بانك احاديث اهل بيت (ع) جلد 14 - (قضايي)

مشخصات كتاب

سرشناسه:مركز تحقيقات رايانه اي قائميه اصفهان،1390

عنوان و نام پديدآور:بانك احاديث اهل بيت (ع) جلد 14 - (قضايي)/ واحد تحقيقات مركز تحقيقات رايانه اي قائميه اصفهان .

مشخصات نشر:اصفهان:مركز تحقيقات رايانه اي قائميه اصفهان ، 1390.

مشخصات ظاهري:نرم افزار تلفن همراه و رايانه

موضوع : احاديث شيعه

موضوع : اهل بيت (ع)

موضوع : قضايي

قضايي

قضاوت

حديث1

امام صادق عليه السلام :

إذا قامَ قائمُ آلِ محمّدٍ علَيهِ وعلَيهِمُ السلامُ حَكَمَ بينَ الناسِ بحُكمِ داودَ ، لا يَحتاجُ إلى بَيِّنةٍ ، يُلهِمُهُ اللّه ُ تعالى فَيَحكُمُ بعِلمِهِ .

زم_ان_ى ك_ه ق_ائم آل محمّد عليه السلام ، ق_يام كند ، به حكم داود ميان مردم داورى مى كند و نيازى به بيّنه (شهود و مدرك) ندارد . خداوند متعال اين حكم را به او الهام مى كند و او به علمش قضاوت مى كند .

بحار الأنوار : 14 / 14 / 23 منتخب ميزان الحكمة : 472

حديث2

امام على عليه السلام :

خَمسَةُ أشياءَ يَجِبُ علَى القاضي الأخْذُ فيها بظاهِرِ الحُكمِ : الوِلايَةُ والمَناكِحُ والمَواريثُ والذَّبايحُ والشَّهاداتُ ، إذا كانَ ظاهرُ الشُّهودِ مَأمونا جازَت شَهادَتُهُم ولا يَسألُ عن باطِنِهم .

پنج چيز است كه بايد قاضى (درباره آنها)به ظاهِر حُكم عمل كند : ولايت (حقّ ولايت و سرپرستى كه خداوند ، يا امام براى هر كس ، يا ولىّ طفل قرار داده است) ، همسران (يعنى مسأله زناشويى كه بين مسلمانان مشهوراست) ، ميراثها ، ذبايح(حلال بودن كشتار مسلمانان) و شهادات . هر گاه شهود ، در ظاهر امين و در خور اعتماد باشند ، شهادتشان پذيرفته است و لازم نيست از باطن آنها جست وجو كرد .

الخصال : 311 / 88 منتخب ميزان الحكمة : 472

حديث3

امام باقر عليه السلام :

إنّ المرأةَ لا تُولَّى القَضاءَ ولا تُولَّى الإمارَةَ .

زن ، نه عهده دار م_سند ق_ضاوت مى شود و نه عهده دار منصب امارت .

بحار الأنوار : 104 / 275 / 1

حديث4

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :

لا تكونُ المَرأةُ حَكَما تَقضي بينَ العامَّةِ .

زن ، نبايد قاضى باشد و ميان مردم داورى كند .

كنز العمّال : 14921 منتخب ميزان الحكمة : 472

حديث5

امام صادق عليه السلام :

القُضاةُ أربَعةٌ : ثلاثةٌ في النارِ وواحِدٌ في الجَنّةِ : رجُلٌ قَضى بجَورٍ وهُو يَعلَمُ فهُو في النارِ ، ورَجُلٌ قَضى بجَورٍ وهو لا يَعلَمُ فهُو في النارِ ، ورجلٌ قَضى بالحَقِّ وهُو لا يَعلَمُ فهُو في النارِ ، ورجُلٌ قَضى بالحَقِّ وهو يَعلَمُ فهُو في الجَنّةِ .

قاضيان چهار گروهند : سه گروه در آتشند و يك گروه در بهشت . مردى كه دانسته حكم ناحقّ صادر كند ، اين قاضى در آتش است . مردى كه ندانسته (و بى اطلاع از احكام و قوانين) حكم ناحقّ دهد ، اين نيز در آتش است . مردى كه ندانسته حكم درست و حقّ صادر كند ، اين هم در آتش است و مردى كه دانسته حكم حقّ و درست را صادر كند ، اين قاضى در بهشت است .

الكافي : 7 / 407 / 1 منتخب ميزان الحكمة : 472

حديث6

امام على عليه السلام :

يَدُ اللّه فوقَ رَأسِ الحاكِمِ تُرَفرِفُ بالرَّحمَةِ، فإذا حافَ وَكَلَهُ اللّه ُ إلى نفسِهِ .

دست رحمت خدا ، بر فراز سر قاضى در حركت است . پس هر گاه ستم و حقّ كشى كند ، خداوند او را به خودش وا مى گذارد .

الكافي : 7 / 410 / 1

حديث7

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :

ما مِن قاضٍ مِن قُضاةِ المُسلمينَ إلاّ ومَعهُ مَلَكانِ يُسَدِّدانِهِ إلَى الحَقِّ مالَم يُرِدْ غيرَهُ ، فإذا أرادَ غيرَهُ وجارَ مُتَعمِّدا تَبَرَّأَ مِنهُ المَلَكانِ ووَكَلاهُ إلى نفسِهِ .

هيچ قاضى اى از قاضيان مسلمانان نيست ، مگر اين كه دو فرشته با اويند و تا زمانى كه خواهان حقيقت باشد ، او را به سوى آن راهنمايى مى كنند . امّا هر گاه در پى حقيقت نبود و عمدا ستم و حقّ كشى كرد ، آن دو فرشته از او بيزارى مى جويند و وى را به خودش وامى گذارند .

كنزالعمّال : 14993

حديث8

امير المؤمنين عليٌّ عليه السلام

لِشُرَيحٍ: لا تُسارَّ أحَدا في مَجلِسِكَ ، وإن غَضِبتَ فَقُمْ ، فلا تَقضِيَنَّ فأنتَ غَضبانُ .

امام على عليه السلام - خطاب به شريح- فرمودند: در مجلس قضاوت با كسى در گوشى صحبت مكن و اگر عصبانى شدى ، برخيز و در حال خشم هرگز داورى مكن .

الكافي : 7 / 413 / 5

حديث9

امير المؤمنين عليٌّ عليه السلام

لِشُرَيحٍ: ولا تَقعُدَنَّ في مَجلِسِ القَضاءِ حتّى تَطعَم .

امام على عليه السلام

- خطاب به شريح- فرمودند: در مجلس قضاوت منشين ، مگر اين كه قبلاً چيزى بخورى .

الكافي : 7 / 413 / 1 منتخب ميزان الحكمة : 472

حديث10

امير المؤمنين عليٌّ عليه السلام

لِشُرَيحٍ: إيّاكَ والتَّضَجُّرَ والتَّأذِّيَ في مَجلِسِ القَضاءِ ، الذي أوجَبَ اللّه ُ فيهِ الأجرَ ، ويُحسِنُ فيهِ الذُّخرَ لِمَن قَضى بالحَقِّ .

امام على عليه السلام - خطاب به شريح- فرم.دند: مبادا در مجلس قضاوت اظهار خستگى و ناراحتى كنى ؛ مجلسى كه خداوند در آن پاداش قرار داده و براى كسى كه به حقّ داورى كند ذخيره خوبى در نظر گرفته است .

الكافي : 7 / 413 / 1

حديث11

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :

مَنِ ابتُلِيَ بالقَضاءِ بينَ المُسلمينَ فَلْيَعدِلْ بَينَهُم في لَحظِةِ وإشارَتِهِ ومَقعدِهِ ومَجلِسِهِ .

هر كه به داورى كردن ميان مسلمانان مبتلا شود ، بايد در نگاهها و اشاره كردنها و جاى نشستن و نحوه نشستن خود نسبت به آنها به يكسان رفتار كند .

كنزالعمّال : 15032 منتخب ميزان الحكمة : 470

حديث12

امير المؤمنين عليٌّ عليه السلام

لِشُرَيحٍ: ثُمّ واسِ بينَ المسلمينَ بوَجهِكَ ومَنطِقِكَ ومَجلِسِكَ ، حتّى لا يَطمَعَ قَريبُكَ في حَيفِكَ ، ولا يَيأسَ عَدُوُّكَ مِن عَدلِكَ .

امام على عليه السلام - خطاب به شريح- فرمودند: ميان مسلمانان در نگاه كردن و سخن گفتن و نشستنت برابرى را رعايت كن ، تا نزديكانت به جانبدارى (و ستم) تو اميد نبندند و دشمنانت از دادگرى تو ، نوميد نشوند .

وسائل الشيعه : 18 / 155 / 1

حديث13

امام صادق عليه السلام :

لا يَطمَعَنَّ قَليلُ الفِقهِ في القَضاءِ .

كسى كه اندكى فقه (مسائل حقوقى و احكام قضايى) مى داند ، هرگز نبايد به كار قضاوت چشم طمع داشته باشد .

بحار الأنوار : 104 / 264 / 5

حديث14

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم:

مَنِ ابتَغى القَضاءَ وسَألَ فيهِ الشُّفَعاءَ وُكِلَ إلى نفسِهِ ، ومَن اُكرِهَ علَيهِ أنزَلَ اللّه ُ علَيهِ مَلَكا يُسَدِّدُهُ .

هركه جوياى منصب قضاوت باشدو براى رسيدن به آن متوسّل به اين و آن شود، خداوند او را به خودش واگذارد و هركه مجبور به پذيرفتن آن شود، خداوند فرشته اى بر او فرو فرستد كه استوارش بدارد .

كنزالعمّال : 14994 منتخب ميزان الحكمة : 470

حديث15

امام صادق عليه السلام :

إنَّ النَّواويسَ شَكَت إلَى اللّه عز و جل شِدَّةَ حَرِّها ، فقالَ لَها عز و جل : اسكُتي ؛ فإنَّ مَواضِعَ القُضاةِ أشَدُّ حَرّا مِنكِ !

نواويس (كه جايگاهى است در دوزخ) از گرماى سخت خود به درگاه خداوند عز و جل شكايت كرد . پس خداوند عز و جل خطاب بدان فرمود : ساكت باش ؛ همانا جايگاه قاضيان(ناعادل)، گرمايَش سخت تر از توست!.

الفقيه : 3 / 6 / 3226 منتخب ميزان الحكمة : 470

حديث16

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :

إنَّ القاضيَ العَدلَ لَيُجاءُبهِ يَومَ القِيامَةِ فَيَلقَى مِن شِدَّةِ الحِسابِ ما يَتَمَنّى أن لا يكونَ قَضى بينَ اثنَينِ في تَمرَةٍ قَطُّ .

در روز قيامت قاضى دادگ_ر را مى آورند و چنان حساب سختى از او كشيده مى شود ، كه آرزو مى كند كاش هرگز حتّى درباره يك خرما ميان دو نفر داورى نكرده بود .

كنزالعمّال : 14988 منتخب ميزان الحكمة : 470

حديث17

امام صادق عليه السلام :

اتَّقُوا الحُكومَةَ ؛ فإنَّ الحُكومَةَ إنّما هي لِلإمامِ العالِمِ بالقَضاءِ ،العادِلِ في المُسلمينَ ، لِنَبيٍّ أو وَصيِّ نبيٍّ .

از داورى كردن بپرهيزيد ؛ زيرا (منصب) داورى در حقيقت از آنِ امامى است كه در قضاوت دانا باشد و در ميان مسلمانان به عدالت حكم كند ؛ از آنِ پيغمبر يا وصىّ پيغمبر .

الكافي : 7 / 406 / 1 منتخب ميزان الحكمة : 470

حديث18

امام على(سلام الله عليه):

أفضَلُ الْخَلقِ أقضاهُم بِالْحَقِّ؛

برترين مردم، داورترين آنها به حق است.

غررالحكم ودررالكلم، ح 3323

حديث19

پيامبراكرم(صلّي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

من حكم بين اثنين تحاكما إليه فلم يقض بينهما بالحقّ فعليه لعنه اللَّه؛

هر كه ميان دو كس كه داورى بدو برند، داورى كند و به حق ميانشان قضاوت نكند لعنت خدا بر او باد.

نهج الفصاحه

حديث20

پيامبراكرم(صلّي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

قاضيان في النار و قاض في الجنّه: قاض عرف الحقّ فقضى به فهو في الجنّه، و قاض عرف الحقّ فجار متعمّدا أو قضى بغير علم فهما في النّار؛

دو قاضى در جهنمد و قاضى اى در بهشت است: قاضى اى كه حق را بشناسد و بدان حكم كند در بهشت است، و قاضى اى كه حق را بشناسد و دانسته منحرف شود، يا ندانسته قضاوت كند هر دو در جهنم اند.

نهج الفصاحه

حديث21

پيامبراكرم(صلّي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

إنّ اللَّه تعالى مع القاضي ما لم يحف عمدا؛

خداوند تا هنگامى كه قاضى از روى عمد ستم نكند، يار اوست.

نهج الفصاحه

حديث22

پيامبراكرم(صلّي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

اللَّه مع القاضي ما لم يجر فإذا جار تخلّى اللَّه عنه و لزمه الشّيطان؛

خداوند يار قاضى است تا موقعى كه ستم نكند، وقتى ستم كرد خدا او را رها مي كند و شيطان قرين او مى شود.

نهج الفصاحه

حديث23

پيامبراكرم(صلي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

إذا أراد اللَّه بقوم خيرا ولّى عليهم حلماءهم و قضى بينهم علمائهم و جعل المال في سمحائهم و إذا أراد بقوم شرّا ولّى عليهم سفهائهم و قضى بينهم جهّالهم و جعل المال في بخلائهم؛

وقتى خداوند براى قومى نيكى خواهد خردمندانشان را بر آنها فرمانروا سازد و دانشمندانشان ميان آنها قضاوت كند و مال را به دست بخشندگان دهد و وقتى براى قومى بدى خواهد سفيهانشان را بر آنها فرمانروا سازد و نادانان ميان آنها قضاوت كنند و مال را به دست بخيلانشان دهد.

نهج الفصاحه

حديث24

پيامبراكرم(صلي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

إذا ابتلي أحدكم بالقضاء بين المسلمين فلا يقض و هو غضبان و ليسوّ بينهم في النّظر و المجلس و الإشاره؛

اگر يكى از شما بكار قضاوت ميان مسلمانان دچار شود بايد به هنگام غضب از قضاوت خوددارى كند و ميان ارباب دعوى در نگاه و نشيمن گاه و اشاره تفاوتى نگذارد.

نهج الفصاحه

حديث25

پيامبراكرم(صلي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

أخذ الأمير الهديّه سحت و قبول القاضي الرّشوه كفر؛

هديه گرفتن امير نارواست و رشوه گرفتن قاضى كفر است.

نهج الفصاحه

حديث26

امام صادق عليه السلام مي فرمايند:

خَيْرُ النّاسِ قُضاةُ الْحَقِّ؛

بهترين مردم كسانى هستند كه به حق قضاوت كنند.

بحارالانوار، ج 104، ص 266، ح 20.

حديث27

پيامبراكرم صلى الله عليه و آله وسلم مي فرمايند :

اِذا حَكَمْتُمْ فَاعْدِلوا وَ اِذا قُلْتُمْ فَاَحْسِنوا فَاِنَّ اللّه َ مُحْسِنٌ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ؛

هرگاه قضاوت مى كنيد، عادلانه قضاوت كنيد و هرگاه سخن مى گوييد، نيكو بگوييد، زيرا خداوند نيكوكار است و نيكوكاران را دوست دارد.

نهج الفصاحه، ح 200.

حديث28

پيامبراكرم صلى الله عليه و آله وسلم :

اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْعَبدَ اَنْ يَكُونَ سَهْلَ الْبَيْعِ وَ سَهْلَ الشِّراءِ وَ سَهْلَ القَضاءِ وَ سَهْلَ الاِقْتِضاءِ؛

خداوند بنده اى را كه در خريد و فروش و قضاوت و پذيرش قضاوت آسان گير باشد دوست دارد.

دعائم الاسلام، ج 1، ص 17 .

حديث29

قال الامام علي - عليه السلام - : لَيسَ مِنَ العَدلِ القَضَاءُ عَلَي الثَّقَةِ بِالظَّنِّ.

امام علي - عليه السلام - فرمودند: قضاوتي كه با تكيه به ظن و گمان باشد، عادلانه نيست.

«نهج البلاغة، حكمت 220»

گواهي دادن

حديث1

رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم

وقد سُئلَ عن الشهادَةِ:هل تَرَى الشمسَ ؟ على مِثلِها فَاشهَدْ أو دَعْ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم - در پاسخ به پرسش از شهادت دادن- فرمودند: آفتاب را مى بينى ؟ هرگاه موضوع به همين روشنى بود شهادت بده و گرنه خوددارى كن .

وسائل الشيعه : 18 / 250 / 3

حديث2

امير المؤمنين عليٌّ عليه السلام

لِشُرَيحٍ: اِعلَمْ أنّ المسلمينَ عُدولٌ بعضُهُم عَلى بَعضٍ ، إلاّ مَجلودا في حَدٍّ لَم يَتُب مِنهُ ، أو مَعروفاً بشهادَةِ الزُّورِ ، أو ظَنِيناً .

امام على عليه السلام - خطاب به شريح- فرمودند: بدان كه مسلمانان نسبت به يكديگر عادل به شمار مى آيند ، مگر كسى كه به كيفر گناهى حدّ خورده و توبه نكرده باشد يا به شهادت دروغ دادن شهرت داشته باشد يا گمانِ بد درباره او برده شود (و مظنون باشد) .

الفقيه : 13 / 15 / 3243 منتخب ميزان الحكمة : 304

حديث3

امام صادق عليه السلام :

لا أقبَلُ شهادَةَ الفاسِقِ إلاّعلى نَفسِهِ .

شهادت فاسق را جز بر ضدّ خودش نمى پذيرم .

الكافي : 7 / 395 / 5

حديث4

امام صادق عليه السلام :

إنّ أميرَ المؤمنينَ عليه السلام كانَ لا يَقبَلُ شهادَةَ فَحّاشٍ ، ولا ذِي مُخْزِيَةٍ في الدِّينِ .

امير المؤمنين عليه السلام نَ_ه ش_هادت آدم ف_حّاش و بد زبان را مى پذيرفت و نه شهادت كسى را كه سوء پيشينه دينى داشت.

الكافي : 7 / 396 / 7 منتخب ميزان الحكمة : 304

حديث5

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :

مَن رَجَعَ عن شهادَتِهِ وكَتَمَها ، أطعَمَهُ اللّه لَحمَهُ على رُؤوسِ الخَلائقِ ، ويَدخُلُ النارَ وهو يَلُوكُ لِسانَهُ .

هركه از شهادت خود برگردد و آن را كتمان كند ، خداوند در حضور خلايق گوشتش را به وى بخوراند و در حالى كه زبان خود را مى جود به دوزخ رود.

ثواب الأعمال : 333 منتخب ميزان الحكمة : 304

حديث6

امام صادق عليه السلام :

إذا دُعِيتَ إلى الشهادَةِ فَأجِبْ .

هرگاه براى شهادت دادن فرا خوانده شدى ، اجابت كن .

التهذيب : 6 / 275 / 752 منتخب ميزان الحكمة : 304

حديث7

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :

مَن كَتَمَ شَهادَةً إذا دُعِيَ إلَيها كانَ كَمَن شَهِدَ بِالزُّورِ .

هر كسى هنگامى ك_ه ب_راى ش_ه_ادت دادن فرا خوانده شود آن را كتمان كند، همانند كسى است كه شهادتِ دروغ دهد.

كنز العمّال : 17743

حديث8

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :

مَن شَهِدَ شهادَةَ حَقٍّ لِيُحيِيَ بها حَقَّ امرِئٍ مُسلمٍ أتى يَومَ القِيامَةِ ولِوَجهِهِ نُورٌ مَدَّ البَصَرِ ، يَعرِفُهُ الخلايِقُ بِاسمِهِ ونَسَبهِ .

كسى كه براى زنده كردن حقّ يك نفر مسلمان شهادت حقّ بدهد ، روز قيامت در حالى آورده مى شود كه پرتوِ نور چهره اش تا چشم كار مى كند ديده مى شود و خلايق او را به نام و نسب مى شناسد .

بحار الأنوار : 104 / 311 / 9 منتخب ميزان الحكمة : 304

حديث9

امام على عليه السلام :

القِسْطُ رُوحُ الشهادَةِ .

عدالت ، روح شهادت دادن است .

غرر الحكم : 356 منتخب ميزان الحكمة : 304

حديث10

پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله وسلم) فرمودند :

وَ مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِيُحيِىَ بِها حَقَّ امرِى ءٍ مُسلِمٍ اَتى يَومَ القيامَةِ وَ لِوَجهِهِ نورٌ مَدَّ البَصَرِ تَعرِفُهُ الخَلايِقُ بِاسمِهِ وَ نَسَبِهِ ؛

كسى كه براى زنده كردن حق يك مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قيامت در حالى آورده مى شود كه پرتو نور چهره اش، تا چشم كار مى كند ديده مى شود و خلايق او را به نام و نسب مى شناسند.

(كافى، ج 7، ص 381، ح 1)

حديث11

پيامبراكرم(صلّي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

من شهد شهاده يستباح بها مال امرئ مسلم أو يسفك بها دم فقد أوجب النّار؛

هر كه شهادتى دهد كه به سبب آن مال مرد مسلمانى را بخورند يا خونى بريزند مستحق جهنم است.

نهج الفصاحه

حديث12

پيامبراكرم(صلّي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

من كتم شهاده إذا دعى إليها كان كمن شهد بالزّور؛

هر كه شهادتى را كه از او خواسته اند نهان دارد چنان است كه شهادت دروغ داده باشد.

نهج الفصاحه

حديث13

پيامبراكرم(صلّي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

لن تزول قدم شاهد الزّور حتّى يوجب اللَّه له النّار؛

شاهد دروغ از جا نرود تا خداوند جهنم را بر او واجب كند.

نهج الفصاحه

حديث14

پيامبراكرم(صلّي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

شاهد الزّور لا تزول قدماه حتّى يوجب اللَّه له النّار؛

شاهد دروغ قدم برندارد تا جهنم بر او واجب شود.

نهج الفصاحه

حديث15

أكرموا الشّهود فإنّ اللَّه يستخرج بهم الحقوق و يدفع بهم الظّلم؛

شاهدان را گرامى شماريد زيرا خدا حقوق كسان را به وسيله آنان احقاق مي كند و ستم را به وسيله آنها دفع مى نمايد.

نهج الفصاحه

حديث16

پيامبراكرم(صلّي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايند:

أكبر الكبائر الإشراك باللَّه و قتل النّفس و عقوق الوالدين و شهاده الزور؛

بزرگترين گناهان بزرگ شرك به خدا و قتل نفس و بد رفتارى با پدر و مادر و شهادت دروغ است.

نهج الفصاحه

حديث17

پيامبراكرم صلى الله عليه و آله وسلم مي فرمايند :

وَ مَنْ شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِيُحْيِىَ بِها حَقَّ امْرِى ءٍ مُسْلِمٍ اَتى يَوْمَ الْقيامَةِ وَ لِوَجْهِهِ نورٌ مَدَّ الْبَصَرِ تَعْرِفُهُ الْخَلايِقُ بِاسْمِهِ وَ نَسَبِهِ ؛

كسى كه براى زنده كردن حق يك مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قيامت در حالى آورده مى شود كه پرتو نور چهره اش، تا چشم كار مى كند ديده مى شود و خلايق او را به نام و نسب مى شناسند.

كافى، ج 7، ص 381، ح 1 .

حديث18

امام صادق عليه السلام :

لا تَشهَدَنَّ بشهادَةٍ حتّى تَعرِفَها كما تَعرِفُ كَفَّكَ .

نبايد شهادتى بدهى، مگر هنگامى كه آن را مانند كف دستت بشناسى .

الكافي : 7 / 383 / 3

قوانين قضايي

حديث1

امام صادق عليه السلام :

إنّ عليّا عليه السلام كان يُطعِمُ مَن خلّدَ في السِّجْنِ مِن بيتِ مالِ المسلمينَ .

على عليه السلام كسى را كه زندانى مى شد ، از بيت المال مسلمانان غذا مى داد .

وسائل الشيعه : 11 / 69 / 2 منتخب ميزان الحكمة : 20

حديث2

امام صادق عليه السلام :

إنَّ أميرَ المؤمنينَ عليه السلام ألقَى صِبيانُ الكُتّابِ ألواحَهُم بينَ يدَيهِ لِيُخَيِّرَ بينَهُم ، فقالَ : أما إنّها حُكومَةٌ ! والجَورُ فيها كالجَورِ في الحُكمِ ! أبلِغُوا مُعَلِّمَكُم إن ضَرَبَكُم فَوقَ ثلاثِ ضَرَباتٍ في الأدَبِ اقتُصَّ مِنهُ .

كودكان مكتبى دستخطهاى خود را در مقابل اميرالمؤمنين نهادند ، تا بهترين آنها را انتخاب كند ؛ حضرت فرمود : هان ! اين يك داورى است ! و ظلم در اين باره ، مانند ظلم در قضاوت است ! به معلّم خود بگوييد كه اگر براى تنبيه بيش از سه ضربه بزند ، قصاص مى شود .

وسائل الشيعه : 18 / 582 / 2 منتخب ميزان الحكمة : 472

حديث3

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :

مَن عَفا عَن دَمٍ لم يَكُن لَهُ ثَوابٌ إلاّ الجَنّةُ .

هركه از (قصاص) خونى گذشت كند ، او را پاداشى جز بهشت نباشد .

كنزالعمّال : 39854

حديث4

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :

ما مِن رَجُلٍ مُسلمٍ يُصابُ بشَيءٍ في جَسَدِهِ فَيَتَصَدَّقُ بهِ إلاّ رَفَعَهُ اللّه بهِ دَرجَةً وحَطَّ عَنهُ بهِ خَطيئةً .

هيچ مرد مسلمانى نيست كه به قسمتى از بدنش آسيبى وارد شود و از (قصاص) آن درگذرد ، مگر اين كه خداوند به سببِ آن يك درجه بالايش بَرد و يك گناه از او بزدايد .

كنز العمّال : 39850 منتخب ميزان الحكمة : 466

حديث5

امام على عليه السلام :

الحَبسُ بَعدَ معرِفَةِ الحقِّ ظُلْم .

زندانى كردن ، پس از پى بردن به حقيقت، ظلم است .

مستدرك الوسائل : 17 / 403 / 21672 منتخب ميزان الحكمة : 130

حديث6

امام على عليه السلام :

إذا ارْتَدَّتِ المَرأةُ عنِ الإسلامِ لَم تُقْتَلْ ، ولكنْ تُحْبَسُ أبدا .

هرگاه زن مرتد شود ، كشته نمى شود بلكه به زندان ابد محكوم مى گردد .

تهذيب الأحكام : 10 / 142 / 569 منتخب ميزان الحكمة : 128

حديث7

امام صادق عليه السلام :

لا يُقطَعُ السّارِقُ فيعامِ سَنَةٍ يَعنِي في عامِ مَجاعَةٍ .

در سالهاى قحطى و گرسنگى ، دست سارق قطع نمى شود .

الكافي : 7 / 231 / 2 منتخب ميزان الحكمة : 272

حديث8

امام صادق عليه السلام :

السّارقُ إذا جاءَ مِن قِبَلِ نَفسِهِ تائبا إلى اللّه ، ورَدَّ سَرِقَتَهُ عَلى صاحِبِها ، فلا قَطعَ علَيهِ .

دزد اگ_ر ب_ا پ_اى خ_ود بيايد و خ_ودش را معرفى كند و به درگاه خدا توبه برد و مال دزدى را به صاحبش برگرداند ، دستش قطع نمى شود .

تهذيب الأحكام : 10 / 122 / 489 منتخب ميزان الحكمة : 272

حديث9

امام صادق عليه السلام :

لا يُقطَعُ الأجيرُ والضَّيفُ إذا سَرَقَ ؛ لأنّهُما مُؤتَمَنانِ .

كارگر و ميهمان اگر دزدى كنند دستشان قطع نمى شود ؛ چون آنها مورد اعتمادند .

علل الشرائع : 535 / 1 منتخب ميزان الحكمة : 272

حديث10

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام

لمّا سُئلَ : المؤمنُ يَقتُلُ المؤمنَ مُتَعمِّدا هَل لَهُ تَوبَةٌ ؟: إن كانَ قَتَلَهُ لاِءيمانِهِ فلا تَوبةَ لَهُ ، وإن كانَ قَتَلَهُ لِغَضَبٍ أو لِسَبَبِ شيءٍ مِن أمرِ الدنيا فإنَّ توبَتَهُ أن يُقادَ مِنهُ .

امام صادق عليه السلام

- در پاسخ به اين پرسش كه : اگر مؤمن عمدا مؤمنى را بكشد آيا توبه دارد؟- فرمودند: اگر به خاطر ايمانش او را كشته باشد ، توبه ندارد . ولى اگر از روى خشم يا به انگيزه امرى از امور دنيا بكشد ، توبه اش اين است كه قصاص شود .

الكافي : 7 / 276 / 2 منتخب ميزان الحكمة : 458

حديث11

الإمام عليّ عليه السلام :

يَجِبُ عَلَى الإِمامِ أن يَحبِسَ الفُسّاقَ مِنَ العُلَماءِ ، وَالجُهّالَ مِنَ الأَطِبّاءِ .

امام على عليه السلام :

بر امام ، لازم است عالمان تبهكار و پزشكان ناآگاه را به زندان درافكند .

تهذيب الأحكام ، جلد 6 ، صفحه 319 ، حديث 878 ، كتاب من لا يحضره الفقيه ، جلد 3 ، صفحه 31 ، حديث 3266 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 68

درباره مركز

بسمه تعالی
جَاهِدُواْ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
با اموال و جان های خود، در راه خدا جهاد نمایید، این برای شما بهتر است اگر بدانید.
(توبه : 41)
چند سالی است كه مركز تحقيقات رايانه‌ای قائمیه موفق به توليد نرم‌افزارهای تلفن همراه، كتاب‌خانه‌های ديجيتالی و عرضه آن به صورت رایگان شده است. اين مركز كاملا مردمی بوده و با هدايا و نذورات و موقوفات و تخصيص سهم مبارك امام عليه السلام پشتيباني مي‌شود. براي خدمت رسانی بيشتر شما هم می توانيد در هر كجا كه هستيد به جمع افراد خیرانديش مركز بپيونديد.
آیا می‌دانید هر پولی لایق خرج شدن در راه اهلبیت علیهم السلام نیست؟
و هر شخصی این توفیق را نخواهد داشت؟
به شما تبریک میگوییم.
شماره کارت :
6104-3388-0008-7732
شماره حساب بانک ملت :
9586839652
شماره حساب شبا :
IR390120020000009586839652
به نام : ( موسسه تحقیقات رایانه ای قائمیه)
مبالغ هدیه خود را واریز نمایید.
آدرس دفتر مرکزی:
اصفهان -خیابان عبدالرزاق - بازارچه حاج محمد جعفر آباده ای - کوچه شهید محمد حسن توکلی -پلاک 129/34- طبقه اول
وب سایت: www.ghbook.ir
ایمیل: Info@ghbook.ir
تلفن دفتر مرکزی: 03134490125
دفتر تهران: 88318722 ـ 021
بازرگانی و فروش: 09132000109
امور کاربران: 09132000109