حديث1

قال الله عزّوجلّ:

همانا علي امام پرهيزگاران و رهبر روسفيدان پاك و پادشاه مؤمنان است.

(امالي الصدوق352)

حديث2

قال الله عزّوجلّ:

ولايت علي بن ابي طالب(ع) دژ (امان) من است هركه وارد آن شود، از عذاب من در امان خواهد بود.

(عيون اخبارالرضا(ع)1/146)

حديث3

قال الله عزّوجلّ:

من بي نيازترين شريك هستم، هر كس كاري انجام دهد و ديگري را (با من) شريك كند، من از آن (كار) بيزارم و آن (كار)، براي همان شريك خواهد بود.

(بحارالانوار67/222)

حديث4

قال الله عزّوجلّ:

(اي آدم!) اگر اين ها(اهل بيت عليهم السلام) نبودند، نه تو را مي آفريدم و نه بهشت و جهنم را، و نه آسمان و زمين را.

(معاني الاخبار124)

حديث5

قال الله عزّوجلّ:

لا اله الا الله دژ(امان) من است، كسي كه وارد آن شود، از عذاب من در امان است.

(امالي الصدوق235)

حديث6

قال الله عزّوجلّ:

برادرت علي را بشارت ده، كه من دوست دار او را عذاب نمي كنم و به دشمن او رحم نمي كنم.

(امالي صدوق39)

حديث7

قال الله عزّوجلّ:

چنان كه هيچ درختي بدون ميوه كامل نيست، ايمان نيز بدون كنار گذاشتن كارهاي حرام كامل نمي شود.

(علل الشرايع1/250)

حديث8

قال الله عزّوجلّ:

اي احمد! انديشه ات را به كار گير پيش از آن كه از دست برود، زيرا كسي كه انديشه اش را به كار بندد، اشتباه نمي كند و گرفتار سركشي نمي شود.

(ارشادالقلوب1/205)

حديث9

قال الله عزّوجلّ:

اي احمد! مي داني به كدام دليل تو را بر ديگر انبيا برتري دادم؟ به دليل يقين و حسن خلق و سخاوت نفس و دلسوزي براي مردم.

(ارشادالقلوب1/205)

حديث10

قال الله عزّوجلّ:

اي احمد! عبادت ده بخش دارد كه نُه بخش آن، به دست آوردن روزي حلال است.

(ارشادالقلوب1/203)

حديث11

قال الله عزّوجلّ:

اي احمد! پرهيزكاري، زينت مؤمن و ستون برپايي دين است.

(ارشادالقلوب1/203)

حديث12

قال الله عزّوجلّ:

واي بر كساني كه با فريب، دين را به دنيا مي فروشند.

(كافي2/299)

حديث13

قال الله عزّوجلّ:

بنده ام با چيزي بهتر از واجبات به من نزديك نمي شود. و با نافله(كارهاي مستحبي) به من نزديك مي شود تا اينكه دوستش بدارم. آن گاه كه دوستش بدارم، من گوش او خواهم شد كه با آن مي شنود و ديده ي او كه با آن مي بيند و زبان او كه با آن سخن مي گويد و دست او كه قدرت نمايي مي كند. اگر دعايم كند اجابتش مي كنم و اگر از من بخواهد به او مي دهم.

(كافي2/353)

حديث14

قال الله عزّوجلّ:

اي محمد! هر كه ولي مرا بيازارد به جنگ من برخاسته است.

(كافي2/352)

حديث15

قال الله عزّوجلّ:

هر كه بنده ي مؤمن مرا بيازارد، بايد با من اعلام جنگ كند.

(كافي2/305)

حديث16

قال الله عزّوجلّ:

اي داوود! همان گونه كه نزديك ترين مردم به خدا، فروتنان هستند، دورترين مردم از خدا، متكبران هستند.

(كافي2/124)

حديث17

قال الله عزّوجلّ:

بايد كه زبانت در نهان و آشكار، يكي باشد.

(كافي8/134)

حديث18

قال الله عزّوجلّ:

اي عيسي! آن كه بر من شوريده و گناه مي كند تو را نفريبد. روزي مرا مي خورد و ديگري را بندگي مي كند...آن چنان او را به بند مي كشم كه راه گريزي نداشته باشد.

(كافي8/133)

حديث19

قال الله عزّوجلّ:

با مستحبات به من نزديك شو.

(كافي8/132)

حديث20

قال الله عزّوجلّ:

زبان را در پس انديشه قرار ده تا در امان باشي.

( كافي2/498)

حديث21

قال الله عزّوجلّ:

آن گاه كه مرا ياد مي كني، فروتن باش.

( كافي2/497)

حديث22

قال الله عزّوجلّ:

ياد من، هر جايي زيباست.

(كافي2/497)

حديث23

قال الله عزّوجلّ:

مال بسيار، گناهان را از ياد مي برد.

(كافي2/497)

حديث24

قال الله عزّوجلّ:

هر كه مرا ياد كند همدمش مي شوم.

(كافي2/496)

حديث25

قال الله عزّوجلّ:

هرگونه مي خواهي باش كه با هر دست كه دهي از همان دست مي گيري.

( كافي2/138)

حديث26

قال الله عزّوجلّ:

شكر، نعمت ها را افزون و از ديگران بي نياز مي كند.

( كافي2/94)

حديث27

قال الله عزّوجلّ:

اي فرزند آدم! خودت را محو بندگي من كن تا دلت را پر از بي نيازي كنم.

( كافي2/83)

حديث28

قال الله عزّوجلّ:

نيكي ده برابر پاداش دارد و يك گناه نابود كننده است.

( كافي8/49)

حديث29

قال الله عزّوجلّ:

اي موسي! هر كه از گناهكاران نزد تو آمد و به تو پناه برد، بگو خوش آمدي و آسوده شدي، چه جايگاه بزرگي است پيشگاه خداوند جهان. و بر ايشان آمرزش بخواه و بر ايشان مانند يكي از خودشان باش.

(كافي8/48)

حديث30

آن گاه كه در برابر من به نماز مي ايستي، شتاب نكن.

( كافي8/46)

حديث31

قال الله عزّوجلّ:

اي موسي! توبه را زود انجام بده و گناه را براي بعد بگذار.

(كافي8/46)

حديث32

قال الله عزّوجلّ:

اي موسي! مرا در هيچ حالتي فراموش نكن و از بسياري مال سرمست نشو.

(كافي8/45)

حديث33

قال الله عزّوجلّ:

اي موسي! نزد من از بسياري گناه فرياد برآور، همانند گناه كاري كه از دشمنش مي گريزد.(كافي8/42)

حديث34

قال الله عزّوجلّ:

اي موسي! آرزوهاي بسياري براي دنيا نداشته باش، زيرا دلت را سخت مي كند و كسي كه دلش سخت باشد از من دور مي شود.

(كافي8/42)

حديث35

قال الله عزّوجلّ:

اي آدم! هركدام از فرزندان تو قصد انجام كار نيكي كند، اگر انجام ندهد يك كار نيك و اگر انجام دهد، ده برابر نوشته خواهد شد.

(كافي2/440)

حديث36

قال الله عزّوجلّ:

اي آدم! آن چه بين من و توست: از تو دعا و از من اجابت.

(الخصال1/244)

حديث37

قال الله عزّوجلّ:

در نهان و نيز هنگام شادماني به ياد من باش تا در غفلت ها به يادت باشم.

(امالي صدوق/254)

حديث38

قال الله عزّوجلّ:

تندي نكن با كسي كه تو را بر او مسلط كردند تا با تو تندي نكنم.

(كافي2/303)

حديث39

قال الله عزّوجلّ:

به راستي در مي گذرم از مردمان مسلماني كه ولايت امام عادلي را كه از جانب خداوند است پذيرفته اند.

(كافي1/376)

حديث40

امام علي (عليه السلام) مي فرمايند:

دوستى و مهرورزى نسبت به يكديگر در الفت و آرامش روح هاست.

غررالحكم ، باب حب و دوستي

حديث41

قال الله عزّوجلّ:

إنّى قَد قَضَيتُ لِكُلِّ قَومٍ هاديا أهدى بِهِ السُّعَداءَ وَ يَكونُ حُجَّةً عَلَى الأشْقياءِ؛

من براى هر قومى راهنمايى قرار دادم، كه خوشبختان را به وسيله آن هدايت مى كنم و حجتى براى بدبختان است.

الكافى، ج 8 ، ص 285، ح 430 .

حديث42

قال الله عزّوجلّ:

اگر علي را نيافريده بودم، همسري مناسب فاطمه، از فرزندان آدم و نسل او نبود.

(عيون اخبارالرضا(ع)203)