عکس

ص: 2

عکس

ص: 3

عکس

ص: 4

عکس

ص: 5

عکس

ص: 6

عکس

ص: 7

عکس

ص: 8

عکس

ص: 9

عکس

ص: 10

عکس

ص: 11

عکس

ص: 12

عکس

ص: 13

عکس

ص: 14

عنوان و نام پدیدآور : صحیفه نور:مجموعه رهنمودهای امام خمینی مدظله العالی/تهیه و جمع آوری مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی

مشخصات نشر : تهران: وزارت ارشاد اسلامی، 1364.

مشخصات ظاهری : ج.

وضعیت فهرست نویسی : در انتظار فهرست نویسی (اطلاعات ثبت)

یادداشت : فهرست نویسی بر اساس جلد هفدهم٬ 1364.

یادداشت : عنوان عطف: صحیفه نور

شماره کتابشناسی ملی : 2 0 4 3 6 5 8

ص: 15

الهیین ، غیر انبیا که به الهام خدا تربیت مى کنند ، تربیت هائى که اینها بخواهند بکنند ، همان تربیت هاى طبیعى است . طبیب معالجه جسم ما را مى کند ، طبیب خیلى خوب هر مرضى را ، مرض جسمانى را معالجه مى کند اما امراض روحانى به طبیب مربوط نیست ، هیچ ابدا طبیب کارى به او ندارد ، نمى تواند هم داشته باشد براى اینکه اطلاع بر آن ندارد . هر چه علوم طبیعى ترقى بکند انسان را به آن چیزهائى که در طبیعت به آن احتیاج دارد مى رساند ، آن ورق بالا که فوق طبیعت است ، هیچ یکى از این علوم بشرى به آنجا نمى رسد . رژیم هاى بشرى بر فرض اینکه صالح باشند و حال آنکه مى دانیم که اکثرا نیستند ، بر فرض اینکه صالح باشند تا حدودى که دیدشان هست ، انسان را پیش مى برند . آنجا که نمى دانند ، دیگر نمى توانند پیش ببرند و لهذا مى بینیم که تمام رژیم هاى غیر و حیاى ، آنهائى که مربوط نیستند به مبدا وحى ، کارى به انسان ندارند راجع به آن چیزهائى که مربوط به باطن انسان است حکومت ها هیچ کار ندارند که شما پیش خودتان چه فکر مى کنید ، پیش خودتان چه اعتقاد دارید ، پیش خودتان چه ملکاتى دارید ، هیچ کارى به این ندارند ، آنقدرى که آنها کار دارند ، این است که نظام این عالم طبیعت را آنهائى که مردم صحیح هستند ، آن حکومت هاى عادل نظام این طبیعت را به طورى کنند که محفوظ باشد ، بازارشان یک بازار منظم باشد ، مملکتشان یک مملکت منظم باشد ، دزدها را جلویش را بگیرند ، بى عدالتى ها را جلویش را بگیرند ، آنقدرى که رژیم ها به آن نظر دارند همین مقدار است اما هیچ کارى به این ندارند که شما توى منزلتان چه خودتان چه مى کنید ، چه کار دارند به توى منزلتان ، شما بیرون که آمدید باید نظام را حفظش کنید اما در داخل منزل بین خودت و خداى خودت چه کاره هستى . هیچ ابدا این نظام ها قانونى هم برایش ندارند و کارى هم به آن ندارند ، تنها رژیمى که و تنها مکتبى که کار دارد به انسان از قبل اینکه این تخم و این دانه کشته بشود ، تا آنوقتى است که آخر است و آخر ندارد کار دارند ، این مکتب هاى انبیأ است هیچ مکتبى غیر از مکتب انبیأ کارى به این ندارند که تو چه زنى انتخاب کن ، وصلت کنى ، و زن چه مردى را انتخاب کند . به آنها چه ربطى دارد ، کارى به این ندارند ، هیچ ابدا در قوانینشان این نیست که چه زنى انتخاب کن و چه مردى انتخاب کن . هیچ در قوانینشان نیست که در ایام حمل بچه ، مادر چه کارهائى را بکند ، ایامى که بچه را شیر مى خواهد بدهد . چه کار بکند ، ایامى که بچه در دامن مادرش است ، مادرش چه وظیفه اى دارد ، آنوقتى که تحت تربیت پدرش هست پدرچه . ابدا به این کارها قوانین مادى و طبیعى و رژیم هاى غیر انبیأ و هیچ کارى به اینها ندارند آنها فقط وقتى که انسان انسانى شد که آمد توى جامعه ، جلو مفسده هائى که اینها مى خواهند ، آن هم مفسده هائى که مضر به نظم باشد والا مفاسدى که عیش و نوش و عشرت باشد ، هیچ کارى به آن ندارند بلکه دامن هم به او مى زنند ، کارى به اینکه بخواهند که انسان بسازند ، آدم درست کنند ، کارى به این ندارند . در نظر آنها انسان با حیوان فرقش همین مقدار است که در طبیعت این بیشتر پیشرفتگى دارد ، حیوان نمى تواند طیاره درست کند ، انسان تواند ، حیوان طبیب نمى تواند بشود ، انسان مى تواند ، اما حدود ، حدود طبیعت است . آن که به همه چیز کار دارد ، آن که انسان را قبل از ازدواج ، قبل از اینکه بخواهد ازدواج کند دنبال این است که آن چیزى که از این ازدواج مى خواهد حاصل بشود باید یک آدم

ص: 2

صحیحى باشد ، انسان باید باشد ، قبل از اینکه شما ازدواج کنید ، دستور دارد چه زنى را انتخاب کن ، چه مردى را انتخاب کن . چرا این را دستور دارند؟ براى اینکه همانطورى که یک زارع ، یک دهقان وقتى که مى خواهد یک مزرعه اى را بسازد ، اول نظر مى کند که زمین چه جور زمینى است ، یک زمین صالح انتخاب مى کند ، آن تخمى را که مى خواهد بکارد چه جور تخمى است ، یک تخم گندم صالحى انتخاب مى کند ، چى لازم دارد براى تربیت ، تمام اینها را در نظر دارد تااینکه این مزرعه راآباد کند و یک منفعتى از آن ببرد ، اسلام در انسان این نظر را داشته است که آن زوجى که انتخاب مى شود چه جور باشد تا از این زوج یک انسان صحیح پیدا بشود ، آن زنى که انتخاب مى کنى چه جور زنى باشد تا از این دو نفر زوجین یک انسان پیدا بشود ، بعد هم به چه ادبى باید باشد ، روى چه ادبى این ازدواج باید باشد ، بعد هم در چه حالى باید تلقیح بشود و چه ادبى دارد ، بعد هم در ایام حمل چه ادب هائى هست بعد هم در ایام شیردادن چه ادبهائى هست ، همه اینها براى این است که این مکتب هاى توحیدى که بالاترینش اسلام است آمده اند براى اینکه انسان درست کنند ، نیامده اند که یک حیوانى منتها دارأى ادراکاتى که حدود همان حیوانیت و همان مقصدهاى حیوانى باشد ، منتها یک قدرى زیادتر ، نیامده اند اینها را درست کنند آمده اند انسان درست کنند . اینکه شما گفتید که هیچ مکتبى مثل اسلام نیست و هیچ رژیمى مثل اسلام نیست ، نکته اش این معناست که اسلام است که مى تواند انسان را از مرتبه طبیعت تا مرتبه روحانیت ، تا فوق روحانیت تربیت کند . غیر اسلام و غیر مکتب هاى توحیدى اصلاکارى به ماورأ ندارند ، عقلشان هم به ماورأ طبیعت نمى رسد ، علمشان هم به ماورأ طبیعت نمى رسد ، آنى که علمش به ماورأ طبیعت مى رسد آنى است که از راه وحى باشد ، آنى است که ادراکش ادراک متصل به وحى باشد و آن انبیأ هستند .

برایش مى کند ، در عین حال آنها به این نگاه مى کنند و همین است ، او به این نگاه مى کند که بکشدش طرف روحانیت ، بکشدش طرف توحید . از این جهت فرق است ما بین اسلام و غیر اسلام ، بین حکومت اسلامى و حکومت هاى غیر اسلامى ، بین آن چیزى که مکتب اسلام آورده با مکتب هاى دیگر ، مکتب هاى دیگر یک مکتب هاى ناقص هست که خودشان خیال مى کنند خیلى کامل است لکن حدودش تا همین دیدى است که دارند ، بیشتر از این نیست . مکتب اسلام دیدش تا آخر است ، طبیعت را به آن دنیا مى گویند ، در لسان انبیا دنیا یعنى خیلى پست ، پس کلمه دنیا یعنى خیلى پست ، اسفل سافلین هم که در قرآن هست همین طبیعت است و آثار طبیعت ، بالاتر است اعلى علیین است ، خدا مى خواهد مردم را به اعلى علیین برساند از اسفل سافلین بکشاندشان تا اعلى علیین و این در غیر رژیم هاى انبیا جاهاى دیگر اصلا مطرح نیست . چکار دارند به اینکه مردم بشوند یک مردم الهى ، به ما چه ربط دارد ، اینجا خلاف نظم نکنند ، اینجا کارى نکنند به حکومت ما ضرر بزند ، هر چه مى خواهد باشد . انبیا اینطور نیستند ، انبیا به شما کار دارند ، توى صندوقخانه هم که هستى به تو کار دارند . هیچ کس نیست ، لکن حکم خدا هست دنبال شما . آنها مى خواهند یک انسانى تربیت کنند که خلوتش و جلوتش فرقى نداشته باشد ، همانطورى که خیانت نمى کند در جلوت و در پیش مردم براى اینکه از مردم ملاحظه مى کند ، انبیا مى خواهند که انسانى درست کنند که پیش مردمش و غیاب مردمش دیگر فرقى نباشد ، هر دویش آدم باشد ، وقتى که آدم شد ، چه در خلوت آدم است ، چه در بین مردم هم آدم است . نظرشان به این معنا هست و ما میلمان این است ، آرزومان این است که یک همچو مکتبى در خارج بشود ، تحقق پیدا کند ، میل انبیأ هم همین بوده است ، میل همه ما این است که ما یک حکومتى داشته باشیم ، همانجور حکومت هائى که در صدر اسلام بود که عدالت بود ، همه اش عدالت بود و زأ د بر او آن مسأ لى که در قرآن کریم و در اسلام هست آنها هم باشد ، همه چیز و حالا راجع به جمهورى اسلامیش که اول قدم است و تا حالا ، الان ، اسلام ، جمهورى اسلامى الان رژیم ماست ، براى اینکه رأى دادند ، تمام شد ، رژیم رفت ، دفن شد تا ابد . دفن شد و حالارژیم شما رژیم اسلامى است ، در این رژیم اسلامى الان ما خیلى مسؤولیت داریم . مسؤولیت بزرگ داریم و آن حفظ آبروى اسلام است .

قشرهاى ایران خوب رفتار کردند یک حکومت اسلامى و یک رژیم اسلامى است ، حکومتش اسلامى ، ملتش اسلامى . اگر همه وزارتخانه ها اسلامى شد و همه ادارات اسلامى شد ، ارتش اسلامى شد و شهربانى اسلامى شد و ژاندارمرى اسلامى شد ، آنوقت حکومت ما یک حکومت اسلامى است و اگر ماها هم که یک اشخاصى هستیم که هر کدام وارد یک کسبى هستیم ، یک شغلى هستیم ماها هم روى دستور اسلام عمل کردیم یک ملت اسلامى هستیم و الاالفاظ است و معنا ندارد ، هى من بگویم اسلام ولکن عملم برخلاف او باشد ، هى حاکم بگوید اسلامى ولکن عمل برخلاف او باشد ، این ، نه رژیم آنوقت اسلامى مى شود ، نه ملت ، ملت اسلامى مى شود . کوشش کنید که ملت اسلامى باشد و دولت اسلامى و از خداى تبارک و تعالى من مى خواهم این اتحاد شماها و این روحیه قوى شما محفوظ باشد تا این مراتب سیر بشود ، تا این مراحل بگذرد . خداوند همه تان را حفظ کند .

و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 5

تاریخ : 13/4/58

انسان یک مراتبى که دارد ، مرتبه طبیعتش از همه مراتبش نازل تر است منتها محسوس ماست . آن چیز چون محسوس ماست ، ماها که طبیعى هستیم و الان در عالم طبیعت هستیم ، این محسوس ، ما را گاهى اشباع مى کند . معنویت نیست الان ، محسوسات هست . اسلام براى برگرداندن تمام محسوسات و تمام عالم به مرتبه توحید است . تعلیمات اسلام ، تعلیمات طبیعى نیست ، تعلیمات ریاضى نیست ، همه را دارد ، تعلیمات طب نیست ، همه اینها را دارد لکن اینها مهار شده به توحید . برگرداندن همه طبیعت و همه ظل هاى ظلمانى به آن مقام نورانى که آخر ، مقام الوهیت است . بنابراین باید این معنا که علوم (ما از آن هم تمجید مى کنیم ، تعریف مى کنیم ، همه علوم طبیعى ، همه علوم مادى لکن آن خاصیتى که اسلام از اینها مى خواهد ، در غرب از آن خبرى نیست ، اگر هم باشد کم است ، یک چیز نازلى است ) . آن معنائى که از علوم دانشگاه ها ما مى خواهیم و آن معنائى که از علوم مدارس قدیمه ما مى خواهیم همین معنا نیست که در سطح ظاهر الان هست و متفکرین ما همان سطح ظاهر را دارند در آن مى کنند و بسیار هم ارجمند است کارهایشان ، لکن آنکه اسلام میخواهد این نیست ، آنکه اسلام مى خواهد تمام علوم ، چه علوم طبیعى باشد و چه علوم غیرطبیعى باشد آنکه از آن اسلام مى خواهد ، آن مقصدى که اسلام دارد این است که تمام اینها مهار شود به علوم الهى و برگشت به توحید بکند . هر علمى که جنبه الوهیت در آن باشد یعنى انسان طبیعت را که مى بیند خدا را در او ببیند ، ماده را که مى بیند خدا را در او ببیند ، سایر موجودات را که مشاهده بکند خدا را در او ببیند . آنکه اسلام براى او آمده است براى برگرداندن تمام موجودات طبیعى به الوهیت و تمام علوم طبیعى به علم الهى . و از دانشگاه ها هم این معنى مطلوب است نه اینکه خود طب را ، البته طب هم باید باشد ، علوم طبیعى هم همه باید باشد ، معالجات بدنى هم باید باشد ، لکن مهم آن مرکز ثقل است که مرکز توحید است . تمام اینها باید برگردد به آن جهت الوهیت نباید ما خیال کنیم که اسلام هم مثل ، مثلا اگر علومى در اسلام هم باشد ، نظر مثل علومى است که سایر مردم دارند یا سایر رژیم ها دارند . اسلام در همه چیزش اصلش آن مقصد اعلى را خواسته ، هیچ نظرى به این موجودات طبیعى ندارد ، الا اینکه در همان نظر ، نظر به آن معنویت دارد و به آن مرتبه عالیه دارد . اگر نظر به طبیعت بکند ، به عنوان اینکه طبیعت یک صورتى است از الوهیت ، یک موجى است از عالم غیب . اگر نظر به انسان بکند ، به عنوان این است که یک موجودى است که از او مى شود یک موجود الهى درست کرد . تربیت هاى اسلام تربیت هاى الهى است ، چنانچه حکومت اسلام ، حکومت الهى است . فرق ما بین حکومت هاى دیگر با حکومت اسلام این است که آنها حکومت رامى خواهند براى اینکه غلبه کنند بعضى بر بعضى و سلطه پیدا کنند یک عده اى بر عده دیگر . اسلام این منظورش نیست ، اسلام از کشورگشائى ها ، نمى خواهد کشورگشائى کند ، اسلام مى خواهد که کشور گشائى کند که همه را بکشد طرف یک عالم دیگرى ، همه را تربیت انسانى بکند نه اینکه استفاده از آنها بکند مثل این رژیم ها که شما ملاحظه کردید و مى کنید که چه در غرب باشد و چه آنهائى که در شرق بوده است که همه نظر به این بوده است که یک سلطه اى پیدا کنند و یک استفاده هاى مادى بکنند . اسلام اصلش ماده در نظرش مطرح نیست . هر کس قرآن را مشاهده کند مى بیند همه چیزهاى ماده در آن هست لکن نه به عنوان

ص: 7

مادى ، همه اش به عنوان یک مرتبه دیگرى ، تعلیم به یک مرتبه دیگرى . حکومت اسلامى هم اینطورى است که مى خواهد حکومت اللّه در عالم پیدا بشود ، یعنى مى خواهد سرباز مسلمان با سربازهاى دیگر فرق داشته باشد ، این سرباز الهى باشد . نخست وزیر مسلم با نخست وزیر سایر رژیم ها فرق داشته باشد ، این یک موجود الهى باشد . هر جا یک مملکتى باشد که هر جایش ما برویم صداى اللّه در او باشد . اسلام این را مى خواهد . اسلام از کشورگشائى مى خواهد که اللّه را در همه عالم نمایش بدهد ، تربیت الوهیت بکند در همه عالم ، تربیت انسانى بکند ، انسان را برساند به آنجائى که در و هم تو ناید آن شود . بنابراین ما باید فرق بگذاریم بین علومى که خودشان مستقیما آنها را مى بینند و آن علومى که اسلام آنها را طرح کرده . علوم اسلامى همه اینها هست بعلاوه ، اینها همین ها هستند ، آن علاوه را ندارند . فرق مابین علوم اسلامى در همه طرف ، در همه جا باسایر علوم این است که یک علاوه در اسلام هست که این علاوه در آنجا نیست . آن علاوه اى که در اسلام هست ، آن جنبه معنویت و روحانیت و الوهیت مساله است . و اما قضیه خواجه نصیرو امثال خواجه نصیر را شما مى دانید این را که خواجه نصیر که در این دستگاه ها وارد مى شد نمى رفت وزارت کند ، مى رفت آنها را آدم کند نمى رفت که براى اینکه در تحت نفوذ آنها باشد ، خواست آنها را مهار کند تا اندازه اى که بتواند کارهائى که خواجه نصیر براى مذهب کرد ، آن کارهاست که خواجه نصیر را خواجه نصیر کرد ، نه طب خواجه نصیر و نه ریاضیات خواجه نصیر . آن خدمتى که به اسلام کرد خواجه نصیر که رفت در دنبال هلاکو و امثال آنها لکن نه براى اینکه وزارت بکند ، نه براى اینکه یک براى خودش یک چیزى درست بکند ، او رفت آنجا براى اینکه آنها را مهار کند و آنقدرى که قدرت داشته باشد ، آن خدمت بکند به عالم اسلام و خدمت به الوهیت بکند و امثال او مثل محقق ثانى ، مثل مرحوم مجلسى و امثال مرحوم مجلسى که در دستگاه صفویه بود ، صفویه را آخوند کرد ، نه خودش را صفویه کرد . آنها را کشاند توى مدرسه و توى علم و توى دانش و اینها تا آن اندازه اى که البته توانستند . بنأ علیه ما نباید مقایسه بکنیم که روحانیون یک وقتى وارد شدند ، الان هم ما اگر بتوانیم ، ما آنوقت هم اگر مى توانستیم ، آنطورى که آنها مى خواستند خدمت کنند ، ما هم وارد مى شدیم براى اینکه مقصد این است که انسان درست بکنیم . اگر انسان بتواند که محمدرضا را انسان کند ، بسیار کار خوبى است . انبیا براى همین آمده اند . پیغمبر اکرم براى خاطر اینکه این کفار مسلمان نمى شدند و اعتنا به این مسائل را نمى کردند غصه مى خورد . فعلک باخع نفسک که بر آثار تو اینها توجه نکردند . در هر صورت انبیا آمدند که همه مردم را آدم کنند ، علم انبیا علم آدم سازى است . قرآن هم یک کتاب آدم سازى است ، نه کتاب طب است ، نه کتاب فلسفه است ، نه کتاب فقه است ، نه کتاب عرض مى کنم _ سایر علوم است . هر چه در قرآن هست اگر کسى مطالعه کند درست ، مى بیند آن چیزى که در قرآن است آن جنبه الوهیتش است ، همیشه هر چیزى طرح شده به جنبه الوهیت طرح شده است ، همه چیز در آن است اما به جنبه الوهیتش . اسلام براى خدمت به خدا آمده است . انبیا خدمه خدا هستند و براى خدا آمده اند و براى توجه دادن همه موجودات اینجا و همه انسانهاى اینجا به خداى تبارک و تعالى .

ص: 8

ما این کار را براى اسلام کردیم . اگر دانشگاه از روحانیت جدا بشوند ، روحانیت از دانشگاه و هر دو از مردم جدا بشوند و احزاب متعدد و متشتت پیدا بشوند ما خوف این معنى را داریم که نهضت ما به ثمر نرسد و دانشگاه هم به آن معنى که دلتان مى خواهد نرسد . ما باید دنبال این باشیم که وحدت خود را حفظ کنیم و دانشگاه و مدارس را به وحدت کلمه دعوت کنیم تا مردم با وحدت کلمه و توجه به اینکه ما همه جمهورى اسلامى مى خواهیم آزاد فکر کنند . آزاد نظر بدهند و آزاد عمل کنند ، استقلال داشته باشند . من خوف این را دارم که دست هائى در کار باشد براى ایجاد این تشتت ها و گروه گروه درست کردن ها . من امیدوارم که یک مسجد و محراب مستقل داشته باشیم ، یک دانشگاه مستقل داشته باشیم و همه با عقیده بر اینکه کشور ما اسلامى است و زحمات ما از خود ماست جدیت کنیم . اگر همه با هم باشیم همانطورى که تا حالا بودیم ، پیروز هستیم . من از خداوند تبارک و تعالى توفیق همه شما را مى خواهم و امیدوارم که همه ما در راهى که خداوند مى خواهد قدم برداریم و همه موفق باشیم .

والسلام علیکم ورحمة اللّه وبرکاته

ص: 10

تاریخ : 13/4/58

و در داخل هم با اشارات و بگویند که نظام اسلامى هم همین است ، اینها پاسدارهایش و اینها روحانیونش و اینها بازارى هایش و آنها هم سایر طبقاتش و مکتب ما را متزلزل کنند ، اسلام را معرفى کنند به اینکه اینها پاسدارهاى اسلامند ، الان جمهورى اسلامى است و جمهورى اسلامى هم با سابق فرق نکرد ، آنوقت محمدرضا پهلوى و سازمان امنیت خلافکارى مى کردند ، حالا آقایان روحانیون و آقایان پاسداران و دادگاه هاى انقلاب و کمیته ها خلافکارى مى کنند ، پس معلوم میشود که اسلام هم همین ، مثل سایر رژیم ها مى ماند . نمى گویند که من یک کارخلاف کردم ، آقا یک کار خلاف کرده شما _ مى گویند که (الان رژیم اسلامى و جمهورى اسلامى است و اینها هم که مى گویند ما پاسدار جمهورى اسلامى هستیم ، روحانیون هم که مى گویند ما از اول پاسدار اسلام بودیم و دادگاه ها هم مى گویند دادگاه انقلاب اسلامى و کمیته ها هم مى گویند کمیته هاى اسلامى ، اینها همه با اسم اسلام الان این جماعات هستند و به ما بگویند که جمهورى اسلامى هم مثل رژیم شاهنشاهى است منتها آنوقت یک دسته اى آن کارها را مى کردند حالا یک دسته دیگرى . آنوقت آن دسته مى ریختند توى خانه هاى مردم و کارهاى خلافى مى کردند ، حالا هم این دسته هست . آن وقت آن دسته کارى مى کردند حالا به اسم کمیته اسلامى تعدى مى کنند . آنوقت محمد رضا و اتباعش این کارها را مى کردند حالا روحانیون این کار را مى کنند . مهره ها عوض شده ، مسائل همان مسائل است . )

این خطرى است که ، مصیبتى است که از همه مصیبت ها بالاتر است . در کشتن حضرت سیدالشهدا هیچ اشکال نبود براى اینکه مکتب را داشتند آنها از بین مى بردند و شهادت حضرت سیدالشهدا مکتب را زنده کرد . خودش شهید شد مکتب اسلام زنده شد و رژیم طاغوتى معاویه و پسرش را دفن کرد و سیدالشهدا هم چون دید اینها دارند مکتب اسلام را آلوده مى کنند بااسم خلافت اسلام ، خلافکارى مى کنند و ظلم مى کنند و این منعکس مى شود در دنیا که خلیفه رسول اللّه است دارد این کارها را مى کند ، حضرت سیدالشهدا تکلیف براى خودشان دانستند که بروند و کشته هم بشوند و محو کنند آثار معاویه و پسرش را . پس کشتن ، شهادت سیدالشهدا چیزى نبود که براى اسلام ضرر داشته باشد . نفع داشت براى اسلام ، اسلام را زنده کرد . اگر ما هم همه در این نهضتى که کرده بودیم ، در این راهى که داشتیم مى رفتیم براى مبارزه و معارضه ، کشته مى شدیم ، آن هم اشکال نداشت براى اینکه ما هم راهمان را رفته بودیم ، کشته شده بودیم در راه اسلام ، اسلام در خطر نبود ، اسلام زنده تر مى شد ، اما حالا که دست ما افتاده است ، حریف را بیرون کردید و خودتان قبضه کردید مملکت خودتان را و خودتان دارید اداره مى کنید و پاسدار هستید و آقایان هم پاسدار هستند ، اگر در این وضع از ماها یک کار خلاف صادر بشود ، خداى نخواسته روحانیون در بلاد اختلافى با هم بکنند ، معارضه با هم بکنند ، پاسدارها با هم اختلاف بکنند ، به هم تفنگ بکشند ، کمیته ها خلاف بکنند ، دادگاه ها درست رسیدگى نکنند ، امروز نمى گویند که اگر یک آقایى کارى بکند ، بگویند ساواکى است ، امروز مى گویند روحانى است و روحانیون این هستند ، دیکتاتورى عمامه و کفش است . و مکتب ما آلوده مى شود نه خودمان ، خودمان مهم نیست ، مکتبمان آلوده مى شود . منعکس مى کنند این اشخاصى که با کمال دقت کارهاى ما را

ص: 12

تحت نظر دارند و با ما هم دشمنند و با اسلام هم دشمنند . نمى گویند که فلان آدم یک کار خلافى کرد ، مى گویند رژیم هم الان اسلامى شده و الان هم اینها همه مدعى اند که ما پاسدار اسلام هستیم و ما نگهبان اسلام هستیم و روحانیون هم میگویند ما نگهدار اسلام هستیم و این است وضعشان ، پس معلوم شد که اسلام اینطورى است . اینطور منعکس مى کنند که این اسلام این است و این آخوندها دروغ مى گفتند که اسلام مکتب مترقى است . این است ، این خطر ، خطر بزرگى است براى ما و این خطر را باید از آن جلوگیرى کنیم . چطور جلوگیرى کنیم ؟ روحانى به وظیفه روحانیتش ، به وظیفه اى که اسلام براى روحانى تعیین کرده عمل کند ، پاسداراسلام به وظیفه پاسداریش عمل بکند ، پاسدار انقلاب است ، نه مخل به انقلاب معارض با انقلاب . اگر ما یک خلافى بکنیم ، روحانى نیستیم ، یک اشخاص شیطانى هستیم که صورت روحانیت به خودمان ، لباس روحانیت پوشیدیم . اگر شما پاسدارها که قدرت الان دست تان است یک کارى بکنید که بر خلاف وظیفه پاسدارى است ، شما پاسدار اسلام و انقلاب نیستید ، شما پاسدار هواى نفس خودتان هستید ، به هواى نفستان عمل مى کنید ، به الهام شیطان عمل مى کنید . اگر بازارى در جمهورى اسلامى همان بازارى باشد که در رژیم طاغوتى بود نباید ادعا کند که بازار اسلامى است ، نه بازار طاغوت است . آن اجحافات زیادى که الان دارد به این مستمندان مى شود ، این رباخوارى که الان رواج دارد ، این هروئین فروشى و نمى دانم زهر مارفروشى که الان رواج دارد اینها رابه عهده بازار اسلام حساب مى کنند ، به عهده جمهورى اسلامى حساب مى کنند ، مکتب ما شکست مى خورد ، اسلام شکست مى خورد ، اسلام دفن مى شود و دیگر کسى نمى تواند بیرونش بیاورد . برادرهاى روحانى من ! برادرهاى پاسدار من ! دریابید اسلام را ، اختلافات را کنار بگذارید ، با هم برادر باشید ، همه با هم دست به هم بدهید و اسلام را نجات بدهید ، خطر است امروز . حالا که ما آزاد شدیم ، هر کارى دلمان مى خواهد بکنیم ؟! اسلام یک همچو آزادى نمى دهد به کسى . حالا که ما از زیر بار ظلم رژیم سابق بیرون آمدیم خودمان ظلم بکنیم ؟ !خوب ، پس ما فرقمان با آنها چه هست ؟ شما همه لباس پاسدارى دارید ، آقایان لباس روحانیت دارند ، مسؤولیت زیاد است براى آنها . امروز روزى است که مسؤولیت براى همه ما ، براى همه طبقات ، براى همه مسلمان ها ، مسؤولیت امروز زیاد است در ایران . رژیم سابق نیست که گردن من و شما نگذارند بگویند ظالم ها دارند این کارها را مى کنند ، رژیم اسلامى است اگر از دولت اسلامى خلاف صادر بشود ، اسلام را لکه دار مى کنند ، اگر از روحانى در این زمان یک خلاف صادر بشود مکتب را متزلزل مى کنند ، اگر از پاسدارها ى ما خداى نخواسته یک خلافى صادر بشود ، همان کارهایى که در رژیم سابق مى شد حالا با این اسم بشود ، مکتب ما متزلزل مى شود ، اگر کمیته هاى ما یک خلافى بکنند ، اگر دادگاه هاى ما ، این دادگاه ها را ، دادگاه هاى طاغوتى که نیست دادگاه هاى اسلامى است ، از دادگاه هاى اسلامى توقع این دارند که احکام اسلام جارى بشود و همین طور از همه ما . این مساله جزءمصیبت هایى است که من الان برایش ناراحتم و شما هم ناراحت باید بشوید و علاجش به این است که هر یک ما به وظیفه اى که خدا براى او معین کرده عمل کنیم ، روحانیون عمل کنند به وظایفى که اسلام برایشان تعیین کرده .

ص: 13

تاریخ : 13/4/58

جمعیت ها سرتاسر کشور یک چیز دیگرى شدند ، یک چیزى بودند یک چیز دیگر شدند ، متحول شدند یک جمعیتى به یک جمعیت دیگر . و باز جزء تحولات این تحول حس اعانت بود که مردمى که از هم جدا بودند و کارى به هم نداشتند واینها ، یک وقت ما دیدیم که وقتى جمعیت راه مى افتد ، از اطراف به اینها اعانت مى کنند ، زن و مرد خانه این خیابان هائى که هست و خانه هائى که در خیابان هست (آنطور که به مانقل مى کردند) مکرر اینها آب مى آوردند ، چه مى کردند و به مردم اعانت مى کردند دراین کارى که داشتند . یک دسته تظاهر مى کردند یک دسته هم اعانت به این اشخاصى که تظاهر مى کردند .

یک قصه اى که در نظر من خیلى جالب است این بود که یکى از اشخاص به من گفت ، گفت من در خیابان تهران دیدم که در این تظاهرات یک زنى یک کاسه اى دستش هست و اینطور ایستاده و تویش هم پول هست ، من فکر کردم که خوب این حالا فقیر هست و پولى مى خواهد ، پیرزن هم بود گفت وقتى که نزدیک شدم و از استفسار کردم ، گفت که امروز تعطیل است ، اینجا هم مرکز تلفن است ، من این را نگه داشته ام که هر که بخواهد تلفن کند این پول را بردارد و بندازد آنجا و تلفن کند . این یک قضیه کوچک جزئى است اما معنایش زیاد است . این جزو همان تحول هائى است که پیدا شد . یا کسى باز نقل مى کرد که اگر یک ساندویچى را به یک نفر تعارف مى کردند در این اجتماعات (ایشان گفت من خودم دیدم ) این تکه تکه مى کرد ، لقمه لقمه هى به این و آن مى داد تا آخر . اینها یک مسائلى است که به نظر اولى کوچک مى آید لکن اینها بزرگ است . یک تحول بوده این ، این حس اعانت که تعاون مردم از هم داشتند این یک مساله عادى نیست باز یک مساله الهى است که اشخاصى که آنوقت ارتباط به هم نداشتند ، کارى نداشتند ، اینها هم همچو مرتبط به هم شدند و همچو جوش پیدا کردند که شدند یک خانواده کانه مردم یک خانواده بودند این خانواده هم از هیچ چیز نمى ترسید . گفت شخصى که یک بچه ده دوازده ساله اى در این مبارزات سوار موتورسیکلت ظاهرا (یا دوچرخه یا موتور سیکلت ) این همان طور رفت طرف تانکى که داشت مى آمد حمله کرد این بچه و بچه هم زیر تانک خرد شد از بین رفت . اما اینطور شده بود . این تحول یک تحول الهى بود و یک دست غیبى مردم را اینطور متحول کرد و تا این نحو تحول نبود این پیروزى نبود . یک ملتى که دست خالى بود ، هیچ نداشت (حالا چهار تا تفنگ پیدا شده است کى آنوقت این حرف ها بود) دست خالى ، آنها همه مسلح و همه تانک و توپ و مسلسل دار و اینها هیچ نداشتند جز اینکه یک فریاد لااله الا اللّه و اللّه اکبر و یک مشت پرو یک ایمان قوى . این ایمان بود که این مردم را به این پیروزى رساند که همه حساب ها فاسد از کار در آمد . حساب اینکه دست خالى نمى شود غلبه کرد بر این سلاح ها مدرن ، این حساب ها خلاف در آمد چون آن ها حساب معنویات را نمى کردند حساب مادیات را مى کردند . معنویت غلبه کرد بر مادیت ، خدا غلبه کرد بر شیطان و غلبه دارد بر شیطان .

ص: 16

این قضیه واقع شده بود ، سربازها در تهران از سربازخانه ها بیرون ریخته بودند و فرار کردند ، تو خیابان ها راه مى رفتند ، فرار مى کردند . به هم ریخت ، آنها در سرحدات آمدند ، تهران به هم ریخت . فرار کردند صاحب منصب هاى ارشد ، ارتشبدها و نمى دانم فرض کنید که سپهبدها ، چمدان ها را برداشتند و سوار اتوبوس شدند رفتند طرف اصفهان که از یک طرفى که مثلا پناهگاه پیدا کنند . ارتش براى این نبود که مقابل یک قدرت خارجى باشد ارتش براى این بود که ماها را سرکوب کنند تا دیگران بیایند بخورند ما نتوانیم حرف بزنیم ، براى این بود . یک همچو ارتشى نمى تواند مقاومت کند در مقابل یک قدرتى ، بلکه نتوانست مقابله کند در مقابل شماها . البته پیوند هم شدند به ما ، آنهائى که روح انسانى شان باقى بود متصل شدند به ملت آن هم براى اینکه مى دیدند که حق با اینهاست . آنها را هم چاپیده بودند ، آنها را هم خود آنها چاپیده بوند . شاید از حقوق آنها هم باز در بار یک چیزى مى برد . مى گویند از پاسبان ها هم مى بردند . من اطلاعى ندارم . اسلام اگر خدا بخواهد انشأاللّه با خواست خدا در خارج تحقق پیدا کند ولو به یک وجود کوچکى نازلى ، غیر از این مسائل است که اینها خیال مى کنند ، غیر از این مطالبى است که مردم خیال مى کنند و اینهائى که خیال مى کنند که ما اسلام را مى فهمیم ، غیر از این مسائل است . اگر اسلام پیدا بشود ، اسلام آن است که همان روزى که بیعت کردند با حضرت امیر سلام اللّه علیه ، همان روز (در تاریخ هست ) که بیعت کردند ، بیعتى که طول و عرض مملکتش آنقدر بود که عرض کردم ، بیعت تمام شد بیل و کلنگش را برداشت رفت یک چشمه اى بود که مشغول بود براى کندنش ، رفت آنجا براى سر کارش ، کارگر بود . حالا چشمه در آمد مى گویند که چشمه هم وقتى که کلنگ آخر را زدند مثل گردن شتر آب بیرون آمد . یک کسى گفت خوب است ، گفت که این ورثه را چیز بده . بعد آن را وقفش کرد . یک همچو سردارهائى اسلام داشته است . یک همچو لشگرى اسلام داشته که جنگ وقتى که مى کردند (تاریخ هست این ) گرسنه بودند ، این جهازات جنگى در کار نبود ، هر چند نفرشان یک دانه شمشیر و هر چند نفرشان یک دانه شتر داشتند این حرف ها نبود که خیال کنید که حالا ساز و برگ چیز . یک دانه خرماگیر این مى آمد مى گذارد دهانش ، همان شیرینى اش که به دهانش مى رسید در مى آورد مى داد به رفیقش آن بگذارد دهانش ، مى داد رفیقش آن مى داد رفیقش تا آن آخر . اینطور اسلام را اینها نگه داشتند و حالا ما باید نگه داریم این اسلام را اسلام خیلى عزیز است .

مملکت بگیرند . مملکت گیرى چیز اسلام نیست . ممالک را فتح مى کردند براى این بود که قلوب اینها فتح بشود ، نه براى این بود که یک مملکت زیادى درست کنند مالیات زیاد بشود ، براى این بود که اینها را آدم کنند انسان کنند . اسلام خیلى عزیز است و اسلام خیلى فدائى داده . اسلام امام حسین (علیه السلام) را فدائى داده این را باید نگهش داشت . الان نوبت ماست . الان اسلام به دست ما افتاده . الان جمهورى اسلامى است ، طاغوتى در کار نیست . ما باید فکر این باشیم که این اسلام را حفظ کنیم ، نگه داریم . ما باید از این اختلافاتى که تازگى دارد هى پیدا مى شود و دامن به آن مى زنند ، آنهائى که مى خواهند نگذارند این اسلام تحقق پیدا کند به آن دامن مى زنند ، به اختلافات دامن میزنند ما باید این اختلافات را کوشش کنیم که از بین برود و این وحدت کلمه اى که نعمت خدا ، نعمت بزرگ خدا بود به ما داد محفوظ بماند تا اینکه این بار را انشأاللّه با سلامت ، سعادت به منزل برسانیم . خداوند انشأاللّه همه شما را تائید کند . موفق باشید . خداوند همه شما را سعادتمند کند . مملکت مال خودتان باشد خودتان زحمت بکشید براى خودتان نه اینکه شماها زحمت بکشید و دیگران ببرند و بچاپند .

و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 20

تاریخ : 14/4/58

تاریخ : 14/4/58

این مخدرات که دیگر یک کسى که عادى به هروئین شد دیگر آدم اسمش را نمى شود گذاشت ، یک موجودى است که آنجا نفس مى کشد ، این نمى تواند مبدأ یک کارى بشود ، نمى تواند یک اداره اى را اداره کند ، نمى تواند تفکر بکند در امورى که مملکتش احتیاج به او دارد و همین طور مراکز فحشا که درست کردند ، هر جا مى رفتى یک مرکز فحشا بود که جمع مى شدند در آن این اشخاصى که عادى شدند به این ، جوان است ، جوان وقتى عادى شد به این مراکز فحشا همه چیزش مى شود آن فحشا ، آن دیگر نمى تواند تفکر کند که مملکتش دارد چه میشود ، نمى تواند تفکر کند که کى دارد مملکت را اداره میکند چه جورى دارد اداره مى کند ، کارى به این کار ندارد . او فقط دنبال این است که ببیند که آن مرکز بهتر ارضأ مى کند او را یا آن مرکز دیگر . دنبال همین است . یک عده کثیرى از جوان هاى ما را هم کشیدند در این مراکز . سینماهاى آن زمان هم همین بود حالایش را من نمى دانم ، سینماها آن زمان هم همین بود که کسانى که عادى شده بودند بروند سینما ، اینها دیگر نمى توانستند فکر کنند ، بنشینند فکر کنند که کشورشان به چه احتیاج دارد ، کى دارد کلاه سرشان مى گذارد . اصلا _ فکر _ همچو فکرى در آنها نمى آید ، چنان خیالى منعکس نمى شود ، هر چه در ذهنش مى آید آن پرده سینما و آن بساطى که آنجا هست . سینمائى که باید معلم این جوان ها باشد ، مربى این جوانها باشد ، اصلاح کند اینها را ، جورى درستش کردند که به فساد مى کشاند آنها را .

آنهائى که ، عقلائى که اینها را درست کردند اگر براى ماها درست کرده باشند روى همان عقل خودشان براى مهار ما براى این است که جوانهاى ما را از دستمان بگیرند و اما براى خودشان اگر درست کرده باشند ممکن است که یک اغراض صحیحى هم داشته باشند لکن مطبوعات ، سینما ، تلویزیون ، رادیو ، مجله ها ، همه اینها براى خدمت به یک کشور است ، اینها باید در خدمت باشند ، نه اینکه هر کس پا شود و یک مجله اى درست کند و هر چه دلش بخواهد در آن باشد و هر عکسى بهتر مشترى داشته باشد توى آن بیندازد . عکس مهیج ، عکس هاى مهوع در آن بیندازد که مشترى هایش زیاد بشود آنوقت اسمش مطبوعات است و عرض مى کنم صاحب قلم است و آزادى هم مى خواهد!! باید دید تو چه مى کنى ، چه خدمتى دارى به این مملکت مى کنى ، با قلمت دارى چه مى کنى ؟ با قلمت بچه هاى ما را دارى به باد فنا مى دهى یا تربیت مى کنى ؟ مطبوعاتى که در زمان این پدر و پسر بود حساب شده ، نه همین طورى ، حساب شده اینها به خدمت خارجى ها بودند ، به خدمت اجانب بودند ، ولو خودش نمى فهمید ، ولو خودش هم نمى فهمید لکن با حساب درست کرده بودند اینطور که این مجله باید حتما در آن یک صورت هاى کذایى باشد ، یک چیزهائى باشد که اعوجاج بیاورد که بچه ها و جوانهاى ما وقتى عادت کردند به این مجله دیگر نروند سراغ یک فکر دیگرى ، همه اش فکر روى این نقشه ها باشد و روى این صورت ها باشد ، روى این بساط ، یا اگر جوان هاى ما رفتند در سینما و عادت کردند به این ، دیگر نروند سراغ یک فکر دیگرى ، فکر دیگر را از آنها بگیرند . تا حالا اینجور بوده ، حالا از این به بعد هم مى خواهد اینجور باشد؟ اگر از این به بعد هم مى خواهد اینجور باشد ، ما از جمهورى اسلامى ، لفظ جمهورى دستمان آمده باقى همان طاغوت ، همان است . اگر بیدار شدند این

ص: 23

جوانهاى ما ، این نویسنده هاى ما ، این گوینده هاى ما ، این متفکرین ما ، اگر بیدار شدند ، حالا باید همه چیز فرمش تغییر بکند . مجله باید در خدمت کشور باشد ، خدمت به کشور این است که تربیت کند ، جوان تربیت کند ، انسان درست کند ، انسان برومند درست کند ، انسان متفکر درست کند تا براى مملکت مفید باشد . مجله باید وقتى کسى بخواند ، ببیند ، اگر عکس دارد ، عکسى باشد که تهییج کند براى اینکه مقابله با دیگران بکند . اگر مطلبى دارد ، مطلبى باشد که بسیج کند این را براى حفظ استقلال خودش ، براى حفظ آزادى خودش ، براى حفظ مملکت خودش . اگر مجله ، این مجله است ، مجله اسلامى است و مجله جمهورى اسلامى . اگر مجله همان مسائل سابق است منتها حالا یک خرده تخفیفش داده اند لکن باز هست ، اگر آن باشد نباید اسمش را مجله جمهورى اسلامى گذاشت ، باید اسمش را مجله طاغوتى گذاشت که در آنجائى که گفته مى شود ما جمهورى اسلام هستیم پیاده مى شود و سایر چیزها هم همین طور . ملت ایران ، ملت مسلم ایران اسم را نمى خواستند عوض بشود ، محتواى همان یا بدتر ، مى خواستند که عوض بشود این مملکت ، یک مملکتى که همه چیزش از بین رفته بود به هلاکت کشیده بود ، به نابودى رفته بود ، این برگردد به حال خودش و مهمش انسان هاست . یک کشور اگر انسان هایش ، آدم هایش صحیح باشد ، کشور است ، اگر آدم هایش آدم صحیح نباشد ، کشور نمى تواند صحیح باشد . تمام این خیانت هائى که به این مملکت ما شده براى اینکه ما آدم نداشتیم ، اگر ما آدم داشتیم نمى شد این خیانت ها ، مملکت ما را از آدم خالى کردند .

دیشب آقاى بازرگان مى گفت خوب ما هر چه مى گردیم پیدا مى کنیم ، درست هم مى گوید . براى پنجاه سال کوشش شد که نگذارند آدم پیدا بشود ، پنجاه سال ، پنجاه و چند سال کوشش ، سابق همین کوشش ها بود اما زیادش در این پنجاه و چند سالى که این پدر و پسر خیانتکار در این مملکت بودند و همه قدرت ها کمک کردند اینها را نگه داشتند و اینها هم با همه قدرت این مملکت را تهى کردند و مهمش تهى کردن از نیروى انسانى است . جوان هاى ما ، نیروى جوانى ما را از بین بردند با اسم هاى مختلف ، با یک اسمأ خیلى فریبنده ، با یک بساط (ما مى خواهیم آزادمردان ، آزادزنان ، مملکت ، حالا دیگر همه آزاد شدند ، این دهقان ها دیگر ، حالا دهقان است دیگر رعیت نیست ) این دهقان هاى بیچاره آمدند توى این زاغه ها ، زاغه هاى اطراف تهران و اطراف شهرستان از اینکه زراعت از دستشان گرفته شد هیچ چیز هم نداشتند ، حالا دیگر دهقان شدند! زاغه نشین شدند بیچاره ها . هر جا دست بگذارى خراب کردند و آنکه در یک موقعى از همه خیانت بالاتر است این است که نیروى انسانى ما را عقب بزنند و نگذارند درست بشود و آنکه از همه خدمت ها بالاتر است این است که نیروى انسانى ما را رشد بدهد و این به عهده مطبوعات است ، مجله هاست ، رادیو تلویزیون است ، سینماهاست ، تئاترهاست . اینها مى توانند نیروى انسانى ما را تقویت کنند و تربیت صحیح بکنند و خدمتشان ارزشمند باشد و مى توانند مثل رژیم سابق باشند که همه چیز به هم ریخته بود و همه چیز در خدمت استعماربود ، آنها خودشان هم نمى دانستند ، خیلى ها خودشان نمى دانستند نمى دانست که این عکسى که از این زن لخت مى اندازد چند تا جوان را آشفته مى کند ، از بین مى برد ، در هر هفته اى که یک مثلا

ص: 24

مجله اى در مى آید که در آن ده تا عکس کذاست ، این چند نفر از جوان هاى ما را از دست ما مى گیرد . یا خودشان هم متوجه نبودند یا خودشان هم از آنها بودند ما چه مى دانیم . اگر خودتان را متحول کردید ، کشورتان را هم مى توانید نجات دهید ، اگر به همان حال باشید و اسمتان را عوض کردید ، با اسم نمى تواند یک کشورى اداره بشود ، با لفظ ، با لفظ جمهورى اسلام ، با رأى به جمهورى اسلام نمى تواند یک مملکتى اسلامى بشود . مملکت اسلامى محتوایش باید اسلامى باشد . شما هم که مجله مى نویسید مى توانید خدمت کنید ، جوان ها را برومند کنید با مقالاتتان ، مقالات صحیحتان ، دنبال این باشید که از نویسنده هاى متعهد اسلامى و انسانى نیرو بگیرید ، مقالات صحیح بنویسید ، درد و دوایش را بنویسید همه چیز را انتقاد کنید و مى توانید باز از آن عکس ها و از آن بساط و از آن کار درست کنید تا جوانها را از دست بدهید ، از بین ببرید .

خدا انشأاللّه همه شما را توفیق بدهد که خدمت بکنید و همه ما را توفیق بدهد که خدمت کنیم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 25

تاریخ : 14/4/58

بوده است مطالعه کرده اند ، در بین این عشائر رفته اند با آنها صحبت کرده اند ، روحیات آنها را مطالعه کرده اند که ببینند که اینها هر کدام را به چه جور مى شود مهار کرد . اینها چیزهائى بوده است و بیشتر از اینها که اینها مطالعه کرده اند و شرق را تماما مطالعه کرده اند که باید چه جور این شرق را چاپید و چه قدرت هائى مى تواند جلوى این چاپیدن را بگیرد و چه جور باید این قدرت را مهار کنند که نتوانند .

گسیخته شده باشند و هر طورى دلشان مى خواهد عمل بکنند .

لهذا با کمال کوشش تبلیغات کردند بر ضد روحانیت و زائد بر اصل تبلیغات عمل خارجى کردند . در زمان رضاخان (که اکثر شما یادتان نیست و شاید کمى از شما یادتان باشد ابتدأ زمان رضاخان را و من همه اش را یادم هست و از اولى که آمد تا حالا مسائل را یادم هست ) با دست رضاخان شروع کردند کوبیدن روحانیون ، عمامه ها را برداشتن و مدرسه ها را جلویش را گرفتن ، لباس ها را تغییردادن با آن شدتى که انسان شرم مى کند که چه کردند با این طایفه و این هم به اسم اینکه مى خواهیم اصلاح بکنیم (همین اصلاحاتى که پسر مى خواست بکند) با اسم اصلاحات ، با اسم اینکه همه ایران یک رنگ باشند ، ملت ما کذا باشد ، با این حرف هاى ناروا این قدرت را هم مى خواستند بشکنند و شکستند در آنوقت و سخت هم شکستند و چند قیامى که در ایران از جانب روحانیون شد که یکى از آنها از اصفهان بود که با یک دایره وسیعى که تقریبا از همه شهرهاى ایران اتصال پیدا شد و در قم مجتمع شدند و مرحوم حاج آقا نوراللّه رأسشان بود و مخالفت با رضاخان کردند ، این را هم با قدرت و حیله شکستند چنانچه قیام آذربایجان و علمأ آذربایجان و قیام خراسان و علمأ خراسان ، اینها را همه را با قدرت ، شکستند و آنوقت هم به ما بعضى گفتند که مرحوم حاج آقا نوراللّه را که در قم فوت شد ایشان را مسموم کردند (ما مطلع نیستیم اما اینطور مى گفتند بعضى از اشخاص که از اصفهان ، از علمأ اصفهان آمده بودند اینجا) و علمأ تبریز را دو نفر شخصى که در رأس بود از آنجا گرفتند و بردند (گمانم این است که ) در سنقر ، آنجا مدتى تبعید بودند و بعد هم که اجازه رفتن را دادند و مرحوم حاج میرزا صادق آقا که شخص اول آنوقت روحانیت تبریز بود آمد و در قم ماند و در همین جا هم فوت شد و دیگر نرفت آنجا ، مى رفت هم کارى نمى توانست بکند . و علمأ مشهد را دست جمعى گرفتند و آوردند به تهران و حبس کردند و مرحوم آقازاده که در رأس علمأ آنوقت خراسان بود ، به محاکمه مى بردند با سر برهنه و یک نفر سرباز همراهش مى بردند که در عدلیه محاکمه اش کنند . آنوقت قدرت شیطانى ، این قوه را مى خواستند بشکنند منتها خوب نتوانستند و خدا حفظ کرد این جمعیت را .

مدارس ، نه اینکه آنها یک اعتقاد به یک مبادى داشتند منتها مى گفتند اسلام نباشد و نصرانیت باشد ، آن ها نه نصرانیت را مى خواهند و نه اسلام را مى خواهند و نه کارى به این مسائل دارند ، آنها منافع مادى خودشان را ، مى خواهند به هر جورى شده بچه هاى ما را منحرف کنند ، از اسلام منحرف بشوند ، نصرانیت هم کارى از او نمى آید براى اینکه آن چیزى که الان در نصرانیت است این است که مردم یک دعائى بکنند و یک ذکرى بگویند و یکشنبه کلیسا بروند و دیگر کارى به دولتشان نداشته باشند چنانچه الان هم این دستگاه نصرانیت کارى ندارد با نفوذ اینها ، اگر نگوئیم دنبال آنهاست . اسلام بود که تحرک داشت و مع الاسف ما را از اسلام جدا کرده بودند . این قرآن کریمى که هر که مطالعه بکند مى بیند که یک کتابى است که در آن جنگ ها هست ، تحرک ها هست بر ضد این اشخاصى که مى خواهند مستتضعفین را از بین ببرند ، این قرآن را نگذاشتند حتى ما خودمان درست مطالعه کنیم . همچو تبلیغات کردند که ما دیگر از قرآن آن استفاده را نگذاشتند بکنیم که خودمان ببینیم چه نوشته قرآن ، چى بوده است . در صدر اسلام همین قرآن بود که مردم را تجهیز کرد و دو تا امپراطورى بزرگ را با یک عده معدود عربى که اسلحه نداشتند ، هر چند تایشان یک شتر داشتند ، هر چند تایشان یک شمشیر ، آن هم آن شمشیرهاى آنوقت در مقابل یک قدرت هائى که در آنوقت روم داشت وآن قدرت قدرتهایى که در آنوقت ایران داشت که در جنگى که در روم بین ایران و آنجا _ بین چیز واقع شد _ بین لشکر اسلام واقع شد آن کتیبه شان که عبارت از پیشقراول ها بود شصت هزار نفر بود از آنها و دنبال او هم هفتصد هزار یا هشتصد هزار از لشکر بود . یکى از سردارهاى اسلام گفت که ما اگر بخواهیم با اینها به میدان برویم از ما نمى آید . تمام لشکر اسلام سى هزار بودند . یک سى هزار نفرى که ابزار جنگى نداشتند بلکه درست خوراک هم نداشتند ، یک مردم فقیرى بودند لکن ایمان داشتند . این سردار گفت ما اگر بخواهیم با اینهابه طرز متعارف جنگ بکنیم ما حریف اینها نیستیم من سى نفر انتخاب مى کنم و امشب با این شصت هزار نفر مى روم جنگ مى کنم . مسلمان ها گفتند آخر با سى نفر چطور مى شود؟ بالاخره قرار شد که با شصت نفر برود که هر نفرى مقابل هزار نفر باشد ، یعنى هر نفر با یک شمشیرى آنوقتى کند (اگر حالا تندش کردند نمى دانم ، لابد با آن بساطى که آنها داشتند) این شصت نفر شبیخون زدند و شصت هزار را عقب نشاندند . این اسباب این شد که لشکر روم بکلى شکست خورد از اینها . اینها از اسلام تاریخ را دیده اند و _ عرض مى کنم که _ به عین در وقت خودش دیده اند و از اسلام ضربه خورده اند و دیده اند قدرت اسلام چیست و این قدرت ایمان است . این قدرت را باید بگیرند . خوب ، چه کنند که قدرت را بگیرند؟ بخصوص اسلام توجه کنند؟ نه ، اول به تمام ادیان . (اصل دین افیون است ) دین را اینها اینطور تبلیغات کردند و مع الاسف در خود ایران و در جوانهاى ما هم تاثیر گذاشت و گذاشته و در بعضى از این روشنفکرهاى ما هم باز اثرش هست . اینها از همان تفاله هایند حالا که حالا باز اثرش هست هست در آنها ، (دین افیون است ، افیون جامعه است ) معنایش این است که دین را همین قدرتمندها درست کردند براى اینکه مردم را خواب کنند و آنها بچاپند . همانطورى که افیونى وقتى افیون کشید چرت مى زند و دیگر توجه به چیزى ندارد ، دین را هم اینها تبلیغ

ص: 29

کردند که یک همچو چیزى است که قدرتمندها درست کردند که مردم توجه به دین بکنند و مثل آدمى که افیون مى کشد خواب بروند و آنها بیایند غارت کنند و از بین ببرند . راجع به دین اینطور گفتند ، آنوقت اسلام را که قدرتمندتر دین بود کشاند همین حرف ها (اسلام براى هزار و چهار صد سال پیش خوب است ) این را حالا بعضى از اشخاصى که از تفاله هاى آنها ماندند حالا هم باز این را مى گویند که نمى شود همه احکام اسلام الان تحقق پیدا بکند ، این مال سابق است ، مال حالا نیست ، و از این حرفهائى که همین ها گاهى هم نفهمیده اکثرا هم شاید از روى نفهمى مى زنند نه اینکه عداوت دارند ، از روى نفهمى که اسلام را نمى دانند چیست تا اینکه اسلام مال چه وقت است ، اینهااصلا اطلاع ندارند که اسلام چیست در صورتى که هر کس تاریخ را دیده باشد و لااقل تاریخ اسلام را دیده باشد که نزدیک است به ما ، تاریخ را دیده باشد که چه اشخاصى در قبال چه اشخاصى بوده اند ، این انبیا که اینها مى گویند که درست کرده اند انبیا را براى اینکه دین درست بشود ، براى اینکه قدرتمندها را حفظ کنند ، هر که تاریخ انبیا را ملاحظه کند که این انبیا از چه طبقه اى بوده اند و اینها با کى مخالفت داشتند ، مى بیند که انبیا از این طبقه مستضعفین بوده اند ، از همین طبقه سوم مردم بوده اند و مردم را وادار کردند که جنگ کنند با آن مستکبرین . یکى حضرت موسى است که به ما باز یک قدرى نزدیک تر است . حضرت موسى یک آدمى بوده ، شبان بوده است با عصاى شبانى مدت ها هم در خدمت حضرت شعیب بوده و شبانى او را مى کرده است و از همان مردم عادى بوده است در صورت ، و همین حضرت موسى که از توى همین جمعیت پا شد ، همین ها را تجهیز کرد بر ضد فرعون . فرعون موسى را درست نکرد براى اینکه تختش را حفظ کند ، موسى مردم را برداشت رفت تخت فرعون را به هم زد ، نه اینکه دین افیون است . به نظر آنها فرعون موسى را درست کرده که مردم را خواب کند تا خودش سلطنت کند ، عکس آنى که واقع هست که موسى مردم را تجهیز کرده یعنى این طبقه سه را تجهیز کرده و برده و تاج و تخت فرعون را به باد فنا داد . خوب تاریخ اسلام که نزدیک است ، آیا قریش و قدرتمندهاى قریش رسول اکرم را درست کردند که مردم را خواب کنند که آنها به رباخوارى خودشان و به تجارت خودشان و به اخاذى خودشان و به غارتگرى خودشان ادامه بدهند؟! یا پیغمبر اکرم در مقابل قریش بود؟ خودش هم از قریش بود اما یک آدمى بود که از همین طبقات پائین بود ، از اشراف به آن معنى که طایفه دار بوده ، بود اما هیچ چیز نداشت ، نتوانست در مدینه زندگى کند ، از دست همین پولدارها و همین قلدرها مدتى در یک کوهستانى رفت ، در یک غارى بود تا اینکه کارهاى زیرزمینى را انجام داد و بعد تشریف بردند مدینه . مدینه کى همراه پیغمبر بود؟ باز آن قدرتمندها بودند؟! باز قلدرها بودند؟! باز رباخوارها بودند؟ تاجرها بودند؟! یهودى هائى که آنوقت جزء متمکنین بودند ، آنها بودند؟! یا پیغمبر وارد شد به یک آدم درجه سه اى و اشخاصى که دورش جمع شده بودند یک اشخصاص فقیر بى بضاعتى و خودش هم یک منزل و اطاق (نه مثل این اطاق ) یک اطاقى با ساقه خرما چند تا اتاق براى خودش و مسجدش هم آنطور و اصحاب حضرت هم یک دسته شان که اصحاب صفه بوند آنهائى بودند که منزل هم نداشتند ومى آمدند روى سکوئى در آنجا مى خوابیدند و زندگیشان همین بود . اینها را برداشت برد و آنها را از بین برد . این

ص: 30

فقرا را ، این مستضعفین را ، اینهائى که درجه سه بودند و حتى خانه رانداشتند ، حتى در جنگ یکى شان یک خرما وقتى پیدا مى کرد دهن خودش مى گذاشت و در مى آورد به دهن رفیقش مى گذاشت و او در مى آورد و به دهن رفیقش و . . . یک خرما را اینطورى دور مى زدند ، اینها بودند که پیغمبر تجهیز کرد و در جنگ هاى با قریش ، آنها با همه بساطى که داشتند و اینها با همه فقر و فلاکتى که داشتند ، لکن ایمان داشتند . واقعه غیر آنى است که به جوانهاى ما گفته اند و تبلیغات کرده اند که خیر اینها ، اسلام یا سایر ادیان ، همه اش افیون بوده . خیر ، اسلام و سایر ادیان همه محرک بودند ، بیدار کردند مردم را ، تعلیمات انبیا مردم را بیدار کرد ، تجهیز کرد مردم را بر ضد قدرتمندان ، بر ضد مشرکین . قرآن مى شود گفت کتاب جنگ است ، کتابى است که تجهیز مى کند مردم را به جنگ کردن ، در عین حالى که همه تعلیمات انسانى در آن هست لکن (اشدأ على الکفار رحمأ بینهم ) ( قاتلوا المشرکین کافه ) قرآن وادار کرد مردم را و بیدار کرد مردم را ، دلدارى داد به مردم که ملائکه همراه شماست . ملائکه هم بود همراهشان . یک دسته کوچکى حرکت مى کرد یک قدرت بزرگ را مى شکست با همان قدرت ایمان و آن تحرکى که پیغمبر اکرم و قرآن کریم ایجاد کرده بود در آنها ، پس این تعلیم که مع الاسف در بعض از جوان هاى ما هم اثر گذاشته است ، این تبلیغى است که آنها کرده اند که بشکنند این قدرت را که مى تواند در مقابل سایر قدرت ها بایستد و آنها ما را بچاپند . مى آئیم سراغ روحانیین که ببینیم که آیا اینها دربارى اند ، اینها را انگلیس ها درست کردند که مردم را خواب کنند و آنها بچاپند؟! این قیام هائى که در این صد سال شده است از کى بوده ؟ چند قیام در این صد سال ؟ کى راس اینها بوده ؟ قیام تنباکو ، مرحوم میرزا بود ، قیام مشروطه از نجف ، آقایان نجف ، از ایران ، علماى ایران ایجاد کردند . این چند قیامى که ما شاهدش بودیم همه از علما بود . علماى اصفهان قیام کردند رأسشان مرحوم حاج آقا نوراللّه رحمت اللّه بود . علماى تبریز قیام کردند ، علماى مشهد قیام کردند . یک وقت مرحوم آقاى قمى خودش تنها پاشد راه افتاد آمد که من تهران بودم ، ایشان به حضرت عبدالعظیم آمدند و ما رفتیم خدمتشان و ایشان قیام کردند ، منتها حبس کردند در همانجا حبسش کردند و بعد هم تبعیدش کردند . قدرت بود دیگر ، در این صد سال هر چه قیام بوده است ، تقریبا از اینها بوده ، تبریز هم خیابانى یکى از آقایان بود ، از علما بود . البته جنگل هم بوده اند ، اینها هم بوده اند لکن در اقلیت بودند ، عمده اش اینها بودند . پس اینکه مى گویند که (روحانیون دربارى اند یعنى براى دربار دارند کار مى کنند ، اینها کارى مى کنند که مردم را خواب کنند و دربار بچاپندشان ) این حرف صحیح نیست . باز در هر شهرى از شهرها بروید آن روحانى آن شهر اگر علنا نتواند مخالفت کند با اینها ، مخالفت مى کرده است . من نمى گویم صد درصد معمم درست است . ما معمم هائى داشتیم که از سازمان امنیتى ها بدتر بودند . من روحانیون را مى گویم . آنها بطور مطلق مى گویند روحانیون اینطور هستند و من عرض مى کنم نه ، مسأله این نیست . من نمى خواهم بگویم که هر کس عمامه سرش گذاشت این روحانى است و هر کس عمامه سرش گذاشت این مخالفت کرده ، نه . خیلى از عمامه به سرها هم موافقت کرده اند ، زیاد هم موافقت کرده اند ، اما (روحانیین مطلقا اینطور بودند) صحیح نیست . این هم براى این بود که این قدرت را بشکنند و وقتى که این قدرت را شکستند ،

ص: 31

از آنطرف اسلام را در نظر مردم کوچک کردند ، از این طرف روحانیون را در نظر مردم کوچک کردند . این دو تا قدرت را از ما گرفتند آنوقت هر کارى مى خواستند مى کنند ، از آن طرف آمدند دانشگاه ها را جدا کردند از روحانیون ، در دانشگاه ها تبلیغات بر ضد روحانیین ، در مساجد و منابر و عرض مى کنم که جاهاى دیگر گروه هاى روحانى تبلیغات بر ضد دانشگاه راه انداختند و این نه براى اسلام بود که اینها مى آمدند مى گفتند که دانشگاهى ها مثلا اشخاصى هستند کذا ، خیر ، این نبود ، این نقشه بود ، این یک مطلب حساب شده بود ، مى خواستند این دو تا قدرتى که مى تواند کار بکند (دانشگاهى مى تواند کار بکند ، روحانى هم مى تواند کار بکند) مى خواستند این دو تا قدرت را از هم جدا بکنند و جدا هم کردند . دانشگاه مى رفتى اسم روحانى را نمى شد بیاورى (حالا نه ، آنوقت ) اسم معمم را نمى شد بیاورى ، در محیط روحانى هم اسم دانشگاهى را نمى شد برد . جدا کردند این دو تا قدرت را از هم ، یعنى دو قدرت فعاله اى که مى توانست اگر با هم پیوند کند اساس این چپاولى ها و این دست هائى که از خارج به این سفره یغما دراز شده اینها مى توانستند قطع کنند ، این دو تا طایفه را از هم جدا کردند . اینها یک نقشه هائى بود .

قدرتها را به باد فنا مى دهید براى اینکه زید مسلمان است یا غیر مسلمان ؟ قضیه مرحوم شمس آبادى شما خیال کردید که یک چیز عادى بود ، اینهم جزء همان ها بود که با طریق هاى مختلف اینها مى آمدند و درست مى کردند . یک وقت شهید جاوید را پیش مى آوردند از این طرف و از آن طرف و یک ماه محرم و صفر و بیشتر را منبرها همه خرج این مى شد که شهید جاوید چى . از این طرف و از آن طرف یک دسته اى تأیید ، از آن طرف یک دسته اى تکذیب . یک قدرى که این سست مى شد ، باز یک چیز دیگرى درست مى کردند . مرحوم شمس آبادى هم از این امور بود که شاید هم خودشان این کار را کردند (من نمى دانم ) که یک کسى را بکشند و صدا در بیاورند یک دسته از آن طرف و یک دسته از این طرف و بساط درست کنند و یک قدرى که این کمتر مى شد آنوقت یک کس دیگر را به میدان مى آوردند که این کتاب هایش چطور است . او مى گفت کافر است ، این مى گفت مسلمان است ، آن مى گفت که مسلمانى است در تالى مثلا انبیا ، آن دیگرى مى گفت کافرى است از ابوجهل بدتر . اما نقشه توى کار است ، آنهائى که اینها را درست مى کنند نه به اسلام عقیده دارند و نه به روحانیت عقیده دارند و نه به هیچ چیز ، آنها مادیت در نظرشان هست و مسلمان ها را به جان هم بریزند تا آنها چپاول کنند . امروزى که ما احتیاج مان به وحدت کلمه از همه اوقات بیشتر است ، امروزى که این توطئه ها ، مرزى و غیر مرزى ، در کار است ، باز ما سر یک چیز مختصرى دعوا مى کنیم ، این نیست جز اینکه یک جهالت است در ما ، رشد ما نداریم که مواقع را تشخیص بدهیم که چه وقت باید چى گفت و آنها که نقشه مى کشند مى فهمند که دارند چه مى کنند ، آنها مى دانند که باید چه وقت چه چیز را چاپ کرد و منتشر کرد ، کسانى را واداشت ضدش ، کسانى را واداشت تأییدش .

ما باید بیدار باشیم آقا ، توجه داشته باشیم ، وقت این نیست که امروز سر افراد ما دعوا بکنیم ، وقت این است که امروز همه قوایمان را متحد کنیم و این گروه گروه ها یکى بشوند و همانطورى که با یکى بودن به جلو برویم ، نه اینکه حالائى که با یکى بودن قدرت را به زمین زدیم حالا متفرق مان کنند و بعد هم یک قدرتى بیاید و همه ما را از بین ببرد . الان وقت وحدت کلمه است ، الان وقت این است که همه ما قدرت هایمان را روى هم بگذاریم ، از من که یک طلبه هستم ، از شما آقایان ، از این علماى اعلام اصفهان یا جاهاى دیگر ، وقت این است که همه فکرهایشان را متوجه به این بکنند که حالا باید چه کرد . حالا که قانون اساسى مطرح است طرح بدهند ، نظر بدهند ، مسائل را بگویند به مردم ، بگویند فردا که بناست مجلس خبرگان درست بشود ، خبره اسلامى تعیین کنند . حالائى که وقت این حرف هاست ، یک وقت ما مى بینیم که یک طرحى آوردند او فحاشى به یک کسى کرده ، یک دسته هم از آن طرف فحاشى ، یک دسته هم از آن طرف تأیید ، یک دسته هم از آن طرف ، باز همان مسائل که در زمان محمدرضا درست مى شد قبل از ماه رمضان ، دوباره حالا قبل ماه رمضان ما ، آن هم در یک همچو موقعى . و این ماه رمضان و ماه شعبان ، غیر ماه شعبان و رمضان هاى دیگر است ، ماه رمضانى است که سرنوشت ما را مى خواهد درست بکند . ما باید همه قوا را روى هم بریزیم و برویم سراغ این مصیبت . نباید ما مشغول یک چیزى بشویم که هیچ ارزشى پیش اسلام ندارد ، هیچ ارزشى به هیچ وجه ندارد . ما

ص: 33

نباید برویم دنبال این مسائل ، باید برویم دنبال این مسائل اساسى ، این یک جمله اى بود راجع به عموم .

تاریخ : 15/4/58

انفجار بر ضد اسلام است . یک همچو انفجارى ، انفجارى است که از باطن یک مملکتى که مدعى اسلامى است پیدا شده و مأیوس از اسلام شده اند ، مأیوس از برنامه هاى اسلام شده اند ، یک همچو انفجارى را هیچ کس نمى تواند جلویش را بگیرد ، دیگران هم که دامن مى زنند و همان مسائل را دارند طرح مى کنند که (تغییرى نکرده است ، یک اسمى تغییر کرده ، آنوقت مى گفتیم حکومت شاهنشاهى ، حالا مى گوئیم جمهورى اسلامى ، واقع مسائل همان مسائل است ، کارگرها همان کارگرها هستند ، کارمندها همان کارمندها هستند ، مردم همان مردمند ، رباخوارها همان رباخوارها هستند ، زورگوها همان زورگوها هستند) اگر در یک همچو محیطى خداى نخواسته انفجار حاصل بشود ، غیر از انفجارهاى دیگر است ، این دیگر چیزى براى کسى باقى نخواهد گذاشت و لهذا باید خود آقایان در فکر این معنا باشند که یک همچو چیزى نشود و آن به این است که شماها یک قدرى پایین تر بیائید ، کارگرها را هم یک قدرى بالاتر ببرید ، آنها نمى خواهند در عرض شما باشند ، آنها یک زندگانى مى خواهند ، شماها که الحمدلله دارا هستید و داراى کارخانه ها هستید و دارأى کارمندان زیاد هستید ، یک قدرى براى مصلحت خودتان و براى اینکه خداى ناخواسته یک وقت انفجارى نشود که همه چیز به باد رود ، همه چیز یک کشور به باد برود ، شماها هم یک مقدارى خودتان با دست خودتان به اینها یک کمک هایى بکنید ، یک کارهائى بکنید که آنها ببینند که در این وضعى که حالا شده است به آنها رسیدگى مى شود . البته دولت هم رسیدگى مى کند ما هم موعظه شان مى کنیم و رسیدگى مى کنیم اما مسأله این است که اینها ببینند که در یک جمهورى اسلامى ، این کارگرها ببینند که این اشخاصى که در رأس هستند و کارفرما آنوقت به آنها مى گفتند اینها بنا دارند که با اینها یک جور دیگرى رفتار کنند ، آنچه که کمونیست ها یا اشخاص منحرف تبلیغ مى کنند ، اینجور نیست ، بنابراین است که با اینها یک طرز بهترى رفتار بشود ، به زندگى آنها رسیدگى بشود ، به احتیاجات آنها رسیدگى بشود . این معنا امروز دیگر عملى نیست که یک دسته اى آن بالاها باشند و همه آن چیزهایى را که بخواهند ، به طور اعلى تحقق پیدا بکند ، پارک ها و اتومبیل ها و بساط ، یک دسته هم این زاغه نشین ها باشند که اطراف تهرانند و مى بینند آنها را این نمى شود . این نه منطق اسلامى دارد ، نه منطق انصافى دارد ، نه صحیح است . و اگر خداى نخواسته اینها صدایشان درآید دیگر قابل خاموشى نیست ، شماها باید یک فکرى بکنید براى اینها . شما براى حفظ خودتان ، حفظ خانواده تان ، حفظ ثروتتان ، حفظ حیثیت خودتان ، خودتان بنشینید با هم تفاهم بکنید ، دسته هاى دیگر هم که آمدند ، از اصفهان یک دسته اى آمده بودند و من همین حرف هایى که به نظرم مى آید به آنها گفتم که باید یک فکرى خودتان بکنید که این تفاوت طبقاتى به اینطور نباشد ، یک تعدیلى بشود . اسلام تعدیل مى خواهد ، نه جلو سرمایه را مى گیرد و نه مى گذارد سرمایه آنطور بشود که یکى صدها میلیارد دلار داشته باشد و براى سگش هم اتومبیل داشته باشد و شوفر داشته باشد و امثال ذلک و این یک شب که برود پیش بچه هایش نان نداشته باشد . نمى شود این عملى نیست ، نه اسلام با این موافق است نه هیچ انسانى با این موافق است ، این با دست شماها نصفش حل مى شود ، نصفش ، اگر نگویم همه اش ، نصفش با دست شما حل مى شود یک قسمت دیگرش هم با دولت است که براى

ص: 36

اینها خانه درست بکند ، بسازد _ عرض کنم که _ یک زندگى ، همانقدرى که آن بیچاره هامى خواهند . شما خیال نکنید آن کارگرها مى گویند ما اتومبیل مى خواهیم ، ما پارک مى خواهیم این حرف ها نیست آنها یک زندگى مى خواهند وقتى بروند منزلشان اگر بچه اش بگوید من کفش ندارم بتواند کفش بخرد برایش ، بشرند آنها ، ناراحت مى شوند خود شما فکر کنید ، که خودتان بروید منزل ، یک بچه عزیز داشته باشید از شما یک چیز بخواهد نداشته باشید ، یک وقت ندهید ، نه ؟ ناراحتى ندارد؟ یک وقت بخواهید و نداشته باشید به او بدهید . فرضا از اینکه یک وقت برود منزل و ببینید که پدرش برایش نان نیاورده ، خوب شما فکر این را بکنید ، این منطق دیگر درست نمى شود که بگویید که ما اختیار داریم و همه اختیارات را داریم و ما باید چه باشیم و چه باشیم و دیگران هیچ . نمى شود این ، این ، من حالا که عرض مى کنم از نظر جهت سیاسیش مى گویم که جهت سیاسى براى خود کارخانه دارها و براى خود کارفرماها جهت سیاسى اقتضأ مى کند که خودشان فکر بکنند و این مسائل را بین خودشان حل کنند . من به آن اصفهانیها هم که آمدند گفتم شما خودتان یک چیزى تشکیل بدهید یک مجلسى تشکیل بدهید با هم صحبت بکنید با هم قرار بدهید که کمکهایى بکنید به اینها که اینها دلخوش بشوند به شما هم کار خوب بکنند برایتان و هم آن انفجارى که احتمال هست و من ترس از او دارم آن حاصل نشود . این آن مطلبى است که عرض کردم که به طور موعظه مى گویم و مسأله اساسى است و سبک نگیرید این را . شما حالا ممکن است که خیلى توجه به مسائل نکنید اما یک وقت از دست بگذرد ، وقتش بگذرد و علاج براى هیچ کس ممکن نباشد نه ما بتوانیم مهارش کنیم و نه شما بتوانید ، این یک فکر مى خواهد .

مى توانند اداره کنند خودشان را . پس این نبوده است که دولت بخواهد ، اینجا مملکت کمونیست نیست که دولت ، حرفى از کمونیست که نیست ، اینجا دولت اسلامى است ، آنقدرى که اسلامى مى شناسد مالکیت را ، دولت نمى تواند تخطى بکند ، بخواهد تخطى بکند ، بخواهد تخطى بکند کنارش مى گذارند ، اینطور نیست که شما خیال بکنید که بخواهند هر کس هر کارخانه اى دارد بگیرند . چنانچه در زمینها گفته بودند که خوب زمین ها را مى خواهند بگیرند ، مسأله این نبود . زمین موات بود ، زمین موات آن است که هیچ کس در آن چیز نکرده آنوقت این موات را فروخته بودند همین فروش غلط بود زمین موات را نمى تواند کسى بفروشد یا یک خطکشى کرده بودند و فروخته بودند ، آن هم غلط است ، آن موات را مى گیرند بلکه ارفاق هم مى کنند که هر که خودش مى تواند برود چه بکند اما زمینى که کسى احیأ کرده و مالک هست ، کى مى گیرد آن را کى مى تواند بگیرد آن را . این مسائل مطرح نیست ، این مسائل یک مسائل اسلامى است ، یک برنامه اسلامى است و تاکنون هم هر چه اینها گفته اند و طرح داده اند من ندیدم یک چیزى باشد که خلاف اسلام باشد و بخواهند این را ، ولى شایعات زیاد است . یک کلمه که گفته مى شود که اراضى موات گرفته مى شود یکدفعه شایع مى شود به اینکه مى خواهند خانه هاى مردم و زمین ها را بگیرند از مردم . اما اشخاص غیر مسؤول اگر یک حرفى ، نطقى بکنند ، توى روزنامه یک چیزى بنویسند ، اینها میزان نیست . هر وقت خود دولت صحبت کرد ، سخنگوى دولت صحبت کرد آن میزان است . روزنامه ها خیلى چیزها همین طورى مى نویسند یا یک اشخاصى که غیر مسؤولند یک حرف هایى مى زنند این مربوط به دولت و مربوط به اسلام نیست ما روى خط اسلام باید عمل کنیم من تا زنده هستم از خط اسلام نمى گذارم دولت خارج بشود و من امیدوارم خودمان هم خارج نشویم .

آنقدر سرمایه دیگر ندارد . معلوم شد اینطورها نیست که ما خیال مى کردیم که کافى است براى ما . ما باید دستمان را باز پیش ملت دراز کنیم براى اینکه این مستضعفین و این بیچاره ها و این زاغه نشین ها را نجاتشان بدهیم ، باید به ملت رجوع کنیم و ملت این کارها را بکند . همه مان یعنى با هم ، همه مان روى هم رفته دست به هم بدهیم که یک وضع متوسطى براى اینها حاصل بشود که نه بى انصافى باشد نسبت به برادرهاى هم نوع شما اینها را برادر خودتان حساب کنید ، کارگرها ، کارگردان ها را نوکر حساب نکنید ، برادر حساب کنید ، فرزند حساب بکنید . حوائجشان را ببینید چه ، براى اولادتان حوائجى اگر داشته باشد هر چه بتوانید بر مى آورید ، اینها آنقدرها نمى خواهند ، آنقدرى که یک زندگى متوسطى ، همچو نباشد که هر چه را دست بگذارد ، نداشته باشد ، این اسباب این مى شود که خداى نخواسته یک وقت غیر آنطورى که ما فکر مى کنیم بشود . خداوند انشأاللّه همه شما را حفظ کند و همه تان ، همه تان در فکر این باشید که این مملکت را راهش بیندازید . اینکه شما خیال کنید دولت تنها بتواند ، نمى تواند . مسأله این نیست که دولت بتواند کار بکند . یک قشر از مردم بتوانند ، نمى توانند . باید هر کس در هر جا هست مشغول بشود به خدمت تا اینکه بشود این کار را انجام بدهیم . من که اینجا نشسته ام و یک طلبه هستم به اندازه طلبه اى به مردم سفارش کنم و چه بکنم و شما که صاحب کارخانه هستید و خداوند به شما عنایت کرده ، شما هم به اندازه خودتان کار را انجام بدهید . کشاورزان هم به اندازه خود ، هر کس در آن محیطى که هست آنجا را درست بکند . انشأاللّه بلکه ایران به دست همه درست بشود تا دوباره چپاولگران نیایند همه چیز شما را ببرند . هر چه نتیجه عملتان است چپاولگران به صورتهاى مختلف و به جهات مختلف ببرند . این بسته به این است که خود ما قیام کنیم به امر و گمان نکنیم که مطلب دیگر تمام است . نخیر ، مطلب تمام نیست . الان ساختن برتر از سابق است ، سابق براى بیرون کردن آنها خیلى معونه نمى خواست یعنى جز معونه مشت و فریاد ، اما حالا محتاج به عمل است و همه عمل مى کنند . و همه براى خدا عمل بکنند . انشأاللّه خداوند همه شما را مؤید کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 39

تاریخ : 15/4/58

شکستیم و الان گروه هاى مختلف حدود صد گروه تاکنون اظهار وجود کرده اند و این اظهار وجود منتهى به معدومیت همه خواهد شد .

اى احزاب مختلفه !اى گروه هاى مختلف !اگر شما براى کشور خودتان دلسوز هستید و براى ملت خودتان دلسوز هستید ، باید بدانید که این ایجاد گروه هاى مختلف براى ملت سم قاتل است و کشور شما را باز به حال اول خداى نخواسته بر مى گرداند . اى اشخاصى که داد از ملیت مى زنید ، داد از دوستى با ملت مى زنید ، داد از دوستى با مستضعفین مى زنید ، این اظهار وجودها ، این گروه گروه کردن ملت موجب این مى شود که ملت شما باز به حالت اول برگردد . شما دارید رمز پیروزى ملت را از دست مى دهید . شماها که حسن نیت دارید در تحت تأثیر شیاطینى که سوء نیت دارند واقع شده اید . خداى تبارک و تعالى مى فرماید (واعتصموا بحبل اللّه جمیعا و لا تفرقوا) امر به اجتماع و نهى از تفرق . شماها اجتماع مسلمین را به هم مى زنید و موجب تفرقه مى شوید .

هواهاى نفس را کنار بگذارید ، با ملت در یک مسیر بروید . این ملت جوانهاى خودش را از دست داد ، این دانشگاه زحمت کشید ، این مدرسه ها زحمت کشیدند ، این مدرسه فیضیه کشته داد ، قرآن ها را در این مدرسه فیضیه بى احترامى کردند ، بلکه گفته بود آتش زدند . ما زحمت کشیدیم و روحانیون را با دانشگاه آشتى دادیم و تبلیغات سوء اجانب را خنثى کردیم و شما در این وقت ، در وقتى که ما احتیاجمان به وحدت بیشتر است موجب تفرق دارید مى شوید . این خدمت به خلق است ؟! این خدمت به کشور است ؟! این گروه گروه شدن خدمت به انسانیت است ؟! خدمت به مستضعفین است ؟! یک قدرى تأمل کنید و یک قدرى در کارهایتان تجدید نظر کنید .

گروه گروه مى شوید و هر گروهى مخالف گروه دیگر . اگر همه در یک مسیر مى رفتید ، باز مضایقه نبود که گروه هایى همه در مسیر واحد لکن دست هاى خبیث اجانب در کار است که شما را ندانسته گروه گروه کند و مخالف با هم . آنهایى که مى خواهند ما را بچاپند و ذخائر ما را ببرند و ما را به اسارت بکشند ، مشاهده عینى کردند که دو چیز براى ما پیروزى آورده است و به این دو چیز حمله کردند : یکى ایمان ، اسلام ، یکى وحدت کلمه . با دست عمال خودشان ، این رمز پیروزى که داراى دو جهت بود به هر دو حمله کردند و در سطح وسیعى در ایران مشغول تفرقه افکندن شدند ، تفرقه در همه اطراف ایران ، احزاب مختلفه ، گروه هاى مختلفه ، جبهه هاى مختلفه و مع الاسف همه با هم مخالف . این وحدت کلمه را دارند از ما مى گیرند . قدرت ایمان بود که شما رابه این پیروزى رساند و آنها مشاهده عینى کردند که ایمان منشأ شکست آنها شده است این را هم دارند در آن خدشه مى کنند . آنهایى که با اسلام مخالفند ، امروز اگر چنانچه عقل دارند مخالفت نکنند که اسلام پیروز مى کند آنها را . آنها که نوکر اجنبى هستند حسابشان معلوم است . این یک نگرانى است براى من که زحمت هاى چندین ساله اشخاصى که دنبال این بودند بین قشرهاى مختلف آشتى بیندازند و تبلیغات باطل اجانب را خنثى کنند و بحمداللّه کردند و پیروز شدند ، این اجتماع به هم بخورد و تفرقه حاصل شود .

یک نگرانى دیگرى که ما داریم این است که دوست هائى که نادان هستند توجه به مسائل ندارند

ص: 41

موجب این بشوند که اسلام را طور دیگرى نشان بدهند . ما امروز رژیم جمهورى اسلامى داریم . ما امروز تمام قشرهایمان مدعى هستند که جمهورى اسلامى هستیم ، که رژیم ما جمهورى اسلامى است ، دادگاه هاى ما دادگاه هاى اسلامى است ، کمیته هاى ما کمیته هاى اسلامى است ، پاسدارهاى ما پاسدار اسلامى است ، ارتش ما ، ژاندارمرى ما ، شهربانى ما ، قواى انتظامى ما اسلامى است ، دولت ما اسلامى ، ادارات ما اسلامى ما همچو ادعا داریم . من خوف آن دارم که به واسطه کارهایى که از قشرهایى که غرض ندارند لکن نادان هستند کارهائى صورت بگیرد که مکتب ما را آلوده کند و بد معرفى کند ، ما شکست بخوریم در مکتب ، اسلام دفن بشود .

اگر کمیته ها ، چه آنهایى که در آنها بعضى معممین هست و چه آنهائى که نیست اگر خداى نخواسته بر خلاف موازین اسلامى عمل کنند ، مکتب ما را شکست مى دهند و این مسؤولیت بزرگى است براى معممین . اگر خداى نخواسته در شهرستان ها ، در جاهایى که علما و روحانیون هستند یک اختلاف نظرى باشد که منتهى به اختلاف ظاهر بشود ، مکتب ما خدشه دار مى شود و این مسئولیت بزرگى است متوجه به روحانیون . اگر دادگاه هاى ما بر خلاف موازین اسلامى ، بر خلاف عدالت رفتار کنند مکتب ما خدشه دار مى شود . اگر پاسدارهاى ما که پاسدار جمهورى اسلامى هستند ، پاسدار انقلاب اسلامى هستند کارى بکنند که بر خلاف موازین پاسدارى باشد ، مکتب ما خدشه دار مى شود و این مسؤولیت بزرگى است . ما اگر در رژیم سابق شکست مى خوردیم و کشته مى شدیم لکن مکتب ما محفوظ بود غم نداشتیم ، نگرانى نداشتیم .

ما اگر در رژیم سابق بعضى کارهاى خلاف فرض کنید مى کریدم به مکتبمان مربوط نبود ، امروز اگر کار خلاف بکنیم مکتب شکست مى خورد . مصیبت آن است که مکتب شکست بخورد سیدالشهدا (علیه السلام) شهید شد با همه اصحاب و عشیره لکن مکتب جلو رفت ، شهادت او مکتب را جلو برد . ما هم اگر در آن رژیم شهید مى شدیم و شما هم اگر شهید مى شدید ، مکتب جلو مى رفت لکن با اعمال ما ، با کردار ما ، با گفتار ما ، با قلم هاى ما ، با قدم هاى ما اگر امروز کارهاى خلاف واقع بشود ، مکتب متزلزل مى شود . مصیبت بزرگ این است که مکتب از دست برود ، مکتبى که انبیا براى آن کشته شده اند ، مکتبى که اولیا براى آن کشته شده اند .

ملت ایران ! بانوان محترم ! بردادران محترم ! به داد اسلام برسید اسلام امروز امانت است در دست شما ، خیانت نکنید به این امانت . روحانى ! دانشگاهى ! بازرگان ! دهقان ! کارگر! شهرى ! دهاتى ! عشایر! اسلام امروز در خطر است ، نه ما . خطر براى ما بود اشکال نبود . اسلام را دریابید ، کارهاى خلاف ما اسلام را بد جلوه مى دهد ، اسلام را دفن مى کند که تا آخر به آن توجه نشود . قلم ناپاک ، چشم هاى ناپاک در صددند که از شما خرده گیرى کنند و مکتب شما را بد جلوه دهند و بگویند این هم جمهورى اسلامى ، چنانچه در کارخانه ها مى روند و مى گویند ، چنانچه قلم هاى خائن مى نویسد . ما امروز از دوستان مى ترسیم ، دیروز از دشمن ها مى رسیدیم . آن ترس خیلى زیاد نبود ، اشکالى نبود . امروز از دوست ها مى ترسیم که این دوست هاى بى توجه به عمق مسائل ، بى توجه به موقعیتى که الان ما

ص: 42

در آن واقع هستیم کارى بکنند که مکتب ما در دنیا مکتب فاسد قلمداد شود ، مکتب عقب مانده قلمداد شود . این است که ما را رنج مى دهد ، این است که ما را نگران کرده .

امروز بر همه ما ، بر همه ملت ، بر بانوان ، بر برادران ، بر علما ، بر دانشگاهى ها ، بر وکلا ، بر وزرا ، بر همه قشرهاى ملت است که احتراز کنند از اختلاف و احتراز کنند از کارهائى که مخالف با نهضت اسلامى است ، مخالف با جمهورى اسلامى است . دست از اختلافات بردارید ، در یک امور جزئى با هم اختلاف نکنید ، امروز روز اختلاف نیست . دست از هواهاى نفسانى بردارید ، براى ریاست کمیته و پاسدارى و اینها خداى ناخواسته خلاف نکنید . امروز روز هواى نفس نیست . امروز روزى است که سرنوشت شما ، سرنوشت اسلام ، سرنوشت قرآن باید معلوم شود . با هم برادر باشید . دانشگاهى ها با ما برادرند ، ما خدمتگزار آنها هستیم . برادران دانشگاهى ! توجه کنید که شما را جدا نکنند از روحانیون . برادران روحانى ! توجه کنید که شما را جدا نکنند از دانشگاهى ها . همین چند روز در اصفهان ، در مشهد ، در تهران اساس یک خلاف را دارند طرح ریزى مى کنند که دانشگاه را از روحانى جدا کنند . بعضى منبرهاى نادان و بعضى دانشگاهى هاى نادان مى خواهند این دو قشر را از هم جدا کنند ، طرحش را ریخته اند در یک موقعى که موقع طرح قانون اساسى است ، در یک موقعى که موقع نتیجه گیرى است ، در یک موقعى که نزدیک به ماه مبارک رمضان است و اجتماعات شما براى آنهائى که مى خواهند ایران را از بین ببرند خطر دارد . ماه مبارک ، ماه اجتماع است ، ماه وحدت است ، ماه خداست . در یک همچو موقعى قبل از ماه رمضان و موقع نتیجه گیرى از این خون ها ، از این زحمت ها ، از این رنج ها طرح یک اختلاف بزرگ بین روحانیون و دانشگاهى ریخته شد ، یکى جزوه مى دهد لعن مى کند یک کسى را ، یکى جزوه مى دهد تعریف مى کند از کسى . هر دو خلاف است . هر دو امروز غلط است . دست بردارید از نادانى ، شما را تحریک نکنند آنهائى که با اسلام دشمن هستند . خیانت به اسلام نکنید . این تفرقه امروز خیانت به اسلام است با هر اسمى که باشد . امروز سر ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) اختلاف کردن خیانت به اسلام است . امروز این حرف ها را طرح نکنید همه توجه به این معنا داشته باشید که این سرنوشتى که بناست براى ایران تحقق پیدا کند خوب باشد . با اعمال شما مبادا اسلام فراموش بشود ، با اعمال شما مبادا اسلام دفن بشود . اگر دلسوز به اسلام هستید دست از تفرق بردارید ، اگر دلسوز به ملت هستید دست از تفرق بردارید ، اگر دلسوز به کشورتان هستید دست از این تفرقات بردارید . این طرح شیطانى که در اصفهان ظهور کرده و در مشهد و در تهران هم ، این طرح شیطانى را خنثى کنید . سر یک نفر آدم که آیا کافر است یا مسلم ، تو سر هم نزنید ، توجه به مسائل کنید ، شما را مى خواهند به جان هم بریزند و آنها نتیجه بگیرند . خداوند انشأاللّه ما را از غفلت بیدار کند . خداوند انشأاللّه اجتماع ما را حفظ کند . خداوند انشأاللّه تفرقه اندازها را هدایت کند . خداوند انشأاللّه اسلام را پیروز کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 43

تاریخ : 15/4/58

جمهورى اسلامى و رژیم تغییر کرد از رژیم سلطنتى به حکومت جمهورى اسلامى ، الان ما که معمم هستیم و شما که پاسدار هستید و سایر قشرهائى که در این مملکت هستند ، همه در حکومت اسلامى هستید ، همه ما در جمهورى اسلامى واقعیم ، الان رژیم ما جمهورى اسلامى است ، آن خطرى که الان متوجه به ماست خطر کشته شدن نیست ، خطر شکست یک جمعیت اسلامى در مقابل طاغوت نیست ، آنها اصلا خطر نیست . آن خطرى که الان براى ماست اینست که مکتب ما شکست بخورد ، اسلام شکست بخورد . این خطر بزرگترین خطرى است که الان متوجه به ماست و آنکه ما را تا اینجا رساند و پیروز کرد این بود که با هم قشرها اختلاف نداشتند ، همه با هم فریاد مى کردند که جمهورى اسلامى مى خواهیم ، فرقى ما بین شهر و ده نبود ، مرکز و سرحدات نبود ، همه دست به هم دادند و فریاد کردند که ما جمهورى اسلامى مى خواهیم و این دو جهت که یکى وحدت کلمه همه بود ، اکثرا با هم بودند و یکى هم مقصد ، مقصد اسلامى بود ، شما را پیروز کرد . شما الان یک لشکر فاتح هستید . اما لشکرهاى فاتح در سابق هم غالبا اینطور بوده که بعد از فتح طورى مى شد که شکست مى خوردند . امروز من براى یک جمع دیگر که صحبت کردم هیتلر را مثال زدم که حرکت کرد و نهضت کرد و زد و کشت و فرانسه را فتح کرد و سایر کشورها را فتح کرد و حمله کرد به شوروى ، با آن قدرتى که شوروى داشت ، فتح کرد بسیارى از جاها را لکن نتوانست نگه دارد ، آن فتح و پیروزى که کرده است نتوانست نگه دارد . چون نتوانست نگه دارد شکست خورد و منتهى شد به آنجائى که خودکشى مى گویند کرد . فاتح ها همیشه تقریبا اینطورى بودند که بعد از اینکه فتح مى کردند ، یک عواملى پیدا مى شد که اینها را به شکست منتهى مى کرد .

است ، نه رئیس جمهورش مى خواهد بزرگى بفروشد به پائین ترها نه پائین ترها مى خواهند مردم را از باب اینکه مثلا نظامى است ، پاسدار است مردم را آزار بدهند ، این چیزى است که ما ادعایش داریم مى کنیم . جمهورى اسلامى یعنى یک حکومت عادلانه اسلامى چنانچه مملکتى که اسلامى است و جمهورى در تحت لواى اسلام دارد اداره مى شود ، این مملکت هم باید اجزائش اسلامى باشد . اگر چنانچه در این مقطعى که از زمان ما هستیم و در اینوقتى که ما ادعاى تبدیل طاغوت به اسلام ، همچو ادعائى را داریم ، اگر چنانچه ما که معمم هستیم و شما که پاسدار هستید بر خلاف آنطورى که باید پاسدارهاى اسلامى ، روحانیون که پاسدارند و شماها که پاسدارید بر خلاف آن اگر یک وقت یک عملى صادر بشود ولو از یک مصداق ، یک فرد صادر بشود و دیگران جلویش را نگیرند ، آنهائى که الان متوجه اند که به ما اشکال کنند ، یکى را هزار مى کنند و در بوق تبلیغاتى در خارج و در داخل منتها در داخل به یک طرز دیگر و در خارج با صراحت که : (اسلام هم همانست ، تغییرى حاصل نیست ، اسلام اصلش همین طورى است ، اسلام هم مثل رژیم شاهنشاهى است منتها اینها حالا یک اسمى جاى یک اسمى گذاشته اند . رأى داده اند فقط به یک چیزى اما محتوا ، محتواى دیگرى است . یک چیز دیگرى است . اسلام اینجورى است آنوقت سازمان امنیت مردم را آزار مى کرد ، حالا پاسداران اسلامى ، آنوقت روساى طاغوتى به مردم تعدى مى کردند حالا روساى جمهورى اسلامى . )

آنوقت روحانیون در زمان طاغوت بودند ، اگر یک کارى از بعضى شان صادر مى شد مردم مى گفتند که اینها ساواکى هستند ، یکى کار خلاف مى کرد نمى گفتند که اینها نوکر اسلامند و این کار را مى کنند مى گفتند اینها جزء ساواکند . امروز اگر از یک روحانى صادر بشود کى مى گوید ساواکى است ؟ هیچ کس ، کى مى گوید که الزام دارد به این کار؟ اگر امروز یک خطائى از یک نفر معمم صادر بشود و سایرین جلویش را نگیرند و اعتراض نکنند ، جنگ لازم نیست ، اعتراض ، گفتن ، نهى از منکر . در خارج آنهائى که دشمن شماها هستند منعکس مى کنند که جمهورى اسلامى با رژیم شاهنشاهى هیچ فرقى ندارد فقط یک اسمى تغییر کرده و الا واقع همان واقع است ، دلیلش هم اینست که این پاسدارها ببینید مثل ساواکى عمل مى کنند ، این کمیته ها ببینید مثل مثلا چه عمل مى کنند ، این دادگاه ها را ببینید مثل همان دادگاه هاى طاغوتى است و هکذا و هکذا . آنکه امروز نگرانى دارد ، آنکه امروز مصیبت است براى ما این است که مکتبمان یعنى اسلاممان در معرض این است که دنیا به آن پشت بکنند و با اعمال ما دفنش کنند ، فکرى براى این باید کرد . تا ما خودمان را اصلاح نکنیم نمى توانیم بگوئیم که ما یک اشخاصى هستیم که براى خدا داریم کار مى کنیم ، مى خواهیم اصلاح کنیم مردم را . تا آقا خودشان صالح نباشند نمى توانند دعوت به صلاح بکنند . کسى که خودش خداى نخواسته پایش را کج مى گذارد اگر به مردم بگوید پایت را راست بگذار مسخره اش مى کنند ، مى گویند اگر پا راست گذاشتن صحیح بود خودت بگذار . اگر شما که پاسدارید و مدعى هستید که ما براى پاسدارى خدمت مى کنیم به اسلام مى خواهیم خدمت کنیم ، اگر خداى نخواسته همانطور که در رژیم سابق گاهى مى ریختند منزل یک کسى و اثاثش را مى بردند ، زن و بچه اش را به زحمت مى انداختند ، اگر حالا هم از یکى از شما خداى

ص: 46

نخواسته یک همچو چیزى صادر بشود و دیگران جلویش را نگیرند و تربیتش نکنند ، نهى اش نکنند ، این حربه را دست دشمن ما مى دهد و مى گوید پاسداران اینجورى اند . نمى گوید آن یک آدم اینجورى است ، نمى گویند این یک روحانى ملبس به این لباس اینطورى است ، مى گویند آخوندها اینطورند و پاسدارها اینطورند . این خطر را چه جور باید رفع کرد؟ ما الان مواجهیم با این .

جنگ اعصاب است ، آن جنگ نیست که آسان است . الان یک همچو جنگى هست که در خارج و داخل قلم ها را برداشته اند و مى خواهند بر ضد اسلام چیزى بنویسند ، نه برضد من و شما و زید و بکر ، بر ضد اسلام . اینها از اسلام مى ترسند ، از من و تو نمى ترسند اینها از اسلام مى ترسند . اسلام بود که جوانهاى ما را غلبه داد بر توپ و تانک و همه چیزها ، بر همه قدرت ها ملت ما را غلبه داد . اگر این پاسبان هاى ما بعد از این غلبه یک کارى بکنند که اسباب شکست اسلام بشود ، این مسؤولیت غیر مسؤولیت آدمکشى است ، غیر مسؤولیت گناه هاست ، این یک گناهى است که قابل بخشیدن نیست . اگر ما اسلام را آنطورى که هست بر خلاف آنطورى که هست نمایش بدهیم به خارج ، عرضه کنیم به خارج ، این شکست اسلام است ، نه یک معصیت ، قضیه معصیت نیست . این آنى است که انبیا سرش کشته شدند ، آنى است که اولیا سرش کشته شدند . دین حق دینى است که اولیا و انبیا کشته شدند سرش ! اگر کسى یکى از انبیا را بکشد ، یا اسلام را کارى بکند ، این گناهش بالاتر از او هست . انبیابراى اسلام کشته شدند ، این از نبى کشتن بالاتر است ، این از سیدالشهدا کشتن بدتر است . سیدالشهدا براى اسلام خودش را به کشتن داد ، همان اسلامى که حالا دست ما افتاده و مع الاسف بعضى از ما بازى مى کنند با او .

هر روز در روزنامه ها مى خوانید که گروه کذا هم اظهار وجود کرد ، بسیارشان به اسم اسلام است و خیلى شان هم غیر اسلامى ، هم آن که به اسم اسلام است حالا اشتباه دارد مى کند ، هم آن که به اسم غیر اسلام است اشتباه مى کند . همه باید تحت لواى لااله الا اللّه باشیم ، همه یکى باشیم انشأاللّه .

تاریخ : 16/4/58

پشت یک کسى باشد یا خیر ، در مغز و در فکرش باشد ، بلکه آن که در مغز و کتاب هست ، تعلیمات هست لکن مربا به تربیت انسانى نیست این ضرر دارد براى جامعه ، چه در جانب ما باشد و چه در جانب شما باشد هیچ فرقى نیست ، چه علوم اسلامى و فلسفه اعلا باشد و چه علوم طبیعى و امور مربوط به طبیعت باشد . اگر همراه با تعلیم ، تربیت نباشد ، همراه با تعلم تربیت نباشد ، تربیت انسانى نباشد یک حیوانى هست که انبارى از معلومات دارد . اکثر این دین هائى که باطل بوده و درست شده است ، به وسیله اهل علم درست شده است ، غیر اهل علم دین سازى نکرده اهل علم دین سازى کرده و بسیار از این خیانت هایى که به کشور ما شده است از همین درس خوانده هاست . این درس خوانده ها هستند که کمک کردند به دستگاه و دکترها و نمى دانم کذا و اینها کمک کردند به دستگاه و پنجاه سال مملکت ما را به باد فنا دادند .

اگر دانشگاه ها درست نشود و مدرسه هاى ما هم درست نشود امید اینکه یک جمهورى اسلامى ما پیدا بکنیم نداریم . اگر این دو قشر تربیت شدند به طورى که اسلام مى خواهد ، تربیت انسانى شدند ، هم مملکت ما مصون مى شود از تصرف شیاطین و روى چرخ خودش گردش مى کند بدون وابستگى به خارج و بدون خیانت هاى داخلى و هم ترقیات حاصل مى شود براى شما . مهم در دانشجویى و در دانشیارى و در استادى و در شاگردى و در تربیت ، در علم این است که یک تربیت صحیح همراه علم باشد ، عالم تربیت شده به تربیت انسانى ، که همان تربیت اسلامى است . کوشش کنید که هر قدمى که براى علم بر مى دارید ، براى عمل ظاهرى و براى اعمال باطنى ، ایجاد تقوا در خودتان ، ایجاداستقامت ، امانت در خودتان بکنید که وقتى از دانشگاه انشأاللّه بیرون مى آیید یک انسانى باشید که هم معلومات داشته باشید و هم امانتدار باشید . براى معلوماتتان ، هم امانتدار باشید و هم تزکیه نفس کرده باشید ، نفس خودتان را مهار کرده باشید . نفس انسان سرکش است و سرکشى آن انسان رابه زمین مى زند . همانطورى که انسان اگر سوار یک اسب سرکش باشد و مهار نداشته باشد این اسب سرکش انسان را به هلاکت مى رساند ، نفس انسان بدتر از هر سرکشى است . سرکشى نفس ، انسان را به هلاکت مى رساند . هر قدمى که براى تعلیم و تعلم بر مى دارید همراه آن قدم ، قدم باشد براى مهار کردن نفستان که از این سرکشى که دارد و آزادى که براى خودش فرض مى کند که هیچ مهارى در کار نباشد خودتان مهار کنید نفس خودتان را . اگر یک همچو تعلیم و تربیتى در یک کشورى باشد این کشور مى تواند مستقل باشد ، مى تواند آزاد باشد ، اقتصادش را مى تواند تأمین کند ، مى تواند فرهنگش را درست کند و مى تواند همه چیزش را اصلاح کند یک همچو کشورى دیگر حکومتش نمى تواند معوج بشود ، ارتشش نمى تواند زورگو باشد ، ژاندارمرى اش نمى تواند تعدى بکند ، شهربانى اش نمى تواند خلاف بکند . عمده این است که از دانشگاه ها ، چه دانشگاه هاى علوم جدید باشد و چه دانشگاه هاى علوم قدیمه باشد ، که مقدرات یک مملکت دست این دو قشر است ، از اینها انسان بیرون بیاید ، نه چهارپایى و بر دوشش کتابى چند ، اینطور نباشد که تعلم باشد ، دنبال دقایق علوم ، شما در طرف علوم طبیعى و این طایفه هم در طرف علوم فقهى و الهى ، دقایق علوم را بررسى کنید لکن از آن جهالاتى که در نفس است

ص: 51

و از آن سرکش هایى که در نفس است غفلت بکنید . اگر غفلت بکنید هر قدمى که در علم بردارید از انسانیت دور شده اید ، هى دورتر . انسانیت یک راه مستقیمى است ، یک راه مستقیم که اگر از این طرف کسى برود معوج است و بر خلاف انسانیت است و اگر از آن طرف هم برود بر خلاف است و آن کسى که اعوجاج پیدا کرد و راه مستقیم نرفت ، هر چه پیش برود دور مى شود از راه انسانیت . مثل این مى ماند که یک خط مستقیم بکشید ، دو خط اینطور ، هر چه این خط جلوتر بروند ، از خط مستقیم دورتر مى شود . هر چه درس بخوانید و بخوانیم ، اگر چنانچه به راه مستقیم نباشیم و مهار نکنیم معلومات خودمان را و مهار نکنیم نفس خودمان را و در این راه مستقیم نکشیم نفس را ، هر چه معلومات زیادتر بشود ، از انسانیت ، انسان دورتر مى شود و مشکلتر مى شود انسان خودش را برگرداند . شما که الان جوان هستید و قواى جوانى را الحمدلله دارید و مبتلاى به سستى پیرى نشدید زود مى توانید خودتان را اصلاح کنید . خیال نکنید که بگذاریم آخر عمر ، آنوقت توبه کنیم . آخر عمر توبه ممکن نیست براى آدم ، اگر از اول عمر دنبال قضیه نباشد ، خودش ، خودش را نسازد ، آخر عمر دیگرنمى تواند ، قواى شیطانى در انسان ریشه کرده و قوى شده و قوه خود آدم ضعیف شده و اراده اش ضعیف شده و کارى از او نمى آید . جوان ها قدر جوانى شان را بدانند که صرف کنند در علم و در تقوا و در سازندگى خودشان که اشخاص امین صالح بشوند که مملکت با اشخاص امین صالح مى تواند مستقل باشد . همه این پیوستگى هایى که ما به خارج پیدا کردیم ، دنبال این بود که ما رجال صالح نداشتیم ، آنوقت اگر رجال صالحى بودند ، کنار بوند ، کنار گذاشته بودند ، آنهایى که در میدان بودند آنها رجال صالح نبودند ، دانشمند هم بودند اما رجال صالح نبودند ، به درد مملکت نمى خوردند و آنها بودند که ما را پیوسته به خارج کردند و سال هاى طولانى مملکت ما در حلقوم خارجى منافعش فرو رفت و به ما آن کردند که الان مى بینید که هیچ نداریم . شماها ذخائر این مملکت هستید ، جوانید ، دانشجو هستید ، ذخیره این مملکت هستید طورى بکنید که این ذخیره ها براى مملکت مفید واقع بشود و خودتان رااصلاح بکنید تا انشأاللّه یک انسان هاى متعهد صحیح العمل امین ، کشورتان دست خودتان و خودتان اداره اش بکنید . آدم امین را هیچ کس نمى تواند معوجش کند ، اشخاصى که اعوجاج دارند اینها امانت ندارند ، اینها صلاحیت ندارند .

خداوند انشأاللّه همه شما را ، هم خواهرها را و هم برادرها را که همه ارجمند هستید و ذخیره هستید براى این مملکت همه تان را حفظ کند و همه مان را به راه راست هدایت فرماید .

ص: 52

تاریخ : 16/4/58

لکن یک دولت متزلزل انتقالى است ، و نه قانون اساسى که اساس هر کشورى هست الان داریم و نه یک رئیس جمهور داریم و نه یک مجلس شورا داریم که اینها اساس یک حکومت است و همه اینها باید باشد آنقدرى که ما تا حالا به آن رسیدیم این است که با رأى و رفراندم عمومى آن رژیم از بین رفت و به جاى او جمهورى اسلامى آمد ، الان ایران به عنوان جمهورى اسلامى در دنیا شناخته شده است ، اما جمهورى اسلامى که فقط ما به آن رأى دادیم اما مجلس نداریم و رئیس جمهور نداریم و قانون اساسى نداریم اینها را باید درست کنیم . پس ما بین راهیم ، مثل یک لشکر فاتح مى ماند که زده و رفته و یک جایى را گرفته است لکن معلوم نیست که بتواند حفظش بکند . ما الان معلوم نیست که با این توطئه ها که هست و با این تفرق ها که موجود شده است و با این کارها که انجام مى گیرد ، بعد از پیروزى معلوم نیست سرنوشتمان چه خواهد شد ، نگرانى داریم . تکلیف ما امروز چه هست ؟ ما اگر بخواهیم پیروزیمان که تا اینجا رسیده به آخر برسد ، چه بکنیم که حفظ بشود این پیروزى و مثل قضیه هیتلر نشود که محتاج بشود به خودکشى . ما باید بفهمیم چرا پیروز شدیم ، این چرا را اگر فهمیدیم آنوقت باید کوشش کنیم که همان چیزى را که ما را پیروز کرده حفظش کنیم ، اگر حفظش نکنیم ، همان است که یک لشکر فاتحى آمده و نتوانسته بعدش را حفظ کند . اکثر فتح هائى که شده نتوانستند حفظ کنند بعد رفتند و رها کردند . حتى نادرشاه هم که رفت هندوستان را گرفت ، آنجا دید نمى تواند حفظ کند یک قراردادى کرد و برگشت . حفظ یک نظامى ، حفظ یک پیروزى از اصل یک پیروزى مشکلتر است و نکته اش هم این است : در آنوقت که یک جمعیتى دارند حمله مى کنند براى گرفتن یک قلعه اى ، همه توجه شان به گرفتن قلعه است ، هیچ توجه دیگرى ندارند ، هیچ کس فکرش این نیست که ما امشب وقتى شب شد شام چه داریم ، ناهار چه داریم ، بچه مان کسالت دارد ، هیچ در فکر نیستند ، تمام قواى هر فرد دنبال این است که این فتح را بکنند ، این قلعه را بگیرد و یک گروهى که با هم مجتمع شدند ، همه یکصدا و قواى مختلفه جمع شده است و به حال حمله است ، همه قوا مجتمع شده است و همه هم نظرشان یک چیز است و آن این است که این قلعه راباید ما فتح بکنیم ، تا وقتى که رسیدند و فتح کردند و آنوقتى که در داخل قلعه بودند و نشستند و دیدند الحمداللّه فتح کردیم ، سستى ها شروع مى کند پیدا شدن ، خستگى ها ، سستى ها ، اختلاف ها ، در داخل همان قلعه ممکن است که هم سستى براى این افرادى که آنوقت با این قدرت پیش رفتند ، پیش بیاید و قدرت خودشان را از دست بدهند و هم تا حالا همه متحدالکلمه براى این فتح و پیروزى بودند حالا که خودشان را پیروز مى بینند مى افتند به گله هایى که از هم دارند ، اشکالاتى که برایشان هست ، زندگیمان چطورى هست ، بچه هایمان چطورند ، مناقشاتى که بعضى با بعضى دارند ، اغراضى که دارند ، آن سستى بعد از پیروزى و این اختلاف بعد از پیروزى موجب این مى شود که نتواند این فاتح حفظ کند فتح خودش را و آنهایى که شکست خورده اند بسیار اینطور اتفاق افتاده آنهائى که شکست خورده اند ، آنها براى اینکه عقده شکست خوردن درشان هست شروع مى کنند به پیوند با هم . از آن طرف شکست خورده ها روى عقده اى که پیدا کردند بنا مى کنند این جزیى جزیى ها به هم متصل بشوند و وحدت پیدا بکنند ، از این طرف اینهائى که فتح کرده اند ، براى

ص: 54

اینکه عمق مسائل را درست ادراک نکرده اند شروع مى کنند به اینکه استراحت بکنند ، سستى پیدا مى کنند و عمده ، اختلافات ، جدا از هم بشوند ، آنوقت که با هم مجتمع بودند فتح کردند ، حالا آنهایى که شکست خوردند دارند با هم مجتمع مى شوند ، اینهایى که فتح کردند دارند از هم جدا مى شوند ، نتیجه چه میشود؟ نتیجه این مى شود که همان رمزى که در فتح شما بود در اینها پیدا مى شود و همان رمزى که در شکست آنها بود در شماپیدا مى شود . پس ما باید چه بکنیم ؟ این فتحى را که کردید ، یک فتح کوچکى نبود ، ما باز ادراکش را خیلى نمى کنیم ، اینهائى که از خارج مى آیند ، از امریکا مى آیند ، از انگلستان مى آیند ، از بلاد خارج و غرب مى آیند ، اینها گاهى به ما مى گویند که ایرانیان نمى دانند که چه کرده اند ، نمى دانند که چه فتحى کرده اند ، یک فتحى بوده است که همه عالم را به تعجب واداشته است که چطور یک جمعیتى که هیچ چیز دستشان نبود بر یک قوائى که همه قواى عالم با هم جمع شده بودند ، شما خیال مى کنید که فقط محمد رضا بود و امریکا؟ مسأله این نبود ، محمدرضا بود و دنبال سرش همه دولت ها ، چه اسلامى و چه غیر اسلامى ، همه دنبال سرش بودند . بى جهت بود که ما را در کویت راه ندادند؟ با ما دشمنى نداشتند آنها ، براى اینکه پشت سر او بودند . بى جهت بود که ما را کارى کردند که نتوانیم عراق بمانیم ؟ بى جهت بود که من ممالک اسلامى را رها کردم و رفتم به خارج ، در یک مملکت کفرى ؟ اینها همه جهت داشت براى اینکه من دیدم همین کارى که عراق دارد مى کند و همین کارى که کویت مى کند نمى گذارد ما از این طرف شهر برویم آن طرف شهر سوار طیاره بشویم و برویم ، اینقدر هم مانع شدند ، گفتند از همان جا که آمدید به همان جا برگردید . این براى این بود که همه اینها طرفدار بودند با آن رژیم ، آنوقت آن قدرتهاى بزرگ هم همه پشت سرش بودند ، بعضى ها صریح مى گفتند مثل امریکا و انگلستان ، بعضى ها هم صریح نمى گفتند لکن بودند براى اینکه منافع خودشان را به وجود او مى دانستند و متأسف بودند از رفتن او .

در عین حال که همه قوه هاى عالم بر خلاف یک 35 میلیون جمعیت ، یک جمعیت ایرانى ، همه قوه هاى عالم مخالف ، معذلک نتوانستند نگه دارند او را چه اسباب این شد که یک همچو پیروزى پیدا شد؟ ماها چنین عرضه اى داشتیم ؟ نه ، ایمان و نظر خدا بوده وقتى همه شما از ظلم بیزارید و همه شما به عدالت اسلامى رو آوردید خداى تبارک و تعالى به شما کمک مى کنند ، ملائکة اللّه به شما کمک مى کنند ، این ملائکة اللّه که در جنگ هاى اسلامى به جمعیت هاى کوچک کمک مى کردند که پیروز مى شدند بر جمعیت هاى بزرگ ، منتها خود مردم آنجا نمى دانستند ، پیغمبر(صلی اللّه علیه و آله و سلّم) مى دانست به وحى ، الان هم اگر پیغمبر بودند ، شاید مى فرمودند که شما این پیروزى را که پیدا کردید ملائکة اللّه با شما موافق بود ، همه اسلام را مى خواستید ، دین حق را مى خواستید و از رژیم فاسد اعراض کردید ، این اسباب این معنا شد ، این دو تا کلمه ، همه با هم وحدت کلمه و همه با هم اسلام . این دو تا کلمه رمز پیروزى شما بود و عمل به آیه کریمه : (واعتصموا بحبل اللّه جمیعا و لا تفرقوا) در این آیه همین رمز است که همه تان با هم به خدا بپیوندید و جدا از هم نباشید ، اجتماع با هم باشد و توجه به خدا باشد ، تفرقه هم نباشد در کارهایتان ، این اسباب این شد که یک جمعیت کمى با نداشتن هیچ ساز و برگ

ص: 55

جنگى مشتى داشتند و ایمانى داشتند ، غلبه کردند بر جمعیت هاى بزرگ و با اشخاصى که منافعشان در خطر بود ، منافع حیاتشان در خطر بود و پشتیبان او بودند ، هیچ کس هم نتوانست این را نگهش دارد . ما تا اینجا آمده ایم ، پس ما یک فاتحى هستیم که در نیمه راهیم . از اینجا به بعد چه بکنیم که این فتح را به آخر برسانیم ، حفظ کنیم این فتح را ، این پیروزى را حفظ کنیم ، مثل هیتلر نشویم که بین راه برش گرداندند ، توى دهنش زدند برش گرداندند و محتاج به خودکشى شد؟ آنچه که باید بکنیم این است که همین رمز را ، همین دو تا کلمه را حفظ کنیم : یکى جدا نشویم از هم و الان دستهایى در کار است که مى خواهند این رمز را از ما بگیرند ، دست هاى زیاد ، دست هایى که مع الاسف اغفال کرده اند دوستان ما را ، نه همان دشمن ها ، دوستان را هم اغفال کرده اند و دارند بذر نفاق و جدائى را در این مملکت پخش مى کنند . این مملکتى که از مرکز تا سرحدات همه جا یک کلمه مى گفتند ، مى گفتند : جمهورى اسلامى ، یک کلمه مقدمه آن بود ، مى گفتند : که این رژیم نه ، از مرکز این بود تا سرحدات ، از هر طرف بروى ، هر جائى مى رفتى همین کلمه بود ، فهمیدند آنهایى که مى خواهند غارت کنند ما را که رمز پیروزى ما این وحدت کلمه بود و مقصد ، یک مقصد بودن ، هر کس یک طرف نمى کشید ، همه یک چیز مى گفتند ، همه مى گفتند : (جمهورى اسلامى ) . حالائى که ما رسیده ایم به اینجا ، الان آنهایى که این معنا را لمس کردند که این وحدت کلمه و وحدت مقصد ، همه با هم و همه با هم اسلام ، این پیروز کرده ما را ، مى خواهند این را از ما بگیرند ، همه را بگیرند ، اسلامش را هم بگیرند . این دو تا کلمه اى که اساس پیروزى شما بود ، الان شیاطین در صددند که از شما این رمز را بگیرند و اگر این رمز را حفظش نکنید و شیاطین خداى نخواسته غلبه کنند بر شما و رمز را بگیرند ، مملکت ما مى شود مثل همان قضیه هیتلر مى شود ، در نیمه راه برش مى گردانند ، مى زنند توى دهنش بیرونش مى کنند . ماباید این را حفظش کنیم .

و لشکرش رو به سستى و رو به افتراق گذاشته است و اهالى قلعه اى که شکست خورده بودند رو به اجتماع و روى دسته بندى که با هم یکى بشوند ، نتیجه اش این مى شود که بعد از چندى این گروه فاتح شکست خورده مى شوند و از قلعه بیرونشان مى کنند . اگر ما این رمز را حفظ نکنیم (ما مقصودم همه ایران است ، همه مملکت ، طبقه روحانى ، طبقه دانشگاهى ، پاسداران ، بازارى ، کارمند ، کارگر ، دهقان ، همه مکلفیم ) اگر ما نگه نداریم این پیروزى که برایمان پیدا شده است و این فتح عظیمى که براى شما پیدا شده است ، اگر حفظش نکنیم ، در حالى که بین راه هستیم ، آنها دارند با هم مجتمع مى شوند ما داریم گروه گروه مى شویم الان بسیارى از این منحرفین ، زیرزمینى با هم مجتمع دارند مى شوند ، با هم پیوند مى کنند . اضافه کنید دست هم از خارج هست که دست ها ، آن کمک هاى خارجى هم این مطلب را به آن باد مى زنند ، کمک مى کند . از مرزها الان باز اشخاصى وارد مى شوند اسلحه وارد مى شود ، از این چیزها ، در داخل باز اینطور روابط دارد درست مى شود ، گروه ها با هم مجتمع مى شوند . آنها دارند مجتمع مى شوند ، ماها داریم متفرق مى شویم . ما خودمان را فاتح دیدیم به سستى گرائیدیم و جدا داریم از هم مى شویم ، آنها خودشان را مغلوب دیدند و عقده پیدا کردند و دارند با هم پیوند مى کنند و ما را متفرق مى کنند ، رمز را از ما مى گیرند خودشان رفتار مى کنند رمز پیروزى یعنى یک رمزش را و آن وحدت کلمه و آن اجتماع ، اجتماع را دارند از ما مى گیرند ، گروه گروهش مى کنند . آقا این بى جهت نیست که صد گروه یک وقت ، در حدود یک ماه یا یک خرده بیشتر در تهران پیدا بشود ، این یک مسأله عادى نیست که یک دسته اى دلشان خواسته ، دلشان خواسته ، این یک نقشه اى است و یک چیزى است که زیر پرده یک دستى پشت سر اینهاست ، آنهایى که آدم هاى صحیح هستند و حسن نیت دارند ، غفلت مى کنند ، باید بیدار بشوند ، آنهایى که شیاطین هستند روى نقشه کار مى کنند . اگر این دسته هایى که علاقه دارند به اسلام ، علاقه دارند به کشور خودشان ، علاقه دارند به ملت خودشان ، این دسته ها از این تفرق ها دست بردارند ، براى آنها چیزى خیلى نمى ماند ، دیگر آنها صد گروه نیستند . از آن طرف دارد آنها مجتمع ، از این طرف گسسته مى شود . نتیجه این مى شود که خداى نخواسته اگر ما سستى کنیم ، اگر ما غفلت کنیم ، شیاطین هم با هم مجتمع بشوند ، یک وقت چشممان را باز کردیم که یک کودتا شد و همه بساط را به هم ریخت . همه بساطى که تا حالا ، همه خون هائى که تا حالا دادید هدر مى رود ، همه زحمت هایى که کشیدید باطل شد ، باید چه کرد؟ نباید امروز ما هى فریاد کنیم که ما چنین کردیم ، ما امروز باید فریاد کنیم که باید این کار را بکنیم . نباید یک لشکر فاتح هى بنشیند از فتحش بگوید ، این ثناخوانى از فتح اسباب این مى شود که دلگرم بشوند که الحمدلله دیگر گذشت ، سستى پیدا مى شود . _ ما_ باید از آن طرف صحبت کرد ، فریاد کنیم که ما باید جلو برویم ، همان فریادهاى اللّه اکبرى که کردید و با قدرت الهى پیش بردید این پیشبرد عظیم را ، همین را باید حفظش بکنید .

را باید مسلمان ها پر کنند از جمعیت ، این سنگرهاى اسلامى را پر کنند از جمعیت ها و در آنجا مسائل روز رابگویند و فریاد کنند . الان ما احتیاج به اللّه اکبر بیشتر داریم . تا آن وقتى که آن مردک بود . الان احتیاج ما بیشتر است ، الان ما به اجتماعات بیشتر احتیاج داریم . حربه دست شماست ، اگر بتوانید نگهش دارید . شما همه چیز دارید ، اگر بتوانید نگه دارید . شماقدرت ایمان دارید باید نگهش دارید . شمایک ملت رنجدیده بودید که از وقتى چشمتان را باز کردید و هوشتان بوده است هى سازمان امنیت به گوشتان خورده ، هى در سازمان امنیت چه شده ، هى دلتان لرزیده براى اینکه سازمان امنیت مبادا چه بکند ، پاسبان مبادا چه بکند . شما با این تنفرى که پیدا کردید از این رژیم و با آن توجهى که پیدا کردید به اسلام ، پیروز شدید .

این وحدت کلمه را حفظش کنید و این ایمان را ، این ایمان را که جوانهاى عزیز ما ، بسیار عزیز ما مى آیند استدعا مى کنند که دعا کنید ما شهید بشویم ، این جوان 30 ساله ، 20 ساله ، 25 ساله ، کمتر ، 18 ساله مى آید که دعا کنید من شهید بشوم این رمز پیروزى است . این احساس ، این تحولى که در جامعه ما پیدا شد ، اینها رمز پیروزى ما بود ، این را نگهش دارید . این روحیه ، این روحیه بزرگ ، این روحیه الهى ، غیبى ، این را حفظش کنید و از تفرقات ، از این افتراق ها پرهیز کنید . من همه را دارم مى گویم ، من خطابم به هر جا برسد صدایم . معنا ندارد امروز در یک مملکتى که فتحش نیمه کاره است احزاب مختلف بگذارند استقرار پیدا بکند بعد هر کارى مى خواهند بکنند . بگذارند ما درست مستقر بشویم ، اقتصادمان درست بشود ، زراعتمان درست بشود ، لااقل دستمان دراز نباشد براى دیگران که گندم بده ، جو بده ، چه بده ، همه چیزمان را از دیگران بگیریم بگذارید اینها قدرى درست بشود ، اگر شما خدا را مى شناسید ، براى خاطر خدا ، اگر شما ملت را دوست دارید ، براى خاطر ملت ، اگر کشورتان را مى خواهید ، براى خاطر کشور بازى نخورید از این یک مشتى که دارند کارى مى کنند که همه چیز ما به باد برود ، تا مى توانستند نمى گذاشتند کسى زراعت درست بکند ، بعدش نمى گذاشتند کسى زراعتش را بردارد ، حالا که برداشت کرده اند آتش مى زنند . اینها دلشان براى ملت سوخته ؟ ارزاق یک ملتى را که اینطور دارند به باد مى دهند آنوقت مى گویند که ما ملى هستیم ، ما با ملت آشنا هستیم . نیست مطلب اینطور ، باز نخورند این جوانان عزیز ما ، اینهائى که قصدشان این است که خدمت بکنند لکن راهش را نمى دانند ، دست بردارند اینها از این متفرق شدن و گروه گروه درست کردن .

پاسدارى از مملکت اسلامى مى خواهید بکنید ، توجه کنید به اینکه خودتان یک قدم خلاف بر ندارید . اگر شمایى که الان پاسدار اسلامید از شما یک خلاف ببینند ، مى گویند اسلام اینطورى است ، چنانچه اگر از روحانیون یک چیزى ببینند ، مى گویند اسلام این است . باید شماها وظایف پاسدارى از اسلام ، پاسدارى از جمهورى اسلامى پاسدارى از مملکت اسلام ، شمائى که الان به این شغل بسیار شریف و لباس بسیار مبارک در آمدید ، قدرش را بدانید . اگر الان شما یک خلافى بکنید ، گردن شما نیست مى گذارند گردن جمهورى اسلامى ، مى گویند جمهورى اسلامى هم همین است ، آنوقت سازمان امنیت به ما ظلم مى کرد و حالا پاسداران اسلامى . مکتب ما را ، آن مکتب بزرگ ما را دفن مى کند . اگر در این نهضت مکتب ما شکست بخورد ، دفن مى شود و دیگر کسى نمى تواند بیرونش بیاورد . کارى بکنید که شکست نخورید ، کارى بکنید که مکتبتان شکست نخورد . شما به وظایف انسانى و اسلامى خودتان رفتار کنید و ما هم همین طور انشأاللّه و همه گروه ها هم همین طور تا اینکه این فتحى که تا اینجا رساندیم بتوانیم نگهش داریم تا به آخر برسانیم و بتوانیم ما عرضه کنیم به دنیا که ما یک چنین متاعى داریم ، اسلام یک چنین چیزى است . اگر بنا باشد که حالایى که یک پیروزى نصیب ملت ما شده است ، کمیته ها تعدى بکنند خداى نخواسته ، پاسدارها تعدى بکنند خداى نخواسته ، روحانیون خلاف مسلک روحانیت عمل بکنند خداى نخواسته ، دولت خلاف دولت اسلامى رفتار کند خداى نخواسته ، ارتش خلاف ارتش اسلامى رفتار کند خداى نخواسته ، و همین طور ، اگر یک چنین قصه اى پیش بیاید ، در دنیا منعکس مى شود ، آنهایى که در صددند که این نهضت را آلوده کنند و اسلام را _ دشمن دارد اسلام _ آنها در خارج و در داخل منعکس کنند که اعمال همان تا عمال است مهره ها عوض شده آنوقت نصیرى بود حالا بصیرى ، عمل چه عملى است . اگر ما اعمالمان را موافق با آنکه جمهورى اسلامى اقتضا دارد منطبق نکنیم ، اگر ما که پاسدار احکام و شما پاسدار اسلام (همه مان الحمدلله امیدورام پاسدار باشیم ) اگر ما اعمالمان را مطابق با آن وظیفه پاسدارى نکنیم ، ما را متهم مى کنند به اینکه ، (خودمان را متهم نمى کنند ، آنها دیگر حالا کارى به شخص ندارند) مکتب ما را متهم مى کنند به اینکه این هم همان رژیم شاهنشاهى است ، افراد فرق کرده اند ، اسمش فرق کرده ، آنوقت مى گفتند رژیم شاهنشاهى و حالا مى گویند جمهورى اسلامى ، آنوقت مى گفتند شاهنشاه حالا مى گویند یکى دیگر ، اما معنا همان معناست ، محتوا همان محتواست ، اشکالات هم همان اشکالات است و تعدیات همان تعدیات است . اگر یک کارى بکنید ، زیادش مى کنند ، اگر کسى یک تعدى بکند ، نمى گویند این کرده ، مى گویند پاسدارهاى اسلام اینطور ، از اینجا هم برش مى دارند و مى گذارند روى اسلام و مى گویند اسلام این است ، آن اسلامى که اینها فریاد مى کردند ما اسلام مى خواهیم ، ما رژیم شاهنشاهى نمى خواهیم ، ما رژیم اسلام را مى خواهیم ، این هم اسلامشان . اینطور براى ما مى گویند .

خودتان را اصلاح کنید ، این طبقه هم خودش را اصلاح کند . اگر هر کس یک جایى فرض کنید یک صورت روحانى به خودش داد و چهار تا از این تفنگدارها را دور خودش جمع کرد و شروع کرد خلاف آن چیزى که وظیفه روحانى است عمل بکند ، اسلام را باد داده ، امروز نمى گویند زید این کار را کرده مى گویند جمهورى اسلامى این است ، منعکس مى کنند این جمهورى اسلامى است . وظیفه سنگین ، مسئولیت سنگین و همه تان مسؤول است . خواهید بود اگر یکى تان یک کارى بکند دیگرى ساکت باشد او هم مسؤول است یکى یک خلاف کرد ، همه باید بروید دنبالش که آقا چرا . لازم نیست که کتک کارى بکنید ، مؤاخذه کنید . اگر یک نفر خلاف کرد ، 20 نفر از شماها رفت گفت نکن این کار صحیح نیست ، تحت تأثیر واقع مى شود . اگر یک معمم ، یک صورت معمم ، یک کار خلاف کرد ، از اطراف ، معممین هجوم به آن آوردند که چرا این کار را مى کند ، دیگر اگر من دخالتى کردم همه تان هجوم آوردید که چرا این کار را مى کنى من سر جایم مى نشینم ، همه تان مسؤولید همه مان مسؤولیم ، امروز مسؤولیت بزرگ است براى ما ، ما نصف راه هستیم و من خوف این را دارم که قضیه ما قضیه هیتلر بشود .

خداوند انشأاللّه شما را سلامت بدارد . ماها همه را به وظایف خودمان آشنا کند و مملکت ما را از همه شرها نجات بدهد و نادان هاى ما را دانا کند و آن کسانى که خیانت مى خواهند بکنند به این مملکت ، هدایت کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 60

تاریخ : 16/4/58

مى خواهند همین است ، آزادند ، هر چه مى خواهند ، هر کارى مى خواهند بکنند ، ظلم بکنند آزاد است ، شهوات غیر مشروع ، آزاد است ، بدگوئى به هر کس ، آزاد است ، قلمفرسائى به ضد هر کس ، آزاد است . اگر این آزادیى که همین غیر محدود بودن این قسم حیوان ، غیر محدود بودن این قسم حیوان ، این حدى ندارد براى خودش ، آزادیش را حدى قائل نیست ، هر جا جلو برود باز در این آزادى مى خواهد جلوتر برود .

دعوت هم به آن کرده اند ، این دعوت به ازدواج ، اینقدر تعریف از ازدواج براى اینکه هم ازدواج بشود ، هم انحراف نباشد . از این شهوات مطلق ، از این مراکز فساد و فحشا انبیا جلوگیرى مى کنند ، نه از اصل شهوت . اصل شهوت طبیعى است و باید هم کار خودش را انجام بدهد اما حدود دارد . اگر تربیت و تعلیم آنطورى که انبیا و تحت تربیت انبیاست تحقق پیدا بکند ، انسان ، هم اینجایش صحیح مى شود و روى یک نظمى تحقق پیدا مى کند و این آکل و مأکول و این تعدیات و این تجاوزها و این اختلاف هاى طبقاتى پیدا نمى شود و هم آن طرف ، که عمده آن طرف است ، آن حیات جاویدى که آخر ندارد ، هم آن طرف تأمین مى شود . کوشش کنید که شما که حالا منتسب به ولى امر سلام اللّه علیه هستید ، مکتب ولى امر را به آن توجه کنید که براى تعلیم و تربیت این انسان است که از حد حیوانیت برساندش به حد انسانیت و رشد انسانى پیدا کند و تربیت انسانى پیدا کند و تعلیمات ، تعلیمات صحیح باشد . خداوند همه شما را انشأاللّه موفق بدارد .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 64

تاریخ : 17/4/58

حرفش هم الهى است ، استماع هم که مى کند ، استماعش هم الهى است ، راه هم که مى رود ، راه رفتنش هم الهى است . این همان است که انبیا آمده اند براى تربیت انسان ها که این انسانى که یک حیوانى است ، با سایر حیوانات فرق ندارد یا بدتر از سایر حیوانات است مى خواهند که این انسان را از این لجنزار بیرون بیاورند و یک انسان الهى ، یک انسانى که سر تا پایش معرفت اللّه باشد ، توحید باشد ، حرکتى نکند الا به حرکت الهى (و ما رمیت اذ رمیت و لکن اللّه رمى ) نه این است که معنایش این است که خدا تیر را با دست انداخت . این دست ، دست خداست و نفسانیت در تو نبوده است تا اینکه رمییى که مى کنى ، رمى تو باشد . تو الهى بودى ، تو یک موجود الهى بودى ، موجود الهى همه چیزش الهى است ، رمیش رمى اللّه است ، عینش ، عین اللّه است ، همه چیزش خداست .

باید کوشش کنیم ما معممین ، ما که خودمان را اسممان روحانى گذاشتیم ، چه طبقه اهل منبر باشند ، چه اهل محراب باشند ، چه از قشرهاى دیگر ، همین بنگاه ، این بنگاه را بنگاه اسلامى اش کنیم . ما که امروز همچو قدرتى خدا به ما داد و اعطاى خدا بود ، لیس الا براى این نیم توجهى بود که به اسلام شد و همه گفتند اسلام را مى خواهیم ، یک همچو قدرت هایى را از بین بردیم ، بردید و همه قشرها هم در این شرکت داشتند ، زن ها ، مردها ، بچه ، بزرگ ها ، ما همه ، روحانى ، دانشگاهى ، همه ، ما که الان آن قدرت ها را از بین بردیم و الان هم مدعى هستیم که رژیم ما رژیم اسلامى است و جمهورى ما جمهورى اسلامى است ، باید اکتفاى به این نکنیم که یک لفظى را برداشتیم و یک لفظ دیگر جایش گذاشتیم یا یک رژیمى را منقرض کردیم ، یک رژیم دیگرى جایش گذاشتیم . باید ما همه متوجه این معنا باشیم که لااقل این محیط بنگاه روحانى ، این محیطى که سر و کار دارند با قلوب مردم ، دعوت مى کنند مردم را و سر و کارشان با دل هاى مردم است ، شمائى که سر و کارتان با جان مردم است ، باید کوشش کنید که جان خودتان را ، قلب خودتان را اصلاح کنید ، الهى کنید که وقتى که منبر مى روید مثل منبرهاى ، البته نمى شود ، اما شیعه آن صاحب منبر حقیقى که حضرت امیر سلام اللّه علیه هست باشد که هر چه مى گفت و از قلب الهى سرچشمه مى گرفت (ضربت على یوم الخندق کافضل من کذا . . ) این نه اینکه مسأله این بود که تمام کفر با تمام اسلام مقابله کردند ، از این جهت شده است . ما اگر فرض مى کردیم که غیر حضرت امیر همین ضربه را زده بود و همان شکست را هم داده بود ، باز اصلا معلوم نبود که یک فضیلتى داشته باشد تا فضیلتش از نماز انبیا هم بالاتر باشد این ضربه ضربتى بود که از روح امیرالمومنین سرچشمه گرفته بود همه ایامى که ضربت مى زد ، فضیلتش بالاتر از همه بود براى اینکه قلب ، قلب الهى بود ، قلبى بود که غیر از خدا در او راه نداشت . ضربتى که از آن قلب سرچشمه بگیرد ، تصمیمى که از آن قلب سرچشمه بگیرد ، این ارزشش همان است که فرموده است افضل از همه چیزهائى که در عالم واقع شده است . البته براى ماها و بالاتر از ماها این مقام میسور نیست لکن آن تا حدودى که میسور است ما باید کوشش کنیم (حالا که نشد ، هیچ ، نباشد) حالا که ما نمى توانیم حضرت امیر سلام اللّه علیه باشیم شیعه اش هم نباید باشیم ؟! نه ، خود ایشان هم فرمودند که شماها نمى توانید اینطور باشید لکن اعانت کنید مرا به تقوا و به امثال ذلک .

ص: 66

بخواهیم بکنیم ، نه آزادیم که پیشتر نمى توانستیم عمل به اسلام و مقاصد اسلامى را بگوئیم ، حالا آزادیم که مقاصد اسلامى را بگوئیم .

رابریزد . قضیه این نیست که حیثیت شخص من ، حیثیت شخص شما یک وقتى خدشه دار بشود تا مسئولیت به حدود همان خود آدم برگردد ، صحبت در این است که با عمل ما ، مکتب ما دفن بشود ، یعنى حالائى که ما جمهورى اسلامى پیدا کردیم و هیاهو کردیم که ما ظلم نمى خواهیم و عدالت مى خواهیم ، حالا ما که اولى هستیم به اینکه این عدالت را اجرا بکنیم ، اولى هستیم به اینکه اعوجاجات را مستقیم کنیم ، خداى نخواسته از ما عملى صادر بشود که بر خلاف مجارى عدالت است ، انحرافى است اگر اینطور شد جمهورى اسلامى شکست مى خورد . اگر این جمهورى اسلامى شکست خورد اسلام مدفون مى شود ، دیگر خیال نکنید بعدها شما بتوانید دوباره یک کارى انجام بدهید . مسئولیت یک همچو مسئولیتى است . مسئولیت یک مسئولیتى است که انبیا و اولیا و همه خونشان را دادند براى حفظ این ، همه براى حفظ مکتبشان خون هایشان را دادند ، چه انبیأ سابق و چه نبى اکرم که همه تاریخش را مى دانید ، همه چیزشان را دادند براى اینکه حفظ بشود این مکتب و یک وقت اعوجاجانى در آن پیدا نشود . سیدالشهدا سلام اللّه علیه که آن قیام را کردند ، براى اینکه معاویه و پسرش اسلام را وارونه کرده بودند ، هم امام جماعت بود و هم امام جمعه بود و هم خطیب بود و هم شارب الخمر و هم همه چیز ، مکتب داشت از بین مى رفت . یک وقت یک کسى است که مى گوید من رضاخان پهلوى هستم ، هر غلطى بکند به مکتب ضرر نمى زند مردم مى گویند مردیکه کذاست . یک وقت یک کسى است که مى گوید من خلیفه رسول اللّه هستم ، مى آید خطبه مى خواند و مى آید جماعت خواند و خلافت رسول اللّه است و با اینکه خلافت رسول اللّه است ، آن اعوجاج ها را مى کند ، آن خطاها را مى کند ، این غیر خطاى محمد رضا و رضاست . خطاى یزید قضیه این نبود که سیدالشهدا را کشت ، این یکى از خطاهاى کوچکش بود ، خطاى بزرگ این بود که اسلام را وارونه اش کرده بودند و سیدالشهدا به داد اسلام رسید ، سیدالشهدا اسلام را نجات داد .

بزنند ، هر مکتبى تا پایش سینه زن نباشد ، تا پایش گریه کن نباشد ، تا پایش توى سر و سینه زدن نباشد ، حفظ نمى شود . اینها اشتباه مى کنند ، بچه اند اینها ، نمى دانند که این نقش روحانیت واین نقش اهل منبر چه هست در اسلام ، خودتان هم شاید خیلى ندانید . این نقش یک نقشى است که اسلام را همیشه زنده نگه داشته ، آن گلى است که هى آب به آن مى دهند زنده نگه داشته ، این گریه هازنده نگه داشته مکتب سیدالشهدا را ، این ذکر مصیبت ها زنده نگه داشته مکتب سیدالشهدا را . ما باید براى یک شهیدى که از دستمان مى رود ، علم بپا کنیم ، نوحه خوانى کنیم ، گریه کنیم ، فریاد کنیم . دیگران مى کنند ، دیگران فریادزنند وقتى یکى از آنها کشته بشود ، فرض کنید که از یک حزبى یکى کشته بشود میتینگ ها مى دهند ، فریادها مى کنند . این یک میتینگ و فریادى است براى احیأ مکتب سیدالشهدا واینها ملتفت نیستند ، توجه ندارند به مسائل ، همین گریه ها نگه داشته این مکتب را تا اینجا و همین نوحه سرایى ها ، همین هاست که ما را زنده نگه داشته ، همین هاست که این نهضت راپیش برده ، اگر سیدالشهدا نبود ، این نهضت هم پیش نمى برد ، سیدالشهدا همه جا هست (کل ارض کربلا) همه جا محضر سیدالشهداست ، همه منبرها محضر سیدالشهدا است ، همه محراب از سیدالشهداست اگر سیدالشهدا نبود ، یزید و پدرش و اعقابشان اسلام را منسى کرده بودند ، اگر نسیان شده بود ، یک رژیم طاغوتى در خارج منعکس شده بود . معاویه و یزید ، یک رژیم اسلامى را رژیم طاغوتى داشتند معرفى مى کردند ، اگر سیدالشهدا نبود این رژیم طاغوتى را اینها تقویت مى کردند ، به جاهلیت بر مى گرداندند ، اگر حالا من و تو هم مسلم بودیم مسلم طاغوتى بودیم ، نه مسلم امام حسینى . امام حسین نجات داد اسلام را ، ما براى یک آدمى که نجات داده اسلام را و رفته کشته شده هى سکوت کنیم ؟ ما هر روز باید گریه کنیم ، ما هر روز باید منبر برویم براى حفظ این مکتب ، براى حفظ این نهضت ها ، این نهضت ها مرهون امام حسین سلام اللّه علیه هست . نمى فهمند اینها ، بچه اینها ، سوءنیت ندارند ، بله خوب ، ممکن است بعضى از آنها هم سوءنیت داشته باشند ، بعضى ها هم روى نقشه کار مى کنند همانطورى که زمان رضاخان ، منتهااو یک قدرى روى نفهمى کرد ، بعدها روى فهمیدگى ، جلوى منبرها را همه را گرفت ، نگذاشت کسى منبر برود ، محراب ها را هم همه را یک جور دیگرى گرفت ، یک مجلس روضه اى نداشتند . در همه قم ، آنقدرى که من ، آنوقت ها بود ، مى گفتند یک مجلس آقاى صدوقى بود که قبل از اذان شاید ، یا قبل از آقتاب تمام مى شد . شب بود . . . این یک مطلبى بود ، نه این است که من باب اتفاق رضاخان آمد منبرها را نگذاشت و محراب ها را جلویش را گرفت و روحانیون را متحدالشکل کرد . نخیر ، این مسأله نقشه بود ، نقشه اینکه این قوه را بکوبند ، این قوه محراب منبر که از آن مى آید یکدفعه یک ملت را هول بدهد به یک طرف و یک همچو سلطنت را از بین ببرد . این رااز بین ببرند این قدرت را از دست ما بگیرند . نمى دانند این قشرهاى سیاسى که چه خدمتى این منبر ، این محراب به این کشور کرده .

اینها اگر چنانچه ملى هستند ما کار نداریم که آیا به خدا هم کار دارند یا نه اگر ملى هستند ، اگر کشورشان را مى گویند مى خواهیم اگر ملت را مى گویند که ما مى خواهیم ، اینها باید دامن بزنند به

ص: 70

این روضه خوانى ها براى اینکه این روضه خوانى ها این ملت شما را حفظ کرده ، این روضه خوانى ها و مصیبت و گریه است که کشور شما را حفظ کرده . بله ، اگر چنانچه یک مردمى هستند که روى همان نقشه اى که طرح شده است که باید قدرت اسلام گرفته بشود و قدرت روحانى گرفته بشود و قدرت خطیب گرفته بشود تا راه باز بشود براى آنهائى که باید استفاده کنند و استفاده کردند ، آنها یک مردم دیگرى هستند که با آنها نمى توانیم حرف بزنیم اما سایر مردم ، اینهایى که مسجد مى آیند ، منبر را گوش مى کنند ، مطالب را گوش مى کنند ، همچو که به روضه مى رسند ، رد مى شوند روند ، این از باب این است که ملتفت نیستند چه هست . آن روضه است که این محراب ، که این منبر را حفظ کرده ، اگر آن روضه نبود ، این منبر هم نبود ، این مطالب هم نبود ، آن حفظ کرده . ماباید به شهیدمان گریه کنیم ، فریاد کنیم ، مردم را بیدار کنیم . البته یک مطلبى هم که بین همه ما باید باشد این است که این نکته را به مردم بفهمانیم همه اش قضیه این نیست که ما مى خواهیم ثواب ببریم ، قضیه این است که ما مى خواهیم پیشرفت کنیم . سیدالشهدا هم که کشته شد ، نه اینکه رفتند یک ثوابى ببرند ، ثواب براى او خیلى مطرح نبود ، آنطور رفت که این مکتب را نجاتش بدهد ، اسلام را پیشرفت بدهد اسلام را زنده کند . شما هم که دارید نوحه خوانى مى کنید ، حرف مى زنید ، خطبه خوانید ، نوحه مى خوانید ، مردم را به گریه وادار مى کنید ، مردم هم که گریه مى کنند ، همه روى این مقصد باشد که این اسلام را ما خواهیم با همین هیاهو حفظش کنیم . با این هیاهو ، با این گریه ، با این نوحه خوانى ، با این شعر خوانى ، با این نثر خوانى ما مى خواهیم این مکتب را حفظ کنیم چنانچه تا حالا هم حفظ شده . باید این نکته را هم به مردم گفته بشود ، تذکر داده بشود که آقا قضیه روضه خوانى قضیه این نیست که من یک چیزى بگویم و یکى هم گریه کند ، قضیه این است که با گریه حفظ شده است این ، با گریه این حفظ شده ، حتى تباکى هم ثواب دارد ، خوب تباکى چرا ثواب دارد ؟ براى اینکه تباکى کمک مى کند به این مکتب ، کمک به مکتب مى کند . اینها اشتباه است که اینهایک طرف قضیه را مى بینند یک طرف قضیه را نمى بینند و مع الاسف ما همیشه ، یعنى اسلام همیشه مبتلا بوده به این یک طرف دیدن ها ، همیشه مبتلا بوده . اینکه در روایت است که اسلام غریب است ، از اول غریب بوده و الان هم غریب است ، براى اینکه غریب آن است که نمى شناسند او را ، در یک جامعه اى هست او اما نمى شناسند ، نمى شناسند اسلام را ، هیچ وقت شناخته نشده به آنطورى که باید باشد ، مگر پیش خودمان ، همیشه یک ورق را گرفته اند ، آن ورق دیگر را حذفش کرده یا مخالفت با آن کرده اند . یک مدت زیادى گرفتار عرفا ما بودیم ، اسلام گرفتار عرفا بود . آنها خدمتشان خوب بود اما گرفتارى براى این بود که همه چیز بر مى گردانند به آن طرف ، هر چه دستشان ، هر آیه اى دستشان مى آمد مى رفت آن طرف ، مثل تفسیر ملا عبدالرزاق ، خوب بسیار مرد دانشمند بسیار مرد با فضیلتى اما همه قرآن را برگدانده به آن طرف کانه قرآن با این کارها کار ندارد . یک وقت هم گرفتار شدیم به یک دسته دیگرى که همه معنویات را بر مى گردانند به این طرف ، اصلا به معنویات کار ندارند ، کانه اسلام آمده براى اینکه اسلام هم طریقه اش مثل هیتلر که او آمد که دنیا گیرى کند و کشورگشائى کند ، اسلام هم آمده کشورگشائى کند . هر چه مربوط به عرض

مى کنم

ص: 71

-زندگى است و هر چه مربوط به طبیعت است و هر چه ، اینها را گرفته اند ، هر چه معنویات است برگردانده اند به این طرف . بعضى از تفسیرها ، بعضى از اشخاصى که مى خواهند اظهار فضیلت مثلا بکنند ، ملاحظه کنید همه مسائل را برگردانده اند به این آب و خاک ، همه چیز را فداى حیوانیت کرده اند . عرفا همه چیز را فداى انسانیت کرده اند ، خوب باز او ، اما اینها غفلت از آن کرده اند . اسلام همه چیز است آقا ، اسلام آمده انسان درست کند و انسان همه چیز است ، همه عالم است انسان . آن که مربى انسان است باید همه عالم را آشنا بر آن باشد و انسان را به همه مراتب آشنا به آن باشد تا بتواند این انسان را به آن مدارجى که دارد برساند ، اسلام را به همه جهاتش بشناسد . یکى مى آید چهار تا از جنگ هاى اسلام را بررسى مى کند ، بعد مى شود اسلام شناس . خوب تو جنگ شناسى ، از اسلام بگو ، من این ورقش را مى شناسم . فقیه حق ندارد بگوید که من اسلام شناسم ، فقیه باید بگوید من فقه شناسم ، من فقه اسلام را مى شناسم ، آن که از همه بهتر مى داند همان است که فقه اسلام را مى داند . فیلسوف حق ندارد بگوید من اسلام شناسم ، این بگوید من یک قسمى از مثلا معقولات اسلام را ادراک کردم . آن هم که حکومت اسلامى را بررسى کرده و اطلاع پیدا کرده که وضع حکومت چه بوده او حق ندارد بگوید من اسلام شناسم ، بگو من حکومت اسلام شناسم . ادعاى اسلام شناسى جز براى آن که همه جهات اسلام را بداند چه جورى است و همه مراتب معنویت اسلام و مادیت اسلام را بداند ، او مى تواند بگوید من اسلام شناسم . على ابن ابیطالب اسلام شناس بود ، در عملش هم آنطور بود که عملش هم اعجاز است ، یک معجزه اى بود ولهذا مى بینید که فقها حضرت امیر را از خودشان مى دانند ، خطبا هم از خودشان مى دانند ، پهلوان ها هم از خودشان مى دانند ، زورخانه کارها هم از خودشان . زورخانه کارها وقتى اینجا مى آیند ، همه دم از على است ، شما هم همین طور . یک موجود اعجوبه اى بوده است که همه کس او را از خودش مى دانسته ، از همه بوده و از هیچ کدام نبوده ، از همه بوده براى اینکه هر کدام یک جهت على را توجه به آن داشته ، آن که خوب توجه دارد ، از این جهت ، از آن جهتش از شما هم بوده ، از این جهتش از یک دسته دیگر بوده ، نبوده از باب اینکه یک جهت نبوده ، همه چیز بوده ، کیست که همه چیز باشد .

و اجتماع اینطورى است . همه اینها کشیده شدند یک طرف . خوب ، دنبال آن همه رفتند و همه مقصد این بود که این سد را بشکنند و الحمدلله شکستند و رفتند ، آن وقت گرفتارى فقط یک کلمه بود و آن اینکه برویم بشکنیم ، همه اللّه اکبر مى گفتند ، بچه هاى کوچک هم با اینکه نمى دانستند دارند چه مى گویند ، لکن از پدرها یاد گرفته بودند که اللّه اکبر مى گفتند _ و چیز مى کردند _ بچه هاى کوچولو هم که روى دوش پدر بودند ، آنها هم یک چیزى به تبع مى گفتند ، براى اینکه همه داشتندگفتند . حالا آنطور نیست حالا یک مقصد که مقصد اصلى ماست باقى مانده است و یک جهات مختلفه و گرفتارى هاى مختلف پیش آمده . آنوقت هیچ صحبت این نبود که در سرحدات چه مى گذرد ، هیچ صحبت نبود ، صحبت نبود کارخانه ها چه مى کنند ، همه با هم موافق بودند ، کارخانه ها و کارمندها و علما و شما ، همه قشرها با هم دست به هم داده بودند و فریاد مى کردند ما اسلام را مى خواهیم . همین مقدار که ما فریاد مى کردیم اسلام ، اگر چه قلب ما هم خیلى با اسلام آشنا نبود اما همین اظهار ارادت و اظهار اسلامیت و توجه به مقصد ، شما را پیروز کرد .

رمضان و قبل از ماه محرم که وقت یک نتایج اسلامى بود ، در همان رژیم سابق شما اگر توجه کنید به این قضایایى که پیش آمده ، ببینید اینها چه وقتى پیش آمده . یک قصه یک وقت مى بینید درست شد (شهید جاوید) آقا ، این منبرى ، آن منبرى ، آن محراب ، آن محراب ، آن محراب ، در سطح کشور همه حرف ها شهید جاوید بود ، (شهید جاوید) چه بود که اینقدر داد بکنید؟ براى چه ؟ نزدیک محرم مى شد مى دیدند که اگر این قوه ها با هم باشند و یک وقت نکند که توجه بکنند به گرفتارى هاى خودشان ، توجه بکنند به آنکه گرفتارشان کرده ، شهید جاوید را پیش مى آورند ما هم غفلت از مسائل روز و از مسائل سیاسى ، همه به جان هم مى افتادیم ، همین قم تمام وقتش را صرف کرد سر شهید جاوید ، تا تمام شده ، بعد که تمام شد حالا یک وقت دیگر نزدیک مى شود ، آقاى شمس آبادى را پیش کشیدند ، شاید هم خودشان کشتند تا پیش بیاورند ، بعد این هم یک خرده اى کم شد شریعتى راپیش کشیدند ، هى دامن بزن ، از این طرف تکفیر ، از آن طرف تمجید ، هر دو طایفه غافل از اینکه کى دارد کلاه سرشان مى گذارد ، هر دو طایفه غافل ، هر دو (براى خدا ، براى خدا) یعنى محرابى و منبرى عرض مى کنم چیزى که اشکال مى کرد مى گفت که براى خدا ، دارد دین خدا از دست مى رود ، آن جوان و چه مى گفت (نه باز هم او براى خدا ، این ما را آشنا کرد به اسلام ) هر دو کلاه سرتان رفته و آنها نتیجه بردند و الان فکر این هستند همین که این صدا را بلند کنند تکلیف منبرى و محرابى این است که یک کلمه راجع به این مسائل حالا صحبت نکنند . الان روز این مطلب نیست ، الان روز این است که شما همه قوایتان را روى هم بگذارید و آن که باید براى مجلس خبرگان تعیین بشود ، انتخاب کنید و مردم را وادار کنید که اینها را منتخب کنند . اگر امروز چهار نفر از این معوج ها بروند در این مجلس خبرگان ممکن است این چهار نفر آدم توطئه چى مطلع از مسائل خارج ، این دیگران را هم بسیاریشان را تحت تأثیر قرار بدهند . باید شماها ، همه ما ، شماها کوشش کنید به اینکه اشخاصى که انتخاب شوند اشخاصى باشند مطلع بر اسلام ، اشخاصى باشند دلسوز براى اسلام ، اشخاصى که معتقدند که اسلام مى تواند استقلال ما را حفظ کند و اسلام مى تواند آزادى ما را حفظ کند ، اسلام مى تواند ما را ترقى بدهد اسلام مى تواند که اقتصاد ما را حفظ کند ، یک اشخاصى معتقد به اسلام که قبول کرده باشند اسلام یک مکتب مترقى است و مملکت ما باید اسلامى بشود . یک همچو اشخاص اگر رفتند و قانون اساسى ما را عرض مى کنم مطالعه کردند و بررسى کردند و تنظیم کردند ، ما برده ایم . اگر چنانچه از الان غفلت بکنیم ، هى بنشینیم و طرح بدهیم ، آن هم طرح پیش من ، من حالا دخالتى در این امر ندارم طرحى که مى دهند باید بدهند مجلس سنا که آنجا اجتماع هست براى این کار ، هر کس هر طرحى دارد آنجا باید بدهد ، الان باید همه شما ، همه ما باید قوایمان را روى هم بگذاریم که مبادا دیگران ببرند این مطلب را و ما را وقتمان را صرف این بکنند که آیا اسب حسین خان بهتر است یا اسب حسن خان ، دعوا را یک جاى دیگر ، ما را منحرف کنند از مقصد خودمان به طرف جاى دیگر ، جاى دیگر ما برویم آنها هم کار خودشان را انجام بدهند . الان نقشه این است که ماها از صحنه خارج بشویم خودمان با رضا و رغبت ، این منبر ، این منبر ، آن منبر ، خوب مردم هم توى همین منبرها و توى همین مساجد هستند ،وقتى

ص: 74

منبرى رفت و شروع کرد به مثلا یک مسأله اى که انحرافى بود ولو حق بود لکن در این زمان انحراف است ، اگر یک مسأله را طرح کردید ، آن اشخاصى هم که آنجا نشستند آنها هم کم کم ذهنشان این طرف آید ، از آن مسأله اساسى که ما الان پیشمان مطرح است که باید اساس و شالوده یک حکومت اسلامى حق انجام بگیرد از این ما را منحرف مى کنند شیاطین به یک طرف دیگرى و خودشان مى روند سراغ آن کارها ، به ما مى خندند ، به ریش ما مى خندند ، خودشان مى روند کارها راانجام مى دهند . الان باید فکر این مطلب باشید ، این ماه مبارک شعبان ، این ماه مبارک رمضان که خداى تبارک و تعالى یک حربه اى دست شما داده ، الان این حربه دست شماست و دیگران ندارند این را و این هم از برکت امام حسین سلام اللّه علیه است ، این حربه الان دست شماست ، این حربه را به کار ببرید ، مثل شمشیر ابى عبیده است که خودش باید به کار ببرد ، هر کسى نمى تواند این شمشیرى که دست شماست بتواند به کار ببرد . غفلت نکنید ، اغفالتان نکنند . ممکن است الان اشخاصى بیایند هى بیخ گوش شما بخوانند که (دیدى اسلام از بین رفت ، چطور شد) این نظر سوء دارد نظر حسن ندارد ، شما بگوئید ما الان مى خواهیم اسلام را درستش کنیم بعد که اسلام درست شد ، آنوقت مى رویم سراغ اشخاص که کى مسلم است یا غیر مسلم . ما الان را همان این راه است ، شما هم باید در مساجدتان ، در منابرتان عرض مى کنم مردم را دعوت به اجتماع بکنید . این اجتماعات است که اسلام را حفظ کرده ، این اجتماعات ، این فریادها ، این زنده بادها این مرده بادها ، اینهاست که ما را پیش برد . این اجتماعات مساجد را زیاد کنید ، مردم را دعوت کنید به مساجد ، بفهمانید به آنها که نکته گریه چیست گریه فقط براى این نیست که ما عزادار هستیم ، مردم براى پدرشان هم و فرزندشان هم دو ، سه روز گریه مى کنند و تمام شد ، چرا این تمام نشد؟ براى اینکه مکتب تمامى ندارد و این مکتب ماست ، این سند مکتب ماست ، ما مى خواهیم مکتبمان را با این حفظش کنیم .

مسائل دیگرى که ایشان فرمودند که راجع به همین قضیه انتخابات و قضیه اینها باشند ، اینها از مسائلى است که من الان نباید دخالت در آن بکنم به یک جهاتى ، اینها هر کدام هر کس مسأله اى داردبدهد به همان مجلسى که براى این قضیه هست که بررسى بکنند . ومهم مطلب این است که اشخاصى را انتخاب بکنند آقایان آنجا ، آقایان هر بلدى ، علماى هر بلدى ، اشخاصى را انتخاب کنند و به اهل منبر بگویند وآنها هم معرفى بکنند و شاید این مسأله بشود که اشخاصى درصدد بررسى الان هستند اشخاصى که پیدا بکنند و باید هم اکثرا از علما باشند ، بدانند چه مى کنند . انشأاللّه خداوند همه شما را تایید بکند و موفق باشید ، ادامه بدهید به این شغل شریف و محترم و بگریانید مردم را ، گریه بکنید خودتان بر شهیدى که اسلام را زنده کرده .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 75

تاریخ : 17/4/ 58

است و دسیسۀ او هم بیشتر است .

شما توجه داشته باشید به اینکه اینها را هدایت کنید ، این جوانهاى ما بسیارشان گول خورده اند نمى دانند چه مى کنند .

تاریخ : 17/4/58

گذاشتند و رفتند ، الان وقت طرح اینها نیست ، اینها یک وقتى دارد . الان ما یک دولت متزلزل انتقالى داریم ، استقرار پیدا نکرده است الان رژیم ما ، استقرار پیدا نکرده حکومت ما . ما قانون اساسى خواهیم که اساس یک مملکتى بر قانونش هست ، بعد از آن رئیس جمهور خواهیم که الان نیست ، بعد از آن مجلس شوراى ملى خواهیم که با رأى مردم تحقق پیدا کند ، بعد که مجلس تحقق پیدا کرد و رئیس جمهورى تحقق پیدا کرد و دولتى تحقق پیدا کرد ، یک دولت مستقرى ، و دست اینها و طمع اینها از این مملکت برید ، آنوقت ، وقت این است که من مشکلاتى که دارم ، بگویم ، شما مشکلاتى که دارید ، آقایان هم مشکلاتى که دارند ، نه اینکه ما نمى دانیم ، مشکلات زیاد است و نه اینکه ما نمى دانیم که علومى که در شرق بود ، دسیسه اسباب این شد که عقب بزنند آنها را و به جاى آن علوم غرب را بیاورند ، دانش هایى که در شرق بود و اروپا از آن تقلید مى کرد ، دست هایى آمد آنها را عقب زد و محتوا را از ما گرفت و الان وضع ما وضعى شده است که خیال مى کنیم که هر چه هست ، در غرب است و ما هیچ چیز نداریم . محتواى خودمان را گرفتند ، یعنى مغزهاى ما را شستشو کردند جایش یک مغز دیگرى گذاشتند که از همان غرب ارتزاق مى کند و این یک مطلب مهم است که باید به تدریج این مملکت از زیر آن بار بیرون برود . یکى هم از مسائل ، همان مسأله طب قدیم است . آنها همه این دردهایى که الان هست ، با همین دواهاى علفى معالجه مى کردند و معالجه شان یک معالجات اساسى بود و اروپا از طب بوعلى تا همین آخر استفاده کردند . کتاب بوعلى تا همین آخر ، شاید حالا هم مورد نظر آنها باشد ، بروزش را نمى دهند . من نه این است که ندانم اینهارا . مى دانم اشکالات زیاد است لکن همه چیز اینطور است ، همه مسائل اینطوراست که ما را ، به ما اینطور فهماندند که خودتان هیچ چیز نیستید و همه چیز آنها هستند و اینها مى خواستند همچو ما را از صحنه انسانیت بیرون بکنند ، بگویند ما اصلا هیچ چیز نداریم ، الان هم شما مى بینید که ما طبیب داریم ، معالج داریم لکن تا یک کسى یک مرضى پیدا مى کند ، راهش را مى رود به انگلستان ، مى رود به امریکا ، همین جا مى تواند معالجه کنند لکن اینها مى روند به آنجا ، بعد از مدتى که آنجا دیدند آنجا هم معالجه شان نکرده اند ، گاهى هم معالجه کردند . این از باب این است که ما را جورى الان بار آوردند که خیال مى کنیم که غیر از آنجا چیزى نیست در کار و حال آنکه نه ، هست ، اینجا هم هست در کار . در هر صورت ما همه اشکالات را دانیم لکن وقت دارد اینها ، الان شما باید تمام همتان را صرف این معنا بکنید که این مراحلى که ما داریم و دارند با آن مخالفت مى کنند ، این مراحل را ماطى بکنیم . الان مااحتیاج داریم که قانون اساسى مان بکنند و تصویب بکنند یک عده آدم مطلع ، خبیر ، مجلس خبرگان پیدا بشود ، باید همه افکار را متوجه این بکنید که یک اشخاص صحیحى ، یک اشخاص مسلمانى ، یک اشخاص متعهد به اسلامى ، یک اشخاص معتقد به اینکه این مکتب است که مى تواند ما را مستقل قرار بدهد ، یک همچو اشخاصى را تعیین بکنید تا بروند به مجلس و انشأاللّه قانون اساسى را آنها چه بکنند و بعد هم به رفراندم گذاشته بشود و این مرحله را ما طى بکنیم . در همین مرحله اى که ماهستیم ، الان ما مخالف داریم . الان همین حرف هایى که شما مى زنید من احتمال مى دهم که یک کسى بیخ گوشتان است خودتان هم متوجه

ص: 79

نیستید . گفتید که ببین طب ما از بین رفته ، بیائید برویم آنجا طرحش بکنیم . وقت طرح نیست الان ، الان وقت این نیست که ما بنشینیم بگوییم که طب ما چه جور است . دانشگاه ما چه جور است همه اینها اشکال دارد دادگسترى ما چه جور است همه اینها باید متحول بشود اما موقعش وقتى است که ما یک حکومت صحیح پیدا بکنیم ، ما بتوانیم در دنیا بگویى که این مملکت ما ، این رژیم ما ، این قانون ما ، این رئیس جمهور ما ، این مجلس ما ، که مردم ، که دنیا ما را بپذیرد به اینکه ما یک رژیم تام العیارى هستیم . بعد از اینکه اینطور شد ، آنوقت بیائیم سراغ این خرده ریزهایى که چه شده است ، چه عقب افتادگى داریم ، چه گرفتارى هایى براى ما این رژیم منحوس سابق درست کرده است ، همه چیزها را به هم ریختند ، رفتند .

انشأاللّه خداوند همه تان را تایید بکند و وظیفه فعلى تان را به آن توجه پیدا کنید . و شماى دانشگاهى و آن طب سنتى و دیگران ، همه این خواهرهاى محترم و شمابرادرها و همه ایران ، همه با هم الان باید توجه به همین مسیر داشته باشیم که نهضت مان تو راه هست ، این نهضت را باید همچنان زنده نگه دارید تا این مسائل بگذرد . اگر یک سستى بکنید و بروید سراغ کارهاى دیگر ، آن بگوید من خانه ندارم و آن بگوید طب من چطور است و آن بگوید دانشگاه من چطور ، در بین راه ما مى ترسیم که یک وقتى یک عایقى پیدا بشود ، یک مانعى پیدا بشود و همه این حرف هاى شما بشود دیگر هیچ و تمام بشود و تا آخر دیگر باز ما زیر بار همان مسائل باشیم . خدا همه تان را انشأاللّه حفظ کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 80

تاریخ : 17/4/58

تعالى هم منت بر مردم گذاشت و انبیا را مبعوث فرمود تا اینکه راه را به اینها نشان بدهند . تمام تعلیمات انبیا براى مقصد ، نشان دادن راهى است که انسان ناچار از این راه باید عبور کند . ناچار انسان از این عالم طبیعت به یک عالم دیگرى عبور مى کند ، اگر سر خود باشد یک حیوانى است که از این عالم به عالم دیگر مى رود و اگر چنانچه به راه انبیا برود انسانیتش کامل مى شود و هر چه بیشتر اطاعت کند بیشتر انسانیتش رشد مى کند . تمام کوشش انبیا براى این بوده است که انسان را بسازند ، تعدیل کنند ، انسان طبیعى را مبدل کنند به یک انسان الهى ، در همین عالم که هست هم ، باز اینطور باشد . نظر انبیا به این عالم بانظر اشخاص دیگر فرق دارد ، آنهامى خواهند این عالم را الهى کنند ، یعنى به هر چه نگاه مى کنند آثار الهیت در آن ملاحظه کنند . سایر قشرها چه فلاسفه باشند و چه سایر دانشمندان باشند خصوصا دانشمندان طبیعى ، اینها تمام نظرشان به این است که آثار طبیعت را کشف کنند و استفاده از طبیعت بکنند . انبیا طبیعت را قبول دارند لکن طبیعت را مهار مى کنند به طورى که در تحت الوهیت مهار بشود ، در تحت عالم بالاتر باشد . همان استفاده اى را که ماها که اطلاعى از آن واقعیات نداریم از این عالم طبیعت مى کنیم آن آدمى که از ما عداى طبیعت هم اطلاع دارد همین استفاده را مى کند با فرق اینکه ، این که استفاده مى کند نظرش به همین طبیعت است و او که استفاده میکند طبیعت را آثار آن عالم مى بیند و حق تعالى را در طبیعت مشاهده مى کند .

اینهمه جنگ هایى که در اسلام شده است و زحماتى که اولیأ خدا کشیده اند و اینها براى اینکه اسلام را پابرجا کنند ، احکام اسلام را پیاده کنند آنهم براى اینکه انسان ها را هدایت کنند به یک واقعیاتى که اطلاع بر آن ندارند ، راه را نمى دانند ، آنها مى دانند راه را اینطور باید بروند .

یک رأى بدهیم و بگوئیم جمهورى اسلامى ، اسلام مى خواسته که در رژیمش اینطور باشد که هر جا پا بگذارى احکام اسلام باشد ، غیرش نباشد . اگر ما با همه زحمت ها با همه خون دادن ها به این جا رسیدیم که جمهورى اسلامى ، و باز رهایش بکنیم تمام کارهایمان هدر رفته ، یعنى طاغوت فرق نمى کند که محمدرضا باشد یا من و شما . حیطه شعاع عملیات مختلف است یک کسى طاغوت است در خانواده خودش ، یک کسى طاغوت است در خودش و همسایه هایش ، یک کسى طاغوت است در محله اش ، یک کسى در شهر ، یک کسى هم در یک استان ، یک کسى هم در سطح کشور . در طاغوتى فرقى نیست ، در شعاع عمل فرق است . همین طاغوتى که در خانواده خودش طاغوت است ، اگر دستش برسد در محله هم طاغوت است ، اگر دستش برسد ، در همه سطح کشور طاغوت است ، براى اینکه خودش وقتى طاغوت هست دیگر شعاع عمل کم و زیادش پیش او فرقى ندارد ، دستش نمى رسد ، دستش برسد همان کارهایى که محمد رضا مى کرد ، این آدم هم همان کارها را مى کند تا تربیت اسلامى و انسانى و تحت تربیت انبیا کسى نباشد ، دستش نمى رسد و الا وقتى دستش برسد همه آن کارها را مى کند حالا هم خیال مى کند نمى کند . این آدمى که در منزل خودش ظلم مى کند ، در منزل خودش تعدى بر اولادش ، بر فرزندش ، بر خادمش مى کند این اگر زیادتر بشود خدمه اش ، زیادتر بشود اولادش ، زیادتر بشود تابعش همان قدر که آنها زیادتر شوند این وسعت ظلمش زیاد مى شود ، براى اینکه آدم ظالم است . ظالم اگر ده نفر تحت سیطره اش باشند ، ظلمش به اندازه ده نفر است ، اگر سى و پنج میلیون جمعیت هم باشند ، ظلمش به اندازه سى و پنج میلیون نفر است ، آدم ، همان آدم است براى اینکه آدم نشده است ، یک موجودطاغوتى شیطانى است . این موجود طاغوتى شیطانى اگر تحت سیطره انبیا نرود ، تحت تعلیم و تربیت انبیا نرود هیچ فرقى مابین این فرد با آن فردى که یک عالم را دارد مى چاپد ، در روحیات نیست ، در عمل هست از باب اینکه این دستش نمى رسد ، او دستش مى رسد . اینهایى که مثلا فرض کنید در ایران سیطره داشتندمثل محمد رضا اگر در عراق هم سیطره اش مى رفت همین ظلم هایى که اینجا مى کرد آنجا هم کرد ، اگر در همه ممالک اسلامى هم سلطه پیدا مى کرد همین کارهایى که اینجا کرد در همه مى کرد اگر در همه عالم هم سلطه پیدا مى کرد همان مطلب بود . مى بینید که این ابرقدرت ها که دستشان را همه جا دراز کنند ، دستشان را همه جا دراز مى کنند براى چاپیدن ، آن آدمى که چاپیدنش یک حدود خاص داشت وقتى که شد رئیس ، یک قدرى وسعت پیدا مى کند و همان کارها را هم آنجا مى کند . گمان نکنید که من و شما اگر دستمان برسد به آنها نکنیم ، تا آدم نشویم همان حرف هست ، باید همه فکر این معنا را بکنیم که رژیممان را رژیم اسلامى بکنیم .

رژیم اسلامى به این است که این افرادى که در کار هستند ، این افرادى که در این رژیم سر کار هستند ، مشغول به فرض کنید که خدمتگزارى هستند ، کارمندهاى دولتى همه شان ، هر کدام آنجا که کار مى کنند کارشان کار اسلامى باشد ، این فکر نباشد که حالا که این اداره آنجایش خراب است خوب ، بگذارید اینجایش هم خراب باشد ، حالا که آن آدم آنجا خلاف مى کند خوب ، بگذار اینجا هم خلاف کند . همه ملکفیم ، همه ما . اگر همه عالم خلاف بکنند ، یک آدمى که تربیت شده تحت مکتب

ص: 83

انبیاست او خلاف نمى کند ، تمام عالم وقتى که به هم بخورد و ظلم بشود ، حضرت موسى خلاف نمى کند . از اینکه حالا همه دارند مى چاپند پس باید من هم این کار را بکنم ، نه ، در تربیت انبیا اینجور نیست ، على بین ابیطالب سلام اللّه علیه همه عالم اگر کافر مى شدند به حال او فرقى نمى کرد جز غصه خوردن به اینکه چرا اینها دارند خلاف مى کنند و الا در مشى او هیچ تغییرى نمى کرد آن روزى که تو خانه نشسته بود با آن روزى که یک خلافت داراى آن وسعت که ایران یک جزئش بود تا مصر و در حجاز و همه اینها تحت سیطره بود و از اروپا هم یک مقدارى ، هیچ فرقى در حال روحى اش نبود که حالا که من داراى یک همچو چیزى هستم ، باید مثلا چه بشود ، هیچ ابدا در روح او هیچ فرقى نمى کرد براى اینکه روح ، روح الهى بود . روح الهى در آن فرقى نمى کند که یک جمعیت کمى تحت نظر او باشد یا یک دنیا باشد ، در حال روحى او فرقى نمى کند ، او موظف است عدالت کند ، مى تواند با این چهار تا که هست عدالت بکند ، اگر توانست با همه جا و همه جا عدالت را گسترش مى دهد . همه ما الان که اسم جمهورى اسلامى روى خودمان گذاشتیم و رژیم سابق را فرستادیم بحمداللّه به خارج و دفنش کردیم و دیگر هم زنده نخواهد شد انشأاللّه ، همه ما الان مکلفیم که این رژیمى که ادعا داریم که تحقق پیدا کرده ، واقعیتش تحقق پیدا کند ، از حد لفظ به حد معنا بیاید ، از حد رأى به حد خارج بیاید . شما که مأمورین یک وزارتخانه هستید یک طور باید عمل بکنید ، آنها هم که در وزارتخانه دیگرند یک طور ، همه باید یک مأمورین اسلامى باشند . هر فرد باید خودش را موظف بداند به اینکه این کارى که الان ، این کار جزئى که پشت میز نشسته به او محول است ، این کارى که به او محول است به عدالت عمل کند ، منتظر نشود که وزیر عادل بشود . وزیر عادل باشد یا نباشد ، شما باید عادل باشید . نخست وزیر عادل باشد یا نه ، براى خودش ضرر دارد و نفع دارد ، آن حسابش علیحده هست ، شما هم حسابتان علیحده است ، پیش خدا حسابش علیحده است ، پیش ملت هم حسابش علیحده است . شما که این کار جزئى ، پیشخدمتى که این کار جزئى دستش هست ، این عدالت در آن کارش باید بکند . آن رئیس اداره هم که در آنجا نشسته آن هم عدالت در همان کار باید بکند ، منتظر نشود دیگران عادل بشوند تا او عادل بشود . مثل این است که من منتظر بشوم دیگران نماز بخوانند تا من نماز بخوانم ، یا منتظر بشوم دیگران ناهار بخورند تا من ناهار بخورم . چطور وظایف طبیعى را آدم اینطورى عمل مى کند ، وظایف طبیعى را هر کسى شخصى عمل مى کند . شما هیچ وقت انتظار کشیدید دیگران نفس بکشند تا شما بکشید؟ دیگران نگاه کنند تا شما نگاه کنید؟ هیچ همچو نیست . شما به حسب طبیعت تان وظایف طبیعى را شخصا عمل مى کنید ، وظایف الهى را هم همینطور است همانطور که وظایف طبیعى را شخصا عمل مى کنید وظایف الهى را شخصا شما موظفید عمل کنید بعلاوه موظفید که دیگران را هم وادار کنید که به این کار در این جا موظف نیستید که دیگران را وادار کنید که نگاه کن اما در آنجا موظفید که تعدیل کنید دیگران را هم تربیت کنید . هر کدام ما موظفیم خودمان عمل کنیم و موظفیم دیگران را هم وادار کنیم ، اگر یک همچو روحیه اى در یک ملتى پیدا بشود که انشأاللّه امیدوارم پیدا بشود ، اگر یک همچو روحیه تعاون معنوى همانطورى که در این برهه اى که انقلاب بود یک تعاون مادى پیدا شده بود ، این هم

ص: 84

معنا بود ، اما معاونت راجع به این بود که اینهائى که مى آمدند در خیابان ها تظاهر مى کردند ، خانه ها به آنها آب مى دادند ، غذا مى دادند عرض کنم مردم کمک مى کردند و معاونت مى کردند ، اگر یک روحیه معاونت معنوى پیدابشود در انسان ، در همه ، که هر کس خودش را موظف بداند به اینکه علاوه بر اینکه خودش یک آدمى است که مى خواهد عدالت بکند ، وظیفه شناس است ، پشت میز که نشسته کار خودش را که مى کند و کار مردم را که مى خواهد انجام بدهد ، روى وظایف است ، نه روى طمع است ، نه روى ترس و خوف است ، روى وظیفه است ، آنطورى که وظایف شخصى خود راآدم عمل مى کند براى خودش وظیفه مى داند که براى بچه هایش لباس بخرد ، این یک وظیفه اى است پیش آدم ، نه خوف است و نه طمع . اگر انسان ، آن کسى که متصدى یک کار یاست ، وظیفه بداند این را که من حقوق مثلا مى گیرم وظیفه ام این است ، نخیز ، حقوق هم نمى گیرم وظیفه انسانى ام این است ، وظیفه اسلامى ام این است که حالا که متکفل یک امرى شدم و یک دسته اى به من محتاجند که کار آنها را راه بیندازم ، کارها را تعویق نیندازم ، همانقدرى که مى توانم ، به هر ترتیبى که جریان دارد ، جریان بدهم با رفاقت ، جلو وعقب انجام ندهم ، خلاف عدالت نکنم ، اگر جلو و عقب انجام بدهم این همان کارهاى طاغوت است ، طاغوت در یک چیز کم ، در یک شعاع کم . چنانچه هر کداممان توجه به همین معنا داشته باشیم ، هر کسى به خودش متوجه باشد ، خودش را درست کند ، اداره اى که داراى پانصد نفر مأمور است ، هر مأمورى آن کارى را که به او محول است سرش را زیر بیندازد و کارش را انجام بدهد ، یک اداره درست مى شود ، یک وزارتخانه درست مى شود ، باقى درست مى شود ، همه کشور درست مى شود . اگر یک همچو چیزى در یک کشورى پیداشد ، این کشور مترقى است کشور مترقى این نیست که سینماهاى کذا داشته باشد و آن کارهایى که در آن مى شد ، یا مترقى آن است که مراکز فحشا آن قدر زیاد باشد ، مشروب خورى آنقدر زیاد باشد این انحطاط است ، کشور مترقى این است که افرادش مترقى باشند ، فرد مترقى آن است که وظیفه شناس باشد ، وظایف ادارى اش ، وظایف الهى اش ، اگر انسان وظیفه شناس شد یک انسان مترقى است ، یک انسان عادل است . یک مملکتى اگر انشأاللّه موفق بشویم ، موفق بشوید به اینکه این مملکت ، همه وظیفه شناس بشوند و جمهورى اسلامى بشود . جمهورى اسلامى این است که اداره مالى آن هم اسلامى بشود ، اداره عدلیه اش هم اسلامى بشود . تحول باید پیدا بشود ، تحول در نظام و تحول در افراد که این نظام را مى خواهند پیش ببرند . به مجرد اینکه تحول در نظام هم باشد و تحول در افراد نباشد ، فایده ندارد براى اینکه وقتى تحول در افراد نباشد ، اگر حالا هم یک کسى ، یک تحولى در نظام درست کند ، فردا همین افرادند که این نظام را مى خواهند پیش ببرند ، همین افراد ، نظام را معوجش کنند ، بر خلاف مى کنند .

تحول در افراد ، در روحیه افراد میزان است و این با این است که همه آقایان بناى بر این بگذارند که کارهایشان را روى وظیفه شان عمل بکنند ، خودشان را ببینند در یک جمهورى اسلامى ، ببینند در یک مملکتى هستند که رأس این مملکت امام زمان سلام اللّه علیه مراقبشان هست ، مأمورهاى مخفى دارد ، ملائکه اللّه مأمورند ، خودش را تحت مراقبت ببیند ، بگوید که ما یک مملکتى الان هستیم

ص: 85

که یک مراقبى داریم معصوم و ماتحت مراقبت هستیم ، اعمالمان باید یک اعمالى باشد که یک وقتى به عرض ایشان رسید ، راضى از ما باشند . در هر جا که کار مى کنید ، شما براى مسلمان ها مى خواهید خدمت بکنید . دولت ها خدمتگزار مردم هستند ، نه فرمانفرما . این رژیم طاغوتى است که مثلا یک نخست وزیرش ، یک رئیس جمهورش فرمانفرمایى بخواهد بکند . این طاغوت ، همین است . بله ، این مقدارى که وظیفه هست که امر و نهى بکند وظیفه است بکند ، اما بخواهد زاید بر آن وظیفه فرمانفرمایى بکند ، حالا که رسیده به اینجا سوء استفاده بکند ، این همان رژیم طاغوتى است حالا دستش به زیادتر نمى رسد یا خوف دارد از اینکه مردم به او اشکال بکنند ، اگر دستش باز بشود ، همان کارهایى که محمد رضا مى کرد شاید من هم بکنم اگر دستم برسد . تا تربیت یک تربیت صحیح نباشد ، فایده ندارد . و شما آقایان انشأاللّه من امیدوارم و از خودتان ، رفقایتان ، دیگران ، سفارش کنید همه که ما الان در یک نظامى واقع شده ایم که ما مى گوئیم ما اسلامى هستیم ، شما یک گروه اسلامى هستید الان . یک گروه اسلامى اگر همان ادعا باشد ، خوب ، همه عالم مى توانند ادعا کنند ، مگر محمدرضا نمى گفت من مسلمانم ، قرآن هم طبع مى کرد ، خدمت حضرت رضا هم رفت و مى ایستاد و برایش زیارت نامه هم مى خواندند و نماز هم مى خواند و همه این کارها را مى کرد اما نبود اینطور . ما اگر بخواهد رژیممان اسلامى باشد و این ادعایى که مى کنیم که ما مسلم هستیم و ما طرفدار اسلام هستیم و طرفدار رژیم اسلامى هستیم باید این قدم راهم برداریم که مهمش این قدم است که محتواى یک مملکتى اسلامى باشد ، هر جایش برویم در مملکت اسلامى رفتیم ، نه اینکه وقتى رفتیم ، بازار ببینیم بازار همان بازار و همان رباخورى و همان اجحاف و همان گرانفروشى بیجا و همان ها و بعد هم فریاد مى کنند که اسلام ، بعد هم چراغانى مى کنند . خیال مى کنند با این مى شود امام زمان را بازى داد ، نمى شود . تا یک نورى در قلب ما پیدا نشود فایده ندارد ، هر چه هم از این اعمال بکنیم اعمال است . خیر ، از این اعمال همه مى کنند باید این اعمال بشود ، نه اینکه اینها نشود ، این اعمال بشود ، پیوند با قلب داشته باشد ، با قلبمان یک کارى کنیم که این عمل را قلب ما آورده باشد .

در هر صورت ما الان در یک جمهورى لفظى اسلامى هستیم ، نه جمهورى اسلامى ، جمهورى ، طرح جمهوریت است ، حالا طرحش هست ، طرحش هم حالا تمامى باز نیست . وقتى مملکت ما جمهورى اسلامى است که همه چیزش اسلامى باشد . هر چه ناقص باشد جمهورى اسلامى ناقص ما داریم ، حالا جمهورى اسلامى لفظى داریم . اگر چهار تا اداره مان درست بشود ، یک جمهورى اسلامى ناقصى باندازه این اسلامى شده ، اگر انشأاللّه همه آن اسلامى بشود آنوقت مدعى هستیم ، ادعاى ما این است که جمهورى اسلامى و این ادعا صحیح است و از ما مى پذیرند این را و این را هم نباید هر یک فکر کند که دیگران بشوند تا من بشوم ، هر کس باید آن کارى را که مى کند ، آن کار را خوب انجام بدهد . شما شبیه خوان هاى سابق رادیده اید ، این شبیه که مى خواندند ، شمر خوب آن بود که خوب شمر باشد ، اگر آن شمر بنا بود که یک کارى بکند که سیدالشهدا باید کند ، این خوب شمرى نیست ، سیدالشهدا بر حسب شبیه هم آن است که آن عمل را خوب انجام بدهد ، اگر آن عمل را خوب انجام

ص: 86

بدهد یک شبیه خوان خوبى است . هریک ما باید آن عملى که دستش مى دهند خوب انجام بدهد ، نرود سراغ اینکه دیگران چه مى کنند ، بخواهد دخالت کند در کار دیگران . نه ، دخالت در کار دیگران نکنید ، شما آن کارى که به آن موظف هستى همان کار را خوب انجام بده ، برادرت هم که پهلویت نشسته اگر انجام خواست بدهد ، دیدى یک خلافى مى خواهد بکند به او بگو که آقا ما جمهورى مان اسلامى است . جمهورى اسلامى معنایش این است که عدالت باشد عدالت این است که این آدمى که الان احتیاج به من دارد ، از خارج آمده الان ، از راه دور آمده ، به این اداره احتیاج دارد ، زود رسیدگى بشود به احتیاج این . اینطور نباشد که یک کسى که آشناى ما هست ، جلو کارش را انجام بدهیم ، یک کسى که خیر ، غریبه هست ، عقبتر انجام بدهیم و هکذا چیزهایى که شما مى دانید شود ، این چیزهایى که مى شد ، دیگر نگذارید بشود .

خداوند انشأاللّه همه شما را حفظ کند ، توفیق بدهد و امیدوارم که همه ما با هم بتوانیم که یک جمهورى اسلامى درست کنیم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 87

تاریخ : 18/4/58

مشکلات زیاد است اما ما نباید روحیه خود را ببازیم لکن همه مى دانیم ، شما مى دانید ، ما میدانیم ، دولت مى داند ، ملت مى داند که الان آشفتگى زیاد است و گرفتارى هم زیاد و دست هاى خبیثى هم هستند که در کارند که در توطئه هستند و مى خواهند نگذارند این نهضت ما به ثمر نهائى برسد . ما الان یک مسائل بزرگ دیگر داریم که آن مسائل باید حل بشود ، باید به آن برسیم تا یک دولت مستقرى ، یک مجلسى ، یک رئیس جمهورى ، یک قانون اساسى داشته باشیم و بعد از اینکه اینها شد ، آنوقت باز اول این است که سازندگى بشود ، نه اینکه دولت نخواهد بشود ، اینها شب و روز مشغولند ، لکن آشفتگى زیاد است . من که اینجا هستم شب و روز تقریبا مواجهم با این. مشکلات مال شما تنها نیست ، از هر جاى ایران که آیند ، مشکلات زیاد دارند و اتفاقا هر گروهى که مى آیند ، مى گویند مشکلات ما از همه جا بیشتر است ، خرابى ما از همه جا بیشتر است ، از بختیارى ها مى آیند همین را مى گویند ، از اهواز مى آیند همین راگویند ، از هر جا مى آیند همین مسائل مطرح است و ما هم نباید روحیه خودمان را از دست بدهیم براى این مشکلات .

بردن است حاضرند . آن روزى که براى اسلام زحمت پیش مى آید ، آن روزى که زحمت و مرارت دارد ، آن روزى که خون دارد ، آن روزى که رنج دارد ، آن روزى که باسر نیزه آدم مقابل است ، آن روزى که با توپ و تانک مقابله مى کند ، آن روز ، روزى است که مرد از غیر مرد تمیز داده مى شود ، مسلمان از غیر مسلمان . آن روز ، روزى است که روز اجراست ، روزى است که خداوند توجهش را به این ملت کرد .

تاریخ : 18/4/58

3_ حفظ استقلال و امنیت و بقأ جنبه هاى سیاسى و اجتماعى و اقتصادى هر کشور مستقیم یا غیر مستقیم وابسته به قواى انتظامى ارتش ، ژاندارمرى و شهربانى آن است و در کشور ما که در حال انقلاب به سر مى برد ، در کنار قواى انتظامى پاسداران انقلاب نیز موجود و به حفاظت انقلابى اشتغال دارند و باید ملت محترم با تمام قوا کوشش در حفظ این قواى انتظامى و فعال نمایند و از پشتیبانى آنها دریغ ننمایند که این قوا در خدمت اسلام و از جنود اسلامند که مولا امیرالمؤمنین درباره آنها فرموده : فى الجنود باذن اللّه حصون الرعیه وزین الولاه و عزالدین و سبل الا من و لیس تقوم الرعیه الا یحم و چون این قواى انتظامیه که در خدمت خالق و خلق هستند ، باید با روحیه قوى سربازى و در امن و امان به سر ببرند و نیز در چنین حالى که سربازان اسلامند ، مورد نظر مقدس ولى عصر عجل اللّه فرجه هستند ، قواى سه گانه مورد عفو هستند و اینجانب و ملت شریف آنها را عفو نمودیم و البته موارد استثنأ شده در بند یک در اینجا نیز جارى است لکن تا جرم آنها به ثبوت شرعى نرسیده است احدى حق تعرض به آنها را ندارد و متهمین به جرم هائى که بخشوده نشده ، باید از طریق ارتش و ژاندارمرى و شهربانى تسلیم دادگاه انقلاب شوند و دیگران حق هیچ گونه تعرض به آنها را ندارند .

4_ چون ملت مبارز رمز پیروزى را یافته است و با هوشیارى دریافته که بسیج عمومى از سنگرهاى الهى مساجد و منابر و محافل دینى گردید ، لازم است این سنگرهاى اسلامى را حفظ نمائیم و در این موقع حساس سرنوشت ساز که با ماه مبارک رمضان نیز مصادف است ، باید اجتماعات در مساجد و محافل مذهبى هر چه بیشتر و با شکوهتر بر پا شود و اهل منبر و خطبأ محترم به روشنگرى و سازندگى هر چه بیشتر قیام و اقدام نمایند و توطئه خیانتکاران و وابستگان به اجانب را خنثى نمایند و نهضت اسلام عظیم را حفظ نموده و به پیش ببرند . و ملت شریف با اجتماعات خود قطع طمع اجانب و مفتخوار را بنمایند .

5_ لازم است ملت بدانند که ما در نیمه راه پیروزى هستیم و پیروزى نهائى وقتى است که ریشه هاى گندیده رژیم سابق طرفداران آن قطع و دندان طمع چپاولگران از کشور ما کنده شود و جمهورى اسلامى وقتى متحقق مى شود که محتواى آن صد در صد اسلامى شود . در کشور ، احکام قرآن و خداوند تعالى اجرا شود و از قوانین طاغوتى و انحرافى بکلى تصفیه شود و عناصر انحرافى از توطئه مأیوس شوند و این به خواست خداوند تعالى و همت والاى ملت انجام خواهد گرفت و خداى تعالى با شماست .

6 _ از جمله چیزهائى که محتمل است توطئه باشد براى تضعیف دولت اسلامى ، مطالبى است که در بین ملت پخش مى شود و در رسانه ها تعقیب مى شود و از دولت انتقادهاى غیر صحیح مى شود و کوشش مى شود دولت را در نظر مردم بد جلوه دهند . دوستان از این توطئه غافل و دشمنان در کمین هستند . من نمى گویم دولت صد در صد موفق است لکن مى گویم خدمتگزار است و کوشش دارد انجام خدمت بدهد .

لکن خرابى ها به قدرى است که با فوریت قابل ترمیم نیست . انتقادهاى بیجا سوء استفاده از

ص: 92

آزادى است و کسانى که به کشور و اسلام علاقه دارند در موارد صحیح دولت را هدایت کنند و از او پشتیبانى نمایند و تحت تأثیر تبلیغات دشمنان نروند و دولت اسلامى خدمتگزار را تضعیف نکنند .

7_ آنچه اینجانب را نگران مى دارد آن است که ملت ما چون لشکر فاتحى است که پس از فتح مغرور شود و از داخل رو به پوسیدگى و تشتت گذارد و حریف و یا حریفان لشکر بزرگ شکست خورده اى است که با حساب و توطئه مشغول به انسجام و بسیج قواست . درست به عکس آنچه قبل از پیروزى بود و عاقبت این امر تکان دهنده است . من از تمام قشرهاى مذهبى و ملى و اسلامدوست و ملت و کشور خواه اکیدا و با تواضع مى خواهم که به انجام قبل از پیروزى برگردند و از تفرق و گروه گروه شدن در این موقع حساس بپرهیزند که این تفرقه ها به منزله انتحار است و ممکن است خداى نخواسته نهضت را به عقب براند .

دوستان عزیز امروز همه چیز ما در معرض خطر است ، خطر از جانب دوستان نادان تفرقه افکن و یا با نقشه حساب شده از ناحیه دشمنان توطئه گر . بیدار شوید که حفظ پیروزى و نهضت بسیار مشکل تر از اصل آن است . از خداوند متعال عزت اسلام و مسلمین را خواهانم .

و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 93

تاریخ : 19/4/58

برویم ، عمل بکنیم . نه در هر سالى ، هر چند سال یک جلسه اى درست بکنیم و هر کس هم از هر جا بیاید یک مقدارى خطابه و شعر و یک مقدار هم از مسائل اسلامى و احتیاجات مسلمین و بعد هم که از آن مجلس خارج شدند دیگر اصلش همه چیزها مغفول عنه بمانند . باید بگوئیم که دشمن هاى اسلام ، ممالکى که به اسلام سلطه پیدا کردند و به مسلمین ، آنها مرد عمل بودند ، نه حرف ، و مسلمین در این بعد از صدر اول مرد حرف بودند ، نه عمل . خیلى خوب شعر مى گفتند ، خیلى خوب خطابه مى خواندند وقتى هم مطرح مشکلات مى شد ، خیلى هم خوب طرح مى کردند امااز حدود گفتار خارج نمى شد ، به عمل نمى رسید . اگر از حدود گفتار خارج مى شد نمى تواند انسان باورش بیاید که بیشتر از صد میلیون عرب در مقابل اسرائیل آنطور زبون باشند و انسان نمى تواند باور کند که با داشتن همه چیز ، و احتیاج غرب در بسیارى از امور به ممالک اسلامى ، اینها همه تحت سلطه آنها باشند با داشتن جمعیت هاى زیاد و ذخایر زیاد . این نیست جز اینکه آن روحیه اى که در صدر اسلام بود و منشأ غلبه شد ، آن روحیه را ما از دست دادیم . دلیل بر اینکه یک همچو روحیه اى مى تواند غلبه کند بر مشکلاتش ، قصه ایران است . اگر در ایران هم مثل سابق ، مثل سالهاى گذشته تمام مسائل بر مى گشت به اینکه مشکلات گفته بشود و هیچ عمل نشود ، مصیبت ها را ذکر بکنند و بروند منزلشان بخوابند ، اگر اینطور بود الان هم زیر بار همان رژیم و همان گرفتارى ها بودیم لکن خداوند خواست که این ملت از حد حرف به حد عمل بیاید و آن روحیه اى که در صدر اسلام بین مسلمین بود ، تا حدودى در این ملت پیدا شد و همان رمز پیروزى یک مشت فاقد همه چیز بر یک قدرتهاى شیطانى بزرگ ، همان روحیه که در صدر اسلام بود و مسلمین دنبال شهادت مى رفتند ، جنگ مى رفتند و اگر از جنگ بر مى گشتند شاید پیش خودشان معلوم بودند ، این تا یک حدودى در ایران پیدا شد به طورى که جوان هاى برومندى که اول جوانى شان بود و هست چه در آنوقتى که من نجف بودم و چه حالا که ایران هستم و چه قبل از این پیروزى و چه بعد ، اینها از من مى خواهند که دعا کنم شهید بشوند و جدا دعا میخواهند و بعضى ها تأسف مى خورند ، اظهار تأسف مى کنند که ما نشدیم . این روحیه تا در مسلمین پیدا نشود همینند که هستند ، مجلس ها اثرى ندارد ، اجتماعات اثرى ندارد ، کنفرانس دولت هاى مختلف و اجتماعاتشان اثرى ندارد ، صحبت است . دل خوش کردن به این چیزها موجب تنفر ما شده است و مى شود . مسلمین فکرى بکنند که این تحول در آنها حاصل بشود ، تحول از خوف به شجاعت و تحول از توجه به دنیا به ایمان به خدا . منشأ همه پیروزى ها همین کلمه است ، ما متحول بشویم به یک موجودى اسلامى انسانى با ایمانى که خداوند تبارک و تعالى از ما خواسته است ، والا شما تشریف مى آورید اینجا با ما صحبت مى کنید ما هم با شما صحبت مى کنیم دردها را گوئیم و درمانش هم گاهى گفته مى شود لکن شما که میروید و ما که اینجا هستیم هیچ دیگر در فکر این نیستیم که یک عملى انجام بگیرد .

دولت هاى اسلامى سرچشمه مى گیرد . دولت اسلامى که باید با هم همصدا باشند ، همفکر باشند ، همه از یک دیانت ، صاحب یک کتاب ، و همه هم مى بینند که با اختلافاتى که بینشان هست دیگران نتیجه مى گیرند ، درد را مى دانند لکن دنبال دوا نمى روند ، بلکه هر روز اختلافاتشان بیشتر مى شود و جدائى از هم بیشتر پیدا مى کنند و دولت هاى بزرگ هم حرفشان همین است که ماها از هم جدا باشیم و با هم بلکه دشمن باشیم و اشتغال پیدا کنیم به حال هم و آنها استفاده کنند . باید مسلمین فکر اساسى براى خودشان بکنند و دولت هاى اسلامى فکر اساسى بکنند . فکر این نباشند که چند روزى که هستند مرفه باشند و داراى سلطه بر کشور خودشان ، و این درد تفرق را خودشان دوا کنند ، والا هیچ علاجى دیگر نیست در کار و هیچ مجلس و هیچ کنفرانس و هیچ اجتماعى اثرى نخواهد گذاشت . من از خداى تبارک و تعالى خواستارم که مسلمین را عموما و دولت هاى اسلامى را خصوصا بیدار کند و بر مشکلات خودشان غالب بشوند و اسلام آنطور که هست در ممالک اسلامى تحقق پیدا بکند ، آن طور که در صدر اسلام بود .

(آنگاه یکى از نمایندگان سخنانى را به زبان عربى معروض داشت و امام در پاسخ وى فرمودند : )

بله یکى از مشکلات که باز مسلمین ، من گرفتارش هستم و مشکله دولت و ملت است ، و دولت ها در آن قدرى که ما اطلاع داریم و شما هم مطلع هستید ، دولت ها ، دولت هائى هستند که با ملتشان تفاهم ندارند ، معامله دولت ها با ملت ها ، معامله دشمن بادشمن است ، ملت پشت مى کند بر دولت و دولت مى خواهد تحمیل کند بر ملت از این جهت ملت ها پشتوانه دولت ها نیستند بلکه معامله دشمن با دشمن مى کنند و این موجب ضعف دولت هاست . ما دیدیم که این پدر و پسر که در ایران حکومت کردند ، حکومت جابرانه ، هم در زمان پدر همچو ملت پشت به او کرده بود که وقتى متفقین آمدند و همه جهات مملکت ما در خطر بود ، وقتى که رضا شاه رفت مردم شادى کردند و شکست او را در جنگ با شادى تلقى کردند براى اینکه او را هم دشمن خودشان مى دانستند و محمدرضا وقتى که با قدرت مردم بیرون رفت ، مردم در روز رفتن او مثل عید رفتار مى کردند و عید گرفتند و این یک مطلبى است که در اکثر دولت هاى اسلامى (اگر نگویم در همه ) هست که دولت هاى اسلام ما با ملتشان هیچ تفاهم ندارند ، معامله دشمن با دشمن است ، ملت از آنها فرار مى کنند آنها مى خواهند به ملت تحمیل کنند . و این هم یکى از مشکلاتى است که در ممالک ما هست و شاید حلش به این زودى ها امکان نداشته باشد . ما الان که یک دولتى داریم که با مردم تفاهم دارد ، الان تظاهرات مردم در خیابان ها له اوست در عین حالى که خیلى نتوانستند تاکنون براى ملت کارى بکنند لکن ملت با او موافق است ، با دولتشان موافقند ، پشتیبان آن هستند یعنى یک دولت ملى است ، یعنى دولتى است که یک ملت پشت سرش هست ، و اما اگر حساب بکنید در سایر ممالک اکثرا (اگر همه نباشند) مسأله اینطور نیست ، مردم با رضاى نفس از آنها پشتیبانى ندارند ، آنها هم مصالح مردم را نمى خواهند مصالح خودشان رامى خواهند و تا این مشکل هست باز ما به همین حال هستیم و باز من از خداى تبارک و تعالى مى خواهم که این مشکل حل بشود .

ص: 96

دولت ها توجه بکنند به اینکه چه شد که این قدرت شیطانى از بین رفت و ملت ما غلبه کرد . این براى این بود که ارتش او هم وقتى که ملت را دید یک طرف مى رود ، پشت به او کرد ، قواى خودش بر خود او پشت کرد چون که دیدند که ملت یک راهى دارد و آنها راه مخالف . از این جهت اینها غلبه کردند و دولت ها اگر چنانچه با مردم تفاهم کنند و خدمتگزار مردم باشند ، مردم پشتیبان آنها هستند و شکست براى آنها دیگر نیست لکن مع الاسف ، هم دست هاى خارجى نمى گذارند و هم عدم رشد خودمان .

و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 97

تاریخ : 20/4/58

شعر خواندند ، اینها هم پاسداران اسلام بشوند و بعدها ملحق بشوند به شماها در پاسدارى و خوب تربیت بشوند و خوب درس بخوانند . خدا همه شما را انشأاللّه حفظ کند و من دعا به همه مى کنم و خدمتگزار همه شماها هستم . سلام بر همه شما انشأاللّه موفق و موید باشید .

و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 99

تاریخ : 20/4/58

می خورد اوضاع با تدریج اینها دارند عمل مى کنند ، دولت شب و روز زحمت مى کشد ، حسن نیت دارند ، زحمت مى کشند لکن امورى است که با تدریج باید درست بشود . به این زودى نباید ما توقع داشته باشیم که یک رژیمى رفته و همه چیز را هم خراب کرده و اینهمه هم قرض گذاشته براى این مملکت ، حالا تا این پایش را بیرون گذاشت تمام کارها درست بشود . و البته آنهایى که طمع به این مملکت دارند به این زودى دست بردار نیستند ، آنها توطئه مى کنند ، اسباب فساد ایجاد مى کنند ، اسباب شلوغى و ناراحتى ایجاد مى کنند ، نمى گذارند کشت بشود ، وقتى کشت شد نمى گذارند بر دارند ، وقتى برداشتند مى سوزانند . اینها همه امورى است که بعد از انقلاب هست در کار شما نباید قدرت ایمانى تان را هیچ در آن تزلزل ایجاد کنید . شما قوى باشید ، شما پیروز هستید ، اینها رفتنى هستند منتها تحمل زحمت مى خواهد . شما پنجاه سال ظلم کشیدید و حرف نزدید ، نتوانستید هم حرف بزنید . پنجاه سال از شهربانى و از ارتش و ازژاندارمرى و از سازمان بالخصوص همه ما رنج بردیم ، همه ما زحمت کشیدیم ، حبس رفتند رفقاى شما ، شکنجه دیدند رفقاى شما پنجاه سال اینطور بود ، حالا پنجاه سال این کارها شده است و شما هیچ وقت خطابه نخواندید که چرا اینجورى مى شود ، حالا پنج ماه است ، پنجاه ماه هم نیست ، پنج ماه است که اینها رفته اند ، آنوقت هم خرابى کرده اند و رفته اند ، شما با آن قدرت و قوه الهى که خدا به شما داده به پیش بروید . دولت از یک طرف و شماها از یک طرف و ماها از یک طرف همه با هم مجتمع این نهضت را پیش ببریم و انشأاللّه همه چیز درست بشود و همه این چراها جواب داده مى شود . اشکالات وارد است اما وقت دارد .

تاریخ : 21/4/58

متحول شد از رژیم طاغوتى به رژیم اسلامى انسانى و محتوایش ، واقعش تغییر کرده ، تحول واقعى . فقط اسم نبود که ما بگوئیم جمهورى اسلامى ، نه ما مى خواهیم تمام قواعد اسلامى همانطور که در صدر اسلام بوده است در ایران تحقق پیدا بکند و ما ارائه بدهیم به دنیا که اسلام این است ، اسلام مترقى این است ، احکام مترقى اسلام این است . آن که به حال مستمندان و ضعفا بیشتر عنایت دارد تا به حال دیگران ، آن که طرفدار مستضعفین است ، آن رژیمى که مى خواهد مستضعفین را از قید و بند آن گرفتارى ها بیرون بیاورد آن اسلام است . آن که پیشش اصلا مطرح نیست مرزنشینى و مرکز نشینى ، بالانشینى و پائین نشینى پیشش مطرح نیست اسلام است آن که وقتى حکومتش ، راسش مثل رسول اللّه (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) وقتى که با اینکه راس بود ، بااینکه اداره یک کشور میکرد وقتى که مى آمدند در یک مجلسى که نشسته بودند اصحاب حضرت و حضرت نشسته بودند ، بالا و پائین معلوم نبود چیه . مى آمد مى گفت کدام یکى تان پیغمبر هستید ؟ از باب اینکه دور مى نشستند اصحابشان با خودشان ، همه با هم دور هم مى نشستند . یکى بالا و یکى پائین ، یکى این زیرش باشد نبوده است ، روى همان زمین و اگر هم یک بوریائى بوده ، بوریاى آنوقت براى مسجد بوده روى آن بوریا همه مى نشستند دور هم و از همان مسجد که اینطور زندگى مى کردند تجهیز قوا مى کردند و ممالک را مى گرفتند . یک همچون حکومتى ما مى خواهیم که اینطور باشد که این طبقات مختلفه اى که چپاولگرند یک دسته شان ، اینها نباشد و این دهقان ها به حالشان رسیدگى بشود ، این مستمندها ، این زاغه نشین ها . شما بدانید که در خود تهران الان زاغه نشین هائى هست که در کردستان شبیهش را نمى بینید ، در اطراف خودتان شبیهش را نمى بینید ، آنقدر اینها مستمند هستند و همه اینهارا این شاه مخلوع ایجاد کرد ، به اسم اصلاحات ارضى همه این گرفتارى ها را براى این مستمندها پیش آورد . من امیدوارم که بعد از اینکه ما الان بنا بگذاریم همانطور که تا حالا بوده است که الان صف خودمان را محکم نگه داریم ، شما که در مرز هستید و امیدوارم که مرزها را شما خودتان باقدرت خودتان حفظ کنید و ماها که در اینجا هستیم همه یک کلام داشته باشیم و او اسلام ، جمهورى اسلامى ، برگشت به صدر اسلام . وقتى که این را داشته باشیم این مسائل خود به خود حل مى شود دیگر آن مسائلى که اینها بخواهند پیش بیاورند ، وقتى قوانین اسلام آمد آنها حل است ، آن قدرت ها از بین خواهند رفت . قدرت ، قدرت اسلام است ، قدرت ملت اسلامى است .

من از شما و همه دوستان اینجا مى خواهم که این وحدت را حفظ کنید و این اراده و تصمیم قوى تان را حفظ کنید و با این بازوهاى قدرتمند جلو این حشیش هائى که هست و این حشاش هائى که هست ، بگیرید . انشأاللّه مملکت خودتان براى خودتان باشد و همه اینهائى که مى خواستند ، مى خواهند باز یک سلطه اى پیدا کنند بر امثال شماها ، همه اینها از بین خواهند رفت .

و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 103

تاریخ : 21/4/58

تاریخ : 21/4/58

است که طولانى سال ها مى خواهد تا این غربزده ها برگردند به حال طبیعى ، نه به حال یک انسان مترقى ، به حال یک انسانى که هیچ نیست حالا مى خواهد از سر شروع کند . این خیلى طولانى است یک شستشوهاى مغزى داده بشود به این ملت که یعنى آنهائى که در این امور وارد بودند ، که اینها برگردند به آن حالى که در اول قبل از اینکه غربزده بشوند داشتند . این یک مشکله است که شاید از همه مشکل هاى ما زیادتر باشد و خیلى هم از این مشکلات داریم ، لکن ما هم حرف چرچیل را نظیرش را مى گوئیم ، ما به نفت اتکأ نداریم ، ما اتکأ داریم به اینکه مى گوئیم پیروزى مال آن کسى است که ملت با او موافق است و ملت با اسلام و با سعادت اسلامى ، با جمهورى اسلامى موافق است . بنابراین ما هیچ خوفى از این ریشه هایى که حالا دارند انقلابات مى کنند نداریم منتها اگر خوفى باشد ، براى این است که شلوغ مى کنند ، ناراحت مى کنند ، دولت را ناراحت مى کنند ، ملت را ناراحت مى کنند عرض بکنم که اینطور چیزها والا اینها یک چیزى که ما بتوانیم بگوئیم مشکلى است و نمى شود حلش کرد نیست .

هست ، از اطراف مى آیند و مشکلات خودشان را مى گویند و من هم به همه آنها این سفارشى را که به شما حالا عرض مى کنم به همه شان عرض کرده ام که ما یک مسائل اصلى داریم که الان به آن مبتلاییم و آن اینکه تدوین قانون اساسى شده منتشر هم کرده اند و باید نظر داده بشود . الان وقتى است که ما همه قوایمان را صرف کنیم در اینکه طرح بدهیم ، اشکالاتى که راجع به قانون اساسى داریم بکنیم و بدهیم به مجلس سنا که بعدها خبرگان بیایند و نظر کنند و بالاتر از آن اینکه همه قوا را صرف کنیم در انتخاب اشخاص صحیح ، اشخاصى که غربى نباشند که بعد ما را بکشانند به طرف غرب ، شرقى نباشند که ما را بکشانند از آن طرف ، به صراط مستقیم اسلام باشند و مسلم باشند ، متعهد باشند ، عالم به اوضاع وقت ، عالم به اسلام و عرض مى کنم که امین در کارهایشان ، اینطور باشند . یک همچو اشخاصى با همت همه قشرهاى ملت تعیین بشود تا اینکه این قانون اساسى بررسى بشود و عرض مى کنم که نقایصى اگر دارد رفع بشود و اگر یک چیزى باید به آن زیاد بشود ، زیاد بشود و چیزى باید کم بشود ، کم بشود و بعد هم به دسترسى ملت بدهند و ملت نگاه کند و رأى بدهد ، یا آرى یا نه . آنوقت اساس مملکت ما یک پایه اش درست شده و آن پایه قانون اساسى است . دو پایه دیگر مانده و آن اینکه مجلس شورا را باید ملت خودش وکلا تعیین کنند وکلا هم همین جورى که عرض کردم وکلاى ملى ، وکلائى که مردم در بلاد خودشان شناختند که اینها مردم صالحى هستند ، اینها مردم اسلامى هستند ، اینها گرایش به شرق و غرب ، گرایشى به مکتب هاى فاسد ندارند ، اینها را تعیین کنند . یک مجلس شورا داشته باشیم ، آنوقت رئیس جمهور هم انشأاللّه تعیین بشود و مملکت ما رسمى ، یک دولت مستقر رسمى داشته باشد با قانون اساسى ، با آن جهاتى که اساس مطلب است ، بعدش بیائیم برسیم به قضیه مطبوعات که مى دانیم مطبوعات صحیح نیستند ، رادیو تلویزیون اشکال در آن هست عرض کنم ادارات در آنها اشکال هست ، در وزارتخانه ها اشکال هست ، در بازارخیلى اشکال هست ، در همه جا اشکالات زیاد است اما ما الان بخواهیم برویم سراغ آن اشکالات فرعى ، ممکن است که نقشه باشد که ذهن ما را به آن طرف منحرف کنند و خودمان هم متوجه نباشیم ، ذهن ما را برگردانند به یک طرف دیگرى و آنهائى که مى خواهند نتیجه بگیرند ، ما که الان مى خواهیم نتیجه بگیریم نتیجه اش را آنها بگیرند ، یعنى آنها در قانون اساسى طرح بدهند . من اشخاص مختلفى که از علماى بلاد و از اشخاصى آمده اند اینجا صحبت شده است گفتم آقا ننشینید تا دشمن هاى شما طرح بدهند ، شما خودتان طرح بدهید ، خودتان صحبت کنید ، نیائید پیش من بگوئید ، طرح را بنویسید بدهید به آنجاهائى که باید بررسى بشود و بعد هم خودتان باید ، ملت خودش باید انتخاب کند اشخاصلى اللّه علیه وآله را ، البته یک معرفى هم از طرف اشخاصى که مطلع بر اوضاع هستند و مطلع بر افراد هستند ، یک معرفى هم از آنها خواهد شد لکن ملت خودش باید نظر بدهد . ما الان مى ترسیم که در اینوقتى که وقت نتیجه گرفتن از این نهضت است و باید ما جدیت کنیم که اساس را درست بکنیم ، بخواهند ذهن ما را از این مطلب منصرف کنند به یک مشکلاتى که همه اینها مشکلات صحیح است ، مشکل است همه اینها ذهن ما را منصرف کنند و خود آنها مسائل اصلى را خود آنها تصرف در آن بکنند . از این جهت به نظر من مى آید که باید ما همانطورى

ص: 107

اقلا شماها تا آنوقتى که چشمتان باز شد و توجه پیدا کردید ، زیر مشکل بودید و زیر بار _ عرض کنم که انحرافات بودید یکى دو ماه دیگر ، دو سه ماه ، دیگر باید تحمل کنید و اذهانتان متوجه باشد به این مسائل اصلى که قدم به قدم پیش برود . باید انسان هر وقت به آن مسأله اى که راجع به آنوقت است توجهش را بکند این مسائل ، مسائل دست دومند و این مسائل دست دوم انشأاللّه حل مى شود و انشأاللّه کم کم هم روزنامه ها ترتیبش حل مى شود و هم سایرچیزهائى که هست ، انشأاللّه درست مى شود ، لکن این نکته را من هر وقت و هر آن مى گویم از باب اینکه خوب ، دردى است که باید گفت و نباید اینکه ترسید که چرا هى گوئید این راه ما ، هى باید این را بگوئیم ، یک نفر آدم که سرش درد مى کند ، براى اینکه تکرار نشود ، یک دفعه هم بگوید دلم درد مى کند؟! خوب سرم درد مى کند ، بترسد از اینکه تکرار مى کند؟! این طبیب مى آید ، به طبیب باید بگوید سرم درد مى کند ، اگر یک طبیب دیگرى آمد ، به او بگوید دلم درد مى کند که مبادا آن دفعه گفتم سرم درد مى کند این دفعه بگویم دلم ؟! نه ما الان سرمان درد مى کند ، هر کس را مى بینیم باید این ناله را بزنیم که آقا آه سرم درد مى کند ، هر کسى را مى بینیم باید بگوئیم الان وقت این است که راجع به این قدمى که الان پیش داریم ما الان طرحى که هست نظر بدهیم و راجع به وکلایى که مى خواهیم تعیین کنیم و اشخاصى که مى خواهیم تعیین کنیم که خبره مسأله هستند ، چشممان را باز کنیم که مبادا یک اشخاصى نابابى وارد بشوند ولا اقل اشکال تولید کنند ، نتوانند ولو اینکه یک کارى بکنند ، لکن اشکال و هیاهو و بساط براى ما درست بکنند . انشأاللّه من امیدوارم که همه مسائل با توجه به خدا ، با حفظ وحدت کلمه ، با حفظ این انقلابى که در خود روحیه ها شد که روحیه را متبدل کرد به یک روحیه صحیح اسلامى ، این مسائل انشأاللّه با قدرت خودتان حل بشود و حل مى شود انشأاللّه وخواهد شد انشأاللّه .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 108

تاریخ : 21/4/58

بخواهد ایجاد اختلافى بکند ، بدانید که یا آدم نادانى است ، تحت تأثیر واقع شده است ، یا آدم شیطانى است که مى خواهد نگذارد نهضت درست بشود . الان اختلاف سر هیچ نکنید . من در آن صحبت هاى طولانى هم که کردم سفارش کرده ام این مطلب را . شما هم رفقایتان ، دوستانتان ، خودتان توجه به این معنا را داشته باشید که الان اختلاف ایجاد نشود ، یکى بیاید بگوید کتاب کى چطور است ، کى بگوید چطور است اینها . الان اختلافات اسباب این مى شود که ما نتوانیم این قدم را که الان لازم است برداریم .

تاریخ : 22/4/58

تاریخ : 23/4/58

تاریخ : 23/4/58

تاریخ : 23/4/58

مى کند ما هم دنبال آن ، آنها چه مى گویند و ما هم دنبال او .

این مصیبت بزرگى که بر ایران و ممالک شرقى مطلقا وارد شده است که گوششان به این است که غربى ها چه کنند و چه مى گویند و چه عمل مى کنند و خودشان را از دست بکلى داده اند ، استقلال فکرى خودشان را ، محتواى خودشان را از دست داده اند ، این ضررى است که بالاتر از ضرر نفت و _ نمى دانم _ امثال اینهاست . این را باید فرهنگ جبران بکند که فرهنگ ما طورى باشد که بعد از انشأاللّه چند سال دیگر افرادى که از فرهنگ بیرون مى آیند یک افرادى متکى به نفس که خودشان را ببینند ، نه تبع ببینند ، نه دنباله ببینند و گمان کنند که هر چه آنها کردند ، ما باید دنبال آنها باشیم . باید مملکت خودشان را و خودشان را مستقل ببینند و خودشان اداره بکنند مملکتشان را ، خودشان با استقلال فکرى خودشان دنبال مملکت و مصالح مملکت باشند .

من انشأاللّه امیدوارم که همه شما موفق باشید و همه ما موفق باشیم به اینکه انسان ها ساخته بشوند در این مملکت ، انسان سازى باشد مملکت . چنانچه برنامه اسلام انسان سازى است فرهنگ انشأاللّه انسان ساز باشد . خداوند همه شما را تأیید کند انشأاللّه .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 117

تاریخ : 23/4/58

خودش و هرگز یک مملکتى از دست آن که آموزش و پرورش دارد صدمه نمى بیند . صدمه هائى که وارد مى شود بر مملکت غالبا از این متفکرین بى پرورش ، آموزش هاى بى پرورش واقع مى شود ، علم را تحصیل مى کنند لکن تقوى ندارند ، لکن پرورش باطنى ندارند ، از این جهت عمال خارجى مى شوند ، از این جهت نقشه ها را براى فناى مملکت خودشان مى کشند .

خداوند انشأاللّه شما بانوان را که مرکز پرورش بچه هاى کوچک هستید ، تا آخر موفق کند شما را به اینکه این بچه ها را خوب آموزش و پرورش بدهید و پرورش از دامن شما شروع مى شود . دامن بانوان است که بچه هاى خوب را پرورش دهد . ممکن است که یک بچه اى که شما خوب تربیت بکنید یک ملت را نجات بدهد و توجه داشته باشید که بچه ها را خوب تحویل جامعه بدهید و آموزشتان با پرورش باشد . خداوند به همه شما توفیق بدهد و سلامت بدهد ، سعادت بدهد . سلام بر همه شما .

ص: 119

تاریخ : 23/4/58

بر ضد آن قدرتهایى که ممکن است یک وقتى بر خلاف آنها یک خودنمایى بکنند و نقشه اینها را بشکنند و تبلیغات را شروع کردند . و در زمان رضاشاه هم تبلیغات زیاد بود به طورى که مردم را (آنهایى که آگاه نبودند) از روحانیت تقریبا بسیارشان را برگرداندند .

در زمان این پسر که بدتر از آن پدر در یک دهاتى بود ، در این زمان تبلیغات زیاد شد به طورى که این تبلیغات در دانشگاه هم ، جوانها هم که جوان هاى خوبى بودند ، تبلیغات در آنها هم اثر کرد . چه حیف که یک وقتى بود که در دانشگاه اسم یک معمم را شاید نمى شد ببرند ، بلکه در دانشگاه بعضى از آیات قرآن را در دیوار مى نوشتند و مسخره کردند ، براى اینکه آنها که منحرف مى کردند اینها را از راه حق نقشه شان این بود که مبادا یک وقت اسلام قدرت پیدا بکند در جامعه و روحانیت که خدمتگزار اسلام است آن هم قدرت پیدا بکند و جامعه را بکشد به طرف مخالفت با دستگاه ها و مخالفت با اجانب .

در همه قشرهایى که یک احتمالى مى دادند که شاید مقاومتى در اینها باشد ، به یک وضعى وارد مى شدند و یا آنها را منحرف مى کردند و یا سرکوب مى کردند . قشر شما پهلوانان هم مستثنى نبوده ، قشر ورزشکارها هم مستتثنى نبوده از این ، براى اینکه اینها هم یک جمعیت متدین بودند ، علاقه مند به اسلام بودند و قدرتمند . اینها را هم به یک جورى سرگرم مى کردند ، نمى توانستند از اسلام منحرفشان کنند ، گوش نمى دادند به حرف اینها در آن باب اما منحرف مى کردند از مسائل اصلى . یک بساطى درست مى کردند که سرگرم بشوند به آن بساط و از مسائل اساسى مملکت غفلت بکنند . در همه قشرها این مسائل پیش مى آمد ، مستقیما یا سرکوبى مى کردند ، اگر نمى توانستند انحراف ایجاد کنند ، سرکوبى مى کردند و یا اگر سرکوبى را صلاح نمى دانستند یا او را انحراف را بهتر مى دانستند به تبلیغات منحرفشان مى کردند از آن راه و اگر این هم نبود ، سرگرمشان مى کردند به یک کارهاى دیگر . قشر روحانى را سرکوب کرد رضاشاه و با بهانه هاى مختلف که شاید اکثرا یادتان نباشد که چه بساطى بود و بعد که دانشگاه پیدا شد و دانشگاه هم یک قدرتى به نظر آنها بود که در مقابل ممکن است بایستند شروع کردند تبلیغات انحرافى در ایجاد یک انحرافات که اذهان جوان را با تبلیغات که زود مى شود برگردانید او را ، تبلیغات دامنه دار از اصل مذهب شروع کردند تا اسلام اصل و اساس را تبلیغات دامنه دار به خلاف کردند . و بعد هم جدا کردند روحانیت را از دانشگاه ، هر کدام را مفقود کردند . آنها را هم بسیارشان منحرف کردند ، البته در آنها ، آنهایى بودند که بسیارى منحرف نبودند لکن نمى توانستند ، چون قدرت در دست آنها بود و بعضى از آنها هم منحرف کردند به طورى که ایجاد دشمنى بین دانشگاه و روحانى کردند . مى دیدند که اگر این دوبار مستمر شوند ، خطرناک است . بنابراین چند جور اینها نقشه داشتند . یکى نقشه سرکوبى که آنى را که نمى شود الا به سرکوبى ، سرکوبش کنند ، حبس ببرند ، زجر بدهند ، به بهانه هاى مختلف بگیرند (زمان رضاشاه بدتر بود در قضیه ، گرفتار شدیم ، زمان این هم بود) و آنکه را مى شود منحرفش کرد ، منحرفش کنند ، آنکه نه ، انحراف عقیدتى مى تواند در او تأثیر بکند ، آنها را بیایند و سرگرمشان کنند به یک مسائلى که سراغ همان مسائلى را که خودشان است

ص: 121

سرگرم کنند و به دستجات زیادى را ، شماها را سرگرم کنند به همان محیطى که خودتان دارید و جورى وضع راپیش بیاورند که شما به مسائل سیاسى کم توجه کنید یا نکنید . یک دسته هاى زیادى هم از جوانهاى ما را براى اینکه منحرفشان کنند از اساس ، به مراکز فحشا کشیدند که بیشتر جوان هاى ما از این راه انحراف پیدا کردند . مراکز فحشا در همه جا و خصوصا در شهرهاى بزرگ و بالاخص در تهران مراکز زیاد براى فحشا و براى آن کارهایى که مى دانند ، درست کردند ، دامن زدند ، آسان کردند رسیدن به شهوات را . رادیو و تلویزیونى که باید مربى جوانها باشد منحرف کننده شد ، سینما و تئاتر که باید مربى جامعه باشد منحرف کنند شد . با تمام قوا کوشش کردند که این ملت را اولا از هم جدا کنند ، تکه تکه اش کنند ، صنف دانشگاهى علیحده براى خودش یک مطلبى باشد ، روحانى علیحده باشد ، ورزشکار علیحده باشد ، بازارى علیحده باشد ، همه را تکه تکه کنند ، آنقدرى که مى توانند منحرف کنند و نیروى جوانى را به باد بدهند .

درست کرده اند ، یک بمبى درست کرده اند ، که پنج مقابل زیادتر از آنى است که در آن 200 هزار نفر را در یک بمب کشتند . افتخارشان به این که دنیا را متبدل کرده اند و مى خواهند بکنند . یک جمعیت آدمکش و آدمخوار ، اگر تمدن این است ، همه عالم باید از تمدن بیزار باشند . مجرد اینکه طیاره درست کنند ، ما قبول داریم خوب جهت مادیش صحیح است ، اما جهت انسانیش ، آن چیزى که بشر را به آرامش مى کشد ، آن چیزى که انسان را متمدن مى کند ، در غرب از آن خبرى نیست . اگر باشد ، در شرق است . آنکه ضامن این است که یک کشورى درست بکند که متمدن باشد ، آزادیخواه به معناى حقیقیش باشد ، استقلال داشته باشد به معناى حقیقیش ، آن مکتب انسانیت است ، غیر از او هیچ نیست . آنکه مى تواند آزادى به مردم بدهد ، آن آزادى که در غرب است یک قدرى فحشاست که هر جورى دلشان مى خواهد عمل کند در شهوات ، هیچ قید و بندى نباشد ، آزادند هر طورى دلشان مى خواهد در فحشا غوطه ور شوند . یک مقدارش هم کلاه سر ما گذاشتن است که ما آزادى مى دهیم . در زمان رژیم سابق مى گفتند که آزادى زیاد دادند کارتر مى گفت که زیاد آزادى دادند به این ملت ، این فریادى که از مردم بلند مى شود ، براى اینکه آزادى زیاد است !! این حبس و این زجر و این بساطى که در ایران بود و یک حبس بود مملکت ما که 35 میلیون جمعیت توى حبس بودند ، نه یک مطبوعات ما آزاد بود ، یک کلمه نمى توانستند بنویسند ، نه رادیو آزاد بود ، یک کلمه نمى توانستند خلاف بگویند ، همه آن دیکته بود و از طرف سازمان امنیت درست مى کردند و دست اینها و از طرف بالاترها هم درست مى کردند و دست آنها هم مى دادند . یک وکیل را ملت تعیین نکرده ، اینکه حالا فلان جمعیت مى گویند که نخیر ما آزادى داشتیم و وکیل خودمان است ، براى اینکه مى خواهند این را از آن چیزى که دادگاه ها دارند مطالعه مى کنند ، مى خواهند نجات بدهند نه این است که وکیل را خودشان تعیین کردند ، خودى در کار نبود که تعیین کند . آزادى به این معنا که مردم در انتخابشان آزاد باشند ، در اقوالشان آزاد باشند ، مطالبى که دارند بتوانند بگویند ، هیچ اصلا نبود .

قانون اساسى جمهورى اسلامى درست شده است و نه رئیس جمهورى ما داریم و نه مجلس شوراى ملى داریم و یک دولت انتقالى است ، معذلک خدمت همین دولت انتقالى در همین پنج ماه از خدمت هایى که آنها کرده اند (بگویم که خدمتى نکرده بودند) خدمت هائى که اینها کرده اند ارزشمند است ، منتها قلم هاى مسموم است که هى مى گویند چه شد ، چه شد .

چه مى خواهید بشود آقا؟ یک قدرت بزرگى که همه چیز شما را به باد داده بود این نهضت برد از بین . اگر هیچ چیز نشود الا این ، بس است دیگر ، باقى اش را خودتان درست کنید . اگر ما هیچ نداشتیم الا اینکه دست مفتخوارها را از نفت قطع کردیم ، نفت مال خودتان است الان ، دست جنایتکارها از خزینه دولت قطع شد ، اینها همه نفت را ، آنقدرش را که به آنها مى دادند عوضش هم به خودشان دادند ، پایگاه درست مى کردند برایشان ، آنقدرى هم که تو جیب این ملت باید بیاید ، خود اینها مى خوردند . به صورت حساب هایشان برسید ، هر فردشان از این نفت مى بردند ، برسید به حساب هایشان و مى رسند به حساب هایشان . همین چهار ، پنج ماهى که این دولت انتقالى هست ، باز یک دولت مستقر ما نداریم ، همین چهار ، پنج ماهى که یک بویى از جمهوریت اسلامى هست و باز آنقدرى که باید بشود ، نشده است و طولانى است باز راهمان ، همین قدرش هم نمى شود مقایسه کرد حتى با مملکت هاى دیگر این چیزى که الان هست ، این کارهائى که الان شده ، مقایسه با آنها نمى شود کرد . ممالک دیگر الان تحت سیطره همین ابرقدرت ها هستند و اینجا سیطره آنها را شکست در هم این نهضت و از بین برد . باز گرفتار آنهایى هستند که مى کشند و مى برند و مى زنند و همین امروز یک آقایى که آمده بود گفت که من و بچه هایم و بچه شیرخوارم و زنم و همه را در حبس برده اند از یک مملکت دیگر آمده بودند . این حرف ها نیست الان ، الان آن که مى ترسد ، جنایتکاران هستند که مى ترسند . مردم عادى دیگر چه ترسى دارند؟ براى اینکه بناى بر ظلم نیست ، بناى بر این نیست که مردم را غارت کنند ، در این پنج ماه اگر یکى پیدا شد که بگوید دولت اینجا به ما ظلم کرد ما را غارت کرد ، پیدا نمى شود همچو چیزى . بله صاحب قلم هایى که مى خواهند انتقاد بکنند ، انتقاد مى کنند منتها انتقاداتشان راه هاى دیگر است . آنها که نمى گویند دزدى کردند ، آنها هم چیزهاى دیگر مى گویند . همین دست دزدى از خزاین یک مملکت کوتاه شدن ، اسباب این مى شود که انشأاللّه بعد از یک چندى اقتصاد ما اقتصاد صحیحى بشود ، انتساب به سایر ممالک را احتیاج نداشته باشیم . یک مملکتى خودش خودکفا بشود ، خودش بتواند ارزاق خودش را اداره بکند . این خانه خراب ها به اسم اصلاحات ارضى بکلى از بین بردند زراعت ها را ، بکلى کشاورزى را از بین بردند و یک بازارى درست کردند براى خارجى ها .

برادرها! به اسلام روى بیاورید ، همه . توجه به اسلام بکنید . از تفرقه دست بردارید . توجه کنید وحدت کلمه ، اینى که رمز پیروزى شما شد ، اسلام و وحدت کلمه ، این دو تا مطلب را نگهش دارید محکم . خداوند انشأاللّه شما پهلوان ها را پهلوان تر کند و ما معممین را هم معمم تر کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 124

تاریخ : 24/4/58

تاریخ : 24/4/58

کنند و توجه شان را از قانون اساسى که اساس است منصرف کنند به جاهاى دیگر ، چه حق باشد و چه باطل ، به آنجاها سوق بدهند و آنها نتیجه بگیرند و ماها مشغول بشویم به یک مسائل و اختلاف هائى که خودشان ایجاد مى کنند و به یک مسائل جزئى که یک احتیاجات محلى ، ذهنمان ار از اصل قانون اساسى ، از انتخابات خبرگان و بعد هم از مجلس شوراى ملى که بعد باید تعیین بشود و رئیس جمهور که باید تعیین بشود که اینها اساس مملکت هستند منحرف کنند . اگر غفلت از اینها بشود ممکن است که ما دوباره برگردیم به وضعى که امیدواریم برنگردیم . بنابراین من الان از همه شماها که مسائل تان هم صحیح است ، حق است ، از همه شماها من خواهش مى کنم که یک قدرى صبر کنید در این امور و مهلت بدهید در این امور و الان تمام ذهنتان را ، تمام قوایتان را متوجه به این مسائل اصلى بکنید . این مسائل اصلى که اگر درست شود و ما یک مجلس شوراى ملى داشتیم ، نه مجلس شوراى فرمایشى مثل سابق ، یک مجلس شورائى که اشخاص آن صحیح ، اسلامى هستند ، اسلام را کهنه نمى دانند ، اشخاصى که چپ و راستى نیستند ، اگر یک همچو مجلسى درست شود ، این مسائل همه حل شود . من مى دانم که الان در همه قشرهاى مختلف اشخاص مختلفى هستند که صلاحیت ندارند ، لکن حالا وقت این نیست که ما صدا در بیاوریم ، حالا وقت این نیست که ما اختلاف ایجاد بکنیم ، از همه اطراف هم دارند اختلاف ایجاد مى کنند ، در شهرها ، در مرزها ، در کردستان ، در جاهاى دیگر و الان اشخاصى که نمى خواهند این نهضت درست بشود ، دارند اختلافات ایجاد مى کنند . همین امروز اگر شنیده باشید رادیو اعلام کرد که در مریوان یک جنگى واقع شده است و تقریبا بیست و چند نفر کشته شدند . اینها توطئه است . اینها را ایجاد مى کنند آن کسانى که مى خواهند که این نهضت به آخر نرسد و قانون اساسى ما درست نشود ، در آنجا به یک جور ، در مرکز به یک جور ، در کارخانه ها به یک جور ، در مرکز هر جا به یک طور . الان توطئه ها در کار است براى اینکه نگذارند این نهضت به آخر برسد و نگذارند که ما قانون اساسى را به طور صحیح درستش کنیم و یک دولت مستقر و مستمرى که همه امور را اصلاح بکند درست بشود .

اشخاصى باید باشند . در هر صورت الان وقت این است . من مى دانم مشکلات هست و مشکلات نه اینکه شما تنها داشته باشید ، ما هم مشکلات داریم همه قشرها مشکلات دارند ، از همه اطراف مى آیند مشکلاتشان را مى گویند ، لکن این مشکلات را حالا باید یک قدرى پائین بیاوریم ، حالا باید قدرى صرفنظر کرد ، این اشکالات را باید یک قدرى صرفنظر کرد تا انشأاللّه این مسائل درست بشود ، بعد برسیم به آن مسائلى که باید چه بکنیم ، تحصیل باید چه بشود . در تحصیل ما هم اشکال هست ، نه در تحصیل شما فقط . انشأاللّه من امیدوارم که همه موفق و سالم باشید و این عرضى را که کردم عمل بکنید و الان که پا مى شوید در نظرتان این باشد که اشخاصى که باید تعیین بشوند و صالح هستند در نظر بگیرید ، ممکن هم هست که از علماى تهران اشخاصى منتخب بشوند یعنى پیشنهاد بشوند که اینها را تعیین کنید و اینکه علماى تهران اگر تعیین کردند صحیح است . انشأاللّه سلامت و موفق باشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 130

تاریخ : 24/4/58

تاریخ : 24/4/58

جز خدمت به مردم در این پنج ماه چیزى دیدید که حکومت فعلى ، مأمورینش ریخته باشند منزل یک کسى و یک آدم بیگناهى غارتى کرده باشند ، بیگناهى را گرفته باشند جز اینکه آن اشخاص فاسد را محاکمه مى کنند و کسانى که فوج فوج مردم را کشتند یا امر به کشتن کردند . آیا شما زراعت هاى مردم را آتش مى زنید نمى گذارید که زراعت کنند و کشت کنند ، وقتى هم کشت کردند ، نمى گذارید برداشت کنند وقتى هم خرمن کردند ، خرمن ها را مى سوزانید ، این خدمتى است به ملت ؟ خدمتى است به توده مردم ؟ آن رفراندمى که همه مردم با آن موافق بودند و رأى دادند و صد ، نود و هشت ، نود و هشت و نیم رأى دادند ، شما اگر چنانچه توده مردم را مى خواهید ، مصالح مردم را مى خواهید ، خوب این مردم مى خواهند همه شان ، چه شد که خرابکارى کردید؟ چه شد که تحریم کردید بعضى شماها؟ صندوق هائى که ، بعضى صندوق ها را آتش زدید با اسلحه مانع شدید از اینکه بعضى ها رأى بدهند ، این موافق با مصلحت توده بود؟ حالا که دارند براى این مردم خدمت مى کنند ، خانه سازى مشغولند الان ، پاکسازى مشغولند الان ، مردم دارند خدمت مى کنند ، شما در مقابل اینها اینطور دست به هرج و مرج مى زنید ، اینها موافق با مصلحت مردم است ؟ و ما از این کارهائى که اینها مى کنند همیشه در دادگاه ها ، همین است که در دادگاه ها اگر یک کسى یک کارى مى کرد ، مى روند دنبال اینکه چه شخصى از این نفع برده ، آن کسى که صاحب نفع است کى هست تا اینکه راه پیدا کنند بر اینکه از چه طریقى این جرم واقع شده است . ما هم در اینجا وقتى که ملاحظه مى کنیم که این خرابکارى مثلا خرمن سوزى ها ، نگذاشتن اینکه مردم زراعت کنند ، جلوگیرى از کارمندانى که مى خواهند کار بکنند ، جلوگیرى از کارخانه هایى که مى خواهد به راه بیفتد ، باید ببینیم این به نفع که تمام مى شود ، تا ما برویم سراغ آن که اینها از عمال آن طایفه اند که به نفع آنها تمام مى شود و به نظر مى آید که در باب زراعت که حتما به نفع آمریکاست . آمریکاست که عرضه دارد ، زراعت هاى خودش را زیادى دارد و اگر چنانچه مشترى نداشته باشد ، باید بسوزاند یا باید به دریابریزد . سایر کشورها اینطور نیستند . آنها هم محتاج (هستند) به شوروى هم از آمریکا صادر ، مى شود . این خرمن سوزى و جلوگیرى از کشاورزى به نفع آمریکاست و اما ، حدسى که ما مى زدیم که این اشخاصى که خودشان را چپى معرفى کنند یا به نفع خلق به خیال خودشان معرفى مى کنند اینها عمال آمریکا هستند ، نه اینکه مربوط به آن طایفه دیگر باشند . مى شود به آنها هم باشند اما بیشتر احتمالش این است که اینها آمریکائى باشند ، ساخته آنها باشند چنانکه اساس حزب توده را من یادم است ، آن کسى که حزب توده را در ایران ایجاد کرد سلیمان میرزا بود . سلیمان میرزا همسفر من بود در مکه ، آدم نمازخوان و آدم مؤمن . دو تا هم ، بچه از سر راه برداشته بود که معامله اولادى با آنها مى کرد ، آن هم برداشته بود آورده بود مکه ، این توده به آن معنا که اینها مى گویند نبود که اعتقاد هیچ نداشته باشد . اصلا این از طریق انگلیس ها این طرح را ریخته بود . آنوقت ، در آنوقتى که سلیمان میرزا بود . زمان سابق بود ، آمریکائى ها خیلى در اینجا چیز نداشتند بلکه هیچ ، این که زیاد دست داشت انگلیس ها بودند ولهذا رضاشاه (را) هم انگلیس ها آوردند ، به طورى که خود آنها در رادیو گفتند ، گفتند ما این را آوردیم و بعد که خیانت کرد بیرونش کردیم . حالا دیگر انگلیس ها نیستند ، هر چه هست

ص: 133

آمریکاست که زیادتر ، در اینجاها ، هم نفع و طمع زیادتر است هم نفوذش در این ممالک شرقى بیشتر است و انشأاللّه این نفوذ در ایران دیگر قطع شد و قطع مى شود .

از این جهت به نظر آدم مى آید که این شلوغکارها به نفع آمریکا دارند کار مى کنند . اگر مدعى اند که به نفع ملت و آنطور که ادعا مى کنند که ما مى خواهیم ملت چه بشود ، خوب اینها مى بینند که الان کارهاى زیادى براى این ملت شده است ، کارهائى شده است که همه اش به نفع ملت مى بوده ، اگر واقعا اینها ملى هستند ، خوب چیزى که به نفع ملت است باید بیایند کمک بکنند ، همانطورى که مى بینید که در جاهایى که الان دارند زراعت بر مى دارند اجزأ ادارات و عرض مى کنم که دکترها و مهندسین و زن ها و مردها توى بیابان مى روند و با مردم کمک مى کنند که این سابقه ندارد در ایران یک همچو وضعى ، خوب ، وقتى یک همچو وضعى در ایران حالا پیش آمده که دکترها هم مى روند توى کشت ها و براى مردم کمک مى کنند ، معممین هم ، علماى بلاد هم بعضى وقت ها مى روند کمک مى کنند به مردم ، در تلویزیون من دیدم که اشخاصى که آنجا بودند ، اشخاص ، خلاصه ازاین صنف جمعیت بودند ، رعیت ها نبودند کمک مى کردند ، زن بود ، مرد بود . اگر اینها راست میگویند که رأى ملت اینها مى خواهند خدمت بکنند ، خوب آنها هم بیایند بااینها شریک بشوند در برداشتن زراعت ، در کشت و زراعت ، چرا جلوگیرى از کشت مى کنند؟ بعد هم که کشت کردند مردم ، زحمت یک ساله یک کشاورز یا چند کشاورز که یک خرمن است آن را آتشش مى زنند . این صحیح است که یک کسى ادعا بکند که من موافق با خلقم ، من خدمتگزار به خلقم ، خدمتگزار به توده هستم لکن خرمنش را آتش مى زنم ، زراعتش را به باد فنا مى دهم ؟ اینها ، آدم باید ازشان بپرسد ، آن طایفه را ازشان بپرسد که شما مى گوئید من مسلمانم ، آدم مسلمان ، مى شود که یک کسى مسلم باشد و اینطور شلوغکارى بکند و آدمکشى بکند و اینها؟ یا توده اى هستید و اهل مثلا طرفدارى از خلق به قول خودتان ، آدمى که طرفدار است ، مى شود که یک آدم طرفدار مردم و ضعفا و مستمندان برود دم چیزها بایستد بگوید که کار نکنید ، بیائید حقوق را از ما بگیرید و کار نکنید؟ این پول از کجا مى آید که اینها مى دهند به کارمندان که کار نکنند و حقوق بگیرند؟ براى کار نکردن حقوق بگیرند؟ این جز این است که مى خواهند اختلال (پیدا بشود؟) ، آن پول مبدأش آن خزانه هاى دیگران است و مى خواهند هم اختلال پیدا بشود در امر مملکت بلکه دوباره آن ارباب ها بیایند و اینها هم به نوائى برسند؟ لکن باید بدانند که نه ، دیگر مسأله از اینها گذشته ، راه طى شده تا نیمه راه و این باقى اش هم طى خواهد شد .

بکنند ، براى اینکه اینها هم از اسلام ترسیده اند ، اینها دیده اند به اینکه اسلام از آن همچو کارى آمده است که یک ملتى که هیچ نداشت بر همه چیز مقدم شد ، فقط ایمان داشت ، فقط فریاد مى کرد اللّه اکبر و با فریاد اللّه اکبر بیرون کردند اینها را ، دست همه اینها را قطع کرد . الان همه چیز مال خودتان هست منتها از بس که خرابى به جا گذاشته اند ، دولت تا آمده بیاید یک خرده اى ترمیم بکند خرابى ها را ، یک مقدارى البته طول دارد و البته باید همه وزارتخانه ها ، همه ادارات ، همه دستگاه ها باید یک تحول اسلامى پید ابکند . یعنى ما که حالا مدعى هستیم همه مان به اینکه رژیم مان رژیم اسلامى است ، جمهورى اسلامى داریم ، انجمن هاى اسلامى بپا مى کنیم ، باید کوشش کنیم به اینکه فرم هائى که در وزارتخانه هاست اسلامى بشود که کسى که وارد مى شود در وزارت مثلا کشور ، ببیند که وارد شده در یک جایى که همه چیزش اسلامى است و همه ، همه شان اسلامى هستند ، یک چیزهاى غیر اسلامى به چشمش نخورد . نمى شود که ما مدعى بشویم که جمهوریمان اسلامى است لکن وقتى برویم در این اداره ، باز همان مسائل سابق باشد ، در آن اداره . هم این نمى سازد با هم ، تناقض (است ) این ، من مدعى باشم اسلامى هستیم ، رژیم مان اسلامى است لکن محتوایش نباشد . باید با کوشش شما آقایان که انجمن اسلامى درست کردید آنجا و امیدوارم که همه ایران یک انجمن اسلامى باشد . انجمن اسلامى انشأاللّه با کوشش شما جوانها ، با کوشش همه زن و مرد ایران ، یک مملکت اسلامى بشود که آنطورى که احکام اسلام همه جا برود و بدانند مردم که یک همچو رژیمى هم مى شود در دنیا باشد که در آن ظلم نباشد ، در آن خلاف عدالت نباشد ، در آن دزدى نباشد ، در آن فحشا نباشد ، بازارش بازار اسلامى باشد . البته اینها یک مقدارى کوشش لازم دارد ، یک مقدار تعقیب لازم دارد ، یک مقدارى رنج مى خواهد این چیزها ، این مملکت از خودتان است ، مثل اینکه براى منزل خودتان شما زحمت مى کشید حالا باید براى مملکت تان زحمت بکشید . یک روزى بود که این منطق بود که خوب ما زحمت بکشیم و دیگران ببرند ، چرا؟ امروز آنطور نیست که یک دیگرى داشته باشیم که زحمت هاى شما را ببرد ، این عاید خود مملکت مان مى شود ، عاید خود کشور مى شود و زحمت ها هدر نمى رود و آنچه باز من باید حالا عرض کنم به شما قضیه کوشش کردن در این قانون اساسى و خبرگان است که وقتى که بنا شد خبرگانى تهیه بشوند ، باید کوشش کنید که یک اشخاصى که متعهد باشند ، مؤمن باشند ، چپ و راستى نباشند ، امین باشند ، یک همچو اشخاصى را (که ) مطلع از اسلام باشند ، اسلامى باشند ، ما مى خواهیم یک قانون اسلامى را رسیدگى بکنیم و آن اسلام را که بخواهیم رسیدگى بکنیم باید یک اشخاصى باشند که اسلام را بدانند چه است ، احکام اسلام را بفهمند چه است ، معتقد باشند که اسلام یک رژیمى است که لازم است که در مملکت ما باشد . الان باید همه قوا را روى هم بگذارید براى اینکه این قدم ، قدم که دارد نهضت پیش مى رود در هر قدم همان قدم راتعقیب کنید که انشأاللّه پیش بروید و امیدوارم که خداوند همه شما را حفظ کند و موفق باشید و به خدمتگزارى ، همه ما انشأاللّه به خدمت به این مردم ، خدمت به این مستمندان موفق باشیم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 135

تاریخ : 24/4/58

گاهى هم یک مسائلى که دنبال او ممکن است که برخوردها باشد و در روزنامه ها و مجلات هم بعضى مطالب را مى نویسند که این مطالب محرک است ، تحریک آمیز است . و این روى یک (آنطور که به نظر آدم مى رسد) نقشه و حسابى است ، یک توطئه اى است که الان ماها را یا متوجه کنند به یک مسائلى غیر از مسائل اصلى که ما داریم ، یا منحرفمان کنند به طورى که تا آخر منحرف بشویم از مسائل ، یا به جان هم بیندازند ، دعوامان بیندازند که آن هم اسباب انحراف است و آنها نگذارند که ما این مراحلى که الان داریم : یکى بررسى در قانون اساسى ، یکى انتخاب خبرگان ، دنبالش مجلس شوراى ملى ، دنبالش یا همراه او رئیس جمهور که اینها اساس یک مملکت است که باید این اساس درست بشود ، بعد که این اساس درست شد روى او و مسائل دیگر باید حل بشود .

تاریخ : 25/4/58

تاریخ : 25/4/58

تاریخ : 25/4/58

است و تصویب بشود و دنبالش همین ملت که اکثریت تام دارند و همین ملت که در رفراندم آنطور پیروز شدند که در دنیا سابقه نداشت ، اینها خوف این را دارند که قانون اساسى را خبرگانى که شما ملت تعیین مى کنید آنها بررسى کنند ، یک قانون اساسى اسلامى باشد و بعد هم که به رفراندم ملت گذاشته مى شود مى دانند که اکثریت با ملت است . خوف این را دارند که این مراحل طى بشود و دست خودشان و ارباب هایشان از مخازن و از منافع ملت ما کوتاه بشود . از این جهت ملاحظه کردید که در رفراندم بعضى از همین هایى که مخالف با اساس هستند تحریم کردند و بعضى از همین هایى که مخالف با اسلام هستند ، بعضى از صندوق ها را سوزاندند یا با اسلحه جلو گرفتند از اینکه رأى بدهند . با همه وصف ، ملت اسلام و ملت ما یک رأى صد الا یک یا دو داد و همه گروه ها یک از صد یا یک و نیم از صد رأى داشتند . اینها الان احساس شکست در خودشان کرده اند ، در این احساس شکست دست و پا مى زنند که جدا کنند گروه ها را از گروه ، پخش کنند بین مردم که کردها علیحده ، عرب ها علیحده اند ، بلوچ ها علیحده اند ، فارس ها علیحده اند ، ترک ها علیحده اند ، و اینها را گروه گروه کنند . در صورتى که اسلام براى هیچ کس امتیازى قائل نیست الا براى آن که به طریقه اسلام رفتار کند و متقى باشد .

همه اوقات ضرر اختلاف الان بیشتر است اگر یک اشخاصى پیدا شدند و خواستند به تبلیغات سوءشان اختلافى بین شما برادرها ایجاد کنند ، بین برادرهاى عرب و عجم ، بین برادرهاى کرد و غیرکرد ، ترک و غیر ترک ، بدانید که توطئه است و مى خواهند همه تان را منحرف کنند از آن اساس و خداى نخواسته قانون اساسى ما را به طور انحرافى درست بکنند . انشأاللّه خداوند همه شما را موفق کند و ثانیا از همه شما تشکر مى کنم که در اینجا هستید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 143

تاریخ : 25/4/58

تاریخ : 26/4/58

نبودند . در وقتى که من بچه بودم در خمین یک حکومتى بود که این ، یکى از خوانین آن اطراف را گرفته بود و حبس کرده بود ، بعد از همان خوانین چند نفرى با تفنگ آمدند و حکومت را گرفتند و بردند و مردم هیچ عکس العملى نشان ندادند بلکه خوشحالى هم مى کردند . این حال حکومت مال رضاشاه سابق را حساب کنیم و مال محمدرضا . شما اکثرا یادتان نیست وقتى که متفقین ، وقتى که آمریکا و عرض کنم که انگلستان و روسیه و اینها آمدند به ایران و ایران را گرفتند ، همه چیز مردم در معرض خطر بود ، در عین حال وقتى رضاشاه را از اینجا بردند بیرون مردم شادى مى کردند ، کانه همه آن ناراحتى ها به رفتن رضاشاه ترمیم شد . محمدرضا هم شما شاهدش بودید که وقتى که از اینجا رفت (من نبودم در ایران لکن گفتند) ایران غرق شادى بود این را دیگر شماها دیدید . چرا؟ براى اینکه جدا بودند اینها از ملت ، فرماندار به قول شما از ملت جدا بود . وقتى که یک حکومتى ، آنوقت هم این متعارف بود که وقتى حکومت معزول مى شد فرار مى کرد فرماندار یک جائى . این کرارا ، این دیگر مسأله اى بود که آنوقت ها کرارا اتفاق افتاد ، شاید در زمان اینها نشد اما قبلا این مسأله بود که فرماندار یک جائى ، حکومت یک جائى وقتى حکم عزلش مى آمد ، نمى توانست آنجا دیگر باشد فرار مى کرد شب فرار مى کرد که مبادا مردم غارتش کنند ، بریزند و چه بکنند ، براى اینکه از مردم جدا بودند ، آنوقتى که قدرت دستش بود ، با مردم بدرفتارى مى کرد ، مردم از او جدا ، او از مردم جدا و آنوقتى که معزول مى شد ، مى بایست فرار کند برود . اگر چنانچه این محمدرضا گوش کرده بود آن چیزى که به او تزریق مى شد ، گفته مى شد که با مردم ملت باید آن کسى که خیال مى کند که رأس است ، با ملت باید بسازد تا اینها پشتیبان او باشند ، اگر ملت پشتیبانش بود ، خوب این قضایا پیش نمى آمد . کارى کرده بودند و طاغوت ها این کار را مى کنند و طاغوت ها هم براى این ، این کار مى کنند که خودشان از مردم مى ترسند ، خائن هستند ، به مردم خیانت کرده اند ، ظلم کرده اند ، از مردم مى ترسند ، وقتى که بنا شد از مردم ترسیدند باید یک قوائى تهیه کنند براى حفظ خودشان و با این قوا مردم را بترسانند . اینکه قواى انتظامى در زمان طاغوت و هر طاغوتى ، قواى سرکوبى ملت است ، الان هم در جاهاى دیگر همین جور است ، حالا الحمدلله ایران دیگر این نیست و امیدوارم که نشود دیگر ، اما الان هم شما ملاحظه کنید ، پایتان را از ایران بگذارید ، هر جا بروید قواى انتظامى براى سرکوبى مردم است ، این براى این است که حکومت از مردم نیست ، جداست نه فقط جداست ، حکومت را مردم مخالف مصالح خودشان مى بینند ، دشمن خودشان مى بینند . پشتیبانى که ندارند دشمنى دارند ، اگر یک دشمنى رو بیاورد اینها هم با او همراهى مى کنند ، این جدائى دولت ها از ملت ها منشأ همه گرفتارى هائى است که در یک کشورى تحقق پیدا مى کند . اگر آنطورى که اسلام طرح دارد راجع به حکومت و راجع به ملت ، حقوق ملت بر حکومت ، حقوق حکومت بر ملت ، اگر آن ملاحظه بشود و مردم به آن عمل بکنند همه در رفاه هستند ، نه مردم از حکومت مى ترسند ، براى اینکه حکومت ظالم نیست که از آن بترسند ، همه پشتیبانش هستند و نه حکومت فرمانفرمائى مى خواهد بکند ، حکومت هم خدمت مى خواهد بکند . مسأله ، مسأله خدمتگزارى دولت به ملت است نه فرمانفرمائى دولت به ملت . همین فرمانفرمائى جدا مى کند شما را

ص: 146

از ملت و ملت را از شما و منشأ مفاسد زیاد مى شود . اگر جورى باشد که وقتى رئیس دولتى نخست وزیرش ، رئیس جمهورش بیاید توى مردم ، با مردم باشد ، فواصل نباشد ، آنطور فواصل که در طاغوت هست و فرماندارها با مردم فواصل نداشته باشند که مردم پشت اتاقش بیایند بایستند و راهشان آنها ندهند و چه ، البته با عدالت راه باید بدهند هرج و مرج نباشد که هر کس آمد ، بخواهد جلو بیفتد ، یک موازینى که خود شما مى دانید ، اما مردم از کارهاى شما احساس کنند که شما از خودشان هستید و مى خواهید خدمت کنید بهشان ، نمى خواهید فرمانفرمائى کنید و نمى خواهید مردم را تحت فشار قرار بدهید و نمى خواهید ظلم بکنید . این حرف نباشد ، مثل سابق نباشد که اجاره مى دادند یک استانى را ، اجاره رسمى ، چقدر بدهد تا اینکه این در این استان برود ، و آنوقت رفت باید چقدر بدهد و چقدر درآورد تا آن را ادا کند و براى خودشان چقدر باشد ، قضیه تیول بود . یک جائى را به یک نفرى به اجاره ، تیول دادند ، این باید برود مردم را آنقدر بدوشد که آن مقدارى را که باید به مثلا آن نخست وزیر آنوقت یا آن فرض کنید که فرمانفرما و آن کسى که در رأس بود باید ادا کند ، ادا کند . خوب قهرا خودش هم که رفته براى این کار براى خودش هم ببندد بار خودش را . وقتى وضع اینطور شد که از اول آن کسى که صدر اعظم بوده است (آنوقت ، صدراعظم آنوقت منشأ امور بود) صدراعظم آن حکومت را ، استانهائى را که مى خواست بفرستد ، اجاره مى داد آنجا یک تیول بوده این استان ، استان کرمان است ، کم درآمدتر است ، کمتر . استان خراسان زیادتر درآمد دارد ، استان آذربایجان زیادتر ، روى درآمد آنجا و اینکه ثروتمندهاى آنجا چقدر هستند ، چقدر مى شود از آنها این استفاده بکند . وقتى بنا شد سند اجاره بندى یک استانى دست یک حاکمى باشد و یک چیزى داده باشد براى این کار ، خوب ، بالاخره باید برود مردم را داغ کند و مى کردند و مردم را داغ مى کردند و از آنها چیزى مى گرفتند ، البته سابق همین بود نه اینکه در زمان اینها ، زمان اینها به فرم دیگرى اینطور بود .

است براى اینکه هر مملکتى وقتى قرار دادند خود این چهار سال ، پنج سال بعد از چهار سال و پنج سال باز ثانیا باید قرار بدهند ، دیگر براى نسل هاى آتیه ارثى نیست که کسى اگر چنانچه پسرش هر چیز باشد باید بشود . حالا که رضاخان شد ، بعدش محمدرضا باشد و بعد هم باز رضا وبعد هم باز محمدرضا و بعد رضا و همین طور ادامه پیدا کند . و لهذا اصلا منطقى نیست سلطنت به این معنایش ، به این معنا که سلطنت میراثى ، اگر جمهورى میراثى باشد ، منطقى نیست . منطقى آن است که کار درست خود ملت باشد . ملت یک کسى را مى آید انتخاب مى کند ، آن هم انتخاب آزاد مى کند ، یک کسى را رئیس جمهور قرار مى دهد . اختیار دارد که یک کسى را براى خودش رئیس جمهور قرار دهد . بعد که چهار سال گذشت با همین ملت است و همین بساط ، باز یکى دیگر را قرار مى دهند ، اگر این آدم خوبى بود ، همین را قرار مى دهند . تکلیف صد سال بعد را من و تو نمى توانیم تعیین کنیم ، ما حق داریم براى خودمان مثل این است که یک نفر را فرض بفرمائید که وکیل کنیم از جانب آن آدمى که مرده ، براى اینکه نیامده است براى رأى دادن به من چه ربط دارد؟ این اصلا یک رژیم غیر منطقى بوده است ، حالا هم هر جا باشد غیر منطقى است ولو انگلستان باشد ، انگلستان حالا سلطنتى است ، البته آن سلطنتى که آنها مى کنند ، سلطنت اینطورى نیست که ماها مى کنیم معذلک یک مسأله غیر منطقى است .

سلطان هم دلم نمى خواهد اسم ببرم . اسم ، این اسم را هم اگر آقایان خودشان بنشینند با هم یک اسم بهترى ، قشنگى انتخاب کنند ، (یکى از حضار : خدمتگزار) امام : خودتان دیگر بکنید این را ، من دیگر به این کار ندارم ، من دوست ندارم این را ، چنانچه سلطنت مثلا سلطان . من خیلى ناراحت گاهى مى شوم از اینکه مثلا امام عصر سلام اللّه علیه را مى گویند سلطان السلاطین ، خلیفة اللّه است در هر صورت عمده عمل است حالا اسمائش خیلى مهم نیست ولو اینکه بهتر این است که تغییر بکند انشأاللّه ، عمده عمل است که به عمل نشان بدهید که در این انتخابات که یک انتخابات ملى آزاد ، هر کس هر جا هر کس را دلش بخواهد رأى بدهد . وقتى اکثریت آوردند ، البته مردم صالح اسلامى _ چیز _ را مردم قرار مى دهند اما هیچ تصرفى از جانب آقایان نباشد که الان چشم هائى دوخته شده است به اینکه مناقشه کنند ، اشکال کنند . اگر یک فرماندارى یک جائى یک کارى بکند که بر خلاف موازین جمهورى اسلامى باشد ، این یکى را به همه سرایت مى دهند بعد مى گویند فرمانداران اینطورى هستند ، استانداران اینطور هستند ، حکومت هم هست اینطور .

که هر هفته مى برند ، هفته اى دو دفعه ) وقتى که مى برند ، اعمال ما جورى باشد که نمایش از این بدهد که ما تابعیم ، ما آنطور نیست که خود سر بخواهیم یک کارى را انجام بدهیم .

امیدوارم انشأاللّه این انتخابات و انتخابات بعد که راجع به مجلس شورا است با نظارت شما جدیت به اینکه کسى دخالت نکند ، دخالت نابجا نکند ، کسى نباشد که بخواهد یک تحمیلى بکند به مردم ، اینطور باشد و این انتخابات انشأاللّه باشد که براى نمونه و در طول تاریخ مشروطیت (الا بعضى الا یک کمى ) نمونه باشد که یک انتخابات آزاد . این هم که مى گوید الا یعنى دخالت دولت نبوده و الا خان ها دخالت مى کردند . همان صدر مشروطه ، از آن اول مردم گرفتار خان ها بودند و ارباب ها و یک وقت هم گرفتار به دست حکومت بودند . انتخابات شود گفت که در طول مشروطیت آزاد نبوده است و خان ها جمع مى کردند رعیت ها را ، ارعاب مى کردند رعیت ها را ، رعیت هم مى آمدند رأى به آنها مى دادند که این را من خودم شاهد بودم قبل از رضاشاه زمان احمدشاه آنوقت ها این دست خان هابود ، خان ها وکیل درست کردند و بعد که رضاشاه آمد و این خان ها را یک قدرى متمرکز کرد در خودش (نه از بین برد ، همه قدرت ها را در خودش متمرکز کرد و همه ظلم هائى که خان ها مى کردند خودش مى کرد) بعد که اینطور شد ، دیگر دست اینها بود و هیچ مردم ، و ملت اصلا مطرح نبودند ، ملت کیست . حالا آنطور نیست ، حالا ملت مطرح است و خود مردم . انشأاللّه نمونه باشد کارهاى شما براى همه جا که انتخابات آزاد این است . انشأاللّه خدا همه تان را تأیید کند و موفق باشید .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 150

تاریخ : 26/4/58

بچه تا پیرمرد ، و از ملا تا غیر ملا و جاهل ، مى تواند کسى غیر خدا اینها را در یک جا مجتمع کند؟ (یعبدوننى لا یشرکون بى شیئا) هیچ خیال نکنید که کسى بتواند یک همچو معجزه اى را ایجاد کند . معجزه اى که همه دستگاه ها و متفکرین حرف هائى را که مى گفتند ، طرحهائى را که مى دادند همه خنثى شد ، همه تصدیق کردند که این غیر آن مسائلى بود که ما طرح مى کردیم . آنهائى که طرح مسائل مى کردند براى حفظ قدرتشان در اینجا ، حسابشان غلط در آمد . آنها حساب مادیت را مى کردند ، روى حساب مادى درست مى گفتند . روى حساب طبیعى کسى که جز طبیعت را نبیند . معلوم بود که روى طبیعت ما باید نتوانیم یک قدم برداریم ، شکست بخوریم . اینها حساب معنویت را مى کردند . آنها غافل بودند از آن قدرتى که با اراده خودش یک ملت را متبدل مى کند . یک ملتى که از یک پاسبان مى ترسید ، متبدل مى کند به یک ملتى که از تانک و توپ نترسد ، نه بزرگ ها ، بچه ها . یکى از دوستان من براى من نقل کرد که من شاهد بودم که یک پسر بچه دوازده ، سیزده ساله سوار بر یک موتور سیکلت یا یک دوچرخه بود و با همین حمله کرد به تانک ولو زیر تانک رفت . لکن یک همچو روحیه اى پیدا شده بود . این خوفى که بیش از پنجاه سال بر این ملت سایه افکنده بود چطور در ظرف یکى ، دو سال (البته از عمر نهضت از اول تا آخرش از پانزده سال بیشتر مى گذرد لکن آن که نهضت بود قریب دو سال است ) چطور امکان داشت آن کسى که ، آن ملتى که پنجاه سال خائف بود ، اگر اسم سازمان امنیت را مى شنید مى لرزید ، همچنان متبدل شد که ریخت در خیابان ها و فریاد زد (مرگ بر شاه ) از هیچ چیز نترسید ؟ چطور یک ملت متبدل شد به جوان هائى ، به یک اشخاصى که آرزوى شهادت کردند؟ الان هم باز با آنکه انشأاللّه دیگر مبارزه تمام شده ، الان هم باز بعضى ها مى آیند در همین اتاق . یک شخصى همین دو روز پیش آمد ، تعقیب به اینکه شما دعا کن من شهید بشوم حتى تا دم در باز تعقیب کرده بود . من مى گفتم که خداوند به تو ثواب شهدا را بدهد و او اصرار مى کرد که شما دعا کن من شهید بشوم . این تبدل روحى را کى مى تواند ایجاد کند ؟ کى مى تواند تصرف کند در ارواح مردم ؟ کى مقلب القلوب است ؟

توجه به خدا داشته باشید و هیچ در مقابل خدا کسى را شریک قرار ندهید ، نه در عبادت تنها ، در همه چیز ، نه عبادت تنها . همین فریادهائى که مى شنوید ، فریاد خداست ، قدرت خداست . این نهضت را خدا پیش برده والا به حسب موازین طبیعى ما چهار تا معمم بودیم و یک عده هم بازارى که شغلشان کسب و کار بود و تمام قوا هم دست آنها بود . این خدا بود که وقتى که این نهضت پیدا شد ، هى فوج فوج از آنها را برگرداند به این طرف ، منصرفشان کرد از اینکه آن قواى شیطانى شان را استعمال کنند والا اگر شصت تا از این طیاره ها که از آمریکا خریده بودند مى آمدند بالاى سر ما و بالاى سر شما و بمباران مى کردند ، ما قدرت نداشتیم ، اما خداوند آنها را از این هم منصرف کرد ، ایجاد خوفى در آنها کرد که دست و پایشان را بست راجع به این ، از باطن خودشان از هم پاشید ، خود قوایشان رو آورد به مردم ، پائینى ها دیگر از بالائى ها اطاعت نکردند . اینکه فرار کرد عادى نبود ، بهم خورده بود ، دیگرپائینى ها از بالائى ها نمى شنوند . قدرت فرمانفرمائى از هم پاشیده شده بود . همه اش از خداست . خدا را در این

ص: 152

امورببینید ، خدا ظاهرتر از این آفتاب است . از این به بعد هم اگر ما حفظ کنیم این توجه را به خدا ، اگر حفظ کنیم این این برادرى و وحدت را ، از این به بعد هم پیش مى بریم ، تا آخر هم پیش مى بریم .

دعا کنید که ما غفلت نکنیم از خداى تبارک و تعالى ، غفلت نکنیم از اسلام ، نرویم سراغ آن چیزهائى که خودمان به آن احتیاج داریم اینها مى گذرد . نرویم سراغ اینکه کارم چطور است ؟ مسجدم چطور است ؟ محرابم چطور است ؟ خانه ام چطور است ؟ اینها یک چیزهائى است که عبور مى کند و مى گذرد ، آن که باقى است معنویات انسان است .

خداوند انشأاللّه این امان را هیچ وقت از ما به خوف مبدل نفرماید . خداوند انشأاللّه ما را اهل عبادت و اهل اینکه کسى را شریک خدا در هیچ چیز ندانیم قرار بدهد .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 153

تاریخ 26/4/58

تاریخ : 26/4/58

در عین حالى که اینها همه چیز داشتند و شما هیچ نداشتید ، مغلوب کردید آنها را . همه مى خواستند بماند او و بعد از رفتن او هم خواستند که با رژیم باقى باشد و شوراى سلطنتى باشد و نشد ، نتوانستند . این یک قدرت الهى بود ، نه قدرت من و شما . این براى همین بود که همه اجتماع اعتصام به حق کرده بودند ، یعنى به این اسلام که بین مردم و خداى تبارک و تعالى مثل یک ریسمانى است که تصور شده ، همه معتصم شده بودند به او ، همه توجه پیدا کرده بودند به اسلام . این اسباب این شد که ما پیروز شدیم . حالا هم باید همین را نگهش داریم . اگر بخواهید این مملکت ، این کشور به سعادت برسد ، پیروزى شما به آخر برسد ، بین راه نمانیم یا خداى نخواسته در بین راه ما را از مقصد برگردانند ، اگر بخواهید (که مى خواهید البته ) که کشور ما تا آخر دیگر مستقل باشد ، شما تا آخر آزاد باشید و منافع کشور ما دست دیگران نباشد و راه ما راه سعادت باشد همین معنایى که اعتصام به اسلام که حبل اللّه است و متفرق نشدن از هم ، همه با هم در اسلام مجتمع ، در این راه مجتمع و تفرقه بینمان نباشد . الان آن اشخاصى که در بین ملت افتادند و تخم تفرقه دارند مى پاشند با قلم هایشان ، با نطق هایشان ، با اجتماعاتشان ، اینها جنود شیطان هستند و شما که انشأاللّه جنود اللّه هستید ، حسب این امرى که خداوند تبارک وتعالى فرموده است که (واعتصموا بحبل اللّه ) و به حسب آن نهى اى که فرموده که (لا تفرقوا) همین یک امر و نهى الهى را اگر عمل کنید تمام سعادت تان تأمین مى شود و تا حالا هم براى همین بوده است که همه شما توجه به خدا داشتید ، همه با ذکر (اللّه اکبر) جلو رفتید و همه چیزها را خنثى کردید . یعنى یکى از امورى که شد اینکه انصراف پیدا کردند از اینکه شما را بکوبند ، نه اینکه نمى توانستند ، همه وسایل بمباران را داشتند که طیاره ها را راه بیندازند همه شهرهاى ایران را بمباران کنند لکن یک رعبى خدا در دلشان خدا_ القأ کرد که از این کار منصرف شدند ، منحرف شدند ، نکردند . این هم یکى از چیزهایى بود که خدا این رعب را در دل آنها انداخت و این رعب را در دلشان انداخت که وقتى شما جمعیت اللّه اکبر گفتید ، همه قشرهایى که مربوط به او بود مربوط به شما شد . هى از آنها منفصل شدند به شما متصل شدند . از ارتش ، از ادارى ، از همه اینهایى که مربوط به اینها به خیالشان بود . همه اینها براى خاطر اینکه این راه ، راه خدا بود و اعتصام به حبل اللّه بود همه اینها متصل شدند به شما و این راه را تا اینجا طى کردید و از اینجا به بعد هم باید طى بکنید با همین جهت : این حربه ، حربه بزرگ که اعتصام به حبل اللّه و متفرق نشدن است حفظ کنید این وحدت را ، حفظ کنید این اعتصام به حبل اللّه و اسلام را . اسلام همه چیز براى شما هست .

سعادت دنیا ، سعادت آخرت ، همه چیز براى شما اسلام است . و کوشش کنید که انشأاللّه این قانون اساسى درست تدوین بشود و کوشش کنید که اشخاص مؤمن ، صحیح از علماى بزرگ را انتخاب کنید تا قانون اساسى را آنطورى که اسلام مى خواهد تدوین کنند ، بعد هم خودتان انشأاللّه تصویب کنید و یک مملکت اسلامى آنطورى که همه خواهیم ، مملکتى که هر جایش بروید بوى اسلام بدهد . خداوند همه تان را تایید کند ، موفق بدارد .

والسلام علیکم ورحمة اللّه وبرکاته

ص: 156

تاریخ : 26/4/58

باید طورى عمل بکنند که ملت را برادر خود بدانند و ملت هم آنها را برادر خود ، آنها پشتیبان ملت باشند ، ملت پشتیبان آنها . اگر یک مملکتى دولت و ملتش ، ارتش و ملت ، قواى انتظامى و ملت از هم شدند ، با هم شدند و هر دو احساس کردند که باید خدمت به هم بکنند ، یک همچو کشورى شکست نخواهد خورد . عمده شکست هایى که کشورها مى خورند براى پوسیدگى است که از باطن خودشان پیدا مى شود ارتش شان از آنها جدا مى شود ، ملت پشت به آنها مى کند . همین پیروزى که شما مشاهده کردید در ایران ، دیدید که ملت پشت کرده بود به دستگاه و فریاد مى کرد (نمى خواهیم ) خوب ، ارتش هم از همین ملت بود ، ژاندارمرى هم از همین ملت بودند ، اینها برادر بودند ، مى دیدند که نمى شود مخالفت کرد ، نمى شود تا آخر سرکوبى کرد ملت را ، این است که پیوستند به ملت . خرابیها مال این است که یک مملکتى قواى انتظامى اش را جدا کنند از ملت ، ارتشش از ملت جدا باشد به طورى که ملت وقتى که ارتش را ببیند از آن فرار کند ، ارتش هم در ذهنش این باشد که باید سرکوبى کند ملت را ، ژاندارمرى اش هم همین طور ، شهربانى اش هم همین طور ، اداراتش هم همین طور . وقتى بنا شد که یک کشورى اینطور حالش شدکه ملت علیحده شدند و دولت با همه بساطش هم علیحده ، این دولت پشتیبان ندارد . ملت باید پشتیبان دولت ها باشد . دولتى که پشتیبان ندارد شکست مى خورد . همه شکست هائى که از این دولت هائى که در خارج شکست مى خوردند و مال خودمان هم دیدیم که رژیم سلطنت اصلا به هم خورد ، براى همین بود که تفاهم ما بین ملت و رژیم نبود . اگر ملت با رژیم تفاهم داشتند این مسائل پیش نمى آمد ، الان ، الان شما مشغول کار خودتان بودید ، ما هم مشغول کارخودمان . این مسائل روى همین زمینه پیش آمد که دولتها در مقابل ملت مى ایستادند و جبهه مى گرفتند . ملت هم در مقابل دولت همین طور بود . وقتى اینطور شد نمى تواند دوام داشته باشد . ممکن است سرنیزه تا یک مدتى باشد امادوام نمى تواند داشته باشد . اما اگر ملت و دولت هر دو با هم باشند . ممکن است سر نیزه تا یک مدتى باشد اما دوام نمى تواند داشته باشد . اما اگر ملت و دولت هر دو با هم باشند ، دوست باشند ، اینها خودشان را خدمتگزار آنها بدانند آنها خودشان را پشتیبان اینها بدانند ، هر دو به هم خدمت بخواهند بکنند ، یک همچو ملت و دولتى هیچ وقت شکست نخواهد خورد . تا اینطور هستید که با ملت هستید ، تا اینطور هستید که توجه به خدا داشته باشید شکست برایتان نیست . بپرهیزید از اینکه از ملت جدا بشوید ، شما را بخواهند جدا بکنند ، ملت هم باید بپرهیزد از اینکه از شما جدا باشد . وقتى این دو قدرت همراه هم شدند ، هیچ قدرتى نمى تواند اینها را شکست بدهد . همه قدرت هاى خارجى ، همه قدرت ها تقریبا ، یعنى اینهایى که تماس داشتند ، خوب بعضى تماسى نداشتند ، چه ابرقدرت ها و چه قدرت هایى که با این ممالک ما تماس داشتند همه کوشش کردند که محمدرضا بماند ، همه کوشش شان این بود که بماند (اگر همه نگوییم یک اکثریتى که یکى ، دو تا از آن مى شود گفت مستثنى بود که آن هم کارى نداشت ) در عین حال چون ملت یک مطلبى را نمى خواست ، نشد . وقتى ملت نخواست ، قواى انتظامى هم وفادار دیگر نمى توانند باشند ، به یک نفرنمى شود که قواى انتظامى که از همین مردم است ، پسرش توى این مردم است ، برادرش توى این مردم است ، عیالش تو این مردم است ، براى خاطر یک نفر از همه چیز خودش دست بردارد .

یک وقت این است که خدا و اسلام است ، انسان مى تواند از خودش

ص: 159

بگذرد براى خاطر خدا ، براى خاطر اسلام ، براى خاطر عقیده ، یک وقت این حرف ها نیست ، یک رژیمى است که طاغوتى است ، معنا ندارد که انسان براى خاط یک نفر دیگر از خودش بگذرد . از این جهت چون پشتیبان نداشت ، این وقتى که ملت با دست خالى فشار آورد شماها هم به او پیوستید ، همه قواى انتظامى هى رو آوردند به این طرف و او هم وقتى دید که از باطن پوسیده است مسأله ، نتوانست کارى بکند ، دیگران هم نتوانستند . کوشش کنید که قواى شما با ملت یکى باشد ، با ملت تفاهم داشته باشد . انشأاللّه خداوند همه شما را حفظ کند و همه شمارا از لشکر امام زمان سلام اللّه علیه قرار دهد .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 160

تاریخ : 26/4/58

باشند .

ولهذا مفاسد و مصالح از حکومت ها سرچشمه مى گیرد . حکومت عدل تمام مصالح کشور را تأمین مى کند و حکومت ظلم تمام بدبختى ها را براى یک ملتى ایجاد مى کند .

باید آموزشى باشد به فساد کشیدند مثل سینما ، مثل رادیو و مطبوعات . با تمام قوا کوشیدند که نگذارند رشد انسانى پیدا شود . باید این تربیت هاى طاغوتى در جوانهاى ما و در این نسل به تربیت هاى انسانى و اسلامى متحول شود و امید است که از دامن مادرها شروع بشود و به دانشگاه و بالاتر ختم بشود . سعادت یک ملت به این است که سران آن ملت و کسانى که مقدرات آن ملت به دستشان است تزکیه شده باشند . خداوند همه شما را به راه راست هدایت کند و همه ما را خدمتگزار به اسلام و مسلمین قرار بدهد .

والسلام علیکم ورحمة اللّه وبرکاته

ص: 163

تاریخ : 27/4/58

یک برده اى مى دانست که از او باید استفاده بکند . این اساس حکومت طاغوتى را تشکیل مى داد که نسبت به ملت آنطور کوبنده و نسبت به خارج آنطور فرار .

خود اینها هم همین طور بودند ، خود رضاخان و پسرش هم همین طور بودند ، در مقابل ملت اینها اظهار قدرت آنطور که مى دیدید میکردند لکن خود من در عکسى که در روزنامه انداخته بودند که باز هم هر وقت من فکر مى کنم تاثرم هست که وقتى که رفته بود محمدرضا در امریکا ، زمانى بود که جانسون رئیس جمهورى بود ، عکسى که انداخته بودند من دیدم که جانسون ایستاده بود و در سر جاى خودش ایستاده بود و عینکش را اینطور دست گرفته بود و چپ به جاى دیگر نگاه مى کرد ، حتى تو روى او نگاه نمى کرد و این مثل یک آدم بنده اى در مقابل او ایستاده بود . در مقابل آنها اینطور بودند ، وقتى پایشان را مى گذاشتند توى مملکت بامردم اینطور رفتار مى کردند . این برنامه همه اشخاصى است که به ملت خیانت مى کنند . همه حکومت هایى که خیانت به ملت مى کنند از ملت مى ترسند . چون از ملت مى ترسند قواى انتظامیه را ، همه را ، در خدمت خودشان براى مقابله با ملت استخدم مى کنند ، تربیت هاشان هم همین طورها بوده . این درست عکس آن معنایى است که از این قواى انتظامیه انتظار مى رفت و درست عکس آن معنائى است که قواى انتظامیه اسلام داشته است . قواى انتظامى اسلام براى سرکوبى خود ملت نبوده است ، با ملت رفیق و دوست و خدمتگزار ، در مقابل خارجى کوبنده و مهاجم . همین دسته بى ساز و برگ قواى اسلامى در صدر اسلام که هر چند نفرشان یک اسب و یک شتر داشتند ، هر چند تاشان یک شمشیر داشتند و زندگى سربازى شان اینطور بود از باب اینکه اتکایشان به ملت بود و به خدا ، همین عده کم به دو امپراطورى بزرگ آنوقت که همه دنیا تقریبا تحت سلطه آنها بودند اینها غلبه کرده اند با همین دست خالى لکن قدرت ایمان ، با نداشتن ساز و برگ صحیح جنگى و مجهز بودن قواى ایران و روم با همه قوایى که داشته اند لکن اینها قدرت ایمان داشتند آنها نداشتند . آنها را در یکى ازجنگ ها که جنگ سلاسل (یک همچو چیزى ) به آن مى گویند این سربازهایى که اینها مى خواستند به جنگ بیاورند ، از طرف ایران میخواستند به جنگ بیاورند اینها را با ریسمان و با زنجیر بسته بودند که فرار نکنند . یک همچو روحیه اى درمقابل خارج داشتند ، در مقابل مردم سختگیرى داشتند ، روحیه شان اینجور بود که وقتى خواستند به جنگ ببرند پانصد هزارتا ، پانصدتاشان ، هزارتاشان با یک زنجیرهایى مى بستند که اینها فرار نکنند و به جنگ بروند . معلوم است یک همچو لشکر با سلسله نمى تواند جنگ بکند ، مثل همین لشکرهاى ما و زمان متفقین مى شود اسلام وضعش در حکومت ، وضعش در قواى انتظامى ، وضعش در شرطه که به اصطلاح آنهاانتظامى هست درست عکس این وضعى است که حکومت هاى طاغوتى دارند . شرطه با مردم دوست ، رفیق یعنى شهربانى با مردم دوست ، رفیق ، خدمتگزار ، مردم با او دوست ، پشتیبان . ارتش و لشکرى آنوقت بامردم دوست و رفیق ، پشتیبان مردم ، مردم پشتیبان آنها . یک همچو روحیه اى که نسبت به خودشان آنطور باشند و نسبت به خارج قوى باشند و (اشدأعلى الکفار رحمأبینهم ) که قرآن است ، وصف اینهاست ، وصف مومن هایى است که ارتش اسلام هستند ، عکس آنى که طاغوت ها دارند . در قرآن وصف آنها را

ص: 165

عکس اینها مى گوید . مى گوید (نسبت مى فرماید) نسبت به کفار اشدأ هستند و قوى ، نسبت به خودشان رحیم و مهربان و دوست ، نه ارتش و ژاندارمرى و شهربانى از مردم ترسى دارد که مبادا یک وقتى چه بشود ، نه مردم از ارتش ترس دارند ، همه دوست و رفیق و همه همین طورى که حالا مى بینید شما اینجا آمدید ، نه ما از شما مى ترسیم که شما هجمه کنید به ما ، ما را چه بکنید ، نه شما از ما چیزى دارید . ما رفیق و دوست و هر دو رحمأبینهم . این دستور قرآن است . قواى انتظامى براى انتظام یک کشور است ، براى حفظ مردم است ، براى حفظ مال و جان مرم است ، نه براى ارعاب مردم ، نه براى ترساندن و عرض کنم چاپیدن مردم . شما الان در جمهورى اسلام واقع هستید ، طاغوت رفت ، جایش نمى آید دیگر .

تاریخ : 28/4/58

شما دعا کنید که این آشفتگى ها و این توطئه هائى که الان در دست است و در همه جا تقریبا توطئه است . چه از رژیم سابق و چه از منحرفین ، گروه هاى منحرف الان هست و توطئه مى کنند ، دعا کنید که انشأاللّه اینها رفع بشود ، یک حکومت مستقرى پیدا بشود ، بعد آسان است اینها . امیدواریم که به زودى اینطور چیزها رفع شود این رژیم اسلامى مثل رژیم طاغوتى نیست که همش را صرف کرد براى به هم زدن اوضاع کشور ما و همه چیز را به نفع خودشان تمام کردند ، انشأاللّه امیدواریم که یک حکومت عدل اسلامى باشد و به همه رسیدگى بکند و همه قشرها به نتایجش برسند و هم دنیا و هم آخرت انشأاللّه معمور بشود . خداوند همه شما را حفظ کند . موفق باشید .

والسلام علیکم ورحمة اللّه وبرکاته

ص: 168

تاریخ : 28/4/58

که اسلامى هستند بر خلاف موازین اسلام باشند اسلام امروز احتیاج دارد به همه قشرها براى محافظت اولیاى اصفهان نظر دوختند به شما روحانیون و سایر اقشار ملت که حفظ کنید حدود اسلام را از آزادى ها سوء استفاده نشود آزادى در حدود اسلام است ، در حدود قانون است ، تخلف از قانون نشود به خیال اینکه آزادى است . از همه بالاتر مسؤولیت روحانیت است . دشمن ها چشمها را دوخته اند که از روحانیت چیزى ببینند و آن را بزرگ کنند و به اسلام نسبت بدهند . اگر امروز از شما ، از علما خداى نخواسته از علماى اسلام ، از فضلاى بنام ، یک امر خلاف صادر بشود ، دشمن هاى شما آن را هزار امر مى کنند و با هیاهو و جنجال به اسلام نسبت میدهند مى گویند جمهورى اسلام هم مثل سایر رژیم هاست است . این مسئولیت بزرگى است . خداوند انشأاللّه همه شما را و همه ما را توفیق بدهد که خدمتگزار به اسلام باشیم و آبروى اسلام باشیم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه وبرکاته

ص: 170

تاریخ : 28/4/58

تاریخ : 28/4/58

بودن همه وسایل پیاده راه مى اندازد . این خداست که شما را پیاده راه انداخته است . خودتان ملتفت نیستید این چیزها را یک روحى خدا به آدم مى دهد که یک وقت یک همچو کارهائى انجام بدهد . از آمریکا آمده بودند براى جهادسازندگى ، یک دسته از جوان ها شاید عددشان یک قدرى کمتر از شما بود ، در چندوقت پیش از این از آمریکا آمده بودند براى جهاد سازندگى . خوب این یک مسأله اى است که سابقا هیچ مطرح نبود این مسائل ، این مسائل نبود اصلا شما پاشید پیاده راه بیفتید براى اینکه مثلا در اینجا باشید . این یک مطلبى است که خدا درست کرده است و چیزى که به دست خدا واقع بشود ، شکست ندارد . انشأاللّه براى شما دیگر شکست نیست و شما مقابل کفر و زندقه و ستم و چپاولگرى ایستادگى کردید و تا اینجا هم پیروز شدید و از این به بعد هم پیروز مى شوید و خداوند شما را همانطورى که این راه طولانى را طى کردید و آمدید ، در راه هائى که در پیش دارید مثل برق شما را بگذراند . انشأاللّه موفق و موید باشید ، سلامت باشید .

والسلام علیکم ورحمة اللّه وبرکاته

ص: 174

تاریخ : 28/4/58

روزنامه مى تواند ، نه سینما مى تواند ، نه تئاتر مى تواند ، نه تبلیغات لفظى که درمنابر است تواند ، براى اینکه اینها همه شعاعشان محدود است . رادیو شعاعش مثل تلویزیون است لکن فقط سمعى است . تلویزیون ، هم سمعى است و هم بصرى . تبلیغات تلویزیون مى تواند از راه سمع مردم را یا تربیت کند یا منهدم کند .

والسلام علیکم ورحمة اللّه وبرکاته

ص: 176

تاریخ : 30/4/58

مى گویند که پیغمبرها را مستکبرین درست کردند بر اینکه مردم پائین را ، کارگر را ، صنعتگر را ، زارع را ، اینها را ، اینها با موعظه و اینها خواب کنند و اغفال کنند ، وعده بدهند و آن بزرگترها بچاپند مردم را و اینها هم حرفى نزنند براى این وعده ها . و حال آنکه به حسب تاریخ ، تاریخ اسلام هم که نزدیک است به ما ، تاریخ دیگر هم که منقول است که از این طایفه تجهیز مى کردند انبیا مستضعفین را در مقابل مستکبرین ، نه متسکبرین اینها را درست مى کردند که مستضعفین را خواب کنند ، اینها مستضعفین را بیدار مى کردند که بر ضد مستکبرین قیام کنند . قیام هاى انبیا همیشه اینطورى بوده که یکى از بین خود اینها ، از بین خود این مومنین که طبقه پائین بودند ، از خود همین مردم پائین یکى انتخاب مى شد براى اینکه تبلیغ کند و کارش هم ، یکى از کارهایش هم این بود که همین جمعیت مستضعف مقابل مستکبر را تجهیز مى کرد با تبلیغاتى که مى کرد ، مهیا مى کرد ، تجهیز مى کرد بر ضد آنها ، بر ضد مستکبرین . مستکبرین اینها را براى منافع خودشان درست نمى کردند ، این مستضعفین بودند که از میان آنها یکى پا مى شد و خداوند انتخاب مى کرد و بر ضد مستکبرین قیام مى کردند . موسى بر ضد فرعون و رسول اکرم بر ضد قریشى که آنوقت همه چیز دستشان بود و در آیه این معنا را مى فرماید و این به مرئى و منظر مردم بوده است که مطلبى را نمى شده است که خلافش بگوید نعوذباللّه . این مطلبى بوده است که همه مردم مى دانستند که پیغمبر زندگى اش چطور بوده و مادرش در کجا بچه را بزرگ کرد و در یک بیابانى ، بعد هم که آمده همیشه تحت قدرت این بزرگ ها بوده ونمى شده زندگى بکند و در مکه د رغار مدتى بوده است و هیچ نمى توانسته ، همیشه آنجا در مکه که بوده تبلیغاتشان به طور تقیه و زیرزمینى بوده تا وقتى هم که آمدند مدینه ، مدینه هم آنى که دور ور حضرت بود یک دسته اى از همین فقرا ، مستمندها بودند که _ مسجد _ وقتى که ایشان در مسجد ، مسجد درست کردند ، آن هم نه مثل مسجدهاى ما ، یک مسجدى که یک دیوارى با چوب دورش درست کرده بودند ابتدائا و اگر هم یک سایه اى داشت با این چیزهاى خرما ، با این علف هاى خرما ، چوب هاى خرما با این درست کرده بودند و یک جائى هم بود که به آن مى گفتند صفه : یک دسته اى از اصحاب پیغمبر اصحاب صفه هستند یعنى اشخاصى بودند که خانه نداشتند ، هیچى نداشتند و مى آمدند توى همین مسجد روى همین زمین ها وصفه اش هم مثل صفه هاى مسجد حالا نبوده است که آجر فرش مثلا باشد یا با چیزهاى دیگر درست شده باشد یک زمینى بوده است قدرى بلندتر مثلا جاى آن گل بوده ، چیز دیگر شاید ، اصلا حصیر هم نداشتند آن وقت آنجا مى خوابیدند و آنجا زندگى مى کردند . اینها را حضرت بر ضد قریش و آنهائى که داراى اموال بزرگ بودند و از مستکبرین بودند اینها را از اینها حرکت کرد و رفت سرکوبى آنها را کرد . اینکه این تبلیغات شود ، براى این است که اینها هر چه ضربه خورده اند از ادیان خورده اند . حالا در اسلام که ، حالا ما بحثمان در این است این قدرت هاى بزرگى که مى خواهند ماها را بچاپند ، اینها آنى را که معارض خودشان مى دانند اسلام است از این جهت اول حمله مى کنند به اصل ادیان و مقصودشان هم حالا آن دینى که گذشته و رفته نیست مقصودشان این است که کلام را بکشند به اسلام و بیایند بگویند که اسلام هم یک دینى است که مخدر است . حال اینکه ما وقتى تاریخ اسلام را مى بینیم و بعد هم از

ص: 178

زمان پیغمبر تا حالا درست اسلام را و کسانى که اسلام را تبعیت کرده اند مطالعه کنیم مى بینیم که در صدر اسلام پیغمبر از همین طبقه پائین بوده است و ( من اللّه على المومنین اذبعث فیهم رسولا من انفسهم ) این از خود این طایفه پائین ، نه اینکه انسان بوده این طایفه پائین ، مومنین ، خدا به اینها چیز داد که از خود اینها یک کسى را که هم مشرب باشند و بیایند با هم بنشینند و با هم بیاشامند اینها و همانطورى که پیغمبر توى مسجد زندگى مى کرد و توى همان مسجد با مردم معاشرت مى کرد و از همان مسجد هم تجهیز مى کرد جیوش را براى کوبیدن قدرت ها ، از همین جمعیت پیغمبر را انتخاب فرمود بر ضد آنهائى که مى خواستند چه بکنند . این براى این است که اینکه این تبلیغات را مى کنند اول طرف همه ادیان مى روند بعد مى کشندش به اسلام و مقصودشان این است که اسلام را سرکوبى کنند ، این براى این است که از اسلام مى ترسند . آن که مى تواند درمقابل اینهاعرض اندام کند و دست اینها را از ظلم و تعدى و غارتگرى و اینها کوتاه کند آن اسلام است از این جهت اینها باید اسلام ، مى خواهند اسلام را درنظر جوان هاى ما ، در نظر طبقه متنور ، در نظر این جمعیتى که از آنها کار مى آید کوچکش کنند تا اینها برگردند از اسلام ، وقتى برگشتند از اسلام ، دیگر از خودشان کارى نمى آید .

آذربایجان شد ، از علماى آذربایجان که قیام کردند و چه ولکن خوب قدرت دست آنها بود گرفتند . آنها را ودر گمان مى کنم سنقر مدت ها اینها تبعید بودند و بعدش هم که تبعید برداشته شد مرحوم آقا میرزا صادق آقا در قم آمدند و ماندند اینجا و اینجا هم فوت شدند . یک قیام از خراسان بود منتها همه علما قضیه قیام مسجد گوهرشاد تمام علماى خراسان را که در این قیام دخالت داشتند و سرشناس بودند گرفتند و آوردند تهران و حبس کردند و محاکمه کردند و اینها . یک قیام از اصفهان شد و علماى اصفهان آمدند به قم و دعوت کردند از علماى اطراف و علماى اطراف هم خیلى هایشان هم آمدند اینجا ، منتها این هم قدرت دست آنها بود و نتوانستند و شکستند و ملت هم آنطور هوشیار نشده بود که درست دنبال علما را بگیرد . عکس آنکه اینها مى گویند که اینها دربارى هستند ، بعکس اینها ضد دربارى هستند . ضد دربارى را اینها مى گویند دربارى . و همیشه در همین عصر خودمان آنى که مورد هجوم واقع مى شد همین مدرسه علمى بود . همین مدرسه فیضیه قم چند دفعه مورد هجوم واقع شد و در شکستند و پنجره شکستند و کتاب ها را آتش زدند و عمامه ها را آتش زدند و بعضى از افراد را از پشت بام پرت کردند پائین و از این وحشیگرى ها که کردند این هم براى این بود که مى خواستند این دو تا قدرت را از مردم بگیرند .

بیشتر تهران ، این مراکز فسادى که اینها درست کردند ، مراکز عیاشى که درست کردند ، این خانه هائى که درست کردند براى اینکه مردم ، بچه ها بروند ، جوان ها بروند عیاشى بکنند ، دامن زدند به این . این ایام تابستان این دریاها با آن وضعى که آنها درست کردند ، این دستگاه هائى که باید دستگاه تربیتى باشد مثل دستگاه رادیو و تلویزیون و مطبوعات و اینها ، تمام اینها را بعکس آنى که باید باشد درست کردند و قضیه این نبود که یک چیزى خود به خود شده باشد ، یک قضیه اى بود که روى برنامه تنظیم شده ، آن هم بسیار محتمل است که تنظیمش از همان (سیا) شده باشد ، از آنجا شده باشد که باید جوان ها را اینطورى مى شود بگیرید ، حبس کنید . خوب نمى شود همه مردم که حبس بشوند . آنجائى که مى شود با آنطور ، آنجائى که همه این حرف ها ، همه این چیزها دست به دست هم دادند برایشان مراکز فساد و فحشا درست کردند و دامن به آن زدند و تبلیغاتى روى آن کردند و جوان هم هست کشیده مى شود قهرا به آنجا . تابستان است ، دریاچه درست کردند و دریا و اجتماعات جوان ها با هم زن و مرد داخل هم و ، که مى کشیدند اینها را به اطراف دریا و برایشان هم همه وسائل را درست مى کردند و مفت و مجانى مى رفتند آنجا و هر کارى دلشان مى خواست مى کردند . مسأله این نبود که طبعا این شده باشد ، مسأله این بود که یک برنامه خاص و یک توطئه اى در کار بود که نگذارند این جوان ها رشد طبیعى خودشان را و انسانى خودشان را بکنند ، سرگرمشان کنند به همین مسائل . قضیه موسیقى یک مطلبى است که خوب طبع جوان به آن توجه دارد اگر یک مدتى این عادت کرد که موسیقى را باز کند و گوش کند مغز این از تفکر در امور جدى بازماند ، مى رود دنبال همین قضیه . اینها امورى است که با نقشه درست کردند که جوانهاى ما را منحرف کنند و یکى از نقشه هایشان این بود (نقشه هاى دیگر زیاد) که نگذارند در دانشگاه درس بخوانند یک دسته اى را درست بکنند به اسم چپ گرا بریزند توى دانشگاه و شلوغ بکنند و دعوا راه بیندازند و امثال ذلک و دانشگاهى ها را ، جوان ها را از کلاس بیرون بکشند و بیاورند به بیرون به جنگ و به چیزهاى دیگر ، تبلیغات چپى بکنند در دانشگاه ها که توجه اینها را به آن مسائل کنند و هکذا از این قبیل . اینها همه چیزهائى است که روى نقشه اى درست شده است که ماها از مقدرات مملکتمان غافل بشویم . حالا بیشتر روى این امور تکیه مى شود براى اینکه حالا لمس کرده اند که اسلام و ایمان به خدا اسباب این شد که یک جمعیتى که هیچى دستشان نبود از تفنگ و بساط (حالا هم چهار تا تفنگ اگر پیدا شده است بعد از غنائم جنگى پیدا شده ) اینها دیدند که اینها با مشت خالى لکن با ایمان ، با ایمان به خدا آمدند به میدان و قدرت هاى بزرگ را شکست دادند و همه را بیرون کردند ، قطع دستشان را کردند . اینها الان لمس کردند که آنى که اینها را شکست داد این ایمانى بود که این جوان ها داشتند و این توجهى بود که به اسلام داشتند . حالا بیشتر در صدد این هستند که شما را از اسلام جدا کنند .

کار هستند نطق ها را مى کنند و قلم ها را به کار مى اندازند حتى این مسأله اطرف دریا را که با آن فضاحت انجام گرفت ، در بعضى از مطبوعات نوشتند جلوگیرى از این ارتجاع است . اینکه تمدن عبارت از این است که زن و دختر و پسر با هم تو دریا به هم ور بروند و اگر این نباشد ارتجاع است . تمدن این است که هر جوانى که در سینما چند روز برود و دیگر زندگى اش همان بشود ، تمام آمال و آرزویش همان بشود . اگر چنانچه از اینطور چیزها جلوگیرى بشود و آموزنده باشد ، این سینما آموزنده باشد ، این مطبوعات آموزنده باشد ، این مجلات ، اگر کسى بگوید که باید اینها آموزنده باشد ، اینها باید بچه هاى ما را تربیت کنند ، اینها باید بچه هاى ما را رشد سیاسى بدهند و اینها را وارد میدان عمل سیاسى بکنند و این عکس ها و این دعوت هاى به شهوت اینطور چیزهائى که همه جانبه است اینها را از این راه باز دارد ، مى گویند ارتجاع است و شما را از ارتجاع مى ترساند و به اصطلاح چماق تکفیر دارند ، همین ارتجاع اصلا این تکفیر مؤمنین است . اینها به هر قدرتى که توانستند و به هر ترتیبى که توانند مى خواهند شماها را منحرف کنند از آن مسیرى که دارید .

هست ، بله . بعد هم برداشتند توى آنجا نوشتند که تفاهم شد بین ما و فلان . من هم که آمدم سر منبر حسابش را رسیدم . اینها تبلیغات همچو کرده بودند که به خورد ما معممین هم داده بودند که شماها بروید کنار سراغ مدرسه تان و این منافع مملکت را بدهید دست ما (مطلب این بود) مقدرات مملکت را بدهید دست ما شما بروید آن گوشه مدرسه بنشینید و آنطور زندگى کنید و مسأله بگوئید آن هم نه هر مسأله اى _ هر مسأله اى _ را . اگر ما درست مسأله مى گفتیم که وضع اینطور نبود . مسائل اسلام را کنار گذاشته بودند و یک دسته اى از مسائل شخصى را پیش کشیدند . مسائل اجتماعى اسلام ، مسائل سیاسى اسلام ، مسائل جنگ اسلام . آن قرآن را شما ملاحظه مى کنید که قرآن مسائل سیاسى اش و جنگى اش و مقاتله اش و اینهایش زیاد در آن طرح شده اهلا و سهلا اما دیگر کار نداشته باشید به اینکه تکلیف ملت با دولت چیست و تکلیف دولت با ملت چى هست ؟ چه جور باید دولت باشد ، شرایط حاکم چیست ، شرایط شرطه چیست ؟ شرائط قاضى چیست ؟ اینها را دیگر شما کار نداشته باشید ، شما هم بروید این مسائل و ما هم باورمان آمده بود ، همچو باورمان آمده بود که _ روزنامه خواندن را _ اولى که ما آمدیم قم سنه چهل ، روزنامه خواندن را عیب مى دانستند ما هم اصلا جرات نمى کردیم یعنى ما هم خودمان جزء آنها بودیم . الان یک تحولى پیدا شده است که شاید در دو سال پیش از این نبود اینطور تحولى ، دو ، سه سال است که ، دو سال است که تحول زیاد پیدا شد . البته نهضت عمرش پانزده ، شانزده سال است لکن این تحول در این آخر پیدا شد یک تحول پیدا شد که ، تحول هاى مختلف ، شما همه و ما همه ، یک پاسبان اگر پیدا مى شد و یک امرى کرد همین بازار تهران ، توى ذهن کسبه و تجار نمى آمد که مى شود مخالفت با پاسبان کرد . پاسبان آمده گفته است چهار آبان است باید همه بیرق بزنید . همه گوش و سمع و چیز بودند که هر چه این گفته عمل بکنیم . چندى نگذشت که همین هائى که از یک پاسبان مى ترسیدند و براى خودشان هم حقى قائل نبودند ریختند تو خیابان و گفتند ما شاه نمى خواهیم . این یک تحول معجزه آسا بود که آدمى که از یک پاسبان ترسید حالا از تانک نمى ترسد ، حالا از سربازها هم نمى ترسد ، سر نیزه ها هم که مى آورند ، مى آیند معارضه با آنها مى کنند . این یک جور تحولى بود که حاصل شد ، یک تحول دخالت همه در مسائل روز و مسائل سیاسى . همین جمعیتى که روزنامه خواندن را در آنوقت اشکال مى کردند حالا همان ها منزل هایشان هم رادیو هست و هم تلویزیون هست و هم عرض مى کنم اصلا مشروعش هست ، غیر مشروعش نیست و هم مسائل روز طرح است . در هر جا بروید جوان ها مشغول به صحبت در مسائل روزند . شما خیال مى کنید که در ده سال پیش از این این حرف ها بود اصلا چه دخالتى داشتید ، حقى نداشتید که دخالت در مسأله روز بکنید ، حقى نداشتید که باید مثلا ژاندارمرى وضعش این باشد ، باید دولت وضعش این باشد ، اشکال بکنید به دولت . حالا طورى شده است که همه در میدان آمده اند و یک تحول روحى پیدا شده است در این جامعه و این تحول ، تحول الهى است هیچ کس نمى تواند ، این قلوب مردم دست خداست این تحول الهى است . یکى از تحولاتى که امروز یک دسته از اروپا آمده بودند ، یک دسته جوان ها گفتند که ما آمدیم براى اینکه برویم در این روستاها کمک بکنیم . یعنى این چه تحولى است که جوانى که بحبوحه

ص: 183

جوانى اش است و در اروپا است و باید در اروپا فرض کنید روى غریزه جوانى اش مشغول و پى چیزهاى دیگر باشد همچو تحولى پیدا شده است که عده زیادى بودند زن و مرد گفتند که ما از اروپا آمدیم که برویم روستاها کمک کنیم به مردم در چیز . به آنها گفتم که ارزش این عمل را خیلى باید بدانید که این عمل چه ارزشى دارد . این روستائى که تاکنون مى دیده تنها هست و همه قدرت ها مخالف او هست و مى خواهند بچاپندش ، ببیند که از اروپا یک دسته جوان تحصیلکرده مهندس و طبیب و دکتر و اینها آمده اند با آن زحمت به ایران و مى روند توى این روستاها برایشان گندم مى چینند ، ولو شما بلد نیستید درست درو کنید خوب ، درو را رعیت ها مى دانند شما بلد نیستید درو کنید اما شما چهار تا خوشه گندم را که براى اینها جمع بکنید همچو قدرتى در این رعیت ها و در این زارع ها و در این دروگرها پیدا مى شود که کارشان دو مقابل مى شود . وقتى کشاورز دید که خانم ها از خانه ها پاشده اند ، از اروپا ، اینجا هم همین طور ، از دانشگاه ها و از دانشکده ها و از مراکز تحصیل جوان ها ریختند ، زن و مرد ، در تلویزیون دیشب هم نشان داد این را ریخته اند اینجا و دارند کمک کنند به اینها ، در روحیه این کشاورزها چقدر این تأثیر دارد ، چقدر اینها را آقا کند که مى بینند خدمه اینها عبارت از دکتر است و مهندس ، آقایان کمک کار هستند ، این ارزشش خیلى است . شما هم که الان مى گوئید ما مهیا هستیم ، این یک همچو تحولى است که خدا این تحول را پیدا کرده ، قلب شما پیشتر اصلا دنبال این مسأله نبود حالا آمده . کى آورده این را؟ مقلب القلوب خداست . خداوند قلب هاى شما را اینطور کرده است که مى خواهید بروید روستاها کمک کنید ، آموزش ، پرورش . غیر آن وضعى که سابق بود که اگر یک دسته از سازمانى را مى خواستند بفرستند آنجا به اسم نمى دانم کذا براى تبلیغ براى خودشان ، حالا دیگر تبلیغى در کار نیست هیچ کس از کسى تبلیغ نمى کند شما به طبیعت خودتان مى خواهید بروید کمک کنید ، آموزش بدهید ، پرورش کنید و امثال ذلک .

تاریخ : 30/4/58

قشرهاى موجود در هر جا را از یک ملتى ، از بچه هاى کوچک و تا پیرمردهایشان و دانشجویشان با افکار متعدده که اینها دارند و با ایده هاى مختلفى که دارند ، همه را تحت یک مطلب بیاورد ، این نمى شد الا اینکه دست غیبى در کار است . من مطمئن شدم به اینکه یک عنایتى از طرف خداوند تبارک و تعالى هست و این عنایت انشأاللّه محفوظ است ، شما پیروزید تا این توجه ملت ما به مقاصد اسلامى است ، این ملت پیروز است و این حرف هائى که گفته مى شد و قلم هائى که هست و اینها چیزى نیستند . آنوقت که قدرت ها بود که همه قدرت هاى موجود پشتیبانى مى کردند از محمدرضا ، مکرر شاید از امریکا به ما پیغام مى دادند ، در پاریس که من بودم ، مکرر مى آمدند و مستقیما با من تماس مى گرفتند ، گاهى از بعضى از کسانى که به من مربوط بودند تماس مى گرفتند ، گاهى به صورت تعزیر و گاهى به صورت نصیحت واینها ، و مى خواستند که حفظ کنند محمدرضا را ، رژیم را مى خواستند حفظ کنند ، انگلستان هم به صراحت چیز کرد که ماباید این را حفظش کنیم ، منافع ما در این است ، دیگران هم همین طور بودند و مع الاسف دولت هاى اسلامى هم همین طور بودند ، دولت هاى اسلامى هم پشتیبانى مى کردند اصلش جدا بودند از مقاصد ما و مطابق با این مشى مى کردند . معذلک یک ملتى وقتى یک چیز را خواست و آن خواستش هم خواست الهى بود ، یک مطلب مادى نمى خواست ، گفت ما اسلام را مى خواهیم ، جمهورى اسلامى را ما مى خواهیم ، مى خواهیم ظلم نباشد ، مى خواهیم رژیم غارتگر نباشد ، مسائلى بود ، همه اش اسلامى بود ، همه اش انسانى بود ، با یک همچو ملتى نمى شود کسى در بیفتد ، بخواهد جور کند ، نمى شود ، اصلش ما فرض مى کنیم اصلا در دنیا اینطورى است ، ما فرض مى کنیم که یک وقت از طرف یکى از این ابرقدرت ها بریزند ایران را بگیرند ، نمى کنند ، نمى شود ، ما حالا فرض مى کنیم لکن با یک ملتى که همه یکپارچه هستند ، نمى توانند بمانند و گرفتن یک جائى یک طور ، و ماندن در آنجا یک طور دیگر است وضعش جور دیگر است ، مى خواهند براى هر آدمى یک مأمور بگذارند؟! اینکه معقول نیست ، در هر شهرى یک عده مى گذارند ، بعد از چندى همین مردم این عده را از بین مى برند . کشورگیرى غیر کشور نگه داشتن است ، اینها عاقلند اولا که نمى شود دیگر در دنیا با اعمال زور ، آنطورى اصلش معقول نیست دیگر ، ثانیا قواى ابر قدرت همه مقابل هم مى ایستادند ، این مواظب اوست ، آن هم مواظب این است ، آن یک قدم اگر جلو برود ، آن هم مى گوید ، من هم خواهم جلو بیایم ، از این جهت خداوند اینطور ملت ها رابه همین معناست ، حفظ میکند که قدرت هاى بزرگ در مقابل هم بایستند و نتوانند هیچ کدام تعدى بکنند و آنها مى دانند که اگر فرض کنیم که یک قدرت هم بشود و بخواهد حمله کند و یک جا را بگیرد ، نمى تواند ادامه به حیات خودش بدهد . این کشورهائى که یک وقتى مى ریختند و یک جائى را مى گرفتند ، بعد از چندى همه شان از بین مى رفتند و مستهلک مى شدند ، بعد که جزء همین ملت مى شدند . بنابراین ملت وقتى که یک مطلبى را مى خواهد ، این عملى خواهد شد و شما اسلام را خواستید و جمهورى اسلامى را خواستید و احکام اسلام را همه مان مى خواهیم و این عملى مى شود ، بیخود دست و پا مى زنند خودشان را زحمت دهند ، البته ما را هم زحمت مى دهند اما زحمت دادن یک مطلب است ، پیروز شدن یک مطلب دیگر .

ص: 186

مى خواهند ، همانطورى که ملاحظه کردید که قضیه اصلاحات ارضى هیچ نبود الا اینکه بازارى براى آمریکا درست کند و نگذارند ما زراعت داشته باشیم . همانطورى که خود آن مردک از عمال آمریکا بود و براى بازار درست کردن امریکا این کار را کرد و نقشه از آنها بود و او اجرا مى کرد الان هم نقشه از آنهاست و اینها اجرا مى کنند ، منتها آن به اسم آریا مهر ، اینها به اسم فلان و فلان چپگرا .

چسبیده بودند که ما جمهورى اسلامى مى خواهیم ، ما اسلام را مى خواهیم ، ما قرآن رامى خواهیم ، ما حکومت عدل الهى مى خواهیم ، این اعتصام بحبل اللّه بود ، این اعتصام بحبل اللّه اسباب این شد که یکدفعه یک قدرت شیطانى که همه قدرت ها ، نه همه قدرت ها فقط ابر قدرت ها ، بلکه قدرت هاى کوچولو هم دنبال او بودند ، بیخود نشد که ما را به کویت راه ندادند ، یعنى راه ندادند که من از این دروازه کویت بیایم و از آن طرف رد بشوم و سوار شوم و بروم ، اینقدر هم راه ندادند گفتند از همان جا که آمدید به همان جا برگردید . وقتى هم عراق آمدیم دیدیم که من فکر کردم که ما هر جا برویم همین صحبت ها هست براى اینکه اینها همه مربوطند به هم ، یک سیاست است ، اینها همه پشت او ایستاده اند ، ما دیدیم که خوب ، حالا برویم در خارج ، بعدش آمدیم و آنها هم پشیمان شدند و من از جوانهاى آنجا متشکرم و از این جوان هاى عزیز ما که از همه جاها آمدند و احوال از ما پرسیدند و مجتمع شدند ، حرف ما را شنیدند و منتشر کردند مصاحبات ما را در آنجا ، گاهى در همه جا منتشر کردند و این راهى براى پیروزى ما بحمداللّه بود .

بزرگ است و یکى انقلاب شوروى است ، آنقدرى که آنجاها آدم کشته شده و سایر انقلابات ، آنقدرى که آنجاها خونریزى شده ، اینجا نشده ، براى چه ؟ براى اینکه بعد از انقلاب یک نسیم اسلام بود نمى گویم اسلام تحقق پیدا کرده ، دیگر اینها که انقلاب کرده اند ، ننشسته آنجا همین جور سر ببرند تا آخر هر کس را احتمال بدهند که مخالف است به تفنگ ببندند ، این مسائل نبوده ، هیچ نیست . البته یک عده اى که پنجاه سال این مردم را قتل و غارت کرده است این عده که حد عددشان شاید تا حالا به صد و چند نفر بیشتر تجاوز نمى کند من دقیقا نمى دانم ولى کم بوده عددشان ، جنایت شان زیاد بوده ولو عددشان کم بوده ، اینها البته به جزاى خودشان رسیدند ، نه آن جزائى که باید برسند آن جزا در آنجا باید واقع بشود ، در اینجا نمى شود . یک نفر آدمى که صدها خانواده را بى سرپرست کرده ، صدها جوان را از مادرهایشان جدا ، کرده و داغ کرده و آتش زده و بوداده روى تاوه هاى متصل به برق این را نمى توانیم جزایش را اینجا بدهیم ، یک جان دارد ، ما آن یک جانش را فرض کنیم از او گرفتند ، آن هزارها افراد و خانواده را چه کرده ، ما نمى توانیم ، این دلیل بر این است که یک جاى دیگرى هم هست که این باید تا ابد بسوزد ، تا ابد جنایاتى را که کرده ، جبران بشود ، در آنجا جبران مى شود انشأاللّه . مقصود من این است که این حرف هائى که حالا دارند مى زنند ، ما از این بزرگترش را شنیدیم و اعتنا نکردیم . اینها دیگر چیزى نیست ، نیستند ، یک تتمه اى است که دست و پائى در این آخر مى زنند ، چلاپ و چلوپى مى کنند .

اختلاف است ، از طرق مختلفه جوانهاى مارا منحرف کردند ، راه هاى مختلف ، شیاطین اینها نشستندبررسى کردند و راه هائى پیدا کردند براى اینکه نسل جوان ما را بکشند به یک فسادهائى و از آن چیزهائى که مربوط به خودشان و زندگى خودشان غافل کنند . این مراکز فسادى که بیشترش در تهران است و در همه شهرستان ها هست ، این با یک نقشه و حساب بوده است . اگر یک جوانى رفت در یک مرکز فسادى ، فردایش هم رفت ، ده روز رفت ، عادت مى کند به آن مرکز فساد ، دلش دنبال اوست ، یک جوان یا جوانهائى که دلشان دنبال مراکز فساد باشد وقتى که خواب مى بینند ، خواب همان مراکز را مى بینند تا بیدار هم مى شوند حواسشان آنجا باشد و بعد هم بروند سراغ همان مقاصد فاسده ، این دیگر به درد اینکه بتواند در مقابل قدرتها بایستد و بگوید نه ، نیست ، این دیگر فکرش دنبال این نیست که مملکت ما گرفتارى دارد ، باید این گرفتارى را ما خودمان رفع بکنیم ، این ذهنش منعطف است دیگراز این مسائل . این اختلاطهائى که درست کرده اند و ایجاد کردند براى ملت ما و جوانهاى ما را مختلط کردند با هم کشیدند به یک مسائل فاسدى ، این هم جزء همان نقشه هائى است که براى ما کشیدند . این اختلاط در دریا یک چیز عادى نیست ، یک چیزى نیست که همین طورى شده باشد ، یک نقشه اى است براى اینکه جوان هاى ما را منعطف کنند ذهن شان را به این مسائل ، اگر چندین هزار جوان ما جذب شدند به مراکزى که اینطور مسائل شهوى و حیوانى در او مطرح است ، همین چندین هزار جوان را ملت ما از دست داده .

ص: 192

تاریخ : 30/4/58

همین طور حالا هم براى سازندگى که کارش مشکل تر از اصل مطلب بود احتیاجى به کمک دارد ، دولت محتاج است که همه مردم کمکش بکنند ، زیر بالش را بگیرند و این انشأاللّه با کمک همه اقشار انشأاللّه درست خواهد شد و آنطور اشخاص ناباب هم انشأاللّه خود مردم طردشان مى کنند ، خود مردم رها مى کنند آنها را .

انشأاللّه امیدواریم که به خواست خداى تبارک و تعالى امور اصلاح بشود ، و هیچ خوف اینکه نتواند ، در ذهن تان نیاید . قدرتمند باشید و همه با هم قدرتمند . شما یک همچو قدرتى را عقب زدید ، این آشفتگى ها دیگر داخلى ، مال خودمان است غیر آن بود که همه قدرت ها دنبالش بودند ، همه قدرت ها ، یعنى قدرت هاى کوچک ممالک . . . بزرگ . . . ما دیگر دشمن داخلى را کنار گذاشتیم ، اینها یک چیزهاى داخلى است . اگر ریشه اى ، یک چیز گندیده اى هم باشد این را هم شما مى کنیداندازید دور ، تمام شد . خداوند انشأاللّه همه تان را حفظ کند ، خواهرها را حفظ کند برادرها را هم حفظ کند و همه موفق باشید که این نهضت را به آخر انشأاللّه برسانید .

و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 194

تاریخ : 30/4/58

اعجاز آمیز بود .

از آنطرف تحول دیگرى که پیدا شد ، امروز یک دسته از جوان ها ، زن و مرد ، از اروپا آمدند پیش من و آنها گفتند ما آمدیم براى اینکه در روستاها برویم و به مردم خدمت بکنیم . جوانهائى که سابق در مسائل دیگر فکر مى کردند امروز در اینجور مسائل فکر مى کنند . مى آیند ، از اروپا مى آیند ، از خارج مى آیند ، زن و مردشان مى آید براى اینکه در روستاها بروند کمک کنند به روستائى ها . چنانچه از داخل ، از دانشگاه ، طبیب ، مهندس ، خانم ها همه مى روند در این روستاها و کمک مى کنند . این حس تعاون یک حسى است که ، یک تحولى است که اعجاز آمیز است و آنچه که هست خداوند تبارک و تعالى انجام داده است .

تاریخ : 30/4/58

وسائلى که حالا این بعضى شان بود و الى ماشأاللّه وسائل درست کرده بودند ، همه براى خاطر این بود که ملت را از مقدرات خودشان غافل کنند و متوجه به جهات دیگر بکنند ، منحرف کنند او را از مسائل روز که مبادا مزاحمش بشوند . این یک برنامه بسیار مفصلى بوده است که طرح شده نه اینکه من باب اتفاق مثلا این مسائل واقع شده ، نخیر ، این یک طرح هائى است که آنهائى که طراح هستند ، طرح کردند که این جوان ها را به تباهى بکشانند و علاوه بر این آن فشارهائى که بر مردم مى آوردند و آن فشارهائى که به روحانیت آوردند و آن فشارهائى که به دانشگاه ها مى آوردند و به سایر اقشار ، رویهمرفته خواستند که مملکت ما را از انسان خالى بکنند و نیروى انسانى را به تباهى بکشند . دستگاه هائى که براى آموزش است ، براى پرورش است ، تبدیلش کرده بودند به دستگاه هائى که ضد او باشد . آموزش هائى که براى انسان مفید است ، براى یک جامعه و کشورى مفید است ، آنها حذف مى شد و به جاى او آموزش هائى که مخالف مسیر ملت بود ، روى شهوات خود فرد بود لکن با مسیر ملت مخالفت داشت ، با مصالح کشور مخالفت داشت آنها را مى آوردند . مقالاتى که مربوط به سرنوشت ملت بود امکان نداشت در روزنامه نوشته بشود و در رادیوها خوانده بشود . مقالاتى که مخالف مسیر ملت بود ، مقالاتى که مخالف مصالح یک ملت بود ، مخالف مصالح جامعه بود ، اینها رایج بود و مجلاتى که باید تربیت کند نسل جوان را ، مبدل شده بود به آن تربیتى که همه ملاحظه کردید که مجلات ما چه وضع افتضاح آمیزى داشت . همه براى این بود که جوان ها را از مسیرى که دارند و مسیر انسانى که باید اینها بروند ، منحرف کنند به یک مسیر دیگرى و استفاده کنند . استفاده همچو بکنند که تمام مصالح یک کشور را از بین ببرند ، همه چیز را به تباهى بکشند ، همه مخازن ما را به اجنبى دهند و کسى نباشد که چرا بگوید ، براى اینکه توجه مردم را از آن چیزى که مربوط به زندگى شان است منحرف کردند . وقتى جوان ها که اساس یک مملکتى هستند ، پایه یک مملکت هستند ، همه جوان ها بروند طرف فحشا ، طرف مواد مخدره ، متوجه بشوند به این مجلات و به این اوضاع و به آن وضع رادیو و تلویزیون و به آن مسائلى که بود ، دیگر براى جوان نه وقتى مى ماند که فکر کند در این امور و نه مغزش کار کند . موسیقى از امورى است که البته هر کسى بر حسب طبع خوشش مى آید ، لکن از امورى است که انسان را از جدیت بیرون مى برد و به یک مطلب هزل مى کشاند ، دیگر یک جوانى که عادت کرد که روزى چند ساعت را با موسیقى سر و کار داشته باشد (که اینها شاید اکثر رادیوشان و تلویزیون شان از همین قسم ها بود) یک جوانى که اکثر اوقاتش را صرف بکند پاى موسیقى و اکثر اوقاتش را صرف بکند در اینکه پاى موسیقى بنشیند و اینها ، این از مسائل زندگى و از مسائل جدى بکلى غافل شود ، عادت مى کند ، همانطور که به مواد مخدره عادت مى کند . کسانى که به مواد مخدره عادت مى کنند ، دیگر نمى توانند یک انسان جدى باشند که بتوانند در مسائل سیاسى فکر بکنند . فکر انسان را موسیقى جورى کند که دیگر نتواند در غیر همان محیط موسیقى و مربوط به شهوات و مربوط به موسیقى نتواند اصلش فکرش را بکند . از این جهت اینکه پافشارى داشتند به اینکه رادیو آنطور باشد و تلویزیون آنطور باشد و مطبوعات و مجلات آنطور باشد و روزنامه ها آنطور باشند و سینماها آنطور

ص: 198

باشند و همه رویهمرفته دست به دست هم بدهند و این ملت را سرگرم بکنند به این امور و همه مخازن ما را ببرند که الان که رفتند و گم شدند براى مملکت ما یک چیز سالم نمانده ، هر جایش دست بگذارى ناسالم است . هیاهو کردند ، فریاد کردند که ما مى خواهیم شما را به دروازه تمدن بزرگ برسانیم و واقع مطلب دور کردن ملت بود از اصل تمدن ، تا چه برسد به تمدن بزرگ . همه را دور کردند از تمدن ، از آنى که استقلال انسان را درست مى کند ، استقلال فکرى انسان را . تا انسان استقلال فکرى نداشته باشد ، نمى تواند یک فرد مفید باشد . و اینها خواستند فرد مفید پیدا نشود ، اصلا اینها از انسان مى ترسیدند . اینها دیدند که یک مدرس ، در زمان رضاخان یک مدرس بود که در مجلس بود نگذاشت رضاخان آنوقت که مى خواست جمهورى را درست بکند ، مدرس نگذاشت ولو بر خلاف مصالح شد و اگر درست شده بود بهتر بود ، لکن آنوقت اینها نظر سوء داشتند ، یعنى او به سلطنت که نرسیده بود ، او مى خواست رئیس جمهور بشود و بعدش حالا کارهاى دیگر بکند و کسى که جلوى او را گرفت مدرس بود که نگذاشت این کار عملى بشود . کسى که تا آخر ایستاد در مقابلش و بالاخره هم جانش را از دست داد ، مدرس بود که نگذاشت او کارهائى بکند ، لکن آخرش هم در یک جائى شهیدش کردند . اینها نمى خواهند یک انسان پیدا بشود ، کوشش دارند که دانشگاه اینقدر که مورد توجه شان است و مورد هجومشان هست و تا بتوانند نمى گذارند که برنامه هاى دانشگاه یک برنامه هاى صحیح باشد . اگر هم از آنجا فرض کنید یک برنامه صحیح باشد ، نمى گذارند اینها استقلال داشته باشند هر روز یک غائله و یک بساط درست مى کنند ، غائله هائى ایجاد مى کنند که جوان هاى ما سرگرم بشوند . در محیط ما هم همین طور ، غائله درست مى کنند ، مى کردند ، هر روز یک غائله اى درست مى کردند ، یک بساطى درست مى کردند که همه را سرگرم به او بکنند ، و از مسائل اصلى و انسانى ما دور باشیم . جزء همین مسائل ، قضیه دریاست که حالا شما مطرح مى کنید و قضیه دریا این بود که این جوان هاى نورس و این دخترهاى نورس در دریا بریزند به جان هم و هر کارى مى خواهند بکنند نسل ضایع بشود ، انسان ضایع بشود . یک انسان جوانى که چند ماه در اطراف دریا رفت و دو تا جوان با هم مخلوط شدند ، این دیگر نمى تواند فکر بکند که نفت ما را وقتى مى خواهند ببرند باید چه کرد . اصلا فکر این معنى در ذهن جوانى که آنطورى است نمى آید ، آن فقط توجه به این دارد که یک شعر عاشقانه بخواند و یک عاشق و معشوقى باشد ، اصلا فکر مى رود سراغ اینگونه مسائل ، مسیر عوض مى شود . اینها روى نقشه کار مى کنند من باب اتفاق این نشده که دریا اینطور باشد ، اینجور نشده که دریا اینطور باشد که آنطور وسائل برایشان فراهم مى کردند . از قرارى که مى گویند همه وسائل را برایشان فراهم مى کردند ، تشویق شان کردند ، به همه این مسائل انحرافى تشویق مى کردند . اینها براى این بود که جوان ها را با هر ترتیبى که شده ، با هر جورى که شده از مسیر زندگى خارج کنند تا این که یک ملتى فقیر باشد و نفهمد که الان چیست یک مملکت فقیر الان ما داریم و ملت نمى دانست چى هست . حالا که اینها رفتند ، چشمشان باز شده و مى بینند تمام انبارها را خالى کرده اند و قرض کردند و بردند تمام جواهرات را اینها یعنى اکثر جواهرات ما را رضاشاه برد که به انگلیس ها رسید و بسیاریش هم ایشان

ص: 199

برده که نمى دانم به که خواهد رسید . بانک هاى خارج پر است از ارزهاى اینها و پول هاى اینها و جوان هاى ما توجه به این مسائل نداشتند براى اینکه توجه خودشان را منصرف کرده بودند به یک جاهاى دیگر یک روح جوان تازه رسیده که الان وقت شهواتش هست ، اگر مسایل شهوى براى او به آنطور رایج بشود و مسائل جدى به آنطور مغفول عنه بماند ، بالاخره این جوان آنطور بار مى آید ، دیگر در زمان پیرى هم که دیگر به درد نمى خورد ، کارى از او بر نمى آید . آنوقتى که نیروى جوانى است و باید به کار بیاید آنوقت این نیروى جوانى منحرف است که تهى شده از آنى که بوده ، یک چیز دیگرى جایش نشسته ، مسائل دیگرى هست از قبیل همین مسائل غربى و غربزدگى که اینها بساط طولانى دارد . بالاخره با تمام وسائل حساب کرده روى نقشه ها ، بسیار محتمل است که از خارج این نقشه ها ریخته مى شود و اینهائى که مى خواهند منافع ما را ببرند ، آنها نقشه مى دهند و اینها اجرا مى کنند یا کارشناس ها مى آیند به اینجا و نقشه مى دهند و اینها اجرا مى کنند . اینها یک مسائل حساب شده است و روى یک مقاصد پلیدى که خارجى ها داشتند و خود دستگاه داشت .

که جوانها اگر این نباشد مى روند سراغ موسیقى و جاى دیگر ، براى این است که اینها عادت کردند و این شاهد بر این است که جوان هاى ما فاسد شدند . الان ما موظفیم که این نسلى که فاسد شد برگردانیم به صلاح و نگذاریم آن کوچک کوچک هاى ما فاسد بشوند و اینها را جلوشان را بگیریم . باید جدى باشد این مسأله . اختلاط زن و مرد در دریا هم از همان نقشه ها بوده باید مردم جدیت کنند ، خودشان جلو بگیرند و دستگاه هاى انتظامى و حکومت ها و اینها جلوگیرى بکنند و خود مردم جلوگیرى بکنند رادیو این معنى را تبلیغ بکند که نباید اینطور باشد ، مفاسدش را به آنان بگوید و همین طور رادیو یک دستگاهى باشد براى آموزندگى ، براى پرورش یک ملتى . با رادیو و تلویزیون از همه چیز بهتر مى شود پرورش داد مملکت را ، براى اینکه رادیو و تلویزیون هم ملا و آدمى که سواد دارد از او استفاده مى کند هم آن کس که سواد ندارد ، اما از دستگاه هاى دیگر مثل روزنامه و مجله یک دسته مى توانند استفاده بکنند در یک جاهاى محدودى . این الان رادیو و تلویزیون جورى شده است که در همه جا الان شما مى گوئید که رادیوى ما را چهار میلیون جمعیت مى شنود . رادیوها یک جورى شده است که حالا همه قشرها مى شنوند . این از راه سمع و بصر شما مى توانید خدمت بکنید به این مملکت ، چنانچه خیانت کردند به این مملکت ، بهتر مى شود به آن آموزندگى و تربیت داد و مترقى کرد و جوان ها را به آن تربیت کرد ، براى اینکه همه گوش مى کنند و همه جوان ها گوش مى کنند و دهاتى ها و روستائى ها و آنها همه ، هر کس توانست ، یک رادیو پیدا مى کند و نتوانست ، رفته منزل رفیقش و گوش کرده است . در هر صورت این دستگاه ها باید تبدیل بشود ، اگر بخواهید مملکت تان بماند در دست تان و اگر همان بساط و همان برنامه ها باشد ، بدانید که حالا اگر نشود بعد از چند سال دیگر دوباره برگشت مى کند به همان مسائل و دوباره بدبختى براى اعقاب شما خواهد بود .

انشأاللّه خداوند همه را تأیید کند و همه ملت ما را بیدار کند و همه ملت ما به مصالح خودشان آشنا بشوند و از آن نقشه هائى که براى ما کشیده اند انشأاللّه مطلع بشوند و خنثى کنند آنها را .

و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 201

تاریخ : 31/4/58

است ؟!!این تمدنى است که پنجاه سال حالى ما کردند؟!! این معنى اش تمدن است ؟!

طبقه مردم زود سالم مى شوند ، دست نخورده اند اینهاما هر چى داریم از این طبقه اى که ادعا کنند که ما روشنفکریم و ماحقوقدانیم و ما نمى دانم طرفدار چه هستیم و اینها ، ما هر چه داریم از اینها داریم صدمه مى خوریم . چرا دست به هم نمى دهند که این کار را بکنند؟ چرا جلوگیرى مى کنند از این سیلى که راه افتاده است و مى خواهد کارها را اصلاح بکند ؟ این دردهایى است که هست و شماها باید درمان بکنید و دست به هم بدهید که درمان بکنید . حالا شماها که آمدید ، این عمل را بکنید تا ببینیم سایرین چه مى کنند . اگر من دیدم شماها کردید آنوقت . . .

و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 204

تاریخ : 1/5/58

تاریخ : 1/5/58

نیست براى اینکه آن کسى که مبدأ امر است ، خیانتکار نیست وقتى خیانتکار نیست از ملت نمى ترسد ، ملت به او وفا دارند ، قواى انتظامى در آن رژیم براى حفظ ملت است و براى این است که به مردم خدمت بکنند . وقتى که قواى انتظامى اینطور تربیت شد که به مردم خدمت بکند ، آنها خدمتگزار ملت مى شوند ، ملت هم خدمتگزار است از او پشتیبانى مى کند . اینکه در آن رژیم شهربانى ها مثل وقتى که مردم اسم شهربانى مى شنیدند یا اسم سازمان امنیت را مى شنیدند مى لرزیدند به خودشان و مى ترسیدند از اینها و از شما روگردان بودند این براى این بود که وضع را اینطورى پیش آورده بودند . در این ممالکى که اینها همه مى خواهند مردم را بچاپند ، خزائن مردم را ببرند و خدمت بکنند به ارباب هاشان ، اینها ناچارند که براى این کار یک قوائى تهیه کنند مناسب با این کار و اینطور تربیت مى کردند ، قهرا آن کسى وارد مى شد در شهربانى یا وارد مى شد در ژاندارمرى یا وارد شد در ارتش ، به این ترتیب وارد مى شد ، از آن طرف شاهدوستى را باید خیلى تزریق کنند که هر روز بخوانند به گوش سربازهاى جوان و از آن طرف مردم را از اینها جدا بکنند . حساب مردم حساب علیحده ، شهربانى با مردم هیچ رابطه اى نداشت مگر اینکه این رابطه که یکى را بیاورند آنجا وکتکش بزنند و حبسش بکنند و آن ترتیب .

مى کنند ، نسبت به کسى که خدمت به او مى کند ، حفظ مى کند نظم مملکتش را ، قهرا علاقه مند مى شود . شما کوشش کنید که همین معنائى که الان هست که بنا این است که رژیم جمهورى اسلامى رژیم مردمى باشد ، همه با هم باشند . قواى انتظامى مردم همانطور که در صدر اسلام بوده است که از خود این مردم بودند ، اینطور نبوده است که آن کسى که استاندار یک جائى مى شده ، مى خواهد برود مردم را بچاپد ، در آن زمانها اینطور بودند . این را یادم هست ، که حالا در چه وقتش بود نمى دانم ، اگر یک کسى را استاندار آذربایجان مثلا مى کردند ، اجاره مى دادند به آنها ، یعنى این آدم باید مثل پنجاه هزار تومان یا ده هزار تومان آنوقت بدهد به آن کسى که باید این را سر آن کار بگذارد (نخست وزیرش ، خودش یا صدر اعظمش ) باید اینقدر بدهد که برود استاندار آذربایجان بشود . این به آنجا که مى رفت چون اجیر است و اینقدر گرفته باید دو مقابل ، آنجا بگیرد یا بیشتر تا اینکه خوب ، هم مال لاجاره را بدهد ، هم نفع ببرد . وضع اینطور بود که اجاره بندى بود ، آذبایجان چون بزرگتر بود زیادتر ، همدان چون کوچکتر بود کمتر ، همه روى یک اجاره بندى خاصى بود که روى این اجاره بندى استاندار تعیین مى شد یا فرض کنید که فرماندار تعیین مى شد ، این وضع ها در اسلام نیست ، این بساط در اسلام نیست ، آن هم که در صدر اول است و بالاتر از همه به حسب نظامش هست ، با سایرین در یک طبقه نشسته اند ، با هم دوستند ، رفیقند ، صحبت مى کنند و تفاهم دارند با هم و لهذا یک لشگر و یک ارتش ، آنوقت که اسمش را نمى شد ارتش بگذارید یک عده عرب بودند که اینها چندتاشان یک شمشیر داشتند ، چندتاشان یک اسب داشتند ، اینها غلبه کردند بر این دو تا امپراطورى بزرگ که امپراطورى روم بود و ایران ، بزرگترین امپراطورها آنوقت اینها بودند . این یک مشتى عرب از باب اینکه قوى بودند ، ایمان داشتند و از ملت بودند و اینطور نبود که بخواهند براى استفاده یک کارى بکنند ، مى خواستند خدمت بکنند اینها ، در مقابل آنها ایستادند و از آن طرف با اینکه عدد زیاد بود و تجهیزات زیاد بود و _ عرض مى کنم که _ اسب ها کذا وزین اسب ها طلا و اینها لکن روحیه نداشتند ، اینها را در یکى از جنگ ها مى بستندشان در ذوالسلاسل دیگر ، مى بستند اینها را که مباد فرار کنند ، با زنجیر مى آوردند که جنگ بکنند . عرب ها شمشیر را کشیده بودند و ریختند همه اینها را از بین بردند و یک عدد کمى با تجهیزات ناقص ، یعنى ناقص که نمى شود اصلا اسم تجهیزات روى آن بگذارى یک چند تا شمشیر و یک چند تا اسب و یک چند تا شتر و اینها براى اینکه روحیه اینها روحیه مادى بود ، ضعیف ، روحیه آنها روحیه معنوى بود و قوى .

داریم خدمت به پیغمبر و اسلام مى کنیم ، ما نباید به مردم حالا عرض کنم که قدرت فروشى بکنیم ، خیال بکنیم ما یک قدرتمندى هستیم و مردم چیزى نیستند ، اگر این کار را بکنید محبوب مردم نیستید ، دل هاتان مطمئن ، آرام ، وقتى شب مى روید منزل با دل آرام منزل مى خوابید هیچ تشویشى در کار نیست ، اما اگر یک رژیمى باشد که مخالفت بخواهد بکند حتى آن کسى که ظالم است به حسب نوع مردم ، مگر بعضى شان که دیگر متبدل به یک حیوانى شده اند آنها ناراحتند از اینکه اذیت کنند مردم را ، این یک چیز جبلى است ، آدم وقتى هم به یکى اذیت بکند خودش هم ناراحت مى شود . اما در این رژیم باید همه با دل راحت انشأاللّه و با قدرت ، اما قدرت براى اشخاصى که فساد مى کنند ، و با رحمت براى دوستان خودتان ، (اشدأ على الکفار رحمأ بینهم ) دستور خداست که وصف مؤمنین این است که در مقابل اجانب ایستند قوى ، بین خودشان دوست و رفیق و رحیم و اینها .

انشأاللّه خداوند همه تان را حفظ کند . موفق باشید به اینکه خدمت بکنید به این مملکت .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 209

تاریخ : 1/5/58

مى شود همان مسائل است ، وقتى هم مى رود سراغ یک کارى و اشتغالى ، حواسش به آنجاست تا کى وقتش بشود که برود سراغ آن مسائل ، یک همچو موجودى نمى تواند در مسائل جدى فکر کند ، فکرش نمى آید دنبال مسائل جدى . یک مغزى را که اینطور تربیت کرده اند ، این مغز اصلش وارد بشود در یک فکر روز و فکر مسائل حیاتى و جدى ، تمام افکارش متوجه به آن مسائل شهوانى و حیوانى است . این یک برنامه بوده ، همین طور اتفاق نیفتاده است که در این ممالک ما اینطور به خودى خود شده باشد که جوان ها این کارها را کرده ، فکر این یک مسأله اى بوده است که روى یک نقشه اى که از خارج داده اند به اینها و طرح کرده اند و اینها هم در خارج اینها را عمل کرده اند . این یک باب واسعى است که علاوه بر آن مسائل دیگرى که دارند ، یک باب واسعى است که از همه اطراف چشم و گوش جوان هاى ما را به روى مسائل حیاتى ببندند ، به مسائل دیگر منحرف کنند . قضیه روزنامه ها علیحده ، قضیه مجلات با آن وضعى که مى دانید علیحده و همین طور هر جا گوشت را باز بکنى مى بینى یکى از آن مسائل است ، یک وقتى بود که در تهران من گاهى عبور مى کردم همین طور که آدم مى رفت موسیقى بود ، در تمام دکان ها صداى موسیقى که پخش شد همانطور تا آخر موسیقى بود ، این مغز را اینطور متزلزل مى کردند ، حواس را مى بردند دنبال این مسائل که مبادا راجع به آن مسائلى که مربوط است به زندگى شان ، مربوط به آن مسائل انسانى شان هست ، مربوط به استقلال مملکت شان است مبادا متوجه به او بشوند و همین طور هم هست ، توفیق هم یافتند که اصلا در طول این پنجاه و چند سال الا کمى از اوقات آنهم کمى از مردم ، توجه به این مسائل اصلش نداشتند .

مى گفت ، این به او بد مى گفت ، درگیرى تبلیغاتى جدا مى کردند این دو طایفه را از هم . طرح ها بود براى این جدائى در قبل از ماه رمضان که وقت اجتماعات است و قبل از ماه محرم که وقت اجتماعات است اینها یک طرحى درست مى کردند ماها غافل و بیچاره طرحى درست مى کردند که تمام ماه مبارک مردم در منابر سر آن طرح با هم دعوا مى کردند . دانشگاهى به اینها حمله مى کرد ، اینها به دانشگاهى ، تمام ماه مبارک را به یک مسائلى که ربطى نداشت به مسائل روز و زندگى سر اینها را گرم مى کردند و آن کنار مى نشستند و به ماها مى خندیدند . ما اینطور بى اطلاع از مسائل روز و بى اطلاع از نقشه هاى شوم آنها . این هم یک باب واسعى بود که اینطور چیز کرده بودند و همین طور امثال اینها .

بخواهیم یک کسى را معالجه کنیم برویم یک فقیه را چون فقیه است بیاوریم براى معالجه _ یک یک _ این را باید طبیب باشد تا معالجه کند ، فقیه هم هرچه فقیه باشد عقلش نمى رسد راجع به طب . ما مى خواهیم یک قانون اسلامى ، یک جمهورى اسلامى . این جوانهاى ما در خیابان ها ریختند و غلبه کرده اند بر اینها ، روى آن حس اسلامیتشان بود و الا اگر کلمه اسلام را بر مى داشتیم کنار مى گذاشتیم ، مردم مگر بى عقلند که بروند جلوى توپ و تانگ ، مردم براى اسلام روند . صدر اسلام ، سربازهاى اسلامى براى اسلام جانشان را به خطر مى انداختند یعنى خطر نمى دیدند ، خطر براى خودشان نمى دیدند براى اینکه مردن را خطر نمى دانستند . جوانهاى ما اینطور شده بودند و الان هم هستند . الان هم بعضى وقت ها شاید هر چند روزى یک دفعه یکى مى آید بیخ گوش من مى گوید دعا کنید من شهید بشوم . جوان اینطور آمده است الان به میدان . این حس ، حس انسانى و حس اسلامى ما را پیروز کرده است و روى این حس است که مردم خون خودشان را دادند . حالا بعد از اینکه رسیدیم به اینجا بیائیم یک قانون آمریکائى درست کنیم ، یک قانون اروپائى درست کنیم ، یک قانون اساسى غربى درست کنیم ، خون جوان هامان را هدر بدهیم ، این الان دست خودتان است . این قانون پیش نویس است . پیش نویس هیچ چیز نیست . باید رأى بدهید . باید نظر بدهید و مهم این است که خبرگان باید خبرگان اسلامى امین ، مسلمان ، متوجه غرب و شرق ، تحت تأثیر غربى و شرقى نباشند ، تحت تأثیر مکتب هاى انحرافى نباشند . اینهائى که مى خواهید قرار بدهید اینطور نباشد که تحت تأثیر مکتب مارکس یا امثال اینها باشند ، اینها باید اسلامى باشند ، مجلس خبرگان را که مى خواهید درست بکنید باید افراد خبیر و دانشمند به احکام اسلام و اشخاصى که امین هستند و اشخاصى که تحت تأثیر مکتب هاى انحرافى نیستند و اشخاصى که با این ملت هستند و اشخاصى که دلسوز به اسلام هستند یک همچو اشخاصى را ، البته اشخاص خبیر مطلع و مطلع بر اوضاع روز ، اینها را باید تعیین بکنید تا بررسى بکنند و یک قانونى که مطابق با میل همه ملت است که آن عبارت از قانون غیر مخالف با قانون اسلام است ، هیچ چیزش مخالف با اسلام نباشد انشأاللّه درست بشود و بعدش آنوقت به نظر همه مردم گذاشته بشود ، مردم رأى به آن بدهند و آن قانون تصویب شده باشد . انشأاللّه که خداوند همه شما را حفظ کند ، موفق کند .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 213

تاریخ : 2/5/58

باهمند . دوست و برادرند . برادر باشید با مردم . همین قواى انتظامى که شما هم الان از این قوا هستید ، اینها باید در خدمت مردم باشند مردم احساس کنند که شما در خدمت آنها هستید ، وقتى این احساس بشود آنها مثل برادر با شما رفتار مى کنند ، دعا به شما مى کنند ، پشتیبان شما هستند .

تاریخ : 2/5/58

تاریخ : 2/5/58

تاریخ : 3/5/58

از گروه هائى که با هم اتحاد نداشته اند ، در این امر متحد شده و کاندیداى مشترک تعیین نمودند . من بیم آن دارم که شما از حق خود متفرق شوید و خداى نخواسته سستى در انقلاب پدید آید . لازم است در این امر حیاتى ، براى مصالح اسلام از مقاصد دیگر دست برداشته و همه علما و قشرهاى علاقه مند به اسلام ، خصوصا جوانان پرشور اسلامى در تعیین خبرگان ، متحد شوند . در این صورت خداوند تعالى با شماست . امیدواریم که در این چند روز ، کاندیداهاى مشترک همه علمأ بلاد و علاقه مندان به اسلام را در رسانه ها بشنوم و بخوانم . از خداوند تعالى قدرت اسلام و پیروان را خواهانم .

4_ من با پشتیبانى ملت عظیم مسلمان ، از موضع قدرت به بدخواهان نهضت اسلامى و به توطئه گران راست و چپ اخطار مى کنم که دست از افساد و توطئه بردارید و براى مصالح کشور به ملت بپیوندید و از نفاق و خدمت به اجانب بپرهیزید و گمان نکنید با این حرکات جاهلانه مى توانید ملت را از مسیر خود باز دارید و نیز به مطبوعات و رسانه هاى جمعى همین اخطار را اکیدا مى کنم ، آزادى غیر از توطئه است . از توطئه هاى خلاف مصالح عالیه اسلام و کشور و ملت جدا جلوگیرى مى شود و من در صورت احساس خطر جدى ، مسائل را با ملت عزیزم در میان مى گذارم تا ملت دلیر ، خود تصمیم لازم را بگیرد ، که تا به حال در مسائل مختلف ، تصمیم قاطعانه گرفته است .

5_ اینجانب به برادران اسلامى ، در همه کشورها خصوصا به برادران عرب و ملت عظیم عرب که پیشتازان اسلامند ، خطر عظیم اجانب ، خصوصا صهیونیسم را کرارا اعلام کرده ام . لازم است در شهر رمضان که ماه اجتماعات اسلامى است ، مومنین در مجامع عمومى پرده از توطئه هاى این غول جهانخوار برداشته و خطرات دشمن انسانیت را بر ملا کنند .

6_ لازم است از متفکرین بزرگ جهان اسلام دعوتى به عمل آید تا ابعاد مختلف انقلاب کبیراسلامى ایران تشریح گردد و ضرباتى که این انقلاب بر پیکر جهانخواران بین المللى زده است ارزیابى گردد تا تبلیغات سوء دشمنان انقلاب اسلامى ما نقش بر آب گردد . از خداوند متعال عظمت اسلام و کشورهاى اسلامى را خواستارم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 219

تاریخ : 8/5/58

مى کنیم . من به ملت مبارز اطمینان مى دهم که خطرى ما را تهدید نمى کند و توصیه کنم که از موضع قدرت هوشیارانه مراقب توطئه ها باشند و راه را بر خائنان به ملت و کشور ببندند و وحدت خود را حفظ کنند و از تبلیغات منحرف رسانه ها نترسند که خداوند متعال پشتیبان ماست .

4_ من ارباب جراید و رسانه ها و گویندگان رانصیحت مى کنم که دست از این شایعه افکنى ها بردارند و مسائل بیهوده و مطالب دروغ را براى زیاد شدن تیراژ پخش نکنند ، که اگر احساس توطئه و فساد شود ملت با آنها به طورى دیگر عمل مى کنند . از آزادى سوء استفاده نکنید و مسیر ملت را رها ننمائید و از بزرگ نشان دادن و قایع کوچک بپرهیزید که صلاح ملک و ملت در آن است . از خداوند تعالى عظمت اسلام و مسلمین را خواستارم .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 221

تاریخ : 10/5/58

تاریخ : 12/5/58

تاریخ : 13/5/58

تاریخ : 15/5/58

تاریخ : 15/5/58

بسم اللّه الرحمن الرحیم

تاریخ : 15/5/58

تاریخ : 15/5/58

تاریخ : 16/5/58

تاریخ : 17/5/58

تاریخ : 22/5/58

تاریخ : 25/5/58

ارباب هاى اورنگى ندارند در دنیا و باید انزوا اختیار کنند ، طمع ها را از ایران باید قطع کنند ، دست آنها باید از همه ممالک اسلامى قطع شود ، عمال آن در همه ممالک اسلامى باید کنار بروند . روز قدس ، روز اعلام یک چنین مطلبى است ، اعلام این است به شیاطینى که ملت هاى اسلام را مى خواهند کنار بگذارند و ابرقدرت ها را به میدان بیاورند . روز قدس ، روزى است که قطع آمال آنهارا بکند و به آنها هشدار بدهد که که گذشت آن زمان ها .

توطئه گرهاى بین المللى موافقت دارند وبا اسلام مخالفت . آنهائى که شرکت ندارند ، مخالف با اسلام هستند و موافق با اسرائیل و آنهائى که شرکت کردند ، متعهد هستند و موافق با اسلام و مخالف با دشمنان اسلام که در راس آنها آمریکا و اسرائیل است . روز امتیاز حق از باطل است ، روز جدائى حق و باطل است .

من از خداوند تبارک و تعالى خواهانم که غلبه بدهد اسلام را بر همه قشرهاى عالم ، بر همه مستکبرین ، مستضعفین را غلبه بدهد . واز خداى تبارک و تعالى خواهانم که برادرهاى ما را در فلسطین ، در جنوب لبنان و در لبنان و در هر جائى از عالم که هستند ، از دست مستکبرین و از دست چپاولگران نجات بدهد .

والسلام على رسول اللّه و على ائمه المسلمین

ص: 234

تاریخ : 25/5/58

مى دانند که درد چیست ، مى دانند که دستهاى اجانب در بین است که اینها رامتفرق از هم بکند ، مى بینند که با این تفرقه ها ضعف و نابودى نصیب آنها مى شود ، مى بینند که یک دولت پوشالى اسرائیل در مقابل مسلمین ایستاده که اگر مسلمین مجتمع بودند ، هر کدام یک سطل آب به اسرائیل مى ریختند او را سیل مى برد ، معذلک در مقابل او زبون هستند . معما این است که با اینکه اینها رادانند ، چرا به علاج قطعى که آن اتحاد و اتفاق است روى نمى آورند؟ چرا توطئه هایى که استعمارگرها براى تضعیف آنها به کار مى برند ، آن ها توطئه ها را خنثى نمى کنند؟ آیا این معما چه وقت باید حل شود؟ و پیش کى باید حل بشود؟ این توطئه ها راکى باید خنثى کند غیر از دولتهاى اسلام و ملت هاى مسلمین ؟ این معمایى است که شما اگر جوابى دارید و حل کردید ، این معما رابه ما هم تذکر بدهید .

تاریخ : 26/5/58

این دو مکتب و این دو فرقه دست دارند و مردم را به خاک و خون مى کشند . یک طایفه در افغانستان و امثال اینها ، یک طایفه دیگر در جاهاى دیگر . مکتب هاى توحیدى اینطور نیست ، مکتب توحیدى نمى خواهند فتح کنند بلاد را و نمى خواهند با مردم با خشونت رفتار کنند ، آنها مى خواهند مردم را از ظلمت هاى ماده به نور بکشند ، به طرف خدا بکشند ، توجه به خدا بدهند ولهذا تا آنجا که امکان دارد در مکتب هاى غیر مادى مدارا هست ، خوشرفتارى هست ، دعوت هست ، تا آنجائى که ممکن است با دعوت مردم را بر مى گردانند به عالم نور وهیچ وقت در صدد جنگ و جدال نیستند مگر اینکه احساس کنند توطئه هست ، اگر احساس توطئه کردند ، به حسب دستور قرآن و به حسب دستور اسلام با آن ها با شدت رفتار مى کنند ، تا احساس توطئه نشده است همه را آزاد مى گذارند براى هر چه مى خواهند اختیار کنند ، وقتى احساس توطئه شد ، با شدت رفتار مى کنند .

مى کنیم ، ما تمام پاسدارانى که هستند بسیج مى کنیم ، ماتمام زن و مرد ایران را بسیج کنیم و ریشه آنها را در مى آوریم ، اینها باید برگردند به ملت و اگر مکتبى هم دارند با اینکه برگشت به ملت کردند ، از روى عقل ، از روى منطق صحبت بکنند . اینها را در رادیو خواستند که با ایشان صحبت بکنند ، حاضر نشدند ، اینها در مکتب شکست خورده اند ، اینها یک دسته اشرار هستند ، نه مکتب دارند ، اینها اشرار هستند . بنابراین اشرار را ما باید سر جاى خودشان بنشانیم و با آنها با خشونت رفتار کنیم لکن من باز مهلت دادم به آنها که باز سر عقل بیایند و برگردند به دامن ملت و با ملت همراهى کنند . این مربوط به این قضایا .

بهتر مى شنود تا از معلم ، در دامن مادر بهتر تربیت مى شود تا در جوار پدر ، تا در جوار معلم . یک وظیفه انسانى است ، یک وظیفه الهى است ، یک امر شریف است ، انسان درست کردن است . اینهائى که مى خواهند انسان درست نشود از انسان مى ترسند . این رژیم ها از انسان مى ترسند ، در هر رژیمى یک انسان اگر پیدا بشود ، متحول مى کند کارها را . رضا شاه از مدرس مى ترسید ، آنقدرى که از مدرس مى ترسید ، از دزدهاى سرگردنه نمى ترسید ، از تفنگدارها نمى ترسید . از مدرس مى ترسید ، مدرس مانع بود از اینکه یک کارهاى زشتى را انجام بدهد و آخر مدرس را گرفت و کشت . اینها از روحانى مى ترسند براى اینکه روحانى تربیت مى کند انسان را و آنها انسان نمى خواهند پیدا بشود . اینها نمى خواهندانسان پیدا بشود از این جهت اینقدر تربیت اولاد را پیش مادر مبتذل کردند و اینقدر تبلیغات کردند که حتى خود مادرها هم شاید باور کردند ، آنهائى که تحت تأثیر اینها واقع شدند ، آن بچه هاى عزیز را به پرورشگاه ها فرستادند و از دامن هاى خودشان جدا کردند و در آنجا تربیت هاى شیطانى شدند .

موظفیم ما که انسان درست کنیم . انسان است که مى تواند جلوى مفاسد را بگیرد ، انسان است که به حال مستضعفین نظر دارد ، انسان است که از حال مستضعفین متأثر مى شود ، پیغمبر اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) است که از حال مستضعفین متأثر است ، امیرالمومنین سلام اللّه علیه است که از حال مستضعفین در رنج و عذاب است .

تاریخ : 27/5/58

فاسد بیایند بگویند که نخیر ، اسلام نه ، همان جمهورى بخواهند و چند نفر آدم به یک ملت تحمیل کنند و بعد بگویند که ما آزاد نیستیم . آزادى این است که شمائى که در اقلیت هستید (نه آن اقلیتى که حزب ها بعضى شان اقلند وبعضى اکثرند) ، آن اقلیتى که شما همه گروه ها را با هم جمع کردید ، همه کارها را انجام دادید و همه خرابکارى ها را هم کردید و از صد ، یک ونیم فوقش دو ، همه رویهمرفته دو ، مخالف با قضیه بود . یک همچو رفراندمى در دنیا سابقه نداشته که اینطور رفراندم باشد ، یک چنین رفراندم آزادى که همه مردم را آزاد گذاشتند و با آزادى مردم رأى دادند ، ولى بعضى ها هم جلو گرفتند ، بعضى از همین شیاطین جلو گرفتند . اینها نمى خواهند که این مملکت به حال خودش باقى بماند و این مملکت و این نهضت پیش برود ، اینها منظورشان این است که نگذارند پیش برود ، والا خرمن سوزى و کارخانه ها را از کار بازداشتن و مردم را از رأى دادن باز داشتن ودر وقتى که مردم مجلس خبرگان را مى خواهند تهیه کنند ، این بساط را درست کردن و وقت رأى گرفتن آنطور و وقت تشکیل اینطور (بعدها هم که خواهد شد) اینها مسیر ملت است ؟! شمائى که مى گوئید ما براى ملت و براى توده ها و براى خلق داریم کار مى کنیم ، اینها مسیر ملت است ؟! به نفع خلق است سوزاندن حاصل رنج یک جمعیت ، یک سال حاصل رنجشان را شما با یک کبریت آتش مى زنید ، این مسیر ملت است ؟! این به نفع توده ها و خلق است ؟! مى خواهند توده ها و خلق رأى بدهند جلو مى گیرید این به نفع خلق است ؟! به نفع توده هاست ؟! که شما ادعا کنید ما به نفع توده ها هستیم ، به نفع خلق هستیم و این عمامه و نعلین است که بر خلاف است . این عمامه و نعلین چه مى کنند ، این عمامه و نعلین حالا پنج ماه است که به شما مهلت داده در صورتى که همه قدرت دستش بوده است ، قدرت در همه جا دست عمامه و نعلین بوده ، چه کرده اینها؟ شما جز خرابکارى کرده اید؟ بله ، اشکال به عمامه و نعلین است که به شما مهلت دادند ، این اشکال وارد است . اگر بنا بود که از اول مثل سایر انقلاباتى که در دنیا واقع مى شود ، انقلاباتى که واقع مى شود ، پشت سر هر انقلاب یک چند هزار از این فاسدها را در مراکز عام دار مى زنند و آتش مى زنند ، تمام مى شود قضیه ، نمى گذارند که یک روزنامه اى چیز بشود الا آن روزنامه اى که خودشان مى خواهند .

الان انقلاب اکتبر که اینقدر وقت از آن گذشته ، باز روزنامه اى مردم ندارند ، باز حزبى در کار نیست ، یک حزب بیشتر نیست . اینها دارند براى آنها سینه مى زنند . اگر در اینجا از یک حزب فاسد جلو بگیرند مى گویند شد یک حزبى ، شد رستاخیز . ما مى خواهیم رستاخیز بشود ، ما یک حزب را ، یا چند حزب را که صحیح عمل مى کنند مى گذاریم عمل بکنند و باقى همه را ممنوع اعلام مى کنیم و همه نوشتجاتى که اینها کرده اند و بر خلاف مسیر اسلام و مسیر مسلمین است ، ما همه اینها را از بین خواهیم برد . ما بعد از اینکه فهماندیم به اینها که شماها دیکتاتور هستید ، ما آزادیخواه بودیم و شما نگذاشتید ، ما آزادى دادیم و شما نگذاشتید این آزادى باقى بماند ، حالا که اینطور شد ما انقلابى با شما رفتار مى کنیم ، هر چه مى خواهند روزنامه هاى خارج بنویسند ، هر چه مى خواهند توابع صهیونیست ها و امثال اینها هر چه دلشان مى خواهد فریاد بزنند . اینها هم اگر چنانچه هر چه دلشان مى خواهد توى

ص: 244

خانه هایشان بروند فریاد بزنند لکن بیرون دیگر نمى توانند ، اینها بایدمنزوى بشوند .

مردود است . طرح مسأله غیر اسلامى بر خلاف وکالت شما ست . مثل یک مباحثه اى مى ماند که شما ، یک مسأله علمى بحث بکنند ، مانعى ندارد بحث بکنید ، اما بر خلاف وکالت شما است . همانطور که طلاق دادن زن موکلین تان بر خلاف وکالت شماست . طرح کردن یک مسأله غیر اسلامى هر چه باشد ، هر چه مترقى باشد ، شما نمى توانید طرح بکنید . یک دسته دیگرى درست کند ، ملت خودش اختیار دارد یک دسته هم درست کند که در مسائل غیر اسلامى بحث بکند در چهار چوب مسائل اسلامى . البته مسائل ادارى راجع به اداره امور ، اینها مسائل دیگرى هست . اما مطالبى که مربوط به اسلام است ، اگر یکى بخواهد طرحى کند ، بر خلاف او ، بر خلاف مسیر ملت است و علاوه بر خلاف حدود وکالتش است ، حد وکالت بیشتر از این نیست . اگر رأى هم بدهد ، رأیش ، اگر خداى نخواسته همه آقایان هم رأى بدهند به یک مسأله غیر اسلامى ، بر خلاف وکالتشان است ، مردم وکیلشان نکرده اند براى آن . وقتى بر خلاف وکالت شد ، مثل طلاق دادن زن آنها مى ماند .

تاریخ : 27/5/58

تاریخ : 27/5/58

تاریخ : 27/5/58

اسرائیل ، اغراض مانع شد از اینکه اجابت کنند . مهلت دادند تا اینکه مطلب به اینجا رسید که الان دست تعدى او دراز شده است و جنوب لبنان را به آتش مى کشد و فلسطین را مى خواهد عقب بزند و ما گفته ایم مکرر که اسرائیل این جرثومه فساد اکتفا به قدس ، اکتفا به بیت المقدس نخواهد کرد و اگر مهلت داده شود ، تمام دول اسلامى در معرض خطر است . اشتباه سابق باید جبران بشود به اتحاد مسلمین و تشکیل حزب مستضعفین بر ضد مستکبرین که در رأس آنها آمریکاى جانى است و نوکر بسیار فاسد او که اسرائیل است . این اشتباه دول اسلامى و اعراب خصوصا بود و باید جبران کنند این اشتباه را و در پیشگاه خداى تبارک و تعالى توبه کنند .

تاریخ : 28/5/58

تاریخ : 28/5/58

تاریخ : 28/5/58

دخالت ندهند و مسیر انحرافى خود را از این قانون جدا کنند ، زیرا صلاح و سعادت ملت ما در دورى از چنین مکتب هائى است که در محیط خودشان هم عقب زده شده و رو به شکست و زوال است .

از گفته ها و نوشته هاى بعضى از جناح ها به دست مى آید افرادى که صلاحیت تشخیص احکام و معارف اسلامى را ندارند ، تحت تأثیر مکتب انحرافى ، آیات قرآن کریم و متون احادیث را به میل خود تفسیر کرده و با آن مکتب ها تطبیق مى نمایند و توجه ندارند که مدارک فقه اسلامى بر اساسى مبتنى است که محتاج به درس و بحث و تحقیق طولانى است و با آن استدلال هاى مضحک و سطحى بدون توجه به ادله ، معارض و بررسى همه جانبه معارف بلند پایه و عمیق اسلامى را نمى توان به دست آورد و من انتظار دارم محیط مجلس خبرگان از چنین رویه اى به دور باشد .

5_ علماى اسلام حاضر در مجلس اگر ماده اى از پیش نویس قانون اساسى و یا پیشنهادهاى وارده را مخالفت با اسلام دیدند ، لازم است با صراحت اعلام دارند و از جنجال روزنامه و نویسندگان غربزده نهراسند ، که اینان خود را شکست خورده مى بینند و از مناقشات و خرده گیرى ها دست بردار نیستند .

6_ نمایندگان محترم مجلس خبرگان باید همه مساعى خویش را به کار برند تا قانون اساسى جامع و داراى خصوصیات زیر باشد :

الف _ حفظ و حمایت حقوق و مصالح تمام قشرهاى ملت دور از تبعیض هاى ناروا .

ب _ پیش بینى نیازها ، منافع نسل هاى آینده آنگونه که مد نظر شارع مقدس در معارف ابدى اسلام است .

ج _ صراحت و روشنى مفاهیم قانون به نحوى که امکان تفسیر و تأویل غلط در مسیر هوس هاى دیکتاتورها و خودپرستان تاریخ در آن نباشد . د _ صلاحیت نمونه و راهنما قرار گرفتن براى نهضت هاى اسلامى دیگر که با الهام از انقلاب اسلامى ایران در صدد ایجاد جامعه اسلامى بر مى آیند .

در خاتمه از خداوند متعال ، توفیق و تأیید همگان را خواستارم و امیدوارم به برکت تلاش آقایان ، قانون اساسى واقعا اسلامى و مترقى به تصویب برسد .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 256

تاریخ : 29/5/58

تاریخ : 29/5/58

تاریخ : 31/5/58

تاریخ : 31/5/58

تاریخ : 31/5/58

7_ به مدیر عامل شرکت نفت دستور داده ام که با مذاکره با دولت پول یک روز نفت را به کردستان اختصاص دهد و دولت موظف است در اسرع وقت ، در عرض یک هفته این امر را انجام دهد و برادران عزیز کرد ما که مورد هجوم اشرار قرار گرفته اند مورد توجه قرار دهد و نسبت به سایر استانها نیز اقدام مى شود . 8 _ از ملت رزمنده و شریف ایران باید تشکر کنم که باکمال صداقت و شجاعت آمادگى خود را براى سرکوبى اشرار و حفظ سرحدات کشور اعلام داشتند و به پشتیبانى از قواى انتظامى برخاستند . پاسداران و سایر قواى انتظامى امروز از اسلام و در مسیر اسلام هستند و پشتیبانى از آنان وظیفه شرعى و ملى همگى ماست .

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 262

تاریخ : 1/6/58

تاریخ 2/6/58

مسائلى است که باید مسلمین به آن توجه داشته باشند و مع الاسف غفلت از این مسائل هست ، غفلت از این مسائل شده است . اجتماعات مى شود و از اجتماعات نتیجه گرفته نمى شود . مجتمع شوند مسلمین در مکه مکرمه و در مواقف لکن مثل اینکه از هم جدا هستند و غریبه هستند . اجتماعات مى شود در بلاد ، نمازهاى جمعه ، نماز عید لکن افراد مثل اینکه با هم وحدت کلمه ندارند . اسلام دعوت کرده است مردم را به این اجتماعات براى مقصدهاى بزرگ ، مقصدهاى عالى دارد اسلام در این اجتماعات .

غیر منافقین مردم تشخیص بدهند . به مجرد اینکه کسى گفت که من مسلم هستم و به مجرد اینکه کسى گفت من جمهورى اسلامى را قبول دارم ، این نمى شود باور کرد باید اعمال آنها را دید ، باید دید اینها در این جمهورى اسلامى چه تعهداتى دارند ، چه کارى کردند براى مملکت خودشان ، چه فکرى دارند . اینهایى که اظهار اسلام مى کنند لکن مردم را در بلاد ایران به آتش مى کشیدند ، خرمن هاى مردم را به آتش کشند ، جوان هاى ما را در اطراف مى کشند ، در کردستان عزیز آنقدر از جوان هاى ما را و از خود کردها را کشته اند و اینها در عین حال گویند ما مسلم هستیم ، قرآن مى فرماید که شماها منافق هستید ، شماها مسلم نیستند ، شمایى که قولتان غیر عملتان است ، حرفتان غیر واقعیت تان هست ، شما مسلم نیستید ، شما منافق هستید ، شما خواهید مردم را گول بزنید . شمایى که الان در کردستان دست به خرابى زده اید و معذلک مى گوئید ما سنى هستیم و اهل سنت هستیم ، شما اگر اهل سنت هستید به حسب فتواى علماى بزرگ اهل سنت واجب است اطاعت کنید او از اولى الامر ، اولى الامر امروز دولت ما و ما هستیم ، بر شما واجب است به حکم اسلام که تبعیت کنید و به حکم قرآن ، به حسب رأى ، علماى خودتان ، به حسب رأى مشایخ خودتان . شما اگر چنانچه مسلم هستید ، چرا تبعیت از قرآن نمى کنید؟ چرا به حسب آنطورى که علماى شما استفاده از آیه شریفه (اطیعوااللّه و اطیعوا الرسول و اولى الامر منکم ) اطاعت نمى کنید؟ شما در صورت مسلمان هستید ، در ظاهر اظهار اسلام مى کنید ، به حسب واقع مسلم نیستید .

مردم کرد ما ، کردستان عزیز ما ، جوان هاى کرد ما این میزان در دستشان باشد که منافق را از غیر منافق بشناسند . آنهایى که اظهار اسلام مى کنند و مسلمین را به آتش مى کشند ، آنهایى که اظهار اسلام مى کنند و مردم را به زحمت مى اندازند ، مردم را به مضیقه مى اندازند ، آنهایى که اظهار اسلام مى کنند و بیمارستان را آتش مى زنند و مجروح ها را سر مى برند ، اینها را بشناسید ، اینها مسلم نیستند ، اینها منافق هستند ، اینها اظهار اسلام امروز مى کنند براى اغفال شما ، اغفال نشوید ، توجه بکنید که اینها چه مردمى هستند . آنهایى که در مقابل حکومت طاغوت که جمهورى اسلام به همت مسلمین بر پا شد و رأى ندادند بر جمهورى اسلام و همان طاغوت را خواستند (رأى به جمهورى اسلامى ندادن یعنى ما طاغوت مى خواهیم ) اینها منافق هستند ، اینها مسلم نیستند ، مسلم باید به جمهورى اسلامى رأى بدهد ، مسلم باید حکومت عدل اسلامى را بپذیرد . آنهایى که تحریم کردند رأى دادن بر جمهورى اسلامى را ، منافق هستند مسلم نیستند . آنهائى که صندوق ها را آتش زدند ، آنهایى که مانع شدند از اینکه مردم رأى بدهند ، آنها مسلم نیستند ما با آنها عمل خواهیم کرد به طورى که با غیر مسلمین عمل مى کنیم ، با منافقین عمل مى کنیم و آنها را سرکوب مى کنیم .

و مجلات و روز نامه ها منتشر شد و هیچ کس جلوگیرى نکرد در عین حالى که به همه مقدسات ما توهین کردید ، در عین حالى که با حکومت آنطور رفتار کردید و با اسلام آنطور رفتار کردید در مطبوعاتتان ، معذلک به شما تعرضى نشد تا آنکه فتنه را دیدیم و فهمیدیم شما فتنه گر هستید ، شما منافقینى هستید که مى خواهید فتنه بکنید ، منافقینى هستید که توطئه کردید بر ضد اسلام ، توطئه کردید بر ضد کشور ، توطئه کردید بر ضد ملت ، شما اشخاصى هستید که با سر حدات و با خارج روابط دارید ، رفت و آمد شما کنترل است ، اطلاع به ما دادند که رفت و آمد دارید شما با اشخاصى که در رژیم سابق بودند ، با اشخاصى که مى خواهند مملکت ما باز به حال اول برگردد . بعد از اینکه توطئه شما ثابت شد و مردم فهمیدند شما چه اشخاصى هستید ، دیگر نمى توانیم اجازه بدهیم آزادانه هر کار مى خواهید بکنید ، شما را سرکوب خواهیم کرد .

من به ملت عزیز کردستان ، من به مردم بزرگ کردستان هشدار دهم که توجه داشته باشند به اعمال اینها ، مطالعه کنند در حال اینها . من به جوان هاى عزیز کردستان هشدار مى دهم که اسلام پناهگاه همه ماست ، اسلام براى شما همه چیز را فراهم مى کند و اینها تابع اجانب هستند و در حزب اینها اگر وارد شدید بیرون بیایید و به اینها اتصال پیدا نکنید . من از آنها مى خواهم که این سران بسیار خبیث و این سران خائن را خودشان بگیرند و تحویل بدهند . جوان هاى ما اغفال نشوند ، اینها یک مشتى از اراذل هستند و یک مشتى اشخاص منافق هستند که خداى تبارک و تعالى به اسم منافقین اینها را ذکر مى فرماید و اوصافشان را در کتاب ذکر مى کند .

من به همه قشرهاى ملت هشدار مى دهم که اینها در هر جا هستند و با هر صورتى که هستند ، از آنها احتراز کنند و در موقعى که امر مى آید و در موقعى که خواهیم انشأاللّه (اگر اینها دست از شیطنت بر ندارند) یک بسیجى فوق این بسیجى که سابق شد انجام بدهیم و تمام را پاکسازى بکنیم ، باید هوشیار باشند و مهیا . ملت ما مهیا باشند نگذارند که این جر ثومه هاى فساد دوباره ، مملکت ما را به حال اول برگردانند و رژیم شاهنشاهى را برگردانند یا بدتر از او ، اگر بدترى باشد .

(حزب مستضعفین ) در همه دنیا ، معنایش این نبود که حزب هاى صحیحى که در ایران هست نباشد ، حزب هاى منطقه اى علیحده است و حزب تمام مناطق و تمام جاها یک حزب دیگر است . اگر انشأاللّه مسلمین موفق بشوند و یک همچو حزبى که حزب مستضعفین است ، براى همه جاها یک همچو حزبى را تأسیس کنند بسیار بموقع است لکن به معناى این نیست که در محل و در منطقه ها حزب نباشد ، خیر ، در منطقه احزاب هستند و آزاد هم هستند مادام که توطئه معلوم نشده است .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 268

تاریخ : 2/6/58

خائن ها باید بترسند . خادم هاى به اسلام خوفى ندارند . ارتش ما ، ژاندارمرى ما ، شهربانى ما ، پاسداران ما خوفى ندارند . پاسداران ما را که در پاوه و امثال آن سر بریدند به حیات جاودان رسیدند .

جوان هاى ما آزاد باشند قلمفرسایى کنند براى آزادى جوان هاى ما ، چه آزادى را مى خواهند؟ مى خواهند جوانان ما آزاد بشوند ، قمار خانه ها باز باشد به طور آزاد ، مشروبخانه ها باز باشد به طور آزاد ، عشرتخانه ها باز باشد به طور آزاد ، هروئین کش ها _ باز باشد _ آزاد باشند ، تریاک کش ها آزاد باشند ، دریاها آزاد باشند و درها باز براى جوان ها . جوان هاى ما آزاد باشند و هر مفسده اى را بخواهند عمل کنند ، به هر فحشا که مى خواهند کشیده شوند . این چیزى است که از غرب دیکته شده است . این چیزى است که مى خواهند جوانان ما که مى شود در مقابل آنها بایستند ، جوانان ما را بى خاصیت کنند . ما مى خواهیم جوانانمان را از میکده ها به میدان جنگ ببریم . ما مى خواهیم جوانانمان را از عشرتکده ها به میدان جنگ ببریم ما مى خواهیم جوانانمان را از این سینماهایى که بود و جوان هاى ما را به فساد مى کشید دستشان را بگیریم و به جاهایى ببریم که براى ملت فایده داشته باشد . این آزادى که آقایان مى خواهند ، آزادى است که قدرتمندها دیکته کرده اند و نویسندگان ما یا غافلند و یا خائن . این دمکرات مآب ها که مى گویند باید آزاد باشد ، به هیچ وجه نباید جلوى هیچ چیز را گرفت ، اینها الهام مى گیرند از ابرقدرت ها ، با آنها مى خواهند ما را غارت کنند و جوان هاى ما بى تفاوت باشند . جوان هایى که در عشرتگاه هستند بى تفاوتند . جوان هایى که مبتلا به مخدرات هستند ، در امور کشورى بى تفاوتند . جوان هایى که در مراکز فحشا بزرگ مى شوند نسبت به مسائل ممکلت کار ندارند . آن جوان ها به مصالح مملکت کار دارند که از این مسائل دورند ، در تحت تربیت اسلامى هستند . رئیس پاسدارها به من گفت جوان هاى ما شب ، نماҠشب مى خوانند و در قنوت فلان دعا ، دعاى مفصل را مى خوانند . اینها مى توانند مملکت نگه دارند . ما مى خواهیم مملکت حفظ کنیم . حفظ مملکت به آزادى که شما مى گویید نیست . باد مى دهد این آزادى مملکت را ، بر باد مى دهد . این آزادى که شما مى خواهید ، آزادى دیکته شده است براى اینکه مملکت را ببلعند و جوانى ما نداشته باشیم جواب بدهد . چنانچه دیدیم که عمل کردند و چه شد ، چه مصیبت هایى به مملکت ما وارد شد ، براى اینکه جوان هاى ما را به فساد کشیده بودند . ما مى خواهیم جوانانمان را از چوب وافور رها کنیم ، مسلسل به دست آنها بدهیم . ما مى خواهیم جوانانمان را از پاى منقل و وافور رها کنیم و به میدان جنگ ببریم . شما خواهید که ما آزاد بگذاریم تا جوانان ما فاسد بشوند و اربابان شما بهره بردارند .

بله ، ما مرتجع هستیم ، شما روشنفکر هستید . شما روشنفکرها مى خواهید که ما به هزار و چهار صد سال قبل بر نگردیم . شما مى ترسید که اگر ما جوانان را مثل هزار و چهار صد سال قبل تربیت کنیم که با جمعیت کم دو امپراطورى بزرگ را به باد داد . ما مرتجع هستیم ، شمایى که مى خواهید جوانان ما را به تعلیمات غربى بکشید ، نه آن تعلیماتى که خودشان دارند ، آن تعلیماتى که براى ممالک استعمارى دارند ، شما روشنفکر هستید! شما که آزادى مى خواهید ، آزادى همه چیز ، آزادى فحشا ، همه آزادى ما را مى خواهید ، شما روشنفکر هستید! آزادى که جوان هاى ما را فاسد کند ، آزادى که راه را براى مستکبرین باز کند ، آزادى که ملت ما را تا آخر به بند مى کشد ، شما این آزادى را مى خواهید و این

ص: 271

دیکته اى است که از خارج به شما شده است . شما حدود آزادى را ، براى آن چیزى قائل نیستید . شما بى بند و بارى را آزادى مى دانید . شما فساد اخلاق را آزادى مى دانید . شما فحشا را آزادى مى دانید . ما شما را آزاد گذاشتیم و خودتان را به فحشا کشیدید ، به بدتر از فحشا کشیدید ، آبروى خودتان را بردید پیش ملت . ما شما را آزاد گذاشتیم و قلم هاى مسموم شما توطئه گران ، مملکت ما را خواست به باد بدهد . با اسم دموکراتى ، با اسم آزادیخواهى ، با اسم روشنفکرى ، با اسم هاى مختلف ، خائنان در این مملکت با دست باز شروع کردند به فعالیت و توطئه چینى . همین خائن ها غائله هاى کردستان را بوجود آوردند و همین خائن ها هستند که براى توطئه گرها عزا مى گیرند . آنهایى که جوان هاى ما را سر بریدند حرفى نیست . آنهایى که جنایتکاران را قصاص مى کنند ، برایشان نوحه مى گیرند . ما که خواهیم مملکت خودمان را از دست جنایتکاران ، از دست خیانتکاران ، از دست چپاولگران نجات بدهیم ، ما سلب آزادى کردیم ! البته آزادى که منتهى مى شود به فساد ، آزادیى که منتهى بشود به تباهى ملت ، به تباهى کشور ، آن آزادى را نمى توانیم بدهیم . آن آزادیى است که شما خواهید ، آن آزادیى که منتهى بشود به تباهى ملت ، به تباهى کشور ، آن آزادى را نمى توانیم بدهیم . آن آزادیى است که شماها مى خواهد ، آن آزادیى است که مى خواهید جوان هاى ما را بى تفاوت بار بیاورید هر چه هر جا بشود و هر که هر کارى بکند ، دولت هاى بزرگ تمام منافع ما را ببرند و آنها مشغول عشرت باشند . عشرتخانه ها درست کرده اند ، بارها درست کردند ، سینماها درست کردند ، دامن زدند به آن ، مخلوط کردند جوان هاى زن و مرد را با هم و به فساد کشیدند هر دو را با اسم آزادى . مملکت ما را بردند و اینها که آزاد بودند و به آزادى عمل کردند ، بى تفاوت بودند . همین روشنفکرها هم بى تفاوت بودند ، همین دموکرات ها هم بى تفاوت بودند ، همین احزاب هم بى تفاوت بودند . آنهایى که مملکت ما را نجات دادند همین توده جمعیت است ، همین دانشگاهى هاى عزیز هستند ، همین طلاب علوم دینیه عزیز هستند ، همین علماى بلادند ، همین تجار و کسبه بلاد هستند ، این جوان ها ، همین کارگر است ، همین کشاورز است . اینها مملکت ما را نجات دادند و اکنون شما با اسم آزادى و آزادیخواهى و دموکراسى و کذا مى خواهید این مردم را دوباره برگردانید به حال اول و آنها را تحقیر کنید . آزاد بگذارید تا اینها هر کارى مى خواهند بکنند و بعد از یک نسل دیگر یک انسان متعهد پیدا نشود در مملکت . این آزادى را شما مى خواهید و این همان آزادى است که به شما الهام کرده اند و شما از خارج الهام گرفتید و ما آزادى وارداتى را قبول نمى کنیم . ما باید این ملت را حفظ کنیم . ما باید این جوانان را حفظ کنیم . ما باید دست این جوان ها را از تباهى ها بکشیم و قدرتمند کنیم . ما انسان رزمنده مى خواهیم . ما جوان هاى حماسه جو مى خواهیم . ما روشنفکر نمى خواهیم ، اینجور روشنفکر .

خداى تبارک و تعالى در باب مؤمنین مى فرماید : (اشدأ على الکفار رحمأ بینهم . . . ) نسبت به توطئه گروه ها نسبت به کفار که توطئه گرها هم از آن صف هستند و سران این احزاب هم از آن سنخ هستند ، نسبت به آنها اشدأ با شدت ، با مشت گره کرده ، به دستور اسلام با شدت عمل کنیم و با ملت رحما ، رحیم هستند ، دوست هم هستند . ما خادم همه هستیم . ما چون خادم شما هستیم ، این خیانتکارها را سرکوب مى کنیم براى اینکه اینها به شما خیانت مى کنند . ما خادم برادران کردستانى هستیم و خادم برادران بلوچستانى و سیستانى و همه طبقات . ما مى خواهیم شما را نجات بدهیم از دست این خائن ها ، شما هم کمک کنید این خائن ها را از خود دور کنید ، سران اینها را بگیرید تحویل بدهید . اینها به اسلام عقیده ندارند ، اینها با قرآن مخالفند . اگر _ از قرآن _ به قرآن اعتقاد دارند ، قرآن فرموده است : (اطیعوا اللّه واطیعوا الرسول و اولى الامر منکم ) چرا از اولى الامر اطاعت نمى کنند؟ چرا قیام بر ضد حکومت کردند؟ چرا قیام بر ضد اولى الامر کردند؟ اى علماى کردستان ! جوان هاى خودتان را بیدار کنید . اى علماى کردستان ! از اسلام پشتیبانى کنید . اى علماى کردستان ! این خیانتکاران را برانید و دستور دهید اینها را بگیرند و تحویل دادگاه اسلامى دهند . نگذارید از مرزها فرار کنند .

تاریخ : 2/6/58

تاریخ : 2/6/58

تاریخ : 3/6/58

حکومت هاى اسلامى بلکه همه حکومت هاى جهانى اینطور بشوند که با مردم تفاهم داشته باشند ، مسلمین ملاحظه بکنند ، حکومت هاى اسلامى ملاحظه بکنند حکومت صدر اسلام را ، صدر اسلام وضع حکومت چطور بود پیغمبراسلام (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) با مردم چطور رفتار مى کرد در عین حالى که با کفار با خشونت (وقتى که نمى شد هدایتشان بکنند و توطئه گرى مى کردند) با خشونت رفتار مى کرد ، با ملت چطور رفتار مى کرد ، یک پدر مهربان و بالاتر از یک پدر مهربان بود . امیرالمؤمنین چطور در زمان خلافت که یک خلافتى بود که سرتاسر ممالک اسلامى که در آنوقت از حجاز و مصر و ایران و عراق و سوریه و یمن و همه اینها از اروپا هم یک مقدارى بود ، این مرد بزرگ در عین حالى که سیطره بر همه این ممالک داشت با مردم چطور رفتار مى کرد ، با ضعفا ، با مستضعفین چه جور رفتار کرد ، زندگى خودش چطور بود . البته او یک مردى بود که معجزه بود ، کسى نمى تواند مثل او باشد لکن حکومت ها مى توانند عبرت بگیرند که تعدیل کنند کار خودشان را ، آنطور حکومت مى کرد ملت هم با او آنطور بودند . الان مشهود است این در ایران ، حکومت از خود مردم است ، به مردم تعدى نمى کند ، خیر مردم را مى خواهد ، مردم هم خیر او را مى خواهند ، پشتیبانش هستند . اگر همه حکومت ها سیره خودشان را تغییر بدهند و با مردم اینطور باشند ، این حل یک مشکل مى شود و آن حل مشکل حکومت هاست . یک مشکل دیگر عدم رابطه بین ملت هاست . ملت ها با هم روابطشان یا هیچ نیست یا کم است . تمام مؤمنین به حسب فرمان خدا برادرند . برادرها باید از حال برادرها مطلع باشند . برادرها باید مشکلات برادرشان را حل کنند . اسلام در عین حالى که نقشه این مطلب را که تفاهم بین همه قشرها باشد کشیده است و آن مسأله حج است ، فریضه حج که تمام کشورهاى اسلامى را موظف کرده است که افراد مستطیع شان بروند به مکه ، آنجا هم مواقف متعدده فراهم کرده اسباب را که تفاهم باشد . مسلمین مع الاسف غفلت دارند . اگر دولت ها بخواهند یک مجلسى را از دویست نفر آدم از بلاد مختلفه جمع بکنند ، چه زحمت ها و چه خرج ها باید تحمل کنند تا اینکه دویست نفر جمع بشود در یک نقطه اى بخواهند که یک محفلى در آن نقطه درست کنند . خداى تبارک و تعالى یک محفل چندین میلیونى براى مسلمین تهیه کرده است و گفته است بروند همه در آنجا و همه هم برادرند . مؤمن ها اخوه هستند ، برادرند و اگر چنانچه این برادرها به حال هم رسیدگى نکنند ، این قصور از اسلام نیست این قصور از ماست . اگر ما آن مواقفى که اسلام قرار داده است و مردم را هدایت کرده است به آن مواقف ، آن مواقف را حفظ کنیم . اسلام پیش مى رود ، ممالک اسلامى مشکلاتش حل مى شود ، دیگران به ما نمى توانند طمع کنند ، یک میلیارد جمعیت مسلم اسیر یک مشت اشخاص یا دولت هاى کذا نمى شوند . یک میلیارد جمعیت با داشتن خزائن ، با داشتن خزائن زیرزمینى و با داشتن پشتوانه ایمان ، ایمان به خدا ، یک همچو قدرت بزرگ مادى و معنوى که براى هیچ جا نیست براى مسلمین هست ، اگر استفاده نکنند خودشان قصور یا تقصیر کرده اند . مسلمین باید وضع خودشان را تغییر بدهند .

ص: 277

تاریخ : 4/6/58

تاریخ : 4/6/58

تاریخ : 6/6/58

یعنى مردم کوشش کنند که وکلاى صالح متدین در مجلس بفرستند . تمام گرفتارى ها و تمام چیزهائى که بر خلاف موازین عمل مى شود آنجا حل مى شود . دیگر نه دولت مى تواند خودش یک کارى بکند ، یک برنامه اى بدهد تا یک وقت خلاف باشد و اگر چنانچه انشأاللّه آنهائى هم که در مجلس مى روند ، مردم ، انشأاللّه امیدوارم همین طور هم بشود براى اینکه مملکت ما همه متدینند اکثرا و وکیل متدین تعیین مى کنند وقتى بنا شد وکلاى متدین باشند و مقید به احکام شرع باشند که انشأاللّه هستند ، آنوقت این مسائل همه اش حل شود . و بعضى از این حرف ها هم که مثلا گفته شده است به اینکه اسباب این شده است که آقایان ترسیده اند ، من نمى دانم چه چیزى بوده که آقایان ترسیده اند ، چه ترسى از مملکت اسلامى هست ؟ چطور آقایان قبلا نمى ترسیدند؟ اینهائى که ترسیده اند (بعضى شان البته ) همان هائى که مى خواهند آشوب بپا کنند که مى گویند ما ترسیدیم و الا خوب چه ترسى هست . البته بعضى حرف هائى که شده است ، یک حرف هائى است که عمل نخواهد شد . عملى که بر خلاف شرع مقدس باشد نخواهد شد اما خوب یک خلاف هائى هم حالا هست که مهمش این است که مجلس شورا ما نداریم . الان هر کسى هر جائى یک کارى کند و یک طرحى مى دهد و یک برنامه اى مى گذراند یا یک قانونى مثلا فى الجمله درست مى کند و اینها بعد از تحقق مجلس شورا ، همه اینها به هم مى خورد و مجلس شورا یک مجلس اسلامى امیدوارم باشد . مجلس اسلامى نگذارد که برنامه هاى غیر اسلامى اجرا بشود یا کارهاى خلاف شرع واقع بشود .

من هم مى دانم که الان همه جاى ایران مسائلى هست ، هم کمیته ها یک مقدارى خرابکارى دارند ، هم در دادگاه ها خیلى معلوم نیست همچو با دقت عمل بشود و هم دولت بعضى وقت ها برنامه هایش بر خلاف است ، صحیح نیست . اینها را من مطلعم ، مى دانم لکن الان یک وقتى نیست که ما بخواهیم همه چیز را به هم بزنیم و اوضاع را دگرگون بکنیم . البته از بعضى مسائل که آقایان گفتند و ایشان اشاره کردند ، جلوگیرى خواهد شد لکن باید این جهت را متوجه باشید که اگر در بازار دیدید که یک صحبتى است ، بروید دنبال اینکه از کجا ریشه اش هست ، دنبالش بکنید ، تعقیب بکنید و ریشه را پیدا بکنید که گاهى وقت ها یک ریشه هائى دارد که این ریشه ها با مسائل شما هم جور نیست ، با موازین اسلام هم جور نیست . و من امیدوارم که این مسائل حل بشود و بر خلاف اسلام چیزى واقع نشود انشأاللّه .

والسلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته

ص: 282

تاریخ : 6/6/58

تاریخ : 6/6/58

مورد نظر ماست لیکن از خیانت و توطئه به طور جدى و بدون اغماض جلوگیرى مى شود . مطبوعاتى که توطئه گر و مخالف مسیر ملت نباشند ، پس از تحقیق آزاد خواهند بود .

9_ دادستان هاى دادگاه ها موظفند که بار دیگر رسیدگى به مطبوعات و حال نویسندگان آنها را بر عهده گیرند و هر یک از مطبوعات را که توطئه گر و مخالف مصالح ملت و کشور ندانستند ، اجازه نشر دهند و از نشریات مخالف مصالح ملت و کشور جدا جلوگیرى کنند .

10_ مردم به هیچ وجه حق ندارند به کتابفروشى تعرض نمایند . در صورتى که دادستان شهرستانها نشریاتى را مضر انقلاب و مصلحت کشور تشخیص دادند موظف به جلوگیرى هستند . اشخاص غیر مسئول از دخالت در این امور جدا خوددارى کنند و الا مواخذه شوند .

11 _ مطبوعات موظفند از تیترهایى که موجب تحریک و یا تضعیف مردم مى شود و یا مخالف واقع است خوددارى کنند و خود را با مسیر انقلاب تطبیق دهند و نیز از درج مقالاتى که مضر به انقلاب و موجب تفرقه مى شود خوددارى کنند که این خود توطئه محسوب مى شود .

والسلام

روح اللّه الموسوى الخمینى

ص: 285

ص: 286

عکس

ص: 287

عکس

ص: 288

عکس

ص: 289

عکس

ص: 290

عکس

ص: 291

عکس

ص: 292

عکس

ص: 293

عکس

ص: 294

عکس

ص: 295