ص: 2

ناپیدا ولی با ما: آشنایی با حضرت مهدی ویژه دانش آموزان

واحد تحقیقات مسجد مقدس جمکران

ص: 3

تصویر

ص: 5

تصویر

ص: 6

تصویر

ص: 7

ص: 8

و نجات از جاهلیّت میسّر نیست.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود:

«هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ زمان جاهلیّت مرده است».(1)

آشنایی با امام زمان علیه السلام؛ دست آویزی استوار برای دست یابی به هدایت و نجات از ضلالت و گمراهی است.

«خدایا! حجّت خویش را به من بشناسان، که اگر تو حجّت خود را به من نشناسانی، از دینم گمراه خواهم شد».(2)

بدون شناخت امام زمان علیه السلام، شناخت سیرت و راه او ممکن نیست، و بدون شناخت سیره و طریقه او، شناخت شریعت میسّر نیست. و بدون شناخت شریعت، دست یابی به سعادت دنیا و آخرت محال خواهد بود.

امام زمان علیه السلام را باید شناخت، با آرمان ها و اهداف او آشنا شد، و برای یاری او آماده گشت؛

ص: 10

زیرا او تنها امام حاضر و ناظر بشریّت است. او تنها باقی مانده خدا در زمین، و گوهر پاک زاده پیامبران علیهم السلام، و یگانه بازمانده نسل پیشوایان معصوم علیهم السلام است.

زندگانی شگفت او، غیبت پر رمز و راز او، طول عمر معجزه آمیز او، و ظهور نورانی و حیات آفرین او، همگی زمینه ساز استثنایی ترین و پربارترین فصل تاریخ انسان ها بلکه والاترین و مهم ترین فراز تاریخ آفرینش؛ یعنی «حاکمیّت توحید در سراسر گیتی» است. به امید آن روز!

ص: 11

ص: 12

آور آن آخرین پیامبر بزرگ الهی باشد و آینه تمام نمای جدّش خاتم انبیاصلی الله علیه وآله گردد. کنیه اش را نیز به همین مناسبت «ابوالقاسم» نهادند؛ اگر چه به مناسبت های دیگر کنیه های ابوجعفر، ابوعبداللَّه و ابوصالح نیز به آن افزوده شد.

مهدی، قائم، منتظر، صاحب العصر، صاحب الامر، صاحب الزّمان، بقیة اللَّه، حجت اللَّه، منصور، خلف صالح، موعود، از مشهورترین القابی هستند که در کتب حدیث و دعا و کتب تاریخی در مورد امام زمان علیه السلام به آن ها تصریح شده است.

ص: 14

و موالیان اهل بیت علیهم السلام را از ولادت قائم آل محمدعلیه السلام با خبر سازد و به مناسبت های گوناگون آنان را با چهره امام پس از خویش آشنا گرداند.(1)

ص: 16

و عمّه امام بود، در تکریم و بزرگداشت او می کوشید و حضرت امام هادی علیه السلام همواره از او به نیکی یاد می فرمود.

پیش از این ها نیز امیرالمؤمنین علیه السلام و امام صادق و امام محمد تقی علیهما السلام، از ا و با عنوان های خِیَرَةُ الأِماء (برگزیده از کنیزان) و سیّدة الأِماء (سرور کنیزان) یاد نموده بودند.

در مدّت حمل، هیچ اثری بر مادر امام زمان علیه السلام پدیدار نبود و فقط در آخرین شب بود که امام حسن عسکری علیه السلام از حضرت حکیمه درخواست کردند که:

«ای عمّه! امشب افطار را پیش ما قرار بده؛ زیرا خدای عزّوجلّ امشب تو را به ولادت ولیّ و حجّت خویش شادمان خواهد ساخت».(1)

ص: 18

«قالَ اِنِّی عَبْدُ اللَّه آتانِیَ الْکِتابَ وَجَعَلَنِی نَبِیّاً»؛(1)

«گفت: من بنده خدا هستم و او به من کتاب عنایت کرده و مرا پیامبر قرار داده است.»

ص: 20

عوامل حکومت عبّاسی به فکر دسیسه افتادند و به شهادت او کمر بستند.

خداوند متعال آخرین حجّت خویش را با قدرت مطلقه خود از همان آغاز امامت، در پس پرده غیبت قرار داد تا او را از توطئه های دشمنان در امان بدارد و از کشته شدن او جلوگیری به عمل آورد.

«یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ».(1)

«می خواهند نور خدا را با دهان هایشان خاموش کنند؛ در حالی که خداوند نور خویش را کامل خواهد ساخت، اگر چه برای کافران ناخوشایند باشد.»

ص: 22

و نه آن ها بوده اند که او را غایب گردانیده اند و نه آن امام معصوم علیه السلام از سرداب ظهور خواهد کرد، بلکه اعتقاد شیعه به مدد روایات بر آن است که او از مکه معظمه و برابر کعبه ظهور خواهد کرد، و هیچ کس به سرداب قائل نیست... و ای کاش سازندگان قصّه سرداب در این دروغ فاحش همگی بر یک رأی می بودند تا نشانه های ساختگی بودن آن رسوایشان نمی ساخت، و چنین نبود که یکی از آن ها سرداب را در حلّه و دیگری در بغداد و آن دیگر در سامرا بداند و برخی هم از آن اظهار بی اطّلاعی کنند.(1)

ص: 24

«اگر دشمنان، او را ریز ریز کنند او امام زمان علیه السلام را به آنان نشان نخواهد داد».(1)

وی بیست و یک سال در مقام نیابت خاص باقی ماند و در سال 326 هجری قمری درگذشت و در «بغداد» مدفون گشت.(2)

4 - پایان یافتن آن به آماده شدن مردم و فراهم گشتن شرایط برای حکومت واحد جهانی بستگی دارد.

5 - مدّت آن را هیچ کس جز خدای متعال نمی داند و مقدار زمان آن در هیچ حدیثی ذکر نشده و تعیین کنندگان وقت ظهور - که تعیین کنندگان مدّت غیبت نیز محسوب می شوند - دروغگو و افترا زننده شمرده شده اند(1).

ص: 29

و نافرجام ماندن مأموریت های او در حاکمیّت بخشیدن به اسلام و قرآن است(1).

امام صادق علیه السلام در پاسخ سؤالی درباره وجه غیبت امام زمان علیه السلام می فرماید:

«از کشته شدن خویش می ترسد».(2)

وَیَقِفُ بِعَرَفَةَ فَیُؤَمَّنُ عَلی دُعاءِ الْمُؤْمِنِ».(1)

4 - اگر چه شخص او از دیدگان مردم غایب می گردد لکن یاد او از دل هایشان نمی رود.

«إِنْ غابَ عَنِ النّاسِ شَخْصُهُ فِی حالِ هُدْنَةٍ لَمْ یَغِبْ عَنْهُمْ مَثْبُوتُ عِلْمِهِ».(2)

5 - بسیاری از شیفتگان و دل دادگان، توفیق دیدار و شناخت او را یافته اند.(3)

6 - مکان مشخّصی ندارد و بیش تر در صحراها و اطراف شهرهای نامشخص زندگی می کند.

7 - او به دور از مساکن ستم گران و به طور ناشناخته، همچون سایر انسان ها، در مسکنی خاص به سر می بَرَد و همانند مردم به غذا، پوشاک و استراحت نیازمند است و بنابر قولی، همسر و فرزند نیز دارد.

8 - در مجالس مردم شرکت می کند و بر

ص: 34

فرش های آنان قدم می گذارد و در کوچه و بازارهایشان راه می رود.

9 - گاهی حکمت الهی اقتضا می کند که امام زمان علیه السلام در مکانی حاضر باشد، ولی دیده نشود.

امام رضاعلیه السلام فرمود:

«لایُری جِسْمُهُ».(1)

و امام صادق علیه السلام فرمود:

«یَغِیبُ عَنْکُمْ شَخْصُهُ».(2)

و گاهی حکمت بر آن است که دیده شود، لکن شناخته نشود.

محمد بن عثمان عمری رحمه الله گوید:

«یَرَیَ النَّاسَ وَیَعْرِفُهُمْ وَیَرَوْنَهُ وَلا یَعْرِفُونَهُ».(3)

ص: 35

و نبوّت و ای گنجینه علم و جایگاه رسالت».(1)

اگر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله برای آمادگی یافتن جهت دریافت مسئولیت بزرگ رسالت، مأمور به اقامه نماز شب به صورت واجب می شود، به این معنا است که کثرت بندگی و شدت اهتمام به نماز و دعا و عبادت، لازمه پذیرش مسئولیت های بزرگ است و از همین رو، قبول مسئولیت حاکمیت بخشیدن به توحید و عدالت در سراسر دنیا توسط امام زمان علیه السلام جز در سایه عبادت های همیشگی و دعاهای پیوسته آن بزرگوار میسّر نیست.

کرد. صبورترین و بردبارترین انسان های تاریخ، چند سال در برابر سختی ها دوام آورده و چه اندازه بلاها و غم ها را تحمل کرده اند؟

به یقین محنت ها و بلاها و مصیبت های امام زمان علیه السلام در طول این همه قرن، هرگز قابل مقایسه با هیچ انسان دیگری نیست؛ زیرا کثرت بلاها و طول زمان ابتلائات است که صبر و استقامتی والا می طلبد؛ بلکه نوع مسئولیت انسان هم در تعیین میزان استقامت و شکیبایی، تأثیرگذار است و حضرت مهدی علیه السلام امام زمان و حجت عالمیان و ولیّ همه مؤمنان و پدر و سرپرست همه شیعیان است.

ص: 40

در تورات آمده است که «ذوالقرنین» سه هزار سال عمر کرد.(1) قرآن کریم نیز آن جا که از نوح پیامبرعلیه السلام سخن می گوید، عمر او را 950 سال تا پیش از طوفان، ذکر می فرماید.(2)

سوم: از نظر منطقی، در ارتقای تدریجی عمر یک موجود نمی توان حد خاصّی را معین کرد و بالاتر از آن را ناممکن شمرد. پس اگر عمر یک انسان مثلاً ممکن است صد، صد و پنجاه و دویست سال باشد، بالاتر از این هم ممکن است و این سلسله تدریجی اگر به چند هزار سال هم برسد باز هم نمی توان گفت ناممکن است.

چهارم: علم ثابت کرده است که اگر مواد لازم اندام های بدن به مقدار متناسب به آن ها برسد و همواره از مریضی ها و نارسایی های هر یک از آن ها پیشگیری شود، عمر موجودات زنده به طور شگفت انگیزی قابل ازدیاد است. به این ترتیب هیچ بُعدی ندارد که امام زمان علیه السلام با توجه به آگاهی های خدادادی و بی انتهای خود، ده ها برابر عمر طبیعی سایر انسان ها عمر داشته باشد.

ص: 42

«إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ اَتْقیاکُمْ»؛(1)

چنان که معیار ارزش ایمان، چیزی جز درجات نیکویی اخلاق نیست؛

«اَفْضَلُکُمْ إِیماناً، اَحْسَنُکُمْ اَخلاقاً».

بنابراین، قابل تصور نیست که فضیلت و کرامت انتظار، برای کسانی، خارج از محدوده تقوا و خوش اخلاقی حاصل آید.

امام صادق علیه السلام فرمود:

«مَنْ سَرَّ أَنْ یَکُونَ مِنْ اَصْحابِ الْقائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَلْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَمَحاسِنِ الأَخْلاقِ وَهُوَ مُنْتَظِرٌ»؛(2)

«هر کس دوست دارد از اصحاب و یاوران قائم علیه السلام باشد، باید انتظار بکشد و براساس پرهیزکاری و نیکویی اخلاق رفتار نماید؛ در حالی که چشم انتظار ظهور است.»

است، با اعتقاد به رهبری همه جانبه او، اطاعتش را واجب می شمارد و با فرمانبری از او در دوره غیبت، خود را برای اطاعت بی چون و چرا از او در هنگام ظهور آماده می سازد.

امام صادق علیه السلام فرمود:

«طُوبی لِشِیعَةِ قائِمِنَا الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهوُرِهِ فِی غَیْبَتِهِ، وَالْمُطِیعِینَ لَهُ فِی ظُهُورِهِ»؛(1)

«خوشا به حال شیعیان قائم ما که در زمان غیبتش، در انتظار او به سر می برند و در دوران ظهورش مطیع او هستند.»

طبیعی است که هر انسانی دوست دار دوستان محبوب خود و دشمن دشمنان او است.

منتظران امام زمان علیه السلام که انتظارشان تجلّی محبّت و علاقه و احترام آنان به او است به یقین دوستان امام زمان علیه السلام را دوست می دارند و با دشمنانش دشمن هستند.

پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود:

«طُوبی لِمَنْ اَدْرَکَ قائِمَ اَهْلِ بَیْتِی وَهُوَ یَأْتَمُّ بِهِ فِی غَیْبَتِهِ قَبْلَ قِیامِهِ وَلْیَتَوَلّی اَوْلِیائَهُ وَیُعادِی اَعْدائَهُ»؛(1)

«خوشا به حال آنان که قائم خاندان مرا درک کرده و در زمان غیبت و قبل از قیامش به او تأسّی می جویند. دوستانش را دوست می دارند و با دشمنانش دشمن هستند.»

ص: 47

علایم غیر طبیعی در عالم تکوین، علایمی در رفتار اجتماعی و آداب انسان ها، پدیده های طبیعی - مثل خسوف و کسوف متوالی در ماه رمضان، مانند شعله کشیدن آتشی عظیم در شرق آسمان و طلوع خورشید از مغرب - و یا مانند کثرت فحشا و زیاد شدن مدّعیان پیامبری و کشته شدن پنج هفتم انسان ها در جنگ.

آنچه در بررسی علامات ظهور مهم و قابل تأمّل می باشد این است که، عدم پیدایش هیچ یک از آن ها موجب یقین به تأخیر ظهور نمی تواند باشد؛ زیرا «خداوند امر فرج را تنها در یک شب به سامان می رساند».(1)

و لازمه چنین امری انتظاری دایم است، به گونه ای که آمادگی برای ظهور، هر روز تجدید گردد.

ص: 49

احیای عدالت و اقامه حدود الهی زنده سازند».(1)

همان گونه که از ظلم و ستم پر شده باشد.(1)

الشَّحْناءُ مِنْ قُلُوبِ الْعِبادِ»؛(1)

«اگر قائم ما قیام کند،... کینه و ستیزه و جدل از دل های بندگان برود.»

ص: 56

النُّبُوَّةِ، وَبَقِیَّةِ الْعِتْرَةِ وَالصَّفْوَةِ، صاحِبِ الزَّمانِ، وَمُظْهِرِ الْإِیمانِ، وَمُلَقِّنِ أَحْکامِ الْقُرْآنِ، وَمُطَهِّرِ الْأَرْضِ، وَناشِرِ الْعَدْلِ فِی الطُّولِ وَالْعَرْضِ، وَالْحُجَّةِ الْقآئِمِ الْمَهْدِیِّ، الْإِمامِ الْمُنْتَظَرِ الْمَرْضِیِّ، وَابْنِ الْأَئِمَّةِ الطّاهِرِینَ، الْوَصِیِّ ابْنِ الْأَوْصِیآءِ الْمَرْضِیِّینَ، الْهادِی الْمَعْصُومِ ابْنِ الْأَئِمَّةِ الْهُداةِ الْمَعْصُومِینَ. اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُعِزَّ الْمُؤْمِنِینَ الْمُسْتَضْعَفِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُذِلَّ الْکافِرِینَ الْمُتَکَبِّرِینَ الظّالِمِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَوْلایَ یا صاحِبَ الزَّمانِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْرآءِ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ الْأَئِمَّةِ الْحُجَجِ الْمَعْصُومِینَ، وَالْإِمامِ عَلَی الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ. اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَوْلایَ! سَلامَ مُخْلِصٍ لَکَ فِی الْوِلایَةِ، أَشْهَدُ أَنَّکَ الْإِمامُ الْمَهْدِیُّ قَوْلاً وَفِعْلاً، وَأَنْتَ الَّذِی تَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً

ص: 59

وَعَدْلاً بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً، فَعَجَّلَ اللَّهُ فَرَجَکَ، وَسَهَّلَ مَخْرَجَکَ، وَقَرَّبَ زَمانَکَ، وَکَثَّرَ أَنْصارَکَ وَأَعْوانَکَ، وَأَنْجَزَ لَکَ ما وَعَدَکَ، فَهُوَ أَصْدَقُ الْقآئِلِینَ: «وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ». یا مَوْلایَ یا صاحِبَ الزَّمانِ، یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، حاجَتِی کَذا وَکَذا (و به جای «کذا و کذا» حاجات خود را ذکر کند) فَاشْفَعْ لِی فِی نَجاحِها، فَقَدْ تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِحاجَتِی، لِعِلْمِی أَنَّ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ شَفاعَةً مَقْبُولَةً، وَمَقاماً مَحْمُوداً، فَبِحَقِّ مَنِ اخْتَصَّکُمْ بِأَمْرِهِ وَارْتَضاکُمْ لِسِرِّهِ، وَبِالشَّأْنِ الَّذِی لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ بَیْنَکُمْ وَبَیْنَهُ، سَلِ اللَّهَ تَعالی فِی نُجْحِ طَلِبَتِی، وَإِجابَةِ دَعْوَتِی، وَکَشْفِ کُرْبَتِی.

و بخواه هرچه خواهی که برآورده می شود ان شاء اللَّه تعالی.

ص: 60

مرحوم محدث قمی در کتاب مفاتیح الجنان می فرماید: بهتر آن است که در رکعت اول نمازِ این استغاثه، بعد از حمد، سوره «انا فتحنا» بخواند و در رکعت دوم سوره «اذا جاء نصر اللَّه» بخواند.

ص: 61

ص: 62

آن پیراهن را نپوش که از تو نیست، دست بردم و شلوار خود را برگرفتم، ندا آمد که «لَیْسَ ذلِکَ مِنْکَ فَخُذْ سَراوِیلَکَ» آن شلواری که برگرفتی از تو نیست، از آنِ خود را بردار؛ آن را انداختم و شلوار خود را برگرفتم و پوشیدم، آن گاه به طرف کلید رفتم تا درب منزل را باز کنم، آواز دادند که «اَلْبابُ مَفْتُوحٌ» درب باز است، چون به درِ منزل آمدم جماعتی از بزرگان را دیدم، سلام کردم، جواب دادند و مرحبا گفتند.

آن ها مرا به مکانی که اکنون مسجد جمکران است آوردند، چون نیک نگاه کردم، تختی دیدم که فرشی نیکو بر آن پهن و بالش های فاخر بر آن نهاده شده و جوانی سی ساله بر آن تخت تکیه بر چهار بالش کرده و پیرمردی هم در نزد او نشسته و کتابی در دست گرفته و بر آن جوان می خواند و بیشتر از شصت مرد در اطراف او بر این زمین در حال نماز خواندن بودند که بعضی جامه های سفید و بعضی دیگر جامه های سبز بر تن داشتند.

آن پیرمرد حضرت خضرعلیه السلام بود و مرا امر به نشستن نمود، آن گاه امام علیه السلام اسم مرا بردند

ص: 64

و فرمودند: برو به حسنِ مسلم بگو تو پنج سال است که این زمین را تصرّف کرده و در آن چیز کاشته و کشاورزی می نمایی، ولی ما آن را خراب می کنیم.

این زمینِ شریفی است و حقّ تعالی آن را از زمین های دیگر برگزیده و شرافت داده است، امسال باز هم آن را مرتب نموده ای تا در آن به کشت و زرع پردازی و حال آن که تو را چنین اجازه و حقّی نیست، بنابراین هر بهره و نفعی که تا به حال از این زمین برگرفته ای باید برگردانی تا در این مکان مسجدی بنا کنند.

خدای عزّوجلّ به خاطر این امرِ خلافی که انجام داده ای و آن را جزء زمین خود گرفته ای، دو پسر جوان تو را باز گرفت امّا متنبه نشدی، اگر باز هم بخواهی چنین کنی کیفر الهی، آن گونه که آگاه نباشی، به تو خواهد رسید.

عرض کردم: ای آقا و مولایم! برای این موضوع باید نشانه و علامتی داشته باشم؛ زیرا مردم بدون نشانه سخن مرا قبول نمی کنند، امام علیه السلام فرمود: «إِنّا سَنَعْلَمُ هُناکَ عَلامَةٌ» ما در اینجا علامت

ص: 65

و نشانه قرار می دهیم تا سخن تو را تصدیق نمایند، تو برو و رسالت ما را انجام بده، (در قم) نزد سیّد ابوالحسن برو به او بگو تا با تو بیاید و حسن مسلم را حاضر نماید و منافع چند ساله را از او بگیرد و به مصرف بنای مسجد برساند.

بقیه مخارج را از قریه رهقِ اَرْدَهال که مِلک ماست بیاورند و ساختمان مسجد را تمام کنند، نصف قریه رهق را بر این مسجد وقف کردیم که هر ساله درآمد آن را بیاورند و صرف عمارت مسجد نمایند.

مردم را بگو تا به این مکان رغبت نمایند و آن را عزیز دارند، چهار رکعت نماز اینجا بگزارند: دو رکعت اوّل به نیّت نماز تحیّت مسجد است که در هر رکعتی یک بار سوره حمد و هفت بار سوره «قُلْ هو اللَّه اَحَد» خوانده می شود و ذکر رکوع و سجود را هفت بار تکرار کنند. دو رکعت دوّم را به نیّت نماز امام زمان علیه السلام بخوانند به این ترتیب که چون سوره حمد را شروع به خواندن نمایند و به «اِیّاکَ نَعْبُدُ وَإِیّاکَ نَسْتَعِین» برسند آن را صد بار تکرار کنند و بعد از آن بقیه سوره حمد را بخوانند،

ص: 66

و سپس سوره «قُلْ هُو اللَّه احد» را فقط یک بار بخوانند و آن گاه ذکر رکوع و سجود را هفت بار تکرار نمایند، رکعت دوّم را نیز به همین طریق بخوانند، چون نماز را تمام کنند یک بار تهلیل (لا اله إِلاَّ اللَّه) بگویند و سپس تسبیحات حضرت فاطمه زهرا سلام اللَّه علیها را خوانده و سر به سجده گذارند و صد بار صلوات بر پیغمبر و آلش علیهم السلام بفرستند.

سپس امام علیه السلام فرمودند: «فَمَنْ صَلَّیها فَکَأَنَّما صَلّی فِی الْبَیْتِ الْعَتِیقِ» یعنی هر کس این نماز را بخواند مانند آن است که در کعبه نماز خوانده باشد.

حسن مثله جمکرانی می گوید: من به راه افتادم چند قدمی هنوز نرفته بودم که دوباره مرا باز خواندند و فرمودند: بزی در گلّه جعفر کاشانی چوپان است، اگر مردم روستا بهای آن را دادند که هیچ وگرنه، از مال خود آن را خریداری کن و فردا شب به این مکان بیاور و آن را بکش، آن گاه روز هیجدهم ماه مبارک رمضان گوشت آن را بین بیماران انفاق می کنی، هر مریض و بیماری که از

ص: 67

گوشت آن بخورد حق تعالی شفایش دهد، نشانی آن بز این است که ابلق بوده و موهای بسیار دارد و هفت علامت دیگر نیز داشته، سه علامت در طرفی و چهار تای دیگر در طرف آخر.

حسن مثله می گوید: به منزل برگشتم، تمام شب را در اندیشه بودم، تا صبح طلوع کرد و نماز را خواندم، سپس به منزل علی المنذر رفتم و احوال دیشب را با وی گفتم، با یکدیگر به آن جایگاه که مرا شب برده بودند رفتیم، قسم به خدا میخ ها و زنجیرهایی که حدود بنای مسجد را نشان می داد مشاهده کردیم و آن ها همان نشان و علامتی بود که امام علیه السلام فرموده بود.

سپس به طرف منزل سیّد ابوالحسن در قم حرکت کردیم، چون به در منزل او رسیدیم خادمش را دیدیم که درب منزل در انتظار ماست، سؤال کرد: تو از جمکرانی؟ گفتم: بلی. گفت: سیّد از سحرگاه منتظر تو است.

من به داخل منزل رفتم و سیّد ابوالحسن را سلام کردم، جوابی نیکو داد و ما را اعزاز و احترام کرده و بنشانید، آن گاه قبل از این که من چیزی

ص: 68

بگویم، به من فرمود: ای حسن مثله! شب گذشته خوابیده بودم، در خواب شخصی به من گفت:

«بامداد مردی به نام حسن مثله از جمکران پیش تو آید، آنچه به تو گوید او را تصدیق کن و بر گفتار او اعتماد نما؛ زیرا سخن او، سخن ماست و باید قول او را ردّ نکنی».

از خواب بیدار شدم، تا این ساعت منتظر تو بودم.

حسن مثله می گوید: من هم تمام احوال شب گذشته را با شرح و تفصیل برای سیّد ابوالحسن بیان کردم، سیّد بلافاصله دستور داد تا اسب ها زین کردند و بیاوردند و سوار شدیم، چون به نزدیک ده رسیدیم جعفر چوپان گله اش را در کنار جاده می چرانید، من در میان گلّه رفتم، بزی که از عقب گوسفندان می آمد به طرف من دوید، آن بز را گرفتم و به نزد جعفر چوپان آوردم، تا بهای آن را بدهم، جعفر سوگند یاد کرد که من هرگز این بز را ندیده ام و در گله من نبوده است، مگر امروز که می بینم، و هر چند که می خواهم آن را بگیرم ممکن نمی شود و اکنون به نزد شما آمد.

ص: 69

پس بز را همچنان که امام علیه السلام فرموده بود در آن جایگاه آوردیم و ذبح نمودیم و گوشت آن را بین بیماران تقسیم کردیم و همه شفا یافتند.

سیّد ابوالحسن، حسن مسلم را احضار کرد و منافع چند ساله زمین را از او گرفت و امر کرد تا وجوه درآمد روستای رهق را نیز آوردند و مسجد را بنا کردند و با چوب پوشانیدند.

سیّد ابوالحسن الرضا زنجیرها و میخ ها را به قم برد و در منزل خود گذاشت و بیماران می رفتند و خود را به آن ها می مالیدند و خدای تعالی شفای عاجل می داد.

ابوالحسن محمّد بن حیدر گوید که شنیدم که سیّد ابوالحسن الرضا در محله موسویان در شهر قم مدفون است و پس از او فرزندش بیمار شد و وی به سر صندوقی که زنجیرها و میخ ها در آن نگهداری می شد رفت تا به وسیله آن ها شفا یابد، هنگامی که سر صندوق را باز کرد اثری از زنجیرها و میخ ها نیافت و هرچه مردم جست وجو کردند، فایده ای نبخشید.

ص: 70

بسمه تبارک و تعالی

«به مردم بگو: به این مکان (مسجد مقدّس جمکران) رغبت نمایند و آن را عزیز دارند...».

«از فرمایشان حضرت مهدی علیه السلام به حسن بن مثله جمکرانی»

قابل توجّه عاشقان و شیفتگان حضرت مهدی (عج) و ارادتمندان به ساحت مقدّس آن حضرت:

مسجد مقدّس جمکران در رابطه با اجرای طرح جامع مسجد و تأمین نیازمندی های شما عزیزان نمازگزار، آماده هرگونه همکاری و جذب کمک های نقدی و غیر نقدی شما می باشد.

کمک های نقدی خود را به حساب جاری 313 بانک ملت، شعبه جمکران - واریز نموده و رسید آن را به آدرس: قم صندوق پستی 161 مسجد مقدّس جمکران، ارسال فرمایید.

مسجد مقدّس جمکران - قم

ص: 71

ص: 72

20 انتظار بهار و باران واحد تحقیقات

21 انتظار و انسان معاصر عزیز اللَّه حیدری

22 اهّمیت اذان و اقامه محمد محمدی اشتهاردی

23 با اولین امام در آخرین پیام حسین ایرانی

24 بامداد بشریت محمد جواد مروّجی طبسی

25 بهتر از بهار / کودک شمسی (فاطمه) وفائی

26 پرچمدار نینوا محمد محمدی اشتهاردی

27 پرچم هدایت محمد رضا اکبری

28 تاریخ امیر المؤمنین(علیه السلام)/ دو جلد شیخ عباس صفایی حائری

29 تاریخ پیامبر اسلام(ص) / دو جلد شیخ عباس صفایی حائری

30 تاریخچه مسجد مقدّس جمکران واحد تحقیقات

31 تاریخ سید الشهداء(علیه السلام) شیخ عباس صفایی حائری

32 تجلیگاه صاحب الزمان(علیه السلام) سید جعفر میرعظیمی

33 جلوه های پنهانی امام عصر(علیه السلام) حسین علی پور

34 چهارده گفتار(علیه السلام) حسین گنجی

35 چهل حدیث سید صادق سیدنژاد

36 حضرت مهدی(علیه السلام)فروغ تابان ولایت محمد محمدی اشتهاردی

37 حکمت های جاوید محمد حسین فهیم نیا

38 ختم سوره های یس و واقعه واحد پژوهش

39 خزائن الاشعار عباس حسینی جوهری

40 خورشید غایب رضا استادی

41 خوشه های طلایی(مجموعه اشعار) محمد علی مجاهدی (پروانه)

42 دار السلام شیخ محمود عراقی میثمی

43 داستان هایی از امام زمان(علیه السلام) حسن ارشاد

44 داغ شقایق (مجموعه اشعار) علی مهدوی

ص: 74

45 در جستجوی نور صافی، سبحانی، کورانی

46 در کربلا چه گذشت؟(ترجمه نفس المهموم) شیخ عباس قمی / کمره ای

47 دلشده در حسرت دیدار دوست زهرا قزلقاشی

48 دین و آزادی محمّد حسین فهیم نیا

49 رجعت احمد علی طاهری ورسی

50 رسول ترک محمد حسن سیف اللهی

51 روزنه هایی از عالم غیب سید محسن خرّازی

52 زیارت ناحیه مقدّسه واحد تحقیقات

53 سحاب رحمت عباس اسماعیلی یزدی

54 سرود سرخ انار الهه بهشتی

55 سقّا خود تشنه دیدار طهورا حیدری

56 سلفی گری (وهابیت) و پاسخ به شبهات علی اصغر رضوانی

57 سیاحت غرب آقا نجفی قوچانی

58 سیمای امام مهدی(علیه السلام) در شعر عربی دکتر عبد اللهی

59 سیمای مهدی موعود(علیه السلام)در آئینه شعر فارسی محمد علی مجاهدی (پروانه)

60 شرح زیارت جامعه کبیره (ترجمه الشموس الطالعه) محمّد حسین نائیجی

61 شمس وراء السحاب/ عربی السیّد جمال محمّد صالح

62 ظهور حضرت مهدی(علیه السلام) سید اسد اللَّه هاشمی شهیدی

63 عاشورا تجلّی دوستی و دشمنی سید خلیل حسینی

64 عریضه نویسی سید صادق سیدنژاد

65 عطر سیب حامد حجّتی

66 عقد الدرر فی أخبار المنتظر(علیه السلام)/ عربی المقدس الشافعی

67 علی(علیه السلام) مروارید ولایت واحد تحقیقات

68 علی(علیه السلام) و پایان تاریخ سید مجید فلسفیان

69 غدیرشناسی و پاسخ به شبهات علی اصغر رضوانی

ص: 75

70 غدیرخم (روسی، آذری لاتین) علی اصغر رضوانی

71 فتنه وهابیت علی اصغر رضوانی

72 فدک ذوالفقار فاطمه(علیهاالسلام) سید محمد واحدی

73 فروغ تابان ولایت علی اصغر رضوانی

74 فرهنگ اخلاق عباس اسماعیلی یزدی

75 فرهنگ تربیت عباس اسماعیلی یزدی

76 فرهنگ درمان طبیعی بیماری ها(پخش) حسن صدری

77 فوز اکبر محمد باقر فقیه ایمانی

78 کرامات المهدی(علیه السلام) واحد تحقیقات

79 کرامت های حضرت مهدی(علیه السلام) واحد تحقیقات

80 کمال الدین وتمام النعمة (دو جلد) شیخ صدوق / منصور پهلوان

81 کهکشان راه نیلی (مجموعه اشعار) حسن بیاتانی

82 گردی از رهگذر دوست (مجموعه اشعار) علی اصغر یونسیان (ملتجی)

83 گفتمان مهدویت آیت اللَّه صافی گلپایگانی

84 گنجینه نور و برکت، ختم صلوات مرحوم حسینی اردکانی

85 مام فضیلت ها شیخ عباس اسماعیلی یزدی

86 مشکاة الانوار علّامه مجلسی

87 مفرد مذکر غائب علی مؤذنی

88 مکیال المکارم (دو جلد) موسوی اصفهانی/ حائری قزوینی

89 منازل الآخرة، زندگی پس از مرگ شیخ عباس قمی

90 منجی موعود از منظر نهج البلاغه حسین ایرانی

91 منشور نینوا مجید حیدری فر

92 موعودشناسی و پاسخ به شبهات علی اصغر رضوانی

93 مهدی(علیه السلام) تجسّم امید و نجات عزیز اللَّه حیدری

94 مهدی منتظر(علیه السلام) در اندیشه اسلامی العمیدی / محبوب القلوب

ص: 76

95 مهدی موعود(علیه السلام)دو جلد علّامه مجلسی/ ارومیه ای

96 مهر بیکران محمد حسن شاه آبادی

97 مهربان تر از مادر / نوجوان حسن محمودی

98 میثاق منتظران (شرح زیارت آل یس) سید مهدی حائری قزوینی

99 ناپیدا ولی با ما/(فارسی ،ترکی استانبولی، انگلیسی، بنگالا) واحد تحقیقات

100 نجم الثاقب میرزا حسین نوری

101 نجم الثاقب(دوجلدی) میرزا حسین نوری

102 نشانه های ظهور او محمد خادمی شیرازی

103 نشانه های یار و چکامه انتظار مهدی علیزاده

104 ندای ولایت بنیاد غدیر

105 نماز شب واحد پژوهش مسجد مقدّس جمکران

106 نهج البلاغه/(وزیری، جیبی) سید رضی / محمد دشتی

107 نهج الکرامه گفته ها و نوشته های امام حسین(علیه السلام) محمّد رضا اکبری

108 و آن که دیرتر آمد الهه بهشتی

109 واقعه عاشورا و پاسخ به شبهات علی اصغر رضوانی

110 وظایف منتظران واحد تحقیقات

111 ویژگی های حضرت زینب(علیهاالسلام) سید نور الدین جزائری

112 هدیه احمدیه / (جیبی، نیم جیبی) میرزا احمد آشتیانی

113 همراه با مهدی منتظر مهدی فتلاوی/بیژن کرمی

114 یاد مهدی(علیه السلام) محمد خادمی شیرازی

115 یار غائب از نظر (مجموعه اشعار) محمد حجّتی

116 ینابیع الحکمة / عربی - پنج جلد عباس اسماعیلی یزدی

117 آثار گناه در زندگی و راه جبران علی اکبر صمدی

118 امامت و ولایت در امالی شیخ صدوق سید محمّد حسین کمالی

119 سیمای جهان در عصر امام زمان(علیه السلام) محمّد امینی گلستانی

ص: 77

120 سخنرانی مراجع در مسجد جمکران واحد پژوهش

121 صبح فرا می رسد مؤسسه فرهنگی تربیتی توحید

122 قصه های تربیتی محمّد رضا اکبری

123 دفاع از امامت و ولایت(مختصر شب های پشاور) کریم شنی

124 نگاهی به مسیحیت و پاسخ به شبهات علی اصغر رضوانی

جهت تهیه و خرید کتاب های فوق، می توانید با نشانی:

قم - صندوق پستی 617 ، انتشارات مسجد مقدّس جمکران مکاتبه و یا با شماره تلفن های 7253700 ، 7253340 - 0251 تماس حاصل نمایید.

کتاب های درخواستی بدون هزینه پستی برای شما ارسال می گردد.

سایر نمایندگی های فروش:

تهران: 66939083 ، 66928687 - 021

یزد: 6246489، 2-6280671 - 0351

فریدونکار: 14 - 5664212 - 0122

ص: 78