ص:2

بسم الله الرحمن الرحیم

برتری چهارده معصوم علیهم السلام بر پیامبران از دیدگاه قرآن و سنت

مولف: عبد الرضا یوسفی

ص:3

نام کتاب: برتری چهارده معصوم علیهم السلام بر پیامبران از دیدگاه قرآن و سنت

نویسنده: عبدالرضا یوسفی (ابن مالک)

ناشر: میراث ماندگار

نوبت چاپ: اول 1396

تیراژ: 1000 نسخه

چاپخانه: ولیعصر

قیمت: 35000 تومان

شابک: 8-213-314-600-978

مرکز پخش:

قم، خیابان ارم، پاساژ قدس، طبقه آخر، پلاک 184

تلفن: 37730365

ص:4

قرآن می فرماید بعضی از افراد در رزق و روزی بر بعضی دیگر برتری دارند(1)؛ والله فضل بعضکم علی بعض فی الرزق(2)- فضلنا بعضهم علی بعض- درجات افراد در آخرت و برتری بعضی بر بعضی(3)؛

و للاخره اکبر درجات و اکبر تفضیلا-

30/05/96 – مداح ابن مالک-

ص:7

حال حنفیه ص230 الکنوی هندی- الجواهر المضیه فی طبقات الحنفیه ج2 ص230- شذرات الذهب ابن عماد حنبلی ج5 ص266 ضمن حوادث266- امام ربانی اهل سنت حضرت شیخ احمد سرهندی متوفی 1031- می نویسد: و راهی است که به قرب ولایت تعلق دارد... و پیشوای واصلان این راه و سرگروه اینها و منبع فیض این بزرگواران حضرت علی مرتضی است و این منصب عظیم الشأن به ایشان تعلق دارد- انگارم که حضرت امیر قبل از نشاه عنصری نیز ملاذ و ملجاء این مقام بوده اند چنانچه بعد از نشاه عنصری این گونه اند.. (یعنی امام علی قبل از خلقت عناصر و موجودات و انبیاء مقام عظمی ولایت و امامت خاصه الهی داشته اند       کتاب گزیده مکتوبات امام ربانی شیخ احمد سرهندی گردآوری و ترجمه: عبدالمجید مرادزهی خاشی ناشر فاروق اعظم زهدان خ خیام روبروی مسجد مکی- نبی اکرم فرمود: صبح روزی- جبرئیل امین بر من نازل شد در حالی که بسیار خوشحال بود به او گفتم چرا تو را اینقدر خوشحال می بینم؟ گفت: چرا خوشحال نباشم به خاطر کرامتی که خداوند به برادرت و وصیت و امام امتت داده است خداوند در شب گذشته در برابر ملائکه و حاملان عرش به امام علی مباهات کرده و فرمود: ای ملائکه من به حجت من بر بندگانم پس از پیامبر که چگونه صورت خودش را به خاک گذاشته و برای عظمت من چگونه تواضع می کند شاهد باشید که او امام کل خلائق (غیر از بر رسول اسلام) و مولی و سرپرست ایشان است   

مناقب خوارزمی حنفی ح323 ص 319   انه امام خلقی و مولی بریتی- طبق این روایت و اقرار امام ربانی اهل سنت احمد سرهندی- مولا علی بر تمام خلائق (غیر از رسول اسلام) امام و سرور و مولی است و پیامبران غیر از رسول اسلام نمی توانند بر او امام و افضل باشند- نبی اکرم فرمود: چون و من علی- فردای قیامت از کنار پیامبران عبور کنیم- انبیاء آرزوی مقامات من و علی می کنند و علی بدنبال من است و علی یک پله پائین تر از من قرار دارد  بشاره المصطفی ص64 ح36  و علی اسفل منی بدرجه....... نبی اکرم فرمود: کسی را با علی همپایه قرار دهید که کافر و گمراه می شوید و کسی را بر او فضیلت و برتری ندهید که مرتد می شوید      بشاره المصطفی ص128 ح63      ولا تفضلوا علیه احداً فترتدوا- نبی اکرم خطاب به مولا

ص:9

علی فرمود: ای علی- خداوند به من کرامتی نداده جزء آنکه مانندش را بتو عطاء کرده... فضیلت تو از فضیلت من است و فضیلت من فضیلت تو است       بشاره المصطفی حدیث 348 ص471     و ما اکرمنی الله بکرامه الاوقدا کرمک بمثلها..... و ان فضلک لمن فضلی لک فضل- خصائص علی ج1 ص156- سنن الکبری نسایی ج5 ص151              و ما سالت لنفسی شیئاً الاسالت لک- بیهقی در کتاب المحاسن و المساوی خود ص18 می نویسد که سؤال شد از امام علی جواب داده شد از اصحاب پیامبر سؤال می کنید یا از نفس و جان پیامبر؟ علی نفس پیامبر است طبق آیه مباهله (61 آل عمران) و در موقف و جایگاه پیامبر است        فاین علی بن ابی طالب؟ قال یا هذا تستفتی عن اصحابه ام عن نفسه؟ قال: بل عن اصحابه قال: ان الله قل تعالوا اندع... و انفسنا و انفسکم فکیف یکون اصحابه مثل نفسه و عن عطاء قال: کان لعلی موقف من رسول الله- کمال الدین محمدبن طلحه شافعی متوفی 652 ه_ . در کتاب مطالب السؤل فی مناقب آل الرسول ص 81 درباره مقام بی نظیر مولا علی و برتری او بر خلائق و انبیاء بغیر از رسول اسلام ذیل آیه مباهله (61 سوره آل عمران) می نویسد: منظور از انفسنا: علی مرتضی علیه السلام می باشند که نفس و جان پیامبر اکرم هستند- با این حال به این دلیل که خداوند بین نفس رسول اسلام و نفس حضرت علی- اتحاد و یگانگی ایجاد کرده است و نفس امام علی را به پیامبر خدا- نسبت داده و ضمیرش را به آن حضرت برگردانده «انفسنا» می فهمیم که براساس این حدیث هر حق و مقامی که پیامبر نسبت به مؤمنین داشتند امیرمؤمنان علی نیز دارا بوده و علی علیه السلام نیز تمام این منزلت ها و غیر آن را که همگی از لفظ مولی فهمیده می شود دارا بوده اند پس این مرتبه ای بزرگ و منزلتی والا و درجه ای بلند و جایگاهی بس رفیع و عالی برای آن حضرت به شماره می رود که بی شک مخصوص ایشان بوده و دیگران را در آن شراکت نیست  والمراد نفس علی علیه السلام علی ماتقدم فان الله تعالی لما قرن بین نفس رسول الله و بین نفس علی و جمعها بضمیر مضاف الی رسول الله لنفس علی بهذا الحدیث ماهو ثابت لنفسه علی المؤمنین عموما... و کل معنی امکن اثباته مما دل علیه لفظ المولی لرسول الله فقد جعله لعلی علیه السلام و هی مرتبه سامیه و منزله سامقه و درجه علیه و مکان رفیعه خصصه

ص:10

بها دون غیره... – النصوص (احمدرضا آقادادی) ص 172 و ص 173 ناشر دلیل ما- قم 1389- ابوجعفر اسکافی معتزلی ذیل حدیث منزلت می نویسد: جایگاه هارون برای موسی به اندازه ای کافی معروف و مشهور است اولین آنها این است که او در پیامبری با موسی شریک بوده است و در واقع هر دو پیامبر خدا بوده اند و دوم اینکه او برادر نسبی موسی بوده است و سوم اینکه او در نزد موسی از همه انسانها مقدم تر و نزدیک تر بوده است و این منزلت همان چیزی است که برای حضرت علی بن ابی طالب نیز واجب گشته است        و الثالثه انه المقدم عند موسی علی جمیع البشر و هذه هی التی وجبت لعلی بن ابی طالب و هی منزلته من النبی المعیار و الموازنه ص 219- (النصوص ص 307)- این است اقرار و اعتراف علمای سرشناس اهل سنت راجع به مقامات بی نظیر مولا علی و هم پایه بودن او با نبی اسلام در فضایل و درجات عالیه معنوی و ملکوتی- ولی چشمان خفاشی و شب پره ای وهابیون خون آشام دنیاپرست و هواپرست- آفتاب جهان تاب حقانیت علوی را نمی توان درک کند و ببیند-

        او کرامه لیوشع... و ان کان لیوشع فعلی افضل من یوشع قال (ص) علماء امتی کانبیاء بنی اسرائیل و هذه فی حق الاحاد فما ظنک بعلی و الدلیل علیه ایضاً... و حز قیل کان نبیا من انبیاء بنی اسرائیل مثل یوشع فدل علی فضل علی علیه السلام علی انبیاء بنی اسرائیل (1)

محیّ الدین عربی می نویسد: هیچ مخلوقی در عالم آفرینش هم وزن و پایه اهل بیت پیامبر پدیده نیامده است آنان سزاوار سروی و سیادت هستند ← فتوحات مکیه ج4 ص139 : فلا تعدل باهل البیت خلقاً ... فاهل البیت هم اهل السیاده – شبروای از فقهای اهل سنت می نویسد: اهل بیت پیامبر تمامی فضائل را یکجا داشتند ← الاتحاف ص17: و جمع من محاسن فضائلهم خلاصه و لبالبا- در زیارت شریف جامعه کبیره می خوانیم: هیچ کس به مقام آنان نرسد و هیچ خواهان برتری به آن راه نیابد و هیچ سبقت کننده ای به آن نرسد نه از اولین مخلوقات و نه از آخرین موجودات آنان مقامی دارنند که کسی حق توقع و اشتهاء داشتن به آن مقام را ندارد ← حیث

ص:11

لایلحقه لاحق و لایفوقه فائق و لایسبقه سابق و لایطمع فی ادراکه طامع ← مفاتیح الجنان ج1ص651 المقام الاول فی الزیارت الجامعه (الزیاره الثانیه)- امام صادق درباره برتری 14 معصوم بر انبیاء فرمود: براستی نزد ما سری از اسرار خداوند و علمی از علم الهی است که نه ملک مقرب و نه نبی مرسل و نه مومن آزموده شده به ایمان توان دریافت آنرا ندارد و خداوند کسی را بدان مکلف نکرده است واحدی غیر ما؛ خداوند را بواسطه این علم پرستش ننموده است ← الکافی ج1 ص42 و ج2 ص333 باب فیما جاء ان حدیثهم صعب مستصعب ← ان عندنا و الله سراً من سرالله و علما من علم الله و الله مایحتمله ملک قرب و لانبی مرسل و لا مومن امتحن الله قلبه للایمان و الله ما کلف الله ذلک احداً غیرنا و لا استعبد بذلک احداً غیرنا- اوائل المقالات مفید ج1ص177 ← القول 46: بین الائمه والانبیاء – کتاب تفضیل الائمه علی الانبیاء (علی حسینی میلانی) – کتاب تفضیل امیرالمومنین (مفید)- الرساله العلویه فی فضل امیرالمومنین علی سائر البریه (الکراجکی)- امام باقر علیه السلام درباره علت برتری مولا علی برخلائق و انبیاء غیر از رسول اسلام می فرماید: هرچه امر کند باید انجام شود و هرچه نهی کند باید ترک گردد اطاعت از علی بعد از پیامبر اسلام واجب است ... کسی که خود را برعلی مقدم بدارد مانند کسی است که خود را بر خدا و پیامبر مقدم داشته و کسی که خود را برتر از علی بداند مثل کسی است که خود را از خدا و پیامبر برتر بداند- و این مقام برای ائمه نیز یکی پس از دیگری است... مولا علی خودش فرمود: کسی برتر از من نیست مگر احمد (رسول اسلام) ← بصائر الدرجات ج1 باب (9) حدیث اول ← و لا یتقد منی احدالااحمد- امام صادق فرمود: اصل فضیلت از آن رسول خدا محمد است و اوست که بر همه خلایق برتری و تقدم دارد و هیچکس برایشان تقدم ندارد و امیرمومنان علی پس از ایشان تقدم دارد ← الفضل لمحمد و هو المقدم علی الخلق جمیعاً لایتقدمه احد و علی المتقدم من بعده ... و کذلک یجری للائمه بعده واحداً بعد واحد ← بصائر الدرجات ج1 باب (9) حدیث دوم- ترجمه محمد فربودی – امام صادق علیه السلام فرمود: برای امام علی همان برتری و فضیلتی است که برای رسول خدا، محمد صلی الله علیه و آله است ← بصائر الدرجات ج1 باب (9) ص433 ح3 ← جری له من الفضل مثل ماجری لمحمّد- دلائلی که ائمه  هدی برای برتری خود و مولا علی برکل خلائق غیر از رسول اسلام بیان کرده اند به این شرح است طبق نقل متن حدیث بصائر الدرجات ← ارکان زمین هستند- واسطه فیض الهی هستند- هیچ کس راه راست هدایت نشود مگر بوسیله آنان – امینان خدا هستند- فاروق اکبر هستند- مولا علی فرمود: براستی تمام اوصیاء و انبیاء به برتری من اقرار و اعتراف خواهند نمود مانند همان اقرار و اعترافی، که نسبت به

ص:12

برتری رسول خدا محمد مصطفی نموده اند ← و لقد اقرت لی جمیع الاوصیاء و الانبیاء بمثل ما اقرت به لمحمد ← بصائر الدرجات باب 9 ص421 ح 2- نبی اکرم به مولا علی فرمود:

در هفت موطن همراه من بودی موطن پنجم در شب قدر است که خداوند ما را به برکت آن مخصوص و ممتاز گردانیده است و این امتیاز برای غیر ما نیست ← بصائر الدرجات ص464 ج1 باب (3) بخش5 ← یا علی الم اشهدک معی سبعه مواطن؟ الموطن الخامس لیله القدر خصصنا ببرکتها البصائر الدرجات ص224 باب 18 ح12 بخش دوم ← فقال: یا وصی محمد انا و جدنا فی کتب الانبیاء ان الاصلع وصی محمد خیر الناس... و قال علیه السلام: انا و الله ذلک یاهام- مولا علی فرمود: موجودات و اشیاء به واسطه اسم من موجود شدند و سایر پیامبران بواسطه اسم من دعا کردنند ← باسمی تکونت الکائنات و الاشیاء و باسمی دعا سائر الانبیاء ← مشارق الانوار ص507 – مولا علی فرمود: ای سلمان هرکس از انبیاء پیامبر شد و مبعوث به رسالت بوسیله ما اهل بیت به این مقام رسیدند ← بنا شرف کل مبعوث ... مولا علی بود: خداوند به من فضائلی عطاء کرده که توصیف کنندگان و عارفان نمی توانند به آن معرفت پیدا کنند ← واعطانی مالم یصفه الواصفون و لایعرفه العارفون- من بودم (امام علی) که نوح را در کشتی حمل کردم و مونس یونس در شکم ماهی بودم من بودم که با موسی در دریا گفتگو کردم. نبوت محمد با من کامل شده ← انا حملت نوحاً فی السفینه انا صاحب یونس فی بطن الحوت ... و بی تمت نبوه محمد ← مشارق الانوار ترجمه سیف و سعید راشدی ص510 – نبی اکرم به مولا علی فرمود تو، کل مقامات من را دارای غیر از نبوت من – و من در دنیا و آخرت از تو بی نیاز نیستم- حضرت آدم و انبیاء پیرو تو زیر لوای حمد که در دست توست در قیامت حرکت می کنند ← انت کذلک منی فی کل مقام الا النبوه و انی لا استغنی عنک فی الدنیا و لا فی الاخره – مشارق الانوار ص605 – مولا علی فرمود: چه کسی می تواند ما را بشناسد یا می تواند به مقام ما برسد و یا منزلت ما را درک کند اهل بلاغت و خطیبان و شاعران ناتوان هستند ما را توصیف کنند شأن کسی که نقطه موجودات و قطب دائره ها و راز ممکن ها است شعاع جلال کبراء و شرافت زمین و آسمان است- مقام آل محمد بزرگتر از آن است که توصیف کنندگان بتوانند آن را توصیف کنند و این که احدی از جهانیان با آن ها مقایسه شود- چگونه در حالی که آنها نور اول هستند و کلمه ی عالی و نام روشنایی بخش و وحدانیت کبری هستند؛ چیزی که عده ای از آن روبرگرداند و پشت کردند آنها حجاب اعظم و اعلی خداوند هستند پس خوبان چگونه در کنار این ها می توانند قرار بگیرند؟ عقل ها چه جایگاهی در برابر این ها دارند؟ و چه کسی توانسته این ها را بشناسد و چه کسی را

ص:13

شناخته است؟ و یا چه کسی آنها را توصیف کرده است؟ خیال کرده اند این صفات در غیر آل محمد است دروغ گفتند و قدم هایشان لغزید- گوساله را خدای خود قرار دادند و شیطان را حزب خود کردنند و همه ی این ها از روی دشمنی با خاندان برگزیده پیامبر و بیت عصمت و از روی حسادت به معدن رسالت و حکمت است شیطان اعمال آنها را برایشان زینت داد پس وای بر آنها و نابود باشند چگونه یک امام جاهل را انتخاب کردند... در حالی که امام واجب است که عالم باشد و جهل نداشته باشد و هیچ شرافتی مافوق او وجود نداشته باشد... کسی با آل محمد در مقامات بی نظیر آنان شریک و مساوی نیست ... علم و دانش پیامبران در برابر علم آل محمد و اسرار اوصیاء در برابر اسرار آنها و عزت اولیای الهی در برابر عزت و بزرگی و مقامات آنها همانند قطره در برابر دریا و مانند ذره در برابر مشت است ... پس احدی از مخلوقات با آل محمد قابل مقایسه نیست زیرا آنان خواص خداوند و خالص برای او و راز خدای دیانت و کلمه ی او و دروازه ایمان و کعبه ی ایمان و حجت خداوند و استدلال او و بزرگان هدایت و پرچم هدایت و فضل و رحمت خداوند هستند و چشمه ی یقین و حقیقت یقین و صراط حق و عصمت حق و مبداء وجود و انتهای وجود و قدرت پروردگار و مشیت او و ام الکتاب و خاتمه ی کتاب و فصل الخطاب و راهنمای آن و مخزن وحی و معدن تنزیل و امانت دار ذکر و ستارگان عالی مقام و انوار عالی تابنده از خورشید عصمت فاطمی در آسمان عصمت محمدی هستند.... و خداوند مخلوقی نیافرید مگر آنکه از او به وحدانیت و ولایت برای ذریه پاکیزه اعتراف گرفت... و عرش مستقر نشد مگر آنکه وقتی بانور برآن نوشته شد: لااله الا الله محمد رسول الله علی ولی الله ← بحار الانوار ج25 ص170 ح38 – مشارق الانوار الیقین ص359 – مولا علی فرمود: امام معصوم ولی خداوند در آسمان و زمین است و خداوند برای او از همه بندگانش عهد گرفته پس هر کس بر او پیشی بگیرد به خداوند کافر شده ← مشارق الانوار ص356 ← اخذ له بذلک العهد علی جمیع عباده فمن تقدم علیه کفر بالله من فوق عرشه- فمن ذاینال معرفتنا اوینال درجتنا او یدرک منزلتنا؛ حارث الالباب و العقول وتاهت الافهام فیما اقول؛ تصاغرت العظماء و تقاصرت العلماء وکلت الشعراء و خرست البلغاء ولکنت الخطباء و عجزت الشعراء و تواضعت الارض و السماء عن وصف شان الاولیاء و هل یعرف او یوصف او یعلم او یفهم او یدرک او یَملک شأن من هو نقطة الکائنات و قطب الدائرات و سر الممکنات و شعاع جلال الکبریاء و شرف الارض و السماء جل مقام آل محمد عن وصف الواصفین و نعت الناعتین و ان یقاس بهم احد من العالمین و کیف و هم النور الاول و الکلمة العلیاء و التسمیة البیضاء و الوحدانیة الکبری التی اعرض عنها من ادبر و تولی

ص:14

و حجاب الله الاعظم الاعلی فان الخیار من هذا؟ و أین العقول من هذا و من ذا عرف من عرف؟ او وصف من وصف ظنوا أن ذلک فی غیر آل محمد کذبوا... و هذا کله لآل محمد لا یشارکهم فیه مشارک... علم الأنبیاء فی علمهم و سرّ الوصیاء فی سرهم و عز الاولیاء فی عزهم کالقطرة فی البحر و الذرة فی القفر... و ان الله لم یخلق خلقاً الا و اخذ علیه الاقرار بالوحدانیه و الولایه للذریة الزکیه... و ان العرش لم یستقر حتی کتب علیه بالنور: لا إله الّا الله محمّد رسول الله علیّاً ولی الله-

در ضمن وهابیت؛ دوست و دشمن؛ مخالف و موافق بدانند من (ابن مالک)      نویسنده کتاب- روحانی و کارشناس زبده مذهبی نیستم ولی با مطالعه فراوان و تحقیقات شبانه روزی و کمک از اساتید فن این کتاب را تألیف کردم انشاءالله مورد مرضی پروردگار و حضرات ائمه معصومین قرار بگیرد-

- نوکر اهل بیت: ابن مالک- ذی الحجه 1438- 22/06/1396

شعری در فضائل اهل بیت رسالت

بُود احمد عصاره بهر عالم      ****       میان انبیاء او هست خاتم

به چارم چرخ او کرده است منزل      ****       نبوده است او از این آب و از این گِل

از او حیدر تلمذ کرده دائم      ****       که تا از بهر دین گردیده قائم

علی آن اسوی علم و سیاست      ****       امام المتقین مرد عبادت (عدالت)

ز دامانش حسن؛ سبط پیمبر      ****       خلیق و محسن و هم اهل منبر (بر ماست سرور).

حسین بن علی آن مرد بطحا      ****       نموده زنده او اموات دنیا

حیات طیبه بخشیده است او      ****       که تا عالم احیاء کند معنی یا هو

علی بن الحسین آن زین عُباد      ****       علیم و هم حلیم و بوده سجاد

محمّد باقر است احیاءگر دین      ****       امیر علم و عرفان میرآیین

و جعفر؛ صادق است و حافظ دین      ****       کلامش نافذ و بل بهتر از این.

پس از وی موسی کاظم امام است    ****      به کظم غیظ او فردی هِمام است

رضا فرزند پاک کاظم است او      ****       که زینت بهر جن و آدم است او

ص:15

محمد هم تقی دادند لقب را     ****       کلامش بوده شیرین چون رطب را

علی بعد از پدر سالار دین است  ****    چو خورشیدی درخشان بر زمین است.

حسن پور علی باب است مهدی      ****     که در علم و شجاعت نیست حدّی

پس از او مهدی آن نور ولایت      ****       که عالم از وجودش شد هدایت

ز داید ظلم از دامان انسان      ****       بیفزاید به او نیروی ایمان

کند احیاء هم او احکام قرآن      ****       به یمین رحمت محبوب یزدان

خداوندا تو (حامد) رهنما باش      ****       که با حسرت نگوید ای کاش

شعر از استاد محقق- حاج علی اکبر قربانی

تاریخ سرایش :10/8/1396

«بسمه تعالی»

قال علی علیه السلام : اسعد الناس من عرف فضلنا

خوشبخت ترین مردم کسی است که برتری ما را بداند.(1)

پاسخی به شبهه و مغلطه شبکه سلفی اموی وصال حق جناب محمد انصاری مدیر شبکه

در ابتدا این شبکه ماهواره ای یک فیلم و کلیپ از استاد سید حسن احمدی اصفهانی پخش کرد که ایشان داشتند برتری مولا علی علیه السلام را بر انبیاء و حضرت عیسی علیه السلام بیان می داشتند که مولا علی در خانه کعبه به دنیا آمده و خدا این اجازه را به مادر او داده ولی خداوند به مادر عیسی خطاب نموده از بیت المقدس خارج بشو اینجا عبادتگاه است نه زایشگاه و این یکی از دلائل افضلیت مولا علی بر انبیاء خصوصاً  بر حضرت عیسی علیه السلام است.

ولی شبکه وهابی وصال باطل با آیه 84 الی 86 سوره انعام خصوصاً آنجا که قرآن می فرماید «و کلاً فضلنا علی العالمین» ما این پیامبران را که در این 2 آیه ذکر کرده برتری دادیم بر کل مردم عالم. به خیال وهابی ها فضیلت مولا علی بر انبیاء را رد کرد. پس طبق این آیه چون مولا علی پیامبر نیست بر پیامبران هم افضل نیست و این حدیثی که جناب احمدی اصفهانی خوانده نعوذ بالله دروغه واصلاً بدنیا آمدن مولا علی در کعبه دروغه و دلیل برتری او بر پیامبران نیست؟!!!

مداح ابن مالک جواب می دهد:

ص:18

اولاً: مولا علی علیه السلام فرمود: خوشبخترین مردم کسی است که آشنایی به برتری ما بر سایرین داشته باشد «اسعدالناس من عرف فضلنا»(1)

حضرت مهدی علیه السلام طبق منابع اهل سنت برابر با بعضی از پیامبران و بالاتر از بعضی از آنان هست .

الفتن ابن حماد ج 1 ص 356 ح 1027 المهدی خیرا و ابوبکر و عمر قال : هوا خیر منهما و یعدل النبی – لوامع الانوار البهیه ج 2 ص 85 – قد کاد یفضل الانبیاء – تاریخ الخمیس الدیار بکری ج 2 ص 289 – عقد الدرر ج 1 ص 222 – قد کان یفضل علی بعض الانبیاء – ارشیف ملتقی اهل الحدیث ج 57 ص 371- ان المهدی المنتظر خیر من ابی بکر و عمر و جاء عن احد کبرائهم بسند صحیح انه کان یفضل علی بعض الانبیاء ... الفتن نعیم بن حماد ج 1 ص 358 ح 1036 – قد کان یفضل علی بعض الانبیاء – العرف الوردی فی اخبار المهدی (سیوطی) حدیث 175 – الاشاعه فی اشراط الساعه (البرزنجی) باب تنبیه آخر ص 217 مکتبه وقفیه الاسلامیه –

جاء عن ابن سیرین : ان المهدی خیر من ابی بکر و عمر قیل : یا ابابکر ؛ خیر من ابی بکر و عمر ؟! قال : قدکان یفضل علی بعض الانبیاء ... قال الشیخ علی القاری فی المشرب الوردی فی مذهب المهدی : و ممایدل علی افضلیته : ان النبی صلی الله علیه و آله و سلم : سماه : خلیفه الله و ابوبکر لایقال له الا : خلیفه رسول الله – مصنف ابن ابی شیبه ج 7 ص 513 ح 37650 یکون فی هذه الامه خلیفه لایفضل علیه ابوبکر و لاعمر – ابن سیرین و سیوطی و ملاعلی قاری به سند صحیح نقل کرده اند که حضرت مهدی از ابوبکر و عمر افضل تر است بلکه بالاتر از پیامبران و یا بعضی از پیامبران زیرا او خلیفه خدا می باشد – المهدی خیر من ابی و عمی قد کاد یفضل علی بعض الانبیاء و صح عنه : لایفضل علیه ابوبکر و عمر ؛

 ابن حجر می نویسد : علت برتری حضرت مهدی بر بعضی و برخی از پیامبران از قول و نظر ابن سیرین بخاطر نماز خواندن عیسی پشت سر مهدی است – و کان این

ص:19

سیرین اراد بقوله : کاد ان یفضل علی بعض الانبیاء انه یوم عیسی و للامام فضل ما علی الماموم من حیث التبعه – محمدبن سیرین و لد فی خلافه عثمان بن عفان من الفقهاء الثقات – تاریخ بغداد ج 5 ص 331 النجوم الزاهره ج 1 ص 268 – القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – ابن حجر مکی چاپ مکتبه القرآن القاهره – (سیر اعلام النبلاء ذهبی حالات محمدبن سیرین ص 606 ج 4) – القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر ص 34 – الاربعون : ینزل عیسی بن مریم و یصلی خلفه – نزول عیسی و الاعتراف بامارته – الحادیه و الاربعون – ص 35 – صلاته ببیت المقدس – امامته لعیسی فی الصلاه – الرابعه و الاربعون – ص 74- ص 71 و ص 72.

طبق نقل روایتی از کتاب عقد الدرر  ج 1 ص 84 و ص 233 – حضرت مهدی مقامش از حضرت موسی کلیم الله برتر است – حضرت موسی وقتی مقامات ملکوتی امام زمان را مشاهده کرد بخداوند عرض کرد مرا قائم آل محمد قرار بده خداوند فرمود او از ذریه محمد است (3) بار عاجزانه از خداوند درخواست کرد که مقام مهدی آل محمد نصیبش شود ولی جواب رد شنید – نظر موسی فی السفر الاول الی مایعطی قائم آل محمد فقال موسی : رب اجعلنی قائم آل محمد فقیل له : ان ذلک من ذریه احمد ... محی الدین عربی می نویسد : حضرت مهدی در آفرینش همانند نبی اکرم و در اخلاق یک درجه پایین تر از اوست – الیواقت الجواهر ج 2 ص 562 – در روایات صحیح شیعه و سنی آمده – حضرت مهدی در اخلاق و خلقت شبیه و هم رتبه پیامبر است – و سیخرج من صلبه رجل یسمی باسم نبیکم یشبهه فی الخلق و لا شبهه فی الخلق – جمع الفوائد من جامع الاصول ج 4 ص 185- سنن ابی داود ح 4290 (صحیح) با تحقیق محمد محی الدین عبدالحمید – المهدی من ولدی اسمه اسمی و کنیته کنیتی اشبه الناس بی خلقا و خُلقا – بحارالانوار ج 51 ص 71 ح 13- مخفی نماند اکثر صوفیان اهل سنت قائلند مقام ولی الله بالاتر از انبیاء است ولی نبی اسلام هم ولی بوده و هم نبی و مقام ولی بودن او بالاتر از نبوت اوست – شرح الطحاویه الراجحی ج 1 ص 375 – تاریخ الخمیس الدیار البکری ج 1 ص 16- روح المعانی ج 6 ص 167- بحرالمحیط ج 3 ص 190 – شرح الطحاویه

ص:20

لسفر الحوالی ج 1 ص 1694 و – و ذهب بعض الصوفیه الی تفضیل الاولیاء علی الانبیاء ... و یقولون : الولی افضل من النبی ... الاولیاء افضل من الانبیاء فالولایه اعلی درجه من النبوه ... ولایه نبی افضل من جهه النبوه ...

ثانیاً: جناب وهابی در منابع معتبر اهل سنت آمده حضرت مهدی علیه السلام معادل و برابر با یک پیامبر است حافظ نعیم بن حماد به استاد اسماعیل بخاریی در کتاب الفتن ص356ح-1027- می نویسد: حضرت مهدی معادل یک پیامبر است-

 قیل: له المهدی خیر اوابوبکر وعمرقال: هو خیرمنهما یعدل بنبی. در بعضی منابع روائی معتبراهل سنت آمده حضرت مهدی از بعضی پیامبران افضل است.

قدکان یفضل علی بعض الانبیاء. قلت: هذا اسنادصحیح: العرف الوردی فی اخبار المهدی.(1)

ومما یدل علی افضلیّه ان النبی سماه خلیفه الله...

ثالثاً: خود علمای اهل سنت و وهابیت عده ای از افراد عادی را برابر با پیامبر می دانند؟

نویسنده وهابی: عبدالله بن جارالله در کتابش الجامع الفرید ص 5 می نویسد:

خداوند این امام (شیخ محمدبن عبدالوهاب) را در بین اهالی نجد به مقام نبوت برگزید و او را با امرای عادل آل سعود یاری کرد

-فاقام الله هذا؛الامام فی اهل نجد مقام النبی وایده بالامراءالعادلین والائمه المهدیین من آل سعود وعلی راسهم الامام محمد بن سعود؛

بن باز مفتی سابق آل سعود می نویسد: اگر نبوت ختم نمی شد قطعاً می گفتیم ابن تیمیه؛ پیامبر است.(2)

لولم نخبر بختام النبوه ان ابن تیمیه نبی؛

ابن کثیر مفسر معروف وهابی در البدایه و النهایه ج6ص259 می نویسد:

معجزه صحابه پیامبر علاء بن زیاد که درغزوه ای آب رودخانه را یخ و جامد کرد تا صحابه بتوانند از آن عبور کنند از معجزه حضرت موسی که آب را با عصاء شکافت و

ص:21

کشتی نوح که بر طوفان آب قرار گرفت؛ بالاتر و افضل تر است؛ یعنی ابن کثیر وهابی این صحابه و معجزه اش را بالاتر از پیامبرانی چون نوح و موسی می داند.

 ابلغ من رکوب السفینه...وابلغ من فلق البحرلموسی...

عده ای از علمای اهل سنت؛ معاویه بن ابوسفیان راازحضرت عیسی بالاتر و افضل تر میدانند؛ می گویند: وکاتب وحی پیامبربود او را با پیامبر نصاری نباید مقایسه کرد.

 ایهما افضل؛معاویه ابی سفیان ام عیسی بن مریم؟فقال: لا والله ما ادری...فقال                                                                                                                                                                                                                                                              الثالث: یاکشخان تقیس کاتب الوحی الی نبی النصاری؟(1)

سیوطی درباره غزالی می نویسد: اگر پس از پیامبر قرار بود کسی پیامبر شود؛ غزالی بود

او کان نبی لکان الغزالی-التنبئه بمن یبعثه الله علی راس کل مائه؛(2)

ذهبی می نویسد: احمدبن حنبل مقام پیامبران دارد و اگر در بین بنی اسرائیل بود آیت و نشانه ای برای آنان بود

قام احمد مقام الانبیاء لوکان احمد بن حنبل فی بنی اسرائیل لکان آیه(3)

 ابوزرعه الرازی و جهوده فی السنه النبویه ج3 ص981؛ علمای اهل سنت به سندحسن و صحیح نقل کرده اند:

اگر قرار بود بعد از رسول اسلام پیامبری بیاید؛ آن پیامبر، عمرابن الخطاب بود.

 لو کان بعدی نبی لکان عمرابن الخطاب.(4)

اهل سنت نقل کرده اند:

اگر ابراهیم فرزند رسول اسلام بعد از پیامبر زنده می ماند پیامبر می شد.

لو عاش ابراهیم لکان صدیقاً نبیا.(5)

اهل سنت نقل کرده اند که ابوبکر همانند حضرت ابراهیم، عمر همانند حضرت موسی و عثمان همانند حضرت هارون است،

ص:22

فابوبکر نظیر ابراهیم وعمر نظیر موسی و عثمان نظیر هارون.(1)

اهل سنت به سند صحیح نقل کرده اند: همانا خداوند بندگانی دارد که پیامبر نیستند ولی فردای قیامت پیامبران و شهداء به مقام آنان غبطه می خورند اگر آن عبادالله که پیامبران غصه، مقامات آنان را می خورند مقامشان از پیامبران کمتر بود معنا نداشت پیامبران به مقام آنان غصه بخورند.

ان الله لیسوا بانبیاء و لا شهداء یغبطهم الشهداء و النبیون لقربهم من الله: مستدرک حاکم نیشابوری ج4 ص188 کتاب البر و الصله ح- 7318 هذا حدیث صحیح، تفسیر ابن ابی حاتم ح 6915 ذیل آیه 101 سوره مائده صحیح ابن حبان کتاب البر و الاحسان ح 578 ذیل آیه 62 یونس صحیح الجامع آلبانی ج2 ص795 ح 4312 صحیح الترغیب ح 3019 : المتحابون فی جلالی لهم منابرمن نور یغبطهم النبیون و الشهداء روایت دیگری به سند صحیح منابع اهل سنت نقل کرده اند که از آن برداشت می شود عده ای از پیامبران و فرشتگان افضل و برتر هستند نبی اکرم فرمود: عجیب ترین و با افضل ترین افراد که ایمانشان از ملائکه و انبیاء افضل و عجیب هست کسانی هستند که مرا ندیده اند و به من ایمان آورده اند و مرا تصدیق کرده اند و آنان برادران من هستند و ایمان آنها افضل از ملائکه و انبیاء است چون با ندیدن حقائق، ایمان آورده اند: اقوام یاتون من بعدی فی اصلاب الرجال فیومنون بی ولم یرونی و یجدون الورق المعلق فیعلمون بما فیه فهولاء افضل الایمان ایمانا: مستدرک حاکم رقم الحدیث 7044- حدیث مرفوع- صحیح الاسناد- کتاب معرفه الصحابه، ذکر فضائل القبائل، معجم اسامی شیوخ ابی بکر ح 175، الاحادیث المختاره مقدسی ح 3824؛ البحر الزخار حدیث 2778، مسند ابی یعلی ح 152 مسند عمر ابن الخطاب؛ در ضمن روایاتی با سند  صحیح و فراوان از کتب اهل سنت و شیعه رسیده که مولاعلی و ائمه طاهرین، افضل از تمام خلائق و انبیاء هستند بغیر از بر رسول اسلام، امام حسن مجتبی فرمود: ای مردم، دیروز، مردی (امام علی) از میان

ص:23

شما رفت که نه اولین خلائق از او سبقت و پیشی گرفتند و نه آخرین افراد پس از او- لقد فارقکم امس رجل ماسبقه الاولون و لایدرکه الاخرون: مصنف ابن ابی شیبه کوفی ج 17 ص119 و ص120 چاپ دار القبله حدیث 32768، محقق وهابی،  محمد عوامه این روایت را تحسین کرده ، علامه احمد محمد شاکر، محقق کتاب مسند احمد حنبل ج2 ص344، دو سند این روایت را صحیح دانسته، ناصرالدین آلبانی در سلسله الاحادیث الصحیحه آن را، قبول کرده- سلسله الاحادیث الصحیحه ج5 ص660 الی  ص665 التعلیقات الاحسان علی صحیح ابن حبان ج10 ص74 ح 6897، المطالب العالیه ج 18 ص242

محقق سعید بن ناصر الششری؛ مجمع الزوائد ج9 ص202؛ السنن الکبری نسایی ج 7 ص416 ح 8354 صحیح ابن حبان ج10 ص74؛ مسند احمد ج 3 ص246 ح 1719؛ فضائل الصحابه ج 1 ص174؛ الذریه الطاهره النبویه دولابی ص78؛ السنه الخلال ج2 ص353 و ... لقد فارقکم رجل بالامس لم یسبقه الاولون بعلم و لایدرکه الاخرون؛

نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: همانا خداوند پیامبران مرسل را بر فرشتگان مقرب، برتری داد و من را بر جمیع پیامبران و برتری بعد از من از آن علی ابن ابی طالب است: بحار الانوار ج11 ص139؛ نبی اکرم فرمود: علی ابن ابی طالب، بالاترین و بهترین مخلوق خداوند است بغیر از بر من

مائه منقبه دوم، - ان الله فضل انبیائه المرسلین علی الملائکه المقربین و فضلنی علی جمیع النبین و المرسلین و الفضل بعدی لک یا علی ان علی ابن طالب افضل خلق الله غیری

 نبی اکرم فرمود: خداوند بر دنیا توجهی کرد، و مرا بر مردان دنیا برگزید، سپس در توجه دومش خداوند علی ابن ابی طالب را انتخاب کرد و برگزید و در توجه سوم امامانی که از فرزندان تو هستند و در مرتبه چهارم؛ فاطمه زهرا، را ینابیع الموده ج 4 ص102 باب 56؛ موده القربی موده 14، بحارالانوار- ج 43 ص26 ح 24 ان الله اشرف علی الدنیا فاختارنی علی رجال العالمین ثم اطلع الثانیه فاختارک علی رجال العالمین ثم اطلع الثالثه فاختار الائمه من ولدک علی رجال العالمین ثم اطلع الرابعه

ص:24

فاختار فاطمه علی نساء العالمین: ابن مسعود می گوید: 70 سوره از دهان رسول اسلام ، قرائت کردم و بقیه قرائت را از داناترین و بهترین مردم بعد از پیامبر، علی ابن ابی طالب فرا، گرفتم، تاریخ دمشق ج 33 حدیث 1060 – مناقب خوارزمی ح90- مجمع الزوائد ج9 ص288؛ اموده القربی موده 15؛ ینابیع الموده ج4 ص106 با نبی اکرم به حضرت فاطمه فرمود: همانا خداوند توجهی به اهل زمین نمود و پدرت را بعنوان پیامبر خاتم برگزید و در نظر دوم- شوهرت علی را برگزید- یعنی مولا علی بعد از نبی اسلام؛ بهترین مخلوق خداوند است چگونه پیامبران، غیر از رسول اسلام بر او برتری دارنند. معجم الکبیر طبرانی ح 3 ص57 رقم الحدیث 2607 – معجم الاوسط ح 6728 ، معجم الکبیر باب الخاء ح 3942- المعجم الکبیر- من اسمه عبدالله ح- 10993- معرفه الصحابه ابی نعیم ج 4 حدیث 4962- کنزالعمال ج11 ص605، هیثمی در مجمع الزوائد ج 9 ص165 این حدیث را نقل کرده و فقط به یک روای آن، الهیثم بن حبیب، ایراد وارد کرده ولی مزی در تهذیب الکمال و ذهبی در میزان الاعتدال ج 4 ص320 و ابن حبان در الثقات ج 7 ص576 ش 11547، این راوی را توثیق کرده اند- قرأت البقیه علی اعلم هذه الامه بعد نبینا- علی ابن ابی طالب- ان الله عزوجل اطلع الی الارض اطلاعه فاختار منها اباک فبعث برسالته ثم اطلع اطلاعه فاختار منها بعلک وا وحی الی ان انحک ایاه ... و وصی خیرالا وصیا و احبهم الی الله و هو بعلک، ثم اطلع الثانیه فاختار بعلک فاوحی الی فانحکته و اتخذته وصیاً- اما ترضین ان یکون الله اطلع الی الارض فاختار منها رجلین جعل احدهما اباک و الاخرزوجک- در روایات صحیحی که اهل سنت درباره اوتاد الارض و ابدال نقل کرده اند آمده که قلوب و باطن آن افراد همانند قلب و باطن، حضرت ابراهیم خلیل الرحمن هست در یقین و ایمان به خدا، آیا طبق این روایات صحیح اهل سنت درباره ابدال و اوتاد الارض، آنان ابدال و اوتاد الارض را همانند و مساوی با حضرت ابراهیم این پیامبر عظیم الشان الهی قرار نداده اند؟!! تاریخ دمشق ابن عساکر ج 1، ص304 و هم اوتاد الارض قلوب ثلاثین منهم علی مثل یقین ابراهیم – الدر المنثور ج1، ص767، نوادر الاصول ج1 ص262 تفسیر قرطبی ج3 ص260، الاولیاء لابن ابی الدنیا ج1ص27 صفات الابدال و ...

ص:25

در روایتی از منابع سنی ها آمده که ابوبکر و عمر و عثمان، از حضرت آدم افضل و برتر هستند ریاض النضره طبری ج1 ص51 ذکر ان ابابکر و عمر خلقا من طینه واحده – فلما عصی آدم ربه قال: رب بحرمه اولئک الاشباح الخمسه الذین فضلتهم، جالب است که در این روایت جعلی مقام ابوبکر و عمر و عثمان در ردیف مقام و رتبه نبی اکرم ذکر شده است؟!! الصواعق المحرقه علی اهل الرفض و الضلال و الزندقه، ابن حجر هیثمی ج1 ص237، جالب و خنده دار؛ در کتب اهل سقیفه بنی ساعده آمده که معاویه، می توانست به درجه پیامبری برسد و پیامبر مبعوث شود بخاطر علم زیاد و اعتماد و یقینش به کلام خداوند؟!! مختصر تاریخ دمشق ج25 ص6، الغدیر ج5 ص308 و ص494، مدرسه امامت 295 و ص296 نوشته دکتر مجید حیدری فر- و کاذ ان یبعث معاویه نبیاً کثره علمه و ائتمانه علی کلام ربی- از امام صادق سوال شد، امام علی افضل هست یا پیامبران؟ امام ششم فرمود: خداوند، پیامبران اولوالعزم را بوسیله علم و دانششان بر سایر پیامبران برتری داده است و ما علم آنان را به ارث بردیم و به رسول اسلام، علومی آموخت که به سایر پیامبران نیاموخت و ما را هم به علم رسول اسلام، آگاه کرد و او تمام علوم را به ما آموخت باز شما می گویئد امام علی افضل است یا پیامبران؟

الخرائج و الجرائح راوندی ج 2 ص797 ان الله فضل اولی العزم من الرسل بالعلم علی الانبیاء و ورثناعلمهم و فضلنا علیهم فی فضلهم و علم رسول الله ما لایعلمون و علمنا رسول الله- الخرائج و الجرائح، ابن هبه الله الرواندی ج2 ص797 ح6

امام صادق فرمود: آب های کم را می جوئید و نهرهای بزرگ را، رها می کنید؟ پرسیدند: منظورتان چیست؟ فرمود: خداوند تمام علوم پیامبران را به پیامبر اسلام وحی کرد و پیامبر هم آن را به علی سپرد، پرسیدند: علی افضل و اعلم است یا بعضی از پیامبران؟ فرمود: خدا، هرکس را بخواهد شنوای (حقائق) می کند من می گویم، رسول خدا، علوم تمام پیامبران را داشت و علاوه بر آن، خداوند، چیزهایی را به او آموخته بود که به دیگران نیاموخته بود، او هم تمام این علوم را نزد علی گذاشت باز شما می گویید، علی اعلم و افضل است یا پیامبران، ... از امام باقر روایت شده که فرمود: موسی از خضر، مساله ای را پرسید ولی او پاسخ آن را ندانست، عالم (خضر)

ص:26

هم از موسی مساله ای را پرسید که موسی نتوانست پاسخ آن را بگوید من اگر آنجا حاضر بودم، پاسخ هر دو را می دادم و چیزی از آن دو می پرسیدم که از پاسخ آن عاجز بودند، عبدالله بن ولیدسمان می گوید: امام باقر از من پرسید: ای عبدالله درباره علی و موسی و عیسی چه می گویی؟ گفتم: درباره آنان چه می توانم بگویم، فرمود: او (علی) بخدا قسم از آن دو اعلم بود سپس فرمود: مگر شما نمی گویید آنچه را که پیامبر اسلام دارد علی هم دارد گفتم: آری ولی مردم انکار می کنند

 الخرائج و الجرائح راوندی ج 2 ص796 ح 96 ج 2 ص797 و ص798 و ص799- و قال علیه السلام : تمصون الرواضع و تدعون النهر العظیم؟ فقیل: ما تعنی بذلک؟ قال: ان الله اوحی الی رسول الله، علم النبیین باسره و اسره الی امیرالمومنین فقیل: علی علیه السلام اعلم او بعض الانبیاء؟ فقال: ان الله یفتح مسامع من یشاء اقول: ان رسول الله حوی علم جمیع النبیین و علمه الله مالم یعلمهم و انه جعل ذلک کله عندعلی فتقول: علی اعلم او بعض الانبیاء و تلاء: قال الذی عنده علم الکتاب – ولسالتهما مساله لم یکن عندهما جواب- قال الباقر: یا عبدالله ما تقول فی علی و موسی و عیسی؟ قلت: ما عسی ان اقول فیهم؟! قال: هو و الله اعلم منهما ثم قال: الستم تقولون ان لعلی مالرسول الله من العلم؟ قلت: نعم و الناس ینکرون ...

 امام باقر علیه السلام فرمود: بخدا قسم، خداوند در آیه 43 سوره رعد ما را قصد کرد و علی نخستین ما و افضل ما و بهترین ما بعد از نبی اسلام می باشد- الخرائج و الجرائح ج2 ص799، بحار الانوار ج40 ص211، مختصر البصائر ج1 ص301، مظهری از علمای اهل سنت در تفسیر مظهری ج 4 ص383 الی ص384 ذیل آیه 17 سوره هود می نویسد: علی علیه السلام قطب کمالات ولایت و سایر اولیاء حتی صحابه در مقام ولایت، پیروان اویند... معنی آیه این است که مراد از بینه یعنی حجت و دلیل آشکار و قاطع که مراد نبی اسلام است که آن بزرگوار از طرف خداوند دارای حجت آشکار بود که انسان یقین می کرد او پیامبر خداست و این معجزات اوست، علوم رسول الله مستند به وحی است و مراد از یتلوه شاهدمنه، علی است که در راس هرم اولیاء قرار دارد، ان علیا کان قطب کمالات الولایه و سائر الاولیاء حتی الصحابه رضوان الله علیهم اتباع له فی مقام الولایه .... و یتلوه شاهد من الله علی صدق و هو علی من شاکله اولیاء؛ علامه

ص:27

صدق زهاوی (شاعر و نویسنده عراقی) می نویسد: موسس وهابیت (شیخ محمدبن الوهاب) اخبار مدعیان نبوت مانند، مسیلمه کذاب، سجاح، اسود عنسی و طلیحه و امثال آنها را مطالعه می کرد و در، درون خود ادعای نبوت داشت هرچند در ظاهر پنهان می کرد، فجر الصادق فی الرد علی منکری التوسل و الکرامات و الخوارق ص11 و ص12 – من ادعی النبوه کاذبا کمسیلمه الکذاب و سجاع و الاسود العنسی و طلیحه الاسدی و اضرابهم فکان یضمر فی نفسه دعوی النبوه الاانه لم یتمکن من اظهارها؛

آیا وهابیون حاضرند محمدبن عبدالوهاب را تکفیر کنند که مدعی نبوت بوده و عده ای او را پیامبر می دانستند آنها را هم خارج از اسلام بدانند؟! – نبی اکرم فرمود:

خداوند، علی را سرور و پیشوا و بزرگ گذشتگان و آیندگان و پیامبران و فرستادگان قرار داده است، علی، رکن، مقام، حوض، زمزم و مشعراعلی است، خداوند به او بتول عذراء داده که به احدی از پیامبران نداده، به او حسن و حسن داده که همانند آن دو به احدی نداده، به او پدر زنی همانند من داده که به احدی همچو او پدر زنی نداده، به او حوض کوثر و تقسیم اهل بهشت و جهنم عطاء کرد که به ملائکه این داده نشده و برادری همچون من به او داده شده است و کسی را برادری چون من نداده –(1)

جعله سیدالاولین و الاخرین و النبیین و المرسلین و هو الرکن و المقام و الحوض و زمزم و المشعر الاعلی و اعطی له فاطمه العذراء البتول و لم یعط ذلک احداً من النبین و اعطی الحسن و الحسین و لم یعط احدا مثلهما و اعطی صهراً مثلی... برترین مردم نزد خداوند نزد خداوند کسی است که در قبرش بخوابد در حالی که شک نداشته باشد که علی و فرزندانش بهترین مردمان هستند(2)

 افضل البریه عندالله من نام فی قبره و لم یشک فی علی و ذریته انهم خیرالبریه، نبی اکرم به ابوبکر فرمود: به علی و 11 فرزندش ایمان بیاور آنان همانند من هستند

ص:28

مگر در نبوت- یا ابابکر آمن بعلی و باحدعشر من ولده انهم مثلی الاالنبوه –(1)

نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: 12 امام معصوم هم درجه و هم منزل من در بهشت هستند- معی فی درجتی(2)

 امام صادق فرمود: کمترین درجه شناخت امام این است که بدانی او هم تراز و هم رتبه با نبی اسلام است بجزء در نبوت (خاتم) (3) ادنی معرفه الام انه عدل النبی الادرجه النبوه و وارثه و ان طاعته طاعه الله و طاعه رسول الله- یکی از آیاتی که در قرآن اشاره به افضلیت و برتری حضرات 14 معصوم بر تمام خلائق و انبیاء دارد آیه 72 سوره احزاب است؛ امام صادق علیه السلام در ذیل تفسیر این آیه فرمود: خداوند ارواح را (2) هزار سال قبل از کالبدها خلق کرد و عالی ترین و شریف ترین آنها را، ارواح نبی اسلام و علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان بعد از ایشان قرار داد... خداوند فرمود به تمام مخلوقات؛ هرکس منزلت و مقامی را که ایشان نزد من دارند به خود نسبت دهد و جایگاه بلندی را که آنان در آستان عظمت من دارند برای خود، وانمود کند او را چنان با شدتی شکنجه نمایم که احدی از جهانیان را آنچنان کیفر نکرده باشم، چون آدم و حوا در بهشت به گشت و گذار پرداختند و مقام و منزل 14 معصوم را دیدند، پس گفتند: ای خدای ما، این جاه و مقام از آن کیست؟ خداوند فرمود: سرتان را سوی ساق عرش من بلند کنید؛ چون آدم و حوا، سر برداشتند، مشاهده نمودند که نام محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین و بقیه امامان بعد از ایشان به نوری از انوار خداوند بر ساق عرش نوشته شده است، عرض کردنند: بارالها، صاحبان این منزلت چه بسیار گرامیند در درگاهت، خداوند فرمود: آری چنین است و اگر بخاطر ایشان نبود شما را خلق نمی کردم «خداوند به آدم و حوا فرمود: مبادا به دیده حسادت به مقام آنان نگاه کنید؛ هرکس به 14 معصوم ظلم کند به نفس خود ظلم کرده و ظلم به 14 معصوم این است که مدعی مقام ایشان شود... و بعد از آن همواره، پیامبران این امانت (ولایت و مقام 14 معصوم) را نگهداری می نمودند و اوصیاء و

ص:29

مخلصان از امت های خویش را از این امانت آگاه و با خبر می ساختند؛ پس اباء داشتند که امانت را به ناحق برداشته و به خود نسبت دهند و ترسیدند که برای خویش ادعای مقام آنان را بنمایند(1)

ان الله خلق الارواح قبل الاجساد بالفی عام، فجعل اعلاها و اشرفها ارواح محمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الائمه بعدهم ... فمن ادعی منزلتهم منی و محلهم من عظمتی عذیته عذابا لا اعذبه به احداً من العالمین ... قالا: ربنا و من الظالمون؟ قال المدعون المنزلتهم بغیر حق ... فلم یزل انبیاء الله بعد ذلک یحفظون هذه الامانه و یخبرون بها اوصیاء هم و المخلصین من اممهم فیابون حملها و یشفقون من ادعائها ... یکی دیگر از آیات قرآن که دلیل بر، برتری 14 معصوم بر پیامبران دارد، آیه 172 سوره اعراف است، علامه مجلسی در حیاه القلوب ج2 ص633 کتاب دوم، تاریخ پیامبر اسلام به سندهای معتبر از امام صادق روایت کرده که از نبی اسلام، سوال کردنند، به چه دلیل بر --- پیامبران سبقت گرفتی؟ و از همه برتر و افضل شدی در حالی که بعد از همه مبعوث شدی؟ فرمود: زیرا من اولین کسی بودم که به پروردگار اقرار کرد و نخستین کسی که پاسخ داد، در وقتی که خداوند، میثاق پیامبران را گرفت و ایشان را برخود، گواه گرفت و گفت: الست بربکم، آیا من خدای شما نیستم؟ همه ارواح پیامبران گفتند: بله و من اولین پیامبری بودم که پاسخ دادم بدین گونه در اقرار کردن به خدا، برایشان سبقت گرفتم، در حدیث معتبر دیگری از آن حضرت روایت شده است، چون خداوند، ارواح را آفرید، ایشان را نزد خود، سپس به آنان خطاب فرمود: خدای شما کیست؟ در این هنگام اولین کسی که حرف زد، نبی اسلام و علی و امامان از فرزندان ایشان بودند، ایشان گفتند: تویی خدای ما، آنگاه خداوند، علم و دین خود را به ایشان داد و به فرشتگان گفت: ایشان حاملان دین و علم من و امینان من در میان خلق هستند، علوم مرا باید از ایشان بپرسید، سپس به فرزندان آدم، خطاب فرمود: برای خدا به پروردگاری اقرار نمایید و برای این گروه به

ص:30

اطاعت و ولایت و محبت، ایشان گفتند: بله، پروردگارا، اقرار کردیم، آنگاه خداوند به ملایکه فرمود: گواه باشید ملائکه گفتند: گواه هستیم سپس امام ششم فرمود: و الله ولایت ما را در میثاق روز الست بر پیامبر تاکید کردند؛ امام علی فرمود: منم بنده ی خدا و برادر رسول خدا و بسیار تصدیق کننده در روز اول همانا به او ایمان آوردم و، وی را تصدیق نمودم در هنگامی که هنوز، روح آدم به بدن او تعلق نگرفته بود... پس ماییم پیشی گیرندگان در اول و آخر، امام صادق فرمود: در روز الست؛ خداوند از ارواح پیامبران، پیمان و اقرار گرفت که به نبی اکرم ایمان بیاورید و علی امیرمومنان را یاری کنید و امت های خود را خبر بدهید به نبوت نبی اسلام که به او، ایمان بیاوردند و او، امامان از نسل او را یاری کنند- (1)

 بای شی سبقت الانبیاء و فضلت علیهم و انت بعثت آخرهم و خاتمهم قال انی کنت اول من اقر بر بی و اول من اجاب... فکنت اول نبی قال: بلی فسبقتهم الی الاقرار بالله- ثم قال لهم من ربکم فاول من نطق رسول الله و امیرالمومنین و الائمه فقالوا انت ربنا فحملهم العلم و الدین ثم قال للملائکه هولاء حمله دینی و علمی و امنائی فی خلقی و هم المسئولون... یا داود و لایتنا موکده علیهم فی المیثاق- فقال الصادق: کان المیثاق ما خوذاعلیهم لله بالربوییه و لرسوله بالنبوه و لامیرالمومنین و الائمه بالامه فقال: الست بربکم و محمدنبیکم و علی امامکم و الائمه الهادیه ائمتکم؟ ... فاول ما اخذ الله عزوجل المیثاق علی انبیاء له بالربوبیه ... ثم اخذ بعد ذلک میثاق رسول الله علی الانبیاء بالایمان به وعلی ان ینصروا، امیرالمومنین- یکی دیگر از آیاتی که در قرآن اشاره دارد، 14 معصوم از تمام پیامبران برتر هستند آیه 87 سوره حجر می باشد، در این آیه خداوند خطاب نبی اسلام می فرماید: همانا، ما به تو سبع مثانی و قرآن عظیم، عطاء کردیم، مفسران سنی و شیعه گفته اند: منظور از سبع مثانی، سوره حمد هست و اهل بیت عصمت فرموده اند: منظور از سبع مثانی ما اهل بیت پیامبر هستیم، هر مسلمانی سوره حمد در نمازهای واجب و مستحب خود نخواند، نمازش باطل است و سوره حمد بزرگترین سوره ای بوده که به پیامبر نازل شده،

ص:31

مرحوم علامه طباطبایی در المیزان ج12 ص383 ذیل این آیه می نویسد: و دراینکه فرموده، سبعامن المثانی و القرآن العظیم، تعظیمی از سوره فاتحه و همه قرآن کرده است که بر کسی مخفی نیست، اما تعظیم قرآن است برای اینکه از ناحیه ساحت عظمت و کبریایی خدای عزوجل به وصف عظیم توصیف شده و اما تعظیم فاتحه است برای اینکه نکره آوردن کلمه سبع و بدون وصف آوردن آن؛ خود دلیل بر عظمت قدر جلالت شان است و این معنا بر اهل ادب پوشیده نیست علاوه براینکه یک سوره در قبال قرآن قرار گرفته و حال آنکه خودش سوره ای از قرآن است به هیچ پیامبری از پیامبران کتابی همانند قرآن که عظیم ترین کتاب الهی و آسمانی است داده نشده و همچنین هیچ سوره ای همانند سوره حمد که آیاتی از آن در شأن ائمه طاهرین نازل شده و مخصوص به آنان است، تفضل و عطاء نشده پس اهل بیت عطای بی نظیر خداوند به امت اسلام و بشریت هستند و به این دلیل، انبیاء نمی توانند بر 14 معصوم برتری و افضلیت داشته باشند امام صادق فرمود: ما سبع مثانی هستیم که خداوند ما را به پیامبر عطاء فرمود (1)-  نحن والله السبع المثانی ... نحن المثانی اعطاها الله نبینا- لم یعط الانبیاء الامحمد و هم السبعه الائمه الذین یدورعلیهم الفلک و القرآن العظیم محمد- عن الصدوق رحمه الله: انه قال قوله نحن المثانی ای نحن الذین قرننا النبی الی القرآن و اوصی بالتمسک بالقرآن و بنا قرطبی از مفسران نامی اهل سنت در ذیل فضیلت سوره حمد از نبی اکرم روایت کرده: همانند مادر قرآن که هفت آیه سوره حمد باشد در تورات و انجیل نازل نشده این سوره بزرگترین سوره قرآن و اساس قرآن است.

ما انزل الله فی التوراه و لافی الانجیل مثل ام القرآن و هی السبع المثانی .... الم تقل لاعلمنک سوره هی اعظم سوره فی القرآن؟ قال: الحمدلله رب العالمین هی السبع المثانی و القرآن العظیم الذی اوتیته ... علیک باساس القرآن فاتحه الکتاب ... و اساس الکتب القرآن و اساس القرآن الفاتحه، شوکانی مفسر وهابی در فتح القدیر ذیل آیه 87 سوره حجر می نویسد: جمهور مفسران قرآن؛ اعتقاد دارنند منظور از سبع

ص:32

مثانی، سوره فاتحه می باشد فقال جمهور المفسرین: انها الفاتحه، نبی اکرم فرمود: فضیلت قرآن به جزء خدا، از همه چیز بالاتر است- مستدرک الوسایل ج4 ص236، مراه الکمال مامقانی ج3 ص28(1) – القرآن افضل کل شیء دون الله- نبی اکرم فرمود: نماز قبول نمی شود مگر به خواندن سوره حمد- لاصلاه الابفاتحه الکتاب- تفسیر مظهری ج10 ص117، امام صادق فرمود: اگر کسی سوره حمد را 70 بار بر صاحب دردی بخواند، درد او ساکت می شود- (2)، نبی اکرم در خطبه غدیرخم فرمود: ای مردم من همان صراط مستقیم هستم که خداوند به شما امر کرده از آن پیروی کنید و بعد از من علی و سپس فرزندان من از صلب او، آنان صراط مستقیم هستند و بعد نبی اکرم سوره حمد را از اول تا پایان آن قرائت فرمود و سپس گفتند: سوره حمد در حق من و علی و 11 فرزندانش نازل شده است- احتجاج طبرسی ج1 ص137

اثبات ولایت امیرالمومنین از قرآن و سنت ج1 ص15 الی ص22 عبدالصمد ساکی، یکی از آیات قرآن اشاره دارد، 14 معصوم بر تمام موجودات و انبیاء برتری دارنند آیه 34 سوره بقره است،  در تفسیر این آیه از امام عسکری و رسول اسلام روایت رسید، که فرموده اند: فرشتگان آدم را سجده نکردند بلکه بخاطر تعظیم انوار وجود ما که آدم حامل آن انوار بود، نبی اسلام فرمود: اگر سجده کردن برای غیر خدا، جایز بود امر می کردم که مردم، علی را سجده کنند بواسطه علم و دانشی که خداوند به او عطاء فرموده زیرا علی بهترین خلق خدا، بعد از من است- (3)ثم ان الله تبارک و تعالی، خلق آدم فاودعنا صلبه و امر الملائکه بالسجود له تعظیما لنا و اکراما و کان سجودهم لله عزوجل عبودیه و لآدم اکراماً و طاعه لکوننا فی صلبه – ثم قال الله: فلذلک فاسجدوا لآدم لما کان مشتملا علی انوار هذه الخلائق الافضلین و لو امرت احد ان یسجد لغیر الله لامرت ضعفاً شیعتنا و سائر المکلفین من

ص:33

شیعتنا ان یسجدو لمن توسط فی علوم وصی رسول الله و محض و داد خیر خلق الله علی بعد محمد رسول الله .

سیدرضا الهندی از علمای عراق می گوید: ای علی تو را با دیگران مقایسه کردنند ولی مگر ذره را با کوه می سنجند؟ چگونه تو را با دشمنانت برابر داشتند؟! مگر آنان را می توان با کفش خادمت قنبر مقایسه کرد- (1)، ابوالقاسم الزاهی (318-352) می گوید: کسی که شما را با دیگران مقایسه کند در واقع آب گوارا، را با آب کدر و آلوده قیاس کند و مانند کسی است که کوه را با سنگر یزه و دریا را با قطره قیاس کند- الغدیرج3 ص392، مولا علی در نامه ای به معاویه ملعون نوشت، شگفتا از روزگار، کسی را همتای من می دانند که چون من گام برنداشته و سابقه درخشانی مانند من ندارد، سابقه ای که احدی نیز مدعی آن نیست مگر آن مدعی که من او را نشناسم و نپندارم که خدا هم او را بشناسد- نهج البلاغه نامه 9- در جایی دیگر می فرماید: من در روزگار نبی اسلام؛ بسان عضوی از او بودم مردم به من مانند ستاره ای در افق آسمان نگاه می کردنند ولی روزگار، چندان از قدر من کاست که همتای فلان و فلان شدم و سپس در کنار 5 نفری قرار گرفتم که بهترینشان، عثمان بود و گفتم: افسوس افسوس و روزگار به این هم بسنده نکرد و تا آنجا مرا فرود آورد که نظیر پسر هند جگر خوار(معاویه ملعون) و پسر نابغه (عمر و عاص) قرار داد راستی که کودکان حتی شیرخوارگان هم دندان در آورده اند-(2)– فیا عجباً للدهراذصرت یقرن بی من لم یسمع بقدمی و لم تکن له کسابقتی التی لایدلی (یدنی) احد بمثلها الا ان یدعی مدع ما لا اعرفه و لااظن الله یعرفه...) – کنت فی ایام رسول الله کجزء من رسول الله ینظر الی الناس کما ینظر الی الکواکب فی افق السماء ثم غض الدهرمنی فقرن بی فلان و فلان ثم قرنت بخسمه امثلهم عثمان فقلت و اذفره ثم لم یرض الدهرلی بذلک حتی ارذلنی فجعلنی نظیرا؛ لا بن هند و ابن النابغه لقد استنت الفصال حتی القرعی- نبی اکرم فرمود: هرکس دیگران و سایرین را با علی، مقایسه کند به من ظلم و ستم کرده زیرا علی از من و من از علی هستم، خداوند برای من کتاب آشکارا فرستاده تا

ص:34

احکامش را به مردم بیان کنم جزء علی،(1)- فمن قاسه بغیره فقد جفانی و من جفانی آذانی و من آذانی فعلیه لعنه ربی... ان الله انزل علی کتابا مبینا و امرنی ان ابین للناس ما نزل الیهم ما خلا علی ابن ابی طالب فانه لم یحتج الی بیان لان الله جعل فصاحته، کفصاحتی و درایته کدرایتی- یکی از علل هایی که دکتر محمدتیجانی تونسی از اهل سنت بودن دست برداشت و به مذهب حقه تشیع مشرف شد از قول خودش این بود که کتب اهل سنت روایاتی در کوچک و خفیف شمردن مقامات عالیه اهل بیت رسالت در برابر سایرین خصوصاً کوچک شمردن مقام الهی نبی اسلام در مقابل سایر انبیاء است که به شمه ای و گوشه ای از نوشته های دکتر تیجانی شیعه شده، اشاره می کنم؛ از احادیث متناقصی که در صحاح پیدا می شود این است که در جایی رسول خدا برتمام پیامبران برتری می دهند و احادیث دیگری، حضرت موسی را آنقدر بالا می برند که از مقام نبی اسلام، نیز بالاتر می رود، اسماعیل بخاری در کتاب صحیحش کتاب التوحید باب فی المشیئه و الاراده از ابوهریره نقل کرده که نبی آدم فرمود: مرا بر حضرت موسی، تفضیل و برتری ندهید چرا که در روز قیامت مردم مدهوش می شوند، نخستین کسی که به هوش می آید من خواهم بود ولی نگاه می کنم می بینم، موسی در کنار عرش ایستاده پس نمی دانم که او هم از هوش رفته بوده و پیش از من به هوش آمده با اینکه خداوند او را از دیگران مستثنی نموده است-(2)– لایقولن احدکم انی خیر من یونس بن متی- لاتخیر و نی علی موسی فان الناس یصعقون یوم القیامه فاصعق معهم فاکون اول من یفیق فاذا موسی باطش جانب العرش فلا ادری اکان فیمن صعق فاقاق قبلی اوکان ممن استثنی الله. و لا اقول ان احداً افضل من یونس بن متی- ماینبغی لعبدان یقول انی خیرمن یونس بن متی-

در این 2 آیه 84 الی 86 سوره انعام نام 17 پیامبر را، قرآن ذکر می کند بعد در پایان آیه 86 می گوید {و کلاً فضلنا علی العالمین} ما آنان را بر تمام عالمیان

ص:35

برتری دادیم.

آیا در این اسامی 17پیامبر که می گوید برتمام مردم جهان آنان را برتری دادیم نام مقدس خاتم الانبیاء است ؟! حضرت محمد صلی الله علیه و آله که برتمام خلائق از جن و انس و ملک افضل است پس طبق این قائده این پیامبران در زمان خودشان افضل از ناس بوده اند. (ان شاءالله در صفحات بعدی اقوال مفسران اهل سنت راجع به این آیه ذکر می شود)

ابن کثیر وهابی در البدایه و النهایه ج6، ص259 می نویسد: معجزه صحابه پیامبر، علاء بن زیاد که در غزوه ای با آب رودخانه را جامد کرد تا صحابه بتوانند از آن عبور کنند از معجزه موسی که آب را شکافت و کشتی نوح که بر طوفان آب قرار گرفت افضل تر هست. ابلغ من رکوب السفینة... و ابلغ من فلق البحر لموسی.

قرآن در سوره بقره آیه 253، اسراء 55 می فرماید:

بعضی از پیامبران بر بعضی دیگر افضل هستند همه آنان در یک رتبه و مقام و درجه نیستند. {ولقد فضلنا بعض النبین علی بعض}

تازه آیه ادامه دارد در سوره انعام بعد از آیه 86 {ومن ابائهم و ذریاتهم و اخوانهم و هدینهم الی صراط مستقیم} که ان شاء الله بعد بررسی می شود این ذریه و اخوان و هدایت شدگان بعد از پیامبر چه کسانی هستند که افضل از مردم و خلائق عالم هستند.

در منابع اهل سنت هست که رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «علماء امتی کانبیاء بنی اسرائیل» یا «علماء امتی افضل من انبیاء بنی اسرائیل» که دانشمندان و عالم دین امت من همانند پیامبران بنی اسرائیل و یا بالاتر از پیامبران بنی اسرائیل هستند».(1)

و آن عالم دین از امت پیامبر یک عالم دین معمولی نیست که افضل حضرت موسی کلیم الله و افاضل انبیاء بنی اسرائیل است بلکه او کسی است که پیامبر اکرم در شان مقام و علم او فرمود: «انا مدینه العلم و علی بابها». و انت اخی و وارثی قال: ما ارث منک یا نبی الله؟ قال: ما ورث الانبیاء قبلیی، قال: و ما ورث الانبیاء

ص:36

قبلک؟ قال: کتاب الله و سنة نبیهم و انت معی فی قصری فی الجنة.(1)

خوب است افضلیت مولی علی بر تمام پیامبران بغیر از خاتم الانبیاء از لسان شریف خودش توجه کنیم.

«صعصه بن صوحان از اصحاب مولا علی است از ایشان سؤال کرد شما افضلید یا حضرت آدم؟ «اخبرنی انت افضل ام آدم» حضرت فرمودند: «تزکیه المراء لنفسه قبیح» زشت است که مرد خود را تعریف کند «ولکن ازباب واما بنعمه ربک فحدث» نعمت هایی که خدا به شما داده ذکر کنید، می گویم: «انا افضل من آدم» من از آدم بالاتر هستم. «صعصه بن صوحان» عرض کرد: «ولم ذلک یا امیرالمومنین» به چه دلیل افضل از آدم هستی؟ حضرت علی علیه السلام فرمود: خدا در بهشت برای آدم همه نعمت ها را فراهم کرده فقط گفته بود نزدیک فلان شجره مشو، ولی خداوند مرا از خوردن گندم منع نکرده بود و من به میل و اراده خود چون دنیا را قابل توجه نمی دانستم از گندم نخوردم.

عرض کرد: «انت افضل ام نوح؟» قال علیه السلام «انا افضل من نوح» شما افضل هستید یا نوح فرمود من عرض کرد چرا؟ حضرت فرمود: نوح چون قومش او را زیاد اذیت کردند درباره آنان نفرین کرد. «رب لا تذر علی الارض من الکافرین دیارا» اما من بعد از وفات پیامبر اکرم با آن همه صدمات و اذیت های زیاد که از این امت دیدم ابداً درباره آنها نفرین نکردم و کاملاً صبر کردم. «صبرت و فی العین قذی و فی الحلق شجی»

عرض کرد «انت افضل أم ابراهیم؟»  قال: «انا افضل من ابراهیم» شما بالاتر است مقامتان یا ابراهیم حضرت فرمود من. عرض کرد چگونه؟ حضرت فرمود: ابراهیم از خدا خواست زنده شدن مردگان را به او نشان دهد خداوند فرمود مگر باور نداری عرض کرد باور دارم ولی می خواهم دلم آرام گیرد. حضرت علی فرمود: ولی ایمان من به جایی رسیده که گفتم: «لو کشف الغطاء ما ازددت یقینا» اگر پرده ها بالا رود و کشف حجب شود یقین من افزوده نمی شود من به یقین و ایمان کامل رسیده ام.

ص:37

عرض کرد شما افضل هستید یا موسی فرمود: من افضل هستم عرض کرد به چه دلیل؟ فرمود: وقتی خداوند او را مأمور کرد به دعوت فرعون که به مصر برود عرض کرد «رب انی قتلت منهم نفساً فاخاف ان یقتلون» خدایا من از فرعونیان یک نفر را کشته ام، می ترسم مرا بکشند. اما من وقتی پیامبر از جانب خدا مامورم کرد که بروم در مکه بالای بام کعبه آیات اول سوره توبه را بر کفار قریش بخوانم  با آنکه کمتر کسی از اهل مکه بود که برادر یا پدر یا عمو یا دائی یا یکی از اقارب و خویشانش به دست من در راه خدا کشته نشده باشند ولی من ابداً خوف نکردم تنها رفتم ماموریت خود را انجام دادم آیات سوره برائت را بر آنها خواندم و مراجعت کردم.

عرض کرد قال: «انت افضل ام عیسی؟» قال علیه السلام : «انا افضل من عیسی قال لم ذلک» شما افضل هستید یا عیسی؟ فرمود من عرض کرد برای چه؟ فرمود: پس از آنکه مریم بواسطه دمیدن جبرئیل در گریبان او حامله شد همین که موقع وضع حمل رسید وحی شد به مریم که «اخرجی عن البیت فان هذه بیت العباده لابیت الولاده» از خانه بیت المقدس بیرون شو زیرا که این خانه محل عبادت است نه زایشگاه فلذا از بیت المقدس بیرون رفت در میان صحرا پای نخل خشکیده عیسی به دنیا آمد اما من وقتی مادرم فاطمه بنت اسد هاشمی را درد زائیدن گرفت در حالتی که وسط مسجد الحرام بود به مستجار کعبه متمسک گردیده و عرض کرد: الهی به حق این خانه و به حق آنکسی که این خانه را بنا کرده این درد زاییدن را بر من آسان کن همان ساعت دیوار خانه شکافته شد مادرم فاطمه را با ندای غیبی دعوت به داخل نمودند که «یا فاطمه ادخلی البیت» فاطمه مادرم وارد شد و من در همان خانه کعبه به دنیا آمدم.(1)

مولا علی علیه السلام با اینکه افضل از تمام پیامبران بوده غیر از حضرت محمد صلی الله علیه و آله جمیع صفات و کرامات آنان را هم دارا بوده که منابع فراوان تفسیری، روائی و تاریخی اهل سنت نقل و تاکید کرده اند. «من اراد أن ینظر الی نوح فی عزمه و الی آدم فی علمه و الی ابراهیم فی حلمه و الی موسی فی فطنه و الی عیسی فی زهده فلینظر

ص:38

الی علی بن ابی طالب» «قال الشیخ محی الدین و کان اقرب الناس الیه فی ذلک الهباء علی بن ابی طالب رضی الله تعالی الجامع الاسرار الانبیاء اجمعین».(1)

من اراد منکم ان ینظر الی آدم فی علمه والی نوح فی الحکمه والی ابراهیم فی حلمه فلینظر الی علی بن ابی طالب ان تنظروا الی آدم فی علمه و نوح فی همه و ابراهیم فی خلقه و موسی فی مناجاته و عیسی فی سنته و محمد فی هدیه و حلمه فانظروا الی هذا المقبل (2)من اراد ان ینظر الی آدم فی علمه و الی نوح فی فهمه و الی موسی فی مناجاته و الی عیسی فی سمته و الی محمّد فی تمامه و کماله و جماله فلینظر الی هذا الرجل المقبل. قال: فتطاول الناس باعناقهم فاذاهم بعلی. (3)

«من اراد أن ینظر الی آدم فی علمه و الی نوح فی فهمه و الی یحیی بن ذکریا فی زهده و الی موسی بن عمران فی بطشه فلینظر الی علی بن ابی طالب، من اراد أن ینظر الی ابراهیم فی حلمه و الی نوح فی حکمه و الی یوسف فی جماله فلینظر الی علی بن ابی طالب من اراد أن ینظر... الی محمد و خلقه فلینظر الی علی، من اراد أن ینظر الی اسرافیل فی هیبته و الی میکائیل فی رتبته و الی جبرئیل فی جلالته... والی یعقوب فی حزنه ... الی ایوب فی صبره... والی یونس فی ورعه ... فلینظر الی علی فان فیه تسعین خصله من خصال الانبیاء جمعها الله فیه و لم یجمعها أحد غیره(4)

ص:39

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هرکس می خواهد نظر کند به علم آدم به حکمت نوح به حلم ابراهیم به زهد یحیی به زیبایی یوسف، به حزن یعقوب، به صبر ایوب، به تقوی یونس، به خُلق حسن پیامبر اسلام، به هیبت اسرافیل و به رتبه میکائیل و جلالت جبرئیل به علی علیه السلام نظر و نگاه کند.

جابر از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل کرده که فرمود:

«فان فیه تسعین خصله من خصال الانبیاء جمعها الله فیه و لم یجمعها فی احد غیره» پس به درستی 90 خصلت از خصال و اخلاق پیامبران خداوند در علی جمع کرده نه در غیر او. و بعد پیامبر اکرم می فرماید: «وتعلو هذه الصفات الی اوج العلی حیث شبهها بهولاء الانبیاء المرسلین من الصفات المذکوره» بلند می کند این اوصاف حمیده علی را به منتهای درجه رفعت زیرا که پیغمبر تشبیه کرده است آن حضرت (مولا علی) را به انبیای مرسلین. مطالب (1)

احمد حنبل می گفت: «ما جاء لاحد من الصحابه من الفضائل مثل ما لعلی بن ابی طالب»(2) نیامده است از برای احدی از اصحاب پیامبر آن چیزی که برای علی ابن ابی طالب آمده از کثرت فضائل.

300 آیه قرآن در شان و منقبت مولا علی از سوی خدا نازل شده چند آیه در فضل حضرت عیسی علیه السلام و سایر انبیاء در قرآن که آخرین نسخه الهی و معجزه جاوید بهترین پیامبر و بهترین مخلوق خدا است نازل شده و این دلیل فضل والای مولا علی و اولاد مطهرش می باشد. عن ابن عباس قال: «نزلت فی علی ثلاثمائه آیه» ابن عباس می گوید: 300 آیه از قرآن کریم در شان علی نازل شده است.(3) ما نزل فی احد

ص:40

من کتاب الله ما نزل فی علی(1) ما جاء لاحد من اصحاب رسول الله من الفضائل ما جاء لعلی ابن ابی طالب(2)

ما لاحد من الصحابه من الفضائل بالاسانید الصاح مثل ما العلی(3)

یکی از آیات محکم قرآن کریم که دلیل برتری امیرمومنان علی علیه السلام بر تمام پیامبران است آیه 61 سوره آل عمران معروف به آیه مباهله است که قرآن جان و نفس مولا علی را با نفس پیامبر اکرم یکی می داند. یعنی از جهات مشترکات و صفات اخلاقی و معنوی و الهی شریک و همانند هستند یعنی مولا علی از جهت معجزات، کرامات، فضائل همانند نبی اکرم است فقط رسول اکرم از جهت نبوت خاصه خاتم الانبیاء از مولا علی امتیاز دارد.انفسنا و انفسکم، و اکابر و مفسرین منصف اهل سنت هم قبول دارنند شان و علت نزول این آیه در شان مولا علی نازل شده.(4)

فضیلته فی المباهله و ان الرسول باهل بعلی و فاطمه زوجته و الحسن و الحسین و جعله منها کنفسه و جعل ... و قد ثبت انه لیس احد من خلق الله یشبه رسول الله فوجب له من الفضل ما وجب له الا النبوه فهذه خصوصیة لا یتقدمهم فیها احد و فضل لا یلحقهم فیه بشر و شرف لا یسبقهم الیه خلق اذ جعل نفس علی کنفسه (5)

این ویژگی است که هیچکس در آن از اینان پیشی نمی گیرد و فضیلتی است که هیچ انسانی در آن به ایشان نمی رسد و افتخاری است که هیچ آفریده ای از آنان

ص:41

جلوتر نمی باشد زیرا خداوند نفس علی را همانند نفس پیامبرش قرار داده.

قال جابر: «انفسنا و انفسکم رسول الله و علی» حاکم نیشابوری در معرفه الحدیث ص50 نوع 17 می نویسد: و قد تواترت الاخبار فی التفاسیر عن عبدالله ابن عباس و غیره ان رسول الله اخذ یوم المباهله بیدعلی و حسن و حسین و جعلوا فاطمه ورائهم ثم قال هولاء ابنائنا... به تواتر و زیادی تفاسیر و روایات رسیده در ذیل آیه 61 سوره آل عمران معروف به آیه مباهله پیامبر اسلام در مباهله و نفرین کردن برای مسیحیان نجران گرفت دست علی و حسن و حسین و قرار داد فاطمه در پشت سرو فرمود اینها هستند زنان و فرزندان و کسی که به منزله جان و نفس من است. زمخشری در تفسیر کشاف ج1ص363 می نویسد «و فی دلیل لا شیء اقوی منه علی فضل اصحاب الکساء» هیچ دلیلی قوی تر از فضل 5 تن آل عبا قوی تر و محکم تر از آیه 61 سوره آل عمران معروف به آیه مباهله نیست. هیچ پیامبری همانند نفس و جان پیامبر اسلام نبود و نخواهد بود ولی آیه شریفه می گوید علی علیه السلام نفس، جان وروح پیامبر اسلام است. یعنی تمام خصائص و اشتراکات روحی که در روح، نفس و باطن پیامبر اسلام است در نفس و جان مولا علی هم وجود دارد و روایات زیادی در این باب هم از منابع روائی سُنی ها آمده است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «علی منی و انا منه، علی منی و انا من علی، و لا یودی عنی الا انا اوعلی، لحمه من لحمی و دمه من دمی و هو منی بمنزله هارون من موسی هذا علی سیدالمسلمین علی منی کنفسی  طاعته طاعتی و معصیته معصیتی» علی از من است و من از علی هستم. گوشت او گوشت من، خون او خون من است، علی نسبت به من چون جان من است اطاعت از او اطاعت از من و تخلف از او تخلف از دستورات من است.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به هیات ثقیف هنگامی که نزد وی آمده بودند فرمودند: سوگند به خدا یا تسلیم می شوید و یا کسی از خودم و مثل خودم را بسوی شما روانه می کنم که گردنتان را بزند و بعد رو به علی کرد و 2 بار فرمود: این آن مرد است. - ان رسول الله قال لتنتهین یا بنی ولیعه او لابعثن الیکم رجلاً کنفسی... فالتفت الی علی فاخذه

ص:42

بیده و قال هو هذا- مرتین(1)

عرض کردیم بیش از 300 آیه در قرآن درباره مولا علی و برتری او بر تمام انبیاء غیر از پیامبر اسلام نازل شده که حتی ابن حجر مکی در ص127باب 9فصل 3، مناقب ابن مردویه ص217ح300، نورالابصار شبلنجی ص164 باب 1، سیره الحلبیه ج2 ص207 نقل کرده اند و حتی ابن مردویه از قول مجاهد نقل کرده در مناقب ص217 ح301، «مانزل من القرآن فی علی» هفتاد آیه در قرآن برای علی مخصوص و ویژه نازل شده که احدی با او در آن آیات شریک و برابر نیست. «عن مجاهد قال نزلت فی علی سبعون آیه لم یشرک فیها احد» از جمله عالمان سنی که درباره آیاتی که در قرآن درباره مولا علی نازل شده کتاب نوشته اند بطور خلاصه از این قرارند: «ما انزل من القرآن فی امیرالمومین (محمدبن میمون قزوینی)، ما نزل من القرآن فی علی (ابوالفرج اصفهانی)، ما انزل من القرآن فی علی (حکم بن مسلم حبری)، ما نزل من القرآن فی علی (ابونعیم اصفهانی)، ما نزل من القرآن فی علی (ابوبکر شیرازی)، ما نزل من القرآن فی علی (مظفر ابن ابی بکر احمد حنفی رازی)، ما نزل من القرآن فی علی (یحیی بن احمد جلودی)، الایات النازله فی اهل بیت (حسن بن محمد مقری شافعی)، ابانه ما فی التنزیل من مناقب آل الرسول (ابو العباس طوسی)، ما نزل من القرآن فی امیر المومنین (ابوبکر بن مردویه)، ما نزل من القرآن فی علی عمر بن عبدالعزیز مجاشعی (شواهد التنزیل حاکم ابوالقاسم حسکانی).

ولایة علی مکتوبه فی صحف جمیع الانبیاء و لن یبعث الله رسولاً الا بنبوة محمّد و وصیة علی (2)

ما خلق الله احدا من خلقه و لا بعث احد من رسله الا لیدعوهم الی ولایة محمد و

ص:43

علی و خلفائه، ولایتنا ولایت الله التی لم یبعث نبیاً قط الا بها(1)

از جمله آیات دیگر قرآن کریم که افضلیت مولا علی بر تمام عالمیان حتی پیامبران، فرشتگان بغیر از رسول اسلام ثابت می کند و می گوید اصلاً تمام 124 هزار پیامبر؛ ارسال رسل و انزل کتب برای شناخت توحید، نبوت و امامت علی و اولادش امجدش بوده. آیه 45 سوره مبارک زخرف تاکید دارد انبیاء برای تبلیغ ولایت و امامت مولا علی آمدند. {وسئل من ارسلنا من قبلک من رسلنا} ای رسول اکرم از پیامبران دیگر سوال کن. که ثعلبی در تفسیر خود ج4 ص335 الکشف و البیان عن تفسیر القرآن ج8ص337، ابن بطریق در خصائص الوحی المبین حدیث 116فصل 11 ص98،اخطب خوارزمی حنفی ح35فصل19 در المناقب ص221، شرح ابن ابی الحدید در شرح علی المختار 43 ج1 ص570، شواهد التنزیل حاکم حنفی ص296 حدیث 855، تنزیه الشعریه ح703 فصل3، مختصر تاریخ دمشق ابن منظور ج17 ص360، فرائد السمطین ج1 ص92 ح52، معرفة العلوم الحدیث حاکم ص96 ح222 ص316، ینابیع المودة ج1 ص243، تاریخ دمشق ج42 ص241، الدر النظیم ابن حاتم العاملی ص794، تفسیر غرائب القرآن نظام الدین نیشابوری ج6 ص93.

فقلت: معاشر الرسل علی ماذا بعثکم ربی قبلی؟ فقالت الرسل: عن نبوتک و ولایة علی بن ابی طالب.

ابن عباس علقمه و ابن مسعود از رسول اسلام روایت کرده اند در ذیل همین آیه 45 سوره زخرف که چون شب معراج مرا به آسمانها و عوالم غیب بردند خداوند ارواح پیامبران را جمع کرد و من با ایشان نشستم فرشته ای آمد و گفت خداوند می فرماید که از ارواح این پیامبران بپرس که چرا آنها را بسوی مردم فرستادم و اصلاً  آنها را پیغمبر کردم پیامبر اسلام به آنها خطاب کرد که علی ما بعثتم، شما برای چه هدفی مبعوث به رسالت شدید گفتند: «علی ولایتک و ولایه علی بن ابی طالب» مابراساس ولایت و امامت تو و علی پسر ابوطالب برای هدایت بشر در دنیا رفتیم. آقای انصاری سلفی وقتی که 124 هزار بلند گوی توحید و رجال الهی اهداف تبلیغشان رساندن، توحید، نبوت پیامبر و امامت علی علیه السلام است چگونه از مولا علی

ص:44

افضل تر هستند اصلاً آنها برای تبلیغ از پیامبر اکرم و علی بسوی بشر طبق این آیه و تفسیر آیه 45 سوره زخرف آمدند و رفتند آنها مفضول بودنند که از فضلاء و اشرف مخلوقات حضرت محمد و حضرت علی علیه السلام اجمعین دفاع و تبلیغ کردنند چگونه بر آنان برتری و فضلیت دارند؟!!!

هم الانبیاء الذین جمعوا له لیلة اسری به بیت المقدس... لما اسری بالنبی صلی خلفه تلک اللیه کل نبی کان ارسل فقیل للنبی و ارسال ... عن عبدالله بن مسعود قال قال رسول الله اتانی ملک فقال یا محمّد و اسال من ارسلنا قبلک من رسلنا علی ما بعثوا قال قلت علی ما بعثوا قال علی ولایتک و ولایة علی بن ابی طالب.

امام صادق فرمود: هیچ پیامبری منزلت پیامبری نیافت مگر پس از اینکه به حق ما معرفت یافت و برتری ما را بر غیر ما پذیرفت. ما نبی قط الا بمعرفة حقنا و بفضلنا علی من سوانا- ما من نبی نبی و لا من رسول ارسل الا ولایتنا و تفضیلنا علی من سوانا.(1)

از جمله آیات دیگر قرآن که افضلیت و برتری مولا علی را بر انبیاء غیر از حضرت محمد صلی الله علیه و آله تاکید و اشاره دارد آیه 7 و 8 سوره مبارکه بینه است. {اولئک هم خیر البریه} طبق نقل و قول مفسران معتبر و شهیر اهل سنت این آیه در حق و فضیلت مولا علی و شیعیانش نازل شده.(2) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در ذیل تفسیر این آیه فرمود:

«علی خیر البریه، علی خیر البشر من ابی فقد کفر و رضی فقد شکر، علی خیر البشر فمن ابی فقد کفر، علی خیر البشر لا یشک فیه الاکافر، قالت عایشه، ذاک خیر البشر و لایشک فیه الامنافق»(3)

علی بهترین مردم است علی بهترین بشر است هر که درباره او شک کند کافر و

ص:45

منافق است. پس طبق این آیه و تفسیر منصفین از علمای اهل سنت علی بهترین بشر است بعد از پیامبر اسلام. چگونه می گویی آقای سلفی انبیاء از او افضلند؟!!!

از جمله آیات دیگرکه افضلیت مولا علی علیه السلام بر تمام خلائق، انبیاء، بغیر از حضرت رسول اسلام را نشان می دهد آیه 47 سوره حجر است. «اخوانا علی سرر متقابلین» برادرانه رو به روی هم روی تخت های بهشتی قرار می گیرند این قسمت آیه راجع به مولا علی و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است که در دنیا و آخرت برادر مخصوص دینی و معنوی بودند و هستند، که منابع تفسیری و روائی اهل سنت نقل کرده اند و حدیث مواخاه در منابع متعدد معتبر حدیثی سُنی ها آمده است(1) در همین آیه محمد انصاری وهابی باز  وقتی این آیه را در افضلیت مولا علی برایش خواندم شبهه انداخت که عبارت قبل آیه {اخوانا علی سرر متقابلین}، آیه می گوید {و نزعنا ما فی صدور هم من غل} خدا می گوید آنچه کینه و خواطر نفسانی در سینه و افکار اهل بهشت هست زودوده و پاک می کنیم آیا مگر بین پیامبر اسلام و امام علی کینه و عدواتی بوده که این آیه را جهت افضلیت آوردی ؟!!!

اولاً آیه تطیهر بهترین دلیل قرآنی است که نفس پیامبر و مولا علی از تمام رجس و پلیدی ها و آلودگی های گناه باطنی و ظاهری منزه و مبرا بوده است. «لیذهب عنکم رجس» علمای اخلاق یک نکته بسیار لطیف در این باب زدودند و پاک کردن کینه ها از دل اهل بهشت بیان می کنند اولاً قرآن در سوره شعراء 88 الی90 می فرماید کسی نمی تواند لیاقت بهشتی شدن داشته باشد مگر با قلب سلیم و سالم بسوی خدا و بهشت رود(2) علمای اخلاق می گویند بهشتی های غیر معصوم در بهشت نسبت به درجات عالیه افراد بهشتی دیگر بخاطر اینکه دچار غبطه و غصه و حسادت نشوند خدا دلهای آنان را از این خطر فکری و اندوه روحی با لطف و رحمتش مُهذب و پاک می کند وخود مولا علی علیه السلام در ازمنه و امکنه متعدد به این موضوع اخوت و برادری اش با پیامبر اکرم تصریح فرموده «انا عبدالله واخو رسول الله... لایقولها بعدی الاکذاب

ص:46

...» حتی حضرت فرمود من برادر پیامبرم و هرکس ادعا کند او هم برادر پیامبر اسلام است دروغگوست.(1) «مکتوب علی باب الجنه محمد رسول الله علی اخو رسول الله قبل ان یخلق الله السموات بالفی عام» پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود بر در بهشت نوشته شده است محمد پیامبر خداست و علی برادر رسول خداست و این مطلب نوشته شده 2 هزار سال قبل از خلقت آسمانهاست.(2)

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ای علی تو در دنیا و آخرت برادر من هستی «انت اخی فی الدنیا والاخره»(3) «یا علی انت اخی بمنزله هارون من موسی غیر انه لا نبی بعدی»(4) «انت اخی وانا اخوک فان ذاکرک احد فقل انا عبدالله واخو رسول الله لا یدعیها بعدک الا کذاب»(5) «والذی بعثنی بالحق نبیّا ما اخترتک الا لنفسی وانت منی بمنزله هارون من موسی الا انه لانبی بعدی وانت اخی و وارثی»

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ای علی تو برادر منی ومن هم برادر تو هستم کسی این برادری را ادعا نمی کند مگر فرد کذاب و دروغگو هیچ پیامبری این افتخار بزرگ را در دنیا و آخرت نصیبش نمی شود و نخواهد شد و نشد به جزء مولا علی که با پیامبر برادر معنوی، الهی و روحانی بوده وهست درباره حدیث مواخاه از روات عامه 23 حدیث واز طریق شیعه 5حدیث در اینکه مولا علی علیه السلام برادر پیامبر اسلام است از روات سُنی ها38 حدیث واز شیعه 34 حدیث وارد شده است

از جمله آیات دیگر که می تواند به راحتی افضلیت مولا علی را بر تمام خلائق غیر از رسول اسلام ثابت کند آیه 56 سوره احزاب و آیه130 سوره صافات است در قرآن سوره مریم آیه 32 عیسی بر خودش صلوات و درود می فرستد ولی خداوند در آیه 56 سوره احزاب خودش و فرشتگان صلوات بر پیامبر می فرستد و پیامبر در تفسیر آیه می گوید بر آل و خانواده مطهر من هم صلوات بفرستید ودر آیه 130 سوره

ص:47

صافات بطور علنی بر آل پیامبر اکرم صلوات می فرستد خود خداوند متعال، در قرآن خداوند بر آل هیچ پیامبری درود و صلوات نفرستاده جزء اهل بیت عصمت و طهارت که مولا علی جزء آن است در ذیل آیه 130صافات اکثر مفسرین علمای منصف اهل سنت تاکید دارند درباره آل و اهل بیت محمد صلی الله علیه و آله است که مولا علی سرور آنان است. «عن مجاهد عن ابن عباس فی قوله تعالی (سلام علی آل یس) قال هم آل محمد وقال ابوالقاسم الفارسی نحن هم آل محمد وقال الحارثی: علی آل محمد»(1)

از مولا علی علیه السلام سوال شد در معنای آل یاسین، حضرت فرمود که یس حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است و ما آل یاسین هستیم.(2)

ابن حجر در کتاب صواعق المحرقه ص146 باب11 فصل1 آیه 28، از کعب بن عجزه نقل می کنند که چون آیه {ان الله و ملائکته یصلون علی النبی}(3) نازل شد یعنی همانا خدا و فرشتگان بر پیامبر اسلام صلوات و درود می فرستند صحابه از پیامبر سوال کردند سلام را بر شما فهمیدیم چگونه صلوات بر شما بفرستیم؟ کیف نصلی علیک، پیامبر اسلام فرمود: به این طریق صلوات بفرستید «اللهم صل علی محمد وآل محمد» و در روایات دیگر، «کما صلیت علی ابراهیم و آل ابراهیم انک حمید مجید». امام فخر رازی در تفسیر الکبیر ج25ص227 نقل می نماید که از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم سوال نمودند چگونه صلوات بر شما بفرستیم فرمودند بگویید: «اللهم صل علی محمد وآل محمد کما صلیت علی ابراهیم وعلی آل ابراهیم وبارک علی محمد و آل محمد کما بارکت علی ابراهیم وعلی آل ابراهیم انک حمید مجید».

شافعی می گوید: ای اهل بیت پیامبر دوستی شما را خدا در قرآن واجب نموده و در بزرگی مقام شما اهل بیت همین بس که هر کسی بر شما صلوات نفرستد نمازش باطل است. «یا اهل بیت رسول الله حبکم فرض من الله فی القرآن انزله، کفاکم من

ص:48

عظیم القدر انکم، من لم یصل علیکم لاصلاه له»(1)

«لاتصلوا علی الصلاه البتراء، فقالوا: وماالصلاه البتراء؟ قال تقولون: اللهم صل علی محمد وتمسکون بل قالوا اللهم صل علی محمد وآل محمد» پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود صلوات ناقص و بریده بر من نفرستید گفتند صلوات ناقص چیست پیامبر فرمود: اللهم صل علی محمد بلکه بگویید: اللهم صل علی محمد و آل محمد. (حتی صحیح بخاری ج7ص434حدیث1226، کتاب الدعوات باب الصلاه علی النبی، صحیح مسلم ج1ص305حدیث65) نقل کرده اند.

عن ابی سعید الخدری فی قوله: وقفوهم انهم مسئولون قال: عن امامة علی بن ابی طالب.(2)

قال رسول الله: اذا کان یوم القیامة اوقف انا و علی علیه السلام ، علی صراط فما یمر بنا احد الاسالناه عن ولایة علی.(3)

از جمله آیات دیگر که افضلیت مولا علی علیه السلام را بر تمام انبیاء در قرآن نشان می دهدآیه 24 سوره صافات است، {وقفوهم انهم مسئولون} در صحرای قیامت آنان را متوقف کنید که مسئولند. در منابع معتبر تفسیری اهل سنت ذکر شده است که برای ولایت و امامت مولا علی تمام خلائق را نگه می دارنند در موقف قیامت جهت بازخواست و سوال برای هیچ پیامبری از پیامبران مثل حضرت عیسی علیه السلام فردای قیامت مردم را نگه نمی دارنند و مورد سوال قرار نمی دهند جزء مولا علی وقتی علی علیه السلام اینچنین عظمت و مقام در خانه خدا دارد که برای امامت او تمام مردم را که انبیاء هم جزء آن هستند نگه می دارنند چگونه انبیاء از او نعوذ بالله افضل هستند. «عن ابی سعید الخدری عن النبی فی قوله تعالی: وقفوهم انهم مسئولون، قال عن ولایه علی بن ابی طالب.»(4)

ص:49

قال رسول الله فی قوله وقوفهم انهم مسئولون عن الاقرار بولایة علی.(1)

و اولی هذه الاقوال ان السوال عن العقائد و الاعمال و راس ذلک لا اله الا الله و من اجله ولایة علی کرم الله وجهه... / فلا یمر احد من خلق الله الاسالناه عن ولایة علی بن ابی طالب.(2) قال علی:انا عم یتسالون عن ولایتی یوم القیامه-(3)

از جمله آیات دیگر در قرآن که افضلیت مولا علی را خصوصاً بر حضرت عیسی علیه السلام نشان می دهد آیه 207 سوره بقره معروف به آیه لیله المبیت است. زمانی که پیامبر برای حفظ جانش از مکه هجرت کرد مولا علی در بستر ایشان خوابید و جان شریف پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را حفظ و حراست کرد. «و من الناس من یشتری نفسه ابتغاء مرضات الله» مولا علی نفس و جانش را برای رضایت خدا فروخت و هیچ مزدی و اجری از خدا و رسول انتظار نداشت ولی عیسی و موسی و ذکریا برای حفظ جانشان و هر انسان عاقل دیگر از دست دشمن فرار کردنند ولی مولا علی حیدر کرار غیر فرار است. حیدر است یعنی شجاع و قوی دل.

منابع روائی و تفسیری فراوانی از اهل سنت این آیه را در شان و منقبت مولا علی می دانند.(4)

از جمله آیات دیگر که در افضلیت مولا علی علیه السلام بر جمیع پیامبران و خود رسول اسلام در تفسیر آن تاکید وتائید دارد که مولا علی افضل است از پیامبران آیه 36 سوره نور است {فی بیوت اذن الله ان ترفع ویذکر فیها اسمه} از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم سوال کردند این خانه ها چه خانه هایی است که خدا اجازه داد ذکر ویاد او در آن بلند

ص:50

و رفیع شود وصبح وشام متصل ذکر الهی شود نبی اکرم فرمود خانه پیامبران است ابوبکر بلند شد صدا زد ای پیامبر آیا بیت و خانه مولا علی و مولاتی فاطمه علیهم السلام جزء این خانه های قدسی است؟ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود بله بلکه بالاتر وافضل تر، وقتی خانه مولا علی وحضرت زهرا÷ از بیوت وخانه های انبیاء افضل تر باشد چگونه پیامبران از مولا علی افضل تر هستند؟!!! «عن انس بن مالک و عن بریده قالا قرأ رسول الله هذه الایه – فی بیوت اذن الله ...فقام رجل فقال ای بیوت هذه یا رسول الله؟ فقال: بیوت الانبیاء فقام الیه ابوبکر فقال: یا رسول الله هذا البیت منها لبیت علی و فاطمه قال: نعم من افضلها»(1)

از جمله آیات دیگر در مورد افضلیت وبالاتر بودن مقام مولا علی در برابر پیامبران «خلقنی الله و اهل بیتی من نور واحد»(2) آیه 35سوره مبارکه نور است {الله نورالسموات والارض مثل نوره کمشکاه ...} که منظور مشکاه در این آیه حضرت فاطمه –مصباح امام حسن و امام حسین و فاطمه کوکب وستاره درخشنده است. نور علی نور هم به معنای امامی بعد از امامی است. {یهدی الله لنوره من یشاء} مولا علی است خداوند که نور نیست خالق و آفریننده نور است ودر آیه 74سوره نحل هم می فرماید {فلا تضربو الله الامثال} برای وجود وکیفیت خدا مثال نزنید ودر این آیه خداوند مثال می زند برای مردم که برای خدا در آسمانها وزمین نور است که منظور وجود نوری اهل بیت است که خداوند قبل از خلقت آدم بصورت نور آنها را آفرید ودر بعضی از روایات 2هزار سال قبل از آفرینش آسمانها و زمین ها(3) که از علمای اهل سنت هستند نقل کرده اند «کنت انا وعلی نوراً بین یدی الله عزوجل قبل ان یخلق آدم باربعه عشر الف عام... مکتوب علی باب الجنه لا اله الا الله محمد بن عبدالله رسول الله علی ابن ابی طالب اخو رسول الله قبل ان یخلق الله السموات والارض بالفی عام» اما آیه 35 نور که ذکر شد از منابع اهل سنت(4) نقل کرده اند یعنی اهل

ص:51

بیت پیامبر خصوصاً مولا علی قبل از خلقت تمام پیامبران غیر از رسول اسلام صلی الله علیه و آله و سلم بوجود آمده و بصورت نور بوده خلقت ابتدائی ایشان وپیشگام در تسبیح و تقدیس خداوند بوده اند.

درباره اشتراک خلقت نورانی مولا علی با نبی اکرم در منابع روائی اهل سنت روایاتی ذکر شده است(1) «ان رسول الله وعلیاً من نور واحد»«خلقت انا وعلی من نور واحد» «کنت انا وعلی بن ابی طالب نوراً بین یدی الله»(2)

و در بعضی روایات فوق و مذکور آمده که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: من و علی از یک نور آفریده شدیم قبل از آنکه خلق شود عالم بمدت 14 هزار سال پس از آنکه حضرت آدم آفریده شد من وعلی که بصورت نور بودیم وارد صلب و کمر او شدیم وپیوسته از صلب پیامبری به پیامبری منتقل می شدیم تا آنکه در کمر عبدالمطلب از هم جدا شدیم و در روایات شیعه آمده است که خداوند به احترام و محبت به اهل بیت عالم را آفرید از نور پیامبر عرش را آفرید از نور علی ملائکه را آفرید از نور فاطمه آسمانها وزمین را آفرید از نور حسن خورشید و ماه را آفرید واز نور حسین بهشت را آفرید.(3)

از جمله آیات دیگر که برتری مولا علی را بر تمام پیامبران غیر رسول اسلام نشان می دهد آیه 43سوره رعد است {وعنده علم الکتاب} مطلق و تمام علم، دانش و اسرار کتب آسمانی نزد امیر مومنان علی علیه السلام است که منابع تفسیری و روائی اهل سنت هم به این مطلب مهم اشاره دارند حضرت عیسی عالم به کتاب انجیل و تورات بود و هر پیامبری علمش به پایه علم نبی اسلام نمی رسد و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هم می فرماید من

ص:52

شهر علم هستم ولی دروازه شهر علم من علی است.(1) {و کل شیء احصیناه فی امام مبین}(2) فاقبل الیه ابی فقال هو هذا الامام الذی احصی الله فیه علم کل شیء.(3)

از جمله آیات دیگر قرآن که برتری مولا علی را بر تمام پیامبران غیر از پیامبر اسلام می رساند آیه 109سوره کهف است {قل لوکان البحر مداداً لکلمات ربی لنفذ البحر قبل ان تنفذ کلمات ربی} قرآن در این آیه می گوید اگر دریاها مرکب شوند بخواهند کلمات پروردگار را بنویسند دریاها تمام می شود ولی کلمات پروردگار تمام نمی شود.

و در ذیل این آیه روایاتی رسیده شبیه به همین مضمون آیه که پیامبر اکرم به مولا علی فرمود اگر دریا مرکب شود و درختها قلم گردد و بنی آدم نویسنده واجنه حساب کننده نمی توانند شماره واحصاء کنند فضایل و کرامات تو را ای اباالحسن «لوان البحر مداد والریاض اقلام والانس کتاب والجن حساب ما احصوا فضائلک یا ابا الحسن»(4) تاریخ بغداد درباره زیادی فضائل مولا علی علیه السلام می گوید «وفضائله اکثر من ان تحصر» خوبی ها و فضائل علی آنقدر زیاد است که نمی توان آنرا نوشت وابن عساکر در تاریخ دمشق ج42 ص14 رقم 4933، شبیه عبارت خطیب بغدادی را نقل کرده است

از جمله آیات دیگر قرآن که برتری و بزرگی مولا علی را بر تمام پیامبران به غیر از پیامبر اسلام می رساند آیه 37 سوره بقره است زمانی که حضرت آدم ترک اولی انجام داد واز آن میوه ممنوعه خورد خداوند به آدم کلماتی را القاء وتلقین کرد که بگو تا من توبه تو را قبول کنم و آن کلمات نام 5 تن آل عبا حضرت محمد و علی و فاطمه وحسن وحسین بوده است و مفسرین شیعه وسنی در این باب بطور اکثر اتفاق نظر دارند

ص:53

وقتی که توبه انبیاء مثل آدم با توسل به مولا علی و پیامبر و... قبول می شود چگونه پیامبران از مولا علی افضل هستند.(1) «اللهم انی اسئلک بحق محمد وآل محمد لما غفرت لی» «اللهم انی اسالک بحق محمد وآل محمد سبحانک لا اله الا انت عملت سوء وظلمت نفسی فاغفرلی انک انت الغفور الرحیم فهولاء الکلمات التی تلقی آدم».

حضرت زهرا÷ فرمودند «یبتغی من فی السموات والارض الیه الوسیله ونحن وسیلته فی خلقه» تمام آنچه در آسمانها وزمین است برای تقرب به خدا دنبال وسیله هستند وما وسیله و واسطه خداوند در میان خلقش هستیم.(2)

مرحوم علامه محمد باقر مجلسی توسل حضرت آدم به حضرات چهارده معصوم را سند معتبر و متواتر می داند – (3)

حافظ ابن البطریق در کتابی که راجع به مناقب و فضائل امام علی به اسناد صحیح به قول خودش نوشته روایت توسل حضرت آدم به ائمه معصومین شیعه را ذکر کرده است – عمده عیون صحاح الاخبار فی مناقب امام الابرار ج 1 ص 379 ح 745 ؛ بعضی از اکابر و بزرگان اهل سنت روایت توسل حضرت آدم به 5 تن آل عباء (یعنی رسول اسلام و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام ) بعنوان فضیلت نقل کرده اند -(4) ؛ جالب است یکی از علمای اهل سنت بنام الشیخ النادی البدری روایت

ص:54

توسل حضرت آدم را تائید و قبول می کند ؛ فیلم و کلیپ ایشان در فضای آپارات و اینترنت موجود است کلیپ – توسل نبی الله آدم علیه السلام یا حمید بحق محمد یا عالی بحق علی یا فاطر بحق فاطمه یا محسن بحق الحسن و الحسین و منک الاحسان –

بحارالانوار ج 109 ص 85 ؛ الصحیح من مقتل سید الشهداء و اصحابه ، ری شهری ج 1 ص 1385 اللهم انا نسالک بحث الاکرمین علیک محمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الائمه الاتبت علینا و رحمتنا – الدرالثمین حافظ رجب برسی ص 34 و ص 35 – حدیقه الشیعه مقدس اردبیلی ص 74  به نقل از رساله حاویه (از تصانیف اهل سنت) – یکی دیگر از دلائل و براهین برتری مولا علی بر پیامبران و خلائق غیر از رسول اسلام ؛ آیه شریفه 17 سوره مبارکه هود است در تفاسیر شیعه و سنی آمده منظور از ویتلوه شاهد منه ؛ امیر مومنان علی است ؛ از امام علی ؛ سوال شد بهترین فضیلت شما چیست ؟ حضرت فرمود : آیه 17 سوره هود ؛ مقصود و منظور از شاهد در این آیه من هستم – احتجاج طبرسی ج 1 ص 232 ؛ آیات الفضائل ص 307 ح 6 ؛ سیمای امیر مومنان در قرآن ص 235 سید جواد رضوی – سئل امیرالمومنین عن افضل منقبه له ؛ فتلا هذه الایه و قال : انا الشاهد من رسول الله – انس بن مالک در ذیل تفسیر آیه 17 سوره هود گفت منظور از شاهد منه ؛ علی ابن ابی طالب است او بخدا قسم زبان پیامبر خدا بر اهل مکه بود هنگامی که آنان پیمان خود را با رسول خدا شکستند – شواهد التنزیل ص 158 ح 383 – کان و الله لسان رسول الله الی اهل مکه – مدرسه امامت ص 144 دکتر مجید حیدری فر –

به اعتقاد ما این شاهد و گواه بر نبوت پیامبر اسلام آنقدر با اهمیت است که اگر فرضاً نبی اسلام هیچ دلیل دیگری بر نبوت خویش نداشت جزء شهادت علی ابن ابی طالب کافی بود – آیات ولایت در قرآن ص 323 آیت الله ناصر مکارم شیرازی –

ص:55

تأیید بر تفسیر این آیه ؛ آیه 43 سوره رعد است که مرحوم علامه مجلسی به سند صحیح در کتاب حیاه القلوب ص 1535 از بصائر الدرجات ص 215 و تفسیر عیاشی ج 2 ص 220 نقل کرده است .

جناب وهابی یزیدی اموی مسلک ؛ مولا علی دلیل و برهان بر اثبات نبوت نبی اسلام است ؛ آیا پیامبران دیگر همانند مولا علی که قرآن در سوره هود آیه 17 و سوره رعد آیه 43 ؛ دلیل و شاهد و گواه محکم بر نبوت نبی اسلام بوده ؛ بوده اند چون نبوده اند پس بر مولا علی برتر نیستند – بدان ای وهابی یزیدی اموی مسلک ؛ مولا علی در نامه ای به ارباب و دائی شما معاویه ابن ابوسفیان نوشت : ای معاویه تو منکر امامت و خلافت من هستی آیا آیه 33 سوره آل عمران را نخواندی که خداوند آل ابراهیم را بر عالمیان برتری داده بی شک ما آل ابراهیم و مشمول این آیه هستیم ؛ آیا خیال می کنی تو جزو عالمین نیستی و یا ما از آل ابراهیم نیستیم ؟! بحارالانوار ج33 ص 140 ح 42 – وانکرت امامتی و ملکی فهل تجد فی کتاب الله قوله لآل ابراهیم : و اصطفاهم علی العالمین فهو فضلنا علی العالمین ... او تزعم انا لسنا من آل ابراهیم – مدرسه امامت ص 156 فصل 3 دکتر مجید حیدری فر – یعنی مولا علی با استدلال به آیه 33 سوره آل عمران خود را از برتریان و بزرگ مخلوقات بعد از نبی اکرم می داند .

از جمله آیاتی که در قرآن دال بر برتری مولا علی بر انبیاء و خلائق دارد بغیر از بر نبی اسلام آیه 80 سوره مبارکه اسراء است – واجعل لی من لدنک سلطنا نصیرا : ابن شهر آشوب ذیل آیه از ابن عباس روایت کرده گفت این آیه در روز فتح مکه هنگام ورود بمکه نازل شده و مراد از سلطانا نصیراً : دعای پیغمبر است که خداوند آن را اجابت فرمود و به پیغمبر علی ابن ابیطالب را عطاء نمود که سلطانی باشد و حضرتش را برای غلبه بر دشمنان یاری کند – چون انبیاء و پیامبران دیگر سلطانا نصیرا برای نبی اسلام همانند علی ابن ابی طالب نبودند پس بر مولا علی برتری و افضلیت ندارند –

مناقب آل ابی طالب ج 1 ص 341 – والله لقد استجاب الله لنبینا دعاء ه فاعطاه علی بن ابی طالب سلطاناً ینصره علی اعدائه – شواهد التنزیل حاکم حسکانی حنفی

ص:56

ص 189 ح 479 ؛ یکی دیگر از آیات کریمه قرآن که برتری مولا علی بر انبیاء غیر از رسول اسلام را ترسیم می کند آیه 62 سوره انفال است آیه شریفه می فرماید : اوست خدایی که تو را (نبی اسلام) با یاری خود و مومنان نیرومند گردانید و تائید نمود ؛ در تفسیر شیعه و سنی آمده منظور از مومنان که پیامبر اسلام را نصرت و تائید در نبوتش نمود ؛ مولا علی است جناب وهابی آیا پیامبران سلف همانند مولا علی وارث و وزیر نبی اکرم توانستند پیامبر را نصرت دهند و تائید کنند ؟

ابو هریره در تفسیر این آیه از نبی اکرم نقل که فرمود : شبی که مرا به معراج عروج دادند دیدم که بر عرش نوشته شده ؛ معبودی جزء من نیست و شریکی ندارم و محمد بنده و رسول من هست و او را بوسیله علی تایید کردم – شواهد التنزیل ص 131 و ص 132 ح 299 و 300 الی 304 – رایت لیله اسری بی الی السماء علی العرش مکتوباً : لا اله الا انا وحدی لا شرک لی و محمد عبدی و رسولی ایدته بعلی فذلک قوله : (هو الذی ایدک بنصره و بالمومنین)

کترالعمال هندی ج 11 ص 624 ح 33041 – شرح الشفاء ملا علی قاری ج 1 ص 383 ؛ تنزیه الشریعه ج 1 ص 402 و ص403 ؛ منهاج السنه ابن تیمیه ج 7 ص 194 ؛ سلسله الاحادیث الضعیفه آلبانی ج 10 ص 544 – العلل المتناهیه ابن جوزی ج 1 ص 235 ؛ تاریخ دمشق ابن عساکر ج 42 ص 336 ؛ الریاض النضره فی مناقب العشره ج 3 ص 131 طبری ؛ ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی ؛ طبری ج 1 ص 69 ؛ سمط النجوم ج 3 ص 39 ؛ تاریخ بغداد ج 12 ص 503 ؛ جامع الاحادیث سیوطی ج 13 ص 93 فتح البیان فی مقاصد القرآن ج 5 ص 207 ؛ مناقب ابن مغازلی ج 1 ص 263 ح 85 ؛ تفسیر در المنثور ج 4 ص 100 ؛ معجم الصحابه ج 3 ص 202 ابن قانع ؛ در المنثور ج 5 ص 219 ؛ معجم الکبیر طبرانی ج 22 ص 200 ح 526 ؛ حلیه الاولیاء ج 3 ص 27 ؛ الشفاء قاضی عیاض ج 1 ص 174- نزهه المجالس ج 2 ص 161 – شرح البخاری السفیری ج 2 ص 165 – از جمله آیات قرآن کریم که اشاره دارد مولا علی از تمام انبیاء برتری دارد غیر از بر رسول اسلام آیه 64 سوره انفال است ؛ در تفسیر اهل بیت رسالت مذکور است که مراد از من اتبعک من المؤمنین در خصوص مولا علی است ؛ و ظاهر اخبار شاهد این

ص:57

قول است که نصرتی که به تأیید الهی از مولا علی نسبت به نبی اکرم ظهور یافت از هیچ کس دیگر ظاهر نشده –

شواهد التنزیل حسکانی ح 305 و ج 306 ص 133 ؛ تأویل الایات ج 1 ص 196 و ص 241 – و هذه فضیله لم ینلها احد غیر امیرالمومنین – تفسیر البرهان ج 2 ص 709

جناب وهابی ریشه نبوت پیامبران به اقرار آنان به ولایت و امامت مولا علی بوده است ؛ امام ششم و امام یازدهم می فرمایند : حضرت آدم مستوجب این نشد که خدا او را بیافریند و از روح الهی در او بدمد و او را بیامرزد و به بهشت بازگردد مگر به اقرار نبوت نبی اسلام و مولا علی ؛ به حضرت ابراهیم ملکوت آسمان و زمین از سوی خدا ؛ ارائه داده نشده مگر به اقرار ابراهیم بولایت علی ؛ ابراهیم خلیل خداوند نشد مگر به اقرار کردن او درباره امامت مولا علی ؛ خداوند ؛ حضرت موسی را کلیم خاص خودش نکرد مگر به  اقرار موسی به امامت علی ؛ حضرت عیسی آیه ای برای جهانیان بیان نکرد مگر به نبوت من و معرفت به علی بعد از من – تفسیر قمی ج 1 ص 243 – اصول کافی ج 1 ص 437 ؛ الاختصاص شیخ مفید ج 1 ص 250 –

و الله ما استوجب آدم ان یخلقه الله بیده و ینفخ فیه من روحه الابولایه علی علیه السلام و ما کلم الله موسی تکلیما الابولایه علی و لا اقام الله عیسی ابن مریم آیه للعالمین الا بالخضوع لعلی علیه السلام – بحار الانوار ج 40 ص 96 – و الذی نفسی بیده ما استوجب آدم ان یخلقه الله و ینفخ فیه من روحه و ان یتوب علیه و یرده الی جنته الا بنبوتی و الولایه لعلی بعدی و الذی نفسی بیده ما اری ابراهیم ملکوت السماوات و الارض و لا اتخذه خلیلا الا بنبوتی و الاقرار لعلی بعدی و الذی نفسی بیده ما کلم الله موسی تکلیما ... الا بنبوتی و معرفه علی بعدی ...

از جمله آیاتی که در قرآن برتری 14 معصوم بر انبیاء را در تفسیرش ترسیم می کند آیه 13 سوره قمر است در کتب خطی قدیمی اهل سنت و شیعه در تفسیر این آیه از نبی اکرم روایت شده که ایشان فرمود : ما اهل بیت به منزله دسر و میخ برای الواح و کشتی حضرت نوح بودیم اگر ما در صلب نوح نبودیم کشتی حرکت نمی کرد و از طوفان بزرگ سالم نمی ماند و اکثر بشریت و انبیاء بعد از آدم از صلب و نسل

ص:58

نوح نبی هستند که به برکت انوار مقدس اهل بیت که در صلب نوح بودند نبود انبیاء هم از صلب و کمر نوح به عرصه وجود و عالم دنیا نمی آمدند وقتی 14 معصوم سبب حفظ بشریت و انبیاء هستند . چگونه می توانند پیامبران بر 14 معصوم افضل و برتر باشند –

و نحن الدسر لولانا ماسارت السفینه باهله – بحار الانوار ج 26 ص 332 ح 14- الامان من اخطار الاسفار و الا زمان ج 1ص 118 فصل الرابع (سید ابن طاووس) – احقاق الحق و ازهاق الباطل ج 9 ص 205- ذیل اللالی ص 68 سیوطی

به نقل از شیخ محمد نجار از بزرگان اهل حدیث در نزد همه مذاهب اسلامی که در میان روایات نبوی در ذیل کتاب تاریخ خطیب آورده – رساله ایلیا نوشته حکیم محمود سیالکوتی ترجمه سید محمد مختاری (تحت عنوان علی و پیامبران چاپ تابستان 1370 مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم)-

کتاب علی پیشوای رو سفیدان نوشته سید فخرالدین موسوی ص 155 باب علی در ادیان سابقه نشر محدثه – نوح علیه السلام از تنه درخت بزرگی 12 تخته بنام 12 امام جدا کرد ؛ نوح از جبرئیل امین پرسید آیا این دوازده نفر پیامبر هستند ؟ جبرئیل گفت : این ها اهل بیت محمد مصطفی صلی الله علیه و سلم پیغمبر آخر الزمان هستند – (به نقل از کتاب داستان کشتی نوح نوشته محمد عباد زاده کرمانی قاضی دادگستری (نشر انتشارات رجبی- تهران ؛ ناصر خسرو تاریخ چاپ : 1370 چاپ دوم ؛ چاپخانه شعبانی )

چوب نخستین را که نوح خواست بردارد جبرئیل گفت بنام محمد چوب دوم گفت بنام علی ؛ چوب سوم بنام فاطمه تا رسید به نام حجت بن الحسن ... وقتی که خواست میخ ها را بکوبد میخ اول را که کوبید نوری آشکار شد حضرت نوح پرسید این چیست ؟ جبرئیل گفت : نور محمد است ؛ میخ دوم گفت : همین طور نور علی است تا نور چهاردهم که گفت : نور حضرت حجه بن الحسن عسکری است –

کتاب حقایقی از قرآن (تفسیر سوره قمر) شهید آیت الله دستغیب شیرازی ص 73 البکاء الحسین آیت الله میر جهانی اصفهانی ص 158 حدیث ششم –

مجله هفتگی ویکلی میرر لندن شماره 28 دسامبر 1953- مجله استار انگلیسی

ص:59

لندن کانون دوم 1954- روزنامه سن لایت منچستر کانون دوم 1954- روزنامه ویکلی میرر تاریخ یکم شباط 1954 روزنامه الهدی قاهره مصر 30 مارس 1953- امام هفتم علیه السلام فرمود : ماییم ذریه ابراهیم و ماییم که با حضرت نوح در کشتی حمل شدیم – تاویل الایات ج 1 ص 305- البرهان ج 3 ص 723- و نحن المحمولون مع نوح – ممکن است وهابیون تکفیری بگویند این کفر است که اهل بیت عصمت سبب نجات کشتی نوح و به منزله و تد و میخ برای حفظ کشتی نوح بودند ولی خود علمای اهل سنت اعتقاد دارند اولیاء و دوستان خدا به منزله میخ و وتد برای خیمه دنیا و حفظ عالم هستی هستند – تفسیر روح البیان (اسماعیل حقی) ج 8 ص 233 – اوتاد الارض فی الصوره و الاولیاء ...

کشف اصطلاحات الفنون و العلوم ج 1 ص 465 التها نوی – فیض القدیر مناوی ج 3 ص 168 ح 3033 – لان النبیاء کانوا اوتاد الارض ...

الحاوی للفتاوی سیوطی ج 2 ص 302 ؛ تفسیر در المنثور ج 1 ص 767- تفسیر قشیری ج 2 ص 500 ذیل آیه 31 انبیاء – مختصر تاریخ دمشق ابن منظور ج 1 ص 117- التبصره ابن جوزی ج 2 ص 113 تاریخ دمشق ج 1 ص 304- شرح الزرقانی ج 7 ص 480- الاولیاء ابن ابی الدنیا ج 1 ص 27 ؛ خصائص الکبری ج 2 ص 372- سبل الهدی و الرشاد ج 10 ص 370 ؛ مجموعه رسائل ابن رجب حنبلی ج 3 ص 220 الفتاوی الحدیثیه ابن حجر ج 1 ص 230 ؛ مجموعه الفتاوی ابن تیمیه ج 11 ص 440 و ...

یکی دیگر از ادله حدیثی ما در باب برتری و افضلیت مولا علی بر انبیاء و مخلوقات (غیر از رسول اسلام) خلیفه و جانشین بودن امام علی است ؛ با سند معتبر در کتب اهل سنت آمده که نبی اکرم فرمود : ای علی همانا تو خلیفه و جانشین من هستی یعنی خلیفه بر کل مومنان بعد از من – و انت خلیفتی فی کل مومن من بعدی – السنه ج 2 ص 602 عمربن ابی عاصم الضحاک الشیبانی تحقیق ناصرالدین آلبانی چاپ مکتبه الاسلامی بیروت الطبعه الاولی 1400 ه_ .

خصائص علی ابن ابی طالب ج 1 ص 50 احمد بن شعیب نسایی – خلیفه در لغت بر کسی اطلاق می شود که به جای دیگری قرار می گیرد – خلیل بن احمد

ص:60

فراهیدی می گوید : خلیفه کسی است که به جای کسی که قبل از اوست قرار گرفته و قائم مقائم او گردد –

ترتیب کتاب العین ماده خلف – روایت فوق و مذکور در منابع دیگر عامه نقل شده – نضره النعیم فی مکارم اخلاق الرسول الکریم ج 5 ص 1820- ارشیف ملتقی اهل الحدیث ج 53 ص 435- غایه المقصد فی زوائد المسند ج 3 ص 360 نورالدین هیثمی ؛ المنتقی من منهاج الاعتدال ذهبی ج 1 ص 310- مسند احمد بن حنبل ج 5 ص 178 ح 3061- آلبانی وهابی در السنه ابن ابی عاصم ج 2 ص 565 ح 1188 روایت را حسن نامیده و رجال حدیثی این حدیث رجال موثق و از رجال صحیح مسلم و بخاری دانسته –

اسناده حسن و رجاله ثقات رجال الشیخین – مختصر تاریخ دمشق ابن منظور ج 17 ص 329- سنن الکبری نسایی ج 7 ص 417 ح 8355 – علمای وهابی در سند این روایت بیشتر به ابوبلج یحیی بن سلیم بن بلج ؛ ایراد وارد کرده اند که طبق کتب رجالی اهل سنت موثق است – مزی در تهذیب الکمال ج 33 ص 162 می نویسد : یحیی بن معین گفته اوثقه است ابو حاتم گفته : حدیثش صالح و در خود او اشکالی نست ؛ الکاشف ج 2 ص 414 رقم 655 لسان المیزان ج 7 ص 432 رقم 5209 –

کتاب العین ج 4 ص 267- و الخلیفه : من استخلف مکان من قبله و یقوم مقامه – لسان العرب ابن منظور ج 9 ص 83- و استخلف فلانامن فلان : جعله مکانه – المفردات فی غریب القرآن ج 1 ص 294 الراغب اصفهانی – و خلف فلان فلانا قام بالامر عنه – روایت جالبی امام ابو حامد غزالی از علمای بزرگ اهل سنت در باب خلافت و امامت مولا علی نقل کرده که خدمت موافق و مخالف عرضه می شود ؛ نبی اکرم ؛ خاتم و انگشتر ؛ حضرت سلیمان (که به ارث معنوی) به او رسیده بود به مولا علی عطاء کرد و مولا علی در دست خودش قرار داد و هنگام نماز ظهر ؛ حضرت جبرئیل امین فرشته واسطه وحی که بصورت گداء وسائل بین صفوف نماز می گشت آمد در کنار مولا علی در حالتی که حضرت در حال رکوع بود ؛ مولا علی اشاره کرد بوسیله دستش و جبرئیل از دست یدالله (مولا علی) گرفت ؛ ضجه فرشتگان از روی تعجب بلند شد و جبرئیل گفت اینان (مولا علی و نبی اکرم) از اهل بیتی هستند که

ص:61

خداوند به آنان کرامت ویژه کرده و آیه تطهیر در شان والای آنان نازل فرموده – کتاب مجموعه رسائل امام غزالی ص 545 فصل فی اعاجیب الفنون و الاسفار از کتاب سرالعالمین چاپ مکتبه التوفقیه القاهره مصر –

حدیقه الشیعه مقدس اردبیلی ص 53 انتشارات دلشاد – علم الیقین کاشانی ج 1 ص 349 – احقاق الحق ج 33 ص 245- ثم امرنی فنزعت خاتم سلیمان فجئتک به فاخذه رسول الله فاعطاه علیا فوضعه فی اصبعه ... فلما کانوا فی صلاه الظهر تصور جبرائیل بصوره سائل طائف بین الصفوف فبینا هم فی الرکوع اذا وقف السائل من وراء علی علیه السلام طالبا فاشار علی بیده فطار الخاتم الی السائل فضجت الملائکه تعجباً فجاء جبرائیل مهیناً و هو یقول انتم اهل بیت انعم الله علیکم – (لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا) – در روایات شیعه هم آمده آن سائل و گدایی که از مولا علی تقاضا کرد از ملائکه بود و آن ها که از ائمه اولادش سؤال و گدایی کنند از فرشتگان هستند یعنی جبرئیل و فرشتگان مقرب الهی گدای کوی ائمه هدی هستند و از کثرت فضایلی که خداوند به 14 معصوم داده دچار تحیر و تعجب شده اند آیا چنین فضیلتی در سایر مخلوقات و انبیاء معظم بوده که آنان بخواهند نعوذبالله از 14 معصوم برتر و بالاتر باشند ؟! –

و السائل الذی سأل امیرالمومنین من الملائکه و الذین یسالون الائمه من اولاده یکونون من الملائکه – تفسیر نورالثقلین ج 1 ص 643 ح 257 – اصول کافی ج 2 ص 12 – الاربعین محقق بحرانی ج 1 ص 184- غایه المرام ج 2 ص 15- وسایل الشیعه ج 6 ص 334 و ... نبی اکرم فرمود :

ای علی ؛ فرشتگان و ملائکه خادم و خدمتگذار ما هستند – عیون الاخبار الرضا ج 2 ص 237 ح 22 احقاق الحق ج 5 ص 91- بحار ج 18 ص 345 و ج 26 ص 235 و ج 60 ص 303- ینابیع الموده قندوزی ج 3 ص 377- فان الملائکه من خدا منا – من مثلک یا علی فی لیلته و جبرئیل یخدمه – ینابیع الموده ج 1 ص 428- ان لله ملائکه سیاحین فی الارض قد و کلو بمعانه آل محمد – ینابیع الموده ج 2 ص 465-

ممکن است وهابیون بگویند اگر شیعه امامیه معتقد است آیه 55 مائده معروف به

ص:62

آیه ولایت در شان مولا علی علیه السلام نازل شده یک روایت صحیح السند در این باب در ذیل آیه بیاورند ؟! اما جواب : 1) شعیب نسائی از علمای بزرگ اهل سنت بنابر نقل ابن اثیر از رزین صاحب کتاب «الجمع بین الصحاح السته نقل فرموده – رزین همان رزین بن معاویه است که به امام و محدث توصیه شده است – جامع الاصول ج 9 ص 478- سیر اعلام النبلاء ج 20 ص 204 حاکم نیشابوری در معرفه علوم الحدیث ص 102 با سند صحیح نقل کرده آیه ولایت را در شأن مولا علی – بررسی سند روایت 1) محمدبن عبدالله صفار – ذهبی او را شیخ – امام – محدث و الگو توصیف کرده –

سیر اعلام النبلاء ج 15 ص 437- راوی دوم – ابن سلم – عبدالرحمن بن محمد – ذهبی این گونه او را معرفی می کند حافظ – علامه – مفسر – سیر اعلام النبلاء ج 13 ص 530- راوی سوم : یحیی بن ضریس – سیر اعلام النبلاء ج 9 ص 499 ش 189- امام و حافظ و اشکالی ندارد – راوی چهارم : عیسی بن عبدالله – ابن حبان در الثقات ج 8 ص 492 بعنوان فردثقه ذکر شده است –

راوی پنجم : محمد بن عمر – از رجال صحاح سته به شمار می آید – تقریب التهذیب ج 2 ص 194- الکاشف ذهبی ج 1 ش : 2964 و ج 2 ص 205 ش 5073- راوی ششم : عمر بن علی – الکاشف ج 2 ص 67 ش 4097- در بعضی جاها عیسی بن عبدالله – منکر الحدیث می دانند اولا ابن حیان او را ثقه دانسته اند و در این صورت مختلف فیه می شود و روایتش حسن می شود –

نصب الرایه ج 4 ص 121 زیعلی – و ابو معشر هذا مختلف فیه فمنهم من یضعفه و منهم من یوثقه فالحدیث من اجله حسن – ثانیاً : منکر الحدیث بودن جرح مفسر نیست (یعنی چه دلیلی داشته که حدیث او شناخته شده نبوده ؟! – الرفع و التکمیل فی الجرح و التعدیل ص 29- لایقبل الجرح الامفسرا – طبری در جامع البیان ج 6 ص 186 با سند صحیح آیه ولایت را درباره مولا علی نقل کرده – بررسی سند روایت – اسماعیل بن اسرائیل رملی – سمعانی او را مورد وثوق دانسته و از او به صدوق تعبیر کرده – الانساب ج 55 ص 585- ایوب بن سوید : از رجال نسایی و ابن ماجه و ابی داود است و ابن حجر او را صدوق نامیده –

ص:63

تقریب التهذیب ج 1 ص 690- عتبه بن ابی حکیم از رجال مسلم و بخاری است و ابن حجر او را صدوق نامیده – تقریب التهذیب ج 2 ص 4- الانساب ج 13 ص 426- تفسیر طبری ج 9 ص 87 ح 36  102 –

اسماعیل بن اسرائیل الدلال الرملی ابو محمد ثقه من شیوخ ابن ابی حاتم تفسیر طبری ج 11 ص 145 ح 12862 تحقیق شاکر – و ایوب بن سوید الرملی ثقه متکلم فیه مضی برقم 12213- تفسیر طبری ج 11 ص 145- و عتبه ابن ابی حکیم الشعبانی الهمدانی ثم الاردنی ثقه – میزان الاعتدال ذهبی ج 3 ص 28 ش 5469 قال ابو حاتم : صالح ... تهذیب الکمال مزی ج 19 ص 303 – و قال ابو القاسم الطبرانی : عتبه بن ابی حکیم من ثقات المسلمین – ابن کثیر شاگرد ابن تیمیه ملعون در تفسیرش ذیل آیه 55 مائده با سند صحیح آیه ولایت را درباره امام علی نقل کرده است –

تفسیر ابن کثیر ج 3 ص 126   1) ابن ابی حاتم – سیر اعلام النبلاء ج 13 ص 247 و ص 246   2) ابو سعید اشج – تقریب التهذیب ج 1 ص 419   3) فضل بن دکین – تقریب التهذیب ج 2 ص 110   4) موسی بن قیس حضرمی – تقریب التهذیب ج 2 ص 287   5) سلمه بن کهیل – تقریب التهذیب ج 1 ص 318- سیر اعلام النبلاء الجزء الثالث عشر ص 268- عبدالرحمن بن ابی حاتم ثقه حافظ – (سایت مکتبه اسلام ویب) –

تقریب التهذیب ج 1 ص 305 ش 3354 – عبدالله ابن سعید ابن حصین الکندی ابو سعید الاشج الکوفی ثقه – تقریب التهذیب ج 1 ص 446 ش 5401- الفضل بن دکین الکوفی ... ثقه ... و هو من کبار شیوخ البخاری – تقریب التهذیب ج 1 ص 553 ش 7003 – موسی ابن قیس الحضرمی ابو محمد الفراء الکوفی یلقب عصفور لجنه صدوق – تهذیب الکمال مزی ج 11 ص 315- سلمه بن کهیل متقن للحدیث الکوکب الدراری فی شرح صحیح البخاری – (کرمانی) ج 10 ص 79 من اکبار التابعین – سلمه بن کهیل راوی مسلم و بخاری است – صحیح بخاری ج 3 ص 116 ح 2390 و 2392 و ... صحیح مسلم ج 3 ص 1350 ح 1723 و ... ابن حاتم رازی در تفسیرش با سند صحیح آیه ولایت را در شان مولا علی نقل فرموده –

ص:64

الکاشف ذهبی ج 1 ص 558 – ابو سعید اشج قال ابوحاتم ثقه ... موسی بن قیس حضرمی – الکاشف ج 2 ص 307 – ثقه ... تفسیر ابن ابی حاتم ج 4 ص 1162- ربیع بن سلیمان – تقریب التهذیب ج 1 ص 206 ثقه – ایوب بن سوید – تقریب التهذیب ج 1 ص 118- صدوق – (در برنامه آپارات اینترنت آیه ولایت و اثبات امامت بلافصل امام علی) – (فیلم اثبات ولایت امام علی آیه ی 55 سوره مائده – آیت الله سید محمد قزوینی حسینی) – (نزول آیه ولایت درباره حضرت علی با سند صحیح از کتب اهل سنت)

ابن عساکر در تاریخ مدینه دمشق خود به سند صحیح و معتبر آیه ولایت را در شان مولا علی نقل کرده – تاریخ دمشق ج 42 ص 356 و ص 357 بررسی سند : ابو علی حداد که همان حسن بن احمد بن اصفهانی است به تصریح سمعانی – عالم ؛ ثقه و صدوق است – سیر اعلام النبلاء ج 19 ص 303- ابو نعیم حافظ همان ابونعیم اصفهانی است که نزد اهل سنت احتیاج به توثیق ندارد –

سلیمان بن احمد همان طبرانی حافظ مشهور نزد اهل سنت که احتیاج به توثیق ندارد بقیه سند هم در توثیق حاکم تشریح شد – عبدالرحمن بن مسلم (ابومسلم خراسانی) – کان من اکبر ملوک فی الاسلام کان ذاشان عجیب ... (سیر اعلام النبلاء) (به نقل از امام شناسی رضوانی ص 216 ج 1 – سیوطی در لباب النقول فی اسباب النزول ج 1 ص 81 می نویسد :

این ها شواهدی است که برخی از آن ها برخی دیگر را تقویت می کند – مثله فهذه شواهد یقوی بعضها – در کتب شیعه آیه ولایت با سند صحیح و معتبر نیز از ائمه معصومین روایت و نقل شده است – اصول کافی ج 1 ص 289- عن ابی جعفر قال امرالله عزوجل رسوله بولایه علی و انزل علیه : انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا ... علامه مجلسی در مراه العقول ج 3 ص 250 ح 4 این روایت را حسن و نیکو نامیده است –

بررسی سند روایت 1) علی ابن ابراهیم بن هاشم – معجم رجال الحدیث ج 12 ص 212 رقم 7830- ثقه فی الحدیث ، ثبت ؛ معتمد ؛ صحیح المذهب ؛

2) ابراهیم بن هاشم – معجم الرجال ج 1 ص 291 رقم 332- محمد ابن ابی

ص:65

عمیر – معجم الرجال ج 15 ص 291 – ص 292 رقم 10043- عمر ابن اذنیه – معجم الرجال ج 14 ص 21 رقم 8714 – برید بن معاویه – معجم الرجال ج 4 ص 194 الی ص 195 رقم 1681- عقیل بن عقل وهابی می گوید : اگر امام علی در حالت رکوع به فقیر ؛ خاتم داده رکوعش مشکل پیدا می کند زیرا یک دست از زانو برداشته و واجبه شرعیه دو دست روی زانو در حال رکوع باشد ؛ ثانیاً در باب هدیه و زکات دادن شرط قبول و ایجاب است و فقیر حق ندارد بدون اجازه امام علی ؛ انگشتر از دست مبارک حضرت خارج کند اگر بدون اجازه این کار کرده فقیر سارق است مگر این که فقیر علم غیب داشته یا منظور حضرت علی دانسته که اشاره به او کرده است ؟!!

اما جواب : سوال جناب وهابی اگر ما بخواهیم به فقیری کمک کنیم حتما باید به او بگوئیم من به شما کمک می کنم و شما قبول فرما و فقیر هم کمک ما را بپذیرد و بگوید قبول کردم آیا واقعاً این مسائل شرط است که همچنین شبهه ای بی عقلانه می افکنی ای وهابی بی عقل ؛ ثانیاً : ثابت کن این فقیر تارک الصلاه بوده اگر قائلی که این مسکین تارک نماز بوده طعن و کفر به صحابه پیامبر وارد کردی چون این فقیر ؛ پیامبر را دیده و بقول شما هر کس پیامبر را ببیند صحابی محسوب می شود و نماز امام علی نماز تطوع و مستحبی بوده است آیا باید قائل شوی این فقیر بی نماز بوده ؟!!-

بدان دو دست گذاشتن روی زانو در حالت رکوع مستحب و مندوب است نه سنت – کتاب الفقه علی المذاهب الاربعه ج 1 ص 235 باب مبحث شرح بعض سنن الصلاه – المالکیه قالوا : ان وضع یدیه علی رکتبه و ابعاد عضدیه عن جنبیه مندوب لاسنه – در اسلام تاکید شده صدقه بصورت مخفی باشد ثوابش بیشتر است – امام احمد حنبل در المغنی ج 4 ص 4 می نویسد : در معاملات و صدقه و هدیه لازم نیست ایجاب و قبولی باشد – و کذلک الحکم فی الایجاب و القبول فی الهبه و الهدیه و الصدقه و لم ینقل عن النبی ولا عن احد من اصحابه استعمال ذلک فیه – ممکن است وهابی ها بگویند منظور از ولایت در آیه ولایت دوستی است ؛ جالب است محمدبن صالح العثیمین عالم و آخوند معروف وهابی در کتاب القول المفید علی

ص:66

کتاب التوحید ج 2 ص 157 ذیل آیه 55 مائده می نویسد :

خداوند اولیائی دارد که متولی امر او هستند و دین او را اقامه می کنند – فلله اولیاء یتولون امره و یقیمون دینه و در مجموعه الفتاوی و رسائل فضیله الشیخ محمدبن صالح العثیمین ج 3 ص 137 ؛ دو گونه ولایت است ولایت مطلقه الهی و ولایت مفیده که مخصوص غیر خداست و منظور من کنت مولاه فعلی مولاه ولی امور است – القسم الثانی : ولایه مقیده مضافه فهذه تکون لغیرالله و لها فی اللغه معان کثیره منها الناصر و المتولی للامور ... و قال صلی الله علیه و سلم : من کنت مولاه فعلی مولاه و قال صلی الله علیه و آله : انما الولاء لمن اعتق – جناب وهابی بدان طبق روایات سنی و شیعه ؛ فقیر خودش آمد سوی مولا علی و طلب نیاز کرد و مولا علی دستش را دراز کرد و فقیر از دست حضرت بیرون آورد – شواهد التنزیل ص 92 ح 221 و ص 98 ح 235 – فا قبل نحوه فقال : یا ولی الله بالذی یصلی له ان تتصدق علی بما امکنک ... و اشاره الی السائل بنزعه فنزعه ... ممکن است وهابی ها بگویند چگونه مولا علی حواسش به نمازش نبوده اما جواب : خداوند در سوره آل عمران آیه 39 بوسیله ملائکه به حضرت زکریا ؛ سلام می کند در حالتی که او در نماز بوده و صدای سلام ملائکه را می شنیده راجع به بشارت فرزند اگر این بشارت مضر به نماز بوده در مورد آیه ولایت نیز چنین خواهد بود .

شریعت اسلام با معرفی مولا علی و اعلان ولایت وامامت او در روز غدیر خم تازه تکمیل و به اتمام رسید به دلیل بخشی از آیه 3 سوره مائده {الیوم اکملت لکم دینکم} اسلام با امامت الهیه علی علیه السلام کامل می شود چگونه انبیاء غیر از رسول اسلام بر او فزونی دارند؟!!! که به بعضی از منابع تفسیری و روائی اهل سنت که اعتقاد دارند این آیه در روز غدیر خم با معرفی مولا علی وامامت او نازل شده اشاره می شود.(1) «عن ابی سعید خدری ان النبی دعا الناس الی علی فی غدیرخم... فقم وذلک یوم الخمیس فدعا علیاًفاخذ بضبعیه فرفعهما حتی نظر الناس الی بیاض ابطی رسول الله ثم لم یتفرقوا حتی نزلت هذه الایه،  الیوم اکملت لکم دینکم».

ص:67

از جمله بالا بودن مقام الهی وآسمانی مولا علی علیه السلام بر تمام گروه شریف انبیاء عظام به غیراز رسول اسلام آیه 67 سوره مائده معروف به آیه ابلاغ است {یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک وان لم تفعل فما بلغت رسالته} ای پیامبر ابلاغ کن آنچه که خدا به تو نازل کرده که اگر تبلیغ رسالت نکنی زحمات 23 سال پیامبری تو و تبلیغ جمیع رجال الهی گذشته بر باد فناء می رود. وقتی که نرساندن امر امامت مولا علی بوسیله آخرین و بهترین پیامبر حضرت مصطفی این تهدید وخطر را برای او دارد و وقتی رسالت پیامبر اکرم قبولی و مکملش منوط و بستگی دارد به امامت الهی مولا علی چگونه پیامبران دیگر مثل حضرت عیسی بر او فزونی و فضل وزیادتی دارد  از جمله منابع موثق علمای اهل سنت که عقیده دارند که آیه 67 سوره مائده  درباره مولا علی در غدیر خم نازل شده بطور اختصار به این شرح می باشد.(1) «عن ابی سعید الخدری قال نزلت هذه الایه (یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک) علی رسول الله یوم غدیر خم فی علی ابن ابی طالب»

عن علی: ان الصراط المستقیم محبتنا اهل البیت.(2)

از جمله ادله برای برتری مولا علی علیه السلام برتمام پیامبران بغیر نبی معظم اسلام آیه 6 سوره حمد است {اهدنا الصراط المستقیم} صراط مستقیم مولا علی و اولاد اطهارش هستند وقتی که صراط دین خدا مولاعلی و11فرزند معصومش هست صراط پیامبران دیگر هم تحت شعاع صراط علوی است و صراط پیامبران دیگر برای امت بغیر رسول اسلام قابل پیروی ومتابعت نیست به جزء صراط محمد وآل محمد وچون صراط وراه محمد وآل محمد بهترین راه ومسیر بسوی جنت وتقرب به خداست پس آنها افضل هستند از تمام پیامبران به غیر از رسول اسلام، پیامبر اسلام به مولا علی فرمود تو راه واضح وتو صراط مستقیم و تو یعسوب و سرور مومنان هستی «عن ابن عباس قال رسول الله لعلی بن ابی طالب: انت الطریق الواضح وانت الصراط

ص:68

المستقیم وانت یعسوب الدین»(1) لا یوجز احد الصراط الامن کتب له علی الجواز، ان علی الصراط لعقبة لا یجوز احد الا بجواز من علی بن ابی طالب.(2)

چون فضائل مولا علی بسیار است و قلم ها کوتاه است در باب مناقب حضرتش قلم فرسائی کند به مناظره شیر زنی از زنان شیعه بنام حره که در مقابل حجاج بن یوسف ثقفی در مورد برتری مولا علی بر انبیاء داشته خدمت موافق ومخالف عرضه می شود. حجاج به حرّه گفت تو چگونه علی علیه السلام را برتر از پیامبرانی چون آدم، نوح، لوط، ابراهیم، موسی، داود، سلیمان وعیسی می دانی؟ حره گفت من نیستم که مولا علی را از این پیامبران بالاتر می دانم قرآن اشاره دارد قرآن درباره آدم در سوره طه آیه 121 می فرماید: {وعصی آدم ربه فغوی} آدم معصیت خدا کرد واز پاداش او محروم شد ولی درباره مولا علی در سوره انسان آیه 22 می گوید {وکان سعیکم مشکورا} سعی و تلاش شما مورد قدر دانی است. حجاج گفت چگونه علی را بر نوح برتر می دانی گفت به دلیل آیه 10سوره تحریم که زن نوح اهل جهنم شد ولی همسر مولا علی سرور زنان اهل بهشت، برتری علی بر ابراهیم به سبب آیه 260بقره است که ابراهیم از خدا خواست زنده شدن مردگان را ببیند ولی مولا علی فرمود اگر پرده عالم دنیا جلو چشمانم عقب رود بر یقینم افزوده نمی شود برتری مولا علی بر موسی این است وقتی موسی اطلاع پیدا کرد که او را می خواهند بکشند از فرعونیان فرار کرد ولی مولا علی در بستر پیامبر در آن خطر خوابید تا ایشان هجرت کند و برتری علی بر داود در یک قضیه حکم و قضاوت خداوند فهم را به او عطاء کرد ولی علی می فرماید از من سوال کنید تا مرا از دست ندادید سلیمان از خدا ملک خواست ولی علی دنیا را 3 طلاقه کرد وقتی غلو کنندگان عیسی را خدا دانستند ونامیدند عقوبت آنان را به قیامت واگذار کرد ولی مولا علی درباره فرقه نصیریه گروهی از آنان را که

ص:69

درباره او غلو کرده بودند کشت.(1)

احمد حنبل در مسندش ج2 ص344 نقل می کند امام حسن بعد از شهادت مولا علی فرمود: دیروز، مردی از میان شما رفت که گذشتگان در دانش بر او پیشی نگرفته و آیندگان نیز به او نخواهند رسید. لقد فارقکم رجل امس،ما سبقه الاولون بعلم و لا ادرکه الاخرون، ح 1719، اسناده صحیح ح1720، اسناده صحیح، آلبانی در سلسلة الاحادیث الصحیحه روایت را صحیح اعلام کرده، و این روایت افضلیت مولا علی را بر تمام پیامبران بغیر از رسول اکرم خصوصاً در علم، ثابت می کند؛ پیامبر اکرم فرمود: ان الله فضل الانبیائه المرسلین علی الملائکة المقربین و فضلنی علی جمیع النبیین و المرسلین و الفضل بعدی لک یا علی.(2)

فخر رازی می گوید: جزء این نیست که این روایت بر برتری علی علیه السلام بر دیگر پیامبران دلالت دارد پس فردی که از همه پیامبران غیر از پیامبر اسلام افضل است و صاحب برتری و فضل همه پیامبران می باشد چنین فردی لایق جانشینی سرور رسل می باشد، زیرا این حدیث دلالت دارد که علی از همه پیامبران جز پیامبر ما افضل است، در تایید این استدلال به آیه شریفه حدیثی است که مورد قبول موافق و مخالف است و آن سخن پیامبر: و یوید الاستدلال بهذه الایة الحدیث المقبول عند الموافق و المخالف و هو قوله علیه السلام من اراد ان یری آدم فی علمه و نوحا فی طاعته و ابراهیم فی خلقه و موسی فی هیبته و عیسی فی صفوته فلینظر الی علی ابن ابی طالب، فالحدیث دل علی انه اجتمع فیه ما کان متفرقاً فیهم و ذلک یدل علی ان علیاً رضی الله عنه افضل من جمیع الانبیاء سوی محمّد)(3)؛ زمانی که ابوبکر، ابوعبید جراح را فرستاد دنبال مولا علی به او گفت: تو امین این امت هستی تو را دنبال کسی می فرستم که در مرتبه کسی بود که دیروز از دست دادیم (یعنی پیامبر). یا اباعبیده انت امین هذه الامه ابعثک الی من هو فی مرتبه من فقدناه بالامس.(4) نویسنده وهابی عبدالله بن جارالله در کتابش الجامع الفرید می نویسد: خداوند این امام (محمد

ص:70

بن عبدالوهاب) را در بین اهالی نجد به مقام نبوت برگزید و او را با امرای عادل آل سعود یاری کرد. فاقام الله هذا الامام فی اهل نجد مقام نبی و ایده بالامراء العادلین و الائمه العهدیین من آل سعود من راسهم الامام محمد بن سعود.

اگر نبوت ختم نمی شد قطعاً می گفتیم ابن تیمیه، پیامبر است.(1)

یکی دیگر از آیاتی که دلیل برتری مولا علی بر انبیاء غیر از رسول اسلام است آیه 4 سوره رعد می باشد. یا علی الناس من شجر شتی و انا و انت یا علی من شجرة واحدة ثم قرأ النبی: و جنات من اعناب و زرع و نخیل صفوان و غیر صفوان.(2)

نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:ای علی مردم از درختان گوناگون آفریده شده اند ولی من وتو از یک درخت هستیم

ص:71

«بسم الله الرحمن الرحیم»

پاسخی به شبهه  و مغلطه آقای انصاری مدیر شبکه سلفی وصال باطل

آیه مباهله(1) فضیلت و برتری مولا علی را ثابت نمی کند به دلیل آیه 128 سوره سوره توبه {لقد جاء کم رسول من انفسکم}

مداح و قاری قرآن ابن مالک بلطف حق پاسخ می دهد:

بیضاوی در تفسیرش می نویسد: آیه مباهله دلیل بر نبوت پیامبر و فضیلت اهل بیت پیامبر است

هو دلیل علی نبوته وفضل من اتی بهم من اهل بیته  (2)

در صحیح ترین کتاب اهل سنت صحیح مسلم نیشابوری ؛آیه مباهله در مورد امام علی و فاطمه و حسن وحسین نازل شده را نقل کرده  (3)

ولما نزلت هذه الآیه ندع ابنائنا و ابناءکم:دعا رسول الله علیا وفاطمه وحسنا وحسینا فقال: الّلهّم هولاء (4)

 امام صادق از قول امام حسن فرمود: پیامبر اکرم از خود «ها» انفسنا –پدرم علی را به همراه خویش بیرون آورد و ازپسران من وبرادرم حسین را واز زنان فاطمه مادرم را، پس ماییم اهل بیت او،گوشت وخون و خود او ما از او هستیم واو از ما  (5)

فاخرج جدی معه من الانفس ابی و من البنین انا واخی الحسین و هو من النساء فاطمه امی فنحن اهله ودمه ونفسه ونحن منه و هو منا

اولاً رسول اکرم این آیه را در بخش انفسناء و انفسکم تفسیر و روشن نموده اند در قالب روایات مستند اهل سنت؛ پیامبر اکرم فرمود: علی منی و انا منه.(6)

ص:73

علی منی و انا من علی – ولا یودی عنی الا انا و علی لحمه من لحمی و دمه من دمی و هو منی بمنزله هارون من موسی هذا علی سید المسلمین- علی منی کنفسی طاعته طاعتی و معصیته معصیتی.(1)

ان علیا منی وانا من علی –روحه من روحی.(2)

و در حدیث دیگر با صراحت می فرماید: علی همانند من است سئوال؟ در چه چیزی؟ همانند در صفات نفسانی باطنی از جهت خصائص عالیه انسانی و الهی و ملکوتی

نبی اکرم فرمود: ای بنی ولیعه بسوی شما مردی می فرستم که همانند من است

 «ان رسول الله قال لتنتهین یا بنی ولیعه اولا بعثن الیکم رجلا کنفسی ... فالتفت  الی علی فاخذه بیده و قال هو هذا مرتین»(3)

قال رسول الله: ما من نبی الاوله نظیر فی امته و علی نظیری.(4)

نبی اکرم فرمود: علی همانند ونظیر من است

قال رسول الله علیٌ هو نفسی و انا نفسه.(5)

نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: علی نفس من ومن نفس او هستم

قال رسول الله علیٌ نفسی فمن رایته یقول فی نفسه شیئا.(6)

ص:74

پیامبر اکرم فرمود: علی همانند نفس من است و چه کسی درباره خودش بد می گوید.ان هذا لیسا---عن النفس (1)

قال النبی لیبعثن الله رجلاً منی او قال مثل نفسی.(2)

قال النبی و هولاء انفسنا لعلی و نفسه.علی نفسی واخی اطیعوه –(3)

پیامبر فرمود: منظور انفسنا من و علی هستیم.

قال رسول الله و ان علیاً منی بمنزله النفس من النفس.(4)

پیامبر فرمود: نفس علی به منزله نفس من است.

قال علیٌ و ان الذی جعل الله نفسی نفس محمد.(5) عن عطاء قال :کان لعلی موقف من رسول الله –المحسن والمساوی بیهقی ص 18

مولا علی فرمود: من کسی هستم که خدا نفس من را همانند نفس پیامبر قرار داد.فاین علی ابن علی ابن ابی طالب قال یا هذا تستفتی من اصحابه ام عن نفسه ؟فکیف یکون اصحابه مثل نفسه

قال علی: هل فیکم احد قال له رسول الله انت کنفسی.(6)

قاضی ایجی در شرح المواقف  ج 8 ص 367 و ص 399  المقصد الخامس: الفضل بعد رسول الله می نویسد: انسان نفس خودش را نمی خواند بلکه منظورنفس در آیه مباهله، علی است

لا یدعو نفسه بل المراد به علی دلت علیه الاخبار الصحیحه و الروایات الثابته عند اهل النقل انه علیه السلام ,دعا علیا الی ذالک المقام ولیس نفس علی نفس محمد حقیقه مالمراد المساواه فی الفضل والکمال ... فیساوی النبی فی کل فضیله سوی النبوه  (7)

ایها الناس انی لکم فرط و انی اوصیکم بعترتی خیرا موعدکم الحوض والذی نفسی بیده لتقیمن الصلاه و لتوتون الزکاه اولا بعثن رجلا منی او کنفسی فلیضربن اعناق مقاتلیهم ولیسبین ذراریهم قال: فرای الناس انه یعنی ابابکر وعمر فاخذ بید

ص:75

علی فقال هذا هذا –حدیث صحیح الاسناد (1)– اللهم انا او کنفسیثم اخذ بید علی – قال عبدلله ابن عمر: علی من ...

مولا علی فرمود: آیا در میان شما کسی هست که پیامبر درباره او فرموده باشد تو همانند نفس منی.

قال عبدالله ابن عمر: علی من اهل البیت لا یقاس به احد هو مع رسول الله فی درجته.(2)

پسر عمر می گوید: علی از اهل بیت پیامبر است و کسی با او قابل قیاس نیست و او هم درجه پیامبر است.

ان الله یقول والذین آمنوا واتبعتم ذریتهم ففاطمه مع رسول الله فی درجته و علی معهما- قال النبی رجلا له عندالله منزله کمنزلتی و مقام کمقامی الا النبوه.(3)

پیامبر فرمود: علی مردی است که درجه اش و منزلتش همانند من است الا در نبوت خاصه.

پیامبر در خطبه غدیر خم فرمود: ای مردم علی ابن ابیطالب در میان شما به منزله من در میان شماست، و هو فیکم بمنزلتی فیکم.(4)

عن رسول الله: قال علی کنفسی لا فرق بینی و بینه الا النبوه.(5)

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: علی همچون جان من است، بین من و او جز پیامبری فرقی نیست.(6)

قاری در المرقاه فی شرح مشکاه می نویسد: فنزله منزله نفسه لما بینهما من القرابه والاخوه.(7)

پس پیامبر علی ابن ابیطالب را در جایگاه نفس خویش قرار داد بخاطر قرابت و اخوتی که میان ایشان بود.

ص:76

قال النبی: انت منی کروحی.(1)

پیامبر به علی فرمود: تو همانند روح من هستی.

لا یزال یمکن للرافضة ان یستدلوا بافضلیة علی رضی الله علی الانبیاء بل علی اولوالعزم لان النبی افضل و اکمل من الانبیاء قد سعاه الله تعالی نفس النبی و لا معنی لهذه التسمیه الا لمشهابة و المماثله التامه فاذا یکون هو افضل و اکمل من الانبیاء.(2)

قرآن، نفس ها و باطن افراد بشر را تقسیم بندی کرده؛ نفس مطمئنه، نفس لوامه، نفس اماره.

نفس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم اشرف مخلوقات از کدام نفوس مذکوره بوده، آیا معنای آیه 128 سوره توبه این است که رسول خدا، 3 حالت نفسانی داشته و با نفوس سایر بشر مساوی بوده؟

قرآن به نفس و جان پیامبر اکرم سوگند خورده، این نفس عظیم ونورانی در چنین مقام و رتبه ای بزرگ نزد خداست آیا به نفس کفار، مشرکین، منافقین، مجرمان، مومنین عادی هم سوگند یاد کرده و آیا جناب وهابی شما چنین نفس شریف را موازی نفوس عادی بشر قرار می دهی {لعمرک انهم لفی سکرتهم یعمهون}(3)

ابن عباس می گوید خداوند، کسی را که از حضرت محمد صلی الله علیه و آله در نزدش گرامی تر باشد خلق نکرده و من نشنیده ام که خداوند به جان کسی جزء جان او قسم خورده باشد.(4) قال ابن عباس: ما خلق الله و ما ذراء و ما براء نفساً اکرم علیه محمد و ما سمعت الله اقسم بحیاه احد غیره.(5)

منظور آیه 128 سوره توبه که می فرماید از خودتان پیامبری فرستاد منظور نوع و جنس بشری مثل خودتان در جسم، بدن، ظاهر، خوردن، آشامیدن، نکاح کردن و تمایلات و غرائز فطری و طبیعی است که خود قرآن در لابلای آیات کریمه اشاره

ص:77

فرموده {قل انما انا بشر مثلکم}(1) {وما جعلناهم جسداً لایاکلون الطعام و ماکانوا خالدین}(2)

روح و نفوس افراد مومن عادی با سایر نفوس بشر که اهل ایمان نیستند مساوی و برابر نیست چگونه نفس پیامبر با دیگران مساوی باشد.(3) {وما یستوی الاعمی والبصیر...ومایستوی الاحیاء ولا الاموات... لا یستوی اصحاب النار واصحاب الجنه}(4) {افمن کان مومنا کمن کان فاسقا لایستون}(5)

امام صادق از قول امام حسن فرمود: جدم پیامبر اکرم از خود ما پدرم (علی) را به همراه خویش بیرون آورد و از پسران من و برادران حسین را و از زنان فاطمه مادرم را، پس ماییم اهل بیت او با گوشت خون و خود او، ما از او هستیم و او از ما.

فاخرج جدی معه من الانفس ابی و من البنین انا و اخی الحسین و من النساء فاطمه امی، فنحن اهله و لحمه و دمه و نفسه و نحن منه و هو منا.(6)

اگر منظور آیه 128 سوره توبه که می فرماید از خودتان و نفس های شما پیامبری فرستاد ارواح و شخصیت باطنی ناس و مردم باشد پس باید تمام مردم با پیامبران مساوی و برابر باشند و همه مردم نیز پیامبر باشند!!! پس دیگر نیازی به پیامبران نبود؟

لکن الاجماع دل علی ان محمّد افضل من سائر الانبیاء فکذا علی علیه السلام قال: و یوکده ما یرویه المخالف و الموافق انه قال: من اراد ان یری آدم فی علمه و نوحا فی طاعته و ابراهیم فی خلقه و موسی فی قربته و عیسی فی صفوته فلینظر الی علی ابن ابی طالب.

اجماع دلالت می کند که پیامبر اسلام افضل از پیامبران است و علی همانند اوست و موید این مطلب شباهت علی به خصال انبیاء است که موافق و مخالف نقل کرده اند.(7)

ص:78

قرآن در سوره روم آیه 21 می فرماید: از نشانه های قدرت خدا این است که خلق کرد از نفس شما زوج و همسرانی آیا منظور آیه این است که زن و مرد یک روح دارنند در 2 جسد؟ آیا زن و مرد مساوی و برابرند در خلقت و صفات اخلاقی؟ آیه می خواهد بگوید از جنس شما بشر زوج برای شما آفریده نه اینکه زن و مرد همانند یکدیگر هستند.

آقای انصاری سلفی شما که عقیده داری انفسکم در آیه 128 سوره توبه منظور نفس مردم و نفس پیامبر اکرم است نه جنس بشری مردم و پیامبر، پیامبر رحمت للعالمین است، پیامبر معلم بشر است، پیامبر بشیر، نذیر و شاهد است، پیامبر اطاعتش برابر اطاعت خداست، قلب پیامبر مهبط و نزول وحی است، فضل عظیم خدا بر پیامبر است آیا مردم و نفوس ذاتی بشر عادی هم همین طور ذات نفوسشان است؟ {ما ارسلناک الارحمه للعالمین}(1) {ثم تولوا عنه و قالوا معلم مجنون}(2) {انا ارسلناک شاهداً و مبشراً و نذیراً و داعیاً الی الله باذنه و سراجاً منیراً}(3) {و بشرالمومنین بان لهم من الله فضلاً کبیرا}(4) {ان فضله کان علیک کبیراً}(5) {من یطع الرسول فقد اطاع الله (نساء 80) نزل به الروح الامین علی قلبک لتکون من المنذرین}(6)

پیامبر اکرم احیاء و زنده کننده نفوس وارواح بشر هست چگونه جناب انصاری سلفی می گوئی منظور انفسکم در آیه 128 سوره توبه، نفس و روح شریف پیامبر اسلام و نفوس سایر بشر است. سوره انفال آیه24 {یا ایها الذین امنوا استجیبوا لله و الرسول اذا دعاکم لما یحییکم}

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پاک کننده نفوس و روح بشر است چگونه می گوئی نفس شریف او

ص:79

همانند سایر بشر است. {و یزکیهم و یعلمهم الکتاب والحکمه}(1)

نفس، روح، جان و باطن نبی اکرم ذاتاً پاک،منوروقدسی است. (سوره طه آیه 1) لفظ و کلمه طاها (طه) یعنی طیب و مبراء، ولی روح و ارواح مردم باید تحت فرمان فرامین قرآن و رسول اکرم قرار بگیرد تا تزکیه شود و اکثریت مردم اسیر هوای نفس هستند.

سوره جمعه آیه 2 و سوره انعام آیه 9 جواب می دهد به شبهه و مغلطه آقای انصاری سلفی- اوست خدائی که مبعوث کرد پیامبری در ام القری مکه که درس نخوانده بود از خود آنها یعنی از جنس و بدن بشری و از شهر و قبیله آنها {رسولاً منهم} معنایش این نیست که رسول اکرم با آنها از جهت نفس و اشتراکات روحی و باطنی مساوی است یا اینکه رسول و مردم در یک سطح و رتبه هستند و مثل همنند {ولو جعلنا ملکاً لجعلنا رجلاً وللبسنا علیهم ما یلبسون}

سوال آقای وهابی؟ قرآن که در سوره هود آیه 50، 61،84 می فرماید پیامبران هود، صالح، شعیب برادرشان بودند که بسوی قبیله خودشان آمدند جهت هدایت؟ آیا منظور قرآن این است که قوم هود، صالح، شعیب، برادر تنی آنها بودند یا برادر دینی آنها بودند؟ اگر بگوئی برادر تنی، به همه قوم که برادر تنی نبودند؟ اگر بگوئی برادر دینی بودنند قومشان که ایمان نداشتند!!! پس منظور این است که از قبیله خودشان بودند. و وصف هود بانه اخو عاد لانه کان من نسبهم کما یقال: یا اخا العرب ای یا عربی.(2)

و قیل له اخوهم لانه منهم... و قیل انما قیل له اخوهم لانه من بنی ادم کما انهم من بنی آدم.(3)

بقول مفسرین اهل سنت به چند معنا است:

1) قائده عرب این بوده در باب نسب مثلا ای برادر عرب.

ص:80

2) یعی از خود شما است از جنس بنی آدم، در دین برادر شما نیست در نسب با شما برادر است.

حال ممکن است آقای انصاری سلفی بگوید بله در آیه مباهله منظور انفسناء همان قبیله، قوم و عشیره است اولاً حقیر در پاسخ اول گفتم که پیامبر انفسنا را در ظرف احادیث معتبره تفسیر و توضیح داده ثانیاً اگر انفسناء منظور قبیله است چرا تمام قبیله را نبرد تنها علی را برای مباهله و نفرین برد آیا پیامبر طبق دستور وحی مولا علی را برد یا نه ؟اگر نه چرا برد؟

اگر انفسناء منظور قبیله و عشیره است در آیه مباهله و یا هر معناءدیگر چرا مولا علی به این آیه مباهله احتجاج کرده وخودش معنا فرموده {نشد تکم بالله} {هل فیکم احدا قرب الی رسول الله فی الرحم و من جعله رسول الله نفسه} مولا علی به اهل شورا خطاب کرد شما را به خدا قسم می دهم آیا در میان شما کسی هست که به پیامبر همانند من نزدیک باشد و پیامبر من را نفس خودش خوانده باشد.(1)

قرآن در سوره احزاب آیه 6 می فرماید: {النبی اولی بالمومنین من انفسهم} پیامبر از نفس های مومنان اولی، افضل و سزاوارترست و مومنان وظیفه دارند خصوصاً در میدان رزم و برای حفظ جان پیامبر، جانشان فدای او کنند، پس آقای انصاری وهابی چگونه میگوئی منظور آیه 128 سوره توبه {لفظ انفسکم} جان مردم به جان پیامبر نسبت داده می شود و اتفاقاً این آیه 6 سوره احزاب را پیامبر در وادی غدیر خم قرائت فرمود و بیان داشت که بعد از من علی از جانهای شما به شما اولی است و باید جان فدای علی کنید چون نفس او همانند من است در صفات، خصائص روحی و مشترکات الهی و معنوی «قال رسول الله یا ایها الناس الست اولی بکل مومن من نفسه؟ قلنا بلی یا رسول الله نحن نشهد انک اولی بکل مومن من نفسه قال فانی من کنت مولاه فهذا علی مولاه»(2)

در ضمن آقای انصاری آیه مباهله مقام علمی، مقام اعجاز و برگزیدگی مولا علی را

ص:81

با پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می رساند «فمن حاجک فیه من ما بعد ما جاء ک من علم، ثم نبتهل، فقل تعالوا»

در قضیه عزل ابی بکر و نصب مولا علی علیه السلام در ابلاغ سوره برائت براهل مکه معنای انفسانا باز روشن نمود خداوند به وسیله جبرئیل «یا رسول الله ان الله تعالی یقرئک السلام ویقول لایودی عنک الا انت او رجل منک» اداء و ابلاغ رسالت از تو احدی ننماید مگر خود یا مردی که از خودت باشد یعنی همانند خودت باشد در صفات نفسانی و عملی.(1)

سوال دیگر که آقایان مولوی وهابی مطرح می کنند می گویند فرض بگیریم که انفسانا در آیه مباهله (61 سوره ال عمران) علی علیه السلام است. انفسکم در آیه جانهای مشرکین مسیحی چه کسی بوده؟ آیا این انفسانا و انفسکم یعنی روح پیامبر یا نفس مولا علی با نفس مشرک برابر و قابل مقایسه است که آیه فرموده آنها با جانهای خود بیایند ای پیامبر توهم با جانت بیا برای نفرین و مباهله؟! اولاً وقتی ما به کل متن و خطاب آیه مباهله دقت می کنیم این مبحث مطرح است که علمای مسیحی نجران خودشان را بر حق می دانستند . خداوند می گوید که اگر واقعاً شما خود را محق می دانید با فرزندان، زنان و انفس خود بیائید. معنایش این نیست که انفس مشرکین مسیحیان نجران موازی و مساوی با نفس پیامبر اکرم است، مثل اینکه خداوند در سوره جمعه آیه 6 و 7 می فرماید: یهود خود را دوستان خدا می پندارند، اگر واقعاً شما یهودیان دوست خدا هستید آرزوی مرگ کنید. معنایش این نیست که آنها واقعاً دوست خدا هستند و خداوند درباره دوستی آنها با خودش دچار تردید است . در ضمن مفسران اهل سنت به سوال شما آقای انصاری جواب داده اند که انفسانا – پیامبر وانفسکم – مولا علی است. عن ابی جعفر: و انفسنا و انفسکم قال: النبی و علی.(2)

قال جابر: فدعا هما الی الملاعنة فواعده علی الغد، فغدا رسول الله واخذ بید علی علیه السلام و فاطمة والحسن والحسین ثم ارسل الیهما فابیا ان یجیباه واقراله فقال:

ص:82

والذی بعثنی بالحق لوفعلا لامطرء الوادی علیهما ناراً قال جابر: فیهم نزلت (تعالوا ندع ابناء نا) قال جابر: (انفسنا وانفسکم) رسول الله وعلی (وابنائنا) الحسن والحسین (ونسائنا) فاطمه ثم قال صحیح.(1)

مولا علی علیه السلام می فرماید: فکانت نفسی نفس رسول الله.(2)

در سایر آیات کریمه قرآن کریم باز اشاره شده که وجود مقدس مولا علی وپیامبر یکی است یعنی اشتراک خلقتی هم داشته اند غیر از اینکه مشترکات معنوی والهی هم که داشته اند رسول اکرم فرمود: «خلق الناس من اشجارشتی وخلقت انا وعلی من شجرة واحدة» مردم از درخت های مختلف آفریده شده اند ومن وعلی از یک ریشه ودرخت آفریده شده ایم یعنی من وعلی یکی هستیم «انا وعلی من شجرة والناس من اشجارشتی – الناس من شجرة شتی وانا وانت من شجرة واحدة»(3) تفسیر آیه 4 سوره رعد {وفی الارض قطع متجاورات وجنات من اعناب وزرع ونخیل} علی بن سلطان محمد قاری در کتاب مرقاة المفاتیح  ج5ص564باب مناقب علی ابن ابی طالب فصل1در توضیح حدیث منزلت می گوید: «فیه ایماء الی انه لو کان بعده نبیاً لکان علیاً» اگر قرار بود بعد از رسول اکرم پیامبری باشد امام علی بود یعنی همانند پیامبر است رسول اکرم به مولا علی فرمود: «اما ترضی ان تکون منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی ولو کان لکنته»(4) ای علی اگر بنا بود بعد از من پیامبری بود تو بودی یعنی نفس پیامبر وعلی یکی است.

شهاب الدین احمد بن جلال الدین الا یجی در کتاب توضیح الدلائل علی تصحیح الفضائل ص411 می گوید: مولا علی همانند پیامبر اسلام است در اتحاد واشتراکات نفسانی که نفس وروح علی قائم مقام نفس پیامبر اسلام است چنانچه خداوند در آیه مباهله علی را به منزله نفس آن حضرت قرار داده «ونظیره فی مماثلة نفسیهما وان

ص:83

نفسه قامت مقام نفسه وان الله تعالی اجری نفس علی مجری نفس النبی» پیامبر اسلام ومولا علی در خلقت نوری و ملکوتی از یک نور واحد خلق شدند 14هزار سال قبل از خلقت خلائق، همانطور که در خلقت واحد بودند در صفات معنوی هم مساوی بودند به جزء نبوت خاصه «کنت انا وعلی بن ابی طالب نوراً بین یدی الله من قبل ان یخلق آدم با ربعة عشر الف عام فلما خلق الله تعالی آدم رکب ذلک النور فی صلبه فلم یزل فی نوراً واحدا حتی افترقنا فی صلب عبدالمطلب ففی النبوة و فی علی الخلافة»(1) «خلقت انا وعلی من نور واحد»(2)

در روایت دیگر نبی اکرم فرمود: به درستی که علی از من ومن از او هستم او از طینت من خلق شده.(3)

در حدیثی رسول اکرم فرمود: «علی منی بمنزلة راسی من بدنی» علی بمنزله سرازبدن برای من است انسان بی سر همان مرده است پس بطور واضح اشاره به همان نفس وجان مولا علی دارد قرآن وروایات مستند که جان علی همانند نبی اکرم است.(4) رسول اکرم به مولا علی فرمود: «لانک منی کنفسی روحک من روحی وطینتک من طینتی وان الله تبارک وتعالی خلقنی وخلقک من نوره واصطفانی واصطفاک»(5) تو روح منی وطینت تو طینت من است من وتو از نوری آفریده شدیم – آقای سلفی نفس در قرآن به معانی متعدد آمده است (جنس، شخص، قبیله) در قرآن سوره انعام آیه 54وسوره آل عمران آیه30 خداوند از خودش تعبیر به نفس کرده آیا نفس بمعانی قبیله وبرادر وجنس است اینجا؟! خیر

جناب آقای انصاری سلفی فرمودی که منظور انفسکم وانفسنا درآیه مباهله برادر قبیله ای یا برادر دینی است در این موضع هم شما محکوم به مغلطه وشبهه سازی

ص:84

می باشی چرا؟ جواب را از لابلای احادیث متقن و معتبر آقایان علمای اهل سنت و جماعت عنایت فرما مولا علی فرمود: «انا عبدالله واخو رسول الله لایقولها بعدی الا کذاب – مکتوب علی باب الجنه محمد رسول الله علی اخو رسول الله قبل ان یخلق الله السموات والارض بالفی عام – قال رسول الله: انت اخی فی الدنیا والاخرة- یا علی انت اخی بمنزلة هارون من موسی انه لا نبی بعدی – انت اخی وانا اخوک فان ذاکرک احد فقل انا عبدالله واخو رسول الله لا یدعیها بعدک الا کذاب- والذی بعثنی بالحق نبیا ما اخترتک الا لنفسی وانت بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی وانت اخی ووارثی»(1) پیامبر اسلام وقتی بین گروه مهاجر وانصارعقد اخوت بست بعد بین خودش ومولا علی عقد اخوت وبرادری دینی بست- آیا مهاجر وانصار انگشت پیامبر هم می شوند؟ مگر پیامبر بر تمام مخلوقات از جن وانس وملک افضل نیست پس کسی که برادر ویژه او در دنیا وآخرت است هم پایه وهم رتبه اوست که چنین افتخاری پیدا کرده وپیامبر فرمود هرکس هم ادعا بکند که غیراز تویا علی، برادر من هست او دروغگو است اما جواب شبهه دیگر شما که گفتی چون پیامبر از طایفه قریش بوده برادر قبیله ای آنان بوده بله از جهت اینکه در قبیله قریش بوده او را همانند برادرشان می شناختند اما برادر دینی آنها ابداً نبوده، برادر خونی آنها هم نبوده و پیامبر برگزیده خدا در میان آنان بوده وهیچ سنخیت وشباهتی باطنی وظاهری با آنان نداشته است.

پیامبر اکرم فرمود: «ان الله اصطفی کنانة من اسماعیل واصطفی قریشاً من کنانة واصطفی  من قریش بنی هاشم واصطفانی من بنی هاشم»(2) خداوند کنانه را از نسل اسماعیل برگزید و قریش را از کنانه و بنی هاشم را از قریش و مرا از بنی هاشم در اباء وامهات واجداد پیامبر مشرک وفاسق نبوده همگی مومن واقعی بوده اند وهمین طور نسل واجداد مولا علی که از یک ریشه است وبعرض هم رسید مولا علی ونبی اکرم خلقت نوری مشترک باهم داشته اند ودر صلب عبدالمطلب از هم جدا شدند.

ص:85

در ذیل تفسیر آیه 219 سوره شعراء: {وتقلبک فی الساجدین} ابن عباس در تفسیر آیه مذکور فرمود: «تقلبه من اصلاب الموحدین نبی الی نبی حتی اخرجه من صلب ابیه من نکاح غیر سفاح من لدن آدم» می گردانید پیغمبر را از پشت وکمرهای اهل توحید از پشت آدم بر پشت پیغمبری بعد از پیغمبری تا آنکه بیرون آورد او را از صلب پدر او از نکاح نه به زنا – مولا علی علیه السلام فرمود: ماییم اهل بیت رسول الله که احدی را نتوان قیاس به ما نمود «نحن اهل البیت لا یقاس بنا احد»(1) قال علی علیه السلام : «نحن شجرة النبوة ومحط الرسالة ومختلف الملائکة ومعادن العلم وینابیع الحکم»(2) «ونحن الاعلون نسباً والاشدون برسول الله نوطاً» پس ثابت شد نفس وروح انبیاء وائمه هدی قابل قیاس با نفوس افراد عادی بشر نیست نفوسی قدسی است که خداوند آنها را انتخاب واختیار کرده و برگزیده جهت هدایت بشر- {واصطنعتک لنفسی}(3) اگر در آیه 61سوره آل عمران به مشرکان مسیحی خداوند می گوید با نفوستان بیائید جهت نفرین بخاطر این است که می خواهد بگوید اگر واقعاً خودتان را محق می دانید ودارای چنین نفسی وروحی هستید قدم جلو بگذارید در حقیقت تابلو تهدید نشان آنها می دهد وآنها را به گود مبارزه جهت ادعای خودشان می طلبد مثل اینکه خداوند در قرآن می فرماید ای جن وانس اگر راست می گوئید یک آیه همانند قرآن بیاورید مگر خداوند نمی داند که کل جن وانس نمی توانند یک آیه همانند قرآن بیاورند وحی بر آنها نازل نمی شود می خواهد موضع باطل بودن آنها را وحق بودن قرآن را نشان دهد جریان انفسنا وانفسکم هم همانند این مثال مذکور است.

خداوند در قرآن سوره مبارکه توبه آیه 120 می فرماید: {ولا یرغبوا بانفسهم عن نفسه} سزاوار نیست که اهل مدینه و بادیه نشینانی که اطراف آن هستند از رسول خدا تخلف جویند و برای حفظ جان خویش از جان او چشم بپوشند، پس ای انصاری

ص:86

سلفی جان پیامبر و نفس رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم با نفوس ناس و مردم برابر نیست که آیه 128 سوره توبه را در رد آیه مباهله که در فضیلت مولا علی است می آوری. اگر انصاری بگوید علی ابن ابیطالب که به قول شما نفس پیامبر یعنی همانند پیامبر و برادر پیامبر است، چگونه پیامبر اسلام دخترش فاطمه را به برادرش داده است، جواب این است که مولا علی برادر ایمانی و معنوی پیامبر است.

قرآن در سوره حجرات آیه 10 می فرماید: {ان المومنون اخوه}، مومنان برادر یکدیگرند. در صحیح بخاری ج4 ص227 ح3656 باب قول النبی لو کنت متخذاً خلیلا، از پیامبر اکرم نقل شده که فرمود: ابوبکر برادر من می باشد، اگر ابوبکر برادر پیامبر است چگونه دخترش عایشه به پیامبر که برادرش است تزویج کرده است؟! لو کنت متخذاً من امته خلیلاً لاتخذت ابابکر، ولکن اخی و صاحبی- ولکن اخوه الاسلام و موده. حدیث 3654.

بخاری در صحیح ج6 ص35 ح5081 باب 11، باب تزویج الصغار من الکبار از عروه روایت کرده است که گفت: همانا پیامبر اکرم عایشه را از ابوبکر خواستگاری کرد، ابوبکر به او گفت من برادر تو می باشم، پیامبر به ابوبکر گفت: تو در دین خدا و کتاب او برادر من می باشی و او (عایشه) بر من حلال است- فقال له ابوبکر: انما انا اخوک فقال: انت اخی فی دین الله و کتابه و هی لی حلال.

پیامبر به ام ایمن فرمود: برادرم علی را بخوان، گفتم علی برادرت هست و دخترت به او دادی؟ فرمود: بله... او را به محبوبترین اهل بیتم نکاح کردم. یا ام ایمن ادعی لی اخی فقالت: هو اخوک و تنکحه... قال: نعم... فقد انکحتک احب اهل بیتی الی...(1)

منظور آیه 128 سوره توبه: یعنی رسولی از جنس خودتان و هم زبان خودتان برایتان فرستاد و امام صادق علیه السلام فرمود: یعنی رسولی که به ولادت جاهلیت به دنیا نیامده و در کلام مغیره آمده: خداوند رسولی از ما مبعوث کرد که از ماست، می شناسیم نسب و صفت او را. رسولاً من انفسهم ای من جنسهم و علی لغتهم کما قال ابراهیم: ربنا و ابعث فیهم رسولا منهم لقد من الله علی المومنین اذ بعث فینا رسولا منا، نعرف نسبه و صفته لقد جاءکم رسول من انفسکم قال: لم یصبه شیء

ص:87

من ولادة الجاهلیه.(1)

طبری می گوید: رسولا من انفسهم یعنی پیامبری از اهل زبان خودشان. نبیاً من اهل لسانهم.(2)

ص:88

بسم الله الرحمن الرحیم

پاسخ به دروغ و مغلطه محمد انصاری مدیر شبکه وصال نا حق

آیه 57 سوره مبارکه زخرف درباره فضیلت مولا علی علیه السلام نیست درباره تشبیه اوست به حضرت عیسی علیه السلام و شبیه بودن مثل و هم رتبه او بودن نیست؟!!

مداح ابن مالک پاسخ می دهد:

و لما ضرب ابن مریم مثلا اذا قومک منه یصدون

و هنگامی که درباره فرزند مریم مثلی زده شد ناگهان قوم تو بخاطر آن داد و فریاد به راه انداختند .

اولاً مولی علی علیه السلام فرمود: این آیه درباره من نازل شده

عن عبد الرحمان بن ابی نعیم قال: قال لی علی: فی نزلت (و لما ضرب ابن مریم مثلاً)

در تفسیر این آیه دارد که مولا علی گفت: روزی در محضر پیامبر اکرم آمدم و او را نزد جمعیت انبوهی از قریش دیدم پس به من نگاه کرد و گفت: یا علی مثل تو در این امت مثل عیسی ابن مریم است گروهی او را دوست داشتند و زیاده روی کردند در محبت و گروهی با او دشمنی کردند. جمعیتی که در نزد پیامبر اسلام بودند خندیدند و گفتند: نگاه کنید که چگونه پسر عموی خودش را به عیسی مثال زد و شبیه کرد وحی نازل شد و آیه مذکور بر پیامبر فرستاده شد:

یا علی انما مثلک فی هذه الامه کمثل عیسی بن مریم احبه قوم فافرطوافیه و ابغضه قوم فافرطوافیه ... قال فضحک الملا الذین عنده ثم قالوا: انظروا کیف شبه ابن عمه بعیسی بن مریم قال: فنزل الوحی ...

سلمان فارسی می گوید: روزی نبی اکرم با اصحاب خودش نشسته بودند در این

ص:90

وقت فرمودند الان شخصی بر شما وارد می شود که مانند حضرت عیسی می باشد و نظر ها درباره او به 3 فرقه می باشد اهل افراط (غلو کنندگان)- اهل تفریط (دشمنان) و اهل اعتدال (شیعیان)- ناگهان دیدند مولا علی وارد مسجد شد، صحابه منافق ناراحت شدند و گفتند محمد صلی الله علیه و آله راضی نشد از برتری علی بر ما تا آن که او را مشابه و همانند عیسی ابن مریم گردانید به خدا قسم بت های ما که در جاهلیت می پرستیدیم بهتر از علی است که بعد از آن آیات فوق نازل شد. منابع زیادی از اهل سنت این قضیه و شان نزول را درباره مولا علی علیه السلام نقل کرده اند.(1)

آقای انصاری سلفی در تشبیه و مشابه به، باید مشابهات و اشتراکاتی  باشد که خداوند و رسول به آن تأکید فرموده اند که علی بن ابی طالب علیه السلام شباهت دارد به عیسی و حقیر از همین سوره زخرف هم برای شما ثابت می کنم که حضرت مولا علیه السلام از حضرت عیسی و تمام پیامبران غیر از رسول اسلام افضل تر و بالاتر می باشد.

یا علی مثلک فی امتی مثل المسیح عیسی بن مریم افترق قومه ثلاث فرق: فرقه مؤمنون و هم الحواریون و فرق عادوه و هم الیهود و فرقه غلوا فیه فخرجوا عن الایمان.(2)

در منابع زیادی از کتب حدیثی تاریخی و تفسیری اهل سنت آمده است در وجود مولا علی علیه السلام صفات ممتاز تمام انبیاء جمع شده خصوصاً صفات و خصایص عالیه حضرت عیسی بن مریم علیه السلام .(3)   ذکر الاحادیث و الاخبار الوراده فی فضائل علی علیه السلام من اراد ان ینظر الی ...

والی عیسی فی زهده فلینظر الی علی ابن ابی طالب و من اراد ان عیسی فی صفوته فلینظر الی علی بن ابی طالب.(4)

ص:91

من ارد ان ینظر الی عیسی فی عبادته فلینظر الی ابن ابی طالب(1)

من اراد ان ینظر الی عیسی فی ورعه فلینظر الی علی ابن ابی طالب(2)

شعرانی در لیواقت و الجواهر ج 2 ص 18 مبحث 32 می گوید: حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام اسرار جمیع پیامبران و با خصائص آن ها را داشت

قال الشیخ محی الدین و کان اقرب الناس الیه فی ذلک الهباء علی ابن ابی طالب رضی الله تعالی عنه الجامع الاسرار الانبیاء اجمعین)

گنجی شافعی در کفایه الطالب ص 122 باب 23 می گوید: این تشبیهات می رساند که علی علیه السلام متخلق با اخلاق پیامبران و متصف به صفات اصفیاء بوده:

فکان متخلقاً باخلاق الانبیاء متصفاً بصفات الاصفیاء.

محمد بن طلحه شافعی در مطالب السوول ص 97 باب 1 فصل 6 می گوید: بلند می کند این اوصاف حمیده علی علی السلام را به منتها درجه رفعت و علوشان، زیرا که پیغمبر تشبیه کرده است آن حضرت را به پیامبران از حیث صفات.

و تعلوا هذه الصفات الی اوجی العلی حیث شبهها بهولاء الانبیاء المرسلین من الصفات المذکوره

اما برتری مولا علی علیه السلام بر تمام انبیاء به غیر از رسول اکرم در سوره زخرف در آیه 45 این سوره خداوند می فرماید:

و سئل من ارسلنا من قبلک من رسلنا = ای پیامبر سؤال کن از پیامبران گذشته

ابن عباس و ابن مسعود از نبی اسلام روایت کرده اند که فرمود: چون شب معراج مرا به آسمان بردند و پیامبران را جمع کردند ومن با ایشان نشستم فرشته ای آمد و گفت که حضرت عزت می فرماید که از این پیامبران بپرس که ایشان را به چه چیز فرستاده اند؟ رسول به آنها خطاب کرد: علی ما بعثتم: شما بر چه چیز مبعوث شدید؟ گفتند: علی ولایتک و ولایه علی بن ابی طالب: ما را بهسبب ولایت تو و علی ابن ابی طالب فرستادند.

آقای سلفی وقتی که تمام پیامبران مأمورند از طرف خدا برای معرفی و تبلیغ از رسول اسلام و شاه ولایت علی مرتضی علیه السلام چگونه حضرت عیسی و پیامبران بر او برتری

ص:92

دارند. (1)

از جمله آیه دیگر در سوره زخرف که برتری مولا علی بر عیسی علیه السلام و سایر انبیاء را به وضوح نشان می دهد آیه 61 سوره زخرف است {و انه لعلم للساعه }و آیه 159 سوره نساء و ان من اهل الکتاب الا لیؤمنن به قبل موته است .

چنانچه مفسرین هم تفسیر کرده اند نزول عیسی از آسمان به زمین از علائم قیامت و شرط ساعت است و پس از ظهورش عیسی پشت سر حضرت مهدی نماز می خواند.

ابن حجر در صواعق المرقه ص99 می نویسد: احادیث نماز خواندن عیسی پشت سر حضرت مهدی متواتر است

سیوطی در الحاوی للفتاوی ج 2 ص167 می نویسد: موضوع اقتدای عیسی به مهدی از موضوعات ثابت است

و این مطلب در صحیح مسلم ج 1 ص94- مسند احمد ج 1 ص 95 – فتح الباری ج 6 ص 358 و ...آمده:

کیف انتم اذا نزل فیکم ابن مریم و امامکم منکم

علامه سمهودی در جواهر العقدین ص 262 می نویسد:

لان نزول عیسی بن مریم لقتل الدجال یکون فی زمانه و یصلی خلف المهدی کما جاءت به الاحادیث

مرحوم علامه محمد باقر مجلسی در حیات القلوب ج 1 ص 549 الی ص 550 فصل 6 می نویسد : به سند معتبر از امام حسن مجتبی روایت شده است که بعد از این هیچ یک از ما اهل بیت نخواهد بود مگر قائم که امام دوازدهم است و عیسی روح الله پشت سر او نماز می خواند ؛ در حدیث معتبر دیگر نبی اسلام فرمود : مهدی از فرزندان من خواهد بود و چون خروج کند عیسی از آسمان نازل شود برای نصرت او ؛ وی را پیش دارد و در عقب او نماز بخواند . امام باقر در حدیث معتبر دیگر فرمود : و اگر ما بهتر و برتر از پیامبران نبودیم ؛ عیسی پشت سر ما ؛ نماز نمی خواند ؛ - کمال

ص:93

الدین صدوق ج 1 ص 284 – و من یصلی خلفه عیسی بن مریم القائم ؛ مجمع البیان ج 3 ص 211 – ان عیسی بن مریم ینزل قبل یوم القیامه الی الدنیا و لایبقی اهل مله یهودی او نصرانی او غیره الا و آمن به قبل موت عیسی و یصلی خلف المهدی ؛ اعلام الوردی ج 2 ص 230 الا القائم الذی یصلی روح الله عیسی بن مریم خلفه – امالی صدوق ج 1 ص 287 و من ذریتی مهدی ؛ المهدی اذا خرج نزل عیسی بن مریم لنصرته فیقدمه و یصلی خلفه ؛ فضائل الخمسه فیروز آبادی ج 3 ص 401 ؛ اعیان الشیعه ج 2 ص 51 و ص 53 ؛ منتخب الاثر ج 2 ص 357 کشف الغمه ج 3 ص 280 ؛ النجم الثاقب ج 2 ص 350 ؛ بحارالانوار ج 14 ص 350 ؛ زبده التفاسیر ج 2 ص 191 ؛ نهایه الارب نویری ج 14 ص 274 ؛ احتجاج طبرسی ج 1 ص 98 ؛ عقد الدرر ص292 مهدی موعود ؛ شهید آیت الله سید عبدالحسین دستغیب شیرازی ص 92 و ص 30 ؛ احادیث المهدی من مسند احمد حنبل ج 1 ص 117 – ان عیسی یصلی خلفنا و هو نبی الا و نحن افضل منه - - بحارالانوار ج 24 ص 329 ؛ یوم الخلاص ص 346 – فیقدمه عیسی و یصلی خلفه ؛ المصنف ابن ابی شیبه کوفی (استاد اسماعیل بخاری) ج 7 ص 513 ح 37649 محقق کمال یوسف الحوت چاپ 1409 چاپ مکتبه الرشد الریاض ؛ الفتن ابن حماد ج 1 ص 373 ؛ سنن ابن ماجه قزوینی ج 2 ص 1361 ح 4077 ؛ صحیح الجامع الصغیر و زیادته ؛ ناصر الدین آلبانی وهابی ج 2 ص 1029 ح 5920 و ج 2 ص 841 – المهدی من هذه الامه و هو الذی یصلی یوم عیسی بن مریم – منا الذی یصلی عیسی بن مریم خلفه – ارشاد الساری ج 5 ص 419 قسطلانی , الحاوی للفتاوی ج 2 ص 77 و ص 78 ؛ فرائد السمطین جوینی ج 2 ص 154 و ص 312 – ان خلفائی و اوصیائی و حجج الله علی الخلق بعدی لاثنی عشری اولهم اخی و آخرهم ولدی ... قیل من ولدک ؟ قال : المهدی ... حتی یخرج فیه ولدی المهدی ؛ فینزل روح الله عیسی بن مریم فیصلی خلفه – ابن حجر می نویسد: تواترت احادیث می رساند که مهدی از این امت است و عیسی در پشت سر او نماز می خواند و نماز خواندن عیسی پشت سر ؛ حضرت مهدی در آخر الزمان دلالت صحیح دارد از اقوال احادیث که زمین از حجت الهی خالی نیست – فتح الباری ج 6 ص 494

ص:94

عمده القاری ج 16 ص 40 ؛ تهذیب التهذیب ج 9 ص 129 – تواترت الاخبار المهدی من هذه الامه و ان عیسی یصلی خلفه و فی صلاه عیسی خلف رجل من هذه الامه مع کونه فی آخرالزمان دلاله للصحیح من الاقوال ان الارض لا تخلوا عن قائم لله بحجه – جلال الدین سیوطی در الحاوی للفتاوی ج 2 ص 202 می نویسد : خواندن نماز عیسی پشت سر حضرت مهدی ؛ ثابت است در احادیث صحیح نبی اکرم – فان صلاه عیسی خلف المهدی ثابته فی عده احادیث صحیحه باخبار الرسول ؛ بر بهاری حنبلی در شرح الحسنه ج 1 ص 27 می نویسد : عیسی از آسمان به زمین نازل می شود و پشت سر قائم آل محمد نماز می خواند – و یصلی خلف القائم من آل محمد – عیون الاخبار الرضا ج 1 ص 218 صدوق – اذا خرج المهدی من ولدی نزل عیسی بن مریم فصلی خلفه – بخاری و مسلم بطور سانسور شده نقل کرده اند که نبی اکرم فرمود : در چه حالی هستید که بر شما فرزند مریم (عیسی) نازل شود و امام شما از خود شما باشد – کیف انتم اذا نزل ابن مریم و امامکم منکم – صحیح البخاری ج 4 ص 168 ح 3449 باب نزول عیسی بن مریم ؛ صحیح مسلم ج 1 ص 137 ح 246 و 247 باب بیان الزمن الذی لایقبل فیه الایمان ؛ جامع الاصول ج 10 ص 327 ؛ تفسیر قرطبی ج 4 ص 101 ؛ الجمع بین الصحیحین ج 3 ص 10 ؛ جامع الصغیر ج 2 ص 315 ؛ مسند احمد حنبل ج 13 ص 108 ح 7680 اسناده صحیح ؛ شرح صحیح بخاری الکوکب الدراری ؛ کرمانی ج 14 ص 88 ح 3228 صواعق المحرقه ابن حجر مکی ج 2 ص 446 – و ذلک عند نزول المهدی لمایاتی فی احادیثه ان عیسی یصلی خلفه – اسعاف راغبین ص 133 و ص 134 و ص 138 ؛ ینابیع الموده ج 6 ص 208 ؛ السنن الوارده فی الفتن للدانی ج 5 ص 1089 ؛ عقد الدرر فی اخبار المنتظر ج 1 ص 339 و 332 – و اخرج الطبرانی مرفوعاً : یلتف المهدی و قد نزل عیسی کانما یقطرمن شعر الماء فیقول المهدی : تقدم فصل بالناس فیقول عیسی : انما اقیمت الصلاه لک فیصلی خلف رجل من ولدی – و فی صحیح ابن حبان فی امامه المهدی نحوه – و صح مرفوعاً ینزل عیسی بن مریم فیقول امیرهم المهدی : تعال صل بنا فیقول : لا انما بعضکم ائمه علی بعض تکرمه من الله لهذه الامه – الفتادی الحدیثیه ابن حجر ج 1 ص 29 – ینزل عیسی بن مریم عند طلوع الفجر

ص:95

ببیت المقدس ینزل علی المهدی – و جلهم ببیت المقدس و امامهم المهدی رجل صالح ... – فیضع عیسی یده بین کتفیه فیقول له تقدم فصل فانها لک اقیمت فیصلی بهم امامهم ؛ ملاعلی قاری در مرقاه المفاتیح ج 8 ص 3495 می نویسد : منظور از امامکم منکم یعنی مهدی – امامکم منکم ظاهر فی ان المهدی هو الامام فینزل عیسی بن مریم فیقول امیرهم : ای المهدی – اذا نزل ابن مریم و فیکم و امامکم منکم : ای من اهل دینکم و قیل من قریش و هو المهدی – ح 5506 و ح 5507 – عقیده اهل السنه و الاثر فی المهدی المنتظر ج 1 ص 134 و ص 133 ؛ - فاذا کان یوم الجمعه من صلاه الغراه و قدا قیمت الصلاه فالتفت المهدی فاذا هو بعیسی بن مریم قد نزل من السماء فی ثوبین کانما یقطر من راسه ... فیقول له الامام : تقدم فصل بالناس فیقول له عیسی : انما اقیمت الصلاه لک فیصلی عیسی خلفه (عقد الدرر ج 1 ص 332) المنار المنیف فی الصحیح و الضعیف ص 147 ابن قیم – قال رسول الله : ینزل عیسی بن مریم فیقول امیرهم المهدی : تعال صل بنا فیقول : لا ان بعضهم امیربعض تکرمه الله هذه الامه : و هذا اسناده جید – القول المختصر فی علامات المهدی ص 71 ابن حجر.

عیسی بن مریم، پیامبر اوالعزم و صاحب کتاب، کلمه الله، روح الله و صاحب معجزات است وقتی او اقتدا به مهدی موعود می کند معنایش آن است که او، امام و پیشوا و مقدم و افضل بر حضرت مهدی نیست و حضرت مهدی امام است و از نسل امام حسین فرزند مولا علی علیه السلام است وقتی حضرت عیسی بر فرزند مکرم مولا علی علیه السلام مفضول و ماموم می باشد چگونه بر امیرمؤمنان، نفس پیامبر و خیر البشر علی علیه السلام افضلیت و ارجعیت می تواند داشته باشد اگر بگویی منظور امامکم منکم امام از طرف شما مسلمانان است چه مسلمانی می تواند از پیامبر اوالعزم خداوند برتری پیدا کند.

در روایت دارد حضرت عیسی بر آب راه می رفت اگر ایمانش قوی تر بود بر آسمان هم راه می رفت .

اما برتری متعدد مولا علی بر حضرت عیسی از خلال آیات و روایات و دلائل نقلی و تاریخی

اول : خلقت عیسی بوسیله دمیدن روح القدس بود که ایشان بدون پدر به قدرت

ص:96

کامله الهی از حضرت مریم بدنیا آمدند ولی مولا علی ؛ خلقتش از نور الهی بود و قبل از خلقت عالم و آدم و عیسی خداوند را تقدیس و عبادت می کرد که خلقت نوری مولا علی را شیعه و سنی با اسناد مختلف نقل کرده اند که روایات صحیح در بین آن موجود می باشد – بحارالانوار ج 35 ص 29 ح 25

دوم : مولا علی به امر خداوند در خانه کعبه بدنیا آمد ولی عیسی را نگذاشتند در بیت المقدس بدنیا بیاید و خداوند به مادر عیسی امر فرمود از بیت المقدس خارج شود؛ سوم : وقتی حضرت عیسی در رحم مادر قرار گرفت ؛ خداوند ، تورات و انجیل را به او تعلیم داد و در شکم مادر خواند بطوری که مادرش صدای او را شنید ولی مولا علی بالاتر از آن را انجام داد. بحار الانوار ج 35 ص 11 ؛

چهارم : عیسی وقتی به دنیا آمد در دستان مادرش حضرت مریم بود و برای مبراء ساختن تهمت بنی اسرائیل به مادر مطهرش به قدرت خداوند به سخن آمد و گفت به مادرم تهمت نزنید من بنده خدا هستم و خداوند به من کتاب آسمانی داده است.

پنجم : حضرت عیسی با اجازه و اذن خدا در گهواره گفت ؛ خداوند درباره نماز و زکات به من سفارش کرده ولی خداوند درباره شان والای بی نظیر او (امام علی) آیه 55 سوره مائده (آیه ولایت) را نازل کرد ؛ که ولی و سرپرست شما در دین و دنیا و آخرت ؛ خداوند و رسول اسلام و علی و 11 فرزند او هستند و مولا علی نماز و زکات را با هم جمع کرد و آیه بی نظیر ولایت در شأن و جلالت او از سوی حق ذوالجلال نازل شد .

ششم : عیسی بن مریم علیه السلام خودش سلام خدا بر خودش خواند ؛ سلام خدا بر من روزی که دنیا آمدم و روزی که می میرم و روزی که زنده می شوم ؛ درود و سلام خداوند بر مولا علی بالاتر و افضل تر است چرا که عیسی خود بر خود ؛ درود و صلوات می فرستد اما خداوند رحمان بر مولا علی درود و صلوات می فرستد و می فرماید سلام بر آل یاسین ؛ یاسین نام مبارک رسول اسلام و آل یاسین ؛ مولا علی و خانواده اش می باشد .

هفتم : خداوند ؛ حدود 30 سال به حضرت عیسی وحی نازل کرد و چون یهودیان قصد کشتن او را داشتند ؛ خداوند بوسیله روح القدس او را به آسمان برد و از شهادت

ص:97

و کشته شدن نجات داد اما مولا علی ؛ امامتش 30 سال بطول انجامید و در سن 63 سالگی بدست شقی ترین فرد در مسجد کوفه به شهادت رسید و این شهادت امتیاز بسیار بزرگی است که عیسی این امتیاز را به دست نیاورد .

هشتم : برای عیسی یکبار مائده و خوراک بهشتی از آسمان نازل شد .

برای مولا علی و خانواده او ؛ بارها ؛ سفره غذا و طبق میوه از آسمان نازل شد ؛

نهم : خداوند به حضرت عیسی علم ؛ تورات و انجیل عنایت کرد ولی به مولا علی ؛ علم تمام کتب آسمانی تفضل کرد ؛

دهم : حضرت عیسی به اجازه خداوند ؛ مرده را زنده می کرد و بیماران جسمی را ؛ شفاء می داد ولی مولا علی بالاتر از شفای جسمی ؛ بیمار دلان را شفاء می داد ؛ عیسی مردگان را زنده می کرد ولی مولا علی هم آنان را زنده می کرد و به دین اسلام دعوت می نمود و باعث رسوایی دشمنان می شد که در داستان تکلم او با اصحاب کهف و امثالهم در روایات اشاره شده ؛

یازدهم : عیسی فقط بشارت دهنده و مژده دهنده به آمدن نبی اسلام بود ولی مولا علی ؛ یاری کننده و وصی و جانشین ؛ داماد و پسر عمو و برادر آن حضرت بود ؛

دوازدهم : عیسی برای حفظ جان خود از بنی اسرائیل از شهری به شهری از روی ترس جان و حفظ جان ؛ متواری بود و زمانی که می خواستند او را به قتل برسانند فرار کرد و جبرئیل او را بسوی آسمان عروج داد ؛ ولی مولا علی با اخلاص کامل بدون هیچ چشم داشتی و پاداشی از خدا و رسول ؛ نفس و جان خود را طبق اخلاص هدیه کرد به نبی اسلام در شب هجرت تا ایشان با خیال آسوده هجرت بکنند و آیه لیله المبیت در شأن ایشان نازل شد ... برای اطلاع بیشتر به کتاب برترین پیامبر و بهترین امت نوشته دانشمند محترم استاد شیخ نعمت الله صالحی حاجی آبادی ص 328 الی ص 352 چاپ انتشارات گل های بهشت تاریخ نشر 1389 رجوع فرمائید .

از عایشه نقل شده که گفت از نبی اسلام شنیدم : که می فرمود : ای مردم بدترین خلق خدا ؛ بهترین خلق خدا و بهترین خلیفه و آن کسی که نزدیک ترین فرد به خدا و پیامبر است را به قتل می رساند – بحار ج 38 باب 56 ص 9 ؛ ابوبکر خلیفه اول می گوید : علی علیه السلام ؛ همانند نبی اکرم ؛ مردم به او محتاج هستند

ص:98

و همین برای او فضیلت و کمال است و بر مردم واجب است از او اطاعت نمایند ... آرزوکنندگان آرزو می کنند ای کاش خاک پای پسر ابی طالب بودند زیرا ؛ او در قیامت صاحب پرچم حمد محمد صلی الله علیه و آله و سلم و صاحب و ساقی حوض کوثر است ؛ او واسطه بین مومنین در پیشگاه خدا و رسولش است – بحارالانوار ج 29 ص 49 الی ص 50 ؛ خلیفه دوم عمر ابن الخطاب می گوید : علی پسر ابوطالب ؛ خداوند به او ؛ 12 فضیلت داده که به احدی از خلائق و جهانیان نداده اول : تولد در کعبه دوم : ازدواج آسمانی با فاطمه سوم : تنها همسر فاطمه چهارم : حسن و حسین دو سرور جوانان اهل بهشت از فرزندان او ؛ پنجم : مولای بعد از نبی در غدیر خم معرفی شد ؛ ششم : نسبت علی به پیامبر بمنزله هارون نسبت به موسی ؛ هفتم : بسته شدن درب تمام صحابه به مسجد مگر درب خانه علی ؛ هشتم : نبی اکرم فرمود : اگر کسی به مدت 950 سال تبلیغ نوح ؛ عبادت کند ولی ولایت علی را نپذیرد اعمالش باطل و جهنمی است ؛ نهم : ستاره ها در خانه او فرود می آمدند ؛ دهم : دو مرتبه خورشید برای خاطر او برگشت یازدهم : علی با مرده ها و حیوانات صحبت می کرد 12: علی می تواند 50 هزار نفر مانند عمر را با دست چپ خود بدون اینکه احتیاج به دست راستش داشته باشد بکشد – مواعظ العددیه باب 12 فصل 3 ص 258 ؛ اما فضائل بی نظیر مولا علی از گفتار مقدس حضرت احدیت خداوند تبارک و تعالی ؛ خداوند راجع به سخت گیری خود می فرماید : همانا براستی انتقام گرفتن و عذاب پروردگار بسیار سخت است – (برو ج – 12) و درباره پیامبرش می فرماید : و کسانی که به او ایمان آورده اند و دوستی و عشق آنان به خدا از مشرکان نسبت به بت هایشان شدیدتر است (بقره 165) خداوند راجع به رحمت و مهربانی خود می فرماید : بنام نامی آن خدایی که رحمان و رحیم (اول هر سوره) و درباره نبی اسلام می فرماید : ما تو را نفرستادیم مگر اینکه رحمت برای عالمیان باشی ؛ نور 10 ، 14 و 20 و 21 تفسیر فرات کوفی ص 200 ؛ در المنشورج 3 ص 308 خداوند راجع به عزت و بزرگواری خود می فرماید : این قرآن از سوی خداوند عزیز و مقتدر می باشد – زمر آیه 1 ؛ جاثیه (2) ؛ احقاف (2) – و درباره نبی اسلام می فرماید : بسوی شما آمد پیامبری که عزیز و بزرگوار است – توبه 127 ؛ خداوند راجع به عظمت خود

ص:99

می فرماید : پروردگار آن خدای با عظمت – بقره 255 و درباره نبی اسلام می فرماید : ای پیامبر به درستی که خلق تو عظیم است و درباره مولا علی می فرماید : آن ها از خبر بزرگ سوال می کنند (یعنی امامت مولا علی) ؛ خداوند می فرماید : خداوند نور آسمان ها و زمین است (نور آیه 35) و درباره نور بودن نبی اکرم می فرماید : به تحقیق از جانب خداوند بر شما نور (پیامبر) و درباره مولا علی می فرماید متابعت کنید از نوری که با پیامبر نازل شد یعنی علی – (مائده 15- اعراف 157) تفسیر نور الثقلین ج 2 ص 85 ؛ و خداوند درباره ولایت و رهبری خود و نبی اکرم و علی چنین می فرماید : ولی و سرپرست در امور شما ؛ خدا و پیامبر و کسانی که ایمان آورده اند و نماز را بر پا می دارند و در حال رکوع زکات می دهند که تمام مفسران سنی و شیعه می گویند زکات دهنده در رکوع نماز ؛ مولا علی بوده – احقاق الحق ج 2 ص 399 الی ص 410 – برترین پیامبر و بهترین امت ص 199 و ص 200 – ان عمربن الخطاب فی اول یوم صعد المنبر فی الخلافه قال و الله لقد اعطی ؛ علی ابن ابی طالب اثنی عشر فضیله لم یکن لی ولا لاحد من الناس مثلها و لا واحده منها ؛ الاول ؛ مولده فی الکعبه الثانی : زواجه من السماء الثالث : زوجته فاطمه ؛ الرابع : الحسن و الحسین اولاده ؛ الخامس : قول النبی بحضرتی من کنت مولاه فعلی مولاه اللهم و ال من والاه و عاد من عاداه ؛ السادس : یوم غدیر خم قال بحضرنی یا علی انت منی بمنزله هرون من موسی ؛ السابع : سد ابواب الصحابه ولم یسد لعلی باب ؛ الثامن : قول النبی من عبدالله فی مثل مکه و المدینه الف سنه الاخمسین عاما کنوح فی قومه و صبر علی حر مکه و جوع المدینه و انفق ماله کجبل ابی قبیس و قاتل بین الصفاء و المروه فی عامداً محتسباً و لم یات بولایتک یا علی فکان عمله و زهده و نفقته هباء منثورا ؛ التاسع : ان تهوی النجوم فی داره ؛ العاشر : ردت له الشمس مرتین مره بالمدینه و مره بالعراق و الحادی عشر انه تکلم مع الاموات و الاسد و الذئب و الغزاله و الثعبان و السمکه یوم الخاتم ؛ الثانی عشر : انه قادر ان یقتل عمر بشماله دون یمینه و کان علی ابن ابی طالب حاضراً فرفع راسه و قال اعترف بالحق قبل ان یشهد علیه – (الفصل الثالث ص 423 و ص 424 المواعظ العددیه ؛ تألیف آیه الله حاج میرزا علی مشکینی ؛ اصل تألیف : من المحدث محمدبن الحسن الحسینی ناشر : المطبعه الهادی 17

ص:100

ربیع الاول 1419 ؛ الروضه فی المعجزات و الفضائل ج 1 ص 162 ؛ الروضه فی فضائل امیرالمومنین علی ابن ابی طالب ج 1 ص 238 و ص239 ؛ ابن شاذان قمی ؛ - بحارالانوار جلد 29 ص 99 باب 10- اقرار ابی بکر بفضل امیرالمؤمنین و خلافته بعد الغصب ؛ - ود المتمنون ان لو کانوا تراب ابن ابی طالب ... و جامع کل کرم و عالم کل علم و الوسیله الی الله و رسوله ... و لحاجه الناس الیه بعد نبیهم ...

رسول اکرم فرمود: اگر هفت آسمان و زمین را در یک کفه ترازو بگذارند و ایمان علی را در کفه دیگر هر آینه ایمان علی رجحان پیدا می کند بر آن ها.

لو ان السموات السبع و الارضین السبع و ضعن فی کفه میزان و وضع ایمان علی فی کفه میزان لرجح ایمان علی(1)

یک ضربه شمشیر مولا علی بالاتر است عبادت جن و انس تا روز قیامت و حفظ اصل اسلام و قرآن و حفظ جان پیامبر بر می گردد به فداکاری و جانبازی مولا علی به همین مقدار بسنده می کنم.

لضربه علی خیر من عباده الثقلین.(2)

ص:101

«بسمه تعالی»

وکلا فضلنا علی العالمین

ما پیامبران را بر عالمیان برتری دادیم پس ائمه 12 گانه شیعه بر پیامبران افضل نمی باشند!!!

پاسخی مختصر به محمد انصاری سلفی اموی راجع به آیه 86 سوره انعام

مداح ابن مالک به لطف حق پاسخ می دهد: به طور قائده الهی، انبیاء و رجال الهی از کلیه مخلوقات خداوند اعم از جن، انس، ملائکه حیوانات افضل هستند ولی در بین انبیاء، باز فاضل و مفضول می باشد قرآن کریم در سوره ی بقره آیه 253 می فرماید: ما بعضی از پیامبران را بر بعضی دیگر برتری دادیم و درجه ی بعضی از آنان بالاتر قرار دادیم

ای وهابی ملحد ؛ بدان علمای تفسیر قرآن اهل سنت در ذیل آیه 86 سوره انعام نوشته اند این پیامبران مذکور ؛ در زمان و عصر خودشان افضل و برتر بوده اند – تفسیر سمرقندی ج 1 ص 465 وکلاً فضلنا علی العالمین : بالرساله و النبوه فی ذلک الزمان ؛ تفسیر ثعلبی ج 4 ص 167 و کلاً فضلنا علی العالمین : یعنی عالمی زمانهم ؛ تفسیر الوسیط واحدی ج 2 ص 295 –

یعنی وکلاً من المذکورین ههنا علی عالمی زمانهم ؛ تفسیر غرائب القرآن ج 3 ص 113 –

وقیل : فضلنا هم علی عالمی زمانهم ؛ تفسیر ثعالبی ج 2 ص 489 – وکلاً فضلنا علی العالمین : معناه : عالمی زمانهم ، تفسیر بغوی ج 3 ذیل آیه 86 انعام – وکلاً فضلنا هم علی العالمین : ای عالمی زمانهم ؛ تفسیر المنار ؛ رشید رضا ج 7 ص 487

ص:103

– جعله الله تعالی لکل نبی علی عالمی زمانه فتح القدیر شوکانی ج 1 ذیل آیه مذکور – وکلا فضلنا علی العالمین : ای کل واحد فضلناه بالنبوه علی عالمی زمانه ؛ تفسیر ابن عاشور ج 7 ص 343 – والمراد تفضیل کل واحد منهم علی العالمین من اهل عصره ؛ تفسیر کبیر فخر رازی ج 4 ص 172 – قال ابن عطیه : معناه عالمی زمانهم ؛ فخر رازی در تفسیر کبیرش ذیل آیه مذکور می نویسد : حضرت داود افضل و برتر در زمان خودش بود – و قدم داود لتقدمه فی الزمان ؛ بعد می نویسد : منظور و من ذریته شامل امام حسن و امام حسین می شود چون ذریه پیامبر اسلام هستند ؛ پس این آیه شامل ائمه ما هم می شود ؛ جناب وهابی سؤال ؟ قرآن در سوره آل عمران آیه 42 می فرماید : ما ؛ حضرت مریم را بر زنان عالمیان برتری دادیم آیا منظور این است که حضرت مریم بر تمام زنان مومن و مسلمانان و زنان اهل بهشت برای همیشه در همه اعصار؛ افضل و برتر بوده ؟! وقتی به تفسیر و روایات نگاه می کنیم می بینیم جواب منفی است ؛ نبی اکرم فرمود : مریم ؛ سیده و سرور ؛ زنان اهل و زمان خودش بود و فاطمه زهرا ؛ سیده و سرور ؛ زنان زمان خودش هست – تلک سیده نساء عالمها و انت سیده نساء عالمک – حلیه الاولیاء ج 2 ص 42 ؛ الاستیعاب ج 4 ص 1895 ؛ تاریخ دمشق ج 42 ص 134 ؛ سیر اعلام النبلاء ج 2 ص 124 ؛ شرح مشکل الاثار ج 1 ص 142 ؛ مفسران سنی نوشته اند : در ذیل آیه 42 آل عمران ؛ که حضرت مریم در زمان خودش برتر بوده است – و اصطفاک علی نساء العالمین قیل : علی عالمی زمانها – تفسیر بغوی ج 2 ص 36 ؛ در المنثور ج 3 ص 544 – عالم امتها – تفسیر بحر المحیط – خاص بنساء عالم زمانها – تفسیر ابن ابی حاتم – علی نساء ذلک الزمان الذی هم فیه – آلوسی در روح المعانی ج 3 ص 155 می نویسد :

حضرت فاطمه بتول برتر از زنان گذشته و آینده است چون پاره وجود نبی اسلام است – ان فاطمه البتول افضل النساء المتقدمات و المتاخرات من حیث انها بضعه رسول الله – تفسیر بحر المحیط ج 2 ص 456- مستدرک حاکم نیشابوری ج 3 ص 170 ح 4740 – یا فاطمه الا ترضین ان تکون سیده نساء العالمین و سیده نساء هذه الامه و سیده نساء المومنین – ان فاطمه سیده نساء اهل الجنه – مستدرک

ص:104

حاکم ج 3 ص 164 ح 4721 – قرآن کریم در سوره قصص آیه 34 از ؛ زبان حضرت موسی می فرماید : خدایا ؛ هارون ؛ برادرم را با من بفرست زیرا ؛ او زبانش فصیح تر از من است ؛ آیا این دلیل می شود که هارون از موسی افضل باشد ؟!! – و اخی هارون هو افصح منی لسانا –

.

{تلک الرسل فضلنا بعضهم علی بعض، و لقد فضلنا بعض النبین علی بعض}(1)

 قرآن کریم در سوره ی نمل از زبان حضرت سلیمان و داود می فرماید: سپاس خداوندی که ما را بر زیادی از عباد مؤمنین برتری و فضیلت داد،

و قالا الحمدالله الذی فضلنا علی کثیر من عباده المؤمنین (2)پس ای انصاری سلفی طبق این آیه معلوم می شود، پیامبران بر تمام عباد مؤمنین افضل نیستند، قرآن کریم در سوره اسراء آیه 70 می فرماید: ما فرزندان آدم را کرامت دادیم و بر زیادی از مخلوقات فضیلت دادیم

و لقد کرمنا بنی آدم...و فضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفضیلا.

ای انصاری سلفی، آیا پیامبران و انبیاء جزء فرزندان آدم هستند یا نه؟ اگر هستند که هستند بر تمام مخلوقات فاضل نیستند، قرآن کریم در سوره بقره آیه 47 و سوره جاثیه آیه 16 می فرماید: ما قوم بنی اسرائیل را بر تمام عالمیان و جهانیان برتری دادیم سؤال: آیا تمام بنی اسرائیل جزء پیامبران بودند؟ اسرائیل لقب حضرت یعقوب است، آیا تمام پیامبران از نسل یعقوب بودند؟ حضرت پیامبر اسلام که افضل از تمام پیامبران و مخلوقات عالم هستی است، از نسل شریف حضرت اسماعیل است، اگر آیه 47 بقره و 16 جاثیه را در مقابل آیه 86 انعام بگذاریم، ای انصاری سلفی چه جوابی داری؟

{و لقد آتینا بنی اسرائیل الکتاب و الحکم و النبوه و رزقنهم من الطیبات و فضلناهم علی العالمین یا بنی اسرائیل اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم و انی فضلتکم علی العالمین}.اعراف 140 وهو فضلکم علی العالمین

در قرآن کریم در سوره ی کهف آیات 60 الی 82 درباره همراهی حضرت موسی و

ص:105

حضرت خضر، اشاراتی دارد، با این که موسی کلیم خدا، صاحب کتاب، صاحب شریعت و پیامبر اوالعزم و افضل از حضر بوده ولی خضر معلم موسی می شود آیا ای انصاری وهابی، این می تواند دلیل باشد که خضر افضل از موسی است؟!

{فوجدا عبداًمن عبدنا آتینا رحمه من عندنا و علمناه من لدنا علما...} قرآن کریم در سوره ی انعام آیه 90 خطاب به پیامبر اسلام می فرماید: از هدایت پیامبران اقتداء و پیروی کن، آیا این دلیل  می شود که پیامبر تابع پیامبران دیگر بوده و مقامش از آنان کوچک تر است، یا باید معتقد بود این آیات مذکور، توجیه و تفسیر و تأویل دارد که دارد.

{اولئک الذین هدی الله فبداهم اقتده، }

ای انصاری سلفی، ادامه آیه 86 سوره انعام را مشاهده کن و ببین، وقتی خداوند نام چند تن از پیامبران را می برد می گوید آنان را بر عالمیان برتری دادیم و از پدران و فرزندان و برادران و آنانی که برگزیدیم، به خاطر این که معنای آیه 87 انعام که ادامه آیه 86 سوره انعام است بفهمیم به روایات مراجعه می کنیم، پیامبر اکرم می فرماید: فردای قیامت منادی از عرش ندا می دهد به من که خوب پدری است پدر تو، حضرت ابراهیم، و خوب برادری است برای تو، برادرت علی ابن ابی طالب.

ثم ینادی المنادی من عند العرش: نعم الاب ابوک ابراهیم و نعم الاخ اخوک علی فضائل الصاحبه (1)

در این روایت، پیامبر اکرم می فرماید: پدر من ابراهیم است و برادر من علی است پس با این روایت مفهوم عبارت و من ابائهم و اخوانهم.

مشخص شد، که پدر پیامبر، ابراهیم جزء این آیه و برگزیده خداست و برتری بر عالمیان دارد و برادر پیامبر اسلام، علی ابن ابی طالب، نیز بر عالمیان برتری دارد چون آیه 87 انعام می گوید و از برادران آنان (یعنی پیامبران) برتری دادیم بر جهانیان پس مولا علی طبق ظاهر آیه و حدیث مشهور و متواتر مواخاه جزء برتریان عالم می باشد، احادیث فراوانی در منابع حدیثی اهل سنت آمده که مولا علی، برادر پیامبر بودند آن هم برادر ویژه در دنیا و آخرت.

ص:106

والذی بعثنی بالحق نبیا ما اخرتک الا لنفسی فانت منی بمنزله هارون من موسی الا انه لانبی بعدی و انت اخی و وارثی فضائل الصحابه (1)

و انت اخی و رفیقی  مشکاه المصابیح (2)،

انت اخی فی الدنیا و الاخره (3)

قال علی: انا عبدالله و اخوررسول الله و.. لا یقولها بعدی الا کاذب خصائص نسائی (4)

انت اخی و صاحبی(5)...

ای انصاری سلفی-خداوند از آیه ی 84 سوره انعام تا پایان آیه 86 سوره انعام-حدود 17 پیامبر را ذکر کرده و نام برده و بعد فرموده آنان را بر عالمیان برتری دادیم، آیا شما نام مقدس پیامبر اسلام، را در میان آنان می بینی، آیا پیامبر اسلام، جزء ناس و عالمیان هست یا نه؟ اگر این آیه را بدون توجه به تفسیر، تأویل قرآن و احادیث بخواهیم نگاه کنیم پس این چند پیامبر از حضرت محمد هم نعوذبالله افضل هستند، چون هم نام ذکر مقدس پیامبر اسلام در این 2 آیه مذکور نشده و هم فرموده آنان را بر عالمیان برتری دادیم، و پیامبر اسلام هم جزء عالمیان هست، قرآن کریم در سوره ی بقره آیه 124، بالا بودن مقام امامت را، از مقام نبوت را در داستان حضرت ابراهیم نشان می دهد، وائمه دوازده گانه ما، امام امامان هستندو قبل از ایجاد خلقت آنان امام بوده اند برتمام خلائق، امام رضا علیه السلام در تفسیر این آیه می فرماید: خداوند پس از پیامبری و دوستی امامت را در مرتبه ی سوم به ابراهیم خلیل اختصاص داد و این را فضیلتی قرار داد که او را بدان شرافت داد و با آن ستودش و فرمود: من تو را پیشوای مردم گردانیدم ابراهیم از سر شادی گفت: فرزندانم را هم؟ خداوند در پاسخ او فرمود: پیمان من، ستمکاران رادر بر نمی گیرد، بدین ترتیب این آیه، امامت هر ستمگری را تا روز قیامت باطل گردانید و امامت تنها در برگزیدگان خواهد بود، سپس خداوند او را چنین گرامی داشت که امامت در نسل او، که اهل طهارت و

ص:107

برگزیدگی بودند قرار داد.

اکثر ؛ مفسران نامی اهل سنت در ذیل آیه 124 سوره بقره نوشته اند و نظر داده اند منظور و مقصود «عهد» در آیه مذکور ؛ امامت الهی حضرت ابراهیم است ؛ شوکانی مفسر وهابی می نویسد : بعضی از مفسران گفته اند منظور از عهد در آیه نبوت یا امامت است اما قول بهتر این است که امامت است – فتح القدیر ج 1 ص 160 – و اختلف فی المراد بالعهد فقیل : الامامه و قیل النبوه – و الاول الاظهر کما یفیده سیاق – محاسن التاویل ج 1 ص 390 – ای الذی عهدته الیک بالامامه – زاد المسیر ج 1 ص 108 – و فی العهد ها هنا سبعه اقوال احدها : انه الامامه ... و الاول اصح ؛ تفسیر ثعالبی ج 1 ص 314 – قال مجاهد : الامامه – تفسیر ابن کثیر ج 1 ص 169 – و ان الله جعله اماما للناس – تفسیر بحر المحیط ج 1 ص 548 – ان العهد : هی الامامه – تفسیر بیضاوی ج 1 ص 397 – لاینالون الامامه لانها امانه من الله و عهد – تفسیر طبری ج 1 ص 738 .

ان الامامه خص الله بها ابراهیم الخلیل بعد النبوه و الخله، مرتبه ثالثه (1)

ان الله اتخذ ابراهیم عبداً قبل ان یتخذه نبیاً و ان الله اتخذه نبیاً قبل ان یتخذه رسولاً و ان الله اتخذه رسولاً قبل ان یتخذه خلیلاً و ان الله اتخذه خلیلاً قبل ان یجعله اماماً، فلما جمع له الاشیاء قال: انی جاعلک للناس اماما (2)

اما لفظ و عبارت و ذریاتهم در آیه 87 سوره ی انعام، این ذریه و فرزندان پیامبران چه کسانی هستند که افضل عالمیان می باشند؟! در ذیل آیه ی 124 سوره بقره در تفسیر آن در منابع اهل سنت آمده که آن ذریه منتخب الهی از انبیاء چه کسانی هستند؟ ابراهیم از خدا سؤال کرد آیا مقام امامت شماحال ذریه و فرزندان من می شود یا نه؟ خداوند فرمود به ظالمین از فرزندان تو نمی رسد، پیامبر اکرم در تفسیر آیه فرمود: من و علی دعوت پدرمان ابراهیم هستیم که من و علی هرگز سجده برای غیرخدا نکردیم، خداوند مرا به پیغمبری و علی را به وصایت و امامت بعد از من برگزید.

عن عبدالله ابن مسعود قال: قال رسول الله: انا دعوه ابی ابراهیم قلنا: یا رسول

ص:108

الله و کیف صرت دعوه ابیک ابراهیم؟ قال: اوحی الله عزوجل الی ابراهیم: انی جاعلک للناس اماماً فاستخف ابراهیم الفرح قال: یا رب و من ذریتی ائمه مثلی فاوحی الله الیه یا ابراهیم انی لا اعطیک عهداً لا افی لک به، قال یا رب ما العهد الذی لاتفی لی به؟ قال: لا اعطیک لظالم من ذریتک قال ابراهیم عندها: فاجنبنی نبیا و بنی ان نعبد الاصنام... قال النبی: فانتهت الدعوه الی و الی علی لم یسجد احدنا منا لصنم قط، فاتخذنی الله نبیا واتخذ علیاً وصیاً، (1)

از جمله آیاتی که در قرآن کریم نشان می دهد، ائمه 12 گانه شیعه جزء آن هستند و برگزیده ی عالمیان می باشند و بر تمام عالمیان برتری دارند و تفاسیر شیعه و سنی آن را تأیید وتأکید می کند،آیه 33 و 34 سوره سوره مبارکه آل عمران است.

{ان الله اصطفی آدم و نوحاً و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین ذریه بعضها من بعض}

عبدالله مامون لعنت الله علیه و العذاب از حضرت امام رضا علیه السلام سؤال کرد: آیا خدا، عترت پیامبر را بر دیگر مردم فضیلت بخشیده است؟ حضرت فرمود: خداوند فضیلت عترت پیامبر را در محکمات کتابش روشن فرموده است مأمون گفت: در کجای قرآن مشخص شده است؟ امام رضا فرمود: در این آیه 33 سوره آل عمران

فقال الامون: هل فضل العتره علی سائر الناس؟ فقال ابوالحسن و فضل العتره علی غیرهم ثابت، فقال له المأمون: و این ذلک من کتاب الله؟ فقال له الرضا: لقول الله تعالی: ان الله اصطفی آدم... (2)

-وآل عمران المومنون من آل ابراهیم وآل عمران و آل یاسین وآل محمد، احکام قرآن(3)-

آل محمد الذین امر رسول الله بالصلاه علیهم معه والذین اصطفاهم من خلقه بعد نبیّه فانه یقول ان الله اصطفی آدم و نوحا وآل عمران علی العالمین فاعلم انه اصطفی الانبیاء وآلهم/ (4)

در تفسیر عیاشی از امام باقر نقل شده است که حضرت پس از آن که این آیه شریفه را تلاوت کرد فرمود: ما هم از آنان هستیم و ما، باقی ماندگان از آن عترتیم.

ص:109

انه تلا هذه الایه فقال: نحن منهم و نحن بقیه تلک (1)

 امام حسین این آیه را تلاوت کرد و فرمود: به خدا قسم، محمد از آل ابراهیم است و امامان پس از او عترت و آل او هستند.

و الله ان محمداً لمن آل ابراهیم و العتره الهادیه لمن آل محمد امامی (2)

ای انصاری وهابی، آیا حضرت محمد صلی الله علیه و آله بر تمام پیامبران برتر نیست؟ چون پیامبر اسلام از تمام مخلوقات و پیامبران بالاتر و افضل تر می باشد، اهل بیت معصوم و مطهر او که 12 ائمه هدی باشند چون اهل، آل، عترت و خلفاء و اوصیاء و وارثان او هستند بر تمام پیامبران غیر از خودش آن هم در نبوت خاصه (خاتم الانبیایی) افضل هستند، منابع روائی و تفسیری اهل سنت و جماعت نقل کرده اند کلمه و عبارت آل محمد در آیه 33 سوره آل عمران بوده و در مصحاف بعداً حذف گردیده

اخرج ابن جریر و ابن ابی حاتم، طریق علی عن ابن عباس فی قوله و آل ابراهیم و آل عمران قال هم المؤمنون من آل ابراهیم و آل عمران و آل یاسین و آل محمد عن شقیق قال قرات فی مصحف عبدالله و هو ابن مسعود ان الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آل عمران و آل محمد علی العالمین (3) 

امام رضا علیه السلام فرمود: پیوسته امامت در نسل و ذریه حضرت ابراهیم بود تا این که سرانجام پیامبر اسلام آن را به ارث برد و خداوند فرمود: به راستی نزدیک ترین مردم به ابراهیم آنانند که از او پیروی کردند و این پیامبر و آنان که به این پیامبر ایمان آورده اند و خداوند ولی و سرپرست اهل ایمان است، پس امامت تنها اختصاص به او یافت و آن را به فرمان خدا به روشی که خود واجب کرده است بر عهده  علی نهاد و از آن پس امامت در فرزندان برگزیده اش آنان که خداوند، علم و ایمانشان بخشید قرار گرفت و خداوند امامت را در اولاد علی تا روز قیامت قرار داد و مقرر داشت.مولا علی به امام حسن فرمود: منبر برو و خطبه بخوان . حضرت رفتند وخطبه خواندند 

ص:110

سپس پایین آمدند مولا علی فرمود: ذریه بعضها من (1)

فلم تزل فی ذریته یرثها بعض عن بعض قرنا فقرنا، حتی ورثها النبی فقال الله عزوجل: ان اولی الناس بابراهیم للذین اتبعوه و هذا النبی و الذین آمنوا و الله ولی المؤمنین فکانت له خاصه فقلدها النبی علیاً بامرالله عزوجل علی رسم ما فرضها الله فصارت فی ذریته الاصفیاء الذین آتاهم الله العلم و الایمان بقوله عزوجل و قال الذین اوتو العلم و الایمان... فهی فی ولد علی خاصه الی یوم القیامه (2)

امام حسن مجتبی در خطبه ای فرمود: ای مردم از پروردگار خود عقل بگیرید و تعقل کنید به راستی که خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و آل عمران را بر جهایان برگزید نژادی که بعضی از آن ها از بعضی دیگرند: ماییم از نژاد آدم و از خاندان نوح و برگزیده از ابراهیم و از دودمان و نسل اسماعیل و خاندان و اهل بیت محمد، ماییم که در میان شما هم چون آسمان بلند و زمین گسترده و خورشید تابنده ایم ماییم که هم چون درخت زیتون که نه شرقی است و نه غربی و میوه اش مبارکه گشته در میان شما قرار گرفتیم-

که پیامبر اصل و تنه آن درخت و علی فرع آن است ما به خدا سوگند، میوه آن درخت هستیم که هرکس به شاخه ای از شاخه های آن چنگ زند، نجات یافته و هرکس از آن تخلف ورزد، در آتش جهنم سرنگون شده است.

ایها الناس اعقلوا عن ربکم: ان الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آل عمران...فنحن الذریه من آدم، و الاسره من نوح و الصفوه من ابراهیم و السلاله من اسماعیل و آل من محمد... النبی اصلها و علی فرعها و نحن و الله ثمره تلک الشجره، فمن تعلق بغصن من اغصانهانجا و من تخلف عنها فالی النار هوی (3)

مولا علی به معاویه علیه الهاویه در نامه ای گوشزد کرد و نوشت: تو امامت و خلافت مرا انکار کرده ای آیا سخن خدا را در قرآن دیده ای که درباره ی خاندان ابراهیم می فرماید: واصطفاهم علی العالمین: خداوند آل ابراهیم را بر جهانیان فضیلت و برتری بخشیده است آیا تو می پنداری که خودت یکی از مردم جهان نیستی؟ یا می پنداری که ما از خاندان ابراهیم نیستیم؟ اگر این را انکار کنی، محمد را انکار کرده

ص:111

ای که او از ما و ما از او هستیم، اگر می توانی میان ما و ابراهیم و اسماعیل و محمد و آل محمد در کتاب خدا، جدایی افکنی پس چنان کن (1)

قال علی: فنحن آل ابراهیم فقد حسدنا کما حسد آباؤنا  ثم حسد نبینا محمد ... فنحن اولی الناس بابراهیم و ونحن ورثناه ونحن ... آل ابراهیم ..واتبعوا آل ابراهیم واقتدوا بنا (2)

قرآن کریم در سوره ی بینه آیه 6 و 7، مولا علی را بهترین مردم، معرفی کرده است.

ای انصاری وهابی، آیا پیامبران جزء مردم بوده اند یا نه؟ اگر بگویی نه منکر عقل و قرآن شده ای.

قرآن در سوره حج آیه 75 می فرماید: خداوند از فرشتگان و مردم رسل و فرستادگان بر می انگیزد و انتخاب می کند.

{الله یصطفی من الملائکه رسلا و من الناس}

پس طبق این قائده قرآنی مولا علی بهترین ناس است یعنی از تمام پیامبران الهی که از میان ناس و مردم از سوی خدا، انتخاب شدند برتر و بالاتر است به غیر از نبی اسلام

{اولئک هم خیرالبریه}

پیوسته و همیشه اصحاب پیامبر زمانی که حضرت علی می آمد می گفتند بهترین اهل عالم آمد

جاء خیرالبریه (3)

پیامبر اکرم فرمود: علی خیر البریه= علی بهترین مردم است (4)رسول اکرم فرمود: علی بهترین بشر است و هر کس شک درباره ی این که او بهترین بشر است داشته باشد کافر است.

علی خیرالبشر من شک فیه فقد کفر، علی خیرالبشر لایشک فیه الاکافر، (5)

ص:112

علی خیر البشر فمن ابی فقد کفر، (1)

پیامبر اکرم فرمود: هر کس نگوید علی بهترین مردم است همانا او کافر است

من لم یقل علی خیرالناس فقدکفر (2)

علی خیرالبشر فمن امتری فقد کفر، (3)

علی خیرالبشر من ابی فقد کفر و من رضی فقد شکر، (4)

علی ذاک خیرالبشر و لایشک فیه الا منافق، (5)

پیامبر اکرم فرمود: گروه و فرقه خوارج بر بهترین مردم یعنی علی خروج می کنند.

و یخرجون علی خیر فرقه من الناس، (6)

هم شرالخلق والخلیقه یقتلهم خیرالخلق والخلیقه واقربهم عندالله الوسیله، (7)

پیامبر اکرم فرمود: بهترین کسی که پس از من بر روی زمین راه می رود علی ابن ابی طالب است.

خیر من یمشی علی الارض بعدی علی ابن ابی طالب، (8)

جناب انصاری سلفی، مخفی هم نماند در آیه ی 84 و 85 و 86 سوره مبارکه ی انعام که اسامی مبارک این چند پیامبر بزرگ الهی را، خداوند حکیم ذکر کرده به ترتیب افضلیت نبوده است. حتی به ترتیب بعد زمانی هم خداوند حکیم به مصلحتی اسامی این پیامبران را ذکر نکرده-مثلاً عیسی پیامبر اولالعزم، صاحب کتاب، افضل از یوسف، هارون، سلیمان، ایوب، داود،ذکریا و یحیی است ولی نام او را بعد از آنان ذکر کرده است،از جهت بعد زمانی، الیاس، اسماعیل، یسع و یونس و لوط قبل از عیسی بودند و.لی بعد از نام عیسی آنان را ذکر نموده است، ولی در سوره ی مبارکه احزاب، خداوند حکیم، نام مقدس پیامبر اکرم را قبل از نام نوح، ابراهیم، موسی و عیسی ذکر

ص:113

کرده است، چون پیامبر افضل از این 4 پیامبر اوالعزم است از جهت بعد زمانی پیامبر را قبل از آنان ذکر کرده ولی نام نوح، ابراهیم، موسی و عیسی را به ترتیب بعد زمانی نقل کرده است.

 {واذ اخذنا من النبیین میثقهم و منک و من نوح و ابراهیم و موسی و عیسی ابن مریم و اخذنا میثقاً غلیظ}.

ای انصاری سلفی، ائمه 12 گانه شیعه از ریشه وجود انبیاء هستند امام صادق علیه السلام فرمود: ائمه هدی از آل محمد، باقی مانده خلافت حضرت آدم به او رسیده و از بهترین دودمان نوح است، برگزیده خاندان ابراهیم و سلاله اسماعیل و انتخاب شده ای از عترت محمد صلی الله علیه و آله است.

نبی اسلام فرمود : ما ؛ فرزندان عبدالمطلب ؛ سرور و سید اهل بهشت هستیم – نحن بنو عبدالمطلب ساده اهل الجنه : انا وعلی و جعفر و الحسن و الحسین و المهدی – مستدرک حاکم حدیث 4940 هذا حدیث صحیح ؛ نبی اکرم فرمود : خداوند در شب معراج درباره علی، سه ، مطلب به من وحی کرد ؛ او امام پاکان و سید و سرور مسلمین است – فاوحی الی فی علی بثلاث انه امام المتقین و سید المسلمین – مستدرک حاکم ح 4612 – هذا حدیث صحیح الاسناد معرفه الصحابه ابی نعیم ج 3 ص 1587 ؛ نبی اکرم فرمود : امام حسن و امام حسین فاضل و برتر در ؛ دنیا و آخرت هستند و پدر آن دو ؛ علی ؛ از آن ها برتر می باشد – مناقب خوارزمی حنفی ح 279 – فان ولد یک فاضلان فی الدنیا و فاضلان فی الاخره و ابو هما خیر منهما –

و انتجبه لطهره بقیه من آدم و خیره من ذریه نوح و مصطفی من آل ابراهیم و سلاله من اسماعیل و صفوه من عتره محمد صلی الله علیه و آله (1)، 

امام رضا علیه السلام فرمود: امامت و منزلت پیامبران، ارث اوصیاء است. امامت همان خلافت از جانب خدا و رسول خدا و مقام امیرالمؤمنین و میراث حسن و حسین است.

ان الامامه هی منزله الانبیاء و وارث الاوصیاء، ان الامامه خلافه الله و خلافه

ص:114

الرسول و مقام امیرالمؤمنین و میراث الحسن و الحسین (1)

مولا علی فرمود: مائیم برگزیدگان از تمام خلق خدا و امام آن ها و امام هر امامی

نحن الخیار من البریه کلها... و امامها و امام کل امام، (2)

نحن الخیار من البریه کلها و نظامها و زمام کل زمام (3)

ای انصاری سلفی بدان تمام پیغمبران مقام امامت نداشتند، بعضی از آنان مقام امامت داشتند مثل حضرت ابراهیم و حضرت رسول اسلام، مولا علی می فرماید: ما اهل بیت پیامبر، امام بر تمام امام ها هستیم بغیر از پیامبر پس طبق این قائده و بیان مولا علی،ائمه 12 گانه شیعه بر تمام پیامبران غیر از رسول اکرم افضل هستند

از جمله روایت مستند و متواتری که اشاره دارد ائمه 12 گانه شیعه خصوصاً مولا علی و امام حسن و امام حسین بر تمام پیامبران غیر از رسول اسلام افضل و برتر هستند.

حدیث سید اشباب اهل الجنه است، پیامبر اکرم فرمود: حسن و حسین دو آقای جوانان اهل بهشت هستند و پدرشان (علی) از آن دو بهتر است –

یا علی انت سید فی الدنیا  والآخره –(4)

 صحیح علی شرط شیخین انت سید فی الدنیا و سید فی الآخره –(5)

الحسن والحسین سید الشباب اهل الجنه و ابوهما خیر منهما (6)قال رسول الله: انا سید الاولین و الآخرین و انت یا علی سید الخلاءق بعدی –(7)

ص:115

اگر انصاری وهابی بگوید درسته امام حسن و امام حسین سرور جوانان اهل بهشت اند ولی ابوبکر و عمر هم سرور پیران اهل بهشت هستند، علمای اهل سنت حدیث ابوبکر و عمر سید کهولان اهل جنت را، حدیثی ضعیف و ساختگی می دانند.

هذا الحدیث موضوع من عمل القصاص وضعه عمربن واصل او وضع علیه

ابن جوزی در کتاب الموضوعات ج1 ص299 درباره این حدیث می گوید: این حدیث از ساخته های قصه گویان است که یا عمرابن واصل ساخته و یا ساخته اند و به او نسبت داده اند. هیثمی درباره ی این روایت می گوید: این روایت را بزار و طبرانی روایت کرده اند و چون در سلسله سند آن علی بن عابس وجود دارد، ضعیف می باشد.(1)

ثانیاً=پیامبر اکرم فرمود: اهل بهشت جوانانی هستند زیبا با بدن هایی بی مو، چشمانی زیبا و سرمه کشیده که جوانی و لباس هایشان فناپذیر است.

اهل الجنه جرد مرد کحل لایفنی شبابهم و لاتبلی ثیابهم، (2)

یدخل اهل الجنه الجنه جردا مردامکحلین، رواه الطبرانی فی الاوسط و اسناده جید، ان الجنه لا تدخلها العجایز-لا یدخلها العجائز (3)

زنی به نام اشجعیه نزد پیامبر اکرم بود، پیامبر فرمود: هیچ پیرزنی داخل بهشت نمی شود، پیرزن گریه کرد، رسول خدا فرمود، خداوند در قرآن سوره ی واقعه آیه 35 الی 37 می فرماید: آن ها (زنان) را ما در کمال حسن و زیبایی بیافریدیم و همیشه زنان را باکره گردانیده ایم و شوهر دوست، جوان و همسالان دلنواز (4)،

 فردای قیامت تمام مؤمنانی که شرایط رفتن به بهشت دارند منجمله، پیامبران همه به صورت شباب و جوانان وارد بهشت می شوند و جوانی آن ها پایدار و همیشگی است، وقتی که طبق روایت متواتر و مستند نبی اسلام، امام حسن و امام حسین سید و سرور جوانان اهل بهشت هستند و پدرشان علی ابن ابی طالب از آن دو بهتر است

ص:116

معنایش این است که امام حسن و امام حسین و مولا علی و ائمه 12 گانه شیعه از تمام پیامبران غیر از رسول اکرم افضل و برتر می باشند، مولا علی و 11 فرزند خلفش که امام معصوم هستند یعنی 12 ائمه معصوم شیعه از اهل بیت مطهر و خاص الخاص نبی اسلام هستند و هیچ کس با آنان قابل مقایسه و برابری نیست، یعنی ما، نباید، پیامبران، فرشتگان را با ائمه 12 گانه ی شیعه مقایسه کنیم، فقط رسول اکرم از ائمه 12 گانه شیعه برتر است آن هم در نبوت خاصه (یعنی خاتم الانبیایی)

پیامبر اکرم فرمود: ما، خاندان شجره نبوت و معدن رسالت هستیم و هیچ کس جزء من بر اهل بیتم برتری ندارد

نحن اهل بیت شجره النبوه و معدن الرساله لیس احد من الخلائق یفضل اهل بیتی غیری. (1)

قال علی: نحن اهل بیت لا یوازینا احد – (2)

پیامبر اکرم فرمود: ما خاندان و اهل بیتی هستیم که هیچ  کس با ما، مقایسه و سنجیده نمی شود:

نحن اهل البیت لا یقاس بنا احد. (3)

نبی اسلام فرمود: ما اهل بیتی هستیم که هیچ کس با ما برابر نهاد نمی شود.

نحن اهل البیت لایقابل بنا احد. (4)

مولا علی فرمود: هیچ کس از این امت با خاندان و آل محمد مقایسه نمی شود و برابری نمی کند.

لایقاس بآل محمد من هذه الامه احد. (5)

مولا علی فرمود: ما اهل بیتی هستیم که هیچ کس با ما مقایسه نخواهد شد.

ص:117

نحن اهل البیت لا یقاس بنا احد. (1)

مولا علی فرمود: ما خاندانی هستیم که با مردم مقایسه نمی شویم، مردی بلند شد و این خبر را به ابن عباس رساند، او گفت، علی راست گفته است، آیا چنین نیست که پیامبر اکرم با مردم مقایسه نمی شود، درباره ی علی نیز این آیه نازل شده اولئک هم خیرالبریه، آن ها بهترین مردم هستند.

قال لی علی: نحن اهل بیت لا نقاس بالناس(2)

 امام صادق علیه السلام فرمود: نحن اهل البیت لا یقاس بنا احد(3)

با ما اهل بیت کسی قابل مقایسه و برابری نیست. (4)عبدالله ابن عمر می گوید: علی علیه السلام از اهل بیت پیامبر است که احدی با او مقایسه نمی شود او با پیامبر در یک درجه است.

علی من اهل البیت لا یقاس به احد هو مع رسول الله فی درجته. (5)

ای انصاری وهابی، وقتی پیامبر اکرم، مولا علی و امام صادق و سایر ائمه هدی و حتی ابن عمر شما می گویند احدی و شخصی با اهل بیت مطهر و خاص پیامبر اکرم، که همان ائمه 12 گانه شیعه باشند برابری نمی کنند و نباید اصلاً با احدی آنان را مقایسه کرد چه برسد که پیامبران را از آنان بالاتر بدانی آیا غیر از رسول اسلام، انبیاء و پیامبران جزء آنان اشخاص و احدان هستند یا نه؟ که هستند، پس 14 نور مقدس الهی را نباید با سایر خلق که انبیاء و فرشتگان جزء آنان هستند اصلاً مقایسه کرد، مولا علی می فرماید: خداوند به من 10 چیز اعطا کرده و به هیچ کس دیگر لطف نکرده حتی پیامبران و فرشتگان، مولا علی فرمود: من 10 چیز از پیامبر خدا، دریافت نمودم که به هیچ احدی پیش از من داده  نشده و بعد از من نیز به هیچ کس داده

ص:118

نخواهد شد پیامبر به من فرمود: ای علی تو برادر من در دنیا و برادرم در آخرت هستی و در روز قیامت در میان همگان، نزدیک ترین موقف به من را خواهی داشت و خانه من و خانه تو در بهشت، روبروی یکدیگر است، مانند خانه دو برادر و تو وصی و ولی و وزیری، دشمن تو دشمن من و دشمن خداست و دوست تو، دوست من و دوست من دوست خداست

کان لی عشر من رسول الله لم یعطهن احد قبلی و لا یعطاهن احد بعدی قال لی یا علی انت اخی فی الدنیا و اخی فی الاخره و انت اقرب الناس منی موقفاً یوم القیامه و منزلی و منزلک فی الجنه متو اجهان کمنزل الاخوین و انت الوصی و انت الولی و انت الوزیر عدوک عدوی و عدوی الله و ولیک ولیی و ولیی ولی الله(1)

مولا علی فرمود: ای مردم مرا، از سوی پیامبر خدا، 10 خصلت به یادگار است که آن ها نزد من محبوب تر از همه آن چه آفتاب به آن ها می تابند هست، پیامبر خدا به من فرمود:

تو برادر من در دنیا هستی

تو نزدیک ترین خلایق نسبت به من هستی

منزل تو رو به روی منزل من در بهشت می باشد

تو وارث منی

تو وصی من بعد از من هستی

تو حافظ اهل من به هنگام غیبتم هستی

تو امام و پیشوای امت من می باشی

تو قائم به قسط و عدل در امت من هستی

تو ولی من هستی و ولی ولی الله

دشمن تو، دشمن من و دشمن خدا می باشد.

شبیه این روایت را قندوزی حنفی در ینابیع الموده ج 1 ص 362 از جابر عبدالله انصاری نقل کرده که پیامبر اسلام فرمود در وجود علی خصلت هایی است که اگر یکی از آنها در کسی می بود برای شرف و برتری او کافی بود –لقد سمعت رسول الله

ص:119

یقول فی علی خصالا لو کانت واحده منها فی رجل اکتفی بها فضلا وشرفا  قوله: من کنت مولاه و قوله علی منی کهارون من موسی و قوله: علی منی و انا منه وقوله: علی منی کنفسی طاعته طاعتی و معصیته معصیتی و قوله: حرب علی حرب الله وسلم علی سلم الله وقوله: ولی علی ولی الله وعدو علی عدوالله وقوله: علی حجه الله علی عباده و قوله: حب علی حب الله وبغضه کفر وقوله: حزب علی حزب الله و حزب اعداءه حزب الشیطان و قوله علی مع الحق والحق معه لا یفترقان وقوله: علی قسیم الجنه والنار وقوله من فارق علیا فقد فارقنی  ومن فارقنی فقد فارق الله وقوله: شیعه علی هم الفائزون یوم القیامه

ایها الناس انه کان لی من رسول الله عشر خصال هن احب الی مما طلعت علیه اشمس قال لی رسول الله: یا علی انت اخی فی الدنیا و الاخره و انت اقرب الخلائق الی یوم القیامه فی الموقف بین یدی الجبار، و منزلک فی الجنه مواجه منزلی کما یتواجه منازل الاخوان فی الله، و انت الوارث منی، و انت الوصی من بعدی فی عداتی و امری و انت الحافظ لی فی اهلی عند غیبتی و انت الامام لامتی و القائم بالقسط فی رعیتی و انت ولی و ولی ولی الله و عدوک عدوی و عدوی عدوالله. (1)

مولا علی فرمود: به من خصلت هایی داده شده که پیش از من به کسی داده نشده (یعنی تمام خلائق حتی پیامبران به غیر از رسول اسلام) از مرگ و اجل مردمان آگاهم، نژادها و احکام مطابق با واقع آن را می دانم، علم گذشته و آینده به من داده شده و از دستم نرفته به اذن خدا مژده می دهم و به مردم ابلاغ می نمایم، همه اینها به عنایت خاصه خداست که به علم خود مرا به آن قدرت داده است.

و لقد اعطیت خصالاً ما سبقنی الیها احد قبلی، علمت المنایا و البلایا و الانساب و فصل الخطاب فلم یفتنی ما سبقنی. (2)

اوتیت ثلاثا یوتهن احد  ولا انا اوتیت صهرا مثلی ولم اوت انا مثلک و اوتیت زوجه صدیقه مثل ابنتی و لم اوت مثلها زوجه و اوتیت الحسن والحسین من صلبک ولم یات من صلبی مثلها .. یا علی اعطیت ثلاثا لم یجتمعن لغیرک مصاهرتی و زوجک و ولدیک –(3)

حافظ ابوجعفر احمدبن عبدالله معروف به محب طبری در کتاب ریاض النضره ج2ص202 از ابو سعید نقل کرده که رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به مولا علی فرمود: خداوند به تو 3 نعمت داده که به من نداده اول پدر زنی چون من به تو داده و به من چنین

ص:120

پدرزنی نداده، دوم: این که به تو همسری چون فاطمه داده که صدیقه است و چنین همسری به من نداده، سوم: این که به تو فرزندانی چون امام حسن و امام حسین داده  و از صلب به من نداده،

انصاری وهابی، وقتی که رسول مکرم اسلام افضل تمام مخلوقات می گوید: ای علی این 3 امتیازی که تو داری من ندارم، چگونه پیامبران دیگر بر مولا علی افضل می توانند باشند، ای انصاری وهابی طبق روایاتی که از منابع سنی و شیعه رسیده، هفت خصلت ویژه پیامبر و اهل بیت مطهرش داشته اند که احدی از خلائق نه قبل از آنان و نه بعد از آنان همانند و مثل آنان نداشته است، پیامبر اکرم خطاب به حضرت زهرا فرمود: ای فاطمه، ما اهل بیت هفت خصلت ویژه داریم که به هیچ کس غیر از ما از گذشتگان و آیندگان داده نشده است چه قبل از ما و چه قبل از سایر پیامبران (در این حدیث پیامبر اسلام، اهل بیت مطهرش را که همان ائمه 12 گانه شیعه باشد در کنار و ردیف و رتبه خود ذکر کرده است)

پیغمبر ما، برترین پیغمبران است و آن پدر توست

وصی ما، برترین اوصیاء است و آن شوهر توست

شهید ما، برترین شهداء است و آن حمزه (عموی من) است

و از ما می باشد کسی که به دو بال عطاء شده و در بهشت با آن دو بال، هرجا که بخواهد پرواز می کند و او جعفر پسر عموی توست

و از ما هستند دو سبط و دو سرور جوانان اهل بهشت و آن دو فرزندان تو (حسن و حسین) می باشند

و قسم به خدایی که جان من در دستان اوست از ما است مهدی این امت

یا فاطمه انا اهل الابیت اعطینا سبع خصال لم یعطها احد من الاولین و الاخرین قبلنا و قبل الانبیاء و لا یدرکها احد من الاخرین غیرنا، نبینا افضل الانبیاء و هو ابوک، و وصینا افضل الاوصیاء و هو بعلک و شهیدنا خیرالشهداء و هو حمزه و منا من له جناحان یطیر بهما فی الجنه حیث یشاء و هو جعفر ابن عمک و مناسبط هذه الامه و هما ابناک و منا و الذی نفسی بیده مهدی هذه الامه. (1)

ص:121

پیامبر اکرم فرمود: به ما اهل بیت، هفت ویژگی داده شده است که به هیچ کس پیش از ما، یا پس از ما داده نشده و نخواهد شد زیبایی، گشاده زبانی، گذشت، دلیری، بردباری، دانش، دوست داشتن زنان

اعطینا اهل البیت سبعه لم یعطهن احد قبلنا و لا یعطها احد بعدنا، الصاحبه، و الفصاحه، و السماحه و الشجاعه و الحلم و العلم و المحبه من نساء. (1)

پیامبر اکرم فرمود: خداوند، 10 فضیلت در ما جمع کرده که نه به گذشتگان داده و نه به آیندگان عطا کرده است در ماست: حکمت، بردباری، دانش، نبوت، گذشت، دلیری، میانه روی، راستی، پاکی و پاکدامنی، ماییم که خداوند به دوستی با ما، فرمان داده است.

جمع الله عشر خصال لم یجمعها لاحد قبلنا ولاتکون فی احد غیرنا، فینا الحکم والحلم والعلم والنبوه والسماحه والشجاعه والقصد والصدق والطهور والعفاف و نحن کلمه التقوی و سبل الهدی والمثل الاعلی والحجه العظمی والعروه الوثقی والحبل المتین و نحن الذین امرالله لنا بالموده(2)

مولا علی راجع به فضائل اهل بیت عصمت و طهارت که ائمه ی 12 گانه باشند می فرماید: آیات مدح درباره ی ایشان در قرآن نازل شده و آنان گنج های خداوند هستند اگر سخن بگویند راست گویند و دیگران بر آنان پیشی و سبقت نمی توانند بگیرند.

فیهم کرائم القران و هم کنوز الرحمن،ان نطقوا صدقوا و ان صمتوا لم یسقبوا (3)

امام رضا فرمود: ما خاندان محمدیم و بر راه میانه ای قرار داریم که نه تند رو به ما می رسد و نه آن که از پس می آید از ما پیشی می گیرد.

نحن آل محمد النمط الاوسط الذی لا یدرکنا الغالی و لا یسبقنا التالی، (4)

امام سجاد در مجلس یزید ملعون فرمود: ای مردم به ما 6 سرشت بخشیده شده و به 7 امر فضیلت داده شده ایم، به ما، علم، بردباری، گذشت، گشاده زبانی، دلیری و

ص:122

محبت در دل مؤمنان بخشیده شده است، و برتری داده شده ایم به این که پیامبر برگزیده، محمد از ماست و صدیق از ماست و طیار از ماست و شیرخدا و شیر پیامبر از ماست، و سرور بانوان جهان، فاطمه بتول از ماست، و دو نوه این امت و سالار جوانان بهشتی از ماست.

یا ایها الناس اعطیناستا و فضلنا بسبع، اعطینا العلم و الحلم و السماحه و الفصاحه و الشجاعه و المحبه فی قلوب المؤمنین و فضلنا بان منا النبی المختار محمداً و منا الصدیق منا الطیار و منا اسدالله و اسد الرسول و مناسیده نساء العالمین فاطمه البتول و مناسبط هذه الامه و سید اشباب اهل الجنه. (1)

مولا علی فرمود: هر آن چه پیامبران تا خاتم الانبیاء بدان فضیلت داده شده اند در خاندان و عترت محمد صلی الله علیه و آله است.

وجمیع ما فضلت به النبیون الی خاتم النبیین فی عتره محمد.(2)

پیامبر اکرم فرمود: علی بن ابی طالب سید و سرور تمام مؤمنان و امام و پیشوای تمام پرهیزگاران است،

ای انصاری سلفی و وهابی آیا، پیامبران جزء مؤمنان و با تقوایان هستند یا نه؟ بله که هستند پس طبق این فرمایش نبی اسلام، علی ابن ابی طالب علیه السلام بر تمام پیامبران و فرشتگان به غیر از رسول اکرم افضل، برتر و امام می باشد

ان الله تبارک و تعالی اوحی الی فی علی ثلاثه اشیاء لیله اسری بی انه سید المؤمنین و امام المتقین و قائد الغر المحجلین. (3)

و.. .فیقول عیسی انت اولی بالصلاه فیصلی عیسی وراء

 نماز خواندن حضرت عیسی پشت سر، حضرت مهدی در آخرالزمان هنگام ظهور مهدی موعود، دلیل بر این است که، ائمه 12 گانه شیعه بر تمام پیامبران غیراز رسول اکرم افضل هستند ان عیسی یصلی خلفنا و هو نبی الا ونحن افضل منه (4)

یجتمع المهدی و عیسی بن مریم فیجی وقت الصلاه فیقول المهدی لعیسی تقدم، فیقول انت اولی بالصلاه فیصلی عیسی وراء بالصلاه ماموماً. (5)،

ص:123

فیتاخر الامام ای المهدی فیقدمهعیسی و یصلی خلفه علی شریعه محمد و یقول: انتم اهل البیت لا یتقدمکم احد (1)

عیسی با امام زمان بیعت می کند و می گوید: نماز برای تو بسته شده من به عنوان وزیر برانگیخته شده ام –

فیقول انما اقیمت الصلاه لک انما بعثت وزیرا و لم ابعث امیرا (2)

ابن جوزی می گوید: اگر مهدی پشت سر عیسی نماز بخواند به دو دلیل درست نیست

 زیرا وی به عنوان امام قیام می کند اگر پشت سر عیسی نماز بخواند از امام بودن بیرون می آید و تابع می گردد

چون پیامبر فرمود: پیامبری پس از من نیست زیرا وی تمام شرایع را نسخ فرمود، بنابراین اگر پشت سر عیسی نماز بخواند، چهره لانبی بعدی: یعنی پیامبری پس از من نیست را غبار شبهه می پوشاند- (3)

قلت فلو صلی المهدی خلف عیسی لم یجز لوجهین احدهما لانه یخرج عن الامامه بصلاته و ماموما فیصیر تبعا والثانی: لان النبی قال لا نبی بعدی و قد نسخ جمیع شرائع فلو صلی عیسی بالمهدی لتندس وجه لا نبی بعدی بغبار والشبهه (4)

صل بنا فیقول: لاان بعضکم علی بعض امراءتکرمه لهذ الامه (5)

و کیف یکون فخر هذه الامه و عیسی روح الله یصلی وراء امامهم

یلتفت المهدی و قد نزل عیسی بن مریم کانما یقطر من شعره الماء فیقول المهدی: تقدم وصل بالناس فیقول عیسی بن مریم: انما اقیمت الصلاه لک فیصلی عیسی خلف رجل من ولدی...

مهدی می بیند که عیسی فرود آمده و گویا آب از موهایش می چکد پس به او می گوید: جلو برو، به نماز بایست، عیسی پاسخ می دهد: نماز برای تو به پا شده و آن گاه پشت سر مهدی به نماز می ایستد. (6)

ینزل عیسی بن مریم فیقول امیرهم صل لنا فیقول... کیف انتم اذا نزل فیکم ابن

ص:124

مریم و امامکم منکم، منا الذی یصلی عیسی بن مریم من خلفه. (1)

ابن حجر در صواعق ص99 می نویسد: احادیث نماز خواندن عیسی پشت سر مهدی متواتر است، (2)

تواترات الاخبار بان المهدی من هذه الامه و ان عیسی یصلی خلفه- (3)

و فی صلاه عیسی خلف رجل من هذه الامه مع کونه فی آخر الزمان ...دلاله للصحیح من الاقوال ان الارض لا تخلو عن قاءم الله بحجه (4)

لان نزول عیسی بن مریم لقتل الدجال یکون فی زمانه و یصلی خلف المهدی کما جاءت به الاحادیث. (5)

فان صلی عیسی خلف المهدی ثابته فی عده احادیث باخبارالرسول- الحاوی،

پیامبر اکرم فرمود: مهدی از نسل من است و چون خروج کند، عیسی ابن مریم نازل می شود برای یاری او، و پشت سر او نماز می خواند.

صلاه عیسی خلف المهدی یدل علی الفضیله المهدی علی عیسی، (6)

من ذریتی المهدی اذا خرج نزل عیسی بن مریم لنصرته فیقدمه و یصلی خلفه. (7)

پیامبر اکرم فرمود: ائمه و امامان بعد ازمن 12 نفر از اهل بیت من هستند اول آنان علی، اوسط آنان محمد و آخرین نفر آنان محمد، مهدی این امت است، که عیسی بن مریم پشت سر او نماز می خواند. 

ان الائمه بعدی اثنا عشر من اهل بیتی علی اولهم و اوسطهم محمد و آخرهم محمد مهدی هذه الامه الذی یصلی عیسی بن مریم خلفه. (8)

از جمله ادله حدیثی که، سخنان واهی، انصاری وهابی را رد می کند، حدیث معروف و مشهوری است که شیعه و سنی نقل کرده اند از کلام رسول اکرم که فرمود:

ص:125

علمای عامل امت من از پیامبران بنی اسرائیل افضل هستند!! ای انصاری سلفی مگر نمی گویی تمام پیامبران از تمام مردم جهان افضل هستند و دلیل از قرآن هم می آوری با این حدیث چه می کنی، شاید بگویی این حدیث معارض باکلام خداست و کلام خدا (قرآن) افضل از حدیث است ولی وقتی ما به روایت متواتر سنی و شیعه در ذیل تفاسیر قرآن نگاه می کنیم می بینیم منظور این عالم امت که افضل از پیامبران بنی اسرائیل است، عالمان آل محمد و وارثان علوم الهی پیامبر، ائمه 12 گانه شیعه هستند که پیامبر اکرم درباره ی یکی از آنان که مولا علی باشد فرمود: من شهر علم هستم و علی درب آن است،

من سره ان یحی حیاتی و یموت مماتی و یسکن جنه عدن التی غرسها ربی فلیو ال علیاً من بعدی و لیقتد بالائمه باهل بیتی من بعدی فانهم عترتی، خلقوا من طینتی و رزقوا فهما و علماء (فهی و علمی(1)

قال رسول الله: انا مدینه العلم و علی بابها. (2)

هذا حدیث صحیح الاسناد و لم یخرجاه قال النبی: علماء امتی کانبیاء بنی اسرائیل، علماء امتی افضل من انبیاء بنی اسرائیل. (3)

برای مثال در پیامبران، حضرت عیسی بدون پدر دنیا آمده، مرده زنده کرده، در گهواره حرف زده، از مجسمه گل، پرنده ی زنده خلق کرده، از غیب خبر داده حتی از خفیات شخصی مردم در منازلشان عروج به آسمان کرده و در هنگام ظهور مهدی موعود، از بهشت به عالم دنیا نزول می کند، آیا این دلیل می شود چون بعضی از این صفات و اعمال و خصائص در نبی اکرم نبوده، عیسی بر او افضل و برتر باشد؛؟! از جمله روایاتی که نشان می دهد مولا علی از تمام پیامبران غیر از رسول اسلام افضل می باشد، حدیث علم دار و صاحب لواء الحمد بودن مولا علی است- یعنی حضرت علی پرچم دار و صاحب لواء الحمد، نبی اسلام است و زودتر از تمام پیامبران وارد بهشت می شود حتی از رسول اسلام زودتر وارد جنت الهی می گردد.

اول من یدخل الجنه من النبیین و الصدیقین علی ابن ابی طالب، بلی ولکن اما علمت ان حامل لواء القوم امامهم و علی حامل لواء الحمد یوم القیامه بین یدی و

ص:126

هو صاحب رایتی فیدخل الجنه قبلی.

مولا علی می فرماید: رسول اکرم به من فرمود: ای علی تو اولین نفر هستی که وارد بهشت می شود عرض کردم: ای رسول خدا، آیا پیش از شما وارد بهشت می شوم؟ فرمود: آری زیرا تو پرچم دار من در آخرتی، هم چنان که در دنیا پرچمدار و علم دار من هستی و پرچم دار پیشرو است. (1)پیامبر اکرم فرمود: تو ای علی در دنیا و آخرت پرچم دار منی.

و انت صاحب لوائی فی الدنیا و الاخره. (2)

پیامبر اکرم فرمود: ای علی فردای قیامت لوا و پرچم حمد در دست توست و با آن میان دو صف راه می روی، آدم و تمامی آفریدگان در روز قیامت زیر سایه ی لوای من گرد می آیند.

فیدفع الیک لوائی و هو لواء الحمد، فتسیر به بین السماطین و ان آدم و جمیع من خلق الله یستظلون بظل لوائی یوم القیامه. (3)

عبدالله بن سلام می گوید: به پیامبر اکرم عرضه داشتم که مرا از لواء حمد و صفات آن باخبر کن، پیامبر اکرم ویژگی های آن لواء و پرچم رابیان فرمود سپس فرمودند حمل کننده آن در دنیا جزء علی ابن ابی طالب نیست و زیرا آن لواء مؤمنان، اولیاء الله، پیروان خدا و پیروان من و دوستان من و شیعه علی و دوستان علی و یاوران او، قرار می گیرند.

یحملها الذی یحمل لوائی فی الدنیا علی ابن ابی طالب

انصاری سلفی، آیا پیامبران، اولیاء و دوستان خدا نیستند؟ پس طبق این حدیث انبیاء زیر لوا و پرچم مولا علی باید قرار بگیرند و غیر از رسول اکرم، سایر پیامبران بر علی و ائمه هدی افضل نیستند. (4)

جابر بن سمره از پیامبر اکرم سؤال شد صاحب لواء و پرچم شما در آخرت کیست؟ رسول خدا فرمود: صاحب لواء و پرچم من در آخرت، صاحب لواء و علم دار

ص:127

من در دنیا علی بن ابی طالب است، یعنی همان طور که علی علیه السلام در دنیا علم دار من است در آخرت نیز صاحب لواء و علم دار من است.

عن جابربن سمره قال: قیل یا رسول الله من صاحب لواک فی الاخره؟ قال: صاحب لوای فی الدنیا علی ابن ابیطالب. (1)

علی ابن ابی طالب امینی غداً فی القیامه و صاحب رایتی فی القیامه کفایه الطالب گنجی شافعی ص328 الباب اسادس و الخمسون، (2)

عن جابربن سمره قال قیل: یا رسول الله من یحمل رایتک یوم القیامه؟ قال: من عسی ان یحملها الامن حملها فی الدنیا علی ابن ابی طالب. (3)

حضرت علی علیه السلام به این حدیث در محفل و مجلس اعضای شوری، احتجاج فرموده است-حضرت فرمود: شما را به خدا سوگند می دهم آیا جزء من کسی در میان شماست که رسول خدا به او فرموده باشد: که تو صاحب علم و رایت من در دنیا و آخرتی؟ گفتند: نه

نشدتکم بالله هل فیکم احد قال له رسول الله: انت صاحب رایتی فی الدنیا و صاحی لوائی فی الاخره غیری؟ قالوا: لا . (4)

طبرانی در کتاب های المعجم الکبیر و المعجم اصغیر المعجم الاوسط حدود 79 حدیث در باب صاحب پرچم بودن رسول الله توسط مولا علی (یعنی علم دار بودن) نقل کرده است، ابن عباس می گوید: همانا علی علیه السلام همیشه صاحب پرچم پیامبر و علمدار رسول الله بود در کل مواطن

ان علیاً کان صاحب رایه رسول الله(5)

از جمله روایاتی که برتری مولا علی را بر تمام پیامبران به غیر از رسول اکرم، به طور واضح نشان می دهد، حدیث شجره است–رسول اکرم: ای علی، مردم از درخت های مختلف و گوناگون می باشند ولی من و تو از یک درخت می باشیم.

یا علی، الناس من شجرشتی و انا و انت من شجر واحده

ص:128

ای انصاری وهابی، آیا طبق قائده این حدیث پیامبران جزء ناس و مردم نمی باشند؟! وقتی مولا علی و پیامبر با هم از یک ریشه واحده و مساوی هستند، انبیاء هم که جزء مردم می باشند از یک شجره نبوت، جداگانه هستند و این حدیث برتری مولا علی را بر تمام ناس و انبیاء را به غیر از رسول اسلام می رساند.

خلق الناس من اشجارشتی و خلقت انا و علی من شجره واحده فانا اصلها و علی فرعها، انا و علی من شجره و الناس من اشجارشتی، خلقت انا و انت من شجره فانا اصلها و انت فرعها.(1).

انا وعلی من شجره الواحدهو سائر الناس من شجر شتی –(2)

حاکم نیشابوری از جابر بن عبدالله روایت می کند که گفت: از رسول خدا شنیدم که به علی می فرمود: یا علی، مردم هر یک از یک شجره اند ولی من و تو از یک شجره هستیم آن گاه این آیه را تلاوت فرمود:

 و جنات من اعناب و زرع و نخیل صنوان و غیر صنوان یسقی بماء واحد(رعد 4) نبی اکرم به مولا فرمود: خیر الاولین والآخرین من اهل السماوات والارضین (3)

هم چنین حاکم نیشابوری می گوید: این حدیث از احادیثی است که سندش صحیح است که سیوطی و ابن مردویه هم آن را نقل کرده اند. (4)

پیامبر اکرم فرمود: ما پیامبران برادریم و من افضل پیامبرانم و محبوب ترین برادران نزد من علی ابن ابی طالب است و او نزد من از تمام پیامبران افضل و برتر است پس هر که خیال کند، پیامبران از علی افضل و برترند مرا از انبیاء کوچکتر دانسته و هر کس مرا، از پیامبران کوچکتر شمارد کافر شده است زیرا من علی را برادر خود قرار دادم به دلیل فضیلتی که در او سراغ داشتم و دستوری که پروردگارم

ص:129

داده بود، (1)

انا معاشرالانبیاء اخوه و انا افضلهم و لاحب الاخوه الی علی ابن ابی طالب.  فهو عندی افضل من النبیاء فمن زعم ان الانبیاء افضل منه فقد جعلنی اقلهم ومن جعلنی اقلهم فقد کفر لانی لم اتخذ علیا اخا الا لما علمت من فضله

نبی اکرم فرمود: کسی را برعلی برتری ندهید که مرتد ودروغگو می شوید ولا تفضلوا علیه احدا فترتدوا (2)

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود علی از من ومن از علی هستم و هر کس علی را با سایرن مقایسه کند به من ظلم کرده و هر کس به من ظلم کند مرا آزار داده و لعنت خدا برکسی که مرا آزار دهد

–علی ابن ابی طالب منی و انا منه فمن قاسه بغیره فقد جفانی و من جفانی فقد آذانی و من آذانی فعلیه لعنه ربی –(3) و دفع فضله فقد تنقصنی :هر کس برتری علی را رد کند از من کم کرده امالی صدوق ص 205

و حدیث مواخاه و اخوت که فراوان در منابع حدیثی اهل سنت آمده این حدیث را تأیید می کند؛ پیامبر اکرم فرمود: ای علی، تو برادر منی و من برادر تو هستم، پس اگر کسی از تو بپرسد بگو بنده خدا و برادر رسول خدا هستم و هر کس جزء تو، چنین ادعائی بکند درغگوست.

انت و اخی و انا اخوک فان ذاکرک احد فقل: انا عبدالله و اخو رسول الله لایدعیها بعدک الا کذاب. (4)

پیامبر اکرم فرمود: بر در بهشت نوشته شده است، محمد پیامبر و رسول خداست و علی برادر رسول خداست و این عبارت دو هزار سال قبل از خلقت آسمان ها نوشته شده است.

مکتوب علی باب الجنه «محمد رسول الله،علی اخو رسول الله» قبل ان یخلق الله السموات بالفی عام. (5)

ص:130

می گوید: بزرگترین دلیل عظمت مقام علی نزد پیامبر اسلام، رفتار پیامبر در مورد برادری با اوست، هنگامی که پیامبر آغاز کرد که هر کدام از اصحابش را با همپایه و هم شکلش بپیوندد تا جایی که بین ابوبکر و عمر، پیوند برادری برقرار کرد، علی را برای خودش ذخیره گذارد و او را به خودش اختصاص داد، آیا هیچ افتخاری و فضیلتی می تواند با این فضیلت همپایه شود؟ (1)

در روایتی دیگر آمده است که پیامبر، پیمان برادری میان هر دو نفر آن ها انداخت تا به یاری همدیگر و همکاری نسبت به هم ترغیب شوند و هر کدام را برادر کسی قرار داد که درجه اش در شکل و اندازه به او نزدیک تر بود. (2)

عبدالفتاح المقصود در الامام علی ابن ابی طالب ص73 می نویسد: پیامبر، برادری خود را تنها به علی اختصاص داد نه دیگران و علی به عنوان برادر دینی خود برگزید از طرح برادری خود با ابوبکر، عمر و حمزه آن شیر خدا و شیر پیامبر دریغ کرد ولی برای این برادر معنوی غیر از برادر هم خونی، جوانی را که تربیت شده ی دامن خودش بود، برگزید و او را بر هر دوستی دور یا نزدیک مقدم داشت(3)

محمد بن اسحاق گوید: رسول خدا میان اصحابش از مهاجر و انصار عقد برادری برقرار کرد و در آن چه به ما رسیده است فرمود: به خدا پناه می برم از چیزی که نگفته است بر او بندم هر دو نفر با هم برادر شوید آن گاه دست علی ابن ابی طاالب را گرفت و گفت: این برادر من است، در نتیجه رسول خدا، که سید المرسلین امام متقین و رسول رب العالمین است واحدی به عظمت و بزرگی مقام او در میان بندگان خدا نیست، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و علی ابن ابی طالب برادر یکدیگر شدند. (4)

ص:131

در حدیث لیله المبیت، خداوند به جبرئیل و میکائیل وحی فرستاد، چرا شما مثل علی ابن ابی طالب نشدید که میان او و محمد برادری افکندم. الغدیر ج3 ص170

ذلک فاحی الله الی جبرئیل و میکائیل انی اخیت بینکما... فاحی الله الیهما افلا کنتما مثل علی ابن ابی طالب آخیت بینه و بین نبیی محمد رسول الله و آله و سلم(1)

فاحی الله الیهما انی آخیت بین علی ولیی و بین محمد نبیی...

پس ای انصاری وهابی این عقد اخوت و برادری بین مولا علی و پیامبر اسلام از سوی خدا و به امر الهی بوده است، در حدیث معراج از نسفی و دیگران از قول جبرئیل آمده است که او گفت: خدای متعال بر زمین نظری افکند و از میان خلقش ترا به پیغمبری خود برگزید آن گاه بار دیگر نظر افکند و برای تو برادری و وزیری و مصاحبی برگزید، دخترت فاطمه را به ازدواجش در آور گفتم: ای جبرئیل کیست این مرد؟ گفت برادرت در دنیا و آخرت که پسر عموی نسبی تو، علی ابن ابی طالب است.(2)

عبدالله عمر گوید: پیامبر اکرم در بیماری اش گفت: برادرم را فرا بخوانید، ابوبکر را صدا زدند تا نزد پیامبر آمد، پیامبر، صورت از او برگردانید، دوباره پیامبر فرمود: برادرم را بخوانید، عمر ابن الخطاب را صدا زدند تا آمد پیامبر عمر را دید روی برگردانید بار سوم فرمود: برادرم را صدا بزنید، عثمان را صدا زدند تا آمد، پیامبر، صورت از او برگردانید، علی ابن ابی طالب را صدا کردند هنگامی که وی آمد، پیامبر او را به پارچه ای پوشانید و سینه اش را به سینه ی خود چسبانید(3)عایشه به مردی از قبیله ی ضبه که زمام شتر او را گرفته بود گفت: تو علی ابن ابی طالب را در کجا می بینی؟ گفت این است که ایستاده و دستش را به سوی آسمان برداشته است او نگاه کرد و گفت: چقدر او به برادرش شبیه است؟ مرد گفت: برادرش کیست؟ عایشه گفت: رسول الله، مرد گفت دیگر کسی مرا نخواهید دید که با مردی بجنگم که برادر پیامبر

ص:132

است، آن گاه مهار ناقه را از دست انداخت و به سوی علی رفت(1)

زید بن وهب می گوید: شنیدم علی علیه السلام بر منبری گفت: من بنده خدا و برادر رسول اویم کسی این جمله را قبل از من نگفته است و پس از من نیز نخواهد گفت مگر بسیار دروغگوی و دروغساز، مردی بلند باشد و گفت: من نیز چنین ادعایی دارم، (یعنی مدعی ام که برادر پیامبرم) ناگهان نقش بر زمین شد، کسانش فرا رسیدند و او را با پارچه ای پوشانیدند از آن ها سؤال شد که آیا قبلاً نیز چنین عارضه ای داشته است؟ گفتند: نه. (2)

ابوالطفیل عامربن وائله، ضمن حدیث محاجه مولا علی در روز شورا، گوید که او می گفت: شما را به خدا قسم می دهم آیا بین شما کسی هست که رسول خدا، میان او و خودش در روز برادری عمومی مسلمانان، پیمان برادری افکنده باشد جز من، همه گفتند، خدا شاهد است که نه. (3)

 نشدتکم بالله هل فیکم احد قال له رسول الله: انا اخوک و انت اخی، غیری؟ قالوا: لا.(4)

ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه ج3 ص17 می نویسد:  حدیث این که به پیامبر نسبت می دهند که فرموده اگر دوستی برای خود می گرفتم، ابوبکر را انتخاب می کردم، حدیثی مجهول است و طرفدارن ابوبکر آن را در مقابل حدیث مواخات ساخته اند.

ولو کنت متخذا خلیلاً من امتی لا تخذت ابابکر.(5)

اولاً این جمله به صورت شرطیه بیان شده و بر وقوع چنین رویدادی دلالت نکرده و نهایتاً بر شرطی دلالت دارد که اتفاق می افتاد چنین می شد، پس بر خلاف اعتقاد استنادکنندگان، هیچ فضیلتی برای ابوبکر نیست اضافه این که در ادامه حدیث، پس از نفی اخوت و دوستی با ابوبکر، تنها دوستی در اسلام را معتبر می داند.

ص:133

ولکن اخوه الاسلام و مودته

اگر ابوبکر برادر الهی پیامبر بود، در جریان ابلاغ سوره ی توبه، پیامبر او را برنمی گردانید و نمی فرمود: این سوره را کسی ابلاغ می کند مگر آن که من  از او باشم و او از من باشد.

الارجل منی و انا منه. (1)

کان احب النساء الی رسول الله فاطمه و من الرجال علی –هذ حدیث صحیح الاسناد.(2)

ماخلق الله کان احب الی رسول الله من علی ابن ابی طالب

عایشه به پیامبر می گفت: به خدا قسم من می دانم که جایگاه علی برای تو از جایگاه من و پدرم بالاتر است

و الله لقد عرفت ان علیاً احب الیک من ابی و منی(3)

شاید انصاری وهابی بگوید: ابن ابی الحدید که گفته حدیث برادری ابوبکر با پیامبر، ساخته دست دوستان ابوبکر است، شخص او (ابن ابی الحدید) یک شخص شیعی بوده، خود ابن ابی الحدید در کتاب شرح نهج البلاغه ج اول در مقدمه کتابش می نویسد: حمد مخصوص خدایی است که مفضول را بر فاضل برتری داد، یعنی ابوبکر را بر علی، نعوذبالله

الحمدالله الذی قدم المفضول علی الفاضل

اگر ابن ابی الحدید شیعه بود، طرفداری از ابوبکر نمی کرد،

 ثانیاً او مذهب معتزلی داشته و معتزله یکی از فرق اهل سنت است و در 19 فرقه منسوب به شیعه فرقه ای به نام معتزلی ما نداریم، حافظ دارقطنی روایت کرده

ص:134

است که عمر، جویای علی شد، پرسید علی کجاست؟ گفتند به سوی مزرعه اش رفته، گفت: ما را نزد او راهنمایی کنید، آن گاه علی در حالی که در زمین خودش مشغول به کار بود، ملاقات کرد، ساعتی با او به کار پرداخت، سپس نشست و با وی گفتگو کرد، در میانه ی سخن علی به عمر، فرمود: اگر گروهی از بنی اسرائیل بیایند و یکی از آن ها به تو بگوید: من پسر عموی موسی هستم آیا او را بر یارانش ترجیح می دهی؟ عمر گفت بله علی فرمود: پس به خدا قسم من برادر پیامبر و پسر عموی اویم، عمر، عبایش را از دوشش در آورد و بر روی زمین پهن کرد و به علی گفت: به خدا قسم از اینجا نباید بنشینی تا از هم جدا شویم، علی روی عبای عمر نشسته بود تا از هم جدا شدند. (1)

عدی بن حاتم می گوید: اگر مقام علی را به اسلام بسنجیم همانا او برادر پیامبر و رأس اسلام است. (2)

حسن بصری درباره ی مولا علی می گوید: رسول خدا بین اصحابش پیمان برادری افکند و میان علی و خودش برادری برقرار کرد، پس چنان که پیامبر خودش از همه برتر است، برادرش (علی) نیز از همه برتر است. (3)

آخی رسول الله بین المهاجرین و الانصار و کان یواخی بین الرجل و نظیره ثم اخذ بید علی فقال: هذا اخی(4)

عن ابیه حذیفه بن الیمان قال: آخا رسول الله بین اصحابه الانصار و المهاجر فکان یواخی بین الرجل و نظیره ثم اخذ بید علی ابن ابی طالب فقال: هذا اخی

حذیفه می گوید: پیامبر اسلام، بین اصحابش از مهاجر و انصار، پیمان اخوت و برادری قرار داد بین آن هایی که شبیه و نظیر و هم پایه هم دیگر بودند سپس دست علی را گرفت و فرمود: این است برادر من، یعنی هم پایه و هم مرتبه ی من. (5)

ای انصاری وهابی، پیامبر اکرم فرمود: ای علی، اگر بنده ای، خدا را عبادت کند

ص:135

بعد شک کند درباره تو و اهل بیت تو به این که شما افضل از همه ی مردم هستید یا نه، جایگاه او در آتش می باشد.

یا علی لو ان احد عبدالله حق عبادته ثم شک فیک و اهل بیتک فی انکم افضل الناس کان فی النار(1).

ای انصاری وهابی، یک ضربت زدن شمشیر مولا علی در جنگ خندق افضل از عبادت جن و انس بوده است چگونه می گویی علی، افضل خلائق بعد از رسول اسلام نیست و بر تمام پیامبران غیر از رسول اسلام، برتر نمی باشد.قاضی ایجی در المواقف ج 3ص 628 می نویسد: روایت ثواب ضربت علی در خندق متواتر است

لضربه علی خیرمن عباده الثقلین وتواتر وقائعه؛

 تفتازانی می نویسد این قضیه مشهور است – وهی مشهوره ... فخر رازی می نویسد:

 لمبارزه علی علیه السلام مع عمر بن عبدود افضل من عمل امتی الی یوم القیامه فلم یقل مثل عمله بل قال: افضل کانه یقول: حسبک هذا من الفضل والبا قی جذاف

ضربه علی یوم الخندق افضل من عباده الثقلین

آیا پیامبران جزء ثقلین و جنس انس می باشند یا نه؟!

حتی قال علیه السلام یوم الاحزاب، لضربه علی خیر من عباده الثقلین، لمبارزه علی ابن ابی طالب، لعمر بن عبدود یوم الخندق افضل من اعمال امتی الی یوم القیامه. (2)

فقال النبی: ابشریا علی فلو وزن الیوم عملک بعمل امه محمد لرجع عملک بعملهم و ذلک انه لم یبق بیت من بیوت المشرکین الا و قد دخله وهن بقتل عمرو، و لم یبق بیت من بیوت المسلمین الا و قد دخله عز بقتل عمرو. (3)

ص:136

ذیل آیه 25 سوره ی احزاب، پیامبر اکرم فرمود: افضل مردان عالم در زمان من این علی است.

افضل رجال العالمین فی زمانی هذا علی(1)

ایمان مولا علی از تمام خلائق و پیامبران غیر از رسول اسلام بیشتر بوده و به این سبب و دلیل او از همه پیامبران و خلائق اعم از جن، ملک و انس افضل و برتر است غیر از رسول اسلام

لو ان السموات السبع و الارضین السبع وضعت فی کفه و وضع ایمان علی فی کفه لرجح ایمان علی، لو ان السموات و الارض وضعتا فی کفه و ایمان علی فی کفه لرجح ایمان علی،  لو ان السموات و الارضین وضعتا فی کفه و وضع ایمان علی فی کفه لرجح ایمان علی.

پیامبر اکرم فرمود: اگر هفت آسمان و زمین را در یک کفه ی ترازو بگذارند و ایمان علی را در کفه ی دیگر، هر آینه، ایمان علی، رجحان و سنگینی می نماید بر آن ها، (2)

قلت: هذا حدیث حسن ثابت، رواه الجوهری فی کتاب فضائل علی، عن شیخ اهل الحدیث الدار قطنی 

زمانی که مولا علی رهسپار جنگ با عمر ابن عبدود شد، پیامبر اکرم فرمود: تمام ایمان در مقابل تمام شرک قرار گرفت.

برزالایمان کله الی الشرک کله(3)

پیامبر اکرم فرمود: فضیلت و برتری علی ابن ابی طالب بر سایر خلایق همانند برتری جبرئیل بر سایر ملائکه هست.

فضل علی علی سائر الناس کفضل جبرئیل علی سائر الملائکه. (4)

ص:137

قلت: هذا حدیث حسن عال

قال رسول الله: مثلی و مثل علی مثل شجره انا اصلها و علی فرعها فاطمه لقاحا والحسن والحسین ثمرها (1)

پیامبر اکرم فرمود: همانا، خداوند، پیامبران را از درخت ها و ریشه های مختلف و جداگانه آفرید و من و علی را از یک درخت واحد آفرید که اصل آن من و فرع آن علی می باشد،(2)

ان الله خلق الانبیاء من اشجارشتی و خلقنی و علیاً من شجره واحده، فانا اصلها و علی فرعها. (3)

قلت: هذا حدیث حسن عال، رواه الطبرانی فی معجمه کما اخرجناه سواء و رواه محدث الشام فی کتاب بطرق شتی. ان الله خلق النبیاء من اشجار شتی و خلقنی من شجره واحده فانا اصلها وعلی فرعها فاطممه لقاحها والحسن والحسین ثمرها –(4)،

یاعلی انت و العترهمن ولدک ائمه الهدی .. والشجره التی انا اصلها و انتم فرعها  (5)

استاد توفیق ابوعلم، وکیل اول وزارت دادگستری مصر می نویسد: این عمل به طور آشکار فضیلت علی را بر همه مردم روشن می سازد و دلالت دارد بر این که کفو و مثلی برای رسول خدا به جزء علی نیست

و فی ذلک من ابانه فضله علی الکافه و الدلاله علی انه لا کفوا لرسول الله سواه(6)،

 استاد عبدالکریم خطیب درباره ی حدیث برادری بین مولا علی و پیامبر می نویسد: این حدیث دلالت بر فضایل و کمالاتی دارد بر کسی که پیامبر، او را به اخوت و برادری با خود، اختصاص داده است، کاری که بدون جهت و سر خود نبوده بلکه امری از امر خداوند و فضلی از فضل الهی بوده است

ص:138

و ما فی هذه الدلالات من شواهد الفضل و الاحسان لمن اختصه النبی باخوته لاعن محاباه و انما عن امر من الله و فضل من فضله الذی یوتیه من یشاء. (1)

گنجی شافعی در کفایه الطالب باب 47 ح122 ص296 فی تخصیص علی بمواخاه الرسول می نویسد: این حدیث حسن و عالی و صحیح است که ترمذی در جامعش نقل کرده است و اگر خواستی که نزدیکی منزلت حضرت علی را نزد، رسول خدا بدانی، در عملکرد، رسول خدا در عقد اخوت بین صحابه نظر کن که چگونه هم شکل را با هم شکل و مثل را با مثل ضمیمه کرده و بین آن ها الفت برقرار نموده تا این که بین ابوبکر و عمر عقد اخوت بست ولی علی را برای خود، اختصاص داد و بس است تو را به این عمل از فضیلت و شرف برای حضرت علی-تروذی این روایت را نیکو شمرده-هذا حدیث حسن –سنن ترمذی ج 5ص 30 ح3804

فاذا، اردت ان تعلم قرب منزلته من رسول الله تامل صنیعه فی المواخاه بین الصحابه جعل یضم الشکل الی الشکل والمثل الی المثل فیولف بینهم الی ان آخابین ابی بکر و عمر و ادخر علیاً لنفسه و اختصه باخوته و ناهیک بها من فضیله و شرف. (2)

از جمله آیاتی که در قرآن کریم، هم رتبه بودن مولا علی با پیامبر اسلام به غیر از نبوت خاصه را در تفسیر آیه نشان می دهد، آیه 21 سوره طور است.

{والذین امنوا و اتبعهم ذریتهم بایمان الحقنابهم ذریتهم}

ابومالک از ابن عباس نقل می کند که گفت این آیه درباره، پیامبر و علی و فاطمه و حسن و حسین نازل شده است ابن عمر گفت: وقتی ما شمارش می کنیم می گوییم: ابوبکر، عمر، عثمان، مردی به او گفت: ای ابوعبد الرحمن پس علی را چرا نمی شمرید؟ ابن عمر گفت: وای بر تو، علی از اهل بیت است و کسی با آن قیاس نمی شود، علی در رتبه خود همراه با پیامبر است، فاطمه در رتبه خود با پیامبر همراه است و علی با هر دوی آنها همراه است.

عن ابی مالک عن ابن عباس فی قوله تعالی و الذین امنوا و اتبعتهم ذریتهم الایه قال: نزلت فی النبی و علی و فاطمه و الحسن و الحسین. (3)

ص:139

قال ابن عمر: انا اذا عددنا قلنا: ابوبکر و عمر و عثمان فقال له رجل: یا ابا عبدالرحمن فعلی؟ قال ابن عمر: و یحک علی من اهل البیت لایقاس بهم علی مع الرسول الله فی درجته. (1)

پیامبر اکرم فرمود: منزلت، رتبه و مقام علی همانند من است الا در نبوت، علی همانند نفس و روح من است بین من و او تفاوتی نیست مگر در نبوت و پیامبری، ای انصاری وهابی وقتی، رسول اکرم با صراحت بیان می کند علی همانند من است در رتبه و جایگاه الهی و حدیث منزلت و آیه مباهله تأیید کننده این حدیث است؛ چگونه می گویی که پیامبران غیر از رسول اسلام بر علی افضل است؛    

علی کنفسی لا فرق بینی و بینه الا النبوه، رجلا له عندالله منزله کمنزلتی و مقام کمقامی الالنبوه. (2)

و هو فیکم بمنزلتی فیکم. (3)

ییامبر اکرم فرمود: ما من نبی الا وله نظیر فی امته و علی نظیری

هیچ پیامبری نیست مگر اینکه برای او درامت همانندی است و علی همانند من است (4)

امام باقر فرمود: ما، بر مردم، برتری و فضیلت داریم، چون ما، ذریه و فرزندان مطهر، حضرت رسول اسلام و اهل بیت آن حضرتیم و در این موضع هیچ کس با ما، شریک و برابر نیست.

فلنا فضل علی الناس لانا ذریه محمد صلی الله علیه و آله و سلم و اهل بیته خاصه و عترته لا یشرکنا فی ذلک غیرنا. (5)

پیامبر اکرم فرمود: ای علی، تو و فرزندان پاکت، ائمه هدی و ریسمان محکم و درختی که من اصل آن و شما فرع آن هستید که هر که بدان تمسک جست نجات یافت و هر که تخلف کرد، نابود شد و شمایید که، خدا، مودت و ولایت شما را، واجب

ص:140

ساخته و در قرآنش یاد نموده و برای بندگانش این چنین توصیفتان نموده که فرزندانی هستند برخی از نسل برخی دیگر، پس شمایید که برگزیده از آدم و نوح و ابراهیم و آل عمران و خانواده اسماعیل و اهل بیت هدایت گر محمدید.

یا علی انت و العتره من ولدک ائمه الهدی و العروه الوثقی و الشجره التی انا اصلها و انتم فرعها فمن تمسک بها، نجا ومن تخلف عنها هوی و انتم الذین اوجب الله مودتکم و ولایتکم و ذکرکم فی کتاب و وصفکم لعباده فقال: ذریه بعضها من بعض، فانتم صفوه الله من آدم و نوح و ابراهیم و آل عمران اسره من اسماعیل و العتره الهادیه من محمد. (1)

امام صادق علیه السلام فرمود: امامان هدایت از آل محمد، از بهترین فرزندان و ذریه حضرت آدم، نوح، ابراهیم و اسماعیل و برگزیدگان الهی از عترت حضرت محمد صلی الله علیه و آله می باشند.

ائمه من الله یهدون بالحق و به یعدلون و خیره من ذریه آدم و نوح و ابراهیم و اسماعیل و صفوه من عتره محمد. (2)

از جمله آیاتی که در قرآن کریم در ذیل تفسیر آن، تأکید و اشاره دارد که ائمه هدی (امامان 12 گانه شیعه) از تمام پیامبران غیر از رسول اسلام، افضل و بالاتر هستند، آیه 285 سوره مبارکه بقره است معروف به آیه آمن الرسول، اخطب الخطباء موفق بن احمد مکی صدرالائمه معروف به خوارزمی حنفی در کتاب مقتل الحسین ص95 و ص96 از ابی سلیمان راعی پیامبر اکرم نقل کرده که گفت شنیدم پیامبر اکرم فرمود: شبی که مرا، به آسمان بردند، خداوند این آیه را بر من نازل کرد: رسول ما، به آنچه که به سوی او از پروردگارش نازل شده، ایمان آورده است؛ عرض کردم: پروردگارا و مؤمنان چطور؟ فرمود: راست گفتی ای محمد؛ مؤمنان نیز کسانی هستند که من آن ها را در امت تو قرار داده ام و آن ها نیز ایمان آورده اند؛ عرض کردم: پروردگارا، بهترین مؤمنان از امت من چه کسی است؟ فرمود: علی ابن ابی طالب، عرض کردم؛ بلی ای پروردگار من، فرمود: ای محمد، من زمین را وارسی کردم و از روی آن تو را برگزیدم و برای تو اسمی از اسم های خود را مشتق نمودم، پس من در جایی ذکر نمی شوم مگر آن که تو هم با من ذکر می شوی پس من محمود هستم و

ص:141

تو احمد هستی، سپس بار دیگر زمین را وارسی نمودم و علی را از روی آن برگزیدم و برای او هم اسمی را از اسم های خودم مشتق نمودم، پس من اعلی هستم و او علی است، ای محمد، همانا من تو را و علی و فاطمه را و حسن و حسین و امامان دیگر از ذریه حسین را، از نوری از نور خود آفریدم و ولایت خودم را بر اهل آسمان و زمین عرضه نمودم پس هر کس که آن را پذیرفت در نزد من از مؤمنان است، و هر کس که نپذیرفت، از کافران خواهد بود، ای محمد، اگر بنده ای از بندگان من، مرا، تا آخر عمرش عبادت کند تا همانند پوست کهنه و پوسیده گردد اما به نزد من بیاید در حالی  که ولایت شما را انکار می کند و او را نخواهیم بخشید تا آن که به ولایت شما اقرار کند، ای محمد، آیا دوست داری آن ها را در عرش ببینی؟ عرض کردم: بلی ای خدای من؛ پس فرمود: به جانب راست عرش توجه کن؛ پس من توجه نمودم و دیدم هر یک از علی و فاطمه و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفربن محمد، و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی، و علی بن محمد و حسن بن علی و محمد بن حسن را که در هاله ای از نور به نماز ایستاده اند و حضرت مهدی در وسط آن ها همانند ستاره ی پرنور می درخشید؛ و پروردگار متعال فرمود: ای محمد آن ها حجت های من هستند و او طالب از عترت توست و به عزت و جلالم سوگند که او حجت واجب بر اولیای من و انتقام گیرنده از دشمنان من است.

لیله اسری بی الی السماء قال لی الجلیل جل جلاله: آمن الرسول بما انزل الیه من ربه، فقلت: و المؤمنون قال: صدقت یا محمد من خلقت فی امتک؟ قلت، خیرها؛ قال: علی ابن ابی طالب؟ قلت: نعم یا رب... قال یا محمد انی اطلعت الی الارض اطلاعه فاخترتک منها فشققت لک اسما من اسمائی فلا اذکرفی موضع الا ذکرت معی، فانا المحمود و انت محمد، یا محمد، ثم اطلعت الثانیه فاخترت منها علیاً و شققت له اسما من اسمائی فانا الا علی و هو علی، یا محمد انی خلقتک و خلقت علیا و فاطمه و الحسن و الحسین و الائمه من ولده من نور من نوری، و عرضت ولایتکم علی اهل السماوات و الارض فمن قبلها کان عندی من المؤمنین و من لم یقبلها کان من الکافرین، یا محمد؛ لو ان عبداً من عبیدی عبدنی حتی ینقطع او یصیر کالشن البالی ثم اتانی جاحداً لولایتکم، ما غفرت له حتی یقر بولایتکم؛ یا محمد تحب ان تراهم؟ فقلت: نعم یا رب؛ فقال لی: التفت عن یمین العرش؛ فالتفت فاذا بعلی و فاطمه و الحسن و الحسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد، و موسی بن جعفر و علی بن موسی، و محمد بن علی، علی بن محمد و

ص:142

حسن بن علی و محمد بن الحسن الحجه المهدی فی ضححضاح من نور قیاماً یصلون و هو فی وسطهم یعنی المهدی؛ کانه کوکب دری و قال: یا محمد؛ هولاء الحجج و هو الثائر من عترتک و عزتی و جلالی، انه الحجه الواجبه لاولیائی و المنتقم من اعدائی. (1)

 ابن اثیر در اسد الغابه می گوید: ابوسلمی، چوپان شتران رسول خدا بود، نامش را حریث گفته اند؛ ابن حجر نیز در الاصابه: چنین گفته است؛ ناگفته نماند حدیث فوق را در فرائد از خوارزمی نقل کرده است؛ در نسخه ی فرائد «شبح» و در نسخه ی «مقتل خوارزمی» «من سنخ نور من نوری» است؛ شیخ الاسلام حموئی شافعی در فرائد السمطین ج2 ص319 ح571 این حدیث را نقل کرده است؛ جوینی یا حموئی شافعی، استاد شمس الدین ذهبی بوده است و او درباره ی امام حموئی جوینی می گوید: جوینی، امام، پیشوا، محدثی یگانه و کامل، مایه افتخار اسلام و شخصی با دیانت و صالح است؛

الامام المحدث الاوحد الاکمل، فخرالاسلام... دین و صالح، الامام المحدث الاوحد الاکمل فخر الاسلام صدرالدین ابراهیم بن محمد بن الموید بن حمویه الخراسانی الجوینی... و کان شدید الاعتناء بالروایه...(2)

همان طور که در تفسیر آیه اشاره شد و هم ظاهر آیه والمؤمنون منظور 14 نور مقدس الهی هستند و، وقتی به ظاهر آیه هم توجه می کنیم عبارت والمؤمنون قبل از ملائکه و کتبه و رسله ذکر شده است، یعنی ائمه 12 گانه شیعه مقدم و فاضل بر تمام پیامبران و ملائکه به غیر از رسول اسلام هستند.

{آمن الرسول بما انزل الیه من ربه و المومنون کل امن بالله و ملائکه و کتبه و رسله.}

پیامبر اکرم فرمود: ای علی، خدواند، پیامبران را بر فرشتگان برتری داد و من را بر تمام پیامبران تفضیل داد و برتری و افضلیت بعد از من برای تو و امامان بعد از توست، زیرا، اول موجوداتی که خداوند آفرید، ارواح ما بود، پس از آفریدن آن را به توحید گویا ساخت؛ سپس ملائکه را آفرید، یا علی اگر ما نبودیم، خداوند آدم و حوا را نمی آفرید، بهشت و جهنم را ایجاد نمی کرد، آسمان و زمین را پدید نمی آورد؛

ص:143

یا علی ان الله تبارک و تعالی؛ فضل انبیاء المرسلین علی ملائکه المقربین و فضلنی علی جمیع النبیین و المرسلین و الفضل بعدی لک یا علی للائمه من بعدک؛ لولا نحن ما خلق الله آدم و لاحواء ولا الجنه ولاالنار ولاالسماء ولا الارض...(1)

العله التی من اجلها صارت الانبیاء و الرسول و الحجج افضل من الملائکه

عن عائشه قالت: قال رسول الله لما حضرته الوفاه: ادعو الی حبیبی، فدعوا له ابابکر فنظر الیه ثم وضع راسه، ثم قال: ادعوالی حبیبی، فدعو اله عمر. فلما نظر الیه وضع راسه، ثم قال: ادعوا الی حبیبی، فدعوا، له علیاً، فلما راه ادخله معه فی الثوب الذی کان علیه، فلم یزل، یحتضنه حتی قبض و یده علیه.(2)...

یکی از دلایلی که مولا علی از تمام پیامبران برتر است به غیر از رسول اسلام، حدیث معروف و متواتر و صحیح-صدیق اکبر است پیامبر اکرم فرمود: بزودی بعد از وفات من فتنه و آشوبی رخ خواهد داد شما ملازم و همراه علی ابن ابی طالب باشید زیرا او جدا کننده حق از باطل و همانا او صدیق اکبر است (یعنی راستگوی بزرگ)- قرآن کریم صفت صدیق را از القاب و خصائص پیامبران الهی می داند- سوره یوسف، آیه 46: یوسف ایها الصدیق. سوره مریم آیه 41. انه کان صدیقاً نبیاً. وقتی رسول اکرم می فرماید علی صدیق اکبر است، یعنی از کل صدیقین که پیامبران باشند به جز رسول اسلام افضل است.

عن ابی ذر قال سمعت رسول الله: یقول لعلی: انت الصدیق الاکبر. (3)

عن علی قال: انا عبدالله و اخو رسوله و انا الصدیق الاکبر لا یقولها بعدی الا کاذب.(4)

قال علی: انا الصدیق الاکبر آمن قبل ان یومن و ابوبکر و اسلمت قبل ان یسلم ابوبکر. (5)

قال علی: انا عبدالله، و اخو رسوله و انا الصدیق الاکبر لا یقولها بعدی الا کذاب

ص:144

مفتر. (1)

قال النبی: صدیق هذه الامه امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب و هو الصدیق الاکبر. (2)

قرآن کریم در چند آیه شریفه این حدیث شریف را تأیید می کند، قرآن کریم در سوره مبارکه ی توبه آیه 119 می فرماید:

{یا ایها الذین آمنوا اتقوالله و کونوا مع الصادقین}

ای کسانی که ایمان آورده اید از خدا بترسید و با صادقین و راستگویان باشید؛ در تفاسیر شیعه و خصوصاً منابع آقایان اهل سنت آمده منظور از صادقین در این آیه، پیامبر و مولا علی است.

عن ابن عباس فی قوله اتقوالله و کونوا مع الصادقین قال نزلت فی علی ابن ابی طالب خاصه، عن ابن عباس و کونوا مع الصادقین قال: مع علی و اصحاب علی، عن جعفربن محمد... و کونوا مع الصادقین قال یعنی مع محمد و علی، عن ابی جعفر... و کونوا مع الصادقین قال: مع آل محمد، عن عبدالله ابن عمر...اتقوالله: قال: امرالله اصحاب محمد با جمعهم ان یخافوا الله ثم قال لهم و کونوا مع الصادقین یعنی محمداً و اهل بیته(3)

از جمله آیه کریمه دیگر قرآن کریم، که صدیق اکبر بودن مولا علی را ثابت می کند آیه 84 سوره ی شعرا و آیه 50 سوره ی مریم است، که حضرت ابراهیم از خداوند می خواهد که لسان و زبان راستگویی در نسل او برای او قرار دهد که در منابع تفسیری شیعه وسنی آمده منظور آن لسان راستگو و صدیق، علی ابن ابی

ص:145

طالب است.

و اجعل لی لسان صدق فی الاخرین(1)

ابن مردویه در مناقب علی ابن ابی طالب ص287 ح452 از علاء بن فضیل روایت کرده است که می گوید: از امام صادق درباره ی این آیه 84 سوره شعرا پرسیدم حضرت فرمود: منظور از لسان صدق علی ابن ابی طالب است که ولایت او بر حضرت ابراهیم عرضه شد و او گفت: خدایا علی را از فرزندان من قرار ده و خدا نیز دعای او را مستجاب کرد(2)

سالت اباعبدالله جعفر بن محمد عن هذه الایه قال: لسان صدق هو علی ابن ابی طالب ان ابراهیم عرضت ولایته علیه، فقال: اللهم اجعله من ذریتی ففعل الله ذلک

از جمله آیه دیگر قرآن کریم که حدیث صدیق اکبر، که لقب مقدس و خاص، مولا علی است که خداوند و رسول بر او نهاده اند تأیید و تأکید می کند آیه 33 سوره مبارکه زمر است.

{والذی جاء بالصدق و صدق به.}

در خبر است که چون شب معراج، پیامبر را به آسمان بردند و ملکوت آسمان ها را بر او عرضه کردند، خطاب به او رسید که برو و قوم خود را به آن چه مشاهده کرده ای خبرده؟ گفت: خداوندا قومم مرا تصدیق نخواهد کرد از جانب خدا، خطاب آمد که

یصدقک علی و هو الصدق الاکبر

علی ابن ابی طالب تو را تصدیق خواهد کرد زیرا او صدیق اکبر است. (3)

منظور از الذی جاء بالصدق، پیامبر است و منظور از صدق به، علی است. (4)

ص:146

از جمله آیه دیگر قرآن که صدیق اکبر بودن مولا علی را ثابت و روشن می کند آیه 23 سوره احزاب است

من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه

امام صادق فرمود: این آیه در شان والای علی نازل شده که منابع شیعه و سنی هم در ذیل تفسیر آیه مذکور، در شان و منقبت مولا علی ذکر کرده اند. العصامی در ترجمه امیرالمؤمنین از کتاب سمط النجوم ج2 ص469، ابن حجر در الصواعق المحرقه ص80، فیروزآبادی در فضائل الخمسه ج2 ص287، از ضحاک و ابن عباس روایت کرده که این آیه در شأن علی نازل شده است، شواهد التنزیل ص242 ح627 

در کتاب های روائی و تفسیری اهل سنت از رسول اسلام روایت کرده اند که آیه 19 سوره الحدید درباره ی مولا علی نازل شده که این آیه اشاره دارد به صدیق بودن حضرت

{والذین آمنوا بالله و رسله و اولئک هم الصدیقون و اشهداء عند ربهم لهم اجرهم و نورهم }

حتی احمد حنبل در کتاب فضائل الصحابه ج2 ص627 و ح1072 و ابونعیم اصفهانی در، ما نزل من القرآن ذیل ایه 19 سوره الحدید با استفاده از النور المشتعل ص247  ح67 می گوید: این آیه در شان و مقام علی نازل شده است(1)

از جمله آیه دیگر در تأیید صدیق اکبر بودن مولا علی، آیه 69 سوره ی نساء است، ابن عباس گفت و من یطع الله: یعنی کسی که خدا را در واجباتش اطاعت کند و الرسول و پیامبر را در سنتش فاولئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین: یعنی محمد و الصدقین یعنی علی و او نخستین کسی بود که، پیامبر را تصدیق کرد، حذیفه ابن الیمان گفت: روزی نزد پیامبر رفتم و این آیه (69 سوره نساء) بر پیامبر نازل شده بود، پیامبر این آیه را به من یاد داد گفتم: ای پیامبر خدا، پدر و مادرم فدای تو باد، اینان

ص:147

چه کسانی هستند که من خدا را به اینان مهربان می بینم فرمود: ای حذیفه من از پیامبرانی هستم که خدا به آنان نعمت داده است، من اولین آنان در نبوت و آخرین آنان در مبعوث شدن هستم و از صدیقان علی ابن ابی طالب است که چون خداوند مرا به رسالت خود مبعوث نمود او نخستین کسی بود که مرا تصدیق کرد.

و الصدیقین یعنی علی ابن ابی طالب و کان اول من صدق برسول الله، و من الصدیقین علی ابن ابی طالب و لما بعثنی الله عزوجل برسالته کان اول من صدق به..(1)

از جمله روایاتی که متواتر و مستندی که در منابع روایی اهل سنت آمده و برتری مولا علی را بر تمام پیامبران غیر از رسول اسلام، مبرهن و روشن می سازد، حدیث طیر است، روزی زنی مرغی بریان، جهت خوردن رسول اکرم هدیه آورد، پیامبر اکرم قبل از آن که مرغ کباب شده را، بخورد، دست نیاز به سوی خداوند بلند فرمود و عرض کرد: بار خدایا، بفرست نزد من، محبوب ترین خلق خودت را نزد تو و نزد من، تا بخورد با من از این مرغ بریان، در آن حال علی آمد و خورد با آن حضرت از آن مرغ بریان، انس خادم پیامبر می گوید: پیامبر مشغول دعا بود 3 مرتبه علی در خانه آمد، من عذر آوردم و او را پنهان نمودم، مرتبه سوم با پا به در زد، رسول اکرم فرمود: واردش کن، همین که علی وارد شد پیامبر فرمود: چه چیز تو را بازداشت از من عرض کرد 3 مرتبه بر در خانه آمدم حضرت فرمود: ای انس چرا 3 مرتبه جلو ورود علی به منزل را گرفتی؟ عرض کرد: دوست داشتم یک نفر از قوم و قبیله من باشد.

اللهم ائتنی باحب خلقک الیک یاکل معی هذا الطیر، اللهم ائتنی باحب خلقک الیک و الی رسولک، اللهم ائتنی باحب الخلق الیک و الی یاکل معی من هذا الفرخ، اللهم ائتنی باحب خلقک الیک یاکل معی من هذا الطعام، اللهم ائتنی باحب خلقک الیک یاکل معی من هذا الطائر.

در برخی از نقل ها آمده که پیامبر اکرم فرمود: خدایا محبوب ترین و آبرومندترین آفریده ات را نزد من بفرست

اللهم ائتنی باحب خلقک الیک و اوجهم عندک: کتاب الطیر ابن مردویه، (2)

ص:148

فقیه شافعی مذهب ابن مغازلی در کتاب المناقب ص171 ح200،  از پیامبر اکرم نقل کرده که فرمود: خداوندا، محبوب ترین آفریدگانت را نزد من از میان اولین و آخرین، پیش من بفرست.

اللهم ادخل علی احب خلقک الی من الاولین و الاخرین. (1)

هذا حدیث صحیح علی شرط الشیخین  و لم یخرجاه. (2)

ابن کثیر می گوید: این حدیث بیش از 90 سند داشته و درباره ی آن کتاب ها نگاشته شده است.

الجمیع بضعه و تسعون نفساً... و قد جمع الناس فی هذا الحدیث مصنفات مفرده.(3)

عایشه گفت: خلق نفرموده خداوند خلقی را که محبوب تر باشد به سوی، رسول خدا، از علی ابن ابی طالب

ما خلق الله خلقاً کان احب الی رسول الله من علی ابن ابی طالب. (4)

از جمله آیاتی که در قرآن کریم اشاره دارد ائمه و امامان 12 گانه شیعه از دودمان حضرت ابراهیم و از برگزیدگان و منتخبان الهی هستند آیه 54 سوره نساء است. حضرت علی می فرماید: من از حسودی که مردم درباره ام داشته اند به پیامبر شکایت کردم آن بزرگوار فرمود: یا علی، آیا راضی نیستی یکی از آن 4 نفر باشی که زودتر از همه داخل بهشت می شوند زیرا، اولین کسی که داخل بهشت می شود، من و تو و حسن و حسین هستیم و آیا راضی نیستی که برادر و وزیر من باشی.

قال علی شکوت الی رسول الله حسد بنی امیه و الناس ایای فقال: اما ترضی یا علی، انک اخی و وزیری و اول اربعه یدخلون الجنه انا و انت و الحسن و

ص:149

الحسین...(1)

امام باقر فرمود: به خدا سوگند مائیم آن قومی که به ما حسادت بردند

فی قوله تعالی: ام یحسدون الناس علی ما آتاهم الله من فضله قال: نحن الناس. (2)

عن جعفر بن محمد فی قوله تعالی: ام یحسدون الناس... قال: نحن المحسودون... قال: نحن و الله هم، نحن و الله المحسودون. (3)

از جمله آیاتی که در قرآن کریم، برگزیدگی ائمه 12 گانه شیعه را، از طرف خدا نشان می دهد آیه 77 سوره مبارکه حج است، مولا علی، خطاب به گروه مهاجر و انصار فرمود: شما را به خدا قسم می دهم آیا می دانید که خداوند این آیات را در سوره حج نازل کرد.

{یا ایها الذین آمنوا، ارکعوا و اسجدوا و اعبد اربکم و افعلوا الخیر} الی آخر السوره

پس سلمان فارسی، بلند شد و گفت: ای پیامبر خدا، این گروهی که تو بر آنان گواهی و آنان بر مردم گواهند کیانند؟ کسانی که خداوند، ایشان را برگزیده و در دین برایشان سختی قرار نداده وآیین پدرشان ابراهیم نیز چنین بوده است، پیامبر فرمود: من و برادرم علی و 11 تن از فرزندانم، گروه مهاجر و انصار گفتند: درست می گویی ای علی.

فقام سلمان فقال: یا رسول الله من هولاء الذین انت علیهم شهید و هم شهداء علی الناس الذین اجتباهم الله... قال: عنی بذلک ثلاثه عشر رجلاً خاصه قال سلمان: بینهم یا رسول الله: قال: انا و اخی علی و احد عشر من ولدی. (4)

امام صادق فرمود: امت وسط و میانه ما اهل بیت هستیم و ماییم گواهان بر خلقش و حجت هایش در روی زمین عرض کردم: مراد از ملت پدرتان ابراهیم چیست؟ فرمود: تنها ما را اراده نموده است

نحن الامه الوسطی و نحن شهداء الله علی خلقه و حججه فی ارضه؛ قلت: قول

ص:150

الله عزوجل مله ابیکم ابراهیم؟ قال: ایانا عنی خاصه هم سماکم المسلمین من قبل(1)

آیه 77 سوره حج برتری چهارده معصوم           بر انبیاء را نشان می دهد زیرا رسول اسلام درذیل این آیه فرمود:که عترت من در دنیا همانند آنان مثلی ونظیری ندارند یعنی انبیاءنمی توانند همانند آنان بشوند در مقام ورتبه الهی(2)

آیه 78 سوره حج ؛ برتری بی نظیر حضرات 14 معصوم بر انبیاء و خلائق را ترسیم می کند چون نبی اسلام در ذیل تفسیر آن فرمود : عترت من در دنیا و عالم خلقت هم پایه و نظیر و مانندی ندارند یعنی انبیاء و سایر خلائق نمی توانند همانند آنان در مقامات و درجات الهی باشند – کتاب سلیم بن قیس هلالی ص 201 ؛ در ذیل آیه هوسماکم المسلمین من قبل ؛ خداوند شما اهل بیت را در کتب پیشین و قبل از خلقت انبیاء مسلمان نامید ؛ دال بر برتری بی نظیر اهل بیت بر انبیاء است – تفسیر نمونه ج 14 ص 183 و آیه خاص 14 معصوم است – البرهان ج 3 ص 912 ح 7433 ؛ ثلاث رسائل لنکرانی ج 1 ص 40 ؛ ینابیع الموده ج 1 ص 345 ؛ کتاب سلیم ج 1 ص 253 – ثلاثه عشر رجلا من ولد اسماعیل ... هم خیر من خلق الله و احب من خلق الله الی الله.

ص:151

«بسم الله الرحمن الرحیم»

پاسخی به شبهه و مغلطه محمد انصاری مدیر شبکه وهابی وصال ناحق درباب دفع مناقب اهل بیت

آیه 47 سوره حجر در آن جا که می فرماید و نزعنا ما فی صدورهم من غل: هرگونه غل یعنی کینه، حسد و دشمنی را از سینه و قلب افراد مؤمن در بهشت پاک می کنیم منظور معاویه و حضرت مولا علی علیه السلام است چون در دنیا وکینه و نزاع با هم داشتند معاویه را می بخشیم و وارد بهشت می کنیم و کینه و دشمنی بین او و مولا علی علیه السلام را پاک می کنیم!!! تلا رسول الله: {اخوانا علی سرور متقابلین: المحتاجون فی الله ینظر بعضهم الی} (1)

قال لعلی انت اخی و رفیقی ثم تلا هذه الآیه: اخوانا علی سرور متقابلین: الاخلاء فی الله ینظور بعضهم الی بعض (2)

قال رسول الله : انت معی و شیعتک فی الجنه ثم قرأ رسول الله : اخوانا علی سرر متقابلین لاینظر احدهم فی قفا صحابه – انت معی فی قصری فی الجنه و انت اخی و رفیقی ثم تلاء رسول الله : اخوانا علی سرر ... – المعجم الاوسط ج 7 ص 343 ح 7675 تذکره الخواص ص 23 ؛ سیر اعلام النبلاأ ج 1 ص 142 ؛ الثقات ابن حبان ج 1 ص 142 ؛ ریاض النضره ج 3 ص 182 ؛ تاریخ دمشق ج 42 ص 53 و ج 21 ص 416 ؛ المناقب المرتضویه ص 58 الکامل فی الضعفاء ج 4 ص 163 ؛ الحاد و المثانی

ص:153

ج 5 ص 170 – مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می نویسد در ذیل آیه مذکور : استشهاد رسول خدا به آیه از باب تطبیق کلی بر مصداق است نه اینکه آیه فقط درباره اهل بیت نازل شده باشد زیرا ؛ سیاق آیه با این اختصاص نمی سازد ؛ غل در اصل بمعنای نفوذ مخفیانه چیزی است به همین جهت به کینه و حسد که بطور مرموز در جان انسان نفوذ می کند غل گفته می شود – تفسیر نمونه ج 6 ص 215 ؛ جناب وهابی روایتی که شما در ذیل آیه 47 سوره حجر ؛ می آوری که این آیه درباره مولا علی و مخالفینش می دانی بعدها ؛ خداوند در آخرت این غل و کینه را از مولا علی و مخالفینش زدوده می کند ؛ دارای مناقشه و نقص فراوان است ؛ مراد از غل را همان سیاهی جاهلیت می داند که در روایت تفسیر در المنثور ج 5 ص 85 آمده غافل از اینکه تمام اهل سنت معترفند که امام علی هیچ گاه جاهلیت را درک نکرد و به این خاطر برای ایشان عبارت کرم الله وجهه بکار می برند ؛ ای غل هو ؟ قال : غل الجاهلیه در میان راویان این حدیث در ذیل تفسیر این آیه مذکور ؛ راویان اهل سنت یا غیرشیعه که مذهب زیدیه داشته اند یا شیعه بوده ولی منصب حکومتی داشته اند که حمل بر تقیه است در مورد محمدبن اسماعیل الزبیدی که در روایت ذیل آیه 47 سوره حجر وجود دارد در شمار ؛ رجال شیعه ذکر نشده در مورد کثیر النواء هم چنین آمده است – قاله الشیخ الطوسی و الکشی و قال البرقی انه عامی – جامع الرواه ج 2 ص 28 محمدعلی اردبیلی ؛

مداح ابن مالک پاسخ می دهد: ابن مغازلی شافعی در کتاب مناقب خود بدون سند از زید بن ارقم روایت کرده است که گفت: بر رسول اسلام وارد شدم پیامبر فرمود: من می خواهم میان شما عقد اخوت برقرار کنم همان گونه که میان ملائکه برادری برقرار است آن گاه به علی بن ابی طالب فرمود: تو برادر و دوست من هستی سپس آیه شریفه اخوانا علی سرر متقابلین را خواند و فرمود: دوستانی که دوستیشان برای خداست بعضی به بعضی نگاه می کنند در تفسیر البرهان از حافظ ابونعیم سنی با سلسله راویان از ابوهریره روایت شده است که  گفت علی ابن ابی طالب از پیامبر اسلام پرسید: ای پیامبر خدا کدام یک از ما در دل تو محبوب تریم من یا فاطمه؟ حضرت فرمود: فاطمه محبوب تر است ولی تو از او عزیزتری و گویا تو و او را می بینم

ص:154

که در کنار حوضم مردم را از آن دور می کنی و کنار آن حوض به تعداد ستارگان جام و کوزه هایی است و تو و حسن و حسین و جعفر و حمزه در بهشتید و چون برادرانی در برابر هم بر تخت ها قرار دارید و تو و شیعیانت با من هستید سپس نبی اکرم این آیه را قرائت فرمود: و نزعنا فی صدورهم و فرمود: آن چنان در برابرهم هستید که به پشت سر یکدیگر نمی نگرید علامه طباطبایی علیه الرحمه در ذیل این آیه می گوید: کنایه این است که در آنجا یعنی بهشت همانند دنیا در پی عیب جویی یکدیگر نیستند چون کینه ها از دل شان بیرون رفته است و عیب جویی به علت کینه درونی است(1)

.در ضمن آیه ما نزعنا فی صدورهم امام صادق در ذیلش به ابو بصیر فرمود: بخدا قسم که جزء شیعیان ما را خدا اراده نکرده  والله ما اراد بهذا غیرکم (2)

یکی از چشمه های در بهشت چشمه مطهره است قرآن در این باره می فرماید: وسقهم ربهم شرابا طهورا امام باقر علیه السلام در این مورد فرمود: چشمه ای پاک و پاکیزه قرار دارد در بهشت افرادی که می خواهند وارد بهشت شوند قدری از آب آن چشمه را به ایشان می نوشاند تا قلب آنان از حسد و بخل خالی گردد و تمام موهای بدنشان به وسیله آن ریخته شود.

امام صادق فرمود: وقتی بهشتیان از آن شراب آشامیدند قلب آنان از همه چیز پاک می شود مگر از عشق به خدا که علاقه به او قلب انسان را پر از نور و صفا نموده است.

ابوقلابه می گوید: خداوند هر وقت بخواهد به اهل بهشت خوراکی بخوراند اول شرابی به آنان می نوشاند تا شکمشان پاک و خوشبو گردد و هنگام هضم غذا، آن شراب عرق شود و از بدنشان بیرون آید، بوی آن مانند مشک و عنبر می باشد مرتبه

ص:155

دوم شکم ایشان خالی شده و با میل و علاقه فراوان غذا خورده و باز عرق شود و از بدنشان خارج گردد.(1)

مؤمن در دنیا اهل کینه و کدورت نیست و با ریاضت نفسانی کینه ها را می شوید اگر کمترین کینه ای هم در دل ها باشد پروردگار آن ها را از سینه او می زداید.

امام باقر علیه السلام در ذیل آیه 47 سوره حجر فرمود:

العداوه تنزع منهم ای من المومنین فی الجنه

دشمنی از آن ها برطرف می شود یعنی از مؤمنین در بهشت (2)

قرآن در سوره شعرا آیه 89 و 90 می فرماید:

{ یوم لا ینفع مال و لابنون الامن اتی الله بقلب سلیم}

و در سوره انعام آیه 121 می فرماید: لهم دارالسلام عند ربهم بهشت جای افرادی است که قلب سالم از تمام آلودگی و معاصی داشته باشند.

و یکی از نام های بهشت دارالسلام است یعنی خانه افراد سالم از گناه پس مؤمن بهشتی که با کینه می میرد باید سال ها در برزخ یا مواقف قیامت بماند و گرفتار باشد تا از این آلودگی پاک شود و بتواند به بهشت رفته از این جا است که در قرآن مجید فرموده که بهشتیان را پیش از بهشت رفتن از گناه بزرگ کینه پاک می کنند و می فرماید: کینه و عداوتی که در سینه هایشان بوده جدا کردیم، نبی اسلام فرمود: راستی بنده بر یک گناه خود 100 سال زندانی باشد در جهنم و به چشم خود ببیند که همسرانش در بهشت در ناز و نعمتند(3)

از شرایط قطعی پیامبران و ائمه هدی عصمت است و همه آن ها از آلو دگی به هر گناهی صغیره و کبیره پاکند بلکه فکر گناه هم نمی کنند زیرا خداوند آن ها را جهت تزکیه و پاک کردن نفوس بشری از هر آلودگی فرستاده پس خودشان پاک کرده خدائی هستند تا بتوانند دیگران را پاک کنند اگر پیغمبری  و امامی خود حسود باشد و کینه ای باشد چگونه می تواند مردم را از این بیماری مهلک قلبی و روحی نجات

ص:156

دهد .

پس به طور یقین این قسمت آیه 47 سوره حجر و نزعنا ما فی صدورهم من غل درباره مولا علی و پیامبر به اعتراف موافق و مخالف و ادله عقلی و قرآنی نیست.((1)

حال به آیاتی در قرآن راجع به دشمنی معاویه علیه الهاویه با مولا علی علیه السلام و اصلاً دشمنی و عداوت قوم بنی امیه با آل هاشم و آل رسول می باشد به طور اختصار اشاره ای می شود:

از جمله آیاتی که در قرآن کریم راجع به عداوت و دشمنی ابدی بین اهل بیت آل رسول و قوم بنی امیه است آیه 19 سوره حجر می باشد.

هذان خصمان اختصموا فی ربهم

اینان دو گروه هستند که درباره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند.

امام حسین علیه السلام در تفسیر این آیه فرمود: مقصود از این آیه ما و بنی امیه هستیم که درباره خدا به ستیز پرداختیم آنچه خدا فرموده حق است و بنی امیه گفتند خدا دروغ گفته است پس تا قیامت ما با بنی امیه دشمن خواهیم بود.

فقال: نحن و بنوامیه اختصمنا فی الله تعالی قلنا صدق الله و قالوا: کذب فنحن الخصمان یوم القیامه.(2)

مولا علی علیه السلام فرمود: من اولین کسی هستم که روز قیامت قیام می کنم و با دشمنان خدا و پیامبر مخاصمه و اظهار دشمنی می کنم معاویه تا در دنیا بود دشمن درجه یک مولا علی علیه السلام و شیعیان خاصش مثل مالک اشتر و عمار یاسر و محمد بن ابی بکر بود.

پس طبق این آیه مذکوره و ادله فراوان دیگر مولا علی مقابل معاویه به عنوان مخاصمه قیام می کند آقای سلفی چگونه به عقیده شما آیه 47 سوره حجر درباره صلح و آشتی مولا علی و معاویه در بهشت هست اصلاً معاویه بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.

عن علی ابن ابی طالب انه قال: انا اول من یجثو بین یدی الرحمان للخصومه

ص:157

یوم القیامه. (1)

از جمله آیات دیگر در قرآن کریم که دشمنی و اختلاف ابدی بین اهل بیت عصمت با قوم ستمگر بنی امیه را نشان می دهد آیه 21 سوره جاثیه است.

ام حسب الذین اجترحوا السیئات ان نجعلهم کالذین امنوا و عملوا الصالحات سواء محیا هم و مماتهم.

ان نجعلهم کالذین امنوا در خصوص بنی هاشم و ام حسب الذین اجترحوا السیئات درمورد بنی عبدالشمس و بنی امیه نازل شده است.

قرآن در این آیه می فرماید آیا ما مرگ و زندگی کسانی که مرتکب کارهای بد شدند با کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند مساوی قرار می دهیم؟ نه این طور نیست چه بد داوری و حکم می کنند .

در روایتی مولا علی علیه السلام فرمود: و ام حسب الذین اجترحوا بنی امیه هستند،کالذین امنوا و عملوا الصالحات ما اهل بیت پیامبر هستیم.

عن ابن عباس فی قوله تعالی: ام حسب الذین اجترحوا یعنی بنی امیه ان نجعلهم کالذین امنوا النبی و علی و حمزه و الحسن و الحسین و فاطمه علیهم السلام اجمعین(2)

از جمله آیات دیگر در قرآن که تضاد و دشمنی ابدی بین اهل بیت عصمت با قوم بنی امیه را متذکر می شود آیات 29 و 30  سوره مطففین می باشد .

{ان الذین اجرموا کانوا من الذین امنوا یضحکون و اذ امروا بهم یتغامزون.}

ان الذین اجرموا منافقین قریش و گروهی از بنی امیه بودند که چون مولا علی با جمعی از کنار آنان می گذشت با چشم و ابرو به حضرت اشاره می کردند و مسخره می کردند.

عن ابی عبد الله فی قوله تعالی ان الذین اجرموا قال نزلت فی علی و الذین استهزوا به من بنی امیه ان علیاً مر علی نفر من بنی امیه و غیرهم من المنافقین فسخروا منه عن ابن عباس فی قوله تعالی ان الذین اجرموا قال: هم بنوعبد الشمس.

ص:158

پس مؤمن و منافق یعنی امیر مؤمنان علی علیه السلام با منافقی چون معاویه فرزند هند جگر خوار در بهشت با هم جمع نمی شوند منافق در اسفل  السافلین جای دارد و بدتر از کفار و مشرکین است(1)

از جمله آیات دیگر در قرآن کریم راجع به دشمنی ابدی و جدایی ابدی بین مولا علی علیه السلام و شجره بنی امیه می باشد آیات 34 الی 36 سوره مطففین است.

{فالیوم الذین امنوا من الکفار یضحکون}

از  ابن عباس روایت شده است که مراد از ان الذین اجرموا بنی عبد الشمس و بنی امیه می باشد که وقتی مولا علی علیه السلام از کنار آنان عبور می کرد از روی مسخره به او لبخندی می زدند لذا خداوند، رسول اسلام را از این ماجرا آگاه کرد و فرمود: بشارت بده به علی علیه السلام که روز قیامت در حالی که آنان در جهنم عذاب می شوند شما به آنان نگاه می کنید و می خندید.

از امام چهارم روایت شده مولا علی، کفار و منافقین بنی امیه را در جهنم مشاهده می کند که می گویند ای علی وصی پیامبر ما را شفاعت کن پس مولا علی بر سخنان بی فایده آنان لبخند می زند. (2)

از جمله آیاتی که در قرآن تضاد و دشمنی ابدی بین اهل بیت عصمت و قوم ستمگر بنی امیه را متذکر می شود آیات 21 و 23 سوره مبارکه محمد صلی الله علیه و آله است.

فهل عسیتم ان تولیتم ان تفسدوا فی الارض و تقطعوا ارحامکم عن ابن عباس فی قوله تعالی فاذا عزم الامر یقول: جدالامر و امروا بالقتال فلو صدقوا الله نزلت فی بنی امیه ...

ابن عباس می گوید: این آیه درباره بنی امیه و بنی مغیره نازل شده و مراد از و تقطعوا ارحامکم قطع ارحام رسول اکرم و اهل بیت او می باشد مولا علی علیه السلام فرمود: در سوره محمد آیه ای درباره ما و آیه ای درباره بنی امیه وجود دارد.

ص:159

عن علی علیه السلام قال: سوره محمد آیه فینا و آیه فی بنی امیه(1)

امام باقر علیه السلام فرمود: منظور کسانی که کافر شدند بنی امیه هستند و منظور از و مردم را از راه خدا بازداشتند یعنی از راه ولایت علی ابن ابی طالب بازداشتند .

و ابی جعفر فی قوله تعالی: الذین کفروا یعنی بنی امیه و صدوا عن سبیل الله عن ولایه علی ابن ابی طالب(2)

از جمله آیات دیگر قرآن کریم که جدایی ابدی و تضاد همیشگی مولا علی و اهل بیت عصمت و قوم بنی امیه را تأکید دارد آیه 30 سوره محمد صل الله علیه و آله و سلم است.

و لتعرفنهم فی لحن القول

منابع کثیری از اهل سنت از قول ابن عباس نقل کرده اند که این آیه در شأن مولا علی و مذمت منافقان و دشمنان علی علیه السلام که یکی دسته از آن قوم بنی امیه هست نقل کرده اند آیا معاویه دشمنی خودش را با مولا علی را صادر نکرد(3)

عن ابی سعید خدری فی قوله جل و عز و لتعرفنهم فی لحن القول قال: ببغضهم علی ابن ابی طالب

از جمله آیات کریمه دیگر مصحف شریف که بی ایمانی معاویه و مذمت او را یادآور می شود آیه 9 سوره حجرات است.

{و ان طائفتان من المومنین اقتلوا فاصلحوا بینهما فان بغت احدهما علی الاخری}

عبد الله ابن عمر گفت این آیه از قرآندلم را گرفته برای اینکه چرا من با لشکر ظلالت و گمراهی (یعنی لشکر معاویه) نجنگیدم و علی علیه السلام را یاری ننمودم و امر خدای را اطاعت نکردم

در روایت دیگر دارد پسر عمر ابن الخطاب در آخر عمرش می گفت: از دنیا هیچ اندوهی ندارم جزء این که با لشکر ظلالت و گمراهی معاویه و اصحابش نجنگیدم.

عبدالله پسر عمروعاص در روایت دارد می گفت ای کاش با پدرم عمر عاص در

ص:160

جنگ صفین شرکت نکرده بودم با اینکه او در جنگ شمشیری علیه مولا نزده بود ولی باز با تأسف می گفت: ای کاش 20 سال قبل از جنگ صفین مرده بودم(1)

ما وجدت فی نفسی من شی ء من امر هذه الایه یعنی و ان طائفتان... الا ما وجدت فی نفسی انی لم اقاتل هذه الفئه الباغیه کما امرنی الله تعالی.(2)

ربما ندم بعضهم علی ترک ذلک کعبد الله ابن عمر فانه ندم علی تخلفه عن نصره علی ابن ابی طالب رضی الله عنه فقال عند موته: ما آسی علی شیء ما آسی علی ترکی قتال الفئه الباغیه یعنی فتنه معاویه و هذا هو الصحیح ان الفئه الباغیه اذا علم منها البغی قوتلت.(3)

مردی از ابن عباس سؤال کرد قاسطان چه کسانی هستند؟ ابن عباس فرمود: قاسطان عبارتند از معاویه و اصحابش

ان رجلاً سال ابن عباس... و القاسطون: معاویه و اصحابه.(4)

حال به روایاتی که در مذمت و عدم ایمان معاویه و اصحابش می باشد از منابع اهل سنت به طور اختصار اشاره می شود:

یکی از جنایات معاویه جنگ با امیرمؤمنان علی علیه السلام و کشتن عمار یاسر صحابی جلیل القدر نبی اکرم بود که از دامن سیاه معاویه هیچ وقت پاک نخواهد شد.

صحیح بخاری، کتاب الصلاه باب تعاون فی بناء المسجد از نبی اکرم روایت کرده که فرمود: امان از مصیبت عمار که گروهی ظالم او را به قتل می رساند، او آنان را به بهشت دعوت می کند ولی آنان او را به دوزخ راهنمایی می کنند.

و یح عمار تقتله الفئه الباغیه یدعوهم الی الجنه و یدعونه الی النار یدعوهم الی الله و یدعونه الی النار.(5)

ابن حبان به سندش از امه سلمه نقل کرده که رسول اکرم فرمود: عمار را گروهی ظالم و گمراه خواهند کشت

ص:161

تقتل عماراً الفئه الباغیه(1)

ابوسعید خدری از رسول اکرم روایت کرده است که فرمود: امان از مصیبت فرزند سمیه او آنان را به بهشت دعوت می کند ولی آنان او را به جهنم دعوت می کنند .

حذیفه می گوید: نبی اکرم به ما فرمود: با کتاب خدا دور بزنید هر جا کتاب خدا رفت با او بروید عرضه داشتم اگر مردم اختلاف کردند با چه کسی باشیم؟ فرمود: ببینید ابن سمیه با کدام جمعیت است داخل آن جمع شوید چون او با کتاب خدا دور می زند من از میان جمع پرسدم ابن سمیه کیست؟ فرمود: مگر او را نمی شناسی؟ عرضه داشتم بیان فرما، فرمود: عمار بن یاسر چه من از رسول اکرم شنیدم که به عمار فرمود: ای ابا الیقظان تو نمی میری مگر وقتی که حزب گمراه تو را به قتل برساند.(2)

خزیمه بن ثابت می گوید من در جنگ صفین حاضر بودم ولی دست به شمشیر مقابل علی مرتضی نبردم تا ببینم تکلیف عمار چه می شود وقتی لشکر معاویه او را کشتند حق برایم آشکار شد خزیمه می گوید: ظلالت به من نزدیک شده شمشیر را از غلاف در آورد و به یاری علی ابن ابی طالب جنگید تا کشته شد(3)

در این باب روایات در منابع اهل سنت فراوان است، مولا علی علیه السلام قبل از آن که برای مقابله با معاویه آماده شود خطبه ای بر اهل عراق ایراد فرمود: با کسی بجنگید که با خدا و رسولش به ضدیت پرداخته و می خواهد تا نور خدا را خاموش کند پس با افراد خطاکاری که گمراه شده و ظالمند و نه قاری قرآن و نه فقیه در دین و نه عالم به تأویل و نه به جهت سبقت در اسلام برای این کار اهلیت دارند بجنگید به خدا سوگند اگر آنان بر شما سلطه یابند همانند کسری و هرقل حکومت کنند.

قاتلوا من حادالله و رسوله و حاول ان یطفی نورالله فقاتلوا الخاطئین الضالین القاسطین الذین لیسوا بقراء قرآن و لا فقهاء فی الدین و لا علماء فی التاویل و لا لهذ الامر باهل فی سابقه الاسلام و الله لو و لوا علیکم لعلموا فیکم باعمال کسری

ص:162

و هرقل.یریدون ان یطفوا نور الله بافواههم والله متم نوره ولو کره الکافرون (1)

رسول اکرم فرمود: هر کس با علی علیه السلام بر سر خلافت جنگید و او را به قتل برسانید هر که می خواهد باشد.

نبی اکرم فرمود: ای عمار گروه ظالمی تو را خواهند کشت قاتل تو در جهنم است.

من قاتل علیاً علی الخلافه فاقتلوه کائناً من کان(2)

تقتلک الفئه الباغیه قاتلک فی النار (3)

رسول اکرم فرمود: چون معاویه را بر روی منبرم مشاهده کردید او را به قتل برسانید.

اذا رایتم معاویه علی منبری فاقتلوه(4)

اذا رایتم معاویه یخطب علی منبری فاضربوا عنقه(5)

رسول اکرم فرمود: خدایا شکم معاویه را از غذا سیر مکن و شکمش را با خاک پر کن.

اللهم العنه و لاتشبه الا بالتراب لا اشبع الله بطنه(6)

 معویه بر اثر گرسنگی شدید و خوردن زیاد آنقدر چاق شده بود که نمی توانست ایستاده خطبه بخواند و نشسته می خواند

اول من خطب جالسا معویه و ذالک حین عظم بطنه و کثر شحمه (7)

در روایت دارد معاویه هر روز 7 مرتبه غذا می خورد و می گفت سوگند به خدا سیر نمی شوم تنها خسته می شوم.

وقد کان معویه لا یشبع بهدها...انه کان یاکل فی الیوم سبع مرات طعاما بلحم و کان یقول: والله لا اشبع(8)

ص:163

رسول اکرم فرمود: هر گاه معاویه و عمر عاص  را با هم دیدید میان آن ها جدایی اندازید که آن ها هرگز بر کار خیر جمع نخواهند شد.

اذا رایتم معاویه و عمرابن العاص مجتمعین ففرقوا بینهما فانهما لن یجتمعا علی خیر(1)

ابن عباس می گوید: در سفری همراه نبی اکرم بودیم که صدای آواز و ترانه خوانی دو مرد شنیدیم پیامبر اکرم فرمودند: ببینید چه کسانی هستند؟ گفتند معاویه و عمر عاص حضرت رسول دست ها را بالا بردند و فرمودند: بار خدایا آنها را کاملاً وارونه گردان و به حالات گذشته برگردان و به زور آن ها را وارد آتش جهنم کن.

اللهم ارکسهما رکساً و دعهما الی النار دعاً (2)

ابوذر غفاری به معاویه گفت از رسول اکرم شنیدم که می فرمودند: است معاویه فی النار مقعد و نشیمنگاه معاویه در آتش جهنم است.

ان معویه فی تابوت من نار فی اسفل درک منها (3) معویه فی تابوت مقفل علیه فی جهنم  (4)

روزی رسول اکرم به اصحابش فرمود: ازاین دره مردی از امت من بالا می آید که در قیامت بر غیر دین من محشور خواهد شد و ناگهان معاویه ظاهر شد .مولا علی در باره معویه می گوید: معویه ولشکرش اسلام را قبول نکردند بلکه به ظاهر تسلیم شدند و کفر خود را پنهان کردند و زمانی که یارانی یافتند آن را آشکار کردند

 نامه 16 نهج البلاغه ما اسلموا و لکن استسلموا و اسرو الکفر ولما وجدوا اعوانا علیه اظهروه

یطلع من هذا الفج رجل من امتی یحشر علی غیر ملتی (5)

رسول اکرم ابوسفیان را سوار بر مرکب به همراه معاویه و برادرش یزید دیدند حضرت فرمودند: الهم العن القائد والسائق والراکب خدایا آن که افسار را به دست

ص:164

دارد و آن که مرکب را از پشت می راند و کسی که سوار بر مرکب هست لعنت کن.

مات  والله معاویه علی غیر الاسلام (1)

در فضایل معاویه احادیث فراوان و کتاب های مستقل نوشته شده که اهل دانش حدیث هیچ  یک از آن ها را صحیح نمی دانند.

قد روی فی فضائل معاویه احادیث کثیره و صنف فی ذلک مصنفات و اهل العلم بالحدیث لایصححون لاهذا و لاهذا.

بدرالدین عینی شارح صحیح بخاری در ج 16 ص 249 کتاب شرح صحیح بخاری می نویسد: در این باب از کتاب بخاری سخن درباره معاویه است در حالی که هیچ فضیلتی برای معاویه وجود ندارد اگر کسی بگوید در فضیلت معاویه روایات زیادی وجود دارد در پاسخ می گویم: بله روایات فراوانی وارد شده اما در هیچ یک از آن ها حتی یک روایات با سند صحیح وجود ندارد.

و لکن لیس فیها حدیث یصح من طریق الاسناد نص علیه

ابن تیمیه می گوید: گروهی برای معاویه فضایلی تراشیده و آن ها را به نقل از پیامبر روایت کرده اند که همه آنها کذب است.

شوکانی می گوید در فضیلت معاویه هیچ حدیث صحیحی وجود ندارد.

سیوطی هم همانند شو کانی و ابن تمیمه رد کرده تمام احادیث جعلی درباره فضیلت معاویه

طائفه وضعوا المعاویه فضائل و رووا احادیث عن النبی فی ذلک کلها کذب.(2)

لا یصح فی فضل معاویه حدیث

مولا علی معاویه را شیطان معرفی می کند  فانها هو الشیطان  (3)

قرآن در سوره نساء آیه 95 می فرماید: هر کس مؤمنی را عمداً بکشد برای همیشه در جهنم خواهد بود و معاویه افراد شریفی چون امام حسن، عمار، حجربن عدی، مالک اشتر محمد بن ابی بکر را به شهادت رسانید(4)

ص:165

و قالت طائفه کان ذلک منها تبدیس معاویه الیها(1)

فرده معاویه الی زیا دان یقتله شر قتله فدفنه حیاً فکان الذین قتلوا، حجربن عدی و...(2)

فخرج الاشتر یتهجز الی مصر(تاریخ طبری ج4 ص71– مقتل محمد ابن ابی بکر(3)

از جمله جنایات معاویه قتل عام 30 هزار تن از مسلمانان مؤمن به دستور معاویه به وسیله بسربن ارطاه(4)

از جمله خلاف های عظیم معاویه لعن به مولا علی و جعل حدیث بوده است.

کان فی ایام بنی امیه اکثر من سبعین الف منبر یلعن علیها علی ابن ابی طالب بما سنه لهم معاویه(5)

کان  لا یقوم احد من بنی امیه الاسب علیاً(6)

کانوا بنی امیه غضب الله تعالی علیهم یجعلونه فی اواخر خطبهم من سب علی کرم الله وجهه(7)

پیامبر اکرم فرمود: علی را دشنام ندهید هر که علی را دشنام دهد مرا دشنام گفته و هر که مرا دشنام دهد خدا را دشنام داده و کسی که خدا را دشنام دهد خداوند او را عذاب خواهد کرد.

و لا تسبوا علیاً فان من سب علیاً فقد سبنی و من سبنی فقد سب الله و من سب الله عذبه الله(8)

پیامبر اکرم فرمود: علی را جزء فرد مؤمن دوست نمی دارد و جزء منافق  دشمن نمی دارد.

ص:166

ان المنافقین فی الدرک السفل من النار  نساء آیه 144،لا یحبنی الا مومن ولا یبغضنی الا منافق (1)11

(2)

جمعی از صحابه نقل کرده اند که ما در زمان پیامبر منافقین را نمی شناختیم مگر به دشمنی با علی

ما کنا نعرف المنافقین علی عهد رسول الله الا ببغضهم لعلی علیه السلام (3)

رسول اکرم فرمود: من در ستیزم با کسی که با شما در ستیز باشد (یعنی علی، فاطمه، حسن و حسین) و آشتی ام با کسی با شما آشتی باشد. 

قال نظر النبی الی علی و الحسن و الحسین و فاطمه  فقال انا حرب لمن حاربکم و سلم لمن سالکم(4)...

ابن حجر در صواعق المحرقه ص240 می نویسدرسول اکرم فرمود: کسی که دشنام دهد به اهل بیت من مرتد شده از دین خدا و اسلام و کسی که عترت مر ا اذیت کند لعنت خدا بر او باد.

من سب اهل بیتی فانما یرتد عن الله والاسلام

پس معاویه با فحش دادن، جنگیدن، کشتن شیعیان، و دشمنی با مولا علی، کفر، نفاق و ارتداد خود را ثابت کرده پس در پست ترین درجات دوزخ خواهد بود نه اینکه بعد از مدتی از جهنم بیرون بیاید و در بهشت کنار امیر مؤمنان علی قرار بگیرد و کینه و دشمنی او با مولا علی مبدل به دوستی شود چون با اعمال خلاف و کفر آمیز خودش در دنیا جهنم ابدی خودش را آماده و مهیا کرده است از جمله معاصی نابخشودنی معاویه، نصب کردن یزید ملعون بود برای حکومت چون معاویه مریض شد و مرگش فرا رسید فرزندش یزید را خواست و به او گفت: ای فرزندم همه چیز برای تو آماده کرده و خلافت را برایت هموار نمودم و دشمنانت را سرکوب کرده و

ص:167

گردن های عرب را برایت خاضع نمودم و همه را به نفع تو مجتمع ساختم.

ان المعاویه لما مرض مرضته التی هلک فیها دعا یزید ابنه فقال: یا بنی انی قد کفیتک الرحله و الترحال و وطات لک الاشیاء و ذللت لک الاعداء و اخضعت لک اعناق العرب...(1)

خطبه حضرت زینب کبری÷ در کاخ یزید ملعون، ماهیت قوم جلاد بنی امیه و ال ابوسفیان معاویه ویزید را به وضوح و جلا نشان می دهد که آن ها در دنیا و آخرت نمی توانند مساوی و همنشین با اهل بیت مطهر آل رسول باشند در دنیا و عقبی ای یزید این همه طغیان تو بر اثر این است که تو انکار خدا ورسالت پیامبر کردی از تو تعجب نیست این همه جنایات چون جده ات جگر سید شهیدان حمزه را دهان کرده و بیرون افکنده و گوشت شما بنی امیه با خون پاکان آل رسول روییده و زاییده کینه دیرینه شما با پیامبر و خاندانش می باشد.(2)

وقتی که معاویه ملعون  وارد کوفه شد بر منبر رفت و خطاب به مردم این چنین گفت: به خدا قسم من برای این با شما نجنگیدم که نماز را بخوانید وروزه بگیرد و حج بروید و زکات بدهید زیرا قطعاً شما این کارها را انجام می دادید و می دهید بلکه من تنها برای این با شما جنگیدم که بر شما حکومت کنم.

و الله انی ما قاتلتکم لتصوا و لا لتصوموا و لا لتحجوا و لا لتزکوا انکم لتفعلون ذلک و انما قاتلتکم لاتامر علیکم(3)

اصلا ً جنگ مولا علی با معاویه به دستور نبی اکرم بوده است معاویه اگر مسلمان و مؤمن بود رسول اکرم اجازه جنگ با او را صادر نمی کرد.جاهد الکفار والمنافقین  واغلظ علیهم (4)

عن علی قال عهد الی رسول الله فی قتال الناکثین و القاسطین و المارقین(5)

ابن حجر در تلخیص الحبیر فی احادیث الرافعی الکبیر ج 4 ص 44می نویسد: اهل جمل، صفین و نهروان همه متجاوز و ستمگر بودند زیرا جنگ با این 3 گروه به

ص:168

فرمان پیامبر بود که به علی فرمود: با این 3 گروه می جنگی

ثبت ان اهل الجمل و صفین و النهروان بغاه...

و این حدیث مشهور با آیه 41 سوره زخرف مطابقت دارد

فاما نذهبن بک فانا منهم منتقمون

پس ای پیامبر اگر ما تو را از دنیا ببریم، قطعاً از آنان انتقام می کشیم .

منابع اهل سنت می گویند این آیه در مقام و منزلت مولا علی نازل شده که به وسیله علی علیه السلام بعد از وفات رسول اکرم از ناکثین و قاسطین و مارقین انتقام گرفته می شود(1))

رسول اکرم فرمود: بعد از من کافر می شوید و گردن یکدیگر را می زنید و خدا به وسیله علی علیه السلام انتقام می گیرد.

قال: لا الفینکم ترجعون بعدی کفاراً یضرب بعضکم رقاب بعض و ایم الله لئن فعلتموها لتعرفننی فی الکتیبه التی تضاربکم ثم التفت الی خلفه فقال: او علی او علی ثلاثا... فاما نذهبن بک فانا منهم منتقمون بعلی بن ابی طالب.

از جمله آیات دیگری که درباره دشمنان مولا علی علیه السلام در قرآن اشاره شد آیه 58 سوره احزاب است.

{والذین یوذون المومنین و المومنات... ان الذین یوذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الاخره}

گفته شده که این آیه درباره علی ابن ابی طالب نازل شده و این زمانی بود که جمعی از منافقان او را اذیت می کردند و بر او دروغ می بستند.

یقال نزلت فی علی ابن ابی طالب و ذلک ان نفراً من المنافقین کانوا یوذونه و یکذبون علیه(2)

رسول اکرم فرمود: هر کس علی را اذیت کند مرا اذیت کرده و هر کس مرا اذیت کند خدا را اذیت کرده و کسی که خدا و رسول را اذیت کند طبق آیه مذکور جایش در جهنم است

آقای انصاری سلفی آیا معاویه، مولا علی را اذیت کرد یا نه ؟

ص:169

من آذی علیاً فقد آذانی

ان الذین یوذن الله ورسوله لعنهم الله فی الدنیا و الآخره و اعد لهم عذابا مهینا  (1)

در حدیثی دیگر رسول اکرم فرمود:

یا ایها الناس من آذی علیاً بعث یوم القیامه یهودیاً او نصرانیاً.

ای مردم هر کس علی علیه السلام را اذیت کند روز قیامت یهودی یا مسیحی مشهور می شود(2)

معاویه در دنیا با زبان و کردار بدش مولا علی را اذیت کرده چگونه لیاقت پیدا می کند که پیامبر شفاعت او کند و اصلاً مسلمان محشور نمی شود تا راهی به سوی نجات و بهشت داشته باشد رسول اکرم فرمود: همانا خداوند بهشت را بر ظالمین و قاتلین و کسانی که از یاری دادن به اهل بیت من خودداری کنند و به آنان فحش و ناسزا بگویند حرام کرده است.

ان الله حرم الجنه علی من ظلم اهل بیتی او قاتلهم او اعان علیهم او سبهم(3)

از جمله آیاتی که در قرآن راجع به محبت به مولا علی و اخطار به بنی امیه ملعونه در عدم دوستی به حضرت نازل شده آیه 96 سوره مریم است .

ان الذین آمنوا و عملو الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا

کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند به زودی خداوند برای آنان محبتی قرار خواهد داد.

ابن مردویه و دیلمی از براء روایتکرده اند که گفت رسول اکرم به علی علیه السلام فرمود:

اللهم اجعل لی عندک عهداً و اجعل لی عندک ودا و اجعل لی فی صدور المومنین موده

رسول اکرم به مولا علی فرمود: یا علی بگو خدایا محبت مرا در دل های مؤمنان

ص:170

بینداز. جابر ابن عبد الله می گوید این آیه درباره علی علیه السلام نازل شده است ابورافع گفت: پیامبر خدا فرمود به خدای کعبه قسم که چنین شد ابن عباس درباره آیه 96 سوره مریم گفته منظور محبت به علی است هیچ مؤمنی را ملاقات نمی کنی مگر این که در قلب او محبتی برای علی علیه السلام وجود دارد.

عن جابر ابن عبدالله قال: قال رسول الله لعلی بن ابی طالب: یا علی قل رب اقذف لی الموده فی قلوب المومنین رب اجعل لی عندک وداً فانزل الله تعالی ان الذین امنوا و عملوا الصالحات  سیجعل لهم الرحمن ودا فلا تلقی مومنا و لا مومنه  الاوفی قلبه ود لاهل البیت یا علی قل اللهم ثبت لی الود فی قلوب المومنین و اجعل لی عندک ودا و عهد فقالها علی فقال رسول الله:  ثبتت و رب الکعبه ثم نزلت ... عن ابن عباس فی قوله سیجعل لهم الرحمن ودا قال محبه لعلی...

ابن عباس درباره کلام خدا در سوره مریم آیه 96 {سیجعل لهم الرحمن} گفت: در خصوص علی ابن ابی طالب نازل شده لتبشر به المتقین نیز در خصوص علی نازل شده و تنذر به قوماً لداً درباره بنی امیه و بنی مغیره نازل شده است.

لتبشره المتقین نزلت فی علی خاصه و تنذر به قونا لدا نزلت فی بنی امیه و بنی المغیره

منابع تفسیر و حدیثی زیادی از اهل سنت این آیه و تفسیر آیه را در شأن مولای متقیان علی علیه السلام نقل کرده اند: (1)

قرطبی مفسر نامی اهل سنت در ذیل تفسیر و نزعنا ما فی صدور هم می نویسد : غل به معنای کینه کامل در سینه و ذهن است و خداوند در بهشت از مومنان خارج می کند به این معنا که حسادت نورزند بعضی از مومنان در بهشت از درجات عالیه بهشتی مومنان دیگر بخاطر درجات و مراتب آنان در بهشت – الحقد الکامن فی الصدر ... و قیل نزع الغل فی الجنه الا یحسد بعضهم بعضا فی تفاضل منازلهم ؛ جالب است در روایات اهل سنت آمده که معاویه و اصحابش آیت و نشانه اهل جهنم هستند – مجمع الزوائد میثمی ج 9 ص 405 و ص 406 ح 16128 – هذا و قومه آیه النار

ص:171

المعجم الاوسط ؛ طبرانی ج 4 ح 4081 – ففررت من آیه النار الی آیه الجنه و تری بنی امیه قاتلی بعد هذا ؟ ... علی در کتب اهل تسنن ص 482 آیه الله سید محمدباقر موسوی همدانی ؛ اسدالغابه ج 5 ص 267 ؛ مستدرک حاکم ج 3 ص 385 – علی در کتب اهل تسنن ص 418 و ص 419 – فقال عمربن العاص : و الله ان یختصمان الا فی النار – مستدرک حاکم ج 3 ص 434 ؛ اسدالغابه ج 4 ص 122 ح 3804 – عمروبن حمق می گوید : رسول خدا به من فرمود : ای عمرو ؛ می خواهی آیت بهشت را نشانت دهم که در بازارها راه می رود گفتم : آری و ایشان ؛ علی را نشان من داد ؛ دوباره فرمود : دوست داری نشانه اهل جهنم را نشانت دهم که در بازارها راه می رود گفتم : آری و اشاره کرد به مردی که نشناختم بعد از نبی اسلام که فتنه شد به یاد سخنان ایشان افتادم که بخدا قسم اگر در شکم سنگی بروم بنی امیه مرا می کشند و من از آنان (بنی امیه) که آیت جهنم هستند فرار کردم .

پس نتیجه این شد این قسمت آیه 47 سوره حجر ونزعنا ما فی صدورهم من غل درباره مؤمنان عادی است در بهشت که نسبت به درجات عالیه دیگر مؤمنان غبطه غصه و حسادت نخورند یا درباره محبان وشیعیان مولا علی است که در دنیا و آخرت بغض و کینه نسبت به اهل بیت نداشته اند کانه خداوند هرگونه بغض و حسادت و کینه نسبت به اهل بیت عصمت از آن ها زدوده و مبرا ساخته البته روایاتی در منابع شیعه است که گروهی وارد جهنم می شوند و بعد ازمدتی به واسطه رحمت و شفاعت از جهنم خارج می گردند که به آن ها جهنمیون گفته می شود پس این ها در بهشت به این نام می شناسند پس آن ها به شفاعت کنندگان می گویند همانطور که شما دعا کردید، خداوند ما را از جهنم نجات داد و بیرون آورد دعا کنید این نام را از ما بردارد حق تعالی به واسطه دعای شفیعان بادی را امر می کند که بر دهان اهل بهشت بوزد و آن نام را فراموش کنند در روایت دیگر دارد که آن ها در چشمه ای به نام عین الحیوه یا نهر حیوان قرار می دهند که گوشت و پوست تازه بر بدن آنها می روید و چهره سیاه شده آنان را از آتش جهنم برطرف می شود، پس یکی از مصادیق معنای این آیه

ص:172

ونزعنا ما فی صدورهم من غل همین حدیث مذکور است. (1)

مخالفین شیعه به امام صادق علیه السلام ایراد گرفتند چگونه یک جهنمی از جهنم خارج می شود و در میان اهل بهشت مساوی قرار می گیرد پس آن کسی که ایمان آورده و یک گناه نکرده و با این مجرمان چه تفاوتی دارد که همه آن ها در بهشت در یک رتبه جمع باشند؟ امام صادق فرمود: آن گناهکاران مؤمن را که از جهنم به شفاعت شافعین خارج می کنند و وارد بهشت می کنند با افراد صالح در یک رتبه و منزل جا نمی دهند آیا نخوانده ای در قرآن و من دونها جنتان، پایین تر از دو بوستان مقربان و صالحین دو بوستان است یعنی آن ها در دو بوستان اصحاب یمین می برند(2)

امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: مؤمن را حسود و کینه توز و بخیل نخواهنی یافت .

لا تلقی المومن حسودا و لا حقودا و لابخیلا (3)

بهشت جایگاه مؤمنان است و با دل پر از کینه و حسادت نمیشود وارد شد و اگر مؤمن مقداری از این معایب را به طور اندک داشته باشد تا در عالم برزخ و مواقف قیامت و در طبقه اول جهنم به وسیله عذاب الهی تزکیه و مبراء نشود وارد بهشت نمی گردد.

2 نکته لطیف مفسران در باب ونزعنا ما فی صدورهم من غل نقل کرده اند گفته اند نزعنابه شدت کندن چیزی و ثانیاً آن قدر روح مؤمنان در بهشت لطیف و نورانی است که کوچکترین خطور وسوسه ای در ذهن و فکرشان از جهت کینه و حسادت نسبت به سایر مؤمنان پیدا نمی شود.

قرآن در سوره نساء آیه 54 می فرماید ما به آل ابراهیم کتاب و حکمت و ملک عظیم دادیم اما مردم به آن حسادت ورزیدند.

در تفاسیر شیعه و سنی آمده منظور از آل ابراهیم ائمه 12 گانه شیعه است و منظور از ملک عتظیم امامت خاصه الهی است و منظور از کسانی که حسادت به اهل بیت ورزیدند قوم بنی امیه بودند.

و در آیه 55 می فرماید:

ص:173

{و کفی بجهنم سعیرا}

جهنم برای آنان کافی است.

قال علی: شکوت الی رسول الله حسد بنی امیه و الناس فقال: اما ترضی یا علی انک اخی و وزیری و اول اربعه یدخلون الجنه انا و انت و الحسن و الحسین و ذریتنا خلف ظهورنا (1)

قرطبی مفسر نامی اهل سنت در تفسیر ونزعنا فی صدو رهم می نویسد:غل به معنی کینه کامل در سینه وذهن است و خداوند در بهشت از مومنان خارج می کند این معنا  که حسادت نورزند بعضی از مومنان در بهشت از درجات عالیه بهشتی مومنان دیگر بخاطر مراتب آنان

الحقد الکامل فی الصدر ...وقیل نزع الغل فی الجنه الا یحسد بعضهم بعضا فی تغاضل منازلهم –تفسیر قرطبی ج 7 ذیل آیه

از جمله آیاتی که در قرآن کریم اشاره دارد ائمه و امامان 12 گانه شیعه از دودمان حضرت ابراهیم و از و منتخبان الهی هستند آیه 54 سوره نساء است حضرت علی می فرماید: من از حسودی که مردم درباره ام داشته اند به پیامبر شکایت کردم آن بزرگوار فرمود: یا علی، آیا راضی نیستی یکی از آن 4 نفر باشی که زودتر از همه داخل بهشت می شوند زیرا، اولین کسی که داخل بهشت می شود، من و تو و حسن و حسین هستیم و آیا راضی نیستی که برادر و وزیر من باشی.

«قال علی شکوت الی رسول الله حسد بنی امیه و الناس ایای فقال: اما ترضی یا علی، انک اخی و وزیری و اول اربعه یدخلون الجنه انا و انت و الحسن و الحسین ...»(1)

امام باقر فرمود: به خدا سوگند مائیم آن قومی که به ما حسادت بردند.

«فی قوله تعالی: ام یحسدون الناس علی ما آتاهم الله من فضله قال: نحن الناس. مناقب ابن مغازلی»(2)

«عن جعفر بن محمد فی قوله تعالی: ام یحسدون الناس ... قال: نحن المحسودون .... قال: نحن و الله هم، نحن و الله المحسودون.»(3)

از جمله آیاتی که در قرآن کریم، برگزیدگی ائمه 12 گانه شیعه را، از طرف خدا نشان می دهد آیه 77 سوره مبارکه حج است، مولا علی، خطاب به گروه مهاجر و انصار فرمود: شما را به خدا قسم می دهم آیا می دانید که خداوند این آیات را در سوره حج نازل کرد:

ص:175

{یا ایها الذین آمنوا، ارکعوا و اسجدوا و اعبداربکم و افعلوا الخیر الی آخر السوره}

پس سلمان فارسی، بلند شد و گفت: ای پیامبر خدا، این گروهی که تو بر آنان گواهی و آنان بر مردم گواهند کیانند؟ کسانی که خداوند، ایشان را برگزیده و در دین برایشان سختی قرار نداده و آیین پدرشان ابراهیم نیز چنین بوده است، پیامبر فرمود: من و برادرم علی و 11 تن از فرزندانم، گروه مهاجر و انصار گفتند: درست می گویی ای علی

«فقام سلمان فقال: یا رسول الله من هولاء الذین انت علیهم شهید و هم شهداء علی الناس الذین اجتباهم الله... قال: غنی بذلک ثلاثه عشر رجلاً خاصه قال سلمان: بینهم یا رسول الله: قال: انا و اخی علی و احد عشر من ولدی.»(1)

امام صادق فرمود: امت وسط و میانه ما اهل بیت هستیم و ماییم گواهان بر خلقش و حجت هایش در روی زمین.

عرض کردم: مراد از ملت پدرتان ابراهیم چیست؟ فرمود: تنها ما را اراده نموده است.

«نحن الامه الوسطی و نحن شهداء الله علی خلقه و حججه فی ارضه؛ قلت: قول الله عزوجل مله ابیکم ابراهیم؟ قال: ایانا عنی خاصه هم سماکم المسلمین من قبل.»(2)

از جمله مناقب بی نظیری که مولا علی دارد و برآن اساس از تمام پیامبران افضل است غیر از رسول خدا؛ ساقی حوض کوثر بودن و صاحب حوض کوثر بودن مولا علی است؛ مناوی از طبرانی نقل کرده که پیامبر فرمود: علی صاحب حوضی یوم القیامة: علی علیه السلام ، صاحب حوض من در روز قیامت است؛(3) اولاً این خصیصه شامل هیچ پیامبری و مقرب عندالله نشده، فردای قیامت تمام خلائق نیازمند این حوض و آب کوثر هستند و به امر و دستور مولا علی به خلائق آب کوثر داده می ود؛ و آن 124 هزار پیامبر، محتاج و نیازمند آن حوض و آب کوثر هستند پس چگونه آنان بر مولا علی برتری دارند؛ پیامبر اکرم فرمود: ای علی همراه تو در روز قیامت عصایی از عصاهای

ص:176

بهشت است که با آن منافقان را از کنار حوض من دور می کنی؟

«یا علی معک یوم القیمة عصی من عصی الجنة تذود بها المنافقین عن الحوض»(1)

از جمله فضائل بی نظیر مولا علی بر پیامبران غیر از رسول اسلام این است که مولا علی منزلش در بهشت با منزل پیامبر در یک مکان است و درخت بزرگ طوبی در منزل او و پیامبراست. این درخت بزرگ بهشت و بهشتیان را پوشش می دهد_ پیامبر اکرم فرمود: درخت طوبی درختی است که ریشه آن در خانه من و شاخه آن بر اهل بهشت است و آن در خانه علی است همانا خانه من و علی در بهشت در یک مکان است؛

«طوبی شجرة اصلها فی دار علی ابن ابی طالب و فی دار کل مومن منها غصن؛ ان داری و دار علی غداً واحدة فی مکان واحد ان داری و دار علی فی الجنة بمکان واحد»(2)

ابوسعید خدری از پیامبر اسلام روایت کرده که پیامبر فرمود: 5 چیز به علی عطاء شده که برای من از دنیا و ما فیهای دنیا بهتر است یکی از آن 5 چیز فرمود: این است که علی کنار حوض من می ایستاد و هر کس از امت من را که می شناسد آب کوثر می دهد _ اعطیت فی علی خمساً هن احب الی من الدنیا و ما فیها....

و انا الثالثه: فواقف علی حقر حوضی یسقی من عرف امتی؛ یا علی معک یوم القیامة عصا من عصی الجنة تذوربها المنافقین عن الحوض  (3) لتجده قائماً علی حوض رسول الله یذود عنه رایات المنافقین بیده عصاً من عوسج(4)

روایاتی در باب ساقی حوض کوثر بودن مولا علی علیه السلام از ائمه هدی نقل کرده است:

 انه ساقی الحوض و حامل اللواء، یا علی انک غدا علی الحوض خلیفتی و انت اول من یرد علی الحوض و انت تزود المنافقین عن حوضی؛ انت یا علی  علی حوضی، تزود المنافقین ان النبی قال لعلی: انت الذائد عن حوضی یوم القیامة تذود

ص:177

عنه الرجال کما یذاد الاصید البعیر الصادیای الذی به الصید و الصید داء یلوی عنقه

 در فائق زمخشری آمده است که پیامبر به مولا علی گفتند: تو هستی که از حوض من در روز قیامت دور میکنی دور میکنی و میرانی از آن مردمان منافقین را همانطور که شتر دگر را ساربانان از میان شترها دور میکنند یا علی انت صاحب حوضی(1) یکی دیگر از برتری های مولا علی بر پیامبران، متولد شدن ایشان در جوف و درون خانه کعبه است اما چون وهابیت کوردل نمی تواند فضائل مولا علی را مشاهده کند می گوید تولد و دنیا آمدن علی ابن ابی طالب در داخل کعبه امتیاز نیست، چون آنزمان محل کعبه و درون کعبه پُر شده از اصنام و بُت های قریش بوده !! اولاً از جهت تاریخی بطور تواتر و صحت است که مولا علی در درون خانه، پا به عرصه وجود عالم خاکی دنیا گذاشته است؛ حاکم نیشابوری می نویسد: روایات متواتری در باب ولادت امیر مومنان علی ابن ابی طالب توسط فاطمه بنت اسد در داخل کعبه وارده شده است _ فقد تواترت الاخبار ان فاطمه بنت اسد ولدت امیرالمومنین علی ابن ابی طالب کرم الله وجهه فی جوف الکعبه(2)محمود عقاد در جواب شبهه وهابیت هم باید گفت کعبه ذاتاً مکان مقدسی بوده و هست و با خلاف خلافکار _ تقدس ذاتی خودش را از دست نمی دهد و از نظر سند تاریخی و روایی متقن نرسیده آنزمانی که مولا علی در درون کعبه بدنیا آمده کعبه پُر از بت بوده است(3)  آلوسی وهابی در شرح قصیده عینیه عبدالباقی آفندی ص 15 می نویسد: تو آن علی هستی که مقام والایت از عُلو هم بالاتر رفت هنگامی که در مکه و در درون خانه زاده شدی _ انت العلی الذی فوق

ص:178

العلی رفعا به ببطن مکة عند البیت اذ وضعا (1) یکی دیگر از برتری های مولا علی بر پیامبران غیر از رسول اسلام دانش و علم سرشار لدنی و الهی ایشان بوده است. پیامبر اکرم فرمود: حکمت 10 جزء است که خداوند 9 جزء آنرا به علی علیه السلام داده و با بقیه مردم در یک جزء شریک است ای وهابی کور از حقائق آیا پیامبران جزء الناس و مردم هستند یا نه؟ که جواب مثبت است پس مولا علی طبق این روایت از آنان افضل است و حدیث مدینه هم تاکید و تائید بر این مطلب است و این حدیث مذکور را توثیق می کند قسمت الحکمة عشره اجزاء فاعطی علی تسعة اجزاء و الناس جزءاً واحداً و و علی اعلم بالواحد منهم (2) انا مدینه العلم و علی بابها فمن اراد العلم فلیات(3) هذا حدیث صحیح الاسناد و لم یخرجاه و ابوالصلت ثقه مامون از فضائل بی نظیر مولاعلی که هیچ پیامبری و بنی بشری غیر از رسول اسلام ندارد این حدیث مشهور است که پیامبر اسلام خطاب به مولا علی فرمود: گوشت علی، گوشت من است و خون علی، خون من است این تعبیر راه پیامبر راجع به هیچ کس جزء مولاعلی نفرموده است وقتی که مولا علی گوشتش و خونش و تمام وجودش همانند پیامبر است؛ چگونه پیامبران غیر از رسول اسلام می توانند بر او برتری و ارجحیت داشته باشند _ هذا علی ابن ابی طالب لحمه لحمی و دمه دمی ولیاتم بالاوصیاء من بعده فانهم عترتی من للحمی و دمی(4)

هذا علی ابن ابی طالب لحمه لحمی و دمه دمی مناقب خوارزمی حنفی(5) پیامبر

ص:179

اکرم فرمود:

علی از من است مثل سر به بدن من یعنی وجود جسمی و روحی مولا علی همانند پیامبر اکرم است؛ و این امتیاز بی نظیر را هیچ پیامبری و رسلی و رجالی از رجال الهی غیر از رسول اسلام و مولا علی ندارند پس، پیامبران غیر از رسول اسلام نمی توانند با این خصائص عالیه و بی نظیری که مولا علی دارد بر او برتر و بالاتر و افضل تر باشند _ علی منی مثل راسی من بدنی؛ علی منی کراسی من بدنی(1) علی منی بمنزلة راسی من بدنی؛ انت منی بمنزلة رأسی من جسدی علی منی بمنزلة راسی من جسدی؛ یکی دیگر از فضائل بی نظیر مولا علی بر پیامبران این است که ایشان به امر الهی، تقسیم کننده بهشتیان و جهنمیان هستند و در این باب روایات در منابع شیعه و سنی فراوان است؛ بدان ای وهابی؛ وقتی اهل جنت و نار؛ بدست با برکت مولا علی باید جدا و تقسیم شوند؛ پیامبرانی که بهشت رفتن آنان و تقسیم شدن آنان در بهشت به امر مولا علی است چگونه بر او می توانند افضل باشند؛ مولا علی فرمود: من تقسیم کننده جهنم هستم _ انا قسیم النار(2) از احمد حنبل سوال شد حدیث تقسیم کردن بهشت و جهنم بدست مولا علی آیا صحیح است گفت: بله مگر پیامبر اکرم نفرموده: حب و دوستی علی، ایمان است و دشمنی با علی نفاق است گفتند بله: پس احمد حنبل دوباره گفت: جای مومن در بهشت و جای منافق در جهنم است پس علی تقسیم کننده بهشت و جهنم است. کنا عند احمد بن حنبل فقال له رجل یا ابا عبدالله ما تقول فی هذا الحدیث الذی روی ان علیاً قال: انا قسیم النار ... فقال الیس ان النبی قال لعلی لایحبک الامومن ولا یبغضک الامنافق؟ قلنا: بلی ... قال: فعلی قسیم الجنة والنار(3) مولا علی فرمود: من به جهنم می گویم این را بگیر

ص:180

و آن را رها کن _ عن علی ابن ابی طالب انه قال: انا قسیم النار یوم القیامة اقول: خذی ذاوذری ذا _ ... اقول هذا لی و هذا لک ... قلت: هذا لک و هذالی(1) پیامبر اکرم فرمود: ای علی تو تقسیم کننده بهشتیان و جهنمیان هستی _ فانت قسیم الجنة و النار؛ یا علی انک قسیم الجنة و النار؛ _ (2)؛ مولا علی به اهل شورا فرمود آیا در میان شما کسی هست که پیامبر اسلام درباره او فرموده باشد تو تقسیم کننده بهشت و جهنمی اهل شورا گفتند: نه _ فانشدکم بالله هل فیکم احد قال له رسول الله: انت قسیم النار و الجنة غیری؟ قالوا: اللهم لا (3) پیامبر اکرم فرمود: فردای قیامت رضوان خزانه دار بهشت تمام کلیدهای بهشت را بمن می دهد و من به علی می دهم سپس مالک، خزانه دار جهنم می آید و تمام کلیدهای جهنم را بمن می دهد و من آنها را به علی می دهم؛ در آنروز (فردای قیامت) جهنم از علی اطاعت می کند همانند برده ای که از اربابش اطاعت می کند. _ فلجهنم یومئذ اشد مطاوعة لعلی فیما یا مرها به من رق احدکم لصحابه(4) شافعی در دیوانش ص 32 چاپ مصر می گوید: علی حُبه جنه؛ امام الناس و الجنة؛ وصی المصطفی حقا؛ قسیم النار و الجنة، از فضائل بی نظیر مولا علی این است که خداوند در شب معراج، با زبان و صدای علی با پیامبرش حرف زد. ابن عمر می گوید شنیدم که از پیامبر سؤال کردند در شب معراج پروردگارت با چه زبانی با تو حرف زد؟ پیامبر فرمود: پروردگارم با زبان علی ابن ابی طالب با من حرف زد و به من الهام کرد گفتم بار خدایا تو با من حرف زدی یا علی؟ خداوند فرمود: ای

ص:181

محمد من چیزی هستم نه همانند اشیاء و نه با مردم مقایسه می شوم تو را از نور خودم آفریدم و علی را از نور تو، از رازهای دل تو آگاهی دارم و در دل تو کسی را محبوبتر از علی نیافتم و به همین دلیل با زبان او با تو سخن گفتم تا دلت آرام گیرد(1) خاطبنی ربی بلغة علی و الهمنی ان قلت یا رب خاطبتنی انت ام علی؟ فقال یا محمد انا شی لا کالاشیاء و لا اقاس بالناس... خلقتک من نوری و خلقت علیاً من نورک و اطلعت علی سرائر قلبک فلم اجد فی قلبک احب الیک من علی فخاطبتک بلسانک کیما یطمئن قلبک _ از جمله فضائل بی نظیر مولا علی این است که هیچ احدی غیر از او ندارد و به همین دلیل از تمام پیامبران افضل است بغیر از رسول اسلام که فردای قیامت او، دومین نفری است که از زمین خارج می شود و همراه با پیامبر، نشر و محشور می گردد و اولین کسی است که زنده می گردد با پیامبر اسلام و اولین کسی است که پوشانده می شود _ یا علی اول من تنشق الارض عنه محمد ثم انت و اول من یحیا محمد ثم انت و اول من یکسی محمد ثم انت(2)

یا علی انا اول من یدعی به یوم القیامه ثم یدعی بک هذا لقرابتک منی و منزلتک عندی(3) الا وانی ابشرک یا علی انک تدعی اذا دعیت و تکسی اذا کسیت و تحیا اذا حییت _ از جمله فضائل بی نظیر مولا علی این است که پیامبر خطاب به مولا علی فرمود: ای علی خداوند متعال تو را به زیوری زینت داده و آراسته و آرایش کرده که هیچ کدام از عباد و بندگانش را زینت نداده؛ و عبادالله خداوند؛ بطور اکمل و اخص، انبیاء و مرسلین هستند پس طبق این حدیث شریف مولا علی از تمام پیامبران افضل است غیر از رسول اکرم؛ یا علی ان الله تعالی زینک زینه لک یزین العباد(4) پیامبر اکرم فرمود: ای علی، تو 4 خصلت و ویژگی داری که احدی ندارد، تو اولین نمازگزار با من از میان عرب و عجمی؛ تو کسی هستی که در تمام جنگ ها و

ص:182

غزوات با منی؛ تو کسی هستی که هیچ وقت از جنگ ها فرار نکردی و تو تنها کسی هستی که مرا غسل می دهی و دفن می کنی؛ _ کانت لعلی اربع خصال لیست احد؛ هو الاول عربی و عجمی صلی مع رسول الله و هو الذی کان لواوه معه فی کل زحف والذی صبر معه یوم المهراس و هو الذی غسله و ادخله قبره(1) ای وهابی از خدا بی خبر آیا با این حدیثی که حاکم نیشابوری در مستدرک نقل کرده از رسول اکرم که خطاب به علی می فرماید احدی این چند خصلت تو را ندارند آیا انبیاء می توانند بر او فضیلت داشته باشند؟ پیامبر اکرم به حضرت فاطمه فرمود: علی ابن ابی طالب ویژگی و برتری اختصاصی دارد که هیچکدام از اولین و آخرین خلائق نمی توانند دست به آنها پیدا کنند؛ او یگانه برادر من در دنیا و آخرت است و کسی جز او چنین نیست، تو ای دخترم سرور و بزرگ زنان اهل بهشت همسر و عیال او هستی؛ دو سبط رحمت؛ امام حسن و حسین فرزندان اویند؛ جعفر طیار برادر اوست و در هر جای بهشت که بخواهد می تواند پرواز کند؛ علم اولین و آخرین نزد اوست، جز اولین کسانی است که بمن ایمان اورده و آخرین کسی است که با من عهد و پیمان بست؛ او جانشین من وارث برنده از تمام اوصیاء گذشته است؛ یا فاطمه ان لعلی ثمانیة اضراس قواطع لم یجعل لاحد من الاولین و الاخرین مثلها هو اخی فی الدنیا و الاخرة و لیس ذلک لاحد من الناس و انت یا فاطمه سیدة نساء اهل الجنة زوجته و سبطاالرحمة سبطای ولداه و اخوه المزین بالجناحین فی الجنة مع الملائکة حیث یشاء و عنده علم الاولین و الاخرین و هو اول من آمن بی و آخر الناس عهداً بی و هو وصیی و وارث الوصیین _ الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد _ (2)؛ و من ذلک ما جاء فی فضله؛ پیامبر اکرم به مولا علی فرمود: ای علی با هفت ویژگی که داری و کسی با تو در آنها شریک و برابر نیست؛ به جنگ دشمنانت خواهی رفت و تو اولین ایمان آورنده ناب به بمن هستی؛ برترین جهاد کنندگانی و آگاهترین مردم به روزهای خدا هستی و با وفاترین مردم به عهد و پیمان الهی و مهربانترین مردم با زیردستان و عادلترین آنان در تقسیم مال؛ و بلند مرتبه ترین مردم نزد خدا هستی _ یا علی انک تخاصم فتخصم بسبع خصال لیس لا حد مثلهن؛

ص:183

انت اول المومنین معی ایمانل و اعظمهم جهاد اواعلمهم بایام الله و اوفاهم بعهد الله و ارافهم بالرعیه و اقسمهم بالسویه و اعظمهم عند الله مزیه(1)

یکی از فضائل بی نظیر مولا علی بر پیامبران بغیر از رسول اسلام این است که حذیفه از پیامبر اسلام نقل می کند که فرمود: اگر مردم می دانستند چه زمانی علی را به امیری مومنان انتخاب کردند برتری او را انکار نمی کردند او زمانی امیرمومنان شد که آدم بین روح و جسد بود؛ خداوند می فرماید: و هنگامی که پروردگارت از فرزندان آدم از پشت های ایشان نسل ایشان را بیرون آورد و ایشان را شاهد بر خویش گرفت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: چرا؛ پس فرمود: من پروردگار شمایم، محمد پیامبر شما و علی امیر شما جناب وهابی بی سواد؛ وقتی مولا علی در عالم ذر بر آدم و تمام فرزندان آدم که انبیاء جزء آنان بودند، امیر و امام از سوی خدا بوده چگونه پیامبران غیر از رسول اسلام بر او برتری دارند؟! _ لو علم الناس متی سمّی علی امیرالمومنین ما انکروا فضله؛ سمی امیرالمومنین و آدم بین الروح و الجسد قال الله تعالی: واذ اخذ ربک من بنی آدم من ظهورهم ذریتهم و اشهدهم علی انفسهم الست بربکم قالت الملائکة بلی فقال: انا ربکم، محمد نبیکم؛ علی امیرکم(2) یکی از افتخارات و فضائل بی نظیر مولا علی بر انبیاء غسل دادن و کفن کردن و دفن کردن پیامبر اسلام توسط ایشان است؛ چون فرد معصوم را معصوم باید غسل دهد و دست هر ناپاکی و هر ناکسی به بدن مبارک رسول اسلام نباید برسد؛ مولا علی در منا شده و احتجاجش بر مهاجر و انصار فرمود: آیا در بین شما کسی هست همانند من که پیامبر را غسل داده باشد گفتند نه _ هل فیکم احد غسل رسول الله غیری؟ قالوا: اللهم لا (3) امام کاظم فرمود: امیرمومنان علی به تنهایی پیامبر اسلام را غسل داد و کفن کرد _ قال علی: غسلت رسول الله انا وحدی و هو فی قمیصه(4)  چون زمان خروج روح مقدس پیامبر اسلام از بدنش نزدیک شد به مولا علی فرمود: ای علی سر

ص:184

مرا بر روی دامنت بگذار امر خدا نزدیک شده و می خواهم از دنیا بروم هنگامی که جان من از بدنم خارج شد آنرا به دست خود بگیر و به صورت بکش؛ سپس مرا رو به قبله کن و مرا غسل بده و تو اولین کسی باش که به بدن من نماز می خوانی و تا وقتی مرا دفن نکرده ای از من جدا مشو و در تمام کارهای خود از خدا کمک بخواه.... هنگامی که علی خواست بدن مطهر پیامبر اسلام را غسل بدهد از فضل بن عباس کمک خواست اول چشم های فضل را بسته و به او دستور داد تا آب به بدن حضرت بریزد، علی، پیامبر را غسل داد، حنوط و کفن کرد و بعد از غسل پیامبر، علی به تنهایی بر او نماز خواند _ فلما قرب خروج نفسه قال له ضع راسی یا علی فی حجرک ... تول امری وصل علی اول الناس و لا تفارقنی حتی توارینی فی رمسی؛ فلما اراد امیرالمومنین غسله استدعی الفضل بن العباس فامره ان یناوله الماء لغسله بعد ان عصب عینیه(1) مولا علی می فرماید: رسول خدا در حالی که سرش بر روی سینه ام بود قبض روح گردید و جان او در کف من روان شد آنرا بر چهره خویش کشیدم؛ متصدی غسل پیامبر من بودم و فرشتگان مرا یاری می کردند، گروهی از فرشتگان فرود می آمدند و گروهی دیگر به آسمان پرواز می کردند؛ گوش من از صدای آهسته آنان که بر آن حضرت نماز می خواندند پُر بود تا آن هنگامی که او را دفن کردیم؛ _ و لقد قبض رسول الله و ان راسه لعلی صدری و لقد سالت نفسه فی کفی فامررتها علی وجهی ولقد و لیت غسله و الملائکة اعوانی فضجت الدار و الافنیه ملا یهبط و ملایعرج و ما فارقت سمعی هینمه منهم (2) مولا علی فرمود: پیامبر بمن وصیت کرد که غیر از خودت کسی مرا غسل ندهد زیرا هر کسی عورت مرا ببیند کور می شود و مولا علی به فضل بن عباس با چشمانش که بسته بود امر کرد آب بیاورد _ اوصی النبی ان لایغسله احد غیری فانه لایری احد عورتی الاطمست عیناه(3) امام حسین از مولا علی روایت کرده که رسول اکرم وصیت کرد، تنها علی او

ص:185

را غسل دهد و در این کار فرشتگان او را یاری می کنند(1) پیامبر اکرم فرمود: ای علی تو مرا غسل می دهی و ابن عباس بر بدن من آب می ریزد و جبرئیل که سومی شماست کمک کارتان می باشد(2)  پیامبر به مولا علی فرمود: مرا غسل بده، مولا علی فرمود چه کسی بمن کمک می کند، پیامبر فرمود: برای اجرای این دستور یاران غیبی به تو کمک می کنند مولا علی فرمود: بخدا قسم هر عضوی از اعضای پیامبر را که می خواستم غسل دهم بگو نه ای بود که خود آن عضو برمی گشت و جا به جا می شد(3) ابن سعد به سند خود از یزید بن بلال نقل می کند که مولا علی فرمود: پیامبر اکرم بمن وصیت کرد که جز تو نباید دیگری مرا غسل دهد مبادا چشم کسی به عورت و بدن من بیفتد که بلافاصله کور خواهد شد این بود که فضل و اسامه از پس پرده بمن آب می دادند و در عین حال با پارچه چشم های خود را بسته بودند(4) علی متقی در کنزالعمال از شریک از ابوالاسحاق از علی علیه السلام روایت کرده است که از رسول خدا شنیدم که می گفت: درباره علی 5 خصلت از ناحیه خدا بمن عنایت شده که قبل از من به هیچ پیغمبری داده نشده است علی قرض مرا می پردازد و هنگام غسل بدن مرا می پوشاند؛ 2) دشمنانم را از آب حوض کوثر دور می کند؛ 3) در راههای محشر چراغ من است 4) در روز قیامت لوای من که آدم و فرزندان او در زیر آن قرار می گیرند در دست اوست 5) بیمی ندارم که پس از من با وجود عفتی که دارد گناه کند و یا پس از ایمان بخدا، کافر شود(5) یکی از آیات کریمه قرآن کریم که برتری مولا علی بر پیامبران الهی بغیر از رسول اسلام را نشان می دهد(6) هنالک الولایة لله الحق؛ امام باقر در تفسیر این آیه فرمود: منظور از ولایت خدا در این آیه

ص:186

ولایت امیر مومنان علی است که هیچ پیامبری مبعوث به رسالت و نبوت نشده مگر به تبلیغ ولایت علی؛ وقتی که پیامبران مامور به تبلیغ از ولایت علی هستند چگونه بر او برتر می باشند اصلاً سبب پیامبر شدن آنان بخاطر تبلیغ از ولایت و امامت علی بوده است اگر پیامبران پیامبر و نبی شدند به برکت امامت و ولایت علی بوده است _ تلک ولایة امیرالمومنین التی لم یبعث نبی قط الابها (1) از جمله آیات کریمه دیگر در قرآن که برتری مولا علی بر پیامبران نشان می دهد آیه 25 سوره انفال است _ و اتقوا فتته لاتصیبن الذین ظلموا منکم خاصة؛ ابن عباس می گوید چون آیه نازل شده پیامبر اکرم فرمود: هر کس به علی در نشستن وی به جای من پس از وفاتم ظلم کند گویا نبوت من و پیامبران گذشته را انکار و رد کرده است _ من ظلم علیاً مقعدی هذا بعد وفاتی فکانما جحد نبوتی و نبوة الانبیاء قبلی (2) من ظلم علیاً مجلس هذا کمن جحد نبوتی و نبوة من کان قبلی(3) طبق این آیه و تفسیر آیه؛ مولا علی به تنهایی برابر است با تمام پیامبران و از آنها برتر است و فقط در نبوت خاصه بر پیامبر اسلام برتر نمی باشد؛ از جمله آیاتی که در قرآن کریم _ برتری مولا علی بر پیامبران را نشان می دهد آیه 12 سوره مبارکه مجادله است؛ یا ایها الذین امنوا اذا نجیتم الرسول فقدموا بین یدی نجواکم صدقه؛ مولا علی در ذیل تفسیر این آیه می فرماید: در کتاب خدا آیه ای نازل شد که هیچکس قبل و بعد از من بدان عمل نکرد و نمی کند و این آیه نه پیش از من در حق کسی نازل شده و نه در حق کسی بعد از من نازل می شود_ ان فی کتاب الله لایة لا عمل بها احد قبلی و لا یعمل بها احد بعدی؛ بی خفف الله عن هذه الامة و لم تنزل فی احد قبلی و لم تنزل فی احد بعدی؛ ان فی کتاب الله آیة ما عمل بها احد قبلی و لایعمل بها احد بعدی و هی، یا ایها الذین آمنوا اذا ناجیتم؛ ما عمل بهذه الایة غیری(4)

ص:187

_ ان الله عزوجل اطلع الی اهل الارض فاختار رجلین

احدهما ابوک و الاخر بعلک و .... مولا علی بخاطر اینکه با پیامبر اسلام نجوا بگوید. بیش از 10 بار در راه خدا؛ صدقه می دهد؛ به این عمل هیچ بنی بشری مفتخر نشده و نخواهد شد مگر مولا علی، پس طبق این آیه و تفسیر آن، مولا علی بر تمام پیامبران الهی افضل هست بجزء رسول اسلام؛ عن علی: قال: والله ما عمل بهذه الایة غیری (1)یکی دیگر از آیاتی که برتری مولا علی را بر پیامبران الهی نشان می دهد؛ آیه 7 سوره کهف است؛ انا جعلنا ما علی الارض زینه لها؛ ابن مسعود؛ در تفسیر این آیه فرمود: زینت زمین مردان است و زینت مردان علی ابن ابی طالب است؛ و پیامبران از مردان بودند و مولا علی هم شاه مردان و زینت مردان است پس طبق این قائده صغری و کبری؛ مولا علی بر پیامبران افضل است؛ _ زینه الارض الرجال و زینة الرجال علی ابن ابی طالب(2) مولا علی در حدیثی به صراحت می فرماید: به غیر از رسول کسی از من برتر و افضل نمی باشد _ جز آنکه او بنام پبامبری خوانده شده است؛ _ لایتقد منی احد الا احمد و انی و ایاه لعلی سبیل واحد الا انه هو المدعو و باسمه(3)  از جمله آیاتی که در قرآن برتری مولا علی بر پیامبران را به ما نشان می دهد در ذیل تفسیرش آیه 68 سوره قصص می باشد؛ و ربک یخلق ما یشاء و یختار ما کان لهم الخیره ... محمد بن مومن معروف به ابوبکر شیرازی از علمای اهل سنت در کتاب رساله اعتقادش ذیل این آیه با سند از انس بن مالک روایت کرده که پیامبر اکرم فرمود: خداوند آدم را از هر گِل هر طوری که می خواست آفرید سپس فرمود: خداوند مرا و اهل بیت مرا بر جمیع خلائق، اختیار کرد و برگزید مرا و پیغمبر کرد و علی را وصی و جانشین من کرد؛ باز طبق این تفسیر آیه ما فی هدایه مذکور؛

ص:188

ائمه هدی بر تمام خلائق که انبیاء و پیامبران نیز جزءاش هستند برتری دارند، _ ان الله اختار نی و اهل بیتی علی جمیع الخلق فانتجنا فجعلنی الرسول و جعل علی ابن ابی طالب الوصی(1)  در منابع روایی اهل سنت قید و ذکر شده که مولا علی علیه السلام ؛ دومین شخصیت برگزیده شده از میان خلائق بعد از پیامبر اسلام است ای وهابی ملحد؛ وقتی مولا علی بعد از پیامبر اسلام افضل خلائق است؛ چگونه پیامبران غیر از رسول اسلام بر او برتری و افضلیت دارند _ پیامبر اکرم فرمود: ای فاطمه خداوند توجهی به اهل زمین کرد و پدرت را برگزید و پیامبر کرد؛ توجهی دیگر به زمین نمود و شوهرت علی را برگزید و به من وحی کرد که تو را به نکاح او درآورم و او را وصی خودم قرار دهم؛ زیرا، علی؛ باحلم و با صبر تراز همه است و از همه نسبت به اوامر و نواهی خدا تسلیم تر است و علمش از همه خلائق افزون تر می باشد _ یا فاطمه ان الله تعالی اطلع الی الارض اطلاعة فاختار منها اباک فبعثه نبیاً ثم اطلع الیها الثانیه فاختار منها بعلک فاوحی الله الی الارض اطاعة فاختار منها اباک فبعثه نبیاً ثم اطلع الیها الثانیه فاختار منها بعلک فاوحی الله الی فانحکته ایاک و اتخذته وصیاً اما علمت ان لکرامة الله ایاک زوجک اعظمهم حلما واقدمهم سلما و اعلمهم علما(2) از جمله فضایلی که مولا علی دارد و به سبب آن از تمام پیامبران افضل و برتر می باشد این است که؛ فردای قیامت کسی نمی تواند از پل صراط عبور کند مگر؛ جواز عبور داشته باشد؛ و جواز عبور از پل صراط بدست مولا علی است و چون پیامبران طبق آیه 45 سوره زخرف که توضیح اش گذشت قبل از خلقت ظاهری و فیزیکی مولا علی تبلیغ از ولایت علی در دنیا کرده اند؛ فردای قیامت جواز عبور خود را از مولا علی دریافت می کنند، پس وقتی که عبور از صراط بدست مولا علی است و انبیاء هم مانند سایر خلائق باید از آن عبور کنند و جواز عبورشان بدست علی است چگونه بر او فضیلت و برتری دارند چون قرآن کریم در سوره مریم آیه 71 می فرماید هیچ کس نیست مگر

ص:189

اینکه باید از آتش جهنم عبور کند و ان منکم الا واردها؛ پیامبر اکرم فرمود: احدی نمی تواند از پل صراط عبور کند مگر اینکه برات عبور ولایت علی و ولایت اهل بیت او داشته باشد _ لایجوز احد الصراط الاومعه براة بولایته و ولایة اهل بیته(1) اذا کان یوم القیامة و نصب الصراط علی ظهرانی جهنم لایجوز و لایقطعها الا من کان معه جواز بولایة علی ابن ابی طالب (2) از پیامبر اکرم سوال شد جواز عبور از صراط چیست؟ فرمود: دوستی علی ابن ابی طالب _ هل للنار جواز؟ قال: نعم قلت و ما هو؟ قال: حب علی ابن ابی طالب(3)

پیامبر اکرم فرمود: هر مومنی که حب علی در قلبش ثابت باشد فردای قیامت قدمش بر پل صراط ثابت است _ ما ثبت الله حب علی فی قلب مومن فزلت به قدم الاثبت الله قدمه یوم القیامه علی الصراط(4) پیامبر اکرم فرمود: احدی نمی تواند از پل صراط فردای قیامت عبور کند مگر اینکه نامه و جوازی از دست علی داشته باشد _ لایجوز احد الصراط الامن کتب له علی الجواز (5)؛ اذا جمع الله الاولین و الاخرین یوم القیامة و نصب الصراط علی جسر جهنم ما جازها احدحتی کانت معه براة بولایة علی بن ابی طالب(6)  از پیامبر اکرم سوال شد معنای برات صراط چیست؟ پیامبر فرمود: لا اله الا الله، محمد رسول الله علی ولی الله _ ما معنی براة علی؟ قال: لا اله الا الله محمد رسول الله علی ولی الله(7)  پیامبر اکرم فرمود: برای هر چیزی جوازی است و جواز عبور از پل صراط، حب و دوستی علی ابن ابی طالب است _ لکل شی جواز و  جواز الصراط حب علی ابن ابی طالب(8) اذا کان یوم القیامة و نصب

ص:190

علی شفیر جهنم لم یجز علیه الا من معه کتاب بولایة علی ابن ابی طالب(1) لم یجز علی الصراط الا من معه جواز من علی ابن ابی طالب(2) تمام پیامبران از اکمل مومنان هستند؛ رسول اکرم می فرماید: صحیفه و نامه مومن، حب و دوستی علی ابن ابی طالب است؛ پس پیامبرانی که نامه و صحیفه آنان حب علی است، جواز عبور از پل صراط آنان بدست علی است؛ تقسیم شدن و رفتن آنان به بهشت بدست مولا علی است نمی توانند بر او برتری داشته باشند _ عنوان صحیفه المومن حب علی ابن ابی طالب(3) از جمله فضایلی که مولا علی دارد و به دلیل آن بر تمام مخلوقات و پیامبران غیر از رسول اکرم افضل و بالاتر است علم و دانش الهی و فراوان او می باشد؛ در روایت دارد شخصی ملعون و پست به مولا علی فحش و ناسزا گفت، سعد ابن ابی وقاص آنجا بود سعد گفت به کسی فحش دادی که اولین مسلمان، اولین نمازگزار با پیامبر و زاهدترین مردم و اعلم ترین و با دانش ترین فرد مردم است؛ فقال: یا هذا علی ما تشتم علی ابن ابی طالب الم یکن اول من اسلم، الم یکن اول من صلی مع رسول الله الم یکن از هد الناس، الم یکن اعلم الناس(4) علی ابن ابی طالب اعلمکم بالسنة؛ پیامبر اکرم به حضرت فاطمه فرمود: آیا راضی نیستی که همسر تو علی از همه زودتر اسلام آورده و زیاد علم دارد _ اما ترضین ان زوجتک اقدم امتی سلما و اکثرهم علما(5)  صحیح الاسناد و رجالة ثقات از جمله فضایل مولا علی که سبب آن بر تمام مخلوقات و پیامبران غیر از رسول اسلام افضل می باشد این است که خداوند نام مقدس او را از نام مبارک خودش مشتق و جدا کرده و گرفته؛ پیامبر اکرم می فرماید: خداوند در شب معراج بر من وحی نمود و فرمود همانا من علی اعلی هستم و نام علی

ص:191

ابن ابی طالب را از نام های خودم مشتق کردم و او را علی نامیدم _ فانی انا العلی الاعلی اشتققت له من اسمائی اسماً فسمیته علیاً(1) خداوند به حضرت آدم فرمود: 5 تن از اولاد تو (یعنی خمسه طیبه) کسانی هستند که اسماء و نام های آنان را از نام خودم مشتق کردم من محمودم و این محمد است من عالیم و او علی است من فاطرم و او فاطمه است؛ من صاحب احسانم و او حسن هست من محسنم و او حسین است _ هولاء خمسة شققت لهم خمسة اسماء من اسمایی انا العالی و هذا علی(2) خداوند در شب معراج به پیامبر اکرم خطاب کرد و فرمود: در مرتبه دوم که به اهل زمین نظر کردم علی ابن ابی طالب را برگزیدم و شکافتم برای او اسمی از اسماء خودم پس من اعلی هستم و او علی می باشد؛ و شققت له اسما من اسمائی فانا الا علی و هو علی(3) خداوند متعال، نام هیچ پیامبری بغیر از رسول اسلام را از نام اعظم و مقدس خودش مشتق نکرد بجزء مولا علی و پیامبر اسلام و فاطمه زهرا و امام حسن و امام حسین و به این دلیل مولا علی از تمام پیامبران بغیر از رسول اسلام افضل و برتر می باشد؛ از جمله فضایلی که مولا علی دارد و به سبب آن بر تمام پیامبران افضل و برتر می باشد این است که نسل و ذریه پیامبر از صلب و پشت و نطفه مبارک او می باشد پیامبر اکرم فرمود: همانا خداوند قرار داد نسل و ذریه و فرزندان هر پیامبری را از صلب و کمر او، ولی ذریه و نسل مرا در صلب علی ابن ابی طالب قرار داد _ ان الله عز وجل جعل ذریة کل نبی فی صلبه و جعل ذریتی فی صلب علی ابن ابی طالب (4) از جمله فضایلی که مولا علی دارد و به سبب آن بر تمام پیامبران غیر از رسول اسلام افضل می باشد بالا رفتن ایشان از دوش مبارک رسول اسلام و شکستن 360 بت بر بام کعبه است، رسول اکرم به مولا علی نگاه کرد و به او گفت: یا علی یا تو بر دوش من سوار شو یا من بر دوش تو سوار می شوم تا هبل را از

ص:192

کعبه برداریم، مولا علی می گوید به پیامبر اکرم گفتم یا رسول الله شما سوار شوید و چون پیامبر بر پشت من نشست بخاطر سنگینی رسالت نتوانستم او را حمل کنم و گفتم یا رسول الله بگذار من سوار شوم، پیامبر خندید و پائین آمد و پشت خود را بطرف من کرد و من بر آن قرار گرفتم و بت ها را شکستم(1) محمد بن حرب هلالی از امام صادق علیه السلام سوال کرد؛ چرا علی ابن ابی طالب، طاقت نیاورد که رسول خدا را هنگام پایین آوردن بت ها از بام کعبه بلند کند با اینکه نیرومند بود و در خیبر را بر کند و آنرا بر روی خندق انداخت و این در را 40 نفر نمی توانستند بردارند و پیامبر، استر یا الاغی را سوار می شد و آن حیوان او را بر می داشت پس چگونه علی نتوانست او را بلند کند؟ امام صادق فرمود: پیامبر اسلام به این سبب پایش را بر دوش علی گذاشت که بگوید آن دو از یک نور آفریده شده اند که یک جزء، جزء دیگر را برمی دارد همانگونه که علی گفت من نسبت به احمد (پیامبر) چون کف دست نسبت به دست، ذراع نسبت به بازو، و روشنایی نسبت به روشنایی ام، سپس امام صادق فرمود: آیا نمی دانی که پیامبر اکرم در غدیر خم، دست علی را بالا برد تا آنجا که مردم سفیدی زیر بغل او را دیدند و او را به سرپرستی مردم برگزید؛ پیامبر، حسن و حسین را که در باغ بنی نجار خواب بودند، بر دوش سوار کرد و گفت: چه خوب سوار کارانی هستند و پدر آنها بهتر از آنهاست؛ نیز آنحضرت با اصحابش نماز می گذارد و سجده اش را طولانی می کرد و می فرمود: فرزندم سوار شده و من دوست ندارم که سرم را بردارم تا وی با اختیار خودش فرود آید، پیامبر این کار را کرد تا بزرگواری و عظمت قدر آنان را در پیشگاه خدا آشکار سازد و علی را بر پشت خود برداشت تا بگوید: او پدر فرزندانش و امامانی است که از صلب او هستند؛ و اعلام کند کسی که معصوم را بر دوش سوار می کند همو معصوم است؛ و نیز خواست پیامبر اعلام کند که او ریشه درخت و حسن و حسین شاخه های آن است؛ سپس امام صادق فرمود: به همین دلیل پیامبر فرمود: علی جانم و برادر من است؛ پس او را اطاعت کنید؛ امام شافعی این ابیات را سروده است؛ بمن گفتند، علی را ستایش کن که یاد او آتش فرا گیر را

ص:193

خاموش می کند؛ گفتم: نمی توانم مردی را ستایش کنم که خردمندان گمراه شده اند تا آنجا که او را پرستیدند؛ پیامبر برگزیده برای ما گفت: چون در شب معراج بالا شدم خداوند دستش را پشتم نهاد و قلب من سردی آنرا احساس کرد علی، پاهایش را در جایی نهاد که خداوند دستش گذارد(1) و علی واضع اقدامه .... فی محل وضع الله یده.

البته این نظر شافعی که خداوند در شب معراج دستش را بر پشت پیامبر گذاشته از دیدگاه قرآن و شیعه و ائمه هدی تجسیم برای خدا مردود و کفر است؛ بهترین قول همان نظر امام صادق بود در این فضیلت که از نظر شما گذشت(2) چون نامی از جناب امام شافعی آمد 2) مورد از فضایلی که ایشان در کتاب دیوانش برای خلفاء ذکر و نقل کرده در رد وهابیون که منکر برتری مولا علی بر پیامبران هستند ذکر می کنم،  ایشان در کتاب دیوانش ص 86 باب شهادت حق، قافیه الصاد، در اشعارش می نویسد: و ان ابابکر خلیفه ربه؛ همانا ابابکر خلیفه خدا بود؛ شما آقایان سنی و وهابی که قائل به خلافت الهی برای ابوبکر و عمر و عثمان نیستید و خلافت را شورایی می دانید، پس چرا امام شافعی می گوید، ابوبکر خلیفه از سوی خداست؟! (3)

 یعنی ابوبکر و عمر و عثمان از تمام پیامبران غیر از رسول اسلام افضل هستند؟! _ قال الربیع: سمعت الشافعی یقول افضل الناس بعد رسول الله؛ ابوبکر ثم عمر ثم عثمان ... این مطلب در منابع روایی اهل سنت بطور کثیر آمده _ اجماع اهل السنة علی ان افضل الناس بعد رسول الله _ ابوبکر ثم عمر ثم عثمان(4) خیر هذه الامة بعد نبیّها ابوبکر و عمر (5) خیر الناس بعد رسول الله ابوبکر و عمر!!! _ از جمله

ص:194

فضایلی ساختگی و جعلی که آقایان اهل سنت برای خلیفه اول ابوبکر نقل کرده اند و طبق این حدیث مقام ابوبکر همانند پیامبر از تمام خلائق افضل می کند این روایت است که پیامبر اکرم فرمود: من در یک کفه ترازو و امت من در کفه دیگر ترازو قرار گرفتند من از آنها سنگین تر بودم، سپس ابوبکربجای من نشست او نیز مثل من از همه امت سنگین تر بود(1) انارایت کان میزانا نزل من السماء فوزنت انت و ابوبکر، فرجحت انت بابی بکر؛ ان روح القدس جبرئیل اخبرنی آنفا: ان خیر امتک بعدک ابوبکر الصدیق (2) ابوبکر الصدیق خیر الناس الا ان یکون نبیاً (3) پیامبر اکرم فرمود: ابوبکر برای شما بهتر است ازآنچه خورشید بر آنها طلوع و غروب کردها _ یعنی ابوبکر از تمام مخلوقات دنیا و درون دنیا افضل و بالاتر است که پیامبران هم جزء آنان هستند؛ _ ان ابابکر خیر ممن طلعت علیه الشمس او غربت (4)  هیثمی نقل می کند که پیامبر اکرم اشرف مخلوقات پشت سر ابوبکر نماز خوانده ان رسول الله صلی خلف ابی بکر(5) از قول پیامبر اکرم نقل کرده که فرموده: ابوبکر و عمر، چشم و گوش من هستند؛ یعنی بقول حاکم نیشابوری، ابوبکر و عمر جزئی از وجود پیامبر هستند؛ در روایت دیگر حاکم نیشابوری می نویسد که پیامبر اکرم فرموده: ابوبکر اولین کسی است که وارد بهشت می شود؛ یعنی بقول حاکم نیشابوری در المستدرک؛ ابوبکر زودتر از تمام پیامبران بخصوص اعظم پیامبران و اشرف مخلوقات رسول اسلام وارد بهشت می شود؛ می گردد؟!! _ اما انک اول من یدخله من امتی(6) در روایت پوچ دیگر حاکم نیشابوری می نویسد: که نعوذبالله پیامبر اکرم فرموده: فردای قیامت؛ خداوند بر تمام بندگانش بصورت عموم تجلی می کند ولی برای جناب ابوبکر بطور خاص!!! _

 یتجلی الله لعباده فی الاخرة عامة و یتجلی لابی بکر خاصة؛ از جمله روایات

ص:195

جعلی و ساختگی که برای ابوبکر، جاعلان و ناقلان حدیث جعل کرده اند و ساخته اند این است که غلام و نوکر ابوبکر؛ زودتر از پیامبر اکرم و تمام پیامبران، وارد بهشت می شود؛ لذا گفته اند که پیامبر اکرم فرمود: وقتی داخل بهشت شدم ناگاه متوجه صدای کفشی شدم نگاه کردم دیدم بلال غلام ابوبکر، زودتر از من به بهشت رفته

دخلت الجنة فسمعت خفق نعلین فاذا بلال مولی ابی بکر قد سبقنی الی الجنة (1) آقایان اهل سنت با ذکر این روایت نشان داده می شود که غلام و نوکر ابوبکر؛ افضل است نعوذ بالله از پیامبر اکرم چرا؟ چون سبقت از ایشان می گیرد در بهشت رفتن به روایات فراوانی از منابع عامه، مرحوم علامه امینی در کتاب شریف الغدیر مجلد هفتم درباره فضائل جعلی و خنده آور، خلیفه اول ابوبکر نقل کرده که برای رفع خستگی، بد نیست نقل شود(2) نعوذ بالله از لسان پیامبر اکرم نقل کرده که پیامبر فرمود: هر گاه مشتاق بهشت می شوم ریش ابوبکر را می بوسم _ کان اذا اشتاق الی الجنة قبل شیبة ابی بکر؛ حقیر آن روایات جعلی که در باب فضایل خلفاء خصوصاً جناب ابوبکر و عمر از منابع اهل سنت نقل شده و دلیل برتری آنان حتی بر پیامبر معظم اسلام تلقی می شود را بطور اختصار نقل می کنم و بعد دوباره رجوع می کنم به ادله برتری مولا علی بر پیامبران از دیدگاه قرآن و روایات، یافعی در روض الریاحین ص 443 نقل کرده که فقیری کور در مسجد پیامبر آمد و تقاضای کمک کرد؛ پیامبر اسلام و ابوبکر هم در مسجد حضور داشتند؛ ابوبکر حوائج فقیر کور، را برآورده کرد بعد فقیر کور گفت:  یک حاجتی دیگر دارم و آنکه دستم را در میان ریش های تو کنم، پس ابوبکر برخاست و ریش خود را در دست کور نهاد و گفت ریش مرا در راه دوستی محمد بگیر؛ پس؛ خداوند در همان لحظه بینایی را به او باز داد؛ پس جبرئیل بر پیامبر نازل شد و گفت محمد؛ خداوند ترا، سلام می رساند و می گوید که به عزت و جلال او، اگر همه کوران وی را به حرمت ریش ابوبکر قسم می دادند البته بینایی شان را به ایشان

ص:196

باز می گردانیم(1) آیا پیامبر اکرم افضل هست یا نعوذ بالله ابوبکر؛ چرا فقیر اگر مسلمان بود به وجود مقدس پیامبر که رحمت للعالمین است متوسل نشده آیا ریش ابوبکر از دعای نافذ پیامبر، موثرتر و نافذتر می باشد؟!! عجلونی(2) نقل کرده که ابوبکر و حضرت ابراهیم علیه السلام هر کدام در بهشت، یک ریش و محاسن مخصوص به خود دارند(3) در روایت اهل سنت آمده: هیچ کس در بهشت پا نگذارد مگر بی موی باشد البته به جزء موسی بن عمران که ریش او تا ناف وی است(4) یعنی این روایت تقابل و برابری ابراهیم خلیل با ابوبکر را در بهشت نشان می دهد و این خلاف عقل و قرآن و سیره الهی است، چون افراد عادی و کسانی که برگزیده الهی نیستند در حد درجه و رتبه پیامبران نیستند؛ و با این روایت القاء می شود که ابوبکر دومین پدر امت اسلام هست چون قرآن کریم؛ ابراهیم پدر مسلمین نامیده و این روایت جعلی، برتری ابوبکر بر پیامبر اسلام را نشان می دهد؛ در روایت اهل سنت آمده وقتی که رسول اکرم به قاب قوسین رسید هراسی و ترسی او را فرا گرفت که صدا و آوای ابوبکر را شنید و دلش آرام گرفت و به آوای دوستش انسی پیدا کرد؛ اولاً چرا طبق این حدیث اهل سنت، وقتی پیامبر اکرم به قرب وصال حق تعالی در شب معراج می رسد باید بترسد و نگران باشد؛ خداوند می فرماید: آگاه باشید که تنها با یاد و ذکر خدا، دلها و قلب ها، آرام می شود؛ ثانیاً؛ جبرئیل امین وقتی نزدیک به قاب قوسین ادنی رسید به پیامبر اکرم فرمود: من دیگه قادر نیستم با تو همراهی کنم زیرا بالهایم می سوزد: چگونه آوا و ندای ابوبکر به پیامبر رسیده؟! آیا ابوبکر همراه پیامبر بوده؟ آیا پیامبر را در شب معراج مشاهده می کرده(5) در روایت دیگر علمای اهل سنت نقل کرده اند که مردی در مدینه مُرد، و پیامبر خواست بر او نماز بخواند؛ جبرئیل امین نازل شد و گفت: ای محمد بر وی نماز نخوان حضرت هم از خواندن نماز بر او خودداری کرد؛ پس ابوبکر آمد و گفت: ای پیامبر

ص:197

خدا؛ بر وی نماز بخوان که من جزء خوبی از او سراغ ندارم؛ پس جبرئیل آمد و گفت: ای محمد بر او نماز گزار که گواهی ابوبکر بر گواهی من مقدم است(1) سوال؟ آیا جبرئیل از طرف خود این مطلب را به پیامبر رسانده یا از مصدر وحی؛ آیا کلام و نظر ابوبکر؛ بر نظر خدا و جبرئیل و پیامبر؛ برتری دارد؟!! (2) ان لا براهیم الخلیل و ابی بکر الصدیق لحیة فی الجنة(3) فقال فقبض الاعمی لحیة ابی بکر فقال یا رب اسئلک بحرمة شیبة ابی بکر الارددت علیه بصری فقال فرد الله علیه بصره لوقته فنزل جبرئیل علی النبی فقال یا محمد السلام یقرئک السلام و یخص بالتحیة و الاکرام و یقول لک و عزتی و جلاله لو اقسم علیه کل عما بحرمة شیبة ابی بکر لرددت علیه بصره (4) و ما ترکت علی وجه الارض اعمی، و هذا کله ببرکتک و علو قدرک و شانک عند ربک بلغنا ان النبی لما کان قاب قوسین اوادنی اخذته وحشه فسمع فی حضره الله تعالی صوت ابی بکر فاطمان قلبه و استانس بصوت صاحبه؛ از جمله احادیث جعلی که اهل غلو و افراط درباره ابوبکر نقل کرده اند این است که خداوند از ابوبکر حیاء می کند؛ انس بن مالک روایت کرده که گفت زنی از انصار آمد نزد پیامبر اسلام و گفت ای پیامبر همسرم در مسافرت است و من در خواب دیدم که نخل و درخت خانه ام افتاده، پیامبر فرمود: باید صبر کنی، زیرا دیگر او را نخواهی دید؛ زن با حالت گریه از منزل پیامبر خارج شد و ابوبکر را دید و قضیه خواب خودش را برای او گفت ابوبکر گفت ای زن نگران نباش برو خانه، همین امشب همسرت در کنار توست؛ چون شب شد؛ همسر زن بیامد؛ پس زن نزد پیامبر آمد و او را از آمدن شوهرش باخبر کرد، جبرئیل نازل شد و گفت: ای محمد آنچه تو گفتی راست بود ولی چون ابوبکر گفت: او همین امشب در کنار تو خواهد بود خدا از او شرم داشت که بر زبان او دروغی گفته شود چون او صدیق است و از همین روی بود که برای پاسداری از

ص:198

آبروی ابوبکر آن مرد را زنده کرد(1) و قال یا محمد الذی قلته هوالحق و لکن لما قال الصدیق: انک تجتمعین به فی هذه اللیله استحیاالله منه ان یجری علی لسانه الکذب لانه صدیق فاحیاه کرامة له _ در همین روایت جعلی پیامبر با تاکید و نفی ابد فرموده هیچ وقت او را نخواهی دید چرا پس زنده شد و زن او را دید؛ ثانیاً: خداوند از هیچ کس از جهت حق و حقیقت حیا نمی کند: ان الله لایستحیی من الحق شیئاً (احزاب ) ثانیاً: خداوند اختیار را از هیچ کس نمی گیرد و آیا ابوبکر علم غیب داشت که به زن گفت شوهرت امشب نزد توست. با این حدیث نعوذ بالله دروغگو بودن پیامبر و راستگو بودن ابوبکر را ثابت کردید.

برگردیم به اصل بحث و موضوع خود که اثبات برتری مولا علی بر پیامبران (بغیر از رسول اسلام) بود؛ یک دلیل و برهان روائی و قرآنی دیگر از هزاران ادله و براهین بر افضلیت و ارجحیت و برتری مولا علی  بر انبیاء و پیامبران؛ حدیث نجوم یا معروف به امان است که بطور کثیر و فراوان در منابع حدیثی تشیع و خصوصاً منابع حدیثی برادران اهل سنت و جماعت بعنوان حدیث صحیح نقل و ذکر شده است رسول اکرم فرمود: ستاره گان و نجوم مایه امن و امنیت برای اهل آسمان هستند و زمانی که ستارگان نابود شدند اهل آسمان نابود می شوند؛ و اهل بیت من؛ امان برای امت اسلام و اهل زمین هستند؛ زمانی که اهل بیت من از بین رفتند؛ اهل کره خاک نابود می شوند و از بین می روند این حدیث شریف در (3) جای کتاب المستدرک علی الصحیحین حاکم نیشابوری که از علمای بزرگ اهل سنت هست با الفاظ و عبارات مختلف و مشابه نقل و ذکر شده است

علامه مناوی در فیض القدیر ج 6 ص 297 می نویسد : حدیث امان از سلمه بن الاکوع نیز روایت شده است و دلیل بر حسن و نیکو بودن روایت است با اینکه طبرانی و ابن شیبه و مسدد با اسانید ضعیف حدیث امان را نقل کرده اند ولی طرق متعدد حدیث آنرا نیکو و حسن می کند – عن سلمه بن الاکوع رمز لحسنه ... لکن تعدد طرق ربما یصیره حسناً – سیوطی در جامع الاحادیث ج 22 ص 301 به نقل از

ص:199

حاکم سند روایت را صحیح دانسته ؛ صنعانی در التنویر شرح الجامع الصغیر ج 10 ص 524 روایت را نیکو شمرده – رمز المصنف لحسنه – مناوی در التیسیر بشر ح الجامع الصغیر ج 2 ص 464 سند روایت را حسن شمرده است – عن سلمه بن الاکوع و اسناده حسن –

_ النجوم امان لاهل الارض من الغرق و اهل بیتی امان لامتی _ هذا حدیث صحیح الاسناد(1) طبق سایت مکتبه الاسلامیه (سلفی ها) _ النجوم امان لاهل السماء فاذا ذهب اتاها ما یوعدون و انا امان لاصحابی ما کنت فاذا ذهبت اتاهم ما یوعدون و اهل بیتی امان لامتی ذهبت اهل بیتی  آتاهم ما یوعدون(2) النجوم امان لاهل السماء فان طمست النجوم اتی السماء مایوعدون و انا امان لاصحابی فاذا قبضت اتی اصحابی مایوعدون و اهل بیتی امان لامتی فاذا ذهب اهل بیتی اتی امتی مایوعدون(3) جالب این است که حاکم و ذهبی در مقابل این حدیث سکوت اختیار کرده اند و سکوت نشانه رضایت و قبول این حدیث است _ در پاورقی کتاب مستدرک ذیل حدیث آمده _ سکت عنه الذهبی من التلخیص با اینکه ذهبی؛ (2) حدیث از (3) حدیث امان را که مستدرک نقل کرده، رد کرده و جهلی خوانده ولی به این حدیث مذکور که رسیده سکوت رضایت اعلام نموده(4) قال صحیح: قلت: بل(5) قال صحیح قلت: واه فی اسناده ضعیفان؛ مناوی عالم دیگر اهل سنت در فیض القدیر(6) این حدیث را نقل کرده و در پاورقی مفصل شرح و توضیح داده و این حدیث شریف را انکار نکرده _ النجوم امان لاهل السماء و اهل بیتی امان لامتی شرح مشکاة المصابیح(7) النجوم امان لاهل السماء فاذا ذهبت النجوم ذهب اهل السماء و اهل

ص:200

بیتی امان لا هل الارض فاذا ذهب اهل بیتی ذهب الارض(1) باب ذکر انهم امان لامته محمدصلی الله علیه واله علیه السلام ؛ ذهبی درباره طبری گفته؛ شیخ الحرم، الفقیه، الزاهد، المحدث و کان شیخ الشافعه و محدث الحجاز(2) حدیث امان را نقل کرده و یکی روای آنرا متروک خوانده _ النجوم جعلت اماناً لاهل السماء و ان اهل بیتی امان لامتی؛ رواه الطبرانی و فیه موسی بن عنیده الزبدی و هو متروک  ابن حجر در صواعق المحرقه آیه 7 ذیل آیه 33 سوره انفال این حدیث را نقل کرده و می نویسد: جماعتی به اسناد ضعیف این حدیث را نقل کرده اند و حاکم نیشابوری در صحیح خود آنرا نقل کرده و این طرق مختلف و نقل زیاد این روایت باعث می شود این حدیث تقویت شود . احمد حنبل در کتاب فضائل الصحابه (3) این حدیث را در باب فضایل و مناقب اهل بیت رسالت نقل کرده ولی محقق کتاب آنرا موضوع و جعلی دانسته _ النجوم امان لاهل السماء اذا ذهبت النجوم ذهب اهل السماء و اهل بیتی امان لاهل الارض فاذا ذهب اهل بیتی ذهب الارض؛ جالب است سیوطی در کتاب الجامع الصغیر با تحقیق آلبانی این حدیث را نقل کرده با این تفاوت که اصحاب و یاران پیامبر اکرم امان و امنیت برای اهل زمین هستند و آلبانی آنرا حدیث حسن و صحیح دانسته ما از آلبانی و سیوطی سوال می کنیم؛ چگونه اصحاب و یاران پیامبر امان برای امت هستند و با اینکه خودشان از دنیا رفته اند  پس معلوم می شود؛ حدیث امان درباره اهل بیت صحیح و معقول هست؛ النجوم امنة للسماء فاذا ذهبت النجوم اتی السماء ما توعدوانا امنه لاصحابی فاذا ذهبت اتی اصحابی مایوعدون و اصحابی امنة لامتی؛ فاذا ذهب اصحابی اتی امتی ما یوعدون(4) می نویسد: ابن شیبه و مسدد در کتابهای مسند خویش و حاکم در مستدرک و حکیم ترمزی در نوادر الاصول و ابویعلی و طبرانی از سلمة ابن اکوع نقل کرده اند که پیامبر اکرم فرمود: ستارگان

ص:201

امان آسمانیان و اهل بیت من امان امتم می باشند؛ علوی حضرمی در رشفه الصادی (1) این حدیث را در باب مخصوص نقل کرده _ اهل بیتی امان لاهل الارض کما ان النجوم امان لاهل السماء؛ النجوم امان لاهل السماء و اهل بیتی امان لاهل الارض فاذا ذهب اهل بیتی جاء الارض من الایات ما کانوا یوعدون (2) حدیث امان را درباره صحابه نقل کره است(3) فی ان النجوم امان لاهل السماء و اهل بیتی امان لامتی(4) حدیث نجوم درباره اصحاب نقل کرده؛ جالب است حدیث امان را هم درباره قریش نقل کرده و گفته قریش اهل خدا هستند و امان برای امت هستند _ امان الارض من الغرق القوس و امان امتی من الاختلاف الموالاة لقریش؛ قریش اهل الله؛ ثلاثاً(5)  حدیث امان را درباره اهل بیت نقل کرده(6) ؛ شرح صحیح مسلم؛ ابوذکریا النووی کتاب فضائل الصحابة و معنی الحدیث ان النجوم مادامت باقیه و فالسماء باقیه فاذا انکدرت النجوم و تتاثرت فی القیامه... فانفطرت و انشقت و ذهبت(7) باب بیان ان بقاء النبی امان لاصحابه و بقاء اصحابه امان للا مة؛ مسلم در حاشیه رقم 1: می نویسد: معنی حدیث نجوم این است که مادامی که ستاره در آسمان باقی است و کدر نشده و روز قیامت در او تاثیر نگذاشته ابن منظور الجزء الاول (امن )(8)، ممکن

ص:202

است علمای وهابی بگویند این حدیث شریف با آیه 33 سوره مبارکه انفال؛ تضاد و مخالفت دارد پس این حدیث جعلی و مورد اشکال عمیق است؛ بالعکس علمای حدیث اهل سنت همین آیه 33 سوره انفال دلیل بر صحت و درست بودن این حدیث شریف نقل کرده اند؛ مناوی (1)در ذیل و شرح این حدیث می نویسد: و یحتمل ان المراد مطلق اهل بیته و هو الاظهر لانه سبحانه و تعالی لما خلق الدنیا لاجل المصطفی جعل دوامهابدولته ثم بدوام اهل بیته؛ احتمال دارد مراد و منظور مطلق اهل بیت در این حدیث این است که خداوند دنیا را برای حضرت محمد آفرید و خلق کرد؛ و دوام و پایداری دنیا را به سبب وجود مقدس پیامبر اکرم و اهل بیتش قرار داده، ابن حجر در صواعق المحرقه (2) حدیث امان را نقل کرده و بعد می گوید: مراد و منظور این حدیث این است که خداوند دنیا را برای پیامبر آفرید و دوام آنرا به وجود پیامبر و دوام وجود اهل بیت قرار داده ؛

علامه سمهودی سنی در ذیل این روایت شریف می نویسد: اگر زمین از وجود مقدس اهل بیت پیامبر؛ خالی شود؛ کره زمین و اهل کره خاک، از بین می روند و نابود می شوند و این هنگام مرگ و مُردن حضرت مهدی است است که پیامبر اکرم خبر ظهور او را داده است _ اذا خلت الاض منهم جاء اهل الارض من الایات ما کانوا یوعدون و ذهب اهل الارض و ذلک عند موت المهدی الذی اخبر به النبی _ رشفه الصادی حضرمی (3)می نویسد: آیه هفتم که خداوند در آیه 33 سوره انفال می فرماید: خداوند شما را عذاب نمی کند تا مادامی که ای پیامبر تو در میان آنان هستی؛ و این آیه اشاره دارد به وجود مقدس اهل بیت پیامبر زیرا؛ آنان امان و امنیت برای اهل زمین هستند همانطور که پیامبر اکرم فرمود: من برای شما هستم و این در روایت زیاد آمده است؛ الایة السابعة قوله تعالی و ماکان الله لیعذبهم و انت فیهم اشاره صلی الله علیه و اله و سلم؟ الی وجود ذلک المعنی فی اهل بیته و انهم امان لاهل الارض کما کان هو صلی الله علیه و سلم امانا لهم و فی ذلک احادیث کثیره ....

ص:203

علوی حضرمی سنی در رشفه الصادی (1)درباره معنا و تفسیر این حدیث می نویسد، احتمال دارد منظور این حدیث که پیامبر اکرم فرمود: اهل بیت من امان برای امتم هستند این باشد که چون، خداوند، دنیا را برای پیامبر آفریده و دوام و برقراری دنیا به سبب وجود پیامبر و اهل بیتش است؛ چون فخر رازی گفته؛ اهل بیت با پیامبر در 5 چیز، شریک هستند و خداوند در سوره انفال آیه 33 فرمود: ای پیامبر تا تو در میان آنان هستی؛ خداوند آنان را عذاب نمی کند؛ و وجود اهل بیت همانند وجود پیامبر می باشد برای امت؛ چون پیامبر اکرم فرمود: خدایا من از اهل بیت هستم و اهل بیت از من هستند؛ و قد قال الله و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم فالحق الله وجود اهل بیته نبیه فی الامة بوجوده فجعلهم امانا کما سبق من قوله صلی الله علیه و اله و سلم انهم منی و انامنهم .... ترمزی در نوادر الاصول فی احادیث الرسول (2)در ذیل تفسیر حدیث امان (نجوم) می نویسد همانا اهل بیت پیامبر؛ امان برای این امت هستند و اگر اهل بیت روی زمین نباشند و بمیرند؛ زمین فاسد و خراب می شود و این قول شریف خداوند در قرآن است _ فهولاء اهل بیت امان هذه الامة فاذا؛ ماتو فسدت الارض و خربت الدنیا ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الارض (3)روایات زیبایی در این رابطه در منابع شیعه و سنی نقل شده که خدمت موافق و مخالف عرضه می شود؛ حضرت مهدی فرمود: من امان برای اهل زمین هستم همانطور که ؛ستارگان امان برای اهل آسمان هستند_ انی امان لاهل الارض کما ان النجوم امان لاهل السماء(4) اهل بیتی امان الارض فاذا اهلک اهل بیتی جاء الارض من الایات ما کانوا یوعدون _ معجم الاحادیث امام مهدی(5) امام سجاد فرمود: ما برای اهل زمین امان هستیم همانطور که ستارگان امان هستند برای اهل آسمان و اگر ما روی زمین نباشیم زمین نابود می شود _ و نحن امان لاهل الارض کما ان

ص:204

النجوم امان لاهل السماء ... و لو لا مافی الارض منالساخت باهلها(1) امام صادق از قول پیامبر فرمود: همانا خداوند قرار داد؛ اهل بیت من را امان برای امتم و اگر اهل بیتم از بین روند وعده الهی (قیامت) به وقوع می پیوندد _ جعل اهل بیتی امان لامتی فاذا اذهب اهل بیتی جاء امتی ما کانوا یوعدون(2) در روایات شریف اهل تشیع آمده؛ یک لحظه امام معصوم روی زمین نباشد؛ زمین اهلش را فرو می برد و همانند موج دریا به اضطراب و لرزش شدید می آید؛ ولو خلت یوماً بغیر حجة لماجت باهلها کما یموج البحر باهله(3) لوخلت طرفة عین لساخت باهلها(4)  لو بقیت الارض یوماً بلا امام منا لساخت باهلها و لعذبهم الله باشد عذابه(5) در روایت دارد اگر امام معصوم از اهل بیت روی زمین نباشد؛ زمین تمام محتویاتش را بیرون می ریزد _ لولا من علی الارض من حجج الله لنفضت الارض ما فیها والقت ما علیها (6)  لو ان الامام رفع من الارض ساعة ... لما جت الارض باهلها کما یموج البحر باهله (7)  لبقاء العالم علی صلاحه و ذلک ان الله عزوجل یرفع العذاب عن اهل الارض اذا کان فیهم نبی او امام قال الله عزوجل و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم _ پیامبر اکرم به مولا علی فرمود: من و تو و 11 فرزندم (یعنی ائمه) به منزله و همانند لنگرهای زمین و میخ ها و کوه های زمین هستیم که خداوند بوسیله ما؛ زمین را استوار کرده و هنگامی که 12 امام از بین روند؛ زمین اهلش را فرو می برد _ انی واحد عشر من ولدی و انت یا علی زر الارض؛ اعنی اودتادها و جبالها _ بنااوتدالله الارض ان تسیخ باهلها فاذا ذهب الاثناعشر من ولدی ساخت الارض باهلها(8) پیامبر اکرم فرمود: دین اسلام از بین نمی رود تا اینکه 12 نفر از قریش بیایند و زمانی که این 12 نفر از بین رفتند زمین نابود می شود _ لن یزال هذا الدین قائماً الی اثنا عشر من قریش فاذا مضوا

ص:205

ساخت الارض باهلها(1)  پیامبر اکرم فرمود: 12 نفر به عدد نقبای موسی بعد از من می آیند و مهدی از میان امت از آنان است؛ زمین از آنان خالی نمی شود مگر اینکه زمین نابود می شود. _ اثنا عشر عدد نقباء بنی اسرائیل و منا مهدی هذه الامة ...

 لایخلوا الارض منهم الاساخت باهلها (2)  پیامبر اکرم فرمود: من از میان شما می روم ولی 2 چیز گرانبها برایتان باقی می گذارم اول؛ کتاب خدا(قرآن ) و عترت از اهل بیتم؛ زمین از وجود آنان خالی نمی شود مگر اینکه زمین و اهل زمین نابود و متلاشی می شوند

انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی .... لا تخلوا الارض منهم و لو خلت اذا لساخت باهلها(3)  پیامبر اکرم فرمود: این دین اسلام از بین نمی رود مگر اینکه 12 نفر از قریش بیایند و زمانی که این 12 نفر از بین رفتند؛ زمین و اهل زمین نابود می شوند

لن یزال هذا الدین قائماً اثنی عشر من قریش فاذا هلکوا ماجت الارض باهلها(4)  امام صادق فرمود: اگر حجت الهی (امام معصوم ) روی زمین نباشد؛ زمین نابود می شود.

لو لا الحجة لساخت الارض باهلها (5) لو بقیت الارض بغیر امام لساخت(6) اهل بیتی کالنجوم پیامبر اکرم فرمود: اهل بیت من همانند ستارگان هستند (7)  پیامبر اکرم به مولا علی فرمود: همانا خداوند ما را همانند ستارگان قرار داده که اگر ستاره ای غروب کرد؛ ستاره دیگر طلوع می کند

 قد خلقنا بمنزلة النجم کلما غرب نجم طلع نجم آخر (8)؛ مولا علی می فرماید: آگاه باشید همانا مثال وجود اهل بیت و آل محمد همانند ستارگان آسمان هست؛ زمانی

ص:206

که ستاره ای غروب؛ ستاره دیگر طلوع می کند؛ یعنی امامت در اهل بیت تا قیامت استقرار دارد و زمین از وجود مقدس آنان خالی نیست.

الا ان مثل آل محمد کمثل نجوم السماء اذا خوی نجم طلع نجم (1) مولا علی فرمود: من و اهل بیتم (ائمه هدی امان برای اهل زمین هستیم همانطور که ستارگان امان برای اهل آسمان هستند؛

انا و اهل بیتی امان لا هل الارض کما ان النجوم امان لاهل السماء (2) آلوسی مفسر معروف اهل سنت (3)می نویسد. این خلافت الهی همواره در انسان کامل تا قیام قیامت ثابت است؛ اگر انسان کامل از بین برود؛ عالم نابود می شود؛ یعنی هستی عالم وابسته بوجود انسان کامل است؛ انسان کامل روح عالم هستی است که قوام و پایداری عالم هستی به او بستگی دارد و او پایه معنوی برای آسمان و دنیا است؛ انسان کامل اسم جامع الهی در آن تجلی کرده؛ این انسان کامل؛ خلافت الهی به تن کرده و تدبیر عالم بدست اوست به اذن الهی،

و لم تزل تلک الخلافة فی الانسان الکامل الی قیام الساعة و ساعة القیام بل متی فارق هذا الانسان العالم مات العالم لانه الروح الذی به قوامه فهو العماد المعنوی للسماء و الدار الدنیا جارحه من جوارح جسد العالم الذی الانسان روحه و لما کان هذا الاسم الجامع قابل الحضرتین بذاته صحت له الخلافة و تدبیر العالم

جابر بن یزید جعفی می گوید از امام باقر سوال کردم برای چه به پیامبر و امام نیاز هست؟ حضرت فرمود: برای اینکه عالم بر صلاح باقی باشد چه آنکه خداوند عزوجل تا مادامی که نبّی یا امام در بین مردم می باشند عذاب را از اهل زمین بر می دارد و شاهد بر این کلام فرموده خداوند در آیه 33 سوره انفال است؛ و رسول خدا فرمود: ستارگان امان برای اهل آسمان بوده و اهل بیت من امان برای اهل زمین هستند؛ هنگامی که ستارگان زائل شوند به اهل آسمان مکروه وارد آید و زمانی که اهل بیت من نباشند به اهل زمین مکروه متوجه می گردد مقصود از اهل بیت پیامبر ائمه 12 گانه شیعه هستند که حق تعالی طاعت ایشان را مقرون با طاعت خدا و پیامبرش قرار

ص:207

داده و فرموده از صاحبان امر اطاعت کنید و مقصود از صاحبان امر، ائمه هدی و معصومین بوده که از هر آلودگی پاک هستند و هیچ گاه مرتکب گناه نمی شوند؛ بواسطه ایشان بندگان روزی خورده و بلادشان آباد گشته و قطرات باران از آسمان می بارد؛ و نیز ایشان واسطه روییدن و خارج شدن برکات از زمین هستند و به برکت ایشان خدا به اهل معاصی مهلت داده و در عقوبتشان عجله نمی کند، روح القدس (جبرئیل امین ) از ایشان جدا نمی شود و ایشان از او مفارقت نمی کنند از قرآن جدا نبوده و قرآن نیز از آنان جدا نمی باشد (1)

و قال النبی: النجوم امان لاهل السماء و اهل بیتی امان لاهل الارض؛ فاذا ذهبت النجوم اتی اهل السماء مایکرهون و اذ ذهب اهل بیتی اتی اهل الارض مایکرهون؛ یعنی باهل بیته الائمة الذین قرن الله طاعتهم بطاعته ... بهم یرزق الله عباده و بهم تعمر بلاده و بهم ینزل القطر من السماء و بهم یخرج برکات الارض و بهم یمهل اهل المعاصی ولا یعجل علیهم بالعقوبة و العذاب .... (2) ا

اگر وهابیت به این روایت اشکال بگیرد که خداوند بواسطه اهل بیت به ما روزی می دهد و زمین را از بلاء و فناء حفظ می کند شرک و کفر است؛ در خودِ منابع روایی اهل سنت آمده که 40 نفر یا 30 نفر به اختلاف روایات مردانی بنام ابدال روی زمین هستند که خداوند بواسطه آنان باران نازل می کند و بوسیله آنان دشمنان اسلام را نابود می کند و بوسیله آنان بلاء و نابودی را از اهل زمین برمی دارد و بعضی از علمای وهابی این حدیث را صحیح می دانند؛ ابن عساکر در کتاب تاریخ مدینه دمشق باب ابدال

ان الابدال بالشام یکونون و هم اربعون رجلاً بهم تسقون الغیث و بهم تنصرون علی اعدائکم و یصرف عن اهل الارض البلاء و الغرق؛ حدیث 614، 615، 616، 617، و یصرف بهم عن الارض البلاء ... ثلاثون رجلاً علی مثل یقین ابراهیم خلیل الرحمن یدفع الله بهم المکاره عن اهل الارض و البلایا عن الناس

(3)، مفسر نامی اهل سنت امام قرطبی می نویسد: 30 مرد هستند روی زمین که

ص:208

قلب و روحشان همانند یقین و ایمان حضرت ابراهیم هست و خداوند بواسطه آنان بلاء را از اهل زمین دور می کند؛ بهم یدفع البلاء عن هذه الامة(1) سیوطی (2)می گوید: رجال و راویان حدیث ابدال؛ صحیح هستند؛ و ابدال از این امت زائل نمی شود آنان 30 نفر می باشند، قوام و پایداری کره خاک، به آنان هست _ لایزال الابدال فی امتی ثلاثون بهم تقوم الارض؛ فهو من الابدال الذین بهم قوام الدنیا و اهلها.(3)

گر ابدال روی زمین نباشند اهل زمین نابود می شوند و روز قیامت به پا می شود؛

لو لا ذلک هلکت الارض و من علیها؛ فاذا جاء الامر قبضوا کلهم فعند ذلک تقوم الساعة ح 618؛ تاریخ مدینه دمشق طبق تفسیر آیه 33 سوره انفال و حدیث نجوم که از مفسران و محدثان اهل سنت خدمت شما ارائه شد؛

یکی از فضایل بی نظیر مولا علی بر پیامبران بغیر از رسول اسلام؛ این آیه مذکور و حدیث امان است؛ که خداوند، دنیا را بخاطر وجود مقدس پیامبر و ائمه هدی آفریده و دوام دنیا را به سبب وجود اقدس آنان قرار داده؛ وقتی که تمام موجودات

ص:209

خصوصاً پیامبران بغیر از پیامبر اسلام؛ بخاطر ائمه هدی وجود پیدا کرده اند و به دنیا آمده اند چگونه آنان بر 14 نور مقدس الهی برتری دارند؟!!

الابدال فی امتی ثلاثون بهم تقوم الارض و بهم تمطرون و بهم تنصرون(1) پس آن اهل بیتی که الان روی زمین هست و به سبب وجود مقدس و مبارک او؛ خداوند زمین و اهل زمین را نابود نمی کند کیست؟ به عقیده ما و لفظ روایات سنی و شیعه؛ آن شخص حضرت مهدی امام زمان است چرا؟ چون پیامبر در خطبه غدیر خم و حدیث ثقلین و در معرفی 12 امام فرمود مهدی از اهل بیت و از فرزندان من و از فرزندان حضرت فاطمه است

المهدی من ولد فاطمه(2) المهدی من عترتی من ولد فاطمه _ المهدی منا اهل بیت _ (3)؛ مسند العشره العشیرون بالجنه؛ المهدی من عترتی من ولد فاطمه (4)

ابن حجر در این زمینه نکات لطیفی نقل کرده در اثبات وجود مقدس اهل بیت در حدیث ثقلین؛ در احادیثی که به پیروی از اهل بیت اشاره دارد این نکته قابل توجه است که تمسک فرد به اهل بیت بایستی تا روز قیامت باشد؛ همانگونه که قرآن عزیز است و به این سبب آنها (اهل بیت) به عنوان هدیه و آرامش هستند بر روی زمین ؛همانگونه که خبر قبلی آنرا تایید می کند که در هر زمان فرزندی از اهل بیت من است و اینکه شایسته ترین فرد امام و پیشوای آنان علی ابن ابی طالب است؛ ابوبکر گفت در مورد عترت پیامبر کسانی که تاکید شده است بر پیروی از آنان و آن فردی

ص:210

را که در روز غدیر خم مشخص کرد

و فی احادیث الحث علی التمسک باهل البیت اشاره الی عدم انقطاع متاهل منهم للتمسک به الی یوم القیامه کما ان الکتاب العزیز کذلک و لهذا کانوا اماناً لاهل الارض کما یاتی و یشهد لذلک الخبر السابق فی کل خلف من امتی عدول من اهل بیتی الی آخره

ثم احق من یتمسک به منهم امامهم و عالمهم علی ابن ابی طالب کرم الله وجهه .... ثم قال ابوبکر علی عترة رسول الله ای الذین حث علی التمسک بهم فخصه لما قلنا و لذلک خصه بمامر یوم غدیر خم(1) یکی از روشن ترین پیام های حدیث ثقلین؛ بقای اهل بیت است؛ زیرا اگر اهل بیت پیامبر تا قیامت باقی خواهد ماند یکی از امامان اهل بیت نیز تا قیامت حیات خواهد داشت و در کنار قرآن خواهد بود؛ پیامبر اکرم و مولاعلی؛ حدیث ثقلین را برای ما معنا و تفسیر کرده اند؛ پیامبر اکرم فرمود: ای مردم علی و اولاد معصومش ثقل اصغرند و قرآن مجید ثقل اکبر است و هر کدام از آن دو موید و موافق دیگری خواهد بود و هرگز از همدیگر جدا نخواهند شد تا روز قیامت کنار حوض کوثر بمن برسند

معاشر الناس: ان علیاً والطیبین من ولدی هم الثقل الاصغر و القرآن الثقل الاکبر فکل واحد منبی عن صاحبه و موافق له، لن یفترقا حتی یردا علی الحوض(2) اهل بیت از دیدگاه قرآن و سنت نوشته مداح ابن مالک(3)؛ از مولا علی سوال شد منظور از حدیث ثقلین چیست؟ حضرت فرمود: من و امام حسن و امام حسین و 9 نفر از ائمه هدی از صلب امام حسین

قال؛ سئل امیرالمومنین عن معنی قول رسول الله انی مخلف فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی من العترة فقال: انا و الحسن و الحسین و الائمة التسعة من ولدالحسین تاسعهم مهدیهم و قائمهم؛ مولا علی فرمود: نهمین فرزند از صلب حسین که جزء ثقلین است؛ حضرت مهدی قائم می باشد؛ (4) ترمذی می گوید: منظور پیامبر؛ درباره چنگ زدن در حدیث ثقلین؛ امامان از اهل بیت است نه غیر آن

ص:211

واقع علی الائمة منهم السادة لاعلی غیرهم (1) پس یکی از فضایل بی نظیر مولا علی بر پیامبران بغیر از رسول اسلام خلق شدن موجودات و عالم هستی بخاطر وجود اقدس و مبارک آنان است و پایداری و حفظ عالم هستی هم بوجود مقدس آنان است؛ که این حدیث نجوم و آیه 33 سوره انفال و حدیث ثقلین وجود مقدس امام زمان حضرت مهدی را ثابت می کند؛ ابوهریره از پیامبر اکرم نقل کرده که فرمود: زمانی که خداوند؛ حضرت آدم را آفرید به او فرمود: اگر محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین نبودند تو را و نه بهشت و نه جهنم و نه عرش، نه کرسی نه آسمان و نه زمین، و نه ملائکة و نه جن و انس را خلق نمی کردم

لولا هم ما خلقتک ... لو لا هم ما خلقت الجنة و لا النار و لا العرش و لا الکرسی و لا السماء و لا الارض و لا الملائکة و لا الجن و لا الانس ... (2)؛ قال رسول الله، لما ان خلق الله آدم و نفخ فیه من روحه عطس آدم فقال: الحمد لله فاوحی الله تعالی الیه: حمدنی عبدی و عزتی وجلالی. لو لا عبد ان ارید ان اخلقهما فی دارالدنیا ما خلقتک قال الهی فیکونان منی؟ قال: نعم یا آدم ارفع راسک و انظر فرفع راسه فاذا هو مکتوب علی العرش: لا اله الا الله محمد رسول الله نبی الرحمة، علی مقیم الجنه.... (3) ممکن است جناب وهابی نادان بگوید؛ خداوند در قرآن آیه 32 سوره عنکبوت می فرماید: ما حضرت لوط و قوم با ایمانش را از عذاب که می خواست بر زمین نازل شود نجات دادیم و هر جا که پیامبران الهی باشند؛ خداوند آنجا را مورد نزول عذاب قرار نمی دهد برای اینکه پیامبرش و اهل ایمان آنجا هستند

قالوا انا مهلکوا اهل هذه القریة ان اهلها کانوا ظالمین قال ان فیها لوطاً قالوا نحن اعلم بمن فیها لننجینه و اهله الا امراته کانت من الغابرین؛

 یا اینکه خداوند در سوره قصص آیه 59 می فرماید ما؛ قریه و شهری را نابود و هلاک نمی کنیم مگر اینکه در میان آنان پیامبران را مبعوث کردیم که آیات ما را بر آنان تلاوت کنند؛ در این (2) آیه شریفه که ذکر شد همه بحث منطقه و شهر و قریه است و از آیات و روایات که حقیر در ذیل آیه 33 سوره انفال و حدیث نجوم و حدیث

ص:212

ابدال در الزام خصم آوردم بحث حفظ کل عالم هستی به برکت وجود پیامبر و خلفای پیامبر که مولا علی و 11 فرزند خلفش باشد مورد نظر و ذکر است نه یک منطقه و یک شهر یا شاید وهابی ها؛ (2) سوال و شبهه در اینجا مطرح کنند بگویند؛ خداوند؛ دنیا و خلائق را برای عبادت خودش؛ خلق فرمود بخاطر اشخاص شریف مثل 14 نور مقدس الهی نیافریده زیرا در سوره الذاریات آیه 56 می فرماید: ما جن و انس را نیافریدیم مگر برای عبادت؛ و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون؛ و شبهه دوم که وهابی ها، امکان دارد مطرح کنند علیه ادله ما؛ این است که؛ چون پیامبران در دنیا بودند و مامور تبلیغ الهی بودند؛ خداوند کل اهل زمین را نابود نمی کند و در اجل موعود که قیامت می شود اهل زمین نابود می گردند؛ اما پاسخ به شبهه اول: در حدیث قدسی آمده ای بشر من دنیا را برای تو آفریدم ولی تو را برای خودم آفریدم

 خلقت الاشیاء لاجلی و خلقت لاجلک

ابن تیمیه ملعون ناصبی (1)می نویسد: پیامبر اسلام خاتم مخلوقات و جامع و کامل مخلوقات است و از تمام مخلوقات برتر و فاضل است بطور مطلق و همیشگی؛ محمد صلی الله علیه و سلم، انسانی که چشم عالم هستی است و قطب این چرخ گیتی است و او آخرین هدف و غایت مخلوقات و سبب ایجاد مخلوقات است؛ یعنی خداوند به سبب و به احترام او؛ عالم را ایجاد کرده

فاذا کان الانسان هو خاتم المخلوقات و آخرها و هو الجامع لما فیها و فاضله هو فاضل المخلوقات مطلقاً و محمد انسان هذا العین و قطب هذه الرحی، و اقسام هذا الجمع کان کانها غایة الغایات فی المخلوقات؛ فما ینکران یقال؛ انه لاجله خلقت جمیعاً و انه لولاه لما خلقت، فاذا فسر هذا الکلام و نحوه بما یدل علیه الکتاب و السنة قبل ذلک(2)؛ قرآن کریم در سوره بقره آیه 29 می فرماید: اوست خدایی که خلق کرد تمام زمین را برای شما؛ هو الذی خلق لکم ما فی الارض جمیعا؛ و در سوره جاثیه آیات 12 و 13 می فرماید: اوست خدایی که دریاها و آنچه در زمین و آسمان است مسخر شما کرد و در سوره نباء آیه 7 می فرماید: ما کوه ها را همانند میخ برای عالم دنیا قرار دادیم در ذیل این آیه می گویند، اگر این کوه ها نبودند بر اثر حرکات

ص:213

وضعی و انتقالی که کره زمین دارد زود نابود و متلاشی می شد و طبق روایات خصوصاً در منابع شیعه آمده؛ وجود ائمه هدی همانند وتد (یعنی کوه) برای اهل زمین و زمین از جهت معنوی است اگر امام و خلیفه خدا؛ روی زمین نباشد زمین و اهل زمین نابود می شوند و اهل بیت و ائمه 12 گانه شیعه قبل از خلقت موجودات بوجود آمده اند و در صلب پیامبران بوده اند؛ اگر ابراهیم در آتش نسوخت به احترام وجود نوری محمد و آل محمد بود که در صلب او بودند؛ اگر نوح در کشتی با اهلش غرق نشد چون اهل بیت و امامان معصوم شیعه در صلب او بودند و ... در ضمن روایات صحیحی در منابع اهل سنت آمده که خداوند به حضرت آدم و حضرت عیسی وحی فرمود: اگر حضرت محمد صلی الله علیه و آله نبود دنیا و ما فیها را خلق نمی کردم شما را نمی آفریدم؛ حاکم نیشابوری در المستدرک ج2 ص613 ح   4159ش  615؛ حدیث قدسی (بنقل از سایت وهابی مکتبه الاسلامیه اسلام ویب) خداوند به حضرت آدم فرمود: مرا بحق محبوبترین خلقم (یعنی حضرت محمد) خواندی همانا تو را بخشیدم و اگر بوجود محمد نبود تو را خلق نمی کردم

انه لاحب الخلق الی ادعنی بحقه فقد غفرت لک و لو لا محمد ما خلقتک؛

حاکم نیشابوری می نویسد: سند این روایت صحیح است؛ هذا حدیث صحیح الاسناد؛ سایر منابع روایی اهل سنت این روایت را نقل کرده اند(1)و... حتی ابن تیمیه ناصبی؛ طراح افکار وهابی ها در مجموعه الفتاوی ج 2 ص 95و ص 151 به نقل مکتبه اسلامیه؛ حدیث توسل حضرت آدم به ذات نوری پیامبر اسلام را؛ صحیح خوانده(2) خداوند به عیسی فرمود: اگر به احترام وجود مقدس پیامبر اسلام نبود؛ آدم را نمی آفریدم و اگر به احترام وجود محمد نبود؛ بهشت و جهنم را خلق نمی کردم آقای وهابی؛ اگر خدا دنیا، بهشت، جهنم و بشر، ملاک و جن را آفریده که خدا را عبادت کنند به احترام 14 نور مقدس الهی بوده؛ اگر 14 نور مقدس اهل بیت رسالت

ص:214

نبودند؛ دنیا و هدف از خلقت دنیا و موجودات معنا نداشت؛ پیامبر اکرم فرمود: من اولین پیامبر در خلقت و آخرین آنان در بعثت بودم

 انا اول الانبیاء فی الخلق و آخرهم فی البعث(1)

پیامبر اکرم فرمود: من پیامبر بودم و آدم بین آب و گلِ بود (یعنی خلقتش کامل نشده بود) _ (2)؛

کنت اول الانبیاء الناس فی الخلق و آخرهم فی البعث (3)عن میسرة الفخر قال قلت لرسول الله متی کنت نبیاً قال و آدم بین الروح و الجسد (4) و هذا سند قوی ... تائید این حدیث شریف که پیامبر اکرم قبل از آفرینش آدم؛ پیامبر بوده آیه 7 سوره احزاب است، و اذا اخذنا من النبین میثاقهم و منک ... امام قرطبی در تفسیرش ذیل این آیه شریفه از قول قتاده و ابوهریره از پیامبر اکرم نقل کرده که من اول موجود در خلق و آخرین در بعثت بودم

قال: کنت اولهم فی الخلق و آخرهم فی البعث؛ جامع الحکام القرآن مساله الجزء الرابع عشر؛ تفسیر ابن کثیر مساله الجزء السادس ذیل آیه _ قال النبی: کنت اول النبیین فی الخلق و آخرهم فی البعث(5) ان نبی الله کان یقول: کنت اول الانبیاء فی الخلق و آخرهم فی البعث... (6)؛ کنت اول الناس فی الخلق و آخرهم فی البعث(7)؛ اما توضیح درباره اینکه وجود مقدس ائمه اطهار در روی زمین برای حفظ عالم هستی همانند و تد یعنی کوه ها است، مفسران اهل سنت قائلند در ذیل آیه هفتم سوره نباء و الجبلال اوتاداً؛ که خداوند کوه ها را همانند میخ محکم برای خیمه دنیا قرارا داده که اهل زمین با سکون و آرامش بر آن زندگی کنند

ص:215

قال قرطبی: و الجبال اوتاداً ای لتسکن و لاتنکفاً باهلها(1) ای ثبتنا الارض بالجبال کما یثبت البیت بالاوتاد (2)؛ امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند ما ائمه هدی، ارکان زمین  قرار داده تا ساکناتش را نلرزاند

جعلهم الله ارکان الارض ان تمید باهلها _ (3)؛ پیامبر اکرم در توصیف ائمه هدی فرمود: یکی از خصائص ائمه هدی از اهل بیت من این است که به برکت وجود آنان _ خداوند _ زمین را از لرزش و نابودی حفظ می کند

و یهم یحفظ الله الارض ان تمید باهلها(4) امام زین العابدین فرمود: خداوند، بوسیله ما زمین را حفظ کرده تا زمین اهل خود را نلرزاند

و بنایمسک الارض ان تمید باهلها (5) امام باقر فرمود که پیامبر اسلام به مولا علی فرمودند: ای علی من و تو و 11 فرزند از صلب تو همانند میخ و کوه های زمین هستیم، خداوند بواسطه ما زمین را میخ کوب قرار داد و زمانی که دوازدهمین فرزندم (امام زمان حضرت مهدی ) از دنیا برود زمین نابود می شود

انی واثنی عشر من ولدی و انت یا علی زر الارض یعنی اوتادها و جبالها بنا اوتدالله الارض ان تسیخ باهلها فاذا ذهب الاثنا عشر من ولدی ساخت الارض باهلها (6)؛ با دقت و تامل در این روایت می یابیم که پیامبر درصدد معرفی 12 امام نیست بلکه می خواهد از جایگاه 14 معصوم سخن بگوید، پیامبر می فرماید: من و 12 نفر از فرزندانم که منظور حضرت زهرا و 11 امام از نسل ایشان و تو یا علی مایه استقرار و آرامش زمین هستید  اما یکی از فضائل بی نظیر ائمه 12 گانه شیعه که دلیل برتری و افضلیت آنان بر تمام خلائق و پیامبران بغیر از رسول اسلام؛ است؛ خلقت و آفرینش نوری آنان است یعنی 14 معصوم علیهم السلام ؛ به اختلاف روایات 24 هزار

ص:216

سال یا 14 هزار سال یا هفت هزار سال یا دو هزار سال قبل از خلقت عالم و آدم بوجود آمده اند و سبقت در عبادت و خلقت بر تمام موجودات داشتند و اگر بواسطه محبتی که خداوند به آنان داشت عالم و خلائق را بوجود نمی آورد؛ آقای سلفی اموی مسلک وقتی تمام موجودات به احترام وجود مقدس آنان بوجود آمده اند چگونه بر آنان برتری می توانند داشته باشند؛ پیامبر اکرم فرمود: من و علی بصورت نور در نزد خدا بودیم و خداوند را تسبیح و تقدیس می کردیم قبل از آنکه حضرت آدم خلق شود بمدت 14 هزار سال، زمانی که حضرت آدم خلق شد، خداوند آن نور را در صلب و پشت او بصورت امانت قرار داد و من و علی که بصورت نور بودیم و هیچ وقت از هم جدا نشدیم تا اینکه در صلب عبدالمطلب از هم جدا شدیم، خداوند در من نبوت و در علی، خلافت و امامت قرار داد.

کنت انا و علی نوراً بین یدی الله یسبح الله ذلک النور و یقدسه قبل ان یخلق الله آدم باربعة عشر الف عام خلق آدم اودع ذلک النور فی صلبه فلم یزل انا و علی فی شی واحد افتر قنافی صلب عبدالمطلب ففی النبوة و فی علی الامامة (الخلافه)(1) کنت انا و علی نوراً عن یمین العرش بین یدی الله _ (2) خلقت انا وانت من نور الله

کنت انا و علی نوراً بین یدی الله مطیعاً یسبح الله ذلک النور و یقدسه(3)

شخصی بنام ابوعقال از پیامبر سوال کرد شما افضلید یا حضرت آدم، شیث، ادریس، نوح، هود، صالح، لوط، موسی، هارون، ابراهیم، اسماعیل، یوسف، یعقوب، ایوب، یونس، داود، سلیمان، زکریا، یحیی، یسع، ذالکفل، یا عیسی؟! رسول اسلام فرمود: من از همه آنان برترم و بعد از من علی ابن ابی طالب از تمام آنان برتر است و

ص:217

از تمام آنان علی را بیشتر دوست دارم زیرا من و علی از یک نور خلق شده ایم در پایان حدیث؛ گنجی شافعی می نویسد: این حدیث حسن و صحیح می باشد؛ لانی خلقت انا و علی من نور واحد ...

یا رسول الله فمن افضل الناس بعدک؟ فذکر له نفرا من قریش ثم قال: علی ابن ابی طالب، فقلت: یا رسول الله فایهم احب الیک؟ قال: علی _ قلت: هذا حدیث حسن عال.(1) 41 منبع اهل سنت را نقل می کند که به حدیث خلقیت نوری مولا علی و پیامبر اسلام نقل و ذکر کرده اند_

خلقت انا و علی ابن ابی طالب من نور واحد نسبح الله عزوجل فی یمنه العرش قبل خلق الدنیا و لقد سکن آدم الجنه و نحن فی صلبه و لقد رکب نوح السفینه و نحن فی صلبه، و لقد قذف ابراهیم فی النار و نحن فی صلبه؛

 ادامه روایت جالب است؛ پیامبر اکرم می فرماید من و علی که بصورت یک نور بودیم در صلب آدم در بهشت بودیم، سپس منتقل شدیم به صلب نوح و با نوح در کشتی بودیم، سپس منتقل شدیم به صلب ابراهیم و با ابراهیم بودیم(2) اما ادله درباره خلقت نوری سایر ائمه 12 گانه شیعه در کتب اهل سنت و تشیع؛ یکی از ادله های قرآنی و تفسیری درباره خلقت نوری ائمه 12 گانه شیعه؛ آیه 35 سوره مبارکه نور است(3) ابن بطریق در العمدة از قول شریف امام کاظم در ذیل تفسیر آیه 35 سوره نور نقل کرده اند که فرمود: منظور از مشکاة در این آیه یعنی حضرت فاطمه؛ مصباح یعنی امام حسن و امام حسین؛ نور علی نور یعنی امامی بعد از امامی

قال: المشکاة: فاطمه، و المصباح: الحسن و الحسین (الزجاجة) کانها کوکب دری قال: کانت فاطمه کوکبا دریا من نساء العالمین... نور علی نور، قال فیها امام بعد امام؛ مولا علی در تفسیر آیه مذکور فرموده: مشکاة پیامبر است؛

فیها مصباح من هستم و فی الزجاجة: حسن و حسین است؛ کوکب دری:

علی ابن الحسین یوقد من شجرة مبارکة _ محمد بن علی؛ لولم تمسسه النار: علی بن محمد نور علی نور: حسن بن علی، یهدی الله لنوره من یشاء: مهدی

ص:218

است(1) خداوند در شب معراج به پیامبر اسلام فرمود: ای محمد من تو را و علی را و فاطمه و حسن و حسین و امامان از فرزندان تو را از سنخ نوری از نور خودم خلق کردم

یا محمد انی خلقتک و خلقت علیاً و فاطمة و الحسن و الحسین و الائمة من ولده من نور من نوری(2) حضرت آدم در ساق عرش؛ 5 نور را دید بصورت اشباح؛ خداوند به آدم فرمود: اگر این 5 تن نبودند هیچ مخلوقی را حتی تو را نمی آفریدم و این 5 نور مقدس حضرت محمد و امام علی و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین هستند التفت آدم یمینه العرش فاذا فی النور خمسه اشباح ... قال هولاء خمسة من ولدک لولا هم ما خلقتک(3)پیامبر اکرم فرمود: من و اهل بیتم بصورت نور بودیم 14 هزار سال قبل از خلقت آدم

انی واهل بیتی کنا نوراً یسعی بین یدی الله قبل ان یخلق الله آدم باربعة عشر الف سنه(4) پیامبر اکرم فرمود:

من از نور خدا آفریده شده ام و اهل بیت من از نور من خلقت شده اند

خلقت من نور الله و خلق اهل بیتی من نوری (5) سبط بن جوزی حنفی در کتاب تذکرة الخواص (6)خطبه ای از مولا علی نقل کرده که حضرت به خلقت نوری پیامبر اسلام و ائمه هدی؛ اشاره و تاکید فرموده به خلاصه این خطبه زیبا توجه فرمائید: چون اراده خداوند تعلق گرفت بر اینکه خلائق را بیافریند، خلایق را پیش از گستردن زمین و برافراشتن آسمانها بصورتی استوار ساخت آنگاه پرتوی از نور عزت خویش افاضه نمود پس شعله ای از روشنایی آن درخشیدن گرفت و بالا رفت و بعد در آن صورت گرد آمد؛ در حالی که شکل پیامبر ما در آن صورت بود؛ پس خدا به او فرمود:

ص:219

تو برگزیده ای و د نزد تو انواری به امانت نهاده شده است؛ اهل بیتت را، پرچم هدایت و اسرار خود را بصورت امانت به ایشان دادم ... و آنها را بر تمام مخلوقاتم حجت قرار دادم آنگاه خداوند آنان را به پروردگاری خود گواه و بر وحدانیت خود از ایشان اقرار گرفت و این که امامت در میان ایشان و این نور به همراه آنهاست؛ بعد خداوند سایر موجودات را بعد از آفرینش اهل بیت آفرید؛ نور وجود اهل بیت از اصلاب شامخه و ارحام مطهره منتقل می شود، و در باطن ما نورافشانی می کند؛ از این رو، ما انوار آسمانها و زمین ها و کشتی نجات هستیم... و بوجود مهدی ما حجت های الهی؛ پایان می گیرد؛ و اوست خاتم ائمه و نجات دهنده امامت و پایان بخش نور

لما اراد الله ان ینشیء المخلوقات و یبدع الموجودات اقام الخلایق فی صورة قبل دحو الارض و رفع السموات ثم افاض نوراً من نور عزة فلمع قبسا من ضیائه و سطح ثم اجتمع فی تلک الصورة و فیها هیئة نبینا صلی الله علیه و آله و سلم فقال له تعالی انت المختار و عندک مستودع الانوار و انت المصطفی المنتخب الرضا المنتخب المرتضی ... و انصب اهل بیتک علماً للهدایة واودع اسرارهم من سری ... واجعلهم حجتی علی بریتی .... ثم اخذ الحق سبحانه علیهم الشهادة بالربوبیة والاقرار بالوحدانیة و ان الامامة فیهم و النور معهم ... و نصب العوالم و موج الماء و اثار الزبد و اهاج الدخان و فطفا عرشه علی الماء ثم انشا الملائکة من انوار ابتداعها ... ثم خلق الله الارض و ما فیها .... و لم یزل ینتقل من الاصلاب الفاخرة الی الارحام الطاهرة الی ان وصل الی عبدالمطلب ثم الی عبدالله ثم الی نبیه... ثم لم یزل ذلک النور ینتقل فینا و یتشعشع فی غرایزنا _ فنحن انوار السموات و الارض و سفن النجاة ... و بمهدینا تقطع الحجج فهو خاتم الائمة و منقد الامة و منتهی النور(1) حضرت فاطمه درباره مولا علی فرمود: اوست امام ربانی و هیکل نورانی

و هو الامام الربانی و الهیکل النورانی(2)

مولا علی درباره خصوصیات امام معصوم می فرماید: و الامام بشر ملکی و جسد سماوی ... و نور جلی  امام بشری فرشته صفت و دارای جسد آسمانی و نوری آشکار و تابان است؛ همه این ویژگی ها مخصوص آل محمد است و هرگز کسی در این امتیازات با آنها شریک نیست... خداوند عالم آنها را از نور عظمت خود آفریده

ص:220

و هذا کله لال محمد لایشارکهم فیه مشارک ... خلقهم الله من نور عظمته(1) از حدیث خلقت نوری مولا علی  دفاع کرده می گوید: اگر کسی بگوید این حدیث را ضعیف شمرده اند پاسخ این است که حدیثی را که ضعیف دانسته اند؛ الفاظ و اسنادش با این حدیث تفاوت دارد... و حدیثی را که ما روایت کرده ایم از نظر لفظ و عبارت متفاوت و از نظر سلسله سند راویانش موثق می باشند اما بررسی راویان حدیث خلقت نوری مولا علی 1) عبدالرزاق صنعانی که مورد وثوق اهل سنت است؛ وی از بزرگترین مشایخ حدیثی احمد بن حنبل است؛ 2) محمد بن راشد ابوعروه ازدی که از رجال ترمذی، نسایی، ابن ماجه و ابوداود است(2) 3) زهری؛ ابن حجر در حق او گفته؛ فقیه و حافظ است و علماء بر جلالت او اتفاق دارند(3) 4) خالد بن معدان؛ ذهبی می گوید: او فقیه بزرگ و مخلص است(4)5 ) عجلی؛ ابن جریر و نسایی او را توثیق کرده اند  (5) 6) زاذان، که ذهبی او را ثقه معرفی کرده(6) شاید آقایان وهابی بگویند سبط ابن جوزی عالم شیعه بوده که در لباس اهل سنت بوده و حرف و نظرات او اعتباری ندارد؛ شمس الدین ذهبی عالم رجالی اهل سنت درباره سبط بن جوزی می نویسد: یوسف بن قزعلی حنفی، پیشوا فقیه، تاریخ دان و در سخنوری یگانه بود، در تاریخ و سرگذشت، علامه و در نزد مردم بسیار قابل احترام و محبوب بود... فاضل، دانشمند و نکته سنج بود و با دولتمردانی که کارهای ناپسندی می کردند، مخالفت می کرد و همگان او را قبول داشتند

یوسف بن قزغلی بن عبدالله: الامام، الواعظ، المورخ، شمس الدین؛ ابوالمظفر الترکی، ثم البغدادی العونی الحنفی؛ سبط الامام جمال الدین ابی الفرج ابن الجوزی، نزیل دمشق؛ ولد سنة احدی و ثمانین و خمسمائة ... و کان اماماً فقیهاً، واعظاً، وحیداً فی الوعظ، علامة فی التاریخ و السیر، وافر الحرمة، محبا الی الناس... و کان فاضلاً عالماً، ظریفاً، منقطعاً، منکراً علی ارباب الدول ما هم علیه من

ص:221

المنکرات متواضعاً صاحب قبول تام(1)  خلقت نوری 14 معصوم علیهم السلام بطور کثیر در روایات شیعه اشاره شده برای نمونه؛ امام چهارم فرمود: همانا خداوند پیامبر اسلام و علی و 11 فرزند از صلب او را از نور عظمت خودش آفرید قبل از خلقت خلائق و آنها، خداوند را تسبیح و تقدیس می کردند

ان الله خلق محمداً و علیاً واحد عشر من ولده من نور عظمته ... یعبدونه قبل خلق الخلق یسبحون الله و یقدسونه و هم الائمة من ولد رسول الله(2)

 امام صادق فرمود: همانا خداوند؛ 14 هزار سال پیش از آنکه مخلوقات را آفرینش کند، 14 نور آفرید که ارواح ما بود یعنی روح پیامبر و علی و فاطمه و حسن و حسین و ائمه از صلب حسین

 ان الله تبارک و تعالی خلق اربعة عشر نوراً قبل خلق الخلق باربعة عشر الف عام فهی ارواحنا ... فقال: محمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الائمة من ولدالحسین؛ _ (3)و موید این مطلب تفسیر آیه 37 سوره مبارکه بقره است که حضرت آدم متوسل به ذات نوری؛ ائمه هدی شد و این آیه 37 سوره بقره، دلیل برتری ائمه هدی بر پیامبران بغیر از رسول اسلام دارد؛ وهابی مذکور که با او مباحثه کردم می گفت در تفسیر هیچ عالم سنی نیامده که حضرت آدم به خمسه طیبه و 5 تن آل عبا که بصورت انوار یعنی نورها بودند متوسل شد و سبب قبولی توبه آدم به توسل؛ ذات نوری ائمه طاهرین نبوده است؛ جهت نمونه در دفع این شبهه منابعی و مطالبی از عالمان بزرگ اهل سنت در توسل آدم به ائمه هدی نقل می کنم؛ صفوری شافعی در کتاب نزهة المجالس (4) باب مناقب امام حسن و امام حسین؛ از امام صادق علیه السلام روایت کرده که حضرت در ذیل آیه 37 سوره بقره فرمود: که حضرت آدم سر را بسوی قبه در بهشت بلند کرد؛ دید که 5 اسم مکتوب و نوشته شده به قلم نور؛ من محمودم و این محمد، من اعلی هستم و این علی؛ من فاطر هستم و این فاطمه من محسن هستم و این حسن، من احسان هستم و این حسین، سپس جبرئیل گفت: ای ادم این

ص:222

اسماء را حفظ کن که محتاج به آن می شوی؛ سپس آدم هبوط کرد و 300 سال گریه و زاری کرد و سپس دعا کرد به این اسماء و گفت: ای خدا، بحق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین، مرا بیامرز، وحی رسید: ای آدم اگر برای جمیع ذریه ات، چنین دعا کرده بودی همه آنان را می آمرزیدم؛

 قال جعفر الصادق رضی الله عنه فی قوله تعالی فتلقی آدم من ربه کلمات .... کان آدم  حواء جالسین فجاء هما _ جبرئیل و اتی بهما الی قصر من ذهب و فضه شرفاته من زمرد اخضر فیه سریر من الیاقوت احمد و علی السریر قبة من نور، فیها صورة فاطمه و علی راسهاقا ج و فی اذنیها قرطان من لولوء فی عنقها طوق من نور  فتعجب حواء من نورها و تعجب آدم من نورها حتی نسی حسن حواء فقال ما هذه الصورة قال: فاطمه و التاج ابوها و الطوق زوجها و القرقان الحسن و الحسین قرفع آدم راسه الی القبةفوجد خمسة اسماء مکتوبه من النور؛ انا المحمود و هذا محمد و انا الاعلی و هذا علی، و انا الفاطر و هذه الفاطمه و انا المحسن و هذا الحسن و منی الاحسان و هذا الحسین فقال جبرئیل یا آدم احفظ هذه الاسماء فانک تحتاج الیها، فلما هبط آدم بکی ثلثمائة عام ثم دعا بهذه الاسماء و قال یا رب بحق محمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین یا محمود یا اعلی یا فاطر یا محسن اغفرلی و تقبل توبتی فاوحی الله الیه یا آدم سالتنی فی جمیع ذریتک لغفرت لهم؛ حاکم حسکانی نیشابوری حنفی(1) نقل کرده؛ زمانی که حضرت آدم دچار خطیئه شد و خارج شد از جوار رب العالمین؛ جبرئیل نزد آدم آمد و گفت؛ خدای خودت را بخوان آدم گفت چگونه خدای خودم را بخوانم؛ جبرئیل گفت: بگو ای خدا؛ بحق 5 تنی که از صلب من در آخر الزمان خارج می کنی توبه مرا بپذیرد و مرا بیامرز و آن 5 تن، محمد پیامبر اسلام و علی وصی او و فاطمه دختر پیامبر و حسن و حسین دو سبط پیامبر؛ پس آدم به حق 5 تن خداوند را خواند و خداوند توبه او را بپذیرفت؛ و هیچ بنده ای نیست که خداوند را به حق 5 تن آل عبا، قسم دهد مگر اینکه خداوند دعای او را مستجاب می کند

لما نزلت الخطئیة بآدم واخرج من جوار رب العالمین اتاه جبرئیل فقال یا آدم ادع ربک قال: یا حبیب جبرئیل و بما ادعوا؟ قال یا رب اسالک بحق الخمسة الذین تخرجهم من صلبی فی آخر الزمان الاتبت علی و رحمتنی .. قال محمد النبی و علی الوصی و فاطمه بنت النبی، والحسن و الحسین سبطی النبی فدعا بهم آدم فتاب الله

ص:223

علیه و ذلک قوله تعالی فتلقی آدم من ربه کلمات .... و ما من عبد یدعوا بها الا استجاب الله له؛ دیلمی؛ شیرویه بن شهردار (1) نقل کرده؛ خداوند در زمانی که آدم هبوط کرد از بهشت او را به هند فرستاد و حوا همسرش را به جده تبعید کرد و زمانی که وقت توبه او فرا رسید؛ جبرئیل به او وحی کرد به این کلمات خداوند را بخوان که او توبه پذیر و آمرزنده گناهان است و آن کلمات اینچنین بود؛ خدایا بحق محمد و آل محمد که تو پاک و منزه از هر نقصی و جز تو خدایی نیست من به نفسم ظلم کردم و تو غفور و مهربانی بحق محمد و آل محمد توبه مرا بپذیر؛ و این کلمات و دعاها بود که به حضرت آدم القاء و تلقین شد

فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه ... قال فعلیک بهذه الکلمات التی اعلمکهن فان الله قابل توبتک و غافر ذنبک قال و ما هن قال قل اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد سبحانک لا اله الا انت عملت سوء او ظلمت نفسی و اغفرلی انک انت الغفور الرحیم اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد سبحانک لا اله الا انت عملت سوء او ظلمت نفسی تب علی انک انت التواب الرحیم فهولاء الکلمات التی تلقی آدم

ابن النجار از ابن عباس روایت کرد که از او سول شد آن کلماتی که به آدم تلقین شد و به سبب آن کلمات توبه آدم قبول شد آن کلمات چه بود؟ ابن عباس گفت؛ آدم؛ خداوند را به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین خواند خداوند توبه او را بپذیرفت(2) علامه متقی هندی (3)  تفسیر آیه 37 سوره بقره را نقل کرده، مولا علی از پیامبر سوال کرد آن کلماتی که آدم بر زبان خواند و به سبب آن توبه آدم قبل شد آن کلمات چه بوده؟ پیامبر اسلام فرمود: آدم بحق محمد و آل محمد، خداوند متعال را خواند و خدا توبه او را بپذیرفت

عن علی قال سالت النبی عن قول الله فتلقی آدم من ربه کلمات، فصل فی التفسیر سوره البقره؛ قال فعلیک بهذه الکلمات فان الله قابل توبتک و غافر ذنبک قل: اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد... اللهم انی اسئلک بحق محمد و آل محمد عملت سوء و ظلمت نفسی فتب علی انک التواب الرحیم فهولاء الکلمات التی تلقی آدم _ امام ثعلبی در تفسیر الکشف و البیان ذیل آیه 37 سوره بقره روایات

ص:224

متفاوتی نقل کرده و در پاورقی ج1 ص 184 ش 5  _ تذکرة الموضوعات ج1 ص 98، تنزیه الشریعه ج1 ص 195 _ اللالی المصنوعه ج1 ص 369 روایت متقی هندی از کنزالعمال در باب توسل آدم به 5تن آل عبا را نقل کرده است؛ ابوبکر سیوطی در تفسیر الدرالمنثور ج1 ص 323 و ص 324 این تفسیر را نقل کرده است _ شوکانی در الفوائد المصنوعه ص 394 ح 123؛ صنعانی در الانصاف فی حقیقه الاولیاء ص 97؛ سیوطی در اللالی المصنوعه ص 404 ابن تیمیه ناصبی در المنهاج السنه  ج 7ص 130؛ محب الدین طبری در الریاض النضره و ابن حجر در صواعق ج1 ص 237 از انس بن مالک یا تفاوت متن و محتوا با توسل آدم نقل کرده به این تفاوت که آدم به پیامبر و مولا علی و ابوبکر و عمر و عثمان متوسل شد تا توبه اش قبول شد _ عن انس بن مالک قال:

سمعت رسول الله یقول اخبر نی جبرئیل ان الله تعالی لما خلق آدم و ادخل الروح فی جسده امرنی ان اخذ تفاحه من الجنة فاعصرها فی حلقه فعصرتها فی فمه خلقک الله من النقطه الاولی انت یا محمد و من الثانیه ابابکر و من الثالثه عمر و من الرابعه عثمان و من الخامسه علی؛ فقال آدم من هولاء الذین کرمتهم؟ فقال الله: هولاء خمسة اشباح من ذریتک و قال هولاء اکرم عندی من جمیع خلقی قال: فلما عصی آدم ربه فقال: رب بحرمة اولئک الاشباح الخمسه الذین فضلتهم الاتبت علی فتاب علیه؛

از روایت محب الدین طبری سُنی؛ معلوم می شود که جاعلان حدیث آنرا جعل کرده اند و ساخته اند تا فضیلتی برای خلفاء ثلاثه خود (ابوبکر و عمر و عثمان) بسازند در مقابل حدیث توسل آدم به 5 تن آل عبا؛ قندوزی حنفی (1) نقل کرده؛ استاد ذهبی؛ امام جوینی شافعی در فرائد السمطین ج1 ص 36 و ص37؛ توسل آدم به 5 تن آل عبا را ذکر کرده _ خداوند به حضرت آدم فرمود: هر گاه حاجتی داشتی به این 5 تن متوسل شو

فاذا کان لک الی حاجة فبهولاء توسل؛ اصل روایت توسل حضرت آدم به 5 تن آل عبا، فقیه شافعی اهل سنت، ابن مغازلی در کتبش با سلسه سند نقل کرده؛ البته،

ص:225

سیوطی، دیلمی، متقی هندی، شوکانی، ابن تیمیه، صنعانی این حدیث را موضوع و جعلی خوانده اند اما طبق قائده طرق و تعدد حدیث؛ این حدیث را تقویت می کند چون این روایت را هم بطور کثیر منابع شیعه نقل کرده اند _ ابن مغازلی (1) نقل کرده عن ابن عبدالله بن عباس قال: سئل النبی عن الکلمات التی تلقی آدم من ربه فتاب علیه قال: ساله بحق محمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین الاتبت علی فتاب علیه؛ سمعانی در الانساب ص 146 درباره شخصیت ابن مغازلی شافعی می نویسد: همانا او فاضل عارف و آشنا به رجال و علم حدیث و حریص به شنیدن حدیث و طالب علم بوده است.فتح الربانی شوکانی ج 1ص 288،تذکره الموضوعات ج 1ص 98  حدیث توسل آدم به پنج تن را نقل کرده اند

 کان فاضلاً عارفاً برجالات واسط و حدیثهم و کان حریصاً علی سماع الحدیث و طلبه؛ زبیدی در تاج العروس(2) درباره ابن مغازلی شافعی می نویسد: او عالم مورخ بود؛ _ و ابوالحسن علی بن محمد بن محمد بن الطیب الجلابی عالم مورخ ... علامه شیخ جمال الدین محمد بن احمد حنفی در (3) بحرالمناقب می نویسد: ای آدم اگر این اسماء 5تن آل عبا نبود، زمین و آسمان را نمی آفریدم؛

قال یا آدم لولا هذه الاسما لما خلقت سماء مبینه و لا ارضاً مدحیه ذهبی؛ حدیث توسل آدم به خمسه طیبه را در الموضوعات ابن جوزی (4) بعنوان حدیث موضوع نقل کرده

و لا ملکا مقربا و لا نبیاً مرسلا و لا خلقتک یا آدم فقال الهی و سیدی فبحقهم علیک الاغفرت لی خطیئتی فکنا نحن الکلمات التی قال الله فتلقی آدم من ربه کلمات(5) به نقل از احقاق الحق (6) نقل شده که آدم گفت بحق محمد و آلش مرا بیامرز _ اسالک بحق محمد و آله الاغفرت لی الی قوله و لو لا هو ما خلقتک؛ (7)؛ امام

ص:226

مالک این حدیث را در باب توسل حضرت آدم به پیامبر اسلام؛ تائید و تاکید کرده به خلیفه عباسی منصور دوانیقی لعنت الله علیه امام مالک به منصور دوانیقی ملعون گفت: پیامبر اسلام وسیله تو و وسیله پدرت حضرت آدم است. _

ولم تصرف وجهک عنه وهو وسیلتک و وسیلة ابیک آدم _ الشفاء قاضی عیاض ج2 ص 41، جوهر المنظم ج1 ص 248 قد روی هذا بسند صحیح؛ تفسیر ثعلبی ج1 ص 184؛ تاریخ مدینه دمشق ج 7 ص 386؛ فتوح الشام و اقدی ج1 ص 180؛ سبل الهدی والرشاد ج12 ص 395؛ الوفاء وفاء ج1 ص 51؛ ابن تیمیه ناصبی در مجموعه الفتاوی ج2 ص 95 و به نقل سایت وهابی مکتبه اسلامیه (اسلام ویب) حدیث توسل حضرت آدم به پیامبر را با تائید صحیح بودن روایت نقل کرده

فلما غرهما الشیطان تابا واستشفعا باسمی الیه لما اصاب آدم الخطیئة رفع راسه فقال یا رب بحق محمد الاغفرت لی؛ از جمله آیاتی که در قرآن کریم؛ فضیلت و برتری بی نظیر مولا علی بر تمام خلائق و پیامبران بغیر از نبی اسلام ثابت و اشاره می کند؛ آیه 58 سوره مبارکه یونس است؛ در تفسیر این آیه ابن عباس می گوید: فضل خدا، پیامبر و رحمت خداوند؛ علی است؛ و تمام خلائق و پیامبران الهی؛ بغیر از نبی اسلام؛ به فضل و رحمت خدا؛ نیازمند هستند و جلوه رحمت و فضل خدا؛ پیامبر اسلام و علی مرتضی هستند و به همین دلیل؛ مولا علی بر تمام خلائق و پیامبران بغیر از رسول اسلام افضل و برتر می باشد؛

عن ابن عباس: فی قوله تعالی: قل بفضل الله و برحمته: الایة قال: بفضل الله: النبی و برحمة علی _ شواهد التنزیل ح 365، تاریخ بغداد ج5 ص 15، تاریخ دمشق2 ص 426، الدر المنثور ج3 ص 309؛ اصلاً ائمه هدی در 5 چیز به اقرار علمای اهل سنت با پیامبر اسلام؛ مساوی، شریک و برابر هستند؛ ای ناصبی کور از حقائق قرآن و سنت وقتی ائمه 12 گانه شیعه و حضرت زهرا؛ با پیامبر اکرم رحمت للعالمین در 5 صفت مهم برابر هستند؛ چگونه پیامبران بر آنان برتری می توانند داشته باشند؛ آیا مگر رسول اسلام بر تمام خلائق سید و سرور نیست که هست؟!! فخر الدین رازی می گوید: اهل بیت در 5 چیز با پیامبر مساوی هستند 1) در سلام که گفت اسلام علیک ایها النبی و برای اهل بیتش فرمود سلام علی آل یاسین؛ 2)

ص:227

در صلوات بر پیامبر و خاندان او 3) در طهارت و پاکیزگی به پیامبر فرمود (طه) و به خاندانش فرمود یطهرکم تطهیرا 4) حرام کردن صدقه بر پیامبر و آل او از جانب خدا 5) و در دوستی که فرمود هر که مرا دوست دارد از پیامبر متابعت کند و فرمود ای پیامبر بگو من از شما مزد رسالت نمی خواهم مگر دوستی خاندانم

جعل الله اهل بیت النبی مساوین له فی خمسة اشیاء وعدها ان اهل بیته یساوونه فی خمسة اشیاء؛ ان الله تعالی جعل اهل بیت نبیه مطابقاً له فی اشیاء کثیره... فی السلام قال: السلام علیک ایها النبی و قال سلام علی آل یاسین؛ و فی الصلاة علیه و علیهم فی التشهد و فی الطهارة قال تعالی ظه یا طاهر و قال یطهرکم تطهیرا و فی تحریم الصدقه و فی المحبة قال تعالی: قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله و قال قل لا اسئلکم علیه اجراً الاالمودة فی القربی _ صواعق المحرقه ص 149 باب 11 فصل 1، آیه 3؛ جواهر العقدین ج2 ص 166؛ ینابیع المودة ج1 ص 270، شبهای پیشاور ج1 ص 253 با تحقیق شیخ عبدالرضا درایتی؛ اهل بیت از دیدگاه قرآن و سنت ص 33 و ص 34 نوشته ابن مالک؛ قبل از آنکه یکی دیگر از برتری ائمه هدی بر پیامبران را به شما خوانندگان عرضه بدارم این مطلب را مبرهن کنم که تمام انبیاء بغیر از رسول اسلام به 14 معصوم؛ توسل و تمسک داشته اند؛ پیامبر اکرم فرمود: چون آدم ترک اولی انجام داد توبه اش این بود که گفت: خداوندا تو را می خوانم به محمد و آل محمد که بر من ببخشایی _ ان آدم لما اصاب الخطیئة کانت توبته ان قال:

اللهم انی اسألک بحق محمد و آل محمد لما غفرت لی فغفرالله له؛ چون حضرت نوح بر کشتی سوار و از غرق شدن ترسید فرمود: خدایا تو را به محمد و آل محمد می خوانم که از غرق شدن حفظم کنی و خداوند حفظش کرد؛ _

و ان نوحاً لما رکب فی السفینة و خاف الغرق قال: اللهم انی اسالک بحق محمد و آل محمد لما انجیتنی من الغرق فنجاه الله منه و حضرت ابراهیم چون در آتش انداخته شد فرمود: خدایا تو را به محمد و آل محمد می خوانم که نجاتم دهی و خدا آتش را بر او سرد و سالم کرد؛

ان ابراهیم لما القی فی النار قال: اللهم انی اسالک بحق محمد لما نجیتنی منها؛ فجعلها الله علیه برداً و سلاماً _ و موسی چون عصایش را افکند و در جانش ترسید فرمود: خدایا تو را به محمد و آل محمد می خوانم که محافظتم کنی. پس خدا فرمود

ص:228

نترس که تو برتری

ان موسی لما القی عصاة و اوجس فی نفسه خلیفة قال: اللهم انی اسالک بحق محمد و آل محمد لما امنتنی(1)؛

امام رضا فرمود چون حضرت نوح در آستانه غرق قرار گرفت، خدا را به حق ما خواند و خداوند نجاتش داد و چون حضرت ابراهیم در آتش انداخته شد، خدا را به حق ما خواند و خدا آتش را بر او سرد و سالم قرار داد و چون موسی راه دریا را گرفت، خدا را بحق ما خواند و آن راه برایش خشکی شد و چون یهود کشتن عیسی را بنا نهادند، خدا را بحق ما خواند، خدا او را نجات داد و نزد خود برد.

لما اشرف نوح علی الغرق دعا الله بحقنا فدفع الله عنه الغرق و لما رمی ابراهیم فی النار دعا الله بحقنا فجعل الله النار علیه برداً و سلاماً و ان موسی لما ضرب طریقاً فی البحر دعا الله بحقنا فجعلها یبسا و ان عیسی لما اراد الیهود قتله دعا الله بحقنا فنجی من القتل فرفعه الیه؛  (2) 

امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند هزار سال پیش از خلقت اجسام ارواح را آفرید و برترین آنها ارواح محمد، علی، فاطمه، حسن و حسین و ائمه بعد آنها قرار داد؛ جبرئیل به آدم و حوا فرمود: خداوند را به نام هایی که بر عرش الهی می بینید بخوانید تا شما را بیامرزد؛ پس گفتند؛ خداوندا تو را بحق بزرگواران نزد تو می خوانیم محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین و ائمه که بر ما ببخشی و بر ما رحم کنی، پس خداوند بر آنها بخشید.(3)

ان الله تبارک و تعالی خلق الارواح محمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الائمة بعدهم... قال جبرائیل لآدم و حواء: فسلا ربکما بحق الاسماء التی رایتموها علی ساق العرش حتی یتوب علیکما فقالا: اللهم انا نسالک بحق الاکرمین علیک: محمد و علی و فاطمه و الحسن و الحسین و الائمة الا تبت علینا و رحمتنا فتاب الله علیهما انه هو التواب الرحیم؛

آاز جمله فضایلی که مولا علی و ائمه هدی و 14 معصوم علیهم السلام بر تمام پیامبران دارند این است که خداوند حق خمس مال یک پنجم مال را به آنان اختصاص داده و این

ص:229

حق الهی را به هیچ نبی و پیامبری سابقه از امم سلف نداده است _ امام رضا علیه السلام در ذیل آیه 41 سوره انفال فرمود: خداوند در این آیه سهم خویشاوندان پیامبر را با سهم خود و رسولش همراه کرده است پس این سخن خدا؛ نیز فضیلت برای آل پیامبر است، به همین دلیل در غنیمت از خودآغاز کرده و سپس به ستایش رسول اسلام و آل محمد پرداخته و آنچه برای خود پسندیده برای آنان هم پسندیده،

انما غنمتم من شی فان الله خمسه و للرسول ولذی القربی ... فقرن سهم ذی القربی بسهمه و بسهم رسوله فهذا؛ فضل ایضاً للال دون الامة ...(1)

 امام زین العابدین در هنگام ورود به دروازه شام به مرد شامی فرمود: آیا این آیه را در سوره انفال درباره خمس نخوانده ای؟! مرد شامی گفت بله: امام زین العابدین فرمود: منظور این آیه درباره خمس در مورد ما اهل بیت است

قال علی بن الحسین رضی الله عنه لرجل من اهل الشام: اما قرأت فی الانفال: واعلموا انما غنمتم من شیء فان لله خمسه و للرسول ... الایة قال: نعم قال نحن هم قال: فانکم لانتم هم قال: نعم(2)

پیامبر اکرم فرمود: برای شما اهل البیت هیچ چیز از صدقات را حلال و روا نمی دانم زیرا یک پنجم (خمس) برای شما کافی است

لا احل لکم اهل البیت من الصدقات شیئاً و لا غسالة الایدی ان لکم فی خمس الخمس ما یکفیکم(3)

امام محمد بن ادریس شافعی در کتاب الامام ج2 ص 106 و ص 107 کتاب قسم الصدقات درباره خمس آل محمد می نویسد: به آل محمد که خداوند خمس را در عوض صدقه برای آنها معین نموده نباید از صدقات واجبه کم یا زیاد به آنها داده شود و بر آنها حلال نیست که اخذ صدقه کنند منع نمودن حق خمس از آنها سبب حلال شدن صدقه بر آل محمد نمی شود

و اما آل محمد الذین جعل لهم الخمس عوضاً من الصدقه فلا یعطون من

ص:230

الصدقات المفروضات شیئاً قل اوکثر لایحل لهم ان یاخذوها و لایجزی عمن یعطیهموها اذا عرفهم و لیس منعهم حقهم فی الخمس یحل لهم ما حرم علیهم من الصدقه

بعضی از علمای اهل سنت مثل زمخشری در الکشاف ج 2 ص 214 ذیل آیه 41 انفال می نویسد: بنی هاشم در زمان پیامبر، خمس مال دریافت می کردند ولی بعد از وفات پیامبر اکرم از آنها ساقط شد

و اما بعد رسول الله فسهمه ساقط بموته(1)؛ _ و منع فاطمه و اهل البیت عن خمسهم و لم یکن ذلک فی زمن النبی؛ مولا علی درباره آیه 41 سوره انفال فرمود: خمس مخصوص ماست و ما را در صدقه سهمی نیست این کرامتی است که خداوند؛ پیامبر خود و خندان او را با آن گرامی داشته و ما را از چرکهای دستهای مسلمین برتری داده است

عن علی ابن ابی طالب فی قول الله تعالی و اعلموا انما غنمتم من شی ء الایة قال: لنا خاصة و لم یجعل لنا فی الصدقة نصیباً کرامة اکرم الله تعالی نبیه و آله بها و اکرمنا عن اوساخ ایدی المسلمین (2)

مجاهد گفت: برای پیامبر و اهل بیت معصوم او صدقه حلال نبود پس برای آنها خمس مال قرار داد

عن مجاهد قال: کان النبی و اهل بیته لاتحل لهم الصدقة فجعل لهم الخمس(3)

از جمله ادله برای برتری مولا علی بر پیامبران بغیر از رسول اسلام این است که پیامبر اکرم فرمود: و برای خویش چیزی از خدا نخواستم مگر آنکه آنرا برای تو ای علی نیز خواستم

 و ما سالت لنفسی شیئاً الاسالت لک (4)،

 و خداوند فضل و کرم و لطف بی دریغ و فراوان بر نبی اسلام داشته و دارد و آنچه به پیامبر اکرم عطاء و فضل روز قیامت کند که راضی و خشنود باشد و او را به مقام محمود و پسندیده فائز فرموده همان مقامات فضل الهی عالیه؛ را خداوند و

ص:231

رسول اسلام به مولا علی، چون نفس پیامبر اسلام است، لطف و عنایات ویژه کرده و به همین دلیل هم مولا علی بر تمام خلائق و پیامبران بغیر از رسول اسلام افضل و برتر می باشد؛ ان فضله کان علیک کبیرا(1)

عسی ان یبعثک ربک مقاماً محموداً  (2)

و لسوف یعطیک ربک فترضی (3)

 از جمله فضائل بی نظیر مولا علی و ائمه هدی این است که اسماء و نامهای مقدس و مبارک آنان در ساق عرش قبل از خلقت جن و انس، زینت بخش عرش الهی بوده است و این فضیلت بی نظیر شامل هیچ پیامبر و نبی و رسولی بغیر از رسول اسلام و ائمه هدی نشده؛ پیامبر اکرم می فرماید: هنگامی که به آسمان عروج کردم و بالا رفتم دیدم بر عرش نوشته شده خدایی جز خدای یکتا و بی همتا نیست، محمد رسول و فرستاده اوست او را با علی پشتیبانی و حمایت کردم _ لما اسری بی الی السماء فاذا علی العرش لا اله الا الله محمد رسول الله ایدته بعلی  (4)

ابوالحسین عبدالباقی بن قانع رسول اکرم می فرماید: هنگامی که به سوی آسمانها عروج کردم دیدم بر روی درب بهشت چنین نوشته: خدایی جز خدای یگانه نیست، محمد فرستاده اوست، او را دو هزار سال پیش از خلقت آسمانها و زمین با علی حمایت کردم

مکتوب علی باب الجنة: لا اله الا الله محمد رسول الله ایدته بعلی قبل ان یخلق السموات و الارض بالفی سنة(5)   

مکتوب علی باب الجنة محمد رسول الله، علی اخو رسول الله قبل ان یخلق الله السموات بالفی عام.(6)

پیامبر اکرم فرمود: بر در بهشت نوشته است _ محمد پیامبر خدا و علی برادر

ص:232

رسول خداست و این از (2) هزار سال قبل از خلقت آسمانها نوشته و مکتوب شده است؛ پیامبر اکرم فرمود: آن شبی که مرا به آسمانها بردند، دیدم بر سر در بهشت نوشته شده، نیست معبودی جز الله، محمد رسول خدا، علی حبیب خدا، حسن و حسین برگزیدگان خدا _ فاطمه کنیز خدا، بر دشمنانشان لعنت خدا

لا اله الا الله محمد رسول الله، علی حبیب الله الحسن و الحسین صفوة الله، فاطمة امة الله، علی باغضیهم لعنة الله (1)؛

رایت لیلة اسری بی الی السماء علی العرش مکتوباً: لا اله الا انا وحدی لاشرک لی و محمد عبدی و رسولی ایدته بعلی فذلک قوله: هو الذی ایدک بنصره و بالمومنین _ (2)مکتوب علی باب الجنة قبل ان یخلق السماوات و الارض بالفی عام: لا اله الا الله محمد رسول الله ایدته بعلی ..(3)

مکتوب علی العرش: لا اله الا الله محمد رسول الله هو نبی الرحمة و علی مقیم الحجة؛ پیامبر اکرم می فرماید؛ شبی که بسوی آسمان عروج کردم و بالا رفتم دیدم بر ساق عرش مکتوب و نوشته شده؛ معبودی جزخدای یکتا نمی باشد؛ محمد پیامبر من هست، بوسیله علی او را یاری کردم سپس بوسیله حسن و حسین دیدم نام 3 علی و دیدم نام 2 محمد و نام جعفر و موسی و حسن و حجت که 12 اسم مکتوب به قلم نور بود؛ سوال کردم: خدایا این نام های نورانی مکتوب شده در ساق عرش چیست؟! خداوند فرمود: ای محمد اینان امامان بعد از تو هستند که از پاکان و نیکان ذریه و نسل تو می باشند

لما عرج بی الی السماء رایت مکتوباً علی ساق العرش بالنور: لا اله الا الله؛ محمد رسول الله؛ ایدته بعلی بن ابی طالب و نصرته به، ثم الحسن و الحسین و رایت علیاً علیاً علیاً ثلاث مرات و رایت محمداً محمداً مرتین و جعفراً و موسی و الحسن و الحجة؛ اثنی عشر اسماً مکتوباً بالنور فقلت: یا رب اسماء من هولاء

ص:233

الذین قد قرنتهم بی؟ فنودیت یا محمد؛ هم الائمة بعدک و الاخیار من ذریتک(1)

از جمله فضائل بی نظیر مولا علی که برتری او را بر تمام پیامبران و خلائق بغیر از رسول اسلام می رساند این است که نبی اکرم فرمود: من و علی، حجت خدا بر تمام عبد و بندگان خدا هستیم؛ پیامبران، فرشتگان هم مصداق حقیقی عباد و بندگان خداوند هستند و به همین دلیل پیامبر اسلام و مولا علی بر آنان حجت، گواه، شاهد و دلیل هستند

قال رسول الله: انا و علی حجة الله علی عباده (2)

از جمله فضایل و برتری های بی نظیر ائمه 12 گانه شیعه بر پیامبران و خلائق بغیر از رسول اسلام این است که خداوند متعال؛ دوستی، محبت، مودت به آنان را مزد و اجر رسالت پیامبر اسلام قرار داده است، امام رضا علیه السلام فرمود: سخن خداوند در سوره شوری آیه 23 خصوصیتی است برای پیامبر اسلام و خاندان او تا روز قیامت نه برای دیگران؛ خداوند فقط به این دلیل دوستی اهل بیت را واجب قرار داد که می دانست آنان هرگز از دین خدا جدا نمی شوند و هرگز به گمراهی باز نمی گردند ... این دوستی از سوی خدا بر همه مومنان واجب است؛ بعضی گفتند منظور از خویشاوندان پیامبر تمامی قوم عرب و امت او هستند در هر حال می دانیم که منظور از دوستی که خداوند واجب قرار داده دوستی خویشاوندان و هر کدام از این خویشاوندان که به  آن حضرت نزدیکتر باشد به دوستی سزاوارتر است و دوستی به اندازه نزدیکی خویشاوندی است

هذه خصوصیة للنبی الی یوم القیامة و خصوصیة للآل دون غیرهم ... و لم یفرض الله تعالی مودتهم الا و قد علم انهم لایرتدون عن الدین ابداً و لایرجعون الی ضلال ابداً: ... فای فضیلة وای شرف یتقدم هذا او یدانیه؟... فهذه المودة فریضة من الله تعالی علی کافة المومنین... فقد علمنا ان المودة هی للقرابة فاقربهم من

ص:234

النبی اولاهم بالمودة... (1)

اما شان نزول آیه مودت (آیه 23 سوره شوری) درباره چه کسانی است؟! ابن عباس می گوید وقتی آیه 23 سوره شوری نازل شد از پیامبر سوال کردم آن اقربا و خویشان که دوستی و محبت به آنان واجب است چه کسانی هستند؟ فرمود: علی و فاطمه و پسرانش

عن ابن عباس قال: لما نزلت (قل لا اسالکم علیه اجراً الا المودة فی القربی) قالوا: یا رسول الله من قرابتک هولاء الذین و جبت علینا مودتهم؟ قال: علی و فاطمه و ابناءهما(2)

جناب وهابی؛ هیچ پیامبری برای خودش از امتش درخواست مزد و اجر و پاداش نکرد و گفت مزد من با خداست با ولی خداوند به پیامبر اسلام؛ افضل خلائق دستور می دهد بگو مزد رسالت نمی خواهم مگر دوستی خاندانم؛ و دوستی این خاندان مطهر و دوستی پیامبر اسلام وصل و متصل است به دوستی خداوند قرآن کریم در سوره آل عمران آیه 31 می فرماید: بگو ای پیامبر اگر خدا را دوست دارید از من (پیامبر) پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد

قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله (3)

 از ابن عباس روایت کرده که گفت: رسول خدا فرمود: خدا را دوست بدارید بخاطر نعمتهایش و مرا دوست بدارید به خاطر خدا و اهل بیتم را دوست بدارید به خاطرمن

من احبوا الله تعالی یغذوکم به من نعمته و احبونی لحب الله تعالی واحبّوا اهل بیتی لحبّی (4)

ص:235

یکی دیگر از فضائل و برتری ائمه 12 گانه شیعه بر پیامبران الهی؛ بغیر از بر رسول اسلام؛ آیه 55 سوره مائده است که معروف به آیه ولایت می باشد و این آیه شریفه یکی از آیات امامت و ولایت است و بقول علمای شیعه محکم ترین آیه قرآن راجع به امامت خاصه الهی ائمه 12 گانه شیعه؛ آیه 55 سوره مائده است که معروف به آیه ولایت می باشد و این آیه شریفه یکی از آیات امامت و ولایت است و بقول علمای شیعه محکم ترین آیه قرآن راجع به امامت خاصه الهی ائمه 12 گانه شیعه، همین آیه کریمه است؛ سائل و گدایی از کنار پیامبر اسلام عبور کرد و در دستش خاتم و انگشتری بود؛ پیامبر اکرم از او سوال کرد این انگشتر را چه کسی به تو عطاء کرد، گدا گفت: آن آقایی که در حال رکوع بود و او علی ابن ابی طالب بود که داشت در مسجد نماز می خواند سپس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: سپاس خداوندی که قرار داد این فضیلت را در من و در اهل بیت من سپس آیه ولایت نازل شد همانا ولی شما تنها خداوند است و رسول او (حضرت محمد) و کسانی که ایمان آورده اند و در حال رکوع زکات می دهند

 مرّ سائل بالنبی و فی یده خاتم فقال: من اعطاک هذا الخاتم؟ قال ذاک الراکع؛ و کان علیُ یصلی؛ فقل النبی؛ الحمدلله الذی جعلها فی و فی اهل بیتی (انما ولیکم الله و رسوله) الایة و کان علی خاتمه الذی تصدق به، سبحان من فخری بانی له عبد؛ (1)

نزول آیة الولایة؛ همانطور که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در ذیل این آیه شریفه فرموده این فضیلت و برتری فقط درباره ائمه 12 گانه شیعه جمع شده و سایر پیامبران به این فضل و فیض نائل نشدند و به همین دلیل محکم، ائمه 12 گانه ما؛ بر تمام پیامبران  بغیر از رسول اسلام ارجح و افضل هستند، درباره این آیه شریفه دشمنان اهل بیت و نواصب گذشته و عصر حاضر، زیاد شبهه و مغلطه اشاعه داده اند که بطور توان و

ص:236

اختصار به تمام شبهات آنان، پاسخ مختصر داده می شود؛ از جمله عبادت مالی و بدنی در یک وقت از مولا علی صادر گردید و جامع این دو صفت عظیم و بی نظیر در حالت واحد؛ علی ابن ابی طالب است.(1)

مرحوم علامه امینی نجفی علیه الرحمة و الرضوان در کتاب پرارزش الغدیر ج3 از ص 221 الی ص 226 نام 66 نفر از مفسران، محدثان شارحان و متکلمان نامی اهل سنت و جماعت را ذکر می کند که آیه 55 سوره مائده معروف به آیه ولایت در شان والای مولا علی نازل شده است؛ مرحوم آیت الله سید محمد سلطان الواعظین شیرازی در کتاب پرارزش شبهای پیشاور ج2 ص 738 جلسه ششم؛ باتحقیق و ویرایش جدید؛ حاج شیخ عبدالرضا درایتی چاپ انتشارات دلیل ما؛ چاپ سال 1389 حدود 40 منبع و مصدر اهل سنت را ذکر کرده که آیه 55 سوره مائده (معروف به آیه ولایت) را در شان والای مولا علی نقل کرده اند از جمله منابع اهل سنت که آیه 55 سوره مائده را نقل کرده اند به این شرح هست (2)

ص:237

انما ولیکم الله و رسوله والذین امنوا: قال: الله و رسوله و الذین امنوا  : علی ابن ابی طالب قاضی عضد الدین ایجی در کتاب المواقف ج 3 ص 601 می نویسد: تمام پیشوایان تفسیر قرآن اجماع دارند بر این که این آیه (55 سوره مائده) درباره امام علی نازل شده است _ واجمع ائمه التفسیر ان المراد علی و للاجماع علی ان غیره غیر مراد؛ سعدالدین تفتازانی در شرح المقاصد ج2 ص 288 می نویسد:  این آیه (55 سوره مائده) در حق علی ابن ابی طالب بعد از آنکه در حال رکوع نماز به سائل انگشتر داد نازل شده است؛

نزلت باتفاق المفسرین فی علی ابن ابی طالب رضی الله عنه حین اعطی السائل خاتمه و هو راکع فی صلاته و کلمة انما للحصر بشهادة النقل و الاستعمال

شهاب الدین آلوسی در تفسیر روح المعانی ج6 ص 167 می نویسد: غالب واکثر اهل اخبار و حدیث عقیده دارند این آیه (55 سوره مائده) درباره امام علی نازل شده است و غالب الاخباریین علی انها نزلت فی علی کرم الله وجهه، آلوسی در ج 6 تفسیر روح المعانی ص 93 مجدد درباره این آیه (55 سوره مائده ) می نویسد: نزد معظم و بزرگان اهل حدیث این آیه (55 سوره مائده) درباره امام علی نازل شده است

انما ولیکم الله و رسول ... والایة عند معظم المحدثین نزلت فی علی کرم الله تعالی وجهه

جصاص در تفسیر احکام القرآنش ج 4 ص 102 می نویسد: این آیه (55 سوره مائده) درباره امام علی نازل شد و امام علی در حالت رکوع نماز به فقیر، انگشترش صدقه داد _ انها نزلت فی علی ابن ابی طالب حین تصدق بخاتمه و هو راکع؛ شجری جرجانی در کتاب الامالی الخمیسه ج1 ص 181 بیش از 10 سند ذکر کرده که این آیه (55 مائده) درباره امام علی نازل شده است _ ح 671

عن علی علیه السلام انه تصدق بخاتمه و هو راکع فنزلت فیه هذه الایة: انما ولیکم الله و رسوله .... ح 672 عن ابن عباس، انما ولیکم الله ... نزلت فی علی ....

ابن کثیر می نویسد: پیامبر از منزل بسوی مسجد خارج شد؛ مردم در مسجد در حال رکوع و سجده؛ ایستاده و نشسته بودند؛ و مسکینی در مسجد گدایی می کرد؛

ص:238

رسول خدا بر او وارد شد از او سوال کرد آیا کسی چیزی به تو داد؟ گفت بله؛ پیامبر فرمود چه کسی به تو کمک کرد؛ سائل گفت: این آقایی که ایستاده؛ پیامبر اکرم فرمود: در چه حالتی به تو کمک کرد؛ فقیر گفت: در حالت رکوع و او علی ابن ابی طالب بود؛ پیامبر اکرم تکبیر گفت:

خرج رسول الله الی المسجد و الناس یصلون بین راکع و ساجد و قائم و قاعد؛ و اذا مسکین یسال فدخل رسول الله فقال: اعطاک احد شیئاً؟ قال: نعم قال من قال ذلک الرجل القائم قال: علی ای حال اعطا که؟ قال: و هو راکع؛ قال و ذلک علی ابن ابی طالب قال: فکبر رسول الله(1)

وکان علی فی الصلاة فی الرکوع و فی یمینه خاتم فاشار الی السائل بیده حتی اخذه؛ (2)_ انما ولیکم الله و رسوله الایة قال نزلت فی علی ابن ابی طالب

 یکی از شبهاتی که دشمنان اهل بیت درباره این آیه و شان نزول آن دارند این است که منظور ولایت و ولی در آیه دوستی و محبت و نصرت می باشد و به معنای سرپرستی و اولویت و امامت نمی باشد؟!! راغب اصفهانی در المفردات ج1 ص 533 در معنای ولایت می نویسد: ولایت به کسر و او به معنای سرپرستی بکار می رود، حقیقت معنای ولایت همان سرپرستی است؛

والولایة: تولی الامر و قیل: الولایة و الولایة نحو الدلالة و الدلالة و حقیقته: تولی الامر؛ (3) الوالی و هو مالک الاشیاء جمیعاً، المتصرف فیها...

 ابن منظور در لسان العرب ج15 ص 407 ذکر کرده اند؛ اصلاً رسول اکرم؛ معنای ولایت را تفسیر فرموده اند . پیامبر اکرم فرمود: خداوند مولای من است؛ سزاوارتر به من از خودم می باشد با وجود او امری برای من نیست و من مولای مومنان هستم که سزاوارتر به آنان از خودشان هستم با وجود من امری بر آنان نیست و هر که من مولای اویم که سزاوارتر به او از خود او هستم، علی مولای اوست که سزاوارتر به او از خودش می باشد و امری برای او با وجود علی نیست _

الله مولای اولی بی من نفسی لا امرلی معه و انا مولی المومنین ؛اولی بهم من

ص:239

انفسهم لا امرلهم معی و من کنت مولاه اولی به من نفسه لا امرله معی فعلی مولاه اولی به من نفسه لا امرله معه.(1)

سلمان فارسی از پیامبر اکرم سوال کرد، ولایت علی به چه معنا است؟ پیامبر اکرم فرمود: ولای او مانند ولای من است هر کس که من اولی به او از خودش می باشم، علی نیز اولی به او از خود او می باشد

قال: ولاء کولای من کنت اولی به من نفسه فعلی اولی به من نفسه (2)

علمای اهل سنت در ذیل آیه 6 سوره احزاب که قرآن می فرماید: پیامبر اولی بر مومنان از جان های آناست برای نمونه آلوسی می نویسد: پیامبر نسبت به مومنان اولی است یعنی سزاوارتر و نزدیکتر از مردم به خودشان است؛ بغوی شافعی می گوید: منظور نفوذ حکم در آنها و وجوب اطاعت آنهاست؛ ابن عباس گفته: چون پیامبر چیزی از آنها بخواد اما خودشان به چیز دیگری تمایل داشته باشند، اطاعت از آن حضرت؛ واجب و سزاوارتر است؛ شوکانی می نویسد: اگر پیامبر از مسلمانان چیزی بخواهد و نفس آنها امر دیگری کند بر آنها واجب است که دستور پیامبر را مقدم بدارند وبر آنها واجب است که اطاعت از آنحضرت را برتر از خواست خود بدانند و اطاعت ایشان را بر خواهش های نفسانی خود مقدم بدارند _

 النبی اولی بالمومنین _ ای احق و اقرب الیهم من انفسهم او اشد ولایة و نصرة (3)فی نفوذ حکمه فیهم و وجوب طاعته علیهم و قال ابن عباس و عطاء: یعنی اذا دعاهم النبی و دعتهم انفسهم الی شی کانت طاعة النبی اولی بهم من انفسهم (4)

امام صادق علیه السلام ، مولا و ولی را در این آیه (55 سوره مائده) به معنای اولی و سزاواری و سرپرستی امت اسلام معنا و تفسیر فرموده: امام صادق علیه السلام فرمود ولی در این جا: یعنی سزاوارتر به شما و کارهای شما و جان و مال شما، خدا و رسول او و علی و اولاد او که ائمه هدی می باشند هستند تا روز قیامت؛ پس هر یک از اولاد علی که امام هستند به درجه امامت الهی برسند مانند خود او همین صفت را دارد که در حال

ص:240

رکوع، تصدق می دهد و آن سائلی که از امیرمومنان تقاضا کرد از ملائکه بود و آنها که از ائمه اولادش سوال کنند از فرشتگان هستند

یعنی اولی بکم ای احق بکم و بامورکم من انفسکم و اموالکم الله و رسوله و الذین امنوا یعنی علیاً و اولاده ائمة الی یوم القیامة وصفهم الله عزوجل ... وصیر نعمة اولاده بنعمته فکل من بلغ من اولاده مبلغ الامامة یکون بهذه النعمة مثله فیتصدقون و هم راکعون و السائل الذی سأل امیر المومنین من الملائکة و الذین یسألون الائمة من اولاده یکونون من الملائکة _ (1)

؛ زمانی که مولا علی در حال رکوع صدقه داد و آیه ولایت بر پیامبر نازل شد؛ پیامبر اکرم تکبیر گفت و فرمود: علی بعد از من بر شما ولی و سرپرست است، سپس مسلمانان گفتند: راضی شدیم به خدایی الله؛ و نبوت محمد و ولایت و امامت علی پسر ابوطالب

 فکبر النبی و کبر اهل المسجد فقال النبی علی ولیکم بعدی قالوا: رضینا بالله و بمحمد نبینا و بعلی بن ابی طالب ولیّا (2)

 عبارت و واژه ولی در کلام ابوبکر خلیفه اول و در کلام عمر ابن الخطاب و در کلام عایشه آمده که به معنای رهبری و سرپرستی امت اسلام که خدمت موافق و مخالف عرضه می شود؛ خلیفه اول ابوبکر چون به خلافت رسید برای مردم سخنرانی کرد و گفت: من ولی و رهبر شما شده ام ولی بهتر از شما نیستم

ایها الناس فانی قدولیت علیکم ولست بخیرکم _ (3)و هذا اسناده صحیح؛(4)

انی ولیت علیکم ولست بخیرکم (5) فانی ولیت هذا الامر وانا له کاره

  عمر ابن الخطاب گفت: پس از وفات پیامبر، ابوبکر گفت من ولی و جانشین رسول خدا هستم، پس از مرگ پیامبر و ابوبکر من ولی و جانشین پیامبر وابوبکر شدم از عمر بن خطاب درباره جانشین سوال شد؛ عُمر گفت: اگر عبیده ابن جراح را درک می کردم ولی و سرپرست می کردم صحیح مسلم ج 3ص 1378 ح 1757 –انا ولی

ص:241

رسول الله و ولی ابوبکر

لوادرکت ابا عبیده بن الجراح لوالیته (1)

قال فیه عمر ابن الخطاب کلا ما معناه لوکان سالم مولی ابی حذیفه حیا لولیته الخلافة(2)

عایشه گفت: وقتی ابوبکر ولی و سرپرست شد

 عن عائشه قالت لما ولی ابوبکر (3)

 قلت: و اسناده هذا صحیح رسول اکرم به عبارات و واژه های مختلف و گوناگون ولایت مولا علی را برای امت اسلام بیان فرموده که در منابع اهل سنت آمده (1)

علی ولی کل مومن بعدی: پیامبر اکرم فرمود علی بعد از من ولی و سرپرست هر مومنی است (4)

حاکم نیشابوری در المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص 143 ح 4652 می نویسد: سند این روایت صحیح است؛ ذهبی در المستدرک بتعلیق ذهبی ج3 ص 143 کتاب معرفة الصحابه می گوید این روایت صحیح می باشد و آلبانی در سلسة الصحیحه ج5 ص 222 آنرا تائیده کرده است _ انت ولی کل مومن بعدی و مومنه ... هذا حدیث صحیح الاسناد ابن حجر در الاصابه ج4 ص 569 می گوید این حدیث با سند قوی نقل شده

واخرج الترمذی باسناده قوی ...(5)

ص:242

از جمله شبهات و اشکالاتی که نواصب به آیه ولایت درباره شان نزولش در مورد امام علی می گیرند این است که این ضمیر جمع بکار برده و علی یک نفر بیشتر نبوده و این آیه شامل عموم مومنان می شود اولاً اولین عبارت آیه کلمه انما دارد که افاده حصر است؛ یعنی ولایت در این آیه اختصاصی و ویژه گروه خاصی است نه تمام مومنان آلوسی می گوید: تعظیم فاعل برای این که این فعل مهم را انجام داده و همانگونه که خداند در حق ابراهیم فرمود بدرستی که ابراهیم یک امت بوده بخاطر ترغیب مردم در انجام مثل این عمل، بزرگ جلوه قرار دادن فعل تا این عمل او الگو برای همه مومنین باشد_(1)؛ زمحشری می گوید: این که در چنین مواردی لفظ جمع آورده شده به این جهت است که بقیه مردم به انجام دادن این کار تشویق شوند و توجه مردم را به این نکته معطوف سازد که مومن باید تا این حد به احسان فقرا حریص باشد که حتی در حال نماز از کمک رسانی و احسان به مستمندان غافل نشود و این چیزی است که از تمامی مومنان خواسته شده است به همین جهت این آیه بصورت لفظ جمع بکار برده (2)یکی دیگر از شبهاتی که وهابی ها علیه فضیلت مولا علی در این آیه (55 سوره مائده) اشاعه می دهند این است که؛ کمک کردن امام علی به فقیر در حالت رکوع نماز؛ فعل اضافی است و حرکت اضافی در نماز، نماز را باطل می کند و این عمل، با افعال عبادی و روحی امام علی که در اوج مناجات با خدا بوده حتی تیر در پای علی می رودوقتی به نماز می ایستد درد آنرا احساس نمی کند و در حال نماز، تیر را از پای او درمی آوردند؟!! قابل تضاد است اولاً این آیه در مدح و تمجید مولا علی نازل شده و خداوند او را در لفظ آیه مدح و ثنا کرده می گوید ولی شما خدا و پیامبر و مومنانی است که در حال رکوع صدقه می دهند اگر این مدح خداوند نیست پس چیست؟! صحیح بخاری در ج1 ص 150 ح 375 از عایشه نقل کرده که گفته من بین دو دست رسول خدا بودم و هر دو پای من بسوی قبله رسول خدا بود، وقتی پیامبر سجده می کرد پایم را منگوش (کنجیر) می گرفت وقتی بلند

ص:243

می شدم پایم را دوباره دراز می کردم

 کنت انام بین یدی رسول الله و رجلای فی قبلته فاذاسجد غمزنی فقبضت رجلی فاذا قام بسطتهما

ای وهابیون اگر فعل و عمل اضافی در نماز، نماز را باطل می کند پس چرا طبق قول صحیح بخاری، پیامبر اکرم با انگشتش پای عایشه را فشار می داده که پایش را جمع کند و نماز او باطل نبوده؟!! عایشه نقل می کند که رسول خدا نماز می خواند و من نزدیک پیامبر و قبله او خوابیده بودم از برای من حاجتی پیش آمد، مایل به نشستن نبودم؛ رسول خدا، مرا اذیت می کرد و من از نزدیک پاهای حضرت فرار کردم(1)_ فاوذی النبی فانسل من عند رجلیه، رسول خدا، امامه دختر ابوالعاص را در حال نماز روی شانه خود سوار کرد در بعضی از روایات آمده، پیامبر او را روی شانه خود می گرفت و می ایستاد و وقتی سجده می کرد آن دختر کوچک را روی زمین می گذاشت و سجده می کرد و باز هنگام بلند شدن، بچه را بغل می کرد و می ایستاد.(2)

رایت النبی یوم الناس و امامة بنت ابی العاص وهی ابنة زینب بنت النبی علی عاتقه فاذا رکع وضعها و اذا رفع من السجود اعادها؛ ان رسول الله کان یصلی و هو حامل امامة بنت زینب بنت رسول الله و لابی العاص بن ربیعه بن عبدالشمس فاذا سجد وضعها و اذا قام حملها

 راوی می گوید: وقتی با رسول اکرم نماز عشاء خواندیم، هنگامی که رسول اکرم به سجده می رفت امام حسن و امام حسین می آمدند و پشت رسول اکرم؛ سوار می شدند؛ وقتی پیامبر از سجده بلند می شد آن دو را آرام می گرفت و روی زمین می گذاشت و وقتی پیامبر دوباره به سجده برمی گشت آن دو نیز پشت پیامبر سوار می شدند تا اینکه نماز؛ پیامبر تمام شد و آن دو را روی زانویش نشاند (3)_

کنا نصلی مع رسول الله العشاء فاذا سجد و ثب الحسن و الحسین علی ظهره فاذا رفع راسه اخذهما بیده من خلفه اخذا رفیقا، فیضعهما علی الارض فاذا عاداعادا؛ حتی قضی صلاته؛ ابوبکر جصاص در احکام القرآن ج4 ص 102 می نویسد: پیامبر اسلام در نماز، نعلین را درمی آورده ریشش را مسح می کرد و با

ص:244

دستش اشاره می کرد.

وقد روی عن النبی اخبار فی اباحة العمل الیسیر فیها فمنها انه خلع نعلیه فی الصلاة و منها انه مس لحیته و انه اشار بیده؛ رسول خدا و اصحابش در حال نماز؛ انگشتر و نعلیشان را درمی آوردند_

 ان النبی خلع خاتمه _ فخلعوا خواتیمهم و انه خلع نعلیه فی الصلاة فخلعوانعالهم (1)

قرطبی درالجامع لاحکام القرآن ج6 ص 221 می نویسد: مقداری اشاره کردن امام علی در حالت رکوع به سائل که انگشتر را از دست او دربیاورد سبب باطل شدن نماز نمی شود

و هذا یدل علی ان العمل القلیل لایبطل الصلاة قان التصدق بالخاتم فی الرکوع عمل جاء به فی الصلاة و لم تبطل به الصلاة...

حال ممکن است وهابی ها سوال کنند از منابع اهل سنت در تفسیر این آیه چگونه ثابت می شود که راجع به امامت امام علی علیه السلام است؟! حاکم حسکانی حنفی در شواهد التنزیل ص 91 روایات زیادی در ذیل آیه 55 سوره مائده ذکر کرده در ح 231 از عمار یا سر نقل می کند که گفت: سائلی نزد علی ابن ابی طالب توقف کرد و او را در حال رکوع نماز مستحبی بود، او انگشتر خود را درآورد و به آن سائل داد؛ پس پیامبر خدا آمد و جریان را به او گفت و این آیه نازل شد؛ پیامبر فرمود: هر کس که من مولای او هستم علی مولای اوست؛

 فنزل علی النبی هذه الایة انما ولیکم الله و رسوله الی آخر الایة؛ فقال رسول الله: من کنت مولاه فان علیاً مولاه

اعرابی زمانی که مولا علی در حال نماز، انگشتر خود را به او داده ابیاتی سرود که اشاره به خلافت و امامت حضرت علی دارد _ یا ولی المومنین کلهم ... و سید الاوصیاء من آدم؛ قد فزت بالنفل یا اباحسن؛ اذجادت الکف منک بالخاتم؛ فالجود فرع و انت مغرسه، وانتم سادة لذا العالم

 ای ولی همه مومنان و سرور اوصیاء از آدم؛ ای ابوالحسن (حضرت علی) به کار نیکویی موفق شدی؛ هنگامی که دست تو انگشتر را بخشید، سخاوت شاخه ای است

ص:245

و تو ریشه آن هستی و شما سروران این عالمید_ (1)؛ حسان بن ثابت؛ شاعر معروف زمان رسول اکرم نیز در این باب اشعاری سروده که در تاریخ ضبط و ثبت گشته

فانزل فیک الله خیر ولایة:

 ای علی تو کسی هستی که در حال رکوع زکات دادی جانم فدایت ای بهترین رکوع کنندگان پس خدا درباره تو بهترین نوع ولایت را نازل کرد؛ _ (2)

در زمان رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هم مولا علی را بسیار تشویق و تمجید نمود زمانی که این آیه (55 سوره مائده) بر او نازل گشت؛ پیامبر اکرم گفت؛ گوارا باد بر تو ای ابوالحسن خداوند درباره تو این آیه (55 سوره مائده) را نازل فرموده

هنیئاً لک یا اباالحسن قد انزل الله فیک آیة من القرآن (انما ولیکم الله و رسوله) 

پیامبر به مولا علی فرمود: همانا، امروز که در حالت رکوع، انگشتر به سائل دادی، خداوند بوسیله تو بر فرشتگانش مباهات کرد. بخوان

 انما ولیکم الله و رسوله ... _ فقال النبی لعلی: لقد باهی الله بک ملائکة الیوم؛ اقرا (انما ولیکم الله و رسوله) (3)

مفسر نامی اهل سنت امام ثعلبی در تفسیر الکشف و البیان عن تفسیر القرآن ج4 ص 80 و ص 81 طبق برنامه مکتبه شامله؛ از ابوذر غفاری نقل می کند که می گوید خودم از پیامبر اکرم شنیدم و اگر دروغ بگویم گوشهایم کر باد؛ که فرمود: علی امام و رهبر نیکان و قاتل کفار است؛ خداوند یاری کند هر کس او را یاری کند و ذلیل کند کسی که او را تها بگذارد ما با پیامبر اکرم در یکی از روزها هنگام ظهر نماز می خواندیم گدایی وارد مسجد شد و کسی چیزی به او نداد؛ گدا، دستهایش بسوی آسمان بلند کرد و گفت: خدایا شاهد باش در مسجد پیامبرت؛ اظهار نیاز کردم ولی کسی چیزی به من نداد؛ علی ابن ابی طالب در حال رکوع بود؛ انگشتر خود را به سائل نشان داد و سائل آمد؛ انگشتر را از دستان علی؛ بیرون آورد و زمانی که پیامبر از نماز فارغ شد؛ دستهایش را بسوی آسمان بلند کرد و گفت خدایا همانا برادرم موسی از تو درخواست کرد؛ که سینه ام را بگشا و کارم را آسان کن و قرار بده از

ص:246

خاندام برایم وزیری که او هارون باشد برادرم و بوسیله او پشتم را محکم کن خدایا من محمد پیامبر تو از تو می خواهم که صعه صدر به من عنایت کنی و کارم را آسان کنی و از خاندانم برایم وزیری قرار دهی که علی باشد که بوسیله او پشتم محکم گردد بعد جبرئیل نازل شد و آیه 55 سوره مائده را بر پیامبر نازل کرد یعنی طبق تفسیر ثعلبی سنی و سایر روایات شیعه و سنی؛ امامت و خلافت الهی؛ مولا علی از این آیه شریفه و کریمه ثابت می شود

سمعت رسول الله بها تین و الاصمتا و رایته بهاتین و الافعمیتا یقول: علی قائده البرره و قاتل الکفره؛ منصور من نصره، مخذول من خذله اما انی صلیت مع رسول الله یوما من الایام صلاة الظهر فدخل بسائل فی المسجد فلم یعطه احد فرفع السائل یده الی السماء و قال: اللهم اشهد انی سألت فی مسجد رسول الله فلم یعطنی احد شیئا و کان علی علیه السلام راکعا فاومی الیه بخنضره الیمنی و کان یتختم فیها فاقبل السائل حتی اخذ الخاتم و ذلک بعین النبی فلما فرغ النبی من الصلاة فرفع راسه الی السماء و قال: اللهم ان اخی موسی سألک فقال رب اشرح لی صدری و یسرلی امری... واجعل لی وزیرا من اهلی هارون اخی اشدد به ازری الایة... اللهم و انا محمد نبیک وصفیک اللهم اشرح لی صدری ویسرلی امری... واجعل لی وزیرامن اهلی علیاً اشدد به ظهری (1)

طبق مکتبه شامله: وقتی آیه ولایت (55 سوره مائده) بر نبی اسلام نازل شد؛ پیامبر اکرم آیه را بر اصحابش قرائت فرمودند و سپس فرمودند: هر کس من مولا و سرپرست او هستم علی مولا و سرپرست اوست

واخرج الطبرانی فی الاوسط و ابن مردویه عن عمار بن یاسر قال: وقف بعلی علیه السلام سائل و هو راکع فی صلاة تطوع فنزع خاتمه فاعطاه السائل فاتی رسول الله فاعلمه ذلک فنزلت علی النبی هذه الایة (انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا یقیمون الصلاة و یوتون الزکاة و هم راکعون) فقرا رسول الله علی اصحابه ثم قال: من کنت مولاه فعلی مولاه اللهم و ال من والاه و عاد من عاداه (2)

از امام صادق علیه السلام سوال شد؛ اطاعت از ائمه واجب است یا نه؟ امام صادق علیه السلام فرمود:

ص:247

بله آنان کسانی هستند که خداوند در آیه 59 سوره نساء امر به اطاعت آنان کرده و همچنان در آیه 55 سوره مائده معروف به آیه ولایت فرموده: همانا ولی و سرپرست شما؛ خدا و پیامبر و کسانی هستند که ایمان آورده اند و نماز اقامه می کنند و در حالت رکوع زکات می دهند؛ سپس طبق این روایت شریف از امام صادق علیه السلام ؛ آیه 55 سوره مائده راجع به امامت و ولایت اهل بیت رسالت است(1)

قلت لابی عبدالله؛ الاوصیاء طاعتهم مفترضه؟ فقال: هم الذین قال الله: اطیعوا الله و اطیعوالرسول و اولی الامر منکم؛ و هم الذین قال الله: انما ولیکم الله و رسوله و الذین قال الله: اطیعوا الله و اطیعواالرسول و اولی الامر منکم؛ و هم الذین قال الله: انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة...(2)

در ضمن لفظ و عبارت آیه 55 سوره مائده آنجا که می فرماید:

الذین یقیمون الصلاة؛ کسانی که نماز را اقامه می کنند و بر پا می دارند؛ ابن عباس در تفسیرش می گوید:

یعنی یتمون وضوءها و قراءتها و رکوعها و سجودها و خشوعها فی مواقیتها _ یعنی وضوء و قرائت و رکوع و سجود و خشوع آنرا در اوقات آن کامل می کنند _ (3)؛ یعنی مولا علی حقیقت و اصل و روح نماز؛ را اقامه کرده است؛ قبل از آنکه به سایر شبهات وهابیت علیه آیه ولایت جواب دهم و آنرا مطرح کنم؛ مقداری درباره شبهه فعل کثیر (حرکت اضافی در نماز) از منابع اهل سنت که اعتقاد دارند اگر کسی شپش و مار و عقرب در حال نماز بکشد؛ باعث باطل شدن نماز نمی شود؛ در مقابل آن شبهه و مغلطه ای که وهابیت علیه نماز مولا علی و دادن انگشتر در حال رکوع به فقیر؛ ایراد و اشکال می گیرند به موافق و مخالف مطالبی عرضه بدارم مجدداً (4)

نقل شده که خلیفه دوم عمر ابن الخطاب؛ شپشی را در حال نماز کشت که خون شپش بدست او جاری شد،

ان عمر بن الخطاب یقتل القمله فی الصلاة حتی یظهر دمها علی یده؛

ص:248

ابن قدامه مقدسی در کتاب معتبر الکافی فی فقه ابن حنبل ج1 ص 393 می نویسد: کشتن شپش اشکالی ندارد؛ چرا که عمر ابن الخطاب در حال نماز شپش می کشت _ ولا باس بقتل الحیه و العقرب لان النبی امر بقتل الاسودین فی الصلاة؛ الحیه و العقرب و ان قتل القمله فلا باس لان عمر کان یقتل النمل فی الصلاة ابن تیمیه

در شرح العمدة فی الفقه ج 1 می نویسد: به درستی از عمر، معاذ و ابی الدرداء و ابن مسعود و ابی امامه  روایت شده که آنها شپش در حال نماز می کشتند؛

 و قدر روی عن  عمر و معاذ و ابی الدرداء و ابن مسعود و ابی امامه انهم کانوا یقتلون القمل فی الصلاة فخرالدین زیعلی حنفی

 در تبیین الحقائق شرح کنز الدقائق ج 1 ص 167 می نویسد که عمر و انس شپش را می کشتند. ابن حزم گفته است که کشتن شپش در حال نماز در نظر من محبوبتر از دفن آن است _ ابوحنیفه از دفن شپش در زیر حصیر حمایت کرده است؛ این مطلب از ابن مسعود نقل شده است؛ ابویوسف هر دو روش کشتن و دفن کردن را مکروه دانسته است زیرا ابویوسف از آزار شپش نمی ترسیده؛ عمر و انس شپش را می کشتند

و کان عمر و انس یقتلان القمل _ تبیین الحقائق شرح کنزالدقائق ج1 ص 167؛ محمد عرفه الدسوقی در حاشیه الدسوقی علی الشرح الکبیر ج1 ص 333 می نویسد: کشتن شپش در حال نماز مکروه است. اگر بیش از 3 شپش در حال نماز کشته شود نماز باطل می شود

نعم قتل القمل فی الصلاة مبطل لها ان کثر بان زادعلی الثلاث؛ ابن عبدالله در کتاب الاستذکار الجامع لمذاهب فقها ج1 ص 168 می نویسد: اکثر اصحاب ما (مالکی ها) می گویند: اگر شپش و کک در غذا بیفتند و بمیرند از آن خوراک نباید خورد زیرا هر دوی آنها نجس می باشند

و اما القمله و البرغوث فاکثر اصحابنا یقولون لا یوکل طعام ما تافیه او احدهما لانهما نجسان و هما من الحیوان الذی عیشه من دم الحیوان (1)

ص:249

حال سوال ما این است کشتن شپش در حال نماز مخالف خشوع و خضوع هست یا نه؟ کشتن آن نجس می باشد یا نه؟ در عبارت لفظ حدیث کان عمر آمده که فعل استمرار است یعنی عمر ابن الخطاب همیشه در حال نماز که شپش او را اذیت می کرده به کشتن آن همت داشته است با اینکه علمای فقیه اهل سنت می گویند؛ شپش نجس است و بیش از (3) شپش کشتن در حال نماز؛ نماز را باطل می کند؛ عایشه می گوید: پیامبر اسلام در خانه نماز می خواند؛ دراز داخل قفل بود من آمدم و در زدم؛ پیامبر حرکت کرد و در را برای من باز کرد سپس به محل نمازش برگشت

کان رسول الله یصلی فی البیت و الباب علیه مغلق فجئت فاستفتحت فمشی ففتح لی ثم رجع الی الصلاة(1)

  مسند احمد از ابوهریره روایت شد که پیامبر به کشتن عقرب و مار در حال نماز امر فرمودند

ان رسول الله امر بقتل الاسودین فی الصلاة العقرب و الحیه

المغنی ابن قدامه کتاب الصلاة؛ (2)همانا رسول اکرم در حالت نماز، عقرب را کشت به برادران عزیز اهل سنت و جماعت ضاله وهابیت؛ اگر انگشتر دادن مولا علی در حالت رکوع نماز به فعل کثیر و حرکت اضافی و سبب باطل بودن نماز اوست با اینکه آیه 55 سوره مائده در فضیلت او نازل گشته؛ پس با این روایات مذکور چه می کنید و چه جوابی دارید؟! ثانیاً صدقه دادن مولا علی در نماز؛ برای امور دنیوی و خود محوری نبوده؛ برای کمک به سائل، و ناامید نکردن او، و انجام دستور خدا بوده، خداوند می فرماید: گدا وسائل درمانده را از خود مران {و اما السائل فلا تنهر}(3)

ثالثاً؛ حضرت علی؛ در نماز مستحبی بوده و طبق قائده شما وهابی ها؛ حضرت علی علیه السلام ؛ اجتهاد دینی کرده و لازم دانسته در نماز مستحبی خود با یک فعل قلیل،

ص:250

بخاطر اینکه فقیر ناامید نشود و دست خالی از مسجد خارج نگردد؛ او را متوجه خود کند و به او صدقه بدهد؛ یک روایت جالبی؛ حاکم حسکانی حنفی در شواهد التنزیل ص 313 ح900 ذیل آیه 37 سوره مبارکه «ق» نقل کرده که مربوط به بحث نماز خواندن امام علی است؛ ابن عباس گفت؛ به پیامبر اسلام؛ دو شتر بزرگ هدیه داده شد؛ پس به اصحاب خود نظر کرد و گفت: آیا در میان شما کسی هست که دو رکعت نماز بخواند و در آن به کار دنیا توجه نکند و قلب او جزء به یاد خدا نباشد؟ اگر چنین باشد یکی از این دو شتر را به او می دهم؛ امام علی برخواست و نماز خواند وقتی سلام نماز را داد؛ جبرئیل نازل شد و گفت: یکی از این دو شتر را به او بده؛ پیامبر گفت: او در تشهد نماز به این فکر افتاد که کدام یک از این دو شتر را بگیرد؛ جبرئیل گفت: علی به این فکر بود که کدام یک از آنها چاق تر است که آنرا بگیرد تا آنرا بکشد و در راه خدا صدقه بدهد؛ بنابراین فکر او برای خدا بود نه برای خودش یا برای دنیا؛ پیامبر هر دو شتر را به او داد و خدا این آیه را نازل کرد؛

ان فی ذلک لذکری لمن کان له قلب؛ یعنی در نماز علی؛ موعظه ای برای هر کسی است که عقل داشته باشد «او القی السمع» یعنی با دو گوش خود به آنچه با زبان تلاوت می کند گوش بدهد«و هو شهید» یعنی قلب او برای خدا؛ حضور داشته باشد پیامبر خدا فرمود: بنده ای نیست که دو رکعت نماز بخواند و در آن راجع به چیزی از امور دنیا فکر نکند مگر اینکه خداوند از او راضی می شود و گناهان او را می بخشد؛

 فکان تفکره لله لا لنفسه و لا للدنیا؛ ابن عبدالبر در کتاب الاستذکار الجامع لمذاهب فقهاء الامصار(1)

 حدیث عایشه را نقل می کند که پیامبر نماز می خواند و در قلف بود من آمدم و در زدم، پیامبر حرکت کرد و در راه برای من باز کرد سپس به محل نمازش برگشت بعد از نقل این حدیث در ص 319 ح 9189 می نویسد: رسول اسلام در نماز اینگونه بود که صدای گریه طفل کوچکی را می شنید؛ پس به نماز رسول اکرم هم ایراد وارد کنید که بخاطر گریه اطفال کوچک؛ نماز را کوتاه می کرده و حواسش به گریه اطفال

ص:251

بوده که مراعات آنان بکند

و قد کان رسول الله ربما یسمع و هو فی الصلاة _ بکاء الطفل فتجوز فی صلاته و خفف و قرأ بالسورة القصیرة

شهاب الدین احمد بن ادریس القرافی در کتاب الذخیره فروع الفقه المالکی ج2 ص 145 نقل می کند؛ صهیب از کنار پیامبر اسلام عبور می کرد و به پیامبر سلام می کرد و پیامبر در حال نماز بود و با انگشت به او اشاره می کرد بعنوان جواب سلام او

 مررت بالنبی فسلمت علیه و هو یصلی فرد علی اشارة باصبعه

قبل از نقل این مطلب می نویسد: رد و جواب دادن سلام بوسیله سرو دست در نماز واجب و مستحب مورد اتفاق امام شافعی است

یردالسلام براسه او بیده فی الفرض و النفل؛ و وافقه الشافعی

یکی از شبهات دیگر که مخالفین امامت ائمه هدی راجع به آیه ولایت _ القاء می کنند این است که اگر قبول کنیم این آیه درباره امامت علی علیه السلام باید قبول کنیم این امامت بعد از وفات نبی اکرم است  نه در زمان رسول اسلام و امامت علی هم بعد از امامت ابوبکر و عمر و عثمان است چون آیه زمان امامت را دقیق معین نکرده؟! بعکس ولایت و امامت مولا علی؛ در زمان رسول اکرم هم فعلیت داشته، چون رسول اکرم فرمود: علی به منزله هارون برای من است همانطور که هارون برادر موسی وزیر خلیفه و جانشین او در زمان حیات موسی بود؛

 الا ترضی ان تکون منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لیس نبی بعدی (1)

هر مراتب و منازل و مقامات که حضرت هارون در زمان حضرت موسی داشته، آن مراتب  و مقامات نیز مولا علی در زمان پیامبر اسلام و بعد از وفات بنی اکرم داشته است

 1) مقام وزارت _ واجعل لی وزیر امن اهلی هارون اخی؛ وجعلنا معه اخاه هارون وزیرا 2) مقام خلافت _ و قال موسی لاخیه هارون اخلفنی فی قومی 3) اخوت و برادری؛ ابن عمر گفت: پیامبر بین تمام صحابه عقد اخوت و برادری ایجاد کرد و پیامبر به مولا علی فرمود: تو در دنیا و آخرت برادر منی _ یا علی انت اخی فی

ص:252

الدنیا و الاخرة.(1)

{هارون اخی 4) اشدد به ازری _ 5) واشر که فی امری 6) فاتبعونی و اطیعوامری}؛

شاید وهابی ها بگویند: زمانی که پیامبر حدیث منزلت را خواند زمانی بوده که پیامبر؛ علی را در مدینه بطور موقت به مصلحتی خلیفه خود قرار دادند؛ اولاً پیامبر اکرم بطور مطلق فرمودند و این حدیث افاده عموم می کند و پیامبر اسلام در امکنه و از منه مختلف این حدیث را بیان فرمودند؛ رسول اکرم (1) در عقد اخوت؛ حدیث منزلت را اشاره فرمودند _ (2) نبی اکرم؛ خلافت مولا علی را بطور کل و عموم برای تمام مومنان از جانب خداوند اعلام فرمود

انت خلیفتی یعنی فی کل مومن من بعدی.(3)

نبی اکرم فرمود: ای علی تو خلیفه منی یعنی خلیفه بر تمام مومنان.

و انت خلیفتی فی کل مومن من بعدی _ السنه(4)

یکی دیگر از اشکالاتی که مخالفین امامت مولا علی به ما می گیرند این است که چرا امام علی به این آیه 55 سوره ولایت که بقول شما شیعیان راجع به امامت امام علی است؛ خودش احتجاج و استشهاد نکرد؟!!! مولا علی در شوری (6) نفره بعد از وفات عمر ابن الخطاب؛ به این آیه؛ احتجاج فرمودند؛ حضرت علی به اهل شورا؛ خطاب کردند و فرمودند: آیا در میان شما کسی هست که در حال رکوع زکات داده

ص:253

باشد و این آیه درباره او نازل شده باشد اهل شورا گفتند: نه _

فهل فیکم احد آتی الزکاة و هو راکع و نزلت فیه انما ولیکم الله و رسوله و الذین امنوا الذین یقیمون الصلاة و یوتون الزکاة و هم راکعون غیری؟ قالوا: اللهم لا(1)

  مولا علی به خلیفه اول ابوبکر فرمود: تو را بخدا قسم می دهم آیا در این آیه پرداخت انگشتری به عنوان زکات، ولایت من همراه با ولایت رسول خدا از طرف خداوند مطرح شده یا ولایت تو؟ ابوبکر گفت ولایت تو 

انشدک بالله الی الولایة من الله مع ولایة رسول الله فی آیة زکاة الخاتم ام لک قال: بل لک (2)

مولا علی می فرماید: من در مسجد مشغول نماز بودم، ناگهان گدایی آمد و اظهار نیاز کرد و من در حالت رکوع؛ انگشترم را به او دادم خداوند به موجب این کارم آیه ولایت (55 سوره مائده) را نازل فرمود

 فانی کنت اصلی فی المسجد فجاء سائل فسال و انا راکع فنا ولته خاتمی من اصبعی فانزل الله تبارک و تعالی فی: انما ولیکم الله و رسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة ویوتون الزکاة و هم راکعون  (3)

مولا علی در منا شده با مهاجر و انصار؛ در زمان خلافت عثمان به آیه ولایت؛ احتجاج و ادله فرموده اند؛ حضرت خطاب به آنان فرمود: شما را بخدا سوگند می دهم آیا می دانید هنگامی که آیه ولایت (آیه 55 سوره مائده) نازل شد؛ مردم از رسول خدا؛ پرسیدند آیا این آیه به عده ای از مومنان اختصاص دارد یا شامل همه مومنان می شود؟ پس خداوند، پیامبر را مامور کرد؛ که متولیان امور مومنان را به آنان بشناساند و همانطور که نماز، زکات و حج آنان را برای ایشان بیان کرده، ولایت را نیز شرح دهد؛ در پی این مسائل، پیامبر مرا در غدیر خم، بعنوان رهبر و متولی امور مسلمین برای مردم منصوب کرد

فانشدکم بالله اتعلمون حیث نزلت: انما ولیکم الله و رسوله والذین امنوا ... قال

ص:254

الناس: یا رسول الله اخاصة فی بعض المومنین ام عام لجمیعهم؛ فامر الله عزوجل؛ نبیّه ان یعلمهم ولاة امرهم و ان یفسر لهم من الولایة ما فسر لهم من صلاتهم و زکاتهم و صومهم و حجهم؛ فنصبنی للناس علماً بغدیر خم.(1)

فخر رازی می گوید: عبارت انما در اول آیه ولایت دلالت بر حصر نمی کند؛ یعنی آیه مخصوص درباره امام علی نازل نشده؛ اما همین فخررازی در التفسیر الکبیرش ج22 ص 201ذیل آیه 108 سوره انبیاء می نویسد: انما دلالت بر حصر می کند _ نسفی درباره معنای انما می نویسد: از کلمه انما، استفاده می شود که فقط افراد نامبرده شده ولایت دارند _ (2)

 وانما یفید اختصاصهم بالموالاة؛ جالب است که نفسی در همان صفحه تفسیرش می نویسد: این آیه دلالت دارد بر جواز صدقه در نماز و این فعل قلیل، نماز را باطل و فاسد نمی کند

والایة تدل علی جواز الصدقه فی الصلاة و علی ان الفعل القلیل لایفسد الصلاة؛ یکی از شبهات دیگر وهابیت و نواصب علیه این آیه این است که زکات بر صدقه مستحب اطلاق نمی گردد اما جواب، زکات در اصطلاح قرآن به هر انفاقی که در راه خدا باشد؛ اطلاق شده است؛ مال باشد یا تلاش و کردار و عمل، واجب باشد یا مستحب، قرطبی می نویسد: از این آیه استفاده می شود که بر صدقه مستحب نیز کلمه زکات اطلاق می گردد، زیرا؛ علی علیه السلام ، انگشتر خود را در حال رکوع صدقه داد (3)

یدل علی ان صدقه التطوع تسمی زکاة؛ فان علیاً تصدق بخاتمه فی الرکوع و هو نظیر قوله تعالی و ما اتیتم من زکاة تریدون وجه الله فاولئک هم المضعفون  (4)

وقوله تعالی و یوتون الزکاة و هم راکعون یدل علی ان صدقه التطوع تسمی زکاة لان علیاً تصدق بخاتمه تطوعا

 مخالفین ولایت و امامت عقیده دارند لفظ راکعون که در آیه ولایت آمده به معنای خضوع و خشوع است، خلیل بن احمد فراهیدی درباره معنای رکوع می نویسد، هر

ص:255

چیزی که با صورت بسوی زمین روی آورد؛ خواه زانوهایش به زمین برسد یا نرسد در حالی که سر را به زیر انداخته است راکع خوانده می شود _ وکل شی ینکب لوجهه فتمس رکبته الارض اولاتمس ها؛ بعدان یطاطیء راسه فهو راکع(1)

پیامبر از فقیری که امام انگشترش را به او بخشیده بوده پرسید: در چه حالی انگشتر را به تو داد؟ گفت: در حال رکوع آنرا به من داد؛ اگر رکوع به معنای خضوع باشد؛ این امر نیاز به سوال نداشت زیرا در نماز دو حال وجود ندارد یک حالت خضوع و یک حالت غیر خضوع؛ هم راکعون در آیه ولایت به معنای خضوع نیست بلکه جمله حالیه و فعل معین در نماز است؛

ان النبی سأل السائل؛ سأل ذلک المسکین الذی اعطاه الامام خاتمه سأله قائلاً: علی ای حال اعطا که ای الخاتم؟ قال: اعطانی و هو راکع (2)

امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند متعال رسولش را به ولایت علی ابن ابی طالب امر کرد و بر او، آیه 55 سوره مائده؛ نازل فرمود

امر الله عزوجل _ رسوله بولایة علی ابن ابی طالب و انزل علیه: انما ولیکم الله و رسوله والذین امنوا _ (3)، پیامبر اکرم در خطبه شریفه غدیر خم؛ راجع به امامت امام علی با استدلال به آیه 55 سوره مائده، اشاره و تاکید کردند و فرمودند: همانا علی بعد از خدا و من؛ ولی و سرپرست شماست و خداوند متعال آیه 55 مائده در این باره نازل فرمود؛ همانا علی ابن ابی طالب؛ نماز را اقامه می کند و در حالت رکوع زکات پرداخت می نماید، او پیوسته و همیشه به یاد و ذکر خداست

و هو ولیکم بعد الله و رسوله و قد انزل الله تبارک و تعالی؛ علی بذلک آیة من کتابة: انما ولیکم الله و رسوله و الذین امنوا ... و علی ابن ابی طالب اقام الصلاة و آتی الزکاة و هو راکع یرید الله عزوجل فی کل حال(4)

از جمله ادله دیگر که ثابت می کند مولا امام علی بر تمام پیامبران افضل و برتر هست و فقط بر پیامبر اسلام افضلیت ندارد؛ آیه 62 سوره یونس می باشد؛

ص:256

الا ان اولیاء الله لاخوف علیهم ولا هم یحزنون

ازابوهریره ذیل این آیه شریفه نقل شده که گفت رسول اسلام فرمود: از بندگان خدا، کسانی هستند که پیامبران به آنان غبطه و غصه می خورند از مقام عالی آنان در نزد خدا؛ آنها بدون داشتن مال و متاع دنیا، با رحمت خدا، یکدیگر را دوست دارند و چهره هایشان نورانی است و چون مردم می ترسند آنها نمی ترسند و چون مردم اندوهگین می شوند آنها اندوهگین نمی شوند آیا می دانید آنان کیانند؟ گفتیم: نه ای پیامبر خدا؛ فرمود: آنان علی ابن ابی طالب و حمزه بن عبدالمطلب و جعفر طیار و عقیل هستند سپس آیه 62 سوره مبارکه یونس را قرائت فرمود _

عن ابی هریرة قال: قال رسول الله: ان من العباد عباداً یغبطهم الانبیاء تحابوا بروح الله علی غیر مال و لاعرض من الدنیا؛ وجوههم نور؛ لایخافون اذا خاف الناس و لایحزنون اذا حزنوا؛ اتدرون من هم؟

قلنا: لا یا رسول الله؛ قال: هم علی ابن ابی طالب و حمزة بن عبدالمطلب و جعفر و عقیل ثم قرأ رسول الله؛ {الا ان اولیاء الله لاخوف علیهم و لا هم یحزنون } (1)

و ان الله لیعوضک بذلک الیوم ما یغبطک به کل نبی و رسول و صدیق و شهید  (2)

_ فقال علی علیه السلام من هم یا رسول الله قال: هم شیعتک و انت امامهم؛ (3)

ان علیاً و ذریته و محبیهم السابقون الاولون الی الجنة و هم جیران الله و اولیاء الله، جالب است اکثر مفسران و محدثان نامی اهل سنت؛ این حدیث را در ذیل آیه 62 سوره مبارکه یونس نقل کرده اند ولی آن قسمتی که حاکم حسکانی حنفی در شواهد التنزیل درباره اسامی افراد مصادیق آیه شریفه را؛ که مولا علی؛ جزء آنان است؛ حذف و سانسور شده نقل کرده اند؛ (4)و این حدیث و تفسیر آیه 62 سوره

ص:257

یونس؛ برتری مولا علی علیه السلام را بر تمام پیامبران بغیر از رسول اسلام؛ نشان می دهد؛ چرا؟ چون وقتی که تمام پیامبران فردای قیامت به مقام و درجه و جایگاه امام علی در نزد خدا، غصه و غبطه و حسرت می خورند؛ معنایش این است که پیامبران الهی؛ آن رتبه حضرت علی را؛ دارا نمی باشند که غبطه مقام والای حضرت علی را می خورند؛ مولا علی در ذیل تفسیر آیه 62 سوره یونس فرمود: آیا می دانید اولیاء الله (دوستان خدا) چه کسانی هستند؟ مردم گفتند کیستند ای علی؟ مولا علی فرمود: همانا اولیاء الله ما و پیروانمان هستیم

در ضمن ابن حجر مکی اصل این روایت با سند جید (نیکو و خوب) در صواعق المحرقه ص 189 فصل دوم ؛ الباب الحادی عشر از احمد حنبل نقل کرده – ینابیع الموده ج 4 ص 532 باب 59 ترمذی نیز با سند حسن و نیکو این حدیث را متذکر و ناقل شده است – سنن الترمذی ج 5 ص 244 کتاب المناقب باب 20 حدیث 3686 باب 20- ینابیع الموده ج 1 باب دوم ص 112

قال امیرالمومنین: الا ان اولیاء الله لاخوف علیهم و لا هم یحزنون؛ ثم قال: تدرون من اولیاء الله؟ قالوا: من هم یا امیرالمومنین؟ فقال: هم نحن و اتباعنا (1)در خبر است که از پیامبر اسلام سوال کردند ولی خدا (یعنی دوست خدا) کیست؟حضرت رسول اسلام؛ دست مبارک بر کتف مولا علی علیه السلام نهاد و فرمود این ولی و دوست ویژه خداست؛ با علی؛ دوستی کن اگر چه وی قاتل پدر و برادرت باشد

فمن ولی الله عزوجل حتی او الیه و من عدوه حتی اعادیه؟ فاشارله رسول الله الی علی علیه السلام و قال: اتری هذا؟ فقال: بلی قال: ولی هذا ولی الله فواله وعدو هذا عدوا الله فعاده؛ وال ولی هذا ولو انه قاتل ابیک و ولدک  (2)

طبق سایت کتابخانه مدرسه فقاهت یکی دیگر از برتری های مولا علی بر پیامبران بغیر از رسول اسلام؛ آیه شریفه 13 سوره مبارکه حجرات است؛ مرحوم شیخ طوسی در کتاب شریف امالی ص 606 الی ص 608 ح 1254؛ مجلس الثامن و العشرون؛ حدیث زیبایی در تفسیر این آیه شریفه نقل کرده که رسول اسلام؛ خطاب به حضرت

ص:258

زهرا فرمود: همانا خداوند؛ مخلوقات را آفرید و آنها را دو قسم قرار داد؛ من و علی را از قسم های نیکو گردانید چنانچه می فرماید اصحاب الیمین ما اصحاب الیمین؛ پس از آن ایشان را قبایل مختلف گردانید و آن قبایل را خانه هایی قرار داد و من و علی را از بهترین خانه ها گردانید و درباره ما، آیه تطهیر را نازل نمود؛ خداوند مرا از بین اهل بیت؛ بعنوان پیامبر برگزید سپس علی را بعنوان امام بعد از من و همچنین حسن و حسین تا مهدی قائم را؛ طبق آیه 13 سوره حجرات، مولا علی؛ با تقواترین فرد بعد از پیامبر اسلام است و در بهترین بیت و خانه عصمت که آیه تطهیر درباره آنان نازل شده؛ خداوند او را قرار داد، که هیچ پیامبری را؛ بجز رسول اسلام؛ قرار نداده و به همین دلیل او از تمام انبیاء بغیر از رسول اسلام؛ افضل و بالاتر می باشد

ان الله خلق الخلق فجعلهم قسمین فجعلنی و علیاً فی خیر هما قسماً و ذلک قوله: و اصحاب الیمین ما اصحاب الیمین؛ ثم جعل القسمین قبائل فجعلناها فی خیرها قبیله و ذلک قوله: و جعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفوا؛ ان اکرمکم عند الله اتقاکم ثم جعل القبائل بیوتا فجعلنا فی خیرها بیتا فی قوله: انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا: ثم ان الله اختارنی من اهل بیتی و اختار علیاً و الحسن و الحسین و ...

 البته این روایات با یک عبارت جالب تر، دیگر در منابع تفسیری، تاریخی و روایی اهل سنت و وهابیت آمده است؛ رسول اکرم فرمود: من با تقواترین فرزند آدم و باکرامت ترین فرد؛ نزد خدا هستم و هیچ گونه فخر و تکبری ندارم سپس خداوند قرار داد برای قبائل بیوت و خانه ها و مرا در بهترین بیت قرار داد که آیه تطهیر درباره او نازل فرموده؛ من و اهل بیتم از تمام گناهان؛ پاک و مطهر و معصوم هستیم _

فانا اتقی ولد آدم و اکرمهم عندالله و لافخر ثم جعل القبائل بیوتا فجعلنی فی خیرها بیتاً فذلک قوله تعالی: انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا فانا و اهل بیتی مطهرون من الذنوب (1)

ص:259

ممکن است وهابی ها؛ بگویند ابن کثیر و شوکانی و ابن ابی حاتم در العلل ح 2666 به این حدیث فوق اشکال سندی گرفته اند پس ارزشی ندارد؛ اولاً بر اساس قائده طرق حدیث ولو اینکه ضعیف باشد طرق دیگر حدیث چون متعدد نقل شده آن را تقویت می کند

ثانیاً؛ مفسران نامی اهل سنت؛ چون سیوطی؛ طبری و آلوسی گفته اند؛ منظور آیه تطهیر این است که آنان اهل بیتی هستند که خداوند آنان را پاک و مطهر قرار داده و روایات متعددی چون حدیث ثقلین عصمت اهل بیت پیامبر که حضرت فاطمه و مولا علی و امام حسن و امام حسین تا امام زمان هستند بعنوان اهل بیت معصوم؛ تائید و تاکید می کند

نحن اهل بیت طهرهم الله؛

رسول اکرم فرمود: ما خاندانی هستیم که خداوند پاکشان گردانیده و معصوم قرار داده (1)

ابن جریر طبری و جلال الدین سیوطی از قتاده نقل کرده اند که گفت: که آنان اهل بیتی هستند که خداوند ایشان را مطهر قرار داده 

هم اهل بیت طهرهم الله من السوء و اختصهم برحمته (2)

طبری می گوید: خداوند بدی و فحشاء را از اهل بیت محمد دور کرده و آنان را پاک و مطهر قرار داده از گناهانی که اهل گناه انجام می دهند _ یقول: انما یرید الله لیذهب عنکم السوء و الفحشاء یا اهل بیت محمد و یطهرکم من الدنس الذی یکون فی اهل معاصی الله تطهیرا (3)

بیضاوی و فخر رازی نیز همانند قول طبری در تفاسیرشان نقل کرده اند

انما یرید الله لیذهب عنکم السوء و الفحشاء یا اهل بیت الرسول و یطهرکم من دنس الفسق و الفجور الذی یعلق با (رباب الذنوب و المعاصی) (4)

ص:260

و هی ان الرجس قد یزول عیناً و لایطهر المحل ای یزیل عنکم الذنوب  (1)

رسول اکرم فرمود: همانا خداوند؛ هر گونه بدکاری پنهان و پیدا را از ما اهل بیت؛ دور کرده است

انا اهل بیت قد اذهب الله عنا الفواحش ما ظهر منها و ما بطن (2)

مولا علی فرمود: همانا؛ خداوند با منت خویش ما اهل بیت را برتری داده است آنجا که می فرماید: خداوند اراده کرده است که پلیدی را؛ تنها از شما خانواده بزداید و شما را کاملاً پاک کند؛ خداوند ما را از پلیدیهای پنهانی و پیدا  و هر پستی و آلودگی مبرا قرار داده است

 ان الله قد فضلنا اهل بیته بمنه حیث یقول: انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت... فقد طهرنا من الفواحش ما ظهر منها و ما بطن و من کل دنیة و کل رجاسة.(3)

رسول اکرم فرمود: من و علی و حسن و حسین و 9 فرزند از صلب حسین؛ همگی مطهر و معصوم هستیم

 انا و علی و الحسن و الحسین و تسعة من ولدالحسین مطهرون و معصومون (4)

 امام حسن علیه السلام در خطبه ای فرمود: ما از اهل بیت مطهر و طیب هستیم _

 و نحن اهل بیته الطیبون (5)

امام حسین علیه السلام فرمود: من از اهل بیت طهارت و پاکی هستیم

و انی من اهل بیت الطهارة قد انزل الله فینا

انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت (6)؛ پیامبر اسلام به مولا علی فرمود: ای علی تو جانشین من و امام هستی و پدر 11 امام که همگی معصوم و مطهرند _

ص:261

یا علی انت وصی و انت الامام، ابوالائمه الاحد عشر الذین هم المطهرون المعصومون (1)

رسول اکرم فرمود: من و علی و فاطمه و حسن و حسین؛ معصوم و پاک از گناه هستیم

ان النبی  قال: خمسة منا معصومون انا و علی و فاطمه و الحسن و الحسین _ مناقب علی ابن ابی طالب ( ابوبکر احمد بن موسی ابن مردویه ص 213؛ شوکانی در فتح القدیر در ذیل عبارت یطهرکم تطهیرا می نویسد: یعنی خداوند آنان را تطهیر کامل کرده است _ و یطهرکم تطهیراً ای یطهرکم من الارجاس ... ان تطهیراً کاملا ..

ابن حجر در صواعق المحرقه ص 201 می نویسد: انما در آیه تطهیر مفید حصر و انحصار است که خداوند هر گونه گناه و نقص و اخلاق بد و پست را از شما اهل بیت دور کرده

 انما المفید لحصر اراته تعالی فی امرهم علی اذهاب الرجس الذی هو الاثم او الشک فیما یجب الایمان به عنهم و تطهیرهم من سائر الاخلاق و الاحوال المذمومة؛ علامه سمهودی می نویسد: عبارت انما؛ برای حصر است و نشان می دهد که اراده خداوند منحصر بر پاک کردن آنان است و تاکید این پاکی به مفعول مطلق نشانگر آن است که پاکی آنان پاکی کامل و در بالاترین درجه پاکی قرار دارد (2)

کلمة انما للحصر تدل علی ان ارادته تعالی منحصرة علی تطهیرهم و تاکیده بالمفعول المطلق دلیل علی ان طهارتهم طهارة کاملة فی اعلی مراتب الطهارة

 عبارت و لفظ؛ انما که در اول آیه تطهیر آمده مفید حصر است یعنی آیه بطور اختصاصی درباره اهل بیت عصمت و طهارت نازل شده و شامل زنان و همسران پیامبر اسلام نمی شود

قال جماهیر العلماء من اهل العربیة و الاصول و غیرهم لفظة انما موضوعه للحصر(3)

 جصاص در احکام القرآن ص 33 می نویسد: احتمال دارد تطهیر در آیه تطهیر؛

ص:262

تطهیر از گناه باشد _ یحتمل التطهیر من الذنوب؛ ثعالبی و آلوسی می نویسند: منظور تطهیر از رجس در آیه تطهیر؛ پاک قرار داده شدن اهل بیت از گناهان و عذاب و نجاسات و نقائص هست؛

و قیل: _ و الرجس فی الاصل یطلق عل کل شی مستقذر (1)

 ان الرجس یقع علی الاثم و علی العذاب و علی النجاسات و علی النقائص (2)

 آلوسی می نویسد: الف و لام؛ البیت در آیه تطهیر؛ الف و لام؛ عهد می باشد؛ یعنی این بیت؛ یک بیت مشخص و معلوم می باشد و آل فی البیت للعهد؛ والمعنی انما یرید سبحانه لیذهب عنکم الرجس یصونکم من المعاصی

وهابیت در مقابل آیه تطهیر و لفظ و عبارت؛ یطهرکم تطهیرا؛ آیه 11 سوره انفال؛ را حجت و دلیل می آورند و ادعا می کنند؛ تطهیر در آیه 11 سوره مبارکه انفال؛ با تطهیر در آیه 33 سوره احزاب هیچ تفاوتی ندارد؟!! شان نزول آیه 11 سوره انفال درباره واقعه غزوه بدر می باشد نکات جالبی فخرالدین رازی از علمای متعصب اهل سنت در کتاب تفسیر کبیرش ذیل آیه 11 سوره انفال مطرح فرموده که مشت محکمی است به وهابیت؛ فخررازی می گوید و می نویسد: تطهیر در آیه 11 سوره انفال درباره تطهیر و پاکی ظاهری است؛ مسلمانان در واقعه غزوه بدر، تشنه بودند و تعدادی هم جنب شده بودند؛ لذا؛ خداوند متعال باران شدیدی نازل کرد؛ صحابه پیامبر، مرکب های خود را سیراب کردند و هم خود از آب برای خوردن استفاده نمودند و همچنین خود را از پلیدی منی؛ پاک کردند؛ منظور تطهیر در آیه 11 سوره انفال، تطهیر و پاک شدن از خباثت منی و حصول طهارت شرعی و بدنی بوده است و عصمت و پاکی ذاتی و روحی برای صحابه قلمداد نمی شود؛ با اینکه آیه تطهیر عصمت ذاتی و روحی و عملی؛ ائمه هدی را ثابت می کند، که حقیر مجدداً روایاتی در باب عصمت ائمه هدی ارائه خواهم داد

و قوله: لیطهرکم به: ای: من حدث اصغرا و اکبر و هو تطهیر الظاهر

فامطرالله علیهم مطرا شدیداً فشرب المسلمون و تطهروا ... و سقوا الرکاب و

ص:263

اغتسلوا من الجنابة فجعل الله ذلک طهوراً _ و عطش المومنون و خافوا و اعوزهم الماء للشرب و الطهارة و اکثرهم احتملوا و اجنبوا _ قلنا: قوله لیطهرکم: معناه لیزیل الجنابة عنکم _ المراد من قوله: لیطهرکم: حصول الطهارة الشرعیه _ و المراد من قوله: و یذهب عنکم رجزا الشیطان ازالة جوهر المنی عن اعضائهم فانه شی مستخبث (1)

 وهابیت باز وارد شیطنت می شود و یک شبهه و اشکال دیگر وارد می کند؛ می گویند: فرض بگیریم که آیه تطهیر؛ عصمت را برای امام علی و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین؛ ثابت می کند شما می گوئید؛ انما که ابتدای آیه تطهیر آمده؛ انمای حصر است، چگونه با افاده حصر، عصمت را برای بقیه ائمه 12 گانه خودتان ثابت می کنید؛ حصر در آیه اضافی است نه حقیقی؛ حصر اضافی نسبت به عده ای خاص است و حصر مطلق نمی باشد، در مورد آیه تطهیر حصر به لحاظ همسران پیامبر و افراد غیرمعصوم است یعنی این 5 تن مشمول آیه تطهیرند و این منافات ندارد با این که افرادی از قبیل همین 5 تن مشمول آیه تطهیر باشند؛ همانگونه؛ که رسول اکرم، کلمه اهل بیت را در حدیث ثقلین بطور عموم بکار برده است، در زمان نزول آیه از 14 معصوم؛ همین 5 تن بیشتر نبودند، از آنجا که در هر زمان احتیاج به امام معصومی است؛ لذا افراد دیگر از معصومین مشمول آیه تطهیرند که در عصمت همانند این 5 نفرند، البته رسول اکرم بعنوان مفسر و معلم قرآن فرمودند: این آیه منحصراً درباره من و دخترم و علی و دو فرزندم و 9 تن از فرزندان حسین نازل شده است _

 انما نزلت فی و فی ابنتی و فی اخی علی ابن ابی طالب و فی ابنی و فی تسعة من ولد ابنی الحسین خاصة لیس معنا فیها لاحد شرک (2)

 انما انزلت فی و فی اخی علی و فی ابنتی فاطمه و فی ابنی و فی تسعة من ولد الحسین خاصة لیس معنا احد غیرنا (3)

از پیامبر اسلام سوال شد اهل بیت شما چه کسانی هستند؟ فرمود: علی و دو نوه ام و 9تن از فرزندان حسین که امامانی امین و معصوم اند

ص:264

قیل: فمن اهل بیتک یا نبی الله؟ قال: علی و سبطای و تسعة من ولد الحسین، ائمة امناء معصومون، الا انهم اهل بیتی و عترتی من لحمی و دمی (1)

 پیامبر اکرم، خطاب به مولا علی فرمود: ای علی (آیه تطهیر) در حق تو و دو نوه ام و امامان از نسل تو، نازل شده _ و قد نزلت هذه الایة

انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت... فقال رسول الله: یا علی هذه الایة نزلت فیک و فی سبطی و الائمة من ولدک(2)

پیامبر اکرم فرمود: اهل بیت من، دو فرزند علی و فاطمه و 9 فرزند از صلب حسین هستند که ائمه ابرار از عترت من هستند

اهل بیتی من ولد علی و فاطمه و تسعة من صلب الحسین ائمه ابرارهم عترتی(3)

زمانی که رسول اکرم، حدیث ثقلین را قرائت کرد؛ عمر ابن الخطاب از پیامبر اسلام، با حالت غضب و ناراحتی سوال کرد آیا باید به تمام اهل بیت تو متوسل شد؟! رسول اکرم فرمود: نه، اهل بیت من اوصیاء و جانشینان من هستند که اول آنها برادرم و وزیرم و وارثم و خلیفه امتم و ولی هر مومنی بعد از من علی، سپس دو پسرش حسن و حسین و سپس 9 فرزندان حسین یکی بعد از دیگری 

فقال عمر ابن الخطاب شبه الغضب فقال: یا رسول الله اکل اهل بیتک؟ قال: لا ولکن اوصیائی منهم، اولهم اخی و وزیری و وارثی و خلیفتی فی امتی و ولی کل مومن بعدی هو اولهم ثم ابنی الحسن ثم ابنی الحسین ثم تسعة من ولد الحسین (4)رسول اکرم فرمود: ای اصحاب من؛ مثال اهل بیت من در میان شما همانند کشتی حضرت نوح و باب حطة بنی اسرائیل پس به اهل بیت من از ائمه راشد از فرزندان من متوسل شوید؛ صحابه سوال کردند: ای پیامبر ائمه و امامان بعد از شما چند نفرند؛ حضرت رسول فرمود: دوازده نفر از اهل بیت و عترت من

یا معاشر اصحابی: ان مثل اهل بیتی فیکم مثل سفینة نوح و باب حطة بنی اسرائیل فتمسکوا باهل بیتی، الائمة الراشدین من ذریتی فانکم لن تضلوا ابداً،

ص:265

فقیل: یا رسول الله الائمة بعدک؟ قال: اثنی عشر من اهل بیتی، اوقال: من عترتی  (1)

ابوذر غفاری از نبی اسلام سوال کرد؛ تعداد، ائمه و امامان بعد از شما چه مقدار است؟ رسول اسلام فرمود: به تعداد نقباء و امینان قوم بنی اسرائیل، ابوذر دوباره سوال کرد: آیا این 12 امام از اهل بیت شما هستند؟ حضرت رسول فرمود: کل این 12 نفر از اهل بیت من هستند

فقال: یا رسول الله فکم الائمة بعدک؟ قال: عدد نقباء بنی اسرائیل، فقال: کلهم من اهل بیتک؟ قال: کلهم من اهل بیتی، تسعة من صلب الحسین و المهدی منهم _ (2)

ان الائمة بعدی اثناعشر من اهل بیتی، علی اولهم و اوسطهم محمد و آخرهم محمد، مهدی هذه الامة (3)

همانطور که این روایات شریف از دیدگان شما عزیزان عبور کرد، نبی اسلام بعنوان معلم و مفسر واقعی، قرآن کریم، اهل بیت را، حضرت فاطمه و حضرت علی و امام حسن و امام حسین تا حضرت مهدی معرفی فرمودند و آیه تطهیر (آیه 33 سوره احزاب) را انحصار و مخصوص و ویژه بودنش را فقط و فقط در خودش و حضرت فاطمه و مولا علی تا حضرت مهدی بیان داشتند، یعنی آیه تطهیر در شان 14 معصوم بطور اختصاصی نازل شده و بس در خلال روایات اهل سنت و اهل تشیع اثنی عشر، در موضوع اینکه این اهل بیت (14معصوم) با اهل بیت عادی و نامعصوم، پیامبر اسلام، که زوجات و زنان و فرزندانش بودند چه تفاوتی و فرقی دارد، روایات و احادیثی از مخالف (سنی)  و موافق (شیعه) رسیده، که به ما کمک می کند، اهل بیت در آیه تطهیر چه کسانی هستند؟!

امام صادق علیه السلام فرمود: ما اهل بیت، معدن و کانون نبوت و جایگاه رسالت الهی و محل آمد و رفت فرشتگان هستیم

ص:266

_ نحن معدن النبوة و موضع الرسالة و مختلف الملائکة  (1)

 مولا علی فرمود: ما درخت نبوت و جایگاه رسالت و محل نزول و صعود فرشتگان هستیم

نحن شجرة النبوة و محط الرسالة و مختلف الملائکة (2)

رسول اسلام فرمود: ما اهل بیت، درخت نبوت و معدن رسالت هستیم و هیچ یک از مردم بر اهل بیتم برتری ندارد غیر از خودم 

نحن اهل بیت شجرة النبوة و معدن الرسالة لیس احد من الخلائق یفضل اهل بیتی غیری _(3)

 پیامبر اکرم فرمود: ما اهل بیتی هستیم که خداوند ما را از هر گونه عصیانی مطهر و پاک قرار داده از درخت نبوت و مرکز رسالت و محل رفت و آمد فرشتگان و خانه رحمت و معدن علم نحن اهل بیت طهرهم الله من شجرة النبوة و موضع الرسالة و مختلف الملائکة و بیت الرحمة و معدن علم (4)

 امام زین العابدین فرمود: بخدا قسم ما درخت نبوت و خانه رحمت معدن علم و محل رفت و آمد فرشتگان هستیم

فنحن و الله شجرة النبوة و بیت الرحمة و معدن العلم و مختلف الملائکة _ (5)،

 قال الباقر: ... فانها شجرة النبوة و بیت الرحمة و مفتاح الحکمة و معدن العلم و موضع الرسالة و مختلف الملائکة و موضع سر الله و ودیعته (6)

امام زین العابدین در یکی از صلواتهایش اینگونه صلوات بر محمد و آل محمد می فرستاد 

اللهم صل علی محمد و آل محمد، شجرة النبوة و موضع الرسالة و مختلف

ص:267

الملائکة و معدن العلم و اهل بیت الوحی(1)

امام حسن مجتبی بعد از شهادت مولا علی، خطبه ای در معرفی اهل بیت رسالت خواند از جمله فرمود: ما از اهل بیتی هستیم که همیشه جبرئیل و فرشتگان بر ما نازل می شوند و از نزد ما بالا می روند

 و انا من اهل بیت الذی کان جبرئیل ینزل الینا و یصعد من عندنا (2)

پس طبق این روایات مذکوره، هم ثابت شد، منظور، اهل بیت در آیه تطهیر، اهل بیت رسالت و نبوت و مهبط وحی و محل نزول فرشتگان هستند، نه اهل بیت عادی و غیر معصوم پیامبر که زنان و زوجاتش باشند

 انا اهل البیت اهل بیت الرحمة و شجرة النبوة و  موضع الرسالة و مختلف الملائکة و معدن العلم (3)

نحن شجرة العلم و نحن اهل بیت النبی و فی دارنا مهبط جبرئیل ...  

لا یفارقهم روح القدس و لا یفارقونه (4)

ممکن است جناب وهابی و وهابی ها بگویند با رحلت جانسوز نبی اسلام، وحی و نزول فرشتگان برای همیشه قطع و زائل شد، شما شیعیان امامیه، چگونه این روایات را، در باب اینکه اهل بیت پیامبر اسلام، اهل بیت وحی و محل نزول فرشتگان و جبرئیل بوده اند را نقل می کنید مگر ائمه 12 گانه شما، پیامبر و جزء انبیاء بوده اند که به آنان وحی شود و جبرئیل و ملائکه بر آنان نازل شوند؟!! ادله ما، شیعیان اثنی عشری در این موضوع، سوره  مبارکه قدر و تفاسیر مربوطه آن خصوصاً آیه 4 سوره قدر و آیات 1 الی 4 سوره دخان و سایر آیات مربوطه که اشاره می شود، ملائکه بر ائمه نازل می شوند در سوره مبارکه قدر آیه 4 که می فرماید: فرشتگان و روح در آن شب با اذن خداوند برای تقدیر هر کاری نازل می شوند، تنزل بصورت مضارع که دلالت بر دوام و استمرار دارد، خصوصاً آنکه باب «تفعل» نیز این معنا را می رساند؛

ص:268

یعنی در هر سال ماه مبارک رمضان، شب قدر وجود دارد و نزول فرشتگان و روح (بزرگترین فرشته) هم تا روز قیامت خصوصاً در چنین شبی (شب قدر) ادامه دارد و مستمر است، در زمان پیامبران، خصوصاً رسول اسلام، ملائکه و روح در شب قدر، بر آنان نازل می شدند و اسرار الهی را به آنان وحی می کردند؛ و عرض شد، تنزل عبارت آیه 4 سوره قدر، فعل و عبارتش دال بر دوام و استمرار است، سوال می کنیم از منکرین امامت ائمه هدی، در زمان و عصر ما ملائکه و روح در شب قدر بر چه کسی نازل می شوند؟ آیا بر افراد عادی نازل می شوند؟ بر خلیفه الله و جانشین الهی و واقعی نبی اسلام نازل می شوند و اسرار الهی را به او عرضه می دارند، به روایات و احادیثی که اشاره و تاکید دارد، ملائکه و روح القدس در شب قدر بر حجت خدا و انسان کامل الهی یعنی ائمه هدی، نازل می شوند بطور اختصار نظر شما را معطوف می کنم؛ امام باقر علیه السلام فرمود: ای گروه جماعت شیعه بوسیله سوره قدر با دشمنان ما، مجادله و مناظره کنید که پیروز می شوید، بخدا قسم این سوره بعد از وفات پیامبر، حجت بر بندگان است و هر آینه این سوره سرور دین شماست و هر آینه این سوره نهایت علم ماست

یا معشر الشیعة خاصموا بسورة «انا انزلناه» تفلجوا فوالله انها لحجة الله علی الخلق بعد رسول الله و انها لسیدة دینکم و انها لغایة علمنا (1)

امام باقر فرمود: خداوند عظیم تر از آن است که در شب قدر و تفریق کلیه امور، فرشتگان و روح را بسوی کفار و فساق بفرستد و اگر مخالف ما، بگوید به خلیفه پیامبر نازل می شوند، این حرف خلاف است زیرا ملائکه و روح بر خلیفه ناحق نازل نگردند و اگر بگویند بر کسی نازل نمی شوند این غیر ممکن است، زیرا، لازمه نزول این است که بر کسی نازل گردند و اگر بگویند شب قدر، اصلاً وجود ندارد، پس در گمراهی سختی افتاده اند _ (2)، کتاب الحجة _ ائمه هدی بعد از بنی اکرم، حکم محدث دارند، یعنی ملائکه بر آنان نازل می شوند و با آن گفتگو دارند، خصوصاً در شب قدر، مولا علی به ابن عباس فرمود: شب قدر در کلیه سالهای ماه رمضان هست،

ص:269

و در شب قدر، تقدیرات و برنامه زندگی امور یکساله، اندازه گیری می شود و این برنامه بعد از پیامبر، صاحبان امر و عهده دارانی دارد که من و 11 امام محدث از صلب و نسل من هستند و هستیم _ (1)، در کتب برادران اهل سنت خصوصاً در کتاب صحیح، محمد اسماعیل بخاری روایات زیادی نقل شده از زبان مبارک نبی اسلام، که فرموده اند: هر کس جویای درک شب قدر است در هفت شب یا ده شب آخر ماه مبارک رمضان آنرا طلب کند

فمن کان متحر بها، فلیتحرها فی السبع الا و آخر(2)،

ممکن است وهابی ها بگویند، فرشتگان فقط بر پیامبران نازل می شده و امکان ندارد بر غیر از پیامبران و اوصیاء انبیاء نازل شوند؟! در کتاب صحیح بخاری ج4 ص 245 ح 3689 باب مناقب عمر ابن الخطاب، از نبی اسلام روایت شده که قبل از شما افرادی بودند که پیامبر نبودند ولی فرشتگان بر آنان نازل می شدند و با آنان حرف می زدند و اگر در امت اسلام کسی باشد که فرشتگان با او حرف می زدند او عمر ابن الخطاب است.(3)

 لقد کان فیمن کان قبلکم من نبی اسرائیل رجال یکلمون من غیر ان یکونوا انبیاء فان یکن من امتی منهم احد فعمر..

 البته مخفی نماند ما این روایاتی که آقایان اهل سنت نقل کرده اند بطور کامل قبول نداریم؛ چون طبق آیات قرآن، هر روحی و نفسی و جانی، توانایی و لیاقت کامل ندارد با روح القدس و فرشتگان الهی در ارتباط کامل و عمیق باشد، خداوند در سوره غافر آیه 15، سوره نحل آیه2، سوره شوری آیه 51و 52، سوره انبیاء آیه 73، اشاره و تاکید فرموده، خداوند بر هر کس بخواهد، فرشتگان را نازل می کند و خواست، خداوند، همراه با حکمت و برگزیدگی و امتیاز خاص آن شخص است، ممکن است در طول تاریخ گذشته و حال افراد صالح و بسیار باتقوا باشند که ملائکه را مشاهده کنند ولی ملک را نشناسند و آن ملک بعنوان نصیحت مطلبی به آنان ارائه بدهد _ ینزل

ص:270

الملائکة بالروح من امره علی من یشاء من عباده، امام صادق در ذیل آیه 4 سوره دخان فرمود: آن شب، شب قدر است، در آن شب، گروه حاجیان، تقدیر مرگ و زندگی، از اطاعت و معصیت، مقدر و تقدیر می شود، سپس آنرا به صاحب زمین می رساند، راوی سوال کرد: صاحب زمین کیست؟ فرمود: امام شما (1)، در منابع روایی و تاریخی و فتوایی اهل سنت و حتی وهابیت بطور فراوان آمده، که یکی از صحابه نبی اسلام، بنام: عمران بن حصین خزاعی، با ملائکه و فرشتگان در ارتباط کامل بوده!!! حتی ملائکه با او مصافحه و روبوسی می کردند و با او احوالپرسی و سلام و علیک داشته اند، حتی عمران بن حصین فرشتگان را مشاهده می کرده و بعضی از علمای اهل سنت قائلند او همانند فرشتگان بوده و لقب شبیه الملائکة به او داده بودند

انه کان یری الحفظة و کانت تکلمه _ کانت الملائکة تصافحه(2)

 و کانت الملائکة تسلم علی عمران بن حصین؛ کانت الملائکة تسلم علیه؛ کانت الحفظة تکلمه؛ کانت الملائکة تسلم علیه و یراهم عیناً؛ عمران بن حصین، شبیه الملائکة صارکانه ملک یحیا بین الملائکة یحادثونه و یحادثهم و یصافحونه و یصافحهم.(3)

از جمله کسانی که آقایان اهل سنت، قائلند، محدث بوده یعنی فرشتگان بر او نازل می شوند و با او حرف می زدند؛ ابو المعالی صالح، متوفی 427 است؛ ابن جوزی و ابن کثیر نقل کرده اند: که ابوالمعالی در ماه رمضانی گرفتار بیچارگی شدیدی شد و تصمیم گرفت؛ پیش یکی از اقوامش برود تا مقداری قرض بکند می گوید همین که داشتم می رفتم، پرنده ای روی شانه ام نشست و گفت: ای ابوالمعالی من فلان فرشته

ص:271

ام به آنجا نرو، من او را پیش تو خواهم آورد، فردای آنروز همان مرد پیشم آمد

و نزلت طائرة فجلس منکبی فقال یا ابا المعالی انا الملک فلانی ...

در مسند احمد حنبل ج5 ص 395 آمده که حذیفة ابن الیمان با ملائکه صحبت می کرده و همچنین، آلوسی در تفسیر روح المعانی ج22 ص 40 نوشته، جبرئیل با ابن ابی کعب حرف زده و در کتاب فتح الباری ج2 ص 63 آمده، که عمر ابن الخطاب صدای _ جبرئیل را شنید، نقل شده که روزی حذیفه نزد رسول اسلام آمد و عرض کرد: من در حال نماز بودم، شنیدم که گوینده ای می گفت: اللهم لک الحمد، پیامبر فرمود: آن شخص ملکی بوده که آمده به شما یاد دهد چگونه خداوند را سپاس بگویید

 عن حذیفة بن الیمان انه اتی النبی فقال بینما انا اصلی اذ سمعت متکلما یقول اللهم لک الحمد ... فقال النبی: ذاک ملک اتاک یعلمک تحمید ربک _ قال ابی بن کعب لادخلن المسجد فلا صلین و لاحمدن الله بمحامد لم یحمده بها احد فلما صلی و جلس لیمحدالله ویثنی علیه اذهو بصوت عال من خلف یقول: اللهم لک الحمد... فاتی رسول الله فقض علیه فقال ذاک جبرئیل ...

 نخستین کسی که در آسمان دنیا، اذن گفت، جبرئیل بود و عمر ابن الخطاب و بلال آنرا شنیدند 

اول من اذن بالصلاة جبرئیل فی سماء الدنیا فسمعه عمر و بلال(1) ، ان لکل امة محدثاً و ان محدث هذه الامة عمر ابن الخطاب(2) ، آلوسی مفسر معروف اهل سنت می نویسد: روایات فراوانی وارد شده که برخی از صحابه؛ ملائکه را می دیده و سخن آنها را می شنیده اند و بهترین دلیل برای تائید آن آیه 30 سوره فصلت است که در این آیه از نزول ملائکه بر غیر پیامبران در دنیا و سخن گفتن با آنان خبر داده و هیچ کس ادعا نکرده که لازمه این سخن نبوت است و الاخبار طافحه برویة الصحابه للملک و سماعهم کلامه و کفی دلیلاً لما نحن فیه قوله سبحانه

ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکة ... فان فیها نزول الملک علی غیر الانبیاء فی الدنیا و تکلیمه ایاه و لم یقل احد من الناس ان ذلک یستدعی النبوه _ ج11 ص218 ذیل آیه 6 سوره احزاب _  روح المعانی ج22 ص

ص:272

40 _ ملا قاری در مرقاة می نویسد: ملائکه با آنان حرف می زند نه بعنوان وحی

 ویجوزان یحمل علی ظاهره بان تحدثهم الملائکة لابوحی(1) _ یکی از ادله و براهین قوی که مشخص و روشن می کند؛ اهل بیت معصوم و مخصوص نبی اسلام چه کسانی هستند حدیث مشهور و متواتر؛ ثقلین است؛ این روایت شریف با عبارات مختلف در منابع شیعه و سنی آمده است؛ که نبی اکرم می فرمود: من از میان شما می روم ولی دو چیز سنگین و پرارزش برایتان باقی می گذارم اول قرآن و دوم اهل بیتم که هیچ وقت این دو (قرآن و اهل بیت) از هم جدا نمی شوند تا در روز قیامت در کنار حوض کوثر بر من وارد و نازل شوند و اگر به این دو (قرآن و اهل بیت) توسل و تمسک بجوئید هیچ وقت گمراه نمی شوید

 و انا تارک فیکم ثقلین اولهما کتاب الله فیه الهدی و النور فخذوا بکتاب الله و استمسکوا به فحث علی کتاب الله و رغب فیه ثم قال: و اهل بیتی اذکرکم الله فی اهل بیتی(2) _ ، انی تارک فیکم ما ان تمسکتم به لن تضلوا بعدی احدهما اعظم من الاخر، کتاب الله حبل ممدود من السماء الی الارض و عترتی اهل بیتی و لن یتفرقا حتی یردا علی الحوض فانظروا کیف تخلفونی فیهما (3) _ هذا حدیث حسن _ یا ایها الناس انی ترکت فیکم ما ان اخذتم به لن تضلوا؛ کتاب الله و عترتی اهل بیتی(4): ابن کثیر می نویسد: در سند صحیح آمده که پیامبر، مردم را به کتاب خدا و عترت توصیه کرده است

 و قد ثبت فی الصحیح ان رسول الله فی خطبة بغدیر خم: انی تارک فیکم الثقلین؛ کتاب الله و عترتی و انهما لم یفترقا حتی یردا علی الحوض(5)

ابن کثیر در البدایه و النهایه ج7 ص 668 می نویسد: استاد من، ذهبی می گوید این روایت صحیح است

 قال شیخنا ابوعبدالله الذهبی و هذا حدیث صحیح ناصر الدین آلبانی می گوید:

ص:273

حدیث ثقلین صحیح است _ انی ترکت فیکم الخلیفتین الکاملتین کتاب الله و عترتی _ ح2457 صحیح الجامع الصغیر ج1 ص 482 _ صحیح و ضعیف الجامع الصغیر و زیادته ج1 ح 4222 و 4223 و 5248 و 5543 و 8239

_ انی تارک فیکم خلیفتین کتاب الله حبل ممدود ما بین السماء و الارض و عترتی اهل بیتی و انهما لن یتفرقا حتی یردا علی الحوض (صحیح ) هیثمی در مجمع الزوائد ج1 ص 170 و ج9 ص 163 و ج10 ص 363 حدیث ثقلین و راویان را موثق می داند و عن زیدبن ثابت عن رسول الله قال: انی ترکت فیکم خلیفتین، کتاب الله و اهل بیتی و انهما لن یتفرقا حتی یردا علی الحوض: رواه الطبرانی فی الکبیر و رجاله ثقات ح784؛ حاکم نیشابوری در المستدرک علی الصحیحین ج3 ص 118 ح 4577 ش 175، حدیث ثقلین را ذکر کرده و آنرا صحیح شمرده است

ایها الناس انی تارک فیکم امرین لن تضلوا ان اتبعتموهما کتاب الله و اهل بیتی عترتی...(1)

 فانی سائلکم حین تردون علی عن الثقلین فانظروا کیف تخلفونی فیهما الثقل الاکبر کتاب الله سبب طرفه بیدالله و طرفه بایدیکم فاستمسکوا به لا تضلو اولا تبدلوا و عترتی اهل بیتی؛ الصواعق المحرقه ابن حجر ص 440 _ می نویسد: بدانید برای حدیث ثقلین طرق بسیاری می باشد که نقل گردیده و بیش از 20 نفر صحابه پیامبر آنرا نقل کرده اند و نبی اسلام در مواطن کثیره به این حدیث تاکید فرموده:

 اعلم ان لحدیث التمسک بالثقلین طرقاً کثیره وردت عن نیف و عشرین صحابیاً و لاتنافی اذ لامانع من انه کرر علیهم ذلک فی تلک المواطن و غیرها اهتماماً بشان الکتاب العزیز و العترة الطاهرة (2)

ص:274

ابن تیمیه رهبر فکری وهابیت در کتاب منهاج السنه النبویه ج4 ص 561 می نویسد: در روایات صحیح ثابت و وارد شده که نبی اسلام در غدیر خم بین مکه و مدینه این حدیث را خواند _

 و قد ثبت فی الصحیح عن النبی انه خطب الناس بغدیر یدعی خما بین مکة و مدینه فقال: انی تارک فیکم الثقلین احدهما کتاب الله ... ثم قال و عترتی اهل بیتی(1)؛ والذی رواه مسلم انه بغدیر خم قال: انی تارک فیکم الثقلین ... المطالب العالیه(2)

 و قد ترکت فیکم ما ان اخذتم به لن تضلوا کتاب الله تعال سببه بیدی و سببه بایدیکم و اهل بیتی(3): علامه کبیر، مرحوم میر حامد حسین هندی از نوابغ علمای شیعه، این حدیث ثقلین را، از بیش 500 عالم سنی، نقل کرده است _ حدیث ثقلین، عصمت و امامت الهی ائمه هدی را و همچنین برتری آنان بر تمام پیامبران بغیر از رسول اسلام ثابت و روشن می کند؛ ابن حجر می نویسد: علت نامگذاری ثقلین بدان جهت است که ثقل با دو فتحه هر چیز نفیس و گرانبهائی است که از هر گونه دستبردی مصون و محفوظ می باشد و شکی نیست که این دو (قرآن و اهل بیت خاص پیامبر) از هر گونه خطاء و اشتباه محفوظ هستند

سمی رسول الله؛ القرآن و عترته ... لان الثقل کل نفیس خطیر مصون و هذان کذلک اذ کل منهما معدن للعلوم اللدنیه و الاسرار و الحکم العلیة و الاحکام الشرعیه... و قیل سیما ثقلین وجوب رعایة حقوقهما.(4) استاد توفیق ابوعلم؛ نویسنده مشهور مصری سُنی در کتاب اهل البیت ص 75 می نویسد: دلالت حدیث مزبور بر عصمت ظاهر و آشکار دارد چون در قرآن باطل و کجی نفوذ و راه ندارد در اهل بیت معصوم پیامبر هم، باطل نفوذ ندارد چون پیامبر اکرم، خبر از پیوستگی آنان با هم و عدم جدایی آنان داده است

 ان النبی قرنهم بکتاب الله العزیز الذی لایاتیه الباطل من بین یدیه و لامن خلفه

ص:275

فلا یفترق احدهما عن الاخر و من الطبیعی ان الصدور آیة مخالفة لاحکام الدین تعد افتراقاً عن الکتاب العزیز و قد صرح النبی بعدم افتراقهما حتی یردا علی الحوض؛ فدلالته علی العصمة ظاهرة جلیه _ تفتازانی می نویسد: آیا نمی بینی که چگونه پیامبر اهل بیت خود را به کتاب خود مقرون ساخته این نیست مگر به جهت تمسک به کتاب و عترت که انسان را از ضلالت وگمراهی نجات خواهد داد، یعنی در قرآن و اهل بیت باطل و ظلالت راه ندارد)

 الاتری انه قرنهم بکتاب الله تعالی فی کون التمسک بهما منقذا عن الضلالة(1)

نبی اسلام و ائمه هدی، حدیث ثقلین را برای ما، تفسیر و معنا کرده اند و امام صادق علیه السلام ، حدیث ثقلین دال بر عصمت ابدی ائمه هدی می داند؛ از مولا علی سوال شد معنا و مفهوم حدیث ثقلین چیست؟ حضرت فرمود: من و حسن و حسین و 9 امام از فرزندان حسین و نهمین فرزند حسین، مهدی قائم است که هیچ وقت اینان از کتاب خدا، جدا نمی شوند تا اینکه در کنار حوض کوثر، بر پیامبر نازل شوند _ سئل امیرالمومنین عن معنی قول رسول الله:

انی مخلف فیکم الثقلین؛ کتاب الله و عترتی من العترة؟

فقال: انا و الحسن و الحسین و الائمة التسعة من ولد الحسین، تاسعهم مهدیهم و قائمهم لایفارقون کتاب الله و لایفارقهم حتی یردوا علی رسول الله حوضه، (2)

پیامبر اکرم در خطبه شریف غدیر خم راجع به حدیث ثقلین فرمود: ای مردم، علی علیه السلام و اولاد مطهرش، ثقل اصغرند و قرآن ثقل اکبر است و هر کدام از آن دو موید و موافق دیگری خواهد بود و هرگز از همدیگر جدا نخواهند شد تا روزی که در جانب حوض به من رسند

ان علیاً و الطیبین من ولدی هم الثقل الاصغر و القرآن الثقل الاکبر فکل واحد منبی عن صاحبه و موافق له لن یفترقا حتی یردا علی الحوض (3)، نبی اکرم فرمود: علی علیه السلام با قرآن و قرآن با علی است و هیچ وقت از هم جدا نمی شوند، که این روایت با سند صحیح در منابع مهم اهل سنت آمده است

علی مع القرآن و القرآن مع علی، لن یفترقا حتی یردا علی الحوض _ علی مع

ص:276

الحق و القرآن و الحق و القرآن مع علی(1) 

در ضمن به اقرار بعضی از علمای اهل سنت، آیه تطهیر؛ عبارت و واژه انما که در ابتدای آیه تطهیر آمده دلیل بر برتری ائمه 12 گانه شیعه بر تمام پیامبران بغیر از رسول اسلام و دلیل بر مساوی بودن مقام و رتبه ائمه 12 گانه شیعه با رسول اسلام است؛ ابن منظور، لغت شناس معروف اهل سنت در کتاب لسان العرب ج13 ص 31 درباره عبارت انما می نویسد: کلمه انما مفهومی را برای آنچه که بعد از او آمده است اثبات می کند مانند: این سخن که کسی بگوید: من و مانند من از شرف و حیثیتم دفاع می کنم یعنی در واقع می گوید: فقط من و مثل من چنین هستیم نه فردی دیگر

_ و معنی انما اثبات لما یذکر بعدها و نفی لما سواه کقوله: و انما یدافع عن احسابهم انا اومثلی المعنی: ما یدافع عن احسابهم الا انا او من هو مثلی....

 ابن حجر هیثمی در صواعق المحرقه ج2 ص 425 می نویسد: این آیه (تطهیر) منبع همه فضائل و برتری های خاندان نبوت است و توجهی خاص به اهل بیت دارد

_ ثم هذه الایة منبع فضائل اهل البیت النبوی لاشتمالها علی غرر من ماثرهم و الاعتناء بشانهم

 ابن ابی الحدید معتزلی می نویسد: ما معتقدیم که در امر خلافت حضرت علی به دلیل برتری که نسبت به دیگران داشت برای تصدی آن دارای حق بود و نسبت به دیگران اولویت داشت؛ چرا که برترین بشر بعد از پیامبر اسلام است _ نقول انه کان اولی بالامر و احق لا علی وجه النص بل علی وجه الافضلیة فانه افضل البشر بعد رسول الله (2)

آلوسی مفسر معروف اهل سنت در تفسیر روح المعانی درباره اهل بیت معصوم

ص:277

نبی اکرم می نویسد: اهل بیت معصوم نبی اسلام کسانی هستند که هم وزن و برابر با قرآن کریم می باشند و همسران نبی اسلام در حدیث ثقلین داخل نیستند یعنی زنان پیامبران؛ جزء آن اهل بیتی نیستند که پیامبر اکرم فرمود: دوم: عترت از اهل بیتم که از قرآن هیچ وقت جدا نمی شوند تا اینکه در کنار حوض کوثر فردای قیامت بر من نازل و وارد شوند 

و انت تعلم ان ظاهر ما صح من قوله: انی تارک فیکم خلیفتین و فی روایة ثقلین؛ کتاب الله حبل ممدو ما بین السماء والارض و عترتی اهل بیتی و انهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض یقتضی ان النساء المطهرات غیر داخلات فی اهل البیت الذین هم احد الثقلین؛ شخصی از امام کاظم علیه السلام سوال کرد معنای عصمت امام چیست؟ امام موسی بن جعفر فرمود: معصوم شخصی است که بواسطه چنگ زدنش به ریسمان الهی و جدا نشدنش از آن هرگز به گناهی آلوده نگردد و رشته محکم الهی خدا؛ قرآن است که آن دو تا روز قیامت از یکدیگر جدا نگردند و تا رستاخیر امام هدایت می کند به قرآن و قرآن راهنمائی می نماید به امام و این است فرموده خداوند:

ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم _ فما معنی المعصوم؟ فقال: هو المعتصم بحبل الله و حبل الله هو القرآن لایفترقان الی یوم القیامة و الامام یهدی الی القرآن و القرآن یهدی الی الامام (1)

 از جمله ادله دیگر در برتری مولا امام علی علیه السلام بر پیامبران و خلائق بغیر از بر رسول اکرم، آیه 19 و 20 سوره توبه است،

{اجعلتم سقایة الحج و عمارة المسجد الحرام کمن آمن بالله و الیوم الاخر و جهاد فی سبیل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجة عندالله ...}

 مولا علی علیه السلام شخصیتی است که خداوند در سوره توبه آیه 20 درباره او فرموده: بزرگترین درجه و مقام نزد پیشگاه خداوند دارد، شان نزول این دو آیه از این قرار بوده که عباس بن عبدالمطلب و طلحه بن شیبه با مولا علی علیه السلام در مقام مفاخرت برآمدند، طلحه می گفت: که اختیار بیت الله در دست من است و کلید خانه خدا نزد من است پس من بر تمام عالمیان برتری دارم؛ عباس گفت: من صاحب سقایه ام و به حجاج آب می دهم پس من افضل و اشرف می باشم مولا علی فرمود: شما چه

ص:278

می گوئید زیرا که من ایمان آورده ام به پیامبر و تصدیق کرده ام خدا را و با نبی اسلام نماز گزاردم قبل از جمیع مردم بمدت 6 ماه در زمانیکه همه بعبادت بتها و متابعت شیطان بودید بعد از این گفتگو و مناظره مولا علی با عباس و شیبه آیه 19 و 20 سوره توبه در برتری مولا علی و عظمت درجه و مقام او نزد خدا، بر پیامبر اسلام نازل شد؛ منابع تفسیری اهل سنت این قضیه و شان نزول را در ذیل آیه 19 و 20 سوره توبه درباره مولا علی نقل کرده اند

 قال افتخرالعباس بن عبدالمطلب فقال: انا عم محمد و انا صاحب سقایة الحاج و انا افضل من علی و قال شیبة بن عثمان: انا اعمر بیت الله و صاحب حجابته و انا افضل فسمعهما علی و هما یذاکران ذلک فقال: انا افضل منکما؛ انا المجاهد فی سبیل الله فانزل الله فیهم: اجعلتم سقایة الحاج: یعنی العباس و عمارة المسجد الحرام یعنی: شیبه کمن آمن بالله و الیوم الاخر الی قوله: اجر عظیم: ففضل علیاً علیهما

امام باقر علیه السلام فرمود: آیه شریفه {الذین امنوا و هاجروا کلمه  تا فائزون} در حق امیرالمومنین علی نازل شده است(1)

 فصدق الله علیا فی دعواه و شهدله بالایمان و المهاجرة و الجهاد... و رفع قدره فیه و اعلاه و کم له من المزایا التی لا یبلغها احد سواه  (2)

از جمله برتری های دیگر مولا علی بر پیامبران بغیر از بر رسول اسلام؛ آیه 3 سوره مبارکه توبه است؛ در ذیل این آیه مفسران، محدثان و مورخان محترم اهل سنت و جماعت نوشته اند؛ پیامبر اکرم؛ جناب ابوبکر را با ده آیه ابتدایی سوره توبه به جانب مکه فرستاد چون به ذوالحلیفه رسید؛ کسی را دنبال او فرستاد و او را بر گردانید و گفت: آن را جزء مردی از من (یعنی همانند من) و اهل بیت من نبرد، پس مولا علی را فرستاد، و این تفسیر آیه شریفه با لفظ صریح نبوی، اثبات می کند که مولا علی،

ص:279

رتبه و مقام و جایگاهش همانند، نبی اسلام است، و وقتی مولا علی، طبقه آیه مباهله (آیه 61 سوره آل عمران) و تفسیر ذیل آیه (3) برائت (سوره توبه) همانند پیامبر اسلام است؛ چگونه سایر پیامبران بر مولا علی؛ برتری می توانند داشته باشند؟

لایذهب به الارجل من اهل بیتی فبعث علیاً!! _ لا ینبغی ان یبلغ هذا الارجل منی من اهلی فدعا علیاً فاعطاه ایاها  (1)

و لکن جبرئیل جاء نی فقال: لن یودی عنک الا انت او رجل منک (2)

نزلت «براءة» فبعث بها رسول الله؛ ابابکر ثم ارسل علیاً فاخذها منه فلما رجع ابوبکر قال: هل نزل فی شیء؟ قال: لا ولکنی امرت ان ابلغها انا او رجل من اهل بیتی (3)

لا یودی عنی الا رجل من اهل بیتی ثم دعا؛ علی ابن ابی طالب  (4)

 لاینبغی لاحدان یبلغ هذا، الارجل من اهلی  (5)

 لایبلغ عنی الارجل منی _ انه لایودی عنی الا انا او رجل منی _ لایودی عنی الا

ص:280

انا او علی(1).

شیخ مفید در مسار الشیعه ص 17 می نویسد: عزل ابوبکر از آسمان و ابلاغ ولایت و امامت علی علیه السلام از آسمان بود عملکرد نبی اکرم بوسیله وحی آسمان در قضیه فرستادن مولا علی به جای ابوبکر برای ابلاغ آیات سوره برائت

و کان ذلک عزلاً لابی بکر من السماء و ولایة لامیر المومنین علیه السلام من السماء 

این آیه 3 سوره توبه و تفسیر آن؛ در حین اینکه برابر بودن مقام الهی مولا علی با نبی اسلام را نشان می دهد و تاکید دارد بر اینکه مولا علی علیه السلام خلیفه و جانشین نبی اسلام است از قول شریف ایشان رسیده که شجاعت بی نظیر او را هم ترسیم می کند، مولا علی می فرماید: نبی اسلام مرا از ماموریت بسوی مکه و مشرکان مکه باخبر ساخت و نامه اش را همراه من بسوی مکه روانه کرد، مردم مکه، که به خون من تشنه و حاضر بودند همه امکاناتشان را بکار گیرند تا مرا قطعه قطعه کنند و پاره های بدنم را در میان کوه ها پراکنده سازند مرا در میان خود یافتند، پیام خدا و رسول را به آنان ابلاغ کردم و نامه را خواندم، همگی مرا تهدید کردند و آثار کینه و دشمنی در چهره هایشان آشکار شد ولی من هراسی به دل راه ندادم و شجاعانه ماموریت خویش را به فرجام رساندم و به مدینه بازگشتم

_ فاتیت مکة و اهلها من قدعرفتم لیس منهم احد الا ولو قدر ان یضیع علی کل جبل منی ارباً لفعل و لو ان یبذل فی ذلک نفسه و اهله و ولده و ماله فبلغتهم رسالة النبی و قرات علیهم کتابه فکلهم یلقانی بالتهدد و الوعید و یبدی الی البغضاء و یظهر الشحناء من رجالهم و نسائهم فکان منی ذلک ما قد رایتم _ (2)

ص:281

یکی دیگر از فضائل بی نظیر مولا علی بر پیامبران بغیر از بر رسول اسلام به اقرار علمای اهل سنت این است که ذکر و یاد مولا علی، عبادت است که با سند حسن و صحیح در منابع معتبر اهل سنت ذکر شده از قول 18 نفر از صحابه، رسول اکرم فرمود: نگاه کردن به چهره علی، عبادت است.

النظر الی وجه علی عبادة (1)

عمر ابن شاهین بعد از نقل این روایت می نویسد: تنها علی ابن ابی طالب این فضیلت را داشته و هیچ کس دیگر در آن شریک نیست

تفرد علی بهذه الفضیلة لم یشرکه فیها احد شرح المذاهب اهل السنة و معرفة شرائع الدین و التمسک بالسنن. (2)

ابو نعیم اصفهانی هم می گوید: این فضیلت مخصوص مولا علی است و هیچ احدی با او در این فضیلت شریک نیست

_ ذکر فیضلة اخری لامیر المومنین علی رضی الله عنه لم یشرکه فیها احد؛ کتانی در نظم المتناثر من الحدیث المتواتر ص 243 می نویسد: این حدیث متواتر است _ حدیث النظر الی علی عبادة ورد من روایة احد عشر صحابیاً بعدة طرق قال السیوطی فی التعقبات و تلک عدة التواتر فی رای جماعة؛ عایشه از نبی اسلام نقل کرده که فرمود: یاد و ذکر علی علیه السلام عبادت است

عن عائشه قالت: قال رسول الله: ذکر علی عباده(3)

مولا علی نه تنها عبد مخلص الهی است بلکه نگاه کردن به چهره او و ذکر و یاد او، عبادت الهی است چون خداوند در قرآن پیامبران را عبد خود خوانده ولی نه در قرآن و در نه در روایات شیعه و سنی نیامده که ذکر پیامبران، عبادت است و به

ص:282

همین دلیل، مولا علی از پیامبران افضل است بغیر از بر رسول اسلام؛ نبی اکرم فرمود: ذکر خداوند عبادت است و ذکر من عبادت است و ذکر علی، عبادت است و ذکر امامان از فرزندان او عبادت است

 ذکر الله عبادة و ذکری عبادة و ذکر علی عبادة و ذکر الائمة من ولده عباده (1)

امام صادق و امام باقر فرمودند: ان ذکرنا من ذکر الله یا دما اهل بیت، یاد خداست _ ان ذکرنا من ذکر الله _(2)؛ از جمله برتری های دیگر مولا علی بر پیامبران و خلائق بغیر از بر رسول اسلام؛ آیه 10 سوره مبارکه واقعه است {و السابقون السابقون}، مفسران شیعه و خصوصا اهل سنت بر این اعتقاد هستند که منظور از سابقون، علی ابن ابی طالب است که بر تمام خیرات و نیکی ها و خوبی ها، سبقت گرفته و جلو افتاده، وقتی که مولا علی به اقرار قرآن و مفسران نامی قرآن به دلیل ذیل آیه 10 سوره واقعه؛ از تمام خلائق از جهت عبادی، علمی، خلقتی و هر ابعادی پیشی گرفته تمام پیامبران و خلائق بغیر از رسول اسلام؛ چگونه می توانند بر او برتری و تقدم داشته باشند؛ مجاهد از ابن عباس نقل می کند از رسول خدا؛ درباره آیه 10 سوره واقعه سوال کردم؛ پیامبر فرمود: جبرئیل به من گفت: منظور از سابقین علی و پیروان او هستند که بسوی بهشت سبقت خواهند گرفت و مورد کرامت و قرب الهی هستند _

و السابقون السابقون؛ اولئک المقربون فی جنات النعیم فقال لی جبرئیل؛ ذلک علی و شیعته هم السابقون الی الجنة، المقربون من الله بکرامته لهم (3)

از جمله منابع روایی و تفسیری اهل سنت که گفته اند منظور از سابقون، امام علی علیه السلام است به این شرح می باشد؛ ابن جوزی در تذکرة الخواص ص 21؛ طبری در الریاض النضره ص 185، ابن کثیر در تفسیر القرآن العظیم ج4 ص 283، ابن حجر در صواعق المحرقه ص 123؛ قندوزی در ینابیع المودة ص 60؛ سیوطی در

ص:283

درالمنثور ج6 ص 154؛ ابن مغازلی در المناقب ح 365 ص 320؛ آلوسی در روح المعانی ج 27 ص 114؛ محمد صالح ترمذی در مناقب مرتضوی ص 49؛ شوکانی در فتح القدیر ج5 ص 148 نکته لطیفی امام صادق علیه السلام در ذیل آیه 10 سوره واقعه فرموده اند که خدمت شما خوانندگان عرضه می شود، داود بن کثیر رقی از امام ششم علیه السلام درباره این آیه سوال کرد؛ امام فرمود: خداوند این کلام و السابقون السابقون را دو هزار سال؛ پیش از آنکه مخلوقاتش را پدید آورد؛ در عالم میثاق فرمود.

هنگامی که خدای متعال خواست مخلوقاتش را بیافرند؛ آنان را از گِلی پدید آورد، سپس آتشی برای آنان برافروخت و امر فرمود: که بدان داخل شوید اول کسانی که داخل آن آتش شدند، پیامبر اسلام و علی و حسن و حسین و 9 نفر امام از صلب حسین بودند که هر یک امام پس از دیگری می باشند؛ بخدا قسم منظور سبقت گیرندگان در این آیه ائمه هدی و پیامبر اسلام می باشند؛ که سبقت در خلقت و عبادت الهی داشتند؛

ان الله جل و عزلما اراد ان یخلق الخلق خلقهم من طین و رفع لهم ناراً فقال ادخلوها فکان اول من دخلها محمد رسول الله و امیرالمومنین و الحسن و الحسین و تسعة من الائمة امام بعد امام ... فهم و الله السابقون _ الغیبه؛ (1)، نبی اکرم نیز با عبارتی معنای والسابقون السابقون را برای ما معنا می کند، می فرماید: ما از تمام خلائق خصوصاً فرشتگان، سبقت گرفتیم در معرفت و شناخت خدا و تسبیح و تقدیس نمودن باری تعالی زیرا اولین مخلوقات ها بودیم (بصورت نور)

و قدسبقنا هم الی معرفة ربنا و تسبیحه و تهلیله و تقدیسه (2)

 واخرج ابن ابی حاتم و ابن مردویه عن ابن عباس فی قوله تعالی: و السابقون السابقون: قال: یوشع بن نون، سبق الی موسی و مومن آل یس سبق الی عیسی و علی ابن ابی طالب سبق الی محمد _ (3)، و علی ابن ابی طالب و کل رجل منهم سابق

ص:284

امته و علی افضلهم سبقاً (1)_ تفسیر والسابقون السابقون (مکتبه اسلامیه) _ موید و تائید کننده آیه 10 سوره واقعه، آیه 101 سوره انبیاء است، که مولا علی خودش در تفسیرش فرمود: من از این جماعتم که عنایت الهی برای ایشان سبقت گرفته (2)

عن ابن مردویه عن ابی سعید فی قوله تعالی: ان الذین سبقت لهم منا الحسنی قال: قال علی بن ابی طالب: انا منهم (3)_ روی ان علیاً رضی الله عنه قرأه هذه الایه ثم قال: انا منهم (4)

از جمله ادله و آیات دیگر قرآن و تفاسیر که نشان می دهد ائمه 12 گانه شیعه بر تمام پیامبران الهی، بغیر از بر رسول اسلام، افضلیت و برتری دارند آیه 110 سوره مبارکه آل عمران است، {کنتم خیر امة اخرجت للناس تامرون بالمعروف و تنهون عن المنکر}؛ امام صادق علیه السلام در ذیل تفسیر این آیه فرمود: بطور مسلم این آیه در شان مقام والای رسول اسلام و جانشینان وی (ائمه 12 گانه شیعه) بطور خاص نازل شده قسم بخدا که این آیه را جبرئیل نازل کرد و مقصودی غیر از حضرت محمد صلی الله علیه و آله و جانشینان او نداشت(5)

 امام باقر علیه السلام در ذیل تفسیر این آیه فرمود: اگر هزار بار جبرئیل بر پیغمبر نازل می شد منظوری جز آن نداشت که حضرت محمد و علی و جانشینان بعد از او را مطرح فرماید (6)

عن الصادق علیه السلام : قال: انما انزلت هذه الایة علی محمد صلی الله علیه و آله و سلم فیه وفی الاوصیاء خاصة ... والله نزل بها جبرئیل و ما معنی بها الا محمد و

ص:285

اوصیائه _ (1)؛ عن الباقر علیه السلام ، با لاف نزل بها جبرئیل و ما عنی بها الا محمدا و علیا و الاوصیاء من ولده _ تفسیر الصافی ج2 ذیل آیه، مفسر نامی اهل سنت جلال الدین سیوطی در تفسیر الدر المنثور، مساله الجزء الثالث ص 727 ذیل آیه مذکور؛

از امام باقر علیه السلام نقل کرده، که بهترین ناس و مردم؛ اهل بیت پیامبر اکرم هستند _ و اخرج ابن ابی حاتم؛ عن ابی جعفر؛ کنتم خیر امة للناس: قال: اهل بیت النبی؛ تفسیر ابن ابی حاتم ج3 ص 733 ح 3974: عن ابی جعفر: کنتم خیر امة للناس قال: اهل بیت النبی؛ تفسیر ابن ابی حاتم ج3 ص 733 ح 3974: عن ابی جعفر: کنتم خیر امة للناس: قال: خیر اهل بیت النبی؛ یکی دیگر از برتری های مو لا علی علیه السلام بر تمام پیامبران بغیر از بر رسول اسلام، آیه 4 سوره مبارکه تحریم است؛ _ {فان الله هو مولاه و جبریل و صالح المومنین}_ تفسیر در المنثور او صالح المومنین قال: الانبیاء _ نبی اکرم فرمود: صالح المومنین، علی ابن ابی طالب است، (2)، نویسنده روح البیان بعد از نقل این روایت از مجاهد می گوید: موید این حدیث، حدیث معروف منزلت است که پیامبر اسلام به علی فرمود: تو به منزله هارون من موسی برای من هستی زیرا، عنوان صالحین در آیات قرآن برای پیامبران آمده است از جمله در آیه {و کلا جعلنا صالحین} (سوره انبیاء آیه 72) و در آیه {الحقنا بالصالحین} (یوسف آیه 101) می باشد که در اولی عنوان صالح به جمعی از پیامبران و در دومی به حضرت یوسف اطلاق شده است، و هنگامی که علی به منزله هارون باشد؛ او نیز مصداق صالح است؛ طرائف سید ابن طاوس ص 217؛ اما دلیل برتری مولا علی بر پیامبران بغیر از بر رسول اسلام در این آیه، مراد به صالح، اصلح است به دلالت عرف که هرگاه گویند، فلان عالم قوم است مراد و منظور اعلم است و عرب چون گویند: فلان شجاع القوم، غرض آن است که اشجعهم، یعنی فلانی شجاع قوم است یعنی از

ص:286

همه شجاع تر است، و وقتی خداوند در این آیه می گوید ای رسول ما، من (خدا) و جبرئیل و صالح المومنین که علی ابن ابی طالب باشد، یار و مددکار تو هستیم، البته منظور آنکس که اصلح و اقوی و اشرف خواهد بود؛ می باشد؛ (1)

و قوله و صالح المومنین: نزلت فی علی خاصة؛ ... لقد عرف رسول الله علیاً اصحابه مرتین اما مرة حیث قال: من کنت مولاه فعلی مولاه و اما الثانیه فحیث نزلت هذه الایة: فان الله هو مولاه الایة: اخذ رسول الله بید علی فقال: ایها الناس هذا صالح المومنین ..(2)

از جمله آیاتی که در قرآن کریم؛ برتری بی نظیر مولا علی بر تمام پیامبران و خلائق بغیر از بر رسول اسلام، را نشان می دهد، قسمتی از آیه 157 سوره مبارکه اعراف است؛ واتبعوا النور الذی انزل معه؛ پیروی کنید از نوری که با پیامبر اسلام بود؛ آیه نمی گوید: نوری که به پیامبر نازل شد؛ بلکه می گوید: نوری که در معیت و همراه رسول اسلام بود، در تفسیر اهل بیت و منابع شیعه ذیل این آیه مذکور است؛ مراد و منظور از این نور؛ در این آیه، علی ابن ابی طالب است، حق تعالی فرمود: رسیدن به رحمت من موقوف است بر متابعت دستورات علی ابن ابی طالب که نور او با نور پیغمبر از عرش نازل شده و در صلب آدم قرار گرفت و از آنجا منتقل شد از اصلاب طاهره به ارحام مطهره تا به صلب عبدالمطلب دو نصف شد؛ نصفی در عبدالله و نصفی در ابوطالب انتقال یافت (3)

 فی تفسیر العیاشی عن ابی بصیر فی قول الله: فالذین امنوا ... واتبعوا النور الذی معه: قال ابوجعفر علیه السلام : النور: علی علیه السلام ، _ و فی الکافی: عن الصادق علیه السلام : النور فی هذا الموضع، علی والائمه علیهم السلام ؛ از جمله آیات دیگر؛ قرآن کریم که اشاره و تاکید دارد؛ مولا علی علیه السلام برتر از تمام خلائق و پیامبران هست بغیر از بر رسول اسلام، آیات 1 الی 4 سوره مبارکه نباء است، عم یتسألون، عن النباء العظیم، مولا علی در تفسیر این آیه فرمود: برای خداوند، آیه ای که بزرگتر از من باشد؛ نیست و برای خداوند

ص:287

خبری عظیم تر از من نیست _ ما الله آیة هی اکبر منی ولا لله من نباء اعظم منی (1)؛ کان علی یقول لاصحابه: انا و الله النباء العظیم الذی اختلف فی جمیع الامم بالسنتها و الله ما لله نبأ اعظم منی و لا لله آیة اعظم منی _ (2)؛ خداوند نازل کرد آیه اول سوره نباء را یعنی سوال کردند اهل مکه از خلافت و امامت علی علیه السلام ، از رسول اسلام؛ _ فانزل الله (عم یتسالون) یعنی یسألک اهل مکة عن خلافة علی (3)

پیامبران آیات و نشانه های قدرت الهی بودند و بزرگترین آیه و نشانه قدرت الهی، مولا علی و پیامبر اسلام هستند و به همین دلیل آنان از تمام خلائق و رسولان الهی؛ برتر و افضل هستند؛ یکی دیگر از ادله قرآنی که نشان می دهد؛ 14 معصوم علیهم السلام ؛ از تمام پیامبران؛ افضل و برتر هستند، بخشی از آیه 75 سوره مبارکه ص (صاد) است، ام کنت من العالین، ابن بابویه علیه الرحمة از ابی سعید خدری روایت کرده گفت، حضور نبی اسلام بودم، شخصی معنای آیه مذکور، را سوال کرد که منظور از عالی مقامان چه کسانی هستند؟ چه اشخاصی می باشند که از فرشتگان برتر و بالاترند؟

و خداوند قبل از پیامبران، مقام عالی رتبه گان در نزد پیشگاه قدسی خود، به آنان داده است؟! نبی اسلام فرمود: من و علی و فاطمه و حسن و حسین هستیم که در سوادق (ساق) عرش پروردگار مشغول تسبیح خداوند تعالی بودیم و فرشتگان از تسبیح ما؛ پروردگار را تسبیح می نمودند، پیش از آنکه آدم را دو هزار سال بیافریند و چون آدم آفریده شد؛ فرشتگان به سجده کردن آدم امر نشدند مگر برای خاطر تکریم ما، خداوند در مقام توبیخ به شیطان فرمود: آیا مگر تو از آن اشخاصی بودی که نامشان در سرداق عرش نوشته شده است؛ (4)

حدیث هفتم _ اذا قبل الیه رجل فقال یا رسول الله اخبرنی عن قوله عزوجل لابلیس (استکبرت ام کنت من العالین) فمن هو یا رسول الله الذی هو اعلی من

ص:288

الملائکة فقال رسول الله: انا و علی و فاطمه و الحسن و الحسین کنافی سرداق العرش نسبح الله و تسبیح الملائکة بتسبیحنا قبل ان یخلق الله عزوجل آدم بالفی عام فلما خلق الله عزوجل آدم امر الملائکة ان یسجدوا له و لم یامرنا بالسجود فسجدالملائکة کلهم الا ابلیس فانه ابی و لم یسجد فقال الله (استکبرت ام کنت من العالین) عنی من هولاء الخمسه المکتوبة اسما و هم فی سرادق

یکی دیگر از فضائل بی نظیر مولا علی بر پیامبران بغیر از بر رسول اسلام، آیه 56 سوره مبارکه زمر؛ است؛ ان تقول نفس یا حسرتی علی ما فرطت فی جنب الله مراد و منظور از جنب الله؛ مولا علی و ائمه هدی است؛ نبی اکرم در فرازی از خطبه شریف غدیر خم فرمود: ای گروه مردم علی علیه السلام ، جنب و رحمت خدای عالم است؛ ویل و حسرت و ندامت و خسارت و غرامت و ذلت بر مفرط آنست

 معاشر الناس انه جنب الله الذی ذکر فی کتابه فقال تعالی: ان تقول نفس یا حسرتا علی ما فرطت فی جنب الله  (1)

امام کاظم علیه السلام فرمود: منظور از جنب الله؛ امیرمومنان و جانشینان آن حضرت تا آخرشان (امام زمان) هستند که دارای مقام بلندی نزد؛ خداوند هستند _ جنب الله امیرالمومنین و کذلک ما کان بعده من الاوصیاء بالمکان الرفیع الی ان ینتهی الامر الی آخرهم؛ (2)

امام صادق علیه السلام فرمود: منظور از جنب الله علی علیه السلام است که در روز قیامت؛ حجت خدا بر مردم خواهد بود _ جنب الله علی و هو حجة الله علی الخلق یوم القیامه(3)

مولا علی علیه السلام فرمود: من جنب الله هستم؛

انا جنب الله (4)

ان امیرالمومنین قال: انا علم الله و انا قلب الله الواعی و لسان الله الناطق و عین الله و جنب الله و انا یدالله (5)

 انا جنب الله الذی یقول: ان تقول نفس یا حسرتی علی ما فرطت فی جنب الله

جنب در زبان عرب به معنای اطاعت است، گفته می شود: این در جنب خدا

ص:289

کوچک است، یعنی در راه خدا کم است پس معنای فرمایش مولا علی که می فرماید من جنب الله هستم، یعنی ولایت من اطاعت خداست (1)، جنب در لغت به معنی پهلوست و در این جا، مجاز است، اکثر مفسران گفته اند: مراد تقصیر در طاعت یا قرب خداست؛ مولا علی در معنا و تفسیر جنب الله فرمود: مراد و منظور از جنب الله، برگزیدگان و دوستان خدایند که خواسته است برای قرب منزلت خلیفه ی خدا _ بر ایشان در قرآن حجتی قرار دهد نمی بینی می گویند: فلان شخص در پهلوی فلان کس می نشیند؟ یعنی در نزد او خیلی مقرب است، پس این رمزی ست در قرآن برای بیان قرب ایشان نزد حق تعالی؛ تمام، پیامبران، ملائکه و رسولان الهی، مقربان درگاه ملکوتی الهی بودند ولی طبق این آیه شریفه و تفسیرش از مصدر مقدس اهل بیت وحی، قرب و آبروی 14 معصوم علیهم السلام از همه انبیاء بیشتر و عمیق تر بوده و به همین دلیل قرآنی و تفسیری، آنان از همه رسولان الهی، افضل تر می باشند _ (2)، بیضاوی از مفسران نامی اهل سنت در تفسیرش می نویسد: جنب الله به معنای قرب و نزدیک بودن به خداست

و قیل: فی قربة من قوله تعالی: و الصاحب بالجنب _ (3)_ والعرب تسمی الجنب جانبا _ قال علی: ان تقول نفس یا حسرتی علی ما فرطت فی جنب الله؛ تعریفاً للخلیفة قربهم الا تری انک تقول: فلان الی جنب فلان اذا اردت ان تصف قربه منه؟ (4)

از نبی اکرم سوال شد وصی و جانشین شما کیست؟ نبی اکرم آیاتی را تلاوت فرمود من جمله آیه 56 سوره مبارکه زمر؛ را و فرمود: وصی من جنب الله است؛ گفتند: جنب الله چیست؟ فرمودند: همان است که خداوند درباره اش می فرماید: روزی که ستم کار؛ دستهای خود به دندان گزیده و بگوید: ای کاش با پیامبر راهی را در پیش گرفته بودم، این همان راه وصی من است، و هم اوست که پس از من راه

ص:290

رسیدن به من است و بعد حضرت رسول، امام علی را به مردم نشان دادند

یا رسول الله من وصیک؟ فقال: هو الذی انزل الله فیه: ان تقول نفس یا حسرتی علی ما فرطت فی جنب الله فقالوا: یا رسول الله و ما جنب الله هذا؟ فقال: هو الذی یقول الله فیه (ویوم یعض الظالم علی یدیه یقول یا لیتنی اتخذت مع الرسول سبیلا؛ هو وصیی و السبیل الی من بعدی ...(1)

 یکی دیگر از آیات قرآنی که نشان می دهد، 14 معصوم علیهم السلام بر تمام پیامبران و کل خلائق، برتری دارند، آیه 149 سوره مبارکه انعام است؛ قل فلله الحجة البالغه: بگو برهان رسا ویژه خداست، امام صادق علیه السلام در تفسیر این آیه فرمود: ما ائمه هدی، حجت بالغه و رسا، خداوند بر تمام مخلوقات زمین و آسمان هستیم _ تفسیر عیاشی ج1 ص 383؛ امام باقر علیه السلام فرمود: ما حجت تمام و برهان رساییم بر هر که در پائین آسمان است و هر که در بالای زمین است، مراد، جن و انس هستند، بنابراین معنی فلله الحجة البالغه این است که برای خدا، امامانی است که آنها حجت تامه بر انس و جن هستد (2)

نحن الحجة البالغه علی من دون السماء و فوق الارض _ قال الرضا علیه السلام : نحن حجج الله فی ارضه و خلفائه فی عباده _ (3)امام حسن عسکری علیه السلام فرمود: ما حجت الهی بر خلائق هستیم و جده ما، فاطمه زهرا، حجت خدا بر ماست _ نحن حجج الله علی خلقه وجد تنا فاطمه حجة الله علینا (4)نبی اکرم فرمود: من و علی، حجت خدا بر خلقش هستیم _ انا و هذا حجة الله علی خلقه(5)

انا و علی حجة الله علی عباده _ (6)،کنت عند النبی فرای علیاً مقبلا فقال یا انس لبیک قال: هذا المقبل حجتی علی امتی یوم القیامه (7)_ انا و هذا حجة علی امتی یوم

ص:291

القیامة (1)

نبی اکرم فرمود خداوند متعال، علی و همسرش فاطمه و فرزندان او را حجج الهی برای خلقش قرار داد _ ان الله جعل علیاً و زوجته و ابناه حجج الله علی خلقه (2)

 نبی اکرم فرمود، جبرئیل به من خبر داد که خداوند به ملائکه راجع به علی ابن ابی طالب مباهات فرموده و گفته ای ملائکه من نگاه کنید بسوی علی، که حجت من در زمین بعد از پیامبر اسلام هست

و قال ملائکتی انظروا الی حجتی فی ارضی علی عبادی بعد نبیی (3)

مولا علی علیه السلام فرمود: من حجت خدا هستم _ انا حجة الله  (4)

در فرازهایی از خطبه شریف غدیر خم، نبی اکرم، مولا علی علیه السلام را، حجت بالغه نامیده اند برای نمونه، جبرئیل بر نبی اسلام نازل شد و گفت خداوند می فرماید: ای پیامبر ما، تمام میراث انبیاء از سلاح و علم به حجت بالغه بر خلقم علی ابن ابی طالب بسپار _ فسلمه الی وصیک و خلیفتک من بعدک، حجتی البالغه علی خلقی، علی ابن ابی طالب _ (5)و مولی کل مومن و مومنه علی عبدی و وصی نبیی و الخلیفة من بعده و حجتی البالغه علی خلقی (6)

تمام انبیاء و رسولان الهی، حجت خدا بودند ولی طبق آیه 149 سوره انعام، 14 معصوم علیهم السلام ، حجت بالغه و حجت بودن آنان در نزد خدا از همه پیامبران رساتر و اعلاءتر می باشد و به دلیل قرآنی از تمام پیامبران افضل هستند.

از جمله آیاتی که در قرآن کریم در ذیل تفسیر و تاویلش اشاره دارد، مولا علی علیه السلام از تمام پیامبران بغیر از رسول اسلام برتری و افضلیت دارد؛ آیه 54 سوره فرقان است؛

ص:292

و هو الذی خلق من الماء بشراً فجعله نسباً و صهراً و کان ربک قدیرا

 از انس بن مالک روایت شده که به رسول اسلام گفت، ای رسول خدا، آیا علی برادر شماست نبی اکرم فرمود: آری، او برادر من است؛ انس گوید گفتم: ای رسول خدا؛ چگونه علی، برادر شماست، رسول خدا فرمود: خداوند، 3 هزار سال پیش از خلقت آدم، آبی را آفرید و آنرا در ظرفی از لؤلؤ، سبز زیر عرش خود قرار داد، که علم آن مخصوص به ذات مقدس او بود و چون آدم را آفرید آن آب را در صلب او جاری ساخت و چون آدم را قبض روح کرد، آنرا به صلب وصی او، شیث منتقل کرد، پس در هر زمانی از صلبی به صلب دیگر منتقل شد تا اینکه در صلب عبدالمطلب قرار گرفت و پس از عبدالمطلب آن را دو نصف کرد، نصف آن را در صلب پدر من، عبدالله قرار گرفت و نصف دیگر آن در صلب ابوطالب و من از نصف آن آفریده شدم و علی از نصف دیگر آن، پس علی، برادر من در دنیا و آخرت است، آنگاه نبی اکرم آیه 54 سوره فرقان را تلاوت فرمود: اوست خدایی که از آب انسان را آفرید آنگاه او را نسب و سبب قرار داد، _ فانا من نصف الماء و علی من النصف الاخر، فعلی اخی فی الدنیا والاخره ثم قرأ رسول الله و هو الذی خلق من الماء بشراً(1)

در این روایت شریف، پیوستگی عمیق خلقتی و فیزیکی، مولا علی و نبی اسلام نشان داده شد، وقتی مولا علی با نبی اکرم از جهت خلقتی هم اشتراک دارد و از یک نور و از یک آب آفریده شده اند، چگونه انبیاء الهی دیگر بر مولا علی می توانند، فضیلت داشته باشند(2) برخی از مفسران و محدثان نامی اهل سنت و جماعت، در ذیل این آیه شریفه، نوشته اند که راجع به مولا علی و پیامبر نازل شده است

عن السدی فی قوله: و هو لذی خلق من الماء بشراً قال: نزلت فی النبی و علی _ (3)نزلت هذه الایة فی الخمسة اهل العباء ثم قال: المراد من الماء نورالنبی الذی

ص:293

کان قبل خلق ثم او دعه فی صلب آدم ثم نقله من صلب الی صلب وصل صلب عبد المطلب فصار جزئین-جزئ الی صلب عبدلله فولد النبی و جزئ الی صلب ابی طالب فولد علیاً _ و قال ابن سیرین: نزلت هذه الایة فی النبی و علی رضی الله عنه؛ لانه جمعه نسب و صهر؛(1)

از جمله فضائل و برتری بی نظیر؛ 14معصوم علیهم السلام بر پیامبران و خلائق این است که خلقت آنان از طینت و گِل بهشتی واحد می باشد، طینت به معنای سرشت، فطرت، خلقت، طبع، خمیره، آب و گل، نهاد، عادت، ذات، تعبیر و تفسیر شده در لسان عربی و فارسی، نبی اکرم فرمود: علی ابن ابی طالب، از طینت من آفریده شده است _ ان علیا منی و انا منه خلق من طینتی (2) 

 نبی اکرم فرمود: فرزندان فاطمه حسن و حسین از عترت من و از طینت من  خلق شده اند و هم عترتی خلقوا من طینتی (3)

نبی اکرم فرمود: هر کس دوست دارد همانند من زندگی کند و بمیرد و وارد بهشت عدن شود باید ولایت علی و فرزندانش که ائمه بعد از من هستند و از عترت من می باشند و از طینت من خلق شده اند و از علم من روزی گرفته اند بپذیرد _ ولیقتد بالائمة من بعدی فانهم عترتی خلقوا من طینتی (4)

امام زین العابدین فرمود: خداوند علیین را آفرید و طینت ما را از علیین قرار داد _ ان الله خلق علیین و خلق طینتنا منها (5)

امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند ما را از نور عظمت آفرید و خلقت ما را از طینت پاک عرش قرار داد و بشرهای نورانی هستیم واحدی با ما در این خلقت اشتراک ندارد _ ان الله خلقنا من نور عظمته ثم صور خلقنا من طینة مخزونة مکنونه من تحت العرش فاسکن ذلک النور فیه؛ فکنا نحن خلقا و بشرا نورانیین لم یجعل لاحد فی مثل الذی خلقنا منه نصیبا (6)

ص:294

نبی اکرم فرمود: 12 امام بعد از من، می آیند که از علم من به آنان عطاء شده و طینت آنان از طینت من است _ اعطاهم علمی و فهمی، طینتهم من طینتی (1)

 خداوند به رسول اکرم فرمود: ای محمد، همانا اوصیاء و ائمه بعد از تو، خلقت و طینتشان از طینت توست _ یا محمد انهم هم الاوصیاء و الائمة بعدک، خلقتهم من طینتک (2)

 نبی اکرم فرمود: 12 نفر از اهل بیت من که خداوند به آنان عطاء کرده، فهم و علم و حکمت من و از طینت من خلق شده اند

اثنا عشر من اهل بیتی اعطاهم الله فهمی و علمی و حکمتی و خلقهم من طینتی (3)

نبی اکرم به مولا علی فرمود: من و تو از نور واحد و از طینت واحد، آفریده شده ایم _ انا و انت من نور واحدو طینه واحده _ (4)

 ان علیا منی و انا منه خلقه الله من طینتی(5)

یا علی انت منی و انا منک روحک من روحی و طینتک من طینتی (6)

یا علی انت و الائمه من ولدک بعدی حجج الله علی خلقه... خلقتم من طینتی و انا منکم (7)

 ان علیا منی و انا من علی، خلق من طینتی (8)

 ان علیا منی روحه من روحی و طینته من طینتی (9)

انه اخی و وزیری و مخلوق من طینتی (10)

ص:295

نبی اکرم فرمود: خداوند من و اهل بیت مرا از طینتی خلق کرد که احدی را از آن نیافریده 

خلقنی و اهل بیتی من طینة یخلق منها احد اغیرنا  (1)

رسول اکرم فرمود: من و تو ای علی و فاطمه و حسن و حسین، آفریده شدیم از طینت واحد و یک سرشت

 انا و انت و فاطمه و الحسن و الحسین، خلقنا من طینه واحده  (2)

وقتی مولا علی و حضرت فاطمه تا امام دوازدهم، طینت و سرشت و خمیر مایه خلقتی آنان برابر با نبی اسلام می باشد، چگونه پیامبران دیگر بر مولا علی و 11 فرزند معصومش برتری و فضیلت دارند؟!! یکی دیگر از فضائل بی نظیر مولا علی بر پیامبران این است که نبی اکرم فرمود: ای علی مثال تو همانند کعبه مستوره هست نظر بسوی کعبه عبادت و حج و زیارت کعبه، فریضه و واجب اسلامی است،

مثل علی فیکم او قال فی هذه الامة _ کمثل الکعبة المستوره، النظر الیها عبادة والحج الیها فریضه، (3)

فمثلک کمثل بیت الله الحرام یوتونک الناس و لا تاتیهم (4)

یا علی انما انت بمنزله الکعبة توتی و لاتاتی(5)

 یا علی انت منی بمنزلة الکعبة (6)

یا علی انت بمنزلة الکعبة (7)

از فضائل بی نظیر مولا علی این است که هم شبیه به کعبه است و هم نگاه کردن

ص:296

به او همانند نگاه به کعبه عبادت محسوب می شود و هم در جوف و درون کعبه پا به عرصه گیتی می گذارد که این فضایل بی نظیری را هیچ احدی از بشر و ملک و جن ندارد با این حساب جناب وهاب ناصبی، چگونه پیامبران بر مولا علی برتری می توانند داشته باشند؟!! نبی اکرم فرمود: ای علی علیه السلام در هفت خصلت از تمام مردم بالاتری که هیچ کسی توان مقابله با تو را در این هفت خصلت نخواهد داشت، تو اولین مومنین ایشان و از همه ایشان به عهد خدا باوفاتر و به امر خدا پایدارتر و در تقسیم مال از همه بامساوات تر و در بین رعیت از همه عادل تر و درباره ی قضاوت از همه بیناتر و در نزد خدا در روز قیامت از همه سزاوارتر خواهی بود

و تخصم الناس بسبع لایحاجک فیهن احد من قریش: انت اولهم ایماناً بالله و اوفاهم بعدالله و اقومهم بامرالله و اقسمهم بالسویه و اعدلهم فی الرعیه و ابصرهم فی القضیه و اعظمهم عندالله یوم القیامة مزیه(1)

واعظمهم عندالله مزیه ... نبی اکرم فرمود: علی علیه السلام ، پیشگام ترین فرد در اسلام و تسلیم امرالهی، عالم ترین فرد، صحیح ترین فرد در دین، افضل ترین فرد در یقین و ایمان، کاملترین فرد در حلم، با سخی ترین فرد در سخاوت و شجاع ترین فرد در شجاعت می باشد _ اقدم امتی سلماً و اکثرهم علماً و اصحهم دینا و افضلهم یقیناً و اکملهم حلماً و اسمحهم کفاً و اشجعهم قلباً علی (2)

نبی اکرم فرمود: ای علی تو را هفت خصلت است که در روز قیامت کسی بر تو در اینها برتری نیابد، تو اولین مومن به خدا هستی، تو از همه به عهد خدا وفادارتری _ تو از همه در مورد امر خدا، ثابت قدم تری، تو از همه نسبت به رعیت مهربان تری، تو در تقسیم اموال بطور مساوی از همه سرتری، در علم قضاوت از همه عالم تری و در روز قیامت از همه در سنجش اعمال حسنه، ترازوی تو سنگین تر است،

یا علی لک سبع خصال لایحاجک فیهن احد یوم القیامة انت اول المومنین بالله ایماناً و اوفاهم بعهدالله و اقومهم بامرالله و ارافهم بالرعیة و اقسمهم بالسویه و اعلمهم بالقضیه و اعظمهم مزیه یوم القیامه (3)

ص:297

در این روایات که شیعه و سنی نقل کرده اند ملاحظه فرمودید که نبی اکرم فرموده: علی علیه السلام ، هفت خصلت بی نظیر دارد که هیچ احدی و بشری ندارد، پیامبران جزء افراد ممتاز و برتر بشری بودند ولی مولا علی در این صفات عالی معنوی و الهی از تمام پیامبران و فرزندان آدم  برتر است (1)

 فعلی اشجع الناس قلبا و اعلم الناس علما و احلم الناس حلما؛ و اقدم الناس اسلاماً و اسمحهم کفاً و احسن الناس خلقاً(2)

از جمله آیاتی که در قرآن، اشاره به فضیلت بی نظیر مولا علی بر تمام خلائق بغیر از رسول اسلام دارد بخشی از تفسیر آیه 29 سوره فتح می باشد

{والذین آمنوا و عملوا الصالحات لهم اجرهم و نورهم؛ یعنی السابقین الاولین و اهل الولایة وقوله: والذین کفروا و کذبوا بآیاتنا، یعنی بالولایة بحق علی و حق علی الواجب علی العالمین،}

 نبی اکرم در تفسیر آیه 29 سوره فتح فرمود: کسانی که کافر شدند و تکذیب کردند آیات ما را یعنی به ولایت علی کافر شدند؛ و حق ولایت و امامت علی ابن ابی طالب، واجب و فرض الهی بر تمام عالمیان است؛ و تمام پیامبران و خلائق عالم بغیر از نبی اسلام، باید زیر بار ولایت علی بروند و نبی اسلام؛ افضل و برتر است، چون ولایت و امامت علی علیه السلام بر تمام خلائق و پیامبران، فرض و واجب بوده و هست _ (3)، از جمله فضایل بی نظیر ائمه هدی بر پیامبران، بغیر از بر رسول اسلام، آیه 72 سوره احزاب است؛

{انا عرضنا الامانة علی السموات و الارض و الجبال فابین ان یحملنها و اشفقن منها }... ما امانت را بر آسمان و زمین و کوه ها، عرضه کردیم؛ پس همه سر بر تافتند و از آن هراسیدند؛ امام صادق علیه السلام می فرماید: منظور از امانت در این آیه، ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام است؛

ص:298

انا عرضنا الامانة ... قال: هی ولایة امیرالمومنین(1)

امام رضا علیه السلام فرمود: مراد و منظور از امانت در این آیه، ولایت است و هر کس بدون حق مدعی آن شود، کافر خواهد بود،

 فقال: الامانة الولایة من ادعاها بغیر حق کفر (2)

امام باقر علیه السلام فرمود: مقصود از امانت، ولایت است، که آسمانها و زمین از ترس کفر، آنرا قبول نکردند و مراد از حملها الانسان، آن انسان ابوفلان بود که آنرا پذیرفت و او به ولایت بسیار ستمکار و جاهل بود

قال: الولایة ابین ان یحملنها کفراً و حملها الانسان و الانسان الذی حملها ابوفلان (3)

مولا علی می فرماید: خداوند، امامت مرا بر زمین عرضه کرد؛ پس هر بقعه ای که به ولایت من ایمان آورد، آن را طیب و پاکیزه گردانید و گیاه و میوه اش را شیرین و خوشمزه نمود و آبش را صاف و شیرین ساخت و هر بقعه ای که امامت و ولایت مرا انکار کرد آن را شوره زار گردانید و گیاهش را تلخ و میوه اش را عوسج و حنظل کرد و آبش را، شور و تلخ ساخت (4)

و ان الله عرض امانتی علی الارضین فکل بقعة آمنت بولایتی جعلها طیبة زکیة و جعل نباتها و ثمرها حلوا عذبا و جعل ماوها زلالا و کل بقعة جحدت امامتی و انکرت ولایتی جعلها سبخا و جعل نباتها مرا علقما و جعل ثمرها العوسج و الحنظل و جعل ماءها ملحا اجاجا(5)

نبی اکرم فرمود: خداوند درباره ولایت و حبّ عل ابن ابی طالب، پیمان گرفت از بشر، درختان، میوه جات: دانه و گیاهان و هر کس ولایت علی را قبول کرد، پاکیزه و خوشمزه شد و هر کس قبول نکرد؛ خبیث و بی مزه شد

ان الله اخذ حبک علی البشر و الشجر و الثمر و البذر، فما اجاب الی حبک عذب

ص:299

و طاب و مالم یجب خبث و مر(1)

خداوند در شب معراج به نبی اسلام فرمود: ولایت شما، (14 معصوم) بر اهل آسمان و زمین، عرضه کردم هر کس قبول کرد نزد من از مومنان حساب می شود و هر کس ولایت شما را رد کرد از کافران است، و عرضت ولایتکم علی اهل السماوات و الارض فمن قبلها کان عندی من المومنین و من لم یقبلها کان من الکافرین (2)

بی اکرم فرمود: زمانی که خداوند، آسمان و زمین را خلق فرمود آنان را خواند، آنها دعوت خدا را اجابت کردند، سپس خداوند، نبوت من و ولایت علی ابن ابی طالب را بر آسمانها و زمین ها، عرضه کرد، آنها پذیرفتند سپس خلائق را آفرید لما خلق الله السموات و الارض دعا هن فاجبنه فعرض علیهن نبوتی و ولایة علی ابن ابی طالب فقبلتا هما ثم خلق الخلق (3)

نبی اکرم فرمود: خداوند، قرارداد، حب و ولایت علی را فرض و واجب بر اهل آسمان و اهل زمین 

ان الله افترض حب علی، علی اهل السموات و الارض (4)

 نبی اکرم فرمود: جبرئیل بر من نازل شد و یک برگ سبز از درخت آس آورد که به قلم سفید بر آن نوشته شده بود: من (خدا) واجب کردم، محبت علی بر تمام خلائق، ای پیامبر، آنرا، ابلاغ کن

جاءنی جبرئیل من عندالله عزوجل بورقة آس خضرا مکتوب فیها ببیاض: انی اقترضت محبة علی ابن ابی طالب علی خلقی عامة فبلغهم ذلک عنی (5)

نبی اکرم فرمود: خداوند، دوستی علی و فاطمه و ذریه او را بر خلائق عرضه کرد، هر کس از خلائق که زودتر، ولایت اهل بیت رسالت را، اجابت کرد، از پیامبران الهی شدند و بعد از انبیاء، شیعیان خالص، ولایت اهل بیت را بپذیرفتند

ص:300

ان الله له الحمد عرض حب علی و فاطمه و ذریتها علی البریه فمن بادر منهم بالاجابه جعل منهم و الرسل و من اجاب بعد ذلک جعل منهم الشیعه _(1) 

ان الله عرض ولایتنا علی اهل السموات و اهل الارض من الجن و الانس و الثمر و غیر ذلک فما قبل منه ولایتنا طاب و طهر و عذب و مالم یقبل منه خبث.... (2)

از جمله موجوداتی که ولایت و امامت مولا علی و فرزندانش را پذیرفته، سنگ عقیق می باشد، رسول اکرم فرمود: جبرئیل نزد من آمد و گفت انگشتر عقیق را در دست کن، زیرا، اولین سنگی است که به وحدانیت خداوند، و نبوت تو و به وصایت علی و امامت اولاد علی، شهادت داده است

تختموا بالعقیق فانه اول حجر شهدلله بالوحدانیه ولی با لنبوة و لعلی بالوصیه و لولده بالامامة (3)_ بالعقیق الاحمر فانه جبل اقرالله بالوحدانیه، ولی بالنبوة و لک بالوصیة ولولدک بالامامة

 طبق آیه 72 سوره احزاب و تفاسیر در ذیلش از شیعه و سنی که تقدیم شما خوانندگان شد، 14 معصوم بر تمام خلائق و پیامبران، افضل و برتر هستند، چون ولایت ائمه هدی بر آنان عرضه شده و هر کس از پیامبران، که زودتر ولایت 14 معصوم را پذیرفته، به مقام پیامبری نائل شده، اگر پیامبران، پیامبر شدند به امر الهی بخاطر، پذیرفتن ولایت و امامت ائمه هدی بوده است، جناب سلفی، با این صغری و کبری آیه 72 سوره احزاب و تفاسیر ذیلش، چگونه پیامبران بر 14 معصوم، برتری می توانند داشته باشند؛ از جمله آیاتی که در قرآن کریم، اشاره دارد، مولا علی از تمام پیامبران، بغیر از بر رسول اسلام، برتر می باشد آیه 6 و 7 سوره قارعه است، فاما من ثقلت موازینه فهو فی عیشه راضیه؛ ابن عباس گفت: نخستین کسی که کفه حسنات او در ترازوی روز قیامت برتری پیدا می کند؛ علی بن ابی طالب است و این بدان جهت است که در ترازوی او جزء حسنات وجود ندارد و کفه ی بدی ها، خالی است و چیزی در آن نیست؛ چون او به اندازه یک چشم به هم زدن گناه نکرده است، وقتی

ص:301

که مولا علی، عملش ثقیل و سنگین تر از تمام خلائق که پیامبران، جزء خلائق هستند، هست، بغیر از رسول اسلام آن هم در نبوت خاصه، فقط از ایشان برتری دارد می باشد، چگونه انبیاء بر مولا علی می توانند برتری داشته باشند(1)

فاما من ثقلت موازینه فهو فی عیشه راضیه قال نزلت فی علی ابن ابی طالب  (2)

اول من ترجح کفة حسناته فی المیزان یوم القیامة علی ابن ابی طالب و ذلک ان میزانه لایکون فیه الاالحسنات و تبقی کفة السیئات فارغة لاسیئة فیها، لانه لم یعص الله طرفة عین فذلک قوله: فاما من ثقلت موازینه فهو فی عیشه راضیه،

یکی دیگر از فضائل بی نظیر مولا علی بر خلائق و پیامبران بغیر از بر رسول اسلام، آیه 44 سوره اعراف است،

فاذن موذن بینهم ان لعنة الله علی الظالمین،

وقتی که اهل بهشت در بهشت مستقر شدند و اهل جهنم در جهنم قرار گرفتند از (2) گروه سوال می شود آیا وعده های الهی را حق دانستید هر دو گروه می گویند: بله، پس منادی از طرف خدا، فریاد می زند، لعنت خدا بر ظالمین باد، وقتی به تفسیر این آیه مراجعه می کنیم می بینیم حتی مفسران و محدثان نامی اهل سنت می نویسند این موذن و ندا دهنده از طرف خدا، مولا علی علیه السلام است، حاکم حسکانی حنفی در شواهد التنزیل ص 115 ح 261 از مولا علی نقل شده در ذیل این آیه که می فرماید: موذن و ندا دهنده من هستم _ فانا ذلک الموذن، ابن عباس گفت: برای علی ابن ابی طالب در کتاب خدا، نام هایی است که مردم آنها را نمی شناسند از جمله آنهاست سخن خداوند، فاذن موذن، او همان موذن (ندا دهنده) است که می گوید: آگاه باشید لعنت خداوند بر کسانی که ولایت مرا تکذیب کردند و حق مرا سبک شمردند

فهو موذن بینهم یقول: الا لعنة الله علی الذین کذبوا بولایتی و استخفوا بحقی _ (3)

آلوسی مفسر مشهور اهل سنت در تفسیر روح المعانی ج8 ص 107 از ابن عباس نقل می کند که گفته موذن حضرت علی است

ص:302

الموذن علی کرم الله وجهه، (1)قال علی: و انا الموذن فی الدنیا و الاخرة،

چگونه ثابت می شود که این آیه فضیلت برای مولا علی محسوب می شود، جواب: موذن می خواهد به فرمان الهی مطلبی را اعلام کند، پس او پیام آور الهی است و وظیفه خطیر و سنگین سخنگوی خداوند را دارد، بنابراین سخنگو باید شخص مهمی باشد که مطلب و پیام خدا را خوب بیان کند، آن هم پیامی که در روز قیامت بیان می شود و با توجه به محتوای پیام، که شامل لعنت خداوند بر ظالمین است، خود پیام آور، نباید در دنیا آلوده به ظلم شده باشد و گرنه هیچ کس خودش را لعنت نمی کند، بنابرایم، مقام موذن در روز قیامت یک مقام معمولی و عادی نیست که هر کس بتواند عهده دار آن باشد و کسی که این مقام را بدست آورد، فضیلت بزرگی نصیبش شده است.

از جمله فضائل و خصائص ویژه و بی نظیر و بی مانند ائمه 12 گانه شیعه، این است که  آنان اصحاب اعراف هستند که قرآن کریم در سوره اعراف آیه 46 به آن اشاره فرموده و مفسران نامی شیعه و سنی روایاتی در ذیل آن نقل کرده اند _ و علی الاعراف رجال یعرفون کلاً بسیماهم؛ اصبغ بن نباته گفت: نزد مولا علی نشسته بودم که ابن کواء آمد و گفت: یا امیرالمومنین، مرا از این سخن خداوند و علی الاعراف رجال، خبر بده، فرمود: وای بر تو ای ابن کواء ما در روز قیامت میان بهشت و جهنم می ایستیم پس هر کس ما را یاری کرده به چهره اش می شناسیم و او را وارد بهشت می کنیم و هر کس که ما را دشمنی کرده او را به چهره اش می شناسیم و او را وارد جهنم می کنیم

 نحن نوقف یوم القیامة بین الجنة و النار فمن ینصرنا عرفناه بسیماه فادخلناه الجنه و من ابغضنا عرفناه بسیماه فادخلناه النار _ (2)عن علی قال: نحن اصحاب الاعراف من عرفناه بسیماه ادخلناه الجنة (3)

ص:303

اعراف موضعی مرتفع از صراط است، که مولا علی ابن ابی طالب روی آن قرار دارد

الاعراف موضع عال من الصراط، علیه العباس و حمزه و علی ابن ابی طالب و جعفر ذوالجناحین یعرفون محبیهم بیاض الوجوه و مبغظیهم سواد الوجوء

 نبی اکرم فرمود: ای علی تو و جانشینانت (ائمه هدی)، اعراف بین بهشت و جهنم هستید کسی وارد بهشت نمی شود مگر اینکه شما را بشناسند و شما او را بشناسید و کسی وارد جهنم نمی شود مگر اینکه شما را نشناسند و شما او را نشناسید

 یا علی انک والاوصیاء من ولدک اعراف بین الجنة و النار، لایدخل الجنه الا من عرفکم و عرفتموه و لا یدخل النار الا من انکر کم و انکرتموه (1)

مولا علی فرمود: ما اعراف هستیم و ما انصار خود را به صورتهایشان می شناسیم و ما اعراف هستیم  و ما انصار خود را به صورتهایشان می شناسیم و ما اعراف هستیم که کسی خدا را نمی شناسد مگر به راه معرفت ما _ نحن الاعراف و نحن نعرف انصار نا بسیماهم و نحن الاعراف الذین لایعرف الله الا بسبیل معرفتنا (2)

نبی اکرم فرمود: به آن خدایی که جانم درید قدرت اوست عمل هیچ عبد و بنده خدایی به او نفع و سود نمی رساند مگر اینکه ما اهل بیت را بشناسد

و الذی نفسی بیده لا ینفع عبداً عمله الا بمعرفة حقنا (3)، لایقبل الله لعبد عملاً .... حتی یوالیهم باخلاص الولاء (4)

اعجب ما رایت، (5)، انما الائمة قوام الله علی خلقه و عرفاه علی عباده ولا یدخل الجنه الا من عرفهم و عرفوه (6)

از آیه 46 سوره اعراف و تفاسیر در ذیلش، استفاده می شود، که پیامبران الهی به اندازه وسع وجود خودشان باید، موقعیت و جایگاه الهی، 14 معصوم را بشناسند و

ص:304

شناختند اگر نمی شناختند، پیامبر نمی شدند، امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ پیامبری منزلت نیافت مگر پس از این که به حق ما معرفت یافت و برتری ما را بر غیر ما و همگان پذیرفت

ما نبی قط الا بمعرفة حقنا و بفضلنا علی من سوانا(1)

نبی اکرم فرمود: معرفة آل محمد براة من النار، شناخت آل محمد، نجات از آتش جهنم است، و حب آل محمد جواز علی الصراط و الولایة لال محمد امان من العذاب _ (2)

_ فکذلک معرفه آله معرفة حقه و معرفة حق الله و معرفة الله براء من النار، موسوعة الفرق المنتسبه للاسلام  (3) نزهه المجالس ج 2ص 105

 از جمله فضائل بی نظیر مولا علی بر تمام خلائق این است که جبرئیل در روز جنگ احد بین زمین و آسمان ندا داد، هچ جوانمردی همانند علی و هیچ شمشیری همانند ذوالفقار نیست، _ لاسیف الا ذوالفقار و لافتی الا علی (4)

عمد ابن الخطاب می گوید: بخدا قسم اگر شمشیر علی نبود، پرچم اسلام برافراشته نمی شد (5)

نبی اکرم با صدای بلند فرمود: ای مسلمین این علی، برادرم و پسر عمویم،

ص:305

گوشتش گوشت من و خونش خون من و مویش موی من است او پدر دو سبط من حسن و حسین سید و سرور جوانان اهل بهشت است، او مشکل گشای سختی از من و او شیر خدا و شمشیر خدا در زمین در مقابل دشمنان خداست

هذا مفروج الکروب عنی هذا اسدالله و سیفه فی ارضه علی اعدائه _ (1)_ علی سیف الله علی اعدائه و وارث علم انبیائه...(2)

 قال امیرالمومنین: انا سیف الله علی اعدائه و رحمته علی اولیائه  (3)

 قال علی لاهل الشوری، انشدکم بالله هل تعلمون ان جبرئیل قال: لاسیف الا ذولفقار ولافتی الا علی قالوا: نعم (4)

نبی اکرم فرمود: علی ابن ابی طالب، شمشیر خدا و شمشیر من است _ و سیف الله و سیفی _ (5)، یکی دیگر از فضائل بی نظیر مولا علی که به سبب آنان بر تمام خلائق و پیامبران، بغیر از بر رسول اسلام، افضل و برتر می باشد، لقب خاص الهی، امیر مومنانی است، نبی اکرم فرمود: ای علی تو، امیر در آسمان، امیر در زمین، امیر گذشتگان و امیر آیندگانی، هیچ امیری بعد از تو نیست و پیش از تو نیز نبوده، چرا که جایز نیست احدی را که خداوند به این نام نخوانده به این نام خوانده شود

فانت یا علی امیر من فی السماء و امیر من فی الارض و امیر من مضی و امیر من بقی، فلا امیر بعدک و لا امیر قبلک لانه لایجوز لاحد ان یسمی بهذا الاسم من لم یسم الله تعالی (6)

 نبی اکرم فرمود: خداوند در شب معراج بمن فرمود، علی، حقیقتاً امیرالمومنین است که کسی قبل از علی ابن ابی طالب و احدی بعد از علی، به مقام والای اختصاصی امیرالمومنین نرسیده و نخواهد رسید

ص:306

و هو امیرالمومنین حقاً لم ینلها احد قبله و لیست لاحد بعده (1)

 نبی اکرم در فرازی از خطبه غدیر فرمود: آگاه باشید که غیر از علی برادرم احدی امیرالمومنین نیست و حلال نیست بغیر از علی کسی، امیرمومنان نامیده شود _ الا انه لیس امیرالمومنین غیر اخی و لا تحل امرة المومنین بعدی لاحد غیره (2)

 مولا علی فرمود: رسول اکرم امر فرمود که در دوران حیاتش و بعد از وفاتش امیر مومنان خوانده شوم و به جزء من کسی را به این لقب نخواند .

فان رسول الله امران ادعی بامرة المومنین فی حیاته و بعد موته و لم یطلق ذلک غیری (3)

 نبی اکرم، دستهای مقدس، مولا علی را گرفت و فرمود: این علی، امیر نیکان و ابرار می باشد، تمام پیامبران جزء ابرار و نیکان بودند طبق این حدیث صحیح السند، مولا علی بر تمام پیامبران، امیر و سرور هست بغیر از بر رسول اسلام

هذا امیر البررة قاتل الفجرة، _ هذا حدیث صحیح الاسناد (4)

یکی دیگر از فضایل بی نظیر مولا علی و برتری او بر تمام پیامبران بغیر از بر رسول اسلام این است، که ملک الموت (عزرائیل) مامور است از طرف خداوند، ارواح تمام موجودات که تمام پیامبران جزء آنان هستند بگیرد و قبض کند، ولی روح شریف نبی اسلام و مولا علی را خداوند قبض می کند و می گیرد؛ و این امتیاز بزرگی است که نبی اسلام و مولا علی دارند

وکلنی الله بقبض ارواح الخلائق ما خلا روحک و روح ابن عمک علی ابن ابی

ص:307

طالب فان الله یتوفا کما بمشیئته(1)

از جمله فضایل بی نظیر مولا علی این است که خداوند او را دابه الارض نامیده و در آخرالزمان هنگام ظهور، امام مهدی، از زمین خارج می شود و زنده می گردد و رجعت می کند، و کافر و مومن را مشخص می کند_ (و او منتقم الهی است که ظاهر می شود) مولا علی فرمود: 6 خصلت به من داده شده، علم مرگ، علم بلاها، علم اوصیاء، علم به واقع، صاحب عصاء و نشانه گذاری هستم و جنبده ای که با مردم حرف می زند

و لقد اعطیت الست، علم المنایا و البلایا و الوصایا و فصل الخطاب و انی لصاحب الکرات و دولة الدول و انی لصاحب العصاء و المیسم و الدابة التی تکلم الناس (2)

قال علی: انا قسیم الجنه و النار... و الدابة التی تکلم الناس

 مولا علی فرمود: من آن دابه ای هستم که با مردم صحبت می کند (3)، ابن نباته می گوید بر مولا علی وارد شدم، مشغول خوردن نان و سرکه بود، عرض کردم منظور دابه الارض در قرآن کیست؟ فرمود: او دابه ای است که نان و سرکه می خورد _ قال هی دابة تاکل خبزاً و خلاً و زیتاً (4)رسول خدا در حالی به مولا علی برخورد نمود که مشتی ریگ جمع کرده و سرش بر آن نهاده، پاهای علی را تکان داد و فرمود: ای دابة الارض برخیز یکی از اصحاب گفت: روا نیست، نبی اکرم فرمود: این نام تنها به او اختصاص دارد، او همان دابه ای است که خدا در قرآن از او یاد کرده، سپس فرمود: ای علی، چون آخرالزمان شود، خداوند تو را به نیکوترین صورت بیرون می آورد و با تو داغه ای است که دشمنانت را با آن نشانگذاری می کنی

انتهی رسول الله الی امیرالمومنین و هو نائم فی المسجد قد جمع رملاً و وضع راسه علیه فحرکه برجله ثم قال: قُم یا دابة الله ... فقال: لا و الله ما هو الا له خاصة

ص:308

و هو دابة الارض الذی ذکر الله فی کتابه: و اذا وقع القول علیهم اخرجنا لهم دابة من الارض تکلمهم ... ثم قال: یا علی اذا کان آخر الزمان اخرجک الله فی احسن صورة و معک میسم تسم به اعداءک _ (1)نبی اکرم فرمود: خداوند به من وحی کرد که علی آخرین کسی است که قبض روحش خواهم کرد و او دابه ای است که با مردم حرف خواهد زد _ وهی دابة التی تکلمهم(2)

امام رضا فرمود: تتبعها الرادفه، اشاره به زلزله ای است که در پی آن دابه ای از زمین خارج می شود که با مردم حرف می زند و او علی است

قال: زلزلة الارض فاتبعتها خروج الدابة ..(3)

واژه ی دابه بر گرفته از ریشه دب به معنای راه رفتن خفیف است و در مورد هر حیوانی بکار می رود و اسم عام است برای هر حیوانی که سوار می شوند، چنان ابوهلال آورده است: این کلمه در اصل بر تمام جنبدگان و صاحبان جان دلالت می کند در حالی که در عرف نامی برای برخی از جنبدگان است و نیز بر اسب اطلاق می گردد (4)

مقدسی در البدء و التاریخ ج2 ص 202 می نویسد: معنای دابه اسمی است که بر جنس حیوان و انسان و چهارپایان و پرندگان بطور مطلق نامیده می شود، همانطور که خداوند در قرآن می فرماید: خداوند خلق کرد تمام دابة و جنبدگان را از آب، که بعضی از آنان روی شکم راه می روند و بعضی بر روی دو پا و بعضی بر روی چهارپا و فرمود: هیچ دابه و جنبده ای نیست مگر اینکه ما روزی او را می دهیم؛ شرورترین جنبدگان در نزد خدا کسانی هستند که تعقل نمی کنند، و دابه کنایه به انسان است، و روایت از علی ابن ابی طالب شده که فرموده من دابة الارض و جنبده زمین هستم و بعضی گفته اند عبدالله ابن زبیر هم دابة الارض است

و اما الدابة فهو اسم یقع علی ما دابة و درج من اجناس الحیوان من انسان و سبع و بهیمة و طائر و هامة و قال الله تعالی و الله خلق کل دابة فی الارض الا علی

ص:309

الله رزقها و قال: ان شر الدواب عندالله الصم البکم الذین لایعقلون ... و روی ان علیاً صلوات الله علیه و سلامه: انا دابة الارض.. وقیل عبدالله بن الزبیر دابة الارض (1)

نبی اکرم به عمرو فرمود: آیا دیده ای دابه الجنة را، که هم می خورد و هم می آشامد و هم در بازارها راه می رود، بعد حضرت رسول، اشاره به مولا علی ابن ابی طالب فرمودند:

هل رایت دابة الجنه تاکل الطعام و تشرب الشراب و تمشی فی الاسواق؛ هذا دابة الجنه و اشار الی علی ابن ابی طالب  (2)

از دیگر فضائل بی نظیر مولا علی و برتری او بر تمام خلائق این است که پیامبر اسلام فرمود: ای علی تو مصاحب (همنشین ) و رفیق  من در بهشت هستی،

یا علی انت صاحبی و رفیقی فی الجنة، (3)

 از جمله خصائص و ویژگی های بی نظیر مولا علی در بهشت این است که وجود مقدسش همانند ستاره صبح برای اهل دنیا، نور افشانی می کند، یعنی روشنی و زیبایی بهشت به وجود منور علی ابن ابی طالب است

علی یزهر فی الجنة ککوکب الصبح لاهل الدنیا (4)

 از جمله فضائل بی نظیری که منابع اهل سنت برای مولا علی، نقل کرده اند این است که دست علی و پیامبر اسلام در دست هم هست و با هم وارد بهشت می شوند _ یا علی یدک فی یدی یوم القیامة حتی تدخل حیث ادخل (5)

از جمله فضائل بی  نظیری که مولا علی دارد این است که فردای قیامت بر ناقه ای از ناقه های بهشتی سوار است و رهبر و قائد تمام مومنان بسوی بهشت هست، نبی

ص:310

اکرم فرمود: فردای قیامت ما 4 نفر فقط سواره هستیم، من بر مرکبم براق سوارمی شوم و برادرم صالح پیامبر بر ناقه خودش که آنرا پی کردند و عمویم حمزه بر ناقه من عضباء و برادرم علی بر ناقه ای از ناقه های بهشت

 یاتی علی الناس یوم ما فیه راکب الانحن اربعة

.... واخی علی ابن ابی طالب علی ناقه من نوق الجنه..(1)

 از جمله فضائل بی نظیر مولا علی، این است که منزل او در بهشت، مقابل قصر و منزل نبی اکرم در بهشت است، فان منزلک فی الجنة مقابل منزلی (2)

از جمله فضائل بی نظیر مولا علی و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین این است که فردای قیامت در قبه ای زیر عرش خداوند در کنار، رسول اکرم هستند،

 انا و علی و فاطمه و الحسن و الحسین، یوم القیامة فی قبة تحت العرش (3)

انا و فاطمه و علی و الحسن و الحسین فی حظیرة القدس فی قبة بیضاء، سقفها عرش الرحمان  (4)

از جمله ادله حدیثی برای برتری مولا علی و سایر ائمه هدی بر خلائق و پیامبران بغیر از بر رسول اسلام این است که با نبی اسلام فرمودند: خداوند در باب معجزات به حضرت موسی، عصایی که اژدها می شد، عنایت کرد، آتش عظیم نمرودی بر حضرت ابراهیم سرد و سالم کرد، به حضرت عیسی، کلماتی آموخت که بوسیله آنان، مرده ها را زنده می کرد و معجزه من علی ابن ابی طالب است، هر پیامبری، آیه و نشانه ای برای ثابت شدن نبوتش دارد و آیه و نشانه پروردگار من، ائمه طاهرین از فرزندان علی ابن ابی طالب هستند

 و ان الله اعطی موسی العصا و اعطی ابراهیم النار المطفئه و عیسی الکلمات التی کان یحیی بها الموتی و اعطانی هذا، ولکل نبی آیة و هذا آیه ربی و الائمة

ص:311

الطاهرون من ولده آیات ربی (1)

از جمله آیاتی که اشاره دارد، ائمه هدی و 14 معصوم علیهم السلام بر پیامبران، برتری دارند، آیه 83 سوره صافات است، و ان من شیعته لابراهیم _ جابربن یزید جعفی تفسیر این آیه را از امام صادق علیه السلام سوال کرد؛ آنحضرت در جواب او فرمود: چون خداوند ابراهیم را خلق فرمود، پرده از برابر چشمش برداشت و ابراهیم، پیرامون عرش را نظر کرده نوره هایی دید، در شگفت شد و عرض کرد، خدایا این چه نوری است؟

خطاب رسید این نور حبیب من محمد است، نور دیگری در کنار آن نور بود، فرمود: این نور علی یاری کننده دین من است و این سه نور، دیگر، نور فاطمه و فرزندانش حسن و حسین و آن نه نور دیگر، انوار، فرزندان علی و فاطمه، از صلب حسین هستند، و اسامی تمام چهارده نور پاک، را خداوند، یکی یکی برای حضرت ابراهیم بیان فرمود؛ ابراهیم عرض کرد، نورهای بیشماری در اطراف این انوار مشاهده می کنم که تعداد آنان معلوم نیست؟ خطاب رسید، ای ابراهیم، این انوار شیعیان علی می باشند، اینجا بود که ابراهیم از خداوند، درخواست کرد که خدایا من را از شیعیان علی، قرار بده، وقتی که ابراهیم اوالعزم و صاحب کتاب، از خداوند در خواست می کند که پیرو، امام علی باشد، چگونه می تواند بر او برتری داشته باشد؟! (2)

 ان الله سبحانه لما خلق ابراهیم کشف له بصره، فنظر فرأی نورا الی جنب العرش، فقال: الهی ما هذاالنور؟ فقال: هذا نور محمد صفوتی من خلقی، و رای نورا من جنبه فقال الهی ما هذاالنور؟ فقال: نور علی ابن ابی طالب، ناصر دینی .... فقال ابراهیم: الهی و سیدی ارای انوار احدقوا بهم لایحصی عدد هم الا انت فقیل: یا ابراهیم شیعتهم شیعة امیرالمومنین علی ابن ابی طالب، ... فعند ذلک قال ابراهیم: اللهم اجعلنی من شیعة امیرالمومنین (3)

 از جمله فضائل و خصائص بی نظیر مولا علی بر خلائق و برتری او بر پیامبران، غیر از رسول اسلام، آیه 1 الی 4 سوره زلزله است، و قال الانسان ما لها، در روایت

ص:312

است در زمان ابوبکر، زلزله شدیدی در مدینه رخ داد بطوری که عموم مردم ترسیدند و نزد ابوبکر و عمر رفتند، مشاهده کردند آن دو نفر از شدت ترس با عجله حضور مولا علی می روند مردم هم به تبعیت آنها حضور آن حضرت رسیدند، مولا علی از منزل خارج شدند، ابوبکر و عمر و مردم مدینه در عقب مولا علی رفتند تا رسیدند به روی تبه ای، آنحضرت بر روی زمین نشست مردم هم اطراف او نشستند، دیوارهای مدینه همانند گهواره حرکت می کرد، اهل مدینه از شدت ترس به ناله و گریه فریاد زدند یا علی به فریاد ما برس، آنحضرت با دست مبارک بر زمین زد و فرمود: ای زمین آرام و قرار بگیر زمین به اذن خدا، ساکت و آرام شد، مولا علی فرمود: من همان انسانی هستم که به زمین می گویم تو را چه شده است؟

بمن بگو چه اعمالی در روی تو انجام شده، پس از آن فرمود: اگر این لرزه همان لرزه روز قیامت بود، حتماً زمین اخبار و حوادث خودش را برای من بیان می کرد ولی این زلزله آن زلزله عظیم قیامت نیست، (1)،

هی هی الان مالک اسکنی اما و الله انی انا الانسان الذی تنبئه الارض اخبارها .... و انی انا الذی تحدثه الارض اخبارها  (2)

 و ضرب الارض بیده ثم قال مالک اسکنی فسکنت ثم قال: انا الرجل الذی قال الله تعالی: اذا زلزلت الارض... فانا الانسان الذی اقول لها مالک؟ یومئذ تحدث اخبارها  ایای تحدث (3)

روز قیامت روزی است که صدا و نفس ها از ترس صحرای محشر و وحشت روز قیامت گرفته می شود و کسی بدون اجازه خدا نمی تواند حرف بزند _ سوره طه آیه 108: {و خشعت الاصوات للرحمن فلا تسمع الا همسا}؛ سوره نباء آیه 38 _ {لایتکلمون الا من اذن له الرحمن و قال صوابا }

امام صادق علیه السلام در ذیل تفسیر آیه 38 سوره نباء فرمود: بخدا قسم ما فردای قیامت اجازه سخن گفتن داریم، سوال شد درباره چه حرف می زنید؟ امام فرمودک خدا را

ص:313

تمجید می کنیم و درود بر پیامبر اسلام می فرستیم و پیروان خود را شفاعت می کنیم و خدا، حرف ما را رد نمی کند _ نحن والله الماذون لهم یوم القیامة  (1)

؛ نبی اکرم فرمود: ای مردم آیا میدانید خبرهای زمین چیست که برای علی ابن ابی طالب بیان می کند؟ عرض کردند: خدا و رسول داناتر هست فرمود: گواهی می دهد بر مرد و زن به آنچه بر پشت آن عمل کردند و می گوید این شخص کار نیکو بجا آورده و آن دیگری مرتکب اعمال زشت شده _ (2)؛ از جمله فضائل بی نظیر مولا علی بر تمام خلائق و برتری او بر جمیع پیامبران، غیر از رسول اسلام این است که ایشان عین الله (چشم خدا) و یدالله (دست خدا) هستند، به این معنا که چشم و دست او الهی و قدرت خدایی از طرف خدا به اذن الله دارد، در روایت دارد، مردی به طواف کعبه مشغول بود، در همان جا به زن نامحرمی نگاه شهوتی می کرد، حضرت علی او را در آن حال دید و با دست مبارک، ضربه ای به او زد او در حالی که دستش را بر صورتش نهاده و بسیار ناراحت بود، بعنوان شکایت از مولا علی، نزد خلیفه دوم عمر ابن الخطاب آمد و ماجرا را گفت: عمر در پاسخ او گفت: قد رای عین الله و ضرب یدالله، چشم خدا دید و دست خدا زد، یعنی اینکه چشم علی آنچه می بیند خطا نمی کند زیرا چشم او چشمی است که آمیخته با اعتقاد به خداست و چنین چشمی اشتباه نمی کند.

و دست علی نیز جزء در راه رضای خدا حرکت نمی کند(3)

 البته این روایت با کمی تفاوت از زبان خلیفه دوم، عمر ابن الخطاب در منابع اهل سنت ذکر شده، ان لله فی الارض عیون و ان علی من عیون الله، اصابتک عین من عیون الله عمر بن الخطاب گفت: برای خداوند در زمین چشم هایی است و این علی

ص:314

چشمی از چشم های خداست _ (1)_ اذهب عین من عیون الله اصابتک، ضربک بحق اصابته عین من عیون الله عزوجل، فقال لقد وقعت علیک عین الله،

امام باقر فرمود: ما حجت خدا

، و زبان خدا و صورت خدا و چشم خدا در میان خلق هستیم

نحن حجة الله، و نحن باب الله و نحن لسان الله و نحن وجه الله و نحن عین الله فی خلقه (2)

مولا علی فرمود: من چشم خدا و دست خدا هستم،

 انا عین الله و انا یدالله، (3)

 قال علی: انا عین الله و لسانه الصادق و یده ... و انا یدالله المبسوطة: (4)

انا علم الله .... و عین الله الناظرة، (5)

امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند، آفریدگانی دارد که آنها را از نور و رحمت خود برای رحمت آفریده است، آنها چشم بینای خدایند و به اذن او، گوش شنوا و زبان گویا در میان مردم هستند، راوی سوال کرد آنان چه کسانی هستند؟ فرمود: اوصیای پیامبر (یعنی ائمه هدی)

ان لله عزوجل خلقاً من رحمته خلقهم من نوره و رحمته من رحمته لرحمته فهم عین الله الناظرة و اذنه السامعة و لسانه الناطق فی خلقه باذنه (6)

 شاید وهابی بگویند این کفر است مگر می شود کسی چشم خدا بشود؛ خداوند که چشم ندارد و چشم کسی نمی شود و در کسی حلول نمی کند، منظور این حدیث این است که خود منابع معتبر روایی اهل سنت آنرا از قول شریف نبی اکرم نقل کرده اند که خدا فرمود: بنده من بوسیله انجام نوافل بجایی می رسید از لحاظ تقرب و نزدیکی معنوی به من تا اینکه محبوب من می شود و من می شوم گوش او که با آن می شنود

ص:315

و می شوم، چشم او که با آن نگاه می کند و می شوم دست او که با آن می گیرد و می شوم پای او که با آن راه می رود و هر گاه از من چیزی بخواهد به او می دهم و هر گاه به من پناه ببرد او را پناه می دهم

و ما یزال عبدی یتقرب الی بالنوافل حتی احبه فاذا احببته کنت سمعه الذی یسمع به و بصره الذی بیصربه و یده التی یبطش بها و رجله التی یمشی بهاوان سالنی لاعطینه(1)

یعنی وجود او الهی و قدسی می شود و با این چشم و گوش می تواند حقائق و اسرار خلقت را مشاهده کند و محرم اسرارالهی با اذن الهی شود، (2)، برای نمونه بنی اکرم فرمود: هر کس نگاه به نامحرم نکند بخاطر خداوند، عجائب و آن چیزهایی که ندیده می بیند، یعنی باطن و ملکوت عالم را مشاهده می کند.

غضو ابصارکم ترون العجائب(3)

 امام زین العابدین فرمود: هر بنده ای، چهار چشم دارد، دو چشم در سر و صورت و دو چشم که بوسیله آن امر آخرتش را می بیند و خداوند به هر کس اراده خیر داشته باشد چشم او را به عالم غیب باز می کند

فاذا، اراد الله بعبد خیراً فتح له العینین اللتین فی قلبه فابصر بهما الغیب فی امر آخرته(4)

 پس نتیجه این شد چون 14 معصوم علیهم السلام ، عبادت و اطاعت و قرب و منزلتشان نزد خدا بیشتر از همه خلائق و پیامبران بوده، پس از تمام انبیاء و موجودات افضل و برتر می باشند در روایت و حدیث قدسی آمده: ای بنده من، اطاعت از من بکن تا همانند من شوی که هر گاه به چیزی بگویی باش همان دم موجود شود _ عبدی اطعنی تکن مثلی تقل للشی کن فیکون (5)

ص:316

عبدی اطعنی حتی اجعلک مثلی، یا عبدی انا اقول للشیء کن فن فیکون اطعنی اجعلک تقول للشی کن فیکون یا عبدی انا الحی الذی لا یموت اطعنی اجعلک حیاً لاتموت _ (1)، یابن آدم انا حی لااموت اطعنی فیما امرتک حتی اجعلک حیا، یابن آدم انا اقول للشی کن فیکون، اطعنی فیما امرتک، اجعلک تقول للشی کن فیکون(2)

از جمله فضائل بی نظیر مولا علی این است که خداوند، شدت محبت و علاقه به ایشان دارد، عباس عموی پیامبر از نبی اکرم سوال کرد آیا علی را دوست داری؟! نبی اکرم فرمود: ای عمو، بخدا قسم، خداوند به شدت، علی را از من بیشتر دوست دارد _ یا عم رسول الله و الله، لله اشد حباً له منی(3)

از جمله فضائل بی نظیر و بی همانند، مولا علی بر کل امت اسلام و دلیل برتری او بر تمام پیامبران، غیر از رسول، این است که رسول اکرم فرمود: حق علی ابن ابی طالب بر کل مسلمین (که پیامبران هم جزء مسلم و مسلمین) هستند همانند حق پدر بر فرزند است؛ پدر معنوی، علمی، عقلی، الهی، تمام پیامبران غیر از رسول اکرم و تمام عامه مسلمین علی ابن ابی طالب است، با این حساب، چگونه انبیاء و مسلمین، بغیر از رسول اکرم، بر مولا علی می توانند، برتری و افضلیت داشته باشند؟!!

حق علی، علی کل مسلم حق الوالد علی ولده، و روی انه قال لعلی: انا و انت ابوا هذه الامة: (4)_ حق علی بن ابی طالب علی هذه الامة کحق الوالد علی ولده، حق علی، علی کل المسلمین کحق الوالد علی الوالد، (5)

از جمله فضائل بی نظیر و بی مانند مولا علی این است که ایشان، امام و قائد و مقتدای تمام خلائق و پیامبران بغیر از رسول اسلام و نور جمیع کسانی است که خدا

ص:317

را اطاعت می کنند _ نبی اکرم فرمود: در شب معراج، خداوند به من فرمود: همانا علی امام اولیاء من و نور جمیع کسانی است که مرا اطاعت می کنند