بسم الله الرحمن الرحیم

ص: 2

مقام علی علیه السلام در کلام نبی صلی الله علیه و آله و سلم

جمع آوری: سید مهدی طباطبایی

ص: 3

از علی بدگوئی نکنید ... 34

به علی امیرالمؤمنین بگوئید ... 34

حق با علی است ... 35

علی با حق است ... 35

علی با حق است ... 35

علی با حق است ... 35

علی با حق است ... 35

علی با قرآن و قرآن با علی ... 35

علی با قرآن و حق ... 36

علی با قرآن و حق ... 36

من و علی حجت بر بندگانیم ... 36

شهر علم و دروازه آن ... 36

درگاه دانش ... 36

درگاه دانش ... 36

درگاه دانش ... 37

داناترین ... 37

خدا شناس ترین ... 37

آگاه ترین ... 37

وارث دانش ... 37

ما از یک درختیم ... 37

ما از یک درختیم ... 37

من ريشة درخت تو تنه حسن و حسین شاخة آن ... 38

برادر پیامبر ... 38

آن میگویم که موسی گفت ... 38

عقد اخوّت توسط خدا ... 38

علی از من است و من از او ... 39

علی از من است و من از او ... 39

علی مانند سراست برای پیکرم ... 39

گوشت و خون ما یکی است ... 39

تواز منی و من از تو ... 39

خواندن سوره برائت ... 39

علی از من است و غیر از علی ... 39

ص: 6

نسبت تو ومن مثل هارون و موسی ... 40

نسبت تو ومن مثل هارون و موسی ... 40

نسبت تو و من مثل هارون و موسی ... 40

علی به راه راست میبرد ... 40

اگر علی را به خلافت برگزینند ... 40

اگر خلافت را به علی بسپارید ... 41

سیرت پیامبران در علی علیه السلام ... 41

سرور مؤمنان ... 41

ستون دین ... 41

شمشیر برای حق ... 41

على به قل هو الله احد و قرآن می ماند ... 41

از علی گله نکنید ... 42

آزار علی آزار من است ... 42

علی مهتر مؤمنان و مال مهتر منافقان ... 42

حق على مثل حق پدر بر فرزند ... 42

راز دار من ... 42

تو و پیروانت در بهشت ... 42

تو و پیروانت در بهشت ... 43

ياد علی عبادت است ... 43

عدالت من و على ... 43

منكر على كافر ... 43

روزه روز غدیر مساوی 60 ماه ... 43

علی بعد از من ولی مؤمنین ... 43

علی پیشگام در همه خوبیها و خلیفه بعد از من ... 44

علی در آسمان هفتم چون خورشید در روز ... 44

نام علی بر درهای بهشت ... 44

على نزد من و نزد خدا ... 44

على مأنوس من و شهید بعد از من ... 44

علی در بهشت ... 45

دوستی علی نعمت است ... 45

خصوصیت على ... 45

گرامی تر از علی مادر نزاده ... 45

حكمت على ... 45

ص: 7

علی و فرشتگان ... 46

على و محفل ها ... 46

على و كعبه ... 46

على و ماه و خورشید ... 46

علی در قرآن ... 46

على و شهادت ... 46

مخالف على كافر است ... 47

على نور است و حجت ... 47

على شمشير خدا ... 47

على حكم برتر ... 47

على سید وصیان و وصی ... 47

ایمان پذیرفته نیست جز به ولایت و طاعت او ... 47

دوستی و دشمنی با علی با خدا است ... 47

فرمان من و تو یکی است ... 48

وصى من اعلم امّتم على است ... 48

شما اهل بیت از من هستید و من از شما ... 49

نافرمانی و فرمان بردن من و علی یکی است ... 49

دوستی علی ایمان و دشمنی با او کفر ... 50

اهانت به شیعیان اهانت به من و خدا است ... 50

گل و روح تو از من ساخته شده ... 50

من شفیع شیعیانت هستم ... 50

شیعیان تو یاران خدایند ... 50

دوستت سعادتمند و دشمنت بدبخت ... 51

رحمت بر بهترین خلق ... 51

اقتدا به علی و فرزندانش (حزب الله) ... 51

علی را خداوند وزیر قرار داد ... 51

معرفی علی از زبان خودش ... 52

دوستی تو تقوی و ایمان و دشمنی تو کفر و نفاق ... 53

منم خانه حكمت و تو كليد ... 53

در فتنه ها ملازم علی باش ... 53

على فاروق حق و باطل ... 53

سالم ماند دوست علی نابود شد دشمن او ... 53

علی از من و روحش از من ... 54

ص: 8

دو پسر علی امامند با نه فرزندانش ... 54

راستگوتر از خدا کیست ... 54

باب هدایت و داعی نور خداست ... 54

فرمان و نهی علی فرمان و نهی من است ... 55

فرمان و نهی علی فرمان و نهی من است ... 55

على صدیق و فاروق است ... 55

حجت خدا ... 55

حق با علی است ... 55

قسیم بهشت و دوزخ ... 55

ولایت على ولايت خدا ... 56

مثل سلمان و قرآن و علی ... 56

سفارش علی به اصحاب ... 56

سفارش علی به اصحاب ... 56

سفارش جبرئیل ... 57

سید عرب ... 57

تو شبیه اوصیای پیامبرانی ... 58

منکر خلافت تو ز من نیست ... 59

افضل امت ... 60

امام و امیر امت ... 60

قسیم بهشت و دوزخ ... 60

ابوذر (جندب) ... 60

سفارش اهل بیت ... 60

زيارت من و على ... 61

صاحب حوض ... 61

وصیت پیامبر درباره ثقلین ... 61

وارث پیامبر ... 63

نوشته درب بهشت ... 64

پذیرش توبه آدم ... 64

خير البشر ... 64

خير البشر و شک در آن کفر ... 64

خير البشر و شک در آن نفاق ... 65

خير البشر و شک در آن کفر ... 65

ده چیز برتر به علی ... 65

ص: 8

خصائل على ... 65

سفارش پیامبر بعد از فتح خیبر ... 66

دشنام به علی ... 68

12 امام ... 69

مشربه ام ابراهیم ... 69

پیش بینی پیامبر راجع به اهل بیت ... 70

کلید بهشت و دوزخ ... 74

پیامبر و چهار صحابی دشمن علی ... 75

معنى من كنت مولاه فعلی مولاه ... 77

معنى من كنت مولاه فعلی مولاه ... 77

تفسیر آیه 55 مائده ... 77

وصی و وارث و خلیفه ... 77

گواهی فرشتگان ... 79

گواهی فرشتگان ... 79

سلوني قبل أن تفقدونى و ابن سعد ... 80

بلا و اهل بیت ... 80

ستونهای علی ... 81

فضایل علی و بخشش گناهان ... 81

هر بامداد درب منزل اهل بیت ... 82

تفسير و احصينا في كِتَابٍ مُبِينٍ ... 82

ماموریت به تیره بنی مصطلق ... 82

جبرئیل و دوستی و دشمنی با علی ... 83

ماجرای شب معراج ... 84

قول امام صادق از پدرانش ... 84

مقصر و غالى هلاكند ... 85

تفسیر آیه 60 انبیاء ... 85

على حبيب خدا و حبيب من ... 86

سفارش ثقلين ... 86

ندای ملک در بهشت ... 86

نزدیکترین به انبیاء ... 87

نوشته بر عرش ... 87

نوشته برستون عرش ... 88

فاروق حق و ناحق ... 88

ص: 10

همه كار علی کار خدا است ... 88

ماموریت در یمن ... 89

حصن پیامبر ... 90

آفریده از یک نور ... 90

علی و پیامبران ... 90

پاسخ و پرسش با علی ... 90

علی و شیعیان ... 91

دروغگو است کسی که مرا دوست دارد و علی را نه ... 91

شهر دانش و در آن ... 91

گواهی فرشتگان ... 92

يارب يارب در شب تار و لبیک خداوند ... 92

نشانه ایمان و نفاق ... 93

زیور درختان بهشت نثار عروسی زهرا ... 94

جواز عبور از صراط ولایت علی ... 94

ساقى كوثر ... 95

درجه علی به سدرة المنتهى رسيده ... 95

على همه كاره خدا ... 96

فقراء شیعه را کم نگیرید ... 97

ام سلمه حدیث میگوید ... 97

آخرين كلام امام ... 98

دنیا و آخرت تو با منی ... 99

من صاحب تنزيل ام تو صاحب تاویل ... 100

تنها درِ باز به مسجد ... 101

جز من و اهل بیت وارد مسجد نشود (بدون غسل) ... 101

تنها درِ باز به مسجد ... 102

تنها درِ باز مسجد ... 102

7 خصلت شیعیان ... 102

ارث علی از پیامبر ... 103

سلمان میگوید ... 103

قضاوت على ... 103

گفتار پیامبر در مسجد قبا ... 104

گفتار پیامبر در منزل ام ابراهیم ... 105

حجت خدا ... 105

ص: 11

حال شیعیان در قیامت ... 105

قسیم بهشت و دوزخ ... 105

مأمون عباسی چه میگوید ... 105

جبرئيل ميكائيل بجاى على ... 106

نسبت تو به من اوصیا به پیامبران ... 106

گزارش جبرئیل پس از مرگ پیامبرو علی ... 107

من شهر حکمتم و تو درِ آن ... 109

علی برای پیامبر چه کرد ... 109

همكاران على ... 110

نامه خدا به پیامبر ... 110

وصی رسول ... 111

منكر امارت على ... 111

ثقلين ... 112

بهترین همسر ... 113

هر کس بخواهد به پیامبران نگاه کند به علی نگاه کند ... 113

كتاب فضل ترا ... 113

قبولی ایمان به شرط ... 113

سعادت حقیقی ... 113

هم درجه پیامبران ... 113

نوشته به درب بهشت ... 114

وزن ایمان علی ... 114

بعد از من ... 114

دروغگو کیست؟ ... 114

جوانان بهشت ... 114

نگاه به علی عبادت است ... 115

سفارش پیامبر علی را ... 115

همه خير ... 115

حلال زاده و ... 116

فرمان و نافرمان ما و خدا ... 116

3 سفارش در معراج ... 116

صدیقان 3 دسته اند ... 116

محبوب ترین ... 117

بهترین ارث ... 117

ص: 12

متمسكين به على (ع) ... 117

دلیل هلاک نشدن ... 117

سفارش خدا درباره علی ... 118

پرچم هدایت ... 118

فرمان و نافرمانی خدا ... 119

ركن و مقام و منكر على ... 119

مقام شوهر ... 119

رفع اختلافات امّت ... 120

جام صادق برای پیامبر ناطق ... 121

تاویل آیه 58 یونس 82 طه 67 مائده ... 122

اولین نماز جماعت با علی ... 123

آیه مباهله ... 123

ابوذر در مسجد قبا ... 124

وحی درباره ولایت ... 124

در علی شک نداشتیم ... 125

هرچه می خواهید از او بپرسید ... 125

بهترین قاضی ... 125

ابلاغ وحی به علی ... 125

دوستدار ترین حمزه و علی ... 126

جدایی من و علی ... 126

روزی از خدا است ... 127

اطاعت ما و خدا یکی است ... 127

تاویل آیه 44 رعد ... 127

داستان آیات اول سوره نجم ... 127

داستان غدير ... 128

امامان بعد از من ... 129

عايشه روایت میکند ... 129

امامان معصوم ... 129

مرگ جاهلیت ... 129

ثابت قدم بر صراط ... 130

داستان آیات سوره نجم ... 130

صداى كوبه در بهشت یا علی ... 130

امامت انتصاب خدا ... 131

ص: 13

ازدواج زهرا و علی ... 131

اطاعت خدا و پیامبر و علی ... 131

ابوطالب و درخت ... 132

غسل پیامبر ... 132

کافر کیست ... 132

منكر علی منکر پیامبری ... 132

پدر امت ... 133

دوزخ را نمی آفریدم اگر ... 133

على و مقایسه با پیامبران ... 133

نگاه به علی نگاه به پیامبران ... 134

على همه كاره من ... 134

قسیم بهشت و دوزخ ... 134

کافر کیست ... 135

کافر کیست ... 135

دامن او را بگیرید ... 135

على صراط مستقيم ... 136

امانت ولایت است ... 136

چھل حدیث امام ... 136

چهل حدیث امام ... 137

دستمال بسته بر سر انس ... 137

همراه اول ... 138

جواز عبور از صراط ... 138

داناترین ... 139

زیرک در قضاوت ... 139

امانتدار ... 139

یاری علی یاری خود ... 139

وزیر از خانواده ام ... 139

سعادت با دوستی علی ... 139

همه کاره خدا ... 140

علی یکی از چهار محبوب من ... 140

او از من و من از اویم ... 140

صاحب اختیار ... 140

7 سال بیش از مسلمانی ... 140

ص: 14

سخنانش را گوش کنید ... 140

خانه حکمت و در آن ... 141

سرور عرب ... 141

شهر علم و در آن ... 141

هدایتگر ... 141

حجت خدا ... 141

از یک درخت ... 141

برادر من ... 141

شبيه كعبه ... 142

حل اختلاف ... 142

تو از من من از تو ... 142

شهادت در دین ... 142

هارون منی ... 142

صاحب اختیار ... 142

3 نعمت منحصر بفرد ... 142

نخستین نمازگزار ... 143

سرپرست ... 143

نخستين كس ... 143

گله نکنید ... 143

نجات از آتش ... 144

جلوگیر بدیها ... 144

ياد على عبادت ... 144

اول و آخر معرفت ما ... 144

فضائل على ... 145

برتری علی ... 145

طلب آمرزش فرشتگان ... 145

لولاک ما ... 146

اولین خلق ... 146

ما بنده خداییم نه خدا ... 146

معلم فرشتگان ... 147

برتر از فرشتگان ... 147

خدا مربى من و من مربى على ... 147

معین با انبیاء ... 148

ص: 15

نوشیدن گوارایت باد ... 148

سؤال و جواب از پیامبر ... 148

امین خدا ... 149

هم درجه پیامبر ... 150

استغفار فرشتگان ... 150

پرونده به دست راست ... 150

ایمان کامل ... 151

جا در بهشت ... 151

جان کندن آسان ... 151

شفاعت ... 151

قبر روشن ... 152

با صديقين و شهدا ... 152

رفيق حمزه ... 152

دارای حکمت ... 152

اسیر خدا ... 153

ندای فرشته 153

ماه شب چهاردهم ... 153

لباس عزّت ... 153

عبور از صراط ... 153

رهایی از نفاق ... 154

بدون حساب ... 154

بدون حساب ... 154

مصاحفه با فرشتگان ... 154

كافر ... 154

ایمان ... 155

خصلت شیعیان ... 155

عمر از پیامبر نقل میکند ... 155

در رحمت خدا ... 156

مدافع حريم الهى ... 157

دعای فرشتگان برای علی ... 157

تشخیص مؤمن از کافر ... 157

هدایت از علی ... 158

ريسمان محكم الهى ... 158

ص: 16

منكر ولايت على مشرک ... 158

ياحسرتا ... 158

شناختن فرشتگان علی را ... 160

سلام فرشتگان به علی ... 160

سلام فرشتگان به علی ... 160

سلام فرشتگان به علی ... 161

سلام فرشتگان به علی ... 161

سلام فرشتگان به علی ... 162

ستایش فرشتگان ... 162

علی با پیامبر در معراج ... 163

خدا همه کاره شیعه ... 163

عبور از صراط ... 163

پدرم فدای پدر شما ... 164

دیدار وقت جان کندن ... 164

سوال انکاری عمر از پیامبر ... 165

چرا علی بر دوش پیامبر ... 166

هراس روز قیامت ... 166

علامت ایمان و نفاق ... 167

امیر دینداران ... 167

چراغ هدایت ... 167

امام مبین ... 168

بشارت ... 169

اختلاف مردم و علی ... 169

هر دو یک نوریم ... 169

دوست و دشمن علی ... 170

دوستان على ... 170

دوستان على ... 170

دوستان على ... 170

دوستان على ... 170

دوستان على ... 171

دوستان على ... 171

دوستان على ... 171

دوستان على ... 171

ص: 17

دوستان على ... 172

دوستان على ... 172

دوستان على ... 172

دوستان على ... 172

دوستان على ... 172

سرور اوصیاء ... 173

دشمنان علی ... 173

دوستان علی ... 173

ستون نور ... 173

حلقه در بهشت ... 174

تولد در کعبه ... 174

حجت خدا ... 175

همه چیز خدا ... 175

مادر على باردار ... 175

آیه درباره علی ... 176

عمر می گوید ... 177

7 سالی چه گذشت ... 177

ليلة المبيت ... 177

ازدواج زهرا ... 178

شمشیر علی ... 178

تمام ایمان و کفر ... 179

عبادت جن و انس ... 179

جنگ خیبر ... 179

پا بر دوش پیامبر ... 179

شمشیر علی ... 179

وزن ایمان علی ... 179

على شيفتة خدا ... 180

هزار باب علم ... 180

علم على ... 180

داناترین ... 180

بهترین مردم ... 180

علی و شیعیان ... 181

معصومين ... 181

ص: 18

تأویل آیه 43 رعد ... 181

علم كتاب ... 182

علم كتاب ... 182

تأویل آیه 17 هود ... 182

تأویل آیه 17 هود ... 183

تأویل آیه 274 بقره ... 183

تأویل آیه 207 بقره ... 184

تأویل آیه 8 بینه و 24 صافات ... 184

تأویل آیه 96 مریم ... 185

تأویل 103 آل عمران ... 185

آیه 7 رعد ... 186

آیه 35 ابراهیم ... 186

آیه 4 تحریم ... 187

آیه 20 حشر ... 187

آیه 12 الحاقه ... 188

آیه 18 سجده ... 188

آیه 43 بقره ... 189

آيه 8 تكاثر ... 189

آیه 1 معارج ... 189

آيه 1 عنكبوت ... 190

آیه 33 احزاب ... 191

مقام اهل بیت ... 191

ذريه من در صلب على ... 191

ابوبکر میگوید ... 191

بهشت بر مخالفان خاندان من حرام است ... 192

ذكر على عبادت ... 192

سجده على ... 192

ازدواج به دستور خدا ... 192

نام ائمه اطهار ... 193

زمخشری می گوید ... 193

300 آیه درباره علی ... 194

بهترین ... 194

پنهان و آشکار ... 194

ص: 19

پدرم و مادرم فدای علی ... 194

حق با علی ... 195

بهترین همسر ... 195

مجالس به یاد علی ... 195

طلایه داران ... 195

راز دار ... ... 195

فتنه های پس از من ... 195

قاتل بدكاران ... 196

بستن همه درها ... 196

نام علی بر همه چیز ... 196

سجده های پیامبر ... 196

علی در قیامت ... 197

شجاعت و فضیلت علی ... 197

شیعیان چراغ در تاریکی ... 197

ص: 20

مقدمه چاپ دوم

كتاب «مقام على علیه السلام در کلام نبی صلی الله علیه و آله و سلم» در حالی برای دومین بار به زیور چاپ آراسته میشود که یکی از دلدادگان امام علی علیه السلام یعنی استاد دکتر محمد باقر کتابی چهره در نقاب خاک پنهان کرده و جامعه ادبی و فرهنگی اصفهان بلکه ایران را از فیوضات وجودی خویش محروم نموده است.

الحق دکتر کتابی به مقتدا و مولای خویش با تمام وجود عشق می ورزید و آنگاه که کلام امام خود را میخواند و شرح مینمود حلاوت وصف ناپذیری را به مخاطب و شنونده از چشمۀ فیاض سخن امام میچشاند. بنده کم و بیش روزهای پنجشنبه با یکی از دوستان اهل دل از محضر ایشان فیض میبردیم و برخی سؤالات و ابهامات خود از نهج البلاغه را از ایشان پرسش میکردیم و جوابهای عالمانه استاد را دریافت مینمودیم خداوند روح این دلدادۀ مولا را با روح بلند حضرتش محشور فرماید. ان شاء الله.

آخرین اثر گرانسنگ «استاد محمد باقر كتابي كتاب» المفتاح لكنوز نهج البلاغه (کلید گشایش نهج البلاغه) است که استاد در مقدمۀ آن چنین می نویسد؛

امام علی امیرالمؤمنين علیه السلام متعلق به ابدیت است. در آنجا بُعد زمان

ص: 21

مطرح نیست. سخن علی هم متعلق به دیروز یا امروز یا فردا نیست. بلكه نهج البلاغه میراث جاودانه ایست برای تمام انسانهائی که روی این کره خاکی آمده اند یا هستند و یا می آیند. نه محدود به زمان است و نه محدود به مکان. چشمه جوشان و گوارای انواع علوم و معارف است که سعادت دنیا و آخرت انسان را تأمین می نماید، و به یقین هرکس دیده بر آن نیفکنده و غوری در آن ننموده و از آن همه نور و معرفت بهره ای نبرده به خسران و زیانی عمیق فرو رفته است که هیچ چیز دیگر جبران آن را نخواهد کرد.

(کلید گشایش نهج البلاغه ص 8)

امام علی علیه السلام بزرگترین شخصیت آفرینش است که خداوند متعال وی را به عالم هستی هدیه کرده است، او که نفس شریف پیامبر اعظم و اشرف انبیاء الهی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می باشد انسان کاملی است كه هركس توانست گوشه ای از فضائل او را درک کند و بشناسد، در حیرت فرو رفته است و انگشت ابهام به دندان گزیده است. که خود فرمود:

والله قسم، خداوند نبأی یعنی خبر و معجزه ای بالاتر از من ندارد.»

ما کجا و درك فضائل على علیه السلام كجا؟

همان بهتر که دم فرو بندیم و سر به زیر اندازیم و تنها در دل به او عشق ورزیم و امید به لطف و شفاعتش داشته باشیم و صد البته تا آنجا كه مقدور توان ما می باشد از این ارمغان بزرگ هستی پیروی و اطاعت کنیم.

شبلی شُمیّل می گوید:

پیشوا علی بن ابیطالب بزرگ بزرگان یگانه نسخه ایست که نه

ص: 22

شرق و نه غرب در گذشته و نه امروز صورتی مطابق این نسخه ندیده است.»

این جمله از دانشمندی است که معتقد به امور ماورای طبیعی و ادیان نیست.

شرح و تفسیر نهج البلاغه علامه جعفری، جلد 1 ص 171

چاپ اول کتاب «مقام علی علیه السلام در کلام نبی صلی الله علیه و آله و سلم که در 3000 نسخه منتشر شد بزودی تمام و اینک برای دومین بار با برخی اصلاحات چاپ و تقدیم اهل ادب و فرهنگ به خصوص ارادتمندان آستان مقدس علی بن ابیطالب و بویژه جوانان می شود.

بدان اميد كه سليمان دو عالَم ران ملخی را از مور ناچیزی چون بنده به لطف و کرمش قبول فرماید.

ذکر این نکته را نیز ضروری میدانم که جامعۀ علوی ما باید هرچه بیشتر با فضائل و مناقب امام و پیشوای خود آشنا شود و لذا شایسته است که در هر محفلی و در هر جمعی از دوستداران حضرتش یکی از این احادیث نبوى ذكر شود تا آن مجلس و محفل به نور ولایت علی علیه السلام منور گردد.

سید مهدی طباطبائی

عید غدیر 1439

شهریور 1397

ص: 23

ص: 24

را نیز نتوانند.

این جمله ابن ابی الحدید معتزلی (که سنی مذهب است) مرا به فکر فرو بُرد که راستی مگر پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم درباره على علیه السلام چه فرموده اند، كه اگر همۀ علما جمع شوند یک بیستم آن را نخواهند توانست به زبان آورند.

به دنبال این فکر بر آن شدم که تا آنجا که توان دارم و فرصت پیدا كنم و طائر توفیقم همراهی مینماید فرمایشات پیامبر عظیم الشأن را در مورد مولای متقیان جمع آوری و در مجلداتی منتشر نمایم و نام آن را «مقام على علیه السلام در کلام نبی صلی الله علیه و آله و سلم اختیار نمودم.

بدیهی است فردی چون من که از نظر بضاعت علمی فقیر و ناچیز و از منظر کارهای اجتماعی با گرفتاریهای زیاد و اشتغالات فراوان می باشد جمع آوری این مجموعۀ کلام گهربار کاری بس دشوار و دور از توان مینمود ولی با استعانت از درگاه خداوند متعال کار را شروع کردم و از روح بلند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم مدد خواستم که بتوانم با بضاعت مزجاة خود چون موری ران ملخی را به پیشگاه سلیمان دو جهان تقديم كنم.

با شروع کار اشتیاقم دو چندان شد و با ادامۀ آن دریافتم که با اقیانوس وسیع و عمیقی روبرو شده ام که تنها میتوانم سبوئی از آن برداشته و ارائه كنم.

چرا که خود پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:

اگر همه اشجار قلم شوند و دریاها مرکب و جن و ملک نویسنده نمی توانند فضائل علی ابن ابی طالب را بنویسند.

مع الوصف كار را شروع نمودم و اینک اولین جلد آن که شامل 500 حدیث شریف می باشد را تقدیم میکنم و امیدوارم مورد قبول درگاه حق تعالی و پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و سلم و امیرمؤمنان علیه السلام قرار گیرد.

ص: 26

بندۀ کمترین در نگارش این کتاب مخاطب خود را عامۀ مردم فارسی زبان و به خصوص جوانان قرار دادم و لذا از آوردن متن عربی کلام پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم خودداری نمودم ولی در هر مورد آدرس حدیث را ذکر کردم که علاقمندان بتوانند به آسانی به متن عربی آن مراجعه نمایند.

لازم است از سرکار خانم شقایق با خویش (محمدی) که در آماده شدن این اثر تلاش فراوانی نمودند تقدیر و تشکر نمایم.

سید مهدی طباطبائی

رمضان 1439

مرداد ماه 1395

ص: 27

مقام على

کاش ای علی علیه السلام مقام تو را می شناختیم *** در زندگی مرام تو را میشناختیم

درمان درد را همه فرموده ای و کاش *** یک نسخه از کلام تو را می شناختیم

میشد جهان بهشت برین ای امام نور *** گر هر خط از پیام تو را میشناختیم

نام علی ست سرخطّ حلال مشکلات *** اى كاش سِرّ نام تو را میشناختیم

بر دیده می زدیم برای شفا اگر *** گردی زخاکِ گام تو را می شناختیم

شرمنده میشدیم زعمری نماز اگر *** یک رکعت از قیام تو را می شناختیم

پندت چه می کند به دل پاک مؤمنان *** ای کاش ما همامِ تو را می شناختیم

ما را هزار پله به حق میرساند اگر *** یک پله از مقام تو را میشناختیم

مولا چونیست درک مقام توحدّ ما *** کاش ارزش غلام تو را میشناختیم

گفتند عارفان به تو «مهدی» به صد زبان *** اى كاش ما امام تو را میشناختیم

سید مهدی طبا طبائی

«مهدی»

ص: 28

هیچگاه دوستم ندارد. و این از آن روست که قضا جاری گشت و بر زبان پیامبر امّی گذشت که فرمود ای علی! مؤمن تو را دشمن ندارد و منافق دل به دوستی تونسپارد.

(ميزان الحكمة ص 253)

مطلب را جبرئیل به من خبر داد.

(ميزان الحكمة ص 255)

علی بن ابی طالب وصی و جانشین تو در میان خانواده و امّت تو می باشد.

(ميزان الحكمة ص 255)

كه علی علیه السلام وصیّ پیامبر خدا بوده است؛ گو این که افرادی که از نظر ما كينه توزند این نکته را قبول ندارند. البته به عقیده ما مقصود از وصیت نصّ و خلافت نیست بلکه مسائل دیگری است که – اگر روشن شوند - شاید برتر و مهمتر از موضوع خلافت باشند.

(ميزان الحكمة ص 257)

آن روز ما هفت نفر بودیم و من از همه کوچکتر بودم.

(ميزان الحكمة ص 259)

حوض (کوثر) نزدم آيند.

(ميزان الحكمة ص 259)

دوست بدارد و به زبان یاریت رساند گویا دو سوم قرآن را خوانده باشد. و هر که تو را در دل دوست دارد و به زبان كمكت كند و با عمل یاریت رساند چنان است که همه قرآن را خوانده باشد.

(میزان الحكمة ص 265)

از من جانش نستاند و درخواست کردم که پس از من وی را به فیض شهادت برساند.

(امالی شیخ صدوق صفحه 8، 9)

باش در راه خدا و خصومت کن در راه خدا که به ولایت خدا نرسی جز بدان و نیابد مردی مزه ایمان را هر چه نماز و روزه اش بسیار باشد تا چنین باشد.

و به تحقیق بیشتر برادری مردم در این روزگارِ شما در راه دنیا است، بر سر آن با هم دوستی کنند و بر سر آن با هم دشمنی ورزند و این نزد خدا برای آنها هیچ فایده ندارد.

به آن حضرت عرض کرد: چطور بدانم که در راه خدای عزوجل دوستی و دشمنی کردم دوست خدا کیست تا با او دوستی کنم و دشمنش کیست تا دشمن او باشم؟

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم اشاره به علی علیه السلام کرد و فرمود؛ این مرد را می بینی؟ عرض کرد آری فرمود؛ دوست او دوست خداست او را دوست بدار، دشمن او دشمن خداست او را دشمن بدار؛ دوستش را دوست بدار گرچه کشنده پدرت باشد و دشمنش را دشمن دار گرچه پدر یا فرزندت باشد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 11، 12)

هنوز برای من بیان نشده من تا مدتی که خدا خواست درنگ کردم و سپس روزی به مسجد در آمدم، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مرا آواز داد و فرمود؛ ای سلمان مرا از وصی خودم که از امّتم باشد پرسیدی بگو وصی موسی از امّت وی چه کسی بود؟

گفتم وصيش يوشع بن نون بود. پیغمبر تأملی کرد و فرمود میدانی چرا به او وصیّت کرد؟ گفتم خدا و رسولش داناترند؛ فرمود به او وصیّت کرد زیرا پس از وی اعلم امّتش بود، وصى من و اعلم امّتم پس از من علی بن ابیطالب است.

(امالی شیخ صدوق صفحه 13)

اولياء خدا حزبت حزب خدا.

(امالی شیخ صدوق صفحه 15 و 16)

با او همراه کنی و وزیرش باشد و بازویش قوی دارد و گفتار او را تصدیق كند، من هم،سیدا معبودا از تو خواهش دارم از خاندانم وزیری برایم مقرر داری که بازویم را به او قوی داری، خدا علی علیه السلام را وزیر و برادرم ساخت و او را دلدار ساخت و هیبت او را به دل دشمنش انداخت و او اول كسی است که به من ایمان آورد و مرا تصديق كرد و اول کسى است که همراهم یگانه پرستی کرد. من او را از خدا خواستم و خداوند او را به من عطا کرد او سید اوصیا است و رسیدن به او سعادت و مرگ در طاعتش شهادت است. نامش در تورات مقرون نام من است و همسرش صديقه كبرى دختر من است و دو پسرش دو آقای اهل بهشتند و دو پسر منند و او و آنها و امامان پس از آنها حجتهای خداوند بر خلقش پس از پیغمبرانند، آنان دریای علمند در امّتم. هر که پیروی آنها كند نجات یافته از دوزخ و هر که به آنها اقتدا کند به صراط مستقیم راه یافته. نبخشیده است خدای عزوجل دوستی آنها را به بنده ای جز آنکه او را در بهشت در آورده است.

(امالی شیخ صدوق صفحه 22)

آن منصرف نشود.

ای اصحاب من، شما را اندرز دادم و رسالت پروردگارم را به شما رساندم ولی شما ناصحان را دوست ندارید این را بگویم و برای خود و شما آمرزش جویم.

(امالی شیخ صدوق صفحه 31)

و فرمودى: كدام شما هر روز یک ختم قرآن می خواند گفت من، با اینکه بیشتر روزها خاموش است.

پیغمبر فرمود: خاموش باش ای فلانی تو کجا و لقمان حكيم كجا؟ از او بپرس تا به تو خبر دهد. آن مرد به سلمان گفت: ای اباعبدالله تو نگفتی همه روز روزه ای؟

گفت: چرا.

گفت: من دیدم بیشتر روزها غذا می خوری؟

گفت: چنان هست که تو گمان بردی من در هر ماه سه روز روزه می دارم و خدای عزوجل فرماید هر که یک حسنه آرد ده برابر آن دارد و روزه شعبان را بماه رمضان وصل میکنم و این روزه عمرانه می شود.

گفت: تو گمان نکردی که همه شب بیداری؟

گفت: چرا.

گفت: تو بیشتر شبها در خوابی.

گفت: چنان نیست که گمان بردی ولی من از دوستم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شنیدم می فرمود: هر که با وضو بخوابد گویا همه شب را احیا کرده.است و من همیشه با وضو می خوابم

گفت: گمان نکردی که هر روز همه قرآن را می خوانی؟

گفت: چرا.

گفت: تو بیشتر روز خاموشی.

گفت: چنان نیست که تو فهمیدی ولی من از دوستم رسول خدا شنیدم به علی علیه السلام می فرمود: ای ابا الحسن مَثَل تو در امّتم مَثَل قل هو الله است هر كه يكبارش بخواند ثلث قرآن را خوانده و هر که دوبارش بخواند دو ثلث قرآن را خوانده و هر که سه بارش بخواند همه قرآن را خوانده (ای

ص: 57

على) هر كه تو را بزبانش دوست دارد ثلث ایمان را دارد و هر که بزبان و دلش دوستت دارد دو ثلث ایمان دارد و هر که بزبان و دل دوستت دارد و با دست خود یاریت کند ایمانش کامل است سوگند بدانکه مرا به حق فرستاده ای علی اگر همه اهل زمین تو را دوست داشتند چنانکه اهل آسمان دوست دارند خدا احدی را بدوزخ عذاب نمی کرد من هر روز سه بارقل هو الله احد می خوانم.

آن مرد معترض برخاست و گویا سنگی در دهانش افکنده بود.

(امالی شیخ صدوق صفحه 33 و 34)

اوصیا از فرزندانش را پیروی کند زیرا آنان عترت منند و از گِل من آفریده شده اند و از دشمنانشان بخدا شكوه كنم كه منكر فضل آنهایند و قطع صله آن ها کنند و بخدا که پس از من فرزندم حسین کشته شود و خدا شفاعتم را از آنها دریغ دارد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 36)

از من نیست و من از او نیستم و من روز قیامت دشمن اويم.

(امالی شیخ صدوق صفحه 46)

دارد مرا دوست داشته و هر که دشمنشان دارد مرا دشمن داشته و هرکه از آنها دوری کند از من دوری کرده و هر که با آنها جفا كند به من جفا کرده و هرکه با آنها خوشرفتاری کند با من خوشرفتاری کرده، پیوند کند خدا با کسی که با آنها بپیوندد و بِبُرد از کسی که از آنها بِبُرد و یاری کند هر كه به آنها کمک کند و واگذارد هر که آنها را وا گذارد.

خدايا هر که از پیغمبران و رسولانت خاندانی دارد و علی و فاطمه و حسن و حسین خاندان منند برطرف کن از آنها پلیدی را و بخوبی پاکشان كن.

(امالی شیخ صدوق صفحه 57)

می دهم که اگر بدان عمل کنید سالم مانید و اگر آن را وا نهید هلاک شوید. براستی پسر عمم علی علیه السلام برادر و وزیر و خلیفه من است و او از طرف من تبليغ كند و او است امام متقیان و پیشوای دست و رو سفیدان. اگر از او طلب ارشاد کنید شما را ارشاد کند و اگر پیرو او شوید شما را نجات دهد و اگر مخالفت او کنید گمراه شوید و اگر اطاعت او کنید خدا را اطاعت کردید و اگر نافرمانی او کنید خدا را نافرمانی کردید و اگر با او بیعت کنید با خدا بیعت کردید و اگر بیعت او بشکنید بیعت خدا را شکستید براستی خدای عزّوجل فرو فرستاده قرآن را بر من و آنست که هر كه مخالفتش کند گمراه است و هر که علم خود را نزد جز علی جوید هلاک است ای مردم گفتار مرا بشنوید و حق اندرز مرا بشناسید و پس از من با خاندانم جز آنکه دستور حفظ آنها را دادم عمل نکنید زیرا آنها حوزه من و خویشان و برادران و فرزندان منند و شما گرد هم آئید و از ثَقَلَيْن بازپرسی شوید. بنگرید چگونه دربارۀ آنها پس از من بوده باشید براستی آنها خاندان منند و هر که آزارشان کند مرا آزرده و هر كه ستمشان كند مرا ستم كرده و هر که خوارشان کند مرا خوار کرده و هر که عزیزشان دارد مرا عزیز داشته و هر که گرامیشان دارد مرا گرامی داشته و هر كه یاریشان كند مرا يارى كرده و هر كه دست از آنها بردارد دست از من برداشته و هر كه از غیر آنها هدایت جويد مرا تكذيب كرده.

ای مردم از خدا بپرهیزید و بنگرید چه خواهید گفت گاهی که او را ملاقات كنيد من دشمن هر کسم که آزارشان كند و هر كه من دشمنش باشم مغلوبش سازم این گفتار خود را میگویم و از خدا برای خود و شما آمرزش می جویم.

(امالی شیخ صدوق صفحه 64 و 65)

ص: 62

بود که سه حلقه نقره داشت. یکی پیش و دو تا از پُشت. نام علمش «عقاب» بود و شتر حملش «دیباج» و پرچمش «معلام» و خودش «اسعد»، همه اینها را وقت وفاتش به علی علیه السلام داد خاتم خود را از انگشتش در آورد و به انگشت او كرد. على علیه السلام فرمود در دسته یکی از شمشیرهایش سه جمله نقش (بسته) است پیوست کن با کسی که از تو می بُرد. حق بگو گرچه بر ضررت باشد به هر که با تو بد كند خوبي كن ...

(امالی شیخ صدوق صفحه 71 و 72)

است و شک ندارد در آن جز منافق.

(امالی شیخ صدوق صفحه 76)

حذيقه بن یمان از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم روایت کرده که فرمود:

على بن ابيطالب علیه السلام خير البشر است و هر كه ابا كند كافر است.

(امالی شیخ صدوق صفحه 76)

اگر یکی از آنها در همه مردم بود در فضل آنها بس بود.

اول: هر كه من مولاى اویم علی مولای او است

دوم: علی از من چون هارونست از موسی

سوم: علی از منست و من از او

چهارم: علی نسبت به من چون خود من است

پنجم: طاعتش طاعت من است و نافرمانیش نافرمانی من

ششم: جنگ با علی جنگ با خداست و سازش با علی سازش با خداست

هفتم: دوست علی دوست خداست و دشمن او دشمن خدا

هشتم: علی حجت خدا و خلیفه او است بر بندگانش

نهم: دوستی علی ایمانست و بغض او كفر است

دهم: حزب على حزب خداست و حزب دشمنانش حزب شیطان

یازدهم: علی با حق است و حق با او است از هم جدا نشوند تا سر حوض بر من در آیند.

دوازدهم: على تقسيم کننده بهشت و دوزخ است

سیزدهم: هر که از علی جدا شود از من جدا شده و هر كه از من جدا شود از خدای عزوجل جدا شده است

چهاردهم: شیعیان علی همان کامجویان روز قيامتند.

(امالی شیخ صدوق صفحه 89)

به هر جمعی گذر کنی خاک زیر پایت و اضافه آب وضویت را برای شفا ببرند و همین بس كه؛

تو از منی و من از تو

تو ارث از من بری و من از توارث برم

تو نسبت به من چون هارون باشی نسبت به موسی جز اینکه پس از من پیغمبری نباشد

تو ذمه مرا بری کنی

تو به روش من جنگ می کنی

فردا بر سر حوض خلیفه من باشی

تو اوّل کسی باشی که سر حوض بر من وارد شوی

تو اوّل کسی باشی که با من جامه در برکنی

اوّل کس از امّت من هستی که در بهشت در آئی

شیعیانت بر سر منبرهای نور با روی سفید گرد منند و از آنها شفاعت کنم و فردا در بهشت همسایه های منند

به راستی نبرد با تو نبرد با من است و سازش با تو سازش با من

سرّ تو سرّ من است و آشکار تو آشکار من و راز سینه تو چون راز سینه من است

فرزندانت فرزندان منند

تو وعده های مرا عمل کنی

حق با تو است و حق بر زبان تو است و بر دلت و میان دو دیده ات

ایمان با گوشت و خونت آمیخته چنانچه با گوشت و خون من آمیخته است

دشمن تو سر حوض بر من وارد نشود و دوست تو پنهان نگردد تا به همراه

ص: 67

تو سر حوض آید.

جابر گوید علی علیه السلام بر خاک افتاد و سجده کرد و گفت حمد خدا را كه به من نعمت مسلمانی داد و به من قرآن آموخت و مرا محبوب خیر البرَّیه نمود که خاتم پیغمبران و رسولانست از احسان و تفضّل خودش بر من.

سپس پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

علی جان اگر تو نبودی مؤمنان پس از من شناخته نمی شدند.

(امالی شیخ صدوق صفحه 96)

گفت: چیزی نگفتند.

گفت: چهره آنها را چگونه دیدی؟

گفت به چشمانی سرخ به تو نگاه کردند چون نظر بزهای نر به کارد قصاب.

گفت: دیگر بگو،

گفت: ابرو در هم کردند و گردن بزیر انداختند چون نگاه فرد خوار و ذلیل به عزیز قاهر.

گفت: پدرم قربانت باز هم بگو.

گفت: جز این چیزی ندارم گفت ولی من خود می گویم که زنده های آنان ننگ مرده هاشان باشند و مرده هاشان رسوائی بازماندگانشان.

(امالی شیخ صدوق صفحه 97)

ام و میان شما هستم. هلا به خدا اگر از شما پنهان شوم خدا از شما پنهان نیست به راستی روح و راحت و خوشی و بشارت از آن کسی است که به على علیه السلام اقتدا کند و او را دوست دارد و تسلیم او و اوصیاء از فرزندان او شود و بر من است که آنها را وارد شفاعت کنم، زیرا پیروان منند و هر که مرا پیروی کند از من است و این روشی است که از ابراهیم برای من مانده زيرا من از ابراهیم هستم و ابراهیم از من است فضل من فضل او است و فضل او فضل من و من از او افضلم به تصديق قول خدا كه فرمود؛

(ذريَّةً بَعضُها مِن بَعضِ و اللهُ سَمِيعٌ عَليم)

نژادی که برخی از برخی باشند و خدا شنوا و داناست

(آل عمران / آیه 34)

و پای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در مشربه ام ابراهیم چرکی برداشت که به استخوان نرسید و مردم به عیادت او رفتند و ...

(امالی شیخ صدوق صفحه 111)

که از اینها نزد من محبوبتر باشد.

اما علی بن ابی طالب که:

برادر من و همکار من است.

بعد از من صاحب امر من است

صاحب لواء من است در دنیا و آخرت

صاحب حوض من و شفاعت من است.

سرور هر مسلمانی و امام هر مؤمنی است و پیشوای هر متقی

وصیّ و خلیفه من بر خاندانم و امّتم در زندگی و پس از مرگم

دوست علی دوست من و دشمنش دشمن من است

به ولايتش امّتم مرحومه اند و هر كه مخالف او باشد ملعونست.

چون آمد گریستم برای آنکه ی - آمد که پس از من امّتم با او دغلی کنند و او را از مسندم بردارند و خدا آن را برای او مقرر کرده پس از من، و سپس گرفتاری کشد تا ضربتی بسرش زنند که ریشش از آن خضاب شود در بهترین ماهی که ماه رمضان است و خدا در آن قرآن نازل کرده برای هدایت مردم و گواهی بر راهنمائی و فرق حق و باطل.

اما دخترم فاطمه که:

بانوی زنان جهانیان است از اوّلین و آخرین

پاره تن من است و نور دیده من است و میوه دل من است و روح من است که درون منست و حوراء انسیه است

هر وقت در محراب خود برابر پروردگارش جل جلاله بایستد نورش به فرشتگان آسمان بتابد چنانچه نور اختران بر زمین بتابد و خدای عزّوجل به فرشتگانش فرماید فرشتگانم ببینید کنیزم فاطمه بانوی کنیزانم را برابرم ایستاده و دلش از ترسم میلرزد و دل به عبادتم داده، گواه باشید که

ص: 71

شیعیانش را از آتش امان دادم.

سپس پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود چون او را دیدم به یادم افتاد آنچه پس از من با وی می شود گویا میبینم خواری به خانه اش راه یافته و حرمتش زیرپا رفته و حقش غصب شده و ارثش ممنوع شده و پهلویش شکسته و جنین او سقط شده و فریاد میزند یا محمدا! و جواب نشنود و استغاثه كند و كسى به دادش نرسد و همیشه پس از من غمگین و گرفتار و گریان است. يكبار یادآور شود که وحی از خانه اش بریده و بار دیگر یاد جدائی من شب که آواز مرا نشنود به هراس افتد آن آوازی که من با تلاوت قرآن تهجد میکردم. وی خود را خوار بیند پس از آن که در دوران پدر عزیز بوده. در اینجا خدای تعالی او را با فرشتگان مأنوس سازد و او را به آنچه به مریم بنت عمران گفتند، ندا دهند و گویند ای فاطمه خدایت تو را برگزید و پاک

کرد و بر زنان جهانیان برتری داد. ای فاطمه قنوت کن بر پروردگارت و سجود و ركوع كن با راکعان سپس بیماری او آغاز شود و خدا بنت عمران را بفرستد او را پرستاری کند و در بیماری ا وانیس او باشد. اینجاست که گوید پروردگارا من از زندگی دلتنگ شدم و از اهل دنیا ملولم مرا به پدرم رسان. خدای عزوجل او را به من رساند و اول کس از خاندانم باشد که به من رسد محزون و گرفتار و غمگین و شهید بر من وارد شود و من در اینجا بگويم خدايا لعنت كن هر كه با او ظلم كرده و كيفر ده هر كه حقش را غصب کرده و خوار کن هر که خوارش کرده و در دوزخ مخلد کن هر که به پهلویش زده تا سقط جنین کرده و ملائکه آمین گویند.

اما حسن که پسرم و فرزندم و پاره تنم و نور دیده ام و روشنی دلم و میوه قلبم هست و او سیّد جوانان اهل بهشت است و حجت خداست بر امّت، امرش امر من است و قولش قول من هر که پیرویش کند از من است و

ص: 72

هر كه نافرمانیش كند از من نیست و چون او را دیدم به یادم آمد آنچه از اهانت پس از من بیند و تا آنجا کِشَد که با زهر ستم و عُدوان او را بِکُشند در اینجا فرشتگان هفت آسمان به مرگش بگریند و همه چیز تا پرنده هوا و ماهیان دریا بر او گریه کنند. چشم کسی که بر او بگرید كور نباشد روزی که چشم ها کورند و هر که بر او محزون شود روزی که دل ها همه محزونند دلش محزون نباشد و هر که در بقیع او را زیارت کند قدمش بر صراط برجا بماند روزی که همه قدم ها بلغزند.

و اما حسین علیه السلام از من است و فرزند من است و بهترین خلق است پس از برادرش امام مسلمانان و سرور مؤمنان و خلیفهٔ خداوند عالمیان است و غياث مستغیثین و پناه امان جویان و حجّت خدا بر همه خلق و او سیّد جوانان اهل بهشت است و باب نجات (امّت) است امرش امر من است و طاعتش طاعت من، هر که پیرویش کند از من است و هر که نافرمانیش کند از من نیست و چون او را دیدم به یادم آمد که بعد از من، با او چه می شود گویا می نگرم که به حرم من و قرب من پناهنده شده و او را پناه ندهند در خواب به آغوشش گیرم و او را بر سینه خود بچسبانم و به او دستور دهم از خانه هجرتم کوچ کند و او را به شهادت بشارت دهم از آنجا حرکت کند به سوی زمینی که قتلگاه او است زمین کرب و بلا و قتل، یک دسته

مسلمان یاریش كنند كه سروران شهدای امّتند در روز قیامت گویا می بینم او را که تیری خورده و از اسبش به خاک افتاده و چون گوسفند سرش را مظلومانه می برند. سپس رسول خدا گریست و کسانی كه گردش بودند گریستند و صدای شیون آنها بلند شد و آن حضرت برخاست و می فرمود خدایا به تو شکایت کنم آنچه را خاندانم پس از من خواهند دید سپس وارد منزل شد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 112)

ص: 73

و يا ستيزه كرده و منکر حقّت شده جز آنکه رویش سیاه و قدمش لرزان است در این میانه دو فرشته پیش من آیند یکی رضوان کلید دار بهشت و یکی مالک کلید دار دوزخ؛ رضوان نزدیک گردد و می گوید درود بر تو ای احمد من گویم درود بر تو ای فرشته تو کیستی؟ چه خوش رو و خوش ہوئی؟ میگوید من کلید دار بهشت هستم و این ها کلیدهای بهشت است كه رب العزت برایت فرستاده است ای احمد آنها را بگیر گویم از پروردگارم قبول کردم حمد میکنم او را بر آنچه به من تفضل کرد آنها را تحویل برادرم علی بن ابیطالب بده. رضوان برگردد مالک دوزخ پیش آید و گوید درود بر تو ای احمد گویم درود بر تو ای فرشته کیستی که چه زشت رو و نامطلوبی؟ گويد من كليددار دوزخم و اینها کلیدهای دوزخ

است رب العزت برای شما فرستاده است ای احمد بگیر آنها را، گویم قبول کردم از پروردگارم حمد میکنم او را بر آنچه مرا بدان فضیلت داد آنها را تحویل برادرم علی بن ابیطالب بده مالک برگردد و کلیدهای بهشت و دوزخ را در دست دارد تا بردهانه جهنم بایستد که شراره می پراند و سوت کشد و حرارتش تند است و علی مهار آن را دارد. دوزخ به علی گوید ای علی مرا واگذار و بگذر نور تو شرار مرا خاموش كرد على فرمايد آرام باشای دوزخ این شخص را بگیر و این را رها کن، این دشمن مرا بگیرو این دوست مرا واگذار دوزخ در آن روز فرمانبر تر است برای علی از غلام شما برای آقای خود، اگر خواهد آن را به راست و چپ بکشاند و بهشت، آن روز برای علی مطیع تر است در آنچه دستور دهد از همه مردم.

(امالی شیخ صدوق صفحه 116)

را ستایش نمود و فرمود ای مردم در برابر این منبر شما چهار کس از بزرگان اصحاب رسول خدایند انس بن مالک، براء بن عازب انصاری، اشعث بن قيس كندي، خالد بن یزید بجلی سپس رو به انس بن مالک کرد و فرمود:

ای انس اگر از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و شنیدی که می فرمود هر که را من مولا و آقایم علی مولا و آقای اوست و اگر امروز به ولایت من گواهی ندهی خدا تو را نمیراند تا گرفتار یک پیسی شوی که عمامه آن را نپوشاند. و امّا توای اشعث اگر از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شنیدی که می گفت هر كه را من مولایم علی مولا است خدایا دوستش را دوست دار و دشمنش را دشمن باش و امروز به ولایت من گواهی ندهی خدایت نمیراند تا دو دیده ات را ببرد. و اما تو ای خالد بن یزید اگر شنیده باشی از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که می فرمود هر که را من مولای اویم علی مولا است خدایا دوستش را دوست دار و دشمنش را دشمن باش و اگر امروز به ولایت من گواهی ندهی خدا تو را نمیراند جز به شیوه مردن جاهلیت.

و اماتوای براء بن عازب اگر شنیده باشی از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که می فرمود هر که را من مولایم علی مولا است. خدایا دوستش را دوست دار و دشمنش را دشمن باش و امروز به ولایت من گواهی ندهی خدا نمی راندت جز در آنجا که از آن مهاجرت کردی.

جابربن عبدالله:گوید به خدا دیدم انس دچار برص شده و زیر عمامه اش می نهفت و ناپدید نمی شد.

اشعث را دیدم که دو چشمش را از دست داده بود و می گفت حمد خدا را که دعای امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب را در کوری دنیای من قرار داد و بر عذاب آخرتم نفرین نکرد تا معذب گردم.

ص: 76

خالد بن یزید مُرد و خاندانش خواستند به خاکش سپارند و در منزلش گورش کردند و به خاک رفت. کنده خبر مرگش را شنیدند و اسب و شتر آوردند و در منزلش پی کردند و به رسم جاهلیت برگزار شد.

براء بن عازب را معاويه والی یمن کرد و در آنجا مرد و از آنجا مهاجرت کرده بود.

(امالی شیخ صدوق صفحه 122)

ثعلبه و ابن یامین و ابن صوزیا و نزد پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم آمدند و گفتند یا نبی الله موسی یوشع بن نون را وصى خود كرد، وصى شما كيست؟ و چه كسى پس از تو سرپرست ما است؟ این آیه نازل شد که ولی شما خدا و رسول اوست و آن کسانی که ایمان آوردند و نماز بر پا کردند و زکات پرداختند در حال ركوع.

سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود؛ برخیزید. برخاستند و به مسجد آمدند در این هنگام سائلی از مسجد بیرون شد

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود؛ ای سائل کسی چیزی به تو نداد؟ گفت چرا این خاتم را دادند فرمود کی به تو داد؟ گفت: این مردی که نماز می خواند فرمود در چه حالی به تو داد؟ گفت در حال رکوع پیغمبر تكبير گفت و اهل مسجد هم تکبیر گفتند. سپس فرمود علی بن ابیطالب پس از من ولی شما است گفتند به پروردگاری خدا خشنودیم و به دین اسلام و به پیغمبری محمد و به ولایت علی بن ابیطالب، خدا این آیه را فرستاد:

(وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ)

هر کس که ولی و فرمانروای او خدا و رسول و اهل ایمانند فاتح و غالب خواهند بود.

(مائده 56)

از عمر بن خطاب روایت شده که من چهل خاتم تصدّق دادم در حال ركوع تا درباره من هم نازل شود آنچه درباره علی نازل شد و چیزی نازل نشد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 124)

من و وصى من و وارث من و خلیفه من بر امت منی در زندگی من و پس از فوت من دوستت دوست من دشمنت دشمن من و بدخواهت بدخواه من و پیروت پیرو من است.

(امالی شیخ صدوق صفحه 124)

فاطمه دختر من است و پدر دو فرزندم حسن و حسین است. سپس فرمود من و علی و فاطمه و حسن و حسین و نه فرزند حسین حجتهای خدائیم بر خلقش دشمنانمان دشمنان خدا و دوستانمان دوستان خدایند.

(امالی شیخ صدوق صفحه 131)

قتل حسین علیه السلام،

علی فرمود همه اهل بیت گریستند،

گفتم یا رسول الله خدا ما را نیافریده جز برای بلا،

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: مژده گیر ای علی که خدای عزوجل با من عهد کرده که دوستت ندارد جز مؤمن و دشمنت ندارد جز منافق.

(امالی شیخ صدوق صفحه 134)

و برائت از دشمنان او.

(امالی شیخ صدوق صفحه 138)

پیرو رسول خدایند و از او عهد نامه ای دارند. خالد گفت اذان نماز و نماز صبح را با آنها خواند و دستور داد آنها را غارت کردند و جمعی از آنها را کشت. عهدنامه خود را برداشتند و خدمت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم آمدند و از جنایات خالد بن ولید گزارش دادند.

حضرت پیامبر رو به قبله کرد و گفت خدایا از آنچه خالد بن وليد کرده من بیزارم. سپس جامه و کالائی از غارت خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آوردند و آن حضرت به علی فرمود:

تو نزد بنی جذیمه تیره بنی مصطلق برو و از آنچه خالد عمل کرده رضایت آنها را به عمل آور و دو گام خود برداشت و فرمود؛

ای علی قضاوت جاهلیت را زیر دو پای خود گذار. علی علیه السلام نزد آنها آمد درباره آنها به حکم خدا دستور داد و چون برگشت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود ای علی علیه السلام گزارش بده که چه کردی؟

گفت: یا رسول الله هر خونی را دیه دادم هر جنين كه سقط شده بود به عوض بنده یا کنیزی دادم و هر مالی تلف شده بود عوض دادم و مبلغی زیاد آمد كه به حساب کاسه سگها و ریسمان گله بانان آنها دادم باز هم زیاد آمد به جبران ترس زنان و هراس كودكان آنها دادم و باز هم چیزی مانده بود به احتیاط از دانسته و ندانسته به آنها دادم و قسمت باقیمانده آخری را هم به آنها دادم تا از شما راضی شوند. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود؛ علی به آنها عطا دادی که از من راضی شوند. خدا از تو راضی باشدای علی همانا تو نسبت به من چون هارون باشی نسبت به موسی جز آنکه پس از من پیغبری نباشد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 173)

و تعالی به شما مباهات دارد همۀ شما را عموماً و بخصوص علی را آمرزیده و من رسول خدایم بسوی شما و از راه دوستی و خویشاوندی نیست. این جبرئیل است که به من خبر می دهد؛

«سعادتمند کامل کسی است که علی علیه السلام را دوست دارد در زندگی او و پس از مرگش و شقی تمام کسی است که علی را در زندگی و مرگش دشمن دارد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 182)

و از شوق او پیاپی گریست تا ریگ از اشکش تر شد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 183)

و من پسر ابراهیم هستم و اما برادرم فتی(جوان) است زیرا روز احد منادی از آسمان ندا کرد «نیست شمشیری جز ذوالفقار نیست جوان مردی جز علی علی برادر من است و من برادر او.»

(امالی شیخ صدوق صفحه 200)

و می فرمود؛

ای معشر انصارای معشر بنی هاشم ای معشر فرزندان عبدالمطلب منم محمد رسول خدا، هلا من از (گل رحمت شده) به همراه چهارکس از خاندانم آفریده شدم و علی و حمزه و جعفر، یکی گفت یا رسول الله اینها روز قیامت با تو سوار باشند؟ فرمود مادرت به عزایت نشیند در آن روز کسی سوار نباشد جز چهارتن من و علی و فاطمه و صالح پیغمبر خدا، من بر براق سوارم و فاطمه دخترم بر ناقه عضباء من وصالح بر آن اشتری که پی شد و على بر يکی از ناقه های بهشت که مهارش یاقوت است و بر او دو حله سبز باشد و میان بهشت و دوزخ بایستد و در آن روز مردم از عرق تن مهار شده اند بادی از طرف عرش بوزد و عرق آنها را خشک کند فرشتگان مقرّب و صدّيقان گویند این ملکی است مقرب یا پیغمبری است مرسل منادی از طرف عرش ندا كند ولى او علی بن ابیطالب برادر رسول خداست در دنیا و آخرت.

(امالی شیخ صدوق صفحه 206)

خداوند نازل كرد آيه أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ (انفال:62) او است که تأئید کرد تو را به یاری خود و با مؤمنان و مقصود از نصر علی است و داخل مؤمنان هم هست و از هر دو وجه مورد این آیه است.

(امالی شیخ صدوق صفحه 215)

برگزیدم و برادر و وصی و وزیر و اداکننده امانت بعد از او به خلقم ساختم و خلیفه خود بر بندگانم نمودم تا قرآنِ مرا برای آنها بیان کند و درمیان آنها به حكم من سير كند، او را علم رهبری از گمراهی و باب خود قرار دادم که از او در آیند و خانۀ خود ساختم که هر کس وارد شود از جهنم من در امان باشد. اوست دژ من که هر که بدان پناه بَرَد در دنیا و آخرت محفوظ است و وجه من است كه هر كه به او رو کند از او رو نگردانم و حجت من است در آسمان ها و زمین بر هر که در آنها است از خلقم. نپذیرم کردار هیچ عاملی را جز با اقرار به ولایت او و نبوّت احمد رسولم. اوست دو دست گشاده من بر بندگانم. او نعمتی است که به هر که دوست داشتم دادم و او را ولی و شناسای خود نمودم. هر که از بندگانم را دشمن دارم از آن جهت است که از شناسائی و ولایتش رو گردان است و به عزّت خود سوگند خوردم و به جلالم قسم خوردم که هیچ کدام بندگانم علی را دوست ندارند جز آنکه آنها را از دوزخ بر کنار دارم و به بهشت وارد کنم و دشمن ندارد او را کسی و از ولایتش رو نگرداند جز آنکه او را دشمن دارم و در دوزخ در آرم که چه بدسرانجامی است.

(امالی شیخ صدوق صفحه 222)

دوش و تیغ های برهنه به آواز بلند پیغام را به شجر وکلوخ و خاک رساندم، شجرى و كلوخی و خاکی نبود مگر آنکه هم آواز فریاد کشیدند برمحمد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و بر تو درود، همه آن مردم پریشان شدند و دل ها و زانوهایشان لرزید اسلحه از دستشان افتاد و شتابان نزد من آمدند و میان آنها اصلاح کردم و برگشتم.

(امالی شیخ صدوق صفحه 223)

خوشبخت است آنکه فرمانت برد و بدبخت آنکه نافرمانیت کند.

سودمند آنکه دوستت دارد و زیانمند آنکه دشمنت دارد.

کامیاب است آنکه ملازم تو است و هلاک است آنکه از تو جداست.

مثل تو و امامان پس از تو چون کشتی نوح است كه هر كه برآن سوار شد نجات یافت و هر که وا افتاد غرق شد.

مثل شما چون ستارگان است هر گاه ستارهای نهان شود ستاره ای دیگر عیان گردد تا به روز قیامت.

(امالی شیخ صدوق صفحه 269)

پس از آن فرمود بر شما باد به ورع و کوشش و عبادت و بی رغبت باشید در این دنیا که به شما بی رغبت است زیرا که پر فریب دهنده است. خانه فنا و زوال است. بسیار کسی که فریب آن خورد و نابودش کرد و بدان تكيه زد خیانتش نمود و بسیار کسی که بدان اعتماد کرد و فریبش داد و او را وا نهاد. بدانید که در پیش شما راهی است هراسناک و سفری است

دراز و گذشت شما بر صراط است و بناچار مسافر را توشه باید و هر که بی توشه سفر کند در رنج افتد و هلاک شود و بهترین توشه تقوی است سپس یاد کنید وقوف خود را در برابر خدای جلّ جلاله كه او حاكم عادل است و آماده جوابش شوید در موقع بازپرسیِ او از شما که بناچار از شما بازپرسی کند نسبت به هرچه کردید از ثقلین پس از من که کتاب خدا و خاندان منند و ملاحظه كنيد كه نگوئید کتاب را تغییر دادیم و تحریف نمودیم و اما از خاندان جدا شدیم و آنها را کُشتیم که در این موقع پاداش شما جز دوزخ نباشد هر کدام شما که خواهد از هراس این روز برکنار باشد باید پیرو ولی من و تابع وصی و خلیفه بعد از من علی بن ابیطالب علیه السلام باشد كه او صاحب حوض من است و دشمنانش را از آن طرد کند و دوستانش را از آن طرد نکند و دوستانش را از آن سیراب نماید و هر که از آن ننوشد همیشه تشنه است و هرگز سیراب نشود و هر که از آن شربتی نوشد هرگز تشنه نشود و براستی علی بن ابی طالب صاحب پرچم من است در آخرت چنانچه صاحب پرچم من است در دنیا و اول کس باشد که در بهشت در آید زیرا جلو من لواء حمد را می کشد که زیر آن آدم و پیغمبران دیگرند.

(امالی شیخ صدوق صفحه 279)

به ولایت علی بن ابیطالب و پیروی از او بعد از من که ولی و امام شما است. مخالفت با علی نکنید تا کافر شوید و از او جدا نشوید تا گمراه گردید. به راستی خدای جلّ جلاله علی را نشانه میان نفاق و ایمان ساخته، هر كه او را دوست دارد مؤمن است و هر که دشمنش دارد منافق است. براستی خدای جلّ جلاله علی را وصی و نوربخش پس از من نموده. او سِرّ نگهدار و گنجینه علم و خلیفه بعد از من است در خاندانم به خدا از ظالمان شكايت كنم.

(امالی شیخ صدوق صفحه 284)

در او نیایند و او است صراط مستقیم و او است که روز قیامت از ولایتش پرسش شود.

(امالی شیخ صدوق صفحه 288)

رسیدم و از آنجا به حجب نور پروردگارم جل جلاله مرا گرامی داشت به مناجات خود فرمود؛ ای محمد گفتم لبیک ربی و سعدیک و تعالیت گفت: به درستی که علی امام اولیاء من و نور است برای هر که مرا اطاعت کرده است و کلمه ای که شایسته متقیان است. هر که او را اطاعت كند مرا اطاعت کرده و هر که او را نافرمانی کند مرا نافرمانی کرده، او را بدین امر مژده ده على علیه السلام عرض كرد يا رسول الله مقام من به آنجا رسیده که در آن مقام ذكر شوم؟

فرمود: آری علی جان پروردگارت را شکر کن.

على روبرخاک نهاد و سجده کرد به شکرانه این نعمتی که خدا به او داده.

رسول خدا فرمود؛ ای علی سربردار که خدا به تو بر ملائکه خود مباهات دارد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 300)

اولیاء و نور اهل طاعت من است گوارا باد تو را ای علی این کرامت.

(امالی شیخ صدوق صفحه 306)

گفت: من بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم گواه می دهم که این را درباره علی علیه السلام تا سه بار یا چهار بار فرمود.

(امالی شیخ صدوق صفحه 315)

بالا رفت و در این شب يوشع بن نون کشته شد و در این شب امیرالمؤمنین از دنیا رفت.

به خدا هیچ کدام از اوصیاء پیغمبرانِ گذشته پیش از پدرم به بهشت نروند و نه دیگران و چنان بود که رسول خدا که او را به جبهه جهادی میفرستاد جبرئیل از سمت راستش به همراه او نبرد می کرد و میکائیل از سمت چپش و پول زرد و سفیدی از او بجا نمانده جز هفتصد درهم که از حقوق خود پس انداز کرده بود تا خادمی برای خانواده خود بخرد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 318)

اول؛ بسم الله الرحمن الرحيم

دوم؛ الحمد لله رب العالمين

سوم؛ لااله الا الله محمد رسول الله

طول هر سطری هزار سال مسافت و پهنای آن هزار سال مسافت. تو پرچم را بکشی و حسن سمت راست تو و حسین سمت چپ تو است تا میان من و ابراهیم در سایه عرش بایستی و جامه سبزی از جامه های بهشتی بپوشی و منادی از عرش صدا زند چه خوب پدری است پدرت ابراهیم و چه خوب برادری است برادرت علی هلا به تو مژده دهم ای على كه تو با من دعوت شوی و با من جامه در بر کنی و با من زنده شوی.

(امالی شیخ صدوق صفحه 324)

فرشتگان در آسمان به دوستی تو تقرّب جویند و به ولایت تو،

به خدا دوستانت در آسمان بیشترند از زمین،

ای علی تو امین امّت منی و حجّت خدا بر آنها بعد از من،

گفتار تو گفتار من است و امرت امر من وطاعتت طاعت من،

منع تومنع من و نهی تو نهی من و نافرمانیت نافرمانی من و حزبت حزب من و حزب من حزب خدا

هر که دوست گیرد خدا و رسولش و کسانی را که ایمان آوردند براستى حزب خدا همانا پیروزند.

(امالی شیخ صدوق صفحه 331)

نپسندد مگر مؤمن،

چون اهل یمن درباره علی از پیغمبر چنین شنیدند گفتند یا رسول الله ما بقول و حكم على راضی شدیم.

فرمود همین توبه شما است از آنچه گفتید.

(امالی شیخ صدوق صفحه 348)

6

نتوان رسید به جز به وسیله کلیدش، دروغ گوید کسی که گمان دارد مرا دوست داشته و علی را دشمن دارد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 353)

ای علی براستی خدای تبارک و تعالی ذریّۀ هر پیغمبری را از نسل او مقرر کرد و ذریّۀ مرا از پشت تو

ای علی هر که دوستت دارد و خواهانت باشد دوستش دارم و خواهانش باشم و هر كه با توکینه و دشمنی دارد با او دشمنی و کینه دارم زیرا تو از منی و من از تو،

ای علی براستی خدا ما را پاک کرده و برگزیده و هیچ پدر و مادری در نژاد ما به زنا برخورد نکردند تا زمان آدم،

دوست ندارد ما را مگر کسی که حلال زاده است،

ای علی مژده گیر که شهید میشوی زیرا تو پس از من مظلومی و مقتول،

حضرت علی علیه السلام فرمود یا رسول الله این با سلامتی دین من است؟

فرمود؛ در سلامت دین تو باشد ای علی تو هرگز گمراه نشوی و نلغزی و اگر تو نباشی حزب خدا پس از من شناخته نشود.

(امالی شیخ صدوق صفحه 368)

يا رسول الله اجازه ورود دارم؟ فرمود نه و من يكّه سختی خوردم از ترس اينکه از خشمش مرا رد کرده باشد یا آیه ای درباره من نازل شده باشد. درنگی کردم، بار دوم پشت در آمدم و اجازه ورود خواستم و فرمود نه یکّه سخت تری خوردم و درنگی کردم و برای بار سوم اجازه خواستم، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود ای امّ سلمه وارد شو من وارد شدم. علی برابر او زانو زده بود و عرض می کرد یا رسول الله پدر و مادرم قربانت چون چنین و چنان شود به من چه دستوری میدهی؟ فرمود؛ دستور صبر است دوباره پرسید فرمود،صبر در مرتبه سوم فرمود یا علی ای برادر چون چنین کنند شمشیر خود بکش و بر شانه گذار و بزن و پیشرو تا مرا ملاقات کنی و شمشیرت از خونشان بچکد سپس رو به من کرد و فرمود ای ام سلمه چرا افسرده ای؟ عرض کردم برای اینکه مرا رد کردید، فرمود بخاطر دلتنگی از توردت نکردم تو در نظر خدا و رسولش نیکوئی ولی چون آمدی جبرئیل سمت راست من بود و علی سمت چپم و جبرئیل گزارش پیشامدهای پس از من را به من می داد و به من سفارش می کرد که آنها را به علی وصیّت کنم. ای ام سلمه بشنو و گواه باش که؛ این علی بن ابیطالب علیه السلام وزیر من است در دنیا و وزیر من است در آخرت، ای ام سلمه بشنو و گواه باش این علی بن ابیطالب پرچمدار من است در دنیا و پرچمدار من است در قیامت ای ام سلمه بشنو و گواه باش این علی بن ابیطالب وصى و خليفه من است پس از من و عمل کننده به وعده های من است و رد کننده نا اهلان از حوض من است ای ام سلمه بشنو و گواه باش این علی بن ابیطالب سید مسلمانان و امام متقیان و پیشوای دست و روسفیدان و كشنده ناكتان و قاسطان و مارقان است.

گفتم؛ یا رسول الله ناكثان كيانند؟

ص: 108

فرمود؛ آنها که در مدینه بیعت کنند و در بصره بشکنند.

گفتم؛ قاسطان کیانند؟

فرمود؛ معاویه و اصحاب شامی وی.

گفتم مارقان کیانند؟

فرمود اصحاب نهروان.

آنگاه آن وابسته ام سلمه گفت عقده دل مرا گشودی خدا به تو خیر دهد به خدا هرگز به علی علیه السلام بد نگویم.

(امالی شیخ صدوق صفحه 381)

علی در جوابش فرمود؛ چه حالی داشتی اگر همه تفضلات خدا را بر من برایت باز می گفت.

(امالی شیخ صدوق صفحه 399)

سپس آن را به حسین علیه السلام داد و مهری برداشت و در آن یافت که جمعی را بیرون بَر برای شهادت که جز با تو شهادت بهره آنها نیست و خود را بخدا بفروش و همین کار را کرد.

سپس آن را به علی بن الحسین علیه السلام داد و مهری گشود و در آن یافت که خاموش باش و گوشه منزل بنشين و عبادت خدا کن تا مرگت در رسد همین کار را انجام داد.

و آن را به محمد بن علی علیه السلام داد و مهری برداشت و در آن یافت که برای مردم حدیث بگو و فتوی بده و جز از خدا مترس که احدی را بر تو تسلط نیست.

سپس آن را بمن داد و مهری گشودم و در آن یافتم که برای مردم حدیث بگو و فتوی بده و علوم اهل بیت را منتشر کن و گفتار پدرانت را تصدیق كن و از احدى جز خدا نترس تو در حرز و امانی من این کار کردم و آن را به موسی بن جعفر می دهم و او همچنان او را به امامی که پس از او است می دهد و همیشه چنین است تا قیام مهدی علیه السلام.

(امالی شیخ صدوق صفحه 402)

رسیده بود برخی از قریش انکار کردند که علی را امیرمؤمنان نامیده است) ای گروه مردم به راستی خدای عزوجل مرا بر شما رسول فرستاده و بمن دستور داده که؛ علی را بر شما امیر گذارم هلا هر که من پیغمبر اویم علی امیر او است. امارتی که خدا فرمان داده و به من امر کرده که به شما بیاموزم تا از او بشنوید و به دستور او عمل کنید و از آنچه او منع می کند به کنار روید.

هان! احدی از شما بر علی امیر نباشد نه در زندگی من و نه پس از وفات من زيرا خدا او را بر شما امیر کرده و او را امیرالمؤمنین نامیده و کسی پیش از او بدان نام نامیده نشده.

من آنچه دستور داشتم درباره علی به شما رسانیدم. هر که در آن مرا اطاعت كند خدا را اطاعت کرده و هر که مرا نافرمانی کند خدای عزوجل را نافرمانی کرده و نزد خدا عذری ندارد و سرانجامش همان است كه خدا در كتاب خود خبر داده: (وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُهِينٌ)

و هر که نافرمانی خدا و رسول کند و تجاوز از حدود احکام الهی نماید او را به آتشی درافکند که همیشه در آن معذب است و همواره در عذاب خواری و ذلّت خواهد بود.

(نساء /14)

(امالی شیخ صدوق صفحه 407)

هر کس در حال دشمنی و بغض با تو بمیرد گویی یهودی یا مسیحی از دنیا رفته است.

(بحارالانوار ج 27 ص 79)

خواهند و رهبرند و حزقیل مؤمن آل فرعون و علی بن ابیطالب که بهتر همه است.

(امالی شیخ صدوق صفحه 476)

فرمود امام شما و ولی شما علی بن ابیطالب است پشتیبان او باشد و خیرخواه او او را تصدیق كنيد كه جبرئيل مرا بدان دستور داده.

(امالی شیخ صدوق صفحه 477)

چپش هفتاد هزار و جلو رو و دنبالش هر کدام هفتاد هزار فرشته باشد و زنان امّتم را به بهشت رهبری کند هر زنی در شبانه روز پنج بار نماز بخواند و ماه رمضان را روزه دارد و حج خانه خدا كند و زكوة مالش را بپردازد و شوهرش را اطاعت کند و پس از من پیرو علی باشد به شفاعت دخترم فاطمه به بهشت رود و او سیّده زنان عالمیان است.

عرض شد یا رسول الله او سیّده زنان عالم خود است؟

فرمود او مریم دختر عمران بود. امّا دخترم فاطمه بانوی زنان عالم است از اولین و آخرین و او است که چون در محرابش بایستد هفتاد هزار فرشته مقرّب بر او سلام دهند و ندائی که به مریم کردند به او كنند و گويند ای فاطمه براستی خدا تو را برگزید و پاک کرد و بگزید بر زنان جهانیان سپس رو به علی کرد و فرمود؛ ای علی فاطمه پاره تن من است و نور دیده من و میوه دلم. بد آیدم آنچه او را بد آید و شادم از شادیش و او اول کسی است از خاندانم که بمن رسد پس از من با او خوبی کن حسن و حسين دو پسر من و دو گل ریحان منند و هر دو سید جوانان اهل بهشتند باید پیش تو چون گوش و چشمت عزیز باشند سپس دست به آسمان برداشت و گفت بار خدایا گواه باش که من دوستدار دوست آنها و دشمن دشمن آنها و سازش کار با سازش کننده آنها و نبرد کن با نبرد کنندۀ با آنهایم و دشمنم با هر كه بدخواه آنهاست و دوستم با هر که آنها را دوست دارد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 477)

(قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ)

ای رسول به خلق بگو شما باید منحصراً به فضل و رحمت خدا شادمان شوید که آن بهتر و مفیدتر از ثروتی است که بر خود اندوخته میکنید.

(یونس / 58)

فضل خدا نبوت پیغمبر شما است و رحمتش ولایت علی بن ابیطالب است.

فرمود به نبوت و ولایت باید شاد باشند یعنی شیعه آن بهتر است از آنچه جمع كنند یعنی مخالفین جمع کنند از اهل و مال و فرزند در دار دنيا يا علی به خدا تو آفریده نشدی مگر برای آنکه خدا پرستیده شود و به وسیله تو معالم دین شناخته شود و راه کهنه اصلاح گردد، هر که از تو گمراه است، گمراه است و راهی بخدا ندارد کسی که راهی بتو و ولایت تو ندارد و این است گفتار پروردگارم عزوجل:

(وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ)

و حقيقتا كه من بسيار بخشنده هستم کسی را که توبه كند و ايمان و عمل صالح وطلب هدایت داشته باشد.

(طه/82)

یعنی به ولایت تو، پروردگارم تبارک و تعالی به من دستور داده که همان حقّی که برای من مقرر شده برای تو مقرر كنم، حق تو واجب است بر هر که بمن ايمان آورده.

یا علی اگر نبودی حزب خدا شناخته نمیشد بوسیله تو دشمن خدا شناخته شود و هر که بدون ولایت تو خدا را ملاقات کند چیزی ندارد و خدای عزوجل بمن نازل کرد

(يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ)

ص: 122

ای پیغمبر آنچه از خدا بر تو نازل شد به خلق برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکرده ای و خدا تو را از شر و آزار مردمان محفوظ خواهد داشت بیم مکن و دل قوی دار که خدا گروه کافران را به هیچ راه موفقیتی راهنمائی نخواهد کرد.

(مائده/67)

(مقصود ولایت تو است) ای علی و اگر نرسانی تبلیغ رسالت نکردی اگر نرسانده بودم آنچه دستور داشتم از ولایت تو عملم حبط می شد و هر كه خدا را بی ولایت تو ملاقات كند عملش حبط است این وعده ای است كه براى من منجز است، من نگویم جز آنچه پروردگارم گوید و آنچه گویم از طرف خدای عزوجل گویم که درباره تو نازل کرده است.

(امالی شیخ صدوق صفحه 494)

پیغبر علی و حسن و حسین و فاطمه را بیرون برد و خود را با آنها قرین نمود؛ میدانید معنی گفته خدا (انفسنا و انفسکم) چیست؟ علمای حاضر گفتند مقصود خود او است، ابوالحسن علیه السلام فرمود خطا رفتید مقصودش على بن ابیطالب است و دلیلش آن است که پیغمبر فرمود «بنو ولیعه» دست بردارند وگرنه بر سر آنها فرستم شخصی را که چون خود من است، مقصودش علی بن ابیطالب علیه السلام بود این خصوصیتی است که احدی از آن پیش نیفتد و فضلی است که بشری بدان نرسد و شرافتی است که فوق آن برای آفریده ای نباشد که علی را چون خود نموده.

(امالی شیخ صدوق صفحه 525)

عرض كردم كیست؟

وحى کرد ای محمد آنکه من او را دوست دارم و او مرا دوست دارد، آنکه مجاهد در راه من است و با ناکثان در عهدم و قاسطان در حکمم و مارقان از دینم نبرد کند او به درستی ولی من است و شوهر دخترت و پدر فرزندانت علی بن ابیطالب است.

(امالی شیخ صدوق صفحه 547)

علىعلیه السلام خبر می داد.

(امالی شیخ صدوق صفحه 548)

دوست خدا است و دشمن ما دشمن خدا طاعت ما طاعت خداست و نافرمانی ما نافرمانی خدای عزوجل و حسبنا الله ونعم الوكيل.

(امالی شیخ صدوق صفحه 558)

اختر را داشتیم و کسی که بیشتر در آن طمع داشت پدرم عباس بود و چون سپیده دمید آن اختر از جا کنده شد و در خانه علی بن ابیطالب سقوط کرد، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به علی علیه السلام فرمود؛ ای على قسم به كسى كه مرا به نبوت مبعوث كرده وصیّت و خلافت و امامت پس از من برای تو لازم شد، منافقان که عبدالله بن ابی و یارانش بودند گفتند محمد در محبت عموزاده اش گمراه شده و درباره او از روی وحی سخن نمی كند و لذا خدای تبارک و تعالی نازل کرد:

(وَالنَّجْمِ إِذَا هَوى)

قسم به ستاره چون فرود آید

(نجم /1)

خدای عزوجل می فرماید:

(وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ * مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ)

قسم به ستاره چون فرود آيد * كه صاحب شما گمراه و فاسق نیست

(نجم 2/1)

یعنی در محبت علی بن ابیطالب و از راه بدر نرفته

(وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ * إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ)

و هرگز به هوای نفس سخن نمی گوید * سخن او غیر وحی خدا نیست

(امالی شیخ صدوق صفحه 565)

حسان شعری به این مناسبت سرود.

(امالی شیخ صدوق صفحه 575)

علی تاب حمل آن را دارد و گفتی هفتاد شقه دارد که هر کدام از خورشید و ماه وسیع ترند؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خشم کرد و فرمود ای مرد روز قیامت خدا به علی نیروی جبرئیل دهد و زیبائی یوسف و حلم رضوان و نزدیک به آواز داود اگر نبود که داود خطیب بهشت است آواز او را به وی می داد على اول کسی است که از سلسبیل زنجبیل نوشد و علی و شیعیانش نزد خدا مقامی دارند که اولین و آخرین بدان رشک برند.

(امالی شیخ صدوق صفحه 658)

ولى الله، کلیدهای بهشت را بتودهند و تو را بر تخت معروف به «تخت کرامت» نشانند و همۀ اولین و آخرین بریک پهنای زمین گرد تو باشند و تو دستور دهی که شیعه هایت را به بهشت برند و دشمن هایت را به دوزخ، توئی قسیم جنت، توئی قسیم دوزخ، کامجو است هر که دوستت دارد و زیانمند است هر که دشمنت دارد تو در آن روز امین خدا و حجت آشکار خدائی.

(امالی شیخ صدوق صفحه 670)

کرد، این دوستی باقی بماند؟ ممکن است در آن فشارهای سکرات که از برای غیر مؤمنین و مخلصین می باشد انسان از دهشت و وحشت، علی بن ابی طالب علیه السلام، را فراموش كند. درحدیث است که یک طایفه از اهل معصیت در جهنم معذّب اند، و اسم رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را فراموش کنند؛ تا بعد از آنکه مدت عذاب سرآید و از قذارات گناه تطهیر و تخليص شوند، اسم مبارک آن حضرت به یادشان آید به آنها القا شود؛ پس فریاد آنها به وا محمدا صلی الله علیه و آله و سلم بلند شود و مورد رحمت قرار گیرند.

(چهل حدیث صفحه 480)

مردی از قوم خودم رسول خدا برای بار سوم همان دعا را کرد و باز هم على علیه السلام آمد و من همان را گفتم و علی فریاد برداشت که رسول خدا چه کاری دارد که مرا نمی پذیرد؟ آوازش به گوش پیغمبر رسید و فرمود ای انس این کیست؟ گفتم؛ علی بن ابیطالب است. گفت به او اجازه بده چون وارد شد فرمود؛ ای علی من سه بار بدرگاه خدا دعا کردم که محبوب ترین خلقش نزد او و خودم بیاید و با من از این پرنده بخورد و اگر در این بار سوم نیامده بودی تو را به نام دعوت می کردم. عرض کرد: یا رسول الله من بار سوم است که آمدم و انس مرا برگردانده و می گفت؛ رسول خدا از پذیرش تو به کاری مشغول است. رسول خدا فرمود؛ ای انس چه تو را بر این کار را داشت؟ عرض کرد؛ من دعوت تو را شنیدم و خواستم شامل یکی از قوم خودم شود. چون روز احتجاج برای خلافت شد علی مرا گواه خواست و کتمان کردم و گفتم فراموش کردم علی دست به آسمان برداشت و گفت؛ خدایا انس را به یک پیسی بینداز که نتواند آن را از مردم نهان دارد.

سپس دستمال از سر برداشت و گفت؛ این است نفرین علی علیه السلام

(امالی شیخ صدوق صفحه 655)

حسین علیهما السلام کسی مرا چون آنان فرزندی عنایت نکردند؛ اما همه شما از من هستید و من از شمایم.

(الرياض النقره ج 3 ص 172)

و هرکس فضیلتی از آن فضائل را بنویسد تا خطی از آن نوشته باقی باشد، فرشتگان برای او استغفار کنند.

و هرکس به فضیلتی از آن فضائل گوش فرا دهد خداوند گناهانی را که با گوش مرتکب شده ببخشد و هرکس به نوشته ای از آن فضائل نگاه کند خداوند گناهانی را که با چشم انجام داده بیامرزد.

سپس فرمود:

«النظر الى علىّ بن ابى طالب علیه السلام عبادة، و ذكره عبادة، ولا يقبل ايمان عبد الّا بولايته و البراءة من اعدائه»

نگاه کردن به علی بن ابی طالب علیه السلام عبادت و یاد او عبادت است، و ایمان كسى جز با ولایت آن حضرت و بیزاری از دشمنان او پذیرفته نمی شود.

(امالی صدوق ص 201 / القطره ص 28)

آن حضرت جنگجویان آنها را کشت و باقی مانده آنها را اسیر کرد و وقتی که در برگشتن به نزدیک مدینه رسید پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم او را ملاقات کرد و در بر گرفت و صورتش را بوسید و فرمود:

بأبي أنت وأمى من شدّ الله به عضدی كما شدّ عضد موسی بهارون.

پدر و مادرم فدای کسی که خدا بازوی مرا به سبب او قوی کرد، همان طور كه بازوی موسی را به سبب هارون تقویت نمود.

(تفسیر برهان ج 3 ص 226 ح1 / القطره ص 179)

علىّ بن ابى طالب علیه السلام مرا سود می بخشد؟

حضرت فرمود:

از جبرئیل سئوال می کنم و جوابت میدهم. وقتی به جبرئیل فرمود، او عرض کرد:

از اسرافیل سئوال می کنم. اسرافیل به جبرئیل گفت:

با پروردگارم مناجات میکنم.

از پیشگاه ربوبی به اسرافیل خطاب شد که به جبرئیل بگو به حبیب ما محمد صلی الله علیه و آله و سلم سلام برساند و بگوید:

انت منى حيث شئت انا، وعلىّ منك حيث انت منّى، ومحبّوا علىّ منه حيث علىّ منك

تو نسبت به من آن طوری هستی که می خواهم، و علی نسبت به تو به گونه ای است که تو نسبت به من هستی و دوستان علی نسبت به او آن طوری هستند که علی نسبت به تو می باشد.

(جواهر السنیه شیخ حر عاملى / القطره ص 183)

مرا اطلاعت کند او را به بهشت راه نمی دهم.

(بحارالانوار ج 27 ص 166 ح 91 / القطره ص 184)

روز هفتاد مرتبه به خدا شکایت می کند.

عرض کردند: ای رسول خدا؛ این عذاب دو چندانی که قسمتی از آن از قسمت دیگرش گله می کند برای چه کسی است؟ فرمود:

هو لمن يأتى يوم القيامة وهو غير ملتزم بولاية على بن أبي طالب علیه السلام

برای آنهائی که به صحنۀ قیامت در حالی که به ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام پایبند نبوده اند وارد شوند.

(بحارالانوار ج 39 ص 250/ القطره ص 190)

در گردنش حلقه ای از آتش است که 300 زبانه دارد و بر هر یک از آنها شیطانی به صورت او آب دهان می افکند و در داخل قبر او را با خصومت و شدّت به طرف آتش رها می کنند.

(بحارالانوارج 40 ص 55 / القطره ص 192)

تسبيح و تقديس و تكبير او کنید، سپس فرشتگان را از نورهای مختلف پراکنده آن طور که اراده فرمود ما به شما عبور می کردیم در حالی که شما تسبيح، تقديس، تکبیر تحمید و تهلیل پروردگار می نمودید و ما آنها را از شما آموختیم و به تسبیح، تقدیس، تکبیر تحمید و تهلیل پرداختیم.

آنچه از خیر و خوبی که بخواهد از طرف خداوند نازل شود به سوی ما فرود می آید و آنچه از اعمال بندگان که بخواهد به درگاه ربوبی بالا رود از ناحیه شما بالا میرود پس چگونه شما را نشناسیم؟

(القطره ص 193)

برای رسیدن به همۀ مرتبه ها و منزلت ها، و شما دلیل و برهان هستید برای رفع خصومت ها، و على علیه السلام الدابة الارض است، و کسى است که در مقام قضاوت حكم قاطع دهد و بين حق و باطل جدا كند، و او صاحب عصا و قسمت کننده دوزخ در میان دشمنان می باشد، و کشتی نجات است که هر که به آن وارد شود نجات می یابد و کسی که از آن تخلّف كند و سرپیچی نماید روز قیامت در آتش سقوط کند، شما ارکان قوم و ستارگان سرزمین ها هستید، پس چگونه شما را نشناسیم؟

سپس عرض کردند: علی علیه السلام را از طرف ما سلام برسانید.

(القطره ص 194)

لا اله الا الله، محمد رسول الله وايّدته بعلىّ بن ابی طالب علیه السلام

خدائی جز خداوند یکتا نیست محمد فرستاده خداست، اورا به علی بن ابی طالب یاری نمودم.

از آنجا دانستیم که علی علیه السلام یکی از اولیاء الهی است که از طرف او ولایت و سرپرستی دارد پس او را از طرف ما سلام برسان.

(القطره ص 195)

امام علی علیه السلام فرمود:

بدان! وقت جان كندن و لحظه احتضار مرا می بینی به گونه ای که دوست داری و اگر مرا ببینی آن وقتی که از ورود بعضی از اشخاص به کنار حوض ممانعت میکنم مانند ممانعت کردن شتران از یک بیگانه به گونه ای میبینی که دوست داری و نیز اگر مرا ببینی در حالی که بر صراط عبور میکنم و در پیش روی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم لواء حمد در دست دارم به گونه ای میبینی که دوست داری.

(القطره ص 220)

وهمانا علی علیه السلام اول كسی است که از آب گوارای سلسبیل و زنجبیل كه دو نهر در بهشت اند می آشامد و او قدمی بر صراط بر نمی دارد مگر اینکه جای آن، قدم دیگرش استوار است.

(القطره ص 222)

می خواهد از وحشتها و سختیهای آن رهائی،یابد ولایت ولیّ مرا باید بپذیرد و از وصیّ و جانشین و صاحب حوض من علىّ بن ابى طالب علیه السلام پیروی کند.

و همانا او در کنار حوض دشمنانش را از آن دور می کند و دوستانش را آب می دهد، و کسی که از آن آب بیاشامد هیچگاه تشنه نمی شود.

(القطره ص 223)

پیروان من است و به او این کرامت را از طرف من تبریک بگو.

بعد فرمود کسی را که از شیعیان علی علیه السلام فقیر و تنگدست است کوچک نشمارید، همانا یکی از آنها فردای قیامت دربارۀ جمعیتی به اندازه دو قبیلهٔ ربیعه و مضر شفاعت می کند.

(القطره ص 224)

از بستگانش بپذیرد

(القطره ص 229)

بزرگواری را بر سر او می نهند که بر آن نوشته شده است: «اهل بهشت به مقصد رسیده و پیروز شده اند و شیعیان علی علیه السلام همان رستگاران هستند.)

(القطره ص 230)

رگی و هر موئی که در بدن او است شهری در بهشت به اوعطا کند.

القطره ص 230

همان طور که خورشید برای اهل زمین نورافشانی میکند و به آن پایه جز علی علیه السلام و شیعیان او دسترسی ندارند.

(القطره ص 231)

سپس او را خطاب کرد به آنچه انبیاء و اوصیاء را به آن خطاب كنند، سپس ساکت شد. آنگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به او فرمود:

به طفولیّت خود برگرد پس او از اظهار عجائب خودداری کرد.

(القطره ص 232)

بر من آسان كن، يزيد بن قعنب گوید ما به چشم خود دیدیم که خانه از پشت شکافت و فاطمه به درون آن رفت و از دیده ما نهان شد و دیوار به هم آمد و خواستیم قفل در خانه را بگشائیم گشوده نشد و دانستیم که این امر از طرف خدای عزوجل است و پس از چهار روز بیرون آمد و امیر المؤمنین را در دست داشت و سپس گفت من بر همۀ زنان گذشته فضیلت دارم زیرا؛ آسیه بنت مزاحم خدا را به نهانی پرستید در آنجا که خوب نبود پرستش خدا جز از روی ناچاری و مریم دختر عمران نخل خشک را بدست خود جنباند تا از آن خرمای تازه چید و خورد و من در خانه محترم خدا وارد شدم و از میوه بهشت و بار و برگش خوردم و چون خواستم بیرون آیم یک هاتفی آواز داد ای فاطمه نامش را علی بگذار که او علی است و خدای اعلی می فرماید؛ من نام او را از نام خود گرفتم و به ادب خود تأدیبش نمودم و غامض علم خود را به او آموختم و اوست که بت ها را در خانه من می شکند و او است که در بام خانه ام اذان میگوید و مرا تقدیس و تمجید می كند خوشا بر كسى كه او را دوست دارد و فرمان او برد، بدا بر کسی که او را دشمن دارد و نافرمانی کند.

(امالی شیخ صدوق صفحه 132)

وظیفه تو اندرز و ترسانیدن است و هر قومی را از طرف خدا رهنمائیست.»

(رعد /7)

(امالی شیخ صدوق صفحه 276)

من ميان علی ولیّ خود و محمد،پیغمبر خود اخوّت و برادری برقرار کردم و او در فراش پیغمبر خوابیده است (و بنگرید که او چگونه) جان خود را فدای برادر کرده و زندگی وی را بر حیات خویش ترجیح داده است به زمین نازل شوید و او را از شرّ دشمنانش محفوظ دارید.

پس آن دو فرشته نزد علی علیه السلام آمدند و جبرئیل در بالای سرش ایستاد و میکائیل در پائین پای او و جبرئیل می گفت:

بَخٍّ بَخٍّ يا ابنَ ابيطالبِ مَن مِثلُكَ وَقَد باهى اللهُ بِكَ المَلائِكَةَ

به به ای پسر ابوطالب کیست مانند تو که خداوند تعالی بوجود تو به فرشتگان مباهات می نماید.

(علی کیست فضل الله کمپانی ص 29 / فصول المهمه ابن صباغ ص 33)

گذاشته شوند بطور حتم ایمان علی بر آنها فزونی می کند.

همان منبع ص 233

تو پیغمبر نیستی.

آیه در پاسخ آنان بحضرتش نازل شد كه بگو

(من برای رسالت خود دو شاهد دارم) يكي خدا است که برای شهادت ميان من و شما کافی است و دیگری کسی است که علم کتاب در نزد اوست.

ثعلبی در تفسیر آیه مزبور می نویسد آنکه علم کتاب در نزد اوست علی ابن ابیطالب است.

(على كيست فضل الله کمپانی ص 322 / غاية المرام باب 126)

در این آیه نیز مفسّرین و مورّخین عامّه و خاصّه نوشته اند که منظور از شاهد و گواهی از خود پیغمبر علی علیه السلام است.

(على كيست فضل الله کمپانی ص 323 / ينابيع الموده ص 99)

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دست خود را بر دست علی علیه السلام زد و فرمود به این شخص تمسک جوئید که این حبل المتین است.

(على كيست فضل الله کمپانی ص 325 / كفاية الخصام ص 343)

از ما هرگز به بت سجده نکردیم در نتیجه خداوند مرا نبی و علی را وصی قرار داد.

(على كيست فضل الله کمپانی ص 326 / مناقب ابن مغازلی ص 276)

هرکس دشمن شما است او را در آتش بیفکنید و هر که دوست شما است او را داخل بهشت گردانید و اینست فرمودۀ خدای تعالی

(أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ)

(على كيست فضل الله کمپانی ص 327 / شواهد التنزيل جلد 2 ص190)

مورخین نوشته اند که چون در روز 18 ذیحجّه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم على علیه السلام را به جانشینی خود منصوب نموده و فرمود مَن كُنتُ مَولاهُ فَهذا عَلىٌّ مَولاهُ. حارث بن نعمان پس از شنیدن این خبر خدمت آن حضرت آمد و گفت ما را به شهادت یگانگی خدا و نبوّت خود از جانب خدا امر کردی قبول نمودیم و سپس به نماز و زکوة و حج و جهاد و روزه دستور دادی پذیرفتیم این ها قناعت نکردی در آخر کار این جوان را که پسر عموی تست به ولایت نصب کردی آیا این کار از جانب تو است یا به دستور خدا است؟ رسول اکرم فرمود؛ قسم به خدائی که جز او خدائی نیست که این امر به دستور خدا است. حارث بن نعمان در حالی که بسوی ناقه خود می رفت گفت خدایا اگر این مطلب صحیح است بر ما از آسمان سنگ بفرست یا به عذابی دردناک معذب گردان هنوز ناقه اش نرسیده بود که سنگی از آسمان بر سرش افتاد و فوراً هلاکش نمود آنگاه این آیه نازل شد که:

(سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ)

(على كيست فضل الله کمپانی ص 328 / فصول المهمد ص26)

باشد.

(على كيست فضل الله کمپانی ص 338 / رياض النفره ج 2 ص 177)

نگریست شوهرت را اختیار کرد و به من وحی فرستاد که ترا به او تزویج نموده و او را جانشین (خود) قرار دهم.

(على كيست فضل الله کمپانی ص 341 / کفایه الطالب ص 296)

یک نفریهودی خدمت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم شرفیاب شد و ضمن سؤالاتی از اوصیای آن حضرت پرسید؟

اگرچه مرا اطاعت کرده باشد (1)

(على كيست فضل الله کمپانی ص 355 / زمخشری در کشّاف)

آیاتی که درباره ولایت و فضائل علی علیه السلام نازل شده خیلی زیاد است و ما برای نمونه فقط به 25 آیه از آنها اشاره نمودیم و بطوريكه مفسّرين و محدّثین متجاوز از سیصد آیه دربارۀ امامت و مناقب آن حضرت در قرآن وجود دارد.

میان حق و باطل جدایی میاندازد و اوست بزرگ و رییس دین.

(اسد الغابة ج 5 ص 287)

«ای محمد؛ خدا علی را دوست دارد.»

و من با شنیدن آن سجده کردم، سپس سر از سجده برداشتم، او گفت: خداوند فاطمه عليها السلام را که پارسا و پاک است دوست دارد، و من سجده کردم و سپس سر از سجده برداشتم بار دیگر گفت: خداوند حسن را دوست دارد و مرتبۀ دیگر گفت خداوند حسین را دوست دارد و من برای هر كدام سجده کردم و برای آخرین مرتبه گفت: خدا کسانی که ایشان را دوست داشته باشند دوست دارد، و من سجده پنجم را بجا آوردم.

(القطره ص 249)

عید سعید غدیر

هست بر لطف علی علیه السلام عالم امكان محتاج *** نیست مولای جهان غیر به رحمان محتاج

شده از نور علی علیه السلام ارض و سما نورانی *** همه باشند به خورشید درخشان محتاج

ریزه خوار کرم خادم او حاتم طایی *** مور این خانه نباشد به سلیمان محتاج

سائل درگه او از دگران مستغنی است *** نیست بر آب سبو تشنۀ باران محتاج

هر که از نهج بلاغت گل حکمت چیند *** نیست برجای دگر بر گل و ریحان محتاج

حکمت از نهج بلاغت ز دل و جان بشنو *** هست بر کسب معارف دل انسان محتاج

پند مولاست بَرِ اهل ادب آب بقا *** هست هر تشنه بدین چشمۀ حیوان محتاج

میزبان است علی خلق جهان را زِ كَرَم *** خانه اهل کرم هست به مهمان محتاج

ص: 199

دست بخشنده محال است دمی بسته شود *** نیست این ملک سخا بر در و دربان محتاج

چون بُوَد عُقده گشا دست ید الهی او *** نشود شیعه به غیر شهِ مردان محتاج

داد حق امر خلافت به علی روز غدیر *** حق نمود است به او خلق مسلمان محتاج

هست میزان عمل روز جزا حُبِّ على *** اهل محشر همه باشند به میزان محتاج

دامن لطف علی را مده از کف «مهدی» *** هست بر لطف على عالم امكان محتاج

ص: 200