نامه رهبر انقلاب اسلامي به عموم جوانان در كشورهاي غربي به زبان هاي زنده دنيا

مشخصات نامه

سرشناسه:سيّدعلي خامنه اي،1318

عنوان و نام پديدآور:نامه رهبر انقلاب اسلامي به عموم جوانان در كشورهاي غربي به زبان هاي زنده دنيا/ سيّدعلي خامنه اي.

مشخصات نشر : تهران : سايت رهبر انقلاب، 1394

مشخصات نشر ديجيتالي:اصفهان:مركز تحقيقات رايانه اي قائميه اصفهان، 1394.

مشخصات ظاهري:نرم افزار تلفن همراه ، رايانه و كتاب

موضوع: جوانان - اجتماعي - اسلامي- فرهنگ

http://farsi.khamenei.ir/message-content?id=31536

فارسي

نامه رهبر انقلاب اسلامي به عموم جوانان در كشورهاي غربي

بسم الله الرّحمن الرّحيم

به عموم جوانان در كشورهاي غربي

حوادث تلخي كه تروريسم كور در فرانسه رقم زد، بار ديگر مرا به گفتگو با شما جوانان برانگيخت. براي من تأسّف بار است كه چنين رويدادهايي بستر سخن را بسازد، امّا واقعيّت اين است كه اگر مسائل دردناك، زمينه اي براي چاره انديشي و محملي براي همفكري فراهم نكند، خسارت دوچندان خواهد شد. رنج هر انساني در هر نقطه از جهان، به خودي خود براي همنوعان اندوه بار است. منظره ي كودكي كه در برابر ديدگان عزيزانش جان ميدهد، مادري كه شادي خانواده اش به عزا مبدّل ميشود، شوهري كه پيكر بي جان همسرش را شتابان به سويي ميبرد، و يا تماشاگري كه نميداند تا لحظاتي ديگر آخرين پرده ي نمايش زندگي را خواهد ديد، مناظري نيست كه عواطف و احساسات انساني را برنينگيزد. هركس كه از محبّت و انسانيّت بهره اي برده باشد، از ديدن اين صحنه ها متأثّر و متألّم ميشود؛ چه در فرانسه رخ دهد، چه در فلسطين و عراق و لبنان و سوريه. قطعاً يك ونيم ميليارد مسلمان همين احساس را دارند و از عاملان و مسبّبان اين فجايع، منزجر و بيزارند. امّا مسئله اين است كه رنجهاي امروز اگر مايه ي ساختن فردايي بهتر و ايمن تر نشود، فقط به خاطره هايي تلخ و بي ثمر فرو خواهد كاست. من ايمان دارم كه تنها شما جوانهاييد كه با درس گرفتن از

ناملايمات امروز، قادر خواهيد بود راه هايي نو براي ساخت آينده بيابيد و سدّ بيراهه هايي شويد كه غرب را به نقطه ي كنوني رسانده است.

درست است كه امروز تروريسم درد مشترك ما و شما است، امّا لازم است بدانيد كه ناامني و اضطرابي كه در حوادث اخير تجربه كرديد، با رنجي كه مردم عراق، يمن، سوريه، و افغانستان طيّ سالهاي متمادي تحمّل كرده اند دو تفاوت عمده دارد؛ نخست اينكه دنياي اسلام در ابعادي بمراتب وسيع تر، در حجمي انبوه تر و به مدّت بسيار طولاني تر قرباني وحشت افكني و خشونت بوده است؛ و دوّم اينكه متأسّفانه اين خشونتها همواره از طرف برخي از قدرتهاي بزرگ به شيوه هاي گوناگون و به شكل مؤثّر حمايت شده است. امروز كمتر كسي از نقش ايالات متّحده ي آمريكا در ايجاد يا تقويت و تسليح القاعده، طالبان و دنباله هاي شوم آنان بي اطّلاع است. در كنار اين پشتيباني مستقيم، حاميان آشكار و شناخته شده ي تروريسم تكفيري، علي رغم داشتن عقب مانده ترين نظامهاي سياسي، همواره در رديف متّحدان غرب جاي گرفته اند، و اين در حالي است كه پيشروترين و روشن ترين انديشه هاي برخاسته از مردم سالاري هاي پويا در منطقه، بي رحمانه مورد سركوب قرار گرفته است. برخورد دوگانه ي غرب با جنبش بيداري در جهان اسلام، نمونه ي گويايي از تضاد در سياستهاي غربي است.

چهره ي ديگر اين تضاد، در پشتيباني از تروريسم دولتي اسرائيل ديده ميشود. مردم ستمديده ي فلسطين بيش از شصت سال است كه بدترين نوع تروريسم را تجربه ميكنند. اگر مردم اروپا اكنون چند روزي در خانه هاي خود پناه ميگيرند و از حضور در مجامع و مراكز پرجمعيّت پرهيز ميكنند، يك خانواده ي فلسطيني ده ها سال است كه حتّي در خانه ي خود از ماشين كشتار

و تخريب رژيم صهيونيست در امان نيست. امروزه چه نوع خشونتي را ميتوان از نظر شدّت قساوت با شهرك سازي هاي رژيم صهيونيست مقايسه كرد؟ اين رژيم بدون اينكه هرگز به طور جدّي و مؤثّر مورد سرزنش متّحدان پرنفوذ خود و يا لااقل نهادهاي بظاهر مستقلّ بين المللي قرار گيرد، هر روز خانه ي فلسطينيان را ويران و باغها و مزارعشان را نابود ميكند، بي آنكه حتّي فرصت انتقال اسباب زندگي يا مجال جمع آوري محصول كشاورزي را به آنان بدهد؛ و همه ي اينها اغلب در برابر ديدگان وحشت زده و چشمان اشك بار زنان و كودكاني روي ميدهد كه شاهد ضرب و جرح اعضاي خانواده ي خود و در مواردي انتقال آنها به شكنجه گاه هاي مخوفند. آيا در دنياي امروز، قساوت ديگري را در اين حجم و ابعاد و با اين تداوم زماني مي شناسيد؟ به گلوله بستن بانويي در وسط خيابان فقط به جرم اعتراض به سربازِ تا دندان مسلّح، اگر تروريسم نيست پس چيست؟ اين بربريّت چون توسّط نيروي نظامي يك دولت اشغالگر انجام ميشود، نبايد افراطي گري خوانده شود؟ يا شايد اين تصاوير فقط به اين علّت كه شصت سال مكرّراً از صفحه ي تلويزيون ها ديده شده، ديگر نبايد وجدان ما را تحريك كند.

لشكركشي هاي سالهاي اخير به دنياي اسلام كه خود قربانيان بي شماري داشت، نمونه اي ديگر از منطق متناقض غرب است. كشورهاي مورد تهاجم، علاوه بر خسارتهاي انساني، زيرساخت هاي اقتصادي و صنعتي خود را از دست داده اند، حركت آنها به سوي رشد و توسعه به توقّف يا كندي گراييده، و در مواردي ده ها سال به عقب برگشته اند؛ با وجود اين، گستاخانه از آنان خواسته ميشود كه خود را ستمديده ندانند. چگونه ميتوان كشوري را به

ويرانه تبديل كرد و شهر و روستايش را به خاكستر نشاند، سپس به آنها گفت كه لطفاً خود را ستمديده ندانيد! به جاي دعوت به نفهميدن و يا از ياد بردن فاجعه ها، آيا عذرخواهيِ صادقانه بهتر نيست؟ رنجي كه در اين سالها دنياي اسلام از دورويي و چهره آرايي مهاجمان كشيده است، كمتر از خسارتهاي مادّي نيست.

جوانان عزيز! من اميد دارم كه شما در حال يا آينده، اين ذهنيّت آلوده به تزوير را تغيير دهيد؛ ذهنيّتي كه هنرش پنهان كردن اهداف دور و آراستن اغراض موذيانه است. به نظر من نخستين مرحله در ايجاد امنيّت و آرامش، اصلاح اين انديشه ي خشونت زا است. تا زماني كه معيارهاي دوگانه بر سياست غرب مسلّط باشد، و تا وقتي كه تروريسم در نگاه حاميان قدرتمندش به انواع خوب و بد تقسيم شود، و تا روزي كه منافع دولتها بر ارزشهاي انساني و اخلاقي ترجيح داده شود، نبايد ريشه هاي خشونت را در جاي ديگر جستجو كرد.

متأسّفانه اين ريشه ها طيّ ساليان متمادي، بتدريج در اعماق سياستهاي فرهنگي غرب نيز رسوخ كرده و يك هجوم نرم و خاموش را سامان داده است. بسياري از كشورهاي دنيا به فرهنگ بومي و ملّي خود افتخار ميكنند، فرهنگهايي كه در عين بالندگي و زايش، صدها سال جوامع بشري را بخوبي تغذيه كرده است؛ دنياي اسلام نيز از اين امر مستثنا نبوده است. امّا در دوره ي معاصر، جهان غرب با بهره گيري از ابزارهاي پيشرفته، بر شبيه سازي و همانندسازي فرهنگي جهان پافشاري ميكند. من تحميل فرهنگ غرب بر ساير ملّتها و كوچك شمردن فرهنگهاي مستقل را يك خشونت خاموش و بسيار زيان بار تلقّي ميكنم. تحقير فرهنگهاي غني و

اهانت به محترم ترين بخشهاي آنها در حالي صورت ميگيردكه فرهنگ جايگزين، به هيچ وجه از ظرفيّت جانشيني برخوردار نيست. به طور مثال، دو عنصر «پرخاشگري» و «بي بندوباري اخلاقي» كه متأسّفانه به مؤلّفه هاي اصلي فرهنگ غربي تبديل شده است، مقبوليّت و جايگاه آن را حتّي در خاستگاهش تنزّل داده است. اينك سؤال اين است كه اگر ما يك فرهنگ ستيزه جو، مبتذل و معناگريز را نخواهيم، گنهكاريم؟ اگر مانع سيل ويرانگري شويم كه در قالب انواع محصولات شبه هنري به سوي جوانان ما روانه ميشود، مقصّريم؟ من اهمّيّت و ارزش پيوندهاي فرهنگي را انكار نميكنم. اين پيوندها هر گاه در شرايط طبيعي و با احترام به جامعه ي پذيرا صورت گرفته، رشد و بالندگي و غنا را به ارمغان آورده است. در مقابل، پيوندهاي ناهمگون و تحميلي، ناموفّق و خسارت بار بوده است. با كمال تأسّف بايد بگويم كه گروه هاي فرومايه اي مثل داعش، زاييده ي اين گونه وصلتهاي ناموفّق با فرهنگهاي وارداتي است. اگر مشكل واقعاً عقيدتي بود، ميبايست پيش از عصر استعمار نيز نظير اين پديده ها در جهان اسلام مشاهده ميشد، درحالي كه تاريخ، خلاف آن را گواهي ميدهد. مستندات مسلّم تاريخي بروشني نشان ميدهد كه چگونه تلاقي استعمار با يك تفكّر افراطي و مطرود، آن هم در دل يك قبيله ي بدوي، بذر تندروي را در اين منطقه كاشت. وگرنه چگونه ممكن است از يكي از اخلاقي ترين و انساني ترين مكاتب ديني جهان كه در متن بنيادينِ خود، گرفتن جان يك انسان را به مثابه ي كشتن همه ي بشريّت ميداند، زباله اي مثل داعش بيرون بيايد؟

از طرف ديگر بايد پرسيد چرا كساني كه در اروپا متولّد شده اند و در همان محيط، پرورش فكري و روحي يافته اند، جذب

اين نوع گروه ها ميشوند؟ آيا ميتوان باور كرد كه افراد با يكي دو سفر به مناطق جنگي، ناگهان آن قدر افراطي شوند كه هم وطنان خود را گلوله باران كنند؟ قطعاً نبايد تأثير يك عمر تغذيه ي فرهنگي ناسالم در محيط آلوده و مولّد خشونت را فراموش كرد. بايد در اين زمينه تحليلي جامع داشت، تحليلي كه آلودگي هاي پيدا و پنهان جامعه را بيابد. شايد نفرت عميقي كه طيّ سالهاي شكوفايي صنعتي و اقتصادي، در اثر نابرابري ها و احياناً تبعيض هاي قانوني و ساختاري در دل اقشاري از جوامع غربي كاشته شده، عقده هايي را ايجاد كرده كه هر از چندي بيمارگونه به اين صورت گشوده ميشود.

به هرحال اين شما هستيد كه بايد لايه هاي ظاهري جامعه ي خود را بشكافيد، گره ها و كينه ها را بيابيد و بزداييد. شكافها را به جاي تعميق، بايد ترميم كرد. اشتباه بزرگ در مبارزه با تروريسم، واكنشهاي عجولانه اي است كه گسست هاي موجود را افزايش دهد. هر حركت هيجاني و شتاب زده كه جامعه ي مسلمان ساكن اروپا و آمريكا را كه متشكّل از ميليون ها انسان فعّال و مسئوليّت پذير است، در انزوا يا هراس و اضطراب قرار دهد و بيش از گذشته آنان را از حقوق اصلي شان محروم سازد و از صحنه ي اجتماع كنار گذارَد، نه تنها مشكل را حل نخواهد كرد بلكه فاصله ها را عمق، و كدورتها را وسعت خواهد داد. تدابير سطحي و واكنشي __ مخصوصاً اگر وجاهت قانوني بيابد __ جز اينكه با افزايش قطب بندي هاي موجود، راه را بر بحرانهاي آينده بگشايد، ثمر ديگري نخواهد داشت. طبق اخبار رسيده، در برخي از كشورهاي اروپايي مقرّراتي وضع شده است كه شهروندان را به جاسوسي عليه مسلمانان واميدارد؛ اين

رفتارها ظالمانه است و همه ميدانيم كه ظلم، خواه ناخواه خاصيّت برگشت پذيري دارد. وانگهي مسلمانان، شايسته ي اين ناسپاسي ها نيستند. دنياي باختر قرنها است كه مسلمانان را بخوبي مي شناسد؛ هم آن روز كه غربيان در خاك اسلام ميهمان شدند و به ثروت صاحبخانه چشم دوختند، و هم روز ديگر كه ميزبان بودند و از كار و فكر مسلمانان بهره جستند، اغلب جز مهرباني و شكيبايي نديدند. بنابراين من از شما جوانان ميخواهم كه بر مبناي يك شناخت درست و با ژرف بيني و استفاده از تجربه هاي ناگوار، بنيانهاي يك تعامل صحيح و شرافتمندانه را با جهان اسلام پي ريزي كنيد. در اين صورت، در آينده اي نه چندان دور خواهيد ديد بنايي كه بر چنين شالوده اي استوار كرده ايد، سايه ي اطمينان و اعتماد را بر سر معمارانش ميگستراند، گرماي امنيّت و آرامش را به آنان هديه ميدهد، و فروغ اميد به آينده اي روشن را بر صفحه ي گيتي ميتاباند.

سيّدعلي خامنه اي

8 آذر 1394

العربية

إلى كل الشباب في البلدان الغربية

بسم الله الرحمن الرحيم

الأحداث المريرة التي ارتكبها الإرهاب الأعمى في فرنسا دفعتني مرة أخرى لمخاطبتكم. ويؤسفني أن توفر مثل هذه الأحداث أرضية الحوار، بيد أن الواقع هو أن القضايا المؤلمة إذا لم توفر الأرضية للتفكير بالحلول ولم تعط الفرصة لتبادل الأفكار، فستكون الخسارة مضاعفة. فمعاناة الإنسان، في أيّ مكان من العالم، محزنة بحد ذاتها لبني البشر. مشهد طفل في حالة نزع الروح أمام أحبائه، وأمّ تبدلت فرحة عائلتها إلى مأتم، وزوج يحمل جسد زوجته مسرعاً إلى ناحية ما، أو متفرّج لا يدري أنه سيشاهد بعد لحظات المقطع الأخير من مسرحية حياته، هذه ليست مشاهد لا تثير العواطف والمشاعر الإنسانية. كل من له نصيب من المحبة والإنسانية يتأثر ويتألم لمشاهدة هذه المناظر،

سواء وقعت في فرنسا، أو في فلسطين والعراق ولبنان وسورية. ولا شك أن ملياراً ونصف المليار من المسلمين لهم نفس الشعور، وهم براء ومبغضون لمرتكبي هذه الفجائع ومسببيها. غير أن القضية هي أن آلام اليوم إذا لم تؤد إلى بناء غد أفضل وأكثر أمناً، فسوف تختزل لتكون مجرد ذكريات مُرّة عديمة الفائدة. إنني أؤمن أنكم أنتم الشباب وحدكم قادرون، باستلهام الدروس من محن اليوم، على أن تجدوا السبل الجديدة لبناء المستقبل، وتسدوا الطرق الخاطئة التي أوصلت الغرب إلى ما هو عليه الآن.

صحيح أن الإرهاب أصبح اليوم الهم والألم المشترك بيننا وبينكم، لكن من الضروري أن تعرفوا أن القلق وانعدام الأمن الذي جرّبتموه في الأحداث الأخيرة يختلف اختلافين أساسيين عن الآلآم التي تحملتها شعوب العراق واليمن وسورية وأفغانستان طوال سنين متتالية: أولاً إن العالم الإسلامي كان ضحية الإرهاب والعنف بأبعاد أوسع بكثير، وبحجم أضخم، ولفترة أطول بكثير. وثانياً إن هذا العنف كان للأسف مدعوماً على الدوام من قبل بعض ا�ية لا تشعر بالأمن من آلة القتل والهدم الصهيونية منذ عشرات الأعوام، حتى وهي في بيتها. أيّ نوع من العنف يمكن مقارنته اليوم من حيث شدة القسوة ببناء الكيان الصهيوني للمستوطنات؟ إن هذا الكيان يدمر كل يوم بيوت الفلسطينيين ومزارعهم وبساتينهم من دون أن يتعرض أبداً لمؤاخذة جادة مؤثرة من قبل حلفائه المتنفذين، أو على الأقل من المنظمات الدولية التي تدعي استقلاليتها، من دون أن تتاح للفلسطينيين حتى فرصة نقل أثاثهم أو حصاد محاصيلهم الزراعية، ويحصل كل هذا في الغالب أمام الأعين المذعورة الدامعة للنساء والأطفال الذين يشهدون ضرب وإصابة أفراد عوائلهم، أو نقلهم في بعض الأحيان إلى مراكز التعذيب المرعبة. تري هل تعرفون في عالم اليوم

قسوة بهذا الحجم والأبعاد وبهذا الاستمرار عبر الزمن؟ إمطار سيدة بالرصاص في وسط الشارع لمجرد الاعتراض على جندي مدجّج بالسلاح، إنْ لم يكن إرهاباً فما هو إذن؟ وهل من الصحيح أن لا تعدّ هذه البربرية تطرفاً لأنها ترتكب من قبل قوات شرطة حكومة محتلة؟ أو بما أن هذه الصور تكررت على شاشات التلفزة منذ ستين سنة، فإنها يجب أن لا تستفز ضمائرنا؟

الحملات العسكرية التي تعرض لها العالم الإسلامي في السنوات الأخيرة، والتي تسببت في الكثير من الضحايا، هي نموذج آخر لمنطق الغرب المتناقض. البلدان التي تعرضت للهجمات ، فقدت بناها التحتية الاقتصادية والصناعية، وتعرضت مسيرتها نحو الرقي والتنمية إما للتوقف أو التباطؤ، وفي بعض الأحيان تراجعت لعشرات الأعوام فضلاً عن ما تحملته من خسائر إنسانية. ورغم كل هذا يطلب منهم بوقاحة أن لا يعتبروا أنفسهم مظلومين. كيف يمكن تحويل بلد إلى أنقاض وإحراق مدنه وقراه وتحويلها إلى رماد، ثم يقال لأهاليه لا تعتبروا أنفسكم مظلومين رجاء! أليس الأفضل الاعتذار بصدق بدل الدعوة إلى تعطيل الفهم أو نسيان الفجائع؟ إن الألم الذي تحمله العالم الإسلامي خلال هذه الأعوام من نفاق المهاجمين وسعيهم لتنزيه ساحتهم ليس بأقل من الخسائر المادية.

أيها الشباب الأعزاء، إنني آمل أن تغيروا أنتم في الحاضر أو المستقبل هذه العقلية الملوثة بالتزييف والخداع، العقلية التي تمتاز بإخفاء الأهداف البعيدة وتجميل الأغراض الخبيثة. أعتقد أن الخطوة الأولى في توفير الأمن والاستقرار هي إصلاح هذه الأفكار المنتجة للعنف. وطالما تسود المعايير المزدوجة على السياسة الغربية، وطالما يقسّم الإرهاب في أنظار حماته الأقوياء إلى أنواع حسنة وأخرى سيئة، وطالما يتم ترجيح مصالح الحكومات على القيم الإنسانية والأخلاقية، ينبغي عدم البحث عن جذور العنف في أماكن أخرى.

لقد ترسّخت

للأسف هذه الجذور تدريجياً على مدى سنين طويلة في أعماق السياسات الثقافية للغرب أيضاً، وراحت تعِدّ لغزو ناعم صامت. الكثير من بلدان العالم تعتز بثقافاتها المحلية الوطنية، تلك الثقافات التي غذّت المجتمعات البشرية على نحو جيد طوال مئات الأعوام محافظه علي إزدهارها وإنجابها. والعالم الإسلامي ليس استثناء لهذه الحالة. ولكن العالم الغربي استخدم في الحقبة المعاصرة، أدوات متطورة مصرّاً على الاستنساخ والتطبيع الثقافي في العالم. إنني أعتبر فرض الثقافة الغربية على سائر الشعوب، واستصغار الثقافات المستقلة، عنفاً صامتاً وعظيم الضرر. ويتم إذلال الثقافات الغنية والإسائة لأكثر جوانبها حرمة، رغم أن الثقافة البديلة لا تستوعب أن تكون البديل لها على الإطلاق. وعلى سبيل المثال، إن عنصري «الصخب» و«التحلل الأخلاقي» اللذين تحوّلا للأسف إلى مكوّنين أصليين في الثقافة الغربية، هبطا بمكانتها ومدي قبولها حتى في موطن ظهورها. والسؤال الآن هو: هل هو ذنبنا نحن أننا نرفض ثقافة عدوانية متحللة بعيدة عن القيم؟ هل نحن مقصّرين إذا منعنا سيلاً مدمراً ينهال على شبابنا على شكل نتاجات شبه فنية مختلفة؟

إنني لا أنكر أهمية الأواصر الثقافية وقيمتها. وهذه الأواصر متى ما حصلت في ظروف طبيعية وشهدت احترام المجتمع المتلقي لها ستنتج التطور والإزدهار والإثراء. وفي المقابل فإن الأواصر غير المتناغمة والمفروضة ستعود فاشلة جالبة للخسائر. يجب أن أقول بمنتهى الأسف أن جماعات دنيئة مثل "داعش" هي ثمرة مثل هذه الصلات الفاشلة مع الثقافات الوافدة. فإذا كانت المشكلة عقيدية حقاً لوجب مشاهدة نظير هذه الظواهر في العالم الإسلامي قبل عصر الاستعمار أيضاً، في حين أن التاريخ يشهد بخلاف ذلك. التوثيقات التاريخية الأكيدة تدلّ بوضوح كيف أن التقاء الاستعمار بفكر متطرف منبوذ نشأ في كبد قبيلة بدوية، زرع بذور التطرف في هذه

المنطقة. وإلّا كيف يمكن أن يخرج من واحدة من أكثر المدارس الدينية أخلاقاً وإنسانية في العالم ، والتي تعتبر وفق نصها الأصلي أن قتل إنسان واحد يعدّ بمثابة قتل الإنسانية كلها، كيف يمكن أن يخرج منها زبلٌ مثل "داعش"؟

ومن جانب آخر ينبغي السؤال: لماذا ينجذب من وُلِد في أوربا وتربّى في تلك البيئة الفكرية والروحية إلى هذا النوع من الجماعات؟ هل يمكن التصديق بأن الأفراد ينقلبون فجأة بسفرة أو سفرتين إلى المناطق الحربية إلى متطرفين يمطرون أبناء وطنهم بالرصاص؟ وبالتأكيد علينا أن لاننسي تاثيرات التغذية الثقافية غير السليمة في بيئة ملوثة ومنتجة للعنف طوال سنوات عمر هولاء. ينبغي الوصول الي تحليل شامل في هذا الخصوص، تحليل يكشف النقاب عن الأدران الظاهرة والخفية في المجتمع. وربما كانت الكراهية العميقة التي زرعت في قلوب شرائح من المجتمعات الغربية طوال سنوات الازدهار الصناعي والاقتصادي، ونتيجة حالات عدم المساواة، وربما حالات التمييز القانونية والبنيوية، قد أوجدت عقداً تتفجّر بين الحين والآخر بهذه الأشكال المريضة.

على كل حال، أنتم الذين يجب أن تتجاوزوا الصور الظاهرية لمجتمعاتكم، وتجدوا مكامن العقد والأحقاد وتكافحوها. ينبغي ترميم الهوّات بدل تعميقها. الخطأ الكبير في محاربة الإرهاب هو القيام بردود الأفعال المتسرّعة التي تزيد من حالات القطيعة الموجودة. أية خطوة هياجية متسرعة تدفع المجتمع المسلم في أوربا وأمريكا، والمكوّن من ملايين الأفراد الناشطين المتحمّلين لمسؤولياتهم، نحو العزلة أو الخوف والاضطراب، وتحرمهم أكثر من السابق من حقوقهم الأساسية، وتقصيهم عن ساحة المجتمع، لن تعجز فقط عن حل المشكلة بل ستزيد المسافات الفاصلة وتكرّس الحزازات. التدابير السطحية والانفعالية، خصوصاً إذا شرعنت وأضفي عليها الطابع القانوني، لن تثمر سوى تكريس الاستقطابات القائمة وفتح الطريق أمام أزمات مستقبلية.

وفقاً لما وصل من

أنباء، فقد سنّت في بعض البلدان الأوربية مقررات تدفع المواطنين للتجسس على المسلمين. هذه السلوكيات ظالمة، وكلنا يعلم أن الظلم يعود عكسيا شئنا أم أبينا. ثم إن المسلمين لا يستحقون هذا الجحود. العالم الغربي يعرف المسلمين جيداً منذ قرون. إذ يوم كان الغربيون ضيوفاً في دارالإسلام وامتدت أعينهم إلى ثروات أصحاب الدار، أو يوم كانوا مضيّفين وانتفعوا من أعمال المسلمين وأفكارهم، لم يلاقوا منهم في الغالب سوى المحبة والصبر. وعليه، فإنني أطلب منكم أيها الشباب أن ترسوا أسس تعامل صحيح وشريف مع العالم الإسلامي، قائم على ركائز معرفة صحيحة عميقة، ومن منطلق الاستفادة من التجارب المريرة. في هذه الحالة ستجدون في مستقبل غير بعيد أن البناء الذي شيّدتموه على هذه الأسس يمدّ ظلال الثقة والاعتماد على رؤوس بُناته، ويهديهم الأمن والطمأنينة، ويشرق بأنوار الأمل بمستقبل زاهر على أرض المعمورة.

السيد علي الخامنئي

29 نوفمبر/تشرين الثاني 2015

اردو

مغربي ملكوں كے نوجوانوں كے نام خط؛ ناگوار واقعات سے سبق ليكر اچھے مستقبل كي تعمير كي دعوت

آپ نے اسرائيل كي سركاري دہشت گردي كي پشت پناہي اور عالم اسلام پر حاليہ برسوں ميں كي جانے والي تباہ كن لشكر كشي كا حوالہ ديتے ہوئے مغربي نوجوانوں كو مخاطب كركے فرمايا كہ ميں آپ نوجوانوں سے چاہتا ہوں كہ صحيح شناخت اور گہرے تدبر كے ساتھ اور ناگوار تجربات سے سبق ليتے ہوئے عالم اسلام كے ساتھ باعزت اور صحيح رشتوں كي بنياد ركھئے۔ رہبر انقلاب اسلامي كے خط كا اردو ترجمہ ملاحظہ فرمائيے؛

بِسْمِ ٱللَّ_هِ ٱلرَّحْمَ_نِ ٱلرَّحِيمِ

مغربي ملكوں كے تمام نوجوانوں كے نام

اندھي دہشت گردي نے فرانس ميں جو تلخ سانحے رقم كئے، ان سانحوں نے مجھے ايك بار پھر آپ نوجوانوں سے گفتگو پر مجبور كر ديا۔ ميرے لئے يہ افسوس كا مقام ہے كہ گفتگو

كي وجہ اس طرح كے واقعات بنيں، ليكن حقيقت يہ ہے كہ اگر دردناك مسائل، چارہ جوئي كي زمين اور ہم خيالي كا ميدان فراہم نہ كريں تو دگنا نقصان ہوگا۔ دنيا ميں كسي بھي جگہ پر كسي بھي انسان كا رنج و الم اپنے آپ ميں تمام نوع انساني كے لئے اندوہناك ہوتا ہے۔ وہ منظر كہ بچہ اپنے عزيزوں كے سامنے دم توڑ ديتا ہے، ايك ماں جس كے خاندان كي خوشي سوگ ميں تبديل ہو جاتي ہے، ايك شوہر اپني بيوي كا بے جان جسم اٹھائے كسي سمت بھاگ رہا ہے، يا وہ تماشائي كہ جسے نہيں معلوم كہ چند لمحے بعد اپني زندگي كا آخري سين ديكھنے جا رہا ہے۔ يہ ايسے مناظر نہيں ہيں جو ديكھنے والے كے احساسات و جذبات كو جھنجھوڑ نہ ديں۔ جس كے اندر بھي محبت و انسانيت كي كوئي رمق ہے، يہ مناظر ديكھ كر متاثر اور رنجيدہ ہوگا؛ خواہ وہ فرانس ميں رونما ہوں يا فلسطين و عراق و لبنان و شام ميں۔ يقينا ڈيڑھ ارب مسلمانوں كے يہي احساسات ہيں اور وہ ان الميوں كو انجام دينے والوں اور ذمہ داروں سے بيزار اور متنفر ہيں۔ ليكن مسئلہ يہ ہے كہ اگر آج كے يہ رنج و الم بہتر اور زيادہ محفوظ مستقبل كي تعمير كي بنياد نہ بنيں تو ان كي حيثييت تلخ و بے ثمر يادوں تك محدود ہوكر رہ جائے گي۔ يہ ميرا نظريہ ہے كہ صرف آپ نوجوان ہي آج كے ناموافق تغيرات سے سبق ليكر مستقبل كي تعمير كي نئي راہيں تلاش كرنے اور اس انحرافي پيش قدمي

كو روكنے پر قادر ہوں گے جس نے مغرب كو آج اس مقام پر پہنچا ديا ہے۔

يہ صحيح ہے كہ دہشت گردي آج ہمارا اور آپ كا مشتركہ درد ہے۔ ليكن آپ كو يہ معلوم ہونا چاہئے كہ جس بد امني اور اضطراب كا سامنا آپ نے حاليہ سانحے ميں كيا، اور اس رنج و الم ميں جسے عراق، يمن، شام اور افغانستان كے عوام برسوں سے جھيل رہے ہيں، دو بنيادي فرق پائے جاتے ہيں۔ ايك تو يہ كہ عالم اسلام حدود كے اعتبار سے كئي گنا زيادہ وسيع علاقے ميں، اس سے كئي گنا زيادہ حجم كے ساتھ اور بہت زيادہ طولاني مدت كے دوران تشدد اور دہشت كي بھينٹ چڑھتا رہا ہے۔ دوسرے يہ كہ بد قسمتي سے اس تشدد كي ہميشہ بعض بڑي طاقتوں كي طرف سے گوناگوں روشوں سے اور بہت موثر انداز ميں حمايت كي جاتي رہي ہے۔ آج شايد ہي كوئي شخص ہو جسے القاعدہ، طالبان اور اس منحوس سلسلے كي كڑيوں كي تشكيل، انھيں تقويت پہنچانے اور اسلحہ فراہم كرنے ميں رياستہائے متحدہ امريكا كے كردار كا علم نہ ہو۔ اس براہ راست پشت پناہي كے ساتھ ساتھ، تكفيري دہشت گردي كے جانے پہچانے اور اعلانيہ حامي پسماندہ ترين سياسي نظام ركھنے كے باوجود، ہميشہ مغرب كے اتحاديوں كي صف ميں شامل رہے ہيں، جبكہ علاقے ميں پنپتي جمہوريت سے نكلنے والے روشن ترين اور پيشرفتہ ترين نظريات كي بے رحمي سے سركوبي كي گئي ہے۔ عالم اسلام ميں بيداري كي تحريك كے ساتھ مغرب كا دوہرا رويہ مغربي پاليسيوں كے تضاد كا منہ بولتا ثبوت ہے۔

اس

تضاد كا ايك اور روپ اسرائيل كي سركاري دہشت گردي ہے۔ فلسطين كے ستم ديدہ عوام ساٹھ سال سے زيادہ عرصے سے بدترين قسم كي دہشت گردي كا سامنا كر رہے ہيں۔ اگر آج يورپ كے عوام چند روز اپنے گھروں ميں پناہ لينے پر مجبور ہيں اور پرہجوم مقامات پر جانے سے اجتناب كر رہے ہيں تو فلسطيني خاندان دسيوں سال سے حتي خود اپنے گھر ميں بھي صيہوني حكومت كي انہدامي اور قتل و غارت كي مشين سے محفوظ نہيں ہيں۔ آج تشدد كي كون سي ايسي قسم ہے كہ قسي القلبي كے اعتبار سے جس كا موازنہ صيہوني حكومت كي كالونيوں كي تعمير سے كيا جا سكتا ہے؟ يہ حكومت اپنے بااثر حاميوں يا ظاہري طور پر خود مختار نظر آنے والے بين الاقوامي اداروں كي طرف سے كسي طرح كي سنجيدہ اور موثر سرزنش كا سامنا كئے بغير، روزانہ فلسطينيوں كے گھروں كو مسمار كرتي ہے، ان كے باغات اور كھيتيوں كو نابود كرتي ہے، يہاں تك كہ انھيں اسباب زندگي كو كہيں منتقل كرنے يا كھيتوں كي فصليں كاٹنے تك كي مہلت نہيں ديتي۔ يہ سب كچھ عام طور پر عورتوں اور بچوں كي آشكبار آنكھوں كے سامنے ہوتا ہے، جو اپنے افراد خاندان كو زد و كوب ہوتے اور بعض اوقات عقوبت خانوں ميں منتقل ہوتے ديكھ رہے ہوتے ہيں۔ كيا آج كي دنيا ميں آپ اتنے وسيع پيمانے پر، اس حجم كے ساتھ اور اس تسلسل كے ساتھ انجام پانے والي كسي اور قسي القلبي سے واقف ہيں؟ سر سے پاؤں تك مسلح فوجي كے سامنے صرف اعتراض

كر دينے كے جرم ميں بيچ سڑك پر ايك خاتون كو گوليوں سے بھون دينا اگر دہشت گردي نہيں تو كيا ہے؟ يہ بربريت چونكہ ايك غاصب حكومت كے فوجي انجام دے رہے ہيں تو كيا اسے انتہا پسندي نہيں كہنا چاہئے؟ يا صرف اس بنا پر كہ يہ تصاوير ساٹھ سال سے ٹي وي كے اسكرينوں پر بار بار نظر آتي رہي ہيں، ہمارے ضميروں كو نہ جھنجوڑيں!

حاليہ برسوں ميں عالم اسلام پر لشكر كشي كہ جس ميں بے شمار جانيں تلف ہوئيں، مغرب كي تضاد آميز روش كا ايك اور نمونہ ہے۔ حملے كا نشانہ بننے والے ممالك نے جاني نقصانات اٹھائے، اس كے علاوہ ان كا اقتصادي و صنعتي انفراسٹركچر ختم ہو گيا ہے، نمو و ترقي كي جانب ان كي پيش قدمي كا عمل كند ہو گيا ہے، بعض معاملات ميں وہ دسيوں سال پيچھے چلے گئے ہيں۔ اس كے باوجود گستاخي كے ساتھ ان سے كہا جاتا ہے كہ خود كو مظلوم نہ سمجھيں۔ يہ كيسے ممكن ہے كہ كسي ملك كو ويرانے ميں تبديل كر ديا جائے، اس كے شہروں اور قريوں كو راكھ كے ڈھير ميں بدل ديا جائے اور پھر اس سے كہا جائے كہ براہ مہرباني آپ خود كو ستم ديدہ نہ مانئے! سانحوں كو بھول جانے اور انھيں نہ سمجھنے كي دعوت دينے كے بجائے كيا سچائي سے معذرت كر لينا زيادہ بہتر نہيں ہے؟ ان برسوں كے دوران عالم اسلام كو حملہ آوروں كے دوہرے روئے اور مصنوعي چہروں سے جو رنج پہنچا ہے وہ مادي خسارے سے كم نہيں ہے۔

عزيز نوجوانو! ميں اميد

كرتا ہوں كہ آپ اسي وقت يا مستقبل ميں فريب سے آلودہ اس ذہنيت كو تبديل كريں گے، اس ذہنيت كو جس كا ہنر دراز مدتي اہداف كو پنہاں ركھنا اور موذيانہ اغراض و مقاصد پر ملمع چڑھا دينا ہے۔ ميري نظر ميں سلامتي و آسودگي قائم كرنے كے سلسلے ميں پہلا مرحلہ اس تشدد انگيز فكر كي اصلاح كرنا ہے۔ جب تك مغرب كي سياست پر دوہرے معيار حكمفرما رہيں گے، جب تك دہشت گردي كو اس كے حامي اچھي اور بري قسموں ميں تقسيم كرتے رہيں گے اور جب تك حكومتوں كے مفادات كو انساني و اخلاقي اقدار پر ترجيح دي جاتي رہے گي، اس وقت تك تشدد كي جڑوں كو كہيں اور تلاش كرنے كي ضرورت نہيں ہے۔

افسوس كي بات ہے كہ يہ جڑيں برسوں كي اس مدت ميں بتدريج مغرب كي ثقافتي پاليسيوں كي گہرائيوں تك پھيل گئي ہيں اور ايك خاموش اور نامحسوس يلغار كا راستہ ہموار ہوا ہے۔ دنيا كے بہت سے ممالك اپني ملي و مقامي ثقافت پر ناز كرتے ہيں، ان ثقافتوں پر جو باليدگي و نمو كے عالم ميں سيكڑوں سال سے انساني معاشروں كو بنحو احسن سيراب كرتي آئي ہيں۔ عالم اسلام بھي اس سے مستثني نہيں ہے۔ ليكن دور حاضر ميں مغربي دنيا پيشرفتہ وسائل كي مدد سے دنيا كي ثقافتوں كو ايك جيسا بنا دينے پر بضد ہے۔ ميں ديگر اقوام پر مغرب كي ثقافت مسلط كئے جانے اور خود مختار ثقافتوں كو پست قرار دئے جانے كو ايك خاموش اور انتہائي زياں بار تشدد مانتا ہوں۔ غني ثقافتوں كي تحقير اور ان

كے محترم ترين پہلوؤں كي توہين ايسے عالم ميں كي جا رہي ہے كہ اس كي جگہ لينے والي ثقافت ميں ہرگز جانشيني كي لياقت نہيں ہے۔ مثال كے طور پر دو عناصر 'جارحانہ رويہ' اور 'اخلاقي بے راہروي' نے جو بد قسمتي سے مغربي ثقافت كے بنيادي پہلو بن چكے ہيں، اس كي مقبوليت اور پوزيشن كو خود وہاں تنزل سے دوچار كر ديا ہے جہاں يہ وجود ميں آئي۔ اب سوال يہ ہے كہ اگر ہم روحانيت سے گريزاں، تشدد پسند اور فحاشي كي ثقافت كو قبول نہ كريں تو كيا ہم گنہگار ہيں؟ اگر ہم اس تباہ كن سيلاب كا راستہ روك ديں جو نام نہاد آرٹ كي گوناگوں شكلوں ميں ہمارے نوجوانوں كي طرف روانہ كيا جاتا ہے تو كيا ہم نے جرم كيا ہے؟ ميں ثقافتي رشتوں كي قدر و قيمت كا منكر نہيں ہوں۔ يہ رشتے جب بھي فطري حالات ميں اور ميزبان معاشرے كے احترام كے ساتھ قائم ہوئے ہيں، ان سے نمو، باليدگي اور بے نيازي ملي ہے۔ اس كے برخلاف ناہموار اور مسلط كردہ رشتے ناكام اور ضرر رساں ثابت ہوئے ہيں۔ نہايت افسوس كے ساتھ مجھے كہنا پڑتا ہے كہ داعش جيسے پست گروہ امپورٹڈ ثقافتوں سے انھيں ناكام رشتوں كي پيداوار ہيں۔ اگر خرابي عقيدے ميں ہوتي تو استعماري دور سے پہلے بھي عالم اسلام ميں ايسے گروہ نمودار ہوتے۔ جبكہ تاريخ اس كے برخلاف گواہي ديتي ہے۔ مسلمہ تاريخي حقائق سے واضح طور پر پتہ چلتا ہے كہ كس طرح ايك باديہ نشين قبيلے كے اندر موجود انتہا پسندانہ اور رد كر دئے

گئے نظرئے سے استعمار كے ملاپ نے اس علاقے ميں انتہا پسندي كا بيج بو ديا؟! ورنہ كيونكر ممكن ہے كہ دنيا كے اخلاقي ترين اور انسان دوست ترين مكتب فكر سے جس كے بنيادي متن ميں ايك انسان كي جان لينے كو تمام بشريت كے قتل كے مترادف قرار ديا گيا ہو، داعش جيسا كوڑا باہر آئے؟

دوسري جانب يہ سوال بھي كرنا چاہئے كہ وہ لوگ جو يورپ ميں پيدا ہوئے اور اسي ماحول ميں فكري و نفسياتي پرورش پائي، اس قسم كے گروہوں كي جانب كيوں مائل ہو رہے ہيں؟ كيا يہ تسليم كيا جا سكتا ہے كہ كچھ افراد جنگ زدہ علاقوں كا ايك دو سفر كركے يكبارگي اتنے انتہا پسند بن جائيں كہ اپنے ہي ہم وطنوں پر گوليوں كي بوچھار كر ديں؟ تشدد سے پيدا ہوئے آلودہ ماحول ميں پوري عمر فاسد ثقافتي تغذيہ كي تاثير كو ہرگز فراموش نہيں كرنا چاہئے۔ اس سلسلے ميں جامع تجزيہ كرنا چاہئے، ايسا تجزيہ جو سماج كي پنہاں اور نماياں آلودگيوں كا احاطہ كرے۔ شايد صنعتي و اقتصادي ترقي كے برسوں ميں عدم مساوات اور بعض اوقات قانوني و ساختياتي تفريق كے نتيجے ميں مغربي سماجوں كے كچھ طبقات كے اندر بوئي گئي گہري نفرت نے ايسي گرہيں ايجاد كر دي ہيں جو وقفے وقفے سے اس بيمار شكل ميں كھلتي ہيں۔

بہرحال آپ ہي كو اپنے سماج كي ظاہري پرتوں كو شگافتہ كركے گرہوں اور كينوں كو تلاش اور ختم كرنا ہے۔ خليج كو اور گہرا كرنے كے بجائے اسے پاٹنا چاہئے۔ دہشت گردي سے مقابلے ميں سب سے بڑي غلطي عجلت پسندانہ

رد عمل ہے جو موجودہ فاصلوں كو اور بڑھاتا ہے۔ ہيجان اور جلدبازي ميں كيا جانے والا ہر اقدام جو يورپ اور امريكا ميں سكونت پذير مسلم برادري كو جس ميں دسيوں لاكھ فعال اور ذمہ دار انسان شامل ہيں، الگ تھلگ، ہراساں اور مضطرب كرے، ماضي سے بھي زيادہ انھيں ان كے بنيادي حقوق سے محروم كرے اور سماج كے اصلي دھارے سے دور كر دے، وہ نہ صرف يہ كہ مشكل كا حل نہيں ہے بلكہ فاصلوں ميں مزيد گہرائي اور كدورتوں ميں مزيد اضافے كا باعث بنے گا۔ سطحي اور انتقامي تدابير، بالخصوص اگر اسے قانوني جواز بھي دے ديا جائے، كا نتيجہ موجودہ پولرائيزيشن ميں مزيد اضافے اور مستقبل كے بحرانوں كا راستہ ہموار ہونے كے علاوہ كچھ نہيں نكلے گا۔ موصولہ اطلاعات كے مطابق بعض يورپي ممالك ميں ايسے قانون وضع كئے گئے ہيں كہ جو شہرويوں كو مسلمانوں كي جاسوسي كي ترغيب دلاتے ہيں۔ يہ برتاؤ ظالمانہ ہے اور ہم سب جانتے ہيں كہ ظلم لا محالہ (خود ظالم كي طرف) پلٹ كر آنے كي خاصيت ركھتا ہے۔ دوسرے يہ كہ مسلمان اس ناقدري كے مستحق نہيں ہيں۔ مغربي دنيا صديوں سے مسلمانوں كو بخوبي پہچانتي ہے۔ اس دور ميں بھي جب اہل مغرب اسلامي سرزمين ميں مہمان بن كر آئے اور صاحب خانہ كي دولت پر ان كي نگاہيں گڑ گئيں اور اس دور ميں بھي جب وہ ميزبان تھے اور انھوں نے مسلمانوں كي فكر و عمل سے استفادہ كيا، اكثر انھوں نے مہرباني اور رواداري كے علاوہ كچھ نہيں ديكھا ہے۔ بنابريں ميں آپ نوجوانوں سے

گزارش كرتا ہوں كہ ايك صحيح شناخت اور گہرے ادراك كي بنياد پر اور ناگوار تجربات سے سبق ليتے ہوئے عالم اسلام كے ساتھ صحيح اور باعزت رشتے كي داغ بيل ركھئے۔ ايسا ہوا تو وہ دن دور نہيں جب آپ ديكھيں گے كہ اس 'نتيجے' كي بنياد پر تعمير كي گئي عمارت اپنے معماروں كے سروں پر اعتماد و اطمينان كا سايہ كئے ہوئے ہے، انھيں تحفظ اور آسودگي كي حرارت عطا كر رہي ہے اور روئے زمين پر تابناك مستقبل كي اميدوں كي روشني بكھير رہي ہے۔

سيد علي خامنه اي

8 آذر 1394 (ہجري شمسي مطابق 29 نومبر 2015)

English

Today terrorism is our common worry

The bitter events brought about by blind terrorism in France have once again, moved me to speak to you young people.

In the Name of God, the Beneficent, the Merciful

To the Youth in Western Countries,

The bitter events brought about by blind terrorism in France have once again, moved me to speak to you young people. For me, it is unfortunate that such incidents would have to create the framework for a conversation, however the truth is that if painful matters do not create the grounds for finding solutions and mutual consultation, then the damage caused will be multiplied.

Anyone who has benefited from affection and humanity is affected and disturbed by witnessing these scenes- whether it occurs in France or in Palestine or Iraq or Lebanon or Syria.

The pain of any human being anywhere in the world causes sorrow for a fellow human being. The sight of a child losing his life in the presence

of his loved ones, a mother whose joy for her family turns into mourning, a husband who is rushing the lifeless body of his spouse to some place and the spectator who does not know whether he will be seeing the final scene of life- these are scenes that rouse the emotions and feelings of any human being. Anyone who has benefited from affection and humanity is affected and disturbed by witnessing these scenes- whether it occurs in France or in Palestine or Iraq or Lebanon or Syria.

Without a doubt, the one-and-a-half billion Muslims also have these feelings and abhor and are revolted by the perpetrators and those responsible for these calamities. The issue, however, is that if today’s pain is not used to build a better and safer future, then it will just turn into bitter and fruitless memories. I genuinely believe that it is only you the youth who by learning the lessons of today’s hardship, have the power to discover new means for building the future and who can be barriers in the misguided path that has brought the west to its current impasse.

It is correct that today terrorism is our common worry. However, it is necessary for you to know that the insecurity and strain that you experienced during the recent events, differ from the pain that the people of Iraq, Yemen, Syria and Afghanistan have been experiencing for many years, in two significant ways. First, the Islamic world has been the victim of terror and brutality to a larger

extent territorially, to greater amount quantitatively and for a longer period in terms of time. Second, that unfortunately this violence has been supported by certain great powers through various methods and effective means.

Today, there are very few people who are uninformed about the role of the United States of America in creating, nurturing and arming al-Qaeda, the Taliban and their inauspicious successors. Besides this direct support, the overt and well-known supporters of takfiri terrorism- despite having the most backward political systems- are standing arrayed as allies of the west while the most pioneering, brightest and most dynamic democrats in the region are suppressed mercilessly. The prejudiced response of the west to the awakening movement in the Islamic world is an illustrative example of the contradictory western policies.

I genuinely believe that it is only you the youth who by learning the lessons of today’s hardship can be barriers in the misguided path that has brought the west to its current impasse.

The other side of these contradictory policies is seen in supporting the state terrorism of Israel. The oppressed people of Palestine have experienced the worst kind of terrorism for the last sixty years. If the people of Europe have now taken refuge in their homes for a few days and refrain from being present in busy places- it is decades that a Palestinian family is not secure even in its own home from the Zionist regime’s death and destruction machinery. What kind of atrocious violence today is comparable to that of the

settlement constructions of the Zionist regime?

This regime- without ever being seriously and significantly censured by its influential allies or even by the so-called independent international organizations- everyday demolishes the homes of Palestinians and destroys their orchards and farms. This is done without even giving them time to gather their belongings or agricultural products and usually it is done in front of the terrified and tear-filled eyes of women and children who witness the brutal beatings of their family members who in some cases are being dragged away to gruesome torture chambers. In today’s world, do we know of any other violence on this scale and scope and for such an extended period of time?

Shooting down a woman in the middle of the street for the crime of protesting against a soldier who is armed to the teeth- if this is not terrorism, what is? This barbarism, because it is being done by the armed forces of an occupying government, should not be called extremism? Or maybe only because these scenes have been seen repeatedly on television screens for sixty years, they should no longer stir our consciences.

Dear youth! I have the hope that you- now or in the future- can change this mentality corrupted by duplicity, a mentality whose highest skill is hiding long-term goals and adorning malevolent objectives.

The military invasions of the Islamic world in recent years- with countless victims- are another example of the contradictory logic of the west. The assaulted countries, in addition to the human damage caused, have lost their

economic and industrial infrastructure, their movement towards growth and development has been stopped or delayed and in some cases, has been thrown back decades. Despite all this, they are rudely being asked not to see themselves as oppressed. How can a country be turned into ruins, have its cities and towns covered in dust and then be told that it should please not view itself as oppressed? Instead of enticements to not understand and to not mention disasters, would not an honest apology be better? The pain that the Islamic world has suffered in these years from the hypocrisy and duplicity of the invaders is not less than the pain from the material damage.

Dear youth! I have the hope that you- now or in the future- can change this mentality corrupted by duplicity, a mentality whose highest skill is hiding long-term goals and adorning malevolent objectives. In my opinion, the first step in creating security and peace is reforming this violence-breeding mentality. As long as double-standards dominate western policies, as long as terrorism- in the view of its powerful supporters- is divided into “good” and “bad” types, and as long as governmental interests are given precedence over human values and ethics, the roots of violence should not be searched for in other places.

I consider the imposition of western culture upon other peoples and the trivialization of independent cultures as a form of silent violence and extreme harmfulness.

Unfortunately, these roots have taken hold in the depths of western cultural policies over the course of

many years and they have caused a soft and silent invasion. Many countries of the world take pride in their local and national cultures, cultures which through development and regeneration have soundly nurtured human societies for centuries. The Islamic world is not an exception to this. However in the current era, the western world with the use of advanced tools is insisting on the cloning and replication of its culture on a global scale. I consider the imposition of western culture upon other peoples and the trivialization of independent cultures as a form of silent violence and extreme harmfulness.

Humiliating rich cultures and insulting the most honored parts of these, is occurring while the alternative culture being offered in no way has any qualification for being a replacement. For example, the two elements of “aggression” and “moral promiscuity” which unfortunately have become the main elements of western culture, have even degraded the position and acceptability of its source region.

So now the question is: are we “sinners” for not wanting an aggressive, vulgar and fatuous culture? Are we to be blamed for blocking the flood of impropriety that is directed towards our youth in the shape of various forms of quasi-art? I do not deny the importance and value of cultural interaction. Whenever these interactions are conducted in natural circumstances and with respect for the receiving culture, they result in growth, development and richness. On the contrary, inharmonious interactions have been unsuccessful and harmful impositions.

We have to state with full regret that vile groups such

as DAESH are the spawn of such ill-fated pairings with imported cultures. If the matter was simply theological, we would have had to witness such phenomena before the colonialist era, yet history shows the contrary. Authoritative historical records clearly show how colonialist confluence of extremist and rejected thoughts in the heart of a Bedouin tribe, planted the seed of extremism in this region. How then is it possible that such garbage as DAESH comes out of one of the most ethical and humane religious schools which as part of its inner core, includes the notion that taking the life of one human being is equivalent to killing the whole of humanity?

One has to ask why people who are born in Europe and who have been intellectually and mentally nurtured in that environment are attracted to such groups? Can we really believe that people with only one or two trips to war zones, suddenly become so extreme that they can riddle the bodies of their compatriots with bullets? On this matter, we certainly cannot forget about the effects of a life nurtured in a pathologic culture in a corrupt environment borne out of violence. On this matter, we need complete analyses, analyses that see the hidden and apparent corruptions. Maybe a deep hate- planted in the years of economic and industrial growth and borne out of inequality and possibly legal and structural prejudice- created ideas that every few years appear in a sickening manner.

Any rushed and emotional reaction which would isolate, intimidate and create

more anxiety for the Muslim communities living in Europe and America not only will not solve the problem but will increase the chasms and resentments.

In any case, you are the ones that have to uncover the apparent layers of your own society and untie and disentangle the knots and resentments. Fissures have to be sealed, not deepened. Hasty reactions are a major mistake when fighting terrorism which only widens the chasms. Any rushed and emotional reaction which would isolate, intimidate and create more anxiety for the Muslim communities living in Europe and America- which are comprised of millions of active and responsible human beings- and which would deprive them of their basic rights more than has already happened and which would drive them away from society- not only will not solve the problem but will increase the chasms and resentments.

Superficial measures and reactions, especially if they take legal forms, will do nothing but increase the current polarizations, open the way for future crises and will result in nothing else. According to reports received, some countries in Europe have issued guidelines encouraging citizens to spy on Muslims. This behavior is unjust and we all know that pursuing injustice has the characteristic of unwanted reversibility. Besides, the Muslims do not deserve such ill-treatment. For centuries, the western world has known Muslims well- the day that westerners were guests in Islamic lands and were attracted to the riches of their hosts and on another day when they were hosts and benefitted from the efforts and thoughts of Muslims-

they generally experienced nothing but kindness and forbearance.

Therefore I want you the youth to lay the foundations for a correct and honorable interaction with the Islamic world based on correct understanding, deep insight and lessons learned from horrible experiences. In such a case and in the not too distant future, you will witness the edifice built on these firm foundations which creates a shade of confidence and trust which cools the crown of its architect, a warmth of security and peace that it bequests on them and a blaze of hope in a bright future which illuminates the canvass of the earth.

Sayyid Ali Khamenei

8th of Azar, 1394 - 29th of Nov, 2015

Français

La seconde lettre du Guide Suprême aux jeunes d'Europe

Grâce au nom de Dieu, Clément et Miséricordieux

À tous les jeunes citoyens des pays occidentaux !

Les événements amers que le terrorisme aveugle a provoqués en France m'ont poussé à parler encore une fois à vous, les jeunes. Personnellement, je trouve déplorable que ce soit de tels événements qui donnent lieu à des échanges de paroles entre nous, mais la vérité est que si de telles questions douloureuses ne préparent pas le terrain à la recherche de solutions et à des échanges d'idées, les dommages en seront redoublés. La peine de tout être humain est attristante pour ses frères. Des scènes comme celle d'un enfant qui perd la vie devant les yeux de ses parents, d'une mère qui voit la joie de sa famille se transformer en deuil, d'un mari qui porte le corps agonisant de son épouse espérant vainement quelques secours ou d'un

spectateur qui ne sait pas qu'il est en train de passer les derniers moments de sa vie, ne sont pas des scènes qui ne provoquent pas d'émotions et de sentiments humains. Tous ceux qui possèdent un minimum de compassion et d'humanité, sont émus et attristés de voir ces scènes que ce soit en France, en Palestine, en Irak, au Liban ou en Syrie. Certes, un milliard et demi de musulmans partagent ce sentiment et éprouvent un sentiment de répugnance et d'aversion à l'égard des responsables et des auteurs de ces crimes. Mais maintenant, la question est que si les peines d'aujourd'hui n'aboutissent pas à construire un avenir meilleur et plus rassurant, elles se réduiront à de simples souvenirs amers et inutiles. Je suis persuadé que seuls vous, les jeunes, avez la capacité de tirer des leçons des événements désagréables de ces derniers jours, afin de trouver de nouvelles voies pour construire l'avenir, et d'empêcher les déviations qui ont conduit l'Occident à sa situation actuelle.

Il est vrai qu'aujourd'hui, le terrorisme est un mal commun dont nous souffrons comme vous, mais il faut pourtant que vous sachiez que l'insécurité et le stress que vous avez expérimentés lors de ces récents événements, comportent deux différences essentielles avec les peines qu'ont endurées les peuples d'Irak, du Yémen, de Syrie et d'Afghanistan, pendant des années consécutives. La première différence est que le monde de l'Islam a été victime de la terreur et de la cruauté dans une plus large mesure, de manière plus intense et pendant une durée plus longue,

et deuxièmement, que ces cruautés sont soutenues de manière efficace et par différents moyens, par certaines superpuissances du monde. Aujourd'hui, plus personne n'ignore le rôle des États-Unis dans la formation, le renforcement et l'armement d'Al-Qaïda, des Talibans et de leurs successeurs néfastes. À côté de ce soutien direct, les protecteurs révélés et bien connus du terrorisme takfiri, sont constamment sur la liste des alliés de l'Occident et ce en dépit de leurs régimes politiques les plus arriérés qui répriment cruellement les idées les plus avancées et les plus éclairées des démocraties dynamiques dans la région. L'attitude contradictoire de l'Occident par rapport à l'Éveil islamique au sein du monde de l'Islam, est un exemple significatif des contradictions qui existent dans les politiques occidentales.

Un autre exemple de ces contradictions est leur soutien inconditionnel au terrorisme gouvernemental d'Israël. Cela fait maintenant plus de soixante ans que le peuple opprimé de Palestine subit le pire genre de terrorisme. Si c'est seulement depuis quelques jours que les Européens se sont réfugiés dans leur maison et évitent de fréquenter les lieux publics, depuis des dizaines d'années, les familles palestiniennes sont en danger, même dans leur propre maison, face à la machines de massacres et de destructions du régime sioniste. Actuellement, quelle cruauté est comparable en férocité, à la construction des colonies du régime sioniste ? Sans être jamais réprimandé de façon sérieuse et efficace, par ses alliés fortement influents, ou par les institutions internationales apparemment indépendantes, ce régime continue à détruire les maisons des Palestiniens, leurs champs et leurs vergers, sans

leur permettre de rassembler leurs meubles ou de faire leur récolte, et tout cela, devant les yeux effrayés et pleins de larmes des femmes et des enfants qui sont témoins de la persécution et des atteintes aux membres de leur famille, et dans certains cas, de leur incarcération dans les prisons les plus effrayantes du monde. Connaissez-vous, dans le monde d'aujourd'hui, une férocité pareille à celle-ci du point de vue de son étendue, de son intensité et de sa durée ? Tirer sur une femme au milieu de la rue, pour la seule raison qu'elle s'est opposée à un soldat armé jusqu'aux dents, si ce n'est pas du terrorisme, alors de quoi s'agit-il ? Cette barbarie ne doit-elle pas être appelée « extrémisme » pour la seule raison qu'elle est commise par la force militaire d'un gouvernement usurpateur ? Ou peut-être que ces images diffusées fréquemment à la télé depuis soixante ans, n'arrivent-elles plus à préoccuper nos consciences !

Les expéditions militaires contre le monde de l'Islam ces dernières années, qui ont laissé d'innombrables victimes, sont un autre exemple de la logique contradictoire de l'Occident ! Les pays agressés, en plus des pertes de leurs citoyens, ont perdu leurs infrastructures économiques et industrielles, et leur mouvement vers le progrès et le développement s'est arrêté ou a été ralenti, et dans certains cas, ils ont subi un retard de dizaines d'années. Cependant, on leur demande avec aplomb, de ne pas se considérer comme des opprimés. Comment est-ce qu'on peut ruiner un pays et anéantir ses villes et

ses villages, et ensuite, demander aux gens de ne pas se considérer comme opprimés ! Au lieu d'inviter à ignorer ou à oublier ces catastrophes, ne serait-il pas mieux de présenter franchement des excuses ? Pendant toutes ces années, les peines dont souffre le monde de l'Islam à cause de l'hypocrisie et de la dissimulation des agresseurs, ne sont pas moindres que celles que ces dommages matériels lui ont infligées.

Chers jeunes ! J'espère que vous changerez à présent ou dans l'avenir cette mentalité imprégnée d'hypocrisie, dont l'art consiste à la dissimulation des objectifs lointains et à l'embellissement de buts sournois. À mon avis, la première étape pour la restauration de la sécurité et de la paix, est la réforme de cette mentalité belliqueuse. Tant que des critères contradictoires règneront dans la politique occidentale, tant que le terrorisme sera divisé, aux vues de ses puissants protecteurs, en bon et mauvais terrorisme, et que les intérêts des gouvernements prélaveront sur les valeurs humaines et morales, il ne faudra pas chercher ailleurs les racines de cette cruauté.

Malheureusement, au fil des années, ces racines se sont enfoncées dans les profondeurs des politiques culturelles de l'Occident, constituant ainsi une forme d'invasion douce et cachée. Beaucoup de pays dans le monde, sont fiers de leur culture nationale, des cultures qui en se développant et en étant la source d'autres cultures, ont nourri les communautés humaines pendant des siècles. Le monde de l'Islam n'est pas exclu de cette règle, mais à l'époque contemporaine, le monde occidental, en exploitant ses moyens avancés, insiste

sur l'identification et l'assimilation des cultures. Je qualifie de cruauté cachée et très nocive, l'imposition de la culture occidentale aux autres nations, l'humiliation des cultures indépendantes et riches, et l'offense à leurs caractéristiques les plus vénérées, alors que la culture qui cherche à les remplacer n'en a aucunement la capacité. À titre d'exemple, la « violence » et « la débauche morale » qui sont malheureusement, devenues des éléments principaux de la culture occidentale, sont devenues inadmissibles dans cette même société. Maintenant la question est de savoir quelle est notre faute si nous ne voulons pas de cette culture belliqueuse, vulgaire et superficielle ? Est-ce que nous sommes coupables si nous essayons de barrer ce torrent destructif qui, sous des représentations artistiques, tente d'emporter nos jeunes ? Je ne nie pas évidemment l'importance et la valeur des liens interculturels. Ces liens, quand ils ont été créés dans des conditions normales et de respect pour la société ciblée, ont donné lieu à des progrès, à l'épanouissement et à l'enrichissement. Par contre, des liens hétérogènes et imposés, sont voués à l'échec et sont nocifs. Avec beaucoup de regrets, je dois dire que ces groupes lâches comme celui de Daech, sont les enfants de ces liens avortés avec des cultures importées de l'extérieur. Si le problème était vraiment de nature religieuse, de tels phénomènes auraient du également exister à l'époque du colonialisme, alors que l'Histoire dit le contraire. Les documents historiques fiables montrent clairement comment la relation entre le colonialisme et une idéologie extrémiste et rejetée, et cela

au sein d'une tribu primitive, a semé le grain de l'extrémisme dans la région. Sinon, comment est-il possible que d'une des plus morales et des plus humanitaires écoles de pensée du monde qui, dans son Texte fondamental, considère l'assassinat d'un être comme l'assassinat de toute l'humanité, naisse une ordure comme Daech.

D'autre part, il faut se demander pourquoi des gens qui sont nés en Europe et qui ont été instruits dans ce milieu idéologiques et moral, adhèrent à de tels groupes ? Peut-on croire que des individus, sous l'influence d'un ou deux voyages dans les zones de combat, deviennent tout à coup des extrémistes qui ouvrent le feu sur leurs concitoyens ? Il ne faut absolument pas oublier l'impact d'une vie menée dans une atmosphère culturelle malsaine et dans un milieu pervers, propice à engendrer la cruauté. Il faut faire une analyse complète qui mette à découvert les impuretés visibles et invisibles de la société. Il est possible que la rancune profonde qui, au cours de ces années d'épanouissement industriel et économique, s'est installée dans le cœur de certaines couches des sociétés occidentales, à cause des inégalités et éventuellement des discriminations légales et structurelles, ait formé certains complexes qui de temps à autre, se manifestent de cette manière maladive.

En tout cas, c'est vous qui devez découvrir les réalités de votre société, les problèmes et les rancunes, afin de les éliminer. Il faut rectifier les écarts au lieu de les approfondir. La grande erreur, dans les luttes contre le terrorisme, est qu'il s'agit de réactions hâtives qui

aggravent les écarts existants. Tout acte émotionnel et hâtif qui isolerait, effraierait ou angoisserait la communauté musulmane d'Europe et d'Amérique qui compte des millions de gens actifs et engagés, et qui les priverait encore plus que par le passé de leur droits naturels en les écartant de la scène sociale, non seulement ne résoudrait en rien le problème, mais approfondirait les écarts. Des décisions prises à la légère et réactionnelles, surtout quand elles prennent une allure légale, n'auront d'autre résultat que d'ouvrir la voie à de prochaines crises, avec l'augmentation du nombre des blocs dans le monde.

Selon les informations que j'ai reçues, dans certains pays européens, on a établi des règlements qui forcent les citoyens à espionner les musulmans. Cette attitude est oppressive et tout le monde sait qu'une attitude oppressive, qu'on le veuille ou non, est réversible. D'ailleurs, les musulmans ne méritent pas ce genre d'ingratitude. Depuis des siècles, le monde occidental connaît bien les musulmans. Depuis le jour où les Occidentaux ont été accueillis sur les territoires de l'Islam et ont placé leurs espoirs dans la générosité de leurs hôtes, et le jour où ils ont accueilli les musulmans et ont bénéficié de leur activités et de leurs idées, ils n'ont rien vu d'autre que de la gentillesse et de l'endurance. Je vous sollicite donc, chers jeunes, de bâtir les fondements d'une relation appropriée et juste avec le monde de l'Islam, sur la base d'une connaissance correcte, d'une analyse profonde et d'une leçon des expériences désagréables. Dans ce cas, vous verrez dans un

avenir proche, que le monument que vous avez bâti sur une telle fondation, procurera une ambiance pleine de confiance et de sûreté à ses architectes, leur offrira la chaleur de la sécurité et de la paix, et leur ouvrira des perspectives prometteuses pour un avenir brillant dans le monde entier.

Sayed Ali Khamenei

29 novembre 2015

Türkçe

İslam İnkılabı Rehberi’nin Batılı Gençlere İkinci Mektubu

‘İslam Dünyasıyla Onurlu ve Sağlıklı Bir İlişkinin Temellerini Atınız !'

İslam İnkılabı Rehberi Ayetullah Hamenei, batılı ülkelerde yaşayan gençlik kitlelerine hitaben yazdığı mektupta Fransa'da meydana gelen acı terör eylemlerinin düşünce ortaklığına uygun bir zemin teşkil ettiğini belirterek; bazı büyük güçlerce desteklenen terörizmin İslam dünyasındaki sonuçları, İsrail devlet terörü ve İslam dünyasına son yıllarda askeri birlikler sevkederek açılan nice hasarlarla ilgili örnekler aktardı ve genç kuşaklara ‘ben siz gençlerden, doğru ve derin bir teşhisle acı tecrübelerden yararlanmanızı ve İslam dünyasıyla onurlu ve sağlıklı bir ilişkinin temellerini atmanızı istemekteyim' mesajını verdi. İnkılap Rehberi yaklaşık bir yıl kadar önce batılı gençlere hitaben bir başka mektup yayınlamıştı.

İslam İnkılabı Rehberi'nin ikinci mektubunun metni şöyle:

‘Bismillahirrahmanirrahim,

Batılı ülkelerdeki tüm gençlere seslenmekteyim.

Kör terörizmin Fransa'da yol açtığı acı olaylar, beni bir kez daha siz gençlerle söyleşiye zorladı. Böylesine olayların söyleşi nedeni olması benim için üzüntü verici bir durum olsa da gerçek şudur ki, sancılı sorunlar eğer hal çareleri bulmaya ve fikir birliğine yol açmazsa, verilecek hasarlar bir kaç katına çıkacak demektir. Dünyanın herhangi bir noktasındaki bir insanın çilesi, diğer insanlar içinde elem vericidir. Sevenlerinin gözleri önünde can veren bir çocuğun manzarası, aile sevinci mateme dönüştürülen bir anne, eşinin cansız bedenini aceleyle bir yana taşıyan koca veya bir kaç saniye sonrasına kadar hayat

piyesinin son perdesini göremeyeceğini bilemeyen bir seyircinin görüntüsü, insani duyguları kıpırdatmayacak sahneler değildir. Sevgi ve insaniyetten bir nebze olsun anlayan herkes, bu sahneleri gördüğünde üzülür ve elem duyar; ister Fransa'da olsun ve isterse Filistin'de, Irak'da, Lübnan ve Suriye'de... Hiç kuşkusuz, bir buçuk milyar müslüman aynı duygulara sahiptir ve bu faciaların failleri ve azmettiricilerinden nefret duymaktadır. Ancak mesele şudur ki, bugünkü çileler eğer daha iyi ve daha güvenlikli bir yarının yapı taşı olamayacaksa, yalnızca acı ve verimsiz hatıralara indirgenecektir. Şuna inanmaktayım ki, yalnızca siz gençler bugünün problemlerinden dersler çıkartmak suretiyle geleceği inşa yollarını bulabilir ve batıyı mevcut noktaya sürükleyen sapmalara set çekebilirsiniz.

Terörizmin şu anda aramızdaki ortak bir dert olduğu doğrudur; ancak, şunu bilmelisiniz ki son olaylarda tecrübe ettiğiniz emniyetsizlik ve ıztırab, Irak, Yemen, Suriye ve Afganistan halklarının uzun yıllardır tahammül ettiği ıztıraba göre iki açıdan temel farklılıklar içermektedir: İlk olarak şunu belirtmek gerekir ki, İslam dünyası daha geniş boyutlarda, daha yoğun bir hacimde ve daha uzun bir sure boyunca şiddete dayalı korkunç eylemlerin kurbanı olmuştur. Konunun ikinci şıkkı da şudur ki, bu şiddet eylemleri maalesef daima bazı büyük güçler tarafından çeşitli biçimlerde desteklenmiştir. Bugün Amerika Birleşik Devletleri'nin El-Kaide, Taliban ve bu örgütlerin çirkin türevlerinin oluşturulması, takviyesi ve silahlandırılmasındaki rolünden çok az insan haberdar değildir. Bu direkt katkı ve desteklere ilave olarak, tekfirci terörizmin herkes tarafından tanınan açık destekçileri, en geri kalmış ve ilkel siyasal düzenlerine rağmen daima batının önde gelen müttehidleri arasında yer almaktadırlar. Buna karşılık, bölgede dinamik demokrasilerden yükselen en öncü ve en aydın düşünceler, insafsızca bastırılmaktadır. Batı'nın İslam dünyasındaki uyanış hareketi karşısında uyguladığı çifte

standart, batılı siyasetlerin paradoksuna ilginç bir örnektir.

Bu paradoksun bir başka yüzü, İsrail devlet terörünün desteklenmesinde gözlemlenmektedir. Mazlum Filistin halkı 60 yılı aşkın bir süredir terörizmin en kötü biçimini tecrübe etmektedir. Eğer Avrupa halkı şimdi bir kaç gün evlerine sığınarak nüfusun yoğun olduğu merkezlerde bulunmaktan kaçınıyorsa, Filistin'li bir aile onlarca yıldır hatta evlerinde bile siyonist rejimin katliam ve tahrip mekanizması karşısında güvenlikte değildir. Günümüzde ne tür şiddet ve sertlik eylemlerini, gaddarlığın boyutları açısından siyonist rejimin yerleşim merkezleri yapma politikasıyla kıyaslamak mümkündür ? Bu rejim, nüfuz sahibi müttefikleri ya da en azından görünüşte bağımsız uluslararası kuruluşlar tarafından ciddi ve etkili olarak asla eleştirilmezken, her gün Filistin'lilerin evlerini viran etmekte ve bahçe ve arazilerini yokedip durmaktadır. Bu arada hatta ev eşyalarının başka yere nakline ya da tarım ürünlerinin toplanmasına bile izin vermemektedir. Bütün bunlar ekseriya çocuklar ve kadınların panik halindeki bakışları ve gözyaşları karşısında gerçekleştirilmekte ve bu insanlar, aile üyelerinin tartaklanıp yaralanmasına ve bazen de korkunç işkence merkezlerine intikaline tanık olmaktadırlar. Günümüz dünyasında bu yoğunlukta, bu boyutlarda ve bu kadar uzun bir süredir devam etmekte olan bir başka zulmü nerede gördünüz ? Bir hanımın cadde ortasında tepeden tırnağa silahlı bir asker tarafından sırf protestoda bulunduğu için kurşunlanması terörizm değil de nedir ? Bu barbarlık, işgalci bir devletin askeri güçleri tarafından yapıldığı için aşırılık sayılmamalı mıdır ? Ya da bu görüntüler 60 yıldır devamlı olarak televizyon ekranlarında görüldüğü için artık kanıksanmalı ve vicdanımızı rahatsız etmemeli midir ?

İslam dünyasına son yıllarda sevkedilen askeri birlikler ve geride nice kurbanlar bırakması, Batı'nın çelişkili mantığına bir başka örnektir. Saldırıya uğrayan ülkeler, insani kayıplarının

yanı sıra ekonomik ve endüstriyel alt yapılarını da yitirdiler; gelişme ve kalkınma yolundaki hareketleri ya duraksadı, ya da yavaşladı ve bazen de onlarca yıl geriye gittiler. Buna rağmen, küstahça onlardan kendilerini ‘mazlum' saymamaları istenmektedir. Bir ülkeyi viran edip, kentlerini ve köylerini küle dönüştürdükten sonra, onlara ‘lütfen kendinizi mazlum saymayın !' denmesi nasıl mümkün olabilir ? Faciaları anlamamaya veya unutmaya çağırmak yerine, sadakatle özür dilenmesi daha iyi değil midir ? Bu yıllarda İslam dünyasının kendi ülkeleri aleyhindeki saldırganların iki yüzlülüğü ve maskeli eylemlerinden çektiği çileler, maddi hasarlardan daha az değildir.

Değerli gençler ! Sizlerin şu anda ya da gelecekte entrikalara bulanmış bu zihniyeti değiştireceğinizi ummaktayım; uzak hedefleri gizleme ve kurnazca düşmanlıkları süsleme hünerine sahip zihniyeti... Bana kalırsa güvenlik ve huzurun sağlanabilmesi için ilk aşama, şiddet üreten bu düşünce biçiminin düzeltilmesidir. Batılı siyasetlerde çifte standart egemen olduğunca; terörizm, güçlü destekçileri tarafından ‘iyi' ve ‘kötü' olarak sınıflandırıldığı sürece ve devletlerin çıkarları, insani ve ahlaki değerlere tercih edildiği takdirde, şiddetin köklerini bir başka yerde aramaya gerek yoktur.

Maalesef, bu kökler uzun yıllardır yavaş yavaş batılı kültürel politikaların derinliklerine işlemiş ve yumuşak ve sessiz bir hücumu örgütlemiştir. Dünyanın bir çok ülkesi yerli ve milli kültürleriyle iftihar etmektedirler. Bu iftihar sahibi ve üretken kültürler, asırlardır beşer toplumlarını çok iyi bir biçimde doyurmuştur ve İslam dünyası da bu gerçekten müstesna değildir. Ancak, çağdaş dönemde Batı dünyası modern araçlardan yararlanmak suretiyle dünyadaki diğer kültürleri kendininkine benzetme konusunda ısrar etmektedir. Ben, Batı kültürünün diğer milletlere dayatılması ve bağımsız kültürlerin küçümsenmesini sessiz ve çok zararlı bir şiddet eylemi olarak görmekteyim. Zengin kültürlerin aşağılanması ve bu kültürlerin en

saygın özelliklerine hakarette bulunulması, alternatif olarak lanse edilen kültürün asla öncekinin yerini dolduramayacağı şartlarda gerçekleştirilmektedir. Örneğin, maalesef batı kültüründe özel bir konum edinen ‘sertlik eylemleri' ile ‘ahlaki kayıtsızlıklar', hatta ortaya çıktığı ortamda bile giderek kabul görmemektedir. Şimdi şunu sormak gerekir ki, biz eğer kavgacı, kokuşmuş ve anlamsız bir kültürü benimsemezsek, günah mı işlemiş oluruz ? Sözüm ona sanat ürünleri çerçevesinde gençlerimize dayatılan tahripkar seli önlersek, suç mu işlemiş oluruz ? Ben, kültürel ilişkilerin önemi ve değerini inkar etmemekteyim. Bu ilişkiler her ne zaman doğal şartlarda ve karşı topluma saygı duyularak gerçekleştirilmişse gelişme, iftihar ve zenginlik vesilesi olmuştur. Buna karşılık, homojen olmayan ve dayatmacı ilişkiler, başarısız ve zararlı sonuçlar doğurmuştur. Üzüntüyle belirtmek gerekir ki, Daeş gibi alçak gruplar, ithal kültürlerle başarısız birliktelikler sonucunda doğmuş bulunmaktadır. Eğer problem gerçekten de ideolojik olsaydı, sömürgecilik döneminden önce de bu tür fenomenlere İslam dünyasında rastlamak mümkün olurdu. Oysa, tarih, bunun tam tersini doğrulamaktadır. Kesin tarihi belgeler açıkça göstermektedir ki, sömürgecilik ve reddolunmuş aşırı bir düşünce şekli hem de bedevi bir kabilenin kalbinde ve bu bölgede aşırılık tohumları ekmiştir. Aksi halde, bir insanın canının alınmasını tüm beşeriyetin öldürülmesi olarak bilen ve dünyanın en insansever ve ahlaki mekteplerinden biri olarak sayılan bu dinin içerisinden nasıl olur da Daeş gibi bir pislik çıkabilir ?

Öte yandan, Avrupa'da doğup o çevrede fikri ve ruhi gelişmesini tamamlayan kimselerin nasıl olup da bu tür grupları benimsediklerini sormak gerekir. İnsanların savaş bölgelerine bir iki kez gidip gelmeleriyle bir anda kendi yurttaşlarını kurşun yağmuruna tutacak şekilde aşırılıklar sergilemesine nasıl inanılabilir ? Hiç kuşkusuz, şiddet üreten ve bulanık bir çevrede

bir ömür boyunca sağlıksız bir şekilde beslenmenin etkisi unutulmamalıdır. Bu bağlamda toplumun gizli ve açık bulanıklıklarını teşhis edebilecek kapsamlı bir analize ihtiyaç vardır. Belki de ekonomik ve endüstriyel ilerleme yıllarında kendini gösteren eşitsizlikler ve muhtemel yasal ve sistematik ayrımcılıklar, batılı toplumların kimi kesimlerinde derin bir nefretin ekilmesine ve nice ukdelerin şekillenmesine neden olmuştur ki arada bir hastalık şeklinde kendini göstermektedir.

Her ne olursa olsun, toplumunuzun görünen tabakalarını deşmeli ve düğümleri, kinleri tesbit ederek kazımalısınız. Mevcut uçurumları derinleştirmek yerine onarmak gerekir. Terörizmle mücadeledeki büyük yanlış, mevcut kopmaları arttırabilecek aceleci tepkilerdir. Avrupa ve Amerika'da sakin milyonlarca aktif ve sorumluluk sahibi insandan oluşan müslüman toplumunu izole edecek, korkutacak ya da ıztıraba sürükleyecek her türlü fevri ve heyecana dayalı hareket, onların temel haklarından eskiye oranla daha da yoksun hale gelmesine ve toplum sahnesinden dışlanmalarına yol açacaktır. Bu durum, müşkülü halletmediği gibi fasılaların daha da derinleşmesine, kırgınlıkların daha da genişlik kazanmasına neden olacaktır. Yüzeysel ve tepkisel önlemler, özellikle de yasal dayanaklar kazandığı takdirde mevcut kutuplaşmaları arttırarak gelecekte yeni bunalımlara yol açmaktan başka bir sonuç sağlamayacaktır. Edinilen haberlere göre bazı Avrupa ülkelerinde, yurttaşları müslümanlar aleyhinde casusluğa zorlayan kurallar konulmuş bulunmaktadır. Bunlar, zalimane davranışlardır ve hepimiz şunu bilmekteyiz ki zulüm, geriye dönme özelliğine sahiptir. Müslümanlar, böylesine çirkin davranışlara layık değiller. Batı dünyası asırlardır müslümanları çok iyi tanımaktadır; hem batılıların İslam topraklarında misafir iken ev sahibinin servetine göz diktiği dönemlerde ve hem de ev sahibi olarak müslümanların düşünce ve çalışmalarından yarar sağladıkları günlerde onlar, ekseriya nezaket ve sabırdan başka bir tavırla karşılaşmadılar. Bu yüzden ben siz gençlerden doğru ve derin bir teşhisle acı tecrübelerden

yararlanmanızı ve İslam dünyasıyla onurlu ve sağlıklı bir ilişkinin temellerini atmanızı istemekteyim. Bu durumda uzak olmayan bir gelecekte şunu göreceksiniz ki böylesine bir yaklaşım üzerinde yükselttiğiniz bina, mimarları üzerine güven gölgesini yayacak, huzur ve emniyetin sıcaklığını armağan edecek ve aydınlık bir geleceğe olan umut huzmelerini dünya çapında parlatacaktır.'

Seyyid Ali Hamenei

29.11.2015

swahili

Barua ya Kiongozi Muadhamu wa Mapinduzi ya Kiislamu kwa Vijana Wote wa Nchi za Magharibi

Ayatullah Udhma Sayyid Ali Khamenei, Kiongozi Muadhamu wa Mapinduzi ya Kiislamu amewaandikia barua (ya pili) vijana wote wa nchi za Magharibi na kuyataja matukio ya kigaidi yaliyotokea nchini Ufaransa hivi karibuni kuwa yanaandaa uwanja wa kuwepo fikra za pamoja na huku akitoa mifano kadhaa inayoumiza nyoyo inayotokana na ugaidi unaofanyika katika ulimwengu wa Kiislamu kwa uungaji mkono wa baadhi ya madola makubwa, kuungwa mkono ugaidi wa kiserikali unaofanywa na Israel na kutumwa majeshi ya kigeni yaliyosababisha hasara kubwa katika miaka ya hivi karibuni kwenye ulimwengu wa Kiislamu, amezungumza na vijana na kuwasisitizia kwa kuwaambia: Ninakutakeni vijana muweke misingi ya muamala sahihi na wa heshima kuhusiana na ulimwengu wa Kiislamu kwa kutegemea welewa sahihi na wa kina na kwa kutumia uzoefu wa matukio machungu. Matini kamili ya barua hiyo ya Kiongozi Muadhamu wa Mapinduzi ya Kiislamu ni kama ifuatavyo:

Bismillahir Rahmanir Rahim

Kwa vijana wote wa nchi za Magharibi

Matukio machungu ambayo yamesababishwa na ugaidi kipofu nchini Ufaransa kwa mara nyingine yamenifanya tuzungumze na nyinyi vijana. Kwa kweli ninasikitika kuona kuwa matukio kama haya yanakuwa msingi wa mazungumzo yangu lakini ukweli wa mambo ni kuwa, iwapo masuala machungu hayatachukuliwa kuwa msingi wa kufikiriwa njia za utatuzi na kuwa chombo cha fikra za pamoja, bila ya shaka hasara

ya masuala hayo itakuwa maradufu. Machungu ya kila mwanadamu katika kila pembe ya dunia huwatia huzuni wanadamu wenzake. Mandhari ya mtoto anayekata roho mbele ya wapendwa wake, mama ambaye furaha ya familia yake hubadilika na kuwa maombolezo, mume ambaye hubeba mwili usio na roho wa mkewe na kuupeleka harakaharaka sehemu fulani au mtazamaji ambaye hajui kuwa dakika chache zijazo huenda pazia la mwisho la tamthilia ya maisha yake litafungwa, bila ya shaka yoyote ni mandhari ambazo zinaziathiri hisia za kila mwanadamu. Mtu yeyote mwenye hisia za mapenzi na ubinadamu ataathirika na kuumizwa na matukio hayo popote yanapotokea, yawe yanatokea nchini Ufaransa au Palestina au Iraq au Lebanon au Syria. Hapana shaka kuwa Waislamu bilioni moja na nusu wana hisia hiyo hiyo na wanachukizwa na kukerwa na watendaji na wasababishaji wa maafa hayo. Ama suala muhimu hapa ni kwamba, iwapo machungu ya leo hayatapelekea kujengwa kesho iliyo bora na iliyo na amani zaidi, basi yatabakia kuwa kumbukumbu za matukio machungu tu zisizo na faida yoyote. Ninaamini kuwa, ni nyinyi tu vijana ndio mnaoweza kujifunza kutokana na misukosuko ya leo na kuweza kupata njia mpya za kujenga mustakbali na kuzuia upotofu ambao umewafikisha Wamagharibi hapa walipo hivi sasa.

Ni kweli kuwa ugaidi leo hii umekuwa ni machungu ya pamoja kati yetu na nyinyi, lakini ni muhimu mufahamu kuwa, ghasia na wasiwasi ambao umekukumbeni katika matukio ya hivi karibuni, una tofauti mbili kubwa na machungu ambayo yamekuwa yakiwatesa watu wa Iraq, Yemen, Syria na Afghanistan kwa miaka mingi. Tofauti ya kwanza ni kuwa, ulimwengu wa Kiislamu umekuwa mhanga wa

unyama, hofu na ghasia kubwa zaidi tena na kwa muda mrefu sana na pili ni kwamba, kwa masikitiko makubwa, ghasia hizo zimekuwa zikichochewa na kuungwa mkono na madola makubwa na kwa njia tofauti na zenye taathira. Hii leo ni watu wachache mno ambao hawana habari kuhusu nafasi ya Marekani katika kuyaanzisha au kuyaimarisha na kuyapa silaha (makundi ya) al Qaida, Taliban na makundi mengine maovu yenye uhusiano na makundi hayo. Mbali na uungaji mkono huo wa moja kwa moja, waungaji mkono wa wazi na wanaojulikana wa utakfiri ambao wana mifumo iliyodumaa mno kisiasa, daima wanahesabiwa kuwa washirika muhimu wa nchi za Magharibi; na hii ni katika hali ambayo fikra bora na zilizo wazi zaidi zinazotokana na demokrasia safi na ya asili kabisa katika eneo (hili la Mashariki ya Kati) zinakandamizwa bila huruma. Miamala ya kindumakuwili ya Magharibi kuhusiana na mwamko kama huu katika ulimwengu wa Kiislamu ni mfano wa wazi wa mgongano uliopo katika siasa za Magharibi.

Mfano mwingine wa mgongano huo unaonekana katika kuunga mkono ugaidi wa kiserikali wa Israel. Ni zaidi ya miaka 60 sasa tokea wananchi madhlumu wa Palestina waanze kusulubiwa kwa aina mbaya zaidi ya ugaidi. Ikiwa watu wa Ulaya kwa siku kadhaa sasa wamekuwa wakijificha kwenye nyumba zao na kuogopa kushiriki kwenye mikusanyiko na vituo vilivyo na umati mkubwa wa watu, ni kwa makumi ya miaka sasa ambapo familia za Kipalestina hazina usalama hata ndani ya nyumba zao kutokana na mauaji na uharibifu ya utawala wa Kizayuni. Leo hii ni utumiaji mabavu upi unaoweza kulinganishwa na unyama wa utawala wa Kizayuni

unaotendwa kupitia ujenzi wa vitongoji vya walowezi wa Kizayuni? Utawala huo kila siku hubomoa nyumba za Wapalestina na kuanganiza mabustani na mashamba yao bila ya hata kuwapa fursa ya kuondoa vitu vyao na vyombo vyao wanavyovitumia katika maisha yao ya kila siku na wala mazao yao ya kilimo. (Utawala wa Kizayuni unafanya jinai hizo) bila ya kukosolewa au kukemewa na washirika wake walio na ushawishi mkubwa au kwa uchache taasisi za kimataifa ambazo kidhahiri zinaonekana ni huru. Aghlabu unyama huo hufanyika mbele ya macho yanayobubujika machozi ya watoto na wanawake waliojawa na hofu kubwa ambao hushuhudia jamaa zao wakipigwa na kujeruhiwa na mara nyingine kupelekwa kwenye jela za kuogofya na za mateso (za Wazayuni). Je, mnajua ukatili mwingine mkubwa zaidi ya huu katika zama hizi na wa muda mrefu kama hivi katika sehemu nyingine yoyote ya dunia ya leo? Kama kuuliwa kwa risasi mwanamke barabarani kwa sababu tu ya kumlalamikia askari aliyejizatiti vilivyo kwa silaha, si ugaidi ni nini? Je, kwa kuwa ukatili huu unafanywa na wanajeshi wa utawala vamizi haupasi kuitwa kuwa ni misimamo ya kuchupa mipaka? Au kwa vile picha hizi zimekuwa zikionyeshwa na kukaririwa kwenye televisheni kwa miaka 60, hazina nguvu tena za kuchochea hisia zetu?

Kumiminwa majeshi (ya madola ya kigeni) katika miaka ya hivi karibuni kwenye nchi za ulimwengu wa Kiislamu kitendo ambacho tayari kimeshachukua wahanga wengi, ni mfano mwingine wa mantiki inayogongana ya Magharibi. Nchi zinazohujumiwa mbali na kupata hasara za kibindamu, zimepoteza pia miundombinu yao ya kiuchumi na kiviwanda, harakati zao za maendeleo na ustawi zimesimama au kupungua kasi

na hata katika baadhi ya sehemu zimerejea nyuma kwa makumi ya miaka. Licha ya hayo na kwa kiburi, nchi hizo zinatakiwa zisijihesabu kuwa ni nchi zinazodhulumiwa. Inawezekana vipi nchi ambazo zimeharibiwa kwa kiwango hiki na miji na vijiji vyao vimefanywa jivu zinaambiwa: Tafadhali msijihesabu kuwa mliodhulumiwa?! Je, si bora kuomba msamaha kwa udhati wa moyo badala ya kujitia kutoelewa au kujifanya maafa yaliyotendwa? Mateso ya kiroho ambayo yameupata ulimwengu wa Kiislamu katika miaka ya hivi karibuni kutoka kwa wahujumu walio na nyuso mbili zilizorembwa nayo si madogo ikilinganishwa na hasara ya kimaada.

Vijana wapenzi! Ninatumai kuwa nyinyi hivi sasa au katika siku zijazo mtaweza kubadilisha mtazamo na fikra hii potofu, fikra ambayo kipaji chake wake ni kuficha malengo ya muda mrefu na kupamba malengo ya kuudhi. Kwa mtazamo wangu hatua ya kwanza ya kuleta usalama na utulivu, ni kurekebisha fikra hii ya kutumia mabavu. Maadamu vipimo vya kindumakuwili vitaendelea kudhibiti na kughilibu siasa za Magharibi; madhali kugawanywa ugaidi na waungaji mkono wake wenye nguvu katika makundi mawili ya ugaidi mzuri na mbaya kutaendelea, na maadamu maslahi ya serikali yataendelea kufadhilishwa na kuwekwa mbele ya thamani za kiutu na maadili, tujue kuwa mizizi ya utumiaji mabavu haipaswi kutafutwa kwingine ghairi ya ndani ya mambo hayo.

Inasikitisha sana kuona kuwa mizizi hii, imejikita pia hatua kwa hatua kwa miaka mingi katika sera za kiutamaduni za Magharibi na kuandaa mazingira ya kujitokeza hujuma laini na ya kimya kimya.

Nchi nyingi za dunia zinajivunia utamaduni wao wa jadi na wa kitaifa; hizi ni tamaduni ambazo sambamba na kuinuka na kustawi, zimekuwa zikikidhi

vyema mahitaji ya jamii za mwanadamu kwa mamia ya miaka. Ulimwengu wa Kiislamu nao pia hauko nje ya duara hili. Lakini katika zama zetu hizi, ulimwengu wa Magharibi unatumia suhula za kisasa ili kulazimisha kuwepo utamaduni unaoshabihiana na unaofanana kote duniani. Mimi ninaamini kuwa, kujaribu kuyatwisha mataifa mengine utamaduni wa Magharibi na kuziona duni tamaduni huru ni utumiaji mabavu wa kimya kimya na wenye madhara makubwa sana.

Mwenendo huu wa kudhalilisha tamaduni tajiri na kuvunjia heshima matukufu makubwa zaidi ya tamaduni hizo unafanyika katika hali ambayo, tamaduni mbadala hazina sifa na uwezo wa kuchukua nafasi ya tamaduni hizo. Kwa mfano, mambo mawili ya "ushari" na "ufuska na utovu wa maadili" ambayo, kwa masikitikio, yamekuwa misingi mikuu ya utamaduni wa Magharibi, yamepoteza nafasi hata huko huko yalikozaliwa. Hapa swali linalojitokeza ni kwamba, je, tutakuwa watenda dhambi na makosa iwapo tutaukataa utamaduni wenye kupenda machafuko, wa ufuska na usiokubali masuala ya kiroho? Je, tutakuwa tunakosea iwapo tutazuia mafuriko na uharibifu ambao unakuja kwa vijana wetu katika kalibu ya bidhaa za kisanaa? Mimi sipingi umuhimu na thamani za mahusiano ya kiutamaduni. Mahusiano hayo yanapofanyika katika mazingira ya kawaida na kwa kuheshimu jamii husika huitunuku jamii hiyo ustawi, maendeleo na huitajirisha. Mkabala wake, mahusiano yasiyooana na ya kulazimishwa hufeli na husababisha hasara. Kwa masikitiko nalazimika kusema kwamba, makundi maovu kama Daesh ni wazaliwa na ni matokeo ya maingiliano kama hayo yasiyo na mafanikio na tamaduni kutoka nje. Kama kweli tatizo lingekuwa ni la kiitikadi basi tatizo hili pia lingelishuhudiwa katika ulimwengu wa Kiislamu kabla ya zama za ukoloni, hata hivyo

historia inathibitisha kinyume chake. Nyaraka za kuaminika za kihistoria zinaonesha waziwazi jinsi muungano wa ukoloni na fikra za kuchupa mipaka na zisizokubalika, tena ndani ya kabila moja la kibedui, ulivyopandikiza mbegu ya misimamo mikali katika eneo hili. La sivyo inawezekana vipi kutokea taka kama Daesh katika moja ya mifumo ya kidini (Uislamu) wenye maadili bora zaidi na ya kibinadamu zaidi duniani ambao unasisitiza katika misingi na nguzo zake kwamba kutoa roho ya mwanadamu mmoja ni sawa na kuua wanadamu wote?

Katika upande mwingine inatupasa kuuliza kwamba, ni kwa nini watu waliozaliwa Ulaya na kupata malezi ya kifikra na kiroho katika mazingira hayo wakavutwa na kuathiriwa na makundi hayo (ya kigaidi na kitakfiri)? Je, inawezekana kuamini kwamba, watu hawa ghafla moja wameweza kuwa na misimamo ya kuchupa mipaka kwa kutembelea mara moja au mbili maeneo ya vita kiasi cha kuwafanya wawamiminie risasi wananchi wenzao? Bila ya shaka (katika mazingira kama haya) haiwezekani kusahau na kupuuza taathira za kipindi kirefu cha kulishwa utamaduni usio sahihi katika mazingira machafu na yanayozalisha ukatili (ya nchi za Magharibi). Tunapaswa kuwa na uchambuzi kamili na wa pande zote, uchambuzi utakaobaini uchafu wa dhahiri na wa batini wa jamii. Inawezekana kwamba chuki kubwa iliyopandikizwa katika nyoyo za matabaka mbalimbali ya jamii za Magharibi kwa kipindi cha miaka mingi ya ustawi wa kiviwanda na kiuchumi na kutokana na dhulma na wakati mwingine ubaguzi wa kisheria na kimuundo, imezusha vinyongo ambavyo vimekuwa vikijitokeza mara kwa mara kama maradhi katika sura hii.

Alaa kulli hal, sasa mnalazimika kuvunja tando za kidhahiri za jamii zenu, mupate kuondoa vifundo

na vinyongo vilivyomo. Nyufa zilizopo zinapaswa kurekebishwa badala ya kupanuliwa zaidi. Kosa kubwa katika kupambana na ugaidi ni kuchukua misimamo ya kukurupuka itakayozidisha mipasuko iliyopo. Harakati yoyote ya kijazba na ya kukurupuka ambayo itaitenga au kuitia hofu na kuiweka katika misukosuko jamii ya Waislamu wa Ulaya na Marekani ambayo ina mamilioni ya watu wenye kujituma na kuwajibika, na ikapelekea kunyimwa zaidi haki zao za kimsingi na kuwaweka kando, si tu haitatatua tatizo, bali hata itapanua zaidi nyufa na kuzidisha vinyongo. Hatua za kijuujuu na misimamo ya kukurupuka hususan pale inapohalalishwa kisheria, mbali na kwamba haitakuwa na matokeo ghairi ya kuzidisha kambi zilizopo, vile vile itafungua njia ya kuzuka migogoro mipya katika siku za usoni.

Habari zilizotufikia zinasema kuwa, katika baadhi ya nchi za Ulaya kumewekwa taratibu zinazowalazimisha raia kufanya ujasusi dhidi ya Waislamu. Mwenendo huu ni wa kidhalimu na sisi sote tunajua kwamba - kwa kupenda au bila ya kupenda - dhulma ina sifa ya mwangwi. Zaidi ni kwamba Waislamu hawastahiki kufanyiwa utovu huo wa fadhila. Dunia ya Magharibi inawajua vyema Waislamu kwa karne nyingi. Wakati Wamagharibi walipokuwa wageni katika ardhi ya nchi za Kiislamu na kukodolea macho utajiri wa mwenye nyumba, na vilevile wakati mwingine ambapo walikuwa wenyeji na wakafaidika na kazi na fikra za Waislamu, aghlabu hawakuona lololote kutoka (kwa Waislamu) isipokuwa ukarimu na uvumilivu.

Kwa msingi huo ninawataka nyinyi vijana, mjenge nguzo za kuamiliana kwa njia sahihi na kiungwana na ulimwengu wa Kiislamu kwa msingi wa utambuzi sahihi, muono mpana na kwa kutumia tajiriba chungu. Iwapo mtafanya hivyo mutaona katika kipindi si kirefu kijacho,

jengo mlilojenga juu ya nguzo hizo imara linaweka kivuli cha imani na kuaminiana juu ya vichwa vya wahandisi wa jengo hilo na kuwatunuku vuguvugu la amani na utulivu na hatimaye kumulika mwanga wa matumaini katika mustakbali wa dunia.

Sayyid Ali Khamenei

8/Azar/1394

(29/Novemba/2015 ).

Русский

Письмо великого лидера Исламской революции молодежи западных государств

Во имя Аллаха Милостивого, Милосердного!

Всей молодежи западных государств!

Горькие события, порожденные слепым терроризмом во Франции, вновь побудили меня к беседе с вами, молодежью. Я сожалению в связи с тем, что почву разговора создают такие инциденты, но действительность заключается в том, что если вопросы вызывающие боль не смогут создать почву для того, чтобы задуматься в поисках пути решения и атмосферу для единомыслия ущерб удвоится. Страдание любого человека в любой точке мира само по себе является печальным для ближнего своего. Картина младенца погибающего на глазах своих близких, матери, у которой радость семьи превращается в горе, мужа, который куда-то устремлен с безжизненным телом своей супруги на руках или наблюдателя, который не знает увидит ли в следующее мгновение последний кадр жизни не может не взбудоражить человеческие чувства и эмоции. Всякий, кто знаком с такими понятиями, как любовь и человечность, увидев такие сцены, не может остаться равнодушным и не испытывать боль, произойди это во Франции, или в Палестине, Ираке, Ливане и Сирии. Нет сомнений, что эти чувства разделяют полтора миллиарда мусульман и они питают ненависть и негодование в отношении виновников этих преступлений. Но вопрос заключается в том, что, если сегодняшние боли и страдания не послужат средством создания более лучшего и более безопасного будущего, они лишь останутся горькими и бесплодными воспоминаниями. Я верю, что только вы, молодежь, черпая уроки из

сегодняшних беспорядков, способны найти новые пути для создания будущего и станете преградой всех заблудших путей, которые привели Запад к тому, что мы имеем сегодня.

Да, действительно, терроризм сегодня является общей болью для вас и для нас, но вы должны знать, что нарушение безопасности и тревога, которые вам пришлось испытать в ходе последних событий, отличаются от страданий, которые на протяжении долгих лет испытывают народы Ирака, Йемена, Сирии и Афганистана по двум основным причинам. Во-первых, исламский мир является жертвой насилия и нагнетания страха в значительно больших масштабах, большем объеме и более длительное время, а во-вторых, эти виды насилия, к сожалению, постоянно поддерживаются разными методами и эффективно со стороны некоторых крупных держав. Сегодня мало кто не знает о роли Соединенных Штатов Америки в создании, наращивании мощи и вооружении Аль-Каиды, группировки Талибан и их мерзких приспешников. Нарду с этой непосредственной поддержкой, явные и признанные покровители такфиритского терроризма, несмотря на наличие самых отсталых политических укладов всегда выступают в качестве союзников Запада. Такое наблюдается несмотря на то, что в регионе жестоко подавляются самые прогрессивные и светлые идеи которые являются результатом динамичного народовластия. Двоякий подход Запада к движению пробуждения в исламском мире - наглядный пример противоречивости в западной политике.

Другая сторона этого противоречия наблюдается в поддержке правительственного терроризма Израиля. Угнетенный народ Палестины вот уже более 60 лет как испытывает самые мерзкие формы терроризма. Если жители Европы сегодня несколько дней укрываются в своих домах и избегают участия в центрах и обществах, где скопляется большое количество народа палестинская семья вот уже десятки лет как не может найти безопасного места от разрушающей машины смерти сионистского режима даже

в своих домах. Какое насилие может сравниться сегодня по степени зверства со строительством поселений со стороны сионистского режима? Этот режим, который никогда серьезно и эффективно не подвергался осуждению со стороны своих влиятельных союзников или хотя бы внешне независимых международных организаций, ежедневно разрушает дома палестинцев и уничтожает их сады и посевные поля при этом лишает их даже возможности перевести свои домашние вещи или собрать сельскохозяйственную продукцию и все это зачастую происходит на глазах испуганных и плачущих женщин и детей, которые становятся свидетелями избиения членов своей семьи а в некоторых случаях их отправки в страшные комнаты пыток. Можете ли вы назвать другое аналогичное зверство в современном мире в таком объеме, в таких масштабах, и которое бы длилось так долго? Как если не терроризмом назвать убийство женщины посреди улицы только за то, что она выразила протест до зубов вооруженному солдату?! Это не должно называться экстремизмом потому, что это варварство совершается военными узурпаторского правительства?! Или быть может эта картина больше не должна тревожить нашу совесть потому, что она постоянно транслируется по телевизору на протяжении 60 лет?!

Военные походы в последние годы на исламский мир, которые оставили после себя бесчисленное количество жертв является еще одним примером противоречивой логики Запада. Страны подвергшиеся вторжению помимо человеческих потерь лишились своей экономической и промышленной структуры, их движение в сторону развития и процветания остановилось или затормозилось и в некоторых случаях откинуло на десятки лет назад. Несмотря на это их нагло просят не называть себя угнетенными. Как можно уничтожить страну и испепелить ее города и селения, а затем сказать им: не считайте себя, пожалуйста, угнетенными?! Вместо того,

чтобы призывать сделать вид, что не поняли или забыть трагедию, не лучше было бы искренне извиниться? Страдания, которые пришлось вытерпеть исламскому миру в эти годы из-за лицемерия и притворства агрессоров нисколько не уступают материальному ущербу.

Дорогая молодежь! Я надеюсь, что вы сегодня или в будущем измените этот менталитет запятнанный ханжеством. Менталитет, все искусство, которого заключается в сокрытии долгих целей и скрытии за маской мерзких амбиций. Я считаю, что первым этапом в создании безопасности и покоя должно стать исправление этого насильственного мышления. До тех пор, пока в политике Запада будет господствовать двоякие критерии, до тех пор, пока терроризм в глазах их крупных покровителей будет разделяться на хороший и плохой и до тех пор, пока интересам правительств будет отдаваться предпочтение над гуманными и нравственными ценностями, не следует искать корни насилия в другом месте.

Эти корни, к сожалению, на протяжении многих лет постепенно просочились вглубь культурной политики Запада и подготовили мягкое и беззвучное вторжение. Многие страны мира гордятся своей местной и национальной культурой, это культуры, которые прославляясь и приумножаясь на протяжении столетий питали человеческие сообщества. Исламский мир не стал исключением в этом правиле. Однако в современную эпоху западный мир используя прогрессивные средства настаивает на культурном поглощении и ассимиляции мира. Я расцениваю навязывание западной культуры другим народам и умаление значения независимых культур беззвучным и очень вредоносным насилием. Унижение богатых культур и оскорбление самых уважаемых их аспектов совершается несмотря на то, что навязываемая культура ни в коем случае не обладает потенциалом замещения. К примеру, такие два элемента как грубость и нравственная распущенность, которые, к сожалению, превратились в главные критерии западной культуры снизили

ее популярность и рейтинг даже на ее родине. Вопрос заключается в следующем, в чем наша вина, если мы не хотим культуры вражды, разврата и избегающую осознания? Мы будем виноваты, если остановим разрушающий сель, который направлен в сторону нашей молодежи в виде всякого рода продукции псевдоискусства?! Я не отрицаю важность и ценность культурного взаимодействия. Всякий раз когда эти связи происходили в естественных условиях и с уважением к обществу они подарили развитие, прославление и обогащение. В свою очередь разнородные и навязываемые связи были безуспешными и ущербными. С огромным сожалением, должен сказать, что мерзкие группировки такие, как ДАИШ являются порождением таких безуспешных связей с импортируемыми культурами. Если бы главная проблема заключалась в убеждениях, то аналогичные этим явлениям должны были наблюдаться в исламском мире до эпохи колониализма, хотя история свидетельствует об обратном. Достоверные исторические документы наглядно демонстрируют, как пересечение колониализма с экстремистским и изжившим себя мышлением в сердце примитивного племени посеяло в этом регионе семя экстремизма. В противном случае, как могли из самой нравственной и гуманной религиозной школы мира, которая в своем основополагающем положении приравнивает убийство одного человека к уничтожению всего человечества, появится такие отбросы как ИГИЛ?

С другой стороны, возникает вопрос, почему к этим группировкам примыкают люди, родившиеся в Европе и воспитавшиеся в ее интеллектуальной и духовной среде? Разве можно поверить, что человек совершив пару визитов в зону боевых действий внезапно становится настолько экстремистским, что расстреливает своих соотечественников? Безусловно, не следует забывать влияние целого жизненного цикла нездорового культурного питания в загрязненной и порождающей насилие среде. В этой связи необходимо проделать всесторонний анализ. Анализ, который выявит явные и скрытые загрязнения

общества. Может быть, глубокая ненависть, которая была посеяна в сердце некоторых слоев западного общества в период промышленного и экономического расцвета вследствие неравенства и может быть структурной и юридической дискриминации породили обиду, которая время от времени проявляются в такой болезненной форме.

Во всяком случае, именно вам предстоит вскрыть внешние слои своего общества, найти проблемы и обиды и устранить их. Разрывы следует не увеличивать а залечивать. Большая ошибка в борьбе с терроризмом заключается в поспешной реакции, которая увеличивает существующие разрывы. Любое эмоциональное и поспешное действие, которое изолирует, напугает или заставит тревожиться мусульманское общество, проживающее в Европе и Америке, представленное миллионами активных и ответственных людей, или еще больше лишит их основных их прав и удалит из общественной жизни, не только не решит проблемы, но и сделает более широким расстояние и более глубокой обиду. Поверхностные решения и решения, принимаемые в качестве ответной реакции, особенно если они будут оправданы законом, не будут иметь никакой пользы кроме того, что откроют путь будущим кризисам на фоне увеличения существующего формирования полюсов. Согласно имеющейся информации в некоторых европейских странах приняты нормы подталкивающие граждан к шпионажу против мусульман. Такое поведение является насильственным и все мы знаем, что пожелание насилие неизбежно обладает свойством возвратности. К тому же мусульмане не заслужили такой неблагодарности. Западный мир многие столетия прекрасно знаком с мусульманами. Как в ту пору, когда западные страны стали гостями на земле Ислама и позарились на богатства хозяина дома, так и в ту пору, когда были хозяевами и воспользовались делами и идеями мусульман за исключением незначительных случаев они встречали лишь любовь и терпение. Поэтому я обращаюсь к вам,

молодежь, с призывом заложить основы правильного и благородного взаимодействия с исламским миром, на основе правильного познания, проявляя проницательность и используя горький опыт. В таком случае, в недалеком будущем вы увидите, как сооружение, построенное вами на таком фундаменте, распространит тень надежности и доверия на своих строителей, подарит им тепло безопасности и покоя и излучит на арену Вселенной луч надежды в светлое будущее.

Сейед Али Хаменеи

8 азара 1394г.

29 ноября 2015г.

درباره مركز

بسمه تعالی
جَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
با اموال و جان های خود، در راه خدا جهاد نمایید، این برای شما بهتر است اگر بدانید.
(توبه : 41)
چند سالی است كه مركز تحقيقات رايانه‌ای قائمیه موفق به توليد نرم‌افزارهای تلفن همراه، كتاب‌خانه‌های ديجيتالی و عرضه آن به صورت رایگان شده است. اين مركز كاملا مردمی بوده و با هدايا و نذورات و موقوفات و تخصيص سهم مبارك امام عليه السلام پشتيباني مي‌شود. براي خدمت رسانی بيشتر شما هم می توانيد در هر كجا كه هستيد به جمع افراد خیرانديش مركز بپيونديد.
آیا می‌دانید هر پولی لایق خرج شدن در راه اهلبیت علیهم السلام نیست؟
و هر شخصی این توفیق را نخواهد داشت؟
به شما تبریک میگوییم.
شماره کارت :
6104-3388-0008-7732
شماره حساب بانک ملت :
9586839652
شماره حساب شبا :
IR390120020000009586839652
به نام : ( موسسه تحقیقات رایانه ای قائمیه)
مبالغ هدیه خود را واریز نمایید.
آدرس دفتر مرکزی:
اصفهان -خیابان عبدالرزاق - بازارچه حاج محمد جعفر آباده ای - کوچه شهید محمد حسن توکلی -پلاک 129/34- طبقه اول
وب سایت: www.ghbook.ir
ایمیل: Info@ghbook.ir
تلفن دفتر مرکزی: 03134490125
دفتر تهران: 88318722 ـ 021
بازرگانی و فروش: 09132000109
امور کاربران: 09132000109