران،1358 ق.
فارسی،ترجمۀ«طهارة الاعراق»مسکویه،از امینه بیگم علوی(-1308 ق).ط.
فارسی،در سبب اختلاف فرق اسلامی و بیان معنی اجماع،از محمد بن مرتضی معروف به ملا محسن فیض کاشانی(-1091 ق)تألیف:
1041 ق.ط.تهران،1329 ش.
- منّت بی پایان مر خدای را عزّ شانه...
فارسی،رسالۀ عملیه،از فتاوی میر سید علی صاحب ریاض که شاگردش محمد علی بهشتی رشتی از تصانیف استاد برگرفته است،تألیف:
1230 ق.خ.دیده شده.
فارسی،مثنوی،از علی قرابیان،که در 1317 ش سروده.خ.آستان قدس،ش 6320(1317 ش، بخط شاعر).
فارسی،در منع ریش تراشی،از حسین عبد اللّهی.
ط.اصفهان،1327 ش.
فارسی،از فتح اللّه بن عبد الرحیم مفتون یزدی.
ط.حیدرآباد،1356 ق.
فارسی،از سید علی اکبر کاشف برقعی،ط.
ص:26
تهران،1317 ش.
فارسی،در تعلیم و تربیت،از حسین بن کاظم کاظم زادۀ ایرانشهر.ط.برلن،1303-1308 ش (در 4 جلد).
فارسی،در الفباء و تغییر خط،از علی محمّد اویسی.ط.استانبول،1331 ق.
سید مولوی ابن الحسن بن حسن رضا جایسی لکهنوی(-1368 ق).ط.
اردو،از سید ابن الحسن لکهنوی(1288 ق-).
ط.
ابو عبیده ولید بن عبید بحتری(-284 ق).
مولوی ابو الحسن بن محمد کاظم جاجرمی(سدۀ 13 ق).
ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی(-332 ق).مذکور در رجال نجاشی.
در تعزیۀ سید الشهداء(علیه السلام)،از سید محمد علی شرف الدین بن عبد الحسین موسوی عاملی (-1372 ق).ط.العمارة(در مجلۀ الهدی).
فقه،از تقی الدّین حسن بن علی بن داود حلی رجالی.مذکور در رجال ابن داود.
قطب الدین ابو الحسن سعید بن هبة اللّه راوندی (-573 ق).
عماد الدین ابو جعفر محمد بن علی بن حمزۀ طوسی مشهدی معروف به ابن حمزه.
فارسی،در حرمت ربا،از میر سید ابو طالب حسینی،که وحید بهبهانی در بعض تألیفات خویش از آن نقل کرده است.
در حرمت ربا،از میرزا ابو القاسم بن حسن محقق گیلانی قمّی(-1331 ق).
سید حسن بن احمد یزدی اشکذری(-ح 1358 ق).خ.دیده شده.
میرزا حسن بن محمّد تقی تبریزی،که آن را از املاء استادش سید محمد بن یوسف طباطبائی تبریزی(-1336 ق)نگاشته.خ.دیده شده.
فارسی،از آقا رضا بن عبد الرسول مدنی کاشانی (-1366 ق).ط.تهران(یا کاشان).
محمد صادق بن محمد بالا مجتهد قره داغی تبریزی(-1351 ق).مذکور در«زهرا لربی».
محمّد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور در«قصص العلماء»مؤلّف.
فارسی،از محمود بن محمد تقی کلباسی (-1365 ق).ط.تهران،1358 ق.
فارسی،از هاشم بن محمد علی خراسانی که آن را بر طبق فتاوی آخوند خراسانی و سید اسماعیل صدر اصفهانی تدوین کرده است.ط.1318 ق.
ص:27
فارسی،قسم سوم مثنوی ولدنامه،از سلطان ولد (-712 ق)فرزند جلال الدین محمد مولوی بلخی.
فارسی،از ابو سعید ابو الخیر(-440 ق).ط.
مکرّر.خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 6347 (1293 ق)و چند نسخۀ دیگر.
اردو،از میر ببر علی انیس هندی؛ط.
فارسی،از بابا طاهر عریان همدانی(-410 ق).
ط.مکرّر.خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 4709 (1222 ق)و چند نسخۀ دیگر.
فارسی،از نور الدین عبد الرحمان جامی (-898 ق)که خود آن را شرح کرده.خ.
خوانساری.
سید محمود بن حسین حبوبی(-1323 ق).ط.
1370 ق.
فارسی،از جلال الدّین محمد بن اسعد دوانی (-907 ق)که خود آن را شرح کرده.
فارسی،از حکیم ابو الفتح عمر بن ابراهیم خیام نیشابوری.ط.مکرّر.در ذیل دیوان هم گذشت.
اردو،از دبیر هندی.ط.هند.
فارسی،از محمد یوسف ریاضی هروی.نهمین کتاب از کتب 12 گانۀ«کلیات ریاضی»یا«بحر الفوائد»است که در 1324 ق در مشهد طبع شده.
فارسی،از سید محمد محمد اعتماد فنائی کاشانی.ط.تهران،1315 ش.
رباعیات گنجفه-گنجفه
فارسی،از محتشم کاشانی(-999 یا 1000 ق).
وی 6 رباعی در مرگ شاه اسماعیل دوّم صفوی (-985 ق)سروده که 1128 تاریخ از آنها استخراج می شود.
فارسی،از جلال الدّین محمد بن محمّد مولوی بلخی(-661 یا 672 ق).ط.اصفهان،1320 ش(با دیوان شمس نیز مکرّر چاپ شده).
فارسی،از محمد هاشم میرزا افسر معروف به شیخ الرئیس(معاصر).ط.تهران.
فارسی،در بجور شعر،ناشناخته،خ،خوانساری نجف(1096 ق).
فارسی،ناشناخته،محمد طاهر بن محمد حسین شیرازی قمی(-1098 ق)آن را شرح کرده و «منهاج العارفین»نامیده است.مذکور در«عطیۀ ربّانی»شارح.
سید الحکما میرزا ابو الحسن بن سید محمد جلوۀ اصفهانی(-1314 ق).ط.1313 ق(در هامش «شرح الهدایة»).
حکیم شاه محمد بن مبارک شاه قزوینی مترجم «مجالس النّفائس».مذکور در«کشف الظنون».
در عمل اسطرلاب،از حکیم کاشف الدین
ص:28
محمد اردکانی یزدی(سدۀ 11 ق).
فارسی ناشناخته،خ.آستان قدس،ش 5530 (1096 ق).
-فصل در القاب خطوط ربع...
فارسی،از کاشف الدین محمد اردکانی یزدی (سدۀ 11 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
نیز از کاشف الدّین یزدی که در آن به ردّ بعض اعمال اسطرلابی عبد القادر گیلانی پرداخته.
فارسی،از نظام الدّین حسن بن محمد نیشابوری (-728 ق).خ.آستان قدس.
فارسی،ناشناخته،خ.دیده شده.
ابو الحسن محمد بن هلال معروف به غرس النّعمه و ابن هلال صابی.این کتاب ذیلی است بر «نشوار المحاضرۀ»تنوخی،تألیف:468 ق.
مذکور در«معجم الادباء».
فارسی،کشکول گونه ای از علی اکبر بن علی برهان تهرانی(1320 ق-).خ.دیده شده.
ادعیه و مزار،از شیخ درویش بن محمد حلی؛خ.
مکتبة الآثار بغداد.در همین موضوع و به همین نام نسخه های 2 کتاب دیگر نیز در قطیف و نجف دیده شده که ظاهرا هریک کتابی جداگانه و از مؤلفی جداگانه است.
سید نعمة اللّه بن عبد اللّه محدّث جزائری (-1112 ق).مذکور در«کشف الحجب».
محتملا با«ریاض الابرار»مؤلف یکی بوده است.
شیخ یوسف بن محمد بن یوسف رشتی.مذکور در آخر«طومار عفت»مؤلّف که چاپ شده.
ص:29
عبد اللّه معروف به عبد الجلیل خان،تألیف:
1146 ق در 3 مجلد.
جمال الدین محمد بن حسین بن مرتضی طباطبائی یزدی حائری(-ح 1313 ق)مؤلف «اخبار الاوائل».مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،اعمال و ادعیه،از محمد جواد بن محرم علی طارمی(-1325 ق).ط.ایران.
شیخ ابو البرکات بن محمد اسماعیل خادم مشهدی،شاگرد علاّمه مجلسی.ط.ایران.
-الحمد للّه علی آلائه...
فارسی؛،تألیف یکی از علماء مازندران در 898 ق در رودبار،به نام سلطان حسن کارکیا.خ.
مجلس(ضمیمۀ«ترجمۀ مجمل الحکمة»).
فارسی،شرح سی فصل خواجۀ طوسی،از میرزا محمد رضی بن محمد شفیع مستوفی تبریزی؛ تالیف:1069 ق.خ.آستان قدس،ش 7128.
-نطق سخندان که مستخرج تقاویم کواکب
بنی هاشم)
ابو الحسین(یا ابو الحسن)نسّابه،تألیف:310 ق.
ابن طاوس در«الیقین»از آن نقل کرده است.
فارسی،ترجمۀ یوسف خان شیرازی لسان حضور.ط.ارومیّه،1325 ق.
کیمیا،از حکیم ابو القاسم مجریطی،تألیف:348 ق.خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9212(1270 ق)و چند نسخۀ دیگر.
لغت،از شیخ ابراهیم لویزانی،خ.دیده شده.
ص:30
شیخ یحیی بن حسن بن بطریق(-600 ق).
مذکور در«بغیة الوعاة»سیوطی.
ابو محمد عبد اللّه جبلۀ کنانی(-219 ق).مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو الحسن احمد بن محمد بن عمران معروف به ابن جندی(-390 ق).مذکور در «تاریخ بغداد».
ص:31
مذکور در«روضات الجنّات».
شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان بغدادی (-413 ق).درج در«الارشاد»او.
سید تاج الدین محمد بن قاسم بن معیۀ حلّی حسنی دیباجی(-776 ق).مذکور در«عمدة الطالب».
ص:32
جریبی.
ص:33
الوحیدة».
شیخ اسماعیل اروحی تبریزی(-1295 ق)، مذکور در فهرست کتابهای او.
رجال اسماعیل الحسینی-وفیات العلماء و وقایع السنین
رجال اسماعیل الخاجوئی-الفوائد الرجالیّة
شیخ هلال الدین اسماعیل خوئی،مؤلّف «منتخب تذکرة الخواتین»در 1312 ق و «جلیس الواحد».
ص:34
ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد برقی(-274 یا 280 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو عبد اللّه محمد بن خالد برقی،از اصحاب امام کاظم،امام رضا و امام جواد علیهم السّلام.مذکور در فهرست ابن ندیم.
حواشی شیخ بهائی(-1031 ق)بر رجال نجاشی،فهرست شیخ،خلاصۀ علامه و جز آنها.
ص:35
شیعه،تالیف یکی از شاگردان محقق کرکی (-940 ق).
ص:36
ص:37
ص:38
زین الدین بن علی بن احمد شهید ثانی(-966 ق).افزون بر«کتاب الرجال و النسب»که در «لؤلؤه البحرین»و«ریاض العلماء»از آن یاد شده،«مختصر الخلاصة»،«تعلیقة الخلاصة»و «بدایة الدرایة»نیز در همین موضوع از اوست.
سید زین العابدین بن ابی القاسم طباطبائی تهرانی،معروف به آقا(-ح 1303 ق).اندکی از کتاب را تألیف کرده و توفیق اتمام نیافته است.خ.دیده شده.
ص:39
الذّهبیه و المجموع الرائق
ص:40
شوشتری می داند و مرحوم صاحب ذریعه معتقد است در حالی که شیخ عبد اللّه شوشتری شیخ رجالیان روزگار خویش بوده حتما کتابی در رجال داشته است.
ص:41
العصر
ص:42
ص:43
رجال نجاشی.
ص:44
ص:45
الحدیث
آقا محمود بن محمد علی کرمانشاهی(-1269 ق).باب سوم از کتاب«مهمّات الاحکام» اوست.خ.دیده شده.
ص:46
شمرده است.«ربیع الابرار»مجلد چهارم «مجالس الاخیار»است.
ملاّ مؤمن بن شاه مرتضی بن محمود کاشانی، برادر فیض کاشانی.تالیف:1020 ق.
-الحمد للّه ولی الحمد و مستحقّه
ص:47
میرزا نصر اللّه بن ابی القاسم شریف حسینی(سدۀ 13 ق)که«نقد الرّجال»را کتابت کرده و تعلیقاتی در هوامش آن نوشته است.خ.دیده شده.
ص:48
شیخ یحیی بن حسن بن حسین حلّی معروف به ابن بطریق(-600 ق)صاحب عمده.ابن حجر از«رجال الشیعۀ»او در«لسان المیزان»نقل کرده است.
ص:49
اوست و میر لوحی از آن در«کفایة المهتدی» نقل کرده است.از همین کتاب به«کتاب الغیبة» هم تعبیر شده که در حرف«غ»خواهد آمد.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی(-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو النضر محمد بن مسعود عیّاشی سمرقندی.نیز مذکور در رجال نجاشی.
میرزا محمد مؤمن بن دوست محمّد حسینی استرابادی(-1088 ق)،تالیف:1069 ق.خ.
آستان قدس،ضمیمۀ ش 11838.
-الحمد للّه علی نعمائه
القاموس
سید محمد بن علی موسوی عاملی معروف به سید محمد حیدر(-1139 ق).خ.موجود.
عبد الرّحیم بروجردی(معاصر).مقصود از اهل بیان،بابیه اند و کتاب در رد«الایمان»است،ط.
ایران.
فارسی،از محمد علی بن حسین شهرستانی (-1344 ق).از خودش نقل شده.
نکاحها)
ناشناخته.مؤلّف معاصر میرزا مهدی قاضی طباطبائی(-1241 ق)بوده.خ.موجود.
-بسم اللّه خیر الاسماء،مسألة نفعها جلیل...
سعة الوقت)
سید محمد عبد الکریم موسوی تبریزی معروف به مولانا(-1360 ق).
فارسی،احوال سلطان محمد گنابادی،از فرزندش ملا علی نور علیشاه،تالیف:1315 ق.
ط.تهران.
ناشناخته،در رد حاج کریم خان کرمانی که خود را رکن رابع خوانده بود؛تالیف به نام ناصر الدین شاه،در یک مقدمه،رجوم و تنبیهات.خ.
مرعشی.
-الحمد للّه الذی رفع اعلام الاعلام
احوال حاج محمد حسن قزوینی،از میرزا ابراهیم بن عبد المجید حائری(-1306 ق).
مذکور در«طرائق الحقائق».
ترکی،از میرزا ابو القاسم بن محمد تقی اردوبادی (-1333 ق)که در آن بر تفسیر میر کریم قاضی بادکوبه انتقاد کرده است.
فارسی،ردّبابیه،از ملاّ حبیب اللّه بن علی مدد کاشانی(-1349 ق).ط.تهران،1322 ق.
-الحمد للّه الّذی نسخ بشریعة محمد سائر الشرایع
فارسی،منظومۀ میرزا محمد شفیع بن محمد سمیع شوقی،در جواب میرزا نعیم سیّاح اصفهانی که در اشعار خویش نسبت به قرآن مجید بی حرمتی روا داشته بود.
حاج محمد کریم خان بن ابراهیم کرمانی (-1288 ق)،مرتب بر 2 اشراق،تالیف:
1268 ق.ط.تبریز،1283 ق.
ص:50
فارسی،عقاید،از سید میر هاشم بن عبد اللّه موسوی مرندی خوئی(-1358 ق).ط.تبریز.
علاّمه ابو الفتح محمد بن علی کراجکی(-449 ق).ابن ابی طی در احوال حسن بن بشر طرابلسی به این کتاب اشاره کرده است.
ارجوزة طویل از حبیب بن طالب بغدادی،تاریخ نظم:1263 ق.
سفرنامۀ شیخ عزّ الدین حسین بن عبد الصّمد حارثی(-984 ق).
سفرنامۀ میرزا محمد علی سارومی مقیم شیراز، مربوط سفر مشهد و مازندران.
سفرنامۀ منظوم نجیب الّدین علی بن محمد بن مکی عاملی،شاگرد صاحب معالم که هنگام سفر یمن،حجاز،ایران و عراق سروده است.
سفرنامۀ شیخ محمد شرع الاسلام(-1306 ق) که در 1275 از نجف به ایران آمده و به حضور ناصر الدین شاه رسیده و آن را به شاه اهدا کرده است.خ.موجود.
سفرنامۀ محمد بن علی بن محمد حرّ عاملی (-1081 ق)عمّ صاحب وسائل.
سید ناصر بن هاشم موسوی احسائی(-1358 ق).ماجرای سفر ایران،عتبات و مکه است.
مذکور در«ذکری السید ناصر».
الرحلة-سفرنامه یا سرگذشت زندگانی من
ارجوزه از سید محمد سعید بن محمود حکیم نجفی(معاصر).در حدود 180 بیت.
رامپور
شیخ عبد الحسین بن عباس اعسم نجفی.ط.
بمبئی،1346 ق.
شیخ مرتضی بن شعبان گیلانی(-1333 ق)، تألیف،1365 ق.
فارسی،از شیخ یوسف رشتی(معاصر).مذکور در آخر«طومار عفت».
رحلة البیرونی-ماللهند
سید رضا بن محمد هندی نجفی(-1362 ق).
سفرنامۀ حج اوست.
3 سفرنامه از سید محسن امین عاملی(-1371 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،مناسک حج،از سید عبد اللّه بن ابی القاسم بلادی بوشهری(معاصر).ط.بمبئی، 1346 ق.
سفرنامۀ حج شیخ محمد حسین بن حمد حلّی (-ح 1354 ق).ط 1329 ق.
سید احمد بن حبیب زوین نجفی(-پس از 1267 ق)که در اوائل 1234 ق به خراسان آمد و 4 ماه در این شهر ماند.خ.نجف.
ص:51
سید صادق بن علی فحام حسینی اعرجی نجفی که در 1180 ق به خراسان سفر کرد.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی شرع لنا منهاج الهدی
سید محمد بن عبد اللّه حسینی مدنی معروف به کبریت.ط.پرت سعید،1793 م.
سفرنامۀ منظوم سید مهدی بن علی بحرانی (-1243 ق).
الرحلة العراقیة-الحاضرات الحسنیه
سیّد محسن ابو طبیخ،شرح سفرهای او از 1341 تا 1343 ق.ط.صیدا،1343 ق.
شیخ محمد شیخ الاسلام حویزی.شرح سفر او از عراق به ایران است.خ.کاشف الغطاء
بردّ الدیانة النصرانیّة و اثبات حقیقة الدّیانة
الاسلامیة
رد یهود نصارا،از شیخ محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی(-1352 ق).ط.نجف 1342 و 1347 ق؛کربلا،1382 ق(کتاب در 3 جزء است و برخی اجزای آن به فارسی هم ترجمه شده).
سید رضا هندی(-1367 ق).ط.نجف(در مجلۀ العرفان).
شیخ ابراهیم بن فخر الدین عاملی بازوری:شاگرد شیخ بهائی.
سفرنامۀ منظوم شیخ محمد حسن بن محمد صالح کبۀ بغدادی(-1336 ق)،ماجرای سفر حج او در 1292 ق،در 1000 بیت که چند تن از علما و شعرای معاصر بر آن تقریظ نوشته اند.
-ابدأ باسم اللّه یمنا باسمه
سید علی خان بن مطلب مشعشعی حویزی معروف به سید علی خان صغیر نوادۀ سید علی خان کبیر(-1088 ق)که در 1114 ق به مقام ولایت حویزه رسید.خ.شهید مطهری.
سفرنامۀ منظوم سید ناصر بن هاشم احسائی (-1358 ق)،ماجرای سفر او به مکه،ایران و عراق.
کیمیا،از جابر بن حیان صوفی(-200 ق).ط.
بمبئی.
کیمیا،نیز از جابر بن حیّان،خ.آصفیه؛آستان قدس،ضمیمۀ ش 10773(1280 ق،فارسی و عربی).
فقه،از ابو سلیمان داود بن کورۀ قمّی.مذکور در رجال نجاشی.
فقه،از شیخ الطائفه ابو القاسم سعد بن عبد اللّه اشعری قمی(-301 یا 299 ق).مذکور در رجال نجاشی.
فقه از ابو الحسن موسی بن حسن اشعری قمّی.
مذکور در رجال نجاشی.
اخبار،از ملاّ رکن الدّین محمّد بن علی جرجانی،
ص:52
تالیف:720 ق،در 7 مقدمه و 2 باب.خ.دیده شده.
-الحمد للّه خالق العقل...
ناشناخته.نسخۀ مورخ 1053 ق دیده شده(به همین نام کتابی از جلال الدین عبد الرحمان بن ابی بکر سیوطی موجود است که چاپ شده).
گجراتی،ادعیه،از غلام علی بن اسماعیل بهاونگری(-1283 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
سید جواد بن محمد حسینی عاملی(-1226 ق)،مؤلّف«مفتاح الکرامة».
در معمّا و لغز،از مفتی میر محمد عباس لکهنوی (-1306 ق).مذکور در«تجلیات».
بدیع،از حکیم ملا هادی بن مهدی سبزواری (-1289 ق).خ.دیده شده.
سید ابو الحسن بن علیشاه رضوی کشمیری (-1313 ق).مذکور در«اسداء الرّغاب».
قضیۀ غدیر،از سید علی محمّد بن محمّد بن دلدار علی نقوی(-1312 ق).مذکور در«مشاهیر علماء الهند».
دیوان سید محسن بن عبد الکریم امین حسینی عاملی(-1371 ق).ط.صیدا،1332 ق؛ دمشق،1348 ق.
قصیدۀ سید مهدی غریفی بحرانی(-1343 ق)به پیروی از مقصورۀ ابن درید.
اردو،تالیف یکی از افاضل هند.ط.دهلی.
ص:53
ص:54
ق)شاگرد کلینی.ابن رباح بر مذهب ابو علی جبائی معتزلی بوده است.مذکور در فهرست ابن ندیم.
شیخ ابو عبد اللّه محمّد بن محمد بن نعمان مفید بغدادی(-413 ق).مذکور در رجال نجاشی.
علی بن حمزۀ بصری.مذکور در«معجم الادباء».
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن محمد بن مفید بغدادی (-413 ق).ابن عون ابو الحسین محمد بن جعفر کوفی(-312 ق)است و نجاشی کتاب«الجبر و الاستطاعة»را از تألیفات او شمرده است.
شیخ ابو الحسن محمد بن احمد بن داود قمّی (-368 ق).ابن قولویه قائل به عدد و عدم نقص ماه رمضان بوده است.مذکور در«الاقبال».
شیخ ابو عبد اللّه محمد مفید بغدادی(-413 ق).
عبد اللّه بن محمد بن کلاّب از بابیۀ حشویه بوده است و کتاب«الصفات»از تألیفات اوست.
مذکور در فهرست ابن ندیم.
قدامة بن جعفر بن قدامه(-337 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
ابو نصر محمد بن طرخان فارابی(-339 ق).
مذکور در«اخبار الحکماء»قفطی.
ابو نعیم علی بن حمزۀ بصری(-375 ق).
مذکور در«معجم الادباء».
قاضی نور اللّه مرعشی(-1019 ق).ظاهرا در ردّ عبد الرزاق بن همام بن نافع صنعانی زیدی (-212 ق)نوشته بوده است.مذکور در فهرست تألیفات قاضی.
محمد بن زکریای رازی(-311 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
الشافی فی الامامة)
شیخ ابو یعلی حمزة بن عبد العزیز سلار دیلمی (-463 ق)شاگرد شریف مرتضی و نائب او در حلب که،این رد را هم به دستور او نوشته.مذکور در«نقد الرجال»میر مصطفی.
علی الانبیاء)
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن محمد بن نعمان مفید (-413 ق).مذکور در رجال نجاشی.
الرّد علی ابی حنیفة الدینوری(فی کتاب النبات):
الرّد علی ابی عبید القاسم بن سلام(فی المصنف):
الرّد علی ابی زیاد الکلاّبی:
هر4 عنوان از ابو نعیم علی بن حمزۀ بصری (-375 ق).مذکور در«معجم الادباء».
ابو سهل اسماعیل بن علی بن اسحاق نوبختی (-311 ق).مذکور در رجال نجاشی و فهرست شیخ طوسی.
ابو جعفر محمّد بن عبد الرحمان بن قبۀ رازی.وی نخست معتزلی بود و پس از استبصار،بر جبائی رد نوشت.مذکور در رجال نجاشی.
ابو محمد حسن بن موسی نوبختی(-بین 300 تا
ص:55
310 ق).مذکور در رجال نجاشی.
شیخ محمد بن محمد بن نعمان مفید بغدادی (-413 ق).نیز مذکور در رجال نجاشی.
فی العلم الآلهی)
محمد بن زکریا رازی(-311 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
منقطع)
ابو محمد حسن بن موسی نوبختی(-بین 300 تا 310 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ص:56
مذکور در رجال نجاشی.
ابو جعفر محمد بن علی بن عبدک.مذکور در رجال نجاشی و فهرست شیخ(در فهرست، ابو محمد بن علی آمده).
شیخ خلیل بن ظفر بن خلیل اسدی کوفی،از طبقۀ شیخ الطائفه.مذکور در فهرست منتجب الدین.
فارس بن حاتم بن ماهویۀ قزوینی.مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن ابراهیم کاتب نعمانی معروف به ابن زینب،شاگرد کلینی.
ابو الفرج محمد بن موسی بن علی بن عبدویه،که نجاشی او را دیده بوده.
ص:57
صحابه،شیعه را مورد طعن قرار داده.
الثانی فی مسالة عدم تبعض البضع)
سید محمد بن عبد الکریم طباطبائی اصفهانی بروجردی(-1160 ق)جد بحر العلوم.خ.
خوانساری نجف.
العمل بالظن)
شیخ فخر الدین بن محمد علی طریحی(-1085 ق).خ.موجود.
جمیع اخبار الکتب الاربعة)
نیز از طریحی.خ.مرعشی قم.
امیر غیاث الدین منصور حسینی شیرازی (-948 ق).خ.موجود.
-اللهم انصرنا علی القوم الکافرین
بکر)
شریف نسابه یحیی بن حسن بن جعفر(-277 ق).مذکور در«الثبت المصان».
ابو عبد اللّه محمد بن احمد صفوانی،شاگرد کلینی.مذکور در رجال نجاشی.
ابو الحسن علی بن حاتم قزوینی که نجاشی به واسطۀ ابو عبد اللّه بن شادان از او روایت می کند.
سید قاضی بن محمد بن فرج اللّه هاشمی دزفولی بروجردی.به نقل از شاگردش سید شهاب الدین مرعشی.
التألیف)---
ص:58
(-585 ق)،صاحب«غنیة النزوع».
الرّد علی اهل القیاس-ابطال القیاس
ابو الحسن علی بن عبد اللّه میمونی(-400 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
ابو محمد حسن بن موسی نوبختی(-پس از 300 ق).مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو الحسن علی بن محمد بن عباس مارویی.
مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو الحسین یحیی بن حسن بن بطریق حلّی (-600 ق).
میرزا ابراهیم بن ابی الفتح زنجانی(-1351 ق).
مذکور در«الحدیقة المبهجة».
شیخ محمد تقی بن محمد باقر آقا نجفی اصفهانی (-1332 ق).مذکور در فهرست تالیفات او.
سید جعفر مزارۀ شیرازی(معاصر).ط؟.
شیخ محمد حسن خوسفی قائنی،شاگرد میرزا محمد حسن شیرازی.مذکور در«بغیة الطالب» بیرجندی.
شیخ مهدی بن محمد علی ثقة الاسلام اصفهانی (معاصر).ط.
سید هبة الدین شهرستانی(معاصر).ط.مصر، 1329 ق(در مجلۀ المنار).
ص:59
الصوارم الالهیّات
العبقات
مصارع الافهام
مهجة البرهان
النزهة الاثنی عشریة
الرّد علی تحقیق التناسخ-ابطال التناسخ
قاضی سید نور اللّه مرعشی شوشتری(-1019 ق).رسالۀ«تصحیح ایمان فرعون»از ملا جلال دوانی است.
محمّد ابراهیم بن محمد حسن کلباسی(-1261 ق).ظاهرا در مبحث حجیة الظن از«حاشیة معالم الاصول»است.
شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی اصفهانی(-1181 ق).مذکور در«نجوم السماء».
اردو،از سید محمد هارون زنگی پوری.ط.هند.
ابو محمد حسن بن موسی نوبختی(-پس از 300 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو نعیم علی بن حمزۀ بصری(-375 ق).
«فصیح»در نحو از ابو العباس احمد بن یحیی ثعلب شبانی است.
فضل بن شاذان بن خلیل نیشابوری(-260 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
ابو نعیم علی بن حمزۀ بصری(-375 ق).ابو عثمان عمرو بن بحر جاحظ مؤلف«کتاب الحیوان»است.
محمد بن زکریا رازی(-311 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن محمد بن نعمان مفید بغدادی(-413 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو نصر محمد بن محمد بن طرخان فارابی (-339 ق).مذکور در«اخبار الحکماء»قفطی.
ص:60
ص:61
در«روضات»
النواصب)
فارسی،از عبد النبی طسوجی(-1203 ق).
مصائب از قاضی نور اللّه مرعشی است و یکی از علمای عامه به امر اشرف افغان در سدۀ 12 ق بر آن ردی نوشته و ردّ عبد النبی در جواب ردّ اوست.خ.تبریز.
-اللهم اهدنا الصراط المستقیم...برناقد بصیر مخفی نماند...
سید امیر محمد بن مهدی قزوینی(معاصر).
«السقیفة»تالیف محمد رضا مظفر است که عبد اللّه حضرمی بر آن رد نوشته و این عنوان رد حضرمی است.ط.صیدا،1372 ق.
میرزا ابو القاسم بن محمد علی نوری کلانتری (-1292 ق).رد رسالۀ ارثیۀ سید اسماعیل بهبهانی است که به فارسی هم ترجمه شده.خ.
شهید مطهری.
آقا حسین بن جمال الدین محمد محقق خوانساری(-1098 ق)،که در جواب ردّ محقق سبزواری بر رسالۀ«شبهة الاستلزام»خویش نگاشته.ط.تهران،1317 ق.
ناشناخته،در جواب ردی است که یکی از شیخیه-شاید محمد خان بن کریمخان-بر «هدیة النملۀ»واعظ همدانی نوشته و به احتمال از شیخ هادی تهرانی(-1321 ق)است.خ.
موجود.
آبادی
فارسی،از مولوی ناصر حسین جنپوری(-313 ق).ط.هند.
شیخ علی نقی بن احمد احسائی.مذکور در بعضی از فهارس.
فارسی،از ملا عبد الرحیم ملتانی.خ.دیده شده (1240 ق).
الرّد علی رسالة تصحیح ایمان فرعون-الرد علی تصحیح
حجت الاسلام سید محمد باقر بن محمد تقی موسوی گیلانی اصفهانی(-1260 ق).رسالۀ تعیین از ملا علی اکبر ایجی است و حجت الاسلام رساله ای نیز در ردّ ردّ مؤلف دارد.
میرزا عبد الواسع بن ابی القاسم حسینی زنجانی (-1291 ق).وی نخست رساله ای در تکفیر مولوی جلال الدین بلخی نوشته و مدتی بعد رساله ای در ردّ آن نوشته است.خ.موجود.
ملا حسن بن علی گوهر معروف به ملا گوهری، شاگرد شیخ احمد احسائی.شاید نام آن «البراهین الساطعة»بوده باشد که گذشت.«حیاة الارواح»از محمد جعفر استرآبادی است.خ.
موجود.
امیر غیاث الدین منصور بن صدر الدین دشتکی شیرازی(-948 ق).مذکور در«مجالس المؤمنین».
ملا محمد باقر بن محمد مؤمن سبزواری (-1090 ق).وی نخست رساله ای در همین موضوع نوشته و سپس آقا حسین خوانساری در
ص:62
رساله ای که در شبهۀ استلزام نوشته بر سبزواری اعتراض کرده و این رد در جواب اعتراض خوانساری است.ط.تهران،1317 ق.
ص:63
ابو العباس محمد بن یزید مبرّد(-285 ق).
قاضی ابو المحاسن مفضل بن محمد معرّی نحوی (-442 یا 443 ق).مذکور در«بغیة الوعاة».
محمّد باقر بن محمد اکمل وحید بهبهانی (-1205 ق).در باب اصول مورد تمسک اصولیان و جواب فیض کاشانی است.
-الحمد للّه ربّ العالمین...
میرزا کاظم علی هندی،شاگرد سید دلدار علی نصیرآبادی.مذکور در«کشف الحجب».
-نحمدک یا من رفع درجات العلماء
فارسی،از قاضی نور اللّه مرعشی(-1019 ق).
ط.(در هامش«مجالس المؤمنین»).
-مخفی نماند که این تراب اقدام مؤمنین...
ص:64
ابو محمد هشام بن حکم(-179 یا 199 ق).
مذکور در فهرست شیخ و رجال نجاشی.
شیخ عبد اللطیف بن علی بن احمد بن ابی جامع، شاگرد شیخ بهائی.مذکور در«ریاض العلماء».
سید محمد حسن بن حسین فانی یزدی.ط.
تهران،1325 ق(در هامش«برهان المتقین»).
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن محمد بن نعمان مفید (-413 ق).خ.سماوی نجف.
ناشناخته،تألیف:اوائل سدۀ 13 ق.خ.موجود.
منظومۀ شیخ فرج مادح خطّی.مذکور در«انوار البدرین».
شیخ عمران بن احمد دعیبل خفاجی(-1328 ق).به نقل از فرزند مؤلّف.
فارسی،از میرزا ابو القاسم بن حسن محقّق قمّی.
درج در«جامع الشتات».
ملاّ احمد بن محمد تونی بشر وی برادر ملا عبد اللّه تونی و معاصر شیخ حرّ عاملی.مذکور در«امل الآمل».
اسماعیل بن محمد حسین خاجوئی(-1173 ق).مذکور در«روضات الخبات».
فارسی،از سید اعظم علی بنگوری،شاگرد سید دلدار علی نقوی،در 17 مقصد.-اعلموا یا اخوانی فی الدین،در این زمان در اذهان اکثر عوام
فارسی،برگرفته از«حدیقة الشیعة»اردبیلی توسط یکی از معاصرین او.مذکور در«خاتمۀ مستدرک».
فارسی،تالیف یکی از امیران روزگار فتحعلی شاه.خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
-ربنا آتنا من لدنک رحمة
فارسی،به احتمال از محمد جعفر بن محمد باقر کرمانشاهی.خ.خوانساری نجف.
میر محمد تقی بن محمد علی کشمیری.در «تسلیة القلوب»اخباری از آن نقل شده است.
حسن بن محمد علی یزدی،شاگرد سید محمد مجاهد.تالیف:1231 ق.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی نصب الحقّ...
فارسی،از سید دلدار علی بن محمد معین نصیر آبادی(-1235 ق).مذکور در«کشف الحجب».
-الحمد للّه الذّی اظهر الحقّ...
حاج محمد رضی قزوینی،معاصر خلیل بن اشرف قائنی،که در حدود 1135 ق آن را نوشته به قائنی فرستاد و قائنی براءت خویش را از آن طائفه در مکتوبی ابراز کرد.
زیرا قزوینی او را نیز از صوفیه می پنداشت.
مذکور در«تتمیم امل الآمل».
ص:65
فارسی،از محمد طاهر بن محمد حسین شیرازی قمّی(-1098 ق).بر این رساله ردّی منسوب به محمد تقی مجلسی وردثانی منسوب به محمد طاهر موجود است که هرسه در مجموعه ای به نام«اصول فصول التوضیح»گرد آمده و موجود است.
سید محمد علی بن محمد مومن طباطبائی، تالیف:1321 ق.خ.کربلا.
فارسی،از سید فاضل بن قاضی هاشمی دزفولی (-1344 ق).خ.موجود(نزد فرزندش).
فارسی،از ملا فتح اللّه وفائی شوشتری که در 1294 ق به دستور شیخ جعفر شوشتری نوشته.
-الحمد للّه الذی منّ علیّ بالهدایة بعد الضلال...
ص:66
298 ق).مذکور در رجال نجاشی.
کلام،از سید علی محمد بن نقوی لکهنوی (-1312 ق).مذکور در«مشاهیر علماء الهند».
ابو سهل اسماعیل بن علی بن اسحاق نوبختی (-260 ق).نجاشی از آن با عنوان«النقض»یاد کرده است.
میر ابو الفتح بن محمد علی مخدوم شریفی جرجانی،در بحث تقدیم مسند الیه،از«کتاب الایضاح»در بلاغت تالیف خطیب دمشقی.خ.
مرعشی قم.
ابو اسحاق ابراهیم بن ابی حفص،از اصحاب امام عسکری(علیه السلام).مذکور در رجال نجاشی.
حسن بن علی بن فضال کوفی(-224 ق).مذکور در رجال نجاشی.
فضل بن شاذان بن خلیل نیشابوری(-260 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
ابو الحسین اسحاق بن حسن عقرانی تمار(سدۀ 4 ق)که«کافی»را نزد کلینی قراءت کرد و نجاشی او را در کوفه دیده بود.
ابو سهل اسماعیل بن علی بن اسحاق نوبختی (-260 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو محمد حسن بن موسی نوبختی(-پس از 300 ق).مذکور در رجال نجاشی
شیخ ابو عبد اللّه حسین بن عبید اللّه غضائری (-411 ق).مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو القاسم سعد بن عبد اللّه اشعری قمی (-301 یا 299 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو الحسن علی بن مهزیار اهوازی.نیز مذکور در رجال نجاشی.
ابو جعفر محمد بن اورمۀ قمّی.مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو یعلی محمد بن حسن بن حمزه(-463 ق).نجاشی از آن به عنوان«المسألة فی الرّد»یاد کرده است.
ابو جعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی(-290 ق).مذکور در فهرست شیخ و رجال نجاشی.
ابو الفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی (-449 ق).درج در«کنز الفوائد»او که چاپ شده.
ابو جعفر محمّد بن موسی همدانی.مذکور در رجال نجاشی.
شیخ یونس بن عبد الرحمان که در روزگار هشام بن عبد الملک زاده شد.مذکور در فهرست شیخ و رجال نجاشی.
آقا محمد باقر بهبهانی(-1332 ق)نوادۀ وحید بهبهانی،که در آن به رد هنری مارتین مؤلّف
ص:67
«میزان الحق»پرداخته است.
سید محمد تقی بن امیر مؤمن حسینی قزوینی.خ.
موجود.
حاج محمد حسین خوانساری معروف به حسین علی شاه(-1234 ق).مذکور در«شمس التواریخ».نسخۀ رسالۀ«ردّ پادری»از محمد حسین اصفهانی در آستان قدس،ش 6916 (1235)موجود است.
سید میر محمد حسین بن عبد الباقی خاتون آبادی (-1207 یا 1208 ق).مذکور در«روضات الجنّات».
ص:68
الرّد علی القرامطة-جوابات القرامطة
ابو الحسن علی بن حاتم بن ابی حاتم قزوینی،زنده در 350 ق.مذکور در فهرست شیخ در رجال نجاشی.
فضل بن شاذان بن خلیل نیشابوری(-260 ق).
نیز مذکور در فهرست شیخ و رجال نجاشی.
ثقة الاسلام شیخ ابو جعفر محمد بن یعقوب کلینی (-329 ق).مذکور در فهرست شیخ و رجال نجاشی.
میرزا ابو القاسم بن حسن محقق قمّی(-1231 ق).«القسورة»از میرزا محمد اخباری است.خ.
دیده شده.
شیخ محمد باقر بهاری همدانی(-1333 ق).
قصیدۀ اصل از بغداد به نجف رسیده،مطالبی در انکار صاحب الزمان(علیه السلام)داشته است.
- ایا علماء العصر یا من لهم خبر
بکل دقیق حسار فی مثله الفکر
شیخ محمد جواد بلاغی(-1352 ق)که در آخر«حاشیة البیع»او چاپ شده.
شیخ رشید زینی عاملی(سدۀ 14 ق).مذکور در «تکملة امل الآمل».
سید رضا بن سید محمد هندی(-1362 ق).ط.
نجف.
شیخ عبد الهادی بن جواد بغدادی معروف به همدانی(-1333 ق).
ارجوزۀ سید علی محمود امین عاملی(-1328 ق).مذکور در«تکملة امل الآمل».
سید محسن امین عاملی(-1371 ق)که خودش آن را شرح کرده و البرهان علی وجود صاحب الزمان نامیده است.
ص:69
علی الکرابیسی.
میرزا ابراهیم بن عبد المجید شیرازی حائری (-1306 ق)شاگرد سید کاظم رشتی.
میرزا ابراهیم بن محمد علی محلاتی(-1336 ق).به نقل از هبة الدین شهرستانی که نسخه را داشته است.
آقا سید حسین شاهشهانی.خ.موجود.
سید زین العابدین بن ابی القاسم طباطبائی تهرانی.
خ.دیده شده.
علی قلی میرزا.خ.موجود.
محمد تقی بن محمد باقر آقا نجفی اصفهانی (-1332 ق).مذکور در فهرست کتب او.
فارسی،از میرزا محمد حسین بن محمد تقی نوری(-1320 ق).«کشف الارتیاب»از شیخ محمود معرب تهرانی است که در آن بر«فصل الخطاب»نوری در موضوع«تحریف»اعتراض کرده است.خ.موجود.
سید ابو المکارم علی بن حمزة بن زهرۀ حلبی (-585 ق).مذکور در«امل الآمل».
ابو بکر محمد بن زکریای رازی(-311 ق) مذکور در فهرست ابن ندیم.
محمد امین بن محمد شریف استرابادی (-1026 ق).در ردّ حواشی جلال الدین دوانی و صدر الدین دشتکی بر تجرید.مذکور در«امل الآمل».
شیخ محمد علی عزّ الدین عاملی(-1303 ق).
ابو بکر محمد بن زکریای رازی(-311 ق).
مذکور در فهرست ابن ندیم.
ابو محمد سهل بن رادویه قمی.مذکور در رجال نجاشی.
فضل بن شاذان بن خلیل نیشابوری(-260 ق) مذکور در فهرست شیخ.در رجال نجاشی«الرّد علی الثنویة»آمده است.
احمد بن محمد بن خلال(یا حلال).مذکور در فهرست شیخ.
ابو القاسم سعد بن عبد اللّه اشعری قمی(-301 یا 299 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو سهل اسماعیل بن علی بن اسحاق نوبختی (-260 ق).مذکور در رجال نجاشی و فهرست شیخ.
ابو محمد حسن بن موسی نوبختی(-پس از 300 ق).
منظومه از محمد باقر حجت الاسلام.
شیخ محمد بن عبد اللّه بن فرج آل عمران قطیفی
ص:70
(سدۀ 13 ق)مذکور در«البارقة الحسینیة».
فارسی،از محمد تقی بن حسینعلی هروی (-1299 ق)که«تنبیه الغافلین»را در همین موضوع به عربی نوشته.
ابو سهل اسماعیل بن علی بن اسحاق نوبختی (-260 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو القاسم علی بن احمد کوفی(-352 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
ابو یعلی حمزة بن قاسم شریف از دودمان ابو الفضل عباس(علیه السلام).مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو حاتم احمد بن حمدان ورسنانی رازی (-322 ق).در برخی از منابع آمده است که رد ابو حاتم بر مطالب الحادی و ضد دینی بوده ولی در حالیکه محمد بن زکریای رازی تألیفاتی چون «الرّد علی ما یدعی من عیوب الانبیاء»و«الرّد علی سهل البلخی فی تثبیت المعاد»و«رسالة فی انّ للعالم خالقا حکیما»دارد،بعید است که تألیفاتی الحادی و ضد شرعی داشته بوده باشد.
ملا علی اکبر بن محمد باقر ایجی اصفهانی (-1232 ق).مذکور در«روضات الجنات».
فضل بن شاذان نیشابوری(-260 ق).مذکور در رجال نجاشی.
نیز از فضل بن شاذان و مذکور در همان مآخذ.
ابو بکر محمد بن زکریا رازی(-311 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
سید عباس بن سید محمد(1317 ق)نبیرۀ سید عبد اللّه شبّر.
خواجه نصیر الدّین محمد بن محمد بن حسن طوسی(-672 ق).خ.آستان قدس،ش 5309 و 2 نسخۀ دیگر.
-ربّ انعمت فزد
ابو الحسن محمد بن احمد بن داود قمّی(-328 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو جعفر مؤمن الطاق محمد بن علی بجلی.
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن محمد بن نعمان مفید بغدادی(-413 ق).مذکور در رجال نجاشی،به عنوان«مختصر علی المعتزلة فی الوعید».
ابو محمد هشام بن حکم(-179 یا 199 ق).
مذکور در فهرست شیخ طوسی.در رجال نجاشی «الرد علی المعتزلة و طلحة و الزّبیر»آمده است.
هشام رسالۀ دیگری نیز در رد معتزله داشته که در همین منابع ذکر شده است.
قاضی نور اللّه بن شریف مرعشی شوشتری (-1019 ق).ترجمۀ صواعق از ملا کاسه گر شاگرد ابن حجر است.
سید محسن بن حسن اعرجی کاظمی(-1227 ق).خ.دیده شده.
ناشناخته.خ.دیده شده.
ص:71
الرّد علی مقدّمات المفاتیح-حاشیة المفاتیح.
سید محمد باقر بن ابی الحسن رضوی کشمیری (-1346 ق).ناتمام است و در ردّ«مقدمة الکلام»سید کرامت حسین نوشته شده.
ردّ المقدّمة الثالثة من مقدّمات دلیل الانسداد-حاشیة فرائد الاصول(از سید کاظم یزدی).
سید صدر الدّین محمد بن صالح موسوی عاملی (-1263 ق).مقلاد از سید محمد مجاهد است.
-احمد من تنزّه عن خواطر الظنون
اردو،ناشناخته.ط.هند.
ابو جعفر محمد بن خلیل بغدادی سکاکی،شاگرد هشام بن حکم.مذکور در فهرست ابن ندیم.
سید مرتضی.خ.مرعشی قم.
-ما یقال لمن یدعی الدّلیل...
شیخ ابو الحسن علی بن محمد شمشاطی،معاصر کلینی.این رساله دارای فوائدی در نحو است.
فی الکتب الاربعة
ملا حسین تربتی(-ح 1300 ق).خ.موجود.
ابو بکر محمد بن زکریا رازی(-311 ق).
مذکور در فهرست ابن ندیم.
شیخ ابو محمد حسن بن موسی نوبختی(-پس از 300 ق).مذکور در رجال نجاشی.
سید شریف مرتضی علم الهدی ابو القاسم علی بن حسین موسوی(-436 ق)
ص:72
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی (سدۀ 3 ق).نیز مذکور در رجال نجاشی.
ابو محمد هشام بن حکم(-179 یا 199 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو عبد اللّه ابراهیم بن محمد نفطویه نحوی (-323 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
شیخ ابو محمد حسن بن موسی نوبختی(-پس از 300 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ص:73
موسی جار اللّه»را نوشته که طبع شده.همچنان -کشف الاشتباه.
ابو بکر محمد بن زکریای رازی(-311 ق).
مذکور در فهرست ابن ندیم.
ص:74
شیخ هادی بن عباس آل کاشف الغطاء(-1361 ق)مؤلف«احمد هما».
ملاّ محمد یوسف بن آقا محمد دهخوارقانی،که به دستور شاه سلیمان صفوی تألیف کرده.
فارسی،ترجمۀ کتاب محمد یوسف که در بالا از آن یاد شد و خودش به فارسی برگردانده.
ملاّ عبد النّبی بن شرف الدّین محمد طسوجی (-1203 ق).«نواقض»از میرزا مخدوم بن عبد الباقی شریفی است.
ص:75
الهادی
شیخ محمد جواد بلاغی(-1351 ق).خ.
موجود.
شیخ محمد علی بن ابی القاسم اردوبادی(1312 ق-).ط 1345 ق.
سید محمد بن محمود عصار حسینی لواسانی (-1356 ق).
شیخ مهدی بن محمد علی ثقة الاسلام اصفهانی (-1298 ق).ط.
شیخ هادی بن عباس آل کاشف الغطاء(-1361 ق).خ.موجود.
شیخ عبد الحسین خیامی عاملی(-1375 ق) - لا ریب ان مکوّن الاکوان
ذو حکمة بشهادة الاکوان
شیخ فتح اللّه شیخ الشریعۀ اصفهانی(-1339 ق.«الهدایة»تألیف گروهی از خاورشناسان است،در رد مسلمین،که در مصر چاپ شده است.ردّ شیخ الشریعه ناتمام مانده است.
بیان الحق
کشف الغوایة
الهدی الی دین المصطفی
ابو محمد هشام بن حکم(-179 یا 199 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
ابو محمد حسن بن موسی نوبختی(-پس از 300 ق).نیز مذکور در رجال نجاشی.
ما لا یتناهی)
شریف مرتضی علم الهدی ابو القاسم علی بن حسین موسوی(-436 ق).
الموحدین فی حدوث الاجسام)
نیز از شریف مرتضی.
المسلمین»)
نیز از شریف مرتضی.
ابو سهل اسماعیل بن علی بن اسحاق نوبختی (-260 ق).
ابراهیم بن محمد بن سعید ثقفی(-283 ق).
ابو مخنف لوط بن یحیی،شیخ هشام کلبی(-205 ق).با 5 عنوان بالا مذکور در رجال نجاشی.
ابو منذر هشام بن محمد کلبی(-205 ق).
ابو عبد اللّه محمد بن عمر واقدی(-207 ق).
ابو الفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی (-449 ق).در رد کلام ابو المحاسن معرّی که بر علم الهدی در موضوع مسح پا اعتراض کرده بود.
مذکور در خاتمۀ«مستدرک الوسائل».
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن احمد صفوانی،شاگرد
ص:76
کلینی(-329 ق).مذکور در«کشف الحجب».
فارسی،داستان،از سید ابو القاسم کاشی که در 1316 ق برای اشرف السلطنه نگاشته.ط.
سید عبد اللّه بن ابو القاسم موسوی بلادی (معاصر).ط.بمبئی،1349 ق.
سید علینقی بن ابی الحسن لکهنوی(معاصر).
شیخ ابراهیم بن عرب آل عرفات قدیجی قطیفی (زنده در 1237 ق).حواشی وردود اوست بر «الفتوحات المکیة».از ابن عربی.خ.آستان قدس،ش 525(ج،1).
سید محسن امین عاملی(-1371 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
مقتل،از سلمان بن عبد اللّه عصفوری بحرانی (-پس از 1261 ق).خ.دیده شده.
منظومه در طب،از محمد حسن نائینی(معاصر).
مذکور در پایان«گوهر شبچراغ».
فارسی،مثنوی از میرزا عمران بیگ شهاب مازندرانی،که برای ذو الفقار الدوله به نظم آورده.مذکور در«تذکرۀ روز روشن».
فارسی،قصائد مراثی،از امیر محمد حسن علی خان بن محمد نصیر خان امیر سند.ط.
لاهور،1899 م.
ابو جعفر محمد بن یعقوب کلینی(-329 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
شیخ الرئیس،ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا (-428 ق).ط.استانبول،1953 ق.هررساله در محل خویش خواهد آمد.
ص:77
موجود.
میرزا ابو المعالی بن محمد ابراهیم کلباسی (-1315 ق).15 رساله است که چاپ شده و هریک در محل خویش خواهد آمد.
ملا محمد باقر یزدی حائری(معاصر).خ.
موجود.
اصول دین،از ملا محمد جعفر استرآبادی (-1263 ق).7 رساله است که از جمله 5 رساله فارسی است-آب حیات،اصل الاصول و الغلک المشحون
میر محمد علی بن میر محمد حسین شهرستانی حائری(-1287 ق)،مشتمل بر«الحقیقة الشرعیة»،«الصحیح و الاعمّ»،«استعمال المشترک فی اکثر من معنی»،«المشتق»و «اثنا عشر فرعا من فروع الاستصحاب».
ص:78
«رساله در جفر»در آستان قدس موجود است ش 9208(1218 ق)و 11747.
میرزا محمد بن عبد النبّی اخباری(-1232 ق).
مذکور در فهرست تألیفات او.
محمود بن محمد دهدار.خ.موجود.در آستان قدس هم نسخه هائی با عنوان رساله در جفر موجود است:ش 7724،9162 و 12797.
ابو الفضل یحیی بن سلامه خطیب حصکفی (-551 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
سید میر ابراهیم خاتون آبادی.مذکور در«تتمیم امل الامل».
ص:79
امیر ابو نصر منصور بن علی عراقی،معاصر ابوریحان بیرونی(-440 ق)،مشتمل بر 15 رساله.ط.حیدرآباد دکن،1362-1367 ق.
ابو سهل ویجن(بیژن)بن رستم کوهی طبرستانی.
مذکور در«تذکرة النوادر».
علامه محمد باقر مجلسی(-1111 ق)،مشتمل بر شکیّات،بداء،جبر،تفویض،نکاح،صفات الذات و العمل و متعه.ط.لکهنو.
مشتمل بر رسالۀ«الوازعة»از امام یحیی ادریس (-749 ق)،رسالۀ«العقد الثمین»از امام شوکانی(-1250 ق)و جز آنها.ط.مصر، 1348 ق.
احمد بن اسماعیل بن عبد اللّه قمّی معروف به سمکه،اوستاد ابن عمید(-260 یا 259 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
فارسی،از نور الدین نعمت اللّه بن عبد اللّه کرمانی، معروف به شاه نعمت اللّه ولی(-834 ق).ط.
تهران،1311،1340 و 1344 ش.
ابن ندیم به همین عنوان آورده و ظاهرا «الرسائل و المکاتبات»است که خواهد آمد.
ص:80
محمد علی بن محمد باقر هزار جریبی(-1216 ق).مذکور در شرح حال او.
رسائل فضل اللّه-رسائل رشید الدین
سیّد ابو الحسن بن عباس اشکوری(-1368 ق).
خ.موجود.
حجت الاسلام سید محمد باقر بن محمد تقی موسوی شفتی اصفهانی(-1260 ق).مذکور در اجازۀ سید حسن صدر الدین به صاحب الذریعة.
سید جعفر بن علی نقی طباطبائی(-1317 ق).
مشتمل بر 21 رساله است و نسخۀ آن نزد فرزند مؤلّف دیده شده.
سید عبد الکریم بن محمد جواد بن عبد اللّه (-1215 ق)،نوادۀ محدّث جزائری.مذکور در «نجوم السماء».
اوشذرات من عقدها المنظوم
6 رساله،از محمد کاظم آخوند خراسانی (-1329 ق).ط.بغداد،1331 ق.
فارسی،14 رساله از محمد بن سلیمان تنکابنی (-1302 ق).مذکور در«قصص العلماء».
نیز از محمد بن سلیمان تنکابنی و مذکور در «قصص».
ابو بکر محمد بن زکریا رازی(-311 ق).ط.
مصر،1939 م(جزء اوّل).
شمس المعالی قابوس بن وشمگیر(-403 ق).
خ.کاشف الغطاء نجف(در آستان قدس،رسائل قابوس به نام«کمال البلاغة»ش 4915 موجود است.«کمال البلاغه»به سال 1341 ق در مصر چاپ شده).
زیر این عنوان رسائلی آمده که نامها و موضوعات آنها معلوم نبوده و برای رعایت اختصار نام مؤلّفانی که رسائل متعدد و نامشخصی به آنان نسبت داده شده ذکر می شود:
1.سید ابراهیم بن محمد باقر قمّی رضوی،زنده در 1168 ق.
2.سید ابو الحسن بن عبد اللّه بن نور الدین موسوی جزائری(-1193 ق).
3.شیخ احمد سلطان آبادی(-ح 1315 ق).
4.شیخ احمد بن اسماعیل جزائری نجفی(-ح 1150 ق).
5.شیخ مهذّب الدین احمد بن عبد الرّضا،شاگرد حرّ عاملی.
6.امیر اسماعیل خاتون آبادی.
7.محمد تقی بن کاظم الماس مجلسی(-1159 ق).
8.جعفر بن سید حسین خوانساری.
9.جعفر بن محمد علی کرمانشاهی،نوادۀ وحید بهبهانی.
10.سید حسین بن حیدر کرکی،شاگرد شیخ بهائی.
11.آقا حسین بن جمال الدین محقق خوانساری (-1099 ق).
12.محمد حسین بن محمد صالح خاتون آبادی (-1151 ق).
13.حیدر علی بن محمد بن حسن شیروانی.
14.شیخ خلف بن عبد العلی آل عصفور.
15.شیخ سلیمان بن احمد آل عبد الجبار قطیفی (-1266 ق).
16.شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی(-1121
ص:81
ق).
17.شریف العلماء،شریف الدین محمد بن حسنعلی آملی(-1245 ق).
18.محمد شفیع،ظاهرا پدر محمد مهدی استرابادی(-1259 ق)مقیم هند.
19.شمس الدین بن جمال الدین بهبهانی (-1348 ق).
20.سید عبد الکریم بن محمد جواد جزائری (-ح 1215 ق).نبیرۀ محدث جزائری.
21.شیخ علی بن عبد العالی میسی،شیخ شهید ثانی.
22.علی اصغر بن علی اکبر بروجردی(-1231 ق).
23.سید علی قزوینی،صاحب حاشیه بر قوانین و تعلیقات معالم.
24.شیخ علی مقابی.
25.محمد علی بن سید کاظم اعرجی کاظمی.
26.شیخ علی بن عیسی اربلی.
27.ملاّ عوض شوشتری.
28.غنی نقی(علی نقی؟)رضوی لکهنوی (-1257 ق).
29.لطف اللّه اسکی مازندرانی(-ح 1314 ق).
30.لطف اللّه بن عبد الکریم میسی(-1033 ق).
31.محمد بن حسن مدقّق شیروانی(-1099 ق).
32.بهاء الدین محمد بن حسن اصفهانی، معروف به فاضل هندی(-1135 ق).
33.محمد بن علی بن ابراهیم استرابادی (-1026 ق).
34.شمس الدین محمد شیرازی،معاصر ملا خلیل قزوینی.
35.شاه محمد بن محمد اصطهباناتی(-ح 1130 ق).
36.محمد مسیح بن اسماعیل فسائی،شاگرد آقا حسین خوانساری.
37.محمد هاشم بن زین العابدین چارسوئی (-1318 ق).این رسائل چاپ شده و«مجمع الفوائد»نام دارد.
38.نظام الدین گیلانی.
داعی حمید الدین احمد کرمانی(سدۀ 4 و 5 ق).
ط.مصر.
الرسائل الکرمانیة-رسائل شاه نعمت اللّه
سید ظهیر الدّین ابراهیم بن قوام الدین حسین همدانی(-1026 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
رسائل الکلینی-رسائل الائمّة
یعقوب بن اسحاق کندی(-252 ق)،ط.مصر، 1950 م
شیخ عبد اللّه بن علی بن احمد بحرانی،راوی از سید هاشم توبلی بحرانی(-1107 ق).
ابو الحسن علی بن زید بیهقی(-565 ق).مذکور در«معجم الادباء».
شیخ علی نقی بن احمد احسائی.ط.
احمد بن علویۀ کوانی اصفهانی معروف به ابن اسود،راوی مصنّفات ابراهیم ثقفی.مذکور در «بغیة الوعاة».
سید شبرّ بن علی ستری بحرانی.جواب 9 مسأله در توحید و اصول فقه است که شیخ احمد بن صالح ستری(-1315 ق)از مؤلّف پرسیده
ص:82
است.
فارسی،از برخی فهرستها برمی آید که در ایران به طبع رسیده.
محمد بن محمود دهدار عیانی(-ح 1013 ق).
خ.آستان قدس.(بیشتر این رسائل هریک دارای نام خاصی است که در محلّ خویش ذکر شده است).
شیخ محمد حسین بن علی(یا عباسعلی)طالقانی قزوینی(-1281 ق)،شاگرد صاحب جواهر.
قطب الدّین محمد بن محمد بویهی رازی (-766 ق).خ.آستان قدس؟
مفتی میر محمد عباس موسوی لکهنوی (-1306 ق)،در 3 مجلد.
جامع مجلد اول:مولوی مهدی شاه صاحب؛
جامع مجلد دوّم:سید اصغر حسین؛جامع مجلد
سوّم:مولوی سید رفیق.
آقا حسین منجم،صاحب«زیج اصفهان».خ.
موجود.
خمسۀ نجیبیۀ نجیب الدین محمد بن علی سمرقندی(-619 ق)است که هرعنوان آن در محلّ خویش ذکر شده است.
رسائل نخشبی-رسائل نسفی-مجموعۀ رسائل شیخ عزیز نسفی
ابو الحسن علی بن حسین مسعودی(-346 ق).
مذکور در«فوات الوفیات»ابن شاکر.
ابو العبّاس عبد اللّه بن جعفر حمیری قمّی،از اصحاب امام عسکری(علیه السلام).مذکور در فهرست شیخ و رجال نجاشی.
سید کاظم بن قاسم رشتی(-1259 ق).ط 1276 ق.
سید ابو الحسن مطهر بن علی بن محمد دیباجی، شاگرد شیخ طوسی.مذکور در فهرست منتجب الدین.
شیخ حسین بن علی بن حماد لیثی واسطی.مذکور در اجازۀ مورّخ 756 ق او به شیخ خضر مطارآبادی.
میرزا علی رضا تبیان الملک(1287 ق-).
مذکور در نامۀ مورّخ 1358 ق مؤلف به عنوان صاحب الذریعه.
مراسلات و مکاتبات میان ابو اسحاق صابی و شریف رضی(-406).گویا همان است که ابن ندیم به عنوان«رسائل الشریف الرضی»یاد کرده است.
پرسشها و پاسخهای شیخ طوسی و شاگردش شیخ کردی.
ابو الفضل احمد بن حسین بدیع الزمان همدانی (-398 ق).
ابو الحسین احمد بن فارس لغوی(-375 ق).
محمد بن حسن شیروانی(-1099 یا 1098 ق).
شاید با«تخلّف از جیش اسامه»یکی باشد.خ.
ص:83
آستان قدس،559،2043.
ابو الحسن علی بن حسین مسعودی(-346 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
ابو جعفر محمد بن علی شلمغانی،معروف به ابن ابی العزاقر(-322 ق).مذکور در رجال نجاشی.
شیخ محمد بن محمد بن نعمان مفید(-413 ق).
ابو عبد اللّه و ابو طاهر فرزندان ناصر الدوله بودند و شیخ نامه را در مجلسی به آنان فرستاده که در موضوع امامت در ان بحث می شده است.
ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا(-428 ق).
رساله در انصاف خواهی ابن سینا از علمای بغداد در داوری میان او و مردی همدانی است که ادعای حکمت داشته.خ.ملک و مطهری.
ابو علی احمد بن اسماعیل بجلی قمّی،معروف به سمک،که گفته اند استاد ابن عمید بوده است.
مذکور در رجال نجاشی.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه (-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
اسماعیل صاحب عباد(-385 ق).خ.دیده شده.
-اطال اللّه بقاک...کان یقال انّ السلطان سوق
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه (-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن محمد بن نعمان مفید بغدادی(-413 ق).نیز مذکور در رجال نجاشی.
ابو العباس احمد بن محمد بن فهد حلّی(-841 ق).خ.دیده شده.
-انّ اوّل ماسخ به الخاطر
امام قاسم بی علی بن عبد اللّه بن محمد بن قاسم رسی ابن ابراثیم طباطبا،از ائمّۀ زیدیّه.خ.دیده شده.
شریف ابو القاسم علی بن احمد کوفی(-352 ق).مذکور در رجال نجاشی.
الجنیدیّه)
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه (-381 ق).از آن در«نصرة القول بالعدد» سید مرتضی نقل شده است.
-اختلاف الناس فی امر العقل و النّفس
شیخ الرئیس ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا (-428 ق).خ.رامپور.
-المسألة الاولی...قال ان النار جوهر
المؤمنین)
ص:84
شیخ شرف الدین محمد مکی عاملی،زنده در 1178 ق،از دودمان شهید اوّل.مذکور در اجازۀ او برای محمد رضا بن عبد المطلب تبریزی.
ص:85
ق).
27.سید حسین بن محمد علی حسینی کاشانی (-1296 ق).
28.میرزا محمد حسین بن محمد علی شهرستانی(-1315 ق)،فارسی.
29.شیخ خضر بن شلال آل خدام عفکاوی (زنده در 1245 ق).
30.ملا رضا همدانی،جد میرزا رضا واعظ همدانی.
31.شیخ محمد رضا دزفولی(-1352 ق)، فارسی،مختصر«منهج الرشاد».
32.شیخ زین العابدین بن مسلم بارفروشی (-1308 ق)،2 رساله.
33.محمد شفیع بن محمد جعفر تبریزی،شاگرد سید کاظم رشتی.
34.شیخ محمد طاها نجف.
35.شیخ محمد طاهر بن محسن دزفولی (-1315 ق).
36.شیخ عبد الحسین تهرانی(-1286 ق)، فارسی،منتخب«نخبه».
37.شیخ عبد العالی بن محقق کرکی(-993 ق).
38.سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حسینی کاظمی(-1242 ق)،فارسی.
39.شیخ ملا علی خلیلی-النبذة
40.سید علی طباطبائی-زهر الریاض
41.ملا علی قارپوزآباد(-1290 ق).
42.شیخ ملا علی کنی(-1306 ق).نام آن «ارشاد الامة».
43.ملا محمد علی بن احمد قراچه داغی (-1310 ق).
44.شیخ جعفر کاشف الغطاء(-1254 ق).
45.ملاّ محمد علی بن محمد حسن خوانساری (-1333 ق)-النخبة.
46.سید علی بن حسین خاقانی-العبادات.
47.سید علی بن محمد علی حسینی میبدی (-1313 ق).
48.شیخ علی بن محمد علی شروقی مجیراوی(-1314 ق).
49.سید علی آقا بن محمد علی رضوی (-1336 ق).
50.شیخ علی بن یاسین رفیش نجفی(-1334 ق).
51.سید علی نقی بن حسن طباطبائی(-1289 ق).
52.شیخ عیسی بن حسن خاقانی.
53.سید کاظم بن قاسم رشتی(-1259 ق).
شاگردش حسن بن علی گوهر آن را به فارسی ترجمه کرده.
54.شیخ مبارک بن حمیدان احسائی قطیفی (-1226 ق).
55.سید محمد بن ابی القاسم حسینی سردانی زنجانی(-1269 ق).
56.محمد بن باقر فاضل ایروانی(-1306 ق)، فارسی.
57.محمد بن فضلعلی فاضل شرابپانی (-1322 ق).
58.شیخ محمد بن عبد اللّه آل عثیان احسائی (معاصر)-الطّهارة،رسالة
59.سید محمد بن سید علی طباطبائی معروف به مجاهد(-1242 ق)،فارسی.
60.سید محمد بن معصوم رضوی مشهدی، فارسی.
61.محمد بن محمد مهدی اشرفی(-1315 ق)،فارسی.
62.محمد بن هاشم هندی نجفی(-1323 ق).
63.ملا محسن فیض کاشانی(-1091 ق).
64.شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری (-1281 ق).
65.ملا مهدی بن ابی ذر نراقی(-1209 ق).
66.شیخ مهدی بن علی آل کاشف الغطاء (-1288 ق).به فارسی هم ترجمه شده- اللّئالی النّجفیّة
67.قاضی نور اللّه شوشتری(-1019 ق).
68.شیخ محمد هادی بن محمد امین تهرانی
ص:86
(-1321 ق)-وسیلة النجاة
69.سید هاشم بن احمد احسائی.
70.سید هاشم بن راضی اعرجی کاظمی،شاگرد سید عبد اللّه شبر.
71.سید محمد هاشم بن زین العابدین چهار سوقی خوانساری(-1318 ق)،فارسی.
72.میرزا یوسف بن عبد الفتاح طباطبائی تبریزی (-1242 ق).
فارسی،مثنوی حماسی-دینی،ناشناخته،خ.
الهیات تهران
-هزاران درود و هزاران سلام
فارسی،داستان،عبد الحسین صنعتی زادۀ کرمانی.ط.تهران،1316 ش.
فارسی،ط.تهران،1290 ق و مکرّر.
فارسی،از حسین کاظمزادۀ ایرانشهر تبریزی (-1302 ق).ط.برلن،1302 ش.
مهذب الدّین احمد بن عبد الرضا،شاگرد حرّ عاملی(-1104 ق).خ.موجود.
-احمدک یا من علّم آدم الاسماء...
فارسی،از هادی بن ملا صالح مازندرانی معروف به آقا هادی منجّم(-پس از 1130 ق).
از اجزاء شرح او بر«الشافیة»است.
فارسی،از مجنون بن محمد رفیقی.تاریخ نظم:
940 ق ط.خ.دانشگاه تهران.
-بیا ای خامه انشای رقم کن
فارسی،از میرزا فتحعلی بن محمد تقی آخوندزاده(-1295 ق).خ مطهری.
فارسی،از میرزا ملکم خان ناظم الدّوله (-1327 ق).ط.
فارسی،از میرزا زین العابدین بن فتحعلی صفوی خوئی.ط.(با قرآن خط کوفی.)
فارسی،از صدر الافاضل لطفی شیرازی.خ دیده شده
فارسی،از میرزا عبد اللّه بن عیسی افندی تبریزی (-پس از 1130 ق)،صاحب«ریاض العلماء» و مذکور در همان کتاب.
فارسی،ادعیه و عبادات،از ملاّ محمّد بن حسن گیلانی لاهیجی.خ.موجود و متعلق به پیش از 1216 ق.
-الحمد لله الذی خلق الجن و الانس لیعبدون
تجوید،قراءت و رسم قرآن،از عماد الدین علی بن علی شریف قاری استرآبادی،در یک مقدّمه و 2 قسم.خ.دیده شده.
فارسی،هندسه،از حیدر قلی خان بن حسین قلی بیات نیشابوری،تألیف:1294 ق.خ.مجلس.
فارسی،از عباس اقبال آشتیانی.ط.ایران.
اردو،سیرت پیامبر(صلی الله علیه و آله)،از سید ریاض علی ریاض(معاصر).ط.هند.
طب،از قاضی عبید اللّه بن احمد رازی.در یک مجموعۀ قدیمی که نقص آن در 577 ق.
ص:87
تکمیل گردیده،از آن نقل شده است.
فقه،از ابو سعید اسماعیل بن علی بن حسین سمان،معاصر سید مرتضی و شیخ الطائفه، مذکور در فهرست منتجب الدّین.
سید محمد بن علی شریف جرجانی،تألیف:
823 ق،خ.موجود.«ارشاد الهادی الی الرشاد» از تفتازانی است.
-نحوک تصریف النواظر النّاظرة...
حکمت،از ملا علی قارپوزآبادی(-1290 ق) که ظاهرا نسخۀ آن از میان رفته است.
در توحید،نبوّت و امامت،از سید مهدی بحرانی (-1343 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
رجال،از سید محمد مهدی بن محمد جعفر موسوی(سدۀ 13 ق).مذکور در آخر«خلاصة الاخبار»او.
شرح احادیث مشکله،از شیخ اسد اللّه بن محمود گلپایگانی،ایزد گشسب(1303 ق-)،تألیف:
1324 ق.مذکور در«شمس التواریخ»او.
فارسی،مثنوی از غزالی مشهدی(-970 ق).
مذکور در«مجمع الفصحاء».
فارسی،تذکرۀ شاعران،از سید محمد سحاب اصفهانی(-1222 ق)فرزند سید احمد هاتف، که به نام فتحعلی شاه به تألیف آن پرداخته و ظاهرا به پایان نرسانیده است.مذکور در «نگارستان دارا».
فارسی،از شیخ محمد علی بن زین العابدین معلّم حبیب آبادی(-1308 ق).مذکور در مقدّمۀ چاپی«مکارم الاثار»او
فارسی،احوال عارفان نقشبندی،از ملا حسین بن علی واعظ کاشفی(-910 ق)،تألیف:909 ق.
خ.دیده شده.ط.هند،مکرّر(به نام فرزندش علی صفی سبزواری).
دیوان ابو الفضائل سید علی بن اسماعیل محدّث سنجانی اخباری(-پس از 1295 ق).مذکور در کتاب«حملات اللّیث»او.
فارسی،علوم ادبی،از محمد بن کاظم طبیب شیرازی،معاصر فرصت(-1339 ق).مذکور در«آثار عجم».
تفسیر سورۀ فاتحه،از ابو عبد اللّه بن ابی القاسم موسوی زنجانی(-1313 ق).خ.موجود.
محسن بن محمد طاهر قزوینی نحوی.«نظم الحساب»یا منظومۀ«خلاصة الحساب»از استادش میرزا قوام الدّین است.خ.موجود.
-الحمد للّه الاحد الذی قسم بین عباده ضروب نعمائه
شرح دعاء صنمی قریش،از شیخ ابو السعادات اسعد بن عبد القاهر اصفهانی که علی بن طاوس و محقق طوسی از او روایت کرده اند.«ضیاء الخافقین»ترجمۀ این کتاب است.
سید عباس بن علی اکبر لکهنوی(-1306 ق).
شرح مبحث کر از کتاب«الوجیز الرائق».
ص:88
میرزا ابو طالب بن ابی القاسم زنجانی(-1329 ق).خ.موجود.
فارسی،از پول لحورژ،ترجمۀ نائب الوزاره عماد الدین ندیم باشی،ط.تهران،1311 و 1316 ق.
فارسی،تجوید،از سید حسن بن دلدار علی نقوی (-1260 ق).ط.هند.
شیخ علی اکبر نهاوندی(معاصر).
شیخ جواد مطر نجفی(-1375 ق).خ.موجود (خط شارح).
رد عامّه،از سید مهدی بن صالح کشوان کاظمی (-1358 ق).
-الحمد للّه الذّی تفضل علینا بمعرفة الدین...
ملا علی شبشهی یزدی،تألیف:1270 ق.خ.
سامراء.
-الحمد للّه الذی اعزّ اولیائه...
منصور یمانی،داعی فاطمیان.
فارسی،الفباء جدید،از میرزا رضا خان ارفع الدّوله،ط.تفلیس،1296 ق.
کشف الغزل)
فارسی از سید محمد بن حسن حسینی هندی مشهدی(-1322 ق)،شرح غزلی است از حافظ با مطلع (دل می رود ز دستم...)
.ط.
مشهد،1316 ق.
شهاب الدین ابو حفص عمر بن محمد سهروردی (-632 ق).مذکور در مجالس المؤمنین.
فارسی،اصطلاحات صوفیان،از شرف الدین حسین بن احمد خالدی تبریزی(سدۀ 8 ق).خ.
آستان قدس،ش 653(سدۀ 9 ق)(از سید محمد حسین مدرس نقل شده که در همین موضوع کتابی به نام«رشق الالحاظ»از تألیفات والد ایشان محمد بن میرزا حسین بوده است).
فضائل اهل بیت(علیه السلام)از سید ابو بکر بن عبد الرحمان حضرمی(-1341 ق).ط.مصر.
فارسی؟،مثنوی از محمد بن عباس وزیر لکهنوی(-1312 ق).مذکور در تجلیّات.
فقه،از ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی (-332 ق).مذکور در فهرست شیخ.
ابو محمد حسن بن موسی نوبختی(-پس از 300 ق).مذکور در«فرج المهموم»ابن طاوس.
مولوی ابو القاسم غلام حسین بن فتح محمد جنپوری(سدۀ 13 ق)،مؤلّف«جامع بهادری».
اردو،از نواب احمد حسین مذاق هندی.مذکور در«تاریخ احمدی»او.
سید محمد بن احمد بن محمد حسینی،مذکور در فهرست منتجب الدین.
ص:89
ابو لقاسم جعفر بن محمد بن قولویه(-368 ق).
ابو احمد محمد بن زیاد ازدی معروف به ابن ابی عمیر(-217 ق).
ابو جعفر محمد بن علی اشعری قمّی.مذکور در رجال نجاشی.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی،نیز در همان ماخذ.
ملا جعفر شرف الدین واعظ،خ.موجود.
-الحمد للّه الذی قد ارضعا
سید محمد جواد عاملی،که به نام استادش بحر العلوم نظم کرده.خ.دیده شده.
-الحمد للّه و صلّی الباری
سید حسن محمود امین عاملی.مذکور در مجلّۀ عرفان.
ظاهرا از شیخ محمد علی اعسم نجفی که در جملۀ ارجوزه ها یاد شد.
-الحمد للّه علی افضاله
ص:90
محمد جعفر بن محمد طاهر خراسانی(-1080 ق)،مؤلف«اکلیل المنهج».
شیخ محمد جواد بن حسن بلاغی(-1352 ق)، 2 رساله دارد که یکی جزءی است از«العقود المفصّلة».
سید حسن بن احمد اشکذری(-1359 ق).خ دیده شده.
محمد حسن بن محمّد صالح کبّۀ بغدادی (-1269 ق)،تألیف:ح 1318 ق.
عزّ الدین حسین بن عبد الصمد عاملی(-984 ق).خ دیده شده.
-الحمد للّه کما هو اهله...
سید شفیع بن علی اکبر موسوی جابلقی(-1280 ق).
سید محمد صادق بن محمد باقر طباطبائی (-1337 ق)،از تقریر بحث آخوند خراسانی نوشته است.
سید صدر الدین بن صالح عاملی اصفهانی (-1263 ق)،منظومه ای است که خودش شرح کرده.
محمد طاهر بن محمد حسین شیرازی قمّی (-1098 ق).مذکور در«روضات الجنّات».
سید عبد الرزاق بن علی حسینی جزائری معروف به حلو(-1337 ق)،تألیف:1325 ق.خ.دیده شده.
شیخ عبد اللّه بن معتوق قطیفی(-1362 ق).
جواب مسائلی است در رضاع که همه را شیخ فرج آل عمران در«الاخبار الارجیة»گنجانیده است.
شیخ عبد النبی وفسی عراق(معاصر).مذکور در فهرست تألیف او.
شیخ عبد النبی بن احمد آل عصفور درازی بحرانی،تألیف:1150 ق.خ.موجود.
شیخ محمّد علی بن محمد جعفر قمی(-1354 ق)،تألیف:1326 ق.خ دیده شده.
شیخ نور الدّین علی بن حسین محقق کرکی (-940 ق)،تألیف:916 ق.خ.آستان قدس، ش 2761(1025 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه کما هو اهله....
فارسی از علی اصغر بن علی اکبر بروجردی (-1313 ق).مذکور در آخر«نور الانوار»او که چاپ شده.
فارسی،از ملا علی اکبر بن محمد مهدی قمی یزدی.تقریر بحث شیخ انصاری و ترجمۀ رضاعیۀ اوست.ط.ایران،1311 ق.
2 رساله به فارسی و عربی،از شیخ علی اکبر خوانساری(-1359 ق).خ.دیده شده.
سید عیسی کمال الدین بن حمد حسینی حلّی (-1372 ق).خ.موجود.
ص:91
ملاّ محمد کاظم آخوند خراسانی(-1329 ق).
ط.(ضمن القطرات و الشذرات).
شیخ محمد بن حسن حرّ عاملی(-1104 ق).
رساله ای که به شیخ حرّ منتسب شده،متعلق به ابو الحسن فتونی است که گذشت.
سید محمد بن عبد الکریم طباطبائی بروجردی (-1160 ق).خ.خوانساری نجف.
شیخ محمد بن یوسف بن یعقوب وائلی نجفی (-1356 ق).
فارسی،از ملاّ محمد یوسف استرابادی حائری (-ح 1287 ق).مطابق فتاوی شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری(-1281 ق).ط 1277 ق.
شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری(-1281 ق).ط.تهران،1305 ق؛
1326 ق(بالمکاسب)و مکرّر.
سید محمد مهدی بحر العلوم طباطبائی(-1212 ق).خ.موجود.
شیخ محمد هادی بن محمد امین تهرانی (-1321 ق).خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
-الحمد للّه کما ینبغی...
ملا محمد هادی بن محمد صالح مازندرانی معروف به مترجم-1120 ق).رساله ای که به نام او با ذکر سال تالیف(1107)دیده شده،به سید محمد بن عبد الکریم طباطبائی نیز منسوب است که یادش گذشت.
شیخ یوسف بن احمد درازی بحرانی(-1186 ق)،خ.دیده شده.
-الحمد للّه کما هو اهله...
ناشناخته،مؤلّف از شاگردان سید ابراهیم صاحب ضوابط بوده است.خ.دیده شده.
شیخ محمد هادی بن محمد امین تهرانی (-1321 ق).خ.آستان قدس،ش 7686 و 7685.
-حمدا لمن بالفقه اکمل النّعم
مجّلۀ ماهانۀ لکهنو،از مطالب مهم آن«خلاصة عماد الاسلام فی الکلام»و«کتاب التفسیر»هر دو از سید علی نقی لکهنوی.این مجلّه از 1353 تا 1358 ق انتشار می یافت.
سید محمد بن عبد الصمد حسینی شهشهانی اصفهانی(-1287 ق)،تالیف:1292 ق،در 2 مجلد.برخی در حواشی قوانین چاپ شده.خ.
آستان قدس،ش 13495(1288 ق)و چند شمارۀ دیگر.
-الحمد للّه الذی ارشدنا الی قواعد الدّین
فارسی،تاریخ شاهان مقتول،از محمد تقی بن محمد هادی حکیم.مذکور در«گنج دانش»او که در 1305 ق تألیف شده.
ص:92
رضی،سید مرتضی و شیخ طوسی.مذکور در فهرست منتجب الدّین.
ملا محمد رضا بن العابدین(-1269 ق؟)، مؤلّف تحفة الرضویۀ.
ص:93
در مورد کتب همنام،از نواب احمد حسین مذاق هندی.مذکور در«تاریخ احمدی».
سید ابو بکر بن عبد الرحمان حضرمی(-1341 ق).مذکور در آخر دیوان چاپی او.
-رفع الریبة فیما یجوز و ما لا یجوز من الغیبة
محمد بن علی شوکانی(-1250 ق).خ.موجود.
سید محمد جعفر حسینی شیرازی حائری،از «اجزاء مرآة الفقاهة»است.ط.شیراز،1347 ق.
میرزا نجم الدین جعفر بن محمد تهرانی عسکری، مشتمل بر چهل حدیث برگرفته از کتب معتبر عامّه در وجوب مسح پاها.
ابو منذر هشام بن محمد بن سائب کلبی(-205 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
سید شهاب الدین بن محمود حسینی مرعشی تبریزی(1369 ش)،تالیف:1339 ق.شرح حاشیة ملا عبد اللّه یزدی بر تهذیب است.
ابو علی ابن سینا یا ابو علی مسکویه.خ.دیده شده.
شیخ عبد القاهر بن عبد بن رجب عبادی حویزی، مهاصر حرّ عاملی.مذکور در«اصل الآمل».
فارسی،در حقیقت علم و زهد،از محسن بن مرتضی فیض کاشانی(1091 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
سید قاسم نسابۀ مختاری سبزواری(سدۀ 10 ق.
مذکور در رسالۀ«اسدیّۀ»او.
تفسیر آیات صیام،ناشناخته.مؤلف از علماء معاصر شاه صفی صفوی(1052 ق)بوده و خود آن را به فارسی ترجمه کرده که همین ترجمه در آستان قدس موجود است.ش 2285(1046 ق).
- شایستۀ تقدیم در هرکتابی
و سزاوار تقدیر در هرخطابی...
قاضی نور اللّه بن شریف حسینی مرعشی شوشتری(1019 ق).مذکور در«نجوم السماء».
شیخ الرئیس ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا (-428 ق).به دستور سید ابو الحسن احمد بن محمد سهیلی نوشته.خ.موجود.
مولوی سید عماد علی صاحب بن نظام علی پنتی (1304 ق).مذکور در«تذکرۀ بی بها».
در جواب«کشف الحال».ط.
سید علی بن عبد الحسین بن سلطان موسوی، معاصر شیخ ابراهیم کفعمی(-905 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
ص:94
فارسی،اخلاق،از محمد حسین بن کلبعلی شوشتری،تألیف:1220 ق.
-حمدنا محدود و ثنای نامعدود تحفۀ بارگاه کبریا
ص:95
نبوّت خاصّه،از شیخ اسماعیل تائب تبریزی (1374 ق).
میرزا عبد الوهاب قائم مقامی.مذکور در مقدمۀ دیوان او.
نظم علم الخط«الشافیة»،از قوام الدین محمد بن مهدی حسینی سیفی قزوینی(-ح 1150 ق) تاریخ نظم:1123 ق،همین نظم راش گردش ملاّ محسن نحوی قزوینی شرح کرده آن را «تقویم الخط»نام نهاده است.
فارسی،از سید حسین بن دلدار علی نقوی نصیرآبادی.ط.
شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی (-1181 ق).مذکور در«نجوم السماء».
سید محمد بن علی فیض آبادی،تألیف:1235 ق،در جواب النجانی در ردّ کتاب«آئینه حق نما» مذکور در«کشف الحجب»
-سبحان من لا هو الا هو
سید عبد اللّه بن نور الدین بن نعمت جزائری (-1173 ق)،در مقابلۀ«السیفیه»پدر خویش نوشته.خ.حسینیّۀ شوشتریهای نجف.
- اَلْقارِعَةُ وَ ما أَدْراکَ مَا الْقارِعَةُ
فارسی،مثنوی،از علی رضا صرام اصفهانی (معاصر).مذکور در«شعرای معاصر اصفهان».
شیخ فرج آل عمران قطیفی.
فارسی،مثنوی،از محمد هادی بن حبیب اللّه رمزی کاشانی،زنده در 1083 ق.خ.مجلس.
حاشیه بر نکاح شرایع،از محمد علی بن محمد باقر هزار جریبی(-1245 ق).مذکور در «روضات الجنّات».
فارسی،مثنوی،از رمزی کاشانی ناظم «رمز الحقایق».
النّبات و الحیوان)
فارسی،اخلاق،از شیخ علی بن مهدی لاهیجی (-1346 ق)،تألیف:1328 ق.ط.اصفهان، 1329 ق.
فارسی،قاعدۀ رمز تلگراف،ظاهرا از مستشارالدوله یوسف بن کاظم مهاد مهینی تبریزی،ط.تهران،1282 و 1292 ق.
شیخ حبیب اللّه بن زین العابدین قسمی زیوانی (-1359 ق).خ.دیده شده.
فارسی و عربی،2 رساله،از محمد حسین بن محمد علی شهرستانی(-1315 ق)-خ.دیده شده.
میرزا عبد الرحیم گل پری تبریزی(-1334 ق).
مذکور در«زهر الربی».
شیخ عبد علی بن ناصر بن رحمۀ حویزی،شاگرد شیخ بهائی.خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 4484.
ص:96
سید عبد اللّه بن سید نور الدّین بن محدث جزائری (-1173 ق)مذکور در اجازۀ او.
فارسی،از شمس الدین محمد بن احمد خفری (957 ق)،در یک مقدمه و 2 مقاله،خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
بعد الحمد،اما بعد این رساله ای است در علم رمل که انتخاب شده از کتابهایی چند.
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور در«قصص العلماء»مولف.
فارسی،از خواجه نصیر الدّین محمد بن محمد بن حسن طوسی(-672 ق).خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
-حمد بی حد و ستایش بی عد حضرت موجود...
فارسی،ناشناخته.خ.ملک.
-بعد حمد خدا و نعمت رسول
فارسی،ناشناخته،تاریخ نظم:706 ق.خ.
موجود.
-هرکه را عقل راهبر باشد.
سید ابو الرّضا ضیاء الدین فضل اللّه بن علی بن هبة اللّه حسینی راوندی(-پس از 548 ق).
مذکور در«خریدة القصر».
شیخ علی بن محمد جعفر استرابادی(1315 ق)، تألیف:1303 ق.خ.کاشف الغطاء نجف.
-الحمد للّه علی آلائه حتم مقضی...
فارسی،مثنوی،از احمد وقار شیرازی(-1298 ق)ترجمۀ فرمان حضرت امیر(علیه السلام)است.خ.ملک.
-به نام خداوند بالا و پست
-(نسخۀ مجلس)سپاس و ستایش در آغاز کار
فارسی،مثنوی،از فرید الدین عطار نیشابوری (-627 ق).
ملا خلیل بن غازی قزوینی(-1089 ق).خ.دیده شده.
من کتب الحدیث)
ملا علی اصغر بن محمد بن یوسف قزوینی،حرّ عاملی(-1104 ق)و شاگرد ملاّ خلیل قزوینی.
مذکور در«امل الآمل».
فارسی،داستان،از نقیب الممالک،ط.تهران، 1276 ق و مکرّر(نام نویسنده در فهرست مشار پرویز میرزا آمده است).
شیخ احمد بن محمد بن یوسف بحرانی(-1102 ق).شاگردش شیخ سلیمان صاحب«البلغة»از آن یاد کرده است.
شیخ عبد النبی بن علی شریعتمدار استرابادی (-1340 ق)،از تقریر بحث استادش شیخ اسماعیل قره باغی نوشته است.
رفیع الدین نظام العلماء محمد بن علی اصغر طباطبائی تبریزی(-1326 ق)خ.موجود.
ص:97
اردو،ط.
فارسی،مثنوی،ناشناخته،در چند جا از عطار نام می برد.خ.مجلس و ملک.
ابو المنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی(-205 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی (-1181 ق).مذکور در«نجوم السماء».
شیخ مهدی بن علی آل شمس الدین عاملی، تالیف:1319 ق.خ.موجود.
-الحمد للموهوب و المعبود
فقه،از علی بن محمد جعفر استرآبادی(1315 ق).مذکور در«غایة الامال»مؤلّف.
لغز به اسم«الوافیة»،از ابو جعفر محمد باقر یزدی.
-نحمدک یا آلهی و نسلّم علی رسولک
ملا محمد علی بن محمّد برغانی،برادر ملا محمد تقی برغانی(-1263 ق).
مذکور در«لسان العارفین»مؤلّف.
اردو،از خادم حسین هندی در جواب«الآیات البیّنات»محسن الملک که در رد شیع نوشته بوده.
ص:98
فارسی؟،ترجمۀ«شرایع الاسلام».ط.لکهنو.
میرزا جعفر بن محمد نوچه دهی تبریزی (-1290 ق).
فارسی،از عباس میرزا فرزند فرمانفرما،ط.
تهران،1302 و 1328 ق.
ابو جعفر محمد بن جریر رستم طبری،صاحب «الایضاح».
احمد بن محمد بن عمران معروف به ابن جندی، استاد نجاشی.
ناشناخته.در«سفینۀ اهل البیت(علیه السلام)»که در 1079 ق تالیف گردیده،از آن نقل شده است.
ابو المنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی(1205 ق).
فارسی،اخلاق،از میر محمد صالح بن عبد الواسع حسینی خاتون آبادی(-1126 ق).
خ.خوانساری نجف.
ملا علی نهاوندی(-1322 ق).ظاهرا با «التشریح»که گذشت یکی است.
شیخ حسین بن محمد آل عصفور درازی بحرانی (-1216 ق).خ.موجود.
شرح کافی،از میر محمد باقر بن محمد حسینی استرابادی،محقق داماد(-1040 ق)-خ.
آستان قدس،ش 3635(1272 ق)و 3636 (از عصر مولف)و 12899.
-الحمد للّه ربّ العالمین حمدا لکرم وجهه...
سید هبة الدین محمد علی بن حسین شهرستانی (1300-ق).ط.تهران،1326 ق.
-الحمد للّه الذی الهمنا الشعر...
فارسی،از ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا (-427 ق)،ترجمۀ علی اکبر دانا سرشت.ط.
تهران،1316 ش و 1330 ش.
فارسی،ترجمۀ سید محمد مطیع الدولۀ حجازی.
ط.تهران،1308 ش.
فارسی،از علی اکبر سیاسی.وی 3 کتاب در روانشناسی دارد به نامهای روانشناسی پرورشی، روانشناسی از لحاظ تربیت و روانشناسی جنایی که هرسه در تهران به طبع رسیده است.
ابو علی محمد بن محمد بن اشعث کوفی(سدۀ 3 و 4 ق).ابن طاوس در«جمال الاسبوع»از آن نقل کرده است.
اردو،از نواب احمد حسین مذاق هندی.مذکور در«تاریخ احمدی»که چاپ شده.
مناظرۀ متدین و بیدین،از سید محمد علی هبة الدین شهرستانی.
محمد کاظم بن ابراهیم شریف میلانی.ط.
اسکندریه،1320 ق.
ص:99
شیخ محمد رضا بن محمد علی خالصی کاظمی (-1370 ق)-ط.نجف،1375 ق.
ابو عمار طحان.مذکور در«معالم العلماء».
شیخ ابو المظفر لیث بن سعد اسدی مقیم زنجان، که عبد لرحمان مفید نیشابوری از او روایت کرده است.
شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی (-1181 ق).مذکور در«نجوم السماء».
حکمت،از حسن بن عبد الرزاق لاهیجی (-1121 ق).خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه حمدا خالد معر خلوده...
فارسی،منظومه،از مهین دخت دارایی،ترجمه و اقتباس از منظومۀ ترکی«ثعلبیة».ط.تهران، 1334 ش.
فارسی،از شیخ محمد باقر کمره ای(معاصر).
ط.تهران،1322 ش.
در نقض ابن ابی الحدید،از سید جمال الدین ابو الفضائل احمد بن طاوس حلّی(-673 ق).
گجراتی،از غلامعلی بن اسماعیل بهاونگری (-ح 1367 ق).
فارسی؟،از احمد بن محمد علاء الدولۀ سمنانی بیابانکی(-736 ق).خ.آستان قدس.
ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا(-427 یا 428 ق).جزءی از«فصول طبیۀ»اوست.خ.ایا صوفیه.
شیخ علی بن محمد مقابی بحرانی،زنده در 1176 ق.مذکور در«انوار البدرین».
ناشناخته،مرتب بر 2 فصل و هرفصل در چند بحث.خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
فارسی،از شیخ جمال الدین ابو الفتوح حسین بن علی خزاعی نیشابوری رازی،استاد شیخ منتجب الدین(-585 ق).خ.مشکات(ناقص).
-الدین یعنی واجب دعا راست...
سید علی نقی بن ابی الحسن نقوی نصیرآبادی (ح.1320 ق-).ط.1344 ق.
فارسی،از محمود بن حسین واعظ قمی (-1353 ق).تألیف:1350 ق.
-الحمد لله الذی خلق السماوات بلا عماد...
سید ابکر بن علی مصلح یمانی(سدۀ 13 ق)مؤلف«انس النفوس».
ادعیه،از نور الدین اخباری.خ.شهید مطهّری.
الحمد للّه الذی اذاق قلوب العارفین...
سید رضی الدین علی بن موسی بن طاوس حسنی (-664 ق)،به خواهش محمد بن علی بن زهرۀ حلبی نگاشته.مذکور در«الاجازات لکشف
ص:100
الطرق و المفازات».
فارسی،اصول دین،از سید اسد اللّه بن صدر الدین تنکابنی قزوینی(1339 ق).
اصول دین از ملا محمد امین تاج(معاصر).
تالیف:1345 ق.ط.بغداد،1346 ق.
فارسی،از شیخ عبد النبی بن محمد علی وفسی عراقی(معاصر)،مرتب بر مقدمه،3 مقاله و خاتمه،ط.نجف،1362 ق.
شرح چهل حدیث در اصول دین،از مفتی میر محمد عباس لکهنوی(-1306 ق).مذکور در «کشف الحجب».
فارسی،از ملا زین العابدین گلپایگانی(-1289 ق)،مؤلّف«الانوار القدسیة».
کلام،از شیخ محمد علی عزّ الدین عاملی حناوی، مجاز از ملاّ علی خلیلی.
فارسی،مجموعۀ اشعار محمد حسین شهریار تبریزی.ط.تهران 1310 ش(ج اول)؛
1228 ش(ج اول)؛1332 ش(ج دوّم).
فارسی،از معین الاسلام حائری.ط.1337 ق.
اردو،ناشناخته.ط.بمبئی.
شیخ حسین بن علی قدیحی(-1340 ق).مؤلّف «انوار البدرین».
مفتی میر محمّد عباس لکهنوی(-1306 ق).
مذکور در«تجلیّات».
شیخ محمد جزائری،معاصر حرّ عاملی.
عبد الصاحب دوانی در مجموعه ای از او یاد کرده و به احتمال با محمد مؤمن جزائری یکی بوده است.
شرح 300 حدیث،از محمد مؤمن بن محمد قاسم جزائری(-1074 ق).جلد ششم«مجالس الاخیار»اوست.مذکور در«طیف الخیال».
رجال،از شیخ محمد باقر بن جعفر بن کافی بهاری همدانی(-1333 ق)،تهذیبی است از «الجوامع الرجالیة».
شیخ علی بن زین العابدین بارجینی یزدی (-1333 ق).مختصری است از«السعادة الابدّیة فی الاخبار العدّیۀ»او.ط.نجف 1330 ق.
قاضی محمد سعید بن محمد مفید قمی(-پس از 1103 ق).خ.مشکات.
النّاصر لدین اللّه احمد بن حسن عباسی(-622 ق).مذکور در«تجارب السلف».
فارسی،در توحید،از امین الواعظین ابراهیم بن محمد علی اصفهانی(1275 ق-).
فارسی،عرفان،از پیر جمال الدین محمد اردستانی(897 ق).خ.شهید مطّهری.
ص:101
الی امیر المؤمنین ع)
ناشناخته،ابن طاوس نسخۀ قدیمی آن را داشته که بر پشت آن خطی با تاریخ 308 ق نوشته بوده است.مذکور در«کتاب الیقین».
ص:102
فارسی،تذکرۀ شاعران،از مولوی محمد مظفّر حسین صبا،تألیف:1296 ق.ط.بهوپال، 1297 ق.
فارسی،از احمد علی خدادادگر تیموری.ط.
کرمانشاهان،1306 ش.«روزگار سیاه کارگر» نیز از اوست که چاپ شده.
فارسی،از دکتر محمد معین.ط.مکرّر.
فارسی،از سعید نفیسی،ط.تهران،1331 ش.
فارسی،فجایع جنگ 1939 م،از کاظم بن عباسعلی رجوی.ط.تهران،1322 ش.
فارسی،از عباس خلیلی.ط.تهران،1310 ش؛
هلال بن محسن حرانی(-448 ق).در معجم الادباء از آن نقل شده است.
فارسی،از 1302 تا 1306 در استانبول چاپ می شده.
فارسی،از 1318 تا 1321 ق به وسیلۀ میرزا صادق خان ادیب در مشهد چاپ می شده.
فارسی،ظرف چند سال از طرف محمد حسن خان اعتماد السلطنه در تهران چاپ می شده که روزنامۀ سالهای 1267 ق و 1272 ق 1303-1310 ق در آستان قدس موجود است.
فارسی،از 1299 تا 1302 ش منتشر و«تاریخ سیستان»به صورت پاورقی در آن چاپ می شده است.مذکور در مقدمۀ چاپی«تاریخ سیستان».
فارسی،گزارش سفر ناصر الدین شاه قاجار به عراق در 1287 ق.ط.
فارسی،از ملا جلال یزدی،در احوال شاه عباس صفوی.در«مطلع الشمس»از آن نقل شده است.
فارسی،از نور الدین جهانگیر بن اکبر(-1037 ق)پادشاه مغول.خ.آستان قدس،ش 4123 (1046 ق).
شاه به خراسان)
فارسی،از حکیم الممالک علی نقی بن اسماعیل خان جدید الاسلام،تالیف 1283-1286 ق، ط.تهران،1286 ق.
فارسی،از میرزا حسن بن هادی حلاّج (-1264)خ.مجلس.
فارسی،خاطرات محمد حسن خان اعتماد السلطنه(-1313 ق).ط.تهران،1345 ش.خ.آستان قدس،ش 4114-4124(بخط اعتماد السلطنه).
فارسی،از میرزا رضا قلی خان هدایت، امیر الشعراء(-1288 ق).ط.پاریس،1879 م.
فارسی،سفرنامۀ ناصر الدّین شاه قاجار.ط.
بمبئی،1298 ق.
روزنامۀ شاه طهماسب-تذکرۀ شاه طهماسب
ص:103
فارسی،از غیاث الدین علی(یا غیاث الدین بن علی)بن جمال الاسلام یزدی.ط.پطروگراد.
فارسی،از میرزا محمد نصیرآبادی ملقب به نعمت خان عالی(-1120 ق).ط.هند،1248 ق؟
فارسی،در 1283 ق در تهران انتشار می یافت.
فارسی،از میرزا محمّد بن ابی القاسم(-1200 ق)کلانتر فارس.ط.تهران،1325 ش.
فارسی،از فیروز هیئت.ط.تهران،1331 و 1333 ش.
فارسی.ط 1248 ق(ظاهرا،روزنامۀ محاصرۀ حیدرآباد که گذشت یکی است).
فارسی،ترجمۀ«الایّام»طه حسین،از ابو الفضل طباطبائی.ط.تهران،1318 ش.
فارسی،از یحیی بن حبش شهاب الدّین سهروردی(-587 ق).ط.تهران،1317 ش.
فارسی،از ژان پل سارتر،ترجمۀ عبد الحسین نوشین.ط.تهران،1325 ش.
ص:104
1315 ش.
فارسی،از عبد الحسین بن محمد آیتی آوارۀ یزدی،ط.تهران.
فارسی،از اسد اللّه رویین مبشّری.ط.تهران، 1333 ش.
فارسی،مثنوی از ناصر خسرو علوی(-481 ق).ط.برلن،1340 ق(با سفرنامه و سعادتنامه)؛قاهره،1948 م(به نثر).
ملا محمد حسن بن قنبر علی زنجانی(-ح 1340 ق).مذکور در«زهر الریاض».
فارسی،از عیسی صدیق اعلم.ط.تهران،1314 ش و مکرّر.
فارسی،از بهاء الدین پازارگاد.ط.تهران،1331 ش.
فارسی،از بدیع زاده.ط.تهران،1325 ش.
فارسی،از علی افضلی پور.ط.تهران،1319 ش.
ناشناخته.میرزا الطفعلی در شرح«بانت سعاد» از آن نقل کرده است.ظاهرا«روض الاخبار» منتخب ربیع الابرار است که چاپ شده.
القریض)
دیوان ابو المجد آقا رضا بن حسین اصفهانی (-1362 ق).
سید محمد حسین بن بنده حسین نقوی نصیر آبادی.ط.لکهنو.
مفتی میر محمد عباس بن علی اکبر موسوی لکهنوی(-1306 ق).مذکور در«تجلیات».
سید محسن بن عبد الکریم امین عاملی(-1371 ق).ط.
مجموعۀ نامه های شیخ محمد سماوی(-1370 ق).
مجموعه،جامع:میرزا محمد علی اردوبادی (معاصر).
عرفان،از ابو عبد اللّه حسین دامغانی.در مجموعه ای از آن نقل شده.
دیوان شیخ فرج بن حسن قطیفی.ط.نجف، 1373 ق.
سید عبد الوهاب بن محمد حسین موسوی (-1350 ق)نوادۀ سید ربیع کحّال شیرازی.
حکمت،از ملاّ الو الحسن بن احمد قائنی(-ح 962 یا 966 ق).خ.آستان قدس،ش 654(-1030 ق)،655(-1043 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-طوبی لحیقة کلام تنظر ربیع افنانه...
فارسی،از سید محمد باقر بن حسین موسوی
ص:105
اصفهانی(-ح 1335 ق).ط.مشهد،1350 ق؛ تهران،1372 ق.
فارسی،از شیخ جمال الدین ابو الفتوح حسین بن علی خزاعی نیشابوری رازی(سدۀ 6 ق)که تا کنون مجلّداتی از آن در بنیاد پژوهشهای آستان قدس تصحیح شده و به طبع رسیده است.خ.
آستان قدس،ش 1336(556 ق)و چند نسخۀ دیگر،نیز ط.تهران،مکرّر.
شیخ زین الدین بن علی عاملی شهید ثانی(-966 ق).تالیف:949 ق.اصل از علاّمه حلّی است.
ط.تهران،1303 و 1307 ق.خ.آستان قدس، ش 13865(987 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه المتفضّل بشرح المعالم
در احکام احیاء موات،از سید محمد سعید حسنی حسینی(-1092 ق)،مرتب بر مقدّمه، 3 باب و خاتمه.خ.موجود.
-الحمد للّه محیی الاموات...
اخلاق،از شیخ طاهر بن عبد علی حجامی نجفی (-1357 ق).خ.نجف.
نواب احمد حسین مذاق هندی،مذکور در «تاریخ احمدی»مؤلّف.
سید شهاب الدّین بن محمود بن علی حسینی تبریزی مرعشی.احوال و تواریخ خاندان و انساب اوست.تألیف:1352 ق.مذکور در نامه مؤلف به صاحب«وزیعه».
مجموعۀ اشعار شاعران،جامع:سید محمد حسن بن عبد الرّسول حسینی طالقانی (1350 ق-).تالیف:ح 1372 ق.
امیر المومنین(علیه السلام)
اردو،از حکیم ظفر مهدی هندی.ط.
اردو،از سید محمد هارون حسینی زنگی پوری.
ط.
اصول فقه،از ملا عبد العظیم بن محمد لواسانی «تقریر بحث استادش شریف العلماء»تألیف جلد اوّل:1241 ق.خ.موجود.
منظومه،از سید محمد صادق بن سید باقر طباطبائی آل صاحب ریاض(-1337 ق).ط.
بغداد،1331 ق(ج 2).
شرح کلمات قصار علی علیه السّلام،از سید علی اکبر بن رضی قمی برقعی(1317 ق).
تعلیقه بر«تهذیب المنطق»،از شیخ جواد مطر نجفی(-1375 ق).خ.موجود.
شیخ احمد بن حسن حرّ عاملی(زنده در 1120 ق)برادر شیخ حرّ عاملی.تألیف:1086 ق.خ.موجود.
-الحمد للّه الّذی اکرم نوع الانسان...
المتأخّر و الاخیر)
شیخ جعفر نقدی(-1370 ق).خ.موجود.
سید محسن بن محمد بحرانی حائری،تألیف:
1321 ق.خ.موجود.
-بحمدک یا من جعل علم النّحو آلة یستعان به...
ص:106
الروض النظر(فی علماء القرن الثالث عشر و الرابع عشر) -الروض النضّیر
در ذکر مصیبت سید الشهداء(علیه السلام)از میرزا باقر بن زین العابدین یزدی،تالیف:ح 1280 ق.مؤلّف آن را مجلّد ششم«فرادیس الممتحنین»قرار داده است.
-الحمد للّه الّذی جعل مصیبة الآل اعظم المصائب...
سید محمد باقر زین العابدین موسوی خوانساری (-1313 ق).تهران،1307 و 1367 ق.
شیخ جعفر بن حسین واعظ شوشتری(-1303 ق).در«الخصائص الحسینیه»مؤلّف به آن ارجاع شده است.
فارسی،از حافظ حسین کربلائی،تالیف:975 ق.خ.آستان قدس،ش 4107
شیخ غلام حسین بن محمد صادق نجف آبادی (-1345 ق).خ.موجود.
اخلاق،از ملا محمد علی بن محمد کاظم شاهرودی(-1293 ق).خ.موجود.
سید صفی الدّین نصر اللّه بن حسین موسوی حائری شهید(-1166 ق).
الساجدین)
ملاّ عبد الرّسول بن محمد مدنی کاشانی،در 5 مجلد،مذکور در فهرست تألیفات او.
الروضة-مجمع المعارف
فقه،از شیخ ابو بکر احمد بن حسین نیشابوری خزاعی رازی،جدّ ابو الفتوح مفسر رازی.
شیخ احمد بن محمد بن دؤل قمّی(-350 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
ابو عبد اللّه حسین بن حمدان خصیبی جنبلانی(-358 یا 346 ق).مذکور در«الاقبال»ابن طاوس.
ناشناخته،تالیف:پس از 651 ق.خ.آستان قدس،ش 2095،2096 و 6753.
-القربی منهم صلّی اللّه علیهم مع الکتاب...
الخمس
قاضی سعد الدین ابو القاسم عبد العزیز معروف به ابن براج(-481 ق).خ.موجود.
اخلاق،از شیخ لطفعلی بن احمد معانی تبریزی (-1365 ق).خ.دیده شده.
حاج کریم خان بن ابراهیم کرمانی قاجار (-1288 ق).فرزند مؤلف در«الکتاب المبین» از آن نقل کرده است.
مجموعۀ اشعار،جامع:سید محمد بن سید رضا هندی نجفی.ط.1358 ق.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه قمّی(-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
نحو،از ابو الفباس محمد بن یزید مبرّد نحوی (-285 ق).
ص:107
اخلاق،مجلد 17 بحار الانوار مجلسی.
میرزا عبد الرزاق بن نجفقلی خان دنبلی(-1262 ق).مذکور در«دانشمندان آذربایجان».
فارسی،هردو از میرزا حسن زنوزی(-1223 ق).صاحب«ریاض الجنة».
فارسی،از شیخ ابو القاسم کاشانی(-ح 1350 ق).ط 1310 ق.
فارسی،مثنوی،از ملا محمد امین حشری تبریزی،تاریخ نظم:1011 ق.
محمد باقر بن محمد مؤمن محقّق سبزواری (-1090 ق).ط.
فارسی،شرح و ترجمۀ«نهج البلاغه»،از علی بن حسن زواری،شاگرد محقق کرکی و استاد ملا فتح اللّه کاشانی(-988 ق)،خ.آستان قدس،ش 1690(1083 ق).
-الحمد للّه علی نعمائه و الشکر علی آلائه...
فارسی،از جمال الدّین عطاء اللّه بن فضل اللّه بن عبد الرحمان حسینی دشتکی شیرازی هروی.
تالیف:888 ق.ط.لکهنو،1297 ق؛هند، 1310 ق.خ.آستان قدس،ش 4109(903 ق، ظاهرا اصل)و چند نسخۀ دیگر...
-الحمد لله الذی من علی المؤمنین اذ بعث فیهم رسولا
ص:108
فارسی،در مزارات تبریز،از ملاّ محمد امین حشری تبریزی.ط.تبریز،1303 ق.
روضة العبقریة فی مدح الحضرة الحیدرّیة(علیه السلام):
روضة الهدی فی مدح سید الشهداء(علیه السلام)
هرسه عنوان از شیخ محمد بن طاهر سماوی نجفی(-1370 ق).
ناشناخته،مؤلف از عالمان سدۀ 12 ق بوده و در آن به کتاب بزرگ فارسی خویش در اصول دین ارجاع داده است.
فارسی،مثنوی،از کمال الدّین ابو العطاء محمود بن علی خواجوی کرمانی(-پس از 743 ق).ط.تهران،1306 ش.
فارسی،اخلاق،از محمّد باقر بن محمّد مؤمن سبزواری(-1090 ق).ط.تهران،1285 ق.
خ.آستان قدس،ش 3542(1245 ق)و چند نسخۀ دیگر.
الانساب)
فارسی،از ابو سلیمان فخر الدین داود بن ابی الفضل بناکتی(سدۀ 7 ق).مذکور در«کشف الظنون».
سید امجد علی صاحب(معاصر).ط.
ملا محمد تقی بن مقصود علی مجلسی(-1070 ق)،تألیف:1063 ق.خ.آستان قدس،ش 1688(1066 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
شیخ زین الدّین بن علی بن احمد عاملی شهید ثانی (-966 ق)،تألیف:956 ق.اصل از شهید اوّل محمد بن مکّی.ط.تهران و تبریز،مکرّر.خ.
آستان قدس،ش 14856(958 ق)و چند نسخۀ دیگر.
سیّد محمد شفیع بن علی اکبر موسوی جاپلقی (-1280 ق).ط.تهران،1280 ق.
قصیدۀ دالیه،از ابو الفتح فرج اللّه بن محمد احسائی.خ.موجود.
-سرورا بجمع الشمل فالربع قدبدی
میرزا محمد ملک الکتاب شیرازی.فهرست کتابخانۀ اوست.ط.بمبئی؟(پیش از 1306 ق).
فارسی،داستان شیخ و مجرم.مذکور در«شاخۀ طوبی».
فارسی،از خواجۀ طوسی.ط.بمبئی،1950 م.
قصائد،از شیخ صالح بن درویش تمیمی،در مدح ملاّ عبد علی حویزی.ط.(با دیوان او).
-سبحان من انشاء ریاض الافکار نظما منفودا...
شیخ مهدی بن حسن آل شیخ خضر جناجی (-1347 ق).ط.نجف،1349 ق.
فارسی،از مجد الدّین خوافی خراسانی.تألیف:
733 ق.نظیر گلستان سعدی است.خ.موجود.
فخر الدّین ابو جعفر محمد بن حسن بن شهید ثانی (-1030 ق).
ص:109
فارسی،از شیخ علی بن حسین کربلائی(زنده در 1108 ق)صاحب«مراد المرید فی ترجمة مزار الشهید».خ.دیده شده.
اردو،مرائی،از میرزا دبیر تشفی صاحب لکهنوی.ط.هند.
ناشناخته.در شرح شافیۀ ابو فراس،تالیف سید محمد بن امیر الحاج در 1183 ق از آن نقل شده است.
شیخ یعقوب بن جعفر قاری حلّی(-1329 ق).
ط 1343 ق(ج 3)،1356 ق(جلد 2).
شیخ ابو سعید محمد بن احمد مفید خزاعی،جدّ ابو الفتوح رازی.از این کتاب در تفسیر ابو الفتوح نقل شده است.
عرفان،از سید صدر الدّین کاشفی دزفولی (-1256 یا 1258 ق).
فارسی،منظومه در اخلاق،از سید باقر بن اسماعیل کاشانی(-1292 ق).
ترکی،منظوم،از محمد بن سلیمان فضولی بغدادی(-970 ق).خ.موجود.
فارسی،منظوم،از غواصی یزدی(سدۀ 10 ق).
مذکور در«تحفة سامی».
فارسی،از ملاّ حسین بن علی واعظ کاشفی (-910 ق)،مرتب بر 10 باب و خاتمه.ط.
مکرّر.خ.آستان قدس.ش 12589(1042 ق) و چند نسخۀ دیگر.
فارسی،عربی و ترکی،از میرزا عبد اللّه بن عیسی افندی اصفهانی،صاحب«ریاض العلماء»
فارسی؟،از سید علاء الدین محمد بن ابی تراب حسینی گلستانه(-1110 ق).مذکور در«جامع الرّواة».
اردو،رسالۀ عملیّه،ط.هند.
فارسی،اصول و فروع دین،ناشناخته،مرتب بر مقدمه،12 روضه و خاتمه.نسخۀ مورخ 1173 ق دیده شده.
- حمد بی حدّ و ثنای بی عد صانعی را سزاست...
فارسی،تاریخ،از صدر الدین.خ.فیض آباد هند.
فارسی،از محمّد میر خواند بن خاوند شاه حسینی(-903 ق).ط.مکرّر در ایران و هند.
فارسی،مثنوی،از عبدی بیگ نویدی شیرازی (-988 ق).خ.دانشگاه تهران(در کلیات او).
فارسی،از رضا قلی خان بن هادی هدایت (-1288 ق).ط.تهران،1270 و 1374 ق(3 مجلد در ذیل 7 مجلد روضة الصفای میر خواند).
فارسی،تاریخ،از میرزا بیک حسن حسینی منشی گنابادی،معاصر شاه عباس صفوی(-1038 ق)، تالیف 1023-1026 ق.خ.شهید مطهّری.
ص:110
شیخ محمد بن ماجد بن مسعود بحرانی ماحوزی (-1105 ق)،در شیراز برای سید محمد صفی نگاشته.
-نحمدک یا من عجزت عن ادراک...
ابراهیم بن عمر بن فرج واسطی.ظاهرا در مستحبات بوده و در«الاقبال»سید بن طاوس از آن نقل شده است.
و السنین)
ادعیه و اعمال،از سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حسینی کاظمی(-1242 ق).خ.موجود.
در صلاة،از شیخ ابو الفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی(-449 ق).از مآخذ «البلد الامین»کفعمی.
روضة العارفین(فی شرح صحیفة الساجدین)-ریاض العارفین
فارسی،عرفان،از محمد بن عنایت اللّه بسطامی بایزیدی معاصر شیخ بهائی(-1030 ق).خ.
مجلس و شهید مطهری.
-زیباترین رقمی که موحدان
رجال،از سید هاشم بن سلیمان توبلی کتکانی (-1107 ق).خ.کاشف الغطاء نجف.
-الحمد للّه رافع درجات العلماء
الرّوضة الحیدریّة
دیوان مدایح شیخ محمد بن طاهر سماوی (-1370 ق)،که نسخۀ خط خویش را به صاحب ذریعه اهدا کرده است.
الحسنی)-کاشف الاسماء
سید علاء الدّین محمد طبیب گلستانه(-1110 ق)ط.ایران،خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 6124.
-الحمد للّه الواحد الاحد...
ص:111
652 ق منقبت حضرت امیر(علیه السلام)را از قارونی در واسط شنیده است.و احتمالا با«الروضة»که یاد شد،یکی است.از این کتاب در«مدینة المعاجز»نقل شده است.
حکیم ابو الفتح عمر خیّام(-517 ق).فصلی از این کتاب در«زندگانی خیام»که به طبع رسیده، نقل شده است.
خواجه نصیر الدّین طوسی(-672 ق).خ.
شهید مطهری.شاید هم با عنوان پیش یکی باشد.
فارسی مثنوی در تفسیر سورۀ یاسین،از ابن همام شیرازی،تاریخ نظم:904 ق.خ دانشگاه تهران.
از اجزاء«کتاب الکافی»کلینی است که یاد خواهد شد و مستقلا نیز مکرّر چاپ شده است.
در امامت،از سید احمد بن زین العابدین علوی عاملی،شاگرد شیخ بهائی(-1030 ق)و میرداماد(-1040 ق).تعلیقاتی است بر مقصد پنجم و ششم تجرید محقق طوسی.خ.موجود.
-نحمدک یا من انار عقولنا...
«ع»)
فارسی،شرح من لا یحضره الفقیه از محمد تقی بن مقصود علی مجلسی(-1070 ق)خ.
آستان قدس،ش 1689(1062 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه المتعالی بعزّ جلاله...
فارسی،از عطاء اللّه بن حسام واعظ هروی، تألیف:981 ق.ط.تهران،1261 ق و مکرّر.
فارسی،مثنوی،از ابن عماد خراسانی(-800 ق)،تاریخ نظم:794 ق؛ط.تهران،1314 ش.
-الحمد لخالق البرایا...
شیخ عیسی بن حسینعلی بغدادی معروف به ابن کبّه،تألیف:1245 ق.خ.خوانساری نجف.
-الحمد للّه الّذی ارشدنا الی نهج الصواب...
فارسی،ناشناخته.
-ترصیع اکلیل عنوان کتاب معجزات...
فارسی،از حکیم شهمردان بن ابی الخیر رازی، آغاز تالیف:466 ق.خ.مجلس تهران؛ دار الکتب قاهره؛موزۀ بریتانیا و ملّی پاریس.
-سپاس خدایرا که آفرینندۀ جهان است...
سید جمال الدّین محمد بن حسین واعظ طباطبائی یزدی(-ح 1313 ق).مذکور در فهرست کتب او.
ص:112
محسن آقا بزرگ تهرانی(-1388 ق).ط.
من فقه السیرة)
امام مهدی احمد بن یحیی حسنی یمنی(-840 ق).خ.یمن.
روضة النّفس(فی العبادات الخمس)-الروضة
فارسی،مواعظ،در 17 فصل و خاتمه.
شیخ ابو علی واعظ فارسی،یا محمد بن احمد فتال نیشابوری معروف به ابن فارسی،یا محمد بن حسن بن علی فتال فارسی.ط.تبریز، 1303 ق؛قم،1377 ق.
-الحمد للّه استتماما لنعمته
سید المرسلین«ص»)
ملا مسکین فراهی(-907 ق).مذکور در آغاز «تفسیر آیات قصص موسی».
سید هاشم بن اسماعیل کتکانی بحرانی (-1107 ق).خ.شهید مطهّری.
از اجزاء«الوافی»ملا محسن فیض کاشانی (-1091 ق).خ.کاشف الغطاء نجف(به صورت مستقل).
فارسی،عرفان،ناشناخته،از سدۀ 7 ق.ط.
مشهد،1345 ش.خ.آستان قدس،ش 138
- حمد بی حد حضرت ذو الجلالی را
فارسی،داستان،از بونسون دوترای،ترجمۀ سردار اسعد علیقلی خان بختیاری.ط.تهران 1326-1331 ق(ج 1-3)،1304 ش(ج 6- 15).قسمتی از آن را در 1304 ش عین الملک حبیب اللّه هویدا نیز ترجمه کرده است.
شیخ اسماعیل تائب تبریزی معروف به مسأله گو (-1374 ق).
سید عبد اللّه بن ابی القاسم موسوی بلادی بهبهانی.
فارسی،در اغذیۀ ایرانی،از نادر میرزا بدیع الزّمان.
فارسی،از سید هاشم بن حسین حائری.1331 ق.
فارسی،ترجمه از زبانهای خارجی.ط.تهران.
اشعار ابو فراس حارث بن سعید حمدانی (-357 ق)که در روزگار اسارت در روم (351-355 ق)سروده است.
در طهارت،از مولوی ناصر حسین جنپوری (-1313 ق).مذکور در«تجلیّات».
گجراتی،مراثی،از غلام علی بن اسماعیل بهاونگری(-ح 1367 ق).مذکور در فهرست کتابهای او.
فارسی،تاریخ،از میرزا محمد خان.خ.فیض آباد هند.
روی دین-وجه دین
ابراهیم بن محمد بن سعید بن هلال ثقفی(283 ق).
ص:113
ابو نصر محمد بن احمد بن طرخان فارابی (-339 ق).
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی (-320 ق).
ص:114
فارسی،سفرنامۀ منظوم،از حسن بن محمد قاسم وحید دستگردی(-1321 ش).ط.تهران، 1311 ش(2 مجلد).
فارسی،از افضل الدّین محمد بن حسن کاشانی معروف به بابا افضل(-707 ق).ط.تهران، 1331 ش.
فارسی،از علی اکبر فروتن.ط.تبریز،1309 ش.
فارسی،از ما شاء اللّه بن محمود نیک مراد.ط.
تهران،-1330 ش.
فارسی،از سید حسن میر دادمادی.ط.تهران، 1332 ش.
فارسی،از لرنس فرانسوی،ترجمۀ فضل اللّه پروین.ط.تهران،1312 ش.
فارسی،از پزشکزاد.ط.تهران،1319 ش.
فارسی،منطق،از محمود بن عبد السّلام شهابی تربتی،تألیف:1352 ق.ط.تهران،1313 ش و مکرّر.
فارسی،از میرزا یوسف مستوفی باشی گروسی.
ط.بیروت،1317 ق(ج.اول).
فارسی،از زهرا کیا.ط.تهران.
میرزا آقا مقدس تبریزی(-1313 ش).ط.
تبریز،1363 ق.
قرآن)
فارسی،از شیخ غلام حسین بن محمد رضا عبد خدائی.ط.مشهد.(بحثی بنام رهنمای حقیقت در 1365 ق).
فارسی،از سید حسین بن جعفر خادمی موسوی (1319 ق-).ط.تهران،1318 و 1321 ش.
فارسی،در اثبات رجعت،از سید علینقی فیض الاسلام اصفهانی.ط.تهران،1353 و 1359 ق.
فارسی،از سید مجد الدین بن جمال الدّین مصباحی شیرازی.ط.
اردو،از سید مظاهر حسن امروهی.ط.
فارسی،از حسین کاظم زادۀ ایرانشهر تبریزی.ط.
برلن،1307 ش؛تهران،1320 و 1327 ش.
فارسی،از عبد الحسن آذر.ط.تهران.
فارسی،از شارل وایر،ترجمۀ علی اصغر معزّزی.ط.تهران.
سید علی بن هاشم موسوی هندی نجفی (-1273 ق)شاگرد و داماد صاحب جواهر.
مذکور در«نظم اللئال».
ابو الفضل محمد بن احمد صابونی.
ص:115
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی(-320 ق).
فارسی،از مهدیقلی خان هدایت.ط.تهران.
فارسی،از محمود ابو الضیاء.ط.تبریز،1312 ش.
فارسی،از سیلوانس امریکائی،ترجمۀ میرزا محمود خان مترجم.ط.برلن.
ص:116
فقه استدلالی،از محمد جواد بن محمد حسن اصفهانی.مذکور در«بحر البکاء»مؤلّف.
ابو احمد عبد العزیز بن یحی جلودی(-332 ق).
فارسی،انشاء،از مفتی میر عباس بن علی اکبر لکهنوی(-1306 ق).مذکور در«تجلیات».
حاشیه بر«ریاض المسائل»،از میرزا علی نقی بن علی مغانی تبریزی(-1318 ق).
فارسی،از شیخ ذبیح اللّه بن محمد علی محلاتی (1310 ق-)،در 5 مجلد،ط.تهران،1369 ق.
ابو الحسن علی بن زید بیهقی(-565 ق).
ص:117
«انوار البدرین»است.
سید اسماعیل مرندی.خ.موجود.
مقتل،از ملا محمد حسن شعبان کردی قزوینی (-1305 ق)،تالیف:1294 ق.ط.تهران، 1305 ق.خ.آستان قدس،ش 13645(1304 ق).
ملاّ محمد علی برغانی،در چند مجلد.خ.
آستان قدس،ش 9601(1246 ق،ج 9).
فارسی،از ملا محمد هاشم بن محمد حسین،در 2 مجلد،که مجلد دوم را به امر حجة الاسلام سید محمد باقر شفتی اصفهانی نگاشته.خ.موجود.
-ربنا انطق بلا بل بلا بلنا...
شایستۀ درود نامعدود...
ناشناخته.مطالب تاریخی از آن در بعضی مجموعه ها نقل شده است.
فارسی،از سید محمد بن تقی تدین.ط.تهران، 1318 ش.
فارسی،میرزا جعفر ریاض همدانی،تألیف:
1269 ق،در 20 مقامه.ط.خ.آستان قدس،ش 4813(1312 ق).
اردو،در اصول و فروع.ط.هند.
اردو،مدایح و مراثی منظوم،از سید علی احمد جانسته هندی.ط.
شیخ بهاء الدّین محمد بن حسین عاملی،شیخ بهائی(-1031 ق).قصائدی است در بحر وافی که ابیاتی از آن در«سلافة العصر»نقل شده است.
شیخ محمد بن طاهر سماوی(-1370 ق).برای هریک از معصومین(علیه السلام)روضۀ خاصی دارد که از جمله«شجرة الریاض»و«ثمرة الشجرة»به چاپ رسیده است.
در احوال پیامبر(صلی الله علیه و آله)و آل(علیه السلام)،ط.لکهنو.
ص:118
فارسی،در نماز جماعت،از ملا محمد سمیع بن مجد الدین شوشتری،تألیف:1175 ق.خ.
موجود.
میرزا عبد الحسین بن احمد امینی تبریزی (-1390 ق).
ص:119
نجفقلی مفتون دنبلی(-1243 ق).خ.موجود.
-باز نمودن اقوال قبیله و اجداد جامع این نسخه...
ادعیه و زیارات،ناشناخته.مرتب بر غرفه، ریاض،درجه و منزله.مذکور در «کشف الحجب».
-الحمد للّه و سلام علی عباده الّذین اصطفی
فارسی،از شیخ علی زلال.ط.تهران،1353 ق.
فارسی،اشعار غلام رضا بن محمد حسین ذاکر.
ط.تهران،1309 ش و مکرّر.
فارسی،از ملاّ حبیب اللّه بن علی مدد شریف ساوجی کاشانی(-1340 ق).ط.تهران،1332 ق و مکرّر.
علاّمه ابو الفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی (-449 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،از شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی(-1181 ق).مذکور در فهرست کتابهای او.
فارسی،مثنوی عرفانی،از حکیم محمد باقر ریاضی یزدی که در 1290 ق به نام امین السلطان سروده است.خ.مجلسی.
- ای تو کعبه،ای تو مروه،تو صفا
وی تو رکن و تو مقام و تو منا
شیخ محمد بن عیسی نجفی،به نام خزعل خان سردار ارفع حاکم خوزستان تألیف کرد.ط.
مصر،1319 ق.
فارسی،رجال،از ابو بکر بن هدایت اللّه حسینی.
تألیف:989 ق.خ.مجلس.
فقه،از شیخ احمد بن محمد بن یوسف خطی بحرانی(-1102 ق).
اردو،اخلاق،از سید راحت حسینی رضوی بهیکپوری(-1306 ق).ط.هند.
فارسی؟،از میرزا محمّد ملک الکتّاب شیرزای.
ط.بمبئی.
امیر غیاث الدّین منصور بن صدر الدین دشتکی (-948 ق).مذکور در«مجالس المؤمنین».
فارسی،از مولوی ریاض علی هندی،شرح «گلستان»سعدی است.ط.کانپور،1887 م؛ لکهنو.
ادعیه و اعمال.در«وقایع الایّام»فاضل تبریزی از آن نقل شده است.
جزئی است از مجموعۀ میرزا محمد علی اردوبادی(-1312 ق).
شیخ صفی الدین بن فخر الدین طریحی نجفی (-پس از 1100 ق).خ.موجود.(محتملا با «الرّیاض الازهریة»که یاد شد،یکی است.
-الحمد للّه المحمود بسوابغ نعمه...
ریاض الصالحین
سید صدر الدین علی بن احمد بن محمد معصوم
ص:120
حسینی معروف به سید علی خان مدنی (-1120 یا 1118 ق).آغاز تألیف:1094 ق.
ط.تهران،1271 ق
و مکرّر؛تبریز،1334 ق.خ.آستان قدس،ش 9748 و چند نسخۀ دیگر از عصر مولف.
-اللهم انّا نحمدک حمدا توتینا به...
فارسی،تاریخ بنگاله،از غلام حسین سلیم زیدی پوری لکهنوی.ط.کلکته،1890 م.
فارسی،از مستعلی شاه زین العابدین بن اسکندر تمکین شیروانی(-1253 ق).ط.اصفهان، 1339 ق؛تهران،1339 ش.
فارسی،تذکرة الشعراء،از علی قلی خان بن محمد علی خان والۀ اغستانی(-1170 ق).خ.
آستان قدس،ضمیمۀ ش.12290.
مصائب الغرر المیامین القادة)
فارسی،مقتل،از محمد حسن بن محمد معصوم قزوینی(-1240 ق).ط.بمبئی(یا تبریز)، 1274 ق.
فارسی،ناشناخته،ط.تهران،1325 ش (ضمیمۀ خزائن المصائب).
فارسی،عروض و بدیع،از الفتی ساوجی(سدۀ 11 ق).خ.دانشکدۀ حقوق تهران.
سید اوحد الدّین عبد اللّه اولیاء حسینی بلیانی(-ح 900 ق).مذکور در«کشف الظنون».
فارسی،از بدیع الزّمان قهپائی معاصر شاه صفی (-1052 ق).خ.آستان قدس،ش 9739 (1089 ق)و 12359.
- زواهر جواهر حمد و سپاس
بیرون از اندازۀ حصر و قیاس...
اردو،ط.
فارسی،شرح احوال،از رضا قلی خان بن محمد هادی هدایت نوری(-1288 ق)،تألیف:
1260 ق.ط.تهران،1305 ق و 1316 ش.
شرح صحیفۀ سجادیه،از شاه محمد بن محمد دارابی شیرازی.تاریخ شرح:1082 ق.خ.
آستان قدس،ش 1351(1086 ق).
-الحمد للّه الذی اشرق شموس عزمه...
ترکی،تذکرۀ شاعران قراباغ،از محمد بن صدر مجتهدزادۀ قره باغی.تالیف:1325 ق.ط.
استانبول،1338 ق(مجلد اول).
ص:121
آن در کتابخانۀ صاحب الذریعۀ و تمام نسخه در 5 مجلد به خط مؤلف در تهران نزد مرحوم عباس اقبال موجود بوده است.
فارسی،مثنوی،از سید میر عبد الفتاح موسوی معروف به میر فتاح(-1175 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 10487(1323 ق).
- بیا ای دل شوخ کودک مزاج
رها کن دمی از خود این اعوجاج
فارسی،از نظام الدّین بن کمال الدّین ابن حسام هروی.تألیف:737 ق.خ.خوانساری نجف و شهید مطهری تهران.
اردو،مراثی،از حمایت حسین خان جرجیس هندی،ط.هند.
الزهر)
احوال ائمّۀ زیدیّه،از امام المهدی احمد بن یحیی حسنی یمنی(-480 ق).خ.موجود.این کتاب جلد ششم«یواقیت السیر»است.
عبد الرسول شریفی.ط.نجف،1369 ق.
شرح و حاشیه بر شرح تجرید قوشچی و حاشیۀ خفری،از سید احمد بن زین العابدین علوی(سدۀ 11 ق).تالیف:ح 1011 ق.خ.موجود.
فارسی،مناقب و مراثی،از صدر الدین محمد بن محمد حسن شعبان کردی،معروف به فاضل قزوینی (-ح 1330 ق).ط.تهران،1333 ق و مکرّر.
ترکی،در احوال معصومین(علیه السلام)،از عباسقلی بن محمد خان قدسی(-1252 ق).مذکور در «دانشمندان آذربایجان».
فارسی.خ.شهید مطهری.
اردو،نوحه،تالیف یکی از فضلای هند.
فارسی،در نماز شب،از رضی الدین محمد بن محمد شفیع معروف به محمد رضی مستوفی، تألیف:1079 ق.خ.موجود.
-لوامع سواطع حمد و ثنائی که در مصباح سویدا...
فارسی؟،از میرزا محمد ملک الکتّاب شیرازی.
ط.
فارسی،اخلاق،از امیر الشعراء رضا قلی خان بن محمد هادی هدایت(-1288 ق).ط.تهران، 1298 ق؛تبریز،1314 ق.
فارسی،عرفان،از عارف شاه نعمت اللّهی اصفهانی.ط.(موجود در کتابخانۀ راجۀ فیض آبادی).
شیخ حسن بن علی آل شیخ سلیمان بلادی بحرانی قطیفی(معاصر).ط.نجف.
ستاره شناسی،از ملاّ عبد العزیزی اردبیلی.
-اللّه اکبر ما احسن ابداع السماوات العلی...
شیخ محمد بن علی بن حسین رازی،تألیف:
1370 ق.اصل تضمین از سید محمد حسن آل طیب شوشتری است.
ص:122
کشکول،از سید شهاب الدّین تبریزی مرعشی نجفی(-1369 ش).تالیف:جزء اول،1350 ق؛دوم،1352 ق.
شرح کبیر
فقه،شرح«المختصر النافع»محقق حلّی،از امیر سید علی بن محمد علی طباطبائی(-1231 ق)، تالیف:1196 ق.ط.تهران،1268 ق و مکرّر.
خ.آستان قدس،ش 14712(1220 ق)و چند نسخۀ دیگر.
مواعظ و مصائب،از ملا حسین بن محمد جمی (1319-ق)،معروف به فاضل جم.
اردو،ط.هند.
مصائب آل عبا(علیه السلام)،از سید محمد مهدی بن محمد جعفر موسوی،تالیف:1243 ق.ط.
تبریز،1295 ق.
-الحمد للّه الّذی اکرم المخلصین...
سید میرزا حسن بن عبد الرسول زنوزی(-1218 ق).مذکور در«بحر العلوم»او.
شرح قصیدۀ شیخ حسن بن راشد حلی در مدح حضرت حجت(علیه السلام)،از ملا علی بن عبد اللّه علیاری(-1327 ق)،تاریخ شرح:1267 ق.
خ.موجود.
-الحمد للّه الموجود فی کل اوان...
فارسی،ترجمۀ«سلوان المطاع»،در احوال سلطان شیخ اویس جلایر(-776 ق).مذکور در «کشف الظنون».
سید جمال الدّین محمد بن حسین واعظ طباطبائی یزدی(-1313 ق).مذکور در فهرست کتابهای او.
فارسی،ستاره شناسی،از میرزا مهدی بن مصطفی بدایع نگار لاهوتی تفرشی(-1279 ق).ط.تهران،1301 ق.
ملاّ محمّد بن علی فیض آبادی،شاگرد سلطان العلماء نصیرآبادی.مذکور در«کشف الحجب».
-الحمد للّه الذی نضر ریاض القلوب بانهار المواعظ...
سید محمد بن محمد میر لوحی حسینی ملقب به مطهّر و متخلّص به نقیبی(زنده در 1063 ق).
سید ابو القاسم لاهیجی(-1269 ق)،شاگرد امیر سید علی صاحب ریاض.خ.موجود
-الحمد للّه الذی هدانا الی الاقرار بالانبیاء....
مقتل،از محمد علی بن حسین بهشتی،تألیف:
1237 ق.خ.دیده شده
-حمد لا یحد و شکر لا یعد للّه الواحد...
سید محمد بن مهدی قزوینی حلی(-1335 ق).
خ.موجود.
فارسی،از ملاّ محمد بن رجا(یا محمد بن شیخ رجائی).ط.هند.
فارسی،از صدر العلماء محمد اسحاق بن محمد کاظم اردبیلی(-1306 ق)،تالیف
ص:123
1267-1282 ق،به دستور ناصر الدین شاه،خ.
دیده شده.
بدیع و بیان،از شیخ محمد مدرس تهرانی (-پس از 1320 ق):که برای عبد الحسین خان در یک مقدمه،2 مقصد و خاتمه نگاشته است.
خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی خلق الانسان و علمه البیان...
اردو،ط.
فارسی؟،تذکرۀ شاعران ایران،از ذو الفقار علی مست مقیم کلکته،خ.برلن.مذکور در«تاریخ ادبیات ایران»تالیف رضازادۀ شفق.
فارسی،از ملا محمد بن رجاء(یا شیخ رجائی)، مؤلف«ریاض الناصحین».ط.ایران.
فن سوّم«البحر الزخار»،از شریف المهدی احمد بن یحیی یمنی(-840 ق)امام زیدیّه.
الکلام)
شیخ ابو جعفر محمد بن حسن طوسی(-460 ق).مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو الفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی (-449 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،چهل حدیث،از صد الاسلام محمد بن عبد الحسین قزوینی.ط.تهران،1311 ق.
فارسی؟،از میرزا ابو تراب مهندس روزگار محمد شاه قاجار.خ.موجود.
میر محمد معصوم بن فصیح حسینی تبریزی قزوینی(-1099 ق).
ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا(-427 ق).خ.موجود.
فارسی،از ویکتور هوگو،ترجمۀ محمد لوی عباسی.ط.تهران،1334 ش.
فارسی و عربی،مجموعۀ ادبی-تاریخی،از حسام الاسلام دانش رشتی.
اخلاق،از آقا ریحان اللّه بن سید جعفر دارابی بروجردی(-1328 ق).خ.موجود.
احمد بن حسین(یا حسن)بن علی.ابن طاووس نسخه را داشته و مکرر در«فرج المهموم»از آن نقل کرده است.
او اللّقب)
فارسی،رجال،از شیخ محمد علی بن محمد طاهر مدرس تبریزی(-1373 ق).ط.تهران، 1364-1373 ق(5 جلد)؛تبریز،1333 ش (ج 6).
فارسی،از ذکاء الملک محمد حسین بن مهدی فروغی اصفهانی.ط.تهران،1302 ق(ج اول).
محمد علی بن بشاره آل موجی.مذکور در قصیدۀ شیخ احمد نحوی در مدح او.
تذکرۀ شاعران آل جزائری و مدایحشان،از عزّ الدین محمد بن محمد جواد جزائری نجفی.
ص:124
تألیف:1359 ق.ظاهرا ناتمام مانده است.
فارسی،داستان،از بن مارشه،ترجمۀ حسن ره آورد.ط.تهران،1327 ش.
فارسی،به نظم و نثر،از نظام الدّین عبید زاکانی.
ط.(ضمیمۀ کلیات او).
سید محمّد بن علی موسوی عاملی مکی (-1339 ق).مذکور در اجازۀ فرزندش رضی الدین برای سید نصر اللّه حائری.
-المطین
سید رضی الدّین علی بن طاووس(-664 ق).
مجموعۀ روایات محمد بن عبد اللّه بن سلیمان حضرمی کوفی(-297 ق).مذکور در کتاب «الیقین»مؤلّف.
اصولها)
فارسی،از شیخ محمد حسین آل کاشف الغطاء، ترجمۀ علیرضا خسروانی.ط.تهران،1317 ش.
فارسی،از محمد علی مقدّم.ط.تهران،1312 ش.
فارسی،از آناتول فرانس،ترجمۀ کاظم میر عمادی اصفهانی.ط.تهران،1328 ش.
فارسی،دیوان اشعار محمد بن مرتضی کشمیری.
ط.لاهور.
ص:125
فارسی،زیارات،از میر محمد مهدی رضوی، تألیف:954 ق،برای شاه طهماسب صفوی.خ.
آستان قدس،ش 3185 و 2 نسخۀ دیگر.
شریف ترین کلامی که زائران مخلص
فارسی،از سید عبد اللّه بن ابی القاسم بلادی بوشهری(-1372 ق).ط.
فارسی،از مولوی ملاّ بخش بهاری.ط.هند.
اردو،در زیارت سیّد الشهداء(علیه السلام).ط.هند.
اردو،مواعظ منظوم،از نواب سید محمد حسین خان.ط.هند.
گجراتی،مقتل،از غلام علی بن اسماعیل بهاونگری(-ح 1367 ق).ط.هند.
فارسی،اخلاق،از عبد الوحید بن نعمت اللّه استرابادی،شاگرد شیخ بهائی،که برخی از تالیفاتش را در 1023 و 1025 ق به پایان رسانیده است.
فارسی،زیارات،از سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر کاظمی(-1242 ق).خ.موجود.
زیارات،از عبد الوهاب بن محمّد رضوی حسینی طوسی(سدۀ 13 ق).خ.دانشگاه تهران.
ص:126
است.خ.دیده شده.
فارسی،آداب سلوک،از شیخ خلیل اللّه طالقانی (-ح 1120 ق).مذکور در«کشف الظنون».
فقه،از شمس الدّین محمد بن احمد بن علی بن محمد بن ابی الفتح اخرس(زنده در 754 ق).
مذکور در حاشیۀ«عمدة الطالب»به خط میر محمد قاسم مختاری سبزواری در 950 ق.
اردو،مراثی،از سید اولاد حسین رضوی.ط.هند.
گجراتی،در اعمال سنت،از غلام علی بن اسماعیل بهاونگری(-1367 ق).ط.
اردو،اعمال و ادعیه،به امضای جمعی از عالمان هند.ط.لکهنو.
نیز در اعمال و عبادات،از حسین بن ابی الحسن بن خلف فضل کاشغری.مذکور در «ریاض العابدین».
فارسی،اخلاق،از سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حلّی کاظمی(-1242 ق)،تألیف:1225 ق.خ.موجود.
فارسی،اعمال،از ملاّ محمد علی بن محمّد برغانی،در 5 باب،خاتمه و تذنیب.خ.مرعشی قم.
-بعد الحمد و الصلاة چنین گوید بندۀ محتاج
رسالۀ فتوائیه در طهارت و صلاة،از سید مهدی بن احمد بن حیدر کاظمی(-1336 ق).ط.
بغداد،1327 ق
بیاضی است به همین نام که در کتابخانۀ ملا محمد باقر شوشتری(-1327 ق)موجود بوده است.
رسالۀ عملّیه،از فتاوی شیخ زین العابدین حائری مازندرانی،جامع:امین العلماء سید محمد تقی هندی.ط 1309 ق
اردو،ترجمۀ«مودّة القربی».ط.هند.
فارسی،اعمال،از ملا محسن فیض کاشانی (-1091)که به دستور شاه عباس دوم نگاشته.
خ.خوانساری نجف و دانشگاه تهران.در هامش نسخه ای از«مصباح المتهجّد»مطالبی در تسبیح روزهای ماه رمضان از«زاد العقبی»نقل شده که به احتمال منقول از همین کتاب است.(در الذریعه،2 عنوان«زاد العقبی»به نام فیض انتساب یافته است).
فارسی،مثنوی اخلاقی،از سید محمد بن مفتی عباس لکهنوی متخلص به وزیر(-1312 ق).
مذکور در«تجلّیات».
چهل حدیث،از امیر محمد بن محمد میر لوحی سبزواری ملقب به مطهّر و متخلص به نقیبی، معاصر علاّمه مجلسی،که از آن در«کفایة المهتدی»و سائر تألیفات خویش نقل کرده است.
فارسی،پزشکی،از صادق علی خان بن حکیم محمّد شریف خان.ط.کانپور،1874 م و مکرّر.
ص:127
تجوید،از سید کمال الدین بن قوام الدین حسینی مرعشی،حاکم طبرستان،تالیف 765 ق.
-بحمدک اللّهم علی ما انزلت علینا...
کلام،از تاج العلماء سید علی محمّد بن سید محمد بن دلدار علی نصیرآبادی(-1312 ق).ط.
سوانح حضرت جواد(علیه السلام)،از نواب احمد حسین مذاق هندی.مذکور در«تاریخ احمدی».
فارسی،رسالۀ عملیه،مطابق فتاوی میرزا محمّد حسن شیرازی(-1312 ق)و شیخ زین العابدین مازندرانی.ط.بمبئی،1307 ق.
فارسی،رسالۀ عملیه،از شیخ الشریعه فتح اللّه بن محمّد جواد اصفهانی(-1339 ق).ط.نجف، 1338 ق.
رجال،از شیخ احمد بن صالح آل طعان ستری بحرانی(-1315 ق).اصل بلغه از شیخ سلیمان ماحوزی است.خ.موجود.
-انّ اصح الحدیث فاه بحمده اللّسان...
شیخ محمد رضا بن قاسم غراوی نجفی،تالیف:
1349 ق.خ.دیده شده.
مذکور در«السهام المارقة»تألیف شیخ علی بن محمد بن حسن بن شهید ثانی.
شیخ ابو العباس احمد بن علی بن حسن بن شاذان قمّی.
ضیاء الدین ابو العلاء حسن بن احمد بن حسن عطار همدانی.علی بن طاوس در«رسالة المضایقة»از آن نقل کرده و استرابادی در «الفوائد المدنیّة»تمام آن را درج کرده است.
فارسی،معارف و اخلاق،از علی بن محمّد رضا مرندی.ط.تبریز،1308 ق.
در وقایع بصره و ماجرای علی حسین پاشا والی آنجا،از شیخ فتح اللّه بن علوان کعبی(-1130 ق).ط.بصره.
سید جعفر اعرجی نسابه(-1332 ق).مذکور در«نفحة بغداد».
فارسی،مثنوی،از ملا حسین بن علی واعظ کاشفی(-910 ق).ط.لکهنو،1885 م.
فارسی،مثنوی،از حسین بن عالم معروف به میر حسینی سادات هروی(-723 ق).ط.لکهنو، 1885 م؛تهران،1345 ق.
ادعیه و اعمال،از سید سلطان محمود بن میرزا میر حسینی.برگزیده ای است از«لمعات الانوار»مؤلف.خ.دیده شده.
در اکسیر،از خواجگی رضوی سبزواری.مذکور در«ریاض العلماء».
فارسی،طب و ادعیه،از سید علی بن محمد مولوی حسینی مرعشی تبریزی(-1316 ق).
ط.تهران.
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور
ص:128
در فهرست کتابهای او.
محمد بن علی بن ابراهیم معروف به ابن ابی جمهور احسائی(زنده در 901 ق).وی در 878 ق این کتاب را در مشهد شرح کرده و آن را «کشف البراهین»نامیده است.
فارسی،از سید محمد بن علی بن احمد شهید حسینی بافقی یزدی،تالیف:1343 ق،مرتب بر مقدمه،7 قبله و خاتمه.
فارسی،طب،از محمد مهدی بن علی نقی شریف طبیب،تالیف:1141 ق.ط.تهران، 1268 و 1283 ق.(ظاهرا همین کتاب است که در نسخۀ خوانساری به ابن محمد شریف منتسب است).خ آستان قدس،ش 8683 (1141 ق خط مؤلف)و چند نسخۀ دیگر.
-سپاس افزون از خواهش بیماران
فارسی،کلام و معارف،از ناصر خسرو علوی (-481 ق).ط.برلن،1303 ش.خ.آستان قدس، ضمیمۀ ش 14341(1273 ق)و چند نسخۀ دیگر.
بیاضی به همین نام در کتابخانۀ ملاّ محمد باقر شوشتری موجود بوده است.
فارسی،ادعیه و اعمال سنّت،از علامه محمّد باقر بن محمّد تقی مجلسی(-1111 ق)،تالیف:
1107 ق به نام شاه سلطان حسین صفوی.ط.
تهران،1244 ق و مکرّر،خ.آستان قدس ش 8147(1114 ق)و چندین نسخۀ دیگر.
در«مجمع الغرایب»از آن نقل شده و محتملا تصحیف«زاد المسافر»است.
فارسی،رسالۀ عملیه،از شیخ محمد حسین بن علی آل کاشف الغطاء(-1373 ق).ط.نجف، 1364 ق.
اردو،زیارت عاشورا،از مولوی سید محمد تقی نقوی هندی.ط.لکهنو.
مولوی محمد عبد الحسین بن محمّد عبد الهادی جعفری طیاری هندی.مذکور در«انیس الشیعة».
فارسی،مناسک حج،از شیخ حبیب اللّه قمّی (-1359 ق).خ.موجود.
فارسی،مواعظ،از سید میرزا حسین بن جعفر حسینی،تألیف:1324 ق.ط.اصفهان،1373 ق.
فارسی،مواعظ،از ملا محمّد صادق(یا محمد باقر)فاضل هرندی.ط.تهران،1322 ق(ج 1)، 1323 ق(ج 2).
فارسی،جغرافیای ایران،از محمد علی بن محمد صادق تربیت تبریزی.ط.تبریز،1316 و 1319 ق.
فارسی،داستان،از مارک توین،ترجمۀ کریم کشاورز.ط.تهران،1329 ش
فارسی،مثنوی،از پروین اعتصامی.درج در دیوان او.
شمس الدین محمد بن احمد خضری(-957 ق).خ.آستان قدس،ش 1066(سده 10 ق)
ص:129
نصر البیان بن نور البیان.مرتب بر 3 فصل در تحقیق زاویه و اشکال متأخرین در مورد سطح بودن آن.نسخۀ مؤرّخ 950 ق دیده شده.
-الحمد للّه المفضل المنعام...
در آداب ملوک،از شیخ ابو الفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی(-449 ق)،که برای امیر صارم الدّوله نگاشته است.
فارسی،مثنوی،از ملاّ عبد القادر بداونی (-1004 ق).مذکور در«تذکرۀ هفت آسمان».
فارسی،مثنوی،از محمد اکبر بن آقا میرزا دولت آبادی.مذکور در«تذکرۀ نصرآبادی».
ص:130
زنجانی کاوسی برومند.ط.تهران،1316 ش(2 جلد)
فارسی،از م.سپهبدی.ط.تهران.
فارسی،از حسن قائمیان،ط.تهران،1316 ش.
فارسی،از ذبیح اللّه بهروز فرزند ابو الفضل طبیب ساوجی.ط.تهران،1313 و 1319 ش.
فارسی،از نوبخت بن محمد حسن شیرازی، ناظم«شاهنامۀ پهلوی».مذکور در جلد 8 «سالنامۀ پارس».
فارسی،نوشته یکی از معاصران،که ظاهرا چاپ شده.
فارسی،اشعار میر هادی ربّانی.ط.مشهد، 1333 ش.
فارسی،از ادیب العلماء.ط.تبریز.
فارسی،از عبد العظیم بن علی اکبر قریب گرگانی.ط.تهران،1317 ش.
فارسی،از یحیی ماهیار نوابی.ط.تبریز،1334 ش.
فارسی،از حسین لعل.ط.تهران،1334 ش.
فارسی،از اسد اللّه شریف رازی.ط.تهران، 1333 ش.
معانی،بیان و بدیع،از شیخ مهذّب الدین احمد بن عبد الرضا(سده 11 ق).خ.کاشف الغطاء نجف.
-امّا بعد الحمد لولیه و اهله وحده
فارسی،فقه،از ملاّ احمد بن محمّد مقدّس اردبیلی(-993 ق).
-حمد نامحدود معبودیرا که کائنات را
نحو،از سید حسن بن عبد اللّه کشمیری(-1328 ق).خ.موجود.
اصول دین،از بهاء الدین محمّد بن حسن اصفهانی معروف به فاضل هندی(-1137 ق).مذکور در«کاشف اللّثام»او.
صرف،از ابو الخیر محمد بن محمّد فارسی.خ دیده شده.
-الحمد للّه المحمود فی کل فعاله...
ابو نصر فتح اللّه بن محمّد کاظم شیبانی کاشانی (-1308 ق).مذکور در فهرست کتابخانۀ مجلس.
سید محمد رضا بن محمد علی شفیعی دزفولی متخلص به منیر(-1327 ق).مذکور در فهرست کتابهای او.
سید مبین حسینی و فسی همدانی.تألیف:
1268 ق.خ.موجود.
چهل حدیث،با ترجمۀ فارسی منظوم،
ص:131
ناشناخته.خ.مرعشی قم و دانشگاه تهران.
الاختصار)
اخلاق و معارف،از محمد حسین بن کمال الدّین سبزواری.تألیف:1073 ق.در یک مقدمه 12 باب و خاتمه.خ.سماوی نجف.
سید جمال الدین محمد بن حسین واعظ طباطبائی یزدی(-1313 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
شیخ شرف الدین یحیی بحرانی،شاگرد محقق کرکی.خ.دیده شده.
-الحمد للّه الفاطر الصمد
هیأت و نجوم،از خواجه نصیر الدین محمد طوسی(-672 ق).مرتب بر قاعده و 2 مقاله.
-الحمد للّه فاطر السماوات فوق الارضین...
اثیر الدین مفضل بن عمر ابهری(-ح 660 ق) که در آخر کتاب«هدایة الحکمة»به آن ارجاع داده است.در«کشف الظنون»این کتاب به محمد بن شریف حسینی،شارح هدایة انتساب یافته است.
ادعیه،از سید احمد بن عبد اللّه بن میرزا محمد رحیم کبیر(-1243 ق).خ.موجود.
فارسی،اخلاق و مراثی منظوم سید الشهداء(علیه السلام)، از صفی علی شاه حسن بن محمد باقر نعمت اللّهی(-1343 ق).ط.تهران،1297 ق و مکرّر.
حکمت،از سید عبد اللّه حسینی.خ.دیده شده.
ادعیه،حروف و طلسمات،از سید محمد هاشم بن ابراهیم موسوی بهبهانی(سدۀ 13 ق).
فارسی،مثنوی،از میرزا قاسم قاسمی گنابادی، تاریخ نظم:976 ق.خ آستان قدس،ش 8383 (سدۀ 10)
- بسم اللّه الرحمان الرحیم
حبل متین است و ره مستقیم
اصول فقه،از بهاء الدین محمد بن حسین عاملی شیخ بهائی(-1030 ق).خ.آستان قدس،ش 2897(1033 ق)و چندین نسخۀ دیگر.
-ابه اصل یبنی علیه الخطاب
ابو نصر محمد بن احمد بن طرخان فارابی (-339 ق).اخلاطی در«ذخائر الاسماء»از آن نقل کرده است.
ناشناخته.در مجموعه ای از موقوفات سید علی ایروانی در تبریز موجود بوده است.
ادعیه و اعمال،میرزا حسن بن عبد الرسول زنوزی(-1223 ق).ترجمۀ فارسی این کتاب که توسط مؤلف صورت گرفته«روضة الآمال» نام دارد.
فارسی،مثنوی،از محمد اسماعیل ابجدی (-1192 ق).ط.مدراس،1951 م.
فارسی،مثنوی،از زین الدّین مسعود نیکی اصفهانی.مدکور در«عرفات العاشقین».
ص:132
ناشناخته،شیخ علی اکبر نهاوندی،در تألیفات خویش-از جمله در«خزینة الجواهر»-از آن نقل کرده است.
سید حسین بن کمال الدین ابرز حسینی حلاوی، شاگرد شیخ بهائی.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی هدانا الی سبل النجاة
فارسی،جفر،از محمود دهدار.ط.بمبئی، 1301 و 1329 ق.
فارسی،انساب سادات مرعشی،از محمد جعفر بن محمد امین صافی حسینی(-1219 ق)،تألیف:1192 ق به خواهش میرزا محمد جعفر.خ.روضاتی اصفهان.
-جواهر زواهر حمد و ثنا تحفۀ بارگاه کبریا...
علی بن حسن شبستری(-1309 ق).خ.موجود.
جمال الدین احمد بن علی کفعمی(-پیش از 905 ق)،برادر شیخ ابراهیم کفعمی(-905 ق).در«البلد الامین»از آن نقل شده است.
احکام القرآن)
ملاّ احمد بن محمد مقدس اردبیلی(-993 ق).
ط.تهران،1305 ق.خ.آستان قدس،ش 1209(962 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-بعد الحمد اعلم انّ هنا فائدة لا بد قبل الشروع...
الزمان)-زبدة البیان فی جواب الاخوان
فارسی از سید حسین بن نصر اللّه موسوی عرب باغی(معاصر).ط.ارومیه،1316 ش.
البیان)
منتخب«مجمع البیان»زین الدین ابو محمّد علی بن محمّد عاملی بناطی(-877 ق).
کفعمی در تألیفات خویش از آن نقل کرده و آن را نیز مختصر ساخته است.
شیخ محمد بن محمود طبسی(سدۀ 11 ق).
مذکور در«ریاض العلماء».
فارسی،تجوید منظوم،ناشناخته.خ ملک.
محمد سعید بن ملا شاه محمد کرمانی،تألیف:
1277 ق.خ.دیده شده.
فارسی،عقائد و فروع از ملا حیدر بن محمد خوانساری،استاد آقا حسین خوانساری،تألیف:
به نام شاه عباس دوّم صفوی(-1078 ق).ط.
تهران،1278 ق.خ.آستان قدس،ش 10041 (1067 ق).
-حمد بی حد و ستایش بی عدد معبودی را سزد...
اعمال و ادعیه،از مؤلف«زبدة العقائد»،که در همین کتاب اخیر از آن یاد کرده است.
علی بن محمد شولستانی.نسخۀ مؤرّخ 1094 ق دیده شده.
فتح اللّه بن شکر اللّه کاشانی(-988 ق).تألیف:
977 ق.خ.آستان قدس،ش 11223.
ص:133
1020 ق،درج در مجموعه ای که محمد هاشم هروی خراسانی در حدود 1128 تدوین نموده است.
فارسی،از عبد اللّه بن لطف اللّه خوافی هروی، معروف به حافظ ابرو(-833 ق)این کتاب جزء چهارم«مجمع التواریخ سلطانیّه»است- مجمع التواریخ.
فارسی،حساب،از سید محمد صالح بن حبیب اللّه طباطبائی یزدی.تألیف:1049 ق.خ.دیده شده.
-الحمد للّه مسبّب الاسباب
تاریخ العلماء سید علی بن محمد بن دلدار علی نقوی(-1312 ق).
فارسی،از عین القضات عبد اللّه بن محمد بن علی میانجی همدانی(-525 ق).ط.تهران،1341 ش.خ.آستان قدس،ش 660(1224 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
الظرائف)
ملا میر قاری کوکبی گیلانی،معاصر شیخ بهائی، تالیف:...1 ق،به نام سلطان احمد خان حاکم گیلان.خ.موجود.
فارسی،طب،از دکتر پولاک،ترجمه و تحریر حکیم الملک علی نقی بن محمد بن اسماعیل جدید الاسلام.ط.تهران،1272 ق.
فارسی،از دکتر بازیل،ترجمۀ سید مصطفی بن عقیل علوی.ط.تهران،1280 ق.
فارسی،از سید حسین بن نصر اللّه عرب باغی.
ط.تهران،1367 ق(ضمیمۀ مجموعۀ 12 رساله).
ناشناخته.در«مجمع الدعوات»از آن نقل شده.
شیخ حسین مفلس قمّی(-1305 ق).
فارسی،از ملا محمد کریم بن مهدی قلی اردبیلی مشکینی،که برای بهمن میرزا ابن فتحعلی شاه از «زاد المعاد»برگرفته است.تألیف:1239 ق،خ.
موجود.
-الحمد للّه الذی ما عرفه احد حق معرفته
فارسی،از شیخ ابو الحسن محمد بن یوسف بحرانی عسکری،مجاز از شیخ بهائی در 968، 999 و 1000 ق.خ.موجود.
آداب نماز شب،از سید محمد مهدی بن محمد جعفر موسوی(سدۀ 11 ق)که در «خلاصة الاخبار»از آن یاد کرده است.
فقه،از سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حسینی کاظمی(-1242 ق)،تالیف:1323 ق.خ.
کاشف الغطاء نجف.
ملا خداویردی بن قاسم افشار،شاگرد ملا عبد اللّه شوشتری و معاصر محمد تقی مجلسی (-1070 ق).
-الحمد للّه ذی العزّ و الجلال...
شیخ حسن بن محمد شاگرد وحید بهبهانی
ص:134
(-1205 ق)که در 1216 ق در فتنۀ وهابیون از کربلا به ایران گریخت.خ.نجف.
در مورد سؤال ابن میثم از خواجه نصیر الدین طوسی،از شیخ کمال الدّین عبد الرحمان بن محمد عتایقی حلّی(زنده در 787 ق)که آن را تکملۀ«الایضاح و التبیین»قرار داده است.خ.
دیده شده.
فارسی،از مولوی سید روشنعلی.ط.تهران، 1335 ق(ضمیمۀ مجموعۀ ناصر بن محمّد رمال).
فارسی،مثنوی،از محمد معین.خ حسینیۀ شوشتریها.
- هرکه را عقل راهبر باشد
کار او سربسر حذر باشد
فارسی،رمل،از شیخ عبد اللّه رمّال،ط.لکهنو، 1335 ق.
المعارف)
سید محمد عرفی شیرازی(-999 ق).ط.
بمبئی(به روایت فهرست مشار این کتاب تألیف نوفل نعمت اللّه طرابلسی است).
فارسی،از ظهیر علوی.ط.کلکته،1260 ق و مکرّر در هند.
انساب،از ابو طالب اسماعیل بن حسین حسینی مروزی(زنده در 614 ق).مذکور در معجم یاقوت.
سید اسماعیل حسینی جرجانی(-535 ق).خ.
آستان قدس،ش 9479(666 ق)و چند نسخۀ دیگر.
فارسی،رسالة عملیه،از میرزا محمد علی بن نصیر الدین چهاردهی رشتی(-1334 ق).ط.
بمبئی،1324 ق.
فارسی،از ملا محمّد حسین که به نام ناصر الدین شاه قاجار نگاشته.خ.دیده شده.
-حمد بی حدّ و ثنای بی عدّ حضرت ذو الجلال راست...
فارسی،ملل و نحل،از شیخ محمّد شفیع بن سمیع میثمی عراقی،تالیف:1348 ق.خ.دیده شده.
الوالصفا خلیل بن احمد فراهیدی(سدۀ 2 ق).خ آستان قدس،ش 4816.
-الحمد للّه الذی تواتر فیضه و احسانه...
کلام،از سید ابو القاسم بن حسین رضوی لاهوری (-1324 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،اصول دین و معارف،از مؤلف«زبدة التعقیبات»که ناشناخته است.خ دیده شده.
ملاّ خلیل قزوینی اشتهاردی،تالیف:1361 ق.
خ دیده شده.
فارسی،طب منظوم،از احمد استادی مکّی طبسی که در 943 ق به نام سلطان سلیمان خان عثمانی به نظم آورده است.
-لطایف شکر و سپاس بی قیاس...
ص:135
ای اسم تو مظهر جمیع اسما...
فارسی،از سید محمد کاظم بن اصغر موسوی شیرازی.ط.تهران.
فارسی،ترجمۀ عقائد شیخ صدوق،از شیخ عبد اللّه بن حسین رستمداری.خ دیده شده.
-الحمد للّه الذی خلق السماوات و الارضین.
فارسی و ترکی،دیوان قصائد صادق بیگ افشار معروف به صادقی کتابدار(-940 ق) مؤلّف تذکرۀ«مجمع الخواص».مذکور در فهرست تألیفات او.
سید علی نقی نقوی لکهنوی(-1323 ق).
اصل از جدّش سید دلدار علی است.ط.لکهنو (در مجلۀ«رضوان»).
سید محمد مهدی اصفهانی(-1319 ق).ط.
بغداد،1343(ج.اوّل).
منظومه در اصول دین،ناشناخته.نسخۀ مورخ 1293 ق به خط ابراهیم بن سعید مخصص دیده شده.
-احمد ربّی واجب الوجود
بماله من نعم وجود
عربی-فارسی،از محمد طاهر بن حسین سبزواری.خ.دانشکدۀ ادبیات تهران.
عربی-فارسی،از علاء الدین علی بن مراد کاشانی(-624 ق).مذکور در«کشف الظنون».
فارسی،از سلطان المتکلّمین محمد بن اسماعیل واعظ تهرانی.ط.تهران،1318 ق (با«خصایص الفاطمیه»در یک جلد).حاج ملا باقر مؤلف«خصایص الفاطمیّه»و برادر سلطان المتکلمین است.
مواعظ،ناشناخته،مؤلّف از متأخرین و یا معاصرین بود.خ.دیده شده(نسخه ای به همین نام تألیف محمد افندی کوزلحصاری در کتابخانۀ مرعشی قم موجود است).
فارسی،از علاء الدین محمد یا محمود بن هبة اللّه سبزواری.خ دانشگاه تهران(1083-1086 ق).
فارسی و عربی،از فتاوی میرزا محمد حسن شیرازی(-1312 ق).ط.هند،1311 ق.
فارسی،از احمد بن محمد رضا معروف به میرزا منظور خوانساری(-ح 1323 ق).ط.اصفهان، 1310 ق.
فارسی،مقتل،از ملاّ ابو القاسم تهرانی.ط.
اردو،از مولوی محمد عسکری صاحب هندی.
ط.هند.
فارسی،اصول دین و معارف،از ملا علی اکبر بن محمد باقر ایجی(اژهی)(-1233 ق)که در رد پادری و اخباری و احسائی به نام فتحعلی شاه قاجار نگاشته است.ط.ایران،1267 ق.
فارسی،اصول دین،از ملا عابدین عبد اللّه لاچین گرجی(-1079 ق).خ.دیده شده.
ص:136
-حمد معتکفان ملأ اعلی...
فارسی،اصول دین و معارف،از علم الهدی محمد بن محسن فیض کاشانی(-پیش از 1123 ق)خ.خوانساری نجف.
فارسی،قراءت و تجوید،از ملاّ ابو القاسم لاهیجی،تالیف:1240 ق.خ.موجود.
-الحمد حاصل لولیّه...
کمال الدین محمد بن طلحۀ شافعی نصیبنی (-652 ق)که نسخۀ این تألیف از نزدوی گم شد و سپس به تألیف«مطالب السؤل»پرداخت.
منظومۀ سید حسین بن رضا بروجردی(-1276 ق)،که ملا علی علیاری آن را شرح کرده و «بهجة الآمال»نامیده است.ظاهرا بعدا این منظومه را«نخبة المقال»نامیده است.ط.
1313 ق.
منظومۀ شیخ عبد اللّه بن صالح سماهیجی (-1135 ق)،تاریخ نظم:1109 ق.
ناشناخته.ملا محمد مقدس در 1285 ق در «مفتاح الجنّة»از این کتاب نقل کرده است.
شیخ علی قرنی گلپایگانی.ط.قم،1373 ق.
فارسی،ناشناخته.ط.هند.
داستان اخلاقی،که در مجموعۀ سید عبد الجواد زنوزی(مؤرخ حدود 1250 ق)دیده شده.
شیخ فتح بن علی بن محمّد بنداری اصفهانی (-ح 623 ق).مختصری است از کتاب «نصرة الفتره و عصرة الفطرة»تالیف عماد الدین محمد کاتب اصفهانی در اخبار وزیران سلجوقی.ط.لیدن،1889 م.
فارسی،از نظام الدین شیخ حبیب اللّه بن ابو طالب یزدی.ط.یزد،1328 ش.
زبدة النوائب(فی المقتل و المصائب)-زبدة المصائب (از خوانساری)
فارسی،از خواجه نصیر الدین محمد بن محمد حسن طوسی(-672 ق).ط.تهران،1321 ق.
خ آستان قدس،ش 5553 و یک نسخۀ دیگر.
-بعد از سپاس و ستایش آفریدگار جلّ جلاله...
المبین)
ملا محمد بن فرج حمیر نجفی(سدۀ 11 ق).
مذکور در پشت نسخۀ«ابواب الجنان»به قلم شاگرد مؤلّف.
شیخ ابو یوسف یعقوب بن اسحاق معروف به ابن سکیت نحوی(-243 تا 246 ق).
شیخ ابو جعفر محمد بن علی بن محبوب اشعری قمی، نجاشی به 3 واسطه آن را از مؤلف روایت می کند.
اردو،در رد طرفداران حقانیت خلافت یزید،از سید نسیم حین بن اعجاز حسین امروهوی (معاصر).ط.هند.
فارسی،داستان،از برنارد نیرمان،ترجمۀ ابو تراب شایگان ملایری.ط.تهران،1319 ش.
ص:137
فارسی،از شیخ یوسف بن محمد رشتی (-1291 ق).ط.ایران.
سید میرزا محمد هاشم مرعشی.به همین صویت نقل آن دیده شده.
ص:138
فارسی،از عبد المحمد پور علیزاده مؤدب السلطان،ط.مصر،1929 م و مکرّر.
فارسی،از حسین بن محمد هاشم دانش اصفهانی(-1362 ق).ط.
فارسی منظوم،از شیخ کرنا.ط.تهران.
فارسی،مثنوی،از فخر الواعظین سید احمد خاوری کاشانی.خ.موجود.
فارسی،از مولوی محمد علی بن صادق لکهنوی (-1309 ق)مؤلّف«نجوم السماء»مذکور در «تجلیات».
فارسی،لطائف و ظرائف،از تاج العلماء سید علی محمد بن محمد نقوی نصیرآبادی (-1312 ق).خ.موجود.
در شهادت سید الشهداء(علیه السلام)و آثار آن،از سید آقا مهدی رضوی لکهنوی(معاصر).مذکور در فهرست تألیفات او.
دیوان اشعار غالب بن عبد المطلب ناهی بصری (معاصر).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،از میرزا ابو القاسم محقق قمّی(-1231 ق)،در 4 باب.خ.حسینۀ شوشتریهای نجف.
احمد بن محمد بن حسین بن دؤل قمّی(-350 ق).مذکور در رجال نجاشی.
احمد بن درویش طریحی نجفی،تألیف:1205 ق.خ.دیده شده.
احمد بن موسی اشعری قمی.نجاشی به 3 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
سید محمد باقر بن ابی القاسم طباطبائی (-1331 ق).خ.موجود.
فارسی،از علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی(-1111 ق).
-بعد الحمد،بدان که زکات در نه چیز واجب است.
بکر بن احمد بن ابراهیم،شیخ یکی از مشایخ نجاشی و مذکور در رجال او.
بندار بن محمد امامی متقدم،نجاشی در رجال خویش به نقل از ابن ندیم یاد کرده است.
فارسی،از ملا جعفر بن محمد باقر شرف الدین شوشتری(-1335 ق).خ.موجود.
-اما بعد معروض خدمت برادران ایمانی می دارد...
سید ابو القاسم جعفر بن حسین موسوی(-1158 ق)جدّ صاحب روضات.وی 2 کتاب در زکات دارد که یکی به فارسی است و دیگری به عربی.
میرزا حبیب اللّه بن محمد علی رشتی(-1312 ق).خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
شیخ حسن بن اسد اللّه کاظمی(-1298 ق).خ.
موجود.
ص:139
فارسی،از ملا حسین بن حسن گیلانی لبنانی اصفهانی(-1129 ق).مذکور در«معدن الفوائد».
حماد بن عیسی جهنی(-207 یا 208 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
فارسی،از سید زین العابدین حسینی،خ.آستان قدس(در مجموعۀ نوشته شده در سدۀ 11 ق).
فارسی،از ملا محمد طاهر قمی.خ.دیده شده (1129 ق).
عبد اللّه بن جبلة بن حبان بن حرّ کنانی واقفی (-219 ق).مذکور در رجال نجاشی.
عبد اللّه بن مغیرۀ کوفی،راوی از امام کاظم(علیه السلام).
مذکور در رجال نجاشی.
فارسی،از شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی(-1181 ق).مذکور در فهرست کتابهای او.
ابو الحسن علی بن سالم بطائنی کوفی واقفی.نجاشی به 4 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
ابو الحسن علی بن حسن بن علی بن فضّال فطحی.
نجاشی آن را به 2 واسطه از مؤلف روایت کرده است.
ابو الحسن علی بن مهزیار اهوازی وکیل حضرت رضا،حضرت جواد و حضرت هادی علیهم السّلام.مذکور در رجال نجاشی.
شیخ علی بن نصر اللّه همدانی(-1339 ق).خ.
موجود.
آخوند ملا لطف اللّه اسکی لاریجانی(-1311 ق).
فارسی،از میرزا محسن بن عبد اللّه اردبیلی (-1294 ق)،تألیف:1287 ق.خ.مرعشی قم.
ابو الفضل محمد بن احمد بن ابراهیم صابونی.
نجاشی به 2 واسطه آن را از مؤلّف روایت کرده است.
ابو جعفر محمد بن احمد بن عبد اللّه بن مهران بن خانبۀ کرخی.نجاشی به 2 واسطه آن را از مؤلّف روایت کرده است.
ابو جعفر محمد بن اورمۀ قمی.نجاشی به 4 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
محمد بن حسن بن فروخ صفار قمّی(-290 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه قمی (-381 ق).
ابو جعفر محمد بن علی بن محبوب اشعری قمّی.
نجاشی آن را به 3 واسطه از مؤلف روایت می کند.
ابو جعفر محمد بن عیسی بن عبید بن یقطین راوی از حضرت جواد(علیه السلام).
ص:140
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
سید محمد اصفهانی.از اجزاء«الفروع المحمدیة».
محمد بن حسن مدقّق شیروانی(-1098 ق).
مذکور در فوائد رجالیۀ بحر العلوم.
ابو الحسن موسی بن حسن بن عامر اشعری قمّی.نجاشی به 4 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
ابو عبد اللّه موسی بن قاسم محلّی بجلی.نجاشی به 4 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
فارسی،از سید موسی بن محمد اکبر حسینی معروف به میرک،معاصر حرّ عاملی.خ.آستان قدس،ش.674(1094 ق).
شیخ هادی بن محمد امین تهرانی(-1321 ق).
خ.دیده شده.
یونس بن عبد الرحمن.مذکور در رجال نجاشی.
شیخ محمد بن حسن حرّ عاملی(-1104 ق).
خ.خوانساری نجف.
-الحمد للّه علی افضاله
ثم علی محمد و آله
ناشناخته،مؤلّف در آن به کتاب دیگرش «مناهج الاحکام»الرجاع داده است،در حالی که 8 کتاب به نام«مناهج الاحکام»شناخته شده که در حرف میم یاد خواهد شد.خ.نجف.
شیخ مرتضی انصاری(-1281 ق).ط.(در ملحقات«المکاسب»).
در محاسن اخلاق،از سید عبد الحسین بن شرف الدین موسوی عاملی(-1370 ق).ط.
صیدا(در مجلة العرفان).
ابو علی محمد بن جنید اسکافی(-381 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
میرزا عبد الرحمان بن نصر اللّه شیرزای(-1268 ق).مذکور در«مطلع الشمس».
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
ربیعة بن سمیع،که از حضرت امیر(علیه السلام)روایت کرده است.مذکور در رجال نجاشی.
شیخ محمد حسن بن باقر نجفی(-1266 ق).از اجزاء«نجات العباد»اوست خ.آستان قدس،ش 14257(-1264 ق).
علی اکبر بن محمد باقر ایجی(-1232 ق).
مذکور در«روضات الجنّات».
سید مهدی بحر العلوم طباطبائی(-1212 ق).
خ.موجود.
فارسی،از محمد باقر بن محمد اکمل وحید
ص:141
بهبهانی(-1205 ق).خ.موجود.
الزّکاتیّة-زبر الاولین و الآخرین
سید ابو الحسن علی بن نقی رضوی کنتوری (معاصر)مؤلف«اسعاف المأمول».
فارسی،پزشکی،از سید میر علی بن محمد حسینی مرعشی معروف به سیّد الاطّباء (-1316 ق)که به نام میرزا جواد مجتهد تألیف کرده.خ.مرعشی قم.
محمد حسین بن محمد صالح خاتون آبادی (-1151 ق).مذکور در«روضات الجنّات».
منظومه در زکات،از ملا حسن نائینی.مذکور در آخر«گوهر شبچراغ»او که چاپ شده.
فارسی،در زکات،از حسن بن عبد الرزاق لاهیجی(-1121 ق)،در 7 فصل.
-بعد الخطبه...این رساله ای است که قلم شکسته رقم...
ص:142
نجاشی به 3 واسطه آن را از مؤلّف روایت کرده است.
فارسی،مجموعۀ اشعار کنستین رینالد امریکایی،ترجمۀ مهدی حمیدی شیرازی.ط.
تهران،1333 ش.
اردو،اعمال حج و زیارات،از سید مهدی بن علی بهیکپوری(-1346 ق).ط.هند.
فارسی،اشعار هوشنگ ابتهاج متخلّص به سایه.
ط.تهران،1334 ش.
فارسی،از ید اللّه سحابی.ط.تهران،1331 ش.
فارسی،از حسین علی بهرامی،برای دبیرستانها.
ط.تهران،1317 ش و مکرّر.
فارسی،از امین میر هادی.ط.تهران،1314 ش و مکرّر.
فارسی،از امین ثابت قدم حقیقی.ط.تهران، 1372 ق.
فارسی،از شیخ محمد حسین آل کاشف الغطاء، ترجمۀ علی رضا خسروانی.ط.تهران.
فارسی،از لوسین رودو،ترجمۀ رضا اقصی.ط.
تهران،1328 ش.
فارسی،از تامسن،ترجمۀ عباس آریانپور کاشانی.ط.تهران،1350 ق.
فارسی،اشعار محمد صادق رازی.ط.تهران، 1368 ق.
فارسی،مجموعۀ مقالات،جامع:ابو الحسن سپاه منصور.ط.تهران،1328 ش.
سید حسن بن ابراهیم قزوینی(-1208 ق).از اجزاء«الدرّ الثّمین».
محمد حسین بن محمد علی شهرستانی (-1315 ق).خ.دیده شده.
ملا محمد اسماعیل(سدۀ 13 ق).ناظم «العقیدة الوحیدة».مذکور در آخر شرح آن منظومه.
فارسی،از محمود پورشالچی.ط.تهران،1331 ش.
فارسی،از تولستوی،ترجمۀ جلال الدّین دادگستر (یا دادگر)شیرازی.ط.تبریز،1310 ش.
فارسی،از مولر،ترجمۀ حسن ره آورد.ط.
تهران،1324 ش.
فارسی،از علی اکبر سلیمی.ط.تهران،1335 ش(2 مجلد)؛1337 ش(جلد سوم).
جهان)
فارسی،از علی جواهر کلام.ط.تهران،1321 ش.
ص:143
فارسی،از ابو الفضل حاذقی فرزند شکر اللّه حاذق.ط.تهران،1324 ش.
فارسی،از قاسم.امین مصری.ترجمۀ«المرأة الجدیدة».ط.تهران،1322 ش.
فارسی،از یوسابوروتاکه کوشی،ترجمۀ الف.
ب.ط.تهران،1326 ش.
فارسی،از اناتول فرانس،مترجمه ناشناخته.ط.
تهران،1318 ش.
فارسی،از علی تجریشی.ط.تهران،1299 ش.
فارسی،از موریس مترلینگ،ترجمۀ ذبیح اللّه منصوری.ط.تهران،مکّرر.
فارسی،منظومۀ حسین بن علی مراد پژمان بختیاری.ط.تهران.
فارسی و عربی،کشکولگونه ای از معتمد الدوله فرهاد میرزا بن عباس میرزا(-1305 ق).ط.
تهران،1318 ق،1329 ق و 1345 ش.
ابن خالویه.مذکور در«کشف الظنون».
فارسی،داستان،از ماری کارولی،ترجمۀ احمد کریمی.ط.تهران،1306 ش.
تفسیر آیۀ «لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ»، از شیخ احمد احسائی.
فارسی،از ژان سرز،ترجمۀ م.ب.ط.تهران.
فارسی،داستان از البرت براینر آلمانی،ترجمۀ محسن جهانسورز فرزند اسعد السلطنه.ط.
تهران،1309 ش.
فارسی،ترجمهۀ حبیب اللّه آموزگار شیرازی.
ط.تهران،1310 ش.
فارسی،از اوریزان اسوت مارون،ترجمۀ رحیم نامور.ط.تهران،1318 ش.
فارسی،از خانم تربیت.ط.تهران،1316 ش.
فارسی،از ماه طلعت پسیان.ط.تهران.
فارسی،از نصرت خانم خادمی.ط.تهران، 1318 ش.
فارسی،از دیموند ماکار،ترجمۀ محمد علی شیرازی.ط.تهران،1335 ش و مکرّر.
فارسی،از جلال الدین بن سید احمد طالقانی معروف به جلال آل احمد.ط.تهران،1331 و 1342 ش.
فارسی،از بالزاک،ترجمۀ علی اصغر خبره زاده.
ط.تهران،1334 و 1343 ش.
فارسی،ترجمۀ شرف الدین قهرمانی.ط.تهران.
ص:144
فارسی،از سید هادی بن محمد حائری.ط.
تهران،1317 ش.
فارسی،از موریس دوکبری،ترجمۀ سیامک یاسمی.ط.تهران،1324 ش.
فارسی،اشعار.شیخ اسماعیل بن حسین تائب تبریزی معروف به مسأله گو(-1374 ق).که در زندان سروده و برخی از آنها چاپ شده است.
فارسی،از کرونین،ترجمۀ رضا مستعان.ط.
تهران،1330 ش.
فارسی،از ماکسیم گورکی،ترجمۀ عباس خلیلی.
ط.تهران،1310 و 1330؛ترجمۀ سحر،ط.
تهران،1330 ش.
فارسی،ترجمۀ عنایت اللّه شکیباپور.ط.تهران.
فارسی،شرح حال میرزا حسن بن مسیح بن صاحب روضات معروف به چهارسوقی،از سید محمد علی بن محمّد هاشم روضاتی.ط.
اصفهان،1372.
فارسی،از حسین رستگار نامدار.ط.تهران، 1373 ث.
ص:145
فارسی،از محمد حسین میمندی نژاد.ط.
تهران،1335 ش و مکرّر.
فارسی،از مهدی مجتهدی.ط.تهران،1329 ش.
جعفری
فارسی،از ابو القاسم سحاب(معاصر).ط.
تهران،1323 و 1328 ش.
فارسی،از مرتضی مدرّسی چهاردهی.ط.
تهران،1374 ق.
ص:146
فارسی،از شیخ جعفر نقدی.ترجمۀ حسین عمادزادۀ اصفهانی.ط.تهران،1323 ش.
سقراط
فارسی،از کورامایسون،ترجمۀ امیر حسین ایلخانی بختیاری.ط.تهران،1333 ش.
فارسی،از بدیع پاک بین شیرازی.ط.تهران، 1316 ش.
ص:147
فارسی،از حسن مشرف نفیسی فرزند علی اکبر ناظم الاطبّاء.ط.تهران،1360 ق.
سرگذشت لطفعلی
فارسی،از حسین بن محمد جواد مسرور اصفهانی.ط.تهران،1332 ش.
فارسی،ترجمۀ عباس فصیحی.ط.تهران، 1322 ش.
فارسی،ترجمۀ علی اکبر بامداد.ط.ایران.
فارسی،از اگوست پای پی،ترجمۀ خانبابا بیانی.
ط.تهران،1320 ش.
فارسی،از ملک الشعراء محمد تقی بهار فرزند محمد کاظم صبوری کاشانی.ط.تهران،1313 ش.
فارسی،از محمد حسین هیکل،ترجمۀ ابو القاسم پاینده.ط.تهران،1355 ق و مکرّر.
زندگانی محمد(صلی الله علیه و آله)-ترجمة الابطال،زندگانی حضرت رسول،زندگانی رهبر عالم و شرح زندگانی محمد(صلی الله علیه و آله).
فارسی،از ابراهیم سرمدی.ط.
فارسی،از مهدی ملکزاده فرزند ملک المتکلّمین.ط.تهران،1365 ق.
فارسی،از علی رضا احتشامی.ط.بروجرد، 1334 ش.تهران،1328 ش.
فارسی،از جواهر لعل نهرو،ترجمۀ محمود تفضلی.تهران،1335 ش.
در سوئیس
فارسی،از مارسل نبرانی،ترجمۀ داود مؤیّد امینی.ط.تهران.
فارسی،از ابو القاسم سحاب.ط.تهران،1370 ق.
فارسی،از کاظم میر عمادی.ط.تهران،1320 ش.
فارسی،از نصر اللّه یا نور اللّه لارودی.ط.تهران، 1319 ش.
فارسی،از ابو القاسم جنّتی عطائی.ط.تهران، 1333 ش.
فارسی،از احمد نیکو همّت.ط.کرمان،1334 ش.(ج دوم).
فارسی،از عبد اللّه انصاری.ط.تهران،1320 ش.
فارس،از هانری مورژه،ترجمۀ ابراهیم الفت.
ط.تهران،1323 ش.
زندگی اقتصادی-زندگانی اقتصادی
فارسی،از طرف کمیسیون ترجمۀ آثار بین المللی.ط.تهران،1331 ش.(چاپ دوم).
فارسی،از ماری کورمیلی،ترجمۀ علی شیرازی نقیب الممالک.ط.تهران.
ص:148
فارسی،از علی اصغر بن احمد علی حکمت شیرازی.ط.تهران،1320 ش.
فارسی،از تولستوی،ترجمۀ جلال الدین دادگر.
ط.تهران،1357 ق.
(ظاهرا با«فلسفۀ زندگی»یکی است).
فارسی،از جواد معینی.ط.تهران،1327 ش.
فارسی،از کاظم رجوی دیلمقانی.ط.
فردوسی
فارسی،از علی آذری،ط.تهران،1326 ش و 1327 ش.
فارسی،از مرتضی بن محمد مدرسی چهاردهی رشتی.ط.تهران،1334 ق.
فارسی،به اهتمام میرزا محمد ملک الکتّاب شیرازی.ط.بمبئی.
فارسی،از احمد احمدی.ط.تهران،1330 ش.
فارسی،از صادق هدایت.ط.تهران،1309 ش.
و مکرّر.
فارسی،از زین العابدین مؤتمن.ط.تهران، 1317 ش و مکرّر.
فارسی،از ابن طفیل،ترجمۀ بدیع الزمان محمد حسن بن محمد علی فروزانفر.ط.تهران،1334 ش و مکرّر.
فارسی،از ابراهیم بن بنی احمد.ط.تهران، 1329 ش.
فارسی،از علی جواهر کلام.ط.تهران،1313 ش.
فارسی،از آندره بلینه،ترجمۀ محمودپور شالچی.ط.تهران.
فارسی،از بانگو،ترجمۀ سید جعفر حسینی اصفهانی.ط.تهران،1306 ش.
فارسی،از ابو موا،ترجمۀ منصور افخمی.ط.
تهران.
فارسی،از محمد صمصام.ط.تهران،1331 ش.
فارسی،از ارنست همینگوی،ترجمۀ رحیم نامور.ط.تهران،1338 ش(چاپ دوم)و مکرّر.
فارسی،از موریس لبلان،ترجمۀ عنایت اللّه شکیباپور.ط.؛تهران،1306 ش.
فارسی،از گارنیه،ترجمۀ محمود شالچی.ط.
تهران،1330 ش.
فارسی،از قاسم بن احمد مازندرانی.ط.تهران، 1326 ش.
فارسی،از قاسم امین،ترجمۀ سید احمد مهذّب.ط.تهران،1316 و 1321 ش.
ص:149
فارسی،ترجمۀ سید جعفر حسینی اصفهانی.ط.
رشت،1306 ش.
حاشیه بر حاشیۀ ملا عبد اللّه یزدی بر تهذیب،از سید ابو القاسم بن رضا طباطبائی معروف به علامۀ تبریزی(-1361 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
کشکولگونه ای از سید محمد حسین بن محمد علی حسینی شهرستانی(-1315 ق).خ.دیده شده.
ادعیه و اعمال،از سید صفی الدین علی بن علی بن موسی بن طاوس حلّی،فرزند رضی الدین علی بن طاوس.از این کتاب در«بحار الانوار»مجلسی نقل شده است.خ.موجود.
در متعه،از سید هبة الدّین شهرستانی.مذکور در فهرست کتب او.
منظومه در کبائر،از سید مهدی بن علی موسوی بحرانی(-1343 ق).
- باسم الاله الراحم الرحمان
ذی العفو و التوبة و الغفران
ابو احمد حسن بن عبد اللّه بن سعید عسکری،از مشایخ شیخ صدوق.مذکور در«کشف المحجّۀ» ابن طاوس.
شیخ علی بن احمد معروف به مخدوم علی مهایمی(-835 ق).مذکور در«سبحة المرجان».
ابو بکر محمد بن حسن بن درید(-321 ق).مذکور در «کشف الظنون».
شرح مبحث زوار از«الروضة البهیّة»،از شیخ احمد بن ابراهیم بن احمد درازی بحرانی،پدر صاحب حدائق.خ.دیده شده.
شرح مبحث زوال از«الرّوضة البهیة»،از محمد تقی بن حسینعلی هروی اصفهانی(-1299 ق).
مذکور در«نهایة الآمال».
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1320 ق).مذکور در«قصص العلماء».
ادبیات،از سید بهاء الدین محمد بن محمد باقر حسینی مختاری نائینی(-پس از 1130 ق).
مقالاتی است نظیر مقامات حریری در یک فاتحه و 3 باب.خ.مرعشی قم.
حکمت،از حسن بن عبد الرزاق لاهیجی (-1121 ق)،مرتب بر مقدمه و 3 باب.خ.
آستان قدس،ش 661(1206 ق).
حکمت،از جلال الدّین محمد بن اسعد دوانی (-907 ق)که خود آن را شرح کرده است.خ.
آستان قدس،ش 140(-919 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-فوضت امری الیک یا من بیده الفضل
ص:150
نائب الصدر.تاریخ نظم،1359 ق.خ.مجلس.
- الا ای ساقی فیاض لاهوت
مراده از شراب فیض حق قوت
ابو جعفر محمد بن علی شلمغانی معروف به ابن ابی العزاقر.مذکور در رجال نجاشی.
حسن بن علی بن فضال کوفی.مذکور در رجال نجاشی.
حسین بن سعید اهوازی.خ.آستان قدس،ش 8128(1356 ق).
ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی(-332 ق).
ابو الحسن علی بن حسن بن علی بن فضال فطحی.
نجاشی به 2 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
ابو الحسن علی بن مهزیار اهوازی،وکیل ائمّه (علیه السلام).مذکور در رجال نجاشی.
ابو جعفر محمّد بن اورمۀ قمّی.نجاشی آن را به 4 واسطه از مؤلف روایت کرده است.
محمّد بن حسن بن فروخ صفار قمّی(-290 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه قمّی(-381 ق).مشتمل بر 13 کتاب،به عدد و به نام معصومین(جز حضرت حجت(علیه السلام).
مذکور در رجال نجاشی.
محمد بن علی بن فضل بن تمام بن مسکین.شیخ ابو العباس ابن نوح،استاد نجاشی.
محمّد بن فضیل بن عزوان بن جریر ضبی(-195 ق).مذکور در رجال کشی که از او در«الاصابۀ» ابن حجر نقل شده.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
ابو عبد اللّه محمد بن هبة اللّه وراق طرابلسی، شاگرد شیخ طوسی.مذکور در فهرست منتجب الدین.
ملا محمود شریعتمدار تهرانی(معاصر).
شرحی است بر حدیث«اعمل لدنیاک کانّک تعیش ابدا...».
عمر بن خلاد بغدادی.نجاشی به 4 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
یحیی بن علیم کلبی،نجاشی به 4 واسطه روایت کرده است.
ابو محمد جعفر بن احمد قمّی معروف به ابن رازی،معاصر شیخ صدوق(-381 ق).مذکور در«امان الاخطار»و«الدروع الواقیة».
ابو عبد اللّه محمد بن عمران مرزبانی(-378 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
فارسی،مثنوی،از مفتی محمد عباس لکهنوی (-1306 ق).
ص:151
شیخ عماد الدّین محمد بن ابی القاسم طبری، مؤلّف«بشارة المصطفی».
فارسی،از شیخ علی بن محمّد چاله میدانی.ط.
تهران،1323 ق(با اکسیر آل محمد).
اردو،احوال حضرت زهراء(س ع)،از سید اولاد حیدر بلگرامی.ط.
ص:152
فارسی،فقه،برگرفته از«ریاض المسائل»،شیخ ابو علی محمد بن اسماعیل حائری رجالی(- 1216 ق).خ.آستان قدس،ش 14828 (1233 ق)
شیخ محمد رضا بن قاسم غراوی،تألیف:1331 ق.
شیخ عمر بن ابراهیم اوسی.سید هاشم توبلی در «نزهة الابرار»از آن نقل کرده است.
ناشناخته.شیخ احمد بحرانی در کشکول مؤلّف 1135 ق از آن نقل کرده است.
شیخ ابو الحسین قطب الدّین سعید بن هبة اللّه راوندی(-573 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
شیخ ابو الرضا محمد جواد بن محمد بن شبیب نجفی(-1363 ق).
فارسی،مثنوی،از یحیی کافرا(سدۀ 13 ق).خ.
موجود.
- یا خلیل النظر علی وجه الجمیل
منظومه در لغت،از محمد بن عبد الوهاب همدانی(-پس از 1303 ق)،تاریخ نظم:
1281 ق.خ سماوی نجف.
-حمدا کثیرا کل کل البلغاء عنه
جلد پنجم«مجالس الاخبار»،از محمد مؤمن بن محمد قاسم جزائری(-1074 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
سید رضی الدین علی بن موسی بن طاوس حلی (-664 ق).از اجزاء«التّتمات و المهمّات» اوست.مذکور در اوّل«جمال الاسبوع»مؤلف.
زهرة الرّیاض:-زهر الریاض
سید ابو المعالی اسماعیل بن حسن حسنی،نقیب نیشابور و معاصر شیخ طوسی و صاحب«انساب الطالبیّة».
شیخ سلیمان بن داود سواری(یاسبتی).معرّب کتاب«بهجة الانوار»اوست.
سید جمال الدین ابو الفضائل احمد بن موسی بن طاوس حلّی(-673 ق).خ.آستان قدس،ش 8283(986 ق)و 6726(980 ق).
فارسی،مثنوی،از سید عیسی بن محمد علی عاملی(سدۀ 13 ق).
شیخ محمد رضا بن قاسم غراوی نجفی،تاریخ نظم:1329 ق.
البهادری)
میرزا احمد رشتی منجم(-1300 ق).خ.
موجود.
ص:153
-الحمد للّه المنفرّد بالازلّیة و البقاء
المقول(فی نسب ثانی فرعی الرسول)
سید زین الدین علی بن حسن شد قمی (-1033 ق)؛تألیف:1013 ق.خ.موجود.
ص:154
الزیارة،رسالة فی-مقالة
رضی الدین رجب بن محمد حافظ برسی(-ح 811 ق).
ص:155
شریف ابو القاسم علی بن ابی الحسن علوی معروف به ابن اعلم(-375 ق).مذکور در «فرج المهموم»ابن طاوس.
زیج ابراهیم بن حبیب الفزاری-الزیج علی سنی العرب
ابن حماد اندلسی.وی بر ارصاد ابراهیم بن یحیی نقاش 3 زیج ترتیب داد:«الکور علی الدور»، «الامد الی الابد»و«المقتبس»که مختصر آن دو است مذکور در«کشف الظنون».
علاء الدین علی بن ابراهیم انصاری معروف به ابن شاطر(-777 ق).مذکور در«الدرر الکامنه»و«کشف الظنون».
ابو حنیفه احمد بن داود دینوری(-ح 290 ق).
مذکور در«کشف الظنون».
سید محمد باقر بن محمد حسین بن بدیع الزمان حسینی منجّم.آغاز تألیف:1233 ق.خ.موجود.
فارسی،ازالغ بیگ محمد بن شاهرخ(-853 ق).خ.آستان قدس،ش 7699(879 ق)و چند نسخۀ دیگر.
فارسی،از خواجه نصیر الدین محمد بن محمد بن حسن طوسی(-672 ق).خ.آستان قدس،ش 5332(872 ق)و چند نسخۀ دیگر.
فارسی،از غلام حسین بن فتح محمد جنپوری.
ط.هند،1257 ق1855/ م.
فارسی،از غیاث الدین جمشید بن مسعود کاشانی(-841 ق).خ.آستان قدس،ش 5329 (قطعه ای از کلّ زیج است).
فارسی،از ابو الفتح عمر بن ابراهیم خیام نیشابوری(-517 ق یا پس از 525 ق)که به نام سلطان جلال الدّین ملکشاه سلجوقی تألیف کرده.
حارث منجم،مذکور در فهرست ابن ندیم.
ابو الحسن علی بن عبد الرحمان منجم معروف به ابن یونس(-399 ق)به نام عزیز بن حاکم فاطمی در مصر تألیف کرده.مذکور در«کشف الظنون»(ظاهرا منصور بن حاکم صحیح است).
ط.فرانسه،1804 م.
تکملۀ زیج ایلخانی،از غیاث الدین جمشید بن مسعود کاشانی(-841 ق).خ.موجود.
علاّمه خلیلی.از مصادر«نصایح الاحباب فی العمل بالمجیب و المقنطر و الاسطرلاب»و مذکور در زیج ابن شاطر.
فارسی،از حبیب اللّه ذو الفنون(-1367 ق).
مذکور در«سالنامۀ پارس»1309 ش.
فارسی،از قطب الدین محمود بن مسعود شیرازی(-710 ق).خ.مجلس.(در«زنبیل فرهاد میرزا»زیج سلطانی تتمۀ زیج الغ بیگ دانسته شده است).
حکیم اوحد الدین انوری(-551 ق)، عبد الرحمان خازنی و حسام الدین،تألیف:525 ق.مذکور در«زنبیل فرهاد میرزا».«کشف
ص:156
الظنون»«زیج سنجری»را به عبد الرحمان خازن نسبت می دهد.
خواجه نصیر الدین محمد بن محمد بن حسن طوسی(-672 ق).این زیج را نجم الدین لبودی تلخیص کرده و آن را«الزاهی»نامیده است.مذکور در«کشف الظنون».
زیج طغیانی-زیج بهادری
ظاهرا عبد الرحمان خازنی(یا خازن)که یادش در«زیج شاهی»گذشت
مذکور در«فرج المهموم»ابن طاوس.
ابو اسحاق ابراهیم بن حبیب فزاری،منجم منصور.مذکور در فهرست ابن ندیم.
فارسی،از نظام الدین حسن بن محمد نیشابوری معروف به نظام 61 ج(-728 ق)که به نام علاء الدوله تالیف کرده و آن را شاگردانش پس از مرگ او در 10 باب مرتب کرده اند.
ابو ریحان محمد بن احمد بیرونی(-440 ق).
مذکور در«کشف الظنون».
ناشناخته.خ.موجود.
کوشیار بن لبان گیلی خسروانی(سدۀ 3 ق).
مذکور در«محبوب القلوب»در احوال بطلمیوس قلوزی.
جابر بن حیان(-200 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
فارسی،از راجه سینگه سوایی(-1156 ق)که به کمک چند تن از جمله میرزا عابد و میرزا خیر اللّه شیرازی در 1140 ق به نام محمد شاه پادشاه هند نگاشته و سید نعمت اللّه بن نور الدین جزائری(-1151 ق)هم در اتمام آن سهم داشته است.خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 12315(1197 ق)و چند نسخۀ دیگر.
حکیم ابو ریحان محمد بن احمد بیرونی (-440 ق)،برای سلطان مسعود غزنوی ترتیب داده است.
سید عبد الرزاق بن محمد موسوی دغاری آل مقرم(معاصر).ط.نجف،1355 ق.
سید هبة الدّین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
حارثة
ابو المنذر هشام بن محمد کلبی(-205 ق).
مذکور در فهرست ابن ندیم.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه (-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
محمد بن علی بن ابراهیم استرابادی(-1026 ق).مذکور به خط شاگردش در آخر«منهج المقال».
فارسی،مثنوی،از خضر شاه استرابادی.مذکور در«مجالس النفائس».
ص:157
عبد الرزاق بن علی رضا اصفهانی همدانی (معاصر).
ص:158
قزوینی.نسخۀ ناقص و غیر مهذب به خط مؤلف موجود است.
فارسی،ادعیه،ناشناخته،به احتمال از زین العابدین بن محمد علی تبریزی(سدۀ 13 ق).
نسخۀ آن در کتابخانۀ صاحب ذریعه موجود بوده است.
در نوافل و تعقیبات،از ملا محمد جعفر شریعتمدار استرآبادی(-1263 ق)که مختصر «انیس الزاهدین»اوست.
اردو،ادعیه،از مولوی سید ظل الحسنین هندی.
اخلاق،از شیخ احمد بن شکر نجفی.خ.فیض آباد هند.
فارسی،رسالۀ عملیّه،از شیخ زین العابدین مازندرانی حائری(-1308 ق).ط.بمبئی، 1310-1311 ق؛تهران،1312 ق(با نخبۀ فیض)،1323 ق(با حواشی آخوند خراسانی).
مؤلّف 3 رساله به همین نام-مفّصل و مختصر- دارد که هرسه چاپ شده.خ.آستان قدس،ش 13585(1287 ق).
اصول عقائد،از سید محمد مهدی بن صالح موسوی قزوینی(-1358 ق).ط.نجف، 1346 ق.
تجوید،ناشناخته.احوال نافع از آن نقل شده است.
نجوم،از سید هبة الدین محمد علی بن حسین حسینی شهرستانی(-1300 ق)،تألیف:1330 ق.مذکور در فهرست تألیفات او.
رسالۀ عملیه،از سید محمد ابراهیم بن محمد باقر موسوی قزوینی(-1262 ق)صاحب ضوابط.
اردو،مناقب و مصائب،از سید محمد مجتبی بن محمد حسین نوگانوی(-1324 ق).ط.هند، 1352 ق.
فارسی،تاریخ،از مجد الدین محمد بن ابیطالب مجدی حسینی،تألیف:1004 ق به نام شاه تهماسب در 9 جزء.ط.تهران،1262 ق و مکرر تا 1342 ش.خ.آستان قدس،ش 10517(1261 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
کشکولگونه ای از نظام الدین محمد بن حسین قریشی ساوجی شاگرد شیخ بهائی.مذکور در«ریاض العلماء».
لطائف،از محمد مؤمن بن محمد قاسم جزائری (-1074 ق).مذکور در«طیف الخیال»او.
فارسی،مدایح فتحعلی شاه قاجار،جامع:محمد صادق همای مروزی.در«مجمع الفصحاء»از آن نقل شده است؛.
فارسی،تضمین 12 بند محتشم،ناظم:ناشناخته.
ط.ایران.
ادعیه،خط رحمت شیرازی نوادۀ وصال.ط.
بمبئی،1326 ق.
ص:159
شرح الفیۀ ابن مالک،از ملا محسن بن محمد طاهر قزوینی.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی رفع درجاتنا با تباع النبیین...
آداب و سنن،مجلد شانزدهم«بحار الانوار» علاّمه مجلسی است.
زیور الهی-زیور الهی
زیور عارفین-زیور العارفین
ص:160
فارسی،از زین العابدین بن شیخ العراقیین مازندرانی رهنما.ط.تهران.
فارسی،از شیخ محمد جواد بن ابی طالب تربتی.
ط.تهران.
فارسی،از زهرا کیا،ط.تهران،1315 ش.
فارسی،داستان،از میشل زاکو،ترجمۀ حسینقلی مستعان و رشید امانت.ط.تهران،1307 یا 1310 ش(در 6 مجلد نخستین ترجمۀ مستعان و 3 مجلد آخر به عنوان«ژان دولاروج»ترجمۀ رشید امانت است).
ص:161
احوال سلمان فارسی،از شیخ عبد الواحد بن احمد مظفری(-1310 ق).ط.نجف.
شیخ ابو الحسن محمد بن ابراهیم قائنی.مذکور در فهرست منتجب الدین.
فارسی،از مهدوی.ط.تهران،1330 ش.
قمار و موسیقی)
فارسی،از شیخ ذبیح اللّه بن محمد علی محلاتی.
ط.تهران،1332 ش.
فوائد متفرقه،از سید هبة الدین شهرستانی،که هنگام سفر در سواحل خلیج فارس نگاشته است.
فارسی،از غلام علی بازرگان.ط.تهران،1325 ش.
فارسی،از نور الدین کیانوری.ط.تهران،
فارسی،از ولتر،ترجمۀ محمد قاضی.ط.تهران، 1333 و 1344 ش.
فارسی،از محمد حسین میمندی نژاد.ط.
تهران،1321 ش.
فارسی،ترجمۀ سعید نفیسی.ط.تهران،1323 ش.
فارسی،از حبیب اللّه دری.ط.تهران،1325 ش.
حواشی و تعلیقات استاد مینورسکی بر
تذکرة الملوک)
فارسی،ترجمۀ مسعود رجب نیا.ط.تهران 1334 ش.
فارسی،از استانیسلاس گویارد،ترجمۀ سید فخر الدین طباطبائی.ط.تهران،1326 ش.
فارسی،از شمس العلماء محمد حسین قریب گرگانی(-1345 ق).ط.تهران،1320 ش(با مقدمۀ روح اللّه خالقی.در فهرست مشار همین کتاب از تألیفات روح اللّه خالقی شمرده شده است.
ص:162
فارسی،در اوصاف و اصناف شاهان،از افضل الدین محمد بن حسن مرقی معروف به بابا افضل کاشانی.ط.تهران،1311 ش.خ.آستان قدس،ش 6420(1273 ق)و چند نسخۀ دیگر.
مولوی سید حسنعلی جنپوری،رد تفسیر «فَبُهِتَ الَّذِی کَفَرَ» از سراج الدین که آن را در رد تفسیر مولوی مقبول احمد جنپوری در مباحث امامت، متعه و غیره نوشته بوده است.ط.لکهنو.
ساطع الانوار-النور الساطع
اردو،کلام،ناشناخته.ط.
کفعمی در تألیفات خویش از آن نقل می کند و ظاهرا«الاسرار المودعة فی ساعات اللّیل و النهار»ابن طاوس است که یاد شد.
ابو عمر و محمد بن عبد الواحد زاهد مطرز لغوی.
مذکور در«معجم الادباء»
ساعات اللّیل بمنازل القمر-تعیین ساعات اللیل
گاهشناسی،از سید هبة الدّین محمد علی بن حسین شهرستانی.ط.بغداد،1330 ق.
فارسی،از علی اکبر یوسفی.ط.تهران،1333 ش.
تاج العلماء سید علی محمد بن محمد بن دلدار علی تقوی لکهنوی(-1312 ق).مذکور در «مشاهیر علماء الهند».
فارسی،داستان،از مطیع الدوله سید محمد حجازی.ط.تهران،1331 ش و مکرّر.
اردو،مراثی،از حکمی،ط.هند
فارسی،مثنوی،از سراج الدین علی آرزو (-1169 ق).خ بادلیان و برلن.
فارسی،مثنوی،از محمد طاهر بن ظفر خان آشنا (-1081 ق)،معاصر نصرآبادی.خ.دیوان هند.وی ساقینامه ای هم در قالب ترجیع بند دارد.
(1)- به نام خدائی که از قدر و شان...
(2)- ای باده کشان مژده که ایام بهار است...
فارسی،مثنوی،از نظام الدین احمد آگاه(سدۀ 11 و 12 ق).خ بادلیان.
فارسی،مثنوی،از میر ابو طالب نواده میر ابو القاسم فندرسکی و شاگرد علامه مجلسی.خ.
مجلس تهران.
- ثنا ایزدی را که از نور پاک...
فارسی،مثنوی،از میرزا ابراهیم ادهم تویسرکانی (سدۀ 11 ق).دانشگاه تهران.
فارسی،مثنوی،از قاسم بن زین العابدین ادیب کرمانی(-1348 ق)،استخراج توسط گلچین معانی.خ.موجود.
- بده ساقی آن جام لبریز بود...
فارسی،مثنوی،از اسد بیگ بن مراد قزوینی (-1014 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
- بیا کز خرد پای برتر نهیم...
ص:163
فارسی،مثنوی،از حاج ملا هادی اسرار سبزواری(-1289 ق)،درج در دیوان او که مکرر چاپ شده.
فارسی،مثنوی،از محمد سعید بن محمد صالح اشرف مازندرانی(-1116 ق).خ.آستان قدس(در کلیات او).
فارسی،مثنوی،از اظهری.مذکور در«کشف الظنون».
فارسی،مثنوی،از اقدسی مشهدی(-1002 یا 1004 ق).خ.آستان قدس.ط.(در«میخانه»).
- دلا صبح شد خیز و بشکن خمار...
فارسی،مثنوی،از میر امان اللّه بن مهابت خان امانی هندی(-1044 یا 1046 ق).خ.دیوان هند.
- زهی مست پیمانه ات روزگار...
فارسی،مثنوی،از ارجاسب امیدی تهرانی (-929 ق).ط.(در«میخانه»).خ مجلس.
- حریفی که این نیلگون خم ازوست...
فارسی،مثنوی،از اوجی کشمیری(-1032 ق) فرزند ملا نامی.ط.(در«میخانه»).
- چنین تا به کی ترک ساغر کنیم...
فارسی،مثنوی،از تقی الدین اوحدی(-1030 ق)یا منسوب به او.خ.بادلیان.
فارسی،مثنوی،از اهلی ترشیزی خراسانی (-934 یا 936 ق).خ.شهید مطهری.
- الهی تویی واقف از حال من...
فارسی،رباعیات،از ملا محمد اهلی شیرازی (-942 ق).خ.مجلس آستان قدس(در کلیات او).
- ساقی قدحی که کارساز است خدا...
فارسی،مثنوی،از باقر خردۀ کاشی(-1038 ق).خ.آستان قدس.
- دلی دارم از درد ناسازتر...
فارسی،مثنوی،از عبد القادر بیدل دهلوی (-1130 ق).ط.(با دیوان او).
فارسی،مثنوی،از پرتوی شیرازی لاهیجی (-941 ق)منجم روزگار شاه اسماعیل صفوی.
خ.ملک تهران و آستان قدس ضمیمۀ ش 9596.
- دلا پرده بردار از روی کار...
فارسی،مثنوی،از تقی بن پیرزاد مشهدی مازندرانی(-1021 ق).ط.هند.
- ندارم سر خصمی از روزگار...
فارسی،مثنوی،از باقیا.مذکور در تذکرۀ «میخانه».
فارسی،مثنوی،از خواجه حسین ثنائی(-996 ق)که به نام ابراهیم میرزای صفوی به نظم آورد.
خ.آستان قدس،ضمیمۀ 9596؛مجلس و ملک تهران.
- بیا دل به میخانۀ اهل راز...
فارسی،مثنوی،از نور الدّین عبد الرحمن جامی (-898 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش
ص:164
9596 و دانشگاه تهران.
- دلا دیدۀ دوربین برگشای...
فارسی،مثنوی،از شمس الدین محمد حافظ شیرازی(-792 ق).ط.مکرّر(در دیوان او).
- سر فتنه دارد دگر روزگار...
فارسی،مثنوی،از حیاتی گیلانی(-1015 ق).
استخراج گلچین معانی.
- بیا ای ساقی خمخانه در دست
.
فارسی،مثنوی،از حیدر کلوچه پزهروی (-958 ق).خ.بادلیان.
فارسی،مثنوی،از امیر خسرو دهلوی(-725 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
- بیا تا به شادی و فرخندگی
فارسی،مثنوی،از حیرتی تونی هروی(-970 ق).مذکور در«کشف الظنون».
- بیا ساقی ای ترک رعنای من...
فارسی،مثنوی،از کمال الدین ابو العطا محمود بن علی خواجوی کرمانی(-753 ق).خ.
آستان قدس ضمیمۀ ش 9596.نیز در دیوان او که چاپ شده درج است.
- بیا تا خرد را قلم در کشیم...
فارسی،مثنوی،از سیذد نظام الدین محمود داعی شیرازی(-865 تا 870 ق).خ.دیوان هند.
-الحمد لواهب الانابة...
فارسی،مثنوی،از دوستی سمرقندی(سدۀ 11 ق).ط(در«میخانه»).
- بیا تا تماشای عالم کنیم...
فارسی،مثنوی،از ابراهیم بن حسین دیری ترشیزی بلخی(زنده در 1052 ق).خ.موجود.
- خمار می کهنه نو گشت باز...
فارسی،مثنوی،از ملک محمد بن نور رابط اصفهانی(سدۀ 11 ق).خ.بادلیان.
فارسی،مثنوی،از میر مبارک بن سید عاصم راغب هندی(1203 ق-).مذکور در تذکرۀ «صبح گلشن».
فارسی،مثنوی،از رشدی(سده 11 ق)مدّاح خان خانان.مذکور در«مآثر رحیمی».
- بیا سوی میخانه ای دل بیا...
فارسی،مثنوی،دیوان رشید ای عباسی معروف به رشیدای زرگر(سدۀ 11 ق).خ.ملک(ضمن دیوان او).
- زهی عالم از نخل صنعت بری...
فارسی،مثنوی،از محمد رضا مشهدی.مذکور در«کشف الظنون».
فارسی،مثنوی،از رضی ارتیمانی(سدۀ 11 ق).
ط.(در آخر دیوان منوچهری).خ آستان قدس، ضمیمۀ ش 8316.
- الهی به مستان میخانه ات...
فارسی،مثنوی،از ملاّ زکی همدانی(-1030 ق)،که به نام پرناک حاکم لار سروده.ط.
ص:165
(در«میخانه»)خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
- دلا تا به کی بی می لاله گون...
فارسی،مثنوی،از محمد زمان ساقی خراسانی (-1286 ق).خ.مجلس(در دیوان او).
فارسی،مثنوی،از محمد ابراهیم سالک قزوینی (1021 ق-).خ.مجلس(در دیوان او).
فارسی،مثنوی،از میر حبیب اللّه بن علی مدد سالک ساوجی کاشانی(-1340 ق).وی 2 ساقینامه دارد که یکی از آنها را در 1286 ق سروده است.خ.دانشگاه تهران(در دیوان او).
فارسی،مثنوی،از ملا سالک یزدی(-1083 یا 1066 ق).خ.دانشگاه تهران(دیوان او).
فارسی،مثنوی،از ملا محمد افضل بن محمد زاهد سرخوش لاهوری(-1126 ق).در مقدمۀ«کلمات الشعراء».
فارسی،ترکیب بند،از محمد قاسم بن حاج محمد سروری کاشانی.خ.موجود.
فارسی،مثنوی،از جمال الدین سلمان ساوجی (-778 ق)فرزند علاء الدین محمد.رشید یاسمی او را نخستین ساقینامه سرای خوانده است.خ.دانشگاه پنجاب پاکستان.
- بیا ساقیا مجلس عشرتی...
فارسی،مثنوی،از ابو المجد مجدود بن آدم سنائی غزنوی(-525 ق)یا منسوب به او.خ.تا شکند.
- به نام آنکه کرد از راه احسان...
فارسی،مثنوی،از محمد هاشم بن حیدر سنجر کاشانی(-1021 ق).ط.(در«میخانه»).در دیوان هند هم نسخه ای از ساقی نامه به نام اوست.
-(نسخۀ اول) شکار حمل چون کند آفتاب...
-(نسخه دیوان هند) آلهی سینه ای درد آشنا ده...
فارسی،مثنوی،از شاه شجاع بن امیر مبارز الدین (-786 ق).خ.تاشکند.
- بیا ساقی آن روشنی بخش روح...
فارسی،مثنوی،از میر شرف جهان قزوینی (-961 ق).ط.(در«میخانه»).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
- عجب مانده ام زین خم نیلگون...
فارسی،از شرف زرد تبریزی(-1016 ق).خ.
ملّی پاریس.
فارسی،ترکیب بند،از حکیم ملا شرف الدین حین شفائی اصفهانی(-1037 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
- ساقی بده آن روغن چشم بلسان را...
فارسی،مثنوی،از محمد رضای شکیبی اصفهانی(-1022 ق)فرزند ظهیر الدّین عبد اللّه امامی.ط.(در«میخانه»و«مآثر رحیمی»).
- بیا تا ز میخانه بستان کنیم...
فارسی،از شمس العلماء یا شمس المعالی،در شرح حدیث کساء و مدح ناصر الدین شاه
ص:166
(-1313 ق).خ.ملّی تهران.
- بده ساقی آن بادۀ خوشگوار...
فارسی،مثنوی،از شوکتی(سدة 11 ق)،شاید محمد ابراهیم شوکتی اصفهانی.خ.موجود.
- الهی دلم را شکستی رسان...
فارسی،مثنوی،از صادق بیگ صادقی کتابدار (-1010 م)،که گلچین معانی آن را از«فتحنامۀ عباس نامدار»برگرفته است.
- بیا ساقی آن ساغرم ده به دست...
فارسی،مثنوی،از صحیفی شیرازی(-1022 ق)،پدر اسیری شیرازی.ط.(در«میخانه»).
- بده ساقی آن آب فکرت گداز...
فارسی،مثنوی،از سلطان محمد صدقی استرآبادی(-952 ق).خ.دیوان هند.
- خوشا حال مستی که منصوروار...
فارسی،مثنوی،از صفی الدّین صفی اصفهانی (زنده در 1026 ق)که نزد جهانگیر به هند رفت.
مذکور در«میخانه».
فارسی،مثنوی،از ضیائی جونپوری موشحی، معاصر جهانگیر(-1037 ق).مذکور در «میخانه».
فارسی،مثنوی،از محمد طالب آملی(-1035 یا 1036 ق)که به نام جهانگیر(-1037 ق) سروده است.خ.موجود.
- دلا تا توانی کم آزار باش...
فارسی،مثنوی،از طالب اصفهانی،که از تبریزیان عباس آباد اصفهان بوده است.مذکور در«تذکرۀ نصرآبادی».
- الهی به مستان صهبای عشق...
فارسی،مثنوی،از طغرای مشهدی معروف به ملاّ طغرا(-1100 ق).خ.بادلیان و دیوان هند.
- زهی لطف سازندۀ آفتاب...
فارسی،مثنوی،از محمد ظهوری ترشیزی (-1025 یا 1026 ق)،که به نام برهان نظام شاه (-961 ق)سروده است.ط.لکهنو،1263 ق.
خ.آستان قدس،ش 13453.
- ثنا می کنم ایزد پاک را...
فارسی،مثنوی،از سراج الدّین حسن عارف ایگی(-1028 ق).ط.(در«میخانه»).
- چه داند کسی زیر این پرده چیست...
فارسی،مثنوی،از عاشقی.مذکور در«کشف الظنون».
فارسی،مثنوی،از میر عسکر عاقل خان عاقل هندی(-1107 یا 1108 ق).خ.بادلیان،
فارسی،مثنوی،از میر عبد الفتاح اشراق شیخ الاسلام مراغه(-1175 ق).ط.تبریز،1338 ش(با«ریاض الفتوح»).
- سروشی خواست دوش از محفل جان...
فارسی،مثنوی،از حسن بیگ بن بخشی عتابی تکلو(-1025 ق).خ.موجود.
- جهان را رباطی شمر چار در
ص:167
فارسی،مثنوی،از عرشی کازرونی.خ.مجلس.
- یک نفس بیش نیست شربت تو...
فارسی،مثنوی،از جمال الدّین محمد عرفی حسینی شیرازی(-1002 ق).ط.(در «میخانه»).
- بیا ساقی این تشنگی را بسنج...
فارسی،مثنوی،از عبد العزیز عزّت هروی (-1080 ق).ط(در«مرآت الخیال»).
- سرنامه را نشأه نام خداست...
فارسی،مثنوی،از عبد النبی عزّتی فخر الزمانی قزوینی(-1037 ق)مؤلّف تذکرۀ«میخانه»که در این ساقی نامه نبی تخلّص کرده است.ط.
(در«میخانه»).
- شبی با خرد گفتم ای پیر کار...
فارسی،مثنوی،از حسن بن حسین عسکری کاشانی،زنده در 1025 ق.ط.(در«میخانه»).
- دلا تا توانی ز غم شاد باش...
فارسی،از عبد الحکیم عطای شوشتری.ط.هند (در دیوان او).
- کنم مدحت پیر خمّار را...
فارسی،از حکیم عطائی اصفهانی.خ.مجلس.
- زهی پیش درگاهت ای نور پاک...
فارسی،مثنوی،از علی بن مهدی شیخ الرئیس خراسانی(-1320 ق).ط.
فارسی،مثنوی،از عیانی،فرزند رفیقی.خ دیوان هند.
- بیا ای که عمرت به غفلت گذشت
فارسی،مثنوی،از غازی ترخان وقاری.ط.(در «میخانه»).
- به باغ از فتد عکس از روی یار...
فارسی،مثنوی،از میر غروی برهان کاشانی،که شاه عباس(-1038 ق)را مدح گفته و سپس به هند رفته است.ط.(در«میخانه»).
فارسی،مثنوی،از غیاثا که محتملا با حلوایی شیرازی یکی است.خ.ملک.
- زهی بهر تسبیحت ای نور پاک...
فارسی،مثنوی،از غواصی یزدی،که ظاهرا معاصر سام میرزا بوده.مذکور در تحفۀ سامی.
فارسی،مثنوی،از فتحعلی شاه متخلّص به خاقان(-1250 ق).ط.(در دیوان او).
- چمن تازه شد باز چون روی یار...
فارسی،ترجیع بند،از ابو تراب فرقتی کاشانی (-1026 یا 1027 ق).ط.(در«میخانه»).
- ساقی بده آن باده که ماه شب تار است...
فارسی،مثنوی،از سید رضا فروغ(سدۀ 13 ق).
خ.دانشگاه(در دیوان او).
- بیا ساقی ای مونس دوستان...
فارسی،از هاشم بیگ فزونی استرابادی که به سال 1025 ق به دکن رفته و این ساقینامه را به نام شاه عباس سروده و به اصفهان فرستاده است.
ص:168
ط.(در«میخانه»).
- در این فصل کز فیض باد شمال...
فارسی،مثنوی،از محمد بن سلیمان فضولی بغدادی(-971 ق)،در 7 جام.ط.(در دیوان او).خ.شهید مطهری و دانشگاه تهران.
- سر از خواب غفلت چو برداشتم...
ترکی،نیز از فضولی که آنهم در دیوان او چاپ شده.
فارسی،مثنوی،از ملا مقیمای فوجی فرزند ملا قیدی نیشابوری،زنده در 1060 ق.خ.موزۀ بریتانیا.
فارسی،ترجیع بند،از سید محمد حسین بن احمد فغفور گیلانی(-1028 یا 1029 ق).که در 1012 ق به هند رفته است.ط.(در«میخانه»).
- ساقی بده آن باده که خورشید شرار است...
فارسی،ترکیب بند،از ملا فصیحی هروی انصاری(-به احتمال در 1049 ق)فرزند ابو المکارم،ملک الشعرای خراسان که شاه عباس در 1027 ق او را به اصفهان برد.ط.(در «میخانه»).
- ساقیا آن قدح نور بیار...
فارسی،از ملا احمد فوقی یزدی که منظومه ای فکاهی و انتقادی است.خ.مجلس.
فارسی،مثنوی،از عبد الرزاق فیاض لاهیجی (-1050 ق).خ.مجلس(در دیوان او).نیز درج در«تسکین القلوب».
- بیا ساقی اسباب می ساز کن...
فارسی،5 غزل،از ابو الغیض فیضی(-1004 ق).ط.(در«میخانه»).
- ساقی و جام می و گوشۀ دیر است اینجا...
فارسی،مثنوی،از میر محمد قاسم قاسمی گنابادی(سدۀ 10 ق).ط.(در«میخانه»).
- دلا گر نسیم خزان شد وزان...
(وی جز این ساقینامۀ دیگری هم دارد که صاحب«میخانه»آن را از«شهنشاهنامۀ طهماسبی»برگرفته است).
فارسی،مثنوی،از میر علیشیر قانع تتوی.مذکور در«مقالات الشعراء»مؤلّف.
- بیا ساقیا زان می ناب ده...
فارسی،مثنوی،و ترجیع بند از حاجی محمد جان قدسی مشهدی(-1056 ق).خ.بادلیان و دیوان هند.
(1)- به نام خدایی که روز نخست...
(2)-برگردان: عمریست که در پای خم افتاده خرابیم...
فارسی،مثنوی،از اسماعیل کاشف(یا کاشفی) اصفهانی(سدۀ 11 ق).خ.دانشگاه تهران.
فارسی،از قوام الدّین عبد اللّه بن نظام الدّین کامل جهرمی(سدۀ 11 ق).ط.(در«میخانه»).
- ساقی بده آن می که زیانش همه سود است...
فارسی،از میرزا ابو طالب کلیم کاشانی همدانی (-1061 ق).خ.بادلیان و موزۀ بریتانیا.
فارسی،از میر عقیل ابو تراب کوثری همدانی، معاصر شاه عباس اول(-1037 ق).خ.مجلس.
ص:169
- دلا تا به کی عقل زاهد منش...
فارسی،مثنوی،از میر غلام علی بن شیر علی (قانع)مایل(-1251 ق).ط.هند(با دیوان او).
- به نام خداوند پیمانه بخش...
فارسی،مثنوی،از مولانا گدائی،برادر فدا خان و ملازم خان خانان.ط.(در«مآثر رحیمی»).
- بیا ساقی اکنون که جشن سده است...
فارسی،از وجیه الدّین لسانی.خ.موزۀ بریتانیا.
فارسی،از قطب الدّین مایل دهلوی(-1108 ق).مذکور در«تذکرۀ نصرآبادی».
- به نام چمن آفرین جهان...
فارسی،مثنوی،از میرزا محمد مجذوب تبریزی.
خ.مجلس(در دیوان او).
- چه پیچی در این عالم پیچ پیچ...
فارسی،مثنوی،از محبعلی بن حیدر علی سندی تتوی.ط.(در«مآثر رحیمی»).
- دلا صبح شد آفتابی بر آر...
فارسی،مثنوی،از محمد صوفی مازندرانی (-1035 ق).ط.(در«میخانه»).
- دلا ای دل مانده از کار و بار...
فارسی،از آقا محمود بن محمد علی کرمانشاهی (-1271 ق)مذکور در«مجمع الفصحاء».
فارسی،مثنوی،از مرشد بروجردی(-1030 ق)که به نام قلی خان پرناک حاکم لار سروده است.ط.(در«میخانه»).
- بهار است و دل مست و من در خمار...
فارسی،مثنوی،از رکن الدّین مسعود مسیحای کاشانی(سدۀ 11 ق).ط.(در«میخانه»).خ.
آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
- دلا چند از این دست برد خمار...
فارسی،مثنوی،از مسیحی،که بخشی از«گوی و چوگان»اوست.خ.موجود.
- ساقی وحدت قدحی از خم آر...
فارسی،از مشرب کاشانی.خ.دیوان هند.
فارسی،از مشرقی ملک(-1050 ق).ط.(در «میخانه»).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
- دلا تا بکی از هجوم خمار...
فارسی،از حسن مشرقی شیرازی،زنده در 1010 ق.خ.دانشگاه تهران.
- آمدم از عالم عزلت به گوش...
فارسی،مثنوی،از ملک محمد ملک قمی (-1025 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
- خرابم ره می پرستان کجاست...
فارسی،مثنوی،از میر ملکی قزوینی فرزند میر ظهیر الدین ابراهیم که آن را در 1029 ق سروده و در آن شاه پرویز را ستوده است.خ آستان قدس ضمیمۀ ش 9596.ط.(در«میخانه»).
- دلا مژده کامروز نوروز ماست...
فارسی،از محمد صادق منشی.خ.تاشکند(در
ص:170
دیوان او).
فارسی،از محمد اکبر بن غلام رضامنشی بمرودی،شاگرد شیخ حرّ عاملی و مستوفی دربار نادر شاه.مذکور در«بهارستان»آیتی.
فارسی،مثنوی،از غیاث الدّین علی منصف.ط.
(در«میخانه»).
- دلا کهنه شد دور و نو شد خمار...
فارسی،مثنوی،از نائی،خ.بادلیان.
فارسی،مثنوی،از ناصر علی سرهندی(-1109 ق).خ.دیوان هند.
- بیا ساقی که فصل نوبهار است...
فارسی،مثنوی،از صادق موسوی نامی اصفهانی (-1204 ق)که گلچین معانی آن را از مثنوی «وامق و عذرای»او برگرفته است.
- ساقی از آن بادۀ یاقوت فام...
فارسی،مثنوی،از میر معصوم نامی بکری ترمذی،که«تاریخ نامی»را در 1009 ق تألیف کرده است.
فارسی،از نشاط اصفهانی،که در«مجمع الفصحاء»از آن نقل شده است.
فارسی،مثنوی،ازنشمی(یا نسیمی).خ.بادلیان.
فارسی،مثنوی و ترجیع بند،از نظام دستغیب شیرازی(-1029 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
-(1) دلا چند بینی شکست از خمار...
-(2) ساقی بده آن باده که رنگ لب یار است...
فارسی،مثنوی،از نظامی گنجوی(-611 ق)،که مؤلف«میخانه»آن را از مثنویهای او برگرفته است.خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
- بیا تا ز بیداد شوییم دست...
فارسی،از نظر.خ.بادلیان.
فارسی،ترکیب بند،از محمد حسین نظیری نیشابوری(-1021 ق).مذکور در«بهار عشق» و مجموعۀ گلچین معانی.
- آن جلوه که در پرده روشهای نهان داشت...
فارسی،از امیر علیشیر نوائی(-906 ق).خ تاشکند.
فارسی،مثنوی،از محمد رضا نوعی خبوشانی (1019 ق)که برای اکبر پادشاه سروده.ط.(در «میخانه»).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
-(1) تویی اوّلین پیر میخانه ها
(آستان قدس).
-(2) الهی به یاد چمن زار صبح...
فارسی،مثنوی،از محمد شفیع وارد شاهجهان آبادی(سدۀ 12 ق).خ.موزۀ بریتانیا.
فارسی،مثنوی،از ارادتخان میر مبارک اللّه واضح ساوجی(-1128 ق).خ دیوان هند.
- به هشیار مستی که تاک آفرید.
فارسی،مثنوی،از میر ضیاء الدین اسلام خان بهادر والا بدخشی(-1074 ق).تاریخ
ص:171
نظم:1074 ق.خ.بنگال.
- به نامی کزو باده مستی گرفت...
فارسی،ترجیع بند،از وحشی بافقی(-991 ق).
ط.(در«میخانه»).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 9596.
- ساقی بده آن باده که اکسیر وجود است...
فارسی،مثنوی،از میر نعمت اللّه و صلی طباطبائی شیرازی،که در 1028 ق به هند رفت.خ.موجود.
- صراحی چو بردارد از رخ نقاب...
فارسی،از ولی لغاری،که در«مقالات الشعراء» از آن نقل شده.
فارسی،مثنوی،از عبد اللّه هاتفی خبوشانی (-927 ق).ط(در«میخانه»).خ.آستان قدس، ضمیمۀ ش 9596.
- به نام خدائی که فکر و خرد...
فارسی،مثنوی،از محمد هادی هادی،که دیباچۀ دیوان خویش را در 1067 ق نوشته است.خ.
دانشگاه تهران.
- ثنا باده نوشان ادراک را...
فارسی،از هاشم بن محمد قاسم نقشبندی که به نام اختر سروده است.خ.دیوان هند.
فارسی،مثنوی،از هلالی.مذکور در«کشف الظنون».
- خوش آندم که در بزمگاه الست...
اردو.ط.هند.
قصیدۀ تائیه در مصائب عاشوراء،از قوام الدّین سیفی حسینی قزوینی(-1150 ق).
- خلیلی شق الجیب بالحسرات...
فارسی،تاریخ منظوم،از شیخ احمد بن حافظ عقیلی ادیب کرمانی(-1329 ق).ط.شیراز، 1316 ق.
محمد بن حسن مدقق شیروانی(-1098 ق).
مذکور در«ریاض العلماء».
سید رضی الدّین علی بن موسی بن طاوس (-664 ق)
فارسی،طب،از احمد امامی.ط.تهران،1315 ش.
فارسی،از ذبیح اللّه قدیمی.ط.تهران،1317- 1325 ش.
فارسی،از علی اصغر حکمت وزیر معارف.ط.
تهران،1304 ش.
فارسی.ط.تهران،1328-1329 ش.
فارسی،ط.اصفهان،1328 ش.
فارسی،از محمد حسن خان اعتماد السلطنه (-1313 ق)ط.تهران،1318،1320،
ص:172
1321،1323،1324 ق.
فارسی،از مهدی سهیلی.ط.تهران،1334- 1335 ش(2 مجلد).
فارسی،نشریۀ مؤسسۀ مطبوعاتی جاویدان.ط.
تهران،1328 ش.
فارسی،از ع صفا کیش.ط.تهران،1325 ش.
فارسی،از محمد حسن مقدم.ط.تهران،1332 ش.
فارسی،از امیر جاهد.ط.تهران،1307- 1327 ش.
فارسی،از احمد تمدّنی.ط.مشهد،1315 ش.
فارسی،از حبیب اللّه جاودان.ط.تهران،1328 ش.
فارسی،به مدیریّت سید علی برادران ساداتی.
ط.تهران،1327-1331 ش.
فارسی،از منوچهر رجائی.ط.تهران،1328- 1330 ش.
فارسی،از علی نقی سامی کرمانی.ط.مشهد (نشریۀ روزنامۀ«چمن»).
فارسی،از حسن عمید و عبد الحسین تهرانیان.
ط.مشهد،1313-1320 ش.
فارسی،از علی نوری زاده.ط.تهران،1327- 1328 و 1330 ش.
فارسی،از باقر عاملی.ط.مشهد،1312- 1314 ش.
فارسی،از سید عبد الکریم طباطبائی.ط.تهران، 1324-1346 ش.
فارسی،از اعتماد السلطنه،مربوط سال 1291 ق.ط.تهران،1292 ق.
فارسی،از عبد الباقی تهرانیان و قاسم تهرانیان.
ط.تهران،1316-1321 ش.(سال اول با نام «سالنامۀ شرق ایران»انتشار یافته است.)
فارسی،از اردشیر آزموده.ط.تهران (یا لنگرود)،1328 ش؛رشت،1330 ش.
فارسی،از سید محمد علی امام اهوازی.ط.
ایران،1329 ش.
فارسی،از محمد صادق والی پور.ط.تهران، 1327 ش.
فارسی،از محمد رضا میرزا زمانی.ط.تهران، 1325-1345 ش.
فارسی،از محمد قورچیان.ط.تهران،1335 ش.
فارسی،از محمود کاشف،ط.تهران،1327 و
ص:173
1330 ش.
فارسی،از محمد هادی جواهری.ط.تهران، 1324-1341 ش.
فارسی،به اهتمام حسن عمید،مربوط سالهای 1313-1315 ش.ط.اراک،1940 م.
فارسی،نشریۀ انجمن تبلیغات اسلامی.ط.
تهران،1325 و 1326 ش.
فارسی،از اسکاروایلد،ترجمۀ هوشنگ انصاری.ط.تهران،1342 ش.
در دو قرن اخیر)
فارسی،از اسوالد اشپنگلر،ترجمۀ محمد باقر هوشیار شیرازی(-1376 ق).ط.تهران، 1331 ش.
فارسی،شعر،از مهدی حمیدی شیرازی.ط.
تهران،1325 ش.
فارسی،از ا.ج.کرنین،ترجمۀ محمد مسعودی.
ط.تهران.
فارسی،مثنوی،از کمال الدّین ابو العطا محمود بن علی خواجوی کرمانی(-753 ق).ط.تهران، 1319 ش.
فارسی،مثنوی،از ملا عبد الرزاق فیاض لاهیجی (-1051 ق).خ.موجود.
- خداوندا دلی ده آشنا روی...
عروض و قافیه،از میرزا احمد شیروانی (-1256 ق).ط.هند.
احکام حج،از ملا باقر بن اسماعیل واعظ کجوری(-1313 ق).مذکور در آغاز«زبدة المآثر»او که چاپ شده.
در ایمان و کفر،از محمّد محسن بن مرتضی فیض کاشانی(-1091 ق).خ.خوانساری نجف.
-الحمد للّه الذی منّ علینا بالاسلام
فارسی،از ممتاز العلماء سید محمد تقی بن سید حسین لکهنوی(-1289 ق).خ.موجود.
فارسی،داستان،از علی دشتی.ط.تهران،مکرر.
فارسی،از نادر وزین پور.ط.تهران،1332 ش.
فارسی،داستانها،از مهدی اخوت.ط.تبریز، 1333 ش.
فارسی،اشعار محسن هشترودی.ط.تهران.
العلماء الاعلام)
سید هبة الدّین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
و آله من الشعر)
جلد دوم«ذکری الامام المجدّد الشیرازی»از محمد علی بن ابی القاسم اردوبادی(-1380 ق)، تألیف.خ 1348 ق.
ص:174
اصول فقه،شرح کفایه،از شیخ محمد صالح بن فضل اللّه حائری مازندرانی.ط.مشهد،1364 ق.
منظومه در اصول فقه،از سید معزّ الدّین محمد مهدی بن حسن حسینی قزوینی(1300 ق).خ.
کاشف الغطاء نجف.
- یقول راجی عفو ربّ محسن
محمد المهدی نجل الحسن
رجال،از شیخ جواد مطر(-1308 ق).
فارسی،از شیخ محمد علی حزین(-1183 ق).
مذکور در فهرست تألیفات ا.
ابو نصر محمد بن احمد بن طرخان فارابی(-339 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
شیخ فتح اللّه بن علوان کعبی.(-1130 ق).
مذکور در اوّل«زاد المسافر»او.
فارسی،در حقانیت شیعه،از محمّد کاظم میلانی.ط.اسکندریه،1320 ق
-الحمد للّه الذی میز نوع الانسان...
ابو الحسن محمد بن احمد بن داود قمی(-368 ق).
قهپائی در رجال خویش از آن نقل کرده است.
نور الدین علی محقّق کرکی(940 ق).مذکور در «تاریخ عالم آرا».
فارسی،مثنوی،از نور الدین عبد الرحمن جامی (-898 ق).ط.مکرّر.
- ابتدأ بسم اللّه الرحمان
الرحیم المتوالی الاحسان
فارسی،مثنوی،از ظهیر الدوله صفا علی شاه علی بن محمد ناصر قاجار(-1343 ق).ط.
تهران،1310 ق(با«رعنا و زیبا»).
منظومه در فقه،از سید محمد علی خیر الدین.
تاریخ هند و مشاهیر آن،از میر غلام علی بن نوح آزاد بلگرامی(-1200 ق).ط.بمبئی،1303 ق.
فارسی،مثنوی،از سید منصور سمنانی.خ.
مجلس.
- مرحبا ای عشق نیکوکارها
وی به داغت گرمی بازارها
فارسی و عربی،کشکول ناتمام از سید محمد بن نعمت اللّه جزائری(1350 ق-)
اردو،اشعار مولانا للن صاحب هندی.ط.هند.
اردو،اشعار سید اولاد حسین بن فرزند حسین شاعر لکهنوی.ط.
فارسی،از تاگور،ترجمۀ ناصر ایراندوست.ط.
تهران،1334 ش.
فارسی،ناشناخته،ترجمه از فرانسوی.خ.
مجلس.
فارسی،ناشناخته،ترجمه از فرانسوی.خ.
ص:175
مجلس.
فارسی،از غلامرضا وزیر آلهی.ط.تهران، 1329 ش.
فارسی،از لئونس کارلیه،ترجمۀ مهدی نراقی.
ط.تهران،1335 ش.
قراآت هفتگانه،از ابو عبد اللّه حسین بن احمد بن خالویۀ نحوی(-370 ق).مذکور در«نامۀ دانشوران».
فارسی،اشعار سید سبط الحسن بن وارث حسین جایسی الکهنوی.ط.هند.(در فهرست مشار کتاب«سبع سنابل»چاپ کانپور 1299 ق به نام میر عبد الواحد ذوقی بلگرامی ثبت است).
السبع السیّار-الکواکب السبعة
ترکی،از شریف محمد رضای نقیب (-1169 ق).خ.سرای همایون استانبول و موصل.
اصول و فقه از میر محمد باقر بن محمد حسینی محقق داماد(-1040 ق)،تألیف:1023 ق، مرتب بر 7 مقاله در جواب مسائلی است که به او رسیده.ط.تهران،1313 ق(یا 1317 ق ضمن رسالۀ«الاعضالات»).
شیخ احمد بن مهدی آل ابی السعود خطی بحرانی(1306 ق).مذکور در«انوار البدرین».
عزّ الدین عبد الحمید بن ابی الحدید(-656 ق)، تاریخ نظم:611 ق برای وزیر مؤیّد الدین ابن علقمی.ط.بمبئی،1305 و 1316 ق،قاهره، 1317 ق؛بیروت،1374 ق.
اردو،دیوان مراثی،از میرزا اوج بن میرزا دبیر الکهنوی.ط.
فارسی،مثنوی در تفسیر،از محمد تقی بن کاظم مظفر علی شاه طبیب کرمانی(-1215 ق).وی در این مثنوی سورۀ حمد و چند سورۀ دیگر را تفسیر و«حدیث الحقیقة»را شرح کرده است.
ط.کرمان.1329 ق.خ آستان قدس،ش 6994(-1253 ق)و چند نسخۀ دیگر.
- باء بسم اللّه الرحمان الرحیم
هست مفتاح در گنج حکیم
منظومه در ستایش معصومین،خ.سامراء.
- باسم الکریم المحترم
من لطفه عم النّعم
فارسی،زیارت ائمۀ هفتگانه(علیه السلام)در عراق،از میر محمد حسین بن محمد صالح خاتون آبادی (-1115 ق)،مرتب بر مقدمه و 5 باب.خ.
موجود.
-(پس از خطبه)این رساله ای است با نهایت اختصار در بیان...
الی الحسن الثانی)
فارسی،جزء چهارم«انوار المواهب»از شیخ علی اکبر نهاوندی(-1369 ق).ط.تهران، 1360 ق.
فارسی،مثنوی عرفانی،از نجیب الدّین رضا تبریزی(-1075 یا 1080 ق).ط.شیراز، 1343 ق.
ص:176
تجوید،از سلطان العلماء سید محمد بن دلدار علی نقوی نصیرآبادی(-1284 ق)، تألیف:1218 ق.خ.دیده شده.
- افصح الکلام یرتله البلغاء...
در اسرار سورۀ فاتحه،از سید هبة الدّین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،مدایح منظوم،از میرزا هادی بن علی بجستانی(-1356 ق).ط.نجف.
ص:177
فارسی،از مهدی حمیدی شیرازی.ط.تهران.
فارسی،از ملک الشعراء محمد تقی بهار خراسانی.ط.تهران،1321 ش و مکرّر.
فارسی،از حسین قلی کاتبی.ط.تبریز،1321 و 1326 ش.
مناسک حج،از سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر کاظمی(-1242 ق)،مرتب بر مقدمه در آداب سفر،3 مقصد و خاتمه.
-الحمد للّه ربّ العالمین...
در مذاهب و اثبات صانع،از سید محمد علی هبة الدین شهرستانی(1300 ق-).مذکور در فهرست تألیفات او.
سید ابو تراب عبد علی بن ابی القاسم موسوی خوانساری(-1346 ق).تالیف:1304 ق،ط.
تهران،1322 ق(به نام السبیل الرشاد...).
از مؤلّف«معالم الهدی فی تحقیق البداء».خ.
آستان قدس(1081 ق).
شیخ محمد رفیع بن عبد المحمّد کزازی نجفی (-پس از 1300 ق).خ.دیده شده.
منظومه در حکمت و کلام،از سید محمد علی خیر الدّین بن حسین موسوی حائری هندی.
- باسم القدیم الواجب الوجود
الاحدی المستفیض الجود
ملاّ باقر بن اسماعیل واعظ کجوری(-1313 ق).مذکور در«زبدة المآثر».
شرح منظومۀ«صراط الجنّة»در کلام،از ناظم آن:ملاّ علی نقی گنابادی.تاریخ نظم:1216 ق.
ملا علی بن خلیل تهرانی(-1296 ق).مذکور در اجازۀ او برای محمد علی عزّ الدّین عاملی.
شرح حال مختار،از شیخ محمد علی اردوبادی (-1380 ق).
فقه،از سید علی حسین بن خیرات علی زنگی پوری.مذکور در«لسان الصادقین»او.
اصول فقه،از شیخ محمد صالح بن فضل اللّه حائری(1297 ق-).تاریخ نظم:1333 ق.ط.
تهران،1344 ق.
- علم الاصول عضدی و حاجبی
عن حمد غیر اللّه ربّی الواجب
تاریخ و ادب،از سید علی اکبر بن مختار هندی، تألیف:1315 ق.ط.هند.
سید محمد بن هاشم هندی نجفی(-1323 ق)، تألیف:1268 ق.خ.موجود.
استخراج مادۀ تاریخ،از سید رضا بن سید محمد هندی(-1362 ق).
تاریخ ملوک،از علی بن میرزا محمد اخباری (-1273 ق).خ.موجود.
ص:178
در فرق بین اصولیان و اخباریان،نیز از علی بن محمد اخباری،تألیف:1255 ق.خ فیض آباد هند.
- الحمد للّه الذی جعل للحق میزانا...
مناقب ناصر حسین بن حامد حسین لکهنوی،از شیخ فدا حسین لکهنوی(1278 ق-).مذکور در «تجلّیات».
فارسی،منظومه نظیر«نصاب الصّبیان»،از ملا حسن طوطی اهری،زنده در 1351 ق.ط.تبریز، 1345 ق.
جلد دوم«سدرة المنته»در صلاة،از سید محمد بن زین العابدین خوانساری(-ح 1369 ق).ط 1365 ق.
اردو،فضائل و مصائب معصومین(علیه السلام)،از مولوی سید امداد علی هندی.ط.
اجازات مشایخ شیخ محمد علی اردوبادی (-1380 ق).
اصول فقه،ناشناخته،صاحب جواهر از آن نقل و از مؤلف با عبارت«شیخ مشایخنا»یاد کرده است.
شیخ محمد حسن شمیرانی.ط.تهران،1310 ق.
فقه،از سید ابو محمد حسن بن هادی عاملی کاظمی(-1354 ق).که تنها مجلّد اول تا آخر فروع استبراء به پایان رسیده است.
فارسی،از محمد حسین بن محمد علی شهرستانی (-1315 ق).خ.موجود.
صرف و نحو و اصول و احکام عبادات،از سید خلف بن عبد المطلب بن حیدر موسوی مشعشعی (-1074 م)مذکور در«ریاض العلماء».
مواعظ،از شیخ محمد رضا بن قاسم غراوی نجفی،تألیف:1330 ق.
الرشاد یا اصول دین محمدی
فارسی،از شیخ عباس بن محمد رضا قمّی (-1359 ق).ط.تهران؛قم،1330 ش.
از حکیم آقا علی بن عبد اللّه مدرس زنوزی (-1307 ق).ط.تهران،1310 ق.
اصول دین و کلام،از امام محمد بن حسن طباطبائی زیدی(1079 ق)،تالیف:1064 ق.
خ.دیده شده.
-الحمد للّه الّذی لا اله الاّ هو...
فارسی،در نبوّت خاصه،از آقا محمود بن محمد علی کرمانشاهی(-1269 ق)،تالیف 1257 ق.
خ.دیده شده.
فارسی،عبادات،از شیخ موسی بن حیدر علی اردبیلی(1357 ق).ط.نجف،1353 ق.
فارسی،از شیخ محمد رضا افضل چال حصاری (-1373 ق).ط.تهران،1337 ق(یا 1373؟).
در اخلاق شرعی،از ابو محمد سید حسن صدر الدین موسوی کاظمی(-1354 ق)،
ص:179
تألیف:1315 ق.ط.تبریز،1332 ق.
شیخ ابو علی محمد بن احمد بن جنید اسکافی (-381 ق).مذکور در«کشف الحجب».
مولوی سید اعجاز حسین امروهی،داماد و شاگرد مفتی عباس لکهنوی(1306 ق).مذکور در «تجلّیات».
اصول و فروع دین،از شیخ حبیب آل ابراهیم مهاجر عاملی(معاصر).ط.صیدا،1355 ق.
سید عبد الحسین بن یوسف شرف الدّین موسوی عاملی(معاصر).نسخۀ این کتاب در 1329 ق با دیگر کتب مؤلف به غارت رفته است.
فقه معاملات،از سید ابو محمد حسن صدر الدین بن سید هادی موسوی کاظمی (-1354 ق).
فارسی،ردّ نصارا،از سید محمد حسین بن محمد علی شهرستانی(-1315 ق).
رسالۀ عملیه،از محمد علی بن محمد حسین شهرستانی(-1344 ق).
فارسی،در نبوت،از محمد بن سلیمان تنکابنی (-1320 ق).ط.تهران،1296 ق و مکرّر(با «قصص العلماء»).
فارسی،از سید شهاب الدّین محمد بن حسین آقا نجفی.ط.قم،1374 ق.
فارسی،مثنوی،از سید محمد بن مفتی محمد عباس جزائری لکهنوی متخلص به وزیر.مذکور در«مشاهیر علماء الهند».
فارسی،در امامت،از آقا محمود بن محمد علی کرمانشاهی(-1269 ق).خ دیده شده.
فارسی،از میر هاشم بن نصر اللّه کلانتر نوری، تالیف:1275 ق،در 2 باب:شرح مواعظ پیامبر (صلی الله علیه و آله)و شرح مواعظ امیر المؤمنین(علیه السلام).خ.
آستان قدس 6561(خط مؤلف).
-الحمد للّه الذی منّ علینا بمحمد نبیّه...
اردو،از سید راحت حسین رضوی گویالپوری.
ط.هند،1318 ق.
فارسی،از احمد بن مهدی یکتا جوشقانی (-1333 ش).ط.تهران،1313 ش.
فارسی،از محمود فرهاد معتمد.ط.تهران، 1325 ش.
فارسی،داستان،از جک لندن،ترجمۀ محمّد قاضی.ط.تهران،1332 ش و مکرّر.
فارسی،از رضازادۀ شفق.ط.تهران،1335 ش.
فارسی،از آلفونی دوده،ترجمۀ محسن صبا.ط.
تهران.
فارسی،داستان،از سعید نفیسی.ط.تهران، 1316 ش.
ص:180
فارسی،از شیخ یحیی نصیری نوری.ط.تهران، 1334 ق.
فارسی،از وان دین،ترجمۀ احمد نخستین.ط.
بیروت،1345 ق.
فارسی،اشعار علی اشهپری فرهاد.ط.تهران، 1323 ش.
فارسی،از نیّر الدین شهپر دادگستر.ط.تهران، 1334 ش.
سینا)
فارسی،از رضا حجت.ط.تهران،1334 ش (چاپ دوّم).
فارسی،داستان از شیخ موسی نثری همدانی کبودر آهنگی.ط.بمبئی 1337 و 1344 ق.
فارسی،ترجمۀ غلام رضا برزگر اصفهانی.ط.تهران،
فارسی،از نظام وفا.ط.تهران،1320 ش.
فارسی،از دکتر محمد معین.ط.تهران،1316 و 1318 ش.
فارسی،از حسین بن محمد جواد مسرور (-1308 ق).قطعه ای از آن در«ادبیات معاصر»نقل شده است.
فارسی،6 مثنوی از کمال الدّین ابو العطا محمود بن علی خواجوی کرمانی(-753 ق):
روضة الانوار،گل و نوروز،گوهرنامه،همای و همایون،سامنامه و کمال نامه.
فارسی،6 مثنوی از سید نظام الدّین محمود داعی شیرازی(-865 تا 870 ق):مشاهد،گنج روان،چهل صباح،چهار چمن،چشمۀ زندگانی و عشقنامه.خ.مجلسی و دیوان هند.
فارسی،6 مثنوی از ابو المجد مجدود بن آدم سنائی غزنوی(-525 ق):حدیقة الحقیقه، سیر العباد،عشقنامه،طریق التحقیق،تجربة العلم یا عقلنامه و کارنامۀ بلخ.
فارسی،6 مثنوی،از امیر الشعراء رضا قلی خان بن محمد هادی هدایت(-1288 ق):انوار الولایه،بکتاشنامه،بحر الحقایق،انیس العاشقین، خرّم بهشت و هدایتنامه.
فارسی،طب،از عماد الدین محمود شیرازی، تالیف:944 ق.خ.آستان قدس،ش 5100.
-حمد و سپاس مر حکیمی را که قامت استعداد انسان...
فارسی،در امامت،از محمد بن محمد رضا قمّی (سدۀ 12 ق).خ.آستان قدس،ش 143.
فارسی،حفظ الصّحه،از یوسف بن محمد بن یوسف یوسفی هروی،تألیف:944 ق.ط.هند (در پایان«علاج الامراض»او).
-الحمد للّه المنعم حیاة النفس و صحة الاجسام...
فارسی،6 مثنوی،از فرید الدین محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری(-627 ق):آلهی نامه،منطق
ص:181
الطیر،مصیبت نامه،اسرارنامه،کنز الحقایق و مفتاح الفتوح.
ص:182
نسخه را دیده بوده که در آن به رد شیخ ابراهیم قطیفی معاصر خویش پرداخته است.
ابو النضر محمد بن مسعود عیّاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی(-1121 ق).
خ.خوانساری نجف.
فارسی،مقتل،از قربان بن رمضان بیدل رودباری (سدۀ 13 ق).خ.موجود.
فارسی،از سید محمد سحاب(-1222 ق) فرزند سید احمد هاتف اصفهانی.
فارسی،مصائب،از ملا محمد بن مشهدی بابا اصفهانی.ط.تهران،1330 ق.
کشکول،از سید عبد اللّه بن ابی القاسم موسوی بلادی(-1372 ق).ط.1333 ق(جلد اول).
شیخ حسین محمد عصفوری(1216 ق).
قاضی نور اللّه بن شریف شوشتری(-1019 ق).
خ.سماوی نجف.
-الحمد للّه الذی جعل قلوبنا بالمطالعة...
شیخ ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی (-332 ق).مذکور در رجال نجاشی.
فی شرح الروضة البهیّة)
فقة،از شیخ محمد بن یوسف جامعی عاملی (-1218 ق).خ.دیده شده.
-الحمد للّه الّذی فقهنا فی الدّین
شیخ ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی (-332 ق).مذکور در رجال نجاشی.
سید محمد حسن بن عبد الرسول طالقانی (-1350 ق).این نام را صاحب الذریعه هنگامی که تألیف آن تا حرف عین رسیده بوده بر کتاب نهاده است.
ناشناخته.ط.هند.
دیوان اشعار سید جعفر بن حمد حسینی حلّی (-1315 ق).ط.صیدا،1331 ق.
فارسی،مثنوی،از محمد اهلی شیرازی(-942 ق).ط.مکرر در ایران و هند.خ.آستان قدس، ش 8724 و 2 شمارۀ دیگر.
سید محسن بن عبد الکریم امین عاملی(-1371 ق).ط.دمشق،1330 ق.
دیوان شعر سید هبة الدّین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
اردو،ط.هند.
فارسی،از ادگار پش،ترجمۀ ناصر موفقیان.ط.
تهران،1950 م.
شیخ الرئیس ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا
ص:183
(-427 ق).ط 1313 ق(با شرح الهدایة).
ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلّودی(-332 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
فارسی،برگرفته از«نهج البلاغة»،از شیخ حسن بن محمد رحیم مصطفوی.ط.تهران، 1373 ق.
فارسی،ترجمۀ بعض خطبه های«نهج البلاغة»، از جواد فاضل،ط.تهران،1321 ش.
فارسی،تذکرۀ شعراء،از شمس العلماء محمد حسین آزاد دهلوی(-1328 ق).ترجمۀ قاری عبد اللّه خان ملک الشعراء.ط.کابل، 1315 ق(اصل کتاب هم به زبان اردو در هند چاپ شده است).
فارسی،از سید جعفر بن محمد شهیدی حسینی بروجردی(-1336 ق).تاریخ ایراد:1325 ش.ط.
فارسی،از شیخ حسین علی بن عباس راشد تربتی خراسانی(-1400 ق).ط.مکرّر.
فارسی،از لطفعلی صورتگر شیرازی.ط.تهران، 1319 ش و مکرّر.
فارسی،مثنوی،از میرزا محمد عالی شیرازی،که در 1068 ق سروده.خ.دانشگاه تهران.
در لغت فرس،که از آن در«فرهنگ جهانگیری»نقل شده است.
فارسی،از محمد اسحاق هندی.ط.دهلی 1351-1355 ق(در 2 جلد).
اردو،تذکرۀ شاعران حیدرآباد،از ترک علی شاه ترکی.ط.حیدرآباد.
فارسی،از سید محمد باقر بن علی اکبر برقعی قمی(-1346 ق).ط.تهران،1329،1330.و 1336 ش(3 مجلد).
فارسی،تاریخ ادبیّات،از محمد حسن بن علی بدیع الزمان فروزانفر.ط.تهران،1308 ش و مکرر(2 مجلد).
فقه،از شیخ حسین بن محمد آل عصفور بحرانی، برادرزادۀ صاحب حدائق شیخ یوسف بحرانی (-1316 ق).ط.بمبئی،1339؛ق.
-الحمد للّه الّذی فقّهنا فی احکامه...
فارسی،99 معمّای منظوم،از عبد المؤمن ترکستان محمد(1)اشکی،که در 915 ق آنها را به نظم آورده است.خ.بروجردی نجف.
رد بابیه،از ابو القاسم بن کاظم زنجانی(-1292 ق).خ.موجود.
فارسی،مثنوی،از ناطق(سدۀ 13 ق؟).خ.
دانشگاه تهران.
ترکی،مثنوی،از نظام الدّین امیر علیشیر نوائی (-906 ق)که در«خمسۀ»او درج است.
ص:184
تفسیر،از محقق داماد میر محمد باقر بن محمد حسینی استرابادی(-1040 یا 1041 ق).خ.برلن.
فارسی،از عبد الامیر بن محمد بن حمزۀ بادکوبی (-1357 ق).
عبد الوحید بن نعمت اللّه گیلانی(یا استرآبادی)، شاگرد شیخ بهائی.
فارسی،عرفان و اصول دین،از سید محمد عبد الحسیب بن احمد عاملی علوی،تألیف:
1062 ق.برای حکیم محمد داود.خ.آستان قدس،ش 667(ظاهرا از روزگار مؤلّف).
-الحمد للّه الواحد القدیم المنّان...
فارسی،از سید عبد اللّه بن ابی القاسم بلادی بوشهری(-1372 ق).ط.شیراز،1331 ق، بمبئی.
شیخ فخر الدین احمد بن محمد رفاعی سبیعی، تالیف:836 ق.
ابراهیم بن محمد ثقفی(-283 ق).مذکور در رجال نجاشی و فهرست شیخ.
در مثالب،از احمد بن ابراهیم بن ابی رافع استاد نجاشی و شیخ طوسی.مذکور در رجال نجاشی.
ص:185
شرح«الروضة البهیّة»،از شیخ محمد حسن بن صفر علی بارفروش معروف به شیخ کبیر (-1345 ق).ط.تهران،1324-1326 ق (2 جلد).
سید جمال الدّین محمد بن حسین طباطبائی یزدی (-ح 1313 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
سید احمد بن محمد بن عبد الرحمان نسابه،تالیف:
976 ق به نام شاه طهماسب صفوی.خ.ملک.
فارسی،اخلاق،از عیسی بن محمد علی اصفهانی،که،ظاهرا فضل بسیاری نداشته.خ.
موجود(1215 ق).
اردو،امامت،از سید محمد مرتضی بن حسینعلی جنپوری(-1333 ق).ط 1309 ق.
اردو،عقاید،ناشناخته.ط.هند.
فارسی،از روشنعلی.ط.لکهنو،1876 م؛کانپور، 1891 م.
فارسی،از سید رضا بن اسماعیل شیرازی(-پس از 1300 ق).مذکور در اول«شرح رضوی».
شیخ الاسلام احمد جام معروف به ژنده پیل (-536 ق).مذکور در«ریاض العارفین».
محمد صالح بن محمد سعید خلخالی.نواده اش محمد رضا در حدود 1257 ق در یادداشتی از آن یاد کرده.
فارسی،اصول دین،از شیخ علی بن حسین کربلائی(سدۀ 12 ق)،ترجمۀ«معراج السالکین»اوست.خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الذی شرح صدورنا بالاسلام...
فارسی،برگزیدۀ مثنوی مولوی،از محمد محسن بن مرتضی فیض کاشانی(-1091 ق).
مذکور در فهرست کتابهای او.
میرزا محمد اخباری(1232 ق).نواده اش محمد تقی از آن یاد کرده.
فارسی،فقه از سید وزیر علی بن امیر علی حسینی واسطی بلگرامی.مجموعۀ فتاوی سید محمد تقی،سید حسین و سید محمد است.ط.
هند.
الکمال
فارسی،هردو از شیخ عبد اللّه بن حسن مامقانی (-1351 ق).ط.نجف،1348 ق،1374 ق.
فارسی،منظومه در تاریخ معصومین و وقایع کربلا،از محمد حسن فقیر که در 1230 نظم آن را به پایان رسانیده.خ.موجود.
- چو می خواست نقشی برآرد قلم
به نام خدا کرد اول رقم
فضائل امیر المؤمنین،از عبد اللّه بن ابی القاسم بلادی بوشهری(-1372 ق).
-الحمد للّه الذی کان فی اولیته وحدانیا...
کیمیا،از یحیی بن ابی بکر برمکی(سده 2 و 3 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 10722.
ص:186
فارسی،از عبد اللّه بن مهدی نجفی معروف به کتاب خوان.خ آستان قدس،ش 10769 و 10956.
فارسی،رسالۀ علمیه،از محمد بن فضلعلی فاضل شرابیانی.ط.بمبئی.
فارسی،رسالۀ عملیه،از فتاوی شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری(-1281 ق).ط.مکرّر.
نسخۀ عربی آن هم دیده شده.
اردو،مقتل.ط.هند(در 3 مجلد).
فارسی،منظومه در اخلاق،از محمد رضا بن علینقی همدانی(-1318 ق)که در 1307 ق آن را به نظم آورده.
فارسی،از سید محمد تقی بن عبد الرزاق موسوی احمدآبادی(-1348 ق).ط 1333 ق.
فارسی،81 سؤال و جواب،از خواجه امام نصر بن سعد.خ.دیده شده.
-الحمد للّه العلی العظیم
فارسی،در احوال طبیعت و تاریخ و اخلاق،از ابو نصر محمد قطان غزنوی،در 44 باب.ط.تهران، 1295 ق و مکرّر.خ.آستان قدس،ش 8384 و 2 نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه العلی العظیم...
فارسی،از سراج الدّین علی خان آرزو(-1169 ق).ط.هند،1850 م.
شیخ یوسف اصفهانی خوانساری،داماد آقا منیر اصفهانی.
شرح«بداید الهدایۀ»حرّ،از شیخ علی زاهد بن ابراهیم قمی(-1371 ق)،تألیف:ح 1343 ق.
خ دیده شده.
فارسی،ترجمه و شرح«منیة المرید»شهید ثانی،از سید محمود بن مهدی موسوی دهسرخی.ط.اصفهان،1364 و 1374 ق.
اردو،از سید اولاد حیدر بلگرامی متخلص به فوق.
فارسی،در نماز شب،از نوروز علی بن محمد باقر فاضل بسطامی،تألیف:1265 ق.برگزیده از «تحفة الابرار».ط.تهران.
-الحمد للّه الذی جعل اللّیل لباسا للمشتاقین
فارسی،از فتح اللّه وفائی شوشتری(-1304 ق).
ط 1249 ق(با دیوان او).
فارسی،در نماز،از سید محمد جعفر بن نور الدین حسینی(زنده در 1121 ق)،در 9 باب،خ دیده شده(خط مؤلف در 1121 ق).
فارسی،اخلاق،از قاضی محمد شریف بن شمس الدّین محمّد شیرازی،تألیف:1032 ق.
ط.تهران،1261 ق و مکرّر؛بمبئی 1256 ق و مکرّر.خ.آستان قدس،ش 3544(1082 ق)و چند نسخۀ دیگر.
فارسی،عروض،از سراج الدّین علی خان آرزو
ص:187
(-1169 ق).ط.
رجال،از محمد علی بن محمد باقر هزار جریبی (-1245 ق).مذکور در«مجمع العرائس» فرزندش.
فارسی،در امامت،از قاضی علاء الدّین عبد الخالق قاضی زادۀ کرهرودی،شاگرد شیخ بهائی و معاصر شاه عباس صفوی(-1038 ق) که این کتاب را هم به نام او نگاشته.خ.ملک.
- کس نامۀ اسرار جلی ننویسد...
تفسیر،از سید لطف اللّه بن معزّ الدین محمد حسینی،تألیف:1107 ق به نام شاه سلطان حسین صفوی.خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی دلّ علی وجوب وجوده ابداع الموجودات
فارسی،ادعیه و اعمال،ناشناخته،تالیف:به نام شاه سلیمان صفوی.خ.دیده شده.
ادعیۀ منتخب،از شیخ حسن ارده شیرۀ قمّی (معاصر).مذکور در فهرست تألیفات او.
السعادات)
فارسی،اخلاق،از محمد تقی بن محمد رضا گلپایگانی معروف به حاج آخوند کوکدی (-پس از 1302 ق).تالیف:1271 ق در مجلس.خ دیده شده.
اردو،ط.هند.
شیخ محمد بن عبد الرحیم نهاوندی(-1371 ق).
فارسی،از باقر بن اسماعیل واعظ کجوری (-1313 ق).
الخراج)
شیخ ابراهیم بن سلیمان قطیفی(-پس از 944 ق)معاصر و معارض محقق کرکی،تالیف:924 ق.ط.تهران،1315 ق(ضمن کلمات المحققین)؛1313 ق(ضمن کلمات الرضا عیات و الخراجیات).خ.آستان قدس،ش 7621(1268 ق)
طب،خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
شرح«نتایج الاصول»صاحب ضوابط،از محمد جواد بن محمد حسن اصفهانی(-1312 ق).
مذکور در«بحر البکاء»مؤلف.
سید علی اکبر بن رضی برقعی قمّی(-1317 ق)، تألیف:1352 ق.
فارسی،اخلاق،از میرزا علی مخصوص کاتب الخاقان(-1298 ق).صاحب ذریعه نسخۀ خط مؤلف را هنگام سفر مؤلف در 1373 به عراق، در نجف دیده است(در فهرست مشار مؤلّف «سراچۀ اخلاق یا سه مقالۀ مخصوص»حسن مخصوص آمده است).
فارسی،در وجوب حجاب،از سید محمد علی واعظ مبارکه ای اصفهانی.ط.مشهد،1346 ق.
اردو،نیز در وجوب حجاب،از سید نجم الدّین
ص:188
حسن بن اکبر حسین امروهی لکهنوی(-1353 ق).ط.هند.
فارسی،از کریم طاهرزادۀ بهزاد تبریزی.ط.
برلن،1342 ق؛تهران،1330 ش.
امیر شرف الدّین علی بن حجت اللّه شولستانی،از مشایخ مجلسی،خ.دیده شده.
-و به نستعین فی حلّ المسائل المشکلة مسألة السرایه...
فارسی،مقتل،از شیخ عبد الرحیم کرمانشاهی.
ط.تهران.
فارسی،مثنوی،از محمّد کاظم غمگین اصفهانی (-1355 ق).
کیمیا،از محمّد بن زکریا رازی(-311 ق).ط.مسکو.
استخراج طالع،از ابو القاسم علی بن احمد بلخی.
فارسی،از سید رجبعلی خان جگروانی هندی (-1282 ق).
فارسی،ناشناخته،در کتابخانۀ مدرسۀ فاضلیه دیده شده است.
فارسی،در رازپوشی،از(سید هبة الدّین محمد علی بن حسین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
شیخ ابو نصر(یا نصیر)سهل بن عبد اللّه بخاری، شیخ مشایخ خطیب بغدادی(-463 ق).خ.
کاشف الغطاء.
-الحمد لله الذی خلق فسوی ...
فارسی،مصائب منظوم،از سلطان المحققین حسینعلی واعظ.تهران،1331 ق.
ابو بکر محمد بن حسن بن درید لغوی(-321 ق)، صاحب«الجمهرة».
ابو یوسف یعقوب بن اسحاق سکیت(-243 یا 246 ق).
جمال الدّین ابو عبد اللّه محمد بن محمد معروف به ابن نباتۀ مصری(-768 ق)،خ.آستان قدس، ش 4822 و 4823.
ابو الحسن علی بن حسین مسعودی(-346 ق).
مذکور در«مروج الذهب».
فارسی،رمل،منسوب به سرخاب.ط.بمبئی، 1309 ق و مکرّر.خ.آستان قدس،ش 10923.
-حمد اکمل و شکر اجمل بعدد ذرّات رمل.
ص:189
فارسی،از نظام العلماء میرزا رفیع طباطبائی تبریزی(-1326 ق).
سرّ السلسلة العلویّة-سرّ انساب العلویّین
سرّ الصلاة-اسرار الصلاة:
امام خمینی سید روح اللّه بن مصطفی موسوی (-1368 ش).ط.تهران،1369 ش.
نحو،از ابو الفتح عثمان بن جنّی(-392 ق).خ.
خدیویۀ مصر و ظاهریۀ دمشق.
-رسمت اطال اللّه بقاک و احسن امتاع العلم...
در حقیقت دنیا و عقبی،از عبد الوحید بن نعمت اللّه گیلانی،شاگرد شیخ بهائی.خ.آستان قدس،ش 9029(1072 ق).
اخلاق،منسوب به محمد غزّالی.خ.آستان قدس،ش 3548(1279 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
سید هبة الدّین محمد علی شهرستانی،که خود از آن نزد مؤلف ذریعه یاد کرده است.
سید محمد حسین بن شیخ الاسلام علی اصغر قاضی طباطبائی(-1293 ق).خ.موجود.
شیخ ابو محمد عبد اللّه بن محمّد بن سنان خفاجی (-466 ق).ط.مصر،1350 ق.
شیخ الرئیس ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا (-427 ق).ط 1313(با«شرح الهدایة»).
سیدنا مالک الاشتر)
شیخ سراج الدّین حسن معروف به فدا حسین، تألیف:1316 ق.ط 1317 ق.در یکی از نسخه ها نام مؤلف سید مظفر حسین آمده.
فارسی،از آندره لوری،ترجمۀ عین الملک مکرم الدّوله مهدی.ط.تهران(یا تبریز)،1321 ق.
فارسی،در رجعت،از حسن بن عبد الرزّاق لاهیجی(-1121 ق).خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه و الحمد حقّه
در اسرار حروف و اسم اعظم،از عبد الرحمان بن محمد علی بسطامی.خ.مجلس(1270 ق).
ص:190
فارسی،شرح دعاء سحر،از هدایت اللّه بن محمد حسین آشتیانی.خ.دیده شده.
-اللّهم انّی اسألک من بهائک بابهاء...
المصون
ایدمر بن علی جلدکی،تألیف:744 ق.خ.
آستان قدس،ش 10777(1262 ق)و چند نسخۀ دیگر.
سید حسین بن احمد معروف به سید حسون براقی(-1332 ق).سید مهدی بحرانی در مجموعه ای از آن نقل کرده.
صدر الدّین محمد بن ابراهیم شیرازی(-1050 ق).ط(با«المبدأ و المعاد»).
علاّمه حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی(-726 ق).خ.دیده شده.
در موضوعات علوم و اقسام اعراض،از محمد صالح بن فضل اللّه مازندرانی(-1297 ق).
مذکور در فهرست تألیفات او.
ابو یوسف یعقوب بن اسحاق بن سکیت(-243 یا 246 ق).
فارسی،اشعار منیر طه.ط.تهران،1332 ش.
فارسی،به نظم،از حسن بن محمد قاسم وحید دستگردی.ط.تهران.
فارسی،از فتح اللّه بینا.ط.تهران،1320 ش و مکرّر.
فارسی،از الکساندر دوما،ترجمۀ نظم الدوله ابو تراب نوری.ط.تهران،1336 ش.
فارسی،ترجمۀ محمد حسن خان اعتماد السلطنه.ط.تهران،1312 ق.
فارسی،ترجمۀ محمد امین دفتر.ط.1323 ق.
فارسی،از سید احمد بن عنایت اللّه حسینی زنجانی،تألیف:1331-1332 ق.
البرهان)
فارسی،کلام،از عبد الرزاق بن علی لاهیجی (-1051 ق).ط:بمبئی،1304؛تهران،1310 ق.خ.آستان قدس،ش 14276(1077 ق)و چند نسخۀ دیگر.
اردو،مراثی،از مولوی تشفی صاحب لکهنوی، ط.هند.
فارسی،اصول دین،از ملا محمد کرمانشاهی، معاصر فتحعلیشاه قاجار.
فارسی،از علم الهدی محمد بن فیض کاشانی، تالیف:1091 ق.خ.موجود.
فارسی،دیوان اشعار ترک علی شاه ترکی.ط.
حیدرآباد(نام شاعر در فهرست مشار:ترکی قلندر نور محلّی).
ص:191
فارسی،از میرزا ابو الحسن بن ذکاء الملک محمد حسین فروغی(-1301 ق).ط.تهران، 1327 ق.
فارسی،کلام،از عبد الوحید بن نعمت اللّه گیلانی (یا استرابادی)،شاگرد شیخ بهائی.
اردو،در ردّ عامّه،از سید سجاد حسین هندی (-ح 1340 ق).ط.
فارسی،لغت،از تقی الدّین اوحدی حسینی اصفهانی(-1030 ق).ط.تهران،1364 ش.
فارسی،تذکرۀ شاعران،از میر غلام علی آزاد حسینی بلگرامی(-1200 ق)،تألیف:1166 ق.ط.هند،1910-1913 م(2 جلد)؛تهران، 1364 ش.
فارسی،منظومه از بهاء الّدین حسام زادۀ پازارگار.
ط.تهران،1309 ش.
الزمان)
سید بهاء الدین علی بن عبد الکریم نیلی(سدۀ 8 ق)،استاد ابن فهد(-841 ق).برگزیدۀ کتاب «الغیبة»اوست.مذکور در«بحار الانوار».
اردو،مناقب امیر المؤمنین،(علیه السلام)از مولوی منور حسن خان صاحب.ط.لکهنو.
اردو،قصائد در مدح معصومین(علیه السلام)از حمایت حسین خان جرجیس فرزند ولایت حسین خان برجیس.ط.حیدرآباد هند.
اردو،از سید اولاد حسن بلگرامی هندی (معاصر).ط.
فارسی،در احوال معصومین(علیه السلام)،از عبد اللّه بن ملکه جهان.خ.دیده شده.
سرور الشیعة-الاربعین
ادعیه،از علم الهدی محمد بن محسن فیض کاشانی(-1091 ق)،تألیف:1104 ق.خ.
آستان قدس،ش 3365(1109 ق).
-الحمد للّه الذی فطر ارواحنا...
ادعیه،ناشناخته.خ.دیده شده و ظاهرا با نسخه ای که مکرر به همین نام چاپ شده یکی است.
فارسی،احوال مختار،از نوروز علی بن محمد باقر بسطامی(-1309 ق)،تألیف:1265 ق.
خ.دیده شده.
-نحمدک اللهمّ یا من جعل سرور العارفین فی لقاء عطیاته...
فارسی،تخمیس برخی عزلهای حافظ،از اسماعیل بن فخر الدین محمد نافذ بروجردی (-1335 ق).ط.مشهد(یا تبریز؟)،1333 ق.
فارسی،رسالۀ عملیه،از فتاوی شیخ انصاری، جامع:محمد علی یزدی.ط.تهران،1283 ق؛ بمبئی،1302 ق و مکرّر.
فارسی،در معجزات پیامبر(صلی الله علیه و آله)و ائمّه(علیه السلام)، منسوب به سعید العلماء مازندرانی،ولی این
ص:192
انتساب مشکوک به نظر می رسد.
حدیث،از علی بن حسین بن حیدر رضا عاملی رکینی عاملی(زنده در 1273 ق).خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الاوّل الآخر الظاهر الباطن...
شیخ محمد بن سلیمان بحرانی،که در چند مجلد تألیف کرده و برخی مجلّدات آن در کتابخانۀ صدر موجود بوده است.
سید احمد بن محمد حسینی اردکانی یزدی (-پس از 1238 ق).خ.آستان قدس،ش.
11840؛مرعشی قم.
فارسی،ادعیه.ط.ایران،مکرّر.
فارسی،از حسین بن علی اکبر کربلائی،که به نام شاه سلطان حسین صفوی در 9 مجلس نگاشته.
خ.موجود.
-الحمد لمبید الظالمین...
فارسی،از شیخ محمد علی بن موسی کاظمی نجفی،تألیف:1281 ق،در 31 مجلس و خاتمه.
ط.بمبئی،1284 ق.
-الحمد للّه فاطر النجوم...
فارسی،در احوال مختار،از میرزا هادی بن ابو الحسن نائینی(-پیش از 1265 ق).خ.
مرعشی قم.
- ستایش مر خداوند مختاری را سزاست...
ص:193
ابو عمر و محمد بن عبد الواحد زاهد(-345 ق)، مؤلّف«اسماء الشعراء».
گجراتی،در ماجرای مختار،از غلام علی بن اسماعیل بهاونگری(-ح 1367 ق).مذکور در فهرست تصانیف او.
فارسی،انشاء،از مفتی میر محمد عباس لکهنوی (-1306 ق).مذکور در«تجلیات».
معلوم بالروایات)
سید رضی الدین علی بن موسی بن طاوسی حلّی (-664 ق)،تالیف:پس از 635 ق.این کتاب مجلد دهم و آخر«التتمّات و المهمّات»اوست و از آن در«جوامع السعادات»عبد الرحیم بحرانی نقل شده است.
ادعیه،از شیخ شرف الدّین یحیی مفتی بحرانی یزدی، شاگرد محقق کرکی و نائب او در یزد.صاحب ریاض نسخۀ خط مؤلف را در یزد بوده است.
الشهادة
فارسی،مقتل،از ملاّ آقا بن عابد دربندی (-1268 ق)که برای ناصر الدین شاه تلخیص و ترجمه کرده و اصل هم از اوست.ط.تهران، 1292 ق.
شرح دعا و عدیله،از شیخ اسد اللّه بن محمود گلپایگانی ایزد گشسب(-1303 ق).مذکور در «شمس التواریخ».
نظم و نثر در اصول دین،اخلاق و فقه،از شیخ مهدی بن علی صحین ساعدی(-1296 ق).ط.
نجف،1371 ق.
در وسائل رسیدن به سعادت،از سید محمد علی هبة الدّین شهرستانی(معاصر).مذکور در فهرست تألیفات او.
شیخ علی بن زین العابدین بارجینی یزدی (-1333 ق).مختصر این کتاب«روح السعادة» نام دارد.
سید محسن بن عبد الکریم امین عاملی(-1371 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
من بشر)
فارسی،از شیخ محمد جواد بن غلام رضا قمّی.
ط.تهران،1358 ق.
فارسی،از طرف هیأت تحریریۀ مکتب اخوت کاظمین.ط.بغداد،1330 ش.
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن احمد بصری(-320 ق).در بعض نسخ رجال نجاشی«سقاة العرب» آمده است.
شرح حاشیۀ ملا عبد اللّه یزدی،از سید محمد حسین بن عبد الرسول طالقانی نجفی (1350 ق-)،تالیف:1370 ق.خ.موجود.
سید مهدی بن صالح موسوی قزوینی.ط.
حکیم ابو نصر محمد بن احمد بن طرخان فارابی (-339 ق).مذکور در«اخبار الحکماء»قفطی.
ص:194
فارسی،داستان بدبختانی که به خوشبختی رسیدند،از شیخ اسماعیل تائب تبریزی (-1374 ق).برخی قطعات آن به طبع رسیده.
ترجمۀ«روضة الشهداء»با اضافاتی،از ملا جامی مصری.مذکور در«کشف الظنون».
فارسی،از سلطان محمد بن حیدر معروف به سلطان علی گنابادی(-1327 ق).در یک مقّدمه،12 فصل و خاتمه.ط.تهران،1308 ق.
فارسی،مثنوی،از شیخ محمود شبستری(-720 ق).خ.دانشگاه تهران و موزۀ بریتانیا.
- حمد و فضل خدای عزّ و جلّ
هست بر بنده واجب از اوّل
فارسی،مثنوی،از ناصر خسرو علوی مروزی (-481 ق).ط.مکرّر.
- دلا همواره تسلیم رضا باش
به هرحالی که هستی با خدا باش
فارسی،مثنوی،از نظام استرابادی معّمائی (-921 ق)که در 918 ق به نام خواجه سیف الدین مظفر تبکچی سروده.خ.دانشگاه تهران
- خداوندا در گفتار بگشای
دلم را دولت دیدار بنمای
شیخ الرئیس ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا (-428 ق).خ.آصفیه و رامپور هند.
-لو طرق العارف الی صرف المعروف عن المعارف
حدیث،از شیخ ابو تراب کلباسی(-1337 ق)، تألیف:1373 ق.
-الحمد للّه الذی جعل الفقراء عیاله...
شیخ سراج الدّین حسن معروف به فدا حسین لکهنوی(-1278 ق).مذکور در«تجلیات».
در جمع قرآن و تفسیر بعضی مشکلات،از سید رضی الدین علی بن موسی بن طاوس حلّی (-664 ق).خ.آستان قدس،ش 1693
-(بعد المقدّمه)احمد اللّه جلّ جلاله الّذی اطّلع علی خزائن علمه
فارسی،مثنوی،از صادق بیگ صادقی کتابدار (سدۀ 10 ق).
فارسی،مثنوی،از عبد الرحیم اصفهانی شیرازی (سدۀ 8 ق)که در 779 ق به نظم آورده.خ.
دانشگاه تهران.
- به نام آنکه عالم آفریدست
محمد بر خلایق برگزیدست
اصول دین و فروع،از علامه جمال الدین حسن بن مطهر حلّی(-726 ق)،که برای سعد الدین محمد ساوجی(-711 ق)وزیر خدابنده نگاشته است.ط.1315 ق(در مجموعۀ «کلمات المحققین»).خ.آستان قدس،ضمیمۀ 14347(983 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه المتفضّل بجعل الانبیاء واسطة...
نصر اللّه بن هبة اللّه زنجانی.مذکور در فهرست منتجب الدین.
السعدیة-التحفة السعدیة
ص:195
فارسی،در خواص السماء الحسنی،از صفی الدین علی بن حسین کاشفی(-ح 939 ق).
خ.موجود.
-سبحان من اوصل الی السعادة...
علی قلی خان بن قرچقای خان.مذکور در «ریاض العلماء».
فارسی،مثنوی،از حمزة بن عبد الملک(یا علی ملک)آذری اسفراینی(866 ق).مذکور در «خزانۀ عامره».
سفارتنامۀ خوارزم-سفرنامۀ خوارزم
شیخ مفید داور شیرازی(-ح 1320 ق).مذکور در«گنج گوهر»مؤلّف.
فارسی،مثنوی،از سید ابو القاسم بن محمود خوانساری(-1380 ق)،صاحب رسالۀ «ترجمۀ ابو بصیر».
- اوّل دفتر به نام آنکسی
کو چو ما آشفته دل دارد بسی
احمد بن محمد بن حسین بن دؤل قمّی(-350 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.نیز مذکور در رجال نجاشی.
ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد برقی.مذکور در فهرست ابن ندیم.
شیخ نجیب الدّین ابو ذکریا یحیی بن احمد حلّی (-689 یا 690 ق).مذکور در«الذکری»تالیف شهید اول.
سفرنامة عراق،از سید احمد علی محمدآبادی (-پس از 1282 ق).خ.لکهنو.
در تعیین مسافۀ سفر شرعی،از سید محمد حسین بن محمد علی شهرستانی(-1315 ق).خ.موجود.
فقه.خ.آستان قدس.
فارسی،ط.ایران(ظاهرا«مسافرت قطب شمال»،از کاپیتان اطراس،ترجمۀ میرزا خان فرزند علیرضا.ط.تهران).
شیخ عبد اللّه مامقانی(-1351 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
سفرنامۀ ابراهیم بیگ-سیاحتنامۀ ابراهیم بیگ
فارسی،از سید علی بن سید امام شوشتری (-1359 ق).خ.دیده شده.
ص:196
1326 ش(چاپ دوم).
سفرنامۀ اول شهید-روزنامۀ حکیم الممالک
فارسی،از میرزا علی خان اعتماد السلطنه (-1285 ق).خ.آستان قدس،ش 4125 (-1306 ق).
فارسی،قصیده در شرح حال پاریس،از محمد علی بن محمد اسماعیل پیرزادۀ نائینی(-1321 ق).ط.تهران،1316 ق(ضمیمۀ رمان شوالی فوبلاس).
فارسی،از بارون تاورنیه،ترجمۀ نظم الدوله ابو تراب خواجه نوری،ط.تهران،1331 ق.
فارسی،از میرزا رضا تبیان الملک.در نامه ای که به صاحب ذریعه نگاشته،آن را سفرنامه های عتبات،خراسان و رضائیه خوانده و تاریخ سفر اخیر را 1315 ق و 1341،ق نوشته است.
سید محمد حسین بن محمد علی شهرستانی (-1315 ق).خ.موجود.
فارسی،عرفانی،ناشناخته،تألیف:1173 ق.
نسخۀ آن در کتابخانۀ مرحوم آیت اللّه مرعشی بوده است.
- سالی به راه کعبۀ وصال پویان...
فارسی،از ملاّ ابراهیم بن درویش محمد کازرونی (-1334 ق).خ.موجود.
فارسی،از حسین ذو القدر شجاعی.ط.تهران، 1334 و 1335 ش.
فارسی،از ژاک هردووان،ترجمۀ مصطفی مذهب.ط.تهران،1324 ش.
فارسی،از رضا قلی خان هدایت.ط.پاریس، 1879 ق؛بولاق،1292 ق.در«مرآت البلدان ناصری»هم طبع شده و شفر آن را به فرانسوی ترجمه کرده است.
فارسی،از عبد الغفار نجم الملک(-1320 ق).
ط.تهران.
فارسی،از میرزا عبد الامیر شیخ الاسلام،که در آن به شرح رخدادهای فتنۀ خوی و ماکو در 1325 ق پرداخته است.ط.تبریز.
فارسی،از ژاک دمورگان فرانسوی،ترجمۀ جهانگیر قائم مقامی.ط.تهران،1335 ش.
فارسی،از نظام العلماء محمد رفیع حسینی طباطبائی(-1326 ق)،در بیان رخدادهای سفر 1301 ق.ط.تبریز،1324 ق.
فارسی،از محمد بن سلیمان فضولی.ظاهرا با «روح و بدن»که یاد شد یکی است.
ص:197
است.ط.تهران،1338 ش.
فارسی،از سر آنتوان شرلی و روبرت شرلی (معاصر شاه عباس اول)،ترجمۀ اوانس.ط.
تهران،1330 ق.
فارسی،به نظم،از فضل اللّه بن داود(-1343 ق)،مذکور در آخر«مطلع الشموس».
فارسی،از معین السلطنه محمد علی خان رشتی اصفهانی.ط.پاریس،1318 ق.
فارسی،از سید جلال بن محمد حسین موسوی جزائری(-1316 ق).مذکور در«شجرۀ نوریّه».
فارسی،سفرنامه سال 1287 ق.ط.تهران، 1289 ق.
عراق و بلاد مرکزی ایران
فارسی،مربوط سال 1309 ق.ط.تهران،1311 ق.
فارسی،از میرزا رضا تبیان الملک تبریزی.
سفرنامۀ مشهد مربوط سال 1315 ق و سفرنامۀ رضائیه مربوط سال 1341 ق بوده که خودش در نامه ای از آنها یاد کرده است.
اردو.ط.هند.
اردو.ط.هند.
تاریخ خانوادۀ مشعشعی خوزستان.خ.شهید مطهری.
فارسی،از نظام العلماء سید رفیع بن علی اصغر طباطبائی تبریزی.ط.تبریز،1313 ق.
اروپا
فارسی.ط.تهران؛سفر دوّم.ط.تهران،1320 ق.
فارسی،سفرنامۀ ناصر الدین شاه به اروپا(سفر اول 1290 ق).ط.استانبول،1292 ق.
فارسی مربوط به سفر دوّم ناصر الدّین شاه به اروپا در 1295 ق.ط.تهران،1296 ق؛بمبئی، 1298 و 1309 ق.
فارسی،مربوط به سفر سوم ناصر الدین شاه به اروپا در 1306 ق.ط.تهران،1308 ق.
فارسی،از محمد حسن خان اعتماد السلطنه در 1290 ق،تالیف:1291 ق.خ.آستان قدس.
فارسی،از هانری رونه،ترجمۀ علی محمد فره وشی مترجم همایون،ط.تهران،1335 ش.
اردو،از سید حسن عسکری لکهنوی که از لکهنو به ایران،عراق و ترکیه سفر کرده و این سفرنامه را نوشته است.ط.هند.
فارسی،از مادام دیولافوآ،ترجمۀ علی محمد فره وشی مترجم همایون.ط.تهران،1332 ش.
فارسی،از ه.ل.رابینو،ترجمۀ غلام علی وحید مازندرانی.ط.تهران،1378 ق،و 1343 ش
ص:198
فارسی،به نظم،از حسام الشعراء محمد ابراهیم مشتری(-1305 ق).ط.تهران،1300 ق.
فارسی،از مخبر السلطنه مهدیقلی خان هدایت.
ط.تهران،1330 ش.
- ای نام تو با هزار اعزاز
برنامۀ کاینات آغاز
فارسی،از امین الدّوله علی بن مجد الملک محمد (-1322 ق).ط.تهران،1328 ش(چاپ دوّم).
فارسی،از شیخ میرزا علی صدر الذاکرین در 1325 ق.در 2 مجلد.
فارسی،از نائب الصدر شیرازی.ط.بمبئی.
فارسی،مثنوی،در شرح سفرناصر الدین شاه به مازندران خ ملّی تهران.
- بیومی که اردوی شاه جهان
ز تهران برون شد به مازندران
فارسی،مثنوی در شرح سفر ناصر الدین شاه به اروپا در 1290 ق،از عیوق،خ.ملّی تهران.
- نخستین بر زبانم گشت جاری
سپاس ذات پاک کردگاری
فارسی،مثنوی،از میرزا ابراهیم سری پوده ای (-1369 ق).
فارسی،مثنوی،از بنان السلطنه میرزا اسماعیل ثاقب آشتیانی تبریزی،معاصر ناصر الدین شاه (-1313 ق).خ.دانشگاه تهران.
فارسی،مثنوی،از میرزا جلایر معاصر محمد شاه قاجار(-1264 ق).خ.ملّی تهران.
- محمد شه شهنشاه جوانبخت
که برخوردار باد از تاج و از تخت
فارسی،مثنوی،از حاتم بن حسن بن محمد خان خوئی که در حدود 1311 ق در 40 سالگی سروده.خ.ملک.
- ستایش و سپاس مر حضرت معبودی...
نخستین چو هنگام دفتر کنم
به نام خدا خامه را سر کنم
فارسی،مثنوی،از میرزا محمد داود بن عبد اللّه اصفهانی که در 1109 ق هنگامی که نائب التولیۀ آستان قدس شده بود،نگاشته.خ.شهید مطهری.
فارسی،مثنوی،از همسر میرزا خلیل رقم نویس دربار صفویه که ماجرای سفر خویش از اصفهان تا مکّه را به نظم آورده.خ.دانشگاه تهران (1104 ق).
- مرا چو کرد چرخ حیله پرداز
جگر خون از فراق یار دمساز
فارسی،مثنوی،از میر سید علی نیاز شیرازی (-1263 ق)که شرح سفر هند را به نظم آورده است.نسخۀ آن در کتابخانۀ حکمت بوده که به آستان قدس منتقل شده است.
فارسی،مثنوی،از سید شفیع مجرم تفرشی مدیر لشکر و معاصر مظفر الدین شاه که شرح سفر خویش را از تهران تا مشهد به نظم آورده.خ.
دانشگاه تهران(ضمن دیوان او).
ص:199
فارسی،مثنوی،از حکیم سعد الدین نزاری قهستانی(-721 ق).خ.لنین گراد.
فارسی،از منوچهر مؤدب زاده.ط.مصر،1318 ش(در مجلۀ«چهره نما»).
فارسی،ط.تهران،1289 ق.
فارسی،از محمد حسن خان اعتماد السلطنه.ط.
تهران،1294 و 1314 ق.
فارسی،نیز از محمد حسن خان اعتماد السلطنه.
ط.تهران،1300 ق.
ص:200
فارسی،از مریم ناهید میرهادی.ط.تهران، 1332 ش.
فارسی،از پرویز صدیق.ط.تهران،1311 ش.
در وجوب حجاب،از سید محسن امین عاملی (-1371 ق).
فارسی،در نبرد حضرت پیامبر(صلی الله علیه و آله)با سفیان و نبرد حضرت امیر(علیه السلام)با عمرو بن عبدود.خ.
دانشگاه تهران.
-لشکر کشیدن سفیان به جانب یثرب زمین...
که سفیان دگر باره از راه کین
ز بطحا بیامد به یثرب زمین
در مثالب بنی امیه،از سید محمد علی هبة الدّین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
السفیر-سفیر الغبراء
احوال مسلم بن عقیل،از شیخ عبد الواحد بن احمد مظفّری(-1310 ق).ط.نجف،1956 م (چاپ دوم).
فارسی و عربی،تفسیر آیة الکرسی،از سید صدر الدین محمد بن غیاث الدّین منصور دشتکی شیرازی،معروف به صدر الدین ثانی(سده 10 ق)که در 2 جزء برای فرزندش غیاث الدّین منصور نگاشته است.خ.شهید مطهری.
-اللّه لا اله الاّ هو الحّی القیّوم نبهنا عن سنة شبهة الاوهام...
نجوم،از غیاث الدّین منصور دشتکی(948 ق).
خ.آستان قدس،ش 5337(957 ق).
-تبارک الذی بسط الارض مهادا
مجموعۀ فوائد،از سید میرزا ابو طالب(ظاهرا نوادۀ میر فندرسکی).خ.آستان قدس.
کشکولگونه ای از ملا صفی الدّین بن محمد ظهیر که در حدود 1081 ق گردآورده.خ.آستان قدس.
گجراتی،عقائد،از سید محمد حسین بن محمد بن نعمت اللّه شوشتری ناشر الاسلام(-1305 ق).
خ.دیده شده.
فقه،از ملا محمد سمیع بن محمد علی یزدی (سدۀ 13 ق).خ.دیده شده.
جامع از متأخرین بوده.ط.
فارسی،منشآت میرزا محمد فروغ منشی نائینی (-پیش از 1269 ق)گردآوری اسد اللّه نائینی که در 1269 ق کار جمع آن را به پایان رسانیده.خ.
شهید مطهری.
-منشیان فصیح اللسان را فروع انجمن...
ناشناخته.نسخۀ آن در کتابخانۀ ایروانی تبریز موجود بوده.
فارسی،تذکرۀ عرفا،از شاهزاده محمد دار اشکوه فرزند شاه جهان.ط.لکهنو،1874 م و مکرّر.
فارسی،در احوال و سیر،ناشناخته،تالیف:
1079 ق به نامه سلطان علی عادلشاه.خ.
ص:201
خوانساری نجف.
-الحمد للّه الذی احکم قواعد الاحکام...
فهرست«بحار الانوار»،از شیخ عباس بن محمد رضا قمّی(-1359 ق).ط.نجف، 1352-1355 ق.
کفعمی آن را از مآخذ«البلد الامین»که در 868 ق تألیف کرده شمرده است.
اردو،مقتل،از سید زاهد حسین چارجوی هندی.
ط.هند.
فارسی،جامع:وحید دستگردی.ط 1311 ش.
مذکور در مجلۀ ارمغان.
فارسی،از میر عظمت اللّه بی خبر بلگرامی، تألیف:1141 ق.از مآخذ«خزانۀ عامره».
فارسی،در آداب و خواص دعای سیفی،از شیخ حسن بن محمود بستی.خ.موجود.
-سپاس بی حد و شکر بی عد خدای را که اهل الیقین را...
فارسی،ترجمۀ«شرایع الاسلام»محقق حلّی،از عبد الصمد بن عاشور تبریزی که در 1101 ق بنام شاه سلیمان صفوی نگاشته است.مؤلف «دانشمندان آذربایجان»نسخۀ آن را دیده بوده است.
سید محسن بن عبد الکریم امین عاملی(-1371 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
سفینۀ خوشگو-تذکرۀ خوشگو
سید محمد مهدی بن حسن حسینی قزوینی حلّی (-1300 ق)،در شرح حدیث«حبّ علی حسنة لا تضّر معها سیّئّة».خ.موجود.
فارسی،مثنوی،از تقی الدین اوحدی بلیانی (-1030 ق).مذکور در«شهرآشوب در شعر فارسی».
اردو،مراثی،ط.هند.
فارسی،از حاج ملا عبد الرحیم بن ابی طالب نجارزاده طالب اوف تبریزی.ط.استانبول، 1314-1319 ق(در 3 مجلد)،1311 ق.
فارسی،از علی شمس آبادی و ترابی،ط.تهران.
ص:202
فارسی،تذکرۀ شعراء،از محمود میرزا بن فتحعلی شاه قاجار(-1214 ق)که جزئی از اجزاء «مجمع المحمود»یا«مجمع محمودی»اوست.
احکام شکوک نماز،از شیخ عبد اللّه بن معتوق قطیفی(-1362 ق)که تمام آن در«الازهار الارجیۀ»شیخ فرج درج است.
ادعیه،از شیخ حسین بن علی قدیحی مؤلف «انوار البدرین»،تألیف:1359 ق.خ.دیده شده.
-بعد الحمد للّه علی نعمه الوافرة...
فارسی،از شیخ ابو الفضل بن حسین خراسانی.ط.
تهران،1364-1365 ق.
اردو،ادعیه.ط.هند.
رسالۀ عملیه،از شیخ احمد بن علی آل کاشف الغطاء(-1345 ق).ط.نجف،1338 ق و مکرّر.ترجمۀ فارسی آن«عین الحیاة»نام دارد.
فقه،از محمد تقی بن محمد حسین کاشانی(-ح 1316 ق)،در 7 مجلد،«معین العوام»او که به طبع رسیده از این کتاب برگرفته شده است.
ادعیۀ وبا و طاعون،از ملا محمد جعفر شریعتمدار استرابادی(-1263 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
در امامت،از ابو المحامد حامد بن احمد صفاری انصاری.خ.آستان قدس.
سید محمد حسین بن عبد الصمد حسینی خاتون آبادی.خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه ربّ العالمین الذی هدانا الی الدّین القویم
سید خلف بن عبد المطلب حویزی مشعشعی (-1074 ق).در«حجة الخصام»سید شبر از آن نقل شده است.
فارسی،از سید صدر الدین بن اسماعیل موسوی عاملی اصفهانی(-1373 ق).ط.تهران،1366 ق(چاپ سوم)و 1372 ق.
اخلاق،از ملاّ محمد طاهر شیرازی که در کتاب «عطیة ربّانی»به آن ارجاع داده است.
شیخ معین الدّین ابو المکارم سعد بن ابیطالب معروف به نجیب رازی.مذکور در فهرست منتجب الدّین.
حافظ ابو محمد عبد الرّحمان بن احمد مفید نیشابوری،شاگرد شریف رضی و سید مرتضی.
مذکور در فهرست منتجب الدّین.
ملا عبد الصاحب خشتی(-پیش از 1274 ق).
نسخۀ آن نزد محمد جعفر فرزند مؤلف موجود بوده است.
رسالۀ عملیه،از میرزا محمد حسین شهرستانی (-1344 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
مجلّد دوم«بیاض ابراهیمی»است که یاد آن گذشت.
ص:203
فارسی،در احوال سید الشهداء(علیه السلام).جلد پنجم از کتاب«بحر اللئالی»است که یاد آن گذشت.
فارسی،ادعیه،از علی اصغر بن محمد یوسف قزوینی شاگرد ملا خلیل قزوینی و معاصر شیخ حرّ عاملی.خ.آستان قدس،ش 3367(1097 ق)و چند نسخۀ دیگر.
- شکر و سپاس کریمی را سزد...
حاج علی اکبر بن علی بن اسماعیل خراسانی شیرازی(-1263 ق).این کتاب مجلد پنجم از مجلّدات 14 گانۀ احوالات چهارده معصوم علیهم السّلام است.
فارسی،در امامت،از علی رضا بن کمال الدّین حسین تجلّی شیرازی(-1085 ق)،تالیف:
1067 ق.ط.بمبئی،1306 ق؛ایران.
در احوال سید الشهداء(علیه السلام)،از شیخ غلام حسین بن محمد صادق نجف آبادی(-1345 ق).جزء پنجم«سفن النجاة»اوست.
ملاّ فضل علی بن شاهویردی،معاصر شاه سلیمان صفوی(-1106 ق)که در کتاب «الاوفی»به آن ارجاع داده است.
اصول،از محمد بن مرتضی محسن فیض کاشانی (-1091 ق).خ.آستان قدس،ش 6934 (1134 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه الذی نجانا بسفینة اهل بیت نبیه...
کلام،از محمد بن عبد الفتاح تنکابنی معروف به سراب(-1124 ق).خ.آستان قدس،ش 147 (1102 ق)و چند نسخۀ دیگر.
ملا محراب اصفهانی.مذکور در فهرست کتب خریداری شده از سید محمد یزدی.
فارسی،شرح منظومۀ«اثنا عشریۀ»بحر العلوم، از نوروز علی بن محمد باقر فاضل بسطامی (-1309 ق)،تألیف:1281 ق.ط.تهران، 1286 ق.
فارسی،ادعیه و اعمال،از سید محمد هاشم بن ابراهیم موسوی بوشهری(سدۀ 13 ق).خ.موجود
-الحمد للّه قاضی الحاجات...
فارسی،مثنوی،از میرزا قاسم زاهد اصفهانی،که در 1102 ق سروده.خ.دانشگاه تهران.
- به نام خداوند کون و مکان
خردبخش جان کردگار جهان
ادعیه،ناشناخته،خ.آستان قدس.
فارسی،ناشناخته،از مآخذ«دانشمندان آذربایجان».به همین نام 2 نسخه در آستان قدس موجود است:ش 4493(1055 ق،به خطّ جامع:محمد جعفر)و ش 4451.
شیخ شرف الدین محمد مکّی بن ضیاء الدّین محمد(سدۀ 12 ق)،از دودمان شهید اول.
مذکور در اجازۀ مؤلّف برای شیخ محمد رضا تبریزی،در آخر«الشّفا»فی اخبار آل المصطفی».
اردو،در رثاء عباس(علیه السلام)،از سید بشیر حسین
ص:204
مدرّس هندی.ط.هند.
فارسی،از رامی(یا جمال شهران)40.تهران، 1328 ش.
فارسی،از اندره گرسون،ترجمۀ کاظم میرعمادی اصفهانی.ط.تهران،1328 و 1343 ش.
فارسی،از کورامایسون،ترجمۀ امیر حسین ایلخانی بختیاری.ط.تهران،1333 ش.
فارسی،از افلاطون،ترجمۀ رضا کاویانی و محمد حسن لطفی.ط.تهران،1343 ش(چاپ دوم).
ابو المجد محمد رضا بن محمد حسین اصفهانی نجفی(-1361 ق).
دیوان اشعار ابو العلاء احمد بن عبد اللّه معرّی (-449 ق).ط.مصر.
ابو الحسن احمد بن محمد بن علی بن عمر بن ریاح قلاء سواق.نجاشی آن را به 2 واسطه از مؤلف روایت کرده است.
فارسی،از ایلیا ارنبورگ،ترجمۀ ذبیح اللّه منصوری.ط.تهران.
فارسی،از علی حق پرست.ط.تهران،1324 ش.
فارسی،ترجمۀ ذبیح اللّه منصوری.ط.تهران، 1334 ش.
فارسی،از ایگور گزنکو،ترجمۀ هوشنگ مستوفی.ط.تهران،1335 ش.
فارسی،از برناردین کیلتی،ترجمۀ مصطفی مقرّبی.ط.تهران،1339 ش.
ابو صالح سلیل بن احمد بن عیسی(سدۀ 3 ق).
دیلمی در«غرر الاخبار»از آن نقل کرده است.
ابو مخنف لوط بن یحیی ازدی،که از امام باقر(علیه السلام) روایت کرده است.
ابراهیم بن محمد بن سعید ثقفی(-283 ق).
مذکور در رجال نجاشی و فهرست شیخ طوسی.
شیخ محمد رضا آل مظفر نجفی(معاصر).ط.
نجف،1368 و 1373 ق.
ابو عیسی محمد بن هارون وراق.مذکور در رجال نجاشی.
ابو عبد اللّه محمد بن عمر واقدی(-207 ق).
ابو بکر احمد بن عبد العزیز جوهری(سدۀ 4 ق).
مذکور در«شرح نهج البلاغۀ»ابن ابی الحدید و فهرست شیخ طوسی.
فارسی،از علامه شیخ رضا مظفر،ترجمۀ ابو القاسم سحاب بن محمد زمان تفرشی.ط.
تهران،1334 ش.
ص:205
فارسی،در وقایع پس از درگذشت پیامبر(صلی الله علیه و آله).
ط.
فارسی،مطایبات،از میرزا ابو القاسم فرهنگ شیرازی(-1309 ق).ط.خ.آستان قدس،ش 8949.
فارسی،مثنوی،از خواجه حسین ثنائی مشهدی (-996 ق).خ.ملک.
- به نام جهان بخش ملک آفرین
سرا پرده افراز چرخ برین
فارسی،مثنوی،از نور الدین عبد الرحمان جامی (-898 ق).درج در«هفت اورنگ».
فارسی،مثنوی،از مقصود عالم لکهنوی،شاگرد غالب.مذکور در«صبح گلشن».
ص:206
(-1333 ق).خ.مرعشی قم.
فارسی،از ژان بروله،،ترجمۀ احمد صادق.ط.
تهران،1329 ش.
ادعیه و اعمال،از سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حسینی(-1242 ق).خ.موجود.
-الحمد للّه الذی بذکره تطمئن القلوب...
در مسائل قضا و شهادات،از شیخ حسن بن جعفر کاشف الغطاء،مؤلّف«انوار الفقاهه».خ.آستان قدس،ش 8218(-1256 ق)
-الحمد للّه الذی علّم بالقلم...
در بیان سند دعای سیفی،از میرزا محمد بن عبد النّبی اخباری نیشابوری(-1232 ق)، تألیف:1227 ق.خ.حسینیۀ آشوریهای نجف.
-الحمد للّه و سلام علی عباده الذین اصطفی...
ادعیه،از محمود بن میر علی مشهدی معاصر حرّ عاملی.مذکور در«امل الآمل».سید محسن عاملی نسخۀ یکی از مجلّدات آن را داشته است.
فارسی،ادعیه،از امیر ابراهیم بن معصوم تبریزی (-1149 ق).خ.آستان قدس،ش 7705.
رجال،از شیخ محمد بن عبد اللّه بحرانی(-1170 ق).خ.موجود.
-الحمد للّه الذی تلألأت انوار بهائه
رد«اسلام و رجعت»،از میرزا عبد الرزاق مجتهد حائری.ط.تهران،1318 ش.
سید ماجد بن هاشم جد حفصی(-1028 ق).
مذکور در«تاریخ علماء البحرین».
شرح نهج ابن ابی الحدید)
در فضائل ائمّه(علیه السلام)،از سید هاشم بن سلیمان بحرانی(-1107 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
در ردّ برخی از مطالب«شرح نهج البلاغه»،از شیخ یوسف بن احمد درازی بحرانی(-1186 ق).خ.موجود.
-الحمد للّه الذی جعل حبّ السادة الاشباح...
العرب)
احادیث مروی از پیامبر(صلی الله علیه و آله)به وسیلۀ ائمّه (علیه السلام)،از شیخ محمد بن علی اکبر تبریزی(معاصر) مذکور در فهرست تألیفات او.
الرتب)
سید نصر اللّه بن حسین فائزی حسینی شهید (-1168 ق).مذکور در اجازۀ معروف سید عبد اللّه جزائری.
کشکول گونه ای از سید محمد صادق بن حسن آل بحر العلوم(معاصر)که از مآخذ«اعیان الشیعة» است.
نیز از سید صادق آل بحر العلوم.تالیف:1353 ق.
احوال کمال الدّین میثم بحرانی(-679 ق)،از سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی بحرانی(-1121 ق).درج در کشکول بحرانی.تألیف:1104 ق.
ص:207
احوال اعیان سدۀ 11 ق،از سید صدر الدین علی بن احمد حسینی شیرازی معروف به سید علی خان مدنی(-1120 ق):تالیف 1081- 1082 ق.ط.مصر،1324 ق.خ.آستان قدس، ش 4826(1233 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
-یا من اودع جواهر الکلم
برگزیدۀ«النخبة الکلباسیة»مطابق فتاوی میرزا محمد حسن شیرازی(-1312 ق)،از حسن میرزا بن محمد مهدی هندی که به نام نواب محمد علی خان برگزیده.خ.دیده شده.
فارسی،عرفان،در اسرار نبوّت و ولایت،از علی محمد خان نظام الدوله متخلص به شعراء،ط.
(ضمن«الفوائد البهیّة»از فرزندش).
ص:208
سید صدر الدین محمد بن نصیر الدین طباطبائی اردکانی،معاصر علاّمه مجلسی.خ.موجود.
مجموعۀ اجازات،از سید شهاب الدّین مرعشی تبریزی،در 3 مجلد:اجازات علمای شیعه به سید،اجازات اهل سنّت و زیدیّه و اجازات سید به دیگران.
فارسی،مثنوی،از نویدی شیرازی(-988 ق).
درج در«خمسۀ او».
ناشناخته.خ.بشیر آغا استانبول.
فارسی،منسوب به عمر خیّام نیشابوری.ط.
استانبول،1332 ش؛تهران،1338 ش.(چاپ استانبول ضمیمۀ«طریخانۀ رشیدی»؛چاپ تهران ضمیمۀ«کلیات آثار پارسی عمر خیّام»).
شیخ محمد کرمی(معاصر).سلسلۀ تراجم،از جمله احوال پدرش شیخ محمد طاها چاپ شده.
ترکی،تاریخ خوشنویسی،از عالی افندی.ط.
فارسی،مثنوی،از نور الدین عبد الرحمان جامی (-898 ق).ششمین مثنوی از«هفت اورنگ» اوست،که هم در آن و هم در حاشیۀ برخی چاپهای«نفحات الانس»به طبع رسیده.
شرح«الوجیزة فی الدرایة»،از تاج العلماء سید علی محمد بن دلدار علی نقوی مذکور در «مشاهیر علماء و الهند».
اردو،از سید مظفر علی خان بن خورشید علی خان جانستۀ هندی.ط.
فارسی،منظومه از سید هبة الدّین شهرستانی در شرح نسب او.
نسب آل بحر العلوم طباطبائی،از سید صادق بن حسن آل بحر العلوم.درج در مجلۀ«الهدی»، سال دوّم.
فارسی،از حاج محمد کریم خان کرمانی (-1288 ق)رئیس شیخیه.مذکور در فهرست تألیفات او.
فی مشاهدات الاعوام
فارسی،احوال شاه نعمت اللّه ولی و دودمانش،از فتح اللّه(یا صنع اللّه)نعمت اللّهی.ط.بمبئی، 1307 ق.
فارسی،در احوال غزالی،از سید محمد صادق نشأت.ط.تهران،1329 ش.
فارسی،مثنوی،از محمد زمان ساقی خراسانی (-1286 ق).خ.مجلس(در دیوان او).
فارسی،مشایخ ذهبیّه،از سید ابو القاسم بن محمد نبی شریفی حسینی شیرازی(-1285 ق).
خ.ملک.
-بدان ای صدیق صدیق و سرمست بادۀ تحقیق...
فارسی،از شیخ الرئیس ابن سینا.خ.خوانساری نجف؛آستان قدس،ش 639
ص:209
فارسی،مثنوی،از رضا قلی میرزا مجنون مراغه ای(سدۀ 14 ق).ط.تهران،1322 ق.
فارسی،از شیخ حسین بن ابدال پیرزاده زاهدی گیلانی،معاصر شاه سلیمان صفوی.ط.برلن، 1303 ش.
در معتقدات اشاعره،از علاّمه جمال الدّین حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی(-726 ق).
مذکور در برخی از تصانیف عبد الرحمان ابن عتایقی.
شیخ صدوقی ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه (-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
فارسی،مثنوی،از داود اصفهانی،که در آن نسب شاه سلطان حسین صفوی را تا قصی بن کلاب یاد می کند.
میرزا محمد بن عبد النّبی اخباری(-1232 ق).
خ.مرعشی قم.
سید بهاء الدین عبد الکریم بن عبد الحمید حسینی نیلی از مشایخ ابن فهد حلّی در«بحار الانوار»از آن نقل شده.
فارسی،شرح حال نواب عثمان علی خان بهادر حاکم حیدرآباد(جلوس:1329 ق)،از فتح اللّه بن عبد الرحیم مفتون یزدی.ط.حیدرآباد دکن،(-1357 ق).
فارسی،مثنوی،از امیر خسرو بن سیف الدّین محمود دهلوی(-725 ق).ط.کلکته،1328 ش.
فارسی،تاریخ جنگ روس و عثمانی در 1294 ق،از عباس بن احمد رفعت شروانی هندی.ط.
بمبئی،1304 ق و مکرّر.
رشید الدین فضل اللّه بن ابی الخیر وزیر همدانی (-718 ق)،مشتمل بر اصل و ذیل در فوائد سلطان و فضائلش،درج در مجموعۀ رشیدی.
فارسی،در توحید،نبوت و امامت،از حاج محمد کریم بن ابراهیم خان کرمانی(-1288 ق).ط.بمبئی،1277 ق؛تبریز،1278 ق.
در عصمت نبوی،از سید جلال الدّین بن شرفشاه، حسینی(سدۀ 9 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
فارسی،از الکساندر دوما،ترجمۀ کیومرث قهرمانی.ط.تهران.
فارسی،از الکساندر دوما،ترجمۀ غلام رضا بختیاری اقبال السلطان ط.تهران،1336 ق.
فارسی،از کریستن سن،ترجمۀ نصر اللّه فلسفی و احمد بیرشک.ط.تهران،1306 ش و مکرّر.
فارسی،ط.تهران.
فارسی،از محمد جعفر بن سیف الدّین استرآبادی (-1263 ق).ط.بمبئی،1309 ق.
فارسی،از سید محمد علی بن محمد حسینی شاه
ص:210
عبد العظیمی(-1334 ق).ط.نجف،1327 ق.
تاریخ،ناشناخته،خ.مراد افندی استانبول.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
شرح حال،از شیخ عبد اللّه سبیتی،ط.صیدا، 1358 ق.
ایران)
فارسی،از لوئی ماسینیون،ترجمۀ علی شریعتی.
ط.مشهد.
اردو،شرح حال،از سید شوکت علی.ط.هند.
بیان قاعدۀ«نفی الضرر و الضرار»،از عبد اللّه بن صالح سماهیجی(-1135 ق).
فارسی،فضائل سلمان،ابو ذر،عمار و مقداد،از محمد کاظم ابن محمد شفیع هزار جریبی (-1234 ق).
ص:211
(-1348 ق).درج در«الازهار الارحیة».
فارسی،از جرجی زیدان،ترجمۀ عبد الحسین میرزا بن طهماسب میرزا.ط.تهران،1321 ق.
محمد بن حجیه محمد،برای ابو عبد اللّه محمد بن قاسم علوی تألیف کرده در 5 سلوان و 5 باب:
تفویض،تأسی،صبر،رضا و زهد.خ.دیده شده.
دوّمین کتاب از 8 کتاب«یواقیت السیر»تألیف امام مهدی احمد بن یحیی یمنی(-840 ق).خ.
موجود.
سلوة الحزین-الهدهدیة
ادعیه،از قطب الدّین حسین بن سعید بن هبة اللّه راوندی(-573 ق).در«فضائل السادات»از آن نقل شده.
اشعار منسوب به علی بن ابیطالب(علیه السلام)،جامع:
ابو الحسن علی بن احمد پنجگردی نیشابوری (-513 ق).مذکور در«انوار العقول».138 بیت از آن در کتابخانۀ شهید مطهری موجود است.
فارسی،رد صوفیه،از مطهر بن محمد مقدادی، تالیف:1060 ق.خ.مرعشی قم.
-(بعد الحمد)چنین گوید ساکن زاویۀ نامرادی مطهر بن محمد مقدادی...
دیوان ابو النوادر شیخ جابر بن عبد الحسین.ط.
سفرنامۀ هند،از صدر الدین علی بن احمد حسینی شیرازی معروف به سید علی خان مدنی (-1120 ق)،تألیف:1075 ق.ط 1306 ق.
خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الذی جعل الارض مهادا
مجموعۀ احادیث،از علی اکبر بن محمد باقر عراقی(-1371 ق)،تالیف:1341 ق.خ.
مرعشی قم(خط مؤلف،ناقص الاول).
فارسی،از شیخ اسماعیل(سدۀ 13 ق)خ.
موجود.
فارسی،ناشناخته،مؤلّف از متأخرین و نسخۀ مؤرخ 1298 ق آن در کتابخانۀ مشکات موجود بوده است.
-ای دوستان سلوک سبیل حضرت ربّ العالمین...
ص:212
فارسی،در 5 باب،از عبد الوحید بن نعمت اللّه گیلانی،شاگرد شیخ بهائی،خ.آستان قدس،ش 3549(1073 ق).
فارسی،از عباسقلی خان بن محمد تقی خان سپهر (-1340 ق).گفته ها و اندرزهای سلاطین و حکیمان باستان است که به دستور مظفر الدین شاه گردآوری شده.خ.مرعشی قم.
-آداب الولاة
فارسی،ترجمۀ عهدنامۀ مالک اشتر،از محمد باقر بن محمد تقی مجلسی(-1110 ق).
خ.شهید مطهری.
-الحمد للّه و سلام علی عباده...
ص:213
حسن یزدی مشهدی(-ح 1310.ق).مذکور در «نواصیص العجب»مؤلّف.
مفتی میر محمد عباس بن علی اکبر لکهنوی (-1306 ق).مذکور در«تجلیات».
شیخ ابو الهدی بن ابی المعالی کلباسی(-1356 ق)،در 4 رکن.ط.قم،1332 ش.
مجلد چاردهم بحار الانوار که مکررا به طبع رسیده.
ابو العباس احمد بن محمد ازدی اشبیلی معروف به ابن الحاج(-647 یا 651 ق).مذکور در«بغیه الوعاة»و«کشف الظنون».
فارسی،از شیخ الرئیس ابن سینا(برگرفته از شفا)،ترجمۀ ذکاء الملک محمد علی بن محمد حسین فروغی.ط.تهران،1319 ش.
فارسی،مثنوی،از مسکین ناظم الکتاب.ط.
فارسی،در آیات وارده در آفرینش آسمان و ستارگان،از ملک الاطبّاء میرزا محمد تقی معروف به آقا بابا شیرازی.ط.تهران،1283- 1285 ق.
ص:214
کیمیا،از جابر بن حیّان(-200 ق).خ.تیموریۀ قاهره.
فارسی،از سر ریدر بولارد،ترجمۀ لطفعلی صورتگر.ط.تهران،1943 م.
فارسی،از سید محمد تقی بن علی محمد،نوادۀ میرزا محمد حسن شیرازی.ط.تهران،1368 ق.
فارسی،ناشناخته.خ.آستان قدس.ش 5092.
-طریق خوردن بعض سمها...
کشکول گونه ای از شیخ علی بن محمد رضا آل کاشف الغطاء(-1350 ق)،تالیف:1343 ق.
-الحمد للّه ذی المجد و الآلاء...
تاج العلماء سید علی محمد بن دلدار علی لکهنوی (-1312 ق).مذکور در«مشاهیر علماء الهند».
فارسی،از سید ابراهیم چهرازی.ط.تهران، 1334 و 1340 ش.
فارسی،از صادق پیروز عزیزی.ط.تهران، 1327 ش.
شرح دعاء رجب،از سید جعفر بن اسحاق دارابی کشفی(-1267 ق).خ.آستان قدس 3369 (1255 ق)و چند نسخۀ دیگر.
شریف ابو الحسن محمد بن احمد معروف به ابن طباطبا(-322 ق).مذکور در وفیات ابن خلکان.
ابو عبد اللّه حسین بن یزید نوفلی نخعی که ابراهیم بن هاشم قمّی از او روایت کرده است.
شیخ صدوقی ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه قمّی(-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو الفتوح مظفر بن علی حمدانی از سفیران حضرت حجّت(علیه السلام).مذکور در فهرست منتجب الدین.
شیخ ابو جعفر محمد بن علی بن قاسم مرکب فقیه، که شیخ منتجب الدّین به واسطۀ سید مصطفی از او روایت کرده است.
الفتن)
ابو عبد اللّه محمد بن عمر واقدی(-207 ق).
چهل حدیث،از امام سید ضیاء الدین ابو الرضا فضل اللّه علی بن عبد اللّه حسنی راوندی(-پس از 548 ق).ابن طاوس در«الیقین»از آن نقل کرده است.
اردو،از سید سجاد حسین هندی.ط.
حکمت،از ابو الغنائم عبد الرزاق بن جلال الدّین کاشانی(-730 ق).خ.آستان قدس،ش 5969 (1263 ق)و یک نسخۀ دیگر.
-(بعد الحمد)و بعد فان السنّة الالهیّة من حیث امتدادها...
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی، مذکور در رجال نجاشی.
ص:215
فارسی،امامت،از آقا محمد علی ابن وحید بهبهانی(-1216 ق).خ.آستان قدس،ش 148 (1193 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
-احمده علی نواله مصلیا...
فارسی،از محمد تقی دانشور.ط.تهران،1317 ش.
سنجل الارواح-سجنجل الارواح
شمس الدّین محمد بن ابی طالب ابن حمزۀ موسوی حائری.نسخۀ مؤرخ 955 ق.آن نزد شیخ عباس قمی موجود بوده است.
فارسی،پندنامۀ منظوم،از حکیم الفضل الدّین ابو بکر بن اسماعیل ازرقی هروی(-526 ق)که در دیوان خویش از آن یاد کرده است.
فارسی،اخلاق،از ظهیر الدین محمد بن علی ظهیری سمرقندی،تحریر:556 ق.این کتاب را نخست خواجه عمید الفوارس قناورزی در 389 ق از پهلوی به فارسی برگردانیده بوده است.ط.
استانبول،1948 ق؛تهران 1333 ش.
ادعیه،ناشناخته.در مجموعه ای دیده شده.
فارسی،از جلال افشار.ط.تهران.
شیخ محمد حسن بن محمد جعفر شریعتمدار استرآبادی(-1318 ق).خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی دلّ علی قدمه...
فارسی،از میر غلام علی بن سید نوح آزاد بلگرامی.ط.بمبئی،(-1308 ق).
نجم الدّین محمد بن حسن حسینی.خیابانی از آن یاد کرده و نسخۀ آن را داشته است.
ابو المعالی بن محمد ابراهیم کلباسی(-1315 ق).مذکور در«البدر التمام».
ملا مصطفی بن محمد ابراهیم قاری تبریزی (-1007 ق).خ.موجود.
نجوم،از ابو عبد اللّه محمد بن ابراهیم بن حبیب فزاری.قفطی می نگارد که فزاری در 156 ق به دستور منصور آن را از یک متن هندی تالیف «فیفر»به عربی برگردانده است.
نجوم،زیج اول و ثانی،مختصر کتاب سابق،از ابو جعفر محمد بن موسی خوارزمی.مذکور در «اخبار الحکماء»قفطی.
فارسی،ترجمۀ«الصفّین»نصر بن مزاحم،از شیخ مهدی بن محمد علی ثقه الاسلام اصفهانی.
ط.اصفهان،1345 ق.
فارسی،مثنوی،از نظام الدّین عبید زاکانی.ط.
ایران،مکرّر.
فارسی،از لامارتین،ترجمۀ باقر قائم مقامی.ط.
تهران،1318 و 1343 ش.
فارسی،و ترکی،لغت،از میرزا مهدی خان استرآبادی،تألیف 1172-1173 ق.ط.لندن، 1960 ق.
ص:216
فارسی،از موریس لبلان،ترجمۀ عنایت اللّه شکیباپور.ط.تهران،1306 و 1338 ش.
فارسی،از امیر عباس حیدری.ط.تهران،1330 ش.
فارسی،از محمد حسین میمندی نژاد.ط.تهران، 1326 ش.
شیخ ابو بکر احمد بن حسین نیشابوری پدر حافظ عبد الرحمان مفید و شاگرد شیخ طوسی.مذکور در فهرست منتجب الدّین.
احمد بن محمد بن حسین بن دؤل قمی(-350 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو العباس احمد بن محمد معروف به ابن عقده (-333 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو محمد فضل بن شاذان(-260 ق).مذکور در فهرست شیخ طوسی.
ابو محمد مصبح بن هلقام بن علوان عجلی،راوی از حضرت صادق(علیه السلام).مذکور در رجال نجاشی.
عبد الباقی بن قانع.مذکور در«کشف الحجب».
الجماعة)
میرزا نجم الدّین عسکری تهرانی.
ابو موسی عیسی بن مهران.مذکور در رجال نجاشی.
شیخ عباس بن حسن بلاغی عاملی، تالیف:1161 ق.
السنن و الآداب-الزّی و التجمّل
فارسی،ناشناخته،در 12 فصل.خ.دیده شده.
ص:217
شده.
توحید و عدل،از سید ابو الحسن علی بن نقی رضوی کشمیری لکهنوی(-ح 1341 ق).ط.
هند.
اردو،کلام،از سید محمد مهدی بن علی بهیکپوری هندی(-1346 ق).
فارسی،سیر و سلوک،از محمد حسین بن محمد مهدی کرهرودی سلطان آبادی(-1314 ق).
مرتب بر مقدمه،5 باب و خاتمه.خ.دیده شده.
-نحمدک اللّهم یا من هدانا بفضله سواء الطریق...
فارسی،از آلبرکامو،ترجمۀ جلال آل احمد.ط.
تهران،1341 ش(چاپ دوم).
فارسی،از بورژو،ترجمۀ محمود پورشالچی.ط.
تهران،1328 ش.
سید حسن بن مرتضی یزدی طباطبائی(-1315 ق).مذکور در«جوامع الاسرار».
در اعراب لفظ«سواء»،از شیخ محمد حسن بن محمد صالح کبّۀ بغدادی،که در آن نظر شیخ مهدی جرموقی را که مبتنی بر نصب است رد کرده است.
ناشناخته،مذکور در«بحار الانوار»...
تعلیقات بر شرح میرک بر«حکمة العین»از شمس الدین محمد بن احمد خفری(-957 ق).
خ.آستان قدس،ش 142(-1020 ق).
فارسی،از بونسون دوترای،ترجمۀ سید تقی تفرشی.ط.تهران 1324 ش.
تفسیر بی نقطه،از ابو الفیض فیضی(-1004 ق)،تالیف:1002 ق.خ.آستان قدس،ش 1342(-1039 ق)و یک نسخۀ دیگر.
-الحمد لملهم الکلام الصاعد
مجموعۀ تقریظات بر«عبقات الانوار»میر حامد حسین جامع:سید اصغر حسین.ط.لکهنو، 1303 ق(با«زینة الانشاء»).
منطق،از سید علاء الملک بن نور اللّه حسینی، مرتب بر مطلع و سواطع و مقطع.خ.موجود.
(-1127 ق).
-اللّهم الهمنا اسرار اللاهوت
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه (-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
فارسی و عربی،فقه،از ملا آقا خوینی قزوینی (-1307 ق).خ.دیده شده.
فقه و احکام،از میرزا ابراهیم کلباسی.خ.دیده شده.
فقه،از سید ابو تراب بن ابی القاسم موسوی خوانساری(-1346 ق).خ.موجود.
فارسی و عربی،از سید ابو طالب بن ابی تراب قاینی(-1295 ق).این کتاب نظیر«جامع الشتات»است.خ موجود.
ص:218
السؤال و الجواب-جامع الشتّات
عبادات و معاملات،از میرزا ابو القاسم محقق قمّی(-1231 ق)صاحب«جامع الشتات».
مذکور در«نجوم السماء»(به همین نام نسخه ای به فارسی در آستان قدس،ش 11210 (-1237 ق)موجود است).
فقه،از شیخ جمال الدّین ابو العباس احمد بن محمد بن فهد حلّی(-841 ق).خ.دیده شده.
شیخ اسد اللّه بن اسماعیل دزفولی کاظمی (-1237 ق).خ.موجود.
فارسی،از ملا محمد اسماعیل که در 1245 ق «العقیدة الوحیدة»را سروده.
فارسی فتاوی،فتاوی،از محمد باقر مجلسی.خ دیده شده.
-الحمد للّه الکریم الاکرم...
پاسخ به سؤالات یک مسیحی،از شیخ محمد باقر بن محمد جعفر بهاری همدانی (-1333 ق).خ.موجود.
فارسی،عقائد،از شیخ باقر کرمانی،شاگرد سید محمد کاظم یزدی.خ.دیده شده.
فارسی و عربی،از حجت الاسلام سید محمد باقر بن محمد تقی شفتی اصفهانی (-1260 ق).ط.اصفهان،1247 ق(جلد اول) و مکرر؛تهران،1247 ق(جلد دوم)و مکرّر.
فارسی،در عقائد شیخیه،نیز از حجت الاسلام.
ط.1261 ق.
فارسی،فقه،مجیب شاگرد شیخ عبد الرحیم جامی معاصر سید نعمت اللّه جزائری بوده و نسخۀ مورّخ 1102 ق آن در کتابخانۀ مرحوم آیت اللّه مرعشی موجود بوده است.
فارسی،فقه،مجیب پس از روزگار آقا جمال خوانساری می زیسته است.خ.دیده شده.
فارسی و عربی،فقه،مجیب از شاگردان وحید بهبهانی و بحر العلوم و صاحب ریاض بوده است.
خ.موجود.
سید محمد تقی بن حسین بن دلدار علی نصیرآبادی(-1285 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ملاّ محمد تقی بن محمد حسین کاشانی(-ح 1316 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی و عربی،فقه،از محمد تقی بن حسینعلی هروی اصفهانی(-1299 ق).مذکور در«نهایة الآمال».
فارسی،از میرزا محمد تقی بن علی محمد نوری (-1263 ق).خ دیده شده.
سؤال و جواب(محمد تقی مجلسی)-کتاب المسؤولات
شیخ جعفر کاشف الغطاء(-1227 ق).خ.
موجود.
ص:219
فارسی،در حرمت ریش تراشی،از محمد جواد بن محمد رضا دارابی(-1309 ق).ط 1342 ق.
فقه،از سید حسن بن علی اصفهانی(-1273 ق).
فارسی،عقاید و جز آن،از شیخ حسن بن مرتضی حلّی رشتی که در 1299 ق به نام رکن الدوله والی خراسان نگاشته و بسیاری از جوابها را در کتاب«شجرۀ طوبی»هم آورده است.
-الحمد کلّه اوّلا و آخرا...
فارسی،از سید محمد حسین بن ابراهیم قزوینی (-1208 ق).خ.موجود.
طمّع،فقه،از آقا حسین نجم آبادی(-1347 ق).جامع:فرزندش حسن نجم آبادی.
مسائل عملیه،از سید حسین بن حسن موسوی معروف به مجتهد کرکی(-1001 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
مسائل طهارت،صلاة و زکاة،از شیخ حسین بن حسن ظهیری استاد شیخ حرّ و مجیز او در 1051 ق.مذکور در«ریاض العلماء».
شیخ محمد حسین بن علی آل کاشف الغطاء.ط.
نجف،1348 ق.
فارسی و عربی،از ملاّ رفیع گیلانی رشتی که بعض جوابها را در 1264 ق نگاشته است.خ.
موجود.
فارسی،از میرزا عبد الرزاق بن علیرضا اصفهانی، معروف به واعظ و محدّث همدانی.خ.موجود.
فارسی،مسائل عملی،از سید عبد العظیم بن علی رضا حسینی لنجانی اصفهانی(سدۀ 13 ق)، برگرفته از کتاب«الضّیاء اللاّمع».خ.موجود.
فقه،از شیخ عبد علی بن احمد بحرانی،برادر صاحب حدائق،خ.خوانساری نجف.
سؤالات و جوابات لغزگونه،از سید عبد اللّه بن نور الدین فقیر جزائری.خ.دیده شده.
طب،از حکیم صدر الدّین علی گیلانی مقیم هند و معاصر میر ابو القاسم فندرسکی،مذکور در «ریاض العلماء».
آخوند ملاّ علی قارپوزآبادی(-1290 ق).
مذکور در آخر«معدن الاسرار».
فارسی،معارف از ملا علی نوری(-1246 ق).
ط 1305 ق(در هامش«کشف الفوائد»).
فارسی،از سید علی بن ابو القاسم رضوی لاهوری.
ط.1315 ق.
فارسی،از محمد علی بن احمد محلاّتی شیرازی (-1284 ق).خ.موجود.
محمد علی بن محمد باقر هزار جریبی(-1245 ق).مذکور در شرح حال مؤلف.
ص:220
در عصمت،سائل:میرزا ابو الحسن جاجرمی.
مجیب:ملا علی بن جمشید نوری(-1246 ق).
خ.موجود.
فارسی،از علی بن حسین محقق کرکی(-940 ق)که ظاهرا جواب مسائل شاه طهماسب را نوشته است.خ.موجود.
-الحمد للّه حق حمده
از فتاوی علی بن حسین محقق کرکی(-940 ق).
خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
-من نسی نیة الصوم لیلا و نهارا...
فقه،نیز از محقق کرکی،جامع:سید فضل اللّه حسینی.
-مسائل متفرقه سمعتها من حضرة شیخنا
در طهارت و صلاة،از فتاوی شیخ علی بن عبد اللّه مهری بحرانی(-1318 ق).جامع:
خواهرزاده اش.میرزا محمد تقی شیرازی بر آن حاشیه نوشته است.
با اشاره به ادلّه،از سید علی بن محمد علی میبدی (-1313 ق).خ.موجود.
فارسی،مسائل عملیه،از سید علی بن محمد علی طباطبائی(-1231 ق)صاحب«ریاض المسائل»خ.موجود.
فقه استدلالی،از علی بن محمد ولی قائنی.
شاگرد سید محمد مجاهد.مذکور در «بغیة الطالب».
فارسی،از میرزا علی ناصح،قربانعلی بن محمد سمنانی(-1363 ق).خ.موجود.
فارسی،از فتاوی میرزا محمد حسن شیرازی (-1312 ق).،جامع:شیخ فضل اللّه نوری (-1327 ق).ط.ایران،1306 ق و بمبئی.
فارسی،نیز از میرزای شیرازی و مفصلتر از عنوان پیشین.ط.تبریز.
فقه استدلالی،از سید محمد کاظم بن عبد العظیم طباطبائی یزدی(-1337 ق)،جامع:شیخ علی اکبر خوانساری(-1359 ق).ط.1340 ق.
فقه استدلالی،از سید محسن بن حسن مقدس اعرجی کاظمی(-1227 ق).خ.موجود.
مسائل متفرقه،از ملاّ محسن بن محمد سمیع کرمانشاهی،شاگرد صاحب ریاض.خ.موجود.
فتاوی شرعیه،از سید میرزا محمد بن حبیب اللّه رضوی مشهدی(-1264 ق).مذکور در «الشجرة الطیّبة».
السؤال و الجواب(اشرفی)-شعائر الاسلام
فقه،از محمد بن حسن مدقق شیروانی(-1098 ق).مؤلف«روضات الجنّات»این کتاب را مشتمل بر مسائل:ان الحیة لهادم سائلة ام لا؟، جواز التقلید و الافتاء،استحباب الحبرة العبریة، زکاة الغلات،خمس و حبوه می داند؛امّا از «الفوائد الرجالیۀ»بحر العلوم برمی آید که هریک رساله ای مستقّل است.
ص:221
بیشتر در عبادات،از بهاء الدین محمد بن حسن فاضل هندی(-1137 ق).مذکور در«روضات الجنّات».
سید محمد بن دلدار علی نقوی(-1284 ق).ط.
عزّ الملک محمد بن عبد اللّه مسبّحی حرانی (-420 ق).مذکور در«کشف الظنون»و «وفیات الاعیان».
السؤال و الجواب(سید محمد مجاهد)-جامع المسائل
فقه،از ابو عبد اللّه مقداد بن عبد اللّه سیوری (-826 ق).
فارسی،در طهارت و صلاة،از رفیع الدین محمد طباطبائی نائینی(-1099 یا 1080 یا 1081 ق)،جامع:سید محمد مهدی بن محمد رضا مشهدی،مذکور در«نجوم السماء».
فارسی،اصول و فروع،از میر مهدیعلی هندی.خ.
دیده شده(-1250 ق).
میرزا نصر اللّه مشهدی،شاگرد سید محمد مجاهد.مذکور در«مطلع الشمس».
فارسی،در حل بعض اخبار،از حکیم ملا هادی بن مهدی سبزواری(-1289 ق).برخی از سؤال ها را شیخ اسماعیل عارف بجنوردی پرسیده است.خ.موجود.
فارسی،به نظم در انواع ثلاثۀ مرگ نیز،از حکیم سبزواری،مسائل:میرزا بابا.
- ای حکیمی که چون تو فرزندی
-مادر دهر در زمانه نزاد
فارسی،در طهارت و صلاة،مطابق فتاوی شیخ مرتضی انصاری(-1281 ق)،جامع:محمد یوسف استرآبادی.ط.مکرر.
شیخ عبد الکاظم بن محمود بن سعید غبان،تألیف:
(-1343 ق)،مرتب بر مقدّمه در عقائد و 5 فصل در نحو،صرف،معانی،بیان و منطق.
سؤال:دلیل امامت جدّ شما چیست؟با شرح پاسخ آن،از شیخ ابو القاسم کاشانی.خ.موجود.
مسائل فروعی و عملی که ملاّ ابو طالب بن محمد حسن از محمد جعفر شریعتمدار استرآبادی پرسیده،با جوابهای او.خ.دیده شده.
سؤالات صدر الدین القونوی-المضاوضات
با جوابات آن ط.مکرر در تهران و نجف و تبریز.
شیخ نصیر الدین بن ابی الحسین واعظ قزوینی (زنده در 556 ق)،در 7 مجلد.مذکور در فهرست منتجب الدین.
اردو،ردّ مذهب دیانند که در 1875 م اختراع کرد،از غلام حسین پانی پتی،تالیف:1350- تاریخ اهل زمانه.ط.
اردو،از سید کاظم علی.ط.هند.
ص:222
حجّت
فارسی،از ناصر خسرو علوی که در آخر عمر نوشته و در آن به برادرش ابو سعید در باب تجهیز و تکفین خویش وصیت کرده است.ط.(در اول دیوان).
جواب مسائل،از شیخ علی بن محمد علی حیدر شروقی نجفی(-1314 ق).
مدایح و مراثی اهل بیت(علیه السلام)،از سید جواد بن علی شبر نجفی(معاصر).خ.دیده شده.
اردو،از سید محمد بن مصطفی موسوی کشمیری (معاصر).
اردو،از حکیم سید حسین گریان.
گجراتی،از غلام علی بهاونگری(-1367 ق).ط.
ص:223
فارسی،از تاج العلماء،سید علی محمد(-1312 ق).
اردو،از سید غلام حسین کنتوری(-ح 1340 ق).ط.
محمد کاظم بن محمد صادق کاشانی اصفهانی (-1273 ق).
سید جمال الدّین محمد بن حسین واعظ یزدی طباطبائی(-1313 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ص:224
خ.ملک تهران.
- مشعر العشاق من اهل الحوا...
آتشی می بینم ای یاران ز دور
فارسی،مثنوی،از محمد رضا نوعی خبوشانی (-1019 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 13424(-1072 ق).ط.لکهنو،1286 ق.
- الهی خنده ام را نالکی ده
سرشکم را جگر پرکالکی ده
فارسی،از ادگار آلن پو،ترجمۀ شجاع الدّین بن علی رضا شفا.ط.تهران،1334 ش.
ابو عبد اللّه دامغانی(-478 ق)قاضی القضات بغداد.مذکور در«ریاض العلماء»و«ایضاح المکنون».
کشکول گونه ای از شیخ محمد علی عزّ الدین عاملی حناوی(-1303 ق).
فارسی،قصیده از ادیب صابر ترمذی(-546 ق).ط.(در«مونس الاحرار»).
- تنم به مهر اسیر است و دل به عشق فدی
همی به گوش من آید ز لفظ عشق ندی
فارسی،قصیده،از اوحد الدین علی بن اسحاق انوری ابیوردی(-552 ق).
- ای مسلمانان فغان از دور چرخ چنبری
وز نفاق تیر و قصد ماه و کید مشتری
فارسی،قصیده،از بدیعی سیفی.ط.(در«مونس الاحرار»).
- درآمد از درم آن آفتاب ترکستان
چو سرو بر سر سروش شکفته لاله ستان
فارسی،از پرتوی شیرازی.بخشی از ساقینامۀ اوست که یاد شد.
فارسی،از عبد القادر بیدل(-1130 ق).مذکور در فهرست سپهسالار.
فارسی،از جمال الدّین محمّد بن عبد الرزّاق اصفهانی(-پیش از 599 ق)،جزئی از قصیدۀ او در مدح رکن الدین مسعود صاعدی است.
فارسی،از حکیم افضل الدّین ابراهیم خاقانی (-582 ق).
- مرا ز هاتف همّت رسد به گوش خطاب
کزین رواق طنینی که می رود دریاب
فارسی،از سید حسن غزنوی.ط.(در«مونس الاحرار»).
- گشاد صورت دولت به شکر شاه دهان
چو بست زیور اقبال بر عروس جهان
ط.(در«مونس الاحرار»).
فارسی،از شمس الدّین محمد سوزنی سمرقندی (-569 ق).ط.(در«مونس الاحرار»).
فارسی،از ظهیر الدین ابو الفضل طاهر بن محمد ظهیر فاریابی(-598 ق).ط.(در«منوس الاحرار»).
- سپیده دم که زند ابر خیمه در گلزار
گل از سراچۀ خلوت رود به صفۀ بار
فارسی،از نجم الدّین محمد(یا جلال الدّین
ص:225
محمد مؤمن)فلکی شیروانی(-577 ق).ط.
(در«مونس الاحرار»).
- سپهر مجد و معالی محیط نقطۀ عالم
جهان جود و معانی چراغ دودۀ آدم
فارسی،از کمال الدین اسماعیل بن عبد الرزاق اصفهانی(-635 یا 639 ق).ط.(در«مونس الاحرار»).
- امید لذّت عیش از مدار چرخ مدار
که در دیار کرم نیست ز آدمی دیّار
فارسی،از مجیر الدین بیلقانی(-586،589 یا 592 ق).ط.(در«مونس الاحرار»).
- ز دار ملک جهان روی درکشید وفا
چنانکه زو نرسد هیچگونه بوی به ما
فارسی،از نجیب الدین جرفادقانی مک الشعراء.
ط.(در«مونس الاحرار»).
- چو چتر روز فروگشت ازین حدیقۀ نور
فکند سایه سرا پردۀ شب دیجور
فارسی،از رشید الدین محمد بن عبد الجلیل و طواط بلخی(-573 یا 578 ق).ط.(در «مونس الاحرار»).
- زهی به جود تو ایّام مکرمت مشهور
زهی به سعی تو اقلام محمدت منصور
فارسی،از حسین کوهی کرمانی.ط.تهران، 1333 ش.
فارسی.ط.تهران،1333 ش.
فارسی،ترجمۀ تاریخ واقدی،از ملاّ محمد تقی دزفولی.خ.موجود(1285 ق خط مترجم).
فارسی،از علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی(-1110 ق).مذکور در «کشف الحجب».
فارسی،فقه،از عباس بن مسلم ایراوانی(سدۀ 13 ق).خ.آستان قدس،ش 2455.
ردّ صوفیه،از علی بن محمد بن حسن بن شهید ثانی(-1104 ق).خ.آستان قدس،ش 150 و 672.
-الحمد لله منیر الحق و اهله...
فارسی،رد بابیه،از میرزا محمد قاسم بن محمد تقی اردوبادی(-1333 ق).خ.موجود.
فارسی،از رومن رولان،ترجمۀ حمید عنایت.
ط.تهران،1334 ش.
فارسی،ترجمۀ محمود قهرمان پور.ط.تهران.
فارسی،از استفان؛زوایک،ترجمۀ فرهاد دادستان.ط.تهران.
فارسی،دفاع از فلسفه از صدر الدین محمد بن ابراهیم شیرازی(-1050 ق)،مرتب بر سه اصل:1.جهل،2.حب مال،3.تسویلات نفسانی.خ.آستان قدس،ش 595(1281 ق).
-ستایش بی انتها و ثنای بیرون از حد و احصا پروردگاری را
فارسی،منظومۀ سید محمد رضا بن ابی القاسم میرزاده صۀ عشقی که در دیوان چاپی او درج
ص:226
است جداگانه هم چاپ شده.ط.تهران.
فارسی،از جلال آل احمد.ط.تهران.
فارسی،اشعار سیمین بهبهانی دختر عباس خلیلی ط.تهران.
فارسی،از الکساندر دوما،ترجمۀ محمد طاهر بن اسکندر میرزا اسکندری قاجار.ط.تهران، 1316 ش و مکرر.
فارسی،ترجمۀ همان کتاب با اختصار،از 1.
حدادی.ط.تهران،1337 ش.
پاسان)
فارس،ترجمۀ حمید عنایت.ط.تهران،1333 ش.
فارسی،از ماتیو آرنولد،ترجمۀ منوچهر بن حسن امیری.ط.تهران،1333 ش.
فارسی،از جیمز موریه،ترجمۀ حسن ناصر (-1330 ش).ط.تهران،1325 ش.
فارسی،مثنوی،از محمد طاهر وحید قزوینی.
خ.شهید مطهری.
- تیره دل خیره زبان برگشود.
خیره سر و تیره زبان همچو دود
فارسی،از گزاویه،ترجمۀ سید رضا قلی قائم مقامی.ط.اراک،1330 و 1340 ش.
فارسی،از کنت گوبینو،ترجمۀ ذبیح اللّه منصوری.ط.تهران.
فارسی،از فوریه طبیب ناصر الدین شاه،ترجمۀ عباس اقبال.ط.تهران،1326 ش.
فارسی،از صادق رضازادۀ شفق.ط.تهران، 1319 ش.
فارسی،از سید جعفر شهیدی.ط.بروجرد، 1325 ش.
فارسی،جلد سوم سیاحتنامۀ دکتر ژاک،از عبد الحسین آیتی آوارۀ یزدی.ط.تهران،1312 ش.
فارسی،جلد دوم سیاحتنامۀ دکتر ژاک،از عبد الحسین آیتی آوارۀ یزدی.ط.تهران.
ص:227
کیمیا،از جابر بن حیان صوفی کیمیاوی(-200 ق).خ.آصفیۀ هند.
در تداخل اسباب،از سید زین العابدین بن ابی القاسم موسوی خوانساری(-1192 ق)پدر صاحب روضات.
تألیف یکی از علمای هند.ط.هند.
فارسی،از نصر اللّه شیفته،فرزند حسین توکلی.
ط.1325 ش.
فارسی،سرودۀ داعی الاسلام سید محمد علی بن حسن حسین ایرانی.ط.تهران،1322 ش.
فارسی،از سید عبد الرحیم خطیب برهان.ط.
کرمان،1324 ش.
فارسی،از شیخ علی اکبر بن موسی نوقانی خراسانی جلایر.ط.مشهد،1349 ق؛تهران، 1325 ش.
فارسی،از عبد الحسین بن عبد الرحیم معروف به میرزا آقا خان کرمانی(-1314 ق).
الثاقب
منظومه در رد شکری افندی علی بن آلوسی،از سید محمد باقر حجّت طباطبائی(-1331 ق).
ط.نجف،1318؛تهران،1315 ق.
فارسی،رد عامه،از شاگرد سلطان العلماء سید محمد نصیرآبادی(-1284 ق).ط.
سید جمال الدّین ابو الفضائل احمد بن موسی بن طاوس حسینی ملّی(-ح 673 ق).مذکور در رجال ابن داود.
المنکرین لولایة علی بن ابیطالب)
ناشناخته،مؤلف معاصر بحر العلوم بوده،تألیف:
1200 ق.
-الحمد للّه الذی اوجب علی الطاعة الثواب...
فارسی،از حسام الدّین وکیل پور.ط.تهران، 1326 ش.
فارسی،از نصرت اللّه کاسمی فرزند اسد اللّه دبیر الحرم.ط.تهران.
فارسی،از نور الدّین محمد ظهوری ترشیزی.ط.
کانپور،و مکرّر.
و آنتی گون)
فارسی،از سوفوکل،ترجمۀ محمد سعیدی،ط.
تهران،1334 ش.
ابو الفضل سلمة بن خطاب براوستانی از دور قانی،که حمیری و سعد بن عبد اللّه اشعری (-301 ق)از او روایت می کنند.مذکور در رجال نجاشی.
ابو الحسن علی بن حاتم ابن ابی حاتم قزوینی شیخی شیخ نجاشی.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه (-381 ق).
ص:228
ابو عمرو محمد بن محمّد سکونی معروف به ابن حذاقة.مذکور در رجال نجاشی.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.نیز مذکور در رجال نجاشی.
ابو محمد یونس بن عبد الرحمان.
محمد علی بن وحید بهبهانی کرمانشاهی (-1216 ق).مذکور در«تکملة امل الآمل».
سید محمد بن فضل اللّه ثقة الاسلام ساروی (-1342 ق)مذکور در آخر«انوار الهدی»که چاپ شده.
ناشناخته.خ.خوانساری نجف.
جمال الدین ابو العباس احمد بن محمد بن فهد حلّی(-841 ق).خ.موجود.
-الحمد للّه المنزّه عن الآباء...
سید علی آقا بن میرزا محمد حسن شیرازی (-1355 ق).خ.دیده شده.
فارسی،اشعار ضعیف منسوب به لسانی شیرازی (-942 ق)که شاگردش شریف(-956 ق) گردآورده.مذکور در«تحفه سامی».
شیخ ابراهیم بن سلیمان قطیفی(-پس از 945 ق).خ.آستان قدس،ش 2539(923 ق).
-الحمد لله الذی فطر السماوات و الارض
شیخ نور الدین علی بن حسین محقق کرکی (-940 ق).خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
شیخ محمد تقی شوشتری(-1321 ق)،تألیف:
1358 ق،در حمایت از نظر شیخ صدوق.
-الحمد للّه الذی لا تأخذه سنة و لا نوم
شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی(-1121 ق).
خ.خوانساری نجف.
شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان بغدادی (-413 ق)،در آن به رد شیخ صدوق پرداخته است.درج در مجلد 6«بحار الانوار».
-الحمد للّه الذی اصطفی محمدا لرسالة...
فارسی،از هالدین ماکفال،ترجمۀ اسد اللّه طاهری و عبد اللّه وزیری.ط.تهران،1338 ش (چاپ دوّم).
اردو،مجلۀ ماهانه،به مدیریت سید ظفر مهدی بن وارث حسین جایس.
کاظم موسی شوشتری نجفی.ط.بغداد و نجف.
فارسی،از ژول ورن،ترجمۀ محمود طرزی کابلی،از روی ترجمۀ ترکی احمد احسان.ط.
کابل،1330 ق.نیز-سفر هشتاد روزه
فارسی،از ژول ورن،ترجمۀ اعتمام الملک یوسف بن ابراهیم.ط.تهران
ص:229
جوان)
فارسی،از مصباح جالینوسی.ط.تهران.
فارسی،از پاطرقیس صاحب،ترجمۀ حسین قزوینی.ط.تهران،1301 ق و مکرّر.
سید ابو القاسم بن محمود موسوی خوانساری (معاصر).
فارسی،از حاج زین العابدین مراغه ای(-1290 ق).ط.قاهره،1290 ق و مکرر در ایران و هند.
فارسی،سفرنامه از اصفهان تا بنادر فارس، تألیف:1256 ق،به دستور محمد شاه قاجار.
خ.مجلس.
فارسی،ترجمۀ عبد الحسین آیتی آواره،در 3 مجلد(سه گمشده،سه عروسی،سه فراری).ط.
تهران،1306 ش.
فارسی،ترجمۀ ابو تراب شایگان ملایری.ط.
تهران.
فارسی،ترجمۀ محمد علی خان.ط.تهران.
ص:230
بغداد،1347 ق.
ابو نصر محمد بن احمد فارابی(-339 ق).ط.
حیدرآباد،1911 م.
ابو القاسم حسین بن علی وزیر مغربی(-418 ق).
خ.خدیویه.
قدامة بن جعفر بن قدامه(-337 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
ابو نصر محمد بن احمد بن طرخان فارابی (-339 ق)،در 5 باب.ط.بغداد.
فارسی،از سید حسین عرب باغی ارومیه ای.ط.
تبریز،1346 ق(با 4 رسالۀ دیگر).
شیخ محمد صادق فخر الاسلام(-1330 ق).
مذکور در پشت«بیان الحق».
فارسی،از مهدی کیانفر.ط.تهران،1328 ق.
فارس و بحرین و نفت و مروارید)
فارس،از م.ع.منشور گرگانی.ط.تهران، 1325 ش.
فارسی و فرانسه،از احمد بن عین الممالک محمد حسین متین دفتری.ط.تهران،1315 ش.
فارسی،از الف.قرشی.ط.تهران،1326 ش.
عربی و انگلیسی،از شیخ عبد الرضا بن عبد الحسین آل کاشف الغطاء.مذکور در «الانوار الحسینیة».
فارسی،تفسیر آیات سیاسی با احوال فلاسفه،از سید صدر الدین بن حسین ظهیر الاسلام زادۀ دزفولی،مؤلف«شکرستان»که خودش از آن یاد کرده است.
فارسی،از سید ابو الحسن طالقانی.ط.1348 ق.
فارسی،از مارتین و ژوزف،ترجمۀ سید جلال الدین حسینی.ط.تهران،1328 ش.گویا همین کتاب است که میرزا فضلعلی (یا لطفعلی)بن عبد الکریم ملاّ باشی بر آن توضیحات و مقدمه نگاشته است.ط.تبریز، 1328 ش.
اردو،از سید مظفر علی خان بن خورشید علی خان جانستۀ هندی(-1354 ق).ط.گویا کتاب دیگری هم به همین نام به زبان اردو موجود است و چاپ شده،که در برخی از فهرستها از آن یاد شده است.
مؤلف«امراض الاطفال»(محمد بن زکریای رازی؟).
میرزا مهدی مدرس اصفهانی(-1365 ق).
شاگردش محمود کلباسی از آن یاد کرده است.
الحسینیة)
شیخ عبد المهدی بن ابراهیم آل مظفر.ط.نجف.
فارسی،منظوم،از سید حسین حسینی قمی.ط.
ص:231
تهران،1329 ش.
فارسی،از ناصر.ط.تهران،1326 ش.
احمد بن محمد مسکویه(-421 ق).
فارسی،از عبد الرحیم بن ابیطالب طالب اوف.
ط.تهران،1329 ق.
اردو،رد منکرین سیاست امیر المؤمنین(علیه السلام)،از سید محمد حسین زنگیپوری.ط.هند.
شرح فرمان مالک اشتر،از شیخ عبد الواحد بن احمد آل مظفر(-1310 ق)
فارسی،از سید حسین عرب باغی.ط.تبریز.
فارسی،از شمس الافاضل رشید بن یوسف.ط.
تهران،1333 ق و مکرّر.
فارسی،جواب سؤالات پاتلر هلندی در مورد فلسفۀ سلوک پیامبر(صلی الله علیه و آله)تألیف:1345 ق.ط.
اصفهان،1345 ق.
ابو الحسن علی بن حسین مسعودی(-346 ق).
مذکور در اوائل«مروج الذهب».
ابو نصر محمد بن احمد فارابی(-339 ق).خ.
آستان قدس،ش 3533.
ابو دلف قاسم بن عیسی عجلی(-225 ق).
مذکور در«مرآت الجنان»و«شذرات».
تاریخی مشروطیّت ایران
فارسی،از حسین بن جعفر کی استوان تهرانی.ط.
1329 ش.
فارسی،ترجمۀ منظوم عهدنامۀ مالک اشتر،از ناظم الملک جهانگیر خان ضیائی حسینی مرندی(-1352 ق)تاریخ نظم:1327 ق.ط.
تبریز،1327 ش.
- به نام پاک یزدان جهان بخش
کلید گنج معنی بر زبان بخش
فارسی،از خواجه نظام الملک قوام الدّین ابو علی حسن بن علی بن اسحاق طوسی(-485 ق).ط.
تهران،1310 ق و مکرّر.
فارسی،از سید علی اکبر برقعی قمی متخلص به کاشف.ط.تهران.
فارسی،از جواد فاضل فرزند ابو الحسن لاریجانی.ط.تهران.
فارسی،از حاج علی اصغر سیاف(شمشیرگر) شیرازی(-1262 ق).ط 1329-1333 ش(تا دفتر سوم)،1376 ق(دفتر چهارم و پنجم).
فارسی،مثنوی،از حسن غیور کرمانی.
سید جمال الدّین ابو القاسم عبد اللّه بن علی بن زهرۀ حلبی(-پس از 597 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ص:232
فارسی،از عبد الحسین صنعتی زادۀ کرمانی.ط.
تهران.
فارسی،اشعار هوشنگ ابتهاج سایه.ط.تهران، 1332 ش.
فارسی،از شیخ غلام رضا بن محمد ابراهیم فقیه خراسانی یزدی.ط.یزد.
فارسی،منظوم،از سید سبط حسن بن وارث حسین لکهنوی.ط.
فارسی،از درویش علی محمد بن محمود شیرازی.ط.تهران،1331 ق و مکرّر.
فارسی،در سیّد هرطائفه از مخلوقات،از شیخ مفید بن محمد نبی داور شیرازی(-1325 ق).
ط.ایران،1320 ق(در آخر«گنج گوهر»).
فارسی،از سید حسن تقی زاده.ط.تهران، 1335 ش(ضمیمۀ«مردان خود ساخته»).
فارسی،از سید محمد علی جمال زاده فرزند صاحب ترجمه.ط.تهران،1335 ش.(ضمیمۀ «مردان خود ساخته»).
فارسی،از عمر ابو النصر،ترجمۀ سید جعفر غضبان.ط.تهران،1324 ش.
اردو،از سید مهدی بن محمد تقی.ط.هند، 1355 ق.
ص:233
بریتانیا و امریکا)
فارسی،از علی حمیدی همدانی.ط.تهران، 1330 ش.
فارسی،از اسد اللّه بیژن.ط.تهران،1316 ش.
فارسی،از ذکاء الملک محمد علی بن محمد حسین فروغی.ط.تهران،1310،1318 و 1320 ش (در 3 مجلد)و مکرّر.
فارسی،از پرویز پیروزفر.ط.تهران،1329 ش (جلد اول)و 1330 ش(جلد دوم).
فارسی،سیر و سلوک،از سید علی بن شهاب الدین همدانی(-786 ق)،جامع:برهان بن عبد الصمد.خ.آستان قدس،ش 5922 و 11686.
-حمدی که بر ورق احلاق بصائر اولو الالباب.
فارسی،مثنوی،از حکیم ابو المجد مجدود بن آدم سنائی(-525 یا 547 ق).ط.تهران،1316 ش.
احوال ائمّۀ چهارگانه،از ملا مهدی بن غلام علی عبد الرب آبادی.خ.ملّی تهران.
فارسی،تاریخ،از نواب میر غلام حسین بن نواب میر هدایت علی خان طباطبائی(-1208 ق).
تألیف:1159 ق.ط.1314 و مکرّر(در هند).
اخلاق،ترجمۀ ابو محمد عبد اللّه بن روزبه معروف به ابن مقفع از پهلوی به عربی و ترجمۀ خواجه نصیر الدین محمد طوسی به فارسی به دستور ناصر الدین عبد الرحیم حاکم اسماعیلی.
قطعه ای از ترجمۀ فارسی در کتابخانۀ مشکات موجود بوده است.
ص:234
ناشناخته،خ.آستان قدس.
-حدیث الملک المنصور من الرّب المشکور
شیخ قاسم بن حسن آل محیی الدّین جامعی عاملی،ناتمام.
حواشی و تنقیدات،از سید حسین بن احمد معروف به سید حسون براقی نجفی(-1332 ق).
اردو،از مولوی سلطان میرزا دهلوی(معاصر).
ط.هند.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
اردو،تألیف یکی از فضلای هند.ط.هند.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
ناشناخته:خ.دیده شده.
اردو،از سید ذاکر حسین اختر(معاصر).ط.
هند.
ابو الحسن معلّی بن محمد بصری.نجاشی به 3 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
فارسی،از شیخ محمد علی بن ابیطالب حزین (-1181 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
منظومه در سیرت پیامبر(صلی الله علیه و آله)،از ابو حنیفه نعمان بن محمد مغربی(-363 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
شیخ عبد علی بن ناصر معروف به ابن رحمۀ حویزی(-پس از 1063 ق)،تألیف:1059 ق.
مذکور در اول«مناهج الصواب»مؤلف.
ابو نصر محمد بن مسعود عیّاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
المؤیّد فی الدّین هبة اللّه بن موسی شیرازی (-470 ق).
ابو عبد اللّه حسین بن حمدان خصیبی(-358 ق).
کاظمی در«تفرج الکربة»از آن نقل کرده است.
احمد بن فارس لغوی(-395 ق).مذکور در «معجم الادباء».
اردو،از مولوی غلام حسین پانی پتی.ط.هند.
ابو بکر محمد بن اسحاق بن یسار مطلبی(-151 ق).خ.شهید مطهّری.
ابو عبد اللّه حسین بن علی بزوفری،شیخ مشایخ نجاشی.
منظومۀ منسوب به امیر المؤمنین(علیه السلام).ط.قاهره، 1251 ق.
-
الواحد الفرد العلیم الرازق
ص:235
اردو،سوانح امام هادی(علیه السلام)،از سید اولاد حیدر بلگرامی(معاصر).ط.هند.
ملا ابو القاسم بن علی شوشی.خ.موجود.
سید ابو القاسم بن محمد بنی حسینی ذهبی (-1286 ق).خ.ملک.
-الحمد للّه و سلام علی عباده
السیر و السلوک(مجلسی)-صراط النجات
فارسی،مثنوی،از حیدری تبریزی(-1000 ق).
خ.مجلس(ضمن دیوان او).
2 رساله از سید کاظم بن قاسم حسینی رشتی (-259 ق)،که یکی را در 1238 برای ملا امین نگاشته.خ.مرعشی قم.به فارسی هم ترجمه شده و موجود است.
فارسی،از آقا محمد بن محمد رفیع بیدآبادی (-1197 ق).خ.مرعشی قم.
-یا اخی و حبیبی ان کنت عبد اللّه
نیز از بیدآبادی.خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی خمر بیدی جلاله و جماله...
شاه نعمت اللّه ولی کرمانی(-834 ق).خ.
مشکات(در مجموعۀ رسائل نسفی).
-الحمد للّه علی صفاته العلی
فارسی،منسوب به بحر العلوم سید مهدی بن مرتضی طباطبائی(-1212 ق).خ.آستان قدس،ش 6847(1291 ق)و 2 نسخۀ دیگر؛ دانشگاه تهران.
-(1) اُمْکُثُوا إِنِّی آنَسْتُ ناراً...
-(2)بسم اللّه خیر الاسماء الحمد و الثناء لعین الوجود...
همین رساله توسط ابو المجد محمد رضا اصفهانی به عربی ترجمه شده است.
فارسی،از محمد بن علی نجّار شوشتری(-1141 ق).مذکور در تذکرۀ سید عبد اللّه جزائری.
نور الدین محمد بن محمد اخباری،نوادۀ برادر فیض کاشانی.خ.موجود.
شیخ محمود اهری تبریزی(معاصر)،مرتب بر فاتحه،واسطه و خاتمه.
غیاث الدّین منصور بن صدر الدّین محمد حسینی دشتکی(-948 ق)،تألیف:933 ق.خ.موجود.
مهدی بن ابی الحسن قمشه ای(-1320 ق).
حق تعالی)
فارسی،از حاجیه نصرت خانم دختر سید محمد علی امین التجّار اصفهانی.ط.اصفهان، 1323 ش.و مکرّر.
فارسی،از خواجه نصیر الدین محمد طوسی (-672 ق).ط.تهران،1325 ش.
فارسی؟،از شیخ یوسف رشتی.
فارسی،از گزنوفون،ترجمۀ ضیاء الدین قریب فرزند محمد حسین شمی العلماء.ط.تهران،
ص:236
1333 ق.
شده)
فارسی،ترجمۀ هوشنگ انصاری.ط.تهران.
فارسی،از ربیع انصاری.ط.تهران،1311 ش.
فارسی،از محمد بن عباس فرهمند لاریجانی.
ط.تهران.
فارسی،از عزت اللّه همایونفر.ط.تهران،1306 ش.
شرکت تلفن
فارسی،از اسد اللّه داریوش.ط.تهران،1324 ش.
انگلیسی)
فارسی،از ملا احمد بن محمد مهدی نراقی (-1244 ق)تألیف:1233 ق به نام فتحعلی شاه ط.تهران،1276 و 1330 ق.
-الحمد للّه الّذی منّ علی عباده بارسال السفراء
فارسی،رد مادیون و مسیحیون،از شیخ عبد اللّه بن محمد حسن مامقانی(-1351 ق)،ترجمۀ یحیی خان بن رحیم ارومی.ط.نجف،1344 ق.
میرزا محمد بن عبد النبی اخباری(-1232 ق).
خ.آستان قدس،ش 8729(1243 ق).
اردو،در ردّ کسانی که تعزیۀ سید الشهداء(علیه السلام)را حرام بدانند،تألیف یکی از علمای متأخر هند.
ط.
فارسی،جواز بوسیدن ضریح سید الشهداء(علیه السلام)از ولایت علی بن غلام رسول اکبرپوری،که در آن بعض فصول«صراط المستقیم»را رد کرده است.مذکور در«کشف الحجب».
فارسی،مثنوی،از سلطان محمد میرزا بن فتحعلی شاه.خ.دانشگاه تهران(ضمن دیوان او).
سید خلف بن عبد المطلب موسوی مشعشعی حویزی(-1074 ق).مذکور در«دار السّلام».
فارسی،در اثبات امامت امیر المؤمنین(علیه السلام)،از علی اصغر بن علی اکبر بروجردی(-1231 ق).
مذکور در آخر«نور الانوار»که چاپ شده.
فارسی و اردو،در اثبات سیادت بعض سادات کشمیر،از سید محمد باقر کشمیری کابلی معروف به باقر شاه.ط.دهلی(اردو)؛لاهور (فارسی).
ابو المجد رضا اصفهانی(-1362 ق).
فارسی،از سید حسین عرب باغی ارومی.ط.
تبریز،1346 ق(ضمن چهار رساله).
فارسی،از سید علی بن ابی القاسم رضوی قمی لاهوری(-1288 ق).ط.لاهور،1316 ق.
فارسی،از سید محمد هادی بن مهدی بن دلدار علی،که در ردّ برخی از علماء مسیحی نگاشته و ظاهرا با کتابی به همین نام که در ردّ«کشف النقاب»از سید محمد که در هند چاپ شده،
ص:237
یکی است.
-الحمد للّه جاعل العقول حجّة باطنة
فارسی،از عبد الرزاق بن علی رضا اصفهانی حائری.خ.موجود.
شیخ محمد علی بن ابیطالب حزین(-1181 ق).
مذکور در«نجوم السماء».
الصارم البتار و قلع الاساس
سید محمد بن دلدار علی نصیرآبادی(-1284 ق).ط.1308 ق.
-الحمد للّه الذی شرفنا بمسح ایدی الافهام
سید علینقی بن ابی الحسن لکهنوی،تألیف:
1347 ق.خ.دیده شده.
جزئی از«دیوان محمود»است که یاد شد.
فارسی،در احکام جهاد،از ملا علی اصغر بن علی اکبر بروجردی(-1231 ق).مذکور در آخر«نور الانوار».
تربیع الشیخین
فارسی،رد شیخیه و کشفیه،از کوثر علی شاه میرزا محمد رضا بن علینقی همدانی(-1318 ق).خ.آستان قدس،ش 6930(1340 ق).
-الحمد للّه...مقدمه در بیان اجمالی از تازگی این مذهب
جامع الاصول)
مفتی میر محمد عباس بن علی اکبر لکهنوی (-1306 ق).مذکور در«تجلیات».
اخبار،از محمد بن محمد بن علی بن صادق.خ.
آستان قدس،ش 6523.
محمد باقر خمینی عراقی،تألیف:1345 ق.ط.
نجف،1354 ق.
القصیدة العلویّة)
شرح قصیدۀ علویه،از سید زین العابدین بن جواد قمّی که در 1319 ق به دستور استادش شیخ محمد طاها ناظم قصیده نگاشته است.
فارسی،ترجمۀ سفر تکوین تورات،از علی قلی جدید الاسلام معاصر شاه سلطان حسین صفوی.
خ.آستان قدس،ش 673.
جواب باب اول«تحفۀ اثنا عشریه»از سید محمد قلی بن محمد نیشابوری کنتوری(-1260 ق).
فارسی،مثنوی،از حسین ندائی یزدی(سدۀ 10 ق)که در آن«روضة الشهداء»کاشفی را به نام شاه اسماعیل صفوی(-930 ق)به نظم آورده است.خ.دانشگاه.تهران(927 ق).
فارسی،از شیخ محمد حسن بن محمد ابراهیم اردکانی یزدی(-1315 ق).ط.تهران،1307 ق.
ص:238
فارسی،جواب 30 مسأله،از حاج محمد کریم خان قاجار کرمانی(-1288 ق).ط.بمبئی، 1313 ق؛کرمان،1368 ق.
فارسی،از خواجه نصیر الدین محمد بن محمد طوسی(-672 ق)که عین تألیف را به عربی هم نگاشته است.خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 6804(1114 ق)و چند نسخۀ دیگر.ط.
مکرّر.
فارسی،مثنوی،از عطار تونی(سدۀ 9 ق)ولی منسوب به فرید الدین عطار نیشابوری.ط.
تهران،1314 ش.
- یکی پیری مرا آواز می داد
که ای عطار از دست تو فریاد
لغز،از سید نور الدین بن محدّث جزائری (-1158 ق)که در برابر«قوسیۀ»کمال الدّین اصفهانی نگاشته است.
-و انزلنا الحدید فیه بأس شدید...
فارسی،از مسعود فرزاد.ط.تهران.
فارسی،از سعید نفیسی.ط.تهران.
قاضی محمد بن علی شوکانی(-1250 ق).
مذکور در«نیل الاوطار».
اردو،مراثی.ط.هند.
منتخب«الغیث المسجم».گزیننده:شیخ مرتضی بن شعبان گیلانی(1335 ق-)،تاریخ گزینش:1361 ق.خ.دیده شده.
لسید الشهداء ع)
شیخ عبد الحسین صادق بن ابراهیم مخزومی عاملی(معاصر).ط 1345 ق.(این کتاب فائدۀ هفتاد و دوم از«جامع الفوائد»است.)
فارسی،فقه،از شیخ محمد صالح بن فضل اللّه حائری.مختصری است از«العمل الصالح»او.
فارسی،از شیخ محمد بن عبد الرّسول منتظری یزدی.ط.یزد.
فارسی،از حسن علوی.ط.تهران.
فارسی،مثنوی،از حسین بن عالم امیر حسینی هروی(-718 یا 719 ق).خ.مجلس و دانشگاه تهران(ضمن دیوان او).
- سرنامه کنم نام خدایی
که نتوان گفتنش چون و چرایی
فارسی،مثنوی،از محمد بن عبد اللّه کاتبی ترشیزی(-839 ق).خ.مجلس و دانشگاه تهران.
- زهی مهر سر هرنامه نامت
کلیم ابکم ز تفسیر کلامت
فارسی،تفسیر سورۀ الحشر،از شیخ حسن بن محمد رحیم مصطفوی.ط.تهران،1333 ش.
و الملوک)
فارسی،ناشناخته،در ردّ شیخ الاسلام اردبیلی،در یک مقدمه و مقاله.خ.خوانساری نجف.
ص:239
-در سپاس بی قیاس نثار کریاس محکم اساس
سید عبد الرزاق بن سید حسن آل کمونۀ نجفی، تألیف:1357 ق.این کتاب جزء دوم«الوصول الی معرفة الاصول»است.
ابو المنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی(-205 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
فارسی،رد صوفیه،از شیخ ذبیح اللّه بن محمد علی محلاتی،تألیف:1340-1351 ق.
-الحمد للّه الذی لا اوّل لاولیّته
رد صوفیه،ناشناخته،مؤلّف از اعلام سدۀ 12 ق بوده و در«نصیحت الکرام»به نقل از«نزول الصواعق»از آن یاد شده است.
ابو المنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی(-205 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
فارسی،از حسین پژمان بختیاری.ط.تهران، 1306 ش.
فارسی،از محمد بن حسن نخعی.ط.تهران،
ص:240
فارسی،مثنوی،از میر زین الدّین گزی اصفهانی معروف به شیخ جنتّی(سدۀ 11 ق).مذکور در تذکرۀ نصرآبادی.
فارسی،اصول دین،از محمد جعفر شریعتمدار استرآبادی(-1263 ق).ط 1296 ق(در هامش«الرسائل العملیة»).خ.آستان قدس،ش 8629(1239 ق)و یک نسخۀ دیگر.
فارسی،در آنچه مناسب عیدها و ایام سرور است،از شیخ میرزا حسین نوری(-1320 ق).
خ.آستان قدس،ش 11512(1355 ق).
فارسی،مثنوی،از ابو القاسم حسن بن احمد عنصری بلخی(-431 ق).
منظومه در اصول دین،از شیخ حسین بن محمد آل عصفور بحرانی(-1216 ق).تاریخ نظم:
1209 ق.خ.دیده شده.
- حمدا لرّبی واجب الوجود
العالم القدیر و المرید
اجازۀ مفصّل سید مهدی بن علی بحرانی (-1343 ق)برای شخصی که نام او یاد نشده و نوشته است:(لبعض اخوانی).
فارسی،فتاوی در اصول و فروع،از میر محمد باقر بن محمد حسینی استرآبادی محقق داماد(-1041 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 10708(1131 ق)و یک شمارۀ دیگر.
-الحمد للّه رب العالمین حمدا تا مافوق حمد الحامدین
زندگینامۀ سید اسماعیل بن محمد حمیری،از سید محمد تقی بن سعید حکیم نجفی.ط.بغداد، 1369 ق(یازدهمین عنوان از سلسلۀ«حدیث الشهر».)
فارسی،از رشید یاسمی.در«ترجمۀ تاریخ ادبیات ایران»به آن ارجاع داده است.
فارسی،تفسیر سورة الحشر،از صدر الدین محمد بن غیاث الدّین منصور حسینی دشتکی شیرازی،معروف به صدر ثانی(سدۀ 10 ق).
خ.مرعشی قم.
-سَبَّحَ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ ... چنین گوید مفسر این کلام
ص:241
الشاف
امین الاسلام ابو علی فضل بن حسن طبرسی (-548 ق).مذکور در«کشف الحجب».
خلیل بن غازی قزوینی(-1089 ق)،آغاز تألیف:1057 ق به اسم سلطان العلماء.ناتمام.
خ.آستان قدس،ش 1714،1715 و 11439.
-الحمد للّه ما وفقنا للتمسک بالثقلین...
شیخ عبد الحسین بن عبد اللّه مظفر نجفی(-1376 ق).ط.نجف،1376 ق،مکرّر.
الشافی(الجامع بین البحار و الوافی)-الشفا فی اخبار آل المصطفی
ابو طالب عبد اللّه بن احمد انباری(-356 ق).
مذکور در فهرست شیخ.
در قیام کنندگان از اهل بیت،از المنصور باللّه عبد اللّه بن حمزۀ حسینی(-614 ق).مذکور در «ریاض الفکر».
ابو المحاسن عبد الواحد رویانی.مذکور در «معجم البلدان».
شریف مرتضی علم الهدی ابو القاسم علی بن حسین موسوی(-436 ق).ط.تهران،1301 ق.خ.
آستان قدس،ش 674(1098 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه و سلام علی عباده...
ابو الحسن نجم الدّین علی بن محمد علوی عمری معروف به ابن صوفی(زنده در 443 ق).مذکور در«معالم العلماء».
ابو المفضل محمد بن عبد اللّه شیبانی که نجاشی (-450 ق)او را دیده و از او استماع کرده است.
از مؤلّف اصل:محمد بن مرتضی محسن فیض کاشانی(-1091 ق).تألیف:1082 ق.خ.
آستان قدس،ش 10869.
-نحمدک اللهم یا من شرح صدورنا...
ابو طالب عبد اللّه بن حمزۀ شارحی معروف به نصیر الدین طوسی(زنده در 578 ق)،راوی از ابو الفتوح رازی و قطب الدّین کیدری.صاحب ریاض نسخۀ آن را دیده و آن را با«الوافی بکلام المثبت و النافی»یکی می داند.
طب،از داوود بن عمر ضریر انطاکی(-1009 ق).مذکور در«سلافة العصر».
خطب و احادیث،از سید محمد رضا بن محمد علی موسوی دزفولی(1327 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فقه،از شیخ احمد بن اسماعیل جزائری (-1151 ق)،مرتب بر مقدمه و کتب،ولی تا آخر صلاة مسافر را نگاشته و ناتمام مانده است.خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی یهدی بلطفه
در رد منکرین کفایت نظر در تحصیل معرفت پروردگار،از عزّ الدین ابو المکارم حمزة بن زهرۀ حبلی(-585 ق).مذکور در شرح حال او.
قصیدۀ میمیّه در نصرت ائمّه(علیه السلام)و رد ابن معتز عباسی،از ابو فراس حارث بن سعید حمدانی
ص:242
(-357 ق).درج در دیوان او.
- الحق مهتضم والدین مخترم
وفیئی آل رسول اللّه مقتسم
منظومه در طب،از شیخ محمد بن صادق خلیلی، مؤلّف«معجم ادباد الاطباء»تاریخ نظم:1342 ق.
- حمدا لمن ابدع فی خلق البشر
اودع فیه حکما لمن فطر
مختصر«معالم الشفاء»در طب،از غیاث الدّین منصور بن صدر الدین حسینی دشتکی(-948 ق).مذکور در«مجالس المؤمنین».
الشافیة-المسألة الکافیة
قطب الدّین سعید بن هبة اللّه راوندی(-573 ق).
مذکور در شرح حال او.
منظومه در طب،از سید محمد علی هبة الدّین شهرستانی(-1300 ق).
الشامل-الاشتمال علی معرفة الرّجال
الشامل-مؤیّد الفضلاء
جمال الدّین سعد(یا سعید)بن فرخان لغوی نحوی،از مشایخ منتجب الدّین(-585 ق)و مذکور در فهرست او.
ابو بکر محمد بن یحیی صولی(زنده در 330 ق)، ناتمام.مذکور در فهرست ابن ندیم.
امام یحیی بن حمزۀ زیدی(-749 ق)، تألیف:711-712 ق،مرتب بر 5 سفر.خ.
موجود.
فارسی،تاریخ چنگیز خان،از عباسقلی خان سپهر.مذکور در«احوال سجاد علیه السّلام».
اردو،مناقب،تألیف یکی از علمای هند.ط.
هند.
فارسی،ناشناخته،در آن از«یواقیت العلوم»فخر رازی نقل شده.خ.دیده شده.
فارسی،مثنوی در تاریخ شاه اسماعیل صفوی (-930 ق)،از قاضی سنجانی(-941 ق).
مذکور در«تحفۀ سامی».
شاه اسماعیل نامه-شاهنامه
فارسی،مثنوی،از شرف قلندر(-724 ق).ط لکهنو،1315 ق(با«گنجینۀ عرفان»).
- مرحبا ای بلبل باغ کهن
از گل رعنا بگو با ما سخن
فارسی،تاریخ،ناشناخته.خ.فیض آباد هند («عمل صالح»تألیف محمد صالح لاهوری هم به«شاهجهان نامه»معروف است).
فارسی،مثنوی،از ابو طالب کلیم کاشانی (-1061 ق).خ.ملک.
فارسی،مجموعۀ متفرقه،از ملا صادق بن صالح اصفهانی که در روزگار صفویان به هند رفت.خ.
دیده شده.
فارسی،مثنوی،از محمد مؤمن عرشی اکبرآبادی (-1091 ق).
ص:243
اردو،منظومه در رثای سید الشهداء(علیه السلام)،از سید ابن حسنین زایر.ط.هند.
اردو،تألیف یکی از فضلای هند.ط.
در زیارت ائمه(علیه السلام)،از سید محمد علی هبة الدّین شهرستانی(-1300 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،از شیخ محمود شبستری(-720 ق).
مذکور در«دانشمندان آذربایجان».
فارسی،مثنوی،از محمد عظیم اکسیر اصفهانی (-1169 ق).خ.موجود.
فارسی،مثنوی،از محمد بن محمد رضا مجذوب تبریزی که در 1068 ق آن را به پایان رسانیده.
خ.مجلس و دانشگاه تهران.
- این کتاب از توجه حضرات
شد مسمّی به شاهراه نجات
فارسی،ترجمۀ«مصباح الهدایة»از سید محمد رضا شفیعی موسوی(-1327 ق)که به اشارۀ استادش مؤلّف اصل:سید علی بهبهانی نگاشته.ط.قم،1372 ق.
فارسی،مثنوی،از میرزا محمد قاسم قاسمی گنابادی(سدۀ 10 ق).خ موزۀ بریتانیا.
فارسی،مثنوی،ناشناخته.خ.موزۀ بریتانیا.
فارسی،مثنوی،از میر ببر علی انیس هندی.خ.
آستان قدس.
فارسی،مثنوی،از حکیم ابو القاسم حسن بن اسحاق بن شرفشاه فردوسی طوسی(-411 ق) که بزرگترین اثر حماسی ملّی است.ط.کلکته، 1829 م-1208 ش و مکرّر در ایران،هند و اروپا.خ.موزۀ بریتانیا(675 ق)و در بسیاری از کتابخانه های جهان؛نیز آستان قدس،ش 4248 و چند نسخۀ دیگر(در متن عربی«الذریعه» بررسی مفصّل در باب شاهنامه شده است.)
- بنام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه برنگذرد
فارسی،مثنوی،از احمد بن محمد تبریزی(سدۀ 8 ق)،که به نام سلطان ابو سعید بهادر خان سروده و در آن تا وقایع سال 738 ق آمده است.خ.
موزۀ بریتانیا.
فارسی،مثنوی،در تاریخ سلطان سلیم،از بهاء الدین علی(یا محمد)ادائی شیرازی (-928 ق).
فارسی،مثنوی،از اشعری در وقایع اواخر عهد فتحعلی شاه(-1250 ق)و اوائل عهد محمد شاه قاجار(-1264 ق).خ.مجلس.
فارسی،مثنوی،از بمانعلی راجعی کرمانی(-بین 1237 تا 1242 ق)که ملاّ محمد تقی گلپایگانی (-1292 ق)در مجموعه ای از آن نقل کرده است(ظاهرا با«حملۀ حیدری»یکی است).
فارسی،مثنوی،از ملاّ عبد اللّه هاتفی(-927 ق) در فتوحات شاه اسماعیل صفوی مذکور در «تحفۀ سامی».
ص:244
فارسی،مثنوی،از خواجه مسعود قمی،که در آن وقائع روزگار سلطان حسین میرزا بایقرا(-911 ق)را به دستور او به نظم آورده است.مذکور در «روضة الصفا»و«مجالس النفائس».
فارسی،مثنوی،از ملاّ محمد افضل بن محمد زاهد سرخوش لاهوری(-1126 ق).
فارسی،مثنوی،از محمد صادق هجری تفرشی (زنده تا 1160 ق).خ.ملک و دانشگاه تهران.
- چرخ لوائی که نخستین گشود
بر سر اکلیل گیومرث بود
فارسی،مثنوی،از میرزا طبیب طوفان هزار جریبی مازندرانی(-1190 ق)که در آن احوال و حوادث روزگار محمد حسن خان قاجار را به نظم آورده است.خ.ملک.
- خدایا دلی خواهم آتش مزاج
که چون شمع از شعله یابد رواج
فارسی،مثنوی،از محمد علی عارف تبریزی معاصر نادر شاه افشار(-1160 ق)که آن را به دستور او سروده است،مذکور در «تذکرة الشعراء».
فارسی،مثنوی،از فتح اللّه عارف رومی(-969 ق)فتوحات سلطان سلیمان قانونی.خ.آستان قدس،ش 4249(1167 ق).
- خدایا خداوند هستی توئی
نگهدار بالا و پستی توئی
فارسی،مثنوی،از محمد نعمت خان عالی شیرازی(-1120 ق)که به امر محمد بهادر شاه فرزند اورنگ زیب به نظم آن پرداخته است.
فارسی،مثنوی،از عبد القادر تونی اصفهانی(سدۀ 11 ق)جنگها و فتوحات شاه صفی(-1052 ق)و شاه عباس دوم(-1077 ق).خ.مجلس.
فارسی،از محمد قاسم قاسمی گنابادی که در 940-950 ق سروده و در آن وقایع روزگار شاه عباس و شاه طهماسب صفوی را به نظم آورده است.خ.آستان قدس،ش 4137.
- خداوند بیچون خدایی تر است
به اقلیم جان پادشایی تر است.
فارسی،مثنوی،از مجد الدین ابو المظفر بهزاد بن اسماعیل ندیم بسوی(-666 ق).مذکور در «مجمع الآداب»ابن فوطی.
فارسی،مثنوی،از مجد الدین محمد پاییزی نسوی که آن را به نام سلطان سکندر سروده و در آن وقایع جنگهای خوارزمشاه را آورده است.
عوفی او را در 600 ق در نسا دیده بوده.مذکور در«لباب الالباب».
فارسی،مثنوی،از محمد عرب هروی(سدۀ 9 ق)که دماغش تباه گشته،ادعای سلطنت کرد و برای خود شاهنامه سرود.
فارسی،مثنوی،از نازکی همدانی معاصر سام میرزا.مذکور در«تحفۀ سامی».
فارسی،مثنوی،از میر نقش علی بن حسین علی لکهنوی(سدۀ 13 ق).مذکور در«تذکرۀ صبح گلشن».
ص:245
فارسی،مثنوی،از ولی قلی خان شاملو(سدۀ 11 ق)که به دستور ذو الفقار خان حاکم قندهار آن را به نظم آورد.
فارسی،مثنوی،ناشناخته،به احتمال از محرمی یا مجرمی(-943 ق)که در آن وقایع جنگهای سلطان بایزید عثمانی آمده است.خ.مجلس.
ص:246
فارسی،اخلاق،نیز از یحیی سیبک(یا شیبک) فتاحی،تألیف:843 ق.ط.لکهنو،1293 ق؛ لیپزیک،1865 و 1868 م.
ابو علی حسین بن عبد اللّه ابن یبنا(-428 ق)، وجه تسمیه آن است که انسان مانند مرغ گرفتار دام،دربند امور طبیعی مبتلا است.
سید ابو بکر بن عبد الرحمان بن محمد حضرمی (-1341 ق).مذکور در آخر دیوان او.
آقا حسین بن جمال الدّین محقّق خوانساری (-1098 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
در لزوم احتراز از شبهات،از صفی الدّین بن فخر الدّین طریحی،تألیف:1092 ق.خ.موجود.
-الحمد للّه کما یحب و یرید...
فارسی،اشعار مظاهر مصفّا.ط.تهران،1337 ش.
ص:247
نصیر الدین طوسی از آن نقل کرده است.
انساب،از سید علی بن شد قم حمزی،که از آن در«تحفة الازهار»ضامن بن شد قم نقل شده است.
در تفسیر شجرۀ منهیّه،از سید محمد علی هبة الدّین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
انساب دودمان سید نعمت اللّه جزائری (-1112 ق)،از سید نور الدین بن محمد شریف جزائری(-1364 ق)که صورت مشجّر کتاب «الشجرة الطیبۀ»اوست.
سید محمد حسن بن عبد الرسول بن سید مشکور آل طالقانی(-1350 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
شجرة درایة الحدیث:
شجرة الفقه:
شجرة النحو
هرچهار عنوان از میرزا محمد بن عبد النّبی اخباری(-1232 ق)که نواده اش محمد تقی در فهرست تألیفات او ذکر کرده است.
فارسی،اصول دین،از رفیع الدّین محمد بن حیدر طباطبائی معروف به رفیعا(-1082 یا 1099 ق)،تألیف 1047 برای شاه صفی صفوی در یک مقدمه و هشت مطلب.خ.آستان قدس،ش 10610(1349 ق).
- حمد بی حد و ثنای بیعد معبودی را سزد...
فارسی،اصول دین،از محمد بن مرتضی محسن فیض کاشانی(-1091 ق).مذکور در فهرست تصانیف او(در هامش«اهل الآمل»طبع دوم).
فارسی،عروض،از میرزا محمد حسن قتیل لکهنوی(سدۀ 13 ق).ط.لکهنو،1841 م و مکرّر.
فارسی،تاریخ انبیاء و ائمّه(علیه السلام)،از سید احمد بن محمد حسینی اردکانی(سدۀ 13 ق).خ.آستان قدس،ش 8193(ظاهرا خط مؤلّف).
فارسی،ناشناخته.خ.فیض آباد هند.
اخلاق و سلوک شاه با رعایا،ناشناخته.مؤلّف در آن به ربع مهلکات کتاب خویش ارجاع داده که به این دلیل،محتمل است تألیف غزالی و یا فیض کاشانی باشد که«احیاء العلوم»را تلخیص کرده است.
فارسی،رسالۀ عملیه،از سید محمد تقی بن مرتضی خلخالی اردبیلی(-1362 ق).ط.
اجازۀ میرزا محمد همدانی امام الحرمین(-ح 1304 ق)برای فرزندش.مذکور در اجازۀ او برای محمد علی شوشتری.
محمد بن طاهر سماوی(-1370 ق).ط.نجف، 1330 ق.
اردو،انساب،ناشناخته.ط.هند.
ص:248
انساب اولاد حسنین علیهما السّلام،از آقا بزرگ تهرانی،صاحب الذریعه،که آن را از«کتاب النسب»فتونی عامل برگرفته است.
فارسی،نسب قاضی صابر مدفون در ونک تهران، از محمد باقر کجوری(-1313 ق).مذکور در «الخصائص الفاطمیّة».
ناشناخته،محمد حسن نائینی نیستانکی(-1354 ق)در«حلویات العلوم»از آن نقل کرده است.
اتصال طرق اجازات تا ائمّه(علیه السلام)،از سید ابو القاسم بن علی اصغر شیخ الاسلام طباطبائی معروف به علامه(-1362 ق).
اعتقادات،از شیخ حسن بن مرتضی شیخ الاسلام رشتی،تألیف:1299 ق.خ.مرعشی قم.
فارسی،اخلاق،به نظم و نثر،از محمد حسین بن حیدر علی قانع طبیب اسفهی اصفهانی (-1319 ق)،تألیف:1352 ق.
رجال،از شیخ مهدی بن عبد الهادی مازندرانی حائری(ح 1300 ق-)،در 2 جزء:نخست،در احوال بعض صحابه و تابعین و برخی از ملوک؛ دوم،در احوال خمسۀ طاهره و مواعظ و اخلاق.
ط.نجف،1354 و 1369؛قم.
در اختلاجات،از خواجه نصیر الدین محمد بن محمد بن حسن طوسی(-672 ق)
اخلاق،ناشناخته،محمد بن سلیمان تنکابنی در «قصص العلماء»به این کتاب ارجاع داده و محتمل است این کتاب هم تألیف او باشد و برخی آن را از ملا علی بن زین العابدین یزدی بارجینی می دانند.خ.مرعشی قم.
-الشجرة الطوبی و هی مشتملة علی اغصان
شیخ محمد علی بن ابیطالب حزین(-1181 ق)؛ تألیف:1140 ق.خ.دیده شده.
-نحمدک یا نور النور
ص:249
شرح حال مؤلّف و پدرش،از سید عبد الرحیم بن ابراهیم حسینی یزدی،شاگرد شیخ مرتضی انصاری.در مجموعۀ تصانیف او به خط خودش از آن یاد شده،که در 1298 ق نگاشته است.
در معنی توحید،از عبد الوحید بن نعمت اللّه گیلانی(یا استرآبادی)شاگرد شیخ بهائی.
مذکور در«ریاض العلماء».
شیخ محمد بن عبود تعزیه خوان کوفی(-1340 ق).تألیف:1338 ق.از احوال ائمّه(علیه السلام)آغاز کرده،سپس به راویان آنان و نواب اربعه و دیگر مشاهیر علماء پرداخته است.خ.دیده شده.
احوال سید نعمت اللّه جزائری و اولاد او،از سید نور الدین امام(-1364 ق)،مرتب بر مقدمه، 12 فصل و خاتمه.
انساب،ناشناخته.سید ابو بکر حضرمی شاعر معاصر قصیده ای در تقریظ آن سروده که در دیوانش درج است.
سید محمد طاهر بن محمد طالب موسوی اردبیلی.
بعضی اجزایش در رجال است که در 1091 ق نوشته است.خ.مرعشی قم.
ص:250
شجرۀ ذریّه طاهره،از سید رضا بن علی صائغ غریفی نجفی(-1339 ق).خ.دیده شده.
سید عبد العزیز بن احمد موسوی نجفی،جدّ آل صافی.در نسب او و اجازات مشایخ اوست.
الجزائریّة)
احوال دودمان سید نعمت اللّه جزائری(-1112 ق)،از سید محمد بن نعمت اللّه جزائری(1350 ق-)،که در زمان تألیف ذریعه به نگارش آن مشغول بوده است.
رمل،ناشناخته.گویند اصل آن به یونانی بوده و به زبانهای عربی،فارسی و ترکی ترجمه شده است.(نسخه های فارسی«شجره و ثمره»که محتملا ترجمۀ همین کتاب است در آستان قدس،ش 11642(887 ق)و ضمیمۀ 13165 موجود است.)
ص:251
مذکور در رجال نجاشی.
فارسی،مثنوی،از محمد بن مرتضی محسن فیض کاشانی(-1091 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،مثنوی،از خواجوی کرمانی(-753 ق).
خ.موجود.
شرح دعای«مکارم الاخلاق»صحیفۀ سجادیه، از شیخ محمد جواد بن محمد علی شوشتری (-1335 ق).خ.موجود.
اخلاق،از شیخ صارم الدین بن محمد ابراهیم اردستانی یزدی،تالیف:1304 ق.
فارسی،12 بند در ستایش قم،از زکی باغبان قمی.ط.
- یا رب به حق پرده نشین دیار قم
در«کشف الظنون»از کتابی به همین نام در فقه شیعه یاد شده،ولی ظاهرا تصحیف«شرایع الاسلام»است.
فارسی،کلام،از محمد بن مرتضی فیض کاشانی (-1091 ق)،که منتخب«راه صواب»اوست.
خ.آستان قدس،ش 9324(1286 ق)و 11134(1244 ق).
- منّت بی پایان خدایرا جلّ شأنه...
ابو نصر محمد بن احمد بن طرخان فارابی (-339 ق).مذکور در«اخبار الحکماء».
اصول،از محمد حسن بن محمد صالح کبّۀ بغدادی(-1336 ق)،تألیف:1333 ق.خ.دیده شده.
امام الحرمین محمد بن عبد الوهاب همدانی (-ح 1304 ق)،تألیف:1278 ق.
-اما بعد الحمد و الصلاة...
فقه،از میرزا صادق تبریزی(-1351 ق).
ابو نصر محمد بن احمد بن طرخان فارابی (-339 ق).
نیز از فارابی که در فهرستها از آن و از«شرایط القیاس»یاد شده.
شیخ ابو الحسن علی بن ابراهیم قمی،شیخ کلینی.
مذکور در فهرست شیخ طوسی.
شیخ ابو الحسن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی(-329 ق)که برای فرزندش نگاشته.خ.
موجود.
محمد بن مرتضی محسن فیض کاشانی(-1091 ق)در 2 فن و خاتمه.خ.موجود.
ابو علی رهیب بن جریری.مذکور در رجال نجاشی.
ابو محمد یونس بن عبد الرحمان،که به دستور امام رضا(علیه السلام)مرجع بوده است.
ص:252
شیخ ابو القاسم نجم الدین جعفر محقق حلّی (-676 ق).این کتاب به لحاظ ترتیب بهترین متون فقهی و پیوسته مورد توجه بوده است.
شروح و حواشی متعددی دارد که هریک در محلّ خویش یاد شده است.ط.تهران،1267 ق و مکرّر در ایران،بیروت،قاهره و...خ.آستان قدس،ش 7710(740 ق)و چندین نسخۀ دیگر.
-اللهم انّی احمدک یقل فی انتشاره...
فارسی،در مهمات احکام و اعمال،از سید حسین بن نصر اللّه عرب باغی تبریزی(-1369 ق)،تألیف:1346 ق.ط.تبریز.
فارسی،مثنوی در فقه،ناشناخته که بنام نظام شاه دکنی سروده شده.خ.شهید مطهری.
- للّه الحمد مالک الملکوت
صاحب الکبریاء و الجبروت
شکر پروردگار حی قدیر...
ص:253
میر ابو الفتح بن میر مخدوم شریفی جرجانی (-976 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 12792(1131 ق).
-الحمد للّه علی افهام الخطاب...
نظام الدّین عبد العلی بن محمد بیرجندی(-934 ق)،تاریخ شرح:930 ق.خ.آستان قدس،ش 1175(932 ق).
-نحمدک یا مجیب دعوات السائلین...
در کتابخانۀ سید حسن صدر الدین در کاظمین هم نسخه ای ناشناخته از«شرح آداب المناظره» بوده که ظاهرا همین شرح است.
شیخ محمد باقر بن محمد جعفر بهاری همدانی (-1333 ق)در جواب اشکالات یکی از مسیحیان که بر بعض آیات مبارکه وارد کرده بوده نگاشته است.خ.موجود.
قطب الدین ابو الحسین سعید بن هبة اللّه راوندی (-573 ق).خ.کاشف الغطاء نجف.
شرح آیات الاحکام-آیات الاحکام
ص:254
-نحمدک علی آلائک یا واجب الوجود...
قاضی نور اللّه بن شریف حسینی شوشتری (-1019 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ص:255
ص:256
ابو الحسن علی بن رضوان مصری(-453 ق).
خ.آستان قدس،ش 5572(918 ق)و یک نسخۀ دیگر.به فارسی هم ترجمه شده که نسخۀ آن در آستان قدس موجود است:ش 5463 (سدۀ 13 ق به نام«تفسیر اربع مقالات».)
فارسی،از علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی (-1111 ق).خ.آستان قدس،ش 6752 و چند نسخۀ دیگر(به نام ترجمۀ چهارده حدیث).
-(پس از خطبه)که چون کافۀ ارباب فطنت و ذکاء و علامۀ صحاب بصیرت
ص:257
الابحاث
شیخ احمد بن حسن حرّ عاملی(-ح 1120 ق) خواهرزادۀ ناظم.
محمد فاضل بن محمد مهدی مشهدی،شاگرد حرّ عاملی.مذکور در«امل الآمل».
سید عدنان شبر بحرانی(-1340 ق)،ابن عمّ و شاگرد ناظم.
-ربّ لک الحمد علی ان شرحت
گویا وی شرح دیگری هم بر ارجوزۀ ابن عمّ خویش نگاشته است.
سید مهدی بن علی بحرانی،فرزند ناظم.مذکور در«الشجرة الطیّبة».
حلّی)
جمال الدین ابو العباس احمد بن محمد بن فهد حلّی(-841 ق).مذکور در«روضات الجنات».
محمد اکمل بن صالح بهبهانی.فرزندش وحید بهبهانی در حاشیه بر مدارک به او نسبت داده است.
غیاث الدّین جمشید بن مسعود کاشانی(-841 ق).مؤلّف«ریاض العلماء»آن را شرحی ضعیف خوانده است.
کتاب صوم،از محمد حسن بن محمد صالح کبۀ بغدادی(-1336 ق).خ.دیده شده.
-کتاب الصوم و مکانه فی الطاعات
سید حسین حسینی عمیدی.مذکور در«امل الآمل».
خال محقق داماد،گویا عبد العال بن محقق کرکی که یادش خواهد آمد.
محمد رحیم بن حاج رضی.نسخۀ قطعه ای از اوائل آن که نام مؤلف یاد شده دیده شده.
شیخ عبد الحسین بن علی برقانی قزوینی(-ح 1290 ق).نسخۀ آن در کتابخانۀ آیت اللّه مرعشی موجود بوده است(اکنون تنها شرح شرایع از این مؤلّف در کتابخانۀ مرعشی قم موجود است).
-(بعد الحمد)کتاب الطهاره،الکتاب مصدر ثان لکتب...
عبد اللّه بن محمد بشروی تونی(-1071 ق).
مذکور در«امل الآمل».
عبد اللّه بن حسین شوشتری(-1021 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
شیخ محمد علی بن محمد بلاغی نجفی(-1000 ق).مذکور در«تنقیح المقال».
شیخ شمس الدین محمد بن احمد بن نعمت اللّه بن خاتون عاملی،شیخ اجازۀ سیّد حسین بن حیدر کرکی.مذکور در اجازۀ سید حسین.
شیخ محمد بن حسین معروف به ابو خمسین احسائی(-1310 ق).مذکور در«انوار البدرین».
شیخ محمد بن علی بن نعمت اللّه بن خاتون عاملی،شاگرد شیخ بهائی.
ص:258
شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری دزفولی (-1281 ق).ط.مکرّر.
شیخ هارون بن خمیس جزائری.در رسائل یکی از نزدیکان به روزگار او از آن نقل شده است.
ناشناخته.مذکور در«ریاض العلماء»که مؤلف نسخۀ آن را داشته بوده است.
ناشناخته.خ.سماوی نجف(دیده شده).
ناشناخته،گویا نسخۀ آن نزد علامه مجلسی موجود بوده است.مذکور در«ریاض العلماء».
ناشناخته.مؤلّف از شاگردان فخر المحققین بوده.
خ.موجود.
-الحمد للّه العظیم الشان القدیم الاحسان...
ص:259
میرزا حسن بن عبد الرسول حسینی زنوزی (-1223 ق).مذکور در«بحر العلوم مؤلف».
محمد صالح بن عبد الواسع خاتون آبادی (-1116 ق).مذکور در«روضات الجنات».
عبد الرشید بن نور الدین شوشتری(-1078 ق).
مذکور در تذکرۀ سید عبد اللّه شوشتری.
سید عبد الرضا بن عبد الصمد حسینی اوالی بحرانی.مذکور در«ریاض العلماء».
شیخ عبد الرضا طفیلی نجفی،تألیف:1278-ح 1290 ق.خ.موجود.
شیخ قاسم بن محمد جواد معروف به ابن الوندی و فقیه کاظمی(-پس از 1100 ق)تالیف:
1086 ق.خ.آستان قدس،ش 7719 و 7720.
سید محسن بن حسن اعرجی کاظمی(-1127 ق) که برخی از مسائل را از کتاب الصلاة شرح کرده و نواده اش سید حسن بن محمد در 1318 ق آن را از سواد به بیاض آورده است-خ.دیده شده.
سید نعمت اللّه بن عبد اللّه حسینی جزائری (-1112 ق).مذکور در«کشف الاسرار»شارح.
ص:260
شیخ محمد بن بهاء الدین،چنانکه در خطبۀ آن یاد شده.نسخۀ مؤرّخ 1112 ق آن در کتابخانۀ ملک موجود است که از روی نسخۀ مؤرّخ 960 ق نوشته شده.
حاج ملاّ هادی سبزواری(-1298 ق).ط.
تهران،1322 ق و مکرّر.
ص:261
میرزا عبد اللّه بن عیسی افندی تبریزی(-1130 ق)،مؤلّف و«ریاض العلماء».مذکور در شرح احوال او.
عز الدوله سعد بن منصور معروف به ابن کمونه (-689 یا 690 ق).در«کشف الظنون»از شروح اشارات ابن سینا شمرده شده است.
سید علی بن عبد الکریم نجفی نیلی،شاگرد علامه حلی(-726 ق).
شرح اصول الدّین-شرح مقدمة الکلام
ناشناخته،شارح در 1057 ق در جوار کعبه به شرح آن آغاز کرده است.نسخۀ ناقص الاوّل آن دیده شده.
امیر اسماعیل خاتون آبادی.مذکور در«تتمیم امل الآمل».مؤلف استاد سید نعمت اللّه جزائری بوده است.
سید محمد باقر بن محمد ابراهیم رضوی قمی (-1218 ق).مذکور در«روضات الجنّات».
ملا حسین سجاسی زنجانی(-پس از 1320 ق).مذکور در«الحدیقة المبهجة».
سید رفیع الدّین محمد بن حیدر حسنی نائینی (-1082 ق).ناتمام مانده است.
ملا محمد زمان تبریزی.در تعلیقات میرزا مهدی(-1218 ق)از آن نقل شده و گمان می رود مؤلّف ملا محمد زمان بن کلبعلی تبریزی شاگرد علامه مجلسی بوده باشد.
فارسی،از عباس بن ملا حاجی تهرانی(-1360 ق).ط.تهران،1358 ق.(ج اول).
شیخ محمد علی بن محمد بلاغی نجفی(-1000 ق).مذکور در«تنقیح المقال».
اردو،از سید محمد شبر بن حسین حسینی جنپوری(-1308 ق)بخشی از این شرح در مجلّۀ«الدین»در جنپور چاپ شده است.
صدر الدین محمد بن ابراهیم شیرازی(-1050 ق).خ.آستان قدس،س 9610(1095 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه الّذی جلّ عن مطارح اضواء الفکر
شیخ محمد بن عبد علی آل عبد الجبار بحرانی قطیفی(سدۀ 13 ق).مذکور در«انوار البدرین».
نسخۀ یک مجلّد آن دیده شده.
میر معصوم بن فصیح بن اولیاء تبریزی قزوینی (-1091 ق).خ.موجود.
فارسی،از نام مؤلف تنها«...ابن محمد شفیع» را می توان خواند.شارح میرزا رفیعا نائینی را سید المحققین خوانده و دور نیست که شاگرد وی بوده باشد.خ.شهید مطهری تهران(1104 ق).
ص:262
اصول فقه،از شیخ حسین بن جعفر کاشف الغطاء نجفی(-1262 ق)فرزند ماتن،در 50 مبحث.
خ.دیده شده.
-قال المقصد الاول
ملا عبد اللّه بن حسن شولستانی،معاصر صاحب ریاض که نسخه های عربی و فارسی شرح را دیده بوده است.
فارسی،از ملا عبد اللّه بن حسین رستمداری،که ذیل ترجمه ها گذشت.
فارسی،از سید محمد علی بن محمد اخباری طباطبائی اردکانی(سدۀ 13 ق)که آنهم ذیل ترجمه ها گذشت
فارسی،گمان می رود از فضل اللّه بن ولی قزوینی (سدۀ 12 یا اندکی پیش از آن)بوده باشد.خ.
دیده شده.
فارسی،از سید محمد مهدی موسوی مشهدی که برای شاه عباس صفوی(-1078 ق)تالیف کرده.خ.دیده شده.
سید نعمت اللّه بن عبد اللّه محدث جزائری (-1112 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ص:263
ملا علی اصغر بن محمد حسن بیرجندی،شیخ اجازۀ محمد باقر بیرجندی(-1352 ق).مذکور در«بغیة الطالب».
سید صدر الدین محمد بن صالح موسوی عاملی (-1263 ق).شرحی است بر شرح ابن ناظم که ذیل«شرح شرح...»نیز خواهد آمد.
فارسی،از سلطان محمد بن علی کاشانی.خ.
آستان قدس،ش 3841(سدۀ 11 ق).
- سپاس و ستایش مر واضعی را
شیخ مهدی بن ابراهیم دجیلی کاظمی(-1339 ق).خ.دیده شده.
فارسی،از محمد مقیم بن صفی قزوینی که به درخواست فرزندش محمد جعفر نگاشته.خ.
مرعشی قم(1125 ق).
-الحمد للّه الذی جعلنی من المستقرین...
شیخ یاسین بن صلاح الدین بحرانی،مؤلف «معین النبیه».
ص:264
محقق داماد،که به دستور سلیمان میرزا صفوی تألیف کرده.خ.آستان قدس،ش 2483 و 2484.
-(1)لک الحمد یا ذا لجود و المجد و العلی...
-(2)بهترین امری که سکان صوامع قدس
(یکی ازین نسخه ها به عربی و دیگری به فارسی است.)
عز الدین عبد اللّه بن حسین شوشتری اصفهانی (-1021 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
شیخ علی بن حسین بحرانی شناطری عسکری، مذکور در«تاریخ علماء البحرین».
ملا عماد الدین.مذکور در آخر نسخۀ شرایع مؤرخ 885 ق.
سید محمد بن علی بن حسین موسوی عاملی (-1009 ق)صاحب مدارک.
نور الدین علی بن حسین محقق کرکی(-940 ق).
خ.آستان قدس،ش 2779(917 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
شمس الدّین محمد بن احمد بن نعمت اللّه ابن خاتون عاملی.خ.آستان قدس.
محمد بن عاشور کرمانشاهی،معاصر فتحعلی شاه قاجار(-1250 ق).خ.دیده شده.
محمد بن نظام الدّین استرابادی.خ.آستان قدس، ش 2486.
-ربّنا وقفنا لمعرفة واجبات الصلاة...
ابو عبد اللّه مقداد بن عبد اللّه سیوری حلّی(-826 ق).نسخه ای از شرح الفیه در کتابخانۀ میرزا محمد تهرانی در سامراء دیده شده و گمان می رود تالیف فاضل مقداد باشد.
ص:265
اعرجی حسینی حلّی(-754 ق)خواهرزادۀ علاّمه حلّی.خ.آستان قدس،ش 7717.
مولوی جعفر علی هندی.ط.لکهنو.
شرح الایجاز-الانجاز
شیخ احمد بن اسماعیل.نسخۀ آن پیش از انهدام مسجد مرجان بغداد در کتابخانۀ مسجد دیده شده.
میرزا محمد حسین گرگانی.مذکور در آخر «مقصد الطالب»مؤلف،که چاپ شده.
سلیمان بن احمد آل عبد الجبار بحرانی (-1266 ق).مذکور در«انوار البدرین».
عماد بن یحیی بن علی فارسی.خ.آستان قدس، ش 1101(961 ق).
-نحمدک یا من هو بالحمد حقیق
علامه سید محسن امین عاملی(-1371 ق) صاحب«اعیان الشیعة».مذکور در فهرست تألیفات او.
محمد بن عبد علی آل عبد الجبّار قطیفی بحرانی، معاصر سید کاظم رشتی(-1359 ق).
نحو،از ابو الحسن علی بن عیسی ربیعی نحوی شیرازی(-420 ق).
ص:266
(944 ق)و یک نسخۀ دیگر.
-یا مفتح ابواب الحق علی اصحاب العدل...
شیخ محمد بن علی مقشاعی اصبعی،ناتمام.
مذکور در«کشف الحجب».
شیخ محمد بن علی بحرانی،پدر شیخ احمد اصبعی.مذکور در«تاریخ علماء البحرین»
فارسی،ناشناخته.نسخۀ ناقص الاوّل مؤرّخ 998 ق آن در نجف دیده شده.
فارسی،ناشناخته.نسخۀ آن در سامراء دیده شده و از آن برمی آید که شارح پیش از تألیف این شرح،«مصباح»شیخ طوسی را مختصر ساخته است.
ناشناخته.خ.خوانساری نجف.
-انّ ابتداء المصنّفین فی اوائل کتبهم بالبسملة
ناشناخته.نسخۀ مورخ 1045 ق آن در نجف دیده شده.
-الباء بهاء اللّه...
ناشناخته.خ.خوانساری نجف(982 ق).
-قوله الباب الحادی عشر فیما یجب...الواجب هو الّذی اذا فعله
ناشناخته.نسخۀ مؤرخ 1089 ق آن در سامراء دیده شده.
-قوله الباب الحادی عشر اقول انّما کان هذا الباب
ص:267
سید بهاء الدّین محمد بن محمد باقر حسینی نائینی مختاری،معاصر حرّ عاملی.
شیخ یوسف بن احمد درازی بحرانی(-1186 ق).مذکور در خاتمۀ«معارج»سید حسین قزوینی.
ص:268
سید محمد تقی شفتی گیلانی اصفهانی(-1260 ق).خ.دیده شده.
شیخ عبد اللّه بن عباس ستری بحرانی(-ح 1270 ق).مذکور در«انوار البدرین».
فارسی،از علی اکبر عبد الکریم یزدی.خ.دیده شده.
شرح متنی است در حساب،از ملک محمد بن سلطان حسین اصفهانی.
سید محمد تقی بن رضا قزوینی معروف به سید آقا(-1333 ق)،ناتمام.
فارسی،از شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین.
(-1181 ق).شرح این بیت:
- ترا عطیۀ عمری چنانکه هیلاجش
کند کبیسۀ سالش عطای کبری را.
خ.دیده شده.
شهاب الدّین احمد بن هلال.شرح این بیت از قصیدۀ برده:
-و واقفون لدیهم عند حدّهم
من نقطة العلم او من شکلة الحکم
نسخۀ مؤرخ 892 ق آن دیده شده.
ملا محمد صادق بن علی اردکانی.نسخۀ آن در مجموعۀ مورّخ 1024 ق دیده شده و شرح این بیت است:
- قلم اظافیرک بسنّة و ادب
یمنی ثم یسری حوابص او خسب
ملاّ جلال الدّین محمد بن اسعد دوانی(-908 ق).خ.مرعشی قم.شرح این بیت است.
- پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
آفرین بر نظر پاک خطا پوشش باد
سید صدر الدین محمد بن محمد باقر موسوی دزفولی(-1256 یا 1258 ق).ط.در نسخۀ «معراج المؤمنین»به خط شارح.شرح این بیت است:
- من هماندم که وضو ساختم از چشمۀ عشق
چار تکبیر زدم یکسره بر هرچه که هست
فارسی،تنی چند از جمله مولوی نور الدین عبد الرحمان جامی(-898 ق)،شمس الدّین محمد بن یحیی اسیری لاهیجی(-912 ق)و صدر الدین ابو الفتح سید محمد گیسو دراز چشتی بر این بیت شرح نوشته اند که در بسیاری از کتابخانه ها موجود و برخی هم چاپ شده است.
اصل بیت:
- ز دریای شهادت چون نهنگ لا برآرد سر
تیمم فرض گردد نوح را در روز توفانش
ص:269
نام شاه عباس صفوی نوشته است.ط.
تهران 1276 ق و مکرّر.خ.آستان قدس،ش 13648(1015 ق)و چند نسخۀ دیگر.
شیخ هادی بن محمد امین تهرانی(-1321 ق).
ط.1320 ق.
شیخ جعفر بن خضر کاشف الغطاء(-1327 ق).خ.کاشف الغطاء نجف.
محقق داماد میر محمد باقر بن محمد حسینی استرابادی(-1040 ق).«تایعت»با یاء کلمه ای است که در زیارت عاشورا آمده است.
مذکور در«الرواشح»او.
ص:270
سید محسن اعرجی.از این شرح در«هدایة المسترشدین»نقل شده است.
سید محسن امین عاملی(-1371 ق).ط.
دمشق،1343 و 1349 ق.
سید محسن بن سید مهدی حکیم طباطبائی.خ.
دیده شده.
محمد محسن بن محمد سمیع.خ.موجود.
محمد بن عاشور کرمانشاهی،تالیف:1195 ق.
خ.دیده شده.
شیخ مرتضی بن محمد حسن مظاهری اصفهانی (1316 ق-).
سید مهدی قزوینی حلّی(-1300 ق).وی 2 شرح دیگر نیز دارد که ذیل عنوانهای مستقل خواهد آمد.
شیخ موسی بن جعفر کرمانشاهی(-1340 ق).
دیده شده.
ملا محمد مهدی بن محمد محسن کرمانشاهی.
خ.موجود.
-الحمد للّه الذی لا یحصی ثناؤه...
سید هاشم بن احمد احسائی(-1309 ق).خ.
موجود.
ص:271
ص:272
محمد رضا قمّی مشهدی،تألیف:1090 ق(؟).
خ.دیده شده.
-الحمد لمصرف الامور
تجوید،ناشناخته.خ.آستان قدس،ش 3051 (1020 ق).
هیأت و نجوم،از میرزا ابو الحسن بن اسماعیل محقق اصطهباناتی(-1338 ق).ط.
سید معین الدّین محمد اشرف بن جیب اللّه حسینی طباطبائی شاگرد شیخ بهائی، تالیف:1049 ق.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی خلق سبع سموات...
فاضل جواد بن سعد اللّه کاظمی،شاگرد شیخ بهائی.خ.موجود.
شیخ حسن بن اسد اللّه تولمی رشتی حائری(سدۀ 14 ق).خ.موجود.
-الحمد لولیه...
عباس قلی خان کلهر(-1273 ق).مذکور در «مجمع الفصحاء».
شیخ عبد الحسین بن قاسم حلّی نجفی(-1375 ق).خ.دیده شده.
سید علی حیدر طباطبائی،ناقص.ط.هند، 1300 ق.
سید شمس الدّین علی بن محمد حسینی خلخالی، شاگرد شیخ بهائی،تالیف:1008 ق.خ دیده شده.
-الحمد للّه الذی هدانا بانوار قدسه
ملاّ محمد صادق تنکابنی.یکی از فضلا از آن یاد کرده است.
سید محمد علی بن محمد کاشانی(-1294 ق)، شاگرد صاحب«ضوابط».مذکور در«لباب الالقاب»حبیب اللّه کاشانی.
فرج اللّه بن محمد بن درویش حویزی،معاصر حرّ عاملی،مذکور در«امل الآمل»
فضل اللّه بن محمد شریف(فضل اللّه ثانی)، تالیف:1072 ق.خ.حسینۀ شوشتریهای نجف.
نسخه ای هم در قم دیده شده.
-الحمد للّه الذی صیرنا من المتحیّرین
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
سید صدر الدین محمد بن محمد صادق قزوینی، معاصر حرّ عاملی.مذکور در«امل آلآمل».
شیخ محمد بن عبد علی آل عبد الجبار بحرانی قطیفی،معاصر سید کاظم رشتی.مذکور در «انوار البدرین».
سید محمد بن هاشم شرموطی،مجاز از شیخ محمد حسین کاظمی در 1302 ق.خ.دیده شده.
قاضی نور اللّه مرعشی شوشتری(-1019 ق).
خ.خوانساری نجف.
ص:273
ناشناخته،شارح شاگرد شیخ بهائی بوده است.
خ.آستان قدس،ش 5571.
-تبارک الّذی جعل فی السماء بروجا
ابو الحسن بن مفرّج یزدی.تألیف:1171 ق.خ.
دیده شده.
-الحمد للّه الذی قلب قلوب المؤمنین
فارسی،از سید محمد تقی بن محمد شفیع کازرونی بوشهری(معاصر)که در 1315 ق در جوانی از تقریرات پدرش نوشته است.
شیخ محمد حسن بارفروشی(-1345 ق).ط.
فارسی،از سید محمود بن سلطان علی خان مرعشی شوشتری(-ح 1355 ق).
ملا محمد مهدی بن محمد ابراهیم کلباسی اصفهانی(-1292 ق).خ.موجود.
شرح تصریف المازنی-المصنّف
ابو السعادات هبة اللّه بن علی شجری معروف به ابن شجری(-542 ق).مذکور در«نزهة الالباء».
شرح تعلیقة الرجال-حاشیة تعلیقة و شرح الفوائد
شیخ بهائی،بهاء الدّین محمد بن حسین عاملی (-1031 ق).در حاشیه ای بر این تفسیر به شرح خویش ارجاع داده است.
سید حسن صدر الدین(-1354 ق).
محمد رضا قزوینی.مذکور در«تتمیم امل الآمل».
شیخ یوسف بن محمد بحرانی حویزی،معاصر شیخ حرّ.مذکور در«امل الآمل»
ص:274
شرح تلخیص المرام-کاشف الحق
فارسی،از آقا هادی بن صالح مازندرانی.
قطعه ای از آن دیده شده.
سعد بن منصور معروف به ابن کمونه(-676 ق.)خ.آستان قدس،ش 703(705 ق).و چند نسخۀ دیگر.
ص:275
ص:276
-تهذیب المنطق و الکلام توشیحه بذکر المفضل المنعام
ابن یونس کاظمی.ظاهرا«میزان العقول»است که خواهد آمد.
سید صدر الدّین محمد موسوی عاملی(-1236 ق).
حاج محمود تبریزی،مجاز از سید صدر الدین دشتکی در 904.خ.آستان قدس 1088(پیش از 1067 ق).
-انّ احسن ما یهذب به المنطق و الکلام
میر بهاء الدین محمد بن باقر مختاری حسینی نائینی(-ح 1140 ق).مذکور در شرح حال او.
فارسی،از سید جمال الدین محمد بن محمود حسینی شهرستانی،تألیف:991 ق.خ.آستان قدس،ش 8887(1074 ق)و چند نسخۀ دیگر.
- سپاس بی حد و قیاس حکیمی را
میر هبة اللّه حسینی معروف به شاهمیر(سدۀ 9 ق).خ.مرعشی قم.
-غایة تهذیب الکلام فتح المنطق بحمد المنعام
ص:277
اعرجی،خواهرزادۀ علامه حلّی.خ.آستان قدس(«منیة اللبیب»).
شیخ محمد که از متأخرین بوده.مذکور در «براهین العقول»شویهی.
سید جمال الدین محمد حسینی استرابادی.
مذکور در«کشف الحجب».در«الفوائد المدینۀ»استرابادی هم از این شرح نقل شده است.
سید صفی الدین محمد بن جمال الدین حسینی استرابادی،شاگرد محقق کرکی.مذکور در یادداشت سید حسین کرکی.
شمس الدین محمد بن مکی شهید اوّل(-786 ق).در بعض اجازات از آن یاد کرده.
ناشناخته.به نام شاه طهماسب صفوی تألیف شده و شارح پیش از آن«مبادی الوصول»را شرح کرده است.خ.دیده شده.
ناشناخته.مؤلف شاگرد علامه حلّی بوده و شویهی مؤلّف«براهین العقول»نسخۀ شرح را داشته است.
ناشناخته.خ.سماوی نجف.
ص:278
شرح الجبر و المقابلة-شرح رسالة
ملا ابو الحسن مرندی(معاصر).ط.
متن و شرح از نور الدین علی بن حسین محقق کرکی(-940 ق).خ.آستان قدس،ش 2323 و 2324(956 ق).
نور الدین علی بن عبد العالی میسی عاملی(-938 ق).مذکور با احتمال در«کشف الحجب».
شیخ عیسی بن محمد جزائری(-1060 ق).
مذکور در«ریاض العلماء»به نقل از تعلیقات سید نعمت اللّه جزائری بر«امل الآمل».
ناشناخته.مؤلف در سفر مشهد به قصد زیارت امام رضا(علیه السلام)آن را نگاشته است.
شیخ شرف الدین بن علی استرابادی نجفی شاگرد محقق کرکی.از شیخ حرّ نقل شده که نسخۀ شرح را دیده بوده است.
ص:279
عبد العلی بیرجندی(-934 ق).خ.حمیدیۀ استامبول.
شیخ بهائی بهاء الدین محمد بن حسین عاملی (-1031 ق).خ.بروجردی نجف.
فارسی،از سید حسین بن نصر اللّه عرب باغی (-1369 ق).ط.
قاضی نور اللّه بن شریف شوشتری(-1019 ق).
مذکور در فهرست کتابهایش.
ص:280
فارسی،از سعید نفیسی.ط.
ص:281
-الحمد للّه الّذی هدانی للاسلام...
شیخ محمد باقر بن محمد تقی اصفهانی(- 1301 ق)پسر ماتن.اصل،بخشی از«هدایة المسترشدین»شیخ محمد تقی است.خ.شیخ الشریعۀ نجف.
-الحمد للّه الذی شرح صدور العلماء...
فارسی،از ابو القاسم فرهنگ شیرازی(-1309 ق)،فرزند وصال.نسخۀ آن نزد عباس اقبال بوده است.
میرزا محمد امام الحرمین همدانی(-ح 1305 ق)،در 1270 ق به خواهش ابو الحسن خان کرمانشاهی تألیف کرده.خ.سماوی نجف.
ص:282
معنی انت منّی:
شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان بغدادی (-413 ق).مذکور در«رجال نجاشی».
محمد شاه قاضی،تألیف:1031 ق.
-الحمد للّه و صلّی اللّه علی محمد و آله...
ملا نظر علی بن محمد محسن گیلانی.خ.کاشف الغطاء نجف(1217 ق،به خطّ شاگرد او).
شیخ احمد بن زین الدّین احسائی(-1241 ق).
ط.(با رسائل او).
معنی انّی مخلف...
شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان بغدادی (-413 ق).مذکور در رجال نجاشی.
محمد باقر بن محمد مؤمن محقّق سبزواری (-1090 ق)،تألیف:1062 ق.صاحب «ریاض»نسخه را به خط او در مجموعه ای دیده بوده است.
حدیث الغمام
قاضی محمد سعید بن محمد مفید قمّی،شاگرد فیض کاشانی(-1103 ق)؛تألیف:1099 ق.
خ.مرعشی قم؛آستان قدس،ش 7722(1250 ق).
-الحمد للّه مدیر الادوار...
شیخ فخر الدین ترکستانی ماوراء النّهری،به شاه عباس دوّم اهدا کرده خ.موجود(1079 ق).
آقا جمال الدّین محمد بن حسین خوانساری (-1125 ق).مذکور در فهرست تصانیف او.
فارسی،از محمد فصیح تبریزی که به دستور سید محمد زمان مستوفی نگاشته است.
- حمد و سپاس مر خداوندی را که ممتاز
آقا باقر وحید بهبهانی(-1205 ق).مذکور در «المعجون الآلهی».
شیخ احمد بن زین الدین احسائی(-1241 ق).
ط.(در«جوامع الکلم»).
فارسی،از آقا رضی الدین بن آقا حسین خوانساری که به نام شاه سلطان حسین صفوی تالیف کرده.خ.دیده شده.
محمد زمان بن محمد معصوم.خ.موجود.
-سبحان من اظهر من حصن نور علمه الاحدیّة
شیخ محمد حسن کبۀ بغدادی(-1336 یا 1333 ق).خ.دیده شده.
سید ابراهیم بن محمد موسوی دزفولی(-پس از 1265 ق).خ.صاحب ذریعه،نجف.
التوحید
میر محمد باقر داماد(-1040 ق)،تألیف:
1020 ق.خ.آستان قدس،ش 6162(1022 ق)و نسخۀ دیگر.مرعشی قم.
-الحمد کله لصانع الوجود...
شیخ محمد بن علی آل عبد الجبار قطیفی،تألیف:
1215 ق.خ.دیده شده.
ص:283
-نحمده علی جزیل احسانه...
ملا محمد مشهدی(-1257 ق)،شاگرد صاحب ریاض.مذکور در«مطلع الشمس».
منجیات
کمال الدین عبد الرزاق بن جلال الدّین کاشانی (-735 ق).خ.امیر المؤمنین نجف.
ملاّ احمد بن مهدی نراقی(-1244 ق).خ.
خوانساری نجف.
ناشناخته.خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
شیخ حسین بن عبد الصمد حارثی عاملی(-984 ق).خ.دیده شده.
شرح حدیث حدوث الاسماء-شرح حدیث الاسماء
میرزا محمد هندی اخباری،شاگرد سید العلماء.
فارسی،از سید محمد بن دلدار علی.ط.مذکور در فهرست کتابخانۀ راجۀ فیض آباد.
منسوب به علاّمه حلّی جمال الدّین حسن بن یوسف(-726 ق).ط.تهران،1315 ق(در مجموعۀ«کلمات المحققین»).
-الحمد للّه الذی نطق ذاته بصفاته
محمد حسین بن آقا باقر بروجردی.مذکور در پشت کتاب«النّص الجلی»به قلم فرزند مؤلف.
عبد الرحیم بن یونس دماوندی(-ح 1160 ق).
درج در«مفتاح اسرار الحسینی».
ملا عبد الرزاق بن علی لاهیجی(-1051 ق)یا کمال الدین عبد الرزاق کاشانی(-730 ق).خ.
آستان قدس،ش 6163(1264 ق)و چند نسخۀ دیگر.انتساب به عبد الرزاق لاهیجی در «نجوم السماء»آمده است.
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
شیخ عزّ الدین محمود بن علی کاشانی.خ.دیده شده.
فارسی،از مظفر علی شاه کرمانی(-1215 ق).
جزئی از مثنوی«بحر الاسرار»اوست.
شیخ مفید بن محمد نبی داور شیرازی(-1320 ق).
فارسی،از ملاّ عبد اللّه زنوزی،که در 1245 به نام فتحعلی شاه قاجار تالیف کرده.خ.مشکات.
ناشناخته.در مجموعه ای به خط شیخ عبد علی زنجانی که در 1350 ق از روی نسخۀ مورخ 1197 ق.نوشته دیده شد.
-الحمد للّه الّذی تجلّی لقلوب العارفین...
سید محمد باقر بن زین العابدین خوانساری (-1313 ق)،صاحب روضات و مذکور در همان کتاب.
فارسی،از سبحان علی خان هندی،تألیف:
1252 ق.
ص:284
-پیشتر از زبان ثقات اهل سنّت...
ص:285
حزین(-1181 ق)به فارسی برگردانیده که در فهرست کتابهایش از آن یاد شده است.
ملا محمد کاظم شاهرودی(-1293 ق).شیخ احمد فرزندش از آن یاد کرده است.
سید محمد علی بن محمد بن دلدار علی نقوی (-1312 ق).مذکور در«مشاهیر علماء الهند».
فارسی،مثنوی،از جلال الدّین علی عنقا طالقانی (-1306 ق).
سید اسماعیل خاتون آبادی.
خلیل بن حاج بابا قزوینی.خ.مرعشی قم؟(در فهرست دیده نشد).
خلیل بن محمد اشرف قائنی اصفهانی(-1136 ق).خ.آستان قدس،ش 9094(1132 ق)و مرعشی قم.
-الحمد للّه هو نور کل شیء...
سید کاظم بن قاسم رشتی(-1259 ق).که برای میرزا زین العابدین در 1241 ق تألیف کرده و با «اللوامع الحسینیة»او چاپ شده است.خ.
آستان قدس،ش 2042(1256 ق).
ملا خلیل بن محمد زمان قزوینی.درج در«اثبات حدوث الارادة»که آن را در 1148 ق تألیف کرده است.
فارسی،از ملا عبد اللّه قزوینی،که ظاهرا در روزگار ملوک قطبشاهی در حیدرآباد تألیف کرده.مذکور در«ریاض العلماء».
شرح حدیث الغمامة-شرح حدیث البساط
ملا محمد رضا فرزند ملا صدرا شیرازی.مذکور در«تکملۀ امل الآمل».
ناشناخته،شرح حدیثی است که در اصول کافی از امام صادق(علیه السلام)روایت شده.خ.صاحب ذریعه،نجف.
-اللّه احمد علی ما فرج لی فی حدیث الفرجة
صدر الدین محمد بن ابراهیم شیرازی(-1050 ق).خ.آستان قدس(ضمیمۀ«اکمال الدین» صدوق).
فارسی،ناشناخته.خ.خوانساری نجف.
علاّمه حلّی جمال الدین حسن بن یوسف بن مطهر(-726 ق).ط.(با«مسار الشیعه»).
ص:286
به احتمال از صدر الدین محمد بن ابراهیم شیرازی(-1050 ق).مذکور در«کشف الحجب».
اکثر من ثلاثة ایّام
ملا عبد علی.مذکور در فهرست کتابخانۀ راجۀ فیض آباد.
فارسی،مثنوی،از محمد باقر بن محمد جواد امامی(-1367 ق).مذکور در«شعرای معاصر اصفهان».
ص:287
فلم یر
سید محمد صالح خاتون آبادی(-1166 ق).
خ.دیده شده.
-روی شیخ الطائفة شکر اللّه مساعیه...
میرزا ابو القاسم بن حسن محقّق قمّی(-1231 ق).
شرح الحکمة العرشیه-شرح العرشیة
علامه حسین بن یوسف بن مطهر حلّی(-726 ق).خ.آستان قدس،ش 47(نسخۀ کهن).
-الحمد للّه ذی العزّ الباهر
سید محمد رحیم بن شیر محمد موسوی شهرستانی،تألیف:1093 ق.خ.مرعشی قم.
ملا محمد رضا بن محقق خوانساری.در مجموعه ای به همین صورت نقل شده و ظاهرا مراد رضی الدین محمد بن آقا حسین خوانساری است.
میر غیاث الدین منصور بن صدر الدین محمد حسینی دشتکی شیرازی(-948 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 10118.
-اللّهم ارنابعین حکمتک
شمس الدین محمد بن مبارک شاه معروف به میرک بخاری.خ.آستان قدس،ش 14308 (1002 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-امّا بعد حمد اللّه فاطر ذوات العقول...
ابو العلاء احمد بن عبد اللّه معری(-449 ق).خ.
خدیویۀ مصر(654 ق).
فارسی،از شیخ صدوق،ترجمۀ شیخ میرزا باقر کمره ای.ط.ایران،1367 ق.
ناشناخته،شارح از شاگردان مؤلف متن بوده است.
ص:288
فارسی،ناشناخته،در کتابخانۀ امیر المؤمنین نجف دیده شده.
-حمد شریف و شکر لطیف که با شرف بیان و الطف تبیان
با ترجمۀ فارسی،از نور علی شاه.مذکور در فهرست مجلس.
ملا عبد المهدی.خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی خلقنا فی زمان دولة النّبی الکریم...
ص:289
الحقائق»به آن ارجاع داده و ظاهرا تتمۀ حدائق است.
فارسی،از سید محمد عباس لکهنوی(-1306 ق)،که به خواهش معتمد الدوله مختار الملک سید محمد خان بهادر ضیغم جنگ تألیف کرده.
ط.لکهنو،1287 ق.
ص:290
ملا محمد تقی بن حسین علی هروی اصفهانی (-1299 ق).مذکور در«نهایة الآمال»او.
شیخ محمد جواد بن علی بن جعفر شوشتری (-1325 ق).خ.موجود.
سید علاء الدّین گلستانه(-1110 ق).درج در «روضة العرفاء»او.
میر آصف قزوینی،زنده در 1136 ق.مذکور در «تتمیم امل الآمل».
ملاّ محمد تقی بن مقصود علی مجلسی(-1070 ق).مذکور در«اعتقادات»علامه مجلسی.
ص:291
فارسی،از محمد طالب بن حیدر گیلی اصفهانی، زنده در 1066 ق.خ.دیده شده.
-حمد بی غایت و ثنای بی نهایت واحدی را سزاست...
سید عبد الرحمن بن ابی بکر مرعشی.خ.قوله.
فارسی،از ملاّ عبد الرّزاق همدانی محدّث (معاصر)،مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،از شیخ عبد اللّه بن شاه منصور قزوینی، شاگرد شیخ بهائی.خ.دیده شده.
سید شمس الدین علی حسینی خلخالی.خ.
آستان قدس،ش 13704(1237 ق).
-الحمد للّه الفرد بلا نّد...
سید علی فردجانی،معاصر سید محمد مجاهد طباطبائی.خ.دیده شده.
ملا فرج اللّه بن محمد بن درویش حویزی معاصر محدث حرّ عاملی.مذکور در«امل الآمل».
فارسی،از میرزا محمد علی بن محمد نصیر رشتی.خ.دیده شده.
سید بهاء الدّین محمد بن محمد باقر مختاری.
مذکور در رساله ای که خود در شرح حالش نوشته.
فارسی،از محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق)که به اتمام آن توفیق نیافته.مذکور در «قصص العلماء».
شیخ محمد بن عبد علی آل عبد الجبار بحرانی، معاصر سید کاظم رشتی.مذکور در«انوار البدرین».
فارسی،از شیخ محمد بن علی حائری ساوجی.
خ.دیده شده.
-حمد غیر متناهی شایسته و سزاوار بارگاه...
محمد بن فتاح قمشه ای(سدۀ 13 ق).خ.
صاحب الذریعه.
-الحمد للّه الذی عجز عن احصاء اعداد نعمه العقلاء...
سید محمد بن هاشم شرموطی،مجاز از شیخ حسین کاظمی در 1302 ق.
فارسی،از شیخ محمد نادری،در هامش بعضی از نسخه های خلاصه از آن نقل شده.
از مختار.در هوامش بعضی از شروح «خلاصة الحساب»از آن نقل شده(و ظاهرا مقصود شرح مختاری است که گذشت).
فارسی،از شیخ مسیّب سبزواری،تألیف:1152 ق.خ.دیده شده.
-حمدی که هیچ عددی احصای آن نکند...
سید محمد مهدی بن جعفر حسینی حائری معروف به حکیم زاده(-1331 ق).
ملا وحید الدین.به همین صورت از آن در بعضی از شرحهای«خلاصة الحساب»نقل شده.
ص:292
شیخ هاشم بن زین العابدین تبریزی(-1323 ق)،تألیف:1304 ق.خ.موجود.
-الحمد للّه الواحد الفرد الصمد
ناشناخته.از شرح محمد اشرف در آن نقل شده.
خ.دیده شده.
فارسی،ناشناخته،تألیف:1106 ق به خواهش بعضی از طلبۀ قزوین.خ.دیده شده
ص:293
شیخ زین العابدین گلپایگانی(-1289 ق).
نوری در«النجم الثاقب»از آن نقل کرده است.
ملاّ محمد صادق بن محمد یزدی،شاگرد شیخ انصاری.خ.آستان قدس،ش 11628.
به نظم،از شیخ عباس بن حسن بن کاشف الغطاء (-1323 ق).خ.دیده شده.
- حمدا لک اللّهم باری النسم
و الحمد لله للحامد من خیر النعم
سید علی بن ابراهیم عاملی(-1260 ق).
صاحب«اعیان الشیعة»از آن شفاها یاد کرده است.
سید علی بن ابی القاسم موسوی خوانساری (-1238 ق).ناتمام و مذکور در«روضات الجنات».
سید علی بن محمد امین عاملی(-1249 ق)، شاگرد سید عبد اللّه شبر.خ.دیده شده.
شیخ محمد علی بن غانم قطری بلادی بحرانی، شاگرد شیخ حسین عصفوری.مذکور در«انوار البدرین».
شیخ محمد علی بن محمد نصیر مدرّس چهاردهی(-1334 ق).نواده اش مرتضی مدرس از آن یاد کرده است.
سید محمد بن محمود عصار لواسانی(-1356 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
محمد بن محمد صادق،مؤلّف«الشرایع المحمدیّة».خ.مرعشی قم.
شیخ هادی بن عباس آل کاشف الغطاء(-1361 ق).خ.موجود.
شیخ هادی بن عبد الرحیم کرمانشاهی(-1377 ق).درین شرح،شارح به تکمیل شرح پدر خویش-«کشف الاسرار»-پرداخته است.
به نظم،ناشناخته،محتملا از میرزا رضا گلپایگانی یا سید حسین بحر العلوم.خ.مرعشی قم.
-(الماء ما سمی ماء مطلقا)
و لو علیه مع قید اطلقا
ناشناخته.نسخۀ آن در کربلا دیده شده.
ص:294
-الحمد للّه الذی جعل القرآن علی العبادة دلیلا...
فارسی،از محمد محسن بن سلیمان قاری.خ.
دیده شده(1179 ق).
-الحمد للّه الذی جعل قراءة القرآن سببا...
جمال الدّین محمد بن آقا حسین خوانساری (-1125 ق).
اول)
شیخ جواد بن سعد کاظمی،شاگرد شیخ بهائی.
مذکور در«ریاض العلماء».
شیخ جواد بن تقی نجفی،معروف به ملا کتاب.
تتمۀ«مشارق الشموس»است.
حاج محمد حسن بن محمد صالح کبۀ بغدادی (-1336 ق).خ.دیده شده.
-کتاب الحج و هو للّه علی ما ذکره المصنّف...
رضی الدین محمد بن آقا حسین خوانساری.ط.
میرزا عیسی بن محمد صالح تبریزی اصفهانی (-ح 1073 ق).پدر صاحب«ریاض العلماء» و مذکور در آن.
میرزا مهدی بن هدایت اللّه موسوی اصفهانی مشهدی.مذکور در«کشف الحجب».
ص:295
نیز از شیخ اسماعیل که در 1317 ق شرح کرده.
نیز از شیخ اسماعیل که در همان تاریخ شرح کرده و نسخۀ هرچهار شرح موجود است.
سید کاظم بن قاسم رشتی(-1259 ق).مذکور در فهرست کتابهایش.
حاج محمد جعفر بن صفر خان همدانی کبودر آهنگی مجذوب علی شاه.ط.1314 ق.
شیخ اسماعیل بن حسن آل عبد الجبار بحرانی (-1328 ق).
فارسی،از علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی اصفهانی(-1111 ق).
ملاّ حبیب اللّه بن علی مدد ساوجی کاشانی (-1340 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ملاّ محمد نجف کرمانی اخباری(-1298 ق).
مذکور در«مطلع الشمس».
شرح دعاء الجوشن الکبیر(سبزواری)-شرح الاسماء الحسنی
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور در فهرست کتابهایش.
سید هاشم بن احمد احسائی(-1309 ق).
شیخ محمد صالح بن فضل اللّه حائری مازندرانی.
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور در«قصص العلماء».
شرح دعاء السحر-السر المکتوم
شیخ محمد ابراهیم بن عبد الوهاب سبزواری اسراری(-1291 ق)،تالیف:1350 ق.مذکور در نامۀ شارح.
با ترجمۀ فارسی،از علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی(-1111 ق).خ.دیده شده.وی شرح دیگری هم دارد که در مجلد دعای«بحار الانوار»درج است.
سید محمد جعفر طباطبائی شولستانی،تألیف:
1113 ق.خ.دیده شده.
ملا حسن بن محمد باقر قره باغی،تألیف:
1281 ق.خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الذی جعل الدعاء سببا للاجابة...
ملا درویش علی بن حسین بغدادی(-ح 1277 ق).خ.دیده شده(ناتمام).
فارسی،از محمد صالح بن محمد باقر قزوینی (-1075 ق).خ.مرعشی قم.
-اما بعد فقیر حقیر حسب التماس
ملا علی بن عبد اللّه علیاری(-1327 ق).مذکور در«بهجة الآمال»او.
فارسی،از میرزا محمد علی بن نصیر الدّین مدرس چهاردهی(-1334 ق)،تألیف:1324
ص:296
ق.خ.آستان قدس،ش 9353(1324 ق،خط مؤلف).
سید کاظم بن قاسم رشتی(-1259 ق)،تالیف:
1238 ق به نام ملاّ اصغر نیشابوری.خ.آستان قدس،ش 8856(1258 ق).
شیخ هلال الدین اسماعیل خوئی.درج در «جلیس الواحد و انیس الفارد»که در 1313 ق تألیف کرده.
ناشناخته،درج در مجموعۀ محمد هاشم هروی خراسانی،که بعضی را در 1128 ق نوشته و نسخۀ آن در نجف دیده شده.
-نحمدک و ندعوک فی السّراء
ناشناخته،درج در مجموعه ای که بیشتر رسائل آن از میر عبد الفتاح مراغی است و در کتابخانۀ کاشف الغطاء نجف دیده شده.
ص:297
میرزا عبد الرحیم بن علی اصغر موسوی سبزواری،شاگرد ملا هادی سبزواری.خ.
موجود.
میرزا عبد الکریم مقدس ارومی(معاصر).
شیخ علی بن علی رضاخوئی(-1350 ق)، تالیف:1319 ق.مذکور«وقایع الایام» خیابانی.
تاج العلماء سید علی محمد بن محمد نقوی لکهنوی(-1312 ق).
میرزا محمد علی بن نصیر الدّین مدرس چهاردهی رشتی(-1334 ق).خ.آستان قدس،ش 9354(1324 ق بخط شارح).
سید غنی نقی زیدپوری رضوی لکهنوی (-1357 ق).مذکور در«نجوم السماء».
سید قطب الدّین محمد حسینی ذهبی شیرازی (-1173 ق)،تألیف:1130 ق.خ.مرعشی قم.
-نورانی ترین صبحی که چون صفای مرآت...
ملاّ محمد نجف کرمانی اخباری(-1292 ق).
مذکور در«مطلع الشمس».
سید محمد مهدی بن محمد جعفر موسوی.
مذکور در آخر«خلاصة الاخبار»او.
ملاّ محمد مهدی بن علی اصغر قزوینی.خ.
روضاتی اصفهان.
حکیم ملاّ هادی بن مهدی سبزواری(-1289 ق)،تألیف:1267 ق،ط.تهران،1281 ق(با شرح اسماء الحسنی»).
شیخ بهائی بهاء الدین محمد بن حسین عاملی (-1031 ق).از اجزای«حدائق الصالحین» اوست.
فارسی،از ملاّ علی عراقی،تألیف:878 ق.
مذکور در«ریاض العلماء».
فارسی،از عیسی خان اردبیلی.
فارسی،از یوسف بن حسین طوسی اندروادی.
خ.مرعشی قم.
شیخ محمد علی مدرّس چهاردهی(-1334 ق).خ.موجود.
فارسی،ناشناخته،نسخۀ آن نزد میرزا عبد الرزاق همدانی بوده و از آن نزد صاحب الذریعه یاد کرده است.
ناشناخته.نسخۀ آن در 1119 ق نزد ملا مهدی قزوینی مؤلف«ذخر العالمین»بوده است و شاید هم با«ضیاء الخافقین»که یاد خواهد شد، یکی بوده باشد.
ص:298
فارسی،از میرزا ابراهیم بن محمد علی سبزواری وثوق الحکماء(-ح 1358 ق).ط.تهران.
-حمد مختص به محمودیست که در هرچامه نوای اوست.
فاری،از ملا حبیب اللّه بن علی مدد ساوجی (-1340 ق).ط.تهران،1316 ق و 1340 ق.
وی شرحی هم به عربی داشته است.
ملا علی خداوردی تبریزی،تألیف:1246 ق به خواهش ملا عباس گاوگانی.خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الّذی لا یبلغ مدحته القائلون...
فارسی،از میرزا محمد بن عبد النّبی اخباری (-1232 ق).درج در«میزان التّمیز»او.
فارسی،از سید مصطفی بن هادی نقوی (-1323 ق).ط.
ص:299
(-1292 ق)در کتابخانۀ خوانساری نجف موجود بوده.
ص:300
اردو،از سید محمد علی بن عباس لکهنوی(ح 1298 ق-).ط.هند.
سید اسماعیل بن نجف مرندی(-1318 ق)، تالیف:1282 ق.خ.موجود.
قاضی حسین بن معین الدین میبدی(-909 ق)، تألیف:890 ق.ط.لکهنو،1293 ق.خ.آستان قدس،ش 4837(1057 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
ص:301
از ناظم:شیخ حسین بن عبد الصمد حارثی عاملی (-984 ق).قصیدۀ رائیة در مدح امیر المؤمنین (علیه السلام)است.خ.دیده شده.
فارسی،3 رساله،از جلال الدّین محمد بن اسعد دوانی(-908 ق).شرح رباعیات او و شرح غزل حافظ با مطلع.
در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی...
و شرح بیت حافظ: پیر ما گفت خطا بر قلم صنع
نرفت...
مذکور در«مجالس المؤمنین».
فارسی،نیز از جلال الدّین دوّانی(-908 ق).خ.
خوانساری نجف.خ.آستان قدس.ش 4368 و ضمیمۀ ش 11134.
فارسی،از عباس کیوان قزوینی.ط.تهران، 1348 ق.
ص:302
شیخ احمد بن زین الدین احسائی(-1241 ق)، تألیف:1224 ق.خ.دیده شده.
الرسالة الآلهیّة
آقا خلیل بن محمد اشرف اصفهانی(-1136 ق).مذکور در«تتمیم امل الآمل».
سید ابو المعالی بن بدر الدّین حسن استرآبادی، شاگرد محقق کرکی،تألیف:929 ق.خ.دیده شده.
سید محمد بن حبیب اللّه فقیه رضوی(-1264 ق).مذکور در«شجرۀ طیبه».
-احمد من تنزّه عن الظنون
شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی (-1181 ق)،فرزند مؤلف.
ملا احمد بن محمد مهدی نراقی(-1244 ق).
مذکور در«روضات الجنّات».
شیخ احمد بن ابراهیم درازی بحرانی،پدر صاحب حدائق.مذکور در اجازۀ سماهیجی و «لؤلؤة البحرین».
شرح الرسالة الذهبیّة-شرح طبّ الرّضا
نور الدّین فتح اللّه ابهری.خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی هدانا الی طریق الرسل
احمد بن فارس لغوی قزوینی.مذکور در«معجم الادباء».
ابو نصر محمد بن احمد بن طرخان فارابی (-339 ق).خ.دیده شده.
شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی (-1181 ق).مذکور در«نجوم السماء».
شیخ احمد بن عبد اللّه بلادی بحرانی(-1137 ق).مذکور در اجازۀ سماهیجی.
ص:303
گیلانی)
شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین زاهدی گیلانی(-1181 ق)فرزند ماتن.مذکور در فهرست کتابهایش.
نیز از شیخ علی حزین.مذکور در«نجوم السماء».
مهدی الهی قمشه ای(-1320 ق).
علاّمه جمال الدین حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی(-726 ق).ظاهرا با«النور الانور»که یاد خواهد شد،یکی است.
-الرسالة البحرانیّة(احمد آل ماجد)
شیخ احمد بن زین الدین احسائی(-1241 ق) که برای سید عبد الصمد آل ابی شبانۀ بحرانی تالیف کرده.ط.(در«جوامع الکلم».
شیخ محمد علی حزین(-1181 ق).مذکور در «مرآة الاحوال».
ارسطو(ابو طالب زاهدی)
فارسی،از شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی(-1181 ق)فرزند ماتن.مذکور در فهرست تألیفات او.
شیخ احمد بن ابراهیم درازی بحرانی،پدر صاحب حدائق.مذکور در«لؤلؤة البحرین» ظاهرا صورت صحیح نام آن«شرح الرسالة الحمدیّة»است.
سید کاظم بن قاسم رشتی(-1259 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،از ملا عبد الوهاب نیشابوری،که آن را در 945 ق نزد مؤلف خوانده است.مذکور در «ریاض العلماء».
شیخ محمد بن علی جزائری نجفی(-1303 ق).
شرح منظومه در اعتقادات،از ناظم آن:
عبد اللّه بن حمزۀ زیدی،تألیف 618 ق.خ.
موجود.
-الحمد للّه الذی قهر سلطان الملوک سلطانه...
ص:304
سید اسماعیل بن نجف مرندی(-1318 ق).
«اللّمعة»از شهید اول است.خ.موجود.
ملا محمد تقی هروی اصفهانی(-1299 ق).
مذکور در«نهایة الآمال»مؤلّف.
شیخ جواد بن عبد الحسین نجفی(-1311 ق).
خ.دیده شده.
ملاّ حسین تربتی سبزواری(-ح 1300 ق).خ.
موجود.(تا آخر کتاب الصوم).
-الحمد للّه الذی خلق الانسان من العدم
میر محمد حسین بن محمد صالح خاتون آبادی (-1151 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
سید شفیع جابلاقی(-1280 ق).مذکور در شرح حال او.
سید محمد طاهر بن اسماعیل موسوی دزفولی، داماد شیخ انصاری(-1281 ق).تالیف:ح 1311 ق.خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
شیخ عباس بن حسن آل کاشف الغطاء(-1323 ق).از اول کتاب الطهارة تا اواسط احکام الحیض،در 2 مجلد.
سید علی بن محمد اعرجی کاظمی(معاصر).تا آخر کتاب الحج،در 3 مجلّد.
آقا محمد علی بن محمد باقر(وحید) کرمانشاهی بهبهانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
آقا محمد علی بن محمد باقر هزار جریبی (-1245 ق).
مبحث قبله،از میرزا محمد علی بن نصیر مدرّس چهاردهی(-1333 ق).ط 1324 ق.
محمد کاظم بن محمد شفیع هزار جریبی(-ح 1238 ق).خ.دیده شده.
محمد کاظم بن محمد صادق کاشانی(-1373 ق).خ.موجود.
سید محمد سیوشانی بیرجندی.مذکور در«بغیة الطالب»بیرجندی.
شیخ محمد بن یوسف جامعی عاملی(-1218 ق).خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی فقهنا فی الدّین...
میرزا مسیح بن محمد سعید تهرانی(-1263 ق).خ.دیده شده.
سید مهدی قزوینی حلّی(-1300 ق).مذکور در«حاشیة المستدرک».
شیخ مهدی ملاّ کتاب نجفی،تألیف:1227 ق.
خ.دیده شده.
محمّد مهدی بن محمد ابراهیم کلباسی اصفهانی.
مذکور در«تکملۀ امل الآمل».
ص:305
میرزا محمد نصیر بن احمد نراقی(-1273 ق).
مذکور در«لباب الالقاب».
ص:306
آستان قدس،ش 7376(1066 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
-الحمد لمن هو اصول نعمائه ظاهرة
شیخ عبد علی بن محمد حسین.خ.نور عثمانیۀ استانبول.
ملا علی آرانی کاشانی،معاصر شیخ انصاری (-1281 ق).مذکور در«لباب الالباب» کاشانی.
شیخ علی جزائری،ظاهرا شاگرد مؤلف.
فارسی،از شیخ محمد علی کربلائی،تألیف:
1196 ق.
-شکر و سپاس پروردگاری را که گردانید این امّت را
شیخ محمد بن خلف ستری بحرانی.خ.موجود.
سلطان العلماء سید محمد بن دلدار علی نقوی (-1284 ق).مذکور در«ورثة الانبیاء».
شیخ محمد بن علی بن احمد حرفوشی حریری عاملی(-1051 یا 1059 ق).خ.موجود.
ملاّ محمد بن محمود بن علی طبسی،شاگرد مصنف،آغاز تألیف:1053-1054 ق.
-نحمدک یا من تفرّد بالقدم...
شاه مرتضی بن محمد مؤمن پدر نور الدین اخباری.خ.آستان قدس،ش 14785(1277 ق).
شیخ مهدی بن حسین بن محمد ملا کتاب نجفی.
خ.موجود.
سید هادی بن حسین حسینی.خ.موجود.
ملا یعقوب بن ابراهیم فقیه و محدث بختیاری (-ح 1150 ق).
ص:307
از ماتن:جلال الدین محمد بن اسعد دوانی (-908 ق).خ.مرعشی قم.
-اما بعد الحمد لولیه و الصلاة علی نبیّه و آله...
شیخ احمد بن زین الدین احسائی(-1241 ق)، تألیف:1230 ق،برای سید حسین اشکوری، ط.تبریز،1276 ق.خ.آستان قدس،ش 14573(1234 ق)و چند نسخۀ دیگر.
محمد تقی بن مقصود علی مجلسی اصفهانی (-1070 ق).مذکور در«مرآة الاحوال».
میرزا علی نقی بن سید حسین معروف به حاج آقا طباطبائی حائری(-1289 ق).مذکور در «شجرۀ طیّبه».
میرزا محمد علی بن محمد نصیر مدرس چهاردهی(-1334 ق).خ.موجود.
سید بهاء الدین محمد بن محمّد باقر حسینی مختاری نائینی،معاصر شیخ حرّ عاملی (-1104 ق).مذکور در«روضات الجنات».
ص:308
شیخ مفید بن محمد نبی شیرازی(-پس از 1320 ق).خ.مرعشی قم.
ص:309
فارسی،ناشناخته،تاریخ شرح:727 ق.خ.
آستان قدس،ش 5349.
ناشناخته.نسخۀ آن در کتابخانۀ خوانساری نجف دیده شده.
ص:310
سید عبد العزیز بن احمد موسوی نجفی،زنده در 1179 ق.مذکور در اجازۀ شیخ حسین سنبسی بحرانی.
سید ابراهیم بن علی حسینی ارموی.خ.دیده شده.
شیخ ابراهیم بن محمد جزائری،معاصر بحر العلوم.خ.دیده شده.
سید ابو الحسن بن محمد هادی حسینی تنکابنی (-پس از 1255 ق).خ.مسجد اعظم قم.
سید میرزا ابو الحسن محمد انگجی حسینی تبریزی(-1357 ق).وی کتاب حج را به تفصیل شرح کرده.
ملا محمد باقر یزدی حائری،از تقریرات بحث استادش محمد حسین اردکانی و استاد دیگرش میرزا علی نقی طباطبائی نگاشته.خ.موجود.
ملا محمد تقی برغانی معروف به شهید ثالث (-1264 ق)،تالیف:1225 ق.خ.مرعشی قم.
سید جعفر حسینی سبزواری معروف به آقا بابا (-ح 1292 ق).نسخۀ آن در مدرسۀ باقریّه مشهد دیده شده.
شیخ جعفر بن ابی جعفر حویزی.خ.موجود.
شیخ جعفر بن محسن اعسم نجفی(-1287 ق).
خ.دیده شده(ناقص).
سید محمد جعفر بن محمد هاشم خوئی،از تقریر بحث استادش سید محمد حجت نوشته.
میرزا حبیب اللّه بن محمد علی رشتی(-1312 ق).خ.آستان قدس(به احتمال)،ش 14295.
نیز حسینیۀ شوشتریهای نجف.
شیخ حسام الدین بن جمال الدّین طریحی نجفی.
خ.موجود.
شیخ حسن بن اسد اللّه دزفولی کاظمی(-1298 ق).خ.دیده شده(کتاب النکاح).
-الحمد للّه الذی قذف فی قلوب العلماء نورا
شیخ محمد حسن بن محمد صالح کبّۀ بغدادی (-1336 ق)،تالیف:1318 ق(نماز مسافر).
شیخ حسن بن عیسی فرطوسی نجفی.در 9 مجلد،که پس از وفات او در 3 مجلد پاکنویس گردیده است.
شیخ محمد حسن بن موسوی شروقی.تالیف:
1269 ق(خمس)،خ.کاشف الغطاء نجف.
سید حسین بن حسن مجتهد کرکی(-1001 ق).
خ.دیده شده(مجلد الطهاره).
شیخ حسین بن عباس خاقانی نجفی(-پیش از 1300 ق)،پدر شیخ علی خاقانی.خ.دیده شده.
شیخ حسین بن محمد علی اعسم نجفی.خ.دیده شده.(مجلد الطهارة).
ص:311
شیخ خلف بن عسکر حائری(-1246 ق).
شیخ رضا بن زین العابدین اسدی عاملی(-1269 ق).مذکور در شرح حال سید عبد اللّه شبر.
سید رضا بن مهدی بحر العلوم(-1253 ق).خ.
موجود.
شیخ سلمان بن کاظم هدابی نجفی(-1352 ق).
خ.دیده شده.
سید محمد صادق موسوی خوانساری صاحب «ضیاء التفاسیر».ط.(در 2 مجلد).
سید صادق بن زین العابدین موسوی خوانساری (-1289 ق).خ.دیده شده.
سید صادق بن علی اعرجی(-1204 ق).خ.
دیده شده.
میر محمد صادق بن سید محمد افطسی مدرس اصفهانی(-1304 ق).خ.موجود.
شیخ عباس بن احمد ربیعی نجفی.وی دو شرح، مختصر و مفصل نگاشته که بعضی را در 1315 ق به پایان رسانیده است.
شیخ عباس بن محمد حسین جصانی کاظمی (-1306 ق).در 13 مجلد.
میرزا عبد الجواد بن سلیمان نیشابوری نجفی،از طبقۀ شاگردان کاشف الغطاء.خ.کاشف الغطاء نجف.
سید عبد الحمید بن محمد موسوی،جد آقا سید ابو الحسن اصفهانی(-1365 ق).
شیخ عبد الرضا طفیلی نجفی.شرح معاملات را از 1290 تا 1305 ق نگاشته است.خ.موجود.
سید علی بن حسین صائغ حسینی عاملی،شاگرد شهید ثانی.مذکور در«ریاض العلماء».
ملا علی بن خلیل تهرانی نجفی(-1297 ق)که بعضی را در 1280 ق به پایان رسانیده است.خ.
موجود.
سید محمد علی بن صادق رضوی مشهدی (-1311 ق).خ.آستان قدس.
نور الدین علی بن عبد العال محقق کرکی(-940 ق).مذکور در«کشف الحجب».
شیخ علی بن محمد علی مجیراوی(-1314 ق).
خ.موجود.
شیخ عیسی بن حسین زاهد نجفی،زنده در 1363 ق.خ.دیده شده.
شیخ لطف اللّه بن عطاء اللّه حویزی،معاصر حرّ عاملی.
شیخ محمد بن طعمۀ زریقی.مجلد قضاء را در
ص:312
1266 ق شرح کرده است.
شیخ محمد بن عبد اللّه مظفر نجفی(-1321 ق).
خ.دیده شده.
سید محمد بن هاشم شرموطی نجفی(-1307 ق)،در 7 مجلد.خ.دیده شده.
شیخ مشکور بن محمد جواد حولاوی نجفی (-1353 ق).خ.دیده شده(نماز آیات و نماز مسافر).
ملا مصطفی قزوینی(-پس از 1270 ق)،تألیف بخش قضاء:1251 ق.خ.دیده شده.
سید مهدی بن احمد حسنی کاظمی(-1336 ق)،10 مجلد در طهارت و صلاة،تألیف مجلد اول:1309 ق.خ.دیده شده.
محمد مهدی بن ملا محسن کرمانشاهی(-ح 1280 ق).دوم مجلد تا آخر دماء الثلاثة از کتاب الطّهارة.خ.موجود.
ملاّ محمد نجف کرمانی مشهدی(-1292 ق).
مذکور در«مطلع الشمس».
شیخ نوح بن قاسم جعفری نجفی(-1300 ق)، تألیف مجلد زکات:1293 ق.خ.آستان قدس ش 13540(1294 ق).
میرزا هدایت اللّه اورسیجی شاهرودی(-1281 ق).مذکور در«مطلع الشمس».
ملاّ یعقوب بن ابراهیم بختیاری حویزی(-ح 1150 ق).مذکور در اجازۀ سید عبد اللّه جزائری.
شیخ یوسف بن علی حاریصی عاملی معروف به فقیه،شاگرد سید محمد کاظم یزدی،یک مجلد تا غسل استحاضه.
ص:313
اصول،از شیخ الطائفة ابو جعفر محمد بن حسن طوسی(-460 ق)که شاگردش حسن سلیقی از ان نقل کرده و به پایان نرسیده است.
جلال الدین محمد بن اسعد دوانی(-907 ق).
خ.کاشف الغطاء نجف.
سید صدر الدین بن صالح موسوی عاملی (-1264 ق).
ص:314
در«معجم الادباء»
ملاّ مهدی بن ابی ذر نراقی(-1209 ق).مذکور در«لباب الالقاب».
-یا من لا یرجی الشفاء الاّ من جوده...
صدر الدین محمد بن ابراهیم شیرازی(-1050 ق)،در 2 جزء:طبیعیّات و الهیات.
میرزا عبد اللّه بن عیسی افندی تبریزی اصفهانی (-ح 1130 ق)مؤلف«ریاض العلماء».
حساب،از ملاّ عبد العلی بن محمد حسین بیرجندی(-934 ق).خ.آستان قدس،ش 5360(1106 ق).
-الحمد للّه الواحد الاحد...
منطق،از ملاّ بلال ساخنی،معاصر بیرجندی مؤلف«بغیة الطالب»و مذکور در همان منبع.
سید حسین بن حسن موسوی غریفی بحرانی (-1001 ق).مذکور در«سلافة العصر»و «خلاصة الاثر».
قاضی میر حسین بن معین الدین میبدی(-911 ق).خ.قوله.
شیخ سلیمان بن احمد آل عبد الجبّار قطیفی (-1266 ق).خ.موجود.مذکور در«انوار البدرین».
ص:315
12920(1254 ق)و یک نسخۀ دیگر.
نیز از نظام الدین اردبیلی.خ.آستان قدس،ش 12664(1228 ق).
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).
شیخ فتح اللّه بن علوان کعبی(-1130 ق).
مذکور در شرح اعرجی بر شواهد.
فارسی،از محمد جعفر بن محمد کاظم قائنی.خ.
موجود.
-الحمد للّه الملک الغفّار...
فارسی،از نظام الدین بن احمد اردبیلی.خ.
مرعشی قم.
سید صادق بن علی حسینی اعرجی.خ.آستان قدس،ش 12726(1239 ق)و یک نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه الذی رفع قدر العلماء
نظام اعرج نیشابوری.مذکور در فهرست کتابخانۀ مرحان بغداد،که ممکن است با شرح نظام اردبیلی اشتباه شده باشد.
ابو العباس محمد بن یزید مبرد نحوی(-285 ق).
ناشناخته،تاریخ شرح:1060 ق.شارح پیش از این کتاب،«المفصّل»را شرح کرده است.خ.
عطارد بغداد و حولاوی نجف.
-انّ اول ما یفتتح به الکلام و احلی ما یوشح به
ناشناخته،نسخۀ آن در کتابخانۀ سید حسن صدر در کاظمین دیده شده.
ناشناخته،نسخۀ خط مؤلف در کتابخانۀ سلطان المتکلمین در تهران دیده شده؛نیز آستان قدس، ش 4874(1258 ق).
شیخ ابو محمّد محمّد حسین بن محمد طاهر شریف وحید.ط.تهران،1338 ش.خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الاکرم الّذی خلق القلم...
ناشناخته،شارح از عالمان کرمان بوده و آن را برای شاه شجاع آل مظفر(ح 800 ق)نوشته است.مذکور در«کشف الظنون».«المرشح» شرح کافیۀ ابن حاجب است.
-الحمد للّه الذی اوضح بانوار هدایته منهج الدین
کمال الدین حسین فسائی،شاگرد مسیح الدین فسائی(-1134 ق).مذکور در«نجوم السماء».
خ.مرعشی قم.
فارسی،از محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور در فهرست کتابهایش.
فارسی،از محمد بن عبد الوهاب کاشانی بیدگلی.
خ.دیده شده.
ص:316
شرح شواهد المغنی-سحر الادیب
ناشناخته.ط.ایران.
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).ظاهرا شرح شواهد عوامل است.
ناشناخته.نسخۀ قدیمی آن در کتابخانۀ مدرسۀ بروجردی نجف دیده شده.
-الحمد للّه الّذی فضل الانسان
شرح 100 حدیث نبوی(صلی الله علیه و آله)که قاضی محمد بن سلامۀ قضاعی جمع کرده،از شیخ افضل الدین حسن بن علی ماه آبادی شیخ منتجب الدین.
ابو الحسن علی بن زید بیهقی(-565 ق).مذکور در«معجم الادباء».
برهان الدین محمد بن ابی الخیر حمدانی.مذکور در فهرست منتجب الدین.
ص:317
-الحمد للّه الذی جعل لوح الامر و الخلق صحیفة
سید جمال الدین کوکبانی یمانی(-1339 ق) مقیم هند.مرحوم آیت اللّه مرعشی از آن یاد کرده است.
حبیب اللّه بن علی مدد کاشانی(-1340 ق).خ.
موجود.
شیخ حسن بن عباس بلاغی نجفی،آغاز تألیف:
1105 ق.
-الحمد للّه الذی جعل الدعاء امانا
حسن بن عبد الرزاق لاهیجی(-1121 ق).
تاج الدین حسن بن محمد اصفهانی معروف به ملا تاجا،پدر فاضل هندی.خ.موجود.
حسین بن حسن گیلانی اصفهانی(-1129 ق).
قطعه ای از ان دیده شده.
سید حسین بن حسن مجتهد کرکی(-1001 ق).
مذکور در اجازۀ شارح برای شمس الدین محمد بحرانی.
عز الدین حسین بن عبد الصمد حارثی عاملی (-984 ق).
ملا خلیل بن غازی قزوینی(-1089 ق).خ.
موجود.
ملاّ رضا علی طالقانی.مذکور در شرح ملا صالح روغنی.
ملا محمد سلیم رازی.خ.آستان قدس،ش 3198(1071 ق).
فارسی،از ملا محمد صالح بن محمد باقر روغنی قزوینی که در حدود 1073 ق نگاشته است.خ.
آستان قدس،ش 9641(1109 ق؟)و ش 3199(1134 ق).
شیخ عباس بن محمد علی بلاغی نجفی(سدۀ 11 ق).
سید صدر الدین بن نصیر الدین طباطبائی،جدّ سادات طباطبائی یزد.در شرح حال او از آن یاد شده و ناتمام بوده است.
مفتی میر عباس لکهنوی(-1306 ق).خ.
لکهنو.
عبد الباقی خطاط تبریزی(سدۀ 11 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
ابو الحسن عبد اللّه بن ابی القاسم زیدی معروف به ابن مفتاح.
میرزا عبد اللّه بن عیسی افندی اصفهانی،صاحب «ریاض العلماء».شرح و حاشیه است.
ملا محمد طاهر بن حسین شیرازی.سید شهاب الدین مرعشی نسخۀ آن را در نجف دیده بوده است.
ص:318
نور الدین علی بن عبد العال محقّق کرکی(-940 ق).
فارسی،از ابو الحسن علی بن حسن زواری(سدۀ 10 ق).
شیخ علی بن زین العابدین عاملی،معروف به شیخ علی صغیر،تألیف:1097 ق.خ.آستان قدس،ش 10854(1097 ق).
-بحمدک اللهم و بشکرک هدیتنا
شیخ علی بن محمد بن حسن بن شهید ثانی (-1104 ق).نسخۀ خط مولف در کتابخانۀ مشکات بوده و در«ریاض العلماء»از آن به «حاشیه»تعبیر شده است.
شیخ محمد علی بن سلیمان جشی بحرانی صاحب«انوار البدرین»نسخه را نزد فرزند مؤلف دیده بوده است.
صوفی ملاّ فتح اللّه خطاط.مذکور در«ریاض العلماء».
سید محسن بن قاسم صنعانی(سدۀ 13 ق).سید جمال الدین کوکبانی از آن یاد کرده است.
سید محسن بن احمد زیدی(-1251 ق).مذکور در«نشر العرف».
محمد بن محمد رضا مشهدی،آغاز تألیف:
1091 ق.خ.مرعشی قم.
سید افصح الدین محمد شیرازی(سدۀ 9 ق).
مذکور در مقدمۀ سید شهاب الدین مرعشی بر صحیفۀ چاپی.
محمد عبد الباقی.شارح لغات صحیفه را شرح کرده است.مذکور در«کشف الحجب».
-امّا بعد حمد اللّه علی آلائه...
شیخ ابو جعفر محمد بن حسن بن شهید ثانی (-1030 ق).
سید رفیع الدین محمد بن حیدر حسینی طباطبائی نائینی معروف به میرزا رفیعا(-1099 ق).
تعلیقی بر صحیفه است.
فارسی،از قطب الدین محمد بن علی شریف لاهیجی،که به نام شاه سلیمان صفوی تألیف کرده.خ.مرعشی قم.
-صحیفۀ جامعۀ عالم امکان
محمد بن مرتضی محسن فیض کاشانی (-1091 ق).تعلیق گونۀ مختصری است که در 1055 ق به پایان رسانیده است.مذکور در فهرست تألیفات او.
-الحمد للّه الذی کتب فی صحیفة قلوبنا...
شیخ ابو جعفر محمد بن منصور بن احمد بن ادریس عجلی حلّی(-598 ق).تعلیق گونه ای است.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی جعل الدعاء عبادة...
سید نعمت اللّه بن عبد اللّه محدث جزائری (-1112 ق)،که مختصرتر از شرح او به نام «نور الانوار»است و در اجازۀ سید عبد اللّه جزائری یاد شده است.
ص:319
شیخ یعقوب بن ابراهیم بختیاری حویزی (-1150 ق).نسخۀ خط شارح را سید حسن صدر دیده بوده است.
فارسی،ناشناخته،خ.آستان قدس،ش 3200 (-1050 ق).
-الحمد للّه الاول ستایش مر خدای را...
نسخه های عربی ناشناخته نیز در آستان قدس موجود است.
ص:320
سید حسین بن علی حسینی همدانی.
سید صدر الدین علی بن احمد دشتکی شیرازی معروف به سید علی خان مدنی(-1120 ق).
وی 3 شرح(کبیر،متوسط و صغیر)دارد.برای شرح کبیر-الحدائق الندیّة
بهاء الدین محمد بن محمّد باقر مختاری نائینی، معاصر شیخ حرّ عاملی(-1104 ق).وی 3 شرح(کبیر،متوسط و مختصر)دارد.شرح کبیر او در کتابخانۀ مرعشی در قم موجود است.
-اولی کلام یستعان به علی جملة المهام
ملا محمد مؤمن بن شاه مرتضی کاشانی،تألیف:
1027 ق.خ.دیده شده.
-الحمد لولیه و مستحقّه
شیخ محمّد بن علی حرفوشی عاملی(-1059 ق).
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ص:321
کاشانی حلّی(-755 ق).خ.امیر المؤمنین نجف؛آستان قدس.
میر غیاث الدین منصور حسینی دشتکی شیرازی (-948 ق).مذکور در«کشف الظنون».
-الحمد للّه الّذی خصّصنا بمزید الانعام...
ناشناخته.نسخۀ آن در بغداد دیده شده.
-الحمد لمن وجب وجوده و بقاء.
شیخ جعفر بن خضر جناجی نجفی(-1227 ق).
خ.کاشف الغطاء نجف.
-الحمد للّه الذی احکم قواعد الدّین...
محمد بن عاشور کرمانشاهی،معاصر فتح علی شاه قاجار(-1250 ق).
ص:322
(-1299 ق).
ص:323
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور در«قصص العلماء».
فارسی،به نظم،از احمد وقار شیرازی(-1298 ق)فرزند میرزا کوچک وصال.ط.شیراز.
ص:324
ص:325
(736 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه الاحد بذاته و کبریائه
مظفر الدین شیرازی(-922 ق).مذکور در «کشف الظنون».
صائن الدین علی بن محمّد ترکه(-830 ق).
مذکور در آخر«تمهید»او.
ص:326
نظام الدین عبد العلی بن محمد بن حسین بیرجندی(-934 ق)،تألیف:891 ق.
-الحمد للّه نعمه الوافیة
ص:327
حکیم الدین طبیب گیلانی بوده است.تألیف:
831 ق در هرات.خ.دیده شده.
ص:328
فارسی،از شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی(-1181 ق).مذکور در فهرست کتابهایش.
نور الدین عبد الرحمن جامی(-898 ق)،تألیف:
883 ق.خ.موجود.
ص:329
فارسی،ناشناخته.شرح مفصلی است و نسخۀ ناقص آن در نجف دیده شده.
سید جمال الدین عبد اللّه بن محمد حسینی معروف به نقره کار(-776 ق).خ.خدیویۀ مصر.
-الحمد للّه الّذی جعل ملح العلوم علم العربیّة...
فارسی،از عادل بن علی.نسخۀ مؤرّخ 902 ق آن موجود است.
ناشناخته،شارح از فضلای معاصر ناظم(سدۀ 11 ق)بوده و دیباچۀ شرح را محمد امین طبسی نوشته و در«گلدستۀ اندیشه»درج کرده است.
فارسی،از ناظم:شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی(-1181 ق).خ.موجود.
سیّد جعفر بن محمد اعرجی(-1332 ق).
مذکور در«نفحة بغداد».
شیخ حسن سردرودی تبریزی(معاصر).
تاج العلی سید اشرف بن اغر بن هاشم حسینی (-610 ق).مذکور در«نکت الهمیان».
شریف مرتضی علم الهدی ابو القاسم علی بن حسین موسوی(-436 ق).ط.مصر،1313 ق.
اردو،از سید انور حسین(-ح 1350 ق).ط.
شیخ بخش علی یزدی حائری(-1320 ق).
ملا حسن بن محمد ابراهیم اردکانی(-1315 ق).خ.موجود.
ملا محمد حسین درباغی قزوینی(-پیش از 1191 ق).مذکور در«تتمیم امل الآمل».
ملا محمد صالح بن محمد برغانی.واعظ خیابانی نسخۀ شرح را دیده بوده است.
شیخ علی بن علی رضا خوئی(-1350 ق).خ.
موجود.
فارسی،از سید علی اکبر بن سید رضی برقعی (-1317 ق).
فارسی،از میرزا علی خان(ظاهرا گلپایگانی، شاگرد مجلسی).خ.موجود.
-حمد و سپاس نثار بارگاه کبریا اساس...
میرزا فضل علی بن عبد الکریم ایروانی تبریزی (-پس از 1330 ق).خ.موجود.
آقا کمال فسائی.خ.موجود.
ملا محمد قمّی(معاصر).
سید مرتضی بن علی رضا حسینی،تألیف:1290 ق.خ.دیده شده.
ناشناخته.خ.فیض آباد هند.
ص:330
ص:331
محمد بن سلیمان تنکابنی(-13020 ق).
مذکور در«قصص العلماء».
ص:332
(-1228 ق).فقط شرح طهارت و بیع را نوشته است.خ.مرعشی قم(بیع).
شیخ عزّ الدین حسین بن عبد الصمد حارثی عاملی(-984 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
شیخ حسین بن محیی الدین ابن ابی جامع عاملی، معاصر شیخ حرّ.مذکور در«امل الآمل».
میرزا محمد زمان بن محمد جعفر رضوی مشهدی(-1041 ق).مذکور در«امل الآمل».
شیخ عبد الحسین بن علی بن محمد برغانی، تألیف:1266 ق.خ.مرعشی قم.
ملا عبد اللّه بن شهاب الدین حسین یزدی شهابادی،معاصر مقدس اردبیلی.مذکور در «امل الامل».(ظاهرا یزدی در این مورد مصحّف تستری است که شرح او«جامع الفوائد»نام دارد.)
سید عمید الدین عبد المطّلب بن محمد بن علی اعرجی(-754 ق).نسخۀ آن نزد صاحب «ریاض العلماء»موجود بوده است.
شیخ عبد النّبی بن علی کاظمی(-1256 ق).
مذکور در«تکملة نقد الرّجال»مؤلف.
شیخ نور الدین علی بن احمد بن ابی جامع حارثی عاملی.مذکور در رسالۀ شیخ قاسم محی الدین در احوال آل ابی جامع.
شیخ محمد علی بن عباس بلاغی.خ.موجود.
میرزا محمد علی مدرس چهاردهی(-1334 ق).خ.موجود.
میرزا فخر الدین نراقی(-1325 ق).خ.موجود.
ملا لطف اللّه اسکی لاریجانی(-1311 ق).خ.
دیده شده.
میرزا مسیح بن محمد سعید تهرانی(-1263 ق) خ.موجود.
آقا محمد هادی بن محمد صالح مازندرانی.
مذکور در اجازۀ حیدر علی مجلسی.
ص:333
میرزا محمد بن عبد النّبی اخباری(-1332 ق).
مذکور در«الفوائد الشیرازیّة»تالیف ملا فتحعلی شاگرد اخباری.
شیخ ابو طالب بن عبد اللّه زاهدی گیلانی (-1127 ق).مذکور در فهرست تألیف او.
پسرش شیخ علی حزین هم آن را شرح کرده است.
شیخ عباس بن موسی بن عباس تهرانی،تالیف:
1292 ق.خ.دیده شده.
-نحمدک یا من تقدس هویتک من عرفان الممکنات...
العرضیّة من ثوانی المعقولات)
ملا حمزۀ گیلانی،شاگرد محمد صادق ارجستانی(-1134 ق).مذکور در«تتمیم امل الآمل».
شرح قول الرضی-العبقة
الجمعة)
شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی(-1121 ق).
خ.دیده شده.
بالمال)
شیخ لطف اللّه بن عبد الکریم میسی(-1032 ق).
ملا محسن بن محمد طاهر قزوینی،تألیف:
1124 ق.
قاضی سید نور اللّه بن شریف مرعشی شوشتری (-1019 ق).
من طهارتین...)
شیخ بهائی بهاء الدین محمد بن حسین عاملی (-1030 ق).خ.دیده شده.
ص:334
-کلمة اللّه هی العلیا فی جمیع الابواب
فارسی،از شهاب الدین.خ.فیض آباد هند.در آستان قدس نسخۀ شرح کافیه به شمارۀ 14438 از شهاب الدین بن شمس الدین دولت آبادی موجود است.
فارسی،از میرزا فخر الدین گیلانی مشهدی (-1097 ق).شاگرد آقا حسین خوانساری.
مذکور در«روضات الجنات».
شیخ سعد بن احمد نیلی.خ.دیده شده.
نجم الائمّه رضی الدین محمد بن حسن استرابادی(-686 ق).خ.آستان قدس،ش 14605(864 ق)و چند نسخۀ دیگر.ط.
مکرّر.شرحی هم به فارسی داشته.
-الحمد للّه الذی جلّت آلاه
کمال الدین محمد بن معین الدین محمد فسایی معروف به میرزا کمالا،داماد محمد تقی مجلسی.مذکور در فهرست تألیفات او.
سید مرتضی شیرازی.مذکور در«کشف الظنون»به عنوان«شرح نظم الکافیة».
سید نعمت اللّه بن عبد اللّه محدث موسوی جزائری(-1112 ق).مذکور در«الانوار النعمانیۀ»مؤلّف.
فارسی،ناشناخته.خ.دیده شده.
-الکلمة لفظ وضع یعنی لفظیست که وضع گردیده....
ص:335
الوعاة»و«کشف الظنون».
(بطلمیوس)
ابو الحسن علی بن رضوان طبیب(-453 ق).خ.
مشکات.
ملاّ جعفر کرمانی(1080 ق-).مذکور در «تتمیم امل الآمل».
ملا بلال شاخنی قائنی،مذکور در«بغیة الطالب» بیرجندی.
سید محمد بن محمود عصار لواسانی تهرانی (-1356 ق).بخشی از آن در هامش«کشف الریبه»چاپ شده است.
نیز از سید محمد عصار،که برخی از آن در 1305 ق در هامش متن چاپ شده.
شیخ علی بن قاسم قوچانی(-1333 ق).ط.
تهران،1341 ق.
شیخ عبد الحسین بن عیسی رشتی(-1373 ق).
ط.نجف،1370 ق.
آقا سید محسن حکیم(-1390 ق).ط.
محمد سلطان عراقی،شاگرد میرزا محمد تقی شیرازی.ط.
شیخ مهدی خالصی کاظمی.ط.بغداد(در هامش کفایه).
فارسی،از شیخ عبد الکریم بن ابراهیم خوئینی قزوینی(-1372 ق).ط.قم.مکرر.
ص:336
ص:337
شمس الدین استرابادی.خ.دیده شده.
-الحمد لمن تفرد و تعالی...
ملا فضل اللّه استرابادی.نسخۀ مؤرخ 1024 ق آن در کتابخانۀ سید حسین صدر موجود بوده است.
سید حسن بن دلدار علی نصیرآبادی(-1260 ق).مذکور در«کشف الحجب».
-نحمدک یا من ناط الاشیاء بمشیّته
سید محمد حسین بن محمد علی شهرستانی (-1315 ق).خ.دیده شده.
ملا جلال الدین محمد بن اسعد دوانی(-908 ق).مذکور در«کشف الظنون».
شمس الدین محمد بن محمود آملی(-752 ق).مذکور در«مجالس المؤمنین».
نیز از شمس الدین آملی و مذکور در مجالس.
حکیم علی گیلانی.خ.موجود(ج 1).
میرزا اسحاق بن کاظم صدر العلماء اردبیلی (-1306 ق).مذکور در خاتمۀ«حدائق ناصری».
اردو،از سید سجاد حسین.
ترکی،از سودی(-ح 1000 ق).خ.عثمان ثالث استانبول.
ملا مصطفی بن شعبان سروری(-969 ق)،به عربی برای سلطان مصطفی بن سلیمان خان شرح کرده،تالیف:957 ق.خ.عثمان ثالث استانبول.
-الحمد للّه الذی جعلنی من علماء المعانی و البیان
فارسی،از میرزا ابراهیم بن محمد علی حکیم سبزواری وثوق الحکما(-1358 ق).خ.
دانشگاه تهران.
فارسی،از مولانا ادریس بن حسام الدین بدلیسی.
ط.استانبول.
فارسی،از بابا نعمت اللّه بن محمود نخجوانی.خ.
دانشگاه تهران.
فارسی،از سید حسین بن سید رضا.تألیف:
1308 ق.(این شرح منظوم از شخصی به نام عین الدین است که سید حسین با اضافاتی آن را به علی اصغر خان اتابک اهدا کرده و در آن ناصر الدین شاه را ستوده است).خ.آستان قدس،ش 808.
فارسی،از کمال الدین حسین بن عبد الحق الهی اردبیلی،تالیف:908 ق.خ.موجود.
فارسی،از قاضی میر حسین بن معین الدین میبدی(-911 ق).مذکور در«مجالس المؤمنین».
فارسی،از شاه تاج الدین داعی.مذکور در
ص:338
«مجالس المؤمنین».
فارسی،از حکیم عبد الرزاق لاهیجی(-1051 ق).ط.
فارسی،از مظفر الدین علی بن محمد شیرازی رومی(-922 ق)که به نام سلطان بایزید تألیف کرده است.نسخه هایی از این شرح را در استانبول دیده اند.
فارسی،از صاین الدین علی بن محمد ترکه (-830 ق).خ.دانشگاه تهران.
فارسی،از شجاع کربالی.تألیف:856-867 ق.
نسخه هایی از آن را در استانبول دیده اند.
فارسی،به نظم،از سید محمد بن محمود عصار لواسانی(-1356 ق)،که در 1335 ق نظم آن را به پایان رسانیده است.خ.آستان قدس،ش 11649(1336 ق).
فارسی،از شمس الدین محمد بن یحیی لاهیجی، تألیف:877 ق.خ.آستان قدس،ش 11456.
مؤلف«مفاتیح الاعجاز»ناشناخته است و این شرح برگرفته از آن است.
فارسی؟،از سید میر محذوم.در«غنچۀ باز»از آن یاد شده است.
فارسی،از سید نوربخش(یا روح بخشان) بدخشانی.در«غنچۀ باز»از آن یاد شده است.
فارسی،به نظم مستزاد از امین الدین تبریزی، شاگرد شبستری مذکور در«دانشمندان آذربایجان».شاید با غنچۀ باز یکی باشد.
ص:339
فارسی،از شیخ غلام حسین شیرازی،معروف به قاموس گوشتی(معاصر).خ.موجود.
ابو العباس محمد بن یزید مبرد(-285 ق).ط.
قسطنطنیه،1300 ق.
ناشناخته.نسخۀ آن ضمیمۀ شرح لطف اللّه بن احمد دامغانی(-1262 ق)بر قصیدۀ«بانت سعاد»دیده شده و شاید این شرح هم از او باشد.
ص:340
منتجب الدین(-585 ق)و مذکور در فهرست او.
علی بن حسین بن عتبة معروف به شمیم حلّی (-601 ق).مذکور در«بغیة الوعاة».
سید ابو البرکات عمر بن ابراهیم کوفی علوی (-539 ق).نیز مذکور در«بغیة الوعاة».
سید ابو السعادات هبة اللّه بن علی نقیب معروف به ابن شجری(-542 ق).مذکور در«نزهة الالباء».
شیخ جواد بن تقی ملا کتاب،شاگرد کاشف الغطاء،خ.آستان قدس،ش 7760-7769 (سدۀ 13 ق).
سید حسن بن محمد باقر معروف به حاج آقا میر (-1380 ق).یک مجلد در طهارت دیده شده.
شیخ حسن بن جواد ملا کتاب.تتمه ای است از شرح پدرش،تالیف:1285-1293 ق.خ.
کاشف الغطاء نجف.
سید محمد رضا بن محمد مهدی بحر العلوم طباطبائی(-1253 ق).خ.موجود.
شیخ سلیمان بن احمد آل عبد الجبار قطیفی(-ح 1270 ق).خ.موجود.
شیخ علی بن حسین خاقانی(-1334 ق).خ.
موجود.
سید علی بن ابراهیم بن ابی شبانۀ بحرانی،شاگرد شیخ سلیمان ماحوزی(-1121 ق).مذکور در تکملۀ امل الآمل».
شیخ علی بن جعفر کاشف الغطاء(-1253 ق).
خ.دیده شده.
شیخ علی بن محمود طبسی.خ.دیده شده.
شیخ معز الدین تونی،نزدیک به روزگار شهید ثانی.خ.موجود.
محمد مهدی بن محمد ابراهیم کلباسی(-1292 ق).خ.آستان قدس،ش 7756 و 2 نسخۀ دیگر.
شیخ مهدی بن حسین ملا کتاب.خ.کاشف الغطاء نجف.
ص:341
مقدمات کشف الغطاء)
شیخ احمد بن زین الدین احسائی(-1241 ق).
خ.موجود.
شیخ نظام الدین سلیمان بن حسن صهرشتی، شاگرد شیخ طوسی.(-672 ق).مذکور در «معالم العلماء».
نیز از نظام الدین صهرشتی.مذکور در«کشف الحجب».
ص:342
فارسی،از نظام الدین محمود داعی حسینی شیرازی(-869 ق).
فارسی،از حکیم ملا هادی بن مهدی سبزواری (-1289 ق).ط.تهران،1285 ق.
فارسی،از ملا حسین بن علی کاشفی بیهقی (-910 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ص:343
مطلعین دیده شده.
ملا عبد الصمد همدانی حائری(-1216 ق).
نسخۀ بخشی-از لقطه تا مواریث دیده شده.
میر علی بن محمد علی طباطبایی(-1231 ق) صاحب ریاض.این شرح مختصر است و غیر از «ریاض المسائل»است.خ.کاشف الغطاء نجف.
ملا علی اصغر بن محمد حسن بیرجندی.مذکور در«بغیة الطالب»بیرجندی.
ملا فضل اللّه معاصر علامه حلّی(-726 ق).
ظاهرا نسخۀ آن در کتابخانۀ کاشف الغطاء نجف موجود است.
-هذه فوائد علقتها علی کتاب النافع...
آیت اللّه سید محسن حکیم طباطبائی(-1390 ق)،تالیف:1331 ق.
سید محمد بن حسن بن محسن مقدس اعرجی کاظمی(-1299 ق).خ.موجود.
شیخ محمود جاپلقی،شاگرد محقق کرکی (-940 ق).
ص:344
-(بعض از نسخ)سأل الاستاد الفاضل علی بن شه فیروز...
ص:345
سید عبد اللّه بن محمد رحیم کبیر علوی عاملی (-1243 ق).خ.موجود.
ملا محمد تقی بن مقصود علی مجلسی(-1070 ق).تألیف:1063 ق.خ.آستان قدس،ش 1688(1066 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
سید حسن بن عبد الهادی موسوی آل خراسان (-1326 ق).ط.نجف،1379 ق.
سید محمد حسین بن علی اصغر قاضی طباطبائی تبریزی(-1293 ق).خ.موجود.
میرزا محمد هاشم چهارسوقی اصفهانی.خ.دیده شده.
میرزا یحیی بن محمد شفیع مستوفی(-ح 1326 ق).خ.دیده شده.
ص:346
میرزا زین العابدین بن جعفر خوانساری(1192 ق-)پدر صاحب روضات.مذکور در «روضات الجنات».
ملا محمد صالح بن احمد سروی مازندرانی(-ح 1081 ق)داماد مجلسی اول.
ملا صفر علی لاهیجانی قزوینی،شاگرد سید محمد مجاهد.مذکور در«قصص العلماء».
ملا علی بن محمد ولی قائنی،شاگرد سید محمد مجاهد.مذکور در«بغیة الطالب»بیرجندی.
ملا علی اکبر قائنی.نیز مذکور در«بغیة الطالب».
سید محمد فقیه رضوی مشهدی(-1264 ق).
مذکور در«الشجرة الطّیبة».
فارسی،از میرزا محمد بن حسن مدقق شیروانی (-1098 ق).مطالب مهم آن را محمد تقی هروی در حاشیه اش بر حاشیۀ شیروانی درج کرده است.
ملا محمد مهدی بن محمد شفیع استرآبادی لکهنوی(-1259 ق).مذکور در «نجوم السماء».
میرزا هدایة اللّه شاهرودی(-1281 ق).مذکور در«مطلع الشمس».
ص:347
شیخ عبد علی بن ناصر بن رحمۀ بحرانی.مؤلّف «ریاض العلماء»نسخۀ آن را داشته است.
سید عبد اللّه قارونی(-پیش از 1028 ق).
مذکور در«تاریخ علماء البحرین».
ص:348
فارسی،از آقا جمال الدین محمد بن حسین خوانساری(-1125 ق).ط.
ناشناخته.در آن از شرح مجلسی اول نقل شده است.خ.مرعشی قم.
ضیاء الدین محمد بن حسن حلبی.خ.استانبول.
شیخ ابو علی احمد بن محمد مرزوقی اصفهانی (-421 ق)شاعر اهل بیت.خ.مرجان بغداد.
ملا محمد بن حاج محمد استرآبادی،تألیف:
1120 ق.خ.موجود.
-احمدک اللّهم علی نعمائک المنادیة.
خواجه صائن الدین ترکه.خ.موجود.
ابو نصر محمد بن احمد بن طرخان فارابی(-339 ق).مذکور در«اخبار الحکماء».
ملاّ محمد باقر بن زین العابدین یزدی(-پیش از 1056 ق)،شاگرد شیخ بهائی.خ.دیده شده.
-الحمد للّه حق حمده...
علی بن حسن شمیم حّلی(-601 ق).مذکور در «بغیة الوعاة»و«کشف الظنون».
ابو عبد اللّه محمد بن علی بن احمد حلّی معروف به ابن حمیده(-550 ق).مذکور در «کشف الظنون».
ابو سعید محمد بن علی عراقی حلّی(-561 ق).
مذکور در«کشف الظنون».
سید صدر الدین محمد بن صالح موسوی عاملی اصفهانی(-1263 ق).
سید محمد تقی بن حسین نقوی لکهنوی (-1289 ق).خ.موجود.
شرح المقدمه-ریاض العقول
سید رکن الدین ابو محمد حسن بن محمد بن شرفشاه علوی(-717 یا 715 ق).
ص:349
ص:350
ق).مذکور در«قصص العلماء».
شیخ عبد الرحیم کرمانشاهی(-1305 ق).شیخ هادی فرزند شارح از آن یاد کرده است.
ص:351
(-1116 ق).مذکور در«روضات الجنات».
حسام الدین بن محمد صالح سروی مازندرانی (-1081 ق).مذکور در«امل الآمل».
ص:352
سید کاظم بن قاسم حسینی رشتی(-1259 ق).
خ.موجود.
میرزا محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).
مذکور در«قصص العلماء».
شیخ مهدی کجوری شیرازی(-1293 ق).خ.
دیده شده.
ناشناخته،شارح شاگرد(مؤلف بوده و نسخۀ شرح دیده شده).
ص:353
فارسی،از عبد الصمد بن کمال بن امیر الحاج،که برای فرزند استادش ضیاء الدین محمد استرآبادی نگاشته است.خ.مجلس و دانشگاه تهران
-حمد بی غایت و ثنای بی نهایت سخن آفرینی راست.
شیخ علی نجار.در برخی از حواشی شروح نصاب از آن نقل شده است.
فارسی،از قاضی محمد کریم بن فصیح الدین محمد دشت بیاضی(سدۀ 10 ق).خ.آستان قدس،ش 7365(1311 ق)و یک نسخۀ دیگر.ط،تهران 1366 و 1275 ق.
فارسی،از ملاّ محمد مقیم جعفری،تألیف:
1049 ق.خ.سماوی نجف.
فارسی،از مرشد بن علی سیفکی شیرازی.خ.
دانشگاه تهران(سدۀ 11 ق).
شیخ یوسف بن مانع قرشی.
فارسی،ناشناخته،نسخۀ مؤرخ 1063 ق آن دیده شده.
-سپاس و شکر بی قیاس مر خدایراست
ص:354
ص:355
سید حسن بن محمد لواسانی(1308 ق-).
سید حسن بن مطهر جرموزی یمنی(-1110 ق).مذکور در«نسمة السحر».
علاّمه جمال الدین ابو منصور حسن بن مطهر حلّی (-726 ق).مؤلف.«کشف الحجب»آن را مختصر شرح ابن میثم دانسته است.
شیخ حسین بن شهاب الدین بن حسین بن خاندار شامی(-1076 ق)(چنانکه در«سلافة العصر» آمده)،یا حسین بن شهاب الدین بن حسین بن محمد بن حیدر کرکی عاملی(چنانکه در «امل الآمل»آمده است.)
فارسی،از میرزا محمد حسین بن مهدی فروغی ارباب اصفهانی(-1325 ق).ط.تبریز،1358 ق(چاپ دوم).
فارسی؟،از حیدر قلی خان بن نور محمد خان سردار کابلی(-1372 ق).خ.دیده شده.
فارسی،از میرزا خلیل بن ابی طالب کمره ای (-1317 ق).ط.تهران،1366 ق.
ملا محمد رفیع بن فرج گیلانی(-ح 1160 ق).
مذکور در اجازۀ شیخ حسین برای شاگردش شیخ حسین حوری.
مختصر شرح ابن ابی الحدید،از ملا سلطان محمود بن غلام علی طبسی،زنده در 1079 ق.
خ.آستان قدس،ش 13817.
فارسی،از ملا محمد صالح بن محمد باقر روغنی قزوینی(-ح 1075 ق).ط.تبریز،1321 ق.
-الحمد للّه علی ما اولانا من نعمائه
فارسی،از مفتی میر محمد عباس بن علی اکبر شوشتری لکهنوی.ط.هند،1287 ق.
فارسی،از شیخ عبد الحسین بن محمد طاهر دزفولی(-1339 ق).شرح خطبۀ همام است که پس از شرح آن را به نظم نیز درآورده است.خ.
موجود.
شیخ کمال الدین عبد الرحمن بن محمد ابن عتایقی حلی(-پس از 788 ق).خ.
امیر المؤمنین نجف.
فارسی،از ملا عبد الکریم بن محمد یحیی قزوینی معاصر شاه سلطان حسین صفوی(-1134 ق).
شرح خطبۀ قاصعه و در باب پنجم«نظم الغرر» او درج است.
شیخ عبد النبی بن شرف الدین محمد طسوجی آذربایجانی(-1203 ق).مذکور در «ریاض الجنّة».
سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حسینی کاظمی (-1242 ق).قطعه ای از آن دیده شده و غیر از «نخبة الشرحین»اوست.
فارسی،از شیخ عزّ الدین آملی،تاریخ شرح:
944 ق.ط:آستان قدس،خ.شهید مطهری.
-نحمده علی ما کان و نستعینه...
ص:356
فارسی،از شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی(-1181 ق).مذکور در«نجوم السماء».
شیخ محمد علی بن بشارة خیقانی آل موحی معاصر شیخ احمد نحوی(-1183 ق).مذکور در قصیدۀ شیخ احمد نحوی در مدح شارح.
فارسی،ترجمۀ منظوم از محمد علی بن محمد حسین انصاری قمی(-1329 ق).ط.
تهران،1367-1369 ق.
فارسی؟،از عماد الدین علی قاری استرآبادی، معاصر شاه طهماسب صفوی.مذکور در «ریاض العلماء».
فارسی،از خواجه صائن الدین علی بن محمد ترکه (-830 ق).مذکور در مقدمۀ چاپی «تمهید القواعد»او.
سید محمد علی بن محمد شاه عبد العظیمی (-1334 ق).ط.نجف.
سید رضی الدین علی بن موسی ابن طاووس حلّی (-664 ق).مذکور در«خاتمة المستدرک».
فارسی،از میرزا محمد علی بن محمد نصیر مدرس چهاردهی(-1334 ق).مرتضی مدرسی نوادۀ شارح از آن یاد کرده است.
فارسی،از نظام الدین امیر علی شیرنوائی(-206 ق).مذکور در«تحفۀ سامی».
فارسی،از سید علی نقی بن سید محمد حسینی سدهی اصفهانی معروف به فیض الاسلام.ط.
تهران،1367 ق.
سید ضیاء الدین ابو الرّضا فضل اللّه بن علی بن هبة اللّه حسینی راوندی،زنده تا 548 ق.خ.
مرعشی قم.
فارسی از محمد کاظم بن محمد فاضل مشهدی، زنده در 1107 ق که به خواهش اعتماد الدوله شاهقلی خان نوشته است.خ.آستان قدس،ش 1946(1277 ق).
-الحمد للّه مالک مصر الایجاد
سید محمد کاظم بن محمد ابراهیم موسوی قزوینی حائری(1348 ق-).ط.نجف،1378 ق(ج،اول)،1381 ق(ج،دوم).
سید ماجد بن سید محمد بحرانی(-پیش از 1097 ق).ناتمام.مذکور در«امل الآمل».
ترکی منظوم،از محمد جلال الدین.ط.استانبول، 1304 ق.
شیخ محمد قوام الدین بن حبیب اللّه قمی.مذکور در فهرست تألیفات او.
شریف رضی جامع«نهج البلاغة».تعلیقات او است بر بسیاری از خطبه ها و جز آنها.
شیخ محمد بن نصار حویزی،مجاز از شیخ بهائی و معاصر او،شرح حدود 100 کلمه از کلمات
ص:357
قصار در«نسخۀ کتاب الامامة»موجود در حسینیۀ شوشتریهای نجف.
صدیق الملک میرزا محمد رئیس،تعلیقات اوست بر یک نسخۀ«نهج البلاغة»موجود در آستان قدس.
فارسی،از میرزا محمود بن محمد تقی مشهدی، تألیف:1172 ق.
-بهترین کلامی که به شادابی در کلماتش...
مولوی(ظاهرا مولوی غلام علی بهاونگری) هندی،مذکور در«ما هو نهج البلاغة»از سید هبة الدین شهرستانی.
فارسی،از ملا محمد مهدی بن ابی تراب سهندی کججی،تألیف:1097 ق.خ.آستان قدس(در مسودۀ ذریعه به همین شکل یادداشت شده،امّا پس از آن نشانه ای از مآخذ به دست نیامد).
فارسی،از سید محمد مهدی بن مرتضی حسینی خاتون آبادی(-1150 ق).خ.شهید مطهری.
شیخ کمال الدین میثم بن علی بن میثم بحرانی (-679 یا 699 ق).وی جز شرح مفصل «مصباح السالکین»شرح مختصری نیز دارد،که برای فرزندان خواجه علاء الدین عطاملک نوشته است.
فارسی منظوم،از میرزا احمد وقار شیرازی (-1298 ق)فرزند وصال.ط.شیرازی،1331 ق.
فارسی،شیخ هادی بن حسین بیرجندی (-1366 ق).ترجمۀ عهدنامۀ مالک اشتر است.ط.تهران،1355 ق.
ابو الفضل یحیی بن حمید معروف بن ابن ابی طی (-ح 630 ق).مذکور در«لسان المیزان».
ملا قوام الدین یوسف شیرازی معروف به قاضی بغداد(-922 ق).مذکور در«کشف الظنون».
ابن عنقا.مذکور در«وقایع الایّام»خیابانی.
ظاهرا تصحیف ابن عتایقی است زیرا جای دیگری به این نام شرح و تألیفی دیده نشد.
اصفهانی(سدۀ 8 ق).نیز مذکور در«وقایع الایّام».
محمد حسن نائل مرصفی.وی تعلیقاتی بر «نهج البلاغه»دارد که در 1328 ق در ذیل نهج چاپ شده است.
ابو الفضائل حسن بن محمد صغانی یا صاغانی (-650 ق).نیز مذکور در«وقایع الایام»به نقل از«تحفة الابرار».
عزّ الدین ابو حامد عبد الحمید بن هبة اللّه ابن ابی الحدید معتزلی(-655 ق).ط.مکرّر.
سید عبد العزیز سید الاهل.تعلیقاتی است برگرفته از شرح ابن میثم که در ذیل صفحات زیاده بر تعلیقات شیخ محمد عبده چاپ شده است.
شیخ محمد بن عبده(-1323 ق).تعلیقات اوست که در پای صفحات«نهج البلاغة»مکرر
ص:358
چاپ شده است.عهد مالک اشتر را نیز شرح کرده و«مقتبس السیاسة»نامیده است،که آنهم در 1317 ق در مصر چاپ شده است.
امام فخر الدین محمد بن عمر رازی(-606 ق).
مذکور در«تاریخ الحکماء»قفطی.
شیخ محمد محیی الدّین عبد الحمید مصری (معاصر).
محیی الدین خیاط،منتخبی است از شرح ابن ابی الحدید.ط.بیروت.
سعد الدین مسعود بن عمر تفتازانی(-792 ق).
مذکور در«ما هو نهج البلاغة».
قاضی عبد الجبار،مذکور در«ریاض العلماء».
فارسی،از نور محمد بن عبد العزیز محلّی،تالیف:
1028 ق.مذکور در«نهج البلاغه چیست».
نسخ ناشناخته ای در آستان قدس و برخی کتابخانه های دیگر دیده شده.برخی کهن و برخی به فارسی است.
ص:359
الحق
ص:360
به دست نیامد.
ص:361
-الهدایة امر من لدیه...
خواجه صائن الدین(شاید صائن الدین ترکه در گذشتۀ 830 ق).مذکور در«کشف الظنون».
سید فخر الدین محمد بن حسین حسینی،تألیف:
928 ق.شرح شرح میبدی است و در عناوین حاشیه گذشته.
صدر الدین محمد بن ابراهیم شیرازی(-1050 ق).خ.آستان قدس،ش 173(1071 ق)و چند نسخۀ دیگر.ط.تهران،1297 ق و مکرّر.
-الحمد للّه مخترع عقل الفعال...
شمس الدین محمد بن مبارک شاه بخاری معروف به میرک.خ.آستان قدس،ش 741 (850 ق)و چند نسخۀ دیگر.
حاج محمود بن محمد نیریزی،مجاز از میر صدر الدین دشتکی در 903 ق.خ.آستان قدس،ش 175(موقوفۀ 1067 ق).
-هو المحمود الحمد لمحمود من آلائه...
ناشناخته.تالیف:880 ق.خ.بروجردی نجف (1078 ق).
میرزا محمد مهدی علی خان.
ناشناخته،شارح شیرازی بوده است.مذکور در «مسؤولات»بروجردی.
فارسی،شارح از فضلای هند بوده.ط.هند.
ملا عبد الرزاق بن علی لاهیجی(-1051 ق).خ.
موجود.
-یا قیوم ایّدنا بالنور...
ناشناخته.ط.ایران،1323 ق(با شرح دوانی).
ص:362
خ.دیده شده.
-فائدة لا یخفی ان قضیة الاشتراط
ملا عبد الرسول نوری(-ح 1325 ق).ط.(با شرح الزیارۀ او).
فقه،از سید محمد جعفر کاشانی(-1317 ق).
ط.ایران،1315 ق.
میرزا ابو القاسم محقق قمی(-1231 ق).خ.موجود.
میرزا عبد الرحیم بن نصر اللّه انصاری(معاصر).
ط.ایران.
نهی از تسمیۀ صاحب الزمان،از میر محمد باقر بن محمد حسینی استرآبادی محقق داماد(-1040 ق).تالیف:1020 ق.خ.آستان قدس،ش 1710 و 1711.
-الحمد للّه رّب العالمین حمدا لا یبلغه حمد الحامدین...
میرزا ابراهیم بن غیاث الدّین قاضی اصفهانی.خ.
آستان قدس،ضمیمۀ ش 6126.
اردو،مقتل،از مولوی قاسم علی رضا صاحب (معاصر).ط.هند.
در حکم و آداب پیامبر(صلی الله علیه و آله)،از ابو عبد اللّه محمد بن عمران مرزبانی(-378 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
در معجزات پیامبر(صلی الله علیه و آله)و دلائل امیر المؤمنین (علیه السلام)،از سید هبة اللّه بن حسن موسوی،صاحب «المجموع الرائق».مذکور در«ریاض العلماء».
فارسی،جریده ای که از 1300 تا 1309 ق چاپ و منتشر می شد.
شرف الابد-الفیض العام
سید محمد باشتی.خ.فیض آباد هند.
الجوینی)
قاضی نظام الدین اصفهانی،برای خواجه علاء الدین عطا ملک جوینی(-680 یا 681 یا 683 ق)نگاشته.خ.پاریس.
ابو المفضل محمد بن عبد اللّه شیبانی که نجاشی او را دیده و در رجال خویش از او یاد کرده است.
ابو العلاء احمد بن عبد اللّه معری(-449 ق).
مذکور در«کشف الظنون»و«نسمة السحر».
فقه عبادات،از ملا فرج اللّه بن محمد حویزی، نسخۀ مورخ 1103 ق که در حیات مؤلّف نوشته شده دیده شده است.
-الحمد لک اللّهم واجب الوجود...
ابو المنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی(-205 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
دیوان قصائد محمد بن حسن معروف به ابن نعیم حلّی،در مدح عزّ الدین ابو محمد حسن بن حسین بن مظفر حلّی اسدی،که در حدود 695 ق سروده و علامه حلّی بر آن تقریظ نوشته است.
خ.موجود.
ص:363
فتح اللّه بن محمد کاظم شیبانی(-1308 ق).
مذکور در فهرست مجلس.
فارسی،مثنوی،از نظام الدین احمد بن الیاس نظامی گنجوی(-پس از 607 ق).ط.تهران 1316 ش؛لکهنو،1292 ق.
شرفنامۀ خراسان،
شرفنامۀ قم،
شرفنامۀ کربلا،
فارسی،سفرنامه های منظوم.
فارسی،جواب مسائل شیخ مهدی شرف الدین، از سید محمد علی هبة الدین شهرستانی،تاریخ پرسش:1358 ق.ط.136 ق.
فارسی،طب،از محمد مسیح طبیب.
-بسم اللّه الذی لا یضرّ مع اسمه داء
فارسی،مجلّه ای که به مدیریت سعید نفیسی (-1345 ش)،از شعبان 1349 ق در تهران انتشار می یافت.
رساله در طهارت خون امام(علیه السلام)،حاج ملا محمد مشهدی(-1257 ق).مذکور در«مطلع الشمس».
ص:364
لواسانی(معاصر).ط.
رسالۀ عملیه،از شیخ مهدی بن حسین خالصی کاظمی(-1343 ق).ط.1339 ق.
اردو،آداب شرعی،از مظفر علی خان بن خورشید علی خان جانستۀ هندی(-1354 ق).
ط.هند.
فقه استدلالی،سید محمد بن عباس وزیر لکهنوی (-1312 ق).مذکور در«تجلیات».
شرح«مفاتیح الشرایع»از ملا ابو الحسن بن محمد طاهر شریف فتونی.تالیف بعضی:
1129 ق.مذکور در«لؤلؤة البحرین».
فقه،از مفتی میر عباس لکهنوی(-1306 ق).
ط.عظیم آباد هند.
ادعیه،از مآخذ مصباح کفعمی.
شیخ جواد بن تقی ملا کتاب نجفی،تالیف مجلد سوم:1234 ق.در«الانوار الغرویة»هم یاد شده.
در خمس،از شیخ احمد شانه ساز شیرازی (-1332 ق).
اردو،از سید سرور حسین امروهوی.ط.
زندگینامه،از شیخ محمد رضا بن هادی آل کاشف الغطاء(-1366 ق).ط،نجف،1360 ق؛هند 1355 ق(در مجلۀ رضوان).
منظومه در منطق،از سید جعفر بن ابی اسحاق کشفی(-1267 ق).خ.آستان قدس،ش 6902.
-بسم الاله فتح کل الالسنة
فارسی،مثنوی،از عبد الکریم سلطان حاکم بانه.
خ.مجلس(1273 ق،به خط ناظم).
-این حکایت ز«الف لیلا»دیده ام...
ص:365
بایزید بسطامی.ظاهرا نسخۀ آن ضمن مجموعۀ ئی نزد میرزا جعفر سلطان القرائی موجود بوده است.
طب،از ابو علی حسین بن عبد اللّه ابن سینا (-428 ق).خ.آصفیه و رامپور هند.
ابو بکر محمد بن یحیی صولی شطرنجی(-335 یا 336 ق).خ.عبد الحمید خان اول استانبول.
فارسی،ناشناخته.به قول صاحب «کشف الظنون»مؤلّف از متأخرین بوده است.
در حرمت شطرنج،از ملاّ عبد الرسول سوادکوهی نوری.ط.تهران(با یکی از رساله هایش).
میرزا محمد نصیر فرصت شیرازی(-1339 ق).
مذکور در«آثار العجم»او.
فارسی،مثنوی دینی،از میرزا علی خاموش.خ.
آستان قدس،ش 9567(1344 ق،به خط ناظم).
فارسی،از ملا محمد بن مهدی اشرفی بارفروشی (-1315 ق).ط.تهران،1312 ق و مکّرر.این کتاب به سؤال و جواب هم معروف است.
تامس لایل،ترجمۀ سید علینقی بن ابی الحسن نقوی لکهنوی،مذکور در فهرست تألیفات او.
وقایع 1360 ق،از سرهنگ عطاء اللّه فصیحی (-1313 ق).ط.
میرزا نجم الدین ابو القاسم بن محمد عبد الصاحب بن ملاّ احمد نراقی(-1319 ق).
ط.یزد،1367 ق.
ابو عبد اللّه احمد بن عبد اللّه نوبختی.مذکور در فهرست ابن ندیم.
ابو الحسن علی بن محمد شمشاطی عدوی نحوی،معاصر کلینی،مذکور در رجال نجاشی.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه قمی(-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو عبد اللّه محمد بن عمران مرزبانی(-378 ق).
مذکور در فهرست ابن ندیم.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
شیخ ابو جعفر احمد بن خالد برقی(-280 یا 274 ق).نیز مذکور در رجال نجاشی.
ابو حنیفه احمد بن داود دینوری(-282 یا 290 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
ابو الحسن محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن ابراهیم بن طباطبا(-322 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم و«معجم الادباء».
اردو،از سید محمد علی داعی الاسلام،مؤلف «فرهنگ نظام».ط.
ص:366
فارسی،نیز از سید محمد علی داعی الاسلام.ط.
حیدرآباد دکن،1346 ق.
باقر بن صادق بن عبد الحسین ایروانی(ح 1345 ق-).
علی خاقانی صاحب مجلۀ«البیان»،آغاز تالیف:1361 ق.
نیز از علی خاقانی،در 5 مجلد،مشتمل بر احوال 128 شاعر.ط.نجف 1370-1372 ق.
سید هادی بن حمد آل کمال الدین حسینی، تألیف:1354 ق.بیش از 40 شرح حال از شاعران سدۀ 14 ق.
شیخ محمد علی بن یعقوب نجفی(-1313 ق)، آغاز تألیف:1332 ق،در 3 جزء.ط.نجف، 1370 ق(به نام«البابلیات»).
شیخ علی خاقانی.شرح حال 156 شاعر،از سال 656 تا 1337»ق.
عبد الصاحب بن شیخ عمران دجیلی نجفی (-1362 ق).ط.نجف،1938 م.
نیز از عبد الصاحب دجیلی.ط.نجف، 1955-1956 م و بغداد.
شیخ علی خاقانی.در احوال شاعران نجف که در تاریخ ادبیات عرب نسبت به آنان تغافل ورزیده اند.
نیز از شیخ علی خاقانی.احوال 84 شاعر.
محمد بن عبد اللّه بن زرین خزاعی(-196 ق).
مذکور در فهرست ابن ندیم.
ابو طالب عبد مناف بن عبد المطلب،شارح:
ابو هفان عبد اللّه بن احمد بصری نحوی(سدۀ 2 ق).ط.نجف،1356 ق(به عنوان دیوان...).
ابو عبد اللّه احمد بن محمد جوهری(-401 ق)، صاحب«مقتضب الاثر».مذکور در رجال نجاشی.
سید محمد بن جمال الدین گلپایگانی نجفی (-1330 ق).برگرفته از«الادب الجدید».
ابو بشر احمد بن محمد بن ابراهیم معلی.نجاشی به 2 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
احمد بن ابراهیم بن اسماعیل بن داوود بن حمدون کاتب ندیم از خواص امام هادی و امام عسکری (علیه السلام).
محمد بن عمران مرزبانی(-378 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
شعر زید الخیل-اشعار زید و غریب شعر زید
ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی(-332 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
پدرش ابو الشیص در 196 ق درگذشته است.
ص:367
مذکور در فهرست ابن ندیم.
احمد بن ابراهیم کاتب ندیم.
ص:368
فارسی،طب،از حکیم واجد علی خان هندی.
ط.لکهنو،1897 م.
اخلاق،سفر نهم«غایات الافکار»،از امام مهدی احمد بن محمد یحیی زیدی یمنی(-840 ق).
فارسی،طب،از حکیم عبد الرزاق بن عبد الکریم کرمانی،که به نام امیر علی شیرنوایی(-906 ق) تألیف کرده است.خ.آستان قدس 5113 (وقف شیخ بهائی).
ملا محمد مهدی بن محمد ابراهیم کلباسی (-1278 ق)،تألیف جزء اول 1219 ق.خ.
موجود.
-الحمد للّه الذّی میز الانسان
فارسی،طب،ناشناخته،مرتب بر ادویه با ذکر احراز و ادعیه.نسخۀ مؤرخ 1250 ق آن دیده شده.
-الحمد للّه الذی ابتلانا بالعلل و الاسقام...
در مواقیت صلاة،از شیخ فخر الدین بن محمد علی طریحی(-1085 ق)،در 10 باب.
خ.آل طریحی نجف.
سید معروف بن مصطفی حسینی.خ.خوانساری نجف.
سید محمد هاشم بن عبد اللّه موسوی خوئی.ط.
تبریز،1342 ق.
فارسی،از میرزا ابو الفضل بن ابی القاسم کلانتری نوری(-1316 ق).تألیف:1309 ق.ط.
بمبئی،1310 ق؛تهران.
-شفاء صدور سکینۀ صوامع ملکوت...
فارسی،اخلاق،تلخیص«عین الحیاة»مجلسی، از بی بی خاتون بنت اسد اللّه دزفولی،خ.موجود.
-الحمد للّه الذی جعل القرآن و الحدیث
تفسیر آیات اخلاقی،از محمد جعفر شریعتمدار استرآبادی(-1263 ق).مذکور در«مبدأ الآمال»فرزندش.
در اخلاق و آداب مستحب،از شیخ محمد رضا بن قاسم غراوی(معاصر).خ.دیده شده.
القلوب)
اردو،از سید محمد مرتضی بن حسن علی حسینی جنپوری(-1333 ق).ط.«حیات القلوب»از مجلسی است.
طب،از حکیم صدر الدین علی گیلانی هندی،که در قبال«برء الساعۀ»رازی تالیف کرده.مذکور در«ریاض العلماء».
رضی الدین علی بن موسی بن طاووس حلّی (-664 ق).
ناشناخته،در کتب فقهی متأخر،از آن نقل شده است.
از مؤلّف«جنان الجنان».مذکور در «معجم الادباء».ظاهرا مقصود از مؤلف
ص:369
«جنان الجنان»،قاضی ابو الحسین احمد بن علی غسانی(-563 ق)است.
سید هاشم بن اسماعیل کتکانی توبلی بحرانی (-1107 ق)،تألیف:1100 ق.مذکور در «ریاض العلماء».
شیخ محمد رضا بن قاسم غراوی نجفی،تالیف:
1327 ق.
غیاث الدین منصور حسینی دشتکی شیرازی (-948 ق).خ.موجود.
فارسی،مثنوی در طب،از شهاب الدین بن عبد الکریم طبیب،تاریخ تنظیم:790 ق.خ.
دانشگاه تهران.
فارسی،از سید جعفر موسوی،معروف به ابو علی خان بنارسی دهلوی،که در آن به نقض «تبصرة الایمان»سلامت علی بنارسی پرداخته است.
-الحمد للّه الذی خلق الانسان...
فارسی،ادعیه،از شیخ عبد الحسین حائری حافظ،که در مجموعه ای به خط او که بعضا دارای تاریخ 1294 ق است دیده شده.
طب،از میرزا زین العابدین بن محمد علی،که آن را از چند کتاب طبی قدیمی برگرفته است.
-الحمد للّه الذی جعل قانون الشفاء باشارات حکمته
شیخ حسن بن علی بن احمد عاملی،مجاز از صاحب معالم و صاحب مدارک،مذکور در «امل الآمل».
فارسی،مثنوی،از اسماعیل بن حسین تائب تبریزی(-1374 ق).
ابو الفضل محمد بن احمد صابونی.مذکور در رجال نجاشی.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.نیز مذکور در رجال نجاشی.
شیخ یوسف فقیه عاملی(معاصر).
-اعلم انه قد اختلف کلماتهم فی ضبط الشفعة
فارسی،ادعیه و اعمال،از شیخ محسن آقا بن عباس علی انگجی کوچه باغی تبریزی.تألیف:
1378 ق،در یک مقدمه و 5 باب،ط 1378 ق.
سید ابو الحسن بن علی شاه رضوی لکهنوی (-1313 ق).مذکور در آخر«اسداء الرغاب».
فارسی،شرح گلشن راز،از شیخ احمد آلهی که به نام سلطان بایزید عثمانی(-918 ق).تألیف کرده است.ظاهرا مولف شیخ عبد اللّه آلهی (-896 ق)است.خ.سرای توپ قاپوی استانبول.
شیخ قاسم بن حسن محیی الدین جامعی (-1374 ق).خ.دیده شده.
-الحمد لله رب العالمین ...
شرح«ریاض المسائل»،نیز از شیخ قاسم.خ.
دیده شده.
ص:370
در مکارم پیامبر(صلی الله علیه و آله)و احوال قاسم بن موسی بن جعفر(علیه السلام)،نیز از شیخ قاسم.
مجموعۀ فوائد،از سید شهاب الدین بن محمود حسینی مرعشی(-1369 ق).مذکور در فهرست تصانیف او.
انساب مشجّر،از سید جعفر اعرجی کاظمی (-1332 ق).مذکور در«نفحة بغداد».
فارسی،در جبر و قدر و اختیار،از ملاّ محمد بن حسین مامقانی تبریزی.ط.تبریز،1286 ق.
در علم اشتقاق،از سید ابو الحسن بن عبد الشکور، نسخۀ مسوده دیده شده.
جواب منکران،از شیخ محمد تقی بن محمد حسین کاشانی(-ح 1316 ق).
فارسی،عرفان،از شیخ صائن الدین علی بن محمد ترکه(-830 ق).خ.آستان قدس،ش 8185 و مرعشی قم.
ص:371
فارسی،از محسن بن مرتضی فیض کاشانی (-1091 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
2 رسالۀ مفصل و مختصر،از محمد بن حسن مدقّق شیروانی(-1098 یا 1099 ق).مذکور در«فوائد»بحر العلوم و«جامع الرواة».
شیخ محمد بن خلف ستری بحرانی،شاگرد شیخ حسین عصفوری(-1316 ق).مذکور در «انوار البدرین».
شیخ محمد یحیی بن عبد الوهاب سریانی تونی خراسانی،شاگرد وحید بهبهانی.خ.دیده شده.
منظومه از ملا محمد اسماعیل.مذکور در آخر «العقیدة الوحیدة».
منظومه از شیخ عبد الرحیم بن محمد علی شوشتری(-1313 ق).خ.موجود.
ناشناخته،نسخۀ قدیمی آن دیده شده و گمان می رود تألیف مازنی،استاد خواجه نصیر الدین طوسی باشد.
فارسی،مثنوی،از غلام حسین میرزا صدر الشعراء قاجار،شاعر روزگار مظفر الدین شاه.خ.مجلس و ملی تهران.
فارسی،از علی بن منصور حلوایی که در 705 ق از درباریان طغاتیمور خان و خواجه علی مؤیّد بوده است.در آن آمده که اصل آن از علی بن محمد نیشابوری است که به دستور ملکشاه و نظام الملک نگاشته و علی بن منصور فوائدی را بر آن افزوده است.خ.مجلس.
فارسی،مثنوی،از ملا حبیب اللّه بن علی مدد ساوجی(-1340 ق).ط.تهران،1310 ش(با مثنوی«نصیحت نامه»).
فارسی،مثنوی،از طوفان مازندرانی هزار جریبی (-1190 ق).درج در دیوان او.خ.شهید مطهری.
فارسی،مثنوی،از امیر خسرو دارایی زنجانی برهان السلطنه.ط.تهران،1326 ش.
فارسی،مثنوی،از فتحعلی خان صبای کاشانی (-1238 ق).خ.موجود.
فارسی،مثنوی،از مقصود عالم لکهنوی،شاگرد غالب دهلوی.مذکور در تذکرۀ«صبح گلشن».
فارسی،مثنوی،از میرزا حسین قلی خان بن مصطفی قلی خان سلطانی کلهر(-1303 ق).
مذکور در«مجمع الفصحاء».
فارسی،از سید صدر الدین ظهیر الاسلام زادۀ دزفولی متخلص به حجازی.ط.تهران،1348 ق.
فارسی،تذکرۀ شعراء،از میرزا محمد حسن شعاع شیرازی،معاصر مؤلف«آثار العجم».
فارسی،دیوان حکیم شرف الدین حسن صفائی اصفهانی(-1037 ق).خ.دیده شده.
ص:372
فارسی،مثنوی،از ابو طالب کلیم کاشانی (-1061 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ جنگ مؤرخ 1055 ق؛دانشگاه تهران.
منطق،از شیخ محمد بن ماجد ماحوزی بحرانی (-1105 ق).مذکور در اجازۀ سماهیجی.
هندسه،از خواجه نصیر الدین محمد طوسی (-672 ق).
فارسی،مثنوی،از علی اکبر بن علی بن ابی القاسم فراهانی.خ.دانشگاه تهران.
-بعد تحمید کردگار غنی
گوی نعت پیمبر مدنی
فارسی،مراثی و مدایح،از زهرا بیگم بنت میرزا احمد آقا مولوی.ط.نجف،1354؛تهران، 1377 ق(به عنوان«شکوفۀ اعظم»).
فارسی،اشعار مهدی حمیدی.ط.تهران، 1357 ق.
فارسی،از علامه محمد باقر مجلسی(-1110 ق).ط.هند،(رساله ای نیز به عربی به همین نام دارد.خ.آستان قدس،ش 6702(1098 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه الذی ازاح ظلمات الشبهات و الشکوک...
فارسی،از شیخ جعفر شوشتری(-1303 ق).
ملا حیدر علی بن محمد حسن شیروانی.خ.موجود.
سید محمد بن علی نوری(-1325 ق).خ.دیده شده.
سید حسن صدر الدین(-1354 ق).
شیخ احمد بن صالح طعان ستری بحرانی (-1315 ق).مذکور در«انوار البدرین».
فارسی،از میرزا ابو القاسم قائم مقام فراهانی، درج در منشآت چاپی او.
شیخ جعفر شرف الدین شوشتری.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی لا یخفی علیه انباء المتظلمین...
نظم و نثر،نیز از جعفر شرف الدین،خ.موجود.
-الحمد للّه الذی وعد اولیاء النصر...
ناشناخته،شکوائیه از ابناء زمان و بعضی از متعلقین،نسخۀ آن در آخر«تلخیص الاقوال» مؤرخ 1052 ق دیده شده.
فارسی،از حجت الاسلام سید محمد باقر شفتی (-1260 ق).
فارسی؟از میرزا محمد باقر بن حسن خلیفه سلطانی،نوادۀ سلطان العلماء.خ.ملک.
فارسی،از ملا غلام.نسخۀ آن در بیاض مؤرخ 1177 ق دیده شده.
فارسی،از سید علی بن محمد حسین شهرستانی.
ص:373
ط.
ص:374
فارسی،شرح زیارت وارده از ناحیۀ مقدسه، ناشناخته.خ.موجود.
اردو،در رد عامه،از مولوی شیخ احمد صاحب دیوبندی(-ح 1300 ق).ط.هند.
فارسی،منظومه در معجزات ائمّه(علیه السلام)،از سید شمس الدین دهلوی(-پیش از 1300 ق).
-ای به نامت زبان سحر طراز
نطق را داده مایۀ اعجاز
فارسی،مثنوی،از مولوی شمس الدّین فقیر شاه جهان آبادی(-1183 ق).مذکور در«نجوم السماء».
اردو،منظومه از سید محمد بن محمد عباس وزیر لکهنوی(-1312 ق).ط.مذکور در«تجلیات».
فارسی،تاریخ،از صفدر حسین مولوی.ط.
احوال صاحب الزمان(علیه السلام)،از شیخ غلام حسین بن محمد صادق نجف آبادی(-1345 ق).جزءی از«سفن النجاة»اوست.
فارسی،از سید عبد اللّه بن ابی القاسم موسوی بلادی.
فارسی،از میرزا محمد بن ابی القاسم ناصر حکمت طبیب زاده.ط.تهران،1366 و 1367 ق.
فارسی،سیر و سلوک،از فضل علی بن مصطفی تبریزی که به خواهش سهراب خان بن محراب خان تألیف کرده و نسخۀ مورخ 1289 ق آن دیده شده.
فارسی،از محمد باقر میرزا بن محمد رحیم خسروی کرمانشاهی.ط.کرمانشاهان،1328 ق (ج اول)؛تهران،1343 ق.
اردو،احوال حضرت حجت(علیه السلام)،از سید محمد حسن شمس آبادی هندی.ط.
انساب از،عبد الرحمن بن محمد معروف به ابن شهاب علوی حسینی.ط.هند.
لغت،از نشوان بن سعید بن نشوان یمنی حمیری (-573 ق).خ.آستان قدس ش 3722 (1145 ق)و مرعشی قم.
-الحمد للّه القدیم القادر العظیم...
فارسی،مثنوی،از عبد الکریم سودائی اصفهانی (-1352 ق).
فارسی،داستان،از میرزا برخوردار بن محمود ممتاز ترکمان فراهی.ط.تهران،1304 ق و مکرر؛بمبئی،1286 ق و مکرّر.
اردو،تاریخ.ط.هند.
فارسی،ترکی و عربی،از قاضی ابراهیم بن نور محمد،ط.بمبئی،1294 ق و مکرّر.
از کتب اخبار که در آستان قدس موجود بوده است.
ص:375
فارسی،تخمیس هفت بند ملا حسن کاشی،از میرزا سلامت علی دبیر هندی(-پیش از 1311 ق).ط.هند.
فارسی،مثنوی،از حسن مشرقی شیرازی،تاریخ نظم:1010 ق.خ.مجلس و دانشگاه تهران.
- ای نور حدیقۀ جهان بین
مه را ز تو زینت است و آیین
فارسی،مناقب و مصائب اهل بیت(علیه السلام)،از شیخ حبیب اللّه بن زین العابدین قمی(-1359 ق).
حاج محمد خان بن کریم خان کرمانی.ط.تبریز، 1322 ق.
شرح و متن،از حاج ملاّ هادی سبزواری،ظاهرا شرح منظومۀ اوست.
ادعیه و علوم غریبه،از شیخ احمد بن علی بونی (-622 ق).ط.هند،1318 ق و مکرّر.
فارسی،مناقب منظوم،از شمس الشعراء محمد علی بن قنبر علی سروش اصفهانی.ط.
تهران،1300 ق.
کسیر)
شیخ ایدمر بن علی جلدکی(سدۀ 8 ق).مذکور در«المصباح فی علم المفتاح»او.
اصول و فروع دین،از عماد الدین یحیی بن حسن زیدی،یا محمد بن احمد بن حسن زیدی یمانی (-1130 ق).این کتاب شرح گونه ای است بر «اساس الاکیاس»قاسم بن محمد زیدی.خ.
مرعشی قم.
-الحمد لله الذی له ملک السماوات و الارض ...
اخبار،از شیخ حسن بن محمد حنفی صاغانی(-650 ق).خ.آستان قدس،ش 1706(وقف 1112 ق).
فارسی،از سید غلام حسین موسوی.ط.
حیدرآباد دکن،1311 ق.
سید علی حسین بن خیرات علی زنگی پوری.
مذکور در فهرست کتابهایش.
منظومۀ شیخ عبد الرحیم بن محمد علی شوشتری (-1313 ق).درج در مجموعۀ«السلاسل الذهبیة»از سید محمد صادق بحر العلوم.
-یحمد ربّه القدیم الازلی
عبد الرحیم بن محمد علی
فارسی،در علم پروردگار به معدومات،از سید غلام حسین هندی.ط.حیدرآباد دکن، 1311 ق.
نظام الدین حسن بن محمد معروف به نظام اعرج (-728 ق).خ.آستان قدس 5359(999 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه الفرد...
فارسی،سیر و سلوک،از شمس العرفا سید حسین بن محمد رضا حسینی درکه ای (-1353 ق).ط.تهران،1345 ق.
اثبات ردّ الشمس،از شیخ سلیمان بن عبد اللّه
ص:376
ماحوزی بحرانی(-1121 ق).مذکور در اجازۀ عبد اللّه سماهیجی به ناصر جارودی.
در پاک کننده بودن آفتاب،از سید محمد علی هبة الدین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفاتش.
فارسی،نحو،از میر معز الدین محمد بن ابی الحسن موسوی(زنده در 1043 ق)،که به نام فرزندش شمس الدین تألیف کرده.خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
نجم الدین علی بن عمر بن علی کاتبی قزوینی (-675 ق)برای شمس الدین محمد بن بهاء الدین محمد صاحب دیوان نگاشته.خ.
آستان قدس،ش 1077.ط.مکرّر.
رکن الدین محمد بن علی گرگانی،شاگرد علاّمه حلی.مذکور در فهرست تألیفات او.
منظومه در اصول فقه،از ملا محمد حسن نائینی.
مذکور در آخر نسخۀ چاپی«گوهر شب چراغ» او.
فارسی،تاریخ،از توکل بیگ،خ.فیض آباد هند.
منظومه در حکمت،از ملا محمد حسن نائینی، مذکور در آخر نسخۀ چاپی،«گوهر شب چراغ» او.
فارسی،تذکرۀ شعراء،از سید صدیق حسن خان بهادر امیر الملک.(-1307 ق).ط.کلکته، 1292 ق.
فارسی،دیوان ملاّ فتح اللّه قدسی کرمانی،که یادش در حرف دال گذشت.ط.تهران،1337 ش؛کرمان،1338 ق.
فارسی،مثنوی،از مهدی فولادوند.ط.تهران(ج اول).
فارسی و عربی،قصاید در مراثی سید الشهداء (علیه السلام)،از میر محمد عباس بن علی اکبر موسوی لکهنوی(-1306 ق).ط.لکهنو،1892 م.
فارسی،منتخب مثنوی«حدیقة الحقیقة»،از حکیم ابو المجد مجدود بن آدم سنائی غزنوی (-555 ق).خ.موجود.
فارسی،آداب نماز شب،از سید فتح اللّه بن محمد رضا حسینی شوشتری.
-الحمد لله رب العالمین ...
فارسی،از عزّت اللّه همایونفر.ط.تهران،1336 ش.
فارسی،مثنوی،از اهلی شیرازی.ط.شیراز، 1312 ش.
- به نام آنکه ما را از عنایت
دهد پروانۀ شمع هدایت
فارسی،مثنوی،از کمال الدین ابو العطا محمود بن علی خواجوی کرمانی(-753 ق).خ.موجود.
فارسی،مثنوی،از میر عسکر عاقل رازی بلخی هندی(-1108 ق).
ص:377
فارسی،مثنوی،از علی اکبر رضی.خ.موزۀ بریتانیا.
فارسی،مثنوی،از کمال تاشکندی،مذکور در «روز روشن».
ص:378
ق(در«سالنامۀ پارس»).
سید علی نقی بن ابی الحسن لکهنوی.
فارسی،مثنوی،از اشعری،شاعر روزگار فتحعلی شاه قاجار(-1250 ق).خ.مجلس.
منشآت و متفرقات،از سید مهدی بحرانی (-1313 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
فقه،از حاج محمد ابراهیم بن محمد حسن کلباسی اصفهانی(-1262 ق)،که در«منهاج»از آن یاد کرده است.
شیخ علی بن عبد الحسین طویحی(-1333 ق)، تألیف:1315 ق.خ.موجود.
سید محمد حسین بن محمد علی شهرستانی (-1315 ق).خ.دیده شده.
سید محمد بن هاشم هندی غروی(-1323 ق).
خ.دیده شده.
ملا محمد جعفر شریعتمدار استرآبادی(-1263 ق).مذکور در«مبدأ الآمال»و«مظاهر الآثار»از فرزندانش.خ.مرعشی قم.
سید مهدی بن علی غریفی بحرانی(-1343 ق).
2 جزء آن دیده شده.
شیخ محمد ابراهیم بن محمد حسن کلباسی اصفهانی(-1262 ق).خ.آستان قدس،ش 779 و 7216.
-الحمد للّه المنفرد بالقدم و الکمال...
شیخ عز الدین حسین بن عبد الصمد حارثی (-984 ق).قاضی نور اللّه در«مجالس المؤمنین»از آن نقل کرده.
فارسی،کلام،ناشناخته،از مؤلف«البوارق الخاطفة».مذکور در«کشف الحجب».
حکیم عبد الرزاق بن علی لاهیجی(-1051 ق).
ط.تهران،1266-1267 ق و مکرّر.خ.آستان قدس،ش 331(1124 ق)و چند نسخۀ دیگر.
فارسی،در رد بابیه،از حاج محمد خان بن محمد کریم خان قاجار کرمانی،تألیف:1320 ق.ط.بمبئی،1322 ق.
فارسی.ط.هند.
کلام،از فخر الدین محمد بن حسن،تالیف:962 ق.خ.کاشف الغطاء نجف.
-الحمد لک اللهم اهل الحمد...
کلام،از میر حامد حسین بن میر محمد قلی (-1306 ق).خ.فیض آباد هند.
جلال الدین محمد بن اسعد دوانی(-908 ق)؛ تألیف:872 ق.خ.مرعشی قم.
-یا من نصب رایات آیات قدرته
فارسی،از الکساندر دوما،ترجمۀ محمد طاهر میرزا بن اسکندر میرزا.ط.تهران،1324 ق.
ص:379
فارسی،از الکساندر دوما،ترجمۀ حسین بن ضیاء العلماء ابو القاسم ضیائی دهخوارقانی.ط.
تهران،1306 و 1336 ش.
ص:380
سید نور الدین علی بن علی بن حسین موسوی عاملی(-1062 یا 1068 ق).
ردّی است بر«الفوائد المدینۀ»محمد امین استرآبادی که در هامش آن،در 1321 ق،در ایران به طبع رسیده است.
-الحمد للّه حمدا یلیق بجلاله...
فارسی،از نور الدین عبد الرحمن جامی.(-898 ق).ط.هند،1279 ق و مکرر.
فارسی،از محمد هاشم اصفهانی،ط،بمبئی، 1342 ق.
فارسی،مثنوی ظریف.ط.کلکته.
فارسی،داستان،در نکوهش تقلید کفار،ط 1300 ق.
فارسی،از نصر اللّه شیفتۀ مازندرانی،فرزند حسین توکلی.ط.تهران،1334 ش.
فارسی،داستان،از حمید(یا حسینقلی مستعان؟).ط.تهران،1320 ش و مکرّر.
فارسی،دیوان اشعار سعد الدین صاحب قادری.
ط.حیدرآباد دکن،1309 ق.
فارسی،منظومۀ شیخ محمد محسن بن محمد رفیع عاصی رشتی اصفهانی(سدۀ 13 ق)،نظیر نان و حلوای شیخ بهائی.مذکور در«وسیلة النجاة»او.
احمد بن محمد بن سعید معروف به ابن عقده (-333 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو عمر محمد بن عبد الواحد زاهد مطرز ابیوردی لغوی(-345 ق).مذکور در«کشف الظنون».
ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه،شیخ صدوق (-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
سید محمد مهدی بن سید حسن خرسان موسوی نجفی(-1347 ق).
ابو مخنف لوط بن سعید کوفی.
فارسی.ط.ایران.
غیرقانونی...)
فارسی.ط.تهران،1326 ش.
فارسی،از حاج محمد باقر ویجویه.ط.تبریز، 1326 ق.
فارسی،از خلیل سعاده،ترجمۀ سید عبد الحسین بن علی رضا رضوی داوری(یا راوری؟)کرمانی.ط.تهران،1327 ق.
فارسی،ترجمۀ محسن دبیر مؤیّد.ط.تهران، 1333 ق.
فارسی،از منشآت فریدون صلاحی.ط.تهران، 1335 ق.
فارسی،اشعار ملا محسن فیض کاشانی
ص:381
(-1091 ق)،برگرفته از«گلزار قدس».
فارسی،نیز از فیض و برگرفته از«گلزار قدس».
فارسی،غزلیات فیض کاشانی،خ.آستان قدس، ضمیمۀ ش 11391.
فارسی،مثنوی،از هلاکی همدانی(سدۀ 10 ق).
مذکور در«مجمع الخواص».
سید ابو بکر عبد الرحمن بن محمد حسینی حضرمی (-1341 ق).مذکور در نسخۀ چاپی دیوان او.
احادیث نبوی(صلی الله علیه و آله)،جامع:شیخ یحیی بحرانی.
ط.تهران 1322 ق.
شریف مرتضی علم الهدی ابو القاسم علی بن حسین موسوی(-436 ق).ط.قسطنطنیه، 1302 ق.
شیخ ابو الحسن علی بن محمد عدوی شمشاطی، زنده در 377 ق.مذکور در فهرست ابن ندیم.
در فضیلت غسل جمعه.خ.دیده شده.
فارسی،از میرزا ابراهیم بن محمد علی امین الواعظین اصفهانی(-ح 1340 ق)،تألیف:
1323 ق.
فارسی،کلام،از ابو جعفر،خ.فیض آباد هند.
فارسی،تصوف،از احمد الدین.خ.فیض آباد هند.
ارجوزه در امامت،از سید محمد باقر بن ابی القاسم حجت طباطبائی(-1331 ق)،در ردّ شکری افندی بغدادی،ط،نجف،1318 ق؛ تهران،1315 ق.
-قال الشریف الفاطمی احمد
ابدا بسم اللّه ثم احمد
فارسی،از شیخ محمد تقی بن محمد باقر آقا نجفی.ط.
در فضائل امیر المؤمنین(علیه السلام)،از سید جعفر اعرجی نسابه(-1332 ق).مذکور در«نفحة بغداد».
میرزا نجم الدین جعفر بن محمد تهرانی عسکری.ط.
سائر النواصب)
شیخ محمد جواد بن موسی هرملی(-1358 ق).
خ.موجود.
-الحمد للّه الحمید المتعال...
ابی طالب)
شرح عینیۀ سید حمیری،از ملا محمد حسین بن ابراهیم،تالیف:1112 ق.خ.آستان قدس.
-الحمد للّه الذی نور قلوبنا بولایة اهل بیت المرسلین...
شیخ محمد حسین بن محمد مهدی سلطان آبادی (-1314 ق).خ.موجود.
شیخ درویش علی بن حسین بغدادی(-1277
ص:382
ق).خ.دیده شده.
رد صوفیه،از سید دلدار علی بن محمد معین نقوی نصیرآبادی(-1235 ق)،مرتب بر مقدمه،4 مقصد و خاتمه.خ.کاشف الغطاء نجف:
-یا من یخطر ببال اولی الرایات...
ملا محمد شریف بن رضا شیروانی تبریزی(سدۀ 13 ق).خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الذی انطقنا بمناقب نبیه...
فارسی،از سید عبد الحسین بن فاضل هاشمی، تألیف:1331 ق.شرح اکاذیب بابیه است.ط.
همدان،1333 ق.
کلام،از شیخ علی بن یوسف معروف به ابن بنّاء.
-الحمد للّه العلی الکریم...
فارسی،رد صوفیه،از ملا فتح اللّه وفائی شوشتری.درج در«التنبیهات الحلیة».از محمد کریم خراسانی.
-الحمد للّه الذی من علی بالهدایة...
در امامت،از شیخ محمد بن عبد علی آل عبد الجبار قطیفی بحرانی(سدۀ 13 ق).مذکور در«انوار البدرین».
میرزا محمد بن عبد النبی اخباری نیشابوری (-1232 ق).مذکور در«روضات الجنّات».
در وجوب نماز جمعه،از محمد بن مرتضی محسن فیض کاشانی(-1091 ق).ط.نجف، 1368 ق.خ.آستان قدس،ش 6499(1111 ق)و یک نسخۀ،دیگر.
-الحمد للّه الذی جعل دلیل وجوب صلاة الجمعه...
فارسی،از سید محمود بن محمد سجاسی قزوینی،تالیف:1268 ق.ط.تبریز،1270 ق.
در حقیقت اسلام،از سید محمود بن یوسف حسینی تبریزی.خ.دیده شده.
فارسی،از ملا محمود بن محمد نظام العلماء تبریزی(-1271 ق).ط.
اردو،کلام و معارف،از سید مهدی علی بن حمایت علی هندی.ط.
تفسیر آیۀ «إِنّا زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا...»، از شیخ مهدی بن محمد علی ثقة الاسلام اصفهانی مسجد شاهی(-1298 ق).ط.تهران،1355 ق.
ملا مهدی بن ابی ذر نراقی(-1209 ق).مذکور در«لباب الالقاب».
ارجوزه در امامت،از سید هاشم بن حمد آل کمال الدین حسینی حلی(-1341 ق).تشطیر در جوزۀ سید محمد باقر حجت است.
-الحمد للّه علی افضاله
حمدا یدوم کبقا جلاله
شیخ یوسف بن احمد درازی بحرانی(-1181 ق).مذکور در«لؤلؤة اللبحرین».
فارسی،از مؤلف«شهاب ثاقب»یا«رجم الشیاطین»در رد بهائیان.خ.ملک،در آخر
ص:383
نسخۀ آن کتاب.
در میراث،از سید مهدی قزوینی حلّی(1300 ق).خ.خوانساری و کاشف الغطاء نجف.
-الحمد للّه وراث الارض ذات...
شیخ عبد النّبی بن محمد علی وفسی عراقی، تألیف:1357 ق.
فارسی،در اعجاز قرآن و نبوت خاصه،از میرزا ابو القاسم بن محمد تقی اردوبادی(-1333 ق).
ط.تبریز.
در ردّ«البارقة الحیدریة»،از حاج محمد کریم خان بن ابراهیم کرمانی(-1288 ق).ط.ایران.
در رد صوفیه،از سید احمد بن زین العابدین، شاگرد و داماد میرداماد،سید محمد علی طباطبائی در کتاب خویش از آن نقل کرده است.
مولوی سید اعجاز حسین امروهوی.مذکور در «تجلیات».
فارسی،از ملا محمد تقی بن محمد هادی نوری.
ط.1273 ق(در حیات مؤلف).
جمال الدین محمد بن ابراهیم ماردینی،به نام شهاب الدین احمد بن عیسی صاحب جده تألیف کرده است.خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی خلق المخلوقات بقدرته.
ابو القاسم جعفر بن محمد بن قولویه(-368 یا 367 ق).
ابو الحسن علی بن مهزیار اهوازی.مذکور در رجال نجاشی.
ابو جعفر محمد بن اورمۀ قمی.نیز مذکور در رجال نجاشی.
ابو جعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی (-296 ق).مذکور در رجال نجاشی.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی، مذکور در همان مأخذ.
ابو عبد اللّه موسی بن قاسم بجلی.مذکور در رجال نجاشی.
گجراتی،احوال شهیدان کربلا،از مولوی غلام علی بن اسماعیل بهاونگری.ط.هند.
جاسم محمد گلگاوی.ط.بغداد،1374 ق.
اردو،از سید اولاد حیدر فوق بلگرامی.
اردو،مقتل،از شاه محمد نذیر هاشمی.ط.هند.
روزه
فارسی،از انتشارات انجمن تبلیغات اسلامی.ط.
تهران،1322 و 1323 ش.
اردو،منظومۀ مولوی شیخ ناسخ هندی.ط.لکهنو.
فارسی،منظومه در شهادت امیر المؤمنین(علیه السلام):
ص:384
-چه ماتم است که باز از هلال چرخ کبود
شهادتنامه-غمکده
سید محمد بن عبد الکریم طباطبائی،جد بحر العلوم.خ.خوانساری نجف.
ناشناخته،نسخۀ آن در سامراء دیده شده و مؤلف در حدود سدۀ 13 ق می زیسته است.
جواب«نوافض الروافض»برزنجی،از یکی از شاگردان قاضی نور اللّه شوشتری(-1019 ق).
فارسی،رد وحدت وجود،از میرزا ابو القاسم بن محمد تقی اردوبادی(-1333 ق).ط.تبریز، 1321 ق.
سماء المناقب)
رد«الصواعق المحرقۀ»ابن حجر،از میرزا علی خان نظام الدوله(-1276 ق).نسخۀ ناقص آن به خط مؤلف دیده شده.
شیخ محمد کاظم افصح المتکلمین.خ.دیده شده.
المعظم)
عقاید و معارف،از سید جعفر بن ابی اسحق دارابی کشفی(-1267 ق).خ.مرعشی قم.
شیخ ابو علی محمد بن احمد بن جنید اسکافی (-381 ق)،در آن به ردّ ابو القاسم ابو النعال زیدی پرداخته است.مذکور در«کشف الحجب».
ناصر الحق ابو محمد اطروش حسن بن علی بن حسن بن عمر بن علی بن حسین علیهما السّلام (-302 ق یا 304).مذکور در شرح حال او.
عبد الحسین بن احمد امینی تبریزی.ط.نجف، 1355 ق.
فارسی،در وقایع عاشورا،ط.تبریز،1309 ش.
ترجمۀ زبدۀ نصیریه در هیأت،از شیخ کمال الدین عبد الرحمن بن محمد بن ابراهیم عتایقی،پایان ترجمه:788 ق.خ.امیر المؤمنین نجف(خط مترجم).
-الحمد للّه حمدا یلیق بانعامه...
فارسی،مثنوی،از ماهر،خ.دانشگاه تهران (1189-1195 ق).
فارسی،مثنوی،از احمد یار خان یکتا لاهوری (-1147 ق).مذکور در«سرو آزاد».
فارسی،ملاّ محمد سعید اشرف مازندرانی،خ.
آستان قدس(در دیوان او).
- ساقیا پردۀ حجاب بکش
وز جمال حیا نقاب بکش
فارسی،مثنوی،از کلیم کاشانی.ط.(در دیوان او).
اردو،مثنوی،از صدر الدین محمد بن زبردست خان فائز.خ.بادلیان.
فارسی،مثنوی،از امیر خسرو دهلوی.ط.هند.
ص:385
فارسی،مثنوی،از حکیم فغفور لاهیجی.
فارسی،مثنوی،از مسعود سعد سلمان.ط.(در دیوان او).
فارسی،مثنوی،از میرزا محمد طاهر وحید قزوینی،که به نام شاه سلیمان صفوی(-1105 ق)سروده.خ.دانشگاه تهران.
فارسی،قصیده از ابو المظفر مروج الدین آفتاب دهلوی.
فارسی،قصیده،از آگهی خراسانی.
فارسی،قصائد،از محمد بن مرتضی فیض کاشانی(-1091 ق).خ.موجود.
فارسی،قصیده،از حاج محمد نشاط دماوندی.
فارسی،مثنوی،از وحید قمّی(-942 ق).
مذکور در«تحفۀ سامی».
فارسی،منظومۀ مجد الاسلام شیخ احمد کرمانی (-1346 ق).ط.تهران،1308 ش.
فارسی،ترجمۀ بقراط التولیه میرزا محمد حسن سبزواری.
فارسی،از میرزا هادی بن ابی تراب نوری.ط.
تهران،1390 ق.
شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه قمی (-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
فارسی،داستان،از میرزا یحیی بن هادی دولت آبادی.ط.تهران،1305 ش.
فارسی،از احمد کسروی،ط.تهران، 1307-1308 و 1335 ش.
فارسی،مثنوی،از عثمان بن محمد مختاری غزنوی،(سدۀ 5 و 6 ق).خ.موزۀ بریتانیا.ط.
گجراتی،قصص و نصایح از غلام علی بن اسماعیل بهاونگری.ط.
گجراتی،احوال عباسه و هارون الرشید.از غلام علی بن اسماعیل بهاونگری.ط.
گجراتی،قصص و مواعظ،از مولوی غلام علی بن اسماعیل بهاونگری(-1283 ق).ط.
فارسی،زندگی امیر المؤمنین(علیه السلام)،از گابریل انگیری،ترجمۀ کاظم میرعمادی.ط.تهران، 1331 ش و مکرر.
فارسی،مثنوی،از شمس الدین کاشی،پایان نظم:
704 ق.خ.استانبول،پاریس و شهید مطهری تهران.
اردو،متضمن حیات سید الشهداء(علیه السلام).ط.هند.
فارسی،مثنوی در تاریخ مغول تا 738 ق،از
ص:386
احمد بن محمد تبریزی،خ.موزۀ بریتانیا.
فارسی،مثنوی در معجزات و سیرت پیامبر(صلی الله علیه و آله) و غزوات امیر المؤمنین(علیه السلام)،از سید جعفر صفایی یا صافی اصفهانی(-1219 ق)،که نسخۀ آن را به فتحعلی شاه قاجار اهدا کرده و جائزه گرفته است.
فارسی،از ملک الشعراء فتحعلی خان صبای کاشانی(-1238 ق).خ.آستان قدس،ش 4250.
فارسی،مثنوی در شرح زندگانی سید الشهداء(علیه السلام)،از میرزا علی خان خاموش یزدی(-1287 ق).خ.آستان قدس،ش 9568 و 11738(خط ناظم).
ناشناخته.خ.موجود.
سید شبر بن محمد بن ثنوان حویزی،مذکور در شرح حال او.
اردو،مجله،با مدیریت سید حسن عباس موسوی،که شمارۀ اول آن در 1341 ق در آگره-محل مزار قاضی نور اللّه شوشتری- چاپ شده.
زندگانی سید الشهداء(علیه السلام)،از سید محمد هارون صاحب زنگی پوری(-1339 ق).ط.هند.
گجراتی،زندگانی سید الشهداء(علیه السلام)،از محمد جعفر شریف دوجی هندی.ط.هند.
اردو،مقتل،از سید ریاض علی ریاض بنارسی، ط.هند.
اردو،سیرت امام حسین(علیه السلام)،از سید علی نقی بن ابی الحسن نقوی لکهنوی.ط.لکهنو،1361 ق.
اردو،زندگانی قاضی نور اللّه شوشتری(-1019 ق)،از میرزا هادی عزیز.ط.هند،1341 ق.
اردو،از سید ابن حسن چارجویی هندی (-1288 ق).ط.هند،ترجمۀ گجراتی آن هم به طبع رسیده.
قصیدۀ دالیه در مدح امیر المؤمنین(علیه السلام)،از شیخ علی بن حسین شهیفینی(یا شفهینی)،معاصر شهید اول(-786 ق)،که شهید اول آن را شرح کرده است.
فارسی،از سید فخر الدین شادمان.ط.تهران.
ادبیات،از شریف مرتضی علم الهدی ابو القاسم علی بن حسین موسوی(-436 ق).ط.آستانه، 1302 ق.
ابو الاسود احمد بن علویۀ کوانی اصفهانی کاتب که مصنفّات ابراهیم ثقفی(-283 ق)را روایت کرده است.مذکور در رجال نجاشی.
سید محمد علی بن عبد الحسین آل شرف الدین موسوی عاملی.ط.نجف،1349 ق.
فارسی،مثنوی،از شیخ بهاء الدین محمد بن حسین بهائی عاملی(-1031 ق)،که در مجموعه های شعری درج است.
ص:387
فارسی،شرح حال،از مرتضی مدرسی چهاردهی،ط.تهران،1334 ش.
سید محمد علی هبة الدین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
عبد العزیز سید الاهل:ط 1371 ق.
فارسی،از سعید نفیسی،تألیف:1356 ق.ط.
تهران،1356 ق.
فارسی،مثنوی،ط.لکهنو،1915 م.
اردو،زندگینامۀ عبد القادر گیلانی،از مولوی سید اظهار حسین کهجوی هندی.ط.هند.
فارسی،از سعید نفیسی.ط.رشت،1307 ش.
فارسی،از سید احمد کسروی.ط.تهران،1321 ش و مکرّر.
فارسی،داستان،از محمد حسین میمندی نژاد.
ط.تهران.
کردی،مثنوی.ط.تبریز،1346 ش.
فارسی،از غلام حسین مصاحب،فرزند دکتر علی محمد.ط.تهران،1324 ش.
فارسی،مثنوی،از آقا محمد وحدت هندی.ط.
خ.ملک و دانشگاه تهران.
- به نام آنکه بی انجام و مبدا
بود در عین کثرت فرد و یکتا
شیخ عیسی بن شکر اللّه لواسانی(-1364 ق).
خ.موجود.
ابو عبد اللّه محمد بن حسان زییبی رازی.نجاشی به 3 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
فارسی،از ناظم الدوله ملکم.ط.تهران،1325 ش(در«مجموعۀ ملکم»).
توحید،از ابو محمد هشام بن حکم کندی(-199 ق).مذکور در رجال نجاشی.
فارسی،از ابو الحسن بن محمد حسین خان ذکاء الملک فروغی.ط.تهران،1300 ش.
فارسی،از سید محمد مدرس صادقی.ط.شیراز، 1331 ش.
فارسی،ابو العباس فخر الدین احمد بن ابی الخیر زرکوب شیرازی،تالیف:پس از 734 ق.ط.
تهران،1310 ش.
ص:388
سید کاظم رشتی(-1259 ق).جواب مسائل محمد ابراهیم قزوینی است.
ص:389
فارسی،از عطاء اللّه شهاب پور.ط.تهران، 1323 ش.
اخبار،از سید محمد علی هبة الدین شهرستانی.
سید محمد صادق بن محمد حسین صدر الدین کاظمی،در رد«العروبة فی المیزان»تألیف عبد الرزاق الحصان.ط.بغداد.
ابو العباس احمد بن محمد بن سعید معروف به ابن عقده(-333 ق).مذکور در رجال نجاشی.
قاضی ابو بکر محمد بن عمر جعابی(-355 ق).
مذکور در فهرست ابن ندیم.
شیخ محمد حسین بن عبد الکریم آل زین عاملی.
ط.صیدا،1357 ق.
شیخ محمد حسین بن محمد مظفری(-1381 ق).ط.1352 ق.
فارسی،از سید موسی بن محمد نبی آقا میر معروف به سبط شیخ دزفولی(1327 ق-).ط.
تهران،1328-1329 ش.
شیعه رباعیات:
شیعه قومی فریاد
اردو،3 منظومه،از سید بشیر حسین مدرس هندی.
سید هادی بن حسین اشکوری(-1367 ق).
ظاهرا پیش از ختم تألیف در گذشته است.
ناشناخته.در فهرستها از آن یاد شده است.
فارسی،از شیخ عبد الحسین غروی تبریزی (معاصر).
سید ابو محمد حسن صدر الدین بن سید هادی عاملی کاظمی معروف به سید حسن صدر (-1354 ق)تلخیص«تاسیس الشیعۀ»اوست.
ط.صیدا،1331 ق.
سید محسن بن عبد الکریم امین حسینی عاملی.
ط.بیروت،1328 ق.در رد مطالبی است که در مجلّۀ«المنار»در اعتراضی بر شیعه چاپ شده است.
سید مهدی بن صالح موسوی قزوینی کاظمی (-1358 ق).خ.دیده شده.
-الحمد للّه کما هو اهله....
شیخ مهدی حجاز نجفی،در رد«وشیعة الضلال» تألیف موسی جار اللّه.ط.بصره.
فارسی،از سید حسن صدر(که در بالا یاد شد)، ترجمۀ سید علی اکبر برقعی قمی.ط.تهران، 1319 ش.
انگلیسی،از شیخ پادشاه حسین هندی(-1356 ق).
فارسی،از میرزا علی خان ناظم العلوم معلم مدرسۀ دار الفنون و معاصر ناصر الدین شاه.ط.
ص:390
تهران.
فارسی،از میرزا علی خان اعلم الممالک.
فارسی،از میرزا کاظم محلاّتی.
فارسی،از احمد آرام،فصیحی و نصیری.ط.
تهران،1309-1315 ش.
فارسی،از محمود خان بن کاظم محلاّتی شیمی.
ط.تهران،1343 ش.
فارسی،از محمد پروین گنابادی.ط.مشهد، 1358 ق.
دعبل خزاعی(-246 ق).درج در دیوان او.
ص:391
ابو الفرج قدامة بن جعفر بن قدامه کاتب بغدادی (-پس از 320 ق).مذکور در«معجم الادباء».
محمد بن حسن بن جمهور عمی بصری،راوی از امام رضا(علیه السلام)،مذکور در فهرست شیخ.
اردو.ط.هند.
فارسی،مثنوی،ناشناخته،تاریخ نظم:1073 ق.
مذکور در فهرست بلوشه.
فارسی،مثنوی،از اسماعیل بن حسین تائب تبریزی(-1374 ق).
فارسی،مثنوی،از محمود میرزا قاجار.خ.
ملک.
- هرسخن را بیان خدا باشد
جز خدا دیگری چرا باشد
فقه اللغه و سنن عرب،از ابو الحسن احمد بن فارس قزوینی رازی(-375 ق)که برای شاگرد خویش-صاحب بن عباد-نگاشته است.ط.
مصر،1328 ق.
سید رضا بن محمد هندی نجفی،در جواب قصیدۀ ابن آلوسی.ط 1349 ق.
فارسی،در مدح صاحب الزمان(علیه السلام)،از میرزا آقا بن شیخ جعفر فقیه تهرانی(-1365 ق).
- ای ذره ای ز نور جمال تو آفتاب
وی قطره ای ز بخشش تو ریزش سحاب
اشعار فارسی و عربی،از سید احمد بن علی فلانی ابرقوئی یزدی(-ح 1334 ق).
منظور بر شیوۀ«کلیله و دمنه»(از لحاظ موضوع) از نظام الدین ابو یعلی محمد بن محمد بن صالح بن حمزۀ هاشمی عباسی بغدادی معروف به ابن هباریه(-509 ق).ط؛مصر،1292 ق و مکرّر.
-الحمد للّه الذی حبانی
بالاصغرین القلب و اللسان
مقاله در سیاست امام صادق(علیه السلام)،از توفیق الفکیکی.
الصادق-حیاة الصادق
شیخ اسد بن محمد حیدر(-1329 ق).ط.
ص:392
فارسی،در نقد استبداد،از میرزا کاظم.ط.ایران.
فارسی،از حسینقلی مستعان.ط.تهران،1304 ش.
سیف اللّه المسلول
فارسی،از میرزا محمد بن عبد النبی اخباری (-1232 ق)که در پاسخ«تحفۀ اثنا عشریۀ» عبد العزیز دهلوی نگاشته.مذکور در «کشف الحجب».
- اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی هَدانا لِهذا وَ ما کُنّا لِنَهْتَدِیَ ...
فارسی،از علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی(-1110 ق).خ.موجود.
-الحمد للّه و سلام علی عباده...
فارسی،در رد اصولیان،ناشناخته.مؤلف، اخباری بوده است.خ.موجود.
الصاغانیات-جوابات المسائل الصاغانیات
کیمیا،از جابر بن حیّان(-200 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 10795(-1266 ق).
-الحمد للّه الجازی بالاحسان
فارسی،اخبار،از ملاّ خلیل بن غازی قزوینی (-1089 ق)،تألیف:1064-1084 ق.خ.
آستان قدس،ش 11548(1066 ق)و چند نسخۀ کهن دیگر.
-فتح گنجینۀ شاهی،شرح احادیث رازداران الهی...
میرزا احمد بن محمد بن علی شیروانی(-1250 ق).
تفسیر،از محمد بن مرتضی محسن فیض کاشانی (-1091 ق)،تألیف:1075 ق.خ.آستان قدس، ش 11140(1083 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-بحمدک یا من تجلّی لعباده فی کتابه...
فارسی،منظومۀ[ملا لطف اللّه بن]محمد جواد صافی گلپایگانی(-1378 ق).ط.تهران، 1330 ش.
نحو،از سید قوام الدین محمد بن محمد مهدی سیفی حسینی قزوینی(سدۀ 12 ق).مذکور در پایان«معارج»سید حسین قزوینی.
فارسی،رسالۀ عملیه،از سید حسین کاشی.
فارسی،از حاج محمد حسن صالح علیشاه بن نور علیشاه(یا ملا علی بن سلطان محمد)گنابادی.
ط.تهران،1330 و 1333 ق.
فارسی،مثنوی،از محتشم کاشانی(-999 یا 1000 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
الصبابة-دیوان الصبابة
فارسی،از شیخ عبد العظیم صدوقی اردبیلی.ط.
تهران.
تعقیبات،از سید محمد رضا بن اسماعیل موسوی شیرازی(-پس از 1300 ق).ط.1299 ق(در مجموعۀ او).
میرزا محمد بن عبد النّبی اخباری(-1232 ق).
نواده اش محمد تقی از آن یاد کرده.
ص:393
فارسی،در وظائف سلطان،از میرزا ابو المکارم بن ابی القاسم موسوی زنجانی (-1330 ق).خ.موجود.
فارسی؟،از نواب احمد حسین مذاق هندی.
مذکور در«تاریخ احمدی».
فارسی،از صدر الافاضل حسن تسلیم(سدۀ 13 ق).مذکور در«مآثر».
فارسی،رجال،از محمد صادق بن محمد صالح اصفهانی(-1062 ق).مذکور در«خزانۀ عامره».
فارسی،شرح عروض عینیۀ حمیری،از ملا صادق بن علی بن ابی طالب یزدی اردکانی،که در 1282 ق به نام ناصر الدین شاه تألیف کرده.
خ.دیده شده.
-حمد بی حد و ثنای بی عدد واجب الوجودی را
فارسی،تذکرۀ شعراء،از سید علی حسن خان بن صدیق حسن خان سلیم.ط.کلکته،1295 ق.
شیخ ابراهیم بن علی عاملی شامی معاصر حرّ عاملی(-1104 ق).مذکور در«امل الآمل».
محمد علی بن محمد اسماعیل حسینی بیرجندی (-1305 ق).خ.موجود.
-یا من دلع لسان الصباح...
فارسی،از خواجه نصیر الدین محمد طوسی (-672 ق).خ.مرعشی قم.
-صبح کاذب نوری است مستطیل
فارسی،اشعار محسن شفایی.ط.تهران،1333 ش؛
فارسی،از سید محسن صدر الاشراف.
اردو،مثنوی.ط.
فارسی،مثنوی،از سید قاسم.خ.موجود.
ابو الغنی محمود بن حسین کشاجم.مذکور در «کشف الظنون».
شیخ محمد حسین بن علی کاشف الغطاء (-1374 ق)،در جوانی نگاشته.
-لک الحمد یا من جعل الدعاء الیه الوسیلة
فارسی،از سید محمد بن محمد کاظم طباطبائی یزدی(-1334 ق).
الصحائف الاربعون-اربعون سورة
فارسی،از ملا حیدر علی بن نعمت اللّه طبسی، تالیف:1006 ق.خ.آستان قدس،ش 3237 (1068 ق).
کلام،از شمس الدین محمد بن اشرف حسینی سمرقندی(-ح 600 ق).خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الّذی استحق الوجود و الوحدة بالذات...
میرزا محمد مهدی بن محمد باقر اصفهانی معروف به فروغ الدین(1223 ق-).خ.مجلس
ص:394
و دانشگاه تهران.
میرزا غلام علی بن محمد بن عبد الکریم هروی حائری(سدۀ 13 ق).
اردو،از شیخ سعادت حسین بن منصور علی سلطان پوری(-1330 ق)،تالیف:1355 ق.
محمد علی بن غلام علی تویسرکانی(-1341 ق).
شمس الدین ابو الحسین یحیی بن حسن ابن بطریق حلّی(-606 ق).مذکور در«الخصائص الفاطمیة».
سراج الدین محمد بن عبد اللّه رفاعی واسطی فخرومی(-885 ق).ط.قاهره،1306 ق.
صحاح العجم-صحاح الفرس.
فارسی،لغت،از شمس الدین محمد بن هندو شاه نخجوانی،که در 728 ق به روش«صحاح» جوهری در 25 باب تألیف کرده.ط.تهران، 1341 ش.
-الحمد للّه الذی الهمنا اللغات و العبارات.
فارسی،مثنوی،از عطاء اللّه بن یحیی نوعی زاده (-1044 ق).
فارسی،از غلام حسین بن حیدر قلی نیّرنوری.ط.
تفلیس،1909 م-1327 ق.
فارسی،مثنوی،از عماد الدین فقیه کرمانی (-772 یا 773 ق).خ.موزۀ بریتانیا و آکادمی علوم روسیه.
قطب الدین سعید بن هبة اللّه راوندی(-573 ق).
در قضاء«وسائل»از آن نقل شده است.
فارسی،از عبد الحسین کافی.ط.تهران،1314 ش.
نحوه
سید عبد اللّه بن نور الدین جزائری(-1173 ق).
مذکور در اجازۀ او.
شیخ بهاء الدین محمد بن حسین بهائی حارثی عاملی(-1030 ق).خ.خوانساری نجف.
ملاّ عبد الجواد فریزی بیرجندی،مذکور در «بغیة الطالب».
فارسی،مثنوی،از شوکت شیرازی،معاصر فتحعلی شاه قاجار که در 1233 ق در ستایش او سروده.خ.دانشگاه تهران.
- هرسخن را بیان خدا باشد
جز خدا دیگری چرا باشد.
فارسی؟،از سید صدر الدین ظهیر الاسلام حجازی دزفولی.
فارسی،ادبیات،از محمد بن سلیمان فضولی بغدادی(-970 ق).خ.آستان قدس،ش 6426 (1273 ق)و 2 نسخۀ دیگر.
-حمد بیحد احدی را سزاست که ریاض بدن را
اردو،از سید مجاور حسین تمنای لکهنوی،ط.هند.
ص:395
فارسی.ط.بمبئی.
فارسی،داستان،از سید محمد علی جمال زاده.
ط.تهران،1326 ش.
فارسی،تذکرۀ شعرا،از ابراهیم علی خان(سدۀ 12 ق).خ.توبینگن.
احمد بن حسین بن محمد معروف به ابن متویه، خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.مجلسی آن را در کتاب دعاء«بحار الانوار»درج کرده است.
ملا محمد جعفر بن محمد طاهر خراسانی (-1080 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 14691(1247 ق).
فارسی،مثنوی،از فضلی شبستری،که در 927 ق به نام شیخ شاه شروانشاه سروده.مذکور در «دانشمندان آذربایجان».
شیخ طاهر بن عبد علی مالکی(-1279 ق).خ.
موجود.
منظومۀ فلسفی،از سید محمد علی هبة الدین شهرستانی.مذکور در فهرست کتابهایش.
فارسی،اشعار در معجزات حسنین(علیه السلام).از مفتی محمد عباس بن علی اکبر لکهنوی(-1306 ق).
ط.عظیم آباد هند.
فارسی،از ابو الفضل لسانی،ط.تهران،1327 ش.
فارسی،از اسکندر ریاشی،ترجمۀ محسن فارسی.ط.تهران.
ناشناخته،مشتمل بر مقدمه،4 فصل و خاتمه، مؤلف از متأخرین است.خ.مرعشی قم.
-سبحان من ادخلنا فی اعمّ الادیان.
شمس العلماء محمد حسین جناب.مذکور در «مقصد الطالب»او.
ملاّ عبد الصمد همدانی حائری،خ.آستان قدس، ضمیمۀ ش 11423(1280 ق).
محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).مذکور در«قصص العلماء».
سید مهدی(-1212 ق).خ.فیض آباد هند.
حاج محمد ابراهیم کلباسی(-1261 ق).مذکور در«روضات الجنّات».
میرزا ابو القاسم بن حسن محقق قمی(-1231 ق).مذکور در فهرست تالیفات او.
میرزا ابو القاسم بن محمد علی کلانتری نوری (-1292 ق).مؤلف مضمون آن را در«مطارح الانظار»گنجانیده است.
آقا محمد باقر بن محمد اکمل وحید بهبهانی (-1205 ق).مذکور در فهرست تالیفات او.
ص:396
ملا محمد باقر بن محمد جعفر بهاری همدانی (-1333 ق).خ.موجود.
اخبار،از نظام الدین قرشی ساوجی(-ح 1040 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
فارسی،شرح احادیث،از میرزا محمد تقی بن محمد بن حسین نیرمامقانی تبریزی(-1312 ق).تألیف:1290 ق.ط.تبریز،1319 ق.
فارسی،مثنوی،از عبدی بیگ نویدی شیرازی (-988 ق).خ.دانشگاه تهران.
اهل الاجتبا)
رجال،از میرزا محمد بن عبد النبی اخباری (-1232 ق)،تألیف:1212 ق.خ.آستان قدس،ش 6922 و 6923 و 6923(1238 ق).
الصحیفة الادریسیة-الصحف الادریسیّة
الصحیفة الاسطرلابیة-الصفیحة
فارسی،مثنوی،از میر عین الدین حسین بن محمد رضا موسوی دزفولی ذهبی(1273 ق-).
- به نام خداوند جانهای پاک
که بنهاد جان اندرین تیره خاک
ادعیه،از سید حسین بن حسن مجتهد کرکی (-1001 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
شیخ محمد رضا بن قاسم غراوی نجفی(معاصر).
خ.دیده شده.
با«الصحیفة السجادیة»در ایران چاپ شده است.
الصحیفة الجعفریة-اللئالی السنیة
سید محمد حسین بن محمد علی شهرستانی (-1315 ق)،تألیف:1303 ق.ط.تهران، 1306 ق.
-الحمد للّه مجیب الدعوات
امیر المؤمنین(علیه السلام)،مذکور در اخبار.
فارسی،زندگینامۀ ابو مسلم خراسانی،از سید محمد زمان بن محمد جعفر رضوی(-1041 ق).خ.مرعشی قم.
حدیث،منسوب به امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام).ط.مشهد آستان قدس.
خ.آستان قدس،ش 6168(881 ق)و چند نسخه دیگر.
ناشناخته.ملا حسین کاشفی(-910 ق)،در روضة الشهداء از آن نقل می کند.
ادعیه و مناجات،از امام زین العابدین علی بن حسین علیه السّلام(95 ق).ط.تهران،1287 ق و مکرر در ایران و هند.خ.آستان قدس،ضمیمه 12405(416 ق)و چند نسخه دیگر.
جامع:محمد بن حسن حر عاملی(-1104 ق) در 1053 ق.ط.ایران،بمبئی،1321 ق.خ.
مرعشی قم.
-الحمد للّه المجیب...
جامع میرزا عبد اللّه بن عیسی افندی اصفحانی، صاحب«ریاض العلماء».ط.تهران 1324 ق،
ص:397
خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الذی جعل الدعوات اللطیفة
جامع:میرزا حسین بن محمد تقی نوری (-1320 ق).ط.تهران 1322 ق.مرعشی قم.
-الحمد للّه الذی جعل الدعاء سهما
جامع:سید محسن بن عبد الکریم امین عاملی (-1371 ق).ط.صیدا،1330 ق
جامع:شیخ محمد صالح بن فضل اللّه حائری مازندرانی(-1297 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
خواص آیاتی که با ربّ و ربنا آغاز می شود، ناشناخته،به نام سلطان محمد واجد علی شاه تألیف شده.ط 1286 ق.
فارسی،منشآت،از ملا حسین بن علی واعظ کاشفی(-910 ق)که به نام سلطان حسین بایقرا تألیف کرده.خ.آستان قدس،ش 4991
حاج ملا اسماعیل(سده 13 ق)ناظم «العقیدة الوحیدة».
فارسی،اصول دین،از ملا اسد اللّه بن محمد صادق بروجردی(سده 13 ق).خ.موجود.
-(بعد الحمد)اصول دین چند چیز است؟...
الاحمدیة(للفرقة الجعفریة)
شیخ احمد بن صالح بن طعان ستری بحرانی (-1315 ق)تألیف:1307 ق.خ.دیده شده
-الحمد للّه الذی یجیب المضطر...
صحیفة الصفا(فی ذکر اهل الاجتباء و الاصفا)- صحیفۀ اخوان الصفا
اردو،از سید اولاد حسین بلگرامی ط.
سید مجد الدین حسین افطسی.مذکور در«ذخائر الاسماء»اخلاطی.
جامع:شیخ عبد اللّه بن صالح سماهیجی (-1135 ق)،تألیف 1129 ق.ط.ایران، 1279 ق و مکرر،بمبئی،1319 ق.خ.آستان قدس،ش 11754(1231 ق)و یک نسخه دیگر
-الحمد للّه الذی جعل الدعاء مفتاح الفلاح...
جامع:میرزا حسین بن محمد تقی نوری (-1320 ق).ط.1321 ق.
-الحمد للّه الذی جعل الاجابة مقرونة...
سید مهدی غریفی بحرانی.مذکور در فهرست تألیفات او،
فارسی،از محمد وجدانی.ط.تهران،1329 ش.
شیخ فضل اللّه بن عباس نوری(-1327 ق).
فارسی،مثنوی،از محمد علی قاصر کرمانی.خ.
دانشگاه تهران.
- به نام خداوند پست و بلند
منزه ز هرنقص و از چون و چند
ادعیه و مناجات،از سید محمد کاظم بن عبد العظیم طباطبائی یزدی(-1337 ق).ط.
ص:398
بغداد،1337 ق.
فارسی،مثنوی،از عبدی بیگ نویدی شیرازی (-988 ق).خ.دانشگاه تهران
فارسی،چهل حدیث در مناقب امیر المؤمنین (علیه السلام).خ.مشکات.
-حرفی که بر زبان
فارسی،امامت،از محمد رضی بن محمد تقی مجلسی،که در روزگار شاه سلطان حسین صفوی در یک مقدمه و 118 باب نوشته.خ.آستان قدس،ش 7178(1170 ق).
-ستایش بیرون از ترجمه تعقل مترجمان
سید مهدی بن صالح قزوی.
-الحمد للّه کما هو اهله
ادعیه،خطب و مواعظ نبوی،از شیخ ابراهیم بن محسن کاشانی.ط
-الحمد للّه الذی نور بنور قدرته
میر محمد باقر بن محمد حسینی استرابادی محقق داماد(-1040 ق).خ.موجود
ادعیة حضرت حجت(علیه السلام)،جامع:محمد بن رجب علی تهرانی،تألیف:1358 ق.
در فهرست کتب چاپی یاد شده و شاید با «الصحیفة الهادیة»یکی باشد.
سید محمد علی بن محمد حسین شهرستانی.
مذکور در فهرست تألیفات او.
ادعیه و زیارات،ط.بمبئی،1272 ق.
فلسفه،از تقی الدین ابو الخیر محمد بن فارسی (سده 10 ق).مذکور در«کشف الظنون».
اردو،زندگینامه قاضی نور اللّه شوشتری،از سید صغیر حسین شمس دهلوی.ط.
فارسی،عرفانی،از عزلتی.
اردو،دیوان مدایح و مراثی محمد هادی عزیز (-1354 ق).ط.
ادعیه وارده از حضرت حجت(علیه السلام)،جامع شیخ ابراهیم بن محسن کاشانی.ط.تهران،1318 ق.
-یا من تحیّرت فی اشعة انواره...
شیخ ابو القاسم جعفر بن محمد بن قولویه، (-367 یا 369 ق)استاد شیخ مفید.مذکور در رجال نجاشی.
ابو النضر محمد بن مسعود سلمی عیاشی سمرقندی.مذکور در همان مأخذ.
عبد القادر الجیلانی)
اردو،از احمد علی امرتسری.ط.
فارسی،مثنوی در اخلاق و تواریخ ائمه(علیه السلام).ط.
ص:399
مذکور در فهرس اثنا عشریه لاهوری
فارسی،از خواجه نصیر الدین محمد طوسی (-672 ق)،خ.آستان قدس،ضمیمه ش 12042(1104 ق)
-حمد بی حد و ثنای بی عد قادری را
فارسی،از نور اللّه بن محمد حسنی شوشتری (-ح 925 ق).خ.خوانساری نجف.آستان قدس،ضمیمه ش 10784(-1262 ق).
فارسی،از امیر گودرزنیا.ط.تهران.
فارسی،از ابراهیم بنی احمد.ط.تهران.
فارسی،ترجمه ضیاء الدین بهروش.ط.کلکته، 1935 م.
فارسی،قصص اخلاقی.ط.تهران.
فارسی،از نظام الدین عبید زاکانی.ط.(با دیوان او).
فارسی،از سید حسین بن ابی تراب عدالت سروستانی شیرازی.ط.تهران،1316 ش.
فارسی،ط.لکهنو،1925 م(با رساله خواجه عبد اللّه انصاری و تحفة الملوک).
فارسی،مثنوی،از یکی از شاعران سده 9 ق،که در 878 ق سروده.ط.هند.
فارسی،ناشناخته.خ.موجود.
صد پند لقمان-تحفة الملوک:
فارسی،از ابو الحسن محمد بن حاج بابا راجی اصفهانی.ط.
حاج میرزا ابو الفضل بن ابی القاسم نوری کلانتری (-1316 ق)که در شرح حال پدرش نوشته.ط.
فارسی،از خلیل ثقفی اعلم الدوله.ط.تهران، 1328 ق.
فارسی،منسوب به میرزا آقا خان کرمانی.ط.
سید صدر الدین بن سید حسین ظهیر الاسلام زاده حجازی دزفولی.
فارسی،از محمد جواد بن ابی طالب تربتی.ط.
تبریز،1312 ش.
فارسی،از صدر جهان سید حسین بن روح اللّه حسینی طبسی حیدرآبادی،که برای سلطان قطب شاه تألیف کرده و در آن احوال بیشتر حیوانات را آورده است.و صاحب ریاض العلماء نسخه آن را داشته است.
فارسی،مثنوی در اصول دین،از میرزا علی اکبر صدر الاسلام دبیر همدانی.خ.مرعشی قم.
- گوش کن ز اسرار علم بالقلم
تا چه می گوید ز علم ما علم
نحو،از سید معز الدین محمد بن ابی الحسن موسوی،که برای فرزندش صدر الدین در یک مقدمه و 3 مقصد نوشته.خ.موجود.
ص:400
-لک الحمد یا فاعل ما یشاء.
فارسی،در وجوب نماز جمعه،از سید صدر الدین محمد بن محمد صادق حسینی قزوینی،تألیف:پیش از(1100 ق).این رساله ردی شرحگونه است بر رساله«تهجدیه» استادش آقا رضی قزوینی.خ.موجود.
-نیایش بی عدو ستایش افزودن از عدد
فارسی،از ویکتور پوشه،ترجمه محسن بن محمد تقی اسعد السلطنه جهانسوز.ط.
فارسی،کشکول گونه ای از ملا حبیب اللّه بن علی مدد کاشانی.ط.تهران.
در آفرینش عالم،از سید محمد علی هبة الدین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،کیمیا،از شیخ موسی بن محمد علی خراسانی حائری(-ح 1333 ق).
سید هبة الدین محمد بن حسین شهرستانی،در نسب و احوال جدّ و دودمانش نوشته.
فارسی،کشکول،از حاج ملاّ محمد شریف بن رضا شیروانی(سده 13 ق).ط.تهران،1314 ق.
ابو سهل اسماعیل بن اسحق نوبختی(-260 ق).
فارسی،از غلام حسین صالحی علامی.ط.
تهران،1332 ش.
در اثبات خارجی بودن وهابیون،از شریف عبد اللّه بن حسن پاشا.ط.لاذقیه.
سید مهدی بن صالح کیشوان موسوی،در رد «الخطاب الکریم»که تألیف نویسنده مسیحی است.ط.العماره،1350 ق.
فارسی،از محمد علی بن محمد حسین طبسی خراسانی معروف به عارفچه(ح 1290 ق-).ط
فارسی،از شیخ بهاء الدین بن یحیی شیرازی.ط.
بمبئی،1321 ق.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی، مذکور در رجال نجاشی.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه (-381 ق).نیز مذکور در رجال نجاشی.
با شرح منظوم فارسی،ط.(با صد کلمۀ جاحظ).
-لو کشف الغطاء...
با ترجمه منظوم فارسی،ظاهرا از ملا عبد الباقی خطاط.خ.آستان قدس،ش 1729(سدۀ 11 ق).
ص:401
1312 ش.
فارسی،ریاضی،از میرزا صدیق خان اعلم.ط.تهران.
فارسی،از عبد الحسین بن عبد الرحیم معروف به میرزا آقا خان کرمانی(-1314 ق).محتملا با «صد خطابه»یکی است.
فارسی،از خواجه عبد اللّه انصاری(-481 ق).
ط.اروپا،1954 م.
فارسی،از خلیل ثقفی اعلم الدوله.ط.تهران، 1314 ش.
فارسی،از معزّی.ط.تهران.
فارسی،نیز از معزی.ط.تهران.
ص:402
محمد باقر موسوی دزفولی.خ.مرعشی؟
-الحمد للّه رب العالمین المتجلّی علی خلقه...
فارسی،ادعیه و اعمال،از سید محمد عبد الحسیب بن احمد علوی،واده محقق داماد.
خ.موجود(1083 ق).
-حمد بیحد و ثنای بی عدد واجب الوجودی را
فارسی،مثنوی در آموزش خط،از سلطان علی مشهدی(-926 ق)که در 920 ق سروده.ط.(در آخر«تذکرة الخطّاطین»).
سید حسین بن نصر اللّه عرب باغی،تألیف:
1331 ق.
-الحمد للّه الذی هدانا الی الصراط السوی
علی بعد النبی ص)
شیخ محمد حسین بن محمد مهدی سلطان آبادی(-1314 ق).
شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین (-1181 ق).مذکور در«نجوم السماء».
اردو،از سید محمد سبطین سرسوی.ط.
ملا علی خراسانی(-1356 ق).خ.موجود.
فارسی،از میرزا مهدی بن مصطفی حسینی لاهوتی معروف به بدایع نگار.
فارسی،از سید رضا بن اسماعیل موسوی شیرازی(-1302 ق).ط.تهران 1290 ق.
فارسی،رساله عملیه،از سید ابو القاسم علامه تبریزی.ط.1345 ق.
درایه و رجال،از میرزا ابو الهدی بن ابی المعالی بن محمد ابراهیم کلباسی(-1356 ق).
-الحمد للّه الذی...بوارع ثاقبات الفطن
سید اسماعیل بن علی مددقائنی.مذکور در«بغیة الطالب».بیرجندی.
فارسی،اصول دین،از شیخ اسماعیل تبریزی.
ط.تبریز،1313 ق
اصول و فروع،از شیخ بابویه بن سعد بن محمد بن حسن بابویه،شاگرد حسن حسکا(جد شیخ منتجب الدین).
میر محمد باقر بن محمد حسینی میر داماد (-1040 ق).خ.آستان قدس،ش 786.
-یا مفیض العقل و واهب النفس
مناظره با عامه،از سید محمد تقی هندی.ط.
القویم)
فارسی،اصول دین و اخلاق،از شیخ محمد جواد بن غلام رضا قمی.ط.تهران،1356 ق.
شیخ حبیب آل ابراهیم مهاجر عاملی.ط.
العماره،1348 ق،و مکرر.
در اصول حقه،از سید حسین بن نصر اللّه عرب باغی.مذکور در فهرست تألیفات او.
ص:403
سید حسین بن رضا حسینی بروجردی،تألیف:
1271-1275 ق.ظاهرا بیش از سوره بقره را تفسیر نکرده است.خ.موجود.
-تَبارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقانَ ...
در استخراج سمت قبله،از رستم بن شاه و یردی زنگنه خوافی،تألیف:1096 ق.خ.آستان قدس،ش 5361(1096 ق).
-الحمد للّه الذی هدانا الصراط المستقیم
فارسی،از زین العابدین بن محمد کریم خان کرمانی.ط.تبریز،1348 ق.
فارسی،فقه،از عبد الوهاب صابونی،یا امیر حسین بن عالم حسینی(-719 ق).خ.
آستان قدس،ش 2490
-بعد حمد و ثنای حضرت کبریا
گجراتی،در استحباب تعزیۀ سید الشهداء(علیه السلام)از غلام علی بهاونگری(-ح 1367 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
اصول فقه،از سید محمد علی خوانساری (-1286 تا 1288 ق)،که در جوانی درگذشته و ناتمام مانده است.مذکور در اجازه سید ابو تراب به سید مهدی بحرانی.
فارسی،در فضائل امیر المؤمنین(علیه السلام)،از ملا محمد علی بن احمد قراچه داغی.ط.تبریز، 1300 ق.
جواب سؤالات راجه ناهن،از سید علی اکبر بن محمد نقوی هندی(-1326 ق)مذکور در «تجلیات».
مناقب،از شیخ علی اکبر یزدی.
امامت،از زین العابدین ابو محمد علی بن محمد بیاضی نباطی عاملی(-877 ق)،تألیف:
854 ق.خ.آستان قدس،ش 2068(1103 ق).
-اللّه احمد حمدا لا یضاهی
فارسی،مبدأ و معاد،از محمد قاسم تبریزی، تألیف:1083 ق.مذکور در«دانشمندان آذربایجان».
-گرانبهاترین در شاهوار نیایش و ثنا
شرح و متن از سید محمد بن هاشم هندی غروی (-1323 ق)،که کتاب البیع را در 1269 ق به پایان رسانیده است.خ.موجود.
فارسی،اصول دین،از محمد بن سلیمان تنکابنی (-1302 ق).مذکور در«سبیل النجاة»مؤلف.
فارسی،مثنوی،از محمد بن عبد اللّه قاجار که به نام عباس میرزا سروده.خ.ملک(1241 ق).
-حمد بیرون از حد و شکر افزون از عد...
مفصل کرده اندر گنج اسماء
فارسی،از زین العابدین بن محمد کریم خان کرمانی.ط.تهران،1350 ق؛تبریز،1351 ق.
فارسی،رسالۀ عملیّه،از آقا سید ابو الحسن بن سید محمد موسوی اصفهانی(-1365 ق)، ترجمۀ سید ابو القاسم اصفهانی.ط.1345 ق و مکرر در نجف،ایران و هند.
ص:404
فارسی،ترجمۀ حدیث اعرابی،از علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی(-1110 ق).
ط.تهران،1316 ق و مکرر.
-الحمد للّه الواحد الفرد
در معارف،نیز از علامه مجلسی،در «بحار الانوار»به آن ارجاع داده است.
-الحمد للّه الذی سهل لنا سلوک شرایع الدین
فارسی،رسالۀ عملیه،از شیخ محمد حسن بن صفر علی بارفروشی.ط 1321 ق.
فارسی،اصول دین،از میرزا عبد الرحیم بن نصر اللّه قراچه داغی.ط.تبریز،1331 ق.
-سبحانک ما اضیق الطرق...
فارسی؟،رسالۀ عملیه،از میرزا عسکری بن هدایت اللّه رضوی مشهدی(-1280 ق)که شاگردش ملا نوروز علی صاحب«فردوس التواریخ»آن را از«نجاة المتقین»استخراج کرده است.خ.دیده شده.
فارسی،رسالۀ عملیه،از شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری دزفولی(-1281 ق).ط.
تهران،1319 ق و مکرر.بر این رساله حواشی بسیاری نوشته اند و به عربی هم ترجمه شده است.
اثبات واجب،از میر علاء الملک بن قاضی نور اللّه شوشتری.مذکور در«صبح گلشن».
شیخ احمد بن زین الدین احسائی(-1241 ق).
درج در«جوامع الکلم».ط.تبریز،1273 و 1276 ق.
فارسی،قواعد صرف،از میرزا محمد علی ادیب تهرانی،تألیف:1339 ق.
-بدانکه هرآوازی از هرجسمی چه انسان...
شیخ علی بن جعفر شریعتمدار استرآبادی (-1315 ق).شرح منظومۀ بحر العلوم است.
مذکور در«غایة الآمال».
ص:405
فارسی،از شیخ محمد حسین فاضل تونی (-1379 ق).ط.تهران،1315 ش.
سید محمد علی بن ابی الحسن آل نور الدین موسوی عاملی(-1290 ق).
فارسی؟،از محمد بن عنایت احمد خان کشمیری (-1235 ق).مذکور در«نجوم السماء».
در صرّافی،از شیخ ابو القاسم جعفر بن محمد بن قولویه(-367 یا 369 ق).
سید محمد تقی بن مؤمن قزوینی(-1270 ق).
قصیدۀ لامیۀ عبد الرّحیم که نسخۀ مؤرخ 1234 ق آن در مدرسه بروجردی نجف موجود است.
-بدأت باسم اللّه و الحمد اوّلا
فاحمده حمدا کثیرا مسلسلا
سید علی بن محمد قطب ذهبی شیرازی.
-الحمد للّه الحمید فی الازل
صرف فی القرآن من کل مثل
مولوی علیرضا بن طالب کابلی(سدۀ 13 ق).خ.
دیده شده.
علیرضا تبیان الملک تبریزی.
-قال ابن داود علی الرضا
عفی الاله عنه ممّا قد مضی
میرزا محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).
فارسی،دو منظومه،از سید زین العابدین بن ابی القاسم طباطبائی.خ.موجود.
فارسی،ناشناخته.خ.موجود.
- بعد بسم اللّه دارم در مقال
حمد سبحانی که باشد بی مثال
فارسی،ناشناخته،در یک مقدمه،3 فصل،3 مقصد و خاتمه.خ.موجود.
فارسی،از میرزا یوسف خان نجات.ط.تبریز، 1310 ش.
فارسی،از میرزا علی اکبر نقاش مزین الدوله.ط.
تهران.1304 ق.
فرانسه
فارسی،از ابراهیم شکورزاده.ط.تهران.
فارسی،از میرزا احمد ذو الریاستین کرمانی.ط.
تبریز.1327 ق.
سید صدر الدین محمد بن محمد صادق قزوینی، تألیف:1101 ق.خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی من آیاته تصریف الریاح
فارسی،از علی مترجم الممالک.ط.تهران، 1318 ق.
فارسی،از شیخ محمد حسن بن محمد تقی هروی خراسانی.ط.مشهد،1349 ق.
ص:406
فارسی،از علی بن محمد حسینی معروف به میر سید شریف جرجانی(-816 ق).ط.مکرّر.
در صرّافی،از ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
ادیب تاج الدین ابو تراب علی بن عبد اللّه قزوینی شاگرد فضل اللّه راوندی.مذکور در فهرست منتجب الدین.
فارسی،از علی اکبر خدابنده،ط.تهران،1313 ش.
فارسی،از محمد خوانساری،ط.تهران،1333 ش.
فارسی،از حاج محمد کریم خان بن ابراهیم کرمانی.ط.کرمان،1365 ق.
ادیب السلطنه حسین سمیعی.ط.تهران،1333 ش.
فارسی،از میرزا احمد خان بن محمد علی بهمنیار دهقان کرمانی(-1334 ق).ط.تهران،1334 ش.
فارسی،از محمد نصیر فرصت شیرازی،ط.
بمبئی،1322 ق(با«جغرافیای هندوستان»).
فارسی،از حبیب اللّه آموزگار شیرازی،ط.
ایران.
ابو الفرج قدامة بن جعفر بن قدامه(-پس از 320 ق).مذکور در فهرست ابن ندیم.
سید مرتضی ابو القاسم علی بن حسین موسوی (-436 ق).مذکور در رجال نجاشی.
در حمایت از ابو العلاء معری،از سید ابو علی معروف به ابن حاجب الباب.مذکور در«عمدة الطالب».
فارسی،از سید ابن الحسن هندی،ط.کانپور، 1905 م.
فارسی،منطق،از سید محمد حسین بن محمد علی شهرستانی(-1315 ق).
منطق،از سید شریف جرجانی که فرزندش شمس الدین محمد(-838 ق)آن را به عربی ترجمه کرده و در«مجالس المؤمنین»نام این ترجمه«الغرّة»آمده است.
میرزا ابراهیم بن محمد معصوم حسینی تبریزی قزوینی(-1149 ق).مذکور در پایان«معارج الاحکام».
احمد بن ابراهیم بن ابی رافع انصاری.ابن غضائری که استاد شیخ طوسی و نجاشی است، از او روایت کرده است.
حاشیه بر«الروضة البهیّة»(شرح لمعه)،از سید محمد صالح بن حسن موسوی،حائری معروف به میرزا صالح عرب(-1303 ق).
مذکور در«المآثر و الآثار».
ص:407
اخلاق،از سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حسینی کاظمی(-1242 ق).
سید علی حسین بن خیرات علی زنگی پوری.
مذکور در«لسان الصادقین».
میرزا محمد بن عبد النّبی اخباری(-1232 ق).
نواده اش محمد تقی از آن یاد کرده است.
شرح وجیزۀ بهائیه در درایه،از سید امجد حسین بن منوّر علی سونوی اللّه آبادی.ط.لکهنو.
فارسی،مثنوی،از لطف اللّه محزون اسدآبادی (-1340 ق).ط.تهران،1375 ق.
میر صدر الدین محمد دشتکی شیرازی(-903 ق).مذکور در«کشف الظنون».
ابو سهل اسماعیل بن اسحاق نوبختی(-260 ق).
شیخ ابو الحسن علی بن حاتم بن ابی حاتم قزوینی، از مشایخ نجاشی و مذکور در رجال او.
فارسی؟از شیخ محمد علی صفوت تبریزی (سدۀ 14 ق).
محمد جعفر شریعتمدار استرآبادی(-1263 ق).مذکور در«غایة الآمال».
فارسی،مثنوی،از ملا سعید خلخالی،خ.ملک.
سید محمد مهدی بن محمد جعفر موسوی(سدۀ 13 ق).مذکور در«خلاصة الاخبار»او.
صفات الجواهر و خواص الاحجار-جواهرنامه
فارسی،ترجمۀ«حیاة الحیوان»دمیری،با اضافات،از منصور بن حسن بن ابراهیم ایجی شبانکاره ای که در حدود 930 ق آن را به پایان رسانیده است.خ.مرعشی قم.
-حمد بیحد حکیمی را سزد که نجاری لطیف
ابو المنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی(-205 ق).مذکور در رجال نجاشی.
فارسی،از علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی(-1110 ق).ط.هند(با بعض رسائل دیگرش).
-الحمد للّه...اما بعد باید دانست که صفات مقدس حق تعالی بر دو نوع است.
شیخ الشریعه فتح اللّه اصفهانی(-1339 ق).خ.
دیده شده.
فارسی،از زین العابدین علی بن حسین انصاری شیرازی(-806 ق).
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه (-381 ق).خ.مرعشی قم.
-قال ابو جعفر محمد بن علی....
فارسی،مثنوی،از هلالی جغتائی(-936 ق).
ط.تهران،1324 ش.
ص:408
در احوال و نکوهش ابو مسلم خراسانی که سید احمد در«اظهار الحق»بدون ذکر نام مؤلّف از آن یاد کرده است.
ابو البختری وهب بن وهب بن عبد اللّه بن زمعة،از اصحاب امام صادق(علیه السلام).
فارسی،مثنوی،از عماد الدین فقیه کرمانی (-772 یا 773 ق)که در 766 ق سروده است.
خ.آکادمی علوم روسیّه(در کلیات او).
در مذهب واقفیه،از احمد بن حسن قزاز بصری.
نجاشی به 3 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
عبد اللّه بن جبلة بن حیّان حرّ کنانی(-119 ق).
مذکور در رجال نجاشی.
احمد بن عبید اللّه بن یحیی بن خاقان.نیز مذکور در همان مأخذ.
الکلاء)
امام ابو بکر محمد بن حسن بن درید لغوی(-321 ق).خ.خدیویۀ مصر.
حنان بن سدیر صیر فی کوفی،که از امام صادق و امام کاظم علیهما السّلام روایت کرده است.
سعید بن جناح کوفی بغدادی،از اصحاب امام کاظم و امام رضا(علیه السلام).مذکور در رجال نجاشی.
عبد اللّه بن میمون قداح،از اصحاب امام صادق(علیه السلام).
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بابویه قمی (-381 ق).خ.آستان قدس.
-حدثنا ابو جعفر احمد بن محمد بن عیسی
احمد بن ابی زاهر موسی اشعری قمّی.نجاشی با اجازه از ابن شاذان و او به دو واسطه آن را از مؤلّف روایت کرده اند.
ابو بکر محمد بن حسن بن درید(-321 ق).خ.
خدیویۀ مصر.
احمد بن ابراهیم ابن حمدون.مذکور در فهرست ابن ندیم.
عرفان،از میر سید علی بن شهاب الدین همدانی (-786 ق).خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه و الصلاة علی عباده....
ظاهرا نسخۀ فارسی آن هم در خدیویۀ مصر موجود است.
ابو یعقوب اسماعیل بن مهران بن ابی نصر سکونی (سدۀ 2 ق)،نخستین مصنّف در اخلاق-پس از آنکه امیر المؤمنین(علیه السلام)آن علم را تأسیس فرمود.
فارسی،افسانه،ط.کلکته،1911 م.
فارسی،از خلیل عزمی،ترجمۀ علی رضا خسروانی.ط.تهران،1334 ش.
ص:409
فارسی،از حسین رستگار.ط.تهران.
الصفحه فی الاسطرلاب-الصفیحة
احکام غسل ارتماسی،از مفتی عباس بن علی اکبر شوشتری لکهنوی(-1306 ق).مذکور در «تجلیات».
از اجزاء«مرآة الفقاهة»،تألیف سید محمد جعفر حسینی شیرازی.ط.شیراز،1347 ق.
زید شهید،خ.موزۀ بریتانیا.
ابو عبید اللّه بن ابی زید احمد انباری(-356 ق).
ابو الحسن علی بن حاتم ابن ابی حاتم قزوینی استاد ابن شاذان که استاد نجاشی بوده است.
ابو الحسن علی بن حسین مسعودی(-346 ق).
مذکور در آغاز«مروج الذهب»و رجال نجاشی.
فرج اللّه بن محمد بن درویش حویزی(-1148 ق).
فارسی،به نظم،از علی شیرین قلندر.ط.تهران، 1327 ش.
در حج،از سید مصطفی بن محمد هادی نقوی لکهنوی.ط 1291 ق.
ناشناخته.در«بحار الانوار»و«مدینة المعاجز» از آن نقل شده است.
صفوة الانبیاء-صفوة الصفا
سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حسینی(-1242 ق).مذکور در رسالۀ شاگردش سید محمد.
یکی از مجلدات«الدلائل و المسائل»سید هبة الدین شهرستانی.
منظومه در فقه زیدیه(یا شافعی)،[از شهاب الدّین احمد بن حسین رسلان رملی قدسی -844 ق)].خ.مرعشی قم.
- الحمد للاله ذی الجلال
و شارع الحرام و الحلال
مجمع البیان
منتخب تفاسیر چارگانه،از شیخ محمد بن علی مقابی بحرانی،تألیف:1165 ق.خ.موجود.
تلخیص«الشافی»در امامت،از سید بهاء الدّین محمد بن محمد باقر مختاری نائینی.زنده تا 1130 ق.خ.مرعشی قم.تلخیص دیگر مختاری «الارتشاف»نام دارد.
فارسی،احوال شیخ صفی الدین،از میر ابو الفتح بن میر مخدوم حسینی شریفی(-976 ق).خ.
آستان قدس،ش 4140.
-شریفترین ذکری که مسبحان حظائر ملکوت
فارسی،در همان موضوع،از متوکل(یا علی)بن اسماعیل معروف به ابن بزّاز،تالیف:759 ق.
خ.آستان قدس،ش 4251(1042 ق)و چند نسخۀ دیگر.ط.بمبئی،1329 ق.
شیخ تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی(-905 ق)،تالیف:895 ق.خ.مرعشی قم.
ص:410
-الحمد للّه الذی انطق السنتنا بلغة العرب
هیأت،از شیخ کمال الدین عبد الرحمن بن محمد معروف به ابن عتایقی حلّی(-ح 788 ق).
شرح منظومۀ سعد بن علی حضرمی است.
شیخ خلیل بن ابراهیم صوری عاملی.مذکور در پایان«الفوائد الخلیلیة».
حاشیه بر مدارک،از سید شبر بن محمد بن ثنوان (-ح 1190 ق).مذکور در زندگینامۀ او.
لغت،از محمد مصطفی خان بن روشن خان.ط.
آگره.1266 ق و مکرّر.
در اثبات پروردگار و ملائکه و روح،از سید محمد علی هبة الدین شهرستانی.مذکور در فهرست تألیفات او.
اصول فقه،از شیخ عبد القاهر بن حاج عبد عبادی حویزی،معاصر حرّ عاملی.مذکور در «امل الآمل».
شیخ بهاء الدین محمد بن حسین بهائی عاملی (-1030 ق).خ.آستان قدس،ش 5510 (1116 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-ارتفعت درجات جبروتک عن احاطة افهامنا
فارسی،مثنوی،از شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین(-1181 ق)که در 1172 سروده.ط.
(با کلیات او).
-خدایا دلی ده حقیقت شناس
زبانی سزاوار حمد و سپاس
ابان بن تغلب(-141 ق).مذکور در«تأسیس الشیعة».
ابراهیم بن محمد بن سعید(-283 ق)،از دودمان عمّ مختار ثقفی،مذکور در رجال نجاشی و رجال شیخ طوسی.
ابراهیم دیزیل همدانی.نصر بن مزاحم در کتاب خویش از آن نقل کرده است.
جابر بن یزید جعفی(-128 ق).
ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی(-332 ق).
شیخ عبد اللّه حمیری.مذکور در«مشایخ الشیعة» از شاگرد محقق کرکی.
از ابو مخنف لوط بن یحیی ازدی،راوی از امام صادق(علیه السلام).
2 کتاب(مختصر و مفصل)،از ابو عبد اللّه محمد بن زکریا بن دینار غلابی(-298 ق).
ابو عبد اللّه محمد بن عمر واقدی(-207 ق).
ابو القاسم منذر بن محمد،ابن ابی الجهم قابوسی.
نصر بن مزاحم منقری(-212 ق).ط.تهران، 1300 ق و مکرّر.
ابو المنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی(-205 ق).
ص:411
در افعال امیر المؤمنین(علیه السلام)،از ابو الحسن علی بن عبد اللّه خدیجی اصغر.مذکور در رجال نجاشی.
فارسی؟،از قوامی شیرازی،معاصر صفویه، مذکور در بعض فهرستها.
فارسی،ارقام و سجلاّت تیمور در 806 ق.خ.
آستان قدس،ش 4141.
میر محمد ابراهیم بن محمد باقر موسوی قزوینی (-1262 ق).
ابو بکر بن شیبه.مذکور در«معالم العلماء».
ابو مریم انصاری،مذکور در«معالم العلماء».
ابو الفضل ادریس بن فضل خولانی کوفی واقفی.
مذکور در رجال نجاشی.
ابو ابراهیم،مذکور در«معالم العلماء».
میرزا ابو القاسم بن محمد مهدی کلباسی اصفهانی (-1308 ق).خ.موجود.
ابو الحسین(یا ابو عبد اللّه)احمد بن حسن، ابن فضال(-260 ق).
احمد بن محمد بن حسین ابن دؤل قمّی(-350 ق).
احمد بن محمد درازی بحرانی،تألیف:1222 ق.خ.موجود.الحمد للّه جعل الصلاة مائزة
ملا اسماعیل بن حسین خواجوئی(-1173 ق).
خ.موجود.
شیخ اسماعیل بن علی بن حسین بن سمان(سدۀ 5 ق).
ابو محمد اسماعیل بن محمد مخزومی.نجاشی به 3 واسطه آن را روایت کرده است.
رسالة عملیه،از ملا محمد باقر بن محمد سلیم قراچه داغی.
مؤلف شاگرد ابن فهد(-841 ق)بوده و از او نقل کرده است.خ.موجود.
بکر بن احمد اشج،شیخ بعضی از مشایخ نجاشی.
بندار بن محمد امامی.مذکور در رجال نجاشی.
سید محمد تقی بن احمد حسینی طالقانی،تالیف 1296 ق و همان حدود.خ.امیر المؤمنین نجف.
ابو محمد جعفر بن بشیر فقحة العلم(-208 ق).
ابو القاسم جعفر بن محمد ابن قولویه(-367 ق).
ابو محمد حریز بن عبد اللّه سجستانی ازدی،از اصحاب امام صادق(علیه السلام).کتاب دیگرش در همین موضوع به عنوان«اصل»گذشت.
حسن بن علی بن ابی حمزۀ بطائنی.
ص:412
حسن بن علی بن فضال کوفی(-224 ق).مذکور در رجال نجاشی.
میرزا محمد حسین قفقازی لنکرانی،از تقریر درس استادش آخوند خراسانی نوشته.خ.موجود.
ابو عبد اللّه حسین بن شاذویه صفار،شیخ ابن قولویه.
میرزا محمد حسین بن محمد جعفر تبریزی خیابانی(1300 ق-).
سید حسین بن حیدر حسینی کرکی عاملی،استاد محقق داماد.نسخۀ مورخ 981 ق از این رساله نزد صاحب«ریاض العلماء»بوده است.
آخوند ملا حسین فاضل اردکانی حائری (-1302 ق).
ابو محمد حماد بن عیسی جهنی(-208 ق).
شیخ داود بن حسن اوالی بحرانی(سدۀ 11 و 12 ق).
شیخ زین العابدین مازندرانی حائری(-1309 ق).خ.موجود.
قاضی سعید قمی(-پس از 1103 ق).
شیخ سلیمان بن عبد اللّه سراوی ماحوزی (-1121 ق)،تالیف:1103 ق.خ.دیده شده.
رسالۀ فتوائیه،از شیخ سلیمان بن علی قطیفی (-1311 ق).خ.موجود.
سید ابو العباس عقیل بن حسین،از نوادگان محمد بن حنفیه،زنده در 420 ق.مذکور در فهرست منتجب الدین.
ابو الفضل عباس بن هشام ناشری اسدی معروف به عبیس(-220 یا 219 ق).
شیخ عبد الکریم بن محمد جعفر یزدی(-1355 ق).ط.
عبد اللّه بن جبلة بن حیان ابجرکنانی(-219 ق) فقیه واقفی.
عبد اللّه بن سنان،راوی از امام باقر(علیه السلام).
ابو محمد عبد اللّه بن مغیرۀ بجلی،راوی از امام کاظم(علیه السلام).مذکور در رجال نجاشی.
ابو محمد عبد اللّه بن وضاح کوفی،شاگرد ابو بصیر که بیشتر از او روایت کرده است.
سید عبد المحسن بن علی بن حسن حسینی معروف به حلو نجفی.شرح شرایع است.
ابو عمرو عثمان بن عیسی عامری کلابی رواسی.
حاج شیخ علی قمّی(-1371 ق).رساله ای است استدلالی و مبسوط در نماز مسافر،تالیف:
ص:413
1318 ق.
ابو الحسن علی بن حمزۀ بطائنی،که بیشتر از ابو بصیر روایت کرده است.
ابو الحسن علی بن حاتم،ابن ابی حاتم قزوینی، شیخ بعضی از مشایخ نجاشی.
ابو الحسن علی بن حسن بن رباط بجلی کوفی،از اصحاب امام رضا(علیه السلام).
ابو الحسن علی بن حسن بن علی بن فضال.
ابو الحسن علی بن حسین،ابن بابویۀ قمی(-329 ق).
ابو الحسن علی بن مهزیار اهوازی دورقی،از وکلای ائمّه(علیه السلام).
شیخ محمد علی بن عباس بلاغی عاملی،شاگرد کاشف الغطاء.خ.موجود.
ملا محمد علی بن محمد کاظم شاهرودی (-1293 ق).خ.موجود.
شیخ علی بن نصر اللّه همدانی(-1339 ق).خ.
موجود.
فارسی،از آقا محمد علی بن آقا محمد باقر هزار جریبی،شاگرد محقق قمی.مذکور در«روضات الجنات».
شیخ علی بن جعفر قدمی بحرانی(-1131 ق).
مذکور در اجازۀ سماهیجی به جارودی.
شیخ زین الدین علی بن سلیمان قدمی ام الحدیث (-1064 ق).مذکور در«تاریخ علماء البحرین».
فارسی،رسالۀ عملیه،از شیخ علی بن عبد العال محقق کرکی(-940 ق).خ.دیده شده.
فضالة بن ایوب ازدی اهوازی،از اصحاب امام کاظم(علیه السلام).
رساله عملیه،از شیخ محسن بن علی عصامی نجفی(معاصر).خ.موجود.
شیخ محسن بن مرتضی اعسم نجفی(-1238 ق).خ.دیده شده.
ابو احمد محمد بن زیاد،ابن ابی عمیر(-217 ق)،از اصحاب امام کاظم(علیه السلام).
شیخ محمد بن احمد بن ابراهیم بحرانی،برادر صاحب حدائق،مذکور در«انوار البدرین».
ابو الفضل محمد بن احمد بن ابراهیم صابونی،نجاشی به دو واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
ابو جعفر محمد بن اورمۀ قمی.نجاشی به 4 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
ابو عبد اللّه محمد بن سماعۀ حضرمی.
شیخ محمد بن ماجد ماحوزی بحرانی(-1105
ص:414
ق).مذکور در اجازۀ سماهیجی به شیخ ناصر.
ابو جعفر محمد بن علی بن محبوب اشعری قمی.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.رسالۀ مختصری نیز داشته است.
ابو جعفر محمد بن موسی خوار کوفی.
شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری دزفولی (-1281 ق).ط.تهران،1305 ق؛خ.آستان قدس،ش 11130(خط مؤلّف).
معاویة بن عمار بن جناب جبلی.
ابو الحسن موسی بن حسن اشعری قمّی.
ابو عبد اللّه موسی بن قاسم بجلی.
اردو،در حرمت بستن دستها،از سید نسیم حسن هلال امروهی هندی.ط.
شیخ نعمة بن علاء الدین طریحی(-1293 ق).
خ.موجود.
شیخ هادی تهرانی.ط.1342 ق.
فارسی،از شیخ هاشم شمیرانی،که آن را از «مطالع الانوار»حجت الاسلام برگرفته است.خ.
موجود.
شیخ یوسف بن احمد بحرانی(-1186 ق).خ.
آستان قدس،ش 7467؛خوانساری نجف.
-اما بعد حمد اللّه علی انعامه...
وی رساله ای مختصر نیز در همین موضوع دارد، تالیف:1170 ق.خ.مرعشی قم.
ناشناخته،مرتب بر مقدمه ابواب و خاتمه.نسخۀ قدیمی آن در کتابخانۀ«کبه»دیده شده.
-الحمد للّه الولی الحمید
الصلاة-اصل(حریز)
الصلاة-الکفایة
ابی طالب
ملا محمد طاهر بن محمد حسین شیرازی(-1098 ق).
میرزا بدرا خراسانی.مذکور در«تقسیم امل الآمل».
سید محمد تقی بن حسین بن دلدار علی نقوی نصیرآبادی(-1289 ق).ط.1361 ق.
سید محمد بن عبد الکریم طباطبائی.جدّ بحر العلوم،شرح مفاتیح فیض است.
-القول فی الجماعة ای الاجتماع.
ملا محمد فاضل ایروانی.خ.موجود.
شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری(-1281 ق).ط.
منظومۀ شیخ عبد الهادی بن جواد همدانی،که آن را تتمۀ درّه بحر العلوم ساخته است.
ص:415
در ردّ محقق کرکی،از شیخ ابراهیم بن سلیمان قطیفی بحرانی،معاصر محقق.
فارسی،از سید ابراهیم حسینی نیشابوری طوسی (-1012 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
شیخ الاسلام آقا ابراهیم مشهدی(-1148 ق).
تالیف:1120 ق.مذکور در«نجوم السماء».
فارسی،در رد رسالۀ یکی از اخباریان،از سید ابو الحسن بن محمد رضوی مشهدی،تألیف:
1300 ق.خ.خوانساری نجف.
التخییری)
سید ابو القاسم موسوی،مجاز از صاحب ریاض در 1230 ق.خ.موجود.
میرزا ابو القاسم محقق قمی(-1231 ق).این رساله را ملا محمد بن صالح روح افزائی در حیات مؤلف شرح کرده.خ.مرعشی قم.
شیخ الاسلام میرزا احمد بن ابی الحسن محقق لاری اصطهباناتی،(-1354 ق)،به خواهش سید عبد الحسین لاری نوشته.
در رد سلیمان شاخوری،از شیخ احمد بن محمد بن یوسف خطی بحرانی(-1102 ق).
در رد محقق فیض،از ملا اسماعیل بن محمد حسین خاجوئی(-1173 ق).
فارسی،از محمد امان لکهنوی،مذکور در «کشف الحجب».
-الحمد للّه الذی فرض الجمعة علی العباد
ملا محمد امین سیاح تبریزی(سدۀ 11 ق).
مذکور در«الشهاب الثاقب».
ملا محمد امین بن احمد تونی،در حمایت عمش ملاّ عبد اللّه تونی و ردّ ملا محمد سراب.خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی اخرج عباده من حیرة الضلالة
آقا محمد باقر بن محمد اکمل وحید بهبهانی (-1205 ق).خ.دیده شده.
-الحمد للّه....
نیز از وحید بهبهانی.خ.دیده شده.
-اختلف الاصحاب فی صلاة الجمعه
فارسی،نیز از وحید بهبهانی.خ.دیده شده.
-الحمد للّه....حکم نماز جمعه در زمان غیبت...
علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی (-1110 ق).خ.دیده شده.
-الحمد للّه وحده....فهذه کلمات وجیزة
ملا محمد باقر بن غازی قزوینی،زنده در 1103 ق.مذکور در«امل الآمل».
ملا محمد باقر بن محمد مؤمن محقق سبزواری (-1090 ق).خ.آستان قدس،ضمیمۀ ش 13418 و ش 7150؛مرعشی قم.
-الحمد للّه الذی فرض علی عباده المؤمنین...
وی رساله ای نیز به فارسی در همین موضوع دارد.
ص:416
سید محمد تقی بن محمد ابراهیم نقوی لکهنوی (-1341 ق).مذکور در«مشاهیر علماء الهند».
میر محمد تقی بن حسن حسینی استرآبادی، شاگرد شیخ بهائی و محقق داماد.خ.آستان قدس.
-الاعتماد علی لطفه العمیم...
میر محمد تقی مشهدی پاچناری،معاصر محمد رفیع بن فرج گیلانی که در ساله را در رد او نوشته است.مذکور در«تتمیم امل الآمل».
العیدین فی زمین الغیبة)
میر محمد تقی بن عبد اللّه کشمیری.خ.خوانساری نجف.
-الحمد للّه رّب....
ملا محمد تقی بن محمد برغانی قزوینی شهید (-1264 یا 1263 ق).مذکور در «قصص العلماء».
ملا محمد تقی بن مقصود علی مجلسی(-1070 ق).مذکور در«الشهاب الثاقب»از فیض کاشانی.
در رد آقا جمال خوانساری،از سید جعفر بن حسین موسوی خوانساری اصفهانی(-1158 ق).مذکور در«روضات الجنات»و«معدن الفوائد»از دو نواده اش.
شیخ محمد جواد بن حسن بلاغی نجفی(-1352 ق).جزءی است از«العقود المفصلة».
به احتمال از سید حسن عاملی مفتی روزگار شاه طهماسب صفوی.مذکور در«تکملة نقد الرجال».
میرزا حسن بن امان اللّه دهلوی عظیم آبادی، شاگرد سید کاظم رشتی.خ.دیده شده.
فارسی،از ملا حسنعلی بن عبد اللّه شوشتری (-1075 ق).خ.موجود.
-حمد و سپاس و ستایش بی قیاس
عصر الغیبة)
آقا حسین بن ابراهیم خاتون آبادی مشهدی شیخ الاسلام سپاه نادرشاه افشار.خ.دیده شده.
الحمد لله رب العالمین ...
ملمع،از ملا حسین بن حسن گیلانی لبنانی (-1129 ق)که در رد استاد خویش آقا جمال خوانساری نوشته.مذکور در«معدن الفوائد».
سید حسین بن حسن غریفی بحرانی(-1001 ق)،تالیف:996 ق.مذکور در«خلاصة الاثر».
سید حسین عاملی(سدۀ 11 ق).مذکور در «روضات الجنات».
شیخ عزّ الدین حسین بن عبد الصمد عاملی (-984 ق).خ.خوانساری نجف.
-اللهم اجمعنا علی الحق و الهدی....
ملا خلیل بن غازی قزوینی(-1089 ق).خ.
آستان قدس،ش 8602.
ص:417
سید دلدار علی نقوی لکهنوی.سید علی نقی لکهنوی از آن یاد کرده.
محمد رضی قزوینی شهید(-1146 ق).مذکور در«تتمیم امل الآمل».
محمد رفیع بن فرج گیلانی(-ح 1160 ق).
مذکور در«تتمیم امل الآمل»و«لؤلؤة البحرین».
نیز از محمد رفیع گیلانی.خ.مرعشی قم.
شیخ زین الدین بن علی بن احمد عاملی شهید ثانی (-966 ق)،تالیف:962 ق.خ.آستان قدس، ش 2760؛خوانساری نجف.
-الحمد للّه الذی شرف یوم الجمعة
ملا سلمان بن خلیل قزوینی.مذکور در «ریاض العلماء».
شیخ سلیمان بن عبد اللّه بحرانی ماحوزی (-1121 ق).خ.دیده شده.
-نحمدک اللهم ما الهمتنا من الحقائق....
شیخ سلیمان بن علی شاخوری(-1101 ق).
مذکور در اجازۀ سماهیجی و«لؤلؤة البحرین».
فارسی،از محمد طاهر بن محمد حسین شیرازی (-1098 ق)استاد حرّ عاملی و علامه مجلسی، تألیف:1069 ق.وی در این رساله رأی ملا خلیل قزوینی و حسنعلی شوشتری را رد کرده است.
ظاهرا نسخۀ اصلی در آستان قدس موجود بوده است.
ملا عبد الخالق بن عبد الرحیم یزدی مشهدی (-1268 ق).خ.موجود.
شیخ عبد السّلام بن محمد حرّ عاملی،عمّ محدث حرّ عاملی.مذکور در«امل الآمل».
شیخ عبد العالی بن محقق کرکی(-993 ق).از قول صاحب«ریاض العلماء»برمی آید که نام آن«اللمعة»بوده است.
سید عبد العظیم بن عباس اخباری استرآبادی.
مذکور در اجازۀ سماهیجی و«لؤلؤة البحرین».
فارسی،از ملا عبد اللّه بن حسین شوشتری (-1021 ق).شاگردش عماد الدین از آن نقل کرده است.
در رد عبارت«کشف اللثام»،از سید عبد اللّه حسینی،تألیف:1128 ق.خ.خوانساری نجف (ظاهرا نسخۀ اصل)
-الحمد للّه ربّ العالمین الهادی
ظاهرا از سید عبد اللّه حسینی و ضمیمۀ همان نسخه در کتابخانۀ خوانساری نجف موجود است و در آن رأی محقق سبزواری را رد کرده است.
فذلکة الدلائل
شیخ عبد اللّه بن صالح سماهیجی(-1135 ق).
مذکور در فهرست تألیفات او.
میرزا عبد اللّه بن عیسی تبریزی اصفهانی شاگرد مجلسی،صاحب«ریاض العلماء».مذکور در
ص:418
فهرست تألیفات او.
الجمعة
ملا عبد اللّه بن محمد،فاضل تونی(-1071 ق)، 1058 ق.خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه علی جمیل بلائه
شیخ عبد النبی وفسی عراقی(معاصر).مذکور در فهرست کتابهایش.
ملا عبد الوهاب بن محمد علی قزوینی،مجاز از شیخ جعفر کاشف الغطاء.خ.موجود.
شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی (-1181 ق).مذکور در فهرست کتابهایش.
شیخ زین الدین علی بن احمد بن ابی جامع حارثی عاملی،شاگرد شهید ثانی.مذکور در«امل الآمل».
شیخ نور الدین علی بن حسین محقق کرکی (-940 ق)،تألیف:921 ق.خ.آستان قدس (اصل).
-بعد حمد اللّه علی سوابغ نعمه القاهره...
سید محمد علی بن محمد حسین شهرستانی (-1287 ق).خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی قصرت عن رؤیته ابصار الناظرین...
شیخ زین الدین علی بن سلیمان قدمی ام الحدیث (-1064 ق).مذکور در تاریخ علماء بحرین».
شیخ علی بن محمد عصفوری درازی بحرانی، برادرزادۀ شیخ یوسف بحرانی.خ.موجود.
شیخ علی بن هلال کرکی شاگرد محقق کرکی و مجاز از او در 934 ق.
ملا علی اصغر بن علی اکبر بروجردی(-1231 ق).مذکور در آخر«نور الانوار»چاپی او.
فارسی،از ملا علی رضا بن حسین تجلی اردکانی یزدی(-1085 ق).
نیز از علی رضا تجلّی که در آن رأی محقق سبزواری را رد کرده و ملا محمد سراب به ردّ آن پرداخته است.
تاج العلماء سید علی محمد بن محمد بن دلدار علی نقوی(-1312 ق).مذکور در«مشاهیر علماء الهند».
شیخ علی نقی بن محمد هاشم کمره ای(-1060 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
عماد الدین بن یونس،شاگرد ملا عبد اللّه شوشتری (-1021 ق).صاحب«ریاض العلماء»نسخۀ آن را داشته است.
-الحمد للّه الذی جعل لنا احسن السبیل
ملا عوض شوشتری کرمانی(-پس از 1100 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
میرزا عیسی بن محمد صالح اصفهانی(-ح 1074 ق) پدر صاحب ریاض.مذکور در«ریاض العلماء».
ص:419
شیخ کلب علی(ظاهرا فرزند نوروز علی تبریزی).خ.دیده شده.
سید محسن بن حسن اعرجی کاظمی(-1227 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ملا محمد بن عاشور کرمانشاهی،معاصر فتحعلی شاه قاجار،وی دو رساله در این موضوع دارد،یکی«تحقیق الحق»و دیگری «جلاء الشبهات».
محمد بن مرتضی محسن فیض کاشانی(-1091 ق).وی نیز دو رساله در این موضوع دارد؛یکی «ابواب الجنان»به فارسی و دیگری«الشهاب الثاقب».
محمد بن حسن فاضل هندی.شیخ عبد اللّه سماهیجی.«فذلکة الدلائل».را در رد این رساله نگاشته است.
محمد بن حسن.خ.خوانساری نجف.
-الحمد للّه الذی اوضح لنا الحق....
محمد بن حسن حرّ عاملی(-1104 ق).خ.
موجود.
فارسی،از آقا جمال الدین محمد بن حسین خوانساری(-1125 ق)،برای شاه سلیمان در 1091 ق تألیف کرده است.خ.صدر.
-حمد و ثنای بی عدد واجب الوجودی را
نظام الدین محمد بن حسین قرشی ساوجی(-ح 1040 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
سلطان العلماء سید محمد بن دلدار علی نقوی نصیرآبادی(-1284 ق).مذکور در تذکرۀ سید مهدی.
شرح رسالۀ محقق قمی،از ملا محمد بن محمد صالح بن نصر اللّه روح افزائی،تالیف:
1215 ق.خ.مرعشی قم.
-بحمدک یا من جعل الجمعة حج المحتاج
ملا محمد بن عبد الفتاح سراب تنکابنی (-1124 ق).در رد نظر ملا عبد اللّه تونی.خ.
دیده شده.
نیز از سراب،که در آن به حمایت محقق سبزواری و ردّ تجلّی پرداخته است.تالیف:
1081 ق.خ.خوانساری نجف.
فارسی،نیز از سراب،در رد رسالۀ آقا جمال،که به دستور استاد خویش مدقق شیروانی(-1098 ق)نگاشته و سپس آن را به عربی تحریر کرده است.
نیز از سراب که پس از تالیف رسالۀ پیش نوشته.
خ.مرعشی قم؛آستان قدس،ش 6466(1110 ق).
-الحمد للّه الذی شرف الجمعة...
شیخ محمد بن علی آل عصفور بحرانی شاخوری، معاصر احمد بن صالح بن طوق.
محمود شهابی(معاصر).
ص:420
ملا محمد مقیم بن محمد علی یزدی،تألیف:
1063 ق.خ.موجود.
-الحمد للّه علی ما انزل علی رسوله
ملمع،از ملاّ مهدی قمشه ای(-1281 ق)
سید ناصر بن هاشم موسوی احسائی.
فارسی،ناشناخته.مؤلف از متأخرین بوده و استحباب آن را اختیار کرده است.خ.دیده شده.
ناشناخته،مؤلف شاگرد آقا جمال خوانساری بوده و در آن به حمایت استاد پرداخته است.خ.
دیده شده.
ناشناخته،تالیف:1109 ق.خ.آستان قدس، ش 2743.
-الحمد للّه الذی رفع مقام الاولیاء
ناشناخته،تالیف:1191 ق به خواهش ملا حیدر ترک.خ.آستان قدس،ش 2743.
-الحمد للّه رافع الدرجات....
ناشناخته.مؤلف اخباری بوده و در آن رسالۀ محمد تقی کشمیری را رد کرده است.خ.
خوانساری نجف.
-الحمد للّه الذی سلک بنا سبیل الحق....
صلاة الجمعة-جاء الحق
صلاة الجمعة-الصدریة
صلاة الجمعة-اللمعة
شیخ منتجب الدین ابو الحسن علی بن عبد اللّه، ابن بابویه قمی رازی(-پس از 585 ق).مذکور در«ریاض العلماء».
شیخ قطب الدین سعید بن هبة اللّه راوندی (-573 ق).مذکور در«کشف الحجب».
میرزا ابو المعالی کلباسی(-1315 ق).مذکور در«البدر التمام»
شیخ عبد النبی وفسی عراقی(1307 ق-).
مما لا یؤکل لحمه)
سید محمد بن عبد الکریم موسوی تبریزی معروف به مولانا(-1360 ق).
ص:421
سید ابو طالب بن ابی تراب قائنی(-1295 ق).
خ.موجود.
ملا محمد تقی برغانی قزوینی معروف به شهید ثالث.مذکور در فهرست تألیفات او.
ملا محمد حسین بن یحیی نوری(سدۀ 12 ق).
مذکور در فهرست ملخص بحار.
ملا حسین قلی همدانی(-1311 ق).خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
سید طاهر بن ابی القاسم کاظمی بروجردی (-1308 ق).
شیخ عبد الهادی بن جواد بغدادی همدانی آل شلیله (-1333 ق).خ.دیده شده.منظومه ای نیز در همین موضوع دارد و شاید هم هردو یکی باشد.
-فرض لمن سافران یقصرا
ان کان مختارا له و یفطرا
شیخ علی اکبر بن حسین نهاوندی(-1369 ق)، از تقریرات بحث شیخ محمد طاها نجف نگاشته.
سید محمد بن علی بن محمود نوری(-1325 ق).
خ.دیده شده.
سید محمد بن هاشم هندی نجفی(-1323 ق).
وی 2 رساله در همین موضوع دارد که بر یکی از آنها-در بعضی از مواضع-حاشیۀ شیخ انصاری، به خط او دیده شده.
سید موسی بن عبد السّلام موسوی عاملی (-1253 ق).مذکور در«بغیة الطالبین».
شیخ یوسف فقیه عاملی(-ح 1342 ق).
مذکور در فهرست تألیفات او.
دخوله البلد)
ناشناخته.خ.بروجردی نجف.
صلاة المسافر-مبلغ النظر
فارسی،از مفتی میر عباس موسوی لکهنوی (-1306 ق).مذکور در«تجلیات».
امیر المؤمنین«ص»)
شریف ابو القاسم علی بن احمد کوفی (-352 ق).
فارسی،از ملا علی اکبر اژه ای،که در روزگار فتح علی شاه به دستور امین الدوله محمد حسین خان صدر اصفهانی نگاشته.
رساله فتوائیه،از شیخ مهدی بن علی کاشف الغظاء،تألیف:1284 ق.خ.موجود.
ادعیه و اعمال،از سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر کاظمی(-1242 ق).خ.موجود.
اردو،تاریخ کوفه و شهادت سید الشهداء(علیه السلام)،ط.
شیخ احمد بن ابراهیم آل عصفور بحرانی (-1131 ق).مذکور در لؤلؤة البحرین.
ص:422
فارسی،از محمد تقی بن ابی طالب یزدی اردکانی.خ.مشکات.
ابو الفضل محمد بن احمد صابونی.
فارسی،مثنوی،از میرزا رضا خان ارفع،فرزند شیخ حسن مهاجر.ط.
شیخ راضی آل یاسین کاظمی.ط.بغداد، 1372 ق.
عبد الرحمن بن کثیر هاشمی.نجاشی به 4 واسطه آن را از مؤلّف روایت کرده است.
شیخ ابو العباس احمد بن محمد معروف به ابن عقده(-333 ق).
محمد شفیع بن محمد علی(یا عبد المجید) دابوقی بار فروشی مازندرانی(پس از 1272 ق).
خ.آستان قدس،ش 11348،مرعشی قم...
-نحمدک یا من علمنا بتشریع شرایع الاحکام...
فارسی،از تولستوی،ترجمه احمد نور شرق فرزند نور اللّه کتابفروش.ط.اصفهان،1330 ش.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه قمی(-381 ق).
شیخ ابو الحسن محمد بن احمد داود قمی (-368 ق).
علم الهدی محمد بن محسن(فیض)کاشانی (-پیش از 1123 ق).خ.مرعشی قم.
ص:423
فارسی،مقتل،از فرهاد میرزا معتمد الدوله (-1305 ق)فرزند فتحعلی شاه قاجار.ط.
فارسی،در تعیین فرقه ناجیه،از سلطان العلماء سید محمد بن دلدار علی نقوی نصیرآبادی هندی(-1284 ق).خ.کاشف العطاء نجف.
در امامت،از شیخ محمد باقر بن محمد حسن قائنی بیرجندی.
مصطلحات فقها،از سید شهاب الدین نجفی مرعشی(-1369 ش).مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی،ناشناخته،مؤلف از متأخرین بوده و در آن از 140 صنعت یاد کرده است.خ.دیده شده.
ابو الحسن علی بن وصیف بغدادی معروف به خشکناکه،معاصر و دوست ابن ندیم و مذکور در فهرست او.
ص:424
فارسی،کشکول متفرقه،از شیخ ذبیح اللّه بن محمد علی محلاّتی(1310 ق-).
مذکور در فهرست تألیفات او.
ص:425
قدس،ضمیمه ش 12412(خط مولف)
ولد فاطمه«س»)
شیخ یوسف بن احمد محدّث بحرانی(-1186 ق).تألیف:1169 ق.خ.مرعشی قم.
-اما بعد حمد اللّه سبحانه علی مزید آلائه...
الناجیة)
امامت،از سید محمد مهدی بن حسن حسینی قزوینی(-1300 ق)،تألیف:1271 ق در چند مقدمه،مناهج و خاتمه.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی هدی...
اهل الرفض و البدع و الزندقة)
قاضی نور اللّه بن شریف مرعشی شوشتری شهید (-1019 ق).«صواعق»از ابن حجر هیتمی است.ط.تهران،1337 ش.خ.آستان قدس، ش 13624،مرعشی قم.
-الحمد للّه علی ما حجر علی حجارة ابن حجر
در بعضی از فهرستهای کتب چاپی از آن یاد شده و ظاهرا با عنوان آتی یکی است.
علی اصفهانی مبلغ بهائی)
فارسی،از زین العابدین بن محمد کریم خان کرمانی.ط.تهران،تبریز،1331 و 1339 ق.
تخریب بقاع متبرکه)
شیخ ابو الحسن بن محمد دولت آبادی مرندی.
ط.تهران،1334 ق.
در رد یهود و اثبات تحریف تورات،از سید احمد بن زین العابدین علوی عاملی(سدۀ 11 ق).مذکور در«مصقل الصفا»ی مؤلف.
سید مهدی بن محمد جعفر موسوی(سده 13 ق)-مذکور در«خلاصة الاخبار»مؤلف.
در احکام ذمّه،جزیه و جز آنها،از علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی(-1111 ق)خ.
مرعشی.
-الحمد للّه الذی اعزّ الاسلام و المسلمین...
تفسیر،از شیخ یعقوب بن ابراهیم بختیاری، تألیف:1140 ق.خ.موجود.
محمد بن محمد بن شهرآشوب.مذکور در «بشارات الشیعۀ»خاجوئی.
ملا محمد حسین بن محمد مهدی کرهرودی سلطان آبادی(-1314 ق).در فهرست کتابهایش آن را از کتب به آب داده شمرده ولی ظاهرا جزئی از آن باقی مانده است.
ابو سلیمان محمد بن طاهر بن بهرام منطقی سجستانی.بیهقی(-565 ق).بر این کتاب تتمه نوشته است.
در ارث و وصیت،از سید محمد باقر بن ابی الحسن رضوی قمی کشمیری که در حدود 1324 ق به دستور استادش سید محمد کاظم طباطبائی نوشته و نسخۀ آن را به شیخ الشریعۀ اصفهانی فرستاده است.
-الحمد للّه مالک الملک و والی الامور
ناتمام،از شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماخوری (-1121 ق).مذکور در اجازۀ سماهیجی به جارودی.
ص:426
مراثی عربی با ترجمۀ اردو،از سید ظهور الحسن باهوری لکهنوی.ط.
فرق بین ضاد و ظاء و مسائل دیگر،از شیخ محمد رضا بن هادی کاشف الغطاء.ط.(در اجزاء«المرشد»سال چهارم).
ابو زید احمد بن سهل بلخی(-322 ق).خ.برلین.
اصظهری در«صور الاقالیم»خویش از این کتاب استفاده کرده است.
فارسی،از ابو القاسم بن احمد جیهانی،معاصر سامانیان.خ.آرشیو ملی کابل.
فارسی،ناشناخته،تألیف:748 ق،به نام امیر مبارز الدین محمد.خ.ملّی پاریس و ایاصوفیه.
نجوم،از ابو الحسین عبد الرحمن صوفی فلکی (-376 ق).خ.آستان قدس،ش 12194.
-بعد ان حمد اللّه و اثنی علیه...انی رأیت کثیرا من الناس یخوضون فی طلب معرفة الکواکب
ترجمۀ فارسی این کتاب،منسوب به خواجه نصیر الدین طوسی هم در آستان قدس موجود است.
امامت،از شیخ محمد بن عمر بن عبد اللّه زبیری.
جمعی عبد اللّه خان علامه پیشخدمت)
نسخه مؤرخ 1275 ق،در کتابخانه ملک موجود است.
ملی
فارسی،ط.تهران.
فارسی،ناشناخته،نسخه متعلق به سده 11 ق در کتابخانه ملک موجود است.
فارسی،از سید جلال الدین تهرانی.ط.تهران، 1312 ش.
شیخ ابو جعفر احمد بن محمد طبری،صاحب کتاب«التصریف».مذکور در فهرست ابن ندیم.
ارجوزۀ ابو علی حسن بن عبد الرحمن بن عمر صوفی(-374 ق)که برای فخر الدولۀ دیلمی سروده.ط.دکن،1373 ق(در پایان «صور الکواکب»ابو الحسین صوفی).
در خبر مظلوم و مراد،از علامه ابو الفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی(-449 ق).
شیخ محمد ماجد ماحوزی بحرانی(-1105 ق).مذکور در اجازۀ سماهیجی به جارودی.
ردّ صوفیه،از شیخ محمد رضا طبسی نجفی (معاصر).وی«ذرایع البیان»را به مثابه ذیلی بر این کتاب نوشته است.
سید محمد رضا جنپوری.ط.
ناشناخته،در تعزیه و تشبیه،مؤلف آن از کتاب خویش«البراهین القائمات»یاد کرده است.
در مسأله بیعت،ط.هند(با«سیف حسینی»)
ص:427
فارسی،مثنوی،از محب علی خان حکمت، آغاز نظم:1143 ق.خ.موزۀ بریتانیا.
-به نام خدا خالق مرتضی
ستایندۀ موجد ما سوی
سید علی محمد بن محمد بن دلدار علی (-1312 ق).مذکور در«مشاهیر علماء الهند».
اردو،در رد نصارا،از سید علی غضنفر بن علی اکبر بن سلطان العلماء.ط.
ناشناخته،نسخه مؤرّخ 1258 ق به خط مؤلف در مدرسۀ صدر نجف دیده شده.
-مباحث الصوم الذی هو فی اللغة الامساک و الکف
ملا محمد ابراهیم بن محمد علی قمی(-1301 ق).خ.دیده شده.
فارسی،از شیخ ابو القاسم بن حسن قمی (-1231 ق).خ.ملک.
شیخ محمد باقر بن محمد جعفر بن کافی بهاری همدانی(-1333 ق).خ.موجود.
ملا حسن بن علی گوهر(سدۀ 13 ق).خ.موجود.
آقا حسن بن ابراهیم نجم آبادی(-ح 1284 ق).
خ.حسینیه شوشتریهای نجف ح
حاج محمد حسن کبه،شرحی است بر«ارشاد»، که در حرف شین یاد شد.
میرزا حسین بن محسن علوی سبزواری (-1352 ق).خ.موجود.
شیخ رفیع بن عبد المحمد کزازی(-پس از 1300 ق)،شاگرد میرزا حبیب اللّه رشتی.سید ابو تراب خوانساری از آن یاد کرده.
ملا محمد علی بن احمد محلاتی شیرازی(-1284 ق).مرتب بر مقدمه و مقاصد.خ.موجود.
فتوائیه،از سید علی بن رضا بن بحر العلوم طباطبائی(-1298 ق).خ.موجود.
شرح شرایع،از سید محمد بن علی بن علی نقی حجت حسینی کوهکمری(-1373 ق).
شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری دزفولی (-1281 ق).خ.(با«الطهارة»).
شیخ مهدی بن علی بن کاشف الغطاء(-1289 ق).خ.موجود.
-کتاب الصوم الذی هو احد الخمس...
فارسی،از شاه نعمت اللّه ولی کرمانی(-834 ق).خ.ملک.
فارسی،از سید محمد هاشم بن زین العابدین موسوی خوانساری چهارسوقی.ط.اصفهان، 1310 و 1317 ق(با«مجموعه شش رساله»).
شیخ یوسف فقیه عاملی(-ح 1342 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ص:428
ملا میرزا محمد تقی،در 1280 ق سروده.خ.
ملک.
-بسم الا له شارع الاحکام
ملک الانام بالصیام
شیخ عباس بن حسن کاظمی.خ.موجود
-قال الفتی عباس نجل الحسن
خذ یار غاک اللّه غالی الثمن
شیخ محمد بن علی بن کاشف الغطاء.خ.دیده شده.
شیخ اسماعیل بن علی نقی تبریزی.مذکور در فهرست کتابهایش.
سید محمد بن عبد الکریم طباطبائی بروجردی، جد بحر العلوم.خ.مرعشی قم.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مجلد چهارم«زبر الاولین و الاخرین»تألیف محمد بن فرج نجفی معاصر محدث حرّ عاملی.
شیخ ابراهیم بن سلیمان قطیفی،زنده در 945 ق.
خ.آستان قدس،ش 2437(به عنوان«واجبات روزه»).
شیخ احمد بن زین الدین احسائی(-1241 ق)، در 1236 ق برای شاهزاده محمد علی میرزا نگاشته.خ.سماوی و حسینیه شوشتریهای نجف.
فارسی،از میرزا احمد بن لطفعلی تبریزی.خ.
سماوی.
فارسی،ناشناخته تألیف 1246 ق.ط.همدان، 1249 ق(به همت میرزا عباس برادر مؤلف).
ملا محمد تقی بن علی محمد نوری(-1263 ق).خ.آستان قدس،ش 14648.
شیخ جعفر بن خضر جناجی(-1228 ق).
فرزندش شیخ موسی بر آن تعلیقاتی دارد.خ.
صدر.
-الحمد للّه الذی خلق الانام
جزئی از«نجات العباد»شیخ محمد حسن صاحب«جواهر».
شیخ حسن بن جعفر کاشف الغطاء(-1262 ق).خ.صدر.
-الحمد للّه بارئ النسم
ملا حسن بن علی معروف به ملا گوهر،شاگرد شیخ احمد احسائی.خ.موجود.
فارسی،از شیخ محمد حسین(-1254 ق) صاحب«الفصول».خ.موجود.
سید سلیمان طباطبائی یزدی(-ح 1252 ق)،به یکی از امراء نوشته.
سید شفیع جاپلقی(-1280 ق).نواده اش آقا رضا از آن یاد کرده.
شیخ علی بن جعفر کاشف الغطاء(-1253 ق).
خ.آستان قدس،ش 14216(1245 ق)
ص:429
سید کاظم بن قاسم رشتی(-1259 ق).خ.
آستان قدس،ضمیمه ش 13392(1258 ق).
این رساله را شاگردش عباس بن علی بن علی به فارسی ترجمه کرده است؛خ.آستان قدس،ش 8854(1257 ق).
شیخ محمد بن عبد علی بن عبد الجبار قطیفی، تألیف:1241 ق.خ.موجود.
شیخ محمد بن ماجد بن مسعود بحرانی ماحوزی (-1105 ق).مذکور در«کشف الحجب»
فارسی،از سید محمد بن محمد رضوی مشهدی.
خ.موجود در آخر نسخۀ«قلادة العوام».
شیخ محمد هادی بن محمد امین تهرانی (-1321 ق).خ.موجود.
ص:430
محمد بن حسن بن فروخ صفار(-290 ق).
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی ابن بابویه قمی(-381 ق).
محمد بن علی بن محبوب اشعری قمی.نجاشی به 3 واسطه آن را روایت کرده است.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
وی دو رساله درین موضوع داشته است،مفصل و مختصر.مذکور در رجال نجاشی.
ابو الحسن موسی بن حسن بن عامر اشعری قمی.
ابو عبد اللّه موسی به قاسم بن معاویة بن وهب بجلی.
هندی،از مولوی سید ابو القاسم بن حسین رضوی لاهوری.ط.
فارسی،از سید محمد رضا بن محمد قاسم حسینی قزوینی،تألیف:1107 ق برای محمد جعفر سلطان.خ.حسینیه شوشتریهای نجف.
-حمد و سپاس بی قیاس جناب خداوندی را بجا و رواست
احمد بن محمد بن حسین بن حسن بن دول قمی (-350 ق).
شیخ الشریعه فتح اللّه بن محمد جواد اصفهانی (-1339 ق)،در ردّ اعتراضات آخوند خراسانی بر کتاب«ابانة المختار فی ارث الزوجة من ثمن العقار»خویش نگاشته است.
میرزا محمد بن عبد النبی اخباری(-1232 ق)، ردّ«الحق المبین»کاشف الغطاء نوشته است.
مذکور در«الفوائد الشیرازیّة»ملا فتحعلی.
سید مهدی بن علی بحرانی(-1343 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
میرزا محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).
مذکور در«قصص العلماء».
ابو محمد جعفر بن بشیر و شا ملقب به فقحة العلم (-280 ق).
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
فوائد متفرقه،از سید جعفر بن اسحاق موسوی دارابی معروف به کشفی(-ح 1267 ق).خ.
مرعشی قم.
-بسم اللّه خیر الاسماء و الحمد للّه ربّ الارض و السماء...
فارسی،از محمد سلیم تهرانی،شاگرد سلطان العلماء که برای یکی از امیران خراسان -صدر السلطنه؟-نگاشته است.خ مجلس و شهید مطهری.
-صدر رسائل دین مبین جز شکر نعمت...
فارسی،از سید حسین بن روح اللّه لسان حسینی طبسی صدر جهان(سده 11 ق)که به دستور سلطان قطبشاه،در یک مقدمه،10 باب و خاتمه نگاشته است.خ.آستان قدس،ش
ص:431
10409؛ملک و مجلس تهران؛آصفیه هند.
-سپاس بی قیاس و شکر محمدت اساس پادشاهی را سزاوار است.
فارسی،از محمد بن حسن مدقق شیروانی (-1098 ق).مذکور در«فوائد»بحر العلوم.
فارسی،از ملا علی قارپوزآبادی(-1290 ق).
که در 1284 ق به خواهش ملا علی هیدجی نوشته.ط.تهران 1288 ق.
ملا محمد تقی بن علی محمد نوری(-1263 ق).مذکور در«دار السّلام».
شیخ ابو الحسن علی بن مهزیار اهوازی دورقی، وکیل امام رضا و امام جواد(علیه السلام).
فارسی،از شیخ محمد علی بن ابی طالب حزین گیلانی(-1181 ق).خ.خوانساری نجف.
-سپاس بی قیاس که مدار اوهام از استقصای اصولش قاصر.
شیخ محمد علی بن عباس بلاغی عاملی،شاگرد سید محسن اعرجی و کاشف الغطاء.خ.موجود.
ابو الفضل محمد بن احمد صابونی.
فارسی،از شیخ علی بن حسین کربلائی که به نام شاه سلطان حسین صفوی تألیف کرده.خ.
مرعشی قم.
-الحمد للّه الذی احل لنا الطیبات...
ابو جعفر محمد بن اورمه قمی.
ابو جعفر محمد بن حسین بن سنان زاهری (-220 ق)،از اصحاب امام رضا(علیه السلام).
محمد بن حسین بن فروخ صفار قمی(-290 ق)
شیخ محمد علی بلاغی.خ.کاشف الغطاء نجف.
میرزا محمد بن محمد رضا قمی،صاحب تفسیر «کنز الحقایق».
صید و ذبایح-احکام الطعام
طب،از ابو ریحان محمد بن احمد بیرونی خوارزمی(-440 ق).ط.ترجمه فارسی آن از ابو بکر بن علی اسفره ای کاشانی نیز در ایران چاپ شده است.
الغواص
فارسی،از محمد علی عاری سعید السلطنه فرزند احمد خان میرپنجه.ط.تهران،1308 ش.
فارسی،از خواجه ابو الجوارح علی بن محمد نیشابوری،که به دستور نظام الملک علی بن اسحاق طوسی و به نام جلال الدین ملکشاه سلجوقی(-485 ق)نگاشته و مؤلف «شکارخانۀ ایلخانی»آن را در کتاب خویش گنجانیده است.
الیصیدنة-الصیدلة
فارسی،از قاضی فیض اللّه حاجبی بغدادی (تفرشی)،در 3 باب و یک خاتمه،که به نام شاه طهماسب صفوی تألیف کرده.خ.آستان قدس، ش 6046 و ضمیمۀ ش 11070(1082 ق).
ص:432
-حمد و سپاس پادشاهی را که مرغ دلهای مخلصان صید دام محبت اوست
فارسی،ناشناخته.خ.موجود.
-سپاس بی قیاس پادشاهی را سزا است که مرغابیان
(ظاهرا همان صید و ذبایح سید حسین طبی است که یاد شد).
فارسی،از شیخ جعفری عبد اللّه شوشتری (معاصر).
ناشناخته،تألیف:پیش از 1009 ق.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی جعل عقد النکاح حرما مانعا...
ملا احمد بن علی اکبر مراغی(-1310 ق).
مذکور در«زهر الربی».
فارسی،از علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی(-1110 ق).خ.آستان قدس،ش 7175(1120 ق).
-الحمد للّه الذی احل النکاح
محمد جعفر بن سیف الدین شریعتمدار استرآبادی(-1263 ق).ط.تبریز،1293 ق و 1333 ق.
-الحمد للّه علی نواله...
فارسی،از شیخ محمد تقی بن محمد باقر آقا نجفی اصفهانی(-1332 ق).ط.1298 ق.
آقا محمد رضا بن محمد باقر درخشی قائنی کمیلی.مذکور در«بغیة الطالب»بیرجندی معاصر مؤلف.
شیخ زین الدین بن علی بن احمد شهید ثانی (-966 ق).خ.دیده شده.
-الحمد للّه کما هو اهله
فارسی،از ملا علی بن گل محمد قارپوزآبادی (-1290 ق).که در 1281 ق به خواهش سید تقی زنجانی تألیف کرده.ط.تبریز،1289 ق و مکرّر.
نور الدین علی بن حسین محقق کرکی(-940 ق).خ.آستان قدس،ش 7094(948 ق)و چند نسخه دیگر.ط.تهران،1313 و 1315 ق.
-الحمد للّه کما هو اهله
شیخ ابو القاسم علی بن علی بن جمال الدین محمد بن طی عاملی فقعانی.
بر طبق فتاوی محمد جعفر استرآبادی،ملا عبد اللّه دیزجی و شیخ علی ضیا گاهی شاگردان صاحب ریاض.ط.(با«صیغ العقود»شیخ انصاری).
میرزا محمد بن سلیمان تنکابنی(-1302 ق).
مذکور در«قصص العلماء».
سید بهاء الدین محمد بن محمد باقر حسینی مختاری نایینی(-پس از 1130 ق).مذکور در «روضات الجنات».
فارسی،بر طبق فتاوی شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری(-1281 ق)،جامع:
ص:433
محمد یوسف استرآبادی.ط.تهران،1270 ق و مکرر.
فارسی،از سید محمد هاشم بن زین العابدین موسوی خوانساری چهارسوقی.ط.اصفهان، 1310 ق.
فارسی،از شیخ یوسف استرآبادی شاگرد شیخ انصاری.ط.تهران،1317 ق.
ناشناخته.خ.خوانساری نجف.
-الحمد للّه الکبیر المتعال
نسخۀ ناشناختۀ دیگری نیز دیده شده.
ص:434
مولوی عصمت اللّه بن اعظم سهارنپوری،تألیف:
1095 ق خ.حسینیه شوشتریهای نجف.
فارسی،عرفان،از مشتاق احمد.ط.لودیانه، 1893 م.
منطق،از مفتی میر عباس لکهنوی(-1306 ق).
مذکور در«تجلیات».
وزیر جمال الدین ابو الحسن علی بن یوسف قفطی(-646 ق).مذکور در«کشف الظنون».
ابو عبد اللّه محمد بن جعفر قزاز قیروانی(-412 ق).مذکور در«بغیة الوعاة».
حل شبهۀ ابن کمونه،از شمس الدین محمد خفری.عده ای دیگر چون دشتکی و دوانی نیز به حل این مغالطه پرداخته اند،که میرزا یحیی بن محمد شفیع مستوفی همه را در 1278 ق گرد آورده و نسخۀ مجموعه در کتابخانۀ امیر المؤمنین(علیه السلام)نجف موجود است.
تاریخ الشهید العطشان الحزین)
عبد المجید سالم حائری(ح 1320 ق-)
فارسی،قصیده در معجزۀ امام رضا(علیه السلام)،از شیخ موسی بن محمد علی شوقی خراسانی حائری (-ح 1333 ق).ط.ایران.
شیخ محمد بن طاهر سماوی(-1370 ق)
استخراج مادۀ تاریخ،از شیخ جعفر بن محمد نقدی(-1370 ق).ط 1366 ق.
سید محمد علی بن مفتی عباس لکهنوی.در 1355 ق خودش از آن یاد کرده است.
سید محمد علی هبة الدین شهرستانی.
ابو الفضل محمد بن احمد صابونی.
میرزا حبیب اللّه بن محمد علی رشتی (-1312 ق).خ.حسینیه شوشتریهای نجف.
سید حسن بن اسماعیل حسینی قمی،تألیف:
1304 ق.خ.موجود.
ص:435
سید محمد بن باقر حسینی یزدی فیروزآبادی (-1345 ق).
-الحمد للّه الذی لا یوصف بالانداد
ابو عبد اللّه محمد بن جعفر قزاز قیروانی نحوی (-412 ق).مذکور در«بغیة الوعاة».
ادعیه،از ممتاز العلماء سید محمد تقی بن سید حسین نقوی لکهنوی(-1289 ق).
غیاث الدین جمشید کاشانی(-841 ق).
ملا محمد بن عاشوری کرمانشاهی،معاصر فتحعلی شاه قاجار.خ.دیده شده.
فارسی،از شهرزاد کهن.ط.تهران.
ابو عبد اللّه محمد بن عمر واقدی(-207 ق).
سید ابو بکر بن عبد الرحمن حضرمی (-1341 ق).مذکور در آخر دیوان چاپی او
اردو،از نواب احمد حسین مذاق هندی.
ردّ اخباریان،از سید مهدی بن صالح موسوی قزوینی(-1358 ق).ط.نجف،1347 ق.
فارسی،از سلطان العلماء سید محمد بن دلدار علی نقوی لکهنوی(-1284 ق)،در ردّ«الشوکة العمریه»تألیف رشید الدین خان.ط.لکهنو، 1296 ق.
مسأله وجوب التقلید)
سید مهدی بن صالح قزوینی(-1358 ق).
ردّ مادّیّون،از سید علی محمد بن دلدار علی نقوی (-1312 ق).مذکور در«مشاهیر علماء الهند».
اردو،در تجویز دف و طبل در مراسم تعزیه،از سید علی گوهر بن علی اکبر بن سلطان العلماء نقوی لکهنوی.ط.
فارسی،لغت،از سیف الدین قاسم(یا سیف اللّه بن قیم اللّه)هندی.ط.لکهنو،1871 م.
در مؤنّثات سماعی.ط.هند.
عمر بن ابراهیم خیام نیشابوری(پس از 525 ق).
ط.مهر،1313 ق(در مجموعۀ«جامع البدایع»).
شیخ ابو العباس محمد بن یزید مبرّد نحوی (-285 ق).
فارسی،مواد تاریخ منظوم،از محتشم کاشانی (-999 یا 1000 ق).خ.روضاتی اصفهانی؛ ملی تهران.
شیخ عبد اللّه بن صالح سماهیجی(-1135 ق)، برای پدر خویش در بندر گنگ نوشته.
میرزا محمد باقر بن زین العابدین موسوی خوانساری(-1313 ق).خ.روضاتی اصفهان.
ص:436
فارسی،از ملا کاظم هزار جریبی،تألیف:1332 ق.خ.موجود.
-الحمد للّه الودود و مفیض الجود...
فارسی،ترجمه رضا علی زاده.ط.لاهور، 1345 ق.
فارسی،سید محمد حسینی استرآبادی معروف به خطیب قطبشاه،از املاء میر معز الدین محمد بن ابی الحسن موسوی نگاشته و در مجموعه ای در آستان قدس موجود است.
-معبود عارفان،دلهای ما به نور معرفت بینا گردان...
تجوید،از عماد الدین علی قاری.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی علم بالقلم...
فارسی،مسائل متفرقۀ اصول و فروع،از علاء الدین محمد عاملی.
-الحمد للّه رب العالمین و الصلوة علی محمد و آله امناء الدین.
اردو،خلاصۀ دستور کوتوالی،از مولوی محمد جعفر هندی.ط.حیدرآباد هند.
فارسی،از بهرام عرفان.ط.اصفهان،1334 ش.
ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی(-332 ق).
شرح شرایع،از سید ابراهیم بن علی حسینی ارموی(سدۀ 13 ق).خ.موجود.
شیخ عبد اللّه بن صالح سماهیجی(-1135 ق).
نثر و نظم،از شمس الدین شیخ محمد امین بن صالح المهدی آل شمس الدین(-1366 ق).
ط.بیروت،1353 ق.
فارسی،از عبد الحسین بن محمد آوارۀ آیتی یزدی.ط.تهران،1307 ش.
فارسی،لغت،استدراک«الصحاح»جوهری.
ط.کانپور،1334 ق.
فارسی،از سدید السلطنه محمد علی بن احمد خان عاری.ط.تهران،1315 ق(ضمیمۀ «مفتاح الادب فی تاریخ العرب»).
شیخ فخر الدین بن محمد علی طریحی(-1085 ق).ط.تهران،1375 ق.خ.مرعشی قم.
اصول فقه،از سید ابراهیم بن محمد باقر قزوینی (-1262 ق).ط.تهران 1270-1271 ق.خ.
آستان قدس،ش 9047(1252 ق)و چند نسخۀ دیگر.
میر غیاث الدین منصور بن محمد حسینی دشتکی(-948 ق)در 6 باب و چند ضابطه.
-الهی عنایتک کفایة فانظر الینا
در شک و سهو،از محمّد بن مرتضی محسن فیض کاشانی(-1091 ق).ط.تهران 1300 ق (در حاشیۀ«عایة الایجاز»).
-الحمد للّه علی جزیل نواله...
میر محمد باقر بن شمس الدین محمد حسینی
ص:437
استرآبادی محقق داماد(-1040 ق)،تألیف:
1028 ق.ط.تهران،1313 ق و مکرّر.خ.
آستان قدس،ش 2788(1029 ق)و دو نسخه دیگر.
-الحمد للّه ربّ العالمین ولی کل رشیح.
فارسی،از غلام مرتضی.ط.لاهور 1289 ق.
خواجه نصیر الدین محمد طوسی(-672 ق).
خ.آستان قدس،ش 5131(900 ق).
-الحمد للّه علی آلائه المتواترة
اردو،در قواعد زبان فارسی،از عبد الحق مولوی.
ط.کلکته،1861 م.
نحو،از تاج الدین محمد بن محمد اسفراینی (-684 ق)که تلخیصی است از«مفتاح»در شرح«مصباح».خ.آستان قدس،ش 3891 و چند نسخه دیگر.
-ان احق ما یتوشح بذکره صدور الکتب
منظومه در فقه،از سید حسین بن محمد حسینی کاشانی(معاصر).ط.ایران،1342 ق(با ترجمۀ فارسی).
شرح«سقط الزند»هردو از ابو العلاء احمد بن عبد اللّه معرّی(-449 ق).ط.بولاق.
ضیاء الدین ابو الرضا فضل اللّه بن علی حسینی راوندی(-ح 548 ق)استاد شیخ منتجب الدین.
خ.حالت افندی استانبول.
شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی بحرانی (-1121 ق).مذکور در اجازۀ سماهیجی.
یکی از شاگردان مجلسی در نامه ای در آخر «بحار الانوار»از آن یاد کرده و نوشته است که نسخۀ آن را در بیت مجلسی دیده بوده است.
الرواة)
شیخ محمد بن علی عاملی حناوی آل صوری (-1303 ق).
ملا زین العابدین نوری:خ.مجلس.متن از ملا صدرا است.
-الحمد للّه خالق الجود
امامت،از ابو القاسم سعد بن عبد اللّه اشعری قمی (-301 ق).مذکور در رجال نجاشی و فهرست شیخ.
ابو جعفر محمد بن عیسی بن عبید بن یقطین،از اصحاب امام هادی(علیه السلام).
ابو جعفر محمد بن علی بن محبوب اشعری قمی.
مذکور در فهرست شیخ.
فارسی،طب،از حکیم محمود خان دهلوی.ط.
کانپور،1872 و مکرّر.
الاطهار(علیه السلام))
فارسی،از میرزا محمد باقر بن محمد قاجار.خ.
موجود(1245 ق).
-سپاس افزون از احاطۀ وهم و قیاس
شیخ محمد بن عبد الرحیم نهاوندی(معاصر).
ص:438
فارسی،از ضیاء الدین دری.ط.تهران.
شیخ محمد بن یونس شویهی نجفی،شاگرد کاشف الغطاء.خ.کاشف الغطاء نجف.
-حمدا و شکرا لک یا من اوقفنا...
تقریرات بحث آقا ضیاء الدین عراقی،که شاگردش مرتضی مدرسی چهاردهی نوشته است.خ.موجود.
سید مرتضی بن میر احمد طباطبائی یزدی (-1315 ق).خ.دیده شده.
اصول دین،از شیخ ابو القاسم دامغانی(-1336 ق).میرزا آقا عالمی فرزند مؤلف از آن یاد کرده است.
ضیاء الانوار-نور الانوار
فارسی،از میر محمد صادق بن ابی القاسم موسوی خوانساری.ط.تهران،1298.
ادعیه،از میرزا حاتم بن نظام الملک نظام الملکی، مرتب بر مقدمه،88 فصل و خاتمه.نسخۀ مؤرخ 1104 ق دیده شده.نیز،خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الذی اذاق قلوب العارفین
مختصر شمس العلوم از فرزند مؤلف،شیخ ابو عبد اللّه محمد بن نشوان یمنی حمیری (-573 ق).خ.آستان قدس،ش 3667.
فارسی،ترجمة«رشح الولاء»تألیف اسعد بن عبد القاهر اصفهانی،که برای شاه سلطان حسین صفوی،در یک مقدمه و 30 باب ترجمه شده.
خ.مرعشی قم.
اردو،مراثی،از مولوی رضا صاحب هندی.ط.
لکهنو.
یکی از مجلدات«الدلائل و المسائل»سیّد محمد علی هبة الدین شهرستانی.
قطب الدین ابو الحسین سعید بن هبة اللّه راوندی (-573 ق).مذکور در«وقایع الایام».خ.
موجود.
اردو،از سید آقا مهدی رضوی لکهنوی (معاصر).
آداب نماز شب،از رضی الدین سید احمد(یا احمد بن رضی)موسوی تبریزی مستنبط.
ط.نجف.
ادعیه،از محمد صالح جوهرچی بن سعید صائغ.
ط.نجف،1353 ق.
فارسی،از ضیاء الدین دری.ط.تهران.
در بیان مبدأ عالم و شرح حدیث حقیقت،از سید محمد علی هبة الدین شهرستانی.مذکور در فهرست کتابهایش.
امامت،از شریف ابو الحسن بن محمد طاهر فتونی نباطی عاملی(-ح 1140 ق)،مرتب بر مقدمه،دو مقصد و خاتمه.تألیف:1134 ق.خ.آستان قدس،ش 7802(ج 1)؛امیر المؤمنین نجف.
ص:439
-الحمد للّه الذی خلق العباد و امرهم بعبادته
ابو الفتح عمر بن ابراهیم خیامی نیشابوری.ط.
مصر،1330 ق(یا 1335 ق ضمن«جامع البدایع»)؛مسکو،1962 م.
قبل الدخول)
سید محسن بن عبد الکریم امین عاملی(-1371 ق)،تألیف:1329 ق؛ط.دمشق،1332 ق.
اصول فقه،از یکی از شاگردان محمد مهدی کلباسی(-1278 ق)،شاید ملا محمد طاهر دزفولی.خ.موجود.
اصول فقه،تألیف یکی از شاگردان صاحب جواهر و شیخ انصاری،مرتب بر مطالع و نجوم.
خ.دیده شده.
سید جعفر اعرجی،تألیف:1321 ق به نام میرزا هادی وزیر خزاعی.
مولوی سید فیض حسین هندی.ط.حیدرآباد.
عبد اللّه الحسین)
فارسی،مراثی منظوم،از ضیاء الدوله محمد رحیم بن عباس میرزا،ط.تهران،1269 ق.
گجراتی،در اشکال و نقوش،از غلام علی بن اسماعیل بهاونگری.مذکور در فهرست تألیفات او.
حاشیة«حکمة العین»کاتبی،از میر غیاث الدین منصور دشتکی شیرازی(-948 ق).خ.آستان قدس،ش 788(1049 ق)و یک نسخه دیگر.
-اللّهم ارنابعین حکمتک«حکمة العین»...
فارسی،از بقراط التولیه محمد حسن بن محمد تقی شیرازی(-1364 ق).ط.مشهد،1313 ش.
فارسی،در تواریخ سید الشهداء(علیه السلام)،در 28 مجلس و خاتمه،از ملا صفر علی بن علی اکبر میقانی بسطامی.خ.موجود(1308 ق،خط مؤلف).
-الحمد للّه الذی امرنا بالسلام و الصلاة علی اشرف الکائنات...
فارسی،در بیماریهای چشم،از رئیس الاطباء میرزا علی خان بن زین العابدین همدانی.ط.
تهران،1309 ق.
حرفی و عددی سور قرآن)
فارسی،از نظام الدین محمد هادی خان بن مهدی خان،شاه میرزای صفوی.ط.تهران، 1353 ق(ضمیمۀ قرآن چاپ حسن)و مکرر.
فارسی،نبوت خاصه،از میرزا فضل اللّه بن جمال میثمی عراقی ملک الواعظین(-1321 ق).
اخلاق،از محمد بن مرتضی محسن فیض کاشانی (-1091 ق).مختصر آن به فارسی«آینیۀ شاهی»نام دارد.ط.تهران،1303 ق و مکرر.
-الحمد للّه الذی جعل مراسم الشرایع مطابقة لمقتضی عقول الکاملین...
فارسی،امامت،از محمد بن عبد الفتاح سراب تنکابنی(-1124 ق).خ.روضاتی اصفهان.
ص:440
امامت،از احمد بن مهدی موسوی کاشانی، تألیف:1276 ق.خ.ملّی
فارسی،نام قصیدۀ معروفی است از اظهری شیرازی(سدۀ 11 ق)،که در دیوان او درج است.
فارسی،مناقب امیر المؤمنین(علیه السلام)،از محمود کنگاش مجلسی.ط.تهران،1373 ق.
فارسی،مقتل،از شیخ مفید داود شیرازی (-1325 ق).مذکور در«آثار العجم».
کتاب پنجم از کتابهای هشتگانۀ«یواقیت السیر»تألیف احمد بن یحیی زیدی یمنی(-840 ق).خ.موجود.
التاسع)
جزء ششم«طبقات اعلام الشیعۀ»آقا بزرگ تهرانی است،که چاپ شده.
سید علی بن احمد بن محمد حسن حسینی (-1322 ق).خ.دیده شده.
سید عبد العظیم بن علیرضا حسینی لنجانی اصفهانی.خ.موجود.
شیخ فخر الدین بن محمد علی طریحی (-1085 ق).خ.موجود.نسخه ای در کتابخانۀ مرعشی قم موجود است به نام«الضیاء اللامع فی شرح مختصر الشرایع»).
فارسی،از سید محمد حسین موسوی شاهچراغی.ط.تهران،1360 ق.
میرزا محمد بن عبد النبی اخباری نیشابوری (-1232 ق)،تألیف:1228 ق.خ.آستان قدس،ش 3020.
سید احمد مستنبط.مؤلّف،«ضیاء الصالحین»را که یاد شد،از این کتاب برگرفته است.
فارسی،آداب نماز شب،از میرزا حسین بن حیدر خراسانی.ط.مشهد،1308 ش.
فارسی،در نمازهای مستحب،از سید عبد اللّه بن ابی القاسم موسوی،تألیف:1322 ق.ط.شیراز، 1322 ق.
ادعیه و اعمال،از شیخ محمد بن رجبعلی کفعمی باخرزی.
کتاب دوم از دوازده کتاب«کلیات ریاضی»از محمد یوسف بن محمد حسن ریاضی مهاجر هروی.ط.مشهد،1324 ق.
منظومۀ فلسفی،از سید هبة الدین شهرستانی، ناتمام.
-بشراکم هذا ضیاء المعرفة
فلسفة العلم و علم الفلسفة
مشیخه مشجّر،از آقا بزرگ تهرانی صاحب «الذریعه».تألیف:ح.1320 ق.
ضیاء الملوین-انسان العین
اخلاق،از سید محمد علی بن محمد باقر بن عبد اللّه موسوی خفری شیرازی،تألیف:1374
ص:441
ق.ط.بغداد،1374 ق.
فارسی،منظومۀ فصیح السلطنه سید محمد بن مهدی آشفته دزفولی.ط.تهران.
فارسی،تشریح چشم،از کالزوسکی،ترجمۀ محمد خان کفری کرمانشاهی.ط.تهران، 1301 ق.
فارسی،در طهارت،نماز،روزه و ذبایح،از مولوی سید ابو القاسم بن حسین رضوی لاهوری.
ط.هند.
فارسی،مثنوی،از ملا علی اصغر بن علی اکبر نیّر بروجردی.ط.تهران،1275 ق و مکرّر.
-یا ضیاء النور ای جان جهان
ای سر سردفتر سرّ و نهان
فارسی،مثنوی بر وزن«تحفة العراقین»،از حکیم ابو الفتح لاهیجی فرزند حکیم دوانی.
مذکور در«تذکرۀ نصرآبادی».
ضیاء النیرین-مآثر الکبراء
اصول دین،از سید محمد بن مهدی صفوی کشمیری(-1350 ق).خ.دیده شده.
فارسی،در زیارت عاشورا،ناشناخته.مؤلف آن را برای فرزندش ضیاء الدین نوشته و گمان می رود تألیف میرزا هدایت اللّه بن رضا گلپایگانی(-ح 1330 ق)باشد.
الضیائیة-رشحة السیول
ابو الفضل محمد بن احمد صابونی.نجاشی به دو واسطۀ آن را از مؤلّف روایت کرده است.
شیخ صدوق ابو جعفر محمد بن علی بن بابویه قمی(-381 ق).
تاریخ علماء قزوین،از رضی الدین محمد بن حسن قزوینی(-1096 ق).خ.مرعشی قم.
-الحمد للّه الذی فضلنا علی سائر الامم
ص:442
ابو العباس احمد بن محمد بن سعید ابن عقده (-333 ق).
فارسی،مثنوی،از ملا مهدی بن ابی ذر نراقی (-1209 ق).مذکور در نجوم السماء.
ابو المنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی (-205 ق).
لغز و معما،از مفتی میر عباس لکهنوی (-1306 ق).مذکور در«تجلیات».
ابو النصر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
فارسی،از شیخ علی بن محمد جعفر تهرانی چاله میدانی(-1340 ق).ط.تهران،1325 ق.
سید میرزا محمد رضی طباطبائی تهرانی، تألیف:1293 ق به نام ناصر الدین شاه.ط.
1293 ق.
ملک الاطباء میرزا کاظم بن محمد رشتی.مذکور در آخر«حفظ الصحۀ»او که چاپ شده است.
ابو المنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی(-205 ق).
در عدم وجوب فرار از طاعون،از سید محمد بحر العلوم(-1212 ق).خ.موجود.
-اما بعد حمد اللّه و سلامه علی عباده...
ص:443
(سدۀ 10 ق).خ.آستان قدس،ش 5288 و یک نسخۀ دیگر.
-غیب گفتن نبود درخور کس
فارسی،از ملا ابراهیم کرمانی.خ.موجود.
فارسی،از تقی الدین ابو الخیر محمد بن محمد فارسی.خ.آستان قدس،ش 5384
فارسی،از سید محمد باقر بن محمد شفیع حسینی منجم شیرازی.خ.موجود
سید محمد بن عبد الکریم طباطبائی بروجردی، جد بحر العلوم.خ.خوانساری نجف.
اردو،از سید مهدی لکهنوی.ط.
فارسی،مثنوی،از نور الدین آذری(-866 ق).
مذکور در«خزانۀ عامره».
احوال بنی طاوس،از سید محمود بن علی حسینی تبریزی(-1338 ق).ط.(با«مهج الدعوات»).
فارسی،مجله ای که به مدیریت میرزا احمد خان در 1341 و 1344 ق در تهران انتشار می یافت.
سپس مجله هایی به نام«طبابت»،«طب جدید»، «طب کنونی»و«طب مصور»نیز به نشر رسیده که در«تاریخ جراید و مجلات»از آنها یاد شده است.
احمد بن محمد بن حسین بن حسن بن دول قمی (-350 ق).
ابو عبد اللّه احمد بن محمد سیاری کاتب آل ظاهر.نجاشی و شیخ طوسی به اسناد خویش آن را از مؤلف روایت کرده اند.
اسماعیل بن شعیب عریشی.نجاشی به 3 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
دو کتاب«الکبیر»و«الصغیر»،از شیخ حسین شهاب الدین بن حسین بن محمد بن حیدر کرکی(-1076 ق).مذکور در«امل الامل»و«سلافة العصر».
سید حکیمی طبسی استرآبادی(-881 ق).خ.
مرعشی قم.
حکیم رکن الدین مسعود بن نظام الدین علی کاشی شیرازی معروف به حکیم رکنا و متخلص به مسیح،مسیحا و مسیحی(-1066 ق).خ.
مرعشی قم.
سیف الحکماء شجاعی دماوندی معاصر اکبر شاه.خ.مرعشی قم.
مسیح الزمان حکیم بن صدر الدین کاشانی متخلص به الهی،طبیب جهانگیر(-1037 ق).
خ.مرعشی قم.
میرزا عبد الرزاق مشرب اصفهانی.خ.مرعشی قم.
ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی(-332 ق).
عبد اللّه بن جعفر بن حسین حمیری،صاحب «قرب الاسناد».
ص:444
سید امیر علی حویزی(-1149 ق).
به طریق سؤال و جواب،از حکیم صدر الدین علی گیلانی،مؤلف«شفاء العاجل».مذکور در «ریاض العلماء».
شیخ علی بن علی رضا خوئی(-1350 ق)، تألیف،1346 ق.
ابو الحسن علی بن حسن بن علی بن فضال.
ابو الحسن علی بن حسین بن بابویه قمی(-329 ق).نجاشی آن را به واسطۀ عباس بن عمر کلوذانی از او روایت کرده است.
فارسی،از میرزا غلام علی بن ابی طالب طبیب تهرانی(-ح 1320 ق)،تألیف:1319 ق.خ.
موجود.
میرزا محمد کریم طبیب زنوزی.
فارسی،از کمال الدین بن نور الدین طبیب که برای شاه طهماسب صفوی تألیف کرده.خ.مجلسی.
سید نور الدین محمد شوشتری.
ابو جعفر محمد بن احمد بن محمد بن رجاء بجلی کوفی(-266 ق).
ابو جعفر محمد بن احمد بن یحیی اشعری قمی معروف به دبه شبیب،صاحب«انوار الحکمة».
ماجیلویه ابو عبد اللّه محمد بن عبید اللّه جنابی برقی.
میرزا محمود بن حسن بن خلیل رازی(-1340 ق).محمد بن طاهر سماوی به تهذیب این کتاب پرداخته است.
ابو الحسن موسی بن حسن بن عامر اشعری قمی.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی، مذکور در«کشف الحجب».
سید ضیاء الدین نور اللّه بن محمد شاه بن مندۀ مرعشی شوشتری(-ح 925 ق)،جد قاضی نور اللّه.مذکور در«مجالس المؤمنین».
حکیم شرف الدین حسن شفائی،صاحب دیوان «شکر المذاقین»و معاصر شیخ بهائی.
ناشناخته،در 37 باب،خ.آستان قدس،ش 5099(1089 ق).
فارسی،ناشناخته،تالیف:پس از 1051 ق برای فرزند مؤلف که در این سال مباشر طبابت دار الشفای قزوین بوده است.شاید هم با «منافع افضلیه»تألیف علی افضل قاطع قزوینی یکی بوده باشد.
ص:445
ابو عتاب عبد اللّه و حسین فرزندان بسطام بن شاپور زیات.خ.آستان قدس،ش 7803 (1071 ق)و دو نسخۀ دیگر.
سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حلّی(-1242 ق).
احمد بن صالح درازی بحرانی(-1124 ق).
صاحب«لؤلؤة البحرین».نسخۀ آن را داشته است.
فارسی،از میرزا اشرف.خ.فیض آباد هند.شاید با«تقویم الابدان»که چاپ شده یکی باشد.
فارسی،از میر علی اکبر بن میر سید بابا حسینی سراچه ای.ط.
-بعد از حمد و ثنای و ستایش کریم لم یزل...
فارسی،از محمد اکبر بن حاجی مقیم شاه ارزانی که در 1112 ق برای عالم گیر تألیف کرده.ط.
هند،مکرّر؛ایران،1275 ق.خ.آستان قدس، ش 7805.
-صحیح ترین کلامی که مشام ناطقه
فارسی،از ملا ابو الفتح بن عبد الرزاق گیلانی که در 983 ق به هند رفت و به اکبر شاه پیوست.خ.
مرعشی قم(در فهرست همان تألیف ارزانی یاد شده است).
محمد بن صادق خلیلی رازی.ط.نجف،1374 ق.
سید ابو محمد زید بن علی حسینی شاگرد شیخ طوسی و استاد پدر شیخ منتجب الدین.مذکور در فهرست منتجب الدین.
فارسی،برگرفته از پراکلسوس.خ.آستان قدس (چند نسخه).
ص:446
«ریاض العلماء».
فارسی،مثنوی،در 43 باب.خ.مجلس.
-هرکجا بین سوخته باشد هنود
خاک آنجا گر بیاری شب و سود
ابو المظفر محمد بن منتصر به دستور ارغون خان در 24 باب نوشته است.خ.دیده شده.
سید مهدی بن خلیل حسینی شهرستانی(-1318 ق).خ.موجود.
-الصداع الم،و الالم لا یکون الاّ بسوء المزاج
سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حسینی حلّی (-1242 ق).
ص:447
حافظ ابو نعیم احمد بن عبد اللّه اصفهانی (-430 ق).مذکور در«حیاة الحیوان»دمیری.
ابو الوزیر بن احمد ابهری،خ.آستان قدس،ش 209(1070 ق).
-(بعد الحمد)...اما بعد فهذه احادیث مرویه
ابو العباس جعفر بن محمد مستغفری سمرقندی، ط.تهران.1293 ق و مکرّر.
ابو الحسن علی بن حسین مسعودی(-346 ق).
مذکور در«مروج الذهب».
ص:448
کرده است.ط.تهران،1299 ق.
طبقات اصحاب الحدیث-الشیعة من اصحاب الحدیث
محمد محسن بن علی آقا بزرگ تهرانی(-1389 ق).در 11 جزء و هرجزء نامی جداگانه دارد و چاپ شده است.
ص:449
الطبقات الصدریة-حاشیة الشرح الجدید للتجرید و حاشیة شرح المطالع
ابو علی محمد بن اسعد جوانی حسینی(-588 ق).مذکور در«کشف الظنون».
ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی(-332 ق).
ابو المظفر محمد بن احمد ابیوردی خراسانی (-507 ق).مذکور در«معجم الادباء».
الامصار
صدر الحفاظ ابو العلا حسن بن احمد عطار همدانی (-569 ق).مذکور در«طبقات القراء»جزری.
از عصر غیبت تا روزگار مؤلف،از سید زین العابدین بن ابی القاسم طباطبائی معروف به سید آقا(-1303 ق).خ.موجود.
اعتضاد السلطنه علیقلی میرزا بن فتحعلیشاه قاجار (-1298 ق).خ.مجلس.بخشهایی از آن در مجله های«یادگار»و«یغما»چاپ شده است.
ابو بکر محمد بن عمر جعابی(-355 ق).مذکور در رجال نجاشی.
قاضی ابو عمرو منهاج الدین بن سراج الدین جوزجانی معروف به منهاج سراج(-698 ق)، تالیف:658 ق.ط.کلکته،1863 م؛کابل:
1949 م.
ابو العباس محمد بن یزید مبرّد نحوی بصری (-280 یا 285 ق).
سید عبد الرزاق بن حسن آل کمونه حسینی نجفی (1324 ق-).
-الحمد للّه الذی خلق آدم من سلالة من طین.
سید شهاب الدین مرعشی(-1369 ق).این طبقات مقدمه ای است بر مشجرات او.
ابو علی محمد بن اسعد جوانی حسینی(-588 ق).مذکور در«کشف الظنون».
اردو،سید ابن الحسنین زائر لکهنوی.ط.
فارسی،مثنوی،از خسرو بن معین،که در 792 ق برای شاه منصور آل مظفر سروده.خ.دانشکدۀ پزشکی تهران.
فارسی،نمایشنامۀ مولیر،ترجمۀ محمد حسن اعتماد السلطنه،ط.تهران،1322 ق.خ.آستان قدس،ش 4142(1304 ق).
فارسی،از برتیس مولفورد،ترجمۀ مجید یکتایی،ط.تهران،1316 ش.
فارسی،از سید ابراهیم چهرازی.ط.تهران، 1317 ش.
شیخ علی بن علیرضا خوئی خاکمردانی (-1350 ق).تألیف:1346 ق.مذکور در «الحدیقة المبهجة».
فارسی،از ح.فاضل زندی.ط.تهران.
ص:450
ابو الفتح عمر بن ابراهیم خیام نیشابوری(-515 تا 525 ق).مذکور در«نزهة الارواح» شهرزوری.رساله ای در طبیعیات در آستان قدس (ضمیمۀ 10679)موجود است.
جعفر بن عبد اللّه بن ابراهیم حویزی کمره ای (-1115 ق).
فارسی،مثنوی از ضیائی،که نسخه آن در مجموعۀ متعلق به سدۀ نهم در کتابخانۀ دانشکدۀ پزشکی تهران موجود است.
مسائل متفرقه،از علی اصغر بن علی اکبر بروجردی(-1231 ق).مذکور در آخر «نور الانوار»چاپی.
رضی الدین ابو القاسم علی بن موسی بن محمد بن طاوس حلّی(-664 ق).ط.تهران،1294 ق و مکرر.خ.آستان قدس،ش 1733(976 ق)و چند نسخۀ دیگر؛مرعشی قم.
-الحمد للّه کما یستحقه لذاته...
شیخ صدوق،ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی(-381 ق).
ابو جعفر محمد بن عیسی بن یقطین،نجاشی آن را به 3 واسطه از مؤلف روایت کرده است.
ابو الفرج محمد بن موسی کاتب قزوینی.نجاشی نسخۀ آن را دیده بوده است.
محسن فیض کاشانی.ظاهرا با«الکلمات الطریفة»یکی است.
موسی بن سعدان حناط.نجاشی به 4 واسطه آن را از مؤلف روایت کرده است.
تاج العلماء سید علی محمد بن محمد بن دلدار علی نقوی(-1312 ق).مذکور در«ورثة الانبیاء».
ناشناخته.نسخۀ آن ضمیمۀ«نفحة المجلوب من ثمار القلوب»دیده شده.
ص:451
نیستانکی.ط 1331 ق.
فارسی،عرفان،از سید خلیل اشرف.ط.
مجموعۀ اشعار.در«کشف الظنون»نام مؤلف، بارع هروی ذکر شده است.خ.موجود.
ابو علی موسی بن عمر صیقل.مذکور در رجال نجاشی.
قصاید،خ.موجود(نسخه ای به نام«طرائف»که قصیده ای است در مدح حضرت پیغمبر(صلی الله علیه و آله)، از جمال الدین عبد الکریم طرائفی به شمارۀ 4876 در آستان قدس موجود است).
فارسی،تذکرۀ عرفا،از میرزا معصوم علی بن رحمتعلی شاه نعمة اللّهی(-1344 ق).ط.
تهران،1316 و 1318 ق.
حاشیه بر طهارت«ریاض المسائل»از غلام حسین بن علی اصغر دربندی(-1323 ق).
مذکور در آخر«مخزن المعانی»مامقانی.
ابو الحسن علی بن زید بیهقی(-565 ق).مذکور در«معجم الادباء».
یحیی بن حمزة بن علی حسینی یزدی(-749 ق).ط.مصر.
سید محمد باقر حجة الاسلام رشتی.خ.موجود.
المعول)
سید صدر الدین علی بن احمد حسینی مدنی شیرازی(-1118 یا 1120 ق).تا حرف «صاد»را در 1118 ق به پایان رسیده و مهلت اتمام کار را نیافته است.خ.آستان قدس،ش 8962(1113 ق)و دو نسخۀ دیگر.
امامت،از سید محمد رضا حلّی(-1346 ق).
مذکور در آخر«لوامع الدرر»مؤلف.
تفسیر،از سید عز الدین علی بن فضل اللّه راوندی.
مذکور در فهرست منتجب الدین.
طراز المذهب مظفری
فارسی،از عباسقلی خان سپهر ثانی فرزند محمد تقی سپهر مؤلّف«ناسخ التواریخ»از ملحقات«ناسخ التواریخ»است که هم با آن و هم مستقل در ایران و هند چاپ شده است.از جمله:بمبئی،1322 ق.
-الحمد للّه...بعد از ستایش یزدان پاک و نیایش خواجۀ لولاک...
فارسی،مقتل،از ملا نظر علی بن سلطان محمد طالقانی(-1306 ق).خ.آستان قدس،ش 10707(1295 ق).
فارسی،تاریخ اسلام به نظم،ناشناخته.خ.ملّی تبریز.
فارسی،ترجمه«الطرائف»ابن طاوس،از ابو الحسن علی بن حسن زواری(سدۀ 10 ق)،که در 961 ق برای شاه طهماسب صفوی ترجمه کرده.خ.مرعشی قم.
-حمد عنبربیز بی پایان و شکر شکرریز فراوان
آغاز نسخۀ مرعشی:طرایف ظرایف تقدیس و تمجید.
ص:452
مطایبات،از محمد علی بن ابی طالب اصفهانی متخلص به بهار و فرهنگ(-پیش از 1306 ق).مذکور در«مجمع الفصحاء».
فارسی،تاریخ مختار،از ملا محمد قاسم رازی، مرتب بر مقدمه و 12 مجلس.خ.موجود.
-چون دهر زهر نام مساعدت نمی نمود...
فارسی،اخلاق،از میر حسین بن عالم حسینی هروی(-719 ق).ط.تهران،1353 ق(در یک مجموعه عرفانی).خ.آستان قدس،ش 14284(1033 ق)و دو نسخۀ دیگر.
-حمد و سپاس بی قیاس مر خالق ذو الجلال را
(عنوان دیگری نیز با همین نام از سید حسین بن ابی الحسن بن حیدر حسینی آمده که ظاهرا با همین عنوان یکی است).
لطائف،از محمد مؤمن بن محمد قاسم جزائری شیرازی،معاصر مجلسی دوم.مذکور در «طیف الخیال».
فارسی،از دکتر محمد معینی.ط.تهران،1333 ش.
طرح الکونین-حشر الاشیاء
فارسی،از سید حسین بن دلدار علی نصیرآبادی (1211 ق-).ط.لکهنو،1265 ق و مکرر.
ابو الفتح محمود بن حسین کشاجم رملی(-350 ق).مذکور در«کشف الظنون».
فارسی،از حسین علی اسفندیاری نوری فرزند حسن محتشم السلطنه.ط.تهران.
فارسی،از حکیم تولوزان،ط.تهران،1293 ق.
فارسی،از تقی بهرامی فرزند مهذب السلطنه.ط.
تهران،1333 ش.
فارسی،از مارسلدو پینکر،ترجمۀ حسن پیلارام.ط.تهران،1327 ش.
فارسی،از علی اکبر فروتن،ط.تهران.
میرزا محمد باقر بن زین العابدین موسوی خوانساری(-1313 ق).خ.روضاتی اصفهان.
و الاطائب)
رضی الدین ابو القاسم علی بن موسی بن طاوس حلّی(-664 ق).ط.نجف،1369 ق.خ.
آستان قدس،ش 1732(987 ق)و چند نسخۀ دیگر.
-الحمد للّه الذی اوضح للعباد سبیل الرشاد...
فارسی،دیوان محمد باقر دارای رازی.ط.
تهران،1334 ق.
فارسی،نحو،از شیخ علی بن محمد جعفر استرآبادی(-1315 ق).مذکور در«غایة الآمال»مؤلف.
شیخ ابو طالب عبید اللّه بن احمد انباری(-356 ق).
نیز از انباری.
ص:453
سید ابو محمد حسن بن احمد بن قاسم از مشایخ نجاشی.
ص:454
تهران،1314 ق و مکرر.
-نحمدک اللهم یا من سلکنا فی مسلک احباء الحسین...
فارسی،مثنوی،از حکیم ابو المجد مجدود بن آدم سنائی غزنوی(-555 ق).
تاریخ نظم:528 ق.ط.تهران،1309 ق؛شیراز، 1318 ش.در اروپا هم به طبع رسیده است.
ابو العباس احمد بن محمد معروف به ابن عقده (-333 ق).
اردو،جواب مسائل،از مفتی میر محمد عباس بن علی اکبر لکهنوی(-1306 ق).مذکور در«تجلیات»
فارسی،مثنوی،از عماد الدین علی فقیه کرمانی (-772 یا 773 ق)،که در 10 باب به روزگار امیر مبارز الدین محمد سروده است.خ.مجلس.
-بنام آنکه جان را دانش آموخت
به نور عقل شمع دل برافروخت
فارسی،مقتل،از شیخ حسین بن محمد واعظ اصفهانی(-ح 1302 ق).خ.دیده شده.
ابو العباس احمد بن محمد بن سعید معروف به ابن عقده(-333 ق).
شیخ ابو طالب بن احمد انباری(-356 ق).
نیز از انباری.
فارسی،امامت،از سید حسین بن نصر اللّه حسینی ارومی عرب باغی.تالیف:1353 ق.ط.تهران، 1353 ق و 1328 ش.
شیخ جعفر بن عباس نهاوندی،تالیف:1324 ق.
-الحمد للّه الواحد الموجود.
اخلاق و آداب،از شیخ عبد الکاظم بن محمود قبانی،که در 1336 ق برای فرزندش تألیف کرده.
ابو الحسن شریف عاملی(-1138 ق).طریق روایت او از معمر بن ابی الدنیا است.مذکور در «اجازات»سید نصر اللّه حائری.
جعفر بن هبة اللّه بن نما،از پدرش.مذکور در «بحار الانوار».
سید حسین بن حیدر کرکی.مذکور در«اجازات البحار».
علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی (-1110 ق).نیز مذکور در«اجازات البحار».
شیخ زین الدین بن علی بن احمد شهید ثانی (-966 ق)،مورخ 930 ق.درج در طریق روایت مجلسی در اجازات«بحار الانوار».طریق مفصل و متوسط دیگری هم در اجازات بحار درج است.
نیز از شهید ثانی و مؤرخ 930 ق.
عبد اللّه بن جعفر دوریستی،از جدش محمد بن موسی.موجود در«مستدرک الاجازات».
ص:455
فارسی،از سید زین العابدین علوی عاملی،شاگرد میرداماد.موجود در«اجازات البحار».
فارسی،از ابراهیم سعید(چهرازی؟).ط.تهران.
محدث جزائری.در«مفتاح اللبیب»مؤلف به آن ارجاع شده است.
نظم«کلیله و دمنه»،از محمد خان دشتی.ابیاتی از آن در مقدمۀ چاپی دیوان او آمده است.
فارسی،از عین القضاة عبد اللّه بن محمد همدانی (-525 ق).خ.موجود.
منظومه ای از سید مهدی بن علی غریفی بحرانی (-1343 ق).
-سبحان من وجوده درایة
و لطفه غنی عن روایة
فارسی،از سید حسین بن نصر اللّه عرب باغی.ط.
تهران،1366 ق.
مسائل فقهی،از سید ابو الحسن بن محمد ابراهیم نقوی لکهنوی(-1298 ق).
شیخ حسین اولیاء یزدی.در«نفائس اللباب»از آن نقل شده.
ناشناخته.خ.دیده شده.
-باب ان الداء من اللّه و الشفاء من اللّه
شیخ حسین بن شهاب الدین بن خاندار عاملی (-1076 ق).مذکور در«امل الآمل».طریق مستقیم(در وجوب تسلیم بر ائمه 4):
سید حسین بن نصر اللّه عرب باغی.ط.تهران، 1367 ق(ضمیمۀ مجموعۀ 12 رساله).
فارسی،نیز از سید حسین عرب باغی.ط 1348 ق.
شیخ عز الدین بن جواد جزائری،تألیف:1358 ق.صاحب ترجمه شیخ محمد بن علی جزائری، عم مؤلف بوده است.
علامه محمد باقر بن محمد تقی مجلسی (-1110 ق).تالیف:1091 ق.خ.موجود.
ملا محمد تقی بن حیدر علی زنجانی،شاگرد ملا خلیل قزوینی،مذکور در«ریاض العلماء».
فارسی،از ملا محمد تقی بن حسینعلی هروی اصفهانی(-1299 ق).مذکور در «نتیجة المقال»و«نهایة الآمال».
فارسی،رسالۀ فتوائیۀ میرزا محمد حسن حسینی شیرازی،جامع:سید مهدی یزدی.ط.لاهور، 1302 ق؛بمبئی.
شیخ عز الدین حسن بن ناصر بن ابراهیم بن حداد عاملی.کفعمی در تألیفاتش از این کتاب بسیار نقل کرده و آن را از مآخذ«البلد الامین»نیز شمرده است.
ص:456
فارسی،رد نصارا،از سید محمد حسین بن محمد علی شهرستانی(-1315 ق).خ.موجود.
فارسی،از سید حسین واعظ معروف به مسأله گو.
ط.استانبول،1328 ق.
در بیان مرادات«نجاة العباد»،با حواشی شیخ انصاری و میرزای شیرازی،از سید زین العابدین بن ابی القاسم طباطبائی.خ.موجود.
-الحمد للّه الذی اظهر بلطفه سبیل الحق و الرشاد
مواعظ و ادعیه،از شیخ عبد الکاظم بن محمود قبان نجفی(معاصر)،در 57 باب.خ.دیده شده.
سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حسینی حلی (-1242 ق).مذکور در«تکلمة امل الآمل»و اجازۀ مؤلّف در 1240 ق برای سید محمد تقی.
فارسی،مسائل کلامی،از تاج العلماء سید علی محمد بن محمد نقوی(-1311 ق).ط.
فارسی،از سید محمد کاظم بن عبد العظیم طباطبائی یزدی.ط.بغداد،1330 ق.
فارسی،از حاج محمد کریم خان بن ابراهیم کرمانی(-1288 ق).ط.ایران،1344 ق.
فارسی،ترجمۀ رسالۀ عملیۀ«ذخیرة العباد»،از شیخ محمد مهدی بن کاظم بیگدلی(-1371 ق).
شرح«شرایع»،از سید کاظم بن محمد علی حسینی شاه عبد العظیمی،تألیف:1348 ق.
-الحمد للّه الذی اسس قواعد الاحکام.
شیخ محمد رضا بن قاسم غراوی نجفی(معاصر).
فارسی،از سید حسین بن نصر اللّه عرب باغی.ط.
تهران،1353 ق.
فارسی،از مجد العلی بوستان بن حسن خراسانی.
ط.تهران،1313 ش.
فارسی،در نبوت،از امین الواعظین میرزا ابراهیم واعظ اصفهانی(1275 ق-).
فارسی،اصول دین،از سید محمود بن سلطان علی خان مرعشی شوشتری.
سید محمد بن مؤتمن الشریعه عبد الکریم موسوی سرای تبریزی معروف به مولانا(-1294 ق).خ.مرعشی قم.ط.تبریز،1349 ق.
اردو.ط.
فارسی،از سید حسین بن نصر اللّه عرب باغی.ط.
تبریز،1353 ق(با«تحفة الاخیار»).
رد بابیه،از سید علینقی کازرونی نجفی.
حفظ الصحه و درمان وبا،از وثوق الحکماء فضل اللّه بن محمد امین الحکماء.تالیف:1333 ق.ط.
منظومه در نبوات،از سید کلب باقر بن کلب حسین نقوی جایسی(-1329 ق).
ص:457
فارسی،از سید حسین بن نصر اللّه عرب باغی.ط.
تبریز،1353 ق.
ابو المنذر هشام بن محمد بن سائب کلبی(-205 ق).مذکور در«وفیات الاعیان»ابن خلکان.
سید بنده حسین بن محمد بن دلدار علی(-1295 ق).ط.1286 ق.
عز الملک محمد بن عبید اللّه حرانی مصری (-420 ق).مذکور در«وفیات الاعیان».
شمس العلماء محمد حسین جناب گرگانی.
مذکور در آخر«مقصد الطالب»او که چاپ شده.
ابو یوسف یعقوب بن یزید بن حماد انباری،کاتب المنتصر باللّه.
فارسی،از سلطان العلما سید محمد بن دلدار علی نصیرآبادی(-1284 ق).مؤلّف در آن به رد مطالبی از«تحفۀ اثنا عشریه»پرداخته است، تالیف:1238 ق،در دو مقصد و خاتمه.ط.
هند،1308 ق.
خواجه نصیر الدین محمد طوسی(-672 ق)،در جواب کاتبی دبیران قزوینی(-675 ق).ط.
مکرر.
ص:458
ملاقات با او در نیشابور،نگاشته.مذکور در «قصص العلماء».
ابو احمد محمد بن زیاد،معروف به ابن ابی عمیر(-217 ق).
ابو الفضل محمد بن احمد صابونی.نجاشی به دو واسطه آن را روایت کرده است.
ابو جعفر محمد بن اورمۀ قمی.نجاشی به 4 واسطه آن را روایت کرده است.
محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی(-290 ق).
نجاشی به 3 واسطه آن را روایت کرده است.
ابو جعفر محمد بن علی بن محبوب اشعری قمی.
نجاشی به 3 واسطه آن را روایت کرده است.
شیخ محمد علی بن عباس بلاغی نجفی،شاگرد کاشف الغطاء.خ.کاشف الغطاء(با کتاب النکاح).
محمد بن محمد بن احمد بن اسحاق بن رباط کوفی،رئیس کرخ بغداد که ظاهرا نجاشی او را دیده بوده است.
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
معاویة بن حکیم دهنی.نجاشی به 3 واسطه آن را روایت کرده است.
معاویة بن عمار بن جناب بجلی.نجاشی به 4 واسطه آن را روایت کرده است.
ابو الحسن موسی بن حسن بن عامر اشعری قمی.
نجاشی به 4 واسطه آن را روایت کرده است.
ابو عبد اللّه موسی بن قاسم بجلی.نجاشی به 4 واسطه آن را روایت کرده است.
شیخ یونس بن عبد الرحمن،نجاشی به 4 واسطه آن را روایت کرده است.
(و صحیح بودن آن در صورت صحیح بودن خلع و مبارات)از شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی (-1121 ق).
(و صحت آن بدون خلع)،از میرزا ابو القاسم بن محمد حسن محقق قمی(-1231 ق)،تألیف:
1222 ق.درج در«جامع الشتات».ط.
ملا محمد تقی بن حسینعلی هروی اصفهانی (-1299 ق)،تألیف:1294 ق.مذکور در «نهایة الآمال»او.
شیخ ابو عبد اللّه محمد بن احمد صفوانی،شاگرد کلینی و شیخ ابن نوح که او شیخ نجاشی بوده است.
شیخ محمد بن احمد بن ابراهیم بحرانی،برادر صاحب«حدائق».نسخۀ آن ضمن مجموعه ای در آستان قدس موجود.
شیخ زین الدین بن علی شهید ثانی(-966 ق).خ.
موجود.
ص:459
نیز از شهید ثانی.خ.موجود.
ملا محمد اسماعیل بن حسین خاجویی اصفهانی (-1173 ق).خ.موجود.
ملا عبد اللّه بن حسین شوشتری(-1021 ق).خ.
دیده شده.
شیخ زین الدین بن علی عاملی شهید ثانی(-966 ق).در«الروضة البهیّة»به آن ارجاع داده است.
ط 1312 ق(با ده رسالۀ او).
-الحمد للّه حق حمده...
شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی(-1121 ق)، تالیف:1116 ق.خ.خوانساری نجف.
-اللهم اهدنا لما اختلف فیه باذنه.
ضمن مجموعۀ رسائل محقق کرکی و مجموعۀ دیگری دیده شده است.در مجموعه اول به خط درویش محمد سمنانی(ح 958 ق)و در مجموعۀ دوم به خط سید حسین بن حسن حسینی (ح 949 ق).
ابو یحیی جرجانی،نجاشی به نقل از کشی او را از بزرگان اصحاب حدیث شمرده است.
سید جعفر بن علی نقی بن حاج آقا بن مجاهد طباطبائی(-1317 ق).خ.دیده شده.
قصیده در مدح امیر المؤمنین(علیه السلام)،از شیخ عبد علی بن حسین احسائی جزائری،که در 1054 ق.سروده.خ.دیده شده.
حاشیه بر حاشیه ملا عبد اللّه یزدی بر«تهذیب المنطق»،از ملا محمد حسین بن اسماعیل،ظاهرا معروف به«پاشنه طلایی»(-1273 ق).خ.
بروجردی نجف.
ابو جعفر مؤمن الطاق محمد بن علی بن ابی طریفۀ بجلی.مذکور در«فوز العلوم»یعنی فهرست ابن ندیم.
شیخ الرئیس ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا (-427 ق).ط.تهران،1313 ق(در هامش «شرح الهدایة»).
در 50 مقاله،از ابو موسی جابر بن حیان صوفی (-200 ق).مجریطی در«غایة الحکیم»آن را ستوده است.
ناشناخته،در آن از«جامع شاهی»تالیف سجزی و کتاب منسوب به حکیم طمطام نقل کرده است.خ.کاشف الغطاء نجف.
-الحمد للّه الذی احاط بکل شییء علمه...
فارسی،هیأت،نجوم و طلسمات،از سید عبد اللّه بن نور الدین جزائری(-1173 ق).
که به خواهش ابو صالح سلطان ترشیزی،در 1157 ق نوشته و در آن به تهذیب و ترجمۀ «غایة الحکیم»مجریطی پرداخته،زوائد را حذف کرده و فوائدی بر آن افزوده است.خ.
آستان قدس،ش 11708 و 13475.
-گشایش طلسم سخن به نام قادری است ذی المنن
رد ابن حجر،از شیخ محمد باقر بن جعفر بن کافی بهاری همدانی(-1333 ق)،تألیف:1310 ق.
ص:460
خ.موجود.
اصول فقه،از میرزا زین العابدین بن جعفر موسوی خوانساری(1192 ق-)که در آن رأی صاحب «معالم»را در موضوع اوامر و نواهی شرعی رد کرده است.فرزندش محمد هاشم چهارسوقی در مجموعۀ رسائل از آن یاد کرده است.
منظومه از ملا محمد حسن،مؤلف«گوهر شبچراغ»و مذکور در آخر آن کتاب.
سید مهدی بن علی بحرانی(-1343 ق).مذکور در«الشجرة الطیبة».
فارسی،از میرزا محمد خان بهادر فرزند ملا احمد منشی بوشهری.ط.بمبئی،1328 ق.
فارسی،مثنوی،از امامقلی خاکی خراسانی، معاصر شاه عباس دوم(-1077 ق).
شیخ سراج الدین حسن معروف به شیخ فدا حسین لکهنوی(-1278 ق).مذکور در «تجلیات».
دیوان سید ضیاء الدین زید بن یحیی حسنی (-1104 ق)،که برادرش ضیاء الدین یوسف، صاحب«نسمة السحر»آن جمع کرده و این نام را بر آن نهاده است.
فارسی،قصیدۀ سید محسن بن محمد بن علی حسینی قزوینی سید الشعراء،در تهنیت نوروز و مدح مظفر الدین شاه.
-از سرشاه حبش سلطان روم افسر گرفت.
شیخ محمد بن طاهر سماوی(-1370 ق)، تألیف:1335 ق.خ.دیده شده.
فارسی،داستان،ترجمۀ ابراهیم خان صحافباشی.ط.مشهد،1327 ق.
تقی الدین ابو الخیر محمد بن محمد فارسی(سدۀ 10 ق).خ.آستان قدس،ش 4370.
فارسی،مثنوی،از میرزا محمد طاهر وحید قزوینی(-1112 ق).
سید محمد مهدی بن محمد جعفر تنکابنی(سدۀ 13 ق).خ.مرعشی قم(1250 ق،خط مؤلف).
-الحمد للّه الذی جعلنا من المتمسکین بحبله
شرح جمهوریۀ ابن ابی جمهور احسائی،از شاگردش سید محسن رضوی.
مذکور در اجازۀ مؤرخ 896 ق ابن ابی جمهور برای شیخ محمد صالح غروی.
ص:461
فارسی،از شیخ علی اکبر بن محمد حسین نهاوندی(-1369 ق).
فارسی،مثنوی،از محمد بن هادی فائض نائینی (سدۀ 13 ق).خ.ملک
-ای نهان در ذات و ای پیدا به هست
جلوه گر رویت به هربالا و پست
فارسی،مثنوی،از شیخ بهائی بهاء الدین محمد بن حسین عاملی(-1030 ق).خ.مجلس.
-گر شما را غفلت و آلایش است
پیش ما هم رحمت و بخشایش است
فارسی،افسانه ها،ترجمه از سانسکریت،تحریر خواجه ضیاء الدین نخشبی بداوالی،معاصر سلاطین خلجی هند،ختم تحریر یا ترتیب:730 ق.تهذیب مجدد از محمد دارا شکوه(-1069 ق).ط.لندن،1801 ق(با ترجمه انگلیسی)و مکرّر در ایران و هند.
خ.آستان قدس،ش 4224 و نسخۀ دیگر.
-مناجات به حضرت رازق البغاث فی عشه
فارسی،به نظم،از محمد ابراهیم بن محمد باقر جوهری(-1253 ق).ط.ایران،مکرر.
ناشناخته.نسخۀ آن در شمار موقوفات ایروانی در تبریز موجود بوده است.
فارسی،مثنوی،از میرزا رضا خان دانش ارفع الدوله.ط.استانبول،1314 ق.به ترکی هم ترجمه و چاپ شده.
-گوش کن ای عزیز روحانی
احمد بن مصطفی بن خلیل ناتلی.خ.دانشگاه تهران.
فارسی،رباعیات،از شیخ علی بن ابی طالب عارف قمی(-پس از 1320 ق).خ.موجود.
فارسی،تقسیم آب زاینده رود،تألیف:933 ق.
ط.اصفهان،1374 ق.
فارسی،در لزوم حجاب،از شیخ یوسف گیلانی رشتی.ط.رشت،1346 ق.
-الحمد للّه الذی لیس بینه و بین خلقه غیر
ابو النضر محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی.
مذکور در رجال نجاشی.
قاضی نعمان مصری(-363 ق).مذکور در «فهرس المجدوع».
شیخ احمد بن اسماعیل حزائری(-1149 و 1150 ق).مذکور در«تتمیم امل الامل».
شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی(-1121 ق).
مذکور در فهرست تألیفات او.
سید صدر الدین بن محمد باقر رضوی قمی.
سید نور الدین بن محدّث جزائری(-1158 ق).
مذکور در فهرست تألیفات او.
ابو سعید.مذکور در«معالم العلماء».
ص:462
ابو الفضل ادریس بن فضل بن سلیمان خولانی کوفی واقض.مذکور در رجال نجاشی.
شیخ اسد اللّه بن محمد علی نراقی.خ.موجود.
بکر بن احمد بن ابراهیم اشج صحابی.شیخ یکی از مشایخ نجاشی.
بندار بن محمد امامی.مذکور در رجال نجاشی.
شیخ محمد تقی بن محمد رحیم تهرانی اصفهانی(-1248 ق)داماد کاشف الغطاء.
شیخ جعفر بن خضر جناجی کاشف الغطاء (-1228 ق).
شیخ جواد بن رضا عاملی نجفی از دودمان شهید اول.خ.موجود.
میرزا حبیب اللّه بن محمد علی رشتی(-1312 ق).یکی از مجلدات شرح او بر«شرایع»است.
محمد حسن بن محمد صالح کبّۀ بغدادی (-1336 ق).
ملا حسین اردکانی(-1302 ق).خ.موجود.
میرزا حسین بن محسن علوی سبزواری (-1352 ق).خ.موجود.
سید حسین مجتهد کرکی(-1001 ق).
شیخ داود بن حسن جزائری بحرانی.مذکور در «انوار البدرین».
سید ذبیح اللّه بن هدایت اللّه مشهدی(-سدۀ 13 ق).مذکور در«مطلع الشمس».
سید صدر الدین بن محمد باقر رضوی قمی.خ.
موجود.
شیخ محمد طاها بن مهدی آل نجف تبریزی (-1323 ق).ط.1334 ق(با«الانصاف»).
سید عبد الرزاق بن علی حسینی معروف به حلو (-1339 ق).
شیخ عبد اللّه بن مبارک بحرانی قطیفی (-1344 ق).
میرزا علی بن عبد الحسین ایروانی نجفی (-1354 ق).
ملا علی بن فتح اللّه نهاوندی(-1322 ق).
میرزا محمد علی بن محمد حسین شهرستانی (-1287 ق)،تألیف:1236-1238 ق.خ.
موجود.
شیخ علی بن هلال کرکی(-984 ق)راوی از محقق کرکی،تألیف 969 ق.
ملا محمد علی بن کاظم شاهرودی(-1293
ص:463
ق).خ.موجود.
ملا علی اکبر قائنی.مذکور در«بغیة الطالب» بیرجندی.
ملا محمد علی بن احمد شوشتری.
شیخ عمران بن احمد دعبیل نجفی(-1328 ق)،تالیف:1305 و 1306 ق در دو مجلّد.
میرزا قاسم بن محمد تقی اردوبادی(-1333 ق).خ.موجود.
شیخ محمد بن حسین خلیلی(-1355 ق).خ.
دیده شده.
شیخ مرتضی بن محمد امین انصاری دزفولی (-1281 ق).ط.
شیخ موسی بن جعفر بن باقر کرمانشاهی (-1304 ق).خ.موجود.
سید مهدی بن صالح حکیم حسینی(-1312 ق)
قاضی نعمان مصری.در عنوان«الطهارات» گذشت.
میرزا نصر اللّه مشهدی،شاگرد میرزا مسیح تهرانی و سید محمد مجاهد و ملا هادی سبزواری.مذکور در«مطلع الشمس».
شیخ هادی بن محمد امین تهرانی(-1320 ق).
خ.حسینیۀ شوشتریهای نجف.
سید هاشم بن احمد احسائی(-1209 ق).
نسخۀ ناشناخته ای که تقریرات درس استاد مؤلف است دیده شده.
سید هاشم بن احمد حسینی آل کمال الدین (-1341 ق)،تألیف:1326 ق.خ.موجود.
الطهارة-المبانی الجعفریة
شیخ ابو علی احمد بن محمد مسکویه رازی (-421 ق).ط.تهران،1314 ق(در هامش «مکارم الاخلاق»)قاهره،1307 ق؛ قسطنطنیه،1299 ق.
-اللهم انا نتوجّه الیک
«اخلاق ناصری»ترجمۀ همین کتاب است.
شیخ ابو عبد اللّه زنجانی.ط.بغداد،1345 ق.
مواعظ.خ.مرجانیۀ بغداد.
اردو.ط.هند.
فارسی،از سید ابراهیم بن محمد باقر موسوی قزوینی(-1262 ق).خ.دیده شده.
فارسی،از میرزا ابو القاسم بن حسن محقق قمی (-1231 ق).خ.دیده شده.
فارسی،از سید ابو القاسم بن محمد محسن حسینی.ط.
ص:464
فارسی،از ملا احمد تبریزی.خ.آستان قدس.
فارسی،فتاوی سید اسماعیل صدر،جامع:سید محمود بن سلطان علی مرعشی(-ح 1350 ق).
محمد باقر بن محمد سلیم قراچه داغی اسکوئی (پس از 1285 ق).
ملا محمد تقی بن محمد برغانی قزوینی شهید (-1263 ق).مذکور در«قصص العلماء».
فارسی،از ملا محمد جعفر شریعتمدار استرآبادی(-1263 ق).مذکور در«المبدأ و المآل»و«مظاهر الآثار»از فرزندانش.وی دو رسالۀ مفصل و مختصر در این موضوع داشته است.
سید محمد جواد بن محمد کاظم شبر حسینی.
خ.دیده شده.
-الحمد للّه الذی وفقنا للاهتداء بشریعة
شیخ محمد حسن آل یاسین(-1308 ق).خ.
دیده شده.
نیز از شیخ محمد حسن آل یاسین و مختصرتر از رسالۀ سابق.خ.دیده شده.
-الحمد للّه علی نعمائه...فهذه وجیزة فی احکام الطهارة و الصلاة
فارسی،از شیخ محمد حسین بن محمد رحیم اصفهانی حائری(-1254 ق).خ.موجود.
فارسی،از سید حسین بن محمد رضی الدین حسینی کاشانی(-1285 ق).در آغاز رساله مسائلی در تقلید آورده است.
شیخ محمد حسین بن هاشم کاظمی نجفی، جامع:محمد علی بن عزیز کاظمی.ط.1297 ق.
شیخ سلیمان بن عبد اللّه ماحوزی بحرانی (-1121 ق).خ.موجود.
-اما بعد حمد اللّه علی نعمه الوافرة
فارسی،رسالۀ عملیه،از شیخ عبد اللّه بن محمد نصیر گیلانی(-1330 ق).ط.(با حواشی آقا ضیاء الدین عراقی).
فارسی،از ملا عبد اللّه بن حسین شوشتری (-1021 ق)،تالیف:1017 ق.خ.به احتمال در آستان قدس،ش 2436.
سید عبد اللّه بن محمد رضا شبر حسینی کاظمی (-1242 ق).خ.آستان قدس،ش 2747.
فارسی،نیز از سید عبد اللّه شبر که به خواهش جمعی از برادران نوشته.خ.موجود.
شیخ عبد المحسن بن محمد لویمی احسائی (-ح 1250 ق).خ.موجود.
سید عدنان بن شبرستری بحرانی(-1340 ق).
مفصل تر از رسالۀ«قبضة العجلان»است.
ص:465
میر سید علی طباطبائی(-1231 ق)،صاحب «ریاض المسائل».خ.موجود.
میرزا علی نقی طباطبائی حائری.نسخۀ مؤرخ 1278 ق دیده شده.
سید کاظم بن قاسم رشتی(-1259 ق).
شاگردش محمد شفیع فتاوی خود را با عنوان «اقول»افزوده است.خ.موجود.
فتوائیه تا نماز جماعت،از ملا لطف اللّه مازندرانی(-1311 ق).خ.موجود.
فارسی،از میرزا محسن بن عبد اللّه اردبیلی (-1294 ق).ط.
فارسی،رسالۀ عملیه،از سید رفیع الدین محمد بن حیدر طباطبائی نائینی(-1099 ق).
در جواب شاگردش میرزا محمد مهدی بن محمد رضا مشهدی.مذکور در«تکملة امل الامل».
رسالۀ عملیه،از شیخ محمد بن عبد علی آل عبد الجبار قطیفی بحرانی(-سدۀ 13 ق).خ.دیده شده.
شیخ محمد بن عبد اللّه آل عیثان احسائی (-1331 ق).خ.موجود.
رسالۀ عملیه،از سید هاشم احسائی(-1309 ق)،برگرفته از«ایضاح السبیل»او.
شیخ یوسف بحرانی،تألیف:1173 ق.خ.
موجود.
-اما بعد حمد اللّه علی جزیل نواله
مجلد اول«زبر الاولین و الاخرین»از ملاّ محمد بن فرج نجفی،معاصر حرّ عاملی.
فارسی،از عباس خلیلی.ط.ایران.
فارسی،از مرتضی مشفق کاظمی.ط.تهران، 1303 ش و مکرر.به اردو هم ترجمه و چاپ شده است.
میرزا محمد بن عبد النبی اخباری(-1232 ق).
«المطر الفاصل»هم آمده است.
فارسی،فقه،از محمد ابراهیم بن محمد بن ابراهیم،تألیف:1118 ق.خ.آستان قدس،ش 2492.
-شکر و سپاس هرمقدس را بجا است...
در امامت،از سید حسین بن حسن مجتهد کرکی (-1001 ق)که به نام شاه طهماسب صفوی نوشته.
فروع فقه،از شیخ عز الدین حسین بن عبد الصمد حارثی(-984 ق).خ.شهید مطهری(ظاهرا با «العقد الطهماسبی»یکی است).
سید نور الدین بن نعمت اللّه محدث جزائری (-1158 ق)به دستور شاه سلطان حسین صفوی نوشته.مذکور در«تحفة العالم».
شیخ احمد بن ابراهیم بن اسماعیل بن داود بن حمدون کاتب و ندیم،از خواص امام هادی و
ص:466
امام عسکری(علیه السلام).
نحو،شرح عوامل جرجانی است که شارح برای فرزندش مسعود تألیف و بر 5 باب مرتب کرده است.خ.موجود.
-اما بعد حمد افاضل الانعام،
جاعل النحو فی الکلام
ناشناخته،مؤلّف در کتاب«الفوز العظیم»به این کتاب ارجاع داده است.
شوکانی.مذکور در«ذیل کشف الظنون».
فارسی،دیوان غزلیات شیخ مصلح الدین سعدی (-691 ق).ط.مکرّر.
احوال آخوند خراسانی،از سید محمد علی هبة الدین شهرستانی.بخشی از آن در سال وفات آخوند (1329 ق)در مجلۀ«العلم»چاپ شده است.
شیخ ابو یوسف یعقوب بن اسحاق بن سکیت نحوی(-243 ق).مذکور در رجال نجاشی.
اخلاق،از شیخ الرّئیس ابو علی حسین بن عبد اللّه بن سینا(-428 ق).ط.قاهره،1330 ق و مکرر،لیدن؛1891 ق؛بیروت،1911 م.
این رساله را قاضی عمر بن سهلان ساوجی به فارسی ترجمه کرده است.
ابو احمد عبد العزیز بن یحیی جلودی(-332 ق).
شیخ بهاء الدین علی بن عیسی اربلی(-692 ق).خ.موجود.
-یا خلیلی من ذوابة قیس فی التصابی
ص:467
فقه معاملات،از سید ابراهیم بن محمد تقی نقوی نصیرآبادی(-1307 ق).
گجراتی،از غلام علی بن اسماعیل بهاونگری هندی.مذکور در فهرست تألیفاتش.
شیخ ابو الفرج مظفر بن حسین حمدانی که عصر سید مرتضی و شیخ طوسی را درک کرده است.
فی المنام)
شیخ محمد بن طاهر سماوی(-1370 ق).ط.
نجف،1360 ق.
-سبحان اللّه المتنزه عن رویة الخلق
لطائف و مطایبات،از سید محمد رضا بن محمد علی منیر شفیعی موسوی دزفولی(-1380 ق).
نبوت خاصه و رد یهود و نصارا،از آقا محمد علی بن محمد باقر(وحید)بهبهانی(-1216 ق)،آغاز تألیف:1315 ق،مرتب بر مقدمه،مبحث و خاتمه...
-نحمده علی نواله مصلیا علی احمده
حکمت الهی و طبیعی،از شیخ اسد اللّه بن محمود گلپایگانی(-1303 ق)،تالیف:1326 ق.مذکور در«شمس التواریخ».
اقبال الدولۀ هندی بغدادی(سدۀ 13 ق).مذکور در فهرست دانشگاه تهران.
رد بابیه،از سید هاشم بن فتح اللّه حائری.ط.
1340 ق.
فارسی،اخلاق،منسوب به بزرگمهر که به امر انوشیروان نوشته،ترجمه منسوب به ابو علی ابن سینا(-428 ق)به دستور نوح بن منصور سامانی.ط.تهران،1330 و 1333 ش.خ.
آستان قدس،ش 6059(1003 ق)و یک نسخۀ دیگر.
-حمد و ستایش مر خدایرا جلّت قدرته...
فارسی،تاریخ منظوم،از حمد اللّه بن احمد مستوفی قزوینی(-ح 750 ق).این مثنوی ذیلی بر شاهنامۀ فردوسی است که مستوفی آن را در 735 ق.به پایان رسانیده است.
فارسی،تاریخ منظوم،از عهد نادر تا عصر حاضر،از میرزا محمد حسن آزادی اردوبادی ادیب التجار،که به تشویق حاج حسین آقا ملک
ص:468
سروده.مذکور در«زهر الریاض».
فارسی،تاریخ تیمور،از شرف الدین علی یزدی معمائی(-830 یا 850)،تألیف:828 ق برای سلطان ابراهیم بن شاهرخ ط.کلکته،1306 ق؛ تهران،1336 ش.(به ترکی،فرانسه و انگلیسی هم ترجمه شده است).خ.آستان قدس،ش 12064(893 ق)و چند نسخه دیگر.
-فنون ستایش،و سپاس فزون
از اندازۀ و هم و قیاس
فارسی،فتوحات شاه اسماعیل صفوی،از قاسمی گنابادی.خ.وین.
فارسی،مثنوی،از ملا عبد اللّه هاتفی جامی (-927 ق).ط.
فارسی،تاریخ،از نظام الدین شامی که به دستور تیمور تألیف کرده و در آن گزارش رخدادها را تا 807 ق رسانیده و حافظ ابرو بر آن ذیلی نوشته و گزارش وقایع را تا 807 ق(سال وفات تیمور)رسانیده است.ط.بیروت،1937 م(جلد اول)؛پراگ،1956 م.
فارسی،مثنوی،از شاهزاده محمد حسین میرزا بن ابو القاسم افشار امیر اشعراء نادری(-1364 ق).ط.تهران،1346 ش.
-ای داده ز ماه تا به ماهی
بر هستی ذات تو گواهی
فارسی،مثنوی،از ابو علی حسین بن حسن خیابانی ؟؟؟ اشرف مرغی که در 848 ق آن را به پایان رسانیده است.
فارسی،مثنوی،از حاج محمد جان قدسی مشهدی(-1065 ق).این مثنوی ناتمام مانده و ابو طالب کلیم آن را به پایان رسانیده است.این مثنوی در تاریخ جنگها و فتوحات عالمگیر است.خ.آصفیۀ هند و موزۀ بریتانیا.
-به گلگشت صحرا و عزم شکار
چو صاحبقران داد دل را قرار
فارسی،مثنوی،از میرزا عباسعلی صفا،در موضوع فتح هرات.ط.تهران،1275 ق.
در موزۀ بریتانیا نسخه ای به همین نام موجود است و ظاهرا با«ظفرنامه شاهجهانی»یکی است.
سید علی نقی بن ابی الحسن نقوی لکهنوی.در شرح حالی که خود در 1349 ق نوشته از آن یاد کرده است.
فارسی،منشآت،از مفتی میر محمد عباس بن علی اکبر لکهنوی(-1306 ق).مذکور در «تجلیات».
میرزا محمود شهابی،مذکور در فهرست تألیفات او.
فارسی و عربی،اشعار و منشآت مفتی میر محمد عباس بن علی اکبر لکهنوی(-1306 ق).ط (1286 ق،چنانکه در«تجلیات»تصریح شده عنوان اسبق غیر از این کتاب است.
-الحمد للّه ؟؟؟ الصلاه ؟؟؟ صاحب المقام المحمود...
الباهر)
؟؟؟
ص:469
مازندرانی حائری(-1297 ق).مذکور در فهرست تألیفات او.
ابو محمد حسن بن علی اطروش(-302 یا 304 ق).
ابو علی محمد بن احمد بن جنید اسکافی (-381 ق).مذکور در رجال نجاشی.
میرزا محمد حسین بن محمد تقی نوری (-1320 ق).
فارسی،رد بابیه،از ملا علی اصغر بن علی اکبر بروجردی(-1231 ق).مذکور در آخر «نور الانوار»چاپی که آنهم تألیف اوست.
انساب مشجر،از علامه محمد محسن بن علی آقا بزرگ تهرانی(-1389 ق)
ص:470