ص: 2

بازار نشر و پروژه 2012...25

2012 و جریان فراماسونری26

راهبردهای پیشنهادی29

کلام آخر32

ص: 4

مختلف جهان، از جمله شرق اسلامی نیز می توان دید.

تحولات مختلف و چند وجهی (سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و طبیعی) سبب شد مباحثی همچون: آخرالزمان، پایان تاریخ، آینده جهان، حکومت جهانی و جهان آینده، ضرورت آمادگی برای استقبال از منجی موعود ایجاد و پدیدههایی نو در عرصه فرهنگ و ادبیات مطرح شود که از جمله آنها میتوان به این موارد اشاره کرد:

1. تولید ادبیات مخصوص این عنوان ها در «سینمای غرب»؛

2. توسعه شبکه های رادیویی و تلویزیونی مذهبی به قصد گفت وگو درباره ظهور منجی؛

3. توسعه فعالیت های تبلیغی مذهبی با نگرش به آخرالزمان؛

4. ظهور آموزه های آخرالزمانی و مذهبی در ادبیات سیاسی سیاست مداران غربی؛

5. پیدایش موج منجی گرایی و ادبیات انتظار در میان عموم ملت ها و مذهب های موجود در جهان.

پژوهشگرانی که موضوع بنیادگرایی در غرب به ویژه امریکا را (در دهه های 60 و 70 میلادی به بعد) مطالعه می کنند، به خوبی از شیوه پیدایش و گسترش بنیادگرایی در سینما، رسانه های عمومی و فعالیت های اجتماعی حتی

ص: 6

سیاسی در غرب آگاهند.

صرف نظر از رویکرد جدید و جدّی غرب _ به صورت عام _ و مستکبران پشت پرده _ به صورت خاص _ به این موضوع، امروزه شاهد گفت وگوی گسترده ای درباره آخرالزمان و نزدیک بودن ظهور منجی آخرالزمان در میان ملت های دیگر، از جمله شرق اسلامی هستیم. در ایران اسلامی نیز، در ده سال اخیر، بیش از دوره های گذشته، به گفت وگو دراین باره پرداخته و آثار فراوانی در این زمینه منتشر شده است.

در میان رسانه های گروهی، سینما و تلویزیون، در عرصه پرداختن به این موضوع حساس و فراگیر، از رسانه های دیگر گوی سبقت را ربوده اند و درصدد ایجاد، تلقین و القای تصویر مورد نظر خود از آخرالزمان در میان افکار عمومی جهان برآمده اند. در دو سه دهه گذشته، هالیوود با ساخت فیلم هایی در موضوع آخرالزمان توانسته است تصویر مورد نظر خود را از این رویداد به مخاطب القا کند. این گونه تولیدات پس از وقایع یازده سپتامبر و حملات امریکا و هم پیمانانش به کشورهای اسلامی و نیز حضور جدی نظامی در منطقه خاورمیانه، رنگ متفاوتی گرفته است.

پس از تولید و پخش گسترده فیلم 2012 که سبب توجه جدّی به پیش بینی های صورت گرفته مبنی بر سال پایان جهان (2012 م) شد، مرکز پژوهش های اسلامی صداوسیما نیز درصدد برآمد تا با برگزاری سلسله نشست هایی، این روند منحرف طراحی شده از سوی رسانه های صهیونیستی را

ص: 7

بررسی کرده و نتایج نشست های برگزار شده را در اختیار دست اندرکاران رسانه ملی قرار دهد.

آنچه در پی خواهد آمد، نتایج برگزاری نخستین نشست از این مجموعه است که با عنوان«جریان شناسی روند تصویرسازی از وقایع آخرالزمان» در تاریخ 29/4/1389 و با حضور استاد اسماعیل شفیعی سروستانی (مدیرمسئول مؤسسه فرهنگی موعود) و دکتر سیاوش صلواتیان (پژوهشگر و کارشناس رسانه) در این مرکز برگزار شد.

ص: 8

و به آنها کمک کرد تا آنچه درباره آخرالزمان واقعی و پایان دنیا نیست را بر روی پرده به تصویر کشند. از سال 1923 میلادی، ساخت فیلم هایی با موضوع جنگ آخرالزمان، در هالیوود آغاز شده بود، ولی در 35 سال گذشته، بیش از 150 فیلم پرقدرت درباره این موضوع ساخته شده است، به گونه ای که برخی از این آثار، با تکیه بر مضامین انجیلی، بخشهای بسیاری از مکاشفات موجود در اناجیل را به آثار بسیار پرقدرت تبدیل ساختند. افزون بر آن، آنان از مضامین آخرالزمانی نیز بهره جستند و آثار مختلفی تولید کردند.

هالیوود، یکی از بزرگ ترین مراکز فیلم سازی در جهان است که به صورت اتاق فکر به فعالیت هایش ادامه میدهد، به گونه ای که به عنوان نظام مدیریتی حاکم بر پروژه های فکری امریکا به آن می نگرند، نه اتاق سرگرمی ساز. به دیگر سخن، هالیوود تشخیص میدهد کدام سوژه باید دستمایه قرار گیرد.

موضوع فرجام جهان، به عنوان موضوع بسیار قدرتمندی برای جلب مردم، در گیشه ها مطرح شده است و فیلم های آخرالزمانی در سی سال گذشته، جزو پرفروش ترین فیلم ها

ص: 10

بوده اند. در دهه 90، حدود 60 درصد از فیلم های پرفروش با این موضوع ساخته شده اند، به گونه ای که فیلم «2012» در 36 هزار سینما و 57 کشور، با فروش بی سابقه ای اکران شد. جالب است بدانیم هنوز فیلم «Knowing» روی پرده بود که فیلم 2012 اکران شد. هنگامی که «آواتار» نیز اکران می شد، فیلم 2012 هنوز روی پرده ها بود.

ص: 11

ص: 12

نکته مهم دیگر این است که برای هالیوود، نگاه به آخرالزمان، در واقع، بهانه ای برای اجرای استراتژی های منطقه ای و فرامنطقه ای غرب است. به ویژه که در این آثار و مفاهیم، موضوعی به اسم خیر و شر وجود دارد. آنها الگوی ضعیفی از مفاهیم انجیلی مانند «جنگ آرماگدون» را برمی دارند و به بهانه گفت وگو از آخرالزمان و ظهور منجی عالم، استراتژیهای خود را به اجرا می گذارند؛ زیرا یکی از وظایف فیلم های آخرالزمانی هالیوود، کمک به غرب برای اجرای استراتژی های سیاسی اش است.

افزون بر آن، این فیلم ها کمک کرد تا غرب دشمنی ها و تهدیدها را زنده و

پررنگ نگه دارد. در روزگاران پیشین، کمونیسم در برابر غرب قد علم کرد و حضورش به عنوان جریان مخالف سبب شد غرب وحدت ملی خود را حفظ کند. امروزه با از بین رفتن کمونیسم، غرب می کوشد اسلام را دشمن خود معرفی کند تا کینه مردمانش را در برابر اسلام تازه نگه دارد. پس جریان سوم، تلاش برای زنده نگه داشتن عنصر دشمنی و تهدید بود که امریکا از این نظر، همواره برای بقای خود بهره گرفته است.

مشروعیت دادند؛ یعنی براساس ایدئولوژی های مدرن برخاسته از تفکر اومانیستی و انسان مداری، فیلم تولید کردند و با ساخت این فیلم ها، از زبان قهرمانان آنها که اسطوره، افسانه و فراانسان را به نمایش می گذارد، این ایدئولوژی ها را به مردم القا کردند. به عبارتی، تولیدات سینمای غرب، در واقع، القای ایدئولوژی های قرن بیستمی است.

در همه این آثار، غرب کوشیده است تا تمدن تکنولوژیکش، تثبیت و تداوم یابد. به همین دلیل، فیلم هایی مانند «ترمیناتور» ساخته می شود. موضوع این فیلم ها، جنگ آخرالزمانی است، ولی تهدید تمدن تکنولوژیک به عنوان موضوع اصلی به نمایش درمی آید. ازاین رو، حفظ تمدن تکنولوژیک در فیلم های آخرالزمانی، یکی از مباحث قابل توجه است.

القای حس برتر بودن منجی غربی نیز موضوع دیگری است. فیلم به موضوع آخرالزمان می پردازد، ولی آنکه بشر را نجات می دهد، یک قهرمان غربی است. بدون استثنا، در همه این آثار، قهرمانانی که در هیئت منجی به میدان می آیند، امریکایی هستند. در فیلم آرماگدون، روز استقلال و امثال اینها، هرکه هست، قهرمانی است که جهان و تمدن غربی را از بحران نجات می دهد. این بحران، می تواند سنگ فضایی باشد یا سفینه هایی از دیگر کرات یا موجود اسطوره ای که از لابه لای قرون بیرون آمده است یا

ص: 14

تصویری از موجود اسطوره باستانی ایرانی که ناگهان در امریکا ظهور می کند. به هر صورت، این بحران از هر سو که می آید، نخستین هدف خود را نابودی غرب قرار می دهد و کسی هم در جهان قادر به مقابله با آن نیست به جز یک قهرمان غربی. به عبارتی، هالیوود کمک می کند تا مستثنا بودن منجی را القا کند. آنها می کوشند با تولید این آثار، مرگ غرب را به تأخیر اندازند؛ زیرا خودشان می دانند در حال سقوط هستند. برخورد تمدن ها، آخرالزمان، بحران هویت و احتمال درگیر شدن تمدن غربی با شرقی را ابتدا غربیان مطرح کردند.

در واقع، پیش بینی برای مرگ غرب از ناحیه خود آنهاست، ولی آنان همه عوامل را گرد آوردند تا مرگشان را به تأخیر بیندازند و خود را دارای حیات نشان دهند. بنابراین، با نشان دادن آثار قوی تکنولوژیکی، رایانه ای، مهندسی و سلاح های جنگی، درصدد انجام این کار برآمدند. پس، این احساس خطر غربی ها آنها را با هم متحد ساخت. آنان با این کار، هم وحدت ملی به وجود آوردند و هم مردم را به پیروی از سیاست مداران و نظامیان تشویق کردند. القای هراس از شرقیان که آنها را تهدید می کنند، موضوعی بود که از نظر آنها دور نماند. سینمای هالیوود این وظیفه را برعهده گرفت و کوشید تا این حس را تشدید نماید.

زمینه سازی برای دامن زدن به یک جنگ آخرالزمانی، از موضوع های دیگری است که از دهه 70 در کاخ سفید مطرح شد.

ص: 15

در شرایطی که غرب به بن بست و بحران رسیده است و غربیان می دانند با وجود موج بیزاری از غرب که جهان را دربرگرفته است، نمی توان این بحران بزرگ و فراگیر را با تدبیر سیاسی و اقتصادی کنترل کرد، نیاز به وجود بحران بزرگ تر کاملاً مشهود است.

دو پیش بینی در غرب وجود دارد: یکی، پیش بینی شکل گرفتن یک قدرت در شرق اسلامی و دومی، پیش بینی ظهور منجی موعود از شرق اسلامی. آنها به دلیل داشتن اطلاعات بسیار مفصل، هم احتمال این واقعه را می دهند و هم مصداق هایش را تجربه می کنند. به همین دلیل، می دانند شکل گیری یک قدرت و ظهور منجی در شرق، از طریق برنامه ریزی های معمولی قابل کنترل نیست. تجربه بحران تمام عیار در همه زمینه ها نشان می دهد آنها چنان به این ماجرا وارد شده اند که تنها جنگی بسیار بزرگ می تواند نجاتشان دهد.

آنها می دانند فرصت زیادی ندارند و نباید این زمان را از دست بدهند. گرایش مردم به آخرالزمان در غرب سبب شد سوژه ای در اختیار داشته باشند تا بتوانند این هدف را عملی سازند؛ یعنی یک پروژه را ماجرایی دینی جلوه دادند و از این طریق، میلیون ها نفر را در غرب با خود همراه ساختند تا اگر این موضوع عملیاتی شود، مردم از آنها حمایت کنند.

موج به وجود آمده در پی تأسیس 1550 شبکه رادیویی و تلویزیونی در غرب را در جهان می توان تصور کرد. در سال 1996 میلادی، 75 میلیون نفر در امریکا شنونده دایمی رسانه های دینی بودند. به این صورت، غرب خود را برای

ص: 16

پروژه آخرالزمانی آماده ساخت؛ پروژه ای با بنیادی شیطانی، ولی صورتی رحمانی و مذهبی و با استناد انجیلی. زمانی که ریگان به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد، گفت آرزو دارد نخستین فردی در جهان باشد که شاسی جنگ آرماگدون را فشار می دهد. بوش با مقرر کردن بودجه 600 میلیارد دلاری، خود نیز را برای این ماجرا آماده کرده بود. امروز نیز امریکا 2012 را تبلیغ می کند.

آنها خوب می دانند باید زود وارد ماجرا شوند؛ زیرا به این امید هستند که شاید بتوانند از این طریق ماجرا را کنترل کنند و تحت اختیار خود قرار دهند. آنها در برنامه ای، با استناد به نقشه عراق، گفتند جنگ آخرالزمان در آنجا رخ خواهد داد و باید جلوی آن را گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، فیلم«نوستراداموس» یا «مردی که آینده را می دانست»(1) وارد ایران شد. فیلم، گفت وگوهایی درباره نوستراداموس بود. در حال حاضر نیز فیلم جدیدی به عنوان «نوستراداموس و پیش گویی هایش درباره 2012» عرضه گشته است.

غرب از این گفت وگوها حداکثر استفاده را کرده و جنگ آخرالزمانی را مذهبی نشان داده است. مستندی دینی نیز برایش ساخته اند. در مقابل، در کشور ما، افراد بسیاری از این فیلم ها استفاده کردند و پنداشتند این ماجرا درباره ظهور امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف است. یکی از دلایل غرب برای پرداختن به موضوع آخرالزمان این بود که زمینه ها را برای

ص: 17

جنگ آخرالزمانی فراهم آورد، البته نه جنگ آخرالزمانی مقدس. آنها می خواهند با این کار، تاریخ غرب را که در حال نابودی است، نجات دهند؛ یعنی تنها راه نجات غرب را در جنگ آخرالزمانی دیده اند. آنها پیش بینی کرد ه اند این جنگ در سال 2012 اتفاق خواهد افتاد. فیلم ها نیز گرد این موضوع می چرخد. آنان از همین طریق، تحقیر و تهدید فرهنگ های اسلامی را آغاز کردند و مسلمانان و ایرانیان را تهدیدگر نشان دادند. آنان با این کار، فرصتی به دست آوردند تا به صورت غیرمستقیم، مفاهیم صهیونیسم بین الملل را نیز ترویج کنند.

ص: 18

که بر آن سوار شده اند، نجات می یابند. به مدّت 100 روز این فیلم در 3400 سینما به طور هم زمان در سراسر آمریکا به نمایش درآمد که در واقع، قطعه ای دیگر از پازلی بود که از سال 2001م. چیدن آن شروع شده بود. فیلم «آگاهی»(1) را که اندکی پیش از این فیلم به اکران در آمد نیز، جزیی دیگر از این پازل می توان شناسایی کرد. در آن فیلم هم با مجموعه ای از تحوّلات خورشیدی و اشعه های کیهانی که قرار است در پایان دوران زمین نابود گردد، روبه رو می شویم. این اتّفاق را کسی پیش گویی می کند و تنها عدّه ای خاص می توانند برای عصر تازه زندگی و پس از پایان دوران، نجات یافته و به زمین بهشت شده، باز گردند. شعار مورد استفاده این فیلم نیز بسیار جالب توجّه است:

دانستن، همه چیز است.(2)

هم کشف می شود. نکته جالب توجّه این است که برخلاف پیش گویی های پیشین نوسترآداموس که در قالب رباعی بود، این پیش گویی ها به صورت هفت نقّاشی آخرالزّمانی است که در آنها حوادثی مانند «رخداد 11 سپتامبر» و «حمله صلیبی آمریکا به عراق» پیش گویی شده اند. در این باره تبلیغات رسانه ای وسیعی انجام شد؛ از جمله پیش گویی های استخراج شده از این نقاشی ها، حوادثی است که زمان وقوع آنها را ساعت 11 و 11 دقیقه بیست و یکمین روز دوازدهمین ماه سال یعنی 21 دسامبر سال 2012 م. گفته اند.

چند سال قبل از این اکتشاف عجیب گفته شده بود، در پی یک هم طرازی کهکشانی(1) دقیقاً در همین ساعت قرار است خورشید در مرکز کهکشان راه شیری قرار گیرد که این حالت هر6000 سال یک بار اتّفاق می افتد و به دنبال آن با فعّال تر شدن خورشید، جای قطب های شمال و جنوب زمین عوض می شود. طبیعی است به دنبال این جابه جایی، سیستم های ارتباطی الکترونیکی مختل و مشکلاتی برای ساکنان زمین پدیدار می شود. این پیش بینی ها نیز در زمره پیش بینی های نجومی پروژه 2012 قرار می گیرند.

یکی دیگر از قطعات مهمّ این پازل را تقویمی تشکیل می دهد که گفته می شود، حاوی پیش گویی های چند هزارساله مایاهاست. آخرین روز این تقویم 21 دسامبر 2012 م. یا همان تاریخ دو پیش گویی و پیش بینی قبلی است!

ص: 21

بخش دوم این برنامه، با رمان «رمز داوینچی» رقم می خورد. فیلمی که در پی فروش فوق العادّه این رمان، تولید و اکران شده است، ذهن ها را به این سمت سوق داده که گویا هدف اصلی از تولید و نمایش این فیلم، طرح این موضوع است که حضرت مسیح(ع) ازدواج کرده و از خود فرزندی به یادگار گذاشته است. الآن که چند سال از اکران اوّلیه فیلم می گذرد و دوباره آن را در کنار دیگر آثار و اخبار مرور می کنیم، متوجّه می شویم که ظاهراً اصلی ترین هدفی که در این فیلم دنبال می شده، موضوع باورمند کردن مخاطبان به موضوع رمزگشایی از متون و نقّاشی هاست و قرار است بینندگان پس از تماشای آن نگاهی دیگر به این موضوع داشته باشند. نکته جالب این است که دومین اثر «دون براون» هرچند نامش «فرشتگان و شیاطین»(1) بود، ولی در ایران با عنوان «داوینچی کد 2» شهرت یافت؛ زیرا علاوه بر آنکه هر دو فیلم را یک نفر تولید کرده است، موضوع هر دو فیلم بحث رمزگشایی از نقّاشی های لئوناردو داوینچی است.

مشابه این پروژه را درباره واقعه 11سپتامبر نیز مشاهده می کنیم. در طول چند سال فیلم ها و مجموعه مستندهایی درباره معرفی و زندگی نامه نوسترآداموس ساخته و پخش شد، سپس چنین ادّعا کردند که او رخداد انفجار برج های دوقلو را پیش گویی کرده است و سپس با تأیید این پیش گویی بهانه ای برای حمله به عراق و افغانستان فراهم گردید.

ص: 23

نقاشی ها ساخته شده و حاکی از اوج گرفتن ماجراست.

شدن فیلم 2012 ، ساخته شده و همه به نحوی به این موضوع پرداخته اند، گویا همانند «جرج اورول» که نظر ویژه ای به سال 1984م. به عنوان سال پایان مدرنیسم داشت، اینان نیز واقعاً سال 2012 م. را سال تحوّلاتی عظیم باور معرفی می کنند.

در سال 2009 م. که در دهمین ماه آن؛ یعنی اکتبر، فیلم 2012 به روی پرده می رود، شاهد مجموعه فعّالیت های منسجم تر و گسترده تر پروژه 2012 هستیم، به نحوی که به طور متوسط در هر ماه دو فیلم یا مستند جدید تولید شده است.

نژاد، رئیس جمهور ایران را دجّال می دانند. جالب این است که سال 2012 م. آخرین ماه های دولت آقای احمدی نژاد و زمان برگزاری صهیونیستی ترین المپیک تاریخ در «لندن» است که آرم آن، هم نشان دهنده دو واژه 2012 و Zion است.

است بدانیم که فیلم 2012 از معدود و انگشت شمار فیلم هایی بود که هم زمان و در یک تاریخ مشخّص در تمام جهان اکران شد.

همین طور که مشاهده می شود، فیلم 2012 جزو بسیار کوچکی از پازل پروژه 2012 که با هدف معتقد ساختن مخاطبان به جادو، پیش گویی، رمزخوانی و بحران های آخرالزّمانی به خصوص در سال 2012 م. رقم خورده است. در این فیلم در واقع چکیده ای از همه آنچه پیش از آن گفته شده است، در قالب یک فیلم جمع و با هزینه ای بس هنگفت به خورد مخاطب جهانی داده می شود؛ مجموعه ای از بحران های آخرالزّمانی طبیعی، مانند سیل، زلزله، باران های هولناک و...  و خلاصه، همه آنچه در طول سال ها و ضمن ده ها فیلم و به عنوان بحران های پیش روی بشر در آخرالزّمان به بینندگان نشان داده می شود.

از جمله نکات جالب فیلم 2012 این است که در این فیلم رئیس جمهور سیاه پوست آمریکا کشته می شود و او را نجات نمی دهند، عده ای بر این باورند که گویا دست اندرکاران این پروژه بنا دارند در این سال برای التهاب آفرینی مضاعف، اوباما را ترور کنند و از همین الآن اذهان جهانی را برای پذیرش موضوع آماده می سازنند؛ در این فیلم چهره مثبت و موجّه از سیاهپوستان ارائه شده که آن را به فیلم سیاهان نیز می شناسند.

در این فیلم همانند فیلم آگاهی تنها عدّه ای مشخّص و انتخاب شده نجات می یابند، با این تفاوت که در این فیلم راه

ص: 28

نجات در سوار شدن بر یک کشتی است.علاوه بر فیلم های یاد شده در طول این مدّت چند مجموعه و فیلم انیمیشن و طنز نیز درباره 2012 ساخته شده که به آنها نمی پردازیم.

شایان ذکر است که منظور ما در این نوشتار این نیست که پروژه مذکور در هزاره سوم و پس از سال2000 یا 2001 م. طرّاحی شده، بلکه به طور مسلّم سال ها پیش از آن طرّاحی و در این سال ها کلید اجرای آن زده شده است؛ همانند پروژه نابودی برج های دوقلو. در این باره اسناد متحیّر کننده ای وجود دارد که در ایّام جنگ جهانی دوم؛ یعنی قریب به نیم قرن پیش از رخداد این طرح، در سال 2001 م. جزئیّات آن نهایی و مصوّب شده بود.

منطقی اوست. اگر شما اینترنت را جست وجو کنید، نتایج جالبی را مشاهده خواهید کرد. گفته شده است که، زلزله «هاییتی» و «شیلی» و امثال آن نشانه هایی از نزدیک شدن به بحران های 2012م. است.

نکته بسیار مهم، همان جمله ای است که در پایان مستند نوسترآداموس 2012 گفته می شود که، شاید تقدیر عالم به نحوی رقم خورده باشد، ولی در نهایت این بشر است که سرنوشت نهایی خود را رقم می زند و نه هیچ کس دیگر.  در مجموعه این آثار چند سناریو به عنوان سرآغاز پایان دوران بیان شده که به اجمال عبارتند از:

_ بحران های طبیعی: مانند سیل و زلزله های ویرانگر؛ _ فقر و قحطی جهانی: ناشی از بحران های اقتصادی و تحریم های آمریکایی؛

_ حمله اتمی ایران به اسرائیل و حمایت اروپا و آمریکا از اسرائیل (هولوکاست هسته ای ایران)؛

_ جنگ صلیبی مسلمانان و مسیحیان که مسلمانان آغازگر آن هستند.

(برخی از اقدامات انجام شده و در دست انجام راجع سال 2012:

ص: 31

ص: 32

6.تلاش برای اصلاح نگاه «سرگرمی محور»به رسانه، ارتقای سواد رسانهای و دریافت مردم از طریق نمایش و نقد آثار آخرالزمانی، معناگرا و آینده گرا؛

7.ساخت فیلمهای مستند و داستانی جذاب برای مردم با توجه به موضوع های روز حوزه مهدویت، دشمن شناسی و آینده جهان از نگاه اسلام و شیعه. این گونه فیلمها می بایست متناسب با رویکرد غرب به آینده باشد؛ چون غرب از نظر تاریخی با ما درگیر است. چه بخواهیم و چه نخواهیم، آنها رویکرد ویژه ای به آینده دارند. پس باید ببینیم آیا سیاست فرهنگی کشور با رویکرد آنها نسبت به آینده، متناسب است یا خیر؛

8.زمینه سازی برای ایجاد آرمانهای مهدوی گرا و آینده گرا در ذهن جوانان؛

9.تلاش برای تحلیل حوادث روز ایران و جهان بر مبنای رویکردهای آخرالزمانی؛

10.نقد و بررسی کارشناسانه فیلمهای ساخته شده در غرب با موضوع منجی گرایی و موعود باوری؛

11.روشن ساختن اذهان مردم درباره جنگهای صلیبی و آرماگدون مورد نظر غرب؛

12.پاسخ گویی به شبهه های ایجاد شده درباره مهدویت (به ویژه شبهه های ایجاد شده به وسیله وهابیت)؛

13.تازه نگه داشتن عنصر دشمن تهدیدکننده در مناسبات فرهنگی و اجتماعی و نیز دشمنی های غرب با کشور

ص: 34

اسلامی و امام زمان (ع) و ابلاغ به جوانان امروزی (ایجاد موج امریکا _ یهود(صهیونیسم) هراسی)؛

14.آشنا ساختن جوانان با پیش گوییهای مذهبی در زمینه مرگ و نابودی غرب؛

15.شناساندن آسیبها و تهدیدهای فرهنگ غرب برای کشورهای اسلامی به جوانان و بهره گیری از ابزار رسانههای تصویری در این زمینه.

ص: 35