وضعیت نمایه سازی : اطلاعات ثبت
شماره کتابشناسی ملی : ۲۶۶۳۷۹۶
عنوان و نام پدیدآور : اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم [کارت]/اثر سیدمرتضی عسکری
وضعیت نشر : تهران: گلستان کوثر، [××۱۳].
مشخصات ظاهری : ۱کارت: رنگی؛ ۲۳×۱۶س م. (تاشده۱۲×۱۶س م.)
یادداشت : (گلستان کوثر:صالح۲۳۰)
چکیده : گنبد خضراء و مسجد النبی به همراه صلوات بر محمد و آل محمد

1. در کنزل العمال از حسن از پیامبر خدا روایت کند که فرمود:
أکْثِرُوا الصَّلاه عَلَیَّ، فَإنَّ صَلاتَکُمْ عَلَیَّ مَغْفِرَه لِذُنُوبِکُمْ؛ صلوات بر من را بسیار کنید، زیرا، صلوات شما بر من مایه آمرزش گناهانتان است [1] .
2. نیز، از ابودرداء از رسول خدا(ص) است که فرمود:
مَنْ صَلّی عَلَیَّ حینَ یُصْبِحُ عَشْراً وَ حینَ یُمْسی عَشْراً أدْرَکَتْهُ شَفاعَتی؛ کسی که در هر صبح و شام ده بار بر من صلوات فرستد، شفاعت من او را فرا گیرد [2] .
3. از سهل بن سعد آورده است:
قَدِمَ رَسُولُ اللَّه(ص) فَإذا بِأبی طَلْحَه، فَقامَ إلَیْهِ فَتَلَقَّاهُ فَقالَ: بِأبی اَنْتَ وَ اُمّی یا رَسُولَ اللَّه إنّی لَأرَی السُّرُورَ فی وَجْهِکَ، قالَ(ص): تانی جبرئیلُ آنفاً فَقالَ: یا مُحمّد! مَنْ صَلّی عَلَیْکَ مَرَّه کَتَبَ اللَّهُ بِها عَشْرَ حَسَناتٍ وَ مَحی عَنْهُ عَشْرَ سَیِّئاتٍ وَ رَفَعَ لَهُ بِها عَشْرَ دَرَجاتٍ؛ رسول خدا(ص) وارد شد که ابو طلحه به سوی او شتافت و از او استقبال کرد و گفت: «پدر و مادرم فدایت ای رسول خدا! چهره شما را مسرور می بینم.» فرمود: «جبرئیل به تازگی نزد من آمد و گفت: ای محمد! هر کس یک بار بر تو صلوات فرستد، خداوند، ده حسنه پاداشش داده، ده سیئه و بدی را از او زدوده و ده درجه بالایش می برد [3] .»
4. در صحیح مسلم، سنن ترمذی، سنن نسائی، مسند احمد و غیر آن از ابو هریره آمده است که: رسول خدا(ص) فرمود:
مَنْ صَلّی عَلَیَّ واحِداً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ عَشْراً [4] ؛ هر کس یک صلوات بر من فرستد، خداوند ده بار بر او صلوات فرستد [5] .
5. در کنزل العمال از عمار یاسر از رسول خدا(ص) روایت کند که فرمود:
إنَّ اللَّهَ أعْطی مَلَکاً مِنَ الْملائکه أسْماعَ الخَلْق، فَهُوَ قائمٌ عَلی قَبْری إلی یَوْمِ القِیامه لا یُصَلّی عَلَیَّ اَحَدٌ صَلاه إلاّ سَمَّاهُ بِاسْمِه وَ اسمِ أبیه و قالَ: یا مُحمّد صَلّی عَلَیک فُلانُ بن فُلان. وَ قَدْ ضَمِنَ لی رَبّی - تَبارَکَ وَ تَعالی- انّه أردُّ عَلَیه بِکُلِّ صَلاه عَشْرا؛ خداوند فرشته ای از فرشتگان را به اندازه همه مردم شنوائی داده و او تا روز قیامت بر قبر من ایستاده است. هیچ کس بر من صلواتی نمی فرستد مگر آنکه او را به نام و نام پدر معرفی کرده و گوید: ای محمد! فلانی پسر فلان بر تو صلوات فرستاد. پروردگار والای من ضمانت کرده که هر صلواتش را ده بار به او باز گردانم [6] .
6. در سنن ابوداود و ترمذی و نسائی و مسند احمد و مستدرک از فضاله بن عبید آورده اند که گفت [7] :
سَمِعَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) رَجُلاً یَدعُو فِی الصَّلاه وَ لَمْ یَذْکُر اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ یُصَلِّ عَلَی النَّبی فَقالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): «عَجَّلَ هذا» ثُمَّ دَعاهُ وَ قالَ لَهُ وَ لِغَیْرِهِ: إذا صَلّی اَحَدُکُمْ فَلْیَبْدأ بِتَحْمیدِ اللَّهِ وَ الثَّناءِ عَلَیْه ثُمَّ لِیُصَلِّ عَلَی النَّبی(ص) ثُمَّ لِیَدْعُ بَعْدُ ما شاءَ؛ رسول خدا(ص) شنیدند مردی در نماز دعا می کند، ولی نه خدا را یاد کرد و نه صلوات بر پیامبر خدا(ص) فرستاد. رسول اللَّه(ص) فرمودند: «او شتاب کرد.» سپس وی را فرا خواند و به او و دیگران فرمود: «هر گاه یکی از شما نماز خواند، ابتدا حمد و ثنای الهی کند، سپس بر پیامبر خدا(ص) صلوات فرستد، پس از آن هر چه خواست، از خدا بخواهد [8] .»
7. از سعد ساعدی از رسول خدا(ص) آورده اند که فرمود:
لا صَلاه لِمَنْ لا یُصَلّی عَلَی النَّبیّ(ص)؛ نماز کسی که بر پیامبر(ص) صلوات نفرستد، نماز نیست [9] .
8. از جابر از رسول خدا(ص) روایت کرده اند که فرمود:
مَنْ ذُکِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ فَقَدْ شَقی؛ کسی که نام من نزد او برده شود و بر من صلوات نفرستد یقیناً ستم کرده است [10] .
9. از امام حسین بن علی(ع) از رسول خدا(ص) روایت کرده اند که فرمود:
مَنْ ذُکِرْتُ عِنْدَهُ فَخَطَئ الصَّلاه عَلَیَّ خَطَئ طَریقَ الجَنَّه؛ کسی که نام من نزد او برده شود و صلوات بر مرا ندیده انگارد، راه بهشت را ندیده انگاشته است [11] .
10. در مسند احمد و سنن ترمذی و غیر آن، از حسین بن علی(ع) از رسول خدا(ص) روایت کرده اند که فرمود:
ألبَخیلُ مَنْ ذُکِرتُ عِنَدهُ فَلَم یُصَلِّ عَلَیَّ؛ بخیل کسی است که نام من نزد او برده شود و بر من صلوات نفرستد [12] .

1. در کنزل العمال از امام علی بن ابی طالب(ع) روایت کند که فرمود:
قالُوا یا رَسُولَ اللَّه! وَ کَیْفَ نُصَلّی عَلَیک؟ قالَ: قُولُوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ عَلی إبراهیمَ وَ آلِ إبراهیم إنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ، وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما بارَکْتَ عَلی إبراهیمَ وَ عَلی آلِ إبراهیمَ إنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ؛ (اصحاب) گفتند: ای رسول خدا! چگونه بر شما صلوات فرستیم؟ فرمود: «بگوئید: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم صلوات فرستادی، راستی را که تو ستوده و والائی. و بر محمد و آل محمد فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم فزونی دادی، راستی را که تو پسندیده و عظمائی [13] .
2. در صحیح مسلم، سنن ابو داود، ترمذی، نسائی، موطأ مالک، مسند احمد و سنن دارمی، از ابو مسعود انصاری روایت کنند که گفت:
رسول خدا(ص) آمد و با ما در مجلس سعد بن عباده نشست. بشیر بن سعد - ابونعمان بن بشیر - به او گفت: ای رسول خدا! خداوند ما را فرمان داده تا بر شما صلوات فرستیم، چگونه بر شما صلوات فرستیم؟ راوی گوید: رسول خدا(ص) (به گونه ای) ساکت شد که ما آرزو کردیم ای کاش او چنین سؤالی نکرده بود. سپس فرمود: «بگوئید: خدوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه که بر ابراهیم صلوات فرستادی، و بر محمد و آل محمد فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم در جهانیان فزونی دادی. راستی را که تو ستوده و والائی. سلام نیز همان گونه است که دانستید [14] .»
3. در صحیح بخاری، سنن نسائی و ابن ماجه و مسند احمد از ابو سعید خدری روایت کنند که گفت:
قُلْتُ: یا رَسُولَ اللَّه! هذَا السَّلامُ عَلَیْک قَدْ عَرَفْناه فَکَیْفَ الصَّلاه؟ قالَ: قُولُوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ کَما صَلَّیْتَ عَلی إبراهیم، وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما بارَکْتَ عَلی إبراهیم؛ گفتم ای رسول خدا! این سلام بر شما بود، آن را دانستیم، صلوات (بر شما) چگونه است؟ فرمود: بگوئید: خداوندا بر محمد بنده و رسول خودت صلوات فرست، همان گونه که بر ابراهیم صلوات فرستادی و بر محمد و آل محمد برکت و فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم برکت و فزونی دادی [15] .
4. در تفسیر طبری و سیوطی از ابن عباس آورده اند:
فَقُلْنا أو قالوا: یا رَسُولَ اللَّه! قَدْ علمنا السَّلام عَلَیْک فَکَیْفَ الصَّلاه عَلَیک؟ فقالَ: «أللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ عَلی إبراهیم و آل ابراهیم إنّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ، وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ علی آلِ مُحَمَّدٍ کَما بارَکْتَ عَلی إبراهیم و آلِ ابراهیم إنّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ؛ پس گفتیم - یا گفتند -: ای رسول خدا! سلام بر شما را دانستیم، صلوات بر شما چگونه است؟
فرمود: «خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم صلوات فرستادی، همانا تو ستوده و والائی، و بر محمد و آل محمد برکت و فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت و فزونی دادی، راستی را که تو پسندیده و والائی [16] .»
5. در سنن نسائی از زید بن خارجه از رسول خدا(ص) روایت کند که فرمود:
صَلُّوا عَلَیَّ وَ اجْتهدوُا فِی الدُّعاءِ و قُولُوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و عَلی آلِ مُحَمَّدٍ وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما بارَکْتَ عَلی إبراهیم و علی آلِ إبراهیم إنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ؛ بر من صلوات فرستید و در دعا بکوشید و بگوئید: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، و بر محمد و آل محمد فزونی بخش. همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم فزونی دادی. راستی را که تو ستوده و والائی [17] .
6. در سنن نسائی و مسند احمد از ابوطلحه روایت کنند که گفت:
قُلنا: یا رَسول اللَّه! کَیْفَ الصَّلاه عَلیکَ؟ قالَ: قولوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحمَّد کَما صَلَّیْتَ عَلی إبراهیم و آل ابراهیم إنّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ، وَ بارَکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما بارَکْتَ عَلی إبراهیم و آلِ ابراهیم إنّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ؛ گفتیم: ای رسول خدا! صلوات بر شما چگونه است؟ فرمود: «بگوئید: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم صلوات فرستادی، راستی را که تو ستوده و والائی و بر محمد و آل محمد برکت و فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت و فزونی دادی، راستی را که تو پسندیده و عظمائی.»
در روایت دیگری چنین است:
مردی نزد رسول خدا(ص) آمد و گفت: ای رسول خدا! چگونه بر شما صلوات فرستیم؟ فرمود: بگوئید: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست. همان گونه که بر ابراهیم صلوات فرستادی، راستی را که تو ستوده ووالائی و بر محمد و آل محمد برکت و فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم برکت و فزونی دادی، راستی را که تو پسندیده و عظمائی [18] .
7. در کنز العمال از طلحه روایت کنند که گفت:
قُلنا: یا رَسول اللَّه! قَدْ علمنا کَیفَ السّلام عَلَیْک، فَکَیْفَ الصَّلاه عَلیکَ؟ قالَ: قولوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ علی آلِ مُحمَّدٍ وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ و بارَکْتَ عَلی إبراهیم و علی آلِ ابراهیم إنّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ؛ گفتیم: ای رسول خدا! چگونگی سلام بر شما را دانستیم، صلوات بر شما چگونه است؟ فرمود: بگوئید: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست و بر محمد و آل محمد برکت و فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم و بر آل ابراهیم صلوات فرستادی و برکت و فزونی بخشیدی، راستی را که تو ستوده و والائی [19] .»
8. در صحیح بخاری و مسلم، سنن ابو داود و دارمی و نسائی و ترمذی و ابن ماجه، مسند احمد، تفسیر طبری و سیوطی از کعب ابن عجزه روایت کنند که گفت:
کُنْتُ جالِساً عِندَ النبی(ص) إذْ جْاءَ رجل فقالَ: قَدْ علمنا کَیفَ نسلّمُ عَلیکَ یا رَسُول اللَّه فَکیفَ نصلّی عَلَیکَ؟ قالَ: قولوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ علی آلِ مُحمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ عَلی إبراهیم و علی آل ابراهیم إنّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ، وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَما بارَکْتَ عَلی إبراهیم و علی آلِ ابراهیم إنّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ؛ نزد پیامبر خدا(ص) نشسته بودم که مردی آمد و گفت: ای رسول خدا! ما چگونه سلام کردن بر شما را دانستیم، چگونه بر شما صلوات فرستیم؟ فرمود: بگوئید: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم صلوات فرستادی، راستی را که تو پسندیده و والائی. خداوندا بر محمد و آل محمد برکت و فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت و فزونی دادی، راستی را که تو ستوده و عظمائی [20] .
9. در مسند احمد و در المنثور سیوطی از برده خزاعی از رسول خدا(ص) روایت کنند که فرمود:
قُولُوا: أللَّهُمَّ اجْعَلْ صَلَواتکَ وَ رَحْمتکَ وَ بَرَکاتکَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَما جَعَلْتَها عَلی إبراهیم إنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ؛ بگوئید: خداوندا صلوات و رحمت و برکاتت را بر محمد و آل محمد ارزانی بخش، همان گونه که آنها را بر ابراهیم ارزانی داشتی، راستی را که تو ستوده و والائی [21] .
10. در کنز العمال از محمد بن عبداللَّه بن زید از رسول خدا(ص) روایت کند که فرمود:
قُولُوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ عَلی إبراهیم وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَما بارَکْتَ عَلی إبراهیم فِی الْعالمین إنَّک حَمیدٌ مَجیدٌ، وَ السَّلام کَما عَلمتم؛ بگوئید: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه که بر ابراهیم صلوات فرستادی، و بر محمد و آل محمد برکت و فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم در جهانیان برکت و فزونی دادی، راستی را که تو ستوده و والائی. سلام نیز همان گونه است که دانستید [22] .
11. در تفسیر طبری و سیوطی از ابراهیم در ذیل آیه شریفه: «ان اللَّه و ملائکته...» آورده اند که:
قالُوا یا رَسُولَ اللَّه! هذَا السَّلام قَدْ عَرفْناه، فَکَیفَ الصَّلاه عَلَیکَ؟ فَقالَ: قُولُوا: أللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ عَبْدکَ وَ رَسُولکَ وَ أهلِ بَیْتِهِ کَما صَلَّیْتَ عَلی إبراهیم إنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ؛ گفتند: ای رسول خدا! این سلام را دانستیم، صلوات بر شما چگونه است؟ فرمود: «بگوئید: خداوندا بر محمد بنده و رسولت و اهل بیت او صلوات فرست، همان گونه که بر ابراهیم صلوات فرستادی، راستی را که تو ستوده و والائی [23] .
12. در کنز العمال از ام المؤمنین عایشه روایت کند که گفت:
قالَ اَصحابُ النَّبیّ(ص): یا رَسُول اللَّه أُمِرنا أنْ نکثر الصَّلاه عَلَیکَ فِی اللَّیْلَه الغراء وَ الیَوْم الأزْهَرِ وَ أحبّ ما صَلّینا عَلَیکَ کَما تُحِبّ، قالَ: «قُولُوا: أللّهمّ صلّ علی مُحمّدٍ وَ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ عَلی إبراهیمَ وَ آلَ إبراهیم، وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ کَما رحمتَ إبراهیم وَ آلَ إبراهیم، وَ بارِکْ عَلی مُحمَّدٍ وَ آلِ مُحمَّد کَما بارَکْتَ عَلی إبراهیم وَ آلِ إبراهیم إنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ، وَ أمَّا السَّلامُ فَقَدْ عرفتم کَیْف هُوَ؛ صحابه پیامبر گفتد: ای رسول خدا! فرموده شدیم تا در شب تار و روز روشن، صلوات بر شما را بسیار کنیم. (چه زیباست که) محبوب ترین صلوات ما بر شما به گونه ای باشد که دوست می دارید، فرمود: بگوئید: خداوندا بر محمد و آل محمد صلوات فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم صلوات فرستادی، و محمد و آل محمد را ببخشای، همان گونه که ابراهیم و آل ابراهیم را بخشودی، و بر محمد و آل محمد برکت و فزونی بخش، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت و فزونی دادی، راستی را که تو ستوده و والائی. اما کیفیت سلام را که خود دانستید [24] .

[1] کنز العمال، ج 1، ص 436.
[2] همان، ص 439.
[3] همان، ج 1، ص 447-436 و ج 2، ص 179.
این روایت از زبان ابوطلحه با این زیادت آمده است: و فرشته به او (فرستنده صلوات) همان را گوید که به شما گفته است. گفتم: ای جبرئیل! این فرشته کیست؟ گفت: خدای عز و جل از هنگامی که شما را آفریده تا زمانی که مبعوثتان کرده و فرشته را بر شما گماشته است؛ هیچ یک از امت شما بر شما صلوات نفرستد مگر آنکه (فرشته به او) گوید: و تو! خداوند بر تو صلوات فرستاد. کنزل العمال، ج 1، ص 449-440 و ج 2، ص 181.
این روایت از سعید بن عمر انصاری و ابو برده بن نیار و انس نیز آمده است. کنزل العمال، ج 1، ص 438، 448 - 449؛ سنن نسائی، ج 3، ص 50؛ کتاب الصلاه، باب فضل صلوات بر پیامبر(ص)؛ فرائد السمطین، ج 1، ص 24؛ تاریخ بغداد، ج 8، ص 281.
[4] عبارت از صحیح مسلم است.
[5] صحیح مسلم، ج 1، ص 306؛ کتاب الصلاه، باب صلوات بر پیامبر(ص)؛ سنن ترمذی، ج2، ص 270. سنن نسائی، ج 3، ص 50. مسند طیاسی، ج 1، ص 283، حدیث 2122؛ ریاض الصالحین، ص 381؛ اسباب التنزیل واحدی، ص 250؛ درالمنثور سیوطی، ج 5، ص218؛ تفسیر قرطبی، ج 14، ص 294.
[6] کنز العمال، ج 1، ص 450-448.
[7] عبارت از ابو داود است.
[8] سنن ابو داود، ج 2، ص 77، حدیث 1480؛ سنن ترمذی، کتاب دعا، ج 13، ص 21. در روایت دیگر از همین باب آمده است: رسول خدا(ص) به مردی که نماز خواند و برای خویش دعا کرد ولی نه خدا را سپاس گفت و نه بر پیامبر خدا صلوات فرستاد، فرمود: ای نمازگزار! هرگاه نماز خواندی و نشستی، خدای را سپاس گوی و بر من صلوات فرست. سپس از او بخواه. آن حضرت به فرد دیگری که نماز گزارد و سپاس خدا گفت و صلوات بر پیامبر فرستاد، فرمود: ای نمازگزار! دعا کن که اجابت می شود. مسند احمد، ج 6، ص 18؛ سنن نسائی، ج 3، ص 44؛ مستدرک حاکم، ج 1، ص 268؛ ریاض الصالحین نبوی، ص 382.
[9] سنن ابن ماجه، ج 1، ص 401، 400.
[10] همان.
[11] کنز العمال، ج 1، ص 438 از طبرانی. همانند این حدیث را از ابن عباس نیز در، ج 1، ص438 می بینید. و نیز در تفسیر درالمنثور، ج 5، ص 218؛ ابن ماجه، ص 294.
[12] مسند احمد، ج 1، ص 201؛ سنن ترمذی، کتاب دعا، ج 13، ص 62 -63؛ کنزل العمال، ج1، ص 437، از حسن که ظاهراً اشتباه است. زیرا مؤلف خود گفته است: این حدیث را از احمد و ترمذی و نسائی و ابن حبان روایت کرده اند. (لذا باید از حسین(ع) باشد.) همانند این حدیث را از عوف بن مالک و حسن و جابر و ابو هریره و قتاده نیز، در کنزل العمال، ج1، ص 438-436 و 453 می یابید. و نیز در تفسیر الدر المنثور، ج 5، ص 218؛ و ریاض الصالحین، ص 382.
[13] تفسیر در المنثور، ج 5، ص 217؛ کنزل العمال، ج 2، ص 176.
[14] صحیح مسلم، کتاب الصلاه، ج 1، ص 305، حدیث 67؛ سنن دارمی، ج 1، ص 310؛ سنن ابوداود، ج 1، ص 258، حدیث 980؛ سنن نسائی، ج 3، ص 45 - 47؛ سنن ترمذی، کتاب تفسیر، تفسیر سوره احزاب، ج 2، ص 95؛ موطأ مالک، ج 1، ص 165 - 166؛ مسند احمد، ج 5، ص 274 و ج 4، ص 118؛ کنز العمال، ج 2، ص 182؛ تفسیر قرطبی، ج 4، ص 233؛ تفسیر در المنثور، ج 5، ص 216 - 217؛ تفسیر ابن کثیر، ج 3، ص 508؛ تفسیر خازن، ج 3، ص 477؛ مستدرک الصحیحین، ج 1، ص 268؛ سنن بیهقی، ج 2، ص 378.
[15] صحیح بخاری، کتاب تفسیر، تفسیر سوره احزاب، ج 3، ص 119 و کتاب دعوات، ج 4، ص 72؛ سنن نسائی، ج 3، ص 49؛ سنن ابن ماجه، ج 1،ص292، حدیث 902؛ مسند احمد، ج3، ص47؛ تفسیر در المنثور، ج5، ص217.
[16] تفسیر طبری، تفسیر سوره احزاب، ج 22، ص 31؛ تفسیر درالمنثور، ج 5، ص 216.
[17] سنن نسائی، کتاب سهو، ج 3، ص 49.
[18] همان، ص 48؛ مسند احمد، ج 1، ص 162.
[19] کنز العمال، ج 2، ص 176؛ تفسیر در المنثور، ج 5، ص 216.
[20] صحیح بخاری، کتاب بدء الخلق، ج 2، ص 160 - 159 و کتاب تفسیر، تفسیر سوره احزاب، ج 3، ص 119 و کتاب الدعوات، ج 4، ص 72؛ صحیح مسلم، کتاب صلاه، ج 1، ص 305، حدیث 66؛ سنن ابو داود، ج 1، ص 257، حدیث 976؛ سنن دارمی، ج 1، ص309؛ سنن نسائی، ج 3، ص 48-47؛ سنن ترمذی، ج 2، ص 268؛ سنن ابن ماجه، حدیث 904. مسند احمد، ج 4، ص 244-241؛ تفسیر طبری، ج 22، ص 31؛ تفسیر قرطبی، ج 14، ص 334؛ تفسیر در المنثور، ج 5، ص 216-215؛ کنز العمال، ج 2، ص 180؛ تفسیر ابن کثیر، ج 3، ص 507.
[21] مسند احمد، ج 5، ص 353؛ تفسیر در المنثور، ج 5، ص 218؛ کنزل العمال، ج 1، ص 442.
[22] کنز العمال، ج 1، ص 442.
[23] تفسیر طبری، ج 2، ص 32؛ تفسیر در المنثور، ج 5، ص 216.
[24] کنزالعمال، ج 2، ص 182 و ج 1، ص 43.

بسم الله الرحمن الرحیم
جاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ في سَبيلِ اللَّهِ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (سوره توبه آیه 41)
با اموال و جانهاى خود، در راه خدا جهاد نماييد؛ اين براى شما بهتر است اگر بدانيد حضرت رضا (عليه السّلام): خدا رحم نماید بنده‌اى كه امر ما را زنده (و برپا) دارد ... علوم و دانشهاى ما را ياد گيرد و به مردم ياد دهد، زيرا مردم اگر سخنان نيكوى ما را (بى آنكه چيزى از آن كاسته و يا بر آن بيافزايند) بدانند هر آينه از ما پيروى (و طبق آن عمل) مى كنند
بنادر البحار-ترجمه و شرح خلاصه دو جلد بحار الانوار ص 159
بنیانگذار مجتمع فرهنگی مذهبی قائمیه اصفهان شهید آیت الله شمس آبادی (ره) یکی از علمای برجسته شهر اصفهان بودند که در دلدادگی به اهلبیت (علیهم السلام) بخصوص حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) و امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شهره بوده و لذا با نظر و درایت خود در سال 1340 هجری شمسی بنیانگذار مرکز و راهی شد که هیچ وقت چراغ آن خاموش نشد و هر روز قوی تر و بهتر راهش را ادامه می دهند.
مرکز تحقیقات قائمیه اصفهان از سال 1385 هجری شمسی تحت اشراف حضرت آیت الله حاج سید حسن امامی (قدس سره الشریف ) و با فعالیت خالصانه و شبانه روزی تیمی مرکب از فرهیختگان حوزه و دانشگاه، فعالیت خود را در زمینه های مختلف مذهبی، فرهنگی و علمی آغاز نموده است.
اهداف :دفاع از حریم شیعه و بسط فرهنگ و معارف ناب ثقلین (کتاب الله و اهل البیت علیهم السلام) تقویت انگیزه جوانان و عامه مردم نسبت به بررسی دقیق تر مسائل دینی، جایگزین کردن مطالب سودمند به جای بلوتوث های بی محتوا در تلفن های همراه و رایانه ها ایجاد بستر جامع مطالعاتی بر اساس معارف قرآن کریم و اهل بیت علیهم السّلام با انگیزه نشر معارف، سرویس دهی به محققین و طلاب، گسترش فرهنگ مطالعه و غنی کردن اوقات فراغت علاقمندان به نرم افزار های علوم اسلامی، در دسترس بودن منابع لازم جهت سهولت رفع ابهام و شبهات منتشره در جامعه عدالت اجتماعی: با استفاده از ابزار نو می توان بصورت تصاعدی در نشر و پخش آن همت گمارد و از طرفی عدالت اجتماعی در تزریق امکانات را در سطح کشور و باز از جهتی نشر فرهنگ اسلامی ایرانی را در سطح جهان سرعت بخشید.
از جمله فعالیتهای گسترده مرکز :
الف)چاپ و نشر ده ها عنوان کتاب، جزوه و ماهنامه همراه با برگزاری مسابقه کتابخوانی
ب)تولید صدها نرم افزار تحقیقاتی و کتابخانه ای قابل اجرا در رایانه و گوشی تلفن سهمراه
ج)تولید نمایشگاه های سه بعدی، پانوراما ، انیمیشن ، بازيهاي رايانه اي و ... اماکن مذهبی، گردشگری و...
د)ایجاد سایت اینترنتی قائمیه www.ghaemiyeh.com جهت دانلود رايگان نرم افزار هاي تلفن همراه و چندین سایت مذهبی دیگر
ه)تولید محصولات نمایشی، سخنرانی و ... جهت نمایش در شبکه های ماهواره ای
و)راه اندازی و پشتیبانی علمی سامانه پاسخ گویی به سوالات شرعی، اخلاقی و اعتقادی (خط 2350524)
ز)طراحی سيستم هاي حسابداري ، رسانه ساز ، موبايل ساز ، سامانه خودکار و دستی بلوتوث، وب کیوسک ، SMS و...
ح)همکاری افتخاری با دهها مرکز حقیقی و حقوقی از جمله بیوت آیات عظام، حوزه های علمیه، دانشگاهها، اماکن مذهبی مانند مسجد جمکران و ...
ط)برگزاری همایش ها، و اجرای طرح مهد، ویژه کودکان و نوجوانان شرکت کننده در جلسه
ی)برگزاری دوره های آموزشی ویژه عموم و دوره های تربیت مربی (حضوری و مجازی) در طول سال
دفتر مرکزی: اصفهان/خ مسجد سید/ حد فاصل خیابان پنج رمضان و چهارراه وفائی / مجتمع فرهنگي مذهبي قائميه اصفهان
تاریخ تأسیس: 1385 شماره ثبت : 2373 شناسه ملی : 10860152026
وب سایت: www.ghaemiyeh.com ایمیل: Info@ghaemiyeh.com فروشگاه اینترنتی: www.eslamshop.com
تلفن 25-2357023- (0311) فکس 2357022 (0311) دفتر تهران 88318722 (021) بازرگانی و فروش 09132000109 امور کاربران 2333045(0311)
نکته قابل توجه اینکه بودجه این مرکز؛ مردمی ، غیر دولتی و غیر انتفاعی با همت عده ای خیر اندیش اداره و تامین گردیده و لی جوابگوی حجم رو به رشد و وسیع فعالیت مذهبی و علمی حاضر و طرح های توسعه ای فرهنگی نیست، از اینرو این مرکز به فضل و کرم صاحب اصلی این خانه (قائمیه) امید داشته و امیدواریم حضرت بقیه الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف توفیق روزافزونی را شامل همگان بنماید تا در صورت امکان در این امر مهم ما را یاری نمایندانشاالله.
شماره حساب 621060953 ، شماره کارت :6273-5331-3045-1973و شماره حساب شبا : IR90-0180-0000-0000-0621-0609-53به نام مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان نزد بانک تجارت شعبه اصفهان – خيابان مسجد سید
ارزش کار فکری و عقیدتی
الاحتجاج - به سندش، از امام حسین علیه السلام -: هر کس عهده دار یتیمی از ما شود که محنتِ غیبت ما، او را از ما جدا کرده است و از علوم ما که به دستش رسیده، به او سهمی دهد تا ارشاد و هدایتش کند، خداوند به او می‌فرماید: «ای بنده بزرگوار شریک کننده برادرش! من در کَرَم کردن، از تو سزاوارترم. فرشتگان من! برای او در بهشت، به عدد هر حرفی که یاد داده است، هزار هزار، کاخ قرار دهید و از دیگر نعمت‌ها، آنچه را که لایق اوست، به آنها ضمیمه کنید».
التفسیر المنسوب إلی الإمام العسکری علیه السلام: امام حسین علیه السلام به مردی فرمود: «کدام یک را دوست‌تر می‌داری: مردی اراده کشتن بینوایی ضعیف را دارد و تو او را از دستش می‌رَهانی، یا مردی ناصبی اراده گمراه کردن مؤمنی بینوا و ضعیف از پیروان ما را دارد، امّا تو دریچه‌ای [از علم] را بر او می‌گشایی که آن بینوا، خود را بِدان، نگاه می‌دارد و با حجّت‌های خدای متعال، خصم خویش را ساکت می‌سازد و او را می‌شکند؟».
[سپس] فرمود: «حتماً رهاندن این مؤمن بینوا از دست آن ناصبی. بی‌گمان، خدای متعال می‌فرماید: «و هر که او را زنده کند، گویی همه مردم را زنده کرده است»؛ یعنی هر که او را زنده کند و از کفر به ایمان، ارشاد کند، گویی همه مردم را زنده کرده است، پیش از آن که آنان را با شمشیرهای تیز بکشد».
مسند زید: امام حسین علیه السلام فرمود: «هر کس انسانی را از گمراهی به معرفت حق، فرا بخواند و او اجابت کند، اجری مانند آزاد کردن بنده دارد».