خدا در ديدگاه على (عليه السلام)

مشخصات كتاب

سرشناسه:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان،1385 عنوان و نام پدیدآور:خدا در ديدگاه على (عليه السلام)/ استاد حسين انصاريان مشخصات نشر دیجیتالی:اصفهان:مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان 1385. مشخصات ظاهری:نرم افزار تلفن همراه و رایانه

موضوع: خدا - علي (ع)

پيش سخن

آنچه انسان را در مسير پر فراز و نشيب زندگانى از نابسامانى ها محفوظ مى دارد و موجب سعادت دو جهان و سرافرازى و سربلندى در امتحانات الهى مى شود ، پژوهش پيرامون علوم الهى و معارف اسلامى و پوشاندن جامه عمل به دستورات بلند ربانى مى باشد .

در اين خصوص ، دست يابى به حقيقت معارف الهى و آشنايى با جايگاه حساس و ويژه آنها در حيات انسانى بسيار ضرورى احساس مى شود .

مركز علمى تحقيقاتى دارالعرفان در راستاى اهداف عالى خود ، اين بار افزون بر استفاده از مطالب پربار و عالمانه دانشمند محقق حضرت استاد حسين انصاريان ، با انتشار گلچينى از متن سخنرانى هاى معظم له ، از بيان پر حرارت و جذاب سخنرانى هاى استاد نيز تشنگان معارف سراسر نور ائمه اطهار (عليهم السلام) را بى نصيب نگذاشته و بدون خارج ساختن متن سخنرانى از قالب گفتارى آن ، باب ديگرى را براى استفاده از معارف آل الله (عليهم السلام) و سيراب گشتن از اين چشمه پر فيض باز نموده است .

اميد كه با عنايات خاص اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام) بيش از پيش بتوانيم از زمزم معارف آن ذوات مقدس سيراب گرديم .

مركز علمى تحقيقاتى دار العرفان

بسمه تعالى

وعده داده بودم در رابطه با پاكى همه جانبه اى كه براى هر انسانى تحصيلش ميسر است مصداقى را

بيان كنم .

اين مصداق كه هم در قرآن كريم _ با نشانه هايى كه آيات بيان مى كند _ و هم در روايات و هم در گفتار اهل دل ، اهل حال ، اهل دانش و اهل بينش مطرح است ، وجود مبارك اميرالمؤمنين (عليه السلام)است .

امام (عليه السلام) نسبت به خدا ، انسان و دنيا از انديشه و نظر پاك برخوردار بود . در مرحله قلب و نيّت قلب از پاكى برخوردار بود . در عمل و كردار و در اخلاق و حالات هم درياى بى ساحلى از پاكى و طهارت بود . طوفان بلاها و خطرها و تنگناها و مصائب سنگين در نظر پاك او نسبت به حق ، نسبت به انسان و نسبت به دنيا در اخلاق و عمل او اثر منفى نگذاشت و راهى براى ايجاد انحراف در هيچ كدام از نواحىِ وجود مبارك او پيدا نكرد .

خدا در ديدگاه على (عليه السلام)

فعل حضرت حق

درباره وجود مقدس حضرت حقّ البته در جهت فعل حقّ _ كه شياطين بيشترين انحراف را در طول تاريخ در انديشه ها ايجاد كردند _ وجود مقدس او اين نظر را داشت ، ( در حالى كه خودش گرفتار انواع حوادث و بلاها و مشقّت ها بود ببينيد چه نظر پاكى نسبت به فعل حقّ داشت :

اِرْتَفَعَ عَنْ ظُلْمِ عِبادِه

خدا را اين گونه ديد و درست ديد ، نظرى كه درباره خدا و فعل خدا داشت ، صحيح ترين و پاك ترين نظر بود ، چون قرآن مجيد اعلام كرد غير از مخلَصين هر كس درباره خدا نظر بدهد و حرف بزند نظر كاملى نيست و سخن جامعى نيست ، اما صريحاً قرآن

كريم نظر مخلصين را در رابطه با پروردگار امضا كرد .

اميرالمؤمنين (عليه السلام) مى فرمايد : او وجود مباركى است كه نسبت به بندگانش كمترين ستمى روا نمى دارد ، نه در دنيا و نه در آخرت ، كمبودها ، نقص ها و عيب ها هم در هر شكلى كه در زندگى مردم رخ نشان مى دهد كارخانه توليدش را خود مردم مى دانند .

( إِنَّ اللَّهَ لاَ يَظْ_لِمُ النَّاسَ شَيْ_ًا . . . )

خداوند متعال به كمترين چيزى به بندگانش ستم روا نمى دارد ، اين مردم هستند كه خودشان زمينه ستمكارى بر خودشان را فراهم مى كنند .

خيلى حرف زيبايى است ، اميرالمؤمنين (عليه السلام) اعتقادش اين است كه عيب هاى زندگى ، نقص هاى زندگى ، كمبودهاى زندگى ، مشكلات زندگى و دردهاى زندگى را مجموعتان با عادل شدن معالجه كنيد ، و الا تا در جامعه ستم هست طبعات ستم هم خواهد بود ، آثار ستم هم خواهد بود .

رهايى از طبعات ستم به اين است كه همه تصميم بگيرند آدم هاى پاكى بشوند ، انسان هاى عادلى بشوند ، انسان هاى با انصافى بشوند .

نهايتاً حرف اسلام اين است كه كليد حل مشكلات متخلق شدن همه ، به اخلاق پروردگار است . اگر يك نفر ستمكار هم بين مردم باشد باز كشتى حيات عيب پيدا خواهد كرد ، و خيمه حيات دچار تنگنا خواهد شد . در قيامت هم همين طور ، با اين كه مَ__لِكِ يَوْمِ الدِّينِ است قدرت واحد و تمام مهار قيامت به تنهايى به دست اوست .

در قرآن مجيد مى فرمايد : به اندازه رشته نازك

وسط هسته خرما كه به زحمت هم به چشم مى آيد ، يا در آيات ديگر مى فرمايد : به اندازه سوراخ ريز ميان هسته خرما به احدى ستم روا نخواهم داشت .

اين طور نيست كه در بازار قيامت بگويم اين طرفم فرعون است ، اين نمرود است ، اين شمر است ، اين يزيد است و با اين اوضاعى كه در دنيا داشتند بيش از حد جرمشان توى سرشان بزنم ، نه ، جريمه به اندازه جرم است ، خداوند ستم نمى كند .

منفعت اين ديدگاه

يك منفعت اين نظر پاك اين است كه هيچ گاه انسان گلايه مند و شاكى از وجود مقدس او نمى شود . وقتى كه آنجا را در اوج عدالت ببيند و ستمكارى و مولدش را انحراف فكرى و روحى خود انسان بداند ، تمام درهاى گلايه و شكايت از پروردگار عالم به روى ذهن بسته مى شود ، آن وقت رابطه آدم با پروردگار عاشقانه مى شود ، بى رغبتى به حق در دل پيدا نمى شود ، كسالت از حق در باطن پديدار نمى شود و خستگى از حق براى انسان نمى آيد . بلكه انسان در اين سير فكرى پاك روز به روز بر عشق و ايمان و ارتباط و عبادت و حركتش به جانب مقام قرب اضافه مى شود . اين پاكى و عشق تا جايى مى رسد كه نوشته اند : روز عاشورا هر چه بر أبا عبد الله (عليه السلام)مى گذشت برافروختگى چهره او بيشتر مى شد ، و زمانى كه شمر تيزى خنجرش را مى خواست به گلوى حضرت بكشد سيد الشهداء (عليه السلام)لبخند

زد ، اين لبخند خيلى معنى داشت ، معنايش هم اين بود كه تمام وجودم از محبوبم در اوج رضايت قرار دارد و آنچه مى گذرد مربوط به انحراف انسان است نه تقدير و عمل پروردگار . اين نظر وجود مباركشان به پروردگار در جهت فعل پروردگار است .

احكام حضرت حق

و اما درباره احكام پروردگار

عَدَلَ عَلَيْهِمْ فى حُكْمِه

پروردگار عالم در فرمان دادن به بندگانش فقط و فقط عدل را رعايت مى كند .

وَ قامَ بِالْقِسْطِ فى خَلْقِه

و تمام حيات بشر را در سيطره عدلش اداره مى كند ، و ستم ها مربوط به خودشان است .

انسان از ديدگاه على (عليه السلام)

انسان از ديدگاه على (عليه السلام)

و اما نظرشان در رابطه با انسان ، خيلى نظر شگفت انگيزى است .

يك گروهى در زمان خود اميرالمؤمنين (عليه السلام) در اوج هواپرستى و خودپرستى و جهالت _ كه خطرناكترين بيمارى ها و كاملا بر ضد خدا قرار گرفتن است _ چنان با شخصيت اميرالمؤمنين (عليه السلام)درگير شدند كه نهايتاً حكم كفر بر اميرالمؤمنين (عليه السلام)جارى كردند .

شما مطلبى را فقط مى شنويد ، بايد به گذشته برگرديد و خود را در زمان اميرالمؤمنين (عليه السلام)قرار بدهيد و اميرالمؤمنين (عليه السلام) را اميرالمؤمنين ببينيد ، هم از ديد پروردگار هم از ديد پيغمبر ، حداقل سيصد آيه در قرآن است كه اهل تسنن هم نقل كرده اند ، مى گويند مصداق اكمل اين سيصد آيه در امت ، اميرالمؤمنين (عليه السلام) است .

پيغمبر را شما ببينيد و با چشم پيغمبر ، على را نگاه كنيد ، من فقط يك نظر پيغمبر را مى گويم كه : شيخ سليمان بلخى حنفى در كتاب ينابيع الموده خود نقل مى كند كه روى منبر پيغمبر به مردم فرمود : واقعاً هر كسى كه دلش مى خواهد آدم را با علمش ببيند ، نوح را با عزمش ببيند ، ابراهيم را با حلمش ببيند ، موسى را با هيبتش ببيند ، و عيسى را با زهدش ببيند اشاره كردند :

فلْيَنْظُرْ اِلى عَلى

اِبْنِ اَبى طالِب

اين يك نفر به تنهايى همه انبيا است ، آن وقت اين هواپرستان خودپرست جاهل ، در دل جامعه اسلامى _ كه خودشان را هم به مردم باورانده بودند كه ما آدم هاى درستى هستيم _ اعلام كردند كه : على كافر است و جنگ با او و كشتنش واجب است و شرّش را بايد از سر جامعه كم كرد .

از گنهكار نااميد نباشيد

در چنين موقعيتى نظر ايشان راجع به انسان چه بود ؟ وقتى كه به او مى گفتند با اين گروه هواپرست و خودپرست جاهل كه شما را تا پستى كفر به باور مردم دادند چه بايد كرد ؟ شما بوديد چه نظرى داشتيد ؟ آنقدر براى انسان احترام قائل بود كه _ درباره اين گروه _ وقتى كه از او مى پرسيدند چكار بايد كرد ؟ مى فرمود : از گنهكار نا اميد نباشيد ، كريمانه با او برخورد بكنيد ، معالجه اش بكنيد . مى فرمود : انسان هاى خوب كه خوبند ، انسان هاى پاك كه پاكند ، ما در كنار آنها كارى و زحمتى نداريم ، يك كاروان پاكى هستند كه به جانب لقاء خدا حركت مى كنند ، بايد به داد اينها رسيد ، بايد دل براى اينها سوزانيد ، بايد براى اينها گريه كرد و بايد براى آنها طبيبانه اقدام كرد . و اصرار داشت نااميد نباشيد .

حرمت انسان

براى حريم انسان ، جان انسان ، وجود انسان آنقدر احترام قائل بود كه مى گفت : دشمن ترين دشمنان من بيمارند ، بايد علاجشان كرد . علاج .

او غير حكومت هايى بود كه اگر يك نفر بر اثر درد بگويد : بالاى چشمتان ابروست ، مأمور در خانه اش بيايند و دعوتنامه بفرستند و او را به انواع مراكز اطلاعاتى بكشند و رُسَش را دربياورند و پدرش را جلوى چشمش بياورند و به خاك سياه بنشانند .

او مى گفت : اولا اينها انسان هستند و بعد هم عارضه بيمارى به آنها خورده ، بايد معالجه شان كرد ، نااميد هم نباشيد

.

يك روزى روى منبر كوفه در ايام حكومت و قدرتش سخنرانى مى كرد ، آنقدر مردم تحت تأثير سخنرانى بودند كه مات زده نگاهش مى كردند ، يكى از همين گروه از وسط جمعيت بلند شد و گفت : پسر ابوطالب ! خدا ريشه ات را بكند كه چقدر خوش زبانى ! تا چهل پنجاه نفر قصد حركت كردند ، امام از روى منبر فرمود : با شما بود ؟ ! گفتند : نه . فرمود : به چه كسى گفت خدا ريشه ات را بكند ؟ گفتند : به شما . فرمود : حق درگيرى بر عهده من است ، من بايد با او درگير بشوم ، من هنوز سخنرانى ام تمام نشده ، بگذاريد بنشيند و گوش بدهد ، شايد هدايت بشود .

هدايت انسان ها

او نسبت به انسان ها فقط دغدغه هدايت داشت . به خدا قسم در سه جنگ جمل و صفين و نهروان تا جايى كه در توان اميرالمؤمنين (عليه السلام)بود جنگ واقع نشود كوشيد اما نشد و دشمن جنگ را به او تحميل كرد .

نوشته اند در جنگ جمل بعد از اين كه حضرت پيروز شد به جاى اين كه بگويد شهرها را چراغان بكنيد ، نقل و شيرينى پخش بكنيد و پرچم هاى رنگارنگ بزنيد ، آمد وسط ميدان جمل ، كنار كشته هاى دشمن ، عين مادر داغ ديده اشك ريخت و گفت : اينها دلم را سوزاندند ، و سوز دل من به اين است كه همه بايد بهشت مى رفتند ، اما خودشان راهشان را به سوى جهنم كج كردند .

كدام فرمانده نظامى براى كشته هاى دشمن

اشك ريخت ؟ ! سراغ داريد ؟ فرماندهان پيروز ، هميشه غرور نشان مى دهند و مارش پيروزى مى زنند و چراغانى مى كنند ، درجه مى گيرند ، اما اميرالمؤمنين (عليه السلام)آنقدر براى انسان دغدغه داشت كه مى آمد كنار كشته دشمن اشك مى ريخت كه چرا جهنم رفتيد ؟ چه درسهايى اميرالمؤمنين (عليه السلام) از پاكى به ما مى دهد !

ما چه كرده ايم ؟

پدران ! مادران ! معلم ها ! اساتيد دانشگاه ! حاكمان مملكت ! شما چه مقدار دغدغه انسان را داريد ؟ چه مقدار ؟ اين همه سوز دل را چگونه بايد معالجه كرد ؟ مشكلات را چگونه بايد حل كرد ؟ ثروت مملكت را چگونه بايد خرج كرد ؟ محبت ها ، چگونه بايد خرج بشود ؟ معلم چگونه بايد خود را خرج شاگرد بكند ؟ استاد دانشگاه چگونه بايد خود را خرج كند ؟ دولت چگونه بايد خود را خرج ملت كند ؟ شما يك مو از على به تنتان هست ؟ شما به اندازه اى كه او دغدغه انسان را داشت ، داريد ؟ او براى گمراه اشك مى ريخت ، شما براى گمراه تا حالا چه كرده ايد ؟ الآن هم كه كشور ما يَخْرُجُونَ مِنْ دينِ اللّهِ اَفْواجاً است .

چقدر شما دغدغه داريد ؟ چقدر ناراحتيد ؟ چقدر دختران ما از نظر روش و افكار و اخلاق تبديل به دختران تلاويو و واشنگتن شده اند ؟ چقدر جوان هاى اين مملكت فاسد و معتاد و دزد و جيب بر شدند ؟ شما چقدر دغدغه انسان را داريد ؟

محبت به شقى ترين مردم

شبى كه زير تيزى شمشير زهر ابن ملجم داشت دست و پا مى زد _ نزديك نيمه شب بيست و يكم _ حسن و حسين و قمر بنى هاشم و محمد حنفيه را صدا زد ، گفت : عزيزان من ! يك نفر به من حمله كرده ، من امشب شهيد مى شوم ، فردا ننشينيد بگوييد على را كشتند پس تا جايى كه دلمان خنك بشود بايد بكشيم ، يك نفر مرا

كشته است . بعد به حسن و حسينش گفت : حسن جان ! حسين جان ! اگر دلتان آمد قاتل مرا ببخشيد ، اگر بنا شد قصاص بكنيد ، در تاريكى محراب ، حسنم ! حسينم ! يك ضربت به من زده ، دوتا نزده ، مبادا دوتا شمشير به او بزنيد ، اگر با آن يك ضربت كشته شد بدنش را دست مردم ندهيد چون من مى دانم مردم عصبانى هستند ، عادل هم نيستند ، چاقو و خنجر و چوب مى آورند ، بدنش را ممكن است سوراخ سوراخ كنند ، چشمش را دربياورند ، خودتان جنازه قاتل مرا دفن كنيد ، به دست مردم نيفتد .

چه كسى چنين دغدغه اى را نسبت به انسان دارد ؟ آن هم نسبت به اشقى الاشقياء و قاتل خود .

به جز از على كه گويد به پسر كه قاتل من

چو اسير توست اكنون به اسير كن مدارا

اين چه پاكى روح و فكرى است كه وقتى صبح نوزدهم او را روى گليم مى گذارند ، سر گليم را بچه ها مى گيرند مى آورند داخل خانه ، بلافاصله نان و آب و شير مى آورند ، چشمش را باز مى كند مى گويد : حسن جان ! ابن ملجم هم مسافر است ، او هم روزه نيست ، صبحانه مرا به او بدهيد بعد براى من صبحانه بياوريد . و براى اين كه قاتل را بيدار و آگاه كند آفتاب كه طلوع كرد به پسرهايش گفت : قاتل را بياوريد من او را ببينم . ابن ملجم را آوردند . فرمود : بنشين كنار بستر من .

براى اين كه او را تحريك بكند و به خود بيايد ، با آن حال مظلومانه اش برگشت گفت : من براى تو بد امامى بودم ؟ ! عيبى داشتم ؟ !

سفارش به استاندار

در عهدنامه مالك اشتر نوشت : مالك ! كارى كن كه در خيمه حيات از حداقل زندگى خوب تمام مردم برخوردار باشند ، چه اين كه مردم هم دين تو باشند يا هم دين تو نباشند ، براى تو فرقى نكند . يك وقت نگويى چون اينها مؤمن هستند به اينها بيشتر برسم ، ولى اينها چون يهودى ، مسيحى يا زرتشتى اند از تداركات كشور چيزى به آنها ندهم .

دنيا در ديدگاه على (عليه السلام)

اما راجع به دنيا پاك ترين نظر را داشت

اِنَّ الدُنْيا دارُ صِدْق لِمَنْ صَدَقَها ، وَ دارُ عافيَة لِمَنْ فَهِمَ عَنْها وَ دارُ غِنىً لِمَنْ تَزَوَّدَ مِنْها وَ دارُ مَوْعِظَة لِمَنِ اتَّعَظَ بِها ، مَسْجِدُ أَحِبّاءاللّهِ وَ مُصَلّى مَلائِكَةِ اللّهِ وَ مَهْبَطُ وَحْىِ اللّهِ وَ مَتْجَرُ اَوْلياءَ اللّهاِكْتَسَبُوا فيها الرَحْمَة وَ رَبِحُوا فيها الْجَنَة

شما در تمام مكتب ها بگرديد اگر نمونه اين نظر را راجع به دنيا ديديد ؟

نيّت اميرالمؤمنين (عليه السلام)

و اما نيّت او ، كافى است كه شما در كتاب هاى شيعه و سنى وزن نيت او را از زبان پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم)بشنويد . اين وزن نيت على (عليه السلام) در پاكى در سن بيست و سه سالگى است :

ضَرْبَةُ عَلى يَوْمَ الْخَنْدَقْ اَفْضَلْ مِنْ عِبادَةِ الثَقَلَيْنْ

در پاكى نيت ، شما كافى است پاكى نيت او را در اين آيه سوره بقره ببينيد :

( وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغَآءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ . . . )

خدايا ! جانم را آن هم در سن بيست سالگى با تو معامله مى كنم فقط محض خودت . من نه كارى به بهشت دارم و نه كارى به جهنم ، جانم را با شخص خودت معامله مى كنم .

عمل اميرالمؤمنين (عليه السلام)

اما از نظر عمل : به به ! امام باقر (عليه السلام) مى فرمايد : يك روز در اتاق پدرم زين العابدين نشسته بودم ، داشتم عبادت پدرم را نگاه مى كردم ، ركوعش را ، سجودش را ، حالش را ، بعد با صداى بلند شروع كردم گريه كردن . پدرم نمازش را كه سلام داد و فرمود : باقرم ! چرا گريه مى كنى ؟ گفتم : پدر از اين سنگينى عبادتت دلم سوخت _ پدرم شروع كرد گريه كردن . به پدرم گفتم : من دلم براى شما سوخت گريه كردم ، شما براى چه گريه مى كنى ؟ فرمود : عزيز دلم ! اگر زمان على بودى و عبادت على را مى ديدى چه مى گفتى ! اين عبادت من عبادت است ؟ ! چه عبادتى .

يك شعر از يك سنى

حنفى مسلك بخوانم ، حنفى ها خيلى متعصب اند .

شير خدا شاه ولايت على

صيقلى شرك خفى و جلى

روز احد چون صف هيجا گرفت

تير مخالف به تنش جا گرفت

غنچه پيكان به گل او نهفت

صد گل محنت ز گل او شكفت

روى عبادت سوى محراب كرد

پشت به درد سر اصحاب كرد

بيست و سه سالش بود ، جراح به پيغمبر گفت : نود زخم خورده ، همه را بستم اما يك تير به عصب استخوان پا فرو رفته تا مى خواهم آن را دربياورم شديد ناله مى زند ، من هم مى دانم دردش خيلى است ، نمى گذارد آن را دربياورم ، چكار كنم ؟ پيغمبر فرمود : صبر كن وقت نماز بشود .

خنجر الماس چو بينداختند

چاك به تن چون گلش انداختند

گُل گُل خونش به مصلى چكيد

گشت چو فارغ ز نماز آن بديد

اين همه گل چيست ته پاى من

ساخته گلزار مصلاى من

صورت حالش چو نمودند باز

گفت كه سوگند به داناى راز

كز علل تيغ ندارم خبر

گر چه زمن نيست خبردارتر

« جامى » از آلايش تن پاك شو

در قدم پاك روان خاك شو

شايد از اين خاك به گردى رسى

گرد شكافى و به مردى رسى

اخلاق اميرالمؤمنين (عليه السلام)

يك موردش را برايتان بگويم ، ايام حكومتش است ، رئيس جمهور مملكت است ، در راه دارد مى آيد يك دختر خانمى را مى بيند زار زار گريه مى كند . على در مقابل گريه گريه كنندگان طاقت نمى آورد ، دختر خانم ! چى شده ؟ گفت : من كنيزم و كلفت هستم ، پول به من داده اند خرما خريده ام ، خرما خوب نيست ، خانمم گفته برو پس بده و آمده

ام به خرمافروش مى گويم : پس بگير ، مى گويد : پس نمى گيرم .

فرمود : بيا با همديگر برويم من خرمايت را پس بدهم . آمد در مغازه خرمافروش ، خيلى با محبت فرمود : اين خرما را عوض بكن . گفت : به تو هيچ ربطى ندارد ، به خرما فروش لات و بى تربيت دوباره فرمودند ، اگر ممكن است عوض كن ، گفت مزاحم كسبم نشو . و از پشت دخل آمد و يك مشت به سينه اميرالمؤمنين (عليه السلام) زد و از مغازه بيرون پرتش كرد . گفت : مى گويم برو . به دختر فرمود : خوب اين كه پس نگرفت بيا برويم در خانه اتان به خانمت بگويم حالا با اين خرماها قناعت كن .

هيچ قدرتمندى در روى اين كره زمين به اين پاكى مى شناسيد ؟ اينقدر اخلاق والا . دختر راه افتاد ، على هم راه افتاد ، همسايه روبرويى آمد در مغازه خرمافروش لات ، گفت : با كدام دستت به اين سينه زدى ؟ گفت : با اين دست . گفت : خوشت آمد با اين مشتى كه به اين مرد زدى نه ؟ ! تو فهميدى اين كيست ؟ گفت : نه ، كيست ؟ با اين لباس پاره اش آمده بود اينجا مزاحم ما شده بود . گفت : نفهميدى ؟ گفت : نه ، گفت : اين سينه ، صندوق اسرار خداست ، اين شوهر فاطمه زهراست ، اين پدر حسن و حسين و اين اميرالمؤمنين (عليه السلام)است . دويد دنبال اميرالمؤمنين (عليه السلام) ، آمد خودش را بيندازد روى

پاى على ، زير بغلش را گرفت ، گفت : مرا ببخش ، بد كردم . فرمود : تو مرا ببخش ، من آمدم مزاحم كاسبى ات شدم . لا اله الا الله .

شما رئيسهاى كشورها يك موى على به تنتان هست ؟ خرما را گرفت و بهترين خرما را براى دختر آورد و فرمود : برو ، گفت : على جان ! دير شده مرا مى زنند . فرمود : خوب من مى آيم از جانب تو عذرخواهى مى كنم . خانم ديد كنيزش دير كرده ، پنج دفعه هى آمد در را باز كرد و بيرون را نگاه كرد ، بعد يك مرتبه ديد كنيزش با اميرالمؤمنين (عليه السلام) دارد مى آيد ، على را مى شناخت ، دو لنگه در را باز كرد اميرالمؤمنين (عليه السلام)رسيد فرمود : يك مقدار دير شده عذرش را قبول كن ، گفت : آقا جان ! فداى قدمتمان بشوم ، من اين كنيز را به شما بخشيدم . امام هم رو كرد به كنيز ، فرمود : من هم تو را در راه خدا آزاد كردم برو ، اين يك مصداق پاكى .

مجلس امشب به نام على شد ، على هنوز مظلوم است ، على هنوز تنهاست ، چند روز است از كنار قبرش صداى ناله هاى مظلومانه بلند است فرهنگ على هنوز در دنيا فرهنگ مظلومى است ، پاى منبرش يك نفر بلند شد و گفت : به من ظلم شده . فرمود : چقدر به تو ظلم شده ؟ گفت : يك ظلم . فرمود : به تو يك ظلم شده اما به من

به اندازه ريگ هاى بيابان ، و به تعداد نخ پشم گوسفندان دنيا ظلم شده .

مصيبت جانكاه

زهرا داشت جان مى داد و اشك مى ريخت ، اميرالمؤمنين (عليه السلام)گفت : چرا گريه مى كنى ؟ گفت : به مظلوميت تو گريه مى كنم . در دامن خودش جان داد . بعد از ظهر بود ، به حسن و حسين ، و زينب و كلثوم گفت : عزيزانم ! بلند بلند گريه نكنيد ، نمى خواهم همسايه هاى ديوار به ديوارمان هم بفهمند كه مادرتان را از دست داديد .

نيمه شب شد بدن دختر پيغمبر را داخل آن حياط كوچك آورد ، صدا زد : حسن جان ! حسين جان ! شما آب بياوريد ، من بدن مادرتان را با كمك شما غسل بدهم . اما وسط غسل ديدند بابا غسل را رها كرد و آمد صورت به ديوار گذاشت ، شروع كرد بلند بلند گريه كردن . مگر بابا به ما نگفته بلند بلند گريه نكنيم ؟ چرا خودش بلند بلند گريه مى كند ؟ آمدند گفتند : بابا چى شده ؟ فرمود : دستم به بازوى مادرتان رسيد ، آنقدر با غلاف شمشير به بازوى مادرتان زده اند . . . بعد بدن را كفن كرد و صدا زد حسن جان ! حسين جان ! دخترانم ! اين آخرين بارى است كه مادرتان را مى بينيد . بچه ها آمدند ، دوتا دختر دو طرف بدن مادر سر گذاشتند ، امام حسن صورت ، روى صورت مادر ، ابى عبد الله صورت ، كف پاى مادر ، حسين جان ! براى شما سخت تر

بود صورت روى پاى مادر يا براى خواهرت زينب وقتى صورت روى گلوى بريده تو گذاشت .

پاورقي

1 ) نهج البلاغه : خطبه 185 ، اِرْتَفَعَ عَنْ ظُلْمِ عِبادِه ، وَ قامَ بِالْقِسْطِ فى خَلْقِه وَ عَدَلَ عَلَيْهِمْ فى حُكْمِه .

2 ) يونس ( 10 ) : 44 ; إِنَّ اللَّهَ لاَ يَظْ_لِمُ النَّاسَ شَيْ_ًا وَ لَ_كِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ يَظْ_لِمُونَ .

3) نساء ( 4 ) : 124 . وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّ__لِحَ_تِ مِن ذَكَر أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَ_ئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلاَ يُظْ_لَمُونَ نَقِيرًا

4 ) نهج البلاغه : خطبه 185 .

5 ) ينابيع المودة : 1 / 362 ، الباب الرابعون ، حديث 1 . أخرج أحمد بن حنبل فى مسنده ، و احمد البيهقى فى صحيحه عن أبى حمرا ، قال : قال رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) :من أراد أن ينظر الى آدم فى علمه ، و الى نوح فى عزمه ، و الى ابراهيم فى حلمه ، و الى موسى فى هيبته ، و الى عيسى فى زهده ، فلينظر الى على بن ابى طالب .

و اين روايت در مصادر شيعى به طرق مختلف با اختلاف كمى نقل شده است .

6 ) خوارج حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام) را كافر مى دانستند ،

ملل و نحل : 170 ، الايضاح : 48 .

يك مصداق اين مطلب روايتى است كه : مردى از خوارج خطاب به اميرالمؤمنين (عليه السلام)گفت : قاتله الله كافراً ما افقهه .

نهج البلاغه : حكمت 412 ; بحارالانوار : 33 / 434 ; حديث 643 .

7 ) نهج البلاغه : نامه 53 .

8 ) نهج البلاغه : حكمت 131

. همانا دنيا سراى راستى براى كسى است كه با آن به راستى برخورد كند ، و خانه عافيت است براى آن كه آن را فهميد ، و محل توانگرى است براى آن كه از آن توشه گرفت ، و جاى پند است براى كسى كه با آن پند گيرد . مسجد عاشقان خدا ، و جايگاه نماز فرشتگان ، و محل فرود آمدن وحى ، و تجارتخانه اولياء خداست كه در آن كسب رحمت كردند و بهشت را سود بردند .

9 ) الاقبال : 467 ; عوالى اللآلي : 4 / 86 ، حديث 102 .

10 ) بقره ( 2 ) : 207 .

11 ) كشف الغمة : 1 / 163 ; بحارالانوار : 40 / 331 ، باب 98 ، حديث 14 . با كمى اختلاف .

12 ) در تاريخ ايراد اين سخنرانى اشغالگران به شهر مقدس نجف اشرف حمله كرده بودند و گروه زيادى از شيعيان را در كنار حرم شريف حضرت اميرالمؤمنين به خاك و خون كشيدند .

درباره مركز

بسمه تعالی
جَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
با اموال و جان های خود، در راه خدا جهاد نمایید، این برای شما بهتر است اگر بدانید.
(توبه : 41)
چند سالی است كه مركز تحقيقات رايانه‌ای قائمیه موفق به توليد نرم‌افزارهای تلفن همراه، كتاب‌خانه‌های ديجيتالی و عرضه آن به صورت رایگان شده است. اين مركز كاملا مردمی بوده و با هدايا و نذورات و موقوفات و تخصيص سهم مبارك امام عليه السلام پشتيباني مي‌شود. براي خدمت رسانی بيشتر شما هم می توانيد در هر كجا كه هستيد به جمع افراد خیرانديش مركز بپيونديد.
آیا می‌دانید هر پولی لایق خرج شدن در راه اهلبیت علیهم السلام نیست؟
و هر شخصی این توفیق را نخواهد داشت؟
به شما تبریک میگوییم.
شماره کارت :
6104-3388-0008-7732
شماره حساب بانک ملت :
9586839652
شماره حساب شبا :
IR390120020000009586839652
به نام : ( موسسه تحقیقات رایانه ای قائمیه)
مبالغ هدیه خود را واریز نمایید.
آدرس دفتر مرکزی:
اصفهان -خیابان عبدالرزاق - بازارچه حاج محمد جعفر آباده ای - کوچه شهید محمد حسن توکلی -پلاک 129/34- طبقه اول
وب سایت: www.ghbook.ir
ایمیل: Info@ghbook.ir
تلفن دفتر مرکزی: 03134490125
دفتر تهران: 88318722 ـ 021
بازرگانی و فروش: 09132000109
امور کاربران: 09132000109