سلام، بنام مبارك یا كنیه اش ندا دهند و بگویند: «السلام علیك أیها المهدی!» و این نشانگر تعظیم و تجلیل بر مقام والای اوست همانگونه كه خداوند در قرآن شریف مسلمانان را نهی فرمود كه پیامبر را بنام صدا بزنند:

«...لا تجعلوا دعاء الرسول بینكم كدعاء بعضكم بعضا.» (3)

امام باقر علیه السلام فرمود:

هركس از شما قائم علیه السلام را درك نمود هنگامی كه او را دید باید بگوید:

«السلام علیك یا اهل بیت الرحمة و النبوة و معدن العلم و موضع الرسالة.» (4)

یعنی: سلام بر شما ای خاندان رحمت و نبوت، سلام بر شما ای سرچشمه دانش و كانون رسالت.

دانیم كه خود، خود را به وادی هول انگیز بلا افكنده ایم، اما هنوز، كورسویی از چراغ عشق، در جانمان سو سو می زند.

اماما، دریا آشنایان، به عمق دریای عشق فرو رفتند و ما در ساحل مانده ایم، نه چشمی كه آن همه زیبایی را ببینیم و نه انسی با امواج كه با آنها در آمیزیم و نه پرتوی از عشق كه به جان حقیقت راه یابیم.

اماما، عشق، رخی نمود و جلوه ای كرد، ولی ما سرگرم بودیم و از شربت گوارای عشق، ما را بهره ای نرسد.

اماما، نسیم عشق وزید و ما در غفلت بودیم، اینكه بی نصیبی از نسیم عشق، چگونه از این بیابان آتشناك رهایی یابیم و جانهای پژمرده خود را با نسیم دل انگیز صبح، شاداب كنیم.

اماما، راه دشوار است و رهزن، بسیار و عجبا همه در لباس مهر و محبت و راهنما و دل می سوزانند و به نرمی و گرمی، راه می بندند كه ما راه می نمایانیم.

اماما، ابوجهل ها، بسیار شده اند. همانان كه تا دیروز خسی بودند و اسیر باد، امام اینك كه با پایمردی روح خدا، پایبند شدند و استقرار یافتند، به خود می خوانند.

اماما، «ابولهب»ها نیز بسیار شده اند. لهیب كینه هاشان، سركش است و سوزنده. توان دیدن هیچ زیبایی را ندارند، دوست دارند، همه چیز را خاكستر ببینند.

اماما، «حمالة الحطب»ها، روزان و شبان، هیزم كشی می كنند، تا آتش های كینه ها را بگیرانند و همیشه آنها را سوزنده و سركش نگهدارند.

اماما، رسوایان و ناخالصان رانده شده، ناصافان تصفیه شده، دوچهرگان نقاب افكنده شده، مرتجعان زمین گیر شده، كژاندیشان تارانده شده و... در بیغوله

ها و تاریك خانه ها پناه گرفته اند و در كار غیبت مردان حاضر در صحنه های كارند و جهاد و به سخره گرفتن مردان راسخ در دین.

اماما، فسونگران، گروه گروه در ویرانه ها گردهم آمده اند و بر گرهها می دمند، تا گره در كار زمینه سازان انقلاب جهانی تو اندازند و سرعت این حركت مقدس را كند كنند.

اماما، خدعه ها و ترفندها بسیار به كار بستند و می بندند تا عاشقان تو را از راهی كه برگزیده اند، باز دارند و نگذارند نور حق، جلوه كند.

اماما، با این همه، عشق به تو، چنان سوزان است و حركت آفرین كه در جلو راه مردان و زنانی كه به عشق تو می زیند، هیچ مانعی و هیچ بازدارنده ای، تاب مقاومت ندارد، همه، می سوزند و بر باد می روند.

اماما، تا پیش از طلوع خورشید 57، تصویر روشنی از حركت جهانی تو نداشتیم كه چگونه ملیون ها انسان، سر بر آستان تو می سایند و به امر تو عاشقانه سر می دهند و جگر گوشه های خود را تقدیم می دارند، در تو ذوب می شوند و بسان پولاد، مقاومند، صخره وش جلوی دشمن تو صف می بندند، زمین زیر گامهایشان، به لرزه درمی آید، در عین حال چهره های آرامی دارند و لبهای خندان و دستان یتیم نواز و قلبهای پر از مهر و صفا.

اما، در فجر 57 و پس از طلوع خورشید گرمابخش در بهمن سرد، به بهار خرم و شاد، كه همه آلاله ها در پای تو می ریزند، همه گلهای سرخ سرخ بر تو لبخند می زنند، همه مرغان نغمه خوان

به عشق تو می سرایند، همه چشمه ها، به عشق تو می جوشند، گل و گیاه به عشق تو جان می گیرند و طراوت و شادابی می یابند، ایمان آوردیم.

ایمان آوردیم كه «دجال»ها رسوا می شوند.

ایمان آوردیم كه «سفیانی»ها سر به نیست می شوند.

ایمان آوردیم كه فریاد تو، ندای حیات بخش نو، مهرورزی های تو، كران تا به كران را در خواهد نوردید و فوج فوج، به سوی تو خواهند آمد و تو را چو نگینی در آغوش خواهند گرفت.

اماما، نسیمی از بوستان عشق تو، در این ملك وزید، حیات آفرید، مردگان را زنده كرد و شوری عظیم انگیخت، اگر خدا لطف كند و تو از پرده به درآیی و پا در این ملك گذاری و آن نسیم دل انگیز، شبان و روزان بوزد، چه خواهد شد؟ آیا مرگ هم معنی خواهد داشت؟ یا همه چیز و همه كس به آب حیات دست خواهند یافت و رقصان و پای كوبان به سوی وادی ایمن، وادی بی خزان، وادی بی مرگ، ره خواهند سپرد و در آن سرزمین بی گزند، جاودانه خواهند زیست.

اماما، به عشق تو، صفحه صفحه این صحیفه را نگاشته ایم و با اشك فراق تو آن را آراسته ایم، امید آن داریم كه به جمع ما، از سر مهر نظر افكنی و در هنگامه ها راهمان بنمایی.

را كه در تاریكی فساد و طغیان از هر گونه تحرك وامانده و گرفتار طوفان هولناك جرایم، جنایات امواج خطرناك ظلم و ستم گردیده اند به ساحل نور و عدالت هدایت خواهد كرد.

قیام و چگونگی استقرار و حكومت جهانی او گفته اند.

بسیاری از علمای بزرگ اهل سنت همانند: ترمذی صاحب «السنن» متوفای 297، ابو جعفر عقیلی، صاحب «الضعفاء الكبیر» متوفای 322، بیهقی، متوفای 671، قرطبی، متوفای 671، ابن كثیر، متوفای 774، ابن حجر اسقلانی، متوفای 852، سیوطی، متوفای 911، و... نیز به صحت و یا به متواتر بودن احادیث مهدی علیه السلام تصریح نموده اند.(5)

متقی هندی متوفای 975، می نویسد: «علمای مذاهب چهارگانه شافعی، حنفی مالكی و حنبلی، در صحت احادیث مهدی علیه السلام اتفاق نظر دارند و معتقدند كه واجب است تمام مسلمانان بر این موضوع ایمان بیاورند.»(6)

بعضی دیگر مانند ابن خلدون می گوید: «بین تمام اهل اسلام در طول تاریخ مشهور است كه در آخر الزمان مردی از اهل بیت به نام مهدی قیام خواهد نمود و دین اسلام را یاری و عدالت را گسترش خواهد داد و تمام مسلمین از آن متابعت نموده و بر تمام ممالك اسلامی مستولی خواهد شد.»(7)

و همچنین زبیدی می نویسد: «مهدی نام كسی است كه رسول اكرم (ص) بشارت آمدن آن را داده است. جعلنا الله من انصاره.» (8)

و حافظ شیخ منصور علی ناصف می گوید: «در میان تمام طبقات علما و دانشمندان مشهور است كه: در آینده مردی به نام مهدی، ظهور خواهد كرد و تمام ممالك اسلام را تحت سیطره خود در آورده و موجب بسط عدالت و در میان مردم خواهد شد.»

و سپس اضافه می كند كه: «احادیث مهدی را گروهی از نیكان صاحبه نقل كرده و بزرگان محدثین مانند: ابن داود، ترمذی، ابن ماجه، طبرانی، ابویعلی، احمد بن حنبل و حاكم نیشابوری در تألیفات خود

آورده اند. و تواتر اخبار مهدی بر همگان روشن است هر كس كه كوچكترین آگاهی و ذره ای ایمان و اندكی انصاف داشته باشد، نمی تواند این قضیه را انكار نماید.»(9)

پس معلوم است كه مسئله حضرت مهدی علیه السلام در قلمرو گسترده فرهنگ اسلامی اهل سنت نیز به نحو مبسوط، بحث شده و در این زمنیه، مستقلا یا ضمنا كتاب ها و مقالات متعددی به رشته تحریر درآمده و در معتبرترین كتابهای اهل سنت مانند «الرساله» از محمد بن ادریس شافعی، رئیس مذهب شافعیه، متوفای 204، «مسند» احمد بن حنبل، رئیس مذهب حنابله، متوفای 241، «صحیح بخاری» از محمد بن اسماعیل بخاری، متوفای 256، «صحیح مسلم» از مسلم بن حجاج، متوفای 261، «سنن ابن ماجه» از محمد بن یزید بن ماجه قزوینی، متوفای 275، «سنن ابی داود» از ابو داود سلیمان بن اشعث، متوفای 275، «صحیح ترمذی» از محمد بن عیسی ترمذی متوفای 279، و... ویژگیهای حضرت مهدی علیه السلام و علایم ظهور حكومت جهانی و استیلای آن حضرت بر عالم، مطرح گردیده است.(10)

موضوع ولادت حضرت مهدی علیه السلام در میان تاریخ نگاران نسابگان و پژوهشگران از ضروریات و مسلمات قطعی تاریخ بشمار می رود.

فقیه عالیقدر، حضرت آیت الله صافی در كتاب خویش «منتخب الاثر»(11) نام 65، نفر محقق گرامی فقیه ایمانی، در كتاب خود «مهدی منتظر در نهج البلاغه»(12) نام 102، محقق توانا و كاوشگر فرزانه و برادر صدیق ما، جناب ثامر عمیدی نام 128 نفر(13) از علما و بزرگان اهل سنت را آورده اند كه در كتابهای خود به ولادت حضرت مهدی علیه السلام تصریح كرده اند. و همچنین محقق یاد شده نام

79، نفر را ذكر كرده كه در دوران طفولیت و یا قبل از آغاز غیبت كبری وجود مقدس حضرت ولی عصر ارواحنا فداه را مشاهده نموده اند.(14)

دهنده بزرگ جهان) در میان یهودیان به نام «ماشیع» (مهدی جهان) و در آیین هندی به نام «آواتارا» و در آیین بودایی به نام «بودای پنجم» و در میان برهماییان به نام «ویشنو» و در كتاب شاكمونی از كتب مقدس هندیان به نام «فرزند سید خلایق دو جهان» و در كتاب مقدس دادتك برهماییان به نام «آخرین وصی ممتاطا» (محمد) و در كتاب پاتیكل به نام «راهنما» (هادی، مهدی) تعبیر نموده اند.

و اهالی صربستان در انتظار «ماكوكرالیویچ» ساكنان جزایر انگلستان در انتظار «ارتور» ایرانیان در انتظار «گرزاسپه»، یونانیان در انتظار «كالویبرگ»، اقوام اسكاندیناوی در انتظار اودین، اقوام اروپای مركزی در انتظار «بوخص» و اقوام آمریكای لاتین در انتظار «كوتزلكوتل» و چینی ها در انتظار «كرشنا» بسر می برند.(15)

بنابراین، مسئله اعتقاد به حضرت مهدی علیه السلام و مصلح واقعی و تشكیل دهنده حكومت واحد جهانی، یك اصل قطعی و مسلم و پذیرفته شده میان پیروان تمام ادیان و مذاهب و ملل بوده است.

استعمار و استثمار، بشارت داده اند.

به منتظرانی كه در برابر سیل خروشان فساد و بی بندباری، همانند فولاد، مقاومت نموده و خم به ابرو نمی آورند.

منافقان غارتگر و خون همیشه جوشان حماسه آفرین حسین علیه السلام در بستر تاریخ، تفسیر نمی كنند.

شدن سراسر گیتی و همه گیر شدن عدل و مساوات در تمام محورها آنچنان كه پرندگان در آشیانه های خود ابراز خوشحالی نموده و ماهیان در اندرون دریاها اظهار شادمانی كنند:

«فعند ذلك یفرح الطیور فی او كارها و الحیتان فی بحارها.» (25)

انتظار یعنی: چشم به راه خورشید فروزان امامت كه با درخشیدن او، دوران ظلمت غم افزای ظلم و بیداد پایان پذیرفته و كاخ ستم و ستمگری ویران گشته، ایام دادخواهی مظلومان و بیچارگان فرا رسیده و از ستمدیدگان آنچنان رفع ستم خواهد نمود كه اگر ستمدیده ای، زیر دندان ستم پیشه ای باشد آن را باز ستاند و به صاحبش برگرداند:

«یبلغ رد المهدی المظالم حتی ولو كان تحت ضرس انسان شی ء انتزعه حتی یرده.» (26)

انتظار یعنی چشم به راه چشمه سار عدالت و جلوه گاه ولایت كه با حاكمیت مطلق عدل، ظلم و بیداد برای همیشه از تاریخ بشر محو شده و عدل و داد آنچنان بال و پرش را بر سر ساكنان زمین می گسترد كه نسلهای آینده جز عدل چیزی نمی شناسند و به غیر از داد، به چیزی عمل نمی كنند:

«حتی یولد قوم لا یعرفون الا العدل و لا یعملون الا به.» (27)

انتظار یعنی: چشم به راه بنیانگذار حكومت عدل و داد و برهم زننده بساط ظلم و بیداد كه در سایه شمشیر عدالت او تمامی ستمگران جنایتكار و منكران طغیانگر و دشمنان تجاوزگر و مخالفان عنادگر، از صفحه گیتی محو خواهد شد:

«فلا یبقی علی وجه الارض جبار قاسط ولا جاحد غامط ولا شانی مبغض و لا معاند كاشح.» (28)

و در عرصه زمین نشانی از ظلم اثری از بدعت به

چشم نخواهد خورد:

«حتی لا یری اثر من الظلم.» (29)

و ابر عدالت و دادگری سایه خود را بر روی ساكنان كره خاكی می گسترد كه كسی را جرئت تجاوز و ستم به حریم دیگری نخواهد بود:

«...و وضع میزان العدل بین الناس فلا یظلم احد احدا» (30)

انتظار یعنی: چشم به راه سمبل فضیلت و الگوی كرامت كه ثروت خدادادی را به رایگان در اختیار همگان قرار داده بر مسئولین كشوری و لشكری بسیار سختگیر و به بینوایان بسیار مهربان است:

«المهدی سمح بالمال شدید علی العمال، رحیم بالمساكین.» (31)

انتظار یعنی: چشم به راه پدید آورنده تحول بزرگ جهانی كه فقر و نیازمندی را برای همیشه از جوامع بشری ریشه كن كرده همگان را در سایه فضل و رحمت الهی بی نیاز خواهد نمود آنچنانكه مردم، كسی را نمی یابند كه هدایا و زكات خود را به وی بپردازند:

«یطلب الرجل من یصله بماله و یأخذ زكاته فلا یجد احدا تأخذ ذلك استغناء بما عندالناس من فضله.» (32)

الهام از مبارزه بی امان حضرت موسی، با ستم پیشگان و ستمگران به مبارزه برخاسته و با سردمداران بیدادگر شرق و غرب به ستیز پرداخت و آنان را به سزای اعمال ننگین خود رساند.

با الهام از كوشش بی دریغ حضرت نوح، مظلومان و مستضعفان را در كشتی نجات اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام فراخوانده و آنان را از غرق شدن در گرداب طوفان سهمگین فساد و بی بندباری و طغیان و بیدادگری، نجات داده و نفرین همیشه جاوید خود را به هستی زورداران قلدر، و زر اندوزان بی قید و شرط، نثار نمود.

با الهام از نبی رحمت و ناجی امت حضرت رسول اكرم (ص) آغوش گرم و پرمهر خود را جهت نوازش معتقدان به حاكمیت الله گشوده و تمام توان و قدرت خود را برای در هم كوبیدن بساط ستم و جنایت مهیا ساخت.

با الهام از مكتب سرخین تشیع علوی، فریاد كوبنده خود را بر فرق یهودیان دوران و منافقان زمان وارد نموده و به هستی نكبت بار آنان خاتمه داد.

با الهام از بردباری و پایداری حسنی، پرده از روی جنایت پیشگان عصر برداشت و مدعیان دروغین صلح جهانی را رسوا نموده و خائنان به شرافت انسانیت را مفتضح ساخت.

با الهام از سرور آزادگان و آموزگار آزادگی و آفریننده بزرگ حماسه آزادی دانشگاه بزرگ آزادی و آزادگی تأسیس نموده و در هر زمان عاشورا آفرید و همه جا را به كربلا مبدل ساخت و حقیقت غلبه خون بر شمشیر را برای جهانیان اثبات نمود و سركردگان استثمار و استعمار بین المللی و دشمنان آزادی و آزادگی را در سیلاب خونین غرق كرده

و برای همیشه نام آنان را از قاموس هستی حذف نمود.

دست توانای تو در سراسر گیتی به اهتزاز در آید.

بیا! كه عدالت در لوای حكومت تو، بر روی ساكنان این كره خاكی، سایه افكند.

ای آنكه از موسی برتر!

بیا كه ید بیضای قدرت الهی را از آستین ملكوتیت برون آر و چشم خیره سران عالم را خیره ساز.

بیا! كه با نمایان كردن اژدهای قهر خداوندی تمام جادوی جادوگران قرن را باطل ساز و مدعیان دروغین حقوق بشر را رسوا كن.

بیا! كه با فرو ریختن آتش خشم الهی بر سر ابر جنایت كاران، همه ستم پیشگان را در شعله های غضب خداوندی را بسوزان و خاكستر آنان را بر باد ده تا مظلومان و بیچارگان و ستمدیدگان، نفس راحتی كشند.

بیا! كه با غرق كردن قافله های بیدادگری و استبدادگران در دریای طوفانی سطوت و انتقام پروردگاری حزب حق و لشگر عدل، مسرور و خندان گردد.

بیا! كه شیفتگانت پروانه وار به طرف شمع وجودت چرخش كنند.

بیا! كه با آمدنت قلب رسول الله (ص) خوشحال و دل علی علیه السلام شاد و چشمان زهرا علیهاالسلام روشن شود.

این مقدمه را با زمزمه دعای فرج به پایان می بریم:

«اللهم انا نشكوا الیك فقد نبینا صلواتك علیه و آله و غیبة امامنا و كثرة عدونا و قلة عددنا و شدة الفتن بنا»

خدایا!

از فقدان و از دست دادن پیغمبران،

از غیبت و پنهانی امامان،

از كثرت و بسیاری دشمنان،

از كمی و اندكی تعداد نفراتمان

از رو آوردن فتنه ها بسویمان،

شكوه و شكایت نزد تو می آوریم.

ای زاده پیغمبر! ای میوه دل حیدر! ای امید قلب زهرای اطهر!

ما غفلت كردیم متوجه نشدیم، غافلانه و جاهلانه، تو، آن یوسف عزیز را بدون اینكه حتی ثمن بخسی نصیبمان شود،

از دست دادیم و اینك در هجران تو، كنعان زندگی ما در خشكسالی سوزان فرو رفته و زندگی بر ما سخت شده، با شرمندگی، دست تمنا بسوی تو گشوده و عرضه می داریم:

«یاایهاالعزیز مسنا و اهلنا الضر و جئنا بیضاعة مزجاة فاوف لنا الكیل و تصدق علینا ان الله یجزی المتصدقین.»

ای فاتح بزرگ جهان! ای قلب عالم امكان! ای مظهر رحمت بیكران!

اینك با قلبی پر از سوز و سینه ای مملو از گداز و چشمانی سرازیر از اشك، فریاد می نهیم:

ای عزیزتر از هر عزیزی! ای گرامی تر از یوسف یعقوب! اگر دلباختگان یوسف با دیدن روی دل آرای او، انگشت بریدند، شیفتگان تو بدون دیدن جمال زیبایت از جان و تن گذشتند و در آتش فراقت پروانه وار سوختند، شاید كه بر قلبهای سوخته آنان آب وصال ریزی و با صبح ظهورت شام ظلمانی هجران آنان را به روز روشن مبدل سازی.

و در پایان از برادر بسیار گرامی و فاضل فرزانه، جناب آقای «احمد مسجد جامعی» قائم مقام محترم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت فرهنگی و پژوهشی كه در راستای ترجمه، تحقیق و نشر این كتاب، مساعدت خالصانه خود را مبذول داشتند، كمال تشكر را می نمایم، باشد كه این عنایت و سایر خدمات گرانقدر و تلاش بی وقفه او در نشر آثار و فرهنگ قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام دارند مورد پذیرش حضرت بقیة الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف قرار گیرد ان شاء الله.

و همچنین از همكاری های بی دریغ برادر ارجمند جناب آقای «حمیدی» مشاور اجرایی معاونت فرهنگی و پژوهشی كمال سپاسگزاری بعمل

می آید.

موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام

سید محمد حسینی