بسم الله الرحمن الرحیم

ص: 2

جهاد خودکفایی

ارتش جمهوری اسلامی ایران

در بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(مدّ ظلّه العالی)

ص: 3

تصویر

ص: 4

روحیّه خود باوری ارتش بود که نه تنها قادر به ساخت تجهیزات مهم نظامی نبود بلکه حتی تعمیر قطعات آنها نیز از سوی بیگانگان و در خارج از کشور صورت می گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و طی سالهای 58 و 59 و با بیرون رانده شدن مستشاران نظامی بیگانه از کشور و همچنین تاکید بر ایجاد و تقویت روحیه خود باوری تعدادی از جوانان نیروی هوایی با تکیه بر ظرفیتهای درونی خود به فکر راهکاری بودند تا بر کمبودهای فنی و تجهیزاتی نظامی فائق آیند. و پس از پیشنهاد به حضرت آیت الله خامنه ای (مدّظلّه العالی)، و موافقت معظّم ٌله معاونتی تحت عنوان جهاد خودکفایی در نیروهای سه گانه ی ارتش تأسیس شد.

کتاب پیش رو به منظور آشنایی با این تشکیلات انقلابی و تبیین چیستی، شکل گیری، اهداف، اهمیّت ها، ویژگی ها، پیشرفت های علمی، دستاوردهای فرهنگی و فناوریهای به دست آمده از نگاه مقام معظّم رهبری تنظیم شده و در هشت فصلِ "جهاد خودکفایی"، "استقلال و قطع وابستگی"، "تحقیقات و پژوهش، علم و دانش"، "نوآوری، ابتکار و خلاقیّت"، "ساخت و تولید، تعمیر و نگهداری"، "شرایط و الزامات راهبری جهاد خودکفایی"، "دستاوردها و نتایج" و "تدابیر راهبردی جهاد خود کفایی" در اختیار مخاطبان قرار می گیرد.

و من الله التوفیق

ص: 6

وَلَنِ یَجعَلَ اللهُ لِلکافِرینَ عَلَی اَلمُؤمِنینَ سَبیلاً

و خداوند هیچ گاه برای کافران نسبت به اهل ایمان راه تسلط باز نخواهد نمود.

نساء، 141

این که شما با ابتکارات خود و اعتماد به خداوند کارهای مهمی انجام داده اید و دستگاه های پیچیده ای را به کار انداخته اید. موجب تقدیر و تشکر است. اتّکال به نفس، بعد از اعتماد به خداوند منشاء خیرات است. و اگر کشورها ما را آرام بگذارند، مردم همه ی امور را اصلاح می کنند. مهم این است که شما خودتان را بیابید، زیرا در رژیم گذشته ما خودمان را گم کرده بودیم و آن ها هر کاری که می خواستند کردند و به ما تزریق کردند که شما توانایی انجام کارها را ندارید و دانشمندان ما از آن ها تو سری می خوردند و این بود که وضع ما و مردم ما هم می گفتند برای چه کسی کار بکنیم، چون همه چیز ما وابسته است و مصیبت بالاتر این بود که جوانان ما با دستور مستشاران خارجی عمل می کردند و منافعشان به جیب اجانب می رفت و قهراً هرکسی که می خواست در چنین محیطی انسان مستقلی باشد، توسری می خورد و از مسائل مأیوس و افسرده می شد، ولی اکنون که بحمدالله از شرّ آن ها پاک سازی شده است، می بینید که جوانان عزیز و مردم ما توانایی انجام کارها و برداشتن موانع را دارند و من امیدوارم که به زودی به حدّ خودکفایی برسیم. من دعا گوی همه ی شما هستم.

در جمع اعضای دفتر مشاورت امام و متخصصان نیروی هوایی(خودکفایی)،

26 مهر 1361، صحیفه امام، ج 17، ص62.

ص: 7

تصویر

ملت ایران راه های دشواری را طی کرده، از گردنه های سختی عبور کرده و بخش بسیار مهمی از راهِ رسیدن به قله را پیموده و به این قله خواهد رسید؛ این سرنوشت قطعی ملتی است که تلاش می کند و می داند چه کار می کند؛ می داند کجا می رود، و حرکت می کند. شما در این زمینه، سهم بسیار مهمی دارید.

در دیدار با فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی، 19 بهمن 1383

ص: 8

8. تلاش در راه خودکفایی...14

9. تشکیل معاونت جهاد خودکفایی...14

اهداف جهاد خودکفایی...15

1. بی نیازی از بیگانگان...15

2. ایستادگی در برابر منافع استکبار...16

3. استقلال واقعی کشور...16

4. ساخت ارتشی ماهر و خودکفا...17

5. خودکفایی برای «ماندن» و «بودن»...20

6. عدم اتکا به غیر....20

7. تقویت نیروهای مسلح....20

8. ارتقاء روحیه ی خودباوری و خودکفایی...21

اهمیّت خودکفایی...22

1. باید به خودکفایی برسیم...22

2. خودکفایی مهم ترین اصول ارتش...23

3. خودکفایی یک اصل پایه...24

4. خودکفایی وظیفه ی مسئولین...24

5. جهاد خودکفایی فعال، با ابتکار و خلاقیّت...25

6. خودکفایی ضامن بقای انقلاب...26

7. از هیچ به همه چیز، با جهاد خودکفایی...26

8. اقدامات خودکفایی قابل تصور نیست...27

9. ایمان و باور عمیق به جهاد خودکفایی...27

10. رشد خودکفایی در ارتش...28

11. به این ارتش کیفیت بدهید...29

12. قدرت سیاسی با خود اتّکایی...30

ویژگی های جهاد خودکفایی...30

1. ذهن ها و مغزهای پیچیده و خلاق...30

2. خودکفایی شعار جدی ارتش...31

3. ثمرات اعتماد به نفس...32

4. خودکفایی در روش ها و قالب ها...32

5. روح و معنا و تحرک...33

6. مصراع بلند و مایة افتخار..33

7. خودکفایی به عنوان یک «جهاد»...33

8. هماهنگی فعالیّت ها با ارزش های انقلابی و اسلامی...34

9. موانع جهاد خودکفایی...35

ص: 10

فصل دوم: استقلال و قطع وابستگی...37

ضرورت استقلال...39

نمونه ای از قطع وابستگی...39

1. تکلیف مهم...40

2. تکلیف امروز برای رسیدن به استقلال...40

3. ضرورت حفظ استقلال...41

4. منتظر سلاح های ابرقدرت ها نمی شویم...41

5. لبیک ارتشی ها به ندای امام...42

6. ایرانِ مستقل سر خم نمی کند...42

7. خفّتی بالاتر از وابستگی نیست...43

8. ضرورت قطع وابستگی...43

9. ارتش، حقیقت عبرت انگیز...44

10. چه افتخاراتی که بر باد می رود...45

11. سند شرف و افتخار کشور...46

12. اعتبار یک ارتش، به استقلال آن است...46

13. روحیه ی عزّت، استقلال...47

14. راه نجات، رسیدن به استقلال کامل...48

15. امتحان خوبِ نیروهای مسلح...49

16. استقلال ما قربانی استکبار نخواهد شد...50

17. نیروهای مسلح، مدافع مرزها و استقلال...50

18. استقلال در سایه ی کفایت و کاردانی...51

19. آمادگی برای صیانت و حراست...52

20. استقلال، مهم ترین بخشِ هویت انقلاب...52

21. شما مظهر این ایستادگی باشید...53

22. عزّت ملی، رسیدن به استقلال...53

آثار و برکات استقلال و قطع وابستگی...54

1. نوید آینده ای روشن...54

2. ثمرهای مهم انقلاب اسلامی...55

3. فرصتی برای ساخت ارتش...55

4. حفظ استقلال و روی پای خود ایستادن...56

5. نیروهای مسلح، آقای خودشان باشند...57

6. استقلال یا وابستگی...57

7. افتخار نیروی هوایی...59

8. «استقلال» اساس انقلاب...59

9. نجات از دوران تلخ اسارت...60

ص: 11

10. شما مایه ی افتخارید...60

11. ما را تحقیر می کردند...61

12. ملت شایسته ی تکریم...61

13. آن ها کجایند، شما کجایید...62

عناصر کلیدی استقلال...64

1. تکیه به خدا...64

2. اتکا به نفس...64

3. استقلال در گرو جهادی وسیع...65

4. اتکای به خود...65

5. قدرت دفاعی منهای دیگران...66

6. بهره گیری از همه استعدادها...67

فصل سوم: تحقیقات و پژوهش، علم و دانش... 69

تحقیقات و پژوهش...71

1. لازمه ی پیشرفت همه جانبه...71

2. پیشرفت ها، با ارزش و چشمگیر...71

3. توسعه دانش و تحقیقات نظامی...72

4. جبران عقب ماندگی با جهاد علمی و پژوهشی...72

5. پیشرفت های علمی با جوانان انقلابی...73

6. تأثیرگذاری تحقیقات بر رشد و توسعه...73

7. پژوهش و دانش و یادگیری را جدی بگیرید...74

8. به خود متکی باشید...75

9. لزوم تقویت دانشگاه ها...75

10. ضرورت هماهنگی بین مراکز علمی...75

علم و دانش...76

1. علم و تولید، دو پایه اصلی پیشرفت مادی کشور...76

2. دفاع از ارزش ها؛ با استفاده از علم...77

3. علم، مقدمه ی ثروت و اقتدار...77

4. علم عامل قدرت ملی...78

5. علم عامل امنیّت بلند مدت کشور...78

6. نتایج عقب ماندگی علمی...79

7. بر ثروت علمی بشر بیفزاییم...79

8. نمی خواهند ملتی الگو باشد...80

9. موقعیت برجسته ارتش...81

ص: 12

10. دین و تقوا در کنار دانش...81

11. سوءاستفاده ی قدرت ها از علم و صنعت...81

12. اتکا به علم و استعداد خودمان...82

13. علم و فناوری متعلق به همه بشریت...82

14. آمادگی علمی و تجهیزاتی...84

15. هوش بالای ایرانی...84

16. خودتان را با علم و عمل بسازید...85

17. مثل یک چشمه ی جوشان...85

18. از این هم پیش تر خواهیم رفت...86

19. خود را علماً و عملاً و اخلاقاً بسازید...87

20. ابتکار و روح آفرینندگی مایه ی سرافرازی...88

21. اتکا به اراده ها و ایمان ها...88

22. پیشرفت های علمی و فناوری با اعتماد به نفس...89

23. خودباوری و پیشرفت علمی؛ ثمرات انقلاب...89

24. ضرورت تقویت علم و ایمان...90

25. راه را بر سلطه دشمن ببندید...91

26. راه پیشرفت علمی را به جد دنبال کنید...91

27. میدان کسب علم، میدان اراده ها...92

28. ساختار جدید با نگاه علمی...93

29. ارتباط مثل ظروف مرتبطه...94

30. عزت شما را دشمنان هم تصدیق می کنند...95

31. علم، پاسخ گوی نیاز ملّت...96

فصل چهارم: نوآوری، ابتکار و خلاقیّت...97

ابتکار و خلاقیت با توکل به خداوند...99

ارتش باید از کارآیی بالایی برخوردار باشد..99

کشف راه های جدید با ابتکار و تلاش...100

تقویت روحیه ی خلاقیت و ابتکار...101

اهتمام به نوآوری...101

سرافرازی و بالندگی ثمره ی تلاش...101

لزوم استفاده بهینه از نخبگان...102

چشم به خود بدوزید، نه به بیگانه...102

قدرت دفاع و قدرت سازندگی...103

ابتکار و نوآوری با تلاش های صادقانه..104

هرچه تلاش کنید ، جا دارد...105

ص: 13

تلاش مؤمنانه به همراه ابتکار و نوآوری...105

ارزش های اسلامی با ابتکار و نوآوری...107

تیر دشمن به سنگ خورد...107

نوآوری و ابتکار در خدمت انقلاب...108

روحیه سازندگی، نوآوری، ابتکار...109

باور کنید که می توانید...109

راه های میانبر را پیدا کنید...110

پیشرفت در همه چیز...110

هر لحظه را قدر بدانید...110

نشاط و تحرّک...111

چشمه ی وجود شما تمام شدنی نیست...111

پیشرفت با نوآوری و ابتکار...112

عزت ملت در گرو افزایش قدرت دفاعی...113

عزت ملت با ابتکار و نوآوری...114

نوآوری در همه عرصه ها...115

خود را با نوآوری نیرومند کنید...115

عزّت جمهوری اسلامی در سایه ی اسلام...116

طرح های ابتکاری را جدی بگیرید...117

میل به تحرّک و ابتکار و نوآوری...118

فصل پنجم: ساخت و تولید، تعمیر و نگهداری...119

ساخت و تولید...121

1. بسازید، بپردازید و کیفیت بدهید...121

2. خودتان سازنده و تولید کننده باشید...122

3. آمریکایی ها باور نمی کنند...122

4. چشمداشتی به تجهیزات استکبار نداریم..122

5. پیشرفت چشمگیر با نگاه به کیفیت...123

6. اهتمام به خودکفایی و تولید، در حد عالی...123

7. بسازید، تولید کنید...125

8. سبب خیر...125

9. ما باید تانک بسازیم...126

10. نمایش قدرت در مرحله بازسازی...126

11. تکیه بر دستان پُر هنر و مغزهای فعال...126

12. به هیچ دولت و هیچ قدرتی متکی نیستیم...127

13. دوران بلوغ و سازندگی...128

14. عناصر صالح، رمز موفقیت...128

ص: 14

15. دفاع ملی در گرو سازندگی...129

16. به این مقدار نباید اکتفا کنید...131

17. ساخت جنگنده ی مجهّز و پیشرفته...132

18. جوان ایرانی قدرت نوآوری و ابتکار نداشت...133

19. حرکت به سمت هدف های والای ملت...133

20. عزت واقعی با اتکا به خویش...134

21. خودسازی و بازگشت به خود...135

22. افتخارات نیروی هوایی...135

23. آسیب ناپذیر و مقتدر...136

24. روند تحرک و تقویت ، توقف ناپذیر...136

25. سرنوشت قطعی ملت، رسیدن به قله ها...137

26. راه تکامل هرگز متوقف شدنی نیست...138

27. خلاءها را شناسایی و پر کند...139

28. نگذارید این حرکت علمی و صنعتی از دور بیفتد...140

29. مسئله ی قطعه سازی خیلی مهم است...140

30. تأکید بر روی شناورهای زیرسطحی...141

31. روی مسئله ی جنگ الکترونیک تأکید کنید...141

32. پیشی گرفتن در میدان ابزارهای مادی...141

33. هرچه جلو برویم، جا دارد...142

34. کشف ظرفیت های تازه..142

تعمیر و نگهداری...144

1. تعمیر و نگهداری اولویت امروز...144

2. عمر انقلابی پس از عمر قانونی...144

3. تعمیرات را جدی بگیرید...145

4. متمم تعمیر «نگهداری خوب» است...145

5. تکیه بر تعمیر و نگهداری...145

6. تعمیر و بازسازی با سرانگشت معجزه گر...146

7. به شدت به خارج وابسته بودیم...147

8. فرهنگ تعمیر و نگهداری...147

9. تعمیر و نگهداری وظیفه ی مهم و حتمی...148

10. شما توانستید...148

11. برخورداری از موهبت بزرگ...149

12. وابستگی با سیاست های استعماری...150

13. ساخت و تولید با توکل به خدا...151

ص: 15

فصل ششم: شرایط و الزامات راهبردی جهاد خودکفایی...153

حرکت به سمت اهداف انقلاب...155

خودکفایی در همه ی ابعاد...155

امور نگهداری، مهم ترین اصول در ارتش...156

استفاده به جا از تجهیزات و نیروی انسانی...156

جهاد اسلامی، با اخلاص و برادری...157

باور کنیم که می توانیم...157

کارهای نشدنی را شدنی کنید...157

دوباره نگاه کنید...158

پیمودن راه های میان بُر...159

سازندگی، متکی به عشق، ابتکار و خلاقیت...159

خود را بسازید و آماده نگه دارید...160

سراغ کارها و سازندگی های بزرگ بروید...160

راه های میانبر...161

برای کارایی سازمان، در حدِّ اعلی عمل کنید...161

روز به روز بر کیفیّت خودتان بیفزایید...162

مقابله با هر نوع وابستگی...163

همه باید تلاش مضاعف کنند...164

خودتان را قوی تر کنید...164

ضرورت جهت دهی و سازماندهی تحقیقات...165

برای آمادگی، هیچ فرصتی را از دست ندهید...165

مراکز تحقیقاتی را متمرکز کنید...166

تأثیر روحیه جهادی...166

اعتلا و عزّت با اعتماد به نفس...166

بسازید، نگه دارید، افزایش دهید...167

آنچه را که دارید، خوب نگه دارید...167

عزت ملی، مبارزه با تنبلی...167

جبران گذشته ها...168

شعار«نه شرقی، نه غربی»...168

اعتماد به نفس ملی و خودباوری...169

الزامات پیشرفت علمی...169

تحریم نعمتی بود...170

تحریم، عامل پیشرفت علمی کشور...171

پرهیز از موازی کاری..171

جبران عقب افتادگی ها با تلاش مضاعف...172

ص: 16

فصل هفتم: دستاوردها و نتایج جهاد خودکفایی...175

در عرصه سازندگی...177

1. عرصه ی سازندگی، مایه ی اعجاب...177

2. سازندگی انسان ها...177

3. تولید سلاح پیچیده به برکت تحریم...178

4. ما کجا و ساخت هواپیمای نظامی کجا!؟...179

5. از زمین به آسمان رفته ایم...179

6. پرواز جنگنده ی ایرانی در آسمان...180

7. اعتماد به نفس...182

8. مقایسه پیشرفت های علمی امروز با دیروز...183

9. به جاهای بسیار پیشرفته ای رسیدیم...184

10. با تهدیدها و تحریم ها به اینجا رسیدیم...186

11. توانایی های خود را قدر بدانید...187

پیشرفت های علمی...188

1. حرکت در جهت خودباوری و خودکفایی..188

2. پیشرفت های چشمگیر و خرسندکننده...189

3. حرکت های جبرانی...190

4. رشد علمی کشور...190

5. «اقتدار نظامی» از اهداف بزرگ کشور...191

6. جمهوری اسلامی در خط مقدم توانایی نظامی...192

7. پیشرفت های علمی به برکت خون شهدا...193

8. پیشرفت های علمی و فناوری، مرهون دفاع مقدس...193

9. ظرفیت حیرت آور علمی کشور...193

دستاوردهای فرهنگی...194

1. رایج ترین تبلیغات دوره ی پهلوی...194

2. «ما می توانیم» شعار انقلاب...194

3. احساس عزت و هویت جدید...195

4. عزت و استقلال جایگزین حقارت و وابستگی...196

5. نهادینه شدن شعار «ما می توانیم»...197

معجزه ی ایمان و همّت انسان...197

فصل هشتم: تدابیر راهبردی جهاد خودکفایی...201

اهداف خودکفایی...203

اهمیّت خودکفایی...206

ویژگی های خودکفایی...208

ص: 17

ضرورت استقلال و قطع وابستگی...211

آثار و برکات استقلال و قطع وابستگی...216

عناصر کلیدی استقلال...218

تحقیقات و پژوهش، علم و دانش...219

نوآوری، ابتکار و خلاقیّت....225

ساخت و تولید...229

تعمیر و نگهداری...234

پیوستها و ضمائم...239

زمینه ها و روند شکل گیری جهاد خودکفایی...248

عمر قانونی، عمر انقلابی...258

منابع و مآخذ...260

ص: 18

ص: 2

جهتی باشد تا جهاد باشد؟ این مهم است. نگاه کنید ببینید برای کشور شما، برای انقلاب شما، برای اهدافی که این انقلاب ترسیم کرده، کدام دشمن عنود در کمین نشسته و شما باید با آن دشمن عنود مبارزه کنید؟ کارتان در آن صراط که شد، می شود جهاد.(1)

جهاد می شود جهاد فی سبیل اللَّه. آن وقت در این تلاش، برکات و عظمت و شأن جهاد فی سبیل اللَّه وجود دارد.(1)

سینه ی شما ایستاده است؛ این می شود جهاد. ممکن است یک وقت این جهاد به شکل قتال باشد، ممکن است جهاد مالی باشد، ممکن است جهاد علمی باشد، ممکن است جهاد فنی باشد؛ همه ی اینها جهاد است؛ انواع و اقسام جهاد و مبارزه است.(1)

نیاز داریم که این جور تلاشی در کشور بکنیم؛ احساس کنیم موانعی وجود دارد، باید این موانع را برداریم؛ دارد معارضه هائی می شود، باید این معارضه ها را در هم بشکنیم؛ در زمینه ی عرضه ی امکانات علمی، خسته ائی از سوی کسانی که صاحبان آن هستند- که کشورهای پیشرفته ی علمی است- وجود دارد، باید در مقابل این خسّتها از خودمان عزت و جوشندگی و فورانِ از درون نشان بدهیم. (1)

کنند. چرا خدای متعال این ها را خاصان اولیای خود می داند؟ زیرا اگر این مجاهدتها نباشد، یک ملت همیشه توسری خور، همیشه عقب مانده، همیشه ضعیف، همیشه زورشنو باقی خواهد ماند. ملت ما، ملت بزرگ ایران در مجموعه های گوناگون این عظمت را از خودشان نشان دادند و شما در اینجا امتحان خوبی دادید؛ شما در این امتحان بزرگ رتبه ی خوبی کسب کردید.(1)

امتحان را به آن شکل افتخارآمیز به پایان برساند، در خودمان حفظ کنیم و خود را رها نکنیم. کسی گمان نکند که وقتی گفته می شود دوران بازسازی است، یعنی دیگر دوران حماسه و شور و انقلابی گری تمام شد. هرگز چنین نیست. دشمن می خواهد این طور تبلیغ کند که دوران بعد از جنگ و دوران بازسازی، یعنی دورانی که دیگر شور و حماسه ی انقلاب در آن نیست. یعنی آن حماسه ها و ایمان جوشان و فداکاری ها و صلابت در مقابل دشمن، مخصوص دوران جنگ بود و حالا دیگر آن دوران تمام شد. حالا دیگر دوران این است که برگردیم به همان شکلی که مردم غافل بعضی از کشورها در آن شکل زندگی می کنند!(1)

است. خودکفایی یک خط و مشی است. همه حرکات و تاکتیک ها باید ما را به خودکفایی نزدیک کند؛ هم خودکفایی انسانی و هم خودکفایی تجهیزاتی و ما وسایلش را در اختیار داریم.(1)

را به وجود آورد، نیروی هوایی بود. (1)حدود سال شصت این ها جهاد خودکفایی را به وجود آوردند، بعد خبرش را به ما دادند، ما هم این سازمان را در کلّ ارتش ایجاد کردیم.(2)

را به معنای حقیقی کلمه در خود ایجاد کرد، نیروی هوایی بود. بنده از نزدیک در جریان فعّالیت های جهاد خودکفایی در نیروی هوایی و در سایر سازمان های ارتش بودم، که کارهای با ارزشی را انجام داده اند. میل به استقلال، میل به اینکه ارتشیِ ایرانی و مسلمان بتواند سر خود را بالا بگیرد و به نیروی ذاتی خود افتخار کند، اول در این نیرو بود که سر کشید و به کارهای بزرگ و با ارزشی منتهی شد و گره هایی را باز کرد.(1)

ارزش منفی برخوردار است. جمهوری اسلامی ایران هم در مقابل معارضه کنندگان وظایفی بر عهده دارد.(1)

چقدر داریم و چگونه داریم. آن ها حدس می زدند که هواپیماهای ما در همان روزهای اول، زمین گیر خواهند شد. نمی دانستند که مغز فعال و مؤمن جوان ایرانی، نظامی ایرانی، افسر و همافر و درجه دار فنی ایرانی، کار دست های مزد بگیر آن ها را خیلی بهتر از خود آن ها انجام خواهند داد. بسیاری از مسائل جنگی ما در واقع در فهرست ذهنی و حدسی دشمنان ما وجود ندارد؛ آن ها فکر می کنند که این ابزارها مدت هاست که از رده خارج شده و کنار رفته است و ما نتوانسته ایم آن ها را تعمیر کنیم.

اگر بدانند ما چه کرده ایم؛ اگر بدانند چه چیزهایی را تعمیر کرده ایم و چه چیزهایی را وارد کار کرده ایم، دق خواهند کرد. شما برادران عزیز در این راه پیش بروید و من با اجازه فرماندهی کل نیروهای مسلح، مقام معظم رهبری به ستاد مشترک جمهوری اسلامی ایران و به فرماندهان سه قوه پیشنهاد قطعی خواهم کرد که یک معاونت برای هر نیرویی، به عنوان معاونت جهاد خودکفایی به وجود آورند و همه نیروها دست هایی که می توانند ما و نیروهای مسلح جمهوری اسلامی را به خودکفایی برسانند، جمع کنند و از آن ها کمال استفاده را بکنند. در این مورد برادران نظامی و برادران غیر نظامی که در نیروهای مسلح به کار و فعالیت اشتغال دارند، باید همکاری کنند.(1)

ملی باید کوشش کنند که مجموعه این سازمان در حقیقت تلاش بزرگ و عظیمی برای خودکفایی و مظهر جهاد خودکفایی باشد.(1)

تعمیر و نگهداری وسایل نظامی است. وسایل نظامی را باید تعمیر و نگهداری کنید. ما مصممیم ملتمان و کشورمان و انقلابمان را به درِ خانه ی کمپانی ها، دلال ها و دولت ها نبریم و به آن ها اظهار نیاز نکنیم. نیازمان را خودمان باید تأمین کنیم. هرچه درگذشته سعی کرده اند ما را وابسته کنند، اما امروز باید سعی کنیم خود را مستقل کنیم.(1)

·

امروز ارتش ما یک نیروی فعال، زنده، قابل اطمینان و منسجم است. امیدوارم با یاری برادران مؤمن ارتشی در تمامی رده ها، با رسیدن به خودکفایی در ارتش، گامی بسیار بزرگ در راه استقلال واقعی این نظام برداشته شود.(2)

تظاهر، بلکه برای انجام وظیفه حساسی که بر عهده شماست.(1)

·

معاونت جهاد خودکفایی هم که در نیروها به وجود آمده باید، فعالانه تر عمل کنند و با پشتکار به سمت استغنای علمی و ابزاری در نیروی دریایی به پیش بروید و باید بپذیرید که می توانید این مهم را انجام دهید. رعایت دقیق انضباط و آداب نظامی گری از سوی همه کسانی که در ارگان های نظامی مشغول خدمت هستند و هم چنین حداکثر استفاده از وسایل موجود و تعمیر و نگاهداری آن ها ضرورت دارد.(2)

·

امروز ارتش، ارتشی است که به سمت خودکفایی و استقلال می رود. ابزار پیچیده می سازد. به سمت ساختن ابزارهای پیچیده تر پیش می رود. دانش نظامی را بالاتر و بهتر از کسانی که آن روز می خواستند به ارتش درس بدهند، آموخته است. این خصوصیاتی است که در ارتش جمهوری اسلامی، امروز هست و ارتش را به سمت یک ارتشی ایده آل دارد پیش می برد. هم شما ملت ایران البته بیشتر بدانید که ارتش شما یک ارتش مردمی و اسلامی است و قدر آن را بدانید که البته می دانید. هم شما ارتشی ها بدانید که بحمدالله تحول پیدا کردید و بدانید که برای رسیدن به نقطه مطلوب و ایده آل هنوز راه طولانی ای در پیش دارید.(3)

·

این نکته استغناء و خودکفایی را هم فراموش نکنید. نیروی دریایی شدیداً نیازمند است که خود را به استغناء نزدیک کند. بگردید، راه های

ص: 18

جدید را پیدا کنید و ببینید چه باید کرد. ما امروز با دشمن روبرو هستیم. دشمن اسلحه را برای تماشا آنجا نگذاشته است؛ برای دکور آنجا نگذاشته و پول بیهوده خرج نکرده است. منتظرند که این اسلحه را به کار ببرند. ما باید کاری کنیم که این ها نتوانند از کاربرد این اسلحه به زیان ما استفاده کنند. بگردید راه هایش را پیدا کنید؛ راه های تهاجمی و تدافعی و انواع و اقسام شیوه ها را بیابید و می شود یافت؛ مگر نمی شود؟ در بخش های دیگر ما توانستیم و در این بخش هم باید بتوانیم.(1)

·

نیروهای مسلح مثل کمیته و سپاه، این ها فرزندان انقلابند، ولی معجزه ای که رخ داده تحول در ارتش است؛ که با نیت آمریکایی و ضد انسانی درست شده بود، و امروز ارتش به معنای حقیقی کلمه، جزو لاینفک انقلاب شده است. شما برادران بدانید که باید روح انضباط اسلامی و سلسله مراتب را به منتهی درجه برسانید. همه دست اندرکاران گروه پدافند بدانند که امروز یکی از مهم ترین و با اهمیت ترین وظایفشان تجهیز پدافند کشور است.

نیروهای خلاق و زاینده، باید کار خودشان را هیچ وقت تمام شده ندانند. اعتقاد من بر این است که استعداد شما جوانان این مملکت می تواند جای خالی متخصصین خارجی پرخرج و پرمنت را پرکند و بر اساس مطالعاتی که افراد مطلع و صاحب نظر انجام داده اند؛ ما در بخش عمده ای از تجهیزات نظامی در ده سال آینده می توانیم خودکفا شویم که این خود، تلاش و کوشش شما را لازم دارد.(2)

·

امروز ارتش ما به خودکفایی نسبی رسیده است. درحالی که در کشورهای جهان سوم، ارتش خودکفا وجود ندارد. قدرت های بزرگ و

ص: 19

کمپانی های تسلیحاتی جهان هرگز اجازه نداده اند که ارتشی ها حتی امید و تصور استقلال در ابزارهای جنگی و دانش نظامی و سازماندهی را در دلشان داشته باشند. امروز ارتش ما با گستاخی کامل، با شجاعت، با اتکاء به نفس احساس می کند که می تواند سرپای خود بایستد. می تواند خودش را تأمین کند. امروز ارتش ما سلاح پیچیده می سازد. سلاح استراتژیک و تعیین کننده را آزمایش می کند. ما برای ارتش جمهوری اسلامی، آینده درخشان تری را در خدمت به انقلاب، اسلام و مردم پیش بینی می کنیم.(1)

درون نیروهای نظامی و سازمان صنایع دفاع، تقویت با دانش کاری که شما در اینجا می کنید تقویت با تجربه و آزمایش و تمرین دایمی و مستمر، تقویت با ایمان که پشتوانه ی همه ی آن هاست. ایمانتان را حفظ و تقویت کنید. تعهد و تعبد اسلامیتان را روز به روز بیشتر کنید. این، شما را پیروز خواهد کرد. این، برای شما وسیله ای خواهد شد که بر دشمن فایق خواهید بود.(1)

حقیقت روشن این است که این ملت در مقابل این توطئه ها به خودسازی و درون سازی و خودجوشی پرداخت. امروز شما چیزی دارید که یک ملت به این آسانی آن را به دست نمی آورد و آن، اتکاء به نفس و کشف قدرت درونی و نفسانی و ذاتی است. به این دلیل است که شما امروز از آن روزها و از همه ی گذشته ی نیروی هوایی و ارتش در دوران تاریخش بسیار قوی ترید.(1)

·

بحمدالله کار تحقیق در نیروی هوایی پایه ی استواری یافته است، و تحقیق خود پایه ی پیشرفت علم است. وقتی نیروهای مسلح از درون خود دانش و معرفت جوشیدند، باید یقین کرد که استقلال، نه فقط یک اسم و ادعا، که یک واقعیت و تبلور است. من این پدیده را در نهاجا به وضوح می بینم، و از همه ی دست اندرکاران، از فرمانده نهاجا که اهل علم و تحقیق است، از جهاد خودکفایی که نخستین پرچم خودباوری را بلند کرده است و از یکایک کسانی که در این پیشرفت مؤثر بوده اند، تشکر می کنم.

مهم این است که اولاً باور داشته باشید که حالا کار را آغاز کرده اید و نپندارید که کار را تمام کرده اید ثانیاً باور داشته باشید که تا همه جا می شود پیش رفت.(2)

داریم، به تدریج از بهترین و برترین کیفیت ها برخوردار سازیم؛ آنچه را داریم ، نگه داریم و ابزار و وسائل را با کیفیت های لازم حفظ کنیم. قطعات را خودتان تولید کنید. ماشین ها ، دستگاه های پیچیده، ابزار و آلات نظامی را باید چنان که هست و با کیفیت برتر و بالاتر ، نگه داریم و بسازیم.(1)

تلاش ها تقدیر می کنم، و از کسانی که عامل این تلاش ها بوده اند. لکن انتظار ما این است که این تلاش ها مضاعف شود. تاکنون دستورالعمل ایجاد یک سازمانی که مخصوص اندیشیدن به خودکفایی در ارتش و محل در این راه باشد، مورد بررسی قرارگرفته و این سمینارهایی که بطورمتوالی تشکیل شده و آخرین آن سمینار ستاد مشترک بود، به همین منظور تشکیل گردیده است. این ها کارهای مقدماتی است که کار اصلی هنوز انجام نشده، اگرچه کارهای مقدماتی آن انجام شده.

اعتقاد ما بر این است، که همه کسانی که در ارتش احساس لزوم استقلال و حرکت ناوابسته را بصورت عمیق و جدی دارند، بایستی برای ایجاد خودکفایی در ارتش جدیت کنند. این مخصوص کسان خاصی نیست. البته برادرانی هستند که به مسئله خودکفایی عمیقاً می اندیشند. همه مسئولین ارتش بایستی این چنین بیاندیشند تا ما ان شاءالله به خودکفایی برسیم.(1)

جبران شود.(1)

·

برادران ارتشی و سپاهی با همه امکانات موجودی که در دست دارند، در بهترین شکل باید بجنگند و آنچه را که دارند نگه دارند و به جهاد خودکفایی اهمیت بدهند و به آموزش های نظامی، فکری و سیاسی اهمیت دهند.(2)

پای ایستاد، وقتی جامعه ای این چنین بدرخشد و این طور دنیا را تحت الشعاع خود قرار بدهد باید این راه نو را باز کند و قدم اولش هم همین کاری است که شما امروز دارید می کنید. در حقیقت از هیچ، همه چیز به وجود می آورید، قطعه می سازید، تعمیر و نگهداری و زنگ زدائی می کنید و کارهای زیاد دیگری که در جهاد خودکفائی انجام می گیرد و این کار باید ادامه پیدا کند، و در این حد به تصور اینکه کاری کرده اید نباید متوقف بمانید.(1)

پذیرفتن اینکه تلاش در راه رسیدن به آن یک جهاد است، به صورت یک ایمان و یک باور عمیق در آمده است، و امروز شما نتایج آن را از نزدیک ملاحظه می فرمایید، و برای کل نظام و مردم ما نتایج آن به خوبی ملموس است. زمانی که برای اولین بار پیام جهاد خودکفایی مطرح شد برادران نیروی هوایی و فرمانده نیرو با آغوش باز آن را پذیرفتند و این مسئله را با همه ی وجودشان درک کردند که این البته در سایر نیروهای دیگر به این خوبی نبوده و آن ها هم بایستی به همین کیفیت حرکت کنند. خودکفایی نباید به صورت یک شعار باقی بماند، بلکه باید به صورت یک ایمان و یک درک عمیق از آنچه که باید بشود، در بیاید. لزومی ندارد در مورد آنچه که شما به خوبی میدانید و خود می توانید پیام آور آن برای دیگران باشید، سخنی بگویم و تفسیری بکنم و بگویم که امروز تا چه اندازه تمام شخصیت ما به این احساس و به این درک و ایمان احتیاج دارد. سال های متوالی بلکه قرن های پیاپی ما را از این احساس دور نگه داشته اند و این قطعاً یک حرکت خصمانه است و نمی تواند طبیعی جلوه کند.(1)

تشکیل داده و این مراسم، چندمین مراسم فارغ التحصیلی ما بوده است، خدا را شکر می کنیم که پیشرفت های ما در کلیة زمینه ها بسیار بوده است.

آن روز که جهاد خودکفایی را در ارتش ایجاد کردیم، هیچ کس باور نمی کرد که این شعار، جدی تلقی شود. اما جهاد خودکفایی بحمدالله رشدکرده و من یک بار دیگر در اینجا از جهاد خودکفایی نیروی هوایی تشکر می کنم. البته نیروهای دیگر هم، حرکت هایی را آغاز کرده اند و مبارک و بسیار خوب هم است، اما نیروی هوائی جلوتر است. متوقف هم نشوید از ابزاری که داریم باید استفاده کنیم با همین ابزار ما باید نشان بدهیم که همه کاره انسان است، انسان با اراده و مؤمن است که می تواند ابزار را هم بکار بگیرد.(1)

مشغول کارند. این را هرچه می توانید، ادامه دهید. سال ها کوشش کردند از لحاظ سازماندهی و معیارهای نظامی، ارتش را وابسته کنند. با این باید مقابله کنید. دانش نظامی را از همه باید فراگرفت. دانش را از هرکس و هر جا باید فراگرفت؛ اما وابستگی نظامی، نه!(1)

را هم داریم. از این رو از ظرفیّت دستگاه های صنعتی خودمان و همان تکنولوژی هایی که امروز در اختیارمان است، به همان اندازه که وجود دارد، باید استفاده کنیم و ظرفیت ها را بالا ببریم، کیفیت را برتری دهیم و راه های تازه و جدید را باز کنیم.(1)

کنید در قناعت و گسترش موجودی. این خودکفایی که به عنوان شعار جدی در ارتش و ازجمله نیروی هوایی تکرار می کنیم، به همین معناست که در همه جوانب، در زمینه های آموزشی، تعمیراتی، اختراع و سازندگی بر روی پای خود بایستیم و تحت تأثیر القائات دشمن قرار نگیریم.(1)

ایران که در راه خودکفایی، گام های بلندی برداشته است، باید بداند، راه ارتش، خودکفایی در روش ها و قالب هاست و امسال ارتش، خصوصاً نیروی هوایی، درخودکفایی گام های بلندی برداشته است. و مردم باید بدانند: جوانان آن ها در نیروهای مسلح به سمت آمادگی کامل خود حرکت می کنند.(1)

انجام می گیرد به عنوان یک «جهاد» اکنون به ثمر نشسته و نمونه های ستایش انگیز از کار و جهاد خالصانه ی برادران در همه جا به چشم می خورد. این اصل مطلب و جان کلام است که اگر ارتش جمهوری اسلامی ایران می باید در جایگاه شایسته ی خود قرار داشته باشد این، بی عنایتی خاص و اندیشه ی خودکفایی، ممکن نخواهد شد. خودکفایی در همه ی ابعاد و از همه سو مورد نظر است. ارتشی که از ملت و کشوری مستقل دفاع می کند نمی تواند متکی به غیر باشد، و ارتشی که بازوی مسلح اسلام و نوک پیکان بندگان جهادگر خدا است نمی تواند به غیر خدا امید ببندد. امید به خدا و ایمان به او، امید و ایمان به خویش را نیز در آدمی زنده می کند، و چنین است که همواره یک امت واقعاً مؤمن، به خود و هویت ذاتی خود متکی و از غیر مستغنی است. ارتش و به ویژه نیروی هوایی در این راه، در شمار پیشگامان است و این جای بسی خوشبختی است. باید بر روی برادران در این پایگاه که به گفته ی فرماندهی نیروی هوایی پیشروان راه خودکفایی اند تأکید ویژه شود و برای آنان ارزش ویژه ی انسان های پیشرو منظور گردد. شما برادران، خدا را در نظر داشته باشید، تقوا را دستورالعمل بدانید به خود متکی باشید و به خدا توکل کنید. این راه انقلاب ما و رهنمودهای امام ما است؛ و اینست راه خدا.(1)

این حرکات و این کاری که انجام می گیرد، با ارزش های انقلابی و اسلامی، هماهنگ و دوش به دوش پیش برود. مبادا طوری بشود که ارزش های انقلابی و اسلامی، در گوشه یی از گوشه های ارتش از جمله نیروی هوایی و سایر نیروهای مسلح، غریب و مهجور باشد. قوّت و ریشه داریِ این ملت و شما عزیزان، ناشی از همان انگیزه های معنوی و اسلامی و آن روح شجاعت و آن ایستادگی است.(1)

ص: 36

ص: 38

خواهد بود. در این کار شما سازندگی انسان ها و رفع نیازها و شکوفا کردن استعدادها نهفته است. شما باید با دلی گرم و روح مصمم و پرامید بسوی قطع وابستگی ها از جمله در این بخش که شما مسئول و متخصص آن هستید، بروید و من مطمئن هستم که خلبانانی که از کلاس شما فارغ التحصیل می شوند، کمتر از خلبانان آمریکایی و روسی نخواهند بود.(1)

تحقیرها را بپذیرند، تا چیزی یاد بگیرند یا نگیرند. کسانی که برای خودشان حقّ تصمیم گیری برای ملت ها و کشورهای جهان قائلند، ملت ایران، نظامی ایران، عنصر ایرانی و همه ی ملت های غیر خودشان را، انسان های درجه ی دوم به حساب می آورند. متأسّفانه، امروز هم نسبت به کشورهایی که تحمیلات آن ها را پذیرفته اند، همین طورند. امروز، زورگویان عالم از ملت و حکومت ایران و نظام جمهوری اسلامی ناراضی اند و حق هم دارند که ناراضی باشند.(1)

آن هاست! بعد از انقلاب و در جنگ تحمیلی، دلشان به این خوش بود. شما رابطه ی این مولود را از آن جفت قطع کردید و وابستگی تمام شد، رفت. یعنی مستقل شدید. آری؛ روزی وسایل موجود در جمهوری اسلامی مثل جنین از آن جفت تغذیه می کرد. اما امروز چنین نیست و کشور مستقل است. این کار را شما کردید. این کار را مسئولان دلسوز و علاقه مند و عناصر مؤمن و حزب اللّهی انجام دادند.(1)

ایمان دینی و احترام به مبانی اخلاقی را برده و یا در خود به وجود آورده و بر اساس آن، کار و تلاش کرده است. دوم، استقلال است؛ یعنی برای خود بودن، برای کشور و مردم خود بودن و حرکت و تلاش کردن. آیا این، خصوصیت جدیدی در ارتش عزیز ما نیست؟ کسی می تواند این را انکار کند؟ ارتشی که گوش به فرمان دیگران نیست، چشم به اشاره ی دیگران نیست، تحت فرمان دیگران نیست، برای مصالح دیگران حرکت نمی کند؛ هرچه هست، متعلّق به خودِ اوست، متعلّق به ملت اوست، متعلّق به آینده ی اوست، متعلّق به کشور اوست. ارتشِ مستقل، یعنی این. سوم، کارایی است. کارایی ارتش، نشان داده شد. ارتش در دوران هشت ساله ی جنگ تحمیلی نشان داد که رکن رکینی برای دفاع از مرزها و استقلال کشور است. شهدای ارتش، ماجراهای جنگ تحمیلی، حضور نیروهای مختلف ارتش در عرصه ی جنگ نیروی هوایی یک طور، نیروی زمینی یک طور، نیروی دریایی یک طور و نقش عظیم این ها در طول این مدت در دفاع از این مرزها، که نمی گویم هیچ انسان باانصاف؛ حتّی انسانی که چشم دارد و نگاه می کند، نمی تواند منکر این نقش عظیم شود، شاهد این نکته است. در این سه جهت، بازسازی و حرکت کنید. هر کاری می خواهید بکنید، این سه رکن اصلی را در حرکت خودتان در نظر داشته باشید.(1)

حیثیتها، چه افتخارات، چه شرفها و چه استقلالهایی در کشورهایی بر باد رفت، به خاطر اینکه نیروهای نظامی - سرپنجه های قدرتمند یک ملت - در آن کشورها ضعیف، مسؤولیت ناشناس و نابلد و ناماهر بودند!(1)

نیست که مدرن ترین هواپیماها را، دیگرانی که ساخته اند، دیگرانی که آن را می شناسند، دیگرانی که آن را تعمیر می کنند و دیگرانی که خود را مالک آن می دانند، با بهای گزافی، به یک ارتش، یا به یک نیروی هوایی بدهند و در برابر آن، خود را آقابالاسر و همه کاره و صاحب اختیار و کلیددار آن ارتش و آن نیروی هوایی بدانند. این هیچ اعتباری برای یک ارتش و یک نیروی هوایی محسوب نمی شود. اعتبار یک ارتش، به استقلال آن است؛ به متّصل بودن به منافع ملت است؛ به ایستادن روی پای خود است؛ به داشتن قدرت اقدام در مقابل دشمن است؛ به سرافرازی و غرور و مناعت در مقابل بیگانگان است. ارتشی که در رأس آن کسانی قرار گیرند که مجبور باشند در مقابل بیگانه تعظیم کنند، ارتش غیور و با مناعت و بلندپروازی نیست. امروز خیلی از کشورها هستند که از لحاظ ارزیابی و تقویم موقعیت ارتششان، در آخرین ردیف های فهرستِ ارتش های دنیا قرار می گیرند؛ اما انبارهایشان هم پُر از وسایل مدرن فراوانی است! پول های ملتشان را گرفتند و به این ها دادند، چهار نفر هم ارباب بالای سرشان گذاشتند؛ این مایه ی افتخار نیست و هیچ ارزشی ندارد.(1)

است که این روحیه را در خودتان حفظ کنید؛ روحیه ی عزّت، روحیه ی استقلال، روحیه ی تکیه به توانایی های خود، روحیه ی استغناء؛ استغناء از همه ی کسانی که می خواهند در مقابل آنچه از مادیّات می دهند، بخش عظیمی از معنویات و عزّت و ایمان و استقلال و شخصیت و هویت انسانی را از ما بگیرند. عزّت و استغناء در مقابل این ها، بزرگ ترین سرمایه است. این را باید حفظ کنیم و ملت ایران حفظ کرده است و ارتش عزیز ما حفظ کرده است. شما در نیروی هوایی، یکی از بهترین مظاهر حفظ این نیرو و این حالت و این روحیه بودید و هستید و باید باشید. سختی هایی هم وجود دارد که باید تحمّل کرد تا عبور کنید. این لحظه های تعیین کننده، در سرنوشت این ملت و این کشور و این تاریخ بسیار اثر دارد. البته کمک و تفضّل و رحمت الهی شامل حال شما بوده و هست. آن ها فکر نمی کردند ملتی که ارتشش تنهای تنهاست و نیروهای مسلّح و رزمندگانش اعم از ارتش و سپاه و بسیج و بقیه ی کسانی که در میدان نبرد و رزمِ دلاورانه ی این دوران حضور داشتند جز به قدرت خودشان و توکّل به خدا، به هیچ نیرویی اتکا ندارند، بتواند بر دشمنش که از همه جا کمک می گرفت، پیروز شود. آن ها فکر نمی کردند؛ ولی این به برکت ایمان انجام شد. این در تاریخ ملت ما خواهد ماند؛ این را قدر بدانید. خدای متعال این تفضّل را به همه ی ما فرمود. اگر این ایمان و این روحیه و این توکّل را حفظ کنیم، رحمت الهی هم برای ما ادامه خواهد داشت.(1)

بهترین فرصت ها را برای این کار در اختیار دارید و آن، محیط آموزش نظامی است. عزیزان من! به شما توصیه می کنم که از این فرصت جوانی حدّاکثر استفاده را در این مراکز نظامی بکنید: آموزش، تقویت اراده، تقویت جسم، تقویت روح، تقویت فکر و اندیشه و آمادگی کامل برای انجام دادن وظایف بزرگی که با آن مواجه هستید. امروز خوشبختانه نیروهای مسلّح نظام جمهوری اسلامی ایران ارتش و سپاه در میان مردم محبوبند. نظامیان مردمی، نظامیان خدایی، نظامیان مدافع از اسلام، عنوان هایی است که بر شما اطلاق می شود. من از رفتار و روحیه و کار شما خرسندم؛ اما به شما عرض کنم، باید روز به روز خودتان را کامل تر کنید و گام های بلندتری بردارید. راه پیشرفت بشر، بن بست و مسدود و تمام شدنی نیست. باید سطح دانش و انضباط و تقوا و نظم را تا آخرین تلاش های خودتان بالا ببرید و آن ها را روز به روز بهتر کنید.(1)

هشت ساله و نیز حضور این فکر شجاعانه در میان ملت ها، نقش بسیاری داشته اند.(1)

خطرناک است که یک ملت می فهمد چه مسیری را طی کرده است. لازمه ی این حقیقت این است که همیشه هوش و دانش و عزم و ایمان و جدّیت را در همه ی بخش ها به کار گیریم. مجموعه ی نیروهای مسلّح در دل ملت جا دارند و مدافع مرزهای استقلال و آبرو و حیثیّت ملتند. همه باید به وظایف خود عمل کنند. مسئولان بخش های مختلف، هرکدام مسئولیتی دارند و باید این مسئولیت را به درستی بشناسند و به آن عمل کنند. نیروهای مسلّح از جمله ی حسّاس ترین بخش هایی هستند که باید مسئولیت های خود را به درستی بشناسند و به آن عمل کنند. همه ی این خصوصیّات مثبت- نظامی گری، دانش، فناوری، شجاعت، اخلاق و ایمان- را در خود تقویت کنید.(1)

خودشان را به دست بیاورند و تابع سیاست این کشور و آن کشور نباشند. امروز هم مهم ترین دشمنی هایی که با این انقلاب می شود، به خاطر همین است.(1)

را ادامه بدهیم.

هیچ ملتی با تنبلی و تن آسایی نخواهد توانست به عزت برسد. رسیدن به استقلال، رسیدن به عزت ملی، رسیدن به کرامت انسانی، برای یک ملت هزینه دارد، که باید این هزینه را متحمل شد و باید تلاش کرد؛ باید به عاقبت کار، امیدوارانه و واقع بینانه نگاه کرد، که یک نگاه واقع بینانه، امید به انسان خواهد بخشید. این دشمن است که می خواهد شما را مأیوس کند.

هر بخشی از بخش های کشور وظیفه ای دارند؛ نیروهای مسلح، ارتش جمهوری اسلامی، نیروی هوایی، وظایف ویژه ی خودشان را دارند؛ باید این وظایف را با دقت و با پیگیری و اهتمام انجام دهند.(1)

است، زیرا ارتشی و ملتی است که بدون وابستگی و مستقل و برروی پای خود ایستاده است.(1)

می شوند. ما خویشاوندی خود را در دوران انقلاب، بلکه تا چندی پیش از انقلاب نسبت به ارتش احساس کردیم.(1)

یک کشور، چقدر باید کار کنند تا بتوانند یک مشت آدم را متوجه مفهوم استقلال و آزادی ملت و کشور کنند و تازه در دل ها و ذهن ها هم ریشه دار نخواهد بود. در کشور ما، به برکت ایمان مذهبی مردم و به برکت انگیزه های دینی، این احساس و این خواست در همه وجود دارد و یک حرکت عمومی عظیم و بی نظیر الآن دارد در این مملکت انجام می گیرد؛ برای این که مملکت بتواند روی پای خود زندگی کند؛ مردم وابسته نباشند؛ سرنوشت سیاسی و اقتصادی و نظامی کشور را قدرت ها و رژیم های دیگر و مصالح آن قدرت ها تعیین نکنند، بلکه مصالح خود این ملت تعیین کند. روزی در این مملکت، سیاست خارجی ما و تنظیمات داخلی کشورمان، تابع خواست سیاست گذارانِ جهانی بود و اگر آمریکایی ها لازم می دانستند و می خواستند، می بایست در این جا اصلاحات ارضی شود؛ اگر لازم می دانستند، فرض بفرمایید که با فلان کشور می بایست روابط می داشتیم یا روابط مان را قطع می کردیم؛ فلان صنعت را در کشور راه می انداختیم یا نه؛ فلان امکانات نظامی یا اقتصادی را برای خودمان به وجود می آوردیم یا نه. یعنی، چیزهایی که متعلق به مردم و متعلق به کشور است و می بایست تابع نیاز و خواست و اراده این ملت باشد، به هیچ وجه به این ملت ارتباطی نداشت! شما الآن نگاه کنید به امکانات ارتش خودمان؛ این را احساس می کنید.

خیلی چیزها در ارتش ما هست که ما به آن ها احتیاج نداشتیم و خیلی چیزها نیست که ما به آن ها احتیاج داشتیم. تعیین کننده چه کسانی بودند؟ تعیین کننده کسانی بودند که به مصالح کشور ما فکر نمی کردند یا اگر فکر می کردند، در جهت مصالح خودشان فکر می کردند، وقتی مصالح خودشان تأمین می شد، نیازهای این ملت را هم احیاناً در حاشیه مورد نظر قرار می دادند. اما این برای یک کشور مرگ است؛ برای یک ملت به معنای زوال و نابودی است.

انقلاب ما یک تکان بود، یک حرکت بود، برای این که کشور بتواند

ص: 58

از این وابستگی نجات یابد و پیام استقلال خود را به کشورها و ملت های دیگر برساند؛ آن انگیزه را در آن ها هم ایجاد کند و منافع ابر قدرت ها را مورد تردید و مورد سؤال و مورد انکار قرار دهد. این چیزی است که تا کنون برای ابر قدرت ها قابل تحمل نبوده است.(1)

تحمیل می کنند و در راه این تحمیل، ملت را می کوبند. دیروز به نوعی و امروز به نوعی دیگر.(1)

کرد و ایستاد، شایسته ی تکریم و اکرام است و این احساس و حالت و روحیه، هیچ وقت کهنه و نسخ نمی شود؛ برای ملت ها همیشه لازم است. چرا؟ چون قدرت های طمّاع و جهانگشا که همیشه در پی این اند که قدرت خود را توسعه دهند و منافع نامشروعشان را از دارایی های دیگران تأمین کنند، همیشه در دنیا هستند، امروز هم وجود دارند.

شما صحنه ی سیاسی دنیا را ببینید که جهانگشایی به شکل مدرن آن و به خاطر طمع ورزی قدرت های طمّاع، چقدر کار را برای ملت ها و انسان ها دشوار کرده است. در این شرایط اگر ملتی همت و انگیزه و ایمان و توان دفاع از خود را نداشته باشد، بیچاره است.(1)

توکل به خدا، اثبات کرد که می توان و می باید در مقابل سلطه ی بیگانگان و سلطه جویان ایستاد و می توان ایستاد. این را ملت ایران اثبات کرده است.

سی سال پیش ملت ایران در قافله ی علم و تمدن و پیشرفت و فناوری و نفوذ سیاسی کجا بود؟ امروز کجاست؟ به برکت ایستادگی، به برکت توکل به خدا، به برکت به میدان آوردنِ همه ی استعدادهای خود؛ این یک تجربه است؛ هم برای خود ملت ایران و نسل های آینده تجربه است، هم برای ملت های دیگر تجربه است و نیروی هوایی جمهوری اسلامی یکی از نمونه هاست در این ایستادگی و حرکتی که متکی به خودباوری بود. این را باید ادامه بدهید.

ما ملت ایران باید این را ادامه بدهیم. این راه، راه پربرکتی است. دشمنان ملت ایران در این سی و چند سال هر چه در توان داشتند، علیه این ملت به کار گرفتند؛ چیزی در چنته ندارند که علیه ملت ایران به کار نگرفته باشند؛ تحریکات کردند، جنگ راه انداختند، از دشمن جمهوری اسلامی با همه ی توان حمایت کردند، معارضه ی سخت کردند، معارضه ی نرم کردند؛ هر چه در توان داشتند، با این ملت مبارزه کردند؛ اما ملت ایستاد، ایستادگی کرد؛ نه فقط نتوانستند او را به زانو در بیاورند و بشکنند، نتوانستند جلوی پیشرفت او را بگیرند - این ملت پیشرفت کرده است - از هر کاری که در اختیارشان بود و می توانستند، در این سی سال استفاده کردند؛ توطئه کردند، کودتا راه انداختند، تحریک نظامی کردند، حمله به هواپیما کردند، تحریم های سخت و شدید کردند؛ روز به روز تحریم ها را زیاد کردند، به امید اینکه بتوانند ملت را از صحنه خارج کنند؛ بتوانند ملت را نا امید کنند؛ بتوانند ملت را نسبت به اسلام و جمهوری اسلامی بدبین کنند؛ اما ناکام ماندند. این کارنامه ی جمهوری اسلامی است.(1)

ص: 63

از این کارآیی را هم نشان داده اند.(1)

این دولت را با ناصیه یی درخشان در دنیا معرفی می کند و قدر این استقلال را می دانید و می خواهید این استقلال را حفظ بکنید؛ وقتی تجربه ی آزاد زیستن در نظام الهی و اسلامی را تجربه ی شیرینی می دانید و می خواهید آن را روز به روز به سمت کمال پیش ببرید، پس باید خودتان را آماده ی دفاع بکنید.(1)

ص: 68

ص: 70

آموزش های مربوط به آن در این زمینه لازم است مورد توجّه دقیق قرار گیرد. آمادگی، مقوله ی وسیع و همه جانبه ای است. با این خصوصیات، نیروهای مسلّح، هم در دوران جنگ و هم در دورانی که تهدیدی کشور را متوجّه خود نمی کند، می توانند برای کشور و برای ملت مفید واقع شوند و برای مردم عزیزمان این احساس را به وجود آورند که سازمان های مسلّح در خدمت آنها در جهت رسیدن به آرمانهای الهی و ملی قرار دارند. تا امروز این گونه بوده است؛ در آینده هم باید ان شاءالله همین گونه باشد. (1)

دارند – هر نوع توانایی در هر بخش که است؛ چه در بخش ساخت و ساز، چه در بخش صنعت، چه در بخش کشاورزی، چه در بخش علم و تحقیق و پژوهش و پرورش انسانهای دانشمند، چه در بخشهای گوناگون دیگر، حتی در ورزش و هنر و امثال اینها – باید به این لشکر افتخار بپیوندند و در این راه بیفتد؛ مشکلات این کشور را حل کنند و به فضل پروردگار حل خواهیم کرد. این مشکلات، بسیار کوچک تر از آن است که یک مجموعه ی مؤمن و متوکل به خدا و دارای اعتماد به نفس نتواند آنها را حل کند؛ حل می شود و حل خواهیم کرد؛ منتها هر چه که خیلِ پیوستگان به این مجموعه انبوه تر و با کیفیت تر و با نشاط تر و سر زنده تر باشند، این کار سریع تر انجام خواهد گرفت و به پایان خواهد رسید. ان شاءالله که همه ی شما این توفیق را پیدا کنید.(1)

نقشی نداشته باشد؛ یعنی نتواند به ثروت ملی تبدیل شود. ما باید علم مان را بتوانیم به ثروت ملی تبدیل کنیم. این، تلاش لازم دارد، برنامه ریزی لازم دارد. آن وقت یک نکته ای در کنار این هست- که باز در همان نقشه ی جامع علمی قرار می گیرد- که ما باید زنجیره ی علم و فناوری را تکمیل کنیم، که گاهی یک جاهائی از این زنجیره قطع شده است، تا یک خط تولید واقعی درست بشود و علم بتواند از همه ی جهات به اهداف خودش برسد.(1)

نشأت گرفته ی در انقلاب اسلامی قرار گرفته؛ این را مغتنم بشمرید.(1)

علم و فناوری، بایستی هماهنگی کامل بوجود بیاید. ما مسئله ی ارتباط صنعت و دانشگاه را مطرح کردیم- که خب، الحمد للَّه در این زمینه دارد کار می شود و بیشتر هم کار خواهد شد؛ حالا مسئولین مطالبی هم درباره ی ارتباط نخبگان با مراکز تحقیقاتی یا با صنایع و امثال این ها، با ما در میان گذاشتند که مژده بخش است و إن شاء اللَّه در وقت خودش به شما گفته خواهد شد و اطلاع خواهند داد- لیکن هماهنگی بین خود مراکز علمی خیلی لازم است.(1)

می کنم و الحمد للَّه چرخ های پیشرفت علمی و تولید علم در کشور به حرکت درآمده است؛ البته باید باز هم سرعت بگیرد، هنوز اول راهیم. (1)

مهم تر، مسئله ی علم و تحقیق و پژوهش است. دنیای غرب ثروتش از ناحیه ی علم است، اقتدارش از ناحیه ی علم است، زورگوئی ای که امروز می کند، به خاطر علمی است که دارد. پول فی نفسه اقتدار نمی آورد. آنی که اقتدار می آورد، دانش است. امروز اگر آمریکا پیشرفتگیِ علمیِ خودش را نمی داشت، نمی توانست در دنیا این جور زورگوئی بکند و در همه ی مسائل عالم دخالت بکند.

ثروت هم اگر به دست می آید، از ناحیه ی علم به دست می آید. علم را اهمیت بدهید. اینی که من سال هاست روی مسئله ی علم، تحقیق، پژوهش، پیشرفت، نوآوری، شکستن مرزهای علمیِ موجود تکیه می کنم، به خاطر این است. بدون انواع دانش، اقتدار کشور امکان پذیر نیست. دانش اقتدار می آورد. (1)

بدون کمک دیگران در داخل کشور بسازید، این خیلی خوب است؛ این بهتر از خریدن هواپیمای ساخته شده است؛ اما یک وقت هست شما خودتان یک چیزی در سطح هواپیما در کشورتان تولید می کنید؛ این است آنچه که ما لازم داریم؛ ما باید بر ثروت علمی بشر بیفزاییم. نگویند نمی شود؛ می شود. یک روزی بشریت فناوری ریزترین ها- نانوتکنولوژی- را نمی شناخت، بعد شناخت. امروز صد تا میدان دیگر ممکن است وجود داشته باشد که بشر نمی شناسد؛ اما می توان آن ها را شناخت و می توان جلو رفت. (1)

جبهه های نبرد سیاسی و اقتصادی این را به اثبات رسانده و شما برادران عزیز، در این امر سهم مؤثر و بسزایی داشته اید.(1)

و صنعت پیشرفته ای که در اختیار دارند و با سوءاستفاده از آن، تمام مهارهای عالم و زمام های قدرت چه مهارهای اقتصادی و چه مهارهای سیاسی و چه تولید و تبلیغات و فرهنگ عمومی ملت ها در سرتاسر جهان را به دست خود گرفته اند و یا خواسته اند بگیرند؛ در حالی که این علم متعلق به آن ها نیست و متعلق به بشر است. علم را کسانی به وجود آوردند که متعلق به این قدرت ها نبودند؛ بلکه متعلق به جامعه ی بشری بودند و این ابتکارها و اختراع ها و پیشرفت های علمی را برای بشر فراهم و تقدیم کردند. البته، این سوءاستفاده از علم و صنعت، متعلق به امروز هم نیست؛ در گذشته هم همین طور بوده است.(1)

تکیه ی ما به نیروهای ذاتی و درونی ایران اسلامی عزیز است. جوانان ما و مغزهای متفکر و دست های ماهر و روح های بزرگ سازنده و مبتکر خود ما هستند که باید ما را مجهز کنند. من امروز به شما فرزندان شجاع این آب و خاک عرض می کنم: به خودتان متکی باشید. ما، در را و راه را به روی خودمان نمی بندیم که از امکانات جهان و فناوری جدید استفاده نکنیم. علم و فناوری متعلق به همه ی بشریت است و هیچ کس نمی تواند آن را منحصر به خود بداند و منت آن را بر سر کسی بگذارد. همه ی بشر در تکوین موجودی امروز مدنیت بشری، باهم سهیم بوده اند. ما راه را به روی خودمان نمی بندیم و این را حق خودمان می دانیم. اما دو نکته مسلم است: نکته ی اول اینکه، تکیه ی اصلی ما به نیروهای خودی است. شما باید همت کنید؛ شما باید بسازید؛ شما باید مهارت به دست بیاورید؛ همچنان که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، گام های بسیار بلندی در این راه برداشتید. کسانی که اطلاعات و اخبار را دارند، می دانند که امروز، آشنایی، مهارت و تسلط جوانان ما در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی بر تجهیزات پیچیده و مدرن، ده ها برابر بیش از قبل از انقلاب است. امروز ما روی پای خودمان هستیم. نکته ی دوم اینکه، محصول این همه دستاورد، برای حفاظت از انقلاب است؛ حفاظت از این گوهر گران بهایی که ملت ما با خون خود آن را به دست آورده است. حفاظت از استقلال، آزادی ملی، سرسپرده نبودن و دنباله رو قدرت های بزرگ نبودن. این، همان نکته ای است که قدرت های بزرگ را از ملت ایران خشمگین می کند. ما برای استکبار، هیچ گونه ابهت و ارزشی قائل نیستیم. بگذار خشمگین باشند. امروز در سطح جهان، قدرت های استکباری می خواهند با استبداد و خودسری عمل کنند. این را اگر دولت های وابسته و سر سپرده پذیرفته اند، ما نمی پذیریم. ملت های آزاده، بخصوص ملت ما نمی پذیرند. ما ملت بزرگی با امکانات بی شمار و استعداد فراوان هستیم. این ها را زنده خواهیم کرد، تا روش ملت ایران، الگویی برای ملت های دربند باشد.(1)

ص: 83

تحصیل کردگان یا مدرسین دانشگاههای دنیا که با چنین مباحثی آشنایی دارند، می دانند متوسط هوش ایرانی از متوسط هوش جهانی بالاتر است. در همه ی دنیا، متخصصینی که ضریب هوشی ملتها را برآورد می کنند و محققینی که کارشان سنجش هوش و استعداد است، بر این نقطه ی قوت ایرانیان اذعان دارند. بنابراین، ملت ایران، ملتی با هوش است و نتیجه ی بهره مندی از این نقطه ی قوت، آن است که پیشرفت علمی، پیشرفت صنعتی و پیشرفت سیاسی برای او میسر است.(1)

باشد.علاوه بر این، چون محیطی است که عناصر مختلفی را می طلبد، لذا احتیاج دارد به این که نظمِ لازم هم در آن استقرار داشته باشد. بنابراین، ملاحظه می کنید که باید پیشرفت نظامی، پیشرفت علمی و پیشرفت در زمینه نظم داشته باشد؛ و برای این که همه این ها بتواند آینده دار باشد و مثل دریاچه بزرگی نباشد که به هیچ جا وصل نیست و اگر آبش تبخیر شد یا حادثه دیگری برایش پیش آمد، دیگر هیچ فردایی برای آن متصور نیست، یعنی برای این که مثل یک چشمه جوشان باشد، باید دستگاه آموزشی فعال و سازنده و زنده و متکی به نفس هم، داشته باشد. البته روح همه این ها، تعبّد، دیانت، تدین، پافشاری و پایبندی بر مظاهر و ظواهر دین، ایمان دینی، و عمل دینی است.(1)

مسلح، باید کوشش کنند خود را به روز کنند. امکانات خوبی در اختیار هست و می توانید این امکانات را ارتقاء ببخشید.(1)

و پنج سال خیلی جلو آمده ایم. طبق آمار، در دوران انقلاب، نسبت پیشرفت علمی ما از همه ی دنیا بالاتر و بیشتر بوده است!(1)

خدا همه به جای خود محفوظ، این ها لازم است، امّا کافی نیست. علم به تنهایی هم کافی نیست، علم بدون ایمان، علم مشوب به اغراض مادی و شهوات هم کافی نیست، آن هم مضر است، لکن بدون علم هم هر فعالیت مثبت، هر نقطه مثبت دیگری ناکارآمد است. علم را خدای متعال سازنده میسر و تعیین کننده مسیر زندگی انسان ها قرار داده است علم هم مال خداست «عَلّمَ الاِنسانَ مالَم یَعلَم». علم هم نعمت خداست و بزرگ ترین نعمت خداست. علم را خدای متعال به بشر داده است تا راه زندگی اش را ترسیم کند، پیدا کند، او را بشناسد. چطور می توان در دنیایی که آحاد بشر به شکل های گوناگون از علم استفاده می کنند بدون علم زندگی و پیشرفت کرد؟ درست فهمیدند کسانی که می خواستند بر دنیا تسلّط پیدا کنند و منافع متراکم و ذخایر فیاض این منطقه را بدست بگیرند که باید اولین قدمشان این باشد که ما را از علم مان دور کنند. از علم خودشان هم محروم نگهدارند و همین کار را کردند.(1)

صورت خوبی بیان کردند. حقیقت همین است. ما در زمینه نوآوری، در زمینه کشف حقایق بی پایان کشف نشده عالم، بایستی جلو برویم. این جور نیست که حتماً ما باید همان راهی را برویم که دنیایی که امروز برخوردار از علم است رفته است، هیچ لزومی ندارد. البته بدون داشتن علم نمی توان علم بیشتر بدست آورد. در این تردیدی نیست، امّا معنایش این نیست که همان راهی را که دانشوران امروز و برخورداران از دانش در زمینه فن آوری طی کردند، عیناً همان راه را، دنبال آن ها، طی کنیم. به این صورت همیشه عقب می مانیم. ما باید راه های میانبر را پیدا کنیم و راه های میانبر الی ماشاء الله است. باطن پیچیده و تو در توی این عالم همچنان قابل کشف است آن قدر ذخایر، حقایق و ارتباطات کشف نشده بین عناصر این عالم وجود دارد که هر جای این سرزمین را بکاوید به یک چیزی دست پیدا خواهید کرد. در این فکر نباشید که آن جایی که دیگران حفاری کردند حتماً همان جا برویم و از آنجا چیزی پیدا بکنیم. حفاری کنید، حقایق کشف نشده در این عالم بسیار است. دیگران هوشیاری به خرج دادند، بیداری به خرج دادند، کشف کردند، آن کشف را تبدیل به علم کردند، آن علم را تبدیل به فن آوری کردند، آن فن آوری را وسیله پیشرفت در زندگی قرار دادند. البته شهواتشان موجب شد که آن را وسیله غلبه و سیطره بر انسان ها هم قرار بدهند. ما هم باید همین تلاش را انجام بدهیم.(1)

زمینه ها نگاه علمی بکنید. هیچ حرفی نداریم که با یک نگاه علمی جدید ساختار ارتش را به شکل بهینه تغییر بدهیم، به شرطی که از درون خود ارتش بجوشد. ما ساختار نیروهای نظامی مان را در واقع به تقلید دیگران شکل دادیم به تقلید دیگران شکل گرفتیم، هیچ اشکالی ندارد که محققین ما حتی در این زمینه ها، زمینه های مدیریتی، سازمانی و تشکیلاتی کار تحقیقاتی کنند. همچنان که در زمینه مسائل مربوط به رزم نکته بسیار خوبی را گفتند، تاکتیک را تعریف کنیم و بر اساس آن تعریف، سلاح بسازیم. که نکته بسیار صحیح و دقیقی است. در همه مسائل مربوط به ارتش، مسئله بهداشت و درمان رزمی و نظامی که در بیانات این دوستان ذکر شد، مسائلی که در حوزه ارتش، سازمان ارتش، و در حوزه نیروهای مسلّح مورد ابتلاء است به این ها نگاه ویژه و اهتمام خاص بشود.(1)

هست، ایمان هست، ترسیم آرمان های زیبا و شیوا برای آینده هست. البته در مورد سازمان های ارتش و سپاه اعتقادم این است، قبلاً هم گفتم نباید خودشان را سرگرم به تولید انبوه و تولید صنعتی بکنند. این کار را باید محوّل کنند به صنعت و به وزارت دفاع، همین کاری که تا حالا انجام گرفته است، یعنی تحقیق را می کنید، نمونه را به وجود می آورید، کار با ارزش را خلق می کنید و بعد می دهید دستگاه های تولیدکننده و تکثیرکننده آن را تکثیر کنند. سازمان ارتش و دستگاه های گوناگون فعّال علمی و بازوهای تحقیقاتی را نباید سرگرم این کار کرد، باید داد به آن ها. یک چنین تقسیم کاری هم می تواند انجام بگیرد. بین سپاه و ارتش هم همین جور، بین این دو سازمان هم احتمالاً امکان این وجود دارد که بخشی از کارهای حساس و مهم بیشتر مورد تکیه بر این سازمان و بخشی بیشتر مورد تکیه بر آن سازمان باشد. این قابل تصور است. خوشبختانه فرماندهان ارتش و سپاه که واقعاً به نظر من جزو بندگان خوب خدا، و حقیقتاً جزو برگزیدگانند، جزو صالحانند، می توانند این کار را انجام بدهند.(1)

عزیز است. عزت آن ملت را حتّی دشمنان در اعماق وجود خودشان تصدیق می کنند؛ اگرچه از روی عناد حاضر نباشند بر زبان بیاورند. امروز عزت شما را - که نوک پیکان استوارِ دفاع ملی هستید - دشمنان شما هم تصدیق می کنند؛ بسیاری بر زبان هم می آورند.(1)

ص: 98

ظاهر می شوند، بمانند مقدسین از آنان استقبال می شود. ارزش هایی که مورد ملاحظه ماست، ارزش های اصیل اسلامی و منطقی است و یقیناً یکی از ارزش هایی هم که باید در حوزه مأموریت شما قرار بگیرد، ارزش کارآیی است. شما با تشویق دانایان، خبرگان و افراد ورزیده و زبردست در کار جنگ، بایستی این خبرگی را ترویج نمایید و جوشش و شکوفایی این ارزش ها را مدنظر قرار دهید. هنگامی که پرسنل نظامی احساس کنند، ابتکارها و هوشمندی های آنان و بها دادن به آن از نظر فرماندهان ارزشمند است، به این دانایی تشویق خواهند شد و به پیش خواهند رفت.

در دنیایی که کشورها از تهدید نظامی ابرقدرت ها لحظه ای آسایش ندارند، ارتش باید از کارآیی نظامی بالایی برخوردار باشد. شما امروز بهترین دانشگاه های نظامی را در جبهه ها و میدان های جنگ دارید. قبلاً دانش نظامی، تنها در کتاب ها، نوشته ها و کلاس ها خلاصه می شد و با واقعیت ها منطبق نمی گردید.

ولی اکنون ارتش جمهوری اسلامی ایران یک ارتش جنگ دیده است و ما هم اکنون جنگ چند ساله ای را پشت سر می گذاریم که برای ما از لحاظ کارآیی و بالا رفتن دانش نظامی، فوق العاده ارزشمند بوده است. در این رابطه کسانی هم که می توانند برای پیشبرد اندیشه نظامی در این کشور مؤثر باشند، باید تشویق گردند.(1)

را باز کند. انتظار ما از ارتش این بوده و هست که در این خط و جهتی که ملت ایران حرکت می کنند، هم چنان پیشاپیش صفوف حرکت کنند، دارای راه ها و شیوه های ابتکاری همیشگی باشند و این حرکتشان را هم چنان ادامه دهند.(1)

دست اندرکاران نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، در برابر چشم خودی و بیگانه، با سرافرازی و بالندگی، خود را نشان داد و در حقیقت مهارت و پشتکار و اعتماد بنفس شما را به نمایش گذاشت. خدا را سپاس که به شما توان و توفیق داد و راهها را به سمت هدف گشود. و شما را سپاس که نعمت خدا را قدر دانستید و راه او را پیمودید. اکنون سه چیز را به یاد داشته باشید: نخست تداوم حرکت را، هرگز متوقف نشوید و دائماً به پیش بروید دوم به کیفیت، بسیار اهمیت بدهید، حداقل باندازه کمیت سوم پرداختن به تقوای خود و دانشجویانتان، این پشتوانه ی حقیقیِ پیشرفت و راز پیروزی است. از خداوند متعال توفیقات روزافزون شما را مسئلت می کنم.(1)

توصیه ی دایمی ما این است که به ابتکار و به دست و بازو و توانایی های خود بیندیشید. نیروی زمینی، نیروی هوایی و نیروی دریایی، در درون خود استعدادهای فراوانی دارند که باید از این استعدادها حداکثر استفاده را بکنند، و بحمداللّه می بینیم که امروز استفاده می شود؛ اما روز به روز این را بیشتر کنید. ستاد مشترک هم نقش هدایت کننده و هماهنگ کننده و تکمیل کننده را نسبت به این تلاش ها در کلّ نیروهای مسلح خواهد داشت. امیدوارم که ان شاءالله موفق باشید و ارتش ما آن چنان ارتشی باشد که شایسته ی ملت بزرگ و قهرمان ماست.(1)

در دوران دفاع مقدس، همه ی ملت با یکدیگر تشریک مساعی کردند و پیشاپیش، نیروهای مسلح - ارتش و سپاه و اقیانوس پهناور بسیج مردمی - در میدانهای گوناگون آن چنان عظمتی آفریدند که چشم دنیا را به خود متوجه کردند. امروز مانند سالهای گذشته و بیشتر از آن، ما نشانه ی این التفات و اعجاب جهانی را مشاهده می کنیم.(1)

اقدام همراه کرد. ما این را در طول جنگ دیدیم. قبل از شروع رسمی جنگ هم دیدیم. بعد از خاتمه جنگ هم، تا امروز مشاهده کردیم. در این نیرو علم هست؛ ابتکار و نوآوری هست؛ تلاش مؤمنانه و خالصانه هست؛ آگاهی و نگرش صحیح به زمان و شناخت جریان های زندگی و سیاست هم هست. این ها خصوصیات خوبی است. این ها خصوصیاتی است که یک موجود زنده، در حقیقت، شخصیت خود را در پناهشان مشخّص می کند و نشان می دهد. به گمان بسیار، حادثه ی روز نوزدهم بهمن در این شکل گیری ها و در ادامه ی راه به این شکل مؤثّر بوده است که خودِ آن هم البته معلول عواملی است که دست قدرت الهی در آن دخیل و سهیم است. بنده نیروی هوایی را که نیروی امتحان داده ای است، صادقانه دوست می دارم. خلبان های نیرو در طول جنگ، یکی از بهترین آزمایش ها را دادند و بعد از جنگ هم از آزمایش ها سربلند بیرون آمدند. فداکاری مفهومی است که تا وقتی در میدان عمل پیش نیامده است، هر کسی آن را بر زبان می آورد و مشت ها را گره و رگ های گردن را پر می کند. اما فاصله ی این زمان و این لحظه با لحظه ی تحقّق فداکاری، یک فاصله ی ژرف است. کسانی که پای حرفشان بایستند، کمند. این کم، در نیروی هوایی از لحاظ تعداد و کیفیّت زیاد بود. این ها مسائلی است که هیچ کس نباید فراموش کند. من به سهم خودم هرگز فراموش نکرده ام و نخواهم کرد. نظام هم نباید فراموش کند؛ مردم هم نباید فراموش کنند؛ بدنه ی ارتش جمهوری اسلامی و نیروهای مسلّح هم نباید فراموش کنند. البته نمی خواهیم این افتخارات را به نیروی هوایی منحصر کنیم؛ بلکه می خواهیم سهم درخشان نیروی هوایی را در این مورد مطرح نماییم و یک بار دیگر به مناسبت نوزدهم بهمن، بر روی آن تأکید ورزیم و بگوییم این افتخارات در تاریخ ما ثبت شده است.(1)

ص: 106

مجموع تلاش هایی که در نیروی هوایی هست، خشنود و راضی ام. نه به این معنا که در هیچ گوشه ی نیرو، هیچ مسأله ای که موجب نارضایی شود وجود ندارد. اما وقتی جمع بندی و کسر و انکسار می کنیم، می بینیم که مجموعه ی نیرو مجموعه ای خوب و مطلوب است. با این همه، نیروی هوایی باید از این شیواتر و خوب تر و مطلوب تر شود.

این پایبندی ها و این ارزش ها و ارزش گذاری ها، باید در سطح نیرو گسترش پیدا کند. آن کسانی که تلاش و مجاهدت کردند، عزیزترند. آن کسانی که سوابق درخشانی دارند، عزیزترند. آن کسانی که کاری و خدمتی ارائه کردند، عزیزترند. نیروی هوایی را این طور باید پیش ببرید و ادامه دهید و اداره کنید. دشمن بر روی نیروی هوایی، هر چه توانست کار کرد و تیرش به سنگ خورد. این مسأله ی مهمی است. اینکه می گویم نیروی هوایی آگاه است و جریانات را می شناسد، به این دلیل است که عناصر نیروی هوایی، دشمن را ناکام

کردند. دشمن سرمایه گذاری کرد و موفّق نشد. باز هم باید دشمن را ناکام و ناموفّق بگذارید و تلاش او را نقش بر آب کنید. امیدواریم که خداوند متعال به همه ی شما توفیق دهد تا بتوانید آنچنان که وظیفه ی هر فرد مؤمن و انقلابی است، از لحاظ آموزش و تربیت و تجربه و نوآوری و دانش، سطح نیرو را بالاتر ببرید.(1)

احساس مسئولیت کند و به آن عمل نماید، سرنوشتش یک چیز خواهد بود و اگر خدای نکرده امروز هم مثل بعضی از گذشتگانِ ما در دوران قاجار و دوران پهلوی که کوتاهی کردند و سرنوشت این کشور را ده ها سال دچار بدبختی و رکود کردند، عمل کنیم، خدای نکرده سرنوشت چیز دیگری خواهد بود. این است که من عرض می کنم خسته نشوید و از تلاش کردن، ابتکار کردن، احساس مسئولیت کردن، هر لحظه را قدر دانستن؛ از همه ی توانایی خود برای پیشبرد کاری که به شما سپرده شده است، استفاده کردن، کوتاهی نکنید. هر کدامتان هرکجا هستید- از صدر تا ذیل، در بخش های مختلف- آنجا را یک سنگر انحصاری و اختصاصی و تعیین کننده به حساب آورید که همین طور هم هست.(1)

مأموران این ملت (مسؤولان) در بخش های مختلف به خود و خدای خود متکی باشند، که هستند؛ البته در تمام مدت انقلاب اسلامی و دورانِ شکوهمند نظام اسلامی همین طور بوده و بعد از این هم همین گونه خواهد بود.(1)

ملت بزرگ و عزیز ایفا کنید. ابتکار، نوآوری، انگیزه ی خالص خدمتی، حفظ پاک دامنی و صفایی که امروز در شما جوان ها بحمدالله هست، دقت در ضابطه های نیروهای مسلح و رعایت این ضوابط، توکل به خدا، اعتماد به خدا، توفیق خواستن از خداوند متعال و اعتماد به نیروی ذاتی خود؛ این ها رمزهای موفقیت شماست.

در این میدان گسترده یی که پیش روی شماست، استعدادهایی بروز خواهد کرد و شخصیت هایی رشد خواهند کرد. در میان شما بی گمان کسانی خواهند بود که تأثیرات بزرگی در ارتش جمهوری اسلامی ایران و در پیشرفت این سازمان خواهند داشت.(1)

کنید، از نیروی درونی و ذاتی خود استفاده کنید و بدانید که شما می توانید بخش خودتان را با اراده و ابتکار و نوآوری و فعالیت خودتان، در سطح بالا، وسیله ی عزت ملت خودتان قرار بدهید؛ می شود؛ تا حالا هم امتحان کرده ایم و شده است. کارِ سازماندهی شده، منظم، با اعتماد به خود، و با حفظ آن انضباط دقیق و ظریف نظامی، و با اخلاص، و با توکل به خدا؛ در همه ی قسمت های شما یک چنین کاری با این روح و با این جوهر و حقیقت، می تواند تأثیرات بزرگی را بگذارد.(1)

روشن با قوّت و قدرت حرکت کنید، خودتان را نیرومند کنید. این دژ و این حصار را برای ملت بزرگ ایران اطمینان بخش تر کنید.(1)

داشته. الحمدالله دستمان از تجربه های امیدبخش و امیدآفرین خالی نیست. آدم می بیند کارهای بزرگی را می شود انجام داد.(1)

ص: 120

می توانیم خلاءها را پرکنیم، زیرا آن چیزی که باعث پیروزی است، تجهیزات نیست، بلکه وجود انسان های با ایمان است. هرسلاحی به یک به کارگیرنده ای احتیاج دارد و اگر بکارگیرنده آن سلاح ایمان نداشته باشد، آن سلاح، جز آهن پاره نخواهد بود. ما انگیزه، اراده و تصمیم برای استفاده از سلاح های موجود خود را داریم. با تجهیز امکاناتمان، با سلاح های خود، میدان های جنگ را اداره خواهیم کرد و معتقدیم پیروزی به مردم با ایمان و فداکار متعلق خواهد بود.(1)

یابد. تجهیزات را در حد عالی نگفتم؛ چون ممکن است کشور نتواند تجهیزاتی را که شما امروز لازم دارید، برایتان فراهم کند؛ اما آمادگی و پرداختن به تعمیر و نگهداری و پشتیبانی و اهتمام به خودکفایی و تولید و ابتکار، باید در حد عالی باشد. من به درجه ی خوب و بسیار خوب قانع نمی شوم؛ باید همت کنید و تا درجه ی عالی کارتان را به پیش ببرید، و اعتقاد دارم که به نتیجه هم می رسد. اینکه امام(ره) در وصیت نامه ی سیاسی، الهی خویش به خودکفایی ارتش اشاره کرده بودند و مرقوم فرموده بودند: «امروز چیزهایی را با قیمت ارزان تر می سازند»، در واقع همان گزارشی بود که در آن سال به ایشان دادم و گفتم در زمان طاغوت وقتی می خواستند قطعه یی از تجهیزات ارتش را تعمیر کنند، با هواپیما آن را به کشور سازنده می بردند و پس از تعمیر، به کشور برمی گرداندند؛ ولی امروز همین قطعات داخل ایران ساخته و تعمیر می شود. این گزارش، امام (ره) را تحت تأثیر قرار داد و ایشان این موضوع را در وصیت نامه ی سیاسی، الهی خود آوردند. گزارشی که من به امام دادم، بر اساس شایعات و گفته ها نبود؛ بلکه از روی اطلاع و بر اساس واقعیات ارتش بود که در جریان عمل، به آن رسیده بودم.

این روند را ادامه دهید و تلاش خود را بیشتر کنید. هرکس بگوید این کار شدنی نیست، او را به کوتاهی همت متهم می کنم. هیچ کاری نیست که از انسان ساخته نباشد. انسان نیرومندتر از این حرفهاست و می تواند کارهای نشدنی را شدنی کند. تا آنجا که می توانید، باید با قوّت اراده و تصمیم، نظم و انضباط و آموزش و پشتیبانی و کیفیت تجهیزات و ابزارتان را بالا ببرید؛ مخصوصاً واحدهای مناطق مرزی که باید مسئولان ارتش و نیروی زمینی، به صورت ویژه به آن ها بپردازند و هرگونه ساییدگی را از بین ببرند و آن ها را قابل عرضه کنند، تا هرکس آرایش واحد و کیفیت استقرار یگانها و افراد و ابزارها را دید، بفهمد که فرماندهی قوی و با کیفیت بالایی بر این واحد حکمفرماست. عین همین

ص: 124

مسئله، در تجهیزات هوایی و دریایی مطرح است و البته وزارت دفاع و سازمان صنایع، خوب می توانند در این زمینه مؤثر باشند.(1)

هیچ مشکلی وجود ندارد؛ اما با وجود این، تکیه ی بیشتر باید بر خود، بر ابتکار خود، بر ثروت خود، بر قدرت دستان پُرهنر خود و مغزهای فعال و پُرابتکار خود باشد. در همه ی بخش ها این را یک دستور کلی به حساب بیاورید و بر اساس آن برنامه ریزی کنید. در کنار آن، نگهداری و بازسازی نیروهای انسانی و استخراج سرچشمه های استعداد در آن ها در همه ی بخش ها، سرآمد همه ی کارهاست.(1)

مختلف باشیم.(1)

نیروی انسانی هم همین گونه است. چون همه ی آنچه که گفته شد، به برکت خصالِ انسانی است که بروز می کند و امکان وجود می یابد. اگر یک عدّه آدم های بی ایمان، وابسته و فاسد، در رأس کار و تشکیلاتی باشند، آن تشکیلات نمی تواند حرکت لازم را بکند. این تأکیدی که چه در زمان حیات مبارک امام رضوان الله تعالی علیه و چه بعد از رحلت ایشان همواره بر روی صلاحیت اشخاص بوده است، معنایش این است. کسی خیال نکند بحثِ صلاحیت افراد که می شود، بحث تنگ نظری ها و کوته بینی ها و این قبیل مسائل است. نخیر؛ بحث موجودیّتِ یک تشکیلات است. تشکیلات نیروی هوایی، وقتی موجودیّت پیدا می کند و در جنگ، در سازندگی، در صلح و در سازماندهیِ همه ی اموری که برای یک سازمان و نیروی مسلّح لازم است، پیش می رود که عناصر صالحی رأس و نقاط حسّاس و مراکز مهمِّ آن را در اداره و قبضه ی مدیریّت خود داشته باشند. بدون این، اصل قضایا از بین می رفت. همین نیروی هوایی که در دوران فرماندهیِ صالح، پدافندش آن گونه عمل کرد که در والفجر هشت و کربلای پنج و بقیه ی حماسه های بزرگِ دوران دفاع مقدّس، آن شور و غوغا را در زمین و آسمان به وجود آورد؛ همین نیروی هوایی که آن همه پروازهای موفّق و شجاعت های بزرگ را ارائه کرد و نشان داد، در دوره ای در اوایل کار، در اختیار برخی از افراد بود که ایمان لازم را نداشتند. همین نیروی هوایی، آن روز پا در گل مانده بود و نمی توانست حرکت کند.(1)

سخت ترین جاها، بی دفاع ترین مناطق و بن بست ترین گذرگاه ها، عناصر شجاع، خلبان های شجاع و پشتیبانی های فنّی و همه ی دستگاه عظیم نیروی هوایی که پشت سر آن نوک حمله قرار داشتند به کار می افتادند و مؤثّر و سهیم و دخیل بودند. چنانچه هر یک از این عواملِ ایمان، امید به آینده، شجاعت و تصمیم بر مبارزه نبود، نمی شد. اگر تنبلی و عادت به تکرار بود، نمی شد. سپس که نیروی هوایی در میدان سازندگی وارد شد، باز همین گونه بود. روزی اتّفاق افتاد که کوچک ترین ابزار یدکی تسلیحاتی را، دارندگان جهانی آن از ارتش و نیروهای مسلّح ما دریغ کردند. آن روز پروازها چگونه انجام گرفت؟ هواپیماهای جنگی چگونه به حرکت درآمد؟ اگر پشتیبانی نبود، اگر کار فنّی نبود، اگر کارگاه های سازندگی نبود، اگر حرکتِ حقیقتاً مجاهدت آمیز ساخت و ساز نبود، این همه پرواز، این همه کار، این همه حمله و این همه دفاع و حضور در جاهایی که لازم بود حضور انجام پذیرد، چگونه ممکن بود؟ آنجا هم، باز ایمان وجود داشت، شجاعت وجود داشت. شجاعت در آن میدان هم مهم است. نگویند ما که نمی توانیم. گاهی شجاعتِ ورود در میدان های سازندگی، از شجاعت در میدان جنگ هم بالاتر و سخت تر است. گاهی در این میدان کسانی درمی مانند. توجّه داشته باشید. تذکّرِ امروز به همه ی ما این است. امروز که روز ورود در میدان های سازندگی است؛ چون سازندگی فقط یک جبهه ندارد. ده ها جبهه ی سازندگی در کشور وجود دارد که یکی از مهم ترین آن ها سازندگی ای است که امکان و اقتدارِ دفاع ملی به آن احتیاج دارد؛ یعنی سازندگی در داخل نیروهای مسلّح - اگر کسانی دچار ضعف، تنبلی، بدبینی، ناامیدی و یا احساس عدم ایمان شوند، باز فاجعه به وجود خواهد آمد و باز پیشرفت متوقّف خواهد شد.(1)

ص: 130

ابزارهایی آشنا هستید، در میدان هایی توانایی هایی دارید که ده سال پیش نداشتید. یعنی شما روز به روز جلو رفتید؛ در حالی که به قدر اقتضای این جلو رفتن، شما هواپیمای جدید و جنگنده ی جدید و ابزار جدید نداشتید.(1)

اینجا، جا ندارد، اینجا جای قناعت نیست، اینجا جای افزون طلبی است. آنجایی که پای پیشرفت ملی در کار است، آنجایی که پای رشد یک ملت در کار است و مسأله، مسأله ی حرکت به سمت هدف های والای یک ملت است، توقف، قناعت و به یک حد بسنده کردن، معنا ندارد؛ هر چه می توانید، بالا بروید. این کارها با دو رکن اساسی در نیروی هوایی شکل گرفته است؛ یعنی رکن کارهای فنی و ساخت و تولید و هر چه از این قبیل است، و رکن تربیت خلبان ها و انسان های فداکاری که بتوانند در هنگام لازم، بهترین کار را در بهترین جا، با بهترین روحیه انجام بدهند.

دانشکده ی خلبانی ما، امروز ما را از هر کس دیگری بی نیاز کرده است و بسیاری به ما نیازمندند. ما کمبودی نداریم. کار فنّی ما هم نمونه های فراوانی دارد؛ که نمونه ی نزدیک آن که همه می توانند ببینند کار ساخت و پرداخت و تولید آذرخش است. البته فقط هم آذرخش نیست؛ خیلی کارهای با ارزش در گوشه و کنار، و با امکانات خیلی کم، انجام گرفته است که خیلی ها قدر آن را هم نمی دانند! اهمیت آن در هنگام خودش معلوم خواهد شد. الآن نیروی هوایی دارد این کارها را انجام می دهد؛ این ها ارزش است، این ها برای یک ملت، آبروست؛ این ها برای یک مجموعه، مایه ی افتخار و مباهات است.(1)

متکی به خویش است. امروز عزت واقعی را نیروهای مسلح ما دارند که می توانند ابزارشان را خودشان فراهم کنند.

جنگ برای ما بزرگ ترین تجربه بود - دوران دفاع هشت ساله - آنچه دارید، خوب حفظ کنید، خوب نگهداری کنید؛ و آنچه ندارید، به وجود بیاورید. مادیات یک جور، و معنویات، مهم تر از مادیات است. روحیه ی خوب، عمل خوب، توکل به خدا، ارتباط با خدا، ارتباط با یکدیگر و اهتمام به استحکام سازماندهی در نیروهای مسلح داشته باشید.(1)

برای یک انسان متعهّد بودند. این افتخارات هم در پرونده ی نیروی هوایی ما هست، اما آن کار نیروی هوایی در ابتدای انقلاب، افتخاری جداگانه است؛ افتخاری نه از شیوه ی معمول افتخارات نیروهای نظامی، بلکه افتخار به وسیله ی یک حرکت عظیم انقلابی.(1)

آمادگی برای مجاهدت بود- توانسته است تا امروز نه فقط در مقابل فشارها مقاومت کند، بلکه روز به روز خود را مستحکم تر نماید؛ بعد از این هم همین خواهد بود. ما خود را قوی کرده ایم. تا آن روزی این فشارها ادامه پیدا خواهد کرد که دشمنان مأیوس شوند. یأس آن ها به چیست؟ به این است که احساس کنند روند تحرّک و تقویت خویشتن در جمهوری اسلامی توقّف پذیر نیست. بخشی از این کار بزرگ به عهده ی شماست، بخشی به عهده ی دانشمندان غیر نظامی است، بخشی به عهده ی دانشگاه هاست، بخشی به عهده ی سیاستمداران است؛ آن ها هم می توانند در ایجاد این باور که فشارها را دور یا کم خواهد کرد، نقش ایفا کنند. به هرحال نقش عمده ای به عهده ی شماست.(1)

نیروی هوایی نگاه می کنند.

خودتان را هرچه بیشتر بسازید و پیش ببرید. مثل موجود زنده ای که تمام اجزاء آن در بخش های مختلف و با مسئولیت های مختلف، از جان و روح و تحرک واحدی برخوردار است، در همه ی بخش ها تولید کنید؛ تولید فکر، تولید محصول، تولید ابتکار، تولید ایمان؛ مثل موجودی که در همه ی بخش های بدن او نبض می زند و زندگی محسوس است.آینده متعلق به شماست. ملت ایران راه های دشواری را طی کرده، از گردنه های سختی عبور کرده و بخش بسیار مهمی از راهِ رسیدن به قله را پیموده و به این قله خواهد رسید؛ این سرنوشت قطعی ملتی است که تلاش می کند و می داند چه کار می کند؛ می داند کجا می رود، و حرکت می کند. شما در این زمینه، سهم بسیار مهمی دارید.(1)

بزرگی در این نیرو انجام گرفته است. این راه را باید ادامه بدهید؛ راه تکامل هرگز متوقف شدنی نیست و این بسته به همت شما جوانان در رده های مختلف در نیروی هوایی است. آینده مال شماست؛ کشور متعلق به شماست؛ ارتش و نیروی هوایی متعلق به شما کارکنان ارتش جمهوری اسلامی و نیروی هوایی است؛ و شما پیشرفتتان پیشرفت ملت است، پیشرفت کشور است.

خودتان را نیرومند کنید؛ این نیرومندی فقط هم به ابزار مادی نیست؛ نیروی ایمان، نیروی اراده و عزم راسخ و تصمیم بر پیشرفت؛ این را در خودتان تقویت کنید؛ روز به روز پیش بروید.(1)

شهدای عالیقدر آن، مثل شهید ستاری و شهید بابائی و شهید خضرائی و شهید دوران و دیگران و دیگران در این راه پیش قدم بودند.(1)

چه توانائی هائی دارند و از آن توانائی ها و ظرفیت ها استفاده می کنند؛ والّا انسان نگاه کند، بگوید خب، این که نشد، این را که نداریم، پس هیچی! این نمی شود. کمبودها نباید ما را متوقف کند.

کمبودها بایستی باعث شود که ما بیشتر به خودمان مراجعه کنیم، ظرفیت های تازه ی خودمان را کشف کنیم. مثلاً در دو دهه ی پیش، کی در نیروی هوائی حدس می زد که این نیرو بتواند این همه امکانات برای خودش به وجود بیاورد و تولید کند؟ در بخش های دیگر هم همین جور. در بخش های فضائی ما، در بخش های پزشکی ما، در بخش های داروئی ما، در بخش های گوناگون علمی و فنی ما، تا دو سه دهه ی پیش کی حدس می زد که می شود این کارها را کرد؟ اما رفتند، جوانان ما همت کردند و شد. کارهائی شده است که امروز دشمنان ما هم زبان به اعتراف می گشایند. البته دشمنی می کنند؛ این را وسیله ای قرار می دهند برای سیاست های ایران ستیزی و ایران هراسی و اسلام هراسی و اسلام ستیزی؛ لیکن اعتراف می کنند به اینکه این ها هست.

من می خواهم به شما بگویم؛ شما هم از اینکه کمبودهائی در بخش هایی وجود دارد، مطلقاً پا عقب نکشید؛ بروید سراغ اینکه از ظرفیت های تازه ای استفاده کنید در وجود خودتان، در استعداد خودتان، در ذهن و مغز خودتان، در توان سرپنجه های ماهر خودتان، و آن کمبودها را از طرق دیگری جبران کنید؛ این عملی است، این شدنی است.

ما در بخش هایی از بخش های صنعتی کشور مبتلا شدیم به تحریم. تحریم کنندگان خیال کردند حالا که تحریم کردند، این بخش ها خواهد خوابید؛ اما بعکس شد. تحریم موجب شد که جوانان ما به فکر بیفتند که خودشان آنچه را که دشمن نمی خواهد به ما برسد، تولید کنند. تولید کردند، در مواردی بهترش را تولید کردند؛ کم هزینه تر، سبک تر، کارآمدتر. در نیرو اینجوری حرکت کنید.(1)

ص: 143

کامل انجام بدهند.»(1)

نگهداری ابزارها و وسایل جنگی تکیه کردم؛ حالا هم می خواهم روی این مسئله تکیه کنم. نیروی دریایی، به خصوص در این مورد، احتیاج به فعالیت مضاعف و فوق برنامه دارد. ما البته هر چه توان و قدرتمان باشد، سعی خواهیم کرد که تجهیزات نیروی دریایی را تا حد ممکن به شکل مدرن و کارآمد و مورد نیاز نزدیک کنیم. اما فکر و نظر شما باید این باشد که با شرایط موجود و با وضع موجود، خودتان را بسازید و وظایفتان را انجام دهید و این امکان پذیر است.(1)

ما با سرانگشتِ معجزه گر خود وسائل پیچیده نظامی را تعمیر و بازسازی می کنند. ما امروز از تجهیزاتی استفاده می کنیم که دنیا انتظار ندارد مورد استفاده قرار گیرد و این به برکت انقلاب اسلامی است.(1)

علتش معلوم بود؛ از بالا کسانی می خواستند معامله بکنند و این معامله برایشان مایة سود بود و آن معاملات برایشان ایجاب می کرد که زودتر از رده خارج شود.

خیلی از چیزها که شما دیدید از رده خارج های ما در جنگ چقدر بدرد ما خورد. ما سلاح هایی داشتیم که از رده خارج شده بود، برای ما در جنگ تعیین کننده شد و تجهیزات و امکانات فراوان امروز، روزی که از هر ذره و قطرة موجودی باید به حد اعلاء استفاده کرد. نگوییم حالا که جنگ تمام شد مسئلة تعمیر و نگهداری فراموش شود.(1)

برسانید. امروز هم بگذار ندهند؛ چه اهمیتی دارد؟ اما علی رغم وجود آن سیاست ها، کسانی که چشمشان دنبال پول و معامله است، در دنیا زیادند. آن ها خیال می کنند که تحریم تسلیحاتی و ... مؤثّر واقع می شود؛ خیر. ما در وسط جنگ و تحریم اقتصادی، چیزهای ممنوع و مُحرّم و آن میوه های- به خیال آن ها بهشتی را از جاهای فراوانی به دست می آوردیم و امروز هم به دست می آوریم. گیرم که نتوانیم به دست آوریم، آن ها را می سازیم؛ لیکن با توجّه به تضییقاتی که در این زمینه وجود دارد، آنچه را که داریم باید قدر بدانیم.

باید از تجهیزات و جنگنده ها و دیگر وسایل موجود- حتّی یک تفنگ معمولی نگهداری کنیم. تفریط و اسراف در سرمایه های ارتش، ممنوع و حرام شرعی است. هیچ کس حق ندارد این تفریط را بکند؛ همچنان که تفریط نیروهای انسانی نیز همین گونه است. شما حق ندارید عناصر کارآمد را معطّل بگذارید.

کار شایسته و خوب باید از انسان های کارآمد دریافت شود. باید این گردونه به طور دائم حرکت کند. این چیزها را در نظر داشته باشید و مهم تر اینکه به پشتیبان و تضمین کننده ی موفّقیت همه ی این ها که روح ایمان است، توجّه کنید.(1)

فرمانده معین کند، راه و چاه نشان بدهد، و به میل خود آن مقداری که لازم می داند، معلومات بدهد! یک سر سوزن بالاتر از آن را اجازه ندهد که پیش برود؛ چون بالاخره بیگانه از آن استفاده می کند! انسان های جوانمرد و رادمرد، این را نمی پسندند.

وضع امروز، شرافتمندانه است. امروز افسر نیروی هوایی، با شرف است؛ برای خودش، برای کشور و برای اهداف مورد علاقه اش تلاش می کند. آن روز افسر باشرف نیروی هوایی، برای اینکه این گونه حرکت بکند، میدانی نداشت! یک عده انسان هایی هم که برخوردار از این موهبت بزرگ نبودند، در رأس کار قرار داشتند! لذا بحمدالله هر روز که می گذرد، ما می بینیم که نیروی هوایی کارهای برجسته یی انجام می دهد؛ که امروز آقای سرتیپ بقایی، مقداری از این ها را گفتند. البته من هم گزارش ها متعددی دارم و از آنچه اتفاق افتاده است، تقریباً به طور دقیق مطلعم.(1)

پژوهش، در کشور وجود نداشت. در آن شرایط، شما توقّع دارید که ملت ایران پیشرفتی کرده باشد؟(1)

ص: 152

ص: 154

اراده و تصمیم، نظم و انضباط و آموزش و پشتیبانی و کیفیت تجهیزات و ابزارتان را بالا ببرید؛ مخصوصاً واحدهای مناطق مرزی که باید مسئولان ارتش و نیروی زمینی، به صورت ویژه به آن ها بپردازند و هرگونه ساییدگی را از بین ببرند و آن ها را قابل عرضه کنند، تا هرکس آرایش واحد و کیفیت استقرار یگان ها و افراد و ابزارها را دید، بفهمد که فرماندهی قوی و با کیفیت بالایی بر این واحد حکم فرماست. عین همین مسئله، در تجهیزات هوایی و دریایی مطرح است و البته وزارت دفاع و سازمان صنایع، خوب می توانند در این زمینه مؤثر باشند.(1)

برعهده گرفته و شریک شده اند.ملت عزیز ما باید حس کند که نیروهای مسلح نه فقط در دوران جنگ، بلکه در دوران بازسازی هم می توانند پیشگام و پیش قدم باشند.

البته مسأله ی اول در نیروهای مسلح، حفظ آمادگی های رزمی و متراکم کردن هرچه بیشتر آموزش، انضباط، توانایی های گوناگون و نوسازی در درون سازمان نیروهای مسلح، و در درجه ی بعد در سطح کشور است.(1)

باشد. کما اینکه الآن، بحمدالله، خبرهایش داده شد. وسایل زرهی بسازید. کارهای مهم تری هم در نیروی هوایی انجام شده است که در وقتِ خود، رسماً گفته خواهد شد. بروید به سراغ کارها و سازندگی های بزرگ و بدانید که می توانید. مبادا خیال کنید که نمی توانید. شما می توانید همه ی ابزارهای لازم برای جنگ را داشته باشید. البته برخی وسائل و ابزار لوکس را، اگر هم نداشتید مهم نیست. واقعاً برخی ابزارهای نظامی، فقط جنبه ی زینتی دارند. مثلاً جواهرنشان کردن یک اسلحه ی کمری. بعضی از روش های فناوری و صنعت جدید و کارهای جدید، از این قبیل و در این ردیف است. آن ابزارهایی را که لازم است، سعی کنید خودتان فراهم کنید. از این فوری تر آن است که آنچه را که خودتان دارید، خوب حفظ کنید. این، سفارشِ همیشگیِ من به شما برادران عزیز است. مبادا بگذارید که ضایع شود و از بین برود.(1)

برای کارایی یک سازمان مسلّح، در حدِّ اعلی عمل کنید و پایبند بمانید. این شرایط، شامل آموزش، انضباط، سازمان دهی مستحکم، نگهداری، تعمیر، سازندگی، تولید، هوشیاری، آمادگی به کار و برتر از همه تقوا و پرهیزگاری می شود. عمل به این شرایط از وظایف شماست. من این ویژگی ها را از شما می خواهم و ملت ایران هم این ویژگی ها را از شما می طلبد. تا به امروز در این راه بودید، باز هم باشید. روز به روز ارزش ها را در خود تقویت کنید. هنگامی که این ارزش های والا را در خود و در سازمان و افراد تحت فرماندهی تان به طور کامل به وجود آوردید، فروتنی و تواضع را در خود بیشتر و بیشتر کنید. در مقابل خدای متعال، خاضع و در مقابل بندگان خدا فروتن باشید.(1)

بهره می گیرد. عزیزانِ من! این نکات را به گوش بگیرید! کار را- به فضل پروردگار- با قدرت به پیش ببرید. روز به روز بر کیفیّت خودتان بیفزایید و بدانید: هرکس که برای کیفیّت ارتش یا سایر نیروهای مسلّح تلاش کند، حرکت انقلابی و حسنه انجام داده است. هرکس هم در جهت از دست رفتن کیفیّت در ارتش یا دیگر نیروهای مسلّح تلاش کند، به سود دشمن کار کرده و دل او را شاد نموده است.(1)

نوآوری می کنند، به این سبب است که روند علمی شان به این حرکت وادارشان کرده و بعد کار برایشان روان شده است. وانگهی، پول و استعمار دنیا را پشت سر خود دارند.

امروز غربی ها به وسیله ی علم، خودشان را بر دنیا مسلّط کرده اند. برای آن ها انگیزه وجود دارد. کشورهای از لحاظ علمی عقب نگه داشته شده هم برای پیشرفت و حرکت، باید در خود انگیزه ایجاد کنند. یکی از عوامل ایجاد انگیزه این است که راه ها بسته باشد. خدا را شکر می کنیم که راه ها کاملًا باز نیست و در جاهایی بسته است.

ولی از این بالاتر، «استقلال فرهنگی» است: فرهنگِ استقلال، اعتقاد به استقلال و ایمان. مهم این است که

با هر نوع وابستگی مقابله شود. یک ملت به این نقطه که رسید، دیگر هیچ مشکلی ندارد.(1)

سازمان های نیروهای مسلح را - که در کشور ما سازمان های نظامی ارتش، سپاه پاسداران، نیروی انتظامی و در کنار آن ها هم بسیج عظیم مردمی هست - زیاد کنید؛ این مایه ی قدرت است. بزرگ ترین ابزار اقتدار نیروهای مسلح، همین وحدت است. سازمان ها با مرزهای مشخص - مرزهای بین سازمان ها، مرزهای ناشکستنی است - اما با پیوستگی مطلق به یکدیگر و با ارتباط معنوی و برادرانه باشند. مجموع نیروهای مسلح در کشور، هرچه بتواند روحیات و سازماندهی، ابزار و امکانات رزمی، تواناییهای گوناگون و تجارب خود را بیشتر کند، برای اینکه ملت، اقتدار حقیقی داشته باشد، بهتر و لازمتر است.(1)

باید به عاقبت کار، امیدوارانه و واقع بینانه نگاه کرد که یک نگاه واقع بینانه، امید به انسان خواهد بخشید. این دشمن است که می خواهد شما را مأیوس کند. هر بخشی از بخش های کشور وظیفه یی دارند؛ نیروهای مسلّح، ارتش جمهوری اسلامی، نیروی هوایی، وظایف ویژه ی خودشان را دارند؛ باید این وظایف را با دقت و با پیگیری و اهتمام انجام دهند. (1)

این کشور است. هرچه می توانید جوانان نیروهای مسلح! خودتان را بیشتر با دانش، با عمل، با تقوا و پرهیزگاری و پاک دامنی مجهز کنید. بدانید خدا با شماست و إن شاء اللَّه دعای حضرت بقیه اللَّه (ارواحنا فداه) پشتیبان شماست.(1)

باور را پیدا کنیم- همین طور که حالا بعضی از آقایان فرمودند- که می توانیم. بدانیم که وقتی حرکت انجام گرفت، امید رسیدن به موفقیت وجود دارد و چهارم اینکه در این حرکت، تنبلی و تن آسایی و محول کردن کار به یکدیگر جایز نیست؛ حرکتِ جهادگونه باید کرد. جهاد فقط در میدان جنگ نیست، در میدان علم هم مثل بقیه ی میادین زندگی، جهاد لازم است. جهاد یعنی تلاش بی وقفه، همراه با خطرپذیری- در حد معقول البته- و پیشرفت و امید به آینده.(1)

نمی کردیم، باور نمی کردیم. در همه جاها همین جور است، در ارتش هم همین جور است.(1)

میداد، دستور میداد و کسانی خودشان را موظف میدانستند که این دستور را اجرا کنند. در این منطقه، سالهای متمادی بر این منوال گذشت.

امروز همه چیز عوض شده است. ساحل ممتد و طولانیِ متعلق به ایران عزیز، امروز در اختیار دولتی مستقل و ملتی سرافراز و بیدار است؛ ملتی که به خدای متعال متکی است؛ نیروی خود را میشناسد و به آن می بالد و اراده ی خود را بر اراده ی تحکم آمیز هر قدرت سیاسی و نظامی تحمیل میکند و کسانی را که میخواهند با تحکم بر ملتها حاکمیت کنند، مجبور به عقب نشینی میکند.(1)

ص: 173

ص: 174

ص: 176

از اوّلِ انقلاب- بخصوص در دوران دفاع مقدّس- بازسازی شگفت آور و پرشکوهِ ارتشِ جمهوریِ اسلامیِ ایران؛ ایجاد و تأسیس اعجاب انگیز سپاه پاسداران انقلاب اسلامی؛ حرکت عظیمِ کم نظیر یا بی نظیرِ ایجاد بسیج عمومیِ مردمی و به کار گرفتن نیروهای مؤمن و بازوان توانا در بخش های مختلف، از معجزات نظام جمهوری اسلامی است و اقتدار نظام را نشان می دهد. امروز عرصه ی دیگری است تا ارتش جمهوری اسلامی ایران با حضور خود، با قدرت خود، با مهارت خود، با سازماندهی مستحکم خود، با همکاری نیروی زمینی و نیروی هوایی و با به کارگیری ابزارهای پیچیده و بسیار کارآمد و فرماندهی های مدبّرانه، بتواند سازندگی نظام جمهوری اسلامی ایران را در این بخش عظیم، یک بار دیگر نشان دهد و ثابت کند.(1)

داریم، به همین خاطر پیش آمد، و الّا ایران نمی توانست سلاح سبک کوچک هم تولید کند. امروز ایران سلاح های پیچیده را هم تولید می کند و می تواند تولید کند. این، به برکت همین بستن درها و قطع رابطه ها پیش آمد. به برکت این پیش آمد که ملت ایران و نیروهای سازنده و کارآمد، احساس کردند که باید به خودشان مراجعه کنند. اگر یک روز این احساس در جوانب دیگر هم پیش آید، روز عید ماست. ما از این هیچ نگرانی نداریم.(1)

محاصره ی اقتصادی! ما در همین دوره ی محاصره ی اقتصادی بوده که این همه امکانات را به دست آوردیم. در سخت ترین دوره های محاصره ی اقتصادی جوان های ما توانستند سلاح هایی را بسازند که در همه ی دنیا آن سلاح ها را غیر از امریکایی ها و یکی دو دولتِ عزیز کرده ی امریکا هیچ کس نداشت. همین موشک ضد تانک «تاو» را جوان های ما در چه شرایطی ساختند؟ همه ی درها رویشان بسته بود، اما ساختند. همین پیشرفت های علمی یی که امروز شما ملاحظه می کنید دارد بروز می کند، بنده از سال های متمادی می گفتم جوان های ما دارند کارهای بزرگی می کنند، که الآن یکی پس از دیگری در بخش های مختلف دارد بروز می کند. البته موضوع انرژی هسته یی اش به خاطر حساسیت دنیا روی آن، برجسته و شاخص شده؛ و الّا در ردیف این کار، کارهای دیگری که در بخش های گوناگون انجام گرفته، واقعاً اهمیتش کمتر از این کار نیست؛ منتها جنبه ی نظامی و دفاعی ندارد. این ها همه در شرایط محاصره ی اقتصادی بوده، در شرایط فشار سیاسی و اقتصادی بوده، در شرایط بدحسابی و سخت گیری دولت هایی که حتّی با ما رابطه ی اقتصادی هم داشتند، لیکن بدجنسی و ناخن خشکی و بدحسابی می کردند، بوده؛ ولی ما توانستیم. این، ظرفیت خیلی بزرگی برای یک ملت است که می تواند. این ظرفیت را جوان های ما باید بشناسند.(1)

می کردند که باید تغییر کند- اجازه نمی دادند که این قطعه ی مرکب- قطعه ی مرکب خودش متشکل از بیست، سی یا پنجاه قطعه است- باز بشود و آن قطعات ریز دیده شود؛ یعنی صنعتگران و همافران و افسران فنی ما که در نیروی هوایی بودند، اجازه ی این کار را نداشتند. یکی، دو مرتبه این کار را کردند، آن همافر و افسر ذی ربط را از طرف دادگاه نظامی رژیم محاکمه کردند که شما به چه مجوّزی مثلاً این بخش از هواپیمای اف چهارده یا اف چهار را باز کردید؟ باید همان قطعه را سربسته و دربسته تحویل مستشار امریکایی می دادند، او این را سوار هواپیما می کرد و به امریکا می برد و قطعه ی جایگزینش را می آورد؛ یعنی اجازه ی اطلاع از این را هم که این قطعه از چند جزء تشکیل شده و کجایش خراب شده، نمی دادند. حالا ما از آنجا به اینجا رسیدیم که جنگنده ی ایرانی در آسمان پرواز کرد! همه تان این را در تلویزیون دیدید. البته این در واقع نسل چندم است. اولین هواپیمای جنگنده که ساخت ایرانی بود، در حدود هشت، نه سال قبل از این در یک مانور نظامی- به پرواز درآمد که بنده آنجا خودم شاهد و ناظر بودم- بعد این تقویت و تکمیل شد؛ حالا این درآمده است؛ یعنی می توانند این را به تولید انبوه برسانند؛ یعنی اگر برای کشور صرفه ی اقتصادی داشته باشد، قابل این هست که به تولید انبوه برسد. این فاصله ها، فاصله های دهشت آور است؛ یعنی فاصله ها بسیار فاصله های عمیقی است که در این مدت به برکت پیگیری و کوشش، طی شده است. بنابراین شتاب خوب است؛ منتها این شتاب بایستی حفظ شود. این چیزی که شما جوان های آگاه و هوشمند و مستعد باید بدانید، این است که این شتاب را بایستی همچنان حفظ کرد. مسئولان هم البته به این مسئله اهتمام دارند و بنا هم بر همین است که این چیزها دنبال شود.(1)

ص: 181

میدان عمل بیاورد. البته آدم مؤمن، خوب می داند که این نیروها در قبضه ی قدرت الهی است؛ لذا اعتماد به نفس، اعتماد به خود است. اما با توکل به خدا یکی است. اعتماد به نفس با توکّل به خدا یکی است. این را شما امروز دارید؛ نیروهای مسلّح ما این را دارند این از همه چیز مهم تر است، فرق است بین آن مجموعه ای که از خودش ناامید است و خیال می کند که باید به او یک آمپولی تزریق کنند که بتوانند راه برود با آن مجموعه ای که معتقد است و همّت می کند و انجام می دهد و کار را ادامه می دهد. به کلّی در عمل با هم متفاوت هستند. شما امروز این را دارید این را نگه دارید و تقویت کنید. این را به زیر مجموعه منتقل کنید.(1)

فقیر بودیم؛ اما امروز از این جهت توانائی زیادی داریم. جوانان ما کارخانه های پیچیده را می سازند، کارهای پیچیده ی علمی و فناوری را انجام می دهند، نیاز کشور را برآورده می کنند، به کشورهای دیگر هم به عنوان مستشار و به عنوان کسانی که تجارت علم و فناوری می کنند، کمک می رسانند. در این جهت، کشور وضعیت شاخصی پیدا کرده است؛ این پیشرفت کمی نیست. یک روزی جوان های ما حتّی گلوله ی آر. پی. جی را نمی توانستند پرتاب کنند و نمی شناختند؛ امروز همان جوان ها موشک پرتابگر ماهواره می فرستند که چشم دانشمندان جهان را به خود جلب می کند، همه را متوجه می کند. یک روزی ما برای استفاده ی از نیروگاه هائی که در کشور داشتیم، احتیاج به متخصص داشتیم؛ امروز جوانان کشور ما خودشان آن چنان در صنعت پیشرفت کردند که پالایشگاه، نیروگاه و امکانات گوناگون را خودشان می سازند و تولید می کنند. یک روزی در زمینه ی مسائل زیست شناسی، کشور دچار فقر مطلق بود؛ امروز به پیشرفت در دانش های زیستی، از جمله همین مسئله ی سلول های بنیادی که بسیار در دنیا چیز مهمی است، دست پیدا کرده است. امروز این امکانات در کشور وجود دارد. این ها همه زیرساخت هایی است که پیشرفت های آینده بر اساس این زیرساخت ها آسان می شود.(1)

نظام جمهوری اسلامی است، راست است؛ درست است. ما در دوران سی ساله ی جمهوری اسلامی از صفر شروع کردیم و به جاهای بسیار پیشرفته ای رسیدیم، ولی قانع نیستیم به آنچه رسیدیم. اما آنچه رسیدیم، قابل مقایسه نیست با آن نقطه ای که در آن قرار داشتیم. من از روز اول در نیروهای مسلح حضور داشتم؛ ارتش را، وزارت دفاع را، امکانات را، سپاه را، نیروهای انتظامی را با همه ی محتواشان، با همه ی ظرفیتشان، از نزدیک لمس کرده ام. امروز شما جوانان عزیز در قله ای قرار دارید که آن روز حتّی با اشاره ی انگشت هم نمی شد آن را نشان داد و هیچ کس باور نمی کرد. اقتدار علمی، اقتدار تسلیحاتی، خودباوری، اعتماد به نفس، انسجام، پیشرفت، در بخش های مختلف. این قسمت از حرف دشمن راست است. اما قسمت دروغ این حرف، آن چیزی است که او برای پروژه ی ایران هراسی آن را مطرح می کند. این اقتدار ملی عظیم جمهوری اسلامی برای هیچ کس تهدید نیست. برای همسایگان تهدید نیست؛ این یک فرصت است. بله، برای زورگویان عالم تهدید است، برای سیطره جویان عالم و مداخله گران در کار ملت ها تهدید است، برای کسانی که یک روز از منابع عظیمِ طبیعی و انسانی این ملت بیشترین سوءاستفاده را کردند و لگد به حیثیت و شخصیت این ملت زدند و هنوز در آرزوی بازگشت آن روزهای بازنگشتنی هستند، تهدید است؛ اما برای ملت ها تهدید نیست. رزمایش های ما تهدید نیست، موشک های ما تهدید نیست. هواپیما می سازیم، ناو می سازیم، جوانان برومندی مثل شما را به میدان می آوریم؛ هیچ کدام از این ها تهدید نیست. این، نشان دهنده ی این است که یک ملت می تواند ببالد؛ آن وقتی که به خود اعتماد داشته باشد و به خدای خود توکل کند و دل را از ایمان سرشار کند. این، مشوق ملت های دیگر است. ملت های دیگر بدانند و ببینند که اگر عزت می خواهند، این عزت پیش آمریکا نیست، در وابستگی به قدرت ها نیست، در خرج کردن و پول دادن به کیسه ی سازندگان تسلیحاتی دنیا و

ص: 185

دریوزگی تسلیحات آن ها نیست، در جوشش از درون، در اعتماد به نفس ملی، در توکل به خدا و پیشرفت در این هاست.(1)

بیشتر از آن چیزی است که ناو جماران به ما دارد نشان می دهد و آن را در مقابل ما مجسم می کند. با اینکه برای این کار خیلی زحمت کشیده شده و این زحمات خیلی ارزش دارد- به کار بردن هوش و استعداد و توانائی و کار شبانه روزی و ... در عین حال این کار در مقابل آنچه که شما امروز همت بر آن می گمارید که انجام دهید، کار بزرگی نیست؛ کارهای آینده ی شما مهم تر است. یقیناً موج 2 از این برتر، و موج 3 و 4 از این ها بهتر خواهد شد؛ شاید با یک ابعاد کیفی بسیار با ارزش تری، که قطعاً همین جور خواهد بود. خوب، اولاً لازم است من تشکر کنم. امروز تجربه های شما انباشته است، متراکم است؛ می توانید از این تجربه ها استفاده کنید. به هر حال با اینکه زمان طولانی شده، اما همین طور که گفتم، امروز برای من یک روز بسیار خرسندکننده و روز مبارکی است که دارم نتیجه ی تلاش شما و زحمات شما را می بینم.(1)

مخالفین جمهوری اسلامی، دشمنان جمهوری اسلامی هم نمی توانند منکر آن بشوند.(1)

کنید. دفاع از میهن و مرزها و ملت و نظام اسلامی و اسلام، مأموریت بسیار بزرگ و شرافتمندانه یی است؛ چیز کمی نیست؛ و امروز شما این افتخار را دارید.(1)

من البته مثال های زیادی برای این دارم. بعضی از مثال ها ممکن است برای شما محسوس نباشد؛ چون آنچه را که ممکن است من به عنوان آمار ذکر کنم، شما از آن اطلاعی ندارید، لذا محسوس نیست. اما حالا همین چیزهایی که محسوس است و مشاهده می شود، مثل همین تحقیقات مربوط به انرژی هسته ای؛ این، به دست آمده از آن نقطه ای است که ما حرکتمان را از آن نقطه شروع کردیم. فاصله اش، یک فاصله ی دهشت آور است؛ ولی این کار انجام گرفت. در بحث مسایل زیست شناسی، همین مسئله ی سلول های بنیادی و در بحث تولیدات نظامی، تحقیقات گوناگونی که در این زمینه انجام گرفته، همین مسئله است که عرض کردم. چون شما از آنچه که اتفاق افتاده، اطلاعی ندارید، جزء معلومات عمومی و اطلاعات عمومی نیست، لذا بیان آن برای شما خیلی محسوس نخواهد بود.(1)

ملّت ها و کشورها زور می گویند. در میان این توفان های سهمگین، یک ملّت صلح جو و معتقد به تکریم انسان، باید چه کار کند؟ آیا می توان اقتدار نظامی و توانایی دفاع از خود را برای یک ملّت نادیده گرفت؟ با این منطق و از این دیدگاه است که نیروهای مسلّح جمهوری اسلامی ایران - ارتش، سپاه، نیروهای بسیج و نیروی انتظامی - هر کدام در جای خود و در محدوده ی وظایف خود باید احساس کنند که به کار مقدّسی سرگرم اند. این یک وظیفه ی مقدس است. امروز اشتغال در نیروهای مسلّح، صرفاً یک راه برای کسب درآمد و زندگی کردن نیست؛ یک مشغولیت نیست؛ بلکه یک انجام تکلیف است؛ تکلیفی که خود انسانی و قضاوت انسان های با انصاف، حتمیت و الزام آور بودن آن را تصدیق می کند.(1)

که انسان هیچ تصورش را نمی کرد و گمانش را نداشت؛ امّا می بینیم شد و می شود.(1)

آن ها را به دلایلی می خواست- با دلایل استعماری و قدرت طلبانه- که طراحان سیاستمدار غرب، آن ها را طراحی کرده بودند؛ برخی نقاط را در کشور ما برجسته می کردند؛ همین نقاط مورد توجه دستگاه های اداره کننده ی کشور قرار می گرفت و لا غیر. سال های متمادی گذشته این طور بود. انقلاب، همه ی وجدان های این مردم را تکان داد، ماها را بیدار کرد، متوجه هویت خودمان کرد، توانایی های خودمان را به ما نشان داد و «ما می توانیم» را شعار ما قرار داد. ما هم وارد شدیم و تجربه کردیم؛ دیدیم بله، می توانیم؛ لذا امروز استقلال فرهنگی در این کشور، روز به روز در حال پیشرفت است و خودباوری فرهنگی بیشتر می شود. اصرار ما هم همین است که این کار بشود و شما جوان ها به این توجه کنید و هر حرکتی را که مشاهده می کنید با این روحیه ی استغنای فرهنگی و استقلال فرهنگی معارضه دارد، با چشم بدبینی به آن نگاه کنید و بدانید که هدایت شده است.(1)

می داند که باید هزینه بپردازد؛ بدون پرداختن هزینه نمی شود به اوج رفت. این هزینه را پرداختیم، اما به توفیق الهی پیش رفتیم.(1)

ویران می کرد و در داخل کشور به وسیله ی رژیم طاغوت در طول سال های متمادی بنا گذاشته شده بود، ویران کرد؛ پایه های جدیدی ساخت که هویت جدیدی برای کشور به وجود آورد.(1)

پا شدم رفتم پیش آن ها. مرحوم فکوری بود، مرحوم فلاحی بود- این هائی که یادم است- دو سه نفر دیگر هم بودند. نشستیم، گفتیم: کارتان چیست؟ گفتند: ببینید آقا! - یک کاغذی در آوردند. این کاغذ را من عیناً الآن دارم توی یادداشت ها نگه داشته ام که خط آن برادران عزیز ما بود- هواپیماهای ما این هاست؛ مثلاً اف 5، اف 4، نمی دانم سی 130، چی، چی، انواع هواپیماهای نظامیِ ترابری و جنگی؛ هفت هشت ده نوع نوشته بودند. بعد نوشته بودند از این نوع هواپیما، مثلاً ما ده تا آماده ی به کار داریم که تا فلان روز آمادگی اش تمام می شود. این ها قطعه های زود تعویض دارند- در هواپیماها قطعه هائی هست که در هر بار پرواز یا دو بار پرواز باید عوض بشود- می گفتند ما این قطعه ها را نداریم. بنابراین مثلاً تا ظرف پنج روز یا ده روز این نوع هواپیما پایان می پذیرد؛ دیگر کأنه نداریم. تا دوازده روز این نوعِ دیگر تمام می شود؛ تا چهارده پانزده روز، این نوع دیگر تمام می شود. بیشترینش سی 130 بود. همین سی- صدوسی هائی که حالا هم هست که حدود سی روز یا سی و یک روز گفتند که برای این ها امکان پرواز وجود دارد.

یعنی جمهوری اسلامی بعد از سی و یک روز، مطلقاً وسیله ی پرنده ی هوائی نظامی- چه نظامی جنگی، چه نظامی پشتیبانی و ترابری- دیگر نخواهد داشت؛ خلاص! گفتند: آقا! وضع جنگ ما این است؛ شما بروید به امام بگویید. من هم از شما چه پنهان، توی دلم یک قدری حقیقتاً خالی شد! گفتیم عجب، واقعاً هواپیما نباشد، چه کار کنیم! او دارد با هواپیماهای روسی مرتباً می آید. حالا خلبان هایش عرضه ی خلبان های ما را نداشتند، اما حجم کار زیاد بود. همین طور پشت سر هم می آمدند؛ انواع کلاس های گوناگون می گذاشتن.گفتم خیلی خوب. کاغذ را گرفتم، بردم خدمت امام، جماران؛ گفتم: آقا! این آقایان فرماندهان ما هستند و ما داروندار نظامیمان دست این هاست. این ها این جوری می گویند؛ می گویند ما هواپیماهای جنگیمان تا حد اکثر مثلاً پانزده شانزده روز دیگر دوام

ص: 198

دارد و آخرین هواپیمایمان که هواپیمای سی 130 است و ترابری است، تا سی روز و سی و سه روز دیگر بیشتر دوام ندارد. بعدش، دیگر ما مطلقاً هواپیما نداریم. امام نگاهی کردند، گفتند- حالا نقل به مضمون می کنم، عین عبارت ایشان یادم نیست؛ احتمالاً جائی عین عبارات ایشان را نوشته باشم- این حرف ها چیست! شما بگویید بروند بجنگند، خدا می رساند، درست می کند، هیچ طور نمی شود.

منطقاً حرف امام برای من قانع کننده نبود؛ چون امام که متخصص هواپیما نبود؛ اما به حقانیت امام و روشنائی دل او و حمایت خدا از او اعتقاد داشتم، می دانستم که خدای متعال این مرد را برای یک کار بزرگ برانگیخته و او را وانخواهد گذاشت. این را عقیده داشتم؛ لذا دلم قرص شد، آمدم به این ها- حالا همان روز یا فردایش، یادم نیست- گفتم امام فرمودند که بروید همین ها را هرچی می توانید تعمیر کنید، درست کنید و اقدام کنید.

همان هواپیماهای اف 5 و اف 4 و اف 14 و این هائی که قرار بود بعد از پنج شش روز بکلی از کار بیفتد، هنوز دارد تو نیرو هوائی ما کار می کند! بیست و نُه سال از سال 59 می گذرد، هنوز دارند کار می کنند! البته تعدادی از آن ها توی جنگ آسیب دیدند، ساقط شدند، تیر خوردند، بعضیشان از رده خارج شدند، اما از این طرف هم در قبال این ریزش، رویشی وجود داشت؛ مهندسین ما در دستگاه های ذی ربط توانستند قطعات درست کنند، خلأها را پر کنند و بعضی از قطعات را علی رغم تحریم، به کوری چشم آن تحریم کننده ها، از راه هائی وارد کنند و هواپیماها را سرپا نگه دارند. علاوه بر این ها، از آن ها یاد بگیرند و دو نوع هواپیمای جنگی خودشان بسازند.

الآن شما می دانید که در نیروی هوائی ما، دو نوع هواپیمای جنگی- البته عین آن هواپیماهای قبلیِ خود ما نیست، اما بالاخره از آن ها استفاده کردند. مهندس است دیگر، نگاه می کند به کاری، تجربه می اندوزد،

ص: 199

خودش طراحی می کند- هواپیمای دو کابینه ی برای آموزش و یک کابینه ی برای تهاجم نظامی، ساخته شده است. علاوه بر اینکه همان هایی هم که داشتیم، هنوز داریم و توی دستگاه های ما هست.

این، توکل به خداست؛ این، صدق وعده ی خداست. وقتی خدای متعال با تأکید فراوان و چندجانبه می فرماید: «و لینصرنّ اللَّه من ینصره»؛ بی گمان، بی تردید، حتماً و یقیناً خدای متعال نصرت می کند، یاری می کند کسانی را که او را، یعنی دین او را یاری کنند- وقتی خدا این را می گوید- من و شما هم می دانیم که داریم از دین خدا حمایت می کنیم، یاریِ دین خدا می کنیم. بنابراین، خاطرجمع باشید که خدا نصرت خواهد کرد.(1)

ص: 200

ص: 202

دلال ها و دولت ها نبریم و به آن ها اظهار نیاز نکنیم.(1)

*

آتش مقدس خودکفایی را برافروزید. در بخش آموزش، یک حرکت عظیم آموزشی را شروع کنید و در میان ارتش های منطقه، جایگاه یک ارتش ماهر و متخصص را هم چنان حفظ کنید. نه بخاطر تظاهر، بلکه برای انجام وظیفه حساسی که بر عهده شماست.(2)

*

امیدوارم با یاری برادران مؤمن ارتشی در تمامی رده ها، با رسیدن به خودکفایی در ارتش، گامی بسیار بزرگ در راه استقلال واقعی این نظام برداشته شود.(3)

*

این نکته استغناء و خودکفایی را هم فراموش نکنید.(4)

*

امروز ارتش، ارتشی است که به سمت خودکفایی و استقلال می رود. ابزار پیچیده می سازد. به سمت ساختن ابزارهای پیچیده تر پیش می رود.(5)

*

این خصوصیاتی است که در ارتش جمهوری اسلامی، امروز هست و ارتش را به سمت یک ارتشی ایده آل دارد پیش می برد. هم شما ملت ایران البته بیشتر بدانید که ارتش شما یک ارتش مردمی و اسلامی است و قدر آن را بدانید که البته می دانید. هم شما ارتشی ها بدانید که بحمدالله تحول پیدا کردید و بدانید که برای رسیدن به نقطه مطلوب و ایده آل

ص: 204

هنوز راه طولانی ای در پیش دارید. (1)

*

اعتقاد من بر این است که استعداد شما جوانان این مملکت می تواند جای خالی متخصصین خارجی پرخرج و پرمنت را پرکند. (2)

*

باید از شعار به درک عمیق رسید و با یک باور عمیق قبول کرد که باید برای «ماندن» و «بودن» خودکفا شد. اگر احساس خودکفایی در ما وجود نداشته باشد، پوسیده خواهیم شد.(3)

*

جهاد خودکفایی در نیروهای سه گانه و صنایع دفاع ملی که اکنون مسئول تولید قطعات مجهز است متکی به غیر نیست، زیرا انقلاب ما بخاطر خصلت ضد استکباری خود، دشمن دارد و ملتی که دشمن دارد باید بتواند از خود دفاع کند.(4)

*

کاری که امروز ما درصدد انجام دادن آن هستیم یعنی (رساندن جامعه مان به مرز خودکفایی) گامی است برای بازگشت به یک جامعه اسلامی و انسانی که ما خودمان را از این و آن بی نیاز کنیم و دست نیاز به طرف دیگران دراز ننماییم.(5)

*

لازم است نیروهای مسلح را تقویت کنیم؛ تقویت با ابزار مدرن و پیشرفته، تقویت با نگهداری و خودکفایی، تقویت با سازندگی ها در درون نیروهای نظامی و سازمان صنایع دفاع، تقویت با دانش کاری که

ص: 205

شما در اینجا می کنید تقویت با تجربه و آزمایش و تمرین دایمی و مستمر، تقویت با ایمان که پشتوانه ی همه ی آن هاست.(1)

این (خودکفایی) کاری است حیاتی و فوری که باید در آن تمام خصوصیات یک جهاد اسلامی مورد ملاحظه قرار گیرد. .(1)

*

جهاد خودکفایی در ارتش چون اصل انقلاب، امری اجتناب ناپذیر و قطع ناشدنی است.(2)

*

خود استقلال و خوداتکایی در یک کشور، قدرت سیاسی می دهد.(3)

*

از جمله اولین کارهایی که باید در نیرو انجام بگیرد، همین مسئله جهاد خودکفایی است.(4)

*

برادران ارتشی و سپاهی با همه امکانات موجودی که در دست دارند، در بهترین شکل باید بجنگند و آنچه را که دارند نگه دارند و به جهاد خودکفایی اهمیت بدهند و به آموزش های نظامی، فکری و سیاسی اهمیت دهند.(5)

*

خودکفایی، تضمین حقیقی برای بقای انقلاب است. بدون آن انقلاب در کشاکش نیازها، روزی ناچار به تسلیم یا سازش خواهد بود، و آن دیگر انقلاب نیست.(6)

*

ص: 207

خودکفایی نباید به صورت یک شعار باقی بماند بلکه باید به صورت یک ایمان و یک درک عمیق از آنچه که باید بشود، در بیاید. (1)

*

آموزش هم باید بر مبنای بینش و روحیه ی خودکفایی باشد. (2)

*

این رسالت بزرگی است، من اصرار دارم بر اینکه به همه بخش های نیروی هوایی و ارتش این معنا تفهیم شود که اصل خودکفایی باید به معنی یک اصل پایه مورد توجه قرار بگیرد. (3)

*

احساس خودکفایی در تمام قسمت های ارتش باید وجود داشته باشد.(4)

*

دانش را از هرکس و هر جا باید فراگرفت؛ اما وابستگی نظامی، نه!(5)

*

از ده ها سال پیش، تلاش بر این بوده است که نگذارند این ارتش، از لحاظ تجهیزات، روی پای خودش بایستد. امروز، بحمدالله، جهادهای خودکفایی و دستگاه های فنّی، مشغول کارند. این را هرچه می توانید، ادامه دهید. (6)

شما ذهن های خلاق، شما دل های علاقه مند ، شما دست های کارآمد، بکوشید و فعالیت کنید. ما می خواهیم در مقابل دشمنان این ملت که قصد بلعیدن ملت ما را دارند، دست دراز نکنیم. (1)

*

شما باید همه تلاش خود را در راه خودکفایی انسانی و خودکفایی تجهیزاتی بکار ببرید.(2)

*

خودکفایی تنها در ابزار و وسیله نباید باشد، بلکه باید در دستورها نیز گنجانده شود.(3)

*

نیروی هوایی را از نظر تجهیزات و نیروی انسانی به بهترین نحو بسازید.(4)

*

این خودکفایی که به عنوان شعار جدی در ارتش و ازجمله نیروی هوایی تکرار می کنیم، به همین معناست که در همه جوانب، در زمینه های آموزشی، تعمیراتی، اختراع و سازندگی بر روی پای خود بایستیم و تحت تأثیر القائات دشمن قرار نگیریم.(5)

*

سرعت، نظم، اخلاص و صمیمیت از جمله وسایل مورد نیاز در یک جهاد اسلامی است.(6)

*

ص: 209

اعتقاد ما بر این است که همه کسانی که در ارتش احساس لزوم استقلال و حرکت ناوابسته را به صورت عمیق و جدی دارند، بایستی برای ایجاد خودکفایی در ارتش جدیت کنند. این مخصوص کسان خاصی نیست. البته برادرانی هستند که به مسئله خودکفایی عمیقاً می اندیشند. همه مسئولین ارتش بایستی این چنین بیاندیشند تا ما ان شاءالله به خودکفایی برسیم.(1)

*

این اصل مطلب و جان کلام است که اگر ارتش جمهوری اسلامی ایران می باید در جایگاه شایسته ی خود قرار داشته باشد این، بی عنایتی خاص به اندیشه ی خودکفایی، ممکن نخواهد شد.(2)

*

خودکفایی در همه ی ابعاد و از همه سو مورد نظر است. ارتشی که از ملت و کشوری مستقل دفاع می کند نمی تواند متکی به غیر باشد.(3)

*

ارتش جمهوری اسلامی ایران که در راه خودکفایی، گام های بلندی برداشته است، باید بداند، راه ارتش، خودکفایی در روش ها و قالب هاست.(4)

*

نیروهای مؤمن و فعال جهاد خودکفایی را بگذارید هرچه می خواهند، تلاش کنند؛ تلاش خوب.(5)

*

ص: 210

جهاد خودکفایی باید روح و معنا و تحرک داشته باشد و کم تر به شکل و بیشتر به معنا و محتوا بپردازد. (1)

*

جهاد خودکفایی نیروی هوایی، یک مصراع بلند، یک مایة افتخار برای این نیرو و برای همه ارتش است.(2)

*

این تپشی که امروز در نیروی هوایی هست، چیز خوبی است؛ این را حفظ کنید.(3)

لحاظ، نیرو و قدرت همه انسان ها در این کشور بایستی به این سمت بسیج شود.(1)

*

اگر شما امروز که انقلاب اسلامی ایران با این قدرت، حساسیت و توان عظیم بی سابقه ای که چشم همه را در دنیا خیره کرده است، نتوانید ارتش کاملاً خودکفا و مستقلی بسازید، فردا نظامیان بعد از شما، شما را ملامت خواهند کرد. (2)

*

ارتش ما مستقل است و این یکی از نمودارهای استقلال ملت ماست؛ سعی کنید این استقلال را حفظ کنید.(3)

*

نیروی هوایی و نیروهای مسلح، امروز در خدمت مردم، انقلاب و استقلال و سربلندی این میهن اسلامی هستند. هرچه تلاش بیشتر باشد، انسان سعادتمندتر است و هر که بیشتر کار کند و خدمت کند و در بالا بردن ارزش علمی نیروهای مسلح تلاش کند، در نزد خدا و بندگان او ارزشمندتر است.(4)

*

ارتشی ها به این ندای امام که گفتند: «مستقل باشید» پاسخ گفتند و در جنگ تحمیلی، ارتش جمهوری اسلامی، بالاخص نیروی هوایی،در صحنه های مختلف، امتحان های دشواری دادند و سربلند بیرون آمدند.(5)

*

ص: 212

امروز ایران، یک ایران مستقلّ است. امروز ملت ایران، زیر بارِ تحمیلی هیچ زورگویی در دنیا، سر خم نمی کند. امروز ملت ایران، از امکانات مادّی و معنوی اش، برای کشور و امروز و آینده ی خود استفاده می کند.(1)

*

خفّتی بالاتر از وابستگی نیست. در حقّ یک ملت از سوی مسئولان، جنایتی سنگین تر از وابسته کردن آن ملت نیست. در مقابل، برای مسئولان یک ملت، هیچ خدمت و وظیفه ای بزرگ تر از این نیست که استقلال او را حفظ کنند.(2)

*

یکی از بخش ها هم، شما ارتشیان عزیز هستید؛ که باید وابستگی تان را قطع کنید.(3)

*

باید این وابستگی ها قطع شود. البته در حال قطع شدن هست، اما بیشتر از این قطع کنید. باید بسازید! باید خودتان در درون ارتش بجوشید و بجوشانید!(4)

*

هرچه خودتان را قوی تر کنید، برای حفظ استقلال حقیقی این کشور که به برکت انقلاب اسلامی، به این ملت و این کشور داده شده است مفیدتر و لازم تر است.(5)

*

چه ملت ها، چه حیثیت ها، چه افتخارات، چه شرف ها و چه استقلال هایی در کشورهایی بر باد رفت، به خاطر اینکه نیروهای نظامی

ص: 213

سرپنجه های قدرتمند یک ملت در آن کشورها ضعیف، مسئولیت ناشناس و نابلد و ناماهر بودند!(1)

*

عزیزان من، بدانید که این مرزها سند شرف و افتخار و استقلال این کشور است و مرزهای نظامی و جغرافیایی آن وقتی می تواند مورد دفاع نیروهای مسلح و حراست هوشمندانه ی آنها قرار گیرد که آنها از لحاظ معنوی، علمی، اخلاقی، بیداری وجدان، احساس تکلیف، احساس مسؤولیت و پیوند با خدا، خود را آماده کرده باشند.(2)

*

اعتبار یک ارتش، به استقلال آن است؛ به متّصل بودن به منافع ملت است؛ به ایستادن روی پای خود است.(3)

*

سفارش من به شما این است که این روحیه را در خودتان حفظ کنید؛ روحیه ی عزّت، روحیه ی استقلال، روحیه ی تکیه به توانایی های خود، روحیه ی استغناء؛ استغناء از همه ی کسانی که می خواهند در مقابل آنچه از مادیّات می دهند، بخش عظیمی از معنویات و عزّت و ایمان و استقلال و شخصیت و هویت انسانی را از ما بگیرند. (4)

*

تنها راه نجات ملت ها، اتّکای به خود، استقلال کامل و فراهم آوردن عناصر بقا و اقتدار در خود است؛ نه فقط اقتدار ظاهری و مادّی، بلکه اقتدار معنوی و روحی و فکری و ارادی.(5)

*

ص: 214

ملت ما امروز در دنیا به عنوان ملتی که استقلال و شرف ملی و آرمان ها و خواست های خود را قربانی خواست های قدرت های استکباری نخواهد کرد، شناخته شده است.(1)

*

مجموعه ی نیروهای مسلّح در دل ملت جا دارند و مدافع مرزهای استقلال و آبرو و حیثیّت ملتند. همه باید به وظایف خود عمل کنند.(2)

*

یک ملتِ مستقل، تنها در سایه ی نشان دادنِ کفایت و کاردانی و شجاعت است که می تواند خود را در برابر توفان های سهمگینِ زیاده خواهی و طغیان گریِ شروران عالم حفظ کند و زندگی، کشور، آینده و تاریخ خود را افتخار بخشد.(3)

*

یکی از مهم ترین بخش های تشکیل دهنده ی هویت این انقلاب، استقلال و هویت ملت ایران بود.(4)

*

ملت ایران راه انقلاب را- که راه آزادی، راه استقلال و راه دست یافتن به آرمان های والای اسلامی است- ادامه خواهد داد. تاکنون این راه را ادامه داده، بعد از این هم به حول و قوه ی الهی ادامه خواهد داد. (5)

*

ما امروز در راه عزت، در راه استقلال، در راه استفاده از استعدادهای طبیعی و انسانی خودمان حرکت می کنیم و پیش رفته ایم.(6)

*

ص: 215

رسیدن به استقلال، رسیدن به عزت ملی، رسیدن به کرامت انسانی، برای یک ملت هزینه دارد، که باید این هزینه را متحمل شد و باید تلاش کرد. (1)

*

شعار «نه شرقی، نه غربی»، شعار رد و نفی استکبار و مستکبران، شعار استقلال ملت ایران، شعار اعتماد به این جوان های مؤمن در هر نقطه ای از کشور، شعارهای زنده و جاوید ماست.(2)

بکشند و این هدفی است که حتی کسانی هم که اسلام را قبول ندارند، آن را قبول دارند. (1)

*

انقلاب ما یک تکان بود، یک حرکت بود، برای این که کشور بتواند از این وابستگی نجات یابد و پیام استقلال خود را به کشورها و ملت های دیگر برساند.(2)

*

اساس قضیه در این انقلاب و این کشور، مسأله ی «استقلال» است. به دنبال استقلال از خیرات و برکات، همه چیز به یک کشور می رسد.(3)

*

انقلاب به گردن همه ی ما حق دارد که ما را از دوران تلخ اسارت و وابستگی و بی حالی و عدم امکان بروز استعدادها و قبول سلطه ی بیگانگان خارج نمود و به دورانی وارد کرد که اگر دشواری و سختی ای هم داشته باشد، در راه ایجاد یک دنیای بهتر و برای ایستادن روی پای خود است. (4)

*

هرکدام از شما اگر این روحیه ی اقتدار و مناعت و اتّکاءِ به نفس و عزّت در وجودتان بیشتر باشد، ارزشتان بالاتر و فایده تان برای ملت بیشتر است.(5)

*

یک ملت وقتی از شرف، استقلال، آزادی و هویت حقیقی خود دفاع کرد و ایستاد، شایسته ی تکریم و اکرام است و این احساس و حالت و روحیه، هیچ وقت کهنه و نسخ نمی شود.(6)

ص: 217

همه ی استعدادها و ابتکارها امکان خواهد داد که این روند مبارک تداوم یابد.(1)

*

در چنین شرایطی، وقتی شما می بینید آن استقلال حقیقی و اتکا به نفس واقعی که ناشی از انقلاب و اسلام است این ملت و این کشور و این دولت را با ناصیه یی درخشان در دنیا معرفی می کند و قدر این استقلال را می دانید و می خواهید این استقلال را حفظ بکنید.(2)

بیشتر تلاشتان را در زمینه ی تحقیقات، یعنی ابتکار، ابداع، ایجاد و نوآوری، که هنر بزرگ شماست بگذارید. وقتی کار را از مرحله ی تحقیقات و ساخت آزمایشگاهی گذراندید، تا آنجایی که ممکن است، کار را از سر خودتان باز کنید. مگر آن که ممکن نباشد.(1)

*

این ملت می گوید: ما هم راه پیشرفت علمی را می رویم. راه خودجوشی استعدادها را. اما حاضر نیستیم از فرهنگمان، از اعتقاداتمان، از اسلاممان، از انسانیتمان، از استقلالمان، از هویت ملی و اسلامی خود، دست برداریم و زیرسلطه و قدرت شما برویم.(2)

*

در ارتش جمهوری اسلامی ایران، در کنار دانش، به دین و تقوا اهمیت می دهیم.(3)

*

ما باید به خودمان متّکی باشیم؛ به سرمایه های خودمان، به علم خودمان، به استعداد خودمان، به توانایی های مادّی خودمان، به ذخایر زیرزمینی خودمان. نه اینکه راه دادوستد را ببندیم. اما نباید تسلیم و مقهور قدرت دشمن شویم.(4)

*

جوانان ما و مغزهای متفکر و دست های ماهر و روح های بزرگ سازنده و مبتکر خود ما هستند که باید ما را مجهز کنند.(5)

*

مرکز علمی، نظامی باید از همه جهت، درخشان و پاک باشد.(6)

*

ص: 220

ملت ایران، ملتی با هوش است و نتیجه ی بهره مندی از این نقطه ی قوت، آن است که پیشرفت های علمی، پیشرفت صنعتی و پیشرفت سیاسی برای او میسر است.(1)

*

فرزندانِ عزیزِ من! خودتان را با علم و عمل بسازید.(2)

*

مبادا کسی خیال کند که مملکت بدون فعّالیت و تلاشِ سازندگی- فقط با ذکر خدا گفتن- آباد خواهد شد؛ ابداً. باید تلاش کرد، باید مجاهدت کرد؛ هم مجاهدت علمی، هم مجاهدت عملی.(3)

*

نیروهای مسلّح، روز به روز، به هدف های خود نزدیک تر خواهند شد، و روز به روز توانایی های بیشتری به دست خواهند آورد. این توانایی ها، فقط توانایی نظامی نیست. توانایی علمی، صنعتی و روحی هم هست. اتّکای به نفس هم هست. (4)

*

علاوه بر نظامی گری، باید دانش و پیشرفت های علمی و تحقیقی و صنعت و غیره، در حد مطلوب، در این نیرو (نیروی هوایی) وجود داشته باشد.(5)

*

از علم استفاده کنید؛ از تجارب با ارزش دوران دفاع مقدس استفاده کنید؛ از هوش و ابتکار خدادادِ جوان ایرانی حداکثر استفاده را بکنید؛ از آنچه که در اختیار دارید، بجا و به هنگام استفاده کنید؛ نگذارید نیروی خداداده ای که در اختیار شماست، معطل بماند و در هنگام نیاز به کار

ص: 221

نیاید.(1)

*

نه در زمینه ی علمی مرعوب شوید، نه در زمینه ی فناوری مرعوب شوید، نه در زمینه ی سیاسی مرعوب شوید، نه در زمینه ی نوآوری مرعوب شوید.(2)

*

علم و عمل و ابتکار و شجاعت را باهم بیامیزند و در مقابل دشمن زورگو و متجاوز بایستند و مقاومت کنند. وقتی ایمان با عمل صالح همراه شد، انسان از خسران نجات پیدا می کند؛ آن وقت ملت ها پیروز می شوند.(3)

*

با دانش و فن و تجربه و پیشرفت هایی که ذهن بشر در همه ی اقطار عالم به آن دست یافته است، خود را آشنا و مجهز کنید و به دیگران نیز بیاموزید؛ ذهن هایتان را پیچیده کنید و از تجربه های دوران دفاع مقدس حداکثرِ استفاده را بکنید. (4)

*

آن چیزی که من همیشه توقع دارم و میگویم (اختراعات) است، آن را من می خواهم به عنوان ایرانی انجام بدهیم و می توانیم بارها گفته ام راه های میانبر را پیدا کنید.(5)

*

به تحقیق هر چه می توانید باید اهمیت بدهید البته همه باید به تحقیق

ص: 222

اهمیت بدهند. (1)

*

در امر تحقیق و نو آوری به هیچ وجه انحصار طلبی نکنید یعنی به درون مجموعه اکتفا نکنید. بروید برون مجموعه، از بیرون مجموعه هر چه می توانید استفاده کنید.(2)

*

حقیقتاً از این ظرفیت موجود تحقیقات کشور استفاده کنید. به موازات این، استفاده از ظرفیت صنعت کشور است.(3)

*

استفاده از شرکت های مختلف، دستگاه های تحقیقاتی مختلف، بخش های مختلف این هم به نظر من یکی

از آن چیزهایی است که خیلی لازم و مهم است.(4)

*

سیاست گذاری صنعت و ساخت باید سیاست گذاری ماندگاری باشد نه اینکه ابدی، قابل انعطاف و ماندگار باشد.(5)

*

دانش مثل یک دریایی همین طور پیش رفته، شما آن را پیش تر ببرید.(6)

*

هیچ کشوری بدون تحقیقات به برتری نظامی و هیچ برتری دیگری

ص: 223

دست پیدا نمی کند. تحقیق ریشه است.(1)

*

بحث تحقیقات بحث بسیار مهمی است اگر به تحقیقات اهمیت بدهیم آن وقت، آن انشراح و گسترش درونی درون زا را پیدا می کنیم.(2)

*

راه پیشرفت علمی را به جد دنبال کنید.(3)

*

با اراده می شود میدان های علم را کسب کرد، با اراده می شود در علم، پیشرفت به معنای حقیقی کلمه پیدا کرد. (4)

*

در مورد سازمان های ارتش و سپاه اعتقادم این است، قبلاً هم گفتم نباید خودشان را سرگرم به تولید انبوه و تولید صنعتی بکنند. این کار را باید محوّل کنند به صنعت و به وزارت دفاع، همین کاری که تا حالا انجام گرفته است، یعنی تحقیق را می کنید، نمونه را به وجود می آورید، کار با ارزش را خلق می کنید و بعد می دهید دستگاه های تولیدکننده و تکثیرکننده آن را تکثیر کنند. (5)

*

پژوهش و دانش و یادگیری را جدی بگیرید. دوران جوانی را برای بروز استعدادهای گوناگونی که خدای متعال در وجود شما نهاده است، مغتنم بشمرید.(6)

*

ما می خواهیم جوانان ما احساس کنند که می توانند به خودشان و به کمک خدای متعال متکی باشند؛ می توانند از مستکبران و متکبران عالم

ص: 224

مستغنی باشند؛ می توانند نیروهای مسلحی مجهز به فرآورده ها و محصولات ذهن و ابتکار ایرانی به وجود بیاورند. همه چیز را با این دید نگاه کنید، درس را با این دید بخوانید، تحقیق و پژوهش را با این سمت و سو ادامه دهید، به خود متکی باشید.(1)

نیروهای مسلح گسترش و توسعه یابد.(1)

*

توصیه ی دایمی ما این است که به ابتکار و به دست و بازو و توانایی های خود بیندیشید. نیروی زمینی، نیروی هوایی و نیروی دریایی، در درون خود استعدادهای فراوانی دارند که باید از این استعدادها حد اکثر استفاده را بکنند.(2)

*

برادران عزیز دانشمند و دارای فکر و قدرت علمی در بخش دفاعی، هر چه می توانید، نوآوری و ابتکار خود را در خدمت این کشور و این انقلاب و این ملت قرار دهید.(3)

*

باید این راه ان شاءالله ادامه پیدا کند. هم روحیه ی سازندگی، نوآوری، ابتکار و غنی کردن نیرو از درون و غنی کردن ارتش و کشور به برکت غنای نیرو.(4)

*

کار و تلاش کنید و یک لحظه را هدر ندهید. استحکام سازمانی بخش مربوطه و کلّ ارتش، کارهای آموزشی- که بسیار مهمّ است- کارهای سازندگی، نوآوری و مثل همین کارهایی را که می کنید، جدّی تر بگیرید.(5)

*

هرچه می توانید ابتکار و نوآوری به خرج دهید و راه های میان بُر را انتخاب کنید. شما می توانید و باید باور کنید که می توانید؛ کما اینکه توانستید. (6)

*

ص: 226

همه باید احساس وظیفه کنند. در همه ی بخش ها، در تربیت نیروی انسانی، در سرِپا نگه داشتن قدرت، به پرواز در آوردن ابزارها و وسایل پرنده و حفظ و حراست از آسمان کشور- که مهم ترین بخشِ کار این است- در دفاع، در کارهای فنّی، در سازندگی، در ابتکار و نوآوری، در کارهای سازماندهی، در آموزش و تربیت علمی، در انضباط نظامی و رعایت این جهات و کلاًّ در همه چیز باید احساس مسئولیت کنید و پیشرفت به وجود آورید.(1)

*

خسته نشوید و از تلاش کردن، ابتکار کردن، احساس مسئولیت کردن، هر لحظه را قدر دانستن؛ از همه ی توانایی خود برای پیشبرد کاری که به شما سپرده شده است، استفاده کردن، کوتاهی نکنید. (2)

*

بنده توصیه ی مؤکدم این است که مسؤولان ارتش در بخش های مختلف به سازماندهی، دانش، ساخت، نگهداری، ابتکار در زمینه های فرماندهی و مادر همه ی این ها، به ایمان؛ ایمان به کار و به ملت خود و ایمان به خداوند و آن چیزی که از آن دفاع می کنند؛ عزت اسلامی، بپردازند.(3)

*

نوآوری، ابتکار، استفاده از دل های پاک و نیروهای با استعداد عمیق، می تواند روز به روز ارتش را پیش ببرد. امروز، ملت و کشور شما به این فعالیت درونی و بیرونی (عزم و ایمان شما از طرفی و تلاش و کارتان از طرف دیگر) نیازمند است.(4)

*

ص: 227

ابتکار، نوآوری، انگیزه ی خالص خدمتی، حفظ پاک دامنی و صفایی که امروز در شما جوان ها بحمدالله هست، دقت در ضابطه های نیروهای مسلح و رعایت این ضوابط، توکل به خدا، اعتماد به خدا، توفیق خواستن از خداوند متعال و اعتماد به نیروی ذاتی خود؛ این ها رمزهای موفقیت شماست.(1)

*

بدانید که شما می توانید بخش خودتان را با اراده و ابتکار و نوآوری و فعالیت خودتان، در سطح بالا، وسیله ی عزت ملت خودتان قرار بدهید؛ می شود؛ تا حالا هم امتحان کرده ایم و شده است.(2)

*

در همه جا، ابتکارات انسان های مبتکر و نوآور می تواند هر کاری را یک گام پیش ببرد و در مجموع، کشور را از یک گذرگاه مهمی عبور بدهد.(3)

*

نیروهای مسلح- چه ارتش، چه سپاه، چه بسیج، چه نیروی انتظامی- روز به روز باید خود را نیرومندتر کنند؛ نوآوری یعنی این. نوآوری فقط در ساخت سلاح و تجهیزات نیست؛ اگرچه نوآوریِ در ساخت و ابتکار در به وجود آوردن روش های جدید تسلیحاتی یکی از نوآوری های مهم است، اما نوآوری در آموزش، نوآوری در سازماندهی و تشکیلات، نوآوری در شیوه های پشتیبانی، نوآوری در دستورالعمل های رزمی، همه ی این ها، لازم است.(4)

*

ص: 228

ابتکارها را به کار بیندازید. شما شایسته ی بیش از این هستید، و ملت شما شایسته ی نیروی هوائیِ حتّی مقتدرتر از این است.(1)

*

به نظر من مسئله ی طرح های ابتکاری را هم خیلی باید جدی گرفت.(2)

*

بروید دنبال کارهای ابتکاری، بروید دنبال کارهائی که دنیا آن ها را نیازموده و تجربه نکرده؛ در طراحی های عملیاتی، در طراحی های اطلاعاتی، در نوع برخورد با دشمن.(3)

*

دنبال کارهای ابتکاری بروید؛ همچنان که تا حالا هم در بخش های مختلفِ نیروهای مسلح همین بوده؛ جهاد خودکفایی ارتش یک نمونه اش است، که از سی سال پیش چه کارهای بزرگی را انجام دادند.(4)

توانیم خلاءها را پرکنیم.(1)

*

امروز با نگاه به کیفیت ها، پیشرفت های چشمگیری کردیم که قابل مقایسه با آن روزها نیست. هرچه تاکنون پیش رفتیم، بخشی از راه را پیمودیم و هنوز راه طولانی در پیش داریم.(2)

*

این فکر را باید جدی بگیریم. نیروی هوایی، نیروی دریایی، نیروی زمینی امکانات ساخت دارند، کشور هم امکانات ساخت زیادی دارد. از این امکانات بایستی استفاده بشود.(3)

*

این ضرر را بایستی از قدیم جبران کنیم باید بسازیم تانک را باید بسازید، نفربَر را باید بسازید. وزارت دفاع، نیروها از امکانات خودشان استفاده کنند.(4)

*

نیروهای مسلح باید در سازندگی شرکت کنند.(5)

*

آن ابزارهایی را که لازم است، سعی کنید خودتان فراهم کنید. از این فوری تر آن است که آنچه را که خودتان دارید، خوب حفظ کنید. این، سفارشِ همیشگیِ من به شما برادران عزیز است. مبادا بگذارید که ضایع شود و از بین برود.(6)

*

ص: 230

در بخش سازندگی و نیز در بخش نگهداری، تلاش کنید. نگهداری خیلی مهمّ است.(1)

*

باید از تجهیزات و جنگنده ها و دیگر وسایل موجود- حتّی یک تفنگ معمولی- نگهداری کنیم. تفریط و اسراف در سرمایه های ارتش، ممنوع و حرام شرعی است. هیچ کس حق ندارد این تفریط را بکند؛ همچنان که تفریط نیروهای انسانی نیز همین گونه است. (2)

*

شما حق ندارید عناصر کارآمد را معطّل بگذارید. کار شایسته و خوب باید از انسان های کارآمد دریافت شود.(3)

*

ارتشیان، سپاهیان و نیروهای انتظامی! به شرایط لازم برای کارایی یک سازمان مسلّح، در حدِّ اعلی عمل کنید و پایبند بمانید. این شرایط، شامل آموزش، انضباط، سازمان دهی مستحکم، نگهداری، تعمیر، سازندگی، تولید، هوشیاری، آمادگی به کار و برتر از همه تقوا و پرهیزگاری می شود. عمل به این شرایط از وظایف شماست. من این ویژگی ها را از شما می خواهم و ملت ایران هم این ویژگی ها را از شما می طلبد.(4)

*

در جهت پیشرفت نیروی هوایی، باید برای این نیرو به شکل بی نهایت برنامه ریزی کنید. هیچ وقت نگویید که ما این کارها را کردیم و این خوب است و احساس کنید که کافی است و شما را راضی کند. نخیر؛ اگر این طور می خواستیم حرکت کنیم، نیروی هواییِ ما به اینجا که

ص: 231

شما هستید، نمی رسید.(1)

*

همه باید تلاش مضاعف کنند. امروز، دوران سازندگی است. سازندگیِ شما این است که نیروی هوایی را بسازید. باید این نیرو را بسازید. باید این روند مبارکی را که در ارتش، در نیروهای مسلّح و در نیروی هوایی به وجود آمده است، مضاعف کنید.(2)

*

باید بسازید، نگه دارید، افزایش دهید، نوآوری کنید، سازماندهی را تقویت نمایید و در کنارِ ساختن ابزارهای کارآمد، انسان های ماهر بسازید.(3)

*

خودتان را هرچه بیشتر بسازید و پیش ببرید. مثل موجود زنده ای که تمام اجزاء آن در بخش های مختلف و با مسئولیت های مختلف، از جان و روح و تحرک واحدی برخوردار است.(4)

*

در همه ی بخش ها تولید کنید؛ تولید فکر، تولید محصول، تولید ابتکار، تولید ایمان؛ مثل موجودی که در همه ی بخش های بدن او نبض می زند و زندگی محسوس است. (5)

*

نیروی هوائی باید رشد کند، باید پیشرفت کند، باید همین اقتدار و عزتی را که به دست آورده است، مضاعف کند.(6)

*

ص: 232

در دوران دفاع مقدس نیروی هوائی خوب آزمایشی داد؛ بعد از دوران دفاع مقدس هم کارهای بزرگی در این نیرو انجام گرفته است. این راه را باید ادامه بدهید؛ راه تکامل هرگز متوقف شدنی نیست. (1)

*

من تأکید می کنم. مسئله ی قطعه سازی، خیلی مهم است. نگذاریم هنگام نیاز یا نزدیک هنگام نیاز، به سراغ قطعه هائی که مورد نیاز است، برویم؛ نه، از همین اول، کار قطعه سازی را به عنوان یک کار مستقل دنبال کنید؛ خود این فوائد و برکاتی دارد.(2)

*

یک مسئله هم مسئله ی جنگ الکترونیک است. من بارها در طی سال ها، هم در دیدار با نیروی دریائی، هم در دیدار با نیروی هوائی، روی مسئله ی جنگ الکترونیک تأکید کرده ام، با زهم تأکید می کنم. (3)

*

مسئله ی قطعه سازی، مسئله ی شبیه سازی، مسئله ی تولید، آموزش های گوناگون، این ها چیزهای بسیار با ارزشی است؛ سازماندهی بسیار با ارزش است، چه در بخش نیروی هوائی، چه در بخش پدافند؛ لیکن اکتفا

نکنید.(4)

*

کمبودها بایستی باعث شود که ما بیشتر به خودمان مراجعه کنیم، ظرفیت های تازه ی خودمان را کشف کنیم.(5)

*

امروز یکی از مؤثرترین کارها، کاری است که شما در نیروهای دریائی ارتش و سپاه به انجام دادن آن مشغولید: جبران عقب افتادگی های طولانی سال های درازی که حکومت های طاغوتی نگذاشتند و زمینه ی پیشرفت دریانوردی و حضور دریائی را برای ایران عزیز فراهم نکردند. تلاش مضاعف شما امروز باید آن عقب افتادگی های

ص: 233

طولانی مدت را جبران کند.(1)

استفاده بشود. متمم تعمیر هم «نگهداری خوب» است. هر چه هست، نگهداری بشود.(1)

*

ما امروز از تجهیزاتی استفاده می کنیم که دنیا انتظار ندارد مورد استفاده قرار گیرد و این به برکت انقلاب اسلامی است.(2)

*

ما از لحاظ ابزار، تعمیر و نگهداری وسایل مورد نیاز ارتش به شدت وابسته به خارج بودیم و این ایمان و شور و شوق پرسنل غیور و متعهد ارتش بود که توانست از این ابزارها به بهترین وجه استفاده کرده و کارایی آن ها را بالا ببرند.(3)

*

بایستی بسازید. تعمیر کنید. نگهداری کنید. این بایستی بصورت فرهنگ در بیاید.(4)

*

آمادگی و پرداختن به تعمیر و نگهداری و پشتیبانی و اهتمام به خودکفایی و تولید و ابتکار، باید در حد عالی باشد. من به درجه ی خوب و بسیار خوب قانع نمی شوم؛ باید همت کنید و تا درجه ی عالی کارتان را به پیش ببرید، و اعتقاد دارم که به نتیجه هم می رسد.(5)

*

تا آنجا که می توانید، باید با قوّت اراده و تصمیم، نظم و انضباط و آموزش و پشتیبانی و کیفیت تجهیزات و ابزارتان را بالا ببرید.(6)

*

ص: 235

آن چیزهایی که داشتیم و خوب از آن ها استفاده نکردیم، خوب استفاده کنیم. آن چیزهایی که نفهمیدیم وجودش در هنگام ضرورت لازم است و خسارتی که از این ناحیه بر ما وارد شد، باید جلوی این کار و خسارت های مشابه را بگیریم.(1)

*

روی تعمیر و نگهداری، سفارش مؤکد می کنم؛ امروز این وظیفه یی بسیار مهم برای شماست؛ فرصتی است برای بازسازی ابزار و تجهیزات و امکانات. این کار را با جدیت و با ابتکار دنبال کنید و آن چنان که از انسان های مصمم و با اراده و انقلابی یی مثل شما مورد انتظار است، راه های میان بُر را پیدا کنید و بپیمایید.(2)

*

همه ی نیروهای مسلح در همه جای کشور، باید بازسازی ابزار و تجهیزات و نیز تعمیر و نگهداری را درس فراموش نشدنی و بسیار لازم خود تلقی کنند. شما استعداد دارید؛ این استعدادها باید در باب نیروهای مسلح، از جمله در این بخش که نقطه ی مهم و حساسی است بُروز کند.(3)

*

تجهیزات را نگهداری کنید و آن ها را بهتر و بیشتر بسازید. بر آنچه دارید، با نیرو و قدرت خلّاقه ی خود بیفزایید.(4)

*

باید تلاش کنید. سازندگی و نوآوری و تعمیر و نگهداری، جزو وظایف حتمی و مهم شماست.(5)

*

ص: 236

هرچه می توانید در ساخت، پردازش، ترمیم، تولید، مطرح کردن شیوه های جدید و به کار بردن روش های کارآمد کوشش کنید و بدانید خدا با شماست.(1)

*

از تجربه ی پیش کسوتان، از نیروی ابتکاری که در مردان و زنان و جوانان عزیز هست، از بخش دانشگاهی کشور و بیش از همه از توان ذاتی و درونیِ خود هرچه می توانید، استفاده کنید؛ آنچه را که دارید، خوب نگه دارید و از نقص ها و ضعف ها آن را بپیرایید و بر آن بیفزایید.(2)

ص: 237

ص: 238

ص: 240

متن دستخط مقام معظم رهبری پایگاه سوم شکاری، 11/09/1364

بسم الله الرحمن الرحیم

خودکفایی تضمین حقیقی برای بقای انقلاب است، بدون آن انقلاب در کشاکش نیازها، روزی ناچار به تسلیم یا سازش خواهد بود، و آن دیگر انقلاب نیست.

شما عزیزان جهاد خودکفایی نهاجا کارتان را از کم شروع کرده اید و امروز به پیشرفت های چشمگیری نائل آمده اید، بازهم کار و تلاش، باز هم پیشرفت، پیشرفت شما پیشرفت نیرو است.

موفق باشید سید علی خامنه ای

11/9/1364

ص: 241

متن دستخط، پایگاه دوم شکاری تبریز، 29/04/1366

ص: 242

خدا را شکر که اندیشه ی خودکفایی و تلقی تلاشی که در راه آن انجام میگردد به عنوان یک "جهاد" اکنون به ثمر نشسته و نمونه های ستایش انگیز از کار و جهاد خالصانه ی برادران در همه جا به چشم می خورد. این اصل مطلب و جان کلام است که اگر ارتش جمهوری اسلامی ایران می باید در جایگاه شایسته ی خود قرار داشته باشد این، بی عنایتی خاص به اندیشه ی خود کفایی، ممکن نخواهد شد.

خود کفایی در همه ی ابعاد و از همه سو مورد نظر است. ارتشی که از ملت و کشوری مستقل دفاع می کند نمی تواند متکی به غیر باشد، و ارتشی که بازوی مسلح اسلام و نوک پیکان بندگان جهادگر خدا است نمی تواند به غیر خدا امید ببندد . امید به خدا و ایمان به او، امید و ایمان به خویش را نیز در آدمی زنده می کند ، و چنین است که همواره یک امت واقعاً مؤمن، به خود و هویت ذاتی خود متکی و از غیر مستغنی است.

ارتش و بویژه نیروی هوایی در این راه، در شمار پیشگامان است و این جای بسی خوشبختی است. باید بر روی برادران در این پایگاه که به گفته ی فرمانده ی نیروی هوایی پیشروان راه خودکفایی اند تأکید ویژه شود و برای آنان ارزش ویژه ی انسان های پیشرو منظور گردد.

شما برادران، خدا را در نظر داشته باشید، تقوا را دستور العمل بدانید به خود متکی باشید و به خدا توکل کنید. این راه انقلاب ما و رهنمود امام ما است. و اینست راه خدا

برادر شما سید علی خامنه ای

29/4/66

ص: 243

متن دستخط مقام معظم رهبری، دانشگاه هوایی شهید ستاری، 15/08/1367

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز جلوه ی دیگری از ایمان و کارائی و حسن اداره و دلسوزی و صمیمیت را در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران مشاهده کردیم. این در حقیقت نمایشگر آن است که نیروی هوایی و ارتش جدّاً مصمم است پایه های استقلال خود که لازمه ی اسلامی بودن آن است استوار و مستحکم کند. بهره گیری از همه ی استعدادها و ابتکارها امکان خواهد داد که این روند مبارک تداوم یابد. بیشک باور به توانائی خود و احساس مسئولیت در برابر آینده ی ارتش، همه ی دشواری ها را برطرف خواهد ساخت و مشاهده ی موفقیت های پیاپی، خستگی را از تن دستاندرکاران خواهد زدود .... و اجر و ثواب الهی و سپاس نسل های آینده، پایدارتر است.

سید علی خامنه ای

15/8/67

ص: 244

متن دستخط مقام معظم رهبری، دانشگاه هوایی شهید ستاری ، 28/08/1369

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز نخستین ثمرات تلاش دلسوزانه و ابتکارآمیز شما مسئولان و دست اندرکاران نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در برابر چشم خودی و بیگانه، با سرافرازی و بالندگی خود را نشان داد و درحقیقت مهارت و پشتکار و اعتماد بنفس شما را به نمایش گذاشت. خدا را سپاس که به شما توان و توفیق داد و راهها را به سمت هدف گشود. و شما را سپاس که نعمت خدا را قدر دانستید و راه او را پیمودید. اکنون سه چیز را به یاد داشته باشید: نخست تداوم حرکت را، هرگز متوقف نشوید و دائماً به پیش بروید. دوم به کیفیت، بسیار اهمیت بدهید، حداقل به اندازه ی کمیت. سوم پرداختن به تقوای خود و دانشجویانتان، این پشتوانه ی حقیقیِ پیشرفت و راز پیروزی است. از خداوند متعال توفیقات روزافزون شما را مسئلت می کنم.

سید علی خامنه ای

28/8/69

ص: 245

متن دستخط مقام معظم رهبری،

مراسم فارغ التّحصیلی دانشجویان دانشگاه نیروی هوایی، 01/03/1373

بسم الله الرحمن الرحیم

بحمدالله کار تحقیق در نیروی هوایی پایه ی استواری یافته است، و تحقیق، خود پایه ی پیشرفت علم است. وقتی نیروهای مسلح از درون خود دانش و معرفت جوشیدند باید یقین کرد که استقلال، نه فقط یک اسم و ادعا، که یک واقعیت و تبلور است. من این پدیده را در نهاجا به وضوح می بینم، و از همه ی دست اندرکاران، از فرمانده نهاجا که اهل علم و تحقیق است، از جهاد خودکفایی که نخستین پرچم خودباوری را بلند کرده است و از یکایک کسانی که در این پیشرفت مؤثر بوده اند، تشکر می کنم. مهم این است که اولاً باور داشته باشید که حالا کار را آغاز کرده اید و نپندارید که کار را تمام کرده اید ثانیاًً باور داشته باشید که تا همه جا می شود پیش رفت.

سید علی خامنه ای

1/3/73

ص: 246

متن دستخط مقام معظم رهبری، دانشگاه هوایی شهید ستاری، 19/11/1378

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز بار دیگر نشانه های برجستگی و دانائی و هوشمندی را در این مرکز آموزشی مشاهده کردم. ابتکار و روح آفرینندگی و شجاعتِ اقدام همراه با ایمان و امید، سرمایه ئی است که نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران توانسته با آن برای خود و میهن و فرماندهان و کارکنانش سرافرازی بیافریند. همواره چنین باد.

سید علی خامنه ای

ص: 247

نداریم؛ سعی کنید درباره ی استفاده ی آن ها چیز یاد بگیرید.»(1)

انقلاب شکوهمند اسلامی ایران در شرایطی به پیروزی رسید ، که انبارهای ارتش و به ویژه نیروی هوایی از تجهیزات و تسلیحات جنگی مدرن و بی شماری پر بود که آمریکایی ها بر اساس سیاست های استعماری و دیکته شده ی خود در منطقه و با مکیدن خون ملّت ایران و سرازیر نمودن بخش عظیمی از درآمدهای حاصل از فروش نفت به خزانه ی خود، در اختیار رژیم شاه قرار داده بودند. از طرفی ده ها هزار نیروی نظامی داخلی را به گونه ای آموزش داده بودند که حق وارد شدن در کارهای تخصصی را نداشته و به عنوان تعویض کننده ی قطعات از آن ها استفاده می شد و اداره ی امور تخصصی نیروی هوایی را ده ها هزار مستشار آمریکاییِ پُرمزد و پُر منّت به عهده داشتند. همان گونه که ذکر شد تجهیزات و تسلیحات جنگی و دفاعی مدرن و فراوان خریداری شده در رژیم شاه بر اساس نیازهای واقعی ایران انتخاب نمی شد و لذا اکثر آن ها فاقد کارائی لازم برای بهره برداری بودند.

مقام معظم رهبری در همین رابطه می فرمایند:

«خیلی چیزها در ارتش ما هست که ما به آن ها احتیاج نداشتیم و خیلی چیزها نیست که ما به آن ها احتیاج داشتیم. تعیین کننده چه کسانی بودند؟ تعیین کننده کسانی بودند که به مصالح کشور ما فکر نمی کردند یا اگر فکر می کرند، در جهت مصالح خودشان فکر می کردند، وقتی مصالح خودشان تأمین می شد، نیازهای این ملت را هم احیاناً در حاشیه مورد نظر قرار می دادند. اما این برای یک کشور مرگ است، برای یک ملت به معنای زوال و نابودی

ص: 249

است.»(1)

ضمن اینکه مقداری از این تجهیزات به صورت ناقص به کشور وارد گردیده و بعضی از آن ها یا راه اندازی نشده بودند و یا فاقد مدارک و کتاب های فنی بودند و آموزش کافی نیز به کارکنان مربوطه داده نشده بود. یکی از عواقب این توسعه ی نامتوازن در نیروهای مسلح آن زمان، ورود ده ها هزار مستشار نظامی به کشور بود که مشکلات و معضلات عدیده ای را به ویژه برای ارتش در پی داشت. به صورت اجمال تعداد آمریکایی های مقیم در ایران، در آن زمان از نظر شخصیت های مختلف به شرح ذیل می باشد.

بر طبق آمارهای موجود بعد از دهه 50 شمسی بر تعداد مستشاران آمریکایی روز به روز افزوده می شد. به طوری که طبق آمارهای رسمی، تعداد افراد آمریکایی، اعم از مستشاران نظامی و هیأت هایی که از سوی پنتاگون و کارخانجات و شرکت های فروشنده جنگ افزار به ایران اعزام می شدند، دائماً رو به افزایش می رفت.

این تعداد در سال 1351 ه.ش، 1972.م، 16000 تن بود، در ژوئیه سال 1976.م به 24000 نفر رسید که همچنان در حال افزایش بود.(2)

این افزایش سریع، مشکلات زیادی در ایران به وجود آورد که از جمله مشکل اسکان آن ها بود. به طور مثال پایگاه هوایی اصفهان طرح هایی برای اسکان ده هزار مستشار آمریکایی و خانواده هایشان که قرار بود جهت تعمیر و نگهداری و آموزش استفاده از هواپیماهای اف-14 به ایران اعزام شوند، اجرا کرد.(3)

افزایش تعداد پرسنل آمریکایی در ایران باعث نارضایتی در بین مردم

ص: 250

ایران شده بود به طوری که در بسیاری از موارد، مردم با شیوه ها و روش های گوناگون نارضایتی خود را از آن ها اعلام می کردند.(1)مؤلف کتاب «ایران سراب قدرت» پیرامون حضور گسترده و رو به تصاعد مستشاران نظامی ایالات متحده آمریکا در دهه 1970.م می نویسد:

«با مجاز کردن فروش سلاح های پیچیده به مقادیر بی سابقه به ایران، آمریکا خود را متعهد کرد که این سلاح ها را مورد استفاده قرار دهد. این امر به معنای حضور کاملاً مشهود آمریکا در ایران به وسیله ی فرستادن تعداد بسیار زیاد افراد نظامی، غیرنظامی و مشاور برای جبران کمبود شدید نیروی انسانی ماهر، لازم برای کاربردی کردن این سلاح ها بود. در سال 1976.م معلوم بود اکثریت 24 هزار نفر آمریکایی که در ایران هستند، نظامی و یا وابسته به امور نظامی هستند. انتظار می رفت که به علت خرید اسلحه از آمریکا این تعداد تا سال 1980.م (1359 ه.ش) به 50 الی 60 هزار نفر برسد. بنابراین اعتبار نظامی ایران، صرفاً به قیمت از دست رفتن استقلال ایران تمام شد.»(2)

اختلاف ارقام درباره ی تعداد آمریکایی های مقیم ایران بین 35 تا 58 هزار نفر است که تعداد آن ها از نظر شخصیت های مختلف به شرح ذیل می باشد:

رابرت هایزر تعداد آمریکایی ها را در اوایل اکتبر 1978، 58 هزار نفر دانسته است.(3)

ص: 251

· جان استمپل، تعداد آن ها را تا ژوئیه 1978، 54 هزار نفر آورده است.(1)

· جیمز بیل، تعداد آمریکایی ها را در پایان سال 1977 حدود 50 هزار نفر بیان کرده است.(2)

· تعداد پرسنل نظامی و غیر نظامی آمریکایی و خانواده های آن ها را در آستانه ی انقلاب، متجاوز از 45 هزار نفر شمرده اند.(3)

· سولیوان، تعداد آمریکایی ها را در سال 1978 نزدیک به 35 هزار نفر گفته است.(4)

· با این حال تحقیقات مجلس سنای آمریکا نشان داد که تعداد این افراد با احتساب خانواده هایشان در سال 1357 ه.ش بین 40 تا 50 هزار نفر بوده است.(5)

· کریستین دلانوآ، تعداد آمریکایی ها را در سال 1356 بالغ بر 55 هزار نفر ذکر کرده است.(6)

افزایش تعداد مستشاران آمریکایی در کشور، پرداخت حقوق های کلان و رفتارهای خودسرانه و آزادی عمل و ظلم و ستم آن ها و همچنین تحقیر نظامیان ایرانی توسط آن ها، بحران جدیدی را در ارتش به وجود آورده بود.

یکی از ارمغان های مهم انقلاب اسلامی ایران، بازگرداندن هویت و

ص: 252

نقش واقعی نیروهای مسلح به آنان می باشد. با تشکیل جهاد سازندگی در سطح کشور و شکل گیری آن، که با دستور و ابتکار معمار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره)، در اردیبهشت سال 1358 آغاز شد، حرکت گسترده ای در جهت رفع مشکلات ناشی از نابسامانی های دوران ستم شاهی و آبادانی کشور در گوشه و کنار ایران اسلامی بوجود آمد. در نیروی هوایی هم عده ای از کارکنان به همراه تجهیزات و امکانات فراوان در پایگاه ها، مراکز جهاد سازندگی را تشکیل دادند و با شور و شعف انقلابی، منشأ خدمات ارزشمندی در آن برهه از زمان گردیدند که بخشی از آن خدمات عبارتند از:

خدمات فنی و صنعتی، خدمات کشاورزی و دام پروری، خدمات امداد و کمک رسانی، خدمات فرهنگی، خدمات بهداشتی و پزشکی و خدمات مردم یاری. این اقدامات مقدمه ای شد برای ورود به عرصه های جدیدی که شرایط انقلاب آن را فراهم نمود. در ارتش رژیم سابق به ویژه در نیروی هوایی و در بخش نگهداریِ تجهیزات، تهیه، تأمین و تعمیر قطعات تماماً به عهده ی مستشاران آمریکایی بود. کارکنان و متخصصان فنّی به ویژه در نیروی هوایی تحت هیچ شرایطی حق دست کاری قطعات و باز نمودن آن ها جهت تعمیر را نداشتند. کارکنان نیروی هوایی موظف بودند پس از پیاده کردن قطعات معیوب، آن ها را به شکل خاصی که در دستورالعمل ها مشخص شده بود؛ بسته بندی و به واحد مربوطه، تحویل داده تا برای سیر مراحل ارسال، تعمیر و برگشت، تحویل آمریکایی ها گردد. بدین شکل تأمین قطعات جدید و پرمصرف و قطعات تعمیری با ارتباط گسترده ای که بین نیروی هوایی و کارخانجات سازنده و سیستم تأمین قطعات آمریکایی ایجاد گردیده بود به صورت اتوماتیک و بدون دخالت نیروهای داخلی انجام می پذیرفت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و خروج مستشاران آمریکایی و به ویژه پس از تحریم همه جانبه ی تسلیحاتی، و با قطع ارتباطِ نیروی هوایی

ص: 253

با سیستم های کلاسیک تحمیلی قدیم، در بین متخصصان فنی نیروی هوایی خلأ ناشی از قطع ارتباط و لزوم جایگزینی سازمانی که بتواند جایگزین روش های تحمیلی و استعماری گذشته شود به خوبی احساس شد.

شور و شوق کارکنان انقلابی، فرصت طلایی و مناسبی را برای نیروهای جوان، مستعد، متعهد و انقلابی نیروی هوایی فراهم نمود تا با بهره گیری از انگیزه های انقلابی و معنوی متراکم ناشی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و هوش سرشار ایرانی، بخشی از مشکلات به وجود آمده را با حمایت و هدایت مسئولین انقلاب از سر راه برداشته و اجازه ندهند خللی در وضعیت آمادگی و قدرت و توان عملیاتی نیروی هوایی ایجاد گردد و به صورت خودجوش در دل گردان های نگهداری نیروی هوایی، هسته های اولیه ی صنعتی را به منظور انجام تعمیرات ضروری ایجاد نموده و به کار تعمیر قطعات در حدّ محدود و در شرایط اضطراری اقدام می نمودند.

در اولین سال تشکیل واحد تحقیقات صنعتی، اقدامات بسیار زیاد و ارزشمندی توسط کارکنان دلسوز و فداکار این مجموعه ی صنعتی انجام شد و کارکنان در آن بخش کارنامه ی درخشانی از خود به جای گذاشتند. با استمرار کار این کانون ها ، در جهت تأمین نیازهای خاص نیرو، در آن شرایط، کارایی و اثر بخشی مناسب اقدامات به خوبی آشکار گردید. با جدی تر شدن حوزه ی فعالیت ها، تعداد بیشتری از نخبگان و خبرگان متخصص به این کانون ها، جذب و مشغول انجام فعالیت شدند.

کشف استعدادها و توان بالقوه ی این کارکنان موجب گردید، پیشنهاداتی در مورد راه اندازی تجهیزات استفاده نشده و ارتقاء و بهینه سازی سامانه های جدید، بر روی هواپیماها و تجهیزات هوایی مطرح گردد. لیکن با توجه به مقررات حاکم بر قوانین پروازی که به صورت بسیار جدّی و سخت گیرانه در نیروی هوایی اعمال می شود، انجام

ص: 254

هرگونه تغییرات، حتی جزئی بر روی هواپیماها و تجهیزاتِ مرتبط، مستلزم اخذ مجوّزهای خاص بود؛ که در رژیم پهلوی، این گونه اقدامات توسط مستشاران آمریکایی انجام می پذیرفت و لذا انجام چنین فعالیت هایی عملاً میسّر نبود و این خود یکی از دلایل اصلی احساس نیاز به یک نهاد قانونیِ جدید برای پرکردن خلاءهای قانونی و انجام فعالیت های مرتبط بود.به مرور زمان و با گسترده تر شدن زمینه ی فعالیت ها و مشخص شدن شرایط و نیازهای جدید، دولت مردان که قلبشان برای خودکفایی و استقلال کشور در زمینه های فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی عاشقانه می تپید. چنین تشخیص دادند که لازم است این نهاد جوشیده از انقلاب برای فعالیت بهتر و مؤثرتر سازماندهی شده و تشکیلاتی کار کند. حمایت دلسوزان انقلاب و تأکید و اصرار بر قطع وابستگی و استقلال ارتش و آثار مثبت حرکت خودجوش و انقلابی کارکنان موجب گردید، طرح هایی در جهت ایجاد سازمانی رسمی و قانونی در ارتش برای پیگیری چنین اموری تهیه شود و با توجه به ارتباطاتی که با حضرت آیت الله خامنه ای وجود داشت ، موضوع از طریق معظمٌ له که حامی اصلی و محوری این حرکت بودند، پیگیری می گردید. ایشان در تاریخ 07/09/1387 در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی دریایی ارتش موضوع را به شرح ذیل بیان فرمودند:

«در ارتش هم خود جوان های ارتشی پیش قدم شدند؛ من آن وقت توی وزارت دفاع بودم، چند تا از همین جوان های ارتشی آمدند پیش من با همان سابقه ای که گفتم پیش از انقلاب با بعضی از این جوان ها داشتیم، آمدند گفتند ما می توانیم نوسازی کنیم، بازسازی کنیم، تعمیر کنیم و بسازیم؛ که جهاد خودکفایی را ما آنجا به وجود آوردیم.اعلام کردیم خودکفایی، جهاد کنید، مجاهدت کنید، جهاد همه اش شمشیر دست گرفتن و

ص: 255

تفنگ دست گرفتن نیست. جهاد یعنی در میدان مبارزه ی زندگی، حضور فعّال داشتن؛ آن هم نه همیشه در موضوع دفاعی، بلکه بیشتر در موضوع تهاجمی؛ این معنای جهاد است. آن وقت این جهاد را شما کانالیزه کنید به صنعت، به علم، به معرفت، به سیاست و به همه ی کارهای بزرگ؛ می بینید جواب می دهد و جواب داد. جهاد خودکفایی جان گرفت، سرپا ایستاد و آن کارهای بزرگ انجام شد.»

همزمان با تأسیس انجمن های اسلامی ارتش که در همان اوایل انقلاب و با توصیه نماینده امام(ره) در ارتش(1)شکل گرفت، معظمٌ له بر خود اتکایی و خودکفایی نیز تاکید بسیاری داشته و بر ایجاد بستر مناسب برای انجام کارها با تکیه بر استعداد های درون سازمان ارتش، در تولید و تعمیر تجهیزات ارتش سفارش می نمودند. طرح تشکیل نهادی که عهده دار امور خودکفایی ارتش باشد، در مراجعات مکرر با حضرت آیت الله خامنه ای، نهایتاً منجر به معرفی طرح همافر عطاء الله بازرگان به نیروی هوایی و انجام امور مقدماتی این اقدام انقلابی گردید که از زبان ایشان نقل می گردد:

«در دی ماه سال 1358 زمانی که حضرت آیت الله خامنه ای نماینده ی حضرت امام(ره) در ارتش و معاون در امور انقلابِ وزارت دفاع ملی بودند. ما چندین بار به دیدار ایشان رفتیم. با گرفتاری های زیادی که داشتند؛ ما را به حضور می پذیرفتند. آن روزها اصلاً نمی شد به راحتی کسی را پیدا کرد؛ ولی این کار آن قدر برای ایشان مهم بود که ما را می پذیرفتند. چندین بار این موضوع را به صورت مسئله تعریف کردیم. حضرت آیت الله خامنه ای، پس از

ص: 256

بررسی طرح، بلافاصله با ادبیات بسیار حکیمانه و زیبا، نامه ای به نیروی هوایی نوشتند.»(1)

متن نامه به شرح ذیل می باشد:

تیمسار ریاست ستاد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

با سلام برادر همافریکم عطاءالله بازرگان را بدین وسیله معرفی می کنم، طرح سازنده و انقلابی ایشان در مورد تعمیر و ساخت قطعه، از نظر شما جالب خواهد بود. بعداً در مورد این طرح مذاکرات را با سرکار تعقیب خواهیم کرد.

سید علی خامنه ای

23/10/58

شروع جنگ تحمیلی، تشدید تحریم ها و نقش ویژه ی نیروی هوایی در دفاع مقدس، زمینه ی بروز و ظهور خلاقیت و نوآوری در جهت رفع مشکلات و تأمین نیازمندی ها و استفاده از تجهیزات را فراهم نموده بود. با صدور فرمان تشکیل جهاد خودکفایی توسط

ص: 257

مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای (مدظله العالی) ، در ارتش و ابلاغ آن به نیروی هوایی، شور و شعف خاصی در نیروهای جوان و انقلابی بوجود آمد. چرا که به دنبال فرصتی برای بروز توانایی ها و قابلیت های فنی به بند کشیده ی خود توسط مستشاران آمریکایی بودند.

در چنین شرایطی، حمایت های حکیمانه و تشویق و ترغیب نیروها در حرکت به سمت خودکفایی، از طرف معظم له، در تسریع و تسهیل امور و فراهم نمودن زمینه های کمک و همکاری فرماندهان و مسئولان نظامی، بسیار مؤثر و کارساز شد؛ و اقدامات و فعالیت های بسیار ارزشمندی در آن شرایط بحرانیِ دفاع مقدس انجام پذیرفت که در سرنوشت جنگ تاثیر بسزایی داشت و کشور را در مسیر تحول عظیم علمی و فناوری قرار داد و زمینه ساز ارتقاء « اقتدار دفاعی » گردید. البته تغییر در نگرش ها و باورهای کارکنان نیروهای مسلح که دهها سال تحت تأثیر القائات فرهنگ استعماری غرب قرار داشتند، خود مهم ترین نتیجه ی تأسیس نهاد «جهاد خودکفایی» در ارتش است، که در راستای نیل به استقلال واقعی و رسیدن به محوری ترین شعارها و آرمان های انقلاب شکوهمند اسلامی ایران می باشد.

زمان استفاده ی آن قطعات (عمرقانونی) به پایان می رسید و نتیجه ی آن زمین گیر شدن هواپیماها بود که در شرایط بحرانی تهاجم همه جانبه ی رژیم بعثی عراق و اوج نیاز به بهره گیری از هواپیماها، چنین وضعیتی به هیچ وجه توجیه پذیر نبود.

در چنین شرایطی، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای با درایت، تیزبینی و آینده نگری، حساسیت و اهمیت اوضاع و شرایط بحرانی را به خوبی احساس کرده و با دستوری انقلابی، مبنی بر جایگزینی «عمر انقلابی» با «عمر قانونی» در مورد قطعات و تجهیزات، روح تازه ای در کالبد نیروی هوایی دمیدند.

با دستورِ «عمر انقلابی» که حاوی خودباوری، اعتماد به نیروهای داخلی و توکل به خداوند متعال بود، گام های اساسی جهت بازیابی، تعمیر و نگهداری و ساخت قطعات مورد نیاز و عملیاتی نگه داشتنِ هواپیماها و تجهیزات عمده ی نیروی هوایی توسط نیروهای داخلی برداشته شد.

با این اقدام، رعایت کلیه ی اصول ایمنی مندرج در کتاب های فنی هواپیماها و نظر متخصصان و کارشناسان نخبه و خبره، مورد تأکید بوده، و همه ی قطعات و تجهیزات مرتبط، جهت بازسازی و بازیابی برای دوره های مشخص با زمان بندی های مناسب و براساس دستورالعمل های فنی و مطالعات و یافته های جدید برنامه ریزی می گردید.

این مسئله به عنوان یک رویه ی جدید و اقدام پُربرکت در نیروی هوایی نهادینه گردید و با اصلاحاتی پی در پی جایگزین رویه قبلی شد و در دوران دفاع مقدس با اتکا به همین رهنمودها در حوزه ی تأمین قطعاتِ تجهیزات دفاعی، مشکلات اساسی در زمینه ی وابستگی و زمین گیر شدن هواپیماها به طور کلی بر طرف گردید.

ص: 259

12- رابرت گراهام، ایران سراب قدرت، ترجمه فیروز فیروزنیا، بیجا کتاب، سحاب، چ اول، 1358.

13- روزنامه اطلاعات.

14- فرد هالیدی، دیکتاتوری و سرمایه داری در ایران، ترجمه ی فضل الله نیک، تهران، انتشارات امیرکبیر، 1358.

15- کریستین دلانوآ، ساواک، ترجمه ی عبدالحسین نیک گهر، تهران، طرح نو، 1371

16- گفتگوهای من با شاه، خاطرات محرمانه امیر اسدالله علم، زیر نظر عبدالرضا هوشنگ مهدوی، تهران، طرح نو، 1371.

17- مأموریت مخفی هایزر در تهران، ترجمه ی محمد حسین عادلی، تهران، رسا، 1376.

18- مایکل له دین، ویلیام لوئیس، هزیمت یا شکست آمریکا، ترجمه احمد سمیعی گیلانی، تهران، نشر ناشر،1362.

19- ویلیام سولیوان و آنتونی بار سونز، خاطرات دو سفیر، ترجمه ی محمود طلوعی، نشر علم، 1375.

ص: 261

افتخار نیروی هوایی در دوران دفاع مقدّس و پس از آن تا امروز،بر بسیاری از ملت هاَی دیگر هم مخفی نماند. برای هر ملتی مقاطعی از تاریخ پیش می آید که برای او سرنوشت ساز است. در این مقاطع، بعضی از ملت ها با عزم و اراده ی راسخ، با آگاهی و هوشمندی لازم و با تحرّک بجا و به موقع، خود را به قلّه های شرف و افتخار می رسانند و با استفاده از این موقعیّت ها، دوران سخت و ضعف را پشت سر می گذارند.

در دیدار با فرماندهان و دانشجویان دانشجویان دانشگاه هوایی شهید ستاری، 1381/10/04

جوان های امروز ما و نسل های بعد از این ها خواهند آمدف با تجربه ی عظیم انباشته ی در دل این ملت در مواجهه ی با استکبار، و راه قله ها را ادامه خواهند داد و به این قله ها هم خواهند رسید. ملت ایران، شایسته ی رسیدن به قله هاست.

در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوائی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 1388/11/19

ص: 262