عکس

ص: 2

عکس

ص: 3

عکس

ص: 4

عکس

ص: 5

عکس

ص: 6

عکس

ص: 7

عکس

ص: 8

عکس

ص: 9

عکس

ص: 10

عکس

ص: 11

عکس

ص: 12

عنوان و نام پدیدآور : صحیفه نور : مجموعه رهنمودهای امام خمینی(قدس سره)/تهیه و تدوین انتشارات سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی

مشخصات نشر : تهران: انتشارات سروش، 1369.

مشخصات ظاهری : ج.

وضعیت فهرست نویسی : در انتظار فهرستنویسی (اطلاعات ثبت)

یادداشت : عنوان عطف: صحیفه نور

شماره کتابشناسی ملی : 2 0 4 3 6 8 5

ص: 13

تاریخ : 25/9/58

تاریخ : 25/9/58

آدم نه اینکه مى خواست این ملت را به تمدن برساند ، بلکه مى خواست این ملت به عقب برگردد و نگذارد جلو برود یک قدم ، مأمور این کار بود و خدمتش هم تا بود خوب انجام داد ، یعنى همه دستگاه ها را فلج کرد ، شما ملاحظه کردید که چه هیاهوئى اینها درست کردند ، اینها براى اصلاحات ارضى چه بساطى در آوردند ، در تمام مملکت براى اصلاحات ارضى برنامه این بود ، با این اسم اصلاحات ارضى ، کشاورزى را زمین بزنند که ما الان براى گندممان هم محتاجیم به اینکه از کشورهاى دیگر وارد کنند ، چه هیاهوئى اینها درست کردند براى اینکه آزاد زنان و آزاد مردان ، چه بساطى خودشان و آن انگل هائى که در مجالس شورأى سلطنتى نه ملى و سنا ، مأمورهاى سازمان امنیت و مأمورهاى خود این شاه چه هیاهوئى درست کردند ، براى اینکه دیگر مملکت ما آزاد شده ، آزاد زنان و آزاد مردان و شما در طول سلطنت این پدر و پسر و خصوصا پسر که یک یادگار خلفى بود براى آن پدر و از او هم جلو افتاد ، شما دیدید در طول تصدى این دو تا جنایتکار ، آزادى براى هیچ کس نبود ، هیچ کس آزاد نبود که یک کلمه حقى بگوید ، آزادى در آن جهت بود که آزاد کنند تا هر فحشائى بخواهند ایجاد کنند براى عقب راندن نیروى جوان هاى ما ، اینها آنقدر که به نیروى انسانى این کشور ضرر زدند به آن ذخائر آنها ضرر نزدند . انسان ها را فلج کردند ، جوان هاى ما را از بین بردند ، جوان هاى ما که باید خدمت بکنند به این کشور ، کشاندند به یک جاهائى که در آنجاها جز اینکه افکارشان فلج بشود و نتوانند خدمتى بکنند به این مملکت ، چیز دیگرى نبود .

تمام مراکز فحشا را اینها درش را باز کردند و با بوق و کرنا ، ترویج کردند و کمک کردند که این جوان هاى ما بروند در این مراکز فحشا و فلج بشوند . همانجا باید دفن بشود جوانى شان ، جوانى این جوان هاى ما را ، از آنها گرفتند ، فلجشان کردند ، این خواهرهاى محترمى که در دام اینها افتادند و در دام ترویج هاى آنها افتادند و در دام تبلیغات آنها افتادند و از آن وظیفه انسانى شان سلب شدند ، ملعبه دست جنایتکاران شدند ، این تأسفى براى اشخاصى که غیرتمندند ، اشخاصى که خوى انسانى شان را از دست ندادند یک تأسفى همیشگى هست که این محترمات را اینها چه کردند به اسم آزادى .

شما آقایان که سپاه پاسدار هستید ، خداوند تأییدتان کند انشأاللّه و تمام سپاه پاسداران و تمام دادگاه ها و تمام کمیته ها و تمام قشرهایى که مى خواهند خدمت کنند به این کشور ، توجه داشته باشند که همه اینها خدمتگزار به اسلامند الان جمهورى اسلامى است و شماها از جنود اسلامى هستید ، لشگر اسلام هستید ، شما کارمند اسلام و کارمند امام زمان هستید ، توجه کنید که نبادا یک وقتى یک خطائى بکنید بر خلاف مسیر اسلام ، بر خلاف مسیر جمهورى اسلامى یک قدمى بردارید ، این یک وظیفه خطیرى است براى همه ، براى ما و براى شما .

کارى که روحانیین مى خواهند بکنند و مى کردند ، آنها خدمت مى کردند ، شما هم دارید خدمت مى کنید به اسلام ، شما پاسداران اسلام هستید .

روزنامه ها راجع به ایران ، رادیوها ، تلویزیون ها همه راجع به ایران و راجع به این نهضت دارند بحث مى کنند ، اینها وحشتشان از این است که نبادا این موج اسلام به خارج و یکى یکى ممالک را فتح بکند و اینها را فلج کند ، در دنیا شکستشان بدهد از این جهت نمى نشینند همین طور نگاه کنند . دوره افتادند براى اینکه همصدا پیدا بکنند تا ببینیم دنیا و رؤساى جمهور دنیا اینها چه مى کنند ، ممالک دیگر آیا تا چه اندازه نوکر آقاى کارتر هستند و حیثیت خودشان و ملتشان را براى خاطر آقاى کارتر از دست مى دهند .

مثل وضع سابق است که یک کلمه اى القا مى کرد به محمدرضا آن هم تحمیل مى کرد به ملت ، ملت هم حرف نمى زد ، وضع آنوقت اینطور بود .

تا گفته مى شد که تو باید این کار را بکنى ، مأمورى که این کار را بکنى ، آن هم مى آمد آنجا و به وسیله این عمالش آن کار را تحمیل مى کرد و مردم هم یک وضعى پیدا کرده بودند که تسلیم بودند ، او خیال مى کرد حالا هم ملت ما مثل آنوقت است ، نمى داند که ملت ما تحول پیدا کرده ، یک موجود انسانى به تمام معنا شده ، موجودى که دفاع مى خواهد از خودش بکند ، یک موجودى که زیر بار ظلم نمى رود ، دستور اسلام این است که نه ظلم بکنید نه زیر بار ظلم بروید ، انظلام یعنى زیر بار ظلم رفتن از ظلم کمتر نیست ، انظلام به خودت ظلم کردن ، به یک ملت ظلم کردن ، ظلم هم از همین قماش ، هر دویش در اسلام ممنوع است ، نه شما حق دارید به کسى ظلم کنید نه حق دارید که از کسى ظلم بکشید ، دیگر ملتمان این است که نمى خواهند از تو ظلم بکشند ، نمى خواهند .

رؤساى جمهورى امریکا تا حالا به ما ظلم کردند و به وسیله عمالشان همه چیز ما را از بین بردند و بالاتر از همه نیروى انسانى ما را عقب راندند ، ما از این به بعد نمى خواهیم این ظلم را بکشیم .

باشم ، این را براى توهم ، ملت خودت را از دست مى دهى ، دارى ملت خودت را و همه شوون امریکا را در نظر شرق فاسد جلوه مى دهید ، این ارزش دارد که براى یک توهم ، آدم این کار را بکند ، این عقل اقتضأ مى کند که انسان براى توهم اینکه شاید برسم به آنجا ، اینقدر جنایت فعلى بکنند . اینها اینطورند وضعشان و مبتلاى با یک همچو انسان ها یا آدم ها یا موجوداتى هستیم که باید همه ملت ما با آن مبارزه کنند .

باید برد ، این شکایت را پیش کى بکنیم که باز هم در بین جمعیت اشخاصى هستند که اخلال مى کنند که خواهند جمهورى اسلامى تحقق پیدا بکند .

جمهورى اسلامى اگر تحقق پیدا کند ، دست ارباب ها کوتاه مى شود ، نبادا این کار بشود از آن روز اولى که ما آمدیم به اینجا و قبلش ، اخلال مى کردند ، قدم به قدم اخلال مى کردند ، خواستیدبدهید ، نمى گذاشتند بدهید . یک دسته اى آنجا جلو رفتید و شکست دادید آنها را ، بعدش قدم بعدش راجع به قانون اساسى ، چه حرف هاى مزخرف زدند و گفتند اخلال به اینکه نبادا یک چیزى بشود ، بعد مردم رأى دادند و در این صد در نود از آن رأى سابق بود ، صد نود مردم رأى دادند ، حالا به دست و پا افتادند که ارباب ها دارند شکست مى خورند ، چه بکنند اینها ، حالا باز هیاهو مى کنند ، مى خواهندچند نفر را بر رأى تمام ملت به اسم مصلحت ملت ، این همان منطق کارتر ، منطق کارتر این است که ما براى خاطر این انسان داریم ، سى و پنج میلیون جمعیت را زیر پا له مى کنند ، اینها هم براى خاطر چند نفر آدم ، براى خاطر فرض کنید که یک عده معدودى یا براى خاطر عشق به آمریکا مى خواهند نهضت اسلامى ما را شکست بدهند و اسلام را شکست بدهند ، تاسف این ، اسلام راخواهند شکست بدهند ، دانسته یا ندانسته . و نمى توانند ، امروز مردم مملکت ما ، ملت ما همچو شده است ، همچو بیدار شده است و چشم هایش را باز کرده که این توطئه ها دیگر فائده ندارد ، همه این توطئه ها را این ملت دفع مى کند .

خداوند انشأاللّه به شما سلامت بدهد ، به خواهران من ، برادران من ، به همه شما دعا مى کنم و تا نفس مى کشم خدمت به شما مى کنم ، خداوند همه تان را انشأاللّه حفظ کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 13

تاریخ : 25/9/58

روح او تأثیر نکرده براى اینکه روح اینقدر بزرگ است که همه عالم را مى گیرد ، یک روح مجردى که از آن آلایش ها تجرد پیدا کرده است اینقدر وسیع است که همه عالم مثل یک نقطه مى ماند در او ، آنها لایق زمامداریند ، اسلام آنها را زمامدار کرده است ، وقتى هم که دست به دامن آنها نمى رسد باید آن اشخاص که نزدیکتر به آنها هستند از سایر افراد ، آن اشخاص که بهتر توانند هضم کنند قدرت ها را ، کمتر قدرت مابى در کله آنها تأثیر بکند ، باید زمامدار باشند ، مع الاسف دستمان کوتاه است . امثال اینهائى که تا یک ریاست پیدا مى کنند ، تا یک قدرت ریاست پیداکنند ، تا یک قدرت پیدا مى کنند ، مثل حیوان هاى چموش شروع مى کنند به شرارت ، اینها مفلوکند ، همانطورى که اینها الان اسم محمدرضا را گویند یک مریض مفلوکى که ، من مى گویم در آن زمان که قدرتمند به نظر شما بود مفلوکتر بود از حالا ، حالا هم شما مفلوکید و همه قدرتمندهائى که به واسطه یک قدرت نمى توانند خودشان را کنترل کنند و نمى توانند هضم کنند آن قدرتى که بر ایشان وارد مى شود ، اینها جزء همان مفلوک ها هستند و لهذا این مفلوک ها هستند که دور هم نشینند و به تبع این مفلوک اصلى یک ملتى را محکوم مى کنند .

باید تحویل داده بشود و این دیپلمات ها را با سفرا و اجزأ سفارتخانه باید راه بیندازند ، اینها بیایند به امریکا ، ما مى گوئیم که سفارتخانه نیست ، اینجا شما سفارتخانه ، ما گوئیم امریکا اصلا سفارتخانه ندارد اینجا ، ما مى گوئیم که مأمور سیاسى ندارد اینجا ، اینها مأمورهاى امنیتى هستند نه مأمور سیاسى ، اینها از اجزأ امن امریکا هستند که در اینجا بودند ، اینها نیامدند براى اینکه بین ایران و امریکا را روابط سیاسى ایجاد کنند ، اینها آمدند آنجا و این مرکز مهم هم براى همین است که در ایران توطئه کنند و حالا که شکست خوردند بیشتر توطئه کنند ، حالا که آن شخص رفته و دست آنها هم از مملکت تا حدودى بریده شده است زیادتر مى خواهند توطئه کنند ، ما این معنا را مى گوئیم . ما اشخاصى را که مى خواهیم دعوت کنیم در اینجا ، از دانشمندهاى دنیا و از سیاسیون دنیا و از کارشناس هاى دنیا ، براى این است که بیایند تشخیص بدهند که این وضعى که در اینجا بوده است و این اشخاصى که در اینجا مشغول کار بودند ، این وضع سفارتخانه است ؟ این وضعش وضع سفارتخانه است ؟ این یک مکانى است که باید اسمش را سفارتخانه گذاشت یا نه ؟ و بیایند و ببینند اشخاص را و بررسى کنند از پرونده هائى که اینها دارند و از پرونده هائى که اینها دارند و از کارهائى که آنجا انجام مى دهند ، مى دادند ، ببینند این کارهاى سفارتخانه است یا کارهاى سفارتخانه نیست ؟ پس شما یک موضوع غلطى را در لاهه ، یک موضوع غلطى را حکم کرده ، یک موضوعى را حکم کرده که در اینجا نیست همچو موضوعى ، او گفته است باید سفارتخانه را تحویل بدهند ، ما سفارتخانه امریکا اینجا نداریم ، کجاست این سفارتخانه ؟ مى گویند که باید دیپلمات ها را رها کنند ، ما نمى شناسیم دیپلماتى در اینجا ، آنها که نگفتند که باید مرکز جاسوسى را ، باید یک مجلس دیگر بگویند ، آنجا هم باز به اتفاق آرأ بگویند که مرکز جاسوسى را باید به امریکا تحویل بدهند و جاسوس را باید رها بکنند ، اگر این را گفتند یک حکمى بر ضد ما هست ، اما اینهایى که گفتید ، حکمى بر ضد ما نیست براى اینکه ما که مرکز جاسوسى را گرفتیم نه سفارتخانه را ، اصلا ما هیچ سفارتخانه اى را نگرفتیم ، امریکا سفارتخانه ندارد اینجا ، اصلا آقایان مى گویند که سفارتخانه را باید تحویل امریکا داد ، نه ، سفارتخانه ندارد تا ما تحویل بدهیم ، آمریکا مأمورین سیاسى ندارد اینجا ، اینکه مى گویند باید مأمورین سیاسى را تحویل بدهید ، مأمورین سیاسى کى هست ، پیدا کنند تا ما تحویل بدهیم . ما مدعى هستیم که اینها هیچ کدام مأمورین سیاسى نیستند و مى گوئیم بفرستید و ببینید ، قضیه را بررسى کنید .

ما منعکس است ، آن مقدارى را ما مى خواهیم حالا بررسى بکنیم و پرونده هایشان را مشغول جمع آورى هستند گروه هائى تا اینکه جمع بشود و ما دعوت کنیم از اشخاص بیایند بررسى بکنند . ما یک حرف غیر حقى نداریم ، این حرف ساده اى که همه عالم این حرف را باید اگر بفهمند ، بپذیرند ، البته آقاى کارتر نمى پذیرد براى اینکه آقاى کارتر اصلا از آن مفلوک هائى هست که حق را نمى تواند بپذیرد ، مغز او دیگر حق را نمى تواند بپذیرد ، آن دارد شاه را از این دست به آن دست مى گرداند ، در یک جزیره اى در آنجاها بردند و نگهداریش مى کنند مبادا گرفتار بشود و به ایران بیاید و مقدارى که بین خودش و او هست هم کشف بشود ، اسرارى که ما بین شاه و کارتر هست و سایر چیزهاى امریکا هست ، باید کشف بشود . محمدرضا گفته بود که اگر چنانچه بناست من را محاکمه کنند ، باید رؤساى جمهورى امریکا هم ، چند نفر که در زمان من بودند ، محاکمه کنند . بله ، باید محاکمه کنند آنها را منتها ما دستمان به آنها نمى رسد ، ما همچو قدرتى نداریم که احضار کنیم رئیس جمهور امریکا را ، لکن این قدرت را داریم که در محل خودمان پرونده هایشان را رسیدگى کنیم و اشخاصى را دعوت کنیم از خارج و بیایند و رسیدگى کنند و ببینند چیست قصه . ما آنها را هم مى خواهیم محاکمه کنیم ، بنابراین ، این فایده ندارد که ایشان بر دارد این را ببرد از یک مملکتى به مملکت دیگر و خیال کند حل شد قضایا ، از اول هم همه حرف ها این بود که اگر او را تحویل ما ندهید ، ما اینهائى که اینجا هست محاکمه مى کنیم و حالا هم مى گوئیم که ما یک محاکمه اى از رژیم پهلوى مى کنیم و یک محاکمه هم از جمهورى امریکا در زمانى که این آدم ، از آن زمانى ، که این آدم در رأس آن بود تا حالا و تا آن وقتى که اینها در اینجا هستند و بساطشان اینجا هست . بنابراین ، مسائل حل نشده است ، آنها خیال مى کنند که اگر چنانچه این را فرستادند آنجا ، دیگر مسائل حل است .

اتکالمان به خداست و ما جمعیت مان کم است ، شما جمعیت تان زیاد ، جمعیت شان زیاد ، یعنى اینکه ملت امریکا با آنها نیست تا جمعیت شان زیاد باشد ، شمائید و سرنیزه ها و فانتوم ها و آن بساطى که دارید ، و مائیم و مشت و صدا و فریاد مظلومیت تا ببینیم آیا چه خواهد شد ، آیا غلبه باز با ظالم هاست ، این راجع به مسائل امروزى که به ما متوجه است اما مسائل داخلى خودمان . شما ملاحظه کردید که ما در آنوقت که با ، ملت ما در آنوقتى که با این رژیم در افتاد ، یک مقابله یک آدم هیچ ، آدمى که هیچ نداشت با یک آدمى که همه چیز داشت ، شما یک وقت مقابله کردید با یک رژیمى که قدرتمند بود و مجهز بود به همه جهازات جنگى و داراى قدرت زیاد که دنبال او و پشتیبان او هم قدرت هاى عالم بود ، یعنى شما یک طرف ایستاده بودید با دست خالى ، او آن طرف ایستاده بود با تمام تجهیزات و پشت سر او پشتوانه او همه عالم ، بود شما خیال نکنید که از این همه عالم که مى گویم ، ملت ها را گویم ، همیشه مقصودم دولت هاست ، این دولت ها الا کمى شان ، پشتیبانى از او مى کردند ، این قدرت هاى بزرگ پشتیبانشان بودند و خصوصا امریکا و انگلستان ، در یک همچو موقعى آن که شما را پیروز کرد و اینها در عین حال که همه چسبیده بودند که این آدم را نگهش دارند در اینجا و بعد هم بختیار را نگه دارند در اینجا که در آن هم خیلى جدیت کردند ، اینکه موفق نشدند آنها و شما موفق شدید چه بود؟ شما قدرت نظامى داشتید؟ شما اصلا تعلیمات نظامى دیده بودید؟ ما یک دسته طلبه بودیم که نمى دانستیم نظام چه مى کند ، شما هم یک دسته پزشک هستید که باز هم از نظام اطلاع ندارید ، تعلیمات نظامى ما ندیده بودیم ، ملت ما تعلیمات نظامى ندیده بود ، آنها تعلیمات نظامى داشتند اما ما نداشتیم ، هیچ نداشتیم ، حالا هم که مى بینید چهار تا تفنگ دست جوان هاى ما هست ، اینها غنیمتى است که از آنها گرفتند والا قبلا که نداشتند ، این را قبلا با زحمت ، نمى دانم یک چیزى درست مى کردند پرت مى کردند که در مقابل آنها چیزى نبود ، اینها ، آنى که این ملت را پیش برد ، آن یک قدرت غیبى بود ، یک قدرت الهى بود ، پاى هیچ کس حساب نکنید شما . در عین حالى که تشکر مى کنم از شما که این مقاله ها را خواندید ، لکن تذکر مى دهم اینقدرها تعریف نکنید از یک شخص ، براى اینکه چیزى نیست ، هر چه هست ، اوست ما چیزى نیستیم ، ما جز یک بنده ضعیف چیزى نیستیم ، آنها با یک فوت مى توانستند _ اینها _ ما را بیرون کنند ، آن که این قدرت را به این ملت داد و آنطور وارد شد به میدان و بیرون کرد حریف خودش را ، آن یک قدرت روحى بود که خدا داد به اینها ، یک قدرت الهى و غیبى بود که این ملت را متحول کرد به یک چیز دیگرى ، این مردمى که وقتى اسم سازمان امنیت مى آمد به خودشان مى لرزیدند ، ریختند و گفتند ما اصلا نه شاه مى خواهیم و نه سازمان امنیت و نه اصلا رژیم شاهنشاهى را مى خواهیم و به واسطه این امرى که خداى تبارک و تعالى انجام داد به اراده مبارک خودش ، و یک نکته بزرگى که شاید اکثرا از آنها غافل باشند ، آن ایجاد رعبى بود که در اینها کرد . در قرآن هست که نصر گاهى به رعب ، گاهى جمعیت اینها را جورى مى کنند که به نظرشان زیاد مى آید ، گاهى قدرت نمایى اینها ، ولى چیزى نیست ، در نظر آنها بزرگ است . اینها همه چیز داشتند و مطمئن باشید که اگر این رعبى که خدا در قلب اینها انداخته بود ، نبود ، اینها مى توانستند یک شب تمام تهران را خراب کنند ، همه چیز داشتند ،

ص: 18

قبلا هم که ایشان گفته بود که اگر من بروم ایران را خرابش مى کنم ، خراب هم کرده ، آنوقتى که اینجا بود خراب کرده ، حالا که رفته ، ما بتوانیم آیا آباد کنیم این خرابى را یا نه ، نمى دانم ، این معنا که توى دل آنها را خدا خالى کرد و از آن طرف سربازها و درجه دارهاى پائین از آنها دیگر اطاعت نکردند ، اینها کارهائى بود که خدا کرد ، من و شما نمى توانستیم بکنیم ، اینها کارهائى بود که جزء آن رده اول که آنها دیگر منقلب شده بودند به یک آدم فاسد ، به یک حیوان ، رده هاى بعد از او ، هم افسرهایشان ، هم درجه دارهایشان ، هم سربازهایشان ، اینها از آنها برگشته بودند ، اگر امر هم کردند ، اطاعت نمى کردند ، حتى من آنطور که شنیدم بختیار وقتى که مى خواسته برود ، در همین راهى که داشته مى رفته که برود ، امر کرده است که به عنوان اینکه خوب ، نخست وزیر است ، امر کرده است که آن را بمباران کنید ، گوش به او ندادند ، این تخلف این جمعیت از آنها یک چیزى بود که خدا درست کرد براى آنها ، اگر این جمعیت ، این سرباز مجهز و کذا . . . تبعیت کرده بودند از این درجه اولى ها ، از شاه و از بختیار و از آن بالاترها و بالاها ، اگر اطاعت کرده بودند ، حالا نه من اینجا نشسته بودم و نه آقا و نه جمع شما ، نبود ، یا در بیغوله ها بودیم یا در حبس بودیم یا قتل عام ، ماها را مى کشتند ، اما غفلت نباید بشود از این نصرى که خداى تبارک و تعالى ، نصرتى که خداى تبارک و تعالى نصیب ما کرد ، از اینکه آنى که باید مقابل ما بایستد ، به ما ملحق شد . آن شبى که خواستند اینها کودتا بکنند ، ما تهران بودیم و یک شب بنا بود کودتا بکنند ، به ما هم اطلاع دادند حتى آمدند اصرار هم بعضى کردند که شما از این خانه بیائید بیرون ، گفتم نه ، همین جا هستم . آن شبى که اینها خواستند کودتا بکنند و بناى آنها ، بعدها ما فهمیدیم که بناى آنها بر این بوده است که هر کس احتمال بدهند که چه باشد بکشند ، از بین ببرند و اعلام کردند حکومت نظامى روز را که روز هم نباید بیرون بیائید ، خدا خواست که شکسته شد ، من هیچ فکر نمى کردم که این روى چیست ، بعد به من گفتند کودتاست ، فکر نمى کردم که این حکومت نظامى را براى چه دارند تاسیس مى کنند ، ما براى اینکه یک مقابله اى با آنها کرده باشیم گفتیم به این اعتنا نکنید به اینها ، بعد معلوم شد که این را خدا خود پیش آورده که این نقشه اى که اینها کشیدند که حکومت نظامى روز درست بکنند و تمام خیابان ها را بگیرند و تمام قدرت هایشان را در اینجاها مجهز کنند و با هر چیزى که دارند در خیابان ها نصب کنند ، کودتا کنند و بساط را تمام کنند ، مردم آمدند خنثى کردند ، مردم ریختند بیرون و خنثى کردند ، اینها یک چیزهائى بود که ایجاد کرده بودند یک کسى نسبت به شما یا نسبت به کس دیگر بدهد ، همه از اوست ، همه چیز از اوست ، تا روحیه شما توجه به آن مبدا قدرت دارد پیروزید ، از آن منفصل نشوید ، از این مبدا قدرت منفصل نشوید ، اتصالتان را زیاد بکنید به مبدا قدرت .

حرفش را زد و بیرون کرد آنى که آنها مى خواستند باشد ، این شکست در این معنا یک شکست کمى و آسانى براى آنها نبود که آن وضع که آنها پیش آورده بودند که به همه مغزها تحمیل کرده بودند که شماها هیچ کارى نمى توانید بکنید ، تا ما حرکتى بکنیم چه خواهد شد ، سابق اینطور بود اگر یک کارى بکنند ، یک قراردادى ، یک کارى و ایران یک اهمالى مى کرد ، یک کشتى از انگلستان مى آمد طرف هاى خرمشهر و آنجاها خودش را نشان مى داد تمام مى شد ، آن قرارداد بسته مى شد به هر طورى که آنها مى خواستند ، اگر یک کشتى از آمریکا مى آمد در نزدیکى هاى خلیج ، مطلب تمام بود ، دیگر همه دست ها را رو دست هم مى گذاشتند ، اما حالا مى بینید اینطور شده است که یک جمعیتى در این طرف دنیا قیام کرده است و کشتى هاى اینها همه اش مى آید اینجا و سرگردان دارد مى گردد ، اینها هیچ ترس هم نمى کنند تا ملزم بشود به اینکه شاه را از آنجا ببرد ، خوب ، این یک شکستى بود ، ایشان مى خواست نگه دارد ، مهمان عزیزش را مى خواست نگه دارد آنجا ، دنبال این بود که او را نگه دارند ، محاجه بکنند یک قدم را که عقب رفت که از آنجا سر این را از سر خودش کند ، اگر عقل حسابى به سرش ، عقل حسابى بیاید و آن نخوت قدرت را کنار بگذارد ، با قدرتمندى نخواهد پیش برود ، به طور سیاسى پیش برود _ به طورى که _ نه سیاست به اصطلاح آنها با سیاست سالم پیش برود ممکن است مسائل را بشود تا یک حدودى حل کرد و آنى است که به آنکه گفته است آن را ببر آنجا ، به او بگوید که ببر بده به ایران ، برایش هم خیلى ننگ نیست ، برایش ، براى اینکه آنوقت مى گفتند ننگ و سر لج ایستاده بود که از آمریکا راست بیاید اینجا ، این را به شما عرض بکنم که یک نفر آمد پیش من گفت که اینها حاضرند ، الان یادم نیست که از کجا آمده است ، یکى از خارج آمد اینجا به من گفت ، شاید بیست روز پیش از این که اینها حاضرند که این شاه را بنشانند توى طیاره اى به اسم اینکه یک جائى ببرند و بعد چند نفر از اینهائى که طیاره ها را مى ربایند ، اینها بربایند و بیاورند اینجا ، حاضرند این کار را بکنند براى حل مسأله . من خیلى زود باور نیستم ، گفتم نه ، ما این کار را نمى کنیم ، ما مى خواهیم تحویلش بدهند ، اگر چنانچه اینها درست توجه بکنند به مصالح و مفاسد خودشان ، نه اینکه فکر این باشد که من قدرتمندم ، هر کارى دلم خواهد مى کنم به فکر این معنا ، در این زمان دیگر اینطور نیست که قدرتمند هر کارى دلش مى خواهد بکند ، قدرتمند خیلى زیاد است در دنیا که مقابلتان مى ایستند نمى گذارند بکنید ، همچو نیست که اگر تو از آن طرف صدایت در بیاید ، رفیقت از آن طرف صدایش در بیاید ، آن رفیقت از آن طرف صدایش در بیاید ، آن هم صداشان در مى آید . بنابراین مطرح نیست این معنا که تو بتوانى با قدرت نظامى پیش ببرى . حالا اگر درست سر عقل بیاید و آن که آن وقت هى مى ترساند ما را و خیال مى کرد که مثل سابق است که تا کشتى بیاید ما بگوئیم آقا ، بفرمائید هر کارى مى خواهید بکنید و تا یک کلمه نظامى پیش بیاید ما از آن بترسیم ، حالا آن وقت گذشته و ملت ما حاضر به شهادت است ، کفن پوش شده است .

ص: 20

اینها نمى شود یک همچو چیزى ، در هر صورت الان اینها به واسطه اینکه هم از جهت جنبه سیاسى شکست خوردند و هم از جهت مادى و مالى اش شکست خوردند ، اینها دست بردار نیستند ، اینها در خارج و داخل مشغول توطئه اند ، یکى از توطئه هاى بزرگشان این است که نگذارند یک حکومت مستقرى ما پیدا کنیم ، براى اینکه اگر یک حکومت مستقر پا برجائى پیدا کنیم ، دیگر گذشته است ، حالائى که بین دعوا و این چیزها هست کارشکنى کنند ، شما ملاحظه کردید که از آن اولى که صحبت جمهورى اسلامى شد اینها شروع کردند به کارشکنى ، یک دسته اى را تراشیدند به اینکه ما هم بگوئیم جمهورى اسلامى اش چیست و عجب این بود که ملت ما جمهورى مى خواهد جمهورى اسلامى یعنى چه ، تا اینکه نگذارند اسلام پایش تو کار بیاید ، اگر جمهورى اسلام باشد جمهورى ، همه کارى مى شود با آن کرد ، اما اگر جمهورى اسلامى باشد اسلام نمى گذارد کسى کارى بکند ، یک دسته دیگر تراشیدند بگویند که جمهورى دموکراتیک ، باز از اسلامش فرار مى کردند ، یک دسته سومى هم که یک خرده مى خواستند نزدیکتر بشوند و بازى بدهند ماها را مى گفتند جمهورى اسلامى دموکراتیک ، این هم غلط بود ، ما همه اینها را گفتیم ما قبول نداریم ، ما دموکراتیک سرمان نمى شود براى اینکه دموکراتیک در عالم معانى مختلفه دارد ، یک معنى ندارد ، در سابق یک معنا داشته ، در حالا یک معناى دیگر دارد ، ما یک مطلبى که پیشمان معلوم نیست قبولش نمى کنیم ، ما آنکه پیشمان مطرح است اسلام را مى شناسیم ، یعنى مى دانیم که احکامش چیست و چه وضعى دارد و جمهورى هم اسمش را مى دانیم ، مى دانیم چیست ، اینکه مى دانیم ما به آن رأى مى دهیم ، آنکه نمى دانیم ، توانیم رأى بدهیم . اینها نه اینکه مى خواستند واقعا یک جمهورى بیاید و یک جمهورى دموکراتیک ، اینها مى خواستند غائله ایجاد کنند ، خواستند وضع را طورى کنند که یک تشنجاتى پیدا بشود ، یک دسته آن ور بیفتد و یک دسته از آن ور و نگذارند رأى به جمهورى اسلامى داده بشود ، خوب ، اینجا که شکست خوردند ، یعنى صد و نود و هشت یک قدرى بیشتر مردم رأى دادند ، یعنى ، یک رفراندمى که نظیرش در دنیا نمى یابید یا کم مى یابید ، اینجا که باختند ، بعد رفتند در درجه دوم براى اینکه مجلس خبرگان نگذارند وجود پیدا کند ، هى مناقشه کردند ، نگذاشتند هى چه ، هى اشکال ، بالاخره مجلس خبرگان هم مردم رأى دادند ، تعیین کردند . از آنوقتى که مجلس خبرگان تهیه شد و آنها رفتند سراغ بررسى تا حالا همه اش اشکال مى کنند . همین ها یک ریشه هایى هستند از آنها که مى خواهند با اشکال تراشى نگذارند این جمهورى اسلامى پیدا بشود ، هر کس یک جور اشکال مى کند ، یک مطلبى که یک اکثریتى که به نود و نه در صد راجع به قانون اساسى اش ملت رأى داد یک دسته فرض کنید پنجاه هزار نفرى ، فرض کنید ، و الا کى هستند اینقدر یک دسته اى اینطورى به اسم اینکه ما مى خواهیم که مملکت دموکراسى باشد ، یک پنجاه هزار نفر بر یک سى و پنج میلیون نفر مى گویند تحمیل کنید ، بروند ، بزنند و بکشند و ببرند ، بگیرند ، فلان جا شلوغ بکنند براى اینکه نگذارند جمهورى اسلامى تحقق پیدا بکند ، نگذارند قانون اساسى ، قانون اساسى گذشته را که دیگر بیجاست که کسى صحبتش را بکند ، هر که صحبت بکند معلوم مى شود به دموکراسى اعتقاد ندارد ، معلوم مى شود دیکتاتور است . شما همیشه مى گوئید که

ص: 22

قانون اساسى ، این قانون اساسى به دیکتاتورى مى رسد ، این یک قانون اساسى که به وفق احکام اسلام ، نمایندگان خود مردم ، یک سر نیزه اى که طرف مردم نبوده است که اینها را تعیین کنید ، یک دولتى که تحمیل بخواهد بکند که نبوده است ، تحمیلى در کار نبوده ، خود مردم با آزادى رفتند یک دسته اى را تعیین کردند ، این مخالف با دموکراسى است که شما مى گوئید . بعد به این اکتفا نشد ، بعضى از اینهائى که حالا اشکال مى کنند آن وقت مى گفتند لازم نیست دیگر چیز بشود ، لازم نیست که دیگر رفراندم بشود ، همین مجلس خبرگان کافى است ، رأى به آن داد و رفراندم هم شد ، حالا اشکال مى کنند ، این جز اینکه یک مرضى تو کار هست و آن مرض این است که مبادا یک وقت جمهورى اسلامى تحقق پیدا بکند و دست این ارباب ها کوتاه بشود ، براى خاطر این الان هى شلوغ مى کنند این ور ، آن ور و من مى دانم فردا هم که فرض کنید که مى خواهند رئیس جمهور تعیین کنند ، این بساط است و پس فردا هم که مى خواهند وکیل تعیین کنند ، مصیبت آن وقت زیادتر است .

چه کسى باید این را درستش کند؟ شما خیال کردید که یک قدرتى مى تواند این را درست کند الا ملت ؟ ملت یک قدرت بزرگى است ، اگر بخواهد یک کارى بکند ، چون یک سى و پنج میلیون فرض کنید قیام به یک امرى بکند ، آسان عمل به آن بکند ، اگر بخواهد هر قشرى بگذارد گردن دیگرى ، شما بگوئید خوب ، دولت این کار را بکند ، دولت بگوید ملت ، نمى شود ، باید همه دست به هم بدهیم و هر کس در هر جا هست خوب کار بکند هر کس هر چیزى را که مشغولش هست همان پست خودش را خوب انجام بدهد ، نگاه نکند که چه کسى مى کند یا نه ، این لازم نیست که شما بروید مناقشه کنید که در عدلیه چه خواهد شد ، در نظام ، در فرض کنید که در دادگسترى چه خواهد شد اینها به ما ربط ندارد ما پزشکیم ، کار پزشکى مان را خوب مى کنیم ، کسان دیگر نمى کنند ، خلاف وظیفه مى کنند ، آنها در دادگسترى باید کار خودش را خوب انجام بدهد ، آن شبیه خوان هاى سابق را یادتان است که شبیه مى خواندند حالا هم خیلى مى پرسند و ما هم مى گوئیم بهتر این است روضه بخوانند ، شمر خوب آن بود که در شمرى خوب باشد و شبیه سیدالشهدأ خوب این بود که شبیه او را خوب در بیاورد ، در این امور آن کسى که کار خودش ، این تصرف در کار او نکند ، او هم تصرف در کار او نکند ، هر کسى کار خودش را خوب انجام بدهد ، اگر هر کسى خودش را موظف داشت به اینکه آن کارى که محول به اوست خوب انجام بدهد ، خواهد خوب انجام گرفت . شما پزشکید ، خداوند حفظتان کند ، شما مثل یک پدرى نسبت به مریض باید باشید که علاقه مند به این باشید که این خوب بشود ، همانطورى که اگر خداى نخواسته فرزندتان مریض بشود ، چطور علاقه مند و از روى محبت این کار را مى کنید ، اینها برادر شما هستند ، خواهر شما هستند ، خداوند عقد اخوت بین همه مؤمنین انداخته (المومنون اخوه ) برادر شما هست ، مریض شده ، اینجا خواهر شماست مریض شده این را باید با کمال رافت ، محبت ، انجام بدهید . پرستارها اینطورى ، آنکه خواهد اداره کند ، این فرض کنید که ، محل را ، این بیمارستان را ، آن هم باید با علاقه که مى خواهد یک خانه خودش را اداره کند ، به علاقه این کار را بکنید ، هر کس باید آن کار که به او محول مى شود خوب انجام بدهد ، دیگرى انجام مى دهد یا نمى دهد ، به من چه ، من کار خودم را خوب انجام مى دهم ، او مسؤول است ، نباید اگر یکى دیگر این کار را بد انجام داده ، به من سرایت بکند ، من کار را بد انجام بدهم ، باید کار خوب شما را دیگران سرمشق قرار بدهند ، کار بد دیگران را شما سرمشق قرار ندهید ، اگر یک همچو روحیه اى در ملت پیدا شد و بحمداللّه شده است ، یک همچو مسائلى الان پیدا شده ، یک همچو تعاونى الان در ملت ما هست و باید تقویت کرد این حس را ، خوب ، ملاحظه مى کنید که الان اشخاصى که اهل مثلا این کار نبودند که بروند در بیابان ها درو بکنند یا بروند خانه بسازند یا براى چه الان اشخاصى که از مدارس روند آنجا ، از فرض کنید که پزشک است ، دکتر است ، چه هست ، پا مى شود مى رود آنجا مشغول به همان کارها ، این حس تعاونى است که اگر تقویت بشود ، این حس تعاون به زودى این خرابى ها ، اینها مرتب انشأاللّه خواهد شد ، خداوند انشأاللّه همه شما را حفظ کند و موفق باشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 24

تاریخ : 26/9/58

علاوه ، من یک مطلب دیگرى هم باید تذکر دهم و آن اینکه این حرف را که پیش آمده است ، کردها گویند که حق کردستان را بدهید ، فرض کنید که بلوچ هم مى گویند حق بلوچ را بدهید و همین طور ، این براى این است که فرم حکومت هایى که در ایران حکومت کردند یک حکومت ظالمانه بوده است و چون این حکومت ها اکثرا یا دائما از یک قشر بودند ، فارس مثلا بودند ، از این جهت به حوائجى که باید به کرد بدهند نمى دادند یا کم مى دادند ، حاجت هاى بلوچ را بر نمى آوردند یا کم بر مى آوردند همین طور بختیارى و همین طور سایر قشرها . آنها رژیم هاى غیر اسلامى بودند ، رژیم شاهنشاهى یک رژیم طاغوتى غیر اسلامى بود ، از این جهت این اختلافات در بطن کشور پیدا شد و این تبعیض ها هم مع الاسف پیدا شد .

اگر چنانچه حکومت اسلامى به آنطور که خداى تبارک و تعالى مقرر فرموده است شرایط حاکم را ، شرایط مامورین دولت را ، کیفیت حکومت را آنطورى که در اسلام مقرر است ، همانطورى که در صدر اسلام بود که حکومت نسبت به تمام افراد به یک نظر و قانون نسبت به تمام افراد یک طور جریان دارد ، حکومتى که رئیس حکومت را به دادگاه مى خواهد و مى رود به دادگاه . در زمان على ابن ابیطالب سلام اللّه علیه که اختلافى بین ایشان و یک نفر از افراد ذمى ، یهودى پیدا شد ، همان قاضى که خود ایشان تعیین کرده بودند ، احضار کرد حضرت را ، حاکم وقت را احضار کرد ، ولى امر وقت را احضار کرد ایشان هم رفتند ، وقتى هم رفتند آنجا قاضى مى خواست یک احترامى بگذارد ، حتى به اینکه کنیه _ با کنیه _ حضرت را ذکر کند ، به حسب نقل این است که ایشان گفتند نه ، قاضى باید نسبت به همه على السوى باشد ، نظرش یک جور باشد . از آداب قضاى اسلامى یکى این است که وقتى نگاه هم خواهد بکند به طرفین ، یکى را بیشتر نگاه نکند از دیگرى ، على السوى باشد ، در نشستن جورى نباشد که یکى بالاتر بنشیند ، یکى پائین تر بنشیند . اگر یک همچو حکومت اسلامى که در آرزوى ماست ، آمال ماست ، آمال اسلام است ، آمال ائمه اسلام و خلفاى اسلام از اول بوده است ، اگر یک همچو حکومتى پیدا بشود ، من مطمئنم که این صحبت هاى حق من و حق تو از بین خواهد رفت براى اینکه همه یک روالند ، همه یک جور حق دارند . حق ندارد حاکم و ولى امر در وقت ، یک ناحیه را بیشتر به آن توجه بکند تا ناحیه دیگر ، حق ندارد یک طرف از کشور را زیادتر از طرف دیگر کشور آباد کند ، حق ندارد حتى یک جایى را کمتر از جاى دیگر فرض کنید که خیابان کشى کند یا اسفالت کند . اگر یک همچو حکومتى که آرزوى ماست پیدا بشود ، گمان نکنم که نه کرد و نه ترک و نه فارس و نه عرب و نه سایرین این مسائل را پیش بیاورند . این مسائل از اینجا پیش آمده است که دولت ها اسلامى نبودند ، اجحاف مى کردند . وقتى بین تهران و پاوه فرق نباشد ، بین اصفهان با ترکمن ، محل ترکمن فرقى نباشد در حکومت کردن ، در قضاوت کردن ، در اجراى قوانین ، در اجراى برنامه ها ،

ص: 26

آنوقت چه نظرى دیگر هست به اینکه ما محل دست خودمان باشد یا دست آنها باشد . این حرف ها از آنجا پیدا شده است که ظلم شده است به آنها . حالا چون این حرف ها پیدا شده است ، خوب ناچار ما هم تا یک حکومت اسلامى به همان معنایى که مى خواهیم پیش نیاید ، براى اینکه آقایان خیال نکنند که بناى بر این است که خیر ، یک حکومت مرکزى هر کارى دلش مى خواهد بکند ، با هر قشرى هر کارى مى خواهد بکند ، ما هم بناى بر این داریم که امور هر طرفى ، هر جایى ، خود اهالى آنجا ، خود آن کسانى که در آنجا قرار داده مى شوند ، امور آنجا را خود آنها راجع به _ این _ امور تعمیر و راجع به امور زراعت و راجع به امور مثلا شهردارى و راجع به تعیین مثلا بعض از اجزأ اینها خودشان تعیین کنند و _ این _ من به همه دارم عرض مى کنم این را ، تا آنوقتى که حکومت اسلامى آنطور که دلمان مى خواهد حاصل نشده است ، شما میل دارید و ما هم تقدیم مى کنیم ولى بدانید آن روزى که حکومت اسلامى پیدا شد ، کردها هم مى گویند هر که مى خواهد بیاید ، فارس ها هم مى گویند هر که مى خواهد حاکم بشود ، عرب هم همین را مى گوید ، همه همین را مى گویند . آیا در صدر اسلام اصلا این مطرح بوده است که یک جایى خودشان براى خودشان تعیین کنند کسى را؟ نبوده ، براى اینکه اجحاف نبوده . بنا نبوده است که یک حاکمى وقتى که حکومت کند ، یک جایى را از جاى دیگر فرق بگذارد ، مگر آنوقت که انحراف پیدا شد ، اگر یک همچو حکومتى ما فرض کنیم در یک کشورى پیدا شد که نظر حاکم به حسب تکلیف الهى ، مکلف است به طور تکلیف الهى ، موظف است به حسب قانون که همه اهل کشور را با یک نظر نگاه کند ، تمام اهل کشور را برادر خودش بداند ، در اجراى قانون ما بین حاکم و محکوم یک جور باشد ، در پروژه هایى که درست مى کنند براى تعمیرات ، براى هر چیزى ، همه جا مثل هم باشد ، به عدالت باشد ، آیا آن روز هم باز فرض کنید که کردستان مى گوید که براى ما خودمان چه باشد؟ آنها براى اینکه ناراحتى دیدند این حرف را زنند . آن روزى که حکومت اسلامى به آنطورى که ما مى خواهیم ، خدا خواهد ، تحقق پیدا کند ، همه برادر با هم هستند و کرد بیاید تهران حاکم باشد مانعى ندارد ، فارس برود کردستان حاکم باشد ، پیش آنها مانعى ندارد و همه اینها براى این است که اینها ناراحتى دیدند از حکومت هاى سابق ، حکومت اسلام را ندیدند چه جورى است ، مسح اش نکردند حکومت اسلام را ، حرفش شنیده شده است ، بلکه حرفش هم این آخرى شنیده شده لکن حرفش هم نبوده است . چون این را احساس نکردند که حکومت اسلامى چى هست ، از این جهت این حرف ها پیش آمده است ، ما هم حالا حرف هاى آنها را به آنطورى که مخالف با استقلال کشور نباشد ، مخالف با مصالح مملکت نباشد ، مضایقه نداریم ما که نمى خواهیم حکومت بکنیم ، ما نظر به این نداریم که اجحاف بکنیم ، حکومت بکنیم . اسلام حکومت طرح پیش اش نیست ، اسلام اخوت است . آن صدر اسلام ، آن شخص هاى اول هم با آخر آنها مثل هم بودند ، یک طور زندگى مى کردند . خلیفه

ص: 27

ثانى وقتى که در یک سفرى رفت براى یکى از کشورهایى که تحت سلطه اش بود ، نزدیک آنجا که رسیده بودند نوبت غلامش بود که سوار بشود و خلیفه پیاده افسار را بگیرد ، اینطور نقل کنند ، وقتى وارد شهر شدند ، اینطورى وارد شهر شدند خلیفه افسار شتر را گرفته بود داشت مى برد و آن غلام هم سوار شتر شده بود . اگر یک همچو حکومتى پیدا بشود که در صدر اسلام به واسطه قدرت اسلام و به واسطه قوه اسلام بوده است این مسائل ، دیگر کسى آرزوى این را مى کند که من از اهل خودم ؟ اصلا دیگر خودى باقى مى ماند که خودم و اجنبى ؟! بومى و اجنبى ؟! اصلا این مسأله طرح مى شود در اسلام که یکى بومى است یکى غیر بومى ؟! بومى و غیر بومى دیگر در کار نیست ، همه اسلام است و همه مسلمین اند و همه برادرند و همه مثل هم هستند ، آن بیاید در این شهر و این برود در آن شهر ، هیچ فرقى در اسلام نیست . در اسلام نه اینطور نژاد و تعصب نژادى هست و نه اختلافاتى که در جاها و رژیم هاى دیگرى هست ، هست . و من امیدوارم که اگر چنانچه اسلام آنطور که خواست اسلام است تحقق پیدا بکند ، تمام این حرف ها از بین برود _ اساس _ ببینند اساس نداشته است ، آنوقت ما هم خجلت پیدا کنیم که چرا ما گفتیم فارس و آن هم خجلت بکشد چرا گفتیم ترک . مگر ما مسلمان نیستیم ؟ مگر ما اهل یک کشور نیستیم ؟ اهل یک ملت نیستیم ؟ برادر نیستیم ؟ برادر که دیگر نباید بگوید که من بومى هستم و تو غریبه . اینها براى این است که نشده تا حالا اسلام ، نتوانستند تا حالا اسلام را متحقق اش کنند روى یک حکومت اسلامى ، روى عدل اسلامى ، روى برنامه اسلامى ، تا نشده ، خوب این مسائل هست و ما هم همین مسائل را آنطور که دلخواه همه ملت هست عمل مى کنیم . اختصاصى هم ندارد به کرد و ترک و عرض مى کنم که بختیارى ، همه جا همین جور است براى اینکه همه برادرند . بنابراین دیگر _ مسأله _ این مسأله اى که ایشان طرح کردند که بهتر این است که _ یک _ مثل ، مثلا آلمان باشد و فدرال باشد ، اصلا این صحبت پیش نمى آید در اسلام . همه با همند ، قضیه قدرت نیست که ، قدرت نمائى نیست در اسلام که بخواهند قدرت به دست بیاورند . حکومت اسلامى حکومتى نیست که بخواهد قدرت به دست بیاورد و این قدرتش زیادتر باشد و آن قدرتش کمتر ، یک حکومت خاصى است که اگر پیدا شد آنوقت مى بینید چى هست .

سؤال : گفته مى شود که انقلاب اسلامى ایران به خارج هم صادر مى شود ولى بعضا دولت هاى اسلامى موافق نیستند و حتى مخالف هم هستند ولى دنیاى اسلام تأیید خودش را کرده ، آیا به نظر حضرتعالى این علامتى نیست براى ایجاد یک امت قوى اسلامى در سراسر جهان ؟

جواب : ما امید این را داریم ، اسلام براى یک کشور ، براى چند کشور ، براى یک طایفه ، حتى براى مسلمین نیست ، اسلام براى بشر آمده است ، خطاب هاى اسلام یا ایها الناس است ، گاهى یا

ص: 28

ایها المؤمنین ، والا یا ایها الناس است و همه بشر را اسلام مى خواهد زیر پوشش عدل خودش قرار بدهد . حکومت ها مع الاسف توجه ندارند به اینکه در زیر سایه اسلام ، زیر بیرق اسلام همه مسائل کشورهایشان حل مى شود . بعضى از این حکومت ها هستند که ترجیح مى دهند که زیر سلطه مثلا کارتر باشند و به اسلام گرایش پیدا نکنند ، براى این است که شناخت اسلام را ندارند ، اینها از اولى که متولد شدند ، در یک محیط که از اسلام خیلى خبر نبوده است زندگى کردند و بعد هم هر کدام توانستند رفتند به خارج ، به اروپا به آمریکا و آنجا هم تحصیلاتشان را کردند و بیخبر از احکام اسلام و اسلام ، حکومت اسلام به گوششان نخورده است تا بدانند چى هست ، اگر هم یک وقت به گوششان خورده نتوانستند بفهمند که حکومت اسلام چى هست و آیا اسلام اگر چنانچه به آنطورى که هست تحقق پیدا بکند ، این آیا براى آنها ضرر دارد؟ این مطلب اصلا طرح نشده تا حالا پیششان که بتوانند بفهمند که اسلام برایشان مفید است یا ضرر دارد . اگر اینها بفهمند اسلام را و بدانند که اسلام براى همه شان مفید است . بلکه اگر بشر بفهمد که حکومت اسلام براى همه مفید است ، ما امید این را داریم که همه گرایش پیدا بکنند به اسلام ، حکومت ها هم گرایش پیدا بکنند .

الان حکومت ها از باب اینکه اجنبى هستند از ملت هایشان اکثرا ، و توجه به ملت هایشان ندارند ، بر خلاف موازین اسلام ، ملت از حکومت جداست ، حکومت از ملت جداست ، حکومت ها بعضى ها از بعضى جدا هستند و دشمن با هم هستند ، بر خلاف موازین اسلام اینها خیال این معنا را مى کنند که ما باید قدرتمان در اینجا چه باشد که یک قدرت دیگرى که یک جاى دیگر است بکوبیم آن را . نمى دانند که اسلام آمده است این بت ها را بشکند ، آمده است این قدرت ها را بشکند ، یک طرز حکومت الهى پیدا بشود که براى همه مفید باشد . اگر این را حکومت ها هم ادراک بکنند ، بفهمند که اسلام وضعش چطورى است ، به نظر مى رسد که گرایش پیدا بکنند ، بله ، ممکن است که یک کسى هم از بس هواى نفس دارد با عدالت هم مخالف باشد ، نخواهد عدالت اصلش در دنیا پیدا بشود ، چنانچه حریف ما الان در آمریکا اینطورى است که با عدالت اصلش مخالف است ، با حقوق بشر مخالف است ، مى گوید حقوق بشر ، ادعا زیاد است لکن وقتى که انسان بررسى مى کند در حالاتشان ، بررسى کند در برنامه هایشان مى بیند که آن قضیه سازمان حقوق بشر و _ نمى دانم _ شوراى امنیت و اینها یک چیزهایى است که قدرتمندان درست کردند که این ضعفا را هر کارى مى خواهند بکنند _ سرشان _ و هر بلایى خواهند سرشان درآورند و بعد آنهایى که آنجا نشسته اند به اسم حقوق بشر و چه ، وقتى که مطالبشان آنجا برود آنها را محکوم کنند و آنها را حاکم کنند . الان قضیه ایران مطرح هست و شما و همه ، همه ملت ها بلکه دولت ها هم مى دانند این را ، مى دانند این مطلب را که به سر این ملت از دست این آدم خائن چه آمده است ، با این ملت این چه کرده است ، همه چیز این ملت را از بین برده است ، حالا رفته است در آنجا ، برده اند او را

ص: 29

در آنجا ، یا براى توطئه یا براى معالجه پناه داده اند و ما از آنها مى خواهیم که خوب ، این مجرم ماست ، به حسب همه قوانین عالم ، به حسب عقل ، به حسب قوانین یک کسى که به یک ملتى ظلم کرده و مال یک ملتى را از بین برده و هدر داده و تمام حیثیت یک ملت را از بین برده است ، این را بدهید اینجا ما محاکمه اش مى خواهیم بکنیم . حالا ملاحظه خواهید کرد که هر جا که یک جمعیتى باشد ، یک سازمانى باشد ، سازمان بین المللى نمى دانم شوراى امنیت ، سازمان حقوق بشر ، هر جایى یک همچو جمعیتى باشد ، ما را محکوم مى کند . الان شما ملاحظه مى کنید و همه دیدند و شواهد و پرونده ها بیرون آمده است که این محلى که اسمش را گذاشته اند سفارت ، این اصلا سفارت نبوده از اول معلوم شود سفارت نداشته اند اینها ، یک جایى محل جاسوسى بوده است اسم سفارت هم رویش گذاشته اند . یک محل جاسوسى و یک عده اى که شغل جاسوسى دارند در اینجا هستند ، اشخاصى که متخصص هستند در جاسوسى و در امثال ذلک اینجا هستند . حالا شما خواهید دید که این جاسوس ها را ، همان اشخاصى که در اینجا جمع شده اند و سازمان ملل را درست کرده اند و اجتماع در این معنا و شوراى امنیت و اینها ، راجع به اینها ، اینها را به عنوان _ یک _ دیپلمات دارند جا مى زنند ، آنها هم تاییدشان مى کنند و ما هم همه جا محکوم . ضعیف همیشه محکوم است . ضعیف محکوم سرنیزه است . محکوم قلم هایى هست که این قلم ها از سرنیزه بدتر است . محکوم این است که ابرقدرت ها هر چه دلشان مى خواهد بگویند و هر کارى مى خواهند سر این ضعفا ، این ممالک ضعیف بیاورند و آنها هم صحه بگذارند . شما خواهید در این قصه ما ، در این مصیبت مملکت ما و ملت ما و ملت اسلام خواهید دید که همه سازمان ها با ما مخالفت مى کنند . آن روزى که خواستند که وزیر خارجه اینجا برود به آنجا براى نمى دانم چه ، ما دیدیم که رفتن ایشان صحه گذاشتن به یک چیزى است که بر خلاف مصلحت اسلام است ، بر خلاف مصلحت مسلمین است ، از این جهت نگذاشتیم برود . اگر رفته بود ، ما را محکوم مى کردند با دست خودمان ، ما را محکوم مى کردند با کسى که خود ما فرستادیم آنجا و ما نمى خواهیم . وقتى که بناست ما محکوم باشیم چرا خودمان ، خودمان را محکوم کنیم ؟ بگذارید دنیا بداند که یک دسته دیگر ، یک دسته دیگر را دار محکوم مى کنند و یک سازمان هایى هم هست که مال آنهاست ، آنها حق و تو دارند و هر جایى که بزرگ ها هر جایى که بر خلاف مصلحت آنها باشد و تو مى کنند و ماها هیچ حقى نداریم جز اینکه مصیبت بکشیم و صدایمان در نیاید . بنابراین اینطور سازمان ها و اینطور بساط مسأله نیست که ما بتوانیم قبولشان بکنیم و بتوانیم به آنجا یک نماینده اى بفرستیم و ما از اول اعلام مى کنیم که به حسب نظر شوراى امنیت و سازمان بین المللى ، ما محکوم هستیم . نظرهاى آنها ما را محکوم مى کند براى اینکه نظرهاى آنها همان نظر سرنیزه است ، یک جا سرنیزه است و یک جا قلم است ، این قلم از سرنیزه بدتر است . بنابراین دانم

ص: 30

حالا تتمه سؤال ایشان چه بود ، لکن مصیبت هاى ما اینقدر است که ما از جواب سوال ها هم یک وقت غفلت مى کنیم .

این بود که گویند آیا قدرت هاى اسلامى به هم پیوند دارند؟ ما امید این را داریم که این نهضت ایران روشن کند مسائل را به همه ملت ها و روشن کرده است نسبت به ملت ها . ملت ها الان با ما هستند ، اگر سرنیزه را از این ملت ها بردارند ، از عراق بردارند ، از نمى دانم ترکیه بردارند ، از جاهاى دیگر بردارند ، همه یکصدا با ما موافقند . سرنیزه جلو را گرفته است منتها ایران سرنیزه را شکست ، ایران ایستاد ، ملت ضعیف ایستاد در مقابل قدرت هاى قوى و این سرنیزه هاى اینها را شکست و خودشان را هم بیرون کرد . ملت هاى دیگر هم اگر بیدار بشوند ، بتوانند که دولت ها را همراه کنند ، دولت ها نصایح ما را بشنوند که با ملت ها یکى باشید ، ملت ها و دولت ها سر جا هستند و اسلام ، همه با هم مى شوند و اگر نشنوند ، همان سرنوشتى که براى محمدرضا بود براى دیگران هم همین هست . یکى چهار روز زودتر ، یکى چهار روز دیرتر و ما امید این را داریم که یک قدرت اسلامى ، قدرت عدل ، قدرتى که در پناه عدل باشد ، نه در پناه سرنیزه ، نه در پناه نمى دانم توپ و تانک ، یک همچو قدرتى پیدا بشود و تمام بشر با هم باشند . به ما این وعده را داده اند که در یک وقتى که امام زمان سلام اللّه علیه ظهور کند ، این اختلافات از بین مى رود و همه برادروار با هم هستند دیگر زورمند و عرض مى کنم که زورکشى در کار نمى ماند . ما امیدواریم یک قدرى از این مطلب را ، یک ورقى از این مطلب را بتوانیم آنقدرى که قدرت داریم اجرا کنیم و ما امیدواریم که ملت ها که با ما هستند ، دولت ها هم با ما بشوند و صلاح خودشان هم این معناست که با ما بشوند و امیدوار این معنا هستیم انشأاللّه .

سوال : شاه مخلوع گفته که اگر قرار باشد او را محاکمه کنند ، هفت نفر از آخرین روساى جمهور هم باید محاکمه بشوند ، از طرف دیگر مطبوعات غرب خواسته اند که جریان استرداد شاه را یک حس انتقامجوئى تلقى کنند . لطفا بفرمایید هدف از استرداد و محاکمه شاه مخلوع چیست ؟

جواب : شاه این یک کلمه اش درست است . ولو هیچ وقت بنا نداشت که یک حرف حسابى بزند ولى این یک کلمه اش درست است که اگر ایشان محاکمه بشود ، رؤساى جمهورى هم باید محاکمه بشوند و ما قبل از محاکمه ایشان ، محاکمه آنها را مى کنیم . البته ما همچو قدرتى نداریم که بفرستیم و نیکسون را بیاوریم اینجا یا کارتر را بیاوریم اینجا ، قدرت ما نداریم اما قدرت این را داریم که اینجا خودمان محاکمه اش کنیم ، محاکمه غیابى ، ما عده اى از اشخاصى که کارشناسند ، عده اى از اشخاصى که قوانین بین المللى را مى دانند ، اشخاص منصف ، یک دادگاه بین المللى اینجا ما درست کنیم اگر بتوانیم (اگر گوش به حرفمان ندادند ، خوب چه بکنیم ) و محاکمه کنیم اینها را و این متوقف به این نیست که شاه را محاکمه

ص: 31

کنیم ، این حرفش هم این تکه اش درست نیست که "اگر من را محاکمه کنند" ، نه ، دو تا مجرم هستید که یکى تان از دیگرى مجرمتر یعنى آنى که امر به تو کرده و الزام کرده تو را به این کار ، او پیش ما مجرمتر است ، تو آلت فعل بودى ، آنها فعل را به توسط تو ، کارها را به توسط تو انجام دادند و ما آن مجرم بالاتر را عبارت از رؤساى جمهور مى دانیم و آنها را باید محاکمه کنیم . اگر مى توانستیم ، مى رفتیم همه شان را آوردیم اینجا و مى نشاندیم و از آنها محاکمه شان مى کردیم ، محاکمه عدالت و اگر واقعا اینها وجدان دارند ، همانطورى که قصه را براى شما نقل کردم که یک قاضى که از طرف خود حضرت امیر تعیین شده بود ، حضرت امیر را احضار مى کند و آن هم مى رود ، براى اینکه عدل است خواهند بروند ، خلاف دین نمى خواهند کارى بکنند ، اگر اینها وجدانشان بیدار باشد و منقلب نشده باشند از آن وجدان انسانى به یک وجدان دیگرى ، ما اگر احضارشان کنیم که ما مى خواهیم به طور عادلانه با شما رفتار کنیم ، مى گویید که از خودمان هم باشد ، از خودتان هم باشد ، بیائید اینجا ما محاکمه کنیم مى خواهید هم ، خود شما ما البته شاه را باید اینجا محاکمه کنیم لکن مى خواهید هم خود شما آنجا ما بفرستیم شما را محاکمه کنند . اگر وجدانشان بیدار باشد قبول مى کنند لکن ما همچو امیدى نداریم اما این را ما مى توانیم که در اینجا غیابا آنها را محاکمه کنیم و این موقوف به این هم نیست که شاه را محاکمه کنیم ، شاه باید اینجا بیاید محاکمه بشود ، براى اینکه جرم هاى او اینجا موجود است و ما آن جرم هاى موجود اینجا را نمى توانیم نقلش بدهیم به آنجا ، جرم هاى آنها هم همین طور است که اینجاست و قابل نقل نیست لکن ما به آنها نمى توانیم یک همچو تحمیلى بکنیم ، زورمان به آنها نمى رسد و اگر توانستیم آن یک مجمعى که مى خواهیم ، درست بکنیم براى محاکمه و براى اینکه بررسى کنند به اوضاع ما ، به این جنایاتى که به ما شده بررسى بشود ببینند ما چه مى گوییم و نمى گذارند که صداى ما به دنیا برسد . حالا من هم نمى دانم که شماها مى توانید برسانید یا توانید ، یا وقتى بروید آنجا نمى گذارند صداى ما را نمى گذارند به دنیا برسد . ملت امریکا اصلا مطلع نیست که ما چه مى گوییم ، بعضى شاید اسم ایران را نشنیده باشند . وقتى که اینطور باشد و نگذارند حرف ما به جامعه امریکا برسد ، خوب آنوقت امریکایى ها خیال مى کنند که ما یک دسته دیپلمات را گرفتیم اینجا و داریم هر روز هم کتکشان زنیم و سرنیزه هم بالایشان نگه داشتیم که نمى گذاریم نفس بکشند و نمى گذاریم حمام بروند و نمى گذاریم غذا بخورند و از این حرف هایى که تبلیغات آنها ، قلم دست دشمن است . مى گویند که شیطان را یک وقت کسى خواب دید ، دید چه صورت خوشگلى دارد گفت آخر این که تو هستى با آنى که به ما نشان مى دهند دوتاست ، آن یک جور دیگر است ، تو یک جور دیگرى ، گفت قلم دست دشمن است . قلم الان قلم مطبوعات خارج ، قلم دشمن هاست که از سرنیزه ها براى بشر بدتر است . وقتى قلم دست آنهاست هر چه مى خواهند مى گویند . خوب ، در یکى از حرف هایشان هم

ص: 32

نوشته بودند که خمینى پستان زن ها را دارد مى برد ، شما الان نشستید اینجا مى بینید خمینى یک طلبه ضعیفى است اینجا نشسته با شما صحبت مى کند و مردم هم به او علاقه دارند چون نوکر خودشان هست ، آدم به نوکرش ، به خادمش علاقه دارد ، نه پستانى بریده شده و نه کسى چیزى شده ، اینها فقط دیدند که هویدا را اینجا گرفتند و اعدامش کردند ، هویدا را خیال کردند که جامعه زن است و این را که اعدام کردند ، پستان بریدن است !! نه ، مسائل این نیست ، دست خود آنهاست هرچه دلشان مى خواهد بگویند . شما که شاهد مسائل هستید بروید شهادت خودتان را بدهید که وضع ما اینطورى است ، نه ما مى خواهیم یک حکومتى داشته باشیم ، اگر مى خواستیم حکومتى داشته باشیم که اینطورى تو این اتاق نبودیم ، تو آن اتاق هایى بودیم که آقاى کارتر بودند ، تو آن عمارت هایى که آنها هستند ، کاخ سفید بودیم . ما این مسائل پیشمان مطرح نیست ، ما مى خواهیم یک حکومت عدلى در دنیا پیدا بشود و این مجرم هایى که به ما جرم کردند و مال ما را ، مال ملت ما را بردند و هدر دادند و نیروى انسانى ما را هدر دادند ، اینها بیایند اینجا ما محاکمه شان کنیم و آقاى کارتر که مایل نیست ، با هر قمیتى هست نمى گذارد که شاه بیاید ، حق دارد ، اگر شاید من هم بودم همین کار را مى کردم براى اینکه یک کسى که کلید جرمش را شاه مى تواند باز کند ، چطور بگذارد بیاید اینجا؟ کلید جرم این ، جرم هاى این و خیانت ها و جنایت هایى که به ملت ما کردند دست اوست ، اگر چنانچه او بیاید اینجا و از او بپرسند و عرض بکنم که در بازپرسى بخواهد جواب بدهد ، او هم آن مجرم اصلى را خواهد گفت ، قبلا هم گفته است ، قبلا هم خود همین آقاى محمدرضا گفته است که اینها مى فرستادند و تعیین مى کردند وکلا را ، آن لیستش را به ما مى دادند ، وقتى لیست را به ما مى دادند ما تعیین مى کردیم همان ها را . خوب یک همچو جرم به این بزرگى را این قبلا اقرار کرده ، گفته این معنا را که این هم جرم خودش و هم جرم رؤساى جمهور است ، اینها یکى از جرم هاى کوچکش است که ایشان گفته است و الا جرم ها اینقدر زیاد است ، پرونده ها اینقدر زیاد است ، مظلوم ها اینقدر در اینجا زیادند که به این زودى ها ما نمى توانیم نه جرم هاى آن را بشماریم و این مظلومین را نمى توانیم که تظلمشان را به دنیا برسانیم .

سوال : دانشجویانى که سفارت را اشغال کرده اند خودشان را پیرو خط امام مى دانند ، با وجود این به نظر خارجى ها این خود دانشجویان هستند که سیاست خارجى ایران را هدایت مى کنند ، در این باره حضرتعالى چه نظرى دارید؟ آقاى قطب زاده در این مورد چه کارى انجام مى دهند؟

جواب : اگر مقصود این است که سیاست خارجى را دارند اینها هدایت مى کنند ، این یک افترایى است که مى زنید به آنها ، اینطور نیست و اگر مقصود این است که این کارى را که اینها مطلع شدند به اینکه اینجا محل جاسوسى بوده است و روى حس انسانیت خودشان براى حمایت

ص: 33

از مظلوم ها رفتند آنجا را گرفتند ، اگر مقصود از سیاست خارجى این معناست که اینها را گرفتند و حالا مى گویند که بیائید مجرم ما را بدهید تا اینکه ما آنها را رها کنیم یا محاکمه شان بکنیم ، اگر سیاست این است ، آنها کردند و همه ملت هم موافقند ، وزیر خارجه و تمام ملت و دولت و همه با این موافقند . چنانچه اگر چنانچه باز رسیده باشد فریاد این ملت به آنها مى بینید که اقشار ملت همیشه دنبال این قضیه هستند و اعلامیه هایشان و فریادهایشان و پیاده روى هایشان و راهپیمائى همه دنبال تایید این مطلب است و چرا تایید نکنند؟ براى اینکه یک جایى است که محل توطئه است . مردم جوان هایشان را دادند ، مردم خانه هایشان را سوزاندند ، خراب کردند ، همه چیزشان را دادند براى اینکه یک حکومت اسلامى پیدا بشود ، حالا احساس مى کنند که یک جایى درست شده است براى توطئه ، روابط ما بین ریشه ها با دولت امریکا بلکه محل جاسوسى براى منطقه در اینجا هست . اصلا ما اینجا را سفارتخانه نمى دانیم ، ما اینها را اجزاى سفارتخانه نمى دانیم ، اینجا جاسوسخانه است و آنها هم جاسوس هستند ، اینهمه فریادى هم که قشرهاى مختلفى که در خارج هستند دارند مى زنند که همه رأى به این مى دهند که اینها باید رها بشوند براى اینکه اینها اشخاصى هستند ، اجزاى سفارتخانه هستند ، مامورین کذا هستند ، ما همه اینها را منکر هستیم و مى گوییم بیائید ببینید ، دعوت مى کنیم از این قشرهاى مختلف که بیائید ببینید که وضع اینجا ، وضع سفارتخانه است ؟ سفارت ما را در امریکا ببینید ، سفارت امریکا را در اینجا ببینید . سفارت سایر مملکت ها را ببینید ، سفارت ایشان هم ببینید ، ببینید این سفارتخانه اصل اسمش هست تا شماها مى گویید سفارتخانه را گرفتید؟ و اینها دیپلمات هستند که شما مى گویید که دیپلمات ها را گرفتید؟ یا نه اینجا محل جاسوسى است لیس الا ، و اینها هم جاسوس هستند و اصلا ربطى به سفارت و سفارتخانه ندارد . ادعاى ما این است ، اینها هم که رفتند و آنجا را گرفتند نمى خواهند که وزارت خارجه را اداره کنند ، اینها در یک قضیه جزئیه و آنکه یک مجرم خودشان را یافتند و محل جرمش هم یافتند ، رفتند گرفتند آنجا را ، همه ما هم موافقیم با آنها .

سوال : اگر حکومت اسلامى بخواهد به این ترتیبى که هست پیش برود طبیعى است که اکثریتى از کشورهاى جهان با او مخالف خواهند بود و جز با دشمنى رفتار نخواهند کرد ، بنابراین اساس روابط خارجى شما و دوستانتان به چه شکل و است آیا شما به دوستانى نیازمند هستید در روابط خارجى یا خیر؟

جواب : اگر خارجى ها بتوانند بفهمند ، ادراک کنند مسائل ما را ، همانطور که ملت ها وقتى ادراک کردند و ادراک کنند با ما موافقند ، دولت ها هم اگر ادراک کنند که ما چه مى گوییم با ما موافقند . اگر مقصود از روابط آن روابطى است که تا حالا بین ایران و امریکا بوده است ، در

ص: 34

زمان شاه سابق بین ایران و امریکا بوده است ، این روابط نبوده است ، این یک آقایى بوده با نوکرش هر کارى مى خواسته ، هر امرى که مى کرده عمل مى کرده اگر مى گویید ما اگر چنانچه بخواهیم اسلام را پیش ببریم دیگر نباید نوکر باشیم . اگر نوکر نباشیم رابطه اش را با ما قطع مى کند ، ما از خدا مى خواهیم که رابطه قطع بشود . ما ذلت را نخواهیم پذیرفت براى خاطر اینکه یک رابطه با یک ابرقدرت داشته باشیم . شرافتى نیست رابطه داشتن با امثال امریکا ، دولت امریکا یک شرافت انسانى مع الاسف الان ندارد که ما بخواهیم به واسطه آن شرافت انسانى اش با آن رابطه داشته باشیم . دولت امریکا این است که دارید مى بینید که مظلوم را دارد در هر جا پیدا مى کند پوست مى کند ، هر جا بتواند مى رود و بمب سرشان مى ریزد ، هر چه بتواند ذخائر ملت ها را مى برد ، ما بخواهیم روابط با اینها داشته باشیم ؟ بهتر این است که ما با اینها روابط نداشته باشیم ، بهتر این است با آنهائى که مى خواهند ما را بچاپند رابطه نداشته باشیم تا یک وقتى که به خود بیایند و بفهمند شرق هم هست در عالم . آن روزى که بفهمند که شرق هم یک جایى هست که تمدن از او پیش آنها رفته است و مع الاسف خود شرق هم خودش را گم کرده است ، آن روز ما روابط ممکن است پیدا بکنیم ، روابطى که متقابل باشد با هم ، متعادل باشد با هم و الا رابطه اى که اینطور باشد که سابق بود و آنطور باشد که اینها دلشان خواهد ، ما همچو رابطه اى را مى خواهیم چه بکنیم ؟ چه فایده اى براى ما دارد که رابطه داشته باشیم و آنوقت محلى که باید سفارت باشد این وضع را داشته باشد؟ روابط ما این است که اجازه بدهیم سفارتخانه به اسم سفارتخانه محل جاسوسى درست بکنند و این خون هایى که ما دادیم هدر برود و باز محمدرضا را بیاورند اینجا!! چون خودش حالا مفلوک است ، پسرش را!! یک نقشه اى که مى گویند دارند این است که در خواب دارد آقاى کارتر براى خودش نقشه مى کشد که با بختیار آنجاست و آن هم آنجا و بعضى از اشخاص هم اینجا و روابط هم اینجا دارند با آنها ، مع الاسف تو مغزشان دارند یک همچو نقشه اى کشند ، تخیلاتى مى کنند براى خودشان لکن مطلب از اینها گذشته است ، دیگر حناى اینها رنگى ندارد . نه حناى آقاى کارتر رنگ دارد و نه حناى آنهایى که در اینجا دلشان مى خواهد آنها بیایند و دوباره اینجا همان بساط پیدا بشود و همان قضایا تجدید بشود ، اینها دیگر نمى شود . اگر رابطه اى مى گویند که ما با دنیا رابطه داشته باشیم ، رابطه متقابل و دوستى باشد ، ما باید با همه دنیا روابط داشته باشیم اگر اینطور رابطه باشد ، ما هرگز نمى خواهیم که رابطه با اینها داشته باشیم ، نه با اینها ، نه با هر کس که بخواهد تحمیل به ما بکند . دول اسلامى با ما روابط دارند آن هم تا حدى که روى مصالح اسلامى ، روى مصالح مسلمین باشد ما با آنها روابط داریم . سایر دول غیر اسلامى هم هر کدامشان با ما بخواهند با عدالت رفتار بکنند ، ما را به حساب بیاورند ، ما را بدانند که یک ملت هستیم ، یک دولت داریم ، یک ملت هستیم ، یک رژیم هست در اینجا ، این را بفهمند و از آن سوارى که هستند

ص: 35

پیاده بشوند یک قدرى با هم راه برویم ، اگر پیاده شد آقاى کارتر از آن عرشى که دارد آمد روى زمین نشست با ما زمین نشین ها تفاهم کرد ، ما هم با او تفاهم مى کنیم و به استثناى اینکه باید آن ظلم هایى که به ما کرده است باید جبران بکند . با ملت امریکا که هیچ چیز نداریم ، هیچ اختلافى نیست بین ملت ها با هم با دولت هایشان دولتى که بعد پیش مى آید ، تفاهم کند با ما ، اینطور نباشد که من در کاخ سفید نشستم و شما در کوخ نشستید و کاخ نشین با کوخ نشین باید ارباب و رعیت باشد این اگر این کلمه را بردارند و ما را همانطور که هستیم ، بفهمند ، ادراک کنند ماها را ، ما با آنها چرا رابطه اى نداشته باشیم ؟ با دولت امریکا هم رابطه پیدا مى کنیم ، با همه جا و اما اگر وضع اینطور باشد ، ما مى خواهیم چه کنیم که پیشقدم بشویم براى اینکه نوکرى کنیم ؟! پیشقدم بشویم براى اینکه هم نوکرى کنیم هم همه چیزمان را تقدیم کنیم ؟! آنوقت نوکر که مى گرفتند یک اجرتى به او دادند ، اینها نوکر مى گیرند و همه چیزش را هم مى گیرند ، ما خواهیم چه کنیم با اینها رابطه داشته باشیم ؟ هیچ لازم نیست رابطه داشته باشیم .

سوال : بعد از تصویب قانون اساسى شکلى از حکومت که مطرح شده دو شکل است ، یکى اینکه یک حکومتى با استبداد روحانیت بر سر کار مى آید و یا اینکه یک حکومتى که روحانیت در آن نقش فرعى دارد روى کار مى آید ، این دو تا شکلى است که در جهان مطرح است ، نظر حضرتعالى چیست در این مورد؟

جواب : جهان ، اسلام را نمى دانند یعنى چه . آن جهانى که شما مى گویید ، یک جهان جاهل هست به اسلام ، اینها نمى دانند که حکومت اسلامى مى آید براى اینکه دیکتاتورى نباشد ، نه در شهر خودش ، در مملکت خودش نباشد ، در امریکا هم نباشد . حکومت اسلام یک حکومتى است که براى از بین بردن دیکتاتورى مى آید . آن کسى که اسلام قرار داده براى حکومت ، آن کسى است که با دیکتاتورى به حسب مذهبش مخالف است ، مذهبش حکم مى کند به اینکه دیکتاتورى نباید باشد . اینها خیال مى کنند که همچو که گفتند فقیه عادل عالم مطلع بر موازین غیر جائر ملتفت کذا ، باید فلان مقام را ، قضاوت را تعیین کند ، باید اگر مردم تعیین کردند یک رئیسى را براى کشور ، آن هم اجازه بدهد ، این مى شود دیکتاتورى !! اما اگر چنانچه یک نفر آدم ظالم جائر دیکتاتور همه چیز بیاید ، نه این دیکتاتورى نیست !! فرق فقط این است که معلوم مى شود با علم مخالفند ، با عدالت مخالفند اینهایى که با حکومت فقیه مخالفند . با اینکه الان هم در قانون اساسى که درست کردند قضیه حکومتى نیست در کار ، اصلا اسلام حکومت ندارد ، اسلام اینطور نیست یک حاکمى مثل آقاى هیتلر داشته باشد آنجا ، مثل آقاى کارتر که نظیر هیتلر است داشته باشد آنجا و سرکوبى کند همه را و بزند و بکوبد . اصلا این چیزها در

ص: 36

اسلام مطرح نیست . اسلام که فقیه عادل مطلع دلسوز براى ملت را قرار مى دهد که این نظارت کند یا فرض کنید حکومت کند ، براى این است که جلو بگیرد از غیر عادل ، غیر عادل نیاید و مردم را بچاپد . از صدر اسلام تا حالا شما ملاحظه کنید که آن حکومت هاى صدر اسلام مثل على ابن ابیطالب سلام اللّه علیه چه جور بود ، یک حکومت اسلامى روى عدالت ، بعدش افتاد دست بنى امیه و بنى عباس و حکومت هاى جائر دیگر و شاهنشاهى و امثال ذلک . مسلمین آنجاها را هم گرفتند و بعد شاهنشاهى شد و نتوانستند مسلمین اسلام را درست پیاده کنند و حکومت اسلامى را ، نشد . اسلام غریب است الان ، اسلام غریب است ، همانطور که غربا را نمى شناسند ، یک غریبى وارد یک شهرى بشود مردمش نمى شناسند ، اسلام الان غریب است توى ملت ها ، نمى شناسند اسلام را . چون نمى شناسند اسلام را ، احکام اسلام را هم نمى دانند ، اسلام شناس هاى ما هم اسلام را نمى شناسند ، نمى شناسند این چى هست ، وقتى نشناختند خیال کنند که اگر چنانچه فقیه حکومت فقیه باشد ، حکومت دیکتاتورى است و اگر چنانچه فقیه در کار نباشد ، دیگر هر که خواهد باشد ، اگر شمر هم باشد این آقایان اشکالى به آن ندارند فقط فقیه را بهش اشکال دارند . اشکال هم براى این است که از اسلام مى ترسند ، از اسلام ترس دارند . اسلام نمى گذارد این حیثیت فاسدها را باقى باشد . اینها ترسند از آن ، بعضى ها هم گول خوردند بعضى ها متعمدند در این امر ، بعضى ها هم گول خوردند والا حکومت اسلامى مثل حکومت على ابن ابیطالب دیکتاتورى تویش نیست ، حکومتى است که به عدل است ، حکومتى است که زندگى خودش از زندگى سایر رعیت ها بدتر است ، آنها نمى توانستند مثل او زندگى کنند ، او نان جو هم سیر نمى خورد ، یک لقمه ، دو تا لقمه برمى داشت با یک خرده نمک مى خورد . این حکومت اصلا مى تواند دیکتاتورى ؟ دیکتاتورى براى چه بکند؟ عیش و عشرتى نیست تا اینکه بخواهد دیکتاتورى بکند براى او . حکمفرمایى اصلا در اسلام نیست ، حکمفرمایى اصلا در کار نیست . پیغمبر اسلام که راس مسلمین و اسلام بود وقتى که در یک مجلسى نشسته بودند تو مسجد روى آن حصیرها (معلوم نیست حصیر حسابى هم داشته باشد) آنجا نشسته بودند ، دور هم که نشسته بودند ، عرب که خارج بودند و نمى شناختند پیغمبر را مى آمدند مى گفتند که کدام یکى محمد هستید ، نمى شناختند براى اینکه حتى یک همچون چیزى هم زیر پیغمبر نبود . حالا ما اشراف هستیم . یک همچو حکومتى که بنا باشد اینطورى باشد ، یک خانه گلى داشته باشد ، یک گلیم هم حتى نداشته باشد ، یک حکومتى که یک پوست مى گویند داشته است که روزها علوفه شترش را حضرت امیر رویش مى ریخته ، شب ها زیر خودش و فاطمه مى انداخته و مى خوابیده رویش ، اینکه دیکتاتورى نمى تواند باشد . اینهایى که مى گویند دیکتاتورى ، اسلام را نمى فهمند چى هست ، فقیه اسلام را نمى دانند ، خیال مى کنند ما ، هر فقیه ، هر فقیه ، هر چه هم فاسد باشد این حکومت ، فقیه اگر پایش را اینطور بگذارد ، اگر یک گناه صغیره هم بکند از ولایت ساقط

ص: 37

است . مگر ولایت یک چیز آسانى است که بدهند دست هر کس ؟ اینها که مى گویند که دیکتاتورى پیش مى آید نمى دانم این مسائل پیش مى آید ، اینها نمى دانند که حکومت اسلامى حکومت دیکتاتورى نیست . مذهب مقابل اینها ایستاده ، اسلام مقابل دیکتاتورها ایستاده و ما مى خواهیم که فقیه باشد که جلوى دیکتاتورها را بگیرد ، نگذارد رئیس جمهور دیکتاتورى کند ، نگذارد نخست وزیر دیکتاتورى کند ، نگذارد رئیس مثلا لشکر دیکتاتورى بکند ، نگذارد رئیس ژاندارمرى دیکتاتورى بکند ، نه اینکه بخواهیم دیکتاتورى درست کنیم ، فقیه خواهد چه کند دیکتاتورى را؟! کسى که زندگى ، زندگى عادى دارد و نمى خواهد این مسائل را ، دیکتاتورى براى چه مى خواهد بکند؟ حکمفرمایى در کار نیست در اسلام ، علاوه حالا در این قانون اساسى که اینقدر احتیاط کارى هم شده ، آقایان هم اینقدر احتیاط کارى کرده اند که یک دفعه مردم بیایند خودشان تعیین کنند یک خبره هایى را ، این دیکتاتورى است ؟! این خبره ها را یکى بیاید بگوید که در یک شهرى از این شهرها یک کسى فشار آورد روى مردم که بیایید به این شخص بدهید ، حتى تبلیغات هم نشد ، مردم اینها را مى شناختند ، مردم دانستند اینها را . اگر صد دفعه دیگر ما بخواهیم خبرگان تعیین کنیم ، یا خود این آقایان تعیین مى شوند یا یکى مثل اینها . مردم با آزاد ، من گمان ندارم در هیچ جاى دنیا اینطور واقع شده باشد ، اینطور داده باشند ، مردم اینطور عاشقانه رأى داده باشند به یک مطلبى ، هم جمهورى اسلامى اش را آنطور عاشقانه رأى دادند و آنطور اکثریت . در زمان شاه سابق که یادتان هست شما ، اینها یک رفراندمى مى خواستند بکنند من از قم فرستادم ببینم که وضعش چه جورى است ، اینها آمدند گفتند بیش از 2000 نفر نمى توانند تهیه کنند معذلک گفتند "همه ملت " براى اینکه 6 میلیون رأى داد گفتند 6 میلیون راى ، دروغ مى گفتند 6 میلیون دروغى را آنها مى گفتند همه ملت . حالا ما یک جا 20 میلیون رأى داشتیم ، یک جا هم که یک دسته اى نیامدند و قهر کردند از باب اینکه آنها هم نمى دانستند که ما چه مى خواهیم بگوییم ، قهر کردند رفتند کنار نشستند معذلک 16 میلیون جمعیت تقریبا رأى داد و 90 درصد مردم گفتند ما رأى مى دهیم الان هم بعدها آنها هم گله خواهند کرد که چرا ما را نگذاشتند رأى بدهیم شاید آنها هم همین رأى را بدهند و باز بشود بیست و چند میلیون .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 38

تاریخ : 27/9/58

تاریخ : 27/9/58

براى ما اینقدر معلول گذاشته و آنقدر شهید و آنقدر مادر داغدیده به جاى گذاشته ، اینها صحبت است که انساندوستى به بشردوستى ، تمام مقصد این جنایتکارها رسیدن به یک نقطه است ، قدرت . قدرت براى کوبیدن هر کسى که در مقابل شان است و براى استفاده .

امریکا او را از یک محلى به یک محل دیگرى که باز مربوط به خودش است برده است .

تاریخ : 28/9/58

مى زنند؟ اینها همه براى این است که خداى تبارک و تعالى اینها را کر و کور کرده است ، اینها را از آن ادراک راه صحیح محروم کرده است یعنى خودشان اسباب محرومیت را فراهم کردند . خودشان اسباب این شدند که عنایت خدا که باید همه قشرها را هدایت کند ، اینها خودشان را محروم کردند و بعد از آنکه خودشان را محروم کردند کارهائى انجام مى دهند که برخلاف مصلحت خودشان است .

به اصطلاح خودش بخواهد پرستارى از یک مفلوکى بکند ، ما یک ، بعضى از ممالک با ما متحد بودند ، یعنى از ملت ها ، حالا بسیارى از ملت ها با ما همراهند . نهضت ما دارد توسعه پیدا مى کند و مى رود توى ملت ها ، ملت هائى که ، ببینند که ملت ایران در مقابل یک قدرت بزرگ ایستاده و پیش برده ، یک قدرت شیطانى را که همه قدرت ها دنبالش بودند یک ملتى ایستاده و ایستادگى کرده و پیش برده ، سایر ملت ها هم گرفتارند دیگر ، آنها هم همین گرفتارى هائى که ما داریم آنها دارند . مصر به دست سادات و جاهاى دیگر هم به دست دیگران . همه ملت ها مبتلاى به دولت هایشان هستند ، آنها هم خواهند از زیر این بار بیرون بیایند . وقتى دیدند که ایران قیام کرد و پیش برد ، ولو کشته داد اما پیش برد و دیگران هم همین فکر در مغزشان پیدا مى شود ، ملت هاى دیگر هم همین معنا را مى خواهند ، آنها هم همین کار را خواهند کرد .

مجلس شوراى استعمارى غلط ، همچو که کشتى انگلستان مى آمد طرف ایران مسأله ختم بود با همان حرکتش . همچو که اطلاع مى رسید که کشتى انگلستان راه افتاده از آنجا به کجا ، اینجا دیگر باید حتما تسلیم شد . قراردادى اگر مى خواستند ببندند و اینها یکوقتى ، در آنوقتى که فرض کنید یک سرسختى مى خواستند نشان بدهند ، یک چیزى که در سرحدات واقع مى شد ، این کافى بود براى اینکه در مرکز اینها دیگر دست بردارند از مخالفت و موافقت کنند و تسلیم بشوند . اینها چیزهائى بود که اینها با بوق و کرنا ، با رادیوها ، با تبلیغات ، تبلیغاتى که بسیاریش هم در خود کشورها بود یعنى عمال آنها در خود این کشورها تبلیغات مى کردند برضد خود کشور ، اینها به مردم همچو بزرگ نشان داده بودند مسائل را که مردم خیال مى کردند که اگر الان یک حرفى بزنیم ، یکدفعه چتربازى هاى آمریکا مى آیند مى ریزند و ایران را خراب مى کنند . در همین قضیه این را کرارا براى ما آمدند گفتند که ، مى نوشتند ، از خارج هم مى نوشتند که چتربازها بناست که از بالا بیایند بالاى سرسفارت ، از آن بالا یک دوائى بریزند و بیهوش کنند همه را و بیایند پائین و همه را ببرند و در قم هم مى خواهند بیایند و شما را بربایند ، حتى بعضى آمده بودند به من مى گفتند که شما نمانید اینجا شب . خوب آقا این شعر است که اینها مى گویند . این حرف هائى است که در کتاب حسین کرد نویسند و مى نوشتند . اینها ، این حرف است که مى زنند والا "چتر بازها مى آیند و همه را بیهوش مى کنند" این همان حرف هایى بود که "هى دوا مى زدند ، همه چیزها بیهوش مى شدند" حرف هائى که در الف لیل مى گویند . خواستند اینطورى ما را مثل سابق که از این حرف ها ترس داشتند ، اینطورى ملت ما را بترسانند ، غافل از اینکه مسائل این نیست ، اصلا مداخله نظامى دیگر حالا در دنیا اصلا شکست خورده است ، صحبتش هم شکست خورده . اینها به اعتبار اینکه ما را در افکار باز عقب مانده مى دانستند این حرف را مى زدند ، بعد هم حالا مى گویند که وقتى که در آمریکا چیز کردند رأى گیرى کردند (حالا به آن اندازه اى که خودشان مى دانند) امروز یا دیشب بود که پنجاه و پنج درصد از جمعیت آمریکا با مداخله نظامى مخالفند . یک غلطى از اول مى کنند بعد مى خواهند عذرش را بخواهند حالا مى گویند ملت ما مخالف است . خوب ملت آنها موفق باشد بسم اللّه ، مگر مى شود حالا در دنیا یک چنین کارهائى را کرد ، این حرف ها مال سابق بود ، نه مال حالا ، حالا دنیا یک چیز دیگر شده . حالا اگر صداى اینها در آید در اینجا . شرق منفجر مى شود ، نه شرق تنها ، غرب هم منفجر مى شود . مگر مى شود حالا از این کارها کرد بعد حالا از آنجا دست بردارند . نه مداخله نظامى نه از باب اینکه مثلا فرض کنید خوب ملت هم با آنها موافق نیست حتى گفته بودند که اینها مى گویند که اگر اینها را هم بکشند ، مداخله نظامى نباید بشود ، اگر این جاسوس ها را بکشند هم ، مداخله نظامى نباشد . خوب اگر یک چنین حرفى راست باشد معلوم مى شود که آنها به عقل آمده اند که پنجاه نفر آدم جاسوس را فرضا کشته (که بنا ندارند حالا اینها را بکشند) پنجاه نفر را بکشند اسهل است از اینکه یک مملکتى ، چند تا مملکت ، خود آمریکا به خاک و خون کشیده بشود . این معلوم مى شود یک خرده اى به عقل آمده اند از اول هم معلوم نبود که این خیال ها باشد . حالا دیگر چسبیده اند به اینکه (ما خیر ، محاصره اقتصادى مى کنیم ) بسیار خوب محاصرۀ

ص: 46

اقتصادى بکنید ببینیم چه مى کنید . اینها حرف است ، محاصره مگر دنیا تابع آقاى کارتر ، مگر همه دنیا مى خواهند زحمت بکشند که آقاى کارتر بشود رئیس جمهور . سران که مى شناسند هم را ، سران ممالک هم را مى شناسند که از چه قماشى هستند ، مى دانند که قضیه ، قضیه ملت نیست . قضیه ، قضیه این است که من مى خواهم چه بشوم او مى خواهد رئیس جمهور کجا بشود ، او مى خواهد رئیس جمهور کجا بشود . اینها که هم را مى شناسند مى دانند که مسأله ، مسأله این نیست که براى پنجاه تا مثلا جاسوس خیلى دلشان سوخته یا براى فرض کنید چه . این را من کرارا گفته ام ، ما در فرانسه که بودیم یک نفر از اشخاص که مى گفتند که این از طبقه بالاست (چه بود ، من نمى دانم ) از آنها مى آمدند زیاد ، راجع به همین مردیکه هم مى آمدند ، گاهى هم از آمریکا پیغام مى آوردند ، از رئیس جمهور آمریکا پیغام مى آوردند که ما را سست کنند ، این در یک قضیه اى که آمده بود و حرفش را نقل کردند ، گفته بود که یک قضیه اى در چین واقع شد که سفارتخانه ما در خطر بود ، ما راجع به افرادش هیچ ابدا نگرانى نداشتیم ، افراد چیزى نیستند ، راجع به مبلش ما نظر داشتیم ، مبل هایش زیاد قیمت داشت . اینها یک چنین قماش مردمى هستند که مبل ها را اهمیت مى دهند ، نه آدم ها را . رئیس جمهور شدن پیش آقاى کارتر ارزش دارد ، نه پنجاه نفر . اینها یک چیزهائى درست مى کنند براى اینکه آنجا براى خودشان یک راهى پیدا کنند و پیش ملت خودشان یک وجاهتى پیدا کنند و همانطور که گفتم خدا کر و کورشان کرده که هر راهى که اینها بروند ، برخلاف مصلحتشان است ، هر طریقى که بروند خلاف آن . بردند او را آنجا به خیال اینکه یک کارى بکنند ، شکست خوردند ، یعنى افکار مردم عوض شد ، بعد لجاجت کردند در اینکه این را تحویل بدهند ، باز هم به ضرر خودشان شد . نتوانستند نگه دارند ، فرستادند او را به پاناما . این هم به ضرر خودشان . حالا اهالى پاناما دارند فریاد مى زنند در خیابان ها ، چه مى کنند که این مردیکه را آورده اند اینجا چه کنند . خوب این یک بنجلى است که باید بیخ ریش ما باشد ، اینها اشتباه دارند اینها باید بیاید در همین مملکت ، بنجل از ماست ، براى چه به پاناما برود؟ مردم پاناما را چرا اذیت مى کنند؟ خوب بفرستند او را محل خودمان ، ما خودمان مى دانیم چه بکنیم .

بیاوریم اینجا و در مقابل این مستکبرین ، مستضعفین تکلیفشان را بدانند ، مستضعفین دنیا یعنى مملکت آمریکا هم ، ملت آمریکا هم تکلیفش را با رؤساى جمهورش بفمهد که اینها چه سنخ آدم هایى بودند که به ما حکومت مى کردند . همانطورى که ما اینجا فهمیدیم که اینها چه سنخ آدم هائى بودند به ما حکومت مى کردند . فهمیدیم و خدا خواست که قیام کرد ملت و خدا خواست که این را بیرونش کرد . مستضعفین دنیا بفهمند اینجا وقتى ما یک محاکمه اى راه انداختیم که دنیا را شریک کردیم در این محاکمه ، از همه جا دعوت کردیم و در اینجا متفکرین دنیا ، نویسندگان دنیا ، سیاسیون دنیا ، شخصیات معتبر دنیا را از همه جا ، حتى از آمریکا ، از هر جا ما دعوت مى کنیم اینجا و این آدم را اینجا محاکمه مى کنیم ، یک محاکمه جار و جنجال دار تا معلوم بشود به همه دنیا ، به همه مستضعفین که اینها خودشان را جا زدند آنجا و با یک حرف هاى نامربوطى مى خواهند خودشان را تحمیل کنند به ملت ها . ما به ملت ها بفهمانیم که اینها لایق نیستند براى شما حکومت کنند ، خودتان فکر کنید . خودتان فکر کنید بین خودتان ، یک حکومتى که دست خودتان باشد ، نه اینکه کسى ارباب شما باشد . ما مقصدمان یک چنین مطلبى است ، مقصدمان این نیست که یک نفر آدم بیاید اینجا و مثلا چه بکند ، نه . و همه خوف آقاى کارتر این است که مبادا یک چنین قصه اى پیش بیاید ، پیش بینى یک چنین مسائلى مى کند . دست و پا مى کند ، او را مى رود نگه مى دارد و بعد هم حالا جاى دیگر و بعدش حالا چه خواهد شد نمى دانم و ملت ایران باید توجه داشته باشد که یک ملتى است که الان همه دنیا توجهشان به اینجاست . شما رادیوهاى دنیا را ، مطبوعات دنیا را ببینید و در راس حرف هایشان همین مسائل ایران است الان .

ملت ها نیست که یک ملتند) همانطورى که آذربایجان خدشه دار نمى شود و تهران خدشه دار نمى شود و کردستان خدشه دار نمى شود و بلوچستان خدشه دار نمى شود همه اینها خدشه دار نمى شوند ، همانطور هم که انظار دنیا متوجه است که این یک عده خائن اقلیت چه چیزى مى گویند . این یک عده اقلیتى که ایستاده اند در مقابل سى و پنج میلیون جمعیت و در آرأ آرائشان را دیدید که در رفراندم اول همه قوا را روى هم گذاشتند باز صدى هشتاد با ما بود . حالا با اینکه یک مقدارى را بازى دادند و قهر کردند حالا هم صدى نود باز رأى مثبت دادند . دنیا نظر مى کند که این آدم ها چه مى گویند در مقابل یک ملت . این مردم چه مى گویند در مقابل ملتى که همه ایستاده اند و هر روز فریاد دارند مى زنند که (بعد از تصویبش هم دارند فریاد مى زنند) که ما همین قانون اساسى را مى خواهیم ؟ این چند نفر آدم چه چیزى گویند در مقابل این ملت ؟ چه حرف حسابى دارند؟ چرا باید اینها یک چنین فکر معوجى داشته باشند که یک عده یاغیگرى کرده اند ، یک چنین عده معدودى مى خواهند بر همه ملت ما حکومت کنند . مگر حکومت محمدرضا غیر از این معنا بود که یک عده معدودى مى خواست دیگران را تحت سلطه قرار بدهد؟ حالا هم همین ها نظیر او هستند . و از ریشه هاى او هستند چه مى گویند اینها در مقابل یک ملت که زن و مردش خون دادند و بچه دادند و جوان دادند و یک حکومت اسلامى مى خواهند درست کنند؟ آقایان چه مى گویند در مقابل اسلام ؟ چطور جواب اسلام را مى دهند؟ ملت باید درست توجه کند ، دشمن هاى خودش را در این مسائل بشناسد که چه قشرهائى با ملت دارند مخالفت مى کنند و دشمن هستند با ملت ما . باید مردم بشناسند اینها را و من امیدوارم که این تحولى که پیدا شده و اینکه هر قصه اى که به نظر آنها این است که ما در این قصه یک شکستى بخوریم ، بیشتر صدا در مى آید بیشتر مردم با هم منسجم مى شوند ، من امیدوارم که انشأاللّه این راه را تا آخر برویم آنى که آرزوى همه مسلمین است ، آنى که آرزوى رسول اکرم است ، آنکه آرزوى ائمه ما هست و آن ایجاد یک حکومت اسلامى ، همه چیزى اسلامى باشد ، من امیدوارم که با دعاى همه شما و با توجه همه شما به خدا و با وحدت کلمه این راه را به آخر برسانیم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 49

تاریخ : 28/9/58

ممکن ها ممکن مى شود و محال ها واقع .

سوال : در سال گذشته چیزهاى زیادى رخ داد و چیزهاى زیادى هم شنیدیم و الان که من آمدم اینجا ، مى بینم مشکلات زیادى در عین پیروزى هاى زیاد در کشور ایران موجود است مثلا اجانب ، تبلیغات ، حمله تبلیغاتى و حمله هاى دیگرى مى کنند و ممکن است که یک وقت منجر به حمله نظامى هم بشود کما اینکه حمله هاى اقتصادى هم دارند به ایران و در آینده چیزهاى زیادى رخ خواهد داد . شما آیا براى آینده ممکن است من براى آینده سوالى بگیرم از شما که شما چه در نظر دارید درباره روابط با آمریکا ، مثلا ، من باب مثال در روابط با آمریکا و مثلا درباره مسائل و مشکلات دیگرى که متوجه ملت ایران و انقلاب ایران خواهد شد ، شما چه در نظر دارید و مى خواهید چه عملى انجام بدهید؟ دیروز کارتر چیزى گفت که شبیه به تهدید جنگ بود که این تهدید اول ایشان نیست .

جواب : پشت سر هر انقلابى در عالم اینطور آشفتگى ها هست و من باید بگویم که انقلاب ما انقلاب بزرگى بوده است و در حد خودش بالاترین انقلاب بوده است ، با وضعى که حاضر است و ما شاهد بودیم و پشت سر آن آشفتگى هایش ناچیز است . آنطورى که انقلاب هاى دیگر بودند که بعد از 50 سال ، 60 سال ، بعد از چند سال باز گرفتار هستند ، ما آن گرفتارى ها را نداریم و مهم هم این است که انقلاب ما اسلامى است و ملى ، ملت مسلم قیام کرده است براى اسلام و هر قیامى که اینطور باشد پشت سرش آنطور خونریزى ها ، آنطور وحشیگرى ها پیدا نمى شود . شما مطلع هستید که در این انقلابات یک میلیون و یک میلیون و نیم مقتول داشتند . پس از پیروزى ، فلان کسى که پیروز شده است مى گوید من تا این سیگار را کشیدم هر چه مى توانید بکشید و آنطورى که الان براى من یعنى چند روز پیش از این ، صورت آوردند از ممالکى که در آن یک انقلابى واقع شده و صورتى که از حبسى ها دادند ، از مقتولین و اینها دادند عددها ، عددهاى زیادى مثل یک میلیون ، یک میلیون و نیم ، دو میلیون بود . و کشور ما بعد از اینکه انقلابش پیروز شد ، یک نفر هم حتى بیگناه کشته نشد . آن اشخاصى که در محکمه بردند و ثابت شده است به اینکه مفسد بوده اند و فساد ایجاد کرده اند و قتل عام ها کرده اند ، امر به قتل عام ها کرده اند ، آنها یک عده معدودى بودند که بعد از اینکه محاکمه شدند به جزاى خودشان رسیدند . بعد از انقلاب ما ، یک آزادى داده شد ، تمام مرزها باز و تمام فرودگاه باز و تمام احزاب و تمام نویسندگان آزاد ، در صورتى که بعد از انقلاب ، شما مى دانید که تمام اینها به روى دنیا بسته مى شود . انقلاب ما ، غیر از انقلاب جاهاى دیگر است . انقلاب وقتى متکى بر اسلام شد و ملت متعهد به اسلام بودند این انقلاب نمى تواند آنطور خسارات را داشته باشد . ما هر چه خسارت دیدیم در حالى بوده است که با شاه ، شاه

ص: 51

مخلوع و دار و دسته او برخورد داشتیم و حالا هم هر چه مقتول هست آنهایى هستند که آنها دارند جنایت مى کنند و باز هم ناچیز هست ، چیزى نیست در نظر ما . اما قضیه تشرهاى آقاى کارتر ، نمى دانم شما این مثل را مى دانید ، من حیفم آید که مثل بزنم به شیر ، که مى گویند وقتى که مقابل یک دشمن مى ایستد هم فریاد مى زند هم از آن طرفش چیزى بیرون مى آید و هم دمش را حرکت مى دهد ، فریاد مى زند براى اینکه طرف را بترساند ، مى ترسد ، از این جهت از او چیزى هم صادر مى شود ، دمش را حرکت مى دهد براى اینکه میانجى پیدا کند . آقاى کارتر را من حیفم مى آید که بگویم شیر ، لکن یک موجودى است که همین کارها را دارد مى کند این هیاهو و این فریادها و آن ترساندن ماها را از اقدام نظامى ، دخالت نظامى ، اینها کهنه شده است و لهذا یک دفعه یک چیزى مى گوید فورا بعدش یک چیز دیگر مى گوید خلاف آن . اینها همان فریادهایى است که آن حیوان زد براى اینکه بترساند طرفش را الان ملت هاى اسلامى و ملت هاى غیر اسلامى هم توجه شان به اینجاست و دلهاى شان با ماست . شما این را بدانید که اگر چنانچه سرنیزه سادات از روى مصر برداشته بشود ، ملت مصر با ماست براى اینکه ما اسلام را مى خواهیم ، مصر هم اسلام را مى خواهد . ما مى خواهیم یک حکومت اسلامى باشد ، ملت مصر هم همین را مى خواهند . ما مى خواهیم یک ملت اسلامى باشد ، ملت عراق هم همین را مى خواهند ، ملت هاى دیگر هم ، ترکیه هم همین را مى خواهد . هر جا که مسلم است ملتش مایل است که یک رژیم اسلامى ، یک رژیم عدل باشد بلکه اگر ما تبلیغاتمان برسد به دنیا و ما به مردم دنیا حالى کنیم که اسلام چه چیز است ، اسلام اصلا شناخته نشده است ، تا حالا اصل اسلام شناخته نشده است ، کسى نمى داند چیست تا حکومت مى گویند ، به نظرتان حکومت محمدرضا مى آید و سادات و کارتر ، تا رژیم گفته مى شود ، این رژیم ها به نظرشان مى آید . ما هر چه هم بخواهیم به آنها بفمانیم ، تا نتوانیم درست پیاده کنیم آن چیزى را که موافق رضاى خدا و رسول خداست ، نمى توانیم ادعا کنیم که ما یک رژیم اسلامى داریم . ما الان در آستانه این واقع شده ایم که یک رژیم اسلامى متحقق بشود و انشأاللّه متحقق بشود لکن اگر دنیا بفهمد که این اسلام چیست ، حکومت اسلام چه جورى است ، چه وضعى دارد ، حاکم اسلام و رئیس اسلام با محکومین و با اشخاصى که به آنها حکومت مى کند چه وضعى داشته اند ، سردارهاى اسلام در صدر اسلام با مردم چه وضعى داشته اند ، سردارى که یک نفر آدم بازارى ، صوفى به او فحاشى مى کند ، نشناخته و بعد او راه مى افتد مى رود بعد به او مى گویند که این مالک اشتر ظاهرا بود که این مالک اشتر بود ، فهمیدى چه کردى ؟ فهمیده و مى دود دنبالش که مى بیند رفته مسجد ، مى گوید که من آمدم مسجد دعا مى کنم براى تو . این یک فرم حکومتى است که دنیا ندیده است یعنى تا حالا در دنیا نشده است پیاده بشود . زمان حضرت امیر و زمان پیغمبر اکرم و خلفا یک مقدارى ، آنطورى که مى خواستند یک مقدارى شد والا آنطورى که آنها مى خواستند نشده است تا حالا . بعد از

ص: 52

آن هم که بنى امیه آمدند و بنى عباس آمدند و حکومت هاى ایرانى و نمى دانم بومى و اینها بودند که دیگر بدتر شد مصیبت ها . ما اگر بتوانیم و شما نویسنده هایى که مسؤول هستید همه شما مسؤول هستید ، همه نویسندگان اسلام مسؤول هستند ، همه گویندگان اسلام مسؤول هستند که معرفى کنند اسلام را به مردم ، حکومت اسلام را معرفى کنند به ملت هاى خودشان که حکومت این است وضعش ، نه آنى که محمدرضا داشت نه آنى که سادات دارد و نه آنى که سایر سران قوم دارند . آنها اصلش اجنبى است از اسلام ، ربطى به اسلام ندارد . اگر ما معرفى کنیم اسلام را به دنیا ، همه دنیا با ما موافق مى شوند ، همه قلوب دنیا مى خواهند عدالت باشد ، اینجور عدالتى که در اسلام هست لکن خوب ، ما یک اشخاص ملت ضعیفى هستیم ، تبلیغات نداریم در دنیا ، دنیا برضد ما دارد تبلیغات مى کند ، همه قلم هاى خارج به ضد ماست ، همه رادیوهاى خارج تبلیغات برخلاف ما مى کنند ، معذلک یک معجزه است که در عین حالى که همه دارند برخلاف دارند عمل مى کنند باز هم این قافله دارد جلو مى رود و جلوتر خواهد رفت . پس این معنا که شما مى گوئید که تشر زده آقاى کارتر و ما را خواسته بترساند ، این نظیر همان تشرى است که آن حیوان مى زند و ما هم بنا نداریم بترسیم ، یک قومى مى ترسند که بر ایشان مردن یک مسأله باشد . شما یک مقدارى باشید توى این مردم ، همین هائى که اینجا الان فریاد دارند مى زنند ، یک مقدارى توى اینها باشید ببینید که اینها منطقشان چیست ؟ اینها مى گویند که ما مى خواهیم که شهید بشویم . همین امروز که در روزنامه من دیدم این عیال مرحوم آقاى مفتح مى گوید که ما افتخار مى کنیم که یک شهید دادیم . یک مردمى که بانوانش اینطور باشند که به شهادت سرپرستشان آن هم یک چنین سرپرستى افتخار بکند و بسیارى از این زن ها که جوانشان را از دست دادند مى آیند پیش من مى گویند که ما باز هم داریم ، باز هم داریم که تقدیم کنیم ، یک چنین ملتى را آقاى کارتر از نظامى مى ترساند؟ از نظامى باید خودش را بترساند که به آنطور اعتقاد ندارد و آنهائى که دعا را مى خواهند وسیله ریاست قرار بدهند ، ناقوس را مى خواهند وسیله بلندگویشان باشد براى ریاست . ما از چه مى ترسیم ؟ مائى که معتقدیم که از اینجا که برویم به یک جاى بهتر مى رسیم چرا باید بترسیم ؟ پس ما از نظامیشان نمى ترسیم ، ما مهیا هستیم ، تا آن اندازه که مى توانیم مقابله کنیم ، اگر نتوانستیم شهید مى شویم کارى نیست این ، اولیأ ما هم همین طور بودند . لکن من به شما مى گویم که اصلا این اسلحه پوسیده است ، این اسلحه اینکه ما مداخله نظامى مى کنیم یک اسلحه پوسیده اى است که سابقا اگر چنانچه یک چنین چیزى مى گفتند در ایران ، خوفى بود اما ایران الان از این چیزها خوفى ندارد و این اسلحه پوسیده است ، اصلا اسلحه در دنیا پوسیده است ، مسخره مى کند دنیا این حرف را ، این حرفى که ما مداخله نظامى مى کنیم ، این حرفى است که دنیا مسخره اش مى کند لکن حالا اگر دیوانگى کردند و یک چنین کارى کردند ما هم حاضریم ، ما ابائى از این نداریم ، البته ما حتى الامکان مى خواهیم که

ص: 53

بشر انسان باشد و مثل سباع به هم نریزند اما اگر سباعى به ما حمله کرد ما دفاع مى کنیم تا آن حد که مى توانیم . اما قضیه اقتصادى و اینها این هم از همانطور است ، از همان قماش است که کهنه شده این اسلحه ها . آقاى کارتر خیال مى کند که ماها از دنیا اصلا بى خبر هستیم ، هیچ اطلاعى از دنیا نداریم ، ایشان را هم به آنطور حالا مى شناسیم که ابرقدرت هست و داراى کذا و چقدر نمى دانم لشکر و چقدر سلاح و امثال ذلک و همه دنیا هم . ما عقیده مان مثلا این است که تا ایشان بگویند که "محاصره اقتصادى " در دنیا به روى ما بسته مى شود ، این هم از آن خیالاتى است که ایشان کردند پیش خودشان ، در آن کاخ سفید قهوه خوردند و یا اگر مى خوردند و پاهایشان را روى هم انداختند این فکر را کردند . ما پیشمان این حرف ها مطرح نیست ، ما این را گفتیم که ما خودمان از این زمین خدا ، روزى خودمان را در مى آوریم و علاوه کى گوش مى دهند مردم به این حرف ها؟ دولت خودشان هم در یکى دو دفعه تا حالا دو ، سه دفعه تا حالا گفته اند که این حرف صحیح نیست ، محاصره اقتصادى صحیح نیست ، بکلى نمى شود . ممالک دیگر هم که تابع ایشان نیستند ، بلى آقاى سادات تبعیت دارد ، تابع است ، او چشم و گوش بسته مثل شاه ما تسلیم است و من چقدر باید تاسف بخورم که یکى که در یک مملکت اسلامى دارد مى گوید "من راس این مملکت هستم با دو نفر که هر دو دشمن اسلام هستند ، دشمن اسلام هستند نه دشمن یک طایفه اى ، رژیم اسرائیل دشمن اسلام است نه دشمن ما ، دشمن شما ، کارتر برادر اوست اینها سر یک میز بنشینند و با هم معاهده کنند بر ضد اسلام و ما بنشینیم گوش کنیم ، ملت مصر هم بنشیند گوش کند ، شما نویسنده ها هم بنشینید گوش کنید . این چقدر تاسف دارد و چقدر من باید متاسف باشم به این وضع اینکه اینها یک چنین پیوندهایى دارند با دشمن هاى اسلام ، با کسانى که به روى مسلمین آتش کشیدند ، اینها بنشینند با هم سر یک میز و با هم قرارداد کنند برضد مسلمین و از آن بدتر اینکه هم مسلمین بنشینند نگاه کنند ، دولت هاى اسلامى هم بنشینند نگاه کنند ، ملت ها هم بنشینند نگاه کنند .

سوال : من یک چیزهایى دارم احساس مى کنم و مى بینم که از داخل نهضت است ، از داخل ایران است و از خارج نیست مثل قضایاى آذربایجان و اکراد و کردستان که شکل مسلح گرفت و مثلا قضیه دانشجویانى که این گروگان ها را گرفتند ، این از داخل ملت شروع شد . مثلا آیا دولت ایران با اینها موافق بود و آیا با آنها همکارى مى کرد و دلش مى خواست یک چنین چیزى بشود؟ من مى خواهم رأى امام را ببینم درباره قضایائى که در داخل کشور و از اندرون آن بروز مى کند و تراوش مى کند نه آن چیزى که از خارج مى آید اینها ، چه نظرى شما دارید و چه تفسیرى بر این قضایا دارید؟ حکومت هائى آمدند و رفتند ، وزیر خارجه اى آمد ، وزیر خارجه اى رفت ، چیزهاى دیگرى هست احتمال مى دهم یک فشارهاى اقتصادى داخلى هم

ص: 54

باشد که ما اطلاع نداریم این تغییراتى که دارد مى شود . نظر امام ، تفسیر امام براى قضایا چیست ؟ اینها از کجا مى شود اینجور چیزهائى ؟

جواب : قضایائى که در ایران واقع شده است اینها ریشه اش از خارج و یک مقدارى هم از ریشه هایى که رژیم سابق دارند و طرفدارانشان است . امت اصیل ، نه کرد و نه آذربایجانى با ما مواجه نیستند ، البته یک تبلیغاتى در کردستان همان اشخاص خارجى کردند که خیال کردند که یک تفرقه اى بین مثلا اکراد و غیر اکراد ، بین اقلیت هاى اینجا و غیر آن هست و این براى این است که اسلام را درست نمى گذارند ما معرفى کنیم . من امید این را دارم که اگر اسلام آنطورى که ما مى خواهیم در اینجا تحقق پیدا کند ، پیاده بشود ، نه کرد و نه لر و نه ترک و نه سایر قشرها که هستند هیچ یک از اینها اصلا نخواهند که خودشان علیحده باشند ، علیحده بودن روى این زمینه است که یک دولت مرکزى بخواهد بر آنها یک تحمیلاتى بکند . مثل همین است که اول هم گفتم که تا گفته مى شود رژیم ، دولت و اینها مردم توى ذهنشان همان رژیم سابق و همان دولت هاى سابق مى آید که در تهران نشسته بودند و تحمیل مى کردند به همه قشرهاى ایران ، زور مى گفتند و آنها را محروم مى کردند و تمام ذخائرشان را به دیگران مى دادند و در خوزستان مردم گرسنگى مى خوردند و نفت زیر پایشان براى خارج صادر مى شد . اینها اگر حکومت اسلامى را ببینند و بدانند که چه خواهیم کرد و چه میل داریم انجام بدهیم ، آن روزى که حکومت اسلامى پیدا بشود تمام این قشرهایى که هستند این مسائل از پیش آنها دیگر طرح نمى شود طرح اینکه ما مى خواهیم خودمان حکومتمان باشد ، ما مى خواهیم شهردارى ، خودمان باشد ، اینها روى این زمینه است که از دولت هاى سابق ضربه خوردند ، آن ضربه اى که از دولت هاى سابق خوردند . تلخى که در ذائقه همه قشرها هست این اسباب این شده است که اینها خیال کنند که این حکومت اسلامى هم مثل حکومت شاهنشاهى است همانطورى که حکومت شاهنشاهى همه ذخائر را مى برد و کردستان در حال فقر بود و عرض بکنم که بیمارستان نداشتند و دانشگاه نداشتند و هیچ چیز فرض کنید که بلوچستان هم همین طور بختیارى هم همین طور ، اینطور بود ، الان هم که مى شنوند حکومت ، اصلا در ذهنشان بیش از آن حکومتى که در رژیم سابق بود ، نمى آید . از این جهت این حرف ها را مى زنند و ما هم گفتیم که ما الان حرف هاى شما را همه را مى شنویم تا وقتى فهمیدید حکومت چیست ، وقتى گفتید حکومت ، دیگر خودتان حرفتان را پس مى گیرید و ما در داخل از خود ملت ، از خود داخل چیزى نداریم . ملت همه شان با ما هستند آنهائى که الان صدا در مى آورند در این قشرها اینهایند که از خارج الهام مى گیرند نه از داخل و آنها هم بسیارشان متوجه مسائل نیستند و بعضى شان هم البته کذا هستند و الا نه این است که ما ، شما خیال کنید که در داخل ما یک مشکلاتى الان مواجه هستیم و مردم در داخل نمى گذارند چه

ص: 55

بشود نه ، مسائل اینطور نیست ، البته یک قضیه که واقع مى شود قلم هاى دشمن هاى ما به راه مى افتد و یک قضیه کوچکى را بزرگش مى کنند الى ماشأاللّه . یک قضیه در آذربایجان مثلا پیش مى آید ، قضیه جزیى که قابل ذکر خیلى نبود ، آذربایجان مخالفتى با اسلام نداشت ، این را در خارج بزرگش مى کنند و در رادیوها سروصدا در مى آورند که حکومت آذربایجان چه مى خواهد بشود و جمهورى آذربایجان چه و این حرف ها نیست در کار ، این حرف ها این تبلیغات است همه اش ، واقعیت ندارد . شما الان مى بینید بازارهاى ایران باز است و هیچ خبرى نیست ، همه جا صحیح و سالم و مثل آن نهضت ها و آن انقلابات نیست که الان انقلابى باشد . ما انقلابمان باز یک سالش نشده است و انقلابى که باز یک سال نشده است و پیروزى اش چند ماه است ، شما متوقعید که تا این سد شکسته شد تمام امور همچو آسوده و راحت یکه . . . . . خوب ، یک سى و پنج میلیون حبسى از حبس بیرون آمدند ، ما یک محبس داشتیم ایران اسمش بود ، سى و پنج میلیون جمعیت هم توى آن محبوس بودند ، اختناق ها بود و فشارها بود ، یک دفعه یک سدى شکسته شد سى و پنج میلیون ریختند بیرون ، شما مى خواهید سى و پنج میلیون که بیرون مى ریزند ، تویشان هم یک عده اى هستند که اینها جاهل هستند ، یک عده اى هم هستند که آنها ملهم از خارج هستند ، شما مى خواهید که فورا همه سروصداها بخوابد و اینها . شما خاطر جمع باشید که این سروصداها چیزى نیست و یک چیزى که پیش ما یک اهمیتى داشته باشد نیست ، اینها مثل سروصداهاى آقاى کارتر است ، که هیچ خبرى نیست در اینجا ، دشمن هاى ما براى ما خبر خیال مى کنند مى خواهند درست بکنند و اما قضیه اینجایى که شما اسمش را سفارت مى گذارید و ما اسمش را جاسوسخانه مى گذاریم ، این قضیه را یک دسته از جوان هاى ما رفتند و آنجا را گرفتند و دیدند که محل جاسوسى است اینجا ، اصلا یک سفارتخانه نیست ، با اسم سفارتخانه یک محلى را درست کردند براى جاسوسى و توطئه منطقه نه توطئه تنها براى ایران ، اینها هم که دیدند در آنجا هستند ، آنها هم جاسوس هستند ، اصلا مامور سیاسى ما در ایران برایمان ثابت نیست که یک مأمور سیاسى آمریکا داشته باشد . امریکا ما را یک دولت سیاسى نمى دانسته که یک مامور سیاسى بخواهند بفرستند . دولت اینجا هم آنوقتى که بود ، رژیمى که بود نوکرش بود ، هر کارى مى خواست مى کرد . مى خواست چه کند؟ یک دیپلمات بیاورد اینجا ، مگر مواجه بود با یک مملکتى که مثل خودش بود؟ یک مملکتى بود که در قبضه او بود و همه چیز آن دست او بود ، این دیگر دیپلمات نمى خواست ، این اینجا مى خواست که یک مرکزى درست بکند و عمده نظرش خارج بود ، دشمنان خارجى او بود ، عمده نظر آقاى کارتر در این محل که این چیزها را درست مى کرد شوروى بود نه اینکه ایران برایش یک چیزى بوده خوب ایران در مشتش بود ، کارى به او نبود ، عمده نظر این بود که اینجا پایگاهى درست کنند ، در مقابل یک قدرت بزرگى پایگاه نظامى درست کرده ، پایگاه همه چیز و پایگاه

ص: 56

جاسوسى هم درست کرد ، که این مرکز است جوان هاى ما رفتند ، کشف کردند که مرکز ، مرکز جاسوسى است ، افراد ، افراد جاسوسى و یک موجودى که ، یک انسانى که ، یک آدمى که دیپلمات باشد و عرض بکنم که از اجزاى سفارتخانه به اینکه سفارت باشد معلوم نیست در اینجا باشد . بنابراین همه ملت ما هم دنبال اینها هستند دولت هم مى توانست خلاف بکند ، دولت اینجا هم ، ملت هست ، همه چیز دست ملت است ، دولت هم مخالفت نمى کرد براى اینکه دولت هم وقتى ببیند که یک مرکزى جاسوسى است که نمى تواند بپذیرد که به عنوان یک مرکز دیپلماتیک وقتى اینطور شد راجع به آن را نگذارید پهلوى آن شلوغ هایى که کرده اند ، آنها یک مسائلى است این مسأله دیگر است ، این یک مسأله ملى است که ملت ما همه شان با هم موافقند در اینکه این لانه باید از بین برود و ما دیگر اجازه این را نمى دهیم که در مرکز ما ، در محل ما یک مرکز جاسوسى براى جاهاى دیگر بشود ، این اجازه را نخواهیم داد و ملت هم نخواهد داد ، دولت هم نخواهد داد . پس قضیه آن گرفتن جوان ها آنجا را ، این را حساب نکنید که این هم جزء شلوغى هاست ، این اساسى است که براى رهایى یک ملت است نه اینکه جزء شلوغى هاست که شما کردستان را یا چیز را یک چیز حساب مى کنید ، آذربایجان را اینجا همردیف او ، ردیف او نیستند . یک مسأله است آن یک مسأله است ، آنها هم چیزى نیست آنها هم نه اهالى کردستان با ما مخالفند و نه اهالى آذربایجان ، همه شان اعلام همبستگى به جمهورى اسلامى . آخر چطور امکان دارد این معنا که یک طائفه اى از مسلمین با اسلام بد باشند ، یک طائفه اى که مى روند نماز مى خوانند ، یک طائفه اى که قبله شان مکه است ، یک طائفه اى که کتابشان قرآن است همه اینها را بگویند لکن شمشیر بکشند بر روى اسلام ؟ این معقول نیست که چنین چیزى ، آنها که این کارها را مى کنند یک اشخاصى هستند که اغفال مى کنند یک دسته را ، توجه به مسائل دیگر نمى گذارند پیدا بکنند ، اینها هم مهم نیستند ، اینها چیزى است که قابل حل است و شما از این جهت هم متاسف نباشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 57

تاریخ : 29/9/58

لشکرهاى صدر اسلام هستید ، مثل آن است که در رکاب رسول اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) جنگ مى کنید همان طور که آنها با عده هایى قلیل به اذن خدا بر عده هاى کثیر ، بر لشکرهاى کثیر غلبه کردند ، شما هم غلبه خواهید کرد بر دشمن ها ، هر چه بزرگ باشد ، وقتى مقصد خدا باشد ، مقصد این باشد که اسلام زنده بشود ، مقصد این باشد که احکام اسلام در مملکت جارى بشود ، مقصد که الهى شد دنبالش پیروزى است

آمریکا است و از حصر اقتصادى هم ابدا خوفى نداشته باشید ، براى اینکه ملت هاى دیگر و دولت هاى دیگر تابع آمریکا نیستند ، در دنیا به روى ما بسته نخواهد شد ، ما خدا را داریم ، در دنیا به روى ما بسته بشود ، در رحمت خدا به روى ما باز است . ما براى خدا مى خواهیم اقدام کنیم ، ما قیام کردیم براى خداى تبارک و تعالى ، ما دیدیم که ظلم در این مملکت هست ، ما دیدیم که چپاولگرى در این مملکت هست ، ما دیدیم که مستکبران ، مستضعفان را دارند از بین مى برند ، قیام کردیم ،ما برای قیام کردیم ، در همه اهالى ممالک هم به روى ما بسته بشود ، در رحمت خدا به روى ما باز است و ما اتکال به رحمت خدا و اتکال به قدرت خدا مى کنیم و شما قدرتمند باشید و به پیش بروید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 60

تاریخ : 29/9/58

جلو آمدند پیشاهنگند از دشمن و دنبال آنها هم هشتصد یا هفتصد هزار نفر دشمن هست ، ما اگر یک ضربه اى به اینها نزنیم اینها جرى مى شوند . این سردار گفت که سى نفر همراه من بیاید شب مى رویم و به این شصت هزار نفر شبیخون مى زنیم ، سى عدد . تمام لشگرشان هزار نفر بود گفتند که آخر شصت هزار نفر هم آدم مقابل دو هزار نفر نمى شود . بالاخره راضى اش کردند این را که شصت نفر ببرد ، هر آدم مقابل هزار نفر . شب ، شبیخون زدند و تار و مارشان کردند ، شکست شان دادند ، شکستى که بعد منتهى شد به اینکه آن لشکر بعد را هم اینها شکست دادند .

چه بود که شصت نفر آدم ، شصت هزار نفر آدم را ، شصت نفر آدمى که مجهز به آن جهازها نبودند ، شصت هزار آدم را که به آن جهازها مجهز بودند شکست دادند . براى این بود که اینها یافته بودند این مطلب را که ما اگر کشته بشویم به شهادت مى رسیم . با این روحیه قوى ، که ما بکشیم سعادتمندیم ، کشته بشویم هم سعادتمندیم ، با این روحیه قوى با همچو روحیه اى پیش رفتند و شکست دادند . در عین حالى که لشکر اسلام در آنوقت یک لشکر بسیار ضعیفى از حیث قواى مادى ، و تجهیزات جنگى هم نداشتند ، هر چند نفرشان گاهى یک شمشیر ، یک شتر ، اسب کم و گاهى وقت ها یک روز ، یک شبانه روز را با یک خرما یک نفر آدم زندگى مى کرد و در یک نقلى هست که در یک جنگى یک خرما را این مى گذاشت دهن خودش یک قدرى شیرین مى شد ، مى داد به رفیق خودش ، او مى داد به رفیقش ، او به رفیقش ، او مى داد ، او مى داد تا آخر ، اما روحیه قوى بود . قدرت روحى ، آن قدرت روحى است که انسان را پیروز مى کند ، هر چه تجهیزاتشان زیاد باشد و هر چه هى عیش و نوش داشته باشند ، روحیه شان ضعیف است . ملت ما الان روحیه قوى است . بحمداللّه در این کشاورزهاى ما ، این دانشجوهاى ما ، این طلاب علوم دینیه ما و امثال اینها آنطور نیست که مشغول عیش و نوش باشند . عیش و نوش پیش آنها _ چیز نیست مطرح نیست ، دلشان قوى است ، زندگى شان در اینجا هر چه مى خواهد باشد طرف هاى ما اینطور هستند که در عیش و نوش هستند . دشمن هاى ما مى خواهند براى دنیا بزنند ، شما براى خدا مى خواهید جنگ بکنید یا نهضت تان براى خدا بوده است ، آنها براى دنیا بوده . این دو تا فرق ، فرق بین این دو تا خیلى زیاد است که یک دسته اى براى خدا قیام کنند ، یک دسته اى براى دنیا . آن که براى دنیاست تا ببیند شاید دنیایش متزلزل مى شود فرار کند . آن که براى خداست تا آخر هم فرار نمى کند . در این جنگ هائى که از صدر اسلام واقع شده یک امور آموزنده است ، خیلى امور آموزنده براى ماهاست . در یکى از افرادى که به حسب تاریخ یک فرد با یک فرد دیگرى مقابل شده بود ، آن طرف که دشمن بود نیزه را زد به سینه یا شکم این مسلمان از آن طرف بیرون و او توى این نیزه دوید و او را کشت ، یعنى نیزه تو شکمش بود فشار داد و همان تو نیزه آمد اینجا رسید و او را کشت . در یک جنگ قلعه اى که قلعه داشتند آنها ، مسلمین بیرون قلعه بودند و آنها در داخل قلعه مى خواستند این مى خواستند اینها فتح کنند آن قلعه را ، راه نبود درها بسته در و دیوارها بلند ، یکى شان داوطلب شد که من روى سپر مى نشینم و سپر و نیزه ها را بگذارید زیرش و بلند کنید تا من برسم به دیوار ، من مى روم تو این قلعه و راه را باز مى کنم . همین کار را کردند ،

ص: 62

رفت آن طرف و در عین حالى که اهل قلعه هم ، خوب ، افرادى بودند ، قلعه را باز کرد . وقتى روحیه قوى باشد ، اعتماد به خدا داشته باشد ، وقتى یک جمعیتى به خدا اعتماد داشته باشد این جمعیت پشتوانه اش خداست و جمعیتى که پشتوانه اش خداست شکست ندارد . یکى این است که باید همین روحیه را تقویت کرد . هرچه نصرت مى خواهید دست اوست . گمان نکنید که ایران ، ملت ایران خودش یک همچو قدرت بزرگى را ، یک همچو قدرتى که همه هم دنبالش بودند خودش بدون تاییدات غیبى که شد شکست داد . ایران چه از بچه هاشان تا پیرمردشان و تا جوان هاشان ، همه ، همه قشرها با سلاح اللّه اکبر پیش مى رفتند و مى گفتند ما جمهورى اسلام را مى خواهیم .

خداى تبارک و تعالى وضعى پیش آورد که دشمن هاى ما همچو ترسیدند که نتوانستند بمانند ، دست به سلاح به آنطورى که مى خواستند ببرند ، نبردند یعنى یک مانع غیبى مانع شد از اینکه اینها مثلا با آن سلاح هائى که داشتند بیایند همه تهران را ، همه قم را و سایر جاها را بمباران کنند و آنها را همچو ترساند که این سلاح را به کار نتوانستند ببرند . از آن طرف وقتى که هجوم آورد به آنها ، تمام قشرهائى که مادون آن طبقه اول فاسد بود پیوستند به ملت . اینها کارهائى بود که خداى تبارک و تعالى کرد که دشمن را برگرداند ، دوست کرد و آنها هم که در راس بودند همچو خوفى در دلشان انداخت که دیگر نتوانستند مقابله کنند .

اساسى شانزده میلیون معنایش آن است که آن مقدارى که حق داشتند رأى دادند یک عده کمى هم رأى خلاف دادند ، صد نود رأى ، شاید یک قدرى بیشتر . اینها مى بینند که همچو سنگر به سنگر اینها پیش مى برند و آنها خالى مى کنند سنگر را . چه بکنند؟ حالا شخصیت ها را ترور کنند ، خیال مى کنند ، در عین حالى که دیدند یک شخصیتى که ترور مى کنند سرتاسر ایران تظاهر مى کنند و قوى تر مى شود معذلک از بى عقلى شان باز این کار را انجام مى دهند . الان در ترور مرحوم آقاى مفتح رحمة اللّه علیه مى بینیم که باز مردم به هیجان آمدند . اینها از امورى است که خدا وسیله اش را فراهم مى کند منتها اینها خیال مى کنند که اگر این کار بشود دیگر این ملت عقب مى نشیند . ملت از چى چى مى ترسد ، ملت ترس دیگر ندارد . لکن این دو جهت را حفظ کنید ، برادر باشید ، در دهات هوشیار باشید که این اشخاص فاسد خصوصا در آن طرف هاى شما ، این اشخاص فاسد نیایند بین شما و برادرهاتان فتنه کنند ، که هر کس آمد یک کارى مى خواهد بکند با برادرانتان که بینتان اختلاف بیندازد ، این از همان هائى است که مى خواهد این نهضت پیش نرود . با برادرانتان دوست باشید . شما همه اهل یک مذهب ، یک دین ، اهل یک کتاب ، براى خاطر یک امر جزئى دنیا نباید انسان برادرش را ، قوت ایمانش را از دست بدهد ، خصوصا در یک همچو چیزى که دشمن پشت سر ما ایستاده است . انشأاللّه خداوند همه تان را حفظ کند و موفق باشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه

ص: 64

تاریخ : 29/9/58

است ، سستى پیدا بشود ، اگر بخواهیم پیروز هم گردیم ، راهمان طولانى خواهد شد . الان در همه جا توطئه ها در دست تحقق است و ریشه هاى گندیده با هم مجتمع مى شوند و شما عزیزان و دانشجویان و همه قشرهاى ملت باید به هم بپیوندید . دست هاى کثیفى پیدا شده که بین قشرهاى ملت جدایى ایجاد کنند تا از جدایى و افتراق ما بهره بردارى کنند . کوشش کنید که این وحدت کلمه از دست نرود و مهم اینکه اتکال به خدا از دست نرود . به اتکال به خدا و قرآن کریم به پیش بروید که پیروزید . و من امیدوارم که به زودى شما پیروزى را در آغوش بگیرید و اسلام این رژیم عدل که برنامه هایش تاکنون تحقق نیافته است با دست برومند جوانان ما ، با دست برومند برادران و خواهران ما تحقق پیدا بکند . خداوند به همه شما نصرت عنایت کند و همه شما را در پناه اولیأ اسلام حفظ کند . به پیش بروید و شیاطین را برانید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه

ص: 66

تاریخ : 30/9/58

تاریخ : 30/9/58

به خدا بود . یک نفر از اینهائى که با اراده تابع اراده خدا مى رفت ، عده اى از آنها را از بین مى برد . شما الحمدلله الان جمعیت تان زیاد است و باید طورى کنید که هر روز زیاد بشود ، قدرت ایمانى هر روز زیاد بشود . با توجه به خداى تبارک و تعالى خودتان را تربیت کنید که یک انسانى بشوید متقى و یک انسانى بشوید مجاهد براى خداى تبارک و تعالى ، با تقوا . اگر چنانچه اتکال به خداى تبارک و تعالى بکنید ، و به تربیت روى خودتان عمل بکنند شما پیروز هستید . و ما امید این را داریم که این اسلام امروز همانطور که ابتلائى در صدر اسلام داشت و سربازهاى اسلام جانبازى کردند ، فداکارى کردند و اسلام را پیش بردند ، حالا در دست ماست این اسلام و در مقابل ما هم قدرت هاى بزرگ ایستاده است . ما الحمدلله جمعیت مان الان خوب است ، لکن در مقابل قدرت هاى بزرگ ، اگر منهاى اسلام ، قدرت اسلام باشد ، چیزى نیستیم ، لکن با اسلام همه چیز هستیم . با اتکال به خدا همان سربازهاى صدر اسلام هستیم ، که سى نفر ، سى و یک نفر با شصت هزار نفر غلبه کردند ، شصت نفر با شصت هزار نفر ، اول مى خواستند سى نفر بروند بعد شصت نفر شدند ، شصت نفر مجاهد ، مجاهد براى خدا زدند شبیخون ، بر شصت هزار نفر غلبه کردند ، اسلام غلبه داد آنها را .

الهى صاف دارند ، از آنها استفاده کنند و بر ضد شما جوان ها که پاسدار اسلام هستید و براى اسلام قیام کردید و براى اسلام این مشقت ها را متحمل شدید ، آنها را مى خواهند در مقابل شما قرار بدهند و نگذارند این مسائلى که الان ما مبتلا به آن هستیم به پیش برود . آذربایجان توجه بکند به این قضایا ، توجه بکند به اینکه امروز هر کس برخلاف این مسیر بخواهد یک حرکتى بکند ، مثلش مثل همان ابوسفیان و همان اشخاصى که در آنوقت با هم پیوند مى کردند که نگذارند پیغمبر اسلام یک حکومتى تشکیل بدهد . آنها از اسلام مى ترسیدند براى منافع خودشان ، اینها هم که الان دارند مخالفت مى کنند از اسلام مى ترسند براى منافع خودشان و براى منافع اربابان خودشان . خدمتگزار اجانب هستند . آنها از اینها حال شان بهتر بود ، براى اینکه آنها براى اجانب نبود ، آنها براى خودشان مى خواستند قیام کنند و برخلاف اسلام قیام کردند براى اجانب ، اینها براى اجانب دارند قیام مى کنند و براى اجانب فعالیت مى کنند که قیام شما مردان خدا را فلج کنند .

باید همه ایران این توجه را داشته باشند و خصوص آنجاها که در معرض این است که خداى نخواسته یک آسیبى ببیند نهضت ، مثل آذربایجان ، مثل کردستان ، مثل بلوچستان که در معرض آسیب است به واسطه اینکه اجانب در آنجاها بیشتر مى توانند فعالیت بکنند ، باید همه ایران خصوصا این مناطق مرزى و این مناطقى که آن اشخاص بیشتر مى توانند فعالیت بکنند ، باید بیدار بشویم ما و همه بیدار بشوند و براى خدا و به اذن خدا این جهاد را که همان جهاد زمان رسول اللّه هست به پیش ببرند . خداوند همراه شماست و همراه شما باشد .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 70

تاریخ : 1/10/58

تاریخ : 1/10/58

مشترکند . در اسلام همین برادرى است که مبدأ همه خیرات است و اینها که مى خواهند این برادرى را از ما بگیرند غائله بپا مى کنند . برادرها را مى خواهند از هم با لهجه مختلف کنند ، یک وقت هم غائله آذربایجان را به کار مى آورند که آنجا هم فریاد مى زنند که جمهورى آذربایجان ، یعنى جمهورى آذربایجان جمهورى غیر از جمهورى اسلام است ، یعنى به حسب فهم آنها آذربایجان جدا از اسلام . این هم توطئه است براى اینکه برادرها را از هم جدا کنند . اسلام ، قرآن ، عقد اخوت بین ما انداخته است (المومنون اخوه ) مؤمنون ، همه ، نه ترک و نه فارس و نه عرب و نه عجم نه از چه ، همه مؤمنین برادرند . این قرآن است . اینها که مى خواهند این برادرها را از هم جدا کنند در هر جا با یک نغمه اى وارد مى شوند و اذهان صاف جوان ها را و اذهان صاف اشخاصى که در روستاها هستند اینها را تبلیغ مى کنند و برضد برادرهاى خودشان آنها را تجهیز مى کنند ، این دست آنهائى است که تمام حیثیات این مملکت را در طول تاریخ و خصوصا در این پنجاه سال از بین بردند و تمام غارتگرى ها را آنجا کردند و حالا چون از این جهت مأیوس شدند دنبال اینطور توطئه ها برآمدند آنها فهمیدند که ضربه را از اخوت اسلامى کشور ما خوردند ، اخوت اسلامى عملى . همه یک کلام مى گفتند ، همه یک صدا درآوردند ، همه اللّه اکبر مى گفتند ، همه اتکال به خدا داشتند ، همه جمهورى اسلامى مى خواستند . این جهت که همه با هم بودند و یکصدا جمهورى اسلامى مى خواستند ، ضربه اى بود که بر آمریکا و رفقاى آمریکا خورد . آنهائى که تبع بودند . آنها الان یافته اند که ضربه را از کجا خوردند ، همان نقطه اى را که از آن ضربه خوردند هدف قرار دادند ، همان چیزى را که موجب شکست آنها شده است حالا هدف قرار دادند ، به همان موضعى که شما پیروز شدید آنها حمله کردند . موضع پیروزى اتفاق کلمه بود وحدت بین آذربایجان و کردستان و بلوچستان و ایران ، همه جا بود ، همه جاى ایران بود و اتکال به خدا آن جهت را که وحدت کلمه و طرح نبودن در انقلاب اینکه من از کدام طایفه ام ، شما از کدام طایفه اید ، من چه مسلکى دارم ، شما چه مسلکى دارید . این در انقلاب ، در ابتداى انقلاب که همه با هم متوجه بودید به اینکه آن سد شیطانى را بشکنید آنوقت این مسائل اصلا طرح نبود ، مسأله احتیاجات هم طرح نبود مسأله اینکه ما امشب وقتى برویم منزل آیا شاممان چیست ؟ منزلمان کجا است ؟

داشت توجه به آن نداشت ، همه توجهش به این بود که جمهورى اسلامى را ایجاد کند ، این توجه به خدا بود ، از خود گذشته بود به خدا پیوسته بود . این رمز بود ، این رمز ، رمز پیروزى است . تا انسان به خود مشغول است نمى تواند کارى بکند براى اینکه خودها هستند ، افراد هستند تا شما به خود مشغول هستید برادرتان هم همین طور و من هم همین طور ، برادرم همین طور ، هر کدام یک آمال خاصى دارید ، تا توجه به خود است اقبال به خود است و پشت به خدا ، همه نکبت ها هست . در پیروزى شما عکس بود مطلب ، از آمال خودتان دست برداشته بودید ، آنوقت اگر یک کسى به شما مى گفت که شغل شما آیا خوبست ، آیا دکانتان مثلا چطور است شاید مسخره اش مى کردید که حالا وقت این حرف نیست . پشت کردید به آمال خودتان و رو کردید به خدا . این توجه به خدا و هجرت از خود به خدا که بزرگترین هجرت هاست ، هجرت از نفس به حق و از دنیا به عالم غیب شما را تقویت کرد ، یعنى دیگر براى شما مطرح نبود که من چند روز زنده بمانم این هم مطرح نبود . جوان ها مى دیدند که دارند تیراندازى مى کنند ، مى دیدند که تانک ها دارند مى آیند ، مى دیدند که مسلسل ها در کار است لکن حمله مى کردند . این نیروى خدائى است ، آن نیروى خدایى که از اول اسلام را تقویت کرد همین است که در شما پیدا شده بود : پشت به دنیا و رو به عالم غیب ، پشت به انانیت خود و رو به رحمت الهى ، قدرت الهى . این را حفظش کنید ، این نعمتى که خدا به شما داد و شما را متحول کرد به یک ملت دیگرى شمائى که از پاسبان مى ترسیدید از رژیم شاهنشاهى نترسیدید ، شمائى که از یک باتوم مى ترسیدید از مسلسل ها نترسیدید ، این نیروى خداست . این نیروى خدائى را حفظش کنید ، حفظ به این است که باز توجه تان به آنجا باشد . اینقدر دنبال این نباشید که ما خانه مان چه جور است و زندگى مان چه جور است و چه ، دنبال آن شرافت انسانى باشید ، دنبال آن معنا باشید که شما را پیروز کرد . پیروزى بر دشمن آن هم یک همچو دشمنى که همه چیز ما را مى خواهد از بین ببرد بالاترین چیزى است که براى یک ملتى حاصل مى شود . ما اگر مى توانستیم هدایت مى کردیم آنها را ، پیغمبرها آمده اند که همه هدایت کنند ، کفار را هدایت کنند ، ما اگر قدرت داشتیم همه اینها را هدایت مى کردیم ، لکن بعد از آنکه آنها به ما حمله بکنند ما با همان قدرت الهى که آن سد را شکستیم این سد هم مى شکنیم . ما که در این مبارزه ، در این مبارزه اى که همه با هم متحد بودند به واسطه پشت کردن بر آمال خودمان و رو کردند به خداى تبارک و تعالى پیروز شدیم حالا هم همین معنا را انشأاللّه حفظ مى کنیم و با همین اسلحه پیش مى رویم . متوجه باشید که بر همین معنائى که نکته و رمز پیروزى شما بود اینها حمله کردند . اگر در نظرتان باشد بعد از اینکه شما شکستید این سد شیطانى را و طرح کردید جمهورى اسلامى را ، دستجاتى پیدا شدند که (جمهورى ، اسلامى اش را کنار بگذارید) ، این حمله به آن نقطه اى بود که با آن نقطه ، در آن نقطه شما پیروز شدید .

که مى گفتند (اسلامش نه ، جمهورى بس است . جمهوریش را خوب پهلویش هم جمهورى دمکراتیک بگذارید از اسلام کنار بروید هر چه اسمش را مى خواهید بگذارید) هر اسمى مى گذاشتید با آن مخالفت نمى کردند براى اینکه از آن ضربه نخورده بودند از جمهورى ضربه نخورده بودند ، از جمهورى دمکراتیک ضربه نخورده بودند ، از جمهورى اسلامى ضربه خورده بودند از اللّه اکبر ضربه خورده بودند . اینها مى گفتند (اللّه اکبرش را بگذار کنار ، قرآنش هم بگذار کنار) در آنجا شما پیروز شدید گفتید جمهورى اسلامى هیچ این طرف و آن طرف نیست همین یک کلمه است مابقیش را نمى دانیم ، جمهورى اسلامى ، رأى دادید به جمهورى اسلامى ، یک رأى بى سابقه در دنیا یک رأى تقریبا مى شود گفت که اتفاق یکى درصد تا دو درصد کمتر ، آنجا اینها شکست خوردند مى گفتند (جمهورى اسلامى لازم نیست ، جمهورى یا جمهورى دمکراتیک ) آنجا هم شکست خوردند ، بعدش صحبت از قانون اساسى شد خواستند نگذارند این قانون اساسى اصلش نوشته بشود . از اینجا شروع کردند که بگذارید تا مجلس مؤسسان پیدا بشود ، مجلس مؤسسان یعنى چه ؟ یعنى سیصد نفر در قشرهاى مختلف براى اینکه مى دیدند که اگر سیصد نفر در ایران بخواهند این کار را بکنند ، ممکن است یک مقدارى از این قاچاق ها هم تویش باشد . ما مى گفتیم نه ، ما یک خبرگانى درست مى کنیم بعد مى گذاریم به آرأ ملت . خبرگانش با آرأ ملت و بعد از اینکه آن هم قبول کردند باقیش هم با آرأ ملت ، قانون اساسى اش هم با آرأ ملت . اینجا هى ایراد مى گرفتند و همه ایراد براى همین معنا بود که از اسلام مى ترسیدند و رمز پیروزى شما را اسلام دیده بودند و اینها مى خواستند که نگذارند جمهورى اسلامى قانون اساسى اسلامى داشته باشد . از آن که گذشت و رأى دادید و در بینش هم یکى دو تا از آن قاچاق ها پیدا شد ، آنها مى خواستند در ششصد نفر عدد زیاد پیدا بکنند که کارشکنى بکنند لکن الحمدلله نشد . بعد که خواستید رأى بدهید باز کارشکنى مى کردند ، در رأى دادن هم کار شکنى مى کردند ، اینقدر تبلیغات کردند که یک دسته از برادرهاى ما قهر کردند معذلک نود درصد رأى دادید ، یک دموکراسى به اصطلاح آنها حالا ما به اصطلاح آنها مى گوئیم یک دموکراسى دو آتشه یعنى دو دفعه به رأى عمومى گذاشتن . یک دفعه خبرگان را خود ملت تعیین کرد ، یک دفعه بعد از اینکه خبرگان تعیین شدند و به رأى ملت تعیین شدند خود قانون را رأى ملت تصویب کرد . در عالم یک چنین دموکراسى ما نداریم ، در عالم ما نداریم که تبلیغات نشده کار انجام بگیرد ، تبلیغاتى نتوانستند بکنند ، نکردند نگذاشتند .

دادن که در بعضى جاها به من گفتند که در یک جا آن بیمار را آوردند لب صندوق رأى داده و همان جا مرده است ، اینقدر ناتوان بود . اما براى رأى دادن گفته است که مرا باید ببرید رأى بدهم . این معلولین ، این بیماریها اینهمه رأى دادند ، آنهائى که سن قانونى شان نرسیده بود اعتراض داشتند به ما یک روز همین جا جمع شده بودند اعتراض به اینک خوب چرا ما رأى ندهیم ؟ ما هم در اینجا شرکت داشتیم خوب ما هم رأى بدهیم . وضع اینطورى بود ، ایران سابقه نداشت اینطوردادن بلکه دنیا هم سابقه معلوم نیست که داشته باشد . اینجا هم شکست خوردند شد نود درصد . دو جور رجوع به آرأ ، دو دفعه رجوع به آرأ عمومى و ملت دو دفعه رأى داده است بر این قانون اساسى . حالا هم باز اشکال دارند . من نمى دانم اشکالشان این است که چرا ملت رأى داده است ؟ شما صد دفعه دیگر هم اگر این قانون اساسى را به این ملت مسلم عرضه بدارید همان است که هست ، به همان رأى مى دهند براى اینکه شما یا باید تبلیغ کنید که این ملت ما از اسلام رو برگرداند و بیاید طرف شما ، آنوقت رأى نمى دهند . اما تا اسلام است ، تا مبانى اسلام است ، تا زیر سایه قرآن هستیم ما زیر بیرق اسلام هستیم همین است که هست ، همین آش و همین کاسه صد دفعه هم از سر گرفته بشود همین است ، یا همین آقایان که خبرگان هستند یا نظیر همین ها ملت هم رأى به همین قانون اساسى و همین که موافق اسلام است ، مخالفتى با اسلام ندارد به همین رأى دادند ، صد دفعه دیگر هم به رأى بگذارید همین است . حالا یک عده اى که ادعا مى کنند که ما مثلا مى خواهیم دموکراسى باشد ، یک عده اى در مقابل همه ملت ایستاده اند و مى گویند که ما قبول نداریم . شما در دنیا به هر مکتبى رجوع کنید که آقا ملت یک چیزى را مى خواهد یک پانصد نفر ، یک هزار نفر ، یک ده هزار نفر (فرضا باشند) اینها هم یک چیزى را مى خواهند ، ملت رأى به این دادند ، این چند نفر هم مى گویند که ما قبولش نداریم این را ، مى گویند که اینها برخلاف آن چیزى که همه بشر بر آن متفق شدند برخلاف _ او دارند مى گویند ، برخلاف دموکراسى است ، برخلاف اسلام هم است . اسلام که مى گوید ، مى فرماید که شورا باشد کارهاتان ، خوب این یک کارى بوده است و به شورا گذاشته شده است . وقتى که شورا یک چیزى را به اکثریت قبول کردند معنایش این است که همان را عمل بکنید ، هر که رد بکند معنایش این است که ما قبول نداریم این را . این برخلاف دموکراسى است ، برخلاف اسلام است ، برخلاف مصالح مملکت است و حمله به همان جائى است که شما از آنجا پیروز شدید . همانى که به آن پیروز شدید حمله دارد مى شود . چشم ها را باز کنید من دارم تکلیف را از خودم برمى دارم به گفتن ، شما مکلفید که با توجه به همه مصالحى که دارید و مى کنید عمل بکنید ، من مى گویم این توطئه است براى اسلام و به ضد اسلام و دلیلش این است که همانى که اسلام مى خواهد ، به آن حمله کردند ، جمهورى اسلامى را خواستند به آن حمله کردند ، شما هم باید چشم و گوشتان را باز کنید .

کدامتان تبلیغ کنید . اگر در روستاها رفتند یک عده اى که شیطنت دارند ، در روستاها رفتند و دارند تبلیغات مى کنند شما هم بروید در روستاها مطالب را بگویید . مسأله این است اینها به همان چیزى که شما مى خواهید دارند حمله مى کنند . شما اسلام را مى خواهید اینها مى گفتند جمهورى اسلام ما نمى خواهیم . تا همه با هم نباشید و همه از این آمال دنیائى که به زودى از دست همه مان مى رود پشت نکنید و توجه به مبدأ قدرت که همیشگى است نداشته باشید پیروزى نیست و من امیدوارم که همانطور که تا حالا همه قشرها توجه به خدا داشتند و فکر این نبودند که زندگیم چطور است ، تا آنوقتى که مستقر بشود جمهورى اسلامى و احکام اسلام مستقر بشود ، همین حال باقى باشد و ما انشأاللّه پیروز بشویم و پیروز مى شویم . من به شما عرض کنم تا این چهره هاى نورانى و متوجه به خدا هست پیروزى همراه است و ما امیدواریم که هم از جهت اقتصادى ، هم از جهت سیاسى ، هم از جهت فرهنگى پیروز بشویم و اگر خداى نخواسته یک روز قضیه دخالت نظامى باشد ما همه با هم سرباز اسلام هستیم . خداوند همه تان را انشأاللّه حفظ کند ، موفق باشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 77

تاریخ : 2/10/58

ملت ما سال ها مبتلا به سالوس ستمگران بود و رنج ها از آن برد .

اى ملت مسیح چه شد که آقاى کارتر در کشتارهاى دستجمعى ایران ، ویتنام ، فلسطین و لبنان و دیگر مناطق به دعا برنخاست و تقاضاى آهنگ ناقوس ها را نکرد ولى اکنون براى رسیدن به ریاست جمهورى و ادامه چند سال دیگر ستمگرى بر ملت هاى ضعیف دست به دعا برداشته است و کلیسا را به آهنگ ناقوس فرا خوانده است .

هان اى پدران کلیسا بپا خیزید و عیسى مسیح را از چنگال این دژخیمان نجات دهید که آن پیامبر بزرگ از ستمگرى که دین را وسیله ظلم و دعا را وسیله رسیدن به مسند ستمگرى به بندگان خدا قرار مى دهد بیزار است ، که دستورهاى آسمانى همه براى نجات مظلومان ، از ملکوت نازل شده است . و اى مستضعفان جهان برخیزید و هم پیمان شوید و ستمگران را از صحنه برانید که زمین از خداست و وارث آن مستضعفانند .

و اى ملت آمریکا به تبلیغات رؤساى جمهورى که جز نیل به قدرت فکرى ندارند گوش فرا ندهید و بدانید که جوانان ما با جاسوسان رفتارى خداپسندانه دارند ، که دستور اسلام رحمت بر اسیران است گرچه ظالم و جاسوس باشند .

شما اى ملت آمریکا از کارتر بخواهید شاه مخلوع و جنایتکار را به ایران برگرداند که کلید رهائى جاسوسان به دست اوست و شما اى اصحاب ناقوس دست ها را به دعا بردارید و ناقوس ها را به آهنگ درآورید و از خداى بزرگ بخواهید که به رؤساى جمهور شما عدل و انصاف مرحمت کند .

خوشا به حال آنان که از بهر عدالت زحمت مى کشند و دعا مى کنند .

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 79

تاریخ : 2/10/58

ظلمت ها زیاد است ، تاریکى هائى که بشر به آن مبتلاست ، چه تاریکى هائى که در نفس خودش هست و در باطن خودش هست و چه تاریکى هائى که در جامعه هست ، اینها زیاد هستند ، از اینها وقتى انسان تخلص پیدا کرد نور یک امر واحد است ، همه به یک مبدا واحد به یک مبدا نور باید برگردند . انبیا آمدند که اینهائى که در ظلمت ها واقعند ، اینهائى که هیچ نمى بینند الا خودشان و هیچ نمى خواهند الا براى خودشان ، براى هیچ کس دیگرى ارزش قائل نیستند ، هر چه هست براى خودشان مى خواهند ، اینها را از این خودخواهى که منشأ همه ظلمت هاست ، نجات بدهند و برسانند به خداخواهى که نور است . آنهائى که رسیده اند به این مقام خداخواهى که این یک مرتبه از کمالات است آنها اینطور نیستند دیگر که مثل ماها فکر کنند ، آنها فکر دیگران هستند قبل از اینکه فکر خودشان باشند . پیغمبر اکرم براى این کافرهایى که مسلمان نمى شدند و مؤمن نمى شدند غصه مى خورد ، در آیه شریفه هست که ، مثل اینکه مى خواهى خودت را هلاک کنى براى اینها . خواست که همه عالم به نور برسند ، مبعوث شده بود براى اینکه همه این هیاهوهائى که در دنیا هست و این هیاهوها براى خود است ، براى رسیدن به قدرت خود است این هیاهوها را از بین ببرد و یک خداخواهى در مردم ایجاد کند ، توجه به نور ایجاد کند . اگر ایجاد بشود او ، دیگر اینهمه نزاع هائى که در دنیا هست از بین مى رود . اگر تمام انبیا جمع بشوند در یک محلى هیچ وقت با هم نزاع نمى کنند اگر اولیا و انبیا را شما فرض کنید که الان بیایند در دنیا ، هیچ وقت با هم نزاع نمى کنند براى اینکه نزاع مال خودخواهى است ، از نقطه نفس انسان پیدا مى شود که آنها نفس را کشته اند ، جهاد کرده اند و همه خدا را مى خواهند ، کسى که خدا را مى خواهد نزاع ندارد ، همه نزاع ها براى این است که این براى خودش یک چیزى مى خواهد این هم براى خودش یک چیزى مى خواهد ، این دو خودها تزاحم مى کنند ، این قدرت را مى خواهد مال خودش باشد ، آن هم قدرت را مى خواهد مال خودش باشد ، تزاحم مى کنند ، این قدرت را مى خواهد مال خودش باشد ، آن هم قدرت را مى خواهد مال خودش باشد ، تزاحم مى کنند ، جنگ درمى آید . اگر مردم تربیت بشوند به تربیت انبیا که همه کتب آسمانى براى این تربیت آمده است ، همه این نزاع ها از بین مى رود ، همه این گرفتارى هائى که براى بشر است از بین مى رود ، برادر مى شوند همه ، همانطورى که در قرآن کریم همه را برادر خوانده است ، مؤمنها برادرند ، از این آیه استفاده این معنا شود که اگر چنانچه دو نفر به اخوت ایمانى شان عمل نکنند ، برادر نباشند ، مؤمن نیستند ، (المومنون اخوه ) مى گوید برادر هستند ، این مؤمنها برادرند ، همانطورى که یک برادر براى برادر خودش خیر مى خواهد مؤمن این است . اگر یک وقت ما دیدیم که کسى براى برادرهاى خودش خیر نخواست ، نزاع راه انداخت ، هیاهو راه انداخت ، این به طرف خودش بکشد ، او به طرف خودش بکشد ، این از ایمان معلوم مى شود که حظ صحیح نبرده است ، آنى که باید ایمان در قلب این تأثیر بکند ، نکرده است .

ایمان فقط این نیست که ما اعتقاد داشته باشیم که خدایى هست و پیغمبرى هست و چه ، نه ، ایمان یک مسأله اى بالاتر از این است این معانى را که انسان ادراک کرده به عقلش ، باید با مجاهدات به قلبش برساند که قلبش آگاه بشود ، بیابد مطلب را . خیلى چیزهاست که انسان به برهان مى داند که فلان قضیه فلان طور است یا فلان طور نیست ، لکن چون ایمان نیامده است ، تأثیر نمى کند مثلا نوع مردم

ص: 81

اینطور هستند که در یک شب تاریکى ، اگر یک مرده اى در محلى باشد پیش او مى ترسند بخوابند و همه عقیده شان هم براى این است که مرده هیچ اثرى ندارند ، هیچ کارى از او نمى آید ، عقلشان مى گوید که مرده است ، این مرده اصلا حرکت ندارد تا بتواند به من ضرر بزند ، عقل این را مى گوید ، لکن این مطلب به قلب نرسیده ، مرده شورها به واسطه تکرارى که کرده اند ، عمل تکرار شده را به واسطه تکرار ، آنها پیش مرده مى خوابند ، هیچ برایشان چیزى نیست ، این فرق ما بین ادراک عقلى و ایمان است . ادراک عقلى آدم مى کند تأثیر در آدم ندارد ، تا ایمان نباشد ، مسأله عقلى را قلبش نفهمیده باشد ، باورش نیامده باشد ، آن مسأله عقلى تأثیرش کم است .

ایمان عبارت از این است که آن مسائلى را که شما با عقلتان ادراک کرده اید آن مسائل را قلبتان هم به آن آگاه بشود ، باورش بیاید ، این محتاج به یک مجاهده اى است تا به قلب شما ، بفهمید ، بفهمید که همه عالم محضر خداست ، محضر خداست ، ما الان در محضر خدا نشسته ایم . اگر قلب ما این معنا را ادارک بکند ما الان در محضر خدا هستیم ، همین مجلس محضر خداست ، این را اگر ایمان انسان در آن راه پیدا نیست مؤمن بشود انسان به آن ، قلب انسان بیابد این مطلب را ، از معصیت کنار مى رود . تمام معصیت ها براى این است که انسان نیافته این مسائل را ، برهان هم بر آن دارد ، برهان عقلى هم قائم است به اینکه خداى تبارک و تعالى همه جا حاضر است ، هم برهان است و هم همه انبیا گفته اند (و هو معکم اینما کنتم ) قرآن است ، آن با شماست ، هر جا هستید آن با شماست ، ما آن را از قرآن شنیده ایم ، به برهان هم ثابت هست لکن به قلب ما نرسیده است . ما مثل مرده شور شده ایم تا حالا در این باب ، ما مثل مردم عادى هستیم که مطلب نرسیده به قلبمان ، تا اگر بخواهیم یک غیبت بکنیم ، یک تهمت بزنیم ، یک کار زشت بکنیم ببینیم محضر خداست ، در محضر خدا که ، محضر احترام دارد ، انسان در محضر یک بزرگى که در نظر خودش بزرگ است ، احترام مى کند از آن محضر . اگر یک نفر وقتى که در نظرتان بزرگ است پیش شما باشد ، در محضر او کار خلاف نمى کنید چه رسد به اینکه در محضر او به او خلاف بکنید ، کار خلاف مطلقا آدم نمى کند در محضر یک کسى که ادراک کرده است که این بزرگ است ، محترم است ، چه رسد به این که در محضر آن محترم به خود آن محترم خلاف احترام بکند ، محضر ، محضر خداى تبارک و تعالى است عالم محضر است ، تمام عالم محضر است ، معصیت مخالفت با خود اوست ، با آن کسى است که در محضرش هستیم .

بسازید ، باید بسازیم خودمان را ، جدیت کنید که این جهاد سازندگى را از خودتان شروع کنید ، وقتى از خودتان شروع کردید هر کارى بکنید ، این کارى است الهى وقتى خودتان را ساختید ، تمام کارهایتان الهى مى شود ، براى اینکه از ظلمت ها بیرون رفته اید ، در نور وارد شده اید ، همه اعمالتان نورانى مى شود حرف که مى زنید نور است ، با گوش هم که مى شنوید نور است ، با قلبتان هم ادراک مى کنید و با نور ادراک مى کنید ، اصلا شما شده اید نور .

انبیا آمدند که ما اشخاصى که از نور بهره اى نداریم و ظلمات به ما احاطه کرده است از هر طرف ما را ، از این ظلمت هاى گوناگون نجات بدهند و برسانند به عالم نور که اگر رسیدید به عالم

ص: 82

نور ، شما سر تاپایتان نورانى مى شود ، نور مى شوید ، اصلش حرفى که مى زنید نورانى است ، حرفى که مى شنوید نورانى است ، گوش و سمع و بصر ، همه گوش خودت را رها کرده اى و گوش نورانى پیدا کرده اى . چشم ظلمانى را رها کرده اى یک چشم نورانى پیدا کرده اى . چشمى است که با او توجه به خدا دارید ، گوشى است که با او توجه به خدا دارید ، ما باید خودمان را بسازیم ، خودتان را که بسازید همه کارهایتان جهاد سازندگى است . هر کارى بکنید دیگر در حیطه جهاد وارد شده اید شما ، شما مجاهد هستید دیگر ، کارهاى مجاهد کارهاى جهادى است ، کوشش کنید که این جهاد سازندگى را در خودتان ایجاد کنید ، یعنى مشغول بشوید به این کارها . نگذارید براى اینکه بعد آخر عمر ، بسیارى از وسوسه هاى شیطان یکیش همین است شیطان باطنى انسان ، همین است که حالا جوانیم ، انشأاللّه وقتى که پیر بشویم آن وقت توبه مى کنیم ، شما نمى دانید که براى پیر توبه کردن دیگر به این زودى ها امکان ندارد . یک درختى که تازه در آمده است مى شود کند آن را و یک بچه هم مى کند آن را ، این درخت وقتى که یک مقدارى بزرگ شد ، یک مرد بزرگ مى تواند بکند ، یک قدرى بزرگتر شد محتاج به آلات است که کنده بشود یک وقت درختى که تناور شد و بزرگ شد مثل چنار امام زاده صالح ، نمى دانم حالا هست یا نه ، این را دیگر به این چیزها نمى شود کند آن را . این ریشه هاى اخلاق فاسده ، ریشه هاى اعمالى که در انسان هر عملى بکند یک ریشه اى در نفس پیدا مى شود ، اولش آسان است یک معصیتى کرد ، مى تواند زودى برگردد ، یک قدرى که اضافه شد مشکلتر مى شود . هر چه برود طرف پیرى این قویتر مى شود و انسان ضعیفتر مى شود . اراده انسان ضعیفتر مى شود ، لکن این معانى که انسان گرفتارش بوده زیادتر مى شود ، نگذارید براى زمان پیرى توبه را ، نگوئید که ما وقتى که حالا رسیدیم به بالاتر ، آنوقت ، آنوقت دیگر نمى شود ، همین طور وسوسه مى کند شیطان تا آخر که نگذارد ما با ایمان وارد بشویم به آن عالم ، تمام وسوسه هاى مقابل دعوت هاى انبیا همین است که نمى خواهند ما برسیم به آن نور . شیطان ها نمى خواهند ، این شیطان هائى که الان نمى خواهند که این جهاد سازندگى هائى که اینها ، خواهرها ، برادرهایمان با این زحمت مى روند جهاد سازندگى مى کنند ، این شیطان هائى که مى خواهند نگذارند این جهاد سازندگى پیدا بشود ، اینها مى خواهند نگذارند که اسلام تحقق پیدا بکند . اینها از همان ریشه هاى شیطانند ، اینها اولاد شیطانند ، اینها همان وسوسه هاى شیطانى را مى کنند ، اینهائى که وارد مى شوند در مزارع ، وارد مى شوند در کارخانه ها و جوان ها را از کار باز مى دارند ، به اعتصاب وا مى دارند ، اینها همان از ریشه هاى شیطانند ، آن در باطن ما هست ما را نمى گذارد که جهاد بکنیم ، اینها هم در ظاهر اینها را نمى گذارند جهاد بکنند ، باید شیطان ها را بشناسید تا نشناسید نمى توانید دفاع کنید از خودتان ، شیطان خودتان را بشناسید ، شیطان باطن خودتان را بشناسید ، شیطان هاى خارجى را هم بشناسید تا بتوانید با آنها جهاد کنید ، شیطان باطنى انسان خود آدم است ، خود انسان ، آن نفسیت انسان ، آن هواهاى انسان . اینها قشرهاى شیطانى است در انسان ، جنود شیطانند اینها ، آن را تا نشناسد انسان نمى تواند با او مجاهده بکند ، این انسان هائى هم که شیطان هائى هستند که مانع از این هستند که این اسلام تحقق پیدا بکند در اینجا و یک رژیم انسانى اسلامى پیدا بشود آن رژیمى که انبیا

ص: 83

مى خواستند ، آن رژیمى که اولیأ خدا مى خواستند ، همه زحمت هایشان براى این بود که انسان درست کنند ، انسان که درست بشود رژیم حکومتش هم درست مى شود . چیزهاى دیگرى هم درست مى شود ، همه چیز درست مى شود همه زحمت انبیا براى این بود که یک عدالت اجتماعى درست بکنند براى بشر در اجتماع و یک عدالت باطنى درست کنند براى انسان در انفراد . زحمت هاى انبیا براى این بود ، اینها زحمت هاى انبیا را مى خواهند هدر بدهند . شما جوان ها که ایستادید و با مشت محکم جمهورى اسلامى را خواستید ، شما خواستید که اسلام رژیم این کشور باشد ، شما کوشش کردید که اسلام باشد ، اینها کوشش کنند که نباشد ، اینها جنود شیطانند ، باید آنها را بشناسید تا بتوانید دفاع کنید ، دفاعشان کنید و هستند اینها ، تا انسان هست همین مسائل هست .

تاریخ : 3/10/58

تاریخ : 3/10/58

مى شد ، دستجات از ارتشى ها راه مى انداخت که من او را خودم دیدم ، دستجات مختلفى از ارتشى ها راه مى انداخت و آنوقت هم معروف بود که خود او در ماه محرم تکیه هائى که در تهران بود مى گفتند که مى رفت . بعضى ها مى گفتند پیاده مى رفت ، همه تکیه ها را در این شب هاى محرم ، به تدریج تکیه ها را مى رفت تا آنوقتى که قدرتش مستقر شد ، با اسلحه دیانت آمد تا آنوقتى که قدرتش محکم شد ، آنوقت که محکم شد مأموریتش را شروع کرد و مهمترین مأموریتش یکى این بود که روحانیون ، را بکوبد روحانیون را آنطورى که کوبید که تبلیغات را راه انداختند ، شعرا بر ضد روحانیون ، دستگاه ها تجهیز شدند بر ضد روحانیین ، به طورى که قشرهاى ناآگاه هم برگشتند از روحانیون ، شوفرها روحانى را یا سوار نمى کردند ، یا اگر سوار مى کردند ، اهانت مى کردند . من خودم سوار اتوبوس بودم که یک شیخ هم بود ، بنزین تمام شده بود ، تمام شدن بنزین را گردن شیخ مى گذاشتند . یکى از رفقاى ما گفت که من در اراک بودم و مى خواستم بیایم قم مثلا ، رفتم ، شوفر گفت که ما بنا گذاشتیم دو طایفه را سوار ماشین نکنیم ، یکى فواحش ، یکى آخوندها . از همه جهات شروع کردند فشار آوردن ، ممنوعشان کردند از منبر رفتن ، اصلا مجالس را از بین بردند ، شروع کردند به سربازى بردن ، شروع کردند عمامه ها را برداشتن و به طورى که ما شاید مثلا قبل از آفتاب ، چه وقت ، که خلوت باشد مى رفتیم در یک جائى رفقا یک چند نفرى که بودند ، اینها یکى یکى مى آمدند و در آنجا که نمى توانستیم بیرون برویم براى تعرض مى کردند و من یک درسى که _ من داشتم ، یک روز دیدم که یک نفر آمد ، جمعى بودند ، یک نفر آمد ، گفتم که رفقاتان ؟ گفت اینها قبل از آفتاب مى روند در باغات براى اینکه مأمورین مى آیند در توى مدرسه ها مى گردند معممین را مى برند . این براى چه بود ، این براى این بود که این قشر را مؤثر مى دانستند اینها ، ولو حالا به خیال خودشان این قشر را مى گفتند که نماینده اسلامند ، مردم به آنها توجه دارند ، اگر اینها یک قدرتى داشته باشند ، نمى گذارند کارها انجام بگیرد ، کارهائى که مى خواستند ، نمى گذارند انجام بگیرد ، از این جهت به اینها فشار مى آوردند .

یک کار دیگر هم که آنها مى کردند کارها زیاد بود ، یعنى برنامه زیاد بود اینکه قشر جوان را ، در مفاسد را به روى آنها باز کردند ، در همه شهرها خصوصا تهران که بیشتر از همه جا مورد نظر بود ، آن جاهائى که جوان اگر برود در او فاسد مى شود ، درهاى او باز بود به روى آنها ، تبلیغات هم از همه طرف ، سینماها به آن وضعى که شنیدند ، مراکز فساد به آنطورى که گفته شده است ، مراکز فروش مشروبات الکلى که از کتابخانه زیادتر بود ، از کتابفروشى زیادتر بود ، گفتند بین تهران تا شمیران آنجاها چقدر جاهائى بود که براى فحشا مهیا کرده بودند . این قشر جوان که باید از او کار برآید و از او امید هست و مى تواند براى کشور خودش خدمت بکند ، اینها را از آنجائى که مرکز خدمت است مى کشاندند به مراکز فحشا تا اینها را یک موجود مهمل بار بیاورند ، چنانچه این خوب دیگر اخیرا منتهى شد به اینکه زمان این مردک شد . و این از پدرش عمیق تر کار مى کرد ، این بیشتر از او نقشه داشت یعنى نقشه اى که برایش دستش داده بودند .

این هروئین به این فراوانى که الان هم ملت ما به شرش مبتلاست ، این یک مسأله اى نبود که

ص: 87

همین من باب اتفاق چنین توسعه پیدا کند ، این یک برنامه بوده است براى اینکه یک وقتى یک جوانى هروئینى بشود دیگر همه چیزش را از دست مى دهد . یک قوه فعاله است ، این قوه فعاله وقتى که مبتلاى به هروئین بشود ، مبتلاى به مشروبات بشود ، عادت کند که به سینما برود ، به سینماى کذائى ، عادت کند به این مرکزهاى فحشا برود که همه اینها را براى اینکه این قشر جوانى که آمال یک کشور است این را نگذارند که بیدار بشود ، همه چیزش را ببرند این بى تفاوت باشد ، عادت هروئینى اینطورى است ، آدم تریاکى اینطورى است ، آدمى که مبتلاى به مسکرات است اینطورى است ، آدمى که مبتلاى به فحشأ است اینطورى است که اگر هر بساطى سرش درآورد این دیگر نمى تواند که قیام کند و کار انجام بدهد . اینها خواستند مملکت ما اینطور بشود که قشر جوانش از بین برود ، بى تفاوت باشد و هر چه اینجا دارند ببرند و آنها هم توجه به او نکنند . در هر جا به یک نقشه اى توسل پیدا کردند تا اینکه نگذارند این مملکت بیدار بشود .

امیدواریم که حفظ بشود .

برود و اسلام بیاید . ما با این مطلب پیروز شدیم و بعد از پیروزى ، دشمن ها بیشتر به این معنا ، به این نیرنگ توجه پیدا کردند براى اینکه دیدند ضربه خوردند ، دیدند از وحدت ملت و اینکه براى اسلام داشتند فریاد مى کردند ضربه خوردند ، آنها از اسلام ضربه خوردند ، دیدند از وحدت ملت و اینکه همه براى اسلام داشتند فریاد مى کردند ضربه خوردند ، آنها از اسلام ضربه خوردند ، از اسلام که ضربه خوردند دنبالش هم براى اسلام یک حرف هائى پیش مى آوردند که جمهورى اسلامى لازم نیست بشود ، ما نمى خواهیم جمهورى باشد و هکذا تا حالا باز صداشان هست . ملت باید توجه به این بکند که آنى که ملت ما را پیش برد و آنها را عقب زد ، آن را نگه دارد ، آن توجه به خدا و وحدت کلمه . تا توجه تان به خداست و هى توجه به اینکه فرشم چه جورى و نمى دانم چه جورى و اینها ، تا این هست اگر این پیدا بشود ، اختلافات شروع مى شود .

اگر انسان متوجه شد به اینکه من حالا باید کارم چه جور باشد ، حالا باید وضعم چه جور باشد ، این متوجه این مى شود که یک اختلافاتى پیدا بشود . امروز روز این کار نیست ، امروز روز این است که ما از اختلافاتمان دست برداریم و آن چیزهائى که مربوط به حفظ وحدتمان هست و مربوط به مصالح کشور ، امروز مى دانید که ما را دارند تهدید مى کنند به حصر اقتصادى ، ما باید فکر بکنیم براى این کار ، فکر این است که کشور مشغول کشاورزى بشوند ، مشغول کشت بشوند . آنهایى که شلوغکارى مى کنند ، در کشاورزى خرابکارى مى کنند ، آنها باید کنار بروند . به اسم هاى مختلف مى روند نمى گذارند کشاورزها مشغول بشوند ، آنها را باید خود مردم کنار بزنند و قواى انتظامى هم کنارشان بزنند . مردم با آسوده خاطر بودن مشغول زراعت بشوند . فردا اگر خداى نخواسته جلو گرفتند ، ما محتاج نشویم به خارج ، اگر محتاج شدیم به خارج ، همه مسائل برمى گردد ، شکم گرسنه مى کند ایمان ندارد . اگر خداى نخواسته اینها چنین کردند ، ما احتیاج پیدا کردیم که گندم بدهد ، این احتیاج اسباب این مى شود که ما وابستگى سیاسى هم پیدا کنیم ، وابستگى فرهنگى هم پیدا کنیم ، وابستگى نظام هم پیدا کنیم و همه چیزمان از دست برود و از یک چنین حالى نباید اختلافات را دامن زد ، نباید آن بگوید من حزب کذا ، آن بگوید من حزب کذا ، نباید اینقدر حزب ها پیدا بشود ، دویست تا حزب پیدا بشود ، اینقدر جمعیت ها پیدا بشود ، باید همه شان با هم مجتمع براى نجات یک کشورى که همه در آن مى خواهند زندگى بکنند ، نجات به این است که جهت اقتصادیش را ، هر که مشغول هر کارى هست خوب انجام بدهد تا جهت اقتصادى درست بشود ، کارخانه ها را راه بیندازند ، کارخانه هاى خصوصى ، بزرگ ، کوچک . آنهائى که مى آیند آشوب مى کنند در کارخانه ، بدانند که اینها مانع هستند ، اینها نمى خواهند که این مملکت سروسامان پیدا بکند ، جلوشان را بگیرند و کشاورزها هم همین طور ، هر کس مشغول هر کارى هست خوب انجام بدهد آن کار را .

بچه هاست . این تربیت بچه ها اگر تحقق درست پیدا بکند که این بچه هاى کوچک که تحت تربیت معلمین هستند خوب تربیت بشوند ، مملکت ما بعدها نجات پیدا مى کند . ما از اینکه فاقد یک مغزهاى متفکر صحیح و سالم ، مغز متفکر زیاد ، اما متفکرى که سالم نیست مغزش ، ما باید کوشش کنیم که این مغزهاى کوچولوى بچه ها را از حالا سالم بار بیاوریم تا بتوانند اینها بعدها دفاع کنند از کشورمان . آتیه کشور شما دست این بچه هاست که بعدها باید اینها دست بگیرند . اینها را اگر حالا تربیت بکنید . . . . .

الان ما همه جهاتمان باید متوجه این باشد که این دشمن را از میدان بیرون کنیم ، بعد بنشینیم همه چیز _ باید _ بسازیم ، البته نمى گویم حالا نسازیم ، حالا باید بسازیم . الان ما محتاج به کشاورزى هستیم ، باید کشاورزى به یک حال توسعه اى چیز بشود انجام بگیرد . ما نباید هى بنشینیم اینجا محتاج به این باشیم که برویم پیش دشمن هامان از آنها یک چیزى را بخواهیم ، دستمان را دراز کنیم پیش دشمن هامان از آنها یک چیزى بخواهیم ، دستمان را دراز کنیم پیش دشمن مان که از آنها یک چیزى بگیریم براى زندگیمان . ما باید خودمان بناى بر این بگذاریم که خودکفا باشیم . بناى به این بگذاریم که از این زمین خدا که به ما داده است که کشور ما ، کشور خیلى بزرگى داریم ، اینجا مى گویند که صد و پنجاه میلیون جمعیت مى توانند زندگى کنند . ما حالا سى و پنج میلیون فرض کنید هستیم در یک کشور که صد و پنجاه میلیون جمعیت مى توانند در آن زندگى بکنند . ما اگر روى یک اصول صحیح این مملکت را اداره بکنیم ، بهترین زندگى براى ملت ، ممکن حاصل بشود ، لکن نمى خواهند اینطور بشود ، نمى گذارند . این شط کارون تا برسد به آنجائى که به شط العرب مى خواهد برسد ، این شط همین طور آبش هرز مى رفت ، یک وقتى که من رفته بودم از آنجا عبور کنم ، بیابان و هم زمین هاى سالم ، همین طور افتاده بود . این آب اگر خرج این زمین مى شد و این زمین آباد مى شد ، براى صد میلیون جمعیت مى توانست ایران ارزاق بدهد ، نه اینکه حالا که سى و پنج میلیون است نتواند خودش اداره کند . ما باید بناى بر این بگذاریم که احتیاجمان را از غیر سلب کنیم ، احتیاجمان را از دشمن هاى خودمان سلب کنیم که ما محتاج به دشمن مان نباشیم که از دشمن مان بخواهیم یک چیزى بگیریم براى رزق خودمان و این به این است که همه همت کنند ، ملتى باشند که بیدار شدند بحمداللّه ، همت کنند و این قشرهاى فاسد که نمى گذارند کار انجام بگیرد ، آنها را طردشان کنند این بین خودشان ، پشت بکنند به آنها . و خداوند انشأاللّه به همه شما سلامت بدهد . و آقا سال هاى طولانى خدمتشان بودم ، در خدمتشان بودیم و بنابراین است که ایشان آنجا اقامه جمعه بکنند و امیدواریم که از ایشان استفاده بکنند ، از خطبه هاى ایشان استفاده بکنند و خطبه هاى ایشان خطبه هاى آموزنده باشد و خداوند همه شما را حفظ کند انشأاللّه .

والسلام علیکم و رحمة اللّه

ص: 91

تاریخ : 4/10/58

حکومت هایى که خودشان را به مسیح نسبت مى دهند و مى گویند مسیحى هستیم ، آیا هیچ وقت به اینها انکار شده است ؟ آیا روحانیون مسیح انکار این اعمال ظالمانه اى که برخلاف دستورات عیسى مسیح سلام اللّه علیه است ، هیچ وقت انکار این مسائل را کرده اند؟ ما در پاریس در عید مولود حضرت مسیح اعلام کردیم و راجع به مظالمى که شده است ، آنجا چیزهایى نوشتیم و مع الاسف گفته شد که پاپ اجازه نشر آن را ندادند .

چرا باید یک روحانیت بزرگ مسیح با مظلوم ها اینطور عمل کنند؟ چرا باید روحانیت بزرگ مسیح مظلوم ها را محکوم کنند و طرفدارى از ظالم کنند؟ آیا شماها اطلاع ندارید از این جریمه هایى که در اینجا واقع شده است ؟ آیا شما اطلاع ندارید که یک ملتى را تمام ذخائرش را بردند و خودش گرسنه مانده است ؟ آیا اطلاع ندارید که یک ملتى را چندین سال در طول پنجاه سال با زجر و زحمت تحت فشارها قرار دادند و همه دارایى او را به دولت هاى بزرگ دادند؟ آیا روحانیت مسیح اطلاع ندارد که برخلاف گفته همه انبیا و برخلاف گفته مسیح دارائى هاى ایران را آقاى کارتر حبس کرده است در سد کرده است در همه بانک ها؟ آیا عیسى که براى عدالت آمده است و مردم را به عدالت مى خواهد وادارد و شما موظفید که عمل کنید به آن چیزى که عیسى مسیح فرموده است و ظالم ها را وادار کنید به عمل کردن ، آیا مطلع هستید که یک ملت ضعیف را چطور مى خواهند در تحت فشار قرار بدهند آیا مطلع هستید که حصر اقتصادى که آقاى کارتر مى خواهد انجام بدهد ، معنایش این است که مى خواهد (در نظر او این است ) که سى و پنج میلیون جمعیت از گرسنگى بمیرد؟ آیا آقاى پاپ که مطلع از این مسائل هست و ما را محکوم مى کند؟ با به او بد مسائل را مى رسانند؟ اگر مطلع هست واى به حال ما و واى به حال مسیحیت و واى به حال علماى مسیح و اگر مطلع نیست واى به حال واتیکان . چرا باید شما آقایان که آمدید اینجا مسائل را آنطور که هست ادراک بکنید و به واتیکان چرا نباید برسانید؟ آیا واتیکان از شما قبول نمى کند؟ آیا واتیکان از اشخاصى که طرفدار ابرقدرت ها هستند و طرفدار ظالم ها هستند قبول مى کند مسائل را ، از مظلومین قبول نمى کند؟ آیا مظالم این ابرقدرت هائى که خودشان را به مسیحیت زدند و مى چسبانند به حضرت مسیح ، این مظالمى که اینها کردند ، به کجا باید گفت ؟ با کى باید در میان گذاشت ؟ با شما روحانیون مسیح باید در میان گذاشت ؟ با آقاى پاپ باید در میان گذاشت ؟ صداى ما به آقاى پاپ مى رسد؟ مى گذارند برسد؟ اگر رسید ترتیب اثر به صداى مظلوم مى دهد ایشان ؟ بناى ایشان هست که با مظلوم ها ، با آن اشخاصى که تحت ظلم هستند و برخلاف دستورات حضرت مسیح با آنها عمل مى شود یک معارضه اى بکند؟ ایشان از این مظالمى که الان در دنیا واقع مى شود و با دست رئیس جمهور آمریکا واقع مى شود و قبل هم شد و به دست رؤساى جمهور واقع شد ، ایشان بى اطلاع هستند؟ ایشان نمى دانند در فلسطین و لبنان و ویتنام و سایر جاها چه مى گذرد و از کى این مظالم واقع مى شود؟ به آقاى پاپ این مسائل اصلا نمى رسد؟ ایشان در محاصره هست و کسى با او نمى تواند صحبت بکند؟ یا مى دانند ، مطلعند ، مسائل را مى دانند و ساکت نشستند؟ ما این سؤال را داریم که چرا سکوت در مقابل ظلم ؟ این دستور حضرت مسیح هست ؟! چرا واگذار کردند

ص: 94

ابرقدرت ها را به حال خود تا هر چه جنایت مى خواهند بکنند و هر چه مظلومان را مى خواهند از بین ببرند؟ عیسى مسیح که پیامبر صلح هست و مى خواهد صلح در دنیا باشد و الان عید صلح هست ، شما مى دانید که در عید صلح در این مواردى که الان اینها مشغول جنگ هستند چه مى گذرد؟ شما از امثال این رؤساى جمهور باور مى کنید که یک وقت مى آیند و دعا مى کنند ، دعاى آنها را باور کنید؟ شما این تبلیغاتى که الان در آمریکا برضد ما مى شود ، این روزنامه که بر ضد ما تبلیغ مى کنند ، این رادیوها و تلویزیون هائى که برضد ما تبلیغات مى کنند ، آیا از آنها مطلع هستید؟ آیا از وضع مظلومان مطلعید و مى دانید که این تبلیغات برضد مظلوم ها و بر وفق مرام ظالم هاست ؟ شماها وظیفه ندارید که از این تبلیغات جلوگیرى کنید؟ آقاى پاپ وظیفه ندارند که هدایت کنند اینهائى که برضد مظلومین قیام کردند؟ با قلم خودشان ، با قدم خودشان ، با همه وسائل تبلیغاتى برضد مظلومین قیام کردند ، آقاى پاپ وظیفه ندارند از اینها جلوگیرى کنند؟ پس کى وظیفه دارد؟ مذهب مسیح را کى باید ترویج کند؟ کى باید تعلیمات مسیح را به مردم بگوید؟ فقط تعلیمات مال آن قشر پائین است ؟ تعلیمات مال این زاغه نشین هاست ؟ تعلیمات مال کشاورزان است ؟ یا اولى به تعلیمات آن طبقه بالا هستند؟ آیا نباید آنها را به تعلیمات مسیح آشنا کرد؟

دردها زیاد است و نه وقت شما و نه وقت من مجال این را دارد که دردهاى یک ملت ضعیف را به شما برسانند . من به شما که روحانیین مسیح هستید ، به وسیله شما به ملت آمریکا ، به روحانیین آمریکا ، به روحانیت مسیح در تمام دنیا پیام مى فرستم که هم مظلومین را دریابید و هم حضرت عیسى را هم مذهب مسیح را . مذهب مسیح و حضرت عیسى در معرض اتهام واقع شده است این مذهب را دریابید . آقاى پاپ در معرض اتهام است . مردم حق ندارند بگویند این (چرا) را ، حق ندارند که چرا آقاى پاپ مظلومین را محکوم مى کنند براى ارضأ ظالم ها؟! شماها برسانید این مسائل را به مردم . ملت آمریکا را مى گویند برضد ما تجهیز کردند در این عیدى که باید عید صلح باشد و رئیس جمهور آمریکا در همه جا در بین مظلومین جنگ راه انداخته است ، مظلومین را دارد مى کوبد ، معذلک روحانیین مسیح ساکتند . چرا باید ساکت باشند؟ چرا باید از حال مظلومین مطلع نباشید؟ چرا اگر از حال مظلومین مطلعید باید با ظالم ها مقابله نکنید و لااقل هدایت نکنید آنها را؟ هدایت محصور به کلیساست ؟ هدایت محصور به یک جمعیت پائین است ؟ با هدایت اول مال بالاهاست ؟ انبیا که مبعوث شدند اول با طبقه بالا مقابله کردند . حضرت موسى با فرعون مقابله کرد . طبقه بالا اولى هستند به اینکه مقابل بشوند و هدایت بشوند . شما روحانیون هدایت کنید این طبقه بالا را ، هدایت کنید این رؤساى جمهور را ، دریابید عیسى مسیح را ، دریابید ملت مسیح را ، دریابید مسیحیت را ، نگذارند مسیحیت در نظر مردم مشوه بشود ، نگذارید روحانیت مسیح در نظر مردم یک روحانیتى باشد طرفدار ظالم ها . خداوند انشأاللّه بشر را از شر این بشرهائى که بر ضد تعلیمات آسمان ، بر ضد تعلیمات ملکوت رفتار مى کنند هدایت کند و خداوند مظلومان را از چنگ ظالمان نجات دهد .

ص: 95

تاریخ: 58/10/4

است چه گروهی؟ آن گروهی که میخواهند مملکت را اداره کنند که گاهی به انحراف یک کشور منجر میشود انحراف یک روحانی انحراف خودش تنها نیست انحراف یک ملت است بنابر این این دو طایفه هستند که میتوانند خدمت بکنند و کشور را نجات بدهند و ممکن است که مسیرشان مسیر حق نباشد و کشور را به تباهی بکشند گمان نشود کسانی که ایمان ندارند اینها هم خدمت به کشور میکنند و فرقی بین آنها و آن کسانی که ایمان دارند نیست.

«الذين كَفَروا يأْكُلونَ كَما تَأكل الاَنْعامْ و النار...»(1) شما می توانید جوانها را طوری تربیت کنید که تقوا در آن باشد و بداند که وظیفه او چیست و چه کاری را باید انجام دهد .

اگر چنانچه شما و طبقه روحانیون که هر دو یک شغل دارید هر دو شغل واحد دارید و مع الاسف این دو قشر را که مربی جامعه هستند دستهای ناپاک از هم جدا کرد. ما تا حالا با آقایان روبرو نمیشدیم یعنی شما از ما فرار میکردید و ما از شما شما ما را قبول نداشتید و ما هم شما را قبول ،نداشتیم شما برای ما یک چیز میگفتید ما هم برای شما یک چیز دیگر می گفتیم من نه از «شما» مقصودم آن افراد است و نه از «ما» مقصودم ،خودم لکن قشرها اینطور شده بود. می رفتند توی دانشگاه ها به دانشجو و استاد و به همه یک ظاهر زیبائی ارائه میدادند که این آخوندها مرتجعند، اینها می خواهند ما را برگردانند به عصر حجر محمدرضاخان در یکی از حرفهایش قبل از پانزده خرداد گفت که این آخوندها طیاره سوار نمیشوند اتفاقاً همان روزها بود که یکی از مراجع با طیاره رفته بود مشهد او میگفت اینها با تمام اساس تجدد و تمدن مخالفند و یا اینکه مطرح می کردند که آخوندها همه درباری هستند و اصلاً وجود اینها را دربارها آورده اند و سلاطین این وجودها را در خارج محقق کرده اند و می آمدند پیش روحانیون میگفتند اینها دین ندارند اینها یک مشت فکلی بی دین هستند و طوری تزریق میکردند که مع الاسف بعضی از اشخاص بی عمق باورشان می.آمد این باور آمدن اسباب این شد که این دو قشر از هم جدا شد و هر دو به هم بدبین شدند و دو قشری که مربی جامعه بودند، دو قشری که باید جامعه را با مساعی هم جامعه را اصلاح ،بکنند اینها را از هم جدا کردند، دو قشری که اگر در مسیر صحیح باشد تمام ملت به راه صحیح می رود.

علمی باشد شما یک طبیب درست میکنید ولی نظر این طبیب چه باشد این طبیب فردا می شود یک کاسب که یک مریض را معطل میکند برای اینکه حق ویزیت را زیاد بکند ممکن است از نظر طبابت خوب طبیبی باشد ولی چون مهذب نیست چون متقی نیست با دوا فروش می سازد تا نسخه هر چه گرانتر بنویسد. یک مهندس درست میکنید که در علم خودش خیلی خوب است اما وقتی که می خواهد یک نقشه ای بدهد آن استادیهایی را که دارد طوری به کار میبرد که مفید نباشد و به شکل منفعت طلبی .باشد در قشر ما هم اگر بنا باشد که همین ملانی باشد این ملا بسیار ملای خوبی است بسیار آدم فهمیده ای است کتاب و سنت را بسیار خوب میفهمد اما اگر چنانچه تقوا در کار نباشد فهم کتاب و سنت او موجب اعوجاج مردم میشود.

ما احتیاج به آدم داریم مملکت ما احتیاج دارد به اینکه در اجتماع انسان درست بشود. کسی که از زیر دست ما در می آید مومن باشد اگر مؤمن باشد دیگر زیر بار ظلم اجانب نمی رود و نمی توانند او را تطمیع بکنند تهدید و تطمیع در کسانی اثر میکند که ایمان ندارند.

اگر شما و ما دست به هم بدهیم و برای ایجاد یک جامعه توحیدی به معنی اینکه همه معتقد ب-ه خدا و همه معتقد باشند به اینکه کارها جزا دارد و اگر جوانها را مؤمن و معتقد بار بیاوریم مملکت مان تا آخر احیا می شود و اگر چنانچه در این مسئولیت بزرگ ما کوتاهی بکنیم و در حق فرزندان ای--ن مملکت کوتاهی بکنیم فرض کنید چند روز چنین صورتی پیدا بکند فردا بدتر از این است و مملکت می افتد اشخاصی که ایمان ندارند اعتقاد به مصالح کشور ندارند و فقط برای مصلحت خودشان کار می.کنند همه اینهایی که این فضاحتها را در ایران درست کردند و این گرفتاریها را برای مملکت ما بوجود آوردند برای این بود که ایمانی در کار نبود. اگر ایمان در کار بود، ممکن نبود یک آدم قراردادهائی منعقد بکند که حالا دولت ما گرفتارش شده باشد زیرا این قراردادها طوری درست شده است که می گویند هر طرف قضیه را بگیریم ضرر دارد. اگر اینها ایمان داشتند همه چیز مملکت را به باد نمی دادند و چون ایمان نداشتند و فقط برای اینکه چند تا قصر در خارج داشته باشند و یا چند تا بانک را در خارج پر کنند این کارها را کرده اند. مبدأ همه خیرات و مبدأ همه ترقیاتی که برای یک مملکت است چه در جهت مادی چه در جهت معنوی این است که ایمان در کار باشد.

باید شما و ما دست به هم بدهیم و برای قشر آتیه که مقدرات مملکت را به دست میگیرند ایمان ایجاد کنیم شما از دانشگاه مؤمن بیرون بدهید و ما از مدرسهها مؤمن بیرون بدهیم. بنابر این وظیفه سنگینی به عهده ما و شما است و این وظیفه سنگین را اگر درست انجام دادیم و به شغلی که داریم درست عمل ،کردیم در کنار علم ایمان را هم تقویت کردیم.

کوشش کنید برنامه هائی که برای عقب نگاه داشتن ملت بوده است تغییر کند، البته در موقعش ما هم کوشش میکنیم ولی الان شما باید کوشش کنید نباید زیر بار برنامه هایی که دیگران برایمان درست کرده اند برویم باید تغییرش بدهیم تحول لازم است بزرگترین تحولی که باید بشود بایستی در فرهنگ ،باشد برای اینکه دانشگاه ها بزرگترین مراکزی هستند که ملت را یا به تباهی میکشند یا به

ص: 98

اوج عظمت و قدرت میرسانند برنامه های فرهنگی تحول لازم دارد. فرهنگ غیر از سایر ادارات است و بنابراین مشکلات زیاد است و از مشکلات نباید هراسی داشته باشیم. در هر صورت من از خدای تبارک و تعالی سلامت همه شما را میخواهم و دعاگوی همه هستم و خدمتگزار به همه و امیدوارم که همه ما از دردهای حقیقی ملت مطلع بشویم و در درمانش هر کس به اندازه ای که میتواند کوشش کند.

والسلام عليكم ورحمة اللّه و بركاته

ص: 99

تاریخ : 4/10/58

هم کار بکنند ، مردم ، مردم باید مشغول کار بشوند ، یک مملکتى است که احتیاج به نیروى کار دارد اگر این نیرو به خدمت دیگرى کشیده بشود به کارهاى دیگر کشیده بشود این موجب این مى شود که نتوانند این حاجتى که ملت دارد برآورده کنند پس در رأس همه چیزها این است که یک کشورى راجع به ارزاقش محتاج نباشد به خارج ، راجع به گوشتش و راجع به نانش و راجع به اینطور چیزهایش ، محتاج نباشد . و این لازم است که دامدارى ها که رواج پیدا کنند و همین طور کشاورزى به طور وسیع درست بشود . دیروز بود ظاهرا که برادرهاى قمى ما که آمده بودند اینجا ، آنها مى گفتند که قم امسال خودکفاست براى اینکه فعالیت شده است ، خود مردم ، و جهات مختلفه شده است که زمین هاى زیادى زیر کشت رفته است و روى اینکه آن زمین هائى که زیر کشت رفته است و فعالیت هاى دیگرى که سایر کشاورزها کردند ، اگر بشود و انشأاللّه درست عمل ، قم احتیاج به خارج ندارد .

من خیلى از این جهت خوشحال شدم و اظهار تشکر کردم نسبت به آنها و خداوند انشأاللّه حفظ کند آنها را . این مطلب همه جا باید بشود این مطلب در همه جاى ایران باید بشود ، یعنى هر منطقه باید کوشش کند که براى منطقه خودش خودکفا باشد ، خوزستان آب فراوان ، زمین فراوان دارد ، هم آب فراوان دارد ، هم زمین فراوان دارد ، این اگر چنانچه کمک بشود ، هم از طرف دولت کمک بشود ، هم ملت ، دست به دست هم بدهند و هم مردم دست به دست هم بدهند و آنجا را کمک کنند و کشت کنند و دیمى ، آبى ، ایران هم دیمش خوب مى شود ، هم آبش از دیمش بهتر هم باشد و بیشتر هم ، دیم چیز مى کند یعنى اگر آبى یک تخم هشت درصد متداول باشد شاید آن بیست آن بشود . در هر صورت این یک تکلیفى است الان براى ما ، نه قضیه یک مسأله عادى است . الان مملکت ما در این امر یک وضع غیر عادى دارد زندگى مى کند . وضع عادى نیست که انسان بگوید که خوب ، نمى خواهم حالا این منفعت داشته باشیم . یک وضع غیر عادى است که نمى توانیم بگوئیم که خواهیم . معنى نمى خواهیم این است که وابسته به خارج باشیم ، وابستگى به خارج این است که همه چیزمان را دوباره در اختیار آنها بگذاریم .

پس بنابراین ، یک تکلیف شرعى است ، نه یک امر عادى باشد که ما از زراعت امسال ما دلمان نمى خواهد زیاد نفع ببریم ، نه این مسأله اینطور نیست ، دلخواه نیست ، در این وضع غیر عادى که ما به او ابتلأ داریم ، این یک تکلیف هم ملى است و هم شرعى . یعنى اگر ما بتوانیم یک کارى بکنیم و نکنیم ، پیش خداى تبارک و تعالى مسؤول هستیم . این یک باب است که باب کشاورزى و دامدارى و چیزهائى که مربوط به ارزاق مملکت است ، یک مملکتى که مى تواند و مى توانست در دامدارى جورى باشد که حتى به خارج هم شاید مى توانست بدهد ، حالا باید گوشتش را از یک جائى بیاورند و گندمش را از یک جائى بیاورند و تخم مرغش را از یک جائى بیاورند و همه چیزش را از یک جائى ، براى ما عیب است این مطلب که ما همه چیزمان به دست غیر باشد و چشم مان به این باشد که نان ما را ، که گوشت ما را بدهد .

بنابراین باید همت کنند ، همه قشرها همت کنند و این حاجت ، ارزاقى را که ما احتیاج به او

ص: 101

داریم و ملت ما محتاج است ، این را برآورند و انشأاللّه خودکفا بشوند . یک جهت دیگر ، این است که یک اشخاصى که مى خواهند اوضاع ایران آرامش نباشد در آن ، اینها در بین ارتشى ها ، ژاندارمرى ها و شهربانى ها رفتند و مى گویند ما این مراتب سلسله را نباید قبول کنیم ، یک کلمه غلطى را توى مغز اینها فرو کردند که جامعه توحیدى . نمى دانند هم جامعه توحیدى اصلا معنایش چیست ، اگر یک معناى صحیحى هم داشته باشد ، اینهادانند . اینها خیال کردند که جامعه توحیدى معنایش این است که اصلا ارتشى تو کار نباشد ، همه شان یا سرباز باشند یا همه شان سپهبد باشند ، این معنایش این است که ما ارتش نداشته باشیم ، این چیزى که قدرت کشور ما باید باشد و بازوى تواناى کشور باشد که ارتش است و همین طور ژاندارمرى و سایر قواى انتظامى . این چپگراهائى که به اسلام خودشان را بستند ، الان گرفتارى ما به این اشخاصى هست که با اسم دارند مقاصد دیگران را ترویج مى کنند ، یکیش هم همین است که روند در سربازخانه ها و در بین ارتش ، و بعضى شان هم شاید از همان ریشه هاى سابق باشند که دانسته مى خواهند نگذارند که ارتش قوت بگیرد ، قدرت ارتش را مى خواهند از دست بگیرند و فلج کنند ارتش را . مى گویند که نه باید شماها افسر باشید و نه ما درجه دار و باید یک توحیدى پیش بیاید ، مسأله توحیدى معلوم مى شود همه مان سپهبد باشیم یا همه مان سرباز ، هیچ کس از هیچ کس اطاعت نکند . این جز این است که اصل ارتش به هم بزند ، یعنى ارتش ما نمى خواهیم ، این معنایش این است که اصلا ایران ارتش نمى خواهد ، ایران ژاندارمرى هم نمى خواهد ، ایران شهربانى هم نمى خواهد ، دولت هم نمى خواهد ، اصلا جامعه توحیدى ، اینها اصلا نمى فهمند اگر یک جامعه ، توحیدى باشد ، معنایش چیست ؟ جامعه توحیدى معنایش این است که در عین حالى که فرض کنیدسرلشکر هست و دیگران باید از سرلشکر اطاعت بکنند و در عین حالى که سپهبد فرض کنید اگر باشد هست و در عین حالى که حکومت هست ، همه اینها یک فکر داشته باشند ، جامعه توحیدى معنایش این است که همه اینها به خدا فکر کنند ، توجه به خدا داشته باشند نه هرج و مرج باشد . جامعه توحیدى اصل قابل وجود به آن معنا که مى گویند نیست . جامعه توحیدى به آن معنا که مى گوئید خوب ، همه رعیت باشند ، ما نساج نمى خواهیم ، ما دیگر فرض کنید که آن کسى که آهنگر نمى خواهیم ، اینکه توحید نمى شود ، یکى زحمتش زیاد است ، یکى زحمتش کم ، جامعه توحیدى در حیوانات هم کم است ، در بعضى حیوانات یا اکثر حیوانات جامعه توحیدى است ، یعنى اینکه دیگر در حیوانات یک بالا و پائین نیست ، در بعضى شان ، در مثل موریانه ، آنها هم تمدن دارند و مى گویند تمدنشان اسبق است از انسان ، یا در مثلا زنبور ، زنبور نحل (یعنى زنبور عسل ) آنها هم بالا و پائین دارند ، اگر بنا باشد که به آن معنا که شما مى گوئید جامعه توحیدى معنایش این است که تفاوت مابین افراد نباشد . شما در غیر حیواناتى که آن هم حیواناتى که _ آن تمدن ندارند ، در غیر حیوانات در کجاى عالم پیدا مى کنید که تفاوت نباشد ، یعنى همه ما یا مهندس باشیم یا هیچ درس نخوانیم ، همه کشور ما یا همه شان باید مهندس باشند ، خوب ، همه مهندس ، ما کشاورزى نمى خواهیم . همه کشاورز ، ما کارگر نمى خواهیم . همه کارگر ، ما کارفرما

ص: 102

نمى خواهیم . پس قابل ذکر است ، این یک کلمه توحیدى به گوششان خورده است معنایش را نفهمیدند یا آنهائى که در کار هستند و در کمین هستند که مى خواهند این کشور را به هم بزنند و مى خواهند باز ما را تحت سیطره امریکا و امثال امریکا قرار بدهند آنها افتاده اند توى اینها ، جامعه توحیدى !! جامعه توحیدى !! مقصودشان چیست ؟ مقصود این است که ما درجه دار و افسر و سرباز نمى خواهیم ، همه مان سرباز ، اطاعت نمى خواهد ، وقتى که کسى فرمان بدهد هیچ کس نباید از او اطاعت کند ، یا همه فرمانده ، فرمانبر نداشته باشیم ، یا همه فرمانبر ، فرمانده نداشته باشیم . این کشور مى شود؟ این مملکت مى شود؟ این خیانت به ارتش نیست ؟ این خیانت به اسلام نیست ؟ اینها را به گوششان خواندند و یک شوراهائى درست کردند غلطى و به گوش اینها خواندند . مى آیند در آنجا ، درجه هاى خودشان را مى کنند مى دهند به افسر ، مى گویند تو درجه بده ، این جز این است که یک مملکتى را به فساد بکشد ، ما در این مملکت یک کاسب نمى خواهیم ؟ تاجر نمى خواهیم ؟ فرش فروش نمى خواهیم ؟ یک مملکت ما همه اش باید یکسان و به قول آنها جامعه توحیدى که آنها مى فهمند ، جامعه توحیدى باشد که همه یک جور باشند؟ محصل مى خواهیم براى اینکه اگر تحصیل کرد ، خوب فرق مى کند با دیگران ، جامعه توحیدى نیست این ؟ یکى بالاتر ، یکى پائین تر . آن کسى که با فکرش یک کار بزرگى انجام مى دهد ، این با آن رعیتى که با عملش یک جریب زمین را درست مى کند ، اینها در یک جامعه هاى عالم یک جور هستند اینها؟ اینها در جامعه هاى دنیا ، کسى که طیاره را درست مى کند با آن کسى که چاه مى کند براى آب ، اینها یک جورند در دنیا؟ اینکه جامعه توحیدى نیست اینکه . آن یک کار دیگر مى کند ، این یک کار دیگرکند . آن یک جور دیگر زندگى مى کند ، این یک جور دیگر . اینها چى مى گویند؟ کجاى دنیا جامعه توحیدى است که اینجا باشد؟ در شوروى دیگر رؤسا و مرئوسین نیستند؟ کرملین حکم نمى کند براى همه کشور ، سردارها آنجا حکم نمى کنند ، صاحب منصب ها آنجا همه اینها از زیر بارشان در مى روند ، درجه هاشان را مى کنند که جامعه توحیدى نیست ؟ چین که همین طور است ؟ کجاى دنیا هست که سرباز همه باشند ، هیچ صاحب منصب نداشته باشند ، همه صاحب منصب به یک درجه باشند؟ این چه غلطى است که در فکر اینها رفته ، خیانت است این به اسلام ، خیانت است این به کشور ، خیانت است این به ارتش ، ارتش باید باشد با همان قدرتى که باید باشد .

البته همه به یک فکر باید باشند ، جامعه توحیدى این است ، تمام ملت ایران باید یک فکر کنند و او این است که خودشان را از زیر بار اجنبى نجات بدهند و خودشان اداره کنند ملت خودشان را ، مملکت خودشان را . جامعه توحیدى آن بود که در این نهضتى که پیروز شدید شما ، آن بود که در این نهضت پیروز شدید ، یعنى همه آمدند با هم به طور وحدت کلمه ، وحدت فکر ، نه معناى جامعه توحیدى هرج و مرج باشد و نه دولتى باشد و نه ملتى باشد ، نه مدیرى باشد و نه ادارى باشد و نه مهندسى باشد ، این یک مسأله اى است که اصلا خطرناک است براى مملکت ما .

ص: 103

توجه ندارند ، نادان ، اشخاصى که متعهدند که مى خواهند کار بکنند ، لکن یک دسته خدانشناس اینها را تحریکشان مى کنند . جوان ها هم با اذهان صاف خیال مى کنند اینها که حرف مى زنند درست مى گویند . شما این مسائل را پیدا کنید که کى دارد مى گوید ، این هم هست ، گرفتارى هاى دیگر هم هست ، لکن معذلک ما از باب اینکه متکى به یک قدرت بزرگى هستیم ، ما خودمان هیچ ، هیچ ابدا ، اگر یکى تان خیال بکنید که خودتان هم یک چیزى هستید خطا کردید ، خودتان هیچ ، این صداها هم که مى کنند ، خمینى کذا ، اینها هم بیخود است ، خمینى هیچ کاره است ، کار دست یک قدرت بزرگى است که او انجام داد ، آن است که کار دستش است . آن است که مى تواند که یک جمعیت بى سلاح را بر یک قدرت بزرگ موفق کند و پیروز کند تا خودتان را هى مى بینید که من کذا و شما کذا ، یک بشرى را کذا مى بینید و چه مى کنید ، این فایده ندارد .

ما برادر هستیم ، همه با هم باید توجه کنیم به خداى تبارک و تعالى و با اتکال به خداى تبارک و تعالى انشأاللّه پیروز مى شویم . و من امیدوارم که این جوان هاى ما در هر کجا که هستند ، در ارتش هستند ، در ژاندارمرى هستند ، در شهربانى هستند ، در سپاه پاسداران هستند ، در کمیته ها هستند ، در دادگاه ها هستند ، در بازارها هستند ، در خیابان ها هستند ، در کشاورزى هستند ، در دامدارى هستند ، در کارخانه هستند ، همه اینها به خودشان بیایند ببینند که ما مواجه با یک قدرتى هستیم که اگر با هم نباشیم و به خدا توجه نداشته باشیم ، ما یک لقمه آنها هستیم ، باید به خدا توجه کنیم و همبستگى با هم داشته باشیم ، یک مملکتى با هم جوش بخورد تا نتواند آسیب به او برساند ، اگر ما فرد فرد باشیم ، گروه گروه باشیم ، همه مان آسیب مى بینیم براى اینکه همه ضعیفیم ، اما اگر چنانچه انسجام پیدا بکنیم ، همه گروه ها پشتیبان هم باشند ، یک نظر باشند ، جامعه توحیدى به این معنا پیدا بشود که همه پشتیبان هم و همه با وحدت کلمه و با وحدت نظر بدون اینکه یکى بگوید نه ، یکى بگوید آرى ، اگر اینطور بشویم انشأاللّه پیروز هستیم . و من از خداى تبارک مى خواهم که این مملکت ایران که مملکت اسلامى است ، مملکتى است که خداى تبارک و تعالى به او نظر دارد و رسول اکرم نظر دارد ، ائمه هدى نظر دارند ، این مملکت را از شر اشرار ، چه اشرار خارجى و چه اشرار داخل ، نجات بدهد . خداوند شماها را ، جوان هاى ما را که خدمت مى کنند براى مملکت خودشان و مشغول هستند ، در هر نقطه خدمت مى کنند به کشور ، چه در زراعتش ، چه در صناعتش ، چه در ارتشش ، چه در سایر قواى انتظامى ، چه پاسدارها ، خداوند همه آنها را قدرت بدهد ، آنها را سالم و موفق کند . انشأاللّه موفق باشید و با قدرت پیش بروید که پیش مى روید .

ص: 105

تاریخ : 6/10/58

تاریخ : 6/10/58

انقلاب اینطور بود .

گسترش بدهند در همه قواى انتظامى ، در پاسدارى ها ، در کمیته ها ، در دادگاه ها ، در ادارات ، در بین کشاورزان ، در بین کارکنان صنعت نفت ، در همه اینها یک بساط ناآرامى تا در خارج منعکس بشود که این کشور ، این ممکلت نمى تواند خودش را اداره کند محتاج به این است که یک مدیرى برود این را اداره اش کند ، ایجاد نارضایتى ها ، این مى شود که این ناراحتى ها با اینکه سنگین است ، لکن ملت باید توجه داشته باشد که براى چه مقصدى ایجاد مى شود .

در این صحراهائى که کشاورزها مشغول کشاورزى هستند مى روند با عناوین مختلف جلوگیرى مى کنند ، نمى گذارند کار بکنند . در کارخانه ها هر چه بتوانند جلوگیرى مى کنند که کار نشود ، نتوانستند کم کارى ایجاد مى کنند . در دانشگاه ها به یک صورت دیگرى و در ارتش و در ژاندارمرى و در سایر قشرهاى انتظامى آنجا هم به یک جور دیگرى . تمام اینها یک مقصد دارند و آن مقصد این است که نگذارند این انسجامى که باید بین این ملت حاصل بشود و آن انسجامى که بود و با آن انسجام پیش بردند ، نگذارند این عمرش باقى باشد . مى دانند که اگر این انسجامى که بین اقشار ملت بود ، به عمرش ادامه بدهد ، ملت پیروز مى شود تا آخر هم دست آنها کوتاه مى شود . پس باید چه بکنند؟ بیایند بین قشرها ایجاد اختلاف بکنند . من خانه ندارم ، من حقوقم کم است ، من درجه ام کم است ، درجه دارى اصلا نمى خواهد ، یکى از حرف هایى که بین ارتشى ها است ، یک دسته جوان که گول خوردند ، درجه دارى نمى خواهد ، همه یک جورى باید باشند از این حرف ها ، از این نطق ها گاهى گول خورده اند به اسم اسلام یک چیزهائى را مى گویند که اسلام در آن نیست و گاهى هم متعمدند و از روى عمد این کار را مى کنند .

امروز این نحو اختلافاتى که ایجاد کردند و شما دیدید که در زمان نهضت آنوقتى که مشغول بودند همه رژیم ، مردم به مبارزه با رژیم ، اینجور اختلافات نبود اصلا ، اگر آن روز هم این اختلافات بود ابدا پیشبردى نمى شد ، این اختلافات بکلى نادیده بود ، هیچ کس فکر این نبود که زراعتم چه جورى است ، صنعتم چه جورى است و منزلم چه حالى دارد ، همه فکر این بودند که جمهورى اسلامى باید باشد ، این وحدت کلمه و انسجامى که در ملت بود و در دنیا چشمگیر بود و چشمگیر هست آنها که مى دانند باید از کجا شروع کنند و چه جور این انسجام را به هم بزنند کارگردان هاشان ، کارشناس هاشان هست و الهام مى گیرند از آن مبادى دیگر ، از خارج و بین قشرها اختلاف ایجاد مى کنند ، هر طورى بتوانند . اتهام ، هر جا برود اتهام هست ، هر جا بروى یک ناراحتى ایجاد کردند ، هر جا بروى یک شلوغى ایجاد کردند ، هر جا بروى یک ناآرامى است که کانه یک کشورى است که به طور هرج و مرج دارد پیش مى رود ، اصلا یک مدیریت صحیح در این کشور نمى گذارند آرام بشود تا اینکه صنعت نفت آنطورى که باید اداره بشود و همین طور همه جا . و این دلیل بر این است که جوان هاى ما غافلند از این توطئه بزرگى که براى ما دارد درست مى شود و در دست درست کردن است و آن توطئه اینکه همان نقطه که به آن نقطه اینها شکست خوردند همان نقطه را دست بگذارند رویش ، دست

ص: 109

مى گذارند رویش آن را مى خواهند بهم بزنند ، این موضع قدرت شما را متزلزل دارد مى کند .

مردم باز همان حال را داشتند ، رأى را دادند دنبالش هر مرحله اى را که یک قدم شما جلو گذاشتید آنها آن مرحله را که جهت اسلامیتش بود ، هدف قرار دادند .

_ شما درست _ من حالا به تفصیل بخواهم بگویم ، نه شما وقت دارید نه من ، اما درست مطالعه کنید که در هر مرحله مخالفت شد و مخالفت در همان جهتى بود که راجع به جهت اسلامیش بود که اینها یا آگاهانه این کار را مى کردند که اجیر بودند _ یا جوان هایى بودند که ناآگاه ، این آگاه ها بازى مى دادند به آنها صحبتش را مى کردند . بعد در این مرحله ، بعد هم تا حالا هى شکست خوردند ، یعنى جمهورى اسلامى را رأى دادند تقریبا نودوهشت درصد رأى مثبت بود ، یک قدرى هم بیشتر ، بعد هم خبرگان را که هى مخالفت ، هى مخالفت ، معذلک مردم تعیین کردند خبرگان خودشان را بعد هم به آرأ گذاشتند ، این قانون اساسى آنجا هم باز مخالفت ، مخالفت ، لکن معذلک ملت پیروز شد ، اینها ننشستند باز ، آن جهتش تا اینجا آمده است ، حالا بعدش هم البته رئیس جمهورى یا مجلس شوارى ملى اینها هم البته مواجه با خیلى مخالفت ها خواهد شد ، این یک جهت بود .

جهت دوم این قضیه ، اتحاد مردم که همه با هم بودند . یک کانه ، یک نفس بود ، یکصدا بود ، شما اگر بندرعباس مى رفتید همان را مى شنیدید که در شمال مى شنیدید ، در مشرق ایران مى رفتید همان را مى شنیدید که در مغرب مى شنیدید ، بچه ها همان را مى گفتند ، پیرمردها هم همان را مى گفتند ، رعیت ها هم همان را مى گفتند و متفکرین هم همان را مى گفتند ، آنهائى هم که برخلاف مسیر بودند ، آنوقت صداشان در نمى آمد ، نمى توانستند درآورند بعد که رسیدید به آنجائى که یک قدرى به نظر توده ها این بود که خوب ، الحمدلله پیروز شدیم ، توجه نداشتند به اینکه نه ما یک قدم از آن راه که گفتیم و از راه دیگر ، ایجاد اختلاف . شما الان در هر جا بروید یک دسته اى با دسته دیگر مخالفند یک دسته اى مخالفند که به روى هم اسلحه مى کشند ، مى کشند ، یک دسته هم که به آنطور نیست براى هم صحبت مى کنند حرف مى زنند ، تهمت مى زنند ، کارى مى کنند که در ادارات کار کم بشود که در مثلا صنعت نفت کم کارى بشود یا بیکارى باشد ، انفجار ایجاد مى کنند . از این مسائل که روى هم وقتى که بگذاریم یک دست دارد کار مى کند و آن دستى است که مى خواهد نگذارد جمهورى اسلامى به معنائى که خداى تبارک و تعالى امر فرموده است تحقق پیدا بکند ، براى اینکه با تحقق او همه آمال دشمن هاى ما از بین خواهد رفت . امروز ما گرفتار این مرحله هستیم که باید این بچه کوچولو را بزرگش کنیم ، اینکه الان تقریبا یکساله است و باز راه نیفتاده مثل یک بچه یکساله مى ماند که راه نیفتاده ، باید ما دستش را بگیریم راهش ببریم ، باید همه قشرهاى ملت متوجه باشند که اینها مى خواهند نگذارند این بچه بزرگ بشود از این بچه صدمه دیدند و اگر بزرگ شد صدمات زیادتر است ، مى خواهند نگذارند این بشود وارد مى کنند ، هر جا هر کس بتوانند هر قشرى را بتوانند مقابل دیگرى قرار مى دهند ، روزنامه ها ، مجلات ، رادیو ، چه ، چه ، هر وقت آدم مى بیند یک دسته اى ، به دسته دیگر حمله کردند ، اصحاب قلم به هم حمله کنند ، اصحاب بیان به هم حمله مى کنند ، این در آنجاهائى که با قلم ها این مقصد را مى خواهند پیش ببرند . هر اداره اى که بروى ، در هر جایى که بروى ، هر جا و حساستر بیشتر ، هر منطقه اى که حساستر

ص: 111

است آن منطقه آنها پیش مى روند ، تا این منطقه یک صدائى در مى آید از همه جا جمع مى شوند آنجا ، آذربایجان یک صدائى در مى آید مى بینید که از شمال حمله مى کنند ، مى زنند با آذربایجان دنبال اینکه این صدا را بزرگش کنند ، در شمال یک صدا دربیاید ، از جنوب حمله مى کنند به آن طرف تا اینکه اینجا دامن بزنند . در مرکز نفت یک صحبت مى شود ، اینها جمع مى شوند آنجا نبود ، اینکه براى کارکنان نفت در یک وقتى به ما گفتند نفرى چقدر مى دهند که کار نکنند ، که اعتصاب کنند . این پول از کجا بود که مى آوردند مى دادند که کار نکنید ، براى چه مقصدى اینها مى خواستند که مملکت ما سروسامان نداشته باشد و به این شریان حیات کشور صدمه مى زدند ، پول هم خرج مى کردند که کار نکنید .

هر جا بتوانند با ارعاب ، با تطمیع ، با خرج کردن پول در دستشان فراوان از غرب و شرق مى آید . همه هم نقشه همین است که این دو حیثیتى که با آن دو حیثیت پیش برده است ، این نهضت این را از دستش بگیرند ، وحدت کلمه را از دستش بگیرند ، اسلام را هم از دستش بگیرند ، خلع سلاحش کنند والا شما سلاحى نداشتید همه سلاح ها پیش دشمن شما بود پیش شما چیزى نبود ، سلاح شما ایمان بود به خدا ، اسلام بود و وحدت کلمه ، شما را مى خواهند وحدت کلمه را هم از دست تان بگیرند ، اسلام را دیرتر مى توانند بگیرند براى اینکه خوب مردم مسلمانند ، نمى آیند بگویند مسلمان نباشید ، با جورهاى دیگر جمهورى نگذارند اسلامى باشد ، الان هم براى همین معنا فعالیت مى شود ، پیشتر شده است الان هم مى شود ، اختلافات هم که خودتان مى بینید که هر جا بروید قشرى هستند که وسوسه مى کنند بین مردم ، به این عقده هاى مردم نفخ مى کنند ، این عقده ها را دامن به آن مى زنند .

کرم خوردگى در این پیدا بشود ، مثل یک خربزه اى که ظاهرش چه است ، آب . . . هم به آن مى دهند همه چیزها ولى وقتى که مى بینند ، در باطن کرم زده است .

اینها مى خواهند ما را کرم زده کنند و به دنیا ارائه کنند که اینها یک خربزه کرمو هستند اینها به درد نمى خورند . به دنیا ارائه کنند که اینها رشد سیاسى ندارند ، ایران یک مملکتى هست که هرج و مرج است ، طبقه پائین به بالا اصلا اعتنا ندارد ، سرباز به درجه دار اعتنا ندارد ، یک چنین کشورى است که قواى انتظامیش انسجامش را از دست داده ، یک چنین کشورى است که اداراتش کار نمى کنند ، کم کارى مى کند ، یک چنین مملکتى است که همه به جان هم افتادند ، وقتى که مملکتى همه به جان هم بیفتند ، هر قشرى بخواهد دیگرى را بکوبد ، هر طایفه اى براى خودش بکشد و دیگرى را از بین ببرد ، یک چنین مملکتى در خارج منعکس مى شود که اینطورى قابل نیست ، باید کارى کرد که با دلسوزى هم بیایند جلو ، باید این نظم ایجاد بشود .

بیدار کنید مردم را ، به مردم بفهمانید ، مسأله بگوئید ، خواهرها به خواهرها بگویند ، به برادرها بگویند ، برادرها به خواهرها بگویند ، به برادرها بگویند ، مسأله اینست ، امروز مصیبت ما این است ، امروز که خواهند این مملکت را معرفى کنند به اینکه اینها قابل اینکه آزاد باشند ، قابلیت ندارند . من این را قبلا هم گفته بودم ، آقاى کارتر در پاریس که ما بودیم و آن اواخرى که در ایران دیگر خیلى پیشرفت کردند در خیلى از فرمایشاتشان فرمودند که اینها بهشان زیادى آزادى دادند . این یک موذیانه بود که مى خواست بگوید که اینها قابل این نیستند که آزاد بشوند ، اینها باید اختناق برایشان باشد ، حق مى داد به شاه که باید شاه اینها را مهار کند ، اگر این مهار را به هم بریزد ، این حرفى بود که آنوقت مى زد ، همین تعقیب مى شود عملا تعقیب مى شود ، همین معنا را مى خواهند در دنیا منعکس کنند که یک کشورى هست که اساسى ندارد ، قانون ندارد این کشور ، هر کس به هر کس تعدى کند یک دادگاهى نیست جلویش را بگیرد ، سرباز از بالاتر ، از درجه دار ، درجه دار از افسر ، افسر از بالاتر اطاعت نمى کند ، هرج و مرج است ، مردم از دولتشان اطاعت نمى کنند ، ادارات از رئیس اداره شان اطاعت کنند ، یک مملکت اینطورى قیم مى خواهد ، خودشان نمى توانند اداره کنند خودشان را ، این برنامه اى است که براى ما به حسب احتمال و شواهد ریخته شده است و ما از آن غافل هستیم .

آنهائى که مى آیند در هر جا ناراحتى ها را به گوش ما مى خوانند اینها غافلند از اینکه الان ما این ناراحتى بزرگ را باید علاج کنیم و . . . هم مى خواهد ، خوب جز این است که بفهماند به دنیا به اینکه اینها قابل نیستند که آزاد باشند؟ من یادم هست در آنوقتى که محمدرضا اینجا بود و این گیرودارها و جنگ و نزاع ها بود که کارتر در یکى از حرف هایش آنوقت ما در پاریس بودیم گفت به اینها آزادى زیاد دادند . اگر طبیب بالاى سرش بیاید و برود سراغ اینکه دستش یک قدرى زبر است این را علاج کنیم ، این طبیب ، این رابه کشتن مى دهد ، این باید سرطان را علاج کند . یک مملکتى که الان غده هاى سرطانى در آن هست ما باید فکر این باشیم که این غده سرطانى را بیرون بکشیم ، اگر دنبال این برویم که حقوقمان چقدر است ، در اداره درجه ما چیست ، در _ نمى دانم _ ارتش در چه

ص: 113

درجه اى واقع هستیم و هکذا و مثل آن طبیبى است که سرطان را برنداشته واین زبرى دست را دارد معالجه مى کند ، آن سرطان کار خودش را مى کند ، دیگر نه دستى مى ماند و نه زبرى دست .

این سرطانى که الان در ایران ما هست و آن غده اى است که ولده (1) این غده بزرگ هاست و براى آن غده بزرگ اینها کار مى کنند . اگر طبیب ها ، یعنى همه مردم که مى خواهند مملکت شان یعنى یک مملکتى باشد اگر دنبال این باشند این غده را از بین ببرند ، دنبال این باشند که این زبرى دست را ، من خانه ندارم ، من خانه ام کوچک است ، من در اداره حقوقم کم است ، من درجه ام کم است ، اگر ما مشغول این مسائل بشویم ، فلان آدم مثلا چه شده است حالا باید شکستش داد ، فلان آدم احتمال مى رود چه بشود ، نگذاریم بشود ، از این مسائل که همه بر مى گردد به منافع شخصى ، اگر ما برویم دنبال آنها و از این غده سرطانى که ما مبتلا به آن هستیم و نشستند در خارج کشور ما و چشم دوختند به اینجا و عمالشان در داخل کار مى کنند ، خودشان در خارج کار مى کنند ، اگر چنانچه ما دنبال آن نرویم و برگردیم به این کارهاى جزئى که مربوط به خودمان است خداى نخواسته مثل همان مریضى که به سرطان مبتلا شد و سرطان او را کشت و دیگر دستى باقى نماند تا زبرى دست بماند ، کشورى باقى نمى ماند تا ناراحتى هائى باقى بماند .

امروز روز اینست که همه با هم بدون اینکه فرصت بدهیم کوشش کنیم ، این اختلافات را از بین ببریم ، هر روز تحصن یک امرى است هر که یک ناراحتى پیدا مى کند تحصن مى کند ، یک عده را وا مى دارد به تحصن ، این به نفع کى تمام مى شود ، این تحصن ، این تحصن هاى یکى دنبال دیگرى به نفع کى تمام مى شود ، یک دسته بیکار مى شوند یا اداره شان را زمین مى گذارند و تحصن مى کنند ، یا زراعتشان را زمین مى گذارند ، و تحصن مى کنند ، این به نفع ملت هست یا به نفع آنهائى است که خواهند با این تحصن هاى بعد از تحصن و ایجاد اختلاف ها بگردد حال کشور ما ، برگردد به یک حالى که اگر از سابق بدتر نشود لااقل مثل او بشود ، همه چیز ما را ببرند . اینجا باید همه عقلأ ، همه نویسنده ها مال این مملکتند در این مملکت تربیت شدند ، این آب و خاک آنهاست ، این مملکت حق دارد به نویسندگان ، این مملکت حق دارد به روشنفکران ، این مملکت حق دارد به گویندگان ، این مملکت حق دارد به روحانیین ، این مملکت حق دارد به دانشگاهى ها ، این مملکت حق دارد ، این مملکت شما است ، این مملکت همه است ، به شما حق دارد ، به ایشان ، به خواهرها حق دارد ، برادرها حق دارد . این مملکتى که الان حق دارد به ما ، آن اسلامى که حق بر همه دارد ، حق به بالاترها دارد ، اگر اینها در معرض این باشند که خداى نخواسته سقوط پیدا بکند این نهضت ، این حق به عهده ماست که ما باید نگذاریم ، باید نجات بدهیم اینها را .

دست بردارید از این اختلافات جزئى که همه اش برمى گردد به نفسانیت خود آدم . به هر اسمى

ص: 114

یک اعتصاب مى شود ، به هر اسمى یک اجتماع مى شود ، به هر اسمى یک راهپیمائى مى شود ، امروز همه اعتصاب ها ، همه راهپمائى ها ، همه اینها برخلاف مسیر ملت ما هست . مگر آنکه فریاد بزند کارتر کذا آنها جبهه را حفظ مى کنند باید آن جبهه را حفظ کرد و این تنور را نگذاشت که خاموش بشود این نور الهى نگذاشت منطمس(1) بشود .

این تکلیفى است براى همه ما ، تکلیفى است براى شما ، براى من ، براى همه قشرها . جوان ها بازى نخورند از این بازیگران که مى خواهند نگذارند این ملت سروسامانى پیدا بکنند . انشأاللّه خداوند همه ما را بیدار کند و به همه شما سعادت بدهد و شما برادرها و خواهرها که تشریف آوردید اینجا از شما تشکر مى کنم من خدمتگزار همه تان هستم و دعاگو .

ص: 115

تاریخ : 6/10/58

کارى بکند گندم زیاد شود که منفعت ببرد ، این یک مسأله اى است که در اختیار خودش مى باشد اگر نخواست هم نمى برد . الان کشور شما در یک حالى است که وظیفه شرعى و الهى است که کارى بکنید تا وابسته به غیر نباشید .

الان اینها ما را تهدید به حصر اقتصادى کرده اند و بسیارى از دولت ها هم موافقت نمودند ولى ملت ها موافق نیستند ، در عین حالى که به نظر من این هیاهوها هیچ واقعیتى ندارد لکن ما اگر یک احتمال ضعیفى هم بدهیم باید مجهز شویم . شما در حال جنگید ، در حال جنگ اقتصادى و این خود یک محاربه اى بین اسلام و کفر است . براى کشاورزان و براى کسانى که مى توانند کمک به کشاورزها بکنند ، تکلیف است که کشاورزى امسال جورى شود که انشأاللّه خودکفا بشویم و در سال هاى بعد صادرات داشته باشیم . این تنها موعظه نیست ، که مردم خوب است این کار را بکنند ، نجات دادن یک کشور اسلامى از زیر ، بار ظلم و از زیر بار استعمار است . نجات دادن مملکت اسلامى یک تکلیفى است که انسان موظف است انجام بدهد . اگر خداى نخواسته زمانى یک هجومى به مملکت اسلامى بشود باید همه مردم زن و مرد حرکت کنند . مسأله دفاع اینطور نیست که تکلیف منحصر به مرد باشد یا اختصاص به یک دسته اى داشته باشد ، همه باید بروند و از مملکت خود دفاع بکنند . اگر ما در یک هجوم اقتصادى هم واقع شدیم که سبب گردید تا وابسته به کشور دیگرى باشیم ، این هم یک وظیفه شرعى را ایجاد مى کند که ما باید خودمان را نجات بدهیم ، یک طبقه ننشینند تا یک طبقه دیگر کار کنند ، رعیت ها کم کارى نکنند ، آنهائى که در کارخانه ها کار مى کنند کم کارى و سستى نکنند امروز ملت شما در حال جنگ اقتصادى است . زمان ، زمان آرامى نیست که بگوئید خوب ، ما زیاد منفعت نمى خواهیم ببریم . در اینجا دیگر اختیار به مردم نیست اختیارى است که در دست خداست و او امر کرده است که ما نباید تحت نظارت یک کشور و یا تحت بیرق کفر باشیم . این یکى از مسائل مهم اسلام است و باید کوشش کنیم و اقتصاد خود را اداره نمائیم . باید قیام کنیم و غافل نباشیم . باید همه قشرهاى ملت ، هر کس هر جورى که مى تواند ، تولید بکند . مثلا باغداران ، دامداران و کشاورزان مى توانند تولید کنند و باید این کار را به خوبى انجام دهند . اشخاصى هم که توانند به کشاورزان و کارخانه ها کمک کنند باید این کار را بکنند . کارخانه هاى خصوصى در ایران زیاد بود و مع الاسف از بین رفته و دارد مى رود .

مى کند ، یعنى از یک آدمى که همه کارى مى تواند بکند یک بیکاره مى سازد ، بیکاره اى که باید در کنار منقل بنشیند و چرت بزند .

و یک باب هم ، باب این فسادهائى است که پیش آورده اند . این هم یک مسأله اى نیست که خیال شود از باب اتفاق حاصل شده . تمام این مراکزى که براى فحشا و خوشگذرانى درست کردند همین طورى درست نشده است . در مجلاتشان ، در رسانه هاى گروهى چه سمعى و چه بصرى تبلیغات کردند و کلا در خدمت اینها بودند ، رادیو و تلویزیونشان مشغول بود که این جوان ها را از بازار ، از بیابان که مشغول خدمت بودند ، از ادارات به آن مراکز فساد بکشانند ، از دانشگاهى یک موجود فاسد بسازند ، از ادارى یک موجود فاسد درست کنند . انسان وقتى چنددفعه در آن سینماها و در مراکز فحشأ رفت به این امور عادت مى کند . وقتى یک جوان چند بار به یک مرکز فساد رفت دیگر نمى تواند نرود . جوان هاى ما را که باید میدان هاى رزم را اداره کنند ، به مراکز بزم بردند و جوانان هم خیال کردند که اینها فقط مى خواهند که آنان عیش و عشرت کنند . مسأله این نبود مسأله این بود که شما را از آن قوه فعاله که خدا در شما ایجاد کرده است و در مغز و بدن شما به ودیعت گذارده است تهى کنند و یک موجود عیاش که غیر از اینکه بنشیند بخندد و مشروب بخورد ، بسازند تا مبادا یک وقت در فکر این بیفتند که نفت را بگیرند . اینها همه نقشه است که ذخایر ما را ببرند . تنها نفت نیست ، ایران ذخائر فراوانى دارد و آنها اطلاع دارند . چه کسى مى تواند جلوگیرى از غارت اینها کند . نسل جوان است که مى تواند جلوى این فسادها و حمله ها را بگیرد . اینان خواهند نسل جوان را به موادمخدر یا به آن عیش و نوش که آن هم مخدر است مبتلا کنند ، اگر دنیا را آب ببرد این آدم را خواب مى برد ، این به دنبال آن مسائل است ، چکار دارد که مملکتش را مى برند ، جهنم که مى برند . مردم و جوانان را چنان بار مى آوردند که منطقى اینچنین پیدا مى کند که اگر هر کارى بشود مى گوید به من چه مربوط است . جوانى که اگر در جایى صحبتى شد ، به حیثیت کشور و ملتش ، به حیثیت اسلامى او بر مى خورد باید قیام کند و مبارزه کند ، چنان او را مى سازند که از پى این منقل نتواند و آن پیاله نتواند حرکت کند .

است نه اینکه یک مسأله عادى باشد ، توطئه است تا این جوان هاى ما را به بهانه اینکه خواهیم براى شما مثلا مراکز عیش ونوش درست کنیم ، از همه چیز ساقط کنند . قم بحمداللّه در هر امرى پیشقدم است هم کشاورزى را تقویت مى کند و آنطور که شما گفتید انشأاللّه در همه ایران اینچنین شود و در سایر جاها نیز مشغول گردند و جوان هایشان را نجات بدهند . خود جوان ها نیز توجه داشته باشند که قضیه استعمار است و آلت دست استعمار نشوید و آلت دست دشمنان ما نشوید . دشمنان ما بیدارند شما هم بیدار بشوید . خداوند انشأاللّه همه شما را تقویت کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 120

تاریخ : 7/10/58

تاریخ : 7/10/58

ارائه بدهیم ، اسلام است . شاید در قبل از اسلام یک چنین رژیمى که رژیم دولتى باشد و قوانین الهى باشد ، یا کم بوده است یا نبوده است . کم بوده است رژیم هائى که رژیم توحیدى باشد ، غیر از قانون الهى که از مغز بشر نیست ، از اراده خداست ، غیر از او اصل حکمفرما نبوده است ، در اسلام که خوب ، ما نزدیک به صدر اسلام هستیم نسبت به انبیأ سلف ، حکومت بوده است یک حکومت گاهى محدود و ضعیف و گاهى خیلى توسعه دار ، لکن تا آنجا که اسلامى بوده است حکومت ها و باز به اغراض دیگرى مخلوط نشده است ، آن که حکومت مى کرده است ، قانون بوده است یعنى اللّه ، غیر خدا کسى حکومت نداشت اصلا ، اینها انبیا و همین طور آنهائى که خلفأ انبیا بوده اند ، هیچ ابدا از خودشان یک مطلبى ، یک جریاناتى نبوده است ، آنها دنبال این بودند که قانون را اجرا کنند ، البته در بعضى از امورى که ، امور جزئیه بوده است ، خوب ، حاکم دخالت داشته است اما در اصول و در آن چیزهائى که باید در کشورى اجرا بشود ، تابع قانون الهى بودند . اصلا رسول خدا صلى اللّه علیه و آله که در راس همه است ، هیچ وقت یک مطلبى ، یک حکمى ، یک قانونى نداشته است در مقابل قانون خدا ، مجرى قانون خدا بوده است .

و تفاوت بزرگى که بین همه رژیم هاى دنیا به هر قسمى که مى خواهد باشد ، تمام رژیم هاى بشرى با هر فرمى که مى خواهد باشد و آن رژیمى که الهى است و تابع قوانین الهى است ، تفاوت بزرگ این است که تمام رژیم هاى آنى که دیگر عدل و داد و خوبست فقط در حدود طبیعت است . شما شاید در هیچ رژیمى پیدا نکنید که حکومت دنبال این باشد که تهذیب نفس مردم را بکند ، کارى به آن نداشتند ، حکومت دنبال این بوده است که بى نظمى نشود ، یک کسى در خانه خودش هر کارى بکند تعرضى به آن ندارد ، بیرون نیاید توى خیابان عربده بکشد و نظم را بهم نزند ، تو خانه خودش هر کارى مى خواهد بکند آزاد هست ، فقط حکومت هاى الهى است که براى اصل مقصد ، این بوده است که انسان را آنطور که باید باشد درست کند . انسان اولش یک حیوانست ، بدتر از حیوانات ، اگر سر خود باشد انسان ، همین طور بار بیاید ، هیچ حیوانى مثل انسان نیست در اینکه در شهوت ، در درندگى ، در شیطنت ، حیوانات دیگر محدود از حدود شیطنت شان محدود است ، حدود شهواتشان محدود است ، حدود آن سبعیت شان . انسان چون یک موجودیست که به حسب خلقت از همه موجودات بالاتر هست در طرف آن طرف ، شهوت و غضب و طرف شیطنت و اینها مى تواند تا تقریبا لامتناهى برود ، حد ندارد . شما مى بینید که اگر چنانچه انسان یک فرض کنید که خانه اى پیدا بکند ، دنبال این است که یکى دیگر هم پیدا کند ، اگر یک کشورى هم پیدا بکند دنبال این است که یکى دیگر هم پیدا بکند ، اگر همه دنیا هم تحت سیطره اش باشد به فکر این است که در کره قمر هم شاید باشد ، برود آنجا ، در مریخ هم باشد ، برود آنجا . محدود نیست ، نه شهواتش محدود است که با یک حد خاصى بسازد ، یکى ، دو تا ، ده تا ، صدتا ، و نه

ص: 123

طمعش محدود است که به یک کشور ، دو کشور ، ده کشور اکتفا کند ، انبیأ آمدند محدودش کنند یعنى مهارش کنند ، این حیوان افسار گسیخته که به هیچ حدى از حدود محدود نیست ، اگر آزاد بگذارند و این را تربیتش نکنند افسار گسیخته است ، به طورى که همه چیز را براى خودش مى خواهد و همه کس را فداى خودش مى خواهد ، انبیأ آمدند که این افسار گسیخته رامهارش کنند و بیاورند تحت ضوابط و بعد ار اینکه آن مهار شد ، راه نشانش بدهند براى اینکه تربیت بشود ، یک تربیتى که برسد به آن کمالاتى که تا آخر براى او سعادت است .

نه اینکه مطرح دنیاست فقط این طبیعت است ! پیش انبیأ این دنیا وسیله است ، یک راهى هست ، راه هست براى رسیدن به یک مقصد عالى دیگر که خود انسان نمى تواند و آنها مى دانند ، آنها مطلعند به اینکه منتهى به چه مى شود اگر افسار گسیخته باشد و منتهى به چه مى شود اگر مهار باشد ، از یک راهى که راه هست براى رسیدن به آن درجات عالیه انسانیت ، آنها همه امورى که در نظر این حکومت ها مقصد است ، در نظر انبیأ راه است ، تمام دنیا در نظر انبیأ خودش یک مقصود نیست ، خودش یک محراب و مقصد نیست ، خودش یک راه است که از این راه باید برسند به مرتبه اى که آن مرتبه ، مرتبه عالى انسانى است که اگر یک موجودى ، یک انسانى این مرتبه عالى انسانى را به آن رسید ، این سعادت دارد و سعادتش محصور به این عالم نیست ، در همین عالم هم سعادت دارد اما محصور نیست ، مقصود یک عالم ماورأ این عالم هست ، آنها ماورأ را دیدند ، یک عالم غیبى که بر ما الان مجهول است ، آنها دیدند و آمدند که این اشخاص که اگر رهاشان کنند افسار گسیخته اند و هر کارى که مى خواهند مى کنند آنها را ، هم قوه غضبیه شان را ، هم قواى شهوانى شان را و هم قواى شیطنت شان را که همه را دارد ، اینها را اول مهار کند و بعد از مهار ، یک راهى که باید بروند و این قوا مخالف با او هستند آن را بروند ، راه مى برند براى رسیدن به آن مقصد اعلأ آن کار انبیأ است ، مع الاسف این کارى که انبیأ خواستند مى کنند و همیشه هم دنبالش بودند ، کم موفق مى شدند ، موانع زیاد بود براى اینکه انسان به حسب طبع خودش مایل به شهوات و شهوت ، غضب و شیطنت و این مسائل است و آنهائى که مى خواهند مخالفت با این بکنند ، این را مهارش کنند ، مبتلاى به یک مخالفت هائى ، مبتلاى به یک موانعى مى شوند که موفق نمى شوند به آن . کم موفق شدند ، لکن معذلک هر چه که سلامت در دنیا هست و برکت هست ، باز از همین کوشش انبیأ است که کوشش کردند تا آن حدودى توانستند ، تا آن حدودى که شعاع تعلیماتشان رسیده است ، تا آن حدودى توانستند تا یک حدودى محدود کنند ، مطلقا مشکل بوده است و کم رسیدند ، لکن باز هر چه خوبى هست از آنهاست که اگر انبیا را از روى بشر منها کنند ، اسقاط کنند ، آنوقت خواهید دید چه خبر است ، دنبا چه خواهد شد . این انبیأ بودند که مردم را محدود کردند و تا یک حدودى موفق شدند و تا یک حدود این برکت و خیرى که در عالم هست از برکت آنهاست .

ص: 124

اسلام که همه جهات ، همه بعدهاى انسان را در نظر گرفته است و براى همه بعدها طرح دارد ، قانون دارد ، منحصر به غیب تنها نیست ، منحصر به شهادت تنها نیست ، همانطورى که خود انسان منحصر به یک بعد خاصى نیست ، اسلام هم آمده است این انسان را درستش کند و بسازد و همه بعدهایش را ، نه یک بعد فقط ، نه همان بعد روحانى تنها ، که غفلت کند از این جهات طبیعت و نه فقط بعد طبیعت که اکتفأ به این کند از او ، این وسیله است این مقصد ، لکن این وسیله را مأمور بودند که اصلاح کنند تا وسیله بتواند باشد ، اسلام مع الاسف بعد از صدر اول یک مدت کمى ، دیدید در تاریخ که بنى امیه با اسلام چه کردند و بنى العباس و بعد هم که اسلام توسعه پیدا کرد و افتاد به دست ایرانى ها و سلاطین با اسلام چه کردند؟ اصلا مسخ کردند ، یک چیز دیگرش کردند ، بنى امیه اسلام را مى رفت تا اینکه بکلى متبدل کنند مقصد اسلام را ، که مقصد ، که یک مقصد الهى معنوى داشت متبدلش کنند به یک حکومت ، آنهم حکومت عربى که اصلا مقصدش عربیت باشد و در مقابل سایر ملل ، درست مقابل مقصد اسلام که ملیت ها را مى خواست کنار بگذارد و همه بشر ملت واحده باشند و براى یک رژیم ، براى یک طایفه اى ، دون طایفه اى براى یک رنگى با رنگ دیگر فرقى نباشد ، بنى امیه آمدند ، همان عروبت را گرفتند که اگر آنها موفق شده بودند اسلام را متبدل کردند ، به یک معنائى که همه اش دنبال این باشد که آن عروبت جاهلیت زنده بشود . آنها مى خواستند که این عروبت جاهلیت زنده بشود ، حالا هم گاهى وقت ها در بعضى از این نقاطى که هستند عرب ها ، بعضى از سرانشان همین معنا را ادعا مى کنند که ما مى خواهیم آن عروبت اموى یعنى آن عروبت جاهلیت ، عروبت اموى مى خواهند زنده بشود . و نگذاشتند اسلام آنطورى که هست ادراک بشود و بشر بفهمد که این در حکومت چه وضعى دارد و در عین حالى که حکومت و اینها در نظر او یک مرتبه پائین است و مرتبه بالا غیر از این مسائل است ، حتى این رژیم طبیعى اش را نگذاشتند که معلوم بشود و در طول تاریخ تقریبا اسلام به دست هاى مختلف ، به تبلیغات مختلف ، اسلام باید گفت مجهول بود براى مردم .

ما دراین طول پنجاه سال که تمامش را من شاهد بودم ، شاید شما سنتان اقتضأ نکند ، اما من تمام این پنجاه سال را از زمانى که رضاخان آمد اینجا و کودتاى آن زمان را کرد _ 99 ظاهرا _ تا حالا ما شاهد این حکومت و طرز این حکومت و وضع اینها بودیم ، رضاخان که آمد ، این با دست انگلیس ها آمد که بعد انگلیس ها هم خودشان اقرار کردند این را که ما این را آوردیم ، در رادیو دهلى ، در جنگ عمومى و چون از ما تخلف کرد حالا داریم مى بریمش ، بردندش آنجا که باید ببرند ، ابتدا هم که آمد با حربه اسلام آمد ، حربه اسلام را بر ضد اسلام ، شروع کرد به کارهائى که مسلمان ها از آنها خوششان آمد ، خوب در ایران از باب اینکه قضیه سید الشهدا سلام اللّه علیه خیلى اهمیت دارد ، این روى آن نقطه خیلى پافشارى مى کرد ، خودش روضه مى گرفت و در تکایائى که روضه ها بودند پاى برهنه مى گفتند مى رود آنجاها ،

ص: 125

تکایا مى رود و مردم را گول زد به همین حربه که مردم به آن توجه داشتند که این را مى خواستند ، لکن او برضد مردم مى خواست درست کند ، تا مدتى اینطور بود ، تا اینکه حکومتش مستقر شد . حکومتش که مستقر شد ، شروع کرد به آن چیزهائى که به او ، حالا یا تعلیم شده بود یا خودش مثلا مى خواست ، تعلیم شده بود ، یک مقداریش هم از آتاتورک گرفت ، با حربه الحاد خودش پیش آمد و اول چیزى را که در نظر گرفت این بود که آثار اسلام را در ایران از بین ببرد ، آثار اسلام را چطور باید از بین ببرد یکى اینکه اینى که همه ملت به آن توجه دارند این را ببرد از دست ، از دستشان بگیرد ، این مجالسى که مجالس روضه سیدالشهدأ بود که پیش ملت آنقدر اهمیت دارد و آنقدر مربى هست و آنقدر تربیت کرده است مردم را ، این را دستشان بگیرد تمام روضه هاى ایران را قدغن کرد ، در هیچ جاى ایران یک کسى نمى توانست یک روضه اى که چند نفر محدود حتى باشند نمى توانستند که یک چنین مجلسى درست کنند ، در همین قم که خوب مرکز روحانیت بود آن وقت و حالا ، در همین قم مجلس روضه نبود ، اگر بود بین طلوعین تمام باید بشود قبل از اذان صبح یک عده کمى ، چهارتا ، پنج تا ، ده تا ، مى رفتند و یک صحبتى مى کردند و یک ذکر مصیبتى مى کردند و اول اذان یا یک قدرى بعد از اذان باید متفرق بشوند ، آنها هم حتى مفتشینى که آنها داشتند و اشخاصى که دنبال اینها بودند جاسوس هاشان اطلاع مى دادند این را هم تمام مى کرد .

و از آن بالاتر که اساس را تقریبا بهم مى زد ، این بود که روحانیت را از بین ببرد شروع کرد راجع به مخالفت با روحانیت و این که عمامه هاى روحانیون را بردارند و کسى حق ندارد عمامه داشته باشد ، حتى بعضى شان گفتند که در تمام ایران بیش از شش نفر نباید عمامه داشته باشند و این را هم دروغ مى گفتند اصلا نمى خواستند باشد و عمده نظر این بود که روحانیت را دیده بودند آنهائى که احتمالا این را وادار به این امور کردند ، دیده بودند که در لااقل این صد سال را درست دیده بودند که هر وقت که بنا بود یک شکستى به ملت بیاید ، روحانیت جلویش راگرفت یک شکستى به کشور بیاید روحانیت جلویش را مى گرفت ، دیده بودند که در مثلا عراق که انگلیسى ها عراق را آن وقت تقریبا گرفته بودند ، آن روحانى بزرگ مرحوم آقا میرزا محمد تقى جلویش را گرفت و از ایشان گرفت عراق را ، استقلال عراق را او مى گرفت از آنها ، و باز دیده بودند که قبل از او میرزاى شیرازى با یک کلمه ایران را نجات داد از دست انگلیسى ها و مزاحم را مى دیدند که همین روحانیین هستند و اگر چنانچه بخواهند آن چیزهائى که آنها مى خواهند که عبارت از مخازن شرق بود ، عبارت از معادن شرق بود ، اینها را آنها مى خواستند و علاوه بر این شرق را بازار کنند براى خودشان ، از آن طرف مخازنشان را ببرند و از آن طرف با صورت دیگر بازار درست کنند و هر چه دارند به این بازار صرف کنند ، ما را به صورت یک مصرف در آورند . مى دیدند که روحانیت اگر زنده باشد و چشمش را باز کند و بگذارند به حیات خودش ادامه

ص: 126

بدهد این مزاحم است ، از این جهت روحانیت را با تمام قوا کوبیدند ، به طورى که این حوزه علمیه اى که آن وقت البته هزار و چند صدتا محصل داشت ، رسید به یک چهار صد نفر ، آنهم چهارصد نفرى که تو سرى خورده ، چهار صد نفرى که هیچ نتواند یک کلمه صحبت کند یک کلمه ، تمام منابر را در سرتاسر ایران ، تمام خطبأ سرتاسر ایران زبانشان را بستند و تمام علمأ را در سرتاسر ایران زبانشان را بستند ، معذلک خوب ، در زمان رضاشاه هم یکى دو سه دفعه قیام کردند علمأ معذلک چون قیامى بود که ملت از بس ترسیده بود از او همراهى توانست بکند شکسته مى شد ، از آذربایجان قیام کردند ، از خراسان قیام مى کردند ، از همه ایران ، یک وقت در قم جمع شدند و نهضت کردند لکن شکسته مى شد این براى این بود که آنها مى دیدند اگر بخواهند همه چیز ما را ببرند و صدا در نیاید باید اینها را از بین ببرند ، تا اینکه ملت نتواند دیگر یک جائى باشد که به آن ، او را رهبرى کنند و متمرکز بشود قوا در آنجا ، این مقصد اینها بود . روحانیت در همه این موارد و قبل از او مدافع اسلام و مدافع قوانین اسلام بوده است لکن به حسب موارد البته ، گاهى پیش مى بردند ، مثل قضیه میرزاى شیرازى که همه ایران هم تبعیت کردند و گاهى هم شکست مى خوردند ، غالبا شکست مى خوردند .

این آخر که محمدرضا شروع کرد ، شیطنت هائى کردند اینهم با حربه اسلام ، اینهم شروع کرد ، ابتدابه همان حرف هاى کارهاى پدرش کردن ، قرآن مثلا طبع کرد ، سالى هم یک دفعه ، دو دفعه به مشهد مى رفت و نمازى مى خواند و از این مسائل مى خواست مردم را گول بزند و گاهى هم یک دسته اى را گول مى زد ، کم کم دیگر خودش را محتاج به گول زدن نمى دید شروع کرد به اعمال قدرت کردن ، از آن طرف مردم را از همه مواهب محروم کرد و شما مى دانید که در ایران نفس نمى شد بکشى و تمام روزنامه ها و مجلات و قلم ها و رادیو و تلویزیون در خدمت او بودند به ضد ملت ، همه اینها در خدمت او بود ، مردم در اختناق و در حبس بودند و همه مخازن هم از دست مردم گرفته شد و هیاهو ، به اینکه من مأمور خدمت به وطنم هستم و کتاب ماموریت براى وطنم را نوشت و آن همه هیاهو راجع به ترقیات ملت و ترقیات اینها ، خوب مردم هم مى دیدند که همه آن غلط است ، همه جاى ایران فقر است ، همه جاى ایران بیچارگى است ، مردم خانه ندارد مردم هیچى ندارند ، آنجائى که معدن نفت است ، روى این معادن همان مردم آنجا نشسته اند و گرسنگى مى خورند ، سروپاى برهنه راه مى روند ، گاهى من از آنجا که یکدفعه که عبور کردم از همان طرف اهواز اینها ، از این دهات اطراف ، از این راهى که ما مى رفتیم و خط قطار عبور مى کرد ، از این اطراف ، این بچه ها این سربرهنه ها ، این پابرهنه ها هجوم مى آوردند که یک چیز بگیرند از ما ، آنجائى بود که مخزن نفتشان زیر پایشان بود و داشت مى رفت جاى دیگر ، مخازن را دادند به غیر و عوضش براى آمریکا ، مى گویند این آخر دیگر آمریکا بود همه چیز ، انگلستان در اینجا دیگر خیلى

ص: 127

نداشت چیز ، آمریکا جلو بود ، مخازن را دادند به خارج و آمریکا بود همه چیز ، انگلستان در اینجا دیگر خیلى نداشت چیز ، آمریکا جلو بود ، مخازن را دادند به خارج و آمریکا چیزى که به ملت ما داد پایگاه هائى بود که براى خودش درست کرد ، یعنى هم پول ، هم نفت را گرفت ، هم پولش را به صورت پایگاه درست کردن براى خودش داد ، یک چنین ابتلائى براى ملت ما پیدا شد ، از آن طرف قراردادهاى سنگین که هیچ به نفع ملت نبود و ملت را تحت سیطره آنها قرار دادند ، همین چیزها بود ، این ملت به تنگ آمده است ، مردم به تنگ آمدند ، یک چنین حیاتى که یا باید تو حبس صرف بشود یا باید در تبعیدات از دستشان ، حیاتشان ببرد ، یا اگر بیرون هم هستند بیرونى نبود ، همه آن حبس بود ، مأمورین همیشه مراقب بودند که یکى یک کلمه صحبت نکند ، اگر مثل شمائى مى آمد در ایران امکان نداشت یک مصاحبه اى ولو چند کلمه اى راجع به این امور صحبتى بکنیم نه براى شما ، نه براى هیچ کس .

مردم به تنگ آمدند ، منتظر این بودند که یک صدائى بلند بشود ، دنبالش بروند ، در پانزده خرداد ، جلوى پانزده خرداد ، یک چنین صدائى در آمد ، از قم شروع شد ، از قم علماى قم شروع کردند به اینکه یک مخالفتى بکنند ، مخالفت کردند و صحبت ها ، چى ها شد تا اینکه منتهى شد به پانزده خرداد ، پانزده خرداد یک قیام بسیار بزرگى شد ، آنها هم یک کشتار بسیار بزرگى کردند من که در حبس بودم ولى وقتى که بیرون آمدم ، بیرون را اطلاعى خیلى از آن نداشتم ، هیچ اطلاعى نداشتم وقتى بیرون آمدم و بعدش هم یک مدتى در حصر بودم و در یک منزلى حبس بودم ، منتها خوب فرق داشت به آن حبس آنجا ، به من رساندند که پانزده هزار آدم را کشتند ، حالا چقدر هم گرفتند ، خدا مى داند ، نمى دانم . مردم به یک حالى درآمدند که دیگر برایشان زندگى یک چیزى نبود که خیلى دنبالش بودند ، زندگى این بود که با اشرار باید زندگى کنند ، زندگى با اشرار یک زندگى صحیحى نیست ، زندگى که پدر فرزندش را مى بیند گرفتار است ، فرزند پدرش را مى بیند گرفتار است ، زن شوهرش را مى بیند گرفتار هست و هکذا یک زندگى سختى براى مردم شده بود ، دنبال این بودند که یک جرقه اى بلند بشود و تحریک کنند ، پانزده خرداد آن جرقه اى که قبلش پیدا شد و پانزده خرداد را بوجود آورد و آنها پانزده خرداد را هم شکستند لکن ملت آنطور نشد که یک شکست تا آخر بخورد ملت در صدد نبودند ، اینطور کم و زیاد هى بود ، تا حوادثى پیدا شد ، که این حوادث از دو سال پیش از این تقریبا تا حالا یک حوادثى دنبال هم هى پیدا شد ، مردم هم مستعد بودند ، از حکومت ناراضى ، از زندگى به تنگ آمده بودند ، و یک تحول روحى هم که خدا به آنها داد و آن این بود که در این آخر یک جور تحولى پیدا شده بود که حالا هم باز یک مقداریش هست و آن اینکه مثل همان کسانى که در صدر اسلام بودند ، اینها آرزوى شهادت مى کردند ، الان هم شما وقتى که مى بینید توى این جمعیت ها کفن پوشیدند که ما براى شهادت حاضریم ، مادرهائى که بچه شان را از دست دادند یکى ، دوتا را ، مى آیند پیش من مى گویند که

ص: 128

شما دعا کنید ، این یکى دوتا هم که داریم هم شهید بشوند . مکرر این جوان ها زن و مرد جوان از من مى خواهند که من دعا کنم آنها هم شهید بشوند ، این یک تحول روحى بود که به دست خدا و به اراده خدا حاصل شد براى ملت . و اجتماعى که در یک امر کردند ، براى اینکه ناراضى همه بودند ، این نکرده بود ، یک قشرى را راضى نگهدارد ، فقط آن رده هاى بالاى ارتش و قواى انتظامى ، باقى را دیگر به هیچ نمى گرفتند ، نه ادارات و نه ارتش ، آن رده هاى پایین ، نه مردم و نه بازار و نه مسجد و نه روحانیت و نه دانشگاه ، هیچ یک را به حساب نمى آوردند اینها ، چیزى نمى دانستند اینها را و بزرگتر خطاى اینها همین بود که ملت را چیزى نمى دانستند ، ملت همه با هم شدند براى اینکه همه ناراضى بودند ، وقتى صدا درآمد که ما جمهورى اسلامى مى خواهیم ، مخالفت کسى با آنها نکرد _ سرتاسر ایران یک ابتدا را مى گویم _ سرتاسر ایران ، یک صدا بیرون مى آمد که ما جمهورى اسلامى مى خواهیم ، این رژیم شاهنشاهى را نمى خواهیم ، بعد از اینکه موفق شدند و با این قدرت الهى پیش رفتند و همه دولت ها هم ، ابرقدرت ها هم با او موافق بودند و پشتیبانش بودند ، آمریکا و انگلستان زیادتر اظهار مى کردند ، دیگران هم بودند ، مع الاسف ممالک اسلامى هم دولت هایشان بودند الا کم . بعد از اینکه مردم شکستند این سد را ، عقب زدند او را ، آنوقت صحبت ها درآمد ، اغراض پیدا شد ، اختلافات شروع شد و این اختلافات خیلى هایش امکان دارد که یک دست هاى پشت پرده اى در کار باشد و آنها وادار مى کنند که یک چنین مسائلى در ایران ایجاد بشود ، آثارش هست در جاهائى که آنها یک چنین نقشه هائى دارند که همان نقطه اى که نقطه قدرت ملت است ، همان را هدف قرار بدهند و از دستش بگیرند . دو چیز نقطه قدرت بود یکى وحدت کلمه اینها و یکى هم جمهورى اسلامى مى خواهیم ، اسلام این قدرت معنوى تا توانستند راجع به جمهورى اسلامى مخالفت کردند ، جمهورى باشد ، اسلامیش دیگر مى خواهید چه کنیم !! جمهورى دموکراتیک باشد ، اسلامش نباشد ، آخرش که آن خوب خوب هاشان صحبت مى کرد ، جمهورى اسلامى دموکراتیک ، ملت ما این را قبول نکرد ، گفتند ما همان ، آنکه مافهمیم اسلام را مى فهمیم ، از جمهورى هم مى فهمیم چیست !! اما دموکراتیکى که در طول تاریخ ، پیراهنش عوض کرده ، هر وقت یکى را ، الان این دموکراتیک در غرب یک معنا دارد و در شرق یک معنا دارد و افلاطون یک چیزى مى گفت و ارسطو یک چیزى مى گفت ، این را ما نمى فهمیم ، ما یک چیزى که نمى فهمیم چه ادعایى داریم که ذکرش بکنیم وبتوانیم به آن بدهیم ، آنى که مى فهمیم ، ما اسلام را مى دانیم چى هست یعنى مى دانیم که رژیم عدل است ، البته نه اینکه مى دانیم ، خوب ما که اسلام را نمى دانیم واقعا ، رژیم عدل است مى دانیم ، این عدالت است در آن از احکامى که درصدر اسلام بودند ، مثل على ابن ابى طالب فهمیدیم چه کاره است ، چه مى کند ، و جمهورى هم معنایش را مى فهمیم که باید ملت رأى بدهند ، اینها را قبول داریم ، اما آن دموکراتیکش را حتى پهلوى اسلامش

ص: 129

بگذارید ، ما قبول نداریم ، علاوه من این را در یکى از حرف هایم گفتم که اینکه ما قبول نداریم براى اینکه این اهانت به اسلام است ، شما این را پهلویش مى گذارید ، اسلام دموکراتیک نیست و حال آنکه از همه دموکراسى ها بالاتر است اسلام . ما از این جهت ما این را قبول نمى کنیم ، اصلا شما پهلوى این را بگذارید ، مثل این است که بگوید که جمهورى اسلامى عدالتى ، این توهین به اسلام است براى اینکه عدالت متن اسلام است ، از این جهت این را هم ملت ما قبول نکردند و اصحاب قلم و روشنفکرها بعضى از آنها را ، اینها جدیت داشتند به اینکه این کلمه اسلام نباشد و ما اینطور فهمیدیم که چون از اسلام ضربه دیدند مى خواهند این نباشد ، خوب همه قدرت ها دیدند که این نفت اینجا ، حالا از دستشان گرفته شده عجالتا و این را چه کسى گرفته است ؟ این را این ملتى که داد مى زند اسلام ، پس این اسلامش را حذف بکنید هر چه که باشد این دعوا هم دیگر ندارد ، دیگر پشتوانه ملت ندارد ، مى خواستند پشتوانه را از این جمهورى بگیرند . پشتوانه یک حکومتى ملت است ، اگر یک ملتى پشتوانه حکومتى نباشد این حکومتى نمى تواند درست بشود ، این تواند برقرار باشد ، آنها مى خواهند این مطلب را بگیرند از دست ، از این جهت اصرار به این داشتند ، حالا هم اصرار دارند چنین از اول هى اصرار ، اصرار دارند حالا هم اصرار! منتها به صورت دیگر ، قانون اساسى یک قانون ملى نیست ، این قانون اساسى اشکالات دارد ، که مطلبى که خود ملت ، وکلا تعیین کرده و گذراندند و بعد هم خود ملت به آن رأى دادند ، یک اقلیتى که ما سرانشان را مى شناسیم و سروته شان را اطلاع برایشان داریم ، اینها مخالفت مى کنند با چیزى که همه ملت مى کند ، این جز این معنا نیست که مى خواهند همان مسائل سابق عود کند و همان منافع سابق را ببرند . از اسلام ضربه دیدند مى خواهند نگذارند تحقق پیدا کند .

در تمام مراحل روحانیت هى نقش اول داشت ، یعنى دانشگاه ها بودند ، روشنفکرها همه شان نه البته ، دانشگاهى ها ، دانشجوها تقریبا اکثرا همیشه همه ، بازارى چه و چه ، همه اینها نقشى داشتند ، لکن آنکه ملت را بسیج کرد ، آن روحانیون بودند ، یعنى هر محله اى یک مسجد یا چهار تا مسجدى که دارد ، چهار تا روحانى دارد مردم به آن اعتقاد دارند ، آنکه من همیشه به ملت ایران سفارش کردم که این دژ محکم را از دست ندهید و به این روشنفکرهائى که مى خواهند ، شاید میل داشته باشند که مملکتشان استقلالى داشته باشد ، مملکتشان آزاد باشد ، سفارش کردم که اینها سد بزرگى است که اگر از دست بدهید نمى توانید کارى انجام بدهید ، اگر این روحانیت را از این نهضت از اول برمى داشتیم ، اصلا نهضتى نمى شد ، مردم به کس دیگر گوش نمى دادند مردم به این روشنفکرها گوش نمى دهند .

اینها یک ده نفر ، صد نفر ، هزار نفر ، آنکه خیلى از اینها ، من الان نمى دانم یک حزبى باشد ، هزار نفر داشته باشد ، غیر از حزب اسلامى اگر باشد مردم به آنها گوش نمى دهند هى فریاد بزنید ، هر چه فریاد بزنند ، مگر نه بیخود مى گویند ، اینکه مى تواند یک ملت را تجهیز کند

ص: 130

و تا پاى مرگ ببرد ، آن این جمعیت است ، اینکه مى گوئید نقش بزرگى داشتند ، واقعا اینطور است که مائى که مطلعیم بر میزان علاقه مردم به روحانیین شان منتها سعه شعاع نفوذ روحانیین مختلف است ، با هم ، اما هر کدام در هر شعاعى هستند ، آن عده اى که آنجا هستند به حرف او گوش مى دهند ، یعنى مى بینند که اگر چنانچه دنبال حرف این بروند ، این برایشان سعادت است ، خیر خواهشان هست ، اگر هم کشته بشوند ، سعادت است ، اینها بودند که تجهیز کردند سرتاسر ایران ، مردم را این خطبأ این روحانیین ، این مسجدى ها خودشان آمدند و دنبالشان هم اینها آمدند ، همه ملت آمدند و همه قشرها هم آمدند ، لکن آنى که ملت را همچو به طور عمومى تجهیز کرد این طایفه بودند .

و من همیشه از همه قشرها مى خواهم که شما ملى هم هستید ، اینها را حفظشان کنید ، الهى که حفظشان مى کند ، ملى هم هستید اینها را حفظ کنید ، اینها را از دست ندهید ، الان که ملاحظه کنید دنبال این هستند که هى مناقشه کنند شکست بدهند اینها را ، و این نه صلاح دینشان هست نه صلاح دنیاشان هست ، من نمى خواهم تطهیر کنم این طائفه را که بگویم هر که عمامه سرش هست این یک آدم مهذب ، صحیح ، سالم است نه چنین ادعائى ندارم ، هیچ کس چنین ادعائى ندارد ، لکن من مى گویم که آنهائى که مخالف هستند با این جمعیت ، اینطور نیست ، آنهایى که نقشه دارند آنطور نیست که با بدها مخالف باشند ، با خوب ها مخالفند ، با آنهایى که نفوذ دارند مخالفند ، اگر چنانچه یک مقصد صحیحى بود که اینها صحبت مى کردند خوب مطلبى بود ، یک مقصد صحیح است و باید تصفیه بشود ، ما هم این را قبول داریم وقتش هم اگر برسد تصفیه خواهد شد ، اما در یک وقتى که ملت ما دچار یک همچو آشوبى هست بعد از انقلاب است ، انقلاب بعد از اینکه یک قدرى جلو رفت و برگشت به حال خودش ، همین گرفتارى ها در همه دنیا بوده بیشتر از ما ، الانى که ملت ما مواجه است با یک قدرت بزرگ و بلکه با قدرت هاى بزرگ مواجه هست ، امروز روزى نیست که آن پشتوانه ملت را آن چیزى که مى تواند تجهیز کند ملت را ما بشکنیم ، ولو اینکه ما فرض کنید گله داریم از یک کسى ولو اشکال داریم به یک کسى و کسانى ، لکن وقت این نیست که بشکنیم و آنهایى که نقشه دارند همه را مى خواهند بشکنند منتها به تدریج . نمى دانم این مثل پیش شما هست یا نیست که یکى رفت توى باغش دید که یک سیدى و یک آخوندى و یک مرد عامى دارند دزدى مى کنند و رفت آنجا و گفت که خوب این آقا سید است و اولاد پیغمبر بسیار خوب این آقا از علماست و پائین روى چشم ما ، اما تو مردیکه چه مى گویى آن دو تا را با هم با خودش رفیق کرد آن را دست و پایش را بست ، بعد آمد نشست و گفت واقع مطلب این است ، خوب سید اولاد پیغمبر است با اولاد پیغمبر نمى شود چیز کرد ، خوب آشیخ تو چه مى گویى ، با این ریش و عمامه آمدى دزدى ، سید را با خودش موافق کرد ، آخوند را دستش ، این دو تا را که دستش را بست پاشد گفت سید جدت گفته دزدى کنى قلدر بود گرفت سید را

ص: 131

هم بست ، اینها وضعشان اینطور است ، روى این نقشه است که مى خواهند این سید اولاد پیغمبر است ، آن کذا و کذا است ، خوب این آخوندها حالا چى مى گویند اینها ، آخوندیسم یعنى چه ، مملکت ما نباید دست آخوندها باشد ، اینها خیال مى کنند که آخوندها مى خواهند مملکت را بگیرند و به کس دیگر بدهند و خودشان هر کارى مى خواهند بکنند مسأله این نیست ، اینها همین نقشه است که ملت را از این آخوندها جدا کنند با دست خود ملت آن چیزى که براى ملت سرمایه است و مى تواند کار بکنند ، آن را بگیرند و جدا کنند که نقشه در زمان رضاشاه هم به این معنا بود و بعد هم یکى یکى از اول از آن پائین ترها بگیرند و بیایند بالا ، بیایند بالا یکى یکى برسند تا آخر این جمعیت را از بین ببرند .

این است که آنکه اسلام راتواند نقش بدهد در دنیا ، آنکه مى تواند اسلام را در دنیا ابراز کند و ترویج کند از دست مردم گرفته بشود ، اسلام کم کم گرفته بشود ، اساس اسلام است ، اساس این طرف هم اسلام ، اساس دشمنى هم با اسلام است ، هر دویشان اینطورى است .

اینکه شما گفتید که علما نقش داشتند ، آیا بعدا نقش دارند؟ علما نقش شان این است که هدایت کنند و مردم را راه ببرند و کوشش شده بود به اینکه علمأ را منعزل کنند از ملت ، یعنى دین را از سیاست جدا کنند ، دین را بگذارند کنار ، سیاست را بگذارند کنار . اسلام دین سیاست است اصلش ، اسلام را شما مطالعه دارید در آن ، اسلام یک دینى است که احکام عبادیش هم سیاسى است این جمعه ، این خطبه هاى جمعه ، آن عید ، آن خطبه هاى عید ، این جماعت ، اجتماع ، این مکه ، این مشعر ، این منى ، این عرفات ، همه اش یک مسائل سیاسى است ، با اینکه عبادتند ، در عبادتش هم سیاست است ، سیاستش هم عبادت است ، اینها جدا مى کردند اسلام را و دین را از سیاست مى گفتند که امپراطور سرجاى امپراطورى است ، آخوند هم برود در مسجد ، آخوند چکار دارد به اینکه رضاخان مردم را چه مى کند و چه مى کند ، آخوند برود نمازش را بخواند و برود آخوند چکار دارد که نفت را دارند مى برند ، آخوند چکار دارد که قراردادهاى کمرشکن براى یک مملکتى حاصل مى شود ، آخوند برود عبایش را سرش بکشد ، توى مسجد نمازش را بخواند هر چه هم دلش مى خواهد دعا بخواند ، کى با او مخالف است ، هر که هر چى دلش مى خواهد دعا بخواند هیچ کس با او مخالف نیست ، من احتمال نمى دهم که حضرت مسیح به این جور باشد که حالا درستش کردند ، مگر امکان دارد که حضرت مسیح تعلیمش این داده که ظلم قبول کنى ، صورتت را اینطور بگیرى وقتى زنند ، آن طرف مى گیرى ، این تعلیم خدا نیست ، این تعلیم مسیح نیست ، حضرت مسیح مبراى از این است ، حضرت مسیح با زور مخالف است ، حضرت مسیح مبعوث شدند ، اینها براى اینکه رفع کنند این ظلم ها را براى اینکه چه بکنند منتها به مبتلا شده است ، به یک دستگاه هائى که بد معرفى مى کند از او ، اسلام هم همین ابتلأ را پیدا کرده بود ، لکن در

ص: 132

هر عصرى یک علمائى بودند که نمى گذاشتند اینطور بشود حالا یک قدرى توسعه پیدا کرده است زمان فرق کرده و افکار مردم فرق کرده و این چیزها هم فرق کرده .

اگر مقصود از اینکه نقش داشته باشد روحانیت بله روحانیت نقش دارد ، در حکومت هم نقش دارد . روحانى نمى خواهد حاکم باشد ، لکن مى خواهد نقش داشته باشد ، شما در همین قضیه رئیس جمهورى به ما پیشنهاد مى کردند که ، پیشنهاد کردند از اشخاص ، حتى از دانشگاه به اینکه ما حالا بعد از مدت ها فهمیدیم که اطمینان به دیگران نیست . روحانى باشد من مى گفتم نه ، روحانى نقش باید داشته باشد ، خودش رئیس جمهور نشود ، لکن در ریاست جمهور نقش باید داشته باشد ، کنترل باید بکند ، آن به منزله کنترل یک ملتى است ، یک مملکتى است ، نمى خواهد روحانى رئیس مثلا فرض کنید که رئیس دولت باشد ، لکن نقش دارد در آن ، اگر رئیس دولت بخواهد باشد کذا ، پا را کج بگذارد این جلویش را مى خواهد بگیرد . اینکه در این قانون اساسى یک مطلبى ولو به نظر من یک قدرى ناقص است و روحانیت بیشتر از این در اسلام اختیارات دارد و آقایان براى اینکه خوب دیگر خیلى با این روشنفکرها مخالفت نکنند یک مقدارى کوتاه آمدند اینکه در قانون اساسى هست ، این بعض شؤون ولایت فقیه هست نه همه شؤون ولایت فقیه ، و از ولایت فقیه آنطورى که اسلام قرار داده است به آن شرایطى که اسلام قرار داده است ، هیچ کس ضرر نمى بیند یعنى آن اوصافى که در ولى است در فقیه است که به آن و اوصاف خدا او را ولى امر قرار داده است و اسلام او را ولى امر قرار داده است با آن اوصاف نمى شود که یک پایش را کنار یک قدر غلط بگذارد ، اگر یک کلمه دروغ بگوید ، یک کلمه ، یک قدم بر خلاف بگذارد آن ولایت را دیگر ندارد ، استبداد را ما مى خواهیم جلویش را بگیریم ، با همین ماده اى که در قانون اساسى است که ولایت فقیه را درست کرده این استبداد را جلویش را مى گیرند ، آنهائى که مخالف با اساس بودند مى گفتند که این استبداد مى آورد ، استبداد چى مى آورد ، استبداد با آن چیزى که قانون تعیین کرده نمى آورد ، بلى ممکن است که بعدها یک مستبدى بیاید شما هر کاریش بکنید مستبدى که سرکش است بیاید هر کارى مى کند ، اما فقیه مستبد نمى شود . فقیهى که این اوصاف را دارد عادل است ، عدالتى که غیر از اینطورى عدالت اجتماعى ، عدالتى که یک کلمه دروغ او را از عدالت مى اندازد ، یک نگاه به نامحرم او را از عدالت مى اندازد ، یک همچو آدمى نمى تواند خلاف بکند ، نمى کند خلاف ، این جلوى این خلاف ها را مى خواهد بگیرد ، این رئیس جمهور که ممکن است یک آدمى باشد ولى شرط نکردند دیگر عدالت و شرط نکردند ، این مسائلى که در فقیه است ، ممکن است یک وقت بخواهد تخلف کند ، بگیرد جلویش را ، کنترل کند . آن رئیس ارتش اگر یک وقت بخواهد یک خطائى بکند آن حق قانونى دارد که او را رهایش کند ، بگذاردش کنار ، بهترین اصل در اصول قانون اساسى این اصل ولایت فقیه است و غفلت دارند بعضى از آن و بعضى ها هم غرض ، روحانى مى گوئید

ص: 133

که بعد مى خواهد در دولت نمى خواهد نخست وزیر بشود و نمى خواهد _ عرض بکنم که _ رئیس جمهور بشود و صلاحشان هم نیست که اینها بشوند ، لکن مراقبت دارد ، نقش دارد ، روحانیت در دولت نقش دارد ، نه روحانیت دولت است . این نقش از اول هم بوده است منتها این را کنارش زده بودند ، حالا خدا یک مهلتى داده است . یک جمعیتى ، این مردم جمع شدند هیاهو کردند ، این هیاهوهاست که این کارها را کرده است ، جمع شدند هیاهو کردند ، حالا یک نقشى پیدا کرده روحانیت ، همان نقشى که براى روحانیت است که باید کنترل کند این چیزها را ، و الا سر رشته ندارد مگر مى تواند که یک روحانى برود رئیس فوج بشود . سر رشته اى از این کار ندارد یک روحانى که اطلاعاتش در باب یک امورى کم است ، برود بخواهد آنها را بگیرد . این معنا ندارد ، اما روحانى چون موارد خطا و اشتباهى که از قانون اسلام که یک قانونى است که اگر اجرا بشود ، همه مقاصد براى ما حاصل مى شود این مطلع است ، این سر رشته دار این قانون است ، این را قرارش دادند با آن همه قیودى که همه اش قیود یک چیزى بوده است که قرار دادند و ما هم تابعیم ، لکن مسأله این نیست مسأله بالاتر از این است ، اما خوب البته ملت یک چیزى را که خواستند ما همه تابع او هستیم و یک همچو روحانى اگر نقش داشته باشد در دولت ، نمى گذارد دیگر نخست وزیرش ، رئیس جمهورش هر جا که ظلم ببیند ، روحانى نقش دارد بر اینکه جلویش را بگیرد و هر وقتى بخواهد یک قلدرى پیش بیاید جلویش را مى گیرد ، یک دیکتاتورى باشد جلویش را مى گیرد ، خواهد خلاف آزادى باشد ، جلویش را مى گیرد ، بخواهد یک دولتى یک قراردادى با یک دولتى ببندد ، که اسباب این بشود که این تابع او بشود ، پیوند او بشود ، پیوسته او بشود روحانى جلویش را مى گیرد . یک اصلى است که اصل یک مملکت را اصلاح مى کند ، این یک اصل شریفى است که اگر چنانچه انشأاللّه تحقق پیدا بکند ، همه امور ملت اصلاح مى شود ، بنابراین اینکه شما سؤال کردید که آیا روحانى مى خواهد به دولت منضم بشود یا چى ؟ نه نمى خواهد دولت باشد اما خارج از دولت نیست ، نه دولت است ، نه خارج از دولت . دولت نیست یعنى نمى خواهد برود در کاخ نخست وزیرى بنشیند و کارهاى نخست وزیرى را بکند ، غیر دولت نیست براى اینکه نخست وزیر اگر پایش را کنار بگذارد این جلویش را مى گیرد ، مى تواند بگیرد ، بنابراین نقش دارد و نقش ندارد وقت من هم گذشت دیگر ، مسائل دیگرى ، شما هم دیگر انشأاللّه سلامت باشید .

ص: 134

تاریخ : 8/10/58

شهربانى دیگر شهربانى نیست . در ارتش هم همین طور . اگر همه سربازها باشند تا جامعه توحیدى به آن معناى غلطى که در اذهان انداخته باشد ، یا همه آنها سرگرد باشند ، یا همه آنها سرلشکر باشند مثلا ، آیا این ارتش مى شود براى یک مملکتى یا هرج و مرج مى شود؟ اساس ارتش ، اساس ژاندارمرى ، اساس نظام در عالم ، نه فقط در اینجا ، در عالم از اولى که یک نظامى در عالم پیدا شده است ، اساس بر این بوده است که مراتب محفوظ باشد . فرق ما بین دولت اسلامى و غیر اسلامى این است که ظلم نشود از بالا به پائین ، نه فرمان داده نشود ، اطاعت باید بشود ، ظلم نباید بشود . در زمان رسول اللّه هم ، همه مطیع رسول اللّه بودند و او فرمانفرما بود ، اما از طرف ایشان ظلم به کسى شد ، در زمان حضرت امیر هم ، حضرت امیر امر مى کرد و همه اطاعت کردند . مالک اشتر هم در آنجائى که حکمفرما بود امر مى کرد و همه مکلف به اجرا بودند ، لکن از طرف مالک اشتر ظلم به کسى نمى شد .

ژاندارمرى یک طرف بکشد ، شهربانى یک طرف بکشد ، این اختلاف پیدا مى شود . همه باید با هم ، هم مقصد باشند براى حفظ کشورشان ، مقصد حفظ کشور باشد .

ملت از روحانى تا دانشگاهى تا بازارى تا کارگر تا زارع ، همه اینها اگر چنانچه منسجم بشوند به هم ، _ با عین در _ عین حالى که مراتب محفوظ است بین خودشان ، لکن منسجم باشند با هم ، مجتمع باشند با هم ، یک بدن ، حال یک بدن پیدا کنند ، همانطورى که بدن انسان جامعه توحیدى است ، جامعه هم یک بدن بشود ، اگر اینطور بشود ، آسیب دیگر بردارد این ، این معناى جامعه توحیدى ، به این معنا صحیح است ، این معناى صحیح جامعه توحیدى است . اگر در یک کلامى ، براى آدمى که ملتفت بوده است مسائل را ، یک کلمه جامعه توحیدى واقع شده است مقصود این است ، و اما مطلب غلطش را انداخته اند توى اذهان جوان هاى ما ، در عین حالى که حسن نیت دارند ، در عین حالى که صفاى باطن دارند ، ولى بازى مى خورند . مى خواهند زمینه را این شیاطینى که افتاده اند ، توى هم ارتش هست ، هم ژاندارمرى هست ، هم شهربانى هست ، هم بازار و هم کوچه هست ، اینها شیاطینى هستند که مى خواهند زمینه را فراهم کنند براى حکومت طاغوتى . من حالا به شما مى گویم (سنم هم اینقدرها نیست ، ممکن است که قبل از این حرف ها بروم از اینجا) لکن شما یادتان باشد این مطلب که این برنامه اى که الان دارند بعضى از مغرضین مى ریزند و جوان هاى ما را گول مى زنند این برنامه این است که آمریکا را به ما مسلط کنند . _ آمریکا بفهماند _ همه مطبوعات آمریکا شروع کنند و غرب ، همه اینهایى که با شما دشمنند ، شروع کنند به اینکه یک مملکت هرج و مرجى است ، نظام ندارد این مملکت ، بالا و پائین ندارد ، مثل حیوانات همه به جان هم ریخته اند ، همه مخالف هم هستند ، همه از هم تخلف مى کنند ، هیچ یک از هیچ کس حرف نمى شنود . یک همچو جامعه اى محتاج به قیم است . دنیا حکم مى کند که ایران محتاج به قیم است ، قیم برایش پیدا بکنید ، راه را باز مى کنند براى اینکه یک قیمى مثل محمدرضا بالاى سر ما بیاورند ، یک قیمى مثل رضاخان بالا سر بالاى سر ما بیاورند . حریف ما یک حریف عادى نیست ، حریف ما یک حریفى است که کارشناس هاى آنها تمام اوضاع همه ممالک تحت بررسى قرار داده اند و همه آنجاها مضبوط است پیش شان که باید چه کرد . یک همچو انقلابى که ضربه به آنها زد ، این انقلاب را چه جورى باید از بین برد ، با دست خود ارتش ، ارتش را از بین برد ، با دست خود ملا ، ملا را از بین برد ، با دست خود متدین ، دیانت را از بین برد ، اینها نقشه است آقا ، اینها همین طور نیست قضیه ، نقشه اند اینها . اگر یک جامعه اى _ سلسله _ ارتشش سلسله مراتب نداشته باشد آن ارتش که منحرفین اینطور القا مى کنند ، مى روند درجه شان را مى کنند که نه ، نباید باشد این ، نمى فهمد اینکه درجه اش را مى کند چى است ، چى مى خواهند ، ژاندارمرى هم مثل آن بشود ، شهربانى هم مثل او بشود ، پاسدارها هم آنطور بشوند ، قواى انتظامى ما بپوسد ، از بین بروند ، اینکه باید حفاظت یک کشورى را بکند این از بین برود . به این هم قانع نیستند ، مى روند صحراها را به هم مى زنند و نمى گذارند زراعت بشود ، غارت مى کنند ، درخت ها را مى برند نمى دانم از این بساط درست کنند ، بازار مى روند هزار جور بساط درست مى کنند ، دانشگاه مى روند هزار جور حرف درست مى کنند ، ماها را دارند از باطن مى پوسانند ، مائى که باید حالائى که رسیدیم به اینجا که این قدرت ها را کنار گذاشته ایم

ص: 138

و الان دنیا دارد نظر مى کند که این عده اى که این کار را کردند و اعجاب براى دنیا آورده ، بعد از این انقلاب چه مى کنند . اگر مردم دنیا دیدند که ما بعد از انقلاب هرج و مرج ایجاد کردیم به جاى اینکه بفهمیم چه بکنیم ، به جاى اینکه یک جامعه توحیدى ، آنطور جامعه توحیدى که همه منسجم با هم در یک راه با حفظ مراتب مثل بدن انسان ، منسجم است بدن انسان ، با هم است ، حفظ مراتب هم مى کنند ولیکن یک جامعه توحیدى است که همه یک جهت ، همه یک راه مى روند . اگر جامعه ما امروز اینطور نباشد ، یعنى همه قواى انتظامى مان با هم هماهنگ نباشند ، ملت مان با قواى انتظامى هماهنگ نباشد ، این جامعه اى است که زود یا دیر مى پوسد و انسجامش از بین مى رود . اینها باید با هم باشند ، به این معنا جامعه توحیدى مى خواهیم اگر اینطور شد ، آسیب بردار نیست ، اگر یک مملکتى همه اجزایش با هم چیز شدند ، اینها معتصم مى شوند ، اینها دیگر آسیب بر نمى دارند .

افراد مملکت زود است برایشان آزادى ، زود است برایشان که کارشان دست خودشان باشد . شاهدش این است که در ارتش مى روى درجه ها را مى کنند که ما نمى خواهیم ، ما _ چیز جامعه توحیدى مى خواهیم . کدام اسلام گفته جامعه توحیدى به این معنا . اسلام مى گوید نظم امور باید بشود . نظم امور با درجات است ، نمى شود همین طورى . تو از براى خودت ، من براى خودم که جامعه توحیدى نمى شود . این ضد جامعه توحیدى است . اینکه نظم توى کار نباشد ضد جامعه توحیدى است . اگر بدن انسان این نظم را نداشت و این اطاعت مادون از مافوق را نداشت تمامش به هم مى خورد . اگر مغز _ اگر _ حکم مى کرد دست اطاعت نمى کرد ، به هم مى خورد اوضاعش . آن براى این است که به دنیا بفهمانند امروزى که ما در مقابل قدرت ها ایستاده ایم ، قدرتمندها به دنیا بفهمانند که این جامعه قابل نیست از براى اینکه خودش را اداره کند ، این نظامش دارد به هم مى خورد و خورده است ، این بازارش هم دارد به هم مى خورد ، این کشتش هم دارد به هم مى خورد ، این محتاج به این است که یک قیمى بالاى سرش باشد آن قیم کار را اداره کند . یک نفر آدم را بگذارند بالاى سرما و پیش دنیا حجت داشته باشند به اینکه خوب ، ما این وحشى ها را خواستیم مهارشان کنیم .

اى جوان هاى عزیز من ! گوش به این اشخاص ندهید که با برنامه دارند کار مى کنند . آنهایى که با توطئه و برنامه دارند بین شما کار مى کنند گوش به اینها ندهید ، به خود بیائید ، براى خود کار بکنید . تا گفتند جامعه توحیدى ، هرج و مرج در ذهنتان نیاید ، آنها به شما اینطورى مى فهمانند ، آنها وسیله اند از براى اینکه ما را نابود کنند . لازم است که همه بیدار بشویم ، توجه کنیم به عمق مسائل . جوان هاى ما به عمق مسائل به آنطورى که آنهایى که سال هاى طولانى برنامه ریخته اند ، سال هاى طولانى مطالعه کرده اند در احوال همه ما ، در احوال همه ملت ما مطالعه کرده اند آنها ، مى دانند در چه وقت باید چه بکنند براى اسارت ما ، الان وقت این است که باطن این نظم را به هم بزنند . این جامعه ما از باطن بپوسانند آن را . مى بینید وقت این است . آنى که به اینها ضربه زده این انسجام بوده که ضربه زده حالا این انسجام را از بین ببرند ، جدا کنند از هم ، به جان هم بریزند اینها را ، هر کسى از آن دیگرى تکذیب کند ، هر کسى براى آن دیگرى پرونده درست کند ، هر کسى براى آن دیگرى حرفى بزند . این معنایش این است که یک کشورى هست که یک نظام ندارد که اگر یک کسى یک کارى کرد ، اگر یک فرض کنید که نظامى یک کارى کرد این را بشود مجازاتش کرد ، ندارد یک همچو چیزى . هر که هر کارى دلش مى خواهد مى کند . چهار تا تفنگ دست شان افتاده ، هر کارى بخواهند مى کنند . اینطور ما را به دنیا معرفى کنند که اینها یک جامعه اى هستند که نمى توانند خودشان را اداره کنند . جامعه اى که نتوانست خودش را اداره کند این جامعه سفیه است جامعه سفیه محتاج به ولى است . یک ولى اى بیاورند ، یک آدم بالاى سر ما بگذارند . خداوند انشأاللّه همه شما را موید و منصور نماید .

ص: 140

تاریخ : 8/10/58

منتها هى قدم به قدم شکست خوردند الحمدلله و از این به بعد هم من امیدوارم که با حفظ وحدت خودتان و حفظ ایمان خودتان و توجه به خدا این راه را تا آخر برسانید .

تاریخ : 8/10/58

تاریخ : 9/10/58

تاریخ : 9/10/58

هستند ، هر که براى خودش یک فکرى مى کند ، هر کسى براى خودش یک راهى دارد ، هر چه زیاد باشند ، فساد آن زیادتر مى شود عوض اینکه وقتى عدد زیاد باشد کار را انجام بدهد ، وقتى اینطور شد ، کارها معطل مى ماند . حالا اگر بنا شد این قطره ها به هم اتصال پیدا بکند ، اگر بنا شد که یک قطراتى با هم متصل شدند لکن یک قطرات دیگرى هم علیحده متصل شدند ، یک قطرات دیگر هم علیحده متصل شدند و اینها هر کدام یک راهى گرفتند ، باز هم کارى از آنها نمى آید و اگر اینها مثلا فرض کنید که قواى نظامى ، انتظامى اگر چنانچه یک میلیون جمعیت باشد لکن دستجات مختلفى که هر کدام براى دیگرى کارشکنى کند ، این از باطن مى پوسد به جاى اینکه با روش هاى مختلف یک قوه اى باشد که در مقابل دشمن بایستند قواى مختلفه اى است که خودشان به هم ریزند . اگر در باطن یک ارتشى ، پوسیدگى پیدا بشود خودش وا مى رود دیگر محتاج به این نیست که یک قدرتى بیاید او را بخواهد از بین ببرد ، این خودش از بین مى رود ، خودش از باطن مثل یک خربزه کرم زده ، از باطن فاسد مى شود ، ملت هم همین طور است .

اگر چنانچه 35 میلیون جمعیت ، 35 میلیون یک نفرى باشد ، یا 35 میلیون جمعیت 35 دسته باشند هر کدام فرض کنید یک میلیون ، این 35 دسته اى که هر کدام یک میلیون مى شوند وقتى در داخل یک مملکتى با آرأ مختلف ، با نظرهاى مختلف ، اینها آسیب مى بینند ، محتاج نیست که از خارج به ما حمله کنند خودمان در داخل خودمان را مى خوریم ، تمام مى کنیم .

هم مى زنند . نظم به هم خورد ، انسجام به هم مى خورد ، یک دسته مى آیند ارتش ، این کار را مى کنند و امیدوارند که نظم را به هم بزنند . نظم به هم زدن چیست ؟ این است که از پائین ، از بالا اطاعت نکنند ، اطاعت این طبقه پائین و سرباز از درجه دار ، درجه دار از افسر ، افسر از بالاتر اطاعت نکند ، اطاعت که نکردند نظم از بین مى رود ، وقتى بنا باشد که از پایین از بالا اطاعت نکند ، معنایش این است که نظمى در کار نیست . نظم که از بین رفت ، انسجام وقتى که نشود ، خودش پوسیده مى شود . دیگر احتیاج نداریم که از خارج یکى بیاید ، پوسیده ، خودش پوسیده است . یک صدا یک جائى در بیاید ، خود این مى پوسد ، تمام مى شود . در ژاندارمرى هم همین بساط را درست مى کنند ، در شهربانى هم همین بساط را درست مى کنند ، تو پاسدارها هم همین بساط را درست مى کنند ، یکوقت چشم باز مى کنید مى بینید که قواى انتظامى از حالى که باید همه هماهنگ باشند و منسجم باشند از آن حال بیرون رفته است ، خود ارتش خودش دارد خودش را مى خورد ، ژاندارمرى همین طور و سایر قوا هم همین طور . اینها یک نقشه است ، اما اینها شما بینید که یک وقتى این حرف ها اصلا نبود که یک فرض کنید یک درجه دارى از یک افسر اطاعت نکند یا سرباز از بالا دست ها ، آن وقت این حرف ها نبود ، حالا پیدا شده ، حالائى که شما زدید آن قواى چپاولگر را و از مملکت تان بیرون کردید و مى خواهید یک مملکتى باشد که مال خودتان ، نظمش را خودتان بدهید ، منافع آنها هم مال خود ملت باشد ، حالا افتادند توى همه این دستگاه ها و دارند خودشان را توى خودشان منحل مى کنند . اگر یک قواى انتظامى که هر دسته اى یک مطلبى بخواهند بگویند ، هر دسته اى یک مطلبى مقابل مطلب دیگر ، مخالف دسته دیگر ، این دیگر محتاج به این نیست که یک تفنگى طرف آنها بکشد ، این خودش خودش را مى خورد . آنها نشستند سیگارشان را مى کشند و شما تو سر هم مى زنید تا خودتان را از بین ببرید . وقتى بنا شد که پائین از بالا اطاعت نکند معناى آن این است که نظمى تو کار نیست . وقتى بنا شد که متفرقات باشید هر کسى رائى براى خود آنها داشته باشد _ این _ معناى آن این است که نظم تو کار نیست ، انسجام تو کار نیست ، انسجام تو کار نباشد تمام مى شود ، خودش تمام مى شود ، این سرایت مى کند به خارج و در بین ملت هم همین مسائل هست . احزاب مختلفه بعد از این انقلاب از قرارى که مى گویند حدود دویست گروه پیدا شده ، دویست گروه به این معنا _ این _ است که یک جمعیتى که باید منسجم باشند دویست گروه شدند که از هم جدا بکنند مردم را هم در تهران اگر بنا باشد دویست تا حزب و گروه و امثال اینها باشد و هى اظهار وجود ، هر روز تو روزنامه فلان گروه هم اظهار وجود کرد ، این به این معنا این است که سى و پنج میلیون جمعیت مى خواهد از هم منفصل باشد ، یعنى آن انسجامى که باعث پیروزى شما شد ، آن کارشناس هایى که ملت ها را شناختند و راه ملت ها را مطالعه کردند ، راه شکست آنها را مطالعه کردند و طرح دادند براى آن ، بهتر از این چه بکنند ، بدون اینکه محتاج باشد که یک قدرت و یک قوائى بیاید ، خودشان را به جان هم مى اندازند . احزاب را دست شان قلم بدهند _ چیز بکند _ تهمت به او بزند ، این تهمت به او بزند او را تضعیف کند . من گمان مى کنم که از اول که احزاب پیدا شده در امثال ایران ، این یک طرحى بوده است از خارج ، آنها احزاب

ص: 147

دارند ، آن مملکت هاى دیگر است لکن احزابى که آنها دارند فرم آنها یک جور دیگر است اینطور نیست که یک کارى بکنند که براى کشورشان مضر باشد ، لکن وقتى صادر شد به این مملکت ها براى اینکه توجه به عمق مسائل ندارند ، احزابى درست مى شود که به حال کشورشان مضر است . اینها یک چیزى درست مى کنند که اینها خیال مى کنند باید ما احزاب داشته باشیم . عمق این مطلب که احزاب آنجا ، ضعف آنها چه جور است و احزاب اینجا باید چه جور باشد ، این را درست ادراک نکردند ، احزاب درست کردند لکن هر حزبى براى دیگرى کارشکنى مى کند ، آن حزب هم براى او . یک مملکتى که محتاج به این بود که همه احزاب آن مجتمع باشند براى پیشرفت مملکت ، همه احزاب درست شد و همه با هم مخالف هستند ، مع الاسف از این ممالک ما که تعلیماتش تعلیمات الهى باشد ، باید ببینند چه گفتند تا اطاعت بکنیم .

است که این نظم را ملاحظه بکنند ، این درجاتى که ارتش دارد و روى آن نظم پیدا کرده ، درجاتى که ژاندارمرى دارد و روى آن نظامى است و هکذا سایرین و هکذا همه مردم ، باید اینها برادر باشند ، یعنى محبت برادرى به هم داشته باشند و همه پشتیبان هم باشند براى آن مقصد ، براى اینکه پیش ببرند ، براى اینکه نجات بدهند ملت خودشان را . این برادرى اقتضا مى کند که چون روى این مقصد است که باید پیش ببرند ، اقتضا مى کند که این برادر کوچک از آن برادر اطاعت کند در این مقصد ، آن برادر بزرگ هم به این برادر کوچک محبت کند براى این مقصد ، آن رئیس باید برادر اینها باشد در پیشبرد مقصد و فرمان بدهد ، فرمانى که برادر بزرگ به برادر کوچک مى دهد که همه آن رحمت است .

این پائین دست ، رده پائین به حسب نظام ، اطاعت باید بکند از او و الا برادرى نکرده است ، همه مقصد راه خداست ، همه مقصد واحد جامعه اگر بنا بشود اینطور باشد جامعه توحیدى مى شود یعنى توحید در مقصد . اگر ما یک جامعه توحیدى پیدا بکنیم یعنى اینطور باشد که هر کدام در محل خود ، کار خودشان را انجام بدهند براى آن مقصد ، شمائى که در ژاندارمرى هستید کار ژاندارمرى را به همان نظم که در آن جا مقرر است انجام بدهید براى مقصد واحد و آن حفظ کشورتان ، آنها هم در ارتش هستید ، آنها هم نظم خودشان حفظ بکنند براى همان مقصد ، ماها هم که طلبه هستیم نظم خودمان را حفظ کنیم براى آن مقصد ، آنها هم که ادارى هستند ، آنها هم که در راس کار هستند ، آنها هم در پائین هستند و بالا همه حفظ بکنند همه جهات را براى یک مقصد ، همه مقصدشان این باشد ، انسجام پیدا بکنند یعنى روى مقصد و الا . انسجام که معناى آن این نیست که ما دوتا به هم بچسبیم ، معناى آن این است که ما همه با هم یک مقصد داریم و روى آن مقصد راه برویم . اگر اینطور شد ، جامعه توحیدى است و اگر بنا شد که نظم را از دست بدهیم ، جامعه از توحیدیت بیرون مى رود . اگر شما از بالا اطاعت نکنید بالا به شما تعدى بکند ، من از بالاترم اطاعت نکنم بالاتر به من تعدى بکند ، این انسجام از بین مى رود ، این جامعه توحیدى از بین مى رود و جامعه توحیدى این است که همه کار خودشان را انجام بدهند روى نظام و همه هم مقصدشان یکى باشد ، این جامعه توحیدى است . اینهائى که مى آیند در داخل ارتش ، در داخل ژاندارمرى ، در داخل پاسبان ها ، در داخل شهربانى ، توى جمعیت ها ، توى دانشگاه ها ، همه جا این شیاطین هستند ، همه جا اینهائى که مى آیند با اسم اینکه جامعه توحیدى ، مى خواهند توحید را از بین ببرند . اینها هم نقشه دارند براى اینکه همه را بپوسانند ، این جامعه را بپوسانند ، مقصد دارند اینها . ما باید آگاه باشیم از این معنا ، جوان هاى ما را باید آگاه بکنند ، شماها باید آگاه باشید ، جوان ها را آگاه بکنید که مقصد این است .

آقایانى که روابط دارند ، با شما هستند ، آنجا باید آشنا بکنند جوان ها را به اینکه جامعه توحیدى معناى آن این نیست که هرج و مرج باشد ، جامعه توحیدى معناى آن این است که همچو با هم پیوست باشند که آسیب دیگر نبینند که یکى بشوند کانه یک موجود ، نه این است که جامعه توحیدى معناى آن این است که بالا و پائین تو کار نباشد ، مگر امکان دارد یک همچو چیزى ، مگر انسجام حاصل بشود . که اگر چنانچه پائین و بالائى نباشد و همه خودسر باشند ، پائین و بالا نبودن معناى خودسرى است ،

ص: 149

نظم نبون معناى خودسرى است ، خودسرى منافى با جامعه توحیدى است ، اطاعت نکردن مخالف با جامعه توحیدى است . آنهائى که به خورد جوان ها مى دهند ، جوان هاى ما مى دهند که جامعه توحیدى مى خواهیم پس نه افسرى و نه درجه دارى و نه چیزى ، همه ما سرباز باشیم ، کى از کى اطاعت کند . چه وقت مى توانید وحدت پیدا کنید ، هر کدام اینها مثل او ، انسجام از کجا پیدا بشود . وقتى نظم نباشد ، وقتى هر کسى براى خودش علیحده باشد و سرخود باشد ، انسجام پیدا نمى شود . شما صد میلیون قاطر چموش را مى توانید وادار کنید به یک کار ، صد میلیون کارى یک کار انجام مى توانند بدهند ، همه تو سر هم مى زنند صد میلیون جمعیت اگر چنانچه نظم در کارشان نباشد . حضرت امیر در دستورى که مى دهد مى گویند که امورتان را نظم بدهید . نظم همین ، نظام همین است . همه جامعه باید نظم داشته باشند ، انحصار به ژاندارمرى و انحصار به ارتش و اینها نیست ، همه جامعه نظم لازم دارد ، اگر نظم از کار بداشته بشود جامعه از بین مى رود . حفظ نظام ، یکى از واجبات شرعیه و عقلیه است که نظام باید محفوظ باشد . آنهائى که مى گویند نظام به این معنا نمى خواهیم و همه مان یک جور ، همه مان بدون اینکه یک ضابطه اى در کار باشد عمل بکنیم ، خلاف قرآن دارند عمل مى کنند ، خلاف اسلام دارند عمل مى کنند ، خلاف مصالح مملکت دارند عمل مى کنند . آنها در خارج نشسته اند و مى خندند به ما که اینها را ما بازى دادیم ، خودشان را به جان هم انداختیم . آنها در خارج نشسته اند و به ما مى خندند که ما احزاب را وادار کردیم که به جان هم بیفتند . هر کس براى دیگرى حرف مى زند . شما روزنامه ها را که مى خوانید مى بینید که در روزنامه زیاد این به چشمتان مى خورد که این به او بدگوید ، این به او بد مى گوید . حالا که قلم آزاد شد باید اینطور باشد که هر کس به دیگرى هر چه دلش بخواهد بگوید و هر کس به دیگرى کارى بکند که این مملکت از نظم بیرون برود ، از نظام بیرون برود ، این معناى آزادى است ؟ آن آزادى که در ممالک که ما را مى خواهند بخورند هست ، اینطورى است ؟ اگر اینطور بود ، انسجام را پیدا نمى کردند ، این ترقیات را پیدا نمى کردند . آنها با اسم آزادى که در این مغز این جوان ها مى اندازند ، با اسم آزادى مى خواهند شما را تحت حمایت خودشان قرار بدهند و آزادى را از شما سلب بکنند ، آنها دارند مى فهمند چه مى کنند به اسم اینکه انقلاب کردید آزادید دیگر ، آزادند دیگر ، تو به او بد بگو ، او به او بد بگوید ، او قلم بردارد و به ضد تو بگوید ، تو قلم بردار به ضد او بگو ، آنها مى دانند دارند چه مى کنند ، مى خواهند آزادى شما را با آزادى سلب کنند ، آزادى ناسالم در شما ایجاد کنند و آزادى حقیقى را از شما بگیرند و یک روزى همه ما باز گرفتار یک همچو مسائلى بشویم یا بدتر از آن . باید دانشمندها ، روحانیین ، خطبا ، سران لشگر ، سران ژاندارمرى مردم را آگاه کنند ، جوان ها را آگاه کنند که دارند گول مى خورند ، دارید به یک راهى مى روید که راه دشمن تان است گولتان زدند و من امیدوارم که خداوند ماها را بیدار کند و به وظائف اسلامى خودمان آشنامان کند و انشأاللّه من به شما مژده پیروزى مى دهم براى اینکه ما براى خدا مى خواهیم کار بکنیم انشأاللّه و کسى که براى خدا کار مى کند شکست در آن نیست ولو کشته بشویم شکست نداریم . حضرت سیدالشهدا هم کشته شد لکن شکست خورد؟ الان بیرق او بلند است و یزیدى تو کار نیست .

ص: 150

تاریخ : 9/10/58

اسلام دارد ، اعتقاد به قوانین اسلام دارد و در مقابل قانون اساسى خاضع است و اصل صدو دهم ظاهرا که راجع به ولایت فقیه است ، معتقد است و وفادار است نسبت به او ، یک همچو شخصى را شماها خودتان انتخاب کنید و گروه هاى مردم را هم وادار کنید که یک همچو شخصى را انتخاب کنند و از تفرقه بپرهیزید .

تاریخ : 10/10/58

مى روم چه کردم امروز ، من چه کردم ؟ محاسبه کنید خودتان را ، هم محاسبه کنیم همه خودمان را و همه ملت ، همه مسلمان ها و در راس ، علما ، آنقدر مسوولیتى که به عهده آقایان اهل علم است ، به عهده دیگران نیست ، آنقدر آنها ، اگر چنانچه خداى نخواسته یک راهى بروند که راه خدا نباشد ، چهره اسلام به دست آنها جور دیگر مى شود ، کارى بکنید که به عهده ما یک همچو مسوولیتى که هست ، بتوانیم به آخر برسانیم .

از کار در آمد ، این نمى گفتند به آنها ، آخوندها آن وقت مظلوم بودند . چهره مظلوم چهره محبوب است ، شما در آن رژیم هر چه مظلومتر مى شدید محبوبتر مى شدید ، هر که مظلومتر بود محبوبتر بود . چهره امروز ، چهره مظلومیت نیست تا محبوب بشوید ، چهره این است که وقتى که کار در اینها درآمد ، اینها هم همانند . شما را به صورت دیگر در مى آورند ، آنها هم که فرض کنید که در این کارى که من مى کنم یا شما مى کنید ، دخالت ندارند ، آنها را هم پهلوى شما مى گذارند با یک چوب مى زنند .

پس ما مسوولیت اسلام را داریم ، مسؤولیت مسلمان ها را هم داریم ، مسوولیت روحانیت را هم داریم ، همه چیز را داریم ، همه چیز را داریم ، همه مسوول و هر کس سعه نفوذش بیشتر ، مسوولیتش بیشتر . کارى بکنید که آن اسلام عزیز که امروز دست شماست ، با یک صورت خوبى تحویل بدهید به اعقابتان ، یک صورت مشوه درست نکنید که بگویند همین بود . اسلام نورانى است ، با دست ماها مشوه مى شود .

نگوئیم ما خوبیم و دیگران بد ، مائى که دعوى این را داریم که ما هستیم که اسلام را مى خواهیم ترویج کنیم ، اسلام را مى خواهیم تقویت کنیم ، علاقه به اسلام داریم ، احکام اسلام پیش ماست ما ، باید احکام اسلام را پخش بکنیم . مائى که این مسائل را داریم مى گوئیم و خودمان هم به صورت یک نفر آدمى که به اسلام به همه معنا ایمان آورده است و قبول دارد همه چیزش را و یک آدم متقى صالح کذاست ، اگر خداى نخواسته در باطن بر خلاف این باشیم ، منافق نیستیم ؟ همان ابوسفیان منافق است ؟ من و شما هم منافقیم ، آن ایمانش را عرضه مى کرد و نداشت ، شما هم کمال ایمانتان را عرضه مى دارید . بله ، مسلمان هستید ، اما منافقید ، این مسلمان منافق در جهات دیگر . اینها هیچ کدام مهم نیست ، مهم این است که اسلام دست ما آمده است ، امانت خداست دست ما آمده است ، این امانت را باید به آنطورى که هست بدهیم به اعقابمان ، عرضه کنیم این اسلام را به آنطورى که واقع اسلام است به دنیا ، و خودمان جورى نکنیم که این اسلام را یک طور دیگر نمایشش بدهیم به غیر ، آنطورى که هست نمایشش بدهیم . این دیگر فرق نمى کند بین آن بچه طلبه و طلبه نارسى که تازه تو مدرسه رفته است و شما آقایان که از علما هستید و در مساجد هستید با سایرین ، هیچ فرقى مابین آنها نیست ، منتها شما آقایان که بزرگتر و بالاتر هستید ، مسؤولیت تان بیشتر است . امثال من طلبه است ، اما همه مسوولند ، مسؤولیت کم و زیاد دارد ، به حسب اختلاف نفوس ، اختلاف سعه کلمه ، کارى بکنید که اسلام از ما گله مند نباشد ، قرآن کریم از ما گله مند نباشد ، که آقایان که شما خودتان را مى گفتید که ما مروج قرآن هستیم ، مبین احکام قرآن هستیم ، چرا خودتان یک کارى دارید مى کنید یا کردید که اسلام یک جور دیگر جلوه کند پیش مردم .

خیلى مواظب باشید ، این مسند خطرناک است ، این عمامه خطرناک است ، این محاسن خطرناک است . خودتان را از این خطرها نجات بدهید ، حفظ کنید خودتان را ، این مال ما ، همه همین طور ، فرق ندارد ، اسلام مال اهل علم نیست ، اسلام مال همه است ، این امانتى است که خدا به همه داده است . شما هم اگر چنانچه فرض کنید پاسدارید و در یک جائى به اسم پاسدارى اسلام ، پاسدارى شدید ، شما حالا پاسدار طاغوت نیستید ، پاسدار اسلام هستید ، اگر چنانچه پاسدار اسلام هم یک کارى بکند که بگویند اینها هم مثل سابق ، در بین همین مردم ضعیف الایمان هست که مى گویند که ایکاش نشده بود براى اینکه ما حالا از دست بعضى از مامورین بیشتر بر ایمان بد مى گذرد از سابق ، ولو درست نمى گویند لکن خوب ، گفته مى شود ، آنها هم که شیطانند تزریق مى کنند به آنها یک همچو مسائلى .

این یک مساله اى نیست که مربوط به من و آقا و آقا باشد ، این یک مساله اى است مربوط به ملت است ، یک ملتى که اسلام را راى به او داده ، گفته است ، راى داده ملت به جمهورى اسلامى ، یعنى قبول کرده است که باید ما نظاممان نظام اسلام باشد ، آنوقت اینکه قبول کرده است که نظامش باید نظام اسلامى باشد ، پاسدار است ، بر خلاف نظام اسلام عمل مى کند ، کاسب است بر خلاف نظام اسلام عمل مى کند . نظام مال همه است ، نظام یک چیزى است که همه ملت در تحت پوشش نظم باید باشد . بازارى یک کارى مى کند که بر خلاف آن نظامى است که اسلام قرار داده است و هکذا ، ادعا کردید که ما اسلام

ص: 157

را قبول کردیم رژیممان حالا رژیم اسلامى است ، از طاغوت منتقل شدیم به اللّه ، از حکومت شیطان بیرون آمدیم تحت حکومت رحمان رفتیم ، ما که این ادعامان است همه ملت راى به این دادند ، اگر کارهاى زمان طاغوت را اعاده کنند ، اینها در این ادعا منافق بودند .

همه براى خدا بود ، خوب ، هر کسى مى خواهد یک راهى ، مثل یک کسى بقال است و توجه به خدا دارد ، یک کسى ملاست و توجه به خدا دارد ، اما احزابى که در ایران پیدا مى شود ، جمعیت هائى که در این طرف ها پیدا مى شود ، اینها (کل یلعن صاحبه ) همه مخالفند با هم ، آنها هم همین را مى خواهند که از راه زیاد شدن احزاب ، زیاد شدن اختلاف درست کنند . این راه ، راه احزاب که از آن راه پیش مى آید ، در قضایاى دیگر هم همین حرف ها را پیش مى آورند ، این زیانش چیست ، آن زیانش چیست ، این باید چه جور باشد ، آن باید چه جور باشد . تمام اینها نقشه است ، این غائله هائى که یکى بعد از دیگرى پیش مى آورند ، این نقشه هائى است که طرح ریزى شده است و به دست خود ماها انجام مى گیرد که بین خود ماها را از هم جدا کنند ، آنها نتیجه اش را ببرند . و خدا همه ما را حفظ کند از اینطور اختلافات ، از اینطور چیزها .

خداوند انشأاللّه همه تان را تایید کند ، موفق باشید ، سلامت باشید و متشکرم از آقایان که اظهار لطف کردند و در این منزل حقیر وارد شدند .

ص: 159

تاریخ : 10/10/58

روز صبر کنید به سازمان ملل مى بریم خوب حالا یک قدرى صبر کنید ، به شوراى امنیت مى بریم ، یک قدرى مهلت بدهید ، این حرف هائى که به نظر مى رسد براى مقصد دیگر است نه براى خودش ، نه حصر اقتصادى مى کنند و مى توانند ، نه دخالت نظامى مى کنند و مى توانند ، اما مى توانند با این حرف ها ما را ، اذهانمان را متوجه به آن طرف کنند . و از خودمان غافل بشویم .

در عین حالى که ملت ما باید هوشیار باشد راجع به همان مسائلى که در خارج هم طرح مى شود و غفلت از او هم نکند ، بیشتر نظر باید به توطئه هاى داخل باشد ، توطئه هائى که در داخل انجام مى گیرد خیلى زیاد است و اینها در این توطئه ها فن هاى زیادى دارند ، ذوفنون هستند! یک قسمش همین شلوغى هائى است که راه مى اندازند . در آذربایجان این بساطى که درست مى کنند و دامن به آن مى زنند یک قسم اینهاست ، در سیستان ، در زاهدان ، در کجا ، یک قسم دیگرش این اختلافاتى که در شهرها و در دهات و در سایر جاها ایجاد مى کنند گروه هاى مختلف ، اختلافات زیاد ایجاد مى شود ، او جمهورى اسلامى مى گوید ، آن یکى چیز دیگر مى گوید ، آن یکى چیز دیگر مى گوید ، مقابل اسلام هى طرح هاى متعدد مى دهند در عین حالى که مى دانند پیش نمى رود ، لکن مى خواهند ناراحت کنند . همانطورى که خارجى ها طرح مى دهند براى دخالت نظامى یا حصر اقتصادى و خودشان مى دانند که یک چیز صحیحى این نیست ، این طرح براى مقصد دیگرى ممکن است باشد و آن اینکه ما را از این آشفتگى هاى داخلى متوجه به آن بکنند ، به نظرمان بیاید که آن مشکل است ، اینها دیگر مشکلات ندارد ، احتمال این معنا هست .

ما در عین حالى که باید توجه به آن مشکل داشته باشیم و با تمام قوا متوجه به آنجا باشیم ، اما از این مشکلات داخلى که شاید پیش آنها اصیل باشد ، از این غفلت کنیم ، این اختلافاتى که از اول تا حالا ایجاد کردند ، از آن روزى که یک پیروزى نسبى براى این ملت حاصل شد و این سد را شکستند و دست اجانب قطع شد از این کشور ، از آنوقت شروع کردند به ایجاد اختلافات و توطئه ها ، یک راهش این بود که در هر قدمى که ملت بر مى دارند یک اختلاف ایجاد کنند ، راجع به اصل جمهورى اسلامى حرف ها بزنند و مقاله ها بنویسند و نطق ها بکنند ، راجع به مجلس خبرگان صحبت ها بکنند که حالا هم دارند مى کنند ، راجع به قانون اساسى مسائل بگویند و حالا هم دارند مى گویند که قضیه رئیس جمهور است . تاکنون از قرارى که گفتند صد و بیست نفر خودشان را کاندید کردند . نه اینکه نمى دانند که کاندیدى است که اثرى ندارد براى اینکه رئیس جمهور بشود فلان آدم ، بیشتر اینها الا نادرشان مى دانند که موفق نمى شوند ، لکن یک مقصد دیگرى در کار است غیر از ریاست جمهور و آن این است که همان ایجاد یک تشنج و اختلاف و این چیزها براى آنها مطلوب است که کشور ما مشغول باشد ، همیشه مشغول باشد به چیزهاى داخلى خودش و این شلوغى هائى که در داخل هست و متوجه توطئه نباشد و متوجه علاج نباشد و فلج بشود ، بعد هم راجع به مجلس شورا مصیبت زیادتر است ، آنجا دیگر از همه زیادتر است . در هر صورت تمام این مسائل دور مى زند به اینکه این جمهورى اسلامى آنطورى که باید تحقق پیدا نکند ، اگر تحقق پیدا بکند ، براى آنها ضرر دارد و دست آنها تا آخر کوتاه مى شود و

ص: 161

این یک ضربه اى است بر غرب ، بر شرق و آنها مى خواهند که نشود همچو مطلبى . و ملت ما باید آنقدرى که باید توجه به این آشفتگى هاى داخلى داشته باشد توجه به چیزهاى دیگر نداشته باشد ، همه ما باید این را تحت نظر بگیریم ، لکن آنکه صدمه بیشتر به ما مى زند همین اختلافات داخلى است ، او براى یک طرف مى کشد ، او براى طرف دیگر ، همین هواهاى نفسانى است که در انسان هست ، همین خودخواهى و خودپسندى ها در انسان هست ، همین گروه دیدن و خودگرائى به گروه و اینهاست که در انسان هائى که براى خدا مى خواهند کار بکنند هست .

تاریخ : 10/10/58

بگویند ، بگذار باطل ها شما را مرتجع بدانند ، بگذار آنهایى که مى خواهند براى دیگران زحمت بکشند ، از ملت خودشان غافلند ، از کشور خودشان غافلند ، پشت کردند به ملت و کشور و براى شرق و غرب زحمت مى کشند ، بگذار آنها ، کسانى را که در کشور خودشان و براى خودشان و براى استقلال خودشان زحمت مى کشند ، مرتجع بدانند . دنیا باید حکومت کند و در این امر توجه کند و نظر بدهد که آیا ملتى که دشمن ها را ، دشمن هاى کشور را ، جنایتکارها را از صحنه بیرون رانده است و مى خواهد آزادى براى خودش به دست بیاورد ، مى خواهد استقلال براى خودش به دست بیاورد ، این ملت مرتجع است ، یا آنهائى که الان هم که جنایتکارها بیرون هستند و رفتند ، براى آنها کار مى کنند ، براى آنها در مدارس مى روند و تبلیغات سوء مى کنند ، براى خارجى ها آنها زحمت مى کشند . آیا آنهائى که استقلال ملت ما را مى خواهند سلب کنند ، آزادى کشور ما را و ملت ما را مى خواهند از دستش بگیرند ، آنها مرتجع هستند ، یا آنهائى که مى خواهند از زیر بار ظلم خارج بشوند و مستقل باشند . آیا کسى که مى خواهد پیوسته به شرق و غرب نباشد و با مشت محکم در مقابل شرق و غرب ایستاد و ملت خودش را نجات داد این مرتجع است ، یا این که از اول تا حالا به اسم خلق مى خواهد فدا بشود ، براى دشمن خلق فداکارى مى کند . به طرف چپ مى کشد ، به طرف راست مى کشد .

بگذار دشمن ها هر چه مى خواهند بگویند ، شما راه خدا را پیش بگیرید ، شما راهتان واضح است . راه شما ، راه خداست ، راهى است که انبیأ خدا رفتند . انبیا را اینها مرتجع مى دانند ، اینها قرآن را هم کتاب ارتجاعى مى دانند ، لکن مطلب اینها نیست . اینها براى دیگران دارند زحمت مى کشند جوان هاى روشنفکر ما عواقب امور را ملاحظه کنند و از اینها سؤال کنند شما چه مى گوئید؟ شمائى که براى خلق مى خواهید فداکارى کنید چرا مانع مى شوید از اینکه این خلق مشغول زراعت باشد؟ چرا مانع مى شوید از اینکه کارخانه هاى مردم راه بیفتد؟ چرا خرمن هاى حاصل یک سال عمر یک خانواده را آتش مى زنید؟ شمائى که براى خلق هستید و دیگران را مرتجع دانید ، حساب کار خودتان را بکنید . اینها براى ملت دارند زحمت مى کشند و شما براى دیگران .

من بار دیگر از شما ، از شما جوان ها ، از پیرمردهائى که تحمل این زحمت را آنطورى که آقا مى گویند کشیدند ، از کسانى که بچه هستند و تحمل زحمت کردند ، از کسانى که معلول هستند و تحمل زحمت کردند و از کسانى که به وسیله شما براى ما پیغام فرستادند ، از همه شما تشکر مى کنم و به همه شما دعا مى کنم . خدمتگزار همه شما هستم و امیدوارم که شماها سعادتمند باشید و سعادت دنیا و آخرت نصیب شما بشود .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 164

تاریخ : 11/10/58

پیروزى را شماها در آغوش بگیرید .

تعلیمات نظامى دیده و پشت سرشان تمام قدرت ها ، ابرقدرت ها بود ، پائین تر از آنها و شما اتکا به خود و از باطن خود جمعیت جوشیده این نهضت ، و اتکا به خدا ، این شما را پیش برد . این را باید حفظش کنید .

نباشد ، با چند نفر دزد از بین مى رود ، اما اگر همانطورى که در گردنه اول مجهز و خودش را براى مقابله با سارق مهیا کرده ، در گردنه هاى بعد هم به همانطور مجهز باشد نمى تواند آسیب ببیند ، شما حالا یک گردنه را گذراندید ، آن گردنه شاهنشاهى است این را گذراندید ، اما گردنه هاى دیگر هست الان ، باید هم بگذرانید و مى توانید اگر آن معنائى که در میان حاصل بود که آن گردنه را از آن گذشتید آن را نگهش دارید ، محکم نگهش دارید ، همه گردنه ها را خواهید گذراند .

آخر ایران مى شد ، مى شنیدید همان مطلبى که ایران ، همان فریادى که از حلقوم تهرانى ها در مى آمد از حلقوم آبادانى ها هم در مى آمد ، بندرعباسى ها هم در مى آمد ، مشهد هم همین طور ، همه جاى ایران یک صدا داشتند مثل اینکه یک حلقوم دارد صدا مى کند . اینطور منسجم شده بودید ، یک جامعه توحیدى ایجاد کرده بودید که همه یکى بودید . آنها هم این جهت را دیدند که سیلى که خوردند از این حیث خوردند ، از دو حیث بود : یکى اسلامش بود ، یکى هم این حیثیتى که ، انسجامى که شما با هم داشتید ، این دو تا هر دو مورد نظر بوده است . اینجا را کوشش مى کنند با قلم ها و با قدم ها ، با تبلیغات ، اسلام را از دستمان بگیرند ، نگذارند حکومت اسلامى پیدا بشود . از این طرف هم انسجام را مى خواهند از دست شما بگیرند ، این وحدت و جهت جامعه توحیدى که عبارت از این بود که همه با هم یک مقصد داشتید و کانه از یک حلقوم صدا در مى آید ، یک اراده کانه دارد عمل مى کند . این را مى خواهند از دستمان بگیرند ، متفرق کنند همه را از هم . طرح هاى مختلف در این دارند ، ایران را از دست شما بگیرند ، این وحدت را از دست شما بگیرند ، راه هاى مختلفى دارد در هر جا .

اهل قلم بیشتر . دیگران هم باید بگویند به همه ، به طور توصیه از هم ، به هم ، سفارش کنند به هم که گول این شیاطین که مى خواهند جدا کنند شماها را از هم ، گول اینها را نخورید . با اسلام اسلام هم مى آیند ، با اسلام مى خواهند جدا کنند از هم . این ، باید این دو تا مطلب در نظر گرفته بشود که یکى حفظ وحدت ما ، یکى هم این جهت اسلامیت که توجه به مقصد اسلام بود ، نه توجه به خود و یکى از مسائل دیگرى هم که باز شیاطین دارند دنبال مى کنند و ما باید توجه داشته باشیم این است که کارهائى که انجام مى گیرد ، چه از دولت و چه از ملت ، چه از پاسدارها و چه از کمیته ها ، چه از دادگاه ها و چه از نظامى ها ، از هر طائفه اى که انجام مى گیرد ، توجه داشته باشید که روى موازین اسلام انجام بگیرد ، ما انقلاب که کردیم ، انقلاب از تقریبا رژیم طاغوت و کفر به رژیم اسلام و عدل است . نباید به اسم انقلاب ما خلاف کار انقلابى بکنیم . انقلاب اسلامى است ، انقلابات دیگر دنیا اسلامى نبوده دنبالش هزار جور فسادها بوده است اما انقلاب ما انقلاب اسلامى است ، همه شما به جمهورى اسلامى رأى دادید یک عده معدودى نه ، رأى ندادند اما ملت رأى به جمهورى اسلامى ، رأى داد به جمهورى اسلامى ، یعنى پذیرفت که نظام ، نظام اسلامى باشد ، این را ملت پذیرفته است و رأى به آن داده است ، باید وفادار باشد به این رأى ، وفادار باشد به این تعهد شما با اسلام یک تعهدى الان کردید ، همه مان متعهدیم براى اسلام ، اما تازه یک تعهد خاصى با اسلام بستیم و ما بیعت کردیم با اسلام ، بیعت ما این است که جمهورى اسلامى و نظام اسلامى مى خواهیم و رأى به این دادیم و بیعت کردیم با این . اگر ما بنا باشد بگوئیم که ما بیعت کردیم با اسلام ، با جمهورى اسلامى ، رأى دادیم به جمهورى اسلامى ، لکن به احکام اسلام عمل نمى کنید ، این خلاف بیعت است ، این خلاف معاهده است ، باید همه چیز ، همه چیزها اسلامى باشد ، اگر مصادره مى شود باید روى موازین اسلامى باشد ، اگر مال دیگرى را ، هر چه باشد ، مال او باشد از او به اسم مصادره بگیرند این خلاف بیعتى است که شما با اسلام کردید ، اگر یک دادگاهى مال یک شخصى را که احراز نکرده است که این مال از طریق حرام آمده پیش او ، از چپاول آمده پیش او ، بخواهد او را مصادره کند با آن بیعتى که کرده است که من اسلامى هستم ، مخالفت کرده است ، اگر یک وجب زمین مصادره بشود و از مردم گرفته شده باشد بدون میزان هاى شرعى ، خلاف معاهده اى است که با اسلام ما کردیم ، اگر یک نفر آدم ظلم به او بشود ، برخلاف موازین به او یک تعدى بشود هر که این کار را بکند ، این معاهده اى که کرده است ، مخالفت کرده .

بکنند ، باید همه چیز اسلامى بشود . اگر همه چیز اسلامى بشود یک جامعه اى پیدا مى شود غیر قابل فساد ، آسیب دیگر نمى بیند آن جامعه ، و اگر بنا باشد که اگر باز یک جامعه اى هرج و مرج باشد آسیب بردار هست ، همه چیزش باید سرجاى خودش محکم باشد و موازین باید موازین الهى باشد و مملکت یک مملکت اسلامى باشد ، قانون اسلام باشد . در اسلام یک چیز حکم مى کند و آن قانون است ، زمان پیغمبر هم قانون حکم مى کرد ، پیغمبر مجرى بوده ، زمان امیرالمؤمنین هم قانون حکم مى کرد ، امیرالمؤمنین مجرى بود . همه جا باید اینطور باشد که قانون حکم کند ، یعنى خدا حکم بکند ، حکم خدا . حاکم یکى است ، خدا ، قانون ، قانون الهى ، دیگران مجرى او ، اگر بخواهند از خودشان یک چیزى بگویند ، پیغمبر اکرم که رأس همه عالم هست ، خدا به او خطاب مى کند که اگر چنانچه یک چیزى برخلاف آن چیزى که من گفته بودم بگوئى ، قطع و تینت را مى کنم ، اخذت مى کنم و رگ کمرت را پاره مى کنم براى اینکه اجرا باید بکنى آنى که اسلام گفته ، آنوقت تو مجرى او هستى . البته معلوم بود که او مجرى است و هیچ وقت تخلف نمى کند ، لکن سرمشق است این ، به آن فرد اول این اخطار را مى کند تا من و شما بفهمیم مطلب را ، تکلیف مان را بفهمیم ، به فردى که معلوم است ، خدا هم مى داند این را که این تخلف کن نیست ، این قدم آن طرف نخواهد گذاشت لکن به او به طور اینکه اگر این کار را بکنى به او مى گوید تا همه مردم تکلیفشان را بفهمند که اگر پیغمبر هست ، دیگران هم همین طور و اگر ما تخلف کنیم از قوانین الهى ، تا یک حدودى خداى تبارک و تعالى مهلت مى داد ، لکن یک وقت هم اگر از مهلتش گذشت دیگر معلوم نیست چه خواهد شد . حالائى که ما همه فریاد مى زنیم و بر ضد این اشخاص که همه چیز ما را بردند این صداها را مى کنیم که امریکا کذا ، اگر خودمان یک وقت تخلف بکنیم و توجه نداشته باشیم به اینکه نباید تخلف کنیم ، اعتنا نکنیم به قوانین اسلام ، یک وقت خداى نخواسته عنایت خدا از ما سلب مى شود ، خودمان را به خودمان واگذار مى کند اگر اینطور شد ، بکلى از بین خواهیم رفت . باید همه توجه داشته باشیم و همه دعا کنیم ، از خدا بخواهیم که ما پیرو اسلام و پیرو قوانین اسلام باشیم .

خداوند انشأاللّه همه تان را حفظ کند . موفق باشید و من متشکرم از اینکه در این هواى سرد از راه هاى دور تشریف آوردید اینجا و امیدوارم که همه تان با سعادت و سلامت ، خواهرها همین طور ، برادرها همین طور و مؤید و منصور باشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 171

تاریخ : 11/10/58

آذربایجان هست که در خارج بگویند که آذربایجان اینطورى است و این را باید جوان هاى آذربایجانى ، آقایان از آذربایجان کارى بکنند که این خطر مخالفت با اسلام برداشته شود . آذربایجانى که همیشه طرفدار اسلام بوده ، براى هر قضیه اى پیشقدم بوده ، براى رفع ظلم پیشقدم بوده است ، آذربایجانى که در صدر مشروطیت ستارخان و باقرخانش آن زحمات را کشید ، بعد خیابانى آن کارها را کرد ، در زمان ما از آذربایجان قیام شد و بر ضد رضاخان . مرحوم آمیرزا صادق آقا مرحوم انگجى و بعضى دیگر از علمأ آذربایجان قیام کردند ، تبعید شدند ، مدت ها تبعید بودند در خارج ، شاید در سنقر بود یا سقز بود ، یک همچو جائى . آذربایجان همیشه در صف اول واقع بوده است براى مخالفت با اشرار ، براى پیشبرد اهداف اسلام . آنوقت یک دسته اى ، خوب ، اشرار هم ، در هر طایفه اى چند نفر از اشرار هم هست ، لکن از اطراف جمع مى شوند ، اعلام مى کنند که ما هم ملحق شدیم ، آنوقت گروه فرقان مثلا ، یک گروهى که تروریست هستند و مثل آقاى مطهرى را مى کشند و اعلام مى کنند ، آقاى قاضى را مى کشند و آن چریک هاى کمونیست وقتى بنا شد که یک همچو جمعیتى باشند که رفقاشان اینها باشند ، آنهائى که متصل به آنها مى شد اینها باشند ، یعنى اینهائى که اسلام به خودش راه نمى دهد ، اسلام راه نداده به خودش ، اسلام به این راه نداده ، اینها آمدند در قبال جمهورى اسلام ، یک جمعیتى که محل نماز جمعه را آتش مى زنند . یک وقت مخالفت یک دسته با دسته دیگر است ، از آثار هر کارى معلوم است اینکه چکاره اند اینها ، آن که محل خطبه امام جمعه را ، محل عبادت مسلمین را آتش بزند ، به نمازگزارها حمله مى کند و زخمى مى کند و چه مى کند ، خوب ، اینها معلوم است که وضع روحى شان چیست . کارهاى آدم انعکاس روحش است . از اینطور کارها ، اینطور شرارت که به عبادتگاه خدا حمله بکنند ، آتش بزنند محلى را که نماز خدا در آنجا انجام مى گیرد ، حمله کنند به عبادتگاه مردم ، به جائى که مردم نماز مى خواهند بخوانند ، خوب اینها ، از اینها معلوم مى شود که اینها سنخ روحشان چه است و عقائدشان چه است . باید آذربایجان خودش را از این لکه اى که مى خواهند به او بچسبانند مبرا کند ، تبرئه کند خودش را از مردمى که با این اسم ها ، اسم هائى که اصلا مربوط به انسانیت و اسلام نیست ، دارند یک همچو کارى مى کنند که خلق آذربایجان را آلوده کنند . این یک مسأله مهمى است براى آذربایجان ، آذربایجانى که در طول تاریخ مخالفت کرده است با اینها . زمان سابق که ایران را گرفته بودند و پیشه ورى آن بساط را درست کرد ، آذربایجانى نجات داد ایران را ، یک جمعیتى که همیشه خدمتگزار اسلام بوده اند .

بشود و ما امیدواریم که اینهائى که براى رسیدن به مقاصدى که طرحش از خارج دارد ریخته مى شود ، خارج است که اینها را راه مى برد ، راهنمائى مى کند ، آذربایجان از خارج باید به این توجه داشته باشد و ما امیدواریم که خداوند تأیید کند مسلمان ها را و تأیید کند شماها را و من باید از شما بانوان محترم تشکر کنم که از راه دور در هواى سرد آمدید و در این منزل محقر در زحمت واقع شدید . خداوند شماها را انشأاللّه در پناه خودش حفظ کند و به سعادت و رفاه و سلامت برساند و دشمن هاى اسلام را محو کند و آثار آنها را از بین ببرد .

والسلام علیکم و رحمة اللّه

ص: 174

تاریخ : 12/10/58

دکترها ، از مهندسین ، از محصلین ، از بازرگانان ، از همه قسم ها ، کارگرها ، همه آمدند ، اینها غیر از آنهائى هستند که آن عادت را دارند . البته در این نهضت آن چیز مهمى که باز اسلام دریافت ، این بود که جوان هاى بسیارى از آن مراکز کشیده شدند به میدان ، رها کردند آنها را . همین دیروز پریروز بود یک کسى گفت که این خیابان کجا و کجا که یک مراکزى بود براى یک مسائلى ، الان هیچ در آن نیست .

خارج مى آیند در ایران و زحمت مى کشند ، اینها یک قدرت الهى است که اینها را وادار کرد به این کار . این یک امر بسیار مهمى است که براى جوان هاى ما حاصل شده ، حس تعاون ، احساس ، همه احساس مى کنند یک وظیفه الهى است داریم انجام مى دهیم ، همه با محبت و عشق عمل مى کنند وقتى مى رند در من گاهى وقت ها در تلویزیون دیدم که این زن ها ، این مردها ، این جوان ها ، این بچه ها توى این بیابان مشغول هستند و معلوم است با یک اشتیاقى مشغولند ، اینطور نیست که یک امرى تحمیل به خودشان کرده باشند یک امرى است که نفسشان کانه عاشق این مطلب هست .

و آن تحولى که پیدا شده است که جوان هاى ما فریاد مى زنند که ما مستعدیم براى شهادت ، کفن مى پوشند ، اینها یک تحولاتى است که بشر نمى تواند این کارها را بکند ، اینها کار خداست . من دیروز یک عقدى اینجا کردم بین یک جوانى و یک دخترى ، این دختر بعد که مى خواست برود یک کاغذى داد کاغذ را که من خواندم دیدم که خوب ، بعد از اینکه ، شما دعا کنید که این جوان هاى ما چه ، چه ، چه ، آخرش نوشته (من عاشق شهادتم ) و از این قبیل زیادند . اینها یک تحول انسانى است که خدا ایجاد کرده در شما ، قدرش را بدانید که از ناحیه خدا اهدأ شده به شما .

و این حس تعاونى که شما الان احساس مى کنید که میل دارید بروید کار بکنید و مى دانید که کشور ما الان محتاج به کار است یعنى کشور ما به تبلیغات به اینجا رسیده ، هى تبلیغ کردند ، هر چه صرف تبلیغ کردند ، همه چیز ما را دادند به غیر و همه نیروهاى جوانى ما را از بین بردند و همه جا را خراب کردند با تبلیغات ، هى تبلیغ کردند به اینکه به تمدن بزرگ مى خواهیم برسیم ، بعد از مثلا همین زودى ما در عرض ممالک پیشرفته ، جلو رفته ، چه شده ، مى رسیم باز این سال دیگر . مثلا از این حرف هائى که اغفال مى خواستند بکنند کشور ما و جوان هاى ما را و اینکه توجه نداشته باشند به اینکه دارد سرشان چه مى آید . من و شما باز اطلاع نداریم که به سر ما چه آمده ، مسائلى بوده است که بین خود این شخص با اجانب ، شاید این را بروز هم ندادند به کسى . قراردادهائى که این رژیم کرده ، این رژیم فاسد کرد و همه چیز ما را داده است ، وابستگى که از همه جانبه پیدا کرده است ، ایران را وابسته کردند و از آن طرف بوق و کرنا به اینکه مملکت چه و چه و چه ، از آن طرف همه چیزش را تهى کردند و با تبلیغات انسان ها را هم تهى کردند از آن واقعیتى که باید داشته باشند .

بیرون بروید و وابسته کنید خودتان را به آن مبدأ قدرت . قطره ها خودتان را به دریا برسانید . ماها قطره ایم ، از قطره هم کمتر ، اما اگر متصل بشویم به آن دریا ، کار ازمان خیلى مى آید . خدا با جماعت است . ایران همه باید مشغول کار بشوند تا نجات پیدا بکنند . کشور خودتان را نجات بدهید .

تاریخ : 12/10/58

ما هم زمین داده ، هم آب داده است و هم برکات آسمانى هست . باید کار کنیم تا خودکفا باشیم ، بلکه انشأاللّه صادرات هم داشته باشیم . شما برادرها الان عبادت تان این است که کار بکنید . این عبادت است . همانطورى که فرض کنید آمدن به زیارت حضرت معصومه سلام اللّه علیها عبادتى است ، کار کردن هم یک عبادتى است و شاید از بسیارى از مستحبات بالاتر باشد .

تاریخ : 12/10/58

شما برادرها بیدار باشید و هوشیار ، توجه داشته باشید که اجانب و توطئه گران ننشسته اند و از همه طرف مشغول توطئه هستند . جوانان عزیز آذربایجانى را نگذارید آنها اغفال کنند ، نگذارید با شیوه هاى مختلف اغفال بشوند . عزیزان آذربایجانى شما همیشه طرفدار اسلام و همیشه سد بزرگ بودید و این سد بزرگ را حفظ کنید . شما مدیون اسلام هستید . امروز اسلام در موضع حساسى واقع است و کشور شما در موضع حساسى واقع است در مقابل قدرت هاى بزرگ و توطئه هاى داخلى و خارجى ، اینها که موجب تفرقه مى شوند آلت دست خارج هستند ، آنها در بین اقشار ملت ایجاد نفاق مى کنند . ملت ما هوشیار باشد و بیدار . آن روز که مى خواستید رأى به جمهورى اسلامى بدهید ، مخالفت کردند و آن روز که مى خواستید خبرگان خودتان را تعیین کنید ، مخالفت کردند و آن روز که قانون اساسى را رأى دادید ، مخالفت کردند و امروز که مى خواهید رئیس جمهور تعیین کنید ، مخالفت خواهند کرد و فردا که مى خواهید مجلس شوراى ملى را تاسیس کنید ، مخالفت خواهند کرد . اینها مخالفت با اسلام است ، آنها از اسلام ضربه خوردند و با اسلام آشتى نمى کنند . شما پاسداران اسلام هستید و با مشت محکم باید در مقابل آنها بایستید .

همه در صف واحد ، ما همه در یک صف ، در مقابل اجانب ، در مقابل توطئه ها ایستادگى کنیم و نخواهیم گذاشت که اجانب به وسیله عمالشان نفوذ کنند و به خواست خداى تبارک و تعالى استقلال را در کشورمان ایجاد مى کنیم و برنامه هاى اسلامى را و احکام اسلام را در همه جا پیاده خواهیم کرد . خداوند همه ملت ایران را از شر اجانب حفظ کند . خداوند آذربایجانى هاى غیور را از شر اجانب حفظ کند . خداوند به شماها عزت و سعادت عنایت فرماید .

والسلام علیکم و رحمة

ص: 182

تاریخ : 12/10/58

دانشگاه ها و دانشسراها اینها که ما داریم ، فرم هایش فرم غرب است ، دادگاه هاى دادگسترى هم همین طور است ، مراحل دادگاهى هم از غرب گرفته شده است و همه چیز را از غرب گرفته اند ، فرهنگ به این غنى اى کنار زده شده است و چسبیده اند به فرهنگ غرب ، آنهم نه فرهنگ اصیل غرب ، فرهنگ استعمارى غرب . غرب همه چیز استعمارى دارد ، طب استعمارى دارد ، فرهنگ استعمارى دارد ، صادر مى کند براى کشورهائى که عقب افتاده اند به اصطلاح آنها آن چیزى که مناسب با آنجاست به طورى که وابستگى داشته باشد ، آنها مى خواهند ما وابسته باشیم و چیزهائى که به ما مى دهند چیزهائى است که وابستگى آورد ، استقلال نمى خواهند ما داشته باشیم ، استقلال فرهنگى نمى خواهند داشته باشیم ، استقلال فکرى نمى خواهند داشته باشیم ، عمالى که آنها تربیت کرده اند در پیش خودشان و صادر کردند براى ما ، آنها هم کمک کردند به آنها و طرز فکر جامعه را طورى عوض کردند که اگر یک مطلبى غربى نباشد جامعه نمى پذیرد این را ، حالا شاید در این نهضت کم شده باشد ، لکن شما مى دانید که قبلا تا یک اسم غربى روى دوائى ، روى یک فاستونى ، روى چیز دیگرى نبود ، مردم هم نمى پذیرفتند . خیابان ها ، خیابان هاى ما باید یک اسم غربى داشته باشند ، از همان اشخاصى که ما را آنطور ناتوان کردند و آنطور چپاولى کردند و آنطور ستم ها را به ما کردند ، بعض از خیابان هاى ما به اسم همان هاست ، همان هاى غربى ، همان هاى آمریکائى ، خیابان هاى روزولت . مثلا اگر جنسى رویش اسم غربى نمى بود ، آن را درست نمى پذیرفتند ، اگر یک دوائى نمى گفتند از غرب آمده است نمى پذیرفتند ، چیزهائى که خود ملت درست مى کرد باید با اسم غرب فروش برود .

این غربزدگى است ، یعنى بازار ما هم غربزده هست ، یعنى ملت ما الان باز هم غربزده هست ، و تا از زیر بار این در نیائید و تا این وابستگى مغزى و فکرى از بین نرود ، رشد حقیقى پیدا نمى شود و شما نمى توانید مستقل بشوید ، شما اگر بخواهید از همه وابستگى ها خارج بشوید ، اول این وابستگى مغزى را ، قلبى را کنار بگذارید ، گمان نکنید که هر چه آنها دارند خوب هست ، اگر یکى فرض کنید که یک پیشرفتى داشته باشد در صنعت ، این دلیل این نیست که پیشرفت دارد در فرهنگ ، گاهى اشتباهات مال همین جاهاست که آن که مثلا فرض کنید فلان طیاره را درست مى کند به خورد ما اینطور مى دهند که همه چیزش اینطورى است و حال آنکه نیست اینطور ، فرهنگشان مثل فرهنگ ما نیست ، علم حقوقشان مثل ما نیست ، علومشان مثل ما نیست ، علم فلسفه شان مثل ما نیست ، طب هم از شرق اخذ کرده اند . کتب شرقى در دانشگاه هاى آنجا تا آن اواخر ، شاید حالا هم باشد تدریس مى شده است ، ما اگر بخواهیم از این بیچارگى بیرون برویم ، باید این وابستگى مغزى را کنار بگذاریم ، باید دانشگاه هاى ما یک دانشگاه هائى باشد که تا مدت ها زحمت بکشند این جوان ها را از آن حال سابق رژیم شاهنشاهى برگرداند به یک حال سالم رژیم اسلامى .

باید زحمت بکشند ، جوان هاى ما هم باید جدیت کنند در این معنا که خودشان را گم کردند ، پیدا بکنند ، تا اسم غرب مى آید ، خودشان را نبازند . شما دیدید که در مقابل غرب ایستادید ، آنهم در آن چیزى که غرب جلو افتاده است ، در نظامى ، در تجهیزات عرض مى کنم که با سلاح و امثال ذلک ، شما در مقابل

ص: 184

اینها که زورمند بودند ایستادید و با دست خالى هم ایستادید و پیش بردید . اگر قبلا به ما گفتند که ما مى خواهیم یک حرفى بزنیم که آمریکا خوشش نیاید ، ترسیدیم ، سابق هم اینطور بود که اگر یک مسأله اى مى شد تا سفیرى که اینجا داشتند چه سفیر انگلستان بود یا شوروى بود یا امریکا بود ، مى آمد اخطارى مى کرد همه عقب مى نشستند ، لکن شما دیدید که قیام کردید و در مقابل قدرت هاى بزرگ ایستادید و حریف خودتان را در عین حالى که همه جدیت داشتند که باشد ، عقب زدید ، معلوم شد ، مى شود مقابل غرب ایستاد ، مى شود حتى جلو قدرت هاى غرب ایستاد ، در این قضیه خودتان را پیدا کردید ، دیدید که ما خودمان هم مى توانیم با مشت خالى جلو برویم ، در فرهنگ هم باید خودتان را پیدا کنید .

آنها الان در صددند که با هر جهتى که شده است شما را باز به خودشان متوجه کنند ، همه کوشش شان این است که شما را وابسته قرار بدهند ، وابسته کنند ، نگذارند این وابستگى از بین برود و شما دانشجوهاى عزیز خودتان درصدد این باشید که از غربزدگى بیرون بیائید ، این گمشده خودتان را پیدا کنید ، گمشده شما خودتان هستید ، شرق خودش را گم کرده و شرق باید خودش را پیدا بکند . آنها درصددند که با هر ترتیب شده است خودشان را به ما تحمیل کنند و شما باید مقاومت کنید . شمائى که خواهید مستقل باشید ، مى خواهید آزاد باشید ، همچو خودتان سرپاى خودتان ایستاده باشید ، باید همه قشرها در این مملکت ، همه قشرهاى بناى بر این بگذارند که خودشان باشند . باید کشاورزها بناى بر این بگذارند که خودشان از زمین روزى خودشان رابیرون بیاورند و مملکت را خودکفا کنند و باید کارخانه هاى ما خودکفا بشود و باید صنایع را خود مردم ، خود این توده هاى مردم صنایع را رشد بدهند و باید دانشگاه ها خودکفا بشوند که احتیاج به دانش غرب نداشته باشند .

تاریخ : 13/10/58

تاریخ : 14/10/58

6_ اینجانب بنا ندارم از کسى تأیید نمایم ، چنانکه بنا ندارم کسى را رد کنم و از تمام احزاب و گروه ها و افراد مى خواهم از نسبت دادن کاندیداى خود به من که از آن استفاده تأیید و یا تعیین و یا رد شود ، ندهند . من بسیار مایل هستم که گروه هائى که متعهد و معتقد به جمهورى اسلامى و خدمتگزار به اسلام هستند ، در مبارزات انتخاباتى کمال آرامش را در تبلیغ کاندیداهاشان رعایت نمایند و نسبت به یکدیگر تفاهم و صمیمیت و اخوت اسلامى داشته باشند و از تفرقه و کدورت شدیدا احتراز کنند که تفرقه و تشتت دوستان را نگران و دشمنان را کامیاب مى کند و موجب تبلیغات سوء مى شود . از خداوند متعال عظمت اسلام و مسلمین را خواستارم .

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 188

تاریخ : 14/10/58

مشغول به مثلا اخلال بودند و مخالف با ملت بودند و دولت افغانستان از شوروى خواست که بیاید این کار را بکند و آن هم بنا دارد بیاید ، در صورتى که آمده بودند و از بین برده بودند او را ، من از او پرسیدم که آن خارجى که شما مى گویید کى هست ؟ کدام خارجى ها آمدند؟ با تمجمج گفت : پاکستان ، بعد من برایش قصه اى را گفتم که اساس مسائل ما هم همان قصه است ، گفتم اگر شما خیال کنید که با سرنیزه بتوانید یک ملتى را خاضع کنید و استقرار هم پیدا بشود این اشتباه است ، سرنیزه مى تواند یک مردمى را سرکوب کند ، بکشد ، چه بکند ، لکن نمى تواند مستقر باشد ، ملت اگر یک چیزى خواستند ، نمى شود به خلاف میل ملت همیشه یک کارى را انجام داد و اگر رژیمش با حکومت با ملت ، دو رژیم باشد ملت مسلم باشد ، حکومت کمونیست باشد ، این نخواهد درست شد و شما همچو امیدى نداشته باشید ، با بودن یک ملتى به حال نظام اسلامى و آمدن یک حکومتى براى این ملت به نظام دیگرى مثل کمونیست است این مى شود اول شماها بریزید و بکشید (و چنانچه دارند همین کار را مى کنند) و مردم را سرکوب کنید ، لکن این استقرار نمى تواند پیدا کند .

نه چیزى ، دانشگاهى بودند و یا دانشجو بودند و یا طلبه بودند و یا زن بودند و یا مرد ، مثلا بازارى بودند و اینها هیچ کدام تعلیمات نظامى نداشتند و ابزار نظامى نداشتند و ابراز نظامى هم دستشان نبود ، لکن همه بودند ، وقتى همه بودند ، یک قدرت ملت ، یک قدرت الهى بود و نکته دیگر ، اینکه همه هم قیام کرده بودند ، یک چیز مى خواستند و آنکه حکومت عدل مى خواستند ، حکومت اسلام مى خواستند ، این آمال همه بود ، آن بچه هائى که تازه زبان باز کرده بودند از مادرهاشان یاد گرفته بودند و مى گفتند (جمهورى اسلامى ) زن و مرد و آنهائى که مطلع بودند ، همه مى گفتند ما حکومت اسلامى مى خواهیم . پس این نهضتى که در ایران شده است به واسطه این دو نکته که یکى نهضت از متن ملت و یکى هم عقائد اسلامى و براى اسلام ، این اسباب این شده که این نهضت وقتى جلو رفت دیگر شروع نکرد به سرکوبى مثل الان شما وضع افغانستان را ببینید به مجرد اینکه حکومت حالا ، حکومت امین را زده زمین ، حالا افتاده به آدمکشى ، طیاره هاى شوروى بالاى سر ملت افغانستان و قواى چهل و پنجهزار که مى گویند قواى شوروى مجهز توى شهر ریختند و دارند چه مى کنند البته آنها مقاومت دارند مى کنند و بالاخره پیروزى با ملت است انشأاللّه ، اینجا اینجور نبود . اینجا بعد از اینکه همه ، دیگر این یک چیزى است که ما همه شاهد بودیم بعد از اینکه قوا شکسته شد و شاه اول رفت و شاه مخلوع اولى رفت و دنباله اش هم بعد رفت و اینها بعدش بنا نداشتند به اینکه بریزند تو خانه هاى مردم ، سرکوب کنند مردم را ، طیاره بیاید و چه ، براى آنکه آن ملت بود همه با هم بودند دیگر یک قدرتى نیامده بود روى کار به ضد ملت ، ملت بودند همه با هم رفیق و برادر .

بنابراین ، این یک خاصیتى بود در این نهضت ما که براى این خاصیت دنبالش دیگر این آدمکشى ها شروع نشد ، که چند هزار جمعیت ، در یکى از اینها در افغانستان گفتند بیشتر از سه هزار در یک محل ، بیشتر از سه هزار را کشتند ، یک مسجد که دویست و پنجاه نفر مشغول نماز بودند و افراد دیگرى هم در کار بودند ، همه شان را با چیز کشتند اینجا این حرف ها نبود در کار ، براى اینکه اینجا یک قدرتى با یک قدرتى مواجه نبود ، یک ملتى با یک قدرت مواجه بود ، ملت دیگر بعد از اینکه غلبه کرد ، براى کى چیز بکند ، تا پنج ماه هم تقریبا ، یک آزادى در این مملکت بود که در هیچ انقلابى در دنیا نبود ، فرانسه را مى گویند که از همه ممالک مثلا اقدم یا زودتر است به تمدن ، فرانسه بعد از اینکه انقلاب در آن پیدا شد اینقدرها آدم کشته شد ، الان هم باز معلوم نیست آنطور استقرا پیدا کرده باشد ، اینطور آزادى باشد . اینجا بعد از اینکه این سد شکسته شد ، پشت سر سد یک آزادى مطلق ، تمام فرودگاه ها باز بود ، بنابر این نبود که یک چیزى که بشود فرودگاه باز باشد ، همه جاها را مى بستند ، تمام مخابرات را کنترل مى کردند ، قطع مى کردند بین آنجا و همه جا و تمام فرودگاه ها بسته مى شد ، تمام مطبوعات قدغن مى شد ، توقیف مى شد ، در کودتاهائى که بوده است و در انقلاباتى که بوده ، اینطور بوده که پشتش یک اختناقى بوده است که بالاتر از هر اختناقى ، اختناق دنبال کودتا بوده ، دنبال انقلاب بوده و همه دیدید که دنبال سر این انقلاب یک آزادى مطلق بوده ، یک آزادى بود که شروع کردند اشخاص مفسد و فاسد استفاده از آن کردند . تا پنج ماه همه چیز آزاد بود ، همه روزنامه ها و همه مقالات و همه

ص: 191

گویندگان و همه چیزها و همه راه ها هم باز بود ، حالا هم که باز است . بعد از چند ماه معلوم شد که خوب ، این مطبوعات همچو نیست ، یک مطبوعاتى باشد که مثلا یک دسته اى یک عقائدى دارند مى خواهند آن عقائد را ذکر بکنند معلوم شد یک توطئه هائى دارند اینها و از اسرائیل که دشمن بشریت است اینها دارند ارتزاق مى کنند و توطئه دارند . بعد از این هم یک دسته اى از چند تا روزنامه ، براى اینکه محاکمه بشوند ، ببینند که اینها چرا این کارها را مى کنند چیز شد . اما کشتار دستجمعى ، و آن مسائل هیچ نبود . چند نفر از اینهائى که پنجاه سال مشغول هرزگى بودند و مشغول کشتن و وادار کردن به کشتن بودند ، یک عده معدودى از اینها را آوردند محاکمه کردند ، بعد از اینکه معلوم شد که اینها اینطور بودند ، چند نفر کشتند و چقدرها را چه کردند ، اینها را به جزاى خودشان رساندند . در دنیا ما نداریم یک همچو انقلابى که دنبال سرش اینجورى با انسانیت رفتار شده باشد ، آزادى داده شده باشد ، نداریم ما یک همچو چیزى و این براى این بود که از ملت بود و براى اسلام بوده ، ملت خودش را موظف مى دانست به اینکه کار خلاف نکند ، خوب ، البته در یک همچو جمعیت سى و چند میلیونى هستند ، خوب ، یک عده اى هم هستند کار خلاف مى کنند همیشه بوده و حالا هم هست و از زمان سابق هم بوده تا حالا ، اما اینطور نبوده است که یک کشتار دستجعى ، آن اشخاصى که غلبه کردند یک کشتار دستجمعى بکنند ، آن اشخاص که غلبه کردند یک اختناق فوق العاده پیش بیاورند ، این حرف ها نبوده در کار و عمده اش همین بوده که مال ملت بوده و براى اسلام بود . این مسأله اى بود که فرق هست مابین این نهضت و نهضت هاى دیگر از این جهت که نهضت ملى است و اسلامى .

غیر از غرب دیگر کسى نیست ، جائى نیست که بشود ، ما باید وابسته باشیم یا به شرق و یا به غرب . آدم خوب هاى ما مى گفتند به غرب وابسته باشیم ، براى اینکه این مقدار ادراکشان نبود که نه ، ماتوانیم خودمان بایستیم کار بکنیم ، خودمان مى توانیم سرپا بایستیم ، ما ترجیح مى دهیم به اینکه از این تمدنى که ما را فاسد دارد مى کند دست برداریم و برسیم به یک زندگانى بسیط انسانى .

اگر ما یک همچو چیزى پیدا بکنیم واز این تمدن مفسد و فاسد پشت بکنیم به آن ، خودمان کم کم خودکفا خواهیم شد . آن که ما را نمى گذارد به اینکه در هر قشرى که داریم خودکفا باشیم ، وابستگى است که ما به آنها داریم . وقتى بنا شد که قبله یک ملتى غرب باشد ، روبه آنجا مى ایستد و حرف مى زند . آتاتورک عکسش ، من در آنوقت که در ترکیه بودم ، من مجسمه اش را دیدم که مجسمه اش این بود ، دستش را اینطور دراز کرده بودند ، گفتند آنهائى که آنجا بودند ، که دستش را طرف غرب دراز کرده است و مى گفت که همه چیز از آنجا باید باشد و یکى از دانشمندان به اصطلاح ما که در زمان سابق بود و بعد هم فوت شد ، او در ایران گفته بود که ما تا همه چیزمان انگلیسى نشود نمى توانیم درست کنیم خودمان را . یک همچو مغزهائى که همه چیز را آنجا مى دانند ودامن زده با تمام تبلیغاتى که بوده است در عرض این سال هاى طولانى به اینکه به ما باور بدهند و تحمیل کنند به ما که خودمان آدم نیستیم ، تحمیل کردند به ما ، تا یکى دلش درد مى گیرد برود اروپا ، یکى مى خواهد چند تا کلمه چیزى یاد بگیرد برود اروپا ، شما اگر اینهائى که رفتند اروپا و تحصیل به خیال خودشان کردند بیاورید به آن کسى که صحیح در اینجا تحصیل کرده باشد (والا اینجا هم تحصیل صحیحى براى ما درست نکردند) اگر مقایسه کنید مى بینید که اینکه رفته اروپا ، رفته تفریح بکند ، رفته کاغذ بگیرد بیاید اینجا ، تحمیل مردم بشود اجازه بگیرد ، اجازه تحمیل به مردم ، آن دیپلمى را که به جوان هاى ما مى دهند خیلى آسانتر و زودتر است از آنکه به خودشان مى دهند ، براى اینکه خودشان مى خواهند دانشمند بشوند ، ما را مى خواهند نگذارند ، ما را همچو کردند که هر چه هست از آنجاست و خودتان هیچ چیز نیستید . این را باید به خودمان اثبات کنیم که ما هم آدمیم ، که ما هم هستیم در دنیا ، که شرق هم یک جائى است ، همه اش غربى نیست ، شرق هم یک جائى است که خزائنش بیشتر از همه جا و متفکرینش بیشتر از همه جا بوده است . تا آنوقتى که ما را اسیر کردند ، طب از شرق رفته به غرب ، تمدن از شرق رفته به غرب ، لکن مع الاسف قضایا چه شده است و دسته بندى ها چه جور بوده و تبلیغات چه بوده است که ما را به عقب زدند به طورى که ما خودمان را هیچ مى دانیم . این را کرارا من گفتم ، فاستونى را در کارخانه اصفهان مى بافتند پشتش مى نوشتند انگلیسى ، براى اینکه تا انگلیسى نباشد بازار هم نمى خرد آن را . من و شما هم نمى خریم ، باید انگلیسى باشد تا بخریم ، خیابان هاى ما اگر مى خواهد چه بشود ، خیابان روزولت ، آن روزولتى که ما را به این مصیبت نشاند و آمدند این مرد را به قولى که خودش گفت : (من را صلاح دیدند که باشم اینجا و خدا لعنتشان کند که همچو صلاحدیدى را کردند ، باز خیابان باید خیابان روزولت ، خیابان چرچیل ، خیابان کذا . شما بروید بگردید در همه خیابان هاى غرب ، من که نمى دانم اما من گمان ندارم که اسم یکى از سلاطین در آنجا باشد ، مگر اینکه بخواهند بازى بدهند ما را ، گاهى

ص: 193

اینطورى است که بخواهند بازى بدهند ما را ، یکى آنجا بگذارند . شما بیائید صد تا اینجا درست کنید ما ر اینطورى کردند که بکلى در همه معلومات خودمان را بستیم و معلومات دیگران را نه ، معلومات صادراتى ، اگر یک معلوماتى ، که معلومات واقعى بود که ما حالا به این روز نبودیم . معلومات صادراتى یعنى آنکه نتواند به درد ما بخورد آنى که نتواند ما را به مرتبه کذا برساند ، لکن اسم زیاد بود ، تبلیغات ، دروازه تمدن کذا . شما مى دانید مائى را که این آقا به دروازه تمدن رسانده ! حالا که رفته مى بینید چیست ، وضع چیست ، وضع ما چیست ، هیچى نداریم ، همه خزائنمان را بردند ، هر چه نفت داشتیم بردند و ایشان هم وعده کرده بود تا بیست سال دیگر ما نفت داریم و از خورشید استفاده مى کنیم ، البته اگر ایشان بودند تا بیست سال دیگر شاید نفت نداشتیم دیگر ، ولى بحمداللّه داریم نفت ، دزدى وقتى در آن نباشد هست .

بود که در جاهائى که مثلا کاروان ها مى رفتند ، اینها مى رفتند از بیابان ها ، از جاهاى دیگر نقشه برمى داشتند و آن چیزهائى که زیرزمین بود ، اینها با چیزهائى که داشتند مى فهمند اینجا چیست . در همدان که بودم یکى از دوستان من یک صفحه بزرگى را آورد من دیدم که گفت نقشه همدان است . نقشه همدان و حومه همدان ، بزرگ بود ، در نقشه دیدم که یک نقطه هاى زیادى در آن هست ، گفت این نقشه مال خارجى ها است ، این نقطه هائى است که یک چیزى در آن هست ، این نقطه هائى که گذاشتند جاهائى است که اینها کشف کردند یک چیزى در این محل ، یک چیزى پیدا مى شود ، اینها علاوه بر اینکه زمین هاى ما را تفحص کردند و همه چیزش را تحت نظر قرار دادند و مى دانند ما چه داریم ، علاوه بر این قشرهاى ملت ما را مطالعه کردند .

در بختیارى ها رفتند ، آنجا یک نفر آدم رفته چند سال مانده آنجا در بختیارى ها مطالعه کرده که اینها را چطور مى شود رام کرد ، چطور مى شود برانگیخت ، روحیات اینها چه جور است ، در بلوچستان هم رفتند ، در کردستان هم رفتند ، همه جا ، ممکن است یک نفر هم باشد که کردها ندانند ، غیر کرد ، خیال کنند کرد است . گاهى وقت ها یکى از آنها پیدا شده ، عمامه سرش بوده ، آخوند شده ، همه جا رفتند اینها و همه انگیزه هائى که در یک ملتى ممکن است منشا یک امرى بشود ، اینها مطالعه اش را کردند ، قبلا اینها مطالعه داشتند لکن خارجى ، و عینى چیزى به دست شان نیامده بود ، آنطورى که باید بیاید ، مطالعات بود و عملیات بود .

گوشم شنیدم گفت : انگلیسى ها نجف و قم را _ انگلیسى ها _ درست کردند ، مى خواستند وحدت کلمه اى که امکان داشت بین این دو قشر متفکر پیش بیاید ، نگذارند .

خدا خواست که در یک برهه از زمان ، این دو قشر با هم شدند ، هر دو یک قصد داشتند ، هر دو یک مطلب داشتند .

و حالا باز همان قضایا مى خواهند پیش بیاورند ، باز دانشگاهى ها را از مدارس قدیمه جدا کنند ، حزب ها پیش بیاورند و گروه هاى فراوان که همه با هم مختلف باشند و مع الاسف ملتفت نیستیم ، عمق مسائل را نمى توانیم درک کنیم که در ظرف یک سال کمتر دویست تا گروه در یک مملکت پیدا شد و دویست تا حزب اظهار وجود کردند ، این یعنى چه ! این چه بوده ، چیست اینطور مى شود ، دویست تا گروه در اینجا پیدا بشود ، هر چه گروه ها هم زیادتر بشود اختلافات زیادتر مى شود .

اصل حزب بازى را به نظر من که در صدر مشروطیت حزب را در ایران درست کردند ، حزب بازى را براى همین درست کردند که نگذارند این ملت با هم آشتى کند . براى اینکه حزب را مى دیدند که اینجا بناى اینها این است که وقتى این حزب شد حزب عدالت و این حزب شد حزب دموکرات که درصدر مشروطه بوده ، اینها با هم دشمنند . این براى آن مى زند ، این براى او مى زند ، احزاب در خارج اینجور نیستند ، اگر نمایش بدهند که اینجور هستند براى اینکه کلاه سر ما بگذارند ، اگر نمایش بدهند که اینها اختلاف دارند ، اختلاف اساسى ندارند ، اینها کلاه سر ما مى خواهند بگذارند تا ما اختلاف پیدا بکنیم ، مثل یک بچه اى ما را حساب مى کنند که یک توپ مى اندازند میدان که سرگرم کنند مردم را .

دانشگاه مطبوع نبود ، باز همین مقدارش هم دوست نداشتند اینها باشد . اینها جوان هاى ما را از آنجائى که مرکز کار است ، براى فعالیت است ، بیرون بردند ، به مراکزى بردند که تنبل پرور است ، تمام مراکز فحشأ تنبل پرور است ، آدم را تنبل مى کند .

یک کسى که عادت کرد که شب برود به سینما ، آن سینماها ، نه سینماهاى آموزنده ، آن سینماهائى که همه اش براى این بود که ما را تخدیر کند ، این وقتى عادت کرد به آن مراکز یا به آن مراکز فحشائى که لابد شنیدید که در تهران چقدر بوده ، بین تهران و شمیران چقدر بوده است وقتى بنا شد جوان هاى ما کشیده شدند به آنجا ، یعنى عضو فعاله اى که باید یک مملکت را اداره بکند مهمل بشود ، هروئین را اینطور ترویج کردند که همه قشر مملکت پر از هروئین شده است و شده بود ، این همچو نبود که خود به خود شده باشد . این نقشه بود ، وقتى بنا شد یک جوانى که قدرت فعاله یک مملکت هست مبتلاى به هروئین بشود مى شود هیچ ، مهمل مى شود ، اینها ما را مهمل مى خواستند بکنند که هر چه از ما ببرند و هر بازى سر ما درآورند ما هیچ نفهمیم ، اصلا فکر این نباشیم که چرا باید بشود ، آدم هروئینى و آدم تریاکى و آدم مثلا دنبال فحشأ رفتن ، فکرش نمى آید به اینجا که نفت ما را چرا مى برند . کى برد ، کى مى خورد ، به فکر این آید . آن فقط فکرش این است که چه وقت ، وقت این است من تریاک بکشم یا چه وقت ، وقت این است بروم در آن مرکز ، یا چه وقت ، وقت هروئین است . اصلا فکر آن قضیه نمى آید و اینها همین نقشه را داشتند که جوان هاى ما را از این افکارى که باید با آن افکار ما برسیم به یک مطلبى ، بازدارند و آن فعالیتى که باید جوان ما ، طبقه جوان ما داشتند از دستش بگیرند مهمل بارش بیاورند . هر چه بخواهند بکنند و ما حرفش را نزنیم ، لکن خدا نخواست به دادشان رسید ، خدا نخواست اینطور بشود و در بین راه ، خدا دریافت شما را و شما حفظ کنید این را .

اینهمه جمعیت را بپذیرد ، جز این است که آنجا بودجه مملکت را بیخودى صرف بکنند ، خودشان هم مهمل بار بیایند . یک قوه فعاله مهمل بار مى آید و بودجه مملکت را از بین مى برد . اینها باید اصلاح بشود . من ، آخر عمر من است اما شما جوانید ، اصلاح کنید اینها را ، اصلاح کنید اینها را اگر بخواهید مستقل باشید ، این چیزها را درصدد برآئید اصلاحش بکنید . همه مملکت باید مشغول بشوند براى اصلاح خودشان ، اول اصلاح آدم ها بکنند که مقدم بر همه چیز است ، دانشگاه ها را مرکز تربیت قرار دهید علاوه بر دانش ، تربیت لازم است ، اگر یک دانشمندى تربیت نداشته باشد مضر است . خیانت مى کند و آن کسى که با علم خیانت بکند ، با دانشمندى خیانت بکند خطرش بیشتر از سایر مردم هست . دانشگاهى ها را تربیت بکنید ، دانشگاهى ها تربیت بکنند ، این دانش آموزان را ، اینها قابل تربیتند ، اگر تربیتشان کردید درست و حسابى ، مى توانند اداره کنند ، شما بعدها باید این مملکت را با این جوان ها اداره بکنید . بخواهید مستقل باشید و انشأاللّه همه خواهید آزاد باشید و همه مى خواهید . باید شماهائى که اهل دانشگاه و تربیت اهل تعلیم هستید ، جوان ها را تربیت کنید و تعلیم ، همراه تعلیم تربیت باشد . خداوند انشأاللّه همه تان را حفظ کند ، همه موفق باشید موید باشید . من تاآنقدر که هستم خدمت مى کنم به شما ، آنقدر که مى توانم ، البته من که نمى توانم خدمت صحیح بکنم آنقدر که مى توانم مى کنم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 198

تاریخ : 15/10/58

آن نوع روابطى که ما با دیگر کشورها داریم .

سوال : اینکه بیشتر کشورهاى عالم گروگان گیرى را محکوم کرده اند ، تردیدى در شما در مورد موضعتان پدید نمى آورد؟

جواب : بیشتر کشورهائى که این کار را کرده اند ، زیر فشار امریکا بوده است . ما مى خواهیم به همه دنیا نشان دهیم که قدرت هاى فائقه را هم مى توان به نیروى ایمان شکست داد . ما در برابر دولت امریکا با همه قدرتش مقاومت مى کنیم و از هیچ قدرتى نمى ترسیم .

سؤال : آیا مى دانید که شما ایران را منزوى کرده اید؟ حتى ملت هاى اسلامى هم گروگان گیرى را محکوم کرده اند . شما امریکا را از ایران بیرون کرده اید ولى چه کسى مى تواند شما را از فشار شوروى رها سازد؟

جواب : ما امریکا را بیرون کردیم که دولتى اسلام به وجود آوریم ، نه اینکه شوروى را جانشین آن کنیم . شعارهاى ملت ما این حقیقت را جلوه گر مى سازد . ما مرتبا گفته ایم نه غرب و نه شرق . اگر روزى شوروى به ما فشار آورد ، با همان نیروئى با آن مقابله خواهیم کرد که به ما امکان بیرون راندن امریکا را داد یعنى نیروى ایمان .

سؤال : شما باید قبول کنید که امریکا هرگز شاه را تحویل ملت ایران نخواهد داد . اگر تردیدى دارید ، معلوم است که امریکا را نشناخته اید . اگر سازمان ملل حاضر به تحقیق در شکایات شما شود ، گروگان ها را آزاد خواهید کرد؟ در عین حال آیا همه دیکتاتورى هاى عالم باید مورد تحقیق سازمان ملل قرار گیرند؟

جواب : ما امریکا را خوب مى شناسیم و مى دانیم که مى توانیم در برابرش مقاومت کرده و از شرفمان دفاع کنیم . مانشان داده ایم که در برابر بیعدالتى بزرگ او که پناه دادن شاه است مى توانیم مقاومت کنیم . ما باید بر آمریکا غلبه کنیم و او را در همه منطقه شکست دهیم . خروج شاه از امریکا معما را حل نمى کند . یک سازمان بین المللى باید تلاش هاى جدى را صورت دهد تا امریکا را وادار به تحویل شاه خائن به ایران کند . این سازمان باید ثروتى را که شاه غارت کرده ، به صاحبان اصلیش که ملت ایرانند ، برگرداند . چنین سازمانى همچنین باید همه دیکتاتورها را محاکمه کند . ما تسلیم بى عدالتى نخواهیم شد و با ستمکاران کنار نخواهیم آمد .

ص: 200

سؤال : اگر بحران گروگان ها حل شود ، آیا پیش بینى عادى شدن روابط نظیر از سر گرفتن خرید اسلحه و معاملات تجارتى را از آمریکا مى کنید؟

جواب : ما با هر نوع معامله اى که مصالح مسلمین را آسیب رساند مخالفیم . پیوندهاى تجارتى و دیگر مبادلات ، مادام که به مصلحت ملت ما باشد براى ما مورد قبول است . در عین حال دولت مسؤول امضاى چنان موافقت نامه هائى است نه من .

سؤال : اقتصاد ایران زنده نشده ، فقیران جنوب تهران مثل گذشته اند ، نیروهاى مسلح احتمالا نمى توانند از ایران در برابر حمله دفاع کنند ، فعالیت سیاسى عادى به چشم نمى خورد ، با توجه به این خصوصیات نباید بگویم که انقلاب موفق نشده است ؟

جواب : ممکن است همه این مشاهدات درست باشد اما انقلاب موفق بوده است ، حتى ارکان انقلاب محکم تر شده است . این حقیقتى است که ملت ما به انقلاب عادت کرده اند و امروز همه انقلابى و آماده شهادت هستند . من جدا اعلام مى کنم که ماتوانیم به آسانى در برابر تجاوز آمریکا بایستیم . امریکا ممکن است ما را شکست دهد ولى نه انقلاب ما را و به همین دلیل است که من به پیروزى خودمان اطمینان دارم . دولت امریکا مفهوم شهادت را نمى فهمد . ما با چنین روحیه اى است که همه مشکلات ایران را حل مى کنیم . به شعارهاى مردم نگاه کنید که مى گویند ، (کارتر نمى داند منطق شهادت چیست ) . باید به شما بگویم که ضایعاتى که با آن روبرو هستیم زائیده پنجاه سال خیانت خاندان پهلوى است و حداقل بیست سال ترمیم آن طول مى کشد . آزادى و جمهورى اسلامى برقرار شده اما استقلال کامل نیازمند قطع وابستگى به شرق و غرب است و آن هم هدفى است که ما به آن خواهیم رسید .

سؤال : پاره اى اوقات شما با صدور اعلامیه هائى به مردم مى گوئید چه کار بکنند و در عین حال وقتى که مى خواهید از مسوولیت اجتناب کنید مى گوئید من نمى توانم کارى بکنم ، این در اختیار مردم یا دانشجویان است ؟

جواب : این حقیقتى است که من هم مثل دیگران نظرم را ابراز کرده و در مورد آنچه که باید انجام شود اظهار نظر مى کنم اما شما نباید تردیدى داشته باشید که گروگان ها در دست دانشجویانند .

سؤال : آیا هرگز در مورد چیزى اشتباه کرده اید؟

جواب : فقط محمد رسول اللّه و دیگر پیامبران و ائمه اشتباه نمى کردند ، هر کس دیگرى اشتباه مى کند .

ص: 201

تاریخ : 15/10/58

مسلمین هستند همین طور توده هاى مردم از باب اینکه یک مقدار از تعلیمات انبیا را به آن تعهد دارند ، باز این سلامتى که در دنیا هست که اگر نبود این کوشش انبیا ، بدتر از همه حیوانات به هم مى ریختند ، این سلامتى که الان در دنیا هست ، این مقدارى که هست که اگر سران . . . مهار کرد ، سایر مردم سلامتند ، این باز هم همین مقدار از سلامت که هست در اثر کوشش انبیاست . کوشش انبیا اسباب این شده است که در هر مذهبى و ملتى افراد بسیار زیادى هستند که . . . کردن مذهب انبیا را ، از بسیارى از جنایاتى که بشر اگر همین طور بود مرتکب مى شد ، آنها مرتکب نمى شوند ، این کوشش انبیأ است . اگر این کوشش از انبیا نبود آنوقت معلوم مى شد چه خبر است این دنیا . مع الاسف در هیچ عصرى ندیدیم که مردم با اسلام آنطورى که هست آشنا باشند .

تاریخ : 15/10/58

بکنند . هر جا انسان نظر مى کند یک دسته دیگر را ، جوان ها هم زود باور ، به مجرد اینکه یک نفر آدم مى آید یک چیزى مى گوید قبول مى کنند از او و نتیجه اش اینکه اعتصاب مى کند ، از کار کنار مى رود ، این اعتصاب پشت سر هم ضربه مى زند به این مملکت ، به این اقتصاد ضربه مى زند ، به اقتصاد ما _ ضربه مى زند به اقتصاد ما ضربه مى زند به حیثیت مملکت ما ، اینها نمى فهمند این را که اعتصاب در هر جا ، هر کس در هر جا ، ارتش روى اعتصاب هست ، در کارخانه ها مى روى اعتصاب هست ، مدرسه اعتصاب مى کنند ، دانشجوها اعتصاب مى کنند ، همه ، هر قشرى ، حالا دیگر این معنى رسم شده است که هر قشرى اعتصاب کند ، اینها نمى فهمند این معنا را؟ این اعتصاب ها حیثیت یک مملکتى را از بین مى برد و به خارج مى فهماند این معنا را و آنها که باید دامن به آن بزنند دامن مى زنند ، ابر قدرت ها دامن مى زنند به این معنا که بگویند که یک مملکت متزلزلى است ، محتاج به این است که اداره بشود ، یک نفر بیاورند اداره اش کند ، نمى فهمند اینها؟ توجه به این ندارند که اینهائى که مى آیند براشان نطق مى کنند و وادارشان مى کنند به اعتصاب و یک دسته هم دنبالش مى افتند داد و فریاد ، این مملکت را نمایش مى دهند که یک مملکتى است که آرامش ندارد ، متزلزل است ، حکومتى مرکزى نیست در کار .

باید یک قدرى بیدار بشوند ، یک قدرى توجه بکنند به مسائل ، حالا وقت اعتصاب است ؟ یک مملکتى که از آن طرف گرفتار ، از آن طرف گرفتار ، تمام مجاورین با ما مخالف ، حالا وقت این است که هر جوانى ، هر دسته برسند یک جا اعتصاب کنند؟

امروز اعتصاب حرام است شرعا . اینهائى که اعتصاب مى کنند خائن به اسلامند ، دست بردارند از این الواطى ها ، دست بردارند از این بساط ، بازى نخورند اینقدر از این مردمى که مى خواهند استفاده از شما ببرند _ یک نفر آدم _ از شما استفاده مى خواهند ، از این اشخاص جوان که پاکدل هستند ، اشخاص صیادى هستند که مى خواهند استفاده از شما ببرند با اینکه اعتصاب کنید ، با اینکه هیاهو کنید ، با اینکه جلو چه بکنید ، اینها مى خواهند استفاده ببرند از شما ، اینها مى خواهند از شما استفاده کنند ، شما هم غافل از مسائل هستید ، اعتصاب مى کنید ، دعوى مى کنید ، جاروجنجال کنید ، نطق مى کنید ، فحش مى دهید ، یک مملکت بى ثبات معرفى مى کنید ، مملکت بى ثبات قیم لازم دارد ، قیمش یا باید آن طرفى ها باشد ، یا باید آن طرفى ها باشد و شما را ببرند بیرون کنند از اینجا ، نمى فهمند اینها را . این چه مصیبتى است که در این مملکت پیش آمده ، این چه برنامه است که براى شما ریختند از طرفین ، از همه طرف برنامه ریختند ، مدام شلوغ مى کنند ، هر جا یک اعتصاب ، هر جا یک جنبش ، هر جا یک فساد ، هر روز یک اجتماع ، یک نطق و چه و چه و چه ، فحاشى به این و آن ، بدگوئى به علمأ بدگوئى به کسان دیگر ، این چه معنائى است که ما گرفتارش هستیم در این مملکت ، چرا باید اوضاع یک مملکت اینطور باشد؟ چرا باید خود اهل مملکت به جان هم افتاده باشند؟

موازین اسلام پشت به اسلام دارید مى کنید و خدا مى داند که اگر پشت به اسلام کنید ، همچو سیلى به شما مى زند که تا ابد بیدار نشوید . یک قدرى به خود بیائید ، برگردید به احکام اسلام . ما انقلاب کردیم هر چه دلمان بخواهد بکنیم ؟! ما انقلاب کردیم گوش نمى دهیم ، نه به دولت گوش مى دهیم ، نه به ملا گوش دهیم و نه به هیچ کس ؟! چون انقلاب کردیم ، انقلاب از _ غیر اسلام به _ اسلام به غیر اسلام ؟! مگر شما از _ اسلام به غیر اسلام انقلاب کردید که الان هر کارى مى خواهید بکنید؟ شما از غیر اسلام به اسلام انقلاب کردید ، رژیم اسلام پیش بیاورید ، گردن بنهید به رژیم اسلامى .

تاریخ : 15/10/58

زن هاى بیچاره باید بروند از پله هاى زیاد ، بیشتر از پنجاه تا بروند بالا کوزه هایشان را آب کنند از این پله ها باز گردند بیایند براى این بچه هائى که توى آن زاغه نشسته اند . این ابتلائات همه جا هست . در بعضى از نقاط ایران طورى است که آب انبار باید داشته باشند که این آب باران جمع بشود در آن و براى تابستان شان آب باران داشته باشند ، حتى یک همچو آب انبارى ندارند . نجف که بودم ، بعضى اهل خیر مى آمدند و اظهار مى کردند که اینها لازم دارند و ما هم کمکى ، با اجازه کمک مى کردیم و این کارها را مى کردند . شما گمان نکنید که شما فقط مبتلاى به این نقیصه ها هستید . یک نقیصه عمومى است براى همه کشور و این نقیصه باید رفع بشود و این نقیصه با همت همه ملت باید رفع بشود ، یعنى اگر یک نقیصه در یک جا بود ، خوب ، دولت قدرت داشت که آن یک جا را زود درست بکند اما در سرتاسر کشور حتى در مرکز ، وقتى این نقیصه در سرتاسر کشورهست یک مملکت وسیع سى و چند میلیونى و فاقد تقریبا همه چیز ، باید این رفع بشود و این باید به دست ملت رفع شود . همانطورى که پیروزى ملت تحصیل شد ، شما همه ، مردها ، بچه ها ، بزرگ ها ، کوچک ها ، شهرى ها ، دهاتى ها ، همه با هم مجتمع بشوند و پیروزى را تحصیل کردند ، لکن بعد از اینکه پیروزى را تحصیل کردند دیدند همه تبلیغات سابق حرف بوده است ، هیچ ما نداریم ، تمدن بزرگ تمامش صحبت بوده است براى اینکه دلگرم کنند مردم را و اغفال کنند مردم را و همه چیزش را ببرند و این کار را هم کردند و بردند و خوردند و حالا هم که این پیروزى اولى که این قدم اول برداشته شده و اینهمه آشفتگى ها هست باز مجال نمى دهند .

شکست مى خورند ، لکن در قدم بعد هم دست بردار نیستند باز همان مسائل پیش مى آید . حالا که رئیس جمهور مى خواهد تعیین بشود و مردم مى خواهند با فکر آزاد ، با رأى آزاد یک کسى را تعیین کنند ، باز این توطئه ها پیش آمده است ، چنانچه قبلا که قانون اساسى را مى خواستند طرح ریزى کنند ، آن مسائل پیش آمد . آنوقت که مجلس خبرگان تأسیس شد باز کارشکنى کردند ، دیدند که تصویب شد قانون اساسى ، باز کارشکنى مى کنند و باز تعقیب مى کنند و همین ها هستند که روابط با خارج ، با دیگران دارند و قدم به قدم با جمهورى اسلامى مخالفت مى کنند و حالا این مخالفتى که ، آشفتگى که تازه دیدید ، این روى زمزمه ریاست جمهور است و در این هم شکست مى خورند ، لکن اینها دست بر نمى دارند . بعد از مجلس شورا که مى خواهند مردم وکیلشان را معین کنند منتظر مصیبت هاى زیادتر باشید ، آنجا دیگر آشفتگى بیشتر خواهد شد ، لکن باید با قدرت ، هیچ مایوس نباشید ، هیچ این آشفتگى ها شما را مأیوس نکند . آن روزى که ما باید ، به آن مسائل اساسى مى رسیم و بعد انشأاللّه این مسائل دوم را شروع مى کنیم .

همه برادرها ، همه قوا باید مجتمع بشوند براى اینکه این دو مرحله را بگذرانیم مرحله تعیین رئیس جمهور و بعد هم انشأاللّه مجلس شوراى ملى که یک حکومت مستقرى ، اسکلت حکومت تحقق پیدا بکند و بعد برویم سراغ اینکه محتواى این چه باید باشد . محتوا الان یک محتواى غربى تقریبا باید گفت هست ، نه غربى غربزدگى ، یک غربى وارداتى که این اجناس که خودشان نمى خواهند صادر مى کنند ، فرهنگى که خودشان نمى خواهند و نمى پذیرند براى ما صادر مى کنند ، یک همچو چیزهائى است الان در کار . لکن ما باید حکومت مان را اساسش را درست کنیم بعد برویم سراغ محتوا در درجه دوم ، نه اینکه حالا نباید اصلا در این کارها دخالت بکنیم ، لکن نباید از آن اصل و آن اساس غافل باشیم . گاهى وقت ها است که براى خاطر توجه به فروع ، آدم از اصل عقب مى ماند . باید کارى بکنیم که از آن اصل عقب نمانیم ، اصل قضیه که عبارت از استقرار یک حکومت مستقر تامى است اسلامى و صحیح این تحقق پیدا بکند ، آنوقت بعد از اینکه اصل تحقق پیدا کرد برویم سراغ فروعش . همانطورى که در اسلام هم از اول که اسلام را آوردند و یا انبیأ دیگر ، ادیان خودشان را آوردند ، اول دنبال این بودند که مشرک ها را متوجه بکنند به اصول ، اصول را اول پیشنهاد مى کردند بعد که اصول را پا بر جا مى کردند مى رفتند سراغ فروعش ، آن چیزهائى که شاخه هاى او هست . الان هم ما مبتلاى به این مسأله هستیم که راجع به اصل دارند کارشکنى مى کنند . همین توطئه دیروز قم (که دنباله هم دارد) همین توطئه به نظر مى رسد که براى این است که این قضیه اصلا پیش نرود و بعد هم منتظر این هستیم که توطئه هاى زیادتر در قضیه شوراى ملى ، مجلس شوراى ملى باشد . اینکه عرض مى کنم ، نه اینکه مى گویم نباید حالا فرهنگ هیچ دست به آن زد ، الان هم باید جدیت کرد و مشغول هم هستند ، مشغول طرح ریزى و مشغول این مسائل هستند ، نه اینکه خیال کنید نیستند ، لکن خوب این مجال مى خواهد ، لکن اینکه من عرض مى کنم این است که تمام فکرتان را متوجه . . . . .

ص: 211

تاریخ : 16/10/58

نهضت مخالفت کردند و کارشکنى کردند و حالا هم که قضیه تعیین رئیس جمهور در دست اجر است ، باز مشغول همان توطئه ها هستند و نمى خواهند رئیس جمهور تعیین بشود و بعد هم که شکست در اینجا خوردند و رئیس جمهور تعیین شد ، راجع به تعیین وکلا باز هم همین بساط هست ، شما مهیا بشوید ملت ما مهیا باشند که در هر قدمى که براى اصلاح و براى پیشبرد اسلام و نهضت اسلامى بر مى دارند ، شیاطینى که نمى خواهند اسلام به ثمر برسد و نمى خواهند جمهورى اسلامى برقرار بشود به مخالفت خودشان ادامه مى دهند . عازم باشید ، مجهز باشید براى اینکه مقابله کنید با این قشرهائى که مانع از رشد نهضت ما هستند ، مهیا باشید که تحمل بکنید . با صبر و بردبارى انقلابى تحمل بکنید این مصیبت ها را ، تحمل بکنید این توطئه ها را و به پیش بروید که خداى تبارک و تعالى با شماست و پیروزى نصیب ملت ایران است انشأاللّه .

تاریخ : 16/10/58

ببینند که یک رژیم اسلامى در کار هست ، آنها مشغول فعالیت مى شوند و آلوده مى کنند این نهضت را . ما باید این مکتب خودمان را حفظشان بکنیم ، یعنى الان این مکتب اسلام دست ماها و شماست و این مکتب باید محفوظ باشد . ماها کارى نکنیم که به مکتبمان ایراد بگیرند ، آنهائى که مى خواهند ایراد بگیرند به مکتب ایراد مى گیرند براى اینکه با مکتب بد هستند . یک مکتبى که مى بینند این قابل دوام است ، وقتى هرج و مرج بود و مکتبى تو کار نبود ، این چیزى نبود ، اما اینها که یک مسأله مکتبى دارند مى بینند هست و قابل دوام ، به مکتب ایراد مى گیرند و ما موظفیم که این مکتب را حفظش کنیم که اگر حفظ نکنیم آسیب بر مى دارد . باید کارى بکنیم که آسیب برندارد و آن کار این است که اگر چنانچه در هر جا هستیم به وظائفى که آنجا هست عمل بکنیم . اگر یک کشورى همه اشخاصى که در آنجا هستند وظیفه شناس بودند و به آن وظیفه و کارى که به او محول است ، خوب انجام بدهد ، آن کشور زود اصلاح مى شود . اگر ارتش افرادش وظیفه شناس باشند ، یعنى بدانند که این وظیفه این است ، خصوصا حالا که براى اسلام است ، وظیفه اسلامى این است و اگر ژاندارمرى هم همین طور و پاسدارها هم همین طور ، پاسبان ها هم همین طور ، این زود اصلاح مى شود و اگر چنانچه خداى نخواسته از زیر باز وظیفه بخواهند در بروند ، خیال کنند که حالا که آزاد شد هر کارى آدم دلش بخواهد بکند ، هر کارى از دستش آمد و بخواهد بکند ، روى وظایف عمل نکند ، این منتهى به هرج و مرج مى شود و آسیب مى بیند .

تاریخ : 17/10/58

نمى تواند باز همان حرف هاى سابق . دولت هم حالا اقدام کرده اند ، وزارت آموزش اقدام کردند و خوب هم اقدام کرده اند . اما مسأله ، مسأله نیست که بتوانند اینها چه بکنند .

ما با خود ملت که کارى ندارد .

متوجه باشند خودشان که اشخاصى که صحیح اند ، اشخاصى که متدینند ، اشخاصى که ملى هستند ، اشخاصى که چپ و راستى نیستند ، از افراد ، اینها را تعیین بکنند در رئیس جمهور همانطورى و در وکلاشان هم همین طور و مهم الان این است که از این اختلافات و از این شعارها و از این _ عرض مى کنم که _ چیزهائى که موجب اختلاف مى شود دست بردارند ، مشغول بشوند به اینکه همین طور بسازند ایران را و ایران امروز محتاج به کار است ، کارخانه ها احتیاج به کار دارند ، محتاج به سازندگى است .

تاریخ : 17/10/58

خودتان هست آمدید و از اطراف آمدید ، از همه جا اینجا آمدید ، من تشکر مى کنم و شما را هشیار مى کنم به اینکه از تفرقه به هر صورتى که هست پرهیز کنید ، هر چیزى که موجب تفرقه مى شود از او پرهیز کنید ، هر شعارى که موجب تفرقه مى شود از او پرهیز کنید ، هر تحصنى که موجب تفرقه مى شود از او پرهیز کنید ، هر راهپیمائى که موجب تفرقه مى شود از او پرهیز کنید . شما امروز احتیاج دارید به وحدت کلمه ، امروز بیشتر از دیروز احتیاج دارید به فردا بیشتر از امروز . این وحدت کلمه خودتان را حفظ کنید ، از خداى تبارک و تعالى تبعیت کنید که فرموده است : (واعتصموا بحبل اللّه جمیعا ولا تفرقوا) همه به ریسمان بزرگ اللّه که اسلام است بپیوندید و تفرقه نکنید . تفرقه موجب این مى شود که نتوانید مملکت خودتان را به رشدى که باید برسد برسانید ، نتوانید حکومت اسلامى را به طورى که شایسته است در دنیا ، در کشور خودتان متحقق کنید و آنها در صدد همین معنا هستند . آنهائى که نمى خواهند اسلام تحقق پیدا بکند ، آنهائى که مى خواهند جمهورى اسلامى در ایران تحقق پیدا کند . کشورهائى که از اسلام مى ترسند ، از جمهورى اسلامى مى ترسند ، از صدور این جمهورى اسلامى از این کشور به کشورهاى دیگر مى ترسند ، آنها در صددند که شما را در بین راه متوقف کنند و نگذارند پیش بروید . شما به هوشیارى ، بیدارى از تفرقه بکلى پرهیز کنید .

تاریخ : 18/10/58

مسائل مشورت کنید .

تاریخ : 18/10/58

این مملکت مشغول ایجاد اختلاف هستند ، باید خود ملت جلوگیرى کند و نگذارد این توطئه ها ثمر پیدا کند . لازم است همه شما برادرهاى عزیز در هر جا که هستید و با هر شغلى که هستید ، همان انقلاب اولى و شور انقلابى اولى را که داشتند حفظ کنید . امروز احتیاج به آن شور انقلابى از دیروز بیشتر است . ما به منزل نرسیده ایم و در بین منزل و در گردنه هاى این منزل طولانى ، دزدهائى هستند که مى خواهند ما را نگذارند به منزل برسیم . باید به دست شما جوان هاى غیور و همه قشرهاى ملت توطئه ها شکسته شود . باید بعد از اینکه این گردنه ها را طى کردیم و انشأاللّه رئیس جمهور را تعیین کردیم و انشأاللّه مجلس شورا را تاسیس کردیم ، همه با هم این کشور را بسازیم کارگر ، کاسب ، تاجر ، ادارى ، فرهنگى ، وزارتخانه ها ، تمام قشرهائى که در این کشور به هر صورت زندگى مى کنند ، باید همت کنند و مملکت خودشان را خودشان بسازند ، منتظر نباشید که از دولت ، فقط از دولت شروع بشود ، همه شروع کنید ، مملکت مال خود شماست ، مثل سابق نیست که شما همه منافعتان به دست دیگران به خارج مى رفت و همه مخازنتان با دست خائنان به خارج از مملکت تان صادر مى شد . امروز کشور مال شماست و شما باید سرنوشت خودتان را به دست بگیرید و الان از اختلافات احتراز و بعد هم با هم ، همه با همت والا براى خدا و براى رضاى ولى امر سلام اللّه علیه همه با هم دست برادرى داده و این کشورى که خرابه شده و به دست ما دادند و خودمان تعمیر کنیم . من باز از شما برادرها و خواهرهاى آذربایجانى تشکر مى کنم و امیدوارم که همه تان با سلامت و سعادت به مقصد عالى انسانى و اسلامى برسید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 226

تاریخ : 19/10/58

مى شود ، در تبریز هم این نمى شود بى رابطه باشد ، این یک توطئه اى است که با یک حسابى انجام مى گیرد و الا به همان لحظه ، با همان وضعى که در قم ، در آن روز جمعه در قم ، قبل از ظهر با همان ترتیبى که اینجا شروع کردند ، در تبریز شروع کردند ، یعنى کانه یک جمعیت بودند با چماق و با چیز دیگر ، یک جمعیت بودند که آنجا و اینجا با هم شروع کردند به شلوغکارى و این براى این بود که الان مى بینند که اگر چنانچه رئیس جمهور هم تعیین بشود ، خوب یک مرتبه پیروزى است براى ملت ، نگذاریم اینها پیدا بشود ، بعد هم مى گویند اگر چنانچه مجلس شورا تحقق پیدا بکند ، پیروزى ملت است ، این هم مى خواهند نگذارند .

کذامان چه جور هست _ اینها _ آنوقت باید تمام قواتان را اینجا بیاورید ، آنها هم البته در درجه دوم ، آنها هم باید گفته بشود ، آنها هم باید اصلاح بشود اما غفلت از این نکنید که یک وقت شما را بدون اینکه توجه داشته باشید ، از آن مسلک اصلى و مقصد اصلى باز دارند و متوجه کنند به یک مقصد دیگرى ، از آن راهى که مى خواستید بروید ، شما را برگردانند به یک راه دیگرى ، این یک مسأله بسیار مهمى است که اگر ما این غفلت را بکنیم و از آن راه برگردیم به یک راه معوجى ، اساس مسلک از دست ما مى رود ، یک وقت اساس مطلب در معرض خطر است ، یعنى اساس کشور در معرض خطر است ، یک وقت اساس نه ، اما خوب حکومت کجا غلط است ، فلان مثلا کجا چه مى شود ، اینها بعد از استقرار اساس مطلب و مستحکم شدن اساس کشور ، آنها آسان است .

تغییر یک رئیس فوجى ، تغییر یک حکومتى _ عرض مى کنم _ رفتن یک روحانى یک جائى ، اینها یک مسائلى است که جزئى است و آسان ، غفلت نکنید از اینکه در اطراف این مملکت ، الان هر جا شما بروید در اطراف این مملکت ، دستجات مختلف همه دنبال این مطلبند که مردم را نگذارند آن راهى را که باید ، بروند ، هر جا به یک جور ، هر جا یک جور غائله بلند مى کنند که نگذارند مردم راه مستقیمى که باید بروند که برسند به اساس مطلب ، یعنى منتهى بشوند به اینکه مملکتشان جورى شده است که دیگر همه چیزش تمام است ، یعنى اساسش ، همانطورى که اگر ما رأى نداده بودیم به اصل جمهورى اسلامى یا مى رفتیم سراغ اینکه خوب حالا حکومت اینجا چه جورى است و فرض کنید شهربانى آنجا چه جورى است ، غلط بود ، الان که شما مى خواهید اساس را درست کنید که رئیس جمهور مى خواهید تعیین کنید ، الان همه قوا باید متوجه این بشود که توطئه هائى که مى شود که نگذارند رئیس جمهور تعیین بشود و غوغا خواهد شد ، این را بدانید که مهیا باشید ، همه جا خواهند یک غوغائى کرد ، متوجه باشید که شما را دیگر برنگردانند از راه مستقیم به یک راه دیگرى ، خودشان غوغا کنند و فائده ببرند ، همه متوجه این مسأله باشید ، همه جا . الان وقت اینکه من کسالت دارم نیست ، وقت اینکه من در محلم مثلا فرض کنید که فلان قضیه واقع مى شد ، الان وقتش نیست ، این وقت دارد ، این را کرارا من عرض کردم ، اگر یک وقت خداى نخواسته یک زلزله اى در یک شهرى بیاید ، شما هیچ فکر این هستید که من حالا خانه ام وضعش چه جورى است یا زندگى ؟ همه مى روید براى اینکه این زلزله زده ها را بیرون بیاورید ، هیچ در فکر این نیستید که حالا من وضعم چیست . شما آنوقتى که در حال نهضت بود که مى خواستید این مرد فاسد را که همه چیز را فاسد کرده ، از کشورتان فاسد کرده بیرون کنید ، تو خیابان ها مى رفتید ، پشت بام مى رفتید ، پائین ، بالا فریاد مى زدید ، هیچ فکر این بودید که رئیس شهربانى چه جور است ؟ هیچ فکر نبودید ، اگر آنوقت فکر این بودید ، این پیروزى ها را پیدا نمى کردید ، اینکه پشت کردید به همه مقاصد خودتان و رو کردید به دشمن ، دشمن را بیرون کردید . حالا هم همه مقصدهاى جزئى را که دارید رها کنید بروید سراغ این دو مرحله ، این مرحله را تمام بکنید و بعد از اینکه این دو مرحله تمام شد ، آنوقت اساسا باید این مملکت همه چیزش درست بشود .

خیال نکنید که فقط ارومیه شما اینطورى است ، همه جا اینطورى است ، همه جا یک مقدارى از

ص: 229

آن تفاله هاى سابق باقى مانده ، پاکسازى یک مملکتى که در طول تاریخ خراب بوده و این پنجاه سال خرابتر بوده و این سى سال اخیر دیگر بدتر از همه وقت شده ، خرابى این محتاج به طول زمانى است .

اینها جوان هاى ما را ضایع کردند که این یک عمر لازم دارد که یک جوانى که ضایع شد در این رژیم ، تریاکى شد در این رژیم ، شارب الخمر شد در این رژیم ، عادت به سینماهاى فاسد کرد ، عادت به این مراکز فحشا که همه را درست کرده بودند با نقشه براى اینکه نگذارند جوان هاى ما یک جوان هاى محکمى از کار درآیند که بتوانند مقابل آنها بایستند ، این محتاج به این است که یک ، مدت ها طول بکشد تا یک تحول حاصل بشود .

این تحولى که الان حاصل شده ، یک تحول معجزه آسائى است آقا ، یک مملکتى که جوانش مشغول بود به فرض کنید که تعیش ، سایرین هم مشغول ، هر کسى به کار خودش مشغول بود و در ذهنشان نمى آمد که مى شود یک همچو کارى انجام بگیرد ، خدا خواست که ، یکدفعه ملت را متبدل کرد به یک چیز دیگرى ، همه ایستادند در مقابل این دشمن و همه این را پیش بردند ، جوان ها از آن مراکز کشیده شدند به خیابان ها ، مردم از بازار و کسبشان دست برداشتند کشیده شدند به خیابان ها ، حتى آن پیرمردهاى زاغه نشین با اولادشان آمدند به خیابان ها و فریاد کردند ، با فریاد و مشت و با سنگ و یا اینها ، بر آنها ، تانک ها و آن بساطى که آنها داشتند ، موفق شدند و این یک چیز خدائى بود ، یک چیزى نبود که بشر بتواند این مسائل را درست کند ، خدا این کار را کرد . حالا باز شما باید همه با هم متوجه باشید به اینکه مملکت اسلامى الان دست شما امانت است ، تا حالا موظف نبودید ، از باب اینکه طاغوت بود بر شما مسلط ، (ما چه کنیم ) الان دیگر (چه کنیم ) ندارد .

الان یک مملکتى است ، دست ملت هست ، این ملت موظف است این مملکت اسلامى را سروسامان به آن بدهد ، سروسامان به آن دادن این است که هر اختلافى هر جا مى خواهد پیدا بشود ، خفه کنند آن اختلاف را ، نگذارند اختلاف پیدا بشود . هر جا مى خواهند این اشخاصى فساد بکنند ، بشناسانند آنها را ، بگیرندشان ، تسلیمشان کنند به دادگاه ، یک مسأله اى است عمومى باید انجام بگیرد . ننشینند شما براى اینکه دولت براى شما چکار بکند ، رئیس شهربانى چکار بکند ، خودتان هستید ، مال خودتان هست مملکت ، خودتان باید حفظش کنید ، بگذارید این مرحله هم انشأاللّه پیش برود ، بعد که پیش برود ، یک آرامشى قهرى حاصل مى شود ، یعنى آنها دیگر طمعشان تقریبا بریده مى شود (قهرا یک آرامش ممکن است که انشأاللّه بشود) و آنوقت هم با همت همه باید درست بشود ، یک مملکتى نیست که بتواند یک کسى ، شما بنشینید که دولت انجام بدهد ، دولت هم یک افرادى هستند مثل شما ، آنها هم قدرت یک همچو زیادى ندارند ، آنها هم افرادند ، همه باید با هم دست به هم بدهیم ، نه مرد تنها ، خانم ها هم همین طور ، طبقه واحدند ، همه طبقات باید دست به هم بدهند تا یک خرابه اى که برایشان گذاشتند آباد کنند و زندگى شان را در آنجا اداره کنند . خداوند انشأاللّه همه شما را حفظ کند و موفق باشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 230

تاریخ : 20/10/58

تحریک کرد ، از تحرک بازداشت ، این ، مطالعات طولانى کردند در این باب و در افراد دیگر ، غیر عشایر ، مطالعات دارند ، احزاب را چه جورى باید درستش کرد و چه جورى به جان هم انداخت ، مطالعات اینها زیاد است و ما باید الان تمام توجه مان را به این مطلب که اینها الان نقشه این معنا را دارند طرح مى کنند و مشغول این معنا هستند که در خود ایران افراد را ، جمعیت ها را به جان هم بریزند و بعد منعکس کنند به اینکه این ایران ، یک جمعیتى هستند که نظمى در آنها نیست ، حکومتى ندارند . الان اگر ملاحظه کرده باشید این روزنامه هاى خارج را (که ماحصلش پیش من مى آید) هم خود آنها ، روزنامه نویس هاشان ، هم اینهائى که مربوط به آن دستگاه سابق بودند ، این مسائل راهى مى گویند ، الان معلوم نیست که مرکز قدرت کجا هست ، الان معلوم نیست که کى ایران را دارد تنظیم مى کند امورش را ، کى دارد این قافله را به جلو مى برد؟ هى اول به طور تردید ، معلوم نیست قضیه چیست ، بعد هم اینکه یک مملکتى هست که همین چند روز ، همین چند وقت نفس هاى آخرش را دارد مى کشد . بختیار در یکى از نوشته هائى که شاید دیشب من دیدم یا صبح دیدم که (خمینى دارد آن نفس هاى آخر را مى کشد و این کشور چه مى شود) . اینها بناى این دارند که در باطن خود ما ، با دست خود مردم ، اینجا یک صورتى پیش بیاورند ، یک حالى را پیش بیاورند و آن حال اینکه منعکس کنند در خارج که هیچ نظامى در ایران حکمفرما نیست . هیچى نیست در هیچ جاى ایران ، در ارتش ایران نظام نیست ، در پاسبان هاى ایران نظام نیست ، در ژاندارمرى نظام نیست ، در هیچ جا یک نظمى در کار نیست ، که روى این زمینه اگر یک وقتى بخواهند که دخالت نظامى بکنند ، موجه باشد . یعنى به این معنا که بگویند که یک مملکتى است که آزادى برایشان زود است ، حالا اینها رشد اینکه آزادى را احساس کنند ، استقلال هم برایشان زود است _ براى مردم _ خارج با قلم هاى مسموم هم که دارند هى اضافه اش مى کنند که ببینند ، آزادى داده شده است به این مملکت و هرج و مرج در مملکت هست ، الان همه چیزش به هم ریخته است و بعد موجه بشود این ، براى اینکه اگر یک وقتى یک دخالتى بخواهند بکنند ، در خارج بگویند که خوب ، یک ملتى بوده است که باید حفظش کرد و این ملت که باید حفظش کرد ، نظم ندارد و با بى نظمى دارد ، تباه مى شود ، ما سرپرستى مى خواهیم بکنیم از این ملت که رشد ندارد ، محتاج به قیم است .

شدند ولى دست برنداشتند . بعد که بنا بود که قانون اساسى تدوین بشود ، آنهائى که ارباب قلم بودند با قلم شروع کردند اشکالتراشى که نه حالا ، چى هست ، بعضى ها مى گفتند همان قانون سابق باشد ، بعضى مى گفتند خوب ، آن قانون باشد بعضى از موادش را تغییر بدهید . و براى تعیین خبرگان کارشکنى شد ، بعد که مجلس درست شد ، باز این قدم هم ملت رفت و خبرگان خودش را تعیین کرد . در طول مدتى که آنها مشغول بودند به بررسى قانون اساسى ، اینها هم مشغول بودند به اینکه اشکال کنند این ملى نیست . یک چیزى که خود ملت تعیین کرده ، این مى گفتند ملى نیست باید حتما موافق اقلیتى باشد تا ملى بشود ، همین طور تا آنوقتى که بنا بود رأى بدهند مردم به خود قانون اساسى ، شروع کردند باز کارشکنى ، کارشکنى ها از اطراف ، حالا که ملت مى خواهد رأى بدهد به رئیس جمهور ، حالا مى بینند این قدم اگر پیش برود ، یک قدم دیگر هم پیش برود ، استقرار حکومت زیادتر مى شود ، شروع کردند به کارشکنى . غائله اى در تبریز ، یک غائله در قم ، در تهران ، در همه جا ، مى خواهند نگذارند که این جمهورى اسلامى تحقق پیدا بکند ، منتها از اول شروع کردند و اینها همین طور قدم ، قدم . هر قدمى ملت پیش برود آنها قدم بعد را شروع کردند ، مایوس نشدند ، الان هم مایوس نیستند ، اینها در صددند که نگذارند این رئیس ، مردم خودشان باید تعیین کنند ، نگذارند تعیین بشود ، صد و بیست و چهار نفر بیایند و داوطلب بشوند براى رئیس جمهور ، معلوم است معنایش چیست ، صد و بیست و چهار نفرى که مردم اکثرشان را نمى شناسند ، شاید ده تاشان را بیشتر مردم نشناسند بین اینها ، اشخاصى که بى عقل هم هست ، مى گویند هست ، من نمى دانم ، اما مى گویند اشخاص منحرف هم هست ، این براى چیست ؟ صد و بیست و چند نفر کاندید ، واقعا اینها اعتقادشان این است ؟ احتمال این را مى دهند که پیش ببرند؟ احتمال مى دهند که یک جمعیت زیادى به آنها رأى بدهند؟ نمى خواهند اخلال کنند؟ اخلال است ، این خود اخلال است ، یک مملکتى ، صد و چند نفرى رئیس جمهور مى خواهند بشوند ، صد و چند نفرى آدمى که بعضى هاشان مثل اینکه مثلا بارفروشند ، یک همچو مسائلى در آن هست ، من نمى دانم درست ، نمى شناسم من ، این خودش یک نحوه اخلالى است که در یک کشورى ، صد و بیست و چند نفر ، اینها داوطلب بشوند براى اینکه مى خواهند رئیس جمهور بشوند و بعد هم خواهید دید به این مثلا تبلیغاتى که باید بکنند ، خواهید دید چه گروه هائى تبلیغات مى کنند ، نه از باب اینکه برسند به رئیس جمهور ، از باب اینکه نگذارند رئیس جمهورى پیدا بشود و لااقل اخلال کنند به اندازه اى که منعکس کنند در خارج که اینها یک همچو جمعیتى ، ایران یک همچو کشورى هست ، صد و بیست و چند نفر مى خواهند رئیس جمهور بشوند و همه هم به جان به هم ریختند و بعد خواهید دید که اینها چه بساطى سر هم در مى آورند . اینها همه اخلالگرى هست و ما از این مسائل ، اکثر جوان هاى ما از این مسائل غافل بشوند ، بعد خدا مى داند که در قضیه مجلس شورا چه خواهد شد و مى دانیم که بدتر از همه است براى اینکه حدود مثلا فرض کنید دویست نفر مى خواهند وکیل بشوند ، شاید چندین هزار نفر خودشان را منتخب کنند و _ رئیس _ مى خواهند نگذارند یک مطلبى بشود ، یک وقت این بود که یک اشخاصى ، ما مواجه یک اشخاصى بودیم ، اینها واقعا راه را ، راه ما را صحیح نمى دانستند ، خودشان یک راه

ص: 233

صحیحى داشتند ، خوب ، یک چیزى بود ، مى نشستند صحبت مى کردند این راه درست است یا آن راه ، یک وقت این است که قضیه این نیست ، قضیه این است که اینها از یک نقطه مى ترسند و آن اسلام است و از یک جمعیت مى ترسند ، آنهائى که به اسلام اطاعت دارند ، آنهائى که در راه اسلام فعالیت مى کنند . این سیلى که ابرقدرت ها از ایران خوردند ، از اول عمرشان تا حالا نخورده بودند این سیلى را .

یک نصرتى حاصل شد ، یک نصرتى بود خودش .

گاهى لشکر اسلام را با همین رعب ، رعب مى انداختند در دل آنها ، منتشر مى شد توى لشکر که این عرب ها آدم مى خورند ، این رعبى در دل اینها مى افتاد که نتوانند مقابله کنند ، این در این قضیه اى که براى ما اتفاق افتاد ، این مسأله بود که خدا تایید کرد این ملت را و هیچ کس غیر خدا نبود که کارى انجام بتواند بدهد ، این بود که یک اجتماع در یک مطلب ، سى و چند میلیون جمعیت همه یک مطلب بگویند ، همه یک راه بروند ، مگر این مى شود ، کسى مى تواند همچو کارى بکند ، مگر با تبلیغات مى شود این کار را کرد ، انسان بیست سال تبلیغ مى کند ، یک بازار تهران را نمى تواند قبضه کند ، در چند وقت تقریبا یکدفعه ما دیدیم که سرتاسر ایران حرف هاشان یک چیز است .

من که پاریس بودم یک کسى آمد از ایران پیش من (حالا هم یادم نیست کى بود) گفت که من رفتم به اطراف ، در ایران که بودم ، دهات آن جاپلق و کمره و آنجاها که من اطلاع ازشان دارم ، حتى یک جائى را گفت که من آنجا را خودم رفته ام ، یک ده ، نه ، یک قلعه اى بود ، یک قلعه توى کوهى است ، گفت که همه جاى آنجاها که ما رفتیم صبح که مى شد ، آخوندش توى ده جلو مى افتاد و مردم ده هم دنبالش تظاهر مى کردند و به من گفت من رفتم در آن قلعه حسن فلک که یک قلعه کوچکى است رفتم آنجا دیدم آنها همان را مى گویند که تهران مى گویند ، من در پاریس امیدوار شدم به اینکه ما انشأاللّه پیروز هستیم . وقتى بنا شد یک ملت اینطورى قیام بکند ، این یک دست غیبى در کار است ، این نمى شود که با تبلیغ و با صحبت ، آخوند منبر برود یک چیزى بگوید ، نمى شود ، این قضیه اى بود که خدا مى خواست و ما پیروز شدیم و بحمداللّه و امیدوارم که پیروز بشویم تا آخر .

پاسدارها ، در همه جا به یک نظم کار بشود ، به یک جور کار بشود ، کار پیش مى رود . الان مملکت شما _ الان _ فعلا احتیاج دارد که همان نهضتى که اول داشتید و هیچ کدام فکر این چیزهائى که خودتان مى خواستید نبودید ، آن وقتى که در خیابان مى رفتید و فریاد مى زدید (اللّه اکبر) و باید برود این رژیم ، ابدا به فکر این نبودید که نهارمان امروز چى هست _ یا امروز چى هست _ یا امروز چه جورى است ، هیچ به فکر این نبودید ، معلوم است اگر بودید نمى شد ، اینطور بود که دنبال هر انقلابى این هست ، بعد که رسید به یک قدم ، پیروزى به نظرتان آمد . ما حالا پیروزیم الحمدلله ، حال که پیروز برگشتید به وضع خودتان ، ببینید که وضع تان چه جورى است ، به وضع خودتان برگشتید دیدید که خوب ، نابسامانى هست ، اینها شروع کردند به ایجاد ناراحتى ، در این موقع ایجاد ناراحتى کردند ، هى رفتند پیش کارخانه دارها که ببینید به شما حقوق مى رسد ، به آنها زیادتر مى رسد ، خانه شما چطور است ، خانه آنها چطور است ، رفتند بین کشاورزها همین طور ، رفتند در دبیرستان ، در جاهاى دیگر همین طور ، هر جا توانستند رفتند ، حالائى که دنبال انقلاب است و ناراحتى شروع مى شود ناراحتى را دامن زدند ، زیادش کردند و حالا هم مشغولند به همین امر .

الان وظیفه ملت ما هر کدام در هر جا هست این است که همان نهضتى که از اول بود که متوجه به این نبود که من حالا چى دارم یا چى ندارم ، همان را ادامه بدهد تا وقتى مستقر بشود حکومت ، الان بین یک راه هستیم و متزلزل ، ما که نرسیدیم به نقطه اعلى ، ما الان رسیدیم به جایى که بعضى از ابزار حکومت درست شده ، قانون اساسى اش رأى داده شده است ، اصل جمهورى اسلامى رأى داده شده است ، حالا ، نه رئیس جمهورى داریم ، نه مجلسى داریم ، مجلس باید همه کارها را انجام بدهد . استقرار ندارد الان مملکتمان ، باید ما کارى بکنیم که با همان نهضتى که تا حالا آمدیم . این را نگهش داریم تا بتوانیم ما این مراحل بعد را به سلامت طى بکنیم ، اگر بنا باشد که از حالا شروع کنیم به اختلاف سر رئیس جمهور و سر _ عرض بکنم _ آنهائى که باید در مجلس بروند ، منتخب بشوند وکلا ، اگر ما شروع کنیم به اختلاف و یک اختلاف دامنه دارى که در یک حکومت هاى مثلا . . . . . بوده است ، هم بوده این اختلافات و حالا که یک حکومت مستقرى نیست ، چند صد سال آنوقت شد و زمینه از صد و بیست و چند نفر رئیس جمهور _ عرض مى کنم _ زمینه معلوم است که مى خواهند چه بکنند . اگر ما غفلت کنیم از مطلب و ندانیم ، نفهمیم این معنا را که این توطئه هست ، صد و بیست و چند نفر خودشان نرفتند سراغ این کار ، صد و بیست و چند نفر را وادار کردند به اینکه بروند و خودشان را منتخب کنند براى اینکه شلوغى ایجاد کنند و بعد هم از وکلا خدا مى داند چه خواهد شد . اگر ما چشممان را باز نکنیم و هر کس در هر جا هست عملش را اسلامى نکند و نهضتش را باز نیمه رس نداند ، نرسیدن به آخر ، بداند که ما بین راهیم و بین راه باز هم راهزن ها هستند ، الان هم مشغولند .

آقا با هم بشوید ، الحمدلله هستند ، با هم خوب هم هستند ، لکن باید زیادترش کرد ، باید کارى کرد که آنها طمعشان را ببرند از اینکه مملکت را مى توانند ببلعند . آنها هم باز الان طمع دارند و از رو نمى روند ، لکن ما باید کارى بکنیم و همه مان موظفیم که کارى بکنیم که این اجتماعى که بود و این وحدت کلمه اى که بود و مهمتر ، این ایمانى بود که با آن ایمان پیش بردیم ، به پیش بردید شما ، آن محفوظ باشد تا انشأاللّه با همین گرمى و تنور گرم ما این دو تا نان را هم بپزیم ، نان رئیس جمهور و نان قضیه انتخابات ، وقتى این دو تا هم از این تنور درآمد آنوقت باقى اش دیگر آسان هست انشأاللّه .

خداوند همه شما را تایید کند ، موفق باشید و سلامت باشید و دعا به همه تان مى کنم و امیدوارم که شما هم غافل نباشید از اینکه توجه به خدا داشته باشید ، همه چیز از آنجاست ، هیچ چیز از ماها نیست ، هر چه هست به او متوسل بشوید و پیش مى روید انشأاللّه .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 237

تاریخ : 20/10/58

پیش آوردند ، جوان ها را منحرف کردند . یک انحراف مکتبى است که مکتب هاى خود شرق را ، مکتب بزرگ اسلام را منحرفا به مردم تحویل دادند ، عرضه کردند ، آنکه اسلام است نبود و چیز دیگرى مبتذل در دست مردم دادند و آن مکتب هاى مبتذلى که در خود آنجاها هم که این مکتب ها بوده است شکست خورده اند ، در اینجاها او را ترویج کردند ، به طورى که جوان هاى ما شیفته آن مکتب ها شدند .

چنانچه علاقه به اسلام دارند ، علاقه به کشور دارند ، علاقه به ملت دارند کیفیت اعمالشان را تجدیدنظر بکنند ، اینطور که تاکنون عمل شده است ، دست بردارند .

کشورهاى شرقى ، کشورهاى اسلامى ، یک کشورهاى وسیع غنى اى هست ، دیگران محتاج به شما هستند ، ابرقدرت ها محتاج به شما هستند ، سلاحى که در دست شما هست اگر یک روز از آنها قطع کنید ، آنها مطیع شما مى شوند . مع الاسف بعضى حکومت هاى ما ، هم ذخائر ما را دادند و هم اطاعت از آنها کردند . باید یک تحولى پیش بیاید ، یک تحولى که مردم مثل مردم صدر اسلام بشوند . ما یک نیم تحولى در مملکتمان پیش آمد که مردم شبیه شدند تا یک حدودى به آن مردم صدر اسلام و همه پیروزى ما دنبال این معنا و این تحول پیش آمد که مردم همانطورى که در صدر اسلام جوان هاى مسلمین آرزوى شهادت مى کردند ، در ایران هم این آرزو پیدا شد و شاید هر روز جوان هائى به ما مراجعه مى کنند و مى گویند دعا بکنید که ما شهید بشویم . این تحولى که پیدا شد در ایران و این وحدت کلمه اى که در ایران پیدا شد و این توجه به اسلام که در ایران پیدا شد باید یک الگوئى باشد از براى همه ملت ها .

اگر چنانچه این تحول پیدا بشود و همه رو به اسلام بیاورند و همه رو به یک نقطه باشند و آن نقطه (اسلام ) با این جمعیت زیادى که دارند ، با این تجهیزاتى که دارند ، با این سلاح هائى که دارند مثل نفت و غیر نفت اینها آقائى باید بکنند در دنیا و مع الاسف نمى گذارند اینها را اینطور بشوند . تحول لازم است ، باید همه کوشش کنند ، همه کوشش کنید که این تحول را به دست بیاورید و ملت خودتان را برگردانید به یک ملتى که هوشیار باشد . توجه داشته باشد که دیگر وقت اینکه همه باز دنبال یک ممالک دیگرى باشند و پیرو یک قدرت هاى بزرگ باشند ، آنوقت گذشته است . حالا ملت ها دیگر کم کم بیدار مى شوند ، ملت ما بیدار شده است منتها الان اشخاصى که باز بسته به همان ها هستند در سر راه ایستاده اند و مى خواهند نگذارند که ما به نهضت خودمان ادامه بدهیم و این خیال خامى است که آنها مى کنند و نهضت ما پیروز است و نهضت ما جلو خواهد رفت و امیدوارم که خداوند همه مسلمین را بیدار کند و همه مسلمین با هم متحد بشوند ، برادر باشند ، اختلافات را دست بردارند ، حکومت ها اختلافات را دست بردارند ، ملت ها با هم باشندو خداوند انشأاللّه این مشکلات را رفع کند تا مسلمین ید واحده باشند و خداوند با جماعت است .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 240

تاریخ : 20/10/58

اسلامى است که باید اسلام از اینجاها به جاهاى دیگر برسد ، این قشرهاى نادان که بسیارى از آنها از روى نادانى است ، در تحت تأثیر یک اشخاصى که الهام از خارج مى گیرند ، الهام از دشمن هاى کشور مى گیرند ، اینها به کارهائى دست مى زنند تا ایران را در خارج بدنام کنند و اسباب این بشوند که گفته بشود که یک مملکتى است که نمى تواند خودش را اداره کند . در صورتى که همه مى دانید و همه مى دانند که هیچ انقلابى از این انقلابى که در ایران واقع شد بهتر نبود و از همه انقلاب هاى دنیا آرامتر و پرمحتواتر است و این است که اسلامى است و مردم با روح اسلامى در این مملکت پیش رفتند و قشر آن اشخاصى که برخلاف مسیر ملت بودند و اشخاصى که چپاولگر بودند ، اشخاصى که خائن بودند آنها را کنار گذاشتند و بیرون کردند و مجازات کردند و بحمداللّه مملکت دست خود ملت است ، دست دیگران از آن کوتاه است و من امیدوارم که با وحدتى که حفظ بشود در همه قشرها ، باز هم قدم هاى دیگرى را به پیش ببرید و انشأاللّه مملکت مال خودتان باشد و خودتان اداره کنید .

بهترین وظیفه از براى همه مردم این است که هر کس مشغول هر کارى هست آن را با صفاى نیت ، با حسن نیت براى براى خدا خوب انجام بدهد . اگر همه ملت یک همچو روحیه اى پیدا بکنند زود کشور ما نجات پیدا مى کند . و خداوند انشأاللّه همه شما را حفظ کند و موفق باشید و از همه شما هم تشکر مى کنم دعاگوى همه هستم ، خدمتگزار همه هستم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 242

تاریخ : 20/10/58

تاریخ : 1023/58

تاریخ : 24/10/58

تاریخ : 26/10/58

تاریخ : 1/11/58

تاریخ : 6/11/58

خدمت خواهند کرد و اگر خدمت نکنند ملت هست و آنها را بر کنار خواهد کرد . از این جهت به طور خصمانه با هم رفتار نکنید ، برادر باشید با هم . اگر یکى رئیس جمهور شد ، شما هم به او اعانت کنید ، اینطور نباشد که قبل از اینکه رئیس جمهور بشود بریزید به جان هم ، فردا پاى این صندوق ها بریزید به جان هم ، یا بعضى از قشرها شرکت نکنند . من از همه قشرهاى ملت ، چه فارس ، چه ترک ، و چه کرد و چه بلوچ و چه ترکمن و چه بختیارى و چه سایر قشرها و طوایفى که هستند در ایران ، از اینها تقاضا مى کنم ، عاجزانه تقاضا مى کنم که طورى نکنند که در خارج منعکس بشود که شما یک مردمى هستید که تربیت اسلامى ندارید ، شما یک مردمى هستید که با هم سر دنیا نزاع مى کنید ریاست جمهورى چیزى نیست که شما به آن اهمیت بدهید . اگر ریاست جمهور خوب باشد ، آن است که خدمت به ملت مى کند و اگر بد باشد ، آن است که راه جهنم را باید بپیماید . خیلى درصدد این نباشید که براى خاطر اینکه یکى بیشتر مى خواهد رأى ببرد و یکى کمتر مى خواهد رأى ببرد به هم بریزید و جنگ و نزاع باشد و اسباب ناراحتى همه را فراهم کنید و من که در اینجا هستم ، در بیمارستان هستم از این جهت ناراحت و ناراضى باشم . یکى دیگر اینکه بعد از اینکه رئیس جمهور به مبارکى انشأاللّه تعیین شود (و هر کس که باشد) دیگران قهر نکنند و عقب بنشینند . کشور ، کشور خود شماست . رئیس جمهور باشید ، کشور است . پاسبان باشید ، کشور است طلبه مثل من باشید ، کشور خود شماست . بعد از اینکه رئیس جمهور تعیین شد همه اعانت کنید از او ، همه وارد بشوید در کار و اعانت کنید از او و کنار ننشینید ، قهر نکنید و رشد خودتان را به دنیا نشان بدهید که شما رشید هستید و شما مى توانید که یک مملکتى را با هم اداره بکنید . وقتى که بنا باشد یکى رئیس جمهور شد ، دیگرى هم یک کار دیگر و دیگرى هم یک کار دیگر و کارها را به سلامتى انجام دهید . و من مجاز نیستم که بیش از این با شما صحبت کنم . انشأاللّه خداوند همه شما را حفظ کند و موفق باشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 249

58/11/7

تاریخ : 10/11/58

تاریخ : 11/11/58

تاریخ : 12/11/58

در دست مردها باشد ، در دست اراذل باشد . زن باید در سرنوشت خودش دخالت داشته باشد زن ها در جمهورى اسلام رأى باید بدهند . همانطورى که مردان حق رأى دارند ، زن ها حق دارند . زن ها را در این دوره هاى اخیر منحط کردند . از خیانت هاى بزرگى که به ملت ما شد این بود که نیروى انسانى ما را از دست گرفتند ، نیروى جوانان ما را به عقب راندند ، نیروى بانوان ما را به عقب راندند ، بانوان ما را منحط کردند ، خیانت کردند بر ملت ما ، بانوان ما را ملعبه کردند ، بانوان ما را مثل عروسک ها کردند . بانوان ما جنگجو بودند ، اینها خواستند ننگجو باشند و خدا نخواست . اینها اهانت به مقام زن کردند ، اینها مى خواستند زن را مثل شى ء ، مثل یک چیز ، مثل یک متاع به این دست و آن دست بگذرانند . اسلام زن را مثل مرد در همه شؤون ، در همه شؤون ، همانطورى که مرد در همه شؤون دخالت دارد ، زن هم دخالت دارد ، همانطورى که مرد باید از فساد اجتناب کند ، زن هم باید از فساد اجتناب کند . زن ها نباید ملعبه دست جوان هاى هرزه بشوند ، زن ها نباید مقام خودشان را منحط کنند و خداى ناخواسته بزک کرده بیرون بیایند و در انظار مردم فاسد قرار بگیرند . زن ها باید انسان باشند ، زن ها باید تقوا داشته باشند ، زن ها مقام کرامت دارند ، زن ها اختیار دارند ، همانطورى که مردها اختیار دارند . خداوند شما را با کرامت خلق کرده است ، آزاد خلق کرده است . خداوند همانطورى که قوانینى براى محدودیت مردها در حدود اینکه فساد بر آنها راه نیابد دارد ، در زن ها هم دارد . همه براى صلاح شماست ، همه قوانین اسلامى براى صلاح جامعه است . آنها که زن ها را مى خواهند ملعبه مردان و ملعبه جوان هاى فاسد قرار بدهند . خیانتکارند . زن ها نباید گول بخورند ، زن ها گمان نکنند که این مقام زن است که باید بزک کرده بیرون برود ، با سر باز و لخت . این مقام زن نیست ، این عروسک بازى است ، نه زن . زن باید شجاع باشد ، زن باید در مقدرات اساسى مملکت دخالت بکند . زن آدم ساز است ، زن مربى انسان است .

قرار داده است ، اسلام اگر محدودیتى براى مردان و زنان قائل شده است همه به صلاح خودتان بوده است . تمام قوانین اسلام ، چه آنهائى که توسعه مى دهد ، چه آنهائى که تحدید مى کند ، همه بر صلاح خود شماست ، براى خود شماست . همانطورى که حق طلاق را با مرد قرار داده است حق این را قرار داده است که شما در وقت ازدواج شرط کنید با او که اگر چه کردى یا چه کردى ، من وکیل باشم در طلاق . و اگر این شرط را کرد دیگر نمى تواند او را معذور کند ، اگر این در ضمن شرط با در ضمن عقد واقع شد نمى تواند او را دیگر محدود کند ، نمى تواند اخلاق بد انجام بدهد و اگر مردى با زن خودش بدرفتارى کرد ، در حکومت اسلام او را منع مى کنند ، اگر قبول کرد تعزیر مى کنند ، حد مى زنند و اگر قبول نکرد مجتهد طلاق مى دهد . خداوند همه شما را با عزت ، سلامت سلامت سعادت ، با ایمان کامل ، با تربیت صحیح ، با فرهنگ صحیح ، خداوند همه شما را با سعادت ها ، با همه چیزها قرین کند . سلام بر شما زن ها ، بانوان عزیز محترم .

ص: 255

تاریخ : 14/11/58

تاریخ : 15/11/58

تاریخ : 15/11/58

ولادت سعید و هجرت بزرگ و انقلاب اسلامى را جشن مى گیریم و مبارک باد مى گوئیم . ولى جشن بزرگتر در وقتى است که مستضعفین بر مستکبرین غلبه کنند و آنان را تا ابد منزوى نمایند و مسلمین با وحدت کلمه زیر پرچم توحید ، دست بیدادگران را از کشورهایشان قطع کنند و ملت ایران که بحمداللّه تعالى در عرض یک سال پس از انقلاب داراى جمهورى اسلامى و قانون اساسى و رئیس جمهورى شده است ، انشأاللّه با رشد معنوى و آرامش مجلس شوراى اسلامى را تأسیس خواهند نمود تا خرابى هاى عصر طاغوت ، خصوصا پنجاه سال اخیر را با همت والاى خود جبران نمایند ، خرابى هاى معنوى و مادى که با برنامه هاى ابرقدرت ها خصوصا آمریکا انجام گرفت و ملت هاى مسلمان خصوصا ملت ایران را تا آستانه سقوط کشاند . گرچه جبران تمام خسارت ها امکان پذیر نیست ، زیرا جبران ضررهاى خونبار جوانان غیورى که در دفاع از اسلام و کشور به شهادت رسیدند ، عزیزانى که در این مدت معلول و ناقص العضو شده اند چگونه میسر است . اى کاش ملت ما مى توانست از متفکران جهان ، آنگاه که خیابان ها و کوچه ها از خون جوانان برومند ما رنگین شده بود و آسمان ایران به رنگ شفق سرخ در آمده بود ، دعوت کند . اى کاش مردم آزاده جهان آه و ناله مادران و خواهران داغدیده ما را مى شنیدند تا مشتى از خروار جنایت هاى آمریکاى جهانخوار و شاه مخلوع را مشاهده مى کردند . ملت آزاده ایران هم اکنون از ملت هاى مستضعف جهان در مقابل آنان که منطقشان توپ و تانک و شعارشان سرنیزه است کاملا پشتیبانى مى نماید . ما از تمام نهضت هاى آزادیبخش در سراسر جهان که در راه خدا و حق و حقیقت و آزادى مبارزه مى کنند ، پشتیبانى مى کنیم . ملت هاى برادر عرب و برادران لبنان و فلسطین بدانند که هر چه بدبختى دارند از اسرائیل و آمریکاست ، هر چه گرفتارى دارند از اختلاف بین سران کشورهاى اسلامى است . باید متحد شوند و با نیروى ایمان ، (اسرائیل ) ریشه فساد منطقه را از بن برکنند .

ما بار دیگر پشتیبانى بى دریغ خود را از برادران مسلمان و مظلوم افغانى اعلام مى داریم و اشغالگران را شدیدا محکوم مى نمائیم . ما مسلمانیم و شرق و غرب بر ایمان مطرح نیست . ما از مظلوم دفاع مى کنیم و بر ظالم مى تازیم . این یک وظیفه اسلامى است .

هان اى ملت هاى جهان که همه مستضعفید! از جاى برخیزید و حق خود را بستانید و از عربده هاى قدرتمندان نهراسید که خداوند با شماست و زمین ارث شماست . وعده خداوند متعال تخلف ناپذیر است . از خداوند تعالى غلبه محرومین را خواستار و وحدت کلمه اهل حق را امیدوارم . و اخیرا امیدوارم که آقایان محترمى که براى مشاهده نمونه اى از جنایات شاه مخلوع در بهشت زهرا بر بالین سرخ شهداى به خون خفته اسلام جمع شده اند و صحنه کوچکى از صحنه هاى بزرگ جنایات بى دریغ آمریکا و شاه را از نزدیک مشاهده کرده اند ، فریاد مظلومانه ملت ایران را به جهانیان برسانند و تبلیغاتى را که با خرج سخاوتمندانه آمریکا و صهیونیسم بر ضد ملت ما انجام مى گیرد خنثى کنند ، باشد که در محضر انسانیت سرفراز شوند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 259

تاریخ : 15/11/58

تاریخ : 19/11/58

تاریخ : 20/11/58

فصل دهم

ان ربک لب المرصاد

مقطع زمانی این فصل صحیفه نور، از 21 بهمن 58، نخستین سالگرد بشکوه انقلاب اسلامی است تا 15 خرداد 1359.

کشتی انقلاب یک سال تمام در آبهای فتنه، شراع کشیده و راه پیموده است...

ولی از این پس لجه های سهمگین و امواج توطئه در پیش روست، اما چه باک از موج بحر آن را که باشد نوح کشتیبان.

شیطان بزرگ به بهانه «گروگان جاسوسان» خود از همه راه های ممکن در صدد توطئه های کوتاه مدت و بلند مدت است.... کودتای نوژه را از همین ایام طرح می ریزد تا در فصل بعد بهره بردارد، گروهکهای وابسته به خود را بر می انگیزد که در سراسر کارخانه ها و مدارس و دیگر جایها به توطئه و فتنه برخیزند و سرانجام خود نیز مستقیماً آستین پلید خویش را بالا می زند و دست کثیف خونالودش را به پلشتی و تنگ تاریخی «حمله طبس» می آلاید...

اما... روح خدا فرموده است: آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند.

و همان می شود که «او» فرموده است زیرا که آن گزیده سزیده کسی است که در مقام نیابت امام عصر ارواحنا فداه، از هر کس دیگر به سنت های الهی آگاه تر است و با روح سترگ خویش «روابط وضعی» عالم را در می یابد و خدای از پیش او را بدین خطاب و ذکر، اطمینان داده است که: «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ».

ص: 263

ص: 264

تاریخ : 22/11/58

کشورها با آمریکا برقرار مى کنند . من بارها گفته ام و در این روز بزرگ مى گویم تا قطع تمام وابستگى ها به تمام ابرقدرت هاى شرق و غرب ، مبارزات آشتى ناپذیرانه ملت ما علیه مستکبرین ادامه دارد . همه مى دانیم که جهان اسلام در انتظار به ثمر رسیدن کامل انقلاب ماست ، ما از تمام کشورهاى زیر سلطه براى به دست آوردن آزادى و استقلال کاملا پشتیبانى مى نمائیم و به آنان صریحا مى گوییم که حق گرفتنى است ، قیام کنید و ابرقدرت ها را از صحنه تاریخ و روزگار براندازید . من بارها گفته ام و هم اکنون هشدار مى دهم که اگر شرق ستم کشیده و آفریقا به خودشان متکى نباشند ، تا ابد گرفتارند . بیائید روى پاى خودتان بایستید و بر غرب بتازید و آنان را از میدان بدر کنید . من از گوشه بیمارستان به آفریقا و شرق و زیر سلطه و تمام کشورهاى تحت ستم اخطار مى کنم که متحد شوید و دست آمریکاى جنایتکار را از سرزمین هاى خود قطع کنید . دست آمریکا و سایر ابرقدرت ها تا مرفق به خون جوانان ما و سایر مردم مظلوم و رزمنده جهان فرو رفته است . ما تا آخرین قطره خون خویش با آنان شدیدا مى جنگیم ، چرا که مرد جنگیم . ما انقلابمان را به تمام جهان صادر مى کنیم چرا که انقلاب ما اسلامى است و تا بانگ لااله الااللّه و محمد رسول اللّه بر تمام جهان طنین نیفکند مبارزه هست و تا مبارز در هر کجاى جهان علیه مستکبرین هست ما هستیم . ما از مردم بى پناه لبنان و فلسطین در مقابل اسرائیل دفاع مى کنیم .

اسرائیل این جرثومه فساد همیشه پایگاه آمریکا بوده است . من در طول نزدیک به بیست سال خطر اسرائیل را گوشزد نموده ام باید همه بپا خیزیم و اسرائیل را نابود کنیم و ملت قهرمان فلسطین را جایگزین آن گردانیم . ما از ملت مسلمان و دلیر افغانستان کاملا پشتیبانى مى کنیم . ملتى که علیه تجاوزگران به مبارزه برخاسته بدانند که خدا با آنان است هر چه بیشتر صفوف خودشان را فشرده تر کنند و با ایمان راسخ بجنگند تا پیروز شوند و بدانند که پیروزى نزدیک است .

ملت عزیز ایران ! شما شرق تجاوزگر و غرب جنایتکار را به وحشت انداخته اید هیچ گاه با هیچ قدرتى سازش نکنید که یقین دارم نمى کنید و هر کس در هر مقام که خیال سازش با شرق و غرب را داشت بى محابا و بدون هیچ ملاحظه اى او را از صفحه روزگار براندازید که سازش با شرق و غرب خودباختگى است و خیانت به اسلام و مسلمین است . امروز روز شهادت و خون است و ما هر روز انتظار همه گونه توطئه را در سراسر ایران داریم ولى مکتب اسلام عزیزمان دستور مى دهد تا دست از آزادى خواهى و استقلال طلبى برنداریم و ما نیز برنخواهیم داشت . اینجانب مع الاسف به واسطه منع پزشکان نتوانستیم در جشن ملت غیور و ارتش اسلامى شرکت کنم ولى دلم با ملت شریف ، ارتش اسلامى ملى و سپاه پاسداران است و دعاى ناچیزم بدرقه آنان و تا رمقى دارم چون خادمى فداکار در خدمت همه هستم و از خداوند متعال عظمت اسلام و رفاه جامعه مسلمین را خواستارم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 266

تاریخ : 23/11/58

تاریخ : 23/11/58

تاریخ : 23/11/58

لحظات حساس که دشمنان همه در کمینند و منتظر فرصت ، به خاطر خداى متعال و به خاطر مصالح کشور و ملت و به خاطر خون هاى ریخته شده در راه آزادى و استقلال ، به خاطر هر چه که آن را محترم مى شمارید از اختلاف و نفاق دست برداشته و خود را در مقابل حق و خلق سرفراز نمائید از خداوند متعال عظمت اسلام و مسلمین را خواستارم .

والسلام على عباداللّه الصالحین

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 270

تاریخ : 27/11/58

تاریخ : 27/11/58

تاریخ : 28/11/58

تاریخ : 30/11/58

تاریخ : 21/12/58

دولت دیگر که به حمایت خیانتکار به اسلام و ملت (محمدرضا پهلوى ) برخاسته است ، بخواهید که این جانى و اموال مسروقه ملت را به ما برگردانند و تا پیروزى از پاى ننشینیم .

بار الها! پشتیبان ملت و جوانان عزیز ما باش که اینان براى رضاى تو بپا خاسته اند و با نهضت خود دشمنان دین را از صحنه رانده اند : (انک على کل شى ء قدیر) .

سلام و درود بر ملت بزرگ و بر مبارزان راه حق و استقلال و آزادى .

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 276

تاریخ : 4/12/58

تاریخ : 4/12/58

تاریخ : 4/12/58

تاریخ : 4/12/58

سیاسى دخالت داشته باشند ، البته تا تشکیل مجلس شوراى اسلامى ، شوراى انقلاب و جناب رئیس جمهور کوشش خودشان را درباره برگرداندن شاه و اموال ملت و جریانات سیاسى که زمینه اینگونه خواست ها را فراهم مى کند ، مبذول دارند .

از خداوند متعال نصرت اسلام و شکست دشمنان اسلام را خواستارم .

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 281

تاریخ : 9/12/58

تاریخ : 9/12/58

تاریخ : 11/12/58

تاریخ : 20/12/58

بوم و ملت اسلام است ، انجام دهید . نهضت ملت شریف ایران براى قطع ایادى دشمنان ادامه دارد و تا امریکا و سایر ابرقدرتها به ستمکارى و جنایات خود ادامه مى دهند ملت ما به مقابله و مبارزه خود با آنان ادامه مى دهد و استقلال همه جانبه خود را با تمام قوا حفظ مى کند . بر روشنفکران است که هر چه بیشتر در رسوائى ابرقدرت ها بکوشند و امیدوارم که خمینى از راه مستقیم اسلام که مبارزه با قدرت هاى ستمگر است ، هیچ گاه منحرف نشود و براى به ثمر رساندن اهداف اسلام از پاى ننشیند ، چنانکه امیدوارم ملت هاى مسلمان و خصوصا ملت مبارز ایران ، در این هدف کوشا باشند و مبارزه خود را علیه ستمگران شرق و غرب ادامه دهند از خداوند متعال نصرت اسلام و مسلمین را خواستارم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 286

عکس

ص: 287

عکس

ص: 288

عکس

ص: 289

عکس

ص: 290

عکس

ص: 291

عکس

ص: 292

عکس

ص: 293

عکس

ص: 294

عکس

ص: 295