بیان تاریخ بشر هرگز نام و یاد امام حسین ع) را فراموش نخواهند کرد درعصری که باطل پرستان و غول های مادیّت می خواهند نام امام حسین ع) را از زبان ها و یادها بیندازند سخت در اشتباه اند و به قول مقام معظم رهبری این خواب خرگوشی است هرگز تعبیر نخواهد شد و این آیه تداعی می کند که (یُریدون لیطفئوا نور اللّه بأفواههم واللّه متم ّ نوره و لو کره الکافرون .

هیچ کس پوشیده نیست که بیعت امام با حکومت یزید بزرگ ترین کمک ومعاونت بر گناه بود.و یا وصیّت معروف امیرالمؤمنین ع) به فرزندان خود و به همه شیعیان و به خصوص به حسنین که می فرماید: «و کونا للظالم خصماً و للمظلوم عوناً؛ باشید برای ستم کار دشمن و بر مظلومان یاور.»و یا در سخنان حضرت سیدالشهدا این انگیزه و هدف یعنی عمل به وظیفه شرعی انسجام و تکلیف الهی به خوبی به چشم می خورد. آن جا که وقتی نامه ای به بزرگان بصره می نویسد و علت نهضت و قیام و دعوت الهی خود را ذکر می کند، می نویسد:«و أنا أدعوکم الی کتاب اللّه و سنّه نبیّه ص) فإن السُنّه َ قد اُمیتَت ْ و أن البدعه قد أحییَت ومن شما را به کتاب و سنت رسول خدا دعوت می کنم که براستی سنّت مرده و بدعت زنده شده است »

حتّی قبل از آن دو اعمالی در میان مردم رواج پیدا کرده که غیر از سیره پیغمبر(ص) و سیره علی بن ابی طالب است از این جهت امام ع) اصلاح را ضروری دید و آن اصلاح احیای سیره پدر و جدّشان از طریق امر به معروف و نهی از منکر بوده است یعنی امر به معروف و نهی از منکر وسیله این احیاگری است نه آن که خود هدف باشند.امام حسین ع) وقتی از مکه به قصد کوفه حرکت کرد. در بین راه به فرزدق برخورد.امام ع) اوضاع عراق را پرسید، او جواب داد که دل های مردم با شما ولی شمشیرهایشان بر ضدّ شماست امام ع) درباره انگیزه سفر خود فرمودند: «ان هؤلاء قوم لزموا طاعه الشیطان و ترکوا طاعه الرحمن و أظهروا الفساد فی الارض و أبطلوا الحدود و شریط الخور و استأثروا فی أموال الفقراء و المساکین أنا أوّل من قام بنصره دین الله و اعزاز شرعه و الجهاد فی سبیله لتکون کلمه اللّه هی العلیا؛ اینان جماعتی هستند که ازشیطان اطاعت کرده و اطاعت رحمان را ترک کرده اند. آنان فساد را ظاهر و حدود الهی را باطل کرده اند، شراب می نوشند و در اموال فقرا و مساکین طبق میل خود رفتار می کنند.من از همه برای یاری دین خداوند و عزیز گرداندن شرع و جهاد در راه خدا سزاوارترم تا اینکه کلمه اللّه اعتلا یابد».از این سخنان معلوم می شود که این عوامل سبب شد که امام حسین ع) خود رابرای قیام از دیگران ارجح بداند، زیرا نواده پیامبر(ص) و امام مسلمانان است و در مقابل انحرافات نمی تواند ساکت باشد.و

به قول شهید مطهری که درباره امر به معروف و نهی از منکر می گوید: «امر به معروف و نهی از منکر می گوید: امر به معروف و نهی از منکر یگانه اصلی است که ضامن بقای اسلام است به اصطلاح علت مبقیه است اصلاً اگر این اصل نباشد اصلاحی نیست حسین بن علی ع) در راه امر به معروف و نهی از منکر یعنی در راه اساسی ترین اصلی که ضامن بقای اجتماع اصلاحی است کشته شد. و در راه آن اصلی که اگر نباشد دنبالش متلاشی شدن است دنبالش تفرّق است دنبالش تفکیک و از میان رفتن وگندیدن پیکر اجتماع است بله این اصل این مقدار ارزش دارد.

عزّت آفرین عاشورا شکل گرفته و به ثمر رسیده است حتی مبارزه های استقلال طلبانه هند به رهبری مهاتما گاندی ثمره این الگوگیری بود هم چنان که خود گاندی گفته است «من زندگی امام حسین ع) را به دقت خوانده ام و توجه به صفحات کربلا نموده ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، بایستی از قیام حسین ع) الگو گیرد.»قائد اعظم پاکستان محمد علی جناح نیز گفته است «هیچ نمونه ای از شجاعت بهتر از آن که امام حسین ع) از لحاظ فداکاری و تهوّر نشان داد، در عالم پیدا نمی شود. به عقیده من تمام مسلمین باید از سرمشق این شهیدی که خود را در سرزمین عراق قربانی کرد، پیروی نمایند» از عاشورا، حتی در زمینه تاکتیک ها و کیفیت مبارزه و سازماندهی نیروها و خط و مشی مبارزه و بسیاری از موضوعات دیگر هم می توان الهام گرفت در این زمینه امام خمینی چنین می فرماید: «حضرت سیدالشهدا(ع) از کار خودش به ما تعلیم کرد که در میدان وضع باید چه جور باشد و در خارج میدان وضع چه جور باشد و باید آن هایی که اهل مبارزه مسلحانه هستند چه جور مبارزه کنند و باید آن هایی که در پشت جبهه هستند چه طور تبلیغ کنند. کیفیت مبارزه را، کیفیت این که مبارزه بین یک جمعیت کم یا جمعیت زیاد باید چطور باشد، کیفیت این که قیام در مقابل یک حکومت قلدری که همه جا را در دست دارد، با یک عدّه معدود، باید چه طور باشد.این ها چیزهایی است که حضرت سیدالشهدا به ملت ما آموخته است »

از اعجازهای حادثه کربلا، زنده ماندن آن است و هرچه از زمان آن می گذرد، تازه تر و شفّاف تر می گردد و قلوب انسان ها را به خود معطوف می سازد. رسول خدا(ص)می فرماید: «ان ّ لِقتل الحسین حراره فی قلب المؤمنین لا تبرد أبداً؛ برای شهادت امام حسین ع) حرارت و گرمایی در دل های مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی شود.» بنی امیه از طرح واقعه کربلا، اندیشه ای جز براندازی و ریشه کن کردن شجره طیّبه مطهّر رسول الله ص) در قالب شهادت آفرین فرزند پیامبر اکرم ص) و پنجمین اهل کساء نداشتند. آنان در این واقعه از هر جنایتی فروگذار نبودند؛ مانند شهادت طفل شیرخوار و یا تاختن با اسب ها بر پیکر مطهر آنان و یا تخریب بارگاه آن معصوم مظلوم ویا هتک حرمت های دیگر اما پس از گذشت چهارده قرن هنوز همان طراوت و شکوه وجلال را داشته و هر روز بر عظمت آن افزوده می گردد.اینک می بینیم که نه تنها امام حسین ع) و یارانش مورد تکریم و احترام شیعیان جهان است که جایگاه ویژه ای در قلوب دیگر ادیان آسمانی قرار دارد و بسیاری از پیروان آیین های غیر اسلامی نه تنها به آنان احترام قائلند بلکه برای گشایش مشکلات خود به آنان تمسّک می جویند و نذری می دهند.به نظر می رسد رمز جاودانگی این واقعه الهی این است که اوّلاً اهداف عالیه حضرت و ثانیاً الهی بودن این حرکت است چنان که گفته شده با یکی بساز بر همه درتمام دوران بناز.

و مافیها بی علاقه و مشتاق لِقای پروردگار خود بود. در راه اعتلای دین نه تنها هرگونه مصائب و آلام را تحمل می نمود، بلکه با کمال عشق زبان به شکرگزاری می گشود. آن حضرت برای حفظ احترام کعبه از مکه خارج شد تا مبادا خونش در حرم ریخته شود و حرمت بیت الله الحرام از بین برود، و یا شب عاشورا که مهلت گرفت تا شب را به نماز و تلاوت قرآن به سر برد، حتی در ظهر عاشورا نیز آخرین نماز خود را در برابر تیراندازان دشمن در حالی که از پیکر مبارکش خون می چکید به جا آورد.طبری از عبداللّه بن زبیر نقل می کند که هم چون شهادت آن حضرت را شنید، گفت «به خدا سوگند، مردی را کشتند که قیامش در شب طولانی و روزه اش در روز بسیار بود.»ب صبر و شکیبایی صبر و شکیبایی یا در برابر مصیبت و گرفتاری است یا برای پذیرفتن مشقات ناشی از طاعات و عبادات است و یا برای جلوگیری از هواهای نفسانی وشهوات حیوانی بر اثر ترک معصیت است تاریخ هیچ شخصیتی را هم چون امام حسین ع) به خود ندیده است که در برابر مصائب و مشکلات چون کوهی استوار پابرجا ایستاده باشد. تجسّم آخرین وداع امام با اهل بیت خود که تنی چند از زنان داغ دیده و اطفال خردسال به دورش جمع شده بودند، قلب هر شخص را جریحه دار می کند و در همین وداع بود که دخترش گفت «ای پدر حالا که خود را تسلیم مرگ کرده ای پس مارا به مدینه بفرست » امام در جواب

فرمود: «هیهات دخترم از این تمنا درگذر و صبور باش »چه صبری از این بالاتر که طفل شیرخوارش را برای طلب جرعه آب می آورد و درمقابل با تیر زهرآگین پاسخ می دهند و کودک را در آغوش پدر به شهادت می رسانند وامام ع) صبر و شکیبایی را از دست نمی دهد و با کمال متانت و بردباری به مأموریت مقدس خود ادامه می دهد، از این رو باید گفت «و لقد اعجبت من صبرک ملائکه السماء.»ج رضا به قضای الهی و صفات دیگری که در این قلم یارای رفتن در این بحرنیست و باید از خود ائمه شنید که امام حسین ع) کیست و چه کرد، قیام عاشورا جلوه گاه مکارم اخلاق و مدرسه و دانشگاه تربیت روح و نفس بود.

در برابر تعدّی و زیر بار منّت دونان رفتن و تسلیم فرومایگان شدن و اطاعت از کافران و فاجران همه و همه از ذلّت نفس وزبونی و حقارت روح انسانی سرچشمه می گیرد. بیش از همه امامان از امام حسین ع) مطالبی درباره مسئله کرامت و عزّت نفس نقل شده است استاد شهید مطهری می فرماید: امام حسین ع) مرگ با عزت را بهتر از زندگی با ذلّت می دانست جمله معروف امام حسین ع) «هیهات منّا الذلّه عجیب است و از آن جمله هایی است که تا دامنه قیامت از آن حرارت و نور می تابد. حماسه و کرامت و عزت و شرافت نفس می بارد.پس کسانی که دم از روشن فکری و قرائت های مختلف از دین می زنند و گاه گاهی می گویند که امام حسین فدای گذشته پدر و فدای خشونت طلبی خودش شد، باید به آنان گفت ای تاریک فکران اهول شما اسلام شناس نیستید که هیچ اصلاً اسلام دردل شما رسوخ نکرده و اصلاً امام حسین ع) را هم شمه ای نمی شناسید و با این افکار تاریک به امام حسین ع) و اسلام نزدیک نمی شوید بلکه درست به نقطه مرکزی اسلام آمریکایی نزدیک می شوید.

خداست هرچند به کشته شدن در این راه بینجامد.حبیب بن مظاهر یکی از صاحبان این دید و بصیرت است وقتی در کربلا ازامام ع) اجازه می گیرد که به میان قبیله خود (بنی اسد) برود، آنان را به نصرت امام فراخواند و امام ع) اجازه می دهد. شبانه نزد آنان رفته می گوید: «من بهترین چیزی که هر کس آن را برای قوم خویش به ارمغان می آورد برای شما هدیه آورده ام دعوتتان می کنم به نصرت پسر دختر پیغمبرتان » پس ضمن ترسیم وضعیت کربلا و در محاصره بودن امام ع) به آنان می گوید: «در راه نصرت او از من اطاعت کنید تا به شرافت دنیا وآخرت برسید. به خدا سوگند هریک از شما در راه خدا در رکاب پسر پیامبر شهید شوید. در درجات عالی همراه رسول خدا(ص) خواهد بود.» این دیدگاه حبیب نسبت به حیات وشرافت معنی بخشیدن به زندگی است قرآن کریم از کسانی که با فداکاری جان خود رادر راه خداوند فدا می کنند به عنوان وفاکنندگان به پیمان و «صادق بر سر عهد الهی یادمی کند: (من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا اللّه علیه این است شرافتی که شهیدان از آن برخوردارند و آگاه دلان عمری برای دست یافتن به آن لحظه شماری می کنند.این شمه ای از فرهنگ شهادت در کربلا بود و حبیب بن مظاهر نمونه ای از آن بود.

انجام دادند تا همگان بفهمند که چه جنایتی نسبت به فرزند رسول خدا(ص) انجام گرفته است زنانی که در کوفه سن آنان از سی سال تجاوز می کرد، زینب را بیست سال پیش دردوران حکومت پدرش در این شهر دیده بودند و حرمت او را در دیده علی و حشمت او را درچشم پدرش در این شهر دیده بودند. زینب برای آنان چهره آشنایی بود، این که دیدن صحنه رقت بار اسیری زینب در خیل اسیران خاطرات گذشته را زنده می کرد.حضرت زینب از این فرصت استفاده نمود و شروع کرد به سخن گفتن مردم صدای آشنایی شنیدند، گویی علی ع) سخن می گوید. حنجره حنجره علی و صدا صدای علی راستی این علی است که حرف می زند یا دخترش بله او زینب است «مردم کوفه هرگز دیده هاتان از اشک تهی مباد! چه بد توشه ای برای آن جهان آماده کردید خشم خدا وعذاب دوزخ گریه می کنید؟ آری به خدا گریه کنید که سزاوار گریه اید می دانید چه خونی ریختید؟ می دانید این زنان و دختران که بی پرده در کوچه و بازار آورده اید چه کسانی هستند؟ می دانید جگر پیغمبر خدا را پاره کردید»؟این سخنان که با چنین عبارات شیوا از دلی سوخته برمی آمد و از دریایی موّاج از ایمان به خدا، نیرو می گرفت همه را دگرگون کرد. شنوندگان انگشت ندامت به دندان گزیده دری می خوردند.و یا در شام و در مجلس یزید زمانی که اهل بیت عصمت و ناموس های خدا پیش رویشان سر پا ایستاده بودند. زینب کبرا با قدرت و شهامت تمام آغاز سخن کرد وچنان خطبه می خواند که گویی حاکم و

والی زمین و آسمان است و در آن مجلس هم خطبه ای خواند که مجلس را دگرگون کرد و آن مرد سنگ دل در این هنگام چنان احساس عجز و ناتوانی کرد که لب به سخن گشود و چنان حرف زد که خبر از زبونی اومی داد او گفت «خدا بکشد پسر مرجانه را من راضی به کشتن حسین نبودم »و اما امام چهارم در کوفه به تماشاچیان که آمده بودند، اشاره کردند و فرمودند:«مردم آن که مرا می شناسد، و آن که نمی شناسد خود را به او می شناسانم » و بعد از شناساندن خودشان فرمودند: «من پسر آنم که حرمتش را در هم شکستند. اگر رسول خدا(ص) به شما بگوید، فرزندان مرا کشتید و حرمت مرا در هم شکستید، شما از امت من نیستید، به چه رویی به او خواهید نگریست » و یا در مجلس شام هم به همین صراحت امام با سخنان کوبنده خود و بیان کلمات وحی گونه خود مجلس را دگرگون کردند. یزید ترسید، شورش برپا شود، لذا به مؤذّن دستور داد تا اذان بگوید. مؤذّن به پاخاست و اذان را شروع کرد و این هم با سخنان و استشهادهای امام بر ضد یزید تمام شد. بله این جزء نقشه امام حسین ع) بود که مرحله اوّل را خود و یارانش با شهادت انجام دادند و مرحله دوم آن یعنی رساندن پیام قیام کربلا بر عهده امام زین العابدین ع) و زینب کبرا بود.تنها با این نوع مبارزه بود که می شد تمام بافته های سی و چند ساله بنی امیه را از بین برد و شورش بنیادی بر ضد بنی امیه پی افکند و

کاخ یزید و امویان آن زمان و زمان های آتی را برای همیشه لرزاند و واژگون کرد.

چون که در برابر فشار حکومت یزید ازخود مخالفت نشان داده بود باز هم بیعت نمی کردند و به هر نحو این قیام صورت می گرفت

نسل پیامبر پاک معرفی می کردند.

و از مردم نیز بخواهد، کسانی که حاضرند خون خود را در این راه نثار کنند با او هم سفر کربلا شوند. اصحاب آن حضرت نیز هر کدام ایثارگرانه جان فدای امام خویش کردند. برای نمونه به یکی از آن ها اشاره می کنیم جلوه آشکار ایثار در کار زیبای حضرت ابوالفضل ع) بود. علاوه بر آن که امان ابن زیاد را که شمر آورده بود، رد کرد و شب عاشورا نیز اظهار کرد که «هرگز از تو دست نخواهم کشید، خدا نیاورد زندگی پس از تو را.» و صدها پیام دیگر از این قیام عظیم و مبارک می توان درک کرد؛ مانند تکریم انسان توکل عزت جهاد با نفس صبر و استقامت شجاعت عفاف و حجاب عمل به تکلیف غیرت مواسات فتوت و جوانمردی و...

مسیر کوفه - جذب نیروی پشتیبان برای جبهه حق (زهیر بن قین .- تصفیه نیرو از عناصر نامطمئن - سنجش افکار عمومی در کوفه (مسلم بن عقیل .- بهره گیری از حضور زنان و کودکان در تأثیرگذاری عاطفی بر روی مردم - همراه آوردن شهود برای صحنه های عاشورا برای گزارش گری های بعدی از زنان و اطفال و چندین نکته دیگر که نشان از مدیریت فوق العاده در آن قیام الهی بود.

حسین ع) نبود بلکه آغاز حرکت و اوّل بیداری ملت اسلام خصوصاً شیعیان بود. (برای نمونه مورخ مشهور می گوید: «در طی قرون آینده بشریّت و در سرزمین های مختلف شرح صحنه حزن آور مرگ حسین ع) موجب بیداری قلب خون سردترین قاریان و خوانندگان خواهد شد.»

استقامت برخاست و فریاد بیدار باش به مسلمین سرداد که تا به حال آن فریاد مانده و خواهد ماند و نمونه اش را هم که در انقلاب و هم در جبهه های حق علیه باطل به فرزندان شیعیان داده بود، دیدیم

چهره هایشان را در معرض دید همگان قرار داده ای که دور و نزدیک به صورت آنان نگاه کنند.» ولی با آن حال وظیفه بزرگی هم در عاشورا به عهده زنان گذاشته شده بود و آن هم پیام رسانی واشاعه فرهنگ عاشورا بود.این است مقام زن و این است جایگاه زنی که عاشورا به بعد از خودش به جای گذاشت

و به هنگام بازگشت مجدد به میدان دیگر نزد مادر نمی رود و شهید می گردد.»این حکایت چند اشکال اساسی دارد: 1_ با منطق جان بازی ایثار و شهامت امام ع) سازگار نیست 2_ تمام مورخان نوشته اند که هرکس برای رفتن به میدان نبرد ازامام ع) اجازه می خواست و حضرت به نحوی برای آنان عذری ذکر می کرد، جز برای علی اکبر(ع) 3_ زنی به نام لیلا در کربلا نبوده است که چنین حکایتی رخ دهد و قس علی هذا.4_ امام ع) می گوید: برو مادرت دعا کند. مگر دعای خود امام از لیلا اثرش کم تر بود.

مردی را کشتی که از همه عرب بزرگ تر است و آمده بود تا حکومت را از دست بنی امیه بگیرد. اکنون پیش امرای خود برو و پاداش خود را بگیر و بدان که اگر تمام موجودی خزانه های خودشان را در برابر کشتن حسین به تو بدهند باز هم کم است »و این نشان دهنده آن است که از همان لحظات اولین بعد از فاجعه عاشورا جرقّه انقلاب ها آغاز شده است و بعد از آن بود که قیامهایی مانند قیام مختار و توابین وسرانجام قیام بزرگ ایران بوجود آمد و به نظر می رسد بعد از این هم اگر قیامی علیه ظلم رخ دهد به برکت عاشورا و کربلا باشد.

قداست آن را مورد شبهه و تردید قرار می دهد، احتراز نمود.