اين عمل قليل مقبول درگاه ربّ العالمين قرار گيرد و به ما توفيق عمل به گفتارمان را عنايت فرمايد.

دوران لباس هاي كوتاه مي دانند مثلاً لباسي كه شش ماه قبل براي او تهيه كرده اند ديگر برايش قابل استفاده نيست، شكل ظاهري صورتش تغيير كرده موها حالت پذيري و صدا حالت قبلي خود را از دست مي دهد. همه ي اين دگرگوني ها در روح و روان نوجوان اثر مي گذارد و از طرفي بعضي از والدين ناآگاه نيز با سرزنش كردن نوجوان و به رخ كشيدن تغييرات حاصله عكس العمل نشان مي دهند و همه دست به دست هم مي دهد كه نتيجه اش براي نوجوان، بريدگي از خانواده بوده و بيشتر ميل دارد اوقات را با همسالان خود به سر برد و از خانه گريزان است. بنابراين والدين گرامي قبل از اينكه فرزندشان در آستانه ي بلوغ قرار گيرد بايد خود توجيه شوند و به بلوغ به عنوان يك واقعيت بنگرند تا موفق شوند. نوجوان را نيز در اين جهت راهنما باشند قبل از ورود به اين مرحله رشد بايد به نوجوان، اعم از دختر و پسر آمادگي لازم را بدهند و دادن اين آمادگي، از طريق چه كسي، چه موقع و به چه صورت بسيار حائز اهميّت است. لازم است چند ماه قبل از شروع بلوغ، مادر يا مشاورين مورد اعتماد براي دخترها و پدر يا مشاورين مورد اعتماد براي پسرها مسائل ضروري را بيان كنند به ويژه توضيح نكات بهداشتي براي دختران از اهميّت ويژه اي برخوردار است.

ضمناً با توجّه به مسأله ي شرم و خجالت و اينكه آغاز و زمان بلوغ در افراد مختلف متفاوت است، بعضي بلوغ زودرس، بعضي بلوغ ديررس و بعضي بلوغ به هنگام دارند. بنابراين بايد هر گونه آموزش و آماده سازي به صورت انفرادي و خيلي

جدّي باشد و بيان اين گونه مسائل در جمع براي افراد غير مبتلا، ايجاد انگيزه كرده، تالي فساد خواهد داشت. راهنما بايد در حين صحبت، به عكس العمل نوجوان و خنده هاي احتمالي كه در اثر شرم و خجالت بر او عارض مي شود توجّه نكند و نوجوان توجيه شود كه در آستانه ي تكامل قرار گرفته ست و كم كم خداوند به عنوان يك انسان تكامل يافته از او انتظاراتي دارد و چه خوب و به هنگام است مسئله ي تكليف براي نوجوان، همين جا بيان شود و چه خوب تر اينكه والدين گرامي به جاي ريخت و پاشهاي بعضاً بي مورد و توأم با اسراف، جهت برگزاري جشن هاي تولّد، جنش مفصّلي براي بلوغ فرزندشان بگيرند. آيات تكليف الهي را با خط خوش نگاشته و در جاي جاي اتاق نوجوان با قاب هاي زيبا نصب نمايند و شخصيّت مذهبي وي را همين جا پرورش دهند چرا كه در اينجا ديگر سخن از رشد جسم نيست بلكه رشد شخصيّت است از امروز نوجوان مورد خطاب خداوند قرار گرفته و مكلّف است اوامر و نواهي او را اطاعت كند و خالق انسان در اين مرحله حسّاس رشد، دست مخلوقش را مي گيرد پس تكليف و تكلّف نيست كه تشرّف است و نوجوان مكلّف نيست بلكه به پيشگاه خالق هستي مشرّف مي گردد از امروز رابطه ي خالق و مخلوق در قالب امر و اطاعت، شكل مي گيرد و چه لذّتي بالاتر از اين، كه در اوج بريدگي رواني نوجوان از همه چيز و همه كس و در زماني كه بزرگترها، او را نه بچّه مي دانند و نه بزرگ و خود نيز بر سر دو راهي مي ماند كه بالاخره

من كيستم و چيستم و در نگراني و ترس، غوطه ور است در اين هنگام خداي مهربان آغوش لطف و محبّت مي گشايد كه:

«أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (2).

تنها با ياد خدا دل ها آرامش مي يابد.

«إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ الَّذينَ هادُوا وَ النَّصاري وَ الصَّابِئينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُون» (3).

كساني كه (به پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم) ايمان آوردند و كساني كه به آئين يهود گرويدند و نصاري و صابئان (پيروان حضرت يحيي سلام الله عليه) هر گاه به خدا و روز رستاخيز ايمان آورند و عمل صالح انجام دهند پاداششان نزد پروردگار مسلّم است، و هيچ گونه ترسي و اندوهي براي آنها نيست.

«إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدّاً» (4).

مسلّماً كساني كه ايمان آورده و كارهاي شايسته انجام دادند خداوند رحمان محبّتي براي آنها در دل ها قرار مي دهد.

آري در سايه ي ايمان به خداوند دل آرام مي گيرد، ترس و اندوه از بين مي رود و محبّت انسان در دل ها جاي مي گيرد و آنچه يك نوجوان در بحران بلوغ شديداً به آن نيازمند است. همان ايمان به خداوند و اظهار محبّت به اوست تا هم به او آرامش و اطمينان داده و او را از ارتكاب به معاصي باز داشته و حسّ انجام اعمال صالحه را در او به وجود آورد

رسوم خانوادگي و اجتماعي، ابراز وجود، عدم اعتماد به تجربيّات والدين، خود را عقل كلّ و مجرّب تر از همه دانستن و خصوصاً در دختران نوجوان ميل به خودآرايي و عشوه گري است. ميل دارند بدنشان برهنه باشد و اين كار از نظر رواني براي آنها خيلي لذّت بخش است. از بازي كردن با هم جنسان لذّت نمي برند بيشتر ميل دارند هم بازي با جنس مخالف باشند. هنگام صحبت كردن با پسران دچار اضطراب و هيجان مي شوند و اين حالت با لذّت آميخته است، يك نوع عصبانيّت، خودخواهي و زود رنجي پيدا مي كنند، به جنب و جوش و تقلّا ميل دارند و از مهم ترين خصوصيّات اين دوران انديشه جنسيست كه در بحث هاي بعدي به آن خواهيم پرداخت.

شدن با آن دختران احساس گناه مي كنند و اين مسئله آنها را رنج مي دهد كه براي گناهي نكرده از سوي پدر و مادر مورد مؤاخذه قرار خواهند گرفت و آنقدر اين احساس تشديد مي شود كه در برخي افراد ترس، دلهره، اضطراب، نگراني، افسردگي و حتّي مرگ و خودكشي را به همراه مي آورد.

ظهور بلوغ در پسرها نيز با پهن شدن شانه ها، حجيم شدن عضلات، افزايش نيروي ماهيچه ها، رويش مو در پشت لب ها، چانه، گونه و … تغيير صدا (دو رگه شدن صدا) و بيداري جنسي همراه است.

بيداري جنسي خصوصاً براي پسرها دغدغه هاي خاطري را به دنبال دارد از جمله اينكه خيلي در تشويش و نگراني به سر مي برند كه شايد در آينده دچار ناتواني جنسي باشند و در بعضي موارد نيز به صورت سؤال براي آنها مطرح است بايد به طريق صحيح به آنها پاسخ گفته شود تا از اين نگراني رهايي يابند زيرا هر چند سؤال خيلي سطحي و شايد خنده دار باشد ليكن براي نوجوان فكر پيرامون آن بسيار ملال آور بوده، ذهنش را به خود مشغول مي كند.

و درمان ندارد بلكه مقداري از آن با نظافت و بهداشت و عدم دست كاري، پرهيز از مصرف مواد غذايي چرب و شيرين و مقداري هم با برطرف كردن اضطراب و نگراني از بين رفته يا كاهش مي يابد.

دقّت كنند رؤياي آنها را به هم نزنند چون بلافاصله عكس العمل نشان داده و عصبي مي شوند و فرياد مي كشند زيرا كه از دنياي خوب و دوست داشتني و خود ساخته خارج مي شوند و مي بينند همه چيز سر جاي خودش است مادر، همان مادر است پدر، همان پدر خانه همان خانه و هيچ تغييري در هيچ جا به وجود نيامده همه خواب و خيالي بيش نبوده ست درست مثل افرادي كه از خواب شيرين بيدار مي شوند، و يكي از علل پرخاشگري، ستيزه جويي و لجبازي آنها نيز همين مي باشد.

بي توجّهند.

بيداري نيروي جنسي و علاقه به جنس مخالف، امري طبيعي و از اسرار آفرينش است. پدر و مادر بايد توجّه داشته باشند توجّه نوجوان به جنس مخالف هميشه براي لذّت جويي نيست بلكه بيشتر ناشي از نياز به مهرورزي و مهرطلبي و محبّت است و به همين دليل گرايش او غالباً به شخص معيني نيست بلكه ممكن است در يك زمان به چند نفر توجّه كرده و به همه ي آنها هم علاقه نشان دهد و بعضاً براي جلب نظر آنها دست به كارهاي مسخره و احمقانه بزند.

همچنين پدر و مادر بايد توجّه داشته باشند انديشه جنسي و گرايش به جنس مخالف را نمي توان سركوب كرد ليكن مي توان با آموزش صحيح و به موقع به آن جهت مثبت داد مهم ترين زمان براي تربيت جنسي دوران طفوليّت و قبل از بلوغ يعني از سنّ 6 تا 12 سالگي، درست در زماني كه نوجوان در خاموشي جنسي به سر مي برد، است، عبد و تربيت پذير است (عَبْدٌ سَبْعَ سِنِينَ) در آن دوران پدر و مادر خيلي از مسائل را بايد رعايت كنند تا باعث بيداري جنسي زودرس در كودك نشوند و شايد اغلب مشكلاتي كه در زمان بلوغ به وجود مي آيد و باعث انحرافات و رسوايي هاي خانوادگي مي شود ريشه در قبل از بلوغ دارد.

بنابراين بايد در دوران طفوليّت والدين آموزش را آغاز كنند دوست داشتن و عشق ورزيدن امري طبيعيست ليكن طريقه ي دوست داشتن و محبّت كردن و چه نوع عشق و علاقه اي مقبول و پسنديده ست از وظايف والدين مي باشد، پرورش عشق به پدر و مادر، خواهر و برادر، مدرسه و ميهن مي تواند در نوجوان عشق به زن

و فرزند را تقويت كند او بايد از همان دوران كودكي شاهد عشق واقعي، محبّت و صميميّت همراه با احترام متقابل بين پدر و مادرش باشد. او تبلور عشق را بايد در زندگي زناشويي و رابطه ي بين زن و شوهر بيابد. بايد بياموزد كه خوشبختي و لذّت هاي زندگي و تمايلات جنسي فقط در زناشويي و عشق واقعيست او بايد بياموزد كه تمام عشق و محبّتش را بايد به پاي همسر آينده اش بريزد نه هيچ كس ديگر و هدف از تربيت جنسي همين است.

بسيار مشاهده شده خانواده هايي كه رابطه ي بين زن و شوهر سرد و بي روح است فرزندان آن خانواده، نه اينكه تمايل به تشكيل زندگي و گزينش همسر از خود نشان نمي دهند بلكه بعضاً دچار انحراف جنسي مي شوند و در صورتي كه تن به ازدواج دهند موفقيّتي نخواهند داشت.

خداوند در قرآن كريم مي فرمايد:

«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَ لا عَلَيْهِمْ جُناحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ عَلي بَعْضٍ كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ وَ اللَّهُ عَليمٌ حَكيم» (6).

اي كساني كه ايمان آورده ايد! بردگان شما و همچنين كودكانتان كه به حدّ بلوغ نرسيده اند، در سه وقت بايد از شما اجازه بگيرند:

پيش از نماز صبح و نيمروز هنگامي كه لباس هاي (معمولي) را بيرون مي آوريد و بعد از نماز عشاء، اين سه وقت خصوصي براي شماست امّا بعد از اين سه وقت گناهي بر شما و آنان نيست (كه بدون اذن وارد شوند) و بر گرد يكديگر

بگرديد (با صفا و صميميّت به يكديگر خدمت نماييد) اين گونه خداوند آيات را براي شما بيان مي كند و خداوند دانا و حكيم است.

در اين آيه ي كريمه و آيه ي بعد از آن، نكات اخلاقي، تربيتي و خانوادگي ظريفي وجود دارد كه متأسفانه امروز بدان توجّهي نمي شود.

يك نكته اينكه فرزند نابالغ، متوجّه اين مطلب بشود كه پدر و مادر در اوقاتي از شبانه روز نياز به خلوت دارند و در اين هنگام نبايد براي آنها بدون اجازه مزاحمت ايجاد كرد. پدر و مادر هم بدانند نبايد وجود فرزندان باعث گردد رابطه ي صميمي و عاشقانه ي بين آنها كه نگهدارنده ي طراوت و گرمي زندگيست از بين برود و به سردي گرايد بلكه با رعايت مسائل اخلاقي و شرعي و به دور از چشم ديگران در اوقاتي، خلوت داشته باشند و اين براي فرزندان نيز درس زندگي است.

و نكته ي ديگر در آيه ي كريمه براي افراد نابالغ و آيه ي بعد از آن براي افراد بالغ مسئله استيذان و اجازه گرفتن است كه در اين رابطه، قسمتي از تفسير نمونه جلد 14 ذيل آيه ي مذكور را عيناً نقل مي كنيم:

( … كودكان بالغ نيز موظّفند در هر وقت، بدون اجازه وارد نشوند حتّي كودكان نابالغ كه مرتّباً نزد پدر و مادر هستند نيز آموزش داده شوند كه لااقل در سه وقت (قبل از نماز صبح و بعد از نماز عشاء و هنگام ظهر كه پدران و مادران به استراحت مي پردازند) بدون اجازه وارد نشوند.

اين يك نوع ادب اسلاميست هر چند متأسفانه امروز كمتر رعايت مي شود و با اينكه قرآن صريحاً آن را در آيات فوق بيان كرده است، در نوشته ها و سخنراني ها

و بيان احكام نيز كمتر ديده و شنيده مي شود كه پيرامون اين حكم اسلامي و فلسفه ي آن بحث شود و معلوم نيست به چه دليل، اين حكم قطعي قرآن مورد غفلت و بي توجّهي قرار گرفته؟! گر چه ظاهر آيه وجوب رعايت اين حكم است حتّي اگر فرضاً آن را مستحب بدانيم باز بايد از آن سخن گفته شود و جزئيات آن مورد بحث قرار گيرد.

بر خلاف آنچه بعضي از ساده انديشان فكر مي كنند كه كودكان سر از اين مسائل در نمي آورند و خدمتكاران نيز در اين امور باريك نمي شوند، ثابت شده ست كه كودكان (تا چه رسد به بزرگسالان) روي اين مسئله فوق العاده حساسيّت دارند و گاه مي شود سهل انگاري پدران و مادران در برخورد كودكان به منظره هايي كه نمي بايست آن را ببيند سرچشمه ي انحرافات اخلاقي و گاه بيماري هاي رواني شده است.

ما خود با افرادي برخورد كرديم كه به اعتراف خودشان، بر اثر بي توجّهي پدران و مادران به اين امر و مشاهده آنان در حال آميزش جنسي يا مقدّمات آن به مرحله اي از تحريك جنسي و عقده ي رواني رسيده بودند كه عداوت شديد پدر و مادر در سر حدّ قتل! در آنها بيدار شده بود و خود آنها نيز شايد تا مرز انتحار پيش رفته بودند.

اينجاست كه ارزش و عظمت اين حكم اسلامي آشكار مي شود كه مسائلي را كه دانشمندان امروز به آن رسيده اند، دين مبين اسلام از چهارده قرن پيش آن را در احكام خود پيش بيني كرده است.

و نيز در همين جا لازم است به پدران و مادران توصيه كنيم كه اين مسائل را جدّي گرفته و فرزندان خود را به اجازه گرفتن

هنگام ورود، عادت بدهند و همچنين از كارهاي ديگري كه سبب تحريك فرزندان مي گردد از جمله خوابيدن زن و مرد در اطاقي كه بچّه هاي مميز مي خوابند تا آنجا كه امكان دارد پرهيز كنند و بدانند اين امور از نظر تربيتي فوق العاده در سرنوشت آنها مؤثّر است.

جالب اينكه در حديثي از پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم مي خوانيم كه فرمودند:

«إِيَّاكُمْ وَ أَنْ يُجَامِعَ الرَّجُلُ امْرَأَتَهُ وَ الصَّبِيُّ فِي الْمَهْدِ يَنْظُرُ إِلَيْهِمَا» (7).

مبادا در حالي كه كودكي در گهواره به شما مي نگرد آميزش جنسي كنيد ….

و مادر زندگي كند و هم خواهان استقلال است. ضمن اينكه خيلي به والدين علاقمند و متّكي به آنهاست ولي در برخورد با آنها از خود ناراحتي نشان مي دهد و به گونه اي عمل مي كند كه به آنها علاقمند نيست و وجود اين تعارضات روح او را مي آزارد و باعث بروز رفتاري از وي شده كه خوشايند پدر و مادر نيست.

برآرد

ديدن او بدم مي آيد وقتي مي بينم او يك زن شده نمي توانم به او نگاه كنم يا بعضي از مادران در مراجعات خود همين احساس را نسبت به پسران نوجوان ابراز مي كنند.

اگر پدر و مادر با مسئله ي بلوغ، اين گونه برخورد كنند و نسبت به زيباترين دوره ي رشد انسان، اين ديدگاه را داشته باشند نوجوان خود را با مشكل بزرگي روبرو كرده كه شايد ضربات سنگيني بر پيكر شخصيّتي او وارد كنند كه به هيچ وجه جبران پذير نخواهد بود. شما از نوجوان آتش گرفته چه انتظاري داريد؟ آيا اين ديدگاه براي نوجوان، هديه اي جز نگراني، اضطراب، افسردگي و … و خودكشي چيزي به دنبال خواهد داشت؟

پدر و مادر بايد بدانند درون اين نوجوان، از سؤال غوغاست و حُجْب و حياي بي موردي كه آنها به وجود آورده اند ميدان طرح اين سؤال ها را از نوجوان گرفته، در خود مي ريزد، نگران و مضطرب شده، فرياد مي زند، خشونت ايجاد مي كند، عصيانگر مي شود و ….

در اينجا به نمونه اي از سؤال ها اشاره كرده پدران و مادران گرامي را به تعمّق و آماده كردن جواب براي آنها دعوت مي كنيم:

- من كيستم؟

- هدف از آمدنم به اين دنيا چيست؟

- در نهايت به كجا خواهم رفت؟

- دين چيست؟

- خدا كيست؟

- اطاعت يعني چه؟

- چرا آزاد نيستم؟

- بلوغ چيست؟

- آيا اين تغييرهاي پديد آمده در جسم من طبيعي و از عوارض بلوغ است؟

- آيا براي من مشكلي ايجاده شده است؟

- آيا به بيماري سرطان سينه مبتلا شده ام؟

- آيا پسرها به من نمي خندند؟

- آيا با اين شكل و شمائل دختران از من بيزار نمي شوند؟

- آيا كسي حاضر به ازدواج با من مي شود؟

- آيا در امور

جنسي پيروز مي شوم؟

- اگر شكست خوردم چه خواهد شد؟

- …

و بيشتر اين افكار و سؤال ها تا ازدواج و حتّي تولّد اوّلين فرزند ادامه دارد. پدر و مادر بايد به بهترين وجه پاسخگوي منطقي اين گونه سؤال هاي فرزند خود باشند.

را نجات دهيد. فرداي قيامت در پيشگاه عدل الهي اگر به جاي فرزندان بزهكار، پدران و مادران را مورد سؤال و عقوبت قرار دهند چه خواهد شد؟

آيا اين امر غير ممكن است؟

اگر جانيان تاريخ، فرداي قيامت دامن پدر و مادر را بچسبند كه تو عامل سيه روزي من بودي، عملكرد تو مرا به اين راه كشيد.

اگر به من توجّه مي كردي، مورد محبّتم قرار مي دادي، اكنون من هم … !!!

آيا پدران و مادران در اين محاكمه فرضي چه جوابي دارند؟

پس بيائيد بيش از گذشته روي اين سرمايه هاي جاودان وقت بگذاريم.

بدانيد تنها ما تركي كه از ما باقي مي ماند و برايمان پس از اين دنيا هم مفيد و باعث مفتوح ماندن نامه ي اعمال ما خواهد بود فرزند صالح و شايسته است. چنانچه در حديث پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم (8) به آن اشاره شده ست كه فرمود:

هنگامي كه اولاد آدم از دنيا مي روند پرونده ي عمل آنها جز در سه مورد بسته مي شود:

(1) صدقه ي جاريّه مثل ساختن مسجد، حسينيه، مدرسه، قرض الحسنه.

(2) علمي كه او از خود به يادگار بگذارد.

(3) اولاد صالحي كه دعاگوي او باشد.

زمينه اي و درباره ي هر مطلبي كه باشد فرق نمي كند و اگر مايل باشي كه من با احدي در ميان نگذارم، نمي گذارم تو خودت مي داني كه دروغ هرگز به زبان و قلم من جاري نمي شود.

در اين سه سطر نامه، نكات تربيتي بسيار ظريف و حسّاسي نهفته ست از جمله: فرصت دادن به نوجوان براي طرح مشكلات و مسائل، تشجيع نوجوان، جلب اعتماد نوجوان و محرم اسرار بودن براي نوجوان و صداقت، كه در ديگر وظايف پدر و مادر به آن خواهيم پرداخت.

خسته شدم

از همه چيز دگر رسته شدم

سركش و مستم و مغرور و پريش

مي گريزم ز همه جز از خويش

تا ز خود نيز نگشتم منفور

تا كه ويران نشده كاخ غرور

تا كه صيّاد نكرده صيدم

يا كه شيطان ننموده كِيدم

هان بيا گير تو، دستم مادر

چون كه فرزند تو هستم مادر

هان بيا يك قدمي، مادر پيش

دست لطفي بكشم بر دل ريش

باورم هست تويي هم رازم

همدمم هم سخنم هم سازم

باش تو سنگ صبورم مادر

نكن از خويش تو دورم مادر (9)

وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ مَعَهُمْ أَوْلَاداً ذُكُوراً، وَ اجْعَلْ ذَلِكَ خَيْراً لِي، وَ اجْعَلْهُمْ لِي عَوْناً عَلَي مَا سَأَلْتُكَ» (12).

بار خدايا به من نعمت عطا فرما به ماندن فرزندانم و به شايسته گردانيدن ايشان براي من و به بهره بردن من از ايشان. خدايا عمرشان را براي من دراز گردان و مدّت زندگيشان را بسيار نما و خُرْدشان را براي من پرورش ده و ناتوانشان را نيرومند ساز و تنهايي ايشان را و خُلق و خوي آنها را براي من سالم بدار و در جان ها و اندامشان و در هر چه از كار ايشان مي كوشم تندرستي ده و روزي هايشان را براي من و به دست من فراوان گردان و ايشان را از نيكوكاران و پرهيزكاران و بينايان و شنوندگان و فرمانبرداران خودت قرار ده … و مرا در پرورش و تأديب و نيكي كردن ايشان ياري فرما. «وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ»

شهيد مطهّري

وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، فَإِنَّكَ خَلَقْتَنَا وَ أَمَرْتَنَا وَ نَهَيْتَنَا وَ رَغَّبْتَنَا فِي ثَوَابِ مَا أَمَرْتَنَا وَ رَهَّبْتَنَا عِقَابَهُ، وَ جَعَلْتَ لَنَا عَدُوّاً يَكِيدُنَا، سَلَّطْتَهُ مِنَّا عَلَي مَا لَمْ تُسَلِّطْنَا عَلَيْهِ مِنْهُ، أَسْكَنْتَهُ صُدُورَنَا، وَ أَجْرَيْتَهُ مَجَارِيَ دِمَائِنَا، لا يَغْفُلُ إِنْ غَفَلْنَا، وَ لا يَنْسَي إِنْ نَسِينَا، يُؤْمِنُنَا عِقَابَكَ، وَ يُخَوِّفُنَا بِغَيْرِكَ إِنْ هَمَمْنَا بِفَاحِشَةٍ شَجَّعَنَا عَلَيْهَا، وَ إِنْ هَمَمْنَا بِعَمَلٍ صَالِحٍ ثَبَّطَنَا عَنْهُ، يَتَعَرَّضُ لَنَا بِالشَّهَوَاتِ، وَ يَنْصِبُ لَنَا بِالشُّبُهَاتِ، إِنْ وَعَدَنَا كَذَبَنَا، وَ إِنْ مَنَّانَا أَخْلَفَنَا، وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنَّا كَيْدَهُ يُضِلَّنَا، وَ إِلَّا تَقِنَا خَبَالَهُ يَسْتَزِلَّنَا اللَّهُمَّ فَاقْهَرْ سُلْطَانَهُ عَنَّا بِسُلْطَانِكَ حَتَّي تَحْبِسَهُ عَنَّا بِكَثْرَةِ الدُّعَاءِ لَكَ فَنُصْبِحَ مِنْ كَيْدِهِ فِي الْمَعْصُومِينَ بِكَ اللَّهُمَّ أَعْطِنِي كُلَّ سُؤْلِي، وَ اقْضِ لِي حَوَائِجِي، وَ لا تَمْنَعْنِي الْإِجَابَةَ وَ قَدْ ضَمِنْتَهَا لِي، وَ لا تَحْجُبْ دُعَائِي عَنْكَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِي بِهِ، وَ امْنُنْ عَلَيَّ بِكُلِّ مَا يُصْلِحُنِي فِي دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي مَا ذَكَرْتُ مِنْهُ وَ مَا نَسِيتُ، أَوْ أَظْهَرْتُ أَوْ أَخْفَيْتُ أَوْ أَعْلَنْتُ أَوْ أَسْرَرْتُ وَ اجْعَلْنِي فِي جَمِيعِ ذَلِكَ مِنَ الْمُصْلِحِينَ بِسُؤَالِي إِيَّاكَ، الْمُنْجِحِينَ بِالطَّلَبِ إِلَيْكَ غَيْرِ الْمَمْنُوعِينَ بِالتَّوَكُّلِ عَلَيْكَ الْمُعَوَّدِينَ بِالتَّعَوُّذِ بِكَ، الرَّابِحِينَ فِي التِّجَارَةِ عَلَيْكَ، الْمُجَارِينَ بِعِزِّكَ، الْمُوَسَّعِ عَلَيْهِمُ الرِّزْقُ الْحَلالُ مِنْ فَضْلِكَ، الْوَاسِعِ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ، الْمُعَزِّينَ مِنَ الذُّلِّ بِكَ، وَ الْمُجَارِينَ مِنَ الظُّلْمِ بِعَدْلِكَ، وَ الْمُعَافَيْنَ مِنَ الْبَلاءِ بِرَحْمَتِكَ، وَ الْمُغْنَيْنَ مِنَ الْفَقْرِ بِغِنَاكَ، وَ الْمَعْصُومِينَ مِنَ الذُّنُوبِ وَ الزَّلَلِ وَ الْخَطَاءِ بِتَقْوَاكَ، وَ الْمُوَفَّقِينَ لِلْخَيْرِ وَ الرُّشْدِ وَ الصَّوَابِ بِطَاعَتِكَ، وَ الْمُحَالِ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الذُّنُوبِ بِقُدْرَتِكَ، التَّارِكِينَ لِكُلِّ مَعْصِيَتِكَ، السَّاكِنِينَ فِي جِوَارِكَ اللَّهُمَّ أَعْطِنَا جَمِيعَ ذَلِكَ بِتَوْفِيقِكَ وَ رَحْمَتِكَ، وَ أَعِذْنَا مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ، وَ أَعْطِ جَمِيعَ

الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِثْلَ الَّذِي سَأَلْتُكَ لِنَفْسِي وَ لِوُلْدِي فِي عَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الْآخِرَةِ، إِنَّكَ قَرِيبٌ مُجِيبٌ سَمِيعٌ عَلِيمٌ عَفُوٌّ غَفُورٌ رَءُوفٌ رَحِيمٌ وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً، وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّار».