سرشناسه:رنجبر، علي رضا، 1351 -
عنوان و نام پديدآور:حريم ريحانه: پيام هاي كوتاه و زيرنويس ويژه عفاف و حجاب/ نويسندگان عليرضا رنجبر، مريم سقلاطوني؛ تهيه كننده مركز پژوهش هاي اسلامي صدا و سيما.
مشخصات نشر:قم: صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، مركز پژوهش هاي اسلامي، 1392.
مشخصات ظاهري:153 ص.
شابك: 978-964-514-310-5
وضعيت فهرست نويسي:فيپا
يادداشت:كتابنامه: ص. [151] - 153؛ همچنين به صورت زيرنويس.
موضوع:حجاب
موضوع:حجاب -- جنبه هاي قرآني
موضوع:حجاب -- احاديث
شناسه افزوده:سقلاطوني، مريم، 1354 -
شناسه افزوده:صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران. مركز پژوهش هاي اسلامي
رده بندي كنگره: 1392 4ح85ر/17/230BP
رده بندي ديويي:297/636
شماره كتابشناسي ملي:3360978
ص: 1
ص: 2
ص: 3
ص: 4
ص: 5
ديباچه
حجاب يكي از ضروريات مهم دين مبين اسلام است كه در آيات متعدد قرآن به صراحت آمده است. اين مسئله در دنياي امروز نيز به عنوان سمبل اسلام شناخته مي شود و به يكي از نقاط مورد تهاجم دشمنان اسلام تبديل شده است. بنابراين، مسئله حجاب از سويي فراتر از فروع معمولي دين است و از سوي ديگر نيز مسائل اجتماعي _ اخلاقي پيوند تنگاتنگي با مسئله حجاب پيدا كرده است و حجاب براي پيش گيري از فساد، بي بندوباري و بروز آسيب هاي اجتماعي و انحرافات است.
حجاب و عفاف امري فرهنگي است و بايد با شيوه هاي فرهنگي، پيام لازم براي حاكميت مفهوم اين ارزش الهي در روح و فكر و عمل جوانان اجرا شود. همچنين براي افزايش آگاهي جوانان، بايد ديدگاه اسلام به طور جامع و زيبا در زمينه ضرورت، فلسفه و فوايد عفاف و تأثير آن در زندگي فردي و اجتماعي بيان شود تا زمينه پذيرش فطري و درك حقيقت عقلاني و منطقي حجاب براي جوانان فراهم گردد. ازاين رو، اين مسئوليت بزرگ بر عهده رسانه هاي جمعي به ويژه صدا و سيما قرار مي گيرد.
ص: 6
فراگير شدن پيام هاي كوتاه و استفاده روز افزون از اين قالب، بستر مناسبي را براي تبليغ مسائل فرهنگي و ايجاد ارتباط مستقيم با مخاطبان بدون محدوديت هاي زماني و مكاني فراهم آورده است. اين پيام ها با تسهيل ارتباط پركاربردترين وسيله انتقال، معنا شده است تا رسانه بتواند با تواتر در ارسال پيام تا آنجا كه ملال و خستگي به بار نياورد به توانايي پردازش اطلاعات مربوط به موضوع كمك كند و زمينه هاي دقت موشكافانه نسبت به استدلال هاي پيام را فراهم نمايد؛ چرا كه تكرار پيام، قرار گرفتن در معرض آن را افزايش مي دهد و پخش گاه و بي گاه آن مي تواند به متقاعد سازي كمك كند.
مجموعه پيام هاي كوتاه و زيرنويس هاي تلويزيوني ويژه حجاب و عفاف كه به قلم آقاي علي رضا رنجبر و خانم سقلاطوني تأليف شده است تلاشي است در جهت معرفي مضامين بلند ديني و اخلاقي. همچنين ديدگاه هاي كارشناسي در تبيين و معرفي چيستي، چرايي، اهداف و فوايد حجاب براي جوانان در قالب پيام هاي كوتاه ارائه شده است كه اميد است برنامه سازان رسانه از آن بهره ببرند.
ص: 7
بخش اول: حجاب و عفاف در آموزه هاي ديني
يكي از موضوعات مهم و مورد توجه در قرآن و آموزه هاي ديني، مباحث مربوط به عفاف و حجاب است. در ذيل به برخي از پيام هاي كوتاه قرآني و روايي و مضامين بلند آنها اشاره مي شود.
1. عفاف و حجاب درآيينه قرآن
خداوند مي فرمايد: «اي فرزندان آدم! لباسي براي شما فرستاديم كه اندام شما را مي پوشاند؛ و مايه زينت شماست؛ اما لباس تقوا بهتر است؛ اين ها از آيات خداست، تا متذكر (نعمت هاي او) شوند».(1)
قرآن در مورد كيفيت پوشش، دستور مي دهد: «و بايد روسري هاي خود را بر گريبان افكنند تا گردن و سينه شان مستور گردد».(2)
خداوند مي فرمايد: «اي فرزندان آدم! مبادا شيطان، شما را بفريبد، چنان كه پدر و مادر شما را از بهشت، بيرون راند، لباسشان را از تنشان بيرون آورد، تا عيب و عورتشان را به آنها بنماياند».(3)
ص: 8
خداوند مي فرمايد: «اي پيامبر! به زنان و دخترانت و نيز به زنان مؤمن بگو خود را بپوشانند تا شناخته نشوند و مورد اذيت قرار نگيرند».(1)
حيا
خداوند مي فرمايد: «اي رسول ما! به مردان مؤمن بگو تا چشمها را از نگاه ناروا بپوشانند».(2)
خداوند مي فرمايد: «پس زنهار نازك و نرم با مردان سخن نگوييد؛ مبادا آن كه دلش بيمار (هوا و هوس) است به طمع افتد».(3)
خداوند در قرآن كريم در توصيف زنان بهشتي مي فرمايد: «در آنجا، زنان زيبا و باحيا هستند كه پيش از آنان، دست هيچ كس به آنها نرسيده، گويي ياقوت و مرجانند».(4)
قرآن كريم به زن هاي پيغمبر صلي الله عليه و آله سفارش مي كند كه تحريك كننده حرف نزنند: «...فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الّذي في قَلْبِهِ مَرَضٌ...».(5)
ص: 9
قرآن كريم به زنان دستور داده است به گونهاي راه نروند كه با نشان دادن زينتهاي خود سبب جلب توجه نامحرم شوند و آن طور پاي به زمين نزنند كه خلخال و زيور پنهان پاهايشان معلوم شود.(1)
خداوند مي فرمايد: «همانا كساني كه دوست مي دارند زشتكاري در ميان آنان كه ايمان آورده اند فاش و آشكار شود، آنها را در اين جهان و جهان آخرت عذابي است دردناك».(2)
قرآن درباره عفت و پاكدامني مي فرمايد: «افرادي كه زمينه ازدواج برايشان فراهم نيست و مجردند، بيشتر در معرض خطر و آسيب هستند، آنها بايد عفت بورزند».(3)
2. عفاف و حجاب در آينه روايات
زير فصل ها
عفاف و پاكدامني
پوشش و حجاب
حيا
پرهيز از نگاه به نامحرم و رعايت حريم
رعايت حريم
غيرت
عفاف و پاكدامني
زير فصل ها
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله
امام علي عليه السلام
امام سجاد عليه السلام
امام جعفر صادق عليه السلام
امام كاظم عليه السلام
ص: 10
«بار خدايا! من از تو تقوا، هدايت، بي نيازي و عفاف را درخواست دارم».(1)
«خداوند شخص باحياي با مناعتِ طبع را دوست دارد و از درخواست كننده وقيحِ سمج نفرت دارد».(2)
«پاكدامن باشيد تا زنانتان پاكدامن باشند».(3)
«هديه شوهر به همسر خود، از عوامل افزايش پاكدامني زن است».(4)
«شش چيز را براي من ضمانت كنيد تا من بهشت را براي شما ضمانت كنم، راستي در گفتار، وفاي به عهد، بر گرداندن امانت، پاكدامني، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غير حلال)».(5)
«خداوند انسان باحياي بردبارِ پاكدامني را كه عفت مي ورزد، دوست دارد».(6)
«شهوت دام هاي شيطان براي انسان هستند».(7)
«هيچ گناهي انجام نمي گيرد مگر اين كه ريشه در شهوات نفساني دارد».(8)
«بهترين تقوا ترك شهوات است».(9)
«شهوت ها انسان نادان را به بردگي مي كشاند».(10)
«هيچ چيز به اندازه همت انسان، او را بالا نمي برد و هيچ چيز به اندازه شهوتش او را پايين نمي آورد».(11)
ص: 11
«پاداش مجاهد شهيد از انسان پاكدامني كه مي تواند گناه كند، ولي بر اثر پاكدامني از آن پرهيز مي كند، بيشتر نيست و چه بسا كه انسان پاكدامن و عفيف در شمار فرشتگان الهي باشد».(1)
«هر كه عفّت ورزد، بار گناهانش سبك مي شود و منزلتش نزد خداوند، بالا مي رود».(2)
«ارزش و اندازه مرد به اندازه همّت اوست ... و پاكدامني او به اندازه غيرتش».(3)
«هر كه خردمند باشد، عفت مي ورزد».(4)
«نخستين كسي كه وارد بهشت مي شود، فرد عفيف پاكدامن و اهل عبادت است».(5)
«پاكدامني، بهترين عبادت است».(6)
«همانا شخص عفيف و پاكدامن، فرشته اي از فرشته هاي خداست».(7)
ص: 12
«اعمال ظاهري را به واسطه عفاف باطني پاكيزه و تصفيه كنيد».(1)
«عفت و پاكدامني اصل جوانمردي است».(2)
صيانت و تقوا، حاصل عفت است.(3)
«عفت عامل صيانت نفس و بازدارنده آن از زشتي ها و مايه نزهت و شادابي و شكوفايي آن است».(4)
امام علي عليه السلام در حكمت 474 نهج البلاغه مي فرمايد: «باعفت ترين شما، باحياترين شماست».(5)
«كسي كه در راه خدا جهاد كند و شهيد شود، اجرش بزرگ تر از كسي نيست كه بتواند گناه كند ولي عفّت ورزد، انسان پاكدامن نزديك است كه فرشته اي از فرشتگان خدا شود».(6)
«عفّت، سرآمد هر خوبي است».(7)
«عفّت، برترين جوانمردي است».(8)
«عفّت، نفس را مصون مي دارد و آن را از پستي ها دور نگه مي دارد».(9)
«ميوه عفّت، قناعت است».(10)
«ميوه عفّت، خويشتن داري است».(11)
ص: 13
«تقوا يعني جمع شدن دو خصلت پاكي و عفت در انسان».(1)
«عفت و پاكدامني (شعله هاي) شهوت را در وجود انسان ضعيف مي كند».(2)
«گمراهي انسانها بين دو خواهش نفساني شهوت و غضب است».(3)
«شهوت مضرترين دشمن انسان و ايمان اوست».(4)
«هرگز بنده اي به هلاكت و نابودي دچار نمي شود مگر اينكه شهوت خود را بر دينش مقدم بدارد».(5)
امام سجاد عليه السلام
«بار خدايا! توانگري و حيا و پاكدامني و راحت و بي نيازي از خلق و صحت و فراخي روزي و آرامش و عافيت را يكجا براي من فراهم آور».
امام جعفر صادق عليه السلام
«نسبت به زنان مردم عفّت ورزيد، تا نسبت به زنان شما عفّت ورزند».(6)
«همانا شيعه جعفر (امام صادق) كسي است كه شكم و دامنش باعفت باشد».(7)
«اگر زني خود را خوشبو كند حق ندارد از منزل خارج شود و حق ندارد براي اقامه نماز در مسجد حاضر شود».(8)
«زني كه خود را خوشبو نمايد و از منزل خارج شود و بوي خوش او را نامحرمان استشمام كنند زناكار محسوب مي شود...».(9)
ص: 14
امام كاظم عليه السلام
«خودآرائي و رسيدگي[مردان] به خود، از عواملي است كه سبب مي شود خداوند بر پاكدامني زن بيافزايد».(1)
پوشش و حجاب
زير فصل ها
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله
امام علي عليه السلام
امام محمد باقر عليه السلام
امام جعفر صادق عليه السلام
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله
«براي زن سزاوار نيست كه هنگام بيرون رفتن از خانه اش، لباسش را جمع و فشرده نمايد و به بدنش بچسباند».(2)
«بهترين زنان شما، زني است كه براي شوهرش آرايش و خودنمايي كند، اما خود را از نامحرمان بپوشاند».(3)
«محفوظ بودن زن، براي سلامتي اش مفيدتر است و زيبايي او را با دوام تر مي كند».(4)
«باارزش ترين امتياز زنان سه چيز است: پوشيدن چشم از نامحرمان، پوشيدن تمام اندام از بيگانگان، كم و باحيا از منزل بيرون شدن».(5)
«پروردگارا! زناني كه خود را پوشيده نگه مي دارند، مشمول رحمت و غفران خود بگردان».(6)
«خداوند مرداني كه خود را شبيه زنان و زناني كه خود را شبيه مردان كنند نفرين كرده است».(7)
ص: 15
«زنان خود را با پوشش اندام و چشم، از ديدار نامحرمان دور كنيد؛ چراكه زنان هر چه پوشيده تر باشند سعادتمندترند».(1)
«شرف مقنعه اي كه زن بر سر مي كند از دنيا و آنچه در آن است ارزنده تر مي باشد».(2)
امام علي عليه السلام
«از [پوشيدن] لباس نازك بپرهيزيد؛ زيرا كسي كه لباسش نازك است ايمانش هم ضعيف و كم رنگ است».(3)
«هر كس جامه حيا را بر خود بپوشاند، عيبش از مردم پوشيده مي ماند».(4)
امير مؤمنان عليه السلام در نهج البلاغه به فرزندش امام حسن عليه السلام مي فرمايد: «آنان را در صدف حجاب درپوشاند تا از [چشم زخم] هوس رانان برهند زيرا دوام امنيت و سلامت زن به پوشش و عفاف است».(5)
امام محمد باقر عليه السلام
«حضرت فاطمه عليها السلام بانوي زنان بهشتي است، مقنعه او بلند و تا حد بازوانش بود».(6)
«از امام باقر سؤال شد از زينت هايي كه زن مي تواند در بين نامحرمان آنها را آشكار كند فرمود: تنها (قرص) صورت و دسنها از مچ به پايين».(7)
«همانا حضرت فاطمه سرور همه زنان اهل بهشت مقنعه اش تا وسط بازوهاي دستش مي افتاد و هيچ زني هم از اين قاعده مستثني نيست».(8)
ص: 16
امام جعفر صادق عليه السلام
«براي زن مسلمان جايز نيست كه روسري و پيراهني بر تن كند كه بدنش را نپوشاند».(1)
«جايز نيست زن هنگامي كه از منزل خارج مي شود لباس هايش براق و جذاب باشد».(2)
«براي حقارت و خواري آدمي همين بس كه لباسي بپوشد كه او را مشهور كند».(3)
«پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله مردان را از تشبه به زنان در لباس و زنان را نيز در تشبه به مردان در لباس منع مي كردند».(4)
«براي زن هنگامي كه از خانه اش خارج مي شود، شايسته نيست لباس هاي خود را زينت دهد».(5)
«از امام صادق عليه السلام سؤال شد: آيا آرنج زن تا مچ از قسمت هايي است كه بايد از نامحرم پوشاند؟» فرمود: «بلي آنچه زير روسري قرار گيرد و همچنين از محل دستبند به بالا بايد پوشانده شود».(6)
حيا
زير فصل ها
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله
امام علي عليه السلام
امام محمد باقر عليه السلام
امام جعفر صادق عليه السلام
امام مهدي عليه السلام
ص: 17
«همانا داشتن شرم و حيا براي هركسي نيكوست، ولي براي زنان نيكوتر و زيباتر است».(1)
«به ناموس ديگران نگاه نكنيد تا ديگران از نظر كردن به ناموس شما خودداري كنند».(2)
امام علي عليه السلام
«ريشه مردانگي حيا و ميوه اش پاكدامني است».(3)
«حيا زيباترين جامه دنياست».(4)
«شرم، كمال بزرگواري (و شخصيت) است».(5)
«شرم، چشم فروبستن است».(6)
«برترين حيا آن است كه از خدا شرم كني».(7)
حضرت اميرالمومنين علي عليه السلام براي مردم مدائن نوشت: «اي اهل عراق به من خبر رسيده كه زنانتان در خيابان ها با مردان برخورد مي كنند (شانه هايشان به شانه مردان مي خورد) آيا حيا نمي كنيد؟»(8)
«عاقل ترين انسان ها، باحياترين آنهاست».(9)
«حيا عامل پاكدامني است».(10)
«با فضليت ترين جوانمردي ها، حياست».(11)
ص: 18
«برترين عبادت ها، پاكدامني است».(1)
«عفت و پاكدامني، (شعله هاي) شهوت را در وجود انسان ضعيف مي كند».(2)
«تقوا، يعني جمع شدن دو خصلت پاكي و عفت».(3)
امام محمد باقر عليه السلام
«به درستي كه خدا، حيا را در چشم ها قرار داده است».(4)
«خداوند صاحب عزت و جلال كريمي است كه حيا مي كند و اهل حيا را دوست دارد».(5)
«وقتي كه كودكان به ده سالگي رسيدند، بايد محل خواب دختران را از پسران جدا ساخت».(6)
امام جعفر صادق عليه السلام
«كسي كه حيا ندارد، ايمان ندارد».(7)
«از نگاه [ناپاك] بپرهيزيد كه چنين نگاهي تخم شهوت را در دل مي كارد و همين براي فتنه صاحب آن دل بس است».(8)
امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «اي مفضل! بنگر به آن ويژگي كه انسان را از حيوانات ممتاز نموده، و آن نعمت شرم و آزرم است. اگر اين نعمت، در وجود انسان نبود، هيچ مهماني نوازش نمي شد و به وعده ها وفا نمي شد و نيازهاي مردم انجام نمي گرفت و زيبايي ها رواج نمي يافت».(9)
ص: 19
«حيا نشانه ايمان است و جايگاه ايمان در بهشت».(1)
«حيا و پاكدامني و سكوت نشانه ايمان است».(2)
«يكي از سجاياي اخلاقي، عفت است كه ضد آن همان بي پروائي است».(3)
«خوشا به حال كسي كه مادرش پاكدامن است».(4)
امام مهدي عليه السلام
«خدايا توفيق اطاعت و دوري از معصيت را روزي ما گردان و به علماي ما، زهد و خيرخواهي و به زنان، حيا و پاكدامني عنايت فرما».(5)
پرهيز از نگاه به نامحرم و رعايت حريم
زير فصل ها
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله
امام علي عليه السلام
حضرت زهرا عليها السلام
امام جعفر صادق عليه السلام
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله
«... زني كه براي حفظ غيرت، استقامت ورزد و براي خدا وظيفه خود را به خوبي انجام دهد، خداوند پاداش شهيد را به او خواهد داد».(6)
«كسي كه نظر به نامحرم را از خوف خداوند ترك كند، خداوند به او ايماني عطا مي كند كه شيريني آن را در قلبش مي يابد».(7)
«روز قيامت هر چشمي گريان است، مگر سه چشم: چشمي كه از ترس خدا بگريد و چشمي كه از آنچه خداوند حرام كرده بسته شود و چشمي كه شب را در راه خدا به بيداري بگذراند».(8)
ص: 20
«از نگاه هاي اضافي بپرهيزيد؛ چرا كه تخم هوس مي پراكند و غفلت مي آورد».(1)
«چشم هايتان را (از نامحرم) بپوشانيد تا عجايب و شگفتي ها را ببينيد».(2)
«كسي كه زني را براي مردي وصف كند و آن مرد به واسطه آن وصف آلوده به گناه شود، از دنيا نمي رود تا اين كه مورد غضب خداوند واقع شود».(3)
«هر زني كه خود را خوشبو نمايد و از منزل خارج شود تا زماني كه بر مي گردد مورد لعنتِ (خدا و ملائكه) قرار مي گيرد».(4)
«هر زني كه به خود عطر زند و از كنار عدّه اي (مرد نامحرم) بگذرد تا بويش به مشام آنها رسد، زناكار است».(5)
«هيچ مرد مسلماني نيست كه نگاهش به زني بيفتد و چشم خود را پايين اندازد مگر اين كه خداوند متعال به او توفيق عبادتي را مي دهد كه شيريني آن را در دل خويش بيابد».(6)
«حفظ چشم از نگاه به نامحرم، سبب درك حلاوت ايمان مي شود».(7)
ص: 21
«كسي كه چشم خود را محافظت نكند، به استقبال هلاكت مي رود».(1)
«چه بسيار نگاه هايي كه آه و حسرت به دنبال دارند».(2)
«چشم ها، دام هاي شيطانند».(3)
«چشم، راهبر دل است».(4)
«كسي كه نگاهش را كنترل كند قلبش آرام مي گيرد».(5)
«نگاه (حرام) پيشاهنگ تمام فتنه هاست».(6)
حضرت علي عليه السلام به نقل از حضرت عيسي عليه السلام مي فرمايد: «در تورات نوشته شده زنا نكن، ولي من مي گويم اگر حتي با نظر شهوت آلود به كسي نگاه كني همان وقت در دلت با او زنا كرده اي».(7)
«چيزي در بدن كم سپاس تر از چشم نيست، خواسته اش را جواب ندهيد كه شما را از ياد خدا باز مي دارد».(8)
ص: 22
امام جعفر صادق عليه السلام
«هر كس براي رضاي خداوند نگاه حرام را رها كند، خداوند به او امنيت و آرامش عطا مي كند و به او ايماني مي دهد كه طعم آن را مي يابد».(1)
«از زنان مردم چشم پوشي كنيد تا مردم از زنانتان چشم بپوشند».(2)
«از نگاه [ناپاك] بپرهيزيد كه چنين نگاهي تخم شهوت را در دل مي كارد و همين براي فتنه صاحب آن دل بس است.(3)
نگاه اول [ناخودآگاه به نامحرم] براي تو [حلال] است و نگاه دوم ممنوع و حرام است و نگاه سوم، هلاكت بار است».(4)
«نگاه به نامحرم، تير مسموم ابليس است».(5)
«نگاه پياپي، بذر شهوت را در دل مي افشاند و همين امر براي هلاكت بيننده اش كافي است»(6).
«نگاه (حرام) تيري است زهرآلود از ناحيه شيطان...».(7)
رعايت حريم
زير فصل ها
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله
امام علي عليه السلام
امام محمد باقر عليه السلام
امام جعفر صادق عليه السلام
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله
«كسي كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد، نبايد در جايي كه نفس زن نامحرم را مي شنود به سر برد».(8)
ص: 23
«كسي كه با نامحرمي شوخي كند، به خاطر هر كلمه اي كه در دنيا به او گفته، هزار سال در آتش دوزخ حبس خواهد شد».(1)
«ميان مردان و زنان نامحرم فاصله اندازيد، زيرا بر اثر ملاقات و اختلاط، گرفتار درد و بلايي مي شويد كه دوا ندارد. بر شما باد كه از اختلاط با زنان دوري كنيد».(2)
«هر كس با زني نامحرم دست بدهد، روز قيامت با دست هاي زنجير بسته وارد محشر شده و سپس به طرف جهنم برده خواهد شد».(3)
در روايتي از رسول خدا آمده است كه فرمود: «حضرت موسي نشسته بود كه شيطان به طرفش آمد و گفت: مي خواهم تو را به سه چيز سفارش كنم...يكي از آن سه توصيه اين است كه: هرگز با زن نامحرم تنها مشو، زيرا هيچ مردي با زن نامحرم تنها نمي شود، مگر اينكه من به سراغ آنها خواهم رفت».(4)
«زماني كه زني در محلي نشست و از آنجا برخاست كسي در جاي او ننشيند تا سرد شود».(5)
رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمودند: «هر كس از زنش اطاعت كند خداوند او را با صورت در آتش خواهد افكند. امام علي عليه السلام عرض كردند: منظور از اطاعت زن چيست؟ حضرت فرمودند: اينكه به او اجازه رفتن به عروسي هايي كه در آن گناه مي شود و مجالس آوازه خواني بدهد و نيز اجازه دهد تا در ميان نامحرمان لباس نازك بپوشد».(6)
ص: 24
امام علي عليه السلام
«صيانت زن او را شاداب تر و زيبايي اش را پايدارتر مي كند».(1)
«بهترين ويژگي زنان، بدترين خصلت هاي مردان است مانند كبر، ترس و بخل؛ زيرا اگر زنان در برابر بيگانگان متكبر باشند، رام نخواهند شد و چنانچه بخيل باشند مال خود و شوهرش را حفظ مي كنند و با صفت ترس، از هر چيزي واهمه دارند».(2)
«
صلي الله عليه و آله نهي كرد زني را كه براي غير شوهرش آرايش كند و اگر چنين كند بر خداوند سزاوار است كه او را در آتش دوزخ بسوزاند».(3)
«هيچ مردي با زني(نامحرم) خلوت نكند. اگر مردي با زن بيگانه اي خلوت كند، سوّمي آن دو شيطان است».(4)
امام محمد باقر عليه السلام
«سخن گفتن با زن نامحرم از دام هاي شيطان است».(5)
امام جعفر صادق عليه السلام
يكي از شاگردان امام صادق عليه السلام كه براي گروهي از زنان درس مي گفت، به هنگام درس با يكي از آنها شوخي و مزاح كرد. امام صادق پس از شنيدن اين داستان، او را خواست و فرمود: «مبادا هنگامي كه به زنان درس مي دهي مزاح و شوخي كني، يا درس را تعطيل كن يا ديگر مزاح نكن!»(6)
ص: 25
« رسول خدا نهي فرمود از اين كه زن بدون ضرورت در نزد نامحرمان بيش از پنج كلمه سخن بگويد».(1)
« از جمله پيمان هايي كه رسول خدا از زنان امت خود گرفت اين بود كه به جز كساني كه نسبت به آنها محرم هستند با مردان ديگر (بدون ضرورت) سخن نگويند».(2)
«رسول خدا صلي الله عليه و آله از داخل شدن مردان بر جمع زنان بدون اجازه آنها نهي فرمود».(3)
غيرت
زير فصل ها
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله
امام علي عليه السلام
امام جعفر صادق عليه السلام
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله
«خدا، بينيِ مؤمن و مسلماني را كه غيرت نداشته باشد، به خاك ذلت مي مالد».(4)
«خداوند نسبت به مؤمن غيرت دارد. او هم بايد غيرت داشته باشد. كسي كه غيرت ندارد، قلبش واژگون و سياه است».(5)
«همانا بوي بهشت را (در قيامت) افراد از فاصله پانصد سال استشمام مي كنند به جز دو گروه: عاق والدين و بي غيرتان».(6)
«همانا غيرت نشانه ايمان است». (7)
«غيرت، از ايمان است و بي غيرتي از نفاق»..(8)
«غيرت، از ايمان است و بد زباني از نافرهيختگي».(9)
ص: 26
«پدرم ابراهيم با غيرت بود و من با غيرت تر از اويم. خدا، بيني مؤمني را كه غيرت ندارد، به خاك مي مالد».(1)
«خداوند متعال بندگان غيرتمند خويش را دوست مي دارد».(2)
«من غيرتمندم و خداي عزّ و جلّ از من غيرتمندتر است و خداوند متعال بندگان غيرتمند خود را دوست مي دارد».(3)
ص: 27
بخش دوم: حجاب و عفاف در آينه سخن بزرگان
زير فصل ها
1. سخنان امام خميني رحمه الله
2. سخنان مقام معظم رهبري
3. شهيد مرتضي مطهري
4. حضرت آيت الله جوادي آملي
5. مراجع عظام تقليد
1. سخنان امام خميني رحمه الله
بنيان گذار جمهوري اسلامي ايران در ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي، حجاب بانوان در اداره ها و سطح كشور را در اولويت برنامه هاي فرهنگي نظام قرار دادند و ذره اي در اين امر نرمش از خود نشان ندادند، چراكه بي حجابي و بي بندوباري را ترفند استعمار براي تخدير و به نابودي كشيدن نسل كشورها مي دانستند. در ذيل برخي از سخنان ارزشمند ايشان بيان مي شود.
«در وزارتخانه هاي اسلامي نبايد زن هاي (بي حجاب) بيايند؛ زن ها بروند اما با حجاب باشند. مانعي ندارد بروند؛ كار بكنند، لكن با حجاب شرعي باشند، با حفظ جهات شرعي باشند».(1)
«اسلام نمي خواهد كه زن به عنوان يك شيء و يك عروسك در دست ما باشد».(2)
«اسلام مي خواهد شخصيت زن را حفظ كند و از او انساني جدي و كارآمد بسازد».(3)
ص: 28
«ما هرگز اجازه نمي دهيم كه زنان فقط شيئي براي مردان و آلت هوسراني باشند».(1)
«آن شقي جنايتكار (رضا قُلدر) دست به يك جنايت زد و آن جنايت كشف حجاب بود و به جاي اينكه نيمي از جمعيت ايران را فعال كند آن نيم ديگري هم كه نيمه مردان بود به طور بسيار زيادي از فعاليت انداخت».(2)
«بايد توجه داشته باشيد كه حجابي كه اسلام قرار داده است، براي حفظ آن ارزش هاي شماست».(3)
«هر چه را كه خدا دستور فرموده است _ چه براي زن و چه براي مرد _ براي اين است كه آن ارزش هاي واقعي كه اينها دارند و ممكن است به واسطه وسوسه هاي شيطاني يا دست هاي فاسد استعمار و عمال استعمار پايمال مي شدند اينها، اين ارزش ها زنده بشود».(4)
«حجاب به معناي متداول ميان ما، كه اسمش حجاب اسلامي است، با آزادي مخالفتي ندارد؛ اسلام با آنچه خلاف عفت است مخالفت دارد: ما آنان را دعوت مي كنيم كه به حجاب اسلامي رو آورند».(5)
«حجابي كه اسلام قرار داده است، براي حفظ آن ارزش هاي شماست».(6)
«احترام و آزادي اي كه اسلام به زن داده است، هيچ قانوني و مكتبي نداده است».(7)
ص: 29
«دامن شما زنان دامن عصمت و عفت و عظمت است».(1)
«نقش زنان در عالم از ويژگي هاي خاصي برخوردار است، صلاح و فساد يك جامعه از صلاح و فساد زنان در آن جامعه سرچشمه مي گيرد».(2)
«آزادي زن مسلمان مغاير است با كشف حجاب مبتذل».(3)
«آنچه دين گريزان براي زن قائلند، چيزي جز تباهي و ملعبه شدن نيست».(4)
«ما مي خواهيم زن در مقام والاي انسانيت خودش باشد، نه ملعبه در دست مردها باشد».(5)
«زن ها نبايد مقام خودشان را منحط كنند و خداي ناخواسته بزك كرده بيرون بيايند».(6)
2. سخنان مقام معظم رهبري
«... دشمنان نظام جمهوري اسلامي، از نقاط ضعف ما استفاده مي كنند؛ از حس شهوت ما، از حس غضب ما، از قدرت طلبي ما، از علاقه ما به جلوه فروشي و خودنمايي؛ بايد مراقب باشيم. بانوان عزيز هم بايد مراقب باشند، دخترهاي جوان هم بايد مراقب باشند».(7)
«خودنمايي و جلوه فروشي، يك لحظه است و آثار سوء آن براي كشور، براي جامعه، براي اخلاق، حتي براي سياست، آثار مخرب و ماندگار است؛ در حالي كه ملاحظه عفاف، ملاحظه حدود شرعي در رفتار و حركات بانوان،
ص: 30
اگر چنانچه سختي اي داشته باشد، سختي كوتاهي است، اما آثارش، آثار عميق و ماندگاري است».(1)
«خود خانم ها خيلي بايد مراقبت كنند مسئله حجاب را، مسئله عفاف را؛ وظيفه آنهاست، افتخار آنهاست، شخصيت آنهاست».(2)
«زن با برداشتن حجاب هاي خود، با عريان كردن آن چيزي كه خداي متعال و طبيعت پنهان بودن آن را از او خواسته، خودش را كوچك مي كند، خودش را سبك مي كند، خودش را كم ارزش مي كند».(3)
«حجاب وقار است، متانت است، ارزش گذاري زن است، سنگين شدن كفه آبرو و احترام اوست؛ اين را بايد خيلي قدر دانست و از اسلام بايد به خاطر مسئله حجاب تشكر كرد؛ اين جزو نعمت هاي الهي است».(4)
«يك مطلب اساسي، در مورد نگاه اسلام به جنس زن است. اين نگاه، درست نقطه مقابل نگاهي است كه فرهنگ غربي به جنس زن دارد».(5)
«نگاه فرهنگ غربي به زن يك نگاه اهانت آميز است. اسم آن را آزادي مي گذارند، لكن در حقيقت آزادي نيست».(6)
«اساس فرهنگ غرب اين است كه زن را به عنوان يك كالا، به عنوان يك وسيله تمتع براي مرد در جامعه عرضه بكند. تشويق و تحريص بر عريان گرايي به اين جهت است».(7)
ص: 31
«زن در محيط اسلامي رشد علمي مي كند، رشد شخصيتي مي كند، رشد اخلاقي مي كند، رشد سياسي مي كند، در اساسي ترين مسائل اجتماعي در صفوف مقدم قرار مي گيرد، در عين حال زن باقي مي ماند».(1)
«اين افتخاري نيست براي زن كه او را از محيط زنانه، از خصوصيات زنانه، از اخلاق زنانه دور كنيم. خانه داري را، فرزندداري را، شوهرداري را ننگ او به حساب بياوريم».(2)
«يك قهرمان با جوانمردي خودش تبليغ مي كند، با تدينِ خودش تبليغ مي كند. اين مسئله بانوان و دختران ورزشكار ما كه با حجاب در ميدان مي روند، خيلي چيز مهمي است».(3)
«واقعاً همه بايد قلباً از
كه در ميدان ها با حجاب، با عفاف، با متانت و با وقار حاضر مي شوند، تشكر كنند».(4)
«سياست راهبردي اساسي بنياني غرب بر عرضه شدن و هرزه شدن زن است و حجاب مخالف آن است».(5)
«جمهوري اسلامي در مسئله زن بايد به طور صريح و بدون هيچ مجامله، حرف خودش را _ كه عمدتاً اعتراض به نگاه غربي و اين نامعادله ظالمانه غربي است _ بگويد. با اين نگاه، آن وقت مسئله حجاب، مسئله نوع ارتباط زن و مرد، همه معنا پيدا مي كند. اين يك مسئله است».(6)
«مسئله محرم و نامحرم در اسلام جدي است. البته بخش عمده اي از اين قضيه محرم و نامحرم باز برمي گردد به خانواده».(7)
ص: 32
«چشم پاك و دل بي وسوسه و ريب براي هر يك از زوجين موجب مي شود كه محيط خانواده از طرف او تقويت و گرم شود».(1)
«اگر چنانچه، چشم خائن، دست خائن، دل بي محبت و بي اعتقاد به همسر و همسري وجود داشت، ولو ظاهرسازي هايي هم باشد، محيط خانواده سرد مي شود».(2)
«عظمت زن به اين نيست كه بتواند چشم مردها را، هوس هوسرانان را به خودش جلب كند؛ اين افتخاري براي يك زن نيست؛ اين تجليل زن نيست؛ اين تحقير زن است».(3)
«آنچه كه غربي ها به آن دامن زدند و تمدّن غربي پايه گذار خشت كج و بناي كجش بود، بي بندوباري و ابتذال زنانه است. زن را به ابتذال كشانده اند و داخل خانواده او را هم اصلاح نكرده اند».(4)
«اينكه مي بينيد در بعضي از كشورهاي غربي، در بعضي از كشورهاي مسلمان اما با حكومت هاي غير اسلامي، اين طور حجاب اسلامي مورد تهاجم دشمنان دين قرار مي گيرد، اين نشان دهنده گرايش زنان به حجاب است».(5)
«يكي از نشانه هاي مردسالاري غربي ها همين است كه زن را براي مرد مي خواهند؛ لذا مي گويند زن آرايش كند، تا مرد التذاذ ببرد! اين مردسالاري است، اين آزادي زن نيست؛ اين در حقيقت آزادي مرد است».(6)
«مي خواهند مرد آزاد باشد، حتي براي التذاذ بصري؛ لذا زن را به كشف حجاب و آرايش و تبرج در مقابل مرد تشويق مي كنند!».(7)
ص: 33
«زنان ما مي خواهند حجاب خودشان را حفظ كنند. چادر را هم دوست دارند. چادر، لباس ملي ماست».(1)
«چادر، پيش از آنكه يك حجاب اسلامي باشد، يك حجاب ايراني است. مال مردم ما و لباس ملي ماست».(2)
«بحث هايي كه در باب پوشش زن مي شود، بحث هاي خوبي است كه انجام مي گيرد؛ منتها بايد توجه كنيد كه هيچ بحثي در اين زمينه هاي مربوط به پوشش زن، از هجوم تبليغاتي غرب متأثر نباشد؛ اگر متأثر از آن شد، خراب خواهد شد».(3)
«مثلاً بياييم با خودمان فكر كنيم كه حجاب داشته باشيم، اما چادر نباشد؛ اين فكر غلطي است. نه اينكه من بخواهم بگويم چادر، نوع منحصر است؛ نه، من مي گويم چادر بهترين نوع حجاب است؛ يك نشانه ملي ماست».(4)
«اگر واقعاً بناي تحرك، كار اجتماعي و كار سياسي و كار فكري باشد، لباس رسمي زن مي تواند چادر باشد و _ همان طور كه عرض كردم _ چادر بهترين نوع حجاب است».(5)
«بعضي ها از چادر فرار مي كنند، به خاطر اينكه هجوم تبليغاتي غرب دامن گيرشان نشود؛ منتها از چادر كه فرار مي كنند، به آن حجاب واقعي بدون چادر هم رو نمي آورند؛ چون آن را هم غرب مورد تهاجم قرار مي دهد».(6)
«ريشه كن كردن فرهنگ ملي از طريق فراگير كردن بي بندوباري، عياشي و هرزگي در ميان يك ملت هدفي است كه دشمنان در پي تحقق آن هستند».(7)
ص: 34
«به طور مشخص دوران رضاخان سرآغاز تهاجم فرهنگي در كشور ماست و بزرگ ترين قدم ها به نفع فرهنگ غرب و در حقيقت در جهت سلطه غرب بر ايران در همين دوران برداشته شد».(1)
«آن روزي كه زنان ايران، وارد ميدان مبارزه و صحنه فعاليت هاي اجتماعي و سياسي شدند و كشور را با دست تواناي خود به پيش بردند، چادر به سر كردند».(2)
«شما ببينيد الان چقدر خرج مي كنند و زحمت مي كشند، براي اينكه حجاب را در دنيا از بين ببرند».(3)
«كشورهايي كه خودشان را مهد آزادي مي دانند، مي بينيد كه چه مي كنند براي مبارزه با حجاب».(4)
«همه آن تشكيلاتي كه با حجاب مبارزه مي كنند يك طرف، اين خواهر ورزشكارِ مؤمن و دخترِ جوان ِما كه با حجاب اسلامي و لباس محجّب _ يا با چادر يا با آن شكل زيباي ارزشي _ جلوِ دوربين هاي دنيا ظاهر مي شود و نشان مي دهد كه به اين ارزش پاي بند است و اين صحنه در همه دنيا منعكس مي شود، اين يك طرف ديگر».(5)
«[دشمنان] با چادر و حجاب صحيح و متقن شما از همه چيز بيشتر دشمنند. چرا؟ چون فرهنگ آنها اين را قبول ندارد».(6)
«[دشمنان] مي خواهند زن به سبك اروپايي را در جامعه رواج بدهند؛ كه عبارت است از سبك مد و مصرف و آرايش در انظار عموم و ملعبه قرار دادن مسائل جنسي بين دو جنس».(7)
ص: 35
«از نظر غرب، علت اينكه شما نبايد توي چادر باشيد، نبايد حجاب داشته باشيد، اين نيست كه آزاد باشيد».(1)
«شما داريد مي گوييد من با حجاب هم آزادي دارم. [غرب] چيز ديگري مورد نظرش است؛ زن را براي نوازش چشم مرد، براي بهره وري نامشروع مرد مي خواهند».(2)
«من هيچ وقت نگفتم كه چادر را در جايي اجباري كنند؛ اما هميشه گفته ام كه چادر يك حجاب ايراني است و زن ايراني اين را انتخاب كرده و خوب حجابي هم هست و مي تواند كاملاً حفاظ و حجاب داشته باشد».(3)
«حجاب، ارزشي است منطبق با طبيعت انسان».(4)
«برهنگي و حركت به سمت اختلاطِ هرچه بيشتر دو جنس با يكديگر و افشاء شدن اينها در مقابل يكديگر، يك حركت خلاف طبيعي و خلاف خواست انساني است».(5)
«در نظام اسلامي، كارهاي فراوان براي احياي جايگاه حقيقي زن انجام شده اما هنوز مشكلات زيادي به خصوص در عرصه رفتار با زن در خانواده، وجود دارد كه بايد با ايجاد پشتوانه هاي قانوني و اجرايي آنها را حل كرد».(6)
«نظام جمهوري اسلامي ايران توانسته است به قله اي دست يابد كه عبارت است از پرورش زنان فرزانه و صاحب انديشه و رأي، در ظريف ترين و حساس ترين مسائل جامعه».(7)
ص: 36
«امروز اگر كسي رفتار مبتني بر جذابيت هاي زنانه را در محيط هاي عمومي محكوم كند مورد هجوم و جار و جنجال دستگاه هاي تبليغاتي و سياسي غرب قرار مي گيرد».(1)
«غربي ها مدعي اند كه حجاب يك مسئله ديني است و در جوامع لائيك نبايد ظهور پيدا كند، اما علت واقعي مخالفت غرب با حجاب اين است كه سياست راهبردي و بنياني غرب درباره زن يعني عرضه شدن و هرزه شدن، زن را با چالش روبه رو مي كند و مانع تحقق آن مي شود».(2)
«برخلاف غرب، نظر اسلام درباره خانواده و جايگاه زن بسيار روشن است و پيامبر گرامي اسلام و ائمه اطهار عليهم السلام در سخنان مختلف بر اين جايگاه رفيع تأكيد كرده اند».(3)
«با وجود همه كارهايي كه پس از انقلاب انجام شده است، هنوز درباره زن و رفتار در محيط خانواده، كمبودهاي زيادي وجود دارد كه بايد برطرف شود».(4)
«حضور بانوان و دختران ورزشكار با رعايت حجاب شرعي، در ميدان هاي بين المللي اقدامي فوق العاده، و بسيار مهم و باارزش است».(5)
«هنگامي كه يك زن مسلمان ايراني و داراي حجاب، بر سكوي قهرماني مي ايستد و همه را وادار به تكريم مي كند، كار با عظمتي انجام شده است».(6)
«حجاب مايه تشخص و آزادي زن است؛ برخلاف تبليغات ابلهانه و ظاهربينانه مادي گرايان، مايه اسارت زن نيست».(7)
ص: 37
«خانم ها خيلي بايد مراقبت كنند مسئله حجاب را، مسئله عفاف را؛ وظيفه آنهاست، افتخار آنهاست، شخصيت آنهاست».(1)
«تبليغ نكنند كه با حفظ حجاب، با حفظ عفت، با خانه داري و با تربيت فرزند، انسان نمي تواند كسب علم كند. ما امروز بحمدللَّه چقدر زنان دانشمند و عالم در رشته هاي مختلف در جامعه مان داريم».(2)
«زن بايد در مقابل مرد نامحرم متكبر باشد. «فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ»؛ در حرف زدن مقابل مرد نبايد حالت خضوع داشته باشد. اين، براي حفظ كرامت زن است. اسلام اين را مي خواهد و اين الگوي زن مسلمان است».(3)
«تكبر از همه انسان ها مذموم است، مگر از زنان در مقابل مردان نامحرم!».(4)
«هر حركتي كه براي دفاع از زنان انجام مي گيرد، بايد ركن اصلي آن رعايت عفاف زن باشد».(5)
«نبايد بگذارند عفّت زن كه مهم ترين عنصر براي شخصيت زن است مورد بي اعتنايي قرار گيرد».(6)
«عفّت در زن، وسيله اي براي تعالي و تكريم شخصيت زن در چشم ديگران، حتي در چشم خودِ مردان شهوتران و بي بندوبار است».(7)
«عفّت زن، مايه احترام و شخصيت اوست».(8)
ص: 38
«اين مسئله حجاب و مَحرم و نامَحرم و نگاه كردن و نگاه نكردن، همه به خاطر اين است كه قضيه عفاف در اين بين سالم نگه داشته شود».(1)
«اسلام به مسئله عفاف زن اهميت مي دهد. البته عفاف مرد هم مهم است».(2)
«عفاف مخصوص زنان نيست؛ مردان هم بايد عفيف باشند».(3)
3. شهيد مرتضي مطهري
«لزوم پوشيدگي زن در برابر مرد بيگانه يكي از مسائل مهم اسلامي است».(4)
«پوشش زن در اسلام اين است كه زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را بپوشاند و به جلوه گري و خودنمائي نپردازد».(5)
«وظيفه پوشش كه اسلام براي زنان مقرر كرده است بدين معني نيست كه از خانه بيرون نروند. زنداني كردن و حبس زن در اسلام مطرح نيست. در برخي از كشورهاي قديم مثل ايران قديم و هند چنين چيزهايي وجود داشته است ولي در اسلام وجود ندارد».(6)
«حجاب در اسلام از يك مسئله كلي تر و اساسي تري ريشه مي گيرد و آن اين است كه اسلام مي خواهد انواع التذاذهاي جنسي، چه بصري و لمسي و چه نوع ديگر به محيط خانوادگي و در كادر ازدواج قانوني اختصاص يابد، اجتماع منحصراً براي كار و فعاليت باشد.(7)
ص: 39
«برخلاف سيستم غربي عصر حاضر كه كار و فعاليت را با لذت جويي هاي جنسي به هم مي آميزد، اسلام مي خواهد اين دو محيط را كاملاً از يكديگر تفكيك كند».(1)
«نبودن حريم ميان زن و مرد و آزادي معاشرت هاي بي بندوبار، هيجان ها و التهابهاي جنسي را فزون مي بخشد و تقاضاي سكس را به صورت يك عطش روحي و يك خواست اشباع نشدني در مي آورد».(2)
«اسلام تدابيري براي تعديل و رام كردن اين غريزه [جنسي] انديشيده است و در اين زمينه هم براي زنان و هم براي مردان، تكليف معين كرده است. يك وظيفه مشترك كه براي زن و مرد، هر دو، مقرر فرموده مربوط به نگاه كردن است: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَي لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُون...»(3)
«اختصاص يافتن استمتاعات و التذاذهاي جنسي به محيط خانوادگي و در كادر ازدواج مشروع، پيوند زن و شوهري را محكم مي سازد و موجب اتصال بيشتر زوجين به يكديگر مي شود».(4)
«فلسفه پوشش و منع كاميابي جنسي از غير همسر مشروع، از نظر اجتماع خانوادگي اين است كه همسر قانوني شخص از لحاظ رواني عامل خوشبخت كردن او به شمار برود...».(5)
«... در سيستم آزادي كاميابي، همسر قانوني از لحاظ رواني يك نفر رقيب و مزاحم و زندانبان به شمار مي رود و در نتيجه كانون خانوادگي براساس دشمني و نفرت پايه گذاري مي شود».(6)
ص: 40
«اسلام مخصوصاً تأكيد كرده است كه زن هر اندازه متين تر و با وقارتر و عفيف تر حركت كند و خود را در معرض نمايش براي مرد نگذارد بر احترامش افزوده مي شود».(1)
«شرافت زن اقتضاء مي كند كه هنگامي كه از خانه بيرون مي رود متين و سنگين و با وقار باشد».(2)
4. حضرت آيت الله جوادي آملي
«شبهه اي كه در ذهنيت بعضي افراد هست، اين است كه خيال مي كنند حجاب براي زن محدوديت و حصاري است كه خانواده و وابستگي به شوهر براي او ايجاد نموده است».(3)
«تبيين حجاب در بينش قرآن كريم اين است كه زن بايد كاملاً درك كند كه حجاب او تنها مربوط به خود او نيست تا بگويد من از حق خودم صرف نظر كردم، حجاب زن مربوط به مرد نيست تا مرد بگويد من راضيم، حجاب زن مربوط به خانواده نيست تا اعضاي خانواده رضايت بدهند، حجاب زن، حقي الهي است».(4)
«عظمت زن در اين است كه: «اِنْ لايَرَيْنَ الْرِّجالْ وَلايَراهُنَ الرِّجال»(5) نبينند مردان نامحرم را و مردان نيز آنان را نبينند».(6)
«قرآن كريم وقتي درباره حجاب سخن مي گويد مي فرمايد: حجاب عبارت است از احترام گذاردن و حرمت قائل شدن براي زن كه نامحرمان او را از
ص: 41
ديد حيواني ننگرند لذا، نظر كردن به زنان غير مسلمان را، بدون قصد تباهي جايز مي داند و علت آن اين است كه زنان غير مسلمان از اين حرمت بي بهره اند».(1)
«قرآن كريم وقتي مسئله لزوم حجاب را بازگو مي كند، علت و فلسفه ضرورت حجاب را چنين بيان مي فرمايد: «ذَلِكَ أَدْنَي أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ»(2) يعني براي اينكه شناخته نشوند و مورد اذيت واقع نگردند».(3)
«عفت از جمله كمالات نفساني است كه با غيرت همراه بوده و غيرت نيز با دارا بودن شريف ترين اوصاف نفساني مقدمه اي در امر عفاف است».(4)
«عفت هر كسي به اندازه غيرت اوست و عفاف خصلتي است كه تنها مختص به زنان نيست بلكه مردان را نيز در بر مي گيرد».(5)
«كسي كه وارد حريم غير شود و يا اجازه دهد غير وارد حريم او شود اهل غيرت و عفاف نيست».(6)
«در قرآن مردم به عفاف دعوت شده اند و حق تعالي فرموده اگر تنگدستي لباس مناسب بپوش و فقر خود را علني نكن، چرا كه قرآن اين عفت را كه همان آبروداري وقناعت است مي ستايد».(7)
«عفت در قرآن، به فقرا، اغنيا، اوصيا و سرپرستان توصيه شده است و به دنبال آن به حفظ حجاب تأكيد شده است».(8)
ص: 42
«مسئله حجاب در اسلام مسئله اي عفيفانه است نه عنيفانه و زن بسيار آسيب پذير بوده و نبايد با اجبار از وي حجاب خواست بلكه بايد سطح آموزش را تعالي بخشيد».(1)
«زنان گل هايي لطيف هستند كه با درختان مقاوم متفاوتند، بنابراين نياز به آبياري و مراقبت دارند و نبايد با فشار و اجبار از آنها چيزي خواست بلكه بايد از راه آموزش وارد شد تا شاهد رشد و تعالي آنها باشيم».(2)
«پرهيزگاران كم حاجت و دور از زينت پروري هستند كه اين حجاب عفيفانه آنها اگر در اقتصاد نيز مورد توجه قرار گيرد ديگر سازمان ها هم عفيفانه خواهند شد».(3)
«زنان عفيف آموزش ديده در يك جامعه اسلامي بايد به حدي باشند كه ديگر زنان و دختران در مشكلات خود به آنها مراجعه كنند و اين نياز براي جامعه همانند نياز به وجود بيمارستان ها و مراكز آموزشي مخصوص زنان، مورد اهميت است و بايد اين علوم براي همه نسل ها حفظ شود».(4)
«حجاب يعني نه درون بيرون را ببيند و نه بيرون نظاره گر درون باشد چرا كه حجاب يك طرفه، حجاب بي عفاف است و جوانان بايد به غيرت و عفاف در عصر حاضر توجه ويژه داشته باشند».(5)
5. مراجع عظام تقليد(6)
آيت الله صافي گلپايگاني: «اصل وجوب حجاب في الجمله از ضروريات اسلام است و منكر آن مرتد است».
ص: 43
حجاب و عفاف از ضروريات دين مبين اسلام محسوب شده و علما و بزرگان دين نيز بر حفظ آن تأكيد دارند؛ در ذيل به برخي از فتواها و پاسخ مراجع تقليد درباره ضرورت و حفظ حجاب و عفاف در مردان و زنان اشاره شده است.
آيت الله تبريزي: «اصل حجاب براي زنان از ضروريات دين است و حكم كساني كه به آن بي اعتنايي نمايند حكم بي اعتنايي به ساير تكاليف ديني است».
آيت الله سيستاني: «اصل حجاب از مسلّمات شريعت است و در قرآن آمده است، ولي كساني كه توجه به وضوح آن ندارند، انكار آنها مستلزم انكار نبوت نيست و بي اعتنايي، عملي گناه است».
آيت الله مكارم شيرازي: «آري حجاب از ضروريات دين است ولي انكار آن براي كساني كه از ضروري بودن آن آگاهي ندارند، موجب ارتداد نمي شود».
آيت الله بهجت رحمه الله : «بي اعتنايي به حجاب گناه است و داشتن حجاب واجب است».
آيت الله فاضل لنكراني رحمه الله : «سزاوار است خانم ها از چادر استفاده كنند چون چادر در كشور اسلامي ايران از مظاهر و شعائر اسلام مي باشد...».
آيت الله صافي گلپايگاني: «چادر بهترين پوشش براي خانم ها است، چون تمامي مفاتن بدن را مي پوشاند. خانم هاي مسلمان بايد آداب و سنن اسلامي را در لباس پوشيدن مراعات كنند و از تجدد گرايي مضر پرهيز كنند».
آيت الله بهجت رحمه الله : «چادر حجاب پسنديده است».
آيت الله سيستاني: «چادر حجاب بهتر است و سزاوار نيست زن هاي مؤمن بدون چادر خارج شوند».
ص: 44
آيت الله مكارم شيرازي: «حجاب يكي از قوانين مسلّم اسلام است و اساس آن، پوشاندن بدن و مو ها غير از صورت و دست ها تا مچ است ولي بي شك، چادر حجاب بر تر است».
آيت الله تبريزي: «پوشاندن بدن بر زن واجب و بهترين نوع پوشش واجب، همان چادر مشكي است كه زن هاي مؤمنه خود را با آن مي پوشانند».
ص: 45
بخش سوم: پيام هاي كوتاه موضوعي
زير فصل ها
1. آثار فردي و اجتماعي حجاب و عفاف
2. آثار فردي و اجتماعي وقار، حيا، غيرت
3. آسيب شناسي حجاب و عفاف
4. تفاوت ديدگاه اسلام و غرب به مسئله زن، حجاب و عفاف
1. آثار فردي و اجتماعي حجاب و عفاف
حجاب تضمين تداوم زيبايي و شرافت است.
حجاب سپري است در مقابل چشمان هوس رانان و سدي محكم در برابر گناه.
حجاب واكسن مقابله با تير نگاه هاي آلوده.
حجاب زن باعث مي شود مرد پا در ميدان هوا و هوس ها نگذارد.
حجاب معبر فيض الهي است.
حجاب تعهد عملي مسلمانان است.
حجاب هجرت از خودنمايي به خود است.
با رعايت حجاب مانع نشستن غبار گناه بر تن خود شويم.
حجاب انيس عفيفان است.
حجاب استمرار دوستي با خداست.
حجاب جوهره زن مسلمان است.
با حجاب زندگي زيباست.
ص: 46
حجاب آينه ايمان است.
حجاب شكوه ايمان در سيماي زن مؤمن است.
دل هايتان را با حيا و عفاف معطر سازيد.
حجاب سپري است در برابر گناه.
حجاب بيمه نامه روح در مقابل گناه است.
حجاب رهايي از خود با جاذبه عشق به خداست.
حجاب پيكار با شيطان و پيمان با خداست.
حجاب بهاي بهشت است.
حجاب جامه سبز آزادگي است.
حجاب امنيت زن را در جامعه فراهم مي آورد.
حجاب وسيله اي براي گسست بندهاي اسارت نفس و رهايي از آن است.
حجاب نشانگر حيا و پاكي روح و روان زنان است.
استقلال فرهنگي و ديني يك جامعه و نيز ايمان و اعتقاد يك زن به ارزش هاي اصيل اسلام به وسيله حجاب به نمايش گذاشته مي شود.
زن به وسيله رعايت حجاب مناسب محبوب باقي مي ماند.
حجاب موجب خشنودي خداوند است.
جايگاه بسيار والاي زن _ اين گوهر ارزشمندآفرينش _ اقتضا مي كند در صدف حجاب قرار گيرد تا ارزش واقعي او حفظ شود.
پوشيده بودن زنان در جامعه نه تنها سبب تقويت بنيان خانواده است، بلكه سبب حفظ ارزش و شخصيت روحي آنان مي گردد.
زكات جمال زن پوششي است كه مطابق دستور دين مبين اسلام است.
پوشش مناسب زن مسلمان، تجسم حرمت و پاكدامني در جامعه است.
حجاب، سدي محكم در برابر طغيان نگاه هرزآلود است.
ص: 47
زنان مسلح به پوشش مناسب عفت اجتماعي را تضمين مي كنند.
زنان در سنگر حجاب حضور عيني خود را در ابعاد مختلف اجتماع تحقق مي بخشند.
پوشيده بودن زن، در همان حدودي كه اسلام تعيين كرده است، موجب كرامت و احترام بيشتر اوست.
در سايه رعايت حجاب و پوشش مناسب، زن با شهامت هر چه تمام تر به وظيفه خود مشغول مي شود.
پوشش مناسب، امنيت زنان را در جامعه فراهم مي آورد.
پوشش و حجاب عفيفانه، ندا و دعوتي است كه زن آن را در عمق جان خود مي شنود.
يك نشانه بر فطري بودن حجاب آن است كه كتاب هاي تاريخي و آثار تمدن هاي مختلف گواهي مي دهد كه فرهنگ حجاب همواره در ميان زنان مرسوم بوده است.
پوشش زن، جذابيت او را در نظر جنس مخالف بيشتر كرده و تلاش و پيگيري اش را براي وصال فزوني خواهد بخشيد.
حجاب آرامش دنيا و آسايش آخرت است.
حجاب سنگري است محكم كه زن را از نگاه مردان شيطان صفت مصون و محفوظ نگه مي دارد.
حجاب مصونيت است نه محدوديت.
حجاب يعني دست تعرض از اين حريم كوتاه است.
حجاب يك باور ديني است.
نوع پوشش و حجاب، نشان دهنده سنت ها، ارزش ها و باورهاي يك جامعه است.
ص: 48
امنيت اجتماعي فلسفه و هدف اصلي حجاب است.
حجاب، باعث آرامش روح است.
حجاب، نشانه عدم كمبود و عدم حقارت نفس است.
حجاب، باعث دوام بيشتر زندگي مي شود.
حجاب، ارزش زن را بالا مي برد.
حجاب و تقوا، آدمي را بهشتي مي كند.
زن با عنصر حجاب اسلامي، نه تنها به تهذيب، تزكيه نفس و ملكات نفساني پرداخته و قرب الهي را فراهم مي سازد، بلكه باعث افزايش روزافزون امنيت اجتماعي مي گردد.
پوشش و لباس هر بشري پرچم كشور وجود اوست كه با آن اعلام مي كند از كدام فرهنگ تبعيت مي كند.
هدف از حجاب دست يابي به تزكيه نفس، طهارت، عفت و پاكدامني جهت استحكام و گسترش امنيت اجتماعي است.
حجاب يعني پوشش زن از چشمان گرسنه نامحرمان.
پوشش اسلامي، پيام عفت، شخصيت و خداترسي زن مسلمان است.
مردان جامعه نه تنها به زن باحجاب چشم طمع نخواهند داشت بلكه او را نيروي بالفعل در هر چه وسعت بخشيدن به امنيت اجتماعي دانسته و نجابتش را مي ستايند.
زن با حجاب نه تنها در سنگر حجاب خود، از تير نگاه هاي زهرآلود، سخنان آزاردهنده و برخوردهاي اراذل جامعه در امان خواهد بود، بلكه امنيت و آرامش دروني خود و اجتماع خويش را برقرار خواهد كرد.
حجاب خيمه عفاف بانواني است كه آن را بر پايه هاي خود استوار نموده و باعث ترويج ارزش امنيت اجتماعي مي شوند.
ص: 49
حجاب و عفاف يكي از محورهاي زندگي قرآني است.
حجاب عامل حفظ زن از شر شيطان و غلبه بر هوس است.
كوكب اقبال زن در حفظ حجاب است.
زن گل و حجابش خاري است در چشم دشمنان و هوس بازان.
حجاب، حصار و حريم عفت زن و سنگر محكمي است كه راه ورود فساد و هرزگي ها را سد مي كند و به زن شخصيت و احترام مي بخشد.
پوشش مناسب يك انتخاب عاقلانه است.
يكي از پردامنه ترين موضوعات كه در دنياي امروز راجع به زن و حيات اجتماعي زن مطرح است موضوع حجاب زنان است.
حجاب پادزهر بيماري دل هاست و لانه هاي هوس را بر مي اندازد.
سلامت روح مرد و جامعه با نوع و كيفيت پوشش زنان، رابطه مستقيم و غيرقابل انكار دارد.
حجاب يعني: اينجا حريم عفت و انسانيت است.
حجاب يعني: حياي جوان باعفت.
حجاب امن ترين پناهگاه زن.
حجاب بيانگر وقار و افتخار زن است.
زن درحجاب مانند گوهر در صدف است.
چادر بهترين نوع حجاب و نشانه ملي ماست.
حجاب جاذبه خوبي ها و دافعه خطاهاست.
حجاب مادر پاكي هاست.
حجاب يعني: ارج نهادن به اوامر الهي.
حجاب يعني: كاهش فساد اخلاقي و كنترل روابط نامشروع.
ص: 50
حجاب يعني: پاسخ گويي به نياز فطري در زن.
حجاب يعني: تأمين امنيت اجتماعي در برابر گناه.
حجاب يعني: تحكيم بنياد خانواده.
حجاب يعني: ايجاد آرامش رواني در بين افراد جامعه.
حجاب يعني: جلوگيري از تهييج و تحريك گناه.
حجاب يعني: سلامت و زيبايي موقعيت هاي اجتماعي و فرهنگي مردان و زنان جامعه اسلامي.
حجاب يعني: مصونيت زنان در همه زمان ها و مكان ها.
حجاب يعني: حضور معنوي و شايسته زنان در محيط اجتماعي.
حجاب يعني: حفظ وقار ومتانت.
هميشه بايد گوهر انسانيت را در حجاب جست وجو كرد.
با حجاب از دره پست زمين بالا شوي، قطره باشي، دُر شوي، دريا شوي.
حجاب نماد اراده انسان براي پيمودن راه حقيقت است.
حجاب يعني: ارج نهادن به ارزش هاي عظيم اسلام.
حجاب هديه اي الهي به انسان هاست.
حجاب فرياد كرامت انسان است در دنياي سرشار از ظلم به زنان.
حجاب خصوصيتي است كه اسلام براي جامعه اي سرافراز و پويا ترسيم نموده است.
حجاب راه رسيدن ملت مسلمان و امت اسلامي به عزت است.
حجاب يكي از نشانه ها و خصوصيات عزت ملي است.
حجاب يعني: برجسته كردن ياد شهيدان و حفظ خاطرات آنان.
جامعه باحجاب مانند درختي است كه استعداد ماندن دارد و داراي اين قدرت و ظرفيت هست كه بماند.
ص: 51
حجاب يعني: افتخار كردن زن مسلمان به مسلمان بودن خود.
جامعه باحجاب مانند درختي است كه هرچه زمان مي گذرد ريشه آن مستحكم تر و شاخ و برگ او گسترده تر مي شود و سرسبزي او از روز اول بيشتر است.
حجاب يعني: غلبه استعدادهاي برجسته مثبت و مفيد و ممتاز بر خصلت هاي حيواني.
حجاب يعني: حفظ اراده و عزم معطوف به اطاعت از پروردگار عالم.
زن باحجاب، مظهري از همت و اراده است.
حجاب نشان دهنده عزم و اراده يك ملت است.
حجاب نشان دهنده تشخص و هويت يك ملت است.
زن باحجاب بهار بي خزان است.
حجاب يعني: با خدا بودن و با خدا ارتباط داشتن.
حجاب يعني: نجات دادن انسان از فريضه گرفتاري هاي اخلاقي و ضعف هاي اخلاقي و شهوات نفساني.
عمل به حجاب به معني پذيرش مكتب اسلام به عنوان راه روشن و خط روشن است.
حجاب صدفي است كه از گوهر وجودي زن محافظت مي كند.
غنچه زيباست چون گلبرگ ها را در ميان گرفته و حجاب زيباست چون تو را در بر گرفته است.
زن در حجاب، مانند گوهري در ميان صدف است.
حجاب يعني: وقار حضرت زهرا عليها السلام .
حجاب فرهنگي است كه شهدا نيز به آن افتخار كردند.
حجاب حفظ ارزش هاي انقلاب اسلامي است.
ص: 52
حجاب و عفاف يكي از محورهاي زندگي قرآني است.
حجاب نشانه شخصيت انسان است.
به همان اندازه كه از فرهنگ شهادت طلبي بايد حفاظت كنيم بايد از فرهنگ حجاب نيز دفاع كنيم.
براي هر چيزي زكاتي است و زكات زيبايي، پاكدامني و حجاب است.
زنان باحجاب مرزبانان حجاب و شرفند.
حجاب كليد نزديكي به فاطمه زهرا عليها السلام است.
حجاب محافظي ستبر است كه از غنچه عفاف حفاظت مي كند.
حجاب صدفي است كه گوهر عفت را حفظ مي كند.
حجاب زيباترين هديه خداوند به زن است.
حجاب تير جانسوزي به چشم دشمن است.
زن به خاطر ارزش و كرامتي كه دارد بايد با رعايت حجاب محفوظ بماند و خود را حراج نكند و در بازار سوداگران شهوت، خود را به بهاي چند نامه و نگاه و لبخند نفروشد.
حجاب دژي است در برابر يورش هاي شيطاني.
حجاب منشور والاي آگاهي است.
حجاب فرهنگي است كه شهدا نيز به آن افتخار كردند.
حجاب حفظ ارزش هاي انقلاب اسلامي است.
حكمت حجاب، سنجش ميزان عبوديت و اطاعت بندگان است.
حجاب يعني: استفاده از نعمت خداداد انديشه و خرد و تفكر انسان.
حجاب يعني: تعهد به دين و اخلاق.
حجاب يعني: ايمان به وعده هاي الهي.
حجاب يعني: گام برداشتن به سمت خدا.
ص: 53
حجاب مايه افزايش عزت و شوق زن مسلمان است.
چادر، دامنه سرسبز قله هاي پاكي و صلابت است.
حجاب پيام مكتب عاشوراست.
يكي از درس هاي قيام خونين كربلا كه ماهيّتش امر به معروف و نهي از منكر بود رعايت حدود الهي و حفظ حرمت زنان بود.
حجاب سنگر حفظ عفت و معرف شخصيت زن و جامعه است.
حجاب سنگر حفظ زيبايي و شكوه زن است.
حجاب سنگر حفظ شخصيت و وقار زن است.
حجاب سنگر حفظ اخلاق فردي و اجتماعي است.
حجاب سنگر و دژ خلل ناپذير براي حفظ مرزها و شيرازه هاي روابط است.
حجاب كيان خانه و خانواده را از هرگونه انحراف و گمراهي و ازهم پاشيدگي حفظ مي كند.
زن باحجاب مظهر عفاف، حيا و عشق ورزي است.
حجاب و بي حجابي وقتي از حوزه فردي و خانوادگي خارج مي شود و موضوع مصلحت و مفسده عمومي مطرح است، دخالت دولت و حاكميت در اين زمينه ضرورت مي يابد.
حجاب تصويري است كه فرد از خود در صحنه اجتماعي و در ارتباط اجتماعي به نمايش مي گذارد.
حجاب علاوه بر اينكه جامعه را از فسادهاي روحي، اخلاقي و اجتماعي پاك مي سازد، زن و مرد جامعه را به سوي واقع گرايي سوق مي دهد.
حجاب، نردباني به سمت عزت معنوي و مادي و عزت دنيا و آخرت است.
ص: 54
حجاب پايه و پشتوانه تشكيل جوامع آزاد و سرافراز و برخوردار از پيشرفت و عدالت است.
زنان با حجاب حصارهاي محكم كشور و ملت، در برابر تهاجم فرهنگي هستند.
پوشش در فرهنگ اسلامي همان آرامش رواني، استحكام پيوند خانوادگي، استواري اجتماع و با ارزش بودن و محترم شمردن زن است.
حجاب و پوشش براي بانوان و توجه به حريم عفاف و حراست آن از اصيل ترين سنگر زنان و عميق ترين و سودمندترين قانون آفرينش براي آنها و جامعه است.
حجاب به اين دليل عزت است كه ساخت مستحكم دروني يك فرد يا جامعه است و او را در مقابله با دشمن مقتدر مي كند.
حجاب انسان را از نفوذ و غلبه دشمن محفوظ نگه مي دارد.
حجاب انسان را از غلبه و نفوذ دشمن بزرگ يعني شيطان هم محفوظ نگه مي دارد.
اگر عزت نفس در درون لايه هاي عميق انسان نفوذ كند، غضب و شهوت، انسان را بازيچه خود قرار نمي دهد.
حجاب زمينه جلب رحمت الهي است، اما تا انسان ظرف خود را آماده نكند اين باران رحمت شامل حال او نمي شود.
حجاب نشان دهنده حركت مردم به سوي معنويت است.
بانوان با حفظ حجاب مي توانند اطاعت را كه روح و پيام اصلي عبادات بشر است اثبات كنند.
هرگونه تلاش در جهت رهاسازي پوشش مغاير فلسفه پوشش است.
ص: 55
ما معتقديم كه دستورالعمل هاي مشروع ديني از جمله پوشش، در حفظ پاي بندي خانواده مؤثر است.
اسلام به خاطر حفظ حيا، كرامت و جلال، جلوگيري از هوس بازي و گسستن نظام خانواده حجاب را واجب كرده است.
حجاب مانع تحصيل نيست، صدها هزار دانشمند زن در كشور اسلامي ايران شاهد اين ادعاست.
حجاب، خيمه عفاف بانوان است و ايمان به خدا و ترس از آخرت از مهم ترين پايه هاي حجاب است.
حجاب به عنوان پوشش ظاهري و عفاف به عنوان جمال باطني، براي حفظ و صيانت گوهر وجودي فرد و به عنوان حكمي الهي، ضروري است.
حجاب مانع نفود هواي نفس و نگاه هاي آلوده و افكار فاسد به حريم پاك زنان است.
حجاب زن را در برابر نگاه هاي ديگران و به دنبال آن در برابر مفاسد پس از آن حفظ مي كند.
مسئله حجاب، يكي از ارزش هاي ديني و عرفي و انقلابي جمهوري اسلامي است كه با تربيت ديني و عفت عمومي جامعه آميخته شده است.
حجاب، تدبيري است كه اسلام براي تعديل و كنترل غريزه جنسي بشر انديشيده است.
حجاب در جنبه هاي اجتماعي، حافظ امنيت و شخصيت و احترام زن است.
حجاب، نماد عفت و عزت زنان و از شاخص هاي مهم فرهنگ ديني و از عناصر اصلي هويت ملي ماست.
حجاب، سدي در برابر اميال هوس بازان است و باعث روي آوردن جوانان به ازدواج مي شود.
ص: 56
زن، با حجاب، جلال خود را حفظ مي كند و به راستي جلال و جمال زن در حجاب اوست.
حجاب وسيله اي براي گسستن بندهاي اسارت نفس و رهايي از آن است.
حجاب، نشانگر حيا و پاكي روح و روان زنان است و استقلال فرهنگي و ديني يك جامعه را به نمايش مي گذارد و ايمان و اعتقاد زن را به خداوند نشان مي دهد.
حجاب فقط يك پوشش در ميان انواع پوشش ها نيست.
حجاب فقط يك سليقه در ميان سليقه ها نيست.
حجاب فقط يك مرام شخصي در ميان مرام ها نيست.
حجاب يعني: ترجيح دادن خدا بر تمامي نظرها و نگاه ها و سليقه هاي غيرخدا.
حجاب يعني: ارزش دادن به تلاش هاي حضرت زهرا عليها السلام درگسترش فرهنگ عفاف.
حجاب يعني: مي دانم كه صلاحم در حجاب است چون خدا صلاحم را اين گونه مي داند.
.
دنيا، انقلاب اسلامي ايران را با حجاب بانوانش مي شناسد و ابرقدرت ها از اين نشانه پرارزش انقلاب مي هراسند.
اگر زنان جامعه باحجاب باشند، هم مردان از نظر طهارت روح و جسم سالم مي مانند.
اگر زنان جامعه باحجاب باشند، محيط خانواده تحت تاثير خودنمايي هاي عده اي از زنان بدحجاب و بي حجاب قرار نمي گيرد و هم مراكز اجتماعي مثل اداره ها و بيمارستان ها و... در كمال سلامت، رفتار خواهند بود.
اگر زنان جامعه پوشش مناسب داشته باشند آمار بسياري از بزهكاري هاي اجتماعي به حداقل خواهد رسيد.
ص: 57
يكي از آثار اجتماعي حجاب، حفظ اجتماع و سلامت اجتماعي خانواده است.
اسلام مي خواهد رشد فكري، اجتماعي، سياسي، علمي و بالاتر از همه فضيلتي و معنوي زنان به حد اعلا برسد و وجودشان براي جامعه و خانواده بشري حداعلاي فايده و ثمره را داشته باشد.
مسئله حجاب به معني منزوي كردن زن نيست.
مسئله حجاب به معناي جلوگيري از اختلاط و آميزش بي قيد و شرط زن ومرد در جامعه است.
حجاب به هيچ وجه مزاحم و مانع فعاليت هاي سياسي، اجتماعي و علمي نيست.
توجه جهاني به صورت نفي يا اثبات به مسئله حجاب حاكي از اهميت موضوع حجاب است.
در نگاه دين مدارانه كه دستورهاي دين را عامل رشد، بالندگي و كمال انساني افراد بشر مي داند، حجاب به عنوان دستوري ديني، علاوه بر ثمرات اجتماعي، بركات فردي نيز دارد.
در نگاه دين مدارانه حجابِ ظاهر در اعماق روح، جان و فكر افراد اثرگذار است.
حجاب يعني: فرهنگ.
اگر زنان محجبه باشند امتيازات ظاهري از ميان مي رود و اذهان متوجه علم و ادب و هنر و اخلاق ايشان مي شود.
حجاب براي زنان امنيت، طراوت، زيبايي و تازگي مي آورد.
زني كه چادر بر سر مي گذارد، نه تنها اوليت قدم را در حفظ كانون گرم خانواده برداشته، بلكه آبرو و شرافت مادري را بدين وسيله فراهم ساخته است.
حجاب محصول شناخت و بينش هايي است كه زن از هستي، روابط اجتماعي و چگونگي تكامل و رشد صحيح خود دارد.
ص: 58
زن با حجاب به اين باور رسيده است كه با پوشش خود، سير معنوي جامعه را سرعت مي بخشد و مانعي بر سر راه به وجود نمي آورد.
مشغول داشتن انسان به جاذبه ها و به نمايش گذاشتن آنها، چشم و دل انسان هاي كم ظرفيت را كور مي كند و از نور معرفت محروم مي سازد. از اين روست كه حجاب واجب شده است.
حجاب يعني: پوششي كه كرامت، عفت و وقار زنان و دختران را تضمين كند.
حجاب نشانه رشد فرهنگي بالاست.
اگر نگاهي به تاريخ ايران بيندازيم در تمام ادوار، زنان ايراني را با پوششي مناسب مي بينيم.
حفظ حجاب تدبير خالق هستي براي پاسداري و نگهباني عفاف بوده و به رشد عواطف و عشق در وجود آدمي و در نتيجه تحكيم روابط خانوادگي كمك مي كند.
براي رسيدن به حجاب مورد نظر اسلام نمي توان تنها بعضي از دستورها را رعايت كرد و از برخي ديگر صرف نظر نمود؛ چرا كه ثمرات حجاب در صورتي به طور كامل تحقق مي يابد كه تمامي دستورها رعايت گردد.
حجاب، زن را از نگاه هاي شهوت آلود مصون مي دارد و ارزش زن را بالا مي برد و از فساد اخلاقي در جامعه جلوگيري مي كند؛ اين يعني عقب ماندگي؟
مسئله حجاب و پوشش از جمله مسائل و موضوعات مهم فرهنگي است كه به نوعي مي توان آن را تبلور باورها و اعتقادات باطني انسان دانست.
حجاب و پوشش سنگر سعادت، پيروزي و رستگاري زنان و جامعه است كه اگر اين سنگر آسيب ببيند و يا فرو ريزد عوامل سعادت، پاك زيستي و شرافت آنها فرو ريخته و قطعاً آنها بدون اين سنگر در سراشيبي سقوط و انحراف قرار گرفته و موجب آلودگي خود و جامعه خواهند شد.
ص: 59
پوشش اسلامي زن به منزله حفاظي ظاهري و باطني در برابر افراد نامحرم است كه مصونيت اخلاقي، خانوادگي، اجتماعي و پيوند عميق ميان حجاب ظاهري و بازداري باطني را فراهم مي سازد.
حفظ حجاب و پوشش اسلامي و به تبع آن حفظ نظام خانواده از آن رو ارزش دارد كه تأمين كننده سعادت آدمي و منشأ قرب الهي باشد.
رعايت حجاب و پوشش مناسب فضاي روحي و معنوي خانواده را براي يك زندگي آرام و توأم با آرامش و اعتماد فراهم مي كند.
حفظ آرامش رواني جامعه از آثار مثبت عفاف و حجاب است.
زن مثل گل است. هيچ باغباني را سرزنش نمي كنند كه چرا دور باغ خود حصار و پرچين كشيده است، چون باغ بي ديوار، از آسيب مصون نيست و ميوه و محصولي براي باغبان نمي ماند.
حجاب گنج است.هيچ صاحب گنج و گوهري جواهر خود را بدون حفاظ، در معرض ديد رهگذران نمي گذارد تا بدرخشد.
حجاب يعني: غفلت نكردن از دو دشمن دروني و بيروني.
حجاب دليل برتري امت اسلامي است.
حجاب يعني: حفظ حرمت جامعه.
حجاب يعني: دعوت به حفظ عزت و شرف اسلامي.
يادمان باشد: هر چيز كه قيمتي تر باشد، درصد مراقبت از آن بالاتر مي رود.
بپذيريم: هر چه كه نفيس تر باشد، بيم ربودن و غارت بيشتر است و مواظبت آن لازم تر.
دخترم قبول كن: اگر رشته مرواريد را در كمد و صندوق نگذاري و در آن را نبندي، گم مي شود زيبايي تو هم اين چنين است.
ص: 60
قبول كن: وقتي در خانه را مي بندي، يا پشت پنجره اتاقت پرده مي آويزي، خانه خود را از ورود بيگانه و نگاه هاي مزاحم در پناه قرار داده اي، نه كه خود را در قيد و بند و حصار افكنده باشي.
طبق بيان قرآن، حجاب اسلامي حتي براي كنترل آنها كه در قلبشان بيماري هوس وجود دارد نيز فايده دارد.
حجاب از بركات بزرگ الهي براي اين انقلاب و اين ملت است.
منع حجاب، رفتار ظالمانه با زن است.
حجاب عامل پرهيز از خودشيفتگي و علاقه به ستايش شده است.
حجاب سلاح زن مؤمن در برابر نگاه هايي زهر آلود است.
حجاب توفان غلبه عقل بر نفس است.
اگر حجاب نباشد اين اقتداري كه حاصل خون شهداست و متعلق به ملت است ممكن است در جاي خود استفاده نشود.
حجاب مسئوليتي سنگين و در عين حال باارزش است؛ آن را پاس بداريم و از عهده آن برآييم.
حجاب موجب مي شود كه ما درست زندگي كنيم و موفقيت حتمي و اجتناب ناپذير است.
همه جا همه انسان ها شايسته تكريمند؛ و آن جايي كه حجاب به عنوان برجستگي اخلاقي و انساني وجود دارد، ديگران بيشتر مايل مي شوند كه آن را تكريم كنند.
حجاب عنصر كليدي اصلاح امور دنيا و آخرت است.
حجاب يعني: مراقبت از پيل سرمست درون انسان.
حجاب يعني تجربه لذت با خدا بودن.
ص: 61
اگر سد حجاب شكسته شود جامعه ويران مي شود.
حجاب سد است و سيل هاي ناگهاني و فاجعه آميز بيشتر بر اثر تخريب سد ايجاد مي شود.
هدف از حجاب، مهار غرايز است.
در فضاي جامعه جوّي را ايجاد كنيم كه از گناه در آن احساس شرم شود.
حجاب فرصتي است براي پروانه شدن.
حجاب از انديشه اي متأثر است كه به فلسفه درست و زمينه هاي فكري و اعتقادي مستحكم و قابل اجرا متكي است.
حجاب به زنان اين فرصت را مي دهد كه از بانوي بزرگوار اسلام پيروي كنند.
حجاب يعني سرسپردگي به ساحت ربوبي خداوند متعال.
هر انساني اگر مراقب خود نباشد، فسادپذير است و حجاب وسيله اي است براي اينكه انسان ها فاسد و منحرف نشوند.
حجاب حركت از خودپرستي و خودنمايي به سوي خداپرستي است.
حجاب عامل دست پيدا كردن زن مسلمان به عزت كامل است.
حجاب حافظ هويت، قدرت و آبروي زن مسلمان است.
حجاب يعني اينكه اسلام نگاه روشن و روشنگري به انسان و انسانيت و شيوه هاي انساني دارد.
حجاب هشداردهنده و توجه دهنده انسان به شخصيت و كرامت خويش است.
مباني معرفتي ما مي گويد كه نوع پوشش جامعه ما مشروع است يا نامشروع، مطلوب است يا نامطلوب.
حجاب يعني: حاكم بودن نيروي خرد انساني بر تفكرات و اعمال انسان.
زن باحجاب يك انسان فرهنگي است.
ص: 62
مسئله حجاب يك مسئله فرهنگي است و بايد حقيقت آن براي مردم روشن شود.
حجاب عامل جذب لطف الهي است.
حجاب تنها يك تكليف نيست يك فرصت بزرگ است كه بايد از آن استفاده شود.
غنچه اي تا هست پنهان در حجاب
مي كند از او خزان هم اجتناب
حجاب يعني: كاهش آسيب هاي اجتماعي.
حجاب تضمين تداوم زيبايي و شرافت است.
حجاب عامل جلوه گر شدن ابهت و حشمت زن است.
حق و شرافت بودن حجاب بر تكليف بودن آن برتري دارد.
حجاب يعني: آگاه شدن از ماهيت بي نهايت خويش.
حجاب يعني: جهان درهاي سبزي را به رويت گشوده كه از دريچه سعادت و نجابت به زندگي ات بنگري.
حجاب يعني: استنشاق هواي بودن.
حجاب يعني: سپردن لحظه هاي تاريك به مرداب فراموشي.
حجاب يعني: من شايسته شكوهي وصف ناپذير و متعالي ام.
حجاب يعني: سست شدن طنازي ها و سستي ها.
حجاب يعني: تو به روح زيبايي تعلق داري كه در قفس وجودت زنداني است.
حجاب يعني: تو به محفل فرشتگان خوانده شدي و خداي مهربان منتظر خواسته هاي سبز توست.
حجاب يعني: ادراك لحظه هاي آسماني.
حجاب يعني: چشيدن لذت ناب و ملكوتي عبوديت از جام معنويت.
ص: 63
حجاب يعني: تسليم در برابر حق.
حجاب بانگ بيدار باشي است براي فطرت خفته.
حجاب يعني: رفتن به دنبال حقيقت به جاي خودنمايي.
ارزش و كرامت زن به حجاب است.
حجاب يكي از موانع محكم در برابر فساد و فروپاشي جامعه است.
با مديريت دل و جلوگيري از خيال پردازي هاي عاطفي نسبت به نامحرم مي توانيم آسوده تر باشيم.
خواهرم! در زمين به گونه اي گام بردار كه گوهر روحت ناشناخته بماند و كسي توان دست يازيدن به گوهر پاكت را نداشته باشد.
يكي از جلوه هاي رفتاري زن يا مرد مسلمان كه نشانه دينداري و عامل صيانت جامعه از فساد و آسيب هاي رواني _ اجتماعي است، حجاب است.
از آثار اجتماعي رعايت حجاب، پيشگيري از فساد اخلاقي است.
از آثار اجتماعي رعايت حجاب، مبارزه با مظاهر بي ديني است.
از آثار اجتماعي رعايت حجاب، حفظ كيان خانواده است.
احترام به شخصيت زن به واسطه رعايت حجاب اسلامي ميسر مي شود.
يكي از آثار رعايت حجاب مصونيّت ارتباط زن با مردان غريبه است.
حجاب يعني: من بسان برگ نازكي نيستم كه به هر سويي نوسان كند.
حجاب يعني: صيقل دادن روح با زيبايي هاي حقيقي.
حجاب يعني: من در دام مرداب خوف انگيز جلوه گري گرفتار نمي شوم.
حجاب يعني: بيدار شدن انسانيت از لابه لاي خارها و بوته هاي سرگشتگي.
حجاب يعني: يافتن گمشده خويش از لابه لاي بوته هاي خشكيده طنازي.
ص: 64
حجاب يعني: حقيقت زيبايي زن، در نجابت و متانت او در حال شكفتن است.
پوشش بدون اعتقاد دروني مانند كالبد بي روح است.
پوشش، امنيت به همراه دارد و عامل مهمي براي آزادي زنان است، نه اسارت آنان.
پوشش اسلامي زنان براي سامان دهي روابط زن و مرد در اجتماع است.
خالق هستي پوشش را متناسب با خلقت و فطرت انسان قرار داده است.
پوشش زنان دراسلام ريشه در مباني فكري و زمينه هاي معرفتي دارد.
پوشش مناسب زنان در اماكن و مجامع عمومي مصداق تعلق امر به معروف و نهي از منكر است.
پوشش اسلامي از سوي زنان، محيط را براي فعاليت هاي اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي سالم سازي مي كند.
پوشش مناسب زنان، زمينه بسياري از التهابات جنسي را از ابتدا از ميان بر مي دارد.
پوشش مناسب زنان، به ايجاد فضايي كمك مي كند كه به جاي تحريك ها و التهابات جنسي، آرامش حاكم است.
پوشش مناسب زنان، از چشم چراني ها و بلوغ زودرس جلوگيري مي كند.
از منظر اسلام حجاب برخاسته از عنايت و احترام ويژه اي است كه زنان دارند.
اگر زنان در جامعه با پوشش اسلامي ظاهر شوند، يكي از زمينه هاي تحريك جنسي در جامعه كنترل مي شود و بدين وسيله، سلامت رواني و اخلاقي و ديني جامعه تأمين مي گردد.
رعايت حجاب در سالم سازي فضاي ديني و اخلاقي جامعه و خانواده و تعادل رواني آن نقش بسزايي دارد.
ص: 65
حجاب، مايه آرامش خانواده است.
حجاب نماد و پرچم اسلام است كه به سرعت در سراسر جهان در حال انتشار است و پيك آزادي و آرامش روحي كساني است كه آن را براي زندگي خود برمي گزينند.
پوشش در هر جامعه اي، نماد و نشان طرز تفكر و فرهنگ افراد آن جامعه است.
از ديدگاه اسلام، حجاب زن، رمز گرامي داشت گوهر وجود اوست.
زن مسلمان با حفظ حجاب و پوشش مناسب، ضمن پاسداشت گوهر و شرافت انساني خويش، مرز و محدوده غير و خودي را تعيين كرده و جمال و زينت هاي خدادادي خود را دست مايه هر شهوتي و بهانه هر لذتي قرار نمي دهد.
پيام حجاب اين است كه زن مسلمان با انتخاب آزادانه اين نوع پوشش، نوع تلقي و تعامل ديگران را با خود تعيين مي كند.
پيام حجاب اين است كه زن مسلمان با حفظ كامل حريم خصوصي و خانوادگي خود، بهره برداري آزاد ديگران از جذابيت هاي ظاهري خود را غيرمجاز اعلام كرده است.
پيام حجاب اين است كه زن مسلمان ارتباطات اجتماعي خود را در چهارچوب انديشه، تعقل، دانش، استعدادها، قابليت ها و توان عملي خويش در تأثيرگذاري مثبت در امور اجتماعي تعريف مي كند.
پيام حجاب اين است كه زن مسلمان ضمن موفقيت در اجراي وظايف و نقش هاي خانوادگي خويش، در حركت هاي مثبت و مفيد اجتماعي نقش مؤثري خواهد داشت.
پوشش زن مسلمان، نماد و سمبل طرز تفكر و ايدئولوژي اسلام به شمار مي آيد.
ص: 66
زنان مسلمان كه با پوشش اسلامي در جوامع غيراسلامي ظاهر مي شوند، خود به خود به عنوان مبلّغان و مروّجان سيار مكتب اسلام محسوب مي شوند.
زنان مسلمان به واسطه پوشش اسلامي خود، مهم ترين عامل تبليغ و ترويج فرهنگ اسلامي در سطح جوامع غربي محسوب مي شوند.
حجاب، عاملي بسيار مهم و تأثيرگذار براي حفظ صفا و صميميت در زندگي خانوادگي است.
حجاب براي اين است كه زندگي ها از هم نگسلد و مردان به زنان و دختران پاكدامن و عفيف، نگاه آلوده نكنند و اساس خانه و خانواده را ويران نسازند.
حجاب آمده است تا تقوا و ايمان را به بشر بازگرداند.
حجاب آمده است تا عزّت و شرف و حميت و غيرت را به امت اسلام و جهان باز گرداند.
حجاب شعاري زيبا و برخاسته از شعوري والاست.
حجاب سلاح است و پاسخ به فساد و دنياي غرب.
حجاب آمده است تا چگونه زن بودن را به جامعه بشري بياموزد.
حجاب آمده است تا بار ديگر انسان اسير و آواره را به خانه تقوا و بهشت انسانيت باز گرداند.
حجاب نه لباس و جامه، كه سلاح و برنامه است و امروز دنياي استكبار از اين سلاح ساده و برنامه پاكيزه به هراس افتاده است.
پوشش ديني، پيام عفت، شخصيت و خداترسي زن مسلمان است و مردان جامعه نه تنها به چنين بانويي چشم طمع نخواهند داشت كه پاكي و نجابت او را مي ستايند.
ص: 67
عفاف و حجاب، نشان دهنده تقويت ايمان، عمق اعتقاد، حاكميت ارزش هاي انساني و حفظ حريم و حرمت زن و مرد است.
رعايت عفاف و حجاب، علاوه بر سلامت و پاكي جامعه، بنيان خانواده را تحكيم مي بخشد.
حجاب تجلي گاه اراده زن مسلمان است.
زن با بهره گيري از حجاب، امنيت را به خود هديه مي كند.
حجاب بلندترين نقطه تفكر و تمدن انسانيت است.
انسان هاي پاك حجاب دخترانشان را دوست دارند و آنها را باتقوا و صالح تحويل جامعه مي دهند.
حجاب حق زن است چون به وسيله آن مي تواند حريم خود را حفظ كند.
حجاب حق اجتماعي است؛ چراكه سلامت اجتماع وابسته به حفظ اين حريم است.
حجاب حق الهي است و هم فرد و هم جامعه بايد امانتدار اين حق باشند.
همان گونه كه گوهر در صدف محفوظ مي ماند دختر و زن با رعايت حجاب از چشم ناسالم و محيط ناسالم در امان مي ماند.
حجاب حافظ سلامتي جسم و روح زن و مرد و ضامن روابط صحيح اجتماعي است.
خداوند سبحان زن را با سرمايه عاطفه آفريد كه معلم مهرباني ها باشد، اگر جامعه اي درس محبت و عاطفه را ترك كند و به دنبال هوس باشد به فساد كشيده مي شود.
روح پوشش، كنترل رفتار و رعايت وقار و متانت است.
پوشش زن و مرد قبل از هر چيز از خواسته هاي فطرت پاك و ساختار وجودي _ ذاتي آنهاست.
ص: 68
فلسفه حجاب حذف زمينه هاي فساد است.
حجاب موجب مصونيت زنان در همه زمان ها و مكان ها مي شود.
حجاب عامل سلامت و زيبايي موقعيت اجتماعي و فرهنگي مردان و زنان جامعه اسلامي است.
حجاب عامل هدايت، كنترل و بهره مندي صحيح از اميال و غرايز انساني است.
نفس آدمي درياي از خواستني ها و تمايلات است. با رعايت حجاب از توفاني شدن اين دريا جلوگيري كنيم.
حجاب داروي درمان كننده و عامل امنيت و صفاي روحي است.
حجاب قانون فطرت است و سرپيچي از قوانين فطري، زن را از هويت انساني خويش خارج مي سازد.
حجاب ، عنايت حق بر قامت فرشتگان زمين است.
حجاب كرامت انسان را حفظ مي كند.
پوشش زن نگهباني او از نگاه هاي آلوده و پاسدار حرمت اوست.
فلسفه حجاب جدا شدن فضاي كار و فعاليت از فضاي لذت جويي است.
پوشش و حجاب در مدرسه و دانشگاه بايد متناسب با محيط آموزش و تربيتي باشد.
حجاب سپري در برابر نگاه هاي هوس آلود و مزاحمت هاي شيطان هوس بازان است.
حجاب محافظي است كه از غنچه عفاف حفاظت مي كند.
زن در پس پرده حجاب در اوج كرامت است و تنديس متانت.
حجاب نشانگر زيبايي روح و انديشه زن مسلمان است.
حجاب تضمين كننده سلامت و پارسايي جامعه است.
ص: 69
حجاب عامل تحكيم خانواده و كاهش آسيب هاي اجتماعي است
حجاب خيمه عفاف بانوان است.
حجاب مانع جريان يافتن هواي نفس و نگاه هاي آلوده و فسادآميز، به حريم پاك زنان است.
جايگاه والاي زن مي طلبد كه اين گوهر آفرينش در صدف حجاب قرار گيرد تا ارزش هاي انساني اش محفوظ بماند.
آرامش رواني ارمغان حجاب براي جامعه است.
حجاب به عنوان قوي ترين عامل براي كنترل رشد فرهنگ مادي، ارزشمند است به همين دليل، سردمداران ترويج فرهنگ مادي، بيشترين هجمه تبليغاتي خود را عليه حجاب سامان مي دهند.
اسلام با حضور محجبانه زن در اجتماع مخالفتي ندارد و منافاتي بين كار زن و حجاب و مستور بودنش نمي بيند.
فلسفه نگهباني و پوشش اشيا، ارزش آنهاست و هر قدر افزايش يابد، ميزان محافظت از آنها بيشتر مي شود.فلسفه حجاب نيز چنين است.
پوشش اسلامي نگهبان زن است و هرچه اين پوشش كامل تر شود، درصد امنيت و حفاظت زنان بالاتر مي رود.
از منظر فقهي يكي از خاستگاه هاي الزام به حجاب، حرمت خاص و احترامي است كه زنان دارند.
وقتي زن، تقواي جنسي را رعايت كند و خود را بپوشاند، وعده هاي الهي درباره پرهيزكاران، درباره او نيز محقق مي شود.
جامعه موظف است امنيت را در تمام ابعاد مختلف فراهم سازد و بخش مهمي از آن به عهده زن است كه با حفظ پوشش به آن جامه عمل بپوشاند.
ص: 70
حجاب براي آن است كه زن و مرد را مقيد سازد كه آرامش ديگران را بر هم نزنند و تعادل اخلاقي را از بين نبرند.
پوشيده بودن زن در حدودي كه اسلام معيّن كرده، نه تنها موجب كاهش حيثيت اجتماعي او نيست؛ بلكه موجب كرامت و احترام بيشتر زن مي گردد؛ زيرا او را از تعرض افراد فاقد اخلاق، مصون نگه مي دارد.
حجاب به معناي مجموعه رفتارهايي است كه متناسب با عرف اجتماعي باشد.
حجاب يكي از رفتارهاي به هنجار و ارزشي و يكي از ضروريات و مسلّمات اسلام است.
ورود حجاب در عرصه زندگي، معيارهايي مثل مادر بودن، احترام و حتي مفهوم خانواده و عفاف قابل درك مي شود.
حجاب در كشور اسلامي ايران از مظاهر و شعائر اسلام است.
حجاب نشان پاكدامني است.
حجاب گوهر وجود زن است.
حجاب، شايستگي هاي معنوي زنان را به نمايش مي گذارد.
حجاب، تاج بندگي است.
حجاب، حرمت گذاشتن به خون شهيدان است.
حجاب، آينه جمال معنوي زن است.
پوشش در درجه اول مربوط به حوزه خصوصي افراد است اما تنها در اين حوزه محدود نماند و در حوزه عمومي و سطح اجتماعي بروز داشته و تأثيرات بسياري بر حوزه هاي مختلف اجتماعي مي گذارد.
شايستگي زيبا زيستن، برگرفته از درون پاك و خويشتن دار انسان است.
يكي از فايده هاي ارزشمند پوشش، حفظ اصالت خانواده است.
ص: 71
پوشش، نياز فطري انسان هاست.
اسلام، حجاب را به عنوان ارزشي نيكو، رفتاري شايسته و معروف معرفي كرده است.(1)
حجاب يعني: تحكيم پايه ها و بنيان هاي زندگي.
حجاب يعني: تأمين آرامش رواني.
حجاب يعني: تكريم زن و پرهيز دادن او از فروافتادن در ورطه ابتذال.
پوشش زنان به عنوان امري كه در ارتباط با ديگران معنا پيدا مي كند، جنبه عمومي دارد و آثار رعايت يا عدم رعايت آن نمود مي يابد.
حجاب وظيفه زنان مؤمن است كه با غيرت مردان مؤمن تكميل مي شود.
حجاب اسلامي، جايگاهي چنان والا براي زنان مسلمان به وجود مي آورد كه زنان غير مسلمان به آن دست نمي يابند.
حجاب ضرورتي اجتناب ناپذير براي حفظ كرامت و شأن زن به عنوان يك انسان است.
حجاب حضور مفيد و مؤثر زن در فعاليت هاي اجتماعي را تضمين مي كند.
پوشش و پوشيدگي به عنوان سازوكار حفظ شخصيت و كمك به ارزش مندي و حرمت فرزندان آدم در مقابل برهنگي به عنوان نماد فاصله گرفتن از خوبي ها و پاكي ها قرار دارد.
حق پوشش (حجاب) يكي از مهم ترين سازوكارهاي پاك زيستن، پاك شدن و پاك بودن است.
پوشش زن از حقوق مسلّم اوست و ديگران موظف به حمايت از اين حق هستند و فراهم آوردن ابزار آن را برعهده دارند.
ص: 72
حجاب و پوشش، امري انساني و پيش نياز رسيدن به كرامت بشري است.
حجاب و عفاف؛ سرآمد ارزش هاي اخلاقي و انساني است.
حجاب و عفاف جزو اعتقادات ديني مسلمانان و يكي از مهم ترين مسائل براي حفظ و صيانت از كرامت انساني است.
حجاب، براي تحقير زن نيست. حجاب دين اسلام، براي پايين كشيدن موقعيت زن نيست. حجاب براي آن است كه شخصيت و ارزش زن، حفظ شود.
حجاب يعني: سنگر زن براي مقابله با روابط مؤذيانه و آزارهايي كه ممكن است در زمينه هاي مختلف متوجه او شود.
حفظ مقام والاي زن مسلمان از نگاه بيماردلان و هوس بازان از حكمت هاي حجاب است.
ايجاد امنيت رواني براي مردان و زنان شايسته و ديندار از حكمت هاي حجاب است.
حجاب يعني: پاك سازي جامعه از فساد ناشي از بي حجابي يا بدحجابي.
حجاب يعني: استوار ساختن پيوند خانوادگي.
پوشش مناسب در زنان، از مهم ترين عوامل كاهش تنش ها در روابط زنان و مردان است.
پوشش مناسب در بانوان، زمينه طمع ورزي بيماردلان را كاهش مي دهد و سلامت روابط اجتماعي زنان و مردان را ارتقاء مي بخشد.
زن و مرد مسلمان با حفظ حجاب و پوشش مناسب، راه تعالي و تكامل را بسيار سريع طي خواهند كرد و با رعايت ساير دستورات پروردگار به بالاترين مقام هاي الهي خواهند رسيد.
زن گوهر گران بهاي الهي است كه بايد خود را در صدف حجاب نگهداري كند.
ص: 73
زن اگر موقعيت خود را در نظام آفرينش بيابد و حقيقت و ارزش خود را درك كند از حجاب به عنوان يك نياز جدي براي خود بهره مي گيرد.
حجاب سبب تحكيم پيوند خانوادگي و صميميت رابطه زوجين مي شود.
حجاب نماد بزرگي و وقار زنان است.
حجاب محصول اصول اخلاقي و ارزشي است.
حجاب همواره يكي از نمادهاي آشكار هواداري از ارزش هاي اسلامي و انقلابي مورد تأييد و تبليغ اسلامي بوده است.
پوشيدگي زن نماد تقواي اوست.
امنيت و آرامش خاطر از آثار حجاب اسلامي است.
حجاب سدّي بزرگ در برابر تهاجم فرهنگي غرب است.
فلسفه حجاب بيمه روحي و معنوي سرمايه هاي انساني جامعه است.
حجاب نماد برتري شخصيت زن مسلمان و پرهيز از روي آوردن به جاذبه ها و شخصيت هاي كاذب است.
بنا به تصريح قرآن، كم شدن زمينه آزار زنان از آثار حجاب است.
حجاب وسيله اي است براي توسعه مديريت فكري، روحي و عيني زن كه به حضور او در سطح توسعه و تكامل اجتماعي، انضباط الهي مي بخشد.
حجاب ابزار ارتباط قاعده مند بين زن و مرد است.
حجاب، حافظ و نماد اعتقاد عميق و اخلاق الهي است.
حجاب آفرينشي از جنس محبت است؛ چون با حجاب تمناي مرد از زن بيشتر مي شود.
چون زن خواهان خواهش مرد است حجاب باعث مي شود زن خواستني شود.
حجاب يعني: حفظ حرمت و ارزش هاي وجودي.
ص: 74
چادر، يك «نه» بزرگ به نامحرمان است.
حجاب نشانه علقه و مهر و وفاي زن به مرد است.
با حجاب زن ارزشمند و مرد قدردان خواهد شد.
حجاب يعني: تعهد زن به زندگي.
حجاب يعني: وفاي عهد زن نسبت به مرد.
با حجاب، زن مطلوب و محبوب و معشوق مي گردد.
حجاب هويت و شخصيت زن مسلمان است و زدودن حجاب از زن با هدف هويت زدايي از زن مسلمان است.
حجاب هرگز اسارت نيست بلكه شرافت است.
حجاب يكي از ارمغان هاي ارزنده اسلام براي زنان است.
حجاب براي زن همچون حصاري دور بوستان است كه در حفاظت و نگهداري آن نقش مؤثري دارد.
حجاب به ارزش و مقام زن مي افزايد و مرتبه او را بلند مي كند.
مرد زماني آرامش مي يابد كه زني عفيف و پاكدامن داشته باشد و دل زن زماني سكون و اطمينان پيدا مي كند كه مردي صالح و نيك برايش ميسر شود.
حجاب حق زن است، نه تكليف او.
زن در حجاب همچون غنچه است و هيچ كس هوس چيدن آن را نمي كند.
حجاب بيانگر وقار و افتخار زن است.
حجاب بهترين حافظ و حصاري است كه زن را از خطر بيگانه حفظ مي كند.
جايگاه والاي زن مي طلبد كه اين گوهر آفرينش در صدف حجاب قرار گيرد تا ارزش هاي انساني اش محفوظ بماند.
ص: 75
وقتي زن به علم و حكمت خداي تعالي ايمان بياورد و بپذيرد احكامي كه براي انسان تشريع شده است، آثار مثبتي دارند، از حكم الهي درباره حجاب استقبال مي كند.
فلسفه نگهباني و پوشش اشياء، ارزش آنهاست و هر قدر افزايش يابد، ميزان محافظت از آنها بيشتر مي شود.
سلامت اجتماع و خانواده با رعايت و حفظ حريم هاي ديني ارتباط مستقيم دارد.
از ديدگاه اسلام، زن شخصيتي شايسته است و رسالتي الهي دارد كه مي تواند با پيمودن مدارج كمال، به مراتب عالي انسانيت باريابد و مصداق فلسفه خلقت، يعني جانشين خدا گردد.
زن، ناموس جامعه اسلامي است و همه بايد در حفظ اين گوهر الهي بكوشند.
آنچه در اسلام ارزش دارد شخصيت وجودي و عظمت روح بلند انسان است و تن و نماي فيزيكي انسان منزلت والايي ندارد.
كساني كه در جامعه الگو مي شوند بايد به حجاب، ارزش ها و اصول و انقلاب ايمان داشته باشند.
حجاب، قانون فطرت است وسرپيچي از اين قانون فطري، سقوط ارزش بانوان را به همراه دارد.
معرفت به حجاب، ضامن اجرا و دوام آن است.
احترام لازم و محسوس مردم به بانوان باحيا و باحجاب جامعه سبب ترويج فرهنگ حجاب خواهد شد.
زن مسلمان با شناخت شيوه رفتاري حضرت زهراي مرضيه عليها السلام و زينب كبري عليها السلام و الگوبرداري از آن، بازيچه هوس ها قرار نمي گيرد و عامل فسادگستري نمي شود و به حيات طيبه و پاكيزه مي رسد.
ص: 76
اگر خداوند اين اندازه براي زنان ارزش قائل است براي آن است كه صلاح و فساد كشور به صلاح و فساد خانواده بستگي دارد.
اسلام اولين شرط حضور زن در جامعه را رعايت پوشش ديني اعلام كرده است.
دشواري حجاب بهايي است كه زن براي تأمين سلامت خود مي پردازد.
حجاب پرده اي است كه از ورود تيرهاي نگاه، سخنان بيهوده، و روييدن علف هاي هرز به درون محيط امن جامعه جلوگيري مي كند.
بدون شك حجابْ زن را در برابر آفات و بسياري از بيماري ها بيمه مي كند و مي تواند طراوت و جمال او را پايدار سازد.
منظره زيباي حجاب اسلامي كه از عمق ايمان و پاكي زنان سرچشمه مي گيرد، هر مردي را به كرنش و تحسين وا مي دارد.
زن، مربي جامعه است و حفظ شأن و شخصيت و مقام و منزلت او مي تواند حضور زن را در مسيري درست و هدفي والا قرار دهد و وي را از خطا و گناه باز دارد.
زن در سنگر حجابِ خود از تير نگاه هاي زهرآلود و سخنان آزاردهنده و برخوردهاي اراذل جامعه مصون خواهد بود و امنيت و آرامش دروني او برقرار خواهد شد.
حجاب تضميني براي تداوم خط زيباي شرافت است.
تمام امور ارزشي و فرهنگي جامعه بايد مقوّم حجاب باشند.
حجاب بايد در سطح مديريت هاي عالي پذيرفته و اجراي آن پي گيري شود.
پوشش، امنيت به همراه دارد و عامل مهمي براي آزادي زنان است.
ص: 77
حجاب، قانون فطرت است و سرپيچي از اين قانون نظري، سقوط ارزشي بانوان را به همراه دارد.
حجاب ميوه درخت شناخت است و تنها كساني كه زمينه هاي معرفتي و ريشه هاي محكم اعتقادي دارند از اين ميوه بهره مند مي شوند.
بهره حقيقي هر مرد و زن باايمان از زندگي، زيبا زيستن است.
زن مربي بشر است و مي تواند با تربيت فرزند صالح، امتي را از گمراهي رهايي بخشد.
وقتي زن، تقواي جنسي را رعايت كند و خود را بپوشاند، وعده هاي الهي درباره پرهيزكاران، درباره او نيز محقق مي شود.
انسان در جامعه الهي، انساني مختار، مستقل، فرهنگي، ارزشي و باتقواست.
مردخواهان چيزي است كه سهل الوصول نباشد و پوشيدگي زن را دوست دارد.
از فضاي اخلاق مورد تأكيد در اسلام «عفاف» است كه در اصطلاح بر نيروي دروني تعديل كننده شهوات و غرايز انسان اطلاق مي شود.
ازدواج فرآيندي منظم و قانون مند است پس به قوانين آن پاي بند باشيم.
حجاب و پوشش مناسب به بهزيستي و پاكدامني عمومي ياري مي رساند و از هنجارهاي سازنده است.
انسان هاي باتقوا و مؤمن جز به معشوق و دلرباي حقيقي دل نمي بندند و عظمت وجودي خويش و تمام نعمت هاي خود را از لطف او مي دانند و از حساب و كتاب آخرت هراسناكند.
زني كه از مقام و ارزش هاي واقعي خود آگاهي يابد و فلسفه حجاب را از ديدگاه اسلامي بداند، حجاب را حصار و زندان براي خود تلقي نمي كند؛ بلكه آن را وقار و متانت براي خويش مي يابد.
ص: 78
ايمان به خدا و ترس از آخرت، از مهم ترين پايه هاي حجاب به شمار مي رود؛ زيرا حجاب، لباس اهل ايمان است.
مرد بايد در ايجاد محيطي آرام، صميمي، اطمينان بخش در خانواده خود بكوشد تا همسر و فرزندانش تحت تأثير محبت ظاهري و لفظي افراد خارج از محيط خانواده قرار نگيرند.
زن باحجاب، در تيررس هواهاي نفساني ناپاكان نيست؛ در نتيجه محبوب است و محبوب مي ماند.
زنان با حجاب چون مرواريدي در صدف عفافند كه با ارزشند و گران بها.
زنان باحجاب تنها بنده خداوند هستند و سبب عزت و سرافرازي خود و خانواده مي باشند.
اگر زنان خواهان تحكيم موقعيت و افزايش محبوبيت خويشند بايد آن را در پناه حجاب به دست آورند.
حجاب مؤثرترين عنصر براي حفظ زيبايي و طراوت است، چون زنان باحجاب، آرامش رواني دارند.
عفت و حيا براي دل هاي جوان، آثار ماندگاري دارد.
عفت مداري از اصولي ترين پايه هاي امنيت جامعه است.
در جامعه اي كه عفيف و غيرت مند است مي توان به سلامت شخصيت زن و حرمت ناموس اميدوار بود.
وقتي بنيادهاي عفاف فرو ريخت، ارزش هاي اخلاقي نيز از زندگي انسان رخت برمي بندد.
ازدواج بهترين شيوه عفت ورزي است.
خواسته ها و هوس هاي جسماني عامل ترديدافكني درون انسان است.
ص: 79
حيا و عفت عامل پاكيزه كردن دل براي پذيرش حق و حقيقت است.
عفت منشأ تمام نيكي هاست.
مرواريد گران بها و صدف وجودت را بر نامحرم مگشا.
عفت بايد در فكر، نگاه، زينت، حجاب، زبان، چشم، گوش و اندام تجلي داشته باشد.
كسي كه عفت داشته باشد ارزش و منزلتش زياد خواهد بود.
اصالت زن مسلمان عفت اوست.
كسي كه درك درستي از چادر دارد مي داند يك دختر چادري بايد در همه جنبه هايش عفيف باشد.
رعايت حجاب بهترين راه اعلام عفت است و ثمره آن امنيت جنسي مي باشد، همان امنيتي كه امروزه حلقه مفقوده اي در جوامع غربي است.
حجاب مهم ترين ركن عفت است.
زن در قبال رعايت حجاب، علاوه بر اعلام عفت خود، عفت جامعه را نيز تضمين مي كند.
حجاب يعني حيا، جوانمردي، شرف، آزادگي و بصيرت.
زنان عفيف رفتارشان به گونه اي نيست كه نامحرمان را به سوي خود جذب نمايد.
زن مسلمان تجسم حرمت و عفت در جامعه است.
حجاب برتر، به زنان ما عفت، به مردان ما غيرت و به جامعه ما عزت مي بخشد.
حجاب مايه عفت زنان است.
گل عفاف در بوستان حجاب مي رويد.
گل عفاف در بوستان حجاب مي رويد و عطر پاكي وجود زنان محجبه را قيمتي مي كند.
ص: 80
زن عفيف زيباست و عفتش به او قدرتي مي دهد كه مردان قوي را در برابر او به خضوع وادار مي كند.
حفظ چشم، گوش، قلب و تمامي اعضا و جوارح از هرگونه خطا و گناه، عفاف است كه حاصل اين عفت و حجاب دروني، پوشش ظاهري است.
عفاف همان مجاهده دروني براي غلبه ارزش هاست.
حيا و عفاف تعالي دهنده روح انسان است.
هر مقدار كه انسان عفيف باشد به عالم قدس و ملائك نزديك تر است.
عفاف همان صفت دروني ملكه نفساني است كه منشأ تقواي دروني مي شود.
عفاف، تقواي بيروني و تجلي عزت و حياي دروني است.
عفاف به منزله قوّه بازدارنده از افراط است كه وقتي در درون به صورت ملكه اي درآمد، حاكميتش در بيرون ظاهر مي شود.
انسان عفيف در جايگاه ملائكه است. عفاف لازمه عقل و غيرت است.
عفت موجب عبور انسان از عالم ملك به عالم ملكوت مي گردد.
عفاف، سلامت جامعه را به دنبال دارد؛ زيرا جامعه را افراد آن تشكيل مي دهند و اگر افراد اصلاح شوند، جامعه نيز اصلاح خواهد شد.
عفاف موجب مصونيت زن و مرد از آشفتگي هاي ذهني، بزهكاري، آوارگي و بالاخره بيماري روحي و رواني مي شود و از انحطاط اخلاقي جامعه و ازهم پاشيدگي خانواده ها جلوگيري مي كند.
بي شك نهاد خانواده، تنها با پاسداري از عفاف و پاكدامني، درخشش و بالندگي لازم را پيدا مي كند.
اگر در جامعه اي عفاف و پاكدامني به صورت كامل رعايت گردد، خانواده هاي تشكيل شده نيز ثبات بيشتري مي يابند.
حجاب ارتباط بنيادي با عفاف دارد و كسي كه طرفدار حيا و عفاف است با اصل پوشش مخالف نيست.
ص: 81
پوشش اسلامي كامل ترين گونه رعايت عفاف است.
از اول كه جامه عفاف، سفيد و شفاف است، نبايد گذاشت چركابه گناه بر آن بپاشد.
از اول نبايد به بيگانه، اجازه ورود به مزرعه نجابت داد تا بوته هاي نورس عصمت را لگدمال كند.
عفاف و پاكدامني، پي آمد نيكوي تقواي الهي و سايه قرب خداوندي است.
از پي آمدهاي زيان بار رعايت نكردن عفاف و حجاب، طلاق و جدايي زن و شوهر و ازهم پاشيدن نظام خانواده است.
عامل بسيار مهم و سازنده در شخصيت الهي انسان، عفت عمومي، سلامت و پاكي جامعه از عوامل غفلت آفرين و هوس آلود و ناپاكي هاست.
عفاف، روح پوشش است و پوشش كالبد آن.
عفت و پاكدامني، پي آمد نيكوي تقواي الهي و مايه ارزش معنوي و قرب خداوندي است كه در هر جامعه اي نشانه شخصيت و عامل سعادت و مايه منزلت اجتماعي است.
اگر بي بندوباري و بي عفتي در جامعه رواج يابد و بهره برداري هاي جنسي در خارج از محيط خانواده ميسر گردد، جوانان زير بار مسئوليت هاي ازدواج نرفته و خانواده هاي تشكيل شده نيز متزلزل مي شود.
رعايت عفاف در رفتار و گفتار، خانواده را سالم و آسيب ناپذير نگه مي دارد.
انسان در سايه عفاف، عزت و اعتبار پيدا مي كند و كساني كه هرچه مي خواهند مي خورند و آنچه مي خواهند مي گويند و پيوسته در پي هوسراني اند، نزد ديگران اعتبار و ارزشي ندارند.
عفاف، فلسفه حجاب است و حجاب، تضمين كننده عفاف و حيا مي باشد.
ص: 82
عفاف يعني بازدارندگي، يله و رها نبودن، كنترل از درون و خودكنترلي، غلبه بر غرايض و شهوات.
عفاف؛ يعني كنترل و زمام نفس و گناه را در دست گرفتن.
تنها دين نيست كه ما را به عفاف و پاكدامني فرا مي خواند، بلكه اين ندا از درون آدمي نشئت مي گيرد كه دين نيز آن را تأييد مي نمايد. غيرت، جوان مردي و كرامت نفساني همگي انسان را به عفاف دعوت مي كند.
عدم رعايت پوشش اسلامي از سوي مادر و ارتباط پدر و مادر با نامحرم بدون عنايت به موازين اخلاقي و اسلامي رابطه اي مستقيم با كاهش حساسيت هاي اعضاي خانواده به ويژه فرزندان نسبت به هنجارها و ارزش هاي ديني دارد.
براي حفظ نظام خانواده و به وجود آوردن محيطي سالم و فرزنداني پاك، رعايت حجاب و حيا و عفاف ضروريست.
سلامت جسمي و روحي _ رواني جامعه در سايه رعايت پوشش و عفاف حفظ مي شود.
وقتي بي عفتي در سرد شدن و از بين رفتن روابط خانوادگي مؤثر باشد اگر خداي ناكرده ما نيز همان راه غرب را در اين زمينه دنبال كنيم، حصول آن نتيجه براي ما نيز قطعي خواهد بود.
عفاف، ديوار محكمي است كه از گزند گناه حفظ مي نمايد، به طوري كه انسان عفيف از تيررس شيطان مصون است.
زن، به خاطر ارزش و كرامتي كه دارد، بايد محفوظ بماند و خود را حراج نكند و در بازار سوداگران شهوت خود را به بهاي چند نامه و نگاه و لبخند، نفروشد.
يكي از اسباب آلودگي و افت عفاف، بيكاري است كه در روايات اسلامي، از آن به شدت نهي شده است.
ص: 83
حجاب بهترين حريم عفاف و پاكدامني است.
(عفت نداي فطرت و حجاب امانت فاطمه عليها السلام است.
عفاف وديعه اي است مقدس و موهبتي الهي؛ موهبت و خلعتي برازنده كه انقلاب شكوهمند اسلامي آن را به زنان بازگرداند تا به داشتن آن ببالند و دوشادوش مردان در جهت تحقق «جامعه اي فاطمي» در راستاي نيل به «دولتي مهدوي» تلاشي مقدس از خود نشان دهند.
كوتاهي و بي توجهي نسبت به عفاف، باعث رواج گناه و تفاخر و تكاثر و اسراف و فساد و در نهايت محدوديت زن خواهد شد.
عفاف باطني و فطري زن، زينت گوهر روح و دژ محكم اوست.
رعايت عفاف عمومي باعث تأمين امنيت اجتماعي كشور است.
بي عفتي دختران باعث مي شود حق محوري جاي خود را به هوس بازي و خودخواهي دهد كه عامل اصلي بروز اختلافات و در نهايت طلاق است.
زن مسلمان با رفتاري متناسب و متين، زمينه گسترش عفت را فراهم مي آورد.
زن به خاطر لطافتي كه دارد، نبايد در دست هاي خشن كامجويان ديوسيرت، كه نقاب مهرباني و عشق به چهره دارند، پژمرده شود و پس از آنكه گل عصمتش را چيدند او را دور اندازند يا زير پايش له كنند.
زن به خاطر عصمتي كه دارد و ميراث دارِ پاكي مريم است، نبايد بازيچه هوس و آلوده به ويروس گناه شود.
گوهر عفاف و پاكي، كم ارزش تر از طلا و پول و محصول باغ و وسايل خانه نيست. دزدان ايمان و غارتگران شرف نيز فراوانند.
عفاف عاملي براي نزديك شدن به خلق و خوي فرشته هاست.
زندگي بهشتي يعني زندگي عفيفانه.
ص: 84
عفاف انسان را از افتادن در دام شهوت باز مي دارد.
انسان در پناه محافظ، احساس آرامش بيشتري دارد.
پوشش زن، معرف شخصيت عفيف اوست كه موضع گيري مرد را در برابر او مشخص مي كند.
هويت و شخصيت خانواده در گرو پاكدامني و عفت است.
جامعه سالم در دامان مادران پاكدامن و عفيف شكل مي گيرد.
عفت درون و انديشه پاك، رفتار و كردار پاك را در پي دارد و انديشه ناپاك ثمره اي جز رفتار و كردار و گفتار ناپاك نخواهد داشت.
حجاب مبتني بر عفاف و عفاف بر پايه حيا استوار است.
حجاب وسيله اي براي حفظ عفت آگاهانه است.
خودنمايي يعني: تبديل شدن به مهره بي مزد و مواجب استعمار براي ترويج مدل هاي مبتذل در جامعه اسلامي.
زن مسلمان با رفتاري متناسب و متين، زمينه گسترش عفت را فراهم مي آورد.
غلبه بر هواي نفساني و چشم پوشي از لذت هاي حرام، به انسان هيبت و وقار مي بخشد.
پوشيدگي زن نماد تقوا و پارسايي اوست.
انسان مؤمن، نابهنجاري هاي اجتماعي را همان سان كه بر زن و ناموس خود برنمي تابد، درباره ساير زنان مسلمان نيز تحمل نمي كند.
عفاف به انسان كمك مي كند تا از چيرگي شهوت بر نفس جلوگيري كند.
زن مسلمان تجسم حرمت و عفت در جامعه است.
حفاظت و مراقبت از عفت عمومي بر عهده زنان و مردان است.
پوشش ديني پيام عفت، شخصيت و خداترسي زن مسلمان است.
ص: 85
بي اعتنايي افراد به رعايت عفاف، گريبان خود آنها را نيز مي گيرد.
ضرورت پوشش كامل اسلامي و رعايت عفاف و شئون انساني براي حفظ آرامش و بهداشت رواني جامعه داراي اهميت و بركات فراواني است
اگر انسان دائماً به مسائل خلاف عفت فكر كند، حتي اگر به افكارش جامه عمل نيز نپوشاند، در درازمدت به اين گونه افكار عادت كرده، عفت و حياي دروني خود را از دست مي دهد و گناه را سبك مي شمرد و در نتيجه به سمت آن گرايش مي يابد.
فلسفه حكم حجاب و فايده بزرگ آن، ارزش دادن به شخصيت زن است.
عفاف كنترل كننده تمايلات فطري انسان است.
رفتار انعكاس افكار و انديشه هاست و عفاف در انديشه موجب كنترل و مديريت افكار است تا وارد عرصه هاي آلوده و خلاف عفت نشوند.
عفاف؛ يعني رعايت مرزها در روابط انساني.
پاكدامني انسان ها در جامعه ديني مصداق برجسته طيبات است.
پايداري و استحكام جامعه از حفظ عفت و حجاب بانوان تأثير مي پذيرد.
حجاب، نماد عفت و عزت زنان و از شاخص هاي مهم فرهنگ ديني و از عناصر اصلي هويت ملي ماست.
زكات جمال حفظ پوشش و عفاف است.
پوشش مهم ترين عامل تعديل ميل خودنمايي در انسان است.
پاكدامني و عفت عمومي، پوشش و حجاب در حريم عمومي و اجتماعي از مسئوليت هاي اجتماعي است.
حجاب و عفاف از قرن ها پيش (حتي قبل از اسلام)، در فرهنگ ايراني حضور پررنگ داشته و نجابت و پوشيدگي زنان ايراني زبانزد همگان بوده است.
عفاف؛ يعني پارسايي و پاكدامني و خودداري از كارهاي حرام و زشت است.
ص: 86
عفاف روح پوششي است كه سلامت رواني و جاذبه جسماني را تضمين مي كند.
عفت پيشگي و پرهيزكاري، انسان عفيف را بلندآوازه و ماندگار و مقدس مي سازد.
عفت ورزي آدمي را تا اوج مقام معنوي بالا مي برد و او را هم سنگ شهيد و در رديف فرشته ها قرار مي دهد.
در قرآن حرمت و حيثيت زن به عنوان حق الله مطرح است.
سلامت روح مرد و جامعه با نوع و كيفيت پوششي زنان، رابطه مستقيم و غيرقابل انكار دارد.
با عفاف، كانون خانواده، پايدار و ارزش پاكي و مسئوليت در جامعه نهادينه مي شود.
اصالت زن مسلمان عفت اوست كه حجاب مهم ترين ركن آن است.
حجاب؛ عفاف، شخصيت و متانت زن را نمودار مي كند و او را همچون مرواريد گران بها در بر مي گيرد.
حجاب، خيمه عفاف بانوان است و ايمان به خدا و ترس از آخرت، از مهم ترين پايه هاي حجاب به شمار مي روند.
كرامت آدمي در گرو پاي بندي به عفاف است كه در پرتو آن، سلامت عمومي جامعه حفظ مي گردد.
دولت مسئوليت و اختيار دارد تا از عمومي شدن بي حجابي و بد حجابي جلوگيري كند، چون در برابر سلامت و عفت عمومي مسئول است.
عفت و پاكدامني عمومي و صورت خاص آن؛ يعني حجاب زنان از مصداق هاي معروف و در شمار عمليات سالم سازي جامعه ديني است.
ص: 87
حقيقت عفاف تنظيم كننده كردار آدمي است و او را از لغزش ها باز مي دارد و جمال و زيبايي او را پايدارتر مي سازد.
پوشش اسلامي نگهبان زن است و هرچه اين پوشش كامل تر شود درصد امنيت و حفاظت زنان بالاتر مي رود.
زن مؤمن، بايد آنچه را اسلام به عنوان ارزش بدان مي نگرد، باور داشته باشد و بداند كه شخصيت و عظمت او در گرو روح بلند، انديشه والا، قلب پاك و جان پيراسته از آلودگي است.
لباس و پوشش افراد در يك جامعه، يكي از مؤلفه هاي فرهنگي است و بايد نمايانگر نوع زندگي، شيوه تفكر و باورهاي او و جامعه اش باشد.
جايگاه والاي زن مي طلبد كه اين گوهر آفرينش در صدف حجاب قرار گيرد تا ارزش هاي انساني اش محفوظ بماند.
كرامت آدمي در گرو پاي بندي به عفاف است كه در پرتو آن سلامت عمومي جامعه حفظ مي گردد. جامعه سالم موجب رشد و بالندگي همه انسان ها اعم از زن و مرد مي شود.
در سايه رعايت عفاف است كه زن مي تواند به راحتي وارد جامعه شود و فعاليت كند.
شكرانه نعمت زيبايي حفظ عفت است.
2. آثار فردي و اجتماعي وقار، حيا، غيرت
حيا مانند چشمه آبي است كه موجب طهارت دل مي گردد.
حيا يعني: درخشيدن نور خدا و نور توحيد در دل انسان.
حيا تابش نوري در دل ظلمات وجودي انسان است.
ص: 88
زنان خوب ميراث دار عفاف و حياي فاطمه عليها السلام و مريم اند. بنابراين، بازيچه هوس نمي شوند و به ويروس گناه آلوده نمي گردند.
با وقار بودن دختر و رعايت كردن حريم ميان محرم و نامحرم به او اصالت مي بخشد و او را در ديدگان همه بزرگ و محترم مي گرداند.
حضور زن در جامعه بايد باوقار و متانت آميخته باشد و از هيجان انگيزي و ايجاد زمينه هاي فساد به دور باشد.
زن هر اندازه متين تر و باوقارتر حركت كند و خود را در معرض نمايش براي مردان نگذارد بر احترامش افزوده مي شود.
اسلام براي سلامت جامعه و جلوگيري از زمينه هاي فساد، براي حضور زن در اجتماع شرايطي قائل شده است كه وقار در سخن گفتن و سلامت نفس از آن جمله است.
تحكيم خانواده بر اساس محبت، صميميت، انس، وحدت، همدلي و دلسوزي و حياي همسران استوار است.
حيا ملكه اي است كه موجب خودداري از كارهاي زشت مي شود.
در اسلام رعايت وقار و حيا هم به عنوان دژ حافظ زن و تأمين امنيت رواني و اجتماعي او مطرح است و هم براي حفاظت مردان از انحراف فكري و گرفتار شدن در توهمات حاصل از تحريك عاطفي.
انسان هاي پاكدامن، نزد افراد جامعه اعم از خانواده، دوستان و ديگران مورد احترام و اعتمادند.
دختران جوان، با حيا و عفاف خود، گامي مؤثر براي بالابردن شخصيت و ارزش خود و حفظ موقعيت خويش در برابر مردان برخواهند داشت.
حيا، مانع افتادن انسان در دام انحراف جنسي و ضامن پاكدامني است.
ص: 89
حيا يكي از بهترين نيروهاي كنترل كننده دروني است.
بي حيايي زن را با همه ارزش والاي ذاتي اش، ابزاري براي سودجويان مي سازد و غرور زنانه شان را كه بخش جداناشدني از شخصيت زنانگي آنان است، خواهد شكست.
اگر زن براي مردان دست يافتني باشد، نه تنها در قلب آنان، محترم و باارزش نيست، بلكه ارزش واقعي اش نيز تحت الشعاع قرار مي گيرد و رنگ مي بازد.
شرم و عفت براي دختر همچون وسيله دفاعي است كه به او اجازه مي دهد از ميان خواستگاران خود، شايسته ترين آنان را برگزيند.
اسلام به جمال زنان توجه كرده و زينت و آرايش او را براي همسر باارزش شمرده است، اما علاوه بر آن زيبايي را در حفظ عفت و پاكدامني شايسته مي داند.
زينت و ارزش يك زن و دختر مسلمان، به تقوا و ديانت اوست و پاكدامني و متانت او هم از ديانت سر چشمه مي گيرد.
در جامعه اسلامي بايد مردان باغيرت و زنان باآزرم و حيا از عفت عمومي پاسداري كنند.
اگر زن در مسير انحراف گام بردارد، ابتدا از حياي او كاسته مي شود. سپس حجاب او سست مي شود و آن گاه بي حيايي دامن گيرش مي شود.
جامعه سالم در دامن مادران پاكدامن و عفيف شكل مي گيرد.
هويت و شخصيت خانواده در گرو حيا وعفت و پاكدامني است.
زن پاكدامن حتي در نگاه مردان بي بندوبار و چشم چران نيز مورد احترام است و اين رمز تأكيد بر عفت و پاكدامني زن است.
حيا سرچشمه عفت است.
ص: 90
در جامعه اي كه حجاب، متانت، عفت و حيا ارزش تلقي مي شود، زن با عفت و حجب، پايه هاي اين ارزش را مي سازد و جامعه را به سمت سلامت و ارزش هاي واقعي سوق مي دهد.
اگر غريزه جنسي دائماً در معرض تحريك و تهييج قرار گيرد، علاوه بر اينكه عفت افراد جامعه به خطر مي افتد و در نتيجه كرامت انساني از بين مي رود و از رشد ارزش ها و كمالات جلوگيري مي كند، عوارض وخيم ديگري نظير بلوغ زودرس، پيري و فرسودگي نيز دارد.
نگاه حرام، قدرت تصميم گيري درست و استفاده از عقل را از انسان سلب مي كند، و بيشتر انحرافات جنسي و خلاف اخلاق اسلامي از يك نگاه آغاز شده است.
يكي از عواملي كه باعث تحريك ميل جنسي در انسان مي شود، فكر گناه و مشغول كردن ذهن به مسائل جنسي است كه سر انجام موجب تحريك و تهييج غريزه و ارتكاب به گناه مي شود.
در روايات اسلامي، از «فكر كردن به گناه» نهي شده است؛ زيرا فكر گناه، به خود گناه منجر مي شود. حضرت علي عليه السلام مي فرمايد: «كسي كه در انديشه گناه باشد و درباره آن بسيار فكر كند، سرانجام همان افكار او را به گناه مي كشاند».(1)
براي اينكه انسان بتواند فكر و خيال خود را كنترل كند، لازم است از تنهايي و بيكاري دوري جويد؛ زيرا بسياري از فكرهاي گناه آلود، به دليل بيكاري و داشتن اوقات فراغت غير ضروري است.
قرآن هم مي گويد: زنان خودآرايي و خودنمايي و عشوه گري نكنند، تا مورد آزار بيماردلان قرار نگيرند.
ص: 91
اينكه: «دل بايد پاك باشد»، بهانه اي براي گريز جاهلانه از همين مصونيت است و آويختن به شاخه «لاقيدي»، وگرنه از دل پاك هم نبايد جز نگاه و رفتار پاك برخيزد.
حيا، زيباترين جامه معنوي است.
حيا، مانع انحراف و ضامن پاكدامني است.
حيا، نشانه هماهنگي با طبيعت انساني است.
عفت و پاكدامني همانند پرده اي است كه دو پرده ديگر؛ يعني حجاب و حيا از آن پاسداري مي كنند.
حجاب جلوه اي از حيا در زنان است.
وقار در سخن گفتن و سلامت نفس از لوازم سلامت جامعه و جلوگيري از ايجاد زمينه هاي فساد است.
حياي چشم؛ يعني آنكه شخص از ديدن آنچه ديدنش زشت است، چشم فرو بندد.
حيا در سخن؛ يعني رعايت موازين اخلاقي هم در محتوا و هم در حالت سخن.
زنان پاكدامن حتي در نگاه مردان بي بند و بار و چشم چران نيز مورد احترام هستند و اين رمز تأكيد بر عفت و پاكدامني زن است.
بي حيايي زنان و دختران جوان بيشتر در هم نشيني با دوستان بي حيا، تماشاي فيلم هاي مبتذل، بي توجهي به ارزش والاي عفت و حيا، ضد ارزش ندانستن بي شرمي ريشه دارد.
حيا ارزشي بزرگ به زن مي بخشد و بي حيايي او را از مقام انسانيت به زير خواهد كشيد.
ص: 92
سادگي و خامي است كه كسي خود را در معرض ديد و تماشاي نگاه هاي مسموم و چشم هاي ناپاك قرار دهد و به دلبري و جلوه گري بپردازد و خيال كند بيماردلان و رهزنان عفاف را به وسوسه نمي اندازد و از زهر نگاه ها و نيش پشه هاي شهوت در امان مي ماند.
بعضي از «نگاه»ها، ويروس «گناه» منتشر مي كنند و بعضي از چهره ها، حشره مزاحمت جمع مي كنند.
خراب كردن همه ديوارها و برداشتن همه پرده ها و بازگذاشتن همه پنجره ها نشانه تيره انديشي است، نه روشن فكري! علامت جاهليت است، نه تمدن.
براي پيشگيري از وسوسه هاي شيطاني، شريعت اسلام دستور مي دهد كه زن و مرد هيچ گاه با هم در محيط خلوت قرار نگيرند.
حجب و حيا تدبيري است كه خداوند متعال به كار برده تا زنان از جمال خود در جهت آرامش بخشيدن و اعتدال جامعه انساني سود برند.
حيا و عفاف هم براي زنان لازم است و هم براي مردان تا گام از حريم اخلاق بيرون ننهند، اما به دليل جاذبه هاي خاص و توانمندي هايي كه خداوند در زن قرار داده عنصر حيا و عفاف ضرورت بيشتري يافته است.
حيا به عقل و خرد و فحشا به بي عقلي و سفاهت وابسته است.
نخستين دريچه فساد، نگاه است.
حفظ نگاه اطاعت از دستور خداوندي و انتهاي سعادت است.
حفظ نگاه قلب را تقويت نموده و خوشحال مي سازد.
حفظ نگاه در قلب، نور الهي پديد مي آورد.
حفظ نگاه راه مداخله شيطان را مسدود مي سازد.
ص: 93
پوشيدگي زن به عنوان عفت و حيا، به ميزان مقبوليت و محبوبيت زن مي افزايد.
غيرت ،نجابت، پارسايي و تقوا، افكار و اعتقادات صحيح، صلاحيت اخلاق و صفات انسان و حالات شايسته رواني از شاخص هاي اصالت خانوادگي است.
انسان غيور نه تنها نسبت به خانواده خود، بلكه نسبت به ناموس ديگران نيز حساس است؛ زيرا وظيفه حراست و پاسباني را منحصر در اهل و عيال خود نمي داند.
انسان آفريده خدايي است كه غيور مطلق است.
غيرت از نيكوترين صفات مردان است.
بي عفتي نواميس، فساد خانوادگي، ناصالح شدن فرزندان و ... نتيجه بي غيرتي است.
هر چند غيرت مندي بسيار پسنديده است، ولي غيرت مند بايد از بدگماني و وسوسه هاي نابجا بپرهيزد؛ زيرا چنين رفتارهايي، كانون گرم خانواده را سرد و بي روح و فرد را نيز به بيماري مبتلا مي سازد.
غيرت مرد مسلمان امري ستودني است.
زن مسلمان با رفتاري مناسب و متين، زمينه گسترش عفت عمومي را فراهم مي آورد؛ زيرا جامعه اسلامي جامعه اي به هم پيوسته است و فرد نبايد خود را تافته اي جدا بافته از ديگران تلقي كند.
حجاب جنبه عيني حيا و عفاف است.
هنگامي كه حيا در نفس انسان، ملكه شود، مهارت پاكدامني و دوري از گناه در فرد به وجود مي آيد.
حيا يكي از ريشه هاي پذيرش حجاب و مقيد شدن به آن به شمار مي رود.
ص: 94
اگر فرهنگ حيا در جامعه نهادينه شود، در پي آن، عفاف و خود نگهداري دروني پديد مي آيد.
حفظ پوشش، احترام گذاشتن به زن و محفوظ نگه داشتن وي از نگاه هاي شهواني و حيواني است.
زن مسلمان با رفتاري متناسب و متين، زمينه گسترش عفت را فراهم مي سازد.
مردان بايد با غيرت فردي و اجتماعي و زنان با حيا، عفت عمومي جامعه را پاس بدارند.
زن هر اندازه متين تر، باوقارتر و عفيف تر حركت كند به احترامش افزوده است.
حفظ حيا، عفت، پاكدامني و باحجابي از لوازم سالم و پاك زيستن است.
حجب و حيا ارزش زن را در چشم مرد بالا مي برد.
غيرت، يعني: دفاع از محجوب در برابر متجاوز.
غيرت يعني: پاسداري از حريم عفت ناموس خويش.
غيرت خصلت خدايي و از خصال پيامبران و مؤمنان است.
غيرت؛ يعني: كوتاهي و اهمال نكردن در حفظ و نگهباني آنچه لازم و ضروري مي نمايد.
در سايه غيرت اجتماعي ضمانت هاي اجرايي براي فعاليت زنان فراهم مي آيد و جامعه از امنيت و سلامت معنوي بهره مند مي شود.
انسان غيور، در مورد تربيت فرزندان حساس است و به همين جهت از ابتدا، زني را بر مي گزيند كه مؤمن و پاكدامن باشد تا وظيفه هدايت فرزندان را به بهترين شكل انجام دهد.
انسان غيرت مدار، آمد و رفت دوستان و آشنايان فرزندان خود را از نظر دور نمي دارد و با حساسيت هاي ويژه اي كه دارد، او را در مسير تربيت و سازندگي همراهي مي كند.
ص: 95
زنان غيرت مند همواره، مراقب اعمال و رفتار و گفتار و كردار خويش خواهند بود.
غيرت از ميوه هاي طراوت بخش و خويشتن داري است و جامعه اي كه زنانش از عفاف و پوشش كامل و صحيح برخوردار نيستند عفت عمومي را در معرض خطر قرار مي دهند.
پوشش، حيا و پاكدامني از حقوق عمومي است و در نظم ديني، جزو حقوق عمومي و حقوق مشترك به شمار مي رود.
حيا، عفاف و حجاب به هم پيوسته اند و هريك پيش نياز ديگري به شمار مي رود.
پوشش زن بايد از عفاف، وقار و پاكي كامل وي خبر دهد، به گونه اي كه هيچ بيماردلي در او طمع نكند و حريم حرمتش از تعرض هوس رانان مصون باشد.
حيا و عفت از دستاوردهاي ايمان، صفات آزادگان و كردار نيكان است.
حيا و عفت قدر و قيمت زن را بالا مي برد.
انسان وقتي براي خدا از لذت هاي زودگذر چشم مي پوشد و شهوت خود را مهار مي كند، خداوند در عوض خوشي ها و لذت هاي كامل تري را نصيبش مي كند.
نگاه نكردن به نامحرم ارزش اجتماعي مردان را بالا مي برد.
كسي كه چشم خود را براي ديدن نامحرم آزاد مي گذارد حسرتش بيشتر مي شود.
چشم پوشيدن از نامحرم قلب را نوراني و روشن مي سازد.
نگاه نداشتن چشم از ديدن نامحرم ظلمت و افسردگي در پي دارد.
چشم پوشي از نگاه به نامحرم موجب تقويت اراده، قوت قلب، ثبات و شجاعت مي گردد.
ص: 96
حيا و عفاف و ستر و پوشش، تدبيري است كه خود زن با يك نوع الهام براي گران بها كردن خود در برابر مرد به كار برده است.
مردان باغيرت و زنان باحيا بايد از عفت عمومي پاسداري كنند.
حرمت زن اختصاص به خود او، همسر و خانواده اش ندارد.
غيرت مندي انسان را از فساد مي رهاند.
روح عفاف كنترل كننده رفتار و متانت است كه با حيا زيباتر مي شود.
انسان غيور، نه بر خود آلودگي را مي پذيرد و نه بي عفتي ديگران را بر مي تابد.
افراط و تفريط در غيرت ورزي، آثار شومي دارد كه دامن گير انسان مي شود.
غيرت اجتماعي؛ يعني مردان موظفند در برابر هرزگي و مرزشكني ها بايستند و به حرمت شكني ها نزديك نشوند.
«حيا» زيبايي انسان است.
افراط در غيرت ورزي نه تنها موجب بد گماني شخص نسبت به ناموس او مي شود، بلكه احساس شخصيت را نيز از ناموسش مي ستايد.
گرچه حجاب از امور ظاهري است، ولي نمايش خارجي عفاف است.
در جامعه اي كه غيرت اجتماعي دارد زن و دختر آن از نگاه هاي آلوده نامحرمان در امان خواهند بود و پاكي و طهارت اجتماع باقي خواهد ماند.
هيچ مرد با غيرتي اجازه نمي دهد فرد محبوب وي، توجه يا محبتش را معطوف شخص ديگري نمايد.
مرد بر خلاف آنچه در ابتدا به نظر مي رسد، در عمق روح خود از ابتذال زن و تسليم و بي ارادگي او متنفر است و هميشه عزت و بي نيازي و بي اعتنايي زن را نسبت به خود ستوده است.(1)
ص: 97
محافظت از فكر و كنترل آن از وسوسه هاي شيطاني موجب عفاف روح و روان انسان مي شود كه نتيجه آن در اعمال و گفتار و رفتار انسان مشهود است.
حيا يعني: پرهيز از معاصي شرعي و اجتناب از آنچه عقل و عرف آن را زشت مي شمارند.
حيا ملكه اي نفساني است كه روح را از انجام اعمال زشت بازمي دارد.
حيا موهبتي الهي و امري فطري است.
حيا وجه تمايز انسان و حيوان است.
لباس دانش آموزان و دانشجويان علاوه بر پوشش، نشان وقار و عفاف آنهاست.
اگر زن براي مردان دست يافتني باشد، نه تنها در قلب آنان، محترم و باارزش نيست، بلكه ارزش واقعي اش نيز تحت الشعاع قرار مي گيرد و رنگ مي بازد.
حضور زن در اجتماع بايد باوقار و متانت آميخته باشد و از هيجان انگيزي و ايجاد زمينه هاي فساد به دور باشد.
سلامت اجتماع و خانواده با رعايت و حفظ حريم هاي ديني ارتباط مستقيم دارد.
جايگاه والاي زن مي طلبد كه اين گوهر آفرينش در صدف حيا و پاكدامني قرار گيرد تا ارزش هاي انساني اش محفوظ بماند.
مراقب دوستي هاي فرزندان خود باشيد و آنها را همراه افراد بي بندوبار رها مسازيد.
هر چه حريم هاي ظاهري ميان زنان و مردان نامحرم، بيشتر و بهتر حفظ شود، زمينه آسيب ديدن حياي دروني كاهش خواهد يافت.
يكي از اصول اساسي در تنظيم روابط اجتماعي زن و مرد، كاهش اختلاط است.
حضور زن در اجتماع بايد باوقار و متانت آميخته باشد و از هيجان انگيزي و ايجاد زمينه هاي فساد به دور باشد.
ص: 98
نگاه نقطه آغازين روابط زن و مرد است كه چنان چه كنترل نشود، زمينه ساز ادامه ارتباط خواهد شد و پي آمدهاي نامطلوبي بر جاي خواهد گذاشت.
بدون ترديد، زنان با هر تفكر و عقيده اي، به نظر و سليقه همسران خود در انتخاب هاي خويش از جمله لباس و وضع ظاهري توجه مي كنند. از اين رو غيرت مندي مردان در نوع پوشش آنان نقش به سزايي دارد.
الف) تاثير ايمان به خدا در عفت و پاكدامني
ايمان به خدا و زندگي پس از مرگ از مهم ترين و قوي ترين عوامل پيشگيري از شهوات و هوس هاست.
شخص باايمان، خداوند را همه جا حاضر و ناظر مي بيند و باور دارد كه همه كارهاي او به وسيله فرشتگان الهي در پرونده اي ثبت مي شود.
اين تعبير از امام خميني رحمه الله را به خاطر بسپاريم: «عالم محضر خداست، در محضر خدا معصيت نكنيم.» اين اعتقاد، بهترين مانع در برابر فسادهاي اخلاقي و اجتماعي است.
باور كنيم: با ضعف ايمان، عفت و مقاومت در برابر شهوات كاهش مي يابد.
از جمله آثار عفت و پاكدامني درك لذت ايمان است و چشيدن اين لذت در تمام عمر، بدون عفت و پاكدامني غير ممكن است.
كسي كه ايمان دارد به اينكه خداوند، ناظر اعمال اوست، هرگز تن به ناپاكي و بي عفتي نمي دهد.
ايمان و عقل در اثر بي توجهي و دل سپردن به شهوات مغلوب مي شود.
باوركنيم تنها راه حفظ پاكدامني عمل به دستورات خدا و رعايت تقواست.
تجهيز به قدرت ايمان، راه گناه بي عفتي و بي حيايي را مي بندد.
حب خدا عامل حفظ ايمان و پرهيز از بي عفتي است.
ص: 99
اگر انسان معناي بندگي خدا را درست بداند هرگز در گرداب بي عفتي دچار نمي شود.
ايمان به خدا در همه شئون زندگي تجلي پيدا مي كند .حتي در پاكدامني.
اولين قدم براي رسيدن به حدود الهي رعايت وقار و پاكدامني است.
از ثمرات تقوا در اين دنيا، پاكدامني است.
انسان عفيف، زندگي زيبايي را براي خود مي سازد، ازدواجي بابركت و زندگي اي شيرين، شيريني ايمان را در دلش احساس كرده و احساس شادي و خوشبختي مي كند.
انسان مؤمن با رعايت عفت تمرين مي كند كه برده هواي نفس خود نشود و قدرت مقابله با وسوسه هاي نفساني و شيطاني را در خود پرورش مي دهد.
هر شخصي با حفظ عفت و دوري از پليدي ها، مي تواند ايمان و اخلاص خود را محك بزند و بفهمد تا چه اندازه در ايمان خود صادق است.
عفت و پاكدامني يكي از انواع صبر است، صبر بر دوري از گناه.
خداوند در ميان مردان و زنان باايمان و عفيف محبت و رحمت و انسي را برقرار مي كند كه سبب سعادت آنها مي شود.
چه تفاوت آشكاري است بين هوسي كه لذتش مي رود و پشيمانه اش مي ماند و طاعتي كه رنجش مي رود و پاداش ابدي دارد.
بر اساس آموزه هاي قرآن، پاكدامني از نشانه هاي مؤمنان است.
يكي از ابزار رسيدن به مقام ايمان، رعايت عفت و حياست.
اعتقاد به خدا، دين و معاد بهترين راه تقويت عفت و خويشتن داري است.
مؤمن همواره خويش را در محضر خداي قادر متعال مي داند. ازاين رو، تلاش مي كند تا پاي بند به قوانين دين باشد و پاكي و معنويت خود را حفظ كند.
ص: 100
ايمان به خدا، سبب خويشتن داري حضرت يوسف و پرهيز وي از هوا و هوس شد.
آنچه تقوا و پاكي و طهارت روحي و معنوي را تقويت مي كند، ايمان به خدا و اعتقاد به قيامت است.
ب) آثار ترويج حجاب و راهكارها
ترويج حجاب عامل تقويت دروني كشور است.
ترويج حجاب يعني: آسيب ناپذيري معنوي كشور در شرايط بسيار حساس كنوني.
ترويج حجاب يعني: حركت مسئولان كشور به سمت سياست هاي اسلامي.
يكي از راه هاي ترويج حجاب، پرهيز از تقليد از كساني است كه مي كوشند روش هاي زندگي و سبك و ملاك زندگي را به ملت ها تحميل كنند.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: بيان فوايد حجاب در جامعه و دستاوردهاي آن.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: احياي فرهنگ اصيل اسلامي و آفريدن روح تعبد و تعهد نسبت به ارزش ها.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: تقويت ايمان و اعتقاد ديني در دختران همراه با تربيت ديني.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: در اولويت قرار دادن موضوع حجاب و عفاف در برنامه ها.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: نظارت بر رعايت حريم حجاب و عفاف در جامعه.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: تعريف استانداردهاي فرهنگي مناسب براي ترويج فرهنگ عفاف منطبق با فرهنگ ديني و ملي.
ص: 101
ترويج فرهنگ حجاب يعني: اصالت بخشي به فرهنگ عفاف از طريق محصولات متنوع فرهنگي و هنري مناسب.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: احياي سنت حسنه «امر به معروف و نهي از منكر» در مورد حجاب و عفاف.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: فراهم كردن فعاليت اجتماعي زنان در كمال آرامش و امنيت.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: مقابله با بي مبالاتي ها، مرزشكني ها و حرمت شكني ها.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: جلوگيري از انتشار و تبليغ كالاهاي فرهنگي كه با فرهنگ حجاب و عفاف مغايرت داشته باشد.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: ترويج الگوهاي مناسب براي حجاب و ممانعت از ترويج فرهنگ مدگرايي.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: تبيين و تحليل ريشه هاي ديني و اعتقادي فرهنگ عفاف و حجاب.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: تبيين نقش عفاف و حجاب در افزايش سلامت جامعه.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: فرهنگ سازي در زمينه اصلاح پوشش نامناسب.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: ايجاد فضاي مناسب براي كار و نظارت بر رعايت حريم عفاف و حجاب.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: داشتن نگاه فرهنگي در تصويب قوانين.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: توجه خاص به سياست هاي فرهنگي به ويژه سياست هاي مرتبط با موضوع حجاب و عفاف .
ص: 102
ترويج فرهنگ حجاب يعني: گنجاندن آموزه هاي مربوط به فرهنگ حجاب و عفاف در آموزش و پرورش.
ترويج فرهنگ حجاب يعني: تسهيل و تسريع در اختصاص دادن بودجه هاي فرهنگي به حجاب و عفاف.
ترويج فرهنگ حجاب سدي در برابر تهاجم فرهنگي است.
تعليم، تبليغ، ترويج حجاب از وظايف دستگاه هاي فرهنگي است.
دستگاه هاي فرهنگي بايد با فرهنگ سازي مناسب و هنرمندانه، زمينه تحقق حجاب را در جامعه فراهم كنند.
حكومت اسلامي در شرايط زماني و مكاني خود، بايد احكام اسلام را در جامعه به اجرا در آورد.
در حكومت اسلامي الگوسازي بايد به گونه اي باشد كه ارزش هاي حاكم بر جامعه منطبق بر ارزش هاي اسلامي باشد.
حكومت اسلامي كه وظيفه حفظ واجبات عمومي را دارد، بايد حجاب را به عنوان شعار و نشانه جامعه اسلامي حفظ كند و براي گسترش آن اهتمام ورزد.
دست اندركاران امور فرهنگي بايد در برنامه ريزي خود بيش از هر چيز، به شناخت ضرورت حفظ عفاف و حجاب توجه ويژه داشته باشند.
جامعه الهي، جامعه اي است كه نهادهاي فرهنگي و ارزشي بر آن حاكم هستند و تنها از دريچه ايمان مي توان به اين جامعه نگاه كرد.
با تقويت پايه هاي ديني و باورهاي اعتقادي، وسيله اعمال صالح در زنان فراهم مي گردد و اين وظيفه خطير متوليان مذهبي و فرهنگي جامعه است.
جامعه ديني هيچ گونه تساهل و تسامحي را در خصوص بي حجابي نمي پذيرد.
ص: 103
وقتي نهادهاي فرهنگي جامعه در معرفي الگو از خود سستي نشان دهند، دشمن به راحتي الگوهاي خود را به جوانان و نوجوانان معرفي مي كند.
دولت وظيفه دارد از گسترش رفتارهاي ناسالم جنسيتي در جامعه جلوگيري كند.
دولت براي گسترش پاكدامني عمومي و هنجارهاي سالم جنسيتي بايد به اقدامات عملي (نهادسازي، ايجاد تسهيلات ازدواج، كار، فضاي فرهنگي مناسب) بپردازد.
نظارت بر فرآورده هاي فرهنگي، همچنين مراكز توليد پوشاك از وظايف دستگاه هاي فرهنگي و دولتي است.
يكي از وظايف دستگاه هاي فرهنگي در خصوص حجاب تبيين سياست هاي فرهنگي به صورت مرحله اي و طراحي سازوكارهاي اصولي براي اجرايي شدن آن است.
تشريح فلسفه حجاب، پاسخ گويي مستقيم و غير مستقيم به شبهه ها و انتقال فرهنگ حجاب از طريق مجاري و كانون هاي مختلف آموزش و تربيتي از وظايف دستگاه هاي فرهنگي است.
دستگاه هاي دولتي بايد نسبت به مفاسد اخلاقي و ابتذال در پوشش و آرايش در سازمان هاي دولتي هوشمندانه عمل نمايند.
دستگاه هاي دولتي بايد از بكارگيري زنان و دختران جوان در روابط عمومي ها و بخش هاي پر رفت و آمد اداري بپرهيزند.
دولت اسلامي وظيفه دارد از يك سو با تبديل شدن بدحجابي و بي عفتي به هنجار مبارزه كند و از سوي ديگر، زمينه ها و شرايط لازم را براي گسترش حجاب فراهم آورد.
وظيفه دولت اسلامي است كه فضاي مناسب و مساعد براي پاكدامني و محجوب بودن را گسترش دهد.
ص: 104
دولت اسلامي، مسئوليت ايجاد و توسعه شرايط مطلوب حجاب و عفاف را در جامعه برعهده دارد.
دولت اسلامي، مسئول حمايت و تقويت اصول و باورهايي است كه بنياد نظام ديني است و عفت و حجاب از آن باورها است.
بايد روش هاي اجرايي دستگاه هاي مختلف در اهتمام به تقويت عفاف و حجاب، منطقي، جامع، هماهنگ و تابع يك سلسله اصول و مباني باشد.
عفاف و حجاب از نتايج و مظاهر ايمان و تقواست. بنابراين، براي تقويت آن بايد در درجه اول، به تحكيم ايمان و تقويت باورهاي ديني جامعه كه در حكم روح و ريشه و اخلاق و رفتار آنان است توجه شود.
در توسعه فرهنگ عفاف و حجاب لازم است به تحكيم ارزش ها و مفاهيم اخلاقي خاصي از قبيل شرم و حيا و آزرم و غيرت توجه كافي شود.
3. آسيب شناسي حجاب و عفاف
زير فصل ها
الف) بد حجابي _ آثار و پي آمدها
ب) چشم چراني، آثار و پيامدها
الف) بد حجابي _ آثار و پي آمدها
برهنگي و بدحجابي از دام هاي شيطان است.
ممكن است بعضي از بدحجاب ها بي بند و بار نباشند ولي بد حجابي مقدمه بي بند و باري است.
طنازي ها و بدحجابي زنان منجر به سلب آرامش و امنيت براي خود زنان مي شود.
بدحجابي عاملي براي تبديل زن به كالاي بي ارزش مي شود.
بدحجابي، سلامت روان خانواده و بنيان هاي اجتماعي را به خطر مي اندازد.
بدحجابي يعني: عدم امنيت براي زنان در جامعه.
ص: 105
بدحجابي يعني: نابود شدن شخصيت و وقار زن .
بدحجابي يعني: فروپاشي كانون گرم خانواده.
بدحجابي يعني: انحطاط جوانان و نوجوانان ودر نهايت سقوط جامعه به گرداب فساد.
بدحجابي يعني: گسترش بيماري هاي روحي ورواني.
بدحجابي يعني: كاهش مسئوليت پذيري جهت رشد و تعالي جوامع اسلامي
بدحجابي يعني: مطرح شدن زن به عنوان كالاي تجاري.
بدحجابي زن ريشه در بي غيرتي مرد دارد.
بد حجابي سبب خشنودي شيطان مي شود.
بدحجابي و بي حجابي يعني: نگاه حقارت آميز به تاريخ خود، به بزرگان خود و به مفاخر خود.
بي حجابي يعني: فراموش كردن ياد شهيدان.
جامعه بي حجاب مانند درخت پوكي است كه احتياج ندارد كسي زحمت بكشد براي انداختن آنها و با يك باد تند سرنگون مي شود.
بي حجابي يعني: بيگانه كردن زن مسلمان از هويت خويش.
ضعف ايمان مهم ترين عامل بدحجابي است.
بي حجابي يعني: نگاه مادي و سودجويانه به آفرينش انسان.
بي حجابي ارادي نيست بلكه خطايي است كه نفس راحت طلب و دلبسته به مسائل مادي بر ما تحميل مي كند، در حالي كه واقعيت ندارد.
وقتي حجاب و پوشش زن در جامعه مناسب نباشد، افكار و انديشه افراد جامعه نسبت به زن تغيير يافته و به سمت فساد و تباهي سوق مي يابد.
بي حجابي نتيجه عمل نكردن به معارف اسلام است.
حجاب پوشش ويژه و عفت يك خصلت، بينش و منش است.
ص: 106
پوشيدگي زن و قبول خويشتن داري تمرين است براي كسب خصايص انسان كامل و متعالي.
تقيد زن به حجاب و پوشيدگي در خارج از محيط خانواده باعث افزايش جذابيت زن به ويژه براي همسرش مي گردد.
حجاب از نظر اسلام براي حمايت از زن و حفظ كرامت او به ويژه در جامعه مطرح شده است.
اگر حجاب در جامعه وجود نداشته باشد، روابط زن و مرد به روابط دو جنس مخالف كه شائبه در آن مطرح است.
حجاب ضد عشق و زيبايي زن نيست بلكه حفاظت كننده عشق و زيبايي او در جامعه است.
اگر زنان حجاب را تحميلي بدانند به حق خود خيانت كرده اند و حقوق معنوي و مادي خود را ناديده گرفته اند.
بي حجابي يعني: خودنمايي و ظاهرپرستي و محروم ماندن از گنجينه معنوي كه خدا در انسان قرار داده است.
بي حجابي يعني: دعوت به پوچي، پوچ نگري و پوچ گرايي.
هر شاخه اي كه از باغ برون سر، در ميوه آن طمع كند رهگذر، بي حجابي مانند شاخه اي است بيرون از حصار باغ كه طمع هر رهگذري را به خود جلب مي كند.
بي حجاب و بي عفتي به عنوان دو ضدارزش در جامعه بشري و به ويژه جوامع اسلامي مطرح است.
در كشورهايي كه زنان بي حجابند نظام خانواده بيشتر از هم گسسته مي شود.
بدحجابي و بي حجابي ثمره نداشتن معرفت و شناخت حقيقي جايگاه زن در هستي است.
ص: 107
بدحجابي علاوه بر اينكه خود ناهنجاري اجتماعي به شمار مي آيد و جامعه را به بي بندوباري مي كشد، زمينه ساز بسياري از زشتي هاي اخلاقي است.
وقتي به پوشش و متانت بي اعتنايي مي شود، مسائل اخلاقي ديگر هم از جامعه رخت بر مي بندد.
بدلباسي، بداخلاقي به دنبال دارد، چنان كه مدپرستي، هواپرستي مي آورد.
وقتي يك زن با حجاب بد خود به خودش احترام نمي گذارد به ديگران اين پيغام را مي رساند كه حاضر به انجام گناهان ديگري هم است .
زنان بدحجاب زمينه گناه و آلوده شدن فرد در جامعه را فراهم مي كنند.
اگر مردي واقعا از نظر شخصيتي براي زنان و دختران خود احترامي قائل باشد و از نگاه هاي ديگر مردان جامعه مطلع باشد هرگز اجازه نخواهد داد كه زنان و دختران خود با پوشش بد وارد جامعه شوند.
بسياري از بدحجابي ها و بي بندوباري هاي دختران جوان امروزي ناشي از محروميت آنان از تربيت صحيح ديني است.
تلاش براي بي حجابي تلاش براي تمتعات جسمي است نه تلاش براي آزادي و سعادت.
بي حجابي در جامعه يك گناه عمومي و زائل كننده نعمت هاي بزرگ است.
پوشش نامناسب و بي حجابي، زمينه را براي اولين اقدام در بهره برداري غيراخلاقي جنسي يعني نگاه فراهم مي كند.
پوشش نامناسب زمينه هاي آسيب پذيري زنان را در جامعه زياد مي كند.
بي حجابي عامل فساد دل و تضعيف دين است.
بي حجابي محصول كوتاهي انسان از حق خويش است.
بي حجابي حقوق بشر نيست، حجاب، حقوق بشر است.
ص: 108
بي حجابي توجيه پذير نيست و ما در برابر آن بايد احساس مسئوليت داشته باشيم.
بي حجابي نقشه شيطان صفتان براي قلب پاك و معصوم جوانان است.
بي حجابي يعني: مخالفت با فكر ايراني، فكر اسلامي، هويت اسلامي و ايراني.
بي حجابي يعني: بي اعتنايي به حرمت بشر و آداب انساني.
زن بي حجاب مانند گلي است كه هركس براي چيدن آن طمع مي ورزد.
بي حجابي نشانه فاصله گرفتن خانواده ها از آموزه هاي ديني است؛ يعني عقايد آنها رنگ مذهبي دارد ولي حقيقت ديني ندارد.
ناآگاهي، ساده لوحي، هم رنگي با دوستان، چشم و هم چشمي و فريب خوردن از عوامل تقليد در بي حجابي است.
هرگاه حجاب به مثابه هنجارها و رفتارها آشكار اجتماعي درآيد، بي حجابي به اخلاق و عفت عمومي آسيب مي رساند و هنجارهاي بازدارنده و منفي در نظم دين به شمار مي رود.
هركس جاذبه هاي خود را به نمايش بگذارد رهزني كرده و انسان ها را از مسير رشد و رستگاري بازداشته است.
گوهري كه صدف ندارد سرگردان است و شكار مي گردد.
بي حجابي هنر نيست بلكه بي فرهنگي است.
زنان بدحجاب نگاه ها را آلوده و ذهن ها را مريض مي كنند تا شرايط گناه و ظلم و تجاوز در جامعه رقم بخورد.
بي حجابي عامل سرد شدن روابط و به خطر افتادن نظام خانواده است.
بي حجابي عامل ناخشنودي پروردگار است.
بي حجابي باعث ضعف اراده مي گردد.
ص: 109
بي حجابي يعني: مشاركت در جرم و خطاي ديگران.
بي حجابي يعني: مجري نقشه هاي بدانديشان و شيادان قرار گرفتن.
زن بي حجاب مانند ميوه درختي است كه از ديوار باغ به بيرون آويزان است و هر رهگذر به سوي آن دست دراز مي كند.
بي حجابي يعني: تبديل شدن يك زن باعزت و شرافت به گنجي براي شيطان.
ممكن است بي حجابي در يك يا چند نفر وجود داشته باشد اما كسي كه در آتش اين فساد مي سوزد آن يك نفر نيست بلكه يك جامعه است.
بانوان ملاك صلاح و فساد جامعه محسوب مي شوند؛ اگر زنان يك جامعه صالح باشند كل جامعه را به سوي سعادت مي كشند و اگر زنان بي بندوبار و فاسد باشند، پايه هاي ارزشي آن نابودي مي شوند.
بي حجابي يعني: صرف همه استعدادهاي زنان در آراستگي ظاهري و زيبايي صوري براي جلب نظر ديگران .
ارزش زن به كسب كمالات و فضايل اخلاقي و انساني و جلب رضاي خداوند متعال است نه اصرار بيهوده براي جلب توجه ديگران.
بي حجابي پاسخي است به كمبود ارزش هاي علمي و فضايل اخلاقي كه با نمايش زيبايي ها و جاذبه هاي طبيعي و ساختگي زنانه نمود پيدا مي كند.
در هيچ جامعه اي نمايش زيبايي هاي زنانه دليل بر شخصيت و جايگاه ارزشي زن نيست.
بي حجابي، زن را صاحب فضيلت نمي كند بلكه از او عروسكي مي سازد كه با رشد و تعالي فاصله دارد.
ارزش زن بالاتر از آن است كه خود را چراگاه چشم هاي گرسنه نامحرمان سازد.
بي حجابي نشان فقر فرهنگ ديني است.
ص: 110
بي حجابي يعني: گرفتار شدن در ميان گياهان وحشي طنازي.
زماني كه برهنگي و بدحجابي باعث شكسته شدن حريم جامعه و آسيب ديدن اخلاق عمومي مي شود حكومت بايد با وضع قوانين از اخلاق اجتماعي دفاع كند.
بي حجابي يعني: شنيدن صداي خزان در كوچه هاي بن بست و تاريك طنازي.
زن بي حجاب فقيرترين زن دنياست.
بدحجابي و حركت هاي خلاف عفت، چشم انداز خوبي براي ازدواج ندارد.
پوشش زن موجب مي شود تخيل مرد پيوسته درگير زيبايي زن باشد. بنابراين، زن هميشه براي مرد جذاب خواهد بود و مرد براي كشف او در تكاپوست.
هر آنچه به سادگي در دسترس انسان قرار گيرد، از شوق و ميل انسان مي كاهد.
حجاب ماهيت زن را پنهان مي سازد و مرد را براي كشف به نيروي تخيل و تصور وامي دارد.
دست و دل بازي زن در پوشش، مايه طعن و تحقير آن است.
زنان بد حجاب بدانند: مرد هميشه عزت و استغنا و بي اعتنايي زن را نسبت به خود ستوده است.
بي حجابي يعني: زير غباري از غفلت و فراموشي دفن شدن.
بي حجابي و بدحجابي عامل مهمي است كه چشم و گوش را ناپاك نموده و روابط را ناسالم مي سازد.
بي حجابي به معناي نداشتن پوشش متناسب با استانداردهاي متعارف عرف عام و الگوي برگرفته از فقه اسلامي است.
برجسته ترين مصداق بي حجابي، نداشتن پوشش مناسب است.
بي حجابي يكي از مصداق هاي انحراف و كج روي است.
بي حجابي، رفتاري ناسازگار با هنجارها و انتظارات جامعه، خلاف فرهنگ جاري و قانون مندي ها و انتظارات مطلوب جامعه و موجب تنش ها و
ص: 111
تضادهايي است كه به نگرش هايي سرزنش آميز مي انجامد و مجازات، طرد و انزوا به همراه دارد.
نبايد زن به گونه اي در جامعه ظاهر شود كه زينت هايش آشكار شود و مردان را به سوي خود جلب كند.
افراد بي حجاب و بدحجاب سربازان تهاجم فرهنگي غربند.
بي حجابي مانع سلامت جامعه است.
رعايت نكردن حجاب، ستم به ديگران به شمار مي رود.
هر قدر زنان به خودآرايي بپردازند، از تقويت و تكميل روح الهي خود بازمي مانند.
بر اثر جلوه گري زنان، نوجوانان، زودتر از زمان طبيعي به بلوغ خواهند رسيد و اين بلوغ زودرس زمينه ساز اختلال رواني و جنسي در آنها مي شود.
اگر زنان و دختران بالغ جامعه، از شرم و حيا به دور باشند و در پوشش مناسب موي سر، بدن و زينت هايشان دقت نكنند، الگوي مناسبي براي فرزندان جامعه نخواهند بود.
يكي از راه هاي مبارزه با بدحجابي و بي حجابي، اعتلاي فرهنگ حجاب در جامعه است.
هنجار بدحجابي و بي حجابي در يك نظم ديني، به سلامت اخلاقي و جنسيتي و عفت و پاكدامني عمومي آسيب مي رساند و به گسترش رفتارهاي منفي كمك مي كند.
اگر قلعه مستحكم حجاب زن مسلمان فتح شود، راه بردگي جامعه اسلامي فراهم مي گردد.
زني كه دل به حق داده و انديشه به خدا سپرده و فرجام زندگي دنيوي اش را پذيرفته، خودآرايي و خودنمايي نمي كند.
ص: 112
پوشش هاي همراه با انواع جلوه گري ها و آرايش ها، پوشش مناسبي نخواهد بود.
اختلاط يكي از عوامل مهم در افزايش التهاب جنسي جامعه و جلب توجه زنان و مردان به يكديگر است.
پوشيدن لباس تنگ، بدن نما، تحريك كننده و بد شكل، آرايش نامناسب و نداشتن وقار، نشانه عدم اعتماد به نفس است.
ظهور بي حجابي حتي به مقدار كم با توجه به پيشينه فرهنگي، الگو آموزشي و تربيتي غالب، حساسيت هاي وجدان جمعي مراقبت و كنترل افكار عمومي و سياست هاي فرهنگي نظام بسيار نامنتظره است.
اگر پديده بدحجابي يا بي حجابي عموميت پيدا كند، به باورهاي ديني كه پايه نظم ديني هستند، آسيب جدي وارد مي كنند.
مرد در عمق وجودش از ابتذال، تسليم و رايگاني زن متنفر است و عزت، استغنا و بي اعتنايي او را مي ستاند.
مردي وجود ندارد كه آرزوي داشتن همسر عفيف و باحيا را در سر نپروراند يا از زيستن در كنار چنين زني لذت نبرد.
بد پوشي و برهنگي بستر تحريك و مزاحمت مردان در حق زنان را پديد مي آورد.
بي حجابي كليد تخريب ارزش هاي زنانه است.
اگر زن ارزش والاي خود را دريابد، هرگز تن خود را آراسته نكرده و ظاهر خود را فريبنده نمي كند و خود را در مقابل چشم نامحرمان قرار نمي دهد.
بيماري بي حجابي و بدحجابي با بيماري فقدان يا ضعف غيرت رابطه و تأثير متقابل دارد.
ص: 113
حضور تحريك آميز زنان در صحنه اجتماع، عامل مهم تزلزل پايه هاي اخلاق و حرمت اجتماعي و زمينه طلاق در خانواده هاست.
آزادي غير معقول زنان _ كه آزادي در اسارت هوا و هوس است _ شعله هاي هوس و گناه را در مردان بر مي فروزد و جامعه را به سمت آلودگي و فساد مي كشاند.
از پي آمدها زيان بار رعايت نكردن عفاف و حجاب، طلاق و جدايي زن و شوهر و از هم پاشيدن نظام خانواده است.
عامل بسيار مؤثر و سازنده در شخصيت الهي انسان، عفت عمومي، سلامت و پاكي جامعه از عوامل غفلت آفرين و هوس آلود و ناپاكي ها است كه عمده آنها هتك حريم حجاب و پوشش عفيفانه و ضعف غيرت است.
حضور زنان با ظاهري آراسته و بدن نما، زمينه بهانه جويي مردان و عيب جويي و تحقير و بي احترامي به زنان خويش و در نتيجه بروز اختلافات خانوادگي مي شود.
مدگرايي كوركورانه، نتيجه چيرگي شهوت و تنوع طلبي افراطي بر روح انسان است.
آيا مي دانيد مدسازان با بهره گيري از پژوهش هاي گسترده روان شناسي به طراحي مدهاي جديد مي پردازند و با طرح مدل هاي تحريك آميز كفش، لباس و گرايش زنان، مقلدان بي اراده را اغفال مي كنند.
زناني كه از دانش و فضايل اخلاقي محروم هستند با نمايش زيبايي و جاذبه هاي طبيعي زنانگي خود به دنبال جلب توجه ديگران و جبران نقيصه هستند.
سوء استفاده از جذابيت هاي زنان در فعاليت هاي هنري و اقتصادي خلاف اصول ارزشي و اخلاقي و حرفه اي است.
ص: 114
مسئولان بايد با افزايش فعاليت هاي فرهنگي با مظاهر بدحجابي مقابله نمايند.
بي پروايي در نگاه، بي توجهي در نوع پوشش و پرده دري در روابط جنسي، امنيت اجتماعي را به خطر مي اندازد.
خودآرايي براي همگان و جذب ديگران نشان از عدم بلوغ رواني است.
زنان با بي حجابي به خودنمايي گرفتار شده و بي حيايي را در جامعه ترويج مي دهند.
برهنگي ارزش زن را از بين مي برد و او را تا حد يك كالا و جنس پست مي كند.
چشم چراني سبب كاسته شدن ارزش و اعتبار اجتماعي مرد است.
آنچه چشم مي بيند، قلب (فكر، ذهن و حافظه) آن را ضبط و بايگاني مي كند، پس چرا به روح، فكر و ذهنمان غذاي آلوده و مسموم بدهيم؟
كسي كه زيبايي انديشه دارد زيبايي ظاهري خود را به نمايش نمي گذارد.
اگر زن، موقعيت خود را در نظام آفرينش به خوبي دريابد و حقيقت و ارزش اجتماعي خود را در سطح مؤثر بودن در توسعه نظام الهي ببيند، از پوشش ديني به عنوان يك نياز جدي بهره مي گيرد و هرگز جامعه را صحنه نمايش خود قرار نمي دهد.
بدون ترديد بي حجابي، پديده اي وارداتي است؛ چراكه فرهنگ و تمدن اسلامي و ايراني هرگز چنين پديده اي را برنمي تابد.
اگر آدمي بر اساس مصالح واقع بينانه و منافع همه جانبه خود تصميم بگيرد به تقليد كوركورانه دست نمي زند.
فاصله گرفتن والدين از ايمان و الگوهاي مذهبي و پرداختن صرف به امور و امكانات مادي فرزندان، اسباب بدحجابي دختران را فراهم مي سازد.
ص: 115
خودنمايي از علل مهم بدحجابي زنان در جامعه است.
بي حجابي، مقدمه بي بندوباري است.
خودنمايي زنان، آتش هوا و هوس را در دل هاي مردان روشن مي كند و آرامش روح و روان را به ناآرامي و بيماري مبدل مي سازد و با گذشت زمان دود اين آتش، چشمان زنان را هم اشك آلود خواهد نمود.
اختلاط زن و مرد و بي بندوباري عدالت و مساوات نيست بلكه زمينه فتنه و فساد است.
آيا مي دانيد يكي از عوامل بدحجابي ضعف باورهاي ديني است؟
آيا مي دانيد يكي از عوامل بدحجابي برداشت غلط از مفهوم و قلمرو آزادي است؟
آيا مي دانيد يكي از عوامل بدحجابي ناآگاهي است؟
آيا مي دانيد يكي از عوامل بدحجابي تعليم و تربيت نادرست است؟
زني كه به پاكدامني و حجاب شناخته شود، هرگز مورد بي حرمتي ديگران قرار نمي گيرد.
سقوط شخصيت زن و تزلزل خانواده از پي آمدهاي بي حجابي است.
هر انساني مادام كه به يك سلسله ارزش ها و بينش ها، معتقد و دل بسته باشد، لباس متناسب با آن ارزش ها و بينش ها را از تن بيرون نخواهد كرد.
بي حجابي عامل از بين برنده انگيزه هاي ازدواج مشروع در جوانان و تقويت احساس پوچي و بي ارزشي انسان هاست.
يكي از آثار بي حجابي بانوان، تزلزل خانواده هاست.
زن بي حجاب مي خواهد با زنانگي خود در دل ديگران جا باز كند نه با انسانيت خود.
ص: 116
نفي حجاب و عفاف و كنار نهادن آن از سوي زنان، آثار ويرانگري را براي جامعه به بار مي آورد و در اين فروريزي ارزش ها، بيشترين آوارها بر سر زنان فرود آمده و به خود آنان آسيب مي زند.
افكار ناپاك كه نتيجه افسارگسيختگي انديشه و عدم كنترل انسان بر نحوه فكر كردن است، كم كم آينه دل را سياه مي كند و زمينه فساد را فراهم مي سازد.
وقتي آگاهي افراد جامعه نسبت به ضرورت حجاب بالا رفت، ديگر نيازي نيست كه نيروي تهديدآميز از بيرون، زنان را مجبور به رعايت حجاب سازد.
زني كه دل به حق داده و فرجام زندگي دنيوي اش را پذيرفته، چطور حاضر مي شود خودآرايي و خودنمايي كند و خود را در معرض نگاه هاي آلوده قرار دهد؟
يك زن كامل و زني كه به ارزش هاي بالاتر مي انديشد، بي نياز از خودنمايي و ارزش هاي پست و ذليل گونه است.
اگر زن از حصار محكم پوشش درآيد، در معرض ديده هاي آلوده و قلوب منحرف قرار مي گيرد و آرامش خود را از دست مي دهد.
تظاهر به بدحجابي نشانه پاي بند نبودن و بي مبالاتي فرد به احكام و اعتقادات اسلامي است.
بدحجابي علاوه بر اينكه خود يك ناهنجاري اجتماعي به شمار مي آيد و جامعه را به بي بندوباري مي كشد، زمينه ساز بسياري از زشتي هاي اخلاقي نيز هست.
مدپرستي، هواپرستي مي آورد.
جامعه اي كه هر روز مد جديدي را به شكل هاي گوناگون بپذيرد، دچار بسياري از بيماري هاي اخلاقي چون: غرور، تكبر، عصيان، قساوت قلب و فخرفروشي خواهد شد.
هرگاه جامعه اي به انجام دادن گناه جسارت پيدا كرد و مفاسد رواج پيدا كرد، زشتي گناه از بين مي رود و اين خود گناه بزرگ تريست.
ص: 117
جامعه اي كه گناه بدحجابي را گناه نداند، به سبب رواج زياد و همگاني شدن آن، سقوط خواهدكرد.
بدحجابي، قبح و زشتي گناه را از بين مي برد و باعث رواج گناهان ديگر مي شود.
اختلالات روحي و رواني از آثار ناگوار بدحجابي در جامعه است.
خودآرايي و جلوه گري و ارائه پوشش غيرمتعارف، افكار و حواس افرد را به خود مشغول مي كند و فشارهاي فراواني را بر روح و روان افراد وارد مي سازد.
زني كه حجاب و عفت را رعايت نكند هم خود را در معرض تشتت هاي فكري و روحي قرار مي دهد و هم باعث ايجاد اختلالات و پراكندگي در افكار ديگران مي شود.
در جامعه اي كه بدحجابي و زينت آرايي رواج پيدا مي كند جامعه از رشد و تعالي و فعاليت هاي سالم باز مي ماند.
زنان بدحجاب كه به نمودهاي ظاهري و تجمل و تنوع مي پردازند سم كمبود شخصيتي و محروميت از جمال معنوي را به جامعه تزريق مي كنند.
ب) چشم چراني، آثار و پيامدها
امام سجاد عليه السلام مي فرمايد: «حق چشم آن است كه آن را از ديدن هر آنچه ديدنش بر تو حرام است بربندي و از راه نظر با ديدگانت عبرت گيري».
چشم چراني متاسفانه يكي از بيماري ها و عادت هاي ناپسندي است كه برخي از افراد جامعه به دلايل مختلف بدان دچار مي شوند.
روان شناسان از چشم چراني و نگاه آلوده به عنوان يك انحراف رواني ياد مي كنند به طوريكه اين انحراف هر گاه در كسي به وجود آيد قابل توقف نخواهد بود و هر لحظه بر ميزان آن افزوده مي شود.
ص: 118
چشم از نعمت هاي با ارزش خداوند است كه نقش كليدي در زندگي انسان دارد؛ چشم را خداوند عطا فرموده تا انسان راه را از چاه تشخيص دهد، در آيات حق بنگرد و آثار قدرت او را مشاهده نمايد و...
چشم را خداوند عطا فرموده تا انسان علم بياموزد و جهان را تماشا كند؛ ولي گاهي از اين نعمت بزرگ استفاده ناصحيح مي شود و انسان نظر به چيزهايي مي كند كه دل را مي ربايد و عقل را از كار مي اندازد.
بيماري چشم چراني نقطه مقابل بيماري خودنمايي است. خودنما فردي است كه خود را در معرض ديد ديگران قرار مي دهد و چشم چران كسي است كه ازتماشا ونگاه به ديگران لذت مي برد.
چشم چراني به معناي نگاه خيره و شهوت آلود به نامحرم است كه با انگيزه لذت طلبي جنسي انجام مي شود.
چشم چراني نگاه هاي ادامه داري است كه با انگيزه لذت جنسي انجام مي شود و به تحريك شدن غريزه و ميل جنسي مي انجامد.
در قرآن آمده است: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ»(1) به مومنين بگو چشم هاي خويش را بپوشانند.
قرآن كريم چشم پوشي از نگاه به نامحرم را وظيفه مسلمانان اعلام كرده و به زن و مرد توصيه كرده است كه مواظب چشمان خود باشند.
چشم چراني يكي از مصاديق حب دنيا و عامل مهمي براي بروز غفلت از ياد خدا و خود است.
چشم چراني و نگاه به نامحرم, گذرگاه ورود به منجلاب انحرافات و فساد جنسي است.
نگاه هاي آلوده، تخم شهوت را در دل بارور ساخته، صاحبش را به فتنه, انحراف و گناه مبتلا مي كند.
ص: 119
نگاه كردن به ناموس ديگران، خواست شيطان است.
چشمي كه تيرهاي آلوده نگاه را به نامحرمان پرتاب مي كند، محل كمين شيطان است. شيطان از كمان چشم هاي او ناموس ديگران را نشانه مي گيرد.
مراقب چشمان خويش باشيم، تا شيطان از آن براي تخريب ايمان ما و ناموس مردم استفاده نكند.
چشم پوشي از گناه نخستين گام جهاد اكبر است، كه از شمشير زدن در راه خدا ارزشمندتر و سخت تر مي باشد.
براي
دل و ايمان، بايد نگاه را تحت اختيار درآورد.
چشم چراني يعني اين كه انسان به حق خودش قائل نباشد در ديدن.
چشم چراني يعني از حق خود پافراتر نهادن و به حقوق ديگران تجاوز كردن.
چشم چراني يعني كه انسان مي خواهد خودش را مالك همه كس بداند يعني زياده خواهي و خودخواهي.
چشم چراني يعني چشم بر غيرت ديگران بستن و غيرت و ناموس ديگران را ناديده انگاشتن.
چشم چراني يعني گرم كردن بازار فساد در جامعه، يعني دودي در چشم همه، حتي خانواده فرد چشم چران.
چشم چران در گناه بي حجاب شريك است همانطور كه بي حجاب در گناه چشم چران.
چشم چران يعني غير قابل اعتماد بودن، يعني امين نبودن.
چشم چران، محرم هيچ كس نيست، چون چشمش حرمتي براي محرم ديگران قائل نيست.
چشم چراني يعني چراندن چشم در علفزار هرز گناه.
ص: 120
چشم چراني فقط چشم را به چرا نمي برد كه دل را نيز مي چراند.
چشم چراني يعني كوري در حشر، يعني سرگرداني در قيامت.
چشم چراني يعني گام گذاشتن با دو ديده نابينا بر بند باريك صراط.
چشم چراني يعني يك بيماري صعب العلاج، يعني جسم و روح در عذاب.
چشم چراني يعني زناي چشم و بعد زناي فكر و بعد زناي جسم.
چشم چراني يعني بيگانه بودن چشم با زمين، يعني فراموش كردن گور، يعني عبرت نگرفتن از اهل قبور.
اگر چشم در اختيار خرد و قلب سليم باشد، به هر چه و هر چيز نگاه نمي كند.
چشم چراني تأثيرات مخرّبي بر روح و ايمان انسان مي گذارد.
چشم چراني طهارت و پاكيزگي روح را از بين مي برد.
چشم چراني سبب خشم الهي و عذاب اخروي است.
يكي از پيامدهاي منفي چشم چراني، كاسته شدن ارزش و اعتبار اجتماعي شخص چشم چران است.
هيچ كس در كارها، چشم چران را امين خود نمي داند و او را به چشم حقارت و ذلت مي نگرند.
استفاده از فضا هاي مجازي آلوده و هم نشيني با افراد ناشايست و اهل گناه از مهم ترين عوامل بروز گناه چشم چراني است.
استفاده از چشم در راه اطاعت خدا يكي از راه هاي ترك گناه چشم چراني است.
نگاه به چهره عالم رباني، نگاه محبت آميز به والدين، نگاه به آيات قرآن و قرائت آن تأثير زيادي در ترك گناه چشم چراني دارد.
مسموميت روح و روان، غفلت از ياد خدا و پيروي از هواي نفس از آثار فردي چشم چراني است.
حضور در مكان هاي آلوده سبب ترويج چشم چراني مي شود.
ص: 121
يادمان باشد: هر كس چشم خود را از نگاه به نامحرم پر كند، روز قيامت خداوند چشمانش را با ميخ هاي آتشين و از آتش پر مي شود.
غفلت از ياد خدا و پيروي هواي نفس از آثار چشم چراني است.
منشأ و سرچشمه بسياري از جنايت ها و تجاوزها و ... از رهگذر چشم چراني آغاز مي شود.
چشم چراني اساس بسياري از معصيت هايي است كه گريبان گير انسان مي شود، چون چشم چراني خيالات و به دنبال آن وسوسه ايجاد مي كند.
4. تفاوت ديدگاه اسلام و غرب به مسئله زن، حجاب و عفاف
اسلام با طرح پوشش زن در حقيقت به شخصيت زنان احترام ويژه اي قائل شده است.
اسلام با طرح پوشش مانع فساد و ناهنجاري هاي ناشي از اختلاط مردان و زنان شده است.
اسلام زن را در متن اجتماع به تلاش و كوشش فراخوانده است اما با حجب و حيا و متانت و سلامت كردار و گفتار.
زنان مسلمان در سايه پوشش و عفافي كه اسلام معرفي كرده سرآمد ديگر زنان جهان اند.
اسلام با ارائه طرح پوشش و عفاف به شخصيت زن عزت بخشيده است.
گروهي از غرب گرايان آواز داده اند كه چادر نشانه عقب ماندگي و بي فرهنگي است در حالي كه فرهنگ اسلام بسيار متمدن تر از فرهگ غرب است.
شعار آزادي در حجاب و حقوق بشر كه تحت لواي نام هاي زيبا و جذاب آزادي دموكراسي است در واقع جنگ براي كسب قدرت بين المللي و توسعه مناطق نفوذ استكباري است.
ص: 122
انساني كه اعتقاد به اصول و ارزش ها دارد،همچون بنيان مرصوص است كه هيچ تندبادي، از شهوت راني، آزمندي، فزون خواهي و خشونت طلبي نمي تواند وي را آشفته سازد.
يكي از خصوصيات فرهنگ غرب، عادي سازي گناه است.
يكي از روش هاي فرهنگ غرب در ايجاد بي حجابي و بي بندوباري عادي سازي گناه جنسي است.
بي حجابي در تمدن مادي غرب به بار نشسته و با سياست هاي موازنه آنان به ديگر كشورها صادر شده است.
يكي از عواملي كه موجب مي شود برخي از زنان تحت تأثير هجوم فرهنگ منحط غرب قرار بگيرند، ضعف ايمان و نداشتن آگاهي و شناخت آنان از اسلام و تعاليم رهايي بخش آن است.
اگر فرهنگ غربي حافظ و حامي زنان بود بايد امروزه ارزش زنان به مراتب بسيار بهتر از وضع كنوني آنان مي بود.
تاريخچه اندلس و شكست مسلمانان و سقوط تمدن اسلامي در اسپانيا، مگر جز به خاطر هجوم فساد غربي به كانون عفاف و تقوا مسلمانان بود؟
بي حجابي نشان ناتواني مديريتي در كشورهاي غربي است.
بي حجابي تقليد كوركورانه از زندگي زن غربي است.
برنامه ريزي فعال براي مبارزه با تهاجم فرهنگي غرب به ويژه الگوها و سبك پوششي و آرايشي از وظايف دستگاه هاي فرهنگي است.
آزادي مورد نظر غرب، زن را از مقام والاي عفت و پاكدامني به بازار بي عفتي كشانده است.
يكي از ترفندهاي غرب براي از بين بردن فرهنگ حجاب و عفاف در جوامع اسلامي ترسيم نامطلوب از افراد محجبه است.
ص: 123
معرفي حجاب به عنوان عامل عقب ماندگي و فرودستي زنان از ترفندهاي غرب است.
استعمار به عنوان آزادي و هنر، انواع فساد و فحشا و ابتذال را ترويج مي دهد و حجاب را مانع اصلي آزادي معرفي مي نمايد و امنيت اجتماعي افراد جامعه را به خطر مي اندازد.
در فرهنگ غربي همه موجودات و هستي زن در ديده شدن خلاصه مي شود.
ارمغان غرب براي زنان غربي افزايش خشونت جنسي است.
رواج خشونت جنسي در غرب برابر با افزايش آمار قتل و خشونت است.
غرب به زن نگاهي ابزاري دارد.
بي عفتي و خودفروشي تبعات فرهنگ غرب در كشورهاي جهان سوم است.
استفاده ابزاري از زنان در غرب، زمينه ساز حقارت و افت منزلت آنان شده است.
ره آورد آزادي در غرب، تزلزل نهاد خانواده، افزايش فرزندان بي سرپرست و تضعيف خودباوري زنان است.
افزايش آمار طلاق و فحشا و بي بندوباري در غرب، ارمغان فرهنگي است كه ادعا دارد آزادي بي قيد و شرط مايه پيشرفت است.
در غرب حركت هاي فمينيست، اومانيست، ليبراليست و كمونيست در جهت احقاق حق زن اقداماتي انجام داد كه اين حركت ها نه تنها زن را به جايي نرساند بلكه تا حد زيادي از ارزش هاي وجودي و انساني زنان كاست و آنان را به معشوقه هايي در دستان مردان هوسباز تبديل نمود.
گرچه پيش از اسلام جسم زنان زنده به گور مي شد، اما امروزه روح و ذهن آنان به نام آزادي، تجدد، ترقي و پيشرفت به بند كشيده شده و دفن مي گردد و از زن به عنوان يك شي يا كالايي بي ارزش نام برده مي شود.
ص: 124
جوامع غربي كه داعيه حفظ حقوق بشري را دارند امروزه يكي از پر خشونت ترين جوامع عليه زنان به شمار مي روند.
خشونت عليه دختران در مدارس كشورهاي غربي يكي از مصاديق بارز نقض حقوق اين قشر از جامعه به اصطلاح متمدن است.
پرداختن يك سويه و شتاب زده به برخي از ارزش هاي ازدست رفته زنان در غرب، نظير حق مالكيت، حق رأي و مشاركت سياسي، اجتماعي و اقتصادي، موجب شده است كه بسياري از ارزش هاي ديگر زنان، همچون نقش همسري و مادري، مورد غفلت يا حمله قرار گيرد.
در نظام سرمايه داري، زن ابزار توسعه اقتصادي و جذب سرمايه است.
زنان در كشورهاي به اصطلاح متمدن در معرض انواع خشونت و سوء استفاده هاي جنسي، جسمي و رواني قرار مي گيرند.
تغيير نقش زنان و مردان و ارزش هاي آنان، از ديگر پي آمدهاي فمينيسم است.
فروپاشي نهاد خانواده، ازدواج هاي غيررسمي و نامشروع، طلاق هاي مكرر و تولد فرزندان نامشروع، نقش خانواده را در غرب به عنوان يك پايگاه مطمئن براي آرامش روحي و رواني از بين برده است.
ناديده گرفتن نقش محوري زن در خانواده و بي توجهي به مديريت و نقش مؤثر او در مسائل معنوي از مسائلي است كه موجب ظهور زن در نقش مرد و سلب موقعيت هاي خاص او براي تربيت نسل و مديريت خانواده در غرب شده است.
ظرافت روحي و لطافت حياتي وجود زن در غرب بنا به حاكم بودن جهان بيني مادي در نظر گرفته نمي شود.
غرب ادعاي تساوي حقوق زن و مرد را در حالي مطرح مي كند كه زن در جايگاه منحصر به فرد خانواده ناديده گرفته مي شود.
ص: 125
در غرب تربيت كودكان و نقش همسري كه از زيباترين نقش هاي زن بوده و با فطرت او سازگار است، از زن سلب و براي او نقش بدلي در نظر گرفته مي شود كه با فطرتش سازگار نيست.
نقش هايي كه غرب به زن تحميل كرده با لطافت او سازگار نيست.
ديدگاه غرب به زن ديدگاهي امپرياليستي، سودگرايانه و سرمايه داري است. به همين دليل قوانين حقوقي زن كه در غرب وضع مي شود با هدف سودجويي، حتي به قيمت نابودي توانمندي ها و استعدادهاي وجودي آنها مقرر مي شود.
يكي از نمونه هاي پايمال كردن حقوق زنان در جوامع غربي و اروپايي استفاده كردن از آنان به عنوان مانكن است. به ظاهر شغل بسيار خوب و پردرآمدي است اما آخر كار مهم است.
در جوامع غربي استفاده زن تنها تا زماني است كه منفعتي از نظر جنسي برساند و وقتي كه اين غريزه از زن دور مي شود، حق و حقوق او را پايمال مي كنند.
شواهد موجود در غرب و وضعيت زنان و خانواده در كشورهاي غربي حكايت از نابودي انسانيت دارد كه همگي ناشي از پيروي كردن از انديشه هاي بشري در غرب است.
اسلام پوشش و حجابي را مطرح مي كند كه زنان و دختران را از نگاه نامحرمان بپوشاند و موجبات تحريك مردان و رواج فساد در جامعه اسلامي را از بين ببرد.
پوشش و حجابي كه اسلام مطرح مي كند به سبب حفظ ارزش و كرامت زن است.
پوشش و حجابي كه غرب مطرح مي كند براي ويران كردن تحكيم روابط زن و مرد است.
ص: 126
پوشش و حجابي كه اسلام مطرح مي كند براي مصون ماندن زنان و مردان و دختران و پسران از گناه است.
پوشش و حجابي كه غرب مطرح مي كند براي برقراري روابط نادرست بين زن و مرد است.
پوشش و حجابي كه اسلام مطرح مي كند براي جلوگيري از بازيچه شدن زنان و دختران است.
پوشش و حجابي كه غرب مطرح مي كند براي افزايش فساد مردان است.
پوشش و حجابي كه اسلام مطرح مي كند براي حفظ ارزش هاي انساني و اسلامي است.
پوشش و حجابي كه اسلام مطرح مي كند براي حفظ نظام طبيعي حاكم بر جهان است و از همه مهم تر سعادت و كمال دنيوي و اخروي زنان و مردان است.
پوششي كه در اديان، مذاهب و قرآن آمده است، نوعي از پوشش است براي حفظ كرامت انساني، حفظ منزلت انساني و مصون ماندن از هوا و هوس.
پوششي كه مورد تأكيد اسلام است پوششي براي سعادت زندگي فردي و اجتماعي است، پوششي است كه افزون بر داشتن خصوصيات مورد نياز يك پوشش، تعالي بخش و كامل نيز است.
هدف اسلام از بيان نوع پوشش زنان و مردان، ارائه پوششي مناسب براي سعادت دنيوي و اخروي است.
از ديدگاه اسلام، زن به عنوان يك انسان، كمالاتي دارد كه برخلاف نگاه غربيان، از راه جلوه گري و خودنمايي در انظار عمومي حاصل نمي شود.
ص: 127
بخش چهارم: كتاب شناسي عفاف و حجاب
زير فصل ها
الف) كتاب
ب) مقاله
الف) كتاب
آل حبيب، عبدالغفار، حجاب، پرچم اسلام و زن، پرچم دار آن: سلسله بحث هايي پيرامون مقام و منزلت و جايگاه زن در اسلام، نوشهر، انتشارات عدن، 1390.
احمدي جلفايي، حميد، حجاب برتر (بررسي جايگاه چادر در حجاب اسلامي)، قم، آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر، 1384.
احمدي جلفايي، حميد، سيماي حجاب و عفت در آيات و و روايات، قم، نشر زائر، 1387.
استاد ملك، فاطمه، حجاب و كشف حجاب در ايران، عطايي، تهران، 1367.
افتخاري، احمدعلي، زن از ديدگاه ملت ها، اديان و بزرگان جهان، تهران، انتشارات مهشاد، 1385.
اكبري، حميدرضا، حجاب، حريم امنيت، نشر معارف، اهواز، 1391.
بنيانيان، حسن، پوشش اسلامي: چالش ها و راه كارها با رويكردي به مهندسي فرهنگي، تهران، شركت انتشارات سوره مهر، چاپ اول، 1389.
ص: 128
پاسخ هاي استاد (شهيد مطهري) به نقدهايي بر كتاب مسئله حجاب، تهران، نشر صدرا، 1367.
پاك نژاد، سيد رضا، اولين دانشگاه و آخرين پيامبر، تهران، چاپ اسلاميه، 1360.
تاج لنگرودي، محمدمهدي، پاسداران حجاب، دارالكتب الاسلاميه، 1373.
تبريزي، سيد محمد بن يوسف علي، بهترين ارمغان در حجاب زنان، مشهد، 1335.
جعفري، حسين، حجاب آهنگ عصمت، گلستان: امرتات، 1389
جعفري، مرتضي، واقعه كشف حجاب، تهران، سازمان مدارك فرهنگي انقلاب اسلامي و پژوهش و مطالعات فرهنگي، چاپ دوم، 1373.
جعفريان، رسول، داستان حجاب در ايران پيش از انقلاب، تهران، مركز اسناد انقلاب اسلامي، 1384.
جعفريان، رسول، داستان حجاب در ايران پيش از انقلاب، تهران، مركز اسناد انقلاب اسلامي، چاپ اول، 1384.
جوادي آملي، عبد الله، زن در آينه جمال و جلال، اسراء، 1378.
حاجي زاده، رحمت الله، حجاب چرا؟: فلسفه حجاب از ديدگاه آيات و روايات، قم: كعبه دل، 1389.
حجاب از منظري ديگر: (مجموعه مقالات برگزيده كنگره سراسري عفاف و حجاب)، كنگره سراسري عفاف و حجاب، تهران: شركت انتشارات سوره مهر، 1391.
حداد عادل، غلا معلي، فرهنگ برهنگي و برهنگي فرهنگي، تهران، سروش، چاپ دهم، 1382.
ص: 129
حكيم زاده، علي رضا، حجاب مايه زحمت يا آيه رحمت، مفيد، تهران، 1358.
حيدرپور، حسين، حجاب، الگوسازي و امنيت «پيشگيري از تهديدهاي حوزه عفاف و حجاب»، بجنورد فرهنگ علوي، 1392.
حيدري نراقي، علي محمد، حجاب بانوان از ديدگاه قرآن و عترت، قم، مهدي نراقي، 1389.
خشونت و فرهنگ (اسناد محرمانه كشف حجاب 1322 _ 1313)، مديريت پژوهش انتشارات و آموزش، 1371.
دفتر مطالعات و تحقيقات زنان، گفتمان خانواده: بيانيه تحليلي دفتر مطالعات و تحقيقات زنان، تهران، مركز نشر هاجر، 1391.
دموس، نانسي لي، دروغ هايي كه زنان باور مي كنند و حقايقي كه آنها را آزاد مي سازد، ترجمه و تلخيص: پريسا پورعلمداري، قم، دفتر نشر معارف، چاپ اول، 1387.
موسي، مرتضي، دوشيزگان، قم، دارالفكر، 1352.
دهقاني، اكرم سادات، چادر و مقنعه از ديدگاه قرآن و حديث، مركز پژوهش هاي اسلامي صدا و سيما، 1384.
ديباجي، محمدعلي و ديگران، تأثير پوشش اسلامي در مهار غريزه جنسي، تهران، بهشت بينش، 1387.
ديباجي، محمدعلي و ديگران، تغيير لباس و كشف حجاب به روايت اسناد، تهران، بهشت بينش، 1389.
رشيدي، حسين، حجاب برتر: بررسي اجمالي حجاب در اديان و ملل مختلف، قم، رازبان، 1385.
ص: 130
رضواني، علي اصغر، حجاب چرا و چگونه، قم، مركز بين المللي ترجمه و نشر المصطفي صلي الله عليه و آله ، 1389.
روحاني، شهريار، آيا حجاب ضرورت دارد؟ بررسي مسئله پوشيدگي از ديدگاه روانشناسي، چاپ تهران، اشراقيه، بي تا.
رهنورد، زهرا، پيام حجاب زن مسلمان، عفاف، تهران، 1357.
رهنورد، زهرا، ريشه هاي استعماري كشف حجاب، بي جا، بي تا.
زائري، محمدرضا، حجاب بي حجاب، اصفهان: آرما، 1390.
زن؛ نظام سلطه و رسانه ها، قم، مركز پژوهش هاي اسلامي صدا و سيما، چاپ اول، 1390.
سعدي پور، اسماعيل؛ عليرضا خوشگويان فرد و معصومه طالبي دلير، اثرسنجي در حوزه رسانه با تأكيد بر تلويزيون، تهران، مركز تحقيقات صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، چاپ اول، 1390.
شجاعي، سيد محمد، در و صدف (جهش ديني، اجتماعي و سياسي درباره حجاب)؛ تهران، نشر يحيي، 1387.
شريعت موسوي، سيد مصطفي، درس حجاب از قرآن و حضرت زهرا عليها السلام ، تهران، دارالتفسير، 1382.
شفيعي سروستاني، ابراهيم (به كوشش)، حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي (جلد 3)، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، چاپ اول، 1387.
صلاح، مهدي، كشف حجاب، زمينه ها، واكنش ها و پي آمدها، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهش هاي سياسي، چاپ اول، 1384.
طالقاني، سيد محمود، آيه حجاب، تهران، ناس، 1358.
ص: 131
طالقاني، سيد محمود، حجاب و شخصيت زن، تهران، نهضت زنان مسلمان، 1369.
علامه، سيده فاطمه، حجاب فاطمي، مقنعه، تهران، نشر نسل انديشه، 1387.
____________ ، حجاب آزادي يا اسارت؟، تبريز، احرار، 1384.
فانون، فرانسيس، ترجمه تابنده، الجزاير و مسئله حجاب، نشرشهدا، تهران، 1357.
فتاحي زاده، فتحيه، حجاب از ديدگاه قرآن و سنت، قم، تبليغات اسلامي، 1379.
قاضي، حسن، اصالت حجاب در اسلام، تهران، انتشارات اسلامي 1358.
قاضي، فاطمه، حجاب دختران: حجاب اسلامي و بهداشت خانواده، قم، گلستان ادب، 1384.
كاظمي خالصي، محمد بن مهدي، حقيقت حجاب در اسلام، تهران، دفتر نشريات ديني، 1327.
كاظمي، نفيسه، حجاب، سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، مركز بازآفريني معارف ديني شهر آفتاب، 1386.
كريمي، طيبه، حجاب اسلحه زن، ساري، عصر ماندگار، 1387.
كشوري، امين، حجاب چرا؟، قم، موسسه بوستان كتاب، 1392.
كاستلز، مانوئل، عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ (قدرت هويت)، ( جلد2)، ترجمه: حسن چاووشيان، تهران، طرح نو، چاپ پنجم، 1385.
گواهي، زهرا، زن در آئينه فقه و شيعه، سازمان تبليغات، تهران 1369.
ماجراجو، محسن، حجاب براي دختران، تهران، فرهنگ مشرق زمين، 1384.
محمدالعقاد، عباس، ترجمه علي اكبر كسمائي، زن در قرآن، نهضت زنان مسلمان، تهران، 1368.
ص: 132
محمدي اشتهاردي، محمد، حجاب بيانگر شخصيت زن (و حجاب برتر) اصيلترين سنگر زنان در اسلام و قوانين آفرينش همراه با بخشي از احكام بانوان، قم، ناصر، 1375.
محمدي، علي، حجاب در اديان الهي، قم، اشراق، 1373.
____________ ، فلسفه حجاب، قم، نشر ارم، 1370.
مطهري، مرتضي، مسئله حجاب، تهران، نشر صدرا، 1375.
موذني، حامد، حجاب تاج بندگي، قم، اشكذر، 1391.
موسسه جهاني سبطين عليهما السلام ، حجاب حريم پاكي ها، قم، موسسه جهاني سبطين عليه السلام ، 1386.
مهدي زاده، حسين، حجاب شناسي، چالش ها و كاوش هاي جديد، مركز مديريت حوزه علميه قم، 1382.
مير بهبهاني، حسن، حجاب، گرگان، عشق دانش، 1386
ميرخندان، سيد حميد، حجاب در فرهنگ اسلامي، تهران، مركز امور زنان و خانواده نهاد رياست جمهوري، 1387.
نصيرزاده، قاسم، حجاب آموزه اسلامي _ ايراني، قم: خادم الرضا عليه السلام ، 1390.
نظام اسلامي و مسئله روسپي گري، قم، (به كوشش دفتر مطالعات و تحقيقات زنان)، چاپ اول، 1385.
نوري، زينب سادات، حجاب، قم، انديشه ماندگار، 1385.
واعظ «داعي الاسلام»، عباس علي، اثبات وجوب حجاب، تهران 1364.
هيئت تحريريه موسسه در راه حق، حجاب، قم، در راه حق، 1369.
يوسفي، حسن يوسفي، حجاب در قرآن و سنت، تهران، انجمن اسلامي شركت صنعتي پارس مينو، 1366.
ص: 133
ب) مقاله
«حجاب و مصوبه هاي اجرا نشده: گفت وگو با منيره نوبخت، رئيس شوراي فرهنگي، اجتماعي زنان» در: حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي، ج 3، صص 303 _ 317، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، چاپ اول، 1387.
ابتهاج, فريبا و طيبه اسدي، «به رسميت شناختن هويت فردي و حقوق انساني زن؛ راه كار گسترش حجاب» در: حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي، ج 2, صص 544 _ 577.
اميري، ابراهيم، «روزشمار تحولات و رويدادهاي زنان در 25 سال گذشته»، پيام زن، سال چهاردهم، شماره دوم، ارديبهشت 1384.
پيشوايي، فريده و ديگران، «رسانه ملي و بايسته هاي ترويج حجاب و عفاف» در: ابراهيم شفيعي سروستاني (به كوشش)، حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي، ج 2، صص 407 _ 433، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، چاپ اول، 13874. جعفري، علي، «خانم هاي چادري تلويزيون»، ماهنامه رواق هنر و انديشه، شماره 11، خرداد 1386. حاج عبدالباقي، مريم، «مقايسه رويكرد قرآن كريم و سياست جمهوري اسلامي در طرح موضوع حجاب»، در: حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي، ج 1، صص 439 _ 463، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، چاپ اول، 1387.
حق شناس، سيدجعفر، «مباني و راه كارهاي قرآن براي گسترش عفاف و حجاب» در: حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي، ج 1، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، چاپ اول، 1387.
شرف الدين، سيدحسين، «ريشه يابي جامعه شناختي بدحجابي» در: حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي، ج 2، صص 210و 211.
ص: 134
شوراي فرهنگ عمومي و عزم ملي براي مهار بدحجابي: گفت وگو با منصور واعظي، دبير شوراي فرهنگ عمومي» در: حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي، ج 3، صص 319 _ 334، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، چاپ اول، 1387.
ضيائي، بيتا، «طرح هاي سامان دهي حجاب و عفاف در ايران»، در: حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي، ج 2، صص 432 _ 451، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، چاپ اول، 1387.
طرح هاي سازمان دهي حجاب و عفاف، گفت وگو با بتول محتشمي، دبيرشوراي فرهنگي _ اجتماعي زنان»، در: حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي، ج 3، صص 259 _ 267، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، چاپ اول، 1387.
علاسوند، فريبا، «رسانه و بحران نقش هاي جنسيتي در خانواده»، فصلنامه بازتاب انديشه، دوره جديد، شماره اول، زمستان 1389.
عملكرد رسانه ملي در زمينه عفاف و حجاب: گفت وگو با فريبا علاسوند، فصلنامه تخصصي مطالعات جوان و رسانه، دوره جديد، شماره3، زمستان 1390.
ملاحظات روان شناختي در موضوع حجاب»، گفت وگو با دكتر شكوه نوابي نژاد، در: حجاب؛ مسئوليت ها و اختيارات دولت اسلامي، ج3، صص 287 _ 302، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، چاپ اول، 1387.
ميزگرد رسانه و الگوي خانواده مطلوب ايراني، اسلامي»، فصلنامه تخصصي رسانه و خانواده، شماره اول، زمستان 1390.
نظام اسلامي و مسئله حجاب: گفت وگو با دكتر ابراهيم شفيعي سروستاني»، مجله حوراء، شماره 37، دي 1389.
ص: 135
منابع
* قرآن كريم
آمدي، عبدالواحد بن محمد، غررالحكم و دررالكلم، قم، دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم، چاپ اول، 1366.
ابن شعبه، حراني، تحف العقول، تصحيح: علي اكبر غفاري، وسائل الشيعة، قم، مؤسسه آل البيت لإحياء التراث، چاپ اول، 1409ه . ق.
پاينده، ابوالقاسم، نهج الفصاحه، تهران، بدرقه جاويدان، 1360.
جوادي آملي، عبدالله، زن در آينه جمال جلال، اسراء، 1378.
حر عاملي، وسائل الشيعه، تصحيح: رباني شيرازي، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، چاپ اول، 1370.
خميني، روح الله، صحيفه نور، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني رحمه الله ، تهران، 1378.
شيخ صدوق، ابوجعفر محمد بن علي، من لايحضره الفقيه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، 1390.
طبرسي، حسن بن فضل، مكارم الاخلاق، قم، جامعه مدرسين، 1379.
علامه جعفري، محمدتقي، نهج البلاغه، قم، نشر فرهنگ اسلامي، 1378.
ص: 136
فيض الاسلام، علي نقي، ترجمه و شرح نهج البلاغه، نشر فيض الاسلام، بي تا.
قمي، شيخ عباس، مفاتيح، ترجمه: حسين انصاريان، قم، دارالنشر، 1386.
كليني، محمدبن يعقوب، كافي، تصحيح: علي اكبر غفاري، تهران، دارالكتب الاسلاميه، 1388.
مجلسي، محمدباقر، بحارالانوار، بيروت، مؤسسه الوفاء، 1404ه . ق.
محدث نوري، ميرزا، مستدرك الوسائل، قم، موسسه آل البيت، سال 1408.
محمدي اشتهاردي، محمد، پوشش زن در اسلام، قم نشرناصر، 1386.
محمدي ري شهري، محمد، ميزان الحكمه، ترجمه: حميدرضا شيخي، قم، دارالحديث، 1386.
محمودي، سيد حسن، مسائل جديد از ديدگاه علما و مراجع تقليد، نشر ورامين، 1390.
مطهري، مرتضي، مسئله حجاب، تهران، نشر صدرا، 1375.
نوري، ميرزاحسين، مستدرك الوسائل، قم، مؤسسة آل البيت، 1408ه . ق.
ورام، ابن ابي فراس، مجموعه ورام (تنبيه الخواطر)، قم، انتشارات مكتبة الفقيه، بي تا.
هندي، متقي، كنزالعمال، بيروت، دارالكتب العلميه، 1419ه . ق.