خود و شيعيان را آرامش مي بخشيدند. او كسي است كه بيني تمامي گردنكشان را به خاك خواهد ماليد و اسلام را فرا گير خواهد ساخت و بر جاي جاي اين عالم گلبانگ «لا اله الا الله، محمد رسول الله را طنين انداز خواهد ساخت و بر اين كره خاكي حكومت واحد جهاني اسلام را بنيان خواهد نهاد.سوم. امامت خاستگاه انقلاب اسلامي ايران است. رابطه امامت با انقلاب، رابطه «والد» و «ما ولد» [5] و رابطه ريشه با برگ است. ريشه برگ را مي زايد و برگ ريشه را نيرو مي بخشد. انقلاب ايران هم چنان كه بر خاسته از اعتقاد به امامت است، امروز زمينه ساز قيام و حكومت امام مهدي (عج) است. نقش رهبري پيامبر گونه امام راحل (ره) و نقش عنصر معنويت و فقاهت و نيابت از سوي امام زمان (عج) و در نتيجه ولايت پذيري مردم در پيروزي انقلاب، بر كسي پوشيده نيست.در حقيقت، راز رهايي ايران از يوغ بيگانه و كارآمدي و بقاي نظام، باز شدن گره هاي كور در لحظات سرنوشت ساز در تمامي سال هاي پس از انقلاب، از جنگ و صلح گرفته تا بسياري از تهاجمات و اغتشاشات و براندازي ها، در گرو حمايت از مقام منيع ولايت است. به ياد دارم در يكي از سفرهاي حج، در گفت وگويي كه با يكي از متفكران مصري در مسجد النبي صلي الله عليه و آله داشتم، وي با اشاره به همين نكته، مي گفت: رمز اساسي پيروزي شما رهبري امام خميني (ره) است و اگر ما هم از چنين رهبري برخوردار بوديم، در مصر انقلاب مي كرديم. و من افزودم: آري، اگر مردم ما و اعتقادات ما را هم مي داشتيد!چهارم. با

ولي بودن آثاري دارد و پشت كردن به او غرامتي. كسي كه با امام نور نباشد، گرفتار امام نار مي شود و اين، سنتي است الاهي. به شهادت قرآن، كساني كه از موسي عليه السلام بريدند و پس از رؤيت آن همه معجزه و رهايي از چنگال فرعون و حاكميت بر سرنوشت خود؛ «و جعلكم ملوكا»، در برابر تنها خواسته او بهانه آوردند و عذر تراشيدند و در حقيقت از پذيرش ولايت او سر باز زدند و با نيشخند و تمسخر گفتند: «فاذهب انت وربك فقاتلا انا هيهنا قاعدون ، به محروميت؛ «محرمة عليهم و حيرت و سرگرداني؛ «يتيهون في الارض گرفتار شدند و اين سنت خداست.امام حسين عليه السلام هم در صحراي تفتيده كربلا همين سنت الاهي را فرياد مي كرد و هشدار داد كه اگر به امام نور پشت كنيد، اسير امام نار مي شويد و بر شما كساني حاكم خواهند شد (حجاج ها) كه پست و زبونتان خواهند ساخت. فاطمه عليها السلام هم مي فرمود: با علي عليه السلام بودن همه چيز است و بي علي عليه السلام بودن هيچ؛ يعني پذيرش حاكميت معاويه، يزيد، خلفاي عباسي، صدام و....پنجم. هر متاعي به مقدار اهميتش در معرض خطر و هجمه بيشتري است. امروز ولايت تنها سد استواري است كه فرا روي تمامي قدرت ها ايستاده است. از اين رو شياطين همه توان خود را، در داخل و خارج، به مقابله و رويارويي با آن فرا خوانده اند و از هيچ كاري و به راستي از هيچ كاري دريغ ندارند؛ از شايعات بي اساس گرفته تا ايجاد شبهات و تفكيك ولايت فقهي و علمي، تا انكار تولد امام مهدي (عج)، تا راه اندازي بوق هاي مزدور (راديو

بهاييت)، تا تصويب بودجه هاي بيست ميليون دلاري و....اين نوع هجوم هاي خشن، به عمد يا به غير عمد، در رسانه هاي داخل و خارج، آدمي را به اين فكر مي اندازد كه طرحي هماهنگ و منسجم در دست اجرا است؛ به گونه اي كه هر يك ديگري را كامل مي كند. البته اين هجمه، تاريخي كهن در اسلام و ايران دارد. قدرت امامت تا آنجا است كه به اعتراف دشمن، شيعه با كربلا و ياد حسين عليه السلام انقلاب مي كند و با انتظار و نام امام مهدي (عج) آن را حفظ مي كند (نگاه سرخ و نگاه سبز). [6] .ايجاد برخي از فرقه هاي انحرافي چون بهائيت، سوغات استعمارگر پير در خاموش كردن همين آتشفشان مهدويت است.ششم. در برابر هجوم هاي خشن و وحشيانه اي كه در قالب هاي نو و كهنه عرضه مي شود، بايد به ابزار روز مسلح شد كه چشم در برابر چشم و گوش در برابر گوش. [7] .با توجه به اهميت مقوله مهدويت و نقش آن در اعتقاد مردم و حفظ و رشد و بالندگي نظام، بايد به بسط فرهنگ مهدويت با استفاده از همه فرصت ها و ظرفيت هاي جامعه، با بهره وري از راه كارهاي مناسب و ارائه عرصه هاي جديد پژوهش، پرداخت همان گونه كه بايد به جلوگيري از سوء استفاده ها و آسيب شناسي آن نيز پرداخت تا از نفوذ افكار مسموم پيش گيري كرد.اين رسالت رسالتي همگاني است و در انحصار هيچ گروه و سازمان خاصي نيست و اگر گروهي عهده دار آن مي شود تا اين امر خطير را سامان بخشد، تكليف را از دوش ديگران بر نمي دارد، بلكه وظيفه همكاري را هم بر تكليف پيشين آنان مي افزايد.بايد اين گوهر گران بها و اين

آتشفشان مهدويت هر دم افروخته تر گردد و اين ميسور نيست، مگر با يك بسيج همگاني و مديريتي متمركز و تربيت نيروهاي متخصص و مبلغ. بايد مربياني كارآ، روزآمد و وارسته از حوزويان و دانشگاهيان تربيت كرد و در عرصه آموزش، پژوهش، هنر و ادبيات، كاري جدي كرد و طرحي نو درانداخت. ناگفته نماند كه كارهاي بزرگ به همان اندازه كه مهم و سترگند؛ از حساسيت و شكنندگي خاصي هم برخوردارند. كارهايي از اين نوع، سرعت و دقت را با هم مي طلبد.هفتم. چنان كه غيبت امام زمان (عج) صغرا و كبرا دارد، ظهور آن حضرت هم مي تواند صغرا و كبرا داشته باشد و انقلاب اسلامي ايران را مي توان نماد ظهور صغرا و زمينه ساز ظهور خود آن امام همام دانست. پيش از انقلاب اسلامي ايران پذيرش يك حكومت ديني و فراگير به رهبري امام عصر (عج) براي بسياري بعيد مي نمود؛ اما امروز اين مهم هيچ دور از واقع نيست. از اين رو مي توان انقلاب اسلامي ايران را مظهر ظهور صغرا و بستري براي تحقق و اتصال به قيام كبراي آن حضرت دانست؛ ان شاء الله.اين عصر همان گونه كه بشارت هايي دارد، تكاليف و وظايفي را هم با خود در پي دارد؛ وظايفي بيش تر و سنگين تر از آن چه در گذشته بود. با حاكميت دين در ايران و تشكيل حكومت ديني، عرصه هاي جديدي رخ مي نمايد كه كاري بس جدي را مي طلبد.هشتم. چنانچه به اشاره گذشت كارهاي بزرگ، بسيجي همگاني با مديريتي واحد، جامع و فراجناحي مي طلبد. بدون يك مركزيت و مديريت توانمند، با بازوهاي مشورتي و كارآمد از دلسوزان و مديران ارشد نظام، گسترش فرهنگ مهدويت در

داخل و خارج ممكن نيست. اين مديريت، بايد با استفاده از تمامي امكانات و ابزارهاي موجود و با اتخاذ راه كارهاي مناسب، به گسترش فرهنگ مهدويت و تربيت نيرو و پاسخ گويي به نيازها و سؤال ها و شبهه ها و حمايت از گروه هاي فعال اين عرصه بپردازد.اين مركز با اهداف و برنامه ريزي دقيق و روشن كردن راه كارها و اولويت ها و طرح عرصه هاي جديد پژوهشي، مي تواند گام هاي بلند و مؤثري در اين زمينه بردارد. آنچه در ذيل مي آيد طرحي است پيشنهادي و گامي است در مسير، تا چه قبول افتد و چه در نظر آيد.

(فيلم، نمايش نامه و...) جهت پخش در سطح داخل و خارج؛5. اولويت بخشيدن به كارهاي فرهنگي ويژه حضرت در تمامي مراكز و معاونت هاي فرهنگي و اماكني كه متعلق به آن حضرت است؛ به ويژه مسجد مقدس جمكران؛6. تشويق و حمايت از كارهاي ادبي و هنري ويژه حضرت. (داستان، شعر، فيلم داستاني و مستند، نمايش نامه، طراحي، نقاشي، سرود و...)7. راه اندازي يك شبكه اينترنتي فعال و ارتباط با مؤسسات علمي - پژوهشي ويژه حضرت در داخل و خارج؛8. برپايي همايش ها و نشست هاي علمي در سطح داخلي و خارجي؛9. حمايت از تشكل هاي مردمي، كه در جهت گسترش فرهنگ مهدويت تلاش مي كنند؛10. ترويج و احياي دعاي ندبه در مساجد و مهديه ها به شكل مناسب؛11. بررسي كارشناسانه كتاب هاي درسي، دانشگاهي و حوزوي و اصلاح آنها در زمينه فرهنگ مهدويت؛12. برقراري جلسات هفتگي يا ماهيانه در سطح شهرها و محله ها به وسيله مربيان و مبلغان ويژه آن حضرت؛13. تهيه مجلات و كتاب هاي ويژه حضرت براي سطوح مختلف، بخصوص نسل جوان.14. ترجمه كتاب ها و مقالات مناسب در فرهنگ مهدويت از فارسي به زبان هاي زنده دنيا و بالعكس؛15. برگزاري همايش برترين هاي مهدويت (كتاب، مجله، مقاله، فيلم، نمايش نامه، طراحي، نقاشي، خطاطي، سرود و...)؛16.ايجاد كتاب خانه هاي مستقل فرهنگ مهدويت يا اختصاص بخشي از كتاب خانه ها به كتاب هاي ويژه آن حضرت؛17. ايجاد مركزي جهت پاسخ گويي به سؤالات و شبهات مهدويت (مكتوب و شفاهي)؛18. غني سازي و جهت دهي اشعار و مداحي ها در مورد آن حضرت؛19. به اقتراح گذاشتن برخي مباحث مهم و اساسي در مقوله مهدويت، در سطح داخلي و خارجي و اعطاي جوايز ويژه؛20. برگزاري مسابقات كتاب خواني در سطوح مختلف جامعه؛21. ايجاد كانون هايي با نام پيشنهادي «انتظار» در حوزه ها،

دانشگاه ها، مدارس، مساجد و مراكز عقيدتي؛

صغرا (پيدايش، فرآيند تكاملي، نقش، وظايف، صفات و ويژگي ها، روش مبارزاتي، مناطق تحت نفوذ، وكلاي دروغين و خائن)؛7. وضعيت فكري و سياسي - اجتماعي شيعه در عصر غيبت صغرا؛8. بررسي وضعيت جهان اسلام و شيعه (دولت ها، نهضت ها، حركت هاي علمي و مبارزات علما، دوران هاي مرجعيت و...) در عصر غيبت كبرا؛9. قيام هايي كه با استفاده از نام ايشان در طول تاريخ عليه ظلم و استبداد صورت گرفته است؛10. مدعيان مهدويت و نيابت؛11. ابعاد و شيوه هاي مبارزاتي دشمنان در رابطه با مقوله مهدويت در طول تاريخ؛12. بررسي اقوام منتظر (قبل و بعد از ظهور منتظر) از منظر تاريخ و قرآن به همراه درس ها و عبرت ها (يهود در انتظار موسي عليه السلام و پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله)؛13. بررسي مهدويت از نگاه فلسفه تاريخ؛14. بررسي اماكن و مقام هاي زيارتي منتسب به حضرت (در ايران و ديگر جاها)؛15. كرامات حضرت مهدي (عج).

علاقه در كودكان، نوجوانان و جوانان سبت به حضرت.

مهدي (عج)؛22. دشواري هاي حفظ دين (از منظر روايات) و آسيب شناسي آن در عصر غيبت؛23. روش هاي تبليغ فرهنگ مهدويت در جامعه و جهان معاصر؛24. معرفي، نقد و بررسي عملكرد گروه ها و اشخاص فعال در رابطه با حضرت مهدي (عج) (انجمن حجتيه و...).

موعود، شماره هاي 25 و 26.

[7] ان النفس بالنفس و العين بالعين و الانف بالانف و الاذن بالاذن...؛ مائده، 45.

[8] راه كارها و اولويت ها، برخاسته از بررسي فرصت ها و تهديدهاي موجود در جامعه و جهان و اتخاذ راهبردهاي مناسب است.

[9] اين موضوع به جهت اهميت و صبغه تاريخي در موضوعات تاريخي نيز آورده شد. [

[10] قسمت اول اين موضوع، در موضوعات عصر ظهور نيز آمده است. آن چه كه اينجا بر آن تاكيد مي شود، الگو بودن آن براي حكومت هاي ديني در عصر غيبت است.

[11] گرچه اين موضوع يكي از زير مجموعه هاي موضوع شماره 1 است. اما به جهت اهميت الگو بودن آن براي عصر غيبت، به صورت مستقل نيز آورده شد.