عنوان و نام پديدآور: نجات مسلمين/محمد شيرازي
ناشر : موسسه رسول اكرم (ص)
مشخصات ظاهري: 22ص؛12*17س.م
وضعيت فهرست نويسي: در انتظار فهرستنويسي (اطلاعات ثبت)
شماره كتابشناسي ملي: 1941435
الحمد لله رب العالمين و الصلاة والسلام علي محمد و آله الطاهرين.
مسألة بسيار مهم راه نجات و رهائي مسلمانان، بايد از سه بُعد مورد بررسي قرار گيرد:
اول: چگونه ممكن است مسلمانان رهائي يابند؟
دوم: در جهت نيل به اين هدف در داخل كشورهاي اسلامي چه بايد كرد؟
سوم: آيا در خارج از كشورهاي اسلامي هم انجام كاري ضروري است؟
اما بُعد اول: نجات مسلمانان از مشكلات و گرفتاريها ممكن است مگر به تحقّق يافتن چهار چيز:
اول: وحدت و يگانگي مسلمانان، چنانكه خداوند متعال مي فرمايد:
(و انَّ هذه اُمّتكم اُمّتةً واحدة)
يعني: امت شما مسلمانان تنها يك امت است.
و اين اُمّت واحده هنگامي عملي مي شود كه مرزهاي جغرافيايي بين كشورهاي اسلامي از بين برود و به صورت يك كشور در آيد؛ گر چه حكمرانان مختلفي داشته باشد.
و اين مانند كشور واحدي است كه عليرغم داشتن استانداران متعدّد ميان آنها هيچگونه مرز جغرافيايي وجود ندارد و اين مسأله بارها در تاريخ تحقّق پيدا كرده است، همانطوركه اين مطلب را كنفرانس هند قبل از نيم قرن انجام داد، زماني كه با وجود اختلاف اديان و مذاهب و وجود ملّيتها و زبانهاي متفاوت و با وجود عدم هماهنگي در امكانات و شيوهاي زندگي، تمامي مرزهاي جغرافيايي را ساقط كردند به نحوي كه هم اكنون كشور هند با تمامي اين اختلافات يك كشور مي باشد …
در زمان حاضر نيز برخي از كشورهاي غربي همين كار را انجام داده اند و اروپائي متّحد تشكيل گرديده است و تا چند سال ديگر در تمامي ابعاد سياسي، اقتصادي، نظامي و … به صورت يك كشور مشترك خواهند شد و يا مثالهاي ديگر …
و اسلام نيز اين گونه آغاز
كرد، زماني كه همة كشورهاي تحت سيطرة خود را به صورت كشور واحدي مطرح نمود
و اين مرزهاي جغرافيائي ارمغان غرب است براي كشورهاي اسلامي تا آنها را از هم جدا كند، و به جان يكديگر بيندازد و نقشه هاي شوم خود را پياده كند.
دوّم: بازگشت برادري و اُخوّت اسلامي همانطور كه حضرت سبحان جلّ وعلا مي فرمايد: (انّما المؤمنون إخوة) يعني: تمام كساني كه به خدا و پيامبر ايمان آورده اند با هم برادر هستند. و هيچ مسلماني حق ندارد برادر مسلمان خود را بيگانه و اجنبي بخواند حتّي اگر از كشورهاي ديگر و از مليتهاي ديگر باشد.
بنابراين تمام مسلمانان در نظر قانون اسلام يكسان هستند(پس هر مسلماني در هر كشوري از كشورهاي اسلامي كه باشد همانند مردم آن كشور است) و از حقوق برابر در تمامي زمينه ها از جمله: تجارت، صنعت، استفاده از منابع طبيعي، سفر، اقامت، بناء، خريد و فروش، ازدواج و غير آن برخوردار مي باشد چنانكه از آغاز اسلام تا حدود نيم قرن گذشته كشورهاي اسلامي به همين صورت بوده است.
سوّم: دادن آزاديهاي اسلامي به همگان، زيرا اسلام بيشترين و بالاترين آزاديها را در بر دارد، و آزاديهاي اسلام به مراتب از آزاديهائي كه غرب ادّعا مي كند بيشتر است، و تفصيل اين مطلب را در بعضي از كتب خود نوشته ايم. همانگونه كه ايزد منان دراين رابطه مي فرمايد: (و يضع عنهم إصرهم و الاغلال الّتي كانت عليهم) يعني: پيامبر اسلام غل و زنجيري را كه توسط قوانين غير صحيح بر مردم بسته شده است، باز مي كند و به آنها آزادي مي دهد، البته جز در واجبات و محرمات كه بسيار محدود هستند، و تنها جهت حفظ ارزشهاي انساني قرار داده شده، هر مسلماني در انجام و يا ترك هر كاري آزاد است همانند: آزادي در زراعت و تجارت و صنعت و فرهنگ و استفاده، از منابع طبيعي و سفر و اقامت وبناء ساختمان و اظهار نظر
(و غير آن كه موارد آن بسيار است) بدون اينكه نيازي به شناسنامه يا گذرنامه يا كارت شناسائي يا قوانين دست و پاگير (در اصطلاح عرفي كاغذ بازي) يا اجازه نامه يا پروانه ساختمان و پروانه كسب و غيره داشته باشد همانطوري كه احزاب و گروهها از آزادي كامل اسلامي برخوردار هستند.
آري اسلام تضمين كنندة تمام آزاديها است اعم از آزادي سياسي، آزادي اقتصادي، آزادي مذهبي، آزادي اعتقادي، آزادي اجتماعي، فرهنگي و …
چهارم: پياده نمودن مقررات اسلامي كه ضامن حيات و زندگي فردي و اجتماعي مي باشد و خداوند متعال مي فرمايد: (إذا دعاكم لما يْحيكم) يعني: اي كساني كه ايمان آورده ايد دعوت خدا و پيامبر را اجابت كنيد هنگامي كه شما را به سوي چيزي مي خواند كه ماية حياتتان است، مانند حق هر شخص در استفاده از منابع طبيعي وحقوق برابر از زمين و غير آن به خاطر قانون: «الامأرض لله و لمن عمّرها» يعني: زمين از آن خدا است و مال كسي است كه آن را آباد كند و همچنين قانون: «من سبق إلي ما لم يسبق إليه مسلم فهو له» يعني: كسي كه پيشي بگيرد بر چيزي كه قبلاً مسلماني بر آن پيشي نگرفته است پس آن چيز از آن اوست و مانند: ازدواج به موقع جوانان پسر و دختر با مهر كم كه خداوند سبحان مي فرمايد: (و أنكحوا الأيامي منكم و الصّالحين من عبادكم و إمائكم) يعني مردان و زنان بي همسر را همسر دهيد و همچنين غلامان و كنيزان صالح و درستكارتان را، و نيز پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله) مي فرمايد: «خير نساء اُمَّتي … أقلّهنَّ مهراً» يعني:
بهترين زنان امت من كم مهرترين آنها هستند.
و همچنين آزادي كار و به دست آوردن قوت و مبادرت به هر نوع كسب همانند صنعت وتجارت و …
و مانند: نبود ماليات مگر آن چهار موردي كه در اسلام مقرر است كه عبارتند از: خمس و زكاة و جزيه و خراج
و مانند: قانون بيت المال كه حاجت هر نيازمندي را برآورده نموده و در جهت پيشبرد اسلام و مسلمانان و حل مشلكلات آنان به كار مي رود.
و مانند: قانون قضاوت كه به سادگي و به دور از هر گونه تشريفات دست و پاگير به قضاياو اختلافات رسيدگي مي كند و حق را به حق دار مي رساند.
و مانند: مشورت در امور حكومت و غير آن، همانطوري كه پيامبر اسلام(صلي الله عليه و آله) و امير المؤمنين (عليه السلام) با اصحاب خود مشورت مي كردند، خداوند متعال مي فرمايد: (و شاورهم في الأمر) يعني: اي پيامبر با آنها در امور مشورت كن. و ديگر قوانين كه در فقه اسلام ذكر شده است.
واين جانب شخصاً قبل از جنگ جهاني دوم شاهد پياده شدن تمامي اين امور چهارگانه در عراق بودم (اگر چه به صورت ناقص) كاملاً به ياد مي آورم كه در آن زمان امت اسلامي يكي بود، برادري اسلامي. برقرار بود، مرزهاي جغرافيايي حاكم نبود، آزاديها فراوان بود، و كم و بيش قوانين اسلام پياده مي شد، و اگر بخواهم مشاهداتم را به صورت مفصل بيان كنم و جزئيات ومصاديق آنچه را كه ديده ام ذكر نمايم خود كتابي قطور مي شود.
البته در ساير كشورهاي اسلامي هم، هر كس قبل از جنگ جهاني دوم بوده است آنچه را كه ذكر كردم بطور عيني (البته به صورت
ناقص) مشاهده كرده است.
اما متأسفانه امروز آن شوكت و عظمت اسلامي كه در ساية عمل به دستورات دين مبين اسلام برقرار بود در بسياري از كشورهاي اسلامي ديده نمي شود.
و اما بعد دوم: طريقة رسيدن به اين هدف «نجات مسلمين» و پياده كردن چهار بندي كه ذكر شد (امت واحده، برادري اسلامي، آزادي وقوانين اسلام) در داخل كشورهاي اسلامي به سه چيز است:
اول: نظم و انسجام در همة امور و همفكري كامل همانطور كه در قرآن حكيم آمده است: (مِن كلّ شيء موزون) يعني: از هر چيزي «گياه» موزون و منظّم در زمين رويانديم.
و اميرالمؤمنين(عليه السلام) نيز فرمودند: «نظم أمر كم» يعني: شما را وصيت مي كنم به اينكه در تمامي برنامه هايتان نظم داشته باشيد.
دوم: ارتقاء سطح آگاهيها و فرهنگ مردم، در قرآن مجيد آمده است: (ليتفقَّهو في الدين) يعني: «چرا ازهر گروهي، طايفه اي از آنان كوچ نمي كند» تا در دين و معارف و احكام اسلام آگاهي پيدا كنند. و تفقّه در لغت به معناي فهم و درك مي باشد، و مسلمانان اوليه معني حقيقي زندگاني و سعادت را درك نمودند همان گونه كه خداوند سبحان آن را اراده فرموده بود، و از اين جهت به آن پيشرفت چشمگير دست يافتند.
امام صادق (عليه السلام) فرمودند: «ليت السياط علي رؤوس أصحابي حتّي يتفقَّهوا» يعني: اي كاش تازيانه بر سر ياران من مي بود تا تفقّه مي كردند و علم فرا مي گرفتند.
البته مسلم است كه مراد حضرت بيان اهميت علم است نه اينكه با زور كاري انجام شود، زيرا در اسلام همه چيز آزاد است و هيچ كس حق ندارد كسي را در كاري مجبور كند همانطوري كه سابقاً به اين مطلب اشاره شد، و آگاهي دادن به جامعه و بالا بردن سطح فرهنگي ممكن نيست مگر با ازدياد وسايل ارتباط جمعي اعم از راديو وتلويزيون همچنين از طريق نوارهاي كاست و ويدئو و كتابها و روزنامه ها و مجلاًت و غيره كه در تمامي آنها فرهنگ صحيح بيان شود، و زندگاني با سعادت روشن گردد.
و مخفي نماند كه مراد ازفهم
زندگاني اين است كه مسلمانان بدانند مشكل كجاست؟ و راه حل چيست؟ و بعد از آن در جهت حل مشكلات فعاليت نمايند.
سوم: افرادي كه براي بيداري و نجات مسلمانان كوشش مي كنند بايد متخلق به اخلاق نيكو و عالي شوند، از تواضع و فروتني و سادگي و استقامت و پايداري و اتحاد و برابري درظاهر و باطن و راستي و امانت گرفته تا عدم غرور و عدم خشونت و اصلاح ميان افراد و حسن معاشرت و همكاري و همفكري و مشورت و پاكي و مانند آن، اگر چه اهميت دادن به اخلاق نيكو در همة موارد و براي همة افراد به صورت عام و فراگير لازم است: اما در مورد افرادي كه در جهت اصلاح جامعه قدم بر مي دارند اهميت بيشتري دارد چرا كه مردم گرد انسان خوش اخلاق جمع مي شوند و خوبي اخلاق از مهمترين عوامل پيشرفت و جذب مردم مي باشد.
خداوند سبحان در مقام تعريف از بزرگ پيامبر خود حضرت محمد (صلي الله عليه و آله) مي فرمايد: (و إنّك لعلي خُلُق عظيم) يعني: اي پيامبر تو بالاترين اخلاق را دارا هستي. لذا مي بينيم پيامبر اسلام با اخلاق و منطق، اسلام را پيش بردند نه با زور و شمشير (چنانچه تمام جنگهاي پيامبر دفاعي بود).
و اما بعد سوم: جهان غرب از زمان جنگهاي صليبي دشمني شديدي با مسلمانان دارد، و ترديدي نيست كه اين دشمني موجب مي شود كه غربيها همواره عليه مسلمانان نقشه بكشند، و نسبت به بيداري و پيشرفت مسلمانان حائل شوند (حتي اگر فرض شود كه عده اي از آنها عملاً در جهت نابودي مسلمانان كوشش نمي كنند) البته دشمني هاي غرب نوعاً ناشي از جهل مي باشد، زيرا معاند و لجوج هميشه كم است، و اكثر مردم از حقايق دو هستند، اگر اسلام به صورت
صحيح براي مردم غرب عرضه شود بي شك بسياري از آنها متدين به دين اسلام مي شوند.
بنابر اين براي نجات مسلمانان لازم است كه در كشورهاي غير اسلامي سه كار انجام شود:
اول: تشكيلات اسلامي جهاني در كشورهاي غرب به وجود آيد يا در كشورهايي كه تمايل به غرب دارند، چه كشورهاي اروپائي و چه كشورهاي ديگر نقاط جهان، و وظيفة اين تشكيلات ايستادن در برابر دشمني هائي است كه به تحريك تشكيلات صهيونيستي و مافيائي و فراماسوني انجام مي گيرد، همچنين تشكيلات كوچكي كه بر عليه مسلمانان نقشه مي كشند همچون قاديانيها و بهائيها و بعضي از مسيحيان متعصب.
بنابر اين بر مسلمانها لازم است كه: از آزاديهاي موجود در كشورهاي خارجي استفاده كرده و مراكز مختلفي در سراسر جهان ايجاد كنند همانطوري كه غربيها در قرون وسطي از آزاديهاي كشورهاي اسلامي استفاده كرده و به پيشرفتهاي فوق العاده اي دست يافتند.
دوم: گسترش فرهنگ سعادت بخش اسلامي به صورت وسيع در آن كشورها تا اينكه افراد منصف متوجه شوند اسلام آن گونه اي نيست كه آنها پنداشته اند، بلكه بسيار زيبا و منطقي است، و اين مسأله نياز به هزاران كتاب و نشريه و مجله و وروزنامه و راديو و تلويزيون و … دارد.
پس حالا كه در آن سوي جهان سيل فرهنگي عليه اسلام به راه انداخته اند در مقابل آن، چيزي جز سيل فرهنگي در دفاع از اسلام و جواب منطقي بر تهمتها و گفته هاي بي اساس آنان نمي تواند بايستد، كه البته اين عمل بايد مقدار لازم و با زبانهاي مختلف انجام گيرد.
و اين نه تنها موجب رفع دشمني و ايجاد حمايت براي مسلمانان مي شود، بلكه باعث
نزديكي غربيها به اسلام نيز مي گردد، همانطوري كه طبيعت و سرشت شخص غير معاند و غير لجوج آن است كه هنگامي كه حق را ديد آن را مي پذيرد و از آن تبعيت مي كند.
سوم: تشكيل كنفرانسهاي كوچك منطقه اي و كنفرانسهاي بزرگ جهاني براي تقسيم مسئوليتها و كارها و نزديك نمودن نقطه نظرها و پيشرفت لازم جهت استفادة هر چه بيشتر از جنبشها و تشكيلات و فعاليتهاي اسلامي و بهره وري هر چه بيشتر از توانهاي نهفته در ميان مسلمانان.
تصور نشود كه اين امور سه گانه چيزي مشكل و غير ممكن است چرا كه ياري پروردگار جهان و فراواني افراد مخلص در مسلمانان و طبيعت تصاعدي و شتابان حركت بر حسب آنچه خداوند در جهان مقرر فرموده «سنّت الهي» و فطري ومنطقي بودن كلّية دستورات اسلام، متكفّل است كه به ارادة حضرت حق اين امور تحقق يابد همانطوري كه بارها تغيير امت ها را در جهان ديده ايم.
(و ما ذلك علي الله بعزيز)
و هو الموفّق المستعان.
قم المقدسه
محمد شيرازي
. سورة مباركة مؤمنون، آية 52.
. به عنوان مثال اگر شخصي بخواهد از قم به مشهد برود هيچگونه مانعي در بين نيست، و حال آنكه ميان استان تهران و خراسان استانهاي سمنان و مازندران وجود دارد، در گذشته نيز كشورهاي اسلامي به همين صورت بوده است، يعني اگر شخصي مي خواست از بمبئي هندوستان جهت انجام مراسم حج به حجاز برود كشورهاي افغانسان و ايران و عراق را بدون هيچ مانعي پشت سر مي گذاشت.
. پيامبر گرامي اسلام بر هشت كشور از كشورهاي امروز جهان حكومت مي كردند، كه عبارت بود از: حجاز و عمان و بحرين و كويت و امارات و
قطر و اردن و يمن، و هممچنين امير المؤمنين بر حدود پنجاه كشور فعلي جهان حكم مي فرمودند كه از حدود داغستان تا حدود ليبي ادامه داشت، و همة آنها در حكم يك كشور با استانهاي مختلف بود.
. سورة مباركة حجرات، آية 10.
. در اصطلاح فقهي به آن حيازت مباحات گويند، و به معني فراهم ساختن و به دست آوردن چيزهائي است كه بر همگان حلال مي باشد، مانند استفاده از زمنيهاي باير، درياها، آبها و … و همچنين حق اولويت، به عنوان مثال: اگر كسي در زميني باير و موات مقدمات ساختن خانه همچون تيز آهن و آجر و … را فراهم ساخت يا دامي جهت شكار حيوانات گسترد و حيواني در دام افتاد، مالك آن خواهد بود.
. مثلاً اگر يك نفر پاكستاني وارد عراق شود مانند خود عراقيها از حقوق برابر برخوردار است، و هيچگاه يك مسلمان را بيگانه و اجنبي يا خارجي نمي نامند.
. جهت توضيحات بيشتر در اين مورد به كتاب «الصياغة الجديدة لعام الايمان و الحرية و الرفاه و السلام» تأليف حضرت آيت الله العظمي شيرازي مراجعه شود اين كتاب كه بيش از 730 صفحه مي باشد مكرراً در ايران و لبنان چاپ شده است. «مترجم».
. سورة مباركة اعراف، آية 157، قرآن شريف برداشتن قيود اجتماعي و قوانين دست و پاگير و اعطاء آزادي را از مهمترين صفات پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله و سلم) مي شمارد.
. سورة مباركة انفال، آية 24.
. وسائل الشيعة: ج17، ب 3، ص 328.
. وسائل الشيعة: ج17، ب2، ص 328 با كمي اختلاف.
. مثلاً اگر كسي در دريا تور ماهيگيري بگستراند آنچه در آن قرار گيرد از آن اوست
و كسي نمي تواند متعرض او شود.
. سورة مباركة نور، آية 32.
. مستدرك الوسائل: ج14، ب 5، ص 160، ح16375.
. خمس عبارت است از پرداخت يك پنجم در آمد، اگر از مخارج يك سال انسان و افراد تحت تكفل او زياد بيايد و زكاة مقدار معين و بسيار كمي است كه بايد به فقرا داده شود و موارد آن تنها عبارت است از گندم، جو، خرما، كشمش، طلا، نقره، شتر، گاو و گوسفندو جزيه عبارت از مبلغ ناچيزي كه مسلمين از كفار و اهل ذمّه مي گيرند در مقابل اينكه از جان و مال و ناموس آنها محافظت كنند، و خراج مبليغي است كه تنها از بعضي از زمينهايي كه در اختيار كفار قرار داده مي شود با شرايط خاص خود گرفته شود، براي تفصيل بيشتر به رسالة توضيح المسائل مراجع شود.
. سورة مباركة آل عمران، آية 159.
. سورة مباركة حجر، آية 19.
. بحار الأنوار ج42 ص 256 ح78 ب 127 و ج 72 ص24 ح3 ب 34.
. سورة مباركة توبه، آية 122.
. بحار الأنوار: ج1، ص 213، ح 12، ب 6.
. سورة مباركة قلم. اية 4.