آموزش عربی عراقی با شیوه ای نو ویژه زائران عتبات مقدسه
توسط حجت الاسلام و المسلمین استاد علی خدری استاد حوزه علمیه قم و مدیر گروه ادبیات عرب اگر قصد شرکت در پیاده روی اربعین را دارید، این برنامه به شما کمک می کند که به راحتی بتوانید با مردم عراق ارتباط برقرار کنید.
ویژگی های برنامه:
1. شیوه ی کاملا جدید
2. شامل متن و صوت با هم
3. تثبیت محور
4. شامل تمام مکالمات مورد نیاز
5. قابلیت پخش آفلاین صوتها و دانلود آنها
از کتاب خود آموز لهجه عراقی، مهدی عبداللهی
اول: تفاوت فتحه وكسره وضمه در عربی و فارسی
ما کیفیت تلفظ صداهای کوتاه: (َ ِ ُ)، وصداهای کشیده: (آ ای او) را در زبان فارسی می دانیم.
در زبان عربی تلفّظ صداهای کشیده مثل زبان فارسی می باشد.
امّا کیفیّت تلفّظ صداهای کوتاه: (َ ِ ُ) همان تلفّظ صداهای کشیده: (آ اي او) می باشد با این تفاوت که کمتر کشیده می شود.
شِسمَك؟ - شِیسمَك، گَبُل شَهَر - گَبُول شَهَر، شَغِّل السَيَّارة - شَغِّيل السَيَّارة.
دوّم: در لهجه عراقی گاهی وقتها حرف(ک) به صورت (چ) تلفظ می شود.
اِنطِینِی چِیس (کیس) ، إِشلَونِچ للمونث (إِشلونك)
چَلِب (كَلِب) ، اَکُو حَوش چَبير (كَبِير)
کتابِیچ للمونث (کتابكِ) ، چِنتُ اَدرُس (کُنتُ)
و گاهی هم حرف (ق) به صورت (گ) تلفظ می شود.
قال له (گالّه) ، گَلِب (قلب) عَلِيل
ما بِیَگدِر (بِيقدِر) ، مِگَصّ (مِقَصّ)
سوّم: در لهجه عاميه حرف (ه) در مثل (کتابُهُ) مد داده نمی شود.
ب) حرف آخر کلمه ساکن می شود، بنابرین اگر ما قبل آخر نیز ساکن باشد کسره داده می شود. مثال: طِفل و طِفِل، وَگت(وَقت) وَگِت.
ص: 1
الصوت
آنِی: من
آنی فرحان (خوشحال) | آنی اَگُول = من میگم
آنی حَزين (غمگین) | آنی اَرُوح = من میرم
آنی تَعبان (خسته) | آنی آشتری = من میخرم
حرف(ع) و(ح):
این دو حرف از وسط حلق تلفظ می شوند. مثل: عَالِم، مُعَلِّم، رَحِیم، حَسَن.
0 = صفر | 1 = واحد | 2 = إثنين
3 = ثَلاثَه (اِثلاثَه) | 4 = أربعه | ه = خمسه
ص: 2
الاوّل: سلام علیکم.
مَرحَبَه بِیك. (خوش آمدی)
اِشلَونِك؟ (حالت خوبه؟)
آنِی اِب خَیر (من خوبم).
مع السلامة.
الثاني: وعليكم السلام.
مَرحَبَه.
آنِی زِیِن (من خوبم)، الحمد لله.
واِنتَ اِشلونِك؟
مع السلامه.
....................................
الاوّل: سلام عليكم.
اِشلونِچ؟ كَيف حالُكِ؟)
آنِی اِب خَیر (خوبم).
مع السلامه.
الثاني: وعليكم السلام.
مَرحَبَه.
آنِی زِينَة، واِنتِي اِشلَونِچ؟
مع السلامة.
ص: 3
الصوت
اِنتَ: تو (آقا)
اِنتِي: تو (خانم)
اِنتَ فَرحان | اِنتَ تَگُول = تو میگی
اِنتَ حَزين | اِنتَ تِرُوح = تو میری
اِنتَ تَعبان | اِنتَ تِشتَرِی = تو میخری
اِنتِي فَرحانه | اِنتِي تِگُولِين = تو میگی
اِنتِي حَزينه | اِنتِي تِرُوحين = تو میری
اِنتِي تَعبانه | اِنتِي تِشتَرِین = تو میخری
اگر برای اسم مونثی خبر یا صفت بیاوریم به آخر آن (ه) اضافه می کنیم.
اِنتَ تَعبان (مذکّر) = اِنتِی تَعبانه (مؤنّث).
ص: 4
الاوّل: سلام علیکم.
هِلِه بِيكم (خوش آمدید)
اِشلَونِك؟
اِب خير، اِشلَون اَلاَهِل (خانواده)؟
عَن اِذنِك؟ (با اجازه)
الله بالخير (خدا خیرت بده)
الثاني: وعليكم السلام.
هِلِه ومِيِت هِلِه. (خیلی خوش آمدید)
آنِی زِیِن الحمد لله. واِنتَ اِشلونك؟
زِينِين الحمد لله، شُكرا.
اِتفضَّل اِستِرِيح. (بفرمایید استراحت کنید)
فِيمَانِ اللّه (فِي امانِ الله).
.......................................
الاول: سلام عليكم.
اِشلونِچ؟
آنِی اِب خَیر.
عن اِذنِچ؟
مع السلامة.
الثاني: وعليكم السلام.
آنِی زِينَة، واِنتِي اِشلَونِچ؟
اِتفضَّلِی اِستِرِيحِي.
فِيمَانِ الله (فِي امانِ الله).
5 = خمسه | 86 = سِتَّه | 7 = سَبعَه
8 = ثَمانیه (اثمانيه) | 9 = تِسعَه | 10 = عَشرَه
ص: 5
الصوت
هَاذا مِنُو؟ (این آقا کیه؟) هَاذِي مِنُو؟ (این خانم کیه؟)
هَذُولِه مِنُو؟ (این آقاها کیه اند؟) هَاذِي مِنُو؟ (این خانم ها کیه اند؟)
هَاذَا مِنُو؟ = هَاذَا جِدُّو (پدر بزرگ) | هَاذَا مِنُو؟ = هَاذَا اَبُوي / والدِي (پدرم)
هَاذَا مِنُو؟ = هَاذَا اَخُوي (برادرم)| هَاذَا مِنُو؟ = اِبنِي / وَلَدِي (پسرم)
هَاذَا مِنُو؟ = هَاذَا عَمِّي (عموی من) | هَاذَا مِنُو؟ = هَاذَا خَالِي (داییم)
هَاذِي مِنُو؟ = هَاذِي بي بي (مادر بزرگ) | هَاذِي مِنُو؟ = هَاذِي اُمِّی(مادرم)
هَاذِي مِنُو؟ = هَاذِي أختی (خواهرم) | هَاذِي مِنُو؟ = هَاذِي بِنتِي (دخترم)
هَاذِي مِنُو؟ = هَاذِي عَمتِی (عمّه ام) | هَاذِي مِنُو؟ = هَاذِي خَالتِي (خاله ام)
هَذُوله مِنُو؟ = هَذُوله زُوَّار (زائران) | هَاذي مِنُو؟ = هاذِي طالبات(دانشجو ها)
ص: 6
این دو حرف نوک زبانی واز تماس نوک زبان با دندانهای جلو در آرواره بالا ایجاد می شود، وكم حجم می باشد. مثال: ثلاث وثلاثون، ثلث، ذلك، هذا.
الأول: سلام علیکم.
هِلِه بِيكم (خوش آمديد)
اِشلَونِك؟
اِب خير، اِشلَون اَلاَهِل (خانواده)؟
اِشلَون ولدِك / عَمِّك / خالك؟
الله بالخير (خدا خیرت بده)
الثاني: وعليكم السلام.
هِلِه ومِيت هِلِه. (خیلی خوش آمدید)
آنِی زِیِن الحمد لله. واِنتَ اِشلونِك؟
زِينِين الحمد لله، شُكرا.
اِب خير اَشكُر الله .
فِيمَانِ الله (فِي امانِ الله).
....................................
الاول: سلام عليكم.
اِشلونِچ؟
آنِی اِب خَیر.
اِب خير. اَشکُر الله.
الثاني: وعليكم السلام.
آنِی زِينَة، واِنتِي اِشلَونِچ؟
اِشلَون ولدِچ / عَمِّچ /خالچ؟
10 = عشره | 11 =دَعَش | 12 = اِثنَعَش
13 = ثِلَطَّعَش | 14 = اَربُطَعَش | 15 = خَمُسطَعَش
ص: 7
الصوت
هَذَاكَ مِنُو؟ (اون آقا کیه؟) هَذیچ مِنُو؟ (اون خانم کیه؟)
هَذُولاك مِنُو؟ (اون آقاها کیه اند؟) هَذُوليچ مِنُو؟ (اون خانم ها کیه اند؟)
هَذَاكَ مِنُو؟ = هَذَاكَ جِدُّو (پدر بزرگ) | هَذَاكَ مِنُو؟ = هَذَاكَ اَبُوي (پدرم)
هَذَاكَ مِنُو؟ = هَذَاكَ اَخُوي (برادرم) | هَذَاكَ مِنُو؟ = هَذَاكَ اِبنِي / وَلَدِي (پسرم)
هَذَاكَ مِنُو؟ = هَذَاكَ عَمِّي (عموی من) | هَذَاكَ مِنُو؟ = هَذَاكَ خَالِي (داییم)
هَذیچ مِنُو؟ = هَذیچ بی بی (مادر بزرگ) | هَذیچ مِنُو؟ = هَذيچ اُمِّي (مادرم)
هَذیچ مِنُو؟ = هَذیچ اُختِی (خواهرم) | هَذیچ مِنُو؟ = هَذیچ بِنتِی (دخترم)
هَذیچ مِنُو؟ = هَذیچ عَمتِی (عمّه ام) | هَذیچ مِنُو؟ = هَذیچ خَالَتِي (خاله ام)
هَذُولاك مِنُو؟ = هَذُولاك زُوَّار | هَذُولیچ مِنُو = هَذُولیچ طالِبات
این حرف مانند (ت)، اما پر حجم و درشت تلفظ می شود. طیِّبَة، طِفِل.
ص: 8
الاول: هاذا و؟
هَذَاكَ مِنُو؟
هَذُولِه مِنُو؟
هَذُولاك مِنُو؟
گُول (بگو) لِی شِی عَن اَهلِك؟
الثاني: هَاذَا ابوي.
هَذَاك اَخُوي؟
جِدُو و ولدي وابن عمِّي.
عمِّي و خالي و اِبِن خالي.
آنِي مُتَزَوِّج وعِندِي وَلَد وبُنَيَّه (دختر).
و وَالدِی و والدِتِی ساکنِین وَیَّانِه (با ما).
...................................
الاول: هَاذِی مِنُو؟
هَذیچ مِنُو؟
هَاذِي (هِذِنِّی) مِنُو؟
هَذُولیچ مِنُو؟
الثاني: هاذِي عمتی (عم تي).
هَذیچ خالتي (خال تي).
بي بي واُمِّي وبت خالتي.
بنتي وبت عمتي ومَرِت عمّي.
حِبّ راس اُمِّك. بُوس اید ابوك. (بُوس ایده) (دست مادرت /بابات ببوس)
15 = خَمُسطَعَش | 16 = سِطَّعَش | 17 = سَبُطَعَش
18 = ثِمَنطَعَش | 19 = تِسَطَعَش | 20 = عِشرِين
ص: 9
الصوت
هُوَ: او (آقا)
هِيَه: او (خانم)
هُوَ مُعلِّم | هو يگول = او میگه
هُوَ تِلميذ (دانش آموز) | هُوَ يرُوح = او میره
هُوَ طَالِب جامَعَه (دانشجو) | هُوَ يِشتَرِی = او میخره
هُوَ اُستاذ (استاد دانشگاه) | هُوَ يِحچِی= او حرف میزنه
هِيَه معلِّمه | هِيَه تِگُول = او میگه
هِيَه تِلميذه | هِيَه تِرُوح = او میره
هِيَه طالبه جامعه | هِيَه تِشتَرِی = او میخره
هِيَه اُستاذَه | هِیَه تِحچِی = او حرف میزنه
این حرف با غنچه شدن لب ها تلفظ می شود. مثال: وَرَدَ، وَاحِد، وَحِید.
ص: 10
شِسمَك؟ (اسمت چیه؟)
اِمنين مِن وِين؟: (اهل کجایی؟)
الاوّل: شِسمَك؟
احمد، اِنت اِمنِين؟
آنی من ایران، ومِنُو هَاذَا؟
شِسم اَخوك؟
الثاني: عبدالله، وانت شسمك؟
آنی من عراق، واِنت مِن وِين؟
هاذَا اَخِی.
محمّد.
.........................................
الاوّل: شِسمِچ؟
زهرا، اِنتي اِمنِين؟
آنی من ایران، وَمِنُو هَاذِي؟
شِسم خالتچ؟
الثاني: فاطمه، وانتی شِسمِچ؟
آنی من عراق، واِنتي مِن وِين؟
هاذِي خالتي.
زینب.
10 = عَشرَة | 60 = سِتِّین
20 = عِشرِين | 70 = سَبعِین
30 = ثَلاثين | 80 = ثَمانِين
40 = اَربَعِين | 90 = تِسعِین
50 = خَمسين | 100 = مِيِّه
ص: 11
الصوت
شِنُو / شُو / ِاشِ /شِ؟: چی؟
وِين؟: کجا؟
شِسمَك؟ = آقا اسمتون چیه؟ | شِسمِچ؟ » خانم اسمتون چیه؟
شِسمِه = آقا اسمش چیه؟ | شِسِمهِه = خانم اسمش چیه؟
شِخبَارَك؟ = چه خبر؟ | شِعبالِك؟ = چه خیال کردی؟
شِتسَوِّی؟ = چکار می کنی؟ | شِتگُول؟ = چه میگی؟
اِشبِيك؟ = چت شده؟ | اِش صايِر = چی شده؟ | اِش صار؟ = چی شد؟
شُو اِلقِصَّه؟ = قضیه چیه؟ | عَن شِنُو = راجع به چی؟ | یَعنِی شِنو؟ = یعنی چی؟
شِنُو قَصدِك؟ = قصدت چیه؟ | شِنُو هَاذَا؟ = این چیه؟
اِنتَ وِين؟ = تو کجایی؟ | وِینِك؟/وِینکُم؟ = کجایی؟/ کجایید؟
وِين التَّكسی؟ = تاکسی کجاست؟ | وِين السُّوگ؟ = بازار کجاست؟
ص: 12
الأوّل: سلام عليكم.
مساء الخير.
اِلعَفُو، الشَّارع السَّدره وِين؟
اَريد اَرُوح لِلحَضرَه.
بَعید لُو گِریب؟ (دور یا نزدیک؟)
مُمكِن اَجِي وَيَّاک؟(مکنه باهات بیام؟)
الثاني: وعليكم السلام.
مساء النّور.
اِترُوح مُستَقِیم.
وآنِي أروح لِلحَضرَه.
بَعید شُوَیَّه. (کمی دوره)
اهلاً وسهلاً.
.......................................
الأوّل: شِخبارَک؟ (چه خبر)
اگول: وين الشوگ؟
آرید اشتری.
العاب. اسباب بازی)
الثاني: سلامتَك.
گریب،
لازم تِرُوح لگِدَّام /وَرا (جلو / عقب)
شتريد تِشتَرِى؟
زِیِن. مع السلامه.
21 = واحِد وعِشرين
79 = تِسعه وسَبعِين
88 = ثمانية وثَمانِين
62 = اِثنَین وسِتِّین
43 = ثَلاثه واَربَعين
74 = اربَعه وسَبعين
55 = خمسه وخَمسِين
96 = سِته وتِسعِين
37 = سَبعَة وثَلاثِين
ص: 13
الصوت
شِکُو؟ : چه خبر؟ / چه چیز؟
اِشوَگِت؟: چه وقت؟
لِيِش: چرا؟
شِكُو اِب جیبِك؟ = توی جیبت چیه؟
شِكُو ماكو بِالسُّوگ؟ = بازار چه خبر؟
شِكُو ماكو عَ التِلفزيُون؟ = تلویزیون چی داره؟
شِکُو بِالمَتحَف الاسلامی؟ = موزه اسلامی چی داره؟
اِشوَگِت تِروح للسُّوگ؟ = کی میری بازار؟
اِشوَگِت تِحضَر؟ = کی حاضر میشی؟
اِشوَگِت تُوصل السّياره؟ = ماشین کی میرسه؟
اِشوَگِت اِطِّير؟ = کی پرواز داری؟
لِيِش تِگُول؟ = چرا میگی؟ | ليش تنام؟ = چرا می خوابی؟
لِيِش تِرُوح؟ = چرا میری؟ | لِيِش تِحچِی؟ = چرا حرف میزنی؟
لِيِش تِشترِى؟ = چرا میخری؟ | لِيِش تِريد؟ = چرا می خوای؟
ص: 14
اثنَين زَایِد(بعلاوه) ثلاثه يِساوِي خَمسه. = 5=3+2
نَاقُص (انهی) عشره مِن میِّه.= 10-100
اُضرُب خَمسه في تِسعه. = 5*9
قَسِّم ثلاثين عَ(عَلَى) سِتَّه. 30/6
شيصِير؟ (چقد میشه؟) يِصير خَمسه.
لا، غلط /نَعَم، صحيح.
الاول: سلام علیکم.
هِلِه بِيك
اِنت اِمنين؟
آنی من ایران، شِکُو بِالعراق؟
شِکُو ماكو اليَوم؟ چه خبر جدید امروز؟)
شِتسوِّی اِهنَا؟
اِشوَگِت تِزُور کربلا؟
ليش تِزُور اِهنَا بِالصَّيف؟
اِشوَگِت اَحسَن وَگِت لزيارة كربلا؟
عَن اِذنِك (با اجازه)، فيمانِ الله.
الثاني: وعليكم السلام.
هِلِه ومِیِت هِلِه.
العراق، واِنت مِن وِين؟
بالعراق اَکُو حرم الأئمة عليهم السلام.
سِلامتَك.
أريد أزُور اِلنَّجف وكَربلا.
اَزُور اِب نصف الشعبان.
مَا چَان (نبود) عِندي وَگِت ثانِي.
لُو بالرَّبيع لُو بالخَريف.(بهار یا پاییز)
مِن رُخصَتِك (با اجازه) مع السَّلامه.
ص: 15
الصوت
اِشگِد: چقدر؟
کَم/چَم: چند تا؟
بِش؟ : چنده؟
اِشگِد حِلُو؟ = چقد قشنگه؟ | اِشگِد مَعَك فُلُوس؟ = چقد پول باهاته ؟
نَفعَه اِشگِد؟ = سودش چقده؟ | اِشگِد تُبعَدِ المدينه؟ = شهر چقد دوره؟
طَولِک اِشگِد؟ = قدت چقده؟ | اِشگِد صارَلك اِهنا؟ = چند وقته اینجایی؟
چَم مِتِر؟ = چند متره؟ | چَم وَلَد عندَك؟ = چندتا پسر داری؟
وَزنِك چَم کیلو؟ = وزنت چند کیلوست؟ | چَم شَهَر بالفَصِل ؟ = هر فصل چند ماهه؟
عُمرك چَم سَنَه؟ = چند سالته؟ | چَم مَرَّه گِلت لِك؟ = چندبار بهت گفتم!
هاذَا هَذاك بش؟ = این اون چنده؟ | بِشِ السَّاعه ؟ = ساعت چنده؟
بِشِ السِّمَچ؟ = ماهی چنده؟ | بِش کیلو اِلتَّمُر؟ = خرما کیلو چنده؟
این حرف مانند(س)، اما پر حجم ودرشت تلفظ می شود. مثل: صَادِق، صَالِح.
ص: 16
الأوّل: سلام علیکم
اِشلَونِك؟
آنِی اِب خَير. اِنتَ عِراقی لو ایرانی؟
وِين تِسكَن؟
الله يخَلِّی لِك یاهُم (خدا برات نگهشون داره)
اِشگِد صارلَك مُتزَوِّج؟
اِشگِد عُمرَك؟
چَم/کَم طِفِل عِدکُم؟ (عِندَکُم)
اِشگِد باقين بِالنَّجف؟
عَن اِذنِك، فيمانِ الله .
الثاني: وعليكم السلام
آنِی زِیِن الحمد لله. واِنتَ اِشلونِك؟
آنِی ایرانی.
آنی ساكن وَيَّا اَهلِی (همراه خانواده) بِقُم.
و وَالدِي ووالدِتِي ساكنِين وَیَّانِه (با ما).
خَمسَ سِنِين .
ثلاثين سَنَه.
عِدنِه خمسه اطفال.
حوالي ثلاث ايَّام.
مِن رُخصَتِك، مع السَّلامه.
100 = مِیِّه | 600 = سِتمیِّه
200 = مِيتِين | 700 = سَبَعميِه
300 = ثِلَثمِیِّه | 800 = ثِمَنمیِّه
400 = اَربَعمیِّه | 900 = تِسَعمیِّه
500 = خَمُسمیِّه | 1000 = اَلِف
ص: 17
الصوت
اَیّ/یا/یاهُو:کدام؟
اِلمَن: چه کسی؟
مالمَن: مال کی؟
یا/اَیُّ بَلَد؟ = کدوم کشور؟ | اِلیوم یا یوم؟ = امروز چه روزیه؟
یا/اَیُّ مُحَافَظَه؟ = کدوم استان؟ | یا فندق؟ = کدوم هتل؟
یا/اَیُّ مدِینه؟ = کدوم شهر؟ | یاهُو اَخوک؟ = کدوم داداشته؟
ما لمَن هاذَ الموبایل/ القَمیص؟ = این موبایل/ پیراهن مال کیه؟
مالمَن هاذی الجُنطه؟ = این ساک/ کیف مال کیه؟
اِلمَن شِفِت؟ = کی را دیدی؟ | اِلمَن تنتَخِب؟ = کی را انتخاب می کنی؟
یا هُو مِنّا؟ (کدام از ما؟) = واحد مِن عِدنِه(یکی از ما)
یا هُو مِنکُم؟ (کدوم از شما) = واحد من عِدکُم/ عِدچِن(یکی از شما آقایون/ خانمها)
یا هُو مِنهُم؟ (کدوم از اونها) = واحد مِن عِدهُم/ عِدهِن (یکی از اون آقایون/ خانمها)
نکته: حرف(ظ): این حرف مانند حرف(ذ) تلفظ شده اما پر حجم و درشت تلفّظ می شود. مثل: ظالم، اعظَم، ظُلُمات، اَظُنّ، عَظِیم.
ص: 18
الاوّل: سلام عليكم.
هِلِه بِیك.
اِشلَونِك؟
آنِی اِب خَیر.
شِكُو ماكو اليَوم؟
اِلمَن شَفِت اِهنَا؟
مَالمَن هاذَ البَاسبورت؟
تِشَرَّفنِه بِيكم.
عَن اِذنِك.
فیمانِ الله.
الثاني: وعليكم السلام.
هِلِه ومِیِت هِلِه.
آنِی زِیِن الحمدلله . واِنتَ اِشلونِك؟
سَلامَتَك.
شِفِت اَصدقایی.
یَا/اَی بَاسبورت؟
اِي، اِلباسبورت مالی.
وِلَن شَرف.
مِن رُخصَتِك.
مع السَّلامه.
121= مِیِّه، وواحِد وعِشرين
355 = ثِلَثمِیِّه، وخمسه وخَمسِين
543= خَمُسمیِّه، وثَلاثة واَربَعين
788= سَبَعمیِّه، وثمانية وثَمانِين
937 = تِسَعمیِّه، وسَبعَة وثَلاثِين
236 = مِیتِین، وسِتَّه وثَلاثين
479 = اَربَعميِّه، وتِسعه وسَبعِين
696 = سِیتمیِّه، وسِته وتِسعِين
874= ثِمَنمیِّه، واَربَعة وسَبعين
999 = تِسَعمیِّه، وتِسعة وتِسعِين
ص: 19
الصوت
سَنَه: سال | فَصِل: فصل | شَهَر: ماه | اِسبُوع: هفته
اِلسَبِت: شنبه | اِلاَحَد: یکشنبه | اِلاِثنِين: دوشنبه
الثُلاثا: سه شنبه | الاَربِعَا: چهارشنبه | الخَمِيس: پنجشنبه
جُمُعَه
اَمِس: دیروز | اِليَوم/اِللِّيله: امروز امشب | بَاچِر: فردا
اَوَّل اَمِس: پریروز | عَگُب/بَعَد باچِر: پس فردا | اِلبارحَه: دیشب
× آنی اَزور کربلا كل سَنَه (هر سال).
اِلسَّنَه اربعه فُصُول (فصلها): رَبيع (بهار)، وصِيف (تابستان)
وخَریف (پاییز)، وشِتا(زمستان)
والفَصِل ثلاث شُهُور (ماهها)، والشَّهَر ثلاثين يوم (روز) ولِيلَه (شب).
والاِسبُوع سَبعَت ايّام.
× اِليَوم يا يوم؟ (امروز چه روزیه؟)
اليوم يوم الخَميس. (امروز پنجشنبه است)
ص: 20
الصوت
بِشِ السَّاعَة ساعت چنده؟
نُص: نیم | رُبُع: ربع | ثِلِث:یک سوم / بیست دقیقه
برای تعیین ساعت از همان اعداد 1 تا 60 که تا الان یاد گرفتیم استفاده می کنیم، وفقط بجای (واحد) (وَحدَه) می گوییم.
1:15 = وَحدَه و رُبُع | 2:15 = اِثنين و رُبُع
1:30 = وَحدَه و نُص | 2:30 = اِثنين و ثِلِث
1:20 = وَحدَه و ثِلِث | 20:20 = اِثنين و ثِلِث
4:45 = خمسه اِلَّا رُبُع | 5:15 = سِتّه اِلّا رُبُع
6:11 = سته و دَعَش | 7:25 = سبعه وخمسه وعشرين
8:55 = ثمانيه وخمسه وخمسين | 9:45 = عشره الّا رُبُع
10:05 - عشره و خمسه | 11:00 ، دَعَش /بِدَّعش
سائل: بِشِ السَّاعه؟ مجيب: وَحدَه
یا وَحدَه؟ وَحدِ الظُّهُر/ وحدِ الصُّبُح
ص: 21
الصوت
جُنطَه: ساک /كيف | جُنَط: ساکها
هُوِیَّه: کارت شناسایی | جِنسیَّه: شناسنامه
اِلبَاسبُورت/ جَواز: گذرنامه | فِیزَه: ویزا
مركز الشرطه: کلانتری | سِجِن: زندان
ضَابِطُ الجوازات: افسر کنترل پاسپورت | مُفَتِّش: بازرس
حَملَه: کاروان | حَملَه دار /معلِّم: مدیر کاروان
المطار: فرودگاه | طَيَارَه: هواپیما
الگراج: ترمینال | باص/تَکسی: اتوبوس / تاکسی
تَحميل: بارگیری | تَسلِيم: تحويل
این حرف مانند (د) ولی پر حجم تلفظ می شود با این تفاوت که کمی حرف (ز) مخلوط آن می باشد. مثال: الأرض، ضَرَبَ، ضَعِیف، ضَمِير، المغضُوب، ضارب، مُستَضعَف، مَرِیض.
ص: 22
الموظف: سلام عليكم.
صَباح اِلخَير.
جَاوِبنِی (جوابم بده) على السؤالات.
اِمنِين حَضرَ تِك؟
اِلبَاسبُورت مِن فَضلِك.
(انِطِى (بده) اِلبَاسبُورت)
شِنُوا سَبَب اِلسَّفر؟
مِن فَضلِک، اِسمَعنِی شَگُول (گوش کن ببین چه میگم).
شِنُوا سَبَب سَفرك؟
اِشگِد باقِی اِهنَا.
اِنتَ مِن یَا حَملَه ؟ (از کدوم کاروانی)
طَيِّب، اِتفَضَّل اِلبَاسپُورت.
سَفرَه سَعِيده.
المسافر: وعلیکم السلام.
صباح اِلنُّور.
اِسئَلنِی (ازم بپرس).
آنی ایرانی، مِن قم المقدّسة.
اِتفَضَّل اِلبَاسبُورت.
شِتگُول؟!
الزيارة.
اِسبُوعَين، ان شاء الله .
آنی مِن های (این) حَملَه.
شُكراً، فيمانِ الله .
.......................................
المُفَتِّش: اِفتَح اِلجُّنطَه.
مَعَك اَشیاء مَمنوعَه؟
شِنُو هَاذَا؟
اِلهُويَّه، مِن فَضلك (کارت شناسایی لطفا)
اِتفَضَّل، اِتحَرَّك. (بفرما، حرکت کن)
المسافر: الان اَفتَح.
لا، کُلهِ ملَابِس شخصِيَّه.
اِلكاميرا واِلجگایِر (دوربین و سیگار).
اِتفَضَّل.
ص: 23
الصوت
شِنُو عِنوانَك؟ آدرست چیه؟ | وِين شِقَّه (واحد آپارتمان) احمد؟
مِصعَد اَکُو (آسانسور هست) | رُوح مِن فوگِ الجِسِر (پل)
روح مستقیم: مستقیم برو | عَ الیَمنَه: به سمت راست
شُوَیَّه لِگِدَّام/ لِاَمام: کمی جلوتر | عَ اليَسرَه: به سمت چپ
شُوَیَّه لخَلف/ورا: کمی عقب | آنِي طَيَّحَت اِلطَّریگ: راه را گم کردم
اِنتَ ضَعِیت؟: تو گم شدی؟ | مو لازم اِتدَوُّرونی: نباید دنبالم بگردین!
المسافر: سلام عليكم.
مساء الخير.
اِلعَفُو، الشَّارع النَّخيل وِين؟
بَعِيد لُو گِریب؟
لَعَد شِنسَوِّی ؟ (خوب چکار کنیم)
الثاني: وعليكم السلام.
مساء النّور.
اِترُوح مُستَقِيم، لُفَّ عَ اليَمِين،
بَعدَين تُوصَل شارعِ الثَّانِی، ع اليَسار.
بعيد شُوَيَّه.
شِتسَوِّی! روح باِلتَّكسی؟
ص: 24
الصوت
هَذاك مُجَمَّع (آپارتمان) | اَروح من هاذَ العَگِد(کوچه)
شارعِ (خیابان) المدينه وِين؟ | اَروح من شارعِ الحَولِی (جاده کمربندی)
تِروح من شارعِ الفرعی. | تِروح من شارعِ الرئيسي؟ (اصلی)
هَاذَ دار / بِیت /حُوش: (خونه) | تکسی اَکُو ذاكِ الصُّوب (اون طرف هست)
شِنُو رَقَم الدار؟ (شماره خونه) | باص ماكو هَصُّوب: (این طرف نیست)
المسافر: سلام علیکم.
مَرحَبَا، اَرِید اَروح للكوفه.
اِشگِد الاُجره؟ (کرایه چقده؟)
هاذِی اِهوایه (زیاده)، اَنطِيك
خُمُس تالاف دِينار ( 5000 دینار میدم)
شُویَّه اَرجَع لِلوَرا(یه کم برگرد عقب)
اَنزِل اِهنَا (اینجا پیاده میشم) شكراً.
هَاك اِلاُجرَه (کرایه را بگير)
السايق: وعلیکم السلام.
عَلَى عِينِي، اِتفَضَّل
اِصعَد بِسيَّاره.(سوار ماشین بشید)
عَشرِت الاف دينار.
مَيخَالیف (اشکالی نداره)، اِتفَضَّل
وَصَلِنه، هاذَا هُو مسجد الكوفه.
الله يِخَلِّيك.
ص: 25
الصوت
الضمائر(3):
اِنتُو: شما آقایون
اِنتِن: شما خانمها
انتُو جَوعانين ؟ (گرسنه اید). | اِنتَ عَطشان؟: تو تشنه ای؟
اِنتُو تريدُون رَیُوگ؟ (صبحانه) | اِنتَ تَرَیَّگت؟: صبحانه خوردی؟
انتُو تَاکِلون الغَدا؟ (ناهار) | اِنتَ تَغَدَّیت؟: ناهار خوردی؟
اِنتُو تِريدون العَشَا؟ (شام) | اِنتَ تَعَشَّيت ؟: شام خوردی؟
اِنتِن تِریدِن مَرَگ (خورش) قیمه /بِذِنجان | لِيِش تَاکِلِن اِحكاکِه؟ (تهدیک)
اِنتِن تَاكِلِن دِجاج اِمگَلّه (مرغ سرخ شده) | عدنِه تِمَّن وكباب: چلو کباب داریم
اِنتِن تَاكِلِن مای لَحَم: (آب گوشت) | عِدكم دِجاج مَسلُوگ؟ مرغ آب پز دارید؟
غَدا شِعِدنِه؟ (ناهار چی داریم؟)
العشا شِعِدکُم؟ (شام چی دارید؟)
شِنُو اَكلَةِ اليَوم؟ (غذای امروز چیه؟)
شِتحِبُّون تَأكِلُون؟ (چی میل دارید؟)
عِدنِه تِمَّن ودِجاج (چلومرغ داریم).
عِدنِه مرگ بذنجان.
تِمَّن ومَرگ.(برنج و خورش)
سِمَچ مَشوِي (ماهی کباب شده).
ص: 26
الصوت
حِلُو: شیرین | حَامُض: ترش | مَالِح: شور | مُرّ: تلخ
خُبُز: نان | مِلِح: نمک | شَکَر | شای
جِبِن: پنیر | زِبِد: کره | عسل | حليب: شیر
قِشطَه: خامه | لِبَن: ماست دوغ | زِلاطَه: سالاد | طُرشی: ترشی
مای نُومی: آبليمو | ثَلِج: يخ | بِيض: تخم مرغ | مَعجُون: رب
اِشوِی / گِلِی (کباب کن / سرخ کن)
تِريدون شِی وَیَّا سِمَچ؟ (چیزی همراه ماهی می خواهید؟)
تِحِبّين تِشرِبين شي؟(خانم شما چی می نوشید؟)
اريد خَلّ عِنَب/ تِفّاح (سرکه انگور / سیب)
وأريد دِبِس (شیره).
ص: 27
الزوج: سلام عليكم.
اِشلَونِیچ؟
آنِی اِب خَیر (نحن بخير) .
اَريد اَموت مِنَ الجُوع!(دارم از گرسنگی میمیرم!)
العَشا شِعِدنِه؟ (شام چی داریم؟)
مِعلاگ /حميص: (جگر)
تِرید شِی وَیَّا دِجاج؟
تِحِبّ تِشرِب شی؟
أكو پیپسی بارد(نوشابه خنک) بَس.
الزوجه: وعليكم السلام.
آنِی زِینه، الحمد لله.
واِنتَ اِشلونِك؟
شِتحِبّ تأکِل؟ (چی میل داری؟)
عِدنِه دِجاج مَشوي (مرغ کباب شده)
زِلاطَه.
إِي، شُو عِدنِه. (آره چی داریم؟)
جِيب لَنا (جِيبِلنَا) (برامون بیار)
من فضلك، جیب (بیار) ماي بارد.
ص: 28
الصوت
آناناس | نُومِی حِلُو/حامُض: لیمو شیرین /ترش | خُوخ: هلو
رَگِّی: هندوانه | بِطِّيخ: خربزه | رُمَّان: انار
بُرتقال | اَرموط: گلابی | تِين: انجير
تَمُر: خرما | رُطب | تِفَّاح: سیب
عِنَب: انگور | مِشمِش: زردآلو | موز
توکِّی: توت | لالِنگی: نارنگی | خیار
اُكُل/اِشرَب (بخور / بنوش)، لا تَشرَب /لا تَأكل (ننوش /نَخُور)
اِنتَ ضِعفان، اُکُل زاید (تو ضعیفی، بیشتر بخور)
وانتَ اِهوايَه سِمنان، قَلِّل اَکلَك(تو خیلی چاق شدی، غذاتو کم کن)
شِمَدرِیك الاَكِل طَيِّب ؟ (از کجا میدونین غذا خوبه؟)
هاذَ الخُبُز زِین، یِبقی چَم يَوم؟ (نون خوبیه، چند روز میمونه؟)
هاذِه بِالعَجِل يِبِس! (این سریع خشک میشه)
ص: 29
الصوت
عصير: آبميوه | مُوطَه: بستنی | چِکلِیت:شکلات
فِستُق: پسته | دِهِين: حلوای عراقی | جُوز: گردو
صَمُّون: نون ساندویچ | حَبّ رَگِّی: تخمه هندونه | لُوزمالِح: بادام شور
بِذِنجان | فاصُوليا: لوبیا | بامیه
خَسّ: کاهو | اِگطِين: کدو | ثُوم: سیر
عَدَس | با گِلِّه: باقلا | سیر: موسیر
حُمُّص: نخود | كَلَم | لَپِّه
طَماطِه: گوجه فرنگی | پُتیتِه / بِطاطِه:سیب زمینی | بَصَل: پیاز
جِزِر: هویج | زبيب: کشمش | بِقدُونِس: جعفری
کِزبَرَه: گشنیز | اُبرِّدَه: خُرفِه / پرپین | رِیحان: ريحون
فِجِل: تربچه | کُرَّاث: تره | نعناع
ص: 30
الاول: شِتحِبّ تَأكِل؟
دِجاج وسِمَچ.
لِيِش؟ شُو قَصدِك؟
مُو صَحِيح.
تِرید اَموت مِن الجُوع.
(می خوای از گرسنگی بمیرم)
الثاني: اَحِبّ آکِل آناناس وتِفَّاح وخَسّ.
و مَخلوط (آجيل).
واِنتَ شِتحِبّ؟
بَس هاذِه اَکِل مُو صِحّی.
(امّا این غذا سالم نیستند)
لِاَنّ يِسَمَّن ويِضَرّ.
(چاق میکنه و ضرر داره)
لا، لُو آنی مُكانِك اَکُل خُضرُوات بَسّ.
(نه، اگه من جای تو باشم فقط سبزیجات می خورم)
ص: 31
الصوت
شِنُو شُغلَك؟ کارت چیه
بايع | مشتری | اَبو الرَّیحه: عطر روش
معلِّم | کاتِب: نویسنده | بَزّاز: پاچه فروش
تاجِر | مُحامي: وكيل | سایق: راننده
طیّار: خلبان | طبّاخ: آشپز | خَبّاز: نانوا
بَنّا | نجّار | فَلّاح: کشاورز
صایغ: طلا ساز/ فروش | خَيّاط | مِکانیك
مُصلِّح: تعمیرکار | حلّاق: آرایشگر | گَصَّاب: قصّاب
صيَّاد: شکارچی | رِياضِی: ورزشکار | چایچی:چای فروش
عَبایچی: عبا فروش | ساعتچی: ساعت فروش | گَهوچی: صاحب قهوه خانه
پَنچَرچی: پنچر گیر | کَبابچی: کباب فروش | قُندُرچِی: کفّاش
حمّام چی: صاحب حمّام | عَرَبنچی: صاحب گاری | تِتِنچی: سیگار فروش
مَعمَل: کارخانه | مُرطَّبات: آبمیوه و بستنی فروشی
مَخبَز: نانوایی | مَحکَمه: دادگاه
ص: 32
الاوّل: سلام علیکم
عِندِي مَحَل (مغازه دار).
مَحَل سيَّارات. (مغازه یا نمایشگاه ماشین فروشی)
الثاني: وعليكم السلام.
آنی مُعلِّم، اِنتَ شنو شغلَك؟
مَحَل شِنُو عِندِك؟ (چه مغازه ای؟)
..........................................
الاول: سلام عليكم.
شنو شُغلَك؟
وِين تِشتُغُل؟
اَشتُغُل بِالشَّرِکه (شرکت) وبِالاِطفائیّه ( آتش نشانی).
الثاني: وعليكم السلام.
آنی موَظَّف (کارمند).
بِبَلَدِیَّه . (شهرداری)
گِلت لی شِنُو شُغلَك؟ (بهم گفتی شغلت چیه)
1000 = اَلِف
2000 = اَلفِين
3000 = ثِلَت آلاف
4000 = اَربَعت آلاف
5000 = خَمسَت آلاف
6000 = سِت تآلات
7000 = سَبَعت آلاف
8000 = ثِمَنت آلاف
9000 = تِسعَت آلاف
10000 = عَشرَت آلاف
ص: 33
الصوت
مَلابِس: لباس | عُطُور: عطر | میزان: ترازو
شَحّاطَه: صندل | حِذاء /قُندُرَه: کفش | نِعال/مَركوب: دمپایی
اَلعاب: اسباب بازی | قَميص: پیراهن | قَمصَلَه: کاپشن
قُماش: پارچه | دُگمِه: دکمه | شال: شال زنانه
پانطارون: شلوار | مَقنَعَه | عَبَايه: چادر
مانتُو | دِشداشِه: لباس بلند عربی | حِزام: کمربند
بُجامِه: زیر شلواري | اِلباس: شورت | جيب
فانيلِه: زیر پیرهن | چَفَن: كفن | مَنذِرَة/ نَظّاره: عینک
سِترِه: کُت | مُگَصّ: قیچی | خِيط: نخ
اِبرَه: سوزن | فيتِه: متر | چِلّاب: سنجاق قفلی
اَكبر: بزرگتر | غالِی اَغلی: گرون / گرونتر | مَجَّانی /بَلاش
اَصغر: کوچکتر | رَخيص/ اَرخَص: ارزون /ارزونتر | غِرام: گرم
ص: 34
اَصَرُّف (تبدیل) میت دُلار
اِشگد سِعرِ التصريف (نرخ صرافی چنده؟)
اَصَرُّف شیك / الشيكات (چکها)
اِلف دينار یِسَوِّی 3000 تومان.
ص: 35
الصوت
اِحنَا(اِحنِه): ما
هُمِّه: اون آقایون
هِنَّه: اون خانمها
احنه طالبين. | اِحنه مسافرين. | احنَه نِشتَرِى اَلعاب.
اِحنَه سايقین. | اِحنه زائرین. | احنَه نِرید نروح للسوگ.
هُمِّه طالبين. | هُمِّه سايقين. | هُمِّه يِگولون يِروحون للسوگ.
هِنَّه مسافرات. | هِنَّه زائرات. | هِنَّه يِگولَن يِرُوحَن للسوگ.
مِحبَس: انگشتر | ذَهَب:طلا | فِضَّه: نقره | عقیق | دُرّ | فیروزه
الاوّل: سلام علیکم.
اَرید هَاذَ القميص.
رَخِّصنی، رَحمَ الله والِدَيك.
عندك اكبر؟
هاذا القميص يِخُشّ بالمای؟ (آب میره؟) هاذا ما يِخَشّ.
الثاني: وعليكم السلام.
القميص سَبَع الاف دينار.
میخالف، اَخَفِّف لِك.
اكبر من هاذِه ماکو بَعَد (دیگه نیس)
هاذا ما یِخَشّ.
ص: 36
عندِك قمیص؟ (پیراهن داری؟) | جِنسِه شِنُو؟ (جنسش چیه؟)
چَم واحِد عندِك؟(چند تا داری؟) | چَم نوع/شِکِل عندِك؟(چه مدلهایی داری؟)
هَاذَا بِش؟(این چنده؟) | مُو اِب شَأنِك؟(در شانت نیست)
اَقَل ما یِصیر؟(کمتر نمیشه؟) | مَا یَصیِر(نمیشه)
بِیهِه مَجال؟(راه داره؟) | ما بِی مَجال!(راه نداره)
لاحِظنِه(ملاحظمون کن) | رَخِّصنی(تخفیف بده)
عندِك اَرخَص؟(ارزونتر داری؟) | عندك اکبر(بزرگتر داری؟)
100000 = مِیِت اَلِف
200,000 = مِیتِین اَلف
300,000 = ثِلَث مِیِت اَلِف
400,000 = اَربَع مِیِت اَلِف
500,000 = خُمُس مِیِت اَلِف
ص: 37
الصوت
لُون/اِلوان: رنگ/رنگها
اَزرَگ زَرگا = آبی | اَحمَر/حَمرا = قرمز | اَصفَر/صَفرا = زرد
اَخضَر/خَضراء = سبز | اَبيَض بَيضا = سفید | اَسوَد/سُودا = سیاه
قَهوائی = قهوه ای | رَصاصِی = طوسي | رَمادی = خاکستری
حِنطی = گندمی | بَنَفسَجِی = بنفش | وَردی = صورتی
حَنِّی = حنایی | حُمُّصی= کِرِم، نخودی | سمائی = آسمانی
بُرتقالی = نارنجی | فاتِح = روشن | طُوخ تیره
اَذوج من اللون الرمادي. از خاکستری بدم میاد!
يِعجِبنِي (آقا) اللُّون الاَبيض. از رنگ سفید خوشم میاد.
ما تِعجِبنِي اللُّون الاَسود. از رنگ سیاه خوشم نمیاد.
سَيَّارتِك اِش لُونهِه؟ ماشینت چه رنگیه؟
اِحنِه نِصبَغ الباب ازرگ. درب را آبی رنگ میزنیم .
ص: 38
الاوّل: سلام عليكم.
اَريد حِذاء /قُندُره؟
قَهوائی طُوخ.
ما يِفرِقُون !(فرقی ندارن)
الثاني: وعلیکم السلام.
اشلون لُون؟
اشلون هاذِه؟ (این چطوره؟)
اتفضّل.
900,000 = سِت مِيِت اَلِف
700,000 = سَبَع مِيِت اَلِف
800,000 = ثِمَن مِيِت اَلِف
900,000 = تِسع مِیِت اَلِف
1000,000 = مِلیُون
ص: 39
الصوت
آنی
اِنتَ
اِحنِه
آني/اِنتَ رِحِت (رفتم) للمستشفى | اِحنِه رِحنِه للمستشفى
آنی/اِنتَ صَلِّيت صلاة الظُّهُر | اِحنِه صَلِّينِه صلاة الظُّهُر
آنی/اِنتَ اشتِريت دَوا من الصيدليه | اِحنِه اشتِرينِه دَوا من الصيدليه
آني/اِنتَ اِنطِيت الدوا لعمّى | اِحنِه اِنطِینِه الدوا لعمّى
مُستَشفَى = بیمارستان | طَبيب/دکتور = پزشک آقا | طبيبه /دكتوره = پزشک خانم
مُمَرِّض = پرستارآقا | مُمَرِّضَه = پرستار خانم | مَرضَی/مریض
صَيدَليَّه = داروخانه | مُختَبَر = آزمایشگاه | سیّاره اِسعاف = آمبولانس
التَّحليل = آزمایش | وَصفَه = نسخه | دَوَأ /اَدوِيَه = دارو /داروها
صِحَّه = سلامتی | مَرَض = بیماری | اَلَم/وِجَع = درد
اَعراض = علامتها | عِنایَه = معالجه/درمان | حَبّایَه/حُبُوب = قرص
حَسَّاسّيَه بالوَرِد | جَرَح/مَجروح:زخم/زخمی | حالَه مُستَعجِلَه/اضطِراریَّه
سَمّ | سامّ = مسموم کننده | تَسَمُّم = مسمومیت
ص: 40
آني مِنَ الصُّبُح کُلهِ اَگوح! من از صبح همش سرفه می کنم.
لِيش؟ اِشبِيك؟ لازِم اخذَك للمُستشفى. چرا؟ چت شده؟ باید ببرمت بیمارستان.
عِندِك اَلَم /وِجَع؟ وِينِ الالم؟ درد داری؟ کجات درد می کنه؟
لا تِتحَرَّك، اُگعُد اِهنا. تکان نخور، اینجا بنشین.
وین سیّاره اِسعاف؟ وِصلَت السياره. آمبولانس کجاست؟ ماشین رسید.
ثَلاث حُبوب بِاليوم. سه تا قرص هر روز.
لازِم تِنام مستشفى. باید بیمارستان بستری بشی.
اِش بیك اِتعَطَّس /تِگُوح؟ چت شده عطسه می کنی؟ /سرفه میکنی؟
كَتَب لى الدكتور تحليل دَم وبُول . دکتر برام آزمایش خون وبول نوشت
شکراً اِهوايه عَلَى مُساعِدِتِك. بسیار ممنونم برا کمکتون.
1000,000 = مِليُون | 6000,000 = سِت مَلايين
2000,000 = مِليُونِين | 7000,000 = سَبَع مَلايين
3000,000 = ثَلاث مَلايين | 8000,000 = ثِمَن مَلايين
4000,000 = اَربَع مَلايين | 9000,000 = تِسع مَلايين
5000,000 = خَمسَ مَلايين | 10,000,000 = عَشَر مَلايين
ص: 41
الصوت
عَطسَه | گَحَّه سرفه | اِبرِه آمپول
مُغَذِّی سرم | دَھِن پماد | گَطرَه قطره
فَقر الدَّم کم خونی | سُكَّر الدَّم قند خون | دسِمَ بِالدَّم چربی خون
فيروس ویروس | لِفاف/باندَج باند | تَمريغ ماساژ
سِکتَه قَلبیَّه | سَرطان | جِلطَه بِالدِّماغ سکته مغزی
وَرَم عمله | نَزِيف خونریزی | اِلتهاب التهاب/عفونت
عَملیّه عمل جراحی | حَسُو مَثانه سنگ مثانه | حَسُو کُلّیه سنگ کلیه
رأسي/بَطنِی/ظَهرِی/حَلگی يُوجَعنِي. سرم/شکمم/کمرم/گلوم درد میکنه.
ما اَگدَر اَتنَفَّس. نمی تونم نفس بکشم.
دا يِفگِد الوَعي. داره از حال میره.
دا اَفگِد الوَعي. دارم از حال میرم.
راسِك یِدوخ؟ سرت گیج میره؟
ص: 42
گَلبِی/گَلبِك یِدُگ. قلبم/قلبت تپش داره.
ضَغطِك صاعِد/اُخُذ ضَغطِه. فشارت بالاست /فشارش بگیر.
جِیب جواب التحليل ؟ جواب آزمایش را بیار.
اِسبُوع لازِم تِستِريح. یک هفته باید استراحت کنی.
11000,000 = دَعَش مِلیُون | 19000,000 = سِطَّعَش مِلیُون
12000,000 = اِثنَعَش مِلیُون | 17000,000 = سَبُطَعَش مِلیُون
13000,000 = ثِلَطَّعَش مِلیُون | 18000,000 = ثِمَنطَعَش مِلیُون
16000,00 = اَربَطَعَش مِلیُون | 19000,000 = تِسطَعَش مِلیُون
15000,00 = خَمُسطَعَش مِلیُون | 20,000,000 = عشرين مليون
ص: 43
الصوت
هُوَ
هِیَه
هُوَ رَاحَ (رفت) للمستشفى ورَجع | هِيَه رَاحت للمستشفى ورَجَعت
هُو صَلَّى صلاة الظُّهُر وسَبّح | هِيَه صَلَّت صلاة الظُّهُر وسَبَّحت
هُو اشتِرَى دَوا من الصيدليه ورَجع | هِيَه اشتَرَت دَوا من الصيدليه ورَجَعت
هُو نَطِه (داد) الدوا لعمّى وساعَدَه | هِيَه نَطِت الدوا لعمّى وساعدنِه
دُولَه | التليفون | شَرِيحه/سیم کارت
شَحِن: شارژ | شَاحِنَه: شارژر | رَقَم: شماره
مِفتاح قم: کد قم | مَشغُول: اشغال | دِز الرساله: پیامک بفرست
ص: 44
الأول: اَلُو، مِنُو يِتَكلَّم (شما؟)
اِلخَط مُشَوَّش! (خط خرابه)
اِهوايَه أحسن (خیلی بهتره)،
مِنُو حَضرَتِك (جنابعالی)؟
سلام علیکم. اِشلَونكم؟ انشالله زِينين؟
آنی مُشتاق لكم (دلم براتون تنگ شده)
عَاش مِن سِمَع صَوتِك (از شنیدن صدات خوشحالم)
مَا خابَرَتنِی؟ (خبرم نکردی؟)
اِنتَ ويِن نَازِل؟ (تو کجا اقامت داری؟)
آنی هِسَّه (الان) جای بِسیَّارتِی.
الثاني: مَا اسمَع زِیِن!(خوب نمیشنوم!)
هسَّه تِسمَعنِی اَحسَن! (الان بهتر شد!)
آنی علي من قم المقدّسه.
وعليكم السلام، اِحنِه زِينِين والحمدلله.
اِحنِه مُشتَاقِين أكثَر!(ما بیشتر تنگ شده)
حَاوِلت اُخابِرکُم (سعی کردم زنگ بزنم)
بَس اِلخَط چان (بود) مشغُول.
آنی هِسَّه گِريب للامام عليه السلام
آنی مُنتظِر .
ص: 45
الصوت
(1) الاوّل: اَلُو، صَباح الخير.
احمد موجود؟
آني على من قم.
سلام عليكم، هِلِه یا احمد.
شِخبَارَك؟ (چه خبر؟)
اَمِس لِيِش ما اِجِيت؟(چرا دیروز نیومدی؟)
(2) الأول: حسن موجود؟
عِندِي شُغُل وَیَّا حسن (با حسن کار دارم)،
اِلعَفُو، ما عِندِك خَبُر مِنِّه ؟ (ازش خبر داری؟)
گُول لِه بِلازَحمه (بی زحمت بهش بگید)
مُمكِن اَترَك لِه خَبُر وَیَّاك (میشه پیغام من را بهش برسونی؟)
يِتَّصِل بي (باهام تماس بگیره)
عَلَى هَاذَ الرقم 07802340678.
خَلِّی اَعيد اِلرّقم (بزار شماره را تکرار کنم) 0780234567 لا تِنسَ (فراموش نکن)
الثاني: صَباح النور، اِتفضَّل.
اِی موجود، اِلعَفُوا مِنُو؟
خَلِّیك عَ الخَطّ. (گوشی را نگهدار)
ضَلّ عَ الخَطّ. (گوشی را نگهدار)
وعليكم السلام، وَمِيِت هِلِه.
كُل شِي تَمام (همه چیز روبراهه) الحمدلله
چان عِندِي شُغُل. (کار داشتم)
ما گِدَرت اَجی. (نتونستم بیام)
الثاني: لا، ما موجود.
لا، ما عِندِي خَبُر.
مُمكِن تِعِيد ؟ (میشه تکرار کنی؟)
ص: 46
10,000,000 عَشرَه ملايين | 60,000,000 سِتِّين مِليُون
20,000,000 عِشرِين مِليُون | 70,000,000 سَبعِين مِليُون
30,000,000 ثلاثین مِلیُون | 80,000,000 ثمانين مِليُون
40,000,000 اَربعين مِليُون | 90,000,000 تِسعِين مِليُون
50,000,000 خَمسِين مِليُون | 100,000,000 مِیِت مِليُون
ص: 47
الصوت
اِنتِي
اِنتُو
اِنتِن
اِنتِي رِحتِي للمستشفى ورَجَعتِی | اِنتِي اشتَريتی دَوا من الصيدليه
اِنتِي گِلتِی هاذ الكلام | اِنتِي اِحچِیتِی
اِنتُو رِحتُوا للمستشفى ورَجَعتُوا | اِنتِن رِحتِن للمستشفى ورَجَعتِن
اِنتُو صَلَّيتُو صلاة الظُّهُر | اِنتِن صَلَّتِن صلاة الظُّهُر
اِنتُو اشتَريتُو دَوا من الصيدليه | اِنتِن اِشتَرِیتِن دَوا من الصيدليه
اَعَزمِک: دعوتت می کنم | طريق تُرابی: راه خاکی | اِلمَطعَم: غذا خوری
خَريطه: نقشه | اِمبَلَّط: راه آسفالت | مَدِینه /ولايَه: شهر
مُحافَظَه: استان | قَریَه: روستا | عاصِمَه: پایتخت
ص: 48
صاحب البيت:
سلام عليكم.
اهلاً وسَهلاً.
اِتفَضَّلُوا اُگعُدوا اِهناك/فُوگ.
(بفرمایید اینجا/بالا بنشینید)
اُم محمّد.
بِيتكم، لا تُسوّون تَعارُف (تعارف نکنید)
اَرجُو اِلمَعذِرَه (خواهش می کنم)
اِحنِه مُقَصِّرِین (حق شما را ادا نکردیم)
شِكُو ماكو، اِش صايِر اِش ما صايِر؟ (چه خبر؟ چی شده؟ چی نشده؟)
اَريد اَنَام (می خوام بخوابم)
تِصبِح على خير.
الضيف:
وعليكم السلام.
مرحبه بك.
هاذِه طَبَخ مِنُو؟ (منو طابخِه)
اِهوايَّه طَيِّب ! خُوش طَبَخ؟
عَاشَت اِيدکُم (دستتون درد نکنه)
اِلدِّنيه غاليه هَل اَیَّام
(گرونی این روزها)
هَل اَيَّام الدِّنيه حارَّه
(گرمه این روزها)
اَشُوفِك بَاچر. (فردا می بینمت)
تِصبِح على نور.
ص: 49
الصوت
غُرفَه: اتاق | باب: در | شُبّاچ: پنجره
سَگُف: سقف | فُسحَة اِلحُوش: حیاط | مِرزاب:ناودان
حمّام: حمام | مَرافِق/تُوالیت: دستشویی توالت | بِیر: چاه
وَرِد: گل | شِجرَه /شَجَر: درخت | حَدِيقَه: باغچه
غاز: گاز | مای: آب | کَهرُبا: برق
مَطبَخ: آشپزخانه
سَماوَر | قُوری/کِتلِی: قوری/کتری | طَحَّانَه: آسیاب کن
تور: صافی | طاوَه: ماهی تابه | طاسَه : کاسه
ماعُون: بشقاب | بَلَم: دیس | چیفچیر: کفگیر
گِدِر:دیگ | خاشوگَه: قاشق | ملاقه
چِنگال | خاشوگَه کوب: قاشق مرباخوری | سِچِّین: چاقو
دُلچِه/سَرَّاحیَّه: پارچ | گِلاص: ليوان | صِينيَّه: سینی
اِستیکان | نعلبکی/ماعون شای | فَرفُوری: ظرف چینی
ص: 50
سَدِّی الباب. در رو ببند.
اِفتَح شُبَّاچ. پنجره را باز کن.
اِطِّی لِشَجَره مای. به درخت آب بده.
اِطِّیت مای للوَرِد؟ به گلها آب دادی؟
اِغسِل السَّياره. ماشین بشور.
اِنحَسَرِت! دستشوییم گرفته!
آنِی محسُور. دستشویی دارم.
دیر مای. آب بریز.
اِفتَح مای حار/بارد. آب گرم/سرد باز کن.
اِغسِلت لِمَّاعِين؟ ظرفها رو شستی؟
ص: 51
الصوت
مِرایَه: آینه | قَنَفات: مبل | مُخَدَّه: بالشت
کُرسی: صندلی | تِچَّایَه: پشتی | قَنطُور: کُمُد
بَطّانيَّه: پتو | لَحاف | دُوشك
عَلّاگَه:رخت آویز | طَلبَه جِگایر: زیر سیگاری | حَنَفیَّه: شیر آب
طبَّاخ: اجاق گاز | غَسَّاله: ماشین لباسشویی | سُوپَه: بخاری
ثَلّاجه: يخچال | مُجَمَّدَه: فریزر | مُكَيِّفَه / مُبَرِّدَه:کولر
گیزِر: آبگرمکن | مِكرافَه: خاک انداز | پَنکَه
مَكنِسَه: جارو | مَكنِسَه کَهرُباييّه:جاروبرقی | مِنشار: اره
گِلوب: لامپ | شَمعَه: مهتابی | ضُوء: نور
ص: 52
طَفِّی تلفزيون پَنکَه. تلویزیون / پنکه خاموش کن.
طُف تلفزيون. تلویزیون از برق بکش.
بَدِّل لِگِلُوب مَحروگ. لامپ سوخته را عوض کن.
اِلشَّمعَه اِحتَرَگِت! مهتابی سوخت!
هاذَ الضُّوء ضَعيف! این نور ضعیفه!
وُجّ مبرِّده. کولر روشن کن.
صَعِّد اِلمُبَرِّدَه. کولر زیاد کن.
قَلِّل اِلسُّوپَه. بخاری کم کن.
خَلِّى عَ الاخبار. بزن اخبار.
خَلِّى عَ القناة الثالثة . بزار شبکه سه .
ص: 53
الصوت
زِنجِيل: زنجير | چاکوچ/شاکوش: چکش | اِسپانِه: آچار
بِسمار: میخ | بُرقی وسَمُّونِه: پیچ و مهره | دَر نَفیس: پیچ گوشتی
سيم | شِريط: نوار چسب | ضَمُغ: چسب مایع
ساكتِه: پریز | جوزَه: دو شاخه | تقسیم: سه راهی
صُوندَه: شلنگ | فيوز | لوله
کاشی: موزاییک | پرده | میزانیّه: کنتور
تِكرَم وَين المرافق؟ /التواليت؟ ببخشید سرویس بهداشتی کجاست؟
کَرِّم (التواليت) بفرمایید
(در سرویس بهداشتی هیچ وقت نگویید اتفضَّل)
اِلتوالتات بِيهِن صُوندَه؟ ببخشید توالتها شلنگ آب داره؟
بلازحمه اذا ممكن اِتشَکِّل الصونده؟ ممکنه یه شلنگ آب وصل کنید.
ص: 54
الاوّل: سلام عليكم.
وِيِن اِلگِلُوب؟
یَا(کدوم) میز؟
مِيز اِلغُرفَه لُو اِلمَطبَخ؟
اِنتَ دَوِّر اِب غرفتِك؟
اِلگِلُوب بِالجُّنطه اِلسُّودا.
اِي، لِگیتهِ عَ الكُرسي.
الثاني: وعليكم السلام.
ما اَدری، مُمکِن عَ المِيز!
مَا اَتَذَکَّر !(یادم نمیاد)
خَلِّينا نِدَوِّر بالغُرفه (بیا تو اتاق بگردیم)
وآنِی اَدَوِّر اِب غرفتی.
لِگِيت الجُّنطَه؟
......................................
الأوّل: سلام علیکم
لُو ما عِندِك شُغُل بالغرفه، طَفِّى اِلضُّو .
(اگه تو اتاق کاری نداری چراغها را خاموش کن)
راحَ اِلكَهرُبا. (برق رفت)
وُجّ اِلشَّمعَه. (مهتابی روشن کن)
چَم مَرَّه گِلت لك (چقد بهت گفتم)
لا تُوَجّ اِلكَهرُبا و اِطِّفیه!(ابرق روشن و خاموش نکن)
اِرتَاحِيت!؟ (راحت شدی)
بِاللَّيل نَام بالعَجَل (شب زود بخواب).
الثاني: و علیکم السلام.
لا، اِلگِلُوب اِحتَرگ.(لامپ سوخت)
های اِلشَّمعَه تِلمُض.
(این مهتابی چشمک میزنه)
طَفَر اِلفيوز. (فیوز پرید)
ص: 55
الصوت
هُمِّه
هِنَّه
هُمِّه رَاحَو للمستشفى ورَجَعَوا | هِنَّه رَاحَن للمستشفى ورَجَعَن
هُمِّه صَلَّو صلاة الظُّهُر وسَبَّحَو | هِنَّه صَلَّن صلاة الظُّهُر وسَبَّحَن
هُمِّه اشتَرَو دَوا من الصيدليه ورَجعَوا | هِنَّه اشتَرَن دَوا من الصيدليه ورَجَعَن
هُمِّه اِنطَو(داد) الدوا لعمّى | هِنَّه اِنطَن الدوا لعمّى وساعدَنه
گُول لي عَن احمد؟ احمد اشلون انسان؟
اخلاقِه زِینِه، دَمِّه حارّ(خونگرمه) .
واخوه؟ هُوَ اشلونِه؟
اخلاق مُو عِندِه، مُو خُوش انسان.
طَلَّع روحنِه (جونمون بالا آورد.)
ص: 56
آنِی مَ افتَهَم / مَ افتَهَم شِتگول؟ نمی فهمم / نمی فهمم چه میگی؟
شی بینِك وبين اَخُوك؟؟ مشکلی بین تو و داداشته؟
مُو مُشكِل! مشکلی نیست.
لِيِش تِبچی؟ خُب اِضحَك؟ چرا گریه می کنی؟ خب بخند.
اِش بیك؟ ما تِضحَك! چت شده ؟ که نمی خندی؟
الاكِل (الدِّنيه /الشُّغُل) لاشیش ولاكباب. غذا(دنیا/شغل) خوبه بدکش نیست.
...................................
شُوَيّ/ شُوَيّ اَعرِف/ شُوَيّ اَحچی کما کمی بلدم /کم صحبت می کنم.
اَریدِك تِجِی وَیَّای لِلزياره. می خوام باهام بیای زیارت
علی کیفِك اعلى راحتِك؟! هر طور راحتی؟!
زحمناكم / صار الزحمه عليكم زحمتتون دادیم/ برای شما زحمت شد.
ص: 57
الصوت
لِزمونى لِلغَدَا. ناهار نگه ام داشتن
بَعَد السَّاعه تِحضِرِ السُّفرِه! یک ساعت دیگه سفره حاضر میشه!
يِمتَه يِحضِر العَشَه (شام کی حاضره؟) اِلعَشَه حَاضِر.
تِريدُون تِعزُمُوهُم؟ می خواهید دعوتشون کنید؟
جِماعَتکُم چَم نَفَرات؟ گروهتون چند نفره؟
مِنُو عِزَم أحمد؟ کی احمد را دعوت کرد؟
وین ذِبِّیت گِشِر الحَبّ؟ پوست تخمه ها را کجا ریختی؟!
........................................
المُخابَرَه چانَت داخليه لُوخارجيه؟ تماس داخلی بود یا خارجی؟
بَاطرى اِلمُوبايل يِخلَص؛ اَگطِعَه! شارژ(برقی) تمومه، قطع می کنم!
مُمكن تِتكَلَّم عَلى مَهلَك؟ میشه آهسته تر صحبت کنی؟
اِلمَن خَابَر محمد؟ کی به محمد زنگ زد؟
مِن وِيِن خَابَر محمد؟ محمد از کجا زنگ زد؟
التليفون چان خَربان. تلفن خراب بود.
دِز لي رساله بالموبايل. با موبایل برام پیام بفرست.
مُمكِن تِنطینِی شاحِنَه، خَلَص شَحنَه. میشه شارژر بدید، شارژش تموم شده.
ص: 58
الصوت
هله بیکُم یا زُوَّار ، هله بیکُم. خوش آمدید ای زوار، خوش آمدید.
اَزعَل ما اَجِيت. ناراحت میشم اگه نیایید.
مِنُو مسؤول المُوکِب؟ مسؤول موكب کیه؟
يِصير اِشوَيَّه تِرجَع/تِتگَدَّم. میشه یه کم برید عقب تر/جلوتر.
دِیر بالَك. مواظب باش.
تَعال لِهنَانِه / رُوح لِهنَاکِه. بیایید این ورتر / برید اون طرف تر.
اَکُو عِدکُم قاعه للنساء؟ جای استراحت برا خانمها دارید؟
اِلعَفُو، خَلِّينِي آنِي هَم ازُور. ببخشید بزارید من هم زیارت کنم.
اِلعَفُو، تِنطِينِي مَكان حتى آنِي اَگعُد/اَو گُف. ببخشید ممکنه کمی جا به من بدید که من هم بشینم/بایستم.
اِللَّيلَه يِسِدُّونِ الحرم؟ امشب حرم رو می بندند؟
وَين نِگدَر نِستِريح؟ کجا می تونیم استراحت کنیم؟
اِمنِين اَشتري رصيد؟ از کجا شارژ موبایل بخرم؟
شِفِتها اليوم بالسُّوگ! اون خانم امروز بازار دیدم!
شِعبالِک؟ چی خیال کردی؟
الله يِحفظِك/الله يِخَلِّیك. خدا حفظت کنه/خدا طول عمر بهت بده
ص: 59
الصوت
صَدرِك طالِع، سَدِّ الدُگمِه. سینت معلومه، دکمت را ببند.
رُوح جِيب لِی صُویچ السياره. برو سویچ ماشین را بیار.
اِصعَد الدَّرَج از پله برو بالا
الصُّویچ اِب جیب پانطارونی سویچ تو جیب شلوارمه.
راح يِجيب بِنتِه مِن المدرسه. رفت دخترش را از مدرسه بیاره.
.......................................
مِنُو اِتدَوُّر؟ دنبال کی می گردی؟
شيمضَيَّع؟ چی گم کردی؟
شیترِید تِلگَ؟ چی می خوای پیدا کنی؟
شیگلیِت؟ چی پیدا کردی؟
الله يُساعدك خسته نباشید
آني ابخِدمَتكُم من در خدمت شما هستم.
اَتِمنّا لك الصِّحه واِلسلامه براتون آرزوی صحت و سلامت میکنم.
لا سَمحَ الله خدای نکرده /زبانم لال.
ماکو داعِي للقَلِق جای نگرانی نیست.
عاشَت اَيدَك/تِسلَم اَيدَك دستت درد نکنه.
ص: 60