هيچ وجه وارد نشده، عدم حضورش را غيبت نمي گويند. و آنچه كه اكنون ما از غيبت متوجه مي شويم عدم حضور امام عصر (ارواحنا فداه) در بين خودمان مي باشد. آن امام عزيزي كه تنها دوران بسيار كوتاهي از عمر طولاني اش را در بين مردم حاضر شد! چرا؟!البته در مورد غيبت امام زمان (ارواحنا فداه) آنچه كه ظاهر است مختصر تفاوتي با غيبتهاي افراد عادي مي نمايد چون با توجه به حديثي كه از امام صادق (صلوات الله عليه) نقل مي شود اين معنا برداشت مي شود.مرحوم صدوق (قدس سره) در كمال الدين و مرحوم نعماني در كتاب غيبت (به [ صفحه 34] اختلاف لفظي مختصري) نقل مي كنند كه:سدير گفت: از امام صادق (عليه الصلاة و السلام) شنيدم كه فرمود: در حضرت قائم (عليه السلام) شباهتي به يوسف هست. عرض كردم: مثل اينكه از غيبت او سخن مي گوئيد؟فرمود: چرا اين مردم (منظور منكرين امام عصر (ارواحنا فداه) و مخالفين آن حضرتند) كه سيرتشان چون خوك است اين مطلب (غيبت امام عصر روحي فداه) را انكار مي كنند.برادران يوسف نوادگان و فرزندان پيامبران بودند، با يوسف تجارت كردند و با او خريد و فروش (از نزديك) نمودند در حالي كه برادران او، و او نيز برادر آنان بود، ولي (به خاطر آنكه زندگي او غائبانه يعني ناشناس بود) او را نشناختند تا اينكه خودش به آنان فرمود:من يوسفم، اين مردم چه چيز را انكار مي كنند، آيا نمي پذيرند كه خداوند متعال در بعضي از اوقات خواسته باشد حجتش (امام زمان (عليه السلام)) را از آنان پنهان (ناشناس) بدارد؟چرا چنين نباشد در حالي كه يوسف عليه السلام پادشاه مصر شده بود و بين او حضرت يعقوب (عليه السلام) تنها

هيجده روز راه بود كه اگر خداوند عزوجل مي خواست مكان يوسف را به آنان نشان دهد مي توانست. و آنگاه كه بشارت يوسف به آنان داده شد اين مسير هيجده روزه را در نه روز پيمودند.پس چرا اين مردم نمي پذيرند كه خداي عزوجل آنچه با يوسف انجام داد با حجت خود انجام دهد يعني امام زمان مظلوم شما كه حقش را پايمال نموده اند، صاحب اين امر به طور عادي در ميان آنان زندگي و در بازارهاي مردم مسلمان راه برود (براي خريد اجناس مورد نياز و يا بازديد احوال مسلمانان) و نيز بر فرشهايشان قدم بگذارد (براي شركت در مجالس جشن يا ذكر مصيبت و ميهماني و غيره) در [ صفحه 35] حالي كه مردم آن حضرت را با آنكه مي بينند، نشناسند تا آنكه خداوند متعال اذن دهد كه خود را به مردم معرفي نمايد هم چنانكه به يوسف اذن داد تا خود را به برادرانش معرفي نمايد و بگويد: آيا مي دانيد با يوسف و برادرش چه كرديد در حالي كه جاهل بوديد (معرفت به مقام و كمالات روحي او نداشتيد) آنان گفتند: تو همان يوسف نيستي؟ فرمود: من يوسفم و اين برادرم است. [1] .پس مشخص مي شود كه امام زمان (ارواحنا فداه) در بين ما تشرف دارند و ما ايشان را مي بينيم [2] همانطور كه بعد از ظهور مقدسش مردم مي گويند ما اين آقا را خيلي ديده ايم. ولي آنچه مي توان در مورد غيبت امام زمان (ارواحنا فداه) گفت اين است كه ايشان از ديد معرفتي ما غايب مي باشند.به هر حال براي اين كه عوامل غيبت امام زمان (ارواحنا فداه) مشخص شود چون حضرتش در بين

ما تشريف دارند و مثل ما زندگي مي نمايند (كه بعدا اشاره خواهد شد كه همين مثل ما زندگي كردن و عدم معرفت مردم در يكي از عوامل غيبت و موانع ظهور آن حضرت بوده است) عوامل غيبت را براي يك شخص خيرخواه و يك رهبر دلسوز صالح بررسي مي كنيم:اگر شهري را در نظر بگيريم كه افراد ظالم بر اين شهر حكومت مي نمايند مردم را مي كشند حقوق مسلمشان را ضايع مي نمايند باعث ناامني در شهر شده اند و از همه گونه ظلم بالاتر و از همه ي تضييع حق ها وحشتناك تر اين كه افراد خيرخواهي كه در اين شهر وجود دارند و جز نجات مردم و هدايت آنها براي هدف ديگري به اين شهر وارد نشده اند اينها بايد از همه بيشتر تحت فشار قرار گيرند و هر موقع كه فرصت مقتضي شد آنها را از بين ببرند. و درضمن كساني كه به اين افراد صالح نزديكترند مورد ظلم بيشتري قرار مي گيرند. [ صفحه 36] از طرف ديگر مردم ساكن اين شهر كه اين افراد براي سعادت آنها آمده اند نيز آنقدر شجاعت و درك و فهم ندارند كه با اين ستمگران مقابله نمايند و اين افراد صالح را بر شهر مسلط نمايند بلكه در موارد زيادي بر عكس به ستمگران كمك هم مي نمايند طبيعي است بعد از اين كه تعدادي از اين رهبران دلسوز به دست ظالمين از بين رفتند در نهايت فردي كه باقي مي ماند براي متنبه شدن مردم كه براي سعادت خود قيام نمايند از ديد مردم غايب مي شود.تا در نهايت اين مردم را از وضع اسف باري كه دارند نجات دهد. كه اين مثال را مي توانيم با

زندگي ائمه اطهار (عليهم السلام) و برخورد ظالمين و مردم با آنها و در نهايت غيبت ولي عصر (ارواحنا فداه) تطبيق دهيم كه انشاء الله بحث خواهد شد.و در مثال مذكور تا وقتي كه مردم واقعا سعادت خود را نخواسته باشند و براي آن قدم بر ندارند در ظاهر شدن آن شخص در بين مردم مانع خواهد بود كه همان طور كه در ظهور ولي عصر (ارواحنا فداه) مانع مي باشد.و هر قدمي كه مردم اين شهر در جهت رفع موانع و كسب سعادت خود بردارند امكان ظهور و ظاهر شدن آن رهبر دلسوز بيشتر مي شود همان طور كه مردم ايران، با انقلاب اسلامي موانعي را برطرف نمودند و باعث تعجيل در ظهور حضرت ولي عصر (ارواحنا فداه) شدند. اكنون مباحث خود را در سه فصل تحت عناوين؛ «عوامل غيبت حضرت ولي عصر (ارواحنا فداه) موانع ظهور حضرت ولي عصر (ارواحنا فداه) و رابطه ي ظهور با انقلاب اسلامي، تقديم مي نمايم.

از اين رو چون مهلت فعاليت و پايان زندگي شيطان تا روز قيام حضرت بقية الله (ارواحنا فداه) تعيين شده آن لعين محور حملات و فعاليتهاي خود را با امام زمان (ارواحنا فداه) و حضور بين مردم كه تمام بشريت بتواند از ايشان بهره مند شود قرار داده است. كه فعاليت وي در دو جنبه ي زير علت اساسي و شايد بتوان گفت غيبت را به دنبال داشته است:

و اين بسته بودن ابدي نشود غيبت را اختيار نمودند.

نگذاشتند بفهمند كه معدن حق [5] و معدن خير [6] چه كسي است و چه شخصي است كه تمام سعادت دنيا و آخرتشان را تأمين مي كند در واقع مردم را به دوراني انتقال داده اند كه امامي در بين آنها نيامده و نبوده است. چون در دوران جاهليت علت آن همه وحشيگري ها اين بوده است كه مردم به طور كلي از حقايق دور بوده اند و با توجه به اين كه ثابت شد معدن حق و حقيقت امام (عليه الصلاة و السلام) است حال فرقي نمي كند ايشان كلا در بين مردم نباشد يا در بين مردم باشند و مردم به ايشان كاري نداشته باشند. كه اين عمل ظالمين علت ديگري براي غيبت دردناك حضرت ولي عصر (ارواحنا فداه) مي باشد.

ميدان علم و دانش در اوج شهرت بودند باز كردند تا بدين وسيله مشتريان آن مكتب را كم و از فروغ آن بكاهند. [8] .در توضيح اين مطلب بايد عرض كنم كه چون ما مدعي هستيم كه دين اسلام، دين كاملي است و هيچ نقصي و هيچ نيازي در آن راه ندارد و در قرآن همه چيز بيان شده طبق آيه ي شريفه ي «ولا رطب و لا يابس الا في كتاب مبين» و ائمه (عليهم السلام) كه مترجمان و حاملان حقيقت قرآن [9] هستند تمام حقايق مادي و معنوي مورد لزوم بشر را مي دانند. پس يك شيعه ي واقعي اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام) در هيچ زمينه اي احتياج به غير ائمه (عليهم السلام) پيدا نمي كند.اين كاري كه عباسيان نمودند اساس اسلام را با خطر جدي مواجه نمودند كه دانشمندان خارجي مي توانند ادعا كنند كه اگر اسلام دين كاملي بود چه نيازي به فلسفه ي يونان داشت. مثل اين كه حاكم و مردم يك شهر اين ادعا را بنمايند كه در اين شهر همه ي احتياجات ما موجود است و ما به هيچ وجه به ديگران احتياج نداريم و حتي اگر آنها هم احتياج دارند ما قادر به جوابگويي همه هستيم. حال اگر جمعي از مردم اين شهر دست نياز به سوي ديگران دراز كنند و از اجناس آنها استفاده كنند و حتي به اجناس آنها توجه بيشتري از اجناس خودشان بنمايند دو قضاوت را [ صفحه 41] مي توان در اينجا نمود:يكي اين كه هم حاكم و هم مردم اين شهر افراد دروغگو و حقه بازي هستند.ديگر اين كه جمعي از مردم اين شهر خودشان را از زير

لواي حاكم خارج نموده اند و بي توجه به مردم و موجودي خودشان چشمشان را دارايي ديگران گرفته است.حال وقتي كه اسلام ادعا مي كند كه دين كاملي است و تمام احتياجات بشر را تا روز قيامت در بردارد اگر عده اي آمدند با اين كه در ظاهر مسلمان هستند به دين ها و مكاتب و علوم بيگانگان روي آورند عملا آن كه اسلام در وجود اوست يعني امام (عليه الصلاة و السلام) را كنار گذاشته اند و اين گونه ظلم ظالمين كه بسيار هم از اين جهت موفق بوده اند باعث سرگرداني مردم و انزواي ائمه (عليهم السلام) شد. و از آنجا كه اگر اين وضع ادامه يابد با توجه به اين كه گفته شد يك قسمت از ظلم ظالمين از بين بردن امام معصوم (عليه الصلاة و السلام) است پس وقتي كه علوم اهل بيت (عليهم السلام) اين چنين كنار گذاشته شد خود ائمه (عليهم السلام) هم كه از بين رفتند يعني همه ي خوبيها از بين رفته است و از طرف ديگر همان طور كه در ذيل بحث مي شود مردم هم زمينه ندارند پس بايد امام (عليه الصلاة و السلام) غايب شود تا دين خدا محفوظ بماند.

حال نگاهي اجمالي داشته باشيم به ميزان اين ضعف تا اين كه متوجه شويم چگونه روايت «ارتد الناس بعد النبي الا ثلاث» و در بعضي روايت الا سبعة در مورد اين مردم صدق مي كند. [ صفحه 42]

از آن غذا خورديد مانند بني اسرائيل كه آنها مائده ي آسماني را خوردند و [ صفحه 43] ايمان نياوردند خداي تعالي به عذاب سختي او را مبتلا خواهد فرمود و اين را هم بدانيد كه خداي تعالي براي هر پيامبري از اقوام و نزديكانش وصي و وارثي قرار داده چنان كه هارون را براي حضرت موسي قرار داد. و هر كس زودتر و بهتر به من ايمان بياورد برادر من و خليفه ي من خواهد بود. حالا از ميان شما چه كسي زودتر اين كار را مي كند؟ «علي بن ابيطالب» (عليه السلام) از جا برخاست و گفت: من با شما بيعت مي كنم. پيغمبر اكرم (صلي الله عليه و آله) دوباره و سه باره مطالب خود را تكرار كرد كسي جز «علي» (عليه السلام) جواب آن حضرت را نداد حضرت «رسول اكرم» (صلي الله عليه و آله)، «علي بن ابيطالب» (عليه السلام) را جلو خواست و با او بيعت كرد و به او فرمود: تو برادر و خليفه و وارث و وصي مني.عكس العمل آنها اين بود كه رو به ابوطالب كردند و خنديدند و گفتند: پس از اين تو بايد فرمانبردار پسر خودت باشي و او را مسخره مي كردند.خلاصه اين كه حضرت رسول (صلي الله عليه و آله) تا پايان عمر شريفشان آن قدر مسأله ي امام بعد از خودشان را چه لسانا و چه عملا بيان فرمودند كه منابع مختلف شيعه و سني به وضوح اين مطلب را نشان مي دهند. كه از باب نمونه قضيه اي كه از اواخر عمر شريفشان اتفاق افتاد را بيان مي نماييم.

تمام كرد و قصد رفتن به مدينه را فرمود حضرت «اميرالمومنين» (عليه السلام) و ساير مسلمانان در خدمتش بودند. وقتي به «غدير خم» رسيدند «رسول اكرم» (صلي الله عليه و آله) در آنجا به امر پروردگار متوقف شدند مسلمانان نيز به بيعت از آن حضرت در آنجا ماندند. و علت توقفشان اين بود كه خداي تعالي به «پيغمبر اكرم» (صلي الله عليه و آله) امر كرده بود كه «علي بن ابيطالب» (عليه السلام) به عنوان جانشين خود براي مردم معرفي كند. [ صفحه 44] و با اين كلام پروردگار متعال جدي بودن اين پيام را تأكيد كرد كه: «يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله يعصمك من الناس ان الله لا يهدي القوم الكافرين» [11] يعني اگر اين كار را نكني رسالتي را كه از جانب خدا داشته اي ابلاغ نكرده اي و خدا تو را از شر مردم نگه مي داد.بالاخره پيامبر (صلي الله عليه و آله) در طي خطبه اي كه ايراد فرمودند اين آيه را قرائت نمودند: «انما وليكم الله و رسوله و الذين امنوا الذين يقيمون الصلوة و يوتون الزكوة و هم راكعون». [12] .سپس حضرت فرمودند: اي مردم بزودي من براي هميشه از بين شما مي روم و دعوت حق را لبيك مي گويم ولي در ميان شما چيزي را كه اگر متمسك به آن باشيد هرگز گمراه نمي شويد مي گذارم يكي كتاب خداست و ديگري عترتم كه اهل بيت من مي باشند و اين دو از هم جدا نمي شوند تا در كنار حوض كوثر بر من برگردند.اي اجتماع مردم مسلمان «علي بن ابيطالب» (عليه السلام) را

بر ديگران برتري دهيد زيرا او بعد از من از همه ي مردم از مرد و زن بافضيلت تر است. به وسيله ي ما خداي تعالي به مردم روزي مي دهد از رحمت خدا دور است و مورد غضب پروردگار است كسي كه اين سخن مرا رد كند و با سخن من موافقت نداشته باشد همه بدانيد كه جبرئيل مرا از جانب پروردگار به اين مطلب خبر داد و گفت: كسي كه علي (عليه السلام) را دشمن بدارد و او را از روي محبت پيروي نكند بر او لعنت خدا و غضب خدا خواهد بود. و كوشش كنيد و بپرهيزيد از اين كه با «علي بن ابيطالب» (عليه السلام) مخالفت نمائيد و بعد از آن كه مسلمان شده ايد و قدمتان در راه اسلام استوار گرديده است لغزش پيدا كنيد خدا دانا است به آنچه عمل مي كند.خلاصه اين كه مردم در طي سه روز زن و مرد آمدند و به حضرت «علي بن [ صفحه 45] ابيطالب» (عليه السلام) تهنيت و تبريك گفتند و با آن حضرت بيعت نمودند.حديث غدير خم طولاني است و در آن حضرت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) حتي در مورد حضرت ولي عصر (ارواحنا فداه) هم فرمايشاتي داشته اند ولي به خاطر طولاني شدن كلام از آن خودداري مي كنم و فقط يك جريان از حادثه ي غدير خم كه نشان دهنده ي ضعف زياد مردم مي باشد چون با اين كه عذاب دشمني با «علي بن ابيطالب» (عليه السلام) را با چشم خود ديدند باز مي بينم كه پس از رسول الله (صلي الله عليه و آله) با حضرتش چگونه رفتار نمودند.«حارث بن نعمان فهري» بر شتر خود

سوار بود (در همان روز غدير خم) ولي به خاطر دشمني كه با «علي بن ابيطالب» (عليه السلام) داشت به نزد «پيغمبر اكرم» (صلي الله عليه و آله) رفت و با كمال بي ادبي و دعوا گفت: ما را گفتي كلمه ي شهادتين بگوئيد، گفتيم، پنج بار نماز بخوانيم، خوانديم، زكات بدهيم و روزه و حج و جهاد بكنيم، كرديم، چرا ديگر پسر عمت را براي خلافت معرفي كردي و به سرپرستي مسلمين گماشتي و مي گويي بعد از من او را اطاعت كنيد آيا اين گفتار را از خودت مي گويي يا از جانب خدا گفته اي؟«پيغمبر اكرم» (صلي الله عليه و آله) با كمال تواضع و فروتني فرمودند: به خدايي كه جز او خدايي نيست آنچه در حق «علي» (عليه السلام) گفتم به امر خدا بود. «حارث» رويش را برگرداند و گفت: خداوند اگر آنچه محمد (صلي الله عليه آله) در حق علي (عليه السلام) مي گويد راست است بر سر من از آسمان سنگي بيندازد يا مرا به عذاب دردناك گرفتار كند. هنوز اين سخن در زبانش بود كه سنگي از آسمان بر سرش افتاد و مانند اصحاب فيل كشته شد و خداوند اين آيات را نازل فرمود: «سئل سائل بعذاب واقع للكافرين ليس له من دافع». [13] .با توجه به مبحث بعدي مشخص مي شود كه ضعف و سستي مردم چگونه [ صفحه 46] تأكيدات و زحمات 23 ساله ي پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) را به مقدار زيادي هدر داد و چگونه اين ضعف حقايقي را كه از روز، روشن تر بود پوشاند و روزگار را مانند شب ظلماني تاريك نمود. كه اين پوشاندن حقايق زمينه را

براي غيبت امام عصر (ارواحنا فداه) فراهم نمود.

نجات خاندان عصمت و طهارت (عليهم السلام) كه از علل بسيار مهم حضرت ولي عصر (ارواحنا فداه) مي باشد مشخص شود چند نمونه ي بسيار مختصر را ذكر مي نمايم:

من آن را كراهت داشته باشم و كسي نباشد و كه خود را در مقام خلافت و ولايت و قيام به امور رعيت ولايت بعد از او بنمايد لذا آخرين كلام آن حضرت درباره ي امتش اين بود كه همه به سوي لشكر اسامه حركت كنند و احدي تخلف نكند، بالاخره حضرت علي (عليه السلام) مي فرمايند، ولي با كمال تأسف پس از وفات [ صفحه 48] رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) ديدم عده اي كه بنا بود در اردوگاه اسامه در لشكر باشند از دستور فرمانده ي خود سرپيچي كردند و زير پرچم او نماندند و به سوي مدينه بازگشتند. آن روز من مشغول كفن و دفن بدن مطهر رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) بودم و از آنچه در اطرافم مي گذشت غافل بودم. زيرا معتقد بودم مهمترين كار برايم آن روز مراسم تدفين رسول خدا (صلي الله عليه و آله) است، آنها از اين فرصت استفاده كردند و نقشه ي خود را عملي نمودند اين كار آنان، آن هم در وقتي كه زير فشار مصيبت و ابتلاء به ماتمي به آن عظمت بودم مانند نمكي بود كه بر زخم دلم پاشيده باشند ولي من صبر كردم و وظايف خودم را ترك نكردم. [15] .اين يك نمونه و نمونه ديگر آن مصيبت هاي وارده بر علي بن ابيطالب (عليه السلام) در وفات فاطمه ي زهرا (سلام الله عليها) مي باشد.

بخواهيم مطلب بگوييم بسيار طولاني مي شود ولي رفتار مردم را با حضرت سيدالشهداء آن هم خيلي مختصر متذكر مي شويم كه چگونه مردم مسلماني كه دسته جمعي بر ايشان دعوتنامه فرستادند و خود را مطيع و منقاد حضرتش معرفي نمودند وقتي پاي محبت دنيا پيش آمد خون ايشان و اصحاب و فرزندانش را ريختند و حرم حضرتش را اسير نمودند و با آنها چگونه رفتار نمودند.نتيجه اين كه اگر مختصر دقتي بنماييم متوجه مي شويم كه همه ي افرادي كه در مقابل ائمه (عليهم السلام) به جنگ و مقابله برخاستند و تا سر حد جان تصميم به [ صفحه 49] شكستن و از بين بردن اين كشتي نجات گرفتند از اول افراد كافر و ملحدي نبودند از ابتدا به ظاهر مسلمان بودند و ظاهرا اظهار محبت مي نمودند اما چون مراحل ايمان را نپيموده بودند و تزكيه ي نفس ننموده بودند از آن ضعف و سستي كه داشتند شيطان قسم خورده آنها را خيلي سريع و راحت از پا در آورد و آنها حداقل مقدار كمي از استقامت شيطان را كه وقتي تصميم به اغواي بشر گرفت به طور جدي الآن هم حتي پس از هزاران سال كارش را شبانه روزي انجام مي دهد نداشتند كه وقتي تصميم به ياري و دفاع و اطاعت از حريم امام زمانشان گرفتند از موضع خودشان عقب نشيني نكنند كه نتيجه آن بشود كه بتوان به همه ي ائمه (عليهم السلام) مظلوم گفت.آري اين ضعف و سستي مردم تا زمان امام عسكري (صلوات الله عليه) ادامه پيدا نمود و با توجه به بحثي كه بعد از اين مي آيد اين ضعف و سستي مردم باعث غيبت امام عصر (ارواحنا فداه)

شد.تا اينجا كه بحث شد ممكن است اين سوال پيش آيد كه چه دليلي دارد براي اين مردمي كه اين قدر ضعيف هستند و طي دهها سال نشان داده اند كه اهل ياري و پيروي از امام زمانشان نيستند باز امامي بيايد و غايب شود؟!

نهايت جهان به صلح و آرامش و عدل و قسط مي رسد و اين دوره، مانند قبل دوره ي خونريزي نيست كه در نهايت با همين جنگ و خونريزي دنيا تمام شود. پس آن هدفي كه خداي تعالي از خلقت بشر داشته همان طور كه مشاهده مي كنيم تاكنون تحقق نبخشيده است و تنها در دوران ظهور امام زمان (ارواحنا فداه) محقق مي شود و از طرفي چون خداي تعالي به بشر اختيار داده كه با اختيار خود زمينه ي عدل و صلح را فراهم نمايد با توجه به مباحث قبلي ديديم كه در زمان 11 امام معصوم بشر اين كار را ننموده است بايد غيبتي زمينه ساز ظهور باشد تا بشر آمادگي و لياقت آن دوران را پيدا نمايد.پس در زمينه ي بحث هايي كه تاكنون شد چون خداي تعالي از يك طرف وعده ي چنين روزي را داده كه اگر خواسته باشيم كل آيات و رواياتي كه در اين زمينه بيان شده بياوريم مطلب بسيار طولاني مي شود [19] و از طرف ديگر مي خواهد اين امر [ صفحه 51] طبيعي صورت بگيرد يعني مردم با اختيار خودشان سعادت خودشان را بدست بياورند و تاكنون به اين خواست الهي جامه ي عمل نپوشانده اند باعث غيبت حضرت ولي عصر (ارواحنا فداه) شده است.

پس از رحلت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) دنيا پر از ظلم و جور شد.زيرا ما چون هميشه چشممان به ظواهر و مالك اشياء است هيچ گاه حقيقت ملكوت اشياء را نمي بينيم و علت اصلي تمام بدبختي هاي ما نيز همين است. مثلا اين آيه ي شريفه اشاره به همين مطلب دارد كه خداوند متعال مي فرمايد: «و قال الملأ من قومه الذين كفروا... ما هذا الا بشر مثلكم يأكل مما تأكلون منه و يشرب مما تشربون و لئن اطعتم بشرا مثلكم انكم اذا لخاسرون». [20] تا آنجا كه اين كفار مي گويند: «ان هي الا حياتنا الدنيا نموت و نحيا و ما نحن بمبعوثين». [21] .يعني كساني كه حق را مي پوشاندند و نمي خواستند حق را ببينند چون تنها ظاهر را نگاه مي كردند مي گفتند اين (منظور پيامبر آن قوم) نيست مگر بشري مثل شما از آنچه شما مي خوريد مي خورد و از آنچه مي نوشيد مي نوشد كه اگر از او كه بشري مثل شماست اطاعت كنيد حتما زيان كننده خواهيد بود و براي ما فقط زندگي دنياست و ما مبعوث و برانگيخته نخواهيم شد. خوب اين سخن آنان بود [ صفحه 52] حال اگر ما هم در مورد ظلم فقط اين را بيان كنيم كه ظلم يعني اين كه در تمامي شهرها و روستاها و همه جاي دنيا كشتار و جنگ و خونريزي باشد و چون الآن جاهايي مثل ايران هست كه اين گونه نيست پس دنيا پر از ظلم و جور نشده بسيار اشتباه خواهد بود. چون اگر اكنون اين طور فرض كنيم كه در هيچ جاي دنيا جنگ و خونريزي نباشد و همه ي مردم به جاي 20

سال و 30 سال، 120 سال عمر كنند، خوب اين عمري كه بويي از انسانيت در آن نباشد، اين زندگي كه در آن از خدا و معنويت خبري نباشد چه فايده و ثمري دارد؟ بنابراين ظلم واقعي اينست كه خداي تعالي كه ما را در اين مدت كوتاه عمر انسان در دنيا آورده است و سعادت زندگي ابدي ما به اين دنيا بستگي دارد ما نتوانستيم آن سعادت را كسب كنيم ظلم واقعي اينست كه ما امام زمان (عليه السلام) داشته باشيم امامي كه زندگي ما به او وابسته است و ما آدرسش را نداشته باشيم و نتوانيم از محضرش كسب معارف و حقايق را بنماييم.مثالي بزنم تا مطلب انشاءالله روشن تر شود. مثلا شخصي كه همه ي سرمايه اش 10 ميليون تومان است وقتي به او واقعا ظلم مي شود كه يا همه ي 10 ميليون تومان او را كسي نابود كند و يا مثلا نه ميليون و نهصد و نود هزار تومان آن را. ولي اگر از اين 10 ميليون تومان، فقط 10 هزار تومان آن از بين رفت هيچ شخص واقع بيني نمي گويد ظلم واقعي به اين شخص شده نهايت مي گويد مقداري به او ظلم شده است. ما انسانها در مثل اين طور هستيم وقتي كه قرار شد زندگي ميلياردها مسأله ي مان به همين زندگي 60-70 ساله ي دنيا بستگي داشته باشد و نتوانيم آن زندگي ابدي را تأمين كنيم و كسب نماييم مانند يك كاسب كه مغازه دارد سرمايه و جنس هم دارد ولي تمام اجناسش كرم خورده و فاسد است نمي تواند كسب نمايد ما هم چه امام (عليه الصلاة و السلام) از نظر ظاهر در كنار ما

تشريف داشته باشند يا نداشته باشند وقتي نمي توانيم از مغازه دنيا با اجناسمان كه ساعتها عمرمان مي باشد كاسبي كه كسب معرفتي و [ صفحه 53] كمالات از وجود مقدس حضرتش مي باشد بنماييم هيچ فرقي ندارد و ما در هر حال مورد ظلم واقع شده ايم و وقتي تمام مردم جهان اين چنين باشند جهان پر از ظلم و جور شده است. پس بايد از اين فكر بيرون بيائيم و منتظران اين جهت براي ظهور امام زمان (ارواحنا فداه) نباشيم. و مكر شيطان را از اين جهت خنثي نماييم.حالا سوال اين است كه اگر دنيا پر از ظلم و جور شده چرا امام زمان (ارواحنا فداه) تشريف نمي آورند؟!اينجاست كه بايد علت را در خودمان چه فردي و چه اجتماعي جستجو كنيم آري بايد يك بررسي نمايين و ببينيم آيا ما از نظر اعتقاد و عمل با مردم صدر اسلام و زمان ائمه اطهار (عليهم السلام) فرقي كرده ايم يا نه؟ يعني از آنهايي نيستيم كه نامه به امامشان بنويسند و بعد كه امام (عليه الصلاة و السلام) تشريف آوردند ايشان را تنها رها كنند. و در تأييد اين مطلب كه موانع ظهور را بايد در مردم جستجو نمود و مدرك ذكر مي شود:

كه پيشوايان شايسته اند، اگر از آنان پيروي نموديد آنان را هدايت كننده و هدايت شده خواهيم يافت و اگر به خلاف آنان حركت كنيد و مخالفت نمائيد تا روز قيامت بين شما اختلاف خواهد بود. [22] . [ صفحه 54]

فداه) است [ صفحه 55] اهميت مي دهيم.وقتي كه حضرت سيد الشهداء و امام صادق (صلوات الله عليها) مي فرمايند: لو ادركته لخدمته ايام حياتي: اگر زمان فرزندم حجة بن الحسن (عليه السلام) را درك مي نمودم تمام عمر خدمتگذارش بودم. اگر ما هم امام زمانمان را مي شناختيم و واقعا درك مي نموديم كه همه چيزمان به وجود امام زمان (ارواحنا فداه) بستگي دارد. [24] و ايشان خليفة الله و لسان الله و عين الله [25] مي باشند ما هم به حضرت سيد الشهداء و امام صادق (صلوات الله عليهما) اقتدا مي كرديم و تمام عمرمان را صرف خدمتگذاري آن وجود مقدس مي نموديم پس عدم معرفت، عدم نياز را به دنبال دارد و همان طور كه اگر انسان تشنه باشد ولي به طرف آن حركت نكند همين طور هم اگر ما به طور واقعي به طرف امام زمان (ارواحنا فداه) حركت ننماييم بايد عدم ظهور را در خودمان جستجو كنيم.

رذيله و محبت دنيا غرق نموده كه شايد اصلا به فكر اينكه براي ظهور امام زمان (ارواحنا فداه) بايد قدري از آنچه كه با شأن و مقام آن حضرت منافات دارد كناره بگيريم نيفتيم.

چهره ي خونريز و سفاك (نستجير بالله) در ذهن دارد هميشه از ظهور آن حضرت در هراس است و مي گويد نكند امام زمان (ارواحنا فداه) ظهور كند و گردن من را بزند. اموالم را بگيرد و... و انسان از چيزي كه هراس داشته باشد به طرف آن نمي رود. من البته جواب او را در رد اين اعتقادش دادم و امروز با استفاده از قرآن و روايات عرض مي كنم كه اگر ما معتقديم كه امام زمان (ارواحنا فداه) فرزند رسول الله كه رحمة للعالمين است مي باشند و همان اخلاق حسنه اي كه در رسول الله بوده در امام زمان (ارواحنا فداه) است و امام زمان (ارواحنا فداه) رحمة واسعه ي الهي [27] مي باشند كه اين رحمت شامل [ صفحه 58] همه ي موجودات مي شود [28] و از طرف ديگر آن قدرتي كه امام زمان (ارواحنا فداه) دارند حضرت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) هم داشتند پس مي بايست وقتي حضرت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) در ميان آن مردم وحشي كه هيچ بويي از انسانيت نداشتند مبعوث شدند همه را از دم تيغ بگذرانند و جز تعداد معدودي باقي نگذارند و آيا عاقلانه است كه اين طور كه در بين ما جا افتاده كه حضرت 313 نفر يار دارند و اينها داراي كمالات هستند بقيه كه طبق آنچه بيان ما رايج است معصيت كار و داراي نقص هستند پس بايد همه كشته شوند و امام زمان (ارواحنا فداه) با همان 313 تن در كره ي زمين بمانند.امام زمان (ارواحنا فداه) تشريف مي آورند كه مردم را تربيت كنند آنها را به كمال برسانند، اسوه ي حسنه اي براي مردم باشند نه

اينكه الگويي باشند كه هر كس كوچكترين خطايي كرد پيروان ايشان او را به شديدترين وجه مجازات كنند چون راهنمايشان نستجير بالله چنين است. بله! در نهايت افرادي هستند كه مثل غده ي سرطاني كه علاج پذير نيستند اينها را حضرت به وسيله ي يارانشان به طوري كه به كسي كوچكترين ظلمي نشود از بين مي برند.

و ظهور ايشان آماده ننمايد و بالاخره مانع در امر ظهور مقدس حضرت ولي عصر (ارواحنا فداه) به وجود آورد.

نمايند و مردم كه خود را در مقابل آن همه مزايا بدبخت و محروم مي بينند به هر صورت كه شده از روستاي معصيت و صفات رذيله و بي امام زمان بودن به شهر پاكي و صفات حميده و امام زمان داشتن مهاجرت مي كنند و مانع ظهور برطرف مي شود.

با همين همت و فداكاري مستقيما ظهور امام زمان -ارواحنا فداه- را از خدا بخواهيد و خداوند متعال آن را دريغ نخواهد فرمود...» [30] .كه البته اين پيروزي را بايد مرهون الطاف حضرت ولي عصر (ارواحنا فداه) و ياري آن حضرت دانست كه با رهبري شخصي كه نائب امام زمان (ارواحنا فداه) در جهان معرفي شد انجام گرفت.

30.

[18] بقره، 30.

[19] از باب نمونه آيه 5 سوره ي قصص به زمينه ي روايات.

[20] مومنون، 33 و 34.

[21] مومنون، 37.

[22] عوالم مجلد فاطمه ي زهرا (سلام الله عليها) ص 594، ح 55، بحارالانوار، ج 36، ص 352.

[23] احتجاج طبرسي، ج 2، ص 602.

[24] لو لا الحجة لساخت الارض بالها.

[25] دعاي امام زمان (عج): اللهم ادفع عن وليك (مفاتيح الجنان).

[26] «فان امرنا بغية فجأة» يعني امر ظهور ما به طور ناگهاني و سر زده صورت مي گيرد. «نامه ي امام عصر (عليه السلام) به شيخ مفيد (قدس سره)» احتجاج، ج 2، ص 322.

[27] زيارت آل ياسين (مفاتيح الجنان).

[28] دعاي كميل (مفاتيح الجنان).

[29] معارج، 6 و 7.

[30] راهي به سوي نور، ص 58.