زي_ارت نام_ه

يا اخا سوغاتي از بازار شام آورده ام

از سه ساله دخترت عرض سلام آورده ام

اين چهل روز آتش هجر تو آبم كرده است

صوت قرآنت به نوك ني كبابم كرده است

معجر خاكي من شد جامه احرام من

ثبت شد در بين زوار تو اول نام من

خيز و يكبار دگر بر خواهرت قرآن بخوان

آن چه خواندي با سرت با حنجر عطشان بخوان

گام در دروازه شام بلا ديدم تو را

گه به زير چوب در طشت طلا ديدم تو را

اي عزيز فاطمه دستي برون از خاك كن

اشك چشم خواهر مظلومه ات را پاك كن

كوفيان رگ هاي قلبم را زهم بگسيختند

شاميان از بام خاكستر به فرقم ريختند

يابن زهرا يا حسين، واحسينا وا حسين

استاد جعفر رسول زاده (آشفته)

زي_ارت نام_ه

من زينب سرگشته ام، از كربلا برگشته ام

اي همسفر بگو كجايي، مي ميرم آخر از جدايي

اي يار خونين جامه ام، بشنو زيارت نامه ام

خير و ببين اي بي قرينه، دست ادب دارم به سينه

حسين بي سرم چه شد، عزيز مادرم چه شد

كجايي اي ماه تمامم، حسين من بشنو سلامم

اي علقمه كو ياس من، كو تربت عباس من

اي علقمه كو هست سقا، كو مشك و كو دو دست سقا

تا هستم و تا زنده ام، از روي تو شرمنده ام

اي باغبان بگو ز لاله، مپرسي از حال سه ساله

دارم من از ويران سخن، اي بي كفن كردم كفن

جسم سه ساله دخترت را، دختر چون نيلوفرت را

خيز و ببين اي همسفر، آورده ام خون جگر

ديدي تو با دلم چه كردي، زينب كجا و كوچه گردي

مظلوم حسين مظلوم حسين جان

استاد سيد محسن حسين

دل تن_گ

مي چكد خون جگر از آهَم

شده قبر تو زيارتگاهم

دل كشد سوي توام

زائر كوي توام

لاله ي پرپر من _ سيد و سرور من

طعنه بر اين دل تنگم زده اند

نام تو بردم و سنگم زده اند

من فتادم ز نفس

يا حسين گفتم و بس

لاله ي پرپر من _ سيد و سرور من

من خزاني گل لاله ديدم

داغ زهراي سه ساله ديدم

تو ز ويرانه مپرس

غم دردانه مپرس

لاله ي پرپر من _ سيد و سرور من

بال و پرهاي تُرا بشكستندچون علي دست تُرا هم بستند

شد مرا فصل خزان

قامتم گشته كمان

لاله ي پرپر من _ سيد و سرور من

بوسه از قبر تو مي گيرم من

آخر از داغ تو مي ميرم من

يابن الزهرا بنگر

زينب آمد ز سفر

لاله ي پرپر من _ سيد و سرور من

استاد سيد محسن حسيني

ب_اغ خ_زان

بوي گل آيد به مشام مگر اين جا كجاست

باغ خزاني شده عترت مصطفي ست

كربلاي غم است، وادي ماتم است،

واحسينا واحسين

قافله در سوز و گداز پرده دار غمند

خيل مصيبت زدگان عترت ماتمند

بزم عزا چيده شده روضه خوان زينب است

خون بدل ديده او غصه ها بر لب است

يوسف صد پاره تنم پسر مادرم

پيرهني از غم تو سوي كنعان برم

گل سرخ مني، تو كه خونين تني،

واحسينا واحسين

بي تو سفر كردم و غم منزلم يا حسين

ياد تو شد روشني محملم يا حسين

بي تو چهل روز غمم شد صد اربعين

ماندم و شد همدم من ناله آتشين

تو سرت برسنان، من دلم خون فشان،

واحسينا واحسين

استاد جعفر رسول زاده (آشفته)

جاب_ر و عطيّ_ه

جابرم جابرم ز راه دور آمدم

زائر تربت عزيز زهرا شدم

يا حبيبي و عليك السلام

كشت_ه بي كفن تشنه كام

سيدي حسين جان

يا حبيبي حسين پير غلامت منم

آن كه جان داده از شوق سلامت منم

م_ن به ق_ربان ت__ن اطه_رت

در كجا خفته به خون پيكرت

سيدي حسين جان

اي فرات غمت زمزم ميقات من

نام دلجوي تو عطر مناجات من

محرم حج و منايت شدم

زائر ك_رب و بلايت شدم

سيدي حسين جان

گرچه چشمي نمانده تا نگاهت كنم

جان مصفا ز خاك باصفايت كنم

گل خونين بدن فاطمه

كشته بي كف_ن فاطمه

سيدي حسين جان

استاد جعفر رسول زاده (آشفته)

نوح_ه اربعي_ن

اي كربلا من با تو به گفتگو هستم

با اين دو چشم پر خون به جستجو هستم

اي كربلا با من بگو ماه تمامم كو

اي كربلا با من بگو قبر امامم كو

مظلوم حسين جانممظلوم حسين جانم

من زائر قبر تو هستم حسين جانم

ببين به سينه باشد دستم حسين جانم

خون شد دلم اي يار خونين جامه زينب

اي يار من بشنو زيارت نامه زينب

مظلوم حسين جانممظلوم حسين جانم

بپرسي اي شمع من ز حال ويرانه

مپرسي از من حال دختر دردانه

ديدم به چشم پر زخون چشمش گهربار است

ديدم به مثل مادرم دستش به ديوار است

مظلوم حسين جانممظلوم حسين جانم

اي علقمه سقاي آب آور ما كو

بگو بگو با زينب دلاور ما كو

اي علقمه با من بگو كو شاخه ياسم

خيلي دلم تنگ بگو كو قبر عباسم

مظلوم حسين جانممظلوم حسين جانم

استاد سيد محسن حسيني

همسفر زينب سلام الله عليها