عکس

ص: 2

عکس

ص: 3

عکس

ص: 4

عکس

ص: 5

عکس

ص: 6

عکس

ص: 7

عکس

ص: 8

عکس

ص: 9

عکس

ص: 10

عکس

ص: 11

عکس

ص: 12

عنوان و نام پدیدآور : صحیفه نور:مجموعه رهنمودهای امام خمینی مدظله العالی/تهیه و جمع آوری مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی

مشخصات نشر : تهران: وزارت ارشاد اسلامی، 1364.

مشخصات ظاهری : ج.

وضعیت فهرست نویسی : در انتظار فهرستنویسی (اطلاعات ثبت)

یادداشت : فهرست نویسی بر اساس جلد هفدهم٬ 1364.

یادداشت : عنوان عطف: صحیفه نور

شماره کتابشناسی ملی : 2 0 4 3 6 5 8

ص: 13

منبر برود و مردم را هدایت کنند ، و در ماه مبارک شاید بیشتر از سى تا منبر شاید - رفته باشد و مردم را هدایت کرده باشد؟ و در کجا شما سراغ دارید که رئیس دیوان عالى کشور ، یک عالمى باشد که برود مردم را هدایت کند و مردم هم از او هدایت بشوند؟ و همین طور دادستان کل کشور و همین طور وزیر کشور و همین طور سایر ارگانى که هستند با کمال اطمینان بدون اینکه از کسى خوف داشته باشند براى اینکه مبادى خوف در کار نیست ، همه پشتیبان هستند ، همه برادر هستند . و در کجا سراغ دارید که مجلس شوراى آنجا مثل مجلس شوراى اسلامى ما باشد؟ در سابق ، زمان شاه مخلوع سابق و رضاخان مطرود ، مجلس پر بود از دوله ها ، ممالک ها ، سلطنه ها ، متملکین ، اشراف ، طرفدارهاى شرق و غرب ، نوکرهاى ممالک اجنبى . و الان در مجلس شوراى ما یک چهره پیدا نمى کنید که از این طبقه اشراف باشد ، از این طبقه بالا باشد ، همه از همین مردم هستند که در بین بازار راه مى روند و از همین جمعیت هستند ، عده اى شان از علما و فقها هستند و عده اى شان از چهره هاى متدین هستند و مجلس شوراى اسلامى ما نظیر الان در هیچ جا نظیر ندارد ، چنانچه سایر نهادهاى دولتى ما اینطور است . و در کجا شما سراغ دارید که ارتشش اینطور ملى و در بین مردم باشد که وقتى در بین مردم ارتش برود یا ژاندارمرى برود یا سپاه پاسداران برود گل براى او نثار کنند و تظاهر کنند براى او؟ و آنها هم از باب این است که از همین مردم هستند ، از همین جمعیت هستند و تمام جاهائى را که شما ملاحظه کنید ، همه چون از خود ملت هستند از این جهت با ملت اینطور روبرو مى شوند . و در کجاى دنیا شما سراغ دارید که از باطن ملت ، بدون اینکه هیچ کسى دعوت کند ، اینقدر کمیته ، اینقدر دادگاه ، اینقدر پاسدار که خون خودشان را در راه این کشور و در راه اسلام فدا مى کنند بدون اینکه کسى آنها را دعوت کرده باشد ، در سرتاسر کشور ، این سپاه پاسداران این کمیته ها ، این دادگاه ها همه براى همین اسلام و براى همین کشور خدمت مى کنند . و در کجاى دنیا سراغ دارید که ملت آنچنان در خدمت اسلام باشد ، آنچنان در خدمت دولت اسلامى باشد که هر وقت غائله اى پیش بیاید خود ملت پیشقدم است و پشتیبانى مى کند؟

ما که مى گوئیم انقلابمان را مى خواهیم صادر کنیم و به همه کشورهاى اسلامى بلکه به همه کشورهائى که مستکبرین بر ضد مستضعفین هستند ، مى خواهیم یک همچو وضعیتى پیش بیاوریم که دولت یک دولت زورگوى جبار آدمکش امثال ذلک نباشد . و ملت یک ملتى نباشد که دشمن با دولت است . ما مى خواهیم بین ملت ها و دولت ها آشتى بدهیم ، دولت ها اگر توجه بکنند و یا مطالعه کنند وضع ایران را و ببینند ملت ایران با دولت چه وضعى دارد ، گمان ندارم که آن ها تحت تأثیر واقع نشوند . البته قلم هاى مسموم خارج ، قلم ها و نوشته ها و مطبوعات خارجى ، رسانه هاى گروه خارجى همه بر ضد ایران و بر ضد دولت و ملت ایران تبلیغات مى کنند لکن شما که داخل این کشور هستید مى دانید که تبلیغات آنها براى چه هست . براى این است که این ملت و دولت با هم شده اند . وقتى ملت و دولت با هم شد ، قشرهاى روحانى و قشرهاى دانشگاه ها و سایر قشرها ، ارتشى و اشخاصى دیگر همه با هم هستند و همه یک فکر مى کنند ، البته منافع ابرقدرت ها دیگر نمى شود تأمین بشود ، یک حکومتى نمى آید

ص: 2

روى کار که براى یک ابرقدرتى یک کلمه بگوید ، اگر یک وکیل ، یک نخست وزیرى یک کلمه راجع به منافع ممالک دیگر ، منافع اجنبى ها حرف بزند ، همین ملت است که در مقابلش مى ایستد و نمى گذارد . ما میل داریم که همه ممالک اسلامى همه کشورهاى اسلامى ، همه کشورهاى مستضعفین دنیا اینطور بشود که یک جمعیت باشند ، در بین خود این جمعیت و در بین همین جمعیت ، نخست وزیر ، رئیس جمهور ، مجلس ، افراد دیگرى که در بنگاه هاى دولتى هستند تعیین بشوند تا آسیب بردار نباشد .

حکومت و بین مردم مخالف نباشد و همه با هم باشند و همه متحد بشوند تا اینکه آسیبى براى اینها واقع نشود . شما دیدید که ما وقتى که در ایران ملتمان اتحاد پیدا کرد ، چه قدرت بزرگى را شکست داد . ما مى خواهیم که یک میلیارد جمعیت دنیا اینطور از مسلمین اینطور با هم متحد بشوند . اگر متحد بشوند ، نه قضیه قدس دیگر باقى مى ماند و نه قضیه افغانستان و نه قضایاى دیگر و اگر چنانچه وعاظ السلاطین بگذارند و اتحاد ما را به هم نزنند ، انشأ اللّه پیروز خواهیم شد و دول اسلامى و ممالک اسلامى پیروز خواهند شد . من از خداوند تبارک و تعالى عظمت اسلام و مسلمین و وحدت کلمه اسلام و مسلمین را خواهان هستم و این عید سعید را باز هم به همه مسلمین و همه کشورهاى اسلامى تبریک عرض مى کنم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 4

تاریخ : 21/5/59

نظیر شما بودند . آن چیزى که مى خواهم عرض کنم این است که حیف است که چهره نورانى مجلس در آن یک چیزهائى واقع بشود که مخالف زى شما آقایان است .

احمد زنجانى رحمة اللّه نقل مى کردند که در روزنامه ملانصر الدین که قفقاز طبع مى شده ، او عکسى انداخته بوده از دو تا طلبه ، دو تا اهل علم ، یکى این طرف ، یک آن طرف نشسته و دعوا کرده اند و دندان یکى بیرون افتاده و کفش یکى هم بالاى سر آن یکى است و او براى انتقاد از این طایفه این را نوشته بود ، این را عکسبردارى کرده بود و او نمى دانست که در عین حالى که گاهى وقت ها به این مسائل هم مى رسد لکن به مجرد اینکه مباحثه تمام مى شود ، با هم مى شوند رفیق و با هم دوست و برادرند . ما اگر چنانچه در مسائلى که پیش مى آید ، در هر وضعى که باشد ، البته مسائل زیاد الان در مجلس طرح مى شود و شما بعدها هم مواجه هستید با مسائل زیادى که براى ملت است و هر کسى نظر دارد و هر کسى اجتهاد دارد ، هر کسى باید مسائل را طرح بکند و بگوید ، اما همانطورى که طلبه ها مسائل را مى گویند ، که منتهى به این نشود که حالا که من مخالف با شما هستم در نظر و شما مخالف من هستید در نظر ، این منتهى به این بشود که نه ، ما دو تا خصم و دو تا دشمن با هم هستیم . اگر اینطور باشد که واقعا خداى نخواسته روى خصام باشد باید ما خودمان را بشناسیم به اینکه ما اهل ناریم ، براى اینکه خصام اینجا آن خصام را مى آورد . و اگر چنانچه ایمان در کار باشد ، برادرى در کار باشد و با برادرى و حسن نیت ، رفاقت ، مسائل طرح بشود همه باید نظر خودشان را بدهند و هیچ کدام هم برایشان حتى جایز نیست که یک چیزى را بفهمند و نگویند ، باید وقتى مى فهمند اظهار کنند ، این مؤافق هر که باشد ، باشد . مخالف هر کس هم باشد ، باشد براى اینکه شما وکیل مردم هستید امین مردم هستید امین و وکیل باید مسائلى که طرح مى شود آن مقدارى که مى تواند و مى فهمند اظهار کنند لکن به طور خصومت ، به طور تنازع و خصومت نباشد ، هر چه بتوانند آرامتر لکن حالا صدا هم بلند شد ، باشد ، اما آن صدائى که از طلبه هاى توى مدرسه بلند مى شود دنبالش هیچ ابدا اثرى از خصومت نیست ، دو تا رفیق ، دو تا دوست هستند که سر یک مسأله علمى مى رسد کار به آنجائى که این فریاد سر او مى زند ، او فریاد سر او مى زند ، لکن به مجرد اینکه مباحثه تمام شد همان دو تا برادرند که بودند ، همان دو تا دوستند که بودند ، هیچ ابدا دیگر دنباله ندارد که آن مطالب را او گفته ، این مطلب را ما ، با هم برادریم ، مطالب با هم دعوا دارند ، مسائل که طرح مى شود آن مسائل با هم اختلاف دارند ، اما آنهائى که مسائل را طرح مى کنند مسائلشان باید با هم اختلاف داشته باشد نه خودشان ، خودشان دوست ، رفیق و برادر ولى مسائل را باید طرح بکنند و اشکال دارند بکنند و طرح بکنند مسائلى که روى مصالح اسلام است ، روى مصالح کشور است و آن مقدارى که مى توانند بررسى بکنند و آن مقدارى که قدرت دارند نظر بدهند لکن بعد از اینکه مجلس تمام شد همانطورى که بعد اینکه مباحثه طلبه ها تمام شد مى نشینند با هم چاى مى خورند و رفیق و دوست هستند ، آنها هم همین طور باشند . لازم نیست که انسان وقتى که در یک مطلبى مخالف یک کس دیگرى است ، دشمن او هم باشد . همه مسلمان ، همه مؤمن ، همه اهل این کشور و همه مصلحت این کشور را مى خواهید و ما و شما هم مصلحت اسلام را مى خواهیم و هم مصلحت این اشخاصى که در دار الاسلام زندگى مى کنند و تحت لواى اسلام هستند ، از نمایندگانى که سایر اقلیت ها هستند و مصالح آنها . اسلام اقتضاى این را مى کند که مصالح همه در نظر گرفته بشود و على

ص: 7

السوأ هم در نظر گرفته بشود . همه اهل این مملکت هستند حق دارند در این مملکت و شما هم وکلاى این مملکت هستید و خدمت مى خواهید بکنید ، هر یکى تان وکیل همه هستید و هر یکى تان باید مصالح همه مملکت را در نظر بگیرید . بنابراین بهترین مباحثه ها همین مباحثه برادرهاست با هم که کارشان ، اگر اختلافى هم دارند ، برادرى حل مى کنند ، نه به طور خصمانه و البته من مى دانم که بسیارى از اشخاص هستند که اینها بسیار منزه و مبرا هستند و اکثریت شما هم همین طور است و من امیدوارم که همه تان اینطور باشید . من که همه را نمى شناسم لکن من چهره ها را مى بینم که همه شان از همین ملت و از همین جمعیتى که در این مملکت هستند ، هستند . هیچ از آن بالاها نیامده اند اینجا تا بخواهند یک مقاصدى داشته باشند (که ) غیر مقاصدى ملى و اسلامى . از این جهت من امیدوارم که این مجلس ، خدمت بزرگ بکند و انشأ اللّه کارها را به آسانى به پیش ببرد و هماهنگى کنند با دولت ، با رئیس جمهور ، با سایر ارگان هائى که هستند . همه تان مى خواهید یک مطلبى پیش برود ، نه آقاى رئیس جمهور نمى خواهند که این مملکت خداى نخواسته آشفته باشد ، رئیس یک مملکت که نمى خواهد آن مملکت آشفته باشد و نه وکلاى مجلس مى خواهند که این مجلس آشفته باشد ، براى اینکه شما همه مملکت هستید ، مملکت از خود شماست ، نمى شود که یک کس براى خودش طرح خلاف بزند ، و نه وزرائى که هستند و بودند و بعدها هم انشأ اللّه خواهند بود ، اینها هم همه شان نظرشان به این است که اسلام را تقویت کنند ، احکام اسلام را پیاده کنند ، براى این مملکت خدمت بکنند . وقتى بنا شد همه با هم ، به حسب عقاید یکى هستند ، همه مى خواهند خدمت بکنند ، همه مى خواهند که این مملکت را به پیش ببرند ، همه مى خواهند که این جرثومه هاى فاسدى که در مملکت هست قطع بکنند ، همه یک راه مى خواهند بروند ، این دیگر تخاصمى در کار نیست و نخواهد بود . اگر بله فرض کنید که یک طایفه اى بودند و آمده بودند در مجلس و مى خواستند مقاصد شوم خودشان را یا مقاصدى که به تبع آن ابر قدرت ها به خدمتگزارى به آنها بود ، مى خواستند انجام بدهند ، آنوقت دعوا مى شد ، آنوقت باید هم حقیقتا بشود ، آنوقت مخاصمه هم صحیح بود براى اینکه مخاصمه با آن اشخاصى که توطئه گر هستند ، اشخاصى که مى خواهند مجلس را به هم زنند ، مى خواهند مملکت را به هم بزنند این لازم است و باید باشد ، بعد از اینکه نمى شود اینها را با هدایت ، و مأیوس هستید که اینها را با هدایت مى توانید که به راه صحیح وادار کنید . و اما شماها که همچو مقصدى در کار ندارید ، من یقین دارم که هیچ یک از شماها بنایتان نیست که این مملکت را به هم بزنید ، همه مى خواهید مملکت آرامى باشد که برادرهاى شما در این مملکت زندگى آرام داشته باشند ، زندگى مرفه داشته باشند و همه مى خواهید که دست اجانب از این مملکت کوتاه باشد و کوتاه خواهد بود انشأ اللّه و همه مى خواهید که یه این مملکت خدمت بکنید ، خودتان هم از سنخ همان جمعیت هستید ، نه از آن طبقه هاى بالائى که هیچ خبر از پائین ندارند و هیچ اطلاعى ندارند که به این پائین دست ها چه مى گذرد . شما خودتان از بین همین جمعیت ها آمده اید و مى دانید که چه مى گذرد به این مردمى که در این کشور هستند ، به این زاغه نشینان چه مى گذرد ، خودتان هم زندگیتان هم همانطورهاست ، با یک قدر اختلاف مختصر . بنابراین آن چیزى که لازم است براى

ص: 8

همه ماها و همه شماها و همه ملت و همه کسانى که اداره این مملکت را مى خواهند بکنند ، این است که با هم تفاهم داشته باشند ، اگر مسأله اى را برخلاف مى بینند و بخواهند و بنشینند و حل کنند و صحبت کنند . در مجلس اگر چنانچه یک مطلبى را مى بینند که دارد خلاف واقع مى شود ، صحبت کنند ، بنشینند مشورت کنند با رفقایشان و من امیدوارم که انشأ اللّه با خوشى و خوبى طلیعه این باشد که پیروزى نهائى را انشأ اللّه پیدا کنید .

غیر عادى است ، اطلاع بدهند فورا ، آنها هم فورا کنترل کنند این چیزها را . در عین حالى که همه اینها باید بشود لکن مطمئن باشید که نتوانند کارى بکنند و نمى توانند این مملکت را به آن آسیب برسانند . و ما بعد از اینکه همه مسائل را ما مفروض بگیریم ، فرض بگیریم که اینها آمدند و همه به قول خودشان همه ملاها را کشتند و همه مومنین را از بین بردند ، ما از چه میترسیم ؟ ما از یک جائى که این وضع را دارد منتقل مى شویم به یک جائى که بهتر از اینجاست ، چرا ما بترسیم ؟ من نمى گویم ما غلبه به آنها مى کنیم لکن ما غلبه ایمانى داریم بر آنها ، ما همان منطقى را داریم که در صدر اسلام بود که اگر آنها را بکشیم به بهشت مى رویم اگر آنها ما را بکشند باز هم ما به بهشت مى رویم . این منطق اهل ایمان است . آن که ایمان به خداى تبارک و تعالى دارد ، آن که قرآن را به آن ایمان دارد ، منطقش این است که ما ضرر نمى کنیم ، هیچ طرف قضیه ضرر نیست اگر چنانچه کشته بشویم ، لباسمان را عوض کردیم لباس بهترى پوشیدیم و اگر چنانچه بکشیم یک غیر انسانى را از دنیا بیرون کردیم . بنابراین ما ترسى از چیزى نداریم ولى معذلک شما مطمئن باشید که نخواهد شد . ملت اسلامى است و براى خدا دارید کار مى کنید . ملت ما براى خداست که دارند کار مى کنند . آنهمه جوان ها را دادند براى خدا بود هیچ براى چیز دیگرى نبود ، و تعقل ندارد که یک کسى جوانش را بدهد براى اینکه یک خانه پیدا کند با فرض کنید که شب یک غذاى خوبى ، این معقول نیست ، اینها براى خدا آمدند به میدان و همین مطلب در ذهنشان بود که ما براى خدا داریم کار مى کنیم و اجرمان را هم از خدا مى خواهیم هیچ طلبى هم هیچ کداممان از هم نداریم همه براى خدا انشأ اللّه کار کرده باشیم و بکنیم و از خداى تبارک و تعالى اجرش را بخواهیم و خداى تبارک و تعالى خواهد داد یا اینجا و آنجا ، یا آنجا . خداوند انشأ اللّه همه شما را مؤفق کند و من بحق خدمتگزار شما هستم و این چند لحظه اى که از عمر من باقى است من در خدمت شما هستم و خداوند انشأ اللّه شما را به کمال معرفت برساند و دشمن هاى این کشور و این اسلام را انشأ اللّه یا هدایت کند و یا اینکه به جز ایشان برساند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 10

تاریخ : 22/5/59

تاریخ : 25/5/59

تاریخ : 25/5/59

بکند ، معلوم است که چه خواهد شد . از این جهت من به ملت ایران تبریک مى گویم که در این زمان نه قوه مقننه یک قوه اى است که لیستش را داده باشند و تعیین کرده باشد کسى آنها را ، خود آنها منتخب از طرف ملت هستند و ملت بدون اینکه کسى تحمیل به آنها بکند ، اینها را تعیین کرده است و هر کدام هم که ناصالح بودند ، خود مجلس کنار گذاشته است . بنابراین قوه مقننه ما قوه اى است که صالح است و اکثر افرادش ، افراد متعهد هستند و همه شان از همین جمعیت ملت هستند و از آن کاخ نشین ها نیستند و قوه قضائیه هم معلوم است که یک نفر از آن اشخاصى که طاغوتى باشند در اینها نیست و اهل علم هستند که با زندگى طلبگى امرار معاش کردند و در متن جامعه بوده اند و از گرفتارى هاى جامعه اطلاع دارند و گرفتار بوده اند خودشان هم ، اینها مى توانند که به درد مستضعفین برسند و قوه مجریه هم که عبارت از رئیس جمهور و نخست وزیر و بعد هم انشأ اللّه وزرائى که تعیین خواهند شد ، اشخاصى هستند که خود ملت تعیین کردند ، کسى تحمیل به آنها نکرده است و مجلس هم که از خود ملت است ، بعد کابینه را راى به آن مى دهد و بلااشکال به کسى که بر خلاف موازین اسلامى رفتار کند و غیر متعهد باشد و از حال مستضعفین بى اطلاع باشد ، راى تمایل نخواهند داد .

لکن باید عرض کنم که این قضاوت در اسلام بسیار اهمیت دارد و بسیار خطرناک است . اهمیت دارد که تمشیت امور مردم و رفع ظلم ها و مخالفت ها و اینها با دست اینها باید بررسى بشود و مظلوم از ظالم ممتاز بشود و حق اجرا پیدابکند ، و خطرناک است براى اینکه اگر چنانچه خداى نخواسته حکم بر خلاف ما انزل اللّه باشد ولو در دو و در هم (على حد الکفر) و قاضى (على شفیر الجهنم ) بسیار خطرناک است لکن امرى است که واجب کفائى است و باید تکفل کرد . هر یک از اشخاصى که متصدى هستند اگر چنانچه مجتهد عادل باشند ، مستقلا مى توانند و اگر چنانچه مجتهد نباشند ، آنها به تعیین مجتهد در یک زمانى که ما فاقد هستیم ، افرادى که تمام جهات را مجتمع باشند ، با تعیین مجتهد تصدى مى کنند . نباید از کارى که اهمیت دارد ، شانه خالى کرد کار آن کس اهمیت دارد در نظر شارع مقدس ، این را نمى توانیم ما از آن شانه خالى کنیم ، واجب کفائى است ، اگر چنانچه شانه از زیرش خالى کردند ، مورد مواخذه خواهند بود . باید تصدى کرد حتى در زمان بعضى از امراى سابق مثل خلفاى بنى عباس و بنى امیه و اینها بعضى از اشخاص در خدمت آنها به حسب ظاهر مى رفتند و اشخاص بسیار صحیحى بودند براى جلوگیرى از بعضى مظالم ، اینطور نیست که اگر یک حکومتى هم ظالم شد ، کسى بداند که مى تواند رقع ظلمى از مردم بکند ، مى تواند یک راه صحیحى را پیش بگیرد ، بتواند از آن شانه خالى کند . حالا که بحمداللّه یک کشور اسلامى داریم و همه ارکانش اسلامى است نمى شود امروز گفت که دولت هست و ما زیر بار دولت نمى رویم و دولت هست و ما مستخدم دولت نمى شویم . این حرف ها مال زمان طاغوت بود . زمان رسول اللّه هم دولت بود ، زمان امیرالمومنین هم دولت بود ، مى شد بگوئى که دولت است و ما استخدام در این دولت نمى شویم ؟! دولت از امورى است که باید در مملکت باشد ، از واجبات حسبیه اى است که واجب است براى حفظ نظم دولت باشد . اگر دولت باطل باشد ، استخدام در او جایز نیست مگر اینکه براى یک احقاق حقى باشد ، چنانچه در صدر اسلام

ص: 14

هم این مسائل بوده است و اگر دولت صحیح حقى بود ، نباید اشخاص بگویند که ما دراین دولتى که صحیح و حق است ، رویم براى اینکه اسمش دولت است . حکومت هاى اسلامى ، همه دولت هاى اسلامى بودند ، همه متولى امور مردم بودند . عمده این است که دولت چه دولتى باشد ، اگر دولتى مثل دولت فعلى باشد که ارکانش همه اسلامى هستند و همه در راه اسلام مى خواهند خدمت بکنند ، نباید کسى تحاشى کند از اینکه من نمى خواهم وارد بشوم دراین دولت و استخدام بشوم . استخدام دولت حق است ، زمان حضرت امیر هم اشخاصى بودند که شرطه بودند ، اشخاصى بودند حکومت بودند ، استاندار بودند ، اشخاص مومنى بودند که کار فرما بودند در جاهائى و اینطور کلى اش را آدم بگویند که ، آنوقتى که زمان طاغوت بود بگویند که ما در خدمت طاغوت واقع نمى شویم ، حالا هم که زمان اللّه است بگویند که ما در خدمت واقع نمى شویم این کج فهمى است . اگر چنانچه قضا مثلا" ، در قوه قضائیه کمبود بود و به هر کس اظهار کردند ، وقتى به مقدار کفایت نباشد واجب است بر اینکه تصدى بکند و قضاوت بکند نباید بگویند که حالا که قضاوت است ما در خدمت دولت واقع نمى شویم . خدمت دولت ، نیست خدمت خداست . الان دولت ، دولت الهى است و خدمت به اللّه است ، نه خدمت به طاغوت است بنابراین نباید بعضى از آقایان تحاشى کنند از اینکه ما در استخدام دولت واقع نمى شویم . این استخدام اسلام است ، دولت خودش اسلامى است ، نه این است که خودش مستقل است ، آن هم خدمتگزار اسلام است ، همه خدمتگزار اسلام هستیم .

بکند . آقایان هم که از همه قشرها از حیث کا راهمیتشان بیشتر است باید این نظام را حفظ بکنند و همانطورى که در سایر جاها یک نظامى هست و بدون نظم یک امرى تحقق پیدا نمى کند یعنى فاسد مى شود ، باید نظام را حفظ بکنند و هر چیزى را که تقبل کردند با نظم و با ترتیب ، این را اجرأ بکنند و عمل بکنند .

هر قضاوتى که پیش شما بیاید ، به طور حق ، به طور عدالت ، بدون نظر به اینکه این آدم چه است و آن آدم چیست ، حتى یک مجرم در جه اول وقتى که آمد ، روى حق نظر بکنید ، این سابقه اش چه جورى است این را نظر نگیرید ، روى حق و عدالت به آن نظر بکنید و حکمى که صادر مى کنید یک حکم عادلانه باشد که محضر حق تعالى که وارد مى شوند مورد اشکال نباشید و روسفید باشید . و من امیدوارم که خداوند تبارک و تعالى شما را موفق بکند ، هم جهات شرعى که عرض کردم ، آن جهات دیگر هم شرعى است ، این منتها در متن است که راجع به حکم عدالت انشأ اللّه موفق بشوید و هم راجع به نظم و اینکه روى یک موازین باشد و شوراى قضا اگر یک چیزى را گفت ، شما نگوئید که من خودم مستقلم و مى خواهم چه بکنم ، این غیر نظم است ، این نظم نیست . هر کس در خودش اینطور مى بیند که اگر بیاید گوش نمى دهد به اینکه یک نظمى باشد ، برایش جایز نیست تصدى این امر ، برود کنار ، الزامى نیست و هر کسى که به خودش این را مى بیند که وقتى آمد روى موازین عمل بکند و روى نظام عمل بکند و شوراى قضائى اگر یک چیزى را گفتند بپذیرد و انشأ اللّه ماجور باشد پیش خداى تبارک و تعالى و این را شما یکى از عبادات حساب بکنید که قوه قضائیه هستید و قضاوت مى کنید و احقاق حق مى خواهید بکنید ، این یکى از عبادات الهى است .

و انشأ اللّه موفق و موید باشید و همه ما موفق باشیم به اینکه خدمت بکنیم ، مملکت ما احتیاج مبرم به خدمت دارد ، احتیاج مبرم به نظام دارد ، بعد از انقلاب است ، انقلاب البته یک مصائبى در آن هست لکن بعد از اینکه همه ارکان تمام شد با کمک هم ، همه با کمک هم انشأاللّه این بار را به منزل برسانیم و اینطور نباشد که در خارج به ما بگویند که اینها هرج و مرج هست در ایران و نه ، در ایران دیگر نمى شود و چه ، این حرف هائى که مى زنند . لااقل بهانه اى ما دست آنها ندهیم و هر کس هر کارى را متصدى است ، او را خوب انجام بدهد . شما کار نداشته باشید که یک قاضى در بلخ مثلا فلان عمل را کرده است و یک قاضى در کجا ، شما کارتان این باشد که این کارى که خود شما مى کنید ، این خوب باشد . اگر همه افراد یک مملکتى آن کارى که دستشان است بنا بگذارند خوب انجام بدهند ، این مملکت یک مملکت الهى عالى مى شود و اگر بنا باشد که این که کار خودش را مى خواهد بکند ، به کار دیگرى هم دخالت بکند ، به یک کارى که مربوط به او هم نیست دخالت بکند ، این قاضى است بخواهد قوه مجریه هم خودش باشد ، قوه مجریه است ، بخواهد قاضى هم خودش باشد ، این هرج و مرج همین هاست . این قوا که هست و اساس هستند ، اینها علیحده و مستقل و متجزى از هم هستند و هر کدام باید کار خودشان را انجام بدهند . اگر بنا شد که یک قاضى بخواهد اجرا هم بکند ، این از حد خودش تجاوز کرده است و کارش فاسد خواهد شد و مملکت هم فاسد خواهد شد و اگر چنانچه هر کسى کار خودش را همانطورى که هست ، خوب انجام بدهد ، انشأ اللّه تعالى موفق خواهد شد این مملکت به اینکه نظامش درست برقرار و شما هم انشأ اللّه ماجور پیش خداى تبارک و تعالى و در نامه اعمال شما ثبت بشود که قاضى است که براى خدا قضاوت کرده است .

والسلام علیکم و رحمة اللّه

ص: 17

تاریخ : /5/59

تاریخ : 26/5/59

تاریخ : 26/5/59

تاریخ :26/5/59

تاریخ : 26/5/59

تاریخ : 27/5/59

و چه انعکاس رحمانیت الهى در این کشور هست . این جهاد سازندگى که همه قشرهاى ملت را در تحت لواى خودش قرار داده است و جوان هاى ما از هر قشرى در این جهاد سازندگى وارد مى شوند ، این اثر آن اخوت اسلامى است که دارند ، اینها برادر هستند ، توى یک کشور با هم برادر هستند و لهذا با نظر برادرى به هم نگاه مى کنند و اخوت اسلامى اقتضاى این را مى کند که در این جهت اجتماعى همه با هم کمک کنند و این کشورى که از خودشان هست همه آباد کنند آن را و پاکسازى کنند آن را و بسازند آن را و این یک حکم اخلاقى است که در آن حکم اجتماعى هم هست و علاوه بر این جهات سیاسى دارد . جهات سیاسى آن همین بوده ، همه دیدید که ملت ایران وقتى که با هم مجتمع شدند و برادروار با هم در کنار هم بودند و همه توجه به برادرى اسلامى خود داشتند ، قدرت هاى بزرگ نتوانستند در مقابل این برادرها ، در مقابل اینهائى که مجتمع با هم شدند ، نتوانستند در مقابل اینها قیام کنند و تاب مقاومت بیاورند ، همه راه خودشان را گرفتند و رفتند ، گر چه بعضى از ریشه هاى فاسدشان مخفیانه در این ملت و در این کشور هست لکن این ریشه هاى فاسد نمى توانند این اخوت ایمانى که الان در شما هست این را به هم بزنند .

این اخوت ایمانى که خداى تبارک و تعالى امر به اخوت کرده است و عقد اخوت بین مومنین انداخته است انحصار به مومنین ایران ندارد ، انحصار به مومنین یک کشور ندارد ، این عقد اخوت بین تمام مومنین دنیاست ، تمام ممالک اسلام باید با هم مثل برادر باشند و اگر چنانچه ممالک اسلامى مثل برادر با هم باشند و توده هائى که در هر کشورى زندگى مى کنند با توده هاى کشور دیگر مثل برادر نظر داشته باشند ، اینها بر همه قدرت هاى عالم مسلط خواهند شد . امروز شما گمان نکنید که اگر در یک گوشه عالم یک قضیه واقع بشود ، سایر ممالک دیگر مطلع نمى شوند ، امروز دنیا یک عائله شده است ، دنیا یک موجود شده است که همه عالم از هم مطلع مى شوند ، با این رادیو و تلویزیون مى بینید که مطلب که در یک گوشه دیگر عالم واقع مى شود در همه جا منتشر مى شود . باید این اخوت ایمانى طورى باشد که یک کشورى با کشور دیگرى نظر خلاف نداشته باشند ، کشورهاى اسلامى با هم نظر دوستى داشته باشند و مخالفین ما کوشش مى کنند که در تمام جاهائى که ممالک مستضعفین هست و ملت هاى مستضعف هست ، چه ملت اسلامى و چه غیر اسلامى که مستضعف هستند ، کوشش مى کنند که با فعالیت هاى متعدد بین اینها جدائى بیندازند ، بین اینها تفرقه بیندازند ، ممالک را از هم جدا کنند ، کشورهاى اسلامى را از هم جدا کنند ، ملت هاى اسلامى را از هم جدا کنند و لهذا مى بینید که گویندگانشان ، آنهائى که ادعاى اسلام مى کنند در عین حالى که با یهود موافقت کرده اند یعنى با صهیونیست موافقت مى کنند لکن جدیت دارند که بین برادرهاى مسلم تفرقه بیندازند و یا هر طورى شده است برادرهاى مسلم را از هم جدا کنند . اینها یک نقشه هاى سیاسى است که کشورهاى بزرگ به واسطه عمالشان مى خواهند در ممالک اسلامى پیاده کنند . مسلمین باید بیدار باشند ، مسلمین باید هوشیار باشند که امروز مثل دیروز نیست ، این عصر ما مثل عصرهاى سابق نیست که هر طایفه اى در محل خودشان منافع خودشان را به دست بیاورند ، امروز منافع همه کشورهاى اسلامى پیوند به هم

ص: 24

است ، منافع کشور اسلامى ایران با منافع کشور اسلامى سایر کشورها ، اینها با هم پیوند به هم است ، منافع کشور اسلامى ایران با منافع کشور اسلامى سایر کشورها ، اینها با هم پیوند هستند ، اگر چنانچه اختلافى بین ملت ایران با ملت هاى دیگر بیفتد ، اختلافى ما بین برادرهاى اهل سنت ما با برادرهاى اهل تشیع ما واقع بشود ، این به ضرر همه مان هست ، به ضرر همه مسلمین هست . و آنهائى که مى خواهند ایجاد تفرقه بکنند اینها نه اهل سنت هستند و نه اهل تشیع هستند ، آنها کسانى هستند که کارگردانان دولت هاى ابر قدرت هستند و در خدمت آنها هستند . آنهائى که کوشش دارند بین برادرهاى اهل سنت ما با برادرهاى اهل تشیع تفرقه بیندازند ، اینها اشخاصى هستند که براى دشمن اسلام ، براى دشمن هاى اسلام مشغول توطئه هستند و مى خواهند دشمن هاى اسلام را بر مسلمین غالب کنند ، آنها طرفدار آمریکا هستند ، بعضى طرفدار شوروى هستند و باید مسلمین در هر جا که هستند ، توجه کنند که امروز تفرقه ما بین یک مملکتى ولو در اقصى بلاد دنیا باشد با مملکت دیگرى که با او در شرق و غرب با هم جدا هستند ، امروز مثل سابق نیست ، امروز هر مسأله اى در یک گوشه دنیا واقع بشود ، مسأله دنیاست ، نه مسأله همانجا . اگر چنانچه یک تفرقه اى بین شما برادرها در ایران واقع بشود ، این یک مسأله اى است در همه دنیا و اگر تفرقه اى مابین برادران ایرانى و برادرهاى عراقى واقع بشود ، یعنى ملت عراق بشود ، این یک مسأله اى در دنیا هست ، نه یک مسأله اى بین اینجا و عراق هست ، این را در دنیا رویش حساب مى کنند و در دنیا آنهائى که مى خواهند تمام منافع دنیا را به جیب خودشان بزنند و سلطه خودشان را به تمام ممالک دنیا تحمیل بکنند ، آنها همین تفرقه اى که بین برادرهاى شیعه ما وسنى ما فرضا اتفاق بیفتد در ایران ، آنها بهره بردارى مى کنند و همین طور اگر بین برادرهاى ایرانى ما و برادرهائى که در پاکستان هستند یک اختلافى واقع بشود ، بهره بردارى مى کنند آنها . ما باید بیدار باشیم و بدانیم که این حکم الهى که فرموده است (انما المومنون اخوه ) ، برادر هستند اینها و هیچ حیثیتى جز برادرى با هم ندارند و مکلفند که مثل برادر با هم رفتار کنند ، این یک حکم سیاسى است که اگر ملت هاى مسلم که تقریبا یک میلیارد جمعیت هستند ، اینها برادر با هم باشند و به برادرى با هم رفتار کنند ، هیچ آسیبى بر اینها واقع نمى شود و هیچ یک از ابر قدرت ها قدرت اینکه تجاوز به آنها بکنند ندارند . برادرها! باید متوجه این معنا باشید .

اینها جهاد نفس نکرده اند و جهاد سازندگى شان هم مفید نیست .

باید شما آقایانى که یک همچو عمل بسیار شریفى را متکفل هستید و ارزنده است این عمل شما پیش اسلام ، باید توجه بکنید که این اخلاق اسلامى که اخوت اسلامى است و برادرى است و برابرى است ، این را ملاحظه کنید و مبادا یک وقت در یک جائى بر خلاف مقررات و بر خلاف نظم عمل بکنید . این یک امرى است براى همه کشور ما هست ، براى همه نهادهاى کشور ما هست که باید انتظام نظم را ، مقررات جمهورى اسلامى و مقررات حکومت اسلامى را باید مو به مو دریافت کنند و مو به مو عمل کنند و برخلاف مقررات عمل نکنند . این یک مطلب اسلامى است . حکومت حالا مثل حکومت زمان شاه مخلوع نیست که اگر چنانچه تخلف بکنید ، این جزء فضائل شما مى شود ، حالا اگر تخلف از احکام حکومت اسلامى بکنید ، این جزء رذائل است ، این رذیله است ، این پیش خدا صحیح نیست ، در اسلام باید نظم مقرر باشد . این را من به همه مسلمین که در همه جا هست عرض مى کنم و بخصوص به ملت شریف اسلام از هر طبقه اى هستند ، اگر بنا باشد که در قواى انتظامى ، قواى مسلح ، در ارتش نظم نباشد و بخواهد هر کسى به خیال خودش عمل بکند و سلسله مراتب را ملاحظه نکند ، این یک امرى است برخلاف مقرره اسلامى است ، حکمى است که اسلام کرده است که باید این نظم محفوظ باشد ، باید مراتب محفوظ باشد و اینطور نباشد که هر کس هر طورى دلش بخواهد تضعیف کند قواى انتظامى را ، ارتش را ، ژاندارمرى را و سایر قواى مسلح مثل پاسداران را . همانطورى که همه ملت موظفند که این قواى انتظامى را حفظ کنند و پشتیبانى کنند و نظم را مراعات کنند و دخالت در امور نظام نکنند ، خود نظامى ها هم و خود اشخاصى که در قواى انتظامى هستند باید مقررات را حفظ بکنند و از فرماندهان خودشان فرمانبردارى کنند . هم جهاد سازندگى باید مقررات را حفظ بکنند و هم کسان دیگرى که در هر جا مشغول کارى هستند ، اینطور نباشد که جهاد سازندگى دخالت در یک امر دیگرى که وظیفه او نیست بکند یا مثلا پاسدارها دخالت در یک امرى که در وظیفه آنها نیست بکنند یا ارتشى ها اینطور ، یا دیگران در ارتش دخالت بکنند یا دیگران در ژاندارمرى دخالت بکنند ، باید هر نهادى روى همان مقرراتى که دارد عمل بکند و امروز این یک مسأله اسلامى است . شما خیال نکنید که ما حالا یک دولتى داریم که جداى از مسلمین و جداى از مقاصد اسلام است . امروز تمام افرادى که متکفل امور این مملکت هستند و متکفل اداره این مملکت هستند همه از جنود اللّه هستند و همه خدمت به اسلام دارند مى کنند و نباید آنها را تضعیف کرد ، ملت باید پشتیبان همه این نهادها باشد و همه نهادها هم باید خودشان مقررات را به طورى که در هر نهادى مقررات هست عمل بکنند و بر خلاف مقررات ، خلاف شرع است ، نباید عمل بکنند و هیچ طایفه اى و هیچ نهاد دیگرى نباید دخالت بکند . نباید کمیته ها مثلا دخالت بکنند در امر ارتش ، نباید ارتش دخالت بکند در امر کمیته ها ، نباید قوه اجرائیه دخالت در قوه قضائیه یا تقنینیه بکند و نباید آنها در قوه قضائیه دخالت بکنند ، باید به همانطورى که قانون اساسى اسلامى مقرر کرده است و ملت به آن راى داده است ، باید به همانطور عمل بشود و اسباب این نشود که

ص: 26

هر طایفه اى براى خودشان یک حکومتى داشته باشند و یک کارهاى بر خلاف مقررات بکنند . اگر بخواهید اسلام را پیش ببرید و اگر بخواهید مملکت خودتان را از دست ابر قدرت ها و چپاولگرهاى بین المللى نجات بدهید ، باید همه مقرراتى که تحت عمل هر یک هست ، آن مقررات عمل بشود و هیچ نهادى با نهاد دیگر معارضه نکند و تمام برادر باشند و با برادرى با هم رفتار بکنند ، و من امیدوارم که تمام برادرهاى ما در اطراف ایران ، چه برادرهاى اهل سنت و چه برادرهاى اهل تشیع و تمام کسانى که در این ملت هستند از اقلیت هاى مذهبى همه با هم مجتمع باشند و همه مثل برادر با هم رفتار کنند تا اینکه این مملکت به پیش برود و احکام اسلام در او جارى بشود و رفاه همه مسلمان ها و همه کسانى که در کشور اسلامى سکونت دارند حاصل بشود . و من امیدوارم که همه ملت هاى اسلامى ، گمان نکنند این ملت هاى اسلامى که ما در یک گوشه اى هستیم و آنها در گوشه دیگر ، قرآن همه شما را برادر خوانده است ، قرآن عقد اخوت بین همه شما ، آن کسانى که در آخرت نقطه عالم هست و مسلم است و مؤمن است ، با آن کسى که در اول نقطه عالم هست و بین مشرق و مغرب ، با آنها جدائى هست ، اینها جدائى از هم ندارند و همه با هم برادرند و باید به حکم اسلام همه با هم برادرى کنند و متفرق نشوند و جداى از هم نباشند و مصالح خودشان را مصالح اسلام و مصالح همه ملت ها بدانند و هر ملتى مصلحت ملت دیگرى را مصلحت خودش بداند و مومنین در هر جا که هستند برادر باشند و به برادرى رفتار کنند و اگر یک جائرى به یکى از ممالک اسلامى تعدى کرد ، این تعدى را به خودشان بدانند و من امیدوارم که با نظر کردن به این حکم اسلامى که همه مردم ، همه مسلمان ها برادر هستند ، این مملکت مصالح خودش را به دست بیاورد و همه ممالک اسلامى بر ابر قدرت ها غلبه کنند و موفق به این بشوند که احکام اسلام را تا آخر اجرا بکنند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 27

تاریخ : 27/5/59

راند ، حالا هم هست ، براى اینکه اسلام همان اسلام است ، انقلاب اسلامى هم همان انقلاب اسلامى است .

بحمداللّه تاکنون هم با بهترین وجه این مطالب اسلامى یعنى اساس حکومت اسلامى با بهترین وجه تحقق پیدا کرده است و ملت خودش است که سرنوشت خودش را به دست دارد . اینطور نیست که ملت ما از همه چیز بى خبر باشد و سرنوشتش را در کاخ سفید برایش طرح بکنند یا در کرملین . خود ملت است که با راى خودش رئیس جمهورى تعیین مى کند ، جمهورى اسلامى را راى مى دهد و با راى خودش که متمرکز است در مجلس ، دولت را تعیین خواهد کرد و همه امور دست خود ملت است . امروز مثل زمان رژیم طاغوتى نیست که ملت هیچکاره باشد و همه امور دست یک نفر یا یک عده باشد . ملت همه کاره است و همه هم با راى خود ملت است و همه چیزها هم به نفع ملت است انشأ اللّه .

که براى خدا قیام کند از هیچ چیز نمى ترسد و آسیب نمى بیند و خدا با شماست و نگهدار شما .

والسلام علیکم ورحمة اللّه و برکاته

ص: 30

تاریخ : 27/5/59

تاریخ : 28/5/59

تکلیفى داریم ادا مى کنیم . ما به شرط غلبه قیام نمى کنیم ، ما مى خواهیم یک تکلیفى ادا بکنیم اگر غالب شدیم که نتیجه هم به دست آمده و اگر چنانچه غالب نشدیم و کشته شدیم ، انبیا هم خیلى شان ، اولیا هم خیلى شان قیام مى کردند و نمى توانستند به مقصد خودشان برسند . ما مکلفیم که در مقابل یک همچو ظلمى که در آستانه این است که اسلام را وارونه کند و کج فهمى ها ، اسلام را صدمه بزنند ، ما مى خواهیم که در مقابل یک همچو بدعت هائى اظهار نظر بکنیم ، چه غالب بشویم و چه نشویم .

در دنیا هم متفکرین دنیا ، آنهائى که همه جهات قیام ها را در نظر داشتند آنها هم اعتقادشان همین ها بوده است که نمى شود یک همچو کارى انجام بگیرد ، لکن آنها از یک مطلب غافل بودند و آن اینکه فرق است ما بین قیام هائى که براى خدا نباشد قیام هائى که براى منفعت دنیائى باشد ، براى غلبه یک کسى بر کس دیگر باشد ، براى پیروزى یک قدرت بر قدرت دیگر باشد ، این قیام ها فرق دارد با قیامى که لله باشد . آنها این نکته را نمى دانستند که قیام لله کیفیتش ، ماهیتش با قیام هائى که غیر خدائى باشد ، هر چه باشد ، این با هم فرق دارد . قیام لله پشتوانه قدرت خداست ، پشتوانه اش تفنگ نیست ، پشتوانه اش مسلسل نیست ، پشتوانه اش قدرت خداست . وقتى قدرت خدا در بین آمد دیگر قدرتى در مقابل او نمى تواند عرض اندام کند و لهذا این ملت که سرتاسر کشور فریاد مى کردند که ما اسلام را مى خواهیم و همه قیام کرده بودند براى اینکه کفر و نفاق و ظلم و امثال اینها را از بین ببرند و به جاى آن عدل اسلامى باشد ، جمهورى اسلامى باشد ، این قیام لله بود . شواهد بر اینکه این قیام لله بود اینکه مردم جان خودشان را در طبق اخلاص گذاشتند ، جان جوان هایشان را با گشاده روئى در طبق اخلاص گذاشتند و به میدان آمدند و شاهد دیگر اینکه ما با چى غلبه کردیم بر اینها ، ما چه داشتیم . آنها همه چیز داشتند ، آنها آمریکا داشتند ، آنها شوروى داشتند ، آنها همه ممالک اسلامى الا کمى را داشتند و قدرت نظامى شان قدرت مدرنى بود که مى گویند در این طرف شرق همچو قدرتى نبوده است و ما هیچ نداشتیم ما خدا را داشتیم و شما بدانید که آنها اگر چنانچه یک تاییدات غیبى نبود ، در یک شب مى توانستند ایران را خراب کنند . شاه مخلوع هم گفته بود که اگر من بنا شد بروم ، یک خرابه اى مى گذارم و مى روم . لکن خداى تبارک و تعالى آنچنان رعبى ، آنچنان ترسى در دل اینها انداخت که دیگر مجال اینکه یک خرابکارى بزرگى بکنند پیدا نکردند . اذهان آنها را خدا منصرف کرد از اینکه آنطور جنایت بزرگ را بکنند ، اذهان اینها را منصرف کرد از اینکه بمباران کنند ایران را ، بمباران کنند تهران را ، مى توانستند لکن خداى تبارک و تعالى دل هاى آنها را بر گرداند به یک معانى دیگرى و رعب در قلب آنها انداخت که فرار کردند . این براى این بود که یک نهضت اسلامى بود . در صدر اسلام هم این قضیه رعب و فتح به رعب ، نصر به رعب ، این مطلبى بوده است که وقتى که یک جمعیت کمى در مقابل آن جمعیت هاى زیاد و با سلاح هائى که در آن روز سلاح مدرن زیاد بوده است ، معذلک یک خوفى گاهى در قلب آنها مى افتاد که با همان خوف ، نصرت براى اسلام حاصل مى شد . بعد هم دیدید که در ظرف یک سال و چند ماه تمام چیزهائى که یک حکومت لازم دارد ، ملت ما بر آن راى دادند و متحقق کردند . شما بدانید که در بعضى از ممالک که انقلاب کرده اند ، انقلاب شیطانى بعد از بیست سال ، بعد

ص: 33

از سى سال باز قانون اساسى ندارند . این عراق نزدیک ما که حکومت جابر دارد و یک حکومت جابر ، یک حکومت جابر دیگر را از بین برده است ، با اینکه با تمام قدرت دارد سرکوبى مى کند ملت خودش را ، نتوانسته تا حالا یک قانون اساسى براى خودش درست کند ، حالا هم باز یک عده اى از خدا بى خبر نشینند و حکومت مى کنند ، حکومت استبدادى بدتر از هر استبداد . هیچ سابقه ندارد هیچ که یک کشورى ملتش که قیام کردند و آن رژیم فاسد را از بین بردند ، بعد از یک سال و نیم مثلا همه چیزهائى که باید حکومت داشته باشد اینها متحقق کردند و قانون اساسى شان را نوشتند ، جمهورى اسلامى شان را راى دادند ، رئیس جمهورشان را راى دادند ، مجلس خبرگانشان را راى دادند ، مجلس شوراى اسلامى شان را راى دادند ، و همین چند روز نخست وزیر ، وزراى خودش را معرفى مى کند و تمام و کمال آنچه که حکومت لازم دارد متحقق شود . و این سابقه ندارد در دنیا که همچو چیزى بشود .

داشته باشد لکن بیان کرده ، صحبت کرده ، مردم را متوجه کرده ، مردم به او راى دادند . این از ملت است وقتى یک چیزى از ملت شد همه ملت همراهش هستند . حالا اگر چنانچه در عراق یک سانحه اى براى صدام حسین پیدا بشود یا در مصر یک سانحه اى براى سادات پیدا بشود و این سانحه مثلا" به آنها ضرر وارد نکند مردم عزاگیرند و اگر آنها را از بین ببرد مردم شادى مى کنند . این براى این است که مملکت ما جدا نیستند از هم نخست وزیرش از مردم جدا نیست ، همین هائى است که در آن دولت ، دولت جائر حبس رفته و زجر دیده و همه مصیبت ها را کشیده ، حالا هم ازخود شما هست ، نه یک قدرتى آمده تحمیل کند . مجلس خودتان و رئیس جمهورخودتان را تعیین کردید و کسى تحمیل شما نکرده .

شما این حکومت اسلامى و این نهضت اسلامى را قدر بدانید و همه چیز را از خدا بدانید و خیال نکنید که من و شما ونمى دانم غلبه کرده ایم . ما چیزى نداشتیم که ، یک وقت در ذهنتنان وارد نشود که خیر ما ایرانى ها خودمان چه کردیم . خیر آن که پشتیبان شما بود چون قیام لله بود ، نهضت لله بود آن قدرت مطلق الهى بود که طرفدار شما و موید شما بود . این را همیشه در نظر داشته باشید و همیشه شکر کنید خداى تبارک وتعالى را بر اینکه یک ملتى را متحول کرد از یک معانى اى که در سابق بود به یک حقایق اسلامى ، به یک اخلاق اسلامى ، به یک رفتار اسلامى . و برادرها! رفتار اسلامى تان را حفظ کنید . شما با رفتار اسلامى و با حفظ نهضت و با پیشبرد نهضت و توجه به اینکه خداى تبارک و تعالى ما را تایید مى کند ، با رفتار و اخلاق اسلامى این قدرتى که شما را به پیروزى رسانده است حفظ کنید . این قدرت خدایى را ، این قدرت لایزال الهى را که با شما تا حالا با عنایت بزرگ خودش رفتار کرده است ، با قصدهاى خالصتان ، با تصمیم بر اینکه براى خدا نهضت را پیش ببرید حفظ کنید و مادامى که این معنا را حفظ کردید خدا با شماست .

من از خداى تبارک و تعالى سلامت و سعادت همه شما را که در مرزها و نزدیک مرزها هستید مى خواهم و از آقایان علماى کرمانشاه ، حضرت آقاى بزرگ ، آقاى اصفهانى و سایر آقایان علمائى که از آنجا آمده اند و زحمت کشیده اند تشکر مى کنم و از همه شما هم که با هم برادر هستید و هستیم و همه ما با هم با برادرى مى خواهیم این نهضت را پیش ببریم تشکر مى کنم و سلامت همه را از خداى تبارک و تعالى خواستارم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 35

تاریخ : 28/5/59

تاریخ : 2/6/59

تاریخ : 4/6/59

خودتان را به خداى تبارک و تعالى تمام کنید ، به این معنا که تام بشود این امید شما ، اطمینان براى شما بیاورد این امید شما ، من به شما اطمینان مى دهم که آسیبى ، این مملکت نبیند . توجه به همین معنا داشته باشید ، همه ملت ما ، چه دولتى هایشان و چه غیر دولتى ها ، چه نظامى ها و چه غیر نظامى ها ، همه ملت ما امیدشان را به خداى تبارک و تعالى که منبع قدرت است و منبع نور است ، امید خودشان را به او ببندند و هیچ توطئه اى را از آن نترسند .

کسى که پشتبان او خداست از این توطئه هائى که هى شایعه اندازى مى کنند که توطئه است و نمى دانم کجا توطئه است ، کجا چه است ، از اینها نباید بترسند . البته قواى انتظامى ما ارتش ما ، ژاندارمرى ما ، سپاه پاسداران ما ، اینها و همین طور بسیج ملى ما ، بسیج اسلامى ما اینها باید همیشه مراقب باشند ، رفت ، آمدهاى مشکوک را در نظر داشته باشند و اگر دیدند ، اطلاع بدهند به مراکزى که باید اطلاع بدهند ، در عین حالى که باید تمام مراقبت ها را بکنند و تمام رفت و آمدهاى مشکوک را تحت نظر بگیرند ، در عین حال قلب شان مطمئن باشد به اینکه این قلب تا متوجه به خداست آسیبى نخواهد دید .

تاریخ : 4/6/59

چند سال آخر نگذاشتند که تربیت ، تربیت صحیح در این ملت تحقق پیدا بکند .

از دانشگاه که مرکز علم و ادب باید باشد تا مطبوعات که باید مربى جامعه باشد تا رادیو و تلویزیون که باید جامعه را تربیت بکند و تا ادارات که باید خودشان یک اشخاصى باشند و یک مراکزى باشند براى تربیت ، همه جا را اینها با آن نقشه هاى فاسدى که داشتند به فساد کشیدند و جوان هاى تازه رس ما را که در یک همچو جامعه وارد مى شدند ، قهرا باید به عقب برانند و منحرف کنند . خداوند تبارک و تعالى به ما منت گذاشت و به این ملت عزیز منت گذاشت و ما را از آن لجنزارى که سر تا ته مملکت را گرفته بود ، نجات داد و روزنامه هاى ما که یکى از مراکز همان فحشا و همان چیزهائى که شماها بهتر مى دانید بود متبدل کرد به یک مراکزى که امید است که به واسطه این تربیت هأ که در آنجا و تبلیغاتى که در آنجا مى شود ، مملکت ما از آن چیزهائى که در سابق بود نجات پیدا بکند .

گوش را به هر چه بدهد ، یا تعلیم فاسد است یا غنا و امثال اینها که مغز را فاسد مى کند ، هر اجتماعى که باشد ، اجتماعى است که گوینده گوینده اى است که جوان ها را مى کشد طرف فساد و مغزهاى اینها را فاسد مى کند . این یک مطلب اتفاقى نبود که به طور اتفاق حاصل شده باشد یک مطلبى بود که با تمام توجه و نقشه این امور شده بود و دیدید چطور بود . چه شد که یکدفعه خداى تبارک و تعالى به این ملت تفضل فرمود و یکدفعه متحول شد؟ این جوانى که بنایش بر این بود که برود در مراکز فحشا ، آمد در خیابان و مشغول جنگ شد . آن جوان هائى که به حسب نقشه آنها ، باید آن مفسده ها را داشته باشند و آن مغزها را داشته باشند ، یکدفعه متحول شد به یک مغزهاى نورانى انسانى اسلامى . اگر نشده بود نمى توانست این ملت این قدرت بزرگ را ، این قدرت شیطانى را در هم بشکند . این اول تحول در خود جمعیت پیدا شد و به تدریج این تحول که در جمعیت پیدا شد ، رشد پیدا کرد ، آن هم نه رشدى که به حسب موازین عادى باشد ، به حسب موازین عادى اگر یک جوانى آنطور تربیت شده است که از دانشگاه گرفته تا همه جا این را به فساد کشیده بودند ، باید اقلا بیست سال طول بکشد تا بشود (آن را) از آن مغز غیر انسانى ، غیر اسلامى متحول بشود به یک مغز انسانى . این چه بود که یک شب کانه آن تحول را پیش آورد و کمتر از یک سال ، یک سال و نیم این مملکت را یکدفعه کرد یک موجودهاى دیگرى ؟ از این موجوداتى که همه توجه شان به عیش و عشرت بود و همه توجه شان به مفاسد بود و همه نظرشان به تبلیغات بزرگى که کرده بودند به ضد اسلام و به ضد روحانى بود ، یکدفعه برگشت و یک طور دیگرى شد این با موازین عادى درست در نمى آید آن یک دست الهى بود پشت سر این ملت و این تحول باعث این شد که باید همه بروند به شمیرانات و بین تهران و شمیران و آن بساط و آن عشرتکده ها ، همه ترک کردند و آمدند در میدان ها دنبال جانفشانى .

مطبوعات مملکت هستند توجه بکنند به این معنا که باید همه شان در این راه باشند که بخواهند کشور خودشان را همه چیزهائى که غیر انسانى است تصفیه بکنند . همه به فکر تصفیه باشند ، همه به فکر تهذیب باشند . اگر اینطور بشود و امید است که باشد ، مطمئن باشید که کشور شما دیگر آسیب نخواهد دید انشأ اللّه .

یک کشورى وقتى آسیب مى بیند که ملتش بى تفاوت باشد راجع به آسیب ها . آنوقت که مملکت شما را ، آنها مى آمدند و همه آن کارهاى خلاف مصالح شمارا مى کردند ، براى اینکه ملت یک ملتى بود که خوابش کرده بودند ، مخمورش کرده بودند ، تهى کرده بودند ملت را از خودش ، خودش را اصلا نمى شناخت ، هر چه مى دید غرب مى دید مراکزى که مراکز قدرت بود مى دید ، قدرت خودش را فراموش کرده بود . حالا که شما خودتان را یافتید و قدرت خودتان را فهمیدید چى است ، قدرتى است که در مقابل قدرت هاى بزرگ جهان ، یکسره قدرت هاى عالم ، این قدرت غلبه کرد بر تمام قدرت هاى عالم و شما فهمیدید که خودتان قدرتمند هستید و شما متکل به خدا هستید و هر کس متکل به مرکز قدرت باشد قدرتمند است .

حفظ کنید این معنا را ، این الوهیت را حفظ کنید ، در عمل حفظ کنید و مؤافق با احکام خدا عمل کنید و در اخلاق حفظ کنید و مطابق اخلاق الهى حفظ کنید و در عقاید هم حفظ کنید و عقاید انسانى را یاد بگیرید و توجه کنید . اگر اینطور شد و همه جا اینطور شد انشأ اللّه ، شما مطمئن باشید که هیچ کس نمى تواند یک همچو کشورى را آسیب به آن برساند . نه این گروه هائى که در خود ملت گاهى پیدا مى شود و با اسم هاى مختلف به شما مى خواهند صدمه بزنند ، نه اینها دیگر قابلند ، نه آنهائى که براى ما مى خواهند نقشه بکشند و توطئه ایجاد کنند و اینها ، هیچ کدام از اینها دیگر نمى توانند کارى انجام بدهند . شما خودتان را درست کنید ، کشورتان درست مى شود و آسیبى هم نخواهید دید . من از خداى تبارک و تعالى سلامت همه افرادى که براى اسلام مشغول خدمت هستند و سعادت همه را خواهان هستم و از شما آقایانى که آمده اید اینجا و در این وضع گرما و فشار هستید معذرت مى خواهم از شماها و امیدوارم که خداى تبارک و تعالى همه شما را سعادتمند کند و همه شما در خدمت خدا باشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 43

تاریخ : 4/6/59

که در آن طرف دنیا هست بى تفاوت باشد ، مى تواند ، باید قیام کند ، نمى تواند؛ باید زمینه فراهم کند که یک وقتى رفع ظلم کند . چطور یک کسى که ادعاى اسلام مى کند و مى گوید که من مسلم هستم و ادعاى این را مى کند که من با ملت خوب هستم ، آنوقت در یک مرکزى بنشیند و اشخاصى را دور خودش جمع بکند از این اشخاص منحرف ، از اینهائى که هیچ اعتقاد به اسلام ندارند ، با آنها رفت و آمد کند ، با آنها بست و بند کند که اجنبى را وارد کند در ایران و مسلط کند بر همین مسلمان هائى که هستند ، چه کردستانى و چه غیر کردستانى .

هر جا بروید ظلم شده است و همه راآزار داده اند . باید بیدار باشید شمابرادرها ، روحانیون محترم کردستان باید متوجه باشند ، در مساجد خودشان ، در جمعه خودشان ، در جماعت خودشان ، مردم محل خودشان را بیدار کنند که گول نخورند از این اجانب پرست ها ، از اینهائى که مى خواهند تفرقه بیندازند و بعد ازاینکه تفرقه انداختند باز مارا برگردانند به آن حال اول و سلطه اجانب مستقر بشود . باید این توجه را همه بکنید .

تاریخ : 6/6/59

الهى است و اگر چنانکه احکام الهى در یک ملت پیاده بشود باطل از آن ملت کوچ مى کند و اگر در همه ملت هاى اسلامى ، احکام الهى ، اخلاقى که سفارش شده است ، اخلاق انسانى ، عقاید ایمانى پیاده بشود خود به خود باطل ذاهق مى شود . شما برادرانى که در هند هستید و حالا تشریف آورده اید اینجا و سایر برادرهائى که در ممالک دیگر هستند ، چه ایرانى و چه غیر ایرانى که همه برادر هستند ، باید توجه داشته باشند که مفاد این آیه شریفه (جأ الحق ) را متحقق کنند تا باطل خود به خود از بین برود .

تاریخ : 6/6/59

سر بیاید و من دعاى به ایشان مى کنم و خواهم کرد و امیدوارم که زودتر انشأ اللّه ایشان خلاص بشوند . و برگردند .

و قضیه لبنان و ایران و اینها شما مى دانید که اینها قضایاى مختلفى نیستند ، مسلمان ها هر جا هستند ، باید با هم باشند و آن چیزى که رنج است براى یک طایفه اى ، براى طایفه دیگر هم همان مسأله رنج باشد ، مسائلشان جدا نباید باشد . اینکه ما ایرانى هستیم و آنها لبنانى هستند یا جاى دیگرى هستند . در اسلام مطرح نیست . اسلام همه افرادى که ایمان به خدا آورده اند همه آنها را برادر مى داند و حساب جداگانه ندارد که حسابى براى عرب باز کرده باشد ، یک حسابى براى عجم باز کرده باشد ، یک حسابى براى ایران باز کرده باشد و یک حسابى براى کجا . این حساب هائى که پیش مردم مادى که مطرح است که ما ایرانى هستیم و براى ایران باید چه بکنیم یا اینکه بگوید ما عراقى هستیم و براى چه . این حساب ها در اسلام نیست . اسلام مى خواهد که همه دنیا یک عائله باشد و یک حکومت در همه دنیا آن هم حکومت عدل برقرار باشد و همه افراد ، افراد همان عائله باشند و لهذا ما مکرر این معنا را گفته ایم که این قضیه اى که شاید صحبتش در همه جا هست که ملت ایران مثلا جدا ، ملت عراق جدا ، هر کدام یک عصبیتى براى او داشته باشند و حتى به اسلام کار نداشته باشند و به ملت و ملیت کار داشته باشند ، این یک امر بى اساس است در اسلام بلکه مضاد با اسلام است .

اسلام در عین حالى که وطن را ، آنجایى که زادگاه است احترام مى گذارد ، لکن مقابل اسلام قرار نمى دهد . اساس ، اسلام است ، اینها دیگر بقیه اش فرع هستند و اساس آنهائى که مکتبى هستند خدمت به اسلام است ؛ این خدمت اگر در لبنان باشد خدمت است ، اگر در ایران باشد خدمت است ، اگر در هر جا ، اگر در حبس هم باشد خدمت است ، اگر بیرون هم باشد خدمت است . ایشان الان هم در خدمت است ، براى اینکه وقتى در راه اسلام یک کسى این مصائب رادید (که نباید اسمش را مصائب گذاشت ) وقتى در راه اسلام باشد همه چیز آسان مى شود ، هین مى شود . شما مى بینید که حتى این جوان هایى که الان در اینجا و در لبنان و اینها مشغول خدمت هستند چه روحیه هایى دارند . همین دیروز یک جوانى آمده بود اینجا مى خواست یک زنى را عقد کند . بعد از اینکه صحبت از مهر شد ، آن زن گفت که مهر من را این قرار بدهد که به مکه من را ببرد . این جوان مى گفت که من زنده نیستم تا تو را به مکه ببرم من شهید مى شوم . بالاخره با مدتى صحبت ما راضیش کردیم به اینکه نه ، انشأ اللّه شما هستید و خدمت مى کنید . این یک روحیه خیلى خوبى است که در جوان ها پیدا شده است و امیدوارم که در همه ما این روحیه ها پیدا بشود و آن روحیه مکتبى توجه به مکتب ، نه توجه به امور دیگر . من از خداى تبارک و تعالى مسئلت میکنم که ما را و شما را دلخوش کند به اینکه ایشان برگردند پیش ما و به خدمت خودشان ادامه بدهند . انشأ اللّه خداوند به همه عائله ایشان در این فراق صبر بدهد و چشم همه را به وجود ایشان انشأ اللّه روشن کند تا ایشان برگردند و به خدمت به مکتب موفق بشوند و شیعه هاى لبنان هم از وجود ایشان استفاده بکنند بلکه همه مسلمان ها ، انشأ اللّه .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 50

تاریخ : 6/6/59

تاریخ : 8/6/59

از این جهت معلم و دانشجو محصور به معلم هاى دانشگاه ها یا دبیرستان ها یا سایر جاها نیست و دانشجو هم محصور نیست به همان هائى که دانشگاه مى روند . عالم یک دانشگاهى است و انبیا و اولیا و تربیت شده هاى آنها معلم هستند و سایر بشر دانشجو و باید دانشجو باشند . عالم باید ، تمام دنیا باید دو طبقه داشته باشد: یک طبقه معلم و استاد و یک طبقه دانشجو و متعلم وظیفه معلم هدایت جامعه است به سوى اللّه و وظیفه دانشجو تعلم .

خدا بر ما که ما را هدایت کند به این راهى که راه اللّه است و موجب این مى شود که تمام عالم به سعادت برسند و با آرامش و با تربیت صحیح در این عالم زندگى کنند و تمام جهاتى که در این عالم هست بر گردانند به همان جهت توحیدى الهى و سایر حرکت ها چه حرکت هاى قلبى باشد و چه حرکت هاى خیالى باشد و چه حرکت هاى جوارحى باشد ، بر خلاف این مسیر که باشد همه طاغوتى است . همین دو راه بیشتر نیست ، یا طاغوت و یا اللّه و شما معلمین و شما دانشجویان از همین راهى که انبیا تعیین کرده اند راه را طى کنید . همین راه خداست ، همین راهى که انبیا و اولیأ خدا پیش پاى بشر گذاشته است این راه خداست و ما همه باید از همین راه حرکت کنیم . کسانى که دعوت بر غیر این راه بکنند ، طاغوتند و کسانى که مردم را بر خلاف مسیر طبیعى خودشان و مسیرى که فطرت آنها متوجه به اوست راهنمائى کنند ، ضلالت است و من امیدوارم که معلمین هم در هر جا هستند ، خواهران و برادران معلم ، خواهران و برادران دانشجو ، خواهران و برادران عالم ، خودشان را دانشجو بدانند و معلم . معلم آنها را به راه راست هدایت انبیا دعوت کند و آنها هم به راه راست هدایت انبیا سفر کنند .

والسلام علکیم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 54

تاریخ :10/6/59

تاریخ : 11/6/59

دومش را نشان داد ، آن وجهه دومش را کم کم نشان داد . در زمان این شخص نالایق که مملکت ما را به تباهى کشاند به پیغمبر اکرم در روزنامه سب کردند ، در روزنامه به پیغمبر سب کردند و به مرئى و منظر این دولت بود و آن دولتمردان . مجلس درست کردند و در آنجا از پیروزى اسلام به کفر انتقاد کردند و این روشنفکرها دستمال ها را در آوردند و گریه کردند که اسلام بر شاه ایران ، شاه آنوقت ایران غلبه کرده است . شعر ، ایشان شعر گفتند ، نویسندگانشان نوشتند ، گویندگانشان گفتند . ما از اینکه انگلستان اینقدر اصرار داشت بر اینکه این طایفه را از بین ببرد مى فهمیم که از این طایفه اینها رنج مى بردند و باید اینها سرکوب بشوند .

سایر قواى انتظامى هم اینطور . اینها هم شرارت هائى کردند در این مملکت و سرکوبى هایى از خدمتگزاران این مملکت کردند که اسم آنها هم وقتى که مى آمد مردم از آنها متنفر بودند . بنابراین شما آقایان که حالا در خدمت اسلام هستید ، چه شما و چه قواى مسلح دیگر مثل ارتش و مثل شهربانى ، مدت زحمت بکشید و خوشرفتارى بکنید و خدمت صادقانه بکنید تا اینکه از دل مردم این مطلب بیرون برود . با اینکه ما مى دانیم که شما هیچ کدام آنجا نبودید آنوقت ، هیچ یک از شما نبودید . من یادم است ، از اولى که رضاخان آمد به ایران ، آمد به تهران تا حالا من شاهد همه قضایا بودم . این بنا داشت به اینکه این مملکت را با هر طورى که مى تواند طورى بار بیاورد و بعد هم پسر خلفش آن هم طورى بار بیاورد این مملکت را که همه چیزهائى که اینها از ما مى برند ، هر چه که از ذخائى ما آنوقت انگلستان و حالا هم ، بعدا هم آمریکا ببرند هیچ کس نباشد که کلمه اى در مقابل آنها بگوید و اگر مى گفت سرکوبى مى کردند و اگر مخالفت مى شد مى کوبیدند اینها را . مخالفت از طرف روحانیون چند مرتبه شد لکن هم با حیله و هم با قدرت آنها را کوبیدند . بعد هم که شما ملاحظه کردید که دانشگاه ما را به چه صورت در آوردند ، دبیرستان هاى ما را به چه صورت در آوردند و از همان دبستان شروع کردند آدم غربى درست کردند ، آدم معتقد به غرب و مخالف با اسلام درست کردند . از همان بچه کوچولو شروع شد و همین طور تا اینکه یک قشر زیادى مخالف با همه چیز ، با همه ماثر اسلام ، با همه ماثر کشور ، اینها تربیت مى کردند . یک همچو مملکتى را اینها درست کردند با امر انگلستان در زمان رضاخان و با فرمان آمریکا در زمان محمد رضا که حالا که اینها رفتند شما مى بینید که همه چیز باید متحول بشود . البته متحول هم خیلى شد . حالا در هر جا که شما بروید محتاج به این است که از سر درست بشود . ادارات یک اداراتى است که به فرم همان ادارات زمان طاغوت است و باید تصفیه بشوند و متحول بشوند به یک اداره که به درد مردم بخورد .

پادگان هاى ژاندارمرى یا در مراکزى که سایر قواى مسلحه هستند ، یک همچو مسائلى که در سابق بود باز تکرار بشود . باید با کمال دقت کسانى که در رأس هستند اشخاص ناظر بفرستند همه جا را تحت نظر بگیرند ، براى اینکه اگر خداى نخواسته از چهار نفر یک امر خلاف قاعده اى ، یک امرى که در زمان سابق اتفاق مى افتاد ، بست و بند با خان ها و کوبیدن مردم اتفاق مى افتاد ، اگر حالا در چهار جا اتفاق بیفتد همه تان بدنام مى شوید . براى اینکه مردم ذائقه شان تلخ است و اگر ببینند که در چهار جا یک فسادى ایجاد شده است و یکى از کارهاى سابق انجام گرفته است ، همه شما را مردم محکوم مى کنند . بنابراین همه شما موظفید که از آن چیزهائى که برخلاف واقع است هم خودتان را حفظ کنید و هم دیگران را ، اگر کارى کردند به سران ژاندارمرى اطلاع بدهید که آنها جلوگیرى بکنند ، تا این ذائقه تغییر بکند . البته بسیار تغییر کرده است ، یعنى بسیار جلو رفته است این تغییر و لهذا شما الان وقتى که در جمعیت ها مى روید مردم براى شما شعار مى دهند . کى یک همچو مسائلى در سابق بود؟ مردم پشت به آنها مى کردند . اگر بازور هم مى آوردندشان یک جائى که یک فرض کنید که اشخاصى بودند ، آنها بازور بودند ، جمع همراه نبودند . در هر صورت الان ما و شما و همه ملت خدمتگزار به اسلام و خدمتگزار به کشور هستیم و باید همه مجتمعا با دست واحد ، همه یکدست خدمت به این کشور بکنیم تا اینکه انشأ اللّه این کشور به قدرت کامله الهى به پیش برود و شما سرافراز باشید و کشور ما سرافراز باشد .

و این یک مطلبى است که مربوط به شما تنها نیست و مربوط به همه قواى مسلحه است ، چنانچه توجه به اینکه مبادا یکى خلاف بکند آن هم اختصاص به شما ندارد همه قواى مسلحه باید در این معنا باشند . امر به معروف و نهى از منکر بر همه ملت واجب است . اگر یک خلاف یکى کرد باید او را نهى بکنید ، باید باز دارید او را از این کار و اگر چنانچه یک آدمى در یک پادگانى یک عملى کرد که بر خلاف وظیفه بود باید اطلاع بدهید تا اینکه این را جلویش را بگیرند . و باز این مطلب را باید به ملت عرض بکنم که سرباز بودن براى ملت امروز جزء وظایف است ، نگذارد ملت که این پادگان ها در ارتش تهى بشود . سرباز حالا سرباز وظیفه است ، در زمان سابق سرباز اجبارى بود . به اجبار بردند ، اسمش را وظیفه مى گذاشتند و اما الان این اجبار در کار نیست ، الان یک امر الهى است . دفاع از مملکت اسلامى ، دفاع از نوامیس مسلمین از واجبات شرعیه الهیه اى است که بر همه ما واجب است و این موقوف بر این است که نظامى ها ، هم منظم و منسجم باشند و هم مراتب را حفظ بکنند و هم اشخاصى که مى توانند در نظام وارد بشوند خودشان را معرفى کنند و این پادگان ها را پر کنند از جمعیت ها ، و از قرارى که بعضى از رؤساى ارتش گفته اند ، گفتند که الان پادگان هاى ما پر نیست براى اینکه نظام وظیفه را خیلى به آن عمل نمى کنند . لازم نیست که نظام وظیفه را با الزام بیایند شما را ببرند . شما مى خواهید یک مملکتى را حفظ بکنید ، ملت مى خواهد که در مقابل این قدرت هائى که همه با هم منسجم شدند و اطراف کشور ما هستند ، ملت مى خواهد که جلوى اینها را بگیرد این تا اینکه نظام ، نظام صحیح نباشد و منسجم نباشد و پادگان ها پر از جمعیت نباشد و مملکت یک نظام بزرگ نداشته باشد و انشأ اللّه یک نظام بیست میلیونى شما داشته باشید تا بتوانید از این توطئه ها که الان براى مملکت ما در کار است جلوگیرى بکنید . خداوند انشأ اللّه تعالى حامى شما باشد و حامى این مملکت و انشأ اللّه شما پیروز باشید و با پیروزى اسلام را به پیروزى برسانید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 60

تاریخ : 16/6/59

ص: 62

فصل دوازدهم

جنگ نابکار صدامی

این فصل از صحیفه نور با مقطع 59/3/15 الی 59/8/13، ظلمات سنگینی از توطئه های ستمبارگی استعمارگران شرق و غرب بویژه شیطان بزرگ و ایادی او را آماج تیرهای الهی روح اللهی قرار می دهد.

دشمنان اسلام و ایران در این 5 ماهه هر چه در چنته ی جور و فریب داشته اند بیرون ریخته اند:

کودتای نوژه با دخالت مستقیم آمریکا و با مهره های شاهنشاهی تا آستانه ی اقدام ننگین خویش، پیش می رود.

مظلوم نمایی جاسوسخانه ی مدرسه استعماری اندیشه، خبر داغ محافل برون مرزی است.

زنان آنچنانی جهت برپایی راهپیمایی بی حجابی، بر انگیخته می شوند.

دموکرات و کومله و منافقین و روزنامه های کذایی هر یک در این عرصه ای در تنور داغ ننگ و توطئه به نرخ روز نان می بزند. و چون استعمار از اینهمه طرفی نمی بندد، سرانجام آمریکای مشؤوم آخرین تیر زهرآگین جهانخوارگی را از ترکش دروغ و پلیدی با دستان عروسکی صدام - كثیف ترین بی چهره ی خاورمیانه - رها می کند.

ص: 63

و این زاده نامشروع صهیونیزم چون پشه ای که باد نمرودی در دماغ افکنده ناگهان در آخرین روز تابستان 59 از زمین و هوا و دریا بی اخطاری از پیش از جنوب و غرب وطن اسلامی به خاک مقدس لاله برور ما سکتازی می کند کارگزاران استعمار چونان همیشه احمق ترین مهره را بر می گزینند و این دن کیشوت مسخره ی قرن را سوار بر اسب خیالی سرداری ،قادسیه به کام مرگ ،قطعی به بیشه ی شیران م میفرستند روح الله استوارتر از همیشه با پرچم برافراشته ی رهبری در دست بر بلندترین چکاد اراده و عزم در برابر این تجاوز می ایستد و به امت خشمگین و شجاع مژده می دهد که:

این جنگ از الطاف خفیه الهی است...

و چون همیشه، چنان است که آن نستوه سترک تاریخ با کلام کلیم - اللهی می گوید و همانگونه است که آن بینای بزرگ قرون، ب_ا دی_ده الهی می بیند... زیرا:

از یک سو، ارتش و قوای مسلح ایران اسلامی از در غلتیدن به دامچاله ی رخوت و سستی می رهد؛

و از سویی ،امت چهره های منافق را و مهره های برگزیده ی دشمنان را به تدریج باز می شناسد:

و از سوی دیگر، انسجام و وحدت امت، بیش از پیش استحکام می گیرد؛ آمادگی و هشیاری عمومی برانگیخته تر می شود...

و محک جنگ ، عیار بالهای زرین ایثار را بالا می برد... و سره از ناسره باز شناخته می شود....

و در فصول دیگر، و در کلام رهبر به عیان خواهیم دید که چنانکه او فرموده: آمریکا این بار نیز و هربار و هزاران هزار بار، هیچ غلطی

نمی تواند بکند...

و شغالان تاریخ بر زبونی صدام، مویه خواهند کرد.

تاریخ، تفاله صدام را تف کرده است.

ص: 64

تاریخ : 17/6/59

زیر بنا و شکم را قبله گاه و دنیا را مقصد و مقصود مى دانند .

هان اى ملت سلحشور! براى مقابله با قدرت هاى نظامى ابر قدرتان آماده باشید! و اى قواى مسلح که سربازان اسلام و پیشمرگان هدف و نگهبانان کشورید مجهز باشید هم به صلاح و هم به سلاح ، و هراس و خوف به خود راه ندهید که خداوند تعالى پشتیبان و ملت بزرگ ، هوادار شماست . شما نصرت کنید از دین خدا و کشور توحید تا خداوند قادر نصرت دهد شمارا . از خداوند متعال عظمت براى اسلام و ملت مجاهد و رحمت براى شهداى انقلاب و خصوص شهداى 17 شهریور و صبر و برکت براى بازماندگان شهداى انقلاب و خصوص شهداى 17 شهریور و خذلان و تباهى براى دشمنان اسلام و خصوص تفرقه اندازان بین صفوف مسلمین را خواستارم .

والسلام على عباداللّه الصالحین و رحمة اللّه

روح اللّه الموسوى الخمینى

عکس

ص: 66

59/6/18

تاریخ 19/6/59

مجلس بگیرید و زن هاتان را بیاورید در مجلس ، بیاورید در مجلس عمومى ، آنوقت اگر اینها تخلف مى کردند ، کتک دنبالش بود ، حرف دنبالش بود ، همه چیزها و حرف ها بود و اینها مى خواستند زن را وسیله قرار بدهند از براى اینکه سرگرمى حاصل شود براى جوان ها و در کارهاى اساسى اصلا وارد نشود . طریق مختلفى اینها داشتند براى اینکه این جوان هاى ما را ، این دانشگاهى هاى ما را ، همه این قشرها را نگذارند به فکر خودشان بیفتند و به فکر مملکتشان بیفتند . از آن طرف همین مسأله کشف حجاب با آن فضاحتى که اینها کردند و با آن رفتارى که بازن هاى محترمه کردند و با آن رفتارى که با روحانیون کردند در این مسائل که حتى به مرحوم آقاى کاشانى آمدند تکلیف کردند که شما باید وارد بشوید در این مجلس ، فرمودند که شما باید مجلس بگیرید ، ایشان گفته بودند . . . را که فرمودند: گفته بودند آن مامورها ، که از بالاها گفته اند . گفته بودند من هم همان را مى گویم حتى به اینها هم آمده بودند پیشنهاد کرده بودند . دیگر در شهرستان در دهات و همه جا حتى در قم ، یک فضاحتى در قم در آوردند که قابل ذکر نیست و این هم براى این بود که این جوان ها را ، جوان غافل ، زن و مرد را وارد کنند در میدان و سرگرمشان کنند به هم و از اساس مسائل اینها غافل باشند . همچو مراکز فحشائى که اینها درست کردند که از تهران تا آخر تجریش صدها مراکزى بود که مال عشرتکده و امثال ذلک بود ، همه اینها دیدید که زنانه بود لهذا ، جوان هاى ما ، ملت ما اصلا دیگر توجه به مسائل اساسى که باید بکنند نداشت . نه مردش ، نه زنش ، نه مردها آزاد بودند و نه زن ها آزاد بودند ، اسمش را گذاشته بودند آزاد مردان و آزاد زنان . این اساسى بود که از اول رضاخان که انگلیس ها خدا لعنتشان کند ، اول انگلیس ها او را آوردند به ایران و او را وادار کردند به این مسائل و بعدش هم دنبالش شعراشان و نمى دانم نویسندگانشان و رسانه هاى گروهى شان را ، همه اینها در خدمت این بود که این ملت را نهى کنند از آن چیزى که خودش دارد ، آن را توجهش را به همین عشرت ها و به همین بساط لهو و لعب بکنند . اینها را آزاد قرار دادند ، این مراکز لهو و لعب را ، اما در تمام تهران شاید یک مرکزى که بتواند تعلیمات دینى . . . نه از نظر مردان و نه از نظر زنان که آزاد باشند در تعلیماتشان ، معلوم نبود که باشد . در هر صورت اینها مسائلى است که ابرقدرت ها با نقشه هاى بسیار دقیق که کارشناسانشان کردند ، هم مجالس درست مى کنند از این چیزها و ما باید بیدار باشیم همه مان ، همه ملت ایران بیدار باشند که به دام اینها نیفتند و هر جا فرض کنید در این مجالس رفتند ، همان حیثیت خودشان را حفظ کنند ، تحت تاثیر آنهائى که در آنجا هستند و زن هائى که در آنجا هستند یا مردهائى که در آنجا هستند و تحت تاثیر اینها واقع نشوند . همانطورى که شما گفتید که انجام دادید ، همین طور باشد که اگر رفتند و شرکت کردند آنطور نباشد که شرکتشان یک وقت به نفع آنها تمام بشود ، غالبا غافلند ، اینطور مى شود . بنابراین این کارهائى که شما گفتید کردید ، کارهاى ارزشمندى بوده است و باز اگر چنانچه مجالسى باشد ، مردها هم بروند اما با تعهد ، نه آنهائى که مى روند و بر خلاف مصالح خود مملکت مان عمل مى کنند . انشأ اللّه امیدوارم که همه تان موفق و موید باشید و امروز غیر روزهاى سابق ، امروز غیر زمان هاى سابق است . امروز باید خانم وظائف اجتماعى خودشان را و وظائف دینى خودشان را باید

ص: 69

عمل بکنند و عفت عمومى را حفظ بکنند و روى آن عفت عمومى کارهاى اجتماعى و سیاسى را انجام بدهند ، نه مثل سابق که فرض کنید اینها یک زنى را هم وارد مى کردند در مجلس اما چه زنى بود و چکار مى خواست بکند . حالا هم وارد شدند بعضى خانم ها در مجلس این ورود غیر آن ورود است . آن یک ورودى بود ، این هم یک ورود آنها مجالس داشتند . روز زن داشتند ، روزى که براى کشف حجاب بود ، مى خواستند ، همین در سال هاى آخر من در قم بودم شاید همان سال آخرى بود که 15 خرداد بعدش پیش آمد من شنیدم که زن ها مى خواهند بروند سر قبر رضا شاه و راجع به همین قضیه کشف حجاب نظاهرات بکنند . من رؤساى ، رؤساى اداراتى که در قم بود ، پیش من آمدند ، گفتم که شما هر کدام به وزارتخانه خودتان اطلاع بدهید که اگر این کار را بکنید من به ملت مى گویم که عزا بگیرند براى روزى که قتل عام کردید در مسجد گوهرشاد . اینها اطلاع دادند و از این منصرف شدند . در هر صورت آن وضعى که آنها درست کرده بودند درست بر خلاف موازینى بود که ملت ما باید انجام بدهد و زن هاى ما باید انجام بدهند و حالا بحمد اللّه آن مسائل گذشته است و باید همه زن ها و هم مردها در مسائل اجتماعى مسائل سیاسى وارد باشند و ناظر باشند ، هم به مجلس ناظر باشند ، هم به کارهاى دولت ناظر باشند ، اظهار نظر بکنند .

ملت باید الان همه ناظر امور باشند ، اظهار نظر بکنند در مسائل سیاسى ، در مسائل اجتماعى ، در مسائلى که عمل مى کند دولت ، استفاده بکنند ، اگر یک کار خلاف دیدند . و من امیدوارم که انشأ اللّه این نهضت به پیروزى منتهى باشد و شما انشأاللّه همه تان موفق باشید و موید و مجالس خود را باز هر چه شکوهمندتر در همه جا توسعه بدهید که زن ها بیدار بشوند و آن مسائل سابق را ، آن ملعب هائى که بود و آن آرایش هائى که بود آن مسائلى که شما مى دانید چقدر به اقتصاد ما صدمه وارد مى کرد و چقدر به عفت عمومى ضرر مى رساند . زن ها امروز باید همانطورى که مردها وارد ، یعنى مردهاى درست ، نه مردهائى که . . . دیدند ، در مسائل واردند ، آنها در مسائل وارد باشند و تعلیم و تعلم صحیح داشته باشند و دخالت صحیح در امور بکنند و انشأاللّه موفق و موید باشند .

ص: 70

تاریخ 20/6/59

کنیم و از آن چیزهائى که دام شیطان است که بزرگترین دام همان خودخواهى انسان است ، از این دام رهائى پیدا بکنیم و به صراط مستقیم الهى راه برویم تا بتوانیم هم خودمان رااصلاح کنیم و هم جامعه مان را .

چه بودند ، براى ملک دارها بودند و براى قدرت دارها و براى سرمایه دارها و براى رؤسا و خان ها و هر چه بود براى آنها بود . یک وقت در بعضى از حکومتها تیول مى کردند ، خراسان را مى دادند دست یک عده تیول ، او چقدر مى داد براى این ، فرض کنید که در پول آنوقت پنجاه هزار تومان ، پول پنجاه هزار تومان آنوقت ، پنجاه میلیون هم بیشتر بود و به او خراسان را مى دادند ، برو سراغ خراسان ، یعنى دیگر هم ما هر چه صدا از خراسان بلند بشود و هر چه از ظلم تو گفته بشود ما اعتنا نمى کنیم ، تو برو ، آنجا مال تو . آنجا هم مردمش و عرض بکنم - ناحیه اش و در آمدش مال این بود ، این باید این پنجاه هزار تومانى که اینجا به نخست وزیرش داده است یا به صدر اعظم داده است ، باید این پنجاه هزار تومان را در آورد و چندین پنجاه هزار تومان هم براى خودش در آورد ، براى اینکه یک تجارتى بود ، فروخته بودند اینجا را ، این پول او را باید بدهد ، باید به نفع هم ببرد . این با مردم چه مى کرد ، با کدخداهاى ده یا بست و بند مى کرد و ده را مى چاپید یا اگر کد خدایى بود که یک تخلفى مى کرد ، آنطور مى کرد که شاه مخلوع به مردم . این وضع حکومت جبار است . حکومت اسلام که الان شما مدعى هستید که نخست وزیر اسلام هستید ، دولت اسلامى هستید و آقایان ، وزراى اسلام هستند و آقاى رئیس جمهور ، رئیس جمهور یک کشور اسلامى هستند و وکلا ، وکلاى کشور اسلامى هستند باید از آنچه که در سابق گذشته نسیان کنند او را ، دفن کنند آنها را ، از دیکتاتورى ها ، از چپاولگرى ها ، از خودخواهى ها و خود پسندى ها ، همه اینها را باید دفن کنند و وارد بشوند در یک مملکت تازه اى که از صدر اسلام که بگذریم دیگر یک همچو چیزى نبوده است . در صدراسلام هم براى ایران نبود اینها حتى آنوقت هم که ایران را فتح کردند باز سپردند به دست همان هایى که اداره مى کردند و جنایات هم همان جنایات بود ، نتوانستند این کار را بکنند .

این همان شیطان است ، همان شیطانى که اغوا مى کند آدم را ، اکثر اغوائاتش این است که انسان را بازى مى دهد وسوسه مى کند در انسان ، وسوسه هاى دامنه دار از همه طرف ، وسوسه مى کند که تو حالا صاحب قدرت هستى ، تو حالا صاحب کذا هستى ، دیگران چکاره اند؟ شما حالا وزیر هستید دیگران باید اطاعت بکنند ، چشم بسته باید اطاعت بکنند ، شما وکیل هستید دیگران باید از شما اطاعت بکنند و چشم بسته هم باشند . این ، همه براى این است که انسان خودش را نساخته ، اگر انسان خودش را ساخته بود ، هیچ بدش نمى آمد که یک رعیتى هم به او انتقاد کند ، اصلا بدش نمى آمد ، از انتقاد بدش نمى آمد این چرا انسان اگر انتقاد دو انسان را فرض کنید یکى خودتان یکى دیگرى ، هر دو داراى یک صفت متوازى هستید ، اگر یک کسى از آن رفیقتان تکذیب کند براى خاطر آن صفتش ، شما خوشتان مى آید براى اینکه آن را مقابل خودتان مى دانید ، از این جهت همان صفتى که در شما هست در دیگرى اگر باشد و انتقاد بکنند ، شما خوشتان مى آید ، او بدش مى آید ، او هم وقتى ببیند همان را در شما هست در دیگرى اگر باشد و انتقاد بکنند ، شما خوشتان مى آید او بدش مى آید ، او هم وقتى ببیند همان را در شما عیبجوئى مى کنند خوشش مى آید و اگر خودش ، از خودش عیبجوئى کنند ، بدش مى آید . اینها همه از حیله هاى شیطان است که شیطان ، بزرگتر از همه شیطان حتى از این شیطان بزرگ معروف ، این شیطان نفس اماره خود آدم است . ما که الان یک مملکت اسلامى به ما سپرده شده است یعنى این مردم با فریادهایشان سدها را شکستند و راى به همه شماها دادند و به وکلا و به عرض مى کنم که به رئیس جمهور و بعد هم وکلاى آنها به شما و اینها ، این مردمى که با این زحمت راى به شما دادند و شما را برسر مسند نشاندند ، حالا شما بخواهید سر مسند با هم اختلاف کنید ، ببینید پیش خدا چه هست . یک دسته زحمت کشیدند و جوان هایشان را دادند و الان هم شما کردستان را مى دانید چه جور هست و این پاسدارها در کردستان و این ارتشى ها در آنجا هر روز دارند جان مى دهند ، هر روز دارند خون مى دهند ، مردم آنجا دارند بمباران مى شوند ، دشمن هاى ما مشغول فعالیت زیاد هستند ، در این حالى که همه جوانب بر ضد ما هست ، همه قدرت هاى بزرگ و کوچک بر ضد ما هست و این ملتى که با این زحمت به دست شما این مملکت را داده است شما حالا بنشینید سر اینکه من چطور ، شما چطور و همه اش هم از شیطان است . هیچ شکى در این نکنید که هر که گفت من ، این من ، شیطان است . هر که گفت که باید به من اطاعت کنید ، این شیطان است . ما بنشینیم سر این معنا که شما بگویید که من ، آن هم بگوید من ، آن هم بگوید من ، این سرسفره شیطان بنشینیم و با هم تسابق بکنیم به اینکه آن طعمه شیطان را که خودخواهى است هى تقویت کنیم . شما ببینید که در بارگاه خدا این چه جور ، چه صورتى دارد و در پیش ملت که بشنود یک همچو چیزهائى هست ، ببیند یک همچو مسائلى طرح است ، خوب ، این ملت بر فرض اینکه حالا صحبت هم نکند اما این زن داغدار که بچه اش را براى این جمهورى داده و براى اسلام داده ، حالا در ذهنش چه مى آید ، چه ناراحتى در این زن هاى داغدار و در این پدرهاى جوان مرده ، چه وضعیتى در قلب آنها پیدا مى شود ولو حرفى نزنند ، ولو هیچ صحبت نکنند ، براى خدا آنها صحبت نکنند ، براى آنها ، آنها قیام بر ضد نکنند اما ببینید چطور داغدارها چه حالى پیدا مى کنند که ببینند که جوان هایشان را براى جمهورى اسلامى دادند و حالا در جمهورى اسلامى داد و قال است

ص: 74

سر اینکه من جلو باشم یا شما جلو باشید . این روزنامه هائى که من امروز دیدم و بعضى شان را هم دیروز دیدم ، این روزنامه ها ببینید که در آن چه مسائلى هست که مردم وقتى این روزنامه ها را بخوانند چه خواهند گفت . یک قدرى توجه داشته باشند همه کسانى که متصدى امرند .

روزنامه ها هر روز انتقاد بکنند ، هم را بکوبند ، به هم تهمت بزنند ، به هم افترا بزنند ، آخر این انصاف است پیش خدا چه مى خواهد شد این ؟ پیش ملت چه انعکاسى دارد خارجى ها چه استفاده از آن مى کنند؟ آنها همه دلشان مى خواهد که شما سروکله هم بزنند و از مصالح مملکت غافل باشید و آنها یک وقتى کار خودشان را ، ضربه خودشان را بزنند . آنها در طول تاریخ و خصوصا در این پنجاه سال کوشش کردند که جوان هاى ما و ملت ما را غافل کنند و احیانا به جان هم بریزند و خدا خواست که آن خدعه آنها تا این حد باشد و از بین بروند و رفتند . اگر حالا همان مسائل را ما تکرار کنیم ، یعنى مسائلى که امریکا براى ما پیش مى آورد که مارا از مسائل اصلى غافل کند ، به مسائل دیگر متوجه کند ، به هروئین متوجه کند ، به فحشا متوجه کند ، براى اینکه از آن راهى که باید برود منحرف بشود ، برود دنبال عشرتخانه ها ، امریکا در یا ابرقدرت هاى دیگر ، آنهائى که مى خواستند ما را غارت کنند ، در طول تاریخ و در طول این پنجاه و چند سال کوشش کردند که جوان هاى ما را بى تفاوت بار بیاورند . آن روز آنها مى کردند ، حالا دست شما افتاد . اگر حالا هم شما کارهایى بکنید که توجه مردم را از مصالح و توجه خودتان را از مصالح به چیز دیگر متوجه بشود ، عوض اینکه فکر حل مشکل کردستان را بکنید بنشینید و با هم دعوا بکنید ، عوض اینکه براى این پابرهنه ها ، براى این ضعفا ، براى اینهایى که زحمت کشیدند و شما را به اینجا رساندند و حالا هم توقع از شما خیلى ندارند براى اینکه یک آب و نانى ، یک آبى ، یک نانى ، یک برقى ، آن چیزهاى اولیه را به اینها برسانید ، از این غفلت کنید و بروید سراغ جنگ - نمى دانم اعصاب و بساط ، خوب ، این همان است که آنوقت امریکا مى کرد ، حالا شما مى کنید ، آنوقت آن طاغوت مى کرد ، حالا شما مى کنید . شما هم طاغوتید ، آنها هم طاغوتند ، فرقى نمى کند ، یکى شیطان است ، یکى شیطان کوچکتر . اگر بناباشد که شما به جاى اینکه اقتصاد مردم را درست کنید ، به جاى اینکه این کشور را بررسى کنید ببینید کجاهاست که مخروبه است و مردم از همه چیز ساقط هستند ، به جاى این اگر چنانچه بنشینید سر مسند و با حرف و با فحاشى به هم مسائل را غفلت از آن بکنید ، این همان است که قدرت هاى بزرگ مى خواهند تا این مملکت خرابه بماند و صداى مردم در آید ، این همان است . شما هم عمال امریکائید منتها ملتفت نیستید . یک عاملى داریم که مستقیما از سفارت امریکا دستور مى گیرد ، یک عاملى داریم که براى او کار کند و خودش نمى فهمد ، خود آدم نمى فهمد که براى کى دارد کار مى کند . اگر شما به مردم کار نداشته باشید ، به مصالح مردم ، به مصالح کشور کار نداشته باشید ، فقط مشغول این باشید که من چطور ، شما چطور ، من چطورم ، شما چطورید ، مردم با من هستند ، مردم با شما هستند ، اگر فکر این باشید ، این همان است که امریکا مى خواهد و شما از عمال امریکا هستید و در عذاب با آنهائى که از عمال امریکا بودند با توجه ، مشترک هستید با کم و زیادش .

حکومت به آن معنا ندارد ، اسلام خدمتگزار دارد ، منتها قواى انتظامى هم دارد براى سرکوبى آنهایى که مى خواهند خیانت بکنند والا نه این است که اگر خیانتکار نباشد دیگر چیزى نمى خواهند ، آنها نمى خواهند که حکومت کنند به مردم و خود فروشى کنند به مردم و مردم را از خودشان بترسانند . شما خیال مى کنید آنطور که محمد رضا در خیابان ها مى آمد ، حضرت امیر هم با اینکه ده مقابل او سعه مملکتش بود ، در خیابان ها آنطورى ، در کوچه و بازار آنطور ، خوب ، در کوچه و بازار مثل یک آدمى مى آمد که نمى شناختندش بعضى ها . مالک اشتر که یکى از سردارهاى بزرگ اسلام بود ، خیال مى کنید که مثل یکى از درجه دارهاى زمان طاغوت بود؟ نه ، این توى مردم مى آمد نمى شناختندش . آن روز یک کسى نشناخت و به او فحش داد و بعد هم ببینید کرامت او را ، رفت مسجد به او دعا کرد . این اخلاق را ، این تاریخ اسلام را باید مطالعه کرد و خصوصا حکومت هائى که در اسلام بوده است مطالعه کرد و از آن پند گرفت . شما خودتان را حاکم مردم ندانید ، شما خودتان را خدمتگزار مردم بدانید . این پیش خدا ثوابش بیشتر از این است که خودتان را حکومت بدانید . حکومت هم همان خدمتگزار است ، ارتش هم باید خدمتگزار مردم باشد . اگر همه شماها خدمتگزار ، خودتان را حساب بکنید ، نخواهید که هى به شما مدح بگویند و ثنا کنند و نمى دانم فریاد بکشند و با هم دعوا بکنید ، اگر این چیزها را کنار بگذارید و خودتان باهم تفاهم کنید و دوستى داشته باشید ، این براى ملت چه لذتى دارد . آن که دیده است بچه هایش از بین رفته ، حالا این حکومتى پیش آمده است که همه شان باهم برادرند و همه کوشش مى کنند که براى مردم یک کارى بکنند ، تا توان دارند براى مردم مى خواهند کار بکنند ، اگر به جاى این ببینند که حالا که اینها رسیدند به یک چیزى و آمدند سر یک سفره اى نشستند ، اینها باهم سر اینکه بیشتر این طعام سفره را ببرد یا آن یکى بیشتر ببرد دارند جنگ مى کنند ، خوب ، ببینید چه تلخ است در ذائقه این ملت و در ذائقه اسلام و پیش خداى تبارک و تعالى ، به ما چه مى گوید .

اینها فکر بکنید ، هم تان را صرف این بکنید ، نه صرف اینکه دعوا کنید . وقت ، وقتى بنا شد که به دعوا بگذرد ، دیگر نمى رسد انسان ، مجال ندارد دیگر بنشیند یک کارى بکند ، یک طرحى بریزد براى این ملت ، براى این بیچاره ها . من تقاضا مى کنم از همه آقایانى که متصدى یک امرى از امور هستند ، چه آنهایى که در وزارتخانه ها و در طبقه پایین تر مشغول کارند و چه خود وزرا و چه نخست وزیر و چه رئیس جمهور و چه همه کسانى که در امور هستند ، در شوراى انقلاب بودند و حالا هستند ، در عرض مى کنم که جاهاى دیگر بودند من از همه شان تقاضا دارم که از این چیزى که برخلاف رضاى خداست و برخلاف رضاى اولیاى اسلام است و برخلاف رضاى ملت است اجتناب کنید این دنیا چند روزش آمده پیش شما ، این را خدمت کنید تا آبرومند باشید پیش خدا ، این را با دعوا نگذرانید ، با صلح بروید سراغ مردم . اگر بروید سراغ مردم ، دیگر دعوا پیش نمى آید براى اینکه وقت دعوا نمى ماند . اما افسوس این است که شما مشغول دعوا هستید و از مردم غافل ، نه اقتصاد را توانستید درست کنید و نه امنیت را توانستید درست کنید و نه هیچى ، همه اش دعوا و همه اش با هم دعوا ، همه توى تهران نشستند دعوا مى کنند این صحیح نیست ، این خلاف اسلام است ، خلاف اخلاق اسلامى .

براى مردم کار بکنید . این غائله کردستان را هم جمع بشوید با هم طرح بدهید کار بکنید تا این غائله رفع بشود نه اینکه وقتى در کردستان فرض کنید که یک جوان هایى مى خواهند فداکارى کنند ، یک هلیکوپتر هم به آنها ندهند که این کار را بکنند . امروز نظارت مى خواهد ، باید این کار بشود ، اینها باید نظارت بشود ، باید توبیخ بشوند ، باید محاکمه بشوند آنهایى که نمى گذارند کارها انجام بگیرد . در هر صورت من از همه شما خواهان این برادرى اى که سفارش خداى تبارک و تعالى است و خدا شما را ، مومنین را برادر قرار داده و با هم برادر باشید ، برابر باشید و با هم براى این مملکت کار بکنید و در رأس برنامه تان براى این بیچاره ها و این مستضعفینى که هستند براى اینها کار بکنید ، امنیت کشور را ایجاد بکنید .

خداوند انشأ اللّه همه شمارا موفق کند و همه شما را سلامت و رفاه بدهد که براى ملت کار بکنید و پیش خداى تبارک و تعالى آبرومند بروید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 79

تاریخ : 21/6/59

تشبث به اسلام بزرگ و توحید بین جمیع مسلمین جهان ، به یکى از مهره هاى خبیث امریکا و از دوستان شاه مخلوع معدوم ، دستور دهند تا از فقها و مفتیان اهل سنت ، فتوا بر کفر ایرانیان عزیز بگیرد و بعضى از این مهره ها گفته اند: (اسلامى که ایرانیان مى گویند ، غیر از اسلامى است که ما مى گوئیم ) . آرى اسلام ایران غیر از اسلام آنان است که از مهره هاى امریکا چون سادات و بگین پشتیبانى مى کنند و در مقابل فرمان خداى متعال با دشمنان اسلام دست دوستى مى دهند و براى تفرقه بین مسلمین ، از هیچ افترا و کوششى دریغ نمى کنند .

مسلمانان جهان باید این تفرقه افکن ها را بشناسند و توطئه پلید آنان را خنثى کنند .

2- در آستانه هجوم ابرقدرت ها به کشورهاى اسلامى ، همچون افعانستان و کشتار بیرحمانه و وحشیانه مسلمانان افغانى (که نمى خواهند اجنبى در مقدرات آنان دخالت کند و یا امریکا که در هر فسادى دست دارد) و همزمان با هجوم همه جانبه اسرائیل جانى به مسلمین در فلسطین و لبنان عزیز ، و همزمان با طرح جنایتکارانه اسرائیل براى انتقال پایتخت خود به بیت المقدس و گسترش جنایات و کشتار وحشیانه مسلمانان آواره از وطن خویش و در وقتى که مسلمانان بیشتر از هر زمان احتیاج به وحدت کلمه دارند ، سادات ، این نوکر خیانتکار امریکا و دوست و برادر بگین و شاه مخلوع معدوم ، و صدام ، آن خادم سرسپرده امریکا ، دست به تفرقه افکنى مسلمانان زده اند ، از هیچ جنایتى در این راه که ارباب جنایتکارشان امر نموده است ، فروگذار نمى کنند . امریکا با حمله هاى پیاپى به ایران و فرستادن جاسوسان براى شکست دادن انقلاب اسلامى ما و توطئه با سادات براى ایجاد اختلاف و تبلیغات سوء و پخش اکاذیب و افترا به متصدیان حکومت اسلامى از طریق عراق ، از آن قماش است . مسلمین باید به خیانت این سر سپردگان امریکا به اسلام و مسلمین توجه داشته باشند .

3- از مسائلى که طراحان براى ایجاد اختلاف بین مسلمین طرح و عمال استعمارگران در تبلیغ آن بپا خاسته اند ، قومیت و ملیت است که دولت عراق سال هاست بدان دامن مى زند و بعضى از طوایف هم همان راه را پیش گرفته اند و مسلمانان را در مقابل هم قرار داده اند و حتى به دشمنى کشیده اند ، غافل از آنکه حب وطن ، حب اهل وطن و حفظ و حدود کشور مسأله اى است که در آن حرفى نیست و ملى گرائى در مقابل ملت هاى مسلمان دیگر ، مسأله دیگرى است که اسلام و قرآن کریم و دستور نبى اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) بر خلاف آن است و آن ملى گرائى که به دشمنى بین مسلمین و شکاف در صفوف مومنین منجر مى شود بر خلاف اسلام و مصلحت مسلمین و از حیله هاى اجانب است که از اسلام و گسترش آن رنج مى برند .

4- از ملى گرایى خطرناکتر و غم انگیز تر ، ایجاد خلاف بین اهل سنت و جماعت باشیعیان است و القأ تبلیغات فتنه انگیز و دشمنى ساز بین برادران اسلامى است و بحمد اللّه تعالى در انقلاب اسلامى ایران هیچ اختلافى بین این دو طایفه وجود ندارد و همه با دوستى و اخوت در کنار هم زندگى مى کنند و اهل سنت که در ایران جمعیتش بیشمارند و در اطراف و اکناف کشور زیست مى کنند و داراى علما و مشایخ بسیار هستند ، با ما برادر و ما با آنها برادر و برابریم و آنان با نغمه هاى

ص: 81

نفاق افکنانه اى که بعضى جنایتکاران و وابستگان به صهیونیسم و امریکا ، ساز نموده اند مخالفند . برادران اهل سنت در کشورهاى اسلامى بدانند که عمال وابسته به قدرت هاى شیطانى بزرگ ، خیر خواه مسلمین و اسلام نیستند و لازم است مسلمانان از آن تبرى کنند و به تبلیغات نفاق افکنانه آنان گوش فرا ندهند . من دست برادرى به تمام مسلمانان متعهد جهان مى دهم و از آنان مى خواهم که به شیعیان با چشم برادرى عزیز نگاه کنند و با این عملشان همانند همیشه نقشه هاى اجانب را خنثى کنند .

5- از تبلیغات دامنه دار که به ظاهر ضدایران و در حقیقت بر ضد اسلام است آن است که انقلاب ایران نمى تواند کشور ما را اداره کند و یا دولت ایران در حال سقوط است چون نه اقتصاد سالم و نه فرهنگ صحیح و نه ارتش منسجم و نه قواى مسلح آماده دارد و این تبلیغات از همه رسانه گروهى آمریکا و وابستگان به آن پخش مى شود و مایه دلخوشى دشمنان ایران و اسلام است و در حقیقت این تبلیغات علیه اسلام است و مى خواهند وانمود کنند که اسلام در این زمان قدرت اداره کشورها را ندارد . اکنون مسلمانان باید با دقت مسائل را بررسى کنند و انقلابات غیر اسلامى را به انقلاب اسلامى ایران مقایسه کنند . انقلاب اسلامى ، در عین حال که وارث یک کشور صد در صد وابسته و مخروبه و عقب رانده شده در تمام جهات بود و رژیم دست نشانده پهلوى در مدت بیش از پنجاه سال این کشور را از هر جهت به سقوط کشانده بود و ذخائر سرشار آن را به جیب اجانب خصوصا انگلیس و امریکا ریخته و باقیمانده آن را به نفع خود و وابستگان و سرسپردگان خود برداشت کرده و ما را با مشکلات بسیار روبرو کرده بود ، ما به برکت اسلام و ملت مسلمان در ظرف کمتر از 2 سال تمام آنچه را که مد خلیت در اداره کشور داشت تصویب و اجرا کردیم و با همه مشکلاتى که امریکا و اقمار او از جهت حصر اقتصادى و دخالت نظامى و تهیه وسیع کودتا فراهم آورده بود ، ملت رزمنده ما ارزاق را نزدیک به خود کفائى رسانده اند و سایر ما یحتاج کشور نیز تهیه شده است و به زودى فرهنگ استعمار زمان رژیم سابق را به فرهنگ مستقل اسلامى تبدیل مى کنیم و قواى مسلح ارتش و سپاه پاسداران و ژاندارمرى و شهربانى آماده براى دفاع و نظم و همه در راه اسلام جان بر کف مهیاى جهادند . علاوه بر این ارتش بیست میلیونى و بسیج عمومى که با سازماندهى خود ملت مجهز مى شوند ، آماده فداکارى در راه اسلام و کشور است و دشمنان ما باید بدانند که هیچ انقلابى در جهان همانند انقلاب اسلامى ما ، باضایعه اى کم و ره آوردى عظیم ، همراه نبوده است و این نیست جز به برکت اسلام . این بدخواهان چه مى گویند؟ اسلامى که چندین قرن بر نیمى از معموره دنیا حکومت کرده بود و کمتر از نیم قرن بر حکومت هاى کفر ستم چیره شد ، اکنون چطور از اداره کشورها عاجز است ؟ امروز ملت ما در کمک به اداره کشور و سازماندهى آن مهیا و فعالند . دشمنان اسلام از قدرت اسلام در هدم اساس ظلم و بر پا داشتن اساس اداره کشور بر عدالت غافلند و یا تغافل مى کنند . دشمنان اسلام و بلکه بسیارى از دوستان اسلام هم از قدرت اداره و احکام سیاسى و اجتماعى اسلام بى اطلاعند . در حقیقت اسلام در طول تاریخ پس از صدر اسلام مهجور و محجوب بوده است و اکنون

ص: 82

باید با کمک همه مسلمانان و دانشمندان و متفکران و اسلام شناسان معرفى شود تا چهره تابناک آن چون خورشید جهانتاب جلوه کند .

اى مسلمانان جهان که به حقیقت اسلام ایمان دارید! بپا خیزید و در زیر پرچم توحید و در سایه تعلیمات اسلام ، مجتمع شوید و دست خیانت ابر قدرتان را از ممالک خود و خزائن سرشار آن کوتاه کنید و مجد اسلام را اعاده کنید و دست از اختلافات و هواهاى نفسانى بردارید که شما داراى همه چیز هستید . بر فرهنگ اسلام تکیه زنید و با غرب و غربزدگى مبارزه نمائید و روى پاى خودتان بایستید و بر روشنفکران غربزده و شرقزده بتازید و هویت خویش را دریابید که روشنفکران اجیر شده بلائى بر سر ملت و مملکتشان آورده اند که تا متحد نشوید و دقیقا به اسلام راستین تکیه ننمائید ، برشما آن خواهد گذشت که تاکنون گذشته است . امروز زمانى است که ملت ها چراغ راه روشنفکرانشان شوند و آن را از خود باختگى و زبونى در مقابل شرق و غرب نجات دهند که امروز روز حرکت ملت هاست و آنان هادى هدایت کنندگان تاکنونند . بدانید که قدرت معنوى شما بر همه قدرت چیره و قریب یک میلیارد جمعیت شما با خزائن بى پایان مى تواند تمام قدرت ها را در هم شکند . نصرت کنید خدا را تا نصرت دهد شما را اقیانوس بزرگ مسلمانان ! خروش بر آورید و دشمنان انسانیت را در هم شکنید که اگر به خداى بزرگ رو آوردید و تعلیمات آسمانى را وجهه خود قرار دهید ، خداى تعالى و جنود عظیم او با شماست .

6- مهمترین و درد آورترین مسأله اى که ملت هاى اسلامى و غیر اسلامى کشورهاى تحت سلطه با آن مواجه است موضوع امریکاست . دولت امریکا به عنوان قدرتمندترین کشورهاى جهان براى بیشتر بلعیدن ذخایر مادى کشورهاى تحت سلطه ، از هیچ کوششى فروگذار نمى کند .

امریکا دشمن شماره یک مردم محروم و مستضعف جهان است . امریکا براى سیطره سیاسى و اقتصادى و فرهنگى و نظامى خویش بر جهان زیر سلطه ، از هیج جنایتى خوددارى نمى نماید . او مردم مظلوم جهان را با تبلیغات وسیعش که به وسیله صهیونیسم بین الملل سازماندهى مى گردد ، استثمار مى نماید . او با ایادى مرموز و خیانتکارش ، چنان خون مردم بى پناه را مى مکد که گوئى در جهان هیچ کس جز او و اقمارش حق حیات ندارند . ایران که خواسته است از هر جهت با این شیطان بزرگ قطع رابطه کند ، امروز گرفتار این جنگ هائى تحمیلى است . امریکا عراق را وادار نموده است خون جوانان ما را بریزد . او سایر کشورهاى تحت نفوذش را وادار نموده است تا ما را با حصر اقتصادى از پاى در آورد ، مع الاسف اکثر کشورهاى آسیائى هم با ما سر ستیز برداشته ملت هاى مسلمان باید بدانند که ایران کشورى است که رسما با امریکا مى جنگد و شهداى ما ، این جوانان و دلاوران ارتش و سپاه از ایران و اسلام عزیز در مقابل امریکا دفاع مى کنند . پس ذکر این مسأله ضرورى است که درگیرهاى غرب کشور عزیز ما درگیرى هائى است از جانب امریکا که گروه هاى از خدا بى خبر وابسته ، هر روز ما را با آن مواجه کرده اند و این به محتواى انقلاب اسلامى ما مربوط مى شود که بر پایه استقلال واقعى بنا گشته است . چه اگر ما با آمریکا و یا سایر ابر قدرت ها و قدرت ها کنار آمده بودیم ، گرفتار این

ص: 83

مصائب نبودیم ، ولى مردم ما دیگر به هیچ وجه حاضر نیستند تن به خوارى و ذلت دهند و مرگ سرخ را به زندگى ننگین ترجیح مى دهند . ما براى کشته شدن حاضریم و با خداى خویش عهد نموده ایم که دنباله روى امام خود سیدالشهدا (علیه السلام) باشیم . اى مسلمانانى که در کنار خانه خدا به دعا نشسته اید! به ایستادگان در مقابل آمریکا و سایر ابر قدرت ها دعا کنید و بدانید که ما با عراق جنگى نداریم و مردم عراق پشتیبان انقلاب اسلامى ما هستند ، ما با آمریکا در ستیزیم و امروز دست آمریکا از آستین دولت عراق بیرون آمده است و به امید خدا این ستیز تا استقلال واقعى ادامه دارد که بارها گفته ام ما مرد جنگیم و تسلیم براى مسلمان معنا ندارد . این کشورهاى بى طرف ! شما را به شهادت طلبیم که امریکا قصد نابودى ما را دارد ، کمى به خود آئید و ما در هدفمان کمک کنید ، ما به شرق و غرب و به شوروى و امریکا پشت کرده ایم تا خود ، کشور خود را اداره کنیم ، آیا حق است تا اینچنین مورد هجوم شرق و غرب واقع شویم ؟ با اوضاع فعلى جهان این یک استثناى تاریخى است که با مرگ و شهادت و شکست ما ، مطمئنا هدف ما شکست نمى خورد . بارها گفته ام که گروگانگیرى توسط دانشجویان مسلمان و مبارز و متعهد ما عکس العمل طبیعى صدماتى است که ملت ما از آمریکا خورده است و اینان فعلا با باز پس دادن اموال شاه معدوم و لغو تمام ادعاهاى آمریکا علیه ایران و ضمانت به عدم دخالت سیاسى و نظامى آمریکا در ایران و آزاد گذاشتن تمامى سرمایه هاى ما آزاد مى گردند که البته این امر را محول به مجلس اسلامى نموده ام تا آنان به هر نحو که صلاح مى دانند عمل نمایند . با اینان در ایران به بهترین وجه رفتار شده است ولى تبلیغات آمریکا و اقمارش از هیچ دروغ و افترا و تهمتى دراین مورد فروگذار نکردند ، در حالى که آمریکا و انگلیس به فرزندان عزیز ما بدترین اهانت ها و شکنجه هاى روحى و جسمى را نمودند و هیچ مقام رسمى اى در مجامع بین المللى از این دوستان عزیز ما دفاع ننمود و هیچ کس آمریکا و انگلیس را در مقابل این رفتار وحشیانه ، محکوم نکرد . از خداوند متعال آزادى و استقلال و جمهورى اسلامى را براى تمام ملت هاى در بند آرزومندم .

والسلام على عباد اللّه الصالحین

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 84

تاریخ : 22/6/59

تاریخ : 22/6/59

تاریخ : 22/6/59

تاریخ : 25/6/59

پاسخ امام خمینی به نامه حجت الاسلام مولائى سرپرست آستانه مقدسه حضرت معصومه (علیه السلام)

بسمه تعالى

آستانه مقدسه قم و موقوفات مربوط به آن از اوقاف جداست و مستقلا تحت نظر فقیه باید اداره شود .

روح اللّه الموسوى الخمینى

عکس

ص: 88

59/6/26

تاریخ : 31/6/59

عراق اینها را شناخته اند و بعد هم از اعمالى که انجام داده اند اینها شناسایى شده اند . اینها علماى بزرگ عراق را اعدام کردند ، اینکه الان به شعب عراق متوسل مى شود اینها شعب عراق را سرکوب کرده اند . این صدام حسین من از اول وقتى که روى کار آمد تنبه دادم که این دیوانه است ، این عقلش درست کار کند و لهذا با دیوانگى دارد عمل مى کند و خودش را به هلاکت رساند .

ما با ملت ایران داریم که اینها با آرامش ، بدون اینکه اصلا خوفى از چیزى داشته باشند ، خوفى در کار نیست اصلا ، چیزى نیست اینکه خوف داشته باشد . یک حرف با ملت ایران است که هم خونسردى خودشان را حفظ کنند و هم این شایعه سازها را جلویشان را بگیرند و هیچ اعتنا به شایعه ها نکنند . من خودم تماس دارم و همه مطالب پیش من مى آید و من امروز هم آقاى رئیس جمهور و آقاى نخست وزیر آمدند اینجا و گزارش دادند اینجا و من هر روزى که محتاج به این بشود که بسیجى بکنم خواهم کرد و انشأ اللّه نیاید آن روز که یک همچو امرى واقع بشود .

مى کنیم و پیاده مى کنیم به جاى آن احکامى که در سابق بوده است ، این آقا ما را مجوس مى داند و خودشان که بر ضد اسلام و بر ضد مسلمین هستند خودشان را طرفدار على بن ابیطالب سلام اللّه علیه و اصحاب رسول اللّه مى دانند . باید ملت عراق بداند که این آدم ، آدم خطرناکى است براى ملت عراق و خطرش بر ملت عراق زیاد است والا به ملت ما او که نمى تواند صدمه اى بزند ، او او به ملت عراق خطرناک است . و ملت عراق باید با تمام قوا کوشش کنند که این شخص فاسد را از بین ببرند و این جمعیتى که برخلاف اسلام و بر خلاف مصالح اسلام و قرآن دارند عمل مى کنند ، آنها را از بین ببرند . و سربازهاى ارتش عراق و صاحب منصب هاى ارتش عراق باید بدانند که جنگ با ایران جنگ با اسلام است ، جنگ با قرآن است ، جنگ با رسول اللّه است و این از اعظم محرماتى است که خداى تبارک و تعالى نمى گذرد از او . شما هم همان کار را بکنید که ارتش ایران نسبت به شاه سابق کردند . همانطورى که آنها رها کردند او را و متصل شدند به ملت و سربازها فرار کردند از پادگان ها و متصل شدند به ملت شما هم فرار کنید و قواى خودتان را صرف این کنید که این جرثومه فساد را از بین ببرید . خدا به شما تأیید مى کند اگر چنانچه قیام کنید و این شخص را از بین ببرید و یکى را خودتان به جاى او بگذارید . ما هم کمک شما هستیم در اینکه خود شما ، از ملت شما یک نفر اداره کند حکومت عراق را . و این آدمى که برخلاف اسلام و برخلاف مصالح اسلام مشغول مفسده شده است این فاسد را از بین ببرید ، با ملت همراه بشوید . ملت عراق هرگز با صدام حسین مؤافق نیست ، یک روز هم موافقت ندارد ، ملت عراق با اسلام مؤافق است ، کسى که کتاب او قرآن است ، کسى که کعبه قبله اوست نمى شود با یک آدم کافرى که در پناه کفار دارد زندگى مى کند و در پناه کارتر و امثال کارتر دارد به حیات خودش ادامه مى دهد ، نمى شود با این همراهى بکنید . من به آنها سفارش مى کنم ، به ارتش عراق که اگر مى توانند قیام کنند بر ضد این آدم و این آدم را از بین ببرند و خودشان جانشین او بشوند ما هم تأییدتان مى کنیم و اگر چنانچه این برایشان میسور نیست فرار کنند و جنگ با اسلام نکنند و با ملت عراق هم عرض مى کنم که با همه قوا قیام کنید بر ضد این آدمى که الان قیام بر ضد اسلام کرده است . قیام این نسبت به ایران ، قیام کافر بر مسلم است و قیام لشکر کفر بر لشکر اسلام است . باید با همه قوا با این شخص مقابله کنید و مقاتله کنید و من ، اگر چنانچه خداى نخواسته دامنه پیدا کرد این کارهاى صدام حسین و ارباب هاى صدام حسین ، تکلیف ملت ایران را تعیین خواهم کرد و امیدوارم به آنجا نرسد و اگر برسد دیگر بغدادى باقى نخواهد ماند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 93

تاریخ : 1/7/59

تاریخ : 2/7/59

تاریخ : 3/7/59

تاریخ : 4/7/59

تاریخ : 5/7/59

انقلاب عظیم اسلامى را از سر این کوته فکران و خیره سران بیرون خواهد برد . اینجانب ضمن تشکر و سپاسگزارى از همه آقایان محترم ، از اینکه به واسطه کثرت تلگرافات و کمى فرصت نمى توانم به یکایک تلگرافات جداگانه پاسخ بدهم معذرت خواسته و موفقیت همگان را از درگاه خداوند تعالى مسئلت دارم .

والسلام علیکم ورحمة اللّه و برکاته

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 99

تاریخ : 5/7/59

نفر معدود در یک پایگاهى هستند و بودند آنوقت و از آن طرف آن جمعیت زیادى که در کردستان بود و حمله مى کرد ، اینها با جمعیت کمى جواب آنها را مى دادند براى اینکه اینها اتکال به خدا داشتند و آنها اتکال بر خدا نداشتند پس ارتش ما نباید بگوئیم که یک ارتشى است که مثل ارتش هاى دیگر است ، ژاندارمرى ما هم مثل ژاندارمرى دیگر هست ، سپاه پاسداران ماهم مثل قواى مسلح دیگران هست . این صحیح نیست ، براى اینکه سپاه دیگران ، ارتش دیگرى براى چى جنگ مى کند؟ ارتش عراق براى صدام حسین . کدام عاقل است که براى صدام حسین جان خودش را بدهد؟ که چه بشود؟ ارتش ما حجت دارد ، مى گویند که ما اگر بمیریم پیش خدا رویم . این روحیه است که مقدم مى دارد . این روحیه اى که عقیده ایمانیش این است که من اگر کشته بشوم ، یک توفیقى است براى من و من مى روم در جوار رحمت الهى . این روحیه است که ما را پیروز کرده و ارتش ما هم این روحیه را بحمداللّه دارند و سایر قواى مسلحه ماهم از قبیل پاسدارها و ژاندارمرى و شهربانى و همین هائى که در حال نظم و انتظام هستند . پیام من به ارتش این است که اولا تقدیر مى کنم از شماها ، از همه قواى مسلحه تقدیر مى کنم به اینکه شماها مردانه و مثل سربازهاى صدر اسلام الان دارید عمل مى کنید و به آنها بشارت مى دهم که شما اگر بکشید آنها را ، شما به بهشت مى روید و اگر آنها هم شما را بکشند ، شما به بهشت مى روید . این هم بشارت است . پس این قدرت ، یک قدرت الهى است و قواى انتظامى نظامى و سپاه پاسداران ما مجهز به قوه الهى هستند ، سلاحشان اللّه اکبر است و هیچ سلاحى در عالم مقابل همچو سلاحى نیست و ملت ما هم همین طور است

سنگربندى کردند و مجهز هستند و این مطالبى که براى ما و براى ملت ما از خارج نقل مى شود اینها شایعات هست ، شایعه کردند که خرمشهر را آنها گرفتند ، اصلا نزدیک ، خوب آقاى بنى صدر رفته در خرمشهر ، در آبادان ، در جاهاى دیگر رفته ، خودش رفته . این شایعات را درست مى کنند براى دلخوشى خودشان . شنیدم که امروز هم یک شایعه مرگ فلانى شده است و عراق دلخوش کرده خودش را به اینکه فلانى مرد . من بمیرم که ، شما باید دعا کنید خدا بمیرد! خدا هست من کى هستم . ملت ما خدا دارد . ملت ما از اول تا حالا همیشه ملت پشتیبانش خداى تبارک و تعالى بوده ، منتها گاهى ملموس بوده است و گاهى غیر ملموس . حالا الان ملموس است که کارها بر خلاف آن چیزى که آنها خیال مى کنند انجام مى گیرد . پس ملت ما یک ملتى است که از ضعف به قدرت متحول شده است و آرزوى شهادت مى کند . یک همچو ملتى که آرزوى شهادت مى کند ، این ملت دیگر خوف ندارد ، خوب پیروز است انشأاللّه .

نیروى هوائى و سایر نیروهائى که در ایران هستند انگیزه آنها یکى است و اینکه ما براى خدا داریم کار کنیم . مملکت ، مملکت اسلامى است . طاغوت را از بین بردند و اسلام به جاى طاغوت نشسته است و ما براى اینکه اسلام را پیاده کنیم و طاغوت را هم همه ریشه هایش را بکنیم ، براى این انگیزه داریم جنگ مى کنیم اما شما ، ارتش عراق براى چه انگیزه اى خون خودشان را مى دهند؟ خون خودشان را هم که دادند چه تحویلشان مى دهند آنها ، آنها چه دهند به شما وقتى خون خودتان را دادید؟ اینجا مى گویند که ما وقتى خون خودمان را دادیم خدا در بهشت ما را مقامات عالیه از اینجا بهتر دهد . شما براى چى ؟ برگردید به اسلام اى ارتش عراق ، این قواى مسلح عراق برگردید به اسلام تا وقت نگذشته ، آن روزى که وقت گذشت دیگر نمى توانید برگردید ، الان که وقت باقى است توبه کنید ، همانطورى که از برادران شما بسیارى توبه کردند و آمدند اینجا و جزء لشکر اسلام شدند ، شما هم برگردید و ملحق بشوید به کشور اسلامى و به لشکر اسلامى ، هم براى دنیا و هم براى آخرتتان ، این صلاحتان هست . دنبال یک کافر ، یک ملحد که هم مسلکش الحادى است و هم خودش ملحد است ، دنبال این نروید ، دنبال یک مسلکى بروید که مى گوید من اسلام مسلکم است . دنبال رسول خدا شما باشید ، نه دنبال صدام ، رها کنید اینها را . اگر شما رها کنید اینها را ، اگر شما رها کنید اینها را ، آنها دیگر چیزى نیستند . شما رها کنید اینها را ، اگر مى توانید بکشید اینها را ، سلاح ها را در مقابلشان قرار بدهید و بکشید اینها را و اگر دستتان هم نمى رسد به اینها رها کنید ، اعراض کنید ازشان ، بیائید در ایران ، جاى شما در ایران باز است و کشور ایران خانه خود شماست ، بیائید در اینجا ما از شما هم پذیرائى مى کنیم هم خدمت به شما مى کنیم .

نمى تواند با یک ملت طرف بشود او . حالا هى در رادیوشان گویند که ملت عراق چطور ، ملت عراق چطور . این را شما مى دانید ملت عراق مى دانند که این با ملت عراق دارد چه مى کند و چه کرده است تا حالا و اگر این دستش برسد ، اگر این خبیث دستش برسد ، تمام آثار اسلام را در عراق از بین خواهد برد ، تمام مساجدتان را از بین خواهد برد . الان این فرصت نیست برایش اگر فرصت پیدا بشود برایش تمام آثار اسلام را به آنطورى که راى اینها اینطور است ، مسلک اینطور است ، تمام آثار اسلام را اینها خواهند از بین برد . قبل از اینکه اینها فارغ بشوند از جنگ با ایران ، شما از پشت مشغول بشوید ، راهپیمائى کنید ، منفجر کنید جاهائى را که مال دولت است ، آنطورى که در ایران عمل مى کردند و حالا هم عمل مى کنند . پس شما باید در مقابل جمعیتى که بر ضد اسلام است ، قیام کرده است بر ضد اسلام باید دفاع از اسلام بکنید . دفاع از اسلام یک چیز واجبى است ، چیز لازمى است ، بعلاوه این دفاع از حیثیت خودتان است . این آدم با تشبثات مختلف که همه اش دروغ است ، تشبث به اینکه ما عربى هستیم ، دروغ مى گوید ، خیر شما امریکائى هستید ، شما عرب نیستید ، عرب مسلم است ، شما عرب نیستید ، شما امریکائى هستید ، آمدى و حالا در اینجا ادعاى اسلام کنید . این مطلب را باید ملت عراق بدانند که امروز جنگ بین اسلام و کفر است و بر همه مسلمین واجب است که دفاع کنند از اسلام . اگر این آدم به فرض محال غلبه پیدا کند بر ایران و جمهورى اسلامى را از بین ببرد ، این عکس العملش در همه کشورهاى اسلامى مى شود . اینها مایلند که اصلا کشور اسلامى نباشد ، اینها تابع میشل عفلق هستند . میشل عفلق به اسلام کار دارد؟! میشل عفلق اسلام را منافى با مقاصد خودش داند . این حزب بعث ، اسلام را منافى مى دانند با مقاصدى که دارند . ملت عراق باید بیدار بشوند ، باید قیام کنند ، باید نهضت کنند ، باید انقلاب کنند . انقلاب کنید تا این را از بین ببرید و بدانید این را که اگر براى خدا انقلاب کنید ، شما پیروز خواهید بود چنانچه ما براى خدا ، ملت ما براى خدا قیام کرد و پیروز شد حالا هم پیروز خواهد شد و انشأ اللّه این مرد را از بین هم شما و ما با هم دست به هم بدهیم و این حزب را منحلش کنیم و اشخاص حزبى که بر نگردند به اسلام اعدامشان بکنیم تا اینکه این مملکت از شر اینها و از شر میشل عفلق و صدام حسین ها و سادات ها ، از شر اینها فارغ بشود و دیانت خودشان را پیاده کنند و بشود یک مملکت اسلامى . همه جا حکومت خودش سر جاى خودش ، حکومت اسلامى سر جاى خودش ، ایران حکومت خاص دارد ، عراق حکومت خاص دارد ، مصر حکومت خاص دارد ، اینها سر جاى خودشان لکن همه باهم اسلام ، در تحت لواى اسلام و همه با هم در تحت لواى اسلام باشید و انشأ اللّه اینها را از بین ببریم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 104

تاریخ : 8/7/59

تاریخ : 8/7/59

جوهره انسان که باید همیشه متحرک و فعال باشد بروز مى کند و در استراحت و در راحت و در این امور انسان همیشه کسل مى شود ، همیشه خمود مى شود ، قواى انسان خمود مى شود و خصوصا آنهائى که به عیاشى عادت دارند یا به رفاه عادت دارند آنها دیگر بدتر خواهند شد لکن وقتى که جنگى در کار مى آید و حماسه وجود پیدا مى کند و تاریک مى شود شب و روشن مى شود روز و توپ انداخته مى شود و اینها ، انسان را از آن حال خمودى و از آن حال سستى بیرون مى کند و انسان آن واقع خودش را که فعال است و متحرک آن واقع را بروز مى دهد . و یکى از امور که با زخیر بود براى ما اینکه دولت عراق فهمید که با کى طرف است . اینها دائما هى پیش خودشان گفتند که ما اگر همچو خیالات مى بافتند که اگر ما حمله به ایران بکنیم ، در همان حمله اول دیگر کار تمام است و ما مى رویم براى مرکز ایران و همه جا . حالا فهمیدند که نه ، مسأله اینطور نیست . در عین حالى که ما باز به مردم اجازه ندادیم و آن بسیج عمومى را اجازه ندادیم ، الان معذلک فهمیدند اینها که خیر ، کارى از آنها بر نمى آید و اگر چنانچه دولت ایران بخواهد ، آنها را انشأ اللّه بزودى از بین مى برد . عمده حرف این است که فرق است ما بین قواى مسلح ایران با قواى مسلح عراق ، فرق است ما بین فرماندهان قواى مسلح ایران با فرماندهان قواى مسلح عراق ، و آن این است که اینها به اسلام فکر مى کنند و روى قواعد اسلام مى خواهند عمل بکنند و لهذا به شهرهائى که دفاع ندارند ، به مردم بازار و به مردم و فقراى جاهاى دیگر کارى ندارند و فقط اگر چنانچه الزام پیدا کردند که یک مثلا توپى بیندازند ، یک بمبى بیندازند ، به همان مراکزى که مراکز قدرت شیطانى است اینها هجوم مى کنند ، لکن فرماندهان عراق از خدا بى خبرند ، اعتقادى به این مسائل ندارند و لهذا توى شهرها مى اندازند بمب هایشان را ، در خرمشهر ، در اهواز ، در این جاها شهرها را چیز قرار مى دادند هدف قرار مى دهند و ما دستمان بسته است از این جهت که نمى خواهیم مردم عادى و مردم بى گناه تلف بشوند و آنها دستشان باز است از باب اینکه اعتقاد به آن چیزهائى که در اسلام مطرح است ، آن چیزهائى که انسان (بما انه انسان مى فهمد ، آن چیزهائى که شرف انسان اقتضا مى کند ، آنها این مسائل پیش شان مطرح نیست ، آنها همان پیش بردن و رفتن و زدن و اینطور چیزها لکن اینطور نیست که مملکت ایران نتواند اینها را از بین ببرد لکن مى خواهد قدم به قدم پیش برود که مبادا بى گناه ها خداى ناخواسته زیر پا بروند . پس ما باید روى قواعد اسلامى عمل بکنیم . قدم قدم پیش رفتیم ، تکه تکه جلو رفتیم و آنها خیال کردند قدرتى در کار نیست ، حالا فهمیدند آنها که نه ، قدرت هست لکن قدرتمندان اینجا روى یک قواعد عمل مى کنند و قدرتمندان اشرار روى یک قواعد دیگر عمل مى کنند و لهذا آنها مراکز جمعیت را هر جا پر جمعیت است آنها به توپ مى بندند یا نارنجک مى اندازند ، اینها مى خواهند همان هدف هائى که مربوط به قواى مسلحه آنهاست چیز بکند . بنابراین در این جنگ یک ، خیلى از امور ، که بعضى دیگرش هم هست البته خیلى از امور معلوم شد و باز خوب شد که صدام حسین را به ظواهر اسلام کشاندند ، براى اینکه این روزها گویند نماز هم مى خواند ، توى مسجد هم مى رود . این همان کارهائى بود که محمد رضا مى کرد ، عینا همان اینها از یک آخور ارتزاق مى کنند . آن هم یک وقتى که پیش مى آمد

ص: 107

بدترین فحش ها را به علماى اسلام مى داد و به اسلام هیچ کار نداشت ، ضربه مى زد ، یک وقت که ضعیف و بیچاره مى شد مى رفت نماز خواند و در حرم حضرت رضا مى رفت و نماز مى خواند و از این بساط در آورد . حالا ایشان هم که همه ملت عراق مى شناسند او را کى هست ، نمى دانند که ایشان که حالا هم مى خواهد نماز بخواند و در مسجد برود کى را خواهد بازى بدهد ، ملت عراق را مى خواهد بازى بدهد که ملت عراق ایشان را ماهیتش را مى شناسد ، ماها را هم مى خواهد بازى بدهد ، ماها هم ماهیتش را مى شناسیم . کسانى که آن طرف دنیا هستند ، در آمریکا و اروپا هستند ، اگر بعضى اشخاص پیدا بشوند نشناسند این را ، ممکن است اما آنجاهائى که ایشان هستند مثل بغداد و عرض بکنم که عراق ، مردم ایشان را مى شناسند . مردم سال هاى دراز با این حزب بعث زندگى کردند و از این حزب بعث اینها صدمه ها دیدند . این آدمى که حالا دارد مى گوید من مسلمان هستم و ما در مقابل کفار داریم جنگ مى کنیم ، این آدم همان آدمى است که براى اربعین وقتى که زوار حضرت سیدالشهدا حرکت کردند ، آنها را به توپ و تفنگ بستند و آنقدر جنایت کردند . دیگر ملت عراق با اینکه این جنایات را از شما دیده باور مى کند که شما یک آدم دینى باشید؟ در هر صورت جنگ خیلى خوب است از یک جهت و آن این است که انسان را ، شجاعتى که در باطن انسان است بروز مى دهد و تحرک براى انسان حاصل مى شود ، انسان از آن خمودى بیرون مى آید و ملت ایران باید توجه داشته باشد که براى اسلام دارند خدمت مى کنند . فرق ما بین ما و آنها این است که ما انگیزه مان اسلام است و ما اشخاصى که در اسلام خدمت کردند و جنگ کردند و فداکارى کردند از صدر اسلام تا حالا تاریخشان محفوظ است . پیغمبر اکرم از همه این گرفتارى هائى که ما داشتیم بیشتر گرفتارى داشت ، چندین ماه یا چند سال در حبس بود ایشان ، در شعب ابوطالب محصور بود و معذلک مقاومت کرد و باید مقاومت کند و ملت ایران مقاومت مى کند و باید مقاومت کند و ارتش ایران و پاسدارها و سایر قواى مسلحه باید قدرتمندى خودشان را نشان بدهند و باید اینها سرکوب کنند این قدرت پوشالى امثال صدام حسین و اینها . و باز معلوم شد به اینکه این عروسک چه عروسکى است که هر جورى که خواهند حرکتش مى دهند ، هر روزى حرکتش مى دهند ، به یک جور حرکت دهند ، این هم باز معلوم شد و بسیارى از چیزهاى دیگر در این جنگ معلوم شد . حالا آنچه من به ملت خودمان مى خواهم بگویم این است که ملت ما باید متوجه باشد که اسلام است و قضایاى اسلام در کار است و ما تبع اسلام داریم جنگ مى کنیم ، دفاع مى کنیم و به واسطه اسلام داریم دفاع مى کنیم . ملت ما باید مجهز باشند ، جوان هاى ما باید تدریب کنند ، مجهز باشند ، براى اینکه ما ممکن است در آتیه یک جنگ هاى طولانى ترى داشته باشیم و براى اسلام باید جنگ بکنیم ، براى اسلام باید فداکارى بکنیم . ما باز هم در این مواردى که کشته دادیم به قدرى که در صدر اسلام کشته دادند ما باز کشته ندادیم . ما باید فداکارى بکنیم ، ما باید همه عزیزانمان را فداى اسلام بکنیم و باید این کار انجام بگیرد و بلااشکال باید همه افرادى که قدرتمند هستند ، چه آنهائى که در سر حدات هستند ، آنهائى که در مثل خرمشهر و مثل اهواز و مثل آبادان و اینها هستند پافشارى کنند ، نگذارند از شهر خودشان بیرون بروند . این ضعف است ، اسلام گفته است شما

ص: 108

باید پایدارى بکنید . در هر صورت من به آنها هم سفارش مى کنم که با قدرتمندى و با شجاعت و با عزت نفس داشته باشند پایدارى کنند و هیچ گاه از مسائلى که گفته مى شود و آن ضد انقلابى ها منتشر مى کنند ، نترسند . ما پیروز هستیم . صدام حسین دستش را دراز کرده براى اینکه با ما مصالحه کند ، ما با او مصالحه نداریم . یک آدمى است که کافر است ، یک آدمى است که فاسد است ، مفسد است و مفسد را ما نمى توانیم با او مصالحه کنیم ، ما تا آخر با آنها جنگ خواهیم کرد و انشأ اللّه تعالى پیروز خواهیم شد و هر یک ازدول هم که با او همراهى بکند ، ما هیچ ابدا اعتنائى نداریم به این ، براى اینکه ما هدفمان این است که تکلیف مان را عمل بکنیم ، تکلیف ما این است که از اسلام صیانت کنیم و حفظ کنیم اسلام را . کشته بشویم تکلیف را عمل کردیم ، بکشیم هم تکلیف را عمل کردیم . این همان منطقى است که در اول هم که با این رژیم فاسد پهلوى مخالفت مى کردیم منطق ما همین بود منطق این نبود که ما حتما باید پیش ببریم ، منطق این بود که براى اسلام مشکلات پیدا شده است ، احکام اسلام دارد از بین مى رود ، مظاهر اسلام دارد از بین مى رود و ما مکلفیم که به واسطه قدرتى که هر چه قدرت داریم مکلفیم که با آنها مقابله کنیم ، کشته هم بشویم اهمیتى ندارد ، بکشیم هم که انشأ اللّه موفق خواهیم شد به جنت و به بهشت انشأ اللّه . شما هیچ وقت از هیچ چیز هراس نداشته باشید . شما براى حفظ اسلام دارید جنگ مى کنید و او براى نابودى اسلام . الان اسلام به تمامه در مقابل کفر واقع شده است و شما باید از اسلام پایدارى کنید و حمایت کنید و دفاع کنید . دفاع یک امر واجبى است بر همه کس ، بر هر کس که هر مقدار قدرت دارد باید دفاع بکند از اسلام ، و الان اینها هجوم کردند بر اسلام و ما باید دفاع بکنیم و ابدا قضیه صلح و قضیه سازش در کار نیست و ما اصلا مذاکرات کنیم با اینها ، اینها براى اینکه فاسد و مفسد هستند و ما با این اشخاص مذاکره نمى کنیم . بله اگر اینها بروند کنار و از همه جا بروند و بیرون بروند از همه جا و تسلیم بشوند ، ما آنوقت ممکن است به واسطه اینکه بین مسلمین خیلى چیز نشود ما هم یک سکوتى بکنیم والا و مادامى که اینها دست شان ، اسلحه دست شان است ما هم اسلحه مان ایمان است سلاحمان اسلام است و ما با آن سلاح ایمان و اسلام پیش مى بریم و خواهیم پیش برد و همه اینها را سرکوب خواهیم کرد چنانچه تاکنون ما با همان اسلحه ابرقدرت ها را از بین بردیم و دست شان را از این مملکت قطع کردیم و حالا آنها مى خواهند باز با اینطور مسائل دست باز یک دست درازى به کشور اسلامى بکنند و ما مکلفیم که جلوى آنها را بگیریم . چه پیروز بشویم و چه نشویم دفاع باید بکنیم و باید حتما دفاع بکنیم و همه ملت در وقتى که اجازه داده شد ، همه باید بروند و دفاع بکنند . انشأ اللّه امیدوارم که با آنجاها نرسد و مسائل آنقدر ریشه دار نباشد و اینها بفهمند که با چه مملکتى و با چه ملتى طرف هستند و دست از شیطنت و فضولى هاى خود بردارند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 109

تاریخ : 12/7/59

هجوم نموده و برادران خود را شهید کنید؟ بپاخیزید و دست این جنایتکاران را از کشور اسلامى خود قطع کنید . تا کى خواهید خود و عزیزان خود را براى خدمت به کفر به هلاکت کشید؟ شما دانید که این جنگ به کشور ایران تحمیل شده و ما از کشور خود دفاع مى کنیم ، دفاعى که عقلا و شرعا واجب است و با کمال تأسف و تأثر مشاهده کنیم که کفار و نوکران خبیث آنان دو طایفه از مسلمانان را به جان هم ریخته و خودشان در کنارى نشسته و مى خواهند از این موضوع استفاده کنند . اى افسران و درجه داران و سربازان عراق آیا مى دانید چه مى کنید و خود را براى چه انگیزه اى به هلاکت مى کشید؟ آیا مى دانید که براى استفاده دیگران خود را با چه ارتش و با چه نیروى عظیم انسانى و با چه ملت مشتاق جهاد در راه خدا طرف نموده و به کام مرگ مى کشانید؟ آیا مى دانید خداوند متعال و پیامبر اسلام از کسانى که به روى برادران اسلامى خود اسلحه بکشند بیزار است و عاقبت این امر ، جهنم و غضب خداى جبار مى باشد؟ دست بردارید از این برادرکشى و به کشور اسلامى ایران با سلاح خود پناه آورید که ما شما را با آغوش باز پذیرا هستیم . و اى عشایر غیور دجله و فرات ! و اى رزمندگان و سلحشوران ! بپاخیزید و از اسلام دفاع کنید و قرآن و احکام آن را حفظ کنید که بر تمام مسلمین چه زن و چه مرد ، دفاع از اسلام و قران کریم واجب است . واى ملت عراق که جنایات این مزدوران را چشیده و چشید! همچون ملت رزمنده ایران بپا خیزید و انقلاب کنید و از این حزب کافر هراسى نکنید و بدانید اگر به اینان مهلت دهید و فرصت پیدا کنند اسلام را محو و آثار آن را از بین مى برند . اینان با اسلام دشمن هستند . آمریکا و بستگان و نوکران آن از اسلام سیلى خورده و با اسلام به دشمنى برخاسته اند . شما از عفلق ها و صدام ها و سادات ها توقع نداشته باشید که دست از دشمنى با اسلام بردارند . و هان اى علماى اعلام و مشایخ اهل سنت و خطاب عظام و روشنفکران مسلمان عراق مردم را بیدار کنید و براى اسلام و حفظ کشورهاى اسلامى قیام کنید که خداوند معین شماست . شما و ما دیدید که ملت رزمنده ایران ، با ایمان به خدا و وحدت کلمه بر قدرت شیطانى عظیم که همه قدرت پشتیبان آن بودند غالب شد و دست همه ابرقدرت ها را از کشور خود قطع کرد . و شما اى ملت عزیز و ارتش عراق ! بدانید که قواى مسلح ما ، ارتشیان دلاور و پاسداران قدرتمند و شهربانى و ژاندارمرى شجاع و پیشمرگان فداکار همراه با قشرهاى رزمنده ملت و سپاه ، بسیج سلحشور ، قدرت عظیمى است ، منسجم و چون سد آهنین در مقابل همه قدرتمندان ایستاده است و چون خداى متعال و اسلام و قرآن کریم انگیزه نبردشان و شهادت وصول به حق آرمانشان است ، پیروزى با آنان است و ملت شریف ما در عین حال که بر اساس تعلیمات اسلام ، صلح جو و عدالتخواه است با اسراى خود آنچنان مردانه و اسلامى رفتار کند که با جوانان ملت خود ، ولى با مخالفان اسلام و مهاجمان به کشور اسلامى خود کوبنده و شدید القوا و افتخار آفرین مى باشد . و ما و شما دیدیم که در این جنگ تحمیلى که مخالف با میل آنان بود چطور به خصم خیره سر فهماندند که در میدان نبرد ، رزمندگان شیردلى هستند که بر نیروهاى شیطانى . آنان چون عقاب حمله آوردند و جوانان آنان از هیچ قدرتى هراس ندارند و آنچنان بر دشمن ضربه زدند که هر چه داشت گذاشت و فرار را اختیار کرد . و نیاید روزى که محتاج به بسیج

ص: 111

عمومى شویم ، که دنیا خواهد دید قدرت اسلام چیست و نیروى ایمان بر همه قوا پیروز است . و شما و ما دیدیم که صدام پس از آنهمه شرارت و خونریزى و حمله به شهرهاى بى پناه و مسلمین بى گناه ، اکنون تقاضاى آتش بس کرده . البته هر جنایتکار و غارتگر ، پس از جنایت مایل است حریف ساکت باشد تا او با کمک گیرى از اشرار و دیگران همچنان خود و تجدید قوا ، به شرارت و خونریزى خود ادامه دهد . لکن ملت و قواى مسلح ما تا پیروزى نهائى و انتقام جنایت حزب خونخوار بعث از پاى نخواهد نشست و به نبرد خود دلاورانه ادامه خواهند داد و به بازیگرى هاى دزدان بین المللى اعتنا نخواهند کرد .

شما شنیده و ما هم شنیده ایم که بعضى شیخ نشین هاى خلیج و بعضى دولت هاى کشورهاى اسلامى در جنگ بین اسلام و کفر ، طرف کفر را اختیار و کمک هاى نظامى و تبلیغاتى از دولت غاصب بعث و جنایتکار مى کنند و جاى تأسف و شگفت است که کسانى خود را مسلمان بدانند و حکام کشورهاى اسلامى ، و بر ضد اسلام و قرآن کریم قیام کنند و آتش به روى مسلمانان بى گناه گشایند . اینان 0 باید بدانند اگر ثابت شود که بر خلاف مصالح اسلام عملى انجام داده اند و برائت خود را ثابت نکنند ، دولت و ملت اسلام با آنان به وظیفه شرعیه عمل مى نمایند . اینجانب آنان را موعظه مى کنم که دست از مخالفت با اسلام و طرفدارى از کفر بردارند و به وظیفه انسانى و اسلامى خود عمل کنند و با سرنوشت خود بازى نکنند اینجانب در حالى که به حسب اخبار موثق مى دانم ملت و قواى مسلح ما با آوارگان به طور اسلامى و انسانى رفتار مى کنند ، از همه آنان مى خواهم که با اسرا ، خصوصا مجروحین و مصدومین آنان هر چه بیشتر محبت و خدمت کنند و از نیروى مسلح مى خواهم که چون گذشته مواضع دشمن را بمباران نمایند ، گر چه قواى دشمن حتى بیمارستان ها را مورد حمله قرار داده اند و همین فرق بین حق و باطل است . و شما و ما مى دانیم که دستگاه هاى تبلیغاتى غرب و گروه هاى خبرى آنان با پخش اکاذیب ، به دشمن اسلامى ایران کمک هاى فراوان مى کنند و مع الاسف در دستگاه هاى تبلیغاتى بعضى کشورهاى اسلامى نیز این معنا دیده شده است . به کشورهاى اسلامى اخطار مى کنم که جلو این تبلیغات باطل را بگیرند و با اسلام عزیز مخالفت نکنند . و اخیرا از جمیع ملت ها و دولت اسلامى و غیر اسلامى و جمیع گروه هاى مسلمان و غیر مسلمان که جنایات ابر قدرت ها و نوکرهاى چشم بسته آنان را محکوم و به کشورهاى اسلامى و جمهورى اسلامى ایران کمک مى کنند تشکر فراوان مى کنم و به آنان دعاى خیر مى نمایم ، چنانچه از گروه هاى دانشجو و غیر دانشجو که در کشورهاى اروپائى و غیر اروپائى ، صدام جنایتکار و اربابانش را محکوم نموده و مى نمایند جدا متشکرم و سلامت و سعادت همگان را از خداوند متعال خواستارم . و از ملت شریف مبارز ایران و قواى مسلحه و نظامى و انتظامى و برادران پاسدار و پیشمرگان اسلام و سپاه ، بسیج و روحانیون و غیر روحانیون عزیزى که در جبهه نبرد رفته و فداکارى مى کنند شکر گزارم و از عزیزانى که در سطح کشور با کمک هاى شایان ، تقدیر مادى و معنوى به برادران مجاهد خود مى نمایند تقدیر و تشکر مى کنم و از خداوند تعالى نصرت اسلام و مسلمین را خواستارم و انتظار نصرت و فرج نهائى را دارم .

ص: 112

انه على نصرت لقدیر سلام و درود فراوان بر ملت شریف عراق که قلبشان با ماست و امیدوارم در بقاع متبرکه ، پیروزى اسلام و قلع و قمع کفار را بخواهند .

والسلام علیکم وعباداللّه الصالحین و رحمة اللّه وبرکاته

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 113

تاریخ : 14/7/59

تاریخ : 16/7/59

59/7/17

تاریخ : 20/7/59

تاریخ : 21/7/59

تاریخ : 24/7/59

دوستان نزدیک خود را با بدترین وجه اعدام نموده . تا کى اسارت و ننگ را تحمل مى کنید؟ تا کى شاهد کشته شدن جوانانتان و به باد رفتن مخازنتان و از دست رفتن حیثیت تان هستید؟ برخیزید اى غیرتمندان و این حزب جنایتکار را در هم کوبید و صدام و رفقاى فاجر او را به جهنم فرستید و حکومتى اسلامى انسانى با همراهى ملت به دست آورید و تا دیر نشده است فرصت را از دست ندهید که اگر براى خداوند تعالى قیام کنید خدا با شماست ، همانطور که دیدید خداوند قادر با ملت ایران که براى رضاى او نهضت کردند بود و اکنون نیز پشتیبان آنان است . و شمااى ملت شریف و مظلوم عراق که هر روز شاهد جنایت هاى این حزب و سران آن بوده و هستید! بدانید که این اشخاص شهرت طلب و سر سپرده به اجانب اگر فرصت یابند ، دیرى نخواهد گذشت که اسلام و همه مظاهر آن را از بین خواهند برد و کشور اسلامى شما را به سوى کفر خواهند کشاند و مخازن شما را به اربابان خود هدیه خواهند کرد و اگر فرصت به این حزب کافر دهید ، دیرى نپاید که قبور ائمه اسلام و مشایخ و امامان تشیع و تسنن را از بین خواهند برد . دشمن اصلى اینان اسلام و قرآن است . اینان اسلام را مخالف مرام و هواهاى نفسانى خود دانند . عفلق و اتباع او به هیچ دینى و مذهبى عقیده ندارند . بهوش باشید و از سالوس و فریبکارى صدام بازى نخورید که نماز او در حرم سیدالشهدا علیه السلام همچون نماز محمدرضا در حرم حضرت رضا علیه السلام است این جنگ به شما ملت غیور فرصت مى دهد که سکوت را شکسته و با فریاد اللّه اکبر بپاخیزید و دشمنان اسلام و قرآن را به سزاى خودشان برسانید . این جوانان دانشگاهى ! اى دانشجویان عزیز! به فریاد کشور و اسلام و ملت خودتان برسید و قهرمانانه قیام کنید که فرج شما نزدیک است و حزب خدا بر حزب شیطان غلبه مى کند . و اى عشایر دلیر دجله و فرات ! فرصت را از دست ندهید و دشمن اسلام و میهن عزیز خودتان را با قیام قهرمانانه از پاى در آورید و دین خودتان به اسلام و قرآن مجید را ادا کنید که با از دست دادن فرصت بدبختى ها به شما روى خواهد آورد . و باید همه قشرهاى ملت از قواى مسلح و دستگاه هاى دولتى تا دانشگاهیان و کارگران و کارمندان و بازاریان و کشاورزان بدانند که اعانت و کمک به این دولت غیر قانونى غاصب کافر از گناهان کبیره و مخالفت با خداى تبارک و تعالى است و کارشکنى و مخالفت عملى و قولى ، در حد امکان ، از واجبات الهیه است . به خداى تعالى اتکال کنید و با وحدت کلمه نهضت کنید که خدا با شماست . و من به همه دولت هائى که در این جنگ تحمیلى و یورش غیر انسانى به ایران ، با دولت کافر بعث همکارى مى کنند ، چه همکارى تبلیغاتى و چه نظامى به هر نحود که باشد ، جدا اخطار مى کنم که علاوه بر خذلان الهى و ننگ ابدى ، از جزاى عاجل به دست ملت هاى خود و ارتش نیرومند کشور اسلامى ما غافل نباشید و خود را به هلاکت نکشید ، که هنگام عقوبت الهى و انتقام منتقم حقیقى ، هیچ یک از ابر قدرت ها به فریاد شما نخواهند رسید . تا عذاب الهى نازل نشده و راه برگشت به اسلام باز است ، به خود آیید و از مخالفت با اسلام عزیز و قرآن مجید دست بردارید . از خداوند تبارک و تعالى عظمت اسلام و مسلمین جهان را خواستار و قطع ایادى دشمنان بشریت را از سر ملت مستضعف جهان خواستار است

والسلام على من التبع الهدى

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 120

تاریخ : 27/7/59

اخطار مى کنم که با کمال جدیت و بدون فوت وقت ، ساز و برگ جنگى را که بحمداللّه در حد کافى در اختیار دارید در اختیار رزمندگان ، چه قواى مسلح و چه سایر جوانان فداکار گذاشته و کوچکترین مسامحه را جایز ندانید . و از شوراى دفاع خواهم که هر روز اینجانب را از وضع جبهه ها مستحضر کنند و چنانچه احتیاج به نیرو دارند تذکر دهند که جوانان پر شور در سطح کشور آماده جهاد هستند و باید فرماندهان نظامى داوطلبانى را که در جبهه مى توانند بى درنگ مجهز کنند به جبهه بفرستند و نیروى زمینى را با اقسام سلاح ها و آتشبارها و توپ ها تقویت کنند و بدانند که مسامحه در این امر نزد خداوند و ملت گناهى نابخشودنى است و از عواقب آن بر حذر باشند

من از خداوند تعالى رحمت براى شهداى عزیز در این جنگ تحمیلى خواستارم . اینان براى اسلام فدا شدند و در نزد خداى تعالى و در جوار رحمت واسعه او به سعادت ابدى و افتخار دائمى رسیدند و به بازماندگان آنان تبریک و تسلیت عرض مى کنم . شما مسلمانان متعهد دین خود را به اسلام بزرگ و خداوند متعال ادأ کردید و راه وفادارى و فداکارى را به ما آموختید . خداوند تعالى ما را به شما ملحق کند و از این فیض عظیم محروم نفرماید و اخیرا تأکید مى کنم که پایدارى در این امر حیاتى و شدت عمل موجب افتخار جوانان ماست .

از خداوند تعالى عظمت اسلام و مسلمین و پیروزى مجاهدین در راه خدا را خواستار است .

والسلام على من التبع الهدى

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 122

تاریخ : 28/7/59

است . این اجتماعات در تمام کشورهاى مسلمین و در هر شهر و ده و روستا ، اینها یک امور اجتماعى - سیاسى است که اهل بلد در مساجد مجتمع بشوند و مشکلات خودشان را نسبت به آن بلد حل بکنند و نماز جمعه یک عبادت سیاسى و اجتماعى است که در هر هفته مردم اجتماعات زیاد بکنند و مسائلشان را حل بکنند در آنجا و اجتماع کعبه بزرگترین اجتماعى است که هیچ دولتى نمى تواند خودش این اجتماع را ایجاد کند و خداى تبارک و تعالى همچو کرده است که مسلمین بدون یک مزاحمت ها و زحمت هائى و بدون یک خرج هائى که بر دولت باشد ، مجتمع مى شوند در آنجا و مع الاسف استفاده از آن نمى شود .

همه ایمان دارند و ایمان است که آنها را بر مسائل و بر مشکلات غلبه مى دهد . آنها تفکر نکردند که ، تأمل نکردند که شاه خائن سابق که داراى همه قوا بود و همه قدرت ها با او بودند و پشتیبانى مى کردند ، همین ملت غیور ایران با قدرت ایمانى او را به جهنم فرستادند . او تصور این را نکرد که ملت ایران همه قدرت هائى که پشتیبان محمد رضاى مخلوع بودند کنار زد و دست همه را از منابع خودش و سلطه همه را قطع کرد . او از این معانى غفلت کرد از باب اینکه اعصابش ضعیف است من از اولى که این شخص روى کار آمد گفتم به اشخاص که آدم خطرناکى است براى اینکه این در حال جنون است ، اعصاب این آدم کار نمى کند و حالا ثابت شد این معنا .

مع الاسف گمان مى کنند بعضى که ما منزوى شده ایم به واسطه مخالفت با آمریکا . خیر ، آمریکا منزوى شد . میزان ملت هاست . شما سرنیزه را از روى ملت بردارید و مردم را آزاد بگذارید ببینید کى منزوى است . الان هم که سرنیزه ها هست در داخل عراق ، ملت عراق با ما هستند و عنقریب انشأ اللّه انفجارى در عراق پیدا خواهد شد نظیر انفجارى که در ایران بود ما منزوى نیستیم ، آنهائى که ظالم هستند و به ما ظلم کرده اند منزوى هستند براى اینکه میزان ملت ها هستند . ما قبل از این انقلاب منزوى بودیم براى اینکه ملت ها با ما توجهى نداشتند ، بعد از انقلاب ، هم ملت ما منسجم شد و یک شد ، یدا واحده على من سواهم شد و هم همه ملت هاى ضعیف حتى ملت هاى غیر اسلامى که جزء مستضعفین شدند با ما هستند ، چطور ما منزوى هستیم ؟ بله دولت هائى که هستند ، دولت هائى که ملت هایشان هم با آنها مؤافق نیستند ، آنها با ما مخالفند و ما با کى نداریم از این معنا . ما این انزوا را با آغوش باز استقبال مى کنیم براى اینکه ما تا منزوى نشویم و تا دست مان از پیش ابرقدرت ها قدرت هاى دیگر کوتاه نشود ، خودمان نمى توانیم کار خودمان را انجام بدهیم و سر پاى خودمان بایستیم . ما باید منزوى بشویم تا مستقل بشویم ، باید منزوى بشویم تا آزاد بشویم انزوا براى ما هیچ طرح نیست و ما از انزواى اقتصادى و سیاسى و اجتماعى ابدا باک نداریم ، براى اینکه میزان ملت ها هستند و ملت ها با ما هستند . شما اگر رادیوها را ملاحظه کنید ، در سطح جهان ، تمام جهان با ما اظهار موافقت کردند و با ما خواسته اند که در جبهه جنگ حاضر بشوند و ما را از این غائله به اصطلاح خودشان نجات بدهند و ما احتیاج به این نداریم . ما همچو سیلى خواهیم زد به صدام و حزب بعث عراق که دیگر بلند نشود از جاى خودش . ما باید این اشتباه را رفع کنیم هم از دولت غاصب عراق و هم از سایر دولت هاى اسلامى که گمان مى کنند اگر چنانچه هجومى به ایران بشود ایران صدمه به آن وارد مى شود . ایران یک موجود ، یک موجود الهى است که هیچ چیز او را صدمه نخواهد زد . ایران واحد است و با دست واحد ، 35 میلیون جمعیت با صداى واحد در مقابل قدرت ها ایستاده است و هیچ قدرتى نمى تواند یک ملت را منزوى کند و هیچ ملتى نمى تواند بر یک ملتى که بپاخاسته اند حکومت کند . شما ملاحظه کنید افغانستان را ، افغانستان در عین حال که احزاب چپى دارد که قدرتمندند و حکومتش هم با ملت مخالف است و ملت هم با حکومت ، و آن قواى ابرقدرت هم وارد در آنجا شده است آنچنان صدمه سیاسى به شوروى وارد شد در این کار که پیش همه ممالک مفتضح شد ، آنچنان سیلى زدند چریک هاى قدرتمند

ص: 125

افغانستان به روى شوروى که باید سرش را بلند نکند و ایران از افغانستان قویتر است براى اینکه ایران دستجات مختلف ندارد . اگر چهار تا فرض کنید که ساواکى یا کمونیست در اینجا هست ، اینها چیزى نیستند و در قبال ملت ما ناچیزند و در قبال ملت ما ناچیزند اما ملت ما با دولت ، ملت ، دولت ، قواى انتظامى همه با هم هستند و بحمد اللّه ، هم قواى انتظامى ما الان قوى است و هم ساز و برگ ما قوى است و این ساز و برگى است که دشمن ما براى ما تهیه کرد . این ساز و برگ بسیار زیادى است که آمریکا براى ما تهیه کرد . او تهیه کرد که در مقابل شوروى بایستد و به دست ما افتاد و ما در مقابل خودش و هر دولت دیگرى ایستادگى داریم . قدرت ما را اینها نمى دانند ، آن قدرت معنوى که در ایران هست ، آن قدرت اسلامى که در ایران هست باز ادراک نکرده اند .

کنند قیام خواهیم کرد و ملت ما با قدرت اسلامى با قواى نظامى و انتظامى با مجاهدین اسلام و با همه قدرت هاى مسلح و غیرمسلح با هم هستند و کسى نمى تواند به این مملکت تعدى کند و ما نمى دانیم که چرا مسلمین (یعنى ممالک اسلامى ، والا خود مسلمین با ما هستند) چرا ممالک اسلامى پا میان نمى گذارند و این آدم را به پاى میز محاکمه نمى کشانند از چه مى ترسند صدام باید محاکمه بشود همانطورى که کارتر باید محاکمه بشود . او براى نفع خودش عمل مى کرد و این ملعون براى نفع آمریکا عمل کند . او براى اینکه چند کیلومتر زمین خشک ، براى این لشکر کشى نمى کند و اینهمه جمعیت اسلام را چه از آن طرف و چه از این طرف به قتال وادارد و به کشتن بدهد و آنهمه میلیاردها دینار عراقى و تومان ایرانى را به این دو تا کشور ضرر بزند و آن سلاح هائى که باید ما در مقابل دشمن و در مقابل صهیونیسم و امپریالیسم باید به کار بیندازیم به روى هم بکشیم و این یک جنایتى است که صدام کرده . ما مدافع هستیم از منافع خودمان ، ما مدافع از اسلام هستیم ، ما مى شناسیم این آدم را ، من در عراق هم شناختم این آدم را که این آدم اگر چنانچه خداى نخواسته دستش باز بشود از عفلق بدتر است و عفلق اسلام را مخالف همه چیز خودش داند .

ما مدافع اسلام هستیم و مدافع اسلام با جان و مال و عزیزان خودش دفاع مى کند و هرگز نخواهد نشست . ما چه پیروز بشویم در عالم ماده و چه غلبه بکنیم ، غلبه با ماست . پیغمبر اسلام هم در بعضى از جنگ ها شکست خورد لکن غلبه با او بود . اولیأ اسلام هم در بعضى از جنگ ها دشمنان بر آنها غلبه کردند ، لکن غلبه با آنها بود . غلبه با حق است ، باطل زهوق است (ان الباطل کان زهوقا ما در این روز به همه مسلمین دعا مى کنیم و دست تضرع پیش خداى تبارک و تعالى بلند مى کنیم که مسلمین بیدار بشوند ، حکومت هاى اسلامى بیدار بشوند ، حکومت اسلامى توجه کنند به اینکه مشکلاتشان را رفع کنند ، این وابستگى خودشان را به ابرقدرت ها بردارند از میان ، مستقل بشوند ، خودشان باشند ، خودشان اداره کنند ممالک خودشان را . ما اینکه گوئیم باید انقلاب ما به همه جا صادر بشود ، این معنى غلط را از او برداشت نکنند که ما مى خواهیم کشور گشائى کنیم . ما همه کشورهاى مسلمین را از خودمان مى دانیم . همه کشورها باید در محل خودشان باشند . ما مى خواهیم این چیزى که در ایران واقع شد و این بیدارى که در ایران واقع شد و خودشان را از ابر قدرت ها فاصله گرفتند و دادند و دست آنها را از مخازن خودشان کوتاه کردند ، این در همه ملت ها و در همه دولت ها بشود . آرزوى ما این است . معنى صدور انقلاب مااین است که همه ملت ها بیدار بشوند و همه دولت ها بیدار بشوند و خودشان را از این گرفتارى که دارند و از این تحت سلطه بودنى که هستند و از اینکه همه مخازن آنها دارد به باد مى رود و خودشان به نحو فقر زندگى مى کنند نجات بدهد .

خداى تبارک و تعالى این عید را بر همه مسلمین مبارک کند و این عید مبارک است بر ملت ایران که در جنگ است و مبارک است بر آنهائى که شهید شدند و مبارک است بر آنهائى که شهید دادند . خداى تبارک و تعالى به ما هم این فرصت را بدهد که درراه او شهید بشویم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 127

تاریخ : 28/7/59

واجب است که او را بر سر جایش بنشانید و خساراتى که بر عراق و ایران وارد شده از او مطالبه کنید . ما دعوا با کسى نداریم لکن خسارات عراق و ایران را مطالبه مى کنیم . ما مى خواهیم اسلام را حفظ کنیم و با بودن این حزب در عراق ، اسلام در خطر است آن هم در خطر کفر . و شما در این امر مى توانید با دولت و مجلس و رئیس جمهورى ایران مذاکره کنید که آنها هم همین را خواهند گفت . و ما از خداوند تبارک و تعالى مى خواهیم که بین مسلمین اتفاق و وحدت حاکم باشد تا اینکه دیگران ما را نچاپند و مستقل باشیم و خودمان کشورمان را اداره کنیم .

در پایان این دیدار و گفتگو آقاى حبیب شطى از امام پرسید: آیا اجازه مى دهند که عده اى از رؤساى دولت هاى اسلامى در رأس هیاتى جهت بررسى به ایران بیایند و با شما دیدار کنند . امام در پاسخ وى فرمودند : براى رسیدگى به جنایات صدام ، آمدن به ایران مانعى ندارد .

ص: 129

تاریخ : 6/8/59

این ارشادشان آنقدر زحمات را متحمل مى شدند ، هیچ یک از این زحمات آنها را از آن عملى که داشتند سست نمى کرد و باید گفت که هیچ یک از آن زحماتى که ما و به حسب انگیزه هاى بشرى به نظر مى آید که زحمت است ، براى آنها اینطور نبود براى اینکه روى آن مقصدى که آنها حرکت مى کردند و عمل مى کردند ، آن مقصد به قدرى بزرگ بود و به قدرى عالى بود که تمام زحماتى که براى آن مقصد متحمل مى شدند ، به نظرشان زحمت نبود . مقصد نظر بود و لهذا مى بینید که تمام عمرشان را انبیا صرف مى کردند در همان مقصدى که داشتند و یک قدم عقب نمى گذاشتند و هیچ تزلزلى در روح آنها حاصل نمى شد .

غیر انسانى و خود مردم نمى توانند درست تشخیص بدهند راه را ، انبیا موظفند که ملت ها راو گروه ها و جمعیت ها را با دعوت هاى خودشان ، با تعلیمات و ارشادات خودشان انسان کنند . از اول خلقت تا آخر ، همین معنا طرح است که این جمعیت ها انسان بشوند

نباید متاثر بشویم از اینکه ما را در تنگناى اقتصادى قرار دادند . تنگناى اقتصادى ، هر کارى بکنند راجع به دنیاست ، راجع به طبیعت است . ما را در هجوم نظامى قرار بدهند ، یک وقت خودشان مستقیما ، یک وقت با ابادیشان ، ما نباید از این معنا اصلا آزرده بشویم ، چرا آزرده بشویم ؟ ما مامور خدا هستیم و خداى تبارک و تعالى همه نعمت ها را به ما عطا فرموده است و آن چیزهائى که عطا کرده ، در راه او باید صرف بکنیم .

بودند که چرا باید این بشرى که فطرتا باید فطرت سالم داشته باشد ، چرا باید اینطور باشد . رسول اکرم براى این غصه مى خورد در وحى هم به او گفته است که مثل اینکه تو خودت را دارى به کشتن مى دهى که اینها ایمان نمى آورند . این نظر این بود که اینها را آدم کند . هر کس که آدم مى شد ، یک بشارتى براى رسول اکرم یا انبیا بود و اما اینکه بخواهند یک کشورى را بگشایند و بخواهند یک فرض کنید که بلوکى داشته باشند و این حرف هاى نامربوطى که بین اصحاب طاغوت هست ، اینها در بین انبیا مطرح اصلا نبوده ، اصلا مطرح نیست . عالم طبیعت پیش انبیا مطرح نیست . آمدند این طبیعى ها را ، این موجودات طبیعى را از اینجا بکشندشان ببرندشان طرف یک ممالک دیگر ، یک عالم دیگر و آنچه درو هم من و شما نمى آید .

این تحولى که در جامعه ما پیدا شده است ، این تحول معجزه آسا ، این تحولى که راه صد ساله را در یک شب کانه پیمودند ، این را چه کسى کرده است ؟ این تحول ، یک تحولى است که اگر یک استادى ، عارفى ، یک شخص الهى بخواهد با موعظه و نصیحت و اینها بکند ، بعد از سى سال ، چهل سال زحمت ، ده تا پانزده تا را تربیت مى کند . یک کشور سى و چند میلیونى یکدفعه از آن ظلمت هائى که (بعضها فوق بعض ) ، یکدفعه جهش کرد و در نور واقع شد ، نورهاى غیر متناهى . این تحولى که الان در کشور ما هست ، همه روى این مقصد است که از اول فریادشان بلند بود که ما اسلام را مى خواهیم ، طاغوت را نمى خواهیم . این عنایت خدا را به اینها جلب کرد . خداى تبارک و تعالى که مشاهده مى فرماید که یک ملتى از کوچک و بزرگشان مى گویند ما اسلام را مى خواهیم ، عنایتش را به اینها متوجه کرد . این عنایت الهى است که جوان کذایى که باید در (به حسب طبع خودش ) باید در فرض کنید که کجا باشد ، این را کشاند به جنگ هاى بین اسلام و غیر اسلام و با چه روى گشاده ، مثل سربازهاى دیگران نیست که باید با فشار و زور و وعده و و عید آنها را وادار کرده اند ، اینها همچو به طبع خودشان . من وقتى که در تلویزیون مى بینم که یک گروه هائى ، زن یک بلدى (خوب ، همه بلاد اینطورند) نشستند و دارند براى این جوان هائى که در جبهه ها مشغول هستند با کمال جدیت دارند بسته بندى مى کنند ، دارند نان مى پزند ، دارند بسته ها را درست مى کنند ، من خجالت مى کشم که ما چرا ، ما چه هستیم و اینها چه هستند . یک ملت اینطورى شده است . یک ملت ، ملتى شده است که براى اسلام و براى وطن اسلامى خودش تمام قشرها قیام کردند ، هر که هر چه مى تواند . خوب ، دیدید که بعضى این پیر مردها ، یکى از آنها هم آمده بود اینجا ، از این پیرمردها مى روند التماس مى کنند که ما جبهه جنگ برویم . با اینکه نمى تواند برود مى گوید نه ، من قدرتش را هم دارم بفرستید مرا ، مى توانم . بچه هاى کوچک هم همین فکر را دارند همین کار را که بزرگ مى کنند ، بچه ها هم همان کارها را انجام مى دهند و تعلیمات نظامى کانه مى خواهند بگیرند . یک مملکتى اینطورى شده است ، این عنایت خداست که به ما توجه پیدا کرده است . ما تا این عنایت را داریم شکست نداریم . تا این سایه عنایت حق تعالى به سر ملت ماست خوف از هیچ چیز نداریم . اگر ما یک موجود مادى بودیم ، یک موجودى بودیم که نمى دیدیم ، چشم هایمان را از آن عالم بسته بودیم و هر چه مى دیدیم اینجا را

ص: 134

مى دیدیم ، باید اگر یک نفر ازما کشته مى شود بنشینیم عزایش را بگیریم ، لکن وقتى یک موجود ، موجود اسلامى و براى مقصد اسلامى دارد کوشش مى کند ، تمام کوشش ها را مى کند و در عین حال در خودش اصلا شکست نمى بیند . میدان هاى جنگى که شما الان ملاحظه مى کنید و همه رفتند و اشخاصى رفتند و ملاحظه کردند ، این جوان هائى که در آن میدان دارند جنگ مى روند و برادرهایشان مى بینند کشته شد و افتاد ، هیچ فترت و فتورى در آنها دست نمى دهد ، به همانطورى که از اینجا با شوق رفتند ، با همانطور در جنگ هم با اشتیاق و با دلاورى و با جرات ، با آغوش باز شهادت را استقبال مى کنند . این یک مسأله اى است ، ایران یک وضعى پیدا کرده است که ما نمى توانیم این وضع را تعبیرى از آن بکنیم جز اینکه بگوئیم یک مملکت الهى است ، یک مملکتى است که فهمیدند افرادش و اشخاصش که براى اسلام باید جانفشانى کرد . شما مقایسه اى بکنید بین ملت ما و سایر ملت ها (نه ، ملت ها همه خوبند ، آنها باز یک قدرى به واسطه آن فشارهائى که بر آنها مى آید نمى توانند درست قیام کند و انشأ اللّه مى کنند) یک مقایسه اى بکنید بین سردمدارهاى ممالک دیگر با رؤساى این مملکت . آقاى کارتر در کدام جنگ ها رفته است توى جبهه جنگ ؟ ایشان در همان کاخ سفید و آن کاخ ییلاقى اش نشسته و وا مى دارد اشخاص را جنگ بکنند ، کشته هم بشوند به جهنم ، شما براى من کار بکن ، بمیر و بدم . و آقاى صدام در کدام جبهه ها آمده است و سرکشى کرده ؟ این از سربازهاى خودش هم مى ترسد ، از ملت خودش هم مى ترسد . در کجا شما سراغ دارید که رئیس جمهورش در جبهه دائما در جبهه از این شهر به آن شهر باشد؟ و رؤساى دیگرش ، این آقاى رئیس مجلسش هم جبهه برود؟ کجا این مسائل هست ؟ امام جمعه ها را در کجا شما دیدید که مثل جندى ها لباس بپوشند و در جبهه بروند؟ کجا هست اینها؟ در کجا شما دیدید که سربازهایش و ارتشى هایش و رؤساى ارتشش اینطور فداکارى بکنند از آنها کشته مى شود ، باز جلو بروند . در کجا هست این مسائل ؟ یک مسائلى است که جز در راه صراط مستقیم انسانى حل نمى شود . براى این است که ملت ما با دولتش ، با ارتشش ، با این چیزهایش دو تا نیستند ، همه از هم هستند ، از هم نمى ترسند . کى ما الان گرفتارى این را داریم که تهران مان یا اصفهان مان یا شیرازمان یا کجا حکومت نظامى بشود؟ کى ما همچو نگرانى داریم که نبادا فلان قشر ، فلان عشیره ، فلان - عرض کنم که - جمعیت در اطراف ایران به ضد ما قیام کنند؟ ما همچو نگرانى نداریم . یک چهار نفر بچه و جوان گول خورده اى که هستند ، اینها هم حالا دیگر فهمیدند نباید این کارها را بکنند ، انشأ اللّه درست بفهمند . این یک مملکت نمونه است الان و ما دلمان مى خواهد که این مملکت نمونه آن نمونه عالى بشود و الگو بشود براى همه مملکت ها . این یک مملکت ، شما در تاریخ نگاه کنید از صدر تاریخ تا آخر اگر پیدا کردید یک جایى را که زن ها و زن هاى جوانى که حالا باید فرض کنید که بروند سراغ جوانى شان ، و پیرزنش ، و پیرمردش ، پیرزنش اینطور کوشش کند در اینکه پشتیبانى از ارتشش بکند ، پشتیبانى از پاسدارهایش بکند . شما کجا ، اگر دارید سراغ بگوئید ما هم بفهمیم . کجا شما همچو چیزى دارید که دوش به دوش مردها و پاسدارها و ژاندارمرى و ارتش و همه قواى مسلح ، دوش به دوش اینها زن ها هم همراهى بکنند؟ هر که هر قدرى مى تواند . عراق اینطورى است ؟ همه مردم

ص: 135

عراق ؟! خیلى مضحک است این مطلب ، ایشان گفته بودند که ، آقاى صدام ، که فرق ما بین اینهائى که داوطلب شدند براى ما که چهار صد هزار نفرند با آنهائى که در ایران هستند ، اینها به ما احترام مى گذارند و به ما توجه دارند ، آنها اصلا پشتشان را کردند به پاسدارها و نظامى ها . خوب ، انسان دهنش باز است ، هر چه دلش بخواهد مى گوید . اما خوب وقتى مطالعه کنید ، وقتى ، ایشان خیال مى کند که عراق را توى محفظه اى گذاشتند هیچ کس نمى بیندش یک محفظه اى هست که جمعیت عراق توى آن محفظه است فقط ، هر چه به آنها نسبت بدهند هم چیزى خوب ، اگر اینطورى هست ، که این حکومت نظامى ها چیست ؟ اگر مطلب این است که همه همراه شما هستند ، خوب ، شما یک وقتى صاف و پاک برو تو این جمعیت ها ببین مى توانى قبل از این ، همانطورى که زمان محمد رضا بود ، شما دیدید که اینها اگر یک ، اگر محمدرضا مى خواست از یک خیابانى عبور کند ، در عین حالى که اتومبیلى که نشسته بود ، مسلح به همه جور چیزى بود و شیشه هایش هم ضد گلوله و همه بساط بود ، معذلک از یک هفته قبل مى رفتند همه خانه ها را تخلیه مى کردند و جایش نظامى ها و ساواکى ها را مى نشاندند تا ایشان بیایند از اینجا عبور کنند بروند آن طرف . حالا ما مى بینیم که همه این اشخاص ، این نخست وزیر ما مى رود توى جمعیت با آنها صحبت مى کند ، رئیس جمهور ما هم همین طور مى رود آنجا و همه ارکان ما . این ، اگر ایشان درست مى گوید ، خوب ، برود توى جمعیت ها ، چرا خودش را قنداق کرده آن کنار؟

جواب باید بدهیم ، جواب ملائکه اللّه هیچ که جواب باید بدهیم ، جواب مستضعفین جهان هیچ که باید جواب بدهیم ، جواب این ملت عراق را ما چه بدهیم اگر از کربلا یک طومارى براى ما برسد که شما چرا با یک آدمى که علماى ما را شهید کرده ، روشنفکرهاى ما را در حبس کرده (حبس هایشان الان جا نمى شود ، یک جاهایى را تخلیه کردند براى حبس از براى اینکه ، از طورى که نقل کردند براى ما) شما نشستید با اینها صلح مى کنید؟! چه صلحى ما داریم ؟ ما با این شهدائى که داریم چه جواب بدهیم ؟ ما اینقدر شهید دادیم حالا بنشینیم سر یک میز و با ایشان صحبت کنیم ؟! مسأله ما ، مسأله مکتبى است ، مسأله دلخواهى نیست ، ما سر اسلام دعوا داریم ، ما مى گوئیم که یک نفر آدمى که اسلام را اصلش مخالف با حزب خودش مى داند ، اسلامش اسلام عفلقى است که از اسلام کارترى هم بدتر است ، یک نفر آدم و حزبى که اسلام را مخالف همه چیز خودش مى داند و با تمام قوا اگر دستش برسد مى کوبد اسلام را ، ما با او مى توانیم مصالحه کنیم ؟ یعنى اسلام را ما فدا کنیم ؟ مگر اسلام زمین است ؟ مگر اسلام آسمان است ؟ همانطورى که در زمان شاه مخلوع اگر به ما گفتند بیائید با هم مصالحه (گفتند هم ) ، با ما بیائید مصالحه بکنید ، خوب ، ما حق داشتیم مصالحه کنیم ، یک کسى که با اسلام مخالف است ؟! باز مخالفت او کمتر از این است ، منتها همان حقه بازى هایى که آن مردک مى کرد و در ایران او مى رفت به چیز حضرت رضا مى آمدند عکسش هم مى انداختند ، همان کارها را این مى کند ، حالا مى رود ، در رادیو بود ، کجا بود ، نوشته بود که بى رکوع نماز خوانده ، حال این اشکال به او نیست ، ما با اینها هیچ راه مصالحه اى نداریم براى اینکه مقصد ما یک مقصدى است و آن اسلام است ، همه ملت ما اسلام را مى خواهند ، مقصد آنها هم یک مقصد ضد اسلامى است ، و آن اسلام است ، همه ملت ما اسلام را مى خواهند ، مقصد آنها هم یک مقصد ضد اسلامى است ، اسلام و ضد اسلام نمى شود با هم تفاهم کنند . بله ، اسلام اجازه داده به اینکه یک کسى اگر مسلمان شد و به آداب اسلامى اش رفتار کرد و فهمیدید که مسلمان است و اینها ، او را قبول کنید . ایشان خودش را دست بردارد از این کارها و از مملکت عراق هم دست بردارد و بشود یک نفر مثل افراد عادى و توبه کند و بگوید من مسلمان شدم حالا (الاسلام یجب ماقبل ) و اما خدا همچو قلب هاى اینها را در آن مهر زده است و سیاه کرده است به واسطه اعمال خودشان که اینها دیگر قابل اصلاح نیستند ، هیچ قابل نیستند ، اینها دیگر نمى توانند اصلا توبه کنند ، اینها کارهاى خودشان را ، اینها آدمکشى را ، آنطور جنایت را به اینها تبریک گفته ، به اینهائى که جنایت ها را کردند ، این اصلا قابل اصلاح نیست و ما هم حق نداریم اصلاح کنیم ، فرضا من بخواهم ، فرض کنید شهوت نفسانیم اقتضا کند ، اما تکلیف الهى را چه بکنیم ؟ ما مکلف هستیم ، ما همانطورى که با محمد رضا نمى توانستیم اصلاح بکنیم ، جواب نداشتیم از اینهایى که شصت هزار جمعیت از آنها مرده است و کشته شده و شهید شده ، اگر آن پیرمرد ، من بعضى وقت ها با کسانى که خیر خواهى مى کردند ، مى گفتم خوب ، من جواب این پیرزنى که جوانش را از دست داده ، چه بگویم ؟ ما بیائیم آقاى محمدرضا را با او مصالحه کنیم به اینکه او حکومت نکند ، سلطنت بکند!! معنى سلطنت این است که ایشان آن بالاها بنشینند و ما اعلیحضرت آریامهرش را بگوئیم و عرض مى کنم همه تشریفات و همه تجلیلات را از او بکنیم ، منتها او دیگر تو سر ما نزند . من مى گفتم من جواب این

ص: 137

پیرزنى که آمده مى پرسد از من که تو چکاره بودى که جوان من از دستم رفت تو او را اعلیحضرت همایونى مى خوانى ؟ الان هم همان حرف است ، ماها چکاره هستیم که برویم بنشینیم با اینها صلح کنیم . این دنیایى که هى فریاد مى زنند به اینکه بیائید با هم مصالحه کنید و به اسلام برگردید ، اینها اسلام را مثل اینکه نشناختند ، بعضى از این آخوندهاى دربارى که ما را نصیحت مى کنند که بیائید به اسلام برگردید ، اینها اسلام را نمى دانند چه است ، اینها اسلام را جز خوردن چیزى نمى دانند ، همان مسائل حیوانى اگر اینها اسلام را مى دانستند ، اینها که مى دانند که این مردک ، این حزب عفلقى مسلمان نیست و هجوم کرده به یک مملکت اسلامى ، تکلیف آن کسى که هجوم مى کند به مملکت اسلامى ، تکلیف همه مسلمین است که به او هجوم کنند ، تازه آن آخوند دربارى مى گوید که بیائید با هم به اسلام برگردید !! آخر تو بیا به اسلام برگرد ، تو بیا بفهم اسلام چه است . اگر اسلام خلاصه مى شد در اکل و شرب و مارب حیوانى ، آنوقت بله باید بیائیم با هم بنشینیم به آن اسلامى که شما مى گوئید برگردیم ، اما اسلام آن است که آن شهدا را داده است ، اسلام آن است که براى رسیدن به مقصد آنهمه زحمت را نبى اکرمش و اولیائش متحمل شدند ، حالا ما براى اینکه چند نفر جوان از دستمان رفته است (با اینکه خیلى عزیزند) از اسلام دست برداریم و برویم بنشینیم مصالحه کنیم ؟ ما و ملت ما همانى است که در این خیابان هاى تهران و در شهرستان هاى دیگر آنهمه جوان ها را از دست داد و مصالحه نکرد ، در صورتى که همه قدرتها دست آن شخص خبیث بود و دنبال کرد مقصد خودش را تا به مقصد رسید . جوان هاى ما ، مردم ما ، زن و مرد مااینها هستند که دنبال مقصد و مکتب شان هستند و مصالحه نخواهند کرد با هیچ قدرتى و با هیچ ابر قدرتى . فرق ارتش ما و ارتش آنها این است که ارتش ما دستش بسته است ، ارتش ما اسلام برایش تکلیف معین کرده ، ارتش آنها دستشان باز است ، توپ ، موشک زمین به زمین به اصطلاح خودشان مى اندازند ، نه مترى ، ده مترى ، یک شهر هم همه اش را خراب کنند ، آنوقت تبریک مى شنوند . ارتش ما نمى کند این کار را ، نمى تواند این کار را بکند و نخواهد کرد ، ارتش ما فقط موارد جنگى آنها و اشخاصى که مخالف اسلام و قیام بر ضد اسلام کردند ، مى کوبد و خواهد کوبید . من باید یک تسلیت به سرتاسر ایران و تبریک عرض کنم و خصوصا به خوزستان و اخص ، بالاخص به دزفول تبریک عرض کنم براى اینکه آنطور روح مقاومت دارند و آنطور مردانه قیام کردند و مشغول به مقابله با دشمن هستند و تسلیت به کسانى که جوان هایشان را از دست دادند و ما همه هستیم ، همه شریک هستیم ، جوان ها مال همان تنها پدر و مادرها نبود ، جوان ها مال اسلام بود . پیغمبر اسلام تسلیت به شما مى گوید ، مصیبت بر اسلام وارد شده به آنها از آنها تشکر کنم به اینکه براى اسلام خوب قیام کردید و اجر شما با اسلام است ، با خداى اسلام است و تشکر کنم از همه قواى مسلحه اى که در این جنگ بین اسلام و کفر ، قیام به وظیفه کردند و خوب هم قیام کردند ، شهید دادند و خرابى براى مملکت مان وارد شد ، اینها هم شهید دادند و کوشش کردند و مردانه قیام کردند ، از آنها هم همه و از همه رده هاى بالائى که (بالا و پائین ما نداریم انشأ اللّه ) برادرهایى که در این مسائل وکیل بودند رفتند آنجا ، نخست وزیر است نمى دانم رئیس جمهور است ، امام جمعه

ص: 138

است ، همه اینها که مشغولند به این خدمت و صادقانه هم مشغولند ، از آنها تشکر کنم و ملت ما باید قدردانى بکنند از آنها . اینها برادرهاى شما و ما هستند که در جبهه ها رفتند و شهید مى دهند و جدیت مى کنند و انشأ اللّه پیروز مى شوند ، کسانى که بر ضد اسلام هستند ، به جاى خودشان مى نشانند . و از مملکت عراق و از ملت عراق تشکر کنم که در این وقت آنها هم به آنقدرى که میسورشان هست پشتیبانى مى کنند از مملکت ایران که پشتیبانى از اسلام است ، از آنها هم تشکر کنم و از همه جوان هایى که ، و غیر جوان هایى که از همه بلاد عالم ، از اقصى بلاد ، از آمریکا ، از اروپا و از پاکستان ، از هندوستان ، از همه جا پشتیبانى کردند از ما ، اظهار پشتیبانى کردند ، مهیا بودن خودشان را براى دفاع از اسلام اعلام کردند ، از همه آنها هم تشکر کنم و از خداى تبارک و تعالى تؤفیق سعادت براى همه بخواهم و انشأ اللّه به آنجا نمى رسد که محتاج بشود که همه جوان ها از همه اطراف و همه مردم دنیا و متعهدین از همه جا هجوم کنند و یک همچو آدمى را از بین ببرند ، ما جوان هاى خودمان و ارتش خودمان کافى است براى این امر و عمده این است که خداى تبارک و تعالى با ماست و ما اتکال به خداى تبارک و تعالى داریم و امیدواریم که این اتکال را تا آخر داشته باشیم تا عنایات حق تعالى را حفظ کنیم . از خداوند تعالى سلامت و سعادت همه ملت ها را ، مستضعفین را خواستارم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 139

تاریخ : 12/8/59

دولت تحمیل مى کردند ، اینها هم نسبت به ملت خودشان همین طور بود . همچو که صحبت حکومت نظامى مى شد دیگر مردم بکلى به واسطه خوفى که از اینها داشتند ، بکلى خودشان را مى باختند . این معنا را ما را از اول به نظرمان آمد که باید این خوف را شکست ، این یک رعبى است و ارعابى است که واقعیت ندارد زیاد ، آنقدر که واقعیتش است صد چندان تبلیغات است و دامن مى زنند به آن و همه مردم را یا همه دولت ها را مى ترسانند . به نظر مى رسید که باید اگر بخواهد یک ملتى پیش ببرد یا مقابله بکند با دولت یا مقابله بکند با دولت هاى بزرگ ، به نظر مى رسید که اگر ما بخواهیم یک عملى انجام بدهیم باید این بت ها را شکست و او به این است که باید خود آنهائى که در رأس واقع شدند ، هدف قرار داد و ابتدا با صحبت ، با حرف اینها را همچو کرد که از دل مردم این مسأله خارج بشود که نمى شود بر خلاف فلان قدرت حرف زد . کم کم مردم این معنا را حس کردند که نه ، آنطورها نیست که تصور مى شد که اگر یک کلمه راجع به آن درجه اولى ها صحبت بشود عالم به هم مى خورد و لهذا دیدید که وقتى که صحبت از خود آن مردک هم شد هیچ اشکالى پیش نیامد . اگر هم اشکالى پیش آمد اشکالى بود که رفع مى شد و دیدید که وقتى که اعلام حکومت نظامى در روز هم کردند مردم ریختند بیرون و شکستند حکومت نظامى را و هیچ چیز نشد .

عمده این است که این خوف هائى که اینها ایجاد کردند در دل ملت ها ، این شکسته بشود . از جمله چیزهائى که خیلى به آن دامن زده بودند و مى ترساندند همه را این معنا بود که این دو تا قدرت بزرگى که الان در عالم هست ، از این دو قدرت نمى شود اصلا کسى احتمال بدهد که کنار برود و خودش مستقل باشد ، حتما یا باید در بلوک شرق باشد یا در بلوک غرب ، از این دو حال هیچ نمى شود خارج شد . اگر یک وقتى کسى بخواهد خیال این معنا را بکند که خودش هم یک آدمى است ، خودش هم مستقل است ، این یک خیال غلطى است که همان تصورات است واقعیت نمى تواند داشته باشد . لکن وقتى که کم کم ملت ها به خود آمدند و فهمیدند که نه ، آنطورها نیست ، ما دیدیم که مداخله نظامى شوروى در افغانستان که یک ملت ضعیفى ولى زنده اى هست و با قدرت ایمان مقابله کرد ، در عین حالى که حکومت افغانستان ، حکومت غاصب افغانستان با شوروى و حزب ها ، بعضى از حزب چپى همه با هم هستند معذلک جوان هاى برومند افغانستان در مقابل آنها ایستادند و الان مدت هاى زیادى است که از براى شوروى ایجاد اشکالات کردند به طورى که باید بگوییم شوروى را شکست سیاسى دادند . این براى این بود که فهمیده شد که اینطور نیست که اگر شوروى به یک جائى حمله بکند ، دیگر مى شود حرفى زد ، این صد در صد باید تسلیم شد ، یا اگر آمریکا یک وقت دست به آن زده بشود ، دیگر مملکت مثلا ایران بکلى منهدم مى شود و از بین خواهد رفت . کم کم این مسأله ، این رعب شکسته شد نسبت به رژیم منحوس پهلوى که همه دیدید که با همان فریادهاى شما جوان ها ، مردها و قیام ملت نتوانستند آنها دیگر نگه دارند او را . با همه قوائى که داشتند بالفعل و دنبال او هم بودند ، معذلک فریادهاى شما و وحدت کلمه شما آنها را شکست داد .

پس این معنا که اگر ما بر خلاف این دستگاه یک کلمه اى بگوییم نابود خواهیم شد ، معلوم شد نه ، مسأله

ص: 141

درست نبوده . اینها به واسطه تبلیغاتشان ایجاد خوف کرده بودند که با همین خوف کارهاى خودشان را انجام مى دادند . بیشتر مردم به واسطه این خوف کنار مى گرفتند و بى تفاوت مى شدند و مى ترسیدند ، آنها هم با اینکه قدرتشان به آن بزرگى نبود که یک ملت را از بین ببرند ، استفاده مى کردند لکن ملت ایران این مطلب را شکست در هم و این رژیم را از بین برد . نسبت به قدرت هاى بزرگ هم همین طور است قضیه و همین طور بود قضیه که ارعابش بیشتر از واقعیتش بود . اگر یک مطلبى فرض کنید در یک دولت کوچکى واقع مى شد بر خلاف میل شوروى مثلا یا بر خلاف میل آمریکا ، کافى بود که آمریکا یا شوروى یک تشر بزنند ، با همان یک تشر مسأله ختم مى شد ، یا مثلا در آنوقتى که انگلستان قدرتش زیادتر بود از دیگران ، یک کشتى را بیاورند در این آب هاى نزدیک ایران ، یک کشتى را که آوردند اینجا ، دیگر نه مجلسش مى توانست حرفى بزند و نه دولتش و هر چه آنها مى خواستند ، تحمیل مى کردند . این مطلب هم در ایران شکسته شد ، این معنا که یکى برود در سفارت آمریکا و یک تعرضى بکند به سفارت آمریکا ، در سابق و در زمان رژیم سابق ، جزء تخیلات و شعرها به نظر مى آمد ، چطور امکان دارد که ملتى که هیچى ندارد ، جوان هائى که دستشان چیزى نیست بروند و سفارت آمریکا را یک تعرضى به آن بکنند ، یک سنگى حتى بیندازند ، اگر یک همچو چیزى بشود اصلا ملت و دولت ایران به باد فنا خواهد رفت . اینها چیزهائى بود که با شیطنت و تبلیغات تو مغز مردم کرده بودند و مردم را از آن قدرت ملى و انسانى و اسلامى که داشتند غافل کرده بودند . ما دیدیم که جوان ما به واسطه آنهمه ناراحتى هائى که ملت ما از این قدرت فاسد کشیده بود عکس العمل نشان دادند و رفتند و ریختند و آن اعضاى آنجا را گرفتند و اینها و هیچ آسمان به زمین نیامد . ویژگى این عمل ، این بود که این قدرت آمریکا و این ارعابى که کرده بودند اینها که اگر چنانچه یک تعرضى بشود ، به دیوار سفارت آمریکا کسى یک خطى بکشد چه ها خواهد شد این از بین رفت . شما جوان ها که رفتید و آنجا را گرفتید و بعد هم به همه معلوم شد که اینها اصلش یک افرادى نبودند که راجع به یک سفارتخانه متعارف باشند ، اینها مرکز یک توطئه اى بودند که در همه شوون کشور ما بلکه منطقه دخالت مى کردند و دولت هاى سابق دانسته یا ندانسته از آنها باید تبعیت بکند و هر کارى که مى خواهد انجام بدهد باید با مشورت اینها باشد چنانچه خود محمد رضا گفت که ما لیست وکلا از سفارت مى آمد و ما باید این لیست را همانطورى که آنها نوشتند عمل بکنیم . این خدمتى که این جوان ها کردند و رفتند و شکستند و گرفتند آنجا را و آن افراد فاسد را نگه داشتند ، این یک مطلبى بود که آن واهمه هائى که در ذهن مردم بود ، در ذهن ملت ها بود ، در ذهن دولت ها بود و آن هیولائى که نشان داده بودند آنها از قدرت هاى بزرگ ، آن را شکستند . این یک مطلبى است که اگر چنانچه ملت ما هم دنبال او هر جور زحمتى به خودش راه بدهد ، هر جور گرفتارى و تنگنائى که برایش پیش بیاید ارزش دارد . ارزش این عمل به این نیست که ما شکم مان یک وقتى گرسنه مى ماند یا مثلا راه وقتى بخواهیم برویم با اتومبیل مى توانیم برویم از باب اینکه نداریم چیزى ارزش این به اینها نیست . ارزش این در عالم به این است که شما یک بتى که درست کرده بودند اینها که ، بت بزرگى که همه ممالک را گرفته بود ، شکستید ، و این یک

ص: 142

جنبه سیاسى داشت که ، و یک ارزش سیاسى داشت که همه ارزش ها پیش او کوچکند . اینهائى که خیال مى کنند که به واسطه اعمال اینها ما در تنگنا واقع شدیم ، اشتباه مى کنند ، در عین حالى که سوء نیت ندارند ، البته یک دسته هائى هستند که شما را هم آمریکائى مى دانند ، پاسدارهاى ما را هم مى گویند مرتجعند ، آمریکائى اند . اینها ، این دسته ها بیچاره اند ، بدبختند اینها . و اما بعض از اشخاصى که خوب ، دلسوز هم هستند براى کشور ما و براى کشور خودشان و مخالف هم هستند با هم ارگان هاى خارجى و اجانب ، لکن آنها هم تحت تاثیر همان تبلیغات واقع شده اند و گمان مى کردند که اگر چنانچه به زودى و فورا ما تقدیم نکنیم این جاسوس ها را به آمریکا و یک عذر خواهى هم نکنیم ، چه ها و چه ها خواهد شد . ارزش این عمل این است که این اشتباهات را رفع کرد . شما الان یک سال است که این جاسوس ها را ، این توطئه گرها را ، این مجرم ها را در آنجا حبس کردید و خبرى هم نشد ، نه بازارمان خوابید و نه اقتصادمان به هم خورد ، و اینها ، بعد هم هر کارى آنها خواستند هى کردند و هى ترساندند و هى عمل مذبوحانه کردند و ما دیدیم که یک سال از این امر گذشت و نه ، هم بازارهاى ما سر جاى خودش هست و هم کشاورزى ما سر جاى خودش هست و هم چیزهاى دیگرمان ، هیچ چیز نخوابید ، هیچ مطلبى نشد . ارزش این است ، ارزش این عمل این است که شکسته شد آن بت بزرگى که براى ملت ها تراشیده بودند . ارزش این چریک هاى افغانى این است که شکستند آن بت هاى بزرگى را که تراشیده بودند که اگر چنانچه کسى با شوروى یک کلمه بگوید ، باید به فنا برسد . اینها شکستند این را . آنها هم چندین ماه است که الان با همه قوائى که آن قدرت بزرگ پیش آورده براى آنها و حکومت خودشان هم با آنها مخالف است ، باملتش مخالف است ، چریک هاى افغانستانى شکستند آن هیولا و چیزى که براى ملت ها پیش آورده بودند . این عمل شما در اینجا و آن عمل آنها در آنجا ارزشش یک ارزشى نیست که ما بتوانیم به میزان در آوریم . اینها ارزش دارد به اینکه ، مانصف ملت مان هم اگر کشته مى شد ارزش داشت این ، براى اینکه قضیه ، قضیه شکم نیست تا ما عزا بگیریم که مبادا یک وقت گندم ما نداشته باشیم . مادر پنجاه و شصت سال پیش از این که من یادم هست ، با اسب و الاغ از این راه به آن راه مى رفتیم و با عرض مى کنم که نه برقى بود و نه بساطى بود و آنطور همه مردم زندگى شان را مى کردند .

خوفى که اگر یک پاسبان مى آمد یک بازار را مى بست هیچ کس حرف نمى زد او را شکستند ، فریاد زدند ، با فریاد خودشان قدرتى را که در اینجا بود شکستند و قدرتها را شکستند . ما وقتى یک ملت داریم که سى و چند میلیون است و بیست میلیون جوان داریم که آرزوى شهادت بسیاریشان مى کنند ، دیروز یک پیرمرد نزدیک به هشتاد ، تقریبا بین هفتاد و هشتاد بود ، طورى که چیز بود ، آمد با من مصافحه کرد و رفت آن کنار و دوباره من دیدم ایستاد و دوباره دارد مى آید ، دفعه دوم که آمد اینجا گریه مى کرد اشکهایش رامن دیدم که آنجا جارى بود مى گفت من مى خواهم بروم جنگ بکنم . من گفتم به او که من و تو باید دعا بکنیم ، جوان ها باید جنگ بکنند . الحمدلله ما که جوان هایمان ، پیرهایمان ، زن ها ، دخترها ، همه ، بچه ها همه مان یک تحولى در ما پیدا شده است که نمى خواهیم دیگر زیر بار ابرقدرت ها برویم ، باید البته ملتى که اینطور باشد خودش را مهیا کند براى همه چیز . قدرت هاى بزرگ عالم هست ، شما هم ایستادید در مقابل قدرتهاى بزرگ عالم ، از ارعاب هایشان نترسید خیلى ، اما مهیا بشوید براى این شلوغ کارى ها ، براى این کارهایى که دارد انجام مى گیرد باید ما مهیا بشویم . یک کار ارزشمندى شما کردید ، یک کار بزرگى کردید که تمام دنیا به صورت اعجاب دارند به شما نگاه مى کنند . کسى که یک همچو کار بزرگى را به عهده گرفته است نباید خیال کند که امروز که ما این را بیرونش کردیم فردا کس دیگر مى آید ، نخواهد آمد ، خیر ، شما و ما مهیا هستیم و مهیا باید باشیم که آنقدرى که ارزش دارد عملمان ، باید برایش فداکارى بکنیم . ما باز با آن تنگناى اقتصادى که پیغمبر اکرم در آن چند سال که در آن غار بود واقع شده بود ، واقع نشدیم . آنها نان خوردن هم نداشتند ، آنها با زحمت براى خودشان به طور قاچاق یک چیزى مى آوردند مى خوردند ، زندگى مى کردند ، لکن ارزش عمل یک ارزشى بود که مى ارزید به اینها ، تحمل مى کرد ایشان اینها را . ما الان چیزى برایمان واقع نشده ، خوب ، یک گوشه کشور ما یک جنگى واقع شده و آن هم دارند سرکوبشان مى کنند . ما باید مهیا باشیم که فردا اگر از یک گوشه دیگرى هم یک شیطان دیگرى سر در آورد ، آن هم سرکوبش بکنیم . ما مى خواهیم زنده باشیم و ما مى خواهیم شرافت خودمان را حفظ کنیم و ما مى خواهیم اسلام عزیز را که همه چیز درش هست ، استقلال درش هست ، آزادى درش هست ، شرافت درش هست ، مى خواهیم این را حفظش بکنیم و قرآن کریم را حفظ بکنیم و این ارزش دارد به اینکه ما همه مان هم از بین برویم ، رفتیم . مگر ما از پیغمبر بالاتریم ، مگر ما از حسین بن على بالاتر هستیم . آنها هم همه چیزشان را دادند در راه هدفشان ، لکن ما قدرت داریم الان ، آنها آنوقت نداشتند همچو قدرتى . حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله و سلم در آن غارى که پناه برده بودند کسى را نداشتند ، یک چند نفرى آنجا بودند و همه در خوف زندگى مى کردند ما به آنجا نرسیده است حالا . زمانى هم که در مدینه تشریف آوردند ، آنقدر رنج ایشان کشیدند ، اینقدر زحمت کشیدند که هیچ یک از آنها را تا حالا ما نکشیدیم .

است براى اسلام . صدر اسلام در یک چند سال چندین جنگ ، هشتاد تا ، چقدر جنگ واقع شد . ما باید مهیا باشیم براى جنگ ها و ما قدرت داریم ، ما جوان ها را داریم . یک ملتى هستیم که با وحدت کلمه و با اتکال به خداى تبارک و تعالى همه چیز را ما مى توانیم پیش ببریم ، هیچ خوف از این مسائل نداریم . اینها که ایجاد خوف مى خواهند بکنند در شما ، همان هائى هستند که در زمان شاه مخلوع هم ایجاد خوف کرده بودند و آن به واسطه همان ایجاد خوف سرجاى خودش نشسته بود و به خیال خودش سلطنت مى کرد . وقتى این خوف شکسته شد دیدیم که تو خالى ، بود واقعیت آنطورى که مى گفتند نداشت . قدرت هاى دیگر هم همین طور است ، خیال نکنید که اینها شاخ و دم خیلى بزرگى دارند ، اینها هم همین طورهاست . مهم این است که ما با هم منسجم باشیم ، مهم این است که قواى مسلح ما که خداوند انشأ اللّه نصرت به آنها بدهد منسجم باشند با هم . سپاه پاسداران و قواى انتظامى دیگرى خودشان را یک بدانند . همه تان براى یک مقصد دارید عمل مى کنید و آن مقصد این است که کشور خودتان را آزاد نگه دارید و مستقل ، نوکر نباشید ، شرافت خودتان را حفظ بکنید . همه قواى مسلحه ، هر کس هست ، از ملت هم هر کس متصل شد به آن جبهه ، همه همدم باشید و هماهنگ . اگر هماهنگ باشید و همه روى یک رویه کار بکنید و یک فرماندار از براى فرمانده براى شما باشد که روى نقشه عمل بکند مطمئن باشید که پیروز هستید و هیچ قدرتى هم نمى تواند با شما مقابله کند براى اینکه قدرت ، قدرت ملت است . ارتش وقتى اتکالش به این دیوار بزرگ شد ، به این سد عظیم ملت شد قدرتى پیدا مى کند که هیچ چیز نمى تواند مقابل او بایستد . ارتش ما وقواى مسلح ما و پاسدارهاى ما و همه اینها پشتوانه شان همه ملت هست . الان شمابینید سرتاسر مملکت ما در حال جنگند ، دخترهاى توى خانه هایشان هم در حال جنگند ، براى جنگى ها دارند کار مى کنند یک همچو مملکتى که ارتشش با ملتش یک است ، رؤسایش با دیگران برادرند ، اینها همه خدمتگزار هستند نسبت به ملت شان ، ملت شان از آنها پشتیبانى مى کند ، یک همچو ملتى از چى مى ترسد ، و شما مطمئن باشید . چند وقت است که الان ما را حصر اقتصادى کردند ، چه شد مثلا؟ ما کجایمان گیر کرده است که حصر اقتصادى ، حصر اقتصادى خیال مى کنند اشخاص که ما اگر چنانچه از آمریکا مثلا فرض کنید که فلان چیز را نخریم ، خیر ، دیگر نمى توانیم . نخیر ما داریم زیاد ، آمریکا اینجا برایمان ذخیره کرده اینها را . بدانید کارهاى خدائى است اینها ، کارهاى خدائى است که پنجاه سال آن یا کمتر یک قدرى ، این مرد بیست و چند سال ، این دومى زحمت کشید و آمریکا هم به خیال اینکه خوب ، مملکت خودش است دیگر ، هر چه هست مال خودش است ، نفت هاى ما را البته گرفتند و خوردند و بردند و اسلحه هاى زیاد آوردند براى ما . این کوه هائى که در ایران هست بسیاریش زیرش اسلحه و مهمات هست و اینها همان هائى بود که دشمن ما ، دشمن فعلى و همیشگى ما براى خودش تهیه کرده بود و حالا مال ماست . عمده این است که ما خودمان ، خودمان را بشناسیم و قواى مسلح ما و ملت ما یکپارچه بشود . اگر اینها همه با هم یکپارچه باشند ، پشت به پشت هم بدهند ، هیچ قدرتى نمى تواند اینها را بشکند . این قدرت هاى بزرگ آنقدر گرفتارى دارند که به این مسائل خیلى نمى توانند برسند ، هر

ص: 145

کدامشان مقابل هم ایستادند . این گرگ ها را مى گویند که وقتى شب هم میخواهند بخوابند دور هم ، همه رویشان را به هم مى کنند از خوف اینکه اگر یکى شان غفلت کند باقى شان او را مى خورد . حالا اینطوریست که شما خیال نکنید که آمریکا اگر بخواهد یک چیزى بکند ، آمریکا مقابلش یک گرگ دیگرى ایستاده درست دارد نگاهش مى کند ، آن هم همین طور مقابلش یک گرگ دیگرى ایستاده مقابلش (اللّهم اشغل الظالمین بالظالمین ) مسائل اینطور نیست که به گوش ما مى خوانند که اى ، اگر آمریکا چه بشود ، چه . خوب ، یک سال تمام است که این جوان هاى عزیز ما رفتند و البته رنج کشیدند ، زحمت کشیدند و ماجورند در این امر پیش خداى تبارک و تعالى . من نباید تشکر کنم از آنها ، عمل آنها پیش خدا ارزش دارد . یک سال است که اینها رفتند و آنجا را گرفتند . آنها جز ، هى حرف آنها زدند ، آن ور ایستادند و حرف زدند و چه کردند ، خوب ، حصر اقتصادى کردند و چه کردند ، لکن ملت سر جاى خودش ایستاده و هیچ نقصى در خودش نمى بیند . ده سال دیگر هم که بشود همین است . عمده ارزش این عمل ها این است که از ذهن توده هاى ضعیف مردم در سرتاسر دنیا ، مستضعفین جهان در سرتاسر دنیا ، از ذهن اینها این رعب ها را خارج مى کند به خود مى آیند ، الان هم آمده اند . هى مى گویند که ماها در انزوا هستیم ، آنوقت که در انزوا نبودیم چه بودیم ؟ یک ملت زیر دست ضعیف بیچاره ، یک پاسبان در بازار بزرگ تهران حکومت مى کرد بر بازار . این آنوقت بود که ما منزوى نبودیم ، منزوى نبودیم یعنى روابطمان با آمریکا و با شوروى و با کذا و کذا سر جایش بود .

روابطمان را درست کنیم ، ما همه جور حاضریم ، چطور . و ما مى دانیم شیطنت است این . البته اگر چنانچه همه احترام به همه بگذارند ، همه دنیا با هم باید برادر باشند اما مسأله این نیست مااز این انزوا نمى ترسیم ، ما استقبال مى کنیم یک همچو انزوائى را که ما را وادار مى کند که خودمان به فکر خودمان بیفتیم . وقتى این انزوا نباشد ما متکل به غیریم ، هر چى مى خواهیم دستمان پیش غیر دراز هست . گندم هم مى خواهیم از آنها بگیریم و ارزاقمان را از آنها بگیریم و صنایع مان را آنها برایمان بیایند درست بکنند ، همه چیزمان دست آنها باشد . ملت تا اینطور باشد مى تواند خودش داراى یک چیزى باشد ، در اقتصاد مستقل باشد ، در جنگ مستقل باشد ، در اجتماع مستقل باشد وقتى شما منزوى باشید مى توانید این کارها را بکنید . شماى منزوى مى توانید که فکر بکنید که باید کشاورزى مان را خودمان اداره کنیم محتاج نشویم به دیگران ، براى اینکه منزوى هستیم دیگران نمى دهند به ما . وقتى یک ملتى احساس کرد که ارزاقش را دیگران نمى دهند به او ، خودش به فکر مى افتد که براى خودش درست کند . مادامى که در نظرش این است که نه ، ما مى آورند برایمان ، مى دهند به ما ، نمى تواند کار بکند . اینهائى که وقتى در اطرافشان ده تا پانزده تا نوکر هست ، مى افتند و تنبل مى شوند و هیچ کار از آنها نمى آید ، وقتى مى بریشان حبس ، خودش تو حبس کارهاى خودش را مى کند براى اینکه منزوى شده . ملتى که منزوى بشود مى تواند ترقى کند ، مترقى مى شود . ملتى که منزوى نیست نمى تواند به ترقى راه خودش را برود . ملت غیر منزوى یعنى ملتى که اتکالش به دیگران هست ، خوراکش را از دیگران مى گیرد ، اتومبیلش هم از دیگران مى گیرد ، برقش هم از دیگران مى گیرد . این ملت تا آخر باید اسیر باشد . تا منزوى نشوید نمى توانید مستقل بشوید . از انزوا ما چه ترسى داریم ، ما آن روزى که منزوى نبودیم همه گرفتارى ها را داشتیم ، حالائى که منزوى هستیم مستقل هم هستیم . الان هر کسى آقاى خودش هست ، هى زیر بار دیگرى نیست . الان مى تواند یک سفارتخانه اى (هر سفارتخانه اى خواهد باشد) مى تواند که به حکومت ما ، به دولت ما یک چیز را تحمیل کند؟ پس ما منزوى نیستیم شما خیال مى کنید منزوى هستیم . منزوى به آن معنائى که شما مى خواهید نباشیم ، این معنایش این است که ما وابسته باشیم و تا آخر غلام حلقه بگوش باشیم . خدا مى داند آن روزى که من عکس این محمد رضا را دیدم در روز نامه هاى اینجا ، در مجله اى بود ، چیزى که در آمریکا مقابل یکى از ریاست جمهورى هاى آنها ایستاده بود مثل یک بچه اى و او عینکش را برداشته بود و به روى او نگاه هم نمى کرد ، اینطور نگاه مى کرد و اینطورى ایستاده بود ، خدا مى داند تلخى این در ذائقه من شاید حالا هم باشد که ما اینطور هستیم که یک نفر آدمى که مى گوید من همه کاره هستم و کشورم را مى خواهم برسانم به کذا و از ژاپن باید جلو بیفتیم و فلان ، یک همچو آدم ضعیف زبونى است که مى رود در آمریکا بعد از همه تشریفات که اجازه بدهند و چه بکنند و برود آنجا ، مى ایستد آنجا پهلوى آن جانسون (ظاهرا بود) ایستاده آنجا و آن مردک تو صورتش نگاه نمى کند ، عینکش را برداشته و آنطور نگاه نمى کند و این اینطورى ایستاده . خدا مى داند که این غیر انزوا براى یک ملتى از هر انزوائى بدتر است . بله ، او منزوى نبود ، آقایان مى خواهند ما هم اینطور بشویم . ما انزوائى را که این آقایان خیال

ص: 147

مى کنند ، با آغوش باز این انزوا را مى پذیریم . تا انزوا نباشد افکار شما به راه نمى افتد . مغزهاى شما از مغز آمریکائى کوچکتر نیست لکن شما رااز انزوا بیرون آوردند و مرتبط کردند ، تا آخر قیامت شما باید منزوى آنوقت باشید ، وابسته ، افکارتان اصلا به راه نیفتد ، مغزهایتان بخشکد آنجا و هیچ راه عمل نکنید . اگر مغزهاى ما عمل مى کرد ، حالا وضع کشور ما غیر از این بود ، لکن نگذاشتند مغزهاى ما عمل بکند . همه چیز را آوردند ، اموال زیرزمینى ما را دادند و همه چیز را آوردند ، فراهم کردند که مبادا شما به فکر این بیفتید یک صنعتى ایجاد کنید تا ارتباطتان را از دنیا قطع نکنید ، این ارتباطى که شما را به انزواى حقیقى مى کشد ، نمى توانید خودتان اهل صنعیت بشوید و نمى توانید مملکت تان صنعتى بشود ، نمى توانید مستقل باشید و نمى توانید آزاد باشید . این انزوا از نعمت هاى بزرگ خداست . شما مقایسه کنید بین کشور خودتان امروز که منزوى هستید با کشور خودتان در ده سال پیش از این که نبودید ، مقایسه کنید ، فکر کنید . هى فکر اینکه اى ما چیزى نداریم ، اى ما چیز . ما انسان داریم ، ما آدم داریم ، ما جوان داریم ، ما جوان هائى داریم که با همه قوا- دارند در مقابل همه قدرت ها ایستاده اند . چى هیچ چیز نداریم . ما همه چیز داریم . ما این زمین هاى وسیع داریم ، ما آنقدر چیزهاى زیرزمینى داریم ، چطور ما نداریم . ما همه چیز داریم ، فقط این انزوا نبودن ، منزوى نبودن ، ما را به این حال رسانده است که ما براى هر چیز باید دستمان را پیش دیگرى دراز کنیم . یک چند سال باید سختى را تحمل کنیم (سختى هم خیلى نیست تحمل کنیم تا بتوانیم خودمان سر پاى خودمان بایستیم و آدم باشیم .

شده است و در همه ممالک دنیا هم آبرویش را از دست داده است . البته رادیوى بغداد و نمى دانم روزنامه هاى بغداد هى هیاهو مى کنند ، هیاهو زیاد است ، اما در دنیا ببینید چه جورى است وضع . در همه کشورهاى دنیا اینها حیثیت سیاسى اگر داشتند هم از دست رفت و در خود عراق هم ملت با او مخالفند و کم کم صدایشان در مى آید و پیدا هم شد آثارش . و فرق ما بین دولت ما و بین قواى انتظامى ما با آنها این است که اینها از ملتند و با ملتند و ملت هم با آنهاست ، دلیلش هم همین است که آن دسته دارند جنگ مى کنند ، خداوند همه را حفظ کند و سرتاسر ایران دارند کمک مى کنند . اگر پیدا کردید یک دهى در عراق اینجورى کمک کرده باشد به اینها ، اینها به زور البته مى گیرند ، غارت مى کنند ، به زور مى گیرند ، اما اگر پیدا کردید یک ده را در تمام کشور عراق که جوان هایش ، زن هایش دارند آنها نان بپزند و نمى دانم دسته بندى کنند ، ندارند اینها . یک همچو ملتى از کى مى ترسد ، چرا باید بترسد . ما خدا را داریم ، ما اسلام را داریم ، ما براى خدا داریم عمل مى کنیم . کسى که براى خدا عمل مى کند چرا بترسد ، از کى بترسد . آنها باید بترسند که اگر از اینجا رفتند ، جهنم هست آمالشان . جوان هاى مائى که براى خدا دارند جنگ مى کنند اجرشان با خداست . امکان دارد که یک کسى براى خدا کار بکند و خداى تبارک و تعالى به او عنایت نداشته باشد شهیدشان با همان شهداى صدر اسلام انشأ اللّه محشورند و قدرتمند هستند . خداوند همه تان را حفظ بکند و همانطورى که این آقا گفتند ، اولا من تشکر مى کنم از زحمات شما و من نباید تشکر بکنم ، براى اینکه کشور خودتان هست و خودتان براى خودتان عمل کردید و ارزش عمل شما بسیار زیاد است و حالا که بنا دارید که مجلس کار خودش را انجام داده است و محول مى خواهید بکنید به دولت ، امر صحیحى است و انشأ اللّه شما هر جا باشید ، در جبهه ها هم که مى روید سلامت باشید و امیدوارم که با قدرتمندى غلبه کنید بر همه شیطان ها .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 149

تاریخ : 14/8/59

را داشته باشد ، نوشت که اینها صلاح دیدند که ما باشیم ، من باشم در اینجا حکومت کنم . ما مطالعه کنیم از آنوقت تا زمانى که این آدم رفت ببینیم که اینها با چه گروه هائى مبارزه کردند و با چه گروه هائى مصالحه و سازش . رضاخان اول که آمد ما شک نداریم که یک آدم عامى بود و آنها فهمیده بودند که یک آدم قدرتمندى است و جسورى است و کار از او مى آید . آنها این را آوردند این هم در رادیو دهلى اگر شماها که یادتان نیست ، شاید آنهائى که سن شان بلا باشد ، یادشان هست که در رادیو دهلى گفتند (که رادیو دهلى از چیز انگلیس ها بود آنوقت ) که رضاخان را ما آوردیم روى کار و بعد از اینکه مخالفت کرد و با آلمان ها مثلا یک رفت و آمدى داشت ما او را بیرون بردیم . این یک آدمى بود که با مطالعات آنها ، ادراک کردند که یک آدم قلدرى است و شعور سیاسى هم ندارد آنقدرها ، این را خوب مى شود آلت دست قرار داد ، آوردند و کودتا کردند و آنوقت اشخاص زیادى را از همه طوایف گرفتند و ابتداى امر و وجب به وجب به نظر مى رسد که روى یک نقشه اى که آنها برایش مى دادند عمل مى کرد ، ابتدائا شروع کرد به ریاکارى و مجالس روضه مى رفت و خودشان مجلس روضه بپا مى کردند و از قرارى که آنوقت مى گفتند در همه تکیه هاى تهران هم آنوقت مى گفتند پا برهنه مى رود ، همه جارفت و با مردم خوش وبش مى کرد و این کارها را مى کرد تا آنوقتى که قدرت دستش آمد و محکم شد پایش . ببینیم که در آنوقتى که قدرت دستش آمد با کى و با چه گروهى مخالفتش زیاد بود و با چه طرح هائى مخالفتش زیاد . این را بسیارى البته یادشان است که شروع کرد مخالفت با روحانیون با اسم اینکه مى خواهیم اصلاح بکنیم ، چه بکنیم ، مجلسى در جاهاى دیگر و در مدرسه فیضیه که ما شاهدش بودیم مجلس امتحان درست کردند و اشخاصى که مال خودشان بود مى آمد آنجا براى امتحان و اینها به خیال اینکه به ، تبلیغاتشان این بود که ما مى خواهیم این اشخاصى که صحیح اند و اهل علم صحیح هستند ، از آنهائى که نه ، لیاقت این لباس را ندارند ، مى خواهیم تمیز بدهیم . حتى بعضى از آقایان محترم قم هم این معنا را باور کرده بودند . خدا رحمت کند مرحوم آقاى فیض را ، به من فرمودند که ، در مدرسه فیضیه ، که خوب ، این که بدکارى نیست که اینها بیایند خوب ها را از بدها جدا کنند . من به ایشان عرض کردم که بله ، اینها مى خواهند خوب ها را از بدها جدا کنند که خوب ها را از بین ببرند ، نه بدها را . و همین طور هم شد . ابتدا براى این معنا آمدند و چه تلخى ها بر ماها گذشت از این امتحان و از این بساط ، بعد هم با یک بهانه دیگر شروع کردند به اینکه باید ملت لباس واحد داشته باشد و عمامه ها را از سرها برداشتند و آنقدر خرابکارى که کردند که روى تاریخ را سیاه کردند . و البته اینها یک مسائل طولانى است که شاید در تاریخ ، حالا که مى توانند بنویسند اشخاصى که اطلاع دارند ، بعد هم یا در همان وقت ها هم مجالس روضه را با کمال جدیت منع کردند که شاید در شهرها یک مجلس علنى که مثل مجالس متعارف ، آنوقت ها بپا نبود .

من در قم یادم هست که یکى از آقایان ، بین الطلوعین (قبل از طلوع فجر) یک مجلس چند نفرى داشت و قبل از طلوع آفتاب هم متفرق مى شدند و گمانم این است که همین مجلس را هم آمدند جلویش را گرفتند . این دو جناح جناح که هر دوش از جناح روحانى است ، جناح روحانیت و جناح خطبا ،

ص: 151

این دو جهت وجه نظر آنها بود و به هر دو حمله کردند ، عمامه ها را از سر آنها برداشتند . یکى از کسانى که در قم مشغول این خرابکارى بود یک روز گفت که در تمام ایران شش نفر باید عمامه اى باشد و حال آنکه آن هم دروغ مى گفت ، اگر مى توانستند یک نفر هم نمى گذاشتند باشد . این حمله اى که اینها کردند به روحانیت و حمله اى که کردند به مجالس تعزیه ، ما از آن مى فهمیم که این دو جناح در نظر آنها ، مخالفتشان با ابر قدرت ها و این معنا که اینها مانع از آن مقاصدى که آنها دارند ، بیشتر هستند اینها ، این دو جناح بیشتر بوده و لهذا بیشتر مورد آزار واقع شدند . بعد هم که قضیه کشف حجاب به آن فضاحت و به آن رسوائى را درست کردند ، آن هم روى همین بود که اینهائى که علاقه به اسلام داشتند و علاقه به دیانت و احکام دیانت داشتند ، اینها را سرکوب کنند و خدا مى داند که در کشف حجاب چه جنایت هائى اینها کردند . حتى به علماى بزرگ هم پیشنهاد مى کردند که شما مجلس بگیرید با خانم هایتان ، با زن هایتان بیائید در مجلس براى اینکه فرمودند . نقل کردند که یکى رفته بود پیش مرحوم آقاى کاشانى گفته بود که فرمودند که شما باید در آن مجلسى که چیز است شرکت کنید . ایشان فرموده بودند فلان خوردند . او گفته بود که آن بالائى ها گفتند . گفته بود من هم همان بالائى ها را مى گویم . بله ، اینها مى خواستند با ارعاب و هو و جنجال کار را انجام بدهند ، لهذا به ایشان هیچ تعرضى نکردند و پیش علماى شهرها مى رفتند مى گفتند ، هر کدام ضعیف بودند و ضعیف القلب بودند ، شرکت مى کردند و هر کدام قوى بودند ، نمى کردند .

ما باید از اینها عبرت بگیریم از این مسائل ، با تبلیغات مختلف ، نه همان بازور ، با تبلیغات مختلف ، این مسائلى که داشتند و آن مطالبى را که خودشان مطالعه کرده بودند و موانع را پیدا کرده بودند با تبلیغات دامنه دار از هر نحو ، قلم ها و نطق ها و روز نامه ها و همه چیز به کار افتاد براى اینکه این مسائل را به ثمر برسانند و موفق هم ابتدا شدند به طورى که این را من کرارا گفتم ، مرحوم آقاى آشیخ عباس تهرانى رحمة اللّه گفتند که من اراک بودم و مى خواستم بیایم به قم یا به تهران مى خواستم بروم ، از اراک مى خواستم بیایم ، خواستم اتومبیل بگیرم ، آن شوفر اتومبیل گفت که ما عهد کردیم ، قرار دادیم با خودمان که دو طایفه را سوار اتومبیل نکنیم یکى فواحش را ، یکى هم آخوندها را . در اثر تبلیغاتى که کرده بودند ، شعرهاى شاعرشان را که لابد بعضى شنیدند که تا آخوند و قجر در این مملکت است ، این ننگ را کشور دارا به کجا ببرد ، این را آن خبیث خدا نشناس در شعرش گفت ، شعرا هم شعر گفتند ، مجالس درست کردند ، محافل درست کردند ، تبلیغات کردند ، هر طور توانستند با هر شیوه این روحانیون را و این متدینین را کوبیدند و مقصود اصلى این بود که اسلام را از بین ببرند . آنها مى فهمیدند که تا اسلام قدرت دارد در یک کشورى نمى توانند آنها آنطور که مى خواهند سلطه پیدا کنند ، باید اسلام را و مظاهر اسلام را و احکام اسلام را اینها از بین ببرند و موفق بشوند به آن مقاصدى که دارند و لهذا مطالعه مى کردند چه چیز براى اسلام بیشتر مى تواند خدمت بکند ، قدرت اسلام را بهتر مى تواند حفظ بکند آن را بیشتر مى کوبیدند و کدام احکام اسلام بیشتر پیش مردم مثلا رایج است و بیشتر علاقه به آن دارند آن را بیشتر مى خواستند از بین ببرند .

ص: 152

وجهه ، طرف یک راه مى روند ، اینها را در این ماه محرم ، خطبا و علما در سرتاسر کشور مى تواند بسیج کند براى یک مسأله . این جنبه سیاسى این مجالس بالاتر از همه جنبه دیگرى است که هست ، بیخود بعضى از ائمه ما نمى فرمایند که براى من در منابر روضه بخوانند ، بیخود نمى گویند ائمه ما به اینکه هر کس که بگرید ، بگریاند یا صورت گریه ، گریه کردن به خودش بگیرد اجرش فلان و فلان است . مسأله ، مسأله گریه نیست ، مسأله ، مسأله تباکى نیست ، مسأله ، مسأله سیاسى است که ائمه ما با همان دید الهى که داشتند ، مى خواستند که این ملت ها را با هم بسیج کنند و یکپارچه کنند ، از راه هاى مختلف ، اینها را یکپارچه کنند تا آسیب پذیر نباشند . مسائل اسلام ، مسائل سیاسى است و سیاستش غلبه دارد بر چیزهاى دیگرش . اجتماعاتى که اسلام بعضى اش را فرض کرده است ، واجب کرده است و بعضى اش را به طور استحباب و مبالغه در استحبابش کرده است اینها یک مسائل سیاسى است . قضیه مکه یک مسأله ، اجتماع در مکه در این محافل مختلف با این یکپارچگى مردم که از همه بلاد مسلمین واجب شده است که بیایند در آنجا ، بروند چه بکنند ، خدا که احتیاج به عبادت من و تو ندارد . خداى تبارک و تعالى مى خواهد که مردم را مجتمع کند ، واجب کرده است که اینها را ، جمع بشوند در آنجا و مسائل اسلام را طرح کنند و حل کنند .

مع الاسف در اثر بى اطلاعى ماها ، در مکه مجتمع مى شوند لکن به مسائل خودشان درست رسند . حالا اخیرا یک قدرى بهتر شده است ، لکن اگر مسلمین در یک همچو مجلس بزرگى که از تمام دنیا مجتمع شده است و هیچ قدرتى نمى تواند اینطور مجلس را درست بکند ، دولت ها هر چه زحمت بکشند یک عده اى از مملکت خودشان را مى توانند یک جایى جمع کنند یا از چند تا مملکت . خداى تبارک و تعالى مردم را ، موثرها را برایشان فرض کرده است که مجتمع بشوند در آن مجالسى که در مکه هست و همه با هم آنجا جمع بشوند و نکته سیاسى این اجتماع این است که اولا خودشان مطلع بشوند از حالات هم ، تفاهم کنند با هم ، برادر باشند با هم برادرى کنند با هم و مسائل بلاد خودشان ، ممالک خودشان را طرح کنند در آنجا و چاره جویى کنند براى مسائل خودشان . ما اگر همین حج را به آن معنایى که روح حج اقتضا مى کند عمل مى کردیم ، این گرفتارى هاى زیادى که براى مسلمان ها پیش آمده است ، پیش نمى آمد . اگر دولت هاى اسلامى واقعا به خود مى آمدند ، توجه مى کردند که یک همچو محفل بزرگى که خداى تبارک و تعالى بر ما لازم کرده است ، بر عددى از ما الزام کرده است و بر همه مستحب کرده است که آنجا برویم ، این دولت ها ، وسائلش را فراهم مى کردند و ملت هائى که مى رفتند آنجا با دست باز با هم ملاقات مى کردند ، با هم دردهاى بلاد خودشان را میان مى گذاشتند ، گرفتارى هائى که از قدرت بزرگ براى آنها پیش مى آمد و پیش مى آید ، طرح مى کردند ، گفتگو مى کردند و بر مى گشتند به محال خودشان و تبلیغ مى کردند مسائل را ، اگر دولت ها ، دولت هائى بودند که توجه داشتند به این مسائل و نمى خواستند که زیر بار قدرت هاى بزرگ باشند و مى فهمیدند لذت اینکه یک حکومت بر یک جامعه بیدار بشود از یک حکومت بر یک جامعه اى که هیچ خبر از هیچ چیز ندارد ، بهتر است . از زیر بار بیرون آمدن از ابر قدرت ها ولو هر جور مصیبت هم براى ملتهاى ما

ص: 154

داشته باشد بهتر است از اینکه ما در کاخ هاى بزرگ و در خانه هاى چه و کذا و اتومبیل هاى کذا باشم و نوکر باشیم اگر اینها این را مى فهمیدند ، دست از این کارها بر مى داشتند و با ملت ها همصدا مى شدند و وسائل را فراهم مى کردند و این محفل بزرگ حج را نه اینطورى که حالا هست ، درست بجا مى آوردند و خودشان هم مى آمدند در آن محافل و مى نشستند و مسائلشان را حل مى کردند ، آنوقت اسلام یک قدرتى مى شد که هیچ قدرتى مقابل او نبود . این یک راه هست که مردم را ، همه مردم را سالى یک دفعه همه بلاد را دعوت کردند و (لله على الناس حج البیت ) هر کس بتواند باید برود . یک راه دیگر این نماز عید و اجتماعات در عید است در سالى دو مرتبه ، این هم یک مسأله اى است که در بلاد باید مجتمع مى شدند ، مى شوند و باز مسائل ، مسائل سیاسى است . نماز جمعه در هر هفته یک دفعه آن اجتماعات بزرگ بشود و بررسى بشود در هر جا راجع به مسائل روز ، که بحمداللّه این مسأله در این سال ها شده است و امید است که بیشتر بشود و آقایان هم باید تبلیغ کنند که این مجالس بهتر بشود و مجالس جماعت است که مردم در هر روز مجتمع بشوند در مساجد ، نه همان مجتمع بشوند بگذارند این پیرمردها و از کار افتاده ها بروند ، نه ، مساجد باید مجتمع بشود از جوان ها ، اگر ما بفهمیم که این اجتماعات چه فوائدى دارد و اگر بفهمیم که اجتماعاتى که اسلام براى ما دستور داده و فراهم کرده است ، چه مسائل سیاسى را حل مى کند ، چه گرفتارى ها را حل مى کند ، اینطور بیحال نبودیم که مساجدمان مرکز بشود براى چند نفر پیرزن و پیرمرد . وقتى جماعت برود و اشخاص موثر بروند ، مردم بروند ، همه بروند آنجا مجتمع بشوند و در آنجا خطیب برایشان مسائل روز را بگوید و مسائلى که ، مشکلاتى که دارند بگوید ، این حل مى کند مطالب را . همین ماه محرم و ماه رمضان ، محرم و صفر و ماه رمضان آنقدر برکاتى که بر این سه ماه مرتب است نمى شود انسان احصأ کند . این اجتماع عاشورا و این برگزارى عزاى شهید ، بزرگتر شهید عالم ، این آنقدر برکات دارد . همان وقتى هم که این مسائل سیاسى در آن مطرح نمى شد آنقدر برکات داشت براى ملت ها که قابل احصأ نبود .

اطهار راجع به اینطور امور سفارش فرموده اند و آنطور ثواب ها را خداى تبارک و تعالى برایش مرتب فرموده است ، اگر سى و پنج میلیون جمعیت در این ماه محرم ، در این دهه محرم اجتماعات داشته باشند ، خطبا هم بروند مسائل روز را برایشان بگویند و تعزیه بگویند و گریه کنند براى سیدالشهدا ، این یک شعارى است ، یک شعار الهى است . امروز دیگر ما انقلاب کردیم ، روضه دیگر لازم نیست ، از غلطهائى است که تودهن ها انداختند ، مثل این است که بگوئیم امروز ما انقلاب کردیم ، دیگر لازم نیست که نماز بخوانیم ، انقلاب براى این است ، انقلاب کردیم که شعائر اسلام را زنده کنیم ، نه انقلاب کردیم که شعائر اسلام را بمیرانیم . زنده نگه داشتن عاشورا یک مسأله بسیار مهم سیاسى عبادى است . عزادارى کردن براى شهیدى که همه چیز را در راه اسلام داد ، یک مسأله سیاسى است ، یک مسأله اى است که در پیشبرد انقلاب اثر بسزا دارد ، ما از این اجتماعات استفاده مى کنیم ، ما از آن اللّه اکبرها ، ملت ما از آن اللّه اکبرها استفاده کرد ، آن اللّه اکبرها را باید حفظ بکنیم . این مظاهر و مشائر و امورى که در اسلام در آن سفارش شده باید فکر کنید که اینها یک مسأله سطحى نبوده است که مى خواستند جمع بشوند و گریه کنند ، خیر ، ما ملت گریه سیاسى هستیم ، ما ملتى هستیم که با همین اشک ها سیل جریان مى دهیم و خرد مى کنیم سدهایى را که در مقابل اسلام ایستاده است . چطور شد که اینها در زمان رضاخان یک محفلى جمع شدند و براى شکست ایران از اسلام گریه کردند؟ اگر گریه اشکال داشت ، چطور اینها گریه کردند؟ اینها مى خواستند که مجوس را و آن ملت و ملیتى که خودشان در نظر است احیا کنند ، لهذا ، در آن محفل حرف ها زده شد و گریه ها شد براى اینکه چرا مجوس از اسلام شکست خورده است . آن افکار پوسیده الان هم در مغزهاى بعضى ها هست . اینها نمى خواهند که شما براى یک شهید اسلام گریه کنید . اگر چنانچه براى شکست اسلام گریه کنید آنها مى گویند نه ، گریه چیز خوبى است ، اینها نمى خواهند که شما براى کسى که همه چیزش را براى اسلام داد ، اینها نمى خواهند شما زنده نگه دارید یک واقعه اى را که قدرت هاى بزرگ را آن واقعه کوبید و در اثر او ، شما هم اگر بشوید مى کوبید ، اینها نمى خواهند این مسائل واقع بشود ، مع الاسف تبلیغ مى کنند این منحرفین ، اینهائى که مامورند که اینجور تبلیغات را بکنند و جوان ما بعضى شان باورشان مى آید . باید جوان هاى ما بدانند که هر نحو تبلیغى که بر ضد یکى از مظاهر اسلامى واقع شد این تبلیغى است که از جانب بزرگترها و چپاولگرها به دست عمالشان واقع مى شود براى اینکه اسلام را بکوبد . این جوان هاى ما که بحمداللّه مسلمند و فعال ، باید توجه بکنند به اینکه هر یک از این شعائر اسلامى چه چیزى دارد که اینها با آن مخالفند ، چى زیر سر عمامه است که اینها مخالفند و چى زیر سر مجالس عزاست که اینها با آن مخالفند ، از این چه ، چه چیزى مى آید ، از مجالس عزا هماهنگ کردن همه ملت همه ملت در یک روزى از منزل ها بیرون مى ریزند و فریاد مى زنند و اگر یک وقتى اینها فکر این را بدهند که در این روز اینها را منسجم بر ضد یک قدرتى بکنند ، چه خواهد شد؟ اینها از این مى ترسند با گریه شما ما هى بنشینید گریه کنید اما نفت را به ما بدهید ، ما اشکال نداریم . هى مجلس بگیرید ،

ص: 156

با ما مخالفت نکنید ، اشکال ندارد . اینها از این مجالس از آن جنبه سیاسى اش مى ترسند . امروز هم مجالس ما تحول در آن پیدا شده است ، مثل سابق نیست ، متحول شده است ، همه افراد ملت ما ، مجالس ما متحول شده است . لکن گمان نکنند آنهائى که جنبه هاى سیاسى به نظرشان دارند و مثلا روشنفکر هستند به نظرشان که مجالس گریه دیگر چیزى نیست . همین گریه هاست که کارها را پیش برده است ، همین اجتماعات است که مردم را بیدار مى کند . ما از این مخالفت هائى که شد در زمان رضاخان و شک نداریم که به دستور بوده ، خود او خیلى معلوم نبود که اگر دستور ندهند ، این حرف ها را بزند ، از این مخالفت هائى که شد باید عبرت بگیریم ، ببینیم با مجالس روضه مخالف بودند ، معلوم مى شود که مجالس روضه با آنها مخالف است . با روحانیت مخالف بودند ، ببینیم که روحانیت براى آنها مضر است . با دانشگاه مخالف بودند ببینیم که دانشگاه با آنها مخالف است . بودن یک دانشگاه صحیح با آنها مخالف است ، بله ، آنها دانشگاهى که به دست خودشان درست بشود و همه چیزش را هم خودشان درست بکنند و جوان هائى که از دانشگاه بیرون بیاید همه براى خودشان عمل بکنند ، با آن مخالف نیستند ، اما امروز با دانشگاه مخالفند . در انقلاب اسلامى با دانشگاهش مخالفند ، با مجالس روضه اش مخالفند ، با روحانى اش مخالفند ، با جوان متدین بازاریش مخالفند ، با همه مخالفند .

امروز مخالف همه جانبه ابر قدرت هاست با این ملت در همه مظاهر اسلامى اش و ما باید بیدار باشیم و توجه داشته باشیم . تبلیعات اینها براى ما ضررش بیشتر از جنگ هاست ، ساده نباید برخورد کرد به این تبلیغات . ما از جنگ چه ترسى داریم ؟ یک ملتى که حاضر است براى شهادت و شهادت را فوز عظیم مى داند ، چه باکى از این مسائل دارد؟ از این ، از اینکه باکى نیست ، تازه وقتى که یک جنگى شروع مى شود ، ملت ما بیدار مى شود ، بیشتر متحرک مى شود . شما ببینید که در این جنگى که به ایران تحمیل کردند و اشخاص خائن به اسلام ، مخالف سر سخت با اسلام ، این جنگ را بپا کردند ، ایران چه جور باز زنده شد ، یکپارچه ایران دوباره انقلاب کرد و توجه کرد به یک مقصد ، سرتاسر ایران کدام کار ممکن بود که اینطور مردم را بسیج کند؟ این جنگ بود که بسیج کرد . پس جنگ چیزهائى است که ما خیال مى کنیم بد است ، بعد خوب از کار در مى آید . التبه جوان هائى ما از دست دادیم این اسلام از این جوان ها خیلى از دست داده و ما در این جنگ بیشتر از جنگ صفین تا حالا از دست ندادیم ، خیلى هم کمتر از اوست ، لکن براى اسلام است ، وقتى براى اسلام است ما چه باکى داریم . جنگ براى ما ، ما را بیدار کرد ، آن رخوه و سستى اگر پیدا مى شد ، دوباره برگشت به یک قرصى و محکمى ، آنى که انسان را مى ترساند این تبلیغاتى است که بیخ گوش اینها ، یکى ، یکى گفته مى شود و بعد یک جمعیتى مى شوند و بعد زیادتر . از این شیطنت ها باید یک قدرى ترسید و توجه به آن کرد ، از اینکه مجالس اسلامى را ، مجالس عزا را در نظر شما سست مى کنند و مى روند تو دهات ، این ور آن ور مى افتند که فلانى گفته است که مجالس عزا لازم نیست و شما خدمت کنید به اینها ، فلانى چطور همچو حرفى مى زند؟ کسى که مى داند که مجالس عزا چه جهت سیاسى دارد ، چه جهت اسلامى دارد ، البته باید آنها را هم بررسى کرد و تکلیف است براى دولت و براى ملت ، براى همه ، از خود ما هستند آنها ، برادرهاى

ص: 157

ما هستند ، آنها را خانه هایشان را خراب کردند و عده شان ، زیادى را کشتند و از بین بردند و اینها هم بى خانمان شدند آمدند ، هر جا آمدند باید مهماندارى کرد از آنها .

بکند و کذا و این حرف ها ، حالا معلوم شد که نه ، همه فهمیدند که این آدم اینطورى است ، وضعش اینطورى است و معلوم شد که یک آدمى است که براى عرب مى خواهد کار بکند ، این خوزستان عرب ها را غالبا کشتند . اگر ایشان با عرب مؤافق است ، چطور عرب کشى مى کند؟ براى این هم نبوده است که چند کیلومتر از مملکت ایران را او ادعا دارد چقدر ضرر کرده در این ، ملت عراق بیچاره چقدر ضرر کرد در این جنگ و ملت اسلام چقدر ضرر برد ، ضرر جانى ، ضرر مالى ، ضرر حیثیتى او برد . یکى از مسائلى که باز مرتب شد بر این ، اینکه شیاطین فهمیدند قدرت اسلام در ایران چیست و قدرت ارتش ما و پاسدارهاى ما که خداوند همه را حفظ کند ، آنطور نیست که آنها خیال مى کردند . خلیجى ها هم فهمیدند که نه ، مسائل آنطورها نیست و اگر خداى نخواسته یک وقت شیطنت کنند ، ممکن است عکس العمل داشته باشد ، دیگران هم فهمیدند که نه ، قدرت اسلام بیش از این مسائل است که اینها خیال مى کنند ، قدرت اسلام است که یک مملکت را یکپارچه بر ضد آنها به راه مى اندازند ، بسیج مى کند ، این قدرت اسلام است . این هم یکى از برکاتى بود که از این جنگ تحمیلى براى آنها ننگ بار آورد و براى ملت ما سلحشورى و قدرتمندى و بیدارى این جنگى که حالا به ما تحمیل شده است براى ما البته یک ضررهایى هم داشته است و برادرهاى ما در آنجا و اشخاصى که در آنجا تلف شدند و در خرمشهر و در آبادان و در دزفول و اینها تلف شدند ، خساراتى برایشان بار آمده و عده اى از زن و بچه هایشان هم که سرپرست هاى خودشان را از دست مثلا دادند ، آنها هم کوچ کردند براى بلاد دیگر . باید آقایان به مردم سفارش کنند که اینها برادر ما هستند ، اینها در راه اسلام و جنگ در اسلام اینطور آواره شدند ، اینها را باید مثل خودتان و مثل اولاد خودتان بدانید ، اگر بچه هاى بى سرپرستى هستند و مى توانید سرپرستى یکى از اینها را براى خودش نگه دارد و حفظ کند ، حفظ کند . دولت باید اینها را با یک ترتیبى ، مرتبى ، منظمى ، محترمانه براى اینها جا تهیه کند براى اینها غذا تهیه کند ، اینها آواره شدند . نباید فکر این باشیم که ما خودمان هر چه مى خواهیم داشته باشیم ، دیگران هیچى نخیر ، باید کمک کنند به اینها ، ثروتمندها کمک کنند به اینها برادرهاى مؤمن ، خواهرها به اینها کمک کنند و اینهائى که در جنگ آسیب دیده اند اینقدر نگذارند مصیبت بیشتر برایشان بشود و آنها را مثل مهمان عزیز مهماندارى کنند و دولت هم باید جاهایى را براى اینها معین کند و آنها را حفاظت کند .

آن برخورد کنیم ، نمى رسد به اینکه ما بخواهیم یک چیزى را احتکار کنیم یا مثلا گرانفروشى کنیم یا زیاد در رفتار خلاف انسانى بکنیم . وقتى یک جنگى پیش آمد باید مردم بیشتر به فکر این باشند که ایران را آرام نگه دارند ، الحمدلله آرام هم هست . اینهائى که جمع بشوند در یک جایى براى خرید یک چیزى که نمى دانم حالا هم هست یانه ، که مى شدند قبلا اینها یک اشخاصى هستند مفسده جو و مى خواهند تضعیف کنند روحیه شما را . ما هیچ واقعه اى برایمان واقع نشده یک دسته اى آمدند در یک گوشه مملکت ما خرابکارى مى کنند ، از این دزدها در ایران همیشه بوده ، این دزدها خیلى بوده ، زمان هاى سابق زیاد بود که یک شهرى را شلوغ مى کردند ، یک جایى را مى بریدند ، یک ، از بین مى بردند . نباید با اینکه یک شلوغکارى در یک جایى شده است که الان هم انشأ اللّه از بین مى رود .

زدند شما کنار نشستید ومى گوئید خوب است اینجورى بکنند . آدمى که کنار گود نشسته خیلى حرف ها مى تواند بزند ، بگذارید که آنها روى نقشه هائى که دارند روى طورى که مى توانند عمل بکنند و بحمداللّه مى توانند وانشأ اللّه عمل مى کنند و ما هم صبر داریم ، اینقدرها بى صبرى نکنید . جنگ صفین هیجده ماه طول کشید با آن زحمات ، هیجده ماه طول کشید با آنهمه رنج هائى که بردند و با آنهمه تلفاتى که دادند ، ما تازه دو ماه است که کمتر از دو ماه است الان که یک همچو چیزى هست شمائى که با همه ابر قدرت ها مى گوئید ما ایستادیم و مقابله مى کنیم و مشتتان را گره مى کنید که ما آمریکا و شوروى و کذا را ، شما باید همچو قدرتمند باشید که اگر پشت این خانه هایتان هم خداى نخواسته سرباز اجانب آمد باز هم همان مشت گره کرده بروید و با هم در بیفتید و جنگ تن به تن بکنید . شما که یک همچو کار بزرگى را کردید و حالا انگور را خوردید نمى خواهید تبش را بکنید؟ یک همچو کار بزرگى که اعجاب دنیا را براى شما جلب کرده است ، زحمت دارد ، حفظ اسلام زحمت دارد . شما براى اسلام از اول قیام کردید و فریاد زدید ما جمهورى اسلامى مى خواهیم ، آنها هم همه شان مخالف با جمهورى اسلامى اند ، همه قدرت ها مخالف با جمهورى اسلامى اند ، کسى که با همه قدرت ها در افتاده است و بحمداللّه پیش بده تا حالا ، حالا نباید به واسطه اینکه یک چیزى واقع مى شود ، یک شلوغى در یک جایى واقع مى شود این خیال کند که نه ، به هم خورد وضع . شما در جنگى که جنگى داخلى که با محمدرضا و ساواکش داشتید ، چقدر شهید دادید ، از پانزده خرداد به این ور شاید صد هزار شهید ما داده باشیم یا بیشتر ، چقدر هم معلول داریم . حالا ما همه این بساطى که تا حالا واقع شده است اینقدرها نیست خیلى چیز کمى است و آنقدرى که به آنها ضایعه واقع کردیم ، لشکر ما ضایعه واقع کردند ، چندین برابر است . محکم باشید آقا ، جوان هاى ما محکم بایستید (یکى از حضار: ما همه سرباز توایم خمینى ، گوش به فرمان توایم خمینى ) ما همه سرباز خدا هستیم انشأ اللّه ، نه تو سرباز منى ، نه من سرباز تو . همه ما با هم قیام کردیم که اسلام را در اینجا زنده کنیم و انشأ اللّه به سایر جاها هم صادر کنیم . و ما همه برادر با هم هستیم ، دوست با هم هستیم و امیدوارم که همه ما دوش به دوش هم ، هر کس هر مقدار که مى تواند ، منى که یک پیرمرد هستم ، صحبت بکنم براى شما ، آقاى فلسفى که پیرمرد قوى انشأ اللّه ایشان هم براى شما صحبت بکنند ، آقایان اهل منبر هم براى مردم صحبت بکنند ، این یک خدمتى است که از ماها برمى آید ، ما انشأ اللّه انجام بدهیم و امیدوارم که براى خدا باشد . شما هم هر کدام هر کارى ازتان بر مى آید انجام بدهید .

باشیم . خوب ، کشاورزها باید به این فکر باشند و کشاورزى خودشان را تقویت کنند و بیشتر کنند و کارها را جورى کنند که ما دیگر محتاج نباشیم در خوردنمان هم به مردم . و من امیدوارم که اشخاصى که تفکر دارند ، مغز صنعتى دارند اینها هم کارها را راه بیندازند و صنعت درست کنند خودشان . شما بدانید که اگر خودتان به فکر بیفتید که براى خودتان انجام بدهید ، کارهاى خودتان را مى توانید انجام بدهید ، گمان نکنید که ما حتما باید همه چیزمان را از دیگران بگیریم ، نه ، شما به فکر این باشید که همه چیزتان را خودتان درست کنید . این ژاپن بود که در سال هاى قبل محتاج بود و خودش به فکر افتاد و خودش کارهاى خودش را درست کرد و الان صادر مى کند به آمریکا هم . و آن هندوستان بود که در آن زمان آنقدر احتیاج داشت ، حالا الان دارد خودش احتیاجات خودش را رفع مى کند . مغزهاى شما کوچکتر از مغزهاى دیگران نیست شما خودتان به فکر باشید ، توجه کنید که کار خودتان را خودتان انجام بدهید و الان مهم این است که کشاورزى باید چندین برابر سابق باشد ، دولت باید کمک بکند و مردم باید جدیت بکنند و من امیدوارم که در این سالى که مى آید به کوشش شماها ، به کوشش جوان هاى ما ، کشاورزى هاى ما ، کارهاى کشاورزى ما همچو بشود که مامحتاج نباشیم به دیگران در خوراکمان و همین طور کارخانه ها کارها را انجام بدهند ، خودشان راه بیندازند کارخانه را ، شما خودتان باید انجام بدهید کار خودتان ، هى منتظر این نباشید که یکى دیگر بیاید شما را اداره کند ، خودتان اداره کنید خودتان را و من امیدوارم که همه این کارها به دست خودتان بشود و هیچ به خودتان خوفى راه ندهید ، ما آن قدرت هاى بزرگ را هل دادیم و بیرونشان کردیم و کسى نمى تواند شما را انشأ اللّه دیگر هل بدهد از مملکت خودتان .

ص: 162

تاریخ : 16/8/59

بى اطلاع است و از آنجمله اعرابى است که خداى تبارک و تعالى فرموده است (اشدکفرا و نفاقا واجدر الا یعلموا حدود ما انزل اللّه این ، سزاوارترند اینطور اشخاص از اینکه حدود خدا را و احکام خدا را نشناسند . به منطق این آدمى که اعتقاد به اسلام هم ندارند شما آقایان که به مکه مشرف شدید مسلم نبودید و تمام مسلمین دنیا که در شرق و غرب زمین هستند مسلمان نیستند . فارس مسلمان نیست ، ترک مسلمان نیست ، بلوچ مسلمان نیست ، پاکستانى مسلمان نیست ، مسلمانان هندوستان مسلمان نیستند ، اندونزى مسلمان نیستند ، مسلمانى فقط منحصر به عرب است ! نظیر عفلق ، نظیر صدام و نظیر حزب بعث عراق ! این منطق یک آدمى است که از اسلام بى اطلاع است ، از قرآن بى اطلاع است . ضرورت مسلمین است که پیغمبر اسلام آخر نبیین است و مبعوث شده است بر تمام بشر در مشارق ارض و مغارب ارض . قرآن کریم حکایت مى کند که اسلام مال تمام طوایف است ، هر کس به او رسید باید ایمان بیاورد و روایات از رسول اکرم این است که اسلام براى همه است . و این آدم اگر تا حالا هم فرض کنیم (به فرض غلط) که مسلم است ، براى این کلمه از اسلام بیرون رفته است براى اینکه خلاف ضرورت مسلمین و خلاف قرآن کریم و خلاف رسول اکرم گفته است .

بزرگ اسلام را چه از طایفه سنى و چه از طایفه شیعه گرفتار کردند و حبس کردند و شهید کردند ، اینها از اسلام بوئى نبردند و حالا دعوى اسلامیت مى کند و مى گوید من مسلم هستم ایشان از همان اعرابى است که خداى تبارک و تعالى فرموده است اینها از اسلام و حدود اسلام بى اطلاع هستند . چه شده است که مسلمین توجه ندارند به این معنا؟ چرا این مسائلى که در ایران واقع شده است و این مسائلى که به مملکت ما وارد شده است و آنطور بچه و کوچک ها و زن ها و مردها را اینها قتل عام کرده اند ، بر خلاف موازین بین المللى و بر خلاف موازین جنگ به جاهاى مسکونى حمله کردند ، چرا مسلمین در این مطلب هیچ توجهى ندارند؟ چرا ساکت هستند؟ خداى تبارک و تعالى امر فرموده است که باید جنگ کنند با این ، حالا جنگ نمى کنند لااقل تبلیغ کنند ، ساکت نباشند . چرا رادیوهاى بلاد مسلمین ساکتند در این موضوع ؟ چرا مسلمین ساکتند و توجه ندارند که اگر چنانچه جمهورى اسلام در ایران خداى نخواسته شکست خورده است چرا توجه ندارند که ابرقدرت ها از اسلام مى ترسند و مخالفتشان با ایران به واسطه این است که مى ترسند اسلام در سایر بلاد رشد کند و همین معنائى که در ایران شده است در جاهاى دیگر بشود؟

مسلمین را چه شده است که در این مسائل که مربوط به اسلام است و مربوط به حیثیت مسلمین است ساکت نشسته اند ، تماشاچى شده اند؟ ما احتیاج به کمک هاى جندى و کمک هاى ارتشى نداریم و ما خودمان حساب اینها را پاک خواهیم کرد ، لکن تأسف دارد که مسلمین بى توجه هستند به این مسائل اسلامى ، بى توجه هستند به قرآن کریم ، عمل کنند به صریح قرآن کریم که فرموده است که : اگر یک طایفه اى ولو مسلم باشند اگر چنانچه حمله کرد بر طایفه دیگر از مسلمین ، بر مسلمین لازم است که از آن طایفه مظلوم دفاع کنند . چرا خبرگزارى هاى خودشان را فرستند و ببینند مسائلى که در ایران واقع شده است ، مصائبى که در ایران واقع شده است ؟ و چرا اگر خبر گزارى هائى باشد و اطلاع بدهد به آنها ، در رادیوهاى آنها منعکس نمى شود؟ این سکوت مرگبار چیست که در مسلمین است ؟ شما گمان مى کنید که مطرح عراق و ایران است و صدام است و مملکت ایران ؟ قضیه این نیست . مطرح اسلام است ، نه مطرح یک کشور . مطرح تمام کشورهاى اسلامى است ، مطرح مستضعفین جهانند . آن چیزى که آنها مى خواهند این است که مسلمین متفرق باشند و آنها حکومت کنند به این مسلمین . آنها تمام جوان هاى ما را به تباهى بکشند ، دانشگاه هاى ما را دانشگاه هاى استعمارى قرار بدهند ، اقتصاد ما را وابسته کنند ، ارتش ما را وابسته کنند . آنها به ایران فقط نظر ندارند ، آنها به همه بلاد مسلمین ، به همه بلادى که تحت سلطه اسلام باید باشد آنها نظر دارند . لکن مى بینند که اگر یک میلیارد مسلم با هم مجتمع بشود ، آن معنائى که در سى و پنج میلیون جمعیت ایران تحقق پیدا کرد و ضربه زد به آنها ، آنچنان ضربه اى که تا آخر سر خودشان را نمى توانند بلند بکنند ، اگر یک میلیارد جمعیت مسلم اینطور بشوند چه خواهد شد؟ آنها براى جلوگیرى از این معناست که این جنگ ها را بپا مى کنند . چراباید دولت هاى اسلامى اینطور از هم منفصل باشند و جدا باشند چرا باید دولت هاى اسلامى توجه به مسائل اجتماعى و سیاسى اسلام نداشته باشند؟ چرا باید ممالک اسلامى

ص: 166

توجه نداشته باشند که نقطه نظر آنها اسلام است نه ایران ؟ ملت ها همه توجه دارند ، چرا دولت ها توجه ندارند؟ تاکى باید ما و دولت هاى ما تحت سلطه اجانب باشیم ؟ تا کى باید مستشاران آمریکا و شوروى به ما حکومت کنند؟ تا کى باید یک گروهبان شوروى ، یک گروهبان انگلیسى ، یک گروهبان آمریکائى بیاید و به ارتش ما حکومت کند؟ ما آنها را بیرون کردیم شما هم بیرون کنید . سایر ممالک اسلامى هم بیرون کنند . ما آنهائى که تشتت ایجاد کنند در ایران به جاى خودشان نشانده ایم و مى نشانیم . سایر ممالک اسلامى هم مکلفند به اینکه آنهائى که بر خلاف اسلام ، بر خلاف دستور قرآن ، بر خلاف دستورات نبى اسلام ایجاد تشتت کنند ، آنها را بگیرند و بیرون کنند و از بین ببرند . چرا نشستیم ما؟ چرا مسلمین نشسته اند؟ چرا نهضت نمى کنند؟ چرا قیام نمى کنند مسلمین بر ضد مستکبرین ؟ چرا مستضعفین جهان قیام نمى کنند بر ضد مستکبرین سیاه هاى آمریکا ما را تأیید کردند لکن دولت هاى اسلامى اکثرا تأیید نکردند . ملت ها در هر جا بودند ما را تأیید کردند ، مسلمین ملت هاشان در هر جا بود ما را تأیید کردند و این دولت غاصب بعث را ، بعث عراق را محکوم کردند ، لکن دولت ها این کار را نکردند . چه شده است دولت را؟ چرا باید تا آخر اینها تحت فشار ظلم ابرقدرت ها تسلیم بشوند؟ چرا باید افغانستان را آنطور کنند و مسلمین نشسته باشند؟ چرا باید ایران را اینطور کنند و مسلمین ساکت باشند؟ نشسته اند که یکى یکى اینها را از بین ببرند ، نوبت بعدى بشود؟

تاریخ : 25/8/59

رو کرد به دونفرشان گفت که خوب ، این به آنها رو کرد گفت که این سید اولاد پیغمبر است ، حق دارد ، ما باید احترام از او بکینم از این جهت قدمش روى چشم مثلا هر کارى کرده مال خودش بوده این آقاى شیخ هم خوب ، عالم است ، جلیل القدر است ، اسلام به او احترام گذاشته است ، ما باید به او احترام کنیم ، خوب ، این آدم عامى چه میگوید ، آن دو نفر را با خودش مؤافق کرد ، آن آدم عامى را گرفتند و بستندش ، زدندش ، بعد رو کرد به آن دو نفر گفت که این آقا اولاد پیغمبر است ، اولاد پیغمبر ، عزیز است پیش ما ، چطور توئى که صورت روحانى دارى ، آخر روحانى که دزدى نمى کند چرا تو آمدى در اینجا ، خودش با سید دست به هم دادند و آن روحانى نما را زدند و بستند و انداختند آنجا ، بعد رو کرد به سید گفت که سید اولاد پیغمبر! جدت به تو گفته است دزدى بکنى ؟ براى چه آمدى تو باغ مردم ، گرفت خودش دیگر زورش به او مى رسید ، آن هم گرفت و انداخت ، این یک مثل است که شاید واقعیت هم هم ندارد اما مثل است ، مثل خوبى است . الان وضع ایران اینطورى شده است ، یک وقت صحبت مى کردند که این ارتش طاغوتى است و مال رژیم سابق است و اینها قابل اینکه لشگر اسلام باشند ، قابل این نیستند و اینها باید اصلش منحل بشود ، خوب ، در مقابلش صحبت شد که نه ، نباید منحل بشود ، اینها نمى خواستند ارتش را منحل کنند اینها مى خواستند که یک قوه بزرگى که مى تواند کار انجام بدهد او را از دست بگیرند و کنارش بگذارند ، بعدش بیایند سراغ روحانیین که روحانیین نباید اصلا دخالت بکنند در امور سیاسى ، اینها باید بروند تو مسجدها و دعا بخوانند و از این کارها ، نماز و دعا بخوانند ، آنها را هم کنار بگذارند ، بعد بیایند سراغ دولت و مردم و اینها که آن قوا را از آنها گرفتند و این قوه روحانى را هم از آنها گرفتند و مردم را جدا کردند از ارتش و مردم را جدا کردند از روحانیت ، به حساب آنها برسند ، دولت را از بین ببرند و رئیس جمهور را از بین ببرند و عرض مى کنم که قدرت هاى دیگرى که هستند از بین ببرند ، چون مى بینند اگر اینها با هم مجتمع باشند ، یک قدرت بزرگى است که نمى شود این را از بین برد . خوب ، دیدند که اینها وقتى که با هم اتصال پیدا کردند ، وقتى مردم قیام کردند ، ارتش هم به آنها متصل شد ، بازار هم به آنها متصل شد دانشگاه هم به آنها متصل شد ، همه متصل شدند ، یک قدرت بزرگى بود که این قدرت بزرگ نمى شود مقابلش ایستاد ، هیچ حکومتى هم نمى تواند و دیدند که محمدرضا را با همه قدرتى که داشت بیرون کردند و آنهایى هم که تبع او بودند و در ردیف هاى بالا بودند که خیانتکار بودند ، آنها را هم همین ملت و همین ارتش و همین قواى مسلحه و نظامى و انتظامى از بین بردند ، از این جهت باز دنبال این نقشه هستند ، اینطور نیست که یک دسته اى که در تهران راهپیمایى مى کند و در قم راهپیمایى مى کنند ، اینها با اشخاص مخالف باشند ، اینها ، آنهایى که کارگردان ها هستند ، نه آنهائى که بازیخورده هستند ، آنها دنبال این هستند که اسلام را از بین ببرند چون از او بد دیدند از این جهت یک شعارهایى درست مى کنند که این شعارها به ذهن مردم زننده نباشد و همراه با هم پیدا بکنند و لهذا مى بینید که همین هایى که یک وقتى مى گفتند ارتش را باید کنار گذاشت ، حالا دارند مى گویند که روحانى باید کنار برود ، برود سراغ ارشادش در قم ، بعد از این که این عده بازیخورده از آنهایى که اساس کار را دارند راهنمایى مى کنند ،

ص: 169

این عده بازیخورده جمع مى شوند و در قم که مرکز روحانیت است ، مرکز اسلام است ، قطعنامه صادر مى کنند و در آن قطعنامه هست که روحانیون نباید اصلا دخالت بکنند دراین چیزها ، آزادى مطلق باید باشد ، آزادى مطلق باید باشد که آنها مى گویند ، این است که چریک هاى فدائى و فلان دسته منافق و فلان دسته کافر و فلان دسته اى که هیچ اعتقاد به اسلام ندارند اینها آزاد باشند و بیایند و هر چه دلشان مى خواهد بگویند و هر کارى مى خواهند بکنند و ولو فرض کنید که به ضد اسلام حرف بزنند آزادند و ولو به ضد قرآن حرف بزنند آزادند و ولو به ضد جمهورى اسلامى حرف بزنند و این هم آزادند و یک دسته نفهم هم مى گویند نخیر باید این چیزها باشد . اینها مقصودشان این نیست که آزاد باشیم ، اینها مقصودشان آن نقشه اى است که طرح شده است برایشان و مرتب خواهند پیاده کنند آن را . آزاد باشیم که به هر چیزى از اشعار اسلامى که هست بتازیم ، آزاد باشیم که در دانشگاهها آن شعارهایى که همه اش به ضد قرآن است بنویسیم ، آزاد باشیم که با همه شعائر اسلامى مخالفت کنیم ، آزاد باشیم که هر چه دلمان مى خواهد به ضد ارتش ، به ضد روحانى ، به ضد مؤمنین ، متدینین بگوئیم ، بعد اجتماعى درست بکنند و جدا کنند یکى یکى طوائف را از هم ، امروز طرزشان این است که روحانیین باید بروند و دعا بکنند و عرض مى کنم که اینها ، این همان طرزى است که امریکا نقشه اش را دارد و انگلستان هم از سابق داشته است و الان هم همه دولت هایى که ، ابرقدرت هایى که مى خواهند ایران را بچاپند و شرق را بچاپند و از اسلام مى ترسند و از مظاهر اسلامى ترسند . این همان طرح است و من متأسفم که این طرح در قم دارد انجام مى گیرد ، اگر بازارى قم ، بازارى تهران با این حرف مؤافق است مصیبت بسیار زیاد است براى اینکه طرحشان پیاده شد و اگر بازارى تهران و قم با این مؤافق نیستند ، چطور صحبتى نکردند ، این همان طرحى است که انگلستان از دویست سال پیش از این یا بیشتر طرح ریزى کردند که جدا کنند روحانیت را از سیاست ، جدا کنند روحانیین را از مردمى که مى خواهند فعالانه کار بکنند براى اسلام ، اینها بروند همان توى مسجدها بنشینند و دعا بکنند ، آنها هم هر کارى دلشان مى خواست بکنند و هر چپاولگرى و هر سلطه جویى که خواستند بکنند . در عرض پنجاه سال که روحانیین را عقب زده بودند و هر چه هم جدیت مى کردند نمى توانستند که کارى انجام بدهند از باب اینکه مردم را از روحانیون کنار زده بودند ، در عرض پنجاه سال همه حیثیت شما را به باد فنا دادند و اسلام را به آنجا رساندند که براى اینکه اسلام پیروز شده است بر ایران ، گریه کردند و حرف زدند و در شعرهایشان فحش دادند و همه الواطى را کردند و همه دارائى هاى شما را به چپاول برده اند براى اینکه یک کسى نبود بگوید چرا؟ این روشنفکرهایى که الان دارند مى گویند و مع الاسف بین شان بعضى متدینین هم هست که بازیخورده اند و غربزده اند ، مى گویند که روحانیون باید بروند سراغ کار خودشان و ملت را بگذارند ، سیاست را بگذارند براى ما ، شما سیاست را پنجاه سال داشتید و هیچ غلطى نکردید ، شما کجا یک کار مثبتى توانستید انجام بدهید هر کدامتان که ملى بودید یا فرض کنید متدین بودید ، تا صدایتان در مى آمد توى سرتان مى زدند ، چه بود که این ملت را غلبه داد بر همه ؟ آن چه گروهى بودند که نقش بزرگتر از همه را در این جنبش داشتند؟ شما با همه این جنبش ها آنوقت ها مخالف مى کردید ،

ص: 170

شما را من مى شناسم نمى خواهم اسمتان را هى ببرم ، سر جایتان بنشینید ، آدم بشوید

مردم جدا کنند ، مردم وقتى که نه قدرت روحانى دارند و نه قدرت عرض بکنم که اسلحه اى دارند یک کارى بکنند ، یک کودتایى بکنند ، تمام کنند قضیه را ، مسأله این است .

این روزنامه ها نمى فهمند یا فهمیده عمل مى کنند ، چرا باید این روزنامه ها دامن بزنند به اینطور اختلافات ، اختلافى که اشخاصى چیز مى کنند طرح ریزى اش را مى کنند که اگر این اشخاص پیش ببرند ، نه تو روزنامه نگار را و نه آن رئیس روزنامه را نخواهند گذاشت ، تمامتان را از بین خواهند برد ، آقا نقشه است ، شما را به بازى گرفته اند ، روزنامه ها را به بازى گرفته اند ، جبهه ها را به بازى گرفته اند ، نقشه است که شماها را از هم جدا کنند ، دولت را از ملت ، ملت را از دولت ، رئیس جمهور را از مردم ، مردم را از او ، حالا به تدریج . آن روزى که دست شان برسد ، اول کسى که در دولتى ها کشته مى شود همین رئیس جمهور است ، چشم هایتان را باز کنید ، همین رؤساى ارتش است ، همان رؤساى روحانى است وبعد هم مى آیند حساب احزاب را ، آنهایى که با آنها موافقند نه ، آنها که اهلا و سهلا و آنهایى که با آنهامخالف هستند حساب آنها را هم مى کشند ، بازار هم دستش اسلحه از دستش افتاد کارى دیگر از او نمى آید ، نه روحانى است که همه را مجتمع کند و نه ارتشى است که بتواند جلوگیرى کند . بیدار بشوید! چرا اینقدر خوابید! اى سران ! چرا اینقدر خوابید؟ چرا چشم هایتان را باز نمى کنید؟ هر که ، هر جا صحبت مى کند ، به ضد هم صحبت مى کند . هر جا مى نویسد به ضد هم مى نویسد . باید بیدار بشویم ما ، اگر خداى نخواسته جدا کردند روحانى را از ملت ، جدا کردند ارتشى را از ملت و هر کدام را علیحده کردند و آنطورها که مى خواهند انجام بدهند کردند ، ارتش را منحلش بکنند به واسطه یک تبلیغاتى ، روحانى را کنار بزنند و منزوى کنند به واسطه یک تبلیغاتى ، اگر یک همچو کارى بکنند ، دیگر نه بازارى او کارى مى آید که انجام بدهد و نه دانشگاهى ، تا شما با هم مجتمع هستید ، تا با هم هستید مى توانید کار بکنید . یکى از مثل هاى دیگرى که در بین مردم هست باید عرض بکنم ، یک کسى که خواست ، یک پدرى که مى خواست بمیرد ، چند تا پسر داشت ، هفت ، هشت تا پسر داشت ، خواست شان ، یک چوب هایى هم تهیه کرده بود ، یکى از این چوب ها را داد گفت این را بشکن ، شکستش ، دو تا را گذاشت پهلو هم گفت اینها را هم بشکن ، شکستش ، بعد آن 7 ، 8 تایى که به عدد بچه هایش بود پهلو هم گذاشت گفت اینها را بشکن ، هر چه زور زد نشکست ، گفت شما عددتان به عدد این چوب هاست ، اگر یکى یکى باشید ، شکسته مى شوید اگر دو تایتان یک طرف و چهارتایتان یک طرف باشد ، شکسته مى شوید اگر همه تان با هم باشید مثل این چوب ها که همه با هم باشند ، هیچ کس نمى تواند بشکند شما را . اگر روحانى تنها باشد ، مى شکنندش ، اگر ارتشى تنها باشد ، مى شکنندش ، اگر مردم تنها باشند ، مى شکنند آنها را ، آنى که آسیب بردار نیست آنى است که همه قوا با هم باشند ، حرفش را مى زنند و عملش بر خلافش است ، هر کدام صحبت مى کنند ، از اتحاد صحبت مى کنند ، لکن در عمل ، این عمل را انجام نمى دهند ، چه شده شما را؟ پیروز شدید؟ شمایى که الان لشگر کفر بر شما حمله کرده ، شمایى که الان در سوسنگرد آن بساط را دارید ، در آبادان آن بساط را دارید ، در اهواز آن بساط را دارید ، نباید به خودتان بیائید که دیگر توى روزنامه تان این غلطها را نکنند؟ روزنامه ها مى خواهند

ص: 172

که من یک وقت صدایم در بیاید؟ یک روزنامه به طرفدارى آن طرف ، یک روزنامه به طرفدارى آن جمله . آخر شما مسلمانید ، مسلمان باید با هم باشد ، اعتقاد به خدا دارید ، اعتقاد به اسلام دارید ، اعتقاد به معاد دارید ، چرا جلوى روزنامه ها را نمى گیرید؟ مکرر من گفته ام به آنها ، چرا نمى گیرند جلوى روزنامه ها را؟ من بگیرم جلویش را؟ چرا جلوى دهن هایشان را نمى گیرند؟ چرا جلوى قلم هایشان را گیرند؟ در یک همچو مشکلى که ما الان داریم ، شما هم باید به جان هم بیفتید؟

من امید این را دارم که شما جوان ها و جوان هاى ایران و همه قشرهاى ملت الا یک دسته اى که امیدى دیگر از آنها نیست اینها با هم مجتمع بشوند و همین طورى که الان اکثر مردم بلکه درصد نود مردم یا بیشتر الان وفادار هستند به جمهورى اسلامى و به اسلام و من امید این را دارم که اشخاصى که از این کارهاى خیلى ناجور و خیلى پست دست بردارند و همه مشغول بشوند براى اسلام کار بکنند ، اگر همه با هم مجتمع باشید ، اگر سران همه با هم مجتمع باشند ، ایراد نگیرند به هم ، آن به او اشکال کند ، او به او اشکال کند در یک همچو موردى ، در یک همچو موقعى که ما داریم ، کارها هم همه اصلاح مى شود ، و امیدوارم که خداوند هدایت کند همه ما را و همه شما را و همه ملت ما را و انشأاللّه تعالى پیروز باشید . و شما همه براى خدا انشأ اللّه عمل کنید ، همه تان با هم باشید ، پشت و پناه هم باشید ، ملت خوب است ، ملت یک ملت روشنى است ، یک ملت خوبى است ، شماها هم همه با هم مجتمع بشوید ،

دولت و ملت ، ارکان دولت ، رئیس جمهورش ، نخست وزیرش مجلسش ، همه اینها با هم مجتمع بشوند و در یک همچو موقع خطیرى که همه گرفتار پیروز بشوند ، نه نخست وزیرى باقى مى ماند و نه رئیس جمهورى باقى مى ماند و نه مجلسى باقى مى ماند و نه روحانى باقى ماند و نه بازارى ، باید با هم باشید تا اینکه کار را پیش ببرید ، اگر هر کدام علیحده ، علیحده و هر کس دلش مى خواهد یک جایى یک اجتماعى بکندو یک تظاهرى بکند و یک حرف مفتى بزند به اسمى که خودش براى همان آدمى که تظاهر مى کند ، اول او را مى کشند . آنهایى که تظاهرات مى کنند ، آنهایى که الان در این موقعى که جنگ هست در ایران و همه نوامیس مسلمین در خطر است و همه حیثیات مسلمین در خطر است امروز شلوغکارى مى کنند و اجتماع مى کنند و نطق مى کنند و حرف مفت مى زنند اگر آنها غلبه بکنند ، پدر خود شما را اول در آورند ، یک قدرى بیدار بشوید ، یک قدرى توجه کنید به مسائل ، اینقدر تو سر هم نزنید ، اینقدر به هم نپرید .

و تعالى خواهانم که خداوند همه ما را بیدار کند . اینهائى که هر کدامشان دیگرى را متهم کنند و غلط دارند رفتار مى کنند ، بیدار کند اینها را اینهایى که سران اسلام را دارند مى شکنند خدا بیدارشان کند . اینهایى که مى خواهند تفرقه بیندازند بین صفوف مسلمین ، خداوند بیدارشان کند . خداوندانشأ اللّه به همه شما نصرت بدهد و شما برادران عزیزى که الان از دانشکده بیرون آمدید و مى خواهید بروید به محل کارتان ، خداوند به شما نصرت عنایت کند . شما عزیزان ملت هستید شما پاسدارهاى ملت هستید و ملت باشماست ، امروز از هیچ نترسید براى اینکه سابق ملت و شما جداى از هم بودید و الان بحمداللّه همه با هم هستید و همه در یک جبهه هستید و من وقتى که نگاه مى کنم به تلویزیون که نشان مى دهند آنهایى که براى همین ارتش و براى همین سپاه پاسداران و براى همه اینهایى که در جبهه هستند زحمت مى کشند ، زن ها ، مردها ، بچه ها ، پیرمردها ، من این را به فال نیک مى گیرم که اجتماع است با هم و شما پیروز هستید انشأ اللّه . اسلام انشأ اللّه پیروز است . خداوند همه شما را حفظ کند و با سلامت و صحت وارد بشوید به این جنگى که بین اسلام و کفر است و امیدوارم که آن کسانى هم که در جبهه ها هستند با قدرت و با قوت و با قدرت اسلامى به جبهه ها بروند و امیدوارم که آن لشگر بازیخورده عراق هم که آمده اند و براى غیر مسلمین ، به ضد مسلمین دارند عمل مى کنند ، آنها هم بیدار بشوند و دست از این کارى که بر خلاف قرآن ، اسلام است و بر خلاف اسلام است و بر خلاف مصالح اسلام است ، بر خلاف پیغمبر اسلام است ، دست بردارند و خداوند همه شما را پیروز و موفق کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 174

تاریخ : 27/8/59

ایشان بود ، مخالفین ، خارجى ها که یک همچو قدرتى را در روحانیت مى دیدند کارى کردند در ایران که شیخ فضل اللّه مجاهد مجتهد داراى مقامات عالیه را ، یک دادگاه درست کردند و یک نفر منحرف ، روحانى نما ، او را محاکمه کرد و در میدان توپخانه شیخ فضل اللّه را در حضور جمعیت به دار کشیدند . این شاید گاهى شما یا مردم خیال بکنند که من اگر چنانچه ازروحانیت طرفدارى مى کنم براى این است که من هم یک معمم هستم و این گروه گرائى است و من کرارا گفتم که من با هر که معمم است و اسم خودش را روحانى گذاشته است مؤافق نیستم ، و من کرارا گفتم که روحانى که برخلاف مسلک روحانیت و اسلام عمل بکند و توطئه گر باشد این از ساواکى بدتر است ، براى اینکه ساواکى ساواکى است و این ساواکى به صورت معمم و - به صورت لباس روحانیت پوشیده است . قضیه این نیست که من بگویم هر که عمامه سرش است ، این مورد تأیید است . خیر ، من از بسیاریشان متنفرم و بسیاریشان هم اعتقاد به آنها ندارم و کرارا هم گفتم که اینجاهائى که دادگاه هست ، آنجاهائى که مثلا کمیته ها هستند باید مواظب باشند که اگریک روحانى بر خلاف کرد ، خودش را شکایت کنند و همان روحانى را هم بیاورند محاکمه کنند ، لکن مسأله این نیست که با روحانى بد ، اینها بدند ، مسأله این است که با آن روحانى که جلوى انگلستان را در زمان میرزاى شیرازى گرفته و جلوى استبداد را در زمان مشروطه گرفته است و جلوى انگلستان را در زمان مرحوم آقا میرزا محمد تقى گرفته است و جلوى ابرقدرت ها را گرفته است ، با این مخالفند .

توطئه براى این است که اینها در کار نباشند . اینها مى گویند که روحانى ها بروند در مسجدها و همان جا نماز جماعت بخوانند . بسیار خوب ، شما مى گذارید روحانى ها در مسجد نماز جماعت بخوانند شما توى همان مسجد هم مى روید یک عده اى را از اشرار مى برید ، یک نفر آدمى که از اسلام هیچ اطلاعى ندارد ، جلو وا مى دارید ، صورت نماز درست مى کنید براى اینکه مسجد را هم از اینها بگیرید . قضیه این نیست که اگر چنانچه روحانیین دست برداشتند از کارهاى ارزنده اى که دارند مى کنند و رفتند تو مسجدها ، رهایشان کنند ، مى خواهند مسجدها هم از روحانى پاک کنند به اصطلاح خودشان ، مى خواهند مسجدها را از مسلمان ها بگیرند . شما دیدید در زمان محمدرضا براى هر مسجدى در مساجد تهران ، که مسلم جاهاى دیگر هم شاید بوده نمى دانم یک نفر سرهنگ باز نشسته منحرف ساواکى را گذاشتند آنجا براى مراقبت کردن اوضاع . اگر اینها دست بردارند از این کارى که انجام دادند و به وسیله آنها انجام گرفته است ، از اینها دست برمى دارند اینها؟ یا خیر ، مسجد هم نباید داشته باشند؟ آن روز مى گفتند عمامه هم نباید داشته باشند ، حالا هم به آن خواهد رسید اگر شما مسلمان ها سست بگیرید . اینها به روحانى هم کارى ندارند ، اینها به اسلام کار دارند . آن که روحانى را تقویت مى کند که یک کلمه اش را همه مى پذیرند ، آن اسلام است ، اساس اسلام است . آنها با آن اساس مخالفند . آنها ، آنهائى هستند که دوستانشان قرآن کریم را دست گرفت و گفت : تا این (با کلمه فحش قرآن را دستش گرفت ) تا این بین مسلمین است انگلستان نمى تواند سیادت کند . اینها مقلدین آنها هستند . مع الاسف بچه ها را ، ساده دل را مى روند در مدارس پیدا مى کنند یک صورتى به آن مى دهند

ص: 176

اینها هم بیچاره ها خیال مى کنند که نه حق همین است . لکن عقلا باید فکر کنند ببینند که اینها اساسشان چى هست ، چه مى خواهند بگویند . البته من هم ، آنطورى که مى گفتند ، بسیار متعجب شدم که من قم را مى شناسم ، من که ، تو قم بزرگ شدم من ، من قبل ازاینکه همه شما تقریبا متولد بشوید آمدم قم و همان جا هم بودم و هستم ، حالا هم هر وقتى که حالم مساعد بشود باز مى آیم پیش شما . من مى دانم که شما قمى ها به این زودى از اسلام دست بر نمى دارید و به هیچ وجه هم دست بر نمى دارید . من این را یک کلمه اى است که مى گویم براى زمان هاى بعد که شما بعد از من هم توجه به این معنا داشته باشید . هر روزى که دیدید شخصى یا گروهى یا جبهه اى یا حزبى ، هر کس ، بر خلاف روحانیت چیزى گفت یک وقت یک نفر است به خلاف یک کسى با یک کسى دعوا دارد به خلاف او مى گوید ، صحبت نیست به خلاف روحانیت یک چیزى گفت ، یا به خلاف کسى که منشأ اثر است در روحانیت ، از حالا تا هر وقت که شما بودید و بعد نسل آینده هم آمدند ، هر وقت کسى برخلاف اصل روحانیت که گفت روحانیت باید برود منزوى بشود این معناى اینکه برود در مساجد با اینکه که گفتم نمى گذارند این را ، لکن برود در مسجد همان مشغول نماز بشود یا به شخصى که در روحانیت مؤثر است ، مورد توجه مردم است و مؤثر است در روحانیت ، اگر قلمى یا بیانى این را خواست بشکند این نظرش به این شخص نیست ، نظرش به آن گروه هم نیست ، این نظرش به این است که این قشر که مخالف با اساسى است که آنها دارند ، مخالف با این است که مملکت اسلامى تحت سلطه غیر باشد . قرآن امر فرموده است که نباید باشد ، و این کلام قرآن را منتشر مى کند . اینهائى که با اصل روحانیت ولو به صورت اینکه : نه ، ما مى خواهیم احترام اینها محفوظ باشد ، اگر اینها وارد در سیاست بشوند احترامشان از بین رود پیش مردم ، و ما میل داریم احترامشان محفوظ باشد با این دو زو کلک ها مى خواهند روحانیت را از صحنه بیرون کنند و کشور شما را تسلیم کنند یا به طرف شرق ، یا به طرف غرب ، اساس این است ، والا با چهار ذرع چلوارى کسى مخالفت نمى کند . روحانى هم از خود اینهاست ، پیش همین هاست . چطور وقتى رضاخان مى آید ، مطمح نظرش روحانیین هست ؟ آن که تعلیم به او مى داد چطور این را ، اینها را مطمح نظر قرار دادند؟ چطور حالا وقتى که آقایان مى خواهند دلسوزى کنند مى گویند روحانیین بروند کنار؟ خوب بروند کنار ، رفتند کنار ، شما مى گذارید اینها تو مسجدها باشند؟ یا اینکه تو مسجد هم وقتى که آمده است یک آقائى دارد نماز مى خواند ، یک دسته اى پا مى شوند مى آیند و مى ایستند نماز مى خوانند براى شکستن این نماز ، براى بیرون کردن این روحانى از مسجد ، مى خواهند این سنگر را از شما بگیرند مسجد یک سنگر اسلامى است و محراب محل جنگ است ، حرب است این را مى خواهند از دست شما بگیرند ، میزان هم همین نیست که این بگیرند ، اینها مقدمه است ، والا هى بروید نماز بخوانید . اما اینها از مسجد بد دیدند ، خصوصا در این دو سه سال اخیر ، در این دو سه سال اخیر مسجد یک محلى بود که مردم را به نهضت و به قیام بر ضد ظلم تهییج مى کرد ، اینها مى خواهند این سنگر را بگیرند . خوب ، این را گرفتند ، رها مى کنند؟ دانشگاه هم از باب اینکه در دنیا مثلا دانشگاه اگر نباشد خوب نیست ، یک دانشگاهى مى خواهند درست کنند مثل

ص: 177

دانشگاه زمان آریامهر که آنهائى که از آن بیرون مى آیند همان هائى باشند که در خدمت غرب باشند . اکثرا اینطور است یا در خدمت شرق باشند ، دانشگاه هم خواهند در خدمت آنها باشد و حکومتى هم که روى کار مى آید و مجلس شورائى هم که روى کار مى آید ، آن هم در خدمت آنها باشد . وقتى این مصادر در خدمت آنها واقع شد ، مردم این ملت کارگر ، کشاورز ، بازارى ، همه چیزهائى که اینها به دست مى آورند ، در خدمت آنهاست . اینها اساس را مى خواهند بگیرند و هر چیز را مى خواهند یک کارى کنند که غربى بشود ، استعمارى بشود . اینها مى خواهند این کار را بکنند . مطلب این نیست که اینها با آخوند بد هستند براى اینکه با اسلام بد هستند . مى بینند آخوند براى اسلام دارد چه مى کند ، چهار تا آخوند هم بد است ، جهنم ، اما نمى گویند چهار تا آخوند ، میگویند روحانیین ، وضع اینطورى است این یک نقشه اى نیست که حالا کشیده باشند ، این نقشه این است که بعد از آنکه دیدند که در این صد سال ، صد سال آخر ، دیدند که یک همچو قدرت هائى موجود است ، خوب ، باید این قدرت را بشکنند تا راه آنها باز بشود . تا یک چنین قدرتى هست ، تا وقتى که روحانى با دانشگاهى همراه هست ، تا وقتى که بازارى با روحانى ، با دانشگاهى همراه هستند ، تا وقتى که ملت همه گروه هایشان با دولت ، با همه ارگان هاى دولتى مؤافق هستند ، خوب نمى توانند آنها کارى بکنند ، نمى توانند آنها آسیب برسانند به یک کشورى که همه قشرهایش با هم مجتمعند . دنیا اجازه نمى دهند به آنها باید چه بکنند؟ باید خرده خرده جلو بیایند ، یک قدم جلو بیایند و سنگرگیرى کنند ، مثل همین هائى که حالا در مرز این کار را مى کنند . یک قدم مى آیند جلو سنگرگیرند ، بعد مى روند سراغ یکى دیگر . حالا یک روحانى ، دو روحانى را بکوبند دیروز کسى به من گفت پریروز یا دیروز که یک کسى مى گوید که اینکه در رادیو مى بینید که مردم چیز جمع مى کنند ، مردم جمع مى کنند مى دهند ، مردم جمع مى کنند مى دهند ، اینها را این آخوندها مى خورند اصلا نمى فرستند به آنها . اینها مى خواهند یک قدم یک قدم پیش ببرند ، حالا فرض کنید روحانى را ، فردا دانشگاهى ، پس فردا دولت را در تظاهراتشان ، به دولت هم تعرض بوده ، ناشیگرى کردند ، اینها مى خواهند که آنهائى که براى اسلام دارند خدمت مى کنند اینها را یکى یکى خلع سلاح کنند ، بعد بماند یک اشخاصى که هیچ کارى به این کارها ندارند و دخالتى در امور ندارند و اگر عالم را آب ببرد آنها را خواب مى برد . اینها نقشه صحیح پیش خودشان درست کرده اند از زمان سابق براى حالا ، و حالا بدتر دیدند . حالا از اسلام به حسب خارج دیدند چه جورى شد؛ دیدند که اسلام همه قدرتمندها را از بین برد و بیرون کرد ، وقتى دیدند اسلام یک همچو کاره اى است ، با اسلام اینجا مخالفت مى خواهند بکنند .

داشتند و دارند و خواهند داشت و همه ما باید بیدار باشیم ، توجه داشته باشیم که اینطور نشود که یک وقت ما را متشتت کنند باز؛ و ماها را رو به هم قرار بدهند و یک دسته اى از آن طرف و یک دسته اى از این طرف و یک دسته اى از آن طرف فریاد کنند و یک دسته از این طرف فریاد کنند ، ماها را مقابل هم قرار بدهند و نتیجه را آنها بگیرند . من به همه ملت این سفارش را کنم ، همه ملت هائى که در دنیا هستند سفارش مى کنم ، به همه ملت هائى که در آتیه خواهند آمد سفارش مى کنم که اساس این است که اسلام مخالف با مقاصدشان است و اسلام باید یا نباشد یا اگر چنانچه یک صورتى باشد به دست اشخاصى باشد که از اسلام هیچ اطلاعى ندارند ، یک آیه از قرآن مى گیرند ، یک جمله از نهچ البلاغه را مى گیرند و به دیگرهایش هیچ کارى ندارند و با آن یک جمله مى خواهند نهج البلاغه و قرآن کریم و اسلام را از بین ببرند . این جملاتى که از دهان بعضى از این منحرفین در مى آید ، در دیوارهاى عراق این جملات هست همین حزب بعث کافر این جملاتى که این اشخاص منحرف در اینجا ذکر کنند ، در دیوارهاى نجف هم ، در دیوارهاى سایر بلاد هم ، در کربلا هم بعضى هایشان را من خودم دیدم . این جملات نه این است که اینها به اسلام عقیده دارند ، حزب بعث ، اسلام را مخالف خودش مى داند نه اینکه اینها با اسلام آشنا هستند ، اینها مى خواهند با شمشیر اسلام خواهند اسلام را از بین ببرند همین ها که در این جا هستند و سینه مى زنند براى اسلام ، بعضى شان با شمشیر اسلام مى خواهند اسلام را از بین ببرند والا مسأله اگر یک مسأله اى بود و مثلا فرض کنید که با روحانى ها مخالف بودند ، روحانى ها هم فرض کنید بد بودند کى حرف مى زد؟ اگر مسأله این بود ، اما مسأله این نیست ، مسأله این است که قرآن را به بازى مى گیرند ، اینکه یک کلمه از قرآن را مى گیرد و به باقیش گوید من کار ندارم . حالا یادم آمد از یک نفرى که من در جوانى مى خواستم مشرف شوم حضرت عبدالعظیم ، یک نفر واعظ خیلى مقتدر ، خیلى واعظ اما به اسلام خیلى کار نداشت ، وقتى دید من معمم هستم ، به من گفت بیا اینجا بنشین پهلوى من ، ما با اتوبوس مى خواستیم تا حضرت عبدالعظیم برویم . وقتى که حرف هائى زد و چیزهائى گفت و من هم گوش کردم ، تا نزدیک شد به حضرت عبدالعظیم به شوفر گفت زود برو نماز مغرب قضا مى شود ، با اینکه اول مغرب بود من به او گفتم که نماز مغرب که حالا قضا نمى شود . گفت یک روایتى دارد که اگر تأخیر بیندازند چه مى شود . گفتم خوب ، آخر روایات دیگرى هم هست . گفت من به آنها کارى ندارم ، مسأله این است . مى گوید از نهج البلاغه این کلمه اش را قبول دارم باقیش را قبول ندارم ، از قرآن هم این را نمى گوید ، این را ندارد . از قرآن یک کلمه اش را ، یک جمله را مى گیرد اما نمى داند که این جمله مفسر دارد ، در خود قرآن تفسیر دارد ، در روایات دارد از چیزهائى که دراین زمان واقع شده . این هم براى شکستن اسلام و روحانیت است . همین چیزهائى است که همه این اشخاص منحرف ادعا مى کنند که ما اسلام را مى خواهیم بگوئیم اسلام غیر آن اسلام سنتى . یکى از مصیبت ها این است که یک آدمى که از اسلام نمى داند اسلام با سین است یا با صاد ، از اسلام بى اطلاع است ، از مدارک اسلام بى اطلاع است ، این یک کلمه را برمى دارد و مى رود پیش جوانان خواهند و داد مى زند و فریاد مى زند و جوان ها را وادار به یک کارى مى کند . یک نفر فقیهى

ص: 179

که 60 سال عمرش را صرف کرده در فقه و در مدارک فقه ، حالا هم وقتى که مى رسد به یک حکمى و مى بیند که روى مدارک نمى تواند به طورى جذب بشود باز با احتیاط از کنارش رد مى شود . لکن این آدمى که یک روز ننشسته در فقه نظر بکند و نمى تواند بنشیند نظر بکند ، یک همچو آدم هائى خیال مى کنند که حالائى که مثلا انقلاب شده ، باید در اسلام هم انقلاب بشود ، اسلام هم باید اینجورى بشود . اینها نمى فهمند یا بسیاریشان هم فهمیده هستند ، لکن مى خواهند اساس را از بین ببرند ، احکام اسلام را یکى یکى مى خواهند از بین ببرند . توجه داشته باشید شما برادرها! من مى دانم که شما قمى ها که خدا حفظتان کند و همه بازارى هاى ایران ، تهران ، یزد ، همه اینها علاقه مندند به اسلام . اینها زحمت کشیدند ، خون دادند ، جوان دادند براى اسلام . اینهائى که همه چیزشان را براى اسلام دادند و حالا هم دارند مى دهند ، اینهائى که جوان هایشان را مى فرستادند به سرحد و مى بینند در معرض خطر است ، در معرض کشته شدن است و بعضا اگر کشته بشود تبریک گویند ، یک همچو ملتى که براى اسلام اینطور فداکارى کرده است ، نخواهد کسى توانست که به این زودى ها منحرفش کند ، باز دو سال نگذشته اینها را منحرف کند و برگرداند از اسلام . اینکه نخواهد شد ، لکن شیاطین نقشه مى کشند براى صد سال بعد از این . آنها حوصله شان زیاد است ، از حالا نقشه مى کشند . خوب ، وقتى که این نقشه عمل بشود ولو پنجاه سال ، صد سال دیگر اینها نقشه هایش را مى کشند ، از حالا شروع کنند یکى یکى مسجد را خالى اش کنند ، آن مسجد را خالى کنند ، آن را عوضش یک نفر آدمى که از اسلام اطلاع ندارد و نمى داند نماز هم چند رکعت است ، مى رود نماز مى خواند برایشان . بعد این ، یکى یکى ، وقتى اینها چیز شد بعد مى روند سراغ یکى دیگر . ما باید در این زمان و نسل هاى آتیه باید در زمان هاى خودشان توجه به این داشته باشند که شیاطین در کمینند ، شیاطین دنبال این هستند که این اسلام را بشکنند ، شیاطین آنچه که از اسلام دیدند از هیچى ندیدند . در عین حالى که روحانیت مسیح مثل روحانیت اسلام نیست ، آنها روحانیتى است که فقط در کلیساست . اینها معذلک همان روحانیت آنجا را هم در آنوقت شکستند ، همان مقدار از روحانیت کمى که در آنجا بود ، باز آن را شکستند و گفتند باید شما بروید در کلیسا و مشغول عبادت بشوید و سیاست را به امپراطور واگذار کنید . همین حرفى است که پریروز در قم گفتند ، این همانى است که انگلیس ها سابقا و امریکا هم حالا دارد گوید و دیگران هم مى گویند .

ما باید ، نسل هاى آتیه باید متوجه باشند که این اسلام را حفظش کنند ، در زیر پرچم اسلام مجتمع بشوند . و اسلام همه چیز دارد ، اسلام هم دنیا دارد ، هم آخرت دارد ، اسلام همه بعدها را نظر به آن دارد . حکومت اسلامى مثل حکومت هاى دیگر نیست که فقط به یک بعد نظر داشته باشند ، حکومت اسلامى حکومتى است که همه اگر انشأ اللّه پیاده بشود ، انشأ اللّه اگر چنانچه موفق شود این ملت و اسلام به آنطورى که هست ، به آنطورى که بر پیغمبر اکرم نازل شده است قرآن کریم ، احادیث ائمه ، احادیث اسلام ، به آنطور اگر بشود ، سعادت دنیا و آخرت ملت ها را ضمانت کرده است و مى کند .

ص: 180

آن عده را هم حبس کردند اینها یک همچو اعلام مى کردند که هر کس مخالفت کند با امر حاکم ، حکمش اعدام است ، و بعد اعلام کردند که هر کس رأى ندهد ، حکمش اعدام است . رأى داد نشان اینجورى بود ، رأى آزاد یعنى آزادى که یاراى بدهى یا کشته بشوى . ایران از 35 میلیون جمعیت 22 میلیون رأى داد بر جمهورى اسلامى سابقه در دنیا ندارد ، سابقه ندارد 35 میلیون جمعیت 22 میلیون رأى دادند بر جمهورى اسلامى . این معنایش این است که اتفاق آرأ بوده است ، لکن آن عده دیگر همچو هست و مریض هست و غیره ، یک همچو وضعى است . کجا ما یک همچو چیزى داریم ؟ حفظ کنید یک همچو وحدتى را ، نگهش دارید این را . اینهائى که نق مى زنند براى نمى دانم چه و چه ، اینها متوجه نیستند که این صف ها ، الان درشوروى به یک کسى که اینجا بود خودش گفت نوشته ، گفت پسر من آنجاست و به من نوشته ، نوشته این صف ها در آنجا هست ، در شوروى که شصت و چند سال است انقلاب کرده است و به خیال خودش انقلاب این چیزها را دارد .

شما اسلام را مى خواهید ، اسلام که مى خواهید زنده کنید اسلام را البته فداکارى مى خواهد ، بدون فداکارى که نمى شود آدم یک اسلامى را زنده کند . همین فداکارى بود که در صدر اسلام خود پیغمبر اسلام و اولیاى اسلام کردند . حالا نوبت شماست ، نوبت ماست . انشأ اللّه خداوند همه شما را تأیید کند ، مؤفق باشید ، مؤید باشید . و این را هم باز تأکید کنم که انشأاللّه فردا و پس فردا که راهپیمائى هائى هست ، عزادارى ها باید باشد ، منتها عزادارى یک وقت در یک جائى است و یک وقت همه در خیابان ها عزادارى مى کنند . انشأ اللّه همه مؤید و موفق باشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 182

تاریخ : 28/8/59

یک مشکلى پیدا مى شد براى دولت علاوه بر اینکه مردم همراهى نمى کردند ، هر چه مى توانستند کار شکنى مى کردند براى اینکه پلیس را در نظر آنها آنطور جلوه داده بودند که مثل گرگى است که در گله مى خواهد بیفتد و شکار کند . این تلخى الان در ذائقه مردم هست و لهذا به واسطه این معنا که این تلخى هست شما آقایان خیلى باید توجه بکنید که این تلخى را از ذائقه مردم بیرون کنید . شما باید توجه بکنید به اینکه در طول پنجاه سال اخیر و خصوصا این سال هاى اخیر ، مردم از این قواى نظامى ، انتظامى که باید براى نظام باشد ، براى انتظام باشد ، چقدر زحمت دیده اند و چقدر بدى از اینها دیده اند و سران اینها چقدر با مردم بد رفتار کرده اند و سازمانى که به اسم سازمان امنیت است چقدر امنیت را از بین این مردم جدا کرده بود و مردم همیشه توجه به این داشتند که مبادا یک وقت بى خودى بیایند و ما را گرفتار کنند این ذائقه تلخ الان هست باز هم ، تتمه اش هست و لهذا شماها یک تکلیف بزرگى گردنتان است که باید این ذائقه تلخ را برگردانید به یک ذائقه شیرینى و آن با عمل شماست ، با عمل ژاندارمرى است با عمل ارتش است . با عملتان مى توانید که شما کارى بکنید که مردم از یاد ببرند آن سختى ها و آن زورگوئى هاى سابق را و این ذائقه هاى تلخ را شما شیرین کنید ، با عمل خودتان ، با رفتار خودتان ، با محبت خودتان . همه شماها برادر هستید ، یک مملکتى اسلامى همه شان با هم برادر هستند . وقتى ما احساس این را بکنیم که ما همه با هم برادر هستیم ، با هم رفتارمان خوب است ، و اگر این احساس پیش بیاید که من آن بالا هستم و دیگران باید اطاعت از من بکنند ، من رئیس شهربانى هستم و دیگران باید از من اطاعت بکنند و یک تکلیفى است و بخواهید با تکلیف و تکلف به مردم حکومت کنید ، این باز برمى گردد به آن حالات سابقه و مردم از شما جدا مى شوند و مردم وحشت از شما مى کنند ، ترس در دلشان پیدا مى شود وقتى شماها را مى بینند . در زمان سابق من خیلى قصه ها یادم هست که آن قصه ها اگر یک کسى توانست بنویسد طولانى بود . شما نمى دانید که وقتى یک پاسبان را از دور دیدند ، خصوصا معممین یک پاسبان را از دور مى دیدند چه حالى به آنها دست مى داد ، مى توانستند یک جا فرار کنند فرار مى کردند . این نبود جز اینکه بالائى ها اینطور دستور مى دادند ، خود پائینى ها هم اینطور تربیت شده بودند . تربیت اسلامى اصلش در کار نبود . یک تربیت هاى غربى ، یک تربیت هائى که از آنجا گرفته شده بود . بدهایش را اینجا آورده بودند پیاده کرده بودند . شما گمان نکیند که از غرب براى ما یک تحفه اى آورند . شما گمان نکنید که از غرب براى ما چیزى مى آورند که ما را مترقى کنند ، ترقى به ما بدهند . غرب تا ما را در سطح پائین نگه ندارد ، نمى تواند از ما استفاده کند . کوشش آنها این است که ماها ، این ممالک اسلامى ، این ممالک مستضعف در یک سطح پائینى از همه امور باشیم . هر امرى را که آنها براى ما بیاورند ، یک امر استعمارى است یعنى اگر طب را براى ما بیاورند طب استعمارى است اگر دارو براى ما صادر کنند آن هم استعمارى است ، اگر دانشگاه براى ما بخواهند درست کنند آن هم دانشگاه استعمارى است . همه چیز را آنها مى خواهند به طورى درست کنند که براى خودشان نافع باشد و ما چشم و گوش بسته تسلیم آنها باشیم و الان که به خواست خداى تبارک و تعالى و به برکت اسلام ما از این قید و بندها خارج شدیم ، باید خیلى متوجه باشیم به

ص: 184

اینکه نبادا ما را دوباره در این قید و بندها قرار بدهند . باید ما عبرت بگیریم از آن پلیس زمان محمدرضا و از آن ارتش زمان محمدرضا و از آن ژاندارمرى زمان او و ببینیم که مردم با آنها چه جور بودند و آنها با مردم چه جور بودند و نتیجه اش چه شده . مردم با آنها مخالف بودند ، آنها هم با مردم مخالف ، مثل دو تا دشمن با هم برخورد مى کردند . شما نمى دانید ، شماها که اکثرا یادتان نیست آن زمان سابق را که وضع کلانترى ها چه جور بود . یک کسى که مى خواست توى کلانترى برود براى احتیاجى ، چقدر قلبش مى طپید که حالا مى رود در اینجا چه خواهد شد . این وضع در زمان رضاخان خیلى شدید بود ، در زمان دومى هم شدید بود . انسان وقتى کارى داشت وقتى احتیاجى داشت که باید برود آنجا ، عزا مى گرفت که حالا چه بکنم من ، در اینجا با من چه خواهند کرد ، در حالى که کلانترى ها باید مرکز احتیاجات مردم و برآوردن احتیاج مردم باشد . آنطور کردند و آنطور شدند و ما باید از این مسائل تاریخى عبرت بگیریم و ما آنطور نباشیم ، تا آنطور نشویم . برادرها! همه مردم با شما ، با بالاترى ها یک جورند . اگر با مردم خوب رفتار بکنید ، براى خودتان هست و اگر با مردم خداى نخواسته بد رفتار کنید ، به ضرر خود شماست . آنقدر که ظالم ضرر مى برداز ظلمش ، مظلوم از ظلم ظالم آنقدر ضرر نمى برد . ما و شما یک روزى در بارگاه الهى ، پیشگاه الهى خواهیم رفت و آن روز از ما سؤال خواهد شد و از شمائى که پلیس هستید ، از شغل شما و از عمل شما و از رفتار شما سؤال خواهد شد . غفلت نکنید از خدا ، غفلت نکنید از آن روزى که همه محتاج هستید . با برادرانتان خوب رفتار کنید ، با ملت تان خوب رفتار کنید و خداى تبارک و تعالى با شما رحمت خواهد کرد و انشأ اللّه همه مؤفق باشید و مؤید و پیروز باشید و از اینکه شماها با اینکه باید در شهرها باشید لکن در موقعى که کشورتان مبتلا هست به جنگ ، رفتید آنجا و وظیفه خودتان مى دانید و وظیفه همه است که در آنجا بروند و همکارى کنند با سایر برادرها و انشأ اللّه به زودى این اشرار را از مملکت تان بیرون کنید . من دعا مى کنم به شما و خداوند تؤفیق به همه شما عنایت کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 185

تاریخ : 5/9/59

تاریخ : 15/9/59

مخالف بودند منتها جرأت نمى کردند

حرف بزنند ، بعضى وقت ها هم مى کردند جرأت . من یادم است بچه بودم که حکومت خمین یک نفر از خان ها را گرفته بود بعد از دو سه شب ، سه چهار شب ریختند خان ها و حکومت را گرفتند و حبسى خودشان را بیرون آوردند و حکومت را به اسیرى بردند ، واحدى از مردم هیچ ، همچو نبود که چرا بگویند ، خوشحال هم بودند ، شاید بعضى شان هم منزل حکومت را آمدند تتمه را غارت کردند . من شاهد قضیه بودم که آن خانه اى که حکومت را از آن بردند ، من بچه بودم پشت یک درى ایستاده بودم و نگاه مى کردم به وضع آنها که آنها حمله کرده بودند و حکومت هم مرد قلدرى بود ، او هم باز آنوقت ده تیرى داشت او ، او هم حمله مى کرد و یک نفر را هم ظاهرا از آنها کشته بود لکن بعد اسیر شد . این وضع حکومت بود در آنجا که شرح طولانى دارد و زمان رضاشاه را هر که یادش باشد مى داند چه قضایا واقع شد و زمان محمدرضا هم که همه یادتان هست . این اسباب این شد که دولت مقابل ملت ، ارتش مقابل ملت ، همه هم مقابل ملت بودند ، یعنى هر چه مى توانستند این کلانترى ها و این ارتش و این ژاندارمرى و اینها هر چه مى توانستند از مردم اخاذى مى کردند به زور ، به ارعاب شاید یادتان باشد ، که این را گفتم ، نمى دانم ، در مطبوعات لابد نبوده ، رضاخان یک وقتى که وارد شده بود در ژاندارمرى ، دست هایش را در جیبش گذاشته بود ، وقتى که وارد شده بود . گفته بود مى ترسم از جیبم بدزدند . این ممکن است که اولا راه نشان دادن به آنها باشد که باید دزدید ولو از من ، و ممکن است معرفى آنها باشد به اینکه وضع اینطورى است ، همه ملت هم دستشان در جیبشان باید باشد که خود اعلى حضرت ندزدند ، مسأله این است .

این قصه ها که من براى شما مى گویم خیلى هم خودتان مى دانید ، این راهى است براى همه شماها و همه کسانى که دست اندر کار هستند و امور مملکت را مى گردانند به هر جورى که هست که بفهمند که حکومت ها از بالا گرفته ، رئیس جمهور گرفته تا آنجاهائى که در ده ، یک نفرى ، فرض کنید بخشدار است اینها باید در خدمت ملت باشند . اگر اینها در خدمت ملت نباشند باز کم کم همان خواهد شد که در زمان آنها شد . حالا بدتر از آنوقت است ، براى اینکه حالا مردم دیگر آن خوف را ندارند از هیچ کس . اینها تا آمدند خوف ایجاد کنند ، یکى دو نسل بعدش شاید ثمر برسد ، خیال نکنند که مثلا اگر بخواهند یک نفر یا چند نفر دیکتاتورى بکنند در این نسل ، مى شود ، نه نمى شود . این یک مطلبى است که اگر حالا پایه اش ریخته شد ، در دو نسل دیگر آنوقت نتیجه گرفته مى شود یعنى اینها کارش را مى کنند ، آنها نتیجه اش را مى گیرند . از این جهت ما باید درست همه ملت و همه استاندارها و همه کسانى که دست اندر کار هستند اینها ، مواجهه با ملت اینطور نباشد که در آنوقت بود که یک بیچاره اى اگر خواست استاندار را ببیند نتواند تا آخر ، یک کسى که به او ظلم شده است اگر مى خواست حکومت یک شهرى را ببیند ، فرض است که استاندار یک فرض کنید ناحیه باشد اصلا قدرت این را نداشت که ، همچو جرأتى به خودش نمى داد که من ببینم ایشان را . جرأت نبود یک همچو چیزى ، نمى شد یک همچو چیزها ، از این جهت عقده ها در دل مردم همین طور انباشته شد تا یک وقتى که آن عقده ها باز شد و آن کار را انجام دادند . ماها باید متوجه این مسائل باشیم که حالا اینکه دست شما آقایان آمده است حکومت و دست بالاترى آمده است حکومت خوى مثلا ، توجه به این معنا باشد که باید اینها در خدمت مردم باشند و به مردم حالى کنند که ما خدمتگزاریم ، حالى کنند لفظا ، حالى کنند عملا . در عمل اینطور باشد که مردم ببینند که این استاندارى که آمده است در اینجا ، آمده است خدمت کند به مردم ، مشغول خدمت به مردم است و وقتى مردم ببینند که کسى مشغول به خدمت است دیگر دعوا ندارند با او ، دعوا آنجا پیدا مى شود که ببینند آمده است که مردم را داغ کند ، آمده که با هر وسیله اى اخاذى بکند ، آمده است قدرت خودش را تثبیت کند . وقتى مردم ببینند که یک نفرى مى خواهد قدرت خودش را تثبیت کند ، مردم با او مخالف مى شوند و حالا هم مى گویند مردم ، مثل آنوقت نیست که عقده بشود ، حالا دیگر عقده ها شکافته شده است ، حالا دیگر اجازه نمى دهند به کسى که بخواهد این کارها را بکند ، این جز آبروریزى خود آنها چیز دیگرى بار نمى آورد . آدم عاقل فرضا اگر یک نفرى باشد که در باطنش یک دیکتاتوریى باشد ، خوب ، در شرق تقریبا این جورى هست ، خیلى ، غرب هم هست ، همه جا هست ، انسان اینجورى است . بر فرض اینکه باشد لکن باید اگر عقل دارد این را حالا ذخیره کند براى یک وقتى که اگر وقت باشد ، نه براى هم (حالا) عجله نکند در کار ، این عجله اسباب این است که انسان را از بین ببرد . در هر صورت من عرضم به آقایان این است که منحصر به شما هم نیست ، به هر کس هست این است که توجه کنید به اینکه هم صلاح خود شماست و هم صلاح کشور شماست و هم صلاح ملت است که شما با مردم دوست باشید ، مردم احساس کنند که اینها دوست هاى آنها هستند که آمده اند براى اینکه مثلا فرض کنید که ژاندارمرى مثل آنوقت نباشد که مردم از ترس او

ص: 189

نمى توانستند عبور کنند نه از دست دزدها ، مثل عرض مى کنم که شهربانى نباشد که مردم از ترس آنها نمى توانستند اظهار بکنند که یک کسى به ما چه کرده است . شاید شما آنوقت در شهربانى نرفته باشید یا رفته باشید شاید هم ، در این کلانترى ها که مردم کار داشتند عزا مى گرفتند . اگر مى خواستند بروند توى کلانترى ، آیا چه خواهدشد؟ یک مظلومى مى خواهد برود آن چیزى که به او شده است آن ظلمى که شده است به اینها بگوید ، عزا مى گرفتند چطور ما برویم توى اینجا ، این مثل از حبس بدتر بودند اینها ، اینها یک چیز عجیبى بود ، یک ارعاب عجیبى کرده بودند ، بنابراین بود که ایجاد خوف بکنند در مردم ، ارعاب کنند مردم را که کسى در ذهنش هم نیاید که مخالفت کند . این بساط بنابراین بوده است ، حالا یا تعلیم بالاترها بوده است یا خودشان ، شیطنت خودشان . در هر صورت ما براى خاطر حفظ یک کشورى ، براى خاطر استقلال یک کشورى که باز یک قدرت هائى نیایند دوباره در کشور ما و بخواهند چه بکنند ، باید مردم را نگه دارید . هر کدام در هر جا که هستید مردم را همراه خودتان نگه دارید و مردم را با هم جوش بدهید یعنى صحبت هائى که مى کنید ، در مجالسى که مردم دارند ، بروید صحبت کنید براى مردم و مردم را آگاه کنید که این بساطى که فرض کنید که بعضى از روشنفکرها خواهند درست بکنند ، این بساط ، بساطى است که اگر اشتباه کرده اند خوب ، اشتباه است یا اگر یک نقشه اى در کار هست که یک همچو کارهایى بشود ، نقشه اش را به هم بزنند ، مردم با هم باشند . آقا مردم تا حالا در این چند سال آخر که چقدر اینها زحمت کشیده اند ، مردم خیلى خوبند ، مردم ما واقعا خوبند شاید نظیر ملت ایران در هیچ جا نباشد ، ماها بدیم ، آنها خیلى خوبند . من گاهى در ذهنم این معنا مى آید که اگر چنانچه در آخرت من خودم را مى گویم من جهنم بروم آن کسى که براى من یک کارى کرده ، به خیال اینکه من آدم هستم براى من یک کارى کرده است در بهشت باشد ، مى گویند بهشت مشرف به جهنم است ، مى بینند آنها را ، خوب من چه جواب بدهم به او ، اینها به من بگویند که ما براى تو مثلا اللّه اکبر گفتیم تظاهر کردیم تو جورى بودى که رفتى جهنم و ما براى خاطر تو بهشت رفتیم تو خودت ملعون بودى ، رفتى جهنم . این مردم خوبند ، این خوب ها را نگه دارید ، این مردم خوب را با خودتان همراه کنید . وقتى تمام استان ها ، اشخاصى که در استاندارى هستند ، تمام استاندارها بنا را بر این بگذارند که کارهاى خودشان را خوب انجام بدهند ، در خدمت مردم باشند ، حالى کنند به مردم که حکومت اسلامى ، حکومت خدمت است ، پیغمبر اکرم خدمتگزار مردم بود با آنکه مقامش آن بود ولى خدمتگزار بود ، خدمت مى کرد . آن قصه مالک اشتر را من کرارا گفته ام : عبور مى کرد از یک جائى سردار اول اسلام بود ، از یک جایى عبور مى کرد یک کسى نشناخت و یک فحشى داد ، یک چیزى گفت ، وقتى رد شد آن کسى که آنجا نشسته بود گفت : تو او را شناختى ؟ گفت نه . گفت : مالک اشتر بود ، دوید مردک ، دید رفته مسجد ، رفته مسجد نماز مى خواند ، رفت عذرخواهى کرد . گفت : من نیامدم مسجد الا اینکه براى تو طلب مغفرت بکنم ، این یک کلمه ببینید چه مى کند با قلب آن آدم .

ص: 190

همین طور منسجم نگه دارید . یک ملت اصلا نظیر ندارد این ، اگر زمان محمدرضا یک جنگى واقع مى شد ، آن در مثلا فرض کنید در اهواز واقع مى شد ، در خراسان برایش زن ها نان مى پختند؟! دعا مى کردند که انشأ اللّه شکست بخورد ، حالا وضع اینطورى است . در کجاى دنیا شما سراغ دارید یک همچو مطلبى یک همچو پشتیبانى مردم از حکومت ، از ارتش ، سراغ نداریم ما جائى در این ، نظیر نداشته است این ، در تاریخ هم نمى توانید پیدا بکنید ، از بچه هاى کوچکى که ده تومان دارند مى دهند به ، براى ارتشى که آنجا ، قواى مسلحه اى که آنجا کار مى کنند با آن پیرزن هشتاد ساله اى که چند تا تخم مرغ دارد ، این ارزش دارد ، ارزش اینها زیاد است اما باید حفظ کنیم این ارزش را . پیروزى مملک ما براى همین ارزش هاست ، این پیروزى قلوب ، بالاتر از پیروزى کشور است . از قلوب اینطور ، اینطور فتح قلوب بالاتر از فتح کشورهاست ، این را حفظش بکنید و دائما در نظرتان باشد که ما یک بنده خدایى هستیم که این مردم ما را به این محل رساندند و ما براى آنها باید خدمت بکنیم . رئیس جمهور باید فکر بکند که این مردم کوچه و بازار من را از پاریس آوردند اینجا و رئیس جمهور کردند ، من باید خدمت بکنم به مردم . نخست وزیر باید فکر همین معنا باشد که این مردم بودند که من را از حبس ها و زجرهاى آنجا بیرون آوردند و نخست وزیر کردند ، من باید خدمت به آنها بکنم . شما آقایان هم همین طور ، هر کدام که در آنوقت زجر کشیدید و حبس رفتید همین ملت شما را نجات داده است ، هر کدام هم که نبودید ، اصلش مملکت یک حبسى بود ، تمام کشور یک زندانى بود براى همه ، بنابراین آن چیزى که اساس است در این مملکت ، هم سیاست اقتضا مى کند ، هم دیانت اقتضا مى کند ، هم انصاف و وجدان اقتضا مى کند ، این است که این خدمتگزارهایى که مجانى براى شما دارند خدمت مى کنند و براى حکومت دارند خدمت مى کنند ، اینها را ارجشان را بدانید و بدانید که اگر خداى نخواسته این پیوند سست بشود و گسسته بشود ، خداى نخواسته کار همان است که اول بود ، حالا نشود چند وقت دیگر ، چند وقت دیگر . از حالا باید این بنیان محکم باشد ، این بنیان باید همیشه دنبال استحکامش باشید و این استحکام را هر کدام شما در محل تان عهده دارش هستید ، یعنى یک تکلیف شرعى ، وجدانى است که شما نگذارید در هر جایى که هستید آن کسانى که در زیر نظر شما وزیر عرض کنم حکومت شما هست به مردم بد سلوکى کنند ، مردم را بپذیرید براى خودتان ، بروید توى مردم ، جدا نشوید از مردم . آنوقت اینطور بود که مردم را نمى پذیرفتند ، جدا بودند از مردم . اگر محمدرضا مى خواست از یک راهى برود ، چند روز از قبلش باید همه آنجا را ، خانه ها را کنترل کنند تا بتواند از آنجا عبور کند ، این سلطنت نیست که ، این ذلت است ، اسمش را سلطنت گذارند . باید جورى باشید که مردم مثل برادر شما را در آغوش بگیرند ، الان اینجورند مردم ، این را حفظش کنید ، مملکتتان با این ترتیب حفظ خواهد شد ، هر روزى براى مملکت مشکل پیدا مى شود ، حلالش خود مردم . الان این مشکلى براى کشور ما پیدا شده است خوب مردم دارند کمک مى کنند . حلالش خود این مردم هستند ، این پشتیبانى عظیمى که مردم مى کنند و آن حضورى که خودشان دارند و خودشان هست ، از خودشان مى دانند همه چیز را ، ارتش را از خودشان مى دانند ، همه چیز را از خودشان

ص: 192

مى دانند ، این باید حفظ بشود تا حفظ بشویم ، تا کشورتان حفظ بشود و اگر خداى نخواسته این از دست ما برود ، ما برمى گردیم به آنطورى که اول بودیم .

یک چیزى در تلویزیون فیلم مختصرى مى آید خیال مى کنند مردم همین بود در صورتى که پریروز آقاى با هنر اینجا بودند و قضیه مدارسى که ساخته شده است ایشان مى گفت : مدارس ، پانزده هزار مدرسه است که تا چند روز دیگر ، چند وقت دیگر پانزده هزار تمام شوند ، ده هزار تمام شده و در طول تاریخ اینها ، در طول تاریخ ، سه مقابل این در تمام تاریخ ایران بود و این پانزده هزار به قدر ثلث تمام آن کارهایى است که از اول تا حالا کردند ، اینها عرضه باید بشود ، گفته باید بشود ، مردم بفهمند که چقدر خانه ساخته شده است ، چقدر مسجد ساخته شده است ، چقدر حمام ساخته شده است ، چقدر زمین احیا شده است ، چقدر آسفالت شده است ، کار زیاد شده است ، باید این کارها را به مردم گفت که خیال نکنند ، شیاطین هى نیایند بگویند که کارى نشد ، کارى نشد ، خوب این کارها شده است منتها یک مملکتى است که باید بشود . بعد هم انشأ اللّه مى شود و حالا هم همت باید بکنید ، همه آقایان همت بکنند که این کارها پیش برود .

تاریخ : 16/9/59

بشود در سران شما ، اختلاف بشود در گروه هایى از شما ، خداى نخواسته یک کشور اسلامى به دست کفر مى افتد و اسلام تا زمان هاى بسیار طولانى باز به انزوا کشیده مى شود . این تکلیفى است براى همه جوانان ایران و همه ملت که در یک همچو وقت حساس اختلاف نکنند و اختلاف ایجاد نکنند . خداى نخواسته با اختلاف ، تمام این کشور از دست مى رود و تمام جوان هاى ما باز به آن حالى که در سابق بودند خداى نخواسته مبتلا مى شوند . کوشش کنید در اینکه با هم همه برادر باشید . امروز هم ارتش ایران و هم ژاندارمرى ایران و هم سایر قواى مسلحه و هم شما برادران همه تان در زیر بیرق اسلام هستید و برادر باید باشید . اگر برادر باشید و با هم و با یک توجه الهى ، با یک وحدت ، به دشمن حمله کنید شما پیروز هستید و خداى نخواسته در بین شما خلافى پیدا بشود که آرزوى دشمن ماست ، دشمن شماست ، ممکن است طور دیگر پیش بیاید . این یک تکلیف الهى است براى همه ، براى همه گویندگان ، براى همه نویسندگان ، براى همه شماها که در جبهه ها جوانمردانه در جبهه ها به پیش مى روید و فداکارى مى کنید ، یک تکلیف الهى است براى همه که دعوت به وحدت بکنند ، دعوت به اجتماع بکنند . این جوان هاى ما از هر طایفه اى و از هر گروهى که هستند و در جبهه ها براى اسلام جنگ مى کنند ، اینها نور چشم هاى اسلام هستند اینها کسانى هستند که اسلام و مسلمین به اینها باید ارج بگذارد ، به اینها باید افتخار کند . کسانى که اهل قلم هستند ، اهل بیان هستند کوشش کنند که مردم را دعوت به وحدت بکنند ، مردم را دعوت به جهاد بکنند . اگر خداى نخواسته از قلمى ، از زبانى چیزى بیرون بیاید که موجب تشتت بشود ، جرمى است نابخشودنى پیش خداى تبارک و تعالى . همه اهل این کشور هستید و مى خواهید کشورتان را حفظ کنید . اختلاف نباشد بین تان ، گوش به اشخاصى که ایجاد اختلاف مى کنند ندهید و همه همصدا با هم توجه کنید به خداى تبارک و تعالى . قدرت هاى بزرگ که مأیوس شدند از اینکه با جنگ و با حمله نظامى بتوانند کارى بکنند ، دست به شیطنت زده اند و مى خواهند شماها را از هم جدا کنند و اختلاف بین شما بیندازند .

یک مملکت اسلامى است ، یک مملکتى است که مال خودتان شده است ، مستقل است ، وابسته به هیچ جا نیست ، کارى نکنید که این وابستگى که گسسته شده است دوباره پیوسته بشود . دعوت به اسلام بکنید ، دعوت به صلاح بکنید ، دعوت به تجهیزات سلاحى بکنید ، دعوت به فرهنگ اسلامى بکنید . این فرهنگ هاى غربى را بیش از پنجاه سال است که شما دیدید و هر چه به سر این ملت آمد از این فرهنگ غربى آمد ، هر انحرافى که براى جوان هاى عزیز ما پیدا شد به واسطه این فرهنگ غربى بود . روشنفکرها توجه کنند به اینکه مهلت بدهند یک چندسالى هم فرهنگ اسلامى باشد ، تجربه کنند ببینند که با فرهنگ اسلام چه خواهد شد .

تاریخ : 17/9/59

تاریخ : 22/9/59

گاهى وقت ها گوینده در عین حالى که خوب مى گوید ، در عین حالى که خوب مى نویسد ، کتاب توحید هم مى نویسد ، کتاب اخلاق هم مى نویسد لکن همان نوشتن است و گفتن است و عرضه داشتن است خودش از آن بى خبر است . بسیار مسائل است که گویندگان هر جا باید باشند گویند ، مسائل را طرح مى کنند و خیلى هم خوب طرح مى کنند و خیلى هم خوب عرضه مى کنند و دعوت خوب مى کنند و موعظه خوب مى کنند لکن از باب اینکه خودشان ساخته نشده اند مى گویند و خودشان بى خبرند . چه بسا اشخاصى که کتاب اخلاق مى نویسند و بسیار هم خوب مى نویسند و خودشان متصف به اخلاق حسنه نیستند و چه بسا اشخاصى که توحید را خوب تدریس مى کنند و خوب القا مى کنند و خودشان بى خبرند . گوینده اگر خودش بى خبر شد ، تاثیر در کلامش هم کم خواهد شد . گاهى یک انسانى در گفتار بسیار خوب است و بسیار جلیل صحبت مى کند ، در نوشتن هم بسیار خوب چیز مى نویسد و خوب القا مى کند لکن خود نویسنده و خود گوینده و خود موعظه کننده را وقتى انسان مى بیند ، مى بیند عملش آنطور نیست . گر چه گفته شده است که : (انظر الى ما قال و لاینظر الى من قال ) نگاه کن به آن چیزى که گفته مى شود ، نه به آن شخصى که آن چیز را مى گوید ، و حکمت را باید اخذ کرد و لو از یک مشرک ، لکن در عین حال که این مطلب صحیح است ، این مطلب هم باید مورد توجه واقع بشود که وقتى (ماقال ) را ، آن چیزى که گفته مى شود ، شنیدیم ، یک نظرى هم به (من قال ) بکنیم ببینیم که خودش چکاره است .

دعوت به وحدت از اهم امورى است که امروز در جامعه ما لازم است و تا قشرهاى این ملت وحدت نداشته باشند ، همفکر نباشند ، هم عقیده نباشند و باهم آن راهى که صراط مستقیم است اتخاذ نکنند با هم آن راه را ، به مقصد نخواهند رسید . شما دیدید که این ملت در یک برهه از زمان که با هم وحدت داشتند و مقاصد دیگرى که داشتند کنار گذاشته بودند و یک مطلب را دنبال مى کردند و آن مطلب اینکه رژیم باید برود ، آنوقت همه با هم این مطلب را دنبال مى کردند و عمل هم مى کردند ، همچو نبود که بگویند باید برود لکن عمل نکنند . من که ملت مى گویم ، ملت همین جمعیت کوچه و بازار و خیابان هاست و همین جنوب شهرى ها . آنها آنوقت مستهلک بودند ، در عین حالى که از رفتن رژیم متاثر بودند لکن جمعیت بوده که در مقابل این سیل خروشان ملت و آن دریاى خروشان ملت چیزى نبودند و لهذا حرفى نمى زدند ، نمى توانستند اظهار کنند و شما دیدید که با آن وحدتى که ملت ما پیدا کرد و همه از یک راه مى رفتند و یک مقصد داشتند ، همه قدرت هائى که دنبال این قدرت شیطانى شاه بود ، شکستند و شاه حتى از سربازهاى خودش هم ، آنهائى که جز با ملت و جزء توده ها بودند ، منزوى شد و نتوانست بماند و رفت به جایى که باید برود این وحدت و توجه به خدا و اللّه اکبر بود که شما را بر آن قدر ت ها پیروز کرد و تا امروز هم در قله پیروزى هستید . بنابراین من آن توصیه را که مى کنم بر همه ملت اولا" و بر قواى مسلح ثانیا این است که توجه بکنند که آن وحدت از دست نرود . و آن توجه به خدا ، توجه به قدرت مطلق از دست شما انشأ اللّه نرود . شما گمان نکنید که ما الان تمام مقاصدمان حاصل است و دیگر احتیاج به این مسائل نداریم و برویم سراغ زندگیمان ، یک زندگى

ص: 200

پست حیوانى . ما الان در بین راه هستیم و بحمداللّه پیروزمندانه تا اینجا راه را طى کردیم و این ریشه هاى فاسدى که در ایران بود ، یکى بعد از دیگرى از بین رفته و خواهد رفت و شما انشأ اللّه پیروزمندانه احکام اسلام را در این مملکت اجرا خواهید کرد ، لکن مسائلى که باید طرح بشود در یک جمعیتى که از ارتش و از افسرهاى عزیز و از پاسداران و رؤساى پاسدار در اینجا مجتمعند ، مسائلى که اینجا باید گفته بشود ، یک قسم راجع به این است که خودشان را بسازند . گمان نکنند که حالا که ما آن قدرت بزرگ را از بین بردیم و رسیدیم به یک قدرت و پیروز شدیم بر آن قدرت ، حالا ما باید همانطورى که آن قدرت شیطانى در راه شیطان عرضه مى شد و عمل مى کرد ، خداى نخواسته شماها و ما هم اینطور باشیم .

همه ملت باید مراعات بکنند آن احکام اسلام را . اسلام حق دارد به همه ما و به همه انسان ها . الان اسلام در دست ماست و ما پاسدار او هستیم و اگر آسیب ببیند همه ما مسوول هستیم ، در بارگاه خدا همه مسوول هستیم . اگر خداى نخواسته در بین پاسداران یک اختلافى باشد یا یک کارهائى در بین آنها واقع بشود که بر خلاف مصلحت اسلام است ، بر خلاف مصلحت ملت است ، بر خلاف مصلحت کشور اسلامى است ، این مسوولیت دارد . گمان نکنید که خوب من یک نفرم و یک عمل مى کنم این چه ربط دارد به دیگران ، امروز اینطور نیست ، قبلا" هم اینطور نبوده . عمل یک شخص در یک جامعه اثر دارد ، جامعه عبارت از این اشخاصند ، یک چیز دیگرى نیست . عمل هر یک از شما تاثیر دارد ، وقتى شما یک عمل زشتى کردید ، دیگران هم که مى بینند در آنها تاثیر مى کند ، وقتى شما یک عمل صالحى انجام دادید ، دیگران هم وقتى که مى بینند در آنها تاثیر مى کند ، اگر خداى نخواسته شما یک کارى بکنید که براى اسلام ضرر داشته باشد ، یک ظلمى بکنید ، یک خلافى بکنید شماها مسوول هستید و همه ملت مسوول هستند . همه باید جلوگیرى کنند . همه رعیت هستند ، همه راعى هستند و همه مسوول . مبادا اینطور بشود که اسلحه را از ظالم گرفتید و خودتان ظلم کنید . رژیم سابق براى کارهایش شد آن رژیم منفور و ملعون ، براى خرابکارى شد او ، نه براى شخص که شخصش کى بود و پسر کى ، عمل اسباب این شد که مردم را از او منحرف کرد و با انحراف مردم نتوانست دوام بیاورد .

بکند ، این از اسلام نیست ، قواى مسلحه در خدمت ملت هستند نه تحمیل به ملت ، نه زور گویى به ملت . دولت و اتباع دولت خدمتگزار به ملت هستند نه آقاى ملت ، خدمتگزارند اینها . اگر بخواهید بر همه قدرت ها مسلط بشوید و نتواند هیچ قدرتى شما را برگرداند به آن حال اول ، که حال ذلت ، حال مسکنت ، حال غارت زدگى بود ، باید همه با هم باشید ، خیال نکنید پاسدارها علیحده هستند و ژاندارمرى علیحده و ارتش علیحده و هر کدام یک بساط علیحده . همه خودتان را برادر بدانید و همه مقصدتان یکى است ، مقصدتان این است که اسلام را انشأ اللّه تقویت کنید و اسلام را پیاده کنید ، آن چیزى که سعادت همه ملت ها بر پیروى از اوست ، همه زیر پرچم توحید هستید ، زیر پرچم اسلام هستید ، و با این وضع که زیر پرچم اسلام هستید ، آسیب پذیر نخواهید بود . و من اینکه مکرر این مطلب را عرض مى کنم براى اهمیت مطلب است که باید هى تلقین کنیم ما به هم . هر کس موعظه مى کند همین را بگوید ، هر کس سخنرانى مى کند همین مطلب را بگوید ، خیال نکند این را گفته اند ، باید همیشه گفت ، باید همیشه به گوش مردم و به گوش ملت و به گوش همه ارگان هاى دولتى هى خواند به اینکه آقا فراموش نکنید وحدت را ، هى نگوئید وحدت و دنبالش نباشید ، عملا" با هم وحدت داشته باشید شما برادرهاى هم هستید . خداى تبارک و تعالى در قرآن کریم شما را به عنوان برادرى شناخته است . اگر چنانچه خداى نخواسته اختلافات سر هواهاى نفسانیه در کار باشد ، به قوت ایمانى از بین مى رود و آن کسى که اختلاف ایجاد مى کند از فرقه اسلام خارج مى شود به حسب واقع ، ولو در صورت هم بین مسلمین باشد . من از خداى تبارک و تعالى خواستار هستم که همه شما را و همه ملت ما را و همه قواى مسلح را با هم منسجم کند که همه آنها قدرت واحده باشند در مقابل ابر قدرت ها .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 203

تاریخ : 23/9/59

تاریخ : 26/9/59

تاریخ :27/9/59

دانشگاه به فساد کشانده است و دنیا را دانشگاه مى تواند به صلاح بکشد . دانشگاه سرتاسر جهان اگر چنانچه موازین انسانى را ، اخلاق انسانى را ، آنچه که در فطرت انسان است ، در کنار تعلیم و تعلم قرار بدهند ، یک عالم ، عالم نور مى شود . و اگر چنانچه تخصص ها و علم ها منفصل باشد از اخلاق ، منفصل باشد از تهذیب ، منفصل باشد از انسان آگاه ، انسان متعهد ، اینهمه مصیبت هائى که در دنیا پیدا شده است از همان متفکرین و متخصصین دانشگاه ها بوده . این دو مرکز که مرکز علم است هم مى تواند مرکز تمام گرفتارى هاى بشر باشد و هم مى تواند مرکز تمام ترقیات معنوى و مادى بشر باشد . علم و عمل ، عمل و تعهد به منزله دو بال هستند که با هم مى توانند به مراتب ترقى و تعالى برسند .

مى خواهید؟

شما که فریادتان بلند شده است که چرا دانشگاه تعطیل است ، مى خواهید یک همچو دانشگاهى باز بشود؟ اتاق جنگ باز بشود براى هدایت دموکرات و امثال این که ایران را به باد فنا بدهند این دانشگاه را شما مى خواهید؟ تاسفتان براى این دانشگاه است آیا این دانشگاه اگر بسته باشد بهتر نیست که باز باشد؟ البته باید براى این اشخاصى که مامورند که انقلاب فرهنگى دانشگاه را درست بکنند تعجیل بکنند که در اول مرتبه ، فرصت عمل حاصل شده باشد و دانشگاه ، دانشگاه اسلامى و دانشگاه براى خود ملت باشد . والا همین ما در دانشگاه را باز کنیم و هر که مى رود برود ، شما مگر ندیده اید که آنوقت که دانشگاه باز بود چه فسادهائى بود ، دانشگاه سنگر بود از براى کمونیست ها و اتاق جنگ بود براى کمونیست ها و شما تأسف مى خورید که این دانشگاه نیست ؟ مى فهمید چه مى گوئید؟ از روى فهم مى گوئید؟ اگر از روى فهم مى گوئید ، باید تکلیفتان معین بشود و اگر از روى نادانى مى گوئید ، چطور شما این دانشگاهى را که در چندین ماه پیش ، در یک سال ، چقدر پیش ، مرکز همه فسادها قرارش داده بودند و در چنگال کمونیست ها و چریک ها و سایر ارگان هاى منافق بود حالا مى خواهید باز بشود ، مى خواهید باز آنها بیایند؟ تأسف شما بر این است که چرا منافقین نباشند در دانشگاه تأسف شما بر این است که چرا اسلام باید باشد در دانشگاه دانشگاهى که مرکز یک همچو کارهایى باشد ، این دانش هم حتى ندارد ، براى اینکه تحصیل و دانش وقت مى خواهد ، وقت آرام مى خواهد ، محیط آرام مى خواهد ، محیطى که هر روز به جان هم بیفتند و به هم بکوبند هم را ، این محیط نمى تواند محیط حتى علم باشد . شمایى که دانشگاه را مى خواهید با همان وضعش باز بشود ، شما مى خواهید ما را به همان وابستگى هایى که داشتیم ما را برسانید و ما بر گردانید به حال وابستگى . نه دانشگاهى دیگر حاضر است به این کار و نه ملت حاضر است . شماها که اینقدر دلسوزى براى دانشگاه مى کنید و تعطیل ، خوب بیائید وارد بشوید در کار ، دانشگاه را یک دانشگاه اسلامى اش کنید ، کمک کنید ، نه اینکه بنشینید بنویسید که چرا دانشگاه تعطیل است آن دانشگاه را شما مى خواهید؟ دانشگاه زمان رضاخان و زمان محمدرضا را مى خواهید شما؟ مى خواهید از دانشگاه امثال شریف امامى بیرون بیاید؟ اصلاح کنید خودتان را آقا ، توجه شما ندارید به مسائل ، خدا نکند که توجه داشته باشید ، لکن حمل به صحت این است که توجه شما ندارید به مسائل ، شم سیاسى شماها ندارید . دانشگاه در سرتاسر دنیا در خدمت ابر قدرت ها هستند و بوده اند و ما مى خواهیم نباشد این . در دانشگاه هاى ما هم اصلا" علمش هم اینقدرها نبود ، یک عده اى ، البته هم متعهد بودند و هم چه ، اما در اقلیت واقع شده بودند که مشت محکم کمونیست ها نمى گذاشت اینها کارى انجام بدهند . حالا هم اگر دانشگاه باز بشود ، اساتید متعهد داشته باشیم ، نمى گذارند اینها که دانشگاه ، دانشگاه باشد ، حتى دانشگاه ، دانشش هم در آن نبود ، اگر دانش در آن بود ، چرا الان بعد از اینهمه سال و میلیاردها خرج و بودجه این ملت صرف شد و حالا وقتى که مى خواهند یک مریضى را که یک قدرى مرض آن مشکل است معالجه کنیم ، مى گوئید باید برود به خارج ؟ این وابستگى نیست ؟ شما یک همچو دانشگاهى

ص: 208

مى خواهید که بعد از پنجاه سال مریضش باید برود در انگلستان خودش را معالجه کند؟ اگر دانشگاه به همان حال باشد ، هر روزى که بر دانشگاه بگذرد بر فساد این مملکت اضافه مى شود ، ما را خواهى نخواهى دانشگاه مى کشد به دامن آمریکا یا شوروى . این نمى شود غیر از این ، براى اینکه اساس از دانشگاه شروع مى شود ، مردم بازار نمى توانند ما را بکشند به دامن شوروى یا آمریکا ، مردمى که دهقان هستند نمى توانند ما را بکشند به دامن این و آن ، مردمى که در کارخانه ها هستند نمى توانند این کار را بکنند معممین هم نمى توانند این کار را بکنند ولو اینکه در آنها آدم فاسد باشد . آن که مى تواند ما را وابسته کند و در دامن آمریکا یا شوروى بکشد ، دانشگاه است براى اینکه همه چیز ما در دانشگاه است . همت کنید با هم دانشگاه را اصلاح کنید . هى ننویسید که چر دانشگاه باز نمى شود . آن دانشگاه نباید باز بشود . دانشگاهى که امثال شریف امامى را تربیت مى کند نباید هم باز بشود . دانشگاه باید علم و تخصص را به آن مرتبه عالى برساند و تعهد و اخلاق و اسلامیت را هم به آن مرتبه عالى . باید مهذب بشود ، هم دانشگاه هم حوزه هاى علمیه .

ببندند براى اصلاح . حالا شما آقایان یک قدم را برداشتید و این قدم پربرکتى است و او اینکه آن دیوار بزرگى که بین شما کشیده بودند آن سد عظیمى را که ما بین به اصطلاح فیضیه و دانشگاه کشیده بودند ، آن سد را شما شکستید . این قدم اول است که شما برداشتید و قدم هاى بعد کوشش در اینکه از همه جهات مستقل باشید و وابسته نباشید . من این عرضى را که مى کنم ، خوب دیگر نمى توانم بعد ببینم شما را که به آن مرتبه رسیده اید ، من دیگر اواخر کار است براى من اما من مى گویم که دیگران و نسل هاى آتیه اى که انشأ اللّه مى آیند متوجه باشند که این دو مرکز باید با هم باشند و این دو مرکز باید علم و عمل ، علم و تهذیب را به منزله دو بالى بدانند که با یکى از آنها نمى شود پرید ، قدم هاى بعد تهذیب است . مهم این است که دانشگاه یک کسى که از آن بیرون بیاید بفهمد که من با بودجه این مملکت تحصیل کرده ام ، متخصص شده ام ، به مقامات عالیه علم رسیده ام و باید براى این مملکت خدمت بکنم و براى استقلال این کشور باید خدمتگزار باشم . باید این اساتید دانشگاه آن چیزهایى که در سال هاى طولانى و خصوصا در این تقریبا 50 سال آخر در مغز این جوان ها انباشته کرده اند و به آنها همچو باورانده بودند که ما خودمان چیزى نیستیم و باید همه چیزمان از آنجا باشد ، که این موجب این شد که مغزهاى اینها به کار نیفتاد براى اینکه خودشان یک چیزى را ایجاد کنند ، باید آنهائى که به این کشور علاقه دارند ، آنهائى که به این ملت علاقه دارند ، آنهائى که خودشان وابسته نیستند و خدمتگزار ابرقدرت ها نیستند ، آنها همت کنند به اینکه دانشگاه را یک مرکزى درست کنند که مرکز علم و تهذیب باشد ، که همه تخصص ها در خدمت خود کشور باشد نه اینکه متخصص بشود و با آن تخصصش ما را به دامن آمریکا بکشد ، متخصص بشود و با آن تخصصش به کشور ما ضربه وارد کند ، هر چه متخصص تر بدتر . آن کسى که مهذب نشده است و آن کسى که براى کشور خودش احساس نکرده که من براى این کشور هستم و از این کشور من استفاده کرده ام و استفاده علمى ام را باید به این کشور تحویل بدهم ، اگر چنانچه این احساس نباشد و این باور نباشد ، دانشگاه بدترین مرکزى است براى اینکه ما را به تباهى بکشد و اگر این احساس پیدا شد و این اساتید دانشگاه ، آنهائى که متعهدند ، آنهائى که توجه دارند ، آنهائى که در زمان سابق براى این مملکت غصه مى خوردند باید خودشان را مجهز کنند که این فرزندان ایران ، متعهد و در خدمت خود ایران باشند . اگر اینطور بشود ، دانشگاه بالاترین مقامى است که کشور ما را به سعادت مى رساند . دانشگاه دو راه دارد: راه جهنم و راه سعادت ، راه ذلت و مسکنت و نوکر مابى و امثال اینها و راه عظمت و عزت و بزرگ منشى . دانشگاه ، همین دانشگاه را تا دانشگاه ما داریم فایده ندارد ، ما دانشگاه 50 سال است داریم و از دانشگاه هر چه فساد توى این مملکت پیدا شد از این اشخاصى بود که در دانشگاه تحصیل کرده بودند ، تخصص هم شاید داشتند . آن احمدى زمان رضاخان که بسیارى از رجال این مملکت را او با آمپولش کشت ، آن هم از دانشگاه ها ، تخصص هم داشت ولى تخصص را به این راه که آنهائى را که امر مى شد به او که باید کشته بشوند ، با یک آمپول مى زد و مى کشت . شما یک همچو دانشگاهى مى خواهید و یک همچو اساتیدى و یک همچو تخصصى از آن طرف هم دانشگاه ، از آن اشخاص شریف بیرون مى آید و ما مى خواهیم همه شان شریف باشند . و

ص: 210

فیضیه ، اگر تهذیب در کار نباشد ، علم توحید هم به درد نمى خورد . (العلم هو الحجاب الاکبر) هر چه انباشته تر بشود علم ، حتى توحید که بالاترین علم است انباشته بشود در مغز انسان و قلب انسان ، انسان را اگر مهذب نباشد ، از خداى تبارک و تعالى دورتر مى کند . باید کوشش بشود در این حوزه علمیه ، چه حال و چه بعدها کوشش بشود که اینها را مهذب کنند . در کنار علم فقه و فلسفه و امثال اینها ، حوزه هاى اخلاقى ، حوزه هاى تهذیب باشد و حوزه هاى سلوک (الى اللّه تعالى ) . شما میدانید که مرحوم شیخ فضل اللّه نورى را کى محاکمه کرد؟ یک معمم زنجانى ، یک ملاى زنجانى محاکمه کرد و حکم قتل را او صادر کرد . وقتى معمم ملا ، مهذب نباشد ، فسادش از همه کس بیشتر است . در بعضى روایات هست که در جهنم ، بعضى ها ، اهل جهنم از تعفن بعضى روحانیین در عذاب هستند و دنیا هم از تعفن بعضى از اینها در عذاب است . تا اصلاح نکنید نفوس خودتان را ، از خودتان شروع نکنید و خودتان را تهذیب نکنید ، شما نمى توانید دیگران را تهذیب کنید . آدمى که خودش آدم صحیحى نیست نمى تواند دیگران را تصحیح کند ، هر چه هم بگوید فایده ندارد . کوشش کنند علمائى که الان در حوزه ها هستند ، در هر حوزه اى از حوزه هاى اسلامى که این جوان ها که با یک فطرت سالم مى آیند ، بعد از ده ، بیست سال با یک فطرت فاسد بیرون نروند . تهذیب لازم است ، هم در شما و هم در شما ، التبه همه ، همه ملت و همه انسان ها باید مهذب بشوند ، لکن تاجر اگر مهذب نشد ، کارش یک کار گرانفروشى و نمى دانم اینهاست که وقتى همه اش را روى هم بگذارند فسادش زیاد است اما یک نفر اینقدرها فساد ندارد ، اما عالم اگر فاسد بشود یک شهر را ، یک مملکت را به فساد مى کشد ، چه عالم دانشگاه باشد و چه عالم فیضیه فرقى نمى کند . انشأ اللّه خداوند تبارک و تعالى این قدمى را که شما عزیزان برداشتید و آن وحدت بین شما و دانشگاه و شما و روحانیون ، این قدم را مبارک کند و توجه به این داشته باشید که حالا که شما نزدیک به هم دارید مى شوید نقشه هائى که براى جداکردن شما از هم است بیشتر به کار مى افتد .

کشور یک کشور صحیح و سالم باشد و ارباب هاى آنها که از اول هم نمى خواستند مى توانند ببینند که شما با هم مجتمع شده اید و مى خواهید با هم کار کنید . آنها عواقب این امر را براى خودشان مى دانند که اگر حقیقتا دانشگاهى و حوزه هاى علمى و همه دانشگاه ها در هر جا که هستند اینها با هم بشوند و با هم نقشه داشته باشند براى پیروز کردن انقلاب ، این براى آنها چه عواقبى دارد . آنها این مطالب را مطالعه کرده اند ، مى فهمند و در صدد این هستند که نگذارند شماها با هم باشید . چشم و گوشتان را ، چه دانشگاهى ها و چه طلاب علوم روحانى چشم و گوشتان را باز کنید و هر که به شما یک مطلبى بود گفت که در آن مسیر باشد ، توجه کنید که این یک غرضى در آن هست . هر وقت آمدند گفتند روحانى چه جورى است و هر وقت آمدند گفتند دانشگاهى چه جورى است ، بدانید که این کارى که شما کردید ، براى آنها سنگین دارد تمام مى شود و باید انشأ اللّه به پیش بروید و اشخاصى هم که هر کس در هر جا هست و مى تواند خدمت بکند به این اجتماع و خدمت بکند به این دانشگاه و خدمت بکند به این فیضیه ، باید خدمت بکند که آنها را ، هم مهذب کند و هم عالم ، متخصص و هم متحد . من امیدوارم به اینکه شماها این قدم را برداشتید ، این قدم ها یک قدم هاى بلندترى در دنبال داشته باشد و با فضل خداى تبارک و تعالى شما این مملکت خودتان را نجات بدهید از این انگل هائى که حالا دارند فساد مى کنند و از انگل هائى که بعدها هم خواهند آمد .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 212

تاریخ : 27/9/59

تاریخ : 2/10/59

تاریخ : 2/10/59

تاریخ : 3/10/59

عادى بود همچو مرعوب مى شد که در حبس یک کلمه اى که بر خلاف مثلا" دولت یا آن کسى که در آنجا هست بزنند ، امکان نداشت برایشان ) مرحوم حاج آقا روح اللّه گفتند که من از این رئیس ارتش که در آنجا بود خواهش کردم که من را ببرد خدمت مرحوم آقاى کاشانى ، قبول کرد و ما را بردند پیش ایشان . آن رئیس ، آنجا بود و من هم بودم و آقاى کاشانى . آن شخص شروع کرد صحبت کردن و رو کرد به آقاى کاشانى که آقا شما چرا خودتان را (قریب به این معانى ) به زحمت انداختید؟ آخر شما چرا در سیاست دخالت مى کنید؟ سیاست شان شما نیست ، چرا شما دخالت مى کنید؟ از این حرف ها شروع کرد گفتن . آقاى کاشانى فرمودند: (خیلى خرى ) ، شما نمى دانید که این کلمه در آنوقت مساوى با قتل بود ، ایشان گفتند: (تو خیلى خرى ، اگر من دخالت در سیاست نکنم کى دخالت بکند؟) یک قصه هم من خودم دارم . وقتى که ما در حبس بودیم و بنا بود که حالا دیگر از حبس بیرون بیائیم و برویم قیطریه و در حصر باشیم آن رئیس امنیت آن وقت در آنجا حاضر بود که ما بنابود از آن مجلس برویم ، ما را بردند پیش او ، او ضمن صحبت هایش گفت که آقا سیاست عبارت از دروغگویى است ، عبارت از خدعه است ، عبارت از فریب است ، عبارت از پدر سوختگى است ، این را بگذارید براى ما من به او گفتم این سیاست مال شماست . البته بعدش آمد دروغى گفت که بنا مى گذاشتند که در سیاست دخالت نکنند و ما هم جوابش را دادیم . مسأله این است . البته سیاست به آن معنایى که اینها مى گویند که دروغگوئى ، با دروغگوئى ، چپاول مردم و با حیله و تزویر و سایر چیزها ، تسلط بر اموال و نفوس مردم ، این سیاست هیچ ربطى به سیاست اسلامى ندارد ، این سیاست شیطانى است و اما سیاست به معناى اینکه جامعه را راه ببرد و هدایت کند به آنجائى که صلاح جامعه و صلاح افراد هست ، این در روایات ما براى نبى اکرم با لفظ سیاست ثابت شده است و در دعاى ، در زیارت جامعه ظاهرا هست که ساسه العباد هم هست ، در آن روایت هم هست که پیغمبر اکرم مبعوث شد که سیاست امت را متکفل باشد .

همانى که در قرآن صراط مستقیم گفته مى شود و (اهدانا الصراط المستقیم ) ما در نماز مى گوئیم ، ملت را اجتماع را ، اشخاص را راه ببرد به یک صراط مستقیمى که از اینجا شروع مى شود و به آخرت ختم مى شود ، الى اللّه است . سیاست این است که جامعه را هدایت کند و راه ببرد ، تمام مصالح جامعه را در نظر بگیرد و تمام ابعاد انسان و جامعه را در نظر بگیرد و اینها را هدایت کند به طرف آن چیزى که صلاحشان هست ، صلاح ملت هست ، صلاح افراد هست و این مختص به انبیاست . دیگران این سیاست را نمى توانند اداره کنند ، این مختص به انبیا و اولیاست و به تبع آنها به علماى بیدار اسلام ، و هر ملتى علماى بیدارش در زمانى که آن ملت نبى شان بوده است . اینکه مى گویند شما دخالت در سیاست نکنید و بگذارید براى ما ، شماها سیاست تان سیاست صحیح تان هم یک سیاست حیوانى است ، آنهائى که فاسدند سیاست شان سیاست شیطانى است ، آنهائى که صحیح راه مى برند باز سیاستى است که راجع به مرتبه حیوانیت انسان ، راجع به رفاه این عالم ، راجع به حیثیاتى که در این عالم هست راه مى برند لکن انبیا هم این عالم و هم آن عالم را (و اینجا راه است براى آنجا) اینها هدایت مى کنند مردم را به این راه و آنچه که صلاح ملت است ، صلاح جامعه است ، اینها آنها را به آن صلاح دعوت مى کنند و صلاح مادى و معنوى از مرتبه اول تا آخرى که انسان مراتب کمال دارد ، سیاستمداران اسلامى ، سیاستمداران روحانى ، انبیا علیهم السلام ، شغلشان سیاست است . دیانت همان سیاستى است که مردم را از اینجا حرکت مى دهد و تمام چیزهایى که به صلاح ملت است و به صلاح مردم است ، آنها را از آن راه مى برد که صلاح مردم است که همان صراط مستقیم است .

نخواهند روى مجارى اسلامى عمل کنند ، باز هم آقایان بروند کنار بنشینند و تماشاچى باشند که آنها ما را بکشانند به آنجائى که خودشان مى خواهند . مسأله این نیست ، مسأله این است که اگر سیاستمدارانى باشند که همان معنائى را که مسلمین مى خواهند ولو در همین یک بعدش ، ولو در همین بعد دنیائى اش ، آنها طورى سیاست را انجام بدهند که ما استقلالمان و آزادیمان محفوظ بماند و ما به طرف شرق یا به طرف غرب کشیده نشویم ، البته آنها بکنند ، هیچ مانعى ندارد و علما هم مى روند وقتى دیدند که اینها هستند ، مى روند مشغول کارهاى خودشان مى شوند که آن هم سیاست است منتها سیاست روحانى . اما وقتى که ما ببینیم که اینطور نیست که تمام این پست ها را و تمام این قدرت ها را اینها اگر دستشان بیاید صرف مى کنند در اینکه جامعه مارابه جامعه مستقل و آزاد بکشند ، ناچاریم ما که اشخاصى که متعهد هستند و ما را نمى کشانند به این طرف و آن طرف ، دخالت بدهیم در امور ، نظارت بدهیم در امور و همه ما و همه شما و همه نسل هاى آتیه ، آنها باید چشم و گوششان را باز کنند که دوباره هى شیطان ها نیایند تزریق کنند که آقا ، علما را چه به سیاست ، علما را چه به دخالت در امور مملکتى . این یک نقشه شیطانى است که الان هم مشغول پیاده کردن آن هستند و مشغول تبلیغاتش هستند . بنائا علیه بر شما ائمه جمعه و جماعت و بر همه ائمه جمعه ها و جماعت ها در همه قطرهاى اسلامى ، در همه ممالک اسلامى این مطلب لازم است بلکه فرض است که مردم را بیدار کنید و به مردم بفهمانید این معنا را که این نغمه اى که در همه ممالک اسلامى بلند است که علما نباید دخالت در سیاست بکنند ، این یک نقشه اى است مال ابر قدرت ها ، مجریش اینها هستند که در داخل کشورها هستند . به حرف اینها گوش ندهید و بخوانید به گوش ملت که ملت بفهمد این معنا را که این نغمه ، نغمه است که مى خواهند علما را از سیاست کنار بزنند و آن بکنند که در زمان هاى سابق بر ما گذشته است . بیدار باشیم و همه توجه به این معنا داشته باشیم و نسل هاى آینده هم توجه به این معنا داشته باشند که راهشان را یک وقت ، این راهى که الان مسلمین خودشان این راه را پیدا کرده اند ، این راه را گم نکنند آنها .

اشخاصى در تمام این ارگان هائى که الان بعد انقلاب بوجود آمده ، چه آنهائى که خود رو پیدا شده اند و خود ملت آنها را ایجاد کرده اند و چه آنهائى که مثلا" مقامات ایجاد کرده اند ، باید توجه به این معنا بکنید که اگر چنانچه اینها یک قدم بردارند بر خلاف اسلام ، بر خلاف مصالح مسلمین ، مسوول هستند ، مسوولیتى که بالاتر از آن مسوولیتى است که انسان نسبت به کارهاى خودش دارد ، شخصى خودش دارد .

اموال مردم ، بیجا مصادره مى شود اموال مردم بدون اینکه جهت شرعى داشته باشد . شما باید توجه داشته باشید و من از ائمه جمعه در همه بلاد مى خواهم و علمائى که هم در آن بلاد هستند همراهى کنند و گروه هائى را تعیین کنند براى رسیدگى به این امور ، رسیدگى به حال این افرادى که مى خواهند آشوب درست کنند ، رسیدگى به حال دادگاه ها و احکامى که از دادگاه ها صادر مى شود . چه بسا اشخاصى هستند که اطلاع قضائى ندارند و خودشان را به طور قاچاق وارد کردند در قضا . قضا شرط دارد و باید نصب بشود از طرف علمایى که بزرگ هستند ، اینطور نیست که هر کس هر جا برود قضا را متکقل بشود و حکم بدهد و حکم قتل بدهد و حکم چه بدهد . اینها باید شما آقایانى که در بلاد هستید ، خودتان رسیدگى کنید افرادى که از این جناح هاى منحرف وارد شدند در این ارگان ها ، در قضا ، در تقسیم اراضى ، در جهاد سازندگى ، در همه اینها ، افرادى را متعهد ، مطلع ، بیطرف ، این افراد را تعیین کنید تا اینکه اینها بروند رسیدگى بکنند و به شما گزارش بدهند و در صدد تصحیحش بر آیید . اگر ما بنشینیم اینجا ، هر چه مى شود در هر جا ، هر کس هر کارى مى خواهد بکند ما اعتنا به آن نکنیم ، این فاجعه به بار مى آورد بعدها . باید شما خودتان بنشینید این کار را بکنید . این یک چیزى است که مى خواهند تمام آن چیزهائى که فاسد است به گردن روحانیون و به گردن دولت اسلامى بیندازند و روحانیون و دولت و مجلس و همه اینها را از نظر مردم بیندازند و مشوه کنند . شما باید بیدار باشید ، جلوگیرى کنید از این معنا . اگر من ، من که یک پیر مردى هستم از من نمى آید این کارها ، شما آقایان الحمدلله هم جوان هستید و هم توجه دارید به مسائل ، خودتان یک گروه هائى را درست کنید در همه جاى مملکت ، یک گروه هائى درست کنید بررسى کند این امور را ، اگر چنانچه بر خلاف شرع عمل مى شود ، جلویش را بگیرید ، اگر چنانچه امر خلافى دارد و اقع مى شود ، اشخاصى که لایق نیستند براى این مسائل اگر اینها وارد هستند در دادگاه ها یا در سایر جاها ، در جهاد سازندگى ، در هیات هفت نفرى نمى دانم اینها ، ما نمى خواهیم که یک مملکتى باشد که هرج و مرج یا یک مملکتى باشد که نظر کمونیست ها را در این مملکت انجام بدهد یا نظر غربى ها را انجام بدهد . باید همه این کارها را قبل از اینکه فرصت از دستتان رفته است و قبل از اینکه این خیانتکارهائى که مى خواهند این مملکت را باز برگردانند به حال اول ، پیروزى پیدا کنند و مجال پیدا بکنند ، خود شماها باید این کارها را نجام بدهید و افرادى را صالح ، مطلع ، بیطرف تعیین کنید بروند در اینجاهائى که این کارها مى شود ، به شکایات مردم رسیدگى کنند . یک دفترى براى شکایات باز کنید ، تعقیب کنید شکایت را ، ببینید این که شکایت کرده از کجا پیدا شده ، صحیح مى گوید یا غیر صحیح ؟ غیر صحیح مى گوید ، چه کسى القأ به او کرده ؟ اینها را باید تعقیب کرد و فهماند به مردم که یک همچو بساطى در کار هست که مى خواهند خرابکارى کنند و افرادى هم که واقعا خرابکارى مى کنند . معرفى باید بشوند به جمعیت هائى که خود آقایان تعیین کنند تا تکلیف آنها را معین کنند . ما اگر چنانچه بنشینیم و الان در مملکتمان خلاف شرع هاى زیادى خداى نخواسته انجام بگیرد معنایش این است که ما خودمان با دست خودمان جمهورى اسلامى را جمهورى غیر اسلامى اش کردیم . ما مى خواهیم جمهورى اسلامى ، یعنى احکام ، احکام اسلام باشد نه اینکه

ص: 221

هر جایش که آدم دست بگذارد شکایات باشد که اینها خلاف دارند مى کنند ، شکایت باشد که فلان قاضى حکم خلاف دارد ، فلان فرض کنید که کسى که مى خواهد تقسیم زمین را بکند زمین هاى مردم را مى رود تقسیم مى کند ، باغات را مى رود نمى دانم درخت هایش را مى اندازد ، اینها رسیدگى مى خواهد . شما نشستید که یکدفعه صداى ملت بلند بشود که این دولت و این مجلس و این دادگاه ها و این کمیسیون ها و اینهمه اینهائى که هستند ، هیچ یک آنها اسلامى نیستند و به ضد شما قیام بکنند ، آنوقت هم من موافقت با آنها بکنم

تاریخ : 4/10/59

به اسلام اعتقاد دارند و نه به جمهورى اسلامى ، دنبال این هستند که با خون اینها براى خودشان قدرت درست کنند .

تاریخ : 5/10/59

نه ،مسأله عرب نیست ، مسأله نوکرى ابر قدرت هاست . اینطور نیست که او بخواهد ملت عرب رانجات بدهد . از چى نجاب بدهد؟ از اسلام نجات بدهد؟! ملت عرب سال هاى طولانى همانطورى که عجم ها و ایرانى (غیر عرب شان ) سال هاى طولانى در زیر قدرت شیطانى ابر قدرت ها به وسیله حکومت فاسد پهلوى در رنج و عذاب بودند و بعد از اینکه آنها به واسطه قیام ملت ما ، عرب و عجم و همه قشرها ، آنها به جهنم رفتند ، تمام ملت ما زیر سایه اسلام و در جمهورى اسلام بودند و در تحت جمهورى اسلام و پرچم لا اله الااللّه کسى در رنج و عذاب نباید باشد و نبود . لکن منحرفینى که نوکرهاى اجانب هستند ، با اسم هاى مختلف به این مملکت که مملکت اسلامى است و عرب و عجم و فارس و غیر فارسش در کنار هم برادروار زندگى مى کنند ، نقشه هاى آنها این است که این برادرها را از هم جدا کنند و اختلاف ما بین اینها بیندازند و بعد همه دارائى هاى اینها را از بین ببرند و اسلام را زیر پا بگذارند . حزب بعث منفور عراق ثابت کرد که طرفدار عراق ، طرفدار عرب نیست بلکه طرفدار قدرت هاى بزرگ است و نوکر قدرت هاى بزرگ است و لهذا او درخود عراق هم ملت عراق را مى کوبد و ملت عراق را سرکوب مى کند و علماى بزرگ عرب را مى کشد و در حبس مى اندازند و همه مردم عراق که عرب هستند از دست او به تنگ آمده اند . و مسأله این نیست که او بخواهد براى عرب کارى بکند ، عرب و عجم هر دو زیر پرچم توحید و در پناه رسول خدا صلى اللّه علیه و آله مى خواهند زندگى کنند و جمهورى اسلامى مى خواهد مطلبى را که قرآن فرموده است ، مطلبى را که رسول خدا فرموده است در همه کشورها پیاده کند و ایران مقدمه اوست ، مى خواهد که به همه کشورها بفهماند که اسلام بنایش بر برادرى و برابرى و وحدت و همه مسلمین ید واحده هستند ، بر دیگران .

سرتاسر غرب و خوزستان بپا خاسته اند و در مقابل این شخصى که ادعا مى کند که من مسلمم و مسلم نیست ، ادعا مى کند که من براى عرب کار مى کنم و دروغ مى گوید ، در مقابلش ایستادند و مشت محکم را به دهانش زدند و انشأ اللّه به همین زودى به جهنم واصل خواهد شد . ما با غم هاى شما که برادران ما هستید ، چه در سوسنگرد ، چه در - سایر اهواز و چه در خوزستان ، همه اطراف خوزستان ، در جنوب ، در غرب ، با همه شما ، با همه کردستانى ها ، خوزستانى ها ، سوسنگردى ها و همین طور دشت آزادگان که آقایان از آنجا و از همه اطراف تشریف آوردید ما با شما همدرد هستیم در مصائبى که بر شما برادران ما وارد شده است و بر اسلام وارد شده است . این مصائب بر اسلام وارد شده است و شما هم فرزندان اسلامید ، هر چیزى که بر شما وارد بشود بر همه مسلمین وارد شده است و هر خیانتى که صدام بر خوزستان بکند بر همه ممالک اسلامى کرده است و ما امیدواریم که همه ملت هاى اسلام با بیدارى و با توجه بپاخیزند و این دست هاى فاسدى که مى خواهد همه ملت هاى اسلام را در تحت سلطه ابر قدرت ها قرار بدهد ، آنها را سر جاى خودشان بنشانند . و من از خداى تبارک و تعالى پیروزى اسلام و مسلمین و سلامت و سعادت شما برادران خوزستانى و برادرانى که از جنوب و از غرب اینجا هستید از خداى تبارک و تعالى سلامت و سعادت شما را مى خواهم و بدانید و یقین بدانید که این زحمت هائى که بر شما وارد شد واین قتل هائى که واقع شد بر برادرهاى ما پیش خدا محفوظ است و جائى نمى رود و شما بحمداللّه پیروز و روسفید هستید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 227

تاریخ : 6/10/59

(اقرأ باسم ربک ) قرائت مطلقا ، علم مطلقا ، دانش مطلقا مطلوب نیست چه بسا دانشى که بر ضد انسانیت انسان و بر ضد کرامت انسان است ، لکن دانشى که جهت داشته باشد ، براى خدمت بشر باشد ، به اسم رب باشد ، توجه به ربوبیت الهى داشته باشد ، توجه به اسم خدا داشته باشد ، آن قرائت و آن علم و آن مسلسل همه شان در خدمت انسانند . عمده آن جهت وغایاتى است که در افعال انسان و در آلاتى که انسان درست مى کند و در علم و دانش و سایر چیزهایى که افعال انسان است آن چیزى را که جهت مى دهد آن غایات است ، آن چیزهائى است که براى آن چیزها قلم ها وجود پیدا کرده است ، مسلسل ها وجود پیدا کرده است ، علم و دانش وجود پیدا کرده است اگر غایات و مقاصد و آن چیزهائى که براى او اینها وجود پیدا کرده است الهى باشد ، هم قلم و هم مسلسل و هم علم و دانش و هم هر عملى ارزش پیدا مى کنند ، ارزش الهى . ارزش قلم به غایتى است که براى او قلم زده مى شود . ارزش مسلسل هم به غایتى است که براى او مسلسل کشیده مى شود . اگر این ارزش غائى نباشد و اگر آن مقصد ، مقصد انسانى و الهى نباشد ، نه مسلسل آلتى است که به درد بخورد و نه قلم ، و خطر قلم بیشتر از مسلسل است و خطر بیان بیشتر از توپ و تانک است و خطر علم بیشتر از همه اینهاست لکن اگر چنانچه به خدمت خلق باشد و به دستور انسان باشد و در خدمت انسان باشد و در خدمت خداى تبارک و تعالى باشد تمام اینها ارزش پیدا مى کنند ، مسلسل هم همچون قلم مى شود ، قلم هم همچون مسلسل . باید بشر به فکر این باشد که آن چیزهائى که مقصد است و براى تربیت انسان است ، براى آموزش انسان است ، براى تعلیم انسان است ، جهت به آن بدهد . اگر چنانچه دانشگاه ها جهت به آن داده نشود ، همان دانشگاه هائى مى شود که در بین بشر هست و از همان دانشگاه ها قواى مخربه بیرون مى آید و اگر جهت به آن داده بشود ، دانشگاه ها کارى مى کنند که مسلسل ها نمى تواند بکند ، خدمتى مى توانند به بشر بکنند که هیچ کس دیگر نمى تواند اینقدر خدمت بکند . عمده آن جهتى است که طرف آن جهت رفته مى شود و قرآن این را فرموده است (اقرأ باسم ربک الذى خلق ) قرائت کن ، نه قرائت مطلق . بیاموز ، نه آموزش مطلق . علم تحصیل کن ، نه علم مطلق و تحصیل مطلق ؛ علم جهت دار ، آموزش جهت دار . جهت ، اسم رب است ، توجه به خداست ، براى خدا براى خلق خدا . قلم ها اگر در دنیا براى خدا و براى خلق خدا به کار بیفتند مسلسل ها کنار مى رود و اگر براى خدا و براى خلق خدا نباشد مسلسل ساز مى شود . ابزار کوبنده انسان با دست قلم دارها و با دست علمائى که در همه دانشگاه ها هستند ، با دست آنها وجود پیدا کرده است و همه ترقیات بشر هم با دست علما و بیان و قلم علما وجود پیدا کرده است . کوشش کنید که در این آموزشى که به مردم مى دهید جهت دار باشد . در کلاس هائى که جوان ها یا سالخوردگان براى آموزش مى آیند ، همانطورى که سواد را به آنها یاد مى دهید و همانطورى که نوشتن و خواندن را بر آنها یاد مى دهید جهت هم به آنها بدهید که براى خدا بخوانند و براى خدا بنویسند . براى خدمت به خلق و براى خدمت به خدا و براى خدمت به اسلام .

ص: 229

هیچ قدرتى نمى تواند بر او حکومت کند . تمام گرفتارى هائى که ما در این طول مدت تاریخ داشتیم بهره بردارى از جهالت مردم بوده است . جهالت مردم را آلت دست قرار دادند و برخلاف مصالح خودشان تجهیز کردند . اگر علم داشتند ، علم جهت دار داشتند ، ممکن نبود که مخربین بتوانند آنها را به یک جهتى که برخلاف آن مسیرى است که مسیر خود ملت است تجهیز کنند . علم و سواد است با آن جهتى که باید به او توجه کرد که مى تواند ملت را از همه گرفتارى ها نجات بدهد و نمى توانند کسانى که خواهند این نهضت را ، این نهضت اسلامى را مى خواهند به خلل برسانند و توانند ببینند که اسلام در این مملکت پیاده دارد مى شود . این علم است که مى تواند جلوى این فسادها را بگیرد . اگر ملت ما علم را ، آن علم جهت دار را یاد بگیرند ، تربیت بشوند ، در مقابل علم ، در پهلوى علم هم تربیت باشد تربیت دینى ، تربیت الهى ، تربیت انسانى و هم علم ، اگر این دو حربه در دست شما باشد ، کسى نمى تواند به شما تعدى کند ، کسى نمى تواند استبداد را برگرداند و اگر این علم نباشد مردم را توجیه کنند به جائى که باز هم آن مسائل سابق برگردد و آن استبداد سابق و آن وابستگى هاى سابق . شما سوادآموزان در تمام کشور بدانید که یک خدمتى دارید به این انسان مى کنید که بالاترین خدمت هاست و روستائیان و سایر قشرهاى بى سواد بدانند که این خدمت ، خدمتى است که باید آنها به جان و دل قبول کنند و اینطور که گمان کنند ما نمى توانیم ، اینطور نیست ، هر انسانى مى تواند سوادآموزى کند و مى تواند انسان بشود . علم از مهد تا لحد ، از بچگى تا نزدیک مردن . دنیا باید با علم و با علم جهت دار اداره بشود . پیرمرد و پیرزن هم مى توانند آموزش ببینند ، مى توانند تحصیل کنند مأیوس از خودشان نباشند . جوان ها ، پیرها ، بچه ها ، روستائى ها ، شهرى ها همه باید کمک کنند و این امر مهمى که تمدن شما ، اسلام شما ، انسانیت شما و همه چیز شما تابع اوست و بسته به اوست ، تربیت کنید اینها را و همه چیز بسته به اوست همه باید کمک کنند و همه با هم انشأ اللّه سال دیگر اگر من باشم ، ببینم که سوادآموزى به طور چشمگیرى پیش رفته است و اگر نباشم خود شما ببینید . خداوند انشأ اللّه به همه شما تؤفیق بدهد و به همه ملت ما تؤفیق بدهد که هم علم را یاد بگیرند و هم جهت علم را و هم مسلسل را براى آرامش دنیا به دست بگیرند و هم تربیت نظامى را .

والسلام علیکم ورحمة اللّه و برکاته

ص: 231

تاریخ : 6/10/59

بخواهند اختلاف بیندازند ، شماها با عقل و تدبیر حفظ کنید آرامش را ، نگذارید در یک همچو موقعى که ما احتیاج به آرامش داریم خداى نخواسته اختلاف پیدا بشود . شما از مرکزى آمدید که آن مرکز ، مرکز حقیقت اسلام است و شما مى دانید که حضرت رضا سلام اللّه علیه در آن ابتلائاتى که داشت و در آن مصیبت هاى معنوى که برایش وارد مى شد ، بدون اینکه یک اختلافى ایجاد کند ، با آرامش راه خودش را به پیش مى برد ، مقید بود به اینکه آرامش ملت را حفظ کند و شما مى دانید که حضرت امیر سلام اللّه علیه ، ابوالائمه ، اول شخص اسلام بعد از رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله ، در طول مدت عمرشان در جهاد بودند و در آن مدتى که اختلافات بین دستجات بود ایشان آرامش را حفظ کردند براى اینکه اسلام محتاج به آرامش است . ما همه اختلافات خودمان راباید عقلا حل بکنند و نگذارند به سر و صدا و به اختلاف اندازى منتهى بشود . فرضا اگر یک کسى بخواهد یک عملى بکند که به واسطه او تحریک عواطف را بکند ، تکلیف ما این است که باید در مقابل آنها امروز آرامش را حفظ کنیم و سکوت کنیم . من از خداى تبارک و تعالى سعادت و سلامت همه شما را و همه ملت ایران را خواستارم . و هدایت آنهائى که در صدد هستند که اختلاف ایجاد کنند از خداى تبارک و تعالى مسئلت مى کنم . من از شما برادران عزیز که زحمت کشیدید و آمدید در یک همچو فضاى تنگى نشستید و ایستادید تشکر مى کنم و سعادت و سلامت همه شما را از خداى تبارک و تعالى خواستار هستم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 233

تاریخ : 7/10/59

این عکس هائى که الان در مقابل من هست و موجب تأثر و تأسف این سند امتحان شماست و سند افتخار شما . خداى تبارک و تعالى فرماید: بشر الصابرین آنهائى که صبر مى کنند ، به آنها بشارت بده . آنهائى که در مصیبت ها ، در نقص ثمرات ، در نقص انفس ، در نقص اولاد صابر هستند و مى گویند که : اناللّه و انا الیه راجعون ما از خدا هستیم و به او بر مى گردیم ، از او هستیم و به او رجوع مى کنیم . جوان هاى ما از خدا هستند و در راه خدا فداکارى کردند و به خدا مراجعت مى کنند . انسان اگر چنانچه هر چه دارد بفهمد که از خداست ، اگر زندگى دارد ، خدا به او داده است و اگر اولاد دارد ، خدا به او اعطا کرده است و اگر ثروت دارد ، خدا به او اعطا کرده است و همه چیز را خداى تبارک و تعالى اعطا فرموده است ، اگر دل انسان به این معنا ایمان بیاورد و اطمینان به این معنا داشته باشد ، چیزى که امانت الهى است ، به خدا برگردانده ، اولادها اماناتى هستند از خدا ، زن و فرزند امانت هایى هستند از خدا ، دارائى ها امانت هائى هستند از خدا و به او رد شده است ، و ما از خدا هستیم و به سوى او رجوع مى کنیم . اگر امتحان را درست دادیم و همانطورى که اولیا و انبیا امتحان دادند ما هم به آنها اقتدا کردیم ، مورد آن بشارت هستیم که خداى تبارک و تعالى مى فرماید و به آنها رحمت مى فرستد ، مغفرت مى فرستد و آنها را اصحاب هدایت مى داند . این امتحان آسان تر است از آن امتحان هائى که به دولتمردان خدا دولتمردان را خدا امتحان مى کند . چه بسا از این رؤساى جمهورى که در دنیا هستند ، مدعى احترام به حقوق بشر هستند ، قبل از رسیدن به مقام ریاست جمهور مدعى آزادیخواهى ، مدعى دوستى با بشر ، مدعى پاسدارى رفاه بشر هستند ، لکن وقتى که مى رسند به مسند و امتحان مى کند خداى تبارک و تعالى آنها را ، نمى توانند از امتحان بیرون بیایند ، به جاى طرفدارى از حقوق بشر ، بشر را به تباهى مى کشند ، به جاى طرفدارى از ضعفا ، ضعفا را به هلاکت مى رسانند ، همانطورى که در آن طرف بشرالصابرین است به رحمت و مغفرت و حیات ابدى ، براى اینها هم بشارت و عذاب الیم است ، بشارت به ننگ است . باید امتحان بشویم . مجرد دعواى اینکه من خداخواه هستم من آزادیخواه هستم ، من حقوق بشر را مراعات مى کنم ، من اگر به ریاست جمهورى ، به حکومت ، به نخست وزیرى ، به رئیس مثلا قبیله ، به ریاست عشایر برسم با مردم رفتار خوب مى کنم و مردم را به آزادى و رفاه دعوت کنم و خودم هم همین طور هستم ، مجرد دعوا پذیرفته نیست ، وقتى که داده شد آن منصب به آن شخص رسید به آن منصب ، آنوقت است که مطالعه در حال او باید کرد که آیا مثل کارتر هست یا مثل على ابن ابیطالب ، با مستضعفین و مستمندان آن مى کند که على ابن ابیطالب سلام اللّه علیه کرد ، یا آن مى کند که کارتر کرد ، یا آن مى کند که استالین کرد . آنها هم همه مدعى هستند . استالین هم مدعى این بود که براى مردم مى خواهد کار بکند و مردم را به طور آزاد ، مساوى نگه دارد ، لکن وقتى که به مقام ریاست رسید فوج فوج مردم را فانى کرد و از بین برد ، کارتر هم همین ادعاها را مى کند که ما براى بشر آزادى مى خواهیم و رفاه مى خواهیم و بشر دوست هستیم ، لکن وقتى که به مقامش رسیدند دیدیم که آنطور بودند ، کردند با بشر آنچه را کردند ، صدام هم ادعاى این را مى کند که من مى خواهم که عرب را چه بکنم و با عرب چه بکنم ، لکن وقتى که امتحان پیش آمد ، اعراب را آنطور در خوزستان به کشتن داد

ص: 235

که مغول نکرده بود و اگر مهلت داده بشود به او ، با عراق و ایران و هر جا دستش برسد آن کند که مغول با ایران کرد . ادعا نمى شود کرد که ، من ادعا کنم که من یک ملائى هستم و مردم دوست هستم ، وقتى که رسیدى به منصب آنوقت ببین چه هستى . آنوقتى که امثال آقاى نخست وزیر در حبس بود و زجر بود ، ادعاى این معنا را البته در دل داشت که این حکومت بده است و اگر من به ریاست برسم چه خواهم کرد ، اگر در ذهنش بوده لکن الان در معرض امتحان است . الان همه این رؤسا ، رئیس جمهور ، نخست وزیر ، رئیس مجلس ، رؤساى دادگاه ها ، رؤساى همه استان ها ، حکومت ها فرماندارها ، استاندارها ، همه اینها در معرض امتحانند و این امتحان از امتحان در نقص اولاد و انفس بالاتر است . امتحان مردم به ریاست ، به ریاست در هر مقام ، به رسیدن به هر مقام ، این امتحان سخت تر است از امتحان در نقص اولاد و انفس و مشکل تر است که انسان بتواند از این امتحان نجات پیدا بکند و درست امتحان بدهد در معرض اعمالى که مى کند و در پیشگاه خدا آبرومند باشد . رؤسا هر جا هستند ، در هر کشورى هستند ، دولتمردان در هر کشورى که هستند و در هر جا که هستند باید بدانند که رسیدن به این مقام ، امتحانى الهى بوده است و سخت امتحانى است . خودشان توجه کنند به اینکه قبل از رسیدن به این مقام و بعد از رسیدن به این مقام ، چقدر در حالشان تفاوت حاصل شده است . قبل از رسیدن به این مقام به رؤساى جمهورى که سابق بودند ، به نخست وزیرانى که سابق بودند ، به وکلاى مجلسى که سابق بودند ، به استاندارهائى که سابق بودند ، به دادگاه هائى که در سابق بودند ، قبل از رسیدن خودشان به این مقامات به آنها اشکال داشتندو آنها را تقبیح مى کردند ، الان که خودشان رسیدند آیا همان نقشه را عمل مى کنند که آیندگان آنها را تقبیح کنند؟ یا خیر ، وقتى که به مقام رسیدند رفتارى مى کنند که همانطورى که بعد از هراز و چهار صد سال نسبت به امیر المؤمنین مردم نظر مى دهند؟ همان که بعد از اینکه مقام ریاست داشت ، به حسب اصطلاح شما تمام ایران و عراق و مصر و جاهاى دیگر در زیر سلطه او بود ، رفتارش با مردم آنطور بود که هیچ کس نمى تواند آن رفتار را داشته باشد . در خطبه جمعه ، گاهى که یک وقتى که در خطبه جمعه آمده بودند و منبر بودند ، دامنشان را حرکت مى دادند براى اینکه پیراهن را شسته بودند و پیراهن عوضى نداشتند . بیدار بشویم ما ، دولتمردان بیدار بشوند ، استاندارها بیدار بشوند ، دادگاه بیدار بشوند ، ما دعوى شیعه گرى را مى کنیم ، ادعا هست که ما شیعه و تابع هستیم ، در مقام امتحان باز شیعه هستیم تبع هستیم آنطورى که او هست ؟ به اندازه اى که وسعت وجودى ما هست تبعیت مى کنیم ؟ با دوستانمان ، با رفقایمان ، با همکیشانمان ، با بشر آنطور رفتار مى کنیم آن شخصى بود که وقتى یک خلخال را از پاى یک ذمیه یا یهودى یا نصارا بوده است بیرون آورده بودند اشرار ، قریب به این معنا فرموده است که اگر انسان بمیرد براى این ننگى که واقع شده و این چیزى که واقع شده است ، خیلى بعید نیست . ما هم مدعى هستیم که شیعه هستیم . رؤسا و دولتمردان بیدار بشوند ، مخاصمه را ترک کنند ، این منظره ها را ببینند ، این جوان هایى که خون خودشان را در راه اسلام داده اند ، ببینند ، این جوان هایى که شما را به این مقام رسانده اند ، ببینند و دست از مخاصمات بردارند ، آتش بس کنند . در محضر خداست ، همه ما در محضر خدا هستیم و

ص: 236

همه ما خواهیم مرد و همه ما خواهیم حساب پس داد . بیدار بشوید ملت ، بیدار بشوید دولت ، همه بیدار باشید ، همه تان در محضر خدا هستید ، فردا همه باید حساب پس بدهید ، از روى خون شهداى ما نگذرید بدو ن نظر ، و براى مقام دعوا نکنید با هم . ما همه که به صدام اینطور نفرین مى کنیم و ننگ نثارش مى کنیم ، مبادا خودمان آنطور باشیم . در حال خودمان مطالعه کنیم . وقتى که خلوت هست خودمان را آزمایش کنیم که ما اگر به مقام رسیدیم آیا همانطورى که صدام مى کند ، ما هم همانطور خواهیم کرد ، یا شبیه به او؟ یا ما شبیه به خلیفه رسول اللّه عمل مى کنیم حکومت کردن بر یک جامعه اى ، بزرگترین آزمایشى است که خداى تبارک و تعالى از بشر مى کند . حکومت کردن اگر حکومت اسمش باشد ، به اصطلاح حکومت کردن بر یک همچو جامعه اى که خون خودش را در راه اسلام و در راه کشور اسلامى دارد مى دهد و جوانان برومندش را دارد فدا مى کند ، از کارهاى بسیار مشکل و از امتحانات بسیار مشکل است . اى رؤسا! شماها در معرض امتحان در آمده اید و اعمال شما دقیقا تحت نظر خداى تبارک و تعالى است ، توجه بکنید به این ملتى که به اینطور همراهى به شما مى کند . اى پاسداران ! اى ارتشیان ! ژاندارمرى ! و اى سایر قواى مسلح نظامى و انتظامى ! و اى رؤساى هر جا که هستید ، هر قبیله که هستید و اى استاندارهاى همه سرتاسر کشور! در معرض امتحان هستید ، مبادا با خون اینها براى خودتان بخواهید مقامى درست کنید ، خدا نکند شماها بخواهید دیگران خون خودشان را بدهند و شما مقامتان بالاتر برود ، خدا نکند که یک همچو حیوانى در باطن شما باشد و شما خیال کنید انسانید . بشر در معرض امتحان است . احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا آمنا و هم لایفتنون شما گمان کنید ، مردم گمان مى کنند که همین که گفتند من مؤمنم رهایشان مى کنند امتحانشان کنند؟ همین که گفتید ما آزادیخواهیم رهایتان مى کنند بر مسند مى نشانند تا بفهمند که راست مى گوئید یا نه و بفهمانند ، به مجرد اینکه ادعا کردید که من براى این ملت و براى این کشور خدمتگزارم رها مى شوید؟ امتحان خواهید شد و در امتحان هستید . از من طلبه تا تمام افراد این مملکت و تمام افراد بشر و تمام انبیا و اولیا همه در معرض امتحانند ، به ادعا و گفتار رها نمى شوند . فرموده است که : سابقین را ما امتحان کردیم تا اینکه معلوم بشود که چه کسى مؤمن است و چه کسى منافق . همه گروه ها ، همه مردمى که در این مملکت یا در رأس امور هستند ، یا در بازار هستند ، یا در کشاورزى هستند ، یا در کارخانه ها هستند ، یا در گروهک هاى مفسد هستند ، همه بدانند که در محضر خدا هستند و در معرض امتحان . در گفتار بسیار آسان است که انسان ادعا کند که من چه هستم و چه هستم ، لکن همان معنائى را که ادعامى کند در همان امتحان مى شود ، همان شخصى که مى گوید من بشر دوستم ، در همان معنا امتحان مى شود ، همان شخصى که مى گوید که من طرفدار حقوق بشر هستم در همان معنا امتحان شود ، اگر در آن مقامى که رسید ، با آنوقتى که قبل از آن مقام بود هر دو مساوى است و نقش او یک طو راست و ریاست براى او سنگینى نمى کند ، این شیعه على ابن ابیطالب است و پیرو او ، و از امتحان روسفید بیرون آمده من خجالت مى کشم وقتى که شماها را مى بینم که از خوزستان و خرم آباد و از جنوب و از غرب آمده اید و آنهمه رنج دیده اید و آنهمه جوان هاى شما شهید شده اند و آنطور خانه هاى شما خراب

ص: 237

شده اند و وقتى که بیائید در اینجا ببینید اوضاع طور دیگرى است سرخون شما دعواست . قلم هاى در روزنامه ها ، دست هایى که این قلم ها به دست شان است ، آنهائى که در رادیو تلویزیون و در سایر جاها سخنرانى مى کنند همه مورد امتحان خدا هستند . آنوقتى که قلم به دست مى گیرید بدانید که در محضر خدا قلم دست گرفته اید ، آنوقتى که مى خواهید تکلم کنید بدانید که زبان شما قلب شما ، چشم شما ، گوش شما در محضر خداست . عالم محضر خداست در محضر خدا معصیت خدا نکنید ، در محضر خدا با هم دعوا نکنید سر امور باطل و فانى ، براى خدا کار بکنید و براى خدا به پیش بروید . اگر ملت ما براى خدا و براى رضاى پیغمبر اکرم به پیش برود ، تمام مقاصدش حاصل خواهد شد . خداوند ما و شما را از این امتحان بزرگ سرفراز و روسفید بیرون بیاورد . خداوند تمام افراد ملت ما را آبرومند کند . خداوند این نهضت را متصل به نهضت امام زمان سلام اللّه علیه بکند . خداوند دشمنان ما را هدایت کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 238

تاریخ : 8/10/59

کردند ، هم فداکارى کردند و هم استقامت . شما بانوان محترم که بازماندگان آنها هستید و براى شما آنها شرافت و عزت به یادگار گذاشتند ، خودتان هم مى بینم در گفتارتان استقامت از آن ظاهر مى شود .

که در ایران پیش آمده است و خصوصا نهضتى که ایران کرده است که موجب این شده است که قدرت هاى بزرگ در مقابل او دست به یک توطئه ها زده اند و مى زنند که محاصره اقتصادى یکى از آنهاست جنگ این معانى را دارد و شما که مى خواهید کشور خودتان را نجات بدهید ، شمائى که قیام کردید و قریب صد هزار کشته دادید و قریب بیشتر از صد هزار ، بیشتر از صد هزار معلول داشتید تا پیروز شدید و به اینجا رسیدید ، باید استقامت داشته باشید ، پایدارى داشته باشید . این متاعى که گیر شما افتاده است در دنیا نظیر ندارد ، دیگران به این متاع نرسیدند استقلالى که شما پیدا کردید دیگران به آن نرسیدند . آزادى که شما پیدا کردید دیگران به آن نرسیدند . این آزادى ، حفظش و نگهداریش ، این استقلال حفظ و نگهداریش زحمت دارد . خداوند مى فرماید استقامت کنید ، پایدار باشید . از اینکه بنزین کم است نباید بلرزید . ارتش ما دارند جان مى دهند شما براى بنزین سست مى شوید . جوان هاى ما ، پاسدارهاى ما ، ارتش ما ، ژاندارمرى ما ، بسیج ما ، همه اینها در سرحدات دارند فداکارى مى کنند ، جانفشانى کردند و مى کنند ، شهید دادند و مستقیمند ، و در محال خودشان باز استقامت دارند مى کنند و هر روز پیشروى مى کنند . ملت باید توجه کند به این مسائل . اشخاصى که تبلیغات سوء مى کنند و از کمبود به گوش شما مى خوانند این اشخاص ، اشخاصى هستند که مى خواهند این پیروزى را از دست شما بگیرند ، مى خواهند استقامت را از دست شما بگیرند . امر دائر است ، یا حرف مفسدین را بشنوید یا حرف خداى تبارک و تعالى که مى فرماید فاستقم کما امرت و من تاب معک همه مأموریم ، همه مأمور هستیم که استقامت کنیم و پایدار باشیم . من از شما بانوان محترم و بازماندگان شهدا ، باز ماندگان شهداى نیروى هوائى و همه بازماندگان شهدا در هر جا که هستند تشکر مى کنم که چنین روحیه قوى اى دارید ، که باز در مقابل همه توطئه ها ایستادید و سخن مى گوئید و مقاله مى خوانید و مردم را دعوت به حیات مى کنید و خداوند تبارک و تعالى به همه شماها و به همه ملت ما عزت عنایت کند ، العزت لله عزت مال خداست . من امیدوارم که اعطا کند به همه شما و به همه ملت ما و به همه مسلمین عزت را ، شرافت را ، مستقیم باشید . پایدار باشید که پیروز هستید . از گرانى نترسید ، از کمبود نترسید . شوروى با آن قدرت بزرگش که شصت و چند سال است نهضت کرده است به قول خودش ، شورش کرده است ، الان هم صف هاى بلند در آنجا براى اینطور مطالب هست . الان هم اشخاصى که از آنجا مى آیند مى گویند همین کمبودهائى که هست در آنجاها هم هست . الان هم محتاج به این است که گندم از آمریکا بخرد . در خود آمریکا ، شما خیال مى کنید که آمریکا در رفاه دارد زندگى مى کند . آنقدر در امریکا فشار هست و مستمندان هستند که شاید جاهاى دیگر به آن اندازه شاید نباشد ، چرا باید گوش بدهد ملت ما به این مفسدینى که مأمورند از طرف قدرت هاى بزرگ ، براى شایعه درست کردن و براى تضعیف ؟ چرا باید گوش کند ملت مابه این شایعه سازان و این مفسدین که هر روز در بین مردم مى روند و تضعیف مى کنند روحیه آنها را؟ شما با آن روحیه بزرگ معجزه ایجاد کردید در دنیا . اعجاز کردید شما در دنیا . با استقامت خودتان حفظ کنید این اعجاز را . حفظ کنید این پیروزى بزرگ را و به کسانى که در مقابل شما مى ایستند و گویند کارى انجام نشده است ، بفهمانید که ایران کارى که

ص: 241

کرده است در دنیا نظیر ندارد . در طول تاریخ نظیر ندارد که یک ملت سى و چند میلیونى به یک قدرت هاى بزرگ چند صد میلیونى با آنهمه ابزار غلبه کرده است و دست آنها را کوتاه کرده است . چه مى خواهد دیگر بشود ، بالاتر از این امر چیست امروز روز استقامت است ، امروز روز پایدارى است . برادران و خواهران باید پایدار باشند و استقامت کنند و این نهضت را انشأ اللّه به پیروزى نهایى برسانند و من از خداى تبارک و تعالى رحمت براى شهداى شما و سلامت براى معلولین شما و عافیت براى خود شما و بستگان شما و براى تمام ملت ایران خواستارم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 242

تاریخ : 11/10/59

یاورانشان شد براى ما تاکنون نشده است و ملت مادر عین حالى که در فشار اقتصادى از طرف آمریکا و بستگان او هست و همه ملت هاى غیر مسلم و همه دولت ها ، ملت ما و دولت ما را در فشار از همه اطراف گذاشتند ، معذلک چون یک امرى است که خود ملت قیام کرده است براى آن و ملت اولى از همه است براى حفظ آن ، این حصر اقتصادى و این هجمه هاى نظامى براى ملت ما آنطور ناگوار نیست و الحمدلله همه قشرهاى ملت و همه انسان هائى که در ایران هستند ، همه ، زن و مرد ، بچه و بزرگ براى حفظ نهضت اسلامى خودشان کوشا هستند و همه خودشان را در حال جنگ مى بینند و جوان هاى برومند ما از همه اطراف ایران داوطلب هستند براى جنگ با آن اشخاصى که گول خورده اند از طرف بعث کافر .

نگذارند که بعضى افراد در هر ارگانى که هستند ، در هر جائى که هستند ، خود ملت نگذارند که بعضى افرادى که نفوذ کرده است در همه ارگان ها ، اینها خلافى بکنند خلاف شرعى بکنند ، خلاف عرفى بکنند و آنها را امر به معروف کنند و از منکرات نهى کنند تا به سفارش حق تعالى که فرموده است که همه مردم در خسرانند مگر مؤمنین که عمل صالح مى کنند و سفارش به حق مى کنند و سفارش به صبر . ما همه امروز وظیفه داریم ، امر به معروف و نهى منکر بر همه مسلمین واجب است ، جلوگیرى از منکرات بر همه مسلمین واجب است ، سفارش به حق که امر به معروف است و نهى از منکر است بر همه مسلمین واجب است . شما و ما مؤظفیم که هم در تمام امورى که مربوط به دستگاه هاى اجرائى است امر به معروف کنیم و اگر اشخاصى پیدا مى شوند که خلاف مى کنند معرفى کنیم به مقاماتى که براى جلوگیرى مهیا هستند و مشکلات را هم تحمل کنیم . مشکلاتى که امروز براى ایران هست و براى مملکت جنگ زده هست ، این مشکلات باید صبر بشود تا اینکه رفع بشود . شما که امروز کشور را از خودتان مى دانید و دولت را از خودتان مى دانید و رئیس جمهور را از خودتان مى دانید و ارتش را از خودتان مى دانید و همه مصالح کشور را مصلحت خودتان مى دانید و هر فسادى که در کشور واقع بشود نقص براى خودتان دانید ، مؤظف هستید و مؤظف هستیم که هر چیزى که برخلاف حق است سفارش کنیم که انجام نگیرد و حق در ایران انجام بگیرد و مشکلاتى که در اثر جنگ و در اثر انقلاب و در اثر مخالفت با ابر قدرت ها براى مملکت ما پیش آمده است ، خودشان صبر کنند و دوستان خودشان را به صبر سفارش کنند و انشأ اللّه امیدوارم که این صبر شما هم مورد رحمت الهى واقع بشود و هم فرج براى کشور ما و براى ملت ما حاصل بشود .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 245

تاریخ : 15/10/59

تاریخ : 15/10/59

فرصت طلبى هم همین است که اشخاصى کنار بنشینند و نگاه کنند ببینند چه مى شود ، هر چه شد آنوقت خودشان را در آن گروهى که پیروز شده است ، جا بزنند . البته این گروه ها وقتى دیدند مسأله آنطور نیست که هر کسى بیاید و هر کارى دلش مى خواهد ، بکند و وقتى مواجه شدند با جمعیت هائى که توجه به اسلام داشتند ، مشغول شیطنت شدند . بنابراین ، مطبوعات باید خدمتى که به آنها محول شده است و براى کشور ما مطرح هست ، آن را انجام دهد تا به اسلام و به کشور خودشان خدمت کرده باشند و باید آن خط را دنبال نمایند . مطبوعات باید مسائلى را که مضر به وحدت جامعه و مضر به آن انگیزه اى است که جامعه براى آن قیام کرده است و در حقیقت مضر براى اسلام است ، از او احتراز کنند .

مجاهده کرده است ، آنقدر جوان داده است ، آنقدر زحمت کشیده است ، یک وقت مى بینید راه مجله ، راه مطبوعات ، راه رادیو تلویزیون ، نطق ها و همه آن چیزهائى که الان هست ، به واسطه ورود اشخاصى که خلاف آن چیزى که مسیر ملت است ، عمل مى کنند ، منحرف شده و شما بعدا متوجه آن مى شوید . این از مسائل مهمى است که توجه به او لازم است و اغماض از آن جایز نیست .

بزنند و آن مقصدى را که دارند عمل کنند . باید قبول کنیم یک کسى که فرض کنید قبلا عاصى بوده ، این آدم مسلمان است و به او ترتیب اثر اسلام هم بدهیم . مثلا فرض کنید یک دزدى آمده توبه کرده است ، توبه دزد قبول است اما آیا شما مى توانید سرمایه هایتان را دست او بدهید و به او بسپارید؟ خیر ، چون این عقلائى نیست ، ممکن است این دزد براى اینکه سرمایه دستش بیاید ، توبه کرده است و ما مؤظفیم که در ظاهر قبول کنیم که دزد توبه کرده است و حتى اگر یک توبه اى هم که ظواهرش هم درست بوده ، کرده باشد ، مى توانیم در نماز هم به او اقتدا کنیم ، اما نمى توانیم چیزى که در او امانت و دیانت لازم است ، به دست او بدهیم . از همه بدتر همین مجلات است ، همین مطبوعات و رادیو تلویزیون است و همین چیزهائى است که براى تربیت جامعه لازم است . یک نفر آدم که قبلا فرض کنید انحراف داشته کمونیست بوده و حالا آمده است ومى گوید حرف هاى آنها درست نبوده و من برگشته ام ، مى گوئیم بسیار خوب ، شما برگشته اید ، اما ما نمى توانیم این شخص را در رادیو تلویزیون راهش دهیم و بگوئیم مردم را تربیت کن ، چون ممکن است کمونیست باشد لکن ما را بازى دهد ، ما مکلفیم با این شخص در ظاهر ، عمل مسلمانى بکنیم در صورتى که در عقیده کمونیست نشده باشد که آن مسأله دیگرى است . شما نمى توانید در مجله اى که دارید افرادى را انتخاب کنید که در سابقه شان انحراف بوده است به حساب اینکه حالا دیگر خوب شده است و آدم مسلمانى است و به این حساب او را در روزنامه تان وارد کنید . اینکه او خیلى خوب است براى خودش ، ما نمى گوئیم بد است اما نمى توانیم مطلبى را که در تربیت یک ملتى و در سرنوشت یک ملتى دخالت دارد ، به دست او بدهیم . این از مسائل مهمى است که در همه جا باید رعایت شود . اینکه ما بگوئیم اشخاصى که مى گویند ما خوب هستیم و باید وارد شویم و هر جائى که سرنوشت ملت است به دست او بدهیم ، این ساده اندیشى است و توجه نداشتن به مسائل است . ممکن است یک نفر آدم خیلى خوب هم ، خوب و متعهد باشد لکن اشتباه داشته باشد ، اشتباه براى او چیزى نیست اما براى یک ملت ممکن است صدمه وارد شود . فرض کنید اگر یک اشتباهى در ارتشى واقع شود و یا رئیس ارتش اشتباه کند ، فقط خودش معاقب آن نیست که اشتباه کرده است چون انسان همیشه اشتباه مى کند اما ممکن است یک اشتباه یک ملت را به باد دهد . ممکن است در یک مجله اشتباهى باشد ، لکن باید اشخاص دیگرى هم ببینند این مجله را تا اگر اشتباه شده است ، رفع کنند و آنوقت منتشر بشود . کار ، کار مهمى است در مطبوعات در رادیو تلویزیون و در این وسائلى که تقریبا عموم مردم نگاه مى کنند و یا مى شنوند ، نمى شود گفت ما حالا اشتباه کردیم و فردا اشتباه نمى کنیم . الان نوشته اى براى من که راجع به روزنامه اى که اشتباه کرده است آورده اند ، من نمى گویم که عمدى بوده ، ممکن هم هست که عمدى باشد ، اما اشتباهى کرده است که این اشتباه براى مملکت مضر بوده است . در هر صورت به مسائل باید توجه شود ، ما به این هیاهوئى که در اطراف مى شود و تضعیف مى کنند نباید اعتنا کنیم .

ص: 250

زیاد است ، اما یک مملکتى که لااقل بیش از پنجاه سال به انحراف شدید کشیده شده است و در این پنجاه سال تعمد داشته اند که منحرف کنند و ما را از همه طرف وابسته کنند ، در این دو سال آنچه شده است ، اعجاز است .

باره شکسته است اما فلان آدم در فلان جا فلان کار را کرده است ، فلان آدم را مثلا کشته است ، آیا این مربوط به جمهورى اسلامى است ؟ البته این به جمهورى اسلامى مربوط نیست ، باید یک نفر آدم که خطا کرده ، جلویش را گرفت . اگر نصیحت کنند که یک چنین آدمى در فلان جا چنین کارى کرده و جلویش را باید بگیرید ، البته باید جلویش را بگیرند . این قلم ها تا وقتى در اختیار امریکا و شوروى باشد ، خودش هم نمى فهمد ، قضیه ، قضیه نصیحت نیست ، قضیه غرض و عقده اى است که دارند و مى خواهند این عقده را صاف کنند . باید به این معانى توجه شود ، وظیفه من هم دعاگوئى است ، من به همه شما دعا مى کنم ، خداوند همه شما را حفظ کند و موفق کند تا خدمت کنید به کشور خودتان ، مسلمان هستید به اسلامتان خدمت کنید ، ملت را دوست دارید به ملتتان خدمت کنید ، کشورتان را دوست دارید به کشورتان خدمت کنید . در نوشته هایتان به خدا توجه داشته باشید ، بدانید که این قلم که در دست شماست در محضر خداست و اگر هر کلمه اى نوشته شود ، بعد سؤال مى شود که چرا این کلمه نوشته شده است . اگر به جاى این کلمه بشود یک کلمه خوبتر نوشت ، از شما سؤال مى کنند چرا این کلمه زشت را نوشته اید . انشأ اللّه خداوند همه ما را تأیید کند . موفق باشید .

ص: 253

تاریخ : 16/10/59

چیزى که نباید گفت ، آن عبادات شخصى آدم است که نباید بگوید اما کارها و خدمت هائى را که شما کردید ، اگر نگوئید فساد دارد یعنى موجب تضعیف مى شود ، لکن اگر به ملت بگوئید ، بیاید هر کسى بگوید مسائل خودش را که ما این کارها را کردیم ، در تلویزیون ، در رادیو اعلام کند و بعد هم اعلام کند که هر کس مخالف با این کارهائى است که ما کارى را کردیم ، مى گوید ما صحیح نمى گوئیم ، بیاید بگوید . هر دهى که ما برایش این کار را کردیم اگر نمى کردیم ، اگر اینها ادعا دارند که نکردیم ، بیایند بگویند و مقایسه اى هم بین این دو سال و این سال هاى طولانى که طاغوت بوده است این مقایسه را بکنید ، بروز بدهید .

یک روز البته آقاى با هنر راجع به مدارس گفتند که در ظرف این دو سال ، نسبت به طول مدتى که آنها بودند یک ثلث ، مثل اینکه ایشان گفتند که یک ثلث ما درست کردیم ، در صورتى که در طول آن سال هاى طولانى این دو مقابل آنها زیاد بوده است . اینها یک مسائلى است که باید گفته بشود ، مردم آشنا بشوند ، مردم بفهمند که دولت دارد چه کارهائى برایشان انجام مى دهد ، آدم خدمت به یک جامعه اى بکند و بعد هم خود جامعه ندانند که خدمت چه شده است ؟ البته آن دهات خودشان مى فهمند ، اما خوب سطح بالاها و خوب سطح شهرستان ها اینها خیلى نمى توانند بفهمند این معانى را ، باید گفته بشود و هر کدامتان یک روز در هر چند وقت یک دفعه بیائید و ریز اعمال خودتان را بگوئید که ما این کارها را کردیم .

و مهم در نظر من این اختلافاتى است که مشاهده مى شود و ریشه خیلى زیادى هم ندارد ، الا ریشه هاى نفسانى . باید یک قدرى این مسائل را خودتان حل کنید . در هر وزارتخانه اى اگر مثلا اشخاصى باشند که مى خواهند یک کارهاى چه اى بکنند ، نگذارند کارها انجام بگیرد ، با ملایمت ، با تدبیر آنها را به وظایفشان آشنا بکنید . و اگر یک وقت دیدید که کسى است که نه ، نخواهد گذاشت ، خوب ، تصفیه بکنید و اگر چنانچه کسانى که تصفیه شده اند اشتباه بوده است ، آنها را برگردانید باز به محل خودشان تا خدمت بکنند . و من امیدوارم که انشأ اللّه همه نقائص رفع بشود و انشأ اللّه این جنگ هم به زودى تمام بشود و آنطورى که دیروز صبح هم حتى گفته شد ، پیشرفت زیاد بوده است و من امیدوارم که دنبال بشود این وضع و آرام بشود مملکت ، گر چه اینها گذارند به این زودى ما آرام بگیریم ، ممکن است یک جاى دیگر یک فسادى بکنند ، لکن شما و ما باید مصمم باشیم ، ملت ما باید مصمم باشد به اینکه آن چیزى را که به دست آورده است از دست ندهد . ما الان آن چیزى که به دست آوردیم ، ارزشش بیشتر از این مقدارى است که ما از دست دادیم . با اینکه جوان هائى که ما از دست دادیم ، ارزششان خیلى زیاد است ، لکن براى ملتى که مى خواهد مستقل و آزاد باشد ، اینطور ضایعات هست و چون ملت ما همه با هم هستند ، دولت را علیحده از خودشان نمى دانند و کشور را کشور خودشان مى دانند و دولت را دولت خودشان مى دانند از این جهت کم مى شود که بتوانند آنهائى که بخواهند آسیب بزنند ، آسیب بزنند . اگر ملت را آشنا کنید ، باز نگذارید که آشنا نباشند به کارهائى که کردید ، آشنا کنید به مسائل ، برایشان مطالب را بگوئید ، بروید توى خود مردم ، با آنها مسائل را در میان

ص: 255

بگذارید که آن کسانى که مثلا گروه هائى که مى خواهند نشود این جمهورى اسلامى ، تحقق پیدا نکند این جمهورى اسلامى ، آنها دیگر حرف هایشان موثر واقع نشود .

وزیر باید یک یال و کوپالى داشته باشد ، به عملشان کارى ندارند ، به صورتشان که آنوقت با آن بساط مى آمدند و مردم مى دیدند اینها را ، خیال مى کنند حالا هم باید آنطور باشد ، الان باید وضعش یک وضعى باشد غیر عادى . وقتى مردم آشنا شدند با این مسائل و دیدند - که خدمت هاى شما را ، خود شما را در تلویزیون دیدند ، خدمت شما را وقتى عرضه کردید در تلویزیون دیدند و در رادیو شنیدند ، قهرا پشتیبانى شان زیاد مى شود .

و الان هم بحمداللّه ملت پشتیبان همه هستند ، پشتیبان همه ارگان هاى دولتى هستند و هم راجع به دولت و هم راجع به ارتش و همه ، مردم الان از خودشان اینها را مى دانند . شما احتمال این را مى دادید که اگر یک جنگى پیش بیاید ، همه ایران دنبال این باشند که کمک بکنند؟ همچو چیزى در آنوقت نبود ، اگر یک چیزى پیش مى آمد از همه طرف ، اگر نمى کردند یک کارى که دولت را از بین ببرند ، همراهى دیگر نمى کردند . الان مى بینید بچه ، بزرگ ، پیرزن ، چه ، مى آورند چیزهایى که دارند ، تمام آن چیزى که دارند مى آورند مى دهند این را براى جنگزده ها ، این هم براى ارتش ، این هم براى چه . اینها یک چیزهاى نمونه اى است که آنهائى که چشم و دلشان باز است نه آنهائى که کوردل هستند ، اینها باید ببینند ، مى گویند جمهورى اسلامى عین سابق . حالا شما یک همچو چیزى در تمام طول تاریخ ، الان هم در تمام دنیا یک همچو چیزى را که مردم با روى گشاده خودشان براى لشکرشان ، براى ملتشان ، براى دولتشان همه شان دست به هم بدهند ، عمل بکنند ، جمهورى اسلامى بهتر از این چى ؟

کنج خانه هایتان بودید ، کارى به کارى نداشتید ، یا یک کلیاتى یک وقتى فرض کنید در یک روزنامه اى یا در نوشته اى مى گفتید ، حالا دارید شما یک وضع آزادى ، یک وضع خوبى دارید رفتار مى کنید بهتر از آزادى ما چه داریم ؟ آنوقت همه چیزمان بسته به غیر بود ، حالا بسته به غیر نیستیم ما . البته ، همه عالم ، یک احتیاجاتى دنیا به هم دارد ، این وابستگى نیست ، مثلا ما احتیاج داریم که گندم بخریم ، پول مى دهیم گندم مى خریم مثل یک آدمى که به نانوایى احتیاج دارد ، اینها اسمشان وابستگى نیست ، وابستگى این بود که زمان شاه بود والا خوب ، شوروى هم از امریکا احتیاجش را مى خرد اما وابسته به امریکا نیست . امریکا هم احتیاج دارد به یک جائى که از آنجا یک چیز ، از ژاپن مثلا چیز وارد بکند . مبادلات تجارتى اسمش وابستگى نیست ، وابستگى آن بود که ما در زمان شاه داشتیم که همه چیزمان را باید آنها بیاند اداره بکنند ، مستشار بیاید و لشکر ما را آنطور بکند که کردند و آنطور خرابکارى . این مبادلات و باب خرید و فروش که متقابل یک اشخاصى با هم خرید و فروش دارند این وابستگى اسمش نیست . الان ایران وابسته به هیچ جا نیست و این بهترین چیزى است که جمهورى اسلامى آورده است و آزادى هم هست .

بنابراین اینکه نق نق مى زنند نه این است که واقعا آنها عقیده شان این است که خیر ، دولت ، یک دولت چیزى نیست یا فرض کنید که یک گرفتارى الان هست و ما پس ، وابستگى هائى داریم و ما آزادى نداریم و این حرف ها ، اینجور نیست ، اینها کار شکنى است از اشخاصى که اشتباه مى کنند ، اگر مردم صحیحى باشند ، این هم براى این است که شما حرف هایتان را نزدید و مسائلى را که داشتید نگفتید و یا این است که یک اشخاص مغرضى هستند که آن اشخاص مغرض را با هیچ جور نمى شود درستش کرد ، اینها اشخاصى هستند که مى خواستند مثلا چه بشود ، خیال مى کردند که وقتى جمهورى اسلامى شد آنها هم باید بیایند ، آن که اصلا نه به اسلامش اعتقاد دارد و نه به جمهورى اسلامى اعتقاد دارد ، آن باید بیاید اداره مملکت را بکند ، حالا دیده نمى شود اینطورى ، آن نقش را مى زند ، نمى شود که ما بگوئیم که آن آدمى که سر تا ته بنایش بر این بوده است که بیاید یک مثلا وزارتى را بگیرد یا مثلا اصلا دولت را تشکیل بدهد ، حالا دستش کنار است و خودش هم فرارى هست ، نمى شود بگوئیم بیا نق نزن ، او نق خواهد زد .

بنابراین یک مقداریش تقصیر خود ماهاست وآن اینکه تمام کارهایى که کرده نمى گوییم و اینکه این ارگان هائى که در همه اطراف مملکت هست نرسیدیم به اینکه اصلاحشان بکنیم ، اشکالاتى در آنجا هست ، هیچ اشکال ندارد که در دادگاه ها ، در کمیته ها ، در اینطور موارد در بین مثلا این پاسدارها با اینکه خیلى مردم خوبى هستند لکن ممکن است یک اشخاصى وارد شده باشد به اسم پاسدارى و اینها و فساد بکند ، یا در دادگاه ها وارد شده باشد یک کسى و فساد بکند . در صدر اسلام هم بعضى اشخاص وارد مى شدند اشتباهى توى چیز اسلام و فسادکارى مى کردند . اینها را باید البته رسیدگى بشود و باید همه امورى که نقایصى که هست و زیاد هم البته هست این نقایص باید با بررسى ها ، با این رسیدن به اینطور موارد باید بررسى بشود و درست بشود که این نقایص هم که اشکال

ص: 258

دارند به آن ، مثلا به دادگاه ها گاهى ، یا به زندان ها ، یا به جاهاى دیگر رسیدگى مى خواهد که درست بشود که ببینیم چه جورى است و اصلاحش بکنیم و امیدوارم که اصلاح هم بشوند .

و این جمهورى اسلامى انشأ اللّه با آن معناى واقعى و محتواى حقیقى اش تحقق پیدا بکند و این تحولى که الان در ایران پیدا بشود اصلا نظیر ندارد این تحول ، که در ظرف مدت کوتاهى ، یک ملتى که توى فسادها داشت زندگى مى کرد یکدفعه متحول شدند به اینکه داوطلب شدند براى جنگ ، داوطلب شدند براى شهادت و خوشحالى مى کنند ، گریه مى کنند بعضى ها که ما را اجازه نمى دهند برویم ، شما یک کارى بکنید اجازه بدهند ، این یک تحول معجزه آسایى است که شده است و امیدوارم که این تحول محفوظ باشد و مادامى که محفوظ باشد آسیب نمى بیند اینجا . و فرض کنید که دخالت نظامى هم بکنند ، هر کارى بکنند آسیب نمى بینند من دست آخرش را مى گیرم که خیر آسیب هم ببینند و ما هم همه مان را از بین خداى نخواسته ببرند ، لکن ما تکلیفمان را عمل کردیم .

تاریخ : 16/10/59

وقتى که مى آمد در یک محلى ، این حکومت مثل یک شاه با مردم عمل مى کرد ، مردم را هیچ به حساب نمى آورد و من خودم شاهد این معنا بودم که یک حاکمى که براى گلپایگان آمده بود و خمین هم آنوقت جزء گلپایگان بود ، این در حضور تجارى که آمده بودند براى آنجا ملاقاتش ، آن بزرگتر فرد تاجر را گفت ببرید ببندید به چوب . من شاهد بودم که بچه بودم شاهد بودم که یک نفر مرد متدین محترمى که در بازار رئیس تجار بود ، این شخص فاسد اینطور با او عمل کرد که در حضور جمع پایش را بستند به فلک و چوب زدند به او . این کارها را مى کردند و همین طور گاهى این کار را مى کردند که وقتى که یک محترمى مى رفت ، یک عالمى مثلا مى رفت ملاقات مى کرد با آنها ، در حضور آن عالم یک بیچاره دیگرى را مى آوردند به چوب مى بستند براى اینکه بفهمانند تو باید اطاعت بکنى . و از آنوقت یک همچو وضعى بود و از این بدتر . این عملى که سفیر یا سفراى حضرت رسول انجام دادند ، یک عمل ساده بزرگى بود . از اول ، شخصیت آن فرعون را از اول شکستند . مرحوم مدرس هم این عادت را داشت توى حیاطش یک فرشى انداخته بود و آنجا مى نشست ، قلیان هم وقتى مى خواست ، پا مى شد خودش شروع کرد درست کردن ، در این خلال فرمانفرما وارد مى شد فرمانفرماى آنوقت را شما شاید نمى دانید چه مسأله اى بود ایشان مى گفت که ، قلیان را دستش مى داد مى گفت که شما آبش را بریز تا من آتشش را درست کنم . فرمانفرما شکست مى خورد ، تحت تأثیر همچو واقع مى شد که مدرس به او گفت و تو آب قلیان را بریز و ادارش مى کرد که آب قلیان را بریزد و من خودم آتش را درست مى کنم تا قلیان درست بشود . این براى این بود که برخورد با این مغزهاى فاسد گاهى باید طورى باشد که از اول طمع نکنند به آن طرف ، اگر چنانچه با تواضع و خضوع و آنطورى که آن وقتها متداول بود رفتار مى کردند ، او طمع مى کرد که اگر چنانچه مطلبى دارد تحمیل کند ، اما وقتى برخورد یک برخورد اینطورى بود ، ساده و لکن کوبنده ، دیگر نمى توانست به او تحمیل کند مطلبى را . شما در خارج که هستید برخورد دارید با سفراى آنجا ، باوزراى خارجه آنجا ، با همه اینها برخورد دارید ، اگر بنا باشد که شما وقتى که مى خواهید در وزارت خارجه بروید خودتان را گم کنید ، خیال کنید که حالا در یک محضر کذا ، وزیر خارجه امریکا ، وزیر خارجه شوروى ، لکن باید شما توجه داشته باشید که شما سفیر مملکت اسلامى هستید که از همه این قدرت ها ، قدرتش بالاتر است و از همه این شریف ها (اگر آنها شرافتى داشته باشند) شرافتش بالاتر است و شما باید حیثیت خودتان را از اول حفظ کنید و از مسائل مهمى که شماها مثل ماها مؤظف به آن هستید این است که با عمل خودتان در آنجا ، سلوکتان با کارمندان با وضعیت اصل سفارتخانه و وضع سفارتخانه طورى باشد و طورى بکنید که با همین عمل به تدریج انقلاب شما صادر بشود به آن کشورى که در آن هستید . مسائل اخلاقى ، یک مسائلى است که وقتى که یک کسى مقید به آن بود و دنبالش بود ، این سرایت مى کند ، و مردم به حسب طبیعتشان ، به حسب فطرتشان فطرت ها سالم است منتها تربیت ها ضایع مى کند فطرت ها را.

ص: 261

بودند و تاریخ همه آنها را نشان مى دهد که با وضع بسیار ساده اى عمل مى کردند . در صدر اسلام آن امر بسیار روشن است که چه جور وضع داشتند ، حکومت ها چه وضعى داشتند و امراى ارتش چه وضعى داشتند و خود اشخاصى که در رأس بودند با مردم چه وضعى داشتند . در عین حالى که وضع شان آنطور بود که وقتى یک کسى از خارج مى آمد در مسجد رسول اللّه و این افراد نشسته بودند ، شناخت که کدام یکى اینها رسول اللّه هستند ، سؤال مى کرد که کدام یکى هستید؟ براى اینکه نه بالایى بود ، نه پائینى بود ، دور مى نشستند . اگر حصیرى هم بود یا بوریائى بود من نمى دانم لکن این فرش هایى که شما خیال کنید ، حتى این فرشى که شما زیرتان انداختید نبوده است . آنوقت دور هم نشستند ولیکن عظمت شان ، عظمتى بود که دنیا را تحت تأثیر قرار داد . عظمت انسان به روحیت روح انسان است . عظمت انسان به اخلاق و رفتار و کردار انسان است ، نه به اینکه اتومبیلش سیستم کذا باشد ، نه به اینکه گارد داشته باشد ، نه به اینکه خدمه داشته باشد . اینها عظمت انسان نیست ، اینها انسان را منحط مى کند از آن مقامى که دارد .

آنها تحلیل کنند و دروغ آن چیزها را بر آنها ثابت بکنند .

عمده مسأله این است که ما فهمیده باشیم در قلبمان که ما مى خواهیم جمهورى مان اسلامى باشد . باید همانطورى که با زبان مى گوئیم ، قلب ما معتقد شده باشد به اینکه ما مى خواهیم اسلام باشد . ما مى خواهیم اسلام باشد دیگر با تمام اعوجاجات باید مبارزه بکند انسان ، اول از خودش شروع کند ببیند خودش چه اعوجاجاتى دارد . هر انسان لامحاله در خودش نقص هایى مى بیند ، کم است کسى که نقص نبیند در خودش و اگر کسى نقص در خودش نمى بیند ، این خودش یک نقصى است که دارد . انسان باید تربیت بشود ، باید به تزکیه تربیت بشود . و انسان از خودش باید شروع بکند ، از خانواده خودش باید شروع کند . و شما خودتان ، خانواده هایتان ، خودتان همه شروع کنید تا به خارج برسد . دانشجویان ما باید خودشان اول توجه بکنند که رفتار خودشان ، کردار خودشان ، گفتار خودشان همه اینها منطبق با موازین اسلامى و اخلاقى باشد تا اینکه اگر مردم را دعوت کردید به اسلام و باید هم دعوت بکنید ، حرف شما مخالف با عمل شما نباشد . خودتان یک وضعى نداشته باشید که وقتى بگوئید ، مسخره کنند که آقا خودش فلان است و ما را دعوت به چه مى کند .

تاریخ : /1018/59

به واسطه تربیت انبیا از همه ظلمت ها و از همه گرفتارى ها و از همه تاریکى ها خارج شدند آنها ، به واسطه تعلیمات انبیا وارد شدندنور ، در کمال مطلق ، این آیه میزان مؤمن را و معیار ایمان را بیان مى فرماید و مدعیان ایمان را از مؤمنین جدا مى فرماید . مؤمنین آنها هستند که به واسطه تربت حق تعالى و به واسطه تربیت انبیائى که مربا هستند به تربیت الهى ، از همه ظلمت ها ، از همه نقیصه ها ، از همه چیزى که انسان را از راه باز مى دارد ، اینها را خارج مى کنند از همه ظلمت ها به نور ، میزان مؤمن ، این میزان است هر کس از همه ظلمت ها به واسطه تعلیم انبیا خارج شده است و به نور مطلق رسیده است این مؤمن است ، مدعیان ایمان زیادند ، لکن مؤمنین اند کند . آنهائى که در مقابل مؤمنین هستند ، والذین کفروا آنهائى که کافر هستند آنها اولیأشان خدا نیست و طاغوت است و طاغوت ، کفار را از نور خارج مى کند و به همه ظلمت ها واصل مى کند . معیار مؤمن و غیر مؤمن به حسب این آیه شریفه این است ، مؤمن حقیقى آنطور تبعیت از انبیا کرده است و آنطور در تحت تربیت انبیا واقع شده است که از همه ظلمت ها و از همه نقص ها بیرون آمده است و به نور رسیده است و مربى او و ولى او هم خداى تبارک و تعالى است و مربیان به واسطه هم انبیا هستند یعنى اینها تربیت شده هاى خدا هستند و آمده اند که ماها را ، همه بشر را تربیت کنند و اگر چنانچه ما در تحت تربیت آنها واقع بشویم ، از آن علومى که آنها براى بشر آورده اند ما استفاده کنیم و از آن تعلیماتى که کرده اند ما بهره برداریم ، ما در صراط مستقیم واقع مى شویم و هدایت به نور مى شویم ، هدایت به خداى تبارک و تعالى مى شویم که آن نور مطلق است .

است . بسیارى از اوقات هست که آن کسى که عالم است ، آن کسى که همه چیز را مى داند لکن تزکیه نشده است ، تصفیه نشده است ، تربیت الهى نشده است ، آن علمش وسیله است از براى اینکه بشر را به تباهى بکشد ، چه بسا عالمانى که براى بشر تباهى هدیه مى آورند ، آنها از جهال بدتر هستند و چه بسا متخصصانى که براى بشر هلاکت ایجاد مى کنند ، تباهى ایجاد مى کنند ، آنها از مردم عامى بدتر هستند ، ضررشان بیشتر است ، همان است که قرآن فرموده که : کمثل الحمار و از آن هم بالاتر اینکه موجب صدمه به دیگران مى شود . شما که براى تربیت معلم قیام کردید و هر کس که براى تربیت معلم قیام کرده است باید بداند که اولا شغل ، شغل الهى است . خداى تبارک و تعالى مربى معلمین است که انبیأ باشند ، اولا شغل ، شغل الهى است و ثانیا تربیت و تزکیه مقدم بر تعلیم است . مدرسه هاى ما ، دانشسراهاى ما ، دانشگاه هاى ما و همه مدارس علوم ، چه علوم اسلامى یا غیر اسلامى باشد ، اینها اگر چنانچه در آنها تربیت باشد ، تزکیه باشد ، آنها مى توانند خدمت ها بکنند و براى بشر سعادت را به هدیه بیاورند و همه سعادت هاى بشر از علم و ایمان و تزکیه است ان الانسان لفى خسر انسان ، اصلش این حیوانى که به اسم انسان خوانده مى شود ، در خسارت و زیان است مگر یک طایفه ، آنهائى که ایمان آوردند به خداى تبارک و تعالى و آنچه که او فرموده است و اعمال صالحه بجا آوردند وآثارش هم این است که تواصوا بالحق توصیه به حق و توصیه به صبر مى کنند و الا اگر چنانچه از این استثناى الاالذین امنوا خارج شد ، لفى خسر است ، در خسران است ، در زیان است . کوشش کنید که تربیت بشوید و تزکیه بشوید قبل از اینکه تعلیم و تعلم باشد ، کوشش کنید که همدوش با درس خواندن و تعلیم ، تربیت باشد که او مقدم است به حسب رتبه بر تعلیم و بر تلاوت آیات و در و بر تعلیم کتاب و حکمت . تربیت معلم باید بکنید یعنى معلمینى تربیت بشوند که این معلمین با ، علاوه بر اینکه آگاهى بر همه علومى که مورد احتیاج انسان است و مورد احتیاج بشر ، چه در دنیا و چه در آخرت هست علاوه بر این و مقدم بر این تزکیه در کار باشد ، تصفیه نفس درکار باشد والا تربیت هاى شما و تعلیم هاى شما بدون تزکیه و بدون اینکه تصفیه نفس بشود ، براى بشر اگر ضرر نیاورد ، نفع نخواهد آورد بلکه ضرر دارد . تمام این ضررهائى که بشر مى بیند ، تمام این خسران هایى که بشر در این سیاره مى بیند ، از دست همین عالم هائى هستند که تخصص را دارند ، لکن تربیت را ندارند . ما اگر چنانچه تزکیه داشتیم و تربیت اسلامى شده بودیم و خداى تبارک و تعالى ولى ما بود ولى ما طاغوت نبود ، این نقص هائى که در اطراف کشورمان و همین طور در اطراف جهان هست ، این نقص نبود ، این اختلافات نبود ، همه اختلافاتى که پیدا مى شود الا فقط یکى ، که آن اختلاف ما بین حق و باطل است ، تمام اختلافاتى که پیدا مى شود براى این است که ما تربیت نشدیم و ما تزکیه نشدیم . بزرگترین دشمنى که ما داریم عبارت از خودمان است اعدى عدوک آن نفسى است که در بین جنبه خودشما هست ، خود انسان دشمن بزرگ خود انسان است اگر چنانچه تربیت نشود ، اگر چنانچه تزکیه نشود ، انسان را همان خود انسان به تباهى مى کشد و به ظلمت ها وارد مى کند و آخرش ظلمت بزرگ است که آن جهنم است . ما اگر چنانچه خودمان را تربیت بکنیم ، مشکلاتمان همه رفع مى شود ، همه مشکلات از این است که ما تربیت

ص: 267

نشده ایم ، یک تربیت الهى و تحت بیرق اسلام در نیامدیم ، به حسب واقع ، همه این کشمکش هائى که شما ملاحظه مى کنید ، همه این کارشکنى هایى که براى ملت ما هست ، همه اینها براى این است که تربیت نیست در کار ، تزکیه نیست در کار فقط یا جهالت است و یا علمى که از جهالت براى انسان مضرتر است میزان علم را خداى تبارک و تعالى به وسیله انبیا ذکر فرموده است و واقع مطلب همین است که العلم نور علم نورى است که خدا در قلوب مردم او را وادار مى کند ، اگر نورانیت آورد ، براى انسان این علم است و اگر چنانچه حجاب شد براى انسان ، آن علم نیست ، آن حجاب است العلم هو الحجاب الاکبر .

شمایى که مى خواهید تربیت بشوید ، تربیت معلم یا تربیت بکنید ، تربیت معلم ، در رأس هر امرى این است که با این تعلیم تربیت را مقدم بدارید . این جوان ها نفوسشان مستعد است از براى گرفتن هر چیزى که وارد بشود در نفوس ، نفوس جوان ها یک آینه صیقلى است که باز از آن فطرت خودش جدا نشده است و این آینه همه چیز در آن نقش مى شود ببندد . اگر چنانچه معلم ، یک معلمى باشد که دعوت به نور بکند ، دعوت به صلاح بکند ، دعوت به اسلام بکند ، دعوت به اخلاق صالحه بکند ، دعوت به ارزش هاى انسانى بکند ، آن ارزش هائى که عنداللّه ارزش است ، اگر معلم این کار را بکند همانطورى که انبیا مردم را از ظلمات به نور مى کشانند ، این معلم هم این بچه ها را از ظلمات به نور وارد مى کند و همین شغلى است که شغل انبیاست و اگر خداى نخواسته معلمى یا معلم هائى بر خلاف مسیر حق باشند ، تربیت نشده باشند تزکیه نشده باشند ، بر خلاف صراط مستقیم الهى باشند ، این آینه هاى صیقلى که نفوس جوان هاى ماست ، در آن همان تعلیمات اعوجاجى که در این خود معلم هست نقش مى بندد و او را رو به انحراف مى برد یا به طرف شرق و یا به طرف غرب .

حساب واقع مى کنند ، این دو کلمه را اگر ما بفهمیم ، با بندگان خدا آنطور که خدا راضى است و آنطور که امر خداست عمل مى کنیم . در همه ارگان هاى دولتى ، در همه بازارهاى اسلامى ، در همه کوچه و خیابان هاى ممالک اسلامى و در همه جا اگر این کلمه الهى وارد بشود ، در کارخانه ها وارد بشود ، در مزارع وارد بشود ، در مدارس وارد بشود ، در وزارتخانه ها وارد بشود ، در مجالس شورا و شوراها این دو کلمه اگر وارد شد و ایمان به او آمد و انسان ادراک کرد این را و ایمان به او آورد یعنى در قلبش واقع شد که ما و همه از خدا هستیم و به او رجوع مى کنیم ، همه موجودات از خداست و باید با عدل الهى با آنها رفتار کرد و همه ما برمى گردیم به خداى تبارک و تعالى و اگر با عدل الهى رفتار کردیم ، خداى تبارک و تعالى به ما رحمت بزرگ را وارد مى کند و اگر با عدل الهى رفتار نکردیم ، آنجا خدا با ما با عدل رفتار مى کند که هیچ کس نمى تواند از زیر آن بار بیرون برود .

کوچک به یک مرض بزرگ ما را مى کشاند .

باید توجه داشته باشیم ما به همه مسائل . همین حزب بعثى را که ملاحظه مى کنید که الان مبدااینهمه گرفتارى براى کشور ما و براى کشور مسلم عراق ایجاد کرده است و براى آنجا بیشتر از اینجا ایجاد کرده است ، اینها همین ها هستند که بسیارى شان متخصصند و بسیارى شان دانشگاه رفته بیرون آمده اند لکن تربیت نداشتند ، تزکیه نداشتند . اگر علم باشد و تزکیه نباشد ، هم آن رژیم سابق پیش مى آید و هم این رژیم صدام . اگر ما تزکیه نکنیم خودمان را و اگر چنانچه همراه با علم تزکیه نباشد ، کشور ما هم کشیده مى شود به همان طرف ها و ما هم صدام خواهیم شد . باید تربیت شما ، تربیت معلم ، یک تربیت اسلامى باشد ، یک تربیت انسانى باشد ، یک تربیت در صراط مستقیم باشد و الا تربیت مسکو را نمى توانیم بپذیریم و تربیت واشنگتن را هم نمى توانیم بپذیریم .

است و ما باید احتراز کنیم از کارهایى که تبلیغات سوء در آن کارها بهانه پیدا مى کند .

تاریخ : 20/10/59

هر چه داشته است در طبق اخلاص گذاشته و تقدیم کرده است ، خود را داده است ، این حجاب شکسته مى شود . شهدا ، شهدائى که براى خداى تبارک و تعالى و در سبیل خداى تبارک و تعالى و راه خداى تبارک و تعالى جان خودشان را تقدیم مى کنند و آنچه که در دستشان است و بالاترین چیزى است که آنها دارند تقدیم خداى مى کنند ، در عوض خداى تبارک و تعالى این حجاب که برداشته شد جلوه مى کند براى آنها ، تجلى مى کند براى آنها چنانچه براى انبیا هم چون همه چیز را در راه خدا مى خواهند و آنها خودى را نمى بینند و خود را از خدا مى بینند و براى خودشان شخصیتى قائل نیستند ، حیثیتى قائل نیستند در مقابل حق تعالى ، آنها هم حجاب را بر مى دارند (فلما تجلى ربه للجبل جعله دکا) تجلى مى کند خداى تبارک و تعالى در کوه طور و یا در جبل انیت خود موسى و موسى (صعق ) . آنها در حال حیات ، انبیا و اولیا نظیر انیبا و تالى تلو انبیا در زمان حیات شان آن چیزهایى که حجاب بوده است بین آنها و بین حق تعالى مى شکنند و صعق براى آنها حاصل مى شود و موت اختیارى براى آنها حاصل مى شود ، خداى تبارک و تعالى بر آنها تجلى مى کند و نگاه مى کند به حسب آن نگاه عقلى ، باطنى و روحى و عرفانى و ادراک مى کنند و مشاهده مى کنند جلوه حق تعالى را و شهید هم حسب این روایتى که وارد شده است ، نظیر انبیا وقتى که شهید شد چون همه چیز را در راه خدا داده است خداى تبارک و تعالى جلوه مى کند به او و آن هم ینظر الى جلوه خدا ، الى وجه اللّه این آخر چیزى است که براى انسان ، آخر کمالى است که براى انسان هست . در این روایتى که در کافى نقل شده است در این روایت انبیا را مقارن شهدا قرار داده است که در جلوه اى که حق تعالى مى کند بر انبیا همان جلوه را هم بر شهدا مى کند . شهید هم ینظر الى و جه اللّه و حجاب را شکسته است همانطورى که انبیا حجاب ها را شکسته بودند و آخر منزلى است که براى انسان ممکن است باشد ، مژده داده اند که براى شهدا این آخر منزلى که براى انبیا هم هست شهدا هم به حسب حدود وجودى خودشان این آخر منزل به این آخر منزل مى رسند .

انبیا قرار داده اند . خدمت شما به آنها خدمت به نبى اکرم است ، خدمت به انبیاست . بدانید که شما در راه شهید دارید خدمت مى کنید و بنیاد شما بنیاد شهید است و شهید افضل است شهادت از همه چیزها و باز در روایتى است که هر خوبى بالاتر از او هم خوبى هست تا برسد به قتل در راه خدا ، شهادت در راه خدا ، بالاتر از او دیگر خوبى در کار نیست و معلوم نکته اش براى اینکه کسى که همه چیزش را براى خدا تقدیم کرده است و حیات که بالاترین سرمایه است براى او در این عالم تقدیم کرده است ، دیگر این بر و از این خوبى بالاتر نمى شود باشد . شما خدمت مى کنید به انسان هایى و به کسانى که وابسته هستند به این شهدا و شهدا به آنها علاقه دارند و الان هم شهید هستند نسبت به آنها و خدمت شما ارزشمندترین خدمت هاست که تصور مى شود و به حسب اینطور روایات من امیدوارم که همه ملت ما و همه افرادى که در سرتاسر کشور ما هستند خدمتگزار باشند به این کشور و خدمتگزار باشند به جمهورى اسلام به و خدمتگزارى آنها همان مجاهده در راه خداست و من امیدوارم که همه آنها با مجاهدین در راه خدا شریک و سهیم باشند براى اینکه آنها هم مجاهده مى کنند ولو آن پیرزنى که در اقصى بلاد دارد یک خدمتى مى کند براى این مجاهدین و یا یک پیرمردى که در اقصى بلاد دارد خدمت مى کند براى این شهدا و مجاهدین و بازماندگان شهدا . من امیدوارم که خداوند به همه آنها ثواب مجاهدین را عنایت بفرماید و عمده چیزى که هست این است که صادقانه خدمت کنید ، خدمت بکنید ، گمان نکنید که شما یک کارى که (براى آنجا) براى آنها انجام مى دهید یک منتى بر آنها دارید . منت آنها را بکشید ، منت آنها را بکشید خدمت بکنید ، احترام بکنید از آنها . اینها خانواده شهدا هستند و معلولین و خانواده هاى معلولین که ارزششان آنقدر است و ما باید خدمتگزار به آنها باشیم . هر عملى که انجام مى دهیم ، هر خدمتى که به آنها انجام مى دهیم عملى است که در پیشگاه خدا مقبول است و ما باید با کمال خرسندى منت آنها را بکشیم و خدمت به آنها بکنیم . مبادا یک وقتى یک کلمه درشتى گفته بشود به این بازماندگان شهدا یا به این معلولین و باز کسانى که عائله معلولین اند . توجه داشته باشید که عملى را که مى کنید خالص براى خدا باشد و براى آن کسى که فداکار براى خدا بوده است و جانش را در راه خدا اهدأ کرده است شما خدمت به او مى کنید و این خدمت به خداست همانطورى که ما منت از خداى تبارک و تعالى مى کشیم و عبادت او را که مى کنیم منت اوست بر ما خداى تبارک و تعالى ما را منت بر ما گذاشته است و ما را هدایت کرده است و هر عملى که بکنیم منت بر او نداریم و او منت بر ما دارد این خدمت هم خدمت به خداى تبارک و تعالى و مجاهدین در راه او و شهدأ در راه اوست و ما باید با سر و جان خدمت بکنیم و ابدا در نظرمان نیاید که ما یک کارى انجام دادیم ، آنها جان خودشان را دادند و شما قدرتى که دارید ، دارید خر ج مى کنید براى آنها و من امیدوارم که در راه خدا که شد ثواب مجاهدین را به شما عنایت بفرماید خداى تبارک و تعالى .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 274

تاریخ : 22/10/59

در آنوقت اینها کشیدند ، چنانچه سرکوبى روحانیون نیز همانطور بود . آنها از روحانیون در طول تاریخ صدماتى دیده بودند و خصوصا انگلستان در باب قضیه قرار داد تنباکو صدمه دیده بود ، از این جهت یکى از نقشه ها هم این بود که این قدرت را از ملت بگیرند و این را سرکوب کنند و ملت را از آنها و آنها را از ملت جدا کنند و مسائل دیگرى که در زمان رضاخان بود از قبیل این منع کردن به دستجاتى که در همه ایران در ماه محرم و صفر این دستجات بیرون مى آمدند ، این هم قدرتى بود و آن را هم ممنوع کردند در آنوقت و امثال اینها که زیاد است ، تا نوبت رسید به پسر خلف او که همانطور که او جنایتکار و خائن بود این از پدر در آن جهت جلو افتاد و او هم آن کرد که شما همه مى دانید و تفصیلش را لازم نیست عرض کنم ، تا وقتى که انقلاب شد .

بدایند که آنها از پاسدار زیاد مى ترسند ، اگر دیدید ارتش را سرکوب مى خواهند بکنند و با ملت جدا کنند بدانید که از او هم مى ترسند و همین طور و اگر دیدید که روحانیون را مى خواهند از صحنه بیرون کنند و بدانید که آنها از روحانیون مى ترسند و ترسیده اند سابق هم .

اللّه و همه قدرت ها را منع کنید از دخالت در کشور خودتان و انشأ اللّه این نظام فاسد بعثى را که در حال احتضار است آن را هم به قبرستان بفرستید . لکن توجه به این معنا که باید این ایمان را حفظ کنید و آن وحدیت که به تبع ایمان براى شما حاصل شده است آن را هم حفظ کنید . ما اگر شهید دادیم زیاد ، معلول دادیم زیاد و خیلى از جوان ها را از دست دادیم ، لکن ایمان را بحمداللّه ملت ما زن و مردش ، بزرگ و کوچکش ایمان را از دست نداده است و مطمئن به این است که با ایمان خودش به همه قدرت هائى که قصد تجاوز داشته باشند غلبه خواهد کرد . خداوند همه شما را پیروز کند و شهداى ما را به رحمت خودش و اصل کند و معلولین ما را شفاى عاجل عنایت کند و به همه ملت ما اجر و مزد و وحدت کلمه عنایت فرماید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 278

تاریخ : 25/10/59

اسلام خودشان را قرار دادند ، در مقابل کشور اسلامى خودشان را قرار دادند . کوشش کنید ، آقایان بازارى کوشش کنند در اینکه مبادا اینها بازار را متهم کنند ، مبادا اینها بازار را بدنام کنند . بازار ایران خوشنام است و همیشه پشتیبان کشور و ملت و اسلام بوده است و در هر مشکلى بازار درحل آن مشکل ها دخالت داشته است و جزء ملت بوده است و همان ملت است و همان مردم است که در بازارها مجتمع هستند و مشغول اقتصاد ملت هستند و مشغول کارهاى صحیح هستند . توجه داشته باشید که یک گروه کوچکى که منافعشان از دست یا رفته یا خوف این را دارند که از دست برود ، یعنى منافع نامشروعشان از دست شان رفته است ، کارى نکنند که بازار را متهم کنند از قول بازار یک چیزى نگویند ، اگر یک وقت از قول بازار یک مطلبى را منتشر کنند ، بازارى ها اعتراض کنند و به آنها بگویند که شما اسمأ خودتان را بنویسید در اعلامیه هاى خودتان . باید خیلى امروز ما توجه به این مسائل داشته باشیم . اجتماع بازار یک اجتماعى است که اگر در یک مسیر اسلامى حرکت بکند (و بحمداللّه حرکت مى کند) مملکت را از آسیب نگه مى دارد . همین بازار است که پشتوانه ارتش است و همین بازار است که در این زمان پشتوانه کشور است و دولت است و اگر چنانچه تفرقه در بازار نباشد و بعضى از اشخاص که تفرقه افکن هست گذاشته بشود که فعالیت بکنند ، خداى نخواسته این ستون ستبر اسلام را یک وقت از بین مى برند . باید توجه داشته باشید . شما مى دانید که در مشکلاتى که سابق بود در از زمان میرزاى شیرازى تا حالا مشکلات در بازارها حل مى شد . اگر یک وقت یکى از علمأ تهران به واسطه بدرفتارى دولت هاى زمان قاجار مى خواست از تهران برود ، بازار بست و همان بود که آنها توبه مى کردند و آن عالم را با التماس نگه مى داشتند . این بازار است که باید درست توجه بکند و قشرهاى مختلفى که دارد توجه بکند و مساجد را آباد بکنند و مساجد را پر بکنند از جمعیت هاى خودشان . در ممالک اهل سنت آنکه من دیدم در حجاز وقتى که اذان ظهر گفته مى شود بازارها بسته مى شود یا باز است و شرطه آنها را حفظ مى کند و مى روند مسجدالحرام براى نماز یا مسجد النبى براى نماز .

بازار باید مظهر تام اسلام و عدالت باشد . بازار باید احتراز کند از چیزهائى که مخالف دستورات اسلام است و اقبال کند به آن چیزهائى که مؤافق دستورات اسلام است . از ربا بازار باید مطهر باشد . اگر در بین بازارى ها اشخاصى باشند که خداى نخواسته ربا مى خورند ، خود بازارى ها آنها را نصیحت کنند . مبادا یک همچو مرضى توسعه پیدا بکند و مملکت ما را به نابودى بکشد . رباخورى ، بازارها را از بین خواهد برد ، مردم را خواهد تباه کرد . مبادا خداى نخواسته در بین بازار یک همچو معصیت بزرگى که در رأس معاصى ، خدا قرار داده است و آن را بالاتر از زنا و در حکم مقاتله با خدا قرار داده است مبادا یک وقت در بازار یک همچو امرى باشد و انصاف نیست که در بازار گرانفروشى باشد . در موقعى که مردم ایران ، زن و بچه مردم ایران براى جنگزده دارند از منافع خودشان مى گذرند و آن چیزى که دارند هدیه مى کنند ، مبادا در یک همچو موقعى در بازار اشخاصى پیدا بشوند که گرانفروشى کنند که موجب فلج مردم و ناراحتى مردم بشود . اگر خداى نخواسته از

ص: 280

اعمال ما یک شکستى واقع بشود به اسلام ، مسوولیت ما پیش خداى تبارک و تعالى بسیار بزرگ است .

غرض نداشته باشند ، توجه ندارند به مسائل .

باید قواى ما در سرحدات که الان جانفشانى مى کنند اتکال به خدا کنند و توجه داشته باشند که در تمام دنیا یک ارتشى که اینطور ملت با آنها مؤافق باشد ، نیست . الان ارتش عراق ملت عراق بکلى مخالف با ارتش عراق است و ملت ما بکلى مؤافق با ارتش ماست و پشتیبان ارتش ماست . بازارهاى مسلمین همه پشتیبان شما هستند ، توده هاى مردم همه پشتیبان شما هستند . اگر یک عده اى باشند که از رژیم سابق مانده اند ، از تفاله هاى آن امر فاسد مانده است ، یا بعض اشخاصى باشند که سرسپرده به ابر قدرت ها هستند و اسباب یک اغتشاشى یا اسباب یک دلسردى مى شود ، اینها ملت نیستند . آن که ملت است بازارهاى مسلمین است ، آن که ملت است آن کارخانه ها و این صحراها و آنهائى که براى این ملت دارند کار مى کنند ، اینها با شما موافقند . اگر یکى یک صحبتى کرد دلسرد نشوید و با کمال قدرت و اتکال به خدا به کارهاى خودتان به آن ترتیبى که نقشه هاى خودتان اقتضا مى کند به همان ترتیب توجه کنید و پیشروى کنید و من امیدوارم که به زودى همه مسائل ما حل بشود و همه بازارهاى ما اسلامى بشود و هم ماها به تبع اسلام هدایت بشویم . خداوند تبارک و تعالى به شما سلامت و صحت و عافیت و تؤفیق خدمتگزارى به اسلام بدهد .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 282

تاریخ : 29/10/59

نمى توانیم و تا بیدار نشویم ، نمى خواهیم . ما را در غفلت و در خواب نگه داشتند که ما هیچ یک از امور صنعتى را قادر بر تحققش نیستیم ، ملت ما فقط لولهنگ مى تواند بسازد ، کار دیگر از او نمى آید . باور کرده بود این ملت بیچاره روى تبلیغاتى که قدرت هاى پیشرفته و بزرگ کرده بودند و تبلیغات داخلى که وابستگان به آن قدرت ها کرده بودند به اینکه ما باید همه چیزمان از خارج باشد و ما باورمان آمده بود یا بسیارى از ما ، که غرب یک نژاد برتر است ، همانطور که هیتلر این معنا را از قرارى که شنیدم مى گفته است که آلمان یک نژاد برتر است و بعضى از نویسنده هاى ما نوشته بودند که آن عمله اى که در آلمان هست و بیلش را دستش گرفته ولب خیابان ایستاده که برود کار بکند ، آن آدم چشم آبى را عقیده بسیارى هست به اینکه براى اداره ممکلت مثلا" امثال ما از اشخاصى که در این مملکت هستند بهتر و بالاتر مى تواند عمل بکند این طرز فکر ، ما را آنطور عقب نشانده بود که اعتقادمان این بود که اصلا"از ما کارى ساخته نیست . ارتش ما اگر بخواهد ارتش بشود ، مستشار لازم دارد ، از آمریکا یا از اروپا باید مستشارانى بیایند تا ارتش ما رابتوانند سروسامان بدهند . ما راجع به صنایع اصلا" نباید صحبتش را بکنیم ، ما یک ملت لولهنگ ساز هستیم ، ما نسبت به صنایع اصلا" نباید صحبت بکنیم ، این صنایع دربست به عهده اروپائى ها و آمریکائى هاست . ماتابیدار نشویم از این خواب و تا توجه به این نکنیم که ما هم انسان هستیم ، ما هم شخصیت داریم ، ما هم ملت هاى بزرگ هستیم ، ما هم ، مسلمین هم یک میلیارد تقریبا" جمعیت با همه وسائل دارند تا این معنا را ما باورمان نیاید ، نمى رویم دنبال کار . یک جمعیتى اگر نشستند و دست شان را دراز کردند پیش یک جمعیت هاى دیگر که بده به ما ، تمام همشان این بود که هر چه خواهند از خارج بیایند و بدهند به شما و ذخائر شما را از اینجا ببرند در ازاى آن چیزى که مى دهند ، این ملت اگر یک میلیون سال هم زندگى بکند ، همان حال اول است ، تنبل بار مى آید ، بى اراده بار مى آید . این تبلیغات دامنه دارى که کردند و حالا هم باز مى کنند ، به گوش شما نباید برود ، شما باید بیدار بشوید از این خوابى که بیشتر از چندصد سال به ما تزریق کردند و ما را خواب کردند ، اول قدم این است که ما بیدار بشویم ، بفهمیم که ما هم از جنس بشر هستیم و ممالک دیگر و رژیم هاى دیگر و نژادهاى دیگر برتر نیستند از ما ، منتها آنها با تبلیغاتشان مارا جورى کردند که همیشه دستمان طرف غرب یا طرف شرق دراز باشد و هر چه مى خواهیم از آنجا براى ما بیاید . اگر ما بیدار بشویم که ما هم موجودى هستیم مثل سایر موجودات و ما هم انسانى هستیم مثل سایر انسان ها و نژاد ما هم نژادى هست مثل سایر نژادها ، اگر این معنا را ما توجه به آن بکنیم و بفهمیم که ما باید خودمان براى خودمان وسائل زندگى را فراهم کنیم ، خودمان براى خودمان کار بکنیم ، اگر دستمان را از شرق و غرب کوتاه کنیم و خودمان مشغول فعالیت بشویم ، یاد بگیریم لکن بعد از یاد گرفتن خودمان کار بکنیم ، نرویم سراغ اینکه بنشینیم تا حتى یک گلیمى هم که مى خواهیم ، یک پتوئى هم که مى خواهیم از آنجا بیاورند ، یک تفنگى هم که مى خواهیم از آنجا بیاورند . اگر ما به این معنا توجه کنیم و بیدار بشویم ، دنبال بیدارى ، اراده پیش مى آید که ما بخواهیم که خودمان وسائل زندگى اجتماعى خودمان را فراهم کنیم با کوشش خودمان ، باید کارهاى خودمان را انجام بدهیم ، مدتى مى گذرد و ما خودمان صنعتگر

ص: 284

خواهیم شد . آنهائى که این صنعت هاى بزرگ را درست کردند ، آنها هم انسان هائى یک سر و دو گوشى هستند که مثل سایر انسان ها ، منتها قبل از ما بیدار شدند و ما را خواب کردند ، قبل از اینکه ما بیدار بشویم آنها بیدار شدند وهم خودشان را صرف این کردند که با ایادى خودشان مستقیما" یا به غیر مستقیم مارا غافل کنند ، ما را خواب کنند و به ما تزریق کنند به اینکه شما نمى توانید ، حتى تزریق کنند که شما نمى توانید حکومت کنید ، شما نمى توانید یک حکومت صحیح داشته باشید ، شما نمى توانید یک نظام صحیح داشته باشید شما نمى توانید یک صنعتى داشته باشید . اگر ما از این خواب بیدار نشویم ، هر چه فریاد هم بزنیم فایده ندارد ، شعارها فایده ندارد ، آن شعارى فایده دارد که از روى علم باشد و توجه البته در یک انقلابى و در یک نهضتى اولش شعارهاست که این نهضت را به پیش مى برد و اگر این شعارها نباشد ، انقلاب نمى تواند پیش ببرد ، لکن بعد از اینکه انقلاب پیروز شد باید عمل کرد ، باید توجه کرد به اینکه ما نباید همیشه دستمان دراز باشد ، یک دستمان طرف غرب دراز باشد ، یک دستمان طرف شرق دراز باشد ، تا این دو دست ما طرف شرق و غرب دراز است ، ما وابسته هستیم ، ما که مى خواهیم وابسته نباشیم باید اول بیدار بشویم به اینکه ما خودمان هم شخصیت داریم ، ما مى توانیم کار انجام بدهیم .

شما دیدید که قبل از اینکه این نهضت حاصل بشود و انقلاب ، کم شخصى بود ، کم کسى بود که احتمال این را حتى بدهد که مى شود بر این قدرت هاى بزرگ غلبه کرد ، آن هم یک ملتى که همه چیزش وابسته بوده و همه چیزش از آنجا آمده و چیزى ندارد ، این یک مسأله اى بود که باور کسى نمى آمد لکن شما مى دیدید که وقتى اراده کردید ، ملت اراده کرد ، دنبالش شد . وقتى ملت بیدار شد که نباید این ابر قدرت ها در اینجا حکومت کنند و نباید وابستگان آنهادر اینجا حکومت کنند ، با اینکه کمال قدرت را آنها آنوقت داشتند در عین حال همین سر و پا برهنه هاى بازار و کوچه و دانشگاه و جاهاى دیگر قیام کردند و با وحدت کلمه و با بیدارى ، دشمن را از صحنه بیرون کردند . اگر ملت ما در این طول مدت این بیست ، سى سال ، از بیست سال به این طرف باز همان بودند که از پاسبان مى ترسیدند ، اگر یک وقتى مى خواستند به کلانترى بروند خوفشان بود که بروند ، از اسم شاه کذا مى ترسیدند ، اگر اینها همان ها بودند ، نمى توانستند قیام کنند و این واقعه را ، این واقعه اعجاز آمیز را بوجود بیاورند . اول بیدار شدند ، با نطق ناطقین نویسندگان ، بیدار شدند یعنى نویسندگان متعهد ، بعد که بیدار شدند اراده کردند ، خواستند ، دنبال اراده و خواست قیام حاصل شد و دیدید که چیزى که ملت خواست متحقق مى شود ، ملت ما خواست که نظام جائر سلطنتى نباشد و به جاى او یک نظام انسانى اسلامى باشد ، این را خواست و این شد . البته نمى گویم که الان ما یک نظام اسلامى تمام عیار داریم ، لکن این را مى گویم که آن نظام جائر که همه چیز ما را به دیگران فروخت و از بین برد آن رفت از بین و دست آن ابر قدرت کوتاه شد از مملکت و ما الان در اول قدم هستیم و باید کوشش کنیم ، همه ما کوشش کنیم ، همه ملت کوشش کنند ، هر کسى در هر جا که هست کوشش کند و کوشش اش این باشد که ما باید وابسته نباشیم . اگر دهقان هاى ما در صحراها و در هر جا که هستند این معنا را بفهمند که کوشش باید کرد تا وابسته

ص: 285

نبود و هر کس وابسته است اسیر است و ممکن است که اسارتش زیادتر بشود ، اگر آنها در بیابان ها این معنا را احساس کنند ، اراده مى کنند که وابسته نباشند و اراده مى کنند که ارزاق خود مملکت را خودشان تهیه کنند و اگر در کارخانه هاى ما این معنا را متنبه بشوند که ما باید وابسته نباشیم و ما باید خودمان براى خودمان کار انجام بدهیم ، آنها کوشش مى کنند که کارخانه ها را بهتر راه ببرند و اشخاصى که مغز تفکر صنعتى دارند این مغزها را به کار مى اندازند و بعد از اینکه فهمیدند که باید براى خودمان کار بکنیم و باید صنعت را هم ، چه صنعت بزرگ ، چه صنعت کوچک را خودمان باید درست بکنیم ، این مبدأ عمل مى شود که بعد از آن بیدارى و این اراده راه بیفتند و مشغول بشوند و تفکر کنند و مغزها را به کار بیندازند و کار خودشان را خودشان انجام بدهند .

این گوینده ها به جاى اینکه به هم اشکالتراشى بکنند ، به جاى اینکه به جان هم بریزند ، با هم امید در ملت ایجاد کنند ، اطمینان در ملت ایجاد کنند ، استقلال روحى در ملت ایجاد کنند ، اگر این خدمت را این رسانه هاى گروهى ، این مطبوعات ، این نویسندگان ، این گویندگان ، این اطمینان را در ملت ایجاد کنند ، ما تا آخر پیروز هستیم و حیف است که یک ملتى که ایستاده و خون جوانان خودش را داده و همه چیزش را فداى اسلام و استقلال کشورش کرده ، ماها که گوینده هستیم ، نویسنده هستیم ، آنهائى که در مطبوعات چیز مى نویسند ، در رادیو و تلویزیون صحبت مى کنند ، حیف است که اینها توجه به این معنا نداشته باشند که باید این ملت را امیدوار کرد و باید مطمئن کرد ملت را .

اطمینان داشته باشید که اگر بخواهید ، مى شود و اگر بیدار بشوید ، مى خواهید . شما بیدار بشوید و بفهمید این معنا را که نژاد ژرمن از نژاد آریا بالاتر نیست و غربى ها از ما بالاتر نیستند ، زودتر کار راه انداختند ، مشغول بشوید و کار را انجام بدهید . ژاپن همین معنا را مبتلا بود و بعد بیدار شد و اراده کرد و شد یک مملکت صنعتى که الان صنعت او مقابله مى کند با آمریکا ، هندوستان بیدار شد یا اینکه از همین نژادهائى بود که غیر عربى بودند و غیر آلمانى و غیر ژرمنى بودند که آنها مى گفتند اینها ابر هستند و اینها نمى توانند وقتى ملتشان خواست ، شد ، شما هم بخواهید ، مى شود . خواستید که سلطنت جائر پهلوى نباشد و از بین رفت ، خواستید که قدرت هاى دیگر بر شما و بر ذخائر شما سلطه نداشته باشند ، همین طور شد و الان سلطه ندارند .

موافقم مادامى که در پست هاى خودشان رفتار خوب دارند . شما بدانید که در بین این ملت ما الان اشخاصى هستند ، گروهک هائى هستند که مى خواهند یکى یکى اینهائى که مشغول خدمت به این مملکت هستند ، از نظر مردم بیندازند و آنها را از ملت جدا کنند . باید توجه داشته باشید که اینها که آمدند و مطلبى را گفتند مچشان را بگیرید که این آقائى که تو مى گوئى فلان است ، دلیلت چه است ؟ ببینید چه خواهد گفت . آن کسى که مثلا در ارتش است ، فرمانده ارتش است اگر گفتند فلان کار را کرده مچش را بگیرید که دلیل شما بر این مطلب چه است ؟ آن که در رأس دادگاه هست اگر به او اشکال کردند مچشان را بگیرید بگوئید دلیلت بر این مطلب چه است ؟ آنوقت خواهید فهمید که دلیلى در کار نیست فقط این است که تبلیغات است که مى خواهند شخصیت ها را بشکنند و مى خواهند نتیجه از آن بگیرند و مع الاسف ملت ما توجه به این مسأله بسیاریشان کم دارند ، به این تبلیغات سوئى که نسبت به بعضى از این روحانیون که مشغول خدمت به این ملت هستند ، نسبت به اینها مى کنند باور مى کنند ، اشخاصى را که من بیش از بیست سال است مى شناسم و مى دانم چه اشخاصى هستند لکه دار مى کنند . اینها از عیوبى است که در کشور ما هست ، اشخاصى که در ارتش الان دارند خدمت مى کنند ، در ژاندامرى خدمت مى کنند ، در سپاه پاسداران دارند خدمت مى کنند ، در بسیج دارند خدمت مى کنند ، کمیته هائى که دارند خدمت مى کنند ، همه اینها الان خدمتگزار هستند البته در هر قشرى و جمعیتى پیدا مى شوند بعض اشخاص غیر صالح ، نباید ما اگر در یک جمعیتى یک آدم غیر صالح پیدا شد ، تمام آن گروه ها را بکوبیم و نباید ما بدون دلیل و بدون شاهد یک مطلبى را قبول بکنیم . بعضى از فلاسفه مى گویند که کسى که بى دلیل یک مطلبى را قبول بکند از فطرت انسانى خارج شده است و صحیح است این . انسان نمى تواند به حسب فطرتش یک مطلبى را که مى شنود همین طورى خود بخود قبول کند . اشخاصى که مى خواهند الان شخصیت هائى که در این مملک مشغول خدمت و در رأس کار هستند از نظر مردم بیندازند ، اینها نظرشان به این است که این کشور را تهى کنند از شخصیات و از اشخاص مؤثر و آن کنند که سابق بود ملت ما باید هوشیار باشد و هیچ مطلبى را بى دلیل قبول نکند ، همین که یک کسى گفت فلان چه جور است باید بگویند به چه دلیل مى گوئى دلیلش را از او بپرسند ، اگر بى دلیل یک مطلبى را قبول بکنند از فطرت انسانى خارجند . انسان باید هر مطلبى که مى شنود دلیل براى آن اقامه بشود ، ما خدا را با دلیل قبول کردیم بى دلیل قبول نکردیم و ما انبیا را با دلیل قبول کردیم بى دلیل قبول نمى کنیم ، ما کسانى که خیانتکارند با شواهد آنها را خائن مى دانیم ، کسانى که به این ملت اذیت کردند و این ملت را جور کردند شاهدش همان بود که مى دیدید ، ولى یک نفر آدم ، هر کس مى خواهد باشد ، یک زارع باشد ، یک کاسب باشد یک بازارى باشد ، یک ادارى باشد ، اگر به ما گفتند این فلان است باید دلیل اقامه کند ، باید توجه داشت که مبادا خداى نخواسته بخواهند حکومت اینجا را و مملکت ما را بگویند: نه عرضه حکومت کردن دارند و نه عرضه اینکه دادگسترى را اصلاح کنند دارند و نه عرضه اینکه مجلس را اداره کنند دارند ، این مسائل مصیبت بار است و اشخاص توجه ندارند و غالبا هم آن اشخاصى که این حرف ها را مى زنند غرضمندند یا گول خورده اند .

ص: 288

ص: 290

عکس

ص: 291

عکس

ص: 292

عکس

ص: 293

ص: 294

عکس

ص: 295

عکس

ص: 296

عکس

ص: 297

عکس

ص: 298

عکس

ص: 299

عکس

ص: 300

عکس

ص: 301

عکس

ص: 302