فرهنگ درمان طبیعی بیماریها (به ضمیمه فرهنگ خواص خوراکیها)

تحقیق و گردآوری علیرضا صدری

ص: 2

ص: 4

«میزان مصرف داروهای مسکن در سطح کشور طی بیست سال اخیر ده برابر افزایش یافته است و این داروها در واقع مواد مخدر پنهان هستند».

حال وقتی به معجزات طبّ طبیعی و گیاهی پی ببریم، برایمان روشن خواهد شد که ما می توانیم با ابتکار عمل، این خط را دنبال کرده و درصد عمده ای از بیماریها را با این روش درمان نمائیم.

در تاریخچه این فرهنگ می توانم بگویم اینجانب به عنوان یک معلم مشتاق ، از سال ها پیش با یک گرایش طبیعی به کتب خواص میوه ها، گیاهان و خوراکیها رو آورده و مطالعات گسترده ای در این زمینه انجام دادم. وقتی دانشجوی فوق لیسانس رشته تحقیقات آموزشی شدم، با توجّه به اطلاعات و فنون مکتسبه به این نتیجه رسیدم که یک خلاء عمده در این نوع کتب وجود دارد. به طوری که هرکس با انگیزه دسترسی به خوراکیهای مفید برای یک بیماری بخواهد به هر یک از این کتب مراجعه کند باید از اول تا آخر کتاب را بخواند تا اگر تجویز یا تجویزهایی برای بیماری مورد نظرش در آن باشد، به آن دست یابد. چون درصد عمده ای از انگیزه مراجعه به این کتب، اینچنین هدفی است و انگیزه خواص را یافتن در برابر آن قابل مقایسه نیست، لذا با توکل به خدا و مشورت بعضی از اساتید و دوستان اقدام به تهیه چنین فرهنگی نمودم.

لازم به ذکر است در مورد میزان و چگونگی مصرف خوراکیها، مشورت با عطار صاحبنظر و محترم محل بسیار سودمند می باشد تا وی با توجّه به سن و سال بیمار و شدّت بیماری، ارائه طریق نماید. ضمناً با خوردن یکی دو بار از خوراکیها نباید انتظار معجزه و بهبودی کامل را داشته باشید. هیچگاه پیاده روی و ورزش را نیز فراموش نکنید. البته هرگاه خدای نخواسته به بیماری شدیدی مبتلا شدید؛ ضمن مراجعه به پزشک متخصص، به این دستورات را نیز توجّه فرمایید.

عناوین ستاره دار مواردی است که صریحاً در «فرهنگ معین» توضیح و تشریح شده است. لذا ضمن توصیه شناخت کلیه موارد، تأکید می شود برای شناسایی موارد ستاره دار به فرهنگ معین مراجعه کنید.

ضمناً همانطور که در صفحه 394 آمده است از آنجایی که تشخیص داده شد می توان به خواص خوراکیها هم از متن این فرهنگ دسترسی یافت ؛ لذا ضمیمه ای تحت عنوان «فرهنگ خواص خوراکی ها» نیز تقدیم شد.

ص: 6

در پایان ضمن تقاضای بخشش بابت نواقص و کاستی ها، از متخصصان و خوانندگان محترم خواهشمند است هرگونه نظر تکمیلی و پیشنهادی خویش را برای جرح و تعدیل، اضافه و نقصان و تصحیح بنویسند و به آدرس ناشر محترم ارسال دارند. ما با عرض تشکر، آن ها را در چاپهای بعد به کار خواهیم بست.

امید است این خدمت مورد قبول حضرت حقّ و مقبول ملت شریف ایران قرار گیرد.

ولاحول و لاقوة الاّ باللهّ العلی العظیم

علیرضا صدری

ص: 7

3- بوییدن «مرزنگوش» و نوشیدن جوشانیده آن معالج آبریزش بینی است.

4- ضماد برگ و ساقه هوایی «مَرغ» جهت جلوگیری از آبریزش بینی تجویز شده است.

5- خوردن میوه خام «به» مخصوصاً شاداب و شیرین آن مفید می باشد.

6- «ماش» درمان آبریزش بینی است.

7- بوییدن «گل نسترن» بسیار نافع می باشد.

8- چنانچه ریشه درخت «زیتون» را با قدری «برگ زیتون» بجوشانید، آب آن در بینی جهت معالجه آبریزش دماغ سودمند می باشد.

یعنی زعفران را حین دم کردن در آن بریزید و با هم دم کنید.

13- «توت» برای آبله مفید است.

خشک»، «آب هویج»، «آب به» و «دانه های به» و مکیدن و خوردن لعاب چند عدد «سپستان» در روز.

9- گلبرگ های «شقایق» مفید است.

10- مربای «شلغم» بسیار مفید است. برای تهیه مربای «شلغم»، یک کیلو «شلغم» را رنده کنید و آب، «عسل» یا شکر به آن بیفزایید. روی اجاق بگذارید تا خوب بپزد و بشکل مربا در آید.

11- «شیره بولاغ اوتی» را گرفته و همه روزه صبح و عصر یک قاشق سوپ خوری به بیمار بدهید.

12- جوشانده «فراسیون» با «انجیر» و «عسل» اثری نیکو در معالجه آسم دارد.

13- برای معالجه آسم مرطوب یک هفته رژیم کرفس بگیرید و ورزشهای سبک، توأم با نفس های عمیق در هوای خوب انجام دهید.

14- مغز وسط «برگ های کلم» را مخلوط با مقداری «مغز بادام» بجوشانید تا دو سوم آب آن بخار شود. سپس مقداری «شکر نیشکر» به آن بیفزایید و همه روزه صبح و شب یک استکان از آن بنوشید.

15- حدود ده گرم «گل نرگس» را در یک لیتر آب بجوشانید و مصرف کنید.

16- استشمام «آب جوشانده بادرنجبویه» جهت بیماری آسم مفید می باشد.

17- از مغز هسته «انبه» برای تسکین آسم استفاده می شود.

18- «توت» برای آسم مفید است.

19- در فیلیپین جوشانده ریشه «بادنجان» به عنوان محرک و ضد آسم خورده می شود.

20- «تره تیزک» برای آسم بسیار نافع است.

21- به موارد «تنگی نفس» نیز توجّه کنید.

4- کمپرس و ضماد پخته «کاهو» مفید است.

5- ضماد برگ های تازه و له شده «گل گاوزبان» برای معالجه آفتاب زدگی مفید است.

6- مالیدن «برگ پخته چغندر» پس از سرد شدن، آفتاب زدگی را معالجه می کند.

7- مقداری «لوبیای مرمری یا قرمز» را پخته و آن را کوبیده به تن خود بمالید تا از شرّ آفتاب زدگی خلاص شوید.

8- در اندونزی از گرد برگ های خشک کوبیده «گوجه فرنگی» برای رفع آفتاب زدگی پوست و صورت استفاده می شود.

9- دانه های گیاه «لوبیا چشم بلبلی» مفید است.

10- مالیدن لعاب «به دانه» به پوست برای معالجه آفتاب زدگی پوست نافع است.

11- در چین ریشه له شده «موز» را روی آفتاب زدگی می گذارند.

12- در چین جوشانده گیاه «پونه کوهی» را که با گیاه بارهنگ پخته شده باشد، برای معالجه آفتاب زدگی می خورند.

13- مالیدن آب «لیمو ترش» تازه به پوست در موارد آفتاب زدگی نافع است .

9- مقدار بیست تا سی گرم «برگ بو» تازه یا خشک را در ظرفی بریزید. یک لیتر آب جوش به آن بیفزایید. مدّت یک ربع کنار بگذارید تا خوب دم بکشد سپس صاف کنید و با «عسل» شیرین سازید. روزانه دو تا سه فنجان از آن، پس از هر غذا یک فنجان بنوشید.

10- مقدار پنجاه تا شصت گرم از پوست ساقه های جوان «بلوط» خشک را بکوبید و به صورت پودر درآورید. در یک لیتر آب سرد بریزید. به مدّت دوازده دقیقه بجوشانید. سپس خنک کنید. روزی سه مرحله با آن غرغره کنید.

11- شربت جوشانده «جو» را روزی سه تا چهار بار غرغره کنید.

طرز تهیه: مقدار بیست گرم «جو» پوست کنده را در یک لیتر آب سرد بریزید و بجوشانید. آب اول آن را دور بریزید و دوباره یک لیتر آب روی آن بریزید و یک ربع بجوشانید. سپس صاف کنید و پس از هر وعده غذا یک فنجان از آن بنوشید.

12- «زرشک» را در هاون بکوبید. ده گرم از آن را در یک دسی لیتر آب بخیسانید. سپس ظرف را روی آتش بگذارید تا بجوش آید. پس از یک دقیقه جوشیدن آن را بردارید. پس از خنک شدن ضمن چند بار غرغره در روز، 3 تا 4 فنجان از آن بنوشید.

13- غرغره «سرکه» نافع است.

14- پنجاه گرم از ریشه های خشک «شیرین بیان» را تکه تکه کنید و در یک لیتر آب پنج دقیقه بجوشانید. دوازده ساعت کنار بگذارید. سپس صاف کنید و از آن دو فنجان به فاصله در روز بنوشید.

15- با «آب لیمو» غرغره کنید.

16- «عصاره خفچه» در کاهش حمله های آنژینی مؤثر است.

17- مصرف مواد گرفته شده از «خلّه» چنانچه به گونه ای مناسب انجام شود، نقش یک داروی سالم و مؤثر برای مداوای آنژین قفسه سینه را ایفا خواهد کرد.

18- گیاه و میوه «زنیان» برای آنژین مفید است.

2- نویسنده زبان خوراکیها می نویسد: در سفرهای متعددی که همراه با کاروان پزشکی حج به عربستان کرده ام، بهترین دارو برای معالجه سینه درد حجاج و همچنین درمان آنفلوآنزای مخصوصی که از امراض بومی مدینه منوره است همانا شربت «بارهنگ» می باشد.

3- ریشه «والک» برای معالجه آنفولانزا به کار می رود.

4- از «نعناع» برای رفع آنفولانزا استفاده می شود.

ص: 22

3- مغز «قرص کمر» (نر و ماده) را هر کدام یک عدد بو بدهید بعد با «نبات» بکوبید، روزی دو قاشق چای خوری صبح ناشتا و شب موقع خوابیدن میل کنید.

4- «فوفل سرخ و سفید» از هر کدام دو دانه با «نبات» بکوبید، روزی دو قاشق چای خوری هر صبح و شب موقع خوابیدن بخورید.

5- «تخم کرفس»، «تخم ریحان»، «تخم خرفه»، «تخم ترب» و «سیاه تخمه» را به مقدار مساوی تهیه نموده، دو برابر وزن همه آن ها، «نبات» مخلوط کنید و بکوبید. روزی سه قاشق غذاخوری صبح و ظهر و شب بخورید. ضمناً می توانید هر کدام را جداگانه دم کنید و آب خالص آن را بخورید.

6- هر شب موقع خوابیدن پنجاه دانه «اسپند» را به دهان بگذارید. با آب سرد بخورید. یا 6 نخود اسپند را در یک استکان آب جوش بریزید. هر صبح ناشتا فقط یک قاشق چای خوری از آن را بخورید.

7- برای رفع احتلام، «ماست شیرین» را با «کندر» و «انزروت» جمعاً یک مثقال بخورید.

8- ریشه «بادنجان»، شاخه های خشک شده و برگ های آن مفید می باشند.

9- خوردن هفت گرم از «تخم کاهو» برای قطع احتلام مفید است.

بجوشانید. ده دقیقه کنار بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کنید و با «عسل» یا «شکر» شیرین سازید و روزی 3 تا 4 فنجان بنوشید. این جوشانده دستگاه گوارش را کاملاً فعال می کند و اقسام ناراحتی های معده مثل ترشی معده و نفخ و گاز آن را برطرف می سازد.

3- سی گرم از «ساقه زیرزمینی خشک مَرغ»، در یک لیتر آب و هشت گرم ریشه شیرین بیان و مقداری پوست لیمو، برای کلیه اختلالات معدی مفید است.

4- «آش اسفناج» که گشنیز تازه در آن ریخته شده باشد برای سردردهایی که حادث از اختلالات گوارشی و سوء مزاج باشد مفید است .

دوازده دقیقه بجوشانید. در دقیقه دهم مقدار هشت گرم «شیرین بیان» و «پوست یک لیمو» را بداخل آن بریزید. سپس کنار بگذارید. صاف کنید. روزی دو تا سه فنجان به فاصله بنوشید.

6- 30 تا 50 گرم «هویج» خشک کرده را در یک لیتر آب جوش بریزید و 5 دقیقه آن را دم کنید. سپس با «عسل» شیرین سازید و بعد از هر وعده غذا یک فنجان از آن را بنوشید.

5- عصاره «به» برای خروج اخلاط خونی از سینه نافع است.

6- «مارچوبه» مفید است.

نهاوند عمل می آید، قطره قطره آمدن ادرار را برطرف می نماید.

3- «انار شیرین» ترشح ادرار را افزایش می دهد و مدر است.

4- پوست و آب «پرتقال» مدر است .

5- «لوبیا» مدر است و پوست آن بیشتر مدر است تا مغز آن .

6- «نعنا» ادرار را زیاد می کند.

7- «جو دو سر» (یولاف) را با پوسته خارجی آن به مقدار 20 گرم در یک لیتر آب بجوشانید این جوشانده برای ادرار قطره قطره نافع است.

3-2 فنجان در روز به عنوان ضداسپاسم می خورند.

3- برگ های «بادرنجبویه» را در فرانسه مانند چای دم می کنند و به عنوان داروی ضد اسپاسم می نوشند.

4- «تخم بامیه» معرق، محرک قلبی و ضد اسپاسم است .

5- «فلفل قرمز» تند در مصرف داخلی در عین حال که نیرو بخش است ضد اسپاسم نیز می باشد.

6- مغز هسته «هلو» ، «پرتقال» و «زنیان» ضد اسپاسم می باشند.

11- خوردن «عسل» همراه با کندر جهت استسقاء نافع است.

12- خوردن مغز مقشر دانه های «خارخاسک» برای رفع استسقاء تجویز شده است.

13- در طب سنتی ایران «مرماخوز» را جهت معالجه استسقا مفید دانسته اند.

14- «برگ های آقطی» برای درمان استسقاء به کار می رود.

15- «عرق ریشه درخت چنار» که از چهار کیلوی آن یک کیلو عرق گرفته باشند، جهت استسقاء سودمند می باشد.

16- «پیاز دشتی» برای استسقاء مفید است.

17- برگ تازه «مازریون» را هنگامی که گیاه آن گل می کند چیده، دو شبانه روز در «سرکه» خیسانده، دو سه بار «سرکه» آن را عوض کرده و بعد برگها را شسته و خشک نمایید. خوردن این برگ بهترین درمان استسقاء می باشد.

18- کلیه قسمتهای گیاه «کتان مسهلی» برای درمان تجویز می شوند.

19- جوشانده گیاه «دم اسب» بهترین درمان است.

20- دم کرده گل های تازه «حلبوب» را تجویز می نمایند.

21- برگ و میوه «علف هزار چشم» تجویز می شود.

22- به مدّت یکماه غذای خود را به سوپ «پیاز» رنده کرده مخلوط با «شیر» منحصر کنید.

23- خوردن و بخور «سیاه دانه» مفید است.

24- عصاره ی میوه «به» مانع است.

25- خوردن «طلع» (مغز شکوفه ی درخت خرما) به قدر سه گرم و نیم، برطرف می سازد.

26- «رب نوع ترش به» مسکن است.

27- خوردن پخته و بورانی «اسفناج» نافع است .

28- خوردن «عسل» مخلوط با «آب مقطر» یا «باران» بسیار نافع است.

29- لعاب «اسفرزه» مسکن است.

30- گوشت «کدو» خواه مسمایی، خواه حلوایی، خنک بوده و اثری نیکو دارد.

31- «ماست» مسکن است.

32- سقراط پدر علم طب همیشه «انجیر» را برای تشنگی تجویز می کرد.

ص: 34

33- میوه «سدر» عطش را فرو می نشاند.

34- کسانی که عطش فراوان دارند از خوردن «زردآلو» بهره مند شوند.

35- «اختر زغال» (زغال اخته) عطش و التهاب معدی را فرو می نشاند.

36- «خرمای سنگ شکن» (مرحله پنجم خرما) مسکن عطش است.

37- «گلابی» از همه میوه ها بهتر و زودتر رفع عطش و التهاب می نماید.

38- شما می توانید برای رفع عطش و جلوگیری از التهاب، «گرمک» را نوش جان کنید.

39- «هندوانه» دارا آب زیاد بوده، خنک، مسکن التهاب و برطرف کننده عطش زیاد هست.

40- «برگ گشنیز» مسکن صفرا، التهاب معده و برطرف کننده عطش زیاد است.

41- میوه «انبه» مسکن عطش می باشد.

42- «قره قروت» به علّت داشتن اسید لاکتیک (جوهر ماست) بهتر از کشک، صفرا را از بین می برد و عطش و فشارخون را تسکین می دهد.

43- اگر «آب خیار» را با پوست بگیرید و با آن دوغ درست کنید، یا «آب خرفه» را گرفته با آن دوغ بسازید، نوشابه هایی گوارا برای شما خواهند بود. عطش را تسکین می دهند.

44- شربت «انگور فرنگی» عطش را تسکین می دهد.

45- گذاشتن میوه «سپستان» در دهان و مکیدن و فرو بردن آب آن و آشامیدن آب خیسانده آن و همچنین جوشانده آن عطش را فرو می نشاند.

46- پوست سبز روپوش «پسته»، سرد و خشک و برطرف کننده عطش و تشنگی و قی می باشد.

47- رب شکوفه و برگ «بالنگ» و مصرف آن عطش مفرط را برطرف می کند.

48- مخلوط «انار شیرین و ترش» برای کاهش تشنگی مفرط نافع است.

49- «توت» برای استسقا مفید است.

50- «خربزه» برای استسقا مفید است.

51- اگر 14 گرم «زیره سیاه» با 35 گرم «روغن زیتون» تا یک هفته خورده شود، برای استسقا مفید است.

ص: 35

52- دانه های «گل رنگ» برای استسقا مفید است.

53- «پیاز» در بیماریهای استسقا یا اناسارکا که مایع در زیر بافت جلدی جمع می شود پیاز که مدر است خیلی مؤثر است. در این مورد سابقاً معمول بوده که رژیم شیر و پیاز داده شود به این ترتیب که غذای مریض مبتلا به استسقا لحمی منحصر به سه بار در شبانه روز شیر با قدری قند و پس از آشامیدن شیر یک دانه پیاز خام بوده است این رژیم در رفع استسقا بسیار موثر است .

54- «جو دو سر» (یولاف) را با پوسته خارجی آن به مقدار 20 گرم در یک لیتر آب بجوشانید. این جوشانده برای استسقا نافع است.

55- «آب ترب» ، «ریشه جعفری»، «هویج»، «برنج»، «چای»، «دارچین»، «عسل»، «نخود سیاه»، «بنه»، «ریشه کاسنی»، «سیاه دانه»، «سنجد»، «گرمک»، «خرفه»، «شلغم»، «سرکه»، «آب خیار»، «گلابی»، «شیرین بیان» و «زنجبیل» برای استسقاء مفید می باشند.

23- نانی که با «آرد بلال» پخته شود، بهترین غذا برای مبتلایان اسهال است.

24- نوع گس «گلابی» قابض تر بوده، خوردن گرد خشک آن اسهال را بند می آورد.

25- «ریواس» در اسهال توصیه و تجویز شده است.

26- «عرق کفری» (نارونه) که مانند «گلاب» گرفته می شود اسهال را تسکین می دهد.

27- «اختر زغال» (زغال اخته) برای مبتلایان به اسهال سودمند می باشد.

28- «گیلاس» یبوست را معالجه می کند و اسهال را شفا می بخشد.

29- خوردن مقدار کمی از «نوشدارو» (تریاک سیاه) برای درمان اسهال مفید است.

30- میوه «انبه» برای معالجه اسهال تجویز می شود.

31- «بلخ» (میوه سبز نرسیده ی خرما) اسهال را درمان می کند.

32- چنانه آب میوه ی «به» را در «روغن زیتون» ریخته و آن را غلیظ نمایید، تنقیه ی آن جهت معالجه اسهال اثر معجزه آسا دارد.

33- چون «باقلا» را با پوست در آب و «سرکه» بپزید و با پوست بخورید، مفید می باشد.

34- میوه «سرو» قابض بوده، برای درمان اسهال تجویز می شود.

35- روغن تخمه «تخمه کدو» جهت رفع اسهال مفید است.

36- دم کرده گل های «شاه پسند» مفید است.

37- برگ و میوه «علف هزار چشم» برای درمان تجویز می شود.

38- در حدود دویست و پنجاه گرم از میوه کاملاً رسیده «ازگیل» را پس از خارج کردن هسته، خوب بکوبید و در دو لیتر شیر داغ و مقداری شکر مخلوط کنید و خوب به هم بزنید. اشخاص بالغ می توانند به عنوان دسر هر چقدر که میل داشته باشند از آن بخورند. کنسرو ازگیل هم درمان اسهال است. به منظور تهیه آن یک کیلو ازگیل کاملاً رسیده را در نیم لیتر آب با 800 گرم شکر به مدّت تقریباً نیمساعت بجوشانید و محتوی را در شیشه های مخصوص مربا بریزید و در صورت دچار شدن به اسهال شدید صبح ها مقداری از این محتوی را بخورید.

39- «به» را در کنار آتش ملایمی بپزید تا بریان شود و بخورید.

40- 15 تا 20 گرم برگ یا ساقه های گلدار «مریم گلی» را که تازه یا خشک باشد در یک لیتر آب جوش بریزید و 10 دقیقه دم کنید. سپس صاف و شیرین سازید و پس از غذا یک فنجان (در روز سه فنجان) از آن بنوشید.

ص: 38

41- جوشانده شاخ و گل و برگ «ورون» انواع اسهالها را درمان می کند. طرز تهیه: مقدار 50 گرم ورون شسته شده را دو ساعت در یک لیتر آب سرد بخیسانید. چند دقیقه بجوشانید. در حدود یک ربع کنار بگذارید. بعد صاف کنید و با «عسل» شیرین سازید. هر روز سه بار، هر بار یک فنجان به فاصله معین بنوشید.

42- گلبرگ یا گل «کلم» که با آب پخته شده باشد و کمی نمک و فلفل و کره به آن چاشنی کرده باشید، همراه با کمی کره و نان برشته برای اشخاص مبتلا به اسهال، هم غذا و هم دوای مفیدی است.

43- مقدار 15 گرم گرد کوبیده ریشه «ریوند» را در یک لیوان آب نیم گرم با یک قاشق «عسل» مخلوط کنید و روزی یک لیوان از آن بنوشید.

44- جویدن «آرتیشو» به طور آهسته مفید است.

45- «سماق»، «زرده تخم مرغ» و «تخم گشنیز»، قطع کننده اسهال می باشند.

46- «سیر»، به خصوص «سیر ترشی» مفید است.

47- «خون سیاوشان» سودمند می باشد.

48- اندامهای مختلف گیاه «حلبوب» به علّت داشتن جوهر مازو برای معالجه اسهال ساده سودمند می باشد.

49- جوشانده 30 تا 40 در هزار دانه های «برنج» توصیه می شود.

50- عصاره «دیوخار» جهت درمان توصیه شده است.

51- میوه «دیوآلبالو» (آلبالوی وحشی) ترش و کمی گس بوده، دارای تانن و ترشیهای مختلف بوده و ضد اسهال است.

52- 60 گرم نشاسته «سیب زمینی» را که قبلاً در 60 تا 100 گرم آب سرد حل کرده اید در 500 گرم آب جوش بریزید. پس از 2 دقیقه جوشیدن، آن را از روی اجاق بردارید. دو روز تمام غذای شما همین حریره سیب زمینی باشد.

53- مقدار چهل تا پنجاه گرم از گل های نر «فندق» را که بشکل آویز و خوشه ای در می آید به صورت خشک یاتر در یک لیتر آب 5 دقیقه بجوشانید. سپس صاف و شیرین سازید. بعد از هر وعده غذا یک فنجان بنوشید.

54- یک مشت از «غده درخت بلوط» خشک را خورد کنید و بسایید تا به صورت

ص: 39

پودر درآید. هر روز چهار بار، نیم تا یک گرم از آن را با مقدار کمی آب و یک قاشق «عسل» مخلوط کرده، بخورید.

55- دم کرده «پونه» برای درمان مفید و مؤثر است.

56- 110 گرم «برگ گلابی» خشک را در یک لیتر آب جوش بریزید و بعد از 20 دقیقه به برشهای نازکی تقسیم کنید و داخل این دم کرده بریزید. روزی یک فنجان از آن بنوشید.

57- «برنج» پخته با «دوغ» تازه یا ماست یا «سماق»، انواع اسهال صفراوی و التهابات و حرارت معده را برطرف می کند.

58- «به» سرشار از تانن است و این ماده برای اسهال و ورم روده مفید است. بنابراین کمپوت به و شربت به و ژله آن برای دفع این ناراحتیها مفید و مؤثر است. 40 تا 50 گرم به را خرد کرده، 15 دقیقه در یک لیتر آب بجوشانید و مصرف کنید.

59- پوست سبز «پسته»، مفید است.

60- «اخلال و بسر» (مرحله سوم و چهارم خرما) از شکم روش جلوگیری می کند.

61- دم کرده ده در هزار «برگ سوسنبر» درمان شکم روش است.

62- یک نوع «گزنه» که در غرب ایران اطراف کرنه و نوا کوه به عمل می آید، درمان شکم روش است.

63- طبیعت در وجود «ماش» درشتی و نرمی را به هم در آمیخته است. هم برای لینت و هم برای بند آمدن شکم روش مفید می باشد.

64- آرد هسته «خرما» از شکم روش جلوگیری می نماید.

65- ساقه زیرزمینی «اسپیره» بهترین داروی ضد شکم روش برای اشخاص سالمند است.

66- «ازگیل» در رفع اسهال های ساده بسیار مؤثر است.

67- «انار»، «گل انار»، مخلوط «انار شیرین و ترش»، مغز هسته «انبه»، «رب به ترش»، «توت فرنگی»، «زرشک» بی دانه، «زیتون پرورده»، «سنجد»، «سیب»، «سیب ترش»، «گواوا»، «شیر نارگیل»، 1 ریم گلی»، 3«مریم گلی» و «زنجبیل» برای اسهال مفید می باشند.

ص: 40

18- «سندروس» (صمغ نوع سروکوهی) مفید می باشد.

19- 300 تا 500 گرم میوه رسیده «خرمالو» را صبح ناشتا میل نمایید.

20- یکی از غذاهای سنتی ایران «شیر برنج» است که معمولاً آن را با شکر یا شیره می خورند. بهترین غذا برای مبتلایان به اسهال خونی می باشد.

21- خوردن «سیب» تقریباً کال به شرطی که خوب جویده شود بسیار مفید است.

22- پوست تقریباً نیمه خشک «خشخاش» را به مقدار 5 گرم جوشانده و صبح و عصر بنوشید.

23- پوست «انار ترش» و «مازو» را به نسبت مساوی ساییده در «سرکه» بجوشانید تا کاملاً پخته و نرم و منعقد گردد و از آن حب های کوچکی به اندازه فلفل سیاه تهیه کنید و روزانه 15 عدد از آن ها را بتواتر بخورید.

24- برگها و پوست سیاه میوه «بادنجان» ضد اسهال خونی است.

25- دانه «به» برای بند آوردن اسهال خونی استفاده می شود.

26- اگر «سیب» مشوی یعنی سیبی که در خمیر گرفته زیر آتش بگذارید تا پخته شود را بخورید برای اسهال خونی بسیار مفید است.

27- مصرف «سیب» رسیده آبدار تازه برای اسهال خونی تب های حصبه ای نافع است.

28- جوشانده 30 گرم «گوجه وحشی» در هزار گرم آب در رفع اسهال خونی مفید است.

29- میوه رسیده خشک «گواوا» برای معالجه اسهال خونی مصرف می شود.

30- «شاه پسند وحشی»، «گل نسترن»، «به»، «انار»، «گل تلفونی»، «پونه کوهی»، «تمشک»، «والک»، «توت فرنگی»، «جو»، «ریوند چینی»، «زرشک»، «گزنه»، «بومادران»، «زغال اخته»، 1 یب زمینی»، 3«سیب زمینی»، «فندق»، «کلم»، «کدوحلوائی»، «گلابی»، «شاه اسپرم»، «بلوط»، «موسیر»، «پیاز»، «آس»، «بابونه»، «شاه بلوط»، «بارهنگ»، «هویج»، «گل گندم»، «پنیرک»، «ریواس»، «ریشه ریواس»، «گل میخک»، «انگور»، «آب لیمو ترش»، «موز»، «تُرشَک»، «چغندر»، «خُرفه»، «ریحان»، «شنگ»، «برنج»،«چای» و «سماق» برای رفع اسهال خونی مفید می باشند.

31- «فلفل قرمز» محرک مفید و شفابخش اسهال خونی می باشد.

ص: 42

11- از دم کرده «گلنار» برای رفع اسهال مزمن استفاده شود.

12- خوردن روغن «به» برای اسهال مزمن مفید است.

13- «موز» برای رفع اسهال مزمن مفید است.

14- «باقلا» را اگر با «سرکه» و آب بپزید و با پوست بخورید اسهال های حاصل از زخم روده ها و اسهال مزمن را قطع می کند.

دوازده ساعت خیس بخورد. بعد آن را با کمی شیر و قند مخلوط کرده، بجوشانید تا مقدار آن یک سوم شود. این شربت را صبح ناشتا میل نمایید.

6- «روغن برزک» دارای خواص ویتامین «F» می باشد و به همین جهت مفید است.

7- خضاب با برگ «حنا» را با برگ «گردو» و یا برگ «هلو» مخلوط نمایید، معالجه می کند.

8- ضماد «سریش» (اشراس و اشراش) با «سرکه» و «روغن زیتون» یا با آرد جو سودمند است.

9- پاشیدن برگ خشک کوبیده «خرزهره» سودمند است.

10- ضماد برگ «تاجریزی پیچ» سود فراوان دارد.

11- ضماد برگ های انواع «شیر پنیر» منافع زیاد دارد.

12- مقدار 50 گرم از برگ های تازه «گردو» یا خشک آن را در یک لیتر آب یک ربع بجوشانید. پس از سرد شدن، زخمها را به آن بشویید.

13- حریره «سیب زمینی» را بشرح تجویز 1 اسهال تهیه کنید. پس از این که سرد، سفت و خمیری شکل شد، مقداری از آن را روی یک تکه گاز استرلیزه شده پهن کنید و روی محل اگزما به صورت ضماد ببندید و هر 2 ساعت یکبار آن را عوض کنید.

14- «نعناع» درمان کننده عوارض پوستی خصوصاً اگزما و خارش های پوستی می باشد. کمپرس جوشانده و یا ضماد «نعناع»، سرخی و خارش پوست را برطرف می کند. برای این کار «نعناع» را بکوبید و به صورت ضماد به کار برید.

15- 20 گرم «بنفشه فرنگی» خشک را در نیم لیتر آب سرد بریزید. چند دقیقه بجوشانید. پس از خنک شدن، صاف کنید. روزی سه تا چهار فنجان به مدّت چند هفته از آن بنوشید.

16- خوردن شیر «علف هفت بند» تصفیه کننده خون است. در ضمن نوشیدن شربت آن اگزمای کهنه و مزمن را برطرف می سازد.

17- ضماد پخته «بلال» در «سرکه»، مفید است.

18- ضماد گوشت و مغز «خیار»، نافع است.

19- پوست له شده «پرتقال» به عنوان مرهم برای اگزما و ناراحتی های پوست بدن نافع است.

ص: 45

20- برگ و پوست سبز «گردو»، «گردوی جنگلی»، «سیب زمینی»، «بیدمشک»، «بنفشه فرنگی»، «بنفشه معطر»، «بلوط» و «مازو» مفید می باشند.

8- در فیلیپین جوشانده برگ های «اکلیل الجبل» را به عنوان بادشکن مصرف می کنند.

9- در چین و مناطق خاور دور از «اسفناج» به عنوان بادشکن استفاده می شود.

10- «تخم ترب» عیناً مانند ریشه آن بادشکن و نیرودهنده است.

11- «تخم رازیانه»، «ریحان»، «سوسنبر»، «زردچوبه»، «مرزنگوش» و «شیرین بیان»، «پونه» و «سیر» بادشکن می باشند.

10- به مدّت یک ربع برگ «جعفری» را بجوید. سپس تفاله آن را خارج کرده و یک عدد «سیب» بخورید.

11- برگ «جعفری» تنفس را مطبوع می سازد.

12- جویدن برگ یا میوه «تمشک» برای بدبویی دهان مفید است.

13- «زردآلوی شیرین» موجب رفع بدبویی دهان می شود.

14- «شیر نارگیل» تازه برای خوشبویی دهان مفید است.

15- تخم «هل» (قاقله صغار) خوشبو کننده بوی دهان است.

16- غنچه های «میخک» برای بدبویی دهان مفید است.

17- اگر گرد «بادیان رومی» را با مسواک به دندانها، بمالید برای جلای دندان و رفع بدبویی دهان مفید است.

18- «دارچین» برای بدبویی دهان مفید است.

19- «انجیر»، «هلو»، «چای»، «سیب»، «زرشک»، «به»، «انبه»، «سیر»، «موسیر» و «نعنای خشک» مفید می باشند.

5- ضماد «تره بیابانی» توصیه شده است.

6- اگر «سیر» را در روغن سرخ کنید و زیادی روغن آن را بگیرید، مالیدن آن با «عسل» مفید است.

7- ضماد «پیاز» با «عسل» و باروت توصیه شده است.

8- دانه های «نیلوفر پیچ» که به «حب النیل» معروف است مفید است.

9- اگر برگ گل «خرزهره» را بپزید و له شده آن را در یک قسمت آب و دو قسمت «روغن زیتون» ریخته و با آتش ملایم بجوشانید تا آب آن تمام شده و روغن آن بماند، روغنی به دست می آید که مفید است.

10- مالیدن جوشانده شاخه های «شجر مریم» سود فراوان دارد.

11- مالیدن «کتیرا» با «سرکه» مفید می باشد.

12- ضماد بیخ «نیلوفر آبی» با آب نافع است.

13- ضماد بیخ «اگیر ترکی» نافع است.

14- برای معالجه می توانید از جوشانده قسمتهای هوایی و بیخ «کنگر» بزرگ استفاده کنید.

15- یکی از طرق معالجه پیسی در گذشته این بود که آب «کنگر» را گرفته، با یک سوم آن موم و روغن مخلوط کرده، بر روی لکه های برص می گذاشتند.

16- پختن «اسفناج» با «روغن بادام» و «کره تازه گاو»، محسنات زیاد دارد. برای پیسی بدون نتیجه نیست.

8- روزی پنج الی شش بار با جوشانده «مریم گلی» دهان را بشویید. طرز تهیه: پنجاه گرم از برگ و ساقه های خشک یاتازه «مریم گلی» را در یک لیتر آب به مدّت یک ربع بجوشانید. ده دقیقه کنار بگذارید و صاف کنید.

9- از خاکستر پوست «هندوانه» برای معالجه برفک و تاولهای دهان استفاده می شود.

10- «کدو»، «فلوس»، «شاه اسپرم»، «غافت»، «شلغم»، «تمشک»، «بنفشه»، «ازگیل» و «آویشن» مفید می باشند.

بگذارید. در حدود 10 دقیقه خوب دم بکشد. سپس آن را صاف کنید. بعد با «عسل» شیرین کنید. روزانه 3 فنجان از این دم کرده بنوشید.

12- 20 تا 30 گرم ریشه «پامچال» را در یک لیتر آب، به مدّت 15 دقیقه بجوشانید و مصرف نمایید.

13- جوشانده گل، برگ و ساقه «گاو زبان» مصرف کنید.

14- نوشیدن شربت ذکر شده در تجویز 3 «اختلالات کلیوی» مفید است.

15- مقدار پنجاه گرم از گل های خشک یا تازه «آقطی» را در یک لیتر آب بجوشانید. پس از صاف کردن، خنک کنید با «عسل» شیرین سازید و سه بار در روز یک فنجان از آن بنوشید.

16- دم کرده 15 تا 25 گرم «کاکوتی» را در یک لیتر آب جوش، بسیار مفید است.

17- دو عدد «سیر» ریز ریز را در یک لیوان شیر بریزید و روی اجاق بگذارید تا 12 دقیقه بجوشد. گرما گرم این شیر را بنوشید.

18- آب یکدسته «شاهی آبی» را بگیرید تا حدود 60 تا 150 گرم از این آب را در یک لیوان شیر با یک فنجان بویون سرد یا هر مایع دیگری که به مزاج شما می سازد مخلوط کنید و میل نمایید. شاهی آبی خلط آور و نرم کننده سینه است و در نتیجه برونشیت های کهنه و هر نوع ناراحتی و تحریکات مجاری تنفسی را درمان می کند.

19- دو یا سه عدد «تره فرنگی» را به صورت گرد گرد ببرید. یک یا دو ساعت در آب بجوشانید. بعد آن را صاف کنید و بنوشید. این شربت زکام و حتی گرفتگی صدا را برطرف می کند. روزی دو تا سه فنجان از آن در فاصله غذاها بنوشید.

20- یک قطعه «سیر» را به قطعات ریز خرد کنید و به همین حجم وازلین به آن مخلوط کنید. این مخلوط را کمی حرارت دهید. سپس بگذارید سرد شود. این مرهم را روی سینه و پشت سینه بمالید و ماساژ دهید تا گرم شود.

21- تجویز 9 «آنژین» را عمل کنید.

22- قهوه «انجیر» برای برونشیت تجویز می شود.

23- دم کرده «حاشا» برای برونشیت مفید است .

ص: 64

6- اسانس «میخک» به صورتی که از تقطیر غنچه ها به دست می آید تحریک کننده پوست است و در اندونزی آن را با روغن چرب مناسبی مخلوط کرده و به رانهای بیماران مبتلا به بری بری می مالند.

7- جوشانده ریشه خشک «خیار» برای معالجه بیماریهای بری بری مفید است .

2- صمغ بوته «کنگر» ایجاد قی می کند و همراه آن صفرا و بلغم را خارج می نماید.

3- ساقه بوته ی «بامیه» دافع بلغم است.

4- «فلفل» بلغم را از بین می برد و جگر را گرم می کند.

5- آب برگ «چغندر» با داروهای مسهل، به اخراج بلغم کمک می کند.

6- جوشانده ی گرم تخم «بولاغ اوتی» (حب الرشاد) قی آور بوده و بلغم را دفع می نماید.

7- نمک زده و «کهنه پنیر» در صورتی که فاسد نشده باشد، بلغم را از بین می برد. 8- «بامیه» با تخم و لعاب خود بلغم را رفع می نماید.

9- «کدو» در دفع صفرا و بلغم اثرات معجزه آسا دارد.

10- از تنه درخت مسن «زیتون» یک ماده قندی به خارج ترشح می شود که به آن صمغ درخت زیتون یا انگبین زیتون می گویند که مفید است.

11- «زنجبیل» قاطع بلغم است.

12- چنانچه میوه درخت «داروش» را در آب گرم خیسانده و پوست آن را از شهد آن جدا کرده، صاف کنید و آن را با مغز گردو یا مغز دانه بید انجیر سرشته و بخورید، جهت بلغم نافع است.

13- «درمنه» ها باز کننده گرفتگیهای داخلی معده و از بین برنده بلغم و بادشکن می باشند.

14- چون هشت گرم «کبات» (میوه رسیده و سیاه شده درخت مسواک) را کوبیده و نرم کرده با هم وزن آن شکر قاووت نمایید و پس از خوردن، روی آن آب سرد یا شربت بنوشید، تولید اسهال کرده و معده را از بلغم تهی می سازد.

15- «گلاب» از تقطیر آبی که گلبرگ های گل سوری را در آن خیس کرده باشند به دست می آید و با صفرا و بلغم می جنگد.

16- مربای «زنجبیل» بسیار مؤثر است.

17- آب «هندوانه» مخلوط با «عسل» بسیار مفید است.

18- «سندروس» بلغم معده و روده را از بین می برد.

ص: 67

13- دانشمندان با مصرف 30 تا 40 قطره از عصاره «زنجبیل سگ» - سه مرتبه در روز- خونریزیهای معدی، بواسیر و خون رم را بند آورده اند.

14- نشستن در وان آب جوشانده غلیظ «ماردارو» جهت بواسیر مفید است.

15- میوه «سنجد» سرشار از ویتامینهای «A» و «B» بوده و کمی ویتامین «k» دارد. به این جهت ضد بواسیر است.

16- چنانچه میوه درخت «داروش» را در آب گرم خیسانده و پوست آن را از شهد آن جدا کرده، صاف کنید و آن رابا مغز گردو یا مغز دانه بید انجیر سرشته بخورید، جهت بواسیر نافع است.

17- مالیدن ضماد برگ تازه «خمان صغیر» با پیه جهت معالجه بواسیر تجویز شده است.

18- ضماد «کره» با «سورنجان»ی که نرم کوبیده باشید جهت قطع دکمه بواسیر به تجربه رسیده است. برای این کار، کره هرچه کهنه تر باشد مفیدتر است.

19- ضماد «پیاز» با «زرده تخم مرغ»، همچنین با «کوهان شتر» جهت بو سیر مفید بوده، بواسیر را باز می کند.

20- برای معالجه بواسیر بهتر است روغن کهنه «نارگیل» را با روغن هسته «زرد آلوی تلخ» مخلوط کرده و به کار برید.

21- مالیدن روغن «وسمه» که برگ آن را با هموزن آن روغن کنجد در وسمه جوش یا ظرفی دگر با آتش ملایم پخته باشید جهت بواسیر نافع است.

22- شیافی که با پودر «چوبک» ساخته شود مسکن درد بواسیر می باشد.

23- ضماد دانه های «کرچک» با آب «تره»، چه بخورید و چه بمالید جهت بواسیر مفید می باشد.

24- مالیدن عصاره «تاجریزی»، بواسیر را برطرف می کند.

25- ضماد پخته «پرسیاوشان» با روغن جهت بواسیر سودمند است.

26- چنانچه آرد «ارزن» یا «گاورس» را در روغن بپزید، مالیدن این روغن برای درمان بواسیر مفید است.

27- ضماد برگ «علف هزار چشم» برای درمان بواسیر تجویز می شود.

ص: 69

28- ساقه زیرزمینی «اسپیره» برای دفع بواسیر نتیجه خوب داده است.

29- «انبه»، «قهوه»، «چای»، «بلوط»، «بومادران»، «دود خاکشیر»، «شنبلیله»، «شاهتره»، «گل میخک»، «کیسه کشیک»، «کاسنی صحرایی»، «گل فنجان»، «دود اسفند»، «زغال اخته» و «نعنای خشک» مفید می باشند.

سازید و بنوشید این «عسل» را در روز 3 ال 4 بار تکرار کنید.

5- نوشیدن شربت «ریوند» درمان کم خونی و بی اشتهایی است.

6- «غازیاقی» اشتهاآور است.

7- «هلو» اشتها را زیاد می کند.

8- «فلفل» اشتها را زیاد می کند.

9- به آن هایی که از بی اشتهایی رنج می برند توصیه کنید که «گوجه فرنگی» را قبل از غذا به عنوان اشتهاآور نوش جان نمایند. برای این کار بهتر است که گوشت آن را با مقدار مساوی ماست مخلوط کرده و در یخچال بگذارید و نیم ساعت قبل از غذا نوش جان کنید.

10- «کرفس» اشتها را زیاد می کند.

11- «زردچوبه» اشتهاآور است.

12- خوردن «مشکطرامشیر» به مقدار کم اشتهاآور است.

13- «عرق بهار نارنج» برای تقویت اشتها نافع است.

14- چنانچه به نان، «سیاه دانه» یا «کنجد» بزنید، اشتها را زیاد می کند.

15- «سقز» محرک اشتها است.

16- بذر «ترب» اشتهاآور است.

17- «چغندر» دارای «ویتامین A»، انواع ویتامین های «B» و «C» بوده و اشتهاآور است.

18- برای رفع کم اشتهایی می توانید از «عسل» استفاده کنید.

19- بذر «کرفس»اشتهاآور است.

20- «بامیه» اشتها به غذا را زیاد می کند.

21- بذر «سعتر» زیاد کننده اشتها است.

22- نمک زده و «کهنه پنیر» در صورتی که فاسد نشده باشد، اشتها را تحریک می نماید.

23- پوست «لیموترش» مقوی قلب و معده بوده، اشتها را زیاد می کند.

24- اگر «انجیر» را قبل از غذا بخورید، اشتها را تحریک می کند.

25- «سیب» اشتهاآور است.

ص: 72

26- «اسفناج» اشتها، مخصوصاً اشتهای اطفال را زیاد می کند.

27- بهترین موقع خوردن «خربزه»، یکی دو ساعت بعد از صرف غذا است. ولی اشتهاآور است و بایستی قبل از غذا خورده شود.

28- «ریواس» اشتهاآور می باشد.

29- «مشک زمینی» اشتها را زیاد می نماید.

30- خوردن میوه خام «به» اشتها را زیاد می کند.

31- میوه «زالزالک» مقوی معده بوده، اشتها را زیاد می کند.

32- ترشی «پیاز» جهت زیاد شدن اشتها سودمند است.

33- میوه رسیده و یاقوتی رنگ «زیتون» مقوی معده بوده و اشتها را زیاد می کند.

34- خوردن مقدار کمی از پوست درخت «بید» اشتها را باز می کند و دستگاه گوارش را تقویت می نماید.

35- برگ «شنبلیله» کمی ملین بوده، اشتها را زیاد می کند.

36- برگ و گل «زبان پس قفا» اشتها را باز می نماید.

37- «مارچوبه» برای رفع بی اشتهایی مفید می باشد.

38- ترشی ای که با برگ و ساقه نوع خوشبوی «گلپر» درست می شود برای معالجه کم اشتهایی به کار می رود.

39- جوشانده گیاه «خارشتر» اشتهاآور و مقوی است.

40- کلیه قسمتهای گیاه «خار مرار» کمی تلخ و اشتهاآور است.

41- دم کرده سر شاخه های گلدار «علف هزار چشم» اشتهاآور است.

42- میوه تازه ترش «انبه» اشتهاآور است.

43- جوشانده برگ پخته «زردآلو» اشتهاآور است.

44- «گلابی» ترش اشتهاآور است.

45- «شاه توت»، «سماق»، «ریشه جعفری»، «مرزه»، «نخود»، «دوغ» و «شش شاخ» اشتهاآور هستند.

ربع، صاف کنید و با «عسل» شیرین سازد. در شبانه روز سه تا پنج فنجان از آن به فاصله بنوشید.

2- یک مشت از «گل های افسنتین» را در یک لیتر «سرکه» بریزید. یک ربع بجوشانید. محلول به دست آمده را در شیشه بریزید و به هنگام بیخوابی شدید کمی از این محلول را بر روی پیشانی ضماد کنید (دو طرف پیشانی تا شقیقه ها).

3- دم کرده برگ «پرتقال» را با یک یا دو قاشق عرق بهارنارنج مخلوط کنید و قبل از خواب مصرف نمایید.

4- چند عدد برگ تازه «سوسنبر» را در یک فنجان آب جوش یک ربع بگذارید. سپس آن را صاف کنید. شیرین سازید و بنوشید.

5- حدود 20 گرم از ریشه «سنبل الطیب» را با دو عدد «لیمو عمانی» و یک قاشق «گل گاوزبان» در یک لیتر آب بجوشانید. با «نبات» شیرین کنید و روزی 2 بار بنوشید.

6- یک مشت برگ «به» تازه و نو رسیده را بچینید. با یک لیتر آب جوش 10 دقیقه بخیسانید. آن را صاف کنید. پس از 10 دقیقه آن را با شکوفه نارنج مخلوط و شیرین کنید و هر شب موقع خواب یک یا دو قاشق از آن بنوشید.

7- اگر شبها همراه با غذای خود «پیاز» بخورید زودتر و آسوده تر به خواب می روید.

8- «گل نسترن» مفید است.

9- «سیب» مفید است. قبل از خواب چند دانه سیب بخورید یا یک استکان، آب سیب سر بکشید.

10- روغن نوع شیرین «بادام» برای رفع بیخوابی مفید است.

11- «نوشدارو» خواب آور و قوی ترین مسکن است.

12- اگر دانه «خشخاش» به نان بزنید، خواب را کمی زیاد و عمیق می کند.

13- «کلم» کمی خواب آور است.

14- «تازه پنیر» که آب آن را هنوز نگرفته و در اصطلاح پنیر سازان دلمه نامیده می شود، خواب آور است.

15- مبتلایان به مرض کم خوابی و بی خوابی می توانند از «عسل» استفاده کنند. قبل از خواب چند قاشق مرباخوری از شهد گوارای «عسل» میل نمایید.

16- استشمام و چکاندن آب «کدو» چنانچه خام فشرده شود، در بینی و گوش جهت رفع بی خوابی نافع است.

ص: 74

17- آب مقطر برگ «غار گیلاسی» برای بی خوابی تجویز می شود.

18- روغن تخمه «تخم کدو» جهت رفع بی خوابی بی نظیر است.

19- چکاندن آب جوشانده «زعفران» جهت بی خوابی نافع است.

20- «روغن بنفشه» خواب آور است. چون آن را بر پنبه آغشته و شیاف نمایید. اثری فوق العاده دارد.

21- عصاره روان سنبله های «بید» برای درمان بی خوابی که نتیجه ضعف اعصاب است مفید می باشد.

22- «بادرنجبویه» مقوی قلب و مغز بوده و در بی خوابی اثر مفید دارد.

23- سرشاخه های گلدار «ناخنک» برای بی خوابی نافع است. مخصوصاً در مورد بی خوابی اطفال سود فراوان دارد.

24- بوییدن گل «نیلوفر آبی» مقوی قلب، دماغ و خواب آور است.

25- «سنبل الطیب» در بهبود کیفیت خواب و برطرف کردن بی خوابی مؤثر است.

26- قطره قطره ریختن آب «خیار» در بینی و بوییدن آن جهت کم خوابی مفید است.

27- مبتلایان به مرض کم خوابی و بی خوابی می توانند از «عسل» استفاده کنند. قبل از خواب چند قاشق مرباخوری از شهد گوارای «عسل» میل نمایند.

28- «سیب» پخته برای رفع بی خوابی مفید است.

29- «اسفناج» را با «کدو» ، «برگ کاهو» ، «برگ خشخاش» ، و گوشت مرغ چاق یا گوشت بزغاله پخته و کمی شیره «تخم خشخاش» و شیره «بادام شیرین» یا کره گاو مخلوط کرده ، میل کنید برای بی خوابی حاصل از خشکی دماغ مفید است.

30- دم کرده «تخم شوید» برای بی خوابی اثر مفید دارد .

31- «برنج» خواب آور است و خوابی نیکو می آورد.

32- «جو دو سر» (یولاف) را با پوسته خارجی آن به مقدار 20 گرم در یک لیتر آب بجوشانید این جوشانده برای بی خوابی نافع است.

33- «کاهو»، 1 لابی»، 3«گلابی»، «شقایق»، «سنبل الطیب»، «خشخاش»، 1 برگ زیتون»، 4«برگ زیتون»، «بیدمشک»، «کاکوتی» و «افسنتین» مفید می باشند.

ص: 75

3- «اسطوخودوس» مفید می باشد.

4- دانه های «گل رنگ» برای اغماء مفید است.

ص: 77

کار جوشانده آن را می خورند و یا بخور آن را به صورت و گردن می دهند.

19- «نعنا»، «کدو»، «عنّاب»، «گل آفتابگردان» ، «به دانه»، «ماش»، «کرفس»، و «گل سرخ»، «دانه به»، «گلابی»، «اسفناج» و «تخم ترب» مفید می باشند.

2- آب برگ «کاسنی صحرایی» با «سکنجبین» اثر نیکو دارد.

3- خوردن شش گرم «گل سرخ» مفید است.

4- خوردن یک مثقال گیاه «خارشتر» مفید می باشد.

5- خوردن برگ «علف هزار چشم» با «سداب» نافع است.

3- میوه های شیرین و ملس «انار»، صفرابر بوده، معده و کبد را تقویت کرده و مفید می باشند.

4- آب مخلوط «انار شیرین و ترش» با شکر مفید است.

5- دم کرده پوست درخت «سیب» در هند تجویز می شود.

6- «پرتقال»، «لیمو»، «جوانه گندم»، «ذرت»، «گل نسترن» و «مارچوبه» مفید می باشند.

5- «مریم نخودی»، «بلوط»، «ریحان»، «لیمو»، «سیب زمینی»، «عرق نعناع» و «عرق آویشن شلغم» مفید می باشند.

10- یک قاشق قهوه خوری «به دانه» را یک شب در یک فنجان آب سرد خیس کنید. صبح فردا آن را صاف کنید. آب غلیطی به دست خواهد آمد. با این آب، ترک پوست و لب و پستان را (از طریق ماساژ) درمان کنید.

11- «برگ های جعفری» را له کنید و به شکل ضماد روی محل زخم و خراش بگذارید.

12- «مغز تخم هندوانه» نرم کننده پوست است .

3- «شلغم» پخته را به صورت مرهم روی ترک بگذارید.

2 آب جوشیده پوست «انار» را بنوشید.

3- در چین معتقدند که «لوبیای چشم بلبلی» از تکرر ادرار جلوگیری می کند.

14- آب مقطر «برگ بو» ضد تشنّج می باشد.

15- اثر ارزنده آبهای معدنی سرد، کم کرن آب نسوج بدن است و برای حالات تشنّجی مفید می باشند.

16- سرشاخه های گیاه «اکلیل کوهی» ضد تشنّج می باشد.

17- آرد «ثعلب» برای درمان تشنّج تجویز شده است.

18- «سنبل الطیب» ضد تشنّج می باشد.

19- مداومت در خوردن «اسطوخودوس» تشنّج را از بین می برد.

20- «صمغ انجدان» مانند انجدان ضد تشنّج می باشد.

21- دم کرده گل های «مینا» ضد تشنّج است.

22- اعضای مختلف هوایی انواع «شیر پنیر» ضد تشنّج است.

23- «خار مهک» (یکی از انواع خارهای دارویی) ضد تشنّج هست.

24- بیخ گیاه «نیلوفر آبی» اثر ضد تشنّج دارد.

25- برگ و سرشاخه های درختچه «شاه پسند معطر» ضد تشنّج است.

26- «گل اه پسند» ضد تشنّج است.

27- اعضای مختلف گیاه «دیوخار» ضد تشنّج است. برای درمان سیاه سرفه و سرفه های تشنّجی آن را توصیه کرده اند.

28- جوشانده، شربت و عصاره شکوفه گل های «شبدر» ضد تشنّج است.

29- در ژاپن و چین میوه «پونسیروس» به عنوان ضد تشنّج مورد استفاده می باشد.

30- ریشه «آنژلیک» ضد تشنّج است .

31- گرد «زعفران» ضد تشنّج است .

32- «اسفناج» پخته ساده را اگر با «روغن بادام شیرین» آغشته و میل کنید برای تشنّج های ناشی از یبوست مفید است .

33- از «بادنجان» در برخی مناطق آفریقا به عنوان ضد تشنّج استفاده می شود.

34- برگ های «بادرنجبویه» را در فرانسه مانند چای دم می کنند و به عنوان ضد تشنّج می خورند.

35- «زردآلو»، «چای»، «مریم گلی»، «سوسن زرد»، «میخک»، «برنجاسب»، «کاکوتی»، «مرزنگوش» و «افسنتین» مفید برای جلوگیری از تشنّج می باشند.

ص: 94

2- دانه های «مویز» را خارج و در داخل هریک، یک عدد «فلفل سیاه» قرار دهید. روزی چند دانه بخورید. البته افراط نکنید.

3- خوردن «فلفل» مخلوط با سایر ادویه، جمع کننده بسیار نافع است.

13- میوه «توت فرنگی» برطرف می کند.

14- «تخم کاسنی» سودمند می باشد.

15- «سس» مفید است.

16- ریختن «تره» در آش جو جهت درمان توصیه شده است.

17- «آب زرشک» را با «آب سیب» به مقدار مساوی مخلوط کنید و معادل نصف آب زرشک، «آب لیمو» اضافه کنید و به آن مقداری شکر افزوده و به قوام آورید تا بسته شود. این معجون درمان می باشد.

18- چون گرد ریشه «ریواس» را با لعاب به دانه ساییده و حب نمایید، زیر زبان نگاهداشته و آب آن را فرو برید، تنگ نفس را معالجه می کند.

19- ضماد «کاسنی» با «آرد جو» بر روی سینه تجویز شده است.

20- بهتر است «نعناع» را همراه با مستکی بجوید.

21- «تره فرنگی» شیر و عرق را زیاد می کند و تنگی نفس را شفا می بخشد.

22- «شلغم» خلط آور و برای تنگ نفس تجویز می شود.

23- «عسل آویشن شیرازی» تجویز می شود.

24- مربای میوه «به» سودبخش می باشد.

25- جوشانده «فراسیون» با «انجیر» و «عسل» اثری نیکو در معالجه دارد. البته فراسیون، پادزهر قارچهای سمی هست و خطر آن برای سقط جنین زیاد است.

26- «سیب» مفرح و اشتهاآور می باشد. خفقان و تنگی نفس را معالجه می کند.

27- «کرفس» مجاری ادرار را ضد عفونی می نماید و مفید است.

28- «گزنه» تسکین می دهد.

29- «ریواس» مسرت بخش، قابض، مقوی معده و روده ها هست و برای تنگ نفس مفید می باشد.

30- «آلبالوی تلخ» مقوی حواس پنجگانه بوده و تنگ نفس را برطرف می سازد.

1- ترشی کهنه «سیر» مفید است.

32- «پیاز» به علّت داشتن مواد گوگردی خون و مجاری تنفسی را ضد عفونی می کند و جهت درمان مفید می باشد.

33- «شیرین بیان» بهترین دارو برای تنگ نفس می باشد.

ص: 97

34- عصاره پوست و ساقه های «کتوس» سودمند می باشد.

35- چون 37 گرم دانه «اسفند» را با چهار برابر آب بجوشانید و بعد صاف کنید و با صد گرم «عسل» و هفتاد گرم «روغن کنجد» مخلوط کرده، به تدریج یک ماه بخورید، درمان می کند.

36- گل «پیچ امین الدوله» را قبل از شکفتن چیده و در سایه، خشک کنید و به صورت دم کرده هشت در هزار روزی دو تا سه فنجان بنوشید.

37- جوشانده «گل گاوزبان اصلی» تنگ نفس را شفا می دهد.

38- «اسطوخودوس» را تجویز می نمایند.

39- استشمام آب جوشانده «بادرنجبویه» مفید می باشد.

40- دم کرده گل های «مینای باغی» مفید است.

41- دم کرده «زنبق» به طور دم کرده یا جوشانده تجویز می شود.

42- مخلوط «برگ بو» با «عسل»، چه به صورت معجون و چه به صورت حب مفید است.

43- «سندروس» را برای درمان تجویز کرده اند.

44- دم کرده گل های تازه «حلبوب» مفید می باشد.

45- «پرسیاوشان» درمان کننده است.

46- دم کرده شکوفه های «شبدر» ضد تنگ نفس می باشد.

47- «علف سرفه - فرفره» باد شکن بوده و جویدن مقدار کمی از ریشه و برگ آن نافع می باشد.

48- دود و بخور دانه های «تاجریزی» مفید می باشد.

49- ضماد برگ «گون» (بر وزن لبن) سودمند است.

51- جوشانده «درمنه» جهت مداوا تجویز می شود.

52- ساقه ها و برگ گیاه «تاجریزی پیچ» که پیشاب آور مقوی و تصفیه کننده خون بوده و کمی مخدر می باشند، تجویز می شوند.

53- «سنا» را که مقوی و ضدعفونی کننده پوست بدن هست، تجویز می کنند.

54- عصاره «به» برای تنگی نفس نافع است.

ص: 98

55- عصاره «ریحان» با شکر برای رفع تنگی نفس نافع است .

56- شیر «بادام شیرین» برای تنگی نفس نافع است .

57- «فلفل»، «دارچین»، «آویشن»، «تمشک»، «علف نقره»، «اسطوخودوس»، «اکلیل کوهی»، «زنجبیل شامی، «رازیانه»، «کاکوتی»، «رازیانه رومی»، «بارهنگ»، «زرشک»، «زیتون»، «خردل سفید»، «خردل سیاه»، «مرزنجوش»، «پیاز»، «عسل بند»، «لبیده»، «ترب سیاه»، «ترب سفید»، «زوفای خشک»، «سوسنبر»، «سنبل الطیب»، «سیر»، «شقایق»، «شلغم»، «کرفس»، «همیشه بهار کوهی»، «اسفند» و 1 شا»، 3«وشا» مفید می باشند.

7- «فلفل» خون غلیظ را سبک کرده و برای درمان مفید می باشد.

8- «نخود سیاه» بسیار نافع است.

9- «کلم» به علّت داشتن کمی آرسنیک از ابتلا پیش گیری می نماید.

10- ریشه «ماردارو» جهت پاک کردن و درمان زخم های چرکی و بدخیم و زخم های جذامی و خوره ای نافع است.

11- پاشیدن گرد «گلپر» روی زخم های خوره ای و جذام سودمند می باشد.

12- «تمر هندی» را جهت جلوگیری و معالجه مفید می دانند.

13- برای معالجه می توانید از جوشانده ی قسمت های هوایی و بیخ «کنگر بزرگ» استفاده کنید.

14- چنانچه مبتلایان هر روز 5/1 گرم بیخ «بسپایه» با 30 گرم مغز «فلوس»، هفت روز بخورند، به درمان مرض کمک خواهد کرد.

15- «چوب چینی» مفید می باشد.

16- پوست درخت «تیمر» که دارای هفده درصد تانن، یازده درصد مواد نشاسته ای، کمی چربی و یک ماده صمغی است، دارای چندین عامل دارویی هست که میکرب جذام را از بین می برند.

17- برگ درخت «کبات» نافع است.

18- از امام صادق(ع): قوم یهود از بیماری خوره ایمن شدند زیرا «چغندر» بسیار می خوردند.

19- ضماد «کتیرا» با گوگرد جهت آکله بسیار نافع است.

20- «کاهو» مفید است .

5- پاشیدن گرد پوست درخت «تمر هندی» روی زخم جهت التیام جراحات سودمند می باشد.

6- ضماد برگ های «کلم» با «پیه خوک» نافع است.

7- گرد گل سوخته «انار» برای التیام جراحتها و خشک کردن آن ها مفید است.

8- ریختن گرد «گلابی» وحشی روی جراحتها برای خشک کردن جراحت و التیام آن مفید است.

2- خوردن «تخمه آفتابگردان» درمان آن می باشد.

3- «انار شیرین» بسیار سودمند می باشد.

4- خوردن «هندوانه» همراه با «تمر هندی» مفید است.

5- ضماد «آب خیار» یا تفاله جوشانده «قرنفل» کوبیده، مفید است.

6- مالیدن میوه ی کال «موز» با «سرکه» تجویز شده است.

7- ضماد پخته میوه کامل «نارنج» که پوست، مغز و هسته را با هم پخته باشید، بی نظیر است.

- مالیدن خاکستر پوست میوه «نارگیل» مفید است.

9- میوه «توت فرنگی» جهت امراض جلدی از قبیل جرب توصیه شده است.

10- برگ درخت «گردو» را با پوست درخت بلوط بجوشانید و از بخور آن روی محل زخم استفاده کنید.

11- «آلبالوی تلخ» امراض جلدی، مخصوصاً جرب را درمان می کند.

12- خوردن خاک اره چوب «عنّاب» جهت درمان جرب مفید است.

13- ضماد برگ، ریشه، ساقه و برگ «کرفس»، ضد ورم می باشد. مالیدن این ضماد جرب و سایر امراض جلدی را درمان می کند.

14- برای معالجه جرب، آب معدنی «شاهان گرماب» مفید می باشد. زیرا علاوه بر تشعشعات رادیواکتیویته مقداری املاح سیلیکات آهک دارد.

15- آب برگ «شاهتره» با «عسل» و «تمر هندی» جهت درمان جرب تجویز شده است.

16- ضماد «بادام تلخ» با «سرکه» جهت جرب مفید است.

17- ضماد «راتیانج» جهت جرب مفید است.

18- آبی که از ساقه های «زیتون» هنگام سوختن بیرون می آید جهت معالجه جرب نافع است.

19- دود برگ «صنوبر کوچک» جهت جرب نافع است.

20- برای درمان جرب بهتر است چهارتا بیست گرم گیاه کامل «بنفشه» را در 250 گرم آب دوازده ساعت خیس کرده، بعد آن را با کمی شیر و قند مخلوط کرده، بجوشانید تا مقدار آن یک سوم شود. این شربت را صبح ناشتا میل کنید.

ص: 105

21- «روغن برزک» دارای خواص «ویتامین F» می باشد و به همین جهت برای درمان جرب مفید است.

22- ضماد «خار مرار» را جهت جرب تجویز کرده اند.

23- «حنا» را با «برگ گردو» و یا «نیلوفر پیچ» را با ده گرم شکر مخلوط کرده و مجموع را به سه قسمت کرده، سه روز بخورید، برای درمان جرب امتحان خوبی داده است.

26- ضماد «سریش» با «سرکه» و «روغن زیتون» جهت جرب سودمند است.

27- ضماد «کتیرا» با «گوگرد» جهت جرب بسیار نافع است.

28- حمام آفتاب بگیرید. نور خورشید (اشعه ماوراءبنفش) مفید می باشد.

29- برای معالجه گال «سیر» را پخته و روی آن ها چندین بار بگذارید تا بهبود به دست آورید.

30- «تمر هندی» هیجان و التهاب خون را کم می کند و برای خارش و گال مفید است.

31- خوردن عصاره برگ تازه «دیوخار» جهت درمان گال و تسکین التهاب صفرا مفید می باشد.

32- صاحب کتاب دستور الاطباء و دیگران عقیده دارند که برگ «درخت کبات» (درخت مسواک) جهت گال نافع است.

33- 5 یا 6 حبه «سیر» رنده کرده را در یک لیتر آب بجوشانید و زخم را با آن بشویید.

34- «سیر» رنده شده را در پیه خوک، بدون نمک بپزید و مثل مرهم به کار برید.

35- آب مخلوط «انار شیرین و ترش» (500 - 250 گرم) که با حدود 100 گرم شکر مخلوط شده و خورده شود برای درمان جرب مفید است.

36- ریختن قطره «آب پیاز» در چشم برای جرب پلک نافع است.

ص: 106

17- ضماد ساقه زیرزمینی «سریش» با «سرکه» جهت لکه های جلدی مفید است.

8- «شلغم» به علّت داشتن گوگرد و ارسنیک و روبیدیم بسیار سودمند است و البته خوردن آب آن بسیار مفیدتر و مصلح تر است.

9- مقدار یک تا دو گرم از گل های تازه «همیشه بهار» را در یک فنجان آب جوش ده دقیقه بگذارید و نوش کنید.

با دو برابر آن آب «پرتقال» یا «نارنج» مخلوط کرده، نوش جان نمایید. برگ های قرمز و بنفش خانواده کلم ضد چاقی هستند.

10- «لیمو ترش» دارای املاح مختلف کلسیم، آهن، منیزیم، سدیم، فسفر و پتاسیم هست و چاقی را معالجه می کند.

11- اشخاص چاق که می خواهند لاغر شوند، دوایی بهتر از «کشک» ندارند. زیرا اگر آن را قبل از غذا بخورند، اشتهای آن ها را کم کرده و با داشتن مواد سفیده ای، نیروبخش بوده و به علّت نداشتن مواد قندی چاق نمی کند.

12- «کدو» ضد چاقی می باشد.

13- برای مبارزه با چاقی مصرف چربی خود را در حداقل نگه دارید.

14- در وقت نهار یا شام، حجم زیادی سالاد و «سبزی» بخورید تا معده شما پر شود و احساس سیری بکنید.

15- «نان جو» و «غلات» با «سبوس» استفاده کنید.

16- به جای دسرها و شیرینی های پر کالری، میوه های تازه بخورید.

17- آهسته غذا بخورید. از غذاهایتان لذت ببرید. به بدن خود فرصت بدهید که احساس کند سیر شده است.

18- از غذاخوردن دیروقت در شب بپرهیزید. زیرا کالری های مصرفی به جای آن که برای انرژی سوزانده شوند، ذخیره می شوند.

19- ورزش اهمیت خاص دارد.

2- «هویج» با چربی خون که دشمن سرسخت جوانی است می جنگد.

3- جوشانده دم کرده برگ «نعناع» ضد کلسترول بوده و خون غلیظ را طبیعی می نماید و روی این اصل به اشخاصی که خون غلیظ دارند و چربی خونشان زیاد است توصیه می شود به جای چای، از دم کرده نعنا خشک استفاده نمایند.

4- «کدو» در زیادی چربی خون اثرات معجزه آسا دارد.

5- آب نوع مسمایی «کدو» را گرفته روی آن کمی «آب لیمو» ریخته و روزی یک لیوان بزرگ میل نمایید.

6- میوه «آرتیشو» سرشار از ویتامین های «A» و «B» می باشد و املاح معدنی مثل گوگرد، منگنز و فسفر زیاد دارد. چربی و اوره ی خون را پائین می آورد.

7- «مرزه» مفید است.

8- یک قاشق سوپ خوری پوست خشک «سیب» را ریزریز کنید و در یک فنجان بزرگ آبجوش بریزید و روی آتش بگذارید تا به مدّت 15 دقیقه بجوشد. بعد آن را صاف کنید و بنوشید و همه روزه دوبار بعد از غذا این جوشانده ساده را بنوشید. به طور قطع کلسترول اضافی خون شما کم خواهد شد.

9- برای کاهش کلسترول، مصرف غذاهای گیاهی سرشار از الیاف (میوه ها، سبزی ها، حبوبات و بقولات) را افزایش می دهد.

10- «الیاف جو» سطح کلسترول خون را به شدّت کاهش می دهد.

11- میوه های تازه ای چون «گلابی»، «سیب»، «گریپ فروت» و «پرتقال» سطح کلسترول را کاهش می دهد.

12- مطالعات بسیاری رابطه مستقیمی را بین فعالیت جسمانی (ورزش) و سطح کلسترول نشان داده اند.

13- «سیر» و «پیاز» هر دو روی پائین آوردن کلسترول خون تاثیر دارد.

14- «کنگر فرنگی» در کاهش کلسترول خون تا حدود زیادی مؤثر است .

15- «سیب»، «انار»، «موسیر»، «گزنه»، «گلابی» و «بومادران» مفید می باشند.

ص: 116

3- «گرمک» از چین و چروک صورت جلوگیری می نماید.

4- ضماد «ترب» با «عسل» برای از بین بردن چین و چروک صورت سودمند می باشد.

5- «لوسیون شقایق» برطرف کننده چین و چروک های صورت می باشد.

6- مالیدن «روغن بادام»، چین و چروک صورت را برطرف می کند.

7- یک «پیاز» درشت را چهار قسمت کنید و در سه فنجان آب بجوشانید. به حدی که پیاز کاملاً بپزد و آب آن به یک فنجان تقلیل یابد. صبح ناشتا آن را بنوشید.

8- «انگور» را در «روغن زیتون» بجوشانید. صاف کنید. ماسک زیبایی خوبی برای برطرف کردن چین و چروک است.

ص: 118

2- آب مخلوط «انار شیرین و ترش» که با شکر مخلوط شده و خورده شود بسیار مفید است.

3- ضمادی که از پخته له شده تمامی میوه «نارنج»، اعم از پوست، گوشت، مغز و تخم آن تهیه شود، بسیار مؤثر است.

4- اگر «آب انار شیرین» بعد از طعام خورده شود برای حکه نافع است.

13- ضماد «خار مرار» را تجویز کرده اند.

14- ضماد شکوفه و برگ «پنبه» همراه با پنبه سوخته، خارش بدن را برطرف می کند.

15- «انار شیرین» بسیار سودمند است.

16- هرگاه آب انار» (انار میخوش) را با پیه و شکر خام به هم بمالید و معجون تهیه کنید، 5 سیر تا 10 سیر آن بسیار مفید است.

17- خوردن «کنجد» همراه با لعاب «اسپرزه» مفید است.

18- ضماد «گشنیز» مخلوط با نان خشک بسیار مفید است.

19- مالیدن دم کرده «پونه» برای رفع خارش و دفع گازهای رحم و رفع سستی رحم مفید است.

8- «هلو» برای رفع خارش پوستی مفید است.

10 گرم «زعفران» را در 150 گرم «روغن زیتون» با «کنجد» به مدّت 5 روز بخیسانید و مرتب آن را به هم بزنید. بعد صاف کنید. سپس آن را ضماد کنید.

میوه «توت» چه خشک و چه تازه، چه سفید و چه سیاه برطرف می کند.

می شود.

20- «گلابی» رافع خفقان است.

21- خوردن دم کرده «تخم رازیانه» با گل گاو زبان برای خفقان مؤثر است.

22- «چای» برای خفقان مفید است.

باقلا» بسیار مؤثر است.

3- مالیدن ضماد عصاره «نعناع» مخلوط با «روغن گل سرخ» تا سه مرحله بسیار موثر است.

4- پاشیدن «نروک» روی خنازیر مفید است.

5- مبتلایان به خنازیر می توانند در حدود سیصد گرم جوشانده ی برگ «گردو» را در وان حمام بریزند و بدن خود را شستشو دهند.

6- ضماد مغز «فندق هندی» با «سرکه» جهت خنازیر سودبخش است.

7- «شیرابه ی مامیران» ضد خنازیر است.

8- ضماد پخته «گندم» با آب «گشنیز» جهت تحلیل خنازیر مجرب است.

9- ضماد برگ «آفتابگردان» جهت خنازیر مفید است.

10- ضماد ریشه «زنجبیل شامی» در خنازیر درمان خوبی است.

11- ضما «گلپر» با «موم» و روغن جهت خنازیر نافع است.

12- خوردن دم کرده پنج در هزار «رازک» جهت معالجه خنازیر توصیه شده است.

13- ضماد پوست ریشه «کور» جهت درمان خنازیر سودمند می باشد.

14- دم کرده «عدس» با «سرکه» برای خنازیر مفید است .

15- «موسیر»، «والک»، «بومادران»، «پیچک»، «علف سرفه»، «گردو»، «بلوط» و «گزنه» مفید می باشند.

به «جذام» مراجعه کنید.

دماغ بگذارید.

12- طعم «برگ انگور» کمی گس و ترش است.در طب به عنوان مقوی معده و خون دماغ مصرف می شود.

13- نوشیدن جوشانده برگ و پوست «صنوبر کوچک» برای خون دماغ تجویز شده است.

14- پوست سخت بیرون «تخم مرغ» را اگر کوبیده در سوراخ بینی بریزید، خون دماغ را بند می آورد.

15- اسانس، «مینای باغی» خون ریزی را بند می آورد و برای خون دماغ مفید است.

16- شیره عصاره و گیاه «دم اسب»، خون دماغ را بند می آورد.

17- بالا کشیدن گرد «برنج» در بینی، خون دماغ را بند می آورد.

18- «کهربا» مفرح و مقوی قلب بوده و از خون دماغ جلوگیری می کند.

19- جوشانده «اگیر ترکی» برای رفع خون دماغ مفید است.

20- جوشانده 90 تا 100 گرم سرشاخه های گلدار تازه «فرندل» در نیم لیتر آب جهت خون دماغ توصیه شده است.

21- چنانچه چوب درخت «آبنوس» را با آب «بارهنگ» سوده ببویید و قدری از آن را بر پیشانی بمالید، خون دماغ را بند می آورد.

22- «گل تلفونی»، «بومادران»، «بلوط» و «گزنه» مفید می باشند.

6- «نیشکر» برای قطع خونریزی مؤثر است .

4- ریشه «شنگ» برای جلوگیری از اسهال و خونریزی، از برگ آن قویتر است و خوردن خیسانده آن در شراب برای جلوگیری از خونریزی رحم تجویز می شود.

5- مهمترین فایده «زنجبیل سگ» آن است که خون را بند می آورد و دانشمندان با مصرف 30 تا 40 قطره از عصاره آن سه مرتبه در روز خون رحم را بند آورده اند.

6- جوشانده «اگیر ترکی» برای رفع خونریزی رحمی مفید است.

7- پوست ریشه گیاه «پنبه» قاعده آور است و خون رحم را بند می آورد.

8- مغز هسته «هلو» خونریزی رحمی را بند می آورد.

9- مغز هسته «زردآلو» خونریزی رحمی را بند می آورد.

10- «پار شیر»، «بومادران»، «گزنه»، «شاه اسپرم»، «کیسه کشیک»، «بابونه»، «بنفشه عطری» و «گل همیشه بهار» مفید می باشند.

از خونریزی سیه و معده جلوگیری می نماید.

4- خوردن برگ های «شنگ» از خونریزی سینه جلوگیری می کند.

5- خوردن پوست خشک «کدو» جهت خونریزی معده و سینه مفید می باشد.

6- برگ های «بارهنگ» را با «عدس» بپزید و برای معالجه میل نمایید.

7- بیخ و میوه «کنگر بزرگ» جهت جلوگیری از خون ریزی سینه به کار می رود.

8- خوردن نیم مثقال «کهربا» با ادویه مناسب دیگر ، مانع خونریزی سینه است.

9- جوشانده گیاه و گل «نوارس» (نوعی گون) را نوشیدن، از خونریزی سینه و خونریزی معده جلوگیری می نماید.

10- برگ های «هزاربندک» قابض بوده و از خونریزی سینه و معده جلوگیری می نماید.

11- خوردن «کتیرا» با شیر تازه جوشیده، خون ریزی سینه و معده را بند می آورد.

12- «سندروس» از خون ریزی سینه و معده جلوگیری می کند.

13- خوردن «گل سرخ» برای درمان نافع است.

14- «هِنْدبابَرّی» برای قطع خونروی از سینه مفید است .

15- میوه «دیوخار»، «بای شیر»، «بومادران» و «بارهنگ» مفید می باشند.

«شیرین بیان» دهان را بشویید و مضمضه کنید. برای تهیه جوشانده آن دویست گرم از ریشه آن را در یک لیتر آب به مدّت بیست دقیقه بجوشانید. ده دقیقه کنار بگذارید. بعد صاف کنید. آماده استفاده است.

3- «گوجه فرنگی» بخورید. «ویتامین C» آن شما را معالجه می کند.

4- «مازو»، «سیب»، «بلوط»، «شیرین بیان» و «آب لیمو» مفید می باشند.

5- 40 تا 50 گرم «به» را در یک لیتر آب و شراب بخیسانید. پس از 8 روز می توانید دهان را با آن شستشو دهید.

6- خوردن و جویدن و در دهان نگهداشتن «طرخون» درمان آن است.

7- پوست «انار» را بجوشانید. این جوشانده را مضمضه کنید. برای استحکام لثه ها مفید است.

8- شستن دندان و لثه ها با «سماق» مفید است.

9- جوشانده گل «انار» تجویز شده است.

10- «بلخ» (میوه سبز نرسیده ی خرما) دارای ویتامین های C و E و مقدار زیادی تانن هست. از خون ریزی لثه و معده جلوگیری می کند.

11- جویدن «خرفه» خونریزی لثه را از بین می برد.

12- مالیدن «گشنیز» به دندان برای تقویت لثه ها و قطع خونریزی آن مفید است .

7- آب میوه ی «به» برای معالجه خونریزی «معدی» تجویز شده است.

8- نوع کوهی «زالزالک» از بستانی کوچکتر و قابض تر از سنجد بوده و از خونریزی معدی جلوگیری می کند.

9- میوه «بلوط» کمی دیر هضم است ولی چون هضم شود غذاییت بسیار داشته و از خونریزی سینه و معده جلوگیری می نماید.

10- جوشانده و پخته «لوئی» برای جلوگیری از خونریزی معدی نافع است.

11- خوردن میوه و پوست«نارون» از خونریزی معدی و سینه جلوگیری می کند.

12- خوردن برگ های «شنگ» خونریزی معده را بند می آورد و از خونریزی سینه جلوگیری می کند.

13- دانشمندان با مصرف 30 تا 40 قطره از عصاره «زنجبیل سگ» - سه مرتبه در روز - خونریزی های معدی را بند آورده اند.

14- «سندروس» از خونریزی سینه و معده جلوگیری می کند.

15- برای خونریزی معده از «کنگر» بزرگ استفاده کنید.

16- خوردن «خون سیاوشان» از خونریزی معده و سینه جلوگیری می کند.

17- جوشانده گیاه و گل «نوارس» و نوشیدن آن از خونریزی سینه و خونریزی معده جلوگیری می نماید.

18- «بلوط»، «سیب کال»، «بیدمشک»، «بومادران»، «کیسه کشیک» و «مازو» مفید می باشند.

است.

4- کمپرس جوشانده ریشه «پامچال» درمان کننده مؤثریست. یکصد گرم از ریشه تازه پامچال را در یک لیتر آب بجوشانید تا حدود یک سوم حجم آن بجوش برود و کم شود. بعد آن را صاف کنید و با آن، محل موردنظر را کمپرس کنید.

10- میوه «لیچی» در موارد اختلالات عصبی و دردهای عصبی تجویز می شود.

11- «شاهدانه» برای درد اعصاب مفید است .

5- «سنا» تجویز می شود.

6- خوردن یک مثقال عصاره ی ریشه ی «جنطییانا» جهت تسکین مفید است.

7- آشامیدن جوشانده بیخ خارهای دارویی با شکر مفید است.

8- خوردن «سریش» مفید است.

9- آب نیم گرم «به» را ضماد کنید، مفید است.

10- مقدار شصت تا یکصد گرم از ریشه «سنبل الطیب» خشک را در یک لیتر آب جوش بخیسانید. صاف و شیرین سازید. روزانه در سه وعده قبل از غذا بنوشید.

11- 800 گرم «بنفشه» تازه را بجوشانید و صاف کنید. سپس مخلوط با 3 کیلو قند بپزید و شربت تهیه کنید. اگر بنفشه تازه میسر نشد بنفشه خشک را به مدّت زیادتری بجوشانید.

12- ضماد «سیب» برای تسکین درد چشم نافع است.

9- مضمضه و نوشیدن آب خیسانده سبز تازه «نخود» جهت از بین رفتن درد دندان نافع است.

10- اگر «زیره» را با «سرکه» جوشانیده و آب آن را مضمضه نمایید، درد دندان را ساکت می کند.

11- خوردن آب «برگ چغندر» جهت دندان درد مفید است.

12- مضمضه جوشانده «زیره» درد دندان را ساکت می کند.

13- مضمضه جوشانده «زردچوبه» جهت درد دندان مفید است.

14- بخور بذر «تره» با «موم» و «قطران»، درد دندان را تسکین می دهد و پوسیدگی آن را راکد می کند.

15- مالیدن «فلفل» به لثه، درد دندان را ساکت می کند.

16- مضمضه جوشانده «سیاه دانه» در «سرکه» جهت تسکین درد دندان و محکم شدن دندان سود بسیار دارد.

17- جویدن ساقه و «برگ «نعناع»» درد دندان را از بین می برد.

18- مضمضه با آب ریشه «آفتابگردان» درد دندان را تسکین می دهد.

19- غرغره و مضمضه آب فشرده خام «کدو» مخلوط با کمی آب لیمو جهت درد دندان مفید می باشد.

20- برای تسکین درد دندان کمی آب «پیاز» را با پنبه آغشته و آن را در حفره دندان کرم خورده بگذارید.

21- «بابا آدم» برای دندان درد مفید می باشد.

22- مضمضه جوشانده «مازریون»، مخصوصاً نوع سیاه آن مسکن درد دندان است.

23- برای تسکین درد دندان دم کرده «ریشه انار» بسیار مؤثر است.

24- مضمضه دم کرده «زیره سبز» برای تسکین درد دندان مفید است .

25- «ریوند» و «تخم کدو» برای معالجه درد دندان نافع می باشند.

5- از اعضای سبز «سیب زمینی» از جمله برگ و ساقه آن که سولانین دارد و اثر آن تخدیر کننده است، در استعمال خارجی برای تسکین دردهای روماتیسمی و عصبی استفاده می شود.

6- عصاره گیاه «شاهدانه» مفید است.

7- در استعمال خارجی، اگر «سبوس گندم» را در داخل پارچه ای گرم کرده و روی عضو دردناک از روماتیسم و درد مفاصل و درد پهلو بگذارید و مرتباً همین که سرد شد گرم کرده، تجدید کنید، درد را تسکین می دهد.

8- اسانس «پرتقال»، روغن مالیدنی مؤثری برای تسکین درد روماتیسم است.

3- «پیاز دشتی» جهت درد شقیقه مفید می باشد.

4- بوییدن گل های خوشبوی «عشبه» درد شقیقه را برطرف می کند.

5- «سنا» را جهت درد شقیقه تجویز می نمایند.

2- اگر تا چند روز، هر روز در حدود 30 گرم از دم کرده «کلم» خورده شود، برای درد طحال مفید است.

3- «خردل» برای تسکین درد کبد و طحال نافع است.

5- اگر داروهای مسهل با دم کرده «مرزه» خورده شود برای درد قلب مفید است.

کنید. در جای خنکی قرار دهید تا مدّتی بماند. سپس آن را صاف کنید و هر روز صبح ناشتا یک فنجان کوچک از آن بنوشید.

9- «لوبیای سبز» دارای ماده ایست که جهت درد کلیه مفید است.

10- برگ پخته «چغندر» به خصوص اگر با دنباله قرمز رنگ آن، با «سرکه» و خردل خورده شود، مفید می باشد.

11- اگر برگ و ساقه سبز «خُرفه» را مانند سالاد با «سرکه» بخورید، نافع است.

12- «ریوند» دردهای کلیه، مثانه و رحم را تسکین می دهد.

13- «جو دو سر» (یولاف) را با پوسته خارجی آن به مقدار 20 گرم در یک لیتر آب بجوشانید. این جوشانده برای درد کلیه نافع است.

16- مضمضه «زیره» سیاه و «سرکه» مخلوط با مرزه بسیار نافع است.

17- جوشانده «بارهنگ» را سه بار در هر روز غرغره کنید. جوشانده بارهنگ: بیست و پنج گرم از برگ های خشک بارهنگ را در نیم لیتر آب به مدّت سه دقیقه بجوشانید. پانزده دقیقه کنار بگذارید تا خنک شود، سپس صاف کنید.

18- غرغره جوشانده برگ «سیب» برای گلودرد مفید است.

19- از «بادیان خطائی» برای گلودرد استفاده می شود.

20- آب «کرفس» خام را بگیرید و با آب لیموی ترش تازه مخلوط کنید و غرغره کنید. هر روز چندبار تکرار کنید.

21- 30 تا 50 گرم ریشه خشک «ختمی» را بکوبید و قطعات ریز آن را به مدّت 1 تا 2 ساعت در یک لیتر آب سرد بخیسانید و سپس آن را تا 10 دقیقه بجوشانید. پس از سرد شدن آن را صاف کنید و روزی چندین بار با آن غرغره نمایید.

22- «اسفناج» مفید است.

23- غرغره با «شیره جو» که آن را کشک الشعیر گویند برای درد گلو نافع است .

24- «ازگیل»، «اسطوخودوس»، «جو»، «چوبک»، «بارهنگ»، «سیب»، «همیشه بهار کوهی»، «رازیانه»، «پیاز»، «بابونه»، «شیرین بیان»، «لبیده»، «خردل سیاه»، «خردل سفید»، «علف ریه»، «زوفای خشک»، «برگ جو»، «بلوط»، «پونه کوهی»، «بنفشه»، «گل تلفونی»، «ریحان»، «شلغم»، «غافت»، «کرفس»، «لیمو»، «شاه اسپرم» مفید می باشند.

25- به موارد «آنژین» نیز توجّ کنید.

6- ضماد ترکیبی از «مرزه» و «زیره» پخته شده در «سرکه» مخلوط با «بابونه» بسیار مفید است. درد گوش را این مایع با چکاندن آن در گوش برطرف می کند.

7- چکاندن آب جوشانده ی «برگ سنجد تلخ» در گوش، درد آن را درمان می کند.

8- چکاندن «روغن بادام تلخ» در گوش جهت تسکین آن مفید است.

9- اگر چند قطره آب نیم گرم «چغندر» را در گوش بچکانید درد آن را ساکت می کند. مخصوصاً اگر با روغن بادام یا «عسل» مخلوط کرده باشید.

10- چکاندن آب گرم «برگ گردو» در گوش، درد آن را تسکین می دهد و چرک آن را بیرون می آورد.

11- چون برگ بوته «افسنتین» را در آب با الکل و یا روغن بجوشانید و با آن گوش را بخور دهید، درد گوش را ساکت می کند.

12- چکاندن جوشانده «صمغ انجدان» در گوش جهت درد گوش توصیه شده است.

13- چنانچه برگ و ریشه «ملج» را کوبیده و با روغن بجوشانید و آن را در گوش بچکانید، درد آن را ساکت می کند.

14- چکاندن عصاره آب «گل سرخ» در بینی در درمان درد مؤثراست.

15- مالیدن ضماد دانه های «کرچک» به بناگوش برای گوش درد سودمند می باشد.

16- دود و بخور دانه های «تاجریزی» برای گوش درد مفید است.

17- اگر چند قطره از عصاره «نعنا» مخلوط با آب «عسل» در گوش چکانیده شود درد گوش را تسکین می دهد.

9- بهترین دارو دم کرده رقیق «سوسنبر» است. (شرح در تجویز 1 «سکسکه»)

10- رژیم «گلابی» رسیده مفید است. هر روز بیش از 200 گرم «گلابی» نخورید. به جای مصرف «گلابی» می توان از دم کرده برگ «گلابی» استفاده کرد.

11- از شربت «سنبل الطیب» استفاده کنید.

12- خوردن چند شاخه «نعناع» همراه با آب انار ترش مسکن است.

13- «رب به ترش» درد معده را تسکین می دهد.

14- به «درد شکم» و «دل درد» نیز توجّه کنید.

14- «آلبالو» برای درد مفاصل مفید می باشد.

15- «سیب»، سموم بدن، مخصوصاً اسید اوریک را دفع می کند و در نتیجه درمان خوبی برای مبتلایان به درد مفاصل است.

16- میوه «حب الصنوبر» برای درد مفاصل نافع است.

17- دم کرده بیست وپنج تا سی گرم در هزار گیاه «مینا» را جهت درد مفاصل تجویز کرده اند.

18- «ترشی کهنه سیر» جهت درد مفاصل مفید است.

19- چون «زنجبیل» کوبیده را روی آبگوشت پاشیده و بخورید، درد مفاصل را تسکین می دهد.

20- «پیاز دشتی» جهت درد مفاصل مفید است.

21- استشمام آب جوشانده «بادرنجبویه» جهت درد مفاصل مفید است.

22- ضماد 1 گیر ترکی»، 3«اگیر ترکی» جهت درد مفاصل توصیه شده است.

23- از جوشاندن گیاه «خارخسک» در روغن کنجد، روغنی به دست می آید که مالیدن آن درد مفاصل را تسکین می دهد.

24- ضماد گیاه «خارشتر» با «سرکه» برای تسکین درد مفاصل توصیه شده است.

25- مالیدن کوبیده ریشه «چوبک» جهت درد مفاصل سودمند است.

26- «سنا» را جهت درد مفاصل تجویز می نمایند.

27- ضماد شهد «فلوس»، درد مفاصل را تسکین می دهد.

28- خوردن «بذر مخلصه» جهت رفع درد مفاصل تجویز می شود.

29- سر شاخه های گلدار «ناخنک» برای درد مفاصل تجویز می شود.

30- چنانچه دو مثقال «قنطوریون باریک» را با هفتاد مثقال آب بجوشانید تا مقدار آب آن نصف شود و بعد با شکر یا «عسل» شیرین کرده بنوشید، برای درد مفاصل مفید است.

31- دانه های «نیلوفر پیچ» که به حب النیل معروف است، برای درد مفاصل مفید است.

32- مالیدن «روغن شاهدانه» جهت درد مفاصل نافع است.

33- خوردن «گلنگبین» بعد از غذا جهت مبتلایان به درد مفاصل مفید است.

ص: 159

34- ضماد «تخم کتان» با «اسفرزه» جهت تسکین درد مفاصل تجویز می شود.

35- ضماد پخته تمامی میوه «بالنگ» در «سرکه» برای درد مفاصل نافع است.

36- خوردن «تخم ترب» و «ریشه ترب» برای درد مفاصل مفید است .

37- «سیر» تسکین دهنده درد مفاصل است .

می باشد.

14- «پیاز دشتی» مفید است.

15- «بادام» به سبب لعابی که دارد جهت پیچش شکم مفید می باشد.

16- آشامیدن جوشانده ی ساقه های زیرزمینی «مَرغ» مفید می باشد.

17- جوشانده «سوسنبر» مسکن است.

18- خوردن روغن میوه شیرین «بادام» مفید می باشد.

19- خوردن «حسن لبه» مفید است.

20- «کرفس سنگ» توصیه شده است.

21- «عرق کفری» تسکین می دهد.

22- بو داده «تخم تره» قاطع است.

23- میوه «برگ بو» برای دل پیچه مفید است .

24- «هویج» دل پیچه را تسکین می دهد.

13- عرق برگ «شاهسپرم» برای رفع دل درد تجویز می شود.

14- خوردن پخته «پیاز» در شیر برای رفع درد دل به کار می رود.

15- «آویشن»، «نعناع»، «کاکوتی»، «بابونه»، «سیب»، «بارهنگ»، «بهار نارنج»، «تیول»، «رازیانه»، «شیرین بیان»، «سوسنبر»، «سنبل الطیب»، «گلپر»، «کدو»، «گردو»، «گل همیشه بهار»، «شاه اسپرم»، «برگ مو»، «شاه پسند وحشی»، «میوه نسترن» و «میوه گل سرخ» مفید می باشند.

16- به «درد شکم» نیز توجّه کنید.

به «مرض قند» مراجعه کنید.

بلکه بایستی آن را در آب خیس کرد و چون خوب خیس خورد، آن را صاف کرده، با کمی «نبات» یا شکر نوش جان نمود.

9- «گل بنفشه» برای درمان دیفتری و سردرد اطفال تجویز می شود.

ص: 165

3- «کره» با «عسل» جهت ذات الریه تجویز می شود.

4- «پیاز» دارای چندین نوع قند بوده و با کمک نیتراتهایی که دارد، ادرار را زیاد می کند و در معالجه ذات الریه تجویز می شود.

5- «گل بنفشه» برای درمان ذات الریه تجویز می شود.

6- گل «گل رنگ» مانند دانه هایش دارای اثر مسهلی است. جوشانده 12 تا 24 در هزار آن در ذات الریه تجویز می شود.

7- شربت «نیلوفر آبی» جهت ذات الریه تجویز می شود. دستور تهیه: گل نیلوفر تازه را در چهار برابر وزن آن بخیسانید و بجوشانید. بعد از صاف کردن با مقداری قند به قوام آورید و اگر گل تازه نباشد، گل خشک را در هشت برابر آب، خیس کنید.

8- 800 گرم «بنفشه» تازه را بجوشانید و صاف کنید. سپس مخلوط با 3 کیلو قند، بپزید و شربت تهیه کنید، اگر بنفشه تازه میسر نشد، خشک آن را به مدّت زیادتری بجوشانید.

9- آب «پیاز» خام را مخلوط با «آب لیمو» بنوشید.

10- مخلوطی از آب «شلغم»، آب «هویج» و آب «کرفس» خام مفید است.

11- در لهستان «سیر» و فرآورده های آن برای کنترل ذات الریه در کودکان تجویز می شود.

12- «فلفل قرمز» به صورت مشمع طبی برای ذات الریه اثر مفید دارد.

ص: 167

2- انواع «کرفس» به علّت داشتن «ویتامین C» از رقّت خون جلوگیری می نمایند.

3- میوه «تمشک» رقّت خون را درمان می کند.

4- برگ ها و ساقه های «غازیاقی» به علّت داشتن «ویتامین C» زیاد برای رقّت خون مصرف می شود.

5- «لوبیا» مثل تمام سبزی ها دارای «ویتامین C » بوده و از رقیق شدن خون جلوگیری می کند.

6- «شلغم» از رقّت خون جلوگیری می کند.

7- قسمت های مختلف گیاه «منداب» به علّت داشتن «ویتامین C» زیاد، جهت معالجه رقّت خون تجویز می شود.

8- «برگ و گل لادن» ضد رقّت خون می باشد.

9- برگ های «هزاربندک»، قابض بوده و رقّت خون را معالجه می نماید.

10- قسمت گوشتدار و میوه سان «نسترن» دارای مقدار زیادی «ویتامین C » است. از رقت خون جلوگیری می کند.

11- شیره تازه انواع «شیر پنیر» برای رقّت خون مفید می باشد.

12- «لیمو ترش»، «لیمو شیرین»، «آب لیمو» و سایر میوه های ترش، «کاهو»، «سبزیجات خوراکی و خورشتی»، «کرفس» و «کاسنی» مفید می باشند.

3- «سیب»، سموم بدن، مخصوصاً اسید اوریک را دفع می کند و درمان خوبی برای روماتیسم است.

4- اقسام مختلف «گوجه» برای معالجه روماتیسم تجویز شده اند.

5- «آرتیشو» برای مبتلایان به روماتیسم مفید می باشد.

6- «آلبالو» برای مبتلایان به روماتیسم غذای مفیدی است.

7- «تمشک» بهترین درمان روماتیسم است.

8- ساقه زیرزمینی «توت فرنگی» درمان خوبی برای درمان روماتیسم است.

9- «گلابی» برای مبتلایان به روماتیسم مفید است.

10- ناشتا خوردن یک استکان آب پوست سبز «لوبیا»، ناشتا روماتیسم را معالجه می کند.

11- «انگور»، روماتیسم را معالجه می کند.

12- «آب غوره»، ضد روماتیسم است.

13- انواع «کرفس» برای مبتلایان به روماتیسم مفید می باشد.

14- ضماد برگ های سفت «کلم» مسکن دردهای روماتیسمی است.

15- «لیمو ترش» برای درمان روماتیسم مفید است.

16- «گرمک» از روماتیسم جلوگیری می کند.

17- «طالبی» برای روماتیسم مفید است.

18- «والک»، درد روماتیسم را تسکین می دهد.

19- خمیر گرم کرده ی «سبوس گندم» در قسمت های دردناک روماتیسم، مفید شناخته شده است.

20- مالیدن تفاله ی «انگور» در حمام به بدن باعث تسکین درد روماتیسم می شود.

21- چون ضماد پوست تازه «گردو» با «حنا» را بر محل دردهای روماتیسم بگذارید، درد آن را تسکین می دهد.

22- «تره» برای از بین بردن ذرات و رسوبات زردرنگ از ادرار مبتلایان به روماتیسم تجویز شده است.

23- ضماد «اسطوخودوس» مفید است.

24- برگ های «آقطی» برای درمان روماتیسم به کار می رود.

ص: 172

25- دم کرده 8 تا 15 گرم «شالک» در نیم لیتر آب و جوانه پوست درخت شالک، برای مبتلایان به روماتیسم تجویز می شود.

26- کمپرس جوشانده ساقه های گلدار «صنوبر کوچک» برای تسکین درد روماتیسم نافع است.

27- برای معالجه روماتیسم جوشانده شصت گرم ریشه «شنگ» را تجویز کرده اند.

28- برگ «زبان گنجشک» برای درمان روماتیسم تجویز می شود.

29- مالیدن خشک «زنجبیل» و آب تازه زنجبیل برای معالجه روماتیسم نافع است.

30- جوشانده سی تا شصت در هزار گل «باقلا» برای درمان روماتیسم مفید است.

31- برای درمان روماتیسم از «زنجبیل سگ» استفاده می کنند.

32- نوشیدن «آب معدنی شلف» درمان خوبی برای روماتیسم است.

33- «برگ غافت» برای روماتیسم توصیه شده است.

34- ریشه «بابا آدم» برای درمان روماتیسم اثر فراوان دارد.

35- بیخ «اگیر ترکی» دارای صمغ و لعاب بوده و برای درمان روماتیسم سودمند می باشد.

36- میوه «انگور فرنگی» برای مبتلایان به روماتیسم مفید است.

37- اگر «خیار» را با پوست فشار دهید و آب آن را بگیرید و با آن دوغ درست کنید، برای رماتیسم بسیار مؤثر است.

38- مصرف جوشانده «گزنه»، روماتیسم را تسکین و درمان می کند.

39- یکصد گرم از برگ و ساقه های گلدار «مریم گلی» خشک یا تازه را در میان دو لیتر آب، ده دقیقه بجوشانید. صاف کنید و آن را در داخل وان حمام بریزید. در وان بخوابید و نقاط دردناک را ماساژ دهید.

40- دم کرده «زیرفون» مفید است.

41- از جوشانده کاکل «ذرت» استفاده کنید. شرح در تجویز 26 نقرس آمده است.

42- جوشانده برگ های «آقطی» (به طریق تجویز 1 اختلالات کلیوی) مفید است.

43- مقدار یکصد گرم از برگ های تازه یا خشک «سوسنبر» را در دو لیتر آب جوش به مدّت کافی خوب بخیسانید. گرماگرم آن را در داخل پارچه نازکی بپیچید و به صورت کمپرس روی محل های دردناک بگذارید.

ص: 173

44- نوشیدن جوشانده «سیب» (شرح در تجویز 1 «تبخال») دردهای بحرانی انواع روماتیسم را تسکین می دهد.

45- مقدار سی گرم برگ «درخت فندق» را با بیست گرم برگ «درخت گردو» مخلوط کنید. مقداری نمک آشپزخانه بر روی آن بپاشید و روی آن ها «روغن زیتون» بریزید. ظرف محتوی آن را روی آتش ملایمی بگذارید تا خوب بجوشد و برگها پخته شود. بعد خوب بکوبید و با این محلول نقاط مورد درد و ناراحتی را خوب ضماد کنید و مالش دهید.

46- نوشیدن مداوم جوشانده «بنفشه فرنگی» مفید است.

47- «تمشک» برای تسکین درد روماتیسم بسیار نافع است.

48- نیم مشت «جعفری» خشک را در نیم لیتر آب بجوشانید و گرما گرم بنوشید.

49- یک مشت «ازگل خلنگ» را در یک لیتر آب بجوشانید تا به یک سوم تقلیل یابد. این شربت را به تواتر حداقل سه بار در شبانه روز مصرف نمایید.

50- تانن و املاح معدنی پتاسیم موجود در «گلابی» اسیداوریک را به هر اندازه باشد حل می کند. لذا برای روماتیسم مفید است.

51- دم کرده 15 تا 25 گرم «کاکوتی» در یک لیتر آب جوش مفید است.

52- آب ساقه و برگ های تازه «علف هفت بند» مفید است.

53- «کرفس» را بکوبید. با «آرد برنج» مخلوط کنید و به صورت ضماد خمیری شکل در آورید. این ضماد را روی نقاط دردناک بدن بگذارید.

54- ضماد «خردل»ی که توأم با آرد تهیه شده باشد مفیدترین نوع برای کاستن دردهای روماتیسمی است.

55- مقداری «سیر» را رنده کرده و 2 برابر «روغن کامفر» به آن بیافزایید و کاملاً مخلوط کنید.

56- «سرکه» را مخلوط با «انگور فرنگی سبز» و «عسل» کرده»، بخورید.

57- مصرف آب میوه تازه در معالجه روماتیسم نقش دارد.

58- یک راه تقلیل عکس العمل التهابی روماتیسم، مصرف انواع ماهی های آب سرد مثل «ماهی خال مخالی» (اسقومری)، «شاه ماهی»، «ساردینها» و «قزل آلا» و یا «ماهی آزاد» است.

ص: 174

59- به «درد رماتیسمی» مراجه کنید.

60- به علّت وجود تارتارات اسید دو پتاسیم در «آب غوره»، برای روماتیسم حاد بسیار نافع است.

61- پوست «سیب» خشک شده به صورت جوشانده برای روماتیسم مفید است.

62- جوشانده میوه رسیده و خشک شده «کیوی» برای معالجه روماتیسم مصرف می شود.

63- مغز هسته «هلو» برای روماتیسم مفید است .

64- 1 وت»، 4«توت»، «زردآلو»، «چای جاوه» (چای نمسه)، 1 یلاس»، 4«گیلاس»، «انگورها»، «قوتها» و «مرکبات»، «زنجبیل»، «آب کدو»، «آرتیشو»، «کنگر»، «دارچین»، «آقطی»، «کاکوتی»، «برگ بو»، «گل بنفشه»، «بیدمشک»، «توت فرنگی»، «تمشک»، «چوبک»، «کاکل ذرت»، «زیتون»، «شنبلیله»، «اسفند»، «گل شب بو»، «چای کوهی»، «گل آفتابگردان»، «ترنجبین»، «موسیر»، «پیاز»، «والک»، «فنق»، «علف مَرغ»، «کلم»، «گزنه»، «همیشه بهار»، «شیرین بیان»، «گل گاوزبان»، «شاه اسپرم» ، «کرفس» و «شاهدانه» مفید می باشند.

2- «تره تیزک»، «تخم پیازچه» و «آب لیمو» مفید می باشند.

3- ضماد مخلوطی از «روغن گل سرخ» و «کندر» از ریزش مو جلوگیری می کند.

4- جوشانده «سنا» مخلوط با «سرکه» مفید است.

5- یک نوع از «ویتامین B» به نام اسید پانتوتیک در «گوجه فرنگی» می باشد که برای جلوگیری از ریزش مو بسیار مفید است.

6- ضماد سوخته «سیاه دانه» مخلوط با «موم روغن» و «حنا» برای جلوگیری از ریختن مو مفید است.

7- نوشیدن مخلوطی از عصاره «کاهو»، «هویج» و «یونجه» بسیار نافع است.

8- «بلال» از ریزش مو جلوگیری می نماید.

9- «روغن کفری» (پوست شکوفه خرمای نر) که پس از رسیدن با مواد وسط آن نیم کوب کرده با مساوی آن «روغن زیتون» مخلوط نموده، سه چهار روز، روزی چندبار آن را به هم زده و یکنواخت سازند داروی خوبی است که مالیدن آن مقوی مو بوده و از ریزش آن جلوگیری می کند.

10- چنانچه «برگ درخت بنه» را کوبیده و بر محّل ریزش مو بمالید، باعث روبیدن مو شده و مو را دراز نگاه می دارد.

11- وجود گوگرد در «انجیر» باعث زیاد شدن مو شده، از ریزش آن جلوگیری می نماید.

12- اگر «ریشه ی گزنه» را در الکل شصت درجه خیس کنید و آن را پانزده روز در آفتاب بگذارید و بعد صاف کنید، مایعی به دست می آید که چنانچه سه قاشق آن را با آب مخلوط کرده، به سر بمالید، از ریزش مو جلوگیری می نماید.

13- ضماد «برگ سدر» و شستشو با آن جهت تقویت مو و جلوگیری از ریزش آن سودمند می باشد.

14- «خرمای رسیده» از ریزش مو جلوگیری میکند.

15- جوشانده برگ و لفافه سبز میوه «گردو» از ریزش مو و طاسی جلوگیری می کند.

16- شستشو با «حسن لبه» جهت تقویت مو و جلوگیری از ریزش آن نافع است.

17- ضماد «کنگر» از ریزش مو جلوگیری می نماید.

18- «پیاز» به علّت داشتن گوگرد، موهای سر و صورت را تقویت کرده و از ریزش آن ها جلوگیری می نماید. مقدار خوراک تا 5 گرم است.

ص: 176

19- «سیر» برای جلوگیری از ریزش مو مفید می باشد.

20- مالیدن «آرد ثعلب» بر سر، مقوی مو بوده و از ریزش آن جلوگیری می کند.

21- مالیدن عصاره برگ و ساقه «کاهو» بر سر، مانع ریزش مو می باشد.

22- ضماد له شده گیاه تازه «گل لادن» بر سر، پیاز مو را تقویت کرده و از ریزش آن جلوگیری می کند.

23- شستشوی سر با «ماست»، مو را تقویت می کند و از ریزش آن می کاهد.

24- استمرار خوردن «سیر»، موجب ریختن موی سفید و روییدن موی سیاه است.

5- اگر شما «عسل» تازه را روی پینه های دست و پا و زبری های روی زانو و آرنج بمالید، آن ه را از بین خواهد برد.

6- روغن «انگور» بسیار محلل، گرم کننده بدن و نرم کننده پوست است.

7- روغن مغز هسته «زردآلو» اعم از تلخ و شیرین زبری پوست را رفع می کند.

8- پنیر تازه (دلمه) معالج خشکی پوست است.

9- آب «خیار»، پوست بدن را نرم می کند.

10- جوشانده میوه نارس «بامیه» چون نرم کننده و لطیف کننده پوست است برای زبری پوست مفید است .

13- ضماد برگ «زیتون» برای التیام زخم نافع است.

14- «دارچین» برای ضدعفونی زخمها بسیار مفید است.

15- در شبه جزیره مالایا برای قطع خونریزی و التیام زخم، ساقه «نیشکر» را روی زخم می گذارند.

16- در هندوستان از بیخ «زردچوبه» در استعمال خارجی برای التیام زخم استفاده می شود.

17- آب «لیمو ترش» به صورت محلول شست و شو برای تمیز کردن زخم به کار می رود .

18- در استعمال خارجی، ضماد «بامیه» روی انواع زخمها گذارده می شود و التیام دهنده است .

3- عصاره «گل انار» که به گلنار فارسی معروف است با «گلاب» مفید است.

7- تنقیه جوشانده چوب «سدر» جهت زخم روده مفید است.

8- «شیر برنج» بهترین غذا برای مبتلایان به زخم روده می باشد.

9- تنقیه محلول «حضض» جهت زخم روده مفید است.

10- خوردن گل و ریشه «نیلوفر آبی» برای زخم روده مفید است.

11- «موز» ملین معتدلی است و شفای زخمهای روده ای را تسریع می نماید.

12- خوردن روغن «به» برای زخم روده مفید است.

13- خوردن میوه «برگ بو» با «عسل» برای زخم روده مفید است .

14- اگر آب پخته «خندروس» را صاف کرده تنقیه نمایید برای زخم روده مفید و جانشین ذرت است.

15- «بادام شیرین»، «ماءالشعیر»، «بولاغ اوتی»، «خون سیاوشان»، «شاه توت» و 1 لف چشمه»، 3«علف چشمه» مفید هستند.

13- «تخمه کدو» برای مبتلایان نافع است.

14- زرده ی عسلی «تخم مرغ» مفید است.

15- نوشیدن «عرق برگ بارهنگ» برای زخم معده و زخم های داخلی بسیار مفید است.

16- «روغن کنجد» روی خمول (پرزها) معده را پوشانده، آن ها را چرب و نرم نگاه می دارد. از این رو جهت مبتلایان به زخم معده ارزش زیادی دارد.

17- میوه «بلوط» برای دل پیچه و زخم معده و روده نافع است.

18- عصاره «شیرین بیان» همراه با «عسل» جهت مبتلایان به زخم معده بهترین اکسیر است، زیرا از انبساط و انقباض معده جلوگیری کرده و این آرامش جدار معده، سبب بهبود زخم می شود.

19- از میوه و برجستگی های روی ساقه «مورد» جهت معالجه زخم معده استفاده کنید.

20- بو داده «برنج» جهت رفع زخم معده نتایج نیکو دارد. برای این کار اگر برنج را به طوری بو دهید که رنگ آن سرخ و تیره و سیاه نشود و نسوزد و بعد ده تا پانزده مثقال آن را صاف کرده ناشتا بیاشامید، سودمند می باشد.

21- برای درمان زخم معده و روده، نوشیدن جوشانده گیاه «دم اسب» معجزه است.

22- قسمت های مختلف گیاه «شاهدانه» آرام کننده دردهای معدی است.

23- اگر «انجیر» و «عسل» را به نسبت مساوی با هم مخلوط نمایید، بسیار مفید است.

24- ریشه «شیرین بیان» را شسته و بجوشانید تا به صورت شیره در آید. 50 گرم از این شیره غلیظ را با آب مخلوط کرده، قبل از هر وعده غذا یک یا دو جرعه بنوشید.

25- دکتر چارمت استاد دانشگاه سانه فورت کالیفرنیا اظهار کرده که بیش از یکصد نفر که مبتلا به زخم معده بوده اند با تجویز مصرف یک ربع لیتر عصاره «کلم» جوشانده شده قبل از صبحانه، درمان نموده و گفته است بیمارانی را که کاملاً مأیوس بوده اند در مدّت 15 روز، بهبود بخشیده است، چون کلم دارای مقدار زیادی سولفور و ید است.

26- برای درمان زخم معده، مصرف «حبوبات»، «بقولات» و «سبزی ها» را افزایش دهید.

ص: 188

27- «خارخاسک»، «رازیانه»، «سوسنبر»، «نعنا»، «کتان»، «کنگر»، «بابونه» و «گل همیشه بهار» مفید می باشند.

2- پاشیدن برگ خشک کوبیده «عنّاب» جهت درمان زخم های خوره ای مفید است.

15- آب «گریپ فروت» مقاومت بدن را در مقابل گسترش و ناراحتی زخمهای عفونی افزایش می دهد.

16- از اسانس «پونه کوهی» به صورت پماد برای ضدعفونی کردن زخمها استفاده می شود.

5- «برگ تازه هویج» را بجوشانید. روی پارچه تمیزی بگذارید. محل زخم را ضماد نمایید. یا «آب هویج» را با «شیر گاو» و کمی نمک مخلوط کرده، زخم را بشویید.

6- از «آب اکسیژنه» یا محلول «مرکور کُرم» برای شستشوی این گونه زخمها استفاده نمایید.

7- «بلوط»، «توت فونه»، «مازو»، «بنفشه» و «بیدمشک» مفید می باشند.

به آن بیفزایید و دوباره بجوشانید تا شربت، کاملاً بقوام آید و سفت شود. در هر روز سه بار، نصف قاشق از آن بخورید.

4- جوشانده گل و برگ و ساقه «گاو زبان» را طبق تجویز 27 نقرس مصرف کنید.

5- چهار عدد «سیب» را پوست کنده قطعه قطعه کنید. داخل یک لیتر آب بریزید. یک مشت «کشمش» و 15 گرم «عنّاب» به آن بیفزایید. سپس آن را یک ساعت بجوشانید. آن را صاف کنید. با 150 گرم شکر شیرین کنید و دوباره روی آتش بگذارید تا به قوام آید و شربت سفتی شود. سپس هر بار چند قاشق از آن بخورید.

6- چند قطره «آب لیمو» در کف دست بریزید و به بینی بکشید. در همان حال داخل بینی را با «کره» تازه یا «روغن نباتی»، چرب کنید.

7- اگر جوشانده ی تکه ای از ریشه «ریواس» را در بینی بریزید زکام را برطرف می کند.

8- جوشانده ی «خرمای رسیده» برای زکام مفید است.

9- استنشاق آب جوشانده ی «بومادران» جهت درمان زکام توصیه شده است.

10- کمپرس جوشانده «سیاه دانه» بر سر، زکام را درمان می کند.

11- در «شلغم» یک ترکیب میکرب کش با طیف وسیع وجود دارد که بسیاری از میکرب ها و ویروس ها را از بین می برد. لذا زکام را معالجه می کند.

12- بوییدن «مرزنگوش» و نوشیدن جوشانیده آن معالج زکام است.

13- عصاره ی «ریحان» با شیر برای درمان زکام به کار می رود.

14- جوشانده «سبوس گندم»، درمان زکام های سخت است.

15- «بولاغ اوتی» زکام را شفا می بخشد. بهتر است شیره ی آن را گرفته و همه روزه صبح و عصر یک قاشق سوپ خوری به بیمار بدهید.

16- ریشه گل و برگ دو برادر «پنیرک» و «ختمی» را برای معالجه زکام مصرف نمایید.

17- بو کردن «سیاه دانه» جهت زکام مفید است.

18- جوشانده ی «تره» برای درمان زکام به کار می رود.

19- بوییدن شکوفه «نارنج» که به «بهار نارنج» معروف است، رمان زکام است.

20- دم کرده «آویشن» شیرازی جهت زکام تجویز شده است.

21- «گل همیشه بهار» مفید است.

ص: 193

22- به موارد سرماخوردگی نیز توجّه کنید.

23- دم کرده «پونه کوهی» برای زکام مفید است .

24- آشامیدن دم کرده «مرزنگوش» زکام را قطع می کند.

25- «آقطی»، «سوسنبر»، «بنفشه»، «ذرت»، «شیرین بیان»، «کرفس» و «گل گاوزبان» مفید می باشند.

26- به موارد «گرفتگی بینی» نیز توجّه کنید.

15- ضماد دانه های «تخم کتان» با پوره و خاکستر جهت زگیل مفید است.

16- چون میوه «خرنوب» را دو پارچه کرده و یک پارچه را روی زگیل بچسبانید، آن را از بین می برد.

17- اگر «بادنجان» را بسوزانید و خاکستر آن را با «سرکه» خمیر نمایید و به زگیل بمالید، زگیل کنده می شود.

18- «شیره انجیر»، «گل همیشه بهار» و «چوبک» مفید می باشند.

«برگ انواع توت»، «برگ سیب درختی»، «ریشه کاسنی»، «برگ و ریشه گیاه بابا آدم»، «گل خشک اسطوخودوس»، «گل گاوزبان»، «دارچین»، «زنجبیل»، «برگ زبان گنجشک»، «قهوه»، «زعفران»، «صبر زرد»، «میوه درخت کاج»، «جوانه تاجریزی»، «دُم گیلاس» و «آلبالو».

4- «کاهو» با «آب لیمو» یا کمی «سرکه»، «آب انگور»، «انار»، «گوجه فرنگی»، «ترب سیاه»، «آلبالو»، «توت»، «گیلاس»، «خیار»، «کمپوت سیب»، «تره»، «پیاز خام»، «هندوانه»، «خربزه»، «کنگر»، «کدو»، «هویج»، «انواع آلو»، «سیر»، «ریحان»، «تخم خربزه»، «تخم گشنیز»، «تخم گرمک»، «تخم خیار»، «تخم خشخاش»، «خُرفه»، «انجیر»، «شکر سرخ»، «طالبی»، «خاکشیر»، «ناردان»، «عنّاب»، «قدومه»، «ترنجبین»، «زردچوبه» و «سیاه دانه» مفید می باشند.

و شهوت زنان را کم می کند و این به علّت داشتن هورمون مردانه است.

6- در برگ، ساقه و ریشه «رازیانه»، هورمون های گیاهی، مخصوصاً هورمون زنانه زیاد است. به این جهت شهوت زنان را زیاد و از التهاب شهوت مردان می کاهد.

7- برای کاهش فشار شهوت، خوردن «انگور یاقوتی» با نان خوب است.

8- «زیره» مخلوط با «سرکه»، «نشاسته»، «برگ پنج انگشت»، «سداب»، «برگ ضغیوس»، «مغز دانه تمبر هندی»، «انگور یاقوتی» و «ریواس» شهوت را کم می کنند.

4- خوردن «گلنگبین» (از سرشتن برگ گل تازه گل سرخ با هم وزن آن «عسل» به دست می آید) بعد از غذا، برای سختی ادرار مفید است.

5- ضماد «خار مرار» را با «نانخواه» جهت سختی ادرار توصیه کرده اند.

6- اگر ریشکهای باریک غده «شلغم» را خشک کرده، ساییده و با «عسل» بخورید، برای طحال و سختی ترشح ادرار نافع است.

7- دم کرده «مرزنگوش» برای سختی در ترشح ادرار و حیض نافع است.

8- «هویج» باز کننده انسداد کبد است.

9- «هویج» برای ازدیاد ترشح ادرار نافع است.

10- اگر مقداری «تخم هویج» را گرفته و با هم وزن آن «تخم شلغم» مخلوط و «تربی» را خالی نموده و داخل آن را از این دو تخم پر کنید و سر آن را بسته، در زیر آتش بپزید و بیرون آورده، بخورید؛ برای رفع سختی ادرار بسیار مفید است. مقدار خوراک از تخم آن تا 8 گرم است .

6- «پیاز» نرم کننده سینه است.

14- اگر میوه «فندق» را با آب بمالید تا کف کند جهت سردرد مفید است.

15- مالیدن آب برگ «کاسنی» به تنهایی و یا با «سرکه» جهت سردرد مفید است.

16- ضماد «بادام تلخ» با «سرکه» جهت سردرد به کار می رود.

17- «میخک» برای رفع سردرد مفید است.

18- استشمام و چکاندن آب «کدو» چنانچه خام فشرده شود، در بینی و گوش جهت رفع سردرد نافع است.

19- بخور «سندروس» با عود یا به تنهایی جهت رفع سردرد نافع است.

20- «هلیله ها» برای سردرد سود فروان دارند.

21- چکاندن عصاره 1 ل سرخ»، 3«گل سرخ»، در بینی جهت رفع سردرد نافع است.

22- ضماد جوشانده پوست «خشخاش» جهت سردرد مفید است.

23- خوردن «نعناع» یا «عرق نعناع» برای سردرد بسیار مفید است.

24- چند عدد برگ تازه «سوسنبر» را در یک فنجان آب جوش بیندازید. یک ربع بماند. سپس آن را صاف کنید و شیرین سازید و روزی سه تا چهار فنجان از آن به فاصله معین بنوشید.

25- نوشیدن روزی سه تا چهار فنجان از شربت شیرین «گل بنفشه» با «عسل»، درمان سردرد است.

26- «پیاز» پوست کنده تندی را خرد کنید. و گاز آن را تنفس کنید.

27- «تخم اسفناج» جهت درد سر مفید است.

28- ضماد «گل سرخ» تازه برای درد سر مفید است.

29- اگر «اسفناج» با «آب لیمو» یا «آب سماق» یا «آب غوره» ترش شود برای سردردهای ناشی از اختلالات صفراوی خیلی مفید است .

30- «اسفناج» پخته که در کره گاو یا روغن بادام سرخ شده باشد برای سردردهای حاصله از اختلالات صفراوی خوب است .

31- «چای» برای سردرد مفید است.

32- «آرتیشو»، «بابونه»، «لیمو»، «گلابی»، «سنبل ختانی»، «سنبل الطیب»، «سوسنبر»، «ریحان»، «تیول»، «بنفشه»، «گل فنجانی»، «شاه پسند وحشی»، «چای کوهی»، «مویز عسلی»، «شاه اسپرم»، «پامچال»، «گل شب بو»، «خردل سیاه»،

ص: 204

«لبیده» و «خیار»، مفید می باشند.

21- «روغن زیتون» به عنوان عامل ضد سرطان است.

22- خوردن «سیب» طبیعی تازه و رسیده با پوست، ضد سرطان است.

23- «گریپ فروت» ضد سرطان است.

24- تحقیقات نشان می دهد همان انواع تاننهای موجود در چای که ویروسها و باکتریها را از بین می برند، می توانند پیشرفت انواعی سرطان را نیز متوقف نمایند.

25- «تخم کدو» و «گوشت کدو» هر دو دارای خواص درمانی برای پیشگیری سرطان هستند.

26- در کشورهایی که «گوجه فرنگی» زیاد خورده می شود، مردم کمتر به انواع سرطان مبتلا می شوند. علّت آن داشتن ترکیب ضد سرطانی از خانواده کار و تنوئید است.

27- «برنج» در به تأخیر انداختن رشد سرطان بسیار مؤثر می باشد.

28- به «زخم سرطانی» نیز مراجعه کنید.

6- ضمادی از خیس شده گیاه «هندْبابَرّی» و تقطیر دانه های آن درست کنید و روی ورمهای سرطانی پستان بگذارید.

2- «زردآلو» در ردیف ضد سرطان لوزالمعده است.

8- عصاره ی «ریحان» با شیر برای درمان سرفه به کار می رود.

9- شیره ی میوه «بادام» با شکر سرفه را آسان می کند.

10- برای درمان سرفه بهتر است که صمغ درخت «آلبالو» را گرفته با آب سرد میل نمایید.

11- «سیب زمینی ترشی» جهت سرفه مفید می باشد.

12- شربت «ترب سیاه» برای سرفه مفید می باشد.

13- 5/7 گرم «فندق» با «عسل» جهت سرفه کهنه مفید است.

14- مربای میوه «به»، جهت نرم کردن و درمان سرفه سودبخش است.

15- مغز میوه «پسته» درمان سرفه است.

16- لعاب «به دانه» در درمان سرفه شهرت زیاد دارد.

17- «ماش» سرفه و تب را تسکین می دهد.

18- «بامیه» سرفه را درمان می کند.

19- «عسل» برای درمان سرفه تجویز شده است.

20- «سیاه دانه» جهت معالجه سرفه تجویز می شود.

21- جوشانده ی «تره» برای سرفه به کار می رود.

22- دم کرده پنجاه در هزار برگ «بلوط» به مقدار سه فنجان در روز، جهت سرفه تجویز می شود.

23- خوردن مقدار کمی «قندرون»، موقع خواب برای تسکین سرفه تجویز می شود.

24- خوردن 5/2 گرم «راتیانج» با «زرده تخم مرغ» و همچنین با سوپ «سبوس گندم»، جهت سرفه مزمن مفید است.

25- نوشیدن آب «بوته گون» جهت سرفه سودمند است.

26- مکیدن «کتیرا» برای درمان سرفه تجویز می شود.

27- خوردن مغز مقشر «دانه های پنبه» درمان سرفه است.

28- مصرف «پرسیاوشان» مفید است.

29- میوه «دیو آلبالو» ضد سرفه است.

30- خوردن «سریش» (اشراس) جهت سرفه مفید است.

31- گونه بلند «حلبوب» سرفه را برطرف می کند.

ص: 210

32- لعاب فراوان دانه های «تخم کتان» برای درمان سرفه مفید است.

33- 800 گرم «عنّاب جرجانی» و درشت را در 4 لیتر آب بپزید. سپس با دست مالش دهید و صاف کنید. با این آب 3 کیلو قند مخلوط کرده و شربت بپزید.

34- شربت «سیب» (شرح در تجویز 1 تبخال) را پس از هر وعده غذا یک فنجان بنوشی.

35- جوشانده برگ های «به» برای دفع انواع سرفه مفید است.

36- روزانه 2 تا 3 فنجان دم کرده برگ «پرتقال» بنوشید.

37- «بادام تلخ» برای رفع سرفه مفید است.

38- «عدس» برای سرفه و سینه درد مفید است.

39- حریره «نشاسته» را صبح ناشتا میل کنید. سینه را نرم و سرفه را کاملاً تخفیف می دهد.

40- «ترب سیاه» را پوست کنده از درازا به دو نیم کنید. داخل آن را خالی کرده پر از شکر کنید. پس از چند ساعت داخل آن پر از عصاره شیره مانندی می شود که شربت سینه بسیار مفیدی خواهد بود.

41- به تجویز 5 «آسم» عمل کنید.

42- «تخمه آفتابگردان» درمان سرفه بوده، سرفه را آسان و اخلاط را نرم می کند.

43- به تجویز 8 «ذات الریه» عمل کنید.

44- خوردن و بخور «سیاه دانه» مفید است.

45- ظهر و شب سوپ «کلم» میل کنید.

46- به تجویز 2 «گرفتگی قلب» عمل کنید.

47- از مغز هسته «انبه» برای معالجه سرفه های سخت استفاده می شود.

48- خوردن جوشانده پوست «پرتقال» برای آرام کردن سرفه مفید می باشد.

49- از دم کرده دانه و میوه «لیچی» برای تسکین سرفه استفاده می شود.

50- مغز هسته «هلو» سرفه را تسکین می دهد.

51- برای رفع سرفه چند گرم «تخم رازیانه» را در یک فنجان آب جوش ریخته، مدّت 15 دقیقه دم کنید. بعد به آن «عسل» افزوده و بخورید. خیلی مسکن و مؤثر است.

ص: 211

52- اگر «اسفناج» را با «جوسفید» و «ماش بی پوست» پخته بخورید برای بیماری سرفه نافع است .

53- «جو دو سر» (یولاف) را با پوسته خارجی آن به مقدار 20 گرم در یک لیتر آب بوشانید این جوشانده برای سرفه نافع است.

54- «زنجبیل»، «ریشه چغندر»، «تره تیزک»، 1 خم ترب»، 3«تخم ترب»، «توت»، «بنفشه فرنگی»، «سیب»، «لیمو»، «عسل»، «چوبک»، «پونه کوهی»، «پرتقال»، «نارنج»، «بارهنگ»، «زوفا» و «پرسیاوشان» مفید می باشند.

9- دم کرده «سی سبز» مفید می باشد.

10- «خاکشیر» مخلوط و خیس شده در قند آب نافع است.

11- نوشیدن روزی سه بار شربت «اسطوخودوس» مفید است.

12- «چای کوهی» مفید است.

16- سه بار در روز «شیرین بیان» مصرف کنید.

17- از مغز هسته «انبه» برای معالجه سرماخوردگی استفاده می شود.

18- خوردن جوشانده پوست «پرتقال» برای سرماخوردگی مفید می باشد.

19- عصاره «سیب» یا آب تهیه شده از فشردن سیب رسیده شیرین، برای سرماخوردگی نافع است.

20- اشخاصی که بیشتر «سیب» می خورند کمتر به سرماخوردگی مبتلا می شوند.

21- آب «گریپ فروت» برای افزایش مقاومت بدن در مقابل سرماخوردگی است.

22- «شاه پسند وحشی»، «گیلاس»، «گل کلم»، «علف هفت بند»، «شیرین بیان»، «شقایق بولاغ اوتی»، «سیر»، «سنبل ختایی»، «خشخاش»، «کوکناز»، «تره فرنگی»، «گل تلفونی»، «بنفشه»، برگ بو»، «کاکوتی»، «آقطی» و «سیب» مفید می باشند.

3- خوردن «کاهو» به علّت داشتن «املاح» فراوان، مخصوصاً منگنز و روی، از سفید شدن مو جلوگیری می نماید و مانع از ریزش مو می گردد.

4- «سیر» موجب ریختن موی سر سفید و روییدن موی سیاه است.

5- اگر «ریشه کنجد» را در آب بجوشانید و با آن موی سر را بشویید، موجب سیاهی رنگ و رشد موی سر می شود.

13- جوشانده «درمنه» جهت مداوای سکسکه تجویز می شود.

14- برگ و سرشاخه های گلدار «ماش هندی» را می توانید مانند چای دم کرده بنوشید. سکسکه را برطرف می کند. 15- عصاره «دیوخار» جهت جلوگیری از سکسکه توصیه شده است.

16- «چوبک» مسکن سکسکه است.

17- خوردن پنج گرم «گل نسرین» از سکسکه قوی جلوگیری می کند.

18- «خرمالو» برای آرام کردن سکسکه نافع است.

19- دم کرده «حاشا» برای سکسکه بسیار نافع است .

8- «ریوند» به عنوان مسهل اخلاط غلیظه، رقیقه و مدر برای سل مفید می باشد.

9- دانه «شنبلیله» برای تقویت بیماران مسلول مفید است.

10- «شنبلیله» داروی مؤثری برای کنترل بیماری سل استخوانی اطفال است.

11- در هند و چین از گیاه «پونه کوهی» برای معالجه سل مصرف می شود.

12- «به دانه» مفید است.

13- سرشاخه های جوان، ساقه های جوان، میوه و پوست ریشه «توت» برای عوارض سل مفید می باشند.

14- «سیب» مشوی، یعنی سیبی که در خمیر گرفته با آتش بپزید، مفید می باشد.

15- در هند و چین میوه «گوجه فرنگی» برای تقویت مسلولین تجویز می شود .

16- «برنج» برای اشخاصی که مبتلا به سل هستند خصوصاً اگر با شیر الاغ پخته شود در مواردی که تب عفونی نداشته باشند خیلی مفید است، زیرا زخم را پاک می کند و گوشت نو می آورد.

لیتر آب دم کرده، آب آن را روزی چند استکان میل نمایند. زیاد خوردن آن ضرری ندارد.

4- مومیایی اصل را در روغن حیوانی آب کنید. شب قبل از خوابیدن یک قاشق غذاخوری بخورید.

5- داروهای مشروح زیر را تهیه نمایید. پس از تمیز کردن، روزی یک یا دو گیاه را مخلوط هم در آب دم کنید. آب خالص آن را روزی سه استکان قبل از خوردن هر غذای روزانه بخورید: «اسطوخودوس»، «گل بابونه»، «بادرنجبویه»، «زیره سیاه»، «زیره سبز»، «تخم شوید»، «تخم هویج»، «تخم شنبلیله»، «زنیان» و «بادیان». مقدار هر کدام بستگی به سن و سال بیمار دارد.

13- «گوجه فرنگی» سنگ کلیه و مثانه را دفع می کند.

14- «آب معدنی شاهان گرماب» حلاّل سنگ های کلیه و مثانه می باشد.

15- دم کرده ی پنجاه گرم آب برگ درخت «گلابی» مخلوط با پنجاه گرم «برگ سیب»، مفید است.

16- روغن «بادام» شیرین در دفع سنگ های کلیه و مثانه کمک می کند.

17- چنانچه مغز هسته «آلبالو» را گرفته با یک دهم وزنش، رازیانه جوشانده و میل نمایید، سنگ های کلیه و مثانه را از بین می برد.

18- جوشانده نوع سیاه «نخود»، خرد کننده سنگ های کلیه و مثانه است.

19- «گرمک» سنگ کلیه و مثانه را خرد کرده و خارج می نماید.

20- «انگور» از پیدا شدن سنگ در کلیه و مثانه جلوگیری می نماید.

21- مخلوط عرق «بهار نارنج» و آب «کرفس» به مقدار مساوی جهت استخراج سنگ های کلیه و مثانه و خرد کردن آن ها بسیار مفید می باشد.

22- «شوید» سنگ کلیه و مثانه را خرد می کند.

23- خوردن «پیاز» با نان شکننده سنگ کلیه و مثانه است.

24- «ارغوان» سنگ کلیه و مثانه را دفع می کند.

25- گل، سرشاخه و برگ «گل گاوزبان» سنگ های کلیه و مثانه را خرد کرده و از بین می برد.

26- اثر «سیر» در خرد کردن سنگ کلیه قطعی است.

27- دم کرده گل های «گل شاه پسند» سنگ کلیه را از بین می برد.

28- میوه «انگور فرنگی» برای سنگ کلیه مفید است.

29- «پرسیاوشان» برای سنگ کلیه مفید است.

30- چون یک مثقال «تخم کتان» را در آب جوشانده و لعاب آن را با تخم آن بنوشید، برای دفع سنگ کلیه مجرب می باشد.

31- شیره تازه انواع «شیر پنیر» برای سنگ کلیه مفید می باشند.

32- خوردن دو مثقال خیسانده برگ «حنا» جهت سنگ های کلیه و مثانه نافع است.

33- جوشانده «خارخاسک» سنگ کلیه و مثانه را خرد کرده و دفع می کند.

34- «ماش هندی» سنگ کلیه را شکسته و دفع می کند.

ص: 223