خداست خدا پيامبري مبعوث نكرده مگر اينكه اين روز را عيد گرفته و عظمت آن را شناخته باشد و نام اين روز در آسمان، روز عهد وپيمان، و در زمين روز پيمان محكم وحضور همگاني است»

غدير بركه اي زلال با نور ولايت و اماده براي سيراب نمودن تشنگان معرفت تا روز قيامت و سرشار از طراوت وخنكي مطابق با فطرت انسانها و موافق با نياز هاي بشريت موهبتي است الهي عطايي از طرف خالق يكتا به تمام موجودات و خلايق تا روز قيامت

اين موهبت الهي توسط واسطه فيض حضرت ختمي مرتبت حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه وآله به امر الهي براي مردم بيان گرديد تا خلايق از اين سرچشمه لطف بينهايت بهره مند گردند و زمينه رشد و حركت به سوي تعالي مهيا باشد و خداوند وظيفه قرار داد براي همه جهت تبليغ اين امر خود فرمود:

«يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليه من ربه … » سوره مائده آيه 67

اولين شخصيتي كه اين وظيفه تبليغ الهي را به خوبي انجام داد ودر روز غدير خم با بلند كردن دست مردي يگانه فرمود: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه … » كسي نبود جزو وجو د مقدس پيامبر اعظم اسلام صلي الله عليه و آله كه خود ايشان نيز جهت تبليغ امر الهي ولايت فرمودند:

«فيبلغ الحاضر الغايب و الوالد الولد الي يوم القيامة -- و بايد حاضران به غايبان و پدران به فرزندان خو تا قيامت اين پيام را برسانند» فرازي از خطبه غدير

سپس به مردم ميفرمايند: «معاشر الناس ما قصرت في تبليغ ما انزل الله تعالي الي … اي مردم من در تبليغ

آنچه خداوند به من نازل كرد كوتاهي نكردم … »

و ايشان محضر حضرت باري تعالي عرضه مي دارند: اللهم اني اشهدك اني قد بلغت خداي تو را گواه ميگيرم كه من فرمان تو را ابلاغ نمودم

ما نيز بايد طوري عمل نماييم در تبليغ غدير و احياي امر الهي كه بتوانم خدا را شاهد بر اين تبليغ بگيريم و به ديگران و نسل آينده بيان كنيم كه آري ما در تبليغ پيام غدير و بيان معارف آن كوتاهي نكرديم و خوشا به حال افرادي همچون علامه اميني ها كه اينگونه ادعايي دارند و عملشان در تاريخ تا به امروز گواه همين مطلب است

به حمد الله در طول تاريخ بعد از واقعه غدير كساني بوده و هستند كه خداوند انها را حجت براي ديگران قرار داده است كه آري ميشود براي ابلاغ پيام غدير خالصانه تلاش كرد و خداوند به خاطر تشكر از چنين افرادي به واسطه ترويج شعائر الهي در بحث انتصاب مولا امير المؤمنين علي عليه السلام به عنوان جانشين بلا فصل پيامبر صلي الله عليه وآله و پيروي از آن حضرت، نام آنها را در تاريخ زنده نگه داشته است و زبانزد خاص و عام نموده.باشد تا بدانند هركس براي غربت ومظلوميت امير المؤمنين علي عليه السلام عملي خالص انجام دهد و گامي در احياي پيام غدير بردارد خداوند عزت دنيا وآخرت به او عطا خواهد كرد و راه او و آثار او و محبت او را در قلوب زنده نگه ميدارد

به اطاعت از علي(عليه السلام)به عنوان جانشين بلافصل بعد خود نمود و اطاعت از او را امري واجب برشمرد، ولي تاريخ گواهي ميدهد مردم اينگونه عمل نكرده و شخص ديگري را به راي خودشان غاصبانه در جايگاه خليفة اللهي قرار دادند و حدود 25 سال امام مظلوم را خانه نشين كردند.

و آنگاه كه از ظلم و ستم غاصبين حكومت اللهي بعد از مرگ عثمان خسته شده بودند براي بيعت روبه خانه امام علي (عليه السلام) آوردند در حالي كه در اين بيعت مجددشان نيز صادق و پايبند نبودند و از اطاعت و پيروي امامشان روي برگرداندند تا جايي كه پيامبر (صلي الله عليه و آله) در زمان حياتشان خبر از چنين روزهايي را به علي (عليه السلام)داده بودند و فرمودند" ياعلي بعد از من با سه گروه مي جنگي: با ناكثين، قاسطين و مارقين 1" و علي (عليه السلام) نيز در نهج البلاغه فرمودند: ((فلما نهضت بالامر،نكثت طائفة و مرقت اخري و قسط آخرون 2))((چون به حكومت و خلافت برخاستم،گروهي پيمان شكستند(جنگ جمل-ناكثين)، گروهي از دين به در رفتند(مارقين-خوارج نهروان) و گروهي ستم پيشه كردند(شاميان در جنگ صفين-قاسطين)

((مارقين))از واژه مرق است،يعني بيرون جستن تير از كمان،مارقين نيز به همان سرعت و شدت كه تير از كمان بيرون مي آيد از دين و ولايت و از اطاعت امام معصوم خارج شدند كه در جنگ نهروان به نقل از "مناقب" آنها كه در مقابل صاحب غدير ايستادند و خارج از اطاعت امام شدند دوازده هزار نفر بودند كه در پي مواعض و صحبت هاي آن حضرت هشت هزار نفرشان امان خواستند و برگشتند و چهار هزار نفر باقي ماندند

و در مقابل حضرت جنگيدند 3

آغازگر حمله و تيراندازي خوارج بودند،ياران امام بر آنان تاختند و نبردي خونين و سخت در گرفت امام به ياران خويش فرمود: به خدا سوگند از شما ده نفر كشته نميشوند و از آنان نيز ده نفر زنده نمي مانند

و چنان نيز شد كه امام فرموده بود: ((فوالله لا يقتل منكم عشرة ولا يسلم منهم عشره)) و پس از جنگ معلوم گشت كه از ياران امام نه نفر شهيد شدند و از جمع چهارهزار نفري خوارج هشت نفر گريختند 4

به نقل از تواريخ، آن نه نفري كه جان سالم به در بردند، به شهرهاي مختلف گريختند و در يمن و جاهاي ديگر انديشه ي خارجيگري (مخالفت با صاحب غدير) را رواج دادند عبدالرحمان بن ملجم مرادي يكي از اين خوارج فراري بود كه سرانجام باهمين عقيده مخالفت با صاحب غدير و دشمني با گفتار پيامبر دست به شمشير ذهر آلود خود برد و با ثبت اسم خود در جمله اشقي الااشقيا فرق امام عدل اميرالمومنين علي (عليه السلام) را در شب نوزدهم ماه مبارك رمضان(ليلة القدر)شكافت و طنين كلام فزت و رب الكبه، فضاي محراب پر خون زكريا را در مسجد كوفه گرفت و در بيست و يكم ماه مبارك رمضان عالم اسلام داغدار و عزادار شهادت صاحب غدير و وصي بلافصل پيامبر(صلي الله عليه و آله) علي (عليه السلام) ميباشد 5

پاورقي:

1.بحارالانوار جلد32 صفحه 3.9

2.بحارالانوار جلد32 صفحه 3.9

3.مناقب،ابن شهر آشوب ج 3 ص 189،كشف الغمه ج1 ص 367

4.شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد،جلد2 ص 273

5.دانشنامه اما علي(عليه السلام)ج9، بحارالانوار جلد33، تاريخ طبري و كامل ابن اثير، حوادث سال 37،شرح ابن ابي

الحديد جلد2 ص 206

خدا – پيروي نكنند، در دو جهان كرده هايشان بيهوده بوده در آتش دوزخ ابدي خواهند بود، به گونه ا ي كه نه از عذابشان كاسته و نه برايشان فرصتي خواهد بود.

بله پيامبر صلي الله عليه واله وسلم شرط قبولي اعمال را اعتقاد به جانشيني بلافصل امير المومنين علي عليه السلام و پذيرفتن ولايت آن حضرت ميداند بنابر اين كسانيكه خدا به آنها توفيق داده است و در مقابل اين مطلب و امر الهي خاضع و خاشع شدند و جزء شيعيان اميرالمومنين علي عليه السلام قرار گرفته اند اعمال آنها از جمله نماز،روزه،كمك به فقرا،انجام واجبات،ترك محرمات، تذهيب نفس مورد قبول حضرت باري تعالي قرار ميگيرد لذا توصيه ما به كساني كه هنوز در مسير اميرالمومنين و قبول ولايت قرار نگرفته اند اين است كه بياييد با توجه به اينكه پيامبر اسلام صلي الله عليه واله وسلم شرط اصلي قبولي طاعات در ماه رمضان را قبول ولاي اميرالمومنين علي عليه السلام قرار داده اند شما نيز از اين سفره پر بركت ماه مبارك رمضان با رعايت اين شرط مهم بهره مند شويد.

الهي ميشود و او را وادار به گناه و عصيان مجدد مينمايد.

دعا همراه با تضرع و توبه باعث تقويت سرمايه اميد گشته و پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله فرمودند: «الدعا مخ العباده» 1

و اميرالمومنين علي عليه السلام از دعا به عنوان سلاح مومن ياد ميفرمايند:

«الدعا سلاح المومن» 2

ماه مبارك رمضان و خصوص شبهاي قدر، از الطاف الهي است كه شامل بندگان خدا شده و بنابراين مؤمنين با دعا و مناجات و با اميدواري به استجابت دعا،طبق وعده الهي كه فرموده است:

«ادعوني استجب لكم … بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را» 3

از اين فرصت مهماني خداوند،بهره برده و خود را در مقابل نسيم رحمت الهي قرار مي دهند.

اهلبيت عليهم السلام بعنوان بر گزيدگان خداوند و هدايتگران الهي شيوه دعا و مناجات نمودن با خدا را در دعاهاي مأثوره براي ما به يادگار گذاشته اند تا با خواندن آنها علاوه بر تقويت اميد بر رحمت الهي،حوائجمان را نيز از خداوند درخواست نمائيم.

حال فرصت را غنيمت شمرده و در اين ماه پر بركت و مهماني خداوند،به ياد امام غائب از نظرها و در رسم يك منتظر آن حضرت براي سلامتي و تعجيل فرجش دست به دعا برداريم و در اين شبهاي نوراني مخصوص شبهاي قدر براي ايشان دعا نمائيم.

همانگونه كه دعا براي بخشش و رحمت براي گناهكار نقش سازنده اي دارد و اميد ونشاط را به زندگي اش بر ميگرداند،دعا براي امام زمان عج الله تعالي فرجه الشريف نيز قطعا اميد و طراوت و نشاط را در زندگي منتظر دلسوخته امام زمان عج الله تعالي فرجه الشريف تقويت خواهد كرد و تحمل مشكلات دوران غيبت آن حضرت

را براي او آسان مي نمايد و براي درك زمان ظهور و حكومت عدالت گستر منجي آخر الزمان حضرت مهدي عج الله تعالي فرجه الشريف روز شماري مي نمايد،بنا بر اين طبق فرمان مولايمان حضرت بقيه الله عجل الله تعالي فرجه الشريف كه فرموده اند:

«و اكثرو الدعا بتعجيل الفرج فإن ذلك فرجكم … بسيار دعا كنيد براي فرج زيرا اين گشايش شماست» دعا نمودن براي آن حضرت اطاعت يك عبد از مولايش بوده و شخص منتظر از بركات اطاعت مولايش انشا الله بهره مند خواهد شد.

پاورقي:

1- بحار، ج 93، ص 300

2- اصول كافي، ج 2، ابواب الدعاء- باب ان الدعاء سلاح المؤمن

3- سوره: غافر آيه: 60

شب مبعث يا روز آن،خواستي امير مؤمنان عليه السّلام را زيارت كني،بر در بارگاه شريفش مقابل قبر آن حضرت بايست و بگو:

أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ الطَّاهِرِينَ مِنْ وُلْدِهِ حُجَجُ اللَّهِ عَلَي خَلْقِهِ.

پس وارد شو،و نزديك قبر آن حضرت بايست،به طوري كه رويت به جانب قبر،و پشت به قبله باشي،آنگاه صد مرتبه اللّه اكبر بگو و بخوان:

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ خَلِيفَةِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ صَفْوَةِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَي كَلِيمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَي رُوحِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ سَيِّدِ رُسُلِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْمُتَّقِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَصِيَّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِلْمِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبَأُ الْعَظِيمُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ،

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْكَرِيمُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ التَّقِيُّ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَدْرُ الْمُضِي ءُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْفَارُوقُ الْأَعْظَمُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْهُدَي السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَلَمَ التُّقَي السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ الْكُبْرَي السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَاصَّةَ اللَّهِ وَ خَالِصَتَهُ وَ أَمِينَ اللَّهِ وَ صَفْوَتَهُ وَ بَابَ اللَّهِ وَ حُجَّتَهُ وَ مَعْدِنَ حُكْمِ اللَّهِ وَ سِرِّهِ وَ عَيْبَةَ عِلْمِ اللَّهِ وَ خَازِنَهُ وَ سَفِيرَ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ أَقَمْتَ الصَّلاةَ

وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ،

وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ تَلَوْتَ الْكِتَابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ وَ بَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ وَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ تَمَّتْ بِكَ كَلِمَاتُ اللَّهِ وَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ وَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ جُدْتَ بِنَفْسِكَ صَابِرا مُحْتَسِبا مُجَاهِدا عَنْ دِينِ اللَّهِ مُوَقِّيا لِرَسُولِ اللَّهِ طَالِبا مَا عِنْدَ اللَّهِ رَاغِبا فِيمَا وَعَدَ اللَّهُ وَ مَضَيْتَ لِلَّذِي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهِيدا وَ شَاهِدا وَ مَشْهُودا فَجَزَاكَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنِ الْإِسْلامِ وَ أَهْلِهِ مِنْ صِدِّيقٍ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاما وَ أَخْلَصَهُمْ إِيمَانا وَ أَشَدَّهُمْ يَقِينا وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ وَ أَعْظَمَهُمْ عَنَاءً وَ أَحْوَطَهُمْ عَلَي رَسُولِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَفْضَلَهُمْ مَنَاقِبَ وَ أَكْثَرَهُمْ سَوَابِقَ وَ أَرْفَعَهُمْ دَرَجَةً،

وَ أَشْرَفَهُمْ مَنْزِلَةً وَ أَكْرَمَهُمْ عَلَيْهِ فَقَوِيتَ [قَوِيتَ] حِينَ وَهَنُوا وَ لَزِمْتَ مِنْهَاجَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ خَلِيفَتَهُ حَقّا لَمْ تُنَازَعْ بِرَغْمِ الْمُنَافِقِينَ وَ غَيْظِ الْكَافِرِينَ وَ ضِغْنِ الْفَاسِقِينَ وَ قُمْتَ بِالْأَمْرِ حِينَ فَشِلُوا وَ نَطَقْتَ حِينَ تَتَعْتَعُوا وَ مَضَيْتَ بِنُورِ اللَّهِ إِذْ وَقَفُوا فَمَنِ اتَّبَعَكَ فَقَدِ اهْتَدَي [هُدِيَ] كُنْتَ أَوَّلَهُمْ كَلاما وَ أَشَدَّهُمْ خِصَاما وَ أَصْوَبَهُمْ مَنْطِقا وَ أَسَدَّهُمْ رَأْيا وَ أَشْجَعَهُمْ قَلْبا وَ أَكْثَرَهُمْ يَقِينا وَ أَحْسَنَهُمْ عَمَلا،

وَ أَعْرَفَهُمْ بِالْأُمُورِ كُنْتَ لِلْمُؤْمِنِينَ أَبا رَحِيما إِذْ صَارُوا عَلَيْكَ عِيَالا فَحَمَلْتَ أَثْقَالَ مَا عَنْهُ ضَعُفُوا وَ حَفِظْتَ مَا أَضَاعُوا وَ رَعَيْتَ مَا أَهْمَلُوا وَ شَمَّرْتَ إِذْ جَبَنُوا وَ عَلَوْتَ إِذْ هَلِعُوا وَ صَبَرْتَ إِذْ جَزِعُوا كُنْتَ عَلَي الْكَافِرِينَ عَذَابا صَبّا وَ غِلْظَةً وَ غَيْظا وَ لِلْمُؤْمِنِينَ غَيْثا وَ خِصْبا وَ عِلْما لَمْ تُفْلَلْ

حُجَّتُكَ وَ لَمْ يَزِغْ قَلْبُكَ وَ لَمْ تَضْعُفْ بَصِيرَتُكَ وَ لَمْ تَجْبُنْ نَفْسُكَ كُنْتَ كَالْجَبَلِ لا تُحَرِّكُهُ الْعَوَاصِفُ وَ لا تُزِيلُهُ الْقَوَاصِفُ كُنْتَ كَمَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَوِيّا فِي بَدَنِكَ مُتَوَاضِعا فِي نَفْسِكَ عَظِيما عِنْدَ اللَّهِ كَبِيرا فِي الْأَرْضِ جَلِيلا فِي السَّمَاءِ،

لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِيكَ مَهْمَزٌ وَ لا لِقَائِلٍ فِيكَ مَغْمَزٌ وَ لا لِخَلْقٍ فِيكَ مَطْمَعٌ وَ لا لِأَحَدٍ عِنْدَكَ هَوَادَةٌ يُوجَدُ الضَّعِيفُ الذَّلِيلُ عِنْدَكَ قَوِيّا عَزِيزا حَتَّي تَأْخُذَ لَهُ بِحَقِّهِ وَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ عِنْدَكَ ضَعِيفا [ذَلِيلا] حَتَّي تَأْخُذَ مِنْهُ الْحَقَّ الْقَرِيبُ وَ الْبَعِيدُ عِنْدَكَ فِي ذَلِكَ سَوَاءٌ شَأْنُكَ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ وَ قَوْلُكَ حُكْمٌ وَ حَتْمٌ وَ أَمْرُكَ حِلْمٌ وَ عَزْمٌ وَ رَأْيُكَ عِلْمٌ وَ حَزْمٌ [وَ جَزْمٌ] اعْتَدَلَ بِكَ الدِّينُ وَ سَهُلَ بِكَ الْعَسِيرُ وَ أُطْفِئَتْ بِكَ النِّيرَانُ وَ قَوِيَ بِكَ الْإِيمَانُ وَ ثَبَتَ بِكَ الْإِسْلامُ وَ هَدَّتْ مُصِيبَتُكَ الْأَنَامَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ،

وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَالَفَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَرَي عَلَيْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَكَ وَ غَصَبَكَ حَقَّكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ إِنَّا إِلَي اللَّهِ مِنْهُمْ بُرَآءُ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً خَالَفَتْكَ وَ جَحَدَتْ وِلايَتَكَ وَ تَظَاهَرَتْ عَلَيْكَ وَ قَتَلَتْكَ وَ حَادَتْ عَنْكَ وَ خَذَلَتْكَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ النَّارَ مَثْوَاهُمْ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ أَشْهَدُ لَكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ وَ وَلِيَّ رَسُولِهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالْبَلاغِ وَ الْأَدَاءِ [وَ النَّصِيحَةِ] وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ حَبِيبُ [جَنْبُ] اللَّهِ وَ بَابُهُ وَ أَنَّكَ جَنْبُ [حَبِيبُ] اللَّهِ وَ وَجْهُهُ الَّذِي مِنْهُ يُؤْتَي وَ أَنَّكَ سَبِيلُ اللَّهِ وَ أَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ صَلَّي

اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَتَيْتُكَ زَائِرا لِعَظِيمِ حَالِكَ وَ مَنْزِلَتِكَ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ مُتَقَرِّبا إِلَي اللَّهِ بِزِيَارَتِكَ رَاغِبا إِلَيْكَ فِي الشَّفَاعَةِ،

أَبْتَغِي بِشَفَاعَتِكَ خَلاصَ نَفْسِي مُتَعَوِّذا بِكَ مِنَ النَّارِ هَارِبا مِنْ ذُنُوبِيَ الَّتِي احْتَطَبْتُهَا عَلَي ظَهْرِي فَزِعا إِلَيْكَ رَجَاءَ رَحْمَةِ رَبِّي أَتَيْتُكَ أَسْتَشْفِعُ بِكَ يَا مَوْلايَ إِلَي اللَّهِ وَ أَتَقَرَّبُ بِكَ إِلَيْهِ لِيَقْضِيَ بِكَ حَوَائِجِي فَاشْفَعْ لِي يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِلَي اللَّهِ فَإِنِّي عَبْدُ اللَّهِ وَ مَوْلاكَ وَ زَائِرُكَ وَ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامُ الْمَعْلُومُ وَ الْجَاهُ الْعَظِيمُ وَ الشَّأْنُ الْكَبِيرُ وَ الشَّفَاعَةُ الْمَقْبُولَةُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَي عَبْدِكَ وَ أَمِينِكَ الْأَوْفَي وَ عُرْوَتِكَ الْوُثْقَي وَ يَدِكَ الْعُلْيَا وَ كَلِمَتِكَ الْحُسْنَي وَ حُجَّتِكَ عَلَي الْوَرَي وَ صِدِّيقِكَ الْأَكْبَرِ سَيِّدِ الْأَوْصِيَاءِ وَ رُكْنِ الْأَوْلِيَاءِ وَ عِمَادِ الْأَصْفِيَاءِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ يَعْسُوبِ الْمُتَّقِينَ وَ قُدْوَةِ الصِّدِّيقِينَ وَ إِمَامِ الصَّالِحِينَ،

الْمَعْصُومِ مِنَ الزَّلَلِ وَ الْمَفْطُومِ مِنَ الْخَلَلِ وَ الْمُهَذَّبِ مِنَ الْعَيْبِ وَ الْمُطَهَّرِ مِنَ الرَّيْبِ أَخِي نَبِيِّكَ وَ وَصِيِّ رَسُولِكَ وَ الْبَائِتِ عَلَي فِرَاشِهِ وَ الْمُوَاسِي لَهُ بِنَفْسِهِ وَ كَاشِفِ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ الَّذِي جَعَلْتَهُ سَيْفا لِنُبُوَّتِهِ وَ مُعْجِزا لِرِسَالَتِهِ وَ دِلالَةً وَاضِحَةً لِحُجَّتِهِ وَ حَامِلا لِرَايَتِهِ وَ وِقَايَةً لِمُهْجَتِهِ وَ هَادِيا لِأُمَّتِهِ وَ يَدا لِبَأْسِهِ وَ تَاجا لِرَأْسِهِ وَ بَابا لِنَصْرِهِ وَ مِفْتَاحا لِظَفَرِهِ حَتَّي هَزَمَ جُنُودَ الشِّرْكِ بِأَيْدِكَ وَ أَبَادَ عَسَاكِرَ الْكُفْرِ بِأَمْرِكَ وَ بَذَلَ نَفْسَهُ فِي مَرْضَاتِكَ وَ مَرْضَاةِ رَسُولِكَ وَ جَعَلَهَا وَقْفا عَلَي طَاعَتِهِ وَ مِجَنّا دُونَ نَكْبَتِهِ حَتَّي فَاضَتْ نَفْسُهُ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي كَفِّهِ وَ اسْتَلَبَ بَرْدَهَا،

وَ مَسَحَهُ عَلَي وَجْهِهِ وَ أَعَانَتْهُ مَلائِكَتُكَ عَلَي غُسْلِهِ وَ تَجْهِيزِهِ وَ صَلَّي عَلَيْهِ وَ وَارَي شَخْصَهُ وَ

قَضَي دَيْنَهُ وَ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ لَزِمَ عَهْدَهُ وَ احْتَذَي مِثَالَهُ وَ حَفِظَ وَصِيَّتَهُ وَ حِينَ وَجَدَ أَنْصَارا نَهَضَ مُسْتَقِلا بِأَعْبَاءِ الْخِلافَةِ مُضْطَلِعا بِأَثْقَالِ الْإِمَامَةِ فَنَصَبَ رَايَةَ الْهُدَي فِي عِبَادِكَ وَ نَشَرَ ثَوْبَ الْأَمْنِ فِي بِلادِكَ وَ بَسَطَ الْعَدْلَ فِي بَرِيَّتِكَ وَ حَكَمَ بِكِتَابِكَ فِي خَلِيقَتِكَ وَ أَقَامَ الْحُدُودَ وَ قَمَعَ الْجُحُودَ وَ قَوَّمَ الزَّيْغَ وَ سَكَّنَ الْغَمْرَةَ وَ أَبَادَ الْفَتْرَةَ وَ سَدَّ الْفُرْجَةَ وَ قَتَلَ النَّاكِثَةَ وَ الْقَاسِطَةَ وَ الْمَارِقَةَ وَ لَمْ يَزَلْ عَلَي مِنْهَاجِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ

وَ وَتِيرَتِهِ وَ لُطْفِ شَاكِلَتِهِ وَ جَمَالِ سِيرَتِهِ مُقْتَدِيا بِسُنَّتِهِ مُتَعَلِّقا بِهِمَّتِهِ مُبَاشِرا لِطَرِيقَتِهِ وَ أَمْثِلَتُهُ نَصْبُ عَيْنَيْهِ يَحْمِلُ عِبَادَكَ عَلَيْهَا وَ يَدْعُوهُمْ إِلَيْهَا إِلَي أَنْ خُضِبَتْ شَيْبَتُهُ مِنْ دَمِ رَأْسِهِ اللَّهُمَّ فَكَمَا لَمْ يُؤْثِرْ فِي طَاعَتِكَ شَكّا عَلَي يَقِينٍ وَ لَمْ يُشْرِكْ بِكَ طَرْفَةَ عَيْنٍ صَلِّ عَلَيْهِ صَلاةً زَاكِيَةً نَامِيَةً يَلْحَقُ بِهَا دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ فِي جَنَّتِكَ وَ بَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلاما وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي مُوَالاتِهِ فَضْلا وَ إِحْسَانا وَ مَغْفِرَةً وَ رِضْوَانا إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْجَسِيمِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

سپس ضريح را ببوس،و طرف راست صورت خود را بر آن بگذار و پس از آن جانب چپ را،آنگاه به سوي قبله برگرد، و نماز زيارت بجاي آر،و پس از نماز هرچه خواهي دعا كن،و بعد از گفتن تسبيح حضرت فاطمه زهرا عليها السلام بگو:

اللَّهُمَّ إِنَّكَ بَشَّرْتَنِي عَلَي لِسَانِ نَبِيِّكَ وَ رَسُولِكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقُلْتَ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ اللَّهُمَّ وَ إِنِّي مُؤْمِنٌ بِجَمِيعِ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ فَلا تَقِفْنِي بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفا تَفْضَحُنِي فِيهِ عَلَي رُءُوسِ الْأَشْهَادِ بَلْ قِفْنِي مَعَهُمْ

وَ تَوَفَّنِي عَلَي التَّصْدِيقِ بِهِمْ اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ خَصَصْتَهُمْ بِكَرَامَتِكَ وَ أَمَرْتَنِي بِاتِّبَاعِهِمْ اللَّهُمَّ وَ إِنِّي عَبْدُكَ وَ زَائِرُكَ مُتَقَرِّبا إِلَيْكَ بِزِيَارَةِ أَخِي رَسُولِكَ وَ عَلَي كُلِّ مَأْتِيٍّ وَ مَزُورٍ حَقٌّ لِمَنْ أَتَاهُ وَ زَارَهُ وَ أَنْتَ خَيْرُ مَأْتِيٍّ وَ أَكْرَمُ مَزُورٍ فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا جَوَادُ يَا مَاجِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوا أَحَدٌ وَ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،

وَ أَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَكَ إِيَّايَ مِنْ زِيَارَتِي أَخَا رَسُولِكَ فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ يُسَارِعُ فِي الْخَيْرَاتِ وَ يَدْعُوكَ رَغَبا وَ رَهَبا وَ تَجْعَلَنِي لَكَ مِنَ الْخَاشِعِينَ اللَّهُمَّ إِنَّكَ مَنَنْتَ عَلَيَّ بِزِيَارَةِ مَوْلايَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ وِلايَتِهِ وَ مَعْرِفَتِهِ فَاجْعَلْنِي مِمَّنْ يَنْصُرُهُ وَ يَنْتَصِرُ بِهِ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِنَصْرِكَ لِدِينِكَ اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ شِيعَتِهِ وَ تَوَفَّنِي عَلَي دِينِهِ اللَّهُمَّ أَوْجِبْ لِي مِنَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ وَ الْمَغْفِرَةِ وَ الْإِحْسَانِ وَ الرِّزْقِ الْوَاسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ.

خواندي،فرموده اند: بعد از آن دو ركعت نماز زيارت بجا آور،و هرچه خواهي دعا كن. دوم: زيارت السّلام علي آب الائمه و معدن النبوه است،كه علاّمه مجلسي آن را زيارت هفتم كتاب «تحفه» قرار داده است.و صاحب كتاب «مزار قديم» گفته است،مختص به شب بيست وهفتم رجب است،چنان كه ما آن را در «هدية الزائر» ذكر كرديم.سوم: زيارتي است كه شيخ مفيد و سيّد و شهيد نقل كرده اند،به اين صورت كه چون در شب مبعث يا روز آن،خواستي امير مؤمنان عليه السّلام را زيارت كني،بر در بارگاه شريفش مقابل قبر آن حضرت بايست و بگو:

شهادت مي دهم كه معبودي جز خدا نيست،يگانه است و شريكي ندارد،و شهادت مي دهم كه محمّد بنده و فرستاده اوست،و علي بن ابيطالب امير مؤمنان بنده خدا،و برادر رسول اوست،و امامان پاك از فرزندانش حجّتهاي خدا بر خلق اويند.

پس وارد شو،و نزديك قبر آن حضرت بايست،به طوري كه رويت به جانب قبر،و پشت به قبله باشي،آنگاه صد مرتبه اللّه اكبر بگو و بخوان:

سلام بر تو اي وارث آدم جانشين خدا،سلام بر تو اي وارث نوح برگزيده خدا،سلام بر تو اي وارث ابراهيم دوست خدا، سلام بر تو اي وارث موسي همسخن خدا،سلام بر تو اي وارث عيسي روح خدا، سلام بر تو اي وارث محمّد سرور رسولان خدا،سلام بر تو اي امير مؤمنان سلام بر تو اي پيشواي پرهيزگاران،سلام بر تو اي سرور جانشينان،سلام بر تو اي جانشين رسول پروردگار جهانيان،سلام بر تو اي وارث دانش پيشينيان، سلام بر تو اي خبر بزرگ سلام بر تو اي راه راست،

سلام بر تو اي پيراسته بزرگوار،سلام بر تو اي جانشين پرهيزگار،سلام بر تو اي پسنديده پاك،سلام بر

تو اي ماه نوربخش،سلام بر تو اي بزرگترين صدّيق،سلام بر تو اي بزرگترين جداكننده حق و باطل،سلام بر تو اي چراغ نورافشان،سلام بر تو اي امام هدايت،سلام بر تو اي پرچم پرهيزگاري،سلام بر تو اي حجّت بزرگتر خدا، سلام بر تو اي بنده خاص و خالص حق،و امين و برگزيده خدا و درگاه خدا،و معدن حكم خدا،و راز و گنجينه علم و خزانه دار و سفير خدا در ميان بندگان،شهادت مي دهم كه تو نماز را بپا داشتي،و زكات را پرداختي،و امير به معروف و نهي از منكر كردي،

و قرآن را تلاوت نموده آنگونه كه شايسته تلاوت است،و از جانب خدا دين را به مردم رساندي،و به پيمان خدا وفا كردي،و كلمات خدا به وسيله تو كامل شد،و در راه خدا جهاد كردي جهادي شايسته،و براي خدا و رسولش (درود خدا بر او و خاندانش باد)خيرخواهي نمودي،و به جانبازي برخاستي،با صبر و براي خدا،درحالي كه دفاع كننده بودي از دين خدا،و حفظ كننده جان رسول خدا،خواهان آنچه نزد خداست،مشتاق به آنچه خدا وعده داد،و از جهاد رفتي بر روشني كه بر آن بودي،حاضر و گواه و گواهي شده،خدا پاداش دهد از جانب پيامبرش،و از سوي اسلام و اهلش از چنين صدّيقي!برترين پاداشها،شهادت مي دهم تو اولين فرد ملّت بودي در اسلام،و خالص ترينشان در ايمان،و شديدترينشان در يقين،و ترسنده ترينشان از خدا،و بزرگترينشان در قبول زحمت،و با احيتاطترينشان نسبت به رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش باد)،و برترينشان در فضائل،و زيادترينشان در سوابق،و بلندترينشان در درجه،

و شريف ترينشان در منزلت،و بزرگوارترينشان در پيشگاه او،پس نيرومند بودي هنگامي كه مردم سست بودند،و لمازم بودي راه رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش

باد)را،و شهادت مي دهم كه تو جانشين پيامبر بودي،جانشيني بر حق،در اين امر به رغم خواهش منافقان و خشم كافران،و كينه فاسقان،و تو را كشمكشي نبود،به كار حكومت قيام كردي،هنگامي كه آنها كاهلي كردند و نطق كردي،زماني كه آنان از سخن گفتن دم زدند،به نور خدا پيش رفتي،آن زمان كه آنها توقّف كردند،پس هركه تو را پيروي كرد راه يافت،تو اول آنان بودي در سخن گفتن،و سخت ترينشان در دفاع،و درست ترينشان در گفتار،و استوارترينشان در رأي،و شجاع ترينشان در قلب، و زيادترينشان در يقين،و نيكوترينشان در عمل،

و آگاه ترينشان به امور،براي اهل ايمان پدري مهربان بودي، زماني كه تدبير امورشان به دست تو افتاد پس تو به دوش كشيدي،آنچه آنان از آن ناتوان شدند،و حفظ كردي آنچه را آنها ضايع نمودند،و رعايت كردي آنچه را آنها فرو گذاردند،و دامن همّت به كمر زدي زماني كه ترسيدند،و برتر شدي وقتي آزمند شدند،و صبر كردي آنگاه كه صبر نكردند،بر كافران عذابي ريزان بودي و شديد،و خشمگين،و براي مومنان باران رحمت و نعمت فراوان و دانش بي پايان بودي،دليلت كند نشد،دلت منحرف نگشت،بصيرتت به ناتواني ننشست،وجودت نترسيد،مانند كوه بودي كه تندبادها حركتش ندهد،و شكننده ها از جا برش ندارد،آنچنان بودي كه رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش باد)فرمود: قوي در بدن،فروتن پيش خود،عظيم نزد خدا،بزرگ در زمين، با عظمت در آسمان،

براي احدي درباره تو جاي طعنه زدن نبود،و براي گوينده اي در حقت زمينه عيب جويي وجود نداشت،و براي خلق نسبت به تو براي خواسته هاي باطلشان جاي طمعي،و نه كسي را پيش تو توّقع نرمشي،ناتوان و خوار نزد تو،نيرومند و عزيز به حساب مي آيد، تا حقّش را به نفع او بگيري،و نيرومند و عزيز پيش تو،ناتوان و خوار

شمرده مي شد تا حق را از چنگ او درآوري نزديك و دور نزد تو در اين زمينه برابرند،كار تو حق و درستي و خوشرفتاري است،و گفته ات حكم و حتم،و دستورت بردباري و تصميم،و رأيت دانش و تدبير،دين به تو اعتدال يافت،و سختي به تو آسان شد،و آتشها به وسيله تو خاموش گشت،و ايمان به جناب تو نيرومندي يافت،و اسلام به تو پايدار شد،و مصيبتت مردم را درهم شكست،پس ما از آن خداييم و به سوي او باز مي گرديم،خدا لعنت كند كس كه تو را كشت،

و آن كه با تو مخالفت ورزيد،و آن كه به تو دروغ بست،و آن كه بر تو ستم روا داشت، و حقّت را غصب كرد،و خدا لعنت كند كسي را كه اين خبر به او رسيد و به آن خشنود شد،ما با توجّه به خدا از ايشان بيزاريم،خدا لعنت كند ملّتي را كه با تو مخالفت ورزيدند،و ولايتت را انكار نمودند،و بر عليه تو به هم كمك رساندند و تو را كشتند،و از تو منحرف شده، و از ياري ات دريغ كردند،خدا را سپاس كه آتش را جايگاه آنان قرار داد،و چه جايگاهي است براي واردشدگان، برايت شهادت مي دهم اي وليّ خدا،و وليّ رسولش(درود خدا بر او و خاندانش باد)به رساندن پيام حق، و اداي وظيفه،و شهادت مي دهم كه تو حبيب و درگاه و همراه خدايي،و سويه اي هستي كه از آن به جانب خدا مي آيند،و تويي راه خدا،و تويي بنده خدا،و برادر رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش باد) به نزدت آمده ام،يارت كننده به خاطر بزرگ بودن حال و منزلتت نزد خدا،و رسولش،و به زيارتت به سوي خدا تقرّب مي جويم مشتاق به سوي توام،در

شفاعت،

به شفاعتت رهايي خويش را مي طلبم،از آتش به تو پناهنده ام از گناهانم كه بر پشت خود بار كرده ام گريزانم،هراسان به سوي توام،درحالي كه اميد به رحمت پروردگار دارم،به سوي تو آمده ام،تو را به جانب خدا به شفاعت مي گيرم اي مولايم.تقرّب مي جويم به وسيله تو به خدا،تا به عنايت تو حاجاتم برآورده شود،اي امير مؤمنان مرا به درگاه خدا شفاعت كن،من بنده خدا،و دوست و زائر تو هستم،براي تو نزد خدا مقام معلوم و منزلت و مقام بزرگ و شفاعت پذيرفته است.خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و درود فرست بر بنده و امين وفادارت،و دست آويز محكم و دوست برترت،و كلمه نيكوتر و حجّت بر بندگانت و صدّيق اكبر و سرور جانشينان و پايه اوليا و تكيه گاه برگزيدگان،امير مومنان در پيش پرهيزگاران،و مقتداي صدّيقان،و پيشواي شايستگان،

آن معصوم از لغزشها،و بريده از نقايص،و پيراسته از عيب،و پاك از شك،برادر پيامبرت،و جانشين رسولت،و خوابيده بر بسترش،و كمك دهنده به پيامبر با جانش،و برطرف كننده اندوه از چهره اش،آن كه او را قرار دادي شميشيري براي نبوّتش و معجزه اي براي رسالتش و دلالتي روشن براي حجّتش،و حمل كننده پرچمش،و نگهدارنده جانش،و راهنمايي امّتش،و قدت براي نبردش،و تاجي بر سرش و درگاهي براي ياري اش و كليدي براي پيروزي اش،تا سپاهيان شرك را با ياري ات شكست داد،و اردوهاي كفر را به دستورت نابود ساخت و جانش را در راه خشنودي تو و رسولت بخشيد، و آن را وقف بر اطاعت او،و سپري در برابر گرفتاريهاي پيامبر قرار داد،تا جان پيامبر(درود خدا بر او و خاندانش باد)در ميان مشت او برآمد،و از خنكي آن را در ربود،

و بر چهره خود كشيد،و فرشتگان او را بر غسل

و تجهيز رسول خدا كمك كردند،آن حضرت بر پيامبر نماز خواند،و جنازه اش را در خاك گذاشت،و قرض او را ادا كرد،و به وعده اش وفا نمود،و ملازم پيمانش شد،و پا جاي پايش نهاد،و وصيّتش را حفظ كرد،و زماني كه ياوراني براي خود يافت،خود به كارهاي سنگين خلافت قيام كرد،درحالي كه با قدرت تمام بارهاي گران امامت را به دوش كشيد،پس پرچم هدايت را در ميان بندگانت برافراشت،و جامه امنيّت را در كشورهايت گشود،و عدالت را در ميان مخلوقاتت گستراند،در بين مردم به قرآنت حكومت كرد،و مقررّاتت را بر پا نمود،و انكار را مقهور و خوار كرد،كجي را راست نمود،و فتنه را آرام ساخت،و سستي را به نابودي كشيد،و شكاف اجتماعي را بست،و پيمان شكنان و ستمكاران و خارج شدگان از دين را كشت،و همواره زندگي كرد بر راه و روش رسول خدا(درود خدا ب راو و خاندانش باد)

و طريق او،و نرمي خوي او،و زيبايي روش او،درحالي كه به روشش اقتدا كرد،و به عزّتش آويخت،و عهده دار طريق او شد،و نمونه هاي عالي كارهاي حضرتش را نصب العين خود قرار داد.بندگانت را به آن كارها وادار مي كرد،و به آن امور دعوت مي نمود،تا وقتي كه محاسنش به خون سرش رنگين شد.خدايا همچنانكه او در طاعت تو شك را بر يقين ترجيح نداد،و به اندازه چشم برهم زدني بر تو شرك نياورد،بر او درود فرست درودي پاكيزه،روينده كه به وسيله آن در بهشت به درجه نبوت برسد،و از جانب ما به او درود و سلام برسان،و عنايت كن به ما از جانبت خود،در دوستي اش فضل و احسان و مغفرت و خشنودي را،كه تو دارنده فضل تنومندي،به مهرباني ات اي مهربان ترين مهربانان.

سپس ضريح را ببوس،و طرف راست صورت

خود را بر آن بگذار و پس از آن جانب چپ را،آنگاه به سوي قبله برگرد، و نماز زيارت بجاي آر،و پس از نماز هرچه خواهي دعا كن،و بعد از گفتن تسبيح حضرت فاطمه زهرا عليها السلام بگو:

خدايا تو بر زبان پيامبر و رسولت محمّد(درود تو بر او و خاندانش)به من بشارت دادي و فرمودي: «و بشارت ده كساني را كه ايمان آوردند،كه براي آنان است نزد پروردگارشان قدم راستي.خداي من به همه پيامبران و رسولانت (درود تو بر ايشان)مؤمنم،پس از معرفت به آنان در موقعيتي قرارم مده كه در بر مردم رسوايم سازي،بلكه مرا با آنان قرار ده،و با تصديق به آنان بميران.خدايا تو آنان را مخصوص به كرامتت گرداندي،و مرا به پيروي از ايشان فرمان دادي.خدايا من بنده و زائر توام،و به تو تقرّب مي جويم با زيارت برادر رسولت،و بر هر آمده اي و زيارت شده اي،براي كسي كه به نزد او آمده و زيارت كرده حقيّ است،و تو بهترين ديدار شده،و بزرگوارترين زيارت شده اي،پس از تو درخواست مي كنم اي خدا،اي مهربان،اي بخشنده،اي جواد،اي بزرگوار،اي يكتا، اي بي نياز،اي كسي كه نزاده و زائيده نشده،واحدي همتايش نبوده،و همسر و فرزندي برنگرفته،اينكه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستي،

و قرار دهي تحفه ات را برايم در زيارتم نسبت به رسولت رهايي از آتش دوزخ، و قرارم دهي از آنان كه به سوي خيرات مي شتابند،و تو را با اميد و بيم مي خوانند،و از خشوع كنندگان براي خود مقرّرم داري.خدايا بر من منّت نهادي به زيارت مولايم علي بن ابيطالب و به ولايت و معرفتش،پس قرارم ده از كساني كه او را ياري مي كنند،و از او ياري مي ستانند،و بر من منّت بنه به ياري ات براي دين.خدايا

مرا از شيعيانش قرار ده و بر دينش بميران.خدايا براي من واجب گردان،از رحمت و خشنودي و مغفرت و احسان و روزي وسيع حلال پاكيزه،آنچنان كه تو شايسته آني،اي مهربان ترين مهربانان،و سپاس خداي را پروردگار جهانيان.

الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ الْأَتْقِيَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عِصْمَةَ الْأَوْلِيَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا زَيْنَ الْمُوَحِّدِينَ النُّجَبَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَالِصَ الْأَخِلاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَالِدَ الْأَئِمَّةِ الْأُمَنَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَاحِبَ الْحَوْضِ وَ حَامِلَ اللِّوَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قَسِيمَ الْجَنَّةِ وَ لَظَي السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ شُرِّفَتْ بِهِ مَكَّةُ وَ مِنًي السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَحْرَ الْعُلُومِ وَ كَنَفَ [كَهْفَ] الْفُقَرَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ وُلِدَ فِي الْكَعْبَةِ وَ زُوِّجَ فِي السَّمَاءِ بِسَيِّدَةِ النِّسَاءِ،

وَ كَانَ شُهُودُهَا الْمَلائِكَةَ الْأَصْفِيَاءَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مِصْبَاحَ الضِّيَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ خَصَّهُ النَّبِيُّ بِجَزِيلِ الْحِبَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ بَاتَ عَلَي فِرَاشِ خَاتَمِ الْأَنْبِيَاءِ وَ وَقَاهُ بِنَفْسِهِ شَرَّ الْأَعْدَاءِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ رُدَّتْ لَهُ الشَّمْسُ فَسَامَي شَمْعُونَ الصَّفَا السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ أَنْجَي اللَّهُ سَفِينَةَ نُوحٍ بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَخِيهِ حَيْثُ الْتَطَمَ الْمَاءُ حَوْلَهَا وَ طَمَي السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ تَابَ اللَّهُ بِهِ وَ بِأَخِيهِ عَلَي آدَمَ إِذْ غَوَي السَّلامُ عَلَيْكَ يَا فُلْكَ النَّجَاةِ الَّذِي مَنْ رَكِبَهُ نَجَا وَ مَنْ تَأَخَّرَ عَنْهُ هَوَي السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ خَاطَبَ الثُّعْبَانَ وَ ذِئْبَ الْفَلا السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ،

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ عَلَي مَنْ كَفَرَ وَ أَنَابَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ ذَوِي الْأَلْبَابِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَعْدِنَ الْحِكْمَةِ وَ فَصْلَ الْخِطَابِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مِيزَانَ يَوْمِ الْحِسَابِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا فَاصِلَ الْحُكْمِ النَّاطِقَ بِالصَّوَابِ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُتَصَدِّقُ بِالْخَاتَمِ فِي الْمِحْرَابِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ كَفَي اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ بِهِ يَوْمَ الْأَحْزَابِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ الْوَحْدَانِيَّةَ وَ أَنَابَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قَاتِلَ خَيْبَرَ وَ قَالِعَ الْبَابِ السَّلامُ

عَلَيْكَ يَا مَنْ دَعَاهُ خَيْرُ الْأَنَامِ لِلْمَبِيتِ عَلَي فِرَاشِهِ فَأَسْلَمَ نَفْسَهُ لِلْمَنِيَّةِ وَ أَجَابَ،

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ لَهُ طُوبَي وَ حُسْنُ مَآبٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ عِصْمَةِ الدِّينِ وَ يَا سَيِّدَ السَّادَاتِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَاحِبَ الْمُعْجِزَاتِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ نَزَلَتْ فِي فَضْلِهِ سُورَةُ الْعَادِيَاتِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ كُتِبَ اسْمُهُ فِي السَّمَاءِ عَلَي السُّرَادِقَاتِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُظْهِرَ الْعَجَائِبِ وَ الْآيَاتِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْغَزَوَاتِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُخْبِرا بِمَا غَبَرَ وَ بِمَا هُوَ آتٍ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُخَاطِبَ ذِئْبِ الْفَلَوَاتِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَاتِمَ الْحَصَي وَ مُبَيِّنَ الْمُشْكِلاتِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ عَجِبَتْ مِنْ حَمَلاتِهِ فِي الْوَغَي مَلائِكَةُ السَّمَاوَاتِ،

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ نَاجَي الرَّسُولَ فَقَدَّمَ بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاهُ الصَّدَقَاتِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَالِدَ الْأَئِمَّةِ الْبَرَرَةِ السَّادَاتِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا تَالِيَ الْمَبْعُوثِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِلْمِ خَيْرِ مَوْرُوثٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ [الْمُؤْمِنِينَ] السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْمُتَّقِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا غِيَاثَ الْمَكْرُوبِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عِصْمَةَ الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُظْهِرَ الْبَرَاهِينِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا طه وَ يس السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَبْلَ اللَّهِ الْمَتِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ تَصَدَّقَ فِي صَلاتِهِ بِخَاتَمِهِ عَلَي الْمِسْكِينِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا قَالِعَ الصَّخْرَةِ عَنْ فَمِ الْقَلِيبِ وَ مُظْهِرَ الْمَاءِ الْمَعِينِ،

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَيْنَ اللَّهِ النَّاظِرَةَ وَ يَدَهُ الْبَاسِطَةَ وَ لِسَانَهُ الْمُعَبِّرَ عَنْهُ فِي بَرِيَّتِهِ أَجْمَعِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِلْمِ النَّبِيِّينَ وَ مُسْتَوْدَعَ عِلْمِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ صَاحِبَ لِوَاءِ الْحَمْدِ وَ سَاقِيَ أَوْلِيَائِهِ مِنْ حَوْضِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا يَعْسُوبَ الدِّينِ وَ قَائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ وَ

وَالِدَ الْأَئِمَّةِ الْمَرْضِيِّينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَي اسْمِ اللَّهِ الرَّضِيِّ وَ وَجْهِهِ الْمُضِي ءِ وَ جَنْبِهِ الْقَوِيِّ وَ صِرَاطِهِ السَّوِيِّ السَّلامُ عَلَي الْإِمَامِ التَّقِيِّ الْمُخْلِصِ الصَّفِيِّ السَّلامُ عَلَي الْكَوْكَبِ الدُّرِّيِّ السَّلامُ عَلَي الْإِمَامِ أَبِي الْحَسَنِ عَلِيٍّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَي أَئِمَّةِ الْهُدَي وَ مَصَابِيحِ الدُّجَي وَ أَعْلامِ التُّقَي وَ مَنَارِ الْهُدَي وَ ذَوِي النُّهَي وَ كَهْفِ الْوَرَي وَ الْعُرْوَةِ الْوُثْقَي وَ الْحُجَّةِ عَلَي أَهْلِ الدُّنْيَا وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَي نُورِ الْأَنْوَارِ،

وَ حُجَّةِ الْجَبَّارِ وَ وَالِدِ الْأَئِمَّةِ الْأَطْهَارِ وَ قَسِيمِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ الْمُخْبِرِ عَنِ الْآثَارِ الْمُدَمِّرِ عَلَي الْكُفَّارِ مُسْتَنْقِذِ الشِّيعَةِ الْمُخْلِصِينَ مِنْ عَظِيمِ الْأَوْزَارِ السَّلامُ عَلَي الْمَخْصُوصِ بِالطَّاهِرَةِ التَّقِيَّةِ ابْنَةِ الْمُخْتَارِ الْمَوْلُودِ فِي الْبَيْتِ ذِي الْأَسْتَارِ الْمُزَوَّجِ فِي السَّمَاءِ بِالْبَرَّةِ الطَّاهِرَةِ الرَّضِيَّةِ الْمَرْضِيَّةِ وَالِدَةِ الْأَئِمَّةِ الْأَطْهَارِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَي النَّبَإِ الْعَظِيمِ الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ وَ عَلَيْهِ يُعْرَضُونَ وَ عَنْهُ يُسْأَلُونَ السَّلامُ عَلَي نُورِ اللَّهِ الْأَنْوَرِ وَ ضِيَائِهِ الْأَزْهَرِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ وَ حُجَّتَهُ وَ خَالِصَةَ اللَّهِ وَ خَاصَّتَهُ أَشْهَدُ أَنَّكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ [وَ حُجَّتَهُ] لَقَدْ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ،

وَ اتَّبَعْتَ مِنْهَاجَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ حَلَّلْتَ حَلالَ اللَّهِ وَ حَرَّمْتَ حَرَامَ اللَّهِ وَ شَرَعْتَ أَحْكَامَهُ وَ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ صَابِرا نَاصِحا مُجْتَهِدا مُحْتَسِبا عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمَ الْأَجْرِ حَتَّي أَتَاكَ الْيَقِينُ فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ دَفَعَكَ عَنْ حَقِّكَ وَ أَزَالَكَ عَنْ مَقَامِكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ أُشْهِدُ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ وَ أَنْبِيَاءَهُ

وَ رُسُلَهُ أَنِّي وَلِيٌّ لِمَنْ وَالاكَ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكَ السَّلامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.

سپس خود را به قبر بچسبان،و آن را ببوس و بگو:

أَشْهَدُ أَنَّكَ تَسْمَعُ كَلامِي وَ تَشْهَدُ مَقَامِي وَ أَشْهَدُ لَكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ بِالْبَلاغِ وَ الْأَدَاءِ يَا مَوْلايَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ يَا أَمِينَ اللَّهِ يَا وَلِيَّ اللَّهِ إِنَّ بَيْنِي وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذُنُوبا قَدْ أَثْقَلَتْ ظَهْرِي وَ مَنَعَتْنِي مِنَ الرُّقَادِ وَ ذِكْرُهَا يُقَلْقِلُ أَحْشَائِي وَ قَدْ هَرَبْتُ إِلَي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِلَيْكَ فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَكَ عَلَي سِرِّهِ وَ اسْتَرْعَاكَ أَمْرَ خَلْقِهِ وَ قَرَنَ طَاعَتَكَ بِطَاعَتِهِ وَ مُوَالاتَكَ بِمُوَالاتِهِ كُنْ لِي إِلَي اللَّهِ شَفِيعا وَ مِنَ النَّارِ مُجِيرا وَ عَلَي الدَّهْرِ ظَهِيرا.

باز خود را به قبر بچسبان و آن را ببوس و بگو:

يَا وَلِيَّ اللَّهِ يَا حُجَّةَ اللَّهِ يَا بَابَ حِطَّةِ اللَّهِ وَلِيُّكَ وَ زَائِرُكَ وَ اللائِذُ بِقَبْرِكَ وَ النَّازِلُ بِفِنَائِكَ وَ الْمُنِيخُ رَحْلَهُ فِي جِوَارِكَ يَسْأَلُكَ أَنْ تَشْفَعَ لَهُ إِلَي اللَّهِ فِي قَضَاءِ حَاجَتِهِ وَ نُجْحِ طَلِبَتِهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ فَإِنَّ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ الْجَاهَ الْعَظِيمَ وَ الشَّفَاعَةَ الْمَقْبُولَةَ فَاجْعَلْنِي يَا مَوْلايَ مِنْ هَمِّكَ وَ أَدْخِلْنِي فِي حِزْبِكَ وَ السَّلامُ عَلَيْكَ وَ عَلَي ضَجِيعَيْكَ آدَمَ وَ نُوحٍ وَ السَّلامُ عَلَيْكَ وَ عَلَي وَلَدَيْكَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلَي الْأَئِمَّةِ الطَّاهِرِينَ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.

سپس شش ركعت نماز زيارت بجاي آر،دو ركعت براي امير مؤمنان عليه السّلام و دو ركعت براي جناب آدم عليه السّلام و دو ركعت براي حضرت نوح عليه السّلام و خدا را بسيار بخوان كه به اجابت خواهد رسيد ان شاء اللّه تعالي.مؤلّف گويد: صاحب كتاب «مزار

كبير» گفته: اين زيارت را بايد در هفدهم ربيع الاوّل هنگام طلوع آفتاب خواند و علاّمه مجلسي قدس سره فرموده: اين زيارت در ميان زيارات بهترين زيارت است و به سندهاي معتبر در كتب معتبره مذكور است و ظاهر بعضي از روايات است كه اختصاصي به اين روز ندارد،هروقت كه اين زيارت را بخوانند خوب است.

را بپوش،و خويش را به بوي خوش معطّر كن،و به آرامي و وقار برو،چون به «باب السّلام» يعني درگاه حرم مطهّر رسيدي،رو به قبله بايست و سي مرتبه اللّه اكبر بگو و پس از آن بخوان

سلام بر رسول خدا،سلام بر برگزيده خدا،سلام بر مژده دهنده بيم ده و چراغ نوربخش،و رحمت و بركات خدا،سلام بر پاك و پاكيزه،سلام بر پرچم درخشان، سلام بر ياري شده تأييد گشته،سلام بر ابو القاسم محمّد،و رحمت و بركات خدا سلام بر پيامبران مرسل خدا،و بندگان شايسته حق،سلام بر فرشتگان خدا،كه مقيم اطراف اين حرم و اين ضريح و پناهندگان به آنانند.

سلام بر تو اي جانشين جانشينان،سلام بر تو اي تكيه گاه اهل تقوا،سلام بر تو اي سرپرست اوليا،سلام بر تو اي آقاي شهيدان،سلام بر تو اي نشانه بزرگ خدا،سلام بر تو اي پنجمين اهل عبا،سلام بر تو اي پيشواي سپيدرويان با تقوا،سلام بر تو اي پناه اوليا،سلام بر تو اي زينت يكتاپرستان برگزيده، سلام بر تو اي خالص دوستان،سلام بر تو اي پدر امامان امين،سلام بر تو اي صاحب حوض،و حمل كننده پرچم،سلام بر تو اي بخش كننده بهشت و دوزخ، سلام بر تو اي كه مكّه و مني به او شرافت يافت،سلام بر تو اي درياي دانشها،و پناه تهيدستان،سلام بر تو اي كه در كعبه به دنيا آمد،و در آسمان با سروز زنان ازدواج داده شد

و گواهانش فرشتگان برگزيده بودند،سلام بر تو اي چراغ روشن،سلام بر تو اي كه پيامبر به عطاي بزرگ اختصاصش داد،سلام بر تو اي كه بر بستر خاتم پيامبران خوابيد،و او را با جانش از گزند دشمنان حفظ كرد،سلام بر تو اي كه خورشيد برايش بازگشت،و همطراز شمعون صفا شد،سلام

بر تو اي كه خدا كشتي نوح را به اسم او و برادرش نجات داد،آنجا كه آب در پيرامونش به خروش آمد و لبريز شد،سلام بر تو اي كه خدا به وسيله او و برادرش توبه آدم را پذيرفت،زماني كه به بيراهه شد،سلام بر تو اي كشتي نجاتي كه هركس متمسّك به آن شد نجات يافت،و هر كه از آن پس ماند سرنگون گشت،سلام بر تو اي كه با اژدها و گرگ بيابان سخن گفت،سلام و رحمت و بركات خدا بر تو اي امير مؤمنان،

سلام بر تو اي حجّت خدا بر كسي كه كافر شد،بازگشت،سلام بر تو اي پيشواي صاحبان خرد،سلام بر تو اي معدن حكمت و جداكننده بين حق و باطل،سلام بر تو اي كه علم كتاب نزد اوست،سلام بر تو اي ميزان روز حساب،سلام بر تو اي فيصله بخش حكم،و گوياي به درستي سلام بر تو اي صدقه دهنده انگشتر در محراب،سلام بر تو اي خدا در احزاب به وسيله تو جنگ را از اهل ايمان كفايت كرد،سلام بر تو،اي كه يگانگي را براي خدا خالص نمود و بازگشت،سلام بر تو اي قاتل خيبر و كننده در،سلام بر تو اي كه فرا خواند او را بهترين همه خلق،براي خوابيدن در بسترش،و او جان خود را تسليم مرگ كرد و دعوت پيامبر را به جان خريد،

سلام بر تو اي كه طوبي و سرانجام نيكو براي اوست،و رحمت و بركات خدا بر او باد،سلام بر تو اي وليّ زمام دين، و اي آقاي آقايان،سلام بر تو اي صاحب معجزات،سلام بر تو اي كه در برتري اش سوره عاديات نازل شد،سلام بر تو اي كه نامش در آسمان بر سراپرده ها

نوشته شده،سلام بر تو اي آشكاركننده معجزات و نشانه ها،سلام بر تو اي فرمانده جنگها،سلام بر تو اي خبردهنده از آنچه گذشته و از آنچه مي آيد،سلام بر تو اي خطاب كننده گرگ بيابانها،سلام بر تو اي مهرزننده به سنگ ريزه،و بيان كننده مسائل مشكل،سلام بر تو اي كه فرشتگان آسمانها از حملاتش در جنگ تعجّب كردند،

سپس به نزديك قبر برو و بگو:

سلام بر تو اي كه با پيامبر رازگويي نهان داشت و پيشاپيش رازگويي صدقه ها در راه خدا داد،سلام بر تو اي پدر امامان نيكوكار و سروران،و رحمت و بركات خدا بر او باد،سلام بر تو اي دنباله رو پيامبر،سلام بر تو اي وارث دانش بهترين ميراث گذار،و رحمت و بركات خدا بر او باد،سلام بر تو اي سرور جانشينان،سلام بر تو اي پيشواي پرهيزگاران،سلام بر تو اي فريادرس حادثه ديدگان، سلام بر تو اي پناه مؤمنان،سلام بر تو اي آشكاركننده دلايل،سلام بر تو اي طه و يس،سلام برت و اي ريسمان محكم خدا،سلام بر تو اي كه انگشتر را در نماز به مسكين صدقه داد،سلام بر تو اي بركننده سنگ از دهانه چاه،و ظاهركننده آب گوارا،

سلام بر تو اي ديده نگرنده خدا،و دست گشوده اش،و زبان تفسيركننده او در ميان تمام آفريدگان،سلام بر تو اي وارث دانش پيامبران،و خزانه علم گذشتگان و آيندگان،و صاحب پرچم حمد،و ساقي اولياي خدا از حوض خاتم انبيا، سلام بر تو اي رييس دين،و پيشواي سپيدرويان،و پدر امامان پسنديده، و رحمت و بركات خدا بر او باد،سلام بر نام پسنديده خدا،و جمال نوراني اش،و طرف نيرومندش،و راه راستش.سلام بر امام پرهيزگار مخلص برگزيده.سلام بر ستاره درخشان،سلام بر امام ابو الحسن عليّ و رحمت و بركات خدا

بر او باد.سلام بر امامان هدايت و چراغهاي تاريكيها،و نشانه هاي پرهيزگاري،و مشعلهاي هدايت،و صاحبان خرد،و پناهگاه مردم و دستاويز محكم و حجّت بر اهل دنيا،و رحمت و بركات خدا بر آنان،سلام بر نور انوار،

و حجّت جبّار،و پدر امامان پاك،و قسمت كننده بهشت و دوزخ،خبردهنده از آثار،فروريزنده مرگ بر كفّار،نجات دهنده شيعيان مخلص از بارهاي بزرگ گناهان.سلام بر اختصاص يافته به بانوي پاك پرهيزگار دختر پيامبر مختار،ولادت يافته در كعبه صاحب پرده ها تزويج شده در آسمان به بانوي نيكوكار پاك پسنديده مرضيّه مادر امامان پاك،و رحمت و بركات خدا بر او باد.سلام بر خبر بزرگ كه امّت در حقّش اختلاف كردند،و امّت بر آن عرضه شوند، و از آن بازخواست گردند.سلام بر نور انور خدا،و روشنايي روشن ترش،و رحمت و بركات خدا بر او باد،سلام بر تو اي وليّ خدا،و حجّت و بنده خالص و خاص حق،من گواهي مي دهم كه تو اي وليّ خدا همانا در راه خدا جهاد كردي جهادي شايسته،

و از راه رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش باد)پيروي نمودي،و حلال دانستي حلال خدا را،و حرام دانستي حرام خدا را،و تشريع كرديد احكام الهي را،و بپا داشتي نماز را،و پرداختي زكات را،و به معروف امر كردي و از منكر نهي نمودي،و در راه خدا به جهاد برخاستي با صبر و خيرخواهي و سخت كوشي،و حسابگر پاداش بزرگ نزد خدا،تا مرگ فرا رسيد،خدا لعنت كند كسي را كه از حقّت منع كرد،و از مقامت كنار گذاشت،و خدا لعنت كند كسي را كه اين اخبار به او رسيد و به آن خشنود شد.خدا و فرشتگان و پيامبران و رسولانش را شاهد مي گيرم،كه من دوستم با كسي كه تو را دوست

دارد،و دشمنم با آن كه تو را دشمن دارد.سلام و رحمت و بركات خدا بر او باد.

سپس خود را به قبر بچسبان،و آن را ببوس و بگو:

شهادت مي دهم كه سخنم را مي شنوي و جايم را مي بيني،و درباره ات شهادت مي دهم اي وليّ خدا،به رساندن دين به مردم و ادا كردن وظيفه،اي مولاي من.اي حجّت خدا،اي امين خدا،اي وليّ خدا،همانا ميان من و خداي عزّ و جلّ گناهاني است كه پشتم را سنگين كرده،و از خواب آرام مانعم گشته،و ياد آنها اعضاي درونم را مي لرزاند،البته من به سوي خداي عزّ و جلّ و به جانب تو گريخته ام،به حق كسي كه تو را امين بر راز خود نمود،و سرپرستي كار خلقش را به تو وانهاد،و طاعتش را به طاعت تو مقرون كرد،و دوستي اش را به دوستي تو پيوند داد،برايم به درگاه خدا شفيع،و از آتش دوزخ پناه،و در روزگار پيشتيبان باش.

باز خود را به قبر بچسبان و آن را ببوس و بگو:

اي وليّ خدا،اي حجّت خدا،اي درگاه مغفرت خدا،دوستت و زائرت،و پناهنده به قبرت،و فرود آمده به درگاهت،و بارانداز در جوارت،از تو درخواست مي كند،كه برايش به پيشگاه خدا،در برآمدن حاجتش،و كامياب شدن به خواسته اش در دنيا و آخرت شفاعت كني،همانا براي تو نزد خدا منزلتي بزرگ و شفاعت پذيرفته شده است،اي مولاي من مرا از موارد توجّه خود قرار ده،و در حزب خود وارد كن،و سلام بر تو،و بر دو آرميده در كنار تو آدم و نوح،و سلام بر تو و بر دو فرزندت حسن و حسين و بر امامان پاك از نسلت،و رحمت و بركات خدا بر تو باد.

سپس شش ركعت نماز زيارت بجاي آر،دو ركعت براي امير مؤمنان

عليه السّلام و دو ركعت براي جناب آدم عليه السّلام و دو ركعت براي حضرت نوح عليه السّلام و خدا را بسيار بخوان كه به اجابت خواهد رسيد ان شاء اللّه تعالي.مؤلّف گويد: صاحب كتاب «مزار كبير» گفته: اين زيارت را بايد در هفدهم ربيع الاوّل هنگام طلوع آفتاب خواند و علاّمه مجلسي قدس سره فرموده: اين زيارت در ميان زيارات بهترين زيارت است و به سندهاي معتبر در كتب معتبره مذكور است و ظاهر بعضي از روايات است كه اختصاصي به اين روز ندارد،هروقت كه اين زيارت را بخوانند خوب است.

اذن دخول اول است كه ما در اول باب نقل كرديم،پس پاي راست را پيش بگذار،و داخل شو به نزديك ضريح مقدّس برو و پشت به قبله در برابر ضريح بايست و بگو:

السَّلامُ عَلَي مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ وَ صَفْوَةِ رَبِّ الْعَالَمِينَ أَمِينِ اللَّهِ عَلَي وَحْيِهِ وَ عَزَائِمِ أَمْرِهِ وَ الْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ وَ الْفَاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ وَ الْمُهَيْمِنِ عَلَي ذَلِكَ كُلِّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ السَّلامُ عَلَي أَنْبِيَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلائِكَتِهِ الْمُقَرَّبِينَ وَ عِبَادِهِ الصَّالِحِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ وَ وَارِثَ عِلْمِ النَّبِيِّينَ وَ وَلِيَّ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ مَوْلايَ وَ مَوْلَي الْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلايَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ يَا أَمِينَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ سَفِيرَهُ فِي خَلْقِهِ وَ حُجَّتَهُ الْبَالِغَةَ عَلَي عِبَادِهِ.

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا دِينَ اللَّهِ الْقَوِيمَ وَ صِرَاطَهُ الْمُسْتَقِيمَ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبَأُ الْعَظِيمُ الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ وَ عَنْهُ يُسْأَلُونَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ آمَنْتَ بِاللَّهِ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ وَ صَدَّقْتَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ مُكَذِّبُونَ وَ جَاهَدْتَ [فِي اللَّهِ] وَ هُمْ مُحْجِمُونَ [مُجْمِحُونَ] وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا لَهُ الدِّينَ صَابِرا مُحْتَسِبا حَتَّي أَتَاكَ الْيَقِينُ أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَي الظَّالِمِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْمُسْلِمِينَ وَ يَعْسُوبَ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِمَامَ الْمُتَّقِينَ وَ قَائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّكَ أَخُو رَسُولِ اللَّهِ وَ وَصِيُّهُ وَ وَارِثُ عِلْمِهِ وَ أَمِينُهُ عَلَي شَرْعِهِ وَ خَلِيفَتُهُ فِي أُمَّتِهِ،

وَ أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ صَدَّقَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَي نَبِيِّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّهُ قَدْ بَلَّغَ عَنِ اللَّهِ مَا أَنْزَلَهُ فِيكَ فَصَدَعَ بِأَمْرِهِ وَ

أَوْجَبَ عَلَي أُمَّتِهِ فَرْضَ طَاعَتِكَ وَ وِلايَتِكَ وَ عَقَدَ عَلَيْهِمُ الْبَيْعَةَ لَكَ وَ جَعَلَكَ أَوْلَي بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ كَذَلِكَ ثُمَّ أَشْهَدَ اللَّهَ تَعَالَي عَلَيْهِمْ فَقَالَ أَ لَسْتُ قَدْ بَلَّغْتُ فَقَالُوا اللَّهُمَّ بَلَي فَقَالَ اللَّهُمَّ اشْهَدْ وَ كَفَي بِكَ شَهِيدا وَ حَاكِما بَيْنَ الْعِبَادِ فَلَعَنَ اللَّهُ جَاحِدَ وِلايَتِكَ بَعْدَ الْإِقْرَارِ وَ نَاكِثَ عَهْدِكَ بَعْدَ الْمِيثَاقِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ تَعَالَي وَ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَي مُوفٍ لَكَ بِعَهْدِهِ وَ مَنْ أَوْفَي بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهِ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرا عَظِيما وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ الْحَقُّ الَّذِي نَطَقَ بِوِلايَتِكَ التَّنْزِيلُ وَ أَخَذَ لَكَ الْعَهْدَ عَلَي الْأُمَّةِ بِذَلِكَ الرَّسُولُ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ وَ عَمَّكَ وَ أَخَاكَ الَّذِينَ تَاجَرْتُمُ اللَّهَ بِنُفُوسِكُمْ،

فَأَنْزَلَ اللَّهُ فِيكُمْ إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْدا عَلَيْهِ حَقّا فِي التَّوْرَيةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفَي بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ وَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ أَشْهَدُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَنَّ الشَّاكَّ فِيكَ مَا آمَنَ بِالرَّسُولِ الْأَمِينِ وَ أَنَّ الْعَادِلَ بِكَ غَيْرَكَ عَانِدٌ [عَادِلٌ] عَنِ الدِّينِ الْقَوِيمِ الَّذِي ارْتَضَاهُ لَنَا رَبُّ الْعَالَمِينَ وَ أَكْمَلَهُ بِوِلايَتِكَ يَوْمَ الْغَدِيرِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ الْمَعْنِيُّ بِقَوْلِ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ وَ أَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيما فَاتَّبِعُوهُ وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ضَلَّ وَ اللَّهِ وَ أَضَلَّ مَنِ اتَّبَعَ سِوَاكَ وَ عَنَدَ عَنِ الْحَقِّ مَنْ عَادَاكَ.

اللَّهُمَّ سَمِعْنَا لِأَمْرِكَ وَ أَطَعْنَا وَ اتَّبَعْنَا صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ فَاهْدِنَا رَبَّنَا وَ لا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ

إِذْ هَدَيْتَنَا إِلَي طَاعَتِكَ وَ اجْعَلْنَا مِنَ الشَّاكِرِينَ لِأَنْعُمِكَ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ لَمْ تَزَلْ لِلْهَوَي مُخَالِفا وَ لِلتُّقَي مُحَالِفا وَ عَلَي كَظْمِ الْغَيْظِ قَادِرا وَ عَنِ النَّاسِ عَافِيا غَافِرا وَ إِذَا عُصِيَ اللَّهُ سَاخِطا وَ إِذَا أُطِيعَ اللَّهُ رَاضِيا وَ بِمَا عَهِدَ إِلَيْكَ عَامِلا رَاعِيا لِمَا اسْتُحْفِظْتَ حَافِظا لِمَا اسْتُودِعْتَ مُبَلِّغا مَا حُمِّلْتَ مُنْتَظِرا مَا وُعِدْتَ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ مَا اتَّقَيْتَ ضَارِعا وَ لا أَمْسَكْتَ عَنْ حَقِّكَ جَازِعا وَ لا أَحْجَمْتَ عَنْ مُجَاهَدَةِ غَاصِبِيكَ [عَاصِيكَ] نَاكِلا وَ لا أَظْهَرْتَ الرِّضَي بِخِلافِ مَا يُرْضِي اللَّهَ مُدَاهِنا وَ لا وَهَنْتَ لِمَا أَصَابَكَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ،

وَ لا ضَعُفْتَ وَ لا اسْتَكَنْتَ عَنْ طَلَبِ حَقِّكَ مُرَاقِبا مَعَاذَ اللَّهِ أَنْ تَكُونَ كَذَلِكَ بَلْ إِذْ ظُلِمْتَ احْتَسَبْتَ رَبَّكَ وَ فَوَّضْتَ إِلَيْهِ أَمْرَكَ وَ ذَكَّرْتَهُمْ فَمَا ادَّكَرُوا وَ وَعَظْتَهُمْ فَمَا اتَّعَظُوا وَ خَوَّفْتَهُمُ اللَّهَ فَمَا تَخَوَّفُوا وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّي دَعَاكَ اللَّهُ إِلَي جِوَارِهِ وَ قَبَضَكَ إِلَيْهِ بِاخْتِيَارِهِ وَ أَلْزَمَ أَعْدَاءَكَ الْحُجَّةَ بِقَتْلِهِمْ إِيَّاكَ لِتَكُونَ الْحُجَّةُ لَكَ عَلَيْهِمْ مَعَ مَا لَكَ مِنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَةِ عَلَي جَمِيعِ خَلْقِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا وَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ صَابِرا وَ جُدْتَ بِنَفْسِكَ مُحْتَسِبا وَ عَمِلْتَ بِكِتَابِهِ وَ اتَّبَعْتَ سُنَّةَ نَبِيِّهِ وَ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ مَا اسْتَطَعْتَ مُبْتَغِيا مَا عِنْدَ اللَّهِ رَاغِبا فِيمَا وَعَدَ اللَّهُ لا تَحْفِلُ بِالنَّوَائِبِ وَ لا تَهِنُ عِنْدَ الشَّدَائِدِ،

وَ لا تَحْجِمُ عَنْ مُحَارِبٍ أَفِكَ مَنْ نَسَبَ غَيْرَ ذَلِكَ إِلَيْكَ وَ افْتَرَي بَاطِلا عَلَيْكَ وَ أَوْلَي لِمَنْ عَنَدَ عَنْكَ لَقَدْ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ الْجِهَادِ وَ صَبَرْتَ عَلَي الْأَذَي صَبْرَ احْتِسَابٍ وَ

أَنْتَ أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ صَلَّي لَهُ وَ جَاهَدَ وَ أَبْدَي صَفْحَتَهُ فِي دَارِ الشِّرْكِ وَ الْأَرْضُ مَشْحُونَةٌ ضَلالَةً وَ الشَّيْطَانُ يُعْبَدُ جَهْرَةً وَ أَنْتَ الْقَائِلُ لا تَزِيدُنِي كَثْرَةُ النَّاسِ حَوْلِي عِزَّةً وَ لا تَفَرُّقُهُمْ عَنِّي وَحْشَةً وَ لَوْ أَسْلَمَنِي النَّاسُ جَمِيعا لَمْ أَكُنْ مُتَضَرِّعا اعْتَصَمْتَ بِاللَّهِ فَعَزَزْتَ وَ آثَرْتَ الْآخِرَةَ عَلَي الْأُولَي فَزَهِدْتَ وَ أَيَّدَكَ اللَّهُ وَ هَدَاكَ وَ أَخْلَصَكَ وَ اجْتَبَاكَ فَمَا تَنَاقَضَتْ أَفْعَالُكَ وَ لا اخْتَلَفَتْ أَقْوَالُكَ وَ لا تَقَلَّبَتْ أَحْوَالُكَ وَ لا ادَّعَيْتَ وَ لا افْتَرَيْتَ عَلَي اللَّهِ كَذِبا وَ لا شَرِهْتَ إِلَي الْحُطَامِ وَ لا دَنَّسَكَ الْآثَامُ وَ لَمْ تَزَلْ عَلَي بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ وَ يَقِينٍ مِنْ أَمْرِكَ تَهْدِي إِلَي الْحَقِّ وَ إِلَي صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ أَشْهَدُ شَهَادَةَ حَقٍّ،

وَ أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَمَ صِدْقٍ أَنَّ مُحَمَّدا وَ آلَهُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ سَادَاتُ الْخَلْقِ وَ أَنَّكَ مَوْلايَ وَ مَوْلَي الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ وَ وَلِيُّهُ وَ أَخُو الرَّسُولِ وَ وَصِيُّهُ وَ وَارِثُهُ وَ أَنَّهُ الْقَائِلُ لَكَ وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ مَا آمَنَ بِي مَنْ كَفَرَ بِكَ وَ لا أَقَرَّ بِاللَّهِ مَنْ جَحَدَكَ وَ قَدْ ضَلَّ مَنْ صَدَّ عَنْكَ وَ لَمْ يَهْتَدِ إِلَي اللَّهِ وَ لا إِلَيَّ مَنْ لا يَهْتَدِي بِكَ وَ هُوَ قَوْلُ رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحا ثُمَّ اهْتَدَي إِلَي وِلايَتِكَ مَوْلايَ فَضْلُكَ لا يَخْفَي وَ نُورُكَ لا يُطْفَأُ [لا يُطْفَي] وَ أَنَّ مَنْ جَحَدَكَ الظَّلُومُ الْأَشْقَي مَوْلايَ أَنْتَ الْحُجَّةُ عَلَي الْعِبَادِ وَ الْهَادِي إِلَي الرَّشَادِ وَ الْعُدَّةُ لِلْمَعَادِ مَوْلايَ لَقَدْ رَفَعَ اللَّهُ فِي الْأُولَي مَنْزِلَتَكَ وَ أَعْلَي فِي الْآخِرَةِ دَرَجَتَكَ وَ بَصَّرَكَ مَا عَمِيَ عَلَي مَنْ خَالَفَكَ وَ حَالَ بَيْنَكَ

وَ بَيْنَ مَوَاهِبِ اللَّهِ لَكَ،

فَلَعَنَ اللَّهُ مُسْتَحِلِّي الْحُرْمَةِ مِنْكَ وَ ذَائِدِي الْحَقِّ عَنْكَ وَ أَشْهَدُ أَنَّهُمُ الْأَخْسَرُونَ الَّذِينَ تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَ هُمْ فِيهَا كَالِحُونَ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ مَا أَقْدَمْتَ وَ لا أَحْجَمْتَ وَ لا نَطَقْتَ وَ لا أَمْسَكْتَ إِلا بِأَمْرٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ قُلْتَ وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَقَدْ نَظَرَ إِلَيَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَضْرِبُ بِالسَّيْفِ قُدْما فَقَالَ يَا عَلِيُّ أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَي إِلا أَنَّهُ لا نَبِيَّ بَعْدِي وَ أُعْلِمُكَ أَنَّ مَوْتَكَ وَ حَيَاتَكَ مَعِي وَ عَلَي سُنَّتِي فَوَ اللَّهِ مَا كَذِبْتُ وَ لا كُذِبْتُ وَ لا ضَلَلْتُ وَ لا ضُلَّ بِي وَ لا نَسِيتُ مَا عَهِدَ إِلَيَّ رَبِّي وَ إِنِّي لَعَلَي بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي بَيَّنَهَا لِنَبِيِّهِ وَ بَيَّنَهَا النَّبِيُّ لِي وَ إِنِّي لَعَلَي الطَّرِيقِ الْوَاضِحِ أَلْفِظُهُ لَفْظا صَدَقْتَ وَ اللَّهِ وَ قُلْتَ الْحَقَّ فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ سَاوَاكَ بِمَنْ نَاوَاكَ وَ اللَّهُ جَلَّ اسْمُهُ يَقُولُ:

(هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ عَدَلَ بِكَ مَنْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ وِلايَتَكَ وَ أَنْتَ وَلِيُّ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ وَ الذَّابُّ عَنْ دِينِهِ وَ الَّذِي نَطَقَ الْقُرْآنُ بِتَفْضِيلِهِ قَالَ اللَّهُ تَعَالَي وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَي الْقَاعِدِينَ أَجْرا عَظِيما دَرَجَاتٍ مِنْهُ وَ مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورا رَحِيما) وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَي: (أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَ عِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ جَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ.

الَّذِينَ آمَنُوا وَ هَاجَرُوا وَ جَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ

رِضْوَانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُقِيمٌ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدا إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ)أَشْهَدُ أَنَّكَ الْمَخْصُوصُ بِمِدْحَةِ اللَّهِ الْمُخْلِصُ لِطَاعَةِ اللَّهِ لَمْ تَبْغِ بِالْهُدَي بَدَلا وَ لَمْ تُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّكَ أَحَدا وَ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَي اسْتَجَابَ لِنَبِيِّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِيكَ دَعْوَتَهُ ثُمَّ أَمَرَهُ بِإِظْهَارِ مَا أَوْلاكَ لِأُمَّتِهِ إِعْلاءً لِشَأْنِكَ وَ إِعْلانا لِبُرْهَانِكَ وَ دَحْضا لِلْأَبَاطِيلِ وَ قَطْعا لِلْمَعَاذِيرِ فَلَمَّا أَشْفَقَ مِنْ فِتْنَةِ الْفَاسِقِينَ وَ اتَّقَي فِيكَ الْمُنَافِقِينَ أَوْحَي إِلَيْهِ رَبُّ الْعَالَمِينَ:

(يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ) فَوَضَعَ عَلَي نَفْسِهِ أَوْزَارَ الْمَسِيرِ وَ نَهَضَ فِي رَمْضَاءِ الْهَجِيرِ فَخَطَبَ وَ أَسْمَعَ وَ نَادَي فَأَبْلَغَ ثُمَّ سَأَلَهُمْ أَجْمَعَ فَقَالَ هَلْ بَلَّغْتُ فَقَالُوا اللَّهُمَّ بَلَي فَقَالَ اللَّهُمَّ اشْهَدْ ثُمَّ قَالَ أَ لَسْتُ أَوْلَي بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ فَقَالُوا بَلَي فَأَخَذَ بِيَدِكَ وَ قَالَ: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ». فَمَا آمَنَ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِيكَ عَلَي نَبِيِّهِ إِلا قَلِيلٌ وَ لا زَادَ أَكْثَرَهُمْ غَيْرَ تَخْسِيرٍ وَ لَقَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَي فِيكَ مِنْ قَبْلُ وَ هُمْ كَارِهُونَ:

(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَي الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَي الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَ اللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ

هُمُ الْغَالِبُونَ رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ رَبَّنَا لا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ). اللَّهُمَّ إِنَّا نَعْلَمُ أَنَّ هَذَا هُوَ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِكَ فَالْعَنْ مَنْ عَارَضَهُ وَ اسْتَكْبَرَ وَ كَذَّبَ بِهِ وَ كَفَرَ وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ.

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ وَ أَوَّلَ الْعَابِدِينَ وَ أَزْهَدَ الزَّاهِدِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ أَنْتَ مُطْعِمُ الطَّعَامِ عَلَي حُبِّهِ مِسْكِينا وَ يَتِيما وَ أَسِيرا لِوَجْهِ اللَّهِ لا تُرِيدُ مِنْهُمْ جَزَاءً وَ لا شُكُورا وَ فِيكَ أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَي: (وَ يُؤْثِرُونَ عَلَي أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ) وَ أَنْتَ الْكَاظِمُ لِلْغَيْظِ وَ الْعَافِي عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ وَ أَنْتَ الصَّابِرُ فِي الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِينَ الْبَأْسِ وَ أَنْتَ الْقَاسِمُ بِالسَّوِيَّةِ وَ الْعَادِلُ فِي الرَّعِيَّةِ وَ الْعَالِمُ بِحُدُودِ اللَّهِ مِنْ جَمِيعِ الْبَرِيَّةِ وَ اللَّهُ تَعَالَي أَخْبَرَ عَمَّا أَوْلاكَ مِنْ فَضْلِهِ بِقَوْلِهِ:

(أَ فَمَنْ كَانَ مُؤْمِنا كَمَنْ كَانَ فَاسِقا لا يَسْتَوُونَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَي نُزُلا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ)وَ أَنْتَ الْمَخْصُوصُ بِعِلْمِ التَّنْزِيلِ وَ حُكْمِ التَّأْوِيلِ وَ نَصِّ الرَّسُولِ وَ لَكَ الْمَوَاقِفُ الْمَشْهُودَةُ وَ الْمَقَامَاتُ الْمَشْهُورَةُ وَ الْأَيَّامُ الْمَذْكُورَةُ يَوْمَ بَدْرٍ وَ يَوْمَ الْأَحْزَابِ إِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزَالا شَدِيدا وَ إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ إِلا غُرُورا.

وَ إِذْ قَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَ

يَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَ مَا هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلا فِرَارا وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَي وَ لَمَّا رَأَي الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ مَا زَادَهُمْ إِلا إِيمَانا وَ تَسْلِيما فَقَتَلْتَ عَمْرَهُمْ وَ هَزَمْتَ جَمْعَهُمْ وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْرا وَ كَفَي اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ وَ كَانَ اللَّهُ قَوِيّا عَزِيزا وَ يَوْمَ أُحُدٍ إِذْ يُصْعِدُونَ وَ لا يَلْوُونَ عَلَي أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوهُمْ فِي أُخْرَاهُمْ وَ أَنْتَ تَذُودُ بُهَمَ الْمُشْرِكِينَ عَنِ النَّبِيِّ ذَاتَ الْيَمِينِ وَ ذَاتَ الشِّمَالِ حَتَّي رَدَّهُمُ اللَّهُ تَعَالَي عَنْكُمَا خَائِفِينَ وَ نَصَرَ بِكَ الْخَاذِلِينَ وَ يَوْمَ حُنَيْنٍ عَلَي مَا نَطَقَ بِهِ التَّنْزِيلُ:

«إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ شَيْئا وَ ضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرِينَ ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَي رَسُولِهِ وَ عَلَي الْمُؤْمِنِينَ» وَ الْمُؤْمِنُونَ أَنْتَ وَ مَنْ يَلِيكَ وَ عَمُّكَ الْعَبَّاسُ يُنَادِي الْمُنْهَزِمِينَ: يَا أَصْحَابَ سُورَةِ الْبَقَرَةِ يَا أَهْلَ بَيْعَةِ الشَّجَرَةِ حَتَّي اسْتَجَابَ لَهُ قَوْمٌ قَدْ كَفَيْتَهُمُ الْمَئُونَةَ وَ تَكَفَّلْتَ دُونَهُمُ الْمَعُونَةَ فَعَادُوا آيِسِينَ مِنَ الْمَثُوبَةِ رَاجِينَ وَعْدَ اللَّهِ تَعَالَي بِالتَّوْبَةِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ جَلَّ ذِكْرُهُ: «ثُمَّ يَتُوبُ اللَّهُ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ عَلَي مَنْ يَشَاءُ» وَ أَنْتَ حَائِزٌ دَرَجَةَ الصَّبْرِ فَائِزٌ بِعَظِيمِ الْأَجْرِ وَ يَوْمَ خَيْبَرَ إِذْ أَظْهَرَ اللَّهُ خَوَرَ الْمُنَافِقِينَ وَ قَطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ «وَ لَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَ كَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولا»

مَوْلايَ أَنْتَ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ وَ الْمَحَجَّةُ الْوَاضِحَةُ وَ النِّعْمَةُ السَّابِغَةُ وَ الْبُرْهَانُ الْمُنِيرُ فَهَنِيئا لَكَ بِمَا آتَاكَ اللَّهُ مِنْ فَضْلٍ وَ تَبّا لِشَانِئِكَ ذِي الْجَهْلِ

شَهِدْتَ مَعَ النَّبِيِّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ جَمِيعَ حُرُوبِهِ وَ مَغَازِيهِ تَحْمِلُ الرَّايَةَ أَمَامَهُ وَ تَضْرِبُ بِالسَّيْفِ قُدَّامَهُ ثُمَّ لِحَزْمِكَ الْمَشْهُورِ وَ بَصِيرَتِكَ فِي الْأُمُورِ أَمَّرَكَ فِي الْمَوَاطِنِ وَ لَمْ يَكُنْ عَلَيْكَ أَمِيرٌ وَ كَمْ مِنْ أَمْرٍ صَدَّكَ عَنْ إِمْضَاءِ عَزْمِكَ فِيهِ التُّقَي وَ اتَّبَعَ غَيْرُكَ فِي مِثْلِهِ الْهَوَي فَظَنَّ الْجَاهِلُونَ أَنَّكَ عَجَزْتَ عَمَّا إِلَيْهِ انْتَهَي ضَلَّ وَ اللَّهِ الظَّانُّ لِذَلِكَ وَ مَا اهْتَدَي وَ لَقَدْ أَوْضَحْتَ مَا أَشْكَلَ مِنْ ذَلِكَ لِمَنْ تَوَهَّمَ وَ امْتَرَي بِقَوْلِكَ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْكَ:

«قَدْ يَرَي الْحُوَّلُ الْقُلَّبُ وَجْهَ الْحِيلَةِ وَ دُونَهَا حَاجِزٌ مِنْ تَقْوَي اللَّهِ فَيَدَعُهَا رَأْيَ الْعَيْنِ وَ يَنْتَهِزُ فُرْصَتَهَا مَنْ لا حَرِيجَةَ [جَرِيحَةَ] لَهُ فِي الدِّينِ»، صَدَقْتَ وَ اللَّهِ وَ خَسِرَ الْمُبْطِلُونَ وَ إِذْ مَاكَرَكَ النَّاكِثَانِ فَقَالا نُرِيدُ الْعُمْرَةَ فَقُلْتَ لَهُمَا: «لَعَمْرُكُمَا مَا تُرِيدَانِ الْعُمْرَةَ لَكِنْ تُرِيدَانِ الْغَدْرَةَ» فَأَخَذْتَ الْبَيْعَةَ عَلَيْهِمَا وَ جَدَّدْتَ الْمِيثَاقَ فَجَدَّا فِي النِّفَاقِ فَلَمَّا نَبَّهْتَهُمَا عَلَي فِعْلِهِمَا أَغْفَلا وَ عَادَا وَ مَا انْتَفَعَا وَ كَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهِمَا خُسْرا ثُمَّ تَلاهُمَا أَهْلُ الشَّامِ فَسِرْتَ إِلَيْهِمْ بَعْدَ الْإِعْذَارِ وَ هُمْ لا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ وَ لا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ هَمَجٌ رَعَاعٌ ضَالُّونَ وَ بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَي مُحَمَّدٍ فِيكَ كَافِرُونَ وَ لِأَهْلِ الْخِلافِ عَلَيْكَ نَاصِرُونَ وَ قَدْ أَمَرَ اللَّهُ تَعَالَي بِاتِّبَاعِكَ وَ نَدَبَ الْمُؤْمِنِينَ إِلَي نَصْرِكَ وَ قَالَ عَزَّ وَ جَلَّ:

(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ) مَوْلايَ بِكَ ظَهَرَ الْحَقُّ وَ قَدْ نَبَذَهُ الْخَلْقُ وَ أَوْضَحْتَ السُّنَنَ بَعْدَ الدُّرُوسِ وَ الطَّمْسِ فَلَكَ سَابِقَةُ الْجِهَادِ عَلَي تَصْدِيقِ التَّنْزِيلِ وَ لَكَ فَضِيلَةُ الْجِهَادِ عَلَي تَحْقِيقِ التَّأْوِيلِ وَ عَدُوُّكَ عَدُوُّ اللَّهِ جَاحِدٌ لِرَسُولِ اللَّهِ يَدْعُو بَاطِلا وَ يَحْكُمُ جَائِرا وَ يَتَأَمَّرُ غَاصِبا وَ يَدْعُو حِزْبَهُ إِلَي

النَّارِ وَ عَمَّارٌ يُجَاهِدُ وَ يُنَادِي بَيْنَ الصَّفَّيْنِ الرَّوَاحَ الرَّوَاحَ إِلَي الْجَنَّةِ وَ لَمَّا اسْتَسْقَي فَسُقِيَ اللَّبَنَ كَبَّرَ وَ قَالَ قَالَ لِي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ آخِرُ شَرَابِكَ مِنَ الدُّنْيَا ضَيَاحٌ مِنْ لَبَنٍ،

وَ تَقْتُلُكَ الْفِئَةُ الْبَاغِيَةُ فَاعْتَرَضَهُ أَبُو الْعَادِيَةِ الْفَزَارِيُّ فَقَتَلَهُ فَعَلَي أَبِي الْعَادِيَةِ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ لَعْنَةُ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ أَجْمَعِينَ وَ عَلَي مَنْ سَلَّ سَيْفَهُ عَلَيْكَ وَ سَلَلْتَ سَيْفَكَ عَلَيْهِ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُنَافِقِينَ إِلَي يَوْمِ الدِّينِ وَ عَلَي مَنْ رَضِيَ بِمَا سَاءَكَ وَ لَمْ يَكْرَهْهُ وَ أَغْمَضَ عَيْنَهُ وَ لَمْ يُنْكِرْ أَوْ أَعَانَ عَلَيْكَ بِيَدٍ أَوْ لِسَانٍ أَوْ قَعَدَ عَنْ نَصْرِكَ أَوْ خَذَلَ عَنِ الْجِهَادِ مَعَكَ أَوْ غَمَطَ فَضْلَكَ وَ جَحَدَ حَقَّكَ أَوْ عَدَلَ بِكَ مَنْ جَعَلَكَ اللَّهُ أَوْلَي بِهِ مِنْ نَفْسِهِ وَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ سَلامُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ وَ عَلَي الْأَئِمَّةِ مِنْ آلِكَ الطَّاهِرِينَ،

إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ وَ الْأَمْرُ الْأَعْجَبُ وَ الْخَطْبُ الْأَفْظَعُ بَعْدَ جَحْدِكَ حَقَّكَ غَصْبُ الصِّدِّيقَةِ الطَّاهِرَةِ الزَّهْرَاءِ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ فَدَكا وَ رَدُّ شَهَادَتِكَ وَ شَهَادَةِ السَّيِّدَيْنِ سُلالَتِكَ وَ عِتْرَةِ الْمُصْطَفَي صَلَّي اللَّهُ عَلَيْكُمْ وَ قَدْ أَعْلَي اللَّهُ تَعَالَي عَلَي الْأُمَّةِ دَرَجَتَكُمْ وَ رَفَعَ مَنْزِلَتَكُمْ وَ أَبَانَ فَضْلَكُمْ وَ شَرَّفَكُمْ عَلَي الْعَالَمِينَ فَأَذْهَبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرَكُمْ تَطْهِيرا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعا إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعا وَ إِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعا إِلا الْمُصَلِّينَ فَاسْتَثْنَي اللَّهُ تَعَالَي نَبِيَّهُ الْمُصْطَفَي وَ أَنْتَ يَا سَيِّدَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ جَمِيعِ الْخَلْقِ فَمَا أَعْمَهَ مَنْ ظَلَمَكَ عَنِ الْحَقِّ،

ثُمَّ أَفْرَضُوكَ سَهْمَ ذَوِي الْقُرْبَي مَكْرا وَ أَحَادُوهُ عَنْ أَهْلِهِ جَوْرا فَلَمَّا آلَ الْأَمْرُ إِلَيْكَ أَجْرَيْتَهُمْ عَلَي مَا أَجْرَيَا رَغْبَةً عَنْهُمَا بِمَا

عِنْدَ اللَّهِ لَكَ فَأَشْبَهَتْ مِحْنَتُكَ بِهِمَا مِحَنَ الْأَنْبِيَاءِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ عِنْدَ الْوَحْدَةِ وَ عَدَمِ الْأَنْصَارِ وَ أَشْبَهْتَ فِي الْبَيَاتِ عَلَي الْفِرَاشِ الذَّبِيحَ عَلَيْهِ السَّلامُ إِذْ أَجَبْتَ كَمَا أَجَابَ وَ أَطَعْتَ كَمَا أَطَاعَ إِسْمَاعِيلُ صَابِرا مُحْتَسِبا إِذْ قَالَ لَهُ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَي فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَا ذَا تَرَي قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ وَ كَذَلِكَ أَنْتَ لَمَّا أَبَاتَكَ النَّبِيُّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَمَرَكَ أَنْ تَضْجَعَ فِي مَرْقَدِهِ وَاقِيا لَهُ بِنَفْسِكَ أَسْرَعْتَ إِلَي إِجَابَتِهِ مُطِيعا وَ لِنَفْسِكَ عَلَي الْقَتْلِ مُوَطِّنا،

فَشَكَرَ اللَّهُ تَعَالَي طَاعَتَكَ وَ أَبَانَ عَنْ جَمِيلِ فِعْلِكَ بِقَوْلِهِ جَلَّ ذِكْرُهُ وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ثُمَّ مِحْنَتُكَ يَوْمَ صِفِّينَ وَ قَدْ رُفِعَتِ الْمَصَاحِفُ حِيلَةً وَ مَكْرا فَأَعْرَضَ الشَّكُّ وَ عُزِفَ الْحَقُّ وَ اتُّبِعَ الظَّنُّ أَشْبَهَتْ مِحْنَةَ هَارُونَ إِذْ أَمَّرَهُ مُوسَي عَلَي قَوْمِهِ فَتَفَرَّقُوا عَنْهُ وَ هَارُونُ يُنَادِي بِهِمْ وَ يَقُولُ يَا قَوْمِ إِنَّمَا فُتِنْتُمْ بِهِ وَ إِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمَنُ فَاتَّبِعُونِي وَ أَطِيعُوا أَمْرِي قَالُوا لَنْ نَبْرَحَ عَلَيْهِ عَاكِفِينَ حَتَّي يَرْجِعَ إِلَيْنَا مُوسَي وَ كَذَلِكَ أَنْتَ لَمَّا رُفِعَتِ الْمَصَاحِفُ قُلْتَ يَا قَوْمِ إِنَّمَا فُتِنْتُمْ بِهَا وَ خُدِعْتُمْ فَعَصَوْكَ وَ خَالَفُوا عَلَيْكَ وَ اسْتَدْعَوْا نَصْبَ الْحَكَمَيْنِ فَأَبَيْتَ عَلَيْهِمْ وَ تَبَرَّأْتَ إِلَي اللَّهِ مِنْ فِعْلِهِمْ وَ فَوَّضْتَهُ إِلَيْهِمْ فَلَمَّا أَسْفَرَ الْحَقُّ وَ سَفِهَ الْمُنْكَرُ وَ اعْتَرَفُوا بِالزَّلَلِ وَ الْجَوْرِ عَنِ الْقَصْدِ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِهِ وَ أَلْزَمُوكَ عَلَي سَفَهٍ التَّحْكِيمَ الَّذِي أَبَيْتَهُ وَ أَحَبُّوهُ وَ حَظَرْتَهُ وَ أَبَاحُوا ذَنْبَهُمُ الَّذِي اقْتَرَفُوهُ،

وَ أَنْتَ عَلَي نَهْجِ بَصِيرَةٍ وَ هُدًي وَ هُمْ عَلَي سُنَنِ ضَلالَةٍ وَ عَمًي فَمَا زَالُوا عَلَي النِّفَاقِ مُصِرِّينَ وَ فِي الْغَيِّ مُتَرَدِّدِينَ

حَتَّي أَذَاقَهُمُ اللَّهُ وَبَالَ أَمْرِهِمْ فَأَمَاتَ بِسَيْفِكَ مَنْ عَانَدَكَ فَشَقِيَ وَ هَوَي وَ أَحْيَا بِحُجَّتِكَ مَنْ سَعِدَ فَهُدِيَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ غَادِيَةً وَ رَائِحَةً وَ عَاكِفَةً وَ ذَاهِبَةً فَمَا يُحِيطُ الْمَادِحُ وَصْفَكَ وَ لا يُحْبِطُ الطَّاعِنُ فَضْلَكَ أَنْتَ أَحْسَنُ الْخَلْقِ عِبَادَةً وَ أَخْلَصُهُمْ زَهَادَةً وَ أَذَبُّهُمْ عَنِ الدِّينِ أَقَمْتَ حُدُودَ اللَّهِ بِجُهْدِكَ [بِجَهْدِكَ] وَ فَلَلْتَ عَسَاكِرَ الْمَارِقِينَ بِسَيْفِكَ تُخْمِدُ لَهَبَ الْحُرُوبِ بِبَنَانِكَ وَ تَهْتِكُ سُتُورَ الشُّبَهِ بِبَيَانِكَ وَ تَكْشِفُ لَبْسَ الْبَاطِلِ عَنْ صَرِيحِ الْحَقِّ لا تَأْخُذُكَ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ وَ فِي مَدْحِ اللَّهِ تَعَالَي لَكَ غِنًي عَنْ مَدْحِ الْمَادِحِينَ وَ تَقْرِيظِ الْوَاصِفِينَ،

قَالَ اللَّهُ تَعَالَي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَي نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِيلا وَ لَمَّا رَأَيْتَ أَنْ قَتَلْتَ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ وَ صَدَقَكَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَعْدَهُ فَأَوْفَيْتَ بِعَهْدِهِ قُلْتَ أَ مَا آنَ أَنْ تُخْضَبَ هَذِهِ مِنْ هَذِهِ أَمْ مَتَي يُبْعَثُ أَشْقَاهَا وَاثِقا بِأَنَّكَ عَلَي بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ وَ بَصِيرَةٍ مِنْ أَمْرِكَ قَادِمٌ عَلَي اللَّهِ مُسْتَبْشِرٌ بِبَيْعِكَ الَّذِي بَايَعْتَهُ بِهِ وَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَنْبِيَائِكَ وَ أَوْصِيَاءِ أَنْبِيَائِكَ بِجَمِيعِ لَعَنَاتِكَ،

وَ أَصْلِهِمْ حَرَّ نَارِكَ وَ الْعَنْ مَنْ غَصَبَ وَلِيَّكَ حَقَّهُ وَ أَنْكَرَ عَهْدَهُ وَ جَحَدَهُ بَعْدَ الْيَقِينِ وَ الْإِقْرَارِ بِالْوِلايَةِ لَهُ يَوْمَ أَكْمَلْتَ لَهُ الدِّينَ اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَنْ ظَلَمَهُ وَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَنْصَارَهُمْ اللَّهُمَّ الْعَنْ ظَالِمِي الْحُسَيْنِ وَ قَاتِلِيهِ وَ الْمُتَابِعِينَ عَدُوَّهُ وَ نَاصِرِيهِ وَ الرَّاضِينَ بِقَتْلِهِ وَ خَاذِلِيهِ لَعْنا وَبِيلا اللَّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ مَانِعِيهِمْ حُقُوقَهُمْ اللَّهُمَّ خُصَّ أَوَّلَ ظَالِمٍ وَ غَاصِبٍ لِآلِ مُحَمَّدٍ بِاللَّعْنِ

وَ كُلَّ مُسْتَنٍّ بِمَا سَنَّ إِلَي يَوْمِ الْقِيَامَةِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ] خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ عَلَي عَلِيٍّ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ اجْعَلْنَا بِهِمْ مُتَمَسِّكِينَ وَ بِوِلايَتِهِمْ مِنَ الْفَائِزِينَ الْآمِنِينَ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ.

مؤلّف گويد: ما در كتاب «هدية الزائرين» به سند اين زيارت اشاره كرديم و اينكه اين زيارت را هر روز از نزديك و دور مي شود خواند،و اين فايده بزرگي است كه البته مشتاقان به عبادت،و شائقان زيارت حضرت شاه ولايت عليه السّلام آن را غنيمت خواهند شمرد.

كه ما در اول باب نقل كرديم،پس پاي راست را پيش بگذار،و داخل شو به نزديك ضريح مقدّس برو و پشت به قبله در برابر ضريح بايست و بگو:

سلام بر محمّد رسول خدا،خاتم پيامبران،و سرور رسولان،و برگزيده پروردگار جهانيان،امين خدا بر وحي و دستورات قطعي الهي،و ختم كننده آنچه گذشته،و گشاينده آنچه خواهد آمد،و چيره بر همه اينها،و رحمت و بركات و درودها و تحيّات خدا بر او باد.سلام بر پيامبران خدا و رسولانش،و فرشتگان مقرّب و بندگان شايسته اش.سلام بر تو اي امير مؤمنان و سرور جانشينان،و وارث دانش پيامبران،ولي پروردگار جهانيان و مولاي من و مولاي مؤمنان،و رحمت و بركات خدا بر او باد.سلام بر تو اي مولاي من اي امير مؤمنان،اي امين خدا بر روي زمينش،و سفير او در خلقش،و حجّت رسايش بر بندگان.

سلام بر تو اي دين معتدل خدا،و راه راستش.سلام بر تو اي خبر بزرگي كه آنها در آن اختلاف كردند،و از آن بازخواست شوند.سلام بر تو اي امير مؤمنان،به خدا ايمان آوردي،درحالي كه همه شرك مي ورزيدند،و حق را تصديق گفتي وقتي كه آنان را تكذيب مي نمودند و جاد كردي و آنان از جهاد عقب نشيني مي كردند،خدا را عبادت كردي،درحالي كه خالص نمودي براي او دين را،صبر كردي و به حساب خدا گذاشتي،تا مرگ تو را دررسيد،آگاه باشيد لعنت خدا بر ستمكاران.سلام بر تو اي آقاي مسلمانان و رئيس دين،و پيشواي اهل تقوا،و مقتداي سپيدرويان،و رحمت و بركات خدا بر تو باد شهادت مي دهم كه تويي برادر رسول خدا،جانشين،و وارث علمش،و امين او بر قانونش،و جانشين او در امّتش،

و اوّل كسي كه به خدا ايمان آورد،و آنچه را بر پيامبرش نازد شده بود تصديق كرد،و

شهادت مي دهم كه آن حضرت همه آنچه را خدا درباره تو نازل كرد به مردم رساند،و امر خدا را درباره تو با صداي بلند اعلام كرد،و بر امّتش حتمي بودن طاعت و ولايتت را واجب نمود،و بيعت تو را بر عهدّ آنان نهاد،و حضرتت را نسبت به مؤمنان سزاوارتر از خودشان قرار داد،چنان كه خدا خود او را اينچنين قرار داد،سپس پيامبر اسلام خدا را بر مردم شاهد گرفت و فرمود: آيا من آن نيستم كه رساندم.همه گفتند: به خدا آري.پس فرمود: خدايا گواه باش،و تو براي گواهي و حاكميت بين بندگان بسي.پس خدا لعنت كند منكر ولايتت را بعد از اقرار،و شكننده پيمانت را پس از پيمان بستن،و شهادت مي دهم كه تو به عهد خداي تعالي وفا كردي،و خداي تعالي وفا كننده به عهد خويش براي توست،و هركس به آن پيماني كه با خدا بسته وفا كند،خدا پاداش بزرگي به او خواهد داد.و شهادت مي دهم كه تويي امير مؤمنان آن حقّي كه قرآن به ولايتت گويا شد،و رسول خدا در اين زمينه براي تو از امّتت پيمان گرفت،و شهادت مي دهم كه تو و عمو و برادرت كساني هستيد كه با خدا با جانهايتان معامله كرديد،

پس خدا اين آيه را در حق شما نازل كرد: به درستي كه خدا از مؤمنان خريد جانها و اموالشان را،كه در عوض به آنها بهشت براي آنان باشد،و در راه خدا پيكار مي كنند، پس مي كشند و كشته مي شوند،وعده اي است بر او،محقق شده در تورات و انجيل و قرآن،و كيست كه به عهد خود وفادارتر از خدا باشد،پس شادي كنيد به معامله اي كه انجام داديد،و اين است آن رستگاري بزرگ آنانند

توبه كنندگان،عبادت كنندگان،روزه گيران،ركوع كنندگان،سجودكنندگان،امركنندگان به معروف،نهي كنندگان از منكر،و نگهبانان حدود خدا،و به مؤمنان بشارت ده،شهادت مي دهم اي امير مؤمنان،كه شك كننده در باره تو به رسول امين ايمان نيآورده،و اينكه روي گرداننده از ولايت تو به ولايت غير،معاندانه روي گردان از دين است،دين ميانه اي كه پروردگار جهانيان براي ما پسنديده،و آن را روز غدير به ولايت تو كامل نموده است،و گواهي مي دهم كه در اين گفته خداي عزيز رحيم،مقصود تويي: به حقيقت اين است راه راست من،از آن پيروي كنيد،و راههاي ديگر را پيروي ننماييد،كه شما را از راه او پراكنده كند،به خدا سوگند گمراه شد،و گمراه كرد كسي كه از غير تو پيروي نمود،و كسي كه تو را دشمن داشت،ستيزه ورزان از حق روي گرداند.

خدايا امرت را شنيديم.و اطاعت كرديم و راه راست تو را پيروي نموديم پروردگارا ما را هدايت كن،و بعد از اينكه ما را به طاعتت هدايت كردي دلهايمان را منحرف مساز،و ما را از سپاسگذاران نعمتهايت قرار ده،و شهادت مي دهم كه تو پيوسته با هواي نفس مخالف،و با پرهيزگاري هم پيمان،و به فرو خوردن خشم توانا و گذشت كننده از مردم و آمرزنده آنان بودي،و زماني كه خدا معصيت مي شود خشمناك،و هنگامي كه اطاعت مي شود خشنودي به آنچه خدا با تو پيمان بسته بود عامل بودي،و آنچه نگهداري اش از تو خواسته شده بود رعايت نمودي،و آنچه به تو سپرده شده بود حفظ كردي،و آنچه از حق بر عهده ات نهاده شده بود رساندي،و آنچه را به آن وعده داده شدي به انتظار نشستي،و شهادت مي دهم كه از روي زبوني محافظه كاري نكردي،و در اثر بي تابي و عجز از گرفتن حقت باز نايستادي،و به خاطر ترس و وحشت،از پيكار با غصبان

ولايتت قدم به عقب نگذاشتي،و به علّت سستي بر خلاف آنچه خدا را خشنود مي كند اظهار خشنودي ننموده،و براي آنچه در راه خدا به تو دررسيده سست نشدي،

و به خاطر ترس و زبوني از خواستن حقّت ناتوان و درمانده نگشتي،پناه به خدا از اينكه چنين باشي،بلكه زماني كه مورد ستم واقع شدي.به حساب پروردگارت گذاشتي،و كارت را به او واگذار كردي،و ستمكاران را پند دادي ولي نپذيرفتند،و اندرز دادي ولي قبول نكردند،و آنان را از خدا ترساندي،ولي نترسيدند،و شهادت مي دهم كه تو اي امير مؤمنان در راه خدا به حق جهاد كردي،تا اينكه خدا تو را بجوارش فرا خواند،و به اختيارش تو را به جانب خود قبض روح كرد،و حجّتت را بر دشمنانت ختم كرد، با به قتل رساندن تو را،تا حجّت به سود تو و زيان باشد همراه با آنچه براي تو بود از حجّتهاي رسا بر همه خلق.سلام بر تو اي امير مؤمنان،خدا را خالصانه عبادت كردي،و صابرانه در راه خدا جهاد نمودي،و به حساب خدا جانبازي كردي،و به كتابش عمل نمودي،و روش پيامبرش را پيروي كردي،و نماز را بپا داشتي،و زكات را پرداختي،و به معروف امر كردي،و تا توانستي از منكر نهي نمودي طالب بودي آنچه را نزد خداست،راغب بودي در آنچه خدا وعده داد،كاسه صبرت از پيش آمدها لبريز نشد،و هنگام سختيها سست نگشتي،

از مقابل هيچ جنگجويي بازنگشتي،آنكه غير اين امور را به تو نسبت داد تهمت زد،و به باطل دروغ بر تو بست،و مرگ بر كسي كه با اصرار بر مخالفت با تو از تو روي گرداند،به راستي در راه خدا به حق جهاد كردي،و بر آزار مردم به نيكي صبر كردي

صبري به حساب خدا،تويي اوّل كسي كه به خدا ايمان آوردي،و براي او نماز خواندي،و جهاد كردي،و خود را در خانه شرك براي حق آشكار نمودي،در حالي كه زمين انباشته به گمراهي بود،و شيطان آشكارا عبادت مي شد،و تويي گوينده اين سخن: كثرت مردم در پيرامونم عزّتي به من نيفزايد و پراكنده شدنشان ترسي به من اضافه نكند،اگر همه مردم از من دست بردارند،نالان نشوم،پناهنده به خدا شدي و عزّت يافتي،آخرت را بر دنيا برگزيدي و پارسا گشتي،خدا تأييدت نمود و راهنمايي فرمود،و در گردونه خلوص قرار داد،و تو را برگزيد،كردارهايت ضد و نقيض نشد،گفتارهايت اختلاف نيافت،حالاتت زيرورو نگشت،ادعاي بيهوده نكردي،و بر خدا دروغ نبستي،و به متاع اندك دنيا طمع نورزيدي،گناهان تو را آلوده نساخت،همواره امورت بر پايه برهاني از سوي پروردگارت بود،در كارت بر يقين بودي،به سوي حق و راه مستقيم هدايت مي نمودي،شهادت مي دهم شهادت حق،

و سوگند مي خورم سوگند صدق،كه محمّد و خاندانش(درود خدا بر آنان باد) سروران خلقند،و اينكه تو مولاي من و مولاي همه مؤمناني،تو بنده خدا و وليّ او و برادر جانشين و وارث او هستي،و او گوينده اين سخن به حضرت توست: سوگند به كسي كه مرا به حق برانگيخت به من ايمان نياورد آن كه به تو كافر شد،و به خدا اقرار ننمود آن كه به انكار تو برخاست،گمراه شد كسي كه مردم را از تو بازداشت،و به سوي خدا و به جانب من راه نيافت،و اين گفتار پروردگار عزّ و جلّ من است: من آمرزنده ام آن كس را كه توبه كرد،و ايمان آورد،و عمل شايسته انجام داد،سپس به سوي ولايت تو راه يابد.مولاي من فضل تو مخفي نمي ماند،و نورت خاموش نگردد،و آن كه تو را انكار كند

ستمكار و بدبخت است،مولاي من تو حجّت بر بندگاني و راهنماي به سوي راه راستي،و ذخيره روز معادي،مولاي من خدا مقامت را در دنيا بلند كرد، و درجه ات را در آخرت والا گردانيد،و بينايت نمود به آنچه بر كسي كه با تو مخالفت كرد پوشيده ماند،و بين تو و موهبتهاي خدا حجاب شد،

لعنت خدا بر حلال شمارندگان حرمتت،و دفع كنندگان حقّت، و شهادت مي دهم كه آنان از زيانكارترين مردمي هستند كه آتش چهره آنان را مي سوزاند،و در ميان دوزخ زشت و عبوس هستند، و شهادت مي دهم كه اقدام نكردي،و قدم به عقب نگذاشتي،و سخن نگفيتي و باز نايستادي مگر به فرمان خدا و رسولش. خود فرمودي: سوگند به آن كه جانم در دست اوست،رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش باد)به من نظر كرد، درحالي كه پيش قدمانه شمشير مي زدم،ايشان به من فرمود: اي علي تو نسبت به من به منزله هاروني نسبت به موسي،جز اينكه بعد از من پيغمبري نيست،و من تو را خبر مي دهم كه مرگ و زندگي تو با من و براساس راه و رسم من است،به خدا سوگند دروغ نگفتم،و به من دروغ گفته نشد،و گمراه نشدم و كسي به وسيله من گمراه نشده،و آنچه را پروردگارم با من عهد كرده فراموش نكردم،من بر برهاني از سوي پروردگارم هستم كه براي پيامبرش بيان نموده و پيامبر نيز براي من بيان داشته است و من به راستي بر راه روشن هستم كه آن را صريح مي گويم با صراحت تمام،اي امير مؤمنان به خدا سوگند راست گفتي،و حق گفتي.پس خدا لعنت كند كسي را كه تو را با آن كه با تو دشمني كرد برابر قرار داد،درحالي كه خدا مي فرمايد:

آيا

كساني كه مي دانند،با كساني كه نمي دانند برابرند؟پس خدا لعنت كند كسي را كه مساوي تو قرار داد،آن كس را كه خدا ولايتت را بر او واجب كرد،و حال اينكه تو وليّ خدايي،و برادر رسول خدايي و دفاع كننده از دين خدايي،و كسي هستي كه قرآن به برتري اش گوياست،خداي تعالي فرمود: خدا جهادكنندگان را بر نشستگان برتري داد به اجري بزرگ،درجات و مغفرت و رحمت از جانب او براي جهادگنندگان است،و خدا همواره آمرزنده و مهربان است و خداي تعالي فرمود: آيا آب دهي به حاجيان و آباد دادن در مسجد الحرام را قرار داده ايد همانند آن كس كه به خدا و روز جزا ايمان آورده،و در راه خدا جهاد كرده است؟هرگز پيش خدا برابر نيستند،خدا گروه ستمكاران را هدايت نمي كند.

آنان كه ايمان آورده اند و هجرت كردند،و در راه خدا با اموال و جانهايشان جهاد كردند،از جهت مقام به نزد خدا برترند،و ايشان رستگارانند،نويدشان مي دهد پروردگارشان به رحمتي از جانب خود و خشنودي،و بهشتهايي كه در آنها نعمت پايدار براي آنان باشد.در آن بهشتها جاودانند،به راستي كه نزد خدا پاداشي بزرگ است.شهادت مي دهم كه تو به ستايش خدا مخصوص گشته اي،و مخلص در طاعت خدايي،براي هدايت جايگزيني نجستي،و در بندگي پروردگارت احدي را شريك نساختي،خداي تعالي دعاي پيامبرش(درود خدا بر او و خاندانش)را در حق تو اجابت كرد،سپس اظهار آنچه تو را سزاوار حكومت بر ملّتش كرده بود به او فرمان داد،براي بالا بردن شأنت،و علني ساختن برهانت،و دفع باطلها،و بريدن بهانه ها،پس زماني كه از آشوب اهل فسق بيمانك شد، و درباره تو در برابر منافقان محافظكاري كرد،پروردگار جهانيان به او وحي كرد:

اي رسول!آنچه از پروردگارت به تو نازل

شده به مردم برسان،اگر انجام ندهي پيام خدا را نرسانده اي،خدا تو را از مردم حفظ مي كند پس او بارهاي سنگين سفر را بر دوش جان نهاد،و در حرارت شديد نيمه روز برخاست،سخنراني كرد و شنواند،و فرياد زد،پس پيام حق را رساند،سپس از همه آنها پرسيد: آيا رساندم؟گفتند: به خدا قسم آري.فرمود: خدايا شاهد باش.سپس به مردم خطاب كرد: آيا من آن نيستم كه به مؤمنان از خود آنان سزاوارترم؟گفتند: آري،پس دست تو را گرفت،و فرمود: هركه را كه من مولاي اويم،پس اين علي مولاي اوست،خدايا دوست بدار هركه او را دوست دارد،و دشمن بدار هركه او را دشمن دارد،و ياري كن كسي را كه ياري اش كند،و خوار كن هركه خوارش سازد.پس به آنچه خدا درباره تو بر پيامبرش نازل كرد،ايمان نياورد جز عده اي اندك،و اكثرشان را نيفزود جز زيانكاري،پيش از آن نيز خدا در حق تو اين آيه را ناز كرد درحالي كه آنان دوست نداشتند:

اي كساني كه ايمان آورده ايد،هركه از شما از دينش برگردد،خدا به زودي قومي را بياورد،كه آنها را دوست دارد،و آنها هم خدا را دوست دارند،بر مؤمنان نرمند،و بر كافران سخت،در راه خدا جهاد كنند،از سرزنش سرزنش كنندگان نمي ترسند،اين است فضل خدا،به هر كه بخواهد عنايت مي كند،خدا گسترنده و دانا است.جز اين نيست كه شما وليّ خدا و رسول او و همه آناني هستند كه ايمان آورند،و آناني كه نماز را بر پا مي دارند و زكات مي دهند،درحالي كه ركوع كننده اند،و هركه با خدا و رسولش و كساني كه ايمان آوردند دوستي كند،پس حزب خدا حزب پيروز است.پروردگارا به آنچه نازل كردي ايمان آورديم،و از پيامبر پيروي نموديم،پس ما را با گواهان بنويس.پروردگارا دلهاي ما را

پس از آنكه هدايتمان كردي منحرف مساز،و به ما از نزد خود رحمتي ببخش،كه تو بسيار بخشنده اي خدايا ما مي دانيم كه اين گفتار از نزد تو حق است،پس لعنت كن كسي را كه با آن معارضه كرد،و به آن كبر ورزيد،و آن را تكذيب كرد،و كافر شد،و زود است بدانند كساني كه ستم كردند،به چه بازگشتگاهي برگردند.

سلام بر تو اي امير مؤمنان و سروز جانشينان،و رأس عبادت كنندگان،و پارساترين پارسايان،و رحمت خدا و بركات و درودها و تحيّاتش بر تو باد،تويي خوراننده طعام در حال دوست داشتن آن،به درمانده و يتيم و اسير تنها به خاطر خشنودي خدا،كه از آنها پاداش و سپاسي نمي خواستي،و خداي تعالي در حق تو چنين گفت: ديگران را بر خود ترجيح مي دهند،گرچه خود تهيدست باشند،هركه از بخل وجودش محفوظ ماند پس آنانند از رستگاران، تويي فروبرنده خشم،و گذشت كننده از مردم،و خدا نيكوكاران را دوست دارد،تويي صبركننده در تنگدستي و پريشان حالي و به هنگام جنگ،تويي بخش كننده به برابري،و دادگر در ميان ملّت،و آگاه به مقرّرات خدا،از ميان همه انسانها،خداي تعالي خبر داد از آنچه سزاوار كرده تو را از فضلش به گفته اش:

آيا كسي كه مؤمن است همانند كسي است كه فاسق است؟هرگز برابر نيستند.امّا كساني كه ايمان آورده اند،و كار شايسته كردند،براي آنها بهشتهاي خويش جايگاه جهت پذيرايي به پاداش آنچه انجام دادند،و تويي اختصاص يافته به علم قرآن،و حكم تأويل،و صريح گفتار پيامبر،و توراست موقعيتهاي گواهي شده،و مقامات مشهور،و روزهاي ياد شده،روز بدر،و روز احزاب آن زمان كه چشمها منحرف،و جانها به گلوها رسيد،و به خدا گمان مي برديد،گمانهاي گوناگجون،در آنجا اهل ايمان آزمايش شدند،و دچار تزلزل روحي گشتند تزلزل سخت.آن هنگام اهل

نفاق و آنان كه در دلهايشان بيماري بود گفتند: خدا و رسولش جز فريب به ما وعده ندادند.

و در آن زمان گروهي از آنان گفتند: اي اهل مدينه جايي براي شما نيست،بازگرديد،و جمعي از آنان از پيامبر اجازه مي خواستند،مي گفتند: خانه هاي ما باز و بي حفاظ است و حال آنكه بي حفاظ نبود،آنان جز فرار از جنگ قصدي نداشتند،و خداي تعالي فرمود: همينكه اهل ايمان دسته هاي كفر و شرك را ديدند گفتند: اين همان است كه خدا و رسولش به ما وعده داد،خدا و رسولش راست گفتند،و آنان را نيفزود مگر ايمان و تسليم،پس عمرو قهرمان آنها را كشتي،و جمع آنان را فراري دادي،و خدا آنان را كه كافر بودد با خشمشان بازگرداند،درحالي كه به غنيمتي دست نيافتند،و خدا جنگ را از اهل ايمان كفايت كرد،و خدا نيرومند و عزيز است،و روز احد هنگامي كه از اطراف پيامبر فرار مي كردند،و به احدي اعتنا نمي نمودند،و پيامبر آنان را از پشت سرشان به كارزار دعوت مي كرد، تو بودي كه مشركان را براي حفظ پيامبر به راست و چپ دفع مي كردي،تا خدا گزند آنان را در حالي كه ترسان بودند از شما دو بزرگوار برگرداند،و شكست خوردگان را به وسيله تو ياري كرد.و روز حنين،بنابر آنچه قرآن در اين آيه به آن گويا شد:

«زماني كه نفرات زياد شما باعث شگفتي شما شد،ولي شما را به هيچ وجه بي نياز نكرد،و زمين با آن فراخي اش بر شما تنگ شد،سپس روي گردانده فرار كرديد.آنگاه خدا آرامش خود را بر رسولش و بر مؤمنان نازل فرمود». «مؤمنان» تو بودي و همراهانت،و عمويت عباس شكست خودرگان را صدا مي زد: اي اصحاب سوره بقره،اي اهل بيت شجره،تا جماعتي به او پاسخ دادند،كه

تو رنج آنها را كفايت كردي،و به جاي آنها كمك را عهده دار شدي،پس نوميد از پاداش برگشتند،و اميدوار به وعده خداي تعالي به توبه،و اين است سخن خدا كه عظيم باد يادش: «آنگاه خدا توبه مي پذيرد پس از آن،توبه كسي را كه بخواهد،درحالي كه تو درجه صبر را به دست آوردي،و به مزد بزرگ پيروز شدي،و روز خيبر كه خدا شكست منافقان را آشكار كرد،و دنباله كافران را بريد،و سپاس خداي را پروردگار جهانيان،درحالي كه آنها از پيش با خدا پيمان بسته بودند كه فرار نكنند،و به يقين پيمان خدا مورد بازخواست است.

مولاي من تويي حجّت رسا،و راه روشن،و نعمت كامل،و برهان تابناك،پس گوارا باد تو را،آنچه خدا از برتري به تو داد، و نابود باد دشمن نادانت،با پيامبر(درود خدا بر او و خاندانش)در تمام جنگها و لشگركشيهايش حاضر بودي، پيشاپيش پرچم اسلام را به دوش مي كشيدي،و در برابرش شمشير مي زدي،سپس تنها براي تدبير و كارداني مشهودت و بينايي ات در امور،در تمام ميدانها تو را به فرماندهي مي گماشت،و اميري بر تو نبود،چه بسيار كارهايي كه تقوا مانع اجراي تصميت در آنها شد،اما جز تو در مثل آن از هواي نفس پيروي كرد،پس نادانان گمان كردند،كه تو از آنچه او به آن رسيد عاجز شدي،به خدا قسم گمان كننده اينچنين گمراه شد و را نيافت،و تو واضح ساختي آنچه مشكل شده بود از اين امور،براي آن كه توهّم و ترديد كرد به گفتارت،درود خدا بر تو كه فرمودي:

گاهي انسان زبردست و چيره روي چاره را مي بيند،ولي در برابرش پرده اي از تقواي خداست،در نتيجه روي چاره را آشكار رها مي كند، ولي فرصت آن را غنيمت مي داند كسي در امر باكي ندارد،به

خدا سوگند راست گفتي،و ياوه سرايان دچار زيان شدند،هنگامي كه آن دو عهدشكن]طلحه و زبير[با تو به فريبكاري برخاستند،و گفتند قصد عمره داريم،به آنان گفتي: به جان خودتان قسم: قصد عمره نداريد،بكله قصد خيانت داريد،در نتيجه از آن دو نفر بيعت گرفتي،و پيمان را محكم كردي،پس در نفاق كوشيدند،زماني كه بر كار نادرستشان آگاهشان كردي،بي توجّهي كردند،و به كار خويش بازگشتند،ولي بهره مند نشدند،و سرانجام كار هر دو خسران شد سپس اهل شام خيانت آن دو را دنبال كردند،و تو پس از بستن راه غدر بر آنان به سويشان حركت كردي،ولي آنها به دين حق گردن ننهادند. و در قرآن تدبّر ننمودند،بي خردان پست و گمراهان ناجوانمرد،به آنچه در حق تو بر محمّد نازل شده بود كافرند، و ياوران مخالف تو،درحالي كه خدا به پيروي از تو امر كرد،و مؤمنان را به ياري تو فرا خواند،و فرمود خداي عزّ و جلّ:

اي كساني كه ايمان آورده ايد خدا را پروا كنيد،و با راستگويان باشيد. مولاي من حق بر تو نمايان شد،درحالي كه مردم آن را به يك سو انداختند،و تو روشهاي ديني را پس از كهنگي و نابودي آشكار ساختي،توراست پيشينه جهاد بر پايه تصديق به قرآن،و توراست فضيلت جهاد بر پايه تحقّق تأويل،و دشمن تو دشمن خدا،و انكاركننده رسول خدا است،دعوت مي كند دعوت باطل، حكومت مي كند به ستم،فرمان مي دهد غاصبانه،دارودسته اش را به دوزخ مي خواند،درحالي كه عمّار جهاد مي كرد و ميان دو لشگر فرياد مي زد: كوچ كنيد،كوچ كنيد به سوي بهشت،و زماني كه آب خواست،با شير سيراب شد و تكبير زد و گفت: رسول خدا(درود خدا بر او و خاندانش)به من فرمود: آخرين نوشيدني ات از دنيا مخلوطي است از شير،

و تو را گروه متجاوز

به قتل مي رساند،پس ابو العاديه فزاري راه را بر عمّار گرفت و او را كشت،بر ابو العاديه لعنت خدا و لعنت فرشتگان خدا و همه پيامبران،و لعنت بر كسي كه شمشير به روي تو كشيد،و تو به روي او شمشير كشيدي،اي امير مؤمنان،از مشركان و منافقان تا روز قيامت،و بر آن كه خشنود شد به آنچه تو را غمگين ساخت،و غم تو را ناخوش نداشت و ديده برهم نهاد و بي تفاوت گذشت،و علّت و عاملش را نكار نكرد، يا عليه تو به دست و زبان كمك كرد،يا از ياري اتس دست كشيد،يا از جهاد نمودن به همراه تو،كناره گيري كرد،يا فضل تو را كوچك شمرد، و حقّت را انكار كرد،يا با تو برابر نمود كسي را كه خدا قرار داد تو را سزاوارتر به او از خود او،و درودهاي خدا و رحمت و بركات و سلام و تحيّاتش بر تو و بر امامان از خاندان پاك تو،

فدك صدّيقه طاهره زهرا سرور زنان،و نپذيرفتن گواهي تو و گواهي دو سرور از نژادت و عترت مصطفي است!!(درود خدا بر شما باد)،و حال آن كه خدا درجه شما را بر امّت برتر گرداند،و منزلت شما را رفيع قرار داد،و فضل و شرفتان را بر جهانيان آشكار ساخت، و پليدي را از شما برد،و پاكتان ساخت پاك ساختني ويژه،خدا عزّ و جلّ فرمود: انسان بسيار حريص آفريده شده،چون گزندي به او در رسد بي صبري كند،و چون خيري به او در رسد دريغ ورزد،چز نمازگزاران،پس خداي متعالي،پيامبر برگزيده اش را و تو را،اي سرور جانشيان از همه خلق استثنا كرد،پس آنان كه به تو ستم كردند،چقدر از ديدن حق كور بودند،

سپس سهم خويشان پيامبر را از باب

فريب براي تو مقرّر داشتند،ولي به جور و ستم از اهلش برگرداندند چون حكومت به تو برگشت با خويشان پيامبر درحالي كه از آن دو نفر روي گردان بودي،بخاطر پاداشي كه نزد خدا براي تو بود،به همان صورت عمل كردي كه آن دو نفر عمل كردند،پس گرفتاري تو به آن دو نفر به گرفتاري پيامبران(درود خدا بر ايشان)در هنگام تنهايي و بي ياوري شبيه شد،و در آرميدن در بستر پيامبر شبيه به اسماعيل ذبيح(درود بر او)شدي چه آن كه تو نيز مانند او قبول كردي،و اطاعت نمودي به همان صورت كه اسماعيل صابرانه و پاداش خواهانه اطاعت كرد،وقتي كه ابارهمي به و او گفت: «پسرم در خواب ديدم كه ترا ذبح مي كنم،بنگر كه رأي تو چيست»؟گفت: «پدر به آنچه دستور داده شده اي اقدام كن،اگر خدا بخواهد مرا از بردباران خواهيد يافت»،و تو نيز زماني كه پيامبر(درود خدا بر او و خاندانش)در بسترش خواباندت و به تو فرمان داد در خوابگاهش بيارامي،و او را با جانت از شر دشمنانش حفظ كني،فرمانبردارانه به پذيرش دعوتش شتافتي،و خو را براي كشته شدن آماده كردي،

در نتيجه خدا از فرمان برداريت قدرداني كرد،و از كار زيبايت به گفتارش جلّ ذكره در قرآن پرده برداشت،آنجا كه فرمود: «و از مردم كسي است كه جانش را براي بدست آوردن خوشنودي خدا مي فروشد» سپس گرفتاريت در جنگ صفين،درحالي كه قرآن ها از روي حيله و فريب به نيزه ها بالا رفته بود،در نتيجه شك و ترديد پيدا شد،و حق به يك سو افتاد،و از گمان پيروي شد،اين گرفتاري ات شبيه به گرفتاري هارون شد،زماين كه موسي او را بر قوم خود امارت داد،آنها از او پراكنده شدند،هارون بر سر آنان فرياد مي زد و

مي گفت: اي مردم شما به گوساله آزمايش شده ايد به درستي كه پروردگار شما خداي بخشنده است،از من پيروي كنيد.و از دستورم پيروي نماييد،گفتند همچنان روي آور به گوساله خواهيم بود،تا موسي به سوي ما بازگردد!!و همچنين تو اي امير مومنان،همين كه قرآنها بالا رفت گفتي: اي ملّت شما به آن آزمايش شديد و گرفتار نيرنگ گشته ايد،امّا از خواسته تو سرپيچي كردند،و با تو به مخالفت برخاستند،و گماشتن دو داور را از تو تقاضا نمودند، تو از تقاضاي آنان سرباز زدي،و از عمل آنان به سوي خدا بيزاري جستي،و آن را به خودشان واگذاشتي،پس زماني كه حق آشكار شد، و خطاي منكر روشن گشت،و به لغزش و انحراف از راه حق اعتراف كردند،پس از آن دچار اختلاف شدند،و از روي بي خردي تو را مجبور به پذيرفتن حكميّت كردند،حكميتي كه از آن سرباز زدي و آنان مي خواستند و تو از آن باز داشتي،روا دانستند گناهانشان را كه مرتكب شدند،

تو بر راه بينايي و هدايت بودي،و ايشان بر روشهاي گمراهي و كوري،همچنان بر نفاق اصرار داشتند، و در گمراهي سرگردان بودند،تا خدا سنگيني كار ناپسندشان را به آنان چشاند،و كسي را كه با تو دشمني كرد با شمشيرت به نابودي كشيد،پس بدبخت و نگونسار شد،و با حجّت تو زنده كرد كسي را كه سعادت يافت،و راهنمايي شد.درود خدا بر تو باد بامداد و شامگاه،در حضر و در سفر،بر وصفت مدح كننده اي احاطه نكند،و عيب جويي برتري ات را نابود ننمايد،تو در عبادت بهترين خلقي،و در پارسايي خالص ترين آناني،و در دفاع از دين سرسخت ترين ايشان،با كوششت حدود خدا را بپا داشتي،و با شمشيرت اردوهاي خارج از دين را فراري دادي،با سرانگشتهايت شعله

جنگها را خاموش ساختي،و با بيانت پرده هاي شبه را دريدي،و آميختگي باطل را از حق روشن برطرف كردي،سرزنش هيچ سرزنش كننده اي تو را در راه خدا نگرفت،مدح خداي تعالي تو را بي نياز كرد از مدح مدّاحان و ستايش وصف كنندگان،

خداي تعالي فرمود: از مؤمنان مرداني هستند كه به آنچه با خدا بر آن پيمان بسته بودند صادقانه وفا كردند،گروهي بر سر پيمان خود به شهادت رسيدند،و جمعي از آنان انتظار مي شكند،و به هيچ روي تغيير نكردند. زماني كه ديدي پيمان شكنان و ستمكاران و بيرون رفتگان از دين را كشتي،و رسول خدا(كه درود خدا بر او و خاندانش باد)وعده اش را به توراست گفته بود،و تو هم به عهدش وفا كردي،گفتي: آيا وقت آن نرسيده كه اين محاسن به خون سر رنگين شود؟،با چه زمان بدبخت ترين اين ملّت براي اين كار برانگيخته مي شود،اطمينان داشتي به اينكه بر پايه برهاني از پروردگارت و بصيرت از كارت هستي،وارد شونده بارگاه خدايي،شادان به معامله اي كه انجام دادي،و اين است آن راستگاري بزرگ.خدايا كشندگان پيامبرانت،و جانشينان انبيايت را به تمام لعنتهايت لعنت كن،

و آنان را ملازم حرارت آتشت گردان،و لعنت كن كسي را كه حقّ وليّ ات را غصب كرد،و پيمانش را انكار نمود،و او را پس از يقين و اقرار به ولايتش روزي كه دين را براي او كامل كردي منكر شد،خدايا قاتلان امير مؤمنان و كساني كه به او ستم كردند،و پيروان و ياران آنان را لعنت كن.خدايا ستم كنندگان بر حسين را لعنت كن،و همچنين قاتلانش،و پيروي كنندگان از دشمنش و ياوران دشمنش،و راضيان به قتلش،و دريغ كنندگان از ياري اش لعنتي شديد و سخت،خدايا لعنت كن اول ستمكاري كه به خاندان محمّد ستم كرد،و آنان را

از حقوقشان بازداشت،خدايا اوّل ستمكار و غاصب حق خاندان محمّد را به لعنت اختصاص ده،و هر پيروي كننده از آنچه او شيوه ساخت تا روز قيامت.خدايا درود فرست بر محمّد خاتم پيامبران،و بر علي سرور اوصيا،و خاندان پاكش،و ما را قرار ده از متمسّكين به آنان،و از كاميابان به ولايتشان،و ايمناني كه نه بيمي بر آنان است،و نه اندوهگين مي شوند.

مؤلّف گويد: ما در كتاب «هدية الزائرين» به سند اين زيارت اشاره كرديم و اينكه اين زيارت را هر روز از نزديك و دور مي شود خواند،و اين فايده بزرگي است كه البته مشتاقان به عبادت،و شائقان زيارت حضرت شاه ولايت عليه السّلام آن را غنيمت خواهند شمرد.

أَرْضِكَ وَ سَمَائِكَ صَابِرَةً عَلَي نُزُولِ بَلائِكَ [شَاكِرَةً لِفَوَاضِلِ نَعْمَائِكَ ذَاكِرَةً لِسَوَابِغِ آلائِكَ] مُشْتَاقَةً إِلَي فَرْحَةِ لِقَائِكَ مُتَزَوِّدَةً التَّقْوَي لِيَوْمِ جَزَائِكَ مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِيَائِكَ مُفَارِقَةً لِأَخْلاقِ أَعْدَائِكَ مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْيَا بِحَمْدِكَ وَ ثَنَائِكَ.

پس روي مبارك خود را بر قبر گذاشت و گفت:

اللَّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِينَ إِلَيْكَ وَالِهَةٌ وَ سُبُلَ الرَّاغِبِينَ إِلَيْكَ شَارِعَةٌ وَ أَعْلامَ الْقَاصِدِينَ إِلَيْكَ وَاضِحَةٌ وَ أَفْئِدَةَ الْعَارِفِينَ مِنْكَ فَازِعَةٌ وَ أَصْوَاتَ الدَّاعِينَ إِلَيْكَ صَاعِدَةٌ وَ أَبْوَابَ الْإِجَابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ وَ دَعْوَةَ مَنْ نَاجَاكَ مُسْتَجَابَةٌ وَ تَوْبَةَ مَنْ أَنَابَ إِلَيْكَ مَقْبُولَةٌ وَ عَبْرَةَ مَنْ بَكَي مِنْ خَوْفِكَ مَرْحُومَةٌ وَ الْإِغَاثَةَ لِمَنِ اسْتَغَاثَ بِكَ مَوْجُودَةٌ [مَبْذُولَةٌ] وَ الْإِعَانَةَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِكَ مَبْذُولَةٌ [مَوْجُودَةٌ] وَ عِدَاتِكَ لِعِبَادِكَ مُنْجَزَةٌ وَ زَلَلَ مَنِ اسْتَقَالَكَ مُقَالَةٌ وَ أَعْمَالَ الْعَامِلِينَ لَدَيْكَ مَحْفُوظَةٌ وَ أَرْزَاقَكَ إِلَي الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْكَ نَازِلَةٌ وَ عَوَائِدَ الْمَزِيدِ إِلَيْهِمْ وَاصِلَةٌ وَ ذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرِينَ مَغْفُورَةٌ وَ حَوَائِجَ خَلْقِكَ عِنْدَكَ مَقْضِيَّةٌ وَ جَوَائِزَ السَّائِلِينَ عِنْدَكَ مُوَفَّرَةٌ وَ عَوَائِدَ الْمَزِيدِ مُتَوَاتِرَةٌ وَ مَوَائِدَ الْمُسْتَطْعِمِينَ مُعَدَّةٌ وَ مَنَاهِلَ الظِّمَاءِ [لَدَيْكَ] مُتْرَعَةٌ اللَّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعَائِي وَ اقْبَلْ ثَنَائِي وَ اجْمَعْ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَوْلِيَائِي بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ إِنَّكَ وَلِيُّ نَعْمَائِي وَ مُنْتَهَي مُنَايَ وَ غَايَةُ رَجَائِي فِي مُنْقَلَبِي وَ مَثْوَايَ.

در كتاب «كامل الزيارات» پس از متن زيارت اين جملات آمده است:

أَنْتَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلايَ اغْفِرْ لِأَوْلِيَائِنَا وَ كُفَّ عَنَّا أَعْدَاءَنَا وَ اشْغَلْهُمْ عَنْ أَذَانَا وَ أَظْهِرْ كَلِمَةَ الْحَقِّ وَ اجْعَلْهَا الْعُلْيَا وَ أَدْحِضْ كَلِمَةَ الْبَاطِلِ وَ اجْعَلْهَا السُّفْلَي إِنَّكَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ

مؤلّف گويد: اين زيارت شريفه هم از زيارات مطلقه به حساب مي آيد،و هم از زيارات مخصوصه روز غدير،و هم از

زيارات جامعه،كه در جميع روضات مقدسه ائمه خوانده مي شود.

آنكه با تو مناجات كرد مستجاب است،و توبه كسي كه به سوي تو بازگشت پذيرفته است، و اشك كسي كه از ترس تو گريه كرد مورد رحم است،و فريادرسي براي كسي كه از تو فرياد خواست آماده است،و كمك براي كسي كه از تو كمك خواست رايگان است،و وعده هايت براي بندگانت وفا شده،و لغزش آن كه از تو پوزش خواست ناديده گرفته شده،و اعمال عمل كنندگان نزد تو محفوظ است،و روزيهايت از جانب تو به سوي مخلوقات فرود آينده است،و بهره هاي فزون به سويشان پيوسته است،و گناهان آمرزش جويان آمرزيده است،و حاجات خلق نزد تو برآورده است،و جايزه هاي خواستاران،پيش تو كامل گشته است،و عايدات افزون پياپي است،و سفره هاي خواهندگان طعام آماده،و حوضهاي تشنگان لبريز است.خدايا دعايم را مستجاب كن،و ستايشم را بپذير،و بين من و اوليايم جمع كن،به حق محمّد و علي و فاطمه و حسن و حسين،تو ولي نعمت و نهايت آرزو و هدف اميد مني در بازگشتگاه و محلّ اقامتم.

در كتاب «كامل الزيارات» پس از متن زيارت اين جملات آمده است:

تو معبود و آقاو مولاي مني،دوستانمان را بيامرز،دشمنانمان را از ما بازدار،و از آزار ما غافلشان گردان،و كلمه حق را نمايان و و آن را برتر كن،و كلمه باطل را بلغزان و آن را پست تر قرار ده،تو بر هرچيز توانايي

آنگاه امام باقر عليه السّلام فرمود: هركه از شيعيان ما اين زيارت و دعا را در كنار قبر امير المؤمنين عليه السّلام،يا نزد قبر يكي از ائمه عليهم السّلام بخواند،البته حق تعالي اين زيارت و دعاي او را در نامه اي از نور بالا برد و مهر حضرت محمّد صلّي اللّه و عليه و آله را بر آن بزند و به اين صورت

محفوظ باشد،تا به قائم آل محمّد(عج)تسليم كنند،پس صاحبش را به بشارت و تحيّت و كرامت استقبال نمايد ان شاء اللّه تعالي. مؤلّف گويد: اين زيارت شريفه هم از زيارات مطلقه به حساب مي آيد،و هم از زيارات مخصوصه روز غدير،و هم از زيارات جامعه،كه در جميع روضات مقدسه ائمه خوانده مي شود.

أَنْتَ الْقَوِيُّ وَ أَنَا الضَّعِيفُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الضَّعِيفَ إِلا الْقَوِيُّ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْغَنِيُّ وَ أَنَا الْفَقِيرُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْفَقِيرَ إِلا الْغَنِيُّ،

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْمُعْطِي وَ أَنَا السَّائِلُ وَ هَلْ يَرْحَمُ السَّائِلَ إِلا الْمُعْطِي

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْحَيُّ وَ أَنَا الْمَيِّتُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَيِّتَ إِلا الْحَيُّ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْبَاقِي وَ أَنَا الْفَانِي وَ هَلْ يَرْحَمُ الْفَانِيَ إِلا الْبَاقِي

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الدَّائِمُ وَ أَنَا الزَّائِلُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الزَّائِلَ إِلا الدَّائِمُ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الرَّازِقُ وَ أَنَا الْمَرْزُوقُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَرْزُوقَ إِلا الرَّازِقُ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْجَوَادُ وَ أَنَا الْبَخِيلُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْبَخِيلَ إِلا الْجَوَادُ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْمُعَافِي وَ أَنَا الْمُبْتَلَي وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُبْتَلَي إِلا الْمُعَافِي

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْكَبِيرُ وَ أَنَا الصَّغِيرُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الصَّغِيرَ إِلا الْكَبِيرُ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْهَادِي وَ أَنَا الضَّالُّ وَ هَلْ يَرْحَمُ الضَّالَّ إِلا الْهَادِي

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ وَ أَنَا الْمَرْحُومُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَرْحُومَ إِلا الرَّحْمَنُ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ السُّلْطَانُ، وَ أَنَا الْمُمْتَحَنُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُمْتَحَنَ إِلا السُّلْطَانُ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الدَّلِيلُ وَ أَنَا الْمُتَحَيِّرُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُتَحَيِّرَ إِلا الدَّلِيلُ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْغَفُورُ وَ أَنَا الْمُذْنِبُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُذْنِبَ إِلا الْغَفُورُ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْغَالِبُ وَ أَنَا الْمَغْلُوبُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَغْلُوبَ إِلا الْغَالِبُ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْمَرْبُوبُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمَرْبُوبَ إِلا الرَّبُّ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ أَنْتَ الْمُتَكَبِّرُ وَ أَنَا الْخَاشِعُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْخَاشِعَ إِلا الْمُتَكَبِّرُ

مَوْلايَ يَا مَوْلايَ ارْحَمْنِي بِرَحْمَتِكَ وَ ارْضَ عَنِّي بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ وَ فَضْلِكَ يَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ وَ الطَّوْلِ وَ الامْتِنَانِ بِرَحْمَتِكَ يَا

أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

من اي مولاي من، تويي مالك و منم مملوك و آيا رحم كند بر مملوك جز مالك؟

مولاي من اي مولايم تويي عزتمند و منم خوار و ذليل و آيا رحم كند بر شخص خوار جز عزيز؟

مولاي من اي مولاي من تويي آفريدگار و منم آفريده و آيا رحم كند بر آفريده جز آفريدگار؟

مولاي من اي مولاي من تويي بزرگ و منم ناچيز و آيا رحم كند بر ناچيز جز بزرگ؟

مولاي من اي مولاي من تويي نيرومند و منم ناتوان و آيا رحم كند بر ناتوان جز نيرومند؟

مولاي من اي مولاي من تويي بي نياز و منم نيازمند و آيا رحم كند بر نيازمند جز بي نياز؟

مولاي من اي مولاي من تويي عطابخش و منم سائل و آيا رحم كند بر سائل جز عطاكننده؟

مولاي من اي مولاي من تويي زنده و منم مرده و آيا رحم كند مرده را جز زنده؟

مولاي من اي مولاي من تويي باقي و منم فاني و آيا رحم كند بر فاني جز خداي باقي؟

مولاي من اي مولاي من تويي هميشگي و منم زوال پذير و آيا رحم كند بر زوال پذير جز خداي هميشگي؟

مولاي من اي مولاي من تويي روزي ده و منم روزي خور و آيا رحم كند روزي خور را جز روزي ده؟

مولاي من اي مولاي من تويي سخاوتمند و منم بخيل و آيا رحم كند بر بخيل جز سخاوتمند؟

مولاي من اي مولاي من تويي عافيت بخش و منم گرفتار و آيا رحم كند بر شخص گرفتار جز عافيت بخش؟

مولاي من اي مولاي من تويي بزرگ و منم كوچك و آيا رحم كند بر كوچك جز بزرگ؟

مولاي من اي

مولاي من تويي راهنما و منم گمراه و آيا رحم كند بر گمراه جز راهنما؟

مولاي من اي مولاي من تويي بخشاينده و منم بخشش پذير و آيا رحم كند بخشش پذير را جز بخشاينده؟

مولاي من اي مولاي من تويي سلطان و منم گرفتار آزمايش و آيا رحم كند به بنده گرفتار آزمايش جز سلطان؟

مولاي من اي مولاي من تويي دليل و راهنما و منم متحير و سرگردان و آيا رحم كند سرگردان را جز راهنما؟

مولاي من اي مولاي من تويي آمرزنده و منم گنهكار و آيا رحم كند گنهكار را جز آمرزنده؟

مولاي من اي مولاي من تويي غالب و منم مغلوب و آيا رحم كند بر مغلوب جز غالب؟

مولاي من اي مولاي من تويي پروردگار و منم پروريده و آيا رحم كند پروريده را جز پروردگار؟

مولاي من اي مولاي من تويي خداي با كبريا و بزرگمنش و منم بنده فروتن و آيا رحم كند بر فروتن جز خداي بزرگمنش؟

مولاي من اي مولاي من به من رحم كن به رحمت خود و خوشنود شو از من به جود و كرم و فضل خود

اي صاحب جود و احسان و نعمت و امتنان به رحمتت اي مهربانترين مهربانان

اين عنوان دارد:

باب ‹‹مكروه بودن گفتن رمضان بدون اضافه به ماه و حرام نبودن گفتن رمضان به تنهايي و كفاره گفتن رمضان به تنهايي ››در روايتي در بحار الانوار و وسائل الشيعه از امام موسي بن جعفر (عليهماالسلام) از پدران گرامي ايشان از قول حضرت علي(عليه السلام) آمده است كه گفتن رمضان به تنهايي بدون اضافه كلمه شهر(ماه) كفاره دارد بايد صدقه بدهد و روزه بگيرد.4

از ناحيه علماي عامه (اهل سنت) نيز رواياتي از پيامبر گرامي اسلام در زمينه نهي از گفتن رمضان به تنهايي وارد شده است.5

عليه و آله) در چند روايت، شعبان را ماه خود و ماه رمضان را شهر الله (ماه خدا) ناميده اند.7

امام زين العابدين عليه السلام در دعاي وداع با ماه رمضان در ‹‹صحيفه سجاديه ››مي فرمايد:

‹‹السلام عليك يا شهر الله الاكبر و يا عيد اوليائه ›› درود بر تو اي بزرگترين ماه خدا و اي عيد (روز جشن و شادي) دوستان خدا.

امام جعفر صادق (عليه السلام) فرمودند:

‹‹ماه رمضان ماه خداست در اين ماه زياد ذكر خدا لا اله الا الله، الله اكبر الحمدلله و سبحان الله بگو ئيد››.8

نگوئيد اين رمضان است، نگوئيد رمضان رفت و رمضان آمد. زيرا رمضان اسمي از اسماي الهي است كه نمي آيد

و نمي رود. سخن از آمدن و رفتن براي آن صحيح نيست. فقط آنچه كه زوال پذير و نابود شدني است مي آيد و مي رود. و در ادامه فرمودند: بلكه بگوئيد ماه رمضان، پس ماه را در تلفظ به اسم اضافه كنيد كه اسم(رمضان) اسم خداست

و غمگين مي شد از خواندن نماز و گرفتن روزه براي دفع آن غم و حزن، كمك مي گرفت.12

صبر در زندگاني فردي و اجتماعي هر انسان و در زندگاني است، يك ضرورت است، صبر در دين به منزله سر نسبت به بدن است. همانگونه كه انسان بدون سر، انسان نيست و بي اثر است دين هم بدون صبر و استقامت، دين و ايمان نيست.13

ماه رمضان راه وصول به صبر، تمرين صبر و تقويت آن است. در ماه رمضان انسان با هواهاي نفساني مبارزه مي كند، بدون هيچ قيد و شرط سرگرم لذتهاي جسمي و شهواني نمي شود خود را بزرگتر از آن مي داند كه زندگي مادي و شكمي و حيواني را هدف قرار دهد، امساك و خودداري از شهوات، خودداري از خوردن و آشاميدن در ماه رمضان حتي در همان سطح كه در ماههاي ديگر نه تنها حلال و جايز بلكه مستحب است، ورزش و تمريني است كه اراده انسان را تقويت ميكند، به خويشتنداري عادت مي دهد و بر نفس خود مسلط مي كند.

انسان در ماه رمضان با روزه، صبر عادت مي كند تا در زندگي و جامعه در برابر مشكلات و سختيها و مصيبتها شكست نخورد. روزه صبري طولاني است بر جدايي و فراق از مهمترين عادتهايي كه همواره با زندگي انسان همراه است.

در گرسنگي و تشنگي مساوي اند. هيچ كدام در حال روزه چيزي نمي خورند و نمي آشامند و اين راهي است براي اينكه عموم مردم به ويژه ثروتمندان و پولدارها و توانگران و سرمايه داران، درد گرسنگي و تشنگي پا برهنگان را درك كنند و به فكر و ياد آنها باشند، شريك غم و غصه آنها شوند، به ياري آنها بشتابند، يا مال و ثروت و امكانات خود به آنها كمك كنند، حقوق سائل و محروم را بپردازند و از دادن خمس و زكات اموال خويش دريغ نورزند.

روايات بسياري در اين زمينه وارد شده كه فلسفه تشريح و وجوب روزه، همدردي و مواسات ثروتمندان با پابرهنگان و محرومين است. هشام بن حكم از امام جعفر صادق (عليه السلام) پرسيد: فلسفه تشريح روزه چيست؟ امام در پاسخ فرمودند:

خداي متعال روزه را واجب كرد تا ثروتمند و فقير مساوي شوند زيرا ثروتمند درد گرسنگي را نمي چشد تا به فقير رحم كند. چون هر چه بخواهد و اراده كند قدرت فراهم نمودن آن را دارد، پس خداي متعال اراده كرد بين انسانها مساوات بر قرار كند و به ثروتمند، طعم گرسنگي را بچشاند تا بر ضعيف و ناتوان رقت آورد و بر گرسنه رحم كند. 15

فضل بن شاذان مي گويد امام رضا(عليه السلام) فرمودند:

به انسانها روزه داده شد تا درد گرسنگي و تشنگي را بشناسند و به فكر فقر در آخرت بيفتند …، ‹‹شدت اثر فقر و گرسنگي را بر نيازمندان و بيچارگان درك كنند تا حقوقي را كه خداوند بر آنها در اموالشان واجب گردانده است ادا كنند.» 16

پيامبر گرامي اسلام در سخنان خويش، ماه رمضان را بهار فقيران خوانده

اند. 17

به حقيقت ماه رمضان بهار فقيران است زيرا همه همچون فقيران در روز هنگام روزه يكسان هستند. بهار پابرهنگان است كه به صورت طبيعي عموم مردم درد و رنج و سختي آنها را درك و لمس مي كنند.

سالم گردان،و ماه رمضان را از ما سالم دريافت كن و ما را در آن تا از ما بگذرد به سلامت دار درحالي كه از گناهان ما درگذشته و ما را مورد آمرزش و رحمت خويش قرار داده باشي

و از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده: چون رؤيت هلال نمودي بگو:

اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَيْنَا صِيَامَهُ وَ أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ هُدًي لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَي وَ الْفُرْقَانِ اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَي صِيَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْنَا فِيهِ وَ سَلِّمْنَا مِنْهُ وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ.

خدايا ماه رمضان آمد،و تو روزه آن را بر ما واجب كرده اي،و قران را در آن براي هدايت و دلايلي روشن از هدايت و وسيله تشخيص حق از باطل نازل نموده اي.خدايا ما را بر روزه اش ياري كن،و آن را از من بپذير،و ما را در آن و از آن سالم بدار،و آن را براي ما سالم گردان،در آساني و عافيت از جانب خويش،همانا تو بر هرچيز توانايي،اي بخشنده،اي مهربان.

وَ إِلَي إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ سُبْحَانَهُ مَا أَعْجَبَ مَا دَبَّرَ مِنْ أَمْرِكَ وَ أَلْطَفَ مَا صَنَعَ فِي شَأْنِكَ جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ فَأَسْأَلُ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبَّكَ وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ،

اي آفريده فرمانبردار،رونده كوشا و شتابان،رفت وآمدكننده در منزلگاههاي معيّن،اي متصرف در چرخ گردان تدبير،ايمان آوردم به آن كس كه با تو تاريكيها را روشن كرد،و آنچه را كه به سختي مي توان يافت آشكار ساخت و تو را نشانه اي از نشانه هاي چيرگي،و علامتي از علائم قدرت خود قرار داد،پس زمان را به تو محدود ساخت،و گاهي تو را به نقص و گاهي به كمال،و وقتي به طلوع،و زماني به غروب،و حالتي پر نور،و حالتي گرفته،مسخّر خويش نمود،تو در تمام اين حالات مسّخر اويي،و به سوي اراده اش شتاباني،منزّه است او چه عجيب است تدبيري كه در حق تو به كار برده،و چه دقيق است آنچه درباره تو انجام داده،تو را كليد ماهي تو براي كارهايي نو ساخته،پس از پروردگار كه پروردگار من وتوست،و آفريننده من وتوست،و مهار مقدّرات من و تو در كف قدرت اوست،و صورتگر من و توست،

أَنْ يُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلالَ بَرَكَةٍ لا تَمْحَقُهَا الْأَيَّامُ وَ طَهَارَةٍ لا تُدَنِّسُهَا الْآثَامُ هِلالَ أَمْنٍ مِنَ الْآفَاتِ وَ سَلامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ هِلالَ سَعْدٍ لا نَحْسَ فِيهِ وَ يُمْنٍ لا نَكَدَ مَعَهُ وَ يُسْرٍ لا يُمَازِجُهُ عُسْرٌ وَ خَيْرٍ لا يَشُوبُهُ شَرٌّ هِلالَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ وَ سَلامَةٍ وَ إِسْلامٍ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضَي مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ،

مي خواهم كه بر محمّد و خاندانش درود فرستد،و تو را

ماه بركتي قرار دهد،كه گذشت روزگاران آن را از بين نبرد و ماه پاكي كه گناهان آن را آلوده نگرداند،هلال ايمني از آفات،و سلامتي از زشتيها،هلال خوش طالعي بركنار از بد يمني،و مباركي بدون گرفتاري و آسايش بدون دشواري و خير بدون شرّ،هلال ايمني و امان،و نعمت و احسان و سلامت و اسلام،خدايا بر محمّد و خاندانش درود فرست،و ما را از پسنديده ترين كساني قرار ده كه اين ماه بر آنان طلوع كرده،

وَ أَزْكَي مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ وَ وَفِّقْنَا اللَّهُمَّ فِيهِ لِلطَّاعَةِ وَ التَّوْبَةِ وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْآثَامِ وَ الْحَوْبَةِ وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ النِّعْمَةِ وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ إِنَّكَ أَنْتَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ وَ صَلَّي اللَّهُ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِينَ وَ اجْعَلْ لَنَا فِيهِ عَوْنا مِنْكَ عَلَي مَا نَدَبْتَنَا إِلَيْهِ مِنْ مُفْتَرَضِ طَاعَتِكَ وَ تَقَبَّلْهَا إِنَّكَ الْأَكْرَمُ مِنْ كُلِّ كَرِيمٍ وَ الْأَرْحَمُ مِنْ كُلِّ رَحِيمٍ آمِينَ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ

و پاكيزه ترين كساني كه به آنها نظر نموده،و خوشبخت ترين كساني كه در آن به بندگي تو گردن نهاده اند،و ما را در اين ماه توفيق توبه عنايت كن،و از گناه حفظ فرما،و از انجام نافرماني ات بازدار،و اداي شكر نعمتت را به ما ارزاني كن،و لباسهاي عافيت را بر ما بپوشان،و به سبب انجام طاعت كامل، نعمتت را در اين ماه بر ما تمام كن،زيرا كه تو بس بخشنده ستوده اي،و درود خدا بر محمّد و خاندان پاكش،و براي ما از جانب خود در اين ماه مددي برسان،بر انجام آنچه ما را به آن خوانده اي از اطاعت واجبت،و آن را بپذير،همانا تو كريم تر از هر كريمي،و

مهربان تر از هر مهرباني،آمين آمين اي پروردگار جهانيان

لَنَا فِيهِ إِيتَاءَ الزَّكَاةِ اللَّهُمَّ لا تُسَلِّطْ عَلَيْنَا وَصَبا وَ لا تَعَبا وَ لا سَقَما وَ لا عَطَبا.

خدايا اي آن كه مالك تدبير است،و او بر هرچيز تواناست،اي آن كه مي داند خيانت ديده ها را و آنچه را سينه ها پنهان مي كنند و نهاد نهان مي سازد،و او لطيف و آگاه است.خدايا ما را از كساني قرار ده كه تصميم گرفتند آنگاه انجام دادند،و از كساني قرار مده كه تيره بخت شدند و در نهايت تنبلي كردند و از اناني قرار مده كه بر غير عمل صالح تكيه نمودند.خدايا بدنهاي ما را از بيماريها سلامتي بخش و ما را بر انجام آنچه از عمل بر ما واجب كرده اي ياري ده،تا اين ماه از ما سپري گردد درحالي كه آنچه را در اين ماه بر ما واجب نموده اي ادا كرده باشيم.خدايا ما را بر روزه اش ياري ده،و براي شب زنده داري اش موفق بدار،و براي نماز در اين ماه ما را شاداب گردان،و از قرائت قران محروم مساز،و پرداخت زكات را در اين ماه بر ما آسان گردان.خدايا درد مزمن،خستگي،بيماري،هلاكت را بر ما چيره مكن.

اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا الْإِفْطَارَ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلالِ اللَّهُمَّ سَهِّلْ لَنَا فِيهِ مَا قَسَمْتَهُ مِنْ رِزْقِكَ وَ يَسِّرْ مَا قَدَّرْتَهُ مِنْ أَمْرِكَ وَ اجْعَلْهُ حَلالا طَيِّبا نَقِيّا مِنَ الْآثَامِ خَالِصا مِنَ الْآصَارِ وَ الْأَجْرَامِ اللَّهُمَّ لا تُطْعِمْنَا إِلا طَيِّبا غَيْرَ خَبِيثٍ وَ لا حَرَامٍ وَ اجْعَلْ رِزْقَكَ لَنَا حَلالا لا يَشُوبُهُ دَنَسٌ وَ لا أَسْقَامٌ يَا مَنْ عِلْمُهُ بِالسِّرِّ كَعِلْمِهِ بِالْأَعْلانِ يَا مُتَفَضِّلا عَلَي عِبَادِهِ بِالْإِحْسَانِ يَا مَنْ هُوَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ وَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ خَبِيرٌ أَلْهِمْنَا ذِكْرَكَ وَ جَنِّبْنَا عُسْرَكَ وَ أَنِلْنَا يُسْرَكَ وَ اهْدِنَا لِلرَّشَادِ وَ وَفِّقْنَا لِلسَّدَادِ وَ اعْصِمْنَا

مِنَ الْبَلايَا وَ صُنَّا مِنَ الْأَوْزَارِ وَ الْخَطَايَا يَا مَنْ لا يَغْفِرُ عَظِيمَ الذُّنُوبِ غَيْرُهُ وَ لا يَكْشِفُ السُّوءَ إِلا هُوَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ،

خدايا افطار از روزي حالت را روزي ما كن.خدايا آنچه كه از روزي ات در اين ماه قسمت ما نمودي دست يافتن به آن را براي ما هموار كن،و آنچه را از فرمانت براي ما تقدير كرده اي آسان كن،و آن را حلال و پاك و پاكيزه از گناهان بوده از گرانباريها و بزهكاريها قرار ده.خدايا به ما مخوران جز غذاي پاك كه نه پليد باشد و نه حرام،و روزي ات را براي ما حلال گردان،كه آلودگيها و درها با آن در نياميزد،اي كه دانايي اش به امور پنهان،همانند دانايي اش به امور آشكار است، اي فضل بخش بر بندگانش به احسان،اي آن كه بر هرچيز تواناست،و به هرچيز دانا و آگاه است،يادت را به ما الهام كن، و از سختي بر ما ما را بركنار دا،7و به آساني ات ما را برسان،و به راستي راهنمايمان باش،و به استواري توفيقمان ده،و از بلا نگاهمان بدار. و ما را از بارهاي گران گناهان و خطاها حفظ كن،اي آن كه گناهان بزرگ را جز او نيامرزد،و احدي بدي را جز او برطرف ننمايد،اي مهربان ترين مهربانان،

وَ أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ وَ اجْعَلْ صِيَامَنَا مَقْبُولا وَ بِالْبِرِّ وَ التَّقْوَي مَوْصُولا وَ كَذَلِكَ فَاجْعَلْ سَعْيَنَا مَشْكُورا وَ قِيَامَنَا مَبْرُورا وَ قُرْآنَنَا [وَ قِرَاءَتَنَا] مَرْفُوعا وَ دُعَاءَنَا مَسْمُوعا وَ اهْدِنَا لِلْحُسْنَي [الْحُسْنَي] وَ جَنِّبْنَا الْعُسْرَي وَ يَسِّرْنَا لِلْيُسْرَي وَ أَعْلِ لَنَا الدَّرَجَاتِ وَ ضَاعِفْ لَنَا الْحَسَنَاتِ وَ اقْبَلْ مِنَّا الصَّوْمَ وَ الصَّلاةَ وَ اسْمَعْ مِنَّا الدَّعَوَاتِ وَ اغْفِرْ لَنَا الْخَطِيئَاتِ وَ تَجَاوَزْ

عَنَّا السَّيِّئَاتِ وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْعَامِلِينَ الْفَائِزِينَ وَ لا تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لا الضَّالِّينَ حَتَّي يَنْقَضِيَ شَهْرُ رَمَضَانَ عَنَّا وَ قَدْ قَبِلْتَ فِيهِ صِيَامَنَا وَ قِيَامَنَا وَ زَكَّيْتَ فِيهِ أَعْمَالَنَا وَ غَفَرْتَ فِيهِ ذُنُوبَنَا وَ أَجْزَلْتَ فِيهِ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ نَصِيبَنَا فَإِنَّكَ الْإِلَهُ الْمُجِيبُ وَ الرَّبُّ الْقَرِيبُ [الرَّقِيبُ] وَ أَنْتَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ مُحِيطٌ.

و كريم ترين كريمان،بر محمّد و اهل بيت پاكش درود فرست،و روزه ما را پذيرفته بدار،و به نيكي و تقوا پيوندش ده،و همچنين كوشش ما را مورد قدرداني،و شب زنده داري ما را پذيرفته،و قرائتمان را بالا رفته،و دعايمان را اجابت شده قرار ده،و ما را به عاقبت به خيري هدايت كن،و از دشواري بركنارمان بدار،و ما را براي آساني آماده ساز،و درجاتمان را بالا بر،و حسناتمان را دوچندان كن،و روزه و نماز ما را بپذير،و دعاهايمان را شنوا باش،خطاهايمان را بيامرز،و از گناهمان درگذر،و ما را از عاملان رستگار قرار ده،و از غضب شدگان و گمراهان قرار مده، تا ماه رمضان از ما سپري گردد چنان كه روزه ها و شب زنده داري مان را در آن پذيرفته باشي،و كردارمان را در آن پاكيزه، و گناهانمان را در آن مورد آمرزش قرار داده،و سهم ما را در آن از هر خيري فراوان ساخته باشي،به يقين تويي معبود اجابت كننده دعاها، و پروردگار نزديك به بندگان و تويي احاطه كننده بر هرچيز.

سَلِّمْنَا فِيهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ مُعَافَاةٍ وَ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ وَ فِيمَا تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَكِيمِ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِي لا يُرَدُّ وَ لا يُبَدَّلُ أَنْ تَكْتُبَنِي مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئَاتُهُمْ وَ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِيلَ لِي فِي عُمْرِي وَ تُوَسِّعَ عَلَيَّ مِنَ الرِّزْقِ الْحَلالِ.

خدايا اي پروردگار ماه رمضان،اي فرو فرستنده قرآن،اين ماه رمضان است كه قرآن را در آن فرود فرستادي،و در آن دلايل روشني از هدايت و شناسايي حق از باطل فرو فرستادي.خدايا روزه آن را نصيب ما كن،و بر شب زنده داري اش ياري مان ده،خدايا آن را براي ما سالم بدار،و در آن به ما سلامتي ده و آن را از سوي خويش در آساني و سلامت كامل از ما تحويل بگير،و در آنچه حكم مي كني و مقدّر مي گرداني از فرمان حتمي خويش،و در انچه جدا مي كني از امر حكيمانه ات در شب قدر،از ان حكمي كه برگشت نمي پذيرد و دگرگون نمي شود،مقرّر فرما كه ما را از حاجيان خانه محترمت بنويسي،آنان كه حجّشان قبول،و سعيشان پذيرفته،و گناهانشان آمرزيده گشته،و بديهايشان ناديده گرفته شده است. و در آنچه حكم مي كني و مقدّر مي نمايي مقرّر فرما كه عمرم را طولاني گرداني،و از روزي حلالت بر من وسعت بخشي.

سيزدهم:

دعاي چهل وچهارم صحيفه كامله سجاديه را بخواند.

چهاردهم:

بخواند عالي «اللّهمّ انّ هذا شهر رمضان … » را كه سيّد در كتاب «اقبال» نقل فرموده،و دعايي بسيار طولاني است.

پانزدهم:

بخواند:

اللَّهُمَّ إِنَّهُ قَدْ دَخَلَ شَهْرُ رَمَضَانَ اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ الَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ وَ جَعَلْتَهُ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَي وَ الْفُرْقَانِ اللَّهُمَّ

فَبَارِكْ لَنَا فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعِنَّا عَلَي صِيَامِهِ وَ صَلَوَاتِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا

خدايا هر آينه ماه رمضان وارد شد،ماهي كه در آن قرآن را فرو فرستادي،و آن را دلايل آشكاري از هدايت و شناسايي حق از باطل قرار دادي.خداوند در ماه رمضان به ما بركت عطا كن،و بر روزه و نمازهايش ياريمان فرما و آنرا از ما بپذيز.

روايت شده رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله وقتي ماه رمضان مي رسيد اين دعا را مي خواندند.

آفريننده و من آفريده ام،و تويي زنده و من مرده ام،از تو درخواست مي كنم به مهرت كه مرا بيامرزي و به من رحم كني،و از من درگذري،همانا تو بر هرچيز توانايي.

هفدهم:

در باب اوّل بيان استحباب خواندن دعاي جوشن كبير در آغاز ماه گذشت.

هيجدهم:

دعاي حج را كه در اول ماه گذشت بخواند.

نوزدهم:

هنگامي كه ماه رمضان شروع مي شود كثرت تلاوت قرآن شايسته است،و روايت شده كه امام صادق عليه السّلام پيش از تلاوت قرآن اين دعا را مي خواندند:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَشْهَدُ أَنَّ هَذَا كِتَابُكَ الْمُنْزَلُ مِنْ عِنْدِكَ عَلَي رَسُولِكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ كَلامُكَ النَّاطِقُ عَلَي لِسَانِ نَبِيِّكَ جَعَلْتَهُ هَادِيا مِنْكَ إِلَي خَلْقِكَ وَ حَبْلا مُتَّصِلا فِيمَا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ عِبَادِكَ اللَّهُمَّ إِنِّي نَشَرْتُ عَهْدَكَ وَ كِتَابَكَ اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ نَظَرِي فِيهِ عِبَادَةً وَ قِرَاءَتِي فِيهِ فِكْرا وَ فِكْرِي فِيهِ اعْتِبَارا وَ اجْعَلْنِي مِمَّنِ اتَّعَظَ بِبَيَانِ مَوَاعِظِكَ فِيهِ وَ اجْتَنَبَ مَعَاصِيَكَ وَ لا تَطْبَعْ عِنْدَ قِرَاءَتِي عَلَي سَمْعِي وَ لا تَجْعَلْ عَلَي بَصَرِي غِشَاوَةً وَ لا تَجْعَلْ قِرَاءَتِي قِرَاءَةً لا تَدَبُّرَ فِيهَا بَلِ اجْعَلْنِي أَتَدَبَّرُ آيَاتِهِ وَ أَحْكَامَهُ،

خدايا گواهي مي دهم كه اين كتاب توست كه از سوي تو بر رسولت محمّد بن عبد اللّه(درود خدا بر او و خاندانش)نازل گشته،و سخن گوياي توست بر زبان پيامبرت،آن را از سوي خود راهنمايي براي بندگانت قرار دادي، و رشته پيوسته اي بين تو و بندگان توست.خدايا پيمان و كتابت را در پيش رويم باز كرده ام،خدايا نگاهم را در آن عبادت،و خواندم را در آن انديشه،و انديشه ام را در آن عبرت آموز قرار بده،و مرا از كساني قرار ده كه از بيان پندهايت در قرآن اندرز گيرند،و از نافرمانيهايت دوري

نمايند،و هنگام تلاوت آن بر گوشم مهر مزن، و بر ديده ام پرده منه،و خواندنم را خواندن بي تدبّر قرار مده،بلكه آنچنان قرارم ده كه در آيات و احكامش تدبّر كنم،

آخِذا بِشَرَائِعِ دِينِكَ وَ لا تَجْعَلْ نَظَرِي فِيهِ غَفْلَةً وَ لا قِرَاءَتِي هَذَرا إِنَّكَ أَنْتَ الرَّءُوفُ الرَّحِيمُ و بعد از قرائت قرآن مجيد اين دعا را مي خواندند اللَّهُمَّ إِنِّي قَدْ قَرَأْتُ مَا قَضَيْتَ مِنْ كِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَهُ عَلَي نَبِيِّكَ الصَّادِقِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَلَكَ الْحَمْدُ رَبَّنَا اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِمَّنْ يُحِلُّ حَلالَهُ وَ يُحَرِّمُ حَرَامَهُ وَ يُؤْمِنُ بِمُحْكَمِهِ وَ مُتَشَابِهِهِ وَ اجْعَلْهُ لِي أُنْسا فِي قَبْرِي وَ أُنْسا فِي حَشْرِي وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ تُرْقِيهِ [تُرَقِّيهِ] بِكُلِّ آيَةٍ قَرَأَهَا دَرَجَةً فِي أَعْلَي عِلِّيِّينَ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ.

و برگيرنده قوانين دينت باشم،و نگاهم را در آن بي خبري،و قرائتم را بيهوده و باطل قرار مده، تويي رؤف،و مهربان.و پس از قرائت قرآن مجيد اين دعا را مي خواندند خدايا آنچه را از حكم كتابت كرده بودي خواندم،كتابي كه بر پيامبر راستگويت(درود خدا بر او و خاندانش)نازل كردي،پس سپاس شايسته توست اي پروردگار خدايا مرا از كساني قرار ده كه حلالش را حلال و حرامش را حرام مي شمارند،به محكم و متشابهش ايمان مي آورند،و آن را مونس در قبر و قيامتم گردان،و مرا از كساني قرار ده كه او را به هر آيه اي كه مي خواند در برترين جايگاه بهشت بالا بري،آمين اي پروردگار جهانيان.

را بخوان،و فرمود: هركه اين دعا را براي رضاي خدا،و بدون آميختگي با اغراض ناپسند و ريا بخواند،در آن سال فتنه و گمراهي و آفتي كه به دين يا بدنش ضرر برساند به او نرسد،و حق تعالي او را از شرّ آنچه از بلاها در آن سال واقع مي شود حفظ مي نمايد.و دعا اين است:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَانَ لَهُ كُلُّ شَيْ ءٍ وَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ ءٍ وَ بِعَظَمَتِكَ الَّتِي تَوَاضَعَ لَهَا كُلُّ شَيْ ءٍ وَ بِعِزَّتِكَ الَّتِي قَهَرَتْ كُلَّ شَيْ ءٍ وَ بِقُوَّتِكَ الَّتِي خَضَعَ لَهَا كُلُّ شَيْ ءٍ وَ بِجَبَرُوتِكَ الَّتِي غَلَبَتْ كُلَّ شَيْ ءٍ وَ بِعِلْمِكَ الَّذِي أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ يَا نُورُ يَا قُدُّوسُ يَا أَوَّلا قَبْلَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ يَا بَاقِيا بَعْدَ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَمَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُنْزِلُ النِّقَمَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَقْطَعُ الرَّجَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُدِيلُ الْأَعْدَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَرُدُّ الدُّعَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي يُسْتَحَقُّ بِهَا نُزُولُ الْبَلاءِ،

خدايا از تو درخواست مي كنم به آن نامت كه همه چيز در برابرش فروتن شده،و به رحمتت كه همه چيز را فرا گرفته، و به عظمتت كه همه چيز در آستانش تواضع نموده،و به عزّتت كه بر همه چيز چيره گشته،و به نيرويت كه همه چيز در برابرش خضوع يافته،و به جبروتت كه بر همه چيز غالب گشته،و به علمت كه همه چيز را فرا گرفته،اي نور،اي قدوس،اي اول پيش از هر چيز،اي باقي پس از هر چيز،اي خدا،اي مهربان،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و از من بيامرز گناهاني را كه نعمتها

را دگرگون مي سازد،و بيامرز گناهاني را كه كينه ها را فرو مي فرستد، و بيامرز گناهاني را كه اميد به تو را قطع مي كند،و بيامرز گناهاني را كه دشمنان را چيره مي سازد،و بيامرز گناهاني را كه دعا را برمي گرداند،و بيامرز گناهاني را كه مردم به سبب آن سزاوار نزول بلا مي شوند،

وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَحْبِسُ غَيْثَ السَّمَاءِ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَكْشِفُ الْغِطَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُورِثُ النَّدَمَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَهْتِكُ الْعِصَمَ وَ أَلْبِسْنِي دِرْعَكَ الْحَصِينَةَ الَّتِي لا تُرَامُ وَ عَافِنِي مِنْ شَرِّ مَا أُحَاذِرُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ فِي مُسْتَقْبَلِ سَنَتِي هَذِهِ اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبَّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ وَ رَبَّ السَّبْعِ الْمَثَانِي وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ وَ رَبَّ إِسْرَافِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ جَبْرَئِيلَ وَ رَبَّ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ وَ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ أَسْأَلُكَ بِكَ وَ بِمَا سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ يَا عَظِيمُ أَنْتَ الَّذِي تَمُنُّ بِالْعَظِيمِ،

و بيامرز گناهاني را كه بارش آسمان را باز مي دارد،و بيامرز گناهاني را كه پرده ها را كنار مي زند،و بيامرز گناهاني را كه در نابودي شتاب مي افكند،و بيامرز گناهاني را كه سبب پشيماني مي گردد،و بيامرز گناهاني را كه پرده ها را مي درد،و زره محكمت را بر من بپوشان زرهي كه نفوذ ناپذير است،و مرا از شرّ آنچه در شب و روز و آينده اين سال از آن حذر مي كنم عافيت بخش.خدايا پروردگار آسمانهاي هفتگانه،و پروردگار زمينهاي هفتگانه،و آنچه در آنهاست،و آنچه ميان آنهاست،و پروردگار عرش بزرگ،و پروردگار سوره «حمد» و قرآن عظيم،و پروردگار اسرافيل و ميكاييل

و جبرييل،و پروردگار محمّد(درود خدا بر او و خاندانش) آقاي رسولان و پايان بخش پيامبران،از تو مي خواهم به حق ذات پاكت و به حق آنچه خود را به آن نام نهادي،اي بزرگ تويي كه به نعمت بزرگ تفضّل مي كني،

وَ تَدْفَعُ كُلَّ مَحْذُورٍ وَ تُعْطِي كُلَّ جَزِيلٍ وَ تُضَاعِفُ [مِنَ] الْحَسَنَاتِ بِالْقَلِيلِ وَ بِالْكَثِيرِ وَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ يَا قَدِيرُ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ أَلْبِسْنِي فِي مُسْتَقْبَلِ سَنَتِي هَذِهِ سِتْرَكَ وَ نَضِّرْ وَجْهِي بِنُورِكَ وَ أَحِبَّنِي بِمَحَبَّتِكَ وَ بَلِّغْنِي رِضْوَانَكَ وَ شَرِيفَ كَرَامَتِكَ وَ جَسِيمَ عَطِيَّتِكَ وَ أَعْطِنِي مِنْ خَيْرِ مَا عِنْدَكَ وَ مِنْ خَيْرِ مَا أَنْتَ مُعْطِيهِ أَحَدا مِنْ خَلْقِكَ وَ أَلْبِسْنِي مَعَ ذَلِكَ عَافِيَتَكَ يَا مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوَي وَ يَا شَاهِدَ كُلِّ نَجْوَي وَ يَا عَالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ وَ يَا دَافِعَ مَا تَشَاءُ مِنْ بَلِيَّةٍ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ تَوَفَّنِي عَلَي مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَ فِطْرَتِهِ،

و هر محدوزي را دفع مي كني،و هر نعمت برجسته اي را عطا مي نمايي،و نيكيها را به كم و زياد دوچندان مي سازي،و هركاري كه بخواهي انجام مي دهي،اي توانا اي خدا،اي مهربان،بر محمّد و اهل بيتش درود فرست، و در آينده اين سال لباس سترت را بر من بپوشان،و چهره ام را به نورت شاداب ساز،و به دوستي ات دوستم بدار،و و مرا به خشنوديت،و شريف كرامتت،و بزرگ عطايت برسان،و به من عطا كن از بهترين چيزي كه نزد توست و بهترين چيزي كه به بنده اي از بندگانت عطا مي فرمايي،و افزون بر اين لباس عافيت و تندرستي بر من بپوشان،اي جايگاه هر شكايت،اي حاضر در هر گفتگوي پنهان،اي داناي هر نهان،اي دفع كننده بلاها آنگونه كه خواهي،اي بزرگوار

گذشت اي نيكو درگذر،مرا بر آيين ابراهيم و بر فطرت او،

وَ عَلَي دِينِ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَي خَيْرِ الْوَفَاةِ فَتَوَفَّنِي مُوَالِيا لِأَوْلِيَائِكَ وَ مُعَادِيا لِأَعْدَائِكَ اللَّهُمَّ وَ جَنِّبْنِي فِي هَذِهِ السَّنَةِ كُلَّ عَمَلٍ أَوْ قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ يُبَاعِدُنِي مِنْكَ وَ اجْلِبْنِي إِلَي كُلِّ عَمَلٍ أَوْ قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ يُقَرِّبُنِي مِنْكَ فِي هَذِهِ السَّنَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ امْنَعْنِي مِنْ كُلِّ عَمَلٍ أَوْ قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ يَكُونُ مِنِّي أَخَافُ ضَرَرَ عَاقِبَتِهِ وَ أَخَافُ مَقْتَكَ إِيَّايَ عَلَيْهِ حِذَارَ أَنْ تَصْرِفَ وَجْهَكَ الْكَرِيمَ عَنِّي فَأَسْتَوْجِبَ بِهِ نَقْصا مِنْ حَظٍّ لِي عِنْدَكَ يَا رَءُوفُ يَا رَحِيمُ.

و بر دين محمّد(درود خدا بر او و خاندانش باد) و روش او،و بر بهترين مرگ ها بميران،بميران درحالي كه دوستدار اوليايت،و دشمن دشمنانت باشم.خدايا مرا در اين سال از هر كار يا گفتار يا كرداري كه از تو دورم مي كند بركنار دار،و به جانب هر عمل يا گفتار يا كرداري كه مرا در اين سال به تو نزديك مي كند جلب نما،اي مهربان ترين مهربانان،و بازدار مرا از هر عمل يا گفتار يا كرداري كه از من سر مي زند،و من از سرانجام زيانبارش مي ترسم،و از خشمت به خاطر آ بر خود بيمناكم،ترسم از اين است كه روي كريمانه ات را از من بگرداني در نتيجه سزاوار كاستي بهره اي كه پيش تو دارم گردم،اي پرلطف اي مهربان

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي مُسْتَقْبَلِ سَنَتِي هَذِهِ فِي حِفْظِكَ وَ فِي جِوَارِكَ وَ فِي كَنَفِكَ وَ جَلِّلْنِي سِتْرَ عَافِيَتِكَ وَ هَبْ لِي كَرَامَتَكَ عَزَّ جَارُكَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ وَ لا إِلَهَ غَيْرُكَ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي تَابِعا لِصَالِحِي مَنْ مَضَي مِنْ أَوْلِيَائِكَ وَ أَلْحِقْنِي بِهِمْ وَ اجْعَلْنِي مُسَلِّما لِمَنْ قَالَ

بِالصِّدْقِ عَلَيْكَ مِنْهُمْ وَ أَعُوذُ بِكَ اللَّهُمَّ [يَا إِلَهِي] أَنْ تُحِيطَ بِي خَطِيئَتِي وَ ظُلْمِي وَ إِسْرَافِي عَلَي نَفْسِي وَ اتِّبَاعِي لِهَوَايَ وَ اشْتِغَالِي بِشَهَوَاتِي فَيَحُولُ ذَلِكَ بَيْنِي وَ بَيْنَ رَحْمَتِكَ وَ رِضْوَانِكَ فَأَكُونَ مَنْسِيّا عِنْدَكَ مُتَعَرِّضا لِسَخَطِكَ وَ نِقْمَتِكَ اللَّهُمَّ وَفِّقْنِي لِكُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ تَرْضَي بِهِ عَنِّي وَ قَرِّبْنِي إِلَيْكَ زُلْفَي اللَّهُمَّ كَمَا كَفَيْتَ نَبِيَّكَ مُحَمَّدا صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ فَرَّجْتَ هَمَّهُ وَ كَشَفْتَ غَمَّهُ [كَرْبَهُ] وَ صَدَقْتَهُ وَعْدَكَ وَ أَنْجَزْتَ لَهُ عَهْدَكَ،

خدايا در آينده اين سال مرا در حفظ و پناه و حمايت خود قرار ده،و پرده تندرستي را بر من بپوشان،و از كرامتت بر من ببخش،عزيز است پناه تو،و بزرگ است ثناي تو،و معبودي جز تو نيست.خدايا مرا پيرو شايستگان از اولياي گذشته ات قرار ده،و به آنان ملحقم فرما،و تسليم آن كه از آنان از طرف توراست گفت قرارم ده،خدايا به تو پناه مي آورم از اينكه خطايم و ستمم،و زياده روي بر نفسم،و پيروي از هواوهوسم،و سرگرمي ام به شهوت بر من احاطه كند،در نتيجه همه اينها بين من و رحمت و خشنودي ات ديوار گردد،و من نزد تو فراموش شوم،و در معرض خشم و كينه ات قرار گيرم.خدايا مرا براي هر عمل شايسته اي كه به سبب آن از من خشنود شودي موفق بدار،و مرا به مقام قربت نزديك كن.خدايا چنان كه از پيامبرت محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)هراس از دشمنش را كفايت كردي،و اندوهش را برطرف نمودي،و غمش را زدودي،و وعده ات را به او وفا كردي،و پيمانت را برايش به پايان آوردي.

اللَّهُمَّ فَبِذَلِكَ فَاكْفِنِي هَوْلَ هَذِهِ السَّنَةِ وَ آفَاتِهَا وَ أَسْقَامَهَا وَ فِتْنَتَهَا وَ شُرُورَهَا وَ أَحْزَانَهَا وَ ضِيقَ الْمَعَاشِ فِيهَا وَ

بَلِّغْنِي بِرَحْمَتِكَ كَمَالَ الْعَافِيَةِ بِتَمَامِ دَوَامِ النِّعْمَةِ عِنْدِي إِلَي مُنْتَهَي أَجَلِي أَسْأَلُكَ سُؤَالَ مَنْ أَسَاءَ وَ ظَلَمَ وَ اسْتَكَانَ وَ اعْتَرَفَ وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَغْفِرَ لِي مَا مَضَي مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِي حَصَرَتْهَا حَفَظَتُكَ وَ أَحْصَتْهَا كِرَامُ مَلائِكَتِكَ عَلَيَّ وَ أَنْ تَعْصِمَنِي إِلَهِي [اللَّهُمَ] مِنَ الذُّنُوبِ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِي إِلَي مُنْتَهَي أَجَلِي يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ آتِنِي كُلَّ مَا سَأَلْتُكَ وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِيهِ فَإِنَّكَ أَمَرْتَنِي بِالدُّعَاءِ وَ تَكَفَّلْتَ لِي بِالْإِجَابَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

خدايا به همانگونه هراس اين سال و آفات و امراض و فتنه ها و شرور و اندوهها و تنگي معيشت را در آن از من كفايت كن،و به رحمتت مرا به كمال عافيت،با كامل كردن ريزش نعمت بر من تا پايان عمرم برسان از تو درخواست مي كنم درخواست كسي كه بد كرده و ستم روا داشته و درمانده شده و اعتراف به گناه نموده است،و از تو درخواست مي كنم كه مرا بيامرزي از آنچه از گناهان بر من گذشته،كه آنها را نگهبانانت ثبت نموده و بزرگوار فرشتگانت برشمرده اند و اينكه خدايا در آنچه از عمرم باقي مانده،تا پايان عمر مرا از گناهان نگاه داري،اي خدا،اي بخشنده،اي مهربان،بر محمّد و اهل بيت محمّد درود فرست،و هر آنچه از تو خواستم،و در طلب آن به جانب تو رغبت نمودم به من عنايت فرما،بدرستي كه تو مرا به خواستن فرمان دادي و برايم عهده دار اجابت شدي،اي مهربان ترين مهربانان.

فقير گويد: سيّد ابن طاووس اين دعا را در شمار اعمال شب اوّل ماه ذكر كرده است.

نَبِّهْنِي فِيهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِينَ وَ هَبْ لِي جُرْمِي فِيهِ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ وَ اعْفُ عَنِّي يَا عَافِيا عَنِ الْمُجْرِمِينَ

خدايا روزه ام را در اين ماه روزه روزه داران قرار ده،و شب زنده داري ام را شب زنده داري شب زنده داران،و بيدارم كن در آن از خواب بي خبران،و ببخش گناهم را در آن اي معبود جهانيان،و از من درگذر، اي درگذرنده از گنهكاران.

أَمَانَتِي وَ دَيْنِي آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ.

خدايا زيارت خانه محرّمت را در امسال و در هر سال نصيبم كن،تا زماني كه زنده ام داري در آساني تندرستي و گشادگي روزي،و محرومم نكن مرا از آن اماكن گرامي،و مشاهد شريف خيز و زيارت قبر پيامبرت كه درود تو بر او و بر خاندانش باد،و در تمام حاجات دنيا و آخرت ياور من باش خدايا از تو درخواست مي كنم در آنچه كه حكم مي كني و مقدّر مي نمايي،از فرمان حتمي در شب قدر،از حكمي كه برگشت داده نمي شود، و به حكم ديگر تبديل نمي گردد،اينكه مرا در شمار زائران خانه محترمت بنويسي،آن زائراني كه پاك و خالصانه است زيارتشان و پذيرفته است تلاششان و آمرزيده است گناهشان،و نابود شده است بديهايشان،و قرار ده در آنچه حكم مي كني،و مقدّر مي نماي اينكه عمرم را طولاني سازي و روزي ام را فراوان كني،و امانت و قرضم را ادا نمايي،دعايم را اجابت كن اي پروردگار جهانيان

عظمت و كرامت و شرافت بخشيدي و بر ساير ماهها برتري دادي،و ماهي است كه روزه اش را بر ما واجب نمودي،و آن ماه مرضان است كه قرآن را در آن فرود آوردي،براي هدايت مردم و بيان دلايل روشن از هدايت و تميز حق از باطل،و شب قدر را در آن قرار دادي،و آن را از هزار ماه بهتر ساختي،اي صاحب منت كه بر تو منّتي گذاشته نشود،بر من به آزادي از آتش منّت نه،در جمع آنان كه بر آنها منّت نهي،و وارد بهشتم گردان اي مربان ترين مهربانان.

در كار مسلمانان اصلاح گردان، خدايا هر بيماري را درمان ده،خدايا راه تهيدستي ما را با توانگريت ببند،خدايا بدحالي ما را به خوبي حال خود تغيير ده، خدايا وام ما را بپرداز،و ما را از تهيدستي بي نياز كن،همانا تو بر هرچيز توانايي.

وَ تَجَاوُزَكَ عَنْ خَطِيئَتِي وَ صَفْحَكَ عَنْ ظُلْمِي وَ سَتْرَكَ عَلَي [عَنْ] قَبِيحِ عَمَلِي وَ حِلْمَكَ عَنْ كَثِيرِ [كَبِيرِ] جُرْمِي عِنْدَ مَا كَانَ مِنْ خَطَايَ [خَطَئِي] وَ عَمْدِي أَطْمَعَنِي فِي أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْكَ الَّذِي رَزَقْتَنِي مِنْ رَحْمَتِكَ وَ أَرَيْتَنِي مِنْ قُدْرَتِكَ وَ عَرَّفْتَنِي مِنْ إِجَابَتِكَ فَصِرْتُ أَدْعُوكَ آمِنا وَ أَسْأَلُكَ مُسْتَأْنِسا لا خَائِفا وَ لا وَجِلا مُدِلا عَلَيْكَ فِيمَا قَصَدْتُ فِيهِ [بِهِ] إِلَيْكَ فَإِنْ أَبْطَأَ عَنِّي [عَلَيَ] عَتَبْتُ بِجَهْلِي عَلَيْكَ وَ لَعَلَّ الَّذِي أَبْطَأَ عَنِّي هُوَ خَيْرٌ لِي لِعِلْمِكَ بِعَاقِبَةِ الْأُمُورِ فَلَمْ أَرَ مَوْلًي [مُؤَمَّلا] كَرِيما أَصْبَرَ عَلَي عَبْدٍ لَئِيمٍ مِنْكَ عَلَيَّ يَا رَبِّ إِنَّكَ تَدْعُونِي فَأُوَلِّي عَنْكَ وَ تَتَحَبَّبُ إِلَيَّ فَأَتَبَغَّضُ إِلَيْكَ وَ تَتَوَدَّدُ إِلَيَّ فَلا أَقْبَلُ مِنْكَ كَأَنَّ لِيَ التَّطَوُّلَ عَلَيْكَ،

فَلَمْ [ثُمَّ لَمْ] يَمْنَعْكَ ذَلِكَ مِنَ الرَّحْمَةِ لِي وَ الْإِحْسَانِ إِلَيَّ وَ التَّفَضُّلِ عَلَيَّ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ فَارْحَمْ عَبْدَكَ الْجَاهِلَ وَ جُدْ عَلَيْهِ بِفَضْلِ إِحْسَانِكَ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ الْحَمْدُ لِلَّهِ مَالِكِ الْمُلْكِ مُجْرِي الْفُلْكِ مُسَخِّرِ الرِّيَاحِ فَالِقِ الْإِصْبَاحِ دَيَّانِ الدِّينِ رَبِّ الْعَالَمِينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَي حِلْمِهِ بَعْدَ عِلْمِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَي عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَي طُولِ أَنَاتِهِ فِي غَضَبِهِ وَ هُوَ قَادِرٌ [الْقَادِرُ] عَلَي مَا يُرِيدُ الْحَمْدُ لِلَّهِ خَالِقِ الْخَلْقِ بَاسِطِ الرِّزْقِ فَالِقِ الْإِصْبَاحِ ذِي الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ وَ الْفَضْلِ [وَ التَّفَضُّلِ] وَ الْإِنْعَامِ [الْإِحْسَانِ] الَّذِي بَعُدَ فَلا يُرَي وَ قَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوَي تَبَارَكَ وَ تَعَالَي الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَيْسَ لَهُ مُنَازِعٌ يُعَادِلُهُ وَ لا شَبِيهٌ يُشَاكِلُهُ وَ لا ظَهِيرٌ يُعَاضِدُهُ قَهَرَ بِعِزَّتِهِ الْأَعِزَّاءَ وَ تَوَاضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَمَاءُ فَبَلَغَ بِقُدْرَتِهِ مَا يَشَاءُ.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يُجِيبُنِي حِينَ أُنَادِيهِ وَ يَسْتُرُ عَلَيَّ كُلَّ عَوْرَةٍ وَ أَنَا أَعْصِيهِ وَ

يُعَظِّمُ النِّعْمَةَ عَلَيَّ فَلا أُجَازِيهِ فَكَمْ مِنْ مَوْهِبَةٍ هَنِيئَةٍ قَدْ أَعْطَانِي وَ عَظِيمَةٍ مَخُوفَةٍ قَدْ كَفَانِي وَ بَهْجَةٍ مُونِقَةٍ قَدْ أَرَانِي فَأُثْنِي عَلَيْهِ حَامِدا وَ أَذْكُرُهُ مُسَبِّحا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لا يُهْتَكُ حِجَابُهُ وَ لا يُغْلَقُ بَابُهُ وَ لا يُرَدُّ سَائِلُهُ وَ لا يُخَيَّبُ [يَخِيبُ] آمِلُهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يُؤْمِنُ الْخَائِفِينَ وَ يُنَجِّي [يُنْجِي] الصَّالِحِينَ [الصَّادِقِينَ] وَ يَرْفَعُ الْمُسْتَضْعَفِينَ وَ يَضَعُ الْمُسْتَكْبِرِينَ وَ يُهْلِكُ مُلُوكا وَ يَسْتَخْلِفُ آخَرِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ قَاصِمِ الْجَبَّارِينَ مُبِيرِ الظَّالِمِينَ مُدْرِكِ الْهَارِبِينَ نَكَالِ الظَّالِمِينَ صَرِيخِ الْمُسْتَصْرِخِينَ مَوْضِعِ حَاجَاتِ الطَّالِبِينَ مُعْتَمَدِ الْمُؤْمِنِينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مِنْ خَشْيَتِهِ تَرْعَدُ السَّمَاءُ وَ سُكَّانُهَا وَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ عُمَّارُهَا وَ تَمُوجُ الْبِحَارُ وَ مَنْ يَسْبَحُ فِي غَمَرَاتِهَا.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يَخْلُقُ وَ لَمْ يُخْلَقْ وَ يَرْزُقُ وَ لا يُرْزَقُ وَ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ وَ يُمِيتُ الْأَحْيَاءَ وَ يُحْيِي الْمَوْتَي وَ هُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ أَمِينِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ حَبِيبِكَ وَ خِيَرَتِكَ [خَلِيلِكَ] مِنْ خَلْقِكَ وَ حَافِظِ سِرِّكَ وَ مُبَلِّغِ رِسَالاتِكَ أَفْضَلَ وَ أَحْسَنَ وَ أَجْمَلَ وَ أَكْمَلَ وَ أَزْكَي وَ أَنْمَي وَ أَطْيَبَ وَ أَطْهَرَ وَ أَسْنَي وَ أَكْثَرَ [أَكْبَرَ] مَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ وَ تَرَحَّمْتَ وَ تَحَنَّنْتَ وَ سَلَّمْتَ عَلَي أَحَدٍ مِنْ عِبَادِكَ [خَلْقِكَ] وَ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ أَهْلِ الْكَرَامَةِ عَلَيْكَ مِنْ خَلْقِكَ اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَي عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ وَصِيِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ،

عَبْدِكَ وَ وَلِيِّكَ وَ أَخِي رَسُولِكَ وَ حُجَّتِكَ عَلَي خَلْقِكَ وَ آيَتِكَ الْكُبْرَي وَ النَّبَإِ الْعَظِيمِ

وَ صَلِّ عَلَي الصِّدِّيقَةِ الطَّاهِرَةِ فَاطِمَةَ [الزَّهْرَاءِ] سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ وَ صَلِّ عَلَي سِبْطَيِ الرَّحْمَةِ وَ إِمَامَيِ الْهُدَي الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ صَلِّ عَلَي أَئِمَّةِ الْمُسْلِمِينَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَي بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَي وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ الْخَلَفِ الْهَادِي الْمَهْدِيِّ حُجَجِكَ عَلَي عِبَادِكَ وَ أُمَنَائِكَ فِي بِلادِكَ صَلاةً كَثِيرَةً دَائِمَةً اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَي وَلِيِّ أَمْرِكَ الْقَائِمِ الْمُؤَمَّلِ وَ الْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ وَ حُفَّهُ [وَ احْفُفْهُ] بِمَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَيِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ الدَّاعِيَ إِلَي كِتَابِكَ وَ الْقَائِمَ بِدِينِكَ اسْتَخْلِفْهُ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفْتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِ مَكِّنْ لَهُ دِينَهُ الَّذِي ارْتَضَيْتَهُ لَهُ أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْنا يَعْبُدُكَ لا يُشْرِكُ بِكَ شَيْئا.

اللَّهُمَّ أَعِزَّهُ وَ أَعْزِزْ بِهِ وَ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ وَ انْصُرْهُ نَصْرا عَزِيزا وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحا يَسِيرا وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانا نَصِيرا اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِينَكَ وَ سُنَّةَ نَبِيِّكَ حَتَّي لا يَسْتَخْفِيَ بِشَيْ ءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَي طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ إِلَي سَبِيلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.

اللَّهُمَّ مَا عَرَّفْتَنَا مِنَ الْحَقِّ فَحَمِّلْنَاهُ وَ مَا قَصُرْنَا عَنْهُ فَبَلِّغْنَاهُ اللَّهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعَثَنَا وَ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا وَ كَثِّرْ بِهِ قِلَّتَنَا وَ أَعْزِزْ [أَعِزَّ] بِهِ ذِلَّتَنَا وَ أَغْنِ بِهِ عَائِلَنَا وَ اقْضِ بِهِ عَنْ مُغْرَمِنَا [مَغْرَمِنَا] وَ اجْبُرْ بِهِ فَقْرَنَا وَ

سُدَّ بِهِ خَلَّتَنَا وَ يَسِّرْ بِهِ عُسْرَنَا وَ بَيِّضْ بِهِ وُجُوهَنَا وَ فُكَّ بِهِ أَسْرَنَا وَ أَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنَا وَ أَنْجِزْ بِهِ مَوَاعِيدَنَا وَ اسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ سُؤْلَنَا وَ بَلِّغْنَا بِهِ مِنَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ آمَالَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنَا يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ وَ أَوْسَعَ الْمُعْطِينَ اشْفِ بِهِ صُدُورَنَا وَ أَذْهِبْ بِهِ غَيْظَ قُلُوبِنَا وَ اهْدِنَا بِهِ لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَي صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ وَ انْصُرْنَا بِهِ عَلَي عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّنَا إِلَهَ الْحَقِّ [الْخَلْقِ] آمِينَ اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا [إِمَامِنَا] وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا،

وَ شِدَّةَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا فَصَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [آلِ مُحَمَّدٍ] وَ أَعِنَّا عَلَي ذَلِكَ بِفَتْحٍ مِنْكَ تُعَجِّلُهُ وَ بِضُرٍّ تَكْشِفُهُ وَ نَصْرٍ تُعِزُّهُ وَ سُلْطَانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَ رَحْمَةٍ مِنْكَ تُجَلِّلُنَاهَا وَ عَافِيَةٍ مِنْكَ تُلْبِسُنَاهَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

فرمانروايي شريكي برايش نيست،و سرپرستي از روي ناتواني نداشته است،و او را بزرگ شمار بسيار بزرگ.

سپاس خداي را با همه ستودنيهايش،بر تمام نعمتهايش،سپاس خداي را كه در فرمانروايي رقيبي ندارد،و براي او در كارش نزاع كننده اي نيست،سپاس خداي را كه در آفرينش شريكي ندارد،و در بزرگي شبيهي براي او نيست.سپاس خداي را كه فرمان و سپاسش در آفريدگان جاري است و بزرگواري اش با كرمش آشكار است،و دست لطفش به سخاوت گشوده،خدايي گنجينه هايش نقصان نپذيرد،و بخشش بسيارش جز جود و كرم بر او نيفزايد،همانا او عزيز و بسيار بخشنده است،خدايا اندك از بسيار از تو درخواست مي كنم، با نياز شديدي كه مرا به آن است،و بي نيازي تو از ان ديرينه است،و آن اندك نزد من بسيار است،و براي تو هموار و آسان.

خدايا بخششت از گناهم،و گذشتت از خطايم،و چشم پوشي ات از تجاوزم،و پرده افكني ات بر كردار زشتم،و بردباري ات از فراواني جرمم از آنچه كه از خطا و گناه عمدي ام بود مرا به طمع انداخت،كه از درگاهت چيزي را كه شايسته آن از سوي تو نيستم درخواست كنم،آنچه كه از رحمتت نصيبم نمودي و از قدرتت نشانم دادي،و از اجابتت به من شناساندي،پس بر آن شدم كه با اطمينان بخوانمت،و با انس و ميل بدون ترس و هراس از تو درخواست مي كنم،و در انچه به خاطر آن قصد پيشگاه تو نمودم از تو ناز جويم،اگر برآورده شدن حاجتم تأخير افتاد،از روي ناداني بر تو عتاب ورزيدم،با آنكه شايد به تأخير افتادن روا شدن حاجتم برايم بهتر باشد،چه تو به سرانجام امور آگاهي،پس هيچ مولاي كريمي را بر بنده پستي،شكيباتر از تو بر خود نديدم،اي پروردگار من،تو مرا مي خواني،و من از

تو روي مي گردانم، و با من دوستي مي ورزي و من با تو دشمني مي كنم،به من محبّت مي نماي و از تو نمي پذيرم،گويا مرا بر تو منّت است،

و با همه اينها چيزي تو را باز نمي دارد از رحمت و احسان بر من،و تفضّل به جود و كرمت بر اين بنده،بر بنده نادانت رحم كن،و با فزوني احسانت بر او جود آور،زيرا تو بخشنده كريمي، سپاس خداي را خداي مالك سلطنت،روان كننده كشتي،تسخيركننده بادها،شكافنده سپيده،حكمفرماي روز جزاء پروردگار جهانيان.سپاس خداي را بر بردباري اش پس از دانشش به نافرماني بنده،و سپاس خداي را بر عفوش پس از قدرتش بر عقاب،و و سپاس خداي را بر طول بردباري اش در وقت خشم،و حال آنكه او بر آنچه بخواهد تواناست.سپاس خداي را كه آفريننده آفريدگان گسترنده روزي،شكافنده سپيده،داراي عظمت و بزرگواري و احسان و نعمت بخشي است خدايي كه از ديدگان دور است پس ديده نمي شود،و به جانها نزديك است پس شاهد گفتگوهاي پنهان است،فرخنده و برتر است.سپاس خداي را كه ستيزه جويي ندارد تا با او برابري نمايد،و شبيهي ندارد كه هم شكل او باشد،و پشتيباني ندارد كه او را ياري كند،با عزّتش همه عزيزان را مقهور ساخته و در برابر عظمتش بزرگان فروتن گشته اند،پس با قدرتش به هرچه خواهد رسد،

سپاس خداي را كه اجابتم مي كند آنگاه كه صدايش مي زنم،و هر زشتي را بر من مي پوشاند و من از او نافرماني مي كنم،و او نعمتش را بر من بزرگ مي گرداند،پس من او را شكر نمي كنم،چه بسيار موهبتهاي گوارايي كه به من عطا فرمود،و حوادث وحشتناكي كه مرا از آسيب آنها كفايت نمود،و چه بسيار خرّمي دلنشيني كه به من نماياند، او را سپاس گويان ستايش مي كنم،و

تسبيح گويان ياديش مي كنم،سپاس خداي را كه پرده اش دريده نگردد،و در رحمتش بسته نشود، و پرسنده اش ردّ نگردد،و آرزومندش نوميد نشود.سپاس خداي را كه هراسندگان را ايمني بخشد،و شايستگان را نجات دهد،و ناتوان شمردگان را به رفعت رساند،و متكبّران را به خاك اندازد و پادشاهاني را نابود نمايد، و ديگران را جانشين آنان سازد،سپاس خداي را كه درهم شكننده گردنكشان،نابودكننده ستمكاران،دريابنده گريختگان،كيفردهنده ستمگران،فريادرس دادجويان،حاجت بخش خواهندگان،تكيه گاه مؤمنان است.سپاس خداي را كه از خشيتش آسمان و ساكنانش غرّش كنند،و زمين و آباد كنندگانش بلرزند،و درياها و هركه در اعماقش شناور است موج زنند.

سپاس خداي را كه ما را به شناخت خويش هدايت فرمود و اگر خدا ما را هدايت نكرده بود هرگز هدايت نمي شديم سپاس خداي را كه مي آفريند و خود آفريده نشده،و روزي مي دهد،و خود روزي داده نمي شود و مي خوراند و خود خورانده نمي شود و زنده ها را مي ميراند،و مردگان را زنده مي كند،و اوست زنده اي كه هرگز نمي ميرد،خير تنها به دست اوست،و او بر هر چيز تواناست. خدايا درود فرست بر محمّد بنده و فرستاده ات و امين و يار صميمي و محبوب،و برگزيده ات و حافظ راز و رساننده پيامهايت،درودي برترين و بهترين و زيباترين و كامل ترين و پاكيزه ترين و پر نماترين و دلپسندترين و پاك ترين و بلندترين و بيشترين درودي كه فرستادي و بركت دادي و ترحم نمودي و مهر ورزيدي،و سلام دادي بر يكي از بندگان و پيامبران و رسولان و برگزيدگان و اهل كرامت از خلقت.خدايا درود فرست بر علي امير المؤمنان،و جانشين فرستاده پروردگار جهانيان،

بنده و وليّت و برادر رسولت،و حجّتت بر بندگان،و نشانه بزرگ ترت،و خبر عظيم،و درود فرست بر صديقه طاهره فاطمه زهرا سرور

زنان جهانيان،و درود فرست بر دو فرزندزاده پيامبر رحمت،و دو پيشواي هدايت،حسن و حسين،دو سرور جوانان اهل بهشت،و درود فرست بر امامان مسلمانان،علي بن الحسين و محمّد بن علي،و جعفر بن محمّد،و موسي بن جعفر و علي بن موسي و محمّد بن علي و علي بن محمّد،و حسن بن علي،و يادگار شايسته هدايتگر حضرت مهدي،حجّتهاي تو بر بندگان،و امينهاي تو در سرزمينهايت درودي بسيار و هميشگي.خدايا درود فرست بر ولي امرت،آن قائم آرزو شده،و دادگستر مورد انتظار، واو را در حمايت فرشتگان مقرّبت قرار ده،و به روح القدس تأييدش كن اي پروردگار جهانيان.خدايا او را دعوت كننده به كتابت،و قيام كننده به آئينت قرار ده،او را جانشين خود روي زمين گردان،چنان كه پاكان پيش از او را جانشين خويش قرار دادي،ديني را كه برايش پسنديده اي به دست او پابرجا بدار،و ترسش را به امنيت بازگردان،تا با اخلاص كامل تو را بپرستد.

خدايا عزيزش بدار،و به ديگران توسط او عزّت بده و ياري اش كن.و به ديگران از سوي او ياري ده ياري اش ده ياري پيروزمندانه و بر پيروزيش با پيروزي آسان،و از پيش خود براي او سلطنتي پيروزي آفرين قرار ده.خدايا به وسيله او دينت و روش پيامبرت را آشكار كن،تا چيزي از حق،از ترس احدي از مردم پنهان نماند.خدايا به سوي تو مشتاقيم براي يافتن دولت كريمه اي كه اسلام و اهلش را به آن عزيز گرداني،و نفاق و اهلش را به وسيله آن خوار سازي، و ما را در آن دولت از دعوت كنندگان به سوي طاعتت،و رهبران به سوي راهت قرار دهي،و كرامت دنيا و آخرت را از بركت آن روزيمان فرمايي.

خدايا آنچه از حق به ما شناساندي تاب

تحملش را نيز عنايت كن،و آنچه را دررسيدن به آن كوتاهي كرديم،ما را به آن برسان،خدايا پريشاني ما را به ياري او جمع كن،و پراكندگي ما را به او وحدت بخش،و گسيختگي ما را با او پيوند ده،و اندك ما را به او زياد فرما،و ذلّت ما را به او عزّت ده و تنگدستي ما را به او توانگري بخش،و بدهي ما را از بركت او ادا كن،و فقر ما را به مدد او جبران فرما،و جدايي و دودستگي ما را به او برطرف كن،و دشواري كار ما را به او آسان گردان،و روري ما را به ديدار او سپيد كن،و اسيران ما را به ياري او آزاد گردان،و درخواستهاي ما را به لطف او برآور،و وعده هاي ما را به ظهور او تحقق بخش و دعايمان را به كمك او اجابت كن،و خواسته هايمان را به حق او عطا فرما،و ما را به ياري او به آروزهاي دنيا و آخرتمان برسان،و لطف به او بالاتر از آرزويمان به ما اعطا كن،اي بهترين خواسته شدگان،و گشاده دست ترين بخشندگان،سينه هاي ما را به او شفا بخش،و كينه دلهايمان را به او برطرف كن،و ما را به مدد او به حقيقت آنچه كه در آن اختلاف افتاده از حق به اذن خود راهنمايي فرما،همانا تو هركه را بخواهي به راه راست هدايت مي كني،و به وسيله او ما را بر دشمنان خود و دشمنان خويش ياري ده،اي معبود حق آمين.خدايا از نبود پيامبران كه درودهاي تو بر او و خاندانش و از ناپيدايي مولايمان،و بسياري دشمنانمان و كمي نفراتمان،

و سختي فتنه ها به سويمان،و از جريان زمان بر زيانمان به درگاه تو شكوه مي آوريم،بر

محمّد و خاندانش درود فرست و ما را در برابر اين همه ياري فرما به گشايشي از جانب خويش كه زود برساني،و بدحالي كه برطرف كني،و پيروزي با عزّت برايمان قرار دهي،و سلطنت حقي كه آشكارش فرمايي،و به رحمتي كه از سويت ما را فرا گيرد،و به سلامتي كاملي كه از جانبت ما را بپوشاند،اي مهربان ترين مهربانان.

النَّاسِ فَيُهِينُونِي وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي تَحَبَّبَ إِلَيَّ وَ هُوَ غَنِيٌّ عَنِّي وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يَحْلُمُ عَنِّي حَتَّي كَأَنِّي لا ذَنْبَ لِي فَرَبِّي أَحْمَدُ شَيْ ءٍ عِنْدِي وَ أَحَقُّ بِحَمْدِي.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَجِدُ سُبُلَ الْمَطَالِبِ إِلَيْكَ مُشْرَعَةً وَ مَنَاهِلَ الرَّجَاءِ إِلَيْكَ [لَدَيْكَ] مُتْرَعَةً وَ الاسْتِعَانَةَ بِفَضْلِكَ لِمَنْ أَمَّلَكَ مُبَاحَةً وَ أَبْوَابَ الدُّعَاءِ إِلَيْكَ لِلصَّارِخِينَ مَفْتُوحَةً وَ أَعْلَمُ أَنَّكَ لِلرَّاجِي [لِلرَّاجِينَ] بِمَوْضِعِ إِجَابَةٍ وَ لِلْمَلْهُوفِينَ [لِلْمَلْهُوفِ] بِمَرْصَدِ إِغَاثَةٍ وَ أَنَّ فِي اللَّهْفِ إِلَي جُودِكَ وَ الرِّضَا بِقَضَائِكَ عِوَضا مِنْ مَنْعِ الْبَاخِلِينَ وَ مَنْدُوحَةً عَمَّا فِي أَيْدِي الْمُسْتَأْثِرِينَ وَ أَنَّ الرَّاحِلَ إِلَيْكَ قَرِيبُ الْمَسَافَةِ وَ أَنَّكَ لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِكَ إِلا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ [الْآمَالُ] دُونَكَ وَ قَدْ قَصَدْتُ إِلَيْكَ بِطَلِبَتِي،

وَ تَوَجَّهْتُ إِلَيْكَ بِحَاجَتِي وَ جَعَلْتُ بِكَ اسْتِغَاثَتِي وَ بِدُعَائِكَ تَوَسُّلِي مِنْ غَيْرِ اسْتِحْقَاقٍ لاسْتِمَاعِكَ مِنِّي وَ لا اسْتِيجَابٍ لِعَفْوِكَ عَنِّي بَلْ لِثِقَتِي بِكَرَمِكَ وَ سُكُونِي إِلَي صِدْقِ وَعْدِكَ وَ لَجَئِي إِلَي الْإِيمَانِ بِتَوْحِيدِكَ وَ يَقِينِي [وَ ثِقَتِي] بِمَعْرِفَتِكَ مِنِّي أَنْ لا رَبَّ لِي غَيْرُكَ وَ لا إِلَهَ [لِي] إِلا أَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْقَائِلُ وَ قَوْلُكَ حَقٌّ وَ وَعْدُكَ صِدْقٌ [الصِّدْقُ] وَ اسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيما وَ لَيْسَ مِنْ صِفَاتِكَ يَا سَيِّدِي أَنْ تَأْمُرَ بِالسُّؤَالِ وَ تَمْنَعَ الْعَطِيَّةَ وَ أَنْتَ الْمَنَّانُ بِالْعَطِيَّاتِ عَلَي أَهْلِ مَمْلَكَتِكَ

وَ الْعَائِدُ عَلَيْهِمْ بِتَحَنُّنِ رَأْفَتِكَ [بِحُسْنِ نِعْمَتِكَ] إِلَهِي رَبَّيْتَنِي فِي نِعَمِكَ وَ إِحْسَانِكَ صَغِيرا وَ نَوَّهْتَ بِاسْمِي كَبِيرا فَيَا مَنْ رَبَّانِي فِي الدُّنْيَا بِإِحْسَانِهِ وَ تَفَضُّلِهِ [بِفَضْلِهِ] وَ نِعَمِهِ وَ أَشَارَ لِي فِي الْآخِرَةِ إِلَي عَفْوِهِ وَ كَرَمِهِ مَعْرِفَتِي يَا مَوْلايَ دَلِيلِي [دَلَّتْنِي] عَلَيْكَ وَ حُبِّي لَكَ شَفِيعِي إِلَيْكَ وَ أَنَا وَاثِقٌ مِنْ دَلِيلِي بِدَلالَتِكَ

وَ سَاكِنٌ مِنْ شَفِيعِي إِلَي شَفَاعَتِكَ أَدْعُوكَ يَا سَيِّدِي بِلِسَانٍ قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ رَبِّ أُنَاجِيكَ بِقَلْبٍ قَدْ أَوْبَقَهُ جُرْمُهُ أَدْعُوكَ يَا رَبِّ رَاهِبا رَاغِبا رَاجِيا خَائِفا إِذَا رَأَيْتُ مَوْلايَ ذُنُوبِي فَزِعْتُ وَ إِذَا رَأَيْتُ كَرَمَكَ طَمِعْتُ

فَإِنْ عَفَوْتَ [غَفَرْتَ] فَخَيْرُ رَاحِمٍ وَ إِنْ عَذَّبْتَ فَغَيْرُ ظَالِمٍ حُجَّتِي يَا اللَّهُ فِي جُرْأَتِي عَلَي مَسْأَلَتِكَ مَعَ إِتْيَانِي مَا تَكْرَهُ جُودُكَ وَ كَرَمُكَ وَ عُدَّتِي فِي شِدَّتِي مَعَ قِلَّةِ حَيَائِي رَأْفَتُكَ وَ رَحْمَتُكَ وَ قَدْ رَجَوْتُ أَنْ لا تَخِيبَ بَيْنَ ذَيْنِ وَ ذَيْنِ مُنْيَتِي فَحَقِّقْ رَجَائِي وَ اسْمَعْ دُعَائِي يَا خَيْرَ مَنْ دَعَاهُ دَاعٍ وَ أَفْضَلَ مَنْ رَجَاهُ رَاجٍ عَظُمَ يَا سَيِّدِي أَمَلِي وَ سَاءَ عَمَلِي فَأَعْطِنِي مِنْ عَفْوِكَ بِمِقْدَارِ أَمَلِي وَ لا تُؤَاخِذْنِي بِأَسْوَإِ عَمَلِي فَإِنَّ كَرَمَكَ يَجِلُّ عَنْ مُجَازَاةِ الْمُذْنِبِينَ وَ حِلْمَكَ يَكْبُرُ عَنْ مُكَافَاةِ الْمُقَصِّرِينَ،

وَ أَنَا يَا سَيِّدِي عَائِذٌ بِفَضْلِكَ هَارِبٌ مِنْكَ إِلَيْكَ مُتَنَجِّزٌ مَا وَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ أَحْسَنَ بِكَ ظَنّا وَ مَا أَنَا يَا رَبِّ وَ مَا خَطَرِي هَبْنِي بِفَضْلِكَ وَ تَصَدَّقْ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ أَيْ رَبِّ جَلِّلْنِي بِسَتْرِكَ وَ اعْفُ عَنْ تَوْبِيخِي بِكَرَمِ وَجْهِكَ فَلَوِ اطَّلَعَ الْيَوْمَ عَلَي ذَنْبِي غَيْرُكَ مَا فَعَلْتُهُ وَ لَوْ خِفْتُ تَعْجِيلَ الْعُقُوبَةِ لاجْتَنَبْتُهُ لا لِأَنَّكَ أَهْوَنُ النَّاظِرِينَ [إِلَيَ] وَ أَخَفُّ الْمُطَّلِعِينَ [عَلَيَ] بَلْ لِأَنَّكَ يَا رَبِّ خَيْرُ السَّاتِرِينَ وَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ وَ أَكْرَمُ الْأَكْرَمِينَ،

سَتَّارُ الْعُيُوبِ غَفَّارُ الذُّنُوبِ عَلامُ الْغُيُوبِ تَسْتُرُ الذَّنْبَ بِكَرَمِكَ وَ تُؤَخِّرُ الْعُقُوبَةَ بِحِلْمِكَ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَي حِلْمِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ وَ عَلَي عَفْوِكَ بَعْدَ قُدْرَتِكَ وَ يَحْمِلُنِي وَ يُجَرِّئُنِي عَلَي مَعْصِيَتِكَ حِلْمُكَ عَنِّي وَ يَدْعُونِي إِلَي قِلَّةِ الْحَيَاءِ سَتْرُكَ عَلَيَّ وَ يُسْرِعُنِي إِلَي التَّوَثُّبِ عَلَي مَحَارِمِكَ مَعْرِفَتِي بِسَعَةِ رَحْمَتِكَ وَ عَظِيمِ عَفْوِكَ يَا حَلِيمُ يَا كَرِيمُ يَا

حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا غَافِرَ الذَّنْبِ يَا قَابِلَ التَّوْبِ،

يَا عَظِيمَ الْمَنِّ يَا قَدِيمَ الْإِحْسَانِ أَيْنَ سَتْرُكَ الْجَمِيلُ أَيْنَ عَفْوُكَ الْجَلِيلُ أَيْنَ فَرَجُكَ الْقَرِيبُ أَيْنَ غِيَاثُكَ السَّرِيعُ أَيْنَ رَحْمَتُكَ الْوَاسِعَةُ أَيْنَ عَطَايَاكَ الْفَاضِلَةُ أَيْنَ مَوَاهِبُكَ الْهَنِيئَةُ أَيْنَ صَنَائِعُكَ السَّنِيَّةُ أَيْنَ فَضْلُكَ الْعَظِيمُ أَيْنَ مَنُّكَ الْجَسِيمُ أَيْنَ إِحْسَانُكَ الْقَدِيمُ أَيْنَ كَرَمُكَ يَا كَرِيمُ بِهِ [وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ] فَاسْتَنْقِذْنِي وَ بِرَحْمَتِكَ فَخَلِّصْنِي يَا مُحْسِنُ يَا مُجْمِلُ،

يَا مُنْعِمُ يَا مُفْضِلُ لَسْتُ أَتَّكِلُ فِي النَّجَاةِ مِنْ عِقَابِكَ عَلَي أَعْمَالِنَا بَلْ بِفَضْلِكَ عَلَيْنَا لِأَنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَي وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ تُبْدِئُ بِالْإِحْسَانِ نِعَما وَ تَعْفُو عَنِ الذَّنْبِ كَرَما فَمَا نَدْرِي مَا نَشْكُرُ أَ جَمِيلَ مَا تَنْشُرُ أَمْ قَبِيحَ مَا تَسْتُرُ أَمْ عَظِيمَ مَا أَبْلَيْتَ وَ أَوْلَيْتَ أَمْ كَثِيرَ مَا مِنْهُ نَجَّيْتَ وَ عَافَيْتَ يَا حَبِيبَ مَنْ تَحَبَّبَ إِلَيْكَ وَ يَا قُرَّةَ عَيْنِ مَنْ لاذَ بِكَ وَ انْقَطَعَ إِلَيْكَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ،

وَ نَحْنُ الْمُسِيئُونَ فَتَجَاوَزْ يَا رَبِّ عَنْ قَبِيحِ مَا عِنْدَنَا بِجَمِيلِ مَا عِنْدَكَ وَ أَيُّ جَهْلٍ يَا رَبِّ لا يَسَعُهُ جُودُكَ أَوْ أَيُّ زَمَانٍ أَطْوَلُ مِنْ أَنَاتِكَ وَ مَا قَدْرُ أَعْمَالِنَا فِي جَنْبِ نِعَمِكَ وَ كَيْفَ نَسْتَكْثِرُ أَعْمَالا نُقَابِلُ بِهَا كَرَمَكَ [كَرَامَتَكَ] بَلْ كَيْفَ يَضِيقُ عَلَي الْمُذْنِبِينَ مَا وَسِعَهُمْ مِنْ رَحْمَتِكَ يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ فَوَ عِزَّتِكَ يَا سَيِّدِي لَوْ نَهَرْتَنِي [انْتَهَرْتَنِي] مَا بَرِحْتُ مِنْ بَابِكَ وَ لا كَفَفْتُ عَنْ تَمَلُّقِكَ لِمَا انْتَهَي إِلَيَّ مِنَ الْمَعْرِفَةِ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ وَ أَنْتَ الْفَاعِلُ لِمَا تَشَاءُ تُعَذِّبُ مَنْ تَشَاءُ بِمَا تَشَاءُ كَيْفَ تَشَاءُ وَ تَرْحَمُ مَنْ تَشَاءُ بِمَا تَشَاءُ كَيْفَ تَشَاءُ لا تُسْأَلُ عَنْ فِعْلِكَ وَ لا تُنَازَعُ فِي مُلْكِكَ وَ لا تُشَارَكُ فِي أَمْرِكَ،

وَ لا تُضَادُّ فِي حُكْمِكَ وَ

لا يَعْتَرِضُ عَلَيْكَ أَحَدٌ فِي تَدْبِيرِكَ لَكَ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ يَا رَبِّ هَذَا مَقَامُ مَنْ لاذَ بِكَ وَ اسْتَجَارَ بِكَرَمِكَ وَ أَلِفَ إِحْسَانَكَ وَ نِعَمَكَ وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الَّذِي لا يَضِيقُ عَفْوُكَ وَ لا يَنْقُصُ فَضْلُكَ وَ لا تَقِلُّ رَحْمَتُكَ وَ قَدْ تَوَثَّقْنَا مِنْكَ بِالصَّفْحِ الْقَدِيمِ وَ الْفَضْلِ الْعَظِيمِ،

وَ الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ أَ فَتَرَاكَ [تُرَاكَ] يَا رَبِّ تُخْلِفُ ظُنُونَنَا أَوْ تُخَيِّبُ آمَالَنَا كَلا يَا كَرِيمُ فَلَيْسَ هَذَا ظَنَّنَا بِكَ وَ لا هَذَا فِيكَ طَمَعَنَا يَا رَبِّ إِنَّ لَنَا فِيكَ أَمَلا طَوِيلا كَثِيرا إِنَّ لَنَا فِيكَ رَجَاءً عَظِيما عَصَيْنَاكَ وَ نَحْنُ نَرْجُو أَنْ تَسْتُرَ عَلَيْنَا وَ دَعَوْنَاكَ وَ نَحْنُ نَرْجُو أَنْ تَسْتَجِيبَ لَنَا فَحَقِّقْ رَجَاءَنَا مَوْلانَا فَقَدْ عَلِمْنَا مَا نَسْتَوْجِبُ بِأَعْمَالِنَا وَ لَكِنْ عِلْمُكَ فِينَا وَ عِلْمُنَا بِأَنَّكَ لا تَصْرِفُنَا عَنْكَ وَ إِنْ كُنَّا غَيْرَ مُسْتَوْجِبِينَ لِرَحْمَتِكَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَيْنَا وَ عَلَي الْمُذْنِبِينَ بِفَضْلِ سَعَتِكَ،

فَامْنُنْ عَلَيْنَا بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ جُدْ عَلَيْنَا فَإِنَّا مُحْتَاجُونَ إِلَي نَيْلِكَ يَا غَفَّارُ بِنُورِكَ اهْتَدَيْنَا وَ بِفَضْلِكَ اسْتَغْنَيْنَا وَ بِنِعْمَتِكَ [فِي نِعَمِكَ] أَصْبَحْنَا وَ أَمْسَيْنَا ذُنُوبُنَا بَيْنَ يَدَيْكَ نَسْتَغْفِرُكَ اللَّهُمَّ مِنْهَا وَ نَتُوبُ إِلَيْكَ تَتَحَبَّبُ إِلَيْنَا بِالنِّعَمِ وَ نُعَارِضُكَ بِالذُّنُوبِ خَيْرُكَ إِلَيْنَا نَازِلٌ وَ شَرُّنَا إِلَيْكَ صَاعِدٌ وَ لَمْ يَزَلْ وَ لا يَزَالُ مَلَكٌ كَرِيمٌ يَأْتِيكَ [عَنَّا] بِعَمَلٍ قَبِيحٍ فَلا يَمْنَعُكَ ذَلِكَ مِنْ أَنْ تَحُوطَنَا بِنِعَمِكَ وَ تَتَفَضَّلَ عَلَيْنَا بِآلائِكَ فَسُبْحَانَكَ مَا أَحْلَمَكَ وَ أَعْظَمَكَ وَ أَكْرَمَكَ،

مُبْدِئا وَ مُعِيدا تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُكَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُكَ وَ كَرُمَ صَنَائِعُكَ وَ فِعَالُكَ أَنْتَ إِلَهِي أَوْسَعُ فَضْلا وَ أَعْظَمُ حِلْما مِنْ أَنْ تُقَايِسَنِي بِفِعْلِي وَ خَطِيئَتِي فَالْعَفْوَ الْعَفْوَ الْعَفْوَ سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي.

اللَّهُمَّ اشْغَلْنَا بِذِكْرِكَ وَ أَعِذْنَا مِنْ سَخَطِكَ وَ أَجِرْنَا

مِنْ عَذَابِكَ وَ ارْزُقْنَا مِنْ مَوَاهِبِكَ وَ أَنْعِمْ عَلَيْنَا مِنْ فَضْلِكَ وَ ارْزُقْنَا حَجَّ بَيْتِكَ وَ زِيَارَةَ قَبْرِ نَبِيِّكَ صَلَوَاتُكَ وَ رَحْمَتُكَ وَ مَغْفِرَتُكَ وَ رِضْوَانُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَي أَهْلِ بَيْتِهِ إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ وَ ارْزُقْنَا عَمَلا بِطَاعَتِكَ وَ تَوَفَّنَا عَلَي مِلَّتِكَ وَ سُنَّةِ نَبِيِّكَ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَ لِوَالِدَيَّ وَ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرا اجْزِهِمَا بِالْإِحْسَانِ إِحْسَانا وَ بِالسَّيِّئَاتِ غُفْرَانا،

اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ وَ تَابِعْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُمْ بِالْخَيْرَاتِ [فِي الْخَيْرَاتِ] اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِحَيِّنَا وَ مَيِّتِنَا وَ شَاهِدِنَا وَ غَائِبِنَا ذَكَرِنَا وَ أُنْثَانَا [إِنَاثِنَا] صَغِيرِنَا وَ كَبِيرِنَا حُرِّنَا وَ مَمْلُوكِنَا كَذَبَ الْعَادِلُونَ بِاللَّهِ وَ ضَلُّوا ضَلالا بَعِيدا وَ خَسِرُوا خُسْرَانا مُبِينا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اخْتِمْ لِي بِخَيْرٍ وَ اكْفِنِي مَا أَهَمَّنِي مِنْ أَمْرِ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي وَ لا تُسَلِّطْ عَلَيَّ مَنْ لا يَرْحَمُنِي وَ اجْعَلْ عَلَيَّ مِنْكَ وَاقِيَةً بَاقِيَةً،

وَ لا تَسْلُبْنِي صَالِحَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ وَ ارْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ رِزْقا وَاسِعا حَلالا طَيِّبا اللَّهُمَّ احْرُسْنِي بِحَرَاسَتِكَ وَ احْفَظْنِي بِحِفْظِكَ وَ اكْلَأْنِي بِكِلاءَتِكَ وَ ارْزُقْنِي حِجَّ بَيْتِكَ الْحَرَامِ فِي عَامِنَا هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ وَ زِيَارَةَ قَبْرِ نَبِيِّكَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ وَ لا تُخْلِنِي يَا رَبِّ مِنْ تِلْكَ الْمَشَاهِدِ الشَّرِيفَةِ وَ الْمَوَاقِفِ الْكَرِيمَةِ.

اللَّهُمَّ تُبْ عَلَيَّ حَتَّي لا أَعْصِيَكَ وَ أَلْهِمْنِي الْخَيْرَ وَ الْعَمَلَ بِهِ وَ خَشْيَتَكَ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ مَا أَبْقَيْتَنِي يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ إِنِّي كُلَّمَا قُلْتُ قَدْ تَهَيَّأْتُ وَ تَعَبَّأْتُ [تَعَبَّيْتُ] وَ قُمْتُ لِلصَّلاةِ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ نَاجَيْتُكَ أَلْقَيْتَ عَلَيَّ نُعَاسا إِذَا أَنَا صَلَّيْتُ وَ سَلَبْتَنِي مُنَاجَاتَكَ إِذَا أَنَا نَاجَيْتُ مَا لِي كُلَّمَا قُلْتُ قَدْ

صَلَحَتْ سَرِيرَتِي وَ قَرُبَ مِنْ مَجَالِسِ التَّوَّابِينَ مَجْلِسِي عَرَضَتْ لِي بَلِيَّةٌ أَزَالَتْ قَدَمِي وَ حَالَتْ بَيْنِي وَ بَيْنَ خِدْمَتِكَ

سَيِّدِي لَعَلَّكَ عَنْ بَابِكَ طَرَدْتَنِي وَ عَنْ خِدْمَتِكَ نَحَّيْتَنِي أَوْ لَعَلَّكَ رَأَيْتَنِي مُسْتَخِفّا بِحَقِّكَ فَأَقْصَيْتَنِي أَوْ لَعَلَّكَ رَأَيْتَنِي مُعْرِضا عَنْكَ فَقَلَيْتَنِي أَوْ لَعَلَّكَ وَجَدْتَنِي فِي مَقَامِ الْكَاذِبِينَ [الْكَذَّابِينَ] فَرَفَضْتَنِي أَوْ لَعَلَّكَ رَأَيْتَنِي غَيْرَ شَاكِرٍ لِنَعْمَائِكَ فَحَرَمْتَنِي أَوْ لَعَلَّكَ فَقَدْتَنِي مِنْ مَجَالِسِ الْعُلَمَاءِ فَخَذَلْتَنِي أَوْ لَعَلَّكَ رَأَيْتَنِي فِي الْغَافِلِينَ فَمِنْ رَحْمَتِكَ آيَسْتَنِي أَوْ لَعَلَّكَ رَأَيْتَنِي آلِفَ مَجَالِسِ الْبَطَّالِينَ فَبَيْنِي وَ بَيْنَهُمْ خَلَّيْتَنِي أَوْ لَعَلَّكَ لَمْ تُحِبَّ أَنْ تَسْمَعَ دُعَائِي فَبَاعَدْتَنِي أَوْ لَعَلَّكَ بِجُرْمِي وَ جَرِيرَتِي كَافَيْتَنِي،

أَوْ لَعَلَّكَ بِقِلَّةِ حَيَائِي مِنْكَ جَازَيْتَنِي فَإِنْ عَفَوْتَ يَا رَبِّ فَطَالَمَا عَفَوْتَ عَنِ الْمُذْنِبِينَ قَبْلِي لِأَنَّ كَرَمَكَ أَيْ رَبِّ يَجِلُّ عَنْ مُكَافَاةِ الْمُقَصِّرِينَ وَ أَنَا عَائِذٌ بِفَضْلِكَ هَارِبٌ مِنْكَ إِلَيْكَ مُتَنَجِّزٌ [مُنْتَجِزٌ] مَا وَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ أَحْسَنَ بِكَ ظَنّا إِلَهِي أَنْتَ أَوْسَعُ فَضْلا وَ أَعْظَمُ حِلْما مِنْ أَنْ تُقَايِسَنِي بِعَمَلِي أَوْ أَنْ تَسْتَزِلَّنِي بِخَطِيئَتِي وَ مَا أَنَا يَا سَيِّدِي وَ مَا خَطَرِي هَبْنِي بِفَضْلِكَ سَيِّدِي،

وَ تَصَدَّقْ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ وَ جَلِّلْنِي بِسَتْرِكَ وَ اعْفُ عَنْ تَوْبِيخِي بِكَرَمِ وَجْهِكَ سَيِّدِي أَنَا الصَّغِيرُ الَّذِي رَبَّيْتَهُ وَ أَنَا الْجَاهِلُ الَّذِي عَلَّمْتَهُ وَ أَنَا الضَّالُّ الَّذِي هَدَيْتَهُ وَ أَنَا الْوَضِيعُ الَّذِي رَفَعْتَهُ وَ أَنَا الْخَائِفُ الَّذِي آمَنْتَهُ وَ الْجَائِعُ الَّذِي أَشْبَعْتَهُ وَ الْعَطْشَانُ الَّذِي أَرْوَيْتَهُ وَ الْعَارِي الَّذِي كَسَوْتَهُ وَ الْفَقِيرُ الَّذِي أَغْنَيْتَهُ وَ الضَّعِيفُ الَّذِي قَوَّيْتَهُ وَ الذَّلِيلُ الَّذِي أَعْزَزْتَهُ،

وَ السَّقِيمُ الَّذِي شَفَيْتَهُ وَ السَّائِلُ الَّذِي أَعْطَيْتَهُ وَ الْمُذْنِبُ الَّذِي سَتَرْتَهُ وَ الْخَاطِئُ الَّذِي أَقَلْتَهُ وَ أَنَا الْقَلِيلُ الَّذِي كَثَّرْتَهُ وَ الْمُسْتَضْعَفُ الَّذِي نَصَرْتَهُ وَ أَنَا الطَّرِيدُ الَّذِي آوَيْتَهُ أَنَا يَا رَبِّ الَّذِي لَمْ أَسْتَحْيِكَ فِي

الْخَلاءِ وَ لَمْ أُرَاقِبْكَ فِي الْمَلَإِ أَنَا صَاحِبُ الدَّوَاهِي الْعُظْمَي أَنَا الَّذِي عَلَي سَيِّدِهِ اجْتَرَي أَنَا الَّذِي عَصَيْتُ جَبَّارَ السَّمَاءِ أَنَا الَّذِي أَعْطَيْتُ عَلَي مَعَاصِي الْجَلِيلِ الرُّشَا أَنَا الَّذِي حِينَ بُشِّرْتُ بِهَا خَرَجْتُ إِلَيْهَا أَسْعَي أَنَا الَّذِي أَمْهَلْتَنِي فَمَا ارْعَوَيْتُ وَ سَتَرْتَ عَلَيَّ فَمَا اسْتَحْيَيْتُ وَ عَمِلْتُ بِالْمَعَاصِي فَتَعَدَّيْتُ

وَ أَسْقَطْتَنِي مِنْ عَيْنِكَ [عِنْدِكَ] فَمَا بَالَيْتُ فَبِحِلْمِكَ أَمْهَلْتَنِي وَ بِسِتْرِكَ سَتَرْتَنِي حَتَّي كَأَنَّكَ أَغْفَلْتَنِي وَ مِنْ عُقُوبَاتِ الْمَعَاصِي جَنَّبْتَنِي حَتَّي كَأَنَّكَ اسْتَحْيَيْتَنِي إِلَهِي لَمْ أَعْصِكَ حِينَ عَصَيْتُكَ وَ أَنَا بِرُبُوبِيَّتِكَ جَاحِدٌ وَ لا بِأَمْرِكَ مُسْتَخِفٌّ وَ لا لِعُقُوبَتِكَ مُتَعَرِّضٌ وَ لا لِوَعِيدِكَ مُتَهَاوِنٌ لَكِنْ خَطِيئَةٌ عَرَضَتْ وَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي وَ غَلَبَنِي هَوَايَ وَ أَعَانَنِي عَلَيْهَا شِقْوَتِي وَ غَرَّنِي سِتْرُكَ الْمُرْخَي عَلَيَّ فَقَدْ عَصَيْتُكَ وَ خَالَفْتُكَ بِجُهْدِي فَالْآنَ مِنْ عَذَابِكَ مَنْ يَسْتَنْقِذُنِي وَ مِنْ أَيْدِي الْخُصَمَاءِ غَدا مَنْ يُخَلِّصُنِي،

وَ بِحَبْلِ مَنْ أَتَّصِلُ إِنْ أَنْتَ قَطَعْتَ حَبْلَكَ عَنِّي فَوَا سَوْأَتَا [أَسَفَا] عَلَي مَا أَحْصَي كِتَابُكَ مِنْ عَمَلِيَ الَّذِي لَوْ لا مَا أَرْجُو مِنْ كَرَمِكَ وَ سَعَةِ رَحْمَتِكَ وَ نَهْيِكَ إِيَّايَ عَنِ الْقُنُوطِ لَقَنَطْتُ عِنْدَ مَا أَتَذَكَّرُهَا يَا خَيْرَ مَنْ دَعَاهُ دَاعٍ وَ أَفْضَلَ مَنْ رَجَاهُ رَاجٍ اللَّهُمَّ بِذِمَّةِ الْإِسْلامِ أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ وَ بِحُرْمَةِ الْقُرْآنِ أَعْتَمِدُ إِلَيْكَ وَ بِحُبِّي النَّبِيَّ االْأُمِّيَّ الْقُرَشِيَّ الْهَاشِمِيَّ الْعَرَبِيَّ التِّهَامِيَّ الْمَكِّيَّ الْمَدَنِيَّ أَرْجُو الزُّلْفَةَ لَدَيْكَ فَلا تُوحِشْ اسْتِينَاسَ إِيمَانِي،

وَ لا تَجْعَلْ ثَوَابِي ثَوَابَ مَنْ عَبَدَ سِوَاكَ فَإِنَّ قَوْما آمَنُوا بِأَلْسِنَتِهِمْ لِيَحْقِنُوا بِهِ دِمَاءَهُمْ فَأَدْرَكُوا مَا أَمَّلُوا وَ إِنَّا آمَنَّا بِكَ بِأَلْسِنَتِنَا وَ قُلُوبِنَا لِتَعْفُوَ عَنَّا فَأَدْرِكْنَا [فَأَدْرِكْ بِنَا] مَا أَمَّلْنَا وَ ثَبِّتْ رَجَاءَكَ فِي صُدُورِنَا وَ لا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ فَوَ عِزَّتِكَ

لَوِ انْتَهَرْتَنِي مَا بَرِحْتُ مِنْ بَابِكَ وَ لا كَفَفْتُ عَنْ تَمَلُّقِكَ لِمَا أُلْهِمَ قَلْبِي [يَا سَيِّدِي] مِنَ الْمَعْرِفَةِ بِكَرَمِكَ وَ سَعَةِ رَحْمَتِكَ إِلَي مَنْ يَذْهَبُ الْعَبْدُ إِلا إِلَي مَوْلاهُ وَ إِلَي مَنْ يَلْتَجِئُ الْمَخْلُوقُ إِلا إِلَي خَالِقِهِ.

إِلَهِي لَوْ قَرَنْتَنِي بِالْأَصْفَادِ وَ مَنَعْتَنِي سَيْبَكَ مِنْ بَيْنِ الْأَشْهَادِ وَ دَلَلْتَ عَلَي فَضَائِحِي عُيُونَ الْعِبَادِ وَ أَمَرْتَ بِي إِلَي النَّارِ وَ حُلْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَ الْأَبْرَارِ مَا قَطَعْتُ رَجَائِي مِنْكَ وَ مَا صَرَفْتُ تَأْمِيلِي لِلْعَفْوِ عَنْكَ وَ لا خَرَجَ حُبُّكَ مِنْ قَلْبِي أَنَا لا أَنْسَي أَيَادِيَكَ عِنْدِي وَ سَتْرَكَ عَلَيَّ فِي دَارِ الدُّنْيَا سَيِّدِي أَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْيَا مِنْ قَلْبِي وَ اجْمَعْ بَيْنِي وَ بَيْنَ الْمُصْطَفَي وَ آلِهِ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ.

وَ انْقُلْنِي إِلَي دَرَجَةِ التَّوْبَةِ إِلَيْكَ وَ أَعِنِّي بِالْبُكَاءِ عَلَي نَفْسِي فَقَدْ أَفْنَيْتُ بِالتَّسْوِيفِ وَ الْآمَالِ عُمُرِي وَ قَدْ نَزَلْتُ مَنْزِلَةَ الْآيِسِينَ مِنْ خَيْرِي [حَيَاتِي] فَمَنْ يَكُونُ أَسْوَأَ حَالا مِنِّي إِنْ أَنَا نُقِلْتُ عَلَي مِثْلِ حَالِي إِلَي قَبْرِي [قَبْرٍ] لَمْ أُمَهِّدْهُ لِرَقْدَتِي وَ لَمْ أَفْرُشْهُ بِالْعَمَلِ الصَّالِحِ لِضَجْعَتِي وَ مَا لِي لا أَبْكِي وَ لا أَدْرِي إِلَي مَا يَكُونُ مَصِيرِي وَ أَرَي نَفْسِي تُخَادِعُنِي وَ أَيَّامِي تُخَاتِلُنِي وَ قَدْ خَفَقَتْ عِنْدَ [فَوْقَ] رَأْسِي أَجْنِحَةُ الْمَوْتِ فَمَا لِي لا أَبْكِي أَبْكِي لِخُرُوجِ نَفْسِي أَبْكِي لِظُلْمَةِ قَبْرِي أَبْكِي لِضِيقِ لَحْدِي أَبْكِي لِسُؤَالِ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ إِيَّايَ،

أَبْكِي لِخُرُوجِي مِنْ قَبْرِي عُرْيَانا ذَلِيلا حَامِلا ثِقْلِي عَلَي ظَهْرِي أَنْظُرُ مَرَّةً عَنْ يَمِينِي وَ أُخْرَي عَنْ شِمَالِي إِذِ الْخَلائِقُ فِي شَأْنٍ غَيْرِ شَأْنِي لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ وَ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ وَ ذِلَّةٌ سَيِّدِي عَلَيْكَ مُعَوَّلِي

وَ مُعْتَمَدِي وَ رَجَائِي وَ تَوَكُّلِي وَ بِرَحْمَتِكَ تَعَلُّقِي تُصِيبُ بِرَحْمَتِكَ مَنْ تَشَاءُ وَ تَهْدِي بِكَرَامَتِكَ مَنْ تُحِبُّ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَي مَا نَقَّيْتَ مِنَ الشِّرْكِ قَلْبِي وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَي بَسْطِ لِسَانِي أَ فَبِلِسَانِي هَذَا الْكَالِّ أَشْكُرُكَ،

أَمْ بِغَايَةِ جُهْدِي [جَهْدِي] فِي عَمَلِي أُرْضِيكَ وَ مَا قَدْرُ لِسَانِي يَا رَبِّ فِي جَنْبِ شُكْرِكَ وَ مَا قَدْرُ عَمَلِي فِي جَنْبِ نِعَمِكَ وَ إِحْسَانِكَ [إِلَيَ] إِلَهِي إِنَّ [إِلا أَنَ] جُودَكَ بَسَطَ أَمَلِي وَ شُكْرَكَ قَبِلَ عَمَلِي سَيِّدِي إِلَيْكَ رَغْبَتِي وَ إِلَيْكَ [مِنْكَ] رَهْبَتِي وَ إِلَيْكَ تَأْمِيلِي وَ قَدْ سَاقَنِي إِلَيْكَ أَمَلِي وَ عَلَيْكَ [إِلَيْكَ] يَا وَاحِدِي عَكَفَتْ [عَلِقَتْ] هِمَّتِي وَ فِيمَا عِنْدَكَ انْبَسَطَتْ رَغْبَتِي وَ لَكَ خَالِصُ رَجَائِي وَ خَوْفِي وَ بِكَ أَنِسَتْ مَحَبَّتِي وَ إِلَيْكَ أَلْقَيْتُ بِيَدِي وَ بِحَبْلِ طَاعَتِكَ مَدَدْتُ رَهْبَتِي [يَا] مَوْلايَ بِذِكْرِكَ عَاشَ قَلْبِي وَ بِمُنَاجَاتِكَ بَرَّدْتُ أَلَمَ الْخَوْفِ عَنِّي فَيَا مَوْلايَ وَ يَا مُؤَمَّلِي وَ يَا مُنْتَهَي سُؤْلِي فَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَ ذَنْبِيَ الْمَانِعِ لِي مِنْ لُزُومِ طَاعَتِكَ فَإِنَّمَا أَسْأَلُكَ لِقَدِيمِ الرَّجَاءِ فِيكَ وَ عَظِيمِ الطَّمَعِ مِنْكَ الَّذِي أَوْجَبْتَهُ عَلَي نَفْسِكَ مِنَ الرَّأْفَةِ وَ الرَّحْمَةِ فَالْأَمْرُ لَكَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ

وَ الْخَلْقُ كُلُّهُمْ عِيَالُكَ وَ فِي قَبْضَتِكَ وَ كُلُّ شَيْ ءٍ خَاضِعٌ لَكَ تَبَارَكْتَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ إِلَهِي ارْحَمْنِي إِذَا انْقَطَعَتْ حُجَّتِي وَ كَلَّ عَنْ جَوَابِكَ لِسَانِي وَ طَاشَ عِنْدَ سُؤَالِكَ إِيَّايَ لُبِّي فَيَا عَظِيمَ رَجَائِي لا تُخَيِّبْنِي إِذَا اشْتَدَّتْ فَاقَتِي وَ لا تَرُدَّنِي لِجَهْلِي وَ لا تَمْنَعْنِي لِقِلَّةِ صَبْرِي أَعْطِنِي لِفَقْرِي وَ ارْحَمْنِي لِضَعْفِي سَيِّدِي عَلَيْكَ مُعْتَمَدِي وَ مُعَوَّلِي وَ رَجَائِي وَ تَوَكُّلِي وَ بِرَحْمَتِكَ تَعَلُّقِي وَ بِفِنَائِكَ أَحُطُّ رَحْلِي وَ بِجُودِكَ أَقْصِدُ [أَقْصُرُ] طَلِبَتِي وَ بِكَرَمِكَ أَيْ رَبِّ أَسْتَفْتِحُ دُعَائِي وَ لَدَيْكَ

أَرْجُو فَاقَتِي [ضِيَافَتِي] وَ بِغِنَاكَ أَجْبُرُ عَيْلَتِي وَ تَحْتَ ظِلِّ عَفْوِكَ قِيَامِي وَ إِلَي جُودِكَ وَ كَرَمِكَ أَرْفَعُ بَصَرِي وَ إِلَي مَعْرُوفِكَ أُدِيمُ نَظَرِي،

فَلا تُحْرِقْنِي بِالنَّارِ وَ أَنْتَ مَوْضِعُ أَمَلِي وَ لا تُسْكِنِّي الْهَاوِيَةَ فَإِنَّكَ قُرَّةُ عَيْنِي يَا سَيِّدِي لا تُكَذِّبْ ظَنِّي بِإِحْسَانِكَ وَ مَعْرُوفِكَ فَإِنَّكَ ثِقَتِي وَ لا تَحْرِمْنِي ثَوَابَكَ فَإِنَّكَ الْعَارِفُ بِفَقْرِي إِلَهِي إِنْ كَانَ قَدْ دَنَا أَجَلِي وَ لَمْ يُقَرِّبْنِي مِنْكَ عَمَلِي فَقَدْ جَعَلْتُ الاعْتِرَافَ إِلَيْكَ بِذَنْبِي وَسَائِلَ عِلَلِي إِلَهِي إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَي مِنْكَ بِالْعَفْوِ وَ إِنْ عَذَّبْتَ فَمَنْ أَعْدَلُ مِنْكَ فِي الْحُكْمِ ارْحَمْ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا غُرْبَتِي وَ عِنْدَ الْمَوْتِ كُرْبَتِي وَ فِي الْقَبْرِ وَحْدَتِي وَ فِي اللَّحْدِ وَحْشَتِي وَ إِذَا نُشِرْتُ لِلْحِسَابِ بَيْنَ يَدَيْكَ ذُلَّ مَوْقِفِي وَ اغْفِرْ لِي مَا خَفِيَ عَلَي الْآدَمِيِّينَ مِنْ عَمَلِي،

وَ أَدِمْ لِي مَا بِهِ سَتَرْتَنِي وَ ارْحَمْنِي صَرِيعا عَلَي الْفِرَاشِ تُقَلِّبُنِي أَيْدِي أَحِبَّتِي وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ مَمْدُودا عَلَي الْمُغْتَسَلِ يُقَلِّبُنِي [يُغَسِّلُنِي] صَالِحُ جِيرَتِي وَ تَحَنَّنْ عَلَيَّ مَحْمُولا قَدْ تَنَاوَلَ الْأَقْرِبَاءُ أَطْرَافَ جَنَازَتِي وَ جُدْ عَلَيَّ مَنْقُولا قَدْ نَزَلْتُ بِكَ وَحِيدا فِي حُفْرَتِي وَ ارْحَمْ فِي ذَلِكَ الْبَيْتِ الْجَدِيدِ غُرْبَتِي حَتَّي لا أَسْتَأْنِسَ بِغَيْرِكَ يَا سَيِّدِي إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَي نَفْسِي هَلَكْتُ،

سَيِّدِي فَبِمَنْ أَسْتَغِيثُ إِنْ لَمْ تُقِلْنِي عَثْرَتِي فَإِلَي مَنْ أَفْزَعُ إِنْ فَقَدْتُ عِنَايَتَكَ فِي ضَجْعَتِي وَ إِلَي مَنْ أَلْتَجِئُ إِنْ لَمْ تُنَفِّسْ كُرْبَتِي سَيِّدِي مَنْ لِي وَ مَنْ يَرْحَمُنِي إِنْ لَمْ تَرْحَمْنِي وَ فَضْلَ مَنْ أُؤَمِّلُ إِنْ عَدِمْتُ فَضْلَكَ يَوْمَ فَاقَتِي وَ إِلَي مَنِ الْفِرَارُ مِنَ الذُّنُوبِ إِذَا انْقَضَي أَجَلِي سَيِّدِي لا تُعَذِّبْنِي وَ أَنَا أَرْجُوكَ إِلَهِي [اللَّهُمَ] حَقِّقْ رَجَائِي وَ آمِنْ خَوْفِي فَإِنَّ كَثْرَةَ ذُنُوبِي لا أَرْجُو فِيهَا [لَهَا] إِلا عَفْوَكَ سَيِّدِي أَنَا أَسْأَلُكَ

مَا لا أَسْتَحِقُّ وَ أَنْتَ أَهْلُ التَّقْوَي وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ فَاغْفِرْ لِي وَ أَلْبِسْنِي مِنْ نَظَرِكَ ثَوْبا يُغَطِّي عَلَيَّ التَّبِعَاتِ وَ تَغْفِرُهَا لِي وَ لا أُطَالَبُ بِهَا إِنَّكَ ذُو مَنٍّ قَدِيمٍ وَ صَفْحٍ عَظِيمٍ وَ تَجَاوُزٍ كَرِيمٍ.

إِلَهِي أَنْتَ الَّذِي تُفِيضُ سَيْبَكَ عَلَي مَنْ لا يَسْأَلُكَ وَ عَلَي الْجَاحِدِينَ بِرُبُوبِيَّتِكَ فَكَيْفَ سَيِّدِي بِمَنْ سَأَلَكَ وَ أَيْقَنَ أَنَّ الْخَلْقَ لَكَ وَ الْأَمْرَ إِلَيْكَ تَبَارَكْتَ وَ تَعَالَيْتَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ سَيِّدِي عَبْدُكَ بِبَابِكَ أَقَامَتْهُ الْخَصَاصَةُ بَيْنَ يَدَيْكَ يَقْرَعُ بَابَ إِحْسَانِكَ بِدُعَائِهِ [وَ يَسْتَعْطِفُ جَمِيلَ نَظَرِكَ بِمَكْنُونِ رَجَائِكَ] فَلا تُعْرِضْ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ عَنِّي وَ اقْبَلْ مِنِّي مَا أَقُولُ فَقَدْ دَعَوْتُ [دَعْوَتُكَ] بِهَذَا الدُّعَاءِ وَ أَنَا أَرْجُو أَنْ لا تَرُدَّنِي مَعْرِفَةً مِنِّي بِرَأْفَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ إِلَهِي أَنْتَ الَّذِي لا يُحْفِيكَ سَائِلٌ وَ لا يَنْقُصُكَ نَائِلٌ أَنْتَ كَمَا تَقُولُ وَ فَوْقَ مَا نَقُولُ.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ صَبْرا جَمِيلا وَ فَرَجا قَرِيبا وَ قَوْلا صَادِقا وَ أَجْرا عَظِيما أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ مِنَ الْخَيْرِ كُلِّهِ مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَ مَا لَمْ أَعْلَمْ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ مِنْهُ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ يَا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ وَ أَجْوَدَ مَنْ أَعْطَي أَعْطِنِي سُؤْلِي فِي نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ وَالِدَيَّ وَ وُلْدِي [وَلَدِي] وَ أَهْلِ حُزَانَتِي وَ إِخْوَانِي فِيكَ [وَ] أَرْغِدْ عَيْشِي وَ أَظْهِرْ مُرُوَّتِي وَ أَصْلِحْ جَمِيعَ أَحْوَالِي وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ أَطَلْتَ عُمُرَهُ وَ حَسَّنْتَ عَمَلَهُ وَ أَتْمَمْتَ عَلَيْهِ نِعْمَتَكَ وَ رَضِيتَ عَنْهُ وَ أَحْيَيْتَهُ حَيَاةً طَيِّبَةً فِي أَدْوَمِ السُّرُورِ وَ أَسْبَغِ الْكَرَامَةِ وَ أَتَمِّ الْعَيْشِ

إِنَّكَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ وَ لا تَفْعَلُ [يَفْعَلُ] مَا يَشَاءُ غَيْرُكَ اللَّهُمَّ خُصَّنِي مِنْكَ بِخَاصَّةِ ذِكْرِكَ وَ لا تَجْعَلْ شَيْئا مِمَّا أَتَقَرَّبُ بِهِ فِي آنَاءِ اللَّيْلِ وَ أَطْرَافِ النَّهَارِ رِيَاءً وَ

لا سُمْعَةً وَ لا أَشَرا وَ لا بَطَرا وَ اجْعَلْنِي لَكَ مِنَ الْخَاشِعِينَ اللَّهُمَّ أَعْطِنِي السَّعَةَ فِي الرِّزْقِ وَ الْأَمْنَ فِي الْوَطَنِ وَ قُرَّةَ الْعَيْنِ فِي الْأَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ وَ الْمُقَامَ فِي نِعَمِكَ عِنْدِي وَ الصِّحَّةَ فِي الْجِسْمِ وَ الْقُوَّةَ فِي الْبَدَنِ وَ السَّلامَةَ فِي الدِّينِ وَ اسْتَعْمِلْنِي بِطَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ رَسُولِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَبَدا مَا اسْتَعْمَرْتَنِي وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَوْفَرِ عِبَادِكَ عِنْدَكَ نَصِيبا فِي كُلِّ خَيْرٍ أَنْزَلْتَهُ وَ تُنْزِلُهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ،

وَ مَا أَنْتَ مُنْزِلُهُ فِي كُلِّ سَنَةٍ مِنْ رَحْمَةٍ تَنْشُرُهَا وَ عَافِيَةٍ تُلْبِسُهَا وَ بَلِيَّةٍ تَدْفَعُهَا وَ حَسَنَاتٍ تَتَقَبَّلُهَا وَ سَيِّئَاتٍ تَتَجَاوَزُ عَنْهَا وَ ارْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرَامِ فِي عَامِنَا [عَامِي] هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ وَ ارْزُقْنِي رِزْقا وَاسِعا مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ وَ اصْرِفْ عَنِّي يَا سَيِّدِي الْأَسْوَاءَ وَ اقْضِ عَنِّي الدَّيْنَ وَ الظُّلامَاتِ حَتَّي لا أَتَأَذَّي بِشَيْ ءٍ مِنْهُ وَ خُذْ عَنِّي بِأَسْمَاعِ وَ أَبْصَارِ أَعْدَائِي وَ حُسَّادِي وَ الْبَاغِينَ عَلَيَّ وَ انْصُرْنِي عَلَيْهِمْ وَ أَقِرَّ عَيْنِي [وَ حَقِّقْ ظَنِّي] وَ فَرِّحْ قَلْبِي،

وَ اجْعَلْ لِي مِنْ هَمِّي وَ كَرْبِي فَرَجا وَ مَخْرَجا وَ اجْعَلْ مَنْ أَرَادَنِي بِسُوءٍ مِنْ جَمِيعِ خَلْقِكَ تَحْتَ قَدَمَيَّ وَ اكْفِنِي شَرَّ الشَّيْطَانِ وَ شَرَّ السُّلْطَانِ وَ سَيِّئَاتِ عَمَلِي وَ طَهِّرْنِي مِنَ الذُّنُوبِ كُلِّهَا وَ أَجِرْنِي مِنَ النَّارِ بِعَفْوِكَ وَ أَدْخِلْنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ وَ زَوِّجْنِي مِنَ الْحُورِ الْعِينِ بِفَضْلِكَ وَ أَلْحِقْنِي بِأَوْلِيَائِكَ الصَّالِحِينَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَبْرَارِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ وَ عَلَي أَجْسَادِهِمْ وَ أَرْوَاحِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ إِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ عِزَّتِكَ وَ جَلالِكَ لَئِنْ طَالَبْتَنِي بِذُنُوبِي لَأُطَالِبَنَّكَ بِعَفْوِكَ وَ لَئِنْ طَالَبْتَنِي بِلُؤْمِي لَأُطَالِبَنَّكَ بِكَرَمِكَ،

وَ

لَئِنْ أَدْخَلْتَنِي النَّارَ لَأُخْبِرَنَّ أَهْلَ النَّارِ بِحُبِّي لَكَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي إِنْ كُنْتَ لا تَغْفِرُ إِلا لِأَوْلِيَائِكَ وَ أَهْلِ طَاعَتِكَ فَإِلَي مَنْ يَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ وَ إِنْ كُنْتَ لا تُكْرِمُ إِلا أَهْلَ الْوَفَاءِ بِكَ فَبِمَنْ يَسْتَغِيثُ الْمُسِيئُونَ إِلَهِي إِنْ أَدْخَلْتَنِي النَّارَ فَفِي ذَلِكَ سُرُورُ عَدُوِّكَ وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِي الْجَنَّةَ فَفِي ذَلِكَ سُرُورُ نَبِيِّكَ وَ أَنَا وَ اللَّهِ أَعْلَمُ أَنَّ سُرُورَ نَبِيِّكَ أَحَبُّ إِلَيْكَ مِنْ سُرُورِ عَدُوِّكَ،

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تَمْلَأَ قَلْبِي حُبّا لَكَ وَ خَشْيَةً مِنْكَ وَ تَصْدِيقا بِكِتَابِكَ وَ إِيمَانا بِكَ وَ فَرَقا مِنْكَ وَ شَوْقا إِلَيْكَ يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ حَبِّبْ إِلَيَّ لِقَاءَكَ وَ أَحْبِبْ لِقَائِي وَ اجْعَلْ لِي فِي لِقَائِكَ الرَّاحَةَ وَ الْفَرَجَ وَ الْكَرَامَةَ اللَّهُمَّ أَلْحِقْنِي بِصَالِحِ مَنْ مَضَي وَ اجْعَلْنِي مِنْ صَالِحِ مَنْ بَقِيَ وَ خُذْ بِي سَبِيلَ الصَّالِحِينَ وَ أَعِنِّي عَلَي نَفْسِي بِمَا تُعِينُ بِهِ الصَّالِحِينَ عَلَي أَنْفُسِهِمْ وَ اخْتِمْ عَمَلِي بِأَحْسَنِهِ وَ اجْعَلْ ثَوَابِي مِنْهُ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ وَ أَعِنِّي عَلَي صَالِحِ مَا أَعْطَيْتَنِي وَ ثَبِّتْنِي يَا رَبِّ وَ لا تَرُدَّنِي فِي سُوءٍ اسْتَنْقَذْتَنِي مِنْهُ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيمَانا لا أَجَلَ لَهُ دُونَ لِقَائِكَ أَحْيِنِي مَا أَحْيَيْتَنِي عَلَيْهِ وَ تَوَفَّنِي إِذَا تَوَفَّيْتَنِي عَلَيْهِ وَ ابْعَثْنِي إِذَا بَعَثْتَنِي عَلَيْهِ وَ أَبْرِئْ قَلْبِي مِنَ الرِّيَاءِ وَ الشَّكِّ وَ السُّمْعَةِ فِي دِينِكَ حَتَّي يَكُونَ عَمَلِي خَالِصا لَكَ اللَّهُمَّ أَعْطِنِي بَصِيرَةً فِي دِينِكَ وَ فَهْما فِي حُكْمِكَ وَ فِقْها فِي عِلْمِكَ وَ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ وَرَعا يَحْجُزُنِي عَنْ مَعَاصِيكَ وَ بَيِّضْ وَجْهِي بِنُورِكَ وَ اجْعَلْ رَغْبَتِي فِيمَا عِنْدَكَ وَ تَوَفَّنِي فِي سَبِيلِكَ وَ عَلَي مِلَّةِ رَسُولِكَ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ وَ الْفَشَلِ وَ الْهَمِّ

وَ الْجُبْنِ وَ الْبُخْلِ وَ الْغَفْلَةِ وَ الْقَسْوَةِ [وَ الذِّلَّةِ] وَ الْمَسْكَنَةِ وَ الْفَقْرِ وَ الْفَاقَةِ وَ كُلِّ بَلِيَّةٍ وَ الْفَوَاحِشِ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَفْسٍ لا تَقْنَعُ وَ بَطْنٍ لا يَشْبَعُ وَ قَلْبٍ لا يَخْشَعُ وَ دُعَاءٍ لا يُسْمَعُ وَ عَمَلٍ لا يَنْفَعُ وَ أَعُوذُ بِكَ يَا رَبِّ عَلَي نَفْسِي وَ دِينِي وَ مَالِي وَ عَلَي جَمِيعِ مَا رَزَقْتَنِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ.

اللَّهُمَّ إِنَّهُ لا يُجِيرُنِي مِنْكَ أَحَدٌ وَ لا أَجِدُ مِنْ دُونِكَ مُلْتَحَدا فَلا تَجْعَلْ نَفْسِي فِي شَيْ ءٍ مِنْ عَذَابِكَ وَ لا تَرُدَّنِي بِهَلَكَةٍ وَ لا تَرُدَّنِي بِعَذَابٍ أَلِيمٍ اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنِّي وَ أَعْلِ [كَعْبِي وَ] ذِكْرِي وَ ارْفَعْ دَرَجَتِي وَ حُطَّ وِزْرِي وَ لا تَذْكُرْنِي بِخَطِيئَتِي وَ اجْعَلْ ثَوَابَ مَجْلِسِي وَ ثَوَابَ مَنْطِقِي وَ ثَوَابَ دُعَائِي رِضَاكَ وَ الْجَنَّةَ وَ أَعْطِنِي يَا رَبِّ جَمِيعَ مَا سَأَلْتُكَ وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ إِنِّي إِلَيْكَ رَاغِبٌ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ،

اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَنْزَلْتَ فِي كِتَابِكَ [الْعَفْوَ وَ أَمَرْتَنَا] أَنْ نَعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَنَا وَ قَدْ ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا فَاعْفُ عَنَّا فَإِنَّكَ أَوْلَي بِذَلِكَ مِنَّا وَ أَمَرْتَنَا أَنْ لا نَرُدَّ سَائِلا عَنْ أَبْوَابِنَا وَ قَدْ جِئْتُكَ سَائِلا فَلا تَرُدَّنِي إِلا بِقَضَاءِ حَاجَتِي وَ أَمَرْتَنَا بِالْإِحْسَانِ إِلَي مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُنَا وَ نَحْنُ أَرِقَّاؤُكَ فَأَعْتِقْ رِقَابَنَا مِنَ النَّارِ يَا مَفْزَعِي عِنْدَ كُرْبَتِي وَ يَا غَوْثِي عِنْدَ شِدَّتِي إِلَيْكَ فَزِعْتُ وَ بِكَ اسْتَغَثْتُ وَ لُذْتُ لا أَلُوذُ بِسِوَاكَ وَ لا أَطْلُبُ الْفَرَجَ إِلا مِنْكَ فَأَغِثْنِي وَ فَرِّجْ عَنِّي يَا مَنْ يَفُكُّ الْأَسِيرَ [يَقْبَلُ الْيَسِيرَ] وَ يَعْفُو عَنِ الْكَثِيرِ اقْبَلْ مِنِّي الْيَسِيرَ وَ اعْفُ عَنِّي الْكَثِيرَ إِنَّكَ أَنْتَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ إِيمَانا تُبَاشِرُ

بِهِ قَلْبِي وَ يَقِينا [صَادِقا] حَتَّي أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ يُصِيبَنِي إِلا مَا كَتَبْتَ لِي وَ رَضِّنِي مِنَ الْعَيْشِ بِمَا قَسَمْتَ لِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

مرا بخويش وا گذاشت،ازاين رو اكرامم نمود،و به مردم وا نگذاشت تا مرا خوار كنند،و سپاس خداي را كه با من دوستي ورزيد،درحالي كه از من بي نياز است،و سپاس خداي را كه بر من بردباري مي كند تا آنجاكه گويي مرا گناهي نيست!پروردگارم ستوده ترين موجود نزد من بوده و به ستايش من سزاوارتر است.

خدايا راههاي درخواست حاجتهايم را به جانب تو باز مي يابم،و آبشخورهاي اميد را نزد تو پر مي بينم،و ياري خواستن از فضل براي آن كه تو را آرزو كرد بي مانع مي بينم،و درهاي دعا را براي فرياد كنندگان گشوده مي نگرم،و مي دانم كه تو براي اميدواران در جايگاه اجابتي،و براي دل سوختگان در كمين گاه فريادرسي،و به يقين در اشتياق به جودت،و خشنودي به قضايت جايگزيني از منع بخيلان است،و گشايشي از آنچه در دست ثروت اندوزان،و همانا مسافر به سوي تو مسافتش نزديك است، و تو از آفريدگانت هرگز در پرده نيستي،جز اينكه كردارشان آنان را از تو محجوب نمايد،من با درخواستم آهنگ تو كردم

و با حاجتم روي به تو آوردم،نياز خواهي ام را به پيشگاه تو قرار دادم،و خواندت را دست آويز خويش نمودم بي آنكه مستحق شنيدن خواهشم،و شايسته گذشت از من باشي،بلكه براي اطمينان به كرمت، و آرامش به درستي وعده ات،و پناه جستن به ايمان به يگانگي ات و يقين به معرفتت كه مرا پروردگاري جز تو نيست،و معبودي جز تو نيست،يگانه و بي شريكي.خدايا تو گفتي و گفتارت بر حق،و وعده ات درست است]فرمودي: [از فضل خدا بخواهيد كه خدا به شما مهربان است،اي آقاي من در شأن تو اين نيست كه دستور به درخواست دهي و از بخشش خودداري كني،تو با عطاهايت بر اهل مملكتت بسيار كريمي،

و بر آنان با محبّت و

رأفت بسيار احسان كننده اي.خدايا مرا در كودكي در ميان نعمتها و احسانت پروريدي،و در بزرگسالي نامم را بلند آوازه ساختي،اي آن كه مرا در دنيا به احسان و فضل نعمتهايش پروريد و برايم در آخرت به گذشت و كرمش اشاره نمود،اي مولاي من معرفتم راهنمايم به سوي تو،و عشقم به تو واسطه ام به پيشگاه توست،من از دليلم به دلالت تو مطمئن،و از واسطه ام به شفاعت تو در آرامشم، اي آقايم تو را به زباني مي خوانم كه گناهش او را ناگويا نموده،و با دلي با تو مناجات مي كنم كه جرمش او را هلاك ساخته، تو را مي خوانم اي پروردگارم در حال هراس و اشتياق و اميد و بيم،مولاي من هرگاه گناهانم را مي بينم بي تاب مي گردم،و هرگاه كرمت را مشاهده مي كنم،به طمع مي افتم،

پس اگر از من درگذري بهترين رحم كننده اي،و اگر عذاب كني ستم نكرده اي،خدايا حجّت من در گستاخي بر درخواست از تو،با ارتكاب آنچه از آن كراهت داري جود و كرم توست،و ذخيره ام در سختيها با كمي حيا همانا رأفت و رحمت توست،و اميدم بر ان است كه بين حجّت و ذخيره ام آرزويم را نوميد نكني، پس اميدم را تحقق بخش،و دعايم را بشنو،اي بهترين كسي كه خواننده اي او را خوانده،و برترين كسي كه اميدواري به او اميد بسته،اي آقاي من آرزويم بزرگ شده،و كردارم زشت گشته،پس به اندازه آرزيم از عفوت به من ببخش،و به زشت ترين كردارم مرا سرزنش مكن،زيرا كرمت برتر از كيفر گنهكاران و بردباريت بزرگتر از مكافات تبهكاران است،

و من اي آقايم پناهنده به فضل توام،گريزان از تو به سوي توام، خواستار تحقق چيزي هستم كه وعده كردي،و آن گذشت تو از كسي كه گمانش را به

تو نيكو كرده،چه هستم من اي پروردگارم،و اهميت من چيست؟ به فضلت مرا ببخش،و به گذشتت بر من صدقه بخش،پروردگارا مرا به پرده پوشي ات بپوشان،و از توبيخم به كرم ذاتت درگذر،اگر امروز جز تو بر گناهم آگاه مي شد،آن را انجام نمي دادم،و اگر از زود رسيدن عقوبت مي ترسيدم، از آن دوري مي كردم،گناهم نه به اين خاطر بود كه تو سبك ترين بينندگاني و بي مقدارترين آگاهان،بلكه پروردگارا از اين جهت بود كه تو بهترين پرده پوشي،و حاكم ترين حاكمان،و كريم ترين كريماني،

پوشنده عيبها،آمرزنده گناهان،داناي نهانها،گناه را با كرمت مي پوشاني،و كيفر با بردباري ات به تاخير مي افكني،سپاس تو را سزاست بر بردباري ات پس از انكه دانستي،و بر گذشتت پس از آنكه توانستي،بردباري ات مرا به جانب گناه مي كشد و بر نافرماني ات جرأت مي دهد،پرده پوشي ات بر من مرا به كم حيايي مي خواند،و شناختم از رحمت گسترده و بزرگي عفوت،به من در تاختن بر محرّماتت سرعت مي دهد!اي شكيبا،اي گرامي،اي زنده،اي اي به خود پاينده،اي آمرزگار،اي توبه پذير،

اي بزرگ نعمت،اي ديرينه احسان،پرده پوشي زيبايت كجاست،گذشت بزرگت كجاست،گشايش نزديكت كجاست،فريادرسي زودت كجاست،رحمت گسترده ات كجاست،عطاهاي برترت كجاست،موهبتهاي گوارايت كجاست،جايزه هاي شايانت كجاست، فضل بزرگت كجاست،عطاي عظيمت كجاست،احسان ديرينه ات كجاست،كرمت كجاست،اي كريم،به حق كرمت و «به محمّد و خاندان محمّد» مرا رهايي بخش،و به رحمتت مرا خلاص كن،اي نيكوكار،اي زيباكار،

اي نعمت ده،اي فزوني بخش،من آن نيستم كه در رهايي از كيفرت بر اعمالمان تكيه كنم،بلكه به احسانت بر ما اعتماد دارم،چرا كه تو اهل تقوا و مغفرتي،از باب نعمت دهي ابتداي به احسان مي كني،و از جهت كرم از گناه در مي گذري،پس نمي دانم از چه سپاس گويم،از زيبايي كه مي گستراني،يا كار زشتي كه مي پوشاني،يا بزرگ آزموني كه آزمودي و شايسته نيكي نمودي،يا آن همه مشكلي كه مرا از آن

رهانيدي،و سلامت كامل بخشيدي؟!اي محبوب آن كه به تو دوستي ورزيد،اي نور چشم كسي كه به تو پناه آورد و براي رسيدن به تو از ديگران گسست،تو نيكوكاري

و ما بدكارانيم،به زيبايي آنچه نزد توست،از زشتي آنچه پيش ماست درگذر،پروردگارا كدام جهلي است كه جود تو گنجايش آن را نداشته باشد،و كدام زمان طولاني تر از مهلت دادن توست،در كنار نعمتهايت ارزش اعمال ما چيست،چگونه اعمال خود را بسيار انگاريم،تا با آنها با كرمت برابري كنيم،بلكه چگونه بر گنهگاران تنگ شود آنچه از رحمتت شاملشان شده؟،اي گسترده آمرزش،اي گشاده دست به رحمت،اي آقاي من به عزّتت سوگند،اگر مرا براني از درگاهت دور نخواهم شد،و از چاپلوسي و تملق نسبت به تو دست نخواهم كشيد،به خاطر شناختي كه به جود و كرمت پيدا كرده ام،تو انجام دهي آنچه را كه خواهي،هركه را بخواهي عذاب مي كني به هرچه كه بخواهي و به هر صورتي كه بخواهي،و رحم مي كني هركه را بخواهي،به هرچه كه بخواهي و به هر كيفيت كه بخواهي،از آنچه كني بازخواست نشوي،و در فرمانروايي ات نزاع در نگيرد،و كسي در كارت شريكت نگردد،

و در داوري ات با تو هماورد نشود،و در تدبيرت احدي بر تو اعتراض نكند،آفرينش و فرمان توراست،منزّه است خدا پروردگار جهانيان،پروردگارا اين است جايگاه كسي كه به پناهت آمد،و به كرمت پناهنده گشت،و به احسان و نعمتهايت الفت جست،تويي آن سخاوتمندي كه گذشتت به تنگي نمي رسد،و احسانت كاهش نمي پذيرد،و رحمتت كم نمي شود،و به يقين از چشم پوشي ديرينت،و فضل بزرگت،

و رحمت گسترده ات اعتماد نموديم،آيا ممكن است پروردگارا برخلاف گمانهاي ما به خويش رفتار كني،يا آرزوهايمان را نسبت به رحمتت نوميد سازي هرگز اي بزرگوار،چنين گماني به تو نيست،و طمع ما درباره تو

اين چنين نمي باشد،پروردگارا،ما را درباره تو آروزي طولاني بسياري است،ما را در حق تو اميد بزرگي است،از تو نافرماني كرديم و حال آنكه اميدواريم گناه را بر ما بپوشاني،و تو را خوانديم،و اميدواريم كه بر ما اجابت كني،مولاي ما اميدمان را تحقق بخش،ما دانستيم كه با كردارمان سزاوار چه خواهيم بود،ولي دانش تو درباره ما،و و آگاهي ما به اينكه ما را از درگاهت نميراني،گرچه ما سزاوار رحمتت نيستيم ولي تو شايسته آني كه بر ما و بر گنهكاران به فضل گسترده ات جود كني،

پس آنگونه كه شايسته آني بر ما منّت گذار،و بر ما جود كن،كه ما نيازمند به عطاي توييم،اي آمرزگار،به نور تو هدايت شديم،و به فضل تو بي نياز گشتيم،و به نعمتت بامداد نموديم و شامگاه كرديم،گناهان ما پيش روي توست،خدايا از گناهانمان از تو آمرزش مي خواهيم،و به سوي تو باز مي گرديم،تو با نعمتها به ما مهر مي ورزي و ما با گناهان با تو مقابله مي كنيم،خيرت به سوي ما سرازير است،و بدي ما به سوي تو بالا مي آيد،همواره فرشته كريمي،از ما كردار زشت به جانب تو مي آيد،و اين امر مانع نمي شود از اينكه ما را با نعمتهايت فراگيري، و به عطاهاي برجسته ات بر ما تفضّل نمايي،منزّهي تو،چه بردبار و بزرگ و كريمي،

آغاز كننده به نيكي و تكرار كننده آني،نامهايت مقدس،و ثنايت عظيم،و رفتارها و كردارهايت كريمانه است،خدايا،فضلت گسترده تر،و بردباري ات بزرگ تر از آن است كه مرا به كردار ناپسند و خطاكاري ام بسنجي،پس گذشت نما،گذشت نما، گذشت نما،آقاي من،آقاي من،آقاي من.

ما را به ذكرت مشغول كن،و از خشمت پناه ده،و از عذابت نجات بخش،و از مواهبت روزي كن،و از فضلت بر ما انعام فرما،و زيارت خانه ات،

و زيارت مرقد پيامبرت را روزي ما كن،صلوات و رحمت و مغفرت و رضوانت بر پيامبر و خاندانش، تو نزديك و جواب دهنده هستي،عمل به طاعتت را روزي ما گردان،و ما را بر دينت و بر روش پيامبرت (درود خدا بر او و خاندانش)بميران.خدايا من و پدر و مادرم را بيامرز و به هر دو آنها رحم كن،چنان كه مرا به گاه كودكي پروردند،احسان هردو را به احسان،و بديهايشان را به آمرزش پاداش ده.

خدايا مردان و زنان مؤمن را بيامرز،چه زنده و چه مرده آنها را،و بين ما و آنان با نيكيها پيوند ده.خدايا بيامرز زنده و مرده ما را، حاضر و غائب ما را،مرد زن ما را،كوچك و بزرگ ما را،آزاد و غير آزاد ما را،برگشتگان از خدا دروغ گفتند،و گمراه شدند گمراهي دوري،و زيان كردند،زياني آشكار.خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و برايم ختم به خير فرما،و مرا از آنچه كه بي قرارم كرده از كار دنيا و آخرتم كفايت كن،و كسي كه مرا رحم نمي كنم بر من چيره مساز، و بر من از سوي خود نگهباني هميشگي قرار ده،

و از من شايسته هاي آنچه را كه انعام كردي مگير،و از فضلت روزي گسترده حلال پاكيزه نصيب من كن.خدايا به نگهباني ات مرا نگهباني كن،و به نگهداري ات مرا نگهدار و به پاسداري ات از من پاسداري فرما،و زيارت خانه ات را در اين سا و در هر سال،و زيارت مرقد پيامبرت و امامان(درود بر آنان)را روزي من كن،پروردگارا از اين مشاهد پر شرف و مواقف بس گرامي مرا محروم مساز.

خدايا به من روي آور تا نافرماني ات نكنم،و خير و عمل به آن وحشت از خويش را در شب و

روز،تا گاهي كه زنده ام مي داري اي پروردگار جهانيان به من الهام فرما.خدايا هرگاه گفتم مهيا و آماده شدم و در پيشگاهت به نماز ايستاد و با تو راز گفتم،چرتي بر من افكندي،آنگاه كه وارد نماز شدم،و حال راز گفتن را از من گرفتي آنگاه كه با تو رازونياز كردم،مرا چه شده؟هرگاه گفتم نهانم شايسته شد،و جايگاهم به جايگاه توبه كنندگان نزديك گشته برايم گرفتاري پيش آمد،بر اثر آن گرفتاري پايم لغزيد،و ميان من و خدمت به تو مانع شد

سرور من شايد مرا از درگاهت رانده اي،و از خدمتت عز نموده اي،يا مرا ديده اي كه حقّت را سبك مي شمارم پس از پيشگاهت دورم ساختي،يا شايد مرا روي گردان از خود مشاهده كردي،پس مرا مورد خشم قرار دادي يا شايد مرا در جايگاه دروغگويان يافتي،پس به دورم انداختي،يا شايد مرا نسبت به نعمتهايت ناسپاس ديدي،پس محرومم نمودي،يا شايد مرا از همنشيني دانشمندان غايب يافتي،پس خوارم نمودي،يا شايد مرا در گروه غافلان ديدي،پس از رحمتت نااميدم كردي،يا شايد مرا انس يافته با مجالس بيكاره ها ديدي.پس مرا به آنان واگذاشتي،يا شدي دوست نداشتي دعايم را بشنوي پس دورم نمودي،يا شايد به خاطر جرم و جنايتم كيفرم نمودي،

يا شايد براي كمي حيايم از تو مجازاتم نمودي،پس اگر پروردگارا عفو كني،سابقه اينكه از گناهكاران پيش ار من گذشته اي طولاني است،زيرا كرمت پروردگارا از مجازات اهل تقصير بسيار بزرگ تر است،و من پناهنده به فضل توام،از تو به تو گريزانم، خواهان چيزي هستم كه وعده داده اي.و آن چشم پوشي از كساني است كه به تو گمان نيك برده اند،خدايا فضل تو گسترده تر،و بردباري ات بزرگ تر از آن است كه مرا به كردارم بسنجي،يا به خطايم بلغزاني،اي آقايم من چيستم،و چه

ارزشي دارم، سرور من مرا به فضلت ببخش،

و با گذشت بر من كرم فرما،و به پرده پوشي ات خطاهايم را بپوشان،و به كرم وجودت از توبيخم درگذر،آقاي من منم كودكي كه پروريدي،منم ناداني كه دانا نمودي،منم گمراهي كه هدايت كردي،منم افتاده اي كه بلندش نمودي،منم هراساني كه امانش دادي،و گرسنه اي كه سيرش نمودي،و تشنه اي كه سيرابش كردي،و برهنه اي كه لباسش پوشاندي،و تهيدستي كه توانگرش ساختي،و ناتواني كه نيرومندش نمودي،و خواري كه عزيزش فرمودي،

و بيماري كه شفايش دادي، و خواهشمندي كه عطايش كردي،و گنهكاري كه گناهش را بر او پوشاندي،و خطاكاري كه ناديده اش گرفتي،و اندكي كه بسيارش فرمودي،و ناتوان شمرده اي كه ياري اش دادي،و رانده شده اي كه مأوايش بخشيدي،من پروردگارا كسي هستم كه در خلوت از تو حيا نكردم،و در آشكار از تو ملاحظ ننمودم،منم صاحب مصيبتهاي بزرگ،منم آن كه بر آقايش گستاخي كرد،منم آن كه جبّار آسمان را نافرماني كرد،منم آن كه بر معاصي بزرگ رشوه دادم،منم آن كه هرگاه به گناهي مژده داده مي شدم شتابان به سويش مي رفتم،منم آن كه مهلتم دادي باز نايستادم،و بر من پرده پوشاندي حيا نكردم،و مرتكب گناهان شدم و از اندازه گذراندم

و مرا از چشمت انداختي،اهميت ندادم،پس با بردباري ات مهلتم دادي،و با پرده پوشي ات مرا پوشاندي تا آنچا كه گويي مرا از ياد برده اي،و از مجازات گناهان بركنارم داشته اي،گويا تو از من حيا كرده اي!!خدايا،آنگاه كه نافرماني كردم نافرماني ات نكردم چنان كه پروردگاري ات باشم،و نه چنان كه سبك شمارنده فرمانت باشم،و نه با گستاخي در معرض كيفرت قرار گيرم، و نه تهيدست را ناچيز شمارم،ولي خطايي بود كه بر من عارض شد و نفسم آن را برايم آراست،و بدبختي ام مرا بر آن ياري نمود،و پرده افتاده ات بر من مغرورم نمود،در نتيجه با

كوششم نافرماني ات نمودم و به مخالفتت برخاستم اكنون چه كس مرا از عذابت نجات مي دهند،و فردا از چنگ ستيره جويان و دشمني كنندگان چه كسي رهايم مي كند،

و به رشته چه كسي بپيوندم اگر تو رشته ات را از من بگسلي،مرا چه رسوايي بزرگي است از آنچه كتاب تو از كردارم در شمار آورده،اگر اميدوار به كرم فراواني رحمتت نبودم،و هم اينكه مرا از نااميدي نهي نموده اي هرآينه نااميد مي شدم به هنگامي كه گناهانم را بياد مي آوردم،اي بهترين كسي كه خواننده اي او را خواند،و برترين كسي كه اميدواري به او اميد بست.خدايا به پيمان اسلام به تو توسّل مي جويم،و به حرمت قرآن بر تو تكيه مي كنم،و به محبّتم نسبت به پيامبر درس ناخوانده قريشي هاشمي عربي تهامي مكّي مدني،همجواري نزد تو را اميد مي نمايم،پس انس ايماني مرا در عرصه وحشت نينداز،

و و پاداش مرا،پاداش كسي كه غير تو را عبادت كرده قرار مده،چه اينكه مردمي به زبانشان ايمان آوردند تا جانشان را به اين وسيله حفظ كنند،پس به آنچه آرزو داشتند رسيدند،و ما با زبان و دلمان به تو ايمان آورديم،تا از ما درگذري،پس ما را به آنچه آرزومنديم برسان،و اميدت را در سينه هايمان استوار كن،و دلهايمان را پس از آنكه هدايتمان فرمودي گمراه مكن،و از جانب خود ما را ببخش،كه تو بسيار بخشنده اي،به عزتت سوگند اگر مرا براني،از درگاهت نخواهم رفت،و از چاپلوسي نسبت به تو باز نخواهم ايستاد،به خاطر الهامي كه از معرفت به كرمت و گستردگي رحمتت به قلب من شده،بنده به جانب چه كسي جز مولايش مي رود؟و آفريده به چه كسي جز آفريدگارش پناه مي برد؟

خدايا،اگر مرا با زنجير ببندي،و عطايت را در ميان مردم از من بازداري،و بر

رسواييهايم ديدگان بندگانت را بگشايي،و مرا به سوي دوزخ فرمان دهي، و بين من و نيكان پرده گردي،اميدم را از تو نخواهم بريد،و آرزويم را از عفو تو باز نخواهم گرداند، و محبتت از قلبم بيرو ن نخواهد رفت،من فراواني عطايت را نزد خود،و پرده پوشي ات را در دار دنيا بر گناهانم فراموش نخواهم كرد،اي آقاي من محبت دنيا را از دلم بيرون كن،و ميان من و مصطفي پيامبرت و خاندانش،بهترين برگزيدگان از آفريدگانت و پايان بخش پيامبران محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)جمع كن،

و مرا به مقام توبه به پيشگاهت برسان، و هر گريه بر خويشتن مرا ياري ده،من عمرم را به امروز و فردا كردن و آرزوهاي باطل نابود ساختم،و اينك به جايگاه به نااميدان از خير و صلاح فرود آمده ام،پس بدحال تر از من كيست؟اگر من بر چنين حالي به قبرم وارد شوم،قبري كه آن را براي خواب آماده نساخته ام،و براي آرميدن به كار نيك فرش ننموده ام،و مرا چه شده كه گريه نكنم،و حال آنكه نميدانم بازگشت من به جانب چه خواهد بود،من نفسم را مي نگرم كه با من نيرنگ مي بازد،و روزگار را مشاهده مي كنم كه مرا مي فريبد،و حال آنكه بالهاي مرگ بالاي سرم به حركت درآمده،پس مرا چه شده كه گريه نكنم،گريه مي كنم براي بيرون رفتن جان از بدنم،گريه مي كنم براي تاريكي قبرم،گريه مي كنم براي تنگي لحدم،گريه مي كنم براي پرسش دو فرشته قبر منكر و نكير از من،

گريه مي كنم براي درآمدنم از قبر عريان و خوار،درحالي كه بار سنگيني را بر دوش مي كشم،يك بار از طرف راست و بار ديگر از جانب چپم نگاه مي كنم،هنگامي كه مردمان در كاري جز كار منند،چه براي هركسي از آنان

در آن روز كاري است كه او را بس است،چهره هايي در آن روز روشن و خندان خوشحال اند،و چهره هايي در آن روز بر آنها غبار بدفرجامي نشسته،و سياهي و خواري آنها را پوشانده،اي آقاي من،تكيه و اعتمادم و اميد و توكلّم بر تو،و آويختنم بر رحمت توست،هركه را خواهي به رحمتت رساني،و با كرامتت هركه را دوست داري هدايت كني،پس تو را سپاس بر اينكه قلبم را از شرك پاك نمودي،و براي تو سپاس بر گشودن زبانم،آيا با اين زبان كندم تو را شكر كنم،

يا با نهايت كوشش در كارم تو را خشنود نمايم،پروردگارا ارزش زبانم در كنار شكرت چيست،و قيمت كارم در برابر نعمتهايت و احسانت چه اندازه است؟!خدايا،جودت آرزويم را گسترد،و سپاست عملم را پذيرفت،اي آقاي من ميلم به سوي توست،و ترسم از جانب توست،و آرزويم به پيشگاه توست،آرزويم مرا به سوي تو كسانده و همّتم بر درگاه تو اي خداي يگانه معتكف شده،و رغبتم در آنچه نزد توست فزوني يافته،اميد خالص و بيمم براي توست،و محبّتم به تو انس گرفته،و دستم را به جانب تو انداختم،و ترسم را به سوي رشته طاعت تو كشيدم،اي مولاي من دلم به ياد تو زندگي كرد،و با مناجات با تو آتش هراس را بر خود سرد نمودم،اي مولايم و اي آرزويم و اي نهايت خواسته ام،ميان من و گناهم جدايي انداز،گناهي كه بازدارنده من از ملامت طاعت توست،تنها از تو درخواست مي كنم،به خاطر اميد ديرينه به تو،و بزرگي طمع از تو، كه از مهر و رحمت بر خود واجب كرده اي،پس فرمان توراست،يگانه اي و شريكي نداري،

و همه خلق جيره خوار تو،و در دست قدرت تواند،و هرچيز براي تو فروتن است،منزّهي

تو اي پروردگار جهانيان، خدايا به من رحم كن آنگاه كه حجّتم بريده شود،و زبانم از پاسخت ناگويا گردد،و به هنگام بازپرسي ات هوش از سرم برود،اي بزرگ اميدم،زماني كه بيچارگي ام شدّت گيرد محرومم مكن،و به خاطر ناداني ام از درگاهت مران،و به علت كم تابي ام از رحمتت دريغ مفرما،به جهت تهيدستي ام عطايم كن،و به خاطر ناتواني ام به من رحم كن،آقايم اعتماد و تكيه،اميد و توكلم بر توست،و آويختنم به رحمت توست،و بارم را به آستان تو اندازم،و خواسته ام را به جود و كرم تو جويم،پروردگارا دعايم را آغاز مي كنم،و رفع تنگدستي ام را به تو اميد مي بندم،و به توانگري تو ناداري ام را جبران مي كنم،و ايستادنم زير سايه عفو توست،و به جانب جود و كرمت ديده ام را بلند مي كنم،و به سوي احسانت نگاهم را ادامه مي دهم،

پس مرا به آتش مسوزان،و حال آنكه تو جايگاه آرزوي مني،و در دوزخ جايم مده كه تو نور چشم مني،اي آقاي من گمانم را به احسان و نيكي ات تكذيب مكن كه تويي مورد اطمينانم،و از پاداشت محرومم مگردان كه تو عارف به تهيدستي مني خدايا اگر مرگم فرا رسيده و كردارم مرا به تو نزديك نكرده پس اعتراف به گناهم را به پيشگاهت وسيله عذرخواهي ام قرار دادم.خدايا اگر گذشت كني،پس سزاوارتر از وجود تو به گذشت كيست،و اگر عذاب نمايي پس دادگرتر از تو در داوري كيست؟،د راين دنيا به غربت،و به گاه مرگ به سختي جان دادنم،و در قبر به تنهايي ام،و در لحد به هراسم رحم كن،و زماني كه براي حساب در برابرت برانگيخته شدم و به خواري جايگاهم رحمت آور،و آنچه از كردارم بر انسانها پوشيده مانده بيامرز،

و آنچه را كه مرا به

آن پوشاندي تداوم بخش،و به من در حال افتادن در بستر مرگ كه دستهاي دوستانم مرا اين طرف و آن طرف كند رحم فرما،و به من محبت فرما در آن حال كه روي تخت غسّالخانه به صورت درازا افتاده ام،و همسايگان شايسه مرا به اين سو و آن سو برمي گردانند بر من تفضّل كن،و در وقت حمل شدنم كه بستگانم گوشه هاي جنازه ام را به دوش برداشته اند،و در حالت حمل شدنم،كه تنها در قبرم وارد پيشگاه تو شده ام بر من جود نما،و در اين خانه جديد بر غربتم رحم كن،تا به غير تو انس نگيرم اي آقاي من،اگر مرا به خودم واگذاري هلاك شده ام،

اي آقاي من،اگر لغزشم را ناديده نگري از چه كسي فريادرسي خواهم،و به چه كسي پناه ببرم اگر عنايتت را در آرامگاهمم نداشته باشم،و به چه كسي التجا برم اگر غم و اندوهم را برطرف نكني؟،اي آقاي من كه را دارم و چه كسي بر من رحم مي كند،اگر تو به من رحم نكني،و احسان كه را آرزو كنم،اگر احسان تو را روز بيچارگي ام نداشته باشم، و گريز از گناهان به سوي كيست،وقتي كه عمرم سرآيد؟اي آقاي من،مرا عذاب مكن كه اميد به تو دارم،خدايا اميدم را تحقق بخش،و ترسم را ايمني ده،زيرا من در عين فراواني گناهانم اميدي جز به گذشت تو ندارم،اي آقاي من چيزي را از تو درخواست دارم كه شايسته آن نيستم،و تو اهل تقوا و آمرزشي،پس مرا بيامرز،و جامه اي از لطفت بر من بپوشان،كه گناهانم را بر من بپوشاند،و آنها را بيامرزي و نسبت به آنه بازخواست نشوم،كه تو داري كرم ديرينه،و چشم پوشي بزرگ و گذشت كريمانه اي.

خدايا تويي كه عطايت

را پي درپي فرو ريزي،بر كسي كه از تو درخواست نمي كند،و بر آنان كه منكر پروردگاريت هستند،چه رسد آقاي من بر كسي كه از تو خواهش كرده و يقين نمود كه آفرينش از تو و فرمان تنها به دست توست،منزّه و والايي اي پروردگار جهانيان،اي آقاي من بنده ات به درگاه توست،تنگدستي او را پيش رويت قرار داده با دعايش در خانه احسانت را مي كوبد،پس روي كريمانه ات را از من برمگردان،و آنچه مي گويم از من بپذير،من تو را به اين دعا خواندم،اميد دارم كه به خاطر معرفتم به رأفت و مهرت مرا باز نگرداني.خدايا تويي آن كه پرسنده اي ناتوانت نكند،و عطاگيري از تو نكاهد،تو چناني كه خود گويي،و بالاتر از آنچه ما مي گوييم.

خدايا از تو صبري زيبنده،و گشايشي نزديك و گفتاري درست و مزدي بزرگ درخواست ميكنم پروردگارا از خير تمامش را از تو مي خواهم،آنچه را از آن دانسته ام و آنچه را ندانسته ام،خدايا از تو مي خواهم بهترين چيزهايي را كه بندگان شايسته ات از تو خواستند،اي بهرتين كسي كه از او خواسته مي شود،و سخي ترين كسي كه عطا فرمود،خواسته ام را در حق خودم و خانواده ام و پدر و مادرم و فرزندانم و خاصانم و برادران ديني ام به من عطا كن،زندگي ام را گوارا گردان،مرّوتم را آشكار ساز،و همه احوالم را اصلاح كن،و مرا از كساني قرار ده كه عمرش را طولاني كردي،و كردارش را نيكو ساختي،و نعمتت را بر او تمام كردي،و از او خشنود شدي،و او را به زندگاني پاكيزه زنده داشتي،در بادوام ترين خوشيها،و كامل ترين كرامتها و كامل ترين زندگيها،

همانا تو هرچه را بخواهي انجام مي دهي و جز تو هرچه را بخواهد توان انجام آن را ندارد.خداي از جانب خود مرا به ذكر خاصت اختصاص ده،و

چيزي از آنچه كه به وسيله آن به تو تقرّب مي جويم را در همّ اوقات شب و روز وسيله ريا و شهرت خواهي و هوس راني و طغيانگري قرار مده،و مرا از خاشعان درگاهت بگردان،خداي از تو مي خواهم كه به من عطا كني: گشايش در روزي امنيّت در وطن،نوز چشم در خانواده و مال و اولاد،و پايداري در نعمتهايي كه نزد من است،و تندرستي در جسم،و توانمندي در بدن،و سلامت در دين،و مرا به طاعتت و طاعت رسولت محمّد كه درود خدا بر او و خاندانش باد،به كار گمار،هميشه و تا هنگامي كه عمرم داده اي،و مرا از پر نصيب ترين بندگانت در نزد خود قرار ده،پر نصيب تر در هر خيري كه فرو فرستادي،و در ماه رمضان در شب قدر نازل مي كني،

و نازل كننده آني در هر سال،از رحمتي كه مي گستري،و عافيتي كه مي پوشاني،و بلايي كه دفع مي كني،و خوبيهايي كه مي پذيري، و بديهايي كه از آن درمي گذري،و در اين سال و هر سال زيارت خانه ات را نصيبم فرما، و از فضل گسترده ات روزي فراخ ارزاني من كن،و بديها را اي آقاي من از من برگردان،و بديه مرا بپرداز و جبران ستمهايي كه بر عهده من است را ادا فرما تا به خاطر چيزي از آنها آزار نبينيم و گوشها و ديدگان دشمنان و حسودان و متجاوزان بر من را از من برگير،و مرا بر آنان پيروز كن،و چشمم را روشن فرما،و دلم را شادي بخش

و برايم از اندوه و غم گشايش و بيرون رو قرار ده،و هركه از ميان مخلوقاتت نسبت به من به بدي قصد كرده،و زير گامم قرار ده،و مرا از گزند شيطان و گزند پادشاه و بديهاي كردارم

كفايت كن،و از همه گناهان پاكم فرما،و به گذشتت از آتش امانم ده،و به رحمتت به بهشت واردم كن،و به احسانت از حور العين به همسري ام درآور،و مرا به دوستان شايسته ات محمّد و خاندانش آن خوبان و نيكان پاكيزه و پاك ملحق كن،درود بر آنان و بر تنها و جانهايشان،و رحمت خدا و بركاتش بر ايشان،خداي اي آقاي من،به عزّت و جلالت سوگند،اگر مرا به گناهانم پي جويي كني،من تو را به عفوت پي مي جويم و اگر مرا به پستي ام تعقيب نمايي،من تو را به كرمت مي خواهم،

و اگر به دوزخم دراندازي اهل دوزخ را به محبتم به تو آگاه مي سازم.خدايم و آقايم اگر جز اوليا و اهل طاعتت را نيامرزي،پس گنهكاران به چه كسي پناه برند،و اگر جز اهل وفا را اكرام ننمايي،پس بدكاران از چه كسي فريادرسي خواهند؟،خدايا اگر مرا وارد دوزخ كني اين موجب خرسندي دشمن توست،و اگر مرا به بهشت وارد نمايي،اين سبب خوشحالي پيامبر توست،و من به خدا سوگند اين را مي دانم،كه دلشادي پيامبرت نزد تو،از خرسندي دشمنت محبوب تر است.

خدايا از تو درخواست مي كنم كه دلم را از محبت و خشيتت،و باور به كتابت،و ايمان به وجودت،و هراس از حضرتت،و اشتياق به ذاتت پر كني،اي داراي بزرگي و بزرگواري،ديدارت را محبوب من كن،و تو نيز مرا محبوب خود بدار،و در لقايت براي من آرامش و گشايش و كرامت قرار ده.خدايا مرا به شايستگان از بندگان گذشته ات ملحق ساز،و از شايستگان از آنان كه در آينده اند قرار ده،و مرا بر راه شايستگان نگاهدار،و بر مخالفت با خواسته هاي نفسم ياري ده،آنگونه كه شايستگان را بر مخالفت با خواسته هاي نفساني ياري مي دذهي،و كردارم را به نيكوترين

وجه ختم كن،و پاداشم را در كارها به بركت رحمتت بهشت قرار ده،و بر شايسته اي آنچه عطا كردي ياري ام نما و ثابت قدمم كن،پروردگارا،و در ورطه بديهايي كه از آنها نجاتم دادي باز مگردان،اي پروردگار جهانيان.

خدايا ايماني از تو درخواست مي كنم،كه پاياني جز ديدار تو نداشده باشد،بر آن ايمان پايدارم بدار تا زنده ام مي داري و بر آن بيمران زماني كه مرا ميمراني،و بر آن برانگيز،هنگامي كه مرا برمي انگيزي،و دلم را از ريا و شك و شهرت خواهي در دينت پاك فرما،تا عملم براي تو حالص باشد.خدايا از تو مي خواهم كه به من عطا كني: بصيرت در دينت، و فهم در فرمانت،وآگاهي در علمت،و دو نصب از رحمتت،و پرهيزي كه مرا از نافرمانيهايت بازدارد، و رخسارم را به فروغ نورت سپيد كن،و رغبتم را در آنچه نزد توست قرار ده،و در راه خود و بر آئين پيامبرت-درود خدا بر او و خاندانش-بميران.

خدايا به تو پناه مي آورم از كسالت و سرافكندي و اندوه و ترس و بخل و بي خبري و سنگدلي و ناداري و تهيدستي و بيچارگي و همه بلاها و زشتيهاي آشكار و پنهان،و به تو پناه مي آورم از نفسي كه قانع نمي شود،و از شكمي كه سير نمي گردد،و از قلبي كه فروتني نمي كند،و دعايي كه به اجابت نمي رسد،و كرداري كه سود نمي بخشد،پروردگارا براي حفظ جان و دين و مال و آنچه كه نصيب من فرموده اي،از شيطان رانده شده به تو پناه مي آورم،همانا تو شنوا و دانايي.

خدايا به يقين جز تو احدي مرا پناه نمي دهد،و به جز تو پناهگاهي نمي يابم،پس هستي ام را در دامن عذابت قرار نده،و به هلاكت و شكنجه دردناك بازمگردان.خدايا از من بپذير و نامم را پرآوازه

كن،و درجه ام را بالا ببر،و بار گناهم را بريز،و مرا به اشتباهم ياد مكن،و پاداش به عبادت نشستن و گفتار و دعايم را خشنودي و بهشت قرار ده،پروردگارا،همه آنچه را از تو خواستم به من عطا فرما،و از احسانت بر من بيفزا،من مشتاق توام،اي پروردگار جهانيان،

خدايا تو خود در قرآن فرمودي كه از كسي كه به ما ستم روا داشته گذشت كنيم،و ما بر خود ستم ورزيديم،پس از ما درگذر،كه حضرتت به گذشت از ما،شايسته تر از ماست،و هم فرمان دادي كه فقيري را دست خالي از در خانه هايمان نرانيم،و من اكنون به گدايي از تو به درگاهت آمدم،پس مرا جز با روا شدن حاجتم باز نگردان و نيز به نيكي درباره بردگانمان امر فرمودي،و هم اينك ما بردگان توييم،پس ما را از آتش دوزخ برهان،اي پناهگاهم به وقت غم و اندوه، اي فريادرس به هنگام سختي،به تو پناه آوردم،و از تو فريادرسي خواستم،و جز به تو پناه نمي آورم و جز از تو درخواست گشايش نمي كنم،پس به فريادم رس و گشايشي در كارم قرار ده،اي كه اسير را آزاد مي كني،و از گناه فراوان مي گذري،از من عمل اندك را بپذير،و از گناه بسيارم درگذر،همانا تو مهربان و آمرزنده.خدايا ايماني از تو مي خواهم كه دلم با آن همراه شود و باور صادقانه اي كه بدانم هرگز چيزي به من نمي رسد،مگر آنچه كه تو برايم ثبت كردي و مرا از زندگي به آنچه كه نصيبم فرمودي خشنود بدار،اي مهربان ترين مهربانان.

مي خواندند:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ وَ كُلُّ بَهَائِكَ بَهِيٌّ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِبَهَائِكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ جَمَالِكَ بِأَجْمَلِهِ وَ كُلُّ جَمَالِكَ جَمِيلٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِجَمَالِكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ جَلالِكَ بِأَجَلِّهِ وَ كُلُّ جَلالِكَ جَلِيلٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِجَلالِكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ عَظَمَتِكَ بِأَعْظَمِهَا وَ كُلُّ عَظَمَتِكَ عَظِيمَةٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَظَمَتِكَ كُلِّهَا

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ نُورِكَ بِأَنْوَرِهِ وَ كُلُّ نُورِكَ نَيِّرٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِنُورِكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ رَحْمَتِكَ بِأَوْسَعِهَا وَ كُلُّ رَحْمَتِكَ وَاسِعَةٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ كُلِّهَا

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ كَلِمَاتِكَ بِأَتَمِّهَا وَ كُلُّ كَلِمَاتِكَ تَامَّةٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِكَلِمَاتِكَ كُلِّهَا.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ كَمَالِكَ بِأَكْمَلِهِ وَ كُلُّ كَمَالِكَ كَامِلٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِكَمَالِكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ أَسْمَائِكَ بِأَكْبَرِهَا وَ كُلُّ أَسْمَائِكَ كَبِيرَةٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ كُلِّهَا

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ عِزَّتِكَ بِأَعَزِّهَا وَ كُلُّ عِزَّتِكَ عَزِيزَةٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعِزَّتِكَ كُلِّهَا

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ مَشِيَّتِكَ بِأَمْضَاهَا وَ كُلُّ مَشِيَّتِكَ مَاضِيَةٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَشِيَّتِكَ كُلِّهَا

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ قُدْرَتِكَ بِالْقُدْرَةِ الَّتِي اسْتَطَلْتَ بِهَا عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ وَ كُلُّ قُدْرَتِكَ مُسْتَطِيلَةٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِقُدْرَتِكَ كُلِّهَا

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ عِلْمِكَ بِأَنْفَذِهِ وَ كُلُّ عِلْمِكَ نَافِذٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعِلْمِكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ قَوْلِكَ بِأَرْضَاهُ وَ كُلُّ قَوْلِكَ رَضِيٌّ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِقَوْلِكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ مَسَائِلِكَ بِأَحَبِّهَا إِلَيْكَ وَ كُلُّهَا [وَ كُلُّ مَسَائِلِكَ] إِلَيْكَ حَبِيبَةٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَسَائِلِكَ كُلِّهَا.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ شَرَفِكَ بِأَشْرَفِهِ وَ كُلُّ شَرَفِكَ شَرِيفٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِشَرَفِكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ سُلْطَانِكَ بِأَدْوَمِهِ وَ كُلُّ سُلْطَانِكَ دَائِمٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِسُلْطَانِكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ مُلْكِكَ بِأَفْخَرِهِ وَ كُلُّ مُلْكِكَ فَاخِرٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمُلْكِكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ عُلُوِّكَ بِأَعْلاهُ وَ كُلُّ عُلُوِّكَ عَالٍ

اللَّهُمَّ إِنِّي

أَسْأَلُكَ بِعُلُوِّكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ مَنِّكَ بِأَقْدَمِهِ وَ كُلُّ مَنِّكَ قَدِيمٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَنِّكَ كُلِّهِ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ آيَاتِكَ بِأَكْرَمِهَا وَ كُلُّ آيَاتِكَ كَرِيمَةٌ

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِآيَاتِكَ كُلِّهَا

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَا أَنْتَ فِيهِ مِنَ الشَّأْنِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ شَأْنٍ وَحْدَهُ وَ جَبَرُوتٍ وَحْدَهَا

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَا تُجِيبُنِي [بِهِ] حِينَ أَسْأَلُكَ فَأَجِبْنِي يَا اللَّهُ.

همه مراتب كلماتت.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق كامل ترين مرتبه از كمالت و همه مراتب كمالت كامل است،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب كمالت.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق بزرگ ترين مرتبه از نامهايت،و همه مراتب نامهايت بزرگ است،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب نامهايت

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق عزيزترين مرتبه از عزّتت و همه مراتب عزّتت عزيز است،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب عزتت

خدايا از تو درخواست ميكنم به حق نافذترين مرتبه اراده ات و همه مراتب اراده ات نافذ است

خدايا از تو درخواست ميكنم به حق همه مراتب اراده ات

خدايا از تو درخواست ميكنم به حق قدرتت كه بر همه موجودات احاطه دارد و همه قدرتت بر تمام موجودات احاطه دارد

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب قدرتت،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق نافذترين مرتبه از مراتب علمت و همه مراتب علمت نافذ است،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب علمت.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق پسنديده ترين مرتبه از گفتارت،و همه مراتب گفتار تو پسنديده است

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب گفتارت،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق محبوبترين مرتبه از خواسته هايت نزد تو،و همه مراتب خواسته هايت محبوب است

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب خواسته هايت.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق شريف ترين مرتبه از شرفت،و همه مراتب شرف تو شريف است،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب شرفت.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق پايدارترين مرتبه از سلطنتت و همه مراتب سلطنت تو پايدار است،

خدايا از تو درخواست مي كنم به

حق مراتب سلطنتت.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق باافتخارترين مرتبه از فرمانروايي ات و همه مراتب فرمانروايي ات با افتخار است،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب فرمانروايي ات.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق برترين مرتبه از برتري ات و همه مراتب برتري ات برتر است،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب برتري ات.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق ديرينه ترين مرتبه از كرمت،و همه مراتب كرمت ديرينه است،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب كرمت.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق گرامي ترين مرتبه از نشانه هايت،و همه مراتب نشانه هايت گرامي است.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق همه مراتب نشانه هايت.

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق آنچه از جاه و جبروت كه در آني،و از تو مي خواهم به حق هر جاه به تنهايي و به حق هر جبروت به تنهايي،

خدايا از تو درخواست مي كنم به حق آنچه اجابت مي كني مرا به آن هنگامي كه از تو درخواست مي كنم پس مرا اجابت كن اي خدا.

آنگاه هر حاجت كه داري از خدا بخواه،كه به يقين براورده خواهد شد.

«بسم الله الرحمن الرحيم ياواسع المغفرة اغفر لي» باعث آمرزش گناهان بنده مي گردد.

((مفاتيح الجنان /360 الي 361))

و پس از سلام هزار مرتبه سبحان اللّه.

شب نهم:

شش ركعت در فاصله ميان نماز شام و هنگام خوابيدن،در هر ركعت حمد،و هفت مرتبه آية الكرسي و پس از پايان نماز پنجاه بار صلوات.

شب دهم:

بيست ركعت در هر ركعت حمد و سي مرتبه سوره توحيد.

شب يازدهم:

دو ركعت،در هر ركعت حمد و بيست مرتبه سوره كوثر.

شب دوازدهم:

هشت ركعت،در هر ركعت حمد و سي مرتبه سوره قدر.

شب سيزدهم:

چهار ركعت در هر ركعت حمد و بيست وپنج مرتبه سوره توحيد.

شب پانزدهم:

چهار ركعت،در دو ركعت اول پس از حمد صد مرتبه سوره توحي،و در دو ركعت ديگر بعد از حمد پنجاه مرتبه سوره توحيد.

شب پانزدهم:

دوازده ركعت در هر ركعت حمد و دوازده مرتبه سوره تكاثر.

شب هفدهم:

دو ركعت،در ركعت،اول حمد و هر سوره اي بخواهد،و در ركعت دوم حمد و صد مرتبه سوره توحيد،و پس از سلام صدر بار: لا اله الاّ اللّه

شب هجدهم:

چهار ركعت در هر ركعت حمد و بيست وپنج مرتبه سوره كوثر.

شب نوزدهم:

پنجاه ركعت،در هر ركعت حمد و يك مرتبه سوره زلزال.

شب بيست تا بيست وچهارم:

در هر كدام هشت ركعت با هر سوره اي كه ميّسر شود.

شب بيست وپنجم:

هشت ركعت،در هر ركعت حمد و ده مرتبه سوره توحيد.

شب بيست وششم:

هشت ركعت،در هر ركعت حمد و صد مرتبه سوره توحيد.

شب بيست و هفتم:

چهار ركعت،در هر ركعت حمد و سوره ملك،و اگر نتوانست بيست وپنج مرتبه سوره توحيد.

شب بيست و هشتم:

شش ركعت،در هر ركعت حمد و صدر مرتبه آية الكرسي،و صدر مرتبه سوره توحيد،و صد مرتبه سوره كوثر،و پس از نماز صد بار صلوات.

فقير گويد:

نماز شب بيست و هشتم موافق آنچه من يافتم به اين صورت است:

شش ركعت،در هر ركعت حمد و ده مرتبه آية

الكرسي،و ده مرتبه سوره كوثر،و ده مرتبه سوره توحيد،و پس از نماز صد بار صلوات.

شب بيست ونهم:

دو ركعت،در هر ركعت حمد،و بيست مرتبه سوره توحيد.

شب سي ام:

دوازده ركعت،و در هر ركعت حمد و بيست مرتبه سوره توحيد و پس از سلام صدر بار صلوات،و اين نمازها چنان كه بيان شد هر دو ركعت به يك سلام است.

از تو درخواست مي كنم به حق كتاب نازل شده ات،و آنچه در آن است،و در آن است نام بزرگت ترت،و نامهاي نيكوترت و آنچه بيم انگيز است و اميدبخش،اينكه مرا از آزادشدگان از آتش دوزخ قرار دهي.

سپس هر حاجت كه دارد بخواهد.

اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ

خدايا به حق اين قرآن،و به حق كسي كه آن را بر او فرستادي،و به حق هر مؤمني كه او را در قرآن ستودي،و به حق خود بر آنان،پس احدي شناساتر از تو به حق تو نيست

سپس ده مرتبه بگويد

بِكَ يَا اللَّهُ

به ذاتت اي خدا

و ده مرتبه

بِمُحَمَّدٍ

به حق محمّد

و ده مرتبه

بِعَلِيٍّ

به حق علي

و ده مرتبه

بِفَاطِمَةَ

به حق فاطمه

و ده مرتبه

بِالْحَسَنِ

به حق حسن

و ده مرتبه

بِالْحُسَيْنِ

به حق حسين

و ده مرتبه

بِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ

به حق علي بن الحسين

و ده مرتبه

بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ

به حق محمّد بن علي

و ده مرتبه

بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ

به حق جعفر بن محمّد

و ده مرتبه

بِمُوسَي بْنِ جَعْفَرٍ

به حق موسي بن جعفر

و ده مرتبه

بِعَلِيِّ بْنِ مُوسَي

به حق علي بن موسي

و ده مرتبه

بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ

به حق محمد بن علي

و ده مرتبه

بِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ

به حق علي بن محمّد

و ده مرتبه

بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ

به حق حسين بن علي

و ده مرتبه

بِالْحُجَّةِ

به حق حجّت.

پس هر حاجتي كه داري از خدا بخواه.

پنجم:

حضرت سيد الشهّدا عليه السّلام را زيارت كند.در روايت آمده: هنگامي كه شب قدر مي شود،منادي از آسمان هفتم از پشت عرش ندا سر مي دهد كه خدا هركه را به زيارت مزار امام حسين عليه السّلام آمده آمرزيد.

ششم:

اين شبها را احيا بدارد،روايت شده هركه شب قدر را احيا بدارد،گناهانش آمرزيده مي شود،هرچند به شماره ستارگان آسمان و سنگيني كوهها

و پيمانه درياها باشد.

هفتم:

صد ركعت نماز بجا آورد،كه فضليت بسيار دارد و بهتر آن است كه در هر ركعت پس از سوره «حمد»،ده مرتبه «توحيد» بخواند.

هشتم:

اين دعا را بخواند،

اللَّهُمَّ إِنِّي أَمْسَيْتُ لَكَ عَبْدا دَاخِرا لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعا وَ لا ضَرّا وَ لا أَصْرِفُ عَنْهَا سُوءا أَشْهَدُ بِذَلِكَ عَلَي نَفْسِي وَ أَعْتَرِفُ لَكَ بِضَعْفِ قُوَّتِي وَ قِلَّةِ حِيلَتِي فَصَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْجِزْ لِي مَا وَعَدْتَنِي وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَ أَتْمِمْ عَلَيَّ مَا آتَيْتَنِي فَإِنِّي عَبْدُكَ الْمِسْكِينُ الْمُسْتَكِينُ الضَّعِيفُ الْفَقِيرُ الْمَهِينُ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِي نَاسِيا لِذِكْرِكَ فِيمَا أَوْلَيْتَنِي وَ لا [غَافِلا] لِإِحْسَانِكَ فِيمَا أَعْطَيْتَنِي وَ لا آيِسا مِنْ إِجَابَتِكَ وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّي فِي سَرَّاءَ [كُنْتُ] أَوْ ضَرَّاءَ أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَلاءٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ

خدايا شام كردم درحالي كه براي تو تنها بنده كوچك و خواري هستم،كه براي خويش سود و زياني را به دست ندارم،و نمي توانم از خود پيش آمد بدي را بازگردانم،به اين امر بر خويش گواهي مي دهم،و در پيشگاهت به ناتواني و كمي چاره ام اعتراف مي كنم،خدايا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و آنچه را به من و همه مردان و زنان مؤمن،از آمرزش در اين شب وعده دادي وفا كن، و آنچه را به من عنايت فرموده اي كامل ساز،كه من بنده بيچاره،درمانده،ناتوان،تهيدست خوار توام.خدايا مرا فراموش كننده ذكرت قرار مده،در آنچه سزاوار آنم فرمودي،و نه فراموش كننده احسانت،در آنچه عطايم نمودي،و نه نااميد از اجابتت،گرچه مدّت زماني طولاني گردد،چه در خوشي يا ناخوشي،يا سختي،يا آساني،يا عافيت،يا بلا،يا تنگدستي،يا در نعمت همانا تو شنونده دعايي.

اين دعا

را كفعمي از امام زين العابدين عليه السّلام روايت كرده كه در اين شبها،در حال قيام و قعود و ركوع و سجود مي خواندند،و علاّمه مجلسي فرموده: بهترين اعمال در اين شبها،درخواست آمرزش و دعا است،براي حوايج دنيا و آخرت خود،و پدر و مادر و خويشان،و برادران و خواهران مؤمن،چه آنان كه زنده اند،و چه آنان كه از دنيا رفته اند،و خواندن اذكار،و صلوات بر محمّد و آل محمّد عليهم السّلام به هر اندازه كه بتواند و در بعضي از روايات وارد شده:

دعاي جوشن كبير را در اين سه شب بخواند.فقير گويد: كه دعاي جوشن كبير را در بخشهاي پيش آورده ام.روايت شده كه خدمت رسول خدا صلي اللّه عليه و آله عرض شد: اگر شب قدر را يافتم،از خداي خود چه بخواهم؟فرمود: عافيت.

و و هركه آن را در اول ماه رمضان با نيّت خالص و دلي پاك بخواند،حق تعالي بهره مندي را روزي او مي كند،و براي وي هفتاد هزار فرشته مي آفريند كه خدا را تسبيح و تقديس كنند و ثوابش را براي او قرار دهند.در ادامه نيز فضيلت زيادي نقل كرده تا آنكه فرمود: هركه آن را در ماه رمضان سه بار بخواند،خدا بدن او را بر آتش جهنم حرام مي كند،و بهشت را براي او واجب مي گرداند،و دو فرشته را بر او مي گمارد تا او را از گناهان حفظ كنند،و در طول زندگي خود در امان خدا باشد و در پايان روايت آمده: امام حسين عليه السّلام فرمود: پدرم علي بن ابيطالب عليه السّلام به حفظ اين دعا وصيّت كرد،و نيز اينكه آن را بر كفن ايشان بنيوسم و به اهل خود تعليم دهم و آنان را به خواندنش ترغيب نمايم. اين دعا مشتمل بر هزار نام از نامهاي خدا است و اسم اعظم نيز در آن است. فقير گويد: از اين روايت دو نكته استفاده مي شود،اوّل: استحباب نوشتن اين دعا بر كفن چنان كه علاّمه بحر العلوم(عطر مرقده) در كتاب «الدرّة» به آن اشاره فرموده است:

وَسُنَّ اَنْ يُكْتَبَ بالاْكْفانِ شَهادَةُ الاِْسْلامِ وَالاِْيمانِ

{شد مستحب نوشتن بر اكفان گواه بر اسلام و هم بر ايمان}

وَهكَذا كِتابَةُ الْقُرْانِ وَالْجَوْشَنُ المَنْعُوتُِ بِالاْمانِ

{و هم نوشتن كتاب قرآن و جوشن آن دعاي امن و امان}

دومّ: استحباب خواندن اين دعا در اوّل ماه رمضان،و امّا درباره قرائت آن در خصوص شبهاي قدر بايد گفت، ذكري از آن در اين روايت نيامده است ولي علاّمه مجلسي قدس سره روحه در كتاب «زاد المعاد» آن را در

ضمن اعمال شبهاي قدر ذكر نموده است و در پاره اي از روايات نيز وارد شده كه دعاي «جوشن كبير» را در هر يك از شبهاي قدر بخوانند.و براي ما در اين مقام فرمايش علاّمه مجلسي احلّه اللّه دار المقام كافي است. در هر صورت اين دعا مشتمل بر صد بند است،و هر بندي مشتمل بر ده نام از نام هاي خداست كه در آخر هر بند بايد گفت:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ

و در كتاب «بلد الامين» آمده است كه در آغاز هر بند «بسم اللّه» بگويد و در آخرش:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ يا اءرْحَمَ الرّاحِمينَ

منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست،فريادرس فريادرس بر محّمد و خاندانش درود فرست و ما را اي پروردگار از آتش رهايي بخش،اي سرچشمه هيبت و كرامت،اي مهربان ترين مهربانان.و آن دعا اين است:

و آن دُعا اين است:

بِسم اللهِ الرَحمنِ الرَحيم

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهرباني اش هميشگي است

(1) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا كَريمُ يا مُقيمُ يا عَظيمُ يا قَديمُ يا عَليمُ يا حَليمُ يا حَكيمُ سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ

(1)خدايا از تو خواستارم به نامت،اي خدا،اي بخشنده،اي مهربان،اي گرامي،اي پايدار،اي بزرگ،اي ديرينه اي دانا،اي شكيفا،اي فرزانه،منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست،فرياد رس فرياد رس،ما را از آتش برهان اي پروردگار من.

(2) يا سَيِّدَ السّاداتِ، يا مُجيبَ الدَّعَواتِ يا رافِعَ الدَّرَجاتِ يا وَلِيَّ الْحَسَناتِ يا غافِرَ الْخَطيئاَّتِ يا مُعْطِيَ

الْمَسْئَلاتِ يا قابِلَ التَّوْباتِ يا سامِعَ الاْصْواتِ يا عالِمَ الْخَفِيّاتِ يا دافِعَ الْبَلِيّاتِ

(2)اي سرور سروران،اي برآورنده دعاها،اي بلندي بخش جايگاهها،اي سرچشمه نيكيها،اي درگذرنده از خطاها،اي عطابخش خواسته ها،اي پذيرنده توبه ها،اي شنونده نداها،اي داناي رازها،اي دور كننده بلاها

(3) يا خَيْرَالْغافِرينَ يا خَيْرَ الْفاتِحينَ يا خَيْرَ النّاصِرينَ يا خَيْرَ الْحاكِمينَ يا خَيْرَ الرّازِقينَ يا خَيْرَ الْوارِثينَ يا خَيْرَ الْحامِدينَ يا خَيْرَ الذّاكِرينَ يا خَيْرَ الْمُنْزِلينَ يا خَيْرَ الْمُحْسِنينَ

(3)اي بهترين آمرزگاران،اي بهترين گشايشگران اي بهترين ياوران،اي بهترين داوران،اي بهترين روزي دهان،اي بهترين وارثان،اي بهترين ستايشگران اي بهترين يادآوران،اي بهترين عطابخشان،اي بهترين نيكوكاران،

(4) يَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ يَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْكَمَالُ يَا مَنْ لَهُ الْمُلْكُ وَ الْجَلالُ يَا مَنْ هُوَ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ يَا مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ يَا مَنْ هُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ يَا مَنْ هُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ يَا مَنْ هُوَ شَدِيدُ الْعِقَابِ يَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ يَا مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْكِتَابِ

(4)اي آن كه شكوه و زيبايي تنها از آن اوست اي آن كه توانايي و برازندگي تنها از آن اوست،اي آن كه فرمانروايي و شوكت تنها از آن اوست،اي آنكه اوست بزرگ و برتر،اي پديدآورنده ابرهاي پرباران،اي آن كه نيرومند،و پرتوان است،اي آن كه حسابرسي چالاك است،اي آن كه كيفرش سخت و شديد است،اي آن كه پاداش نيك تنها نزد اوست،اي آن كه دفرت هستي پيش روي اوست

(5) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا دَيَّانُ يَا بُرْهَانُ يَا سُلْطَانُ يَا رِضْوَانُ يَا غُفْرَانُ يَا سُبْحَانُ يَا مُسْتَعَانُ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَيَانِ

(5) خدايا!از تو خواستارم به نامت اي پرمهر،اي بخشايشگر،اي جزادهنده،اي روشني خرد،اي فرمانروا،اي خشنودي،اي آمرزش،اي پاك،اي پشتوانه،اي صاحب نعمت و بيان

(6) يَا مَنْ تَوَاضَعَ كُلُّ شَيْ ءٍ لِعَظَمَتِهِ يَا مَنِ اسْتَسْلَمَ كُلُّ

شَيْ ءٍ لِقُدْرَتِهِ يَا مَنْ ذَلَّ كُلُّ شَيْ ءٍ لِعِزَّتِهِ يَا مَنْ خَضَعَ كُلُّ شَيْ ءٍ لِهَيْبَتِهِ يَا مَنِ انْقَادَ كُلُّ شَيْ ءٍ مِنْ خَشْيَتِهِ يَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ يَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ يَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ يَا مَنْ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ يَا مَنْ لا يَعْتَدِي عَلَي أَهْلِ مَمْلَكَتِهِ

(6)اي آن كه همه در برابر عظمتش فروتن،اي آن كه همه در برابر قدرتش تسليم،اي آن كه همه در برابر عزّتش خوار، اي آن كه همه در برابر هيبتش هراسان،اي آن كه همه از ترسش فرمانبردار،اي آن كه كوهها از بيمش شكافته،اي آن كه آسمانها به امرش بر پا،اي آن كه زمينها به اجازه اش بر جا،اي آن كه رعد به ستايشش تسبيح گو است،اي آن كه بر اهل مملكتش ستم نمي كند

(7) يَا غَافِرَ الْخَطَايَا يَا كَاشِفَ الْبَلايَا يَا مُنْتَهَي الرَّجَايَا يَا مُجْزِلَ الْعَطَايَا يَا وَاهِبَ الْهَدَايَا يَا رَازِقَ الْبَرَايَا يَا قَاضِيَ الْمَنَايَا يَا سَامِعَ الشَّكَايَا يَا بَاعِثَ الْبَرَايَا يَا مُطْلِقَ الْأُسَارَي (7)اي درگذرنده

از خطاها،اي برطرف كننده بلاها،اي اوج اميدواريها،اي بسياردهنده عطاها،اي بخشنده هدايا، اي روزي رسان آفريده ها،اي برآورنده آرزوها،اي شنواي گلايه ها،اي برانگيزنده بندگان،اي بندگشاي دربندان

(8) يَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ يَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ يَا ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ يَا ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ يَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ يَا ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ يَا ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ يَا ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ يَا ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ

(8) اي صاحب سپاس و ستايش،اي صاحب فخر و زيبايي،اي صاحب بزرگواري و والايي،اي صاحب پيمان و وفا، اي صاحب گذشت و رضا،اي صاحب بخشش و عطاء،اي صاحب دادرسي و داوري،اي صاحب عزّت و بقا،اي صاحب كرم و بخشش،اي صاحب عطاها و نعمتها

(9) اللَّهُمَّ إِنِّي

أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مَانِعُ يَا دَافِعُ يَا رَافِعُ يَا صَانِعُ يَا نَافِعُ يَا سَامِعُ يَا جَامِعُ يَا شَافِعُ يَا وَاسِعُ يَا مُوسِعُ

(9)خدايا از تو خواستارم به نامت اي بازدارنده،اي دور كننده،اي بردارنده،اي سازنده،اي سودبخش،اي شنوا،اي گرد آوردنده،اي ياريگر،اي مهرگستر،اي وسعت بخش

(10) يَا صَانِعَ كُلِّ مَصْنُوعٍ يَا خَالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ يَا رَازِقَ كُلِّ مَرْزُوقٍ يَا مَالِكَ كُلِّ مَمْلُوكٍ يَا كَاشِفَ كُلِّ مَكْرُوبٍ يَا فَارِجَ كُلِّ مَهْمُومٍ يَا رَاحِمَ كُلِّ مَرْحُومٍ يَا نَاصِرَ كُلِّ مَخْذُولٍ يَا سَاتِرَ كُلِّ مَعْيُوبٍ يَا مَلْجَأَ كُلِّ مَطْرُودٍ

(10)اي سازنده هر ساخته،اي آفريننده هر آفريده،اي روزي بخش هر روزي خوار، اي داراي هر دارايي،اي غمگسار هر غمزده،اي فرج بخش هر اندوهگين،اي مهرورز بر هر مهرجو اي ياور هر بي ياور،اي پرده پوش هر كاستي،اي پناه هر رانده.

(11) يَا عُدَّتِي عِنْدَ شِدَّتِي يَا رَجَائِي عِنْدَ مُصِيبَتِي يَا مُونِسِي عِنْدَ وَحْشَتِي يَا صَاحِبِي عِنْدَ غُرْبَتِي يَا وَلِيِّي عِنْدَ نِعْمَتِي يَا غِيَاثِي عِنْدَ كُرْبَتِي يَا دَلِيلِي عِنْدَ حَيْرَتِي يَا غَنَائِي عِنْدَ افْتِقَارِي يَا مَلْجَئِي عِنْدَ ضْطِرَارِي يَا مُعِينِي عِنْدَ مَفْزَعِي

(11)اي توشه ام در سختي،اي اميدم در ناگواري،اي همدم در وحشت،اي همرهم در غربت اي سرپرستم در نعمت،اي فريادرسم در گرفتاري،اي رهنمايم در سرگرداني،اي توانگري ام در تنگدستي اي پناهم در دماندگي،اي مددرسانم در پريشاني

(12) يَا عَلامَ الْغُيُوبِ يَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ يَا سَتَّارَ الْعُيُوبِ يَا كَاشِفَ الْكُرُوبِ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ يَا طَبِيبَ الْقُلُوبِ يَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ يَا أَنِيسَ الْقُلُوبِ يَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ يَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ

(12)اي داناي نهانها،اي آمرزنده گناهان،اي پرده پوش عيبها،اي غمگسار غمها،اي دگرگون ساز دلها،اي پزشك قلبها،اي روشني بخش دلها،اي همدم جانها،اي گره گشاي اندوهها،اي گشايشگر دلتنگيها

(13) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا جَلِيلُ يَا جَمِيلُ يَا وَكِيلُ يَا كَفِيلُ يَا دَلِيلُ يَا قَبِيلُ يَا مُدِيلُ يَا

مُنِيلُ يَا مُقِيلُ يَا مُحِيلُ

(13)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي والا،اي زيبا،اي كارگشا،اي سرپرست،اي راهنما،اي پذيرا،اي گرداننده،اي عطابخش،اي درگذرنده،اي حال گردان

(14) يَا دَلِيلَ الْمُتَحَيِّرِينَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ يَا جَارَ الْمُسْتَجِيرِينَ يَا أَمَانَ الْخَائِفِينَ يَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِينَ يَا رَاحِمَ الْمَسَاكِينِ يَا مَلْجَأَ الْعَاصِينَ يَا غَافِرَ الْمُذْنِبِينَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ

(14)اي رهنماي رهجويان،اي مددرس مددجويان،اي فريادرس فريادكنان،اي پناه پناهندگان،اي ايمني بخش هراسندگان،اي ياور مؤمنان،اي مهرورز بر خاك نشستگان،اي پناه عصيانگران،اي آمرزنده گنهگاران،اي اجابت كننده دعاي بيچارگان.

(15) يَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ يَا ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ يَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ يَا ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ يَا ذَا الْحِكْمَةِ وَ الْبَيَانِ يَا ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ يَا ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ يَا ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ يَا ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ يَا ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ

(15)اي صاحب جود و نيكي،اي صاحب بخش و عطا،اي صاحب امن و امان،اي صاحب قدس و پاكي،اي صاحب حكمت و بيان،اي صاحب رحمت و رضوان اي صاحب حجّت و برهان،اي صاحب عظمت و سلطان،اي صاحب مهر و اي پشتيبان،اي صاحب گذشت و غفران

(16)يَا مَنْ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ إِلَهُ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ صَانِعُ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ قَبْلَ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ بَعْدَ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ فَوْقَ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِكُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ يَبْقَي وَ يَفْنَي كُلُّ شَيْ ءٍ

(16)اي آن كه پروردگار همه اوست،اي آن كه معبود همه،اوست،اي آن كه آفريننده همه،اوست اي آن كه سازنده همه،اوست،اي آن كه پيش از همه بود،اي آن كه بعد از همه هست،اي آن كه

از هر چيز برتر است،اي آن كه به همه چيز داناست،اي آن كه بر هر چيز توانا است،اي آن كه او هميشگي است و همه چيز رفتني است.

(17) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُؤْمِنُ يَا مُهَيْمِنُ يَا مُكَوِّنُ يَا مُلَقِّنُ يَا مُبَيِّنُ يَا مُهَوِّنُ يَا مُمَكِّنُ يَا مُزَيِّنُ يَا مُعْلِنُ يَا مُقَسِّمُ

(17)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي ايمني بخش،اي چيره بر همه،اي هستي آفرين،اي دلبر،اي خردربا،اي سادگي بخش،اي توان ده،اي زينت بخش،اي نمايانگر،اي پخش كن.

(18)يَا مَنْ هُوَ فِي مُلْكِهِ مُقِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي سُلْطَانِهِ قَدِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي جَلالِهِ عَظِيمٌ يَا مَنْ هُوَ عَلَي عِبَادِهِ رَحِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ كَرِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي صُنْعِهِ حَكِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي حِكْمَتِهِ لَطِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي لُطْفِهِ قَدِيمٌ

(18)اي آن كه در فرمانروايي اش پابرجاست اي آن كه در پادشاهي اش ديرينه است،اي آن كه در شكوهش بزرگ است،اي آن كه بر بندگانش مهربان است،اي اي آن كه به هرچيز داناست،اي آن كه بر نافرمانان بردبار است،اي آن كه بر اميدواران اكرام ورزد،اي آن كه در آفرينش حكمت نمايد،اي آن كه در حكمتش مهر ورزد،اي آن كه در مهرش ديرينه است.

(19) يَا مَنْ لا يُرْجَي إِلا فَضْلُهُ يَا مَنْ لا يُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ يَا مَنْ لا يُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ يَا مَنْ لا يُخَافُ إِلا عَدْلُهُ يَا مَنْ لا يَدُومُ إِلا مُلْكُهُ يَا مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ يَا مَنْ وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ ءٍ رَحْمَتُهُ يَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ يَا مَنْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عِلْمُهُ يَا مَنْ لَيْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ

(19)اي آن كه جز به فضلش اميد نيست،اي آن كه جز عفوش خواهش نشود،اي آن كه جز به نيكي اش چشم ندوزند،اي آن كه جز از دادش نهراسند،اي آن كه پايدار

نماند جز فرمانروايي اش،اي آن كه جز سلطنتش سلطنتي نيست،اي آن كه رحمتش همه را فرا گرفته،اي آن كه رحمتش بر خشمش پيشي گرفته،اي آن كه دانشش همه را فرو گرفته،اي آن كه هيچكس همانندش نيست.

(20) يَا فَارِجَ الْهَمِّ يَا كَاشِفَ الْغَمِّ يَا غَافِرَ الذَّنْبِ يَا قَابِلَ التَّوْبِ يَاخَالِقَ الْخَلْقِ يَا صَادِقَ الْوَعْدِ يَا مُوفِيَ الْعَهْدِ يَا عَالِمَ السِّرِّ يَا فَالِقَ الْحَبِّ يَا رَازِقَ الْأَنَامِ

(20)اي گشاينده اندوه،اي برطرف كننده غم،اي آمرزنده گناه،اي پذيرنده توبه،اي آفريننده آفريدگان،اي راست وعده،اي وفادار به پيمان،اي داناي راز نهان،اي شكافنده دانه،اي روزي دهنده بندگان.

(21)اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَلِيُّ يَا وَفِيُّ يَا غَنِيُّ يَا مَلِيُّ يَا حَفِيُّ يَا رَضِيُّ يَا زَكِيُّ يَا بَدِيُّ يَا قَوِيُّ يَا وَلِيُّ

(21)خدايا!از تو خواستارم به نامت اي والا،اي وفادار،اي توانگر،اي امان ده،اي پرمهر،اي خشنود،اي پاك،اي نمايان،اي پرتوان،اي فيض بخش.

(22) يَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِيلَ يَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِيحَ يَا مَنْ لَمْ يُؤَاخِذْ بِالْجَرِيرَةِ يَا مَنْ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ يَا عَظِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ يَا صَاحِبَ كُلِّ نَجْوَي يَا مُنْتَهَي كُلِّ شَكْوَي

(22)اي آن كه زيبايي را پديدار نمودي،اي آن كه زشتي را پوشاندي اي آن كه بر گناه سرزنش نكردي،اي آن كه پرده دري ننمودي،اي كه گذشتت بزرگ،اي كه نيكو درگذري،اي آمرزگانيت فراگير،اي دستت به مهر گشوده،اي شنواي هر نجوي،اي سرانجام هر گلايه

(23) يَا ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ يَا ذَا الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ يَا ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ يَا ذَا الْحِكْمَةِ الْبَالِغَةِ يَا ذَا الْقُدْرَةِ الْكَامِلَةِ يَا ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ يَا ذَا الْكَرَامَةِ الظَّاهِرَةِ يَا ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ يَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِينَةِ يَا ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِيعَةِ

(23)اي داراي نعمت فراوان،اي داراي رحمت فراگير،اي داراي بخشش آغازين،اي داراي حكمت رسا،اي داراي نيروي برازنده،اي داراي برهان قطعي،اي

داراي كرامت هويدا، اي داراي عزّت پايدار،اي داراي توان استوار،اي داراي عظمت بلندپايه.

(24) يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ يَا جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ يَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ يَا مُقِيلَ الْعَثَرَاتِ يَا سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ يَا مُحْيِيَ الْأَمْوَاتِ يَا مُنْزِلَ الْآيَاتِ يَا مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ يَا مَاحِيَ السَّيِّئَاتِ يَا شَدِيدَ النَّقِمَاتِ

(24)اي پديدآورنده آسمانها اي برنهنده تاريكيها،اي رحم كننده اشكهاي ريزان،اي درگذرنده از لغزشها،اي پوشنده زشتيها،اي زندگي بخش مردگان،اي فرودآور آيات،اي دوچندان كن خوبيها،اي ناپديد كننده بديها، اي سخت شكنجه.

(25)اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُصَوِّرُ يَا مُقَدِّرُ يَا مُدَبِّرُ يَا مُطَهِّرُ يَا مُنَوِّرُ يَا مُيَسِّرُ يَا مُبَشِّرُ يَا مُنْذِرُ يَا مُقَدِّمُ يَا مُؤَخِّرُ

(25)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي صورتگر،اي سنجيده كار،اي گرداننده،اي پاك كننده،اي روشني بخش،اي ساده ساز،اي مژده ده،اي بيم ده،اي پيش آور،اي پس آور.

(26) يَا رَبَّ الْبَيْتِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ يَا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ يَا رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلامِ يَا رَبَّ التَّحِيَّةِ وَ السَّلامِ يَا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِي الْأَنَامِ

(26)اي پروردگار خانه محترم،اي پرودگار ماه محترم،اي پرودگار شهر محترم،اي پروردگار ركن و مقام،اي پروردگار مشعر الحرام،اي پروردگار مسجد الحرام،اي پروردگار حلال و حرام،اي پروردگار روشني و تاريكي، اي پروردگار تحيّت و سلام،اي پرورنده نيرو در مردمان.

(27)يَا أَحْكَمَ الْحَاكِمِينَ يَا أَعْدَلَ الْعَادِلِينَ يَا أَصْدَقَ الصَّادِقِينَ يَا أَطْهَرَ الطَّاهِرِينَ يَا أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ يَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِينَ يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ يَا أَشْفَعَ الشَّافِعِينَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ

(27)اي داورترين داوران،اي دادگرترين دادگران،اي راستگوترين راستگويان،اي پاكترين پاكان،اي بهترين آفرينندگان،اي چابكترين حسابگران،اي شنواترين شنوندگان،اي بيناترين بينندگان،اي ياورترين ياوران،اي گرامي ترين گراميان.

(28)يَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ يَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ يَا ذُخْرَ مَنْ لا

ذُخْرَ لَهُ يَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ يَا غِيَاثَ مَنْ لا غِيَاثَ لَهُ يَا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ يَا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ يَا مُعِينَ مَنْ لا مُعِينَ لَهُ يَا أَنِيسَ مَنْ لا أَنِيسَ لَهُ يَا أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ

(28)اي تكيه گاه آن كه تكيه گاه ندارد،اي پشتيبان آن كه پشتيباني ندارد،اي اندوخته آن كه اندوخته اي ندارد اي پناه آن كه پناهي ندارد،اي فريادرس آن كه فريادرسي ندارد،اي افتخار آن كه افتخاري ندارد،اي عزّت آن كه عزّتي ندارد اي مددرسان آن كه مددي ندارد،اي همدم آن كه همدمي ندارد،اي ايمني بخش آن كه ايمني ندارد

(29) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَاصِمُ يَا قَائِمُ يَا دَائِمُ يَا رَاحِمُ يَا سَالِمُ يَا حَاكِمُ يَا عَالِمُ يَا قَاسِمُ يَا قَابِضُ يَا بَاسِطُ

(29)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي نگهدار،اي پايدار،اي پاينده،اي مهرورز،اي سلامتي بخش،اي داور،اي دانا،اي بخش كن،اي بازگير،اي فراخي بخش.

(30) يَا عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ يَا رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ يَا غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ يَا نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ يَا حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ يَا مُكْرِمَ مَنِ اسْتَكْرَمَهُ يَا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ يَا صَرِيخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ يَا مُعِينَ مَنِ اسْتَعَانَهُ يَا مُغِيثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ

(30)اي نگهدار آن كه از او نگهداري جويد،اي مهربان بر آن كه از او مهر جويد،اي آمرزنده آن كه از او آمرزش خواهد اي ياور آن كه از او ياري طلبد،اي حافظ آن كه از او حفاظت خواهد،اي اكرام كننده آن كه از او اكرام خواهد،اي راهنماي آن كه از او راهنمايي جويد،اي دادرس آن كه از او دادرسي خواهد،اي مدديار آن كه از او مدد جويد،اي فريادرس آن كه از او فريادرسي خواهد

(31)يَا عَزِيزا لا يُضَامُ يَا لَطِيفا لا يُرَامُ يَا قَيُّوما لا يَنَامُ يَا دَائِما لا يَفُوتُ يَا حَيّا لا يَمُوتُ يَا مَلِكا لا يَزُولُ يَا بَاقِيا لا يَفْنَي

يَا عَالِما لا يَجْهَلُ يَا صَمَدا لا يُطْعَمُ يَا قَوِيّا لا يَضْعُفُ

(31) اي عزيزي كه خوار نگردد،اي لطيفي كه دست اندازي نشود،اي پايداري كه خوا او را درنيابد،اي پاينده اي كه فنا نپذيرد،اي زنده اي كه نمي ميرد، اي پادشاهي كه از بين نمي رود،اي هميشگي كه فاني نمي شود،اي دانايي كه ناداني ندارد،اي بي نيازي كه خوراك نخواهد،اي توانايي كه ناتوان نمي گردد

(32) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا أَحَدُ يَا وَاحِدُ يَا شَاهِدُ يَا مَاجِدُ يَا حَامِدُ يَا رَاشِدُ يَا بَاعِثُ يَا وَارِثُ يَا ضَارُّ يَا نَافِعُ

خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي يكتا،اي يگانه،اي گواه،اي بزرگوار،اي ستايش پذير،اي راهنما اي برانگيزنده،اي ميراث برنده،اي زيان رسان،اي سودبخش

(33) يَا أَعْظَمَ مِنْ كُلِّ عَظِيمٍ يَا أَكْرَمَ مِنْ كُلِّ كَرِيمٍ يَا أَرْحَمَ مِنْ كُلِّ رَحِيمٍ يَا أَعْلَمَ مِنْ كُلِّ عَلِيمٍ يَا أَحْكَمَ مِنْ كُلِّ حَكِيمٍ يَا أَقْدَمَ مِنْ كُلِّ قَدِيمٍ يَا أَكْبَرَ مِنْ كُلِّ كَبِيرٍ يَا أَلْطَفَ مِنْ كُلِّ لَطِيفٍ يَا أَجَلَّ مِنْ كُلِّ جَلِيلٍ يَا أَعَزَّ مِنْ كُلِّ عَزِيزٍ

(33)اي بزرگ تر از هر بزرگ،اي كريم تر از هر كريم، اي مهربان تر از هر مهربان،اي داناتر از هر دانا،اي فرزانه تر از هر فرزانه،اي ديرينه از هر ديرينه، اي بزرگ تر از هر بزرگ،اي لطيف تر از هر لطيف،اي باشكوه تر از هر باشكوه،اي عزيزتر از هر عزيز.

(34) يَا كَرِيمَ الصَّفْحِ يَا عَظِيمَ الْمَنِّ يَا كَثِيرَ الْخَيْرِ يَا قَدِيمَ الْفَضْلِ يَا دَائِمَ اللُّطْفِ يَا لَطِيفَ الصُّنْعِ يَا مُنَفِّسَ الْكَرْبِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ يَا مَالِكَ الْمُلْكِ يَا قَاضِيَ الْحَقِّ

(34)اي گذشت كريمانه،اي نعمتت بزرگ،اي خيرت بسيار،اي فضلت ديرينه،اي لطفت هميشگي، اي ضنعت چشم نواز،اي گره گشاي گرفتاري،اي بردارنده زيان،اي پادشاه هستي،اي داور بر حق،

(35)يَا مَنْ هُوَ فِي عَهْدِهِ وَفِيٌّ يَا مَنْ هُوَ فِي وَفَائِهِ قَوِيٌّ يَا مَنْ هُوَ

فِي قُوَّتِهِ عَلِيٌّ يَا مَنْ هُوَ فِي عُلُوِّهِ قَرِيبٌ يَا مَنْ هُوَ فِي قُرْبِهِ لَطِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي لُطْفِهِ شَرِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي شَرَفِهِ عَزِيزٌ يَا مَنْ هُوَ فِي عِزِّهِ عَظِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي عَظَمَتِهِ مَجِيدٌ يَا مَنْ هُوَ فِي مَجْدِهِ حَمِيدٌ

(35)اي آن كه در پيمانش وفادار است،اي آن كه در وفاداري اش پايدار است،اي آن كه در پايداري اش والاست،اي آن كه در والايي اش نزديك است،اي آن كه در نزديكي اش با نرمي است،اي آن كه در نرمي اش شريف است،اي آن كه در شرفش با عزّت است،اي آن كه در عزّتش بزرگ است،اي آن كه در بزرگي اش شكوهمند است،اي آن كه در شكوهش ستوده است.

(36) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا كَافِي يَا شَافِي يَا وَافِي يَا مُعَافِي يَا هَادِي يَا دَاعِي يَا قَاضِي يَا رَاضِي يَا عَالِي يَا بَاقِي

(36)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي بسنده،اي درمان بخش،اي وفادار،اي تندرستي ده اي راهنما،اي به نيكي خوان،اي داور،اي خشنود،اي بلندمرتبه،اي ماندگار.

(37) يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ خَاضِعٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ خَاشِعٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ كَائِنٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ مُنِيبٌ إِلَيْهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ خَائِفٌ مِنْهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ قَائِمٌ بِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ صَائِرٌ إِلَيْهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ هَالِكٌ إِلا وَجْهَهُ

(37)اي آن كه هرچيز برايش فروتن است،اي آن كه هر چيز از او هراسان است،اي آن كه هستي هرچيز از او است،اي آن كه هرچيز به او پديدار است،اي آن كه هرچيز به سوي او بازگشت كند،اي آن كه هرچيز از او ترسان است،اي آن كه هرچيز به او بر پاست،اي آن كه هر چيز به سوي او دگرگون مي شود،اي آن كه هر

چيز به ستايش او تسبيه گو است،اي آن كه هرچيز جز جلوه اش نابود است

(38) يَا مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا مَفْزَعَ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا مَقْصَدَ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا مَنْجَي مِنْهُ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا يُرْغَبُ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِهِ يَا مَنْ لا يُسْتَعَانُ إِلا بِهِ يَا مَنْ لا يُتَوَكَّلُ إِلا عَلَيْهِ يَا مَنْ لا يُرْجَي إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُعْبَدُ إِلا هُوَ

(38) اي آن كه گريزگاهي نيست جز به بارگاهش،اي آن كه پناهي جز به درگاهش نيست،اي آن كه مقصدي جز به سوي او نيست،اي آن كه از خشمش رهاي نيست جز به مهرش،اي آن كه جز به سوي او ميلي نيست،اي آن كه جنبش و نيرويي نيست جز به او،اي آن كه جز از او مدد نجويند،اي آن كه جز بر او توكلّ نشود،اي آن كه جز به او اميدي نيست،اي آن كه جز او پرستيده نشود.

(39) يَا خَيْرَ الْمَرْهُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَرْغُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَطْلُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ يَا خَيْرَ الْمَقْصُودِينَ يَا خَيْرَ الْمَذْكُورِينَ يَا خَيْرَ الْمَشْكُورِينَ يَا خَيْرَ الْمَحْبُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَدْعُوِّينَ يَا خَيْرَ الْمُسْتَأْنِسِينَ

(39) اي بهترين هراس انگيزان،اي بهترين شوق آفرينان،اي بهترين جوياشدگان،اي بهترين پاسخ دهان،اي بهترين قصه شدگان اي بهترين يادشدگان،اي بهترين ستودگان،اي بهترين دلبران،اي بهترين خواندگان،اي بهترين همدمان.

(40) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا غَافِرُ يَا سَاتِرُ يَا قَادِرُ يَا قَاهِرُ يَا فَاطِرُ يَا كَاسِرُ يَا جَابِرُ يَا ذَاكِرُ يَا نَاظِرُ يَا نَاصِرُ

(40)خدايا!از تو خواستارم به نامت اي آمرزگار،اي پرده پوش،اي توانا،اي چيره،اي آفريننده اي شكننده،اي شكسته بند،اي يادآور،اي بينا،اي ياور.

(41) يَا مَنْ خَلَقَ فَسَوَّي يَا مَنْ قَدَّرَ فَهَدَي يَا مَنْ يَكْشِفُ الْبَلْوَي يَا مَنْ يَسْمَعُ النَّجْوَي يَا مَنْ يُنْقِذُ الْغَرْقَي يَا

مَنْ يُنْجِي الْهَلْكَي يَا مَنْ يَشْفِي الْمَرْضَي يَا مَنْ أَضْحَكَ وَ أَبْكَي يَا مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْيَا يَا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثَي

(41)اي آن كه آفريد پس متناسب نمود،اي آن كه اندازه نهاد پس رهنمون شد اي آن كه بلا را برگيرد،اي آن كه زمزمه نهان را بشنود،اي آن كه غرق شدگان را برهاند،اي آن كه از نابودي رهايي بخشد،اي آن كه بيماران را شفا دهد. اي آن كه خنداند و گرياند،اي آن كه ميراند و زنده كند،اي آن كه دوگونه مرد و زن آفريد.

(42) يَا مَنْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِيلُهُ يَا مَنْ فِي الْآفَاقِ آيَاتُهُ يَا مَنْ فِي الْآيَاتِ بُرْهَانُهُ يَا مَنْ فِي الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ يَا مَنْ فِي الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ يَا مَنْ فِي الْقِيَامَةِ مُلْكُهُ يَا مَنْ فِي الْحِسَابِ هَيْبَتُهُ يَا مَنْ فِي الْمِيزَانِ قَضَاؤُهُ يَا مَنْ فِي الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ يَا مَنْ فِي النَّارِ عِقَابُهُ

(42) اي آن كه در خشكي و دريا راه اوست،اي آن كه در كرانه هاي هستي نشانه هاي اوست،اي آن كه در نشانه هايش برهان روشن اوست،اي آن كه در مرگ آفريدگان قدرت نمايي اوست،اي آن كه در قبرها پندآموزي اوست،اي آن كه در رستاخيز فرمانروايي بي حدّ اوست،اي آن كه در حسابرسي اعمال شكوه اوست،اي آن كه در سنجش كردارها داوري اوست،اي آن كه د ربهشت پاداش اوست،اي آن كه در دوزخ كيفر اوست

(43) يَا مَنْ إِلَيْهِ يَهْرُبُ الْخَائِفُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَقْصِدُ الْمُنِيبُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَلْجَأُ الْمُتَحَيِّرُونَ يَا مَنْ بِهِ يَسْتَأْنِسُ الْمُرِيدُونَ يَا مَنْ بِهِ يَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ يَا مَنْ فِي عَفْوِهِ يَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَسْكُنُ الْمُوقِنُونَ يَا مَنْ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ

(43)اي آن كه هراسندگان به درگاه او گريزند،اي آن كه گنهكاران به سوي او پناه برند،اي آن كه پشيمانان آهنگ او كنند،اي

آن كه پارسايان به او ميل نمايند،اي آن كه سرگشتگان به او پناه برند،اي آن كه ارادتمندان به او انس گيرند،اي آن كه شيفتگان به او افتخار كنند،اي آن كه خطاكاران در عفوش طمع ورزند،اي آن كه يقين يافتگان به سوي او آرام گيرند،اي آن كه توكّل كنندگان بر او توكّل كنند.

(44) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَبِيبُ يَا طَبِيبُ يَا قَرِيبُ يَا رَقِيبُ يَا حَسِيبُ يَا مَهِيبُ [مُهِيبُ] يَا مُثِيبُ يَا مُجِيبُ يَا خَبِيرُ يَا بَصِيرُ

(44)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي دوست داشتني،اي شفابخش،اي نزديك،اي ديده بان،اي حسابرس،اي هراس انگيز،اي پاداش ده،اي اجابت كننده،اي آگاه اي بينا.

(45) يَا أَقْرَبَ مِنْ كُلِّ قَرِيبٍ يَا أَحَبَّ مِنْ كُلِّ حَبِيبٍ يَا أَبْصَرَ مِنْ كُلِّ بَصِيرٍ يَا أَخْبَرَ مِنْ كُلِّ خَبِيرٍ يَا أَشْرَفَ مِنْ كُلِّ شَرِيفٍ يَا أَرْفَعَ مِنْ كُلِّ رَفِيعٍ يَا أَقْوَي مِنْ كُلِّ قَوِيٍّ يَا أَغْنَي مِنْ كُلِّ غَنِيٍّ يَا أَجْوَدَ مِنْ كُلِّ جَوَادٍ يَا أَرْأَفَ مِنْ كُلِّ رَءُوفٍ

(45)اي نزديك تر از هر نزديك،اي محبوب تر از هر محبوب،اي بيناتر از هر بينا،اي آگاه تر از هر آگاه،اي شريف تر از هر شريف،اي برتر از هر بلند،اي تواناتر از هر توانا،اي توانگرتر از هر توانگر،اي بخشنده تر از هر بخشنده،اي مهربان تر از هر مهربان

(46) يَا غَالِبا غَيْرَ مَغْلُوبٍ يَا صَانِعا غَيْرَ مَصْنُوعٍ يَا خَالِقا غَيْرَ مَخْلُوقٍ يَا مَالِكا غَيْرَ مَمْلُوكٍ يَا قَاهِرا غَيْرَ مَقْهُورٍ يَا رَافِعا غَيْرَ مَرْفُوعٍ يَا حَافِظا غَيْرَ مَحْفُوظٍ يَا نَاصِرا غَيْرَ مَنْصُورٍ يَا شَاهِدا غَيْرَ غَائِبٍ يَا قَرِيبا غَيْرَ بَعِيدٍ

(46)اي چيره شكست ناپذير،اي سازنده ناساخته،اي آفريننه ناآفريده،اي مالك ما مملوك،اي چيره چيره گي ناپذير،اي بلندي بخش بلندي ناپذير،اي نگهدار بي نگهدار،اي ياري كننده ياري نشده،اي گواه هميشه حاضر،اي نزديك دوري ناپذير

(47) يَا نُورَ النُّورِ يَا مُنَوِّرَ النُّورِ يَا خَالِقَ النُّورِ يَا مُدَبِّرَ النُّورِ يَا مُقَدِّرَ النُّورِ

يَا نُورَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا قَبْلَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا بَعْدَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا فَوْقَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا لَيْسَ كَمِثْلِهِ نُورٌ

(47)اي روشني نور،اي روشني بخش نور اي آفريننده نور،اي گرداننده نور،اي به اندازه ساز نور،اي روشني هر نور،اي روشنايي پيش از هر نور،اي روشنايي پس از هر نور،اي روشنايي بر فراز هر نور،اي نوري كه همانندش نوري نيست

(48)يَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِيفٌ يَا مَنْ فِعْلُهُ لَطِيفٌ يَا مَنْ لُطْفُهُ مُقِيمٌ يَا مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِيمٌ يَا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ يَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ يَا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ يَا مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ يَا مَنْ ذِكْرُهُ حُلْوٌ يَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِيمٌ

(48)اي آن كه عطايش چشمگير است،اي آن كه كارش چشم نواز است،اي آن كه نوازشش پايدار است،اي آن كه نيكي اش ديرينه است،اي آن كه سخنش حق است اي آن كه وعده اش راست است،اي آن كه گذشتش فراتر از شايستگي است،اي آن كه كيفرش داد است،اي آن كه يادش شيرين است،اي آن كه عطايش همگاني است.

(49)اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُسَهِّلُ يَا مُفَصِّلُ يَا مُبَدِّلُ يَا مُذَلِّلُ يَا مُنَزِّلُ يَا مُنَوِّلُ يَا مُفْضِلُ يَا مُجْزِلُ يَا مُمْهِلُ يَا مُجْمِلُ

(49)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي آسان ساز،اي جدايي بخش،اي دگرگون ساز،اي هموار كن،اي فرودآور،اي عطابخش،اي فزون ده،اي بسياربخش،اي امان ده،اي زيبايي آفرين

(50) يَا مَنْ يَرَي وَ لا يُرَي يَا مَنْ يَخْلُقُ وَ لا يُخْلَقُ يَا مَنْ يَهْدِي وَ لا يُهْدَي يَا مَنْ يُحْيِي وَ لا يُحْيَي يَا مَنْ يَسْأَلُ وَ لا يُسْأَلُ يَا مَنْ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ يَا مَنْ يُجِيرُ وَ لا يُجَارُ عَلَيْهِ يَا مَنْ يَقْضِي وَ لا يُقْضَي عَلَيْهِ يَا مَنْ يَحْكُمُ وَ لا يُحْكَمُ عَلَيْهِ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوا أَحَدٌ

(50)اي آن كه بينده و

ديده نشود،اي آن كه بيافرينده و آفريده نشود،اي آن كه راهنمايي كند و راهنمايي نشود،اي آن كه زنده كند و زنده اش نكنند،اي آن كه پرسد و پرسيده نشود،اي آن كه خوراند و خوراك نخواهد،اي آن كه پناهد دهد و پناه نجويد،اي آن كه داوري كند و بر او داوري نشود،اي آن كه فرمان دهد و فرمانش ندهند،اي آن كه نزاده،و زاده نشده،و براي او همتايي نبوده است.

(51) يَا نِعْمَ الْحَسِيبُ يَا نِعْمَ الطَّبِيبُ يَا نِعْمَ الرَّقِيبُ يَا نِعْمَ الْقَرِيبُ يَا نِعْمَ الْمُجِيبُ يَا نِعْمَ الْحَبِيبُ يَا نِعْمَ الْكَفِيلُ يَا نِعْمَ الْوَكِيلُ يَا نِعْمَ الْمَوْلَي يَا نِعْمَ النَّصِيرُ

(51)اي كه چه خوش حسابگري،اي كه چه خوش طبيبي،اي كه چه خوش همراهي،اي كه چه خوش نزديكي،اي كه چه خوش پاسخ دهي، اي كه چه خوش دلبري،اي كه چه خوش سرپناهي،اي كه چه خوش كارگشايي،اي كه چه خوش مولايي،اي كه چه خوش ياوري

(52)يَا سُرُورَ الْعَارِفِينَ يَا مُنَي الْمُحِبِّينَ يَا أَنِيسَ الْمُرِيدِينَ يَا حَبِيبَ التَّوَّابِينَ يَا رَازِقَ الْمُقِلِّينَ يَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِينَ يَا قُرَّةَ عَيْنِ الْعَابِدِينَ يَا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَكْرُوبِينَ يَا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِينَ يَا إِلَهَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ

(52)اي شادي عارفان،اي آرزوي شيفتگان،اي همدم مريدان،اي محبوب توبه كاران،اي روزي دهنده بي چيزان،اي اميد گنهكاران،اي نور چشم عبادت كنندگان،اي گشاينده اندوه دلگيران،اي غمگسار غمزدگان، اي معبود گذشتگان و آيندگان.

(53) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا رَبَّنَا يَا إِلَهَنَا يَا سَيِّدَنَا يَا مَوْلانَا يَا نَاصِرَنَا يَا حَافِظَنَا يَا دَلِيلَنَا يَا مُعِينَنَا يَا حَبِيبَنَا يَا طَبِيبَنَا

(53)خدايا!من از تو درخواست مي كنم به نامت اي پروردگار ما،اي معبود ما،اي سرور ما اي مولاي ما،اي ياور ما،اي نگهدار ما،اي راهنماي ما،اي مددرسان ما،اي محبوب ما،اي طبيب ما،

(54) يَا رَبَّ النَّبِيِّينَ وَ الْأَبْرَارِ يَا رَبَّ الصِّدِّيقِينَ وَ الْأَخْيَارِ يَا رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ

يَا رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْكِبَارِ يَا رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ يَا رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ يَا رَبَّ الصَّحَارِي وَ الْقِفَارِ يَا رَبَّ الْبَرَارِي وَ الْبِحَارِ يَا رَبَّ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ يَا رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ

(54)اي پروردگار پيامبران و نيكان،اي پروردگار صدّيقان و خوبان،اي پروردگار بهشت و دوزخ،اي پروردگار خردسالان و بزرگسالان،اي پروردگار دانه ها و ميوه ها،اي پروردگار نهرها و درختان،اي پروردگار دشتها و بيشه ها،اي پروردگار خشيكيها و درياها،اي پروردگار شب و روز،اي پروردگار آشكارها و نهانها

(55) يَا مَنْ نَفَذَ فِي كُلِّ شَيْ ءٍ أَمْرُهُ يَا مَنْ لَحِقَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عِلْمُهُ يَا مَنْ بَلَغَتْ إِلَي كُلِّ شَيْ ءٍ قُدْرَتُهُ يَا مَنْ لا تُحْصِي الْعِبَادُ نِعَمَهُ يَا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُكْرَهُ يَا مَنْ لا تُدْرِكُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ يَا مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ كُنْهَهُ يَا مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُهُ يَا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ يَا مَنْ لا مُلْكَ إِلا مُلْكُهُ يَا مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ

(55)اي آن كه فرمانش در هرچيز نفوذ يافته،اي آن كه دانشش به هر چيز رسيده،اي آن كه قدرتش هر چيز را دربر گرفته،اي آن كه بندگان از شمردن نعمتهايش ناتوانند،اي آن كه آفريدگان به سپاسش نرسند،اي آن كه فهمها بزرگي اش را درنيابند،اي آن كه پندارها به ژرفاي هستي اش نرسند،اي آن كه بزرگي و بزرگ منشي پوشش اوست،اي كه بندگان توان برگرداندن حكمش را ندارند،اي آن كه فرمانروايي جز فرمانروايي او نيست،اي آن كه عطايي جز عطاي او نيست

(56) يَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَي يَا مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْيَا يَا مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَي يَا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَي يَا مَنْ لَهُ الْآيَاتُ الْكُبْرَي يَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَي يَا مَنْ لَهُ الْحُكْمُ وَ الْقَضَاءُ يَا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ يَا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ

وَ الثَّرَي يَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَي

(56) اي آن كه نمونه اعلي از آن اوست،اي آن كه صفات برتر براي اوست،اي آن كه سرانجام و سرآغاز از آن اوست،اي آن كه بهشت آسايش از آن اوست،اي آن كه نشانه هاي بزرگ تر از آن اوست،اي آن كه نامهاي نيكوتر از آن اوست،اي آن كه فرمان و داوري از آن اوست،اي آن هوا و فضا از آن اوست،اي آن كه عرش و فرش از آن اوست،اي آن كه آسمانهاي برافراشته از آن اوست.

(57) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَفُوُّ يَا غَفُورُ يَا صَبُورُ يَا شَكُورُ يَا رَءُوفُ يَا عَطُوفُ يَا مَسْئُولُ يَا وَدُودُ يَا سُبُّوحُ يَا قُدُّوسُ

(57)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي درگذرنده،اي آمرزنده،اي شكيبا،اي ستايش پذير،اي مهربان،اي مهرورز،اي خواسته،اي دوست،اي پاك،اي منزّه.

(58) يَا مَنْ فِي السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ يَا مَنْ فِي الْأَرْضِ آيَاتُهُ يَا مَنْ فِي كُلِّ شَيْ ءٍ دَلائِلُهُ يَا مَنْ فِي الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ يَا مَنْ فِي الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ يَا مَنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَرْجِعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ يَا مَنْ أَظْهَرَ فِي كُلِّ شَيْ ءٍ لُطْفَهُ يَا مَنْ أَحْسَنَ كُلَّ شَيْ ءٍ خَلَقَهُ يَا مَنْ تَصَرَّفَ فِي الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ

(58) اي آن كه بزرگي اش در آسمان است،اي آن كه نشانه هايش در زمين است،اي آن كه دلايلش در هرچيز است،اي آن كه شگفتيهايش در درياست،اي آن كه گنيجنه هايش در كوههاست،اي آن كه آفرينش را آغاز كند سپس بازش گرداند،اي آن كه مه امور به به سوي او بازگردد،اي آن كه لطفش را در هر چيز نمايان ساخته،اي آن كه آفرينش هر چيز را نيكو پرداخته،اي آن كه توانش در آفريدگان كارگر افتاده است.

(59) يَا حَبِيبَ مَنْ لا حَبِيبَ لَهُ يَا طَبِيبَ مَنْ لا طَبِيبَ لَهُ يَا مُجِيبَ مَنْ لا مُجِيبَ لَهُ يَا شَفِيقَ مَنْ لا شَفِيقَ لَهُ

يَا رَفِيقَ مَنْ لا رَفِيقَ لَهُ يَا مُغِيثَ مَنْ لا مُغِيثَ لَهُ يَا دَلِيلَ مَنْ لا دَلِيلَ لَهُ يَا أَنِيسَ مَنْ لا أَنِيسَ لَهُ يَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ يَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ

(59)اي دوست آن كه دوستي ندارد،اي پزشك آن كه پزشكي ندارد،اي پاسخگوي آن كه پاسخگويي ندارد،اي يار مهربان آن كه مهرباني ندارد،اي همراه بي همرهان،اي فريادرس آن كه فريادرسي ندارد،اي رهنماي آن كه رهنمايي ندارد،اي همدم آن كه همدمي ندارد،اي رحم كننده آن كه رحم كننده اي ندارد اي همنشيني آن كه همنشيني ندارد

(60) يَا كَافِيَ مَنِ اسْتَكْفَاهُ يَا هَادِيَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ يَا كَالِيَ مَنِ اسْتَكْلاهُ يَا رَاعِيَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ يَا شَافِيَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ يَا قَاضِيَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ يَا مُغْنِيَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ يَا مُوفِيَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ يَا مُقَوِّيَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ يَا وَلِيَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ

(60)اي كفايت كننده هركه از او كفايت خواهد،اي راهنماي هركه از او راهنمايي جويد، اي نگاهبان هركه از او نگاهباني خواهد،اي رعايت كننده هركه از او رعايت خواهد،اي شفادهنده هركه از او شفا طلبد،اي داور هركه از او داوري خواهد،اي بي نياز كننده هركه از او بي نيازي جويد،اي وفادار به هر كه از او وفا جويد،اي نيروبخش هركه از او نيرو خواهد،اي سرپرست هركه از او سرپرستي خواهد.

(61) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا خَالِقُ يَا رَازِقُ يَا نَاطِقُ يَا صَادِقُ يَا فَالِقُ يَا فَارِقُ يَا فَاتِقُ يَا رَاتِقُ يَا سَابِقُ [فَائِقُ] يَا سَامِقُ

(61)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي آفريننده،اي روزي دهنده،اي گويا،اي راستگو اي شكافنده،اي جدا كننده،اي گشاينده،اي پيونددهنده،اي پيشي گيرنده،اي بلند جايگاه.

(62) يَا مَنْ يُقَلِّبُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ يَا مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ يَا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ يَا مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ يَا مَنْ قَدَّرَ الْخَيْرَ وَ

الشَّرَّ يَا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَاةَ يَا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ يَا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا يَا مَنْ لَيْسَ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ يَا مَنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ

(62)اي آن كه شب و روز را دگرگون سازد،اي آن كه تاريكيها و روشنايي ها را قرار داد،اي آن كه سايه خنك و گرما را آفريد،اي آن كه خورشيد و ماه را مسّخر ساخت،اي آن كه خير و شر را مقدّر نمود،اي آن كه مرگ و زندگي را آفريد،اي آن كه خلق و امر از آن اوست، اي آن كه همسر و فرزندي نگرفت،اي آن كه در فرمانرواي يشريكي برايش نيست،اي آن كه از روي خواري سرپرستي نخواهد.

(63) يَا مَنْ يَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِيدِينَ يَا مَنْ يَعْلَمُ ضَمِيرَ الصَّامِتِينَ يَا مَنْ يَسْمَعُ أَنِينَ الْوَاهِنِينَ يَا مَنْ يَرَي بُكَاءَ الْخَائِفِينَ يَا مَنْ يَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِينَ يَا مَنْ يَقْبَلُ عُذْرَ التَّائِبِينَ يَا مَنْ لا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ يَا مَنْ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ يَا مَنْ لا يَبْعُدُ عَنْ قُلُوبِ الْعَارِفِينَ يَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ

(63)اي آن كه خواهش خواهشمندان را مي داند،اي آن كه از نهاد خاموشان آگاه است،اي آن كه ناله درماندگان را مي شنود،اي آن كه گريه هراسيدگان را مي بيند،اي آن كه نيازهاي نيازمندان به دست اوست،اي آن بهانه توبه كاران را مي پذيرد،اي آن كه عمل تبهكاران را صلاح نبخشد،اي آن كه پاداش نيكوكاران را تباه نكند،اي آن كه از دل عارفان دور نباشد اي بخشنده ترين بخشندگان.

(64) يَا دَائِمَ الْبَقَاءِ يَا سَامِعَ الدُّعَاءِ يَا وَاسِعَ الْعَطَاءِ يَا غَافِرَ الْخَطَاءِ يَا بَدِيعَ السَّمَاءِ يَا حَسَنَ الْبَلاءِ يَا جَمِيلَ الثَّنَاءِ يَا قَدِيمَ السَّنَاءِ يَا كَثِيرَ الْوَفَاءِ يَا شَرِيفَ الْجَزَاءِ

(64)اي هميشه ماندگار،اي شنونده دعا، اي گسترده عطا،اي آمرزنده خطا،اي پديد آورنده آسمان،اي نيك آزمون،اي نيكو ستايش،اي ديرينه بر

فراز،اي بسيار وفادار،اي شريف پاداش.

(65) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا سَتَّارُ يَا غَفَّارُ يَا قَهَّارُ يَا جَبَّارُ يَا صَبَّارُ يَا بَارُّ يَا مُخْتَارُ يَا فَتَّاحُ يَا نَفَّاحُ يَا مُرْتَاحُ

(65)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي پرده پوش اي آمرزگار،اي چيره،اي جاهمند،اي بس شكيبا،اي نيك بخش،اي برگزيده،اي گشاينده،اي روح بخش،اي راحتي بخش

(66) يَا مَنْ خَلَقَنِي وَ سَوَّانِي يَا مَنْ رَزَقَنِي وَ رَبَّانِي يَا مَنْ أَطْعَمَنِي وَ سَقَانِي يَا مَنْ قَرَّبَنِي وَ أَدْنَانِي يَا مَنْ عَصَمَنِي وَ كَفَانِي يَا مَنْ حَفِظَنِي وَ كَلانِي يَا مَنْ أَعَزَّنِي وَ أَغْنَانِي يَا مَنْ وَفَّقَنِي وَ هَدَانِي يَا مَنْ آنَسَنِي وَ آوَانِي يَا مَنْ أَمَاتَنِي وَ أَحْيَانِي

(66) اي آن كه مرا آفريد و بياراست،اي آن كه مرا روزي داد و پروريد،اي آن كه به من خورانيد و نوشانيد،اي آن كه مرا نزديك نمود و به كنار خويش برد،اي آن كه مرا نگاه داشت و كفايت نمود،اي آن كه مرا حفظ كرد و حمايت نمود،اي آن كه به من عزّت بخشيد و بي نيازم ساخت،اي آن كه توفيقم داد و راهنمايي كرد،اي آن كه همدمم شد و جايم داد،اي آن كه مرا بميراند و زنده كند.

(67) يَا مَنْ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ يَا مَنْ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ يَا مَنْ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلا بِإِذْنِهِ يَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ يَا مَنْ لا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ يَا مَنْ لا رَادَّ لِقَضَائِهِ يَا مَنِ انْقَادَ كُلُّ شَيْ ءٍ لِأَمْرِهِ يَا مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ يَا مَنْ يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ (67)اي آن كه حق را با كلماتش استوار و برجا كند،اي آن كه توبه را از بندگانش بپذيرد،اي آن كه ميان انسان و دلش قرار گيرد،اي آن كه شفاعت جز با اجازه اش سود نبخشد،اي

آن كه به گمراه شدگان راهش داناتر است،اي آن كه حكمش دگرگوني نپذيرد،اي آن كه رأيش را بازگرداننده اي نيست،اي آن كه هرچيز فرمانش را گردن نهد،اي آن كه آسمانها به دست قدرتش پيچيده گشته،اي آن كه بادها را مژده دهنده رحمتش فرستد. (68) يَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَادا يَا مَنْ جَعَلَ الْجِبَالَ أَوْتَادا يَا مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجا يَا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُورا يَا مَنْ جَعَلَ اللَّيْلَ لِبَاسا يَا مَنْ جَعَلَ النَّهَارَ مَعَاشا يَا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُبَاتا يَا مَنْ جَعَلَ السَّمَاءَ بِنَاءً يَا مَنْ جَعَلَ الْأَشْيَاءَ أَزْوَاجا يَا مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصَادا

(68)اي آن كه زمين را بستر زندگي قرار داد،اي آن كه كوهها را ميخهاي زمين نهاد،اي آن كه خورشدي را چراغ جهانش كرد،اي آن كه ماه را تابان ساخت،اي آن كه شب را جامه آرامش گرداند،اي آن كه روز را مايه روزي قرار داد،اي آن كه خواب را وسيله آرامش ساخت،اي آن كه آسمان را بنا نهاد،اي آن كه از هر چيز گونه هاي مختلف قرار داد،اي آن كه آتش را كمينگاه قرار داد.

(69) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا سَمِيعُ يَا شَفِيعُ يَا رَفِيعُ يَا مَنِيعُ يَا سَرِيعُ يَا بَدِيعُ يَا كَبِيرُ يَا قَدِيرُ يَا خَبِيرُ [مُنِيرُ] يَا مُجِيرُ

(69)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي شنوا، اي هميار،اي بلندپايه،اي فرازمند،اي شبتابنده،اي نوآفرين،اي بزرگ،اي توانا،اي آگاه،اي پناه ده

(70) يَا حَيّا قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ يَا حَيّا بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي لَيْسَ كَمِثْلِهِ حَيٌّ يَا حَيُّ الَّذِي لا يُشَارِكُهُ حَيٌّ يَا حَيُّ الَّذِي لا يَحْتَاجُ إِلَي حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي يُمِيتُ كُلَّ حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي يَرْزُقُ كُلَّ حَيٍّ يَا حَيّا لَمْ يَرِثِ الْحَيَاةَ مِنْ حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي يُحْيِي الْمَوْتَي يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ

(70) اي زنده پيش از

هر زنده،اي زنده پس از هر زنده،اي زنده اي كه مانند او زنده اي نيست،اي زنده اي كه هيچ زنده اي شريك او نيست،اي زنده اي كه به زنده اي نياز ندارد،اي زنده اي كه همه زندگان را مي ميراند،اي زنده اي كه به زنده ها روزي مي دهد،اي زنده اي كه زندگي را از زنده اي ديگر به ارث نبرده،اي زنده اي كه مردگان را زنده مي كند،اي زنده اي به خود پاينده اي كه او را چرت و خواب درنگيرد.

(71) يَا مَنْ لَهُ ذِكْرٌ لا يُنْسَي يَا مَنْ لَهُ نُورٌ لا يُطْفَي يَا مَنْ لَهُ نِعَمٌ لا تُعَدُّ يَا مَنْ لَهُ مُلْكٌ لا يَزُولُ يَا مَنْ لَهُ ثَنَاءٌ لا يُحْصَي يَا مَنْ لَهُ جَلالٌ لا يُكَيَّفُ يَا مَنْ لَهُ كَمَالٌ لا يُدْرَكُ يَا مَنْ لَهُ قَضَاءٌ لا يُرَدُّ يَا مَنْ لَهُ صِفَاتٌ لا تُبَدَّلُ يَا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَيَّرُ

(71)اي آن كه يادي دارد فراموش نشدني،اي آن كه نوري دارد خاموش نشدني،اي آن كه عطايايي بخشيده ناشمردني،اي آن فرمانروايي اش بي زوال است،اي آن كه ستايشش بي آمار است،اي آن كه شكوهش چگونگي نپذيرد،اي آن كه كمالي دارد درك ناشدني،اي آن كه داوري اش بازگشت ناپذير است،اي آن كه صفاتي دارد دگرگون پاپذير اي آن كه جلوه هايي دارد غير قابل تغيير.

(72) يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا مَالِكَ يَوْمِ الدِّينِ يَا غَايَةَ الطَّالِبِينَ يَا ظَهْرَ اللاجِينَ يَا مُدْرِكَ الْهَارِبِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ يَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ

(72)اي پروردگار جهانيان،اي مالك روز جزا،اي مقصود جويندگان اي پشت و پناه پناهندگان،اي دريابنده فراريان،اي آن كه شكيبايان را دوست دارد،اي آن كه توبه كنندگان را دوست دارد اي آن كه پاكيزگان را دوست دارد،اي آن كه نيكوكاران را دوست دارد،اي آن كه اوست داناتر به راه يافتگان

(73) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا شَفِيقُ يَا

رَفِيقُ يَا حَفِيظُ يَا مُحِيطُ يَا مُقِيتُ يَا مُغِيثُ يَا مُعِزُّ يَا مُذِلُّ يَا مُبْدِئُ يَا مُعِيدُ

(73)خدايا!از تو خواستارم به نامت اي مهربان،اي همراه،اي نگهدار،اي فراگير،اي روزي بخش،اي فريادرس،اي عزّت بخش،اي خواركن،اي آغازگر، اي برگرداننده.

(74) يَا مَنْ هُوَ أَحَدٌ بِلا ضِدٍّ يَا مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ يَا مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَيْبٍ يَا مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا كَيْفٍ يَا مَنْ هُوَ قَاضٍ بِلا حَيْفٍ يَا مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلا وَزِيرٍ يَا مَنْ هُوَ عَزِيزٌ بِلا ذُلٍّ يَا مَنْ هُوَ غَنِيٌّ بِلا فَقْرٍ يَا مَنْ هُوَ مَلِكٌ بِلا عَزْلٍ يَا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبِيهٍ

(74)اي آن كه يكتاست و ضدّ ندارد،اي آن كه يگانه است و بي مانند،اي آن كه بي نياز و كاستي است، اي آن كه بي همتاي بودن و چگونگي است،اي آن كه داوري دادگر است،اي آن كه پروردگاري بي وزير است،اي آن كه عزّتمندي بي خواري است،اي آن كه توانگري بي نياز است،اي آن كه پادشاهي عزل ناپذير است،اي آن كه اوصافش بي مانند است.

(75) يَا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ يَا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ يَا مَنْ حَمْدُهُ عِزٌّ لِلْحَامِدِينَ يَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِيعِينَ يَا مَنْ بَابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطَّالِبِينَ يَا مَنْ سَبِيلُهُ وَاضِحٌ لِلْمُنِيبِينَ يَا مَنْ آيَاتُهُ بُرْهَانٌ لِلنَّاظِرِينَ يَا مَنْ كِتَابُهُ تَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ يَا مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطَّائِعِينَ وَ الْعَاصِينَ يَا مَنْ رَحْمَتُهُ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ

(75)اي آن كه ذكرش براي ذاكران شرف است،اي آن كه شكرش براي شاكران رستگاري است،اي آن كه ستايشش براي ستايشگران عزّت است،اي آن كه طاعتش براي مطعيان مايه نجات است،اي آن كه درگاهش گشوده است به روي جويندگان،اي آن كه راهش براي توبه كاران هموار است،اي آن كه نشانه هايش براي بينندگان ليل قاطع است،اي آن كه كتابش براي پرواپيشگان مايه پند و يادآوري است،اي آن كه روزي اش همه مطيعان و گنهكاران را فراگيرد،اي

آن كه رحمتش به نيكوكاران نزديك است.

(76) يَا مَنْ تَبَارَكَ اسْمُهُ يَا مَنْ تَعَالَي جَدُّهُ يَا مَنْ لا إِلَهَ غَيْرُهُ يَا مَنْ جَلَّ ثَنَاؤُهُ يَا مَنْ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ يَا مَنْ يَدُومُ بَقَاؤُهُ يَا مَنِ الْعَظَمَةُ بَهَاؤُهُ يَا مَنِ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُهُ يَا مَنْ لا تُحْصَي آلاؤُهُ يَا مَنْ لا تُعَدُّ نَعْمَاؤُهُ

(76) اي آن كه نامش خجسته است،اي آن كه عنايتش بس بلند است،اي آن كه معبودي جز او نيست،اي آن كه ستايشش والا است،اي آن كه نامهايش مقدس است،اي آن كه هستي اش پايدار است،اي آن كه بزرگي جلوه زيبايي اوست،اي آن كه بزرگمنشي پوشش اوست،اي آن كه عطاهايش در شمار نيايد،اي آن كه نعمتهايش شمرده نشود.

(77) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُعِينُ يَا أَمِينُ يَا مُبِينُ يَا مَتِينُ يَا مَكِينُ يَا رَشِيدُ يَا حَمِيدُ يَا مَجِيدُ يَا شَدِيدُ يَا شَهِيدُ

(77)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي مددرسان،اي امين،اي آشكار اي استوار،اي ارجمند،اي راهنما،اي ستوده،اي بزرگوار،اي سختگير(گنهكاران)،اي گواه.

(78) يَا ذَا الْعَرْشِ الْمَجِيدِ يَا ذَا الْقَوْلِ السَّدِيدِ يَا ذَا الْفِعْلِ الرَّشِيدِ يَا ذَا الْبَطْشِ الشَّدِيدِ يَا ذَا الْوَعْدِ وَ الْوَعِيدِ يَا مَنْ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ يَا مَنْ هُوَ فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ يَا مَنْ هُوَ قَرِيبٌ غَيْرُ بَعِيدٍ يَا مَنْ هُوَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ شَهِيدٌ يَا مَنْ هُوَ لَيْسَ بِظَلامٍ لِلْعَبِيدِ

(78)اي صاحب عرش پرشكوه،اي صاحب سخن استوار،اي صاحب كردكار برازنده،اي صاحب كوبش سخت،اي صاحب نويد و و تهديد،اي آن كه سرپرست ستوده است،اي آن كه به نيكي انجام دهد آنچه را خواهد،اي آن كه نزديك دوري ناپذير است،اي آن كه بر هر چيز گواه است،اي آن كه بر بندگان ستمكار نيست.

(79) يَا مَنْ لا شَرِيكَ لَهُ وَ لا وَزِيرَ يَا مَنْ لا شَبِيهَ [شِبْهَ] لَهُ وَ لا نَظِيرَ يَا خَالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِيرِ يَا مُغْنِيَ الْبَائِسِ

الْفَقِيرِ يَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ يَا رَاحِمَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ يَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْكَسِيرِ يَا عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِيرِ يَا مَنْ هُوَ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ يَا مَنْ هُوَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ

(79)اي آن كه شريك و وزيري ندارد،اي آن كه مثل و مانندي ندارد،اي آفريننده خورشيد و ماه تابان،اي بي نياز كننده درمانده تهيدست، اي روزي دهنده كودك خردسال،اي مهرورز بر پير بزرگسال،اي پيونددهنده استخوان شكسته،اي پناه ترسان پناه جو،اي آن كه بر بندگانش آگاه و بيناست،اي آن كه بر هر چيز تواناست.

(80) يَا ذَا الْجُودِ وَ النِّعَمِ يَا ذَا الْفَضْلِ وَ الْكَرَمِ يَا خَالِقَ اللَّوْحِ وَ الْقَلَمِ يَا بَارِئَ الذَّرِّ وَ النَّسَمِ يَا ذَا الْبَأْسِ وَ النِّقَمِ يَا مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ يَا عَالِمَ السِّرِّ وَ الْهِمَمِ يَا رَبَّ الْبَيْتِ وَ الْحَرَمِ يَا مَنْ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ مِنَ الْعَدَمِ

(80)اي صاحب جود و بخشش اي صاحب فضل و كرم،اي آفريننده لوح و قلم،اي پديدآورنده موران و مردمان،ااي صاحب عذاب و انتقام اي الهام بخش عرب و عجم،اي بردارنده زيان و درد،اي داناي رازها و قصدها،اي پروردگار كعبه و حرم،اي آفريننده هرچيز از نيستي.

(81) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا فَاعِلُ يَا جَاعِلُ يَا قَابِلُ يَا كَامِلُ يَا فَاصِلُ يَا وَاصِلُ يَا عَادِلُ يَا غَالِبُ يَا طَالِبُ يَا وَاهِبُ

(81)خدايا!از تو خواستارم به نامت اي كردگار،اي هستي بخش،اي پذيرنده،اي برازنده،اي جدا،اي پيونددهنده،اي دادگر،اي چيره،اي جويا،اي بخشنده،

(82) يَا مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ يَا مَنْ أَكْرَمَ بِجُودِهِ يَا مَنْ جَادَ بِلُطْفِهِ يَا مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ يَا مَنْ قَدَّرَ بِحِكْمَتِهِ يَا مَنْ حَكَمَ بِتَدْبِيرِهِ يَا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ يَا مَنْ تَجَاوَزَ بِحِلْمِهِ يَا مَنْ دَنَا فِي عُلُوِّهِ يَا مَنْ عَلا فِي دُنُوِّهِ

(82)اي آن كه به كرمش بخشيد،اي آن كه به جودش

گرامي داشت،اي آن كه به لطفش كرم ورزيد،اي آن كه به نيرويش عزّت يافت، اي آن كه به حكمتش سامان داد،اي آن كه به تدبير خود حكم كرد،اي آنكه با علم خود تدبير كرد،اي آن كه با بردباري اش درگذرد،اي آن كه به تدبير خود در عين برتري اش نزديك است،اي آن كه در عين نزديكي اش برتر است.

(83) يَا مَنْ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُعِزُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُذِلُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُصَوِّرُ فِي الْأَرْحَامِ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ

(83)اي آن كه هرچه خواهد آفريند،اي آن كه هرچه بخواهد بكند،اي آن كه هركه را بخواهد راهنمايي كند،اي آن كه هركه را بخواهد گمراه سازد،اي آن كه هركه را بخواهد عذاب كند،اي آن كه هركه را بخواهد بيامرزد،اي آن كه هركه را بخواهد عزّت بخشد،اي آن كه هركه را بخواهد خوار گرداند،اي آن كه در رحم مادران هرچه خواهد صورت بخشد،اي آن كه هركه را بخواهد به رحمتش مخصوص گرداند.

(84) يَا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا يَا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْ ءٍ قَدْرا يَا مَنْ لا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدا يَا مَنْ جَعَلَ [مِنَ الْمَلائِكَةِ] الْمَلائِكَةَ رُسُلا يَا مَنْ جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجا يَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارا يَا مَنْ خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرا يَا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْ ءٍ أَمَدا يَا مَنْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عِلْما يَا مَنْ أَحْصَي كُلَّ شَيْ ءٍ عَدَدا

(84)اي آن كه همسر و فرزندي نگرفت،اي آن كه براي هرچيز اندازه نهاد،اي آن كه در حكمش كسي را شريك نساخت،اي آن كه فرشتگان را فرستادگان خويش قرار داد،اي آن كه در آسمانها برجهايي گذارد، اي آن كه

زمين را زيستگاه شايسته نمود،اي آن كه آدمي را از آب آفريد،اي آن كه براي هرچيز سرانجامي قرار داد،اي آن كه با علم خويش هرچيز را دربر گرفته است،اي آن كه تعداد هرچيز را شماره نموده است.

(85) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا أَوَّلُ يَا آخِرُ يَا ظَاهِرُ يَا بَاطِنُ يَا بَرُّ يَا حَقُّ يَا فَرْدُ يَا وِتْرُ يَا صَمَدُ يَا سَرْمَدُ

(85)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي آغاز،اي انجام،اي آشكار،اي نهان،اي نيكوكار،اي حق،اي يگانه،اي يكتا،اي بي نياز،اي هميشگي.

(86) يَا خَيْرَ مَعْرُوفٍ عُرِفَ يَا أَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ يَا أَجَلَّ مَشْكُورٍ شُكِرَ يَا أَعَزَّ مَذْكُورٍ ذُكِرَ يَا أَعْلَي مَحْمُودٍ حُمِدَ يَا أَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ يَا أَرْفَعَ مَوْصُوفٍ وُصِفَ يَا أَكْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ يَا أَكْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ يَا أَشْرَفَ مَحْبُوبٍ عُلِمَ

(86)اي بهترين شناخته شده اي كه شناخته شده،اي برترين معبودي كه عبادت شده،اي والاترين ثناپذيري كه سپاس شده،اي عزيزترين ياد شده اي كه ياد شده اي برترين ستوده اي كه ستايش شده،اي ديرينه ترين موجودي كه خواسته شده،اي بلندترين وصف شده اي كه به وصف آمده،اي بزرگترين مقصودي كه قصد شده،اي گرامي ترين پرسيده اي كه پرسش شده،اي شريف ترين محبوبي كه دانسته شده.

(87) يَا حَبِيبَ الْبَاكِينَ يَا سَيِّدَ الْمُتَوَكِّلِينَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ يَا أَنِيسَ الذَّاكِرِينَ يَا مَفْزَعَ الْمَلْهُوفِينَ يَا مُنْجِيَ الصَّادِقِينَ يَا أَقْدَرَ الْقَادِرِينَ يَا أَعْلَمَ الْعَالِمِينَ يَا إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ

(87)اي محبوب گريه كنندگان،اي سرور توكّل كنندگان،اي راهنماي گمراهان،اي سرپرست مؤمنان،اي همدم ذاكران،اي پناه جان سوختگان اي رهايي بخش راستگويان،اي تواناترين توانايان،اي داناترين دانايان،اي پرستيده همه آفريدگان.

(88) يَا مَنْ عَلا فَقَهَرَ يَا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ يَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ يَا مَنْ عُبِدَ فَشَكَرَ يَا مَنْ عُصِيَ فَغَفَرَ يَا مَنْ لا تَحْوِيهِ الْفِكَرُ يَا مَنْ لا يُدْرِكُهُ بَصَرٌ يَا مَنْ لا

يَخْفَي عَلَيْهِ أَثَرٌ يَا رَازِقَ الْبَشَرِ يَا مُقَدِّرَ كُلِّ قَدَرٍ

(88)اي آن كه فراتر رفت و چيره گشت،اي آن كه دارا گشت و توان يافت،اي آن كه نهان شد و آگاهي يافت،اي آن كه پرستش شد و ارج نهاد،اي آن كه نافرماني شد و آمرزيد،اي آنكه انديشه ها او را فرا نگيرد،اي آن كه ديده اي او را در نيابد،اي آن كه اثري بر او پوشيده نماند،اي روزي دهنده آدميان،اي اندازه دهنده هر انداه.

(89) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَافِظُ يَا بَارِئُ يَا ذَارِئُ يَا بَاذِخُ يَا فَارِجُ يَا فَاتِحُ يَا كَاشِفُ يَا ضَامِنُ يَا آمِرُ يَا نَاهِي

(89)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي نگهدار،اي آفريننده،اي پديد آورنده،اي بسيار بخشنده، اي گشايشگر،اي فراخي بخش،اي برگيرنده زيان،اي ضمانت كننده،اي فرمان ده،اي بازدارنده.

(90) يَا مَنْ لا يَعْلَمُ الْغَيْبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَصْرِفُ السُّوءَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَغْفِرُ الذَّنْبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُتِمُّ النِّعْمَةَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُقَلِّبُ الْقُلُوبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُنَزِّلُ الْغَيْثَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَبْسُطُ الرِّزْقَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُحْيِي الْمَوْتَي إِلا هُوَ

(90)اي آن كه جز او غيب نداند،اي آن كه برنگرداند بدي را جز او،اي آن كه آفريدگان را جز او نيافريند،اي آن كه گناه را جز او نيامرزد،اي آن كه نعمت را جز او كامل نكند،اي آن كه دلها را جز او دگرگون نكند،اي آن كه كارها را جز او تدبير ننمايد،اي آن كه باران را جز او فرو نبارد،اي آن كه روزي را جز او نگستراند،اي آن كه مردگان را جز او زنده نسازد.

(91) يَا مُعِينَ الضُّعَفَاءِ يَا صَاحِبَ الْغُرَبَاءِ يَا نَاصِرَ الْأَوْلِيَاءِ يَا قَاهِرَ الْأَعْدَاءِ يَا رَافِعَ

السَّمَاءِ يَا أَنِيسَ الْأَصْفِيَاءِ يَا حَبِيبَ الْأَتْقِيَاءِ يَا كَنْزَ الْفُقَرَاءِ يَا إِلَهَ الْأَغْنِيَاءِ يَا أَكْرَمَ الْكُرَمَاءِ

(91)اي ياور ضعيفان،اي همراه غريبان،اي يار دوستان،اي چيره بر دشمنان اي بالا برنده آسمان،اي مونس برگزيدگان،اي محبوب پروا پيشگان،اي گنجينه تهيدستان،اي معبود توانگران اي كريم ترين كريمان.

(92) يَا كَافِيا مِنْ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا قَائِما عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ لا يُشْبِهُهُ شَيْ ءٌ يَا مَنْ لا يَزِيدُ فِي مُلْكِهِ شَيْ ءٌ يَا مَنْ لا يَخْفَي عَلَيْهِ شَيْ ءٌ يَا مَنْ لا يَنْقُصُ مِنْ خَزَائِنِهِ شَيْ ءٌ يَا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ يَا مَنْ لا يَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَيْ ءٌ يَا مَنْ هُوَ خَبِيرٌ بِكُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ وَسِعَتْ رَحْمَتُهُ كُلَّ شَيْ ءٍ

(92)اي كفايت كننده از هرچيز،اي پاينده بر هرچيز،اي آن كه چيزي مانند او نيست،اي آن كه چيزي بر فرمانروايي اش نيفزايد،اي آن كه چيزي بر او پوشيده نيست،اي آن كه چيزي از خزانه هايش نكاهد،اي آن كه مانندش كسي نيست،اي آن كه چيزي از علمش پنهان نماند،اي آن كه به همه چيز آگاه است، اي آن كه همه رحمتش همه چيز را فرا گرفته است.

(93) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُكْرِمُ يَا مُطْعِمُ يَا مُنْعِمُ يَا مُعْطِي يَا مُغْنِي يَا مُقْنِي يَا مُفْنِي يَا مُحْيِي يَا مُرْضِي يَا مُنْجِي

(93)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي اكرام كننده،اي روزي بخش اي نعمت دهنده،اي عطابخش،اي بي نيازكننده،اي ذخيره گذار،اي نابودكننده،اي زنده ساز،اي خشنودكننده،اي رهايي بخش.

(94) يَا أَوَّلَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ آخِرَهُ يَا إِلَهَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ مَلِيكَهُ يَا رَبَّ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ صَانِعَهُ يَا بَارِئَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ خَالِقَهُ يَا قَابِضَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ بَاسِطَهُ يَا مُبْدِئَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ مُعِيدَهُ يَا مُنْشِئَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ مُقَدِّرَهُ يَا مُكَوِّنَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ مُحَوِّلَهُ يَا مُحْيِيَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ مُمِيتَهُ يَا خَالِقَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ وَارِثَهُ

(94)اي آغاز و

انجام هرچيز،اي پرستيده و دارنده هرچيز،اي پروردگار و سازنده هرچيز،اي آفريننده و برآورنده هرچيز،اي گيرنده و گشاينده هرچيز،اي آغاز كننده هرچيز،اي پديدآورنده و اندازه بخش هرچيز،اي هستي بخش و جنباننده هرچيز،اي زنده كننده و ميراننده هرچيز،اي آفريننده و ميراث بر هرچيز

(95) يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ يَا خَيْرَ مُجِيبٍ وَ مُجَابٍ يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيسٍ يَا خَيْرَ صَاحِبٍ وَ جَلِيسٍ يَا خَيْرَ مَقْصُودٍ وَ مَطْلُوبٍ يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوبٍ

(95)اي بهترين يادكننده و يادشده،اي بهترين ثناپذير و ثناشده،اي هبترين ستاينده و ستوده،اي بهترين گواه و گواه پذير،اي بهترين خواهنده و خوانده شده،اي بهترين پاسخ دهنده و پاسخ داده شده،اي بهترين يار و همدم، اي بهترين همراه و همنشين،اي بهترين سويه و آهنگ،اي بهترين دوستدار و دوستي پذير.

(96) يَا مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعَاهُ مُجِيبٌ يَا مَنْ هُوَ لِمَنْ أَطَاعَهُ حَبِيبٌ يَا مَنْ هُوَ إِلَي مَنْ أَحَبَّهُ قَرِيبٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقِيبٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ كَرِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي عَظَمَتِهِ رَحِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي حِكْمَتِهِ عَظِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي إِحْسَانِهِ قَدِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ أَرَادَهُ عَلِيمٌ

(96) اي آن كه به خواهنده اش پاسخ گويد،اي آن كه براي فرمانبرش دوست است،اي آن كه به دوستدارش نزديك است، اي آن كه براي كسي كه از او نگهداري طلبد ديده بان است،اي آن كه به هركه به او اميد بندد كريم است،اي آن كه هركه از او نافرماني كند بردبار است،اي ان كه در بزرگي اش مهربان است،اي آن كه در فرزانگي بزرگ است،اي آن كه در نيكي اش ديرينه است،اي آن كه به هر كه

او را خواهد دانا است.

(97) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُسَبِّبُ يَا مُرَغِّبُ يَا مُقَلِّبُ يَا مُعَقِّبُ يَا مُرَتِّبُ يَا مُخَوِّفُ يَا مُحَذِّرُ يَا مُذَكِّرُ يَا مُسَخِّرُ يَا مُغَيِّرُ

(97)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي سبب ساز،اي شوق آفرين،اي برگرداننده،اي پيگير،اي سامان بخش،اي هراس آور،اي برحذردار،اي يادآور،اي تسخيرگر،اي دگرگون ساز

(98) يَا مَنْ عِلْمُهُ سَابِقٌ يَا مَنْ وَعْدُهُ صَادِقٌ يَا مَنْ لُطْفُهُ ظَاهِرٌ يَا مَنْ أَمْرُهُ غَالِبٌ يَا مَنْ كِتَابُهُ مُحْكَمٌ يَا مَنْ قَضَاؤُهُ كَائِنٌ يَا مَنْ قُرْآنُهُ مَجِيدٌ يَا مَنْ مُلْكُهُ قَدِيمٌ يَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِيمٌ يَا مَنْ عَرْشُهُ عَظِيمٌ

(98)اي آن كه علمش پيش است،اي آن كه وعده اش راست است،اي آن كه لطفش آشكار است،اي آن كه فرمانش چيره است،اي آن كه كتابش استوار است. اي آن كه حكمش شدني است،اي آن كه قرآنش باشكوه است،اي آن كه فرمانروايي اش ديرين است،اي آن كه بخشش فراگير است،اي آن كه پايگاهش بس بزرگ است.

(99) يَا مَنْ لا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يَا مَنْ لا يَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ فِعْلٍ يَا مَنْ لا يُلْهِيهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ يَا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ سُؤَالٌ عَنْ سُؤَالٍ يَا مَنْ لا يَحْجُبُهُ شَيْ ءٌ عَنْ شَيْ ءٍ يَا مَنْ لا يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ يَا مَنْ هُوَ غَايَةُ مُرَادِ الْمُرِيدِينَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَي هِمَمِ الْعَارِفِينَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَي طَلَبِ الطَّالِبِينَ يَا مَنْ لا يَخْفَي عَلَيْهِ ذَرَّةٌ فِي الْعَالَمِينَ

(99)اي آن كه شنيدني از شنيدن ديگر بازش ندارد،اي آن كه كاري از كار ديگر منعش نكند،اي آن كه گفتاري از گفتار ديگر سرگرمش نكند،اي آن كه درخواستي از درخواست ديگر او را به اشتباه نيافكند،اي آن كه چيزي از چيز ديگر پرده اش نشود، اي آن كه اصرار اصراركنندگان او را به ستوه نياورد،اي آن كه آرمان واپسين جويندگان است،اي آن كه نهايت همّت عارفان است،اي آن كه پايان جستجوي جويندگان

است،اي آن كه غباري در سراسر هستي بر او پوشيده نيست.

(100) يَا حَلِيما لا يَعْجَلُ يَا جَوَادا لا يَبْخَلُ يَا صَادِقا لا يُخْلِفُ يَا وَهَّابا لا يَمَلُّ يَا قَاهِرا لا يُغْلَبُ يَا عَظِيما لا يُوصَفُ يَا عَدْلا لا يَحِيفُ يَا غَنِيّا لا يَفْتَقِرُ يَا كَبِيرا لا يَصْغُرُ يَا حَافِظا لا يَغْفُلُ سُبْحَانَكَ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ

(100) اي بردباري كه شتاب نكند،اي بخشنده اي كه بخل نورزد،اي راستگويي كه تخلّف نكند،اي عطاكننده اي كه خستگي نپذيرد،اي چيره اي كه شكست ناپذير است،اي بزرگي كه به وصف در نيايد،اي دادگري كه ستم ننمايد،اي توانگري كه نيازمند نشود،اي بزرگي كه كوچك نگردد،اي نگهداري كه غفلت ننمايد.منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست،فريادرس،فريادرس،ما را از آتش رهايي بخش پروردگار

و هركه آن را در اول ماه رمضان با نيّت خالص و دلي پاك بخواند،حق تعالي بهره مندي را روزي او مي كند،و براي وي هفتاد هزار فرشته مي آفريند كه خدا را تسبيح و تقديس كنند و ثوابش را براي او قرار دهند.در ادامه نيز فضيلت زيادي نقل كرده تا آنكه فرمود: هركه آن را در ماه رمضان سه بار بخواند،خدا بدن او را بر آتش جهنم حرام مي كند،و بهشت را براي او واجب مي گرداند،و دو فرشته را بر او مي گمارد تا او را از گناهان حفظ كنند،و در طول زندگي خود در امان خدا باشد و در پايان روايت آمده: امام حسين عليه السّلام فرمود: پدرم علي بن ابيطالب عليه السّلام به حفظ اين دعا وصيّت كرد،و نيز اينكه آن را بر كفن ايشان بنيوسم و به اهل خود تعليم دهم و آنان را به خواندنش ترغيب نمايم. اين دعا مشتمل بر هزار نام از نامهاي خدا است و اسم اعظم نيز در آن است. فقير گويد: از اين روايت دو نكته استفاده مي شود،اوّل: استحباب نوشتن اين دعا بر كفن چنان كه علاّمه بحر العلوم(عطر مرقده) در كتاب «الدرّة» به آن اشاره فرموده است:

وَسُنَّ اَنْ يُكْتَبَ بالاْكْفانِ شَهادَةُ الاِْسْلامِ وَالاِْيمانِ

{شد مستحب نوشتن بر اكفان گواه بر اسلام و هم بر ايمان}

وَهكَذا كِتابَةُ الْقُرْانِ وَالْجَوْشَنُ المَنْعُوتُِ بِالاْمانِ

{و هم نوشتن كتاب قرآن و جوشن آن دعاي امن و امان}

دومّ: استحباب خواندن اين دعا در اوّل ماه رمضان،و امّا درباره قرائت آن در خصوص شبهاي قدر بايد گفت، ذكري از آن در اين روايت نيامده است ولي علاّمه مجلسي قدس سره روحه در كتاب «زاد المعاد» آن را در ضمن

اعمال شبهاي قدر ذكر نموده است و در پاره اي از روايات نيز وارد شده كه دعاي «جوشن كبير» را در هر يك از شبهاي قدر بخوانند.و براي ما در اين مقام فرمايش علاّمه مجلسي احلّه اللّه دار المقام كافي است. در هر صورت اين دعا مشتمل بر صد بند است،و هر بندي مشتمل بر ده نام از نام هاي خداست كه در آخر هر بند بايد گفت:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ

و در كتاب «بلد الامين» آمده است كه در آغاز هر بند «بسم اللّه» بگويد و در آخرش:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ يا اءرْحَمَ الرّاحِمينَ

منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست،فريادرس فريادرس بر محّمد و خاندانش درود فرست و ما را اي پروردگار از آتش رهايي بخش،اي سرچشمه هيبت و كرامت،اي مهربان ترين مهربانان.و آن دعا اين است:

و آن دُعا اين است:

بِسم اللهِ الرَحمنِ الرَحيم

(1) اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا كَريمُ يا مُقيمُ يا عَظيمُ يا قَديمُ يا عَليمُ يا حَليمُ يا حَكيمُ سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ

(2) يا سَيِّدَ السّاداتِ، يا مُجيبَ الدَّعَواتِ يا رافِعَ الدَّرَجاتِ يا وَلِيَّ الْحَسَناتِ يا غافِرَ الْخَطيئاَّتِ يا مُعْطِيَ الْمَسْئَلاتِ يا قابِلَ التَّوْباتِ يا سامِعَ الاْصْواتِ يا عالِمَ الْخَفِيّاتِ يا دافِعَ الْبَلِيّاتِ

(3) يا خَيْرَالْغافِرينَ يا خَيْرَ الْفاتِحينَ يا خَيْرَ النّاصِرينَ يا خَيْرَ الْحاكِمينَ يا خَيْرَ الرّازِقينَ يا خَيْرَ الْوارِثينَ يا خَيْرَ الْحامِدينَ يا خَيْرَ الذّاكِرينَ يا خَيْرَ الْمُنْزِلينَ يا خَيْرَ الْمُحْسِنينَ

(4) يَا

مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ يَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْكَمَالُ يَا مَنْ لَهُ الْمُلْكُ وَ الْجَلالُ يَا مَنْ هُوَ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ يَا مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ يَا مَنْ هُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ يَا مَنْ هُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ يَا مَنْ هُوَ شَدِيدُ الْعِقَابِ يَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ يَا مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْكِتَابِ

(5) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا دَيَّانُ يَا بُرْهَانُ يَا سُلْطَانُ يَا رِضْوَانُ يَا غُفْرَانُ يَا سُبْحَانُ يَا مُسْتَعَانُ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَيَانِ

(6) يَا مَنْ تَوَاضَعَ كُلُّ شَيْ ءٍ لِعَظَمَتِهِ يَا مَنِ اسْتَسْلَمَ كُلُّ شَيْ ءٍ لِقُدْرَتِهِ يَا مَنْ ذَلَّ كُلُّ شَيْ ءٍ لِعِزَّتِهِ يَا مَنْ خَضَعَ كُلُّ شَيْ ءٍ لِهَيْبَتِهِ يَا مَنِ انْقَادَ كُلُّ شَيْ ءٍ مِنْ خَشْيَتِهِ يَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ يَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ يَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ يَا مَنْ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ يَا مَنْ لا يَعْتَدِي عَلَي أَهْلِ مَمْلَكَتِهِ

(7) يَا غَافِرَ الْخَطَايَا يَا كَاشِفَ الْبَلايَا يَا مُنْتَهَي الرَّجَايَا يَا مُجْزِلَ الْعَطَايَا يَا وَاهِبَ الْهَدَايَا يَا رَازِقَ الْبَرَايَا يَا قَاضِيَ الْمَنَايَا يَا سَامِعَ الشَّكَايَا يَا بَاعِثَ الْبَرَايَا يَا مُطْلِقَ الْأُسَارَي

(8) يَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ يَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ يَا ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ يَا ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ يَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ يَا ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ يَا ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ يَا ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ يَا ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ

(9) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مَانِعُ يَا دَافِعُ يَا رَافِعُ يَا صَانِعُ يَا نَافِعُ يَا سَامِعُ يَا جَامِعُ يَا شَافِعُ يَا وَاسِعُ يَا مُوسِعُ

(10) يَا صَانِعَ كُلِّ مَصْنُوعٍ يَا خَالِقَ كُلِّ مَخْلُوقٍ يَا رَازِقَ كُلِّ مَرْزُوقٍ يَا مَالِكَ

كُلِّ مَمْلُوكٍ يَا كَاشِفَ كُلِّ مَكْرُوبٍ يَا فَارِجَ كُلِّ مَهْمُومٍ يَا رَاحِمَ كُلِّ مَرْحُومٍ يَا نَاصِرَ كُلِّ مَخْذُولٍ يَا سَاتِرَ كُلِّ مَعْيُوبٍ يَا مَلْجَأَ كُلِّ مَطْرُودٍ

(11) يَا عُدَّتِي عِنْدَ شِدَّتِي يَا رَجَائِي عِنْدَ مُصِيبَتِي يَا مُونِسِي عِنْدَ وَحْشَتِي يَا صَاحِبِي عِنْدَ غُرْبَتِي يَا وَلِيِّي عِنْدَ نِعْمَتِي يَا غِيَاثِي عِنْدَ كُرْبَتِي يَا دَلِيلِي عِنْدَ حَيْرَتِي يَا غَنَائِي عِنْدَ افْتِقَارِي يَا مَلْجَئِي عِنْدَ ضْطِرَارِي يَا مُعِينِي عِنْدَ مَفْزَعِي

(12) يَا عَلامَ الْغُيُوبِ يَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ يَا سَتَّارَ الْعُيُوبِ يَا كَاشِفَ الْكُرُوبِ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ يَا طَبِيبَ الْقُلُوبِ يَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ يَا أَنِيسَ الْقُلُوبِ يَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ يَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ

(13) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا جَلِيلُ يَا جَمِيلُ يَا وَكِيلُ يَا كَفِيلُ يَا دَلِيلُ يَا قَبِيلُ يَا مُدِيلُ يَا مُنِيلُ يَا مُقِيلُ يَا مُحِيلُ

(14) يَا دَلِيلَ الْمُتَحَيِّرِينَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ يَا جَارَ الْمُسْتَجِيرِينَ يَا أَمَانَ الْخَائِفِينَ يَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِينَ يَا رَاحِمَ الْمَسَاكِينِ يَا مَلْجَأَ الْعَاصِينَ يَا غَافِرَ الْمُذْنِبِينَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ

(15) يَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ يَا ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ يَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ يَا ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ يَا ذَا الْحِكْمَةِ وَ الْبَيَانِ يَا ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ يَا ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ يَا ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ يَا ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ يَا ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ

(16)يَا مَنْ هُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ إِلَهُ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ صَانِعُ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ قَبْلَ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ بَعْدَ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ فَوْقَ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِكُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ

يَا مَنْ هُوَ يَبْقَي وَ يَفْنَي كُلُّ شَيْ ءٍ

(17) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُؤْمِنُ يَا مُهَيْمِنُ يَا مُكَوِّنُ يَا مُلَقِّنُ يَا مُبَيِّنُ يَا مُهَوِّنُ يَا مُمَكِّنُ يَا مُزَيِّنُ يَا مُعْلِنُ يَا مُقَسِّمُ

(18)يَا مَنْ هُوَ فِي مُلْكِهِ مُقِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي سُلْطَانِهِ قَدِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي جَلالِهِ عَظِيمٌ يَا مَنْ هُوَ عَلَي عِبَادِهِ رَحِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ كَرِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي صُنْعِهِ حَكِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي حِكْمَتِهِ لَطِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي لُطْفِهِ قَدِيمٌ

(19) يَا مَنْ لا يُرْجَي إِلا فَضْلُهُ يَا مَنْ لا يُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ يَا مَنْ لا يُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ يَا مَنْ لا يُخَافُ إِلا عَدْلُهُ يَا مَنْ لا يَدُومُ إِلا مُلْكُهُ يَا مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ يَا مَنْ وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ ءٍ رَحْمَتُهُ يَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ يَا مَنْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عِلْمُهُ يَا مَنْ لَيْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ

(20) يَا فَارِجَ الْهَمِّ يَا كَاشِفَ الْغَمِّ يَا غَافِرَ الذَّنْبِ يَا قَابِلَ التَّوْبِ يَاخَالِقَ الْخَلْقِ يَا صَادِقَ الْوَعْدِ يَا مُوفِيَ الْعَهْدِ يَا عَالِمَ السِّرِّ يَا فَالِقَ الْحَبِّ يَا رَازِقَ الْأَنَامِ

(21)اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَلِيُّ يَا وَفِيُّ يَا غَنِيُّ يَا مَلِيُّ يَا حَفِيُّ يَا رَضِيُّ يَا زَكِيُّ يَا بَدِيُّ يَا قَوِيُّ يَا وَلِيُّ

(22) يَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِيلَ يَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِيحَ يَا مَنْ لَمْ يُؤَاخِذْ بِالْجَرِيرَةِ يَا مَنْ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ يَا عَظِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ يَا صَاحِبَ كُلِّ نَجْوَي يَا مُنْتَهَي كُلِّ شَكْوَي

(23) يَا ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ يَا ذَا الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ يَا ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ يَا ذَا الْحِكْمَةِ

الْبَالِغَةِ يَا ذَا الْقُدْرَةِ الْكَامِلَةِ يَا ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ يَا ذَا الْكَرَامَةِ الظَّاهِرَةِ يَا ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ يَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِينَةِ يَا ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِيعَةِ

(24) يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ يَا جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ يَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ يَا مُقِيلَ الْعَثَرَاتِ يَا سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ يَا مُحْيِيَ الْأَمْوَاتِ يَا مُنْزِلَ الْآيَاتِ يَا مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ يَا مَاحِيَ السَّيِّئَاتِ يَا شَدِيدَ النَّقِمَاتِ

(25)اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُصَوِّرُ يَا مُقَدِّرُ يَا مُدَبِّرُ يَا مُطَهِّرُ يَا مُنَوِّرُ يَا مُيَسِّرُ يَا مُبَشِّرُ يَا مُنْذِرُ يَا مُقَدِّمُ يَا مُؤَخِّرُ

(26) يَا رَبَّ الْبَيْتِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ يَا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ يَا رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ يَا رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلامِ يَا رَبَّ التَّحِيَّةِ وَ السَّلامِ يَا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِي الْأَنَامِ

(27)يَا أَحْكَمَ الْحَاكِمِينَ يَا أَعْدَلَ الْعَادِلِينَ يَا أَصْدَقَ الصَّادِقِينَ يَا أَطْهَرَ الطَّاهِرِينَ يَا أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ يَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِينَ يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ يَا أَشْفَعَ الشَّافِعِينَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ

(28)يَا عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ يَا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ يَا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ يَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ يَا غِيَاثَ مَنْ لا غِيَاثَ لَهُ يَا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ يَا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ يَا مُعِينَ مَنْ لا مُعِينَ لَهُ يَا أَنِيسَ مَنْ لا أَنِيسَ لَهُ يَا أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ

(29) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَاصِمُ يَا قَائِمُ يَا دَائِمُ يَا رَاحِمُ يَا سَالِمُ يَا حَاكِمُ يَا عَالِمُ يَا قَاسِمُ يَا قَابِضُ يَا بَاسِطُ

(30) يَا عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ يَا رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ يَا غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ يَا نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ يَا حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ

يَا مُكْرِمَ مَنِ اسْتَكْرَمَهُ يَا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ يَا صَرِيخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ يَا مُعِينَ مَنِ اسْتَعَانَهُ يَا مُغِيثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ

(31)يَا عَزِيزا لا يُضَامُ يَا لَطِيفا لا يُرَامُ يَا قَيُّوما لا يَنَامُ يَا دَائِما لا يَفُوتُ يَا حَيّا لا يَمُوتُ يَا مَلِكا لا يَزُولُ يَا بَاقِيا لا يَفْنَي يَا عَالِما لا يَجْهَلُ يَا صَمَدا لا يُطْعَمُ يَا قَوِيّا لا يَضْعُفُ

(32) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا أَحَدُ يَا وَاحِدُ يَا شَاهِدُ يَا مَاجِدُ يَا حَامِدُ يَا رَاشِدُ يَا بَاعِثُ يَا وَارِثُ يَا ضَارُّ يَا نَافِعُ

(33) يَا أَعْظَمَ مِنْ كُلِّ عَظِيمٍ يَا أَكْرَمَ مِنْ كُلِّ كَرِيمٍ يَا أَرْحَمَ مِنْ كُلِّ رَحِيمٍ يَا أَعْلَمَ مِنْ كُلِّ عَلِيمٍ يَا أَحْكَمَ مِنْ كُلِّ حَكِيمٍ يَا أَقْدَمَ مِنْ كُلِّ قَدِيمٍ يَا أَكْبَرَ مِنْ كُلِّ كَبِيرٍ يَا أَلْطَفَ مِنْ كُلِّ لَطِيفٍ يَا أَجَلَّ مِنْ كُلِّ جَلِيلٍ يَا أَعَزَّ مِنْ كُلِّ عَزِيزٍ

(34) يَا كَرِيمَ الصَّفْحِ يَا عَظِيمَ الْمَنِّ يَا كَثِيرَ الْخَيْرِ يَا قَدِيمَ الْفَضْلِ يَا دَائِمَ اللُّطْفِ يَا لَطِيفَ الصُّنْعِ يَا مُنَفِّسَ الْكَرْبِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ يَا مَالِكَ الْمُلْكِ يَا قَاضِيَ الْحَقِّ

(35)يَا مَنْ هُوَ فِي عَهْدِهِ وَفِيٌّ يَا مَنْ هُوَ فِي وَفَائِهِ قَوِيٌّ يَا مَنْ هُوَ فِي قُوَّتِهِ عَلِيٌّ يَا مَنْ هُوَ فِي عُلُوِّهِ قَرِيبٌ يَا مَنْ هُوَ فِي قُرْبِهِ لَطِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي لُطْفِهِ شَرِيفٌ يَا مَنْ هُوَ فِي شَرَفِهِ عَزِيزٌ يَا مَنْ هُوَ فِي عِزِّهِ عَظِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي عَظَمَتِهِ مَجِيدٌ يَا مَنْ هُوَ فِي مَجْدِهِ حَمِيدٌ

(36) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا كَافِي يَا شَافِي يَا وَافِي يَا مُعَافِي يَا هَادِي يَا دَاعِي يَا قَاضِي يَا رَاضِي يَا عَالِي يَا بَاقِي

(37) يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ خَاضِعٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ

شَيْ ءٍ خَاشِعٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ كَائِنٌ لَهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ مُنِيبٌ إِلَيْهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ خَائِفٌ مِنْهُ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ قَائِمٌ بِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ صَائِرٌ إِلَيْهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ يَا مَنْ كُلُّ شَيْ ءٍ هَالِكٌ إِلا وَجْهَهُ

(38) يَا مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا مَفْزَعَ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا مَقْصَدَ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا مَنْجَي مِنْهُ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا يُرْغَبُ إِلا إِلَيْهِ يَا مَنْ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِهِ يَا مَنْ لا يُسْتَعَانُ إِلا بِهِ يَا مَنْ لا يُتَوَكَّلُ إِلا عَلَيْهِ يَا مَنْ لا يُرْجَي إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُعْبَدُ إِلا هُوَ

(39) يَا خَيْرَ الْمَرْهُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَرْغُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَطْلُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ يَا خَيْرَ الْمَقْصُودِينَ يَا خَيْرَ الْمَذْكُورِينَ يَا خَيْرَ الْمَشْكُورِينَ يَا خَيْرَ الْمَحْبُوبِينَ يَا خَيْرَ الْمَدْعُوِّينَ يَا خَيْرَ الْمُسْتَأْنِسِينَ

(40) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا غَافِرُ يَا سَاتِرُ يَا قَادِرُ يَا قَاهِرُ يَا فَاطِرُ يَا كَاسِرُ يَا جَابِرُ يَا ذَاكِرُ يَا نَاظِرُ يَا نَاصِرُ

(41) يَا مَنْ خَلَقَ فَسَوَّي يَا مَنْ قَدَّرَ فَهَدَي يَا مَنْ يَكْشِفُ الْبَلْوَي يَا مَنْ يَسْمَعُ النَّجْوَي يَا مَنْ يُنْقِذُ الْغَرْقَي يَا مَنْ يُنْجِي الْهَلْكَي يَا مَنْ يَشْفِي الْمَرْضَي يَا مَنْ أَضْحَكَ وَ أَبْكَي يَا مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْيَا يَا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثَي

(42) يَا مَنْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِيلُهُ يَا مَنْ فِي الْآفَاقِ آيَاتُهُ يَا مَنْ فِي الْآيَاتِ بُرْهَانُهُ يَا مَنْ فِي الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ يَا مَنْ فِي الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ يَا مَنْ فِي الْقِيَامَةِ مُلْكُهُ يَا مَنْ فِي الْحِسَابِ هَيْبَتُهُ يَا مَنْ فِي الْمِيزَانِ

قَضَاؤُهُ يَا مَنْ فِي الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ يَا مَنْ فِي النَّارِ عِقَابُهُ

(43) يَا مَنْ إِلَيْهِ يَهْرُبُ الْخَائِفُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَقْصِدُ الْمُنِيبُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَلْجَأُ الْمُتَحَيِّرُونَ يَا مَنْ بِهِ يَسْتَأْنِسُ الْمُرِيدُونَ يَا مَنْ بِهِ يَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ يَا مَنْ فِي عَفْوِهِ يَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَسْكُنُ الْمُوقِنُونَ يَا مَنْ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ

(44) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَبِيبُ يَا طَبِيبُ يَا قَرِيبُ يَا رَقِيبُ يَا حَسِيبُ يَا مَهِيبُ [مُهِيبُ] يَا مُثِيبُ يَا مُجِيبُ يَا خَبِيرُ يَا بَصِيرُ

(45) يَا أَقْرَبَ مِنْ كُلِّ قَرِيبٍ يَا أَحَبَّ مِنْ كُلِّ حَبِيبٍ يَا أَبْصَرَ مِنْ كُلِّ بَصِيرٍ يَا أَخْبَرَ مِنْ كُلِّ خَبِيرٍ يَا أَشْرَفَ مِنْ كُلِّ شَرِيفٍ يَا أَرْفَعَ مِنْ كُلِّ رَفِيعٍ يَا أَقْوَي مِنْ كُلِّ قَوِيٍّ يَا أَغْنَي مِنْ كُلِّ غَنِيٍّ يَا أَجْوَدَ مِنْ كُلِّ جَوَادٍ يَا أَرْأَفَ مِنْ كُلِّ رَءُوفٍ

(46) يَا غَالِبا غَيْرَ مَغْلُوبٍ يَا صَانِعا غَيْرَ مَصْنُوعٍ يَا خَالِقا غَيْرَ مَخْلُوقٍ يَا مَالِكا غَيْرَ مَمْلُوكٍ يَا قَاهِرا غَيْرَ مَقْهُورٍ يَا رَافِعا غَيْرَ مَرْفُوعٍ يَا حَافِظا غَيْرَ مَحْفُوظٍ يَا نَاصِرا غَيْرَ مَنْصُورٍ يَا شَاهِدا غَيْرَ غَائِبٍ يَا قَرِيبا غَيْرَ بَعِيدٍ

(47) يَا نُورَ النُّورِ يَا مُنَوِّرَ النُّورِ يَا خَالِقَ النُّورِ يَا مُدَبِّرَ النُّورِ يَا مُقَدِّرَ النُّورِ يَا نُورَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا قَبْلَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا بَعْدَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا فَوْقَ كُلِّ نُورٍ يَا نُورا لَيْسَ كَمِثْلِهِ نُورٌ

(48)يَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِيفٌ يَا مَنْ فِعْلُهُ لَطِيفٌ يَا مَنْ لُطْفُهُ مُقِيمٌ يَا مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِيمٌ يَا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ يَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ يَا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ يَا مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ يَا مَنْ ذِكْرُهُ حُلْوٌ يَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِيمٌ

(49)اللَّهُمَّ

إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُسَهِّلُ يَا مُفَصِّلُ يَا مُبَدِّلُ يَا مُذَلِّلُ يَا مُنَزِّلُ يَا مُنَوِّلُ يَا مُفْضِلُ يَا مُجْزِلُ يَا مُمْهِلُ يَا مُجْمِلُ

(50) يَا مَنْ يَرَي وَ لا يُرَي يَا مَنْ يَخْلُقُ وَ لا يُخْلَقُ يَا مَنْ يَهْدِي وَ لا يُهْدَي يَا مَنْ يُحْيِي وَ لا يُحْيَي يَا مَنْ يَسْأَلُ وَ لا يُسْأَلُ يَا مَنْ يُطْعِمُ وَ لا يُطْعَمُ يَا مَنْ يُجِيرُ وَ لا يُجَارُ عَلَيْهِ يَا مَنْ يَقْضِي وَ لا يُقْضَي عَلَيْهِ يَا مَنْ يَحْكُمُ وَ لا يُحْكَمُ عَلَيْهِ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوا أَحَدٌ

(51) يَا نِعْمَ الْحَسِيبُ يَا نِعْمَ الطَّبِيبُ يَا نِعْمَ الرَّقِيبُ يَا نِعْمَ الْقَرِيبُ يَا نِعْمَ الْمُجِيبُ يَا نِعْمَ الْحَبِيبُ يَا نِعْمَ الْكَفِيلُ يَا نِعْمَ الْوَكِيلُ يَا نِعْمَ الْمَوْلَي يَا نِعْمَ النَّصِيرُ

(52)يَا سُرُورَ الْعَارِفِينَ يَا مُنَي الْمُحِبِّينَ يَا أَنِيسَ الْمُرِيدِينَ يَا حَبِيبَ التَّوَّابِينَ يَا رَازِقَ الْمُقِلِّينَ يَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِينَ يَا قُرَّةَ عَيْنِ الْعَابِدِينَ يَا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَكْرُوبِينَ يَا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِينَ يَا إِلَهَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ

(53) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا رَبَّنَا يَا إِلَهَنَا يَا سَيِّدَنَا يَا مَوْلانَا يَا نَاصِرَنَا يَا حَافِظَنَا يَا دَلِيلَنَا يَا مُعِينَنَا يَا حَبِيبَنَا يَا طَبِيبَنَا

(54) يَا رَبَّ النَّبِيِّينَ وَ الْأَبْرَارِ يَا رَبَّ الصِّدِّيقِينَ وَ الْأَخْيَارِ يَا رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ يَا رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْكِبَارِ يَا رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ يَا رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ يَا رَبَّ الصَّحَارِي وَ الْقِفَارِ يَا رَبَّ الْبَرَارِي وَ الْبِحَارِ يَا رَبَّ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ يَا رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ

(55) يَا مَنْ نَفَذَ فِي كُلِّ شَيْ ءٍ أَمْرُهُ يَا مَنْ لَحِقَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عِلْمُهُ يَا مَنْ بَلَغَتْ إِلَي كُلِّ شَيْ ءٍ قُدْرَتُهُ يَا مَنْ لا تُحْصِي

الْعِبَادُ نِعَمَهُ يَا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُكْرَهُ يَا مَنْ لا تُدْرِكُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ يَا مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ كُنْهَهُ يَا مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُهُ يَا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ يَا مَنْ لا مُلْكَ إِلا مُلْكُهُ يَا مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ

(56) يَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَي يَا مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْيَا يَا مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَي يَا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَي يَا مَنْ لَهُ الْآيَاتُ الْكُبْرَي يَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَي يَا مَنْ لَهُ الْحُكْمُ وَ الْقَضَاءُ يَا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ يَا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَي يَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَي

(57) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا عَفُوُّ يَا غَفُورُ يَا صَبُورُ يَا شَكُورُ يَا رَءُوفُ يَا عَطُوفُ يَا مَسْئُولُ يَا وَدُودُ يَا سُبُّوحُ يَا قُدُّوسُ

(58) يَا مَنْ فِي السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ يَا مَنْ فِي الْأَرْضِ آيَاتُهُ يَا مَنْ فِي كُلِّ شَيْ ءٍ دَلائِلُهُ يَا مَنْ فِي الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ يَا مَنْ فِي الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ يَا مَنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ يَا مَنْ إِلَيْهِ يَرْجِعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ يَا مَنْ أَظْهَرَ فِي كُلِّ شَيْ ءٍ لُطْفَهُ يَا مَنْ أَحْسَنَ كُلَّ شَيْ ءٍ خَلَقَهُ يَا مَنْ تَصَرَّفَ فِي الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ

(59) يَا حَبِيبَ مَنْ لا حَبِيبَ لَهُ يَا طَبِيبَ مَنْ لا طَبِيبَ لَهُ يَا مُجِيبَ مَنْ لا مُجِيبَ لَهُ يَا شَفِيقَ مَنْ لا شَفِيقَ لَهُ يَا رَفِيقَ مَنْ لا رَفِيقَ لَهُ يَا مُغِيثَ مَنْ لا مُغِيثَ لَهُ يَا دَلِيلَ مَنْ لا دَلِيلَ لَهُ يَا أَنِيسَ مَنْ لا أَنِيسَ لَهُ يَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ يَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ

(60) يَا كَافِيَ مَنِ اسْتَكْفَاهُ يَا هَادِيَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ يَا كَالِيَ مَنِ اسْتَكْلاهُ يَا رَاعِيَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ

يَا شَافِيَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ يَا قَاضِيَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ يَا مُغْنِيَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ يَا مُوفِيَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ يَا مُقَوِّيَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ يَا وَلِيَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ

(61) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا خَالِقُ يَا رَازِقُ يَا نَاطِقُ يَا صَادِقُ يَا فَالِقُ يَا فَارِقُ يَا فَاتِقُ يَا رَاتِقُ يَا سَابِقُ [فَائِقُ] يَا سَامِقُ

(62) يَا مَنْ يُقَلِّبُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ يَا مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ يَا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ يَا مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ يَا مَنْ قَدَّرَ الْخَيْرَ وَ الشَّرَّ يَا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَيَاةَ يَا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ يَا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا يَا مَنْ لَيْسَ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ يَا مَنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ

(63) يَا مَنْ يَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِيدِينَ يَا مَنْ يَعْلَمُ ضَمِيرَ الصَّامِتِينَ يَا مَنْ يَسْمَعُ أَنِينَ الْوَاهِنِينَ يَا مَنْ يَرَي بُكَاءَ الْخَائِفِينَ يَا مَنْ يَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِينَ يَا مَنْ يَقْبَلُ عُذْرَ التَّائِبِينَ يَا مَنْ لا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ يَا مَنْ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ يَا مَنْ لا يَبْعُدُ عَنْ قُلُوبِ الْعَارِفِينَ يَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ

(64) يَا دَائِمَ الْبَقَاءِ يَا سَامِعَ الدُّعَاءِ يَا وَاسِعَ الْعَطَاءِ يَا غَافِرَ الْخَطَاءِ يَا بَدِيعَ السَّمَاءِ يَا حَسَنَ الْبَلاءِ يَا جَمِيلَ الثَّنَاءِ يَا قَدِيمَ السَّنَاءِ يَا كَثِيرَ الْوَفَاءِ يَا شَرِيفَ الْجَزَاءِ

(65) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا سَتَّارُ يَا غَفَّارُ يَا قَهَّارُ يَا جَبَّارُ يَا صَبَّارُ يَا بَارُّ يَا مُخْتَارُ يَا فَتَّاحُ يَا نَفَّاحُ يَا مُرْتَاحُ

(66) يَا مَنْ خَلَقَنِي وَ سَوَّانِي يَا مَنْ رَزَقَنِي وَ رَبَّانِي يَا مَنْ أَطْعَمَنِي وَ سَقَانِي يَا مَنْ قَرَّبَنِي وَ أَدْنَانِي يَا مَنْ عَصَمَنِي وَ كَفَانِي يَا مَنْ حَفِظَنِي وَ كَلانِي يَا مَنْ أَعَزَّنِي وَ أَغْنَانِي

يَا مَنْ وَفَّقَنِي وَ هَدَانِي يَا مَنْ آنَسَنِي وَ آوَانِي يَا مَنْ أَمَاتَنِي وَ أَحْيَانِي

(67) يَا مَنْ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ يَا مَنْ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ يَا مَنْ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلا بِإِذْنِهِ يَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ يَا مَنْ لا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ يَا مَنْ لا رَادَّ لِقَضَائِهِ يَا مَنِ انْقَادَ كُلُّ شَيْ ءٍ لِأَمْرِهِ يَا مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ يَا مَنْ يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ

(68) يَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَادا يَا مَنْ جَعَلَ الْجِبَالَ أَوْتَادا يَا مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجا يَا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُورا يَا مَنْ جَعَلَ اللَّيْلَ لِبَاسا يَا مَنْ جَعَلَ النَّهَارَ مَعَاشا يَا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُبَاتا يَا مَنْ جَعَلَ السَّمَاءَ بِنَاءً يَا مَنْ جَعَلَ الْأَشْيَاءَ أَزْوَاجا يَا مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصَادا

(69) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا سَمِيعُ يَا شَفِيعُ يَا رَفِيعُ يَا مَنِيعُ يَا سَرِيعُ يَا بَدِيعُ يَا كَبِيرُ يَا قَدِيرُ يَا خَبِيرُ [مُنِيرُ] يَا مُجِيرُ

(70) يَا حَيّا قَبْلَ كُلِّ حَيٍّ يَا حَيّا بَعْدَ كُلِّ حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي لَيْسَ كَمِثْلِهِ حَيٌّ يَا حَيُّ الَّذِي لا يُشَارِكُهُ حَيٌّ يَا حَيُّ الَّذِي لا يَحْتَاجُ إِلَي حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي يُمِيتُ كُلَّ حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي يَرْزُقُ كُلَّ حَيٍّ يَا حَيّا لَمْ يَرِثِ الْحَيَاةَ مِنْ حَيٍّ يَا حَيُّ الَّذِي يُحْيِي الْمَوْتَي يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ

(71) يَا مَنْ لَهُ ذِكْرٌ لا يُنْسَي يَا مَنْ لَهُ نُورٌ لا يُطْفَي يَا مَنْ لَهُ نِعَمٌ لا تُعَدُّ يَا مَنْ لَهُ مُلْكٌ لا يَزُولُ يَا مَنْ لَهُ ثَنَاءٌ لا يُحْصَي يَا مَنْ لَهُ جَلالٌ لا يُكَيَّفُ يَا مَنْ لَهُ كَمَالٌ

لا يُدْرَكُ يَا مَنْ لَهُ قَضَاءٌ لا يُرَدُّ يَا مَنْ لَهُ صِفَاتٌ لا تُبَدَّلُ يَا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَيَّرُ

التَّوَّابِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ يَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ

(72) يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا مَالِكَ يَوْمِ الدِّينِ يَا غَايَةَ الطَّالِبِينَ يَا ظَهْرَ اللاجِينَ يَا مُدْرِكَ الْهَارِبِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ يَا مَنْ يُحِبُّ

(73) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا شَفِيقُ يَا رَفِيقُ يَا حَفِيظُ يَا مُحِيطُ يَا مُقِيتُ يَا مُغِيثُ يَا مُعِزُّ يَا مُذِلُّ يَا مُبْدِئُ يَا مُعِيدُ

(74) يَا مَنْ هُوَ أَحَدٌ بِلا ضِدٍّ يَا مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ يَا مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَيْبٍ يَا مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا كَيْفٍ يَا مَنْ هُوَ قَاضٍ بِلا حَيْفٍ يَا مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلا وَزِيرٍ يَا مَنْ هُوَ عَزِيزٌ بِلا ذُلٍّ يَا مَنْ هُوَ غَنِيٌّ بِلا فَقْرٍ يَا مَنْ هُوَ مَلِكٌ بِلا عَزْلٍ يَا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبِيهٍ

(75) يَا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ يَا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ يَا مَنْ حَمْدُهُ عِزٌّ لِلْحَامِدِينَ يَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِيعِينَ يَا مَنْ بَابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطَّالِبِينَ يَا مَنْ سَبِيلُهُ وَاضِحٌ لِلْمُنِيبِينَ يَا مَنْ آيَاتُهُ بُرْهَانٌ لِلنَّاظِرِينَ يَا مَنْ كِتَابُهُ تَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ يَا مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطَّائِعِينَ وَ الْعَاصِينَ يَا مَنْ رَحْمَتُهُ قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ

(76) يَا مَنْ تَبَارَكَ اسْمُهُ يَا مَنْ تَعَالَي جَدُّهُ يَا مَنْ لا إِلَهَ غَيْرُهُ يَا مَنْ جَلَّ ثَنَاؤُهُ يَا مَنْ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ يَا مَنْ يَدُومُ بَقَاؤُهُ يَا مَنِ الْعَظَمَةُ بَهَاؤُهُ يَا مَنِ الْكِبْرِيَاءُ رِدَاؤُهُ يَا مَنْ لا تُحْصَي آلاؤُهُ يَا مَنْ لا تُعَدُّ نَعْمَاؤُهُ

(77) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُعِينُ يَا أَمِينُ يَا مُبِينُ يَا مَتِينُ يَا مَكِينُ يَا رَشِيدُ يَا حَمِيدُ يَا

مَجِيدُ يَا شَدِيدُ يَا شَهِيدُ

(78) يَا ذَا الْعَرْشِ الْمَجِيدِ يَا ذَا الْقَوْلِ السَّدِيدِ يَا ذَا الْفِعْلِ الرَّشِيدِ يَا ذَا الْبَطْشِ الشَّدِيدِ يَا ذَا الْوَعْدِ وَ الْوَعِيدِ يَا مَنْ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ يَا مَنْ هُوَ فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ يَا مَنْ هُوَ قَرِيبٌ غَيْرُ بَعِيدٍ يَا مَنْ هُوَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ شَهِيدٌ يَا مَنْ هُوَ لَيْسَ بِظَلامٍ لِلْعَبِيدِ

(79) يَا مَنْ لا شَرِيكَ لَهُ وَ لا وَزِيرَ يَا مَنْ لا شَبِيهَ [شِبْهَ] لَهُ وَ لا نَظِيرَ يَا خَالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِيرِ يَا مُغْنِيَ الْبَائِسِ الْفَقِيرِ يَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ يَا رَاحِمَ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ يَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْكَسِيرِ يَا عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِيرِ يَا مَنْ هُوَ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ يَا مَنْ هُوَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ

(80) يَا ذَا الْجُودِ وَ النِّعَمِ يَا ذَا الْفَضْلِ وَ الْكَرَمِ يَا خَالِقَ اللَّوْحِ وَ الْقَلَمِ يَا بَارِئَ الذَّرِّ وَ النَّسَمِ يَا ذَا الْبَأْسِ وَ النِّقَمِ يَا مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ يَا عَالِمَ السِّرِّ وَ الْهِمَمِ يَا رَبَّ الْبَيْتِ وَ الْحَرَمِ يَا مَنْ خَلَقَ الْأَشْيَاءَ مِنَ الْعَدَمِ

(81) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا فَاعِلُ يَا جَاعِلُ يَا قَابِلُ يَا كَامِلُ يَا فَاصِلُ يَا وَاصِلُ يَا عَادِلُ يَا غَالِبُ يَا طَالِبُ يَا وَاهِبُ

(82) يَا مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ يَا مَنْ أَكْرَمَ بِجُودِهِ يَا مَنْ جَادَ بِلُطْفِهِ يَا مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ يَا مَنْ قَدَّرَ بِحِكْمَتِهِ يَا مَنْ حَكَمَ بِتَدْبِيرِهِ يَا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ يَا مَنْ تَجَاوَزَ بِحِلْمِهِ يَا مَنْ دَنَا فِي عُلُوِّهِ يَا مَنْ عَلا فِي دُنُوِّهِ

(83) يَا مَنْ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ يَا

مَنْ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُعِزُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُذِلُّ مَنْ يَشَاءُ يَا مَنْ يُصَوِّرُ فِي الْأَرْحَامِ مَا يَشَاءُ يَا مَنْ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ

(84) يَا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا يَا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْ ءٍ قَدْرا يَا مَنْ لا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدا يَا مَنْ جَعَلَ [مِنَ الْمَلائِكَةِ] الْمَلائِكَةَ رُسُلا يَا مَنْ جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجا يَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارا يَا مَنْ خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرا يَا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْ ءٍ أَمَدا يَا مَنْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عِلْما يَا مَنْ أَحْصَي كُلَّ شَيْ ءٍ عَدَدا

(85) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا أَوَّلُ يَا آخِرُ يَا ظَاهِرُ يَا بَاطِنُ يَا بَرُّ يَا حَقُّ يَا فَرْدُ يَا وِتْرُ يَا صَمَدُ يَا سَرْمَدُ

(86) يَا خَيْرَ مَعْرُوفٍ عُرِفَ يَا أَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ يَا أَجَلَّ مَشْكُورٍ شُكِرَ يَا أَعَزَّ مَذْكُورٍ ذُكِرَ يَا أَعْلَي مَحْمُودٍ حُمِدَ يَا أَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ يَا أَرْفَعَ مَوْصُوفٍ وُصِفَ يَا أَكْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ يَا أَكْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ يَا أَشْرَفَ مَحْبُوبٍ عُلِمَ

(87) يَا حَبِيبَ الْبَاكِينَ يَا سَيِّدَ الْمُتَوَكِّلِينَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ يَا أَنِيسَ الذَّاكِرِينَ يَا مَفْزَعَ الْمَلْهُوفِينَ يَا مُنْجِيَ الصَّادِقِينَ يَا أَقْدَرَ الْقَادِرِينَ يَا أَعْلَمَ الْعَالِمِينَ يَا إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ

(88) يَا مَنْ عَلا فَقَهَرَ يَا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ يَا مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ يَا مَنْ عُبِدَ فَشَكَرَ يَا مَنْ عُصِيَ فَغَفَرَ يَا مَنْ لا تَحْوِيهِ الْفِكَرُ يَا مَنْ لا يُدْرِكُهُ بَصَرٌ يَا مَنْ لا يَخْفَي عَلَيْهِ أَثَرٌ يَا رَازِقَ الْبَشَرِ يَا مُقَدِّرَ كُلِّ قَدَرٍ

(89) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا حَافِظُ يَا بَارِئُ يَا ذَارِئُ يَا بَاذِخُ يَا فَارِجُ يَا فَاتِحُ يَا كَاشِفُ يَا ضَامِنُ يَا آمِرُ يَا نَاهِي

(90) يَا مَنْ لا

يَعْلَمُ الْغَيْبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَصْرِفُ السُّوءَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَغْفِرُ الذَّنْبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُتِمُّ النِّعْمَةَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُقَلِّبُ الْقُلُوبَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُنَزِّلُ الْغَيْثَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يَبْسُطُ الرِّزْقَ إِلا هُوَ يَا مَنْ لا يُحْيِي الْمَوْتَي إِلا هُوَ

(91) يَا مُعِينَ الضُّعَفَاءِ يَا صَاحِبَ الْغُرَبَاءِ يَا نَاصِرَ الْأَوْلِيَاءِ يَا قَاهِرَ الْأَعْدَاءِ يَا رَافِعَ السَّمَاءِ يَا أَنِيسَ الْأَصْفِيَاءِ يَا حَبِيبَ الْأَتْقِيَاءِ يَا كَنْزَ الْفُقَرَاءِ يَا إِلَهَ الْأَغْنِيَاءِ يَا أَكْرَمَ الْكُرَمَاءِ

(92) يَا كَافِيا مِنْ كُلِّ شَيْ ءٍ يَا قَائِما عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ لا يُشْبِهُهُ شَيْ ءٌ يَا مَنْ لا يَزِيدُ فِي مُلْكِهِ شَيْ ءٌ يَا مَنْ لا يَخْفَي عَلَيْهِ شَيْ ءٌ يَا مَنْ لا يَنْقُصُ مِنْ خَزَائِنِهِ شَيْ ءٌ يَا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ يَا مَنْ لا يَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَيْ ءٌ يَا مَنْ هُوَ خَبِيرٌ بِكُلِّ شَيْ ءٍ يَا مَنْ وَسِعَتْ رَحْمَتُهُ كُلَّ شَيْ ءٍ

(93) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُكْرِمُ يَا مُطْعِمُ يَا مُنْعِمُ يَا مُعْطِي يَا مُغْنِي يَا مُقْنِي يَا مُفْنِي يَا مُحْيِي يَا مُرْضِي يَا مُنْجِي

(94) يَا أَوَّلَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ آخِرَهُ يَا إِلَهَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ مَلِيكَهُ يَا رَبَّ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ صَانِعَهُ يَا بَارِئَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ خَالِقَهُ يَا قَابِضَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ بَاسِطَهُ يَا مُبْدِئَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ مُعِيدَهُ يَا مُنْشِئَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ مُقَدِّرَهُ يَا مُكَوِّنَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ مُحَوِّلَهُ يَا مُحْيِيَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ مُمِيتَهُ يَا خَالِقَ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ وَارِثَهُ

(95) يَا خَيْرَ ذَاكِرٍ وَ مَذْكُورٍ يَا خَيْرَ شَاكِرٍ وَ مَشْكُورٍ يَا خَيْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ

يَا خَيْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ يَا خَيْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ يَا خَيْرَ مُجِيبٍ وَ مُجَابٍ يَا خَيْرَ مُونِسٍ وَ أَنِيسٍ يَا خَيْرَ صَاحِبٍ وَ جَلِيسٍ يَا خَيْرَ مَقْصُودٍ وَ مَطْلُوبٍ يَا خَيْرَ حَبِيبٍ وَ مَحْبُوبٍ

(96) يَا مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعَاهُ مُجِيبٌ يَا مَنْ هُوَ لِمَنْ أَطَاعَهُ حَبِيبٌ يَا مَنْ هُوَ إِلَي مَنْ أَحَبَّهُ قَرِيبٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقِيبٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ كَرِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي عَظَمَتِهِ رَحِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي حِكْمَتِهِ عَظِيمٌ يَا مَنْ هُوَ فِي إِحْسَانِهِ قَدِيمٌ يَا مَنْ هُوَ بِمَنْ أَرَادَهُ عَلِيمٌ

(97) اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُسَبِّبُ يَا مُرَغِّبُ يَا مُقَلِّبُ يَا مُعَقِّبُ يَا مُرَتِّبُ يَا مُخَوِّفُ يَا مُحَذِّرُ يَا مُذَكِّرُ يَا مُسَخِّرُ يَا مُغَيِّرُ

(98) يَا مَنْ عِلْمُهُ سَابِقٌ يَا مَنْ وَعْدُهُ صَادِقٌ يَا مَنْ لُطْفُهُ ظَاهِرٌ يَا مَنْ أَمْرُهُ غَالِبٌ يَا مَنْ كِتَابُهُ مُحْكَمٌ يَا مَنْ قَضَاؤُهُ كَائِنٌ يَا مَنْ قُرْآنُهُ مَجِيدٌ يَا مَنْ مُلْكُهُ قَدِيمٌ يَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِيمٌ يَا مَنْ عَرْشُهُ عَظِيمٌ

(99) يَا مَنْ لا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يَا مَنْ لا يَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ فِعْلٍ يَا مَنْ لا يُلْهِيهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ يَا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ سُؤَالٌ عَنْ سُؤَالٍ يَا مَنْ لا يَحْجُبُهُ شَيْ ءٌ عَنْ شَيْ ءٍ يَا مَنْ لا يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ يَا مَنْ هُوَ غَايَةُ مُرَادِ الْمُرِيدِينَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَي هِمَمِ الْعَارِفِينَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَي طَلَبِ الطَّالِبِينَ يَا مَنْ لا يَخْفَي عَلَيْهِ ذَرَّةٌ فِي الْعَالَمِينَ

(100) يَا حَلِيما لا يَعْجَلُ يَا جَوَادا لا يَبْخَلُ يَا صَادِقا لا يُخْلِفُ يَا وَهَّابا لا يَمَلُّ يَا قَاهِرا لا يُغْلَبُ يَا عَظِيما لا يُوصَفُ يَا عَدْلا لا يَحِيفُ

يَا غَنِيّا لا يَفْتَقِرُ يَا كَبِيرا لا يَصْغُرُ يَا حَافِظا لا يَغْفُلُ سُبْحَانَكَ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ

و در پايان روايت آمده: امام حسين عليه السّلام فرمود: پدرم علي بن ابيطالب عليه السّلام به حفظ اين دعا وصيّت كرد،و نيز اينكه آن را بر كفن ايشان بنيوسم و به اهل خود تعليم دهم و آنان را به خواندنش ترغيب نمايم. اين دعا مشتمل بر هزار نام از نامهاي خدا است و اسم اعظم نيز در آن است. فقير گويد: از اين روايت دو نكته استفاده مي شود،اوّل: استحباب نوشتن اين دعا بر كفن چنان كه علاّمه بحر العلوم(عطر مرقده) در كتاب «الدرّة» به آن اشاره فرموده است:

وَسُنَّ اَنْ يُكْتَبَ بالاْكْفانِ شَهادَةُ الاِْسْلامِ وَالاِْيمانِ

{شد مستحب نوشتن بر اكفان گواه بر اسلام و هم بر ايمان}

وَهكَذا كِتابَةُ الْقُرْانِ وَالْجَوْشَنُ المَنْعُوتُِ بِالاْمانِ

{و هم نوشتن كتاب قرآن و جوشن آن دعاي امن و امان}

دومّ: استحباب خواندن اين دعا در اوّل ماه رمضان،و امّا درباره قرائت آن در خصوص شبهاي قدر بايد گفت، ذكري از آن در اين روايت نيامده است ولي علاّمه مجلسي قدس سره روحه در كتاب «زاد المعاد» آن را در ضمن اعمال شبهاي قدر ذكر نموده است و در پاره اي از روايات نيز وارد شده كه دعاي «جوشن كبير» را در هر يك از شبهاي قدر بخوانند.و براي ما در اين مقام فرمايش علاّمه مجلسي احلّه اللّه دار المقام كافي است. در هر صورت اين دعا مشتمل بر صد بند است،و هر بندي مشتمل بر ده نام از نام هاي خداست كه در آخر هر بند بايد گفت:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ

و در كتاب «بلد الامين» آمده است كه در آغاز هر بند «بسم اللّه» بگويد و در

آخرش:

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ يا اءرْحَمَ الرّاحِمينَ

منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست،فريادرس فريادرس بر محّمد و خاندانش درود فرست و ما را اي پروردگار از آتش رهايي بخش،اي سرچشمه هيبت و كرامت،اي مهربان ترين مهربانان.و آن دعا اين است:

و آن دُعا اين است:

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهرباني اش هميشگي است

(1)خدايا از تو خواستارم به نامت،اي خدا،اي بخشنده،اي مهربان،اي گرامي،اي پايدار،اي بزرگ،اي ديرينه اي دانا،اي شكيفا،اي فرزانه،منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست،فرياد رس فرياد رس،ما را از آتش برهان اي پروردگار من.

(2)اي سرور سروران،اي برآورنده دعاها،اي بلندي بخش جايگاهها،اي سرچشمه نيكيها،اي درگذرنده از خطاها،اي عطابخش خواسته ها،اي پذيرنده توبه ها،اي شنونده نداها،اي داناي رازها،اي دور كننده بلاها

(3)اي بهترين آمرزگاران،اي بهترين گشايشگران اي بهترين ياوران،اي بهترين داوران،اي بهترين روزي دهان،اي بهترين وارثان،اي بهترين ستايشگران اي بهترين يادآوران،اي بهترين عطابخشان،اي بهترين نيكوكاران،

(4)اي آن كه شكوه و زيبايي تنها از آن اوست اي آن كه توانايي و برازندگي تنها از آن اوست،اي آن كه فرمانروايي و شوكت تنها از آن اوست،اي آنكه اوست بزرگ و برتر،اي پديدآورنده ابرهاي پرباران،اي آن كه نيرومند،و پرتوان است،اي آن كه حسابرسي چالاك است،اي آن كه كيفرش سخت و شديد است،اي آن كه پاداش نيك تنها نزد اوست،اي آن كه دفرت هستي پيش روي اوست

(5) خدايا!از تو خواستارم به نامت اي پرمهر،اي بخشايشگر،اي جزادهنده،اي روشني خرد،اي فرمانروا،اي خشنودي،اي آمرزش،اي پاك،اي پشتوانه،اي صاحب نعمت و بيان

(6)اي آن كه همه در برابر عظمتش فروتن،اي آن كه همه در برابر قدرتش تسليم،اي آن كه همه در برابر عزّتش خوار، اي آن كه همه در برابر هيبتش هراسان،اي آن كه همه از

ترسش فرمانبردار،اي آن كه كوهها از بيمش شكافته،اي آن كه آسمانها به امرش بر پا،اي آن كه زمينها به اجازه اش بر جا،اي آن كه رعد به ستايشش تسبيح گو است،اي آن كه بر اهل مملكتش ستم نمي كند

(7)اي درگذرنده از خطاها،اي برطرف كننده بلاها،اي اوج اميدواريها،اي بسياردهنده عطاها،اي بخشنده هدايا، اي روزي رسان آفريده ها،اي برآورنده آرزوها،اي شنواي گلايه ها،اي برانگيزنده بندگان،اي بندگشاي دربندان

(8) اي صاحب سپاس و ستايش،اي صاحب فخر و زيبايي،اي صاحب بزرگواري و والايي،اي صاحب پيمان و وفا، اي صاحب گذشت و رضا،اي صاحب بخشش و عطاء،اي صاحب دادرسي و داوري،اي صاحب عزّت و بقا،اي صاحب كرم و بخشش،اي صاحب عطاها و نعمتها

(9)خدايا از تو خواستارم به نامت اي بازدارنده،اي دور كننده،اي بردارنده،اي سازنده،اي سودبخش،اي شنوا،اي گرد آوردنده،اي ياريگر،اي مهرگستر،اي وسعت بخش

(10)اي سازنده هر ساخته،اي آفريننده هر آفريده،اي روزي بخش هر روزي خوار، اي داراي هر دارايي،اي غمگسار هر غمزده،اي فرج بخش هر اندوهگين،اي مهرورز بر هر مهرجو اي ياور هر بي ياور،اي پرده پوش هر كاستي،اي پناه هر رانده.

(11)اي توشه ام در سختي،اي اميدم در ناگواري،اي همدم در وحشت،اي همرهم در غربت اي سرپرستم در نعمت،اي فريادرسم در گرفتاري،اي رهنمايم در سرگرداني،اي توانگري ام در تنگدستي اي پناهم در دماندگي،اي مددرسانم در پريشاني

(12)اي داناي نهانها،اي آمرزنده گناهان،اي پرده پوش عيبها،اي غمگسار غمها،اي دگرگون ساز دلها،اي پزشك قلبها،اي روشني بخش دلها،اي همدم جانها،اي گره گشاي اندوهها،اي گشايشگر دلتنگيها

(13)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي والا،اي زيبا،اي كارگشا،اي سرپرست،اي راهنما،اي پذيرا،اي گرداننده،اي عطابخش،اي درگذرنده،اي حال گردان

(14)اي رهنماي رهجويان،اي مددرس مددجويان،اي فريادرس فريادكنان،اي پناه پناهندگان،اي ايمني بخش هراسندگان،اي ياور مؤمنان،اي مهرورز بر خاك نشستگان،اي پناه عصيانگران،اي آمرزنده گنهگاران،اي اجابت كننده دعاي بيچارگان.

(15)اي صاحب جود و نيكي،اي صاحب بخش و عطا،اي صاحب امن و امان،اي صاحب قدس و

پاكي،اي صاحب حكمت و بيان،اي صاحب رحمت و رضوان اي صاحب حجّت و برهان،اي صاحب عظمت و سلطان،اي صاحب مهر و اي پشتيبان،اي صاحب گذشت و غفران

(16)اي آن كه پروردگار همه اوست،اي آن كه معبود همه،اوست،اي آن كه آفريننده همه،اوست اي آن كه سازنده همه،اوست،اي آن كه پيش از همه بود،اي آن كه بعد از همه هست،اي آن كه از هر چيز برتر است،اي آن كه به همه چيز داناست،اي آن كه بر هر چيز توانا است،اي آن كه او هميشگي است و همه چيز رفتني است.

(17)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي ايمني بخش،اي چيره بر همه،اي هستي آفرين،اي دلبر،اي خردربا،اي سادگي بخش،اي توان ده،اي زينت بخش،اي نمايانگر،اي پخش كن.

(18)اي آن كه در فرمانروايي اش پابرجاست اي آن كه در پادشاهي اش ديرينه است،اي آن كه در شكوهش بزرگ است،اي آن كه بر بندگانش مهربان است،اي اي آن كه به هرچيز داناست،اي آن كه بر نافرمانان بردبار است،اي آن كه بر اميدواران اكرام ورزد،اي آن كه در آفرينش حكمت نمايد،اي آن كه در حكمتش مهر ورزد،اي آن كه در مهرش ديرينه است.

(19)اي آن كه جز به فضلش اميد نيست،اي آن كه جز عفوش خواهش نشود،اي آن كه جز به نيكي اش چشم ندوزند،اي آن كه جز از دادش نهراسند،اي آن كه پايدار نماند جز فرمانروايي اش،اي آن كه جز سلطنتش سلطنتي نيست،اي آن كه رحمتش همه را فرا گرفته،اي آن كه رحمتش بر خشمش پيشي گرفته،اي آن كه دانشش همه را فرو گرفته،اي آن كه هيچكس همانندش نيست.

(20)اي گشاينده اندوه،اي برطرف كننده غم،اي آمرزنده گناه،اي پذيرنده توبه،اي آفريننده آفريدگان،اي راست وعده،اي وفادار به پيمان،اي داناي راز نهان،اي شكافنده دانه،اي روزي دهنده بندگان.

(21)خدايا!از تو خواستارم به نامت اي والا،اي وفادار،اي توانگر،اي امان ده،اي پرمهر،اي خشنود،اي پاك،اي نمايان،اي پرتوان،اي فيض بخش.

(22)اي آن كه زيبايي را پديدار نمودي،اي آن كه زشتي را پوشاندي اي آن كه بر گناه سرزنش نكردي،اي آن كه پرده دري ننمودي،اي كه

گذشتت بزرگ،اي كه نيكو درگذري،اي آمرزگانيت فراگير،اي دستت به مهر گشوده،اي شنواي هر نجوي،اي سرانجام هر گلايه

(23)اي داراي نعمت فراوان،اي داراي رحمت فراگير،اي داراي بخشش آغازين،اي داراي حكمت رسا،اي داراي نيروي برازنده،اي داراي برهان قطعي،اي داراي كرامت هويدا، اي داراي عزّت پايدار،اي داراي توان استوار،اي داراي عظمت بلندپايه.

(24)اي پديدآورنده آسمانها اي برنهنده تاريكيها،اي رحم كننده اشكهاي ريزان،اي درگذرنده از لغزشها،اي پوشنده زشتيها،اي زندگي بخش مردگان،اي فرودآور آيات،اي دوچندان كن خوبيها،اي ناپديد كننده بديها، اي سخت شكنجه.

(25)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي صورتگر،اي سنجيده كار،اي گرداننده،اي پاك كننده،اي روشني بخش،اي ساده ساز،اي مژده ده،اي بيم ده،اي پيش آور،اي پس آور.

(26)اي پروردگار خانه محترم،اي پرودگار ماه محترم،اي پرودگار شهر محترم،اي پروردگار ركن و مقام،اي پروردگار مشعر الحرام،اي پروردگار مسجد الحرام،اي پروردگار حلال و حرام،اي پروردگار روشني و تاريكي، اي پروردگار تحيّت و سلام،اي پرورنده نيرو در مردمان.

(27)اي داورترين داوران،اي دادگرترين دادگران،اي راستگوترين راستگويان،اي پاكترين پاكان،اي بهترين آفرينندگان،اي چابكترين حسابگران،اي شنواترين شنوندگان،اي بيناترين بينندگان،اي ياورترين ياوران،اي گرامي ترين گراميان.

(28)اي تكيه گاه آن كه تكيه گاه ندارد،اي پشتيبان آن كه پشتيباني ندارد،اي اندوخته آن كه اندوخته اي ندارد اي پناه آن كه پناهي ندارد،اي فريادرس آن كه فريادرسي ندارد،اي افتخار آن كه افتخاري ندارد،اي عزّت آن كه عزّتي ندارد اي مددرسان آن كه مددي ندارد،اي همدم آن كه همدمي ندارد،اي ايمني بخش آن كه ايمني ندارد

(29)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي نگهدار،اي پايدار،اي پاينده،اي مهرورز،اي سلامتي بخش،اي داور،اي دانا،اي بخش كن،اي بازگير،اي فراخي بخش.

(30)اي نگهدار آن كه از او نگهداري جويد،اي مهربان بر آن كه از او مهر جويد،اي آمرزنده آن كه از او آمرزش خواهد اي ياور آن كه از او ياري طلبد،اي حافظ آن كه از او حفاظت خواهد،اي اكرام كننده آن كه از او اكرام خواهد،اي راهنماي آن كه از او راهنمايي جويد،اي دادرس آن كه از او دادرسي

خواهد،اي مدديار آن كه از او مدد جويد،اي فريادرس آن كه از او فريادرسي خواهد

(31) اي عزيزي كه خوار نگردد،اي لطيفي كه دست اندازي نشود،اي پايداري كه خوا او را درنيابد،اي پاينده اي كه فنا نپذيرد،اي زنده اي كه نمي ميرد، اي پادشاهي كه از بين نمي رود،اي هميشگي كه فاني نمي شود،اي دانايي كه ناداني ندارد،اي بي نيازي كه خوراك نخواهد،اي توانايي كه ناتوان نمي گردد

خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي يكتا،اي يگانه،اي گواه،اي بزرگوار،اي ستايش پذير،اي راهنما اي برانگيزنده،اي ميراث برنده،اي زيان رسان،اي سودبخش

(33)اي بزرگ تر از هر بزرگ،اي كريم تر از هر كريم، اي مهربان تر از هر مهربان،اي داناتر از هر دانا،اي فرزانه تر از هر فرزانه،اي ديرينه از هر ديرينه، اي بزرگ تر از هر بزرگ،اي لطيف تر از هر لطيف،اي باشكوه تر از هر باشكوه،اي عزيزتر از هر عزيز.

(34)اي گذشت كريمانه،اي نعمتت بزرگ،اي خيرت بسيار،اي فضلت ديرينه،اي لطفت هميشگي، اي ضنعت چشم نواز،اي گره گشاي گرفتاري،اي بردارنده زيان،اي پادشاه هستي،اي داور بر حق،

(35)اي آن كه در پيمانش وفادار است،اي آن كه در وفاداري اش پايدار است،اي آن كه در پايداري اش والاست،اي آن كه در والايي اش نزديك است،اي آن كه در نزديكي اش با نرمي است،اي آن كه در نرمي اش شريف است،اي آن كه در شرفش با عزّت است،اي آن كه در عزّتش بزرگ است،اي آن كه در بزرگي اش شكوهمند است،اي آن كه در شكوهش ستوده است.

(36)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي بسنده،اي درمان بخش،اي وفادار،اي تندرستي ده اي راهنما،اي به نيكي خوان،اي داور،اي خشنود،اي بلندمرتبه،اي ماندگار.

(37)اي آن كه هرچيز برايش فروتن است،اي آن كه هر چيز از او هراسان است،اي آن كه هستي هرچيز از او است،اي آن كه هرچيز به او پديدار است،اي آن كه هرچيز به سوي او بازگشت كند،اي آن كه هرچيز از او ترسان است،اي آن كه هرچيز به او بر پاست،اي آن كه هر

چيز به سوي او دگرگون مي شود،اي آن كه هر چيز به ستايش او تسبيه گو است،اي آن كه هرچيز جز جلوه اش نابود است

(38) اي آن كه گريزگاهي نيست جز به بارگاهش،اي آن كه پناهي جز به درگاهش نيست،اي آن كه مقصدي جز به سوي او نيست،اي آن كه از خشمش رهاي نيست جز به مهرش،اي آن كه جز به سوي او ميلي نيست،اي آن كه جنبش و نيرويي نيست جز به او،اي آن كه جز از او مدد نجويند،اي آن كه جز بر او توكلّ نشود،اي آن كه جز به او اميدي نيست،اي آن كه جز او پرستيده نشود.

(39) اي بهترين هراس انگيزان،اي بهترين شوق آفرينان،اي بهترين جوياشدگان،اي بهترين پاسخ دهان،اي بهترين قصه شدگان اي بهترين يادشدگان،اي بهترين ستودگان،اي بهترين دلبران،اي بهترين خواندگان،اي بهترين همدمان.

(40)خدايا!از تو خواستارم به نامت اي آمرزگار،اي پرده پوش،اي توانا،اي چيره،اي آفريننده اي شكننده،اي شكسته بند،اي يادآور،اي بينا،اي ياور.

(41)اي آن كه آفريد پس متناسب نمود،اي آن كه اندازه نهاد پس رهنمون شد اي آن كه بلا را برگيرد،اي آن كه زمزمه نهان را بشنود،اي آن كه غرق شدگان را برهاند،اي آن كه از نابودي رهايي بخشد،اي آن كه بيماران را شفا دهد. اي آن كه خنداند و گرياند،اي آن كه ميراند و زنده كند،اي آن كه دوگونه مرد و زن آفريد.

(42) اي آن كه در خشكي و دريا راه اوست،اي آن كه در كرانه هاي هستي نشانه هاي اوست،اي آن كه در نشانه هايش برهان روشن اوست،اي آن كه در مرگ آفريدگان قدرت نمايي اوست،اي آن كه در قبرها پندآموزي اوست،اي آن كه در رستاخيز فرمانروايي بي حدّ اوست،اي آن كه در حسابرسي اعمال شكوه اوست،اي آن كه در سنجش كردارها داوري اوست،اي آن كه د ربهشت پاداش اوست،اي آن كه در دوزخ كيفر اوست

(43)اي آن كه هراسندگان به درگاه او گريزند،اي آن كه گنهكاران به سوي او پناه برند،اي آن كه پشيمانان آهنگ او كنند،اي آن كه پارسايان

به او ميل نمايند،اي آن كه سرگشتگان به او پناه برند،اي آن كه ارادتمندان به او انس گيرند،اي آن كه شيفتگان به او افتخار كنند،اي آن كه خطاكاران در عفوش طمع ورزند،اي آن كه يقين يافتگان به سوي او آرام گيرند،اي آن كه توكّل كنندگان بر او توكّل كنند.

(44)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي دوست داشتني،اي شفابخش،اي نزديك،اي ديده بان،اي حسابرس،اي هراس انگيز،اي پاداش ده،اي اجابت كننده،اي آگاه اي بينا.

(45)اي نزديك تر از هر نزديك،اي محبوب تر از هر محبوب،اي بيناتر از هر بينا،اي آگاه تر از هر آگاه،اي شريف تر از هر شريف،اي برتر از هر بلند،اي تواناتر از هر توانا،اي توانگرتر از هر توانگر،اي بخشنده تر از هر بخشنده،اي مهربان تر از هر مهربان

(46)اي چيره شكست ناپذير،اي سازنده ناساخته،اي آفريننه ناآفريده،اي مالك ما مملوك،اي چيره چيره گي ناپذير،اي بلندي بخش بلندي ناپذير،اي نگهدار بي نگهدار،اي ياري كننده ياري نشده،اي گواه هميشه حاضر،اي نزديك دوري ناپذير

(47)اي روشني نور،اي روشني بخش نور اي آفريننده نور،اي گرداننده نور،اي به اندازه ساز نور،اي روشني هر نور،اي روشنايي پيش از هر نور،اي روشنايي پس از هر نور،اي روشنايي بر فراز هر نور،اي نوري كه همانندش نوري نيست

(48)اي آن كه عطايش چشمگير است،اي آن كه كارش چشم نواز است،اي آن كه نوازشش پايدار است،اي آن كه نيكي اش ديرينه است،اي آن كه سخنش حق است اي آن كه وعده اش راست است،اي آن كه گذشتش فراتر از شايستگي است،اي آن كه كيفرش داد است،اي آن كه يادش شيرين است،اي آن كه عطايش همگاني است.

(49)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي آسان ساز،اي جدايي بخش،اي دگرگون ساز،اي هموار كن،اي فرودآور،اي عطابخش،اي فزون ده،اي بسياربخش،اي امان ده،اي زيبايي آفرين

(50)اي آن كه بينده و ديده نشود،اي آن كه بيافرينده و آفريده نشود،اي آن كه راهنمايي كند و راهنمايي نشود،اي آن كه زنده كند و زنده اش نكنند،اي آن كه پرسد و پرسيده نشود،اي آن كه خوراند و خوراك نخواهد،اي آن كه پناهد دهد و

پناه نجويد،اي آن كه داوري كند و بر او داوري نشود،اي آن كه فرمان دهد و فرمانش ندهند،اي آن كه نزاده،و زاده نشده،و براي او همتايي نبوده است.

(51)اي كه چه خوش حسابگري،اي كه چه خوش طبيبي،اي كه چه خوش همراهي،اي كه چه خوش نزديكي،اي كه چه خوش پاسخ دهي، اي كه چه خوش دلبري،اي كه چه خوش سرپناهي،اي كه چه خوش كارگشايي،اي كه چه خوش مولايي،اي كه چه خوش ياوري

(52)اي شادي عارفان،اي آرزوي شيفتگان،اي همدم مريدان،اي محبوب توبه كاران،اي روزي دهنده بي چيزان،اي اميد گنهكاران،اي نور چشم عبادت كنندگان،اي گشاينده اندوه دلگيران،اي غمگسار غمزدگان، اي معبود گذشتگان و آيندگان.

(53)خدايا!من از تو درخواست مي كنم به نامت اي پروردگار ما،اي معبود ما،اي سرور ما اي مولاي ما،اي ياور ما،اي نگهدار ما،اي راهنماي ما،اي مددرسان ما،اي محبوب ما،اي طبيب ما،

(54)اي پروردگار پيامبران و نيكان،اي پروردگار صدّيقان و خوبان،اي پروردگار بهشت و دوزخ،اي پروردگار خردسالان و بزرگسالان،اي پروردگار دانه ها و ميوه ها،اي پروردگار نهرها و درختان،اي پروردگار دشتها و بيشه ها،اي پروردگار خشيكيها و درياها،اي پروردگار شب و روز،اي پروردگار آشكارها و نهانها

(55)اي آن كه فرمانش در هرچيز نفوذ يافته،اي آن كه دانشش به هر چيز رسيده،اي آن كه قدرتش هر چيز را دربر گرفته،اي آن كه بندگان از شمردن نعمتهايش ناتوانند،اي آن كه آفريدگان به سپاسش نرسند،اي آن كه فهمها بزرگي اش را درنيابند،اي آن كه پندارها به ژرفاي هستي اش نرسند،اي آن كه بزرگي و بزرگ منشي پوشش اوست،اي كه بندگان توان برگرداندن حكمش را ندارند،اي آن كه فرمانروايي جز فرمانروايي او نيست،اي آن كه عطايي جز عطاي او نيست

(56) اي آن كه نمونه اعلي از آن اوست،اي آن كه صفات برتر براي اوست،اي آن كه سرانجام و سرآغاز از آن اوست،اي آن كه بهشت آسايش از آن اوست،اي آن كه نشانه هاي بزرگ تر از آن

اوست،اي آن كه نامهاي نيكوتر از آن اوست،اي آن كه فرمان و داوري از آن اوست،اي آن هوا و فضا از آن اوست،اي آن كه عرش و فرش از آن اوست،اي آن كه آسمانهاي برافراشته از آن اوست.

(57)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي درگذرنده،اي آمرزنده،اي شكيبا،اي ستايش پذير،اي مهربان،اي مهرورز،اي خواسته،اي دوست،اي پاك،اي منزّه.

(58) اي آن كه بزرگي اش در آسمان است،اي آن كه نشانه هايش در زمين است،اي آن كه دلايلش در هرچيز است،اي آن كه شگفتيهايش در درياست،اي آن كه گنيجنه هايش در كوههاست،اي آن كه آفرينش را آغاز كند سپس بازش گرداند،اي آن كه مه امور به به سوي او بازگردد،اي آن كه لطفش را در هر چيز نمايان ساخته،اي آن كه آفرينش هر چيز را نيكو پرداخته،اي آن كه توانش در آفريدگان كارگر افتاده است.

(59)اي دوست آن كه دوستي ندارد،اي پزشك آن كه پزشكي ندارد،اي پاسخگوي آن كه پاسخگويي ندارد،اي يار مهربان آن كه مهرباني ندارد،اي همراه بي همرهان،اي فريادرس آن كه فريادرسي ندارد،اي رهنماي آن كه رهنمايي ندارد،اي همدم آن كه همدمي ندارد،اي رحم كننده آن كه رحم كننده اي ندارد اي همنشيني آن كه همنشيني ندارد

(60)اي كفايت كننده هركه از او كفايت خواهد،اي راهنماي هركه از او راهنمايي جويد، اي نگاهبان هركه از او نگاهباني خواهد،اي رعايت كننده هركه از او رعايت خواهد،اي شفادهنده هركه از او شفا طلبد،اي داور هركه از او داوري خواهد،اي بي نياز كننده هركه از او بي نيازي جويد،اي وفادار به هر كه از او وفا جويد،اي نيروبخش هركه از او نيرو خواهد،اي سرپرست هركه از او سرپرستي خواهد.

(61)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي آفريننده،اي روزي دهنده،اي گويا،اي راستگو اي شكافنده،اي جدا كننده،اي گشاينده،اي پيونددهنده،اي پيشي گيرنده،اي بلند جايگاه.

(62)اي آن كه شب و روز را دگرگون سازد،اي آن كه تاريكيها و روشنايي ها را قرار داد،اي آن كه سايه خنك و

گرما را آفريد،اي آن كه خورشيد و ماه را مسّخر ساخت،اي آن كه خير و شر را مقدّر نمود،اي آن كه مرگ و زندگي را آفريد،اي آن كه خلق و امر از آن اوست، اي آن كه همسر و فرزندي نگرفت،اي آن كه در فرمانرواي يشريكي برايش نيست،اي آن كه از روي خواري سرپرستي نخواهد.

(63)اي آن كه خواهش خواهشمندان را مي داند،اي آن كه از نهاد خاموشان آگاه است،اي آن كه ناله درماندگان را مي شنود،اي آن كه گريه هراسيدگان را مي بيند،اي آن كه نيازهاي نيازمندان به دست اوست،اي آن بهانه توبه كاران را مي پذيرد،اي آن كه عمل تبهكاران را صلاح نبخشد،اي آن كه پاداش نيكوكاران را تباه نكند،اي آن كه از دل عارفان دور نباشد اي بخشنده ترين بخشندگان.

(64)اي هميشه ماندگار،اي شنونده دعا، اي گسترده عطا،اي آمرزنده خطا،اي پديد آورنده آسمان،اي نيك آزمون،اي نيكو ستايش،اي ديرينه بر فراز،اي بسيار وفادار،اي شريف پاداش.

(65)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي پرده پوش اي آمرزگار،اي چيره،اي جاهمند،اي بس شكيبا،اي نيك بخش،اي برگزيده،اي گشاينده،اي روح بخش،اي راحتي بخش

(66) اي آن كه مرا آفريد و بياراست،اي آن كه مرا روزي داد و پروريد،اي آن كه به من خورانيد و نوشانيد،اي آن كه مرا نزديك نمود و به كنار خويش برد،اي آن كه مرا نگاه داشت و كفايت نمود،اي آن كه مرا حفظ كرد و حمايت نمود،اي آن كه به من عزّت بخشيد و بي نيازم ساخت،اي آن كه توفيقم داد و راهنمايي كرد،اي آن كه همدمم شد و جايم داد،اي آن كه مرا بميراند و زنده كند.

(67)اي آن كه حق را با كلماتش استوار و برجا كند،اي آن كه توبه را از بندگانش بپذيرد،اي آن كه ميان انسان و دلش قرار گيرد،اي آن كه شفاعت جز با اجازه اش سود نبخشد،اي آن كه به گمراه شدگان راهش داناتر است،اي آن كه حكمش دگرگوني نپذيرد،اي آن كه رأيش را بازگرداننده اي نيست،اي آن كه هرچيز فرمانش

را گردن نهد،اي آن كه آسمانها به دست قدرتش پيچيده گشته،اي آن كه بادها را مژده دهنده رحمتش فرستد.

(68)اي آن كه زمين را بستر زندگي قرار داد،اي آن كه كوهها را ميخهاي زمين نهاد،اي آن كه خورشدي را چراغ جهانش كرد،اي آن كه ماه را تابان ساخت،اي آن كه شب را جامه آرامش گرداند،اي آن كه روز را مايه روزي قرار داد،اي آن كه خواب را وسيله آرامش ساخت،اي آن كه آسمان را بنا نهاد،اي آن كه از هر چيز گونه هاي مختلف قرار داد،اي آن كه آتش را كمينگاه قرار داد.

(69)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي شنوا، اي هميار،اي بلندپايه،اي فرازمند،اي شبتابنده،اي نوآفرين،اي بزرگ،اي توانا،اي آگاه،اي پناه ده

(70) اي زنده پيش از هر زنده،اي زنده پس از هر زنده،اي زنده اي كه مانند او زنده اي نيست،اي زنده اي كه هيچ زنده اي شريك او نيست،اي زنده اي كه به زنده اي نياز ندارد،اي زنده اي كه همه زندگان را مي ميراند،اي زنده اي كه به زنده ها روزي مي دهد،اي زنده اي كه زندگي را از زنده اي ديگر به ارث نبرده،اي زنده اي كه مردگان را زنده مي كند،اي زنده اي به خود پاينده اي كه او را چرت و خواب درنگيرد.

(71)اي آن كه يادي دارد فراموش نشدني،اي آن كه نوري دارد خاموش نشدني،اي آن كه عطايايي بخشيده ناشمردني،اي آن فرمانروايي اش بي زوال است،اي آن كه ستايشش بي آمار است،اي آن كه شكوهش چگونگي نپذيرد،اي آن كه كمالي دارد درك ناشدني،اي آن كه داوري اش بازگشت ناپذير است،اي آن كه صفاتي دارد دگرگون پاپذير اي آن كه جلوه هايي دارد غير قابل تغيير.

(72)اي پروردگار جهانيان،اي مالك روز جزا،اي مقصود جويندگان اي پشت و پناه پناهندگان،اي دريابنده فراريان،اي آن كه شكيبايان را دوست دارد،اي آن كه توبه كنندگان را دوست دارد اي آن كه پاكيزگان را دوست دارد،اي آن كه نيكوكاران را دوست دارد،اي آن كه اوست داناتر به راه يافتگان

(73)خدايا!از تو خواستارم به نامت اي مهربان،اي

همراه،اي نگهدار،اي فراگير،اي روزي بخش،اي فريادرس،اي عزّت بخش،اي خواركن،اي آغازگر، اي برگرداننده.

(74)اي آن كه يكتاست و ضدّ ندارد،اي آن كه يگانه است و بي مانند،اي آن كه بي نياز و كاستي است، اي آن كه بي همتاي بودن و چگونگي است،اي آن كه داوري دادگر است،اي آن كه پروردگاري بي وزير است،اي آن كه عزّتمندي بي خواري است،اي آن كه توانگري بي نياز است،اي آن كه پادشاهي عزل ناپذير است،اي آن كه اوصافش بي مانند است.

(75)اي آن كه ذكرش براي ذاكران شرف است،اي آن كه شكرش براي شاكران رستگاري است،اي آن كه ستايشش براي ستايشگران عزّت است،اي آن كه طاعتش براي مطعيان مايه نجات است،اي آن كه درگاهش گشوده است به روي جويندگان،اي آن كه راهش براي توبه كاران هموار است،اي آن كه نشانه هايش براي بينندگان ليل قاطع است،اي آن كه كتابش براي پرواپيشگان مايه پند و يادآوري است،اي آن كه روزي اش همه مطيعان و گنهكاران را فراگيرد،اي آن كه رحمتش به نيكوكاران نزديك است.

(76) اي آن كه نامش خجسته است،اي آن كه عنايتش بس بلند است،اي آن كه معبودي جز او نيست،اي آن كه ستايشش والا است،اي آن كه نامهايش مقدس است،اي آن كه هستي اش پايدار است،اي آن كه بزرگي جلوه زيبايي اوست،اي آن كه بزرگمنشي پوشش اوست،اي آن كه عطاهايش در شمار نيايد،اي آن كه نعمتهايش شمرده نشود.

(77)خدايا!از تو مي خواهم به نامت اي مددرسان،اي امين،اي آشكار اي استوار،اي ارجمند،اي راهنما،اي ستوده،اي بزرگوار،اي سختگير(گنهكاران)،اي گواه.

(78)اي صاحب عرش پرشكوه،اي صاحب سخن استوار،اي صاحب كردكار برازنده،اي صاحب كوبش سخت،اي صاحب نويد و و تهديد،اي آن كه سرپرست ستوده است،اي آن كه به نيكي انجام دهد آنچه را خواهد،اي آن كه نزديك دوري ناپذير است،اي آن كه بر هر چيز گواه است،اي آن كه بر بندگان ستمكار نيست.

(79)اي آن كه شريك و وزيري ندارد،اي آن كه مثل و مانندي ندارد،اي آفريننده خورشيد و ماه تابان،اي بي نياز كننده درمانده تهيدست، اي روزي دهنده كودك خردسال،اي مهرورز بر

پير بزرگسال،اي پيونددهنده استخوان شكسته،اي پناه ترسان پناه جو،اي آن كه بر بندگانش آگاه و بيناست،اي آن كه بر هر چيز تواناست.

(80)اي صاحب جود و بخشش اي صاحب فضل و كرم،اي آفريننده لوح و قلم،اي پديدآورنده موران و مردمان،ااي صاحب عذاب و انتقام اي الهام بخش عرب و عجم،اي بردارنده زيان و درد،اي داناي رازها و قصدها،اي پروردگار كعبه و حرم،اي آفريننده هرچيز از نيستي.

(81)خدايا!از تو خواستارم به نامت اي كردگار،اي هستي بخش،اي پذيرنده،اي برازنده،اي جدا،اي پيونددهنده،اي دادگر،اي چيره،اي جويا،اي بخشنده،

(82)اي آن كه به كرمش بخشيد،اي آن كه به جودش گرامي داشت،اي آن كه به لطفش كرم ورزيد،اي آن كه به نيرويش عزّت يافت، اي آن كه به حكمتش سامان داد،اي آن كه به تدبير خود حكم كرد،اي آنكه با علم خود تدبير كرد،اي آن كه با بردباري اش درگذرد،اي آن كه به تدبير خود در عين برتري اش نزديك است،اي آن كه در عين نزديكي اش برتر است.

(83)اي آن كه هرچه خواهد آفريند،اي آن كه هرچه بخواهد بكند،اي آن كه هركه را بخواهد راهنمايي كند،اي آن كه هركه را بخواهد گمراه سازد،اي آن كه هركه را بخواهد عذاب كند،اي آن كه هركه را بخواهد بيامرزد،اي آن كه هركه را بخواهد عزّت بخشد،اي آن كه هركه را بخواهد خوار گرداند،اي آن كه در رحم مادران هرچه خواهد صورت بخشد،اي آن كه هركه را بخواهد به رحمتش مخصوص گرداند.

(84)اي آن كه همسر و فرزندي نگرفت،اي آن كه براي هرچيز اندازه نهاد،اي آن كه در حكمش كسي را شريك نساخت،اي آن كه فرشتگان را فرستادگان خويش قرار داد،اي آن كه در آسمانها برجهايي گذارد، اي آن كه زمين را زيستگاه شايسته نمود،اي آن كه آدمي را از آب آفريد،اي آن كه براي هرچيز سرانجامي قرار داد،اي آن كه با علم خويش هرچيز را دربر گرفته است،اي آن كه تعداد هرچيز را شماره نموده است.

(85)خدايا!از

تو درخواست مي كنم به نامت اي آغاز،اي انجام،اي آشكار،اي نهان،اي نيكوكار،اي حق،اي يگانه،اي يكتا،اي بي نياز،اي هميشگي.

(86)اي بهترين شناخته شده اي كه شناخته شده،اي برترين معبودي كه عبادت شده،اي والاترين ثناپذيري كه سپاس شده،اي عزيزترين ياد شده اي كه ياد شده اي برترين ستوده اي كه ستايش شده،اي ديرينه ترين موجودي كه خواسته شده،اي بلندترين وصف شده اي كه به وصف آمده،اي بزرگترين مقصودي كه قصد شده،اي گرامي ترين پرسيده اي كه پرسش شده،اي شريف ترين محبوبي كه دانسته شده.

(87)اي محبوب گريه كنندگان،اي سرور توكّل كنندگان،اي راهنماي گمراهان،اي سرپرست مؤمنان،اي همدم ذاكران،اي پناه جان سوختگان اي رهايي بخش راستگويان،اي تواناترين توانايان،اي داناترين دانايان،اي پرستيده همه آفريدگان.

(88)اي آن كه فراتر رفت و چيره گشت،اي آن كه دارا گشت و توان يافت،اي آن كه نهان شد و آگاهي يافت،اي آن كه پرستش شد و ارج نهاد،اي آن كه نافرماني شد و آمرزيد،اي آنكه انديشه ها او را فرا نگيرد،اي آن كه ديده اي او را در نيابد،اي آن كه اثري بر او پوشيده نماند،اي روزي دهنده آدميان،اي اندازه دهنده هر انداه.

(89)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي نگهدار،اي آفريننده،اي پديد آورنده،اي بسيار بخشنده، اي گشايشگر،اي فراخي بخش،اي برگيرنده زيان،اي ضمانت كننده،اي فرمان ده،اي بازدارنده.

(90)اي آن كه جز او غيب نداند،اي آن كه برنگرداند بدي را جز او،اي آن كه آفريدگان را جز او نيافريند،اي آن كه گناه را جز او نيامرزد،اي آن كه نعمت را جز او كامل نكند،اي آن كه دلها را جز او دگرگون نكند،اي آن كه كارها را جز او تدبير ننمايد،اي آن كه باران را جز او فرو نبارد،اي آن كه روزي را جز او نگستراند،اي آن كه مردگان را جز او زنده نسازد.

(91)اي ياور ضعيفان،اي همراه غريبان،اي يار دوستان،اي چيره بر دشمنان اي بالا برنده آسمان،اي مونس برگزيدگان،اي محبوب پروا پيشگان،اي گنجينه تهيدستان،اي معبود توانگران اي كريم ترين

كريمان.

(92)اي كفايت كننده از هرچيز،اي پاينده بر هرچيز،اي آن كه چيزي مانند او نيست،اي آن كه چيزي بر فرمانروايي اش نيفزايد،اي آن كه چيزي بر او پوشيده نيست،اي آن كه چيزي از خزانه هايش نكاهد،اي آن كه مانندش كسي نيست،اي آن كه چيزي از علمش پنهان نماند،اي آن كه به همه چيز آگاه است، اي آن كه همه رحمتش همه چيز را فرا گرفته است.

(93)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي اكرام كننده،اي روزي بخش اي نعمت دهنده،اي عطابخش،اي بي نيازكننده،اي ذخيره گذار،اي نابودكننده،اي زنده ساز،اي خشنودكننده،اي رهايي بخش.

(94)اي آغاز و انجام هرچيز،اي پرستيده و دارنده هرچيز،اي پروردگار و سازنده هرچيز،اي آفريننده و برآورنده هرچيز،اي گيرنده و گشاينده هرچيز،اي آغاز كننده هرچيز،اي پديدآورنده و اندازه بخش هرچيز،اي هستي بخش و جنباننده هرچيز،اي زنده كننده و ميراننده هرچيز،اي آفريننده و ميراث بر هرچيز

(95)اي بهترين يادكننده و يادشده،اي بهترين ثناپذير و ثناشده،اي هبترين ستاينده و ستوده،اي بهترين گواه و گواه پذير،اي بهترين خواهنده و خوانده شده،اي بهترين پاسخ دهنده و پاسخ داده شده،اي بهترين يار و همدم، اي بهترين همراه و همنشين،اي بهترين سويه و آهنگ،اي بهترين دوستدار و دوستي پذير.

(96) اي آن كه به خواهنده اش پاسخ گويد،اي آن كه براي فرمانبرش دوست است،اي آن كه به دوستدارش نزديك است، اي آن كه براي كسي كه از او نگهداري طلبد ديده بان است،اي آن كه به هركه به او اميد بندد كريم است،اي آن كه هركه از او نافرماني كند بردبار است،اي ان كه در بزرگي اش مهربان است،اي آن كه در فرزانگي بزرگ است،اي آن كه در نيكي اش ديرينه است،اي آن كه به هر كه او را خواهد دانا است.

(97)خدايا!از تو درخواست مي كنم به نامت اي سبب ساز،اي شوق آفرين،اي برگرداننده،اي پيگير،اي سامان بخش،اي هراس آور،اي برحذردار،اي يادآور،اي تسخيرگر،اي دگرگون ساز

(98)اي آن كه علمش پيش است،اي آن كه وعده اش راست است،اي آن كه لطفش آشكار است،اي آن كه فرمانش چيره است،اي آن كه كتابش

استوار است. اي آن كه حكمش شدني است،اي آن كه قرآنش باشكوه است،اي آن كه فرمانروايي اش ديرين است،اي آن كه بخشش فراگير است،اي آن كه پايگاهش بس بزرگ است.

(99)اي آن كه شنيدني از شنيدن ديگر بازش ندارد،اي آن كه كاري از كار ديگر منعش نكند،اي آن كه گفتاري از گفتار ديگر سرگرمش نكند،اي آن كه درخواستي از درخواست ديگر او را به اشتباه نيافكند،اي آن كه چيزي از چيز ديگر پرده اش نشود، اي آن كه اصرار اصراركنندگان او را به ستوه نياورد،اي آن كه آرمان واپسين جويندگان است،اي آن كه نهايت همّت عارفان است،اي آن كه پايان جستجوي جويندگان است،اي آن كه غباري در سراسر هستي بر او پوشيده نيست.

(100) اي بردباري كه شتاب نكند،اي بخشنده اي كه بخل نورزد،اي راستگويي كه تخلّف نكند،اي عطاكننده اي كه خستگي نپذيرد،اي چيره اي كه شكست ناپذير است،اي بزرگي كه به وصف در نيايد،اي دادگري كه ستم ننمايد،اي توانگري كه نيازمند نشود،اي بزرگي كه كوچك نگردد،اي نگهداري كه غفلت ننمايد.منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست،فريادرس،فريادرس،ما را از آتش رهايي بخش پروردگار

تُوَسِّعَ عَلَيَّ فِي رِزْقِي وَ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا.

خدايا مقرّر فرما در آنچه حكم مي كني،و تقدير مي نمايي از فرمان حتمي،و در آنچه جدا مي كني از كار حكيمانه در شب قدر،و در آن حكم حتمي كه برگشت و تغييري ندارد،اينكه مرا از حاجيان خانه محترمت بنويسي،حاجياني كه حجّشان قبول،سعي شان پذيرفته، گناهانشان آمرزيده،بديهايشان ناديده گرفته شده است،و در آنچه حكم مي كني و تقدير مي نمايي،مقرّر فرما كه عمرم را طولاني نمايي، و در روزي ام بر من وسعت بخشي،و با من چنين و چنان كني.

و به جاي «كذا و كذا» حاجت خود را بيان كند.

آنچه بر بزرگان در يك مجلس راجع به مذهب اماميه ديكته كرده چنين فرمود: هر كه اين دو شب را با بحثهاي علمي احيا بدارد بهتر است.

به هر صورت از اين شب شروع كند به خواندن دعاهاي شبهاي دهه آخر ماه كه از جمله آنها اين دعاست كه شيخ كليني در كتاب كافي از امام صادق عليه السّلام روايت كرده:

كه در دهه آخر ماه رمضان در هر شب بخوان

ابائهِ في هذهِ السّاعةِ، و في كُلّ ساعَة وَليّا و حافظا وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَليلاً وَ عَيناً حَتّي تُسكِنَهُ اَرضَكَ طَوعاً و تُمَتّعَهُ فيها طَويلًا.

حجت بن الحسن كه درودهايت بر او و پدرانش باد،در اين ساعت،و در هر ساعت سرپرست و نگهبان و پيشوا و ياور و راهنما و ديده باه(باش،تا او را با رغبت مردم در زمينت سكونت دهي،و زماني طولاني بهره مندش سازي

و همچنين مي خواني:

يا مُدَبّرَ الاُموُرِ،يا باعِثَ مَن في القُبُور،يا مُجرِي البُحُور،يا مُلَيّنَ الحَديدِ لِداوُد، صَل عَلي مُحَّمد وَافعَل بي كَذا وَ كَذا

اي تدبيرگر امور، اي برانگيزنده مردهاي در گور،اي روان كننده درياها،اي نرم كننده آهن براي داود،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با من چنين و چنان كن.

و به جاي «كذا و كذا» حاجات خود را بخواهد:

اَلليلَةَ اليلَةَ

امشب،امشب

و دستهاي خود را د روقت خواند «يا مدبّر الامور» تا آخر به سوي آسمان بردار.و اين دعا را در حال ركوع و سجود و ايستاده و نشسته بخوان،و آن را تكرار كن،و در شب آخر ماه رمضان هم بخوان.

پنجم:

بخواند:

اللَّهُمَّ امْدُدْ لِي فِي عُمُرِي وَ أَوْسِعْ لِي فِي رِزْقِي وَ أَصِحَّ لِي جِسْمِي وَ بَلِّغْنِي أَمَلِي وَ إِنْ كُنْتُ مِنَ الْأَشْقِيَاءِ فَامْحُنِي مِنَ الْأَشْقِيَاءِ وَ اكْتُبْنِي مِنَ السُّعَدَاءِ فَإِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ عَلَي نَبِيِّكَ الْمُرْسَلِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَمْحُو اللَّهُ مَا يَشَاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتَابِ

خدايا عمرم را طولاني گردان،و روزي ام را وسعت بخش،و بدنم را تندرست بدار،و به آرزويم برسان،و و اگر در زمره بدفرجامان،هستم،مرا از آن گروه محو كن،و در گروه سعادتمندان ثبت فرما،كه تو در كتاب فرو فرستاده به پيامبر مرسلت(درود تو بر او و خاندانش)فرمودي:

خدا محو مي كند آنچه را بخواهد و ثبت مي نمايد آنچه را اراده كند و كتاب جامع نزد اوست.

ششم:

بخواند:

اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ فِيمَا تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ وَ فِيمَا تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَكِيمِ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِي لا يُرَدُّ وَ لا يُبَدَّلُ أَنْ تَكْتُبَنِي مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرَامِ فِي عَامِي هَذَا الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئَاتُهُمْ وَ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِيلَ عُمْرِي وَ تُوَسِّعَ لِي فِي رِزْقِي

خدايا قرار ده در آنچه حكم مي كني،و مقدّر مي نمايي،از فرمان حتمي، در آنچه از كار حكيمانه جدا مي سازي در شب قدر،از حكمي كه بازگشت نپذيرد،و تغيير نيابد،اينكه مرا در اين سال از حاجيان خانه محترمت بنويسي،حاجياني كه حجّشان پذيرفته،و سعيشان قبول افتاده،و گناهانشان آمرزيده گشته،و بديهايشان محو شده است،و قرار ده در آنچه فرمان مي دهي و مقدّر مي نمايي كه عمرم را طولاني گرداني،و در روزي ام وسعت بخشي.

هفتم:

دعايي را كه در كتاب «اقبال» آمده است بخواند:

يَا بَاطِنا فِي ظُهُورِهِ وَ يَا ظَاهِرا فِي بُطُونِهِ وَ يَا بَاطِنا لَيْسَ يَخْفَي وَ يَا ظَاهِرا لَيْسَ يُرَي يَا مَوْصُوفا لا يَبْلُغُ بِكَيْنُونَتِهِ مَوْصُوفٌ وَ لا حَدٌّ مَحْدُودٌ وَ يَا غَائِبا [غَائِبُ] غَيْرَ مَفْقُودٍ وَ يَا شَاهِدا [شَاهِدُ] غَيْرَ مَشْهُودٍ يُطْلَبُ فَيُصَابُ وَ لا يَخْلُو [لَمْ يَخْلُ] مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا بَيْنَهُمَا طُرْفَةَ [طَرْفَةَ] عَيْنٍ لا يُدْرَكُ بِكَيْفٍ [بِكَيْفَ] وَ لا يُؤَيَّنُ بِأَيْنٍ [بِأَيْنَ] وَ لا بِحَيْثٍ [بِحَيْثُ] أَنْتَ نُورُ النُّورِ وَ رَبُّ الْأَرْبَابِ أَحَطْتَ بِجَمِيعِ الْأُمُورِ سُبْحَانَ مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ ءٌ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لا هَكَذَا غَيْرُهُ

اي پنهان در حال آشكار بودنش،و اي آشكار در حال

پنهان بودنش و اي پنهاني كه مخفي نمي شود،اي آشكاري كه ديده نمي شود،اي به وصف آمده اي كه هيچ ممكني به حقيقتش نمي رسد و هيچ حدّ بسته اي به او احاطه پيدا نمي كند،و اي غايب گم نشده،اي حاضري كه مشهود نيست،تا آنكه جستجو شود و او را بيابند،آسمانها و زمين و آنچه بين آنهاست،به اندازه چشم برهم زدن از او خالي نيست،به كيفيتي معيّن دانسته نمي شود و محدود به مكان و جهت نمي گردد،تويي روشنايي نور،پروردگار پرورندگان،به همه امور احاطه كرده اي، منزّه است آن كه چيزي همانندش نيست،و او شنوا و بيناست،منزّه است آن كه داراي اين صفات است و براي غير او چنين صفاتي نيست

سپس آنچه را مي خواهي از خدا طلب كن.

هشتم:

غير از غسل اوّل شب،غسلي هم در آخر شب انجام دهد.بدان كه براي غسل و شب زنده داري اين شب و زيارت امام حسين عليه السّلام،و صد ركعت نماز،فضيلت بسيار نقل شده است،و انجام اين اعمال مورد تأكيد است.شيخ طوسي در كتاب «تهذيب» از ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: در شبي كه اميد مي رود شب قدر باشد،صد ركعت نماز بخوان در هر ركعت پس از سوره «حمد» ده مرتبه سوره «توحيد» را قرائت كن،گفتم: فدايت شوم،اگر ايستاده قدرت نداشته باشم چه؟فرمود نشسته بخوان،گفتم اگر نتوانم،فرمود: به همان حالي كه در بسترت به پشت خوابيده اي اين نماز را بخوان.از كتاب» دعائم الاسلام «روايت شده كه رسول خدا صلي اللّه عليه و آله در دهه آخر ماه رمضان بستر خود را جمع مي كرد،و براي عبادت كمر همّت را محكم مي بست،و در شب بيست وسم اهل خود را بيدار مي كرد،و آنهايي را كه خواب در ربوده بود،به

رويشان آب مي پاشيد،و حضرت فاطمه عليها السلام در اين شب اجازه نمي داد احدي از اهلش بخوابد،و خواب آنها را به كمي طعام علاج مي فرمود،و آنها را با خواباندن در روز براي بيداري و احياي شب آماده مي كرد،و مي فرمود: محروم كسي است كه از خير اين شب محروم بماند. روايت شده كه امام صادق عليه السّلام به بيماري سختي دچار شده بود،وقتي شب بيست وسوم ماه رمضان رسيد،به خدمتكارانش دستور داد او را به مسجد بردند،و تا صبح در مسجد بود. علاّمه مجلسي(ره)فرموده است هرقدر كه خواندن قرآن ممكن باشد،در اين شب خوانده شود،و دعاهاي صحيفه كامله(سجاديه)،به ويژه دعاي مكارم الأخلاق،و دعاي توبه قرائت گردد،و روزهاي اين شبها را نيز بايد حرمت نهاد،و به عبادت و تلاوت قرآن به سر آورد،زيرا در احاديث معتبر آمده است كه روز قدر در فضيلت همانند شب قدر است.

دعاي شب بيست و سوم:

يَا رَبَّ لَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَاعِلَهَا خَيْرا مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ وَ رَبَّ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ الْجِبَالِ وَ الْبِحَارِ وَ الظُّلَمِ وَ الْأَنْوَارِ وَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ يَا بَارِئُ يَا مُصَوِّرُ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا اللَّهُ يَا قَيُّومُ يَا اللَّهُ يَا بَدِيعُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَي وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْيَا وَ الْكِبْرِيَاءُ وَ الْآلاءُ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِي فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ فِي السُّعَدَاءِ وَ رُوحِي مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِي فِي عِلِّيِّينَ وَ إِسَاءَتِي مَغْفُورَةً وَ أَنْ تَهَبَ لِي يَقِينا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِي وَ إِيمَانا يُذْهِبُ الشَّكَّ عَنِّي وَ تُرْضِيَنِي بِمَا قَسَمْتَ لِي وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ

قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِيقِ وَ ارْزُقْنِي فِيهَا ذِكْرَكَ وَ شُكْرَكَ وَ الرَّغْبَةَ إِلَيْكَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ وَ التَّوْفِيقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّدا وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ.

اي پروردگار شب قدر،و قراردهنده آن بهتر از هزار ماه،و پروردگار شب و روز،و كوهها و درياها،و تاريكيها و روشناييها،و زمين و آسمان،اي پديدآورنده،اي صورت بخش،اي عطا كننده،اي نعمت ده،اي خدا،اي بخشنده،اي خدا،اي به خود پاينده،اي خدا،اي نو آفرين،اي خدا،اي خدا،اي خدا، نامهاي نيكوتر،و نمونه هاي والاتر،و بزرگمنشي و نعمتها از آن توست،از تو درخواست مي كنم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستي،و قرار دهي در اين شب نامم را در زمره سعادتمندان،و روحم را با شهيدان،و نيكوكاري ام را در بلندمرتبه ترين درجه بهشت،و گناهم را آمرزيده،و ببخشي بر من يقيني كه دلم با آن همراه باشد،و ايماني كه شك را از من زدوده گرداند،و خشنودي به آنچه نصيبم نموده اي،و ما را در دنيا و آخرت پاداش نيكو عنايت فرما،و از عذاب آتش سوزان حفظ كن،و در اين شب ذكر و شكر خويش و رغبت به سوي خود،و بازگشت و توبه روزي ام فرما،و به آنچه محمّد و و خاندان محمّد)درود خدا بر آنان باد(را به آن موفق كردي توفيقم ده.

الْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتِي هَذِهِ أَوْ يَتَصَرَّمَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُرِيدُ أَنْ تُعَذِّبَنِي بِهِ يَوْمَ أَلْقَاكَ

خدايا اين است ماه رمضان،كه قرآن را در آن نازل كردي،اينك در حال گذشتن است،و من به ذات كريمانه ات پناه مي آورم از اينكه سپيده اين شب طلوع كند،يا ماه رمضان بگذرد،و نزد تو برايم نتيجه كار ناشايست يا گناهي باشد كه بخواهي مرا به سبب آن روزي كه ملاقاتت كنم عذاب نمايي.

پنجم:

بخواند دعاي «يا مدبّر الامور» را كه بيان آن در اعمال شب بيست وسم گذشت

ششم:

ماه رمضان را با دعاهاي وداع،وداع گويد: دعاهايي كه شيخ كليني و شيخ صدوق و شيخ مفيد و شيخ طوسي،و سيّد ابن طاووس(رضوان اللّه عليه)نقل كرده اند و شايد بهترين آنها دعاي چهل وپنجم صحيفه كامله باشد. سيّد ابن طاووس از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه هركه در شب آخر ماه رمضان،آن ماه شريف را وداع گفته و بگويد:

اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِيَامِي لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعُوذُ بِكَ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّيْلَةِ إِلا وَ قَدْ غَفَرْتَ لِي

خدايا اين ماه را آخرين بار روزه ام در ماه رمضان قرار مده،و به تو پناه مي آورم از اينكه سپيده اين شب سر زند،مگر اينكه مرا آمرزيده باشي.

پيش از آنكه سپيده بر آيد،حق تعالي او را بيامرزد، و توبه و بازگشت نصيب وي كند.سيّد و شيخ صدوق از جابر بن عبد عبد اللّه انصاري روايت كرده اند كه در جمعه آخر ماه رمضان خدمت رسول خدا صلي اللّه عليه و آله رسيدم،چون نظر آن حضرت بر من افتاد،فرمود: اي جابر اين آخرين جمعه از ماه رمضان است،پس آن را وداع كن و بگو:

اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ

آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِيَامِنَا إِيَّاهُ فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِي مَرْحُوما وَ لا تَجْعَلْنِي مَحْرُوما

خدايا اين ماه را آخرين بار روزه ما در ماه رمضان قرار مده،اگر قرار داده اي پس مرا رحمت شده بدار،نه محروم از رحمت.

به راستي هركه اين دعا را در اين روز بخواند به يكي از دو خصلت نيكو ظفر يابد: يا رسيدن به ماه رمضان آينده،يا آمرزش خدا و رحمت بي انتهاي او.سيّد ابن طاووس و كفعمي از حضرت رسول صلي اللّه عليه و آله روايت كرده اند كه فرمود: هركه در شب آخر ماه رمضان،ده ركعت نماز به صورت دو ركعت بخواند،در هر ركعت سوره «حمد» را يك بار،و «قل هو اللّه احد» راه ده بار،و در هر يك از ركوع و سجود ده مرتبه بگويد:

سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ

پاك است خدا و ستايش شايسته اوست و معبودي جز او نيست و خدا بزرگتر است.

و هنگامي كه از ده ركعت فراغت يافت هزار مرتبه استغفار كند.و پس از استغفار سر به سجده گذارد و در حال سجده بگويد:

يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ يَا رَحْمَانَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ رَحِيمَهُمَا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا إِلَهَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ تَقَبَّلْ مِنَّا صَلاتَنَا وَ صِيَامَنَا وَ قِيَامَنَا

اي زنده به خود پاينده!اي داراي بزرگي و بزرگواري،اي بخشنده دنيا و آخرت و اي مهربان دنيا و آخرت،اي مهربان ترين مهربانان،اي معبود گذشتگان و آيندگان،گناهانمان را بيامرز،و نماز و روزه و شب بيداريمان را قبول كن.

سوگند به كسي كه مرا به راستي به پيامبري مبعوث كرد،كه جبرئيل مرا از اسرافيل خبر داد و اسرافيل از پروردگار

خود،كه سر از سجده برنداشته،خدا او را بيامرزد،و ماه رمضان را از او قبول كند،و از او درگذرد تا آخر خبر.و اين نماز در شب عيد فطر هم روايت شده است، ولي در اين روايت آمده است كه تسبيحات اربعه را در ركوع و سجود به جاي ذكر ركوع و سجود بخواند،و به جاي «اغفر لنا ذنوبنا» تا آخر بگويد:

اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ تَقَبَّلْ صَوْمِي وَ صَلاتِي وَ قِيَامِي

گناهم را بيامرز، و روزه و نماز وشب زنده داري ام را بپذير

اين دعا را نقل كرده اند:

يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا اللَّهُ يَا رَحِيمُ يَا اللَّهُ يَا مَلِكُ يَا اللَّهُ يَا قُدُّوسُ يَا اللَّهُ يَا سَلامُ يَا اللَّهُ يَا مُؤْمِنُ يَا اللَّهُ يَا مُهَيْمِنُ يَا اللَّهُ يَا عَزِيزُ يَا اللَّهُ يَا جَبَّارُ يَا اللَّهُ يَا مُتَكَبِّرُ يَا اللَّهُ يَا خَالِقُ يَا اللَّهُ يَا بَارِئُ يَا اللَّهُ يَا مُصَوِّرُ يَا اللَّهُ يَا عَالِمُ يَا اللَّهُ يَا عَظِيمُ يَا اللَّهُ يَا عَلِيمُ يَا اللَّهُ يَا كَرِيمُ يَا اللَّهُ يَا حَلِيمُ يَا اللَّهُ يَا حَكِيمُ يَا اللَّهُ يَا سَمِيعُ يَا اللَّهُ يَا بَصِيرُ يَا اللَّهُ يَا قَرِيبُ يَا اللَّهُ يَا مُجِيبُ يَا اللَّهُ يَا جَوَادُ يَا اللَّهُ يَا مَاجِدُ يَا اللَّهُ يَا مَلِيُّ يَا اللَّهُ يَا وَفِيُّ يَا اللَّهُ يَا مَوْلَي يَا اللَّهُ يَا قَاضِي،

اي خدا،اي خدا،اي خدا،اي مهربان،اي خدا،اي بخشنده،اي خدا،هي فرمانروا،اي خدا،اي پاك،اي خدا،اي سلام،اي خدا،اي ايمني بخش،اي خدا،اي چيره گر،اي خدا،اي عزّتمند،اي خدا،اي جبّار،اي خدا،اي بزرگمنش اي خدا،اي آفريننده،اي خدا،اي پديدآورنده،اي خدا،اي صورتگر،اي خدا،اي دانا،اي خدا،اي بزرگ،اي خدا،اي آگاه،اي خدا،اي كريم،اي خدا،اي بردبار،اي خدا،اي فرزانه،اي خدا،اي شنوا،اي خدا،اي بينا،اي خدا اي نزديك،اي خدا،اي اجابت كننده،اي خدا،اي سخاوتمند،اي خدا،اي بزرگوار،اي خدا،اي نيرومند،اي خدا،اي وفادار اي خدا،اي سرپرست،اي خدا،اي داور،

يَا اللَّهُ يَا سَرِيعُ يَا اللَّهُ يَا شَدِيدُ يَا اللَّهُ يَا رَءُوفُ يَا اللَّهُ يَا رَقِيبُ يَا اللَّهُ يَا مَجِيدُ يَا اللَّهُ يَا حَفِيظُ يَا اللَّهُ يَا مُحِيطُ يَا اللَّهُ يَا سَيِّدَ السَّادَاتِ يَا اللَّهُ يَا أَوَّلُ يَا اللَّهُ يَا آخِرُ يَا اللَّهُ يَا ظَاهِرُ يَا اللَّهُ يَا بَاطِنُ يَا اللَّهُ يَا فَاخِرُ يَا اللَّهُ يَا قَاهِرُ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ

يَا اللَّهُ يَا وَدُودُ يَا اللَّهُ يَا نُورُ يَا اللَّهُ يَا رَافِعُ يَا اللَّهُ يَا مَانِعُ يَا اللَّهُ يَا دَافِعُ يَا اللَّهُ يَا فَاتِحُ يَا اللَّهُ يَا نَفَّاحُ [نَفَّاعُ] يَا اللَّهُ يَا جَلِيلُ يَا اللَّهُ يَا جَمِيلُ يَا اللَّهُ يَا شَهِيدُ يَا اللَّهُ يَا شَاهِدُ يَا اللَّهُ يَا مُغِيثُ يَا اللَّهُ يَا حَبِيبُ يَا اللَّهُ يَا فَاطِرُ يَا اللَّهُ يَا مُطَهِّرُ يَا اللَّهُ يَا مَلِكُ،[مَلِيكُ]

اي خدا،اي سريع،اي خدا،اي سخت گير،اي خدا،اي مهربان، اي خدا،اي نگهبان،اي خدا،اي باشكوت،اي خدا،اي نگهدار،اي خدا،اي فراگير،اي خدا،اي آقاي آقايان اي خدا،اي آغاز،اي خدا،اي انجام،اي خدا،اي آشكار،اي خدا،اي نهان،اي خدا،اي فخركننده،اي خدا،اي چيره،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا،اي دوست،اي خدا،اي نور،اي خدا، اي بالابرنده،اي خدا،اي بازدارنده،اي خدا،اي دفع كننده،اي خدا،اي گشاينده،اي خدا،اي بهره رسان،اي خدا،اي با شكوه،اي خدا،اي زيبا،اي خدا،اي گواه،اي خدا،اي شاهد،اي خدا،اي فريادرس،اي خدا اي حبيب،اي خدا،اي آفريننده،اي خدا،اي پاك كننده،اي خدا،اي پادشاه،

يَا اللَّهُ يَا مُقْتَدِرُ يَا اللَّهُ يَا قَابِضُ يَا اللَّهُ يَا بَاسِطُ يَا اللَّهُ يَا مُحْيِي يَا اللَّهُ يَا مُمِيتُ يَا اللَّهُ يَا بَاعِثُ يَا اللَّهُ يَا وَارِثُ يَا اللَّهُ يَا مُعْطِي يَا اللَّهُ يَا مُفْضِلُ يَا اللَّهُ يَا مُنْعِمُ يَا اللَّهُ يَا حَقُّ يَا اللَّهُ يَا مُبِينُ يَا اللَّهُ يَا طَيِّبُ يَا اللَّهُ يَا مُحْسِنُ يَا اللَّهُ يَا مُجْمِلُ يَا اللَّهُ يَا مُبْدِئُ يَا اللَّهُ يَا مُعِيدُ يَا اللَّهُ يَا بَارِئُ يَا اللَّهُ يَا بَدِيعُ يَا اللَّهُ يَا هَادِي يَا اللَّهُ يَا كَافِي يَا اللَّهُ يَا شَافِي يَا اللَّهُ يَا عَلِيُّ يَا اللَّهُ يَا عَظِيمُ يَا اللَّهُ يَا حَنَّانُ يَا اللَّهُ يَا مَنَّانُ يَا اللَّهُ يَا ذَا الطَّوْلِ يَا اللَّهُ يَا مُتَعَالِي يَا اللَّهُ يَا عَدْلُ يَا

اللَّهُ يَا ذَا الْمَعَارِجِ يَا اللَّهُ يَا صَادِقُ يَا اللَّهُ يَا صَدُوقُ،

اي خدا،اي نيرومند،اي خدا اي قبض كننده،اي خدا،اي گستراننده،اي خدا،اي زنده كننده،اي خدا،اي ميراننده،اي خدا،اي برانگيزنده،اي خدا اي وارث،اي خدا،اي عطابخش،اي خدا،اي فزوني ده،اي خدا،اي نعمت دهنده،اي خدا،اي حق،اي حقدا،اي اي آشكار،اي خدا،اي پاكيزه،اي خدا،اي نيكوكار،اي خدا،اي زيباكار،اي آغازگر،اي خدا،اي بازآور،اي خدا،اي پديدآور،اي خدا،اي نوآفرين،اي خدا،اي هدايتگر،اي خدا،اي كفايت كننده،اي خدا اي شفابخش،اي خدا،اي بلندپايه،اي خدا،اي بزرگ،اي خدا،اي مهربان،اي خدا،اي نعمت بخش،اي خدا،اي عطابخش،اي خدا،اي برتر،اي خدا،اي دادگر،اي خدا،اي صاحب مراتب بلند،اي خدا،اي راستگو اي خدا،اي راستي پيشه،

يَا اللَّهُ يَا دَيَّانُ يَا اللَّهُ يَا بَاقِي يَا اللَّهُ يَا وَاقِي يَا اللَّهُ يَا ذَا الْجَلالِ يَا اللَّهُ يَا ذَا الْإِكْرَامِ يَا اللَّهُ يَا مَحْمُودُ يَا اللَّهُ يَا مَعْبُودُ يَا اللَّهُ يَا صَانِعُ يَا اللَّهُ يَا مُعِينُ يَا اللَّهُ يَا مُكَوِّنُ يَا اللَّهُ يَا فَعَّالُ يَا اللَّهُ يَا لَطِيفُ يَا اللَّهُ يَا غَفُورُ يَا اللَّهُ [يَا جَلِيلُ يَا اللَّهُ] يَا شَكُورُ يَا اللَّهُ يَا نُورُ يَا اللَّهُ يَا قَدِيرُ [قَدِيمُ] يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ يَا رَبَّاهْ يَا اللَّهُ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَمُنَّ عَلَيَّ بِرِضَاكَ وَ تَعْفُوَ عَنِّي بِحِلْمِكَ وَ تُوَسِّعَ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلالِ الطَّيِّبِ وَ مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ،

اي خدا،اي جزادهنده،اي خدا،اي پايدار،اي خدا،اي نگهدار،اي خدا،اي صاحب بزرگي اي خدا،اي داراي بزرگواري،اي خدا،اي پسنديده،اي خدا،اي پرستيده،اي خدا،اي سازنده،اي خدا،اي ياري ده،اي خدا،اي پديدآورنده،اي خدا،اي پركار،اي خدا،اي لطيف،اي خدا،اي آمرزنده،اي خدا، اي سپاسگذار،اي خدا،اي

نور،اي خدا،اي توانا،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا، اي پروردگار،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا، اي پروردگار،اي خدا،اي پروردگار،اي خدا،از تو درخواست مي كنم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستي،و به خشنودي ات بر من منّت نهي، و به بردباري ات از من درگذري،و از روزي حلال پاكيزه ات به من بگستري،از جايي كه گمان مي برم،

وَ مِنْ حَيْثُ لا أَحْتَسِبُ فَإِنِّي عَبْدُكَ لَيْسَ لِي أَحَدٌ سِوَاكَ وَ لا أَحَدٌ أَسْأَلُهُ غَيْرُكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ مَا شَاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ پس به سجده مي روي و مي گويي يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا مُنْزِلَ الْبَرَكَاتِ بِكَ تُنْزَلُ كُلُّ حَاجَةٍ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ فِي مَخْزُونِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ وَ الْأَسْمَاءِ الْمَشْهُورَاتِ عِنْدَكَ الْمَكْتُوبَةِ عَلَي سُرَادِقِ عَرْشِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْبَلَ مِنِّي شَهْرَ رَمَضَانَ وَ تَكْتُبَنِي مِنَ الْوَافِدِينَ إِلَي بَيْتِكَ الْحَرَامِ وَ تَصْفَحَ لِي عَنِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ وَ تَسْتَخْرِجَ لِي يَا رَبِّ كُنُوزَكَ يَا رَحْمَانُ.

و از جايي كه گمان نمي برم،من بنده توام و كسي را جز تو ندارم،و نه احدي غير تو كه از او گدايي كنم،اي مهربان ترين مهربانان،آنچه را خدا خواهد شود،نيرويي نيست جز به خداي برتر بزرگ.سپس به سجده مي روي و مي گويي: اي خدا،اي خدا،اي خدا،اي پروردگار،اي پروردگار،اي پروردگار،اي فرو فرستنده بركات،به عنايت تو هر حاجتي فرود آورده شود، از تو درخواست مي كنم،به هر نامي كه در خزانه غيب نزد توست،و نامهاي مشهور در پيشگاهت،كه بر سراپرده عرشت نوشته شده،اينكه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستي،و ماه رمضان را از من بپذيري و مرا در شمار واردان

به خانه محترمت بنويسي،و از من گناهان را چشم پوشي،و گنجهاي خود را برايم بيرون آوري،اي مهربان.

آوردن نماز عيد در زير آسمان در غير شهر خوردن مقدار كمي از تربت سيّد الشهدا عليه السّلام كه از هر دردي شفاست مستحبّ است.

هفتم:

چون براي رفتن به نماز عيد آماده شدي،بيرون نرو مگر پس از طلوع آفتاب،و بخوان دعاهايي را كه سيّد ابن طاووس در كتاب» اقبال «نقل كرده از جمله ابو حمزه ثمالي از امام باقر

عليه السّلام روايت كرده كه هنگامي كه براي نماز عيد فطر و قربان و جمعه آماده بيرون رفتن شدي،اين دعا را بخوان:

اللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّأَ فِي هَذَا الْيَوْمِ أَوْ تَعَبَّأَ أَوْ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَي مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ فَوَاضِلِهِ وَ عَطَايَاهُ فَإِنَّ إِلَيْكَ يَا سَيِّدِي تَهْيِئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ رِفْدِكَ وَ جَوَائِزِكَ وَ نَوَافِلِكَ وَ فَوَاضِلِكَ وَ فَضَائِلِكَ وَ عَطَايَاكَ وَ قَدْ غَدَوْتُ إِلَي عِيدٍ مِنْ أَعْيَادِ أُمَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ عَلَي آلِهِ وَ لَمْ أَفِدْ إِلَيْكَ الْيَوْمَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ أَثِقُ بِهِ قَدَّمْتُهُ وَ لا تَوَجَّهْتُ بِمَخْلُوقٍ أَمَّلْتُهُ وَ لَكِنْ أَتَيْتُكَ خَاضِعا مُقِرّا بِذُنُوبِي وَ إِسَاءَتِي إِلَي نَفْسِي فَيَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ اغْفِرْ لِيَ الْعَظِيمَ مِنْ ذُنُوبِي فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ إِلا أَنْتَ يَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

خدايا هركس در اين روز آماده شد يا نيت كرد،يا مهيّا و مستعد شد،براي ورود به درگاه يكي از بندگانت به اميد جايزه ها و صله ها و بهره ها و عطاها،ولي اي آقاي من آماده شدن و قصد كردن و مهيا و مستعد شدن من تنها به جانب توست به اميد جايزه ها و صله ها و بهره ها و عطاهايت،اينك صبح كردم در عيدي از اعياد امت پيامبرت محمّد(درود خدا

بر او و خاندانش)، درحالي كه به عمل صالحي كه به آن اطمينان كنم،و آن را پيش آورده باشم بر تو وارد نشدم،و به مخلوقي كه آرزومندش باشم رو نكردم،بلكه در حال فروتني تنها به جانب تو آمده ام به گناه و بدي نسبت به خويش اعتراف دارم،پس اي بزرگ،اي بزرگ،اي بزرگ،گناهان بزرگم را بيامرز،كه گناهان بزرگ را جز تو نيامرزد،اي كه معبودي جز تو نيست،اي مهربان ترين مهربانان.

هشتم:

نماز عيد كه در ادامه مي آيد

نهم:

حضرت سيّد الشهداء عليه السّلام را زيارت كند.

دهم:

دعاي «ندبه» را بخواند كه ان شاء اللّه تعالي بعد از اين بيايد،و سيّد ابن طاووس فرموده كه چون از دعا فارغ شود،به سجده رود و بگويد:

أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَارٍ حَرُّهَا لا يُطْفَي وَ جَدِيدُهَا لا يَبْلَي وَ عَطْشَانُهَا لا يَرْوَي

به تو پناه مي آوردم از آتشي كه حرارتش خاموش نمي شود،و تازه اش كهنه نمي گردد،و تشنه اش سيراب نمي شود.

إِلَهِي لا تُقَلِّبْ وَجْهِي فِي النَّارِ بَعْدَ سُجُودِي وَ تَعْفِيرِي لَكَ بِغَيْرِ مَنٍّ مِنِّي عَلَيْكَ بَلْ لَكَ الْمَنُّ عَلَيَّ

پس گونه راست را بر زمين گذارد و بگويد: خدايا رخسارم را پس از سجده،و به خاك ماليدن آن براي تو در آتش زيرورو مكن،كه من در اين كار بر تو منّت ندارم،بلكه تنها تو را بر منّت است

سپس گونه چپ را بر زمين گذارد و بگويد:

ارْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ وَ اسْتَكَانَ وَ اعْتَرَفَ.

رحم كن بر كسي كه بد كرده،و مرتكب گناه شده و بيچاره گشته و اعتراف نموده است.

آنگاه به حال سجده برگردد و بگويد:

إِنْ كُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ يَا كَرِيمُ

اگر من بنده بدي بودم،تو پروردگار خوبي هستي،گناه از بنده ات بزرگ شده،شايسته است گذشت

از جانب تو نيكو باشد اي كريم

پس صد مرتبه بگويد:

الْعَفْوَ الْعَفْوَ

ببخش ببخش

آنگاه سيّد فرموده

و لا تقطع يومك هذا باللعب و الإهمال و أنت لا تعلم أ مردود أم مقبول الأعمال فإن رجوت القبول فقابل ذلك بالشكر الجميل و إن خفت الرد فكن أسير الحزن الطويل

امروزت را به بازي و اهمال كاري سپري مكن،درحالي كه نمي داني،آيا از نظر اعمال مردودي،يا پذيرفته؟اگر اميد پذيرفته شدن داري،آن را با سپاس زيبا تلافي كن،و اگر از مردودشدن در هراسي،پس دچار اندوه طولاني باش

بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستي،و مرا در هر خيري كه محمّد و خاندان محمّد را وارد نمودي وارد كني،و از هر شرّي كه محمّد و خاندان محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)را بيرون آوردي مرا بيرون آوري،خدايا از تو درخواست مي كنم،بهترين چيزي كه بندگان شايسته ات درخواست كردند،و به تو پناه مي آورم از آنچه بندگان شايسته ات به تو پناه بردند.

پس تكبير ششم بگويد و به ركوع رود،و پس از ركوع و سجود براي ركعت دوم قيام كند،و پس از سوره «حمد» سوره «شمس» را بخواند، سپس چهار تكبير بگويد،و پس از هر تكبيري دست به قنوت بردارد،و همان دعا را بخواند،چون فارغ شد پنجمين تكبير را گفته و به ركوع رود،و نماز را به پايان برساند،و پس از سلام تسبيح حضرت زهرا عليها السلام را بجا آورد.پس از نماز عيد دعايهاي بسياري وارد شده كه شايد بهترين آنها دعاي چهل وششم صحيفه كامله سجاديه باشد.مستحب است نماز عيد زير آسمان و روي زمين بدون فرش واقع شود،و از جايگاه نماز،از غير آن راهي كه به نماز آمده بود بازگردد،و براي قبول شدن اعمال براي برادران ديني خود دعا كند.

نمي رسد.

تو

عالم و آدم به تو مي انديشد

شك ندارم كه خدا هم به تو مي انديشد

كعبه از راز جهان راز خدا آگاه است

راز ايجاز خدا نقطه ي بسم الله است

كعبه افتاده به پايت سر راهت سرمست

«پيرهن چاك و غزل خوان و صراحي در دست»

كعبه وقتي كه در آغوش خودش يوسف ديد

خود زليخا شد و خود پيرهن صبر دريد

كعبه بر سينه ي خود نام تو اي مرد نوشت

قلم خواجه ي شيراز كم آورد، نوشت:

«ناگهان پرده برانداخته اي يعني چه

مست از خانه برون تاخته اي يعني چه»

راز خلقت همه پنهان شده در عين علي ست

كهكشان ها نخي از وصله ي نعلين علي ست

روز و شب از تو قضا از تو قدر مي گويد

«ها عليٌ بشرٌ كيفَ بَشر» مي گويد

مي رسد دست شكوه تو به سقف ملكوت

اي كه فتح ملكوت است براي تو هبوط

نه فقط دست زمين از تو تو را مي خواهد

سالياني ست كه معراج خدا مي خواهد-

زير پاي تو به زانوي ادب بنشيند

لحظه اي جاي يتيمان عرب بنشيند

دم به دم عمر تو تلميح خدا بود علي

رقص شمشير تو تفريح خدا بود علي

واي اگر تيغ دو دم را به كمر مي بستي

واي اگر پارچه ي زرد به سر مي بستي

در هوا تيغ دو دم نعره ي هو هو مي زد

نعره ي حيدريه «أينَ تَفرو» مي زد

بار ديگر سپر و تيغ و علم را بردار

پا در اين دايره بگذار عدم را بردار

بعد از آن روز كه در كعبه پديدار شدي

يازده مرتبه در آينه تكرار شدي

راز خلقت همه پنهان شده در عين علي ست

كهكشان ها نخي از وصله ي نعلين علي ست

روز و شب از تو قضا از تو قدر مي گويد

«ها عليٌ بشرٌ كيفَ بَشر» مي گويد.

شاعر: سيد حميد رضا برقعي

التيام مي خواهم

التيام از امام مي خواهم

السلام وعليك يا ساقي

من عليك السلام مي خواهم

مستي ام را بيا دوچندان كن

جام مي پشت جام مي خواهم

گاه گاهي كمي جنون دارم

من جنوني مدام مي خواهم

تا بگردم كمي به دور سرت

طوف بيت الحرام مي خواهم

لحظه مرگ چشم در راهم

از تو حسن ختام مي خواهم

در نجف سينه بي قرار از عشق

گفت لايمكن الفرار از عشق

شاعر: سيد حميد رضا برقعي

ميهماني خدا / ماه خوب آسماني خدا

السلام اي روزه داران السلام / عاشقان مخلص ماه صيام …

ماه پر بركت رمضان بر شما مبارك

..

جمع بشيد عاشقاي ماه رمضون / مهموني داره خداي مهربون

غني و گدا رو دعوت مي كنه / همه عاشقا رو دعوت مي كنه

چي بگم كه سفره خيلي با صفاست / صاحب سفره ما امام رضاست

..

بازامشب حق صدايت كرده است / وارد مهمان سرايت كرده است

با همه نقصي كه در من بوده است / باز هم او دعوتم بنموده است

آغاز ماه مبارك رمضان بر شما مبارك

..

حكمت روزه داشتن بگذار / باز هم گفته و شنيده شود

صبرت آموزد و تسلط نفس / و ز تو شيطان تو رميده شود

هر كه صبرش ستون ايمان بود / پشت شيطان از و خميده شود …

..

رمضان شهر عشق و عرفان است / رمضان بحر فيض و احسان است

رمضان، ماه عترت و قرآن / گاه تجديد عهد و پيمان است

رمضان امتداد جاده نور / در گذرگاه هر مسلمان است

..

شب قدر است وبرات نوروضيأ ميبارد / وه! چه نوريست كه ازعرش خدا ميبارد

آمده ماه صيام، ماه مبارك ياران / مغفرت بهرما ازسوي خدا ميبارد

..

دلادر روزه مهمان خدايي / طعام آسماني را سرايي

در اين مه چون در دوزخ ببندي / هزاران در ز جنت برگشايي …

..

رمضان آمد و روان بگذشت / بود ماهي به يك زمان بگذشت

شب قدري به عارفان بنمود / اين معاني از آن بيان بگذشت …

..

مارا به دعا كاش نسازند فراموش

رندان سحرخيز كه صاحب نفسانند …

فرا رسيدن ماه مبارك رمضان بر شما مبارك

..

حلول ماه مبارك رمضان، بهار قرآن، ماه عبادتهاي عاشقانه

نيايشهاي عارفانه و بندگي خالصانه را به شما تبريك عرض ميكنم

…

التماس دعا

..

روزه، تمرين كلاس زندگي / درس ايثار و خلوص و بندگي

روزه، زنجير هوا گسستن است / ديو و بت هاي درون بشكستن است …

فرا رسيدن ماه رمضان بر شما مبارك

..

روزه يعني نفس خود پاك كن / قلب ابليس درونت چاك كن

راه پرواز است سوي آسمان / ماه گرديدن بسان عاشقان

التماس دعا

..

السلام عليك يا شهر الله الاكبر و يا عيد اوليائه

در ماه پر خير و بركت رمضان برايتان قبولي طاعات و عبادات را آرزومندم …

التماس دعا

..

ماه در خودنگري و خودكاوشي / لب فرو بستن، نگفتن، خاموشي

درك مسكين از دل و جان كردن است / زندگي همچون فقيران كردن است …

..

ماه رمضان شد، مي و ميخانه بر افتاد / عشق و طرب و باده، به وقت سحر افتاد

افطار به مي كرد برم پير خرابات / گفتم كه تو را روزه، به برگ و ثمر افتاد

با باده، وضو گير كه در مذهب رندان / در حضرت حق اين عملت بارور افتاد

..

هرچه داريم از خداست و هرچه توان داريم براي خدا بايد خرج كنيم.

با ادب خاص خود وارد اين مهماني بي مانند بشويم …

ماه رمضان بر شما مبارك

..

روزه هنگام سوال است و دعا / پر زدن با بال همت تا خدا

شهر يكرنگي و بي آلايشي / ماه تقصير و گنه فرسايشي

عاشقان معشوق خود پيدا كنند / تا سحر در گوش او نجوا كنند

درد خود گويند با درمان خويش / با طبيب و يا انيس جان خويش …

..

ماه رمضان، ماه مفروش كردن قدوم شب قدر با اشكهاي شوق

براي درك «زيباترين لحظهء حيات انساني» است …

..

شهر رمضان الذي انزل فيه القرآن

(ماه مبارك رمضان، ماه دوري از گناهان، ماه بندگي مباركتان باد.)

..

به عاصيان

وعده ي رحمت رسيد

ماهي سرشار از بركت و رحمت و عبادت هاي پذيرفته شده

برايتان آرزومندم …

..

حكمت روزه داشتن بگذار / باز هم گفته و شنيده شود

صبرت آموزد و تسلط نفس / و ز تو شيطان تو رميده شود …

..

رمضان آمد و آهسته صدا كرد مرا / مستعد سفر شهر خدا كرد مرا

از گلستان كرم طرفه نسيمي بوزيد / كه سراپاي پر از عطر و صفا كرد مرا

استشمام عطر خوشبوي رمضان از پنجره ملكوتي شعبان گواراي وجود پاكتان.

..

خبر آوردند كه پيامبر، همه انسانها را به يك مهماني بزرگ دعوت نموده است تا در پايان آن به مهمانان نمونه جايزه دهد.

..

آنگاه كه دوست داري همواره كسي به يادت باشد به ياد من باش كه من هميشه به ياد توام.

از طرف بهترين دوست تو: خدا (سوره بقره آيه ???) “حلول ماه رمضان مبارك”

..

شهر الرمضان الذي انزل فيه القرآن (ماه مبارك رمضان دوري از گناه، ما انس با قرآن، ماه ضيافت الله بر شما و خانواده محترمتان گرامي باد. “طاعت و عبادت شما قبول درگاه حق”

..

كاش كه همسايه ما مي شدي، مايه آرامش ما مي شدي- هر كه به ديدار تو نايل شود،يك شبه حلال مسائل شود. “يا مهدي ادركني”

..

در ميكده گشودند، خدايا مپسند، كه درين بزم و طرب ما، سوي تقوا نرويم.

..

سزاوارترين مردم به احترام كساني هستند كه به تاديب خود مي كوشند.

..

مي گويند هر وقت آب مي نوشي بگو يا حسين(ع)، اين روزها كه آب مي بيني و نمي نوشي آرام بگوي يا اباالفضل(ع.)

..

نهج البلاغه: آرام باش، توكل كن، تفكر كن، سپس آستينها را بالا بزن، آنگاه دستان خداوند را مي بيني كه زودتر از تو دست به كار شده است.

..

كاش در اين رمضان

لايق ديدار شوم، سحري با نظر لطف تو بيدار شوم- كاش منت بگذاري به سرم مهدي جان، تا كه همسفره تو لحظه ديدار شوم.

..

به خدا نگو مشكل بزرگي دارم بلكه به مشكل بگو خداي بزرگي دارم.

..

تشنه ام اين رمضان تشنه تر از هر رمضاني، شب قدر آمده تا قدر دل خويش بداني- ليله القدر عزيزي است بيا دل بتكانيم، سهم ما چيست از اين روز همين خانه تكاني.

..

غم به دلم نشسته، بابا داره پر مي گيره.

..

روزه يعني نفس خود پاك كن / قلب ابليس درونت چاك كن

راه پرواز است سوي آسمان / ماه گرديدن بسان عاشقان

التماس دعا

..

السلام عليك يا شهر الله الاكبر و يا عيد اوليائه

در ماه پر خير و بركت رمضان برايتان قبولي طاعات و عبادات را آرزومندم …

التماس دعا

..

ماه در خودنگري و خودكاوشي / لب فرو بستن، نگفتن، خاموشي

درك مسكين از دل و جان كردن است / زندگي همچون فقيران كردن است …

..

ماه رمضان شد، مي و ميخانه بر افتاد / عشق و طرب و باده، به وقت سحر افتاد

افطار به مي كرد برم پير خرابات / گفتم كه تو را روزه، به برگ و ثمر افتاد

با باده، وضو گير كه در مذهب رندان / در حضرت حق اين عملت بارور افتاد

..

هرچه داريم از خداست و هرچه توان داريم براي خدا بايد خرج كنيم.

با ادب خاص خود وارد اين مهماني بي مانند بشويم …

ماه رمضان بر شما مبارك

..

روزه هنگام سوال است و دعا / پر زدن با بال همت تا خدا

شهر يكرنگي و بي آلايشي / ماه تقصير و گنه فرسايشي

عاشقان معشوق خود پيدا كنند / تا سحر در گوش او نجوا كنند

درد خود گويند با

درمان خويش / با طبيب و يا انيس جان خويش …

..

ماه رمضان، ماه مفروش كردن قدوم شب قدر با اشكهاي شوق

براي درك «زيباترين لحظهء حيات انساني» است …

..

شهر رمضان الذي انزل فيه القرآن

(ماه مبارك رمضان، ماه دوري از گناهان، ماه بندگي مباركتان باد.)

..

به عاصيان وعده ي رحمت رسيد

ماهي سرشار از بركت و رحمت و عبادت هاي پذيرفته شده

برايتان آرزومندم …

..

حكمت روزه داشتن بگذار / باز هم گفته و شنيده شود

صبرت آموزد و تسلط نفس / و ز تو شيطان تو رميده شود …

موج خون نشسته

يا عرش كبريا را سقف و ستون شكسته

سجاده گشته رنگين از خون سرور دين

يا خاتم النبيين، يا خاتم النبيين

از تيغ كينه امشب فرقي دو نيم گرديد

رفت آن يتيم پرور، عالم يتيم گرديد

****

داني زچه رو ديده ما ميگريد

در ماتم شاه اوليا مي گريد

تنها ز غمش اهل زمين گريان نيست

عيسي بفلك از اين عزا ميگريد

شد كشته بمحراب عبادت حيدر

هر ديده بحال مرتضي مي گريد

با گفتن "قد قتل" ز جبريل امين

در خلد برين خير نساء ميگريد

****

به شهر كوفه در محراب طاعت

علي شد كشته در حال عبادت

ز پور ملجم مردود كافر

بخون شد غوطه ور ساقي كوثر

---

اَللهُمّ الْعَن قتَلهَ اَميرالمؤمنين

****

به جز از علي (ع) كه گويد به پسر كه قاتل من

چو اسير توست اكنون، به اسير كن مدارا

****

امشب، شب ناله در فراق پدري مهربان است كه غير از چاه و نخل و ماه، كسي گريه اش را نديده بود. پدري دل سوز كه با آه همه كودكان يتيم، شريك بود و غصه هاي همه را بر جان خود هموار مي كرد، ولي كسي از غربت او و دردهاي دلش، با خاري در چشم و استخواني در گلو، خبر نداشت.

****

به نماز بست قامت كه نهد به عرش پا را

به خدا علي نبيند به نماز جز خدا را

به نماز آخرينش چه گذشت من ندانم

كه نداي دعوت آمد شه ملك لافتي را

همه اهل بيت عصمت زسرا برون دويدند

ابتا و واعليا بنمود پر فضا را

****

طبيبا وامكن زخم سرم را

مسوزان قلب زينب دخترم را

ببند آنگونه زخمم را كه در قبر

نبيند فاطمه زخم سرم را

در و ديوار مسجد هست شاهد

كه من گفتم اذان آخرم را

وداع زندگي را گفتم آنروز

كه زد در كوچه قنفذ همسرم را

****

امام علي(ع)، بي كرانه ترين شكوه خلقت است

كه تا ابد، تلألؤ نورش روشنايي بخش هستي است.

***

دعا بدون علي قابل اجابت نيست

كه مهر اصل اجابت به هر دعاست علي(ع)

بزن تو دست توسل به دامن مولا

كه در جامعه را بهترين دواست علي(ع)

در برج ولامهر جهان تاب علي(ع) است

در شهر علوم نبي باب علي(ع) است

از اول خلقت بشر تا امروز

مظلوم ترين شهيد محراب علي(ع) است

* * *

با آنكه اميد همه هستي تو علي(ع)

بر عرش خدا قائمه هستي تو علي(ع)

آنقدر غريبي كه خدا مي داند

مظلوم تر از فاطمه(س) هستي تو علي(ع)

* * *

امشب اين دل ياد مولا مي كند

ليله القدر است و احيا مي كند

بشنو اي گوش دلها بي صدا

نغمه ي فزت و رب الكعبه را

* * *

امشب سر مهربان نخلي خم شد

در كيسه نان به جاي خرما غم شد

در خانه ي دور بيوه اي شيون كرد

همبازي كودك يتيمي گم شد

* * *

اي كاش علي شويم و عالي باشيم

هم سفره كاسه سفالي باشيم

چون سكه به دست كودكي برق زنيم

نان آور سفره هاي خالي باشي

* * *

خورشيد چراغكي ز رخساره علي ست

مه نقطه كوچكي ز پرگار علي ست

هركس كه فرستد به محمد(ص) صلوات

همسايه ديوار به ديوار علي ست

شهادت مولا علي را تسليت عرض مي كنم

* * *

محراب كوفه امشب در موج خون نشسته

يا عرش كبريا را سقف و ستون شكسته

سجاده گشته رنگين از خون سرور دين

يا خاتم النبيين، يا خاتم النبيين

از تيغ كينه امشب فرقي دو نيم گرديد

رفت آن يتيم پرور، عالم يتيم گرديد

* * *

به جز از علي (ع) كه گويد به پسر كه قاتل من

چو اسير توست اكنون، به اسير كن مدارا

* * *

به نماز بست قامت كه نهد به عرش پا را

به خدا علي نبيند به نماز جز

خدا را

به نماز آخرينش چه گذشت من ندانم

كه نداي دعوت آمد شه ملك لافتي را

همه اهل بيت عصمت زسرا برون دويدند

ابتا و واعليا بنمود پر فضا را

* * *

طبيبا وامكن زخم سرم را

مسوزان قلب زينب دخترم را

ببند آنگونه زخمم را كه در قبر

نبيند فاطمه زخم سرم را

در و ديوار مسجد هست شاهد

كه من گفتم اذان آخرم را

وداع زندگي را گفتم آنروز

كه زد در كوچه قنفذ همسرم را

* * *

امام علي(ع)، بي كرانه ترين شكوه خلقت است كه تا ابد، تلألؤ نورش روشنايي بخش هستي است.

* * *

دعا بدون علي قابل اجابت نيست

كه مهر اصل اجابت به هر دعاست علي(ع)

بزن تو دست توسل به دامن مولا

كه در جامعه را بهترين دواست علي(ع)

* * *

چون نامه جرم ما به هم پيچيدند

بردند به ديوان عمل سنجيدند

بيش ازهمگان گناه مابود ولي

ما را به محبت علي(ع)بخشيدند.

* * *

ز مردم دل بكن ياد خدا كن

خدا را وقت تنهايي صدا كن

در آن حالت كه اشكت مي چكد گرم

غنيمت دان و ما را هم دعا كن

* * *

چون تيغ ستم فرق علي را بشكافت

خورشيدسراسيمه زمشرق بشتافت

خوناب شفق ز چشم خون پالا ريخت

چون كاسه چشمِ چشم حق پرخون يافت

* * *

دروازه شهر علم بستند امشب

نظم دو جهان ز هم گسستند امشب

بر سر نزني چرا كه با تيغ ستم

فرق سر مرتضي شكستند امشب

* * *

در مسجد كوفه شير مست افتاده

در پيش خدا، خداپرست افتاده

غلطيده به خون خود علي در محراب

اركان وجود را شكست افتاده

* * *

از چيست بُوَد مسجد كوفه خاموش

آواز علي دگر نيايد بر گوش

از ضربت تيغ زهرآگين مولا

افتاده به محراب عبادت مدهوش

* * *

امامي گشت شهره عالم عبادتش

دلجويي از ستمزدگان بود عادتش

در كعبه شد تولد و

در سجده شد شهيد

نازم به آن ولادت و بر آن شهادتش

* * *

بايد ز قلب ظلمت شب كسب نور كرد

وز كسب نور ديده خفاش كور كرد

از بهر درك قدرت پروردگار خويش

بايد كتاب وصف علي را مرور كرد

* * *

در ظلمت شب نور جلي را كشتند

سرچشمه فيض ازلي را كشتند

جبريل امين گفت به آواز جلي

از فرط عدالتش علي را كشتند

* * *

پيچيد به كوفه اين خبر در رمضان

شد شام غم علي سحر در رمضان

هنگام سجود شد دوتا فرق علي

يعني كه دونيمه شد قمر در رمضان

* * *

ريخت بر دامن محراب ز فرق سر او

آنچه اندوخته از خون جگر كرد علي

گرچه در هر نفسي بود علي را معراج

غوطه در خون زد و معراج دگر كرد علي

***

آنان كه شيعه را ازلي آفريده اند

نور مرا ز نور علي آفريده اند

در روز امتحان ولايت خدا گواه

ما را فدائيان ولي آفريده اند

***

ديشب به چاه صبر كسي سر فرو نكرد

با نخل هاي خسته كسي گفتگو نكرد

ديشب براي يافتن سفره هاي سرد

در كوچه هاي كوفه كسي جستجو نكرد

***

اگر سربشكند جا دارد امشب

ندانم سر چه سودا دارد امشب

غريب يثرب و مظلوم كوفه

هواي كوي زهرا دارد امشب

***

اي همه افلاكيان فرمان برت

اي دو صد خورشيد عبد قنبرت

اي تو لبيك دعاي مصطفي

يا اميرالمؤمنين يا مرتضي

***

حسين جان زير بازويم رها كن

براي طاقت زينب دعا كن

بگو برگشت مهمانت ز مسجد

ز رويم خون پيشاني جدا كن

***

رنگ خورشيد علي شد مهتاب

چهره اش در يم خون گشت خضاب

ضربه تيغ اگر كاري بود

ذكر مولا به لبش جاري بود

***

بر روح تمام شيعيان تيغ زدند

بر مردترين مرد جهان تيغ زدند

خورشيدبه سينه، ماه برسر مي زد

انگاربه فرق آسمان تيغ زدند.

***

يك عمر تماشاي دري خون آلود

ياد آوري حادثه

اي سرخ و كبود

كم كم به علي بال پريدن ميداد

اي تيغ نيازي به حضور تو نبود

***

امشب اين دل ياد مولا مي كند

ليلة القدر است و احيا مي كند

بشنو اي گوش، دل ها بي صدا

نغمه فزت و رب الكعبه را

***

به شهر كوفه در محراب طاعت

علي شد كشته در حال عبادت

ز پور ملجم مردود كافر

بخون شد غوطه ور ساقي كوثر

***

در بيت خدا شير خدا را كشتند

داماد نبي امام ما را كشتند

يارب چه گنه داشت كه در وقت سحر

آيينه روشن دعا را كشتند

***

چون نامه جرم ما به هم پيچيدند

بردند به ديوان عمل سنجيدند

بيش از همگان گناه مابود

ولي ما را به محبت علي(ع)بخشيدند

***

دعا بدون علي قابل اجابت نيست

كه مهر اصل اجابت به هر دعاست علي(ع)

بزن تو دست توسل به دامن مولا

كه درد جامعه را بهترين دواست علي(ع)

***

در كعبه شد پديد و به محراب شد شهيد

قربان حسن مطلع و حسن ختام او

***

باز امشب عشق تنها ميشود

زخم، سهم فرق مولا ميشود

جاده ميماند غريب و بي سوار

ذوالفقار عدل ميگيرد غبار

***

امشب سر مهربان نخلي خم شد

در كيسه نان بجاي خرما غم شد

در كنج خرابه ها زني شيون كرد

همبازي كودكان كوفه كم شد

***

بر سر در بهشت خدا حك شده چنين،

بختش بلند هر كه گرفتار حيدر است

***

راز خلقت همه پنهان شده در عين علي ست

كهكشان ها نخي از وصله ي نعلين علي ست

روز و شب از تو قضا از تو قدر مي گويد

«ها عليٌ بشرٌ كيفَ بَشر» مي گويد

***

در كوچه هاي كوفه صداي عبور كيست؟

گويا دلي به مقصد دلخواه مي رود

دارد سر شكافتن فرق آفتاب

آن سايه اي كه در دل شب راه مي رود

ماه خدا ديده مي شود صد حيف از اين بساط كه برچيده مي شود

..

خدايا به ما توفيق ده تا از كساني باشيم كه حاصل دسترنج يكماه ي خود را در رمضان، از اين به بعد هم حفظ كنيم.(آمين)

..

عيد فطر، روز چيدن ميوه هاي شاداب استجابت مبارك باد

..

اين عيد فرخنده را به همگي شما عاشقان و دلدادگان صيام تبريك و تهنيت عرض مي نمايم.

..

رمضان آمد و روان بگذشت بود ماهي به يك زمان بگذشت

..

مزرع سبز فلك ديدم و داس مه نو؛ يادم از كشته خويش آمد و هنگام درو …. آيا چيزي قابل درو در اين رمضان كاشته ايم؟

..

من كنون روز جاويد گرفتم ز جهان؛ گر شما در هوس عيد بقاييد همه.

..

بيا كه ترك فلك خوان روزه غارت كرد؛ هلال ماه به دور قدح اشارت كرد.

..

استشمام عطر خوش بوي عيد فطر از پنجره ملكوتي رمضان گواراي وجود پاكتان

..

عيد واقعي آن وقتي است كه انسان رضاي خدا را به دست بياورد، پس درون خودمان را اصلاح كنيم.

..

عيد سعيد فطر بر عاشقان الله و ياران مهدي(عج) مبارك باد.

..

چقدر سخت است كه اين عزيزترين عيد را بدون آن عزيزترين غايب از نظر بگذرانيم… اللهم عجل لوليك الفرج.

..

عيد فطر روز پاداش گرفتن و رويت رحمت الهي بعد از ماه رمضان است

..

: هميشه وقتي مهموني ها تموم ميشه، حس غريبي دارم… چه برسه به اين دفعه كه مهموني خدا داره تموم ميشه… اين عيد فرخنده را به همگي شما عاشقان و دلدادگان صيام تبريك و تهنيت عرض مي نمايم.

..

فرازهايي از دعاي و داع امام سجاد(ع) با ماه رمضان: بدرود اي بزرگترين ماه خداوند و اي عيد اولياي خدا … بدرود اي ماه دست يافتن به آرزوها

… بدرود اي ياريگر ما كه در برابر شيطان ياريمان دادي … بدرود اي كه هنوز فرا نرسيده از آمدنت شادمان بوديم و هنوز رخت برنبسته از رفتنت اندوهناك. * التماس دعا*

..

عيد فطر، روز چيدن ميوه هاي شاداب استجابت مبارك باد

..

استشمام عطر خوش بوي عيد فطر از پنجره ملكوتي رمضان گواراي وجود پاكتان و صد شكر كه اين آمد و صد حيف كه آن رفت…

..

وقتي يادم مياد خيلي ها بودن كه پارسال آخرين ماه رمضونشون رو تجربه كردن، دلم ميگيره…. آخه شايد اين بار نوبت من باشه كه آخرين مهموني ماه رمضون رو تجربه كنم…

..

خدايا به ما توفيق ده تا از كساني باشيم كه حاصل دسترنج يكماه ي خود را در رمضان، از اين به بعد هم حفظ كنيم.(آمين)

..

با پايان يافتن ماه رمضان، درهاي رحمت خداوند بسته مي شوند، مواظب باش لاي در گير نكني!

..

به نظرت اين بي عدالتي نيست كه توي عيد سعيد فطر، به كساني كه اسمشون سعيد هستش، هديه نميدن؟

..

عيد فطر مبارك. الان جلوي آينه بودم ماهو ديدم.

..

كجايي؟؟ همه دارن رو پشت بوم دنبالت ميگردن آخه ماه من ميخوان ببينن فراد عيده يا نه

..

با تمام شدن ماه رمضان در هاي رحمت خدا بسته خواهد شد. لاي در نموني!

..

مي توني چشماتو ببندي و منو تو ذهنت تصور كني؟ …تونستي؟… به شما تبريك مي گم! شما ماه رو ديديد! عيد سعيد فطر مبارك.

..

حلول ماه شوال و عيد سعيد فطر مبارك باد!

..

اين عيد فرخنده را به همگي شما عاشقان و دلدادگان صيام تبريك و تهنيت عرض مي نمايم.

..

با خوردن اگر حال تو جا مي آيد خوش باش كه ايام صفا مي آيد آماده به حمله باش در اين شب عيد وقتي

كه صداي ربنا مي آيد

..

خدايا به ما توفيق ده تا از كساني باشيم كه حاصل دسترنج يكماه ي خود را در رمضان، از اين به بعد هم حفظ كنيم. (آمين)

..

هميشه وقتي مهموني ها تموم ميشه، حس غريبي دارم … چه برسه به اين دفعه كه مهموني خدا داره تموم ميشه … خدايا خيلي سعي كردم قدر اين مهموني رو بدونم ولي بازم احساس مي كنم نتونستم … يعني سال بعد هم ما رو دعوت مي كني؟

..

خدايا ماه رمضان را مانند المپيك هر 4 سال يك بار آن هم در يك كشور برگزار كن!!

..

كم كم غروب ماه خدا ديده مي شود صد حيف ازين بساط كه برچيده مي شود در اين بهار رحمت و غفران و مغفرت خوشبخت آنكسي ست كه بخشيده مي شود عيد شما مبارك

..

خداحافظ اي ماه غفران و رحمت خداحافظ اي ماه عشق و عبادت خداحافظ اي ماه نزديكي بر آرزوها خداحافظ اي ماه مهماني حق تعالي خداحافظ اي دوريت سخت و جانكاه خداحافظ اي بهترين ماه الله

..

خدايا! خروج از ماه مبارك را براي ما مقارن با خروج از تمامي گناهان قرار بده.. آمين.

..

حلول ماه عيد و شادي مسلمين است. پايان ماه روزه، براي صائمين است نشاط و افتخار و شادي و سربلندي از محك الهي براي مؤمنين است

..

عيد سعيد فطر و پايان ماه صيام بخواهيم از خداي ذو الجلال و الكرام كه تا سال آينده، صفا و پاكي دل حفظ بشه و نباشيم از انسانهاي غافل

..

به دليل استقبال بي نظير شما روزه داران عزيز، عيد فطر به تعويق افتاده و ماه رمضان تا يك ماه ديگر تمديد گرديد!