به بهشت است .

صلوات انسان را در سه عالم بیمه می کند.

صلوات از جانب خداوند رحمت است و از سوی فرشتگان پاک کردن گناهان و از طرف مردم دعا است .

صلوات برترین عمل در روز قیامت است .

صلوات سنگین ترین چیزی است که در قیامت بر میزان عرضه می شود.

صلوات محبوب ترین عمل است .

صلوات آتش جهنم را خاموش می کند.

صلوات زینت نماز است .

صلوات گناهان را از بین می برد.

صلوات بهترین داروی معنوی است .

چه خوب است که انسان دائم الصلوات باشد؛ چرا که پیامبر نیز دائم الصلوات است .

چه خوب است همیشه زبان انسان مشغول ذکر صلوات باشد.

چه خوب است که فضای جامعه و محیط کار خود را معطر به صلوات کنیم .

چه قدر از عمر می گذرد و حرف های بیهوده از زبان ما خارج می شود که دل انسان را سیاه می کند، صلوات فرستادن بهتر از سکوت و خیال بافی های بیهوده و سخنان بی ارزش است ، پس اگر زبان مشغول صلوات باشد هم به عمر خود ارزش داده ایم و هم روح خود را جلا و فضای محیط خود را نورانی کرده ایم . بیاییم دنیا و و عالم برزخ و قیامت خود را با صلوات بیمه کنیم . و با این صلوات خداوند و اهل بیت علیهم السلام را خوشحال کنیم .

بنی اسراییل بود که خداوند به این جوان عنایت کرد و صلوات را تعلیم داده بود.

آن جوان در خواب دید که به او امر شد که گاوش را نفروشد، مگر به امر مادرش . آن جوان از خواب برخاست ، بنی اسراییل نزد او آمدند تا گاو را از او بخرند، مادر جوان گفت : باید پوست این گاو را پر از طلا کنید تا آن را به شما بفروشیم . آن ها راضی شده ، گاو را خریدند، سپس او را کشته و یکی از عضوهای بدنش را بر پیکره مرده زدند. آن مرده زنده شد و خبر داد که قاتل او پسر عمویش است .

بنی اسراییل گفتند: نمی دانیم که کدام عجیب تر است : زنده شدن این جوان یا ثروتمند شدن این مرد.

خداوند به حضرت موسی (ع ) وحی کرد که : به بنی اسراییل بگو که اگر می خواهند زندگی دنیایی آنها نیکو گردد و در آخرت نیز بهشت نصیب آن ها گردد، ذکری را بگویند که این جوان بدان تمسک جست و آن صلوات بر محمد و آل محمد علیهم السلام می باشد.

آن جوان به موسی (ع ) گفت : من چگونه این اموال را از شر حسودانم و دشمنانم حفظ نمایم ؟

موسی گفت : بر اموالت صلوات بر محمد و اهل بیت طاهرینش بفرست تا خداوند ضرر هر دشمن و حسودی را از تو دفع نماید.

بنی اسراییل نزد موسی آمدند و گفتند: ما همه اموال خود را به این جوان بخشیدیم ، دعایی کن که خداوند نیز به ما روزی گسترده عنایت فرماید.

موسی گفت : شما نیز به انوار

مقدس اهل بیت توسل جویید و بر محمد و اهل بیت او صلوات بفرستید. آن ها نیز چنین کردند، سپس حق تعالی وحی فرستاد به موسی (ع ) که : در فلان خرابه هزاران دینار طلا وجود دارد، آن را میان خود قسمت نمایید.

این فراوانی مال ، به سبب برکت صلوات بر محمد و اهل بیت او حاصل شد.

که بگریزند.. به این سبب ، پاهای ایشان را در بند می گذاشتند. و به ایشان می گفتند که گل را برداشته ، بر نردبان بالا برید، و بسا بود که می افتادند و می مردند، یا زمین گیر می شدند.

تا آن که حق تعالی به موسی - علیه السلام - وحی کرد:

به ایشان بگو، که پیش از شروع ، بر محمد و آل طیبین آن حضرت - علیهم السلام - صلوات فرستند، تا آن که برایشان سبک و آسان گردد. و چنان کردند: و برایشان آسان گردید.

و امر نمود به آن کسانی که در اول عمل فراموش می کردند، و می افتادند و زمین گیر می شدند که صلوات بخوانند و اگر خود نمی دانستند بخوانند، دیگری برایشان بخواند. و چون چنین می کردند، شفا می یافتند.

و سبب کشتن پسران بنی اسراییل ، این بود که به فرعون گفته بودند: در میان بنی اسراییل ، مولودی خواهد آمد که هلاک تو بر دست او واقع خواهد شد. و فرعون ، امر نمود که پسران ایشان را بکشند، و زنان ایشان را حیله ها می کردند که حامله نشوند. و اگر حامله می شدند فرزند خود را می بردند، و در صحراها و زمین های گود پنهان می کردند، و ده مرتبه صلوات بر محمد و آل او - صلوات الله علیهم - می فرستادند. و حق تعالی ملکی را می فرستاد که آن کودک را تربیت نماید؛ و از انگشت او شیر جاری می کرد که آن را بمکد؛ و از انگشت دیگرش ، طعام که ملایم آن بود، جاری می ساخت . و

از فرزندان بنی اسراییل ، آن چه سالم ماندند، بیشتر بودند از آن چه کشته شدند. و زنان بنی اسراییل را که زنده می گذاشتند، آنها را کنیزان خود قرار می دادند.

پس بنی اسراییل به نزد موسی - علیه السلام - رفتند، و گفتند: این گروه ، بر دختران و خواهران ما قرعه می اندازند.

موسی به آنها امر کرد که وقتی مردی از آن گروه ، قصد شما نماید، بر محمد و آل طاهرین آن حضرت - صلوات الله علیهم - صلوات فرستید. و آن زنان ، صلوات می فرستادند. و خدا هر که را که قصد ایشان کرده بود، از ایشان باز می داشت به این که مشغول شغل می گردید، یا به مرضی گرفتار می شد، یا زمین گیر می گردید، یا این که بر آن زن رحم می کرد، و از آن زن می گذشت .

و اتفاق نشد که مردی از قوم فرعون ، بر زنی از بنی اسراییل برسد، و حق تعالی به واسطه صلوات ایشان را نجات ندهد.

گرسنه اند.

یهودیان گفتند: خداوند به ما هم طعام رسانید و هم آب و ما قادر بودیم وقتی که شما در خواب بودید شما را بکشیم ؛ اما این کار را نکردیم .

مشرکان که جریان را این گونه دیدند، باز هم بر عناد خود افزودند و به یهودیان پیشنهاد مبارزه دادند، یهودیان این بار نیز با تمسک به صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و آله بر سی هزار مشرک پیروز شدند، در حالی که تعداد آن ها سی صد نفر بیش نبود.

این بود، یاری کردن حق تعالی ، یهود را بر مشرکان ، به سبب آن که بر محمد و اهل بیت آن حضرت صلوات فرستادند.

موقوف می دارد و به اجابت نمی رساند، تا آن که بر آن حضرت صلوات فرستند. و این برزگ تر و عظیم تر است از آن چه به آدم - علیه السلام - عطا فرمود.

صحبته و توفنی علی ملته و اسقینی من حوضه مشربا رویا سائغا هنیئا لا اظماء بعده ابدا انک علی کل شی ء قدیر. اللهم انی آمنت بمحمد صلی الله علیه و آله و لم اءره فعرفنی فی الجنان وجهه . اللهم بلغ محمدا صلی الله علیه و آله منی تحیه و سلاما.

ثواب صلوات عاجزم .

اللهم صل علی محمد و آله محمد

و یکی از اذکار معروف از تهلیل (15) و حولقه (16) و صلوات را بیان داشتم که پس از بیداری آن را فراموش کردم - چیست ؟

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - با تبسم به من توجه نمود و فرمود: درباره چه کسی ؟

دریافتم که مقصود آن حضرت - صلی الله علیه و آله - این است که ثواب برای هر گوینده ای نیست . عرضه داشتم : کسی که ایمان به خدا و شما و - ائمه علیهم السلام - داشته باشد.

فرمود: خداوند به او پنج گنج عطا می کند. معدن کبریت که از آن طلا بیرون می آید، و دوم معدن یاقوت ، و آن گاه بقیه را مشابه آن دو بیان فرمود.

و من ترتیب آنها را فراموش کردم و آن گاه سکوتی کرد و در حالی که ما پشت آن حضرت - صلی الله علیه و آله - حرکت می کردیم دوباره به من نگاه کرد و با تبسم فرمود: اما معدن اول منم . و باقی معادن را به سایر پنج تن آل عبا تاءویل نمود.

در این موقع چنان سرور و خوشحالی به من دست داد که جز خدا کسی نمی داند. تا این که به پایین کوه رسیدیم و آن گاه آن حضرت - صلی الله علیه و آله - از کوه دیگری بالا رفت و من همراه جمعیت باز گشتم . و پس از یک ماه خداوند زیارت خانه اش و زیارت قبر پیامبرش - صلی الله علیه و آله - را نصیب من فرمود.

که می خواستم رسول خدا - صلی الله علیه و آله - را در خواب ببینم ، و عرضی که دارم به آن غمخوار بگویم . قضا را، سعادت مساعدت نمود و در شب گذشته ، به این دولت رسیدم . جمال با کمال آن عدیم المثال را در خواب دیدم . وقتی چون آن جناب را خوشحال یافتم ، قدم در بساط جراءت گذاشتم و گفتم : یا رسول الله ! هزار درهم قرض دارم ، و بر ادای آن قادر نیستم ، و می ترسم که اجل رسد، و آن وام در گردن من بماند.

آن حضرت فرمود: برو به نزد محمود سبکتکین ، و آن مبلغ را از او بستان .

عرض کردم : شاید از من باور نکند و نشان طلبد.

فرمود: به او بگو به آن نشان که در اول شب چون تکیه می کنی ، سی هزار مرتبه به من صلوات می فرستی و در آخر شب که بیدار می شوی ، سی هزار مرتبه دیگر بر من صلوات می فرستی .

سلطان از شنیدن این داستان گریه کرد و آن مرد را تصدیق نمود و قرض او را ادا کرد و هزار درهم دیگر نیز به او بخشید.

ارکان دولت ، تعجب نموده ، گفتند: ای سلطان ! این مرد را در این سخن محال تصدیق می کنی ؛ و حال آن که ما در اول شب و آخر شب با توییم .

نمی بینیم که به فرستادن صلوات اشتغال نمایی و اگر کسی در تمام اوقات شبانه روزی به فرستادن صلوات اشتغال نماید، نمی تواند که شصت هزار مرتبه صلوات فرستد. پس چگونه

در این صورت در اول و آخر شب میسر می گردد؟ سلطان گفت که : من از علما شنیده ام که هر که یک بار به صلوات مذکوره صلوات فرستد چنان است که ده هزار بار صلوات فرستاده ، و من در اول شب سه مرتبه ، و در آخر شب سه مرتبه این صلوات را می خوانم و چنان می دانم که شصت هزار بار صلوات فرستاده ام . پس پس از این درویش که پیغام آن حضرت را آورده است ، راست می گوید. و این گریه من از شادی است .

برداشته ، به خانه آمد. وقتی سر آن را گشود، دید که سبو، پر از مار و عقرب است . به اطرافیان خود گفت : این همسایه مسلمان ، دشمن ما است . وقتی که من در بام بودم ، فهمید، و آن سخن را برای این گفت که در طمع افتم ، و آن سبو را به خانه آورم ، و از آن ضرری به من رسد. پس بهتر آن است که آن را به بام برده از راه ، روزنه ، در خانه او ریزم ، تا آن که ضرری را که برای من می خواست ، به خودش برگردد.

به بام آمد، در وقتی که آن زن فقیر، به شوهر خود می گفت : روا باشد که تو سبوی پر از زر بیابی و آن را بگذاری و ما در فقر و تنگدستی باشیم ؟

آن مرد می گفت : من امیدوارم که روزی ما از آسمان نازل شود.

ناگاه یهودی ، سر سبو را گشود و آن را سرنگون ساخت ؛ آن مرد، آوازی شنیده سر را بالا کرده دید که از روزنه خانه او، زر فرو ریخت . فریاد زد: ای زن ! این زر است که از آسمان فرو می ریزد، و آن زرها را بر می داشت ، و صلوات می فرستاد.

وقتی یهودی دید که از سبو زر می ریزد، آن را برداشت ، در آن مکان ، دید که همان مار و عقرب است . باقی را نیز، در خانه درویش ریخت ، و همه زر سرخ بود. آن یهودی دانست که این سری است از اسرار غیبی که به

ظهور می رسد. در خاطرش گذشت که این همان حکم آب نیل دارد، که در زمان حضرت موسی علی نبیا و آله و علیه السلام در نظر قبطی خون می نمود، و در نظر سبطی آب بود. و فی الحال ، آن درویش را به بام طلبیده ، به دست او مسلمان شد و از برکت صلوات بر آن حضرت ، مسلمان را دولت غناء، و یهودی را سعادت اسلام روزی شد.

علیه السلام - او را گریان و نالان بر روی خاک افتاده دید. دلش بر پریشان حالی و شکسته بالی آن ملک سوخت . حال عجز و بیچارگی و ضعف و آوارگی او را به بارگاه جلال عرض کرد.

خطاب آمد که به او بگو: بر حبیب من محمد - صلی الله علیه و آله - صلوات فرستد تا به برکت آن پر و بال به او برگردد. به او گفته شد. آن ملک به وظایف صلوات قیام نمود. و بال اقبال باز یافته به فراغ بال به جانب آشیانه خود پرواز نمود.

من داد و سه هزار برای هزینه عیال و سه هزار برای هزینه عیال و سه هزار برای سرمایه کار و از من خواست پیوند دوستی از او نبرم و هر نیازی را به او پیشنهاد کنم . سه هزار را نزد قاضی بردم و بستانکار را با افسوس و آه نزد او دیدم و پول ها را شمردم و داستان از گفتم .

قاضی گفت : چرا همه کرم از وزیر باشد، من خودم وام تو را می پردازم .

بستانکار گفت : من سزاوارترم که بگذرم و گفت من برای رسول خدا و رسول خدا از این پول گذشتم . قاضی گفت : من آن چه در راه خدا دادم پس نگیرم و همه اموال را با خود آوردم شکر گزار خدا و مصلی بر پیغمبرش . (23)

می خروشد. از عقب آن ناله رفتم ، فرشته ای دیدم ؛ که پیش از آن ، او را در آسمان ، با عظمتی هر چه تمام تر دیده بودم که بر تختی از نور می نشست و هفتاد هزار فرشته در خدمت او صف زده می ایستادند؛ وقتی نفس می زد، ملایکه از نفس او مخلوق می شدند؛ او را دیدم که با دلی خسته و بالی شکسته ، بر زمین افتاده . از حالش پرسیدم . گفت : در معراج مصطفی - صلی الله علیه و آله - من بر تخت خود نشسته بودم ، و به آن تعظیم آن حضرت نپرداختم ، و شرایط تجلیل و تکریم را - چنان که شایسته بود - به جا نیاوردم ، به این عقوبت مبتلا شدم ، و از ذروه افلاک ، به حضیض خاک افتادم ، الحال ، تو شفیع من شو، و از حضرت ذوالجلال ، عفو مرا درخواست کن

من در درگاه احدیت ، تضرع بسیار کرده ، و مغفرت او را درخواست نمودم . خطاب از رب الارباب رسید که :

به او بگوی که اگر مغفرت لغزش ، و عفو گناه خود را می خواهی ، بر حبیب من صلوات فرست ، تا به مقام اکرام خود برگردی .

من صورت حال را، به آن شکسته بال گفتم ، و او بر حضرت شما صلوات فرستاد، فی الحال ، بال های اقبال و کرامت او رویید، و از مرکز خاک به محیط افلاک پرواز کرده ، به برکت این خدمت ، به محل قرب رسید.

خدمت رسول خدا - صلی الله علیه و آله - آمد و از فقر شکایت کرد، آن حضرت فرمود:

وقتی داخل خانه خود شدی سلام کن - خواه کسی در خانه باشد و خواه نباشد - و بر من سلام فرست ، و بعد از آن سوره اخلاص بخوان .

و آن مرد، چنان کرد و در اندک روزی توانگر گردید، چنان که بر همسایگان و خویشان خود افاضه می نمود.

ماهی ! جسد تو بر آتش حرام شد و به برکت محمد و اهل بیت او، آتش در تو بی تاءثیر است ! (31)

کنند، تا روز قیامت .

خواب بیدار شدم ، هنگامی که به صورت پدرم نگاه کردم ، دیدم صورتش مثل ماه می درخشد، او را دفن کردم و به هنگام تدفین او شنیدم که هاتفی می گفت : سبب عنایت باری تعالی و غفران و آمرزش او به پدر تو به این خاطر بود که او بر پیامبر صلوات می فرستاد. (34)

تو امانت است .

آن مرد همان گونه که حضرت فرموده بودند عمل نمود، به شهر کوفه رفت تا به خدمت حضرت علی - علیه السلام - رسید.

خبر به معاویه رسید و دستور داد بروند و تمام اموالش را غارت کنند و عیال او را به کنیزی بگیرند.

وقتی گماشتگان معاویه وارد خانه آن مرد شدند، هیچ کسی را جز اهل و عیال معاویه و یزید در آن محل ندیدند. اهل و عیال معاویه و یزید به گماشتگان گفتند: شما برگردید؛ زیرا ما هر چه اموال بود گرفتیم و اهل و عیالش را هم به بازار فرستادیم ، گماشتگان برگشتند و به این گونه خداوند اهل و عیال آن مرد را حفظ نمود.

پس از چند روز دزدان شهر خبردار شدند که آن مرد نیست و اموالش بی صاحب است . آنها آمدند تا هر چه دارد به غارت ببرند؛ اما به قدرت خدای متعال ، اموال آن مرد را به صورت مار و عقرب دیدند. بعضی از آنها مار گزیده شده و هلاک گشتند و بعضی هم بیمار شدند. تا این که یک روز امیر المؤ منین علی - علیه السلام - به آن مرد فرمود: آیا دوست داری اهل و عیال و اموالت در مقابل تو حاضر شوند؟

آن مرد گفت : آری .

سپس تمام اموال و اهل و عیال ایشان به معجزه آن حضرت حاضر شدند و در این حال وقایع پیش آمده را تعریف کردند که چگونه اهل و عیال یزید و معاویه آمدند و چگونه دزدان به دست مارها و عقرب ها گزیده شدند.

حضرت فرمودند:

ان الله ربما اظهر آیه لبعض المؤ منین لیزید فی

بصیرته ؛

یعنی : در بعضی از اوقات برای مؤ منین نشانه ای ظاهر می شود تا ایمان آنها اضافه شود.

با من بودند، در خواندن آن با من موافقت کردند. و روانه شده ، به اندک فرصتی به گروه دزدان رسیده ؛ ما ایشان را می دیدیم و سخن آنها را می شنیدیم ؛ و ایشان ما را نمی دیدند؛ تا این که گذشتیم . از برکت صلوات ، از چنان مهلکه ای ، که بیم قتل و اسارت و غارت و جریح بود، نجات یافته ، به مقصد رسیدیم .

آن حضرت ، از آن اعرابی پرسید: در آن وقت که در نزد من آمدی ، چه می گفتی ؟

گفت : می گفتم اللهم صل علی محمد حتی لاتبقی صلوه . اللهم بارک علی محمد حتی لاتبقی برکه . اللهم سلم علی محمد حتی لاتبقی سلام . اللهم ارحم محمدا حتی لاتبقی رحمه .

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: من می گفتم که سبب چیست که شتر برای او شهادت می دهد، و می بینم که ملایکه افق را پر کرده اند!؟

جمیع الخیرات فی الحیوه و بعد الممات . (39)

آل محمد خدا ثواب آن را مانند رکوع و سجود و قیام برای او می نویسد. (41)

کدام است ؟

عرض کرد: این آیه که می فرماید: در راه خدا انفاق کنید تا خدا بهتر از آن در راه خدا انفاق می کنیم ؛ ولی چیزی که جای آن را پر کند عاید نمی شود!

امام فرمود: اگر کسی از شما مال حلالی به دست آورد و در راه خدا انفاق کند هیچ درهمی را انفاق نمی کند مگر این که خدا عوضش را به او می دهد.

! دعای او را به آسمان نبرید تا این که اهل بیت پیغمبرش را نیز در فرستادن درود با پیغمبر ملحق سازد، پس هم چنین دعایش پذیرفته نگردد و به آسمان بالا نرود تا بر اهل بیت پیغمبر - صلی الله علیه و آله - نیز سلام و درود بفرستند. (46)

به فرزند رسول خدا - صلی الله علیه و آله - بگو که من تو را بر محل مال آگاه نموده ام .

او از خواب بیدار شده ، رفت و مال را از همان محل برداشت ، و آن گاه جریان را به امام جواد - علیه السلام - خبر داد.

امام - علیه السلام - فرمود: سپاس خدای را که تو را گرامی داشت .

تو گوید. (61)

و پیوسته صلوات بفرستد تا خواب رود که ان شاءالله پیامبر - صلی الله علیه و آله - را در کسی خواب می بیند.

محمد فی منامی یا ذالجلال و الاکرام

و آن گاه بر بستر یا هر جا رو به قبله بخوابد، بر پهلوی راست و صلوات بر پیغمبر فرستد تا خوابش برد که آن حضرت را در خواب بیند. ان شاءالله . (64)

و در خواب تعبیر خوابم را دیدم که آن عمل من است که صلوات را خدا به آن صورت زیبا در می آورد.

شب دوم باز پیغمبر - صلی الله علیه و آله - و ائمه - علیهم السلام - همه را در خواب دیدم و کسی به من گفت : سر بلند کن و نگاه کن .

سر بلند کردم و پیغمبر و ائمه معصومین - علیهم السلام - ذکر خدا می گفتند و آن شخص به من گفت : می دانی چه ذکری می گویند برای خدا تعالی .

گفتم : نه . گفت : همان ذکر صلوات تو است . از آن شاد شدم و خدا را بر توفیق خود سپاس گفتم . (65)

بود که در خواب او را شناختم ؛ اما در بیداری نشناختم !؟

پس باز مشغول فرستادن صلوات شدم تا این که مجددا خوابم برد، در خواب دوم پرسیدم : آن شخص نورانی که بسیار شبیه پیامبر (ص ) است ، چه کسی است ؟

گفتند: آن صلوات تو است که خداوند او را به صورتی زیبا در آورده است .

من باز هم به فرستادن صلوات ادامه دادم تا آن که در شب دیگری در خواب دیدم پیامبر و امامان را، شخصی به من گفت : سرت را بلند کن !

وقتی سرم را بلند کردم ، دیدم آن بزرگواران مشغول ذکر هستند، آن شخص به من گفت : آیا می دانی چه ذکری می خوانند؟

گفتم : نه .

گفت : آن ها همان ذکری را می گویند که تو بدان مداومت داری ؛ یعنی آن ها نیز مشغول فرستادن صلوات اند.

من با خوشحالی از خواب برخاستم ، حمد خدا را به جای آوردم که به من توفیق داد. (68)

شریف و نورانی شان باعث منور شدن حجره من شد، سپس به سوی من آمده و فرمودند: کجاست آن دهانی که بر من صلوات می فرستاد، تا آن را ببوسم !

من خجالت کشیدم که بگویم فرستنده آن صلوات ها من بودم ؛ پیامبر صورت مبارک را جلو آورده و بر صورت من بوسه زدند.

از شدت شعف و خوشحالی از خواب برخاستم ، به گونه ای که همه دوستانم نیز بیدار شدند. (69)

گاه من را یاد کنی ، یا در نزد تو مذکور می شوم ، یا نام من را می نویسی ، بگو یا بنویس :

صلی الله علیه و آله و سلم .

- صلوات فرستد، آنها راهی به او نخواهند یافت ؛ و به ابلیس می گویند که خود با تمام لشکرت بیا، تا آن که بر او غلبه نمایی ، و او را اغوا نموده گمراه سازی .

پس ابلیس ، با تمام لشکر می آید. و حق تعالی به ملایکه می فرماید که : ابلیس ، قصد فلان بنده من یا فلان کنیز من نموده است ، با لشکرش . شما بروید، با او مقاتله کنید.

پس در مقابل هر شیطانی صد هزار ملک می آیند، که بر اسبان آتشی سوارند؛ و در دست ایشان ، شمشیرها و نیزه ها از آتش ، و کمان ها و تیرها از آتش هست ؛ و تمام کاردها و سلاح های ایشان از آتش است ؛ و آن شیاطین را دور می کنند، و بعضی را می کشند، و ابلیس را اسیر می کنند، و آن حربه ها بر او می زنند. ابلیس فریاد می زند: ای پروردگار من ، کجا است وعده تو، به درستی که تو من را مهلت دادی تا وقت معلوم .

خطاب به ملایکه می رسد: من او را وعده داده ام که نمی رانم ، وعده نداده ام که سلاح و عذاب را بر او مسلط نگردانم و درد و الم به او نرسانم ، حربه ها بر او بزنید، و ما او را نخواهیم کشت .

ملایکه ، آن قدر ضربت بر او می زنند که تمام اعضایش مجروح می گردد؛ پس او را وا می گذارند. ابلیس ، پیوسته برای خود و برای اولادش که کشته شده اند، اندوهگین می باشد. و چیزی

از آن جراحت هایش بهبود نمی یابد مگر به شنیدن آواز مشرکان ، که به کفر تکلم نمایند.

پس اگر آن بنده ، بر ذکر خدا و صلوات فرستادن مشغول باشد، او به همان حالت باقی می ماند.

اما اگر آن بنده یاد خدا و صلوات را ترک نماید، و در مخالفت امر خدا، و معصیت فرو رود؛ آن جراحت ها، التیام می پذیرد، و ابلیس بر آن شخص مسلط می شود ، و او را لجام می کند، و زین بر او می گذارد، و بر او سوار می شود، و بعد از آن پایین می آید، و می گوید: الحال ما بر او مسلطیم ، و هر وقت که می خواهیم ، بر او سوار می توانیم شد.

پس رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: اگر می خواهید که ابلیس را بر همان حال ، با جراحت های بسیار اندوهگین بگذارید، که جراحت هایش بهبود نیابد، مداومت نمایید بر طاعت خدا و صلوات فرستادن . و اگر بر غیر آن حال باشید، اسیر ابلیس خواهید بود، و مرده خود را بر گردن های شما سوار خواهد کرد.

السلام - علاقه مند شد که جزء شیعیان علی - علیه السلام - باشد به خدا عرض کرد: پروردگارا!من را از شیعیان علی بن ابی طالب - علیه السلام - قرار بده .

در این هنگام جبرییل نازل شد و آیه 81 سوره صافات را خواند و ان من شیعته لاءبراهیم .؛ و از شیعیان او در اصول اعتقادات ابراهیم است .

پیامبر - صلی الله علیه و آله - به اصحاب فرمود: هر گاه بر پیامبر پیشین صلوات فرستادید، نخست به من صلوات بفرستید، سپس به آنها، جز در مورد ابراهیم خلیل - علیه السلام - که هر گاه خواستید به من صلوات بفرستید، نخست به ابراهیم خلیل - علیه السلام - صلوات بفرستید.

پرسیدند: چرا؟

فرمودند: به همین دلیل که بیان کردم ، او آرزو کرد تا از شیعیان علی بن ابی طالب باشد.

لبیک ، لا سعدیک ای فرشتگان من ! دعای او را بالا نبرید، مگر آن که به نبی من ، عترت او را ملحق سازد و بگوید: اللهم صل علی محمد و آل محمد، پیوسته محجوب است تا آن که به من اهل بیتم را ملحق گرداند. (83)

- هدیه کند در بین یا در پایان حاجت روا شود.

نوع سوم ؛ روزی هزار بار صلوات بفرستد، تا دو ماه پی در پی چون ماه تمام شود آن مطلب ان شاءالله برآورده شود.

نوع چهارم ؛ برای قضای حاجت و ادای دین مجرب است ، از شب جمعه شروع کند تا دو هفته و در هر شب ، نصف شب بخوابد.

شب اول غسل کند و سایر شب ها ضروری نیست . شب جمعه ؛ اللهم صل علی محمد و آل محمد، هزار بار.

شب شنبه ؛ اللهم صل علی امیر المؤ منین .

شب یکشنبه ؛ اللهم صل علی فاطمه الزهراء.

شب دوشنبه ؛ اللهم صل علی الحسن .

شب سه شنبه ؛ اللهم صل علی الحسین .

شب چهارشنبه ؛ اللهم صل علی علی بن الحسین .

شب پنجشنبه ؛ اللهم صل علی محمد بن علی

شب جمعه ؛ اللهم صل علی جعفر بن محمد

شب شنبه ؛ اللهم صل علی موسی بن جعفر

شب یکشنبه ؛ اللهم صل علی علی بن موسی

شب دوشنبه ؛ اللهم صل علی محمد بن علی

شب سه شنبه ؛ اللهم صل علی علی بن محمد

شب چهارشنبه ؛ اللهم صل علی حسن بن علی

شب پنجشنبه ؛ اللهم صل علی حجه بن الحسن

شب جمعه سوم ؛ اللهم صل علی العباس الشهید

ان شاءالله حوایج برآورده می شود و هر شب باید هزار بار این صلوات را بگوید

به ده بار صلوات فرستادن مداومت نماید.

یک نصفی از آن را برمی داریم .

برادر کوچک گفت : قطع کردن موی مبارک حضرت ، از ادب دور است .

برادر بزرگ گفت : چون به قطع آن راضی نمی شوی ، آن را تو بردار و به ازای آن ، مقداری از مال به من بده .

برادر کوچک گفت : من هر دو تار موی مبارک را برمی دارم ، و تمام میراث را به تو می دهم ، که من را مویی از آن حضرت به جهانی می ارزد.

برادر بزرگ راضی شد، موها را به برادر داد، و تمام ارثیه را برداشت .

آن صاحب دولت ، موها را در حقه پاکیزه قرار داده ، در گریبان جان نهاده ، و پیوسته آنها را بیرون می آورد و می بوسید، و بر رسول خدا - صلی الله علیه و آله - صلوات می فرستاد.

مدتی نگذشت که غبار ادبار بر صفحه روزگار برادر بزرگ نشست ، و اموالش تلف گشت . برادر کوچک ، را گل مراد از شاخسار اقبال شکفت ، و بر اقران و امثال برتری به هم رسانید. چون وفات نمود. یکی از اولیای بلخ ، رسول خدا - صلی الله علیه و آله - را در خواب دید، و به او فرمود: به مردمان بگو که هر که را حاجتی باشد، به سر قبر فلان رفته ، دعا کند تا حاجتش برآورده شود. آن شخص عرض کرد: یا رسول الله ! سبب این کرامت چیست ؟

فرمود: در تعظیم موی من مبالغه نمود. و بسیار بر من صلوات می فرستاد. لهذا در زمان حیات ، به خوشی گذرانید. و بعد

از وفات ، قبر او محل استجابت دعا گردید.

را برترین اعمال یافتیم .

صلوات می فرستادی ، من به آن سبب ، نظر عنایت از او دریغ نداشتم .

شبلی از خواب بیدار شد. گفت : بر من روشن گردید که ظلمت گناه ، با لعمه درود بر حبیب خداوند - صلی الله علیه و آله - از بین می رود.

و روز ناله و زاری و طلب حاجت است هم ، تو همه چیز را گذاشتی و فقط صلوات فرستادی ، علت چیست ؟

او گفت : سال گذشته من به همراه پدرم به مکه آمدم ، در یکی از منازل ، پدرم بیمار شد و ما نتوانستیم به راه خود ادامه دهیم ، در همان جا خانه ای کرایه کرده و چراغی را روشن نمودم . سر پدرم در دامنم بود که جان سپرد.

دیدم که اندک اندک چهره اش سیاه گشت . ترسیدم ، سرش را بر زمین گذاشتم و کنارش نشستم و از رسوایی فردا در مقابل مردم گریه می کردم . در همین حال خوابم برد.

مردی زیبا، خوش بو و خوش پوش با عمامه سفیدی وارد شد. روپوش پدرم را برداشت ، دستی بر صورتش کشید که بر اثر آن رنگ چهره پدرم سپید و نورانی گشت . من حیرت زده از او پرسیدم : تو که هستی که خدا از برکت وجود تو غم مرا برطرف ساخت ؟

فرمود: من صاحب قرآن ، محمد بن عبدالله پیامبر آخر زمانم . بدان و آگاه باش که پدرت نافرمانی خدا را می کرد و پیرو هوای نفس بود؛ اما چون پیوسته بر من صلوات می فرستاد، در این ساعت که تیرگی و تاریکی گناه او را در بر گرفت من به دادش رسیدم .

او این را گفت و از نظر من غایب گشت .

من از خواب برخاستم و دیدم که چهره پدرم مانند ماه شب چهارده می درخشد. از آن روز به بعد بود که فایده صلوات را فهمیدم ، تسبیح و دعا را

رها کرده و در هر حال و پیوسته صلوات می فرستم . (91)

صلوات را بیاورند و در کفه حسنات آن بنده بگذارند تا سنگین شود.

شناسم ، و از تو خشنودم ، و روز قیامت ، شفیع تو خواهم بود.

ایشان برای آن حضرت . و صلوات مؤ منان دعا است برای آن جناب .

بیامرزم و امروز تو را آمرزیدم .

سلامه علیه - در پیش روی من بایستد، و تمام امت در عقب سر من بایستند - با تفاوت درجات - و هر بنده ای که در عقب هر نماز فریضه ، ده مرتبه بر من و آل من صلوات فرستد، او را نزد من جای دهند و مرا ببیند و من او را ببینم و روی او - مانند شب چهارده - تابان باشد. (99)

نماز بخواند و در رکعت یکم یس و در دوم حم دخان در سوم الم سجده در چهارم تبارک و آن گاه صد رکعت نماز بخواند، در هر رکعت یک بار حمد و ده بار توحید خدا سه حاجتش را روا کند یا در دنیا و یا در آخرت و آن گاه اگر از خدا خواهد که همان شب من را خواب بیند می بیند.(101)

588.

35-داستان های از صلوات .

36-خزینه الجواهر، ص 589.

37-بحارالانوار، ج 94، ص 53، روایت 19، به نقل از امالی طوسی ، ج 1، ص 127.

38-فضایل الخمسه ، ج 1، ص 207؛ کنزالعمال ، ج 1، ص 181.

39-خزینه الجواهر، ص 589 - 588.

40-فضایل ، ص 120.

41-جامع آیات و احادیث نماز، ص 153.

42-مصابیح الدجی ، ص 418؛ مستدرک الوسایل ، ج 1، ص 424.

43-وسایل الشیعه ، ج 6، ص 221.

44-ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ، ص 335.

45-جمال الاسبوع ، ص 242.

46-ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ، ص 351 - 350.

47-اصول کافی ، ج 6، ص 89.

48-ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ، ص 349.

49-اصول کافی ، ج 6، ص 81.

50-اصول کافی ، ج 9، ص 81.

51-میزان الحکمه ، ص 3164، ش 10794، ج 7.

52-المیزان ، ج 1، ص 389.

53-میزان الحکمه ، ج 7، ص 3166، ش 10801؛ نور الثقلین ، 4/302/221.

54-اصول کافی ، ج 6، ص 83.

55-پرورش روح ، ج 2، ص 350.

56-عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 194، ح 5.

57-چهل حدیث سیره رضوی - علیه السلام - ص 31.

58-ثواب الاعمال ، ص 333.

59-دارالسلام ، ج 3، ص 14.

60-دارالسلام ، ج 3، ص 3.

61-دارالسلام ، ج 3، ص 10.

62-دارالسلام ، ج 3، ص 8.

63-دارالسلام ، ج 3، ص 6.

64-دارالسلام ، ج 3، ص 4.

65-دارالسلام ، ج 2، ص 132.

66-خزینه الجواهر، ص 591.

67-دارالسلام ، ج 3، ص 7.

68-خزینه الجواهر، ص 590.

69-خزینه الجواهر، ص 589.

70-شرح و فضایل صلوات ، ص 92.

71-کنزالعمال ، ج 1، ص 498.

72-بحارالانوار، ج 91، ص 63.

73-اصول کافی ، ج 4، ص 254. باب ما یحبب عن ذکر الله ، عزوجل فی کل مجلس حدیث اول

74-میزان الحکمه ،

ص 3164، ش 10796.

75-عده الداعی ، ابن فهد حلی ، ص 259.

76-جالاء الافهام ، ص 245.

77-مستدرک الوسایل ، ج 1، ص 393.

78-مرآه العقول ، علامه مجلسی ، ج 12.

79-زمخشری ، ج 3، 558.

80-سفینه البحار، ج 2، ص 49.

81-آثار الصادقین ، ج 11، ص 233.

82-لئالی الخبار الرضا، ج 4، 1577؛ چهل حدیث 62.

83-وظایف ماه رمضان ، شماره 311.

84-پرورش روح ، ج 2، ص 349.

85-نورالثقلین ، ج 3 / ص 589.

86-میزان الحکمه ، ص 3164، ج 7، ش 10792؛ کنزالعمال ، 2144.

87-تفسیر الصافی ، فیض ، ذیل آیه 56.

88-پرورش روح ، ج 2، ص 348.

89-اللئالی ، فیض کاشانی .

90-معراج المؤ منین قسمت اضافات ، ص 20.

91-دارالسلام ، ج 2، ص 194.

92-داستان هایی از صلوات ، ص 73.

93-ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ، ص 353 - 352.

94-بحارالانوار، ج 91، ص 64.

95-مواعظ العددیه ، ص 70، ص 413.

96-وسایل الشیعه ، ج 4، ص 28.

97-بحارالانوار، ج 91، ص 63.

98-ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ، ص 335.

99-شرح و فضایل صلوات ، ص 85.

100-شرح و فضایل صلوات ، ص 177.

101-ترجمه درالسلام ، ج 3 ، ص 14.