سرشناسه: مجلسی محمد باقربن محمدتقی 1037 - 1111ق.
عنوان و نام پدیدآور: بحارالانوار: الجامعه لدرراخبارالائمةالاطهار تالیف محمدباقر المجلسی.
مشخصات نشر: بیروت داراحیاء التراث العربی [ -13].
مشخصات ظاهری: ج - نمونه.
یادداشت: عربی.
یادداشت: فهرست نویسی بر اساس جلد بیست و چهارم، 1403ق. [1360].
یادداشت: جلد108،103،94،91،92،87،67،66،65،52،24(چاپ سوم: 1403ق.=1983م.=[1361]).
یادداشت: کتابنامه.
مندرجات: ج.24.کتاب الامامة. ج.52.تاریخ الحجة. ج67،66،65.الایمان و الکفر. ج.87.کتاب الصلاة. ج.92،91.الذکر و الدعا. ج.94.کتاب السوم. ج.103.فهرست المصادر. ج.108.الفهرست.
موضوع: احادیث شیعه — قرن 11ق
رده بندی کنگره: BP135/م3ب31300 ی ح
رده بندی دیویی: 297/212
شماره کتابشناسی ملی: 1680946
ص: 1
لی، [الأمالی] للصدوق ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ الْخَزَّازِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام فَإِنَّ زِیَارَتَهُ تَدْفَعُ الْهَدْمَ وَ الْغَرَقَ وَ الْحَرَقَ وَ أَکْلَ السَّبُعِ وَ زِیَارَتُهُ مُفْتَرَضَةٌ عَلَی مَنْ أَقَرَّ لِلْحُسَیْنِ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ (1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ حَنَانٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: زُورُوا قَبْرَ الْحُسَیْنِ وَ لَا تَجْفُوهُ فَإِنَّهُ سَیِّدُ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ مِنَ الْخَلْقِ وَ سَیِّدُ شَبَابِ الشُّهَدَاءِ(2).
جمه بحارالانوار جلد 98: تکمله کتاب زیارت
مشخصات کتاب
سرشناسه : مجلسی، محمد باقربن محمدتقی، 1037 - 1111ق.
عنوان قراردادی : بحار الانوار .فارسی .برگزیده
عنوان و نام پدیدآور : ترجمه بحارالانوار/ مترجم گروه مترجمان؛ [برای] نهاد کتابخانه های عمومی کشور.
مشخصات نشر : تهران: نهاد کتابخانه های عمومی کشور، موسسه انتشارات کتاب نشر، 1392 -
مشخصات ظاهری : ج.
شابک : دوره : 978-600-7150-66-5 ؛ ج.1 : 978-600-7150-67-2 ؛ ج.2 : 978-600-7150-68-9 ؛ ج.3 : 978-600-7150-69-6 ؛ ج.4 978-600-715070-2 : ؛ ج.5 978-600-7150-71-9 : ؛ ج.6 978-600-7150-72-6 : ؛ ج.7 978-600-7150-73-3 : ؛ ج.8 : 978-600-7150-74-0 ؛ ج.10 978-600-7150-76-4 : ؛ ج.11 978-600-7150-83-2 : ؛ ج.12 978-600-7150-66-5 : ؛ ج.13 978-600-7150-85-6 : ؛ ج.14 978-600-7150-86-3 : ؛ ج.15 978-600-7150-87-0 : ؛ ج.16:978-600-7150-88-7 ؛ ج.17:978-600-7150-89-4 ؛ ج.18: 978-600-7150-90-0 ؛ ج.19:978-600-7150-91-7 ؛ ج.20:978-600-7150-92-4 ؛ ج.21: 978-600-7150-93-1 ؛ ج.22:978-600-7150-94-8 ؛ ج.23:978-600-7150-95-5
مندرجات : ج.1. کتاب عقل و علم و جهل.- ج.2. کتاب توحید.- ج.3. کتاب عدل و معاد.- ج.4. کتاب احتجاج و مناظره.- ج. 5. تاریخ پیامبران.- ج.6. تاریخ حضرت محمد صلی الله علیه وآله.- ج.7. کتاب امامت.- ج.8. تاریخ امیرالمومنین.- ج.9. تاریخ حضرت زهرا و امامان والامقام حسن و حسین و سجاد و باقر علیهم السلام.- ج.10. تاریخ امامان والامقام حضرات صادق، کاظم، رضا، جواد، هادی و عسکری علیهم السلام.- ج.11. تاریخ امام مهدی علیه السلام.- ج.12. کتاب آسمان و جهان - 1.- ج.13. آسمان و جهان - 2.- ج.14. کتاب ایمان و کفر.- ج.15. کتاب معاشرت، آداب و سنت ها و معاصی و کبائر.- ج.16. کتاب مواعظ و حکم.- ج.17. کتاب قرآن، ذکر، دعا و زیارت.- ج.18. کتاب ادعیه.- ج.19. کتاب طهارت و نماز و روزه.- ج.20. کتاب خمس، زکات، حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر، عقود و معاملات و قضاوت
وضعیت فهرست نویسی : فیپا
ناشر دیجیتالی : مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان
یادداشت : ج.2 - 8 و 10 - 16 (چاپ اول: 1392) (فیپا).
موضوع : احادیث شیعه -- قرن 11ق.
شناسه افزوده : نهاد کتابخانه های عمومی کشور، مجری پژوهش
شناسه افزوده : نهاد کتابخانه های عمومی کشور. موسسه انتشارات کتاب نشر
رده بندی کنگره : BP135/م3ب3042167 1392
رده بندی دیویی : 297/212
شماره کتابشناسی ملی : 3348985
ص: 1
تتمة کتاب المزار
باب های فضیلت زیارت آقای جوانان بهشت حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام و آداب آن
باب اول : واجب حتمی و امر مؤکد بودن زیارت امام حسین علیه السلام و ذکر نکوهشها و سرزنشها و هشدارها نسبت به ترک آن و اینکه به خاطر ترس نباید ترک شود
روایات
روایت1.
امالی صدوق: ابو جعفر امام باقر علیه السلام: شیعه ما را به زیات حسین بن علی علیه السلام امر کنید که زیارت وی ویرانی و غرق شدن و آتش سوزی و حمله درندگان را دفع میکند و زیارت او بر هر که به امامت حسین از سوی خداوند عز و جل اعتراف دارد، واجب است. (1)
روایت2.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: مقبره حسین علیه السلام را زیارت کنید و از آن رویگردان نشوید که او سرور جوانان اهل بهشت از میان مردمان است و سرور شهیدان جوان است. (2)
روایت3.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: حسین علیه السلام را هر چند سال یکبار، زیارت کنید؛ زیرا هر که با آگاهی به حق او و بدون انکار، نزد وی آید پاداشی جز بهشت نخواهد داشت و روزی گسترده خواهد یافت و خداوند وی را گشایشی عاجل عطا خواهد کرد. خدای تعالی چهار هزار فرشته را بر قبر حسین علیه السلام مامور و موکل گردانده که بر وی میگریند و زائران وی را تا به نزد خانواده همراهی میکنند و اگر بیمار گردد عیادتش میکنند و اگر جان بسپارد با طلب مغفرت و رحمت بر وی، در تشییع جنازهاش حاضر می شوند. (3)
روایت4.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت5.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: در حدیثی طولانی، حلبی خطاب به امام گوید: فدایت گردم، درباره آنکه قادر به زیارت حسین علیه السلام است و تارک زیارت وی میگردد، چه میفرمایید؟ فرمود: به راستی که وی لطف و احسان به رسول خدا صلی الله علیه و آله و احسان و اطاعت ما را ترک گفته و امری که به نفع خود اوست را کوچک شمرده و هر که وی را زیارت کند، خداوند پشتیبان و برآورنده حاجات اوست و او را در مهمترین امور دنیوی اش بسنده باشد و به راستی که در روزی را بر آن بنده میگشاید و آنچه که هزینه کرده را دراموال او باقی نگاه میدارد و گناهان پنجاه سالش را میبخشد و چون به نزد اهلش بازگردد، هیچ بار گناه و خطاکاری بر او نیست مگر آنکه از صفحه اعمالش پاک گشته باشد و اگر در سفرش درگذرد، فرشتگان بر وی نازل گشته و او را غسل میدهند و دری به سوی بهشت بر وی گشوده می شود و روح وی بدان وارد شود تا آنکه رستاخیز یابد و اگر سالم بماند، دری بر وی گشوده می شود که از آن بر وی روزی فرود آید و در برابر هر درهمی که هزینه کرده، ده هزار درهم پاداش مییابد که برای وی ذخیره میگردد و چون در روز قیامت محشور گردد، به او خواهند گفت که در برابر هر درهم، ده هزار درهم کسب کرده و خداوند آن را به این روز موکول نمود و ارزش آن را برای تو نزد خود انباشت. (5)
روایت6.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
روایت7.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (7)
ص: 2
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ صَبَّاحٍ الْحَذَّاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: زُورُوا الْحُسَیْنَ وَ لَوْ کُلَّ سَنَةٍ فَإِنَّ کُلَّ مَنْ أَتَاهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ جَاحِدٍ لَمْ یَکُنْ لَهُ عِوَضٌ غَیْرَ الْجَنَّةِ وَ رُزِقَ رِزْقاً وَاسِعاً وَ أَتَاهُ اللَّهُ بِفَرَجٍ عَاجِلٍ إِنَّ اللَّهَ وَکَّلَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ کُلُّهُمْ یَبْکُونَهُ وَ یُشَیِّعُونَ مَنْ زَارَهُ إِلَی أَهْلِهِ فَإِنْ مَرِضَ عَادُوهُ وَ إِنْ مَاتَ حَضَرُوا جَنَازَتَهُ بِالاسْتِغْفَارِ لَهُ وَ التَّرَحُّمِ عَلَیْهِ (1).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ بِإِسْنَادِهِ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنِ الْحُسَیْنِ عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا تَقُولُ فِیمَنْ تَرَکَ زِیَارَتَهُ وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلَی ذَلِکَ قَالَ أَقُولُ إِنَّهُ قَدْ عَقَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ عَقَّنَا وَ اسْتَخَفَّ بِأَمْرٍ هُوَ لَهُ وَ مَنْ زَارَهُ کَانَ اللَّهُ مِنْ وَرَاءِ حَوَائِجِهِ وَ کَفَی مَا أَهَمَّهُ مِنْ أَمْرِ دُنْیَاهُ وَ إِنَّهُ لَیَجْلِبُ الرِّزْقَ عَلَی الْعَبْدِ وَ یُخَلِّفُ عَلَیْهِ مَا أَنْفَقَ وَ یَغْفِرُ لَهُ ذُنُوبَ خَمْسِینَ سَنَةً وَ یَرْجِعُ إِلَی أَهْلِهِ وَ مَا عَلَیْهِ وِزْرٌ وَ لَا خَطِیئَةٌ إِلَّا وَ قَدْ مُحِیَتْ مِنْ صَحِیفَتِهِ فَإِنْ هَلَکَ فِی سَفَرِهِ نَزَلَتِ الْمَلَائِکَةُ فَغَسَّلَتْهُ وَ فُتِحَ لَهُ بَابٌ إِلَی الْجَنَّةِ یَدْخُلُ عَلَیْهَا رُوحُهَا حَتَّی یُنْشَرَ وَ إِنْ سَلِمَ فُتِحَ لَهُ الْبَابُ الَّذِی یَنْزِلُ مِنْهُ الرِّزْقُ وَ یُجْعَلُ لَهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ وَ ذُخِرَ ذَلِکَ لَهُ فَإِذَا حُشِرَ قِیلَ لَهُ لَکَ بِکُلِّ دِرْهَمٍ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ وَ إِنَّ اللَّهَ نَظَرَ لَکَ وَ ذَخَرَهَا لَکَ عِنْدَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ مَعْرُوفٍ عَنِ الْأَصَمِّ: مِثْلَهُ (4).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَبَشِیِّ بْنِ قُونِیٍّ عَنْ جَعْفَرِ
ص: 2
توضیح
گفته حضرت: بأمر هو له: برای او نافع است یا آنکه لام به معنای علی است، یعنی بر او لازم است .
روایت8.
کامل الزیارات: ابا جعفر امام باقر علیه السلام: پیروان ما را به زیارت قبر حسین بن علی علیه السلام امر کنید که حضور در بارگاه او بر هر مومنی که به امامت حسین علیه السلام از سوی خداوند عز و جل اقرار دارد، واجب است. (1)
روایت9.
کامل الزیارات: ام سعیده احمسیه از ابو عبدالله علیه السلام روایت کرد که ایشان به وی فرمود: ای ام سعیده، آیا مزار حسین علیه السلام را زیارت میکنی؟ گوید: گفتم آری. ایشان فرمود: ای ام سعیده، به زیارت او برو که زیارت حسین بر هر زن و مردی واجب است. (2)
روایت10.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: اگر کسی از شما در طول عمر خود به حج برود و به زیارت حسین بن علی علیه السلام نرود، حقی از حقوق رسول خدا صلی الله علیه و آله را نادیده گرفته است، چرا که حق حسین از سوی خداوند فریضه گشته و بر هر مسلمانی واجب است. (3)
روایت11.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است.
روایت12.
کامل الزیارات:
ص: 3
بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ السُّلَمِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ: مِثْلَهُ (1).
قوله بأمر هو له أی هو نافع له أو اللام بمعنی علی أی لازم علیه.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَتِّیلٍ وَ قَالَ ابْنُ الْوَلِیدِ وَ حَدَّثَنِی الصَّفَّارُ جَمِیعاً عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الْخَزَّازِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام فَإِنَّ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَی کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لِلْحُسَیْنِ علیه السلام بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ(2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ أَبِی دَاوُدَ الْمُسْتَرِقِّ عَنْ أُمِّ سَعِیدٍ الْأَحْمَسِیَّةِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَتْ: قَالَ لِی یَا أُمَّ سَعِیدٍ تَزُورِینَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ قَالَتْ قُلْتُ نَعَمْ قَالَتْ فَقَالَ لِی یَا أُمَّ سَعِیدَةَ زُورِیهِ فَإِنَّ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ وَاجِبَةٌ عَلَی الرِّجَالِ وَ النِّسَاءِ(3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ مَعاً عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَتِّیلٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْکُوفِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ الْهَاشِمِیِّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ کَثِیرٍ مَوْلَی أَبِی جَعْفَرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: لَوْ أَنَّ أَحَدَکُمْ حَجَّ دَهْرَهُ ثُمَّ لَمْ یَزُرِ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه السلام لَکَانَ تَارِکاً حَقّاً مِنْ حُقُوقِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله لِأَنَّ حَقَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَرِیضَةٌ مِنَ اللَّهِ وَاجِبَةٌ عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ (4).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلَّانٍ عَنْ حُمَیْدِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَزِیدَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَنٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ کَثِیرٍ: مِثْلَهُ (5).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةٌ عَنْ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ وَ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ وَ الْحِمْیَرِیُّ جَمِیعاً
ص: 3
ابا جعفر علیه السلام: پیروان ما را به زیارت قبر حسین بن علی علیه السلام امر نمایید که آمدن به بارگاه او روزی را زیاد کرده و عمر را افزون میگرداند و سرنوشتهای شوم را دور میکند و زیارت او بر هر مومنی که به امامت حسین از سوی خدا اعتراف دارد، واجب است. (1)
روایت13.
کامل الزیارات: اباجعفر علیه السلام: هر که از شیعه ما به زیارت مزار حسین علیه السلام نیاید، ایمان و دینش ناقص است. (2)
روایت14.
التهذیب (3)
و کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که به مزار حسین علیه السلام مشرف نشود تا آنکه درگذرد، دین و ایمانش ناقص باشد و اگر به بهشت وارد شود، در آنجا مقامی فرودست تر از مومنان در بهشت خواهد داشت. (4)
روایت15.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که تا زمان مرگش به زیارت قبر حسین علیه السلام نیاید، در حالی که مدعی بوده از پیروان ماست، از شیعیان ما به شمار نیامده و اگر وارد بهشت شود، تنها مهمان اهل بهشت خواهد بود. (5)
روایت16.
کامل الزیارات: ابا جعفر امام باقر علیه السلام میفرمود: هر که خواهد به یقین بداند که از اهل بهشت است، محبت ما را به قلبش عرضه کند، پس اگر آن را پذیرفت، مومن است و هر که محبت ما را در دل دارد، باید که به زیارت مزار حسین علیه السلام نیز مشتاق باشد و هر که پیاپی به زیارت حسین علیه السلام رود، او را از محبان اهل بیت میشناسیم و او اهل بهشت خواهد بود.
ص: 4
عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنْ أَبِی أَیُّوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام فَإِنَّ إِتْیَانَهُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعُ مَدَافِعَ السَّوْءِ وَ إِتْیَانُهُ مَفْرُوضٌ عَلَی کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لِلْحُسَیْنِ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ (1).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ حُمَیْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: مَنْ لَمْ یَأْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام مِنْ شِیعَتِنَا کَانَ مُنْتَقَصَ الْإِیمَانِ مُنْتَقَصَ الدِّینِ (2).
یب،(3)[تهذیب الأحکام] مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ أَبِی الْمَغْرَاءِ عَنْ عَنْبَسَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ لَمْ یَأْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام حَتَّی یَمُوتَ کَانَ مُنْتَقَصَ الدِّینِ مُنْتَقَصَ الْإِیمَانِ وَ إِنْ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ کَانَ دُونَ الْمُؤْمِنِینَ فِی الْجَنَّةِ(4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ عَمِیرَةَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ لَمْ یَأْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ هُوَ یَزْعُمُ أَنَّهُ لَنَا شِیعَةٌ حَتَّی یَمُوتَ فَلَیْسَ هُوَ لَنَا بِشِیعَةٍ وَ إِنْ کَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَهُوَ مِنْ ضِیفَانِ أَهْلِ الْجَنَّةِ(5).
مل، [کامل الزیارات] بِالْإِسْنَادِ عَنِ ابْنِ عَمِیرَةَ عَنْ أَبِی بَکْرٍ الْحَضْرَمِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: مَنْ أَرَادَ أَنْ یَعْلَمَ أَنَّهُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ فَلْیَعْرِضْ حُبَّنَا عَلَی قَلْبِهِ فَإِنْ قَبِلَهُ فَهُوَ مُؤْمِنٌ وَ مَنْ کَانَ لَنَا مُحِبّاً فَلْیَرْغَبْ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَمَنْ کَانَ لِلْحُسَیْنِ علیه السلام زَوَّاراً عَرَفْنَاهُ بِالْحُبِّ لَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ کَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ
ص: 4
و هر که پیاپی به زیارت حسین علیه السلام نرود، ایمانش ناقص است. (1)
روایت17.
کامل الزیارات: ابن خارجه گوید از امام صادق علیه السلام درباره کسی که زیارت مزار حسین علیه السلام را بی دلیل و مشکلی ترک گوید، پرسیدم. فرمود: چنین کسی اهل دوزخ است.(2)
روایت18.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: اگر کسی از شما هزار بار به حج برود و یک بار برای زیارت مقبره حسین بن علی نیاید، حقی از حقوق خداوند را ترک گفته باشد. از حضرت درباره این قضیه پرسیدند و فرمود: حق حسین علیه السلام بر هر مسلمانی واجب و مفروض است. (3)
روایت19.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: در حدیثی طولانی آمده که مردی به نزد حضرت آمد و پرسید که آیا مردم باید به زیارت پدر شما روند؟ فرمود: آری. گفت: پاداش آنکه چنین کند چیست؟ فرمود: بهشت، اگر به امامت او باور داشته باشد. گفت: کسی که به خاطر بی میلی و اعراض، به زیارت او نیاید، چه جزایی خواهد گرفت؟ فرمود: حسرت در روز حسرت (قیامت)... و حدیث را تا پایان ذکر میکند.(4)
روایت20.
کامل الزیارات: از یکی از یاران علی بن حکم روایت شده که ابا جعفر امام باقر علیه السلام از او پرسید: میان شما و قبر حسین علیه السلام چقدر فاصله هست؟ گوید: گفتم شانزده فرسخ. فرمود آیا به زیارت وی میروید؟ گوید: گفتم نه. فرمود: چه بی محبت و سنگین دل هستید! (5)
روایت21.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر از ابا جعفر علیه السلام روایت شده است.(6)
روایت22.
کامل الزیارات: حنان بن سدیر از امام صادق علیه السلام روایت میکند که از او پرسیدم، درباره زیارت حسین علیه السلام چه میفرمایید؟ فرمود: به زیارت او برو و جفاکاری نکن که او سرور شهیدان و سرور جوانان اهل
ص: 5
وَ مَنْ لَمْ یَکُنْ لِلْحُسَیْنِ علیه السلام زَوَّاراً کَانَ نَاقِصَ الْإِیمَانِ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ صَنْدَلٍ عَنِ ابْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَمَّنْ تَرَکَ الزِّیَارَةَ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام مِنْ غَیْرِ عِلَّةٍ قَالَ هَذَا رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ النَّارِ(2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَیْمُونٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: لَوْ أَنَّ أَحَدَکُمْ حَجَّ أَلْفَ حَجَّةٍ ثُمَّ لَمْ یَأْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام لَکَانَ قَدْ تَرَکَ حَقّاً مِنْ حُقُوقِ اللَّهِ وَ سُئِلَ عَنْ ذَلِکَ فَقَالَ حَقُّ الْحُسَیْنِ علیه السلام مَفْرُوضٌ عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِیِّ عَنِ الْأَصَمِّ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: فِی حَدِیثٍ لَهُ طَوِیلٍ أَنَّهُ أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ هَلْ یُزَارُ وَالِدُکَ فَقَالَ نَعَمْ فَقَالَ فَمَا لِمَنْ یَزُورُهُ قَالَ الْجَنَّةُ إِنْ کَانَ یَأْتَمُّ بِهِ قَالَ فَمَا لِمَنْ تَرَکَهُ رَغْبَةً عَنْهُ قَالَ الْحَسْرَةُ یَوْمَ الْحَسْرَةِ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ بِطُولِهِ (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: کَمْ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قُلْتُ سِتَّةَ عَشَرَ فَرْسَخاً قَالَ أَ وَ مَا تَأْتُونَهُ قُلْتُ لَا قَالَ مَا أَجْفَاکُمْ (5).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ زُرَارَةَ عَنْهُ علیه السلام: مِثْلَهُ (6).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُوسَی بْنِ الْفَضْلِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا تَقُولُ فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ زُرْهُ وَ لَا تَجْفُهُ فَإِنَّهُ سَیِّدُ الشُّهَدَاءِ وَ سَیِّدُ شَبَابِ أَهْلِ
ص: 5
بهشت است و شبیه یحیی پسر زکریا است و آسمان و زمین، تنها بر آن دو گریستند. (1)
روایت23.
کامل الزیارات: امیر المؤمنین علی علیه السلام: پدر و مادرم به فدای مقتول دشت کوفه که گویی انواعی از حیوانات وحشی را میبینم که به سوی مقبره وی گردن فرو افکنده و بر او میگریند و دلسوخته از شب تا به صبح بر وی شیون و مرثیه گویی میکنند و اگر چنین است، پس هشدار باد شما را! اگر جفا و بی مهری کنید. (2)
توضیح
«جفاء» یعنی دوری و ترک ارتباط، و نیکی و خشونت طبع، و معنای میانه در اینجا روشنتر است.
روایت24.
کامل الزیارات: حنان بن سدیر روایت کند که اباعبدالله علیه السلام به پدرم گفت: ای سدیر، آیا هر روز به زیارت قبر حسین علیه السلام میروی؟ گفتم نه. فرمود: چه بی مهرید! فرمود: آیا هر جمعه به زیارتش میروی؟ گفتم نه. فرمود هر ماه به زیارت او میروی؟ گفتم نه. فرمود: آیا هر سال یک بار به زیارت او میروی؟ گفتم تقریباً چنین است. فرمود: ای سدیر، چقدر بر حسین علیه السلام جفاکارید و بی مهری میکنید! آیا نمیدانید که خداوند را هزار فرشته است که غبارین روی و آشفته موی بر حسین میگریند و مرثیه میگویند و همچنان در زیارت قبر حسین علیه السلام در رفت و آمدند و ثواب ایشان از آن کسی است که حسین را زیارت کند... تا آخر خبر. (3)
روایت25.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر نقل شده است.
روایت26.
کامل الزیارات: حنان بن سدیر گوید: نزد اباجعفر علیه السلام بودم که مردی بر وی وارد گشت و بر او سلام کرد و نشست. ابوجعفر علیه السلام فرمود: اهل کدام شهری؟ گوید آن مرد گفت: اهل کوفه ام و دوستدار و پیرو شمایم. گوید ابوجعفر علیه السلام فرمود: پس آیا هر جمعه به زیارت حسین بن علی علیه السلام میروی؟ گفت: خیر. فرمود: هر ماه؟ گفت نه. فرمود:
ص: 6
الْجَنَّةِ وَ شَبِیهُ یَحْیَی بْنِ زَکَرِیَّا وَ عَلَیْهِمَا بَکَتِ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ (1).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ أَبِی دَاوُدَ عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَبِی عُمَرَ الْجَلَّابِ عَنِ الْحَارِثِ الْأَعْوَرِ قَالَ قَالَ عَلِیٌّ علیه السلام: بِأَبِی وَ أُمِّی الْمَقْتُولُ بِظَهْرِ الْکُوفَةِ وَ لَکَأَنِّی أَنْظُرُ إِلَی الْوَحْشِ مَادَّةً أَعْنَاقَهَا عَلَی قَبْرِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الْوَحْشِ یَبْکُونَهُ وَ یَرْثُونَهُ لَیْلًا حَتَّی الصَّبَاحِ وَ إِنْ کَانَ ذَلِکَ فَإِیَّاکُمْ وَ الْجَفَاءَ(2).
الجفاء البعد عن الشی ء و ترک الصلة و البر و غلظ الطبع و الأوسط هنا أظهر.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ أَخِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ جَمِیعاً عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مَنِیعِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ یُونُسَ عَنْ حَنَانٍ عَنْ أَبِیهِ سَدِیرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا سَدِیرُ تَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی کُلِّ یَوْمٍ قُلْتُ لَا قَالَ مَا أَجْفَاکُمْ قَالَ تَزُورُهُ فِی کُلِّ جُمْعَةٍ قُلْتُ لَا قَالَ تَزُورُهُ فِی کُلِّ شَهْرٍ قُلْتُ لَا قَالَ فَتَزُورُهُ فِی کُلِّ سَنَةٍ قُلْتُ قَدْ یَکُونُ ذَلِکَ قَالَ یَا سَدِیرُ مَا أَجْفَاکُمْ بِالْحُسَیْنِ علیه السلام أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ أَلْفَ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَ وَ یَرْثُونَ لَا یَفْتُرُونَ زُوَّاراً لِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ ثَوَابُهُمْ لِمَنْ زَارَهُ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ (3).
مل، [کامل الزیارات] حَکِیمُ بْنُ دَاوُدَ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مَنِیعٍ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام فَدَخَلَ عَلَیْهِ رَجُلٌ فَسَلَّمَ عَلَیْهِ وَ جَلَسَ فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام مِنْ أَیِّ أَهْلِ الْبُلْدَانِ أَنْتَ قَالَ فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ أَنَا رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْکُوفَةِ وَ أَنَا لَکَ مُحِبٌّ مُوَالٍ قَالَ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام أَ فَتَزُورُ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه السلام فِی کُلِّ جُمْعَةٍ قَالَ لَا قَالَ فَفِی کُلِّ شَهْرٍ قَالَ لَا قَالَ فَفِی
ص: 6
هر سال؟ گفت: نه. پس ابوجعفر علیه السلام فرمود: تو از خیر محروم هستی ...تا آخر خبر.(1)
روایت27.
کامل الزیارات: فضیل گوید که اباعبدالله علیه السلام فرمود: ای فضیل، چقدر بی محبتید که به زیارت حسین علیه السلام نمیروید. آیا نمیدانید که چهار هزار فرشته آشفته موی و غبارین روی تا روز قیامت بر حسین علیه السلام میگریند؟. (2)
روایت28.
کامل الزیارات: سلیمان بن خالد گوید شنیدم که امام صادق علیه السلام فرمود: شگفتا از مردمانی که مدعی هستند که شیعه مایند. شنیده ام که برخی ایشان تمام عمرشان سپری می شود و از سر جفاکاری و بی تفاوتی و بی همتی و سست عنصری عازم زیارت حسین علیه السلام نمی گردد. به خدا که اگر میدانستند که این امر چه فضل و برکتی دارد، هرگز سستی و تنبلی نمیکردند. گفتم: جانم به فدایت! چه فضل و ارزشی دارد؟ فرمود: فضل و خیر بسیار. هان بدانید که نخستین پاداشی که بدان دست مییابد آن است که تمام گناهان پیشین وی بخشیده شود و به او گفته شود: دفتر اعمالت را از نو آغاز کن. (3)
روایت29.
کامل الزیارات: ابان بن تغلب روایت کند که جعفر بن محمد علیه السلام به من گفت: ای ابان، آخرین بار چه وقت مزار حسین را زیارت کرده ای؟ گفتم نه ای فرزند رسول خدا، مدت زمان زیادی است که آن را زیارت نکرده ام. فرمود: پاک و منزه است پروردگار بزرگ و ستایش او راست، حسین را ترک میکنی و به زیارت او نمیروی حال آنکه از بزرگان شیعه هستی؟ هر که حسین را زیارت کند، خداوند در برابر هر گام او، برایش یک کردار پسندیده مینویسد و در برابر هر گام، یک کردار ناپسند او را (از دفتر عملش) میسترد و گناهان گذشته و نیز آینده او را میبخشد. ای ابان بن تغلب! حسین که صلوات خدا بر او باد، شهید شد و هفتاد هزار فرشته از آسمان بر قبر وی فرود آمده و آشفتهموی و غبار آلوده، بر وی میگریند و تا روز قیامت بر وی نوحه گری و زاری میکنند.(4)
ص: 7
کُلِّ سَنَةٍ قَالَ لَا فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام إِنَّکَ لَمَحْرُومٌ مِنَ الْخَیْرِ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ (1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَی عَنْ رِبْعِیٍّ عَنِ الْفُضَیْلِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَا أَجْفَاکُمْ یَا فُضَیْلُ لَا تَزُورُونَ الْحُسَیْنَ أَ مَا عَلِمْتُمْ أَنَّ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ(2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنِ ابْنِ أَبَانٍ عَنِ ابْنِ أُورَمَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْمُؤْمِنِ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ خَالِدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: عَجَباً لِأَقْوَامٍ یَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ شِیعَةٌ لَنَا یُقَالُ إِنَّ أَحَدَهُمْ یَمُرُّ بِهِ دَهْرَهُ لَا یَأْتِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام جَفَاءً مِنْهُ وَ تَهَاوُناً وَ عَجْزاً وَ کَسَلًا أَمَا وَ اللَّهِ لَوْ یَعْلَمُ مَا فِیهِ مِنَ الْفَضْلِ مَا تَهَاوَنَ وَ لَا کَسِلَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ مَا فِیهِ مِنَ الْفَضْلِ قَالَ فَضْلٌ وَ خَیْرٌ کَثِیرٌ أَمَا أَوَّلُ مَا یُصِیبُهُ أَنْ یُغْفَرَ لَهُ مَا مَضَی مِنْ ذُنُوبِهِ وَ یُقَالَ لَهُ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ (3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ مَعاً عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ السُّخْتِ عَنْ حَفْصٍ الْمُزَنِیِّ عَنْ عَمْرِو بْنِ بَیَاضٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ: قَالَ لِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ علیهما السلام یَا أَبَانُ مَتَی عَهْدُکَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قُلْتُ لَا وَ اللَّهِ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا لِی بِهِ عَهْدٌ مُنْذُ حِینٍ قَالَ سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ وَ أَنْتَ مِنْ رُؤَسَاءِ الشِّیعَةِ تَتْرُکُ الْحُسَیْنَ لَا تَزُورُهُ مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ سَیِّئَةً وَ غَفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ یَا أَبَانَ بْنَ تَغْلِبَ لَقَدْ قُتِلَ الْحُسَیْنُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ فَهَبَطَ عَلَی قَبْرِهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَ عَلَیْهِ وَ یَنُوحُونَ عَلَیْهِ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ(4).
ص: 7
روایت30.
کامل الزیارات: معاویه بن وهب گوید: امام صادق علیه السلام در نمازگاه خود نشسته بود، که بر وی وارد شده و نزد او نشستم تا آنکه نمازش را به پایان رساند و شنیدم که با خدایش نیایش میکرد و میگفت: ای آنکه ما را امتیاز کرامت بخشید و شفاعت را به ما وعده داد و رسالت را بر عهده ما نهاد و ما را میراث دار پیامبران کرد و امتهای پیشین را به ما خاتمه بخشید و وصی و جانشین شدن را مختص ما گرداند و دانش گذشته ها و آینده را به ما هبه کرد و دلهای مردمانی را شیفته ما گرداند، من و برادرانم و زوّار مزار پدرم حسین بن علی - صلوات الله علیهما - را بیامرز. که دارایی شان را هزینه کردند و بدنهاشان را از شوق مهربانی و نیکی به ما و به امید پاداشی که با اتصال با ما از تو در مییابند و به امید سروری که به دل رسولت محمد صلی الله علیه و آله وارد میکنند و در پاسخ به دستور ما و به جهت خشمی که به دل دشمنانمان وارد کنند، به سفر گماردند. بدین سان در پی رضوان و خشنودی تو بودهاند، پس از سوی ما ایشان را به خشنودیات بهرمند ساز و روز و شب ایشان را محفوظ دار و اهل و خانواده ایشان را که پشت سر باقی نهادهاند، به بهترین وجهی نگاهبان باش و یاور همپای ایشان باش و آنان را از شر هر طغیانگر سرکشی و از هر ضعیف و قوی دستی از آفریدگانت و از شر شیاطین انس و جن در امان دار و بهترین آرزوهایشان را که دور از کاشانهشان از تو درخواست کردند، مادام که ما را بر فرزندان و خاندان و نزدیکانشان ترجیح داده اند، نصیبشان گردان. خداوندا دشمنان ما ایشان را به خاطر این سفرشان نکوهش کردند ولی این امر ایشان را در مخالفت با ایشان، از برخاستن و روانه شدن به سوی ما، باز نداشت. پروردگارا رحم آور بر این صورتهایی که به حرارت آفتاب سوخته و آن صورتهایی که هر دو گونه آن پیاپی بروی قبر ابا عبد الله الحسین علیه السلام گذاشته شده و رحمت نما بر آن چشمهایی که از سر رحمت و دلسوزی بر ما اشکها رانده و آن دلهایی که بی تاب گشته و به خاطر ما سوزش و گدازش بسیار یافته و رحم آور بر آن فریادها که در ماتم ما برخاسته است. خداوندا آن جانها را و آن تن ها را به امان تو میسپارم تا آنکه در روز عطش، از حوض کوثر سیرابشان سازی - و همچنان حضرت که درود و صلوات خدا بر او باد، این دعا را در سجده میخواند تا آنکه از نیایش فارغ گشت - به ایشان گفتم: فدایت شوم! اگر این دعایی که شنیدم در حق کسی بود که خدا را نشناخته، بی شک گمان میکردم که آتش دوزخ ذرهای از وجود او را هرگز نخواهد آزرد. به خدا که آرزو میکنم ای کاش او را زیارت کرده بودم و به حج نرفته بودم. پس حضرت فرمود: بس نزدیک هستی به او، چه چیز تو را از زیارت او باز میدارد؟! ای معاویه، این امر را رها مکن! گفتم: فدایت شوم، نمیدانستم که این امر چنین ارزشی دارد. فرمود: ای معاویه! کسانی که برای زائران حسین در آسمان دعا میکنند، بیش از کسانی هستند که در
ص: 8
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ یَزِیدَ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ هُوَ فِی مُصَلَّاهُ فَجَلَسْتُ حَتَّی قَضَی صَلَاتَهُ فَسَمِعْتُهُ وَ هُوَ یُنَاجِی رَبَّهُ وَ یَقُولُ یَا مَنْ خَصَّنَا بِالْکَرَامَةِ وَ وَعَدَنَا الشَّفَاعَةَ وَ حَمَّلَنَا الرِّسَالَةَ وَ جَعَلَنَا وَرَثَةَ الْأَنْبِیَاءِ وَ خَتَمَ بِنَا الْأُمَمَ السَّالِفَةَ وَ خَصَّنَا بِالْوَصِیَّةِ وَ أَعْطَانَا عِلْمَ مَا مَضَی وَ عِلْمَ مَا بَقِیَ وَ جَعَلَ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْنَا اغْفِرْ لِی وَ لِإِخْوَانِی وَ زُوَّارِ قَبْرِ أَبِیَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ- صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمَا الَّذِینَ أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ رَغْبَةً فِی بِرِّنَا وَ رَجَاءً لِمَا عِنْدَکَ فِی صِلَتِنَا وَ سُرُوراً أَدْخَلُوهُ عَلَی نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وَ إِجَابَةً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا وَ غَیْظاً أَدْخَلُوهُ عَلَی عَدُوِّنَا أَرَادُوا بِذَلِکَ رِضْوَانَکَ فَکَافِهِمْ عَنَّا بِالرِّضْوَانِ وَ اکْلَأْهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ اخْلُفْ عَلَی أَهَالِیهِمْ وَ أَوْلَادِهِمُ الَّذِینَ خُلِّفُوا بِأَحْسَنِ الْخَلَفِ وَ اصْحَبْهُمْ وَ اکْفِهِمْ شَرَّ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَ کُلِّ ضَعِیفٍ مِنْ خَلْقِکَ أَوْ شَدِیدٍ وَ شَرَّ شَیَاطِینِ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ وَ أَعْطِهِمْ أَفْضَلَ مَا أَمَّلُوا مِنْکَ فِی غُرْبَتِهِمْ عَنْ أَوْطَانِهِمْ وَ مَا آثَرُونَا عَلَی أَبْنَائِهِمْ وَ أَهَالِیهِمْ وَ قَرَابَاتِهِمْ اللَّهُمَّ إِنَّ أَعْدَاءَنَا عَابُوا عَلَیْهِمْ خُرُوجَهُمْ فَلَمْ یَنْهَهُمْ ذَلِکَ عَنِ النُّهُوضِ وَ الشُّخُوصِ إِلَیْنَا خِلَافاً عَلَیْهِمْ فَارْحَمْ تِلْکَ الْوُجُوهَ الَّتِی غَیَّرَتْهَا الشَّمْسُ وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْخُدُودَ الَّتِی تَقَلَّبُ عَلَی قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْأَعْیُنَ الَّتِی جَرَتْ دُمُوعُهَا رَحْمَةً لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْقُلُوبَ الَّتِی جَزِعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْکَ الصَّرْخَةَ الَّتِی کَانَتْ لَنَا اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَوْدِعُکَ تِلْکَ الْأَنْفُسَ وَ تِلْکَ الْأَبْدَانَ حَتَّی تُرَوِّیَهُمْ مِنَ الْحَوْضِ یَوْمَ الْعَطَشِ.
فَمَا زَالَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ یَدْعُو بِهَذَا الدُّعَاءِ وَ هُوَ سَاجِدٌ فَلَمَّا انْصَرَفَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ لَوْ أَنَّ هَذَا الَّذِی سَمِعْتُهُ مِنْکَ کَانَ لِمَنْ لَا یَعْرِفُ اللَّهَ لَظَنَنْتُ أَنَّ النَّارَ لَا تَطْعَمُ مِنْهُ شَیْئاً أَبَداً وَ اللَّهِ لَقَدْ تَمَنَّیْتُ أَنِّی کُنْتُ زُرْتُهُ وَ لَمْ أَحُجَّ فَقَالَ لِی مَا أَقْرَبَکَ مِنْهُ فَمَا الَّذِی یَمْنَعُکَ مِنْ زِیَارَتِهِ یَا مُعَاوِیَةُ لَا تَدَعْ ذَلِکَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَلَمْ أَدْرِ أَنَّ الْأَمْرَ یَبْلُغُ هَذَا کُلَّهُ.
فَقَالَ یَا مُعَاوِیَةُ وَ مَنْ یَدْعُو لِزُوَّارِهِ فِی السَّمَاءِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یَدْعُو لَهُمْ فِی
ص: 8
زمین برایشان دعا میکنند. به خاطر ترس از کسی، زیارت امام حسین علیه السلام را ترک مکن؛ چرا که هر کس او را به خاطر ترس ترک نماید، چندان حسرت خورد که آرزو کند ای کاش با دست خود قبر خود را میکند. آیا دوست نداری که خداوند شخص تو و وجود تو را در میان کسانی که رسول الله صلی الله علیه و آله برای ایشان دعا میکند، ببیند؟ آیا دوست نداری که فردا از کسانی باشی که فرشتگان با او مصافحه میکنند؟ آیا نمیخواهی فردا در میان کسانی باشی که (به پهنه رستاخیز) میآیند حال آنکه هیچ گناهی ندارند که به سبب آن مجازات گردند؟ آیا دوست نداری که فردا از جمله کسانی باشی که با رسول خدا صلی الله علیه و آله مصافحه مینمایند؟. (1)
توضیح
گفته حضرت: «ما یتمنی أن قبره کان بیده» یعنی آرزو میکرد در حالی به زیارت ایشان میرفت که به مرگ خویش اطمینان داشت و خودش قبر خودش را حفر میکرد؛ یا شاید کنایه از این باشد که زیارت آن حضرت علیه السلام عامل قتل نفس وی باشد؛ یا به این معنا باشد که آرزو میکرد خروج از قبر به اختیار خودش بود و بیرون میآمد و زیارت میکرد. در برخی نسخهها «نبذه» با نون و باء و ذال است یعنی آن را دور انداخت. بهتر این است که بگوییم تصحیف دارد چنان که بعداً با اسنادهای متعدد میآید؛ یعنی آرزو میکرد که به خاطر زیارت آن حضرت کشته و در کنار وی دفن میشد یا آن که قبر نزد او حاضر بود و در آن حالت آن را زیارت میکرد که وجه اول بهتر است.
روایت31.
کامل الزیارات: معاویة بن وهب از امام صادق علیه السلام روایت کرد که حضرت فرمود: ای معاویه، زیارت مقبره حسین علیه السلام را به خاطر ترس رها مکن؛ زیرا هر که از این کار رویگردان شود، چندان حسرت خواهد برد که آرزو خواهد کرد ای کاش قبرش نزد او بود. آیا دوست نداری که خداوند حضور و وجود تو را در میان کسانی که رسول الله و علی و فاطمه و ائمه علیهم الصلاة و السلام برای ایشان دعا میکنند، ببیند. (2)
روایت32.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت33.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت34.
کامل الزیارات:
ص: 9
الْأَرْضِ لَا تَدَعْهُ لِخَوْفٍ مِنْ أَحَدٍ فَمَنْ تَرَکَهُ لِخَوْفٍ رَأَی مِنَ الْحَسْرَةِ مَا یَتَمَنَّی أَنَّ قَبْرَهُ کَانَ بِیَدِهِ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ یَرَی اللَّهُ شَخْصَکَ وَ سَوَادَکَ فِیمَنْ یَدْعُو لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ غَداً مِمَّنْ تُصَافِحُهُ الْمَلَائِکَةُ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ غَداً فِیمَنْ یَأْتِی وَ لَیْسَ عَلَیْهِ ذَنْبٌ فَیُتْبَعَ بِهِ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ غَداً فِیمَنْ یُصَافِحُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (1).
قوله علیه السلام ما یتمنی أن قبره کان بیده أی یتمنی أن یکون زاره علیه السلام متیقنا للموت حافرا قبره بیده أو یکون کنایة عن أن یکون سببا لقتل نفسه من جهة زیارته علیه السلام أو المعنی أنه یتمنی أن یکون الخروج من القبر باختیاره فیخرج و یزور و فی بعض النسخ نبذه بالنون و الباء الموحدة و الذال المعجمة أی طرحه و الأظهر أنه تصحیف عنده کما سیأتی بأسانید أی یتمنی أن یکون قتل لزیارته صلوات الله علیه و قبر عنده أو یکون القبر حاضرا عنده فیزوره فی تلک الحالة و الأول أظهر.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ جَمِیعاً عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ عَنْ حَسَّانَ الْبَصْرِیِّ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ لِی یَا مُعَاوِیَةُ لَا تَدَعْ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام لِخَوْفٍ فَإِنَّ مَنْ تَرَکَهُ رَأَی مِنَ الْحَسْرَةِ مَا یَتَمَنَّی أَنَّ قَبْرَهُ کَانَ عِنْدَهُ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ یَرَی اللَّهُ شَخْصَکَ وَ سَوَادَکَ فِیمَنْ یَدْعُو لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ عَلِیٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْأَئِمَّةُ علیهم السلام (2).
نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت35.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت36.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت37.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
توضیح
شاید این روایت با آن سندهای فراوان، حمل بر ترس و خوف اندک باشد که همراه با گمان سلامتی و یا حمل بر ترس از دست دادن عزت و مقام و از دست دادن اموال و نه به هلاکت رسیدن یا بی آبرویی باشد و این به دلیل عمومهای تقیه و نهی از به معرض هلاکت انداختن خود است. والله اعلم. و نیز بدان که بیشتر روایات این باب و بسیاری از روایات بابهای آتی، بیان واجب بودن زیارت حضرت صلوات الله علیه، بلکه از بزرگترین و حتمیترین فرایض بودن آن است و قول واجب بودن آن برای یک بار در طول عمر در صورت توانایی، غریب نیست و پدر علامهام که خدا ضریحش را نور باران کند، چنین نظری داشت و تفصیل حد و مرز زیارت برای افراد نزدیک و دور ذکر خواهد شد و باور این سخن نیز بعید نیست؛ و الله اعلم.
روایت38.
کامل الزیارات: زراره روایت میکند: به ابا جعفر علیه السلام گفتم: درباره کسی که با وجود ترس و بیمناکی به زیارت پدرتان برود، چه میفرمایید؟ فرمود: خداوند او را در روز بزرگترین هراس (رستاخیز) در امن نگاه میدارد و فرشتگان با مژده و بشارت با وی رویارو میگردند و به او گفته می شود که بیم مخور و اندوهگین مباش. امروز روز توست که در آن پیروزمندی. (5)
روایت39.
کامل الزیارات: ابن بُکَیر روایت کند که به اباعبدالله علیه السلام
ص: 10
بْنِ حَمَّادٍ عَنِ الْأَصَمِّ عَنْ مُعَاوِیَةَ: مِثْلَهُ (1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ مَتٍّ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُوسَی: مِثْلَهُ (2).
وَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ مُعَاوِیَةَ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی مَعاً عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ یَحْیَی خَادِمِ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی علیه السلام عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ مُعَاوِیَةَ: مِثْلَهُ (4).
لعل هذا الخبر بتلک الأسانید الجمة محمول علی خوف ضعیف یکون مع ظن السلامة أو علی خوف فوات العزة و الجاه و ذهاب المال لا تلف النفس و العرض لعمومات التقیة و النهی عن إلقاء النفس إلی التهلکة و الله یعلم.
ثم اعلم أن ظاهر أکثر أخبار هذا الباب و کثیر من أخبار الأبواب الآتیة وجوب زیارته صلوات الله علیه بل کونها من أعظم الفرائض و آکدها و لا یبعد القول بوجوبها فی العمر مرة مع القدرة و إلیه کان یمیل الوالد العلامة نور الله ضریحه و سیأتی التفصیل فی حدها للقریب و البعید و لا یبعد القول به أیضا و الله یعلم.
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنِ الْأَصَمِّ عَنْ حَمَّادٍ ذِی النَّابِ عَنْ رُومِیٍّ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام مَا تَقُولُ فِیمَنْ زَارَ أَبَاکَ عَلَی خَوْفٍ قَالَ یُؤْمِنُهُ اللَّهُ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ وَ تَلَقَّاهُ الْمَلَائِکَةُ بِالْبِشَارَةِ وَ یُقَالُ لَهُ لَا تَخَفْ وَ لَا تَحْزَنْ هَذَا یَوْمُکَ الَّذِی فِیهِ فَوْزُکَ (5).
مل، [کامل الزیارات] بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ الْأَصَمِّ عَنِ ابْنِ بُکَیْرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام
ص: 10
گفتم: من ساکن ارّجان فارس هستم و دلم همواره مشتاق قبر پدر گرامیتان است و چون روانه راه گردم، تا آنگاه که برگردم، از ترس سلطان و سخن چینان و سلاح داران، دل نگران و بیمناک هستم. فرمود: ای ابن بکیر، آیا دوست نداری که خداوند تو را در میان ما بیمناک ببیند؟ آیا نمیدانی هر کس به خاطر ما دچار بیمناکی شود خداوند او را در سایه عرش خود نگاه دارد و حسین علیه السلام در زیر عرش با او همسخن باشد و خداوند او را از هول و هراس قیامت در امان دارد؟ مردم ترسان باشند و او نترسد و اگر بترسد فرشتگان او را اطمینان بخشند و دل او را به مژده ها آرام کنند. (1)
روایت40.
کامل الزیارات: محمد بن مسلم در روایتی طولانی روایت کرد که ابا جعفر محمد بن علی علیه السلام به من فرمود: آیا به زیارت قبر حسین علیه السلام میروی؟ گفتم آری، با بیم و هراس بسیار. فرمود: هر چه این ترس شدیدتر باشد، ثواب آن به اندازه آن ترس است و هر که در این زیارت رفتنش بیمناک گردد، آنگاه که مردمان در محضر رب العالمین بایستند، خداوند دلنگرانی او را به احساس امنیت بدل کند و او با مغفرت الهی به راه خود رود و فرشتگان بر او درود فرستند و پیامبر صلی الله علیه و آله به دیدار او آید و برایش دعا کند و او با نعمت خداوند و بخشایشی که هیچ تباهی در آن نیالوده، بازگردد و در پی خشنودی پروردگار روانه شود... تا آخر خبر. (2)
ص: 11
قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِنِّی أَنْزِلُ الْأَرَّجَانَ وَ قَلْبِی یُنَازِعُنِی إِلَی قَبْرِ أَبِیکَ فَإِذَا خَرَجْتُ فَقَلْبِی مُشْفِقٌ وَجِلٌ حَتَّی أَرْجِعَ خَوْفاً مِنَ السُّلْطَانِ وَ السُّعَاةِ وَ أَصْحَابِ الْمَسَالِحِ فَقَالَ یَا ابْنَ بُکَیْرٍ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ یَرَاکَ اللَّهُ فِینَا خَائِفاً أَ مَا تَعْلَمُ أَنَّهُ مَنْ خَافَ لِخَوْفِنَا أَظَلَّهُ اللَّهُ فِی ظِلِّ عَرْشِهِ وَ کَانَ مُحَدِّثُهُ الْحُسَیْنَ علیه السلام تَحْتَ الْعَرْشِ وَ آمَنَهُ اللَّهُ مِنْ أَفْزَاعِ الْقِیَامَةِ یَفْزَعُ النَّاسُ وَ لَا یَفْزَعُ فَإِنْ فَزِعَ وَقَّرَتْهُ الْمَلَائِکَةُ وَ سَکَّنَتْ قَلْبَهُ بِالْبِشَارَةِ(1).
مل، [کامل الزیارات] بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ الْأَصَمِّ عَنْ مُدْلِجٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ فَقَالَ: قَالَ لِی أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ علیه السلام هَلْ تَأْتِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام قُلْتُ نَعَمْ عَلَی خَوْفٍ وَ وَجَلٍ فَقَالَ لَهُ مَا کَانَ مِنْ هَذَا أَشَدَّ فَالثَّوَابُ فِیهِ عَلَی قَدْرِ الْخَوْفِ وَ مَنْ خَافَ فِی إِتْیَانِهِ آمَنَ اللَّهُ رَوْعَتَهُ یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ وَ انْصَرَفَ بِالْمَغْفِرَةِ وَ سَلَّمَتْ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَةُ وَ زَارَهُ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله وَ دَعَا لَهُ وَ انْقَلَبَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُ سُوءٌ وَ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّهِ ثُمَّ ذَکَرَ الْحَدِیثَ (2).
ص: 11
باب دوم : کمترین حد زیارت امام حسین علیه السلام و بیشترین حد جایز در تأخیر از زیارتش
روایات
روایت1.
کامل الزیارات: علی بن میمون صائغ روایت کرد که امام صادق علیه السلام به من فرمود: ای علی، خبردار شده ام که برخی از شیعیان ما یک سال یا دو سال بر ایشان میگذرد ولی به زیارت حسین علیه السلام نمیروند. گفتم فدایت شوم، من مردم بسیاری را بر این حال می شناسم. فرمود: به خدا سوگند بدان که حظ و نصیب خود را اشتباه گرفته اند و از ثواب الهی منحرف گشته اند و از همسایگی با محمد بس دوری جسته اند. گفتم فدایت شوم! چقدر باید به زیارت رفت؟ فرمود: ای علی، اگر توانستی هر ماه زیارت کنی، چنین کن. گفتم: توان آن را ندارم چرا که من حرفهای دارم که کارهای مردم در دستم است و نمیتوانم حتی یک روز هم در محل کارم حاضر نباشم. فرمود: تو معذور هستی و نیز هر کس که چنین اعمال هر روزهای دارد، منظورم تنها کسانی بود که کار یدی ندارد و اگر هر جمعه پای بر راه سفر نهد، او را دشوار نیاید. هان بدان! که او را در روز قیامت نزد خداوند هیچ عذری نیست و نزد رسول خدا نیز بهانهای ندارد. گفتم، اگر به جای خود مردی را بفرستد، جایز است. فرمود: آری و به زیارت رفتن خودش اجر و برکت بیشتری نزد خداوند برای او خواهد داشت، آن گونه که خداوند او را میبیند که شب زنده داری کرده، حال آنکه خستگی روز را با خود دارد، خداوند به او نظری میکند که فردوس برین را به همراه محمد و اهل بیت او علیهم السلام بر وی واجب میکند. پس در این امر بر هم پیشی جویید و خود را اهل و شایسته آن گردانید. (1)
روایت2.
کامل الزیارات: ابا عبد الله علیه السلام: بر عهده ثروتمند است که هر سال دو مرتبه به زیارت مزار حسین علیه السلام بیاید و فقیر نیز وظیفه دارد که سالی یک بار به زیارت وی بیاید. (2)
روایت3.
کامل الزیارات:
ص: 12
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنِ الْحِمْیَرِیِّ بِإِسْنَادِهِ رَفَعَهُ إِلَی عَلِیِّ بْنِ مَیْمُونٍ الصَّائِغِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: یَا عَلِیُّ بَلَغَنِی أَنَّ قَوْماً مِنْ شِیعَتِنَا یَمُرُّ بِأَحَدِهِمُ السَّنَةُ وَ السَّنَتَانِ لَا یَزُورُونَ الْحُسَیْنَ علیه السلام قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی أَعْرِفُ أُنَاساً کَثِیراً فِی هَذِهِ الصِّفَةِ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ لِحَظِّهِمْ أَخْطَئُوا وَ عَنْ ثَوَابِ اللَّهِ زَاغُوا وَ عَنْ جِوَارِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله تَبَاعَدُوا قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فِی کَمِ الزِّیَارَةُ قَالَ یَا عَلِیُّ إِنْ قَدَرْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ شَهْرٍ فَافْعَلْ قُلْتُ لَا أَصِلُ إِلَی ذَلِکَ لِأَنِّی أَعْمَلُ بِیَدِی وَ أُمُورُ النَّاسِ بِیَدِی وَ لَا أَقْدِرُ أَنْ أُغَیِّبَ وَجْهِی عَنْ مَکَانِی یَوْماً وَاحِداً قَالَ أَنْتَ فِی عُذْرٍ وَ مَنْ کَانَ یَعْمَلُ بِیَدِهِ وَ إِنَّمَا عَنَیْتُ مَنْ لَا یَعْمَلُ بِیَدِهِ مِمَّنْ إِنْ خَرَجَ فِی کُلِّ جُمُعَةٍ هَانَ ذَلِکَ عَلَیْهِ أَمَا إِنَّهُ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ عُذْرٍ وَ لَا عِنْدَ رَسُولِهِ مِنْ عُذْرٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ قُلْتُ فَإِنْ أَخْرَجَ عَنْهُ رَجُلًا فَیَجُوزُ ذَلِکَ قَالَ نَعَمْ وَ خُرُوجُهُ بِنَفْسِهِ أَعْظَمُ أَجْراً وَ خَیْراً لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ یَرَاهُ رَبُّهُ سَاهِرَ اللَّیْلِ لَهُ تَعَبَ النَّهَارِ یَنْظُرُ اللَّهُ إِلَیْهِ نَظْرَةً تُوجِبُ لَهُ الْفِرْدَوْسَ الْأَعْلَی مَعَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ فَتَنَافَسُوا فِی ذَلِکَ وَ کُونُوا مِنْ أَهْلِهِ (1).
مل، [کامل الزیارات] جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْمُوسَوِیُّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ أَبِی أَیُّوبَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: حَقٌّ عَلَی الْغَنِیِّ أَنْ یَأْتِیَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی السَّنَةِ مَرَّتَیْنِ وَ حَقٌّ عَلَی الْفَقِیرِ أَنْ یَأْتِیَهُ فِی السَّنَةِ مَرَّةً(2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ یَزِیدَ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا
ص: 12
نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت4.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است.(2)
روایت5.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر سال یک بار به زیارت مزار حسین علیه السلام بیایید. (3)
روایت6.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت7.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت8.
کامل الزیارات: حلبی روایت کند که از امام صادق علیه السلام درباره زیارت بارگاه حسین علیه السلام پرسیدم. فرمود: سالی یک بار، من پرآوازگی را خوش ندارم. (6)
روایت9.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (7)
روایت10.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (8)
روایت11.
کامل الزیارات:
ص: 13
عَنِ ابْنِ أَبِی نَابٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مِثْلَهُ (1).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ ابْنِ یَزِیدَ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْهُ علیه السلام: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ عَامِرِ بْنِ عُمَیْرٍ وَ سَعِیدٍ الْأَعْرَجِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: ائْتُوا قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی کُلِّ سَنَةٍ مَرَّةً(3).
مل، [کامل الزیارات] أَبُو الْعَبَّاسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ مُسْلِمٍ عَنْ عَامِرِ وَ سَعِیدٍ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبُو الْعَبَّاسِ عَنِ الزَّیَّاتِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ ابْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَامِرِ وَ سَعِیدٍ الْأَعْرَجِ: مِثْلَهُ (5).
مل، [کامل الزیارات] جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْمُوسَوِیُّ عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ الْحَلَبِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ فِی السَّنَةِ مَرَّةً إِنِّی أَکْرَهُ الشُّهْرَةَ(6).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ ابْنِ أَبَانٍ عَنِ الْأَهْوَازِیِّ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ الْحَلَبِیِّ: مِثْلَهُ (7).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ الْأَهْوَازِیِّ: مِثْلَهُ (8).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ
ص: 13
ابا الحسن علیه السلام: به وی بی مهری نکنید، دارا هر چهار ماه به زیارت وی بیاید و فقیر را «لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها»، {و خداوند هیچ کس را جز به اندازه تواناییاش تکلیف نمیکند.}(1)
روایت12.
کامل الزیارات: عیص گوید: از ابا عبد الله علیه السلام پرسیدم، آیا زیارت مقبره نیایش خاصی دارد؟ فرمود: آن را دستوری معیّن نیست. و گوید پرسیدم، هر چند روز باید زیارت نمود؟ فرمود: هر چند روز که خواستی. (2)
روایت13.
کامل الزیارات: صفوان جمال در حدیثی طولانی گوید: خدمت امام صادق علیه السلام عرض کردم: کسی که به زیارت میآید و باز میگردد، چه زمانی باید بار دیگر به زیارت آید و در طی چه مهلتی باز آید و مردم چه مدت میتوانند زیارت نکنند؟ فرمود: بیش از یک ماه نباید ترک گویند، ولی آنکه خانه اش دور است هر سه سال و کسی که از سه سال بگذرد و به زیارت نیاید، براستی که به حق رسول خدا صلی الله علیه و آله کم لطفی کرده و به او بی حرمتی کرده، مگر اینکه بیماری یا مشکلی در بین باشد. (3)
روایت14.
کامل الزیارات: صفوان جمال گوید: از امام صادق علیه السلام در حالی که در راه مدینه میرفتیم و او به مکه میرفت پرسیدم، ای پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله ،چه شده که شما را اندوهگین و دل آزرده و شکستهپر میبینم؟ فرمود: اگر تو نیز آنچه من می شنیدم را می شنیدی، چنین سؤالی نمیکردی. گفتم مگر چه می شنوید؟ فرمود: نیایش پرگدازش فرشتگان به درگاه خدای تعالی و دعا بر نزول لعنت بر قاتلان امیر المومنین و قاتلان حسین و نوحه گری جنیان بر آن دو و شیون فرشتگان گرداگرد حرم او و شدت اندوه ایشان بر وی. چه کسی با این حال خوراک یا نوشیدنی یا خواب را گوارا مییابد؟ گفتم: کسی که به زیارت میآید و باز میگردد، چه زمان باید بار دیگر به زیارت آید و مردم چه مدت میتوانند زیارت نکنند؟ فرمود: آنکه نزدیک است نباید بیش از یک ماه ترک زیارت گوید و آنکه خانه اش دور است، هر سه ص: 14
عَامِرٍ قَالَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ حَمْزَةَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ علیه السلام قَالَ قَالَ: لَا تَجْفُوهُ یَأْتِیهِ الْمُوسِرُ فِی کُلِّ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ وَ الْمُعْسِرُ لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها قَالَ قَالَ الْعَبَّاسُ لَا أَدْرِی قَالَ هَذَا لِعَلِیٍّ أَوْ لِأَبِی نَابٍ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ بْنِ عِیسَی عَنْ صَفْوَانَ عَنِ الْعِیصِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام هَلْ لِزِیَارَةِ الْقَبْرِ صَلَاةٌ قَالَ لَیْسَ لَهُ شَیْ ءٌ مَفْرُوضٌ قَالَ وَ سَأَلْتُهُ فِی کَمْ یَوْمٍ یُزَارُ قَالَ مَا شِئْتَ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ یَحْیَی خَادِمِ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی علیه السلام عَنْ عَلِیٍّ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قُلْتُ وَ مَنْ یَأْتِیهِ زَائِراً ثُمَّ یَنْصَرِفُ مَتَی یَعُودُ إِلَیْهِ وَ فِی کَمْ یَأْتِی وَ کَمْ یَسَعُ النَّاسَ تَرْکُهُ قَالَ لَا یَسَعُ أَکْثَرَ مِنْ شَهْرٍ وَ أَمَّا بَعِیدُ الدَّارِ فَفِی کُلِّ ثَلَاثِ سِنِینَ فَمَا جَازَ ثَلَاثُ سِنِینَ فَلَمْ یَأْتِهِ فَقَدْ عَقَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ قَطَعَ حُرْمَتَهُ إِلَّا مِنْ عِلَّةٍ(3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ نَحْنُ فِی طَرِیقِ الْمَدِینَةِ وَ یُرِیدُ مَکَّةَ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله مَا لِی أَرَاکَ کَئِیباً حَزِیناً مُنْکَسِراً فَقَالَ لِی لَوْ تَسْمَعُ مَا أَسْمَعُ لَشَغَلَکَ عَنْ مُسَاءَلَتِی قُلْتُ وَ مَا الَّذِی تَسْمَعُ قَالَ ابْتِهَالَ الْمَلَائِکَةِ إِلَی اللَّهِ تَعَالَی عَلَی قَتَلَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ عَلَی قَتَلَةِ الْحُسَیْنِ وَ نَوْحَ الْجِنِّ عَلَیْهِمَا وَ بُکَاءَ الْمَلَائِکَةِ الَّذِینَ حَوْلَهُ وَ شِدَّةَ حُزْنِهِمْ فَمَنْ یَتَهَنَّأُ مَعَ هَذَا بِطَعَامٍ أَوْ شَرَابٍ أَوْ نَوْمٍ قُلْتُ لَهُ فَمَنْ یَأْتِیهِ زَائِراً ثُمَّ یَنْصَرِفُ مَتَی یَعُودُ إِلَیْهِ وَ فِی کَمْ یَسَعُ النَّاسَ تَرْکُهُ قَالَ أَمَّا الْقَرِیبُ فَلَا أَقَلَّ مِنْ شَهْرٍ وَ أَمَّا الْبَعِیدُ الدَّارِ فَفِی کُلِّ ثَلَاثِ
ص: 14
سال یک بار زیارت میکند و اگر از سه سال بگذرد، به رسول خدا صلی الله علیه و آله بی مهری کرده و دوستی و احسان به او را نادیده گرفته، مگر اینکه از سر علت یا مرضی باشد. و زائر حسین علیه السلام اگر بداند که چه فرج و شادمانی به دل رسول خدا و امیر المومنین و فاطمه و ائمه و شهیدان اهل بیت وارد می شود و چه دعاهایی از ایشان به واسطه این زیارت به حساب اعمال وی افزون می شود و چه ثوابی در دنیا و آخرت کسب میکند و نزد خدای تعالی برای وی ذخیره میگردد، به حق دوست داشت که تا وقتی زنده است همانجا ساکن می شد.
به راستی که زائر حسین با ساز و برگ سفر رهسپار می شود و دست بر هیچ یک از آنها نمیبرد مگر آنکه آن شیء برای او دعا میکند و چون پرتو آفتاب بر وی افتد، گناهانش را بسوزاند همچنان که آتش هیزم را، و چیزی از گناهان او را باقی نمی گذارد تا آنکه در حالی باز میگردد که هیچ گناهی با او نیست و درجات و مراتبی را بالا میرود که غلتیدگان در خون خود در راه خدا بدان دست نمییابند و فرشتهای مامور به کار وی شده و در جای او نشسته و تا زمانی که به زیارت باز گردد برای او طلب آمرزش میکند، مگر اینکه سه سال بگذرد و .. ادامه حدیث را نیز بیان کرد. (1)
توضیح
«لأحب أن یکون ماثمّ داره» یعنی خانهاش نزد آن حضرت باشد و از او جدا نشود. در بعضی نسخهها «ماتمّ و ما استقرّ فی داره» آمده است؛ یعنی زیارتش تمام نمیشد و در خانه خود استقرار نمییافت.
روایت15.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت16.
کامل الزیارات: عبید الله حلبی روایت کند: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، ما هر سال دو یا سه بار به زیارت مقبره حسین علیه السلام میرویم. فرمود: خوش ندارم که بیش از حد روانه زیارت وی شوید، سالی یک بار زیارت کنید. عرض کردم چگونه بر او درود و صلوات فرستم؟ فرمود: پشت سر او در محل دو کتف او میایستی و آنگاه بر نبی خدا صلی الله علیه و آله صلوات میفرستی و بر حسین که درود خدا بر او باد، سلام و صلوات میفرستی.(3)
روایت17.
کامل الزیارات: ابا عبد الله علیه السلام: چهار هزار فرشته از سپیده دم تا هنگام غروب نزد مقبره حسین علیه السلام بر وی درود و صلوات میفرستند. آنگاه به آسمان رفته و فرشتگانی به همین تعداد
ص: 15
سِنِینَ فَمَا جَازَ الثَّلَاثَ سِنِینَ فَقَدْ عَقَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ قَطَعَ رَحِمَهُ إِلَّا مِنْ عِلَّةٍ وَ لَوْ یَعْلَمُ زَائِرُ الْحُسَیْنِ مَا یَدْخُلُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ مَا یَصِلُ إِلَیْهِ مِنَ الْفَرَجِ وَ إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَی فَاطِمَةَ وَ إِلَی الْأَئِمَّةِ وَ الشُّهَدَاءِ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ مَا یَنْقَلِبُ بِهِ مِنْ دُعَائِهِمْ لَهُ وَ مَا لَهُ فِی ذَلِکَ مِنَ الثَّوَابِ فِی الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ وَ الْمَذْخُورِ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ لَأَحَبَّ أَنْ یَکُونَ مَا ثَمَّ دَارُهُ مَا بَقِیَ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا یَقَعُ فِیهِ عَلَی شَیْ ءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَیْهِ أَکَلَتْ ذُنُوبَهُ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ وَ مَا تُبْقِی عَلَیْهِ مِنْ ذُنُوبِهِ شَیْئاً فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ مِنْ ذَنْبٍ وَ قَدْ رُفِعَ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مَا لَا یَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ فِی دَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ یُوَکَّلُ بِهِ مَلَکٌ یَقُومُ مَقَامَهُ وَ یَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّی یَرْجِعَ إِلَی الزِّیَارَةِ أَوْ یَمْضِیَ ثَلَاثُ سِنِینَ أَوْ یَمُوتَ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ بِطُولِهِ (1).
قوله علیه السلام لأحب أن یکون ما ثم داره أی یکون داره عنده علیه السلام لا یفارقه و فی بعض النسخ بالتاء المثناة أی ما تم و ما استقر فی داره.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی جَمِیعاً عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ یَحْیَی خَادِمِ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِنَّا نَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی السَّنَةِ مَرَّتَیْنِ أَوْ ثَلَاثَةً فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَکْرَهُ أَنْ تُکْثِرُوا الْقَصْدَ إِلَیْهِ زُورُوهُ فِی السَّنَةِ مَرَّةً قُلْتُ کَیْفَ أُصَلِّی عَلَیْهِ قَالَ تَقُومُ خَلْفَهُ عِنْدَ کَتِفَیْهِ ثُمَّ تُصَلِّی عَلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله وَ تُصَلِّی عَلَی الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ (3).
وَ قَالَ الْعَمْرَکِیُّ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: إِنَّهُ یُصَلِّی عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَکٍ مِنْ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَی أَنْ تَغِیبَ الشَّمْسُ ثُمَّ یَصْعَدُونَ
ص: 15
فرود میآیند و تا سپیده دم بر او درود و سلام میفرستند. پس شایسته نیست که مسلمان بیش از چهار سال از زیارت مزار او باز ماند. (1)
روایت18.
کامل الزیارات: ابو ناب از امام صادق علیه السلام روایت کرد که از حضرت درباره زیارت مزار حسین علیه السلام پرسیدم، فرمود: آری ثواب یک عمره را دارد و شایسته نیست که بیش از چهار سال از آن باز مانند. (2)
توضیح
میتوان سه سال را بر فاصله میانه و چهار سال را بر دورتر از این حد و یا بر تفاوت مردمان در توانایی، حمل نمود.
روایت19.
فلاح السائل: محمد بن احمد بن داود بن عقبه گوید که همسایهای به نام علی بن محمد داشتم که میگفت: هر ماه یک بار به زیارت حسین علیه السلام میرفتم. سپس سالخورده شدم و جسمم ناتوان گشت و یک بار از زیارت حسین علیه السلام باز ماندم، سپس پیاده به زیارت او رفتم و پس از چند روز رسیدم و سلام دادم و دو رکعت نماز زیارت خواندم و چون خوابیدم، حسین علیه السلام را دیدم که از مزارش برخاسته و به من گفت: ای علی، چرا تو که پیش از این مهربان بودی، بی مهری کردی؟ گفتم سرورم، پیکرم ناتوان گشته و گامهایم سست و پنداشتم که آخر عمرم است پس چند روزی طول کشید تا به نزد تو آمدم. سخنی از شما به روایت شنیدم که دوست دارم از خود شما بشنوم. حضرت فرمود: بگو. گفتم از شما روایت است که فرمودید: هر که مرا در حیاتش زیارت کند، پس از وفاتش به دیدار او میآیم. فرمود: آری چنین گفتم و اگر او را در آتش بیابم، وی را خارج خواهم ساخت. (3)
روایت20.
ثواب الاعمال: ابو جارود گوید: ابا جعفر امام باقر علیه السلام از من پرسید: بین شما و مزار حسین علیه السلام چقدر راه است؟ عرض کردم، یک روز برای سواره و یک روز و نیم برای پیاده. پرسید: آیا هر جمعه به زیارت میآیی؟ گفتم نه، تنها هر وقت فرصت کنم میآیم. فرمود: چه بی مهر هستی. بدان که اگر به ما نزدیک بود، این سفر را به هجرت بدل میکردیم، یعنی به سوی او هجرت مینمودیم.(4)
ص: 16
وَ یَنْزِلُ مِثْلُهُمْ فَیُصَلُّونَ إِلَی طُلُوعِ الْفَجْرِ فَلَا یَنْبَغِی لِلْمُسْلِمِ أَنْ یَتَخَلَّفَ عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِهِ أَکْثَرَ مِنْ أَرْبَعِ سِنِینَ (1).
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفَضْلِ عَنْ أَبِی نَابٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ نَعَمْ تَعْدِلُ عُمْرَةً وَ لَا یَنْبَغِی التَّخَلُّفُ عَنْهُ أَکْثَرَ مِنْ أَرْبَعِ سِنِینَ (2).
یمکن حمل الثلاث علی المتوسط فی البعد و الأربع علی ما کان أبعد منه أو علی اختلاف الناس فی القدرة.
تم، [فلاح السائل] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ بْنِ عُقْبَةَ قَالَ کَانَ جَارٌ لِی یُعْرَفُ بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ: کُنْتُ أَزُورُ الْحُسَیْنَ علیه السلام فِی کُلِّ شَهْرٍ ثُمَّ عَلَتْ سِنِّی وَ ضَعُفَ جِسْمِی فَانْقَطَعْتُ عَنِ الْحُسَیْنِ علیه السلام مَرَّةً ثُمَّ إِنِّی خَرَجْتُ فِی زِیَارَتِی إِیَّاهُ مَاشِیاً فَوَصَلْتُ فِی أَیَّامٍ فَسَلَّمْتُ وَ صَلَّیْتُ رَکْعَتَیِ الزِّیَارَةِ وَ نِمْتُ فَرَأَیْتُ الْحُسَیْنَ علیه السلام قَدْ خَرَجَ مِنَ الْقَبْرِ وَ قَالَ لِی یَا عَلِیُّ لِمَ جَفَوْتَنِی وَ کُنْتَ لِی بَرّاً فَقُلْتُ یَا سَیِّدِی ضَعُفَ جِسْمِی وَ قَصُرَتْ خُطَایَ وَ وَقَعَ لِی أَنَّهَا آخِرُ سِنِّی فَأَتَیْتُکَ فِی أَیَّامٍ وَ قَدْ رُوِیَ عَنْکَ شَیْ ءٌ أُحِبُّ أَنْ أَسْمَعَهُ مِنْکَ فَقَالَ علیه السلام قُلْ فَقُلْتُ رُوِیَ عَنْکَ قَالَ مَنْ زَارَنِی فِی حَیَاتِهِ زُرْتُهُ بَعْدَ وَفَاتِهِ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ ذَلِکَ وَ إِنْ وَجَدْتُهُ فِی النَّارِ أَخْرَجْتُهُ (3).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ نَاجِیَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَامِرِ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ أَبِی الْجَارُودِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: قَالَ لِی کَمْ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ قُلْتُ یَوْمٌ لِلرَّاکِبِ وَ یَوْمٌ وَ بَعْضُ یَوْمٍ لِلْمَاشِی قَالَ أَ فَتَأْتِیهِ کُلَّ جُمُعَةٍ قَالَ قُلْتُ لَا مَا آتِیهِ إِلَّا فِی الْحِینِ قَالَ مَا أَجْفَاکَ أَمَا لَوْ کَانَ قَرِیباً مِنَّا لَاتَّخَذْنَاهُ هِجْرَةً أَیْ تَهَاجَرْنَا إِلَیْهِ (4).
ص: 16
روایت21.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت22.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت23.
التهذیب: ابو الحسن علیه السلام: هر که در سال سه بار به زیارت حسین علیه السلام بیاید، از تنگدستی در امان خواهد بود. (3)
روایت24.
مولف المزار الکبیر روایت کند که داود بن فرقد گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم، کسی که هر ماه به زیارت امام حسین علیه السلام برود، چه ثوابی خواهد داشت؟ فرمود: ثوابی برابر ثواب صد هزار شهید از شهدای بدر. (4)
باب سوم: خلوص نیت در زیات امام حسین علیه السلام و اشتیاق به وی
روایات
روایت1.
کامل الزیارات: محمد بن مسلم از ابا جعفر امام باقر علیه السلام روایت کرد که اگر مردم میدانستند که زیارت حسین علیه السلام چه فضل و ارزشی دارد، از شوق به آن جان میسپردند و دلهاشان در حسرت وی پاره پاره میگشت. گوید پرسیدم: چه ارزشی؟ فرمود: هر که از سر اشتیاق به زیارت وی آید،، خداوند برای او هزار حج مقبول و هزار عمره بی خدشه و شبهه و اجر هزار شهید از شهدای بدر و هزار روزه دار و ثواب هزار صدقه پذیرفته و پاداش آزاد کردن هزار انسان برای کسب رضایت خدا را مینویسد و در آن سال همواره از هر آفتی در امان است که کمترین آن شیطان باشد، و یک فرشته بلندپایه مامور به وی گشته و او را از پیش رو و پشت سر و از راست و چپ و از بالای سر و زیر پایش نگاهبان میگردد و اگر در آن سال درگذرد، فرشتگان رحمت بر وی فرود آمده و در غسل و کفن کردن و طلب مغفرت برای وی حاضر میگردند و با استغفار وی را تا قبرش همراهی میکنند و قبرش تا افق نگاهش برای او گشاده می شود و خدا او را از فشار قبر و هول و هراس از نکیر و منکر در امان میدارد و دری از بهشت به رویش گشاده می شود و نامه اعمالش به دست راستش داده می شود و در روز قیامت نوری مییابد که از پرتو آن پهنه میان مشرق و مغرب نورانی می شود و منادی ندا در میدهد که این از زائران دلشیفته مقبره حسین است؛ و در این روز همگان در عرصه قیامت آرزو میکنند که ای کاش از زائران حسین بن علی علیه السلام بودند. (5)
روایت2.
کامل الزیارات: محمد بن مسلم گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم که پاداش زائر حسین چیست؟ فرمود: هر که از سر شوق به زیارت حسین علیه السلام بیاید، از بندگان اکرام شده خداوند است و زیر پرچم حسین بن علی علیه السلام خواهد بود تا آنکه خداوند وی را همراه با حسین علیه السلام وارد بهشت گرداند. (6)
ص: 18
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْیَقْطِینِیِّ عَنِ ابْنِ نَاجِیَةَ: مِثْلَهُ (1).
مل، [کامل الزیارات] جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ: مِثْلَهُ (2).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلَّانٍ عَنْ حُمَیْدِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ رِیَاحٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَزِیدَ بْنِ الْمُتَوَکِّلِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْفَضْلِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَکِیمٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی السَّنَةِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ أَمِنَ مِنَ الْفَقْرِ(3).
أَقُولُ رَوَی مُؤَلِّفُ الْمَزَارِ الْکَبِیرِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی کُلِّ شَهْرٍ مِنَ الثَّوَابِ قَالَ لَهُ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلُ ثَوَابِ مِائَةِ أَلْفِ شَهِیدٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ(4).
ص: 17
روایت3.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که برای کسب اجر اخروی (و نه دنیوی) و نه از سر خودنمایی و سرخوشی مغرورانه و شهرت طلبی به زیارت حسین علیه السلام برود، همان گونه که لباسی در آب شسته می شود و هیچ چرکی بر آن نمیماند، تمام گناهانش از وی سترده می شود و در برابر هر گام، برای او یک حج و چون گام از زمین بردارد، یک عمره نوشته می شود.(1)
توضیح
«المضمضة» یعنی شستن ظرف و غیره.
روایت4.
کامل الزیارات: هارون بن خارجه روایت کند که به امام صادق علیه السلام عرض کردم: فدایت شوم! کسی که مزار حسین علیه السلام را با آگاهی از حق وی و در راه خشنودی خدا و ثواب اخروی زیارت کند، چه پاداشی خواهد داشت؟ فرمود: ای هارون، هر کس مزار حسین علیه السلام را آگاه به حق وی و در راه خشنودی خدا و ثواب اخروی زیارت کند، خداوند تمام گناهان گذشته و آینده او را میبخشد. آنگاه سه بار تکرار کرد: آیا سوگند یاد نکردم؟ آیا سوگند یاد نکردم؟ آیا سوگند یاد نکردم؟. (2)
توضیح
شاید لفظ سوگند خوردن امام توسط راوی یا نسخه نویسان افتاده و یا در سخنی غیر از این بیان شده بوده است .
روایت5.
کامل الزیارات: عبدالله بن مسکان گوید: امام صادق علیه السلام را دیدم که گروهی از اهل خراسان نزد وی آمده و درباره زیارت مزار امام حسین بن علی علیه السلام و فضل آن پرسیدند. امام فرمود: پدرم از پدربزرگم چنین روایت کرد که هر کس وی را برای رضای خدا زیارت کند، خداوند او را همچون نوزادی که از مادر زاده شده، از گناهانش پاک میکند و فرشتگان او را در راهش همراهی میکنند و بر بالای سر او پرواز میکنند و تا آن هنگام که به نزد خانواده اش بازگردد، با بالهای خود بر فراز سرش صف میکشند و از خدای او برایش طلب آمرزش میکنند و رحمت از اعماق آسمانها وی را در بر میگیرد و فرشتگان فریاد بر میآورند که پاک و نیکو گردی تو و آن که زیارتش نمودی، و در میان اهل و اطرافیانش محفوظ باشد. (3)
ص: 19
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْعَلَاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً وَ تَقَطَّعَتْ أَنْفُسُهُمْ عَلَیْهِ حَسَرَاتٍ قُلْتُ وَ مَا فِیهِ قَالَ مَنْ أَتَاهُ تَشَوُّقاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ أَجْرَ أَلْفِ شَهِیدٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ وَ أَجْرَ أَلْفِ صَائِمٍ وَ ثَوَابَ أَلْفِ صَدَقَةٍ مَقْبُولَةٍ وَ ثَوَابَ أَلْفِ نَسَمَةٍ أُرِیدَ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ وَ لَمْ یَزَلْ مَحْفُوظاً سَنَتَهُ مِنْ کُلِّ آفَةٍ أَهْوَنُهَا الشَّیْطَانُ وَ وُکِّلَ بِهِ مَلَکٌ کَرِیمٌ یَحْفَظُهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ مِنْ فَوْقِ رَأْسِهِ وَ مِنْ تَحْتِ قَدَمِهِ فَإِنْ مَاتَ سَنَتَهُ حَضَرَتْهُ مَلَائِکَةُ الرَّحْمَةِ یَحْضُرُونَ غُسْلَهُ وَ أَکْفَانَهُ وَ الِاسْتِغْفَارَ لَهُ وَ یُشَیِّعُونَهُ إِلَی قَبْرِهِ بِالاسْتِغْفَارِ لَهُ وَ یُفْسَحُ لَهُ فِی قَبْرِهِ مَدَّ بَصَرِهِ وَ یُؤْمِنُهُ اللَّهُ مِنْ ضَغْطَةِ الْقَبْرِ وَ مِنْ مُنْکَرٍ وَ نَکِیرٍ أَنْ یروعانه- [یُرَوِّعَاهُ] وَ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ إِلَی الْجَنَّةِ وَ یُعْطَی کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ وَ یُعْطَی یَوْمَ الْقِیَامَةِ نُوراً یُضِی ءُ لِنُورِهِ مَا بَیْنَ
الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ یُنَادِی مُنَادٍ هَذَا مِنْ زُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ شَوْقاً إِلَیْهِ فَلَا یَبْقَی أَحَدٌ فِی الْقِیَامَةِ إِلَّا تَمَنَّی یَوْمَئِذٍ أَنَّهُ کَانَ مِنْ زُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الْخَزَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا لِمَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ قَالَ مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ شَوْقاً إِلَیْهِ کَانَ مِنْ عِبَادِ اللَّهِ الْمُکْرَمِینَ وَ کَانَ تَحْتَ لِوَاءِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام حَتَّی یُدْخِلَهُمَا اللَّهُ جَمِیعاً الْجَنَّةَ(2).
ص: 18
روایت6.
کامل الزیارات: قداح روایت کند که به امام صادق علیه السلام عرض کردم: پاداش کسی که با شناخت حق حسین بن علی علیه السلام و بدون رویگردانی و خودبزرگ بینی وی را زیارت کند چیست؟ فرمود: برای او هزار حج پذیرفته و هزار عمره بی خدشه برای وی نوشته شود و اگر شقاوتمند باشد، در شمار سعادتمندان به حساب آید و همچنان در رحمت الهی غوطه ور باشد. (1)
روایت7.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که برای کسب رضای خدای تعالی به زیارت مزار حسین علیه السلام برود، جبرئیل و میکائیل و اسرافیل وی را مشایعت میکنند تا آنکه به خانهاش پای نهد. (2)
روایت8.
کامل الزیارات: معمر بن خیثم گوید: شنیدم که زید بن علی میگفت: هر کس تنها از سر کسب رضای خدا مزار حسین علیه السلام را زیارت کند، خداوند همه گناهان او را حتی اگر به انداز کف دریا باشد، برایش میبخشد، پس بسیار به زیارت او بروید تا خداوند گناهانتان را ببخشد. (3)
روایت9.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که برای خشنودی خدا و در راه خدا به زیارت حسین علیه السلام برود، خداوند او را از آتش عذاب آزاد کند و در روز فزع اکبر (قیامت) وی را در امان دارد و چیزی از حوائج دنیا و آخرت از خدا طلب نکند، مگر آنکه به وی عطا گردد. (4)
روایت10.
امالی شیخ طوسی: حمران گوید: به زیارت مزار حسین علیه السلام رفتم و چون بازگشتم، ابا جعفر امام باقر محمد بن علی و عمر بن علی بن عبدالله بن علی نزد من آمدند و ابا جعفر امام باقر علیه السلام فرمود: مژده باد ای حمران که هر که به زیارت شهدای آل محمد علیهم السلام برود و با این کار، تنها خشنودی خدا و پیوند با نبی خدا را بجوید، همچون روزی که از مادرش زاده شده، از گناهانش پاک میگردد. (5)
ص: 20
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ جَمِیعاً عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْیَمَانِیِّ عَنْ مَنِیعِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ یُونُسَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ قُدَامَةَ بْنِ مَالِکٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ مُحْتَسِباً لَا أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا سُمْعَةً مُحِّصَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ کَمَا یُمَضَّضُ الثَّوْبُ فِی الْمَاءِ فَلَا یَبْقَی عَلَیْهِ دَنَسٌ وَ یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةٌ وَ کُلَّمَا رَفَعَ قَدَماً عُمْرَةٌ(1).
المضمضة غسل الإناء و غیره.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبَانٍ الْأَحْمَرِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ الْخَزَّازِ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا لِمَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ زَائِراً لَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ یُرِیدُ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ وَ الدَّارَ الْآخِرَةَ فَقَالَ لَهُ یَا هَارُونُ مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام زَائِراً لَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ یُرِیدُ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ وَ الدَّارَ الْآخِرَةَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ ثُمَّ قَالَ لِی ثَلَاثاً أَ لَمْ أَحْلِفْ لَکَ أَ لَمْ أَحْلِفْ لَکَ أَ لَمْ أَحْلِفْ لَکَ (2).
لعل الحلف سقط من الراوی أو النساخ أو کان فی کلام آخر غیر هذا.
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْکَانَ قَالَ: شَهِدْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ قَدْ أَتَاهُ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ خُرَاسَانَ فَسَأَلُوهُ عَنْ إِتْیَانِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام وَ مَا فِیهِ مِنَ الْفَضْلِ؟
قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ جَدِّی أَنَّهُ کَانَ یَقُولُ مَنْ زَارَهُ یُرِیدُ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ ذُنُوبِهِ کَمَوْلُودٍ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَ شَیَّعَتْهُ الْمَلَائِکَةُ فِی مَسِیرِهِ فَرَفْرَفَتْ عَلَی رَأْسِهِ قَدْ صَفُّوا بِأَجْنِحَتِهِمْ عَلَیْهِ حَتَّی یَرْجِعَ إِلَی أَهْلِهِ وَ سَأَلَتِ الْمَلَائِکَةُ الْمَغْفِرَةَ لَهُ مِنْ رَبِّهِ وَ غَشِیَتْهُ الرَّحْمَةُ مِنْ أَعْنَانِ السَّمَاءِ وَ نَادَتْهُ الْمَلَائِکَةُ طِبْتَ وَ طَابَ مَنْ زُرْتَ وَ حُفِظَ فِی أَهْلِهِ (3).
ص: 19
روایت11.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: چون روز رستاخیز فرارسد، منادی فریاد برمیآورد: کجایند زائران حسین بن علی علیه السلام؟ پس گروهی از مردمان بر میخیزند که جز خدای تعالی کسی ایشان را شماره نتوان کرد و ایشان را گوید که مقصود شما از زیارت حسین علیه السلام چه بود؟ پس گویند: خداوندا، تنها از سر محبتمان به رسول خدا صلی الله علیه و آله و محبت به علی و فاطمه و به خاطر دلسوزی بر او پس از جنایتی که بر وی رفت. پس به ایشان گفته می شود که این محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین! به ایشان ملحق شوید که شما با ایشان در مرتبه عالیشان همراهید. به زیر پرچم رسول الله علیه السلام که در دست علی علیه السلام است، در میآیند و در سایه آن هستند تا آنکه همگی به بهشت پای مینهند و در جلو و پشت پرچم و در سمت چپ و راست آن جای میگیرند.(1)
باب چهارم : زیارت امام حسین علیه السلام موجب آمرزش گناهان و ورود به بهشت و رهایی از دوزخ و فروریختن بدیها و بالا رفتن درجات و برآورده شدن دعاهاست
روایات
روایت1.
ثواب الاعمال:، امالی صدوق: ابو الحسن موسی علیه السلام: هر که آگاه به حق حسین صلوات الله علیه به زیارت مزار وی شتابد، خداوند همه گناهان گذشته و آینده او را میبخشد. (2)
روایت2.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت3.
کامل الزیارات:
ص: 21
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا لِمَنْ أَتَی الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ مُسْتَنْکِفٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ قَالَ یُکْتَبُ لَهُ أَلْفُ حَجَّةٍ مَقْبُولَةٍ وَ أَلْفُ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ إِنْ کَانَ شَقِیّاً کُتِبَ سَعِیداً وَ لَمْ یَزَلْ یَخُوضُ فِی رَحْمَةِ اللَّهِ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ النَّیْسَابُورِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْیَمَانِیِّ عَنْ مَنِیعِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَی عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ وَ هُوَ یُرِیدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ شَیَّعَهُ جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ إِسْرَافِیلُ حَتَّی یَرِدَ إِلَی مَنْزِلِهِ (2).
مل، [کامل الزیارات] عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ الْفَضْلِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هِلَالٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ سَعِیدِ بْنِ خَیْثَمٍ عَنْ أَخِیهِ مُعَمَّرٍ قَالَ: سَمِعْتُ زَیْدَ بْنَ عَلِیٍّ یَقُولُ مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام لَا یُرِیدُ بِهِ إِلَّا اللَّهَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ جَمِیعَ ذُنُوبِهِ وَ لَوْ کَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ فَاسْتَکْثِرُوا مِنْ زِیَارَتِهِ یَغْفِرِ اللَّهُ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حُذَیْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام لِلَّهِ وَ فِی اللَّهِ أَعْتَقَهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ وَ آمَنَهُ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ وَ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا أَعْطَاهُ (4).
ما، [الأمالی للشیخ الطوسی] الْمُفِیدُ عَنِ الْجِعَابِیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ بِشْرٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عُبَیْدٍ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ أَبَانٍ عَنْ أَبِی مَرْیَمَ عَنْ حُمْرَانَ قَالَ زُرْتُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَلَمَّا قَدِمْتُ جَاءَنِی أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ وَ عُمَرُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَلِیٍّ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: أَبْشِرْ یَا حُمْرَانُ فَمَنْ زَارَ قُبُورَ شُهَدَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام یُرِیدُ اللَّهَ بِذَلِکَ وَ صِلَةَ نَبِیِّهِ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ (5).
ص: 20
نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت4.
امالی صدوق: زید بن علی: هر که با شناخت حق حسین علیه السلام به زیارت وی آید، خداوند همه گناهان گذشته و آینده او را میبخشد. (2)
روایت5.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر از ابی عبدالله علیه السلام روایت شده است.(3)
روایت6.
ثواب الاعمال:، نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت7.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر از ابی الحسن امام موسی کاظم علیه السلام روایت شده است. (5)
روایت8.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
روایت9.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر از امام صادق علیه السلام روایت شده است.(7)
روایت10.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر از ابی الحسن اول، موسی بن جعفر علیه السلام روایت شده است. (8)
روایت11.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر از ابی عبدالله علیه السلام روایت شده است. (9)
ص: 22
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ وَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ جُوَیْرِیَةَ بْنِ الْعَلَاءِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ نَادَی مُنَادٍ أَیْنَ زُوَّارُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام فَیَقُومُ عُنُقٌ مِنَ النَّاسِ لَا یُحْصِیهِمْ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَیَقُولُ لَهُمْ مَا ذَا أَرَدْتُمْ بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَیَقُولُ یَا رَبِّ حُبّاً لِرَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ حُبّاً لِعَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ رَحْمَةً لَهُ مِمَّا ارْتُکِبَ مِنْهُ فَیُقَالُ لَهُمْ هَذَا مُحَمَّدٌ وَ عَلِیٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ فَالْحَقُوا بِهِمْ فَأَنْتُمْ مَعَهُمْ
فِی دَرَجَتِهِمْ الْحَقُوا بِلِوَاءِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَیَکُونُونَ فِی ظِلِّهِ وَ هُوَ فِی یَدِ عَلِیٍّ علیه السلام حَتَّی یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ جَمِیعاً فَیَکُونُونَ أَمَامَ اللِّوَاءِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ یَسَارِهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ (1).
ثو، [ثواب الأعمال] لی، [الأمالی] للصدوق أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو الزَّیَّاتِ عَنْ فَائِدٍ الْحَنَّاطِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَی علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ(2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْیَرِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ الْحَکَمِ بْنِ مِسْکِینٍ عَنْ
ص: 21
روایت12.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر از عبیدالله بن عبدالله و علی بن الحسین از پدرش علیه السلام روایت شده است.
روایت13.
به همین سند از صالح بن عقبه از یحیی بن علی از ابی عبدالله علیه السلام روایت شده است. (1)
روایت14.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر از ابی عبدالله روایت شده است. (2)
روایت15.
امالی صدوق: عبدالله بن فضل گوید: نزد امام صادق علیه السلام بودم که مردی از اهل طوس وارد شد و گفت: ای پسر رسول خدا! پاداش کسی که به زیارت مزار ابی عبدالله حسین بن علی علیه السلام برود چیست؟ فرمود: ای مرد طوسی، هر که به زیارت حسین بن علی علیه السلام بیاید در حالی که میداند اطاعت از این امام بر مردمان واجب است، خداوند تمام گناهان گذشته و آینده او را میبخشد و شفاعت او در حق هفتاد گنهکار را میپذیرد و او بر مزار این امام هیچ حاجتی از خداوند درخواست نمیکند، مگر اینکه خداوند آن را برآورده میسازد. (3)
روایت16.
ثواب الاعمال: هارون بن خارجه گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم، گفته می شود هر که به زیارت مزار حسین علیه السلام برود ثواب یک حج و عمره را برده است. فرمود: به خدا که هر که با آگاهی از حق او زیارتش کند، خداوند همه گناهان گذشته و آینده او را میبخشد. (4)
روایت17.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت18.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
ص: 23
هِنْدٍ الْحَنَّاطِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مِثْلَهُ (1).
لی، [الأمالی] للصدوق الْقَطَّانُ عَنِ السُّکَّرِیِّ عَنِ الْجَوْهَرِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عِیسَی عَنْ عَمِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ زَیْدِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ(2).
مل، [کامل الزیارات] أَبُو الْعَبَّاسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مِثْلَهُ (3).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ یَزِیدَ عَنْ صَفْوَانَ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبُو الْعَبَّاسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِی دَاوُدَ الْمُسْتَرِقِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ مُثَنًّی الْحَنَّاطِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَی علیه السلام: مِثْلَهُ (5).
مل، [کامل الزیارات] الْحُسَیْنُ بْنُ عَامِرٍ عَنِ الْمُعَلَّی عَنِ الْمُسْتَرِقِّ: مِثْلَهُ (6).
مل، [کامل الزیارات] الْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْأَنْصَارِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مِثْلَهُ (7).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ فَائِدٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ علیه السلام: مِثْلَهُ (8).
مل، [کامل الزیارات] الْکُلَیْنِیُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مِثْلَهُ (9).
ص: 22
روایت19.
ثواب الاعمال: ابو الحسن امام رضا علیه السلام: کمترین چیزی که به زائر ابا عبد الله الحسین علیه السلام در کنار رود فرات داده میشود، اگر که حق و حرمت و ولایت وی را شناخته و پذیرفته باشد، آن است که همه گناهان گذشته و آینده او بخشیده می شود. (1)
روایت20.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت21.
ثواب الاعمال: امام صادق علیه السلام: همانا انسان به زیارت مزار حسین علیه السلام رهسپار می شود و چون از نزد خانواده اش بیرون میآید، با نخستین گامش گناهانش بخشیده می شود و همچنان به هر گامش مبارک و مطهر میگردد تا آنگاه که به مزار رسد. و چون به زیارت آید، خداوند به وی الهام کند که ای بنده من! درخواست کن تا به تو عطا کنم، مرا بخوان تا تو را اجابت کنم، از من بخواه تا به تو ببخشم، از من تقاضایی کن تا آن را برآورده سازم. امام صادق علیه السلام افزود: و سزاست خدای را که تا وقتی وی (از جان و مال خود) بذل میکند، به وی عطا نماید. (3)
روایت22.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت23.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت24.
کامل الزیارات: علی بن میمون صائغ از امام صادق علیه السلام روایت کرد که فرمود: ای علی، به زیارت حسین علیه السلام برو و او را رها مکن. گوید گفتم، کسی که به زیارت برود چه ثوابی میبرد؟ فرمود: هر که پیاده به زیارت آید، خداوند به هر گام او برایش یک نیکی (حسنه) بنویسد و یک کار ناپسند (سیئه) از وی پاک نماید و او را یک درجه بالا برد، و چون بیاید، خداوند دو فرشته را مامور میکند که هر سخن پسندیده ای که از دهانش خارج می شود را مینویسند و اگر سخن ناپسند یا شبیه آن گوید، نمینویسند و چون به سوی اهلش روی کند، وی را تودیع نمایند و گویند که ای دوست خدا! بخشیده شده ای، تو از حزب خدا هستی و حزب رسول خدا و حزب اهل بیت ص: 24
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةٌ عَنْ سَعْدٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ یَحْیَی بْنِ عَلِیٍّ الْقُمِّیِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ علیهم السلام: مِثْلَهُ (1).
وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ یَحْیَی بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مِثْلَهُ (3).
لی، [الأمالی] للصدوق الطَّالَقَانِیُّ عَنْ أَحْمَدَ الْهَمْدَانِیِّ عَنِ الْمُنْذِرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْفَضْلِ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَدَخَلَ عَلَیْهِ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ طُوسَ فَقَالَ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام فَقَالَ لَهُ یَا طُوسِیُّ مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام وَ هُوَ یَعْلَمُ أَنَّهُ إِمَامٌ مُفْتَرَضُ الطَّاعَةِ عَلَی الْعِبَادِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ قَبِلَ شَفَاعَتَهُ فِی سَبْعِینَ مُذْنِباً وَ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ عِنْدَ قَبْرِهِ حَاجَةً إِلَّا قَضَاهَا لَهُ (4).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ إِدْرِیسَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّهُمْ یَرْوُونَ أَنَّ مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام کَانَتْ لَهُ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ قَالَ وَ اللَّهِ مَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ(5).
رسول او و به خدا سوگند که آتش را به چشم خود نمیبینی و آتش نیز تو را نبیند و هرگز طعمه آن نگردی. (1)
روایت25.
کامل الزیارات: سدیر صیرفی روایت کرد: نزد ابی جعفر علیه السلام بودیم که جوانی سخن از مزار حسین علیه السلام به میان آورد و ابا جعفر امام باقر علیه السلام به وی فرمود: هیچ بنده ای به نزد وی نرفت و در راه او قدم از قدم برنداشت مگر آنکه برای او یک کار پسندیده نوشته شود و یک کار ناپسند (از نامه عملش) پاک گردد. (2)
روایت26.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر یک از شیعه ما که به زیارت حسین علیه السلام بیاید، باز نگردد مگر اینکه همه گناهانش بخشیده شده باشد و به هر گامی که برداشته و با هر قدمی که مرکبش پیش رفته، برای او هزار کار نیک نوشته می شود و هزار کار ناپسند از وی پاک میگردد و جایگاهش هزار درجه فراتر میرود. (3)
روایت27.
کامل الزیارات: عبدالله بن نجار گوید: امام صادق علیه السلام از من پرسید: برای زیارت حسین علیه السلام بر کشتی مینشینید؟ گفتم آری. فرمود: آیا میدانستی که اگر در آب بیفتید، ندایی میآید که میگوید، هان نیک روزگار باشید و بهشت شما را خوش باشد. (4)
توضیح
گفته آن حضرت: «إذا انکفت بکم» مخفف از مهموز است، از این گفته: «کفأت الإناء» یعنی آن را ریختم و واژگون کردم.
روایت28.
کامل الزیارات: فائد حنّاط گوید: خدمت امام صادق علیه السلام عرض کردم که مردمان با نوحه گری و با غذا به کنار مزار حسین علیه السلام میآیند. فرمود شنیدهام. گوید پس فرمود: ای فائد، هر که آگاه از حق حسین علیه السلام به زیارت وی آید، گناهان گذشته و آینده اش آمرزیده می شود.(5)
ص: 25
ثو، [ثواب الأعمال] الْعَطَّارُ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنِ الْخَیْبَرِیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقُمِّیِّ قَالَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَی علیه السلام: أَدْنَی مَا یُثَابُ بِهِ زَائِرُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَایَتَهُ أَنْ یُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ(1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (2).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی مَعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ یَخْرُجُ إِلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةُ ذُنُوبِهِ ثُمَّ لَمْ یَزَلْ یُقَدَّسُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّی یَأْتِیَهُ فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِکَ ادْعُنِی أُجِبْکَ اطْلُبْ مِنِّی أُعْطِکَ سَلْنِی حَاجَةً أَقْضِهَا لَکَ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ حَقٌّ عَلَی اللَّهِ أَنْ یُعْطِیَ مَا بَذَلَ (3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (5).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنِ ابْنِ أَبَانٍ عَنِ ابْنِ أُورَمَةَ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَیْمُونٍ الصَّائِغِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: یَا عَلِیُّ زُرِ الْحُسَیْنَ وَ لَا تَدَعْهُ قَالَ قُلْتُ مَا لِمَنْ أَتَاهُ مِنَ الثَّوَابِ قَالَ مَنْ أَتَاهُ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ سَیِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً فَإِذَا أَتَاهُ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکَیْنِ یَکْتُبَانِ مَا خَرَجَ مِنْ فِیهِ مِنْ خَیْرٍ وَ لَا یَکْتُبَانِ مَا یَخْرُجُ مِنْ فِیهِ مِنْ سَیِّئٍ وَ لَا غَیْرِ ذَلِکَ فَإِذَا انْصَرَفَ وَدَّعُوهُ وَ قَالُوا یَا وَلِیَّ اللَّهِ مَغْفُورٌ لَکَ أَنْتَ مِنْ حِزْبِ اللَّهِ وَ حِزْبِ رَسُولِهِ وَ حِزْبِ أَهْلِ بَیْتِ
ص: 24
روایت29.
کامل الزیارات: فائد از بنده صالح(امام موسی کاظم علیه السلام) روایت کرد: بر وی وارد شدم و گفتم فدایت شوم! مردمان چه آنکه قضیه حسین علیه السلام را به حق میداند و چه آنکه آن را انکار میکند، به زیارت وی میآیند و زنان نیز سوار بر مرکب به سوی مزار او روانه شدهاند و وضعیت اشتهار این مزار حادث گشته و من از این وضع به خاطر اشتهار مزار حسین (و احتمال خطر) دل آزردهام. گوید مدتی را درنگ کرد و پاسخ نمیگفت، آنگاه روی کرد و فرمود: ای عراقی، اگر ایشان خود را علنا نشان داده و افشا کردند، تو خود را (در برابر چشم دشمنان) افشا مگردان؛ چه آنکه به خدا سوگند، هر که آگاه از حق حسین علیه السلام به زیارت وی آید، گناهان گذشته و آینده اش آمرزیده می شود. (1)
روایت30.
کامل الزیارات: عبید بن زراره گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که میفرمود: همانا زائران حسین علیه السلام در روز قیامت بر دیگران برتری دارند. گفتم برتری ایشان به چیست؟ فرمود: چهل سال زودتر از دیگران و در حالی که دیگران هنوز درگیر محاسبه و توقف (در محشر) هستند، به بهشت وارد می شوند. (2)
روایت31.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که با شیفتگی به حسین به زیارت وی آید، خداوند وی را در شمار امنیت یافتگان در روز قیامت قرار میدهد و نامه اعمالش به دست راستش داده شده و زیر پرچم حسین بن علی علیه السلام میایستد تا آنکه به بهشت وارد شده و خداوند وی را در همان رتبه و درجه وی قرار میدهد. آری، خداوند توانا و حکیم است. (3)
روایت32.
ثواب الاعمال، کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: همانا زائر حسین علیه السلام، گناهان خود را چون پلی بر در خانه اش نهاده و همچنان که هر یک از شما چون از پل عبور میکنید و آن را پشت سر میگذارید، از آن عبور میکند. (4)
ص: 26
رَسُولِهِ وَ اللَّهِ لَا تَرَی النَّارَ بِعَیْنِکَ أَبَداً وَ لَا تَرَاکَ وَ لَا تَطْعَمُکَ أَبَداً(1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ وَ الْحِمْیَرِیِّ مَعاً عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ الْحَسَنِیِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْحَکَمِ النَّخَعِیِّ عَنْ أَبِی حَمَّادٍ الْأَعْرَابِیِّ عَنْ سَدِیرٍ الصَّیْرَفِیِّ قَالَ: کُنَّا عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام فَذَکَرَ فَتًی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام مَا أَتَاهُ عَبْدٌ فَخَطَا خُطْوَةً إِلَّا کُتِبَتْ لَهُ حَسَنَةٌ وَ حُطَّتْ عَنْهُ سَیِّئَةٌ(2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ الْأَصَمِّ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام مِنْ شِیعَتِنَا لَمْ یَرْجِعْ حَتَّی یُغْفَرَ لَهُ کُلُّ ذَنْبٍ وَ یُکْتَبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا وَ کُلِّ یَدٍ رَفَعَتْهَا دَابَّتُهُ أَلْفُ حَسَنَةٍ وَ مُحِیَ عَنْهُ أَلْفُ سَیِّئَةٍ وَ یُرْفَعُ لَهُ أَلْفُ دَرَجَةٍ(3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ مَعاً عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حَمْدَانَ الْقَلَانِسِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ الْمُحَارِبِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مِیثَمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَاصِمٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ النَّجَّارِ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام تَزُورُونَ الْحُسَیْنَ وَ تَرْکَبُونَ السُّفُنَ فَقُلْتُ نَعَمْ فَقَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّهُ إِذَا انْکَفَتْ بِکُمْ نُودِیتُمْ أَلَا طِبْتُمْ وَ طَابَتْ لَکُمُ الْجَنَّةُ(4).
قوله إذا انکفت بکم مخفف من المهموز من قولهم کفأت الإناء أی قلبته و کببته.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ یُوسُفَ الْأَنْبَارِیِّ عَنْ فَائِدٍ الْحَنَّاطِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّهُمْ یَأْتُونَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بِالنَّوَائِحِ وَ الطَّعَامِ قَالَ قَدْ سَمِعْتُ قَالَ فَقَالَ یَا فَائِدُ مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ(5).
ص: 25
روایت33.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر کس بخواهد که در روز قیامت کرامت الهی و شفاعت نبوی شامل حالش شود، پس زائر حسین گردد که به بهترین گرامی داشت و برترین پاداش دست مییابد و خداوند از هیچ گناه او در زندگی دنیایش، حتی اگر به عدد دانه های شن بیابان عالج و کوههای تهامه و کفهای دریا باشد، نمیپرسد. همانا که حسین بن علی علیه السلام با جانی بس ستم کشیده، مظلوم کشته شد و خودش و اهل بیتش و یارانش همگی تشنه لب شهید شدند. (1)
روایت34.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: در روز قیامت منادی فریاد بر میآورد که کجایید شیعه آل محمد! پس ردیفی از مردم که تنها خدا شمار آنان داند برمیخیزند و جدا از مردمان میایستند. آنگاه منادی فریاد میزند: کجایند زائران مزار حسین علیه السلام؟ پس شمار بسیاری از مردم برمیخیزند و به ایشان گفته می شود: دست هر کس که خواهید بگیرید و او را به سوی بهشت ببرید و هر یک از ایشان هر که را دوست دارد با خود برمی گیرد، به گونه ای که مردم به هر یک از این مردمان میگویند، ای فلانی! آیا مرا نمیشناسی؟ من همانم که فلان روز برایت فلان کار را کردم؛ پس او وی را با خود به بهشت وارد میکند و نه پس رانده می شود و نه باز داشته می شود. (2)
روایت35.
کامل الزیارات: سلیمان بن خالد گوید: شنیدم که امام صادق علیه السلام میگفت: همانا خداوند در هر شب و روزی صد هزار بار بر زمین مینگرد و هر که را خواهد در زمین ببخشاید و هر که را خواهد در آن، عذاب نماید. و بخصوص زائران مزار حسین بن علی علیه السلام و خانواده های ایشان و هر آن کس را - هر که خواهد باشد - که وی (حسین) برای او شفاعت کند، مورد مغفرت قرار میدهد. گوید پرسیدم: حتی اگر مردی باشد که مستحق آتش دوزخ باشد؟ فرمود: حتی اگر چنین باشد، مادام که ناصبی نباشد.(3)
روایت36.
ثواب الاعمال: حسین بن ثویر بن ابی فاخته گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: ای حسین! همانا کسی که برای زیارت مزار حسین بن علی علیه السلام
ص: 27
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ عَنْ أَبِی یَعْقُوبَ الْأَبْزَارِیِّ عَنْ فَائِدٍ عَنْ عَبْدٍ صَالِحٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَیْهِ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ الْحُسَیْنَ قَدْ زَارَهُ النَّاسُ مَنْ یَعْرِفُ هَذَا الْأَمْرَ وَ مَنْ یُنْکِرُهُ وَ رَکِبَتْ إِلَیْهِ النِّسَاءُ وَ وَقَعَ حَالُ الشُّهْرَةِ وَ قَدِ انْقَبَضْتُ مِنْهُ لِمَا رَأَیْتُ مِنَ الشُّهْرَةِ قَالَ فَمَکَثَ مَلِیّاً لَا یُجِیبُنِی ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَیَّ فَقَالَ یَا عِرَاقِیُّ إِنْ شَهَرُوا أَنْفُسَهُمْ فَلَا تَشْهَرْ أَنْتَ نَفْسَکَ فَوَ اللَّهِ مَا أَتَی الْحُسَیْنَ آتٍ عَارِفاً بِحَقِّهِ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ(1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ أَخِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ صَنْدَلٍ عَنِ ابْنِ بُکَیْرٍ عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرَارَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: إِنَّ لِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَضْلًا عَلَی النَّاسِ قُلْتُ وَ مَا فَضْلُهُمْ قَالَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ قَبْلَ النَّاسِ بِأَرْبَعِینَ عَاماً وَ سَائِرُ النَّاسِ فِی الْحِسَابِ وَ الْمَوْقِفِ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ تَشَوُّقاً إِلَیْهِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْآمِنِینَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ أُعْطِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ وَ کَانَ تَحْتَ لِوَاءِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام حَتَّی یَدْخُلَ الْجَنَّةَ فَیُسْکِنَهُ فِی دَرَجَتِهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (3).
ثو، [ثواب الأعمال] مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ الْخَشَّابِ عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ زَائِرَ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ جَعَلَ ذُنُوبَهُ جِسْراً عَلَی بَابِ دَارِهِ ثُمَّ عَبَرَهَا کَمَا یُخَلِّفُ أَحَدُکُمُ الْجِسْرَ وَرَاءَهُ إِذَا عَبَرَ(4).
ص: 26
از خانهاش خارج شود، اگر پیاده باشد، با هر گامی برای او کار نیکی نوشته می شود و گناهی از وی پاک میگردد و اگر سواره باشد، به هر گام (مرکبش) برای او کار نیکی نوشته شود و گناهی پاک شود، به طوری که (چون در راه ) به حرم حسین وارد شود، خداوند وی را از رستگاران نجات یافته بنویسد، و چون آیین زیارتش را سپری کرد، خداوند وی را در شمار پیروزمندان نویسد، و چون گاه بازگشت فرا رسد، فرشته ای بر وی نازل شده و میگوید: رسول خدا بر تو سلام میرساند و زندگی از سر گیر که خداوند گناهان گذشته ات را آمرزید. (1)
روایت37.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر آمده است. (2)
باب پنجم : زیارت امام حسین علیه السلام برابر با حج و عمره و جهاد و آزاد کردن بنده است
روایات
روایت1.
کامل الزیارات: بزنطی گوید: یکی از یاران ما از ابا الحسن امام رضا علیه السلام درباره کسی که به زیارت امام حسین علیه السلام برود پرسید، فرمود: با یک عمره برابر است. (3)
روایت2.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت3.
کامل الزیارات: ابی سعید مدائنی گوید: بر امام صادق علیه السلام وارد شدم و عرض کردم، فدایت شوم! آیا به زیارت مزار حسین بیایم؟ فرمود آری ای ابا سعید، به زیارت مزار حسین پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله، پاک ترین پاکان و نیک ترین نیکان و صالح ترین صالحان بیا و چون وی را زیارت کنی،
ص: 28
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنِ ابْنِ أَبَانٍ عَنِ ابْنِ أُورَمَةَ عَنْ زَکَرِیَّا الْمُؤْمِنِ عَنِ الْکَاهِلِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَرَادَ أَنْ یَکُونَ فِی کَرَامَةِ اللَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ فِی شَفَاعَةِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله فَلْیَکُنْ لِلْحُسَیْنِ علیه السلام زَائِراً یَنَالُ مِنَ اللَّهِ أَفْضَلَ الْکَرَامَةِ وَ حُسْنَ الثَّوَابِ وَ لَا یَسْأَلُهُ عَنْ ذَنْبٍ عَمِلَهُ فِی حَیَاةِ الدُّنْیَا وَ لَوْ کَانَتْ ذُنُوبُهُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ وَ جِبَالِ تِهَامَةَ وَ زَبَدِ الْبَحْرِ إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام قُتِلَ مَظْلُوماً مُضْطَهَداً نَفْسُهُ وَ عَطْشَاناً هُوَ وَ أَهْلُ بَیْتِهِ وَ أَصْحَابُهُ (1).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ وَضَّاحٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شُعَیْبٍ التَّمِیمِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: یُنَادِی مُنَادٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَیْنَ شِیعَةُ آلِ مُحَمَّدٍ فَیَقُومُ عُنُقٌ مِنَ النَّاسِ لَا یُحْصِیهِمْ إِلَّا اللَّهُ فَیَقُومُونَ نَاحِیَةً مِنَ النَّاسِ ثُمَّ یُنَادِی مُنَادٍ أَیْنَ زُوَّارُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَیَقُومُ أُنَاسٌ کَثِیرٌ فَیُقَالُ لَهُمْ خُذُوا بِیَدِ مَنْ أَحْبَبْتُمُ انْطَلِقُوا بِهِ إِلَی الْجَنَّةِ فَیَأْخُذُ الرَّجُلُ مَنْ أَحَبَّ حَتَّی إِنَّ الرَّجُلَ مِنَ النَّاسِ یَقُولُ لِرَجُلٍ یَا فُلَانُ أَ مَا تَعْرِفُنِی أَنَا الَّذِی قُمْتُ لَکَ یَوْمَ کَذَا وَ کَذَا فَیُدْخِلُهُ الْجَنَّةَ لَا یُدْفَعُ وَ لَا یُمْنَعُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنِ ابْنِ أَبَانٍ عَنِ ابْنِ أُورَمَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْمُؤْمِنِ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: إِنَّ لِلَّهِ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ مِائَةَ أَلْفِ لَحْظَةٍ إِلَی الْأَرْضِ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ مِنْهُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ مِنْهُ وَ یَغْفِرُ لِزَائِرِی قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام خَاصَّةً وَ لِأَهْلِ بَیْتِهِمْ وَ لِمَنْ یَشْفَعُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ کَائِناً مَنْ کَانَ قُلْتُ وَ إِنْ کَانَ رَجُلًا قَدِ اسْتَوْجَبَ النَّارَ قَالَ وَ إِنْ کَانَ مَا لَمْ یَکُنْ نَاصِبِیّاً(3).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْمُتَوَکِّلِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُبَیْدِ اللَّهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ الْجَبَّارِ النَّهَاوَنْدِیِّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرِ بْنِ أَبِی فَاخِتَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا حُسَیْنُ إِنَّهُ مَنْ خَرَجَ
ص: 27
برای تو ثواب بیست و دو حج نوشته می شود. (1)
روایت4.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت5.
کامل الزیارات: علی بن موسی الرضا علیه السلام: زیارت مزار حسین صلوات الله علیه برابر یک عمره پذیرفته و بی خدشه است. (3)
روایت6.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت7.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت8.
کامل الزیارات: حسن بن جهم گوید: خدمت ابی الحسن علیه السلام عرض کردم، درباره زیارت مزار حسین علیه السلام چه میفرمایید؟ فرمود: همان چه که شما میدانید. گفتم برخی از ما میگوید یک حج و برخی دیگر میگوید یک عمره. فرمود: برابر با یک عمره پذیرفته است. (6)
روایت9.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت و تنها با اختلاف لفظ بی خدشه به جای پذیرفته، به سندی دیگر آمده است.(7)
روایت10.
کامل الزیارات: ابی بلاد روایت میکند که از ابا الحسن علیه السلام درباره زیارت مزار حسین علیه السلام پرسیدم و فرمود: همان چه که شما میدانید. عرض کردم، ما میگوییم یک حج و یک عمره. فرمود:
ص: 29
مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام إِنْ کَانَ مَاشِیاً کُتِبَتْ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةٌ وَ مُحِیَ عَنْهُ سَیِّئَةٌ وَ إِنْ کَانَ رَاکِباً کُتِبَتْ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةٌ وَ حُطَّ بِهَا عَنْهُ سَیِّئَةٌ حَتَّی إِذَا صَارَ فِی الْحَیْرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُفْلِحِینَ الْمُنْجِحِینَ حَتَّی إِذَا قَضَی مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّی إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ لَهُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ یُقْرِئُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ مَا مَضَی (1).
یب، [تهذیب الأحکام] سَعْدٌ وَ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ وَ أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِیسَ جَمِیعاً عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ الْکُلَیْنِیُّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْبَزَنْطِیِّ قَالَ: سَأَلَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام عَمَّنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ قَالَ تَعْدِلُ عُمْرَةً(3).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُثْمَانَ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ عَبَّادٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْمَدَائِنِیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ آتِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ قَالَ نَعَمْ یَا أَبَا سَعِیدٍ ائْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَطْیَبِ الْأَطْیَبِینَ وَ أَطْهَرِ الطَّاهِرِینَ وَ أَبَرِّ الْأَبْرَارِ فَإِذَا زُرْتَهُ
ص: 28
برابر یک عمره بی خدشه است. (1)
روایت11.
کامل الزیارات: صفوان گوید: از امام رضا علیه السلام درباره زیارت مقبره حسین علیه السلام پرسیدم که چه فضلی دارد؟ فرمود: برابر یک عمره است.
روایت12.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت13.
کامل الزیارات: از یکی از ائمه علیه السلام روایت شده که چهار عمره برابر است با یک حج تمتع، و زیارت مزار حسین برابر است با یک عمره. (3)
روایت14.
کامل الزیارات: ابی ناب گوید: از امام صادق علیه السلام درباره زیارت مزار حسین علیه السلام پرسیدم، فرمود: برابر یک عمره است و شایسته نیست که بیش از چهار سال در این کار درنگ نمایند. (4)
روایت15.
کامل الزیارات: ابا جعفر علیه السلام: زیارت مزار رسول خدا صلی الله علیه و آله و زیارت مقبره شهیدان و زیارت مزار حسین بن علی علیه السلام برابر با یک حج بی خدشه به همراه رسول الله صلی الله علیه و آله است. (5)
روایت16.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
روایت17.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (7)
روایت18.
کامل الزیارات:
ص: 30
کُتِبَتْ لَکَ اثْنَتَانِ وَ عِشْرُونَ حَجَّةً(1).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا علیه السلام یَقُولُ: زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ تَعْدِلُ عُمْرَةً مَبْرُورَةً مُتَقَبَّلَةً(3).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ مَعاً عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مَهْزِیَارَ عَنْ أَخِیهِ عَلِیٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ: مِثْلَهُ (5).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ وَ عَبْدِ اللَّهِ ابْنَیْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ مُوسَی بْنِ الْقَاسِمِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ علیه السلام مَا تَقُولُ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ لِی مَا تَقُولُ أَنْتَ فِیهِ فَقُلْتُ بَعْضُنَا یَقُولُ حَجَّةٌ وَ بَعْضُنَا یَقُولُ عُمْرَةٌ فَقَالَ هِیَ عُمْرَةٌ مَقْبُولَةٌ(6).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُوسَی: مِثْلَهُ إِلَّا أَنَّ فِیهِ عُمْرَةٌ مَبْرُورَةٌ(7).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ یَحْیَی الْقَطَّانِ عَنْ أَبِیهِ أَبِی الْبِلَادِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ علیه السلام عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ مَا تَقُولُونَ أَنْتُمْ قُلْتُ نَقُولُ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ قَالَ:
ص: 29
ابا الحسن رضا علیه السلام: هر که به زیارت حسین علیه السلام بیاید، خداوند برای او یک حج بی خدشه مینویسد. (1)
روایت19.
کامل الزیارات: عبدالله بن عبید انباری گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم فدایت شوم! هر ساله آنقدر سرمایه به دست نمیآورم که بتوانم با آن به حج روم. فرمود: اگر اراده حج نمودی و فرصت آن برایت فراهم نشد، به زیارت حسین بیا، چرا که ثواب یک حج برایت نوشته می شود. و اگر قصد عمره رفتن کردی و فراهم نگشت، به زیارت حسین علیه السلام بیا که برایت یک عمره نوشته می شود. (2)
روایت20.
مصباح الطوسی، نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت21.
کامل الزیارات: عبدالکریم بن حسان گوید: نزد امام صادق علیه السلام، آنچه گفته می شود مبنی بر اینکه زیارت مزار حسین علیه السلام برابر یک حج و عمره است را بیان کردم. گوید: پس فرمود: بلکه حج و عمره همینجاست و اگر کسی قصد حج کند و برایش ممکن نگردد و او به زیارت حسین آید، یک حج برای او نوشته می شود؛ و اگر کسی قصد عمره کند و برایش ممکن نگردد، برایش یک عمره نوشته می شود. (4)
روایت22.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت23.
کامل الزیارات: ابا جعفر علیه السلام: زیارت مزار حسین علیه السلام برابر است با یک حج بی خدشته به همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله. (6)
روایت24.
کامل الزیارات: از امام باقر و صادق علیهما السلام: زیارت مزار رسول خدا
ص: 31
تَعْدِلُ عُمْرَةً مَبْرُورَةً(1).
مل، [کامل الزیارات] عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ ابْنِ أَشْیَمَ عَنْ صَفْوَانَ قَالَ: سَأَلْتُ الرِّضَا علیه السلام عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام أَیُّ شَیْ ءٍ فِیهِ مِنَ الْفَضْلِ قَالَ تَعْدِلُ عُمْرَةً(2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ صَفْوَانَ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] جَمَاعَةُ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ وَ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ بَعْضِهِمْ علیهم السلام قَالَ: أَرْبَعُ عُمَرٍ تَعْدِلُ حَجَّةً وَ زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام تَعْدِلُ عُمْرَةً(4).
مل، [کامل الزیارات] بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی باب [نَابٍ] قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ تَعْدِلُ عُمْرَةً وَ لَا یَنْبَغِی التَّخَلُّفُ عَنْهُ أَکْثَرَ مِنْ أَرْبَعِ سِنِینَ (5).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِیلِ بْنِ دَرَّاجٍ عَنْ فُضَیْلٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: زِیَارَةُ قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (6) وَ زِیَارَةُ قُبُورِ الشُّهَدَاءِ وَ زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام تَعْدِلُ حَجَّةً مَبْرُورَةً مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله.
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ حَرِیزٍ عَنْ فُضَیْلٍ: مِثْلَهُ (7).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ حَرِیزٍ: مِثْلَهُ (8).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ
ص: 30
صلی الله علیه و آله و زیارت مزار حسین علیه السلام برابر یک حج به همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله است.(1)
روایت25.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: اگر کسی قصد حج کند و برایش فراهم نیاید و نزد حسین علیه السلام آید و روز عرفه نزد حضرت باشد این امر برای او برابر با حج خواهد بود.(2)
روایت26.
کامل الزیارات: ابراهیم بن عقبه گوید: به بنده صالح(امام موسی کاظم) علیه السلام نامه ای نوشتم که اگر سرورم صلاح دید، درباره بهترین سخنی که در باب زیارت ابی عبدالله حسین بن علی علیه السلام ذکر شده و اینکه آیا برای کسی که حج برای او فراهم نیامده است، برابر با ثواب حج است، برایم بنویسد و حضرت نوشت: برابر با حج است، برای کسی که حج برایش ممکن نشده است. (3)
روایت27.
کامل الزیارات: ام سعید احمسیه گوید: از امام صادق علیه السلام درباره زیارت مزار حسین علیه السلام پرسیدم و فرمود: برابر با یک حج و عمره میباشد و خیری به این اندازه - و با دستانش آن اندازه بسیار را نشان داد -. (4)
روایت28.
در کتاب حسین بن عثمان از ام سعید نظیر همین روایت ذکر شده است. (5)
روایت29.
کامل الزیارات: هارون بن خارجه روایت کند که نزد امام صادق علیه السلام بودم که مردی پرسید: کسی که مزار حسین علیه السلام را زیارت کند چه پاداشی دارد؟ و ایشان فرمود: همانا حسین! خداوند چهار هزار فرشته را آشفته موی و غبارین روی مامور کرده که تا روز قیامت بر وی بگریند. من گفتم، پدرم و مادرم فدایت گردند! از پدرتان درباره حج و عمره روایت شده است. فرمود: آری یک حج و یک عمره و تا ده (حج و عمره) نیز شمرد. (6)
روایت30.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (7)
روایت31.
کامل الزیارات:
ص: 32
أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام یَقُولُ: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَجَّةً مَبْرُورَةً(1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ عَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُبَیْدٍ الْأَنْبَارِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّهُ لَیْسَ کُلُّ سَنَةٍ یَتَهَیَّأُ لِی مَا أَخْرُجُ بِهِ إِلَی الْحَجِّ فَقَالَ إِذَا أَرَدْتَ الْحَجَّ وَ لَمْ یَتَهَیَّأْ لَکَ فَأْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ فَإِنَّهَا تُکْتَبُ لَکَ حَجَّةً وَ إِذَا أَرَدْتَ الْعُمْرَةَ وَ لَمْ یَتَهَیَّأْ لَکَ فَأْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَإِنَّهَا تُکْتَبُ لَکَ عُمْرَةً(2).
مصبا، [المصباحین] عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُبَیْدٍ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ عَبْدِ الْکَرِیمِ بْنِ حَسَّانَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا یُقَالُ إِنَّ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ تَعْدِلُ حَجَّةً وَ عُمْرَةً قَالَ فَقَالَ إِنَّمَا الْحَجُّ وَ الْعُمْرَةُ هَاهُنَا وَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا أَرَادَ الْحَجَّ وَ لَمْ یَتَهَیَّأْ لَهُ فَأَتَاهُ کُتِبَتْ لَهُ حَجَّةً وَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا أَرَادَ الْعُمْرَةَ فَلَمْ یَتَهَیَّأْ لَهُ کُتِبَتْ لَهُ عُمْرَةً(4).
مل، [کامل الزیارات] جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ: مِثْلَهُ (5).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِیلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ فُضَیْلٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام تَعْدِلُ حَجَّةً مَبْرُورَةً مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (6).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ حَرِیزٍ وَ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِیلِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ فُضَیْلٍ عَنْهُمَا قَالا: زِیَارَةُ قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ
ص: 31
ابی خدیجه روایت کند که مردی از ابا جعفر علیه السلام درباره زیارت مزار حسین علیه السلام پرسید و ایشان فرمودند: برابر است با یک حج و عمره و با دستانش نشان داد، و این اندازه از خیر، و دستانش را تا حد ممکن باز نمود. (1)
روایت32.
کامل الزیارات: ام سعید احمسیة گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، در فضل زیارت مزار حسین علیه السلام چه میگویید؟ فرمود: ای ام سعید، درباره آن، فضل یک حج و عمره را بیان میکنیم و خیر ناشی از آن چنین است. و دستانش را کاملاً گشود و انگشتانش را به طرف پایین گرفت. (2)
روایت33.
کامل الزیارات: ابن ابی یعفور گوید: شنیدم که امام صادق علیه السلام به مردی از موالی خود میفرمود: ای فلانی! آیا به زیارت مزار حسین بن علی علیه السلام میروی؟ گفت آری هر سه سال یک بار وی را زیارت میکنم. امام به او
که زرد رو و رنگ پریده بود فرمود: هان! سوگند که اگر او را زیارت میکردی، حالت به از این بود. مرد گفت فدایت شوم، آیا تا این حد ارزش و اثر دارد. فرمود: به خدا که آری، اگر درباره ارزش زیارت وی و فضل مزار وی میگفتم، حج را یکسره رها میکردید و هیچ یک به حج نمیرفتید. ای وای بر تو! آیا نمیدانی که خداوند کربلا را پیش از آنکه مکه را به عنوان حرم خود گیرد، حرم امن و مبارک خود گرفته است؟ ابن ابی یعفور گوید: من عرض کردم که خداوند حج بیت الله الحرام را واجب کرده و چیزی از زیارت مزار حسین بیان نکرده است. امام فرمود: هر چند که چنین است، اما این امری است که خداوند آن را چنین خواسته است. آیا این سخن پدرم امیر المومنین را نشنیدهای که میفرماید: همانا کف پا شایسته تر به مسح و شستن است از روی پا، ولی خداوند این را بر بندگان واجب کرده است؛ و آیا نمیدانی که اگر وقوف حاجیان در درون حرم بود، برای حرم ارزش بیشتری میآورد، ولی خداوند این امر را در غیر حرم (عرفات) قرار داده است. (3)
روایت34.
ثواب الاعمال:
ص: 33
صلی الله علیه و آله وَ زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام تَعْدِلُ حَجَّةً مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (1).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ الْیَقْطِینِیِّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْقَمَّاطِ عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: لَوْ أَنَّ رَجُلًا أَرَادَ الْحَجَّ وَ لَمْ یَتَهَیَّأْ لَهُ ذَلِکَ فَأَتَی الْحُسَیْنَ علیه السلام فَعَرَّفَ عِنْدَهُ یُجْزِیهِ ذَلِکَ مِنَ الْحَجِ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُقْبَةَ قَالَ: کَتَبْتُ إِلَی الْعَبْدِ الصَّالِحِ علیه السلام إِنْ رَأَی سَیِّدِی أَنْ یُخْبِرَنِی بِأَفْضَلِ مَا جَاءَ بِهِ فِی زِیَارَةِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام وَ هَلْ تَعْدِلُ ثَوَابَ الْحَجِّ لِمَنْ فَاتَهُ فَکَتَبَ صلی الله علیه و آله تَعْدِلُ الْحَجَّ لِمَنْ فَاتَهُ الْحَجُ (3).
مل، [کامل الزیارات] جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنِ الْحُسَیْنِ الْأَحْمَسِیِّ عَنْ أُمِّ سَعِیدٍ الْأَحْمَسِیَّةِ قَالَتْ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ تَعْدِلُ حَجَّةً وَ عُمْرَةً وَ مِنَ الْخَیْرِ هَکَذَا وَ هَکَذَا وَ أَوْمَی بِیَدِهِ (4).
کِتَابُ حُسَیْنِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أُمِّ سَعِیدٍ: مِثْلَهُ (5).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ مَعاً عَنِ ابْنِ أَبَانٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ أَنَا عِنْدَهُ فَقَالَ مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ إِنَّ الْحُسَیْنَ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَقُلْتُ لَهُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی رُوِیَ عَنْ أَبِیکَ فِی الْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ قَالَ نَعَمْ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ حَتَّی عَدَّ عَشَرَةً(6).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْوَلِیدِ: مِثْلَهُ (7).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ الْوَشَّاءِ
ص: 32
امام صادق علیه السلام: هر که آگاه از حق حسین به زیارت وی بیاید، همچون کسی است که به همراه رسول خدا صد حج تمتع گزارده باشد. (1)
روایت35.
ثواب الاعمال: امام صادق علیه السلام: هر که مزار ابا عبد الله الحسین علیه السلام را زیارت کند، خداوند برای او هشتاد حج درست و بی خدشه مینویسد. (2)
روایت36.
ثواب الاعمال: ابی سعید مدائنی گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم: فدایت گردم! آیا مزار حسین را زیارت کنم؟ فرمود: آری ای ابا سعید، به زیارت پسر رسول خدا، نیک ترین نیکان و پاک ترین پاکان و صالح ترین صالحان بیا و چون وی را زیارت کنی، خداوند ثواب آزاد کردن بیست و پنج بنده را برایت مینویسد.(3)
روایت37.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت38.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت39.
ثواب الاعمال: امام صادق علیه السلام: هر مومنی که با شناخت به حق حسین بن علی علیه السلام در روز غیر عید به زیارت وی رود، برای او بیست حج تمتع و بیست عمره پذیرفته و بی خدشه و بیست غزوه به همراه پیامبری فروفرستاده و پیشوایی دادگر نوشته می شود. (6)
روایت40.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (7)
روایت41.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (8)
ص: 34
عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ عَنْ أَبِی خَدِیجَةَ عَنْ رَجُلٍ: سَأَلَ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ فَقَالَ إِنَّهُ یَعْدِلُ حَجَّةً وَ عُمْرَةً وَ قَالَ بِیَدِهِ هَکَذَا مِنَ الْخَیْرِ یَقُولُ بِجَمِیعِ یَدَیْهِ هَکَذَا(1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْحَمِیدِ وَ عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ أُمِّ سَعِیدٍ الْأَحْمَسِیَّةِ قَالَتْ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَیَّ شَیْ ءٍ تَذْکُرُ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام مِنَ الْفَضْلِ قَالَ نَذْکُرُ فِیهِ یَا أُمَّ سَعِیدٍ فَضْلَ حَجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ وَ خَیْرُهَا کَذَا وَ بَسَطَ یَدَهُ وَ نَکَسَ أَصَابِعَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْقَمَّاطِ عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ لِرَجُلٍ مِنْ مَوَالِیهِ یَا فُلَانُ أَ تَزُورُ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام قَالَ نَعَمْ إِنِّی أَزُورُهُ بَیْنَ ثَلَاثِ سِنِینَ مَرَّةً فَقَالَ لَهُ وَ هُوَ مُصْفَرٌّ وَجْهُهُ أَمَا وَ اللَّهِ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَوْ زُرْتَهُ کَانَ أَفْضَلَ مِمَّا أَنْتَ فِیهِ فَقَالَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ أَ کُلُّ هَذَا الْفَضْلِ فَقَالَ نَعَمْ وَ اللَّهِ لَوْ أَنِّی حَدَّثْتُکُمْ بِفَضْلِ زِیَارَتِهِ وَ بِفَضْلِ قَبْرِهِ لَتَرَکْتُمُ الْحَجَّ رَأْساً وَ مَا حَجَّ مِنْکُمْ أَحَدٌ وَیْحَکَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ اتَّخَذَ کَرْبَلَاءَ حَرَماً آمِناً مُبَارَکاً قَبْلَ أَنْ یَتَّخِذَ مَکَّةَ حَرَماً قَالَ ابْنُ أَبِی یَعْفُورٍ فَقُلْتُ لَهُ قَدْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَی النَّاسِ حِجَّ الْبَیْتِ وَ لَمْ یَذْکُرْ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ وَ إِنْ کَانَ کَذَلِکَ فَإِنَّ هَذَا شَیْ ءٌ جَعَلَهُ اللَّهُ هَکَذَا أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ أَبِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَیْثُ یَقُولُ إِنَّ بَاطِنَ الْقَدَمِ أَحَقُّ بِالْمَسْحِ مِنْ ظَاهِرِ الْقَدَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ فَرَضَ هَذَا عَلَی الْعِبَادِ أَ وَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ الْمَوْقِفَ لَوْ کَانَ فِی الْحَرَمِ کَانَ أَفْضَلَ لِأَجْلِ الْحَرَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ صَنَعَ ذَلِکَ فِی غَیْرِ الْحَرَمِ (3).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مُحَمَّدِ
ص: 33
روایت42.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: روزی حسین بن علی علیه السلام در دامان پیامبر بود و پیامبر با او بازی میکرد و او را میخنداند. عایشه گفت: ای رسول خدا، چقدر این کودک را دوست داری! فرمود: ای وای بر تو! چگونه او را دوست نداشته باشم و دلبسته او نباشم، در حالی که او میوه دلم و نور چشمم است. هان بدان که امت من او را خواهند کشت و هر که پس از درگذشتش وی را زیارت کند، خداوند ثواب یک حج از حجهای مرا برایش مینویسد. گفت ای رسول خدا، ثواب یکی از حجهای شما!؟ فرمود: آری و حتی دو حج از حجهای من. گفت: ای رسول خدا، ثواب دو حج شما؟ فرمود: آری و حتی چهار حج از حجهای من. گوید و همچنان عایشه در بالا رفتن عدد با پیامبر همراه بود و عدد همچنان بالا میرفت و هر بار دو برابر میگشت تا آنکه به نود حج از حجهای رسول خدا همراه با عمره های آن رسید. (1)
روایت43.
امالی شیخ طوسی: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت44.
قرب الإسناد: حنان روایت میکند که به امام صادق علیه السلام گفتم، درباره زیارت مزار حسین صلوات الله علیه چه میفرمایید؟ چه آنکه از برخی از شما شنیدهایم که برابر با یک حج و عمره میباشد. فرمود: چه حدیث ضعیفی است این. با این همه برابری نمیکند ولی او را زیارت کنید و ترکش مگویید، چرا که او سرور جوانان شهید و سرور جوانان بهشت و شبیه به یحیی پسر زکریاست و آسمان و زمین، تنها بر این دو گریستند. (3)
توضیح
شاید منظور این است که با حج و عمره واجب برابر نیست و درست تر آنکه سخن امام را حمل بر تقیه کنیم.
روایت45.
کامل الزیارات: ام سعید احمسیة روایت کند که نزد امام صادق علیه السلام بودم و کسی را فرستاده بودم تا برای رفتن به مزار شهیدان برایم الاغی کرایه کند. پس امام فرمود: چرا به زیارت سید الشهداء نمیروی؟ گفتم: منظورتان چه کسی است؟ فرمود: حسین بن علی. گوید گفتم، ثواب کسی که او را زیارت کند چیست؟ فرمود: عمره و حجی درست و خیری به
ص: 35
بْنِ صَدَقَةَ عَنْ صَالِحٍ النِّیلِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ کَانَ کَمَنْ حَجَّ مِائَةَ حَجَّةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (1).
ثو، [ثواب الأعمال] بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ ابْنِ صَدَقَةَ عَنْ مَالِکِ بْنِ عَطِیَّةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَمَانِینَ حَجَّةً مَبْرُورَةً(2).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْمَدَائِنِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام جُعِلْتُ فِدَاکَ آتِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ نَعَمْ یَا أَبَا سَعِیدٍ ائْتِ قَبْرَ ابْنِ رَسُولِ اللَّهِ أَطْیَبِ الطَّیِّبِینَ وَ أَطْهَرِ الْأَطْهَرِینَ وَ أَبَرِّ الْأَبْرَارِ وَ إِذَا زُرْتَهُ کَتَبَ اللَّهُ لَکَ عِتْقَ خَمْسٍ وَ عِشْرِینَ رَقَبَةً(3).
مل، [کامل الزیارات] أَبُو الْعَبَّاسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ: مِثْلَهُ (5).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: أَیُّمَا مُؤْمِنٍ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ فِی غَیْرِ یَوْمِ عِیدٍ کُتِبَتْ لَهُ عِشْرُونَ حَجَّةً وَ عِشْرُونَ عُمْرَةً مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ عِشْرُونَ غَزْوَةً مَعَ نَبِیٍّ مُرْسَلٍ وَ إِمَامٍ عَادِلٍ (6).
این اندازه، و دستانش را به نشانه بسیاری، سه بار باز و بازتر کرد.
روایت46.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت47.
کامل الزیارات: ام سعید احمسیة گوید به مدینه رفتم و الاغی برای زیارت کردن مزار شهیدان کرایه کردم و با خود گفتم: نه! ابتدا به فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله سر میزنم و به خانه اش میروم، پس کرایه دهنده را لختی معطل گذاشتم و او نام مرا فریاد زد و امام صادق علیه السلام فرمود: این کیست ای ام سعید؟ گفتم فدایت شوم! برای زیارت قبور شهداء الاغی کرایه کرده ام. فرمود: آیا میخواهی بدانی سرور شهیدان کیست؟ گفتم آری. فرمود: حسین بن علی علیه السلام. گفتم به حق، او سرور شهیدان است؟ فرمود: آری. گفتم هر که او را زیارت کند چه ثوابی میبرد؟ فرمود: یک حج و عمره و خیری اینچنین و اینچنین!(2)
روایت48.
کامل الزیارات: ابی سعید قاضی گوید: بر امام صادق علیه السلام که در اتاقی کوچک بود وارد شدم و مُرازم نزد وی بود، و شنیدم که امام صادق علیه السلام فرمود: هر که پیاده به زیارت مقبره حسین علیه السلام بیاید، خداوند برای هر گامی که بر میدارد و بر زمین میگذارد، آزاد کردن یک اسیر از فرزندان اسماعیل علیه السلام را مینویسد. و هر که سوار بر لنج به زیارت وی آید و از روی لنج به دریا بیفتند، منادی از آسمان فریاد بر میآورد که نیک روزگار باشید و بهشت شما را گوارا باد. (3)
روایت49.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که آگاه به حق حسین علیه السلام به زیارت وی بیاید، همچون کسی است که همراه با پیامبر صلی الله علیه و آله، سه بار حج گزارده باشد. (4)
روایت50.
کامل الزیارات:
ص: 36
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ مَعاً عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْیَقْطِینِیِّ عَنْ صَفْوَانَ وَ جَعْفَرِ بْنِ عِیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی غُنْدَرٍ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: کَانَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ علیه السلام ذَاتَ یَوْمٍ فِی حَجْرِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله یُلَاعِبُهُ وَ یُضَاحِکُهُ فَقَالَتْ عَائِشَةُ یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَشَدَّ إِعْجَابَکَ بِهَذَا الصَّبِیِّ فَقَالَ لَهَا وَیْلَکِ وَ کَیْفَ لَا أُحِبُّهُ وَ لَا أُعْجَبُ بِهِ وَ هُوَ ثَمَرَةُ فُؤَادِی وَ قُرَّةُ عَیْنِی أَمَا إِنَّ أُمَّتِی سَتَقْتُلُهُ فَمَنْ زَارَهُ بَعْدَ وَفَاتِهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَجَّةً مِنْ حِجَجِی قَالَتْ یَا رَسُولَ اللَّهِ حَجَّةً مِنْ حِجَجِکَ قَالَ نَعَمْ وَ حَجَّتَیْنِ مِنْ حِجَجِی قَالَتْ یَا رَسُولَ اللَّهِ حَجَّتَیْنِ مِنْ حِجَجِکَ قَالَ نَعَمْ وَ أَرْبَعَةً قَالَ فَلَمْ تَزَلْ تَزَادُهُ وَ یَزِیدُ وَ یُضْعِفُ حَتَّی بَلَغَ تِسْعِینَ حَجَّةً مِنْ حِجَجِ رَسُولِ اللَّهِ علیه السلام بِأَعْمَارِهَا(1).
ما، [الأمالی للشیخ الطوسی] الْحُسَیْنُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ الْقَزْوِینِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ وَهْبَانَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَبَشِیٍّ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی غُنْدَرٍ: مِثْلَهُ (2).
ب، [قرب الإسناد] عَنْهُمَا عَنْ حَنَانٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا تَقُولُ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ فَإِنَّهُ بَلَغَنَا عَنْ بَعْضِکُمْ أَنَّهُ قَالَ تَعْدِلُ حَجَّةً وَ عُمْرَةً قَالَ فَقَالَ مَا أَضْعَفَ هَذَا الْحَدِیثَ مَا تَعْدِلُ هَذَا کُلَّهُ وَ لَکِنْ زُورُوهُ وَ لَا تَجْفُوهُ فَإِنَّهُ سَیِّدُ شَبَابِ الشُّهَدَاءِ وَ سَیِّدُ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ شَبِیهُ یَحْیَی بْنِ زَکَرِیَّا وَ عَلَیْهِمَا بَکَتِ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ (3).
لعل المراد أنها لا تعدل الواجبین من الحج و العمرة و الأظهر أنه محمول علی التقیة.
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِی دَاوُدَ الْمُسْتَرِقِّ عَنْ أُمِّ سَعِیدٍ الْأَحْمَسِیَّةِ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ قَدْ بَعَثْتُ مَنْ یَکْتَرِی لِی حِمَاراً إِلَی قُبُورِ الشُّهَدَاءِ فَقَالَ مَا یَمْنَعُکَ مِنْ سَیِّدِ الشُّهَدَاءِ قَالَتْ قُلْتُ وَ مَنْ هُوَ قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ قَالَتْ قُلْتُ وَ مَا لِمَنْ زَارَهُ قَالَ عُمْرَةٌ وَ حَجَّةٌ مَبْرُورَةٌ وَ مِنَ الْخَیْرِ
ص: 35
امام صادق علیه السلام: خداوند تبارک و تعالی پیش از نشستگان به میقات عرفات، بر زائران مزار حسین صلوات الله علیه نظر کرده و حاجات ایشان را بر آورده و گناهانشان را میبخشد و شفاعتشان را در مورد درخواستهایشان میپذیرد، آنگاه روی به اهل عرفات کرده و در حق ایشان نیز چنین میکند.(1)
روایت51.
کامل الزیارات: ابن فرقد گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، پاداش کسی که هر ماه امام حسین علیه السلام را زیارت کند، چیست ؟ فرمود: ثوابی برابر با صد هزار شهید از شهدای جنگ بدر خواهد داشت. (2)
روایت52.
ثواب الاعمال: موسی بن قاسم حضرمی گوید: امام صادق علیه السلام در آغاز حکومت ابی جعفر منصور به سوی نجف آمد و رخت اقامت افکند و فرمود: ای موسی، به جاده اصلی برو و بر سر راه بایست و بنگر که مردی از سوی منطقه قادسیه به سوی تو خواهد آمد و چون نزدیک آمد بگو، در اینجا مردی از نوادگان رسول الله صلی الله علیه و آله است که تو را فرا میخواند؛ پس وی با تو میآید. گوید رفتم و بر سر راه ایستادم و گرما شدید بود. همچنان ایستاده بودم، به حدی که نزدیک بود نافرمانی کنم و بازگردم و از آن مرد صرفنظر کنم که ناگهان چیزی شبیه مردی سوار بر شتر دیدم که پیش میآید و همچنان به او نگاه کردم تا اینکه نزدیک شد. گفتم ای مرد، اینجا مردی است از فرزندان رسول خدا که تو را فرامیخواند، و وصف تو را برایم گفت. گفت مرا نزد وی ببر. گوید او را بردم تا آنکه شترش را در نزدیکی خیمه بر زمین نشاند.
ص: 37
کَذَا وَ کَذَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ بِیَدِهِ (1).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ جَمِیعاً عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ رِزْقٍ الْغُمْشَانِیِّ عَنْ أُمِّ سَعِیدٍ الْأَحْمَسِیَّةِ قَالَتْ: دَخَلْتُ الْمَدِینَةَ فَاکْتَرَیْتُ حِمَاراً عَلَی أَنْ أَطُوفَ عَلَی قُبُورِ الشُّهَدَاءِ فَقُلْتُ لَا بَلْ أَبْدَأُ بِابْنِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَأَدْخُلُ عَلَیْهِ فَأَبْطَأْتُ عَلَی الْمُکَارِی قَلِیلًا فَهَتَفَ بِی فَقَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا هَذَا یَا أُمَّ سَعِیدَةَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ تَکَارَیْتُ حِمَاراً لِأَدُورَ عَلَی قُبُورِ الشُّهَدَاءِ قَالَ أَ فَلَا أُخْبِرُکِ بِسَیِّدِ الشُّهَدَاءِ قُلْتُ بَلَی قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ علیه السلام قُلْتُ وَ إِنَّهُ لَسَیِّدُ الشُّهَدَاءِ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ زَارَهُ قَالَ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ وَ مِنَ الْخَیْرِ هَکَذَا وَ هَکَذَا(3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ بَشِیرٍ السَّرَّاجِ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْقَاضِی قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی غُرَیْفَةٍ لَهُ وَ عِنْدَهُ مُرَازِمٌ فَسَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرْفَعُهَا وَ یَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ وَ مَنْ أَتَاهُ فِی سَفِینَةٍ فَکُفِئَتْ بِهِمْ سَفِینَتُهُمْ نَادَی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ طِبْتُمْ وَ طَابَتْ لَکُمُ الْجَنَّةُ(4).
مل، [کامل الزیارات] عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ صَالِحٍ النِّیلِیِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ صلوات الله علیه عَارِفاً بِحَقِّهِ کَانَ کَمَنْ حَجَّ ثَلَاثَ حِجَجٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (5).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ مَتٍّ الْجَوْهَرِیُّ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ
ص: 36
گوید، پس حضرت وی را صدا زد و مرد اعرابی وارد شد و من نزدیک شدم و بر در خیمه ایستادم و سخن ایشان را می شنیدم، ولی ایشان را نمیدیدم. پس امام صادق علیه السلام فرمود: از کجا آمده ای؟ گفت از دورترین نقطه یمن. فرمود: پس تو اهل فلان منطقه هستی. گفت آری من از منطقه فلان هستم. فرمود: برای چه به اینجا آمدهای؟ گفت: برای زیارت حسین علیه السلام آمدهام. پس امام صادق علیه السلام فرمود: بدون هیچ حاجتی و فقط برای زیارت آمده ای! گفت: برای هیچ حاجتی نیامده ام مگر اینکه نزد مقبره او نماز بگزارم و وی را زیارت کنم و سلام و درود بر او فرستم و به نزد خانواده ام بازگردم. امام صادق علیه السلام فرمود: چه روایتی در باب زیارت وی میدانید؟ گفت در روایت شنیده ایم که (با زیارت وی) برکت را در وجود خود و خانواده و فرزندان و اموال و زندگی خود و در برآورده شدن حاجاتمان میبینیم. گوید پس امام صادق علیه السلام فرمود: آیا نمیخواهی افزون بر این فضل، فضل دیگری را برایت بگویم ای مرد یمنی؟ مرد گفت: بازگو ای پسر رسول خدا. فرمود: زیارت امام صادق علیه السلام برابر با یک حج پذیرفته بی خدشه درست همراه با رسول خدا صلی الله علیه و آله است. مرد از این سخن در شگفت شد. حضرت فرمود: آری به خدا و حتی دو حج پذیرفته بی خدشه درست به همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله. پس مرد بار دیگر تعجب کرد و همچنان امام صادق علیه السلام ثواب آن را افزون میکرد تا آنکه سی حج پذیرفته بی خدشه درست همراه با رسول خدا صلی الله علیه و آله را ذکر نمود. (1)
روایت53.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت54.
التهذیب: علی بن معمر از یکی از شیعیان روایت میکند که به امام صادق علیه السلام عرض کردم که فلان شخص به من گفت، به شما عرض کرده که نوزده بار به حج و نوزده بار به عمره رفته است و شما فرموده ای که یک حج و یک عمره دیگر به جای آر، برایت یک بار زیارت مزار حسین علیه السلام نوشته میشود. پس فرمود: کدام یک برای تو دوست داشتنی تر است؟ اینکه بیست حج و بیست عمره به جای آوری یا اینکه همراه با حسین علیه السلام محشور گردی؟ پس گفتم، بلکه دوست دارم با حسین علیه السلام محشور گردم. فرمود: پس ابا عبدالله حسین علیه السلام را زیارت کن. (3)
ص: 38
عَنْ عَلِیِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَتَجَلَّی لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ وَ یَقْضِی حَوَائِجَهُمْ وَ یَغْفِرُ ذُنُوبَهُمْ وَ یُشَفِّعُهُمْ فِی مَسَائِلِهِمْ ثُمَّ یُثْنِی بِأَهْلِ عَرَفَاتٍ فَیَفْعَلُ ذَلِکَ بِهِمْ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ صَنْدَلٍ عَنِ ابْنِ فَرْقَدٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا لِمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام فِی کُلِّ شَهْرٍ مِنَ الثَّوَابِ قَالَ لَهُ مِنَ الثَّوَابِ ثَوَابُ مِائَةِ أَلْفِ شَهِیدٍ مِثْلُ شُهَدَاءِ بَدْرٍ(2).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنِ الْخَیْبَرِیِّ عَنْ مُوسَی بْنِ الْقَاسِمِ الْحَضْرَمِیِّ قَالَ: قَدِمَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی أَوَّلِ وِلَایَةِ أَبِی جَعْفَرٍ فَنَزَلَ النَّجَفَ فَقَالَ یَا مُوسَی اذْهَبْ إِلَی الطَّرِیقِ الْأَعْظَمِ فَقِفْ عَلَی الطَّرِیقِ فَانْظُرْ فَإِنَّهُ سَیَجِیئُکَ رَجُلٌ مِنْ نَاحِیَةِ الْقَادِسِیَّةِ فَإِذَا دَنَا مِنْکَ فَقُلْ لَهُ هَاهُنَا رَجُلٌ مِنْ وُلْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یَدْعُوکَ فَسَیَجِی ءُ مَعَکَ قَالَ فَذَهَبْتُ حَتَّی قُمْتُ عَلَی الطَّرِیقِ وَ الْحَرُّ شَدِیدٌ فَلَمْ أَزَلْ قَائِماً حَتَّی کِدْتُ أَعْصِی وَ أَنْصَرِفُ وَ أَدَعُهُ إِذْ نَظَرْتُ إِلَی شَیْ ءٍ مُقْبِلٍ شِبْهِ رَجُلٍ عَلَی بَعِیرٍ قَالَ فَلَمْ أَزَلْ أَنْظُرُ إِلَیْهِ حَتَّی دَنَا مِنِّی فَقُلْتُ لَهُ یَا هَذَا هَاهُنَا رَجُلٌ مِنْ وُلْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یَدْعُوکَ وَ قَدْ وَصَفَکَ لِی قَالَ اذْهَبْ بِنَا إِلَیْهِ قَالَ فَجِئْتُهُ حَتَّی أَنَاخَ بَعِیرَهُ نَاحِیَةً قَرِیباً مِنَ الْخَیْمَةِ
ص: 37
روایت55.
کامل الزیارات: حسن بن عطیه گوید: شنیدم که امام صادق علیه السلام میفرمود: هر که به زیارت حسین علیه السلام بیاید، خداوند برای او یک حج و عمره یا یک عمره و حج مینویسد... تا آخر خبر. (1)
روایت56.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که به زیارت حسین علیه السلام بیاید، خداوند برای او یک حج و عمره مینویسد. (2)
روایت57.
کامل الزیارات: ابی خارجه در روایتی طولانی گوید: مردی از امام صادق علیه السلام سؤال کرد و در پایان آن گفت: پدر و مادرم به فدایت! از پدرتان سخنی در باب (برابری زیارت حسین با) حج روایت کرده اند. فرمود: آری یک حج و عمره و حتی تا ده (حج و عمره) نیز شمرده است. (3)
روایت58.
کامل الزیارات: مالک جهنی درباره زیارت مزار حسین از امام صادق علیه السلام روایت کرد که فرمود: هر که آگاه از حق حسین علیه السلام به زیارت وی آید، خداوند برای او یک حج مینویسد و همچنان در حفظ الهی باشد تا بازگردد. گوید مالک در آن سال درگذشت و من به حج رفتم، پس به نزد امام صادق علیه السلام آمدم و گفتم، مالک روایتی از ابی جعفر علیه السلام درباره زیارت مقبره حسین علیه السلام برایم گفته است. فرمود: بازگو کن. پس آن روایت را باز گفتم و چون پایان یافت، فرمود: آری ای محمد، یک حج و یک عمره. (4)
روایت59.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: زیارت مزار حسین علیه السلام بسان حجی است و حجی پس از آن و عمره ای پس از حج واجب. (5)
ص: 39
قَالَ فَدَعَا بِهِ فَدَخَلَ الْأَعْرَابِیُّ إِلَیْهِ فَدَنَوْتُ أَنَا فَصِرْتُ عَلَی بَابِ الْخَیْمَةِ أَسْمَعُ الْکَلَامَ وَ لَا أَرَاهُمَا فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مِنْ أَیْنَ قَدِمْتَ قَالَ مِنْ أَقْصَی الْیَمَنِ قَالَ فَأَنْتَ مِنْ مَوْضِعِ کَذَا وَ کَذَا قَالَ نَعَمْ أَنَا مِنْ مَوْضِعِ کَذَا وَ کَذَا قَالَ فِیمَا جِئْتَ هَاهُنَا قَالَ جِئْتُ زَائِراً لِلْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَجِئْتَ مِنْ غَیْرِ حَاجَةٍ لَیْسَ إِلَّا الزِّیَارَةَ قَالَ جِئْتُ مِنْ غَیْرِ حَاجَةٍ لَیْسَ إِلَّا أَنْ أُصَلِّیَ عِنْدَهُ وَ أَزُورَهُ وَ أُسَلِّمَ عَلَیْهِ وَ أَرْجِعَ إِلَی أَهْلِی قَالَ لَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ مَا تَرْوُونَ فِی زِیَارَتِهِ قَالَ نَرْوِی فِی زِیَارَتِهِ أَنَّا نَرَی الْبَرَکَةَ فِی أَنْفُسِنَا وَ أَهَالِینَا وَ أَوْلَادِنَا وَ أَمْوَالِنَا وَ مَعَایِشِنَا وَ قَضَاءِ حَوَائِجِنَا قَالَ فَقَالَ لَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَ فَلَا أَزِیدُکَ مِنْ فَضْلِهِ فَضْلًا یَا أَخَا الْیَمَنِ قَالَ زِدْنِی یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ إِنَّ زِیَارَةَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام تَعْدِلُ حَجَّةً مَقْبُولَةً مُتَقَبَّلَةً زَاکِیَةً مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَتَعَجَّبَ مِنْ ذَلِکَ فَقَالَ إِی وَ اللَّهِ وَ حَجَّتَیْنِ مَبْرُورَتَیْنِ مُتَقَبَّلَتَیْنِ زَاکِیَتَیْنِ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَتَعَجَّبَ مِنْ ذَلِکَ فَلَمْ یَزَلْ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَزِیدُ حَتَّی قَالَ ثَلَاثِینَ حَجَّةً مَبْرُورَةً مُتَقَبَّلَةً زَاکِیَةً مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (2).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ حُمَیْدِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْفَضْلِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَعْمَرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّ فُلَاناً أَخْبَرَنِی أَنَّهُ قَالَ لَکَ إِنِّی حَجَجْتُ تِسْعَ عَشْرَةَ حَجَّةً وَ تِسْعَ عَشْرَةَ عُمْرَةً فَقُلْتَ لَهُ حُجَّ حَجَّةً أُخْرَی وَ اعْتَمِرْ عُمْرَةً أُخْرَی تُکْتَبْ لَکَ زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ أَیُّمَا أَحَبُّ إِلَیْکَ أَنْ تَحُجَّ عِشْرِینَ حَجَّةً وَ تَعْتَمِرَ عِشْرِینَ عُمْرَةً أَوْ تُحْشَرَ مَعَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقُلْتُ لَا بَلْ أُحْشَرُ مَعَ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ فَزُرْ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام (3).
ص: 38
روایت60.
کامل الزیارات: یونس از امام رضا علیه السلام روایت کرد که فرمود: هر که حسین علیه السلام را زیارت کند، همانا حج و عمره ای گزارده است. گوید گفتم: آیا حج واجب از عهده وی خارج می شود؟ فرمود: نه، این حج ضعیف است تا توانگر شود و به حج بیت الله الحرام برود. آیا نمیدانی که هر روز هفتاد هزار فرشته بر گرد بیت الحرام طواف میکنند تا اینکه شبهنگام به آسمان فراز می شوند و فرشتگان دیگری فرود آمده و تا صبح به گرد بیت الحرام میچرخند و به راستی که حسین نزد خداوند از کعبه گرانقدرتر است و در وقت هر نماز هفتاد هزار فرشته با موی آشفته و روی گردآلوده بر وی فرود میآیند و تا روز قیامت، نوبت به آنان نمیرسد. (1)
روایت61.
کامل الزیارات: فضیل بن یسار گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: خدای تعالی چهار هزار فرشته موی آشفته و روی غبارآلوده را بر مزار حسین علیه السلام مامور کرده که تا روز قیامت بر وی میگریند و زیارت وی برابر یک حج و عمره و (نیز برابر با )زیارت مزار شهیدان است. (2)
توضیح
یعنی زیارت مقبره شهیدان در مدینه نیز برابر حج و عمره است و هم طراز است؛ یا آن که زیارت مزار شهیدان نزد او نیز برابر یک حج و عمره است و ظاهراً این سخن از اضافات نسخه نویسان است.
روایت62.
کامل الزیارات: یزید بن عبدالملک گوید: با امام صادق علیه السلام بودم که گروهی سوار بر الاغهایی از پیش ما گذشتند. ابا عبدالله فرمود: اینان به کجا میروند؟ گفتم به مزار شهیدان. فرمود: پس چرا به زیارت شهید غریب نمیروند؟ مردی از اهل عراق به وی گفت: آیا زیارت او واجب است؟ فرمود: زیارت او بهتر از یک حج و عمره است و حتی تا بیست حج و عمره نیز برشمرد و سپس فرمود: حجهای پذیرفته بی خدشه. گوید به خدا که از نزد وی برنخاسته بودم که مردی نزد وی آمد و گفت که من نوزده حج گزارده ام، برایم دعا کن که بیست حج را روزی ام گرداند. فرمود: آیا مزار حسین را زیارت کرده ای؟ گفت خیر. فرمود: همانا زیارت او برتر از بیست حج است. (3)
ص: 40
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْکُوفِیِّ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَبَانٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَطِیَّةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ هُوَ یَقُولُ: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَجَّةً وَ عُمْرَةً أَوْ عُمْرَةً وَ حَجَّةً وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ (1).
مل، [کامل الزیارات] بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِی فُلَانٍ الْکِنْدِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَجَّةً وَ عُمْرَةً(2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَلِیِّ بْنِ مَهْزِیَارَ عَنْ أَبِی الْقَاسِمِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِی خَارِجَةَ قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ یَقُولُ فِی آخِرِهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی رَوَوْا عَنْ أَبِیکَ فِی الْحَجِّ قَالَ نَعَمْ حَجَّةً وَ عُمْرَةً حَتَّی عَدَّ عَشَرَةً(3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ فُضَیْلٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُصَادِفٍ قَالَ حَدَّثَنِی مَالِکٌ الْجُهَنِیُّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام: فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ مَنْ أَتَاهُ زَائِراً لَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَجَّةً وَ لَمْ یَزَلْ مَحْفُوظاً حَتَّی یَرْجِعَ قَالَ فَمَاتَ مَالِکٌ فِی تِلْکَ السَّنَةِ فَحَجَجْتُ فَدَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقُلْتُ إِنَّ مَالِکاً حَدَّثَنِی بِحَدِیثٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ هَاتِهِ فَحَدَّثْتُهُ فَلَمَّا فَرَغْتُ قَالَ نَعَمْ یَا مُحَمَّدُ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ(4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مَنِیعِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ یُونُسَ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: الزِّیَارَةُ إِلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام حَجَّةٌ وَ بَعْدَ الْحَجَّةِ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ بَعْدَ حَجَّةِ الْإِسْلَامِ (5).
ص: 39
روایت63.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت64.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت65.
کامل الزیارات: حسین بن مختار گوید: از امام صادق علیه السلام درباره زیارت مزار حسین علیه السلام پرسیدند، فرمود: ثواب یک حج و عمره در آن است. (3)
روایت66.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: زیارت حسین علیه السلام برابر بیست حج و حتی برتر از بیست حج است. (4)
روایت67.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت68.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
روایت69.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است با این تفاوت که فرمود: و برتر از بیست حج و عمره.(7)
روایت70.
کامل الزیارات: ابی سعید مدائنی گوید: خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم و گفتم فدایت گردم، آیا به زیارت مزار حسین علیه السلام بیایم؟ فرمود: آری ای ابا سعید، به زیارت مزار حسین پسر رسول خدا، پاک ترین پاکان و نیک ترین نیکان و صالح ترین صالحان بیا و چون وی را زیارت کنی، خداوند برای تو ثواب بیست و پنج حج را مینویسد. (8)
ص: 41
مل، [کامل الزیارات] بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ یُونُسَ عَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام فَقَدْ حَجَّ وَ اعْتَمَرَ قَالَ قُلْتُ یَطْرَحُ عَنْهُ حَجَّةَ الْإِسْلَامِ قَالَ لَا هِیَ حَجَّةُ الضَّعِیفِ حَتَّی یَقْوَی وَ یَحُجُّ إِلَی بَیْتِ اللَّهِ الْحَرَامِ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ الْبَیْتَ یَطُوفُ بِهِ کُلَّ یَوْمٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ حَتَّی إِذَا أَدْرَکَهُمُ اللَّیْلُ صَعِدُوا وَ نَزَلَ غَیْرُهُمْ فَطَافُوا بِالْبَیْتِ حَتَّی الصَّبَاحِ وَ إِنَّ الْحُسَیْنَ لَأَکْرَمُ عَلَی اللَّهِ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِنَّهُ فِی وَقْتِ کُلِّ صَلَاةٍ لَیَنْزِلُ عَلَیْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ شُعْثٌ غُبْرٌ لَا تَقَعُ النَّوْبَةُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ(1).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ حَبِیبٍ عَنْ فُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: وَکَّلَ اللَّهُ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ إِتْیَانُهُ تَعْدِلُ حَجَّةً وَ عُمْرَةً وَ قُبُورَ الشُّهَدَاءِ(2).
أی و تعدل مع الحج و العمرة إتیان قبور الشهداء بالمدینة أیضا أو المعنی أن إتیان قبور الشهداء عنده تعدل حجة و عمرة أیضا و الظاهر أنه من زیادات النساخ.
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ یَزِیدَ بْنِ عَبْدِ الْمَلِکِ قَالَ: کُنْتُ مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَمَرَّ قَوْمٌ عَلَی حُمُرٍ قَالَ أَیْنَ یُرِیدُ هَؤُلَاءِ قُلْتُ قُبُورَ الشُّهَدَاءِ قَالَ فَمَا یَمْنَعُهُمْ مِنْ زِیَارَةِ الشَّهِیدِ الْغَرِیبِ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْعِرَاقِ وَ زِیَارَتُهُ وَاجِبَةٌ قَالَ زِیَارَتُهُ خَیْرٌ مِنْ حَجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ حَتَّی عَدَّ عِشْرِینَ حَجَّةً وَ عُمْرَةً ثُمَّ قَالَ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ قَالَ فَوَ اللَّهِ مَا قُمْتُ مِنْ عِنْدِهِ حَتَّی أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ إِنِّی قَدْ حَجَجْتُ تِسْعَ عَشْرَةَ حَجَّةً فَادْعُ اللَّهَ لِی أَنْ یَرْزُقَنِی تَمَامَ الْعِشْرِینَ قَالَ فَهَلْ زُرْتَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ قَالَ لَا قَالَ إِنَّ زِیَارَتَهُ خَیْرٌ مِنْ عِشْرِینَ حَجَّةً(3).
ص: 40
روایت71.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت72.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت73.
کامل الزیارات: شهاب گوید: امام صادق علیه السلام از من پرسید: ای شهاب، چند بار به حج رفتهای؟ گفتم نوزده بار. پس فرمود: بیست حج را تکمیل میکنی و برایت یک زیارت حسین علیه السلام به شمار میآید. (3)
روایت74.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است با این تفاوت که: برایت یک زیارت حسین علیه السلام نوشته می شود. (4)
روایت75.
کامل الزیارات: حذیفة بن منصور گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: چند بار به حج رفته ای؟ گفتم نوزده بار. گوید فرمود: اگر بیست و یک حج را تکمیل کنی، همچون کسی هستی که حسین علیه السلام را زیارت کرده است. (5)
روایت76.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
روایت77.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که آگاه به حق حسین علیه السلام به زیارت وی رود، همچون کسی است که صد بار با رسول خدا صلی الله علیه و آله حج گزارده باشد. (7)
روایت78.
کامل الزیارات:
ص: 42
مل، [کامل الزیارات] عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ: مِثْلَهُ (1).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ وَ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ مَعاً عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْمُخْتَارِ قَالَ: سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ فِیهَا حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ(3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْمُخْتَارِ عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: زِیَارَةُ الْحُسَیْنِ علیه السلام تَعْدِلُ عِشْرِینَ حَجَّةً وَ أَفْضَلُ مِنْ عِشْرِینَ حَجَّةً(4).
مل، [کامل الزیارات] الْکُلَیْنِیُّ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ بِإِسْنَادِهِ: مِثْلَهُ (5).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی: مِثْلَهُ (6).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی: مِثْلَهُ إِلَّا أَنَّ فِیهِ وَ أَفْضَلُ مِنْ عِشْرِینَ عُمْرَةً وَ حَجَّةً(7).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْمَدَائِنِیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ آتِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ نَعَمْ یَا أَبَا سَعِیدٍ ائْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَطْیَبِ الْأَطْیَبِینَ وَ أَطْهَرِ الطَّاهِرِینَ وَ أَبَرِّ الْأَبْرَارِ فَإِنَّکَ إِذَا زُرْتَهُ کَتَبَ اللَّهُ لَکَ بِهِ خَمْساً وَ عِشْرِینَ حَجَّةً(8).
ص: 41
امام صادق علیه السلام: هر که به زیارت حسین علیه السلام رود، خداوند برایش هشتاد حج بی خدشه مینویسد. (1)
روایت79.
کامل الزیارات: محمد بن صدقه گوید: از امام صادق علیه السلام درباره کسی که مزار حسین را زیارت کند پرسیدم، فرمود: برای او حجی همراه با رسول خدا صلی الله علیه و آله نوشته می شود. گوید به وی عرض کردم، فدایت گردم! حجی با رسول خدا صلی الله علیه و آله؟ فرمود: آری و حتی دو حج. گوید گفتم، فدایت شوم! دو حج؟ فرمود: آری و حتی سه حج. و همچنان می شمرد تا آنکه به ده حج رسید. گوید گفتم، فدایت شوم! ده حج با رسول خدا صلی الله علیه و آله؟ فرمود: آری و حتی بیست حج. گفتم، فدایت شوم! بیست حج و همچنان می شمرد تا به پنجاه حج رسید و دیگر چیزی نیفزود. (2)
روایت80.
کامل الزیارات: قداح گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم: کسی که آگاه به حق حسین علیه السلام و بدون رویگردانی مغرورانه و خودبزرگ بینی وی را زیارت کند، چیست؟ فرمود: برای او هزار حج پذیرفته و هزار عمره بی خدشه نوشته شود و اگر شقاوتمند باشد، در شمار سعادتمندان به حساب آید و همچنان در رحمت الهی غوطه ور باشد. (3)
روایت81.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که آگاه از حق حسین علیه السلام به زیارت وی برود، خداوند برای او اجر کسی است که هزار اسیر آزاد کند و کسی که (ایشان را) بر هزار اسب زین و لجام شده در راه خدا سواره ببرد.(4)
روایت82.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت83.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
ص: 43
مل، [کامل الزیارات] الْکُلَیْنِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ بِإِسْنَادِهِ: مِثْلَهُ (1).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ النَّضْرِ عَنْ شِهَابِ بْنِ عَبْدِ رَبِّهِ أَوْ عَنْ رَجُلٍ عَنْ شِهَابٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقَالَ: سَأَلَنِی فَقَالَ یَا شِهَابُ کَمْ حَجَجْتَ مِنْ حَجَّةٍ فَقُلْتُ تِسْعَ عَشْرَةَ حَجَّةً فَقَالَ لِی تُتِمُّهَا عِشْرِینَ حَجَّةً تُحْسَبُ لَکَ بِزِیَارَةِ الْحُسَیْنِ علیه السلام (3).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ إِلَّا أَنَّ فِیهِ تُکْتَبُ لَکَ زِیَارَةُ الْحُسَیْنِ علیه السلام (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبُو الْعَبَّاسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ حُذَیْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: کَمْ حَجَجْتَ قُلْتُ تِسْعَةَ عَشَرَ قَالَ فَقَالَ أَمَا إِنَّکَ لَوْ أَتْمَمْتَ إِحْدَی وَ عِشْرِینَ حَجَّةً لَکُنْتَ کَمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام (5).
ثو، [ثواب الأعمال] مَاجِیلَوَیْهِ عَنْ عَمِّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (6).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ صَالِحٍ النِّیلِیِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ کَانَ کَمَنْ حَجَّ مِائَةَ حَجَّةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (7).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ مَالِکِ بْنِ
ص: 42
توضیح
شاید اختلاف موجود در این اخبار در میزان فضل و ثواب، حمل بر تفاوت افراد و کارها و کم و زیاد بودن خطر و مسافت باشد، چرا که هر یک از اعمال خیر به اختلاف مراتب اخلاص و شناخت و پرهیزکاری و دیگر شرایطی که کمال عمل را فراهم میکند، ثوابی متفاوت دارد و حقیقت اینکه بنا بر بسیاری از اخبار، ائمه علیهم السلام احوال سؤال کننده را در ضعف و قوت ایمانش در نظر میگرفتند تا سبب انکار و کفر وی نگردد و با مردم به اندازه عقلشان سخن میگفتند.
روایت84.
[مؤلف: در مصباح شیخ ابی منصور روایت شده: روزی پیامبر صلی الله علیه و آله به منزل فاطمه سلام الله علیها وارد شد و او برای حضرت غذایی از خرما و روغن حیوانی و نان فراهم آورد و حضرت با علی و فاطمه و حسن و حسین گرد سفره جمع شدند و چون غذا خوردند، رسول خدا صلی الله علیه و آله سجده کرد و بسیار سجده اش طولانی گشت و آنگاه گریست و سپس خندید و نشست؛ علی که جرأت بیشتری از بقیه ایشان در سخن گفتن داشت، فرمود: ای رسول خدا، امروز رفتاری از شما دیدیم که پیش از این ندیده بودیم. حضرت صلی الله علیه و آله فرمود: آنگاه که با شما غذا خوردم، شادمان شدم و از سلامتی و جمع گرم شما مسرور گشتم، پس برای شکر خدا به سجده افتادم؛ پس جبرئیل علیه السلام فرود آمد و گفت، آیا به خاطر شادمانی از سلامتی خانواده ات سجده نمودی؟ گفتم آری. پس گفت، آیا میخواهی از آنچه پس از تو بر ایشان میگذرد، با خبر شوی؟ گفتم آری ای برادرم جبرئیل. پس گفت: درباره دخترت، او نخستین فرد خانواده ات است که پس از آنکه به وی ظلم می شود و حقش از وی سلب می شود و از ارثش محروم میگردد و شوهرش مظلوم واقع می شود و استخوان دندهاش شکسته میشود، به تو میپیوندد. و اما پسر عمویت مورد ستم واقع می شود و حقش سلب می شود و کشته می شود. و اما حسن، مظلوم واقع می شود و حقش از او سلب می شود و با زهر کشته میشود. و اما به حسین ستم می شود و حقش سلب می شود و خاندانش کشته می شوند و زیر سم اسبان پایمال می شود و ساز و برگ کاروانش چپاول می شود و زنان و فرزندان خانواده اش اسیر می شوند و آغشته به خونش دفن می شود و غریبگان وی را به خاک میسپارند. پس گریستم و گفتم: آیا کسی به زیارت وی میرود؟ گفت غریبگان وی را زیارت میکنند. گفتم: پاداش کسی که به زیارت وی رود، چیست؟ گفت: برای او ثواب هزار حج و هزار عمره به همراه تو نوشته می شود، پس خندیدم.] (1)
ص: 44
عَطِیَّةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَمَانِینَ حَجَّةً مَبْرُورَةً(1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ مَعاً عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَبِی الْقَاسِمِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَدَقَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ تُکْتَبُ لَهُ حَجَّةٌ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ حَجَّةٌ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَالَ نَعَمْ وَ حَجَّتَانِ قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ حَجَّتَانِ قَالَ قَالَ نَعَمْ وَ ثَلَاثٌ فَمَا زَالَ یَعُدُّ حَتَّی بَلَغَ عَشْراً قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ عَشْرُ حِجَجٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَالَ نَعَمْ وَ عِشْرُونَ حَجَّةً قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ عِشْرُونَ فَمَا زَالَ یَعُدُّ حَتَّی بَلَغَ خَمْسِینَ فَسَکَتَ (2).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ الْمُغِیرَةِ عَنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا لِمَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ مُسْتَکْبِرٍ وَ لَا مُسْتَنْکِفٍ قَالَ یُکْتَبُ لَهُ أَلْفُ حَجَّةٍ مَقْبُولَةٍ وَ أَلْفُ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ إِنْ کَانَ شَقِیّاً کُتِبَ سَعِیداً وَ لَمْ یَزَلْ یَخُوضُ فِی رَحْمَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ صَالِحٍ النِّیلِیِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَجْرَ مَنْ أَعْتَقَ أَلْفَ نَسَمَةٍ وَ کَمَنْ حَمَلَ عَلَی أَلْفِ فَرَسٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ مُسْرَجَةٍ مُلْجَمَةٍ(4).
باب ششم : زیارت امام حسین علیه السلام موجب طول عمر و حفظ جان و مال و فراوانی روزی و گشایش اندوه ها و برآمدن آرزوهاست
روایات
روایت1.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: همانا در کنار شما قبری هست که هیچ غمدیده ای به زیارت آن نیاید مگر آنکه خداوند به خاطر اندوهش، در کارش گشایشی دهد و حاجتش را برآورده سازد.
توضیح
امکان دارد مراد از این قبر، مزار امیرالمؤمنین علیه السلام باشد.
روایت2.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: همانا در کنار شما قبری هست که هیچ غمدیده ای به زیارت آن نیاید مگر آنکه خداوند اندوهش را گشایشی در کار کند و حاجتش را برآورده سازد و نزد وی از زمانی که جان باخت، چهار هزار فرشته با موی آشفته و روی غبارین هست که تا روز قیامت بر وی میگریند و هر که به زیارت وی رود، وی را همراهی میکند و هر که بیمار گردد به عیادتش میروند و هر که درگذرد، جنازه اش را تشییع میکنند. (1)
روایت3.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: همانا حسین بلادیده شهید شد و شایسته است که هیچ غمدیده ای به درگاه وی نیاید، مگر آنکه خداوند او را شادمان بازگرداند. (2)
روایت4.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: همانا در ورای کوفه مقبره ای هست که هیچ غمدیده ای به زیارت آن نیاید مگر آنکه خداوند
ص: 45
لعل اختلافات هذه الأخبار فی قدر الفضل و الثواب محمولة علی اختلاف الأشخاص و الأعمال و قلة الخوف و المسافة و کثرتهما فإن کل عمل من أعمال الخیر یختلف ثوابها باختلاف مراتب الإخلاص و المعرفة و التقوی و سائر الشرائط التی توجب کمال العمل علی أنه یظهر من کثیر من الأخبار أنهم کانوا یراعون أحوال السائل فی ضعف إیمانه و قوته لئلا یصیر سببا لإنکاره و کفره و أنهم کانوا یکلمون الناس علی قدر عقولهم.
أَقُولُ وَجَدْتُ بِخَطِّ الشَّیْخِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْجُبَعِیِّ نَقْلًا مِنْ خَطِّ الشَّهِیدِ رَفَعَ اللَّهُ دَرَجَتَهُ نَقْلًا مِنْ مِصْبَاحِ الشَّیْخِ أَبِی مَنْصُورٍ طَابَ ثَرَاهُ قَالَ رُوِیَ: أَنَّهُ دَخَلَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله یَوْماً إِلَی فَاطِمَةَ علیها السلام فَهَیَّأَتْ لَهُ طَعَاماً مِنْ تَمْرٍ وَ قُرْصٍ وَ سَمْنٍ فَاجْتَمَعُوا عَلَی الْأَکْلِ هُوَ وَ عَلِیٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ علیهم السلام فَلَمَّا أَکَلُوا سَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ أَطَالَ سُجُودَهُ ثُمَّ بَکَی ثُمَّ ضَحِکَ ثُمَّ جَلَسَ وَ کَانَ أَجْرَأَهُمْ فِی الْکَلَامِ عَلِیٌّ علیه السلام فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ رَأَیْنَا مِنْکَ الْیَوْمَ مَا لَمْ نَرَهُ قَبْلَ ذَلِکَ فَقَالَ صلی الله علیه و آله إِنِّی لَمَّا أَکَلْتُ مَعَکُمْ فَرِحْتُ وَ سُرِرْتُ بِسَلَامَتِکُمْ وَ اجْتِمَاعِکُمْ فَسَجَدْتُ لِلَّهِ تَعَالَی شُکْراً فَهَبَطَ جَبْرَئِیلُ علیه السلام یَقُولُ سَجَدْتَ شُکْراً لِفَرَحِکَ بِأَهْلِکَ فَقُلْتُ نَعَمْ فَقَالَ أَ لَا أُخْبِرُکَ بِمَا یَجْرِی عَلَیْهِمْ بَعْدَکَ فَقُلْتُ بَلَی یَا أَخِی یَا جَبْرَئِیلُ فَقَالَ أَمَّا ابْنَتُکَ فَهِیَ أَوَّلُ أَهْلِکَ لَحَاقاً بِکَ بَعْدَ أَنْ تُظْلَمَ وَ یُؤْخَذَ حَقُّهَا وَ تُمْنَعَ إِرْثَهَا وَ یُظْلَمَ بَعْلُهَا وَ یُکْسَرَ ضِلْعُهَا وَ أَمَّا ابْنُ عَمِّکَ فَیُظْلَمُ وَ یُمْنَعُ حَقَّهُ وَ یُقْتَلُ وَ أَمَّا الْحَسَنُ فَإِنَّهُ یُظْلَمُ وَ یُمْنَعُ حَقَّهُ وَ یُقْتَلُ بِالسَّمِّ وَ أَمَّا الْحُسَیْنُ فَإِنَّهُ یُظْلَمُ وَ یُمْنَعُ حَقَّهُ وَ تُقْتَلُ عِتْرَتُهُ وَ تَطَئُوهُ الْخُیُولُ وَ یُنْهَبُ رَحْلُهُ وَ تُسْبَی نِسَاؤُهُ وَ ذَرَارِیُّهُ وَ یُدْفَنُ مُرَمَّلًا بِدَمِهِ وَ یَدْفِنُهُ الْغُرَبَاءُ فَبَکَیْتُ وَ قُلْتُ وَ هَلْ یَزُورُهُ أَحَدٌ قَالَ یَزُورُهُ الْغُرَبَاءُ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ زَارَهُ مِنَ الثَّوَابِ قَالَ یُکْتَبُ لَهُ ثَوَابُ أَلْفِ حَجَّةٍ وَ أَلْفِ عُمْرَةٍ کُلُّهَا مَعَکَ فَضَحِکَ (1).
ص: 44
اندوهش را گشایشی در کار کند و منظور مزار حسین علیه السلام است.(1)
روایت5.
کامل الزیارات: ابی جعفر علیه السلام: به راستی که حسین، این ساکن کربلاء، بلا دیده و تشنه لب و با دلی پر حسرت شهید شد و خداوند عز و جل بر خود سوگند یاد کرد که هیچ حسرت کشیده و هیچ غمدیده و هیچ گنهکار وهیچ اندوهگین و هیچ تشنه لب و هیچ معلولی به نزد مقبره وی نیاید و نزد او دعا نکند و به واسطه حسین بن علی علیه السلام به خداوند عز و جل تقرب نجوید، مگر اینکه خداوند اندوه او را گشایشی حاصل کند و خواسته اش را به وی عطا کند و گناهش را بیامرزد و عمرش را دراز کند و روزی اش را افزون کند «فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصار». پس ای دیده وران عبرت گیرید.(2)
روایت6.
کامل الزیارات: ابا جعفر علیه السلام: ولایت ما بر اهل شهرها عرضه گردید و هیچ یک چون اهل کوفه آن را نپذیرفتند و این بدان جهت بود که مزار علی علیه السلام در آن است و در کنار آن مقبره دیگری هست (و منظور مقبره حسین صلوات الله علیهما است) و هیچ زائری به نزد وی نیاید و نزد او دو یا چهار رکعت نماز نگزارد و آنگاه از خدا حاجتی درخواست نکند مگر اینکه خداوند آن را برآورده سازد و به راستی که هر روز هزار فرشته مزار وی را در بر میگیرند. (3)
توضیح
«إلی لزقه» یعنی در کنارش.
روایت7.
کامل الزیارات: ابن ابی یعفور گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: اشتیاق به شما مرا بر آن داشت که دشواریها را برای رسیدن به تو تحمل کنم. پس فرمود که نزد پروردگارت گلایه نکن؛ چرا به زیارت کسی که بیش از من بر تو حق دارد، نیامدی؟ و این سخنش که چرا به زیارت کسی که بیش از من بر تو حق دارد، نیامدی، بر من دشوار تر از این سخنش بود که نزد پروردگارت گلایه نکن .
گفتم چه کسی بر من حق بیشتری از شما دارد؟ فرمود: حسین بن علی، پس چرا به نزد حسین نمیروی و نزد وی خدا را نمیخوانی و حوائجت را نزد وی بازگو نمیکنی؟!(4)
روایت8.
ثواب الاعمال: عبدالله بن هلال گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: فدایت گردم، کمترین پاداش زیارت مزار حسین علیه السلام چیست؟ فرمود: کمترین پاداش وی آن است که خداوند جان و مال او را تا آنگاه که نزد
ص: 46
مل، [کامل الزیارات] جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ الْمُوسَوِیُّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ فُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: إِنَّ إِلَی جَانِبِکُمْ لَقَبْراً مَا أَتَاهُ مَکْرُوبٌ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ کُرْبَتَهُ وَ قَضَی حَاجَتَهُ (1).
یحتمل أن یکون المراد به قبر أمیر المؤمنین علیه السلام.
مل، [کامل الزیارات] بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ سَلَمَةَ صَاحِبِ السَّابِرِیِّ عَنْ أَبِی الصَّبَّاحِ الْکِنَانِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: إِنَّ إِلَی جَانِبِکُمْ قَبْراً مَا أَتَاهُ مَکْرُوبٌ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ کُرْبَتَهُ وَ قَضَی حَاجَتَهُ وَ إِنَّ عِنْدَهُ لَأَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ مُنْذُ قُبِضَ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَمَنْ زَارَهُ شَیَّعُوهُ وَ مَنْ مَرِضَ عَادُوهُ وَ مَنْ مَاتَ اتَّبَعُوا جَنَازَتَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ بْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو الزَّیَّاتِ عَنْ کَرَّامٍ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ جَابِرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ وَ هُوَ یَقُولُ: إِنَّ الْحُسَیْنَ علیه السلام قُتِلَ مَکْرُوباً وَ حَقِیقٌ عَلَی اللَّهِ أَنْ لَا یَأْتِیَهُ مَکْرُوبٌ إِلَّا رَدَّهُ اللَّهُ مَسْرُوراً(3).
مل، [کامل الزیارات] جَمَاعَةُ مَشَایِخِی أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی وَ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ یَحْیَی وَ کَانَ فِی خِدْمَةِ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی علیه السلام عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ بِظَهْرِ الْکُوفَةِ لَقَبْراً مَا أَتَاهُ مَکْرُوبٌ قَطُّ إِلَّا فَرَّجَ اللَّهُ
ص: 45
اهل و عیالش بازگردد، در امان دارد و چون روز قیامت فرارسد، خداوند بیش از پیش وی را در حفظ خود نگاه میدارد.
روایت9.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت10.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: روزهای زائر حسین بن علی علیه السلام از روزهای زندگی به شمار نمیآید. (2)
روایت11.
کامل الزیارات: ابن حازم گوید: از امام شنیدم که فرمود: هر که یک سال بگذرد و به زیارت مزار حسین نرود، خداوند یک سال از عمرش میکاهد و اگر بگویم که برخی از شما سی سال پیش از فرا رسیدن اجلش جان میبازد، دروغ نگفتهام. زیرا که شما زیارت وی را ترک گفته اید؛ پس زیارت وی را ترک مگویید تا خداوند عمرتان را دراز کند و بر روزیتان بیفزاید؛ و اگر زیارت او را رها کنید خداوند از عمر و روزیتان میکاهد. در مورد زیارت او، نیرویتان را به کار گیرید و بر یکدیگر پیشی گیرید و از این امر صرفنظر نکنید، زیرا که حسین بن علی نزد خدا و رسول خدا و نزد علی و فاطمه علیهم السلام، گواه شماست. (3)
روایت12.
کامل الزیارات: عبدالملک خثعمی روایت کند که امام صادق علیه السلام مرا فرمود: ای عبدالملک، زیارت حسین بن علی را نادیده مگیر و اصحابت را به این کار امر کن که خداوند بر عمر تو میافزاید و روزیات را زیاد میکند و خوشبخت زندگی میکنی و با حالی خوش درخواهی گذشت و نامت را در میان خوش بختان مینویسد.(4)
روایت13.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: حتی اگر شده، سالی یک بار به زیارت حسین علیه السلام بروید، چرا که هر که آگاه از حق وی و بدون انکار آن به مزار وی آید، پاداشی جز بهشت نخواهد داشت و روزی
ص: 47
کُرْبَتَهُ یَعْنِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام (1).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْعَلَاءِ عَنْ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الْحُسَیْنَ صَاحِبَ کَرْبَلَاءَ قُتِلَ مَظْلُوماً مَکْرُوباً عَطْشَاناً لَهْفَاناً فَآلَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَی نَفْسِهِ أَنْ لَا یَأْتِیَهُ لَهْفَانٌ وَ لَا مَکْرُوبٌ وَ لَا مُذْنِبٌ وَ لَا مَغْمُومٌ وَ لَا عَطْشَانٌ وَ لَا مَنْ بِهِ عَاهَةٌ ثُمَّ دَعَا عِنْدَهُ وَ تَقَرَّبَ بِالْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ کُرْبَتَهُ وَ أَعْطَاهُ مَسْأَلَتَهُ وَ غَفَرَ ذَنْبَهُ وَ مَدَّ فِی عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فِی رِزْقِهِ فَاعْتَبِرُوا یا أُولِی الْأَبْصارِ(2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ نَاجِیَةَ عَنْ عَامِرِ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ أَبِی النُّمَیْرِ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: إِنَّ وَلَایَتَنَا عُرِضَتْ عَلَی أَهْلِ الْأَمْصَارِ فَلَمْ یَقْبَلْهَا قَبُولَ أَهْلِ الْکُوفَةِ وَ ذَلِکَ أَنَّ قَبْرَ عَلِیٍّ علیه السلام فِیهَا وَ إِنَّ إِلَی لِزْقِهِ لَقَبْراً آخَرَ یَعْنِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمَا فَمَا مِنْ آتٍ یَأْتِیهِ یُصَلِّی عِنْدَهُ علیه السلام رَکْعَتَیْنِ أَوْ أَرْبَعَةً ثُمَّ یَسْأَلُ اللَّهَ حَاجَةً إِلَّا قَضَاهَا لَهُ وَ إِنَّهُ لَیَحُفُّ بِهِ کُلَّ یَوْمٍ أَلْفُ مَلَکٍ (3).
إلی لزقه بالکسر أی إلی جنبه.
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ الْوَلِیدِ بْنِ حَسَّانَ عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام دَعَانِی الشَّوْقُ إِلَیْکَ أَنْ تَجَشَّمْتُ إِلَیْکَ عَلَی مَشَقَّةٍ فَقَالَ لِی لَا تَشْکُ رَبَّکَ فَهَلَّا أَتَیْتَ مَنْ کَانَ أَعْظَمَ حَقّاً عَلَیْکَ مِنِّی فَکَانَ مِنْ قَوْلِهِ فَهَلَّا أَتَیْتَ مَنْ کَانَ أَعْظَمَ حَقّاً عَلَیْکَ مِنِّی أَشَدَّ عَلَیَّ مِنْ قَوْلِهِ لَا تَشْکُ رَبَّکَ قُلْتُ وَ مَنْ أَعْظَمُ عَلَیَّ حَقّاً مِنْکَ قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ أَلَّا أَتَیْتَ الْحُسَیْنَ فَدَعَوْتَ اللَّهَ عِنْدَهُ وَ شَکَوْتَ إِلَیْهِ حَوَائِجَکَ (4).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ هِلَالٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا أَدْنَی مَا لِزَائِرِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ لِی یَا عَبْدَ اللَّهِ إِنَّ أَدْنَی مَا یَکُونُ لَهُ أَنْ یَحْفَظَهُ اللَّهُ فِی نَفْسِهِ وَ مَالِهِ حَتَّی یَرُدَّهُ إِلَی
ص: 46
فراوان یافته و خداوند از بابت وی، به زودی در کارش گشایشی حاصل میکند... تا آخر خبر. (1)
روایت14.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت15.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که به زیارت مزار حسین علیه السلام نرود، خیر و برکت بسیاری را از دست داده و یک سال از عمرش کاسته می شود. (3)
روایت16.
ثواب الاعمال: امام صادق علیه السلام: حسین بن علی علیه السلام فرمود: من شهید اشک هستم و بلادیده شهید شدم و خدای را شاید که هیچ غمدیده ای به مزارم نیاید مگر اینکه در حالی برگردد که دلش شاد گشته است. (4)
روایت17.
التهذیب: ابا جعفر علیه السلام: شیعه ما را امر کنید که به زیارت مزار حسین علیه السلام بروند، چرا که شرفیاب شدن به مزار او روزی را افزایش میدهد و عمر را زیاد میکند و پیشامدهای ناگوار را دفع میکند و زیارت او بر هر مومنی که به امامت وی از سوی خدا اعتراف دارد، واجب است. (5)
ص: 48
أَهْلِهِ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ کَانَ اللَّهُ أَحْفَظَ لَهُ (1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنِ ابْنِ هِلَالٍ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ زَکَرِیَّا عَنِ الْهَیْثَمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الرِّضَا عَنْ أَبِیهِ علیهما السلام قَالَ قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام: إِنَّ أَیَّامَ زَائِرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام لَا تُعَدُّ مِنْ آجَالِهِمْ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْحَمِیدِ عَنِ ابْنِ عَمِیرَةَ عَنِ ابْنِ حَازِمٍ قَالَ سَمِعْنَاهُ یَقُولُ: مَنْ أَتَی عَلَیْهِ حَوْلٌ لَمْ یَأْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ أَنْقَصَ اللَّهُ مِنْ عُمُرِهِ حَوْلًا وَ لَوْ قُلْتُ إِنَّ أَحَدَکُمْ لَیَمُوتُ قَبْلَ أَجَلِهِ بِثَلَاثِینَ سَنَةً لَکُنْتُ صَادِقاً
وَ ذَلِکَ أَنَّکُمْ تَتْرُکُونَ زِیَارَتَهُ فَلَا تَدَعُوا زِیَارَتَهُ یَمُدُّ اللَّهُ فِی أَعْمَارِکُمْ وَ یَزِیدُ فِی أَرْزَاقِکُمْ وَ إِذَا تَرَکْتُمْ زِیَارَتَهُ نَقَصَ اللَّهُ مِنْ أَعْمَارِکُمْ وَ أَرْزَاقِکُمْ فَتَنَافَسُوا فِی زِیَارَتِهِ وَ لَا تَدَعُوا ذَلِکَ فَإِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ شَاهِدٌ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ وَ عِنْدَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ(4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ الْبَزَنْطِیِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبَانٍ عَنْ عَبْدِ الْمَلِکِ الْخَثْعَمِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ لِی یَا عَبْدَ الْمَلِکِ لَا تَدَعْ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ مُرْ أَصْحَابَکَ بِذَلِکَ یَمُدُّ اللَّهُ فِی عُمُرِکَ وَ یَزِیدُ اللَّهُ فِی رِزْقِکَ وَ یُحْیِیکَ اللَّهُ سَعِیداً وَ لَا تَمُوتُ إِلَّا سَعِیداً وَ یَکْتُبُکَ سَعِیداً(5).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ صَبَّاحٍ الْحَذَّاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: زُورُوا الْحُسَیْنَ وَ لَوْ کُلَّ سَنَةٍ فَإِنَّ کُلَّ مَنْ أَتَاهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ جَاحِدٍ لَمْ یَکُنْ لَهُ عِوَضٌ غَیْرُ الْجَنَّةِ وَ رُزِقَ رِزْقاً
ص: 47
باب هفتم : زیارت امام حسین علیه السلام بهترین اعمال است
روایات
روایت1.
کامل الزیارات: ابی خدیجه گوید: از امام صادق علیه السلام درباره زیارت مزار حسین علیه السلام پرسیدم، فرمود: این بهترین اعمال است. (1)
روایت2.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت3.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت4.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: از بهترین کارها زیارت مزار حسین علیه السلام است و برترین کارها نزد خداوند، شاد کردن دل مومن است و نزدیک ترین حالت بنده به خداوند، حالی است که در سجده گریه میکند. (4)
روایت5.
کامل الزیارات: ابی خدیجه گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم که چه کاری به ارزش زیارت مزار حسین بن علی علیه السلام است؟ فرمود: بهترین کارها با آن برابر است. (5)
ص: 49
وَاسِعاً وَ آتَاهُ اللَّهُ مِنْ قِبَلِهِ بِفَرَجٍ عَاجِلٍ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ (1).
مل، [کامل الزیارات] جَمَاعَةُ أَصْحَابِنَا عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ وَضَّاحٍ عَنْ دَاوُدَ الْحَمَّارِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ لَمْ یَزُرْ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَدْ حُرِمَ خَیْراً کَثِیراً وَ نَقَصَ مِنْ عُمُرِهِ سَنَةٌ(3).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْمُتَوَکِّلِ عَنِ السَّعْدَآبَادِیِّ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنِ ابْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ علیهما السلام: أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ قُتِلْتُ مَکْرُوباً وَ حَقِیقٌ عَلَی اللَّهِ أَنْ لَا یَأْتِیَنِی مَکْرُوبٌ إِلَّا رَدَّهُ وَ قَلَبَهُ إِلَی أَهْلِهِ مَسْرُوراً(4).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنِ ابْنِ الْوَلِیدِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَتِّیلٍ وَ غَیْرِهِ مِنَ الشُّیُوخِ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الْخَزَّازِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَإِنَّ إِتْیَانَهُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعُ مَدَافِعَ السَّوْءِ وَ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَی کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ (5).
ص: 48
باب هشتم : فضیلت انفاق کردن در راه زیارت امام حسین علیه السلام و ثواب کسی که مردی را به زیارت وی فرستد
روایات
گویم
بسیاری از اخبار این باب در باب دعای پیامبران و فرشتگان در حق زائران حسین علیه السلام و دیگران بیان شد.
روایت1.
کامل الزیارات: ابن سنان گوید: خدمت امام صادق علیه السلام عرض کردم فدایت شوم، پدرتان درباره حج میفرمودند که به هر درهمی که فرد در راه آن هزینه کند، هزار برابر پاداش مییابد. کسی که به سوی پدر بزرگوارتان حسین علیه السلام رهسپار میگردد، چه پاداش مییابد؟ پس فرمود: ای ابن سنان، برای هر درهمی که خرج میکند، هزار و هزار پاداش میگیرد و حتی تا ده هزار درهم شمرد، و نظیر همین نیز بر درجات وی افزوده میگردد و خرسندی خداوند برای او بهتر است و دعای محمد و دعای امیر المؤمنین و ائمه علیهم السلام برای وی بهتر است. (1)
روایت2.
کامل الزیارات: صفوان جمّال در روایتی بلند گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: آن که نزد مزار وی یعنی حسین علیه السلام نماز گزارد، چه پاداشی خواهد داشت؟ فرمود: هر که نزد وی دو رکعت نماز گزارد، چیزی از خدا نخواهد مگر آنکه خداوند خواسته اش را به وی عطا نماید. گفتم: کسی که با آب فرات غسل کند و به زیارت وی آید چه پاداش میگیرد؟ فرمود: هر که به آب فرات و به قصد زیارت حسین غسل نماید، گناهانش چون روزی که از مادر زاده شده، از وی فرو ریزد. گفتم: کسی که برای زیارت وی آماده گشته ولی به خاطر مشکلی نتوانسته رهسپار شود چطور؟ فرمود: خداوند در برابر هر درهمی که خرج کند پاداشی برابر با حسناتی به اندازه کوه احد عطا کند و چندین برابر آنچه هزینه کرده است، برای وی جایگزین میکند و بلایی که نازل کرده را از وی باز میدارد و (از سر راه بلا) کنار نگاه داشته می شود و اموالش محفوظ میگردد...تا آخر خبر. (2)
روایت3.
کامل الزیارات:
ص: 50
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ أَصْحَابِنَا عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ عَنْ أَبِی خَدِیجَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ إِنَّهُ أَفْضَلُ مَا یَکُونُ مِنَ الْأَعْمَالِ (1).
مل، [کامل الزیارات] بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَبِی سَلَمَةَ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ أَصْحَابِنَا عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عِیسَی عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبَانٍ الْأَزْرَقِ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مِنْ أَحَبِّ الْأَعْمَالِ إِلَی اللَّهِ زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ عِنْدَ اللَّهِ إِدْخَالُ السُّرُورِ عَلَی الْمُؤْمِنِ وَ أَقْرَبُ مَا یَکُونُ الْعَبْدُ إِلَی اللَّهِ وَ هُوَ سَاجِدٌ بَاکٍ (4).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنْ أَبِی الْجَهْمِ عَنْ أَبِی خَدِیجَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا یَبْلُغُ مِنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام قَالَ أَفْضَلُ مَا یَکُونُ مِنَ الْأَعْمَالِ (5).
ص: 49
نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است و میافزاید: گفتم: پاداش کسی که برای سفر به سوی مزار او و نیز نزد مقبره او اموالی هزینه کند چیست؟ فرمود: هر درهم او هزار درهم پاداش میگیرد. (1)
روایت4.
التهذیب: علی بن میمون صائغ گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: ای علی، شنیدهام که گروهی از پیروان ما یک یا دو سال و یا بیشتر بر آنها میگذرد و به زیارت حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام نمیروند. گفتم: فدایت شوم! مردمان بسیاری را به این حال می شناسم. فرمود: به خدا سوگند، بدان که بهره و نصیب خود را اشتباه گرفته اند و از ثواب الهی منحرف گشته اند و از همسایگی با محمد در بهشت بس دور شده اند. گفتم: اگر به جای خود مردی را بفرستد، پاداشی خواهد برد. فرمود: آری و به زیارت رفتن خودش اجر و برکت بیشتری دارد و نزد خداوند برای او بهتر است. (2)
باب نهم : پیامبران و رسولان و امامان و فرشتگان صلی الله علیهم، به زیارت امام حسین علیه السلام می آیند و برای زائرانش دعا می کنند و ایشان را به خیر نوید می دهند و خوشبین به آینده شان، شادمانی می کنند
روایات
روایت1.
کامل الزیارات: معاویة بن وهب گوید: از ابا عبدالله اذن ورود گرفتم و اجازه ورود داده شد و وارد شدم و او را در نمازگاهش در خانه دیدم و نشستم تا نمازش را به پایان رساند و شنیدم که با خدا نیایش میکرد و میگفت: ای آنکه ما را امتیاز کرامت بخشید و شفاعت را به ما وعده داد و وصیت (سفارش پیامبر در حق ائمه یا سفارش ایشان به پیروانشان) را مختص ما گرداند و دانش گذشته ها و آینده را به ما هبه کرد و دلهای مردمانی را شیفته ما گرداند. من و برادرانم و
ص: 51
قد أوردنا کثیرا من أخبار الباب فی باب دعاء الأنبیاء و الملائکة لزواره علیه السلام و غیره.
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنِ الْأَصَمِّ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ أَبَاکَ کَانَ یَقُولُ فِی الْحَجِّ یُحْسَبُ لَهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ أَلْفٌ فَمَا لِمَنْ یُنْفِقُ فِی الْمَسِیرِ إِلَی أَبِیکَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ یَا ابْنَ سِنَانٍ یُحْسَبُ لَهُ بِالدِّرْهَمِ أَلْفٌ وَ أَلْفٌ حَتَّی عَدَّ عَشَرَةً وَ یُرْفَعُ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مِثْلُهَا وَ رِضَا اللَّهِ خَیْرٌ لَهُ وَ دُعَاءُ مُحَمَّدٍ وَ دُعَاءُ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ علیهم السلام خَیْرٌ لَهُ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِدْرِیسَ وَ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ یَحْیَی خَادِمِ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی علیه السلام عَنْ عَلِیٍّ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قَالَ: قُلْتُ فَمَا لِمَنْ صَلَّی عِنْدَهُ یَعْنِی الْحُسَیْنَ علیه السلام قَالَ مَنْ صَلَّی عِنْدَهُ رَکْعَتَیْنِ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ إِیَّاهُ فَقُلْتُ فَمَا لِمَنِ اغْتَسَلَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ ثُمَّ أَتَاهُ قَالَ إِذَا اغْتَسَلَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ وَ هُوَ یُرِیدُهُ تَسَاقَطَتْ عَنْهُ خَطَایَاهُ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ جَهَّزَ إِلَیْهِ وَ لَمْ یَخْرُجْ لِعِلَّةٍ قَالَ یُعْطِیهِ اللَّهُ کُلَّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ مِثْلَ أُحُدٍ مِنَ الْحَسَنَاتِ وَ یُخَلِّفُ عَلَیْهِ أَضْعَافَ مَا أَنْفَقَ وَ یَصْرِفُ عَنْهُ مِنَ الْبَلَاءِ مِمَّا قَدْ نَزَلَ فَیُدْفَعُ وَ یُحْفَظُ فِی مَالِهِ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ بِطُولِهِ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ
ص: 50
زوّار مزار پدرم حسین بن علی - درود خدا بر آن دو باد - را بیامرز که دارایی شان را هزینه کردند و بدنهاشان را از شوق مهربانی و نیکی به ما و به امید پاداشی که با اتصال با ما از تو در مییابند و به امید سروری که به دل رسولت محمد صلی الله علیه و آله وارد میکنند و در پاسخ به دستور ما و به جهت خشمی که به دل دشمنانمان وارد کردند، به رنج انداختند و در همه این احوال جویای خشنودی تو بوده اند، پس از سوی ما ایشان را به خشنودی ات بهرمند ساز و روز و شب ایشان را محفوظ دار و اهل و خانواده ایشان را که پشت سر باقی نهاده اند، به بهترین وجهی نگاهبان باش و همپای ایشان باش و آنان را از شر هر طغیانگر سرکش و از هر ضعیف و قوی دستی از آفریدگانت و از شر شیاطین انس و جن در امان دار و بهترین آرزوهایشان را که دور از کاشانه شان از تو درخواست کردند، مادام که ما را بر فرزندان و خاندان و نزدیکانشان ترجیح داده اند، نصیبشان گردان. خداوندا دشمنان ما ایشان را به خاطر این سفرشان نکوهش کردند، ولی این امر ایشان را، به خاطر مخالفت ایشان با مخالفان ما، از برخاستن و روانه شدن به سوی ما باز نداشت. پروردگارا! رحم آور بر این صورتهایی که به حرارت آفتاب سوخته و آن صورتهایی که هر دو گونه آن پیاپی بر روی مقبره ابا عبد الله، حسین علیه السلام جا به جا شده و رحمت نما آن چشمهایی را که از سر رحمت و دلسوزی بر ما اشکها رانده و آن دلهایی که بی تاب گشته و به خاطر ما گدازش بسیار یافته و رحم آور بر آن فریادهایی که در ماتم ما برخاسته است. خداوندا! آن جانها را و آن تن ها را به پناه تو میسپارم تا آنکه در روز عطش بر حوض کوثر با ایشان دیدار کنیم. و همچنان حضرت این دعا را در سجده میخواند و چون از نیایش فارغ گشت، به ایشان گفتم: فدایت شوم! اگر این دعایی که شنیدم در حق کسی بود که خدا را نشناخته، بی شک گمان میکردم که آتش دوزخ ذره ای از وجود او را هرگز نخواهد بلعید. به خدا که آرزو میکنم ای کاش او را زیارت کرده بودم و به حج نرفته بودم. پس حضرت فرمود: بس نزدیک هستی به او، پس چه چیز تو را از زیارت او باز میدارد؟! ای معاویه، چرا این امر را نادیده میگیری! گفتم: فدایت شوم! نمیدانستم که این امر چنین ارزشی دارد. فرمود: ای معاویه، کسانی که در آسمان برای زائران وی دعا میکنند، بیش از کسانی هستند که در زمین برای ایشان دعا میکنند. (1)
روایت2.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت3.
کامل الزیارات: معاویة
ص: 52
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنِ الْأَصَمِّ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْهُ علیه السلام: مِثْلَهُ وَ زَادَ فِیهِ قَالَ قُلْتُ لَهُ مَا لِلْمُنْفِقِ فِی خُرُوجِهِ إِلَیْهِ وَ الْمُنْفِقِ عِنْدَهُ قَالَ دِرْهَمٌ بِأَلْفِ دِرْهَمٍ (1).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَمَّامٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ رَبَاحٍ أَنَّ مُحَمَّدَ بْنَ الْعَبَّاسِ حَدَّثَهُ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَیْمُونٍ الصَّائِغِ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَا عَلِیُّ بَلَغَنِی أَنَّ أُنَاساً مِنْ شِیعَتِنَا تَمُرُّ بِهِمُ السَّنَةُ وَ السَّنَتَانِ وَ أَکْثَرُ مِنْ ذَلِکَ لَا یَزُورُونَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهم السلام قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی لَأَعْرِفُ أُنَاساً کَثِیراً بِهَذِهِ الصِّفَةِ فَقَالَ أَمَا وَ اللَّهِ لِحَظِّهِمْ أَخْطَئُوا وَ عَنْ ثَوَابِ اللَّهِ زَاغُوا وَ عَنْ جِوَارِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله فِی الْجَنَّةِ تَبَاعَدُوا قُلْتُ فَإِنْ أَخْرَجَ عَنْهُ رَجُلًا أَ یُجْزِی عَنْهُ ذَلِکَ قَالَ نَعَمْ وَ خُرُوجُهُ بِنَفْسِهِ أَعْظَمُ أَجْراً وَ خَیْرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ جَمِیعاً عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ عَنْ حَسَّانَ الْبَصْرِیِّ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: اسْتَأْذَنْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقِیلَ لِی ادْخُلْ فَدَخَلْتُ فَوَجَدْتُهُ فِی مُصَلَّاهُ فِی بَیْتِهِ فَجَلَسْتُ حَتَّی قَضَی صَلَاتَهُ وَ سَمِعْتُهُ وَ هُوَ یُنَاجِی رَبَّهُ وَ هُوَ یَقُولُ اللَّهُمَّ یَا مَنْ خَصَّنَا بِالْکَرَامَةِ وَ وَعَدَنَا بِالشَّفَاعَةِ وَ خَصَّنَا بِالْوَصِیَّةِ وَ أَعْطَانَا عِلْمَ مَا مَضَی وَ مَا بَقِیَ وَ جَعَلَ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْنَا اغْفِرْ لِی وَ لِإِخْوَانِی وَ
ص: 51
بن وهب گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: ای معاویه، زیارت مقبره حسین علیه السلام را به خاطر ترس رها مکن، زیرا هر که از این کار رویگردان شود، چندان حسرت خواهد برد که آرزو خواهد کرد ای کاش قبرش نزد او بود. آیا دوست نداری که خداوند حضور و وجود تو را در میان کسانی که رسول الله و علی و فاطمه و ائمه علیهم السلام برای ایشان دعا میکنند، ببیند؟ آیا دوست نداری از کسانی باشی که با آمرزش الهی به مسیر سرنوشت میروند و گناهان هفتاد سال به تو بخشیده شود؟ آیا دوست نداری از کسانی باشی که از دنیا خارج می شوند و بار هیچ گناهی را که با آن مجازات گردند، با خود ندارند؟ آیا دوست نداری فردا از جمله کسانی باشی که رسول خدا صلی الله علیه و آله با ایشان مصافحه میکند؟ (1)
روایت4.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت5.
کامل الزیارات: معاویة بن وهب گوید: از محضر امام صادق علیه السلام اجازه ورود خواستم، و آنگاه همین روایت و دعا را برای زائران حسین علیه السلام را بیان نمود. (3)
روایت6.
کامل الزیارات: معاویة بن وهب گوید: از محضر امام صادق علیه السلام اجازه ورود خواستم، و آنگاه همین روایت و دعا را برای زائران حسین علیه السلام را بیان میکند. (4)
روایت7.
کامل الزیارات: معاویة بن وهب گوید: از محضر امام صادق علیه السلام اجازه ورود خواستم، و همین روایت را بیان میکند. (5)
روایت8.
التهذیب:
ص: 53
زُوَّارِ قَبْرِ أَبِیَ الْحُسَیْنِ الَّذِینَ أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ رَغْبَةً فِی بِرِّنَا وَ رَجَاءً لِمَا عِنْدَکَ فِی صِلَتِنَا وَ سُرُوراً أَدْخَلُوهُ عَلَی نَبِیِّکَ وَ إِجَابَةً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا وَ غَیْظاً أَدْخَلُوهُ عَلَی عَدُوِّنَا أَرَادُوا بِذَلِکَ رِضَاکَ فَکَافِئْهِمْ عَنَّا بِالرِّضْوَانِ وَ اکْلَأْهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ اخْلُفْ عَلَی أَهَالِیهِمْ وَ أَوْلَادِهِمُ الَّذِینَ خُلِّفُوا بِأَحْسَنِ الْخَلَفِ وَ اصْحَبْهُمْ وَ اکْفِهِمْ شَرَّ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَ کُلِّ ضَعِیفٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ شَدِیدٍ وَ شَرَّ شَیَاطِینِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ أَعْطِهِمْ أَفْضَلَ مَا أَمَّلُوا مِنْکَ فِی غُرْبَتِهِمْ عَنْ أَوْطَانِهِمْ وَ مَا آثَرُوا بِهِ عَلَی أَبْنَائِهِمْ وَ أَهَالِیهِمْ وَ قَرَابَاتِهِمْ اللَّهُمَّ إِنَّ أَعْدَاءَنَا عَابُوا عَلَیْهِمْ عَلَی خُرُوجِهِمْ فَلَمْ یَنْهَهُمْ ذَلِکَ عَنِ الشُّخُوصِ إِلَیْنَا خِلَافاً مِنْهُمْ عَلَی مَنْ خَالَفَنَا فَارْحَمْ تِلْکَ الْوُجُوهَ الَّتِی غَیَّرَتْهَا الشَّمْسُ وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْوُجُوهَ الَّتِی تَتَقَلَّبُ عَلَی حُفْرَةِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْأَعْیُنَ الَّتِی خَرَجَتْ دُمُوعُهَا رَحْمَةً لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْقُلُوبَ الَّتِی جَزِعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْکَ الصَّرْخَةَ الَّتِی کَانَتْ لَنَا اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَوْدِعُکَ تِلْکَ الْأَنْفُسَ وَ تِلْکَ الْأَبْدَانَ حَتَّی نُوَافِیَهُمْ عَلَی الْحَوْضِ یَوْمَ الْعَطَشِ فَمَا زَالَ یَدْعُو وَ هُوَ سَاجِدٌ بِهَذَا الدُّعَاءِ فَلَمَّا انْصَرَفَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ لَوْ أَنَّ هَذَا الَّذِی سَمِعْتُ مِنْکَ کَانَ لِمَنْ لَا یَعْرِفُ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ لَظَنَنْتُ أَنَّ النَّارَ لَا تَطْعَمُ مِنْهُ شَیْئاً أَبَداً وَ اللَّهِ لَقَدْ تَمَنَّیْتُ أَنِّی کُنْتُ زُرْتُهُ وَ لَمْ أَحُجَّ فَقَالَ لِی مَا أَقْرَبَکَ مِنْهُ فَمَا الَّذِی یَمْنَعُکَ مِنْ زِیَارَتِهِ ثُمَّ قَالَ یَا مُعَاوِیَةُ لِمَ تَدَعُ ذَلِکَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ لَمْ أَرَ أَنَّ الْأَمْرَ یَبْلُغُ هَذَا کُلَّهُ فَقَالَ یَا مُعَاوِیَةُ مَنْ یَدْعُو لِزُوَّارِهِ فِی السَّمَاءِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یَدْعُو لَهُمْ فِی الْأَرْضِ (1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ عَنْ حَسَّانَ الْبَصْرِیِّ عَنْ مُعَاوِیَةَ
ص: 52
معاویه روایت کند که امام صادق علیه السلام فرمود: معاویه، زیارت مقبره حسین علیه السلام را رها مکن، زیرا هر که چنین کند، چندان حسرت خواهد برد که آرزو میکند ای کاش قبرش نزد او بود... تا پایان این روایت. (1)
روایت9.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: خداوند تبارک و تعالی هفتاد هزار فرشته بر حسین علیه السلام مامور کرده که هر روز موی آشفته و غبارین روی بر وی سلام و صلوات فرستاده و برای زائرانش دعا میکنند و میگویند: خداوندا! اینان زائران حسینند، به حال ایشان چنین و چنان کن. (2)
روایت10.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت11.
کامل الزیارات: معاویة بن وهب از امام صادق علیه السلام روایت کرد: زیارت حسین علیه السلام را ترک مکن، آیا دوست نداری از جمله کسانی باشی که فرشتگان برای ایشان دعا میکنند. (4)
روایت12.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: خداوند تبارک و تعالی هفتاد هزار فرشته بر حسین علیه السلام مامور کرده که از روز شهادت او تا وقتی خدا خواهد - و منظور از آن قیام حضرت قائم علیه السلام است - موی آشفته و غبارین روی بر وی سلام و صلوات میفرستند و برای زائرانش دعا میکنند و میگویند: خداوندا! اینان زائران حسینند، به حال ایشان چنین و چنان کن. (5)
روایت13.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
ص: 54
بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ لِی یَا مُعَاوِیَةُ لَا تَدَعْ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ لِخَوْفٍ فَإِنَّ مَنْ تَرَکَهُ رَأَی مِنَ الْحَسْرَةِ مَا یَتَمَنَّی أَنَّ قَبْرَهُ کَانَ عِنْدَهُ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ یَرَی اللَّهُ شَخْصَکَ وَ سَوَادَکَ فِیمَنْ یَدْعُو لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ عَلِیٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْأَئِمَّةُ علیهم السلام أَ مَا تُحِبُّ أَنْ
تَکُونَ مِمَّنْ یَنْقَلِبُ بِالْمَغْفِرَةِ لِمَا مَضَی وَ یَغْفِرُ لَکَ ذُنُوبَ سَبْعِینَ سَنَةً أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ مِمَّنْ یَخْرُجُ مِنَ الدُّنْیَا وَ لَیْسَ عَلَیْهِ ذَنْبٌ یُتْبَعُ بِهِ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ غَداً مِمَّنْ یُصَافِحُهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (1).
مل، [کامل الزیارات] حَکِیمُ بْنُ دَاوُدَ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنِ الْأَصَمِّ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: اسْتَأْذَنْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ وَ الدُّعَاءَ لِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ علیه السلام مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ مَتٍّ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ عَنْ حَسَّانَ الْبَصْرِیِّ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ وَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ مَعاً عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: اسْتَأْذَنْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ وَ الدُّعَاءَ لِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ علیه السلام (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی مَعاً عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ یَحْیَی خَادِمِ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی علیه السلام عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: اسْتَأْذَنْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ (5).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی
ص: 53
روایت14.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: همانا فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله بر زائران مقبره پسرش حسین علیه السلام حاضر می شود و برای ایشان طلب آمرزش میکند. (1)
روایت15.
کامل الزیارات: عنبسه گوید: از ابا عبدالله شنیدم که میفرمود: خداوند تبارک و تعالی هفتاد هزار فرشته بر مزار حسین علیه السلام مامور کرده که خدا را میپرستند و نماز هر یک از ایشان برابر با صد هزار نماز آدمیان است و ثواب نمازشان از آن زائران مزار حسین علیه السلام است و بر قاتلان او، لعنت خدا و فرشتگان و همه آدمیان تا ابد است. (2)
روایت16.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: چهار هزار فرشته آشفته موی و غبارین روی تا روز قیامت بر حسین علیه السلام میگریند و کسی به زیارت وی نمیرود مگر اینکه ایشان از وی استقبال کنند، و کسی از نزد او باز نمیگردد مگر اینکه وی را بدرقه میکنند، و کسی بیمار نمیگردد مگر اینکه از وی عیادت میکنند، و کسی نمیمیرد مگر اینکه بر بالین وی حاضر باشند. (3)
روایت17.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت18.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت19.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
روایت20.
کامل الزیارات:
ص: 55
عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ عَنْ حَسَّانَ الْبَصْرِیِّ عَنْ مُعَاوِیَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ لِی یَا مُعَاوِیَةُ لَا تَدَعْ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَإِنَّ مَنْ تَرَکَهُ رَأَی مِنَ الْحَسْرَةِ مَا یَتَمَنَّی أَنَّ قَبْرَهُ کَانَ عِنْدَهُ إِلَی آخِرِ الْخَبَرِ(1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ جَمِیعاً عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: وَکَّلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی بِالْحُسَیْنِ علیه السلام سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ یُصَلُّونَ عَلَیْهِ کُلَّ یَوْمٍ شُعْثاً غُبْراً وَ یَدْعُونَ لِمَنْ زَارَهُ وَ یَقُولُونَ یَا رَبِّ هَؤُلَاءِ زُوَّارُ الْحُسَیْنِ افْعَلْ بِهِمْ وَ افْعَلْ (2).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] حَکِیمُ بْنُ دَاوُدَ عَنْ سَلَمَةَ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ عَنْ حَسَّانَ الْبَصْرِیِّ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: لَا تَدَعْ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ فِیمَنْ تَدْعُو لَهُ الْمَلَائِکَةُ(4).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنِ الْبَطَائِنِیِّ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: وَکَّلَ اللَّهُ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ یُصَلُّونَ عَلَیْهِ کُلَّ یَوْمٍ شُعْثاً غُبْراً مِنْ یَوْمَ قُتِلَ إِلَی مَا شَاءَ اللَّهُ یَعْنِی بِذَلِکَ قِیَامَ الْقَائِمِ علیه السلام وَ یَدْعُونَ لِمَنْ زَارَهُ وَ یَقُولُونَ یَا رَبِّ هَؤُلَاءِ زُوَّارُ الْحُسَیْنِ افْعَلْ بِهِمْ وَ افْعَلْ بِهِمْ (5).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ حُمَیْدِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ وُهَیْبِ بْنِ حَفْصٍ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ وَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنِ الْبَطَائِنِیِّ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ: مِثْلَهُ (6).
ص: 54
امام صادق علیه السلام: همانا در کنار شما قبری هست که هیچ غمدیده ای به زیارت آن نیاید مگر آنکه خداوند اندوهش را گشایشی در کار کند و حاجتش را برآورده سازد و نزد وی از زمانی که جان باخت، چهار هزار فرشته با موی آشفته و روی غبارین هست که تا روز قیامت بر وی میگریند و هر که به زیارت وی رود، وی را همراهی کنند و هر که بیمار گردد به عیادتش میروند و هر که درگذرد، جنازه اش را تشییع میکنند. (1)
روایت21.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: خدای تعالی چهار هزار فرشته آشفته موی و غبارین روی را تا هنگامه رستاخیز بر قبر حسین علیه السلام مامور و موکل گردانده که زائران وی را همراهی میکنند و اگر بیمار گردد عیادتش میکنند و اگر جان بسپارد در تشییع جنازه اش حاضر می شوند. (2)
روایت22.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: همانا خدای تعالی چهار هزار فرشته آشفته روی و غبارین روی را بر مزار حسین علیه السلام مامور کرده که از سپیده دم تا هنگام غروب بر وی میگریند و چون خورشید غروب کرد، چهار هزار فرشته بر فراز آسمان رفته و چهار هزار فرشته فرود میآیند و همچنان بر وی میگریند تا سپیده دم بردمد، و برای کسی که وی را زیارت کند، گواهی میدهند و او را تا نزد خانواده اش همراهی میکنند و اگر بیمار گردد عیادتش میکنند و اگر جان بسپارد بر جنازه اش نماز میگزارند. (3)
روایت23.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: خداوند هفتاد هزار فرشته آشفته موی و غبارین روی بر مقبره حسین علیه السلام مامور کرده که تا روز قیامت بر وی میگریند و نزد او نماز میگزارند و نماز هر یک از ایشان برابر با صد هزار نماز آدمیان است و ثواب نماز و اجر این کارشان از آن زائران مزار حسین است. (4)
روایت24.
کامل الزیارات:
ص: 56
مل، [کامل الزیارات] حَکِیمُ بْنُ دَاوُدَ عَنْ سَلَمَةَ عَنِ الْوَشَّاءِ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ دَاوُدَ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله تَحْضُرُ زُوَّارَ قَبْرِ ابْنِهَا الْحُسَیْنِ علیه السلام فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ (1).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِی الْمَغْرَاءِ عَنْ عَنْبَسَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: وَکَّلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ یَعْبُدُونَ اللَّهَ عِنْدَهُ الصَّلَاةُ الْوَاحِدَةُ مِنْ صَلَاةِ أَحَدِهِمْ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ مِنْ صَلَاةِ الْآدَمِیِّینَ یَکُونُ ثَوَابُ صَلَاتِهِمْ لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ وَ عَلَی قَاتِلِهِ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلَائِکَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ أَبَدَ الْآبِدِینَ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنْ أَبِی إِسْمَاعِیلَ السَّرَّاجِ عَنْ یَحْیَی بْنِ مُعَمَّرٍ الْعَطَّارِ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَ الْحُسَیْنَ علیه السلام إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَلَا یَأْتِیهِ أَحَدٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ وَ لَا یَرْجِعُ أَحَدٌ مِنْ عِنْدِهِ إِلَّا شَیَّعُوهُ وَ لَا یَمْرَضُ أَحَدٌ إِلَّا عَادُوهُ وَ لَا یَمُوتُ أَحَدٌ إِلَّا شَهِدُوهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ بِإِسْنَادِهِ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُوسَی بْنِ سَعْدَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مِثْلَهُ (5).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (6).
مل، [کامل الزیارات] جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ
ص: 55
امام صادق علیه السلام: همانا خداوند فرشتگانی به تعداد چهار هزار فرشته را مامور به حسین علیه السلام کرده که بر وی میگریند و برای زائرانش طلب آمرزش میکنند و برای ایشان، خدای را میخوانند. (1)
روایت25.
اقبال الاعمال: حسین بن ابی حمزه روایت کرد: در آخرین روزهای بنی امیه به سوی مزار حسین علیه السلام رهسپار گشتم و به غاضریه رسیدم و چون مردمان خوابیدند غسل کردم و به سوی مزار حسین روانه گشتم و چون به باب حرم رسیدم، مردی بسیار خوش سیما و خوش بوی با لباسی بسیار سپید به سوی من آمد و گفت: بازگرد که تو نمیرسی. پس به سوی ساحل فرات بازگشتم و همانجا سر کردم تا نیمه شب فرا رسید و غسل کردم و به سوی مزار روانه گشتم و چون به حرم رسیدم، همان مرد به سوی من آمد و گفت: ای مرد بازگرد که به سوی وی راه نمیبری. بازگشتم و چون آخر شب بود غسل کردم و روی به سوی مزار کردم و چون به حرم رسیدم، همان مرد بار دیگر سر راهم آمد گفت: ای مرد به راستی که به وی نمیرسی. گفتم چرا به پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سرور جوانان اهل بهشت نمیرسم حال آنکه پیاده از کوفه آمده ام و اکنون شب جمعه است و بیم آن دارم که همین جا صبح کنم و نیزه داران بنی امیه مرا بکشند. مرد گفت بازگرد که راهی به وی نمی یابی. گفتم از چه رو نمیرسم؟ گفت: موسی بن عمران از خدای خود اذن گرفته تا به زیارت مزار حسین علیه السلام بیاید و خداوند به وی اجازه داده و او با هفتاد هزار فرشته به مزار او آمده است. اکنون بازگرد و چون به آسمان فراز گشتند بیا. من بازگشتم و به ساحل فرات آمدم و چون سپیده سر زد غسل کردم و به سوی مزار آمدم و وارد شدم و کسی را ندیدم، پس نماز صبح را نزد وی خواندم و به سوی کوفه روانه گشتم. (2)
بیان
المسلحة بالفتح القوم ذو سلاح ذکره الفیروزآبادی
ص: 57
عَنْ سَلَمَةَ صَاحِبِ السَّابِرِیِّ عَنْ أَبِی الصَّبَّاحِ الْکِنَانِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: إِنَّ إِلَی جَانِبِکُمْ قَبْراً مَا أَتَاهُ مَکْرُوبٌ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ کَرْبَهُ وَ قَضَی حَاجَتَهُ وَ إِنَّ عِنْدَهُ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ مُنْذُ یَوْمَ قُبِضَ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَمَنْ زَارَهُ شَیَّعُوهُ وَ مَنْ مَرِضَ عَادُوهُ وَ مَنْ مَاتَ اتَّبَعُوا جَنَازَتَهُ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مَنِیعِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ زِیَادٍ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ مُحَمَّدٍ الْحَلَبِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: إِنَّ اللَّهَ وَکَّلَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً إِلَی أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ یُشَیِّعُونَ مَنْ زَارَهُ وَ یَعُودُونَهُ إِذَا مَرِضَ وَ یَشْهَدُونَ جَنَازَتَهُ إِذَا مَاتَ (2).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَبَانٍ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ اللَّهَ وَکَّلَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ مِنْ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَی زَوَالِ الشَّمْسِ فَإِذَا زَالَتْ هَبَطَ أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَکٍ وَ صَعِدَ أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَکٍ فَلَمْ یَزَلْ یَبْکُونَهُ حَتَّی یَطْلُعَ الْفَجْرُ وَ یَشْهَدُونَ لِمَنْ زَارَهُ بِالْوَفَاءِ وَ یُشَیِّعُونَهُ إِلَی أَهْلِهِ وَ یَعُودُونَهُ إِذَا مَرِضَ وَ یُصَلُّونَ عَلَیْهِ إِذَا مَاتَ (3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ عَمِیرَةَ عَنْ بَکْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: وَکَّلَ اللَّهُ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ یُصَلُّونَ عِنْدَهُ الصَّلَاةُ الْوَاحِدَةُ مِنْ صَلَاةِ أَحَدِهِمْ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةِ الْآدَمِیِّینَ یَکُونُ ثَوَابُ صَلَاتِهِمْ وَ أَجْرُ ذَلِکَ لِمَنْ زَارَ قَبْرَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ
ص: 56
روایت26.
مولف المزار الکبیر گوید: اعمش روایت کرد: در کوفه منزل داشتم و همسایه ای داشتم که بیشتر اوقات با او بودم. شب جمعه بود و گفتم نظرت درباره زیارت حسین علیه السلام چیست؟ گفت بدعت است و هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهی راه به سوی آتش دارد. من که کوره خشم شده بودم، از پیش او برخاستم و به او گفتم، هنگام سحر نزد او میآیم و درباره فضایل امیر المومنین سخنانی خواهم گفت که به خواست خدا، دلش را پر درد و اندوه کند. نزد وی آمدم و در را کوبیدم و صدایی از پشت در گفت: وی سر شب به قصد زیارت رهسپار شد. پس شتابان به راه افتادم و به حرم رسیدم و ناگاه شیخ را دیدم که به سجده افتاده و از سجده و رکوع خسته نمیشود. به او گفتم: دیروز میگفتی که بدعت است و هر بدعتی ضلالت است و هر گمراهی و ضلالتی ره به آتش دوزخ دارد و امروز او را زیارت میکنی!؟ گفت: ای سلیمان، سرزنشم مکن که من به امامت این خاندان باور نداشتم تا آنکه شب گذشته خوابی دیدم که مرا ترساند. گفتم: چه دیدی ای شیخ؟ گفت: مردی نه بسیار بلند و نه کوتاه دیدم که از فرط نیکی و خوش چهرگی اش نمیتوانم او را وصف کنم و با او مردمانی بودند که تنگ، گرد او حلقه زده بودند و او را به اهتمام بسیار همراهی میکردند و پیش روی او سواری بود بر پشت اسبی با دمی بلند و بر سرش تاجی با چهار کنگره داشت و بر هر کنگره جواهری داشت که تا فاصله سه روز سیْر، میدرخشید. گفتم این کیست؟ گفتند که محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب. گفتم دیگری کیست؟ گفتند وصی و جانشین او علی بن ابیطالب علیه السلام است. آنگاه به دور دست نگریستم و ناگاه شتری از جنس نور با کجاوه ای از نور در میان آسمان و زمین در پرواز دیدم. پرسیدم این شتر از آن کیست؟ گفتند از آن خدیجه بنت خویلد و فاطمه دخت نبی اکرم. پرسیدم این پسر کیست؟ گفتند حسن بن علی است و گفتم کجا میروند؟ گفتند که همگی به زیارت شهید به ستم کشته شده در کربلا، حسین بن علی علیه السلام میروند. آنگاه به سوی کجاوه رفتم و ناگاه رقعههای امان نامه را دیدم که از سوی خدای تعالی برای زائران حسین بن علی در شب جمعه از آسمان به زمین فرو میافتد. آنگاه ندایی فریاد بر آورد که هان! ما و پیروانمان در بالاترین مرتبه بهشت هستیم. سوگند به خدا ای سلیمان که هرگز این مکان را رها نمیکنم تا آنکه روحم از بدن جدا گردد. (1)
ص: 58
حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ مَالِکٍ الْجُهَنِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ اللَّهَ وَکَّلَ بِالْحُسَیْنِ مَلَکاً فِی أَرْبَعَةِ آلَافِ مَلَکٍ یَبْکُونَهُ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِزُوَّارِهِ وَ یَدْعُونَ اللَّهَ لَهُمْ (1).
قل، [إقبال الأعمال] رَوَی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ بْنُ حَمَّادٍ الْأَنْصَارِیُّ فِی کِتَابٍ أَصْلُهُ فِی فَضْلِ زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ فَقَالَ مَا لَفْظُهُ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ: خَرَجْتُ فِی آخِرِ زَمَنِ بَنِی أُمَیَّةَ وَ أَنَا أُرِیدُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَانْتَهَیْتُ إِلَی الْغَاضِرِیَّةِ حَتَّی إِذَا نَامَ النَّاسُ اغْتَسَلْتُ ثُمَّ أَقْبَلْتُ أُرِیدُ الْقَبْرَ حَتَّی إِذَا کُنْتُ عَلَی بَابِ الْحَیْرِ خَرَجَ إِلَیَّ رَجُلٌ جَمِیلُ الْوَجْهِ طَیِّبُ الرِّیحِ شَدِیدُ بَیَاضِ الثِّیَابِ فَقَالَ انْصَرِفْ فَإِنَّکَ لَا تَصِلُ فَانْصَرَفْتُ إِلَی شَاطِئِ الْفُرَاتِ فَأَنِسْتُ بِهِ حَتَّی إِذَا کَانَ نِصْفُ اللَّیْلِ اغْتَسَلْتُ ثُمَّ أَقْبَلْتُ أُرِیدُ الْقَبْرَ فَلَمَّا انْتَهَیْتُ إِلَی بَابِ الْحَائِرِ خَرَجَ إِلَیَّ الرَّجُلُ بِعَیْنِهِ فَقَالَ یَا هَذَا انْصَرِفْ فَإِنَّکَ لَا تَصِلُ فَانْصَرَفْتُ فَلَمَّا کَانَ آخِرُ اللَّیْلِ اغْتَسَلْتُ ثُمَّ أَقْبَلْتُ أُرِیدُ الْقَبْرَ فَلَمَّا انْتَهَیْتُ إِلَی بَابِ الْحَائِرِ خَرَجَ إِلَیَّ ذَلِکَ الرَّجُلُ فَقَالَ یَا هَذَا إِنَّکَ لَا تَصِلُ فَقُلْتُ فَلِمَ لَا أَصِلُ إِلَی ابْنِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ سَیِّدِ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ قَدْ جِئْتُ أَمْشِی مِنَ الْکُوفَةِ وَ هِیَ لَیْلَةُ الْجُمُعَةِ وَ أَخَافُ أَنْ أُصْبِحَ هَاهُنَا وَ تَقْتُلَنِی مَسْلَحَةُ بَنِی أُمَیَّةَ فَقَالَ انْصَرِفْ فَإِنَّکَ لَا تَصِلُ فَقُلْتُ وَ لِمَ لَا أَصِلُ فَقَالَ إِنَّ مُوسَی بْنَ عِمْرَانَ اسْتَأْذَنَ رَبَّهُ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَأَذِنَ لَهُ فَأَتَاهُ وَ هُوَ فِی سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ فَانْصَرِفْ فَإِذَا عَرَجُوا إِلَی السَّمَاءِ فَتَعَالَ فَانْصَرَفْتُ وَ جِئْتُ إِلَی شَاطِئِ الْفُرَاتِ حَتَّی إِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ اغْتَسَلْتُ وَ جِئْتُ فَدَخَلْتُ فَلَمْ أَرَ عِنْدَهُ أَحَداً فَصَلَّیْتُ عِنْدَهُ الْفَجْرَ وَ خَرَجْتُ إِلَی الْکُوفَةِ(2).
روایت27.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هیچ پیامبری در آسمانها و زمین نیست مگر آنکه از خدای تعالی درخواست میکنند که به ایشان اذن زیارت حسین علیه السلام را بدهد، پس همچنان گروهی فرود میآیند و گروهی فرا میروند. (1)
روایت28.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت29.
کامل الزیارات: حسین پسر دختر ابی حمزه ثمالی گوید: در آخرین روزهای حکومت بنی مروان پنهان از چشم اهل شام به زیارت حسین بن علی علیه السلام رهسپار گشتم تا آنکه به کربلا رسیدم و در گوشه ای از آبادی مخفی شدم تا آنکه چون پاسی از شب گذشت، روانه مزار گشتم و چون به نزدیکی آن رسیدم مردی پیش آمد و گفت: بازگرد که راهی به مزار نمییابی و البته اجر گرفتهای. پس از ترس بازگشتم و چون نزدیک سپیده دم شد، به سمت مزار آمدم و چون نزدیک شدم، آن مرد پیش آمد و گفت: هان! تو راهی به مزار نداری. به او گفتم: خدا سلامتی ات دهد، چرا به وی راه ندارم حال آنکه از کوفه به اشتیاق زیارت او آمده ام؟ پس بین من و او جدایی میفکن و حالم چنان است که میترسم اگر تا صبح اینجا باشم اهل شام مرا دستگیر کرده و بکشند. گفت: اندکی صبر کن. چرا که موسی بن عمران علیه السلام از خداوند درخواست کرده که به او اذن زیارت مزار حسین علیه السلام را بدهد و خداوند به او اذن داده و او با هزار فرشته از آسمان فرود آمده و ایشان از آغاز شب نزد او هستند و منتظر سپیده دم هستند تا به آسمان فراز شوند. گفتم که تو کیستی؟ خدا عمرت دهد! گفت: من از فرشتگانی هستم که مامور نگاهبانی از مقبره حسین علیه السلام و استغفار برای زائران وی هستم. پس در حالی که نزدیک بود به خاطر چیزهایی که از وی شنیدم، عقل از سرم بپرد، بازگشتم. گوید چون سپیده دمید بازآمدم و به سوی مزار او رفتم و کسی از پیش رفتنم جلوگیری نکرد. نزدیک شدم و به امام سلام دادم و لعنت خدا را بر قاتلان وی فرستادم و نماز صبح را به جای آوردم و
ص: 59
أَقُولُ رَوَی مُؤَلِّفُ الْمَزَارِ الْکَبِیرِ بِإِسْنَادِهِ إِلَی الْأَعْمَشِ قَالَ: کُنْتُ نَازِلًا بِالْکُوفَةِ وَ کَانَ لِی جَارٌ کَثِیراً مَا کُنْتُ أَقْعُدُ إِلَیْهِ وَ کَانَ لَیْلَةَ الْجُمْعَةِ فَقُلْتُ لَهُ مَا تَقُولُ فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ لِی بِدْعَةٌ وَ کُلُّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ وَ کُلُّ ضَلَالَةٍ فِی النَّارِ فَقُمْتُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ أَنَا مُمْتَلِئٌ غَضَباً وَ قُلْتُ إِذَا کَانَ السَّحَرُ أَتَیْتُهُ وَ حَدَّثْتُهُ مِنْ فَضَائِلِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ مَا یُسَخِّنُ اللَّهُ بِهِ عَیْنَیْهِ قَالَ فَأَتَیْتُهُ وَ قَرَعْتُ عَلَیْهِ الْبَابَ فَإِذَا أَنَا بِصَوْتٍ مِنْ وَرَاءِ الْبَابِ أَنَّهُ قَدْ قَصَدَ الزِّیَارَةَ فِی أَوَّلِ اللَّیْلِ فَخَرَجْتُ مُسْرِعاً فَأَتَیْتُ الْحَیْرَ فَإِذَا أَنَا بِالشَّیْخِ سَاجِدٌ لَا یَمَلُّ مِنَ السُّجُودِ وَ الرُّکُوعِ فَقُلْتُ لَهُ بِالْأَمْسِ تَقُولُ لِی بِدْعَةٌ وَ کُلُّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ وَ کُلُّ ضَلَالَةٍ فِی النَّارِ وَ الْیَوْمَ تَزُورُهُ فَقَالَ لِی یَا سُلَیْمَانُ لَا تَلُمْنِی فَإِنِّی مَا کُنْتُ أُثْبِتُ لِأَهْلِ هَذَا الْبَیْتِ إِمَامَةً حَتَّی کَانَتْ لَیْلَتِی هَذِهِ فَرَأَیْتُ رُؤْیَا أَرْعَبَتْنِی فَقُلْتُ مَا رَأَیْتَ أَیُّهَا الشَّیْخُ قَالَ رَأَیْتُ رَجُلًا لَا بِالطَّوِیلِ الشَّاهِقِ وَ لَا بِالْقَصِیرِ اللَّاصِقِ لَا أُحْسِنُ أَصِفُهُ مِنْ حُسْنِهِ وَ بَهَائِهِ مَعَهُ أَقْوَامٌ یَحُفُّونَ بِهِ حَفِیفاً وَ یَزُفُّونَهُ زَفّاً بَیْنَ یَدَیْهِ فَارِسٌ عَلَی فَرَسٍ لَهُ ذَنُوبٌ عَلَی رَأْسِهِ تَاجٌ لِلتَّاجِ أَرْبَعَةُ أَرْکَانٍ فِی کُلِّ رُکْنٍ جَوْهَرَةٌ تُضِی ءُ مَسِیرَةَ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ فَقُلْتُ مَنْ هَذَا فَقَالُوا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ صلی الله علیه و آله َقُلْتُ وَ الْآخَرُ فَقَالُوا وَصِیُّهُ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام ثُمَّ مَدَدْتُ عَیْنِی فَإِذَا أَنَا بِنَاقَةٍ مِنْ نُورٍ عَلَیْهَا هَوْدَجٌ مِنْ نُورٍ تَطِیرُ بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ فَقُلْتُ لِمَنِ النَّاقَةُ قَالُوا لِخَدِیجَةَ بِنْتِ خُوَیْلِدٍ وَ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ قُلْتُ وَ الْغُلَامُ قَالُوا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ قُلْتُ فَأَیْنَ یُرِیدُونَ قَالَ یَمْضُونَ بِأَجْمَعِهِمْ إِلَی زِیَارَةِ الْمَقْتُولِ ظُلْماً الشَّهِیدِ بِکَرْبَلَاءَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ثُمَّ قَصَدْتُ الْهَوْدَجَ وَ إِذَا أَنَا بِرِقَاعٍ تَسَاقَطُ مِنَ السَّمَاءِ أَمَاناً مِنَ اللَّهِ جَلَّ ذِکْرُهُ لِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ لَیْلَةَ الْجُمْعَةِ ثُمَّ هَتَفَ بِنَا هَاتِفٌ أَلَا إِنَّا وَ شِیعَتَنَا فِی الدَّرَجَةِ الْعُلْیَا مِنَ الْجَنَّةِ وَ اللَّهِ یَا سُلَیْمَانُ لَا أُفَارِقُ هَذَا الْمَکَانَ حَتَّی تُفَارِقَ رُوحِی جَسَدِی (1).
ص: 58
از ترس شامیان، شتابان بازگشتم.
روایت30.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت31.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت32.
کامل الزیارات: صفوان جمال گوید: امام صادق علیه السلام چون به حیره (نام مرکز حکومت عربی قدیمی در حوالی کوفه) آمد، فرمود: آیا میخواهی به زیارت حسین علیه السلام بروی؟ گفتم: آیا شما او را زیارت میکنید؟ فرمود: چگونه او را زیارت نکنم حال آنکه خدای تعالی در هر شب جمعه ای او را زیارت میکند و به همراه فرشتگان و پیامبران و جانشینان پیامبران به نزد مزار وی میآید و محمد برترین پیامبران است و ما برترین جانشینان پیامبران. صفوان گفت: فدایت گردم! آیا ما هم هر جمعه به زیارت وی رویم تا زیارت خداوند را درک نماییم؟ فرمود: آری ای صفوان، بر این کار مداومت کن که زیارت مزار حسین علیه السلام برای تو نوشته می شود و این امر، برتری یافتن است. (3)
توضیح
زیارت خدای تعالی از او به معنی فرو فرستادن لطف و رحمتهای خاص خود بر حسین صلوات الله علیه و زائرانش است و منظور از "این امر"، زیارت خداوند است .
روایت33.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: مقبره حسین علیه السلام مساحت بیست ذرع در بیست ذرع است و باغی از باغهای بهشت است و در آن راه عروجی به سوی آسمان هست و هیچ فرشته مقرب و پیامبر فروفرستاده ای نیست مگر آنکه از خدای تعالی درخواست میکند که به زیارت وی آید، پس گروهی فرود میآیند و گروهی بالا میروند. (4)
ص: 60
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: لَیْسَ نَبِیٌّ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا وَ یَسْأَلُونَ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَنْ یُؤْذَنَ لَهُمْ فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَفَوْجٌ یَنْزِلُ وَ فَوْجٌ یَعْرُجُ (1).
یب، [تهذیب الأحکام] ابْنُ مَحْبُوبٍ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ بِنْتِ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ قَالَ: خَرَجْتُ فِی آخِرِ زَمَانِ بَنِی مَرْوَانَ إِلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام مُسْتَخْفِیاً مِنْ أَهْلِ الشَّامِ حَتَّی انْتَهَیْتُ إِلَی کَرْبَلَاءَ فَاخْتَفَیْتُ فِی نَاحِیَةِ الْقَرْیَةِ حَتَّی إِذَا ذَهَبَ مِنَ اللَّیْلِ نِصْفُهُ أَقْبَلْتُ نَحْوَ الْقَبْرِ فَلَمَّا دَنَوْتُ مِنْهُ أَقْبَلَ نَحْوِی رَجُلٌ فَقَالَ لِی انْصَرِفْ مَأْجُوراً فَإِنَّکَ لَا تَصِلُ إِلَیْهِ فَرَجَعْتُ فَزِعاً حَتَّی إِذَا کَادَ یَطْلُعُ الْفَجْرُ أَقْبَلْتُ نَحْوَهُ حَتَّی إِذَا دَنَوْتُ مِنْهُ خَرَجَ إِلَیَّ الرَّجُلُ فَقَالَ لِی یَا هَذَا إِنَّکَ لَا تَصِلُ إِلَیْهِ فَقُلْتُ لَهُ عَافَاکَ اللَّهُ وَ لِمَ لَا أَصِلُ إِلَیْهِ وَ قَدْ أَقْبَلْتُ مِنَ الْکُوفَةِ أُرِیدُ زِیَارَتَهُ فَلَا تَحُلْ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ وَ أَنَا أَخَافُ أَنْ أُصْبِحَ فَیَقْتُلُونِّی أَهْلُ الشَّامِ إِنْ أَدْرَکُونِی هَاهُنَا قَالَ فَقَالَ لِی اصْبِرْ قَلِیلًا فَإِنْ مُوسَی بْنَ عِمْرَانَ علیهما السلام سَأَلَ اللَّهَ أَنْ یَأْذَنَ لَهُ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام فَأَذِنَ لَهُ فَهَبَطَ مِنَ السَّمَاءِ فِی أَلْفِ مَلَکٍ فَهُمْ بِحَضْرَتِهِ مِنْ أَوَّلِ اللَّیْلِ یَنْتَظِرُونَ طُلُوعَ الْفَجْرِ ثُمَّ یَعْرُجُونَ إِلَی السَّمَاءِ.
قَالَ فَقُلْتُ فَمَنْ أَنْتَ عَافَاکَ اللَّهُ قَالَ أَنَا مِنَ الْمَلَائِکَةِ الَّذِینَ أُمِرُوا بِحَرَسِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ الِاسْتِغْفَارِ لِزُوَّارِهِ فَانْصَرَفْتُ وَ قَدْ کَادَ یَطِیرُ عَقْلِی لِمَا سَمِعْتُ مِنْهُ قَالَ فَأَقْبَلْتُ حَتَّی إِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ أَقْبَلْتُ نَحْوَهُ فَلَمْ یَحُلْ بَیْنِی وَ بَیْنَهُ أَحَدٌ فَدَنَوْتُ مِنْهُ فَسَلَّمْتُ عَلَیْهِ وَ دَعَوْتُ اللَّهَ عَلَی قَتَلَتِهِ وَ صَلَّیْتُ الصُّبْحَ وَ أَقْبَلْتُ مُسْرِعاً
ص: 59
روایت34.
کامل الزیارات: اسحاق بن عمار گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، فدایت گردم ای پسر رسول خدا! در شب عرفه در حرم بودم و حدود سه یا چهار هزار مرد خوش سیما و خوش عطر و بوی با جامه هایی بس سپید دیدم که تمام شب را نماز میگزاردند و میخواستم که به کنار مزار بیایم و بر آن بوسه زنم و دعاهایی بخوانم، ولی از فرط بسیاری زائران نمیتوانستم به آن برسم و چون سپیده دمید سجده ای کردم و چون سر بر داشتم، احدی از ایشان را ندیدم. امام صادق علیه السلام فرمود: آیا میدانی اینان که بودند؟ گفتم نه. پس فرمود: پدرم از پدرش چنین روایت کرد که چون حسین علیه السلام را شهید میکردند، چهار هزار فرشته از پیش روی او عبور کردند. ایشان به آسمان رفتند و خداوند به آنها وحی نمود که ای گروه فرشتگان، بر پسر حبیب و صفیّ من محمد صلی الله علیه و آله گذشتید حال آنکه وی را مظلوم و بی پناه مورد ستم قرار داده و به قتل میرساندند و شما او را یاری نکردید؟ پس اکنون به زمین به سوی مزار وی فرود آیید و تا روز قیامت با موهای پریشان و سر و روی خاک آلوده بر وی بگریید؛ و ایشان تا هنگامه رستاخیز نزد وی هستند. (1)
روایت35.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است، با این اختلاف که در هر دو جا، پنجاه هزار فرشته ذکر شده است. (2)
روایت36.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هیچ فرشته ای در آسمانها نیست مگر آنکه از خدای تعالی درخواست میکند که به وی اجازه زیارت مزار حسین علیه السلام را بدهد، پس گروهی فرود میآیند و گروهی فراز میگردند. (3)
روایت37.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت38.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: فاصله میان مزار
ص: 61
مَخَافَةَ أَهْلِ الشَّامِ (1).
مل، [کامل الزیارات] الْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ الْهَمْدَانِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْأَنْصَارِیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ قَالَ: خَرَجْتُ فِی آخِرِ زَمَانِ بَنِی أُمَیَّةَ وَ ذَکَرَ مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ أَخِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی وَ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ مَعاً عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْیَمَانِیِّ عَنْ مَنِیعِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ یُونُسَ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام لَمَّا أَتَی الْحَیْرَةَ هَلْ لَکَ فِی قَبْرِ الْحُسَیْنِ قُلْتُ وَ تَزُورُهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ وَ کَیْفَ لَا أَزُورُهُ وَ اللَّهُ یَزُورُهُ فِی کُلِّ لَیْلَةِ جُمْعَةٍ یَهْبِطُ مَعَ الْمَلَائِکَةِ إِلَیْهِ وَ الْأَنْبِیَاءُ وَ الْأَوْصِیَاءُ وَ مُحَمَّدٌ أَفْضَلُ الْأَنْبِیَاءِ وَ نَحْنُ أَفْضَلُ الْأَوْصِیَاءِ فَقَالَ صَفْوَانُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَنَزُورُهُ فِی کُلِّ جُمُعَةٍ حَتَّی نُدْرِکَ زِیَارَةَ الرَّبِّ قَالَ نَعَمْ یَا صَفْوَانُ الْزَمْ تُکْتَبُ لَکَ زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ وَ ذَلِکَ تَفْضِیلٌ (4).
زیارته تعالی کنایة عن إنزال رحماته الخاصة علیه و علی زائریه صلوات الله علیه قوله علیه السلام و ذلک تفضیل أی زیارة الرب.
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی الْأَشْعَثِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْأَنْصَارِیِّ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: قَبْرُ الْحُسَیْنِ علیه السلام عِشْرُونَ ذِرَاعاً فِی عِشْرِینَ ذِرَاعاً مُکَسَّراً رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ وَ فِیهِ مِعْرَاجٌ إِلَی السَّمَاءِ فَلَیْسَ مِنْ مَلَکٍ مُقَرَّبٍ وَ لَا نَبِیٍّ مُرْسَلٍ إِلَّا وَ هُوَ یَسْأَلُ اللَّهَ أَنْ یَزُورَهُ فَفَوْجٌ یَهْبِطُ وَ فَوْجٌ یَصْعَدُ(5).
ص: 60
حسین علیه السلام تا آسمان هفتم، محل آمد و شد فرشتگان است. (1)
روایت39.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت40.
کشف الیقین: رسول خدا صلی الله علیه و آله: خداوند هیچ مخلوقی را بیش از فرشتگان نیافریده است و هر شب هفتاد هزار فرشته از آسمان به زیر میآیند و تمام شب را بر گرد حرم الهی طواف میکنند و چون سپید بدمد به سوی مزار پیامبر صلی الله علیه و آله میروند و بر او سلام میدهند و آنگاه به مزار امیر المومنین آمده و بر وی سلام میدهند و به مزار حسن بن علی علیه السلام میآیند و بر وی سلام میدهند و سپس به مزار حسین علیه السلام میآیند و بر او سلام میفرستند و پیش از آنکه خورشید طلوع کند به آسمان عروج میکنند. آنگاه فرشتگان روز، به شمار هفتاد هزار، فرود میآیند و تمام روز را به گرد بیت الحرام طواف میکنند و چون خورشید غروب کند به سوی مقبره پیامبر صلی الله علیه و آله میروند و بر او سلام میدهند و آنگاه به مزار امیر المؤمنین آمده و بر وی سلام میدهند و به مزار حسن بن علی علیه السلام میآیند و بر وی سلام میدهند و سپس به مزار حسین علیه السلام میآیند و بر او سلام میفرستند و پیش از آنکه خورشید پنهان گردد، به آسمان فراز میگردند. و سوگند به آنکه این جانم در دست اوست، به راستی که پیرامون آرامگاه او چهار هزار فرشته آشفته موی و غبارین روی هست که تا روز رستاخیز بر وی شیون میکنند و در روایتی آمده که خداوند تبارک و تعالی هفتاد هزار فرشته آشفته موی و غبارین روی را مامور به امر حسین کرده که هر روزه بر وی درود و صلوات میفرستند و برای زائرانش دعای خیر میکنند و رئیس ایشان فرشته ای است به نام منصور؛ و هیچ زائری به زیارت وی نیاید مگر اینکه به پیشواز وی روند و هیچ وداع کننده ای از وی خداحافظی نکند مگر آنکه وی را بدرقه نمایند و هیچ زائری بیمار نگردد مگر آنکه به عیادت وی آیند و هیچ یک نمیرد
ص: 62
مل، [کامل الزیارات] الْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام جُعِلْتُ فِدَاکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ کُنْتُ فِی الْحَیْرِ لَیْلَةَ عَرَفَةَ فَرَأَیْتُ نَحْواً مِنْ ثَلَاثَةِ آلَافٍ أَوْ أَرْبَعَةِ آلَافِ رَجُلٍ جَمِیلَةٍ وُجُوهُهُمْ طَیِّبَةٍ رِیحُهُمْ شدید [شَدِیدَةٍ] بَیَاضُ ثِیَابِهِمْ یُصَلُّونَ اللَّیْلَ أَجْمَعَ فَلَقَدْ کُنْتُ أُرِیدُ أَنْ آتِیَ الْقَبْرَ وَ أُقَبِّلَهُ وَ أَدْعُوَ بِدَعَوَاتٍ فَمَا کُنْتُ أَصِلُ إِلَیْهِ مِنْ کَثْرَةِ الْخَلْقِ فَلَمَّا طَلَعَ الْفَجْرُ سَجَدْتُ سَجْدَةً فَرَفَعْتُ رَأْسِی فَلَمْ أَرَ مِنْهُمْ أَحَداً فَقَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَ تَدْرِی مَنْ هَؤُلَاءِ قُلْتُ لَا فَقَالَ أَخْبَرَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ قَالَ مَرَّ بِالْحُسَیْنِ علیه السلام أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَکٍ وَ هُوَ یُقْتَلُ فَعَرَجُوا إِلَی السَّمَاءِ فَأَوْحَی اللَّهُ تَعَالَی إِلَیْهِمْ یَا مَعْشَرَ الْمَلَائِکَةِ مَرَرْتُمْ بِابْنِ حَبِیبِی وَ صَفِیِّی مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وَ هُوَ یُقْتَلُ وَ یُضْطَهَدُ مَظْلُوماً فَلَمْ تَنْصُرُوهُ فَانْزِلُوا إِلَی الْأَرْضِ إِلَی قَبْرِهِ فَابْکُوهُ شُعْثاً غُبْراً إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَهُمْ عِنْدَهُ إِلَی أَنْ تَقُومَ السَّاعَةَ(1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ قُتَیْبَةَ الْهَمْدَانِیِّ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ: مِثْلَهُ لَکِنَّ فِیهِ فِی الْمَوْضِعَیْنِ خَمْسُونَ أَلْفاً(2).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: لَیْسَ مِنْ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ إِلَّا وَ هُمْ یَسْأَلُونَ اللَّهَ جَلَّ وَ عَلَا أَنْ یَأْذَنَ لَهُمْ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَفَوْجٌ یَنْزِلُ وَ فَوْجٌ یَعْرُجُ (3).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْمُتَوَکِّلِ عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُبَیْدِ اللَّهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَا بَیْنَ قَبْرِ
ص: 61
مگر آنکه بر جنازه اش نماز کنند و پس از مرگش برای او طلب آمرزش نمایند. (1)
روایت41.
المزار الکبیر: امام صادق علیه السلام: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است تا این جمله: تا آنکه خورشید غروب کند.
توضیح
ممکن است که آن هفتاد هزار فرشته، گونه ای دیگر غیر از آن چهار هزار فرشته باشند.
روایت42.
ثواب الاعمال: امام صادق علیه السلام: همانا چهار هزار فرشته آشفته موی و غبارین روی بر کنار مزار حسین علیه السلام هست که تا روز رستاخیز بر وی میگریند و رئیس ایشان منصور نام دارد، و هیچ زائری به زیارت وی نیاید مگر اینکه به پیشواز وی روند و هیچ وداع کننده ای از وی خداحافظی نکند مگر آنکه وی را بدرقه نمایند و هیچ زائری بیمار نگردد مگر آنکه به عیادت وی آیند و هیچ یک نمیرد مگر آنکه بر جنازه اش نماز کنند و پس از مرگش برای او طلب آمرزش نمایند.(2)
روایت43.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت44.
امالی صدوق: امام صادق علیه السلام: خدای تعالی چهار هزار فرشته آشفته موی و غبارین روی را بر مزار حسین علیه السلام مامور کرد که تا روز رستاخیز بر وی میگریند و هر که آگاه به حق وی به زیارتش آید، وی را همراهی میکنند تا او را به پناه امنش رسانند و اگر بیمار گردد شب و روز به عیادت وی آیند و اگر جان سپارد در تشییع جنازه اش حاضر شوند و تا رستاخیز برای او طلب آمرزش نمایند. (4)
روایت45.
کامل الزیارات، نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت46.
کامل الزیارات،
ص: 63
الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام إِلَی السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِکَةِ(1).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُبَیْدِ اللَّهِ: مِثْلَهُ (2).
شف، [کشف الیقین] مِنْ کِتَابِ الْأَرْبَعِینَ لِمُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمِ بْنِ أَبِی الْفَوَارِسِ عَنْ فَضْلِ اللَّهِ بْنِ عَلِیٍّ الْحُسَیْنِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْمُرْتَضَی بْنِ الدَّاعِی الْحُسَیْنِیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ أَحْمَدَ الْمُوسَوِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ شَاذَانَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ وَهْبِ بْنِ وَهْبٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَنَّهُ قَالَ: مَا خَلَقَ اللَّهُ تَعَالَی خَلْقاً أَکْثَرَ مِنَ الْمَلَائِکَةِ وَ إِنَّهُ لَیَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ کُلَّ مَسَاءٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ یَطُوفُونَ بِالْبَیْتِ لَیْلَتَهُمْ حَتَّی إِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ انْصَرَفُوا إِلَی قَبْرِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله فَیُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ ثُمَّ یَأْتُونَ إِلَی قَبْرِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ فَیُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ ثُمَّ یَأْتُونَ إِلَی قَبْرِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام فَیُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ ثُمَّ یَأْتُونَ إِلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَیُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ ثُمَّ یَعْرُجُونَ إِلَی السَّمَاءِ قَبْلَ أَنْ تَطْلُعَ الشَّمْسُ ثُمَّ تَنْزِلُ مَلَائِکَةُ النَّهَارِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ فَیَطُوفُونَ بِالْبَیْتِ الْحَرَامِ نَهَارَهُمْ حَتَّی إِذَا غَرَبَتِ الشَّمْسُ انْصَرَفُوا إِلَی قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فَیُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ ثُمَّ یَأْتُونَ قَبْرَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فَیُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ ثُمَّ یَأْتُونَ إِلَی قَبْرِ الْحَسَنِ علیه السلام فَیُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ ثُمَّ یَأْتُونَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَیُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ ثُمَّ یَعْرُجُونَ إِلَی السَّمَاءِ قَبْلَ أَنْ تَغِیبَ الشَّمْسُ وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ إِنَّ حَوْلَ قَبْرِهِ أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَ عَلَیْهِ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ فِی رِوَایَةٍ قَدْ وَکَّلَ اللَّهُ تَعَالَی بِالْحُسَیْنِ علیه السلام سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یُصَلُّونَ عَلَیْهِ کُلَّ یَوْمٍ وَ یَدْعُونَ لِمَنْ زَارَهُ وَ رَئِیسُهُمْ مَلَکٌ یُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ فَلَا یَزُورُهُ زَائِرٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ وَ لَا وَدَّعَهُ مُوَدِّعٌ إِلَّا شَیَّعُوهُ وَ لَا یَمْرَضُ إِلَّا عَادُوهُ وَ لَا مَیِّتٌ
ص: 62
نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت47.
کامل الزیارات: ربعی گوید: در مدینه به امام صادق علیه السلام عرض کردم که مقبره شهیدان کجاست؟ فرمود: آیا بهترین شهیدان نزد شما، حسین نیست؟ و سوگند به آنکه جانم به دست اوست، پیرامون او چهار هزار آشفته موی و غبارین هست که تا روز رستاخیز بر وی میگریند. (2)
روایت48.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت49.
امالی شیخ طوسی: امام صادق علیه السلام: همانا حسین بن علی نزد پروردگار عز وجل به خیمه گاه خود و شهدایی که به همراه وی در آن فرود آمدند، و نیز به زائران خود مینگرد، و او بیش از آگاهی هر یک از شما به فرزندش، از نام ایشان و پدرانشان و شأن و درجه هر یک از ایشان نزد خداوند تبارک و تعالی آگاه است و به حق سوگند که او هر که را برای او میگرید میبیند و برای او طلب آمرزش میکند و از پدرانش میخواهد که برای او استغفار کنند و میگوید، اگر زائر من میدانست که خداوند برای او چه آماده کرده، شادمانی اش از این بی قراری اش بیشتر بود و به راستی که زائر او باز میگردد، حال آنکه هیچ گناهی بر عهده اش نمانده است. (4)
روایت50.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: همانا خداوند را فرشتگانی است که به مقبره حسین مأمور گشته اند و چون کسی قصد زیارت وی را کند، خداوند گناهان او را به ایشان میدهد و چون گام بردارد آنها را پاک میکنند و چون گامهای دیگری بردارد حسنات وی را دوچندان میکنند و همچنان حسنات وی دوچندان می شود تا آنکه بهشت را بر وی واجب میکند؛ سپس وی را در میان گرفته و تقدیس میکنند و فرشتگان آسمان را به فریاد میخوانند که زائران حبیب حبیب خدا را گرامی دارید؛ و چون غسل کنند، محمد صلی الله علیه و آله
ص: 64
إِلَّا صَلَّوْا عَلَی جِنَازَتِهِ وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ (1).
أَقُولُ رَوَی مُؤَلِّفُ الْمَزَارِ الْکَبِیرِ بِإِسْنَادِهِ إِلَی الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ عَنْهُ علیه السلام: مِثْلَهُ إِلَی قَوْلِهِ أَنْ تَغِیبَ الشَّمْسُ (2).
یمکن أن یکون السبعون نوعا آخر من الملائکة سوی الأربعة آلاف.
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُوسَی بْنِ سَعْدَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ الْکَلْبِیِّ عَنِ ابْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: إِنَّ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ رَئِیسُهُمْ مَلَکٌ یُقَالُ لَهُ مَنْصُورٌ فَلَا یَزُورُهُ زَائِرٌ إِلَّا اسْتَقْبَلُوهُ وَ لَا یُوَدِّعُهُ مُوَدِّعٌ إِلَّا شَیَّعُوهُ وَ لَا یَمْرَضُ إِلَّا عَادُوهُ وَ لَا یَمُوتُ إِلَّا صَلَّوْا عَلَی جِنَازَتِهِ وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ (4).
لی، [الأمالی] للصدوق أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: وَکَّلَ اللَّهُ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَمَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ شَیَّعُوهُ حَتَّی یُبْلِغُوهُ مَأْمَنَهُ وَ إِنْ مَرِضَ عَادُوهُ غُدْوَةً وَ عَشِیَّةً وَ إِنْ مَاتَ شَهِدُوا جِنَازَتَهُ وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ(5).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ مَعاً عَنْ أَبَانٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ: مِثْلَهُ (6).
ثو، [ثواب الأعمال] لی، [الأمالی] للصدوق ابْنُ الْوَلِیدِ عَنْ أَبَانٍ عَنِ الْأَهْوَازِیِّ عَنِ الْجَوْهَرِیِّ عَنْ
ص: 63
ایشان را ندا میدهد که مژده باد شما را به همراهی با من در بهشت. سپس امیر المومنین علیه السلام ایشان را ندا میزند که من برآورده شدن حاجات شما و دفع بلاها از شما در دنیا و آخرت را ضمانت میکنم و سپس نبی خدا صلی الله علیه و آله پیاپی به دیدارشان میآید تا آنکه به نزد خانواده شان بازگردند. (1)
روایت51.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است، با این تفاوت که: و رفع بلاها از شما در دنیا و آخرت، و آنگاه ایشان را از سمت راستشان در بر گرفتند. (2)
روایت52.
کامل الزیارات: نظیر روایت صدوق به سندی دیگر آمده است. (3)
روایت53.
کامل الزیارات: مفضل بن عمر گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: به خدا سوگند که گویی فرشتگان را میبینم که راه را برای مومنین در مزار حسین علیه السلام تنگ کردهاند. گوید گفتم: آیا به چشم وی میآیند؟ فرمود: هرگز، هرگز به راستی که چنان در کنار مومنین قرار گرفته اند که صورت ایشان را به دست خود لمس میکنند. و خداوند شب و روز از طعام بهشت بر زائران حسین علیه السلام فرو میفرستد و فرشتگان پیشخدمت ایشانند و هیچ بنده ای حاجتی از حوائج دنیوی و اخروی نمی طلبد مگر آنکه خداوند آن را به وی میبخشد. گوید گفتم: به خدا که این کرامت است. فرمود: ای مفضل، میخواهی بیشتر برایت بگویم. گفتم: آری سرورم. فرمود: گویی تختی از نور میبینم که نهاده شده و گنبدی از یاقوت سرخ مزین گشته به جواهر، بر آن زده شده و گویی حسین بن علی علیه السلام را میبینم که بر این تخت نشسته و گرداگرد او نود هزار گنبد سبز است و گویی مومنان را میبینم که به زیارت وی آمده و بر او سلام و درود میگویند و خدای تعالی به ایشان میفرماید: ای اولیای من، از من طلب کنید که بس روزهاست که آزار دیده و خوار گشته و مورد ستم قرار گرفته اید و این روزی است که هیچ درخواستی از خواسته های دنیایی و آخرتی از من نکنید مگر آنکه برای شما برآورده سازم و خوراک و شرابشان همه از بهشت است و به خدا که این کرامتی است که هیچ چیزی نظیر آن نیست. (4)
توضیح
نازل شدن غذا در برزخ و گنبد زدن در هنگامه رجعت، به قرینه این کلام امام علیه السلام است که میفرماید:
ص: 65
إِسْحَاقَ بْنِ هَارُونَ عَنِ الْغَنَوِیِّ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام: مِثْلَهُ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ ابْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ رِبْعِیٍّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام بِالْمَدِینَةِ أَیْنَ قُبُورُ الشُّهَدَاءِ فَقَالَ أَ لَیْسَ أَفْضَلُ الشُّهَدَاءِ عِنْدَکُمُ الْحُسَیْنُ وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ إِنَّ حَوْلَهُ أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ(2).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ مَعْرُوفٍ: مِثْلَهُ (3).
ما، [الأمالی للشیخ الطوسی] الْمُفِیدُ عَنِ التَّمَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مَازِنٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ بَکْرِ بْنِ هِشَامٍ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ الْأَصَمِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه السلام عِنْدَ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَنْظُرُ إِلَی مُعَسْکَرِهِ وَ مَنْ حَلَّهُ مِنَ الشُّهَدَاءِ مَعَهُ وَ یَنْظُرُ إِلَی زُوَّارِهِ وَ هُوَ أَعْرَفُ بِهِمْ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ بِدَرَجَاتِهِمْ وَ مَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَحَدِکُمْ بِوَلَدِهِ وَ إِنَّهُ لَیَرَی مَنْ یَبْکِیهِ فَیَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ یَسْأَلُ آبَاءَهُ علیهم السلام أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لَهُ وَ یَقُولُ لَوْ یَعْلَمُ زَائِرِی مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَهُ لَکَانَ فَرَحُهُ أَکْثَرَ مِنْ جَزَعِهِ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَنْقَلِبُ وَ مَا عَلَیْهِ مِنْ ذَنْبٍ (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی مَعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَةً مُوَکَّلِینَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ فَإِذَا هَمَّ بِزِیَارَتِهِ الرَّجُلُ أَعْطَاهُمُ اللَّهُ ذُنُوبَهُ فَإِذَا خَطَا مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا خَطَا ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تُضَاعَفُ حَتَّی تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّةَ ثُمَّ اکْتَنَفُوهُ وَ قَدَّسُوهُ.
وَ یُنَادُونَ مَلَائِکَةَ السَّمَاءِ أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ حَبِیبِ حَبِیبِ اللَّهِ فَإِذَا اغْتَسَلُوا
ص: 64
از حاجات دنیوی و اخروی.
روایت54.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که خواهد همنشین پیامبر صلی الله علیه و آله و همنشین علی و فاطمه باشد، زیارت حسین بن علی علیه السلام را ترک نکند.(1)
روایت55.
کامل الزیارات: ابا بصیر گوید: از امام صادق یا امام باقر علیهما السلام شنیدم که فرمود: هر که دوست دارد منزلگاهش در بهشت و پناهگاهش بهشت باشد، زیارت مظلوم را ترک نگوید. گفتم: مظلوم کیست؟ فرمود: حسین بن علی، ساکن کربلا. هر که از سر اشتیاق و محبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله و دوستی با فاطمه و امیر المومنین صلوات الله علیهم به زیارت وی آید، خداوند او را بر سر سفره های بهشت، همسفره ایشان میکند، در حالی که مردمان در حال حساب پس دادن هستند. (2)
روایت56.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: خداوند تبارک و تعالی را فرشتگانی است مامور به مقبره حسین علیه السلام، و چون کسی قصد زیارت وی کند و غسل کند، محمد صلی الله علیه و آله ندا در دهد که ای گروه خدائیان، مژده باد شما را به همراهی من در بهشت ... و ادامه حدیث را روایت میکند. (3)
روایت57.
کامل الزیارات: عبد الله بن بکیر گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: ای ابن بکیر، خداوند از میان سرزمینهای جهان شش منطقه را برگزیده است. بیت الله الحرام و مقبره پیامبران و مقبره جانشینان پیامبران و مقتل شهیدان و مسجدهایی که نام خدا در آن جاری است. ابن بکیر، آیا میدانی پاداش کسی که به زیارت قبر امام حسین علیه السلام، در زمانی که جاهلان
ص: 66
نَادَاهُمْ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله یَا وَفْدَ اللَّهِ أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِی فِی الْجَنَّةِ ثُمَّ نَادَاهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام أَنَا ضَامِنٌ لِقَضَاءِ حَوَائِجِکُمْ وَ رَفْعِ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ ثُمَّ الْتَقَاهُمُ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله عَنْ أَیْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ حَتَّی یَنْصَرِفُوا إِلَی أَهَالِیهِمْ (1).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَهُ إِلَّا أَنَّ فِیهِ وَ دَفْعِ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ ثُمَّ اکْتَنَفُوهُمْ عَنْ أَیْمَانِهِمْ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: مِثْلَ رِوَایَةِ الصَّدُوقِ (3).
مل، [کامل الزیارات] الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْمُعَلَّی عَنْ أَبِی الْفَضْلِ عَنِ ابْنِ صَدَقَةَ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: کَأَنِّی وَ اللَّهِ بِالْمَلَائِکَةِ قَدْ زَاحَمُوا الْمُؤْمِنِینَ عَلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ قُلْتُ فَیَتَرَاءَوْنَ لَهُ قَالَ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ قَدْ لَزِمُوا وَ اللَّهِ الْمُؤْمِنِینَ حَتَّی إِنَّهُمْ لَیَمْسَحُونَ وُجُوهَهُمْ بِأَیْدِیهِمْ قَالَ وَ یُنْزِلُ اللَّهُ عَلَی زُوَّارِ الْحُسَیْنِ غُدْوَةً وَ عَشِیَّةً مِنْ طَعَامِ الْجَنَّةِ وَ خُدَّامُهُمُ الْمَلَائِکَةُ لَا یَسْأَلُ عَبْدٌ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا أَعْطَاهَا إِیَّاهُ قَالَ قُلْتُ هَذِهِ وَ اللَّهِ الْکَرَامَةُ قَالَ یَا مُفَضَّلُ أَزِیدُکَ قُلْتُ نَعَمْ سَیِّدِی قَالَ کَأَنِّی بِسَرِیرٍ مِنْ نُورٍ قَدْ وُضِعَ وَ قَدْ ضُرِبَتْ عَلَیْهِ قُبَّةٌ مِنْ یَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ مُکَلَّلَةٌ بِالْجَوْهَرِ وَ کَأَنِّی بِالْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام جَالِسٌ عَلَی ذَلِکَ السَّرِیرِ وَ حَوْلَهُ تِسْعُونَ أَلْفَ قُبَّةٍ خَضْرَاءَ وَ کَأَنِّی بِالْمُؤْمِنِینَ یَزُورُونَهُ وَ یُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُمْ أَوْلِیَائِی سَلُونِی فَطَالَمَا أُوذِیتُمْ وَ ذُلِّلْتُمْ وَ اضْطُهِدْتُمْ فَهَذَا یَوْمٌ لَا تَسْأَلُونِّی حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا قَضَیْتُهَا لَکُمْ فَیَکُونُ أَکْلُهُمْ وَ شُرْبُهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ فَهَذِهِ وَ اللَّهِ الْکَرَامَةُ الَّتِی لَا یُشْبِهُهَا شَیْ ءٌ(4).
نزول الطعام فی البرزخ و ضرب القبة فی الرجعة بقرینة قوله علیه السلام
ص: 65
قدر او را ندانند، بیاید چیست؟ هیچ صبحی نباشد مگر اینکه فریادگری از فرشتگان بر سر مقبره او ندا در میدهد: ای جوینده خیر! به سوی خاصه و برگزیده خدا بیا تا با کرامت بازگردی و از پشیمانی در امان مانی و همه اهل مشرق و مغرب جهان به جز آدمیان و جنیان این ندا را می شنوند و هیچ فرشته نگاهبانی نباشد مگر اینکه به هنگام خواب این بنده، به سوی این ندا روی کرده و خدا را نزد وی تسبیح گوید و خشنودی خدا را درخواست نماید و هیچ فرشته ای در آسمان نباشد مگر اینکه با تقدیس خداوند، به این ندا پاسخ گوید. پس صدای فرشتگان اوج گرفته و ساکنان آسمان پایین تر صدای ایشان را می شنوند و صدای فرشتگان و ساکنان دنیای پایین تر شدت گرفته، تا آنکه به اهل آسمان هفتم میرسد و پیامبران صدای ایشان را شنیده و بر حال ایشان رحم آورده، بر حسین علیه السلام سلام و درود فرستاده و برای زائران وی دعا میکنند. (1)
روایت58.
کامل الزیارات: جابر جعفی گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: چون از کنار مقبره حسین علیه السلام دور شوی، منادی ندایی در میدهد که اگر آن را می شنیدی، تمام عمرت را کنار مقبره حسین علیه السلام مقیم میگشتی. او میگوید: خوشا به حال تو ای بنده که بهرمند گشتی و از گزندها رستی و همه گناهان گذشته ات بخشیده شد، پس اکنون کار از سرگیر .. و ادامه این روایت بلند را بیان میکند. (2)
روایت59.
کامل الزیارات: امام موسی کاظم علیه السلام: هر که به قصد زیارت حسین بن علی علیه السلام از خانه اش بیرون آید، خداوند فرشته ای را مأمور وی میکند که انگشتش را برگردن وی مینهد و هر آنچه بر زبانش جاری می شود را مینویسد تا آنکه به حرم برسد و چون از حرم گذشت، فرشته دستش را بر وسط سینه او مینهد و میگوید: هان! بدان که هر آنچه گذشت را خداوند بخشید، پس اکنون عمل از سر گیر. (3)
روایت60.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت61.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت62.
کامل الزیارات:
ص: 67
من حوائج الدنیا و الآخرة.
مل، [کامل الزیارات] عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قُولَوَیْهِ مَعاً عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ وَ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ مَعاً عَنِ الْیَقْطِینِیِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِی خَالِدٍ ذِی الشَّامَةِ عَنْ أَبِی أُسَامَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: مَنْ أَرَادَ أَنْ یَکُونَ فِی جِوَارِ نَبِیِّهِ صلی الله علیه و آله وَ جِوَارِ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ فَلَا یَدَعْ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ الرَّحْمَةُ(1).
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَوْ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام یَقُولُ: مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَکُونَ مَسْکَنُهُ فِی الْجَنَّةِ وَ مَأْوَاهُ الْجَنَّةَ فَلَا یَدَعْ زِیَارَةَ الْمَظْلُومِ قُلْتُ مَنْ هُوَ قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ صَاحِبُ کَرْبَلَاءَ مَنْ أَتَاهُ شَوْقاً إِلَیْهِ وَ حُبَّ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ حُبَّ فَاطِمَةَ وَ حُبَّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَقْعَدَهُ اللَّهُ عَلَی مَوَائِدِ الْجَنَّةِ یَأْکُلُ مَعَهُمْ وَ النَّاسُ فِی الْحِسَابِ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ عَنِ الْفَزَارِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِمْرَانَ عَنِ اللُّؤْلُؤِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَیُّوبَ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مَلَائِکَةً مُوَکَّلِینَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَإِذَا هَمَّ الرَّجُلُ بِزِیَارَتِهِ وَ اغْتَسَلَ نَادَی مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله یَا وَفْدَ اللَّهِ أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِی فِی الْجَنَّةِ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ الْأَصَمِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُکَیْرٍ فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا ابْنَ بُکَیْرٍ إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنْ بِقَاعِ الْأَرْضِ سِتَّةً الْبَیْتَ الْحَرَامَ وَ الْحَرَمَ وَ مَقَابِرَ الْأَنْبِیَاءِ وَ مَقَابِرَ الْأَوْصِیَاءِ وَ مَقَاتِلَ الشُّهَدَاءِ وَ الْمَسَاجِدَ الَّتِی یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ یَا ابْنَ بُکَیْرٍ هَلْ تَدْرِی مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِذْ جَهِلَهُ الْجَاهِلُ مَا
ص: 66
امام صادق علیه السلام: هر که به قصد زیارت حسین علیه السلام از خانه اش بیرون آید، هفتصد فرشته از بالای سر و زیر پا و از چپ و راست و پیش روی و پشت سر، وی را همراهی میکنند تا به محل امنش برسد و چون حسین علیه السلام را زیارت کند، منادی فریاد بر میآورد که خداوند تو را آمرزید، پس اکنون عمل از سر بگیر. سپس برای بدرقه او، به همراه وی تا خانه اش میآیند و چون به خانه اش رسید میگویند، تو را به خدا میسپاریم و همچنان تا روز مرگش به وی سر میزنند و هر روز مزار حسین علیه السلام را زیارت میکنند و ثواب آن نصیب وی میگردد. (1)
روایت63.
کامل الزیارات: محمد بن مضارب از مالک جهنی روایت کند که ابا جعفر علیه السلام به من فرمود: ای مالک، همانا خداوند تبارک و تعالی آنگاه که حسین علیه السلام جان سپرد، چهار هزار فرشته آشفته موی و غبارین روی را بر مزار حسین علیه السلام مامور کرد که تا روز قیامت بر وی میگریند، و هر که آگاه از حق حسین علیه السلام به زیارت وی آید، گناهان گذشته و آینده اش آمرزیده می شود و خداوند برای او یک حج مینویسد و همچنان در حصن الهی است تا به نزد خانواده اش بازگردد. گوید چون مالک درگذشت و ابا جعفر امام باقر علیه السلام نیز به رحمت خدا پیوست، بر امام صادق علیه السلام وارد شده و این روایت را نزد وی بیان کردم و چون یک حج را ذکر کردم، افزود: و یک عمره، ای محمد. (2)
ص: 68
مِنْ صَبَاحٍ إِلَّا وَ عَلَی قَبْرِهِ هَاتِفٌ مِنَ الْمَلَائِکَةِ یُنَادِی یَا بَاغِیَ الْخَیْرِ أَقْبِلْ إِلَی خَالِصَةِ اللَّهِ تَرْحَلْ بِالْکَرَامَةِ وَ تَأْمَنِ النَّدَامَةَ یَسْمَعُ أَهْلُ الْمَشْرِقِ وَ أَهْلُ الْمَغْرِبِ إِلَّا الثَّقَلَیْنِ وَ لَا یَبْقَی فِی الْأَرْضِ مَلَکٌ مِنَ الْحَفَظَةِ إِلَّا عَطَفَ إِلَیْهِ عِنْدَ رُقَادِ الْعَبْدِ حَتَّی یُسَبِّحَ اللَّهَ عِنْدَهُ وَ یَسْأَلَ اللَّهَ الرِّضَا عِنْدَهُ وَ لَا یَبْقَی مَلَکٌ فِی الْهَوَاءِ یَسْمَعُ الصَّوْتَ إِلَّا أَجَابَ بِالتَّقْدِیسِ لِلَّهِ فَتَشْتَدُّ أَصْوَاتُ الْمَلَائِکَةِ فَتُجِیبُهُمْ أَهْلُ السَّمَاءِ الدُّنْیَا فَتَشْتَدُّ أَصْوَاتُ الْمَلَائِکَةِ وَ أَهْلُ السَّمَاءِ الدُّنْیَا حَتَّی تَبْلُغَ أَهْلَ السَّمَاءِ السَّابِعَةِ فَیَسْمَعَ أَصْوَاتَهُمُ النَّبِیُّونَ فَیَتَرَحَّمُونَ وَ یُصَلُّونَ عَلَی الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ یَدْعُونَ لِمَنْ أَتَاهُ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْجَامُورَانِیِّ عَنِ ابْنِ الْبَطَائِنِیِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْکَرِیمِ عَنِ الْمُفَضَّلِ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِیِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: فِی حَدِیثٍ لَهُ طَوِیلٍ فَإِذَا انْقَلَبْتَ مِنْ عِنْدِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام نَادَاکَ مُنَادٍ لَوْ سَمِعْتَ مَقَالَتَهُ لَأَقَمْتَ عُمُرَکَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ هُوَ یَقُولُ طُوبَی لَکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ قَدْ غَنِمْتَ وَ سَلِمْتَ قَدْ غُفِرَ لَکَ مَا سَلَفَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ بِطُولِهِ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدٍ الْبَرْقِیِّ عَنِ الْقَاسِمِ عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ عَنْ أَبِی إِبْرَاهِیمَ علیه السلام قَالَ: مَنْ خَرَجَ مِنْ بَیْتِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکاً فَوَضَعَ إِصْبَعَهُ فِی قَفَاهُ فَلَمْ یَزَلْ یَکْتُبُ مَا یَخْرُجُ مِنْ فِیهِ حَتَّی یَرِدَ الْحَیْرَ فَإِذَا خَرَجَ مِنْ بَابِ الْحَیْرِ وَضَعَ کَفَّهُ وَسَطَ ظَهْرِهِ ثُمَّ قَالَ لَهُ أَمَّا مَا مَضَی فَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ (3).
باب دهم : جامع سخنان در فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام و نوادر روایات
روایات
توضیح
برخی از اخبار فضل زیارت حضرت، در باب فضل زیارت پیامبر صلی الله علیه و آله و باب فضل زیارت امیر المومنین علیه السلام ذکر شد.
روایت1.
عیون اخبار الرضا: موسی کاظم علیه السلام: از امام صادق علیه السلام درباره زیارت مزار حسین علیه السلام پرسیدند، فرمود: پدرم علیه السلام مرا گفت که هر که آگاه به حق حسین علیه السلام به زیارت وی رود، خداوند نام او را در علیین مینویسد. سپس فرمود: هفتاد هزار فرشته آشفته موی و غبارین روی بر گرد مزار حسین علیه السلام هست که تا روز قیامت بر وی میگریند. (1)
روایت2.
امالی شیخ طوسی: محمد بن مسلم گوید: از ابا جعفر و جعفر بن محمد علیه السلام شنیدم که فرمودند: خدای تعالی حسین علیه السلام را در پاسخ شهید شدنش چنین عوض داد که امامت را در سلاله وی قرار داد و شفاء را در تربت وی و برآمدن دعا را در کنار مزار او، و اینکه روزهای زیارت او از هنگام روی آوردن تا پایان بازگشت، از روزهای عمر به حساب نمیآید. محمد بن مسلم گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، این خصال به واسطه حسین علیه السلام به فرد میرسد، خود آن حضرت چه پاداش میگیرد؟ فرمود: خداوند تبارک او را به رسول صلی الله علیه و آله ملحق نماید و او در درجه و جایگاه همپایه وی باشد. سپس امام صادق علیه السلام این آیه را تلاوت نمود: «الَّذِینَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِإِیمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ»،(2){پس کسانی که گرویده و فرزندانشان در ایمان از ایشان پیروی کردند، فرزندانشان را به ایشان ملحق میگردانیم.}
روایت3.
ثواب الاعمال: رضا علیه السلام: هر که حسین علیه السلام
ص: 69
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مَنِیعِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ یُونُسَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ إِذَا خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام شَیَّعَهُ سَبْعَ مِائَةِ مَلَکٍ مِنْ فَوْقِ رَأْسِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ حَتَّی یَبْلُغُوا بِهِ مَأْمَنَهُ فَإِذَا زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام نَادَاهُ مُنَادٍ قَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ ثُمَّ یَرْجِعُونَ مَعَهُ مُشَیِّعِینَ لَهُ مِنْ مَنْزِلِهِ فَإِذَا صَارُوا إِلَی مَنْزِلِهِ قَالُوا نَسْتَوْدِعُکَ اللَّهَ فَلَا یَزَالُونَ یَزُورُونَهُ إِلَی یَوْمِ مَمَاتِهِ ثُمَّ یَزُورُونَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ ثَوَابُ ذَلِکَ لِلرَّجُلِ (1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُضَارِبٍ عَنْ مَالِکٍ الْجُهَنِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ قَالَ: یَا مَالِکُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَمَّا قَبَضَ الْحُسَیْنَ علیه السلام بَعَثَ إِلَیْهِ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَمَنْ زَارَهُ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَجَّةً وَ لَمْ یَزَلْ مَحْفُوظاً حَتَّی یَرْجِعَ إِلَی أَهْلِهِ قَالَ فَلَمَّا مَاتَ مَالِکٌ وَ قُبِضَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَأَخْبَرْتُهُ بِالْحَدِیثِ فَلَمَّا انْتَهَیْتُ إِلَی حَجَّةً قَالَ وَ عُمْرَةً یَا مُحَمَّدُ(2).
ص: 68
را در کنار شط فرات زیارت کند، چون کسی است که خدا را بر روی عرش زیارت کرده باشد. (1)
توضیح
یعنی اینکه خدا را در آن جایگاه پرستش کند یا اینکه پیامبران و جانشینانشان را در آنجا زیارت کند که زیارت ایشان همچون زیارت خداست؛ یا اینکه درجه ای عالی از قرب الهی مییابد، همچون کسی که بر بالای تخت فرمانروا رفته و با او دیدار کند.
روایت4.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت5.
ثواب الاعمال: امام صادق علیه السلام: هر که آگاه به حق حسین علیه السلام به زیارت وی رود، خداوند نام او را در اعلی علیین مینویسد. (3)
روایت6.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت7.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت8.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
روایت9.
ثواب الاعمال: امام صادق علیه السلام: هر که آگاه به حق حسین علیه السلام به زیارت وی رود، خداوند نام او را در علیین مینویسد. (7)
روایت10.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است.(8)
ص: 70
قد مضی بعض أخبار فضل زیارته علیه السلام فی باب فضل زیارة النبی صلی الله علیه و آله و باب فضل زیارة أمیر المؤمنین علیه السلام.
ن، [عیون أخبار الرضا علیه السلام] بِالْأَسَانِیدِ الثَّلَاثَةِ عَنِ الرِّضَا عَنْ أَبِیهِ علیه السلام قَالَ: سُئِلَ الصَّادِقُ علیه السلام عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ أَخْبَرَنِی أَبِی علیه السلام أَنَّ مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَهُ اللَّهُ فِی عِلِّیِّینَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ حَوْلَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَ عَلَیْهِ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ(1).
ما، [الأمالی للشیخ الطوسی] ابْنُ حَشِیشٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مَعْقِلٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی الصُّهْبَانِ عَنِ الْبَزَنْطِیِّ عَنْ کَرَّامِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ یَقُولَانِ: إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی عَوَّضَ الْحُسَیْنَ علیه السلام مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِی ذُرِّیَّتِهِ وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِهِ وَ لَا تُعَدُّ أَیَّامُ زَائِرِیهِ جَائِیاً وَ رَاجِعاً قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ مُسْلِمٍ فَقُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام هَذِهِ الْخِلَالُ تُنَالُ بِالْحُسَیْنِ علیه السلام فَمَا لَهُ فِی نَفْسِهِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی أَلْحَقَهُ بِالنَّبِیِّ صلی الله علیه و آله فَکَانَ مَعَهُ فِی دَرَجَتِهِ وَ مَنْزِلَتِهِ ثُمَّ تَلَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِإِیمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ الْآیَةَ(2).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنِ الْخَیْبَرِیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقُمِّیِّ عَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام
ص: 69
روایت11.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت12.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت13.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت14.
کامل الزیارات: ام سعید احمسیه گوید: به نزد امام صادق علیه السلام آمدم و بر او وارد گشتم و کنیز آمد و گفت که مرکب را برایت آوردم. امام فرمود: ای ام سعید، این مرکب چیست؟ به کجا میخواهی بروی؟ گفتم به مزار شهیدان میروم. پس فرمود: آن روز را به تأخیر بینداز، عجیب مردمانی هستید شما مردمان عراق که از سفری دور و طولانی به زیارت شهیدان میآیید و سرور شهیدان را رها کرده و به زیارتش نمیروید! گفتم سرور شهیدان کیست؟ فرمود: حسین بن علی علیه السلام. گوید گفتم، من زن هستم. فرمود: مشکلی نیست که چون تویی (یعنی زنان) به زیارت وی رفته و زیارتش کنند. گفتم با زیارت او چه پاداشی مییابیم؟ فرمود: برابر با یک حج و عمره و دو ماه اعتکاف و روزه در مسجد الحرام و کار خوب در دو ماه؛ و چنین گوید که سه بار دستانش را کاملا باز کرد و به یکدیگر ملحق کرد. (4)
روایت15.
ثواب الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است تا این سخن که میفرماید: و روزه آن دو ماه. (5)
روایت16.
کامل الزیارات: ام سعید احمسیه گوید: به مدینه وارد شدم و استری یا ماده استری کرایه کردم تا به مزار شهیدان بروم. گوید با خود گفتم، کسی شایسته تر از جعفر بن محمد علیه السلام نیست که با وی شروع کنم. گوید پس به نزد او رفتم و مدتی نزد وی درنگ کردم و صاحب
ص: 71
بِشَطِّ فُرَاتٍ کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ (1).
أی عبد الله هناک أو لاقی الأنبیاء و الأوصیاء هناک فإن زیارتهم کزیارة الله أو یحصل له مرتبة من القرب کمن صعد عرش ملک و زاره.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ: مِثْلَهُ (2).
ثو، [ثواب الأعمال] حَمْزَةُ الْعَلَوِیُّ عَنْ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عُیَیْنَةَ بَیَّاعِ الْقَصَبِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَتَی الْحُسَیْنَ عَارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَهُ اللَّهُ فِی أَعْلَی عِلِّیِّینَ (3).
مل، [کامل الزیارات] عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِی دَاوُدَ الْمُسْتَرِقِّ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْهُ علیه السلام: مِثْلَهُ (5).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ وَ سَعْدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ بْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو الزَّیَّاتِ عَنِ ابْنِ خَارِجَةَ عَنْهُ علیه السلام: مِثْلَهُ (6).
ثو، [ثواب الأعمال] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِی دَاوُدَ الْمُسْتَرِقِّ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَتَی الْحُسَیْنَ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ کُتِبَ فِی عِلِّیِّینَ (7).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ وَ ابْنِ فَضَّالٍ مَعاً عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ: مِثْلَهُ (8).
ص: 70
استر فریاد برآورد که خدا خیرت دهد، ما را اینجا کاشته ای!
امام صادق علیه السلام فرمود: گویی کسی شما را فرا میخواند ای ام سعید. گفتم: آری فدایت گردم، استری کرایه کردهام تا به زیارت شهیدان روم. پس با خود گفتم، هیچ کس برای زیارت و دیدار از جعفر بن محمد سزاوارتر نیست. فرمود: ای ام سعید، چه چیزی شما را باز میدارد از آنکه مزار سرور شهیدان را زیارت کنید؟ گوید، مشتاق گشتم که مرا به مقبره علی علیه السلام راهنمایی کند. گفتم: پدر و مادرم فدایت شوند، سرور شهیدان کیست؟ فرمود: حسین بن فاطمه علیه السلام. ای ام سعید، هر که با بینش و اشتیاق به او به زیارتش رود، برای او یک حج بی خدشه و یک عمره پذیرفته نوشته می شود و فضلی چنین و چنان خواهد برد. (1)
روایت17.
کامل الزیارات: حسین بن ثویر بن ابی فاخته گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: ای حسین، هر که به قصد زیارت حسین بن علی علیه السلام از خانه خارج شود، اگر پیاده باشد به هر گامی برایش یک کار نیکو نوشته می شود و یک کار بد از او محو میشود، و چون در حرم گام زند، خداوند او را از رستگاران و نجات یافتگان نویسد، و چون آیین زیارت را به جای آورد خداوند او را از پیروزمندان نویسد، و چون قصد بازگشت کند فرشته ای نزد او آید و گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله به تو سلام میرساند و میفرماید که کار از سر بگیر که همه گذشتهات آمرزیده گشت. (2)
روایت18.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هیچ کسی در روز قیامت نیست که با دیدن آن کرامتی که برای ایشان نزد خداوند در نظر گرفته می شود، آرزو نکند که ای کاش از زائران حسین بن علی علیه السلام میبود. (3)
روایت19.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که دوست دارد که در روز قیامت بر سر سفره های نور بنشیند،
ص: 72
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَبَانٍ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ: مِثْلَهُ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْکُوفِیِّ عَنْ عَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ رَبِیعِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُسْلِیِّ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنِ الطَّیَالِسِیِّ عَنِ الْمُسْلِیِّ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ الْحَکَمِ بْنِ مِسْکِینٍ عَنْ أُمِّ سَعِیدٍ الْأَحْمَسِیَّةِ قَالَتْ: جِئْتُ إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَدَخَلْتُ عَلَیْهِ فَجَاءَتِ الْجَارِیَةُ فَقَالَتْ قَدْ جِئْتُکِ بِالدَّابَّةِ فَقَالَ لِی یَا أُمَّ سَعِیدٍ أَیُّ شَیْ ءٍ هَذِهِ الدَّابَّةُ أَیْنَ تَبْغِینَ تَذْهَبِینَ قَالَتْ قُلْتُ أَزُورُ قُبُورَ الشُّهَدَاءِ فَقَالَ أُخْرَی ذَلِکَ الْیَوْمَ مَا أَعْجَبَکُمْ یَا أَهْلَ الْعِرَاقِ تَأْتُونَ الشُّهَدَاءَ مِنْ سَفَرٍ بَعِیدٍ وَ تَتْرُکُونَ سَیِّدَ الشُّهَدَاءِ لَا تَأْتُونَهُ قَالَتْ قُلْتُ لَهُ مَنْ سَیِّدُ الشُّهَدَاءِ فَقَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ علیهما السلام قَالَتْ قُلْتُ لَهُ إِنِّی امْرَأَةٌ فَقَالَ لَا بَأْسَ لِمَنْ کَانَ مِثْلَکِ أَنْ تَذْهَبَ إِلَیْهِ وَ تَزُورَهُ قُلْتُ أَیُّ شَیْ ءٍ لَنَا فِی زِیَارَتِهِ قَالَ کَعِدْلِ حَجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ وَ اعْتِکَافِ شَهْرَیْنِ فِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ صِیَامِهِمَا وَ خَیْرِهِمَا کَذَا قَالَتْ وَ بَسَطَ یَدَیْهِ وَ ضَمَّهَا ضَمّاً ثَلَاثَ مَرَّاتٍ (4).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ: إِلَی قَوْلِهِ وَ صِیَامِهِمَا(5).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ مَعاً عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنِ الْبَرْقِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ الْحَارِثِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أُمِّ سَعِیدٍ الْأَحْمَسِیَّةِ قَالَتْ: دَخَلْتُ الْمَدِینَةَ فَاکْتَرَیْتُ الْبَغْلَ أَوِ الْبَغْلَةَ لِأَدُورَ عَلَیْهِ فِی قُبُورِ الشُّهَدَاءِ قَالَتْ قُلْتُ مَا أَحَدٌ أَحَقَّ أَبْدَأُ بِهِ مِنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَتْ فَدَخَلْتُ عَلَیْهِ فَأَبْطَأْتُ فَصَاحَ بِی صَاحِبُ
ص: 71
از زائران حسین بن علی علیه السلام باشد. (1)
روایت20.
کامل الزیارات: ابا الحسن الرضا علیه السلام: هرکه حسین بن علی علیه السلام را آگاه به حق وی زیارت کند، از بندگانی خواهد بود که خداوند بروی عرش با ایشان سخن گوید. سپس این آیه را قرائت نمود: «إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ»،(2) {در حقیقت مردم پرهیزکار، در میان باغها و نهرها ، در قرارگاه صدق، نزد پادشاهی توانایند.} (3)
روایت21.
کامل الزیارات: عبدالله بن حماد بصری گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود که نزد شما یا در نزدیکی شما فضیلتی است که به هیچ کس نظیر آن عطا نشده است و گمان نمیکنم که شما ژرفای حقیقت آن را درک نمایید و بر آن مداومت نمیکنید و به آن نمیپردازید. آن را اهلی ویژه آن است که برای این فضیلت معین شدهاند و آن فضیلت نه به خاطر توانایی و دسترسی ایشان، بلکه به واسطه کرده خداوند در حق ایشان و سعادت و رحمت و رأفت و پیشکشی که به ایشان بخشیده، به آنها عطا گردیده است. گفتم: فدایت گردم! این چیست که وصف آن را بیان داشتی و نام آن را نگفتی؟ فرمود: زیارت جدم حسین علیه السلام، چرا که او غریبی است در سرزمین غربت که زائرانش بر وی میگریند و کسانی که به زیارت او نرفته اند نیز بر او اندوه میخورند و کسانی که او را ندیده اند، در داغ او میگدازند و هر که به مقبره فرزندش در پایین پای او در آن زمین خشک بی آب بنگرد، حال آنکه هیچ دوست و آشنایی نزدیک او نیست، بر او رحمت میفرستد. آنگاه حقش از وی باز داشته شد و اهل ردّه (برگشتگان از اسلام) علیه او همدست شدند تا آنکه وی را به قتل رساندند و وجودش را تباه کردند و پیش دندان درندگان رها کردند و او را از نوشیدن آب فرات که سگها هم از آن محروم نیستند، باز داشتند و حق رسول الله صلی الله علیه و آله و سفارش وی در حق او و اهل بیتش را نادیده گرفتند و او شبانگاه، ستمدیده در گودال قتلگاهش ماند و در میان نزدیکان و یارانش در میان لایه های خاک افکنده گشت و آن حال نزدیکی اش (به رسول خدا و) در تنهایی و دوری از جدش، به بی کسی بدل گشت. در آن منزلگهی که تنها کسی به آن پای مینهد که خداوند دلش را برای ایمان آزموده و حق ما را به وی شناسانده است .
پس به او گفتم: فدایت گردم! به زیارت وی میرفتم تا آنکه به (ستم) حاکم و نیز حفظ اموال مردمان که در میان ایشان (به امانتداری) معروف بودم گرفتار آمدم و زیارت او را به منظور تقیّه ترک گفتم، حال آنکه میدانم زیارت او چه ثواب و برکتی دارد. پس فرمود: آیا میدانی فضل زائر او و برکت بسیاری که از ما کسب میکند، چیست؟ گفتم: خیر. فرمود: اما
ص: 73
الْبَغْلِ حَبَسْتِینَا عَافَاکِ اللَّهُ.
فَقَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام کَأَنَّ إِنْسَاناً یَسْتَعْجِلُکِ یَا أُمَّ سَعِیدَةَ قُلْتُ نَعَمْ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی اکْتَرَیْتُ بَغْلًا لِأَدُورَ فِی قُبُورِ الشُّهَدَاءِ فَقُلْتُ مَا آتِی أَحَداً أَحَقَّ مِنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَتْ فَقَالَ یَا أُمَّ سَعِیدَةَ فَمَا یَمْنَعُکِ مِنْ أَنْ تَأْتِیَ سَیِّدَ الشُّهَدَاءِ قَالَتْ فَطَمِعْتُ أَنْ یَدُلَّنِی عَلَی قَبْرِ عَلِیٍّ علیه السلام فَقُلْتُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی وَ مَنْ سَیِّدُ الشُّهَدَاءِ قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ فَاطِمَةَ علیها السلام یَا أُمَّ سَعِیدَةَ مَنْ أَتَاهُ بِبَصِیرَةٍ وَ رَغْبَةٍ فِیهِ کَانَ لَهُ حَجَّةٌ مَبْرُورَةٌ وَ عُمْرَةٌ مُتَقَبَّلَةٌ وَ کَانَ لَهُ مِنَ الْفَضْلِ هَکَذَا وَ هَکَذَا(1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی وَ الْحِمْیَرِیِّ وَ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ جَمِیعاً عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُبَیْدِ اللَّهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ الْجَبَّارِ النَّهَاوَنْدِیِّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرِ بْنِ أَبِی فَاخِتَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا حُسَیْنُ مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام إِنْ کَانَ مَاشِیاً کُتِبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةٌ وَ مُحِیَ عَنْهُ سَیِّئَةٌ حَتَّی إِذَا صَارَ فِی الْحَیْرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُفْلِحِینَ الْمُنْجِحِینَ حَتَّی إِذَا قَضَی مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّی إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یُقْرِئُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَی (2).
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ زَیْدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الطَّمْحَانِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ وَ هُوَ یَقُولُ: مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّی أَنَّهُ مِنْ زُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام لِمَا یَرَی مِمَّا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَی اللَّهِ (3).
مل، [کامل الزیارات] وَ رَوَی صَالِحٌ الصَّیْرَفِیُّ عَنْ عِمْرَانَ الْمِیثَمِیِّ عَنْ صَالِحِ بْنِ مِیثَمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ عَلَی مَوَائِدِ النُّورِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَلْیَکُنْ
ص: 72
فضل و ارزش او این است که فرشتگان آسمان به وی مباهات میکنند و آنچه از ما به او میرسد، رحمت فرستادن هر شب و روز است. و پدرم چنین فرمود که از وقتی که شهید گشت، مزار او از فرشته یا جنی یا آدمی یا حتی حیواناتی که بر وی درود فرستند، خالی نبوده و هیچ موجودی نیست مگر اینکه به زائر او غبطه میخورد و با دست و رو کشیدن به مزارش به وی تبرک جسته و در نگاه به مقبره او، امید خیر و برکت میبرد. آنگاه فرمود: شنیده ام که در نیمه شعبان مردمانی از اطراف کوفه و مردمانی غیر از ایشان به زیارت وی آمده و زنانی با ندبه گویی بر او شیون میکنند و از مردمان، یکی قرائت میکند و کسی حکایت وی میگوید و کسی ندبه گویی میکند و دیگری مرثیه خوانی میکند. گفتم: فدایت گردم! برخی از آنچه میگویی را دیده ام. پس فرمود: سپاس خدایی راست که مردمانی را آفرید که به سوی ما روانه گشته و ما را میستایند و برای ما مرثیه میگویند؛ و دشمن ما را چنان کرد که نزدیکان ما یا دیگران بر ایشان ننگ و نکوهش میکنند و به انتقامجویی کشته هایشان برنخاسته و کردار ایشان را زشت می شمرند. (1)
توضیح
ضمیر موجود در «من یطعن علیهم» به موصول در این گفته آن حضرت بازمیگردد: الحمد لله الذی... مایصنعون. «من یعد الینا». و گفته حضرت: «یحدرونهم» بر وزن یضرب و یکرم، یعنی «یبطلون دمهم»، خون آنان را باطل میدانند و در بعضی نسخه ها «یحذون بهم» با ذال آمده است؛ یعنی آنان را مسخره میکنند و با گفتار زشت آزار میدهند.
روایت22.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: کمترین چیزی که زائر حسین علیه السلام بدان دست مییابد آن است که در هر کردار پسندیده اش هزار هزار کرده پسندیده و برای هر کار ناپسندش یک ناپسند درج می شود، و یک کجا و هزار هزار کجا! سپس فرمود: ای صفوان، مژده بده که خدای را فرشتگانی است با شاخههایی از نور که چون فرشتگان ناظر بر انسان بخواهند گناهی را بر زائر حسین بنویسند، آن فرشتگان به این ناظران گویند که بس کنید و آنها صرفنظر میکنند و چون کردار نیکی انجام دهد، به ایشان بگویند بنویسید که اینان هستند که «یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ»(2){پس خداوند بدیهایشان را به نیکیها بدل میکند}.(3)
روایت23.
ثواب الاعمال: حنان بن سدیر گوید که اباعبدالله علیه السلام به من فرمود: او را - یعنی حسین علیه السلام را - زیارت کنید و به او جفا نکنید که او سرور شهیدان و سرور جوانان اهل بهشت است.
ص: 74
مِنْ زُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَلِیِّ بْنِ عُبَیْدٍ الْجُعْفِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی جَرِیرٍ الْقُمِّیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام یَقُولُ لِأَبِی: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ کَانَ مِنْ مُحَدَّثِی اللَّهِ فَوْقَ عَرْشِهِ ثُمَّ قَرَأَ إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ(2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ لِی إِنَّ عِنْدَکُمْ أَوْ قَالَ فِی قُرْبِکُمْ لَفَضِیلَةً مَا أُوتِیَ أَحَدٌ مِثْلَهَا وَ مَا أَحْسَبُکُمْ تَعْرِفُونَهَا کُنْهَ مَعْرِفَتِهَا وَ لَا تُحَافِظُونَ عَلَیْهَا وَ لَا عَلَی الْقِیَامِ بِهَا وَ إِنَّ لَهَا لَأَهْلًا خَاصَّةً قَدْ سُمُّوا لَهَا وَ أُعْطُوهَا بِلَا حَوْلٍ مِنْهُمْ وَ لَا قُوَّةٍ إِلَّا مَا کَانَ مِنْ صُنْعِ اللَّهِ لَهُمْ وَ سَعَادَةٍ حَبَاهُمْ بِهَا وَ رَحْمَةٍ وَ رَأْفَةٍ وَ تَقَدُّمٍ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ مَا هَذَا الَّذِی وَصَفْتَ وَ لَمْ تُسَمِّهِ قَالَ زِیَارَةُ جَدِّیَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَإِنَّهُ غَرِیبٌ بِأَرْضِ غُرْبَةٍ یَبْکِیهِ مَنْ زَارَهُ وَ یَحْزَنُ لَهُ مَنْ لَمْ یَزُرْهُ وَ یَحْتَرِقُ لَهُ مَنْ لَمْ یَشْهَدْهُ وَ یَرْحَمُهُ مَنْ نَظَرَ إِلَی قَبْرِ ابْنِهِ عِنْدَ رِجْلَیْهِ فِی أَرْضِ فَلَاةٍ وَ لَا حَمِیمَ قُرْبَهُ وَ لَا قَرِیبَ ثُمَّ مُنِعَ الْحَقَّ وَ تَوَازَرَ عَلَیْهِ أَهْلُ الرِّدَّةِ حَتَّی قَتَلُوهُ وَ ضَیَّعُوهُ وَ عَرَضُوهُ لِلسِّبَاعِ وَ مَنَعُوهُ شُرْبَ مَاءِ الْفُرَاتِ الَّذِی یَشْرَبُهُ الْکِلَابُ وَ ضَیَّعُوا حَقَّ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ وَصِیَّتَهُ بِهِ وَ بِأَهْلِ بَیْتِهِ فَأَمْسَی مَجْفُوّاً فِی حُفْرَتِهِ صَرِیعاً بَیْنَ قَرَابَتِهِ وَ شِیعَتِهِ بَیْنَ أَطْبَاقِ التُّرَابِ قَدْ أُوحِشَ قُرْبُهُ فِی الْوَحْدَةِ وَ الْبُعْدِ عَنْ جَدِّهِ وَ الْمَنْزِلِ الَّذِی لَا یَأْتِیهِ إِلَّا مَنِ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ وَ عَرَّفَهُ حَقَّنَا.
فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَدْ کُنْتُ آتِیهِ حَتَّی بُلِیتُ بِالسُّلْطَانِ وَ فِی حِفْظِ أَمْوَالِهِمْ وَ أَنَا عِنْدَهُمْ مَشْهُورٌ فَتَرَکْتُ لِلتَّقِیَّةِ إِتْیَانَهُ وَ أَنَا أَعْرِفُ مَا فِی إِتْیَانِهِ مِنَ الْخَیْرِ فَقَالَ هَلْ تَدْرِی مَا فَضْلُ مَنْ أَتَاهُ وَ مَا لَهُ عِنْدَنَا مِنْ جَزِیلِ الْخَیْرِ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ أَمَّا
ص: 73
روایت24.
در نوادر علی بن اسباط از بسیاری از اصحاب وی روایت شده که چون خبر شهادت ابا عبد الله حسین علیه السلام به اهالی شهرهای مختلف رسید، هر زن نازاده ای(1) به مزار وی آمد. و عرب از قدیم به زنان چنین میگفت که هرگز نمیزایی مگر آنکه بر سر مزار مردی بزرگوار حاضر شده باشی.
روایت25.
به همین سند از زراره از یکی از دو امام علیه السلام: ای زراره! هیچ زن مومنی در زمین نیست مگر آنکه بر او واجب است که فاطمه سلام الله علیها را با زیارت حسین علیه السلام خشنود سازد. آنگاه فرمود: ای زراره، چون روز رستاخیز فرا رسد، حسین علیه السلام در سایه عرش نشیند و خداوند زائران وی و پیروانش را گرد آورد تا شاهد کرامت و فیروزی و شادمانی و سرور از امری که تنها خدا وصف آن را داند، باشند و فرستادگان همسران ایشان از حوریان بهشتی به نزد ایشان آمده و میگویند: ما فرستاده همسران شماییم که میگویند، ما به راستی بس مشتاق شماییم و بس دیر کرده اید؛ و آن سرور و شادمانی که در آن به سر میبرند ایشان را بر آن میدارد که به این فرستادگان بگویند: اگر خدا بخواهد، در آینده ای نه چندان نزدیک، به نزد شما میآییم. (2)
روایت26.
کامل الزیارات: ذریح محاربی گوید: خدمت امام صادق علیه السلام از رنجی که از فرزندان و اهل قبیله ام میکشم گلایه کردم که چون ایشان را از برکات زیارت مزار حسین علیه السلام خبر میدهم، مرا تکذیب کرده و میگویند که به جعفر بن محمد دروغ میبندی. امام فرمود: ای ذریح، بگذار مردمان به هر سو خواهند بروند! به خدا که خداوند به زائر حسین بن علی افتخار میکند و آنکه به محضر حسین رسیده، فرشتگان مقرب و حاملان عرش به محضرش میرسند، به نحوی که خداوند به ایشان میگوید: آیا زائران مزار حسین را نمیبینید که از سر اشتیاق به او و به فاطمه دختر رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله به زیارت وی آمده اند؟ هان! به عزت و جلال و عظمتم که تکریم خود در حق ایشان را برایشان واجب میکنم و آنان را به بهشتی که برای اولیاء و انبیاء و رسولان و فرشتگانم آماده کرده ام، فرا میخوانم. اینان زائران مزار حسین، حبیب محمد فرستاده من هستند و محمد حبیب من است و هر که مرا دوست داشته باشد، حبیب مرا دوست دارد و هر که حبیب مرا دوست داشته باشد، آنکه او دوست دارد را نیز دوست دارد و هر که بغض و کینه حبیب مرا در دل گیرد و
ص: 75
الْفَضْلُ فَیُبَاهِیهِ مَلَائِکَةُ السَّمَاءِ وَ أَمَّا مَا لَهُ عِنْدَنَا فَالتَّرَحُّمُ عَلَیْهِ کُلَّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ وَ لَقَدْ حَدَّثَنِی أَبِی أَنَّهُ لَمْ یَخْلُ مَکَانُهُ مُنْذُ قُتِلَ مِنْ مُصَلٍّ یُصَلِّی عَلَیْهِ مِنَ الْمَلَائِکَةِ أَوْ مِنَ الْجِنِّ أَوْ مِنَ الْإِنْسِ أَوْ مِنَ الْوَحْشِ وَ مَا مِنْ شَیْ ءٍ إِلَّا وَ هُوَ یَغْبِطُ زَائِرَهُ وَ یَتَمَسَّحُ بِهِ وَ یَرْجُو فِی النَّظَرِ إِلَیْهِ الْخَیْرَ لِنَظَرِهِ إِلَی قَبْرِهِ ثُمَّ قَالَ بَلَغَنِی أَنَّ قَوْماً یَأْتُونَهُ مِنْ نَوَاحِی الْکُوفَةِ وَ نَاساً مِنْ غَیْرِهِمْ وَ نِسَاءً یَنْدُبْنَهُ وَ ذَلِکَ فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فَمِنْ بَیْنِ قَارِئٍ یَقْرَأُ وَ قَاصٍّ یَقُصُّ وَ نَادِبٍ یَنْدُبُ وَ قَائِلٍ یَقُولُ الْمَرَاثِیَ فَقُلْتُ لَهُ نَعَمْ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَدْ شَهِدْتُ بَعْضَ مَا تَصِفُ فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ فِی النَّاسِ مَنْ یَفِدُ إِلَیْنَا وَ یَمْدَحُنَا وَ یَرْثِی لَنَا وَ جَعَلَ عَدُوَّنَا مَنْ یَطْعُنُ عَلَیْهِمْ مِنْ قَرَابَتِنَا أَوْ غَیْرِهِمْ یَهْدُرُونَهُمْ وَ یُقَبِّحُونَ مَا یَصْنَعُونَ.
من یطعن علیهم الضمیر راجع إلی الموصول فی قوله من یفد إلینا قوله علیه السلام یهدرونهم علی بناء یضرب و یکرم أی یبطلون دمهم و فی بعض النسخ یهذون بهم بالذال المعجمة أی یسخرون بهم و یؤذونهم بالردی من القول (1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مَنِیعٍ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَی عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: أَهْوَنُ مَا یَکْسِبُ زَائِرُ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی کُلِّ حَسَنَةٍ أَلْفُ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ السَّیِّئَةُ وَاحِدَةٌ وَ أَیْنَ الْوَاحِدَةُ مِنْ أَلْفِ أَلْفٍ ثُمَّ قَالَ یَا صَفْوَانُ أَبْشِرْ إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَةً مَعَهَا قُضْبَانٌ مِنْ نُورٍ فَإِذَا أَرَادَ الْحَفَظَةُ أَنْ یکتب [تَکْتُبَ] عَلَی زَائِرِ الْحُسَیْنِ سَیِّئَةً قَالَتِ الْمَلَائِکَةُ لِلْحَفَظَةِ کُفِّی فَتَکُفُّ فَإِذَا عَمِلَ حَسَنَةً قَالَتْ لَهَا اکْتُبِی أُولَئِکَ الَّذِینَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ (2).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام زُورُوهُ یَعْنِی الْحُسَیْنَ علیه السلام وَ لَا تَجْفُوهُ فَإِنَّهُ سَیِّدُ الشُّهَدَاءِ وَ سَیِّدُ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ(3).
ص: 74
با من دشمنی پیشه کند، بر من است که او را به شدیدترین عذابم مجازات کنم و او را به حرارت آتش دوزخم بسوزانم و جهنم را منزلگاه و جایگاه همیشگی او قرار دهم و او را عذابی شدید کنم که هیچ یک از جهانیان را بسان آن عذاب ننمایم. (1)
روایت27.
کامل الزیارات: ابا عبدالله و ابا جعفر علیه السلام: هر که میخواهد منزلگاه و پناهگاهش بهشت باشد، زیارت مظلوم را ترک مگوید... تا پایان روایت. (2)
روایت28.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که خداوند خیر او را بخواهد، محبت حسین علیه السلام و عشق به زیارت او را در دلش اندازد؛ و هر که خداوند بدش را بخواهد، کینه به حسین و بیزاری از زیارت او را به دلش افکند. (3)
روایت29.
کامل الزیارات: زید شحام گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، ثواب کسی که حسین علیه السلام را زیارت کند چیست؟ فرمود: همچون کسی است که خدا را در عرشش زیارت کند. گفتم: ثواب کسی که یکی از امامان را زیارت کند چیست؟ فرمود: همچون ثواب کسی است که رسول الله صلی الله علیه و آله را زیارت کرده باشد. (4)
روایت30.
کامل الزیارات: رضا علیه السلام: کسی که مقبره پدرم در بغداد را زیارت کند، چون کسی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیر المومنین علیه السلام را زیارت کرده باشد جز اینکه رسول خدا و امیر المؤمنین فضل و ارزش خود را دارند. آنگاه مرا گفت، هر که مقبره پدرم ابا عبد الله الحسین علیه السلام در کنار شط فرات را زیارت کند، همچون کسی است که خدا را بر عرش خداییاش زیارت کرده باشد. (5)
روایت31.
کامل الزیارات:
ص: 76
نَوَادِرُ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ غَیْرِ وَاحِدٍ مِنْ أَصْحَابِهِ قَالَ: لَمَّا بَلَغَ أَهْلَ الْبُلْدَانِ شَهَادَةُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَدِمَتْ کُلُّ امْرَأَةٍ نَزُورٍ وَ کَانَتِ الْعَرَبُ تَقُولُ لِلْمَرْأَةِ لَا تَلِدُ أَبَداً إِلَّا أَنْ تَحْضُرَ قَبْرَ رَجُلٍ کَرِیمٍ [النَّزُورُ الَّتِی لَا تَلِدُ أَبَداً إِلَّا أَنْ تَخَطَّی قَبْرَ رَجُلٍ کَرِیمٍ فَلَمَّا قِیلَ لِلنَّاسِ إِنَّ الْحُسَیْنَ ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَدْ وَقَعَ أَتَتْهُ مِائَةُ أَلْفِ امْرَأَةٍ لَا تَلِدُ فَوَلَدْنَ کُلُّهُنَ](1).
وَ مِنْهُ، عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: یَا زُرَارَةُ مَا فِی الْأَرْضِ مُؤْمِنَةٌ إِلَّا وَ قَدْ وَجَبَ عَلَیْهَا أَنْ تُسْعِدَ فَاطِمَةَ علیها السلام فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ علیه السلام ثُمَّ قَالَ یَا زُرَارَةُ إِنَّهُ إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ جَلَسَ الْحُسَیْنُ علیه السلام فِی ظِلِّ الْعَرْشِ وَ جَمَعَ اللَّهُ زُوَّارَهُ وَ شِیعَتَهُ لِیُبْصِرُوا مِنَ الْکَرَامَةِ وَ النُّصْرَةِ وَ الْبَهْجَةِ وَ السُّرُورِ إِلَی أَمْرٍ لَا یَعْلَمُ صِفَتَهُ إِلَّا اللَّهُ فَیَأْتِیهِمْ رُسُلُ أَزْوَاجِهِمْ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ مِنَ الْجَنَّةِ فَیَقُولُونَ إِنَّا رُسُلُ أَزْوَاجِکُمْ إِلَیْکُمْ یَقُلْنَ إِنَّا قَدِ اشْتَقْنَاکُمْ وَ أَبْطَأْتُمْ عَنَّا فیَحْمِلُهُمْ مَا هُمْ فِیهِ مِنَ السُّرُورِ وَ الْکَرَامَةِ عَلَی أَنْ یَقُولُوا لِرُسُلِهِمْ سَوْفَ نَجِیئُکُمْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِی الْمَغْرَاءِ عَنْ ذَرِیحٍ الْمُحَارِبِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا أَلْقَی مِنْ قَوْمِی وَ مِنْ بَنِیَّ إِذَا أَنَا أَخْبَرْتُهُمْ بِمَا فِی إِتْیَانِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ مِنَ الْخَیْرِ إِنَّهُمْ یُکَذِّبُونَ وَ یَقُولُونَ إِنَّکَ تَکْذِبُ عَلَی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ یَا ذَرِیحُ دَعِ النَّاسَ یَذْهَبُونَ حَیْثُ شَاءُوا وَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَیُبَاهِی بِزَائِرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ الْوَافِدُ یَفِدُهُ الْمَلَائِکَةُ الْمُقَرَّبِینَ وَ حَمَلَةُ عَرْشِهِ حَتَّی إِنَّهُ لَیَقُولُ لَهُمْ أَ مَا تَرَوْنَ زُوَّارَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ أَتَوْهُ شَوْقاً إِلَیْهِ وَ إِلَی فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدٍ أَمَا وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی وَ عَظَمَتِی لَأُوجِبَنَّ لَهُمْ کَرَامَتِی وَ لَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّتِیَ الَّتِی أَعْدَدْتُهَا لِأَوْلِیَائِی وَ لِأَنْبِیَائِی وَ رُسُلِی یَا مَلَائِکَتِی هَؤُلَاءِ زُوَّارُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ حَبِیبِ مُحَمَّدٍ رَسُولِی وَ مُحَمَّدٌ حَبِیبِی وَ مَنْ أَحَبَّنِی أَحَبَّ حَبِیبِی وَ مَنْ أَحَبَّ حَبِیبِی أَحَبَّ مَنْ یُحِبُّهُ وَ مَنْ أَبْغَضَ حَبِیبِی وَ
ص: 75
بشیر دهان گوید: هر سال به حج میرفتم و یک سال از حج رفتن بازماندم و چون سال بعد به حج رفتم و خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم، به من فرمود: ای بشیر، سال گذشته چه چیز تو را از حج باز داشت. گوید عرض کردم، فدایت گردم، اموالی از من در دست مردمان مانده بود که ترسیدم از دست برود ولی روز عرفه نزد مزار امام حسین علیه السلام رسیدم. گوید پس امام فرمود: ای بشیر، هیچ قسمی از آنچه اهل میقات عرفات از آن برخوردار بودند، از دست ندادی. هر که آگاه به حق حسین علیه السلام به زیارت وی رود، چون کسی است که خدا را در عرش او زیارت کرده باشد. (1)
روایت32.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت33.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت34.
کامل الزیارات: هر که دوست دارد در روز قیامت به خدا بنگرد و سکرات موت و هول نخستین نگاه به ملک الموت بر وی آسان گردد، زیاد به زیارت حسین علیه السلام برود که زیارت او بسان زیارت مزار رسول الله صلی الله علیه و آله است. (4)
روایت35.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: زائر حسین بن علی علیه السلام بسان زائر رسول الله صلی الله علیه و آله است. (5)
روایت36.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: در روز قیامت به زائر حسین علیه السلام برای صد نفر که همگی از گنه پیشگان در دنیا بوده و آتش دوزخ بر ایشان واجب گشته، اجازه شفاعت داده می شود. (6)
ص: 77
أَبْغَضَنِی کَانَ حَقّاً عَلَیَّ أَنْ أُعَذِّبَهُ بِأَشَدِّ عَذَابِی وَ أُحْرِقَهُ بِحَرِّ نَارِی وَ أَجْعَلَ جَهَنَّمَ مَسْکَنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ أُعَذِّبَهُ عَذَاباً شَدِیداً لا أُعَذِّبُهُ أَحَداً مِنَ الْعالَمِینَ (1).
وَ حَدَّثَنِی مَنْ رَفَعَهُ إِلَی أَبِی بَصِیرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ وَ أَبَا جَعْفَرٍ علیهما السلام یَقُولَانِ: مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَکُونَ مَسْکَنُهُ وَ مَأْوَاهُ الْجَنَّةَ فَلَا یَدَعْ زِیَارَةَ الْمَظْلُومِ إِلَی آخِرِ الْحَدِیثِ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْیَقْطِینِیِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ فُضَیْلِ بْنِ عُثْمَانَ الصَّیْرَفِیِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ (3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی وَ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا لِمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام قَالَ کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ قَالَ قُلْتُ مَا لِمَنْ زَارَ أَحَداً مِنْکُمْ قَالَ کَمَنْ زَارَ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (4).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنِ الْخَیْبَرِیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْقُمِّیِّ قَالَ قَالَ الرِّضَا علیه السلام: مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی بِبَغْدَادَ کَانَ کَمَنْ زَارَ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ إِلَّا أَنَّ لِرَسُولِ اللَّهِ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ فَضْلَهُمَا قَالَ ثُمَّ قَالَ لِی مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ بِشَطِّ الْفُرَاتِ کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فَوْقَ کُرْسِیِّهِ (5).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ شَمُّونٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ
ص: 76
روایت37.
کامل الزیارات: عبدالله بن هلال گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، فدایت گردم! کمترین ثواب زائر حسین علیه السلام چیست؟ فرمود: ای عبدالله، کمترین پاداش وی آن است که خدای تعالی او را و دارایی اش را در پناه خود نگاه میدارد تا آنکه او را به نزد اهلش بازگرداند، و چون قیامت شود خداوند نگاهدار وی خواهد بود. (1)
روایت38.
کامل الزیارات: محمد بصری از امام صادق علیه السلام روایت کند که شنیدم، پدرم به یکی از موالی خود که درباره زیارت پرسیده بود، فرمود: زیارت چه کسی و به چه هدفی؟ گفت: زیارت حسین علیه السلام و به هدف خشنودی خدای تبارک و تعالی. پس فرمود: هر که پشت (مقبره) او یک نماز جهت خشنودی خدا بخواند، خداوند را در آن روز که با وی دیدار میکند، در حالی دیدار میکند که نوری بر اوست که هر چیز را که میبیند، در برابر آن بی نور است و خداوند زائران وی را بزرگ میدارد و آتش را از آسیب رساندن به ایشان باز میدارد و زائر او را مکانی پایین تر از حوض کوثر نصیب نمیگردد، و امیر المومنین بر کنار حوض ایستاده و با وی دست میدهد و از آب حوض به او مینوشاند و هیچ کس در وارد شدن او بر حوض، بر او پیشی نمیگیرد تا او سیراب گشته و به سوی منزلگاهش در بهشت باز گردد، در حالی که فرشته ای از طرف امیر المومنین با او همراه است و صراط را امر میکند که زیر پای او رام و ذلیل باشد و آتش را امر میکند که ذره ای از زبانه هایش به وی آسیب نرساند تا آنکه از آن بگذرد، در حالی که فرستاده ای که امیر المومنین علیه السلام با او فرستاده، همراه اوست.(2)
روایت39.
کامل الزیارات: هشام بن سالم در حدیثی طولانی روایت کند که مردی نزد امام صادق علیه السلام آمد و گفت: ای پسر رسول خدا، آیا پدر شما را زیارت کنیم؟ فرمود آری و نزد وی نماز خوانده شود، و فرمود که پشت سر او نماز میخوانند و جلوتر از او به نماز نمیایستند. مرد گفت: پاداش کسی که او را زیارت کند چیست؟ فرمود: بهشت، اگر به امامت او باور داشته باشد. گفت: کسی که از سر بی میلی به او ، وی را ترک گوید چه جزا میگیرد؟ فرمود: حسرت در روز حسرت. گفت: پاداش آنکه نزد وی مقیم گردد چیست؟ فرمود: هر روز برابر با هزار ماه. گفت: پاداش آنکه برای سفر به سوی او و در کنار مزار او اموالش را خرج کند چیست؟ فرمود: هر درهم با هزار درهم پاداش مییابد. گفت: پاداش کسی که در سفر به سوی او جان بسپارد چه؟ فرمود: فرشتگان وی را تشییع میکنند و برایش کافور و کفن را از بهشت میآورند و چون کفن گشت بر او نماز میگزارند و بر روی کفنش کفنی میپوشانند و
ص: 78
بَشِیرٍ الدَّهَّانِ قَالَ: کُنْتُ أَحُجُّ فِی کُلِّ سَنَةٍ فَأَبْطَأْتُ سَنَةً عَنِ الْحَجِّ فَلَمَّا کَانَ مِنْ قَابِلٍ حَجَجْتُ وَ دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ لِی یَا بَشِیرُ مَا بَطَّأَکَ عَنِ الْحَجِّ فِی عَامِنَا هَذَا الْمَاضِی قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَالٌ کَانَ لِی عَلَی النَّاسِ خِفْتُ ذَهَابَهُ غَیْرَ أَنِّی عَرَّفْتُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ فَقَالَ لِی مَا فَاتَکَ شَیْ ءٌ مِمَّا کَانَ فِیهِ أَهْلُ الْمَوْقِفِ یَا بَشِیرُ مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ عَارِفاً بِحَقِّهِ کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ (1).
مل، [کامل الزیارات] وَ عَنْهُ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ شَمُّونٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْخُزَاعِیِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنْ عَمِّهِ عَنْ رَجُلٍ عَنْ جَابِرٍ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جُوَیْرِیَةَ بْنِ الْعَلَاءِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ: مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَنْظُرَ إِلَی اللَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ تَهُونَ عَلَیْهِ سَکْرَةُ الْمَوْتِ وَ هَوْلُ الْمُطَّلَعِ فَلْیُکْثِرْ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَإِنَّ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ زِیَارَةُ قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (4).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ خَالِهِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ فَضْلِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِکِ أَوْ عَنْ رَجُلٍ عَنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ زَائِرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام زَائِرُ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله (5).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ جَمِیعاً عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْیَقْطِینِیِّ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ سَیْفٍ التَّمَّارِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: زَائِرُ الْحُسَیْنِ علیه السلام مُشَفَّعٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لِمِائَةِ رَجُلٍ کُلُّهُمْ قَدْ وَجَبَتْ لَهُمُ النَّارُ مِمَّنْ کَانَ فِی الدُّنْیَا مِنَ الْمُسْرِفِینَ (6).
ص: 77
زیر او را با گل و ریحان فرش میکنند و زمین را پس میرانند تا از پیش روی او تا مسیر سه سنگ پرتاب فرو ریزد و از پشت سرش نیز نظیر همین، و از فراز سرش و از زیر پایش نیز بسان همین، و از بهشت دری به آرامگاه وی گشوده می شود و شمیم خوش و برکت بهشت تا هنگام رستاخیز بر او سرازیر میگردد. گفت: آن که نزد وی نماز بخواند چه؟ فرمود: هر که نزد او دو رکعت نماز بگزارد، چیزی از خدا نخواهد مگر آنکه به وی عطا کند. گفت: پاداش آن که از آب فرات غسل کرده و به زیارت وی آید چیست؟ فرمود اگر به قصد زیارت او، به آب فرات غسل کند، گناهانش بسان همان روز که از مادر زاده شده، از وی ساقط خواهد شد. گوید گفت: پاداش آنکه برای زیارت وی آماده شده و به خاطر مشکلی که دامنگیرش می شود، رهسپار نمیگردد؟ فرمود: خداوند به هر درهمی که خرج کند، به اندازه کوه احد حسنات میدهد و چندین برابر آنچه هزینه کرده، برای وی جایگزین می شود و بلایی که نازل شده تا او را نیز دچار کند، از او باز داشته شده و دفع میگردد و اموالش نیز محفوظ میگردد. گوید گفت: پاداش آنکه نزد وی کشته شود یا حاکمی بر او ستم کرده و او را بکشد چیست؟ فرمود: با ریختن اولین قطره خونش همه گناهانش بخشیده می شود و فرشتگان گل او را که از آن آفریده شده، شستشو میدهند تا همچون پیامبران مخلص، پاک و خالص گردد و آنچه از جنس گل اهل کفر با وجود وی درآمیخته، از وی زدوده می شود و دلش شسته می شود و شرح صدر داده می شود و از ایمان سرشار میگردد و خدای را در حالی دیدار میکند که از هر چه که به دلها و تنها درمیآمیزد، پاک گشته است و برای او شفاعت در حق خانواده اش و هزار تن از دوستانش نوشته می شود. نماز بر او را فرشتگان به همراه جبرئیل و عزرائیل علیه السلام عهده دار می شوند و کفن و کافور او از بهشت آورده شده و مقبره اش بر وی گسترده می شود و برایش درون قبر چراغهایی مینهند و دری از بهشت برای او گشوده می شود و فرشتگان برای او از بهشت تحفه ها میآورند و پس از هجده روز به حریم قدسی بهشت فرا برده می شود و همچنان در آنجا با اولیاء خدا همنشین خواهد بود تا آنکه نفخه اول که هیچ باقی نمیگذارد، وی را دچار نماید. و چون نفخه دوم دمیده شود و او از قبر برخیزد، نخستین کسی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیر المؤمنین و جانشینان پیامبران با وی مصافحه میکنند و به او بشارت میدهند و به او میگویند: با ما بمان، و او را بر کنار حوض مینشانند و از آن مینوشد و هر که را خواهد بنوشاند. گفت: پاداش کسی که در راه آمدن به محضر او محبوس گردد چیست؟ فرمود: در برابر هر روزی که زندانی و اندوهگین گردد، شادمانی روز رستاخیز نصیبش میشود. گفت: اگر پس از حبس در راه زیارت او کتک بخورد چه؟ فرمود: به جای هر ضربه ای که میخورد یک حوری پاداش میگیرد و در برابر هر دردی که به دلش وارد شود هزار هزار کردار نیک برایش نوشته می شود و هزار هزار کردار ناپسند از وی پاک میگردد و جایگاه او هزار هزار
ص: 79
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ هِلَالٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا أَدْنَی مَا لِزَائِرِ الْحُسَیْنِ فَقَالَ لِی یَا عَبْدَ اللَّهِ إِنَّ أَدْنَی مَا یَکُونُ لَهُ أَنَّ اللَّهَ یَحُوطُهُ فِی نَفْسِهِ وَ مَالِهِ حَتَّی یَرُدَّهُ إِلَی أَهْلِهِ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ کَانَ اللَّهُ الْحَافِظَ لَهُ (1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنِ الْأَصَمِّ عَنْ مُحَمَّدٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: سَمِعْتُ أَبِی یَقُولُ لِرَجُلٍ مِنْ مَوَالِیهِ وَ سَأَلَهُ عَنِ الزِّیَارَةِ فَقَالَ لَهُ مَنْ تَزُورُ وَ مَنْ تُرِیدُ بِهِ قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فَقَالَ مَنْ صَلَّی خَلْفَهُ صَلَاةً وَاحِدَةً یُرِیدُ بِهَا اللَّهَ لَقِیَ اللَّهَ یَوْمَ یَلْقَاهُ وَ عَلَیْهِ مِنَ النُّورِ مَا یَغْشَی لَهُ کُلُّ شَیْ ءٍ یَرَاهُ وَ اللَّهُ یُکْرِمُ زُوَّارَهُ وَ یَمْنَعُ النَّارَ أَنْ تُنَالَ مِنْهُمْ شَیْئاً وَ إِنَّ الزَّائِرَ لَهُ لَا یَتَنَاهَی لَهُ دُونَ الْحَوْضِ وَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام قَائِمٌ عَلَی الْحَوْضِ یُصَافِحُهُ وَ یَرْوِیهِ مِنَ الْمَاءِ وَ مَا یَسْبِقُهُ أَحَدٌ إِلَی وُرُودِهِ الْحَوْضَ حَتَّی یَرْوِیَ ثُمَّ یَنْصَرِفُ إِلَی مَنْزِلِهِ مِنَ الْجَنَّةِ مَعَهُ مَلَکٌ مِنْ قِبَلِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ یَأْمُرُ الصِّرَاطَ أَنْ یَذِلَّ لَهُ وَ یَأْمُرُ النَّارَ أَنْ لَا یُصِیبَهُ مَنْ لَفَحَهَا شَیْ ءٌ حَتَّی یَجُوزَهَا وَ مَعَهُ رَسُولُهُ الَّذِی بَعَثَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام (2).
مل، [کامل الزیارات] بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ الْأَصَمِّ قَالَ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قَالَ: أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ هَلْ یُزَارُ وَالِدُکَ قَالَ فَقَالَ نَعَمْ وَ یُصَلَّی عِنْدَهُ وَ قَالَ یُصَلَّی خَلْفَهُ وَ لَا یُتَقَدَّمُ عَلَیْهِ قَالَ فَمَا لِمَنْ أَتَاهُ قَالَ الْجَنَّةُ إِنْ کَانَ یَأْتَمُّ بِهِ قَالَ فَمَا لِمَنْ تَرَکَهُ رَغْبَةً عَنْهُ قَالَ الْحَسْرَةُ یَوْمَ الْحَسْرَةِ قَالَ فَمَا لِمَنْ أَقَامَ عِنْدَهُ قَالَ کُلُّ یَوْمٍ بِأَلْفِ شَهْرٍ قَالَ فَمَا لِلْمُنْفِقِ فِی خُرُوجِهِ إِلَیْهِ وَ الْمُنْفِقِ عِنْدَهُ قَالَ دِرْهَمٌ بِأَلْفِ دِرْهَمٍ.
قَالَ فَمَا لِمَنْ مَاتَ فِی سَفَرِهِ إِلَیْهِ قَالَ تُشَیِّعُهُ الْمَلَائِکَةُ تَأْتِیهِ بِالْحَنُوطِ وَ الْکِسْوَةِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ تُصَلِّی عَلَیْهِ إِذَا کُفِّنَ وَ تُکَفِّنُهُ فَوْقَ أَکْفَانِهِ وَ تَفْرُشُ لَهُ الرَّیْحَانَ
ص: 78
درجه فراتر رود و از مخاطبان رسول خدا صلی الله علیه و آله خواهد بود تا آنکه از محاسبه خلاصی یابد و حاملان عرش با وی مصافحه کنند و به او گفته شود که هر چه خواهی درخواست کن. و شکنجه گر او برای محاسبه آورده می شود و هیچ از وی نپرسند و ثواب هیچ کاری در دنیا به او داده نمیشود و از بالای بازوانش او را گرفته و پیش میرانند تا به فرشته ای میرسد که او را به شدت پیش میراند و به شرابی از حمیم (آب جوشان) و شرابی از غسلین (عرق تن دوزخیان) از او پذیرایی میکند و در جوششگاه هایی در آتش دوزخ افکنده می شود و به او گفته می شود که بچش، طعم آنچه که با دستانت بر سر این مضروب که از راهیان به سوی خدا و رسول خدا بود، آوردی و دستانت برایت پیش فرستاده است! آن شکنجه دیده را به پیش او در دوزخ آورند و گویند: بنگر حال شکنجه گرت و شکنجه هایی که دیده را! آیا داغ دلت آرام گرفت و از او قصاص گرفته شده است؟ و او گوید: سپاس خدایی راست که برای من و برای فرزند رسول خدا از او انتقام کشید. (1)
توضیح
گفته آن حضرت: «فتضوّر» از باب تفعل است که یک تای آن حذف شده یعنی سقوط میکنی و منهدم میشوی. گفته آن حضرت: «فیحیّزه الخیر» یعنی «السوق الشدید». در بعضی نسخهها «فیحبوه» از «حبوة» آمده، یعنی هدیهای که از روی تمسخر است، مثل این که بگوید: به او تحفه میدهد.
روایت40.
کامل الزیارات: صفوان جمال در روایتی طولانی گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: چه اجری برای کسی است که نزد وی کشته شود و .. روایت را بسان روایت پیشین تا این مقطع پیش میبرد که: و هر که را خواهد مینوشاند. (2)
ص: 80
تَحْتَهُ وَ تَدْفَعُ الْأَرْضَ حَتَّی تَصَوَّرَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ مَسِیرَةَ ثَلَاثَةِ أَمْیَالٍ وَ مِنْ خَلْفِهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ عِنْدَ رَأْسِهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ عِنْدَ رِجْلَیْهِ مِثْلَ ذَلِکَ وَ یُفْتَحَ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّةِ إِلَی قَبْرِهِ وَ یَدْخُلُ عَلَیْهِ رَوْحُهَا وَ رَیْحَانُهَا حَتَّی تَقُومَ السَّاعَةُ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ صَلَّی عِنْدَهُ قَالَ مَنْ صَلَّی عِنْدَهُ رَکْعَتَیْنِ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ إِیَّاهُ قُلْتُ مَا لِمَنِ اغْتَسَلَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ ثُمَّ أَتَاهُ إِذَا اغْتَسَلَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ وَ هُوَ یُرِیدُهُ تَسَاقَطَتْ عَنْهُ خَطَایَاهُ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ قَالَ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ یُجَهِّزَ إِلَیْهِ وَ لَمْ یَخْرُجْ لِعِلَّةٍ تُصِیبُهُ قَالَ یُعْطِیهِ اللَّهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ مِثْلَ أُحُدٍ مِنَ الْحَسَنَاتِ وَ یُخْلِفُ عَلَیْهِ أَضْعَافَ مَا أَنْفَقَ وَ یَصْرِفُ عَنْهُ الْبَلَاءَ مِمَّا قَدْ نَزَلَ لِیُصِیبَهُ وَ یُدْفَعُ عَنْهُ وَ یُحْفَظُ فِی مَالِهِ قَالَ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ قُتِلَ عِنْدَهُ جَارٌ عَلَیْهِ سُلْطَانٌ فَقَتَلَهُ قَالَ أَوَّلُ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهِ یُغْفَرُ لَهُ بِهَا کُلُّ خَطِیئَةٍ وَ تُغْسَلُ طِینَتُهُ الَّتِی مِنْهَا خُلِقَ الْمَلَائِکَةُ حَتَّی تَخْلُصَ کَمَا خَلَصَتِ الْأَنْبِیَاءُ المخلصین [الْمُخْلَصُونَ] وَ یُذْهَبَ عَنْهَا مَا کَانَ خَالَطَهَا مِنْ أَجْنَاسِ طِینِ أَهْلِ الْکُفْرِ وَ یُغْسَلُ قَلْبُهُ وَ یُشْرَحُ وَ یُمْلَأُ إِیمَاناً فَیَلْقَی اللَّهَ وَ هُوَ مُخْلَصٌ مِنْ کُلِّ مَا یُخَالِطُهُ الْأَبْدَانُ وَ الْقُلُوبُ وَ یُکْتَبُ لَهُ شَفَاعَةٌ فِی أَهْلِ بَیْتِهِ وَ أَلْفٍ مِنْ إِخْوَانِهِ وَ تَوَلَّی الصَّلَاةَ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَةُ مَعَ جَبْرَئِیلَ وَ مَلَکِ الْمَوْتِ علیه السلام وَ یُؤْتَی بِکَفَنِهِ وَ حَنُوطِهِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ یُوَسَّعُ قَبْرُهُ عَلَیْهِ وَ یُوضَعُ لَهُ مَصَابِیحُ فِی قَبْرِهِ وَ یُفْتَحُ لَهُ بَابٌ مِنَ الْجَنَّةِ وَ تَأْتِیهِ الْمَلَائِکَةُ بِالطُّرَفِ مِنَ الْجَنَّةِ وَ یُرْفَعُ بَعْدَ ثَمَانِیَةَ عَشَرَ یَوْماً إِلَی حَظِیرَةِ الْقُدْسِ فَلَا یَزَالُ فِیهَا مَعَ أَوْلِیَاءِ اللَّهِ حَتَّی تُصِیبَهُ النَّفْخَةُ الَّتِی لَا تُبْقِی شَیْئاً فَإِذَا کَانَتِ النَّفْخَةُ الثَّانِیَةُ وَ خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ کَانَ أَوَّلُ مَنْ یُصَافِحُهُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَوْصِیَاءَ وَ یُبَشِّرُونَهُ وَ یَقُولُونَ لَهُ الْزَمْنَا وَ یُقِیمُونَهُ عَلَی الْحَوْضِ فَیَشْرَبُ مِنْهُ وَ یَسْقِی مَنْ أَحَبَّ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ حُبِسَ فِی إِتْیَانِهِ قَالَ لَهُ بِکُلِّ یَوْمٍ یُحْبَسُ وَ یَغْتَمُّ فَرْحَةُ یَوْمِ الْقِیَامَةِ.
قُلْتُ فَإِنْ ضُرِبَ بَعْدَ الْحَبْسِ فِی إِتْیَانِهِ قَالَ لَهُ بِکُلِّ ضَرْبَةٍ حَوْرَاءُ وَ بِکُلِّ وَجَعٍ یَدْخُلُ عَلَیْهِ أَلْفُ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ یُمْحَی بِهَا عَنْهُ أَلْفُ أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ یُرْفَعُ لَهُ بِهَا أَلْفُ أَلْفِ
ص: 79
باب یازدهم : فضیلت نماز نزد امام حسین علیه السلام و شیوه آن
روایات
روایت1.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: در کنار مقبره حسین علیه السلام نماز بگزار. (1)
روایت2.
کامل الزیارات: ابی یسع روایت کند که مردی از امام صادق علیه السلام پرسید و من می شنیدم که: آیا چون به مزار حسین علیه السلام آمدم و خواستم نماز بگزارم، او را قبله ام قرار دهم؟ فرمود: اینگونه (از مقابل مقبره)، به کناری دور شو. (2)
روایت3.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: چون از سلام دادن بر شهیدان فارغ گشتی به نزد مقبره ابا عبدالله حسین علیه السلام بیا و آنگاه در برابر او بایست و هر قدر خواستی نماز بخوان. (3)
روایت4.
کامل الزیارات: عبید الله حلبی گوید: به محضر امام صادق علیه السلام عرض کردم، ما به زیارت حسین علیه السلام میرویم، چگونه بر وی صلوات فرستیم؟ فرمود: پشت سر او در کنار شانه هایش (بالای سر) میایستی سپس بر نبی صلی الله علیه و آله سلام و صلوات میفرستی و بعد بر حسین علیه السلام دعای خیر و صلوات میفرستی. (4)
روایت5.
کامل الزیارات: ابی یسع گوید: مردی از ابا عبدالله درباره غسل به هنگام مشرف شدن به مزار حسین علیه السلام پرسید و من می شنیدم. گوید مرد گفت: چون نماز میخوانم او را پیش روی قبله ام قرار میدهم. فرمود: اینگونه به سمت گوشه ای از مقبره دور شو. گفت آیا از گل مقبره او بردارم تا برای تبرک با خود نگاه دارم؟ فرمود: آری،
ص: 81
دَرَجَةٍ وَ یَکُونُ مِنْ مُحَدَّثِی رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله حَتَّی یَفْرُغَ مِنَ الْحِسَابِ وَ یُصَافِحُهُ حَمَلَةُ الْعَرْشِ وَ یُقَالُ لَهُ سَلْ مَا أَحْبَبْتَ وَ یُؤْتَی بِضَارِبِهِ لِلْحِسَابِ فَلَا یُسْأَلُ عَنْ شَیْ ءٍ وَ لَا یُحْتَسَبُ بِشَیْ ءٍ وَ یُؤْخَذُ بِضَبْعَیْهِ حَتَّی یُنْتَهَی بِهِ إِلَی مَلَکٍ فَیُحِیزُهُ وَ یُتْحِفُهُ بِشَرْبَةٍ مِنَ الْحَمِیمِ وَ شَرْبَةٍ مِنَ الْغِسْلِینِ وَ یُوضَعُ عَلَی مَقَالٍ فِی النَّارِ وَ یُقَالُ لَهُ ذُقْ مَا قَدَّمَتْ یَدَاکَ فِیمَا أَتَیْتَ إِلَی هَذَا الَّذِی ضَرَبْتَهُ وَ هُوَ وَفْدُ اللَّهِ وَ وَفْدُ رَسُولِهِ وَ یُؤْتَی بِالْمَضْرُوبِ إِلَی بَابِ جَهَنَّمَ فَیُقَالُ انْظُرْ إِلَی ضَارِبِکَ وَ مَا قَدْ لَقِیَ فَهَلْ شَفَیْتَ صَدْرَکَ وَ قَدِ اقْتُصَّ لَکَ مِنْهُ فَیَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی انْتَصَرَ لِی وَ لِوُلْدِ رَسُولِهِ مِنْهُ (1).
قوله فتصور علی بناء التفعل بحذف إحدی التاءین أی تسقط و تنهدم قوله فیحیزه الخیر السوق الشدید و فی بعض النسخ فیحبوه من الحبوة بمعنی العطیة علی سبیل التهکم کقوله و یتحفه.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قُولَوَیْهِ جَمِیعاً عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ یَحْیَی خَادِمِ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی علیه السلام عَنْ عَلِیٍّ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قَالَ: قُلْتُ فَمَا لِمَنْ قُتِلَ عِنْدَهُ وَ سَاقَ الْحَدِیثَ مِثْلَ مَا مَرَّ إِلَی قَوْلِهِ وَ یَسْقِی مَنْ أَحَبَ (2).
ص: 80
یا فرمود ایرادی ندارد. (1)
توضیح
شاید دستور به دور شدن، حمل بر تقیه کردن باشد و احتمال دارد که مراد، منع از سجده بر قبر امام باشد بلکه صحیح آن است که اندکی از مقبره دور گشته و پشت آن نماز بخواند و درباره این موضوع در باب احکام زیارتگاه ها سخن رفت.
روایت6.
کامل الزیارات: علی بن ابی حمزه گوید: از عبد صالح(امام موسی کاظم) علیه السلام درباره زیارت مزار حسین علیه السلام پرسیدم، فرمود: دوست ندارم که آن را ترک گویی. گفتم: درباره نماز نزد مقبره او در حالی که نمازم شکسته است چه میفرمایید؟ فرمود: در مسجد الحرام هر چه خواهی نماز مستحب بخوان و در مسجد الرسول هر چه خواهی نماز مستحب و نزد مقبره حسین علیه السلام نیز همچنین، چرا که این کار را دوست دارم. گوید و درباره نماز مستحب به هنگام روز در کنار مقبره وی پرسیدم و فرمود: آری. (2)
مؤلف
مانند این حدیث را با سندها در کتاب الصلاة در باب مواضع تخییر آوردیم.
روایت7.
کامل الزیارات: ابن ابی عمیر به نقل از مردی روایت میکند که ابا جعفر علیه السلام به شخصی فرمود: ای فلانی! چه چیز تو را باز میدارد از آنکه چون حاجت مند میگردی به مزار حسین علیه السلام بروی و نزد او چهار رکعت نماز بخوانی و آنگاه حاجت خود را بخواهی؟ چرا که نماز واجب نزد او برابر یک حج است و نماز نافله برابر یک عمره. (3)
روایت8.
کامل الزیارات: جابر جعفی در روایتی بلند درباره زیارت مزار حسین علیه السلام گوید: امام صادق علیه السلام به مفضل بن عمر فرمود: آنگاه به نمازت میپردازی و به هر رکعتی که نزد وی به جای آوری، همچون ثواب کسی که هزار حج و هزار عمره به جای آورده و هزار اسیر آزاد کرده را خواهی برد و گویی که همراه با پیامبری فروفرستاده، هزار بار در راه خدا جنگیده باشی. تا پایان روایت. (4)
ص: 82
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدٍ الْبَرْقِیِّ وَ حَدَّثَنِی مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْبَرْقِیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ نَاجِیَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: صَلِّ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةٌ عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ وَ أَیُّوبَ بْنِ نُوحٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ أَبِی الْیَسَعِ قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ أَنَا أَسْمَعُ قَالَ إِذَا أَتَیْتُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام أَجْعَلُهُ قِبْلَةً إِذَا صَلَّیْتُ قَالَ تَنَحَّ هَکَذَا نَاحِیَةً(2).
مل، [کامل الزیارات] عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی نَجْرَانَ عَنْ یَزِیدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَطِیَّةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا فَرَغْتَ مِنَ التَّسْلِیمِ عَلَی الشُّهَدَاءِ أَتَیْتَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام ثُمَّ تَجْعَلُهُ بَیْنَ یَدَیْکَ ثُمَّ تُصَلِّی مَا بَدَا لَکَ (3).
مل، [کامل الزیارات] عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ إِنَّا نَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام کَیْفَ نُصَلِّی عَلَیْهِ قَالَ تَقُومُ خَلْفَهُ عِنْدَ کَتِفَیْهِ ثُمَّ تُصَلِّی عَلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله وَ تُصَلِّی عَلَی الْحُسَیْنِ (4).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَیُّوبَ بْنِ نُوحٍ وَ غَیْرِهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ أَبِی الْیَسَعِ قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ أَنَا أَسْمَعُ عَنِ الْغُسْلِ إِذَا أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ قَالَ أَجْعَلُهُ قِبْلَةً إِذَا صَلَّیْتُ قَالَ تَنَحَّ هَکَذَا نَاحِیَةً قَالَ آخُذُ مِنْ طِینِ قَبْرِهِ وَ یَکُونُ عِنْدِی أَطْلُبُ بَرَکَتَهُ قَالَ نَعَمْ أَوْ قَالَ:
ص: 81
روایت9.
کامل الزیارات: شعیب عقرقوفی گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم، اجر و ثواب آنکه به زیارت حسین علیه السلام آید چیست؟ فرمود: ای شعیب، احدی نزد وی نماز نگزارد مگر اینکه خداوند آن را از وی بپذیرد و کسی نزد او دعایی نکند مگر آنکه دیر یا زود برایش برآورده شود. گفتم فدایت گردم! بیشتر برایم بگو. فرمود: ای شعیب، کمترین چیزی که به زائر حسین علیه السلام گفته میشود این است که ای بنده خدا، خداوند تو را آمرزید، پس از امروز اعمالت را از نو آغاز کن. (1)
روایت10.
کامل الزیارات: محمد بصری گوید: مردی نزد امام صادق علیه السلام آمد و گفت، ای پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله، آیا پدر شما زیارت می شود؟ گوید پس فرمود: آری و نزد وی نماز گزارده می شود و فرمود که پشت سر او نماز میگزارند و از او جلوتر نمیایستند. گفتم: پاداش کسی که نزد او نماز گزارد چیست؟ فرمود: هر که نزد او دو رکعت نماز گزارد، چیزی از خدا نخواهد مگر آنکه به وی بخشیده شود .. و ادامه روایت. (2)
روایت11.
در المزار الکبیر به اسنادی از علی حرانی روایت است که به امام صادق علیه السلام عرض کردم: ثواب زائر حسین صلوات الله علیه چیست؟ فرمود: هر که نزد وی آمده و زیارتش کند و نزد او دو یا چهار رکعت نماز بخواند، برای او یک حج و عمره نوشته می شود. (3)
روایت12.
المزار الکبیر: امام صادق علیه السلام: نماز را در چهار جایگاه کامل میخوانی: در مسجد الحرام و مسجد النبی و مسجد کوفه
ص: 83
لَا بَأْسَ بِذَلِکَ (1).
لعل الأمر بالتنحی محمولة علی التقیة و یحتمل أن یکون المراد المنع عن السجود علی قبره علیه السلام بل یبعد منه قلیلا و یصلی خلفه و قد مر الکلام فی باب أحکام الروضات فی ذلک.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ مَعاً عَنِ ابْنِ أَبَانٍ عَنِ الْأَهْوَازِیِّ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ: سَأَلْتُ الْعَبْدَ الصَّالِحَ علیه السلام عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ مَا أُحِبُّ لَکَ تَرْکَهُ قُلْتُ مَا تَرَی فِی الصَّلَاةِ عِنْدَهُ وَ أَنَا مُقَصِّرٌ قَالَ صَلِّ فِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ مَا شِئْتَ تَطَوُّعاً وَ فِی مَسْجِدِ الرَّسُولِ مَا شِئْتَ تَطَوُّعاً وَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ فَإِنِّی أُحِبُّ ذَلِکَ قَالَ وَ سَأَلْتُهُ عَنِ الصَّلَاةِ بِالنَّهَارِ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام تَطَوُّعاً فَقَالَ نَعَمْ (2).
أوردنا مثله بأسانید فی کتاب الصلاة فی باب مواضع التخییر.
مل، [کامل الزیارات] جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: قَالَ لِرَجُلٍ یَا فُلَانُ مَا یَمْنَعُکَ إِذَا عَرَضَتْ لَکَ حَاجَةٌ أَنْ تَأْتِیَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ فَتُصَلِّیَ عِنْدَهُ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ ثُمَّ تَسْأَلَ حَاجَتَکَ فَإِنَّ الصَّلَاةَ الْفَرِیضَةَ عِنْدَهُ تَعْدِلُ حَجَّةً وَ الصَّلَاةَ النَّافِلَةَ تَعْدِلُ عُمْرَةً(3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْجَامُورَانِیِّ عَنِ ابْنِ الْبَطَائِنِیِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْکَرِیمِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِیِّ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام لِلْمُفَضَّلِ فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام ثُمَّ تَمْضِی إِلَی صَلَاتِکَ وَ لَکَ بِکُلِّ رَکْعَةٍ رَکَعْتَهَا عِنْدَهُ کَثَوَابِ مَنْ حَجَّ أَلْفَ حَجَّةٍ وَ اعْتَمَرَ أَلْفَ عُمْرَةٍ وَ أَعْتَقَ أَلْفَ رَقَبَةٍ وَ کَأَنَّمَا وَقَفَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَلْفَ مَرَّةٍ مَعَ نَبِیٍّ مُرْسَلٍ إِلَی آخِرِ الْحَدِیثِ (4).
ص: 82
و حرم حسین علیه السلام. (1)
روایت13.
و به اسناد از زیاد قندی روایت کند که ابو الحسن علیه السلام فرمود: آنچه برای خود میپسندم برای تو نیز میپسندم و آنچه برای خود ناپسند می شمارم، برای تو نیز ناپسند میدانم. نماز را در حرمین و در مسجد کوفه و در مزار حسین علیه السلام کامل بخوان. (2)
روایت14.
و به اسناد از ابی شبل روایت کند که به امام صادق علیه السلام گفتم: آیا مقبره حسین علیه السلام را زیارت کنم؟ فرمود: زیارت کن آن پاک سرشت را و نماز را در نزد او کامل بخوان. گفتم: نماز را کامل بخوانم؟ فرمود کامل بخوان. گفتم: برخی از یاران ما به شکسته بودن نماز معتقدند. فرمود: تنها ناتوانان چنین میکنند. (3)
ص: 84
مل، [کامل الزیارات] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْعَلَاءِ عَنْ شُعَیْبٍ الْعَقَرْقُوفِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام مَا لَهُ مِنَ الثَّوَابِ وَ الْأَجْرِ قَالَ یَا شُعَیْبُ مَا صَلَّی عِنْدَهُ أَحَدٌ الصَّلَاةَ إِلَّا قَبِلَهَا اللَّهُ مِنْهُ وَ لَا دَعَا عِنْدَهُ أَحَدٌ دَعْوَةً إِلَّا اسْتُجِیبَتْ لَهُ عَاجِلَةً وَ آجِلَةً فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ زِدْنِی فِیهِ قَالَ یَا شُعَیْبُ أَیْسَرُ مَا یُقَالُ لِزَائِرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام قَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ یَا عَبْدَ اللَّهِ فَاسْتَأْنِفِ الْیَوْمَ عَمَلًا جَدِیداً(1).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْأَصَمِّ عَنْ مُحَمَّدٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله هَلْ یُزَارُ وَالِدُکَ قَالَ فَقَالَ نَعَمْ وَ یُصَلَّی عِنْدَهُ وَ قَالَ وَ یُصَلَّی خَلْفَهُ وَ لَا یُتَقَدَّمُ عَلَیْهِ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ صَلَّی عِنْدَهُ قَالَ مَنْ صَلَّی عِنْدَهُ رَکْعَتَیْنِ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ إِیَّاهُ الْخَبَرَ(2).
أَقُولُ، وَ رَوَی فِی الْمَزَارِ الْکَبِیرِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی عَلِیٍّ الْحَرَّانِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا لِمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ قَالَ مَنْ أَتَاهُ وَ زَارَهُ وَ صَلَّی عِنْدَهُ رَکْعَتَیْنِ أَوْ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ کُتِبَتْ لَهُ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ(3).
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ جَابِرٍ عَنْ عَبْدِ الْحَمِیدِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: تُتِمُّ الصَّلَاةَ فِی أَرْبَعَةِ مَوَاطِنَ فِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ مَسْجِدِ الرَّسُولِ وَ مَسْجِدِ الْکُوفَةِ
ص: 83
باب دوازدهم : فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام در روز عرفه یا دو عید فطر و قربان
روایات
روایت1.
ثواب الاعمال و امالی صدوق: بشیر دهان گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، چه بسا که از حج باز میمانم و به محضر حسین علیه السلام در آرامگاهش مشرف میگردم. فرمود: آفرین بر تو ای بشیر. هر مومنی که آگاه به حق حسین باشد و در غیر روز عید به زیارت حسین علیه السلام بیاید، برای او بیست حج و بیست عمره پذیرفته و بی نقص و بیست غزوه به همراه پیامبر مرسل یا پیشوای دادگر نوشته می شود. گوید به حضرت عرض کردم: چگونه ثوابی نظیر توقف در عرفات را درک کنم؟ گوید پس بسان غضب کرده ای به من نگریست و فرمود: ای بشیر، مؤمن چون در روز عرفه به مزار حسین علیه السلام آید و به آب فرات غسل کند و به سوی او روانه گردد، خداوند عز و جل با هر گامش برای او یک حج با تمام مناسک آن مینویسد. و هنوز این را درنیافته و نمیدانم، مگر این را که فرمود: و غزوه ای. (1)
روایت2.
امالی شیخ طوسی: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت3.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت4.
ثواب الاعمال و معانی الاخبار: علی بن اسباط از امام صادق علیه السلام روایت کرد: خدای تعالی حساب را با نگاه به زائران مزار حسین بن علی در شب عرفه آغاز میکند. گوید گفتم: حتی پیش از نگاه به اهل وقوف در عرفات؟ فرمود: آری. گفتم: چطور ممکن است؟ چرا که در میان ایشان زنازاده هست و در میان اینان زنازاده نیست. (4)
ص: 85
وَ حَرَمِ الْحُسَیْنِ علیه السلام (1).
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ زِیَادٍ الْقَنْدِیِّ قَالَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ علیه السلام: أُحِبُّ لَکَ مَا أُحِبُّ لِنَفْسِی وَ أَکْرَهُ لَکَ مَا أَکْرَهُ لِنَفْسِی تَمِّمِ الصَّلَاةَ بِالْحَرَمَیْنِ وَ بِالْکُوفَةِ وَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام (2).
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَبِی شِبْلٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ زُرِ الطَّیِّبَ وَ أَتِمَّ الصَّلَاةَ عِنْدَهُ قُلْتُ أُتِمُّ الصَّلَاةَ قَالَ أَتِمَّ قُلْتُ بَعْضُ أَصْحَابِنَا یَرَی التَّقْصِیرَ قَالَ إِنَّمَا یَفْعَلُ ذَلِکَ الضَّعَفَةُ(3).
ص: 84
روایت5.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت6.
المصباحین: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت7.
تهذیب الاحکام: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت8.
ثواب الاعمال: داود رقی روایت کند که از صادق و کاظم و رضا صلوات الله علیهم شنیدم که فرمودند: هر که در روز عرفه به زیارت حسین علیه السلام آید، خداوند او را با دل آرام گرفته باز میگرداند.
روایت9.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
توضیح
گفته آن حضرت علیه السلام: «ثلج الفؤاد» یعنی دارای دلی مطمئن و ایمانی استوار در عقائد ایمانی، یا شادمان از مغفرت و رحمت که غم و غصه از او دور گشته. در النهایه گفته است: «ثلجت نفسی بالامر» یعنی به آن آرام گرفتم و ثابت شدم و اعتماد پیدا کردم.
روایت10.
ثواب الاعمال: امام صادق علیه السلام: همانا خدای تبارک و تعالی پیش از اهل عرفات بر زائران حسین صلوات الله علیه نظر کرده و درخواستهای ایشان را برآورده و گناهانشان را بخشیده و در خواستهایشان در شفاعت ایشان را میپذیرد آنگاه در مرحله دوم به سراغ اهل عرفات رفته
ص: 86
ثو، [ثواب الأعمال] لی، [الأمالی] للصدوق أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام رُبَّمَا فَاتَنِی الْحَجُّ فَأُعَرِّفُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ أَحْسَنْتَ یَا بَشِیرُ أَیُّمَا مُؤْمِنٍ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ عَارِفاً بِحَقِّهِ فِی غَیْرِ یَوْمِ عِیدٍ کُتِبَتْ لَهُ عِشْرُونَ حَجَّةً وَ عِشْرُونَ عُمْرَةً مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ عِشْرُونَ غَزْوَةً مَعَ نَبِیٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ وَ مَنْ أَتَاهُ فِی یَوْمِ عَرَفَةَ عَارِفاً بِحَقِّهِ کُتِبَتْ لَهُ أَلْفُ حَجَّةٍ وَ أَلْفُ عُمْرَةٍ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ أَلْفُ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِیٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَادِلٍ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ وَ کَیْفَ لِی بِمِثْلِ الْمَوْقِفِ قَالَ فَنَظَرَ إِلَیَّ شِبْهَ الْمُغْضَبِ ثُمَّ قَالَ یَا بَشِیرُ إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَةَ وَ اغْتَسَلَ بِالْفُرَاتِ ثُمَّ تَوَجَّهَ إِلَیْهِ کَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةً بِمَنَاسِکِهَا وَ لَا أَعْلَمُهُ إِلَّا قَالَ وَ غَزْوَةً(1).
ما، [الأمالی للشیخ الطوسی] الْمُفِیدُ عَنِ الصَّدُوقِ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ: مِثْلَهُ (3).
ثو، [ثواب الأعمال] مع، [معانی الأخبار] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ النَّهْدِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ یَرْفَعُهُ إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَبْدَأُ بِالنَّظَرِ إِلَی زُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام عَشِیَّةَ عَرَفَةَ قَالَ قُلْتُ قَبْلَ نَظَرِهِ إِلَی أَهْلِ الْمَوْقِفِ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ وَ کَیْفَ ذَاکَ قَالَ لِأَنَّ فِی أُولَئِکَ أَوْلَادَ زِنًا وَ لَیْسَ فِی هَؤُلَاءِ أَوْلَادُ زِنًا(4).
ص: 85
و با ایشان نیز چنین میکند. (1)
روایت11.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت12.
المصباحین: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت13.
کامل الزیارات: بشیر دهان گوید: امام صادق علیه السلام در حالی که در حیره اقامت کرده بود و گروهی از شیعیان در محضر او بودند، به من روی کرد و فرمود: ای بشیر، امسال به حج رفتی؟ عرض کردم: خیر فدایت گردم! ولی به مزار حسین علیه السلام رفتم و سلام دادم. فرمود: ای بشیر، به خدا که چیزی از آنچه سالکان راه مکه داشته اند، از دست نداده ای. گفتم: فدایت گردم، عرفات در آنجاست، معنی این سخن چیست؟ فرمود: ای بشیر، مردمانی از شما بر ساحل فرات غسل میکنند و آگاه به حق حسین علیه السلام به مزار وی میروند و خداوند به هر گامی که بردارد و بگذارد، صد حج مقبول و صد عمره بی خدشه و صد غزوه همراه پیامبر مرسل با بدترین دشمنان او، به وی عطا میکند. ای بشیر، این سخن بشنو و به هر که دلش پذیرای آن است برسان که هر کس حسین علیه السلام را در روز عرفه زیارت کند، چون کسی است که خدای تبار ک و تعالی را در عرش زیارت کند. (4)
روایت14.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که روز عرفه در عرفات را از دست دهد و در کنار مزار حسین آن را درک نماید، آن را از دست نداده است و به راستی که خداوند تبارک و تعالی نخست و پیش از اهل عرفات، با اهل مزار حسین علیه السلام آغاز میکند و خود با ایشان سخن میگوید. (5)
ص: 87
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ جَمِیعاً عَنْ سَعْدٍ: مِثْلَهُ (1)
مصبا، [المصباحین] عَنِ ابْنِ أَسْبَاطٍ: مِثْلَهُ (2)
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ سَلَامَةَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ الْمُؤَدِّبِ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ النَّهْدِیِّ: مِثْلَهُ (3).
ثو، [ثواب الأعمال] أَبِی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو الزَّیَّاتِ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ قَالَ سَمِعْتُ الصَّادِقَ وَ الْکَاظِمَ وَ الرِّضَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ وَ هُمْ یَقُولُونَ: مَنْ أَتَی الْحُسَیْنَ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَةَ قَلَبَهُ اللَّهُ ثَلِجَ الْفُؤَادِ(4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ ابْنُ الْوَلِیدِ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ جَمِیعاً عَنْ سَعْدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ: مِثْلَهُ (5)
قوله علیه السلام ثلج الفؤاد أی مطمئن القلب ذا یقین فی العقائد الإیمانیة أو مسرورا بالمغفرة و الرحمة و قد ذهب عنه الکروب و الأحزان قال فی النهایة(6) ثلجت نفسی بالأمر إذا اطمأنت إلیه و سکنت و ثبت فیها و وثقت به.
ثو، [ثواب الأعمال] مَاجِیلَوَیْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَتَجَلَّی لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ وَ یَقْضِی حَوَائِجَهُمْ وَ یَغْفِرُ مِنْ ذُنُوبِهِمْ وَ یُشَفِّعُهُمْ فِی مَسَائِلِهِمْ ثُمَّ یَثْنِی بِأَهْلِ عَرَفَاتٍ فَیَفْعَلُ
ص: 86
روایت15.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: چون روز عرفه باشد، خدای تعالی بر زائران حسین علیه السلام نگاهی میاندازد و میگوید عمل از نو آغاز کنید که شما را آمرزیدم، و آنگاه نگاه رحمتش را به اهل عرفات معطوف میکند. (1)
توضیح
گفته آن حضرت: «ثم یجعل اقامته علی اهل عرفات» یعنی سپس به آنها نگاه کرده و به اصلاح امور آنان و از بین بردن کژی آنان اقدام میکند.
روایت16.
کامل الزیارات: محمد بن حسن عرزمی گوید: شنیدم که امام صادق علیه السلام میفرمود: چون روز عرفه باشد، خداوند به زائران حسین بن علی علیه السلام نگاه میکند و به ایشان میفرماید: بازگردید که همه گناهان گذشته تان را بخشیدم. و هفتاد روز پس از بازگشتشان، گناه هیچ یک از ایشان نوشته نمیشود. (2)
روایت17.
المصباحین: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت18.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که مزار حسین علیه السلام را در روز عرفه زیارت کند، خدای تعالی هزار هزار حج به همراه حضرت قائم و هزار هزار عمره به همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله و آزادی هزار هزار بنده و بار هزار هزار اسب در راه خدا برای او بنویسد، و خداوند نام او را چنین برد که بنده راستگوی من به وعده من ایمان آورد و فرشتگان گویند که فلانی راستین است و خداوند از فراز عرش وی را پاک و وارسته کرده و در زمین، کرّوبی (سرآمد فرشتگان) نامیده شود.
روایت19.
المصباحین: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
ص: 88
ذَلِکَ بِهِمْ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُوسَی بْنِ عُمَرَ: مِثْلَهُ (2).
مصبا، [المصباحین] ابْنُ مُسْکَانَ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ أَصْحَابِی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی وَ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ مَعاً عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ یَحْیَی خَادِمِ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ هُوَ نَازِلٌ بِالْحَیْرَةِ وَ عِنْدَهُ جَمَاعَةٌ مِنَ الشِّیعَةِ فَأَقْبَلَ إِلَیَّ بِوَجْهِهِ فَقَالَ یَا بَشِیرُ أَ حَجَجْتَ الْعَامَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ لَا وَ لَکِنِّی قَدْ عَرَّفْتُ بِالْقَبْرِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ یَا بَشِیرُ وَ اللَّهِ مَا فَاتَکَ شَیْ ءٌ مِمَّا کَانَ لِأَصْحَابِ مَکَّةَ بِمَکَّةَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فِیهِ عَرَفَاتٌ فَسِّرْهُ لِی فَقَالَ یَا بَشِیرُ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْکُمْ لَیَغْتَسِلُ عَلَی شَاطِئِ الْفُرَاتِ ثُمَّ یَأْتِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ فَیُعْطِیهِ اللَّهُ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرْفَعُهَا أَوْ یَضَعُهَا مِائَةَ حَجَّةٍ مَقْبُولَةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ مِائَةَ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِیٍّ مُرْسَلٍ إِلَی أَعْدَی عَدُوٍّ لَهُ یَا بَشِیرُ اسْمَعْ وَ أَبْلِغْ مَنِ احْتَمَلَ قَلْبُهُ مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَةَ کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فِی عَرْشِهِ (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنْ حَمْدَانَ بْنِ سُلَیْمَانَ النَّیْسَابُورِیِّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْیَمَانِیِّ عَنْ مَنِیعِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ فَاتَتْهُ عَرَفَةُ بِعَرَفَاتٍ فَأَدْرَکَهَا بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام لَمْ تَفُتْهُ وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَیَبْدَأُ بِأَهْلِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَبْلَ أَهْلِ الْعَرَفَاتِ ثُمَّ یُخَاطِبُهُمْ بِنَفْسِهِ (5).
ص: 87
توضیح
فیروز آبادی گفته: «کروبیون» یعنی بزرگان ملائکه.
روایت20.
کامل الزیارات: جعفر بن محمد علیه السلام: هر که مقبره حسین را آگاه به حق او در روز عرفه زیارت کند، خداوند برای او ثواب هزار حج و هزار عمره و هزار غزوه با پیامبر مرسل بنویسد، و هر که در روز اول رجب به زیارت وی رود، خداوند بی شک وی را خواهد آمرزید. (1)
روایت21.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که تهیدست باشد و امکان حج واجب برای او فراهم نگردد، به مزار ابا عبد الله حسین علیه السلام بیاید و با سلام به او به محضرش رسد که این امر به جای حج واجب، او را بسنده است. هان! نمیگویم که این کار میتواند جایگزین حج واجب شود، مگر برای تهیدست، ولی دارا چون حج واجب را به جای آورده باشد و بخواهد حج یا عمره مستحب به جای آورد و مشغله های دنیایی یا مشکلی او را از این کار باز دارد و در روز عرفه به زیارت حسین علیه السلام بیاید، این زیارت برایش ثواب همان حج و عمره را دارد و خداوند ثواب آن را چندین و چند برابر افزون گرداند. گوید گفتم که برابر چند حج و عمره خواهد بود؟ فرمود: در شمار نیاید. گفتم: صد؟ فرمود: چه کسی آن را در شمار تواند کرد؟ گفتم: هزار؟ فرمود: و بیشتر و افزود :«وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لا تُحْصُوها»،(2) {و اگر نعمتهای خداوند را در شماره کنید، نخواهید توانست آن را به شماره درآورید.} (3) براستی که خداوند بی کرانه و بخشنده است.
روایت22.
تهذیب الاحکام: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت23.
کامل الزیارات: عبدالرحمن بن حجاج گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: هر که مزار حسین علیه السلام را در یکی از سه شب زیارت کند، خداوند تمام گناهان گذشته و آینده او را میبخشد. گوید عرض کردم: کدام سه شب؟ فرمود: شب عید فطر، شب عید قربان و شب نیمه شعبان. (5)
ص: 89
مل، [کامل الزیارات] ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدٍ الْبَرْقِیِّ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا کَانَ یَوْمُ عَرَفَةَ اطَّلَعَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی عَلَی زُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ لَهُمُ اسْتَأْنِفُوا قَدْ غَفَرْتُ لَکُمْ ثُمَّ یَجْعَلُ إِقَامَتَهُ عَلَی أَهْلِ عَرَفَاتٍ.
قوله ثم یجعل إقامته علی أهل عرفات (1)
أی ثم ینظر إلیهم و یتوجه إلی إصلاح شأنهم و إقامة أودهم.
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الْعَرْزَمِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: إِذَا کَانَ یَوْمُ عَرَفَةَ نَظَرَ اللَّهُ إِلَی زُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام فَیَقُولُ ارْجِعُوا مَغْفُوراً لَکُمْ مَا مَضَی وَ لَا یُکْتَبُ عَلَی أَحَدٍ مِنْهُمْ ذَنْبٌ سَبْعِینَ یَوْماً مِنْ یَوْمِ یَنْصَرِفُ (2).
مصبا، [المصباحین] عَنِ الْعَرْزَمِیِّ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الْمُؤْمِنِ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْکُوفِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ الْعَبْدِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ یُونُسَ بْنِ ظَبْیَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَةَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ حَجَّةٍ مَعَ الْقَائِمِ وَ أَلْفَ أَلْفِ عُمْرَةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ عِتْقَ أَلْفِ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حُمْلَانَ أَلْفِ أَلْفِ فَرَسٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ سَمَّاهُ اللَّهُ عَبْدِیَ الصِّدِّیقَ آمَنَ بِوَعْدِی وَ قَالَتِ الْمَلَائِکَةُ فُلَانٌ صِدِّیقٌ زَکَّاهُ اللَّهُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ وَ سُمِّیَ فِی الْأَرْضِ کَرُوبِیّاً(4).
روایت24.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که در یک سال، حسین بن علی علیه السلام را در شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه زیارت کند، خداوند برای او هزار حج پذیرفته و هزار عمره بی خدشه نویسد و هزار حاجت دنیوی و اخروی او برآورده شود. (1)
روایت25.
کامل الزیارات: باقر علیه السلام: هر که شب عرفه را در سرزمین کربلا باشد و تا عید همان جا بماند و آنگاه بازگردد، خداوند او را از شر و آفت تمام آن سال در امان دارد. (2)
روایت26.
اقبال الاعمال: ابان گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: هر که حسین علیه السلام را در یکی از سه شب زیارت کند، تمام گناهان گذشته و آینده اش بخشیده می شود، گفتم: کدام شبها؟ و حضرت به شب عید قربان اشاره کرد .
روایت27.
المصباحین: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت28.
المصباحین: بشیر دهان روایت کند که امام صادق علیه السلام فرمود: هر که در روز عرفه به زیارت حسین آید و در آب فرات غسل نماید و سپس به سوی او رهسپار شود، خداوند به هر گامش، برای او یک حج با تمام مناسک مینویسد. - گوید و تردید دارم که - فرمود: و یک عمره.
روایت29.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است، با این تفاوت
ص: 90
قال الفیروزآبادی (1) الکروبیون مخففة الراء سادة الملائکة.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ قَالَ قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ علیهما السلام: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَةَ عَارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ حَجَّةٍ وَ أَلْفِ عُمْرَةٍ وَ أَلْفِ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِیٍّ مُرْسَلٍ وَ مَنْ زَارَهُ أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الْبَتَّةَ(2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْیَقْطِینِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْقَمَّاطِ عَنْ یَسَارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ کَانَ مُعْسِراً فَلَمْ یَتَهَیَّأْ لَهُ حَجَّةُ الْإِسْلَامِ فَلْیَأْتِ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام لِیُعَرِّفَ عِنْدَهُ فَذَلِکَ یُجْزِیهِ مِنْ حَجَّةِ الْإِسْلَامِ أَمَا إِنِّی لَا أَقُولُ یُجْزِی ذَلِکَ مِنْ حَجَّةِ الْإِسْلَامِ إِلَّا لِمُعْسِرٍ فَأَمَّا الْمُوسِرُ إِذَا کَانَ قَدْ حَجَّ حَجَّةَ الْإِسْلَامِ فَأَرَادَ أَنْ یَتَنَفَّلَ بِالْحَجِّ أَوِ الْعُمْرَةِ وَ مَنَعَهُ مِنْ ذَلِکَ شُغُلُ دُنْیَا أَوْ عَائِقٌ فَأَتَی الْحُسَیْنَ علیه السلام فِی یَوْمِ عَرَفَةَ أَجْزَأَهُ ذَلِکَ مِنْ أَدَاءِ حَجَّتِهِ وَ عُمْرَتِهِ فَضَاعَفَ اللَّهُ ذَلِکَ أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً قَالَ قُلْتُ کَمْ تَعْدِلُ حَجَّةً وَ کَمْ تَعْدِلُ عُمْرَةً قَالَ لَا یُحْصَی ذَلِکَ قُلْتُ مِائَةً قَالَ وَ مَنْ یُحْصِی ذَلِکَ قُلْتُ أَلْفٌ قَالَ وَ أَکْثَرُ ثُمَّ قَالَ وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ کَرِیمٌ (3).
یب، [تهذیب الأحکام] سَعْدٌ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی سَارَةَ الْمَدَائِنِیِّ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ أَوْ غَیْرِهِ وَ اسْمُهُ الْحُسَیْنُ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام لَیْلَةً مِنْ ثَلَاثِ لَیَالٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ قَالَ قُلْتُ أَیُّ اللَّیَالِی جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ لَیْلَةُ الْفِطْرِ أَوْ لَیْلَةُ الْأَضْحَی أَوْ لَیْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ (5).
ص: 89
که و نمیدانم مگر این که فرمود: و یک غزوه. (1)
روایت30.
المصباحین: امام صادق علیه السلام: هر که در روز عرفه به زیارت حسین علیه السلام آید، خدای تعالی او را در روز قیامت با دلی بی اندوه برانگیزد. (2)
روایت31.
مصباح طوسی: امام صادق علیه السلام: هر که در روز عرفه آگاه از حق حسین علیه السلام به زیارت وی رود، خداوند برای او هزار حج مقبول و هزار عمره پذیرفته بنویسد. (3)
روایت32.
المصباحین: رفاعة نحاس گوید: بر امام صادق علیه السلام وارد شدم و امام فرمود: ای رفاعه، آیا امسال به حج نرفتهای؟ گفتم: فدایت گردم، امسال مالی نداشتم که با آن به حج روم ولی در روز عرفه به مزار حسین رفتهام. فرمود: ای رفاعه، از آنچه اهل منی به آن دست یافته اند، چیزی کم نداشته ای، و اگر نگران آن نبودم که مردم حج را رها کنند، حدیثی را برایت بیان میکردم که هرگز زیارت مزار حسین علیه السلام را ترک نمیگفتی. آنگاه با دست آرام بر زمین زد و مدتی سکوت اختیار کرد. سپس فرمود: پدرم چنین فرمود که هر کس آگاه به حق حسین و بدون انکار آن، روانه مزار حسین علیه السلام گردد، هزار فرشته از راست و هزار فرشته از سمت چپش وی را همراهی کرده و هزار حج و هزار عمره با پیامبری یا جانشین پیامبری برایش نوشته می شود. (4)
روایت33.
المصباحین: امام صادق علیه السلام: هر که عرفه را نزد مزار حسین علیه السلام باشد دست خالی باز نمیگردد بلکه با دستانی پر باز میگردد. (5)
روایت34.
مصباح الطوسی: باقر علیه السلام: هر که حسین علیه السلام را زیارت کند - یا فرمود: - هر که در شب عرفه سرزمین کربلا را زیارت کند و شب در آن بماند تا در آن عید کند و پس از آن باز گردد، خداوند او را از شرور آن سال در امان نگاه دارد. (6)
ص: 91
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ الْقَاسِمِ عَنْ جَدِّهِ عَنِ ابْنِ ظَبْیَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ وَ لَیْلَةَ الْفِطْرِ وَ لَیْلَةَ عَرَفَةَ فِی سَنَةٍ وَاحِدَةٍ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حِجَّةٍ مَبْرُورَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ قُضِیَتْ لَهُ أَلْفُ حَاجَةٍ مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ(1).
مل، [کامل الزیارات] عَنِ ابْنِ مِیثَمٍ التَّمَّارِ عَنِ الْبَاقِرِ علیه السلام قَالَ: مَنْ بَاتَ لَیْلَةَ عَرَفَةَ بِأَرْضِ کَرْبَلَاءَ وَ أَقَامَ بِهَا حَتَّی یُعَیِّدَ وَ یَنْصَرِفَ وَقَاهُ اللَّهُ شَرَّ سَنَتِهِ (2).
قل، [إقبال الأعمال] بِإِسْنَادِنَا إِلَی جَدِّی أَبِی جَعْفَرٍ الطُّوسِیِّ عَنِ الْمُفِیدِ وَ الْحُسَیْنِ بْنِ عُبَیْدِ اللَّهِ وَ أَحْمَدَ بْنِ عُبْدُونٍ جَمِیعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدِ النَّحْوِیِّ عَنْ أَبِی الْقَاسِمِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَبِی سِنَانٍ عَنْ أَبَانٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام لَیْلَةً مِنْ ثَلَاثٍ غَفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ قَالَ قُلْتُ وَ أَیُّ اللَّیَالِی فَذَکَرَ لَیْلَةَ الْأَضْحَی (3).
مصبا، [المصباحین] ابْنُ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ أَبَانٍ: مِثْلَهُ (4).
مصبا، [المصباحین] رَوَی بَشِیرٌ الدَّهَّانُ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَةَ وَ اغْتَسَلَ فِی الْفُرَاتِ ثُمَّ تَوَجَّهَ إِلَیْهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةً بِمَنَاسِکِهَا وَ لَا أَعْلَمُهُ إِلَّا قَالَ وَ عُمْرَةً(5).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ بَشِیرٍ: مِثْلَهُ وَ فِیهِ وَ لَا
ص: 90
روایت35.
حنان بن سدیر گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: ای حنان، چون روز عرفه باشد، خدای تعالی به زوار حسین بن علی علیه السلام نگاهی میاندازد و به ایشان میفرماید که کار از نو بیاغازید که همه گناهانتان بخشیده شد. (1)
روایت36.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت37.
التهذیب: معاویة بن وهب گوید: حضرت امام صادق علیه السلام مرا فرمود: هر که نزد مزار حسین علیه السلام رفته و به محضرش رسد، به حق که عرفه را درک کرده است. (3)
روایت38.
مصباح طوسی: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
ص: 92
أَعْلَمُهُ إِلَّا قَالَ وَ غَزْوَةً(1).
مصبا، [المصباحین] بَشِیرٌ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَةَ بَعَثَهُ اللَّهُ تَعَالَی یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثَلِجَ الْفُؤَادِ(2).
وَ رَوَی زَیْدٌ الشَّحَّامُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَةَ عَارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَجَّةٍ مَقْبُولَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ(3).
مصبا، [المصباحین] بَشِیرٌ الدَّهَّانُ عَنْ رِفَاعَةَ النَّخَّاسِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقَالَ لِی یَا رِفَاعَةُ أَ مَا حَجَجْتَ الْعَامَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا کَانَ عِنْدِی مَا أَحُجُّ بِهِ وَ لَکِنَّنِی عَرَّفْتُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ لِی یَا رِفَاعَةُ مَا قَصَرْتَ عَمَّا کَانَ أَهْلُ مِنًی فِیهِ لَوْ لَا أَنِّی أَکْرَهُ أَنْ یَدَعَ النَّاسُ الْحَجَّ لَحَدَّثْتُکَ بِحَدِیثٍ لَا تَدَعُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام أَبَداً ثُمَّ نَکَتَ الْأَرْضَ وَ سَکَتَ طَوِیلًا ثُمَّ قَالَ أَخْبَرَنِی أَبِی قَالَ مَنْ خَرَجَ إِلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ مُسْتَکْبِرٍ صَحِبَهُ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ یَمِینِهِ وَ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ شِمَالِهِ وَ کُتِبَ لَهُ أَلْفُ حِجَّةٍ وَ أَلْفُ عُمْرَةٍ مَعَ نَبِیٍّ أَوْ وَصِیِّ نَبِیٍ (4).
مصبا، [المصباحین] الثُّمَالِیُّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: مَنْ عُرِفَ صِدْقُهُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام لَمْ یَرْجِعْ صِفْراً لَکِنْ یَرْجِعُ وَ یَدَاهُ مَمْلُوءَتَانِ (5).
وَ رَوَی ابْنُ مِیثَمٍ التَّمَّارِ عَنِ الْبَاقِرِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام أَوْ قَالَ مَنْ زَارَ لَیْلَةَ عَرَفَةَ أَرْضَ کَرْبَلَاءَ وَ أَقَامَ بِهَا حَتَّی یُعَیِّدَ ثُمَّ یَنْصَرِفَ وَقَاهُ اللَّهُ شَرَّ سَنَتِهِ (6).
ص: 91
باب سیزدهم : فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام در ماه رجب و شعبان و رمضان و دیگر ایام مخصوص
روایات
روایت1.
کامل الزیارات: جعفر بن محمد علیه السلام: هر که حسین علیه السلام را در شب نیمه شعبان زیارت کند، خداوند گناهان گذشته و آینده اش را میبخشد، و هر که در روز عرفه به زیارت او آید خداوند برای او ثواب هزار حج پذیرفته و هزار عمره بی خدشه برای او مینویسد، و هر که در روز عاشورا به زیارت وی آید گویی که خداوند را بر فراز عرشش زیارت کرده باشد. (1)
روایت2.
کامل الزیارات: امام سجاد و امام صادق علیهما السلام: هر که دوست داشته باشد که صد و بیست و چهار هزار پیامبر با او مصافحه کنند، در نیمه شعبان به زیارت ابا عبدالله حسین بن علی علیه السلام بیاید، چرا که روح پیامبران علیه السلام از خدا اذن زیارت وی را درخواست میکنند و به ایشان اجازه داده می شود که از جمله ایشان پنج تن اولوالعزم هستند. پرسیدیم: ایشان چه کسانی هستند؟ فرمود: نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد صلوات الله علیهم اجمعین. گفتیم: معنی اولوالعزم چیست؟ فرمود: یعنی اینکه به شرق و غرب زمین و بر جن و انس مبعوث شده اند. (2)
روایت3.
اقبال الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
ص: 93
وَ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَا حَنَانُ إِذَا کَانَ یَوْمُ عَرَفَةَ اطَّلَعَ اللَّهُ تَعَالَی عَلَی زُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام فَقَالَ لَهُمُ اسْتَأْنِفُوا الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکُمْ (1).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ أَبِی طَالِبٍ الْأَنْبَارِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْعَبَّاسِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ حَنَانٍ: مِثْلَهُ (2).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ سَلَامَةَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْجُبَّائِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ هِلَالٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَنْ عَرَّفَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَدْ شَهِدَ عَرَفَةَ(3).
روایت4.
التهذیب: نظیر همین روایت تا گفته: و به ایشان اجازه داده میشود، به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت5.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: چون نیمه شعبان فرا رسد منادی از افق اعلی خطاب به زائران حسین علیه السلام ندا میزند که بازگردید که بخشیده شدید و ثواب شما بر الله پروردگارتان و محمد پیامبرتان است. (2)
روایت6.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: چون نیمه شعبان فرا رسد منادی فریاد بر آورد .. تا پایان روایت. (3)
روایت7.
امام صادق علیه السلام: هر که ابا عبد الله حسین علیه السلام را سه سال پیاپی و بدون فاصله در نیمه شعبان زیارت کند، گناهانش بخشیده می شود. (4)
روایت8.
امالی شیخ طوسی: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت9.
کامل الزیارات: باقر علیه السلام: زائر حسین در نیمه شعبان، گناهانش بخشیده می شود و در آن سال برایش هیچ گناهی نوشته نشود تا اینکه سال بر او بگذرد و اگر در سال آینده نیز به زیارت رود، خداوند گناهانش را میبخشد.
روایت10.
کامل الزیارات: عبدالرحمن بن حجاج یا مردی به نام حسین از امام صادق علیه السلام روایت کند: هر که مزار حسین بن علی علیه السلام را در یکی از سه شب زیارت کند، خداوند تمام گناهان گذشته و آینده او را میبخشد. گوید عرض کردم، فدایت شوم! کدام سه شب؟
ص: 94
مل، [کامل الزیارات] جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ ابْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهما السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذُنُوبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ مَنْ زَارَهُ یَوْمَ عَرَفَةَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ حِجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ مَنْ زَارَهُ یَوْمَ عَاشُورَاءَ فَکَأَنَّمَا زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الزَّیْتُونِیِّ وَ غَیْرِهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ هِلَالٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ قَالا: مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُصَافِحَهُ مِائَةُ أَلْفِ نَبِیٍّ وَ أَرْبَعَةٌ وَ عِشْرُونَ أَلْفَ نَبِیٍّ فَلْیَزُرْ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فَإِنَّ أَرْوَاحَ النَّبِیِّینَ علیهم السلام یَسْتَأْذِنُونَ اللَّهَ فِی زِیَارَتِهِ فَیُؤْذَنُ لَهُمْ مِنْهُمْ خَمْسَةٌ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ قُلْنَا مَنْ هُمْ قَالَ نُوحٌ وَ إِبْرَاهِیمُ وَ مُوسَی وَ عِیسَی وَ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله قُلْنَا لَهُ مَا مَعْنَی أُولُو الْعَزْمِ قَالَ بُعِثُوا إِلَی شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا جِنِّهَا وَ إِنْسِهَا(2).
قل، [إقبال الأعمال] بِإِسْنَادِنَا إِلَی مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ بِإِسْنَادِهِ إِلَی ابْنِ مَحْبُوبٍ: مِثْلَهُ (3).
ص: 93
فرمود: شب عید فطر، شب عید قربان و شب نیمه شعبان. (1)
روایت11.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که در یک سال، حسین بن علی علیه السلام را در شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه زیارت کند، خداوند برای او هزار حج پذیرفته و هزار عمره بی خدشه نویسد و هزار حاجت دنیایی و اخروی او برآورده شود. (2)
روایت12.
کامل الزیارات: یونس بن یعقوب گوید: امام صادق علیه السلام مرا فرمود: ای یونس، هر مومنی که در شب نیمه شعبان مزار حسین علیه السلام را زیارت کند، همه گناهان گذشته اش بخشوده میشود و به وی گفته می شود، بار دیگر به عمل روی آورید. گوید گفتم: تمام اینها نصیب کسی میشود که در نیمه شعبان حسین علیه السلام را زیارت کند؟ فرمود: ای یونس، اگر مردم را از پاداشی که زائر حسین علیه السلام میبرد، آگاه میساختم، مردان مرد بر زینها و ارابه ها مینشستند. (3)
روایت13.
اقبال الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
توضیح: سید رحمه الله گوید: شاید معنی «لَقامت ذکور الرجال علی الخشب» آن باشد که از فرط عظمت آنچه در فضل زیارت حسین علیه السلام در نیمه شعبان روایت میکنند، مردان بر روی چوبها به دار کشیده میشدند. چرا که فضل عظیم خداوند و نعمتی بزرگ که در قیامت عطا میکند عقلهای ضعیف نمیتوانند آن را باور کنند[و انکار میکنند و روایت کنندگان را متهم به غلو و دروغگویی مینمایند]
مؤلف
بنا بر آنچه سید گفت، اضافه ذکور به رجال، برای مبالغه در توصیف رجولیت و شدت مورد نیاز آن و مبادرت بر امور خیر و سستی نکردن در آن است.
ص: 95
یب، [تهذیب الأحکام] سَعْدٌ: إِلَی قَوْلِهِ فَیُؤْذَنُ لَهُمْ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ الْکُلَیْنِیُّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنِ ابْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا کَانَ النِّصْفُ مِنْ شَعْبَانَ نَادَی مُنَادٍ مِنَ الْأُفُقِ الْأَعْلَی زَائِرِی الْحُسَیْنِ ارْجِعُوا مَغْفُوراً لَکُمْ ثَوَابُکُمْ عَلَی اللَّهِ رَبِّکُمْ وَ مُحَمَّدٍ نَبِیِّکُمْ (2).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ صَنْدَلٍ عَنِ ابْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا کَانَ النِّصْفُ مِنْ شَعْبَانَ نَادَی مُنَادٍ الْحَدِیثَ آخِرَهُ (3).
وَ رَوَاهُ صَافِی الْبَرْقِیُّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام ثَلَاثَ سِنِینَ مُتَوَالِیَاتٍ لَا فَصْلَ فِیهَا فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ غُفِرَ لَهُ ذُنُوبُهُ (4).
ما، [الأمالی للشیخ الطوسی] الْمُفِیدُ عَنِ ابْنِ قُولَوَیْهِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْحِمْیَرِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَمَّنْ رَوَاهُ عَنْ دَاوُدَ: مِثْلَهُ (5).
مل، [کامل الزیارات] بِإِسْنَادِهِ عَنْ دَاوُدَ بْنِ کَثِیرٍ قَالَ قَالَ الْبَاقِرُ علیه السلام: زَائِرُ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ یُغْفَرُ لَهُ ذُنُوبُهُ وَ لَنْ یُکْتَبَ عَلَیْهِ سَیِّئَةٌ فِی سَنَتِهِ حَتَّی یَحُولَ عَلَیْهِ الْحَوْلُ فَإِنْ زَارَ فِی السَّنَةِ الْمُقْبِلَةِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ (6).
مل، [کامل الزیارات] جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی سَارَةَ الْمَدَائِنِیِّ عَنِ ابْنِ یَزِیدَ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ أَوْ غَیْرِهِ وَ اسْمُهُ الْحُسَیْنُ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام لَیْلَةً مِنْ ثَلَاثِ لَیَالِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ قَالَ قُلْتُ أَیُّ اللَّیَالِی جُعِلْتُ فِدَاکَ
ص: 94
در النهایه(1)
در حدیث طارق غلام عثمان آمده است که چون ابن زبیر نقش زمین گشت، کسی گفت که زنان، مردتر از تو نزادهاند، یعنی (چون تو) کاردان و برنده در کارها. و یا گفته شده که مقصود، مبالغه در اهتمام دادن به امر زیارت است که در هنگام نبود مرکب، بر چوب و تنه درختان سوار می شدند. و نیزگفته شده که ایشان از فرط شنیدن وصف نکاح و دیگر امور شهوت برانگیز، آلتهاشان چون چوب سخت، برمیخیزد. یا آنکه چون فضائل آن را زیاد میشنوند به آن روی میآورند و بعد از انجام دادن آن زیارت، به انجام گناه جری میشوند و آلت آنان برای هر چوبی برمیخیزد، چون جرأت دارند و لاابالی هستند. وجه بهتر همان است که سید رحمه الله بیان کرد.
روایت14.
کامل الزیارات: بزنطی گوید: از ابا الحسن رضا علیه السلام پرسیدم: در چه ماهی به زیارت حسین علیه السلام میروید؟ فرمود: در نیمه رجب و نیمه شعبان. (2)
روایت15.
کامل الزیارات: ابی الحسن رضا علیه السلام: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است، با این تفاوت که گفت: چه وقتی برای زیارت حسین علیه السلام بهتر است؟(3)
روایت16.
مصباحین: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت17.
کامل الزیارات: داود بن فرقد از امام صادق علیه السلام روایت کرد: هر که مزار حسین را هر جمعه زیارت کند، بی شک آمرزیده می شود و در حالی که حسرتی از دنیا در دلش است از آن خارج نمیشود و منزلگاه او در بهشت در کنار حسین بن علی علیه السلام باشد. و سپس فرمود: ای داود، چه کسی دلش نمیخواهد که در بهشت همسایه حسین بن علی علیه السلام باشد؟! گفتم آنکه رستگار نگردد.(5)
روایت18.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: چون شب قدر باشد «فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ»،(6) {و در آن شب هر گونه کاری به نحوی استوار فیصله مییابد.} منادی در آن شب از درون
ص: 96
قَالَ لَیْلَةُ الْفِطْرِ أَوْ لَیْلَةُ الْأَضْحَی أَوْ لَیْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةٌ مِنْ مَشَایِخِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ الْقَاسِمِ عَنْ جَدِّهِ عَنِ ابْنِ ظَبْیَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ وَ لَیْلَةَ الْفِطْرِ وَ لَیْلَةَ عَرَفَةَ فِی سَنَةٍ وَاحِدَةٍ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حِجَّةٍ مَبْرُورَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ قُضِیَتْ لَهُ أَلْفُ حَاجَةٍ مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ(2).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ یَعْقُوبَ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْوَلِیدِ عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا یُونُسُ لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ یَغْفِرُ اللَّهُ لِکُلِّ مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام مِنَ الْمُؤْمِنِینَ مَا قَدَّمُوا مِنْ ذُنُوبِهِمْ وَ قِیلَ اسْتَقْبِلُوا الْعَمَلَ قَالَ قُلْتُ هَذَا کُلُّهُ لِمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ قَالَ یَا یُونُسُ لَوْ أَخْبَرْتُ النَّاسَ بِمَا فِیهَا لِمَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام لَقَامَتْ ذُکُورُ الرِّجَالِ عَلَی الْخُشُبِ (3).
قل، [إقبال الأعمال] بِإِسْنَادِنَا إِلَی مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ بِإِسْنَادِهِ إِلَی یُونُسَ بْنُ یَعْقُوبَ: مِثْلَهُ (4).
قال السید ره أقول لعل معنی قوله علیه السلام لقامت ذکور رجال علی الخشب أی کانوا صلبوا علی الأخشاب لعظیم ما کانوا ینقلونه و یروونه فی فضل زیارة الحسین علیه السلام فی النصف من شعبان من عظیم فضل سلطان الحساب و عظیم نعیم دار الثواب الذی لا یقوم بتصدیقه ضعف الألباب.
أقول علی ما أفاده ره یکون إضافة الذکور إلی الرجال للمبالغة فی وصف الرجولیة و ما یلزمها من الشدة و الإقدام علی أمور الخیر و عدم التهاون فیها.
ص: 95
دل عرش فریاد بر میآورد که خداوند آمرزید آن کس را که در این شب به زیارت حسین علیه السلام آمده است. (1)
روایت19.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت20.
کامل الزیارات: جعفر بن محمد علیه السلام: هر که مقبره حسین بن علی را در ماه رمضان زیارت کند و در این راه جان سپارد، اعمالش در روز حساب عرضه نگردد و مورد محاسبه قرار نگیرد و به او گفته شود که آسوده خاطر به بهشت وارد شو. (3)
روایت21.
کامل الزیارات: جعفر بن محمد علیه السلام: هر که در روز اول رجب به زیارت حسین علیه السلام رود، به حتم آمرزیده می شود. (4)
روایت22.
اقبال الاعمال، المصباحین و مصباح الزائر: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت23.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (6)
روایت24.
اقبال الاعمال، بزنطی گوید: از ابا الحسن رضا علیه السلام پرسیدم که در چه ماهی به زیارت حسین علیه السلام برویم؟ فرمود: در نیمه رجب و نیمه شعبان. (7)
روایت25.
به اسناد خود از محمد بن داود قمی و اسناد او در کتابش الزیارات: بزنطی گوید: از ابا الحسن رضا علیه السلام پرسیدم که کدام زمان برای زیارت حسین علیه السلام بهتر است؟ فرمود: نیمه رجب و نیمه شعبان. (8)
ص: 97
قال فی النهایة(1) فی حدیث طارق مولی عثمان.
قال قال لابن الزبیر حین صرع و الله ما ولدت النساء أذکر منک یعنی شهما ماضیا فی الأمور و قیل المعنی أنهم یرکبون علی الأخشاب عند عدم المراکب مبالغة فی اهتمامهم بذلک و قیل إنهم لکثرة استماع ما یعجبهم من وصف المناکح و المشتهیات تقوم ذکورهم علی نحو الخشب أو أنهم لکثرة ما یسمعون من تلک الفضائل یتکلمون علیها و یجترون بعد الإتیان بها علی المعاصی فیقوم ذکرهم علی کل خشب مبالغة فی جرأتهم و عدم مبالاتهم و الأوجه ما أفاده السید ره.
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ عَنِ الْفَزَارِیِّ عَنِ الْأَبْزَارِیِّ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْبَزَنْطِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام فِی أَیِّ شَهْرٍ تَزُورُ الْحُسَیْنَ علیه السلام قَالَ فِی النِّصْفِ مِنْ رَجَبٍ وَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ (2).
وَ رَوَاهُ أَحْمَدُ بْنُ هِلَالٍ عَنِ الْبَزَنْطِیِّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام: مِثْلَهُ إِلَّا أَنَّهُ قَالَ أَیُّ الْأَوْقَاتِ أَفْضَلُ أَنْ تَزُورَ فِیهِ الْحُسَیْنَ (3).
مصبا، [المصباحین] عَنِ ابْنِ قُولَوَیْهِ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنِ الْعَمْرَکِیِّ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی کُلِّ جُمُعَةٍ غُفِرَ لَهُ الْبَتَّةَ وَ لَمْ یَخْرُجْ مِنَ الدُّنْیَا وَ فِی نَفْسِهِ حَسْرَةٌ مِنْهَا وَ کَانَ مَسْکَنُهُ فِی الْجَنَّةِ مَعَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام ثُمَّ قَالَ یَا دَاوُدُ مَنْ لَا یَسُرُّهُ أَنْ یَکُونَ فِی الْجَنَّةِ جَارَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ قُلْتُ مَنْ لَا أَفْلَحَ (5).
مل، [کامل الزیارات] بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ أَبِی الصَّبَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا کَانَ لَیْلَةُ الْقَدْرِ فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ نَادَی مُنَادٍ تِلْکَ اللَّیْلَةَ مِنْ
ص: 96
روایت26.
اقبال الاعمال: امام صادق علیه السلام: چون روز اول شعبان فرا رسد منادی از زیر عرش الهی فریاد بر آورد که ای راهیان مزار حسین، در شب نیمه شعبان از زیارت حسین بی بهره نمانید که اگر میدانستید چه در آن هست، به راستی که سال بر شما بس دراز میآمد تا آنکه نیمه شعبان (سال بعد) باز آید.(1)
روایت27.
اقبال الاعمال: ابی عبدالله برقی گوید: از امام صادق علیه السلام سؤال شد که پاداش آنکه در نیمه شعبان به زیارت حسین علیه السلام برود چیست؟ امام صادق علیه السلام فرمود: آنکه در نیمه شعبان به شوق آنچه نزد خدا هست، نه آنچه نزد مردمان است، به زیارت حسین علیه السلام برود، خداوند در همان شب گناهانش را میآمرزد، حتی اگر به اندازه موهای بزهای قبیله کلب باشد. آنگاه مرد گفت: فدایت گردم! آیا خداوند عز و جل همه گناهانش را میبخشد؟ فرمود: آیا این را برای زائر حسین علیه السلام زیاد میدانید؟ چگونه نمیبخشد! حال آنکه او در حد کسی است که خداوند عز و جل را در عرش او زیارت کرده باشد! (2)
روایت28.
در حدیث دیگری از صادق علیه السلام: خداوند گناهان گذشته و آینده زائر حسین در نیمه شعبان را میبخشد. (3)
توضیح
«مِعزی» به کسره، همان بز است و کلب نام قبیلهای است.
روایت29.
اقبال الاعمال: علی بن محمد بن فیض بن مختار از پدرش روایت میکند که از جعفر بن محمد علیه السلام درباره زیارت ابا عبدالله پرسیده شد و گفتند که آیا هیچ وقتی برای این کار بهتر از اوقات دیگر است؟ فرمود: وی صلوات الله علیه را در هر وقتی و فرصتی زیارت کنید که زیارت او بهترین کارها ست وهر که زیاد به آن پایبند باشد، به راستی که خیر و برکت بسیار را جسته است، و هر که کم کاری کند، خیر کمی عایدش می شود؛ و برای زیارت، اوقات شریفه را برگزینید چرا که کارهای نیکو در این اوقات دوچندان پاداش میگیرد
ص: 98
بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَنَّ اللَّهَ قَدْ غَفَرَ لِمَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ(1).
یب، [تهذیب الأحکام] عَنْ أَبِی الصَّبَّاحِ: مِثْلَهُ (2).
مل، [کامل الزیارات] رَوَی مُحَمَّدُ بْنُ مِهْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ علیهما السلام یَقُولُ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ مَاتَ فِی الطَّرِیقِ لَمْ یُعْرَضْ وَ لَمْ یُحَاسَبْ وَ قِیلَ لَهُ ادْخُلِ الْجَنَّةَ آمِناً(3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِیسَی عَنِ ابْنِ بَزِیعٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهما السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الْبَتَّةَ(4).
قل، [إقبال الأعمال] مصبا، [المصباحین] صبا، [مصباح الزائر] عَنْ بَشِیرٍ: مِثْلَهُ (5).
یب، [تهذیب الأحکام] سَعْدٌ: مِثْلَهُ (6).
قل، [إقبال الأعمال] بِإِسْنَادِنَا إِلَی الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْبَزَنْطِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام فِی أَیِّ شَهْرِ تَزُورُ الْحُسَیْنَ علیه السلام قَالَ فِی النِّصْفِ مِنْ رَجَبٍ وَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ (7).
وَ رَوَیْنَا بِإِسْنَادِنَا إِلَی مُحَمَّدِ بْنِ دَاوُدَ الْقُمِّیِّ أَیْضاً بِإِسْنَادِهِ فِی کِتَابِهِ الْمُسَمَّی بِکِتَابِ الزِّیَارَاتِ وَ الْفَضَائِلِ إِلَی أَحْمَدَ بْنِ هِلَالٍ عَنِ الْبَزَنْطِیِّ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام: أَیُّ الْأَوْقَاتِ أَفْضَلُ أَنْ أَزُورَ فِیهِ الْحُسَیْنَ علیه السلام قَالَ النِّصْفَ مِنْ رَجَبٍ وَ النِّصْفَ مِنْ شَعْبَانَ (8).
ص: 97
و این اوقات، زمان فرود آمدن فرشتگان برای زیارت اوست. گوید از امام درباره زیارت وی در ماه رمضان پرسیدند، فرمود: هر که فروتن و آمرزش خواه و ثواب جوی به زیارت آمده و در یکی از سه شب اول و نیمه و آخر رمضان، بر مقبره امام علیه السلام حاضر شود، گناهان و خطاکاریهایی که مرتکب شده، از وی فروریخته شود، همچون برگهای خرد شده که باد طوفانی با خود میبرد، تا جایی که او نسبت به گناهانش، هیئتی چون آن روزی دارد که وی از مادرش زاده شد و علاوه بر آن، اجری برابر با کسی که در آن سال حج و عمره به جای آورده باشد، دارد. و دو فرشته، وی را آنگونه صدا میزنند که هر آفریده ای مگر جن و انس آن را می شنوند. یکی از آن دو میگوید: ای بنده خدا پاکیزه گشتی، پس اکنون عمل از نو آغاز کن و دیگری گوید: ای بنده خدا دوستدار گشتی، پس اکنون مژده باد بر تو به آمرزش و بخششی از سوی خدا. (1)
روایت30.
اقبال الاعمال: جعفر بن محمد امام صادق علیه السلام درباره این آیه «فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ»،(2) {و در آن شب هر گونه کاری به نحوی استوار فیصله مییابد.} فرمود: این شب قدر است که در آن امور سال، چون حج یا عمره یا رزق یا حال و وضع یا مرگ یا سفر یا ازدواج یا فرزند، و هر چیز دیگری که به آدمیزاد مربوط می شود، مقدر می شود که یا به سود او یا به زیان او، برای باقی آن سال تا همین روز در سال آینده رقم میخورد، و این در دهه آخر رمضان است و هر که آن را درک نماید - یا فرمود: - در کنار مزار حسین علیه السلام حضور یابد و دو رکعت یا هر چه توانست نزد او نماز گزارد و از خدا بهشت را درخواست کند و از آتش به خدا پناه برد، آنچه درخواست کرده به وی عطا کند و از آنچه از آن پناه جسته، در امانش نگاه دارد. و همچنین اگر از خداوند آنچه را که در آن شب تقسیم کرده و به قضاء خود روزی مردمان کرده، درخواست کند، به وی عطا کند و او را از شر آنچه در این شب نوشته شده، یا اگر خدا را بخواند و از وجود مبارک و متعالی اش، امری که در آن گناهی نباشد را به التماس بخواهد، امید آن دارم که خواسته اش به وی داده شود و از شر محذوراتش حفظ گردد و شفاعت وی در حق ده تن از اهل خانواده اش که همگی مستوجب
ص: 99
قل، [إقبال الأعمال] بِإِسْنَادِنَا إِلَی مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ بِإِسْنَادِهِ إِلَی ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا کَانَ أَوَّلُ یَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ نَادَی مُنَادٍ مِنْ تَحْتِ الْعَرْشِ یَا وَفْدَ الْحُسَیْنِ لَا تُخْلُوا لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ مِنْ زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ فَلَوْ تَعْلَمُونَ مَا فِیهَا لَطَالَتْ عَلَیْکُمُ السَّنَةُ حَتَّی یَجِی ءَ النِّصْفُ (1).
قل، [إقبال الأعمال] بِإِسْنَادِنَا إِلَی مُحَمَّدِ بْنِ دَاوُدَ بِإِسْنَادِهِ إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِیِّ قَالَ سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَا لِمَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ مِنَ الثَّوَابِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ یُرِیدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ وَ مَا عِنْدَهُ لَا عِنْدَ النَّاسِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ فِی تِلْکَ اللَّیْلَةِ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ أَنَّهَا بِعَدَدِ شَعْرِ مِعْزَی کَلْبٍ ثُمَّ قِیلَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ یَغْفِرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ الذُّنُوبَ کُلَّهَا قَالَ أَ تَسْتَکْثِرُ زَائِرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام هَذَا کَیْفَ لَا یَغْفِرُهَا وَ هُوَ فِی حَدِّ مَنْ زَارَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِی عَرْشِهِ (2).
وَ فِی حَدِیثٍ آخَرَ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام: یَغْفِرُ اللَّهُ لِزَائِرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی نِصْفِ شَعْبَانَ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ(3).
المعزی بالکسر المعز و کلب قبیلة.
قل، [إقبال الأعمال] رَوَیْنَا بِإِسْنَادِنَا إِلَی أَبِی الْمُفَضَّلِ الشَّیْبَانِیِّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدٍ شُعَیْبُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مُقَاتِلٍ الْبَلْخِیُّ بِنُوقَانِ طُوسَ فِی مَشْهَدِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِی بَصِیرٍ الْفَتْحِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْقُمِّیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ فَیْضِ بْنِ مُخْتَارٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهما السلام: أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ زِیَارَةِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقِیلَ هَلْ فِی ذَلِکَ وَقْتٌ هُوَ أَفْضَلُ مِنْ وَقْتٍ فَقَالَ زُورُوهُ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ فِی کُلِّ وَقْتٍ وَ فِی کُلِّ حِینٍ فَإِنَّ زِیَارَتَهُ علیه السلام خَیْرُ مَوْضُوعٍ فَمَنْ أَکْثَرَ مِنْهَا فَقَدِ اسْتَکْثَرَ مِنَ الْخَیْرِ وَ مَنْ قَلَّلَ قُلِّلَ لَهُ وَ تَحَرَّوْا بِزِیَارَتِکُمُ الْأَوْقَاتَ الشَّرِیفَةَ فَإِنَّ الْأَعْمَالَ الصَّالِحَةَ فِیهَا مُضَاعَفَةٌ
ص: 98
عذاب گشته اند، پذیرفته شود و خداوند برای بنده و خواهشگرش در امر خیر، بیشتر شتاب کند. (1)
روایت31.
اقبال الاعمال: ابو جعفر دوم، امام جواد علیه السلام: هر که در شب بیست و سوم رمضان یعنی شبی که امید بیشتری هست که شب قدر باشد، «وَ فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ»، {و در آن شب هر گونه کاری به نحوی استوار فیصله می یابد.} روح بیست و چهار هزار پیامبر که همگی در آن شب از خداوند اذن زیارت حسین علیه السلام را میجویند، با او مصافحه میکنند. (2)
روایت32.
اقبال الاعمال: امام صادق علیه السلام: چون شب قدر رسد که خدای تعالی هر امر حکمت آمیزی را قسمت کند، منادی از آسمان هفتم از دل عرش فریاد بر میآورد که خداوند عز و جل هر که را به زیارت حسین علیه السلام آمد، آمرزید.(3)
روایت33.
بشارة المصطفی: باقر علیه السلام: هر که در شب نیمه شعبان به زیارت حسین علیه السلام برود، گناهانش بخشیده میشود. (4)
روایت34.
المصباحین: زیارت حسین علیه السلام در شب عید فطر و روز آن مستحب است و فضل بسیاری درباره آن روایت شده است. (5)
روایت35.
مصباح الزائر: امام صادق علیه السلام: هر که در نیمه شعبان به زیارت حسین علیه السلام برود، خداوند عز و جل برای او هزار حج مینویسد. (6)
ص: 100
وَ هِیَ أَوْقَاتُ مَهْبِطِ الْمَلَائِکَةِ لِزِیَارَتِهِ قَالَ فَسُئِلَ عَنْ زِیَارَتِهِ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فَقَالَ مَنْ جَاءَهُ علیه السلام خَاشِعاً مُحْتَسِباً مُسْتَغْفِراً فَشَهِدَ قَبْرَهُ علیه السلام فِی إِحْدَی ثَلَاثِ لَیَالٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَوَّلِ لَیْلَةٍ مِنَ الشَّهْرِ أَوْ لَیْلَةِ النِّصْفِ أَوْ آخِرِ لَیْلَةٍ مِنْهُ تَسَاقَطَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ وَ خَطَایَاهُ الَّتِی اجْتَرَحَهَا کَمَا یَتَسَاقَطُ هَشِیمُ الْوَرَقِ بِالرِّیحِ الْعَاصِفِ حَتَّی إِنَّهُ یَکُونُ مِنْ ذُنُوبِهِ کَهَیْئَةِ یَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَ کَانَ لَهُ مَعَ ذَلِکَ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ حَجَّ فِی عَامِهِ ذَلِکَ وَ اعْتَمَرَ وَ یُنَادِیهِ مَلَکَانِ یَسْمَعُ نِدَاءَهُمَا کُلُّ ذِی رُوحٍ إِلَّا الثَّقَلَیْنِ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ یَقُولُ أَحَدُهُمَا یَا عَبْدَ اللَّهِ طَهُرْتَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ وَ یَقُولُ الْآخَرُ یَا عَبْدَ اللَّهِ أَحْبَبْتَ فَأَبْشِرْ بِمَغْفِرَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ (1).
قل، [إقبال الأعمال] رَوَیْنَا مِنْ کِتَابِ عَمَلِ شَهْرِ رَمَضَانَ لِعَلِیِّ بْنِ عَبْدِ الْوَاحِدِ النَّهْدِیِّ بِإِسْنَادِنَا إِلَی أَبِی الْمُفَضَّلِ وَ قَالَ کَتَبْتُهُ مِنْ أَصْلِ کِتَابِهِ قَالَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ خَلِیلِ بْنِ فَرْحَانَ بِأَحْمَدَآبَادٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نَهِیکٍ قَالَ حَدَّثَنَا الْعَبَّاسُ بْنُ عَامِرٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ زُرَیْقٍ عَنْ یَزِیدَ بْنِ أُسَامَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهما السلام: فِی هَذِهِ الْآیَةِ فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ قَالَ هِیَ لَیْلَةُ الْقَدْرِ یُقْضَی فِیهَا أَمْرُ السَّنَةِ مِنْ حَجٍّ أَوْ عُمْرَةٍ أَوْ رِزْقٍ أَوْ أَمْرٍ أَوْ أَجَلٍ أَوْ سَفَرٍ أَوْ نِکَاحٍ أَوْ وَلَدٍ إِلَی سَائِرِ مَا یُلَاقِی ابْنُ آدَمَ مِمَّا یُکْتَبُ لَهُ أَوْ عَلَیْهِ فِی بَقِیَّةِ ذَلِکَ الْحَوْلِ مِنْ تِلْکَ اللَّیْلَةِ إِلَی مِثْلِهَا مِنْ عَامٍ قَابِلٍ وَ هِیَ فِی الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ.
فَمَنْ أَدْرَکَهَا أَوْ قَالَ یَشْهَدُهَا عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام یُصَلِّی عِنْدَهُ رَکْعَتَیْنِ أَوْ مَا تَیَسَّرَ لَهُ وَ سَأَلَ اللَّهَ الْجَنَّةَ وَ اسْتَعَاذَ بِهِ مِنَ النَّارِ آتَاهُ مَا سَأَلَ وَ أَعَاذَهُ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ وَ کَذَلِکَ إِنْ سَأَلَ اللَّهَ تَعَالَی أَنْ یُؤْتِیَهُ مِنْ خَیْرِ مَا فَرَقَ وَ قَضَی فِی تِلْکَ اللَّیْلَةِ وَ أَنْ یَقِیَهُ مِنْ شَرِّ مَا کُتِبَ فِیهَا أَوْ دَعَا اللَّهَ وَ سَأَلَهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فِی أَمْرٍ لَا إِثْمَ فِیهِ رَجَوْتُ أَنْ یُؤْتَی سُؤْلَهُ وَ یُوقَی مَحَاذِیرَهُ وَ یُشَفَّعُ فِی عَشَرَةٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ کُلُّهُمْ قَدِ اسْتَوْجَبَ
ص: 99
روایت36.
مصباح الزائر: کاظم علیه السلام: سه شب است که هر که در آنها حسین علیه السلام را زیارت کند، تمام گناهان گذشته و آینده اش بخشیده می شود: شب نیمه شعبان و شب بیست و سوم رمضان و شب عید قربان. (1)
مؤلف
زیارت حضرت صلوات الله علیه در روزهای عزیز و اوقات پر فضل و برکت، برتر و ارزشمندتر است؛ به ویژه در روزهای مخصوص به وی، روزهایی که فضل و کرامت وی در آن آشکار گشت، نظیر روز مباهله و روز نزول هل اتی و روز ولادت حضرت علیه السلام که به روایت مشهورتر، روز سوم شعبان است.
روایت37.
المصباح طوسی: به روایت از قاسم بن علاء همدانی وکیل ابا محمد علیه السلام: مولای ما حسین علیه السلام در روز پنج شنبه، سه روز گذشته از آغاز شعبان به دنیا آمد، پس این روز را روزه بگیر و این دعا را بخوان: خداوندا، به حق مولود در این روز از تو مسألت میکنم ... تا پایان دعا. (2)
روایت38.
المصباح طوسی: جعفر بن محمد علیه السلام: حسین بن علی در پنجم شعبان سال چهارم هجری به دنیا آمد. (3)
همچنین مناسب است که وی را در روز انتقال یزید، قاتل وی، به اسفل السافلین دوزخ که چهاردهم ربیع الاول است، زیارت کنند .
ص: 101
الْعَذَابَ وَ اللَّهُ إِلَی سَائِلِهِ وَ عَبْدِهِ بِالْخَیْرِ أَسْرَعُ (1).
وَ رَوَیْنَا بِإِسْنَادِنَا إِلَی أَبِی الْمُفَضَّلِ الشَّیْبَانِیِّ أَیْضاً قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ نَصْرٍ عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ مُوسَی عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ الْحَسَنِیِّ عَنْ 9 أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی علیه السلام فِی حَدِیثٍ قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام لَیْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ هِیَ اللَّیْلَةُ الَّتِی یُرْجَی أَنْ تَکُونَ لَیْلَةَ الْقَدْرِ وَ فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ صَافَحَهُ رُوحُ أَرْبَعَةٍ وَ عِشْرِینَ أَلْفَ نَبِیٍّ کُلُّهُمْ یَسْتَأْذِنُ اللَّهَ فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی تِلْکَ اللَّیْلَةِ(2).
قَالَ وَ أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ شَاذَانَ وَ إِسْحَاقُ بْنُ الْحُسَیْنِ قَالَ أَخْبَرَنَا ابْنُ الْوَلِیدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ صَنْدَلٍ عَنْ أَبِی الصَّبَّاحِ الْکِنَانِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِذَا کَانَ لَیْلَةُ الْقَدْرِ یَفْرُقُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ کُلَّ أَمْرٍ حَکِیمٍ نَادَی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ غَفَرَ لِمَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام (3).
بشا، [بشارة المصطفی] الْحَسَنُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ بَابَوَیْهِ عَنْ شَیْخِ الطَّائِفَةِ عَنِ الْمُفِیدِ عَنِ ابْنِ قُولَوَیْهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْیَرِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَمَّنْ رَوَاهُ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ قَالَ قَالَ الْبَاقِرُ علیه السلام: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام فِی لَیْلَةِ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ غُفِرَتْ لَهُ ذُنُوبُهُ (4).
مصبا، [المصباحین]: یُسْتَحَبُّ زِیَارَةُ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی لَیْلَةِ الْفِطْرِ وَ یَوْمِ الْفِطْرِ وَ رُوِیَ فِی ذَلِکَ فَضْلٌ کَثِیرٌ(5).
صبا، [مصباح الزائر] عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ کَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ أَلْفَ حَجَّةٍ(6).
ص: 100
باب چهاردهم : فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام در روز عاشورا و اعمال این روز و فضیلت زیارت اربعین
روایات
روایت1.
علل الشرائع، امالی صدوق: ابا الحسن رضا علیه السلام: هرکه در روز عاشورا تلاش برای کارهای دنیایی را رها کند، خداوند حوائج دنیا و آخرت او را برآورده سازد و هر که روز عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه اش باشد، خداوند روز قیامت را روز شادمانی و سرور وی قرار داده و چشم او را در بهشت به ما منور میسازد و هر که روز عاشورا را روز برکت خود بداند و چیزی را برای خانه اش ذخیره کند، آنچه ذخیره کرده هیچ برکتی نخواهد یافت و در روز قیامت با یزید و عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد، لعنت خدا بر ایشان باد، در اسفل السافلین آتش دوزخ محشور خواهد شد. (1)
روایت2.
عیون اخبار الرضا علیه السلام: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
روایت3.
عیون اخبار الرضا علیه السلام: ریان بن شبیب گوید: در روز اول محرم به محضر امام رضا علیه السلام رسیدم، فرمود: ای ابن شبیب، آیا روزه دار هستی؟ عرض کردم خیر. فرمود: امروز روزی است که زکریا پروردگارش عز و جل را به دعا خواند و گفت: «رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ»،(3){پروردگارا از جانب خود فرزندی پاک و پسندیده به من عطا کن که تو شنونده دعایی.} و خداوند دعایش را مستجاب کرد و به فرشتگان فرمان داد و زکریا را چنین ندا دادند: «هُوَ قائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ أَنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکَ بِیَحْیی»،(4){و در حالی که او ایستاده و در محرابش دعا میکرد، فرشتگان او را ندا دردادند که خداوند تو را به ولادت یحیی مژده میدهد.} و هر که در این روز روزه بگیرد و خدای عز و جل را بخواند، خداوند خواسته اش را آنچنان که برای زکریا برآورد، برآورده سازد. آنگاه گفت ای ابن شبیب! محرم ماهی است که در گذشته، اهل جاهلیت هم ستمگری و کشتار را به خاطر حرام بودن این ماه، در آن حرام میدانستند ولی این امت حرمت آن را و احترام پیامبر خود صلوات الله علیه و آله را نادیده گرفتند. در این ماه سلاله او را از دم تیغ گذراندند و زنان خاندانش را به اسارت بردند
ص: 102
صبا، [مصباح الزائر] عَنِ الْکَاظِمِ علیه السلام قَالَ: ثَلَاثُ لَیَالٍ مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام فِیهِنَّ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ وَ لَیْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ رَمَضَانَ وَ لَیْلَةَ الْعِیدِ(1).
زیارته صلوات الله علیه فی الأیام الشریفة و الأوقات الفاضلة أشرف و أفضل لا سیما الأیام المختصة به و الأیام التی ظهر فیها فضله و کرامته کیوم المباهلة و یوم نزول هل أتی و یوم ولادته علیه السلام و الأشهر أنه ثالث شعبان.
لِمَا رَوَاهُ الشَّیْخُ ره فِی الْمِصْبَاحِ: أَنَّهُ خَرَجَ إِلَی الْقَاسِمِ بْنِ الْعَلَاءِ الْهَمَدَانِیِّ وَکِیلِ أَبِی مُحَمَّدٍ علیه السلام أَنَّ مَوْلَانَا الْحُسَیْنَ علیه السلام وُلِدَ یَوْمَ الْخَمِیسِ لِثَلَاثٍ خَلَوْنَ مِنْ شَعْبَانَ فَصُمْ وَ ادْعُ فِیهِ بِهَذَا الدُّعَاءِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فِی هَذَا الْیَوْمِ إِلَی آخِرِ الدُّعَاءِ(2).
لَکِنْ رَوَی أَیْضاً فِی الْمِصْبَاحِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ زَیْدٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ أَنَّهُ قَالَ: وُلِدَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ علیه السلام لِخَمْسِ لَیَالٍ خَلَوْنَ مِنْ شَعْبَانَ سَنَةَ أَرْبَعٍ خَلَوْنَ مِنَ الْهِجْرَةِ(3).
و کذا یناسب زیارته فی یوم انتقال یزید قاتله إلی أسفل درک الجحیم و هو الرابع عشر من ربیع الأول.
ص: 101
و هر چه داشتند، چپاول کردند. خدا هیچگاه ایشان را نیامرزد.
ای ابن شبیب! اگر برای چیزی میگریی، بر حسین بن علی بن ابیطالب علیه السلام گریه کن، چرا که او بیرحمانه، آنسان که قوچی را سر برند، ذبح گردید و از خانواده اش هجده تن که همتای ایشان در تمام زمین نباشد، کشته شدند و هفت آسمان و زمین به خاطر کشته شدن او گریستند و چهار هزار فرشته برای یاری کردن او به زمین فرود آمدند، ولی او را کشته شده دیدند و ایشان تا زمان ظهور حضرت قائم عج، موی آشفته و غبارین روی بر کنار قبر او نشینند و در آن روز از یاران او خواهند بود و شعارشان یالثارات الحسین است.
ای ابن شبیب! پدرم از پدرش از جدّش علیهم السلام نقل کرد که چون جدّم حسین علیه السلام کشته شد، آسمان خون و خاک سرخ بارید. ای ابن شبیب! اگر چنان بر حسین علیه السلام گریه کنی که اشکهایت بر گونههایت بریزد، خداوند هر گناهی که کردهای، چه کوچک و چه بزرگ، چه اندک و چه زیاد را میبخشاید. ای ابن شبیب! اگر دوست داری خداوند را در حالی زیارت کنی که گناهی نداشته باشی، حسین علیه السلام را زیارت کن.
ای ابن شبیب! اگر دوست داری در غرفههای بنا شده در بهشت در کنار نبی اکرم و اهل بیت او علیهم السلام باشی، قاتلان حسین علیه السلام را لعنت کن. ای ابن شبیب! اگر میخواهی ثوابی چون کشته شدگان با حسین علیه السلام ببری، هر وقت که نام وی بردی بگو: ای کاش که با ایشان بودم تا فوز عظیم (بهره هنگفت) میبردم. ای ابن شبیب! اگر دوست داری که با ما در مراتب عالی بهشت باشی، به اندوه ما غمخوار باش و از شادی ما شادمان شو و ولایت ما را بپذیر که اگر مردی ولایت یک سنگ را هم بپذیرد، خداوند در روز قیامت او را با آن برانگیزد.(1)
روایت4.
المصباحین، اقبال الاعمال، امام صادق علیه السلام: هر که شب عاشورا را در کنار مزار حسین علیه السلام سرکند، روز قیامت آغشته به خون وی باشد و گویی که به همراه وی در دشت کربلا شهید شده باشد. (2)
روایت5.
اقبال الاعمال: شیخ مفید در کتاب التواریخ الشرعیه روایت کرد: هر که حسین
ص: 103
ع، [علل الشرائع] لی، [الأمالی] للصدوق الطَّالَقَانِیُّ عَنْ أَحْمَدَ الْهَمْدَانِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ: مَنْ تَرَکَ السَّعْیَ فِی حَوَائِجِهِ یَوْمَ عَاشُورَاءَ قَضَی اللَّهُ لَهُ حَوَائِجَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ مَنْ کَانَ یَوْمُ عَاشُورَاءَ یَوْمَ مُصِیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکَائِهِ جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ وَ قَرَّتْ بِنَا فِی الْجِنَانِ عَیْنُهُ وَ مَنْ سَمَّی یَوْمَ عَاشُورَاءَ یَوْمَ
بَرَکَةٍ وَ ادَّخَرَ فِیهِ لِمَنْزِلِهِ شَیْئاً لَمْ یُبَارَکْ لَهُ فِیمَا ادَّخَرَ وَ حُشِرَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مَعَ یَزِیدَ وَ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ زِیَادٍ وَ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ لَعَنَهُمُ اللَّهُ إِلَی أَسْفَلِ دَرْکٍ مِنَ النَّارِ(1).
ن، [عیون أخبار الرضا علیه السلام] النَّقَّاشُ وَ الطَّالَقَانِیُّ عَنْ أَحْمَدَ الْهَمْدَانِیِّ: مِثْلَهُ (2).
ن، [عیون أخبار الرضا علیه السلام] لی، [الأمالی] للصدوق مَاجِیلَوَیْهِ عَنْ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الرَّیَّانِ بْنِ شَبِیبٍ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی الرِّضَا علیه السلام فِی أَوَّلِ یَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ فَقَالَ لِی یَا ابْنَ شَبِیبٍ أَ صَائِمٌ أَنْتَ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ إِنَّ هَذَا الْیَوْمَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی دَعَا فِیهِ زَکَرِیَّا علیه السلام رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ فَاسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ وَ أَمَرَ الْمَلَائِکَةَ فَنَادَتْ زَکَرِیَّا وَ هُوَ قائِمٌ یُصَلِّی فِی الْمِحْرابِ أَنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکَ بِیَحْیی فَمَنْ صَامَ هَذَا الْیَوْمَ ثُمَّ دَعَا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ اسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ کَمَا اسْتَجَابَ لِزَکَرِیَّا علیه السلام ثُمَّ قَالَ یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنَّ الْمُحَرَّمَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِی کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّةِ فِیمَا مَضَی یُحَرِّمُونَ فِیهِ الظُّلْمَ وَ الْقِتَالَ لِحُرْمَتِهِ فَمَا عَرَفَتْ هَذِهِ الْأُمَّةُ حُرْمَةَ شَهْرِهَا وَ لَا حُرْمَةَ نَبِیِّهَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ آلِهِ لَقَدْ قَتَلُوا فِی هَذَا الشَّهْرِ ذُرِّیَّتَهُ وَ سَبَوْا نِسَاءَهُ
ص: 102
علیه السلام را زیارت کند و شب عاشورا را کنار مزارش بماند و صبح کند، خدای تعالی او را آغشته به خون حسین و در میان شهیدان همراه وی محشور گرداند. (1)
روایت6.
علل الشرائع: عبدالله بن فضل گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم، ای پسر رسول خدا، چگونه است که عامه مردم روز عاشورا را روز برکت نامیده اند. حضرت علیه السلام گریست و سپس فرمود: آنگاه که حسین علیه السلام کشته شد، مردم در شام به یزید تقرب جستند و برای او اخباری دروغین برده و از آن طریق اموال بسیاری پاداش گرفتند و از جمله اموری که برای او وضع کردند، شأن و حال این روز بود و اینکه عاشورا روز برکت است تا مردمان از بی تابی و شیون و نوحه گری و اندوه، به شادمانی و سرور و تبرک جستن و آمادگی برای چنین اموری در این روز، برگردند، خدا بین ما و ایشان حکم نماید. (2)
مؤلف
این روایت را به طور کامل همراه با دیگر روایات مرتبط، در ابواب تاریخ امام حسین علیه السلام آوردهایم .
روایت7.
کامل الزیارات: جابر جعفی گوید: در روز عاشورا بر جعفر بن محمد علیه السلام وارد شدم و ایشان فرمود: اینان زائران خدایند و بر زیارت شونده است که زیارت کننده را اکرام نماید. هر که در شب عاشورا در کنار مقبره حسین علیه السلام تا صبح بماند، در روز قیامت آغشته به خوی وی با خدا دیدار کند، گویی که در دوره او همراه با وی شهید شده و فرمود: هر که مقبره حسین علیه السلام را در روز عاشورا زیارت کند یا شب نزد وی بماند، چون کسی است که در رکاب وی شهید شده باشد. (3)
روایت8.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: هر که حسین علیه السلام را در روز عاشورا زیارت کند، بهشت بر وی واجب میگردد. (4)
روایت9.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
ص: 104
وَ انْتَهَبُوا ثَقَلَهُ فَلَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِکَ أَبَداً.
یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیْ ءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهما السلام فَإِنَّهُ ذُبِحَ کَمَا یُذْبَحُ الْکَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ ثَمَانِیَةَ عَشَرَ رَجُلًا مَا لَهُمْ فِی الْأَرْضِ شَبِیهٌ وَ لَقَدْ بَکَتِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ لِقَتْلِهِ وَ لَقَدْ نَزَلَ إِلَی الْأَرْضِ مِنَ الْمَلَائِکَةِ أَرْبَعَةُ آلَافٍ لِنَصْرِهِ فَوَجَدُوهُ قَدْ قُتِلَ فَهُمْ عِنْدَ قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ إِلَی أَنْ یَقُومَ الْقَائِمُ فَیَکُونُونَ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ شِعَارُهُمْ یَا لَثَارَاتِ الْحُسَیْنِ یَا ابْنَ شَبِیبٍ لَقَدْ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ علیهم السلام أَنَّهُ لَمَّا قُتِلَ جَدِّیَ الْحُسَیْنُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ أَمْطَرَتِ السَّمَاءُ دَماً وَ تُرَاباً أَحْمَرَ یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ بَکَیْتَ عَلَی الْحُسَیْنِ علیه السلام حَتَّی تَصِیرَ دُمُوعُکَ عَلَی خَدَّیْکَ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ صَغِیراً کَانَ أَوْ کَبِیراً قَلِیلًا کَانَ أَوْ کَثِیراً یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَلْقَی اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْکَ فَزُرِ الْحُسَیْنَ علیه السلام یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَسْکُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِیَّةَ فِی الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِیِّ وَ آلِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ یَکُونَ لَکَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقُلْ مَتَی مَا ذَکَرْتَهُ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَکُونَ مَعَنَا فِی الدَّرَجَاتِ الْعُلَی مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَیْکَ بِوَلَایَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا تَوَلَّی حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ(1).
مصبا، [المصباحین] قل، [إقبال الأعمال] عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ بَاتَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام لَیْلَةَ عَاشُورَاءَ لَقِیَ اللَّهَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مُلَطَّخاً بِدَمِهِ وَ کَأَنَّمَا قُتِلَ مَعَهُ فِی عَرْصَةِ کَرْبَلَاءَ(2).
قل، [إقبال الأعمال] قَالَ شَیْخُنَا الْمُفِیدُ فِی کِتَابِ التَّوَارِیخِ الشَّرْعِیَّةِ رُوِیَ: أَنَّ مَنْ زَارَهُ
ص: 103
روایت10.
اقبال الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت11.
التهذیب: امام صادق علیه السلام: هر که آگاه به حق حسین علیه السلام، وی را در روز عاشورا زیارت کند، چون کسی است که خدای تعالی را در عرش او زیارت کرده باشد. (2)
روایت12.
اقبال الاعمال: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (3)
روایت13.
کامل الزیارات: از یکی از ائمه علیه السلام: هر که حسین علیه السلام را در روز عاشورا زیارت کند، همچون کسی است که پیش چشم او در خون خود درغلتد. (4)
روایت14.
کامل الزیارات: محمد بن ابی سیار مدائنی به اسنادش گوید: هر که در روز عاشورا در کنار مزار حسین علیه السلام به مردم آب نوشاند، همچون کسی است که اهل اردوگاه وی را آب نوشانده و به همراه وی جنگیده است. (5)
روایت15.
کامل الزیارات: جعفر بن محمد علیه السلام: هر که حسین علیه السلام را در نیمه شعبان زیارت کند، خدای تعالی همه گناهان گذشته و آینده وی را ببخشاید و هر که در روز عرفه به زیارت وی رود، خداوند برای او ثواب هزار حج پذیرفته و هزار عمره بی خدشه را بنویسد و هر که در روز عاشورا زیارتش کند، گویی که خداوند را به روی عرشش زیارت کرده باشد. (6)
روایت16.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (7)
ص: 105
علیه السلام وَ بَاتَ عِنْدَهُ فِی لَیْلَةِ عَاشُورَاءَ حَتَّی یُصْبِحَ حَشَرَهُ اللَّهُ تَعَالَی مُلَطَّخاً بِدَمِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی جُمْلَةِ الشُّهَدَاءِ مَعَهُ (1).
ع، [علل الشرائع] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ بَشَّارٍ عَنِ الْمُظَفَّرِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ الْأَسَدِیِّ عَنْ سَهْلٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْفَضْلِ قَالَ: قُلْتُ لِلصَّادِقِ علیه السلام یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ کَیْفَ سَمَّتِ الْعَامَّةُ یَوْمَ عَاشُورَاءَ یَوْمَ بَرَکَةٍ فَبَکَی علیه السلام ثُمَّ قَالَ لَمَّا قُتِلَ الْحُسَیْنُ علیه السلام تَقَرَّبَ النَّاسُ بِالشَّامِ إِلَی یَزِیدَ فَوَضَعُوا لَهُ الْأَخْبَارَ وَ أَخَذُوا عَلَیْهَا الْجَوَائِزَ مِنَ الْأَمْوَالِ فَکَانَ مِمَّا وَضَعُوا لَهُ أَمْرَ هَذَا الْیَوْمِ وَ أَنَّهُ یَوْمُ بَرَکَةٍ لِیَعْدِلَ النَّاسُ فِیهِ مِنَ الْجَزَعِ وَ الْبُکَاءِ وَ الْمُصِیبَةِ وَ الْحُزْنِ إِلَی الْفَرَحِ وَ السُّرُورِ وَ التَّبَرُّکِ وَ الِاسْتِعْدَادِ فِیهِ حَکَمَ اللَّهُ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُمْ (2).
قد أوردنا تمامه مع غیره من الأخبار فی هذا المعنی فی أبواب تاریخه علیه السلام.
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ أَخِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْمَدَائِنِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ الْبَجَلِیِّ عَنْ قَبِیصَةَ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام فِی یَوْمِ عَاشُورَاءَ فَقَالَ لِی هَؤُلَاءِ زُوَّارُ اللَّهِ وَ حَقٌّ عَلَی الْمَزُورِ أَنْ یُکْرِمَ الزَّائِرَ مَنْ بَاتَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام لَیْلَةَ عَاشُورَاءَ لَقِیَ اللَّهَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مُلَطَّخاً بِدَمِهِ کَأَنَّمَا قُتِلَ مَعَهُ فِی عَصْرِهِ وَ قَالَ مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام لِیَوْمِ عَاشُورَاءَ أَوْ بَاتَ عِنْدَهُ کَانَ کَمَنِ اسْتُشْهِدَ بَیْنَ یَدَیْهِ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ عَنِ الْفَزَارِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَلِیِّ بْنِ عُبَیْدٍ الْجُعْفِیِّ عَنْ حُسَیْنِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَسَدٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَی عَنْ حَرِیزٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام یَوْمَ عَاشُورَاءَ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ(4).
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ الْفَزَارِیِّ:
ص: 104
روایت17.
التهذیب: حسن بن علی عسکری علیه السلام: نشانه های مؤمن پنج چیز است: نماز پنجاه رکعتی، زیارت اربعین، انگشتر بر دست راست کردن، بر خاک نهادن پیشانی و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم.(1)
باب پانزدهم : حرم و فضیلت آن و مقداری که از خاک مبارک آن بردارند و فضیلت کربلا و ماندن در آن
روایات
روایت1.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: مقبره حسین بن علی علیه السلام بیست ذراع در بیست ذراع است و آن باغی است از باغ های بهشت و از آنجا فرازگاهی به آسمان هست و هیچ فرشته مقرّبی و پیامبر مرسلی نیست مگر آنکه از خدا طلب زیارت آن را می کند، از این رو همواره گروهی در حال فرود آمدن به سمت زمین هستند و گروهی در حال بالا رفتن. (2)
روایت2.
فرحة الغری: امام صادق علیه السلام: چهار منطقه از زمین بودند که در روزهای طوفان نوح به خداوندگار عالم گلایه و لابه کردند: بیت المعمور (زمینی در آسمان هفتم) که خداوند آن را به آسمان برد، الغریّ، کربلا و طوس. (3)
روایت3.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: زمین کعبه به زبان آمد که کجا همچون منی یافت می شود که خانه خدا بر پشتم بنا شده و مردمان از هر راه ناهموار دوری رو به سوی من رهسپار میگردند
ص: 106
مِثْلَهُ (1).
قل، [إقبال الأعمال] بِإِسْنَادِنَا إِلَی مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ بِإِسْنَادِهِ إِلَی حَرِیزٍ: مِثْلَهُ (2).
یب، [تهذیب الأحکام] مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ یَزِیدَ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام یَوْمَ عَاشُورَاءَ عَارِفاً بِحَقِّهِ کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ (3).
قل، [إقبال الأعمال] بِإِسْنَادِنَا إِلَی مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ الْقُمِّیِّ بِإِسْنَادِهِ إِلَی ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ: مِثْلَهُ (4).
مل، [کامل الزیارات] الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنِ الْمُعَلَّی بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ الْعَمِّیِّ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْهُمْ علیهم السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام یَوْمَ عَاشُورَاءَ کَانَ کَمَنْ تَشَحَّطَ بِدَمِهِ بَیْنَ یَدَیْهِ (5).
مل، [کامل الزیارات] رَوَی مُحَمَّدُ بْنُ أَبِی سَیَّارٍ الْمَدَائِنِیُّ بِإِسْنَادِهِ قَالَ: مَنْ سَقَی یَوْمَ عَاشُورَاءَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام کَانَ کَمَنْ سَقَی عَسْکَرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ شَهِدَ مَعَهُ (6).
مل، [کامل الزیارات] جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ ابْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهما السلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذُنُوبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ مَنْ زَارَهُ یَوْمَ عَرَفَةَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوَابَ أَلْفِ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفِ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ مَنْ زَارَهُ یَوْمَ عَاشُورَاءَ فَکَأَنَّمَا زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ (7).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدٌ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ حَمْدَانَ بْنِ الْمُعَافَا عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ: مِثْلَهُ (8).
ص: 105
و حرم الهی و محل امن وی قرار گرفته ام؟! پس خدا به او وحی نمود که بس کن و آرام بگیر! ارزش آنچه بدان فضل و برتری یافته ای، در برابر آنچه به زمین کربلا عطا شده، تنها همچون سوزنی است که در آب دریا فرو کنند و ذره ای از آب دریا را با خود برگیرد؛ و اگر خاک کربلا نبود تو را فضیلتی نمیبخشیدم و اگر آن که را زمین کربلا در دل گرفته نبود، هرگز تو را نمیآفریدم و آن خانه ای که بدان مباهات میکنی را هم خلق نمیکردم. پس آرام گیر و فرو بنشین و دنباله ای فروافتاده و خوار و زبون باش، بی سرکشی و بی خودبزرگ بینی در برابر زمین کربلا، وگرنه تو را به قعر زمین فرو میبرم و به آتش دوزخ پرتاب میکنم.(1)
روایت4.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (2)
توضیح
«و الّا سختُ بک» یعنی به قعر زمین فرو بردن.
روایت5.
کامل الزیارات: ابی جعفر علیه السلام: خدای تبارک و تعالی زمین کربلا را بیست و چهار هزار سال پیش از زمین کعبه آفرید و آن را مقدس داشت و بر آن برکات نازل داشت و همچنان پیش از آفرینش مخلوقات، مقدس و مبارک بود و همچنان چنین ماند تا آنکه خداوند آن را بهترین زمین در بهشت قرار دهد و بهترین منزلگاه و سکونتگاهی که خداوند دوستداران خود در بهشت را در آن سکنی دهد. (3)
روایت6.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به دو سند دیگر روایت شده است. (4)
روایت7.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
ص: 107
یب، [تهذیب الأحکام] رُوِیَ عَنْ أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیِّ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْخَمْسِینَ وَ زِیَارَةُ الْأَرْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ بِالْیَمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ (1).
مل، [کامل الزیارات] الْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْأَنْصَارِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: قَبْرُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام عِشْرُونَ ذِرَاعاً فِی عِشْرِینَ ذِرَاعاً مُکَسَّراً رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ مِنْهُ مِعْرَاجٌ إِلَی السَّمَاءِ فَلَیْسَ مِنْ مَلَکٍ مُقَرَّبٍ وَ لَا نَبِیٍّ مُرْسَلٍ إِلَّا وَ هُوَ یَسْأَلُ اللَّهَ أَنْ یَزُورَهُ وَ فَوْجٌ یَهْبِطُ وَ فَوْجٌ یَصْعَدُ(2).
حة، [فرحة الغری] نَصِیرُ الدِّینِ الطُّوسِیُّ عَنْ وَالِدِهِ عَنِ الْقُطْبِ الرَّاوَنْدِیِّ عَنِ الشَّیْخِ عَنِ الْمُفِیدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ عَلِیٍّ الْجَعْفَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْفَضْلِ بْنِ بِنْتِ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام: أَرْبَعُ بِقَاعٍ ضَجَّتْ إِلَی اللَّهِ أَیَّامَ الطُّوفَانِ الْبَیْتُ الْمَعْمُورُ فَرَفَعَهُ اللَّهُ وَ الْغَرِیُّ وَ کَرْبَلَاءُ وَ طُوسُ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْقَمَّاطِ عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ بَیَّاعِ السَّابِرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ أَرْضَ الْکَعْبَةِ قَالَتْ مَنْ مِثْلِی وَ قَدْ بُنِیَ بَیْتُ اللَّهِ عَلَی ظَهْرِی یَأْتِینِی النَّاسُ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ
ص: 106
روایت8.
التهذیب: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (1)
روایت9.
کتاب عباد العصفری: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است.(2)
روایت10.
کامل الزیارات: علی بن حسین علیه السلام: خداوند بیست و چهار هزار سال پیش از آنکه زمین کعبه را بیافریند و حرم خود قرار دهد، زمین کربلا را به عنوان حرم امن و مبارک خود برگزید و چون خداوند تبارک و تعالی زمین را به زلزله افکند و پهنه آن را به سیر و حرکت درآورد، کربلا همانطور که بوده، با تربتی نورانی و زلال، بر فراز آسمان رود و در بهترین بوستان از بوستانهای بهشت و در بهترین منزلگاه بهشت که تنها پیامبران و رسولان - و یا فرمود: - رسولان اولوالعزم در آن ساکن شوند، نهاده شود؛ چرا که آن چونان ستاره مرواریدگون (کوکب درّی) که برای اهل زمین میدرخشد، درخشان خواهد بود و نور آن چشم همه اهل بهشت را میگیرد و این زمین فریاد بر میآورد که من آن زمین مقدس پاک مبارکی هستم که سرور شهیدان و سرور جوانان اهل بهشت را در دل خود داشتم. (3)
روایت11.
کتاب ابی سعید العصفری: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (4)
روایت12.
کامل الزیارات: نظیر همین روایت به سندی دیگر روایت شده است. (5)
روایت13.
امام باقر علیه السلام فرمود: غاضریة منطقه ای است که خداوند در آن با موسی بن عمران سخن گفت و در آن به گوش نوح نجوا نمود و گرانمایه ترین بقعه زمین نزد خداست و اگر
ص: 108
وَ جُعِلْتُ حَرَمَ اللَّهِ وَ أَمْنَهُ فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَیْهَا أَنْ کُفِّی وَ قِرِّی مَا فَضْلُ مَا فُضِّلْتِ بِهِ فِیمَا أُعْطِیَتْ أَرْضُ کَرْبَلَاءَ إِلَّا بِمَنْزِلَةِ الْإِبْرَةِ غُرِسَتْ فِی الْبَحْرِ فَحَمَلَتْ مِنْ مَاءِ الْبَحْرِ وَ لَوْ لَا تُرْبَةُ کَرْبَلَاءَ مَا فَضَّلْتُکِ وَ لَوْ لَا مَنْ تَضَمَّنَهُ أَرْضُ کَرْبَلَاءَ مَا خَلَقْتُکِ وَ لَا خَلَقْتُ الْبَیْتَ الَّذِی بِهِ افْتَخَرْتِ فَقِرِّی وَ اسْتَقِرِّی وَ کُونِی ذَنَباً مُتَوَاضِعاً ذَلِیلًا مَهِیناً غَیْرَ مُسْتَنْکِفٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ لِأَرْضِ کَرْبَلَاءَ وَ إِلَّا سُخْتُ بِکِ وَ هَوَیْتُ بِکِ فِی نَارِ جَهَنَّمَ (1).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَبَّادٍ أَبِی سَعِیدٍ الْعُصْفُرِیِّ عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ بَیَّاعِ السَّابِرِیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهما السلام: وَ ذَکَرَ مِثْلَهُ (2).
و إلا سخت بک أی خسفت بک.
مل، [کامل الزیارات] أَبُو الْعَبَّاسِ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْعُصْفُرِیِّ عَنْ عُمَرَ بْنِ ثَابِتٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: خَلَقَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَرْضَ کَرْبَلَاءَ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ الْکَعْبَةَ بِأَرْبَعَةٍ وَ عِشْرِینَ أَلْفَ عَامٍ وَ قَدَّسَهَا وَ بَارَکَ عَلَیْهَا فَمَا زَالَتْ قَبْلَ خَلْقِ اللَّهِ الْخَلْقَ مُقَدَّسَةً مُبَارَکَةً وَ لَا تَزَالُ کَذَلِکَ حَتَّی یَجْعَلَهَا اللَّهُ أَفْضَلَ أَرْضٍ فِی الْجَنَّةِ وَ أَفْضَلَ مَنْزِلٍ وَ مَسْکَنٍ یُسْکِنُ اللَّهُ فِیهِ أَوْلِیَاءَهُ فِی الْجَنَّةِ(3).
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ أَخِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ جَمِیعاً عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَبَّادٍ أَبِی سَعِیدٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِی الْمِقْدَامِ عَنْ أَبِیهِ: مِثْلَهُ (4)
مل، [کامل الزیارات] جَمَاعَةُ مَشَایِخِی أَبِی وَ أَخِی وَ غَیْرُهُمْ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ: مِثْلَهُ (5)
وَ أَخْبَرَنِی أَبِی وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ
ص: 107
چنین نبود، خداوند دوستدارانش و فرزندان پیامبر خود را به آن سرزمین نمیسپرد، پس مقابر ما در غاضریه را زیارت کنید.(1)
روایت14.
امام صادق علیه السلام فرمود: غاضریه از خاک بیت المقدس است.(2)
روایت15.
کامل الزیارات: امیرالمؤمنین علیه السلام: رسول الله صلی الله علیه و آله فرمود: فرزندم در سرزمینی به نام کربلا به خاک سپرده می شود که گنبد (زمین گنبدی) اسلام در آن قرار دارد که خدا مومنینی را که در طوفان به همراه نوح ایمان آوردند، بر روی آن نجات داد. (3)
روایت16.
کامل الزیارات: فضل بن یحیی از پدرش روایت کرد که امام صادق علیه السلام فرمود: کربلا را زیارت کنید و با آن قطع رابطه نکنید چرا که بهترین فرزندان پیامبران در دل آن به خاک سپرده شد. هان بدانید که فرشتگان هزار سال پیش از آنکه جدم حسین علیه السلام در آن آرام گیرد، آن را زیارت میکردند و هیچ شبی نمیگذرد مگر آنکه جبرئیل و میکائیل به زیارت آن میآیند، پس ای یحیی، بکوش تا از آن سرزمین به دور نمانی. (4)
روایت17.
کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: همانا خداوند تبارک و تعالی زمینها و آبها را بر یکدیگر برتری داده و برخی از آنها مباهات کرده و برخی دیگر از آنها ستم پیشگی کرد. پس هیچ آب و هیچ زمینی نیست مگر آنکه به خاطر ترک فروتنی برای خدا، مجازات شده اند، به حدی که خداوند مشرکان را بر کعبه چیره گرداند و آبی شور را به سوی آب زمزم روانه نمود تا آنکه مزه اش تباه گشت. و همانا کربلا و آب فرات نخستین زمین و نخستین آبی هستند که خداوند تبارک و تعالی آن را مقدس نمود و برکت فرو فرستاد و به آن فرمود تا بدانچه خدا تو را فضل و برتری داده، سخن گوی - و فرمود: - آنگاه که زمینها و آبها بر یکدیگر مفاخرت نمودند، گفت که من زمین مقدس و مبارک خدا هستم و شفاء در آب و خاک من است و هیچ مباهاتی هم به آن نیست بلکه فروتن و ذلیل در برابر آنم که مرا چنین آفرید و هیچ فخری به کمتر از خود نمیفروشم بلکه خدا را شکر میگویم، پس خدا این زمین را گرامی داشت و آن را به خاطر تواضع و سپاسگزاری اش از خدا، به وجود حسین علیه السلام و یاران او افزون گرداند. سپس ابا عبدالله فرمود: هر که برای خدا فروتنی کند، خداوند او را والا گرداند و هر که تکبر و خودبزرگ بینی ورزد،
ص: 109
سِنَانٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْمِقْدَامِ عَنْ أَبِیهِ: مِثْلَهُ (1)
یب، [تهذیب الأحکام] مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ عَنِ الْبَزَوْفَرِیِّ عَنِ الْفَزَارِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ: مِثْلَهُ (2)
کِتَابُ عَبَّادٍ الْعُصْفُرِیِّ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبِی الْمِقْدَامِ عَنْ أَبِیهِ: مِثْلَهُ (3).
مل، [کامل الزیارات] مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ عَنْ أَبِی الْجَارُودِ قَالَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه السلام: اتَّخَذَ اللَّهُ أَرْضَ کَرْبَلَاءَ حَرَماً آمِناً مُبَارَکاً قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ اللَّهُ أَرْضَ الْکَعْبَةَ وَ یَتَّخِذَهَا حَرَماً بِأَرْبَعَةٍ وَ عِشْرِینَ أَلْفَ عَامٍ وَ إِنَّهُ إِذَا زَلْزَلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی الْأَرْضَ وَ سَیَّرَهَا رُفِعَتْ کَمَا هِیَ بِتُرْبَتِهَا نُورَانِیَّةً صَافِیَةً فَجُعِلَتْ فِی أَفْضَلِ رَوْضَةٍ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ وَ أَفْضَلِ مَسْکَنٍ فِی الْجَنَّةِ لَا یَسْکُنُهَا إِلَّا النَّبِیُّونَ وَ الْمُرْسَلُونَ أَوْ قَالَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ فَإِنَّهَا لَتَزْهَرُ بَیْنَ رِیَاضِ الْجَنَّةِ کَمَا یَزْهَرُ الْکَوْکَبُ الدُّرِّیُّ بَیْنَ الْکَوَاکِبِ لِأَهْلِ الْأَرْضِ یَغْشَی نُورُهَا أَبْصَارَ أَهْلِ الْجَنَّةِ جَمِیعاً وَ هِیَ تُنَادِی أَنَا أَرْضُ اللَّهِ الْمُقَدَّسَةُ الطَّیِّبَةُ الْمُبَارَکَةُ الَّتِی تَضَمَّنَتْ سَیِّدَ الشُّهَدَاءِ وَ سَیِّدَ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ(4).
کِتَابُ أَبِی سَعِیدٍ الْعُصْفُرِیِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِی الْجَارُودِ: مِثْلَهُ (5)
مل، [کامل الزیارات] أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی عَنْ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَبَّادٍ أَبِی سَعِیدٍ الْعُصْفُرِیِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِی الْجَارُودِ: مِثْلَهُ (6).
قَالَ وَ رُوِیَ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: الْغَاضِرِیَّةُ هِیَ الْبُقْعَةُ الَّتِی کَلَّمَ اللَّهُ فِیهَا مُوسَی بْنَ عِمْرَانَ وَ نَاجَی نُوحاً فِیهَا وَ هِیَ أَکْرَمُ أَرْضِ اللّ