فوائد الصلوات و عوائد التحیات (فواید و نتایج صلوات)

فهرست منابع

{بسم الله الرحمن الرحیم}

در بیان فهرست کتاب و اسامی کتبی که اخبار مندرجه در این کتاب از آنها اخذ شده با اشاره به مدرک و محل آنها:

کتاب مستطاب کافی

تفسیر صافی فیض کاشانی

وسائل شیخ حر عاملی رحمه الله

مجلدات بحار علامه مجلسی رحمه الله

خصال

عیون اخبارالرضاعلیه السّلام

تفسیر حضرت عسکری علیه السّلام

شرح لمعه

ثواب الاعمال

اثبات الهداة

امالی صدوق

جامع الاخبار

عروة الوثقی

نجم الثاقب

حیوة لقلوب

لالی الخبار

حدیقة شیعه

ناسخ التواریخ

خلاصه لاخبار

مکارم الاخلاق

جمع لصالحین

مصباح کفعمی

جمع الاسبوع

نصایح شیعه

معراج لعابدین

معانی الاخبار

عدة الداعی

علل الشرایع

(ربّنا صلّ علی خیر الوری*** احمد المحمود ختم المرسلین)

(اگر ز حق طلبی در صلوت راه نجات*** رجوع کن به کتاب فواءد الصلوات)

ص : 2

مطلب اول

که می فرماید ( وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعًا )(1)

مطلب اول:

بعد از حمد الهی و اقرار به نبّوت جمیع انبیاء و ولایت جمیع اوصیاء و نبّوت حضرت ختمی مآب و ولایت اوصیاء آن حضرت سبب تالیف کتاب و بیان آیه شریفه إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه و اله)(2)و تحقیقاتی در این آیه شریفه و تفسیر او

هذا کتاب فوائدُالصلوات

1- سبب تالیف کتاب و توسل به انوار مقدّسه

صلوات بر محمّد و آل طاهرین آن حضرت دیدم در هرجا از آن بیانی و در هر کتابی قدری از اخبار صلوات را علماء اخبار تالیف و تصنیف فرموده اند و اخبار و آثاری که در این باب وارد شده است بر هیئت اجتماع کاملا ملاحظه ننمودم لِهَذَا طَلَبًا لِمَرْضَاهُ اللََّهُ تَعَالَیْ وَ تَحَبُّباً لِأَوْلِیَائِهِ بجهت تقرّب و توسل به آن انوار مقدّسه که می فرماید{ وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعًا }(1) مهیّا شدم بر ترتیب و تالیف این رساله که مستقل باشد بر اخباری که متعلق است به صلوات و ختوم و نمازهای حاجت و اخبار محیّره العقول که راجع به صلوات است و بسیار مهم و شنیدنی است که از کتب اصحاب به نظر رسیده و از انبیاء عظام و ائمه هدی ماثور و مروی گردیده است و او را مسّمی نمودم بفوائد الصّلوات و عوائدالتحیّات امید است که مقبول درگاه حضرت احدیّت واقع و سبب نجات این عاصی از اهوال عالم آخرت گردد .

3- تحقیق در صلوات

بدانکه جمهور از علما متّفق اند بر این که صلوات در اصل لغت به معنی دعا است و حقیقت دعا بر وجه اتم و اکمل آن است که بنده به جمع اجزا خود از قول و فعل و علم و معرفت خدا را بخواند به نحوی که هیچ ذرّه از ذرّات وجودش از دعا خالی نباشد و جمیع اعضایش زبان طلب کننده باشد.

همچنین درود دهنده باید چون زبان به ذکر الفاظ صلوات گشاید دل با زبان موافقت نماید و در معنی آن از سر حضور قلب و صفای باطن تامّل و تدبّر فرماید زیرا که هر فعلی و حرکتی از زبان یا از یکی از اعضا و ارکان بی فرمان و التفات قلب صادر کرد و به سهو و نسیان موسوم می گردد و به هیچ وجه اعتباری ندارد این است که صلوات فرستنده باشد که باید در بوته محبّت محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم اجمعین ذوب شده باشد از هر غل و غش پاک گردیده باشد تا نقد صلواتش در دارالضّرب اخلاص بس که قبول رسد مثل شخص نماز گذار که گفته اند نماز گذار حقیقی آن است که در حال نماز از خلق منفصل و تمام توجّهش به خالق باشد که فرمود الصّلوة معراج امّتی او مومنون و همین قسم درود فرستنده کامل هم آن کسی است به انوار سنّت متصّل و از آثار بدعت منقطع شده باشد.

برخی در کتاب مجالس در تفسیر آیه«إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ»از حضرت صادق علیه السّلام روایت می کند که «صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً »یعنی ثنای آن حضرت را بگوئید و تسلیم نمائید آن چه را که آن حضرت آورده و فرموده است در کتاب احتجاج از حضرت امیر علیه السّلام روایت کرده است که فرمود برای این آیه ظاهری است و باطنی است و ظاهرش صلّو علیه ، است و باطنش تسلیما

ص : 16

4- تحقیق و سلموا تسلیما

یعنی تسلیم نمائید برای کسی که او را وصیّ و خلیفه خود گردانیده است بر شما و به او سپرده است پس فرمود که این است آن چه من خبر می دادم که تاویل را کسی می فهمد که حسّی لطیف و ذهنی صافی و تمیزی صحیح داشته باشد.

در مقام و مرتبه آن حضرت همین بس که خداوند بر آن حضرت صلوات می فرستد و عبادت عبّاد را تا روز قیامت در صلوات بر آن حضرت و آل آن جناب قرار داد و فرمود که «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً»(1).

6- صلوات بهترین وسیله نجات است

و علامت دوستی با کسی این است که بسیار یاد دوست نماید و هر که کسی را دوست دارد وسیله وصول به او را نیز دوست دارد و طالب آن باشد و زبان که مفتاح خانه دل است بی واسطه به ذکر محبوب جاری می نماید پس بنده ای که اوقات خود را صرف فرستادن صلوات بر آن حضرت نماید گویا اقامه شهادت می نماید به محبت حبیب خدا.

چنانچه در خبری که انشاء الله در اوراق بعد ذکر خواهد شد که ملخّص او این است که شخصی خدمت پیغمبر صلّی الله علیه و اله عرض کرد که خدا و رسول را دوست می دارم آن حضرت فرمود که تو با آن کس خواهی بود که او را دوست می داری و این بشارتی است عظیم برای تهی دستان متاع اعمال در قیامت .(1)

آیا صلوات فرستادن بر آن حضرت چیزی بر مقام و منزلت آن حضرت می افزاید یا آن که فائده آن به صلوات فرستنده راجع می شود.

شهید ثانی رحمه الله می فرماید که آن حضرت را مرتبه از کمال حاصل است که گنجایش زیاده بر آن ندارد وَ غَایَتَهُ السُّوَالُ بِهَا إِلَیَّ الْمُصَلِّی لِأَنَّ اللَّهَ عاید إِلَیَّ الْمُصَلِّی کما نَطَقَتْ بِهِ الْأَخْبَارُ وَ صَرَّحَ بِهِ الْعُلَمَا الْأَخْیَارِ (2)و بعضی بر غیر آنند که در اینجا گنجایش ذکر آن نیست و مباحثی در این خصوص فقها دارند عَنْ الکاف عَنْ عبدالله بنُ عَبدُ اللهِ الدِّهقانُ، دَخَلْتُ عَلی أبی الحَسَنِ الرِّضا علیه السلام فقالَ لِی: ما مَعنی قُولِهِ ]وَ ذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّی[؟ قُلْتُ: کُلَّما ذَکَرَ اسمَ رَبِّهِ قامَ فَصَلَّی، فَقالَ لِی: لَقَدْ کَلَّفَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ هذا شَطَطاً، فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِداکَ، فَکَیفَ هُو؟ فَقالَ: کُلَّما ذَکَرَ اسْمِ رَبِّهِ، صَلَّی عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ. (3)

ص :18

7- مراد از لفظ ربّ

حاصل معنی آن که آیه مرقوم می فرماید که بعد از ذکر اسم خدا صلوات هم بفرستند بر پیغمبر صلّی الله علیه و اله و احتمال می رود که مراد از ربّ در مقاماتی پیغمبر و آل بوده باشد که لفظ ربّ اطلاق بر نبیّ و امام شده باشد به جهت اینکه لفظ ربّ اطلاق بر همه کس شده است مثل قول اعراب که گویند رَبِّ الْبَیْتِ وَ رَبَّ الْإِبِلِ و اطلاق بر سلطان هم شده چنانچه خدا حکایت از قول حضرت یوسف علیه السّلام می کند که می فرماید {اذْکُرْنِی عِنْدَ رَبِّکَ}(1)در سوره یوسف علیه السّلام که مراد از این ربّ در این آیه سلطان است که عزیز مصر باشد.

ماحصل مطلب ربّ کسی را گویند که مربّی بوده باشد پس پیغمبر صلّی الله علیه و اله و امام علیه السّلام که مربّی مخلوقات هستند چگونه ربّ به آنها نمی شود گفت شاهد مدّعا که بر امام ربّ اطلاق شده است.

9- در اثبات وجود امام علیه السلام

چنانچه در کلام مجیدش می فرماید«اَفَنَضْرِبُ عَنکُمُ الذِّکْرَ صَفْحاً »(1) َیْ ندعکم مُهْمَلِینَ لَا تَحْتَجْ علیکم بِرَسُولِ أَوْ بِإِمَامٍ أَوْ بِحُجَجٍ چون همزه، همزه استفهام است معنی ظاهر آن، این است که آیا ما وامی گذاریم شما را مهمل و احتجاج نمی کنیم بر شما به وجود پیغمبر صلّی الله علیه و آله یا امامی یا حجج دیگری از بروز آثار قدرت کامله و آیات بیّنه پس ملاحظه فرما

12- در سوال سلطان غیاث الدین

سلطان فاضل سعید غیاث الدین اولجایتو سلطان محمّد خدا بنده را ده وجه به خاطر رسیده و در تاریخ ذکر نموده اند و صحّت عقیده و مقدار دانش و فهم آن پادشاه مغفور را از آن استنباط فرموده .

مشهور است که روزی در مجلس وعظ نشسته بود که واعظ در فضیلت صلوات سخن می گفت پرسید که چرا در صلوات انبیای دیگر آل آنها مذکور نشده و در صلوات بر پیغمبر آخر الزّمان امر به اقتران آل شده واعظ به فکر فرو رفت در جواب سلطان فرمود که مرا در این مسئله دو نکته به خاطر می رسد که بر علما عرض نمایم یکی آنکه چون دین و ملت پیغمبران سابق در معرض تبدیل و تغییر و منسوخ شدن بود امضای آن لازم نبود الاّ دین محمّد بن عبدالله صلّی الله علیه و اله چون تغییر و تبدیل در آن راه ندارد تا دامنه قیامت بر یک قرار است و هر که تابع این دین است بر او لازم است که احکام آن را از اولاد او صلوات الله علیهم اخذ کند باید در صلوات ذکر او به ذکر آل پیوسته باشد تا امّت و متابعان ایشان را معلوم شود که ایشان حافظ دین و ملت اند و حرمت ایشان را لازم داشته و از جمله فرائض شناسند وجه دوم آن که چون دشمنان آن حضرت را ابتر خواندند حق تعالی ابتریت آن حضرت را بر دشمنان آن حضرت قرار داد که کسی نام آنها را نبرد و ذکر نکند و نسلشان منقطع گردد و نام پیغمبر را با نام آل مقرون ساخت که هیچ کس پیغمبر صلّی الله علیه و آله را بی ایشان نشناسد و ذکر نکند و نسل او روز به روز زیاد شوند.

چون سلطان از تقریر فارق شد تمام فضلا مجلس و غیره زبان به تحسین و آفرین گشودند و در استدلال این آیه بر کرامت و بزرگی اهل بیت علیهم السّلام گفته اند که رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم ایشان را قائم مقام خود گردانیده و چنانچه صلوات بر آن حضرت موجب تعظیم ایشان است صلوات برایشان نیز باعث تعظیم آن حضرت است.

ص : 21

13- کیفیّت کساء

مروی است روزی پیغمبر خدا صلّی الله علیه و اله ایشان را در زیر کسا داخل نمود وَ قَالَ اللَّهُمَّ إِنَّ هولاء أَهْلٌ بَیْتِی وَ خَاصَّتِی وَ حَامَّتِی لَحْمَهُمْ لَحْمِی وَ دَمِهِمْ دَمِی وَ أَنَّهُمْ مِنِّی وَ أَنَا مِنْهُمْ فَاجْعَلْ صَلواتک وَ رَحمتک وَ غفرانک وَ رضوانک عَلَیَّ وَ عَلَیْهِمْ یعنی بار خدایا ایشان از من و من از ایشانم این است که صلوات بدون آل فائده ندارد و باید انّهم جزء باشد چنانچه پیغمبر هم صلّی الله علیه و اله مکّرر فرموده بگوئید اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و مرقوم است که ابن بابویه می فرماید که هر گاه نام آن حضرت مذکور شود صلوات فرستادن واجب است زیرا که ما به آن ماموریم اگر چنین نباشد مثل ذکر بعضی از ما بعضی را خواهد بود و این منتهی است زیرا که حق تعالی فرموده {لاَ تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ کَدُعاء بَعضُکُم بَعْضاًً}(1)

15- در مواضعی که خدا بر بنده صلوات می فرستد

بدانکه در چند موضع خداوند بر بنده صلوات می فرستد یک مورد در مقام صبر در مصیبت است. چنانچه در سوره بقره می فرماید{الَّذِینَ إِذا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالَ وَ إنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إلَیْهِ رَاجِعُونَ اولئک عَلَیْهِمْ صَلَوََاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةً وَ اولئک هُمْ الْمُهْتَدُونَ}(1)موضع دیگر فی الکافی عن ابی عبدالله علیه السّلام قال یا اسحق بن فروخ مِنْ صُلِّیَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَشْراً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ ملائکته مَاتَ مَرَّةً وَ مِنْ صُلِّیَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ ملائکته أَلْفًا أَمَّا تَسْمَعُ قَوْلَ اللَّهِ عزوجل هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْهِ وَ مَلائِکَته لیُخْرِجَکُم مِنَ الظُّلُمََاتِ إِلَیَّ النُّورِ وَ کانَ بِالمومنینَ رَحِیماً.(2)

و نیز در کافی از حضرت صادق علیه السّلام روایت می کند که هر که بر پیغمبر صلّی الله علیه و آله صلوات بفرستد خداوند هزار مرتبه بر او صلوات می فرستد که شرح او بعد می آید.

17- در صلوات خداوند بر گریه کنندگان امام مظلوم و غیره

دیگر آنکه مرحوم شیخ جعفر رحمه الله در فضائل گریه مرقوم فرموده که صحیح است به گریه کننده بگویی صلّی الله علیک یا صلوة الله علیک که در روایت نبویّه است که رسول خدا صلّی الله علیه و اله فرمود إِلَّا وَ صَلِّی اللَّهُ عَلی الباکِین عَلی الْحُسَیْنِ رَحْمَةً وَ شَفَقَةً (1)

ولی مدرک این خبر در تفسیر حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام در صفحه 147 در تفسیر آیه{وَ إِذْ أَخَذْنَا میثاقَکُم لاَ تَسْفکُون دِماءَکُم}(2)چنین مرقوم است روی عن الامام العسکری عن رسول الله صلّی الله علیه و اله لَمَّا نَزَلَتْ هَذَا الایة فِی الْیَهُودِ الخ مفاد فرمایش و ترجمه عبارات مندرجه در تفسیر از این قرار است که حضرت عسکری علیه السّلام از رسول خدا صلّی الله علیه و اله روایت می فرماید که چون نازل شد آیه شریفه در مذمّت یهودی که عهد خدا را شکستند و تکذیب پیغمبر آن را نمودند و فرستادگان خدا را کشتند رسول خدا صلّی الله علیه و اله فرمود می خواهید آگاه سازم شما را به یهود این امت از کسانی که مانند آنها هستند عرض کردند بلی یا رسول الله صلّی الله علیه و آله فرمود جماعتی از مردم هستند که خود را از امّت من محسوب می دارند و می کشند بهترین ذریّه و پاکیزه ترین قبیله مرا و تغییر می دهند شریعت مرا و تبدیل می نمایند طریقه مرا و به قتل می رسانند نور چشمان من حسن و حسین علیهما السّلام را چنانچه سابقین آنها کشتند زکریّا و یحیی را أَلَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمْ یَلْعَنْهُمْ کما لَعَنَهُمُ آگاه باشد که خدا لعن می کند بر آنها همین قسمی که سابقین آنها را لعن نموده

ص : 24

18- در کشتن امام زمان عجّل باقی ماندگان ذریة قتله جدّش حسین علیه السلام

@و علاوه مبعوث می فرماید بر باقی ماندگان ذریّه و قبیله آنها قبل از آنکه قیامت برسد کسی را از اولاد حسین علیه السّلام که هدایت کننده و مهدیّ امّت است که به برق شمشیر آنها را به درک می رساند الا و لعن الله قتلةَ الحسین علیه السّلام و محبّیهم و ناصریهم و الشّاکین عن لعنهم عن غیر تقیّه سکتّهم آگاه باشید که خدا لعنت کرده است کشندگان و دوستان کشندگان و یاری کنندگان قاتلین حسین علیه السّلام را.أَلَا وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی الْبَاکِینَ عَلَی الْحُسَیْنِ رَحْمَةً وَ شَفَقَةً وَ اللَّاعِنِینَ لِأَعْدَائِهِمْ.

20- در خصوص افرادی که در عزای امام حسین علیه السلام خوشحال شدند

و ملائکه دیگر مامور هستند به کسانی که خوشحال و خندان شدند برای کشته شدن حسین علیه السّلام هر گاه در امری صدمه و المی گریه کردند آب چشم آنها را ملائکه گرفته و می ریزند در هاویه که طبقه ای است از طبقات جهنّم ممزوج می شود به جهنّم و آبهای سوزانده آن بدین واسطه هزار برابر بر شدّت و حرارت و عفونت آن آبها افزوده و سخت خواهد شد بر دشمنان آل محمّد صلّی الله علیه و اله فَقَامَ ثَوْبَانِ فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِی أَنْتَ أُمِّی متی قِیَامِ السَّاعَةِ الخ طالبان رجوع به تفسیر امام علیه السّلام نمایند.

23- در جواز صلوات فرستادن بر مومنین

@فِی الْعَوَالِمِ قِیلَ لِلصَّادِقِ عَلَیْهِ السَّلَامُ أَیَجُوزُ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَی الْمُومِنِینَ قَالَ إِی وَ اللَّهِ یُصَلِّی عَلَیْهِمْ فَقَدْ صَلَّی اللَّهِ عَلَیْهِمْ إمَّا سَمِعْت قَوْلَ اللَّهِ عزوجل هوالذی یُصَلِّی علیکم الایة بدان که خلد مقام فردوس و بساده حاجی نوری رضوان الله علیه در جزء اول کتاب دارالسّلام خود صفحه 67 نقل فرموده از کتاب بشارة المصطفی به اسناد متصّله خود از کمیل بن زیاد از حضرت امیرالمومنین علیه السّلام روایت نموده حدیثی که از آن جمله آنچه محل شاهد است این است که می فرماید ای کمیل نام خدا را ببر و بگو لا حول و لا قوة الا بالله و توکل کن بر خدا و یاد کن ما را و اسم هر یک از ما ها را ببر و صلوات بفرست بر ما و پناه ببر به خدا و به ما و دفع کن به این عمل ضرر از جان و اولاد خود را و آنچه را که قصد داری و کفایت می شود از تو شر این روز.

25- در صلوات فرستادن بر حضرت صدیقه طاهره علیها سلام

بدانکه در جلد چهارم ناسخ التواریخ در اواخر کتاب در ذکر فضائل صدّیقه طاهره سلام الله علیها مرقوم است که علی علیه السّلام از فاطمه زهرا علیها سلام الله روایت می فرماید که قَالَتْ قَالَ لِی أَبِی رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَیا فاطِمَۀُ، مَنْ صَلَّی عَلَیکِ غَفَرَ اللهُ لَه وَألْحَقَهُ بِی حَیْثُ کُنْتُ مِن الجَنَّۀِ.(1) فرمود ای فاطمه هر کس درود بر تو بفرستد خداوند او را می آمرزد و با من ملحق می سازد در هر جای بهشت باشم.

27- ثواب خواندن این صلوات بعد از آب نوشیدن

دو نفر از اهل علم نقل فرمودند که مرحوم حجة الاسلام حاجی آقا منیر رحمه الله فرمودند که در خبر وارد است کسی که این صلوات بخواند بعد از آب خوردن ثواب ثقلین در نامه عمل او نوشته شود و او این است:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ الْحُسَیْنِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ عَلِیُّ ابْنِ الْحُسَیْنِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ أَوْلَادُ الْحُسَیْنِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ أَصْحَابَ الْحُسَیْنِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ أَنْصَارِ الْحُسَیْنِ اللَّهُمَّ الْعَنْ مَنْ شرک فِی دَمِ الْحُسَیْنِ.

29- در ثواب یاری کردن دین خدا

و نیز در تفسیر مرقوم حضرت صادق علیه السّلام از رسول خدا صلّی الله علیه و اله نقل می فرماید ثواب یاری کردن دین خدا را که شرح او طولانی است مردی عرض کرد که من عاجزم از یاری کردن شما و دین خدا حضرت فرمود که رسول خدا صلّی الله علیه و اله فرموده است که کسی که عاجز باشد از یاری کردن دین خدا و لعن نماید در خلوت خود دشمنان ما را صدای او را تمام ملائکه می شنوند از عرش خدا تا زمین و همه همراهی می کنند با او در لعن و گویند خدایا صلوات فرست بر این بنده که به قدر توانائی خود لعن بر اعداء نموده و هرگاه زیاد بر این قدرت داشت عمل می نمود خداوند می فرماید که ای ملائکه دعای شما را مستجاب کردم و بر روح این بنده در ارواح صلوات فرستادم و در نزد من از برگزیده گان است.

31- در مقام محمد و ال محمد و ولایت انها

وَ فِیهِ أَیْضَاً قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مِفْتَاحُ الصِّلْوَةَ الطَّهُورُ وَ تَحْرِیمُهَا التکبیر وَ تَحْلِیلُهَا التَّسْلِیمُ وَ لاَ یُقْبَلُ صلوة بِغَیْرِ طَهُورٍ وَ لاصدقة مِنْ غُلُولٍ وَ إِنَّ أَعْظَمَ طَهُورِ الصِّلْوَةَ الَّذِی لَا یَقْبَلُ الصِّلْوَةَ إلَّا بِهِ وَ لاَ شَیْ ءَ مِنْ الطَّاعَاتِ مَعَ فَقْدِهِ مُوَالاةُ مُحَمَّدٍ بِأَنَّهُ سیدالمرسلین وَ مَوْلَاةٌ عَلِیِّ بِأَنَّهُ سیدالوصیین وَ مُوَالاةُ أَوْلِیَائِهِمَا وَ مُعَادَاةِ أَعْدَائِهِمَا إلَخْ وَ فِیهِ أَیْضَاً فِی تَفْسِیرِ واذکر وَ اللَّهِ فِی أَیََّامٍ مَعْدُودََاتٍ قَالَ عَلِیُّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ طوبی لِلْمُوَالِینَ عَلِیّاً إِیمَاناً بِمُحَمَّدٍ وَ تَصْدِیقاً بِمَقَالِهِ کیف بذکرهم اللَّهُ بِأَشْرَفِ الذکر مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ وَ کیف تُصَلِّیَ عَلَیْهِمْ ملائکة الْعَرْشِ وَ الکرسی وَالْحَجْبِ وَ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْهَوَا وَ مَا بَیْنَ ذلک وَ مَا تَحْتَهَا إِلَیَّ الثری وَ کیف یُصَلِّی عَلَیْهِمْ املاک الْغُیُومِ وَ الْأَمْطَارِ وَ املاک الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ وَ شَمْسُ السَّمَاءِ وَ قَمَرُهَا وَ نُجُومَهَا وَ حَصْبَاءُ الْأَرْضِ وَ رِمَالِهَا وَ سَایَرَ مَا یَدِبُّ مِنَ الْحَیَوَانَاتِ فَیُشَرِّفُ اللَّهُ بصلوة کل وَاحِدٍ مِنْهَا لَدَیْهِ مَحَالَّهُمْ وَ یُعَظِّمُ عِنْدَهُ جَلَالَهُمْ حتی یَرِدُوا عَلَیْهِ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَ قَدْ شُهِرُوا بکرامات اللَّهِ عَلِیٌّ رُوسِ الْأَشْهَادِ وَ جُعِلُوا مِنْ رُفَقَاءِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ عَلِیٌّ عَلَیْهِ السَّلَامُ صَفِیِّ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ وَیْلٌ لِلْمُعَانِدِینَ عَلِیّاً کفرا بِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ تکذیبا المقاله کیف یَلْعَنُهُمُ اللََّهُ باخزی اللَّعْنِ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ وَ کیف یَلْعَنُهُمْ حَمَلَةُ الْعَرْشِ والکرسی وَ الْحُجُبِ وَالسَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْهَوَاءُ وَ مَا بَیْنَ ذلک وَ ماتحتها إِلَیَّ الثری وَ کیف یَلْعَنُهُمْ املاک الْغُیُومِ وَ الْأَمْطَارِ وَ املاک الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ وَ شَمْسُ السَّمَاءِ وَ قَمَرُهَا وَ نجومها وَ حصباء الْأَرْضِ وَ رِمَالُهَا وَ سَایَرَ مَا یَدِبُّ مِنَ الْحَیَوَانَاتِ فَیَسْتَقِلُّ اللَّهُ بِلَعْنِ کل وَاحِدٍ لَدَیْهِ مَحَالَّهُمْ وَ یُقَبِّحُ عِنْدَهُ أَحْوَالَهُمْ حتی یَرِدُوا عَلَیْهِ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَ قَدْ شُهِرُوا بِلَعْنِ اللَّهِ وَ مَقَّتَهُ عَلِیِّ رُوسِ الْإِشْهَادِ و جَعَلُوا مِنْ رُفَقَاءِ إِبْلِیسَ وَ نُمْرُودَ وَ فِرْعَوْنَ وَ أَعْدَاءِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ إِنَّ مِنْ عِظَمِ مَا یَتَقَرَّبُ بِهِ خبار الاملاک وَ الْحُجُبِ وَ السَّمَوَاتِ عَلِیِّ مُحِبِّینَا أَهْلَ الْبَیْتِ وللعن لِشَانِئِینَا

ص : 31

32- در مقام محمّد و آل محمّد علیهم السلام و ولایت آنها

و نیز در تفسیر{وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغََاءَ مَرْضََاتِ اللَّهِ وَ اللََّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبََادِ}(1) که شرحی دارد طولانی که گنجایش ذکر آن نیست در اواخر آن می فرماید سَیِّدُ السَّاجِدِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ مَعَاشِرَ الشیعه أَنَّ مُحَمَّدٍ سَیِّدِ الْأَوَّلِینَ وَ الاخرین وَ إِنْ آلَ مُحَمَّدٍ خَیْرُ آلِ النَّبِیِّ وَ إِنَّ أَصْحَابَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَسَلَّمَ الْمُوَالِینَ أَوْلِیَاءَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ المتبرئین مِنْ أَعْدَائِهِمَا أَفْضَلُ أُمَمِ الْمُرْسَلِینَ وَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَیْ لاَ یُقْبَلُ مِنْ أَحَدٍ عَمَلًا إِلَّا بِهَذَا الِاعْتِقَادِ وَ لَا یُغْفَرُ لَهُ ذَنْبًا وَ لاَ یَقْبَلَ لَهُ حَسَنَةٌ وَ لاَ یَرْفَعُ لَهُ دَرَجَةً إِلَّا بِهِ

34- در مقام محمّد و ال محمّد صلوات الله علیهم اجمعین که مقصود از حج و زکاتند

بدانکه مرحوم آیة الله آقای شیخ محمّد تقی النجفی الاصفهانی مرقوم می فرمایند که جماعتی از خاصّه و عامّه روایت نموده اند از عبدالله بن عباس از حضرت امیرالمومنین علیه السّلام که آن جناب فرمودند قرآن نازل شد چهار ربع یک ربع از آن در حقّ ما اهل بیت نازل گردید و یک ربع از آن در حقّ دشمنان ما و یک ربع از آن فرائض و احکام است و یک ربع از آن سنن و مثال است و از برای ما می باشد محاسن قرآن.(1).

مؤیّد این حدیث روایتی است که فضل بن شاذان از داود بن کثیر روایت نموده که او گفت سوال کردم از حضرت ابی عبدالله علیه السّلام که شما هستید مقصود از صلوة و زکوة در کتاب خدا فرمودند یا داود ما هستیم مقصود از صلوة و زکوة و صوم.

36- آیاتی که تاویل شده در شان امیر المومنین و فرزندان اطهارشان

و از این قبیل است روایتی که ابن بابویه رحمة الله علیه خود از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت نموده که فرمودند هیچ آیه در قرآن نازل نگردید که اول آن ، یَا َایُّها الَذّینَ أَمِنُوا باشد مگر آن که علی بن ابی طالب علیه السّلام امیر و بزرگ و سردار آنها می باشد و هیچ آیه نازل نشده که متضمن وعده بهشت باشد مگر آنکه در حقّ پیغمبر صلّی الله علیه و اله و ائمه علیهم السّلام و متابعین ایشان است و هیچ آیه نازل نگردیده که متضمّن وعید جهنم باشد مگر آنکه در حقّ دشمنان ایشان و مخالفین ایشان است.(1)

الخبر زیاده بر این طالبان مقام محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم اجمعین و آیاتی که به انوار مقدس تاویل شده رجوع فرمایند به تفسیر حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام.

ص : 34

37- عبارات زیارت جامعه

و ملاحظه فرمایند یک یک سور قرآنی را و آیات بسیاری را که در آن سور تاویل شده و در شأن ائمه هدی علیهم السّلام نازل گردیده تا عشری از اعشار مقام یس و آل یس را ملتفت شوند.(1)

ملاحظه فرما زیارت جامعه را که عرض می کنی أَنْتُمْ السَّبِیلُ الْأَعْظَمُ وَ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ وَ أَنْتُمْ نورالاخیار وَ هُدَاةُ الْأَبْرَارِ وَ حُجَجُ الْجَبَّارِ بکم فَتَحَ اللَّهُ وَ بکم یَخْتِمُ وَ بکم یَنْزِلُ أُلْغِیَتْ وَ بکم یمسک السَّمَاءِ وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بنورکم مِنْ اطاعکم فَدِ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ عصاکم فَقَدْ عُصِیَ اللَّهِ وَ مَنْ احبکم فَقَدْ أَحَبَّ اللَّهَ ومِنْ ابغضکم فَقَدْ أَبْغَضَ اللَّهَ عصمکم اللَّهُ مِنَ الزَّلَلِ وَ امنکم مِنَ الْفِتَنِ وَ طهرکم مِنَ الدَّنَسِ وَ أَذْهَبَ عنکم الرِّجْسَ أَهْلَ البَیْتٍ وَ طهرکم تَطْهِیراً فِی الْأَمَالِی قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَجْمَعَ اللَّهُ لَهُ الْخَیْرَ کله فلیو آلِ عَلِیّاً بَعْدِی ولیوال أَوْلِیَائِهِ وَ لْیُعَادِ أَعْدَاءَهُ بردار.

ص : 35

38- تفسیر آیه و اقیمو الصلوة و اتوا الزّکوه

ملاحظه فرما تفسیر برهان را خبری را که حضرت صادق علیه السّلام به مفضّل می فرمایند خلاصه آن را در کتاب زادالعاصین نوشته ام طالبان رجوع فرمایند که دیگر گنجایش ذکر آن نیست مقصود ما در این کتاب فوائد صلوات و ذکر آن است در تفسیر حضرت عسکری علیه السّلام در آیه{ﻭَ ﺃَﻗِﻴﻤُﻮﺍ ﺍﻟﺼﱠﱠﻠﺎﺓَ ﻭَ ﺁﺗُﻮﺍ ﺍﻟﺰﱠﱠﻛﺎﺓَ}(1) فرموده که مراد از صلوة نماز پنجگانه یومیّه است و صلوات بر محمّد و آل او که علی علیه السّلام سیّد افاضل آنهاست.

41- در تفسیر ایه و الذین امنو و عملو الصالحات اولئک

و ایضا در تفسیر آیه {وَ الَّذِینَ أَمِنُوا وَ عَمِلو الصَّالِحَاتِ اولئک أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ}(1)فرموده که خلاصه آن این است که اسبی مقابل حضرت رضا علیه السّلام حاضر بود و جماعتی ایستاده بودند و نمی توانستند او را سوار شوند از شرارت او پسری بود به سن هفت سالگی عرض کرد اذن می فرمائید من بر او سوار شوم فرمود چگونه می توانی با این حال عرض کرد من صد مرتبه صلوات می فرستم و ولایت شما را بر خود تازه می کنم و بر او سوار می شوم حضرت فرمودند بسیار خوب چون سوار شد به اندازه ای او را دوانید که آن حیوان عرق کرد و شکایت کرد به حضرت فنادی الْفَرَسِ یَابْنَ رَسُولَ اللَّهِ قَدْ الْمَنِیِّ الخ.

44- در کیفیت عرش و خلقت ان

وَ فِیهِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ أَنَّ اللَّهَ عزوجل جَعَلَ ذکرنا أَهْلَ الْبَیْتِ شِفَاءً لِلصُّدُورِ وَ جَعَلَ الصَّلَوَاتِ عَلَیْنَا مَا حَیَّةٌ لِلْأَوْزَارِ وَ الذُّنُوبِ وَ مُطَهِّرَةً مِنَ الْعُیُوبِ وَ مُضَاعِفَةً لِلْحَسَنَاتِ وَ أَیْضَاً دُرٍّ تفسیر الَّذِی جَعَلَ لکم الْأَرْضَ فِرَاشاً وَ السَّمََاءَ بِنََاءً الایة قَالَ امیرالمومنین عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهٌ فِی قَوْلِ اللَّهِ عزوجلالَّذِی جَعَلَ لکم الْأَرْضَ فِرََاشاً إِنَّ اللَّهَ تَعَالَیْ لَمَّا خَلَقَ الْمَاءَ فَجَعَلَ عَرْشَهُ عَلَیْهِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیََّامٍ وَ کان عَرْشِهِ عَلَیَّ الْمَاءِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ که شرحی دارد مفصل که این عرش سیصد و شصت هزار قائمه دارد تا آن جایی که می فرماید خداوند خلق فرمود برای هر قائمه از آن سیصد و شصت هزار ملک به کیفیتی که مرقوم است آن وقت امر فرمود به آنها که بلند کنید عرش را آن ملائکه نتوانستند حرکت بدهند تا این که چند مرتبه عدد آنها را مضاعف فرمود باز نتوانستند حرکت دهند فرمود واگذارید که نگاه می دارم به قدرت خود آن وقت فرمود به هشت نفر از آنها که بردارید عرش را عرض کردند پروردگارا این همه ملائکه نتوانستند حرکت بدهند عرش را ما چگونه می توانیم برداریم،خطاب شد که تعلیم می کنم به شما کلماتی را که هر گاه بگوئید بر شما آسان شود حرکت عرش عرض کردند کدام است آن کلمات خطاب رسید بگویید بِسْمِ اللََّهِ الرَّحْمََنِ الرَّحِیمِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ صَلِّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ الطَّیِّبِینَ پس گفتند و و برداشتند و سنگینی عرش به آن عظمت بر شانه های آنها مانند مویی بود که بر شانه مردی باشد ، هرگاه کسی واقعا بخواهد کیفیت آن را رجوع فرماید به تفسیر امام علیه السّلام یا در انوار سید جزائری رحمه الله مقصود در اینجا اشاره اجمالی بود برای ذکر و فائده صلوات .

ص : 38

45- کلام امیر المومنین درباره مطیعان خود

و ایضا مرقوم است که حضرت امیر علیه السّلام فرمودند که مطیعان ما را خدا گناهان آنها را می آمرزد عرض کردند یا علی مطیعان شما کیان اند فرمود آنهایی که اطاعت خدا را می نمایند در واجبات و محرمات را ترک می کنند و مشغول ذکر خدا و صلوات فرستادن بر پیغمبر صلّی الله علیه و اله و آل آن جناب صلوات الله علیهم اجمعین هستند.

47- تفسیر آیه قل ان کانت لکم دارالاخرة

و ایضا در تفسیر امام علیه السّلام در صفحه 182 در تفسیر آیه مبارکه{قُلْ أَنْ کَانَتْ لَکمُ الدَّارُ الاخرةُ عِندَالله خَالِصِهً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوْا الْمَوْتَ إِنْ کُنتم صَدقین}(1) الایة که شرحی دارد مفصّل در اواخر آن چنین مستفاد است که حضرت رسول الله صلّ الله علیه و اله فرمودند اصحاب خود را به جهاد و بذل اموال که ثمره آن دائمی شدن عمر در آخرت و طولانی شدن نعمت است در بهشت اصحاب عرض کردند ما که قدرت نداریم به جهاد و مالی هم نداریم بذل نمائیم چه کنیم که به این فیض نائل شویم فرمودند اما جهاد به یک جهت کنید قلب خود را محبّت خدا و رسول خدا و وصیّ رسول خدا و محبت شیعیان و دوستان آل محمّد صلّی الله علیه و آله و برادران ایمانی خود و اما صدقه مشغول ذکر خدا شوید و صلوات بر محمّد و آل الطیبیّن آن حضرت بفرستید که خداوند آن درجات را به شما خواهد داد.

ص:40

48- حدیث عمار

و در کتاب اثنی عشریّه در مواعظ ثلاث مرقوم است رُوِیَ عَنْ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ ثَلَاثُهُ یَوْمَ القیامه تَحْتَ عَرْشِ اللَّهِ یَوْمَ لَا ظِلَّ إلَّا ظِلُّ اللَّهِ قِیلَ مِنْهُمْ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ فَرَّجَ عَنْ مکروب مِنْ أُمَّتِی وَ مَنْ أَحُیِیَ سُنَّتِی وَ مَنْ اکثر الصِّلْوَةَ عَلِیِّ در کتاب خلاصة الاخبار مرقوم است که در حدیث معتبر از عمار بن یاسر منقول است که به حضرت رسول صلّی الله علیه و اله عرض کرد که می خواستم شما در میان ما به قدر عمر نوح زندگانی کنی حضرت فرمود که از خدا خائف باشید و نیکو صلوات بفرستید بر من و بر اهل من بدرستی که اعمال شما بر من به نام شما و پدران و قبیله شما عرضه خواهد شد اگر عمل خیر است خدا را حمد می کنم و اگر عمل شر است برای شما استغفار می کنم چنانچه خداوند می فرماید وَ قُلِ اعْمَلُوا فسیری اللَّهِ عملکم وَ رَسُولُهُ وَ المومنون و فرمود که مومنان آل محمّدند صلوات الله علیهم اجمعین.

ص : 41

49- در وجوب صلوات در تمام موارد و مذمت ترک صلوات

در کتاب خصال از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده است که صلوات فرستادن بر پیغمبر صلّی الله علیه و اله واجب است در جمیع مواطن و در وقت عطسه و در وقت وزیدن بادها و در کتاب عیون هم همین حدیث را از حضرت رضا علیه السّلام روایت کرده است.

و به جای وقت وزیدن بادها در آنجا، وقت ذبح حیوانات مذکور است خلاصه در بسیاری از مواضع وارد شده است که ذکر آن حضرت را باید نمود به هر عنوان چنانچه شرح آن ذکر خواهد شد ان شاء الله و اخباری که بر مواعید تارک صلوة و نزد ذکر آن حضرت دلالت می کند به طریقه خاصّه و عامّه بسیار است و قطع نظر از مخالفت امر الهی مستلزم محرومیّت از فوائد و فضائلی است که برای صلوة مقرر شده است که من بعد اشاره به بعضی از آنها خواهد شد و از ابن عباس روایت شده که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود که هر که بر من صلوات نفرستد دین برای او نخواهد بود و در کتاب کافی در باب صلوات در صفحه 399 مرقوم است که قبل از دعا و بعد از دعا صلوات بفرستید تا اینکه دعای شما مستجاب شود در کتاب عنوان الکلام مرحوم حجة الاسلام ملا محمّد باقر فشارکی اصفهانی رحمه الله مرقوم است که عایشه از پیغمبر صلّی الله علیه و اله پرسید که آیا کسی هست که در قیامت از دیدن نور شما محروم شود فرمود بلی سه طائفه کسی که اصرار در شراب خوردن داشته باشد و کسی که عاق والدین باشد و کسی که نام مرا بشنود و بر من صلوات نفرستد.

ص : 42

50- در طوائفی که قیامت از دیدن نور پیغمبر محروم اند

فِی بَابِ الثَّامِنُ فِی اللئالی فِی فَضْلِ صَلَوَاتُ عَلِیِّ نَبِیٍّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَیْ عَظِّمُوا صلوت عَلَیَّ عَبْدِی یَخْلُقَ اللَّهُ تَعَالَیْ مِنْ کل حَرْفٍ مِنْهَا ملکال ثُلُثُ مَاتَ رَأْسٍ وَ فِی کل رَأْسِ ثُلُثُ مَاتَ وَ سِتِّینَ فَمَا وَ فِی کل فَمِ ثُلُثٌ وَ سِتِّینَ لِسَانٍ وَ فِی کل لِسَانِ ثُلُثُ مَاتَ وَ سِتِّینَ لُغَةً یُمَجِّدُ اللَّهَ تَعَالَیْ بکل تلک اللُّغَاتِ إِلَیَّ الْیَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ یکتب ثَوَابَهَا لَهُ وَ حُرُوفِهَا سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ حَرْفاً وَ فِی رِوَایَتِهِ فِی بَعْضِ نُسَخِ الْحَدِیثِ قَالَ کان لَهُ خَمْسَةٌ أُلَّافٍ یَدِ فِی کل یَدِ اثْنَیْ عَشَرَ أَلْفَ إِصْبَعٍ سُئِلْتَ جَبْرَئِیلُ عَنْهُمْ قَالَ هُوَ شغوائیل موکل بِحِسَابِ فَتَرَاتُ الْمَطَرِ وَ سَاقَ الْحَدِیثَ نَظِیرَ مَا مَرَّ مِنْ الْمَنْهَجِ إِلَیَّ عَنْ قَالَ قَالَ إِذَا صُلِّیَ المومن صَلَوَاتُ الْفَرِیضَةِ وَ صَلِّی علیک أَنَا عَاجِزٌ وَ عَنْ حِسَابِ ثَوَابَهَا یَعْنِی لکثرته أَیْضَاً فِی الْبَابِ الثَّامِنِ وَ فِی الْعُیُونِ عَنِ الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ إِنَّ شرک أَنْ تسکن الْغُرَفَ الْمَبْنِیَّةَ مَعَ النبیب صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فَالْعَنْ قُتِلَ الْحُسَیْنِ علیه السّلام چناچه در اواخر باب پنج لئالی آداب آب خوردن را بیست و یک چیز می نویسند

خلق شدن ملک از حروف صلوات... ملک موکل به قطرات باران

ص : 43

51- لعن بر قاتل حسین علیه السّلام، افضلیت لعن بر جمیع اذکار

و منها ذکر سیّد سَیِّدُ الشهدا عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ اللَّعْنَ عَلِیِّ قَاتِلِیهِ بَعْدَ شُرْبِهِ وَ مِنْهَا قَالَ أَبُو عبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ الْمَاءَ فذکر الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ لَعَنَ قَاتِلَ إلَّا کتب اللَّهُ لَهُ مَاتَ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مَاتَ وَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مَاتَ أَلْفُ دَرْجِهِ وَ کانما أَعْتَقَ مَاتَ أَلْفُ رَقَبَهُ وَ حَشَرَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثَلِجَ الفوائد أَیْ مُطْمَئِنٌّ الْقَلْبِ وَ فِی حَدِیثِ أُخَرُ قَالَ مَنْ لَعَنَ قَاتِلَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ عِنْدَ شُرْبِ الْمَاءِ حَشَرَهُ اللَّهُ ثَلِجَ فَوَائِدُ أَیْ مُطْمَئِنٌّ الْقَلْبِ فِیهِ أَیْضَاً أَنَّ المومن إِذَا شَرِبَ الْمَاءِ وَ تذکر الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ یکتب لَهُ کم أَلْفٌ مِنْ حَسَنَةٍ یَمْحِیَ عَنْ صَحِیفَتِهِ کم أَلْفٌ مِنْ السَّیِّئَةِ خلاصه در باب هشتم لئالی در بیان مؤلف می فرمایند أَقُولُ وَ مِمَّا یُسْتَفَادُ مِنْهُ أَنَّ اللَّعْنَ عَلَیْهِمْ وَ عَلَیَّ غَیْرِهِمْ مِنْ الْأَعْدَاءِ أَفْضَلُ مِنْ جَمِیعِ الاذکار وَ الْأَوْرَادِ وَ التعقیبات حتی الصِّلْوَةَ عَلَیَّ النَّبِیّ وَ کلمة التَّوْحِیدِ وَ غَیْرِهَا بَلْ مِنْ جَمِیعِ الطَّاعَاتِ وَ الْعِبَادَاتِ حتی الصِّلْوَةَ وَ الصَّوْمِ کما مَرَّ فِی بَابِ السَّادِسُ فِی لولو مَا وَرَدَ فِی فَضْلِ الْمُتَحَابِّینَ فِی اللَّهِ مِنْ أَنَّهُ قَالَ أُوحِیَ اللَّهُ إِلَیَّ موسی عَلَیْهِ السَّلَامُ هَلْ عَمِلْتَ لِی عَمَلًا قَطُّ قَالَ إلَهِی صَلَّیْت لک وَ صَمْتٍ وَ تَصَدَّقْتُ وَ ذکرت لک فَقَالَ تَعَالَیْ أَنْ الصِّلْوَةَ لک بُرْهَانٌ وَ الصَّوْمُ جُنَّةٌ وَ الصَّدَقَةُ ضَلَّتْ وَ ذکر نُورٌ فَأَیَّ عَمَلٍ عَمِلْتَ لِی فَقَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِلَهِی دلتنی عَلِیُّ عَمِلَ هُوَ لک فَقَالَ یَا موسی هَلْ یَاوَالَیْتَ لِی وَلِیّاً وَ هَلْ عَادَیْتَ لِی عَدُوًّا قَطُّ

ص : 44

52- در خصوص تولی و تبری از دشمنان ال محمد

فَعُلِمَ موسی عَلَیْهِ السَّلَامُ إِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ الْحُبُّ لِلَّهِ وَالْبُغْضُ فِی اللَّهِ وَ مَا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ لِأَصْحَابِهِ أَیْ عرمی الْإِیمَانِ أَوْثَقُ قَالَ بَعْضُهُمْ الاصلوة وَ قَالَ بَعْضُهُمْ الزکوة وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الصِّیَامُ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الْحَجُّ وَ الْعُمْرَةَ وَ قَالَ بَعْضُهُمُ الْجِهَادُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ لکل ماقلتم فَضْلٌ وَ لَیْسَ بِهِ وَ لکن أَوْثَقُ عرمی الْإِیمَانِ الْحُبُّ فِی اللَّهِ وَ الْبُغْضُ لِلَّهِ وَ تَوَلِّی أَوْلِیَاءِ اللَّهِ وَ تَبْرِی مِنْ أَعْدَاءِ اللَّهِ وَ قَدْ مَرَّتْ هناک أخبار عَجِیبَهْ فِی الْمُتَحَابِّینَ فِی اللَّهِ وَ الْمُتَبَاغِضِینَ فِی اللَّهِ چنانچه در باب هفتم در خصوص زن زاینده که با پسر خود زنا کرد و به سبب صلوات و لعن بر اعداء نجات یافت که قصه او بعد ذکر خواهد شد إنْ شَاءَ اللَّهُ وَ مِنْهَا عَنِ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ أَبِی سَلِّمْ قَالا سَمِعْنَا اباعبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ هُمْ یَلْعَنُ فِی دُبُرِ کل صلوة مکتوبة أَرْبَعَةً مِنَ الرِّجَالِ وَ أَرْبَعاً مِنَ النِّسَاءِ فُلَانٌ وَ فُلَانٌ وَ فُلَانٌ وَ سَمِعْنَا وَ مَعْوَیَةَ وَ فُلَانَةَ وَ فُلَانَةَ وَ فُلَانَةَ و هِنْدٍ وَأُمٍّ الحکم أُخْتٌ مَعْوَیَةَ إلَخْ لاَ یُخْفِی عَنْ الصِّلْوَةَ عَلَیَّ النَّبِیّ وَ إِلَهَ وَ اللَّعْنَ عَلِیِّ أَعْدَائِهِمْ لَهُمَا نَفْعٌ عَظِیمٌ أَیْضَاً فِی بَابِ الثَّامِنُ مِنْ اللئالی أَنْ اباعبدلله عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ إِنَّ لِلَّهِ عَمُودُ أَمِنَ زَبَرْجَداً عَلَاهُ مَعْقُودٌ بِالْعَرْشِ وَ أَسْفَلُهُ فِی تُخُومِ الْأَرَضِینَ السَّابِعَةِ عَلَیْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ قَصْرٍ فِی کل قَصْرٍ سَبْعُونَ أَلْفَ مَقْصُورَةٍ فِی کل مَقْصُورَةٍ سَبْعُونَ أَلْفَ حُوراً أَعْدَاءِ اللَّهِ ذلک لِلْمُتَحَابِّینَ فِی اللَّهِ

ص : 45

53- در صلوات فرستادن در رکوع و سجود

وَ الْمُتَبَاغِضِینَ فِی اللَّهِ وَ فِی بَابِ السَّابِعُ قَالَ ابوجعفر عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ قَالَ فِی رکوعه وَ سُجُودِهِ وَ قِیَامِهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کتب اللَّهُ لَهُ ذلک بِمِثْلِ الرکوع وَ السُّجُودِ وَ الْقِیَامِ أَیْضَاً رُوِیَ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَیْ قَدْ خَلَقَ ملائکة سَیَّاحِینَ فِی الْأَرْضِ وَ لَیْسَ لَهُمْ غَرَضٌ إلَّا تَبْلِیغِ النَّبِیِّ صَلَوَاتُ مَنْ صُلِّیَ عَلَیْهِ فِی أَطْرَافِ الْأَرْضِ یَقُولُونَ لَهُ یَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فُلَانٍ قَدْ بلغک السَّلَامُ وَ الصِّلْوَةَ فَیَقُولُ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ و عَلَیَّ فُلَانٌ الصِّلْوَةَ وَ السَّلَامُ وَ کذلک یُبَلِّغُونَهُ زیارات الزَّائِرِینَ وَ سَلََامٌ الْمُسْلِمِینَ وَ فِی الْبَابِ الثَّامِنُ مِنْ اللئالی وَ فِی کفایة الْأَثَرِ عَنْ ابیذر وَ فِی جَامِعِ الْأَخْبَارِ وَ ثَوَابُ الْأَعْمَالِ عَنْ امیرالمومنین عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ فِی الکافی عَنْالصَّادِقِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِنَّ الدُّعَاءَ مُطْلَقاً مَحْجُوبٌ لَنْ یُسْتَجَابُ حتی یُصَلِّی عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ فِیهِ أَنَّ الدعا إذَا صَدَرَتْ بالصلوة عَلَیْهِمْ وَخَتَمْت بِهَا لَمْ یُرِدْ أَبَدًا وَ فِیهِ أَنَّ الدَّاعِی إِذَا تَوَسَّلَ فِی دُعَائِهِ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَقْسَمَ اللَّهُ بِحَقِّهِمْ یُسْتَجَابُ دُعَائِهِ لَا مَحَالِّهِ أَیْضَاً فِی الْبَابِ الثَّامِنِ عَنْ العسکری عَلَیْهِ السَّلَامُ عَنِ إبَائِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ عَنِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ یَقُولُ عِبَادِی مَنْ کانت لَهُ الیکم حَاجَةٍ فسئلکم بِمَنْ تُحِبُّونَ أَجَبْتُمْ دُعَائِهِ أَلَا فَاعْلَمُوا أَنَّ أَحَبَّ عِبَادِی إِلَیَّ وَ اکرمهم لَدَیَّ مُحَمَّدٌ وَ عَلِیٌّ حَبِیبِی وَ وَلِیِّی

ص : 46

54- در شفای چشمهای حضرت یعقوب و بازگشتن یوسف به توسل

فَمَنْ کانت لَهُ إِلَیَّ حَاجَةً فَلْیَتَوَسَّلْ إِلَیَّ بِهِمَا فَإِنِّی لَا أَرُدُّ سوال سَائِلٌ یسئلنی بِهِمَا وَ بِالطَّیِّبِینَ مِنْ عِتْرَتِهِمَا سئلنی بِهِمْ فَإِنِّی لَا أَرُدُّ دُعَائِهِ وَ کیف أَرُدُّ دُعَاءَ مَنْ سئلنی بِحَبِیبِی وَ صَفْوَتِی وَ وَلِیِّی وَ حُجَّتِی وَ رُوحِی وَ نُورِی وَ آیَتِی وَ بَابِی وَ رَحْمَتِی وَ وَجْهِی وَ نِعْمَتِی أَلَا وَ إِنِّی خَلَقْتُهُمْ مِنْ نُورِ عَظَمَتِی وَ جَعَلْتُهُمْ أَهْلَ کرامتی وَ وَلَایَتِی فَمَنْ سئلنی بِهِمْ عَارِفاً بِحَقِّهِمْ وَ مَقَامِهِمْ أَوْجَبَ لَهُمْ سِنِّی الاجابه وَ کان ذلک حَقًّا قَوْلُهُ فَتُلْقِی أَدَمٍ مِنْ رَبِّهِ کلمات فَتَابَ عَلَیْهِ قَالَ آدَمَ عَلَیْهِ السَّلَامُ اللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ الْأَئِمَّهْ عَلَیْهِمْ السَّلَامُ أَنَّ تَقْبَلَ تَوْبَتِی فَأُوحِیَ اللَّهُ إِلَیْهِ یَا آدَمُ لَوْ لَمْ تَدْعُنِی بِهَذِهِ الْأَسْمَاءِ لَمَّا قُبِلَتْ توبتک وَ أَقْسَمْتُ أَنَّهُ لَمْ یَدَعْنِی مُذْنِبٌ بِهَا إلَّا قُبِلَتْ تَوْبَتُهُ وَ قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ فِی حَدِیثٍ قَصَّهُ یُوسُفَ عَلَیْهِ السَّلَامُ هَبَطَ جَبْرَئِیلُ عَلِیِّ یَعْقُوبَ عَلَیْهِ السَّلَامُ فَقَالَ أَلَا اعملک دُعَاءً یَرُدُّ اللََّهُ بِهِ بصرک وَ یَرُدُّ علیک ابنک قَالَ بَلِیَ قَالَ فَقُلْ مَا قَالَهُ ابوک آدَمَ فَتَابَ اللََّه عَلَیْهِ وَ مَا قَالَهُ نُوحٌ عَلَیْهِ السَّلَامُ فَاسْتَوَتْ سَفِینَتُهُ عَلِیِّ الْجُودِیِّ وَ نَجَّاهُ اللَّهُ مِنَ الْغَرَقِ وَ مَا قَالَهُ ابوک إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ الرَّحْمَنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ حِینَ أُلْقِیَ فِی النَّارِ فَجَعَلَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ بَرْداً وَ سَلَاماً قَالَ یَعْقُوبُ وَ مَا ذالک یَا جَبْرَئِیلُ فَقَالَ قُلِ اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ أَنْ تَأْتِیَنِی بِیُوسُفَ وَ بِنْیَامِینَ وَ تَرُدَّ عَلَیَّ عَیْنَیَّ فَقَالَ لَهُ فَمَا اسْتَتَمَّ یَعْقُوبُ هَذَا الدُّعَاءَ حتی جَاءَ

ص : 47

55- در توسل انبیاء عظام به محمد و ال محمد صلی الله علیه و آله

الْبَشِیرِ فاتلقی قَمِیصَ یُوسُفَ عَلَیْهِ فَارْتَدَّ بَصِیراً قَالَ الْمُفَضَّلُ قَالَ الصَّادِقُ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی قَوْلِهِ تَعَالَیْ وَ إذَا بتلی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بکلمات هِیَ الکلمات الَّتِی تَلَقَّاهَا آدَمُ مِنْ رَبِّهِ فَتََابَ عَلَیْهِ وَ هُوَ أَنَّهُ قَالَ یَا رَبِّ اسئلک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنِ إِلَّا تُبْتَ عَلَیَّ فَتَابَ عَلَیْهِ وَ قَالَ الصَّادِقُ عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ أَنَّهُ یکره للعبدان یزکی نَفْسِهِ وَ لکنی أَقُولُ إِنَّ آدَمَ لَمَّا أَصَابَ الخطیئه کانت تَوْبَتُهُ أَنْ قَالَ اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا غَفَرْتَ لِی فَغَفَرَهَا لَهُ وَ إِنَّ نُوحاً لَمَّا رکب فِی السفینه وَ خَافَ الْغَرَقَ قَالَ اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا أَنْجَیْتَنِی مِنَ الْغَرَقِ فَأَنْجَاهُ اللَّهُ مِنْهُ إنَّ إِبْرَاهِیمَ لَمَّا أُلْقِیَ فِی النَّارِ قَالَ اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا أَنْجَیْتَنِی مِنْهَا فَجَعَلَهَا اللَّهُ عَلَیْهِ بَرْداً وَ سَلَاماً وَ إِنَّ موسی لَمَّا أُلْقِیَ عَصَاهُ وَ أَوْجَسَ فِی نَفْسِهِ خِیفَةً قَالَ اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمَّا أَمَّنْتَنِی فَقَالَ اللَّهُ لَا تَخَفْ انک أَنْتَ الاعلی وَ قَالَ الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ لَمَّا أَشْرَفَ نُوحٌ عَلَیَّ الْغَرَقِ دَعَاهُ اللَّهَ بِحَقِّنَا فَجَعَلَ اللَّهُ عَلَیْهِ النَّارَ برَدًّا وَ سَلَاماً وَ إِنَّ موسی لَمَّا ضَرَبَ طَرِیقاً فِی الْبَحْرِ دَعَا اللَّهَ بِحَقِّنَا یَبَساً وَ إِنَّ عیسی عَلَیْهِ السَّلَامُ لَمَّا أَرَادَ الْیَهُودُ قَتْلَهُ دَعَا اللَّهَ بِحَقِّنَا فَنُجِّیَ مِنَ الْقَتْلِ فَرَفَعَهُ إِلَیْهِ .

ص : 48

56- تعلیم دادن رجال الغیب از طرف امام زمان ارواحنا فداه

در تفسیر حضرت امام حسن عسکری عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ کتاب تُحْفَةِ الطوسیة وَ نُورُ الْعُیُونُ نقل می کند از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ که فرمودند چون شب معراج قصرهای بهشت را ملاحظه کردم دیدم که به خشت طلا و نقره ساخته اند و به جای گل مشک و عنبر کار کرده اند ولیکن بعضی کنگره های رفیع داشت و بعضی نداشت از جبرئیل سوال کردم سبب آنها را گفت آن قصرهائی که کنگره ندارد قصرهای کسانی است که بعد از نماز صلوات بر تو و آل تو نفرستاده اند و مرقوم است از کتاب ثواب الاعمال صدوق رحمه الله که حضرت صادق علیه السّلام به شخصی فرمودند آیا تعلیم کنم به تو چیزی را که خداوند نگاه دارد به سبب او روی تو را ازآتش جهنم عرض کرد بلی فرمود بگو بعد از فجر سه مرتبه اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد خدا نگاه می دارد روی تو را از آتش جهنم و مرحوم ایة الله حاج شیخ محمّد تقی نجفی اصفهانی طالب ثراه در کتاب مفتاح السّعاده از حالات و زمان ریاضات خود مرقوم می فرماید که در نجف اشرف مشغول ریاضت بودم اسراری مشاهده کردم من جمله در شب چهارشنبه در مسجد سهله هنگام سحر شخصی از رجال الغیب را دیدم و سوالات بسیاری از او نمودم و جواب آنها را از فرمایش حضرت حجّت عجّل الله تعالی فرجه الشّریف می فرمود و آنچه می گفت من می نوشتم که فراموش نشود من جمله از سوالات من یکی این بود سوال ارجو منک ان نمنّ علینا بتعلیم ذکر خاصّ مجرّب لجمیع الحوائج جواب لا اعلم ذکرا اقرب الی الله سبحانه من الصّلوات علی محمّد و اله فعلیک بمواظبتها فِی کل یَوْمَ مَاتَ وَ فِی یَوْمِ الجمعه أَلْفَ مَرَّةٍ فانک تُشَاهِدَ مِنْ خَوَاصِّهَا وَ تَأْثِیرَ أَنَّهَا أُمُورٌ اعظیمة یَقْصُرُ اللِّسَانِ عَنْ بَیَانِهَا.

ص : 49

57- صلوات فرستادن تمام اشیاء در کوه طور

و در کتاب ذخیرة المعاد مرحوم حاج سیّد اسماعیل یزدی رحمه الله در مجلس 87 مرقوم است که از وهب بن منیه نقل می کند که حضرت موسی علیه السّلام در کوه طور دید که تمام اشجار و گیاه و ریگها که در او است ناطق می باشند به ذکر محمّد و آل محمّد خطاب رسید ای پسر عمران متمسّک شو به ذکر ایشان بدرستی که ایشانند خزینه علم من و ظرف حکمت و معدن نور من. رباعی:

اگر ز افت دوران شکسته بال شوی *** امان طلب ز جناب مقدس نبوی (صلی الله علیه و آله)

وگر سهام حوادث تو را نشانه کند *** پناه بر به حصار درود مصطفوی (صلی الله علیه و آله)

بدانکه در جلد دوّم کتاب اثبات الهداة شیخ حر عاملی رحمه الله در اواخر آن مرقوم است این خبر و در اواسط باب نهم لئالی الاخبار هم در قصص او در قصه دوم آن می نویسد این خبر را رُوِیَ الصَّدُوقُ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ مَوْلَانَا الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ کنت مَعَ أَبِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ عَلِیُّ الصَّفَا فَإِذَا هُوَ بِدُرَّاجٍ یَدْرُجُ عَلَیَّ وَجْهُ الْأَرْضِ عَلِیُّ الصَّفَا فَوَقَفَ مَوْلَایَ بِإِزَائِهِ فَقَالَ السَّلَامُ علیک أَیَّتُهَا الدُّرَّاجُ فَقَالَ الدُّرَّاجُ وَ علیک السَّلَامُ وَ رَحْمَتُ اللَّهِ وَ برکاته یَا امیرالمومنین فَقَالَ عَلِیٌّ عَلَیْهِ السَّلَامُ أَیَّتُهَا الدُّرَّاجُ مَا تَصْنَعُ فِی هَذَا المکان قَالَ أَنَا فِی هَذَا المکان مُنْذُ أَرْبَعِ مَاتَ عَامٍ أُسَبِّحُ اللَّهَ تَعَالَیْ وَ أُقَدِّسُهُ وَ احْمَدْهُ وَ أَعْبُدُهُ حَقَّ عِبَادَتِهِ فَقَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِنَّ الصَّفَا قَفْرٍ لَا مَطْعَمٍ وَ لَا مَشْرَبَ فَمِنْ أَیْنَ مطعمک وَ مشربک فَقَالَ یَا مَوْلَایَ وَ حَقُّ مَنْ بَعَثَ ابْنُ عمک نَبِیّاً وَ جعلک وَصِیًّا إِنِّی کلما جُعْتُ دَعَوْتُ اللَّهَ عزوجل لشیعتک وَ محبیک فاشیع فَإِذَا عَطِشْتُ دَعَوْتُ عَلِیٍّ مبغضیک فَأَرْوِی.

ص : 50

58- در بیان حضرت امیر علیه السلام از سلمان

حضرت سلمان رحمه الله روایت می کند از حضرت امیر علیه السّلام و این عبارت را چنین می نویسد که درّاج عرض کرد یا عَلَیَّ إِذَا جُعْتُ فَأُصَلِّی علیکم فاشیع وَ إِذَا عَطِشْتُ فَأَدْعُو عَلِیِّ ظالمیکم فَأَرْوِی قُلْتُ یَا امیرالمونین عَلَیْهِ السَّلَامُ هَذَا شَیْ ءٌ عَجِیبٌ مَا أُعْطِیَ مَنْطِقَ الطَّیْرِ إِلَّا سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُد عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ یَا سَلْمَانُ أَمَّا عَلِمْت أَنِّی أَعْطَیْتُ سُلَیْمَانَ ذلک یاسلمان أَتُرِیدُ أَنْ اریک شَیْئاً أَعْجَبُ مِنْ هَذَا قُلْتُ بَلِیَ یَا امرالمومنین وَ یَا خَلِیفَةَ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ قَالَ فَرَفَعَ رَأْسَهُ إِلَیَّ الْهَوَاءِ وَ قَالَ یَا طَاوُسُ اهْبِطْ فَهَبَطَ ثُمَّ قَالَ یَا صَقْرُ اهْبِطْ فَهَبَطَ ثُمَّ قَالَ یَا بَازٍ اهْبِطْ فَهَبَطَ ثُمَّ قَالَ یَا غُرَابٍ اهْبِطْ فَهَبَطَ ثُمَّ قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ یَا سَلْمَانُ اذبحهم وَ انْتِفْ ریشهم وَ قَطَعَهُمُ إِرْباً إِرْباً وَ اخْلِطِ الحلومهم فَفَعَلْتُ کما أَمَرَنِی مَوْلَایَ وَ تَحَیَّرَتْ فِی أَمْرِهِ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَیَّ وَ قَالَ مَا تَقُولُ فُقِدَتْ یَا مَوْلَایَ أَطْیَارٌ تَطِیرُ فِی الْهَوَاءِ لَمْ أَعْرِفْ لَهُمْ ذَنْباً أَمَرْتَنِی بِذَبْحِهَا قَالَ یَا سَلْمَانُ أَتُرِیدُ أَنْ أُحْیِیَهَا السَّاعَةَ قُلْتُ نَعَمْ یَا امیرالمومنین فَنَظَرَ إِلَیْهَا شَرَراً وَ قَالَ طیری بِقُدْرَةِ اللَّهِ فَطَارَتْ الطُّیُورِ جَمِیعاً

ص : 51

59- نماز توسل به حضرت رسالت ماب صلی الله علیه و آله وسلم

بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَیْ قَالَ سَلْمَانُ فَتَعَجَّبْتُ مِنْ ذلک وَ قُلْتُ یَا مَوْلَایَ هَذَا أَمْرٌ عَظِیمٌ قَالَ یَا سَلْمَانُ لَا تَعْجَبُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ فَإِنَّهُ قَادِرٌ عَلَیَّ مَا یَشَاءُ فَعََّالٌ لِمََا یُرِیدُ یَا سَلْمَانُ ایاک أَنْ تَحُولَ بوهمک شَیْئاً أَنَا عبدالله وَ خَلِیفَتُهُ أَمْرِی أَمْرِهِ وَ نُهِیَ نَهْیِهِ وَ قُدْرَتِی قُدْرَتِهِ وَ قُوَّتِی قُوَّتُهُ وَ فِی مَجْلِسِ الْخَامِسُ وَ الْأَرْبَعُونَ مِنْ الأمالی الصَّدُوقُ رَحِمَهُ اللَّهُ بِهِ إِسْنَادُهُ عَنْ مالک الْجُهَنِیِّ قَالَ نَاوَلْتُ أَبَا عبدالله الصَّادِقِ عَلَیْهِ السَّلَامُ شَیْئاً مِنَ الرَّیَاحِینِ فَأَخَذَهُ وَ شَمَّهُ وَ وَضَعَهُ عَلِیٌّ عَیْنِهِ ثُمَّ قَالَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ تَقَعْ عَلَیَّ الْأَرْضُ حتی یُغْفَرُ لَهُ وَ فِی الکافی فِی بَابِ الصِّلْوَةَ بِهِ إِسْنَادُهُ عَنْ أَبِی عبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهٌ لَا تَجْعَلُونِی کقدح الراکب بملاء قَدَحَهُ فَیَشْرَبُهُ إِذَا یَشَاءُ اجْعَلُونِی فِی أَوَّلِ الدعا وَ فِی أَخَّرَهُ وَ فِی وَسَطِهِ.(1)

از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده که فرمود هر گاه حاجتی داری متوسل شو به رسول خدا صلّی الله علیه و اله و دو رکعت نماز بخوان و هدیه کن بر آن حضرت راوی گفت عرض کردم چه کنم فرمود غسل میکنی و دو رکعت نماز می خوانی مثل نماز فریضه و بعد میگوئی اللّهم انت السّلام و منک السّلام و الیک یرجع السّلام اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و بلّغ روح محمد منی السلام و بلّغ ارواح الأئمه الصالحین سلامی واردد علی منهم السلام والسلام علیهم و رَحْمَتُ اللَّهِ وَ برکاته اللَّهُمَّ إِنَّ هَاتَیْنِ الرکعتین هَدِیَّةٌ مِنِّی إِلی رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فَأَثْبَتَنِی عَلَیْهِمَا مَا أَمَّلْتُ وَ رَجَوْتُ فیک وَ فِی رسولک یَا وَلِیَّ الْمُومِنِینَ.

ص : 52

60- خبر نماز توسل به پیغمبر صلی الله و آله وسلم

،پس سر به سجده گذار و بگو چهل مرتبه یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا حَیّاً لَا یَمُوتُ یَا حَیُّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا ذالجلال والاکرام یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ پس طرف راست صورت بر زمین گذار و چهل مرتبه همین ذکر را بگو پس طرف چپ صورت بر زمین گذار و چهل مرتبه همین ذکر را بگو پس سر بلند کن و دستهای خود را بلند کن و چهل مرتبه بگو دست خود را به گردن بینداز و انگشت سبّابه خود را بگیر و چهل مرتبه بگو پس ریش خود را به دست چپ بگیر و گریه کن یا خود را به گریه بدار و بگو یَا مُحَمَّدُ یَا رَسُولَ اللَّهِ اشکو إلَیَّ اللَّه وَ الیک حَاجَتِی وَ إِلَیَّ أَهْلُ بیتک الرَّاشِدِینَ حَاجَتِی وَ بکم أَتَوَجَّهُ إِلَیَّ اللَّهِ فِی حَاجَتِی پس به سجده برو و در سجده آنقدر یاالله بگو که نفس قطع شود آن وقت بگو صلّ علی محمّد و آل محمّد و افعل به کذا و کذا و بجای کذا و کذا حاجت خود را ذکر کن حضرت صادق علیه السّلام فرمودند که من ضامنم بر خدای عزوجلّ آنکه از جای خود حرکت نکند مگر آنکه حاجت او روا شود و مرقوم است که مکرّر به تجربه رسیده است.(1)

ان شاء الله تعالی نماز های حاجت که راجع به صلوات و ختوم صلوات و غیره است در اواخر کتاب ذکر خواهد شد. بدانکه شیخ صدوق رحمه الله مرقوم می دارد به اسناده عَنْ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ قَالَ

ص : 53

61- در بیان طاهر شدن ظاهر و باطن به صلوات و خبر عجیب

رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ اللَّهُمَّ ارْحَمْ خُلَفَائِی ثُلُثَا قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَنْ خلفائک قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ الَّذِینَ یَبْلُغُونَ حَدِیثِی وَ سُنَّتِی ثُمَّ یُعَلِّمُونَهَا أُمَّتِی اللَّهُمَّ بحقک وَ بِحَقِّ رسولک اجْعَلْنِی مِنْهُمْ وَ أَعْتِقْنِی مِنَ عذابک.(1)

بدان که در خصوص شعب ابوطالب و کیفیات آن که خلاصه اش این است که چون جامه ها و بدنهای اصحاب پیغمبر صلّی الله علیه و آله کثیف شد به آن حضرت شکایت کردند حضرت فرمود که صلوات بر محمّد و آل طیبین او بفرستید و بدمید برجامها و بدنهای خود و دست بر آنها بمالید که چرک آنها برطرف و سفید و پاک خواهد شد و غمها و کدورتها از سینه های شما زایل خواهد شد چون چنین نمودند جامهای ایشان نو و سفید شد و بدنهاشان از چرک و کثافت پاک شد و سینه های ایشان از اندوه و الم رهائی یافت و هر وقت گرسنه یا تشنه می شدند خداوند برای آنها می رسانید عرض کردند یا رسول الله (صلی الله علیه و آله) بسیار عجیب است که به صلواتی که بر تو و آل تو فرستادیم جامها و بدنهای ما از کثافت پاک شد و مرضهای ما برطرف شد حضرت فرمود که صلوات بر محمّد و آل محمّد دلهای شما را از کینه و غلّ و صفات ذمیمه و بدنهای شما را از لوث گناهان پاک تر گردانید از جامهای شما و نامه های حسنات شما را نورانی گردانید بهتر از جامه های

ص : 54

62- مردود شدن فرشته بجهت تعظیم نکردن بر پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم

شما وقعه او طولانی است طالبان رجوع فرمایند.(1)

بدانکه در کتاب تحفة الطوسیّه که از تالیفات عالم متقی سید العلما و المحدثین آقای سید محمّد باقر الشریف الحسینی که نیز کتاب نورالعیون از ایشان می باشد و مرحوم جنّت مکان حاجی نوری طاب ثراه در کتاب نجم الثاقب شرح حالات آن مرحوم را بیان فرموده و حقیر در کتاب وقایع الظهور اجمالی از آن را نوشته ام خلاصه در آنجا مرقوم است و در کتاب شرح صلوة هم دارد و در تحفة الطوسیّه هم از کتاب زهرة الریاض نقل می فرماید که روزی جبرئیل آمد خدمت پیغمبر صلّی الله علیه و اله و عرض کرد یا رسول الله صلّی الله علیه و آله امروز امر غریب و عجیبی را مشاهده نمودم در وقت نزول از آسمان عبورم به کوه قاف افتاد صدای ناله شنیدم رفتم دیدم فرشته ای هست که دیده بودم او را در آسمان خیلی مقام داشت و بر تختی از نور نشسته بود و هفتاد هزار ملک در خدمت او بودند و چون نفس می کشید ملائکه از نفس او خلق می شدند چنین مقامی داشت الحال دیدم در کوه قاف دلخسته و بال شکسته بر زمین افتاده جهت او را پرسیدم از او فرمود که من در شب معراج بر تخت خود نشسته بودم که پیغمبر صلّی الله علیه و آله بر من گذر فرمود و من بر تعظیم آن حضرت نکوشیدم بدین جهت بدین عقوبت گرفتار شدم و خداوند بر من غضب فرمود الحال جبرئیل مرا شفاعت کن که خداوند از گناه من بگذرد من بدرگاه

ص : 55

63- خبر مرغ صلوات و صلوات ماه شعبان

الهی تضرع کردم و مسئلت نمودم و خطاب رسید به او بگو که اگر مغفرت و عفو گناه خود را میخواهی بر حبیب من محمّد صلوات بفرست تا به مقام خود برگردی به او گفتم او هم بر جناب شما صلوات فرستاد فی الفور بالهای او برآمد و به مقام خود برگشت و از برکت صلوات به مقام خود رسید (چه نام ختم رسل بشنوند زنده دلان *** زبان به ذکر صلوة سلام بگشایند) (خوش آن صحیفه که پر باشد از درود نبی صلّی الله علیه و آله *** چه نامه عمل خاص و عام بگشایند).

و ایضا مرقوم است که در آسمان دریایی است که آنرا دریای برکات گویند و بر کنار آن دریا درختی است که آن را درخت تحیّات گویند و بر آن درخت آشیانه مرغی است که آن را مرغ صلوات نامند و او را بالهای بسیار است چون بنده مومن در ماه شعبان بر پیغمبر صلّی الله علیه و اله صلوات فرستد فرمان الهی به مرغ می رسد که در آن دریا فرو رود و غوطه خورد و بیرون آید و بالهای خود را حرکت دهد از هر قطره آبی که از پرهای او بچکد فرشته ایی خلق می فرماید و تمام آنها مشغول می شوند به جهد و تسبیح و عبادت خدا و ثواب ایشان در نامه عمل صلوات فرستنده ثبت می شود.(1)

و ایضا نقل است روایت ابی هریره که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود که هر که بر من صلوات دهد.

ص : 56

64- در نوشتن صلوات، بعد از اسم مبارک پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم

در کتاب یعنی درود مرا بنویسد در کتاب که همیشه باشد ملائکه برای او طلب آمرزش نمایند مادامی که نام من درآن کتاب باقی است اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ اهلک أَعْدَائِهِمْ.(1)

و ایضا مرقوم است از عیسی ابن عباد دینوری رحمه الله نقل کرده که فضل کندی را بعد از وفات در خواب دیدند از او پرسیدند که خدا با تو چه کرد گفت مرا ببخشید خداوند به عملی که از این دو انگشت سبّابه و ابهام من صادر شده بود که چون در نوشتجات به اسم مبارک پیغمبر صلّی الله علیه و آله می رسیدم می نوشتم صلّی الله علیه و اله و سلّم.(2)

ایضا منقول است از انس بن مالک که پیغمبر صلّی الله علیه و اله و سلّم فرمود که چون دو نفر بهم برسند و به جهت خدا با هم مصافحه کنند و صلوات بفرستند هنوز از هم جدا نشده اند که خداوند گناهان گذشته و آینده آنها را بیامرزد.(3).

و ایضا مرقوم است از محمّد بن سعید که از جمله اخیار بوده که فرمود من بر خود لازم کرده بودم که هرشب بعدد معینّی صلوات بفرستم تا اینکه به خواب روم پیغمبر صلّی الله علیه و آله را دیدم پس به من فرمود کواند همینکه بر من صلوات فرستاد وآن حضرت صورت مرا بوسید و از خواب بیدار شدم و دیدم که حجره من معطّر است و تا چند روز بوی عطر از حجره به مشام من می رسید.(4)

ص : 57

65- در شفا یافتن جوان به برکت صلوات و مهریه حضرت حوّا

و ایضا مرقوم است که تاج الاسلام ثقفی نقل می کند که پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم در حجّة الوداع فرمود که ای امّت من خداوند گناهان شما را به برکت استغفار می آمرزد و ترازوی عمل شما به گفتن لا اله الا الله سنگین می گردد و هرکه بر من صلوات فرستد شفیع او خواهم شد در قیامت.(1)

ایضا مرقوم است از امالی ظهیر الدین و ثوالجی و غیره که چون خداوند حوّا را خلق فرمود چشم آدم که بر حوّا افتاد طالب او شد خطاب رسید آدم حوّا را از من خواستگاری کن و مهر او را معیّن کن عرض کرد الهی مهر او چیست خطاب رسید که سه مرتبه صلوات بر حبیب من محمّد صلّی الله علیه و آله بفرست.

و ایضا دارد که زنی آمد خدمت پیغمبر صلّی الله علیه و اله و سلّم و عرض کرد یا رسول الله فرزندی دارم که از چشم و گوش و دست و پا عاجز است حضرت فرمود برو و بر من صلوات بسیار بفرست تا بزودی خدا اولاد تو را شفا دهد من مشغول صلوات شدم و طولی نکشید که خدا فرزندش را شفا داد آمد خدمت پیغمبر صلّی الله علیه و اله و عرض کرد که فرزند من شفا یافت تمام اصحاب مسرور شدند جبرئیل نازل شد و عرض کرد یا رسول الله خداوند تو را سلام می رساند و می فرماید همین قسمی که این طفل به برکت صلوات بر تو شفا یافت فردای قیامت هم به شفاعت تو امّت تو را نجات خواهم داد.(2)

و ایضا از کتاب مرقوم است که زن

ص : 58

66- صلواتی که رفع فقر می نماید

مومنه حامله شد و تنها از مکه به مدینه مهاجرت نمود و بدین جهت او را مهاجره نامیدند ناگاه پسری زائید مانند قطعه گوشت که دست و پا نداشت آن زن غمگین گردید به قابله گفت که به حکم خدا راضی ام اما باشماتت اعدا و کفّار مکه که گویند فلانه از شهر ما برفت و دین اسلام اختیار نمود بتهای ما اعضای پسر او را گرفتند قابله گفت برو خدمت پیغمبر صلّی الله علیه و اله تا رفع همّ تو بشود مهاجره آمد خدمت پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم و صورت حال را عرض نمود حضرت فرمود که بگو اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کما صَلَّیْتَ وَ بارکت عَلِیِّ إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ مهاجره شروع کرد بخواندن چون برگشت به خانه دید تمام اعضای فرزندش خوب شده آمد خدمت حضرت و به حضرت عرض کرد حضرت فرمودند هذا من برکة الصّلوات.(1)

و ایضا حافظ ابونُعیم از جابربن شمره و او از پدرش روایت نموده که ما در خدمت پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم بودیم که فرمود کثرت صلوات بر من فقر را برطرف می کند.

و نیز از کتاب ریاض الاحادیث مرقوم می دارد که شخصی به بالین محتضری آمد و در سکرات موت بود پرسید که تلخی مرگ چگونه می شود گفت تعجب مکن که شنیدم که پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم فرموده که هر که بر من صلوات فرستد تلخی جان کندن بر او آسان شود و من مدتی است که مداومت به صلوات دارم و از کتاب امالی و ثوالجی مذکور است.

ص : 59

67- در صلوات فرستادن زنبور عسل

دارد که روزی پیغمبر صلّی الله علیه و اله در سایه نخلی نشسته بودند و حضرت امیر علیه السلام هم خدمت آن حضرت بودند ناگاه زنبور عسلی آمد و اطراف آن حضرت گردش کرد و صدائی می کرد حضرت تبسّمی نمودند و فرمودند یا علی میدانی که این زنبور چه می گوید میخواهد ما را میهمانی کند و می گوید که در فلان موضع قدری عسل مهیّا نموده ام بفرمائید بیاورند و عذرخواهی می نماید که در عهد حضرت سلیمان مور ضعیفی سلیمان را میهمانی کرد من هم میل دارم شما را میهمانی نمایم امیرالمومنین علیه السّلام رفتند و آن عسل را آوردند پیغمبر صلّی الله علیه و اله از آن زنبور سوال فرمود که خوراک شما شکوفه تلخ است چگونه می شود که در شکم شما عسل شیرین می گردد زنبور جواب داد یا رسول الله از برکت شما چون ما از گیاه و شکوفه ها خوردیم فی الحال الهام الهی می رسد که سه مرتبه بر شما صلوات میفرستیم آن گیاه در شکم ما شیرین می گردد.(1)

ایضا شیخ شبلی نقل کرده که یکی از همسایه های ما از دنیا رفت او را در خواب دیدم از او پرسیدم که خدا با تو چه کرد گفت رنجهای بزرگ دیدم من جمله وقت سوال نکرین زبان من گرفت و از جواب ماند با خود گفتم من که مسلمان

ص : 60

68- صلوات فرستادن در مزار

بودم چرا زبان من گرفته است ناگاه دیدم شخص نیکو روئی آمد و مرا تلقین نمود و جواب دادم پس گفتم تو کیستی که مرا از این غم نجات دادی فرمود خدا مرا خلق فرموده از صلوات هائی که در دنیا می فرستادی حال مامورم به اینکه هر وقت و هرجائیکه درمانی به فریاد تو رسم.(1)

ایضا دارد که زنی دختری داشت از دنیا رفت بعد از مردن دختر خود در خواب دید که معذّب و گرفتار است چون بیدار شد خیلی مهموم شد بعد از چند شب دو مرتبه او را در خواب دید که معذّب نیست و او را در بهشت جای داده اند پرسید ای دختر تو را چه حال بود گفت دفعه اول که مرا دیدی که عذاب می کردند به جهت معاصی بود و حال دو روز است که شخص عزیزی از مزار ما عبور کرد و چند مرتبه صلوات فرستاد و ثواب آن را با اهل قبرستان هدیه نمود خداوند به برکت صلوات ما را عفو فرمود و این مقام را به من داد.(2)

ایضا از ابو الفرح بغدادی نقل شده که خداوند به حضرت موسی وحی فرمود ای موسی اگر خواهی که عطش قیامت را نبینی و آن روز تشنه نشوی صلوات بر حبیب من پیغمبر صلّی الله علیه و آله بفرست و تا روز قیامت از تشنگی ایمن باشی.(3)

ایضا از انس روایت شده که حضرت رسول صلّی الله علیه و اله فرمودند که هر مسلم و مسلمه که صد مرتبه بر من صلوات فرستد خداوند هزار مرتبه بر او صلوات

ص : 61

69- کیفیت چشمه سلسبیل

فرستد و اگر هزار مرتبه صلوات فرستد خدا او را از فضل خود ثواب ده هزار نماز را ارزانی فرماید و او را در حظیره قدس از شراب سلسبیل بیآشاماند و مرقوم است که او چشمه ای است که از زیر عرش بیرون می آید و بر جنّت عدن می گذرد و از آنجا به بهشت های دیگر می رود و شدید الجریان است هرکسی که صلوات بر پیغمبر صلّی الله علیه و اله بفرستد فردای قیامت از آن شراب سیراب خواهد شد و به نعمت و سقاهم ربّهم شرابا طهورا شادمان خواهد شد.(1)

و نیز از ابن مسعود روایت می کند که پیغمبر صلّی الله علیه و آله فرمودند ملائکه ایی هستند که سلام امت مرا به من میرسانند و هر که ده مرتبه بر من سلام فرستد خداوند ثواب آزاد کردن بنده به او اعطا فرماید.

ایضا مرقوم است از انس بن مالک که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود هر که از امت من بر من سلام کند جبرئیل علیه السلام در نزد من آید و گوید یا محمّد فلان ابن فلان بر شما سلام گفته است من گویم و علیه السّلام و رحمة الله و برکاته.(2)

ایضا مرقوم است ملا محمّد حسین کاشفی رحمه الله در مذمّت ترک کننده صلوات در وقتی که اسم آن حضرت برده می شود و در کتاب شرح صلوات هم روایت می کند که هر که اسم مبارک پیغمبر صلّی الله علیه و اله را بشنود و صلوات نفرستد هشت عقوبت برای اوست.(3) اول بدبختی و شقاوت چنانچه از انس بن مالک روایت شده که از پیغمبر صلّی الله علیه واله

ص : 62

70- عقوبت تارکین صلوات بر پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم

شنیدم که جبرئیل دعا کرد که بدبخت باد کسی که اسم تو را بشنود و بر تو صلوات نفرستد و من گفتم آمین. که شرح او در کتب مرقوم است .دوم تارک صلوات در نظر مردم خوار و بی مقدار شود چنانچه ترمذی روایت نموده که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمودند خاک آلوده باد دماغی که اسم مرا بشنود و بر من صلوات نفرستد و خاک آلودگی دماغ کنایه از بی اعتباری و خواری است. سومی رقم بخیل که بدترین صفات است برای او نوشته شود چنانچه در صحیح ترمذی از حضرت امیر علیه السّلام مذکور است که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود بخیل آن کسی است که اسم مرا بشنود و بر من صلوات نفرستد. چهارم نام جفاکاری بر او صادق آید چنانچه در خبر دارد که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود هر که اسم مرا بشنود و بر من صلوات نفرستد بر من جفا نموده است. پنجم چنانچه در کافی هم دارد مجلسی که منعقد شود و اهل آن مجلس بدون صلوات از آن مجلس بیرون روند هر آینه آن مجلس اخبث مجالس است و سه عقوبت اخروی دارد اول آنکه چنانچه در ریاض المذکورین از ابوسعید خدری روایت نموده که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمودند که هر که در مجلسی بنشیند و بر من صلوات نفرستد روز

ص : 63

71- در خواب دیدن پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم را .

قیامت حسرت و ندامتی دارد اگرچه اهل بهشت هم بوده باشد دیگرآنکه راه بهشت را گم کند چنانچه در کتاب کافی هم دارد که هر که اسم آن حضرت را بشنود و صلوات نفرستد راه بهشت را گم کند سوم آن که از رحمت خدا دورماند چنانچه دارد که روزی حضرت رسول صلّی الله علیه و اله پای مبارک بر پلّه اول منبر گذارد جبرئیل گفت از رحمت خدا دور باد کسی که عاق والدین شود گفتم آمین، در پله دوم گفت از رحمت خدا دور باد کسی که اسم تو را بشنود و صلوات نفرستد گفتم آمین ، در پله سوم گفت از رحمت خدا محروم باد کسی که ماه مبارک رمضان بگذرد و خدا او را نیامرزیده باشد من گفتم آمین.(1)

مرقوم است که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود هر که روزی صد مرتبه بدین طریق صلوات فرستد او را شفاعت کنم در قیامت و مرا در خواب ببیند و هرکه مرا در خواب ببیند جسد او را بر آتش حرام شود و از بعضی از اهل ریاضت نقل شده که چون پنجشنبه یا جمعه این صلوات را هفتاد مرتبه بخواند آن حضرت را در خواب بببیند و به تجربه رسیده است و آن صلوات این است اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ رُوحَ مُحَمَّدٍ فِی الْأَرْوَاحِ وَ صَلِّ عَلَیَّ جَسَدُ مُحَمَّدٍ فِی الْأَجْسَادِ وَ صَلِّ عَلَیَّ قَبْرِ مُحَمَّدٍ فِی الْقُبُورِ.(2)

و نیز مرقوم است از ابوعلی موصلی که از جناب پیغمبر صلّی الله علیه و اله روایت می کند که چون کسی بخواهد مال او را

ص : 64

72- ملکیکه حساب قطرات باران را دارد وثواب صلواتیکه از عدد ده زیاد شود

زیاد شود باید این قسم صلوات فرستد اللّهم صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدُ عبدک وَ رسولک وَ عَلِیٌّ الْمُومِنِینَ وَ المومنات وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ.

ایضا مرقوم است که حضرت رسول صلّی الله علیه و اله در شب معراج ملکی را دید چندین هزار دست داشت و بر هر دستی چندین هزار انگشت بود و حسابی نگاه می داشت آن حضرت از جبرئیل پرسید که این چه ملکی است ، عرض کرد این ملک حساب قطرات باران را نگاه می دارد حضرت از آن ملک پرسیدند که عدد قطرات باران را می دانی عرض کرد بلی یا رسول الله صلّی الله علیه و آله فرمودند چگونه میدانی گفت آن روز که خداوند ابر را آفریده و باران باریده من می دانم که چند است و چند قطره بر کوه ها و چند قطره بر صحرا و چند قطره در دریا ها باریده و از چند قطره گیاه روئیده است و چند قطره در شوره زار و تمام قطرات آنها را حساب داشته و می دانم حضرت فرمود یا ملک الامطار هیچ حسابی هست که نتوانی از عهده او برآیی عرض کرد بلی چون بنده مومن به اخلاص تمام بر حضرت شما صلوات بفرستد تا ده عدد او را می نویسم و می توانم حساب نگاه دارم همین که عدد صلوات او به یازده رسید من از حساب حسنات او عاجز می شوم و جمیع محاسبان آسمان و زمین نمی توانند حساب او را بنمایند و بغیر از خداوند کسی به کنه آن نرسد(1) و جناب عمدة العلماء و المحدثین سمی حقیر اقای حاج شیخ عباس قمی رحمه الله

ص : 65

73- وقعه بحر نور که دریائیست زیر عرش

هم در کتاب منازل الاخرة از شیخ ابوالفتوح رازی رحمه الله این خبر را مرقوم فرموده اند به تفاوت این که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود آن ملک هزار دست داشت و هر دستی هزار آن گشت داشت و آن ملک عرض کرد یا رسول الله چون یک مرتبه با اخلاص صلوات فرستادند من عاجزم از ثوابهای آن که شماره کنم.

ایضا دارد که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود که خداوند ملکی خلق فرموده است ذوالجناحین یک بال او در مشرق است و یکی در مغرب و پای او در زمین هفتم و سر او در زیر عرش و به عدد خلایق از جنس و انس و حیوانات برّی و بحری و بعدد انفاس همه آنها و شماره قطرات باران و برگ درختان و ستاره های آسمان و ریگ های بیابانها به او بال و پر مرحمت فرموده چون یک نفر از امت من بر من صلوات بفرستد آن ملک به امر حق تعالی فرو می رود در بحر النور که دریائیست در زیر عرش و در آن دریا غوطه میخورد و بیرون می آید و خود را حرکت می دهد و از هر پر او قطره آبی میچکد و خداوند از هر کدام از آن قطره ها ملکی خلق می فرماید و مجموع آن ملائکه را امر می فرماید تا از برای آن صلوات فرستنده طلب آمرزش نمایند تا قیامت و آمرزش ایشان درود است بر وی.(1)

و ایضا مرقوم است از امام ابو عیسی ترمذی در صحیح خود از ابیّ بن کعب

ص : 66

74- جوانی که در عرفات صلوات میفرستاد

نقل می کند که گفتم یا رسول الله صلّی الله علیه و اله چه مقدار از اوقات خود را معین نمایم برای صلوات فرستادن بر شما فرمود هر قدر خواهی عرض کرد ربع آن را فرمود آنچه خواهی عرض کرد ثلث آن را فرمود آنچه میل داری و اگر زیاده کنی بهتر است عرض کردم نصف آن را همان جواب را فرمودند عرض کردم یا رسول الله صلّی الله علیه و آله تمام اوقات دعوات خود را اگر صرف صلوات فرستادن نمایم چگونه است فرمود اگر چنین کردی تمام امورات دنیا و آخرت تو اصلاح خواهد شد و آمرزیده خواهی شد.

و از سفیان ثوری منقول است که گفت وقتی به حج می رفتم چون به مدینه طیّبه رسیدم در حرم مطهّر جوانی را دیدم که طواف می کرد و مشغول صلوات بود و به غیر از صلوات ذکر دیگری نداشت ممکن نشد با او صحبتی بدارم تا به مکّه معظّمه مشرف شدم روزی هنگام طواف همان جوان را دیدم باز مشغول صلوات بود باز ممکن نشد با او صحبتی بدارم تا روز عرفه باز او را دیدم که مشغول ذکر صلوات بود پیش رفتم و گفتم که شما را در مدینه و مکّه ملاقات نمودم و تمام مشغول ذکر صلوات بودید و در اینجا هم می بینم که مشغول این ذکر هستید و حال اینکه امروز در اینجا روز تضّرع و دعا و توبه است و حاجیان مشغول دعا و اعمال دیگرند و شما تمام را ترک نموده اید و مشغول ذکر صلوات می باشید سبب او چیست

ص : 67

75- حکایت سفیان ثوری در راه مکه

آن جوان پرسید تو کیستی گفتم من سفیان ثوری هستم گفت چون تو افضل اهل زمان خود هستی به تو می گویم بدان که من سال گذشته با پدرم مکّه آمدیم در بین راه پدرم از دنیا رفت دیدم صورت او تمام سیاه شد من در فکر فرو رفتم که اگر مردم ببینند و از من جهت سیاه شدن صورت او را سوال نمایند چه جواب بگویم شروع کردم گریه کردن خوابم برد در عالم خواب دیدم که پیغمبر صلّی الله علیه و اله تشریف آوردند و دست مبارک بر صورت پدر من کشیدند و صورت او سفید شد مثل نقره خام من از سبب او از حضرت پرسیدم فرمود چون پدر تو معصیت زیاد نموده بود وقت مرگ صورت او سیاه شد اما چون دائما بر من درود و صلوات می فرستاد و به من استغاثه نمود و من فریادرس کسانی هستم که بر من صلوات می فرستند می گوید چون از خواب بیدار شدم دیدم صورت پدرم سفید شده است از آن زمان تمام دعا و اذکار خود را مبدّل نموده ام به صلوات فرستادن و صلوات بر آن حضرت را ورد خود نموده ام.(1)

ص : 68

76- خواب دیدن شبلی پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلّم را

و دارد که روزی شبلّی در بادیه می رفت یکی از مریدان که همراه شیخ بود از دنیا رفت و تمام بدن او سیاه شد طولی نکشید دیدم دو مرتبه بدن او سفید شد شبلّی از آن حال متعجب گردیده به خواب رفت مردی را دید که حلّه از حلل بهشت پوشیده و تاجی بر سر دارد و خاتم نورانی در انگشت او است و می درخشد و نگین او از لعل است و بر آن نگین نوشته هذا جزا من صلّی علی محمّد و اله شبلّی چون این حال را دید از او پرسید که سبب سیاهی و سفید شدن بدن خود را به من بگو جواب داد که آن سیاهی بدن من به واسطه معصیت بود چون بدن من سیاه شد دیدم که پیغمبر صلّی الله علیه و اله نزد من آمدند و قدحی از آب در دست داشتند و آن آب را بر بدن من ریختند بدن من سفید شد آن وقت خاتم سعادت و خلعت کرامت به من رحمت فرمودند عرض کردم یا رسول الله صلّی الله علیه و اله به چه عمل من مستحق این مرحمت شما شدم فرمود که تو در دنیا بسیار بر من صلوات می فرستادی بدین جهت من در اینجا یاد تو نمودم و تو را نجات دادم شبلّی از خواب بیدار شد و گفت بر من روشن شد که صلوات بر محمّد و آل محمّد صلّی الله علیه و اله و سلّم گناه را پاک می کند و تاریکی گناه را بدل به روشنایی می کند.(1)

ایضا از محمّد بن الجراهی و در نور العیون هم دارد که مرد زاهدی بود او را فضل ورّاق می گفتند حکایت نمود که حدیث می نوشتم و چون به اسم پیغمبر صلّی الله علیه و اله می رسیدم صلوات را ترک می کردم شبی آن حضرت را در خواب دیدم

ص : 69

77- خواب دیدن کاتب پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم را غضب الوده

که از روی غضب به من فرمود چرا هنگام کتابت نوشتن به اسم من که میرسی ترک نوشتن صلوات را می نمایی من بیدار شدم و دیگر وقت کتابت نوشتن صلوات را ترک نکردم بعد از مدتی باز حضرت را در خواب دیدم نظر مرحمت به من فرمودند و فرمودند که ای فضل صلوات را بر من رسانیدند هر گاه که مرا یاد کنی یا نزد تو مذکور شوم یا نام مرا کتابت کنی بگو و بنویس صلّی الله علیه و اله و سلّم.(1)

و ایضا مرقوم است از ابوعبدالله بن محمّد بن الحسن الصفّار که چون امام ابوالعباس احمد بن منصور از دنیا رفت او را در واقعه دیدم که در محراب مسجد جامع شیراز نشسته بودم حلّه در بر و تاج مرصّع به جواهر در سر پیش رفتم و سوال کردم خدای با تو چه کرد فرمود مرا آمرزید پرسید به چه عمل گفت به جهت صلوات فرستادن بر پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم گفتم دیگرآن هم صلوات می فرستند چرا به این مرتبه نرسیده اند جواب داد که من از همه زیادتر صلوات می فرستادم و کثرت صلوات انسان را به مقامات عالیه می رساند.(2)

و دارد که صلوات دفع نفاق می کند و مرقوم است که بلند کنید صدای خود را به صلوات که زنگ نفاق را از قلوب بر می دارد.(3)

در خبر دارد که طاووس یمانی از ابن عباس نقل نموده که او بدین قسم صلوات میفرستاد اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ الکبری وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ الْعَلْیَاءِ وَ أَنَّهُ سئوله فِی

ص : 70

78- دعا برای رفع وبا از پیغمبر صلی الله علیه و آله

فِی الاخرة وَ الْأَوَّلِیِّ کما آتِیَةٌ إِبْرَاهِیمَ وَ موسی وَ أَزٌّ حَضَرَتْ رَسُولَ خَدّاً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم روایت شده که هر که بدین قسم صلوات بفرستد من او را شفاعت نمایم و والدین و اقرباء او را هم شفاعت کنم.

و دیگر مرقوم است که مولانا شمس الدین کشّی در ولایت او وبا آمد پیغمبر صلّی الله علیه و اله و سلّم را در خواب دید و عرض کرد به خدمت آن حضرت دعائی به من تعلیم فرما که از برکت او از طاعون ایمن شوم حضرت فرمود هر که بدین قسم بر من صلوات فرستد از بلیّه طاعون ایمن شود اللّهم صل علی محمّد و آل محمّد بعدد کلّ داء و دواء.

و نیز دارد که یکی از صلحا به صحرا رفت و گلها و اشجار را مشاهده نمود گفت یَا رَبِّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ بِعَدَدِ وَرَقِ الْأَشْجَارِ وَ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ بِعَدَدِ الْوَرْدِ وَ الْأَنْوَارِ وَ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ بِعَدَدِ فطرالامطار وَ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ بِعَدَدِ رَمْلِ الثغار وَ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ بِعَدَدِ دَوَابُّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ ، هاتفی آواز داد که ای صلوات فرستنده در رنج انداختی کرام الکاتبین را به جهت نوشتن ثواب این کلمات و مستوجب درجات عالی شدی از سر گیر عمل را که تمام گناهان تو را آمرزیدند .(1)

و نیز دارد که روزی ابوجهل لعین آمد بر در مسجد نشست چون پیغمبر صلّی الله علیه و اله

ص : 71

79- حکایت ابوجهل و معجزه پیغمبر صلی الله علیه و آله

از مسجد بیرون آمدند دست خود را در آستین پنهان کرد و گفت یا محمّد صلّی الله علیه و اله و سلّم چیست در مشت من اگر فرمودی با قوم خود به شما ایمان می آورم فرمود که در دست تو حقّه ایست که در میان کرباس پیچیده و در آن حقّه سه دانه درّ است در میان پنبه که یکی از آنها سفته و دیگری ناسفته و سومی نیم سفته است و در آن حقّه دانه لعلی است و در میان آن لعل کرم سرخی است و برگ سبزی در دهان دارد ابوجهل گفت تمام درست است ما کرم و برگ سبز از کجا معلوم شود حضرت فرمود لعل را بشکن تا بر تو معلوم شود عرض کرد لعل قیمت دارد چگونه او را بشکنم یکی از اغنیاء اصحاب گفت لعل خود را قیمت کن و بشکن اگر فرمایش پیغمبرصلی الله علیه و آله و سلّم صدق نیست من قیمت لعل تو را می دهم قبول کرد چون لعل را شکست کرم کوچکی برگ سبز در دهان او نمایان شد حضرت آن کرم را در کف دست گذاردند و فرمودند که چند مدت است که تو در میان این لعل هستی کرم به سخن درآمد و بر آن حضرت سلام کرد و عرض کرد نمی دانم زمان هائی است که من در میان این لعل می باشم و هر روز خداوند سه برگ سبز روزی برای من می رساند حضرت فرمود که ذکر و تسبیح تو چیست که به برکت آن ذکر روزی به تو می رسد گفت خداوند مرا امر فرموده که هر روز ده مرتبه صلوات بر خاتم الانبیاء محمّد مصطفی صلّی الله علیه و اله می فرستم اصحاب شروع کردند تکبیر گفتن ابوجهل باز بر کفر و عناد خود باقی ماند و حمل به سحر کرد.(1)

ص : 72

80- افضلیت صلوات از سایر اذکار

صُلُوِّ عَلِیِّ صَدَرَ الْوَرْیِ فَهُوَ الشَّفِیعُ لِمَنْ عُصِیَ إِنَّ الشَّفَاعَةَ یَرْتَجِی بِصَلَوَاتِهِ یَوْمَ الْجَزَاءِ

درود مصطفوی گوی تا نفس داری -- خوش است عمر که صرف چنین مقام شود.

و از عمدة العلما العاملین مرحوم آخوند محمّد باقر فشارکی رحمه الله مرقوم فرموده که می توان گفت ثواب صلوات از تمام اذکار افضل است و دیده نشده است عملی در مستحبات بلکه واجبات که فضل و ثواب او به قدر صلوات باشد و بعضی گفته اند که ثواب لعن زیاده است به جهت آنکه لعن را فائده زیادتر است زیرا که صلوات فائده آن همان عاید صلوات فرستنده می شود و از برای پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم و آن حضرت مرتبه زیاد نمی کند زیرا که مرتبه ایشان فوق مراتب است که بالاتر از آن متصوّر نیست که اول کتاب شرح داده شد ولیکن لعن هم ثواب از برای لعن کننده دارد و هم باعث زیاد شدن عذاب آن ملعونها می شود ولیکن مرقوم فرموده که در نزد حقیر هر دو مساوی هستند و هر دو مساوی هستند و هر دو جزو ایمانند.(1)

وَ فِی بَابِ السَّابِعِ مِنْ اللئالی فِی فَضْلِ الصَّلَوَاتِ رُوِیَ الْفَاضِلِ الْبِسْطَامِیُّ فِی کتاب ذَخِیرَةً الْعِبَادِ عَنْ بَعْضِ الکتب أَنَّ فِی أَخْبَارِ المعراجیه أَنْ ملکا فِی السَّمَا الرابعه قَالَ لِلنَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ صَلَّیْتَ رکعتین فِی عِشْرِینَ أَلْفَ سَنَةٍ کنت خَمْسَ أَلْفَ سَنَةٍ فِی الْقِیَامِ وَ خَمْسٌ أَلْفَ سَنَةٍ فِی الرکوع وَ

ص : 73

81- ملئکه سیاحین

وَ خَمْسٌ أَلْفَ سَنَةٍ فِی السُّجُودِ وَ خَمْسَ أَلْفَ سَنَةٍ فِی التَّشَهُّدِ وَ هَبَّتِ ثَوَابُهُ لامتک قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ تَزْعُمُ أَنَّ أُمَّتِی مُحْتَاجُونَ إِلَیَّ ذلک الثَّوَابِ بِعِزَّةِ رَبِّی أَنْ لکل وَاحِدٍ مِنْ عُصَاةِ أُمَّتِی إذْ صُلِّیَ عَلَیَّ مَرَّةً مِنْ الثَّوَابِ اکثر مِنْ عبادتک هَذَا وَ فِیهِ رُوِیَ مِنْ خُلَاصَةِ الْخَبَارِ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَیْ خَلَقَ فِی الْفِرْدَوْسِ الاعلی طَائِرٌ اسْمُهُ طَائِرٌ الصَّلَوَاتِ وَ فِیهِ شَجَرٌ یُقَالُ لَهُ شَجَرٌ التَّحِیَّاتُ ثَبَتَ أَغْصَانِهِ فِی کل دَارٍ وَ قَصَّرَ وَ فِی الْجَنَّةِ حَوْضٌ وَ إِذْ صُلِّیَ أَحَدٌ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ یَنْزِلُ الطَّائِرِ مِنَ الشَّجَرَةِ وَ یغوط فِی الْحَوْضِ وَ یَخْرُجُ وَ یحرک ارباشه وَ یَخْلُقُ اللَّهُ مِنْ کل قَطْرَةُ مَاءٍ یَقْطُرُ مِنْهُ ملکا لَهُ جَنَاحَانِ جَنَاحٌ فِی الْمَشْرِقِ وَ جَنَاحٌ فِی الْمَغْرِبِ وَ رِجْلَاهُ قعرالارض وَ رَأْسُهُ تَحْتَ الْعَرْشِ فَیَقُولُ اللَّهُ للملک صَلِّ عَلَیَّ عَبْدِی کما صُلِّیَ عَلِیِّ رَسُولِی فَیُصَلِّی الملک عَلَیْهِ إِلَیَّ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَ فِیهِ أَیْضَاً مَنْ زُبْدَةِ التَّصَانِیفِ رُوِیَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ فِی الْفِرْدَوْسِ الاعلی طَیْرٍ اسْمُهُ صَلَوَاتُ وَ هُوَ عَلِیُّ غُصْنُ شَجَرِ تَحْتَهُ حَوْضٍ فکلما أَصْلِی عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ یَنْزِلُ وَ یَدْخُلُ الْحَوْضُ وَ یغوظ ثُمَّ یَخْرُجُ وَ یتحرک اریاشه وَ یَخْلُقُ مِنْ کل قَطْرَةٍ مِنْهَا ملکا یُصَلِّی عَلَیَّ الْمُصَلِّی وَ یَسْتَغْفِرُ لَهُ إِلَیَّ یَوْمَ الْقِیمَةِ قَالَ ابوعبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ إذَا سَمِعَ الخلایق مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا مِنْ عَبْدٍ یُصَلِّی عَلَیَّ النَّبِیُّ اَوْ سَلَّمَ عَلَیْهِ إِلَّا بَلَغَهُ ذلک وَ سَمْعِهِ وَ قَدْ رُوِیَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ خَلَقَ ملائکه سَیَّاحِینَ فِی الْأَرْضِ وَ لَیْسَ لَهُمْ غَرَضٌ إلَّا تَبْلِیغِ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم صلوة مَنْ صُلِّیَ عَلَیْهِ فِی أَطْرَافِ

ص : 74

82- در خصوص صلوات موثر

الْأَرْضِ یَقُولُونَ لَهُ یَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فُلَانٍ قَدْ بلغک السَّلَامُ وَ الصِّلْوَةَ فَیَقُولُ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ عَلِیٌّ فُلَانٌ الصِّلْوَةَ وَ السَّلَامُ وَ کذلک یُبَلِّغُونَهُ زیارات الزَّائِرِینَ وَ سَلََامٌ الْمُسْلِمِینَ وَ فِیهِ نَقْلٌ مِنْ خُلَاصَةِ الْإِخْبَارِ فِی بَابِ أَحَدٍ وَ ثَلَاثِینَ مِنْهُ قِصَّةِ غَرِیبَةٌ نَاقِلًا أَبَاهَا عَنْ السَّیِّدِ الْجَلِیلِ السَّنَدِ نِعْمَتَ اللََّهِ الجزائری رَحِمَهُ اللَّهُ فِی امْرَأَةٍ فَاحِشَةً زُنِیَ بِابْنِهَا قَرَأَهَا ابْنُهَا بَعْدَ مَوْتِهَا فِی هَیْئَةٍ حَسَنَةً وَ مَقَامُ رَفِیعُ فسئلها عَنْ سَبَبِهِ فَقَالَتْ أَعْطَیْتَهَذِهِ المرتبه مِنْ برکة الصَّلَوَاتِ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اللَّعْنَ عَلِیِّ أَعْدَائِهِمْ وَ قَدْ کنت اقرء فِی کل لَیْلَةَ الْخَمِیسِ وَ الْجُمُعَةَ بَعْدَ الصِّلْوَةَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بارک عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کافضل مَا صَلَّیْتَ وَ بارکت وَ تَرَحَّمْتَ عَلَیَّ إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ انک حَمِیدٌ مَجِیدٌ وَ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَیَّ أَعْدَائِهِمْ آلِ مُحَمَّدٍ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الاخرین أَلْفَ مَرَّةٍ وَ فِی المکارم قَالَ ابوعبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ إذَا انساک الشَّیْطَانِ فَضَعْ یدک عَلِیِّ جبهتک وَ قُلِ اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک یَا مذکر الْخَیْرِ وَ فَاعِلَهُ وَ الْأَمْرِ بِهِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تذکرنی مَا أَنْسَانِیهِ الشَّیْطَانُ أَیْضَاً فِیهِ وَ فِی الکافی قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سلّم یصلّی عَلَیَّ فَدَخَلَ النَّارَ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ مِنْ رَحْمَتِهِ أَیْضَاً قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم فِی حَدِیثٍ مَنْ ذکرت عِنْدَهُ فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُ

ص : 75

83- در صلوات قبل از دعا و بعد از دعا

وَ أَبْعَدَهُ اللَّهِ وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ الْبَخِیلُ کل الْبَخِیلِ الَّذِی إِذَا ذکرت بَیْنَ یَدَیْهِ لَمْ یُصَلِّ وَ قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ الْبَخِیلُ حَقّاً مَنْ ذکرت عِنْدَهُ فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ وَ قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ اجفا النَّاسِ رَجُلٌ ذکرت عِنْدَهُ فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ وَ قَالَ الْبَاقِرُ عَلَیْهِ السَّلَامُ عَنْ أَبِیهِ عَنْ إبَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَسَلَّمَ مَنْ أَرَادَ التَّوَسُّلَ إِلَیَّ إِنْ تکون لَهُ عِنْدِی یَدٌ أَشْفَعُ لَهُ بِهَا یَوْمَ الْقِیمَةِ فَلْیُصَلِّ عَلَیَّ أَهْلَ بَیْتِی وَ یُدْخِلُ السُّرُورَ عَلَیْهِمْ وَ فِی الکافی أَنْ الدعا مُطْلَقاً مَحْجُوبٌ یَرُدُّ نَجَاةٌ حتی یُصَلِّی عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ فِیهِ أَنَّ الدُّعَاءَ إِذَا صَدَرَتْ بالصلوة عَلَیْهِمْ وَ خَتَمْتَ بِهَا لَنْ یَرِدَ أَبَدًا وَ فِیهِ أَنَّ الدَّاعِی إِذَا تَوَسَّلَ فِی دُعَائِهِ بِمُحَمَّدٍ وَ إِلَهَ وَ أَقْسَمَ اللَّهُ بِحَقِّهِمْ یُسْتَجَابُ دُعَائِهِ لاَ مَحَالَةَ وَ فِیهِ قَالَ امیرالمومنین عَلَیْهِ السَّلَامُ کل دُعَاءٍ مَحْجُوبٌ مِنْ السَّمَاءِ حتی یُصَلِّی عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ وَ فِیهِ قَالَ ابوعبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ کانت لَهُ إِلَیَّ اللَّه حَاجَةٌ فلیبدء بالصلوة عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ ثُمَّ یُسْئَلُ حَاجَتَهُ ثُمَّ یَخْتِمُ بالصلوة عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فَإِنَّ اللَّهَ اکرم مِنْ أَنْ یَقْبَلَ الطَّرَفَیْنِ وَ یَدَعَ الْوَسَطَ وَ فِی خَبَرٍ أُخَرُ قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ إذَا دَعَا احدکم فلیبدء بالصلوة عَلَیَّ النَّبِیّ وَ إِلَهَ فَإِنْ الصِّلْوَةَ عَلَیْهِ مَقْبُولَةٌ وَ لَمْ یکن اللَّهُ لِیَقْبَلَ بَعْضَ الدُّعَاءِ وَ یَرُدَّ بَعْضاً قَالَ امیرالمومنین عَلَیْهِ السَّلَامُ إذَا کانت إِلَیَّ اللَّه حَاجَةٌ فابدء قَبْلَ مسئلتک بالصلوة عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم

ص : 76

84- حکایت فرعون و حالات او

ثُمَّ سُئِلَ فَإِنْ اللَّهَ اکرم مِنْ أَنْ یُسْئَلَ حَاجَتَیْنِ فَیَقْضِی أَحَدَهُمَا وَ یَمْنَعُ الاخری بَدَانِ که دُرٍّ جُلِدَ أَوَّلِ کتاب حَیْوَةَ الْقُلُوبِ وَ شَرْحِ صلوة وَ لَئَالِی دارد که وَ أَمَّا خَوَاصُّ الصِّلْوَةَ عَلَیْهِمْ فَأُمُورٌ مِنْهَا مَا فِی تَفْسِیرِ قَوْلِهِ تَعَالَیْ وَ إِذْ نجیناکم مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ کان یسومونکم سُوءُ الْعَذََابِ مِنْ أَنَّهُ کان مِنْ شِدَّةِ عَذَابُهُمْ إِنَّ فِرْعَوْنَ کان یکلفهم عَلِیِّ الْبِنَاءُ وَ الطِّینِ وَ یَخَافُ أَنْ یَهْرُبُوا عَنِ الْعَمَلِ فَأَمَرَ بِتَقْیِیدِهِمْ وَ کانوا یَنْقُلُونَ ذلک الطِّینِ عَلِیِّ السَّلَالِیمِ إِلَیَّ السُّطُوحِ فر بِمَا سَقَطَ الْوَاحِدُ مِنْهُمْ فَمَاتَ أَوْ زَمِنَ وَ لَا یَحْفِلُونَ بِهِمْ إِلَیَّ أَنْ أُوحِیَ اللَّهُ إِلَیَّ موسی عَلَیْهِ السَّلَامُ قُلْ لَهُمْ لَا یَبْتَدِءُونَ عَمَلًا إِلَّا بالصلوة عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ الطَّیِّبِینَ فَیُخَفِّفُ عَلَیْهِمْ وَ مِنْهَا فِی تَفْسِیرِ قَوْلِهِ تَعَالَیْ یَذْبَحُونَ أَبْنَائِهِمْ مِنَ الذَّبْحِ وَ یَنْشَئُونَ فِی مَحَلِّ غَامِضِ بصلوتهم عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ الطَّیِّبِینَ وَ کذلک نِسَائِهِمْ سَلِمْنَ مِنْ الِافْتِرَاشُ بصلوتهن عَلَیْهِ وَ إِلَهَ که کاملا شرح داده خواهد شد انْ شاء اللَّهِ وَ فِی جَامِعِ الْأَخْبَارِ عَنِ الصَّادِقِ عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ الصَّدَقَةُ لَیْلَةَ الجمعه وَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ بِأَلْفِ حَسَنَةٍ وَ تَحُطُّ بِهَا أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ یَرْفَعُ بِهَا أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ إِنَّ الصِّلْوَةَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ لَیْلَةَ الجمعه یَزْهَرُ نُورُهُ فِی السَّمَوَاتِ إِلَیَّ یَوْمَ الْقِیمَةِ وَ ملئکة اللَّهُ فِی السَّمَوَاتِ یَسْتَغْفِرُونَ لَهُ وَ یَسْتَغْفِرُ لَهُ الملک

ص : 77

85- در اینکه ترک صلوات در نماز عمدا مبطل است

الموکل بِقَبْرِ الرَّسُولِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ إِلَیَّ أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ وَ فِیهِ أَیْضَاً قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ قَالَ صَلِّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَعْطَاهُ اللَّهُ أَجْرَ اثْنَیْنِ وَ سَبْعِینَ شَهِیداً وَ خَرَجَ مِنْ ذنبوه کیوم وَلَدَتْهُ أُمُّهُ.

أَیْضَاً رُوِیَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مالک عَنْ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ أُمَّتِی یذکرنی ثُمَّ صَلِّی عَلِیُّ إِلَیَّ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذنبوه وَ إِنْ کان اکثر مِنْ رَمْلِ عَالِجٍ وَ فِیهِ أَیْضَاً قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مَا مِنْ أَحَدٍ صُلِّیَ عَلَیَّ مَرَّةً لَمْ یَمُتْ حتی یُبَشِّرُ لَهُ بِالْجَنَّةِ أَیْضَاً فِیهِ وَ فِی الکافی عَنْ أَبِی عبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ مَنْ قَالَ فِی یَوْمِ الجمعه مَاتَ مَرَّةٍ رَبِّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ قُضِیَ اللَّهُ لَهُ مَاتَ حَاجَةٍ ثلثُونَ مِنْهَا لِلدُّنْیَا وَ سَبْعُونَ مِنْهَا لِلْأَخِرَةِ

و مرحوم اردبیلی رحمه الله می نویسد که شیخ طوسی رحمه الله صلوات را در تشهد از ارکان شمرده است و از حضرت صادق علیه السّلام مروی است که هر که نماز کند و صلوات را عمدا ترک کند نماز او صحیح نیست.(1)

و مرقوم است که ابن حجر که یکی از متعصّبان اهل سنت است در باب دهم از کتاب صواعقش از شافعی این شعر را نقل کرده

یَا أَهْلَ بَیْتِ رَسُولِ اللَّهِ حبکم*** فَرْضٌ مِنَ اللَّهِ فِی الْقُرْآنِ أَنْزَلَهُ

کفاکم مِنْ عَظِیمِ الْقَدْرِ انکم *** مَنْ لاَ یُصَلِّی علیکم لاَ صلوة

فِی الْأَمَالِی وَ الْبِحَارِ عَنْ الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ النَّظَر إِلَیَّ ذُرِّیَّتِنَا عِبَادَةٌ

ص : 78

86- توفیق زیارت امام زمان ارواحنا فداه به برکت صلوات

فَقِیلَ لَهُ یَا بَنِی رَسُولِ اللَّهِ النَّظَرُ إِلَیَّ الْأَئِمَّهْ منکم عِبَادَةٌ أَمِ النَّظَرُ عَلَیَّ جَمِیعِ ذُرِّیَّةِ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فَقَالَ لَهُ بَلْ النَّظَرُ إِلَیَّ جَمِیعِ ذُرِّیَّةِ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سلّم عِبَادَةٌ .

در بحار و غیره از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده که هر که بعد از نماز صبح و ظهر بگویداللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فرجهم نخواهد مرد تا اینکه آن حضرت را ملاقات نماید.

در کتاب اثنی عشریّه در تعقیبات نماز ظهر دارد کسی که بعد از نماز ظهر صد مرتبه صلوات بفرستد خداوند سه چیز به او مرحمت می فرماید در دنیا اول لایغرم وَ إِنْ کان غَرِمَ أَدَّاهُ اللََّهُ عَنْهُ دوم وَ یَحْفَظُ إیمَانِهِ مِنْ الزَّوَالِ سَوْمٍ وَ لََا یُسْئَلُ یَوْمَ الْقِیمَةِ عَنْ نِعَمِهِ وَ فِی جَامِعِ الْبَزَنْطِیِّ مِنْ الصَّادِقِ عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ صُلِّیَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِیمَا بَیْنَ الظُّهْرَیْنِ عَدَلَ سَبْعِینَ رکعة وَ أَیْضاً عَنِ الصَّادِقِ عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ قَالَ بَعْدَ صلوة الْفَجْرِ وَ بَعْدَ صلوة الْجُمُعَةِ اللَّهُمَّ اجْعَلْ صلواتک وَ صَلَوَاتُ ملئکتک وَ رسلک عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ یکتب عَلَیْهِ ذَنْبٌ سَنَةٍ.

وَ أَیْضَاً حَضَرَتْ صَادِقٌ عَلَیْهِ السّلام می فرماید که بهترین اعمال روز جمعه آن است که بعد از نماز عصر صد مرتبه بگوید اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ.

و در کتاب تنبیه الغافلین مرقوم است که پیغمبر صلّی الله علیه و اله و سلّم فرمود هر که در روزهای جمعه چهل مرتبه بر من صلوات فرستد خدا گناه چهل ساله او را بیامرزد.

ص : 79

87- صلواتیکه در روز جعه خوانده شود و تا جمعه دیگر در امان باشد

و در جلد نوزدهم بحار است هر که در روزهای جمعه صد مرتبه صلوات فرستد خدا گناه هشتاد سال او را بیامرزد و هر گاه کسی در روزهای جمعه هزار مرتبه صلوات فرستد نخواهد مرد تا جای خود را در بهشت به بیند و ثواب او را خدا می داند که در اینجا گنجایش ذکر او نیست.

از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده که فرمود صلوات بر محمّد و آل محمّد برابر است با هزار حسنه و هزار گناه را بر طرف می کند و هزار درجه برای او بلند می کند و کسی که در شب جمعه بر آن حضرت و آل آن حضرت صلوات فرستد نور او درآسمانها روشنی می دهد تا روز قیامت و ملائکه آسمانها برای او استغفار می کنند با ملائکه که موکل اند بقبر پیغمبر صلّی الله علیه و اله و سلّم تا روز قیامت.(1)

و ایضا مرقوم است از حضرت صادق علیه السّلام که هر که بعد از نماز ظهر جمعه سه مرتبه بگویداللَّهُمَّ اجْعَلْ صلواتک وَ صَلَوَاتُ ملائکتک وَ رسلک عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ برای او امان باشد از بلاها تا جمعه دیگر.(2)

ایضا از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده که در روز قیامت خداوند روزها را مبعوث گرداند و روز جمعه بایستد بر در بهشت و شفاعت کند کسانی را که در روز جمعه بسیار صلوات فرستاده اند.

ص : 80

88- نزول ملئکه عصر پنجشنبه با قلمهای طلا

و در فضیلت روز جمعه می نویسد که افضل اعمال شب و روز جمعه صلوات فرستادن است و چون عصر پنجشنبه می شود ملائکه از آسمان نازل شوند بعد مورچه ها با قلمهای طلا و لوح های نقره و تا شب شنبه کار آنها این است که هر کس صلوات بفرستد می نویسند و هر که اسم پیغمبرصلّی الله علیه و آله وسلّم را بشنود و صلوات نفرستد راه بهشت بر او خطا شود .(1)

و از حضرت امام صادق علیه السّلام منقول است که صلوات بر محمّد و آل محمّد صلّی الله علیه و اله برابر است با هفتاد حج و در مصباح کفعمی علیه الرحمة از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده و ابن بابویه رحمه الله هم در ثواب الاعمال مرقوم داشته است که هر که بعد از عصر روز جمعه هفت مرتبه این صلوات را بخواند ثواب او برابر است با ثواب عمل ثقلین در آن روز و حضرت صادق علیه السّلام می فرمایند که می نویسد خداوند از برای او صد هزار حسنه و محو می کند از او صد هزار گناه و بلند می فرماید از برای او صد هزار درجه و تمام حوائج او را خدا بر می آورد.

جناب عمدة العلماء و المحدثین سمّی حقیر آقای حاج شیخ عباس قمی حفظه الله تعالی این صلوات و شرح او را از کلینی رضوان الله علیه نقل می فرمایند به زیادی اینکه خواننده این صلوات در قیامت از میان دیده های او نوری ساطع است و بالا می رود و این دعا این است ،

ص : 81

89- در خصوص نماز روز جمعه که خواننده از بلا محفظو ماند

بِسْمِ اللََّهِ الرَّحْمََنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صلواتک وَ بارک عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ برکاتک وَ السَّلَامُ عَلَیْهِمْ وَ عَلَیَّ أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَتُ اللَّهِ وَ برکاته.

و سید بن طاوس رحمه الله در فصل چهل و پنجم در نماز روز جمعه از ائمه علیه السّلام روایت فرموده برای ایمن بودن از شرور و بلاها تا جمعه دیگر بعد از نماز ظهر روز جمعه دو رکعت نماز بخواند و در رکعت اول حمد و قل هو الله احد را هفت مرتبه بخواند و در رکعت دوم به همین طریق و بعد از نماز این دعا را بخواند اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ الَّتِی حَشْوُهَا البرکة وَ عُمَّارُهَا الملائکة مَعَ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ أَبِینَا إِبْرَاهِیمَ عَلَیْهِمْ السَّلَامُ لَمْ تَضُرَّ بلیه وَ لَمْ تُصِبْهُ فِتْنَةٌ إِلَیَّ یَوْمَ الجمعه الاخری وَ جَمَعَ اللََّهُ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ مُحَمَّدٍ وَ إِبْرَاهِیمَ عَلَیْهِمَا السَّلَامُ وَ عَلَیَّ إِلَهَ السَّلَامُ.(1)

وارد است که اگر کسی حاجتی داشته باشد چهارده هزار مرتبه صلوات بفرستد و هدیه کند برای ارواح مقدّسه چهارده معصوم صلوات الله علیهم اجمعین خداوند حاجت او را روا فرماید.

و فاضل نهاوندی این ختم مجرّب را مرقوم فرموده که بعد ذکر خواهد شد و خواندن این صلوات ثواب بسیار دارد که گنجایش شرح آن نیست ، بِسْمِ اللََّهِ الرَّحْمََنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ مَادَامَتْ البرکات

ص : 82

90- در صلوات روز جمعه و اجابت صد حاجة

وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلِ مُحَمَّدٍ مَادَامَتْ الرَّحْمَةِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ رُوحَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِی الْأَرْوَاحِ وَ صَلِّ عَلَیَّ جَسَدُ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِی الْأَجْسَادِ وَ صَلِّ عَلَیَّ قَبْرِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِی الْقُبُورِ وَ صَلِّ عَلَیَّ تُرْبَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِی التُّرَابِ وَ صَلِّ عَلَیَّ صُورَةَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِی الصُّورِ وَ صَلِّ عَلَیَّ نُورَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِی الْأَنْوَارِ برحمتک یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.(1)

وفِی الأمالی الصَّدُوقُ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَجْمَعَ اللَّهُ لَهُ الْخَیْرَ کله فَلْیُوَالِ عَلِیّاً بَعْدِی ولیوال أَوْلِیَاءِ ولیعاد أَعْدَائِهِ وَ فِیهِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ إِنَّ لِعَلِیٍّ وَ شِیعَتِهِ مِنَ اللَّهِ عزوجل یَوْمَ الْقِیمَةِ مَقَاماً یَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الاخرون وَ فِی الکافی وَ جَامِعُ الْأَخْبَارِ عَنْ أَبِی عبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ مَنْ قَالَ فِی یَوْمِ الجمعه مَاتَ مَرَّةٍ رَبِّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ عَلِیٌّ أَهْلُ بَیْتِهِ قُضِیَ اللَّهِ تَعَالَیْ مَاتَ حَاجَتِهِ ثلثُونَ مِنْهَا لِلدُّنْیَا وَ سَبْعُونَ مِنْهَا لِلْأَخِرَةِ.

در خبر دارد که اگر کسی بخواهد مال او زیاد شود این قسم صلوات فرستد اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدُ عبدک وَ رسولک وَ عَلِیٌّ الْمُومِنِینَ وَ المومنات وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ فِی الْأَمَالِی عَنْ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ مَنْ اکثر فِیهِ مِنَ الصَّلَوَاتِ عَلَیَّ ثَقَّلَ اللَّهُ مِیزَانَهُ یَوْمَ تخفالموازین وَ فِیهِ عَنِ الصَّادِقِ عَلَیْهِ السَّلَامُ مَا مِنْ عَبْدٍ یَقُولُ کل یَوْمٍ سَبْعَ مَرَّاتٍ وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ إِلَّا قَالَتِ النَّارُ یَا رَبِّ

ص : 83

91- برای ایمن بودن از شر شیاطین انسی و جنی

وَ أَعِذْهُ مِنِّی وَ فِی جَامِعِ الْأَخْبَارِ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ قَالَ صَلِّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَعْطَاهُ اللَّهُ أَجْرَ اثْنَیْنِ وَ سَبْعِینَ شَهِیداً وَ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کیوم وَلَدَتْهُ أُمُّهُ أَیْضَاً فِیهِ وَ فِی اللئالی قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ أُمَّتِی یذکرنی ثُمَّ صَلِّی عَلَیَّ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ إِنْ کان اکثر مِنْ رَمْلٍ عَالِجٍ أَیْضَاً عَنْ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ قَالَ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ أَلْفَ مَرَّةٍ لَمْ یَمُوتُ حتی یُبَشِّرُ لَهُ بالجنه أَیْضَاً قَالَ النَّبِیُّ مَا مِنْ أَحَدٍ صُلِّیَ عَلَیَّ مَرَّةً وَ سَمِعَ حَافِظَیْهِ إِلَّا أَنْ لاَ یکتب ذَنْبِهِ ثلثة أَیَّامٍ (ذکر تو هر جا که مکرّر شود ---- مجلس از آن ذکر معطر شود).

و فی الْبِحَارُ نَقْلًا مِنْ خَطِّ الشَّهِیدِ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنِ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ أَنَّ الشَّیْطَانَ اثْنَانِ شَیْطَانُ الْجِنِّ وَ یَبْعُدُ بِلَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ شَیْطَانُ الْإِنْسِ وَ یَبْعُدُ بالصلوة عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ وَصَلَ أَحَداً مِنْ أَهْلِ بَیْتِی فِی دَارِ هَذِهِ الدُّنْیَا بِقِیرَاطٍ وَ صَلِّ یَوْمَ الْقِیمَةِ بِقِنْطَارٍ أَیْضَاً فِیهِ ثلثة هُنَّ فَخْرُ المومن وَ زِینَتُهُ فِی الدُّنْیَا وَ الاخرة الصلوه فِی أَخِرِ اللَّیْلِ وَ یَأْسُهُ مِمَّا فِی أَیْدِی النَّاسِ وَ وَلَایَتُهُ لِإِمَامٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ.

در جلد نوزدهم بِحار است که قَالَ الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ لَمْ یَقْدِرْ عَلِیُّ مَا یکفر بِهِ ذُنُوبَهُ فلیکثر مِنْ الصِّلْوَةَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ فَإِنَّهَا تَقَدَّمَ الذُّنُوبَ هَدْماً ،در نور العیون هم دارد صلوات مرقوم

ص : 84

92- معادل بودن صلوات با تسبیح و تکبیر و غیره

وَ قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ الصَّلَوَاتِ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ تَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عزوجل لِتَسْبِیحِ وَ التَّهْلِیلِ وَ لتکبیر وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ قَالَ صَلِّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ لَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ إِلَهَ لَمْ یَجِدْ رِیحَ الْجَنَّةِ وَ رِیحُهَا تُوجَدُ مِنْ مَسِیرَةِ خَمْسِ مَاتَ عَامٍ وَ فِی الکافی قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَسَلَّمَ مَنْ ذکرت عِنْدَهُ فَلَمْ یُصَلِّ یَدْخُلُ النَّارَ فَأَبْعِدِ اللَّهِ عزوجل وَ أَیْضاً فِیهِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَسَلَّمَ مِنْ ذکرت عِنْدَهُ فَنَسِیَ الصِّلْوَةَ عَلِیِّ خِطَابِهِ طَرِیقَ الْجَنَّةِ وَ قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ أَثْقَلُ مَا یُوضَعُ فِی الْمِیزَانِ یَوْمَ الْقِیمَةِ الصِّلْوَةَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ عَلِیٌّ أَهْلُ بَیْتِهِ وَ فِیهِ أَیْضَاً عَنْ ابیعبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ مَا مِنْ عَمَلٍ أَفْضَلَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ مِنَ الصِّلْوَةَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ فِی خَبَرِ الْأَعْمَشِ عَنِ الصَّادِقِ عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ الصِّلْوَةَ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهٌ فِی کل الْمَوَاطِنِ وَ عِنْدَ الْعُطَاسِ وَ الرِّیَاحِ وَ غَیْرِ ذلک وَاجِبَةٌ قَالَ مَوْلَانَا امیرالمومنین عَلَیْهِ السَّلَامُ صَلُّوا عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فَإِنَّ اللَّهَ عزوجل یُقْبَلُ دعائکم ذکر مُحَمَّدِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ دعائکم لَهُ وَ حفظکم أَبَاهُ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم وَ قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ أُعْطِیَ السَّمْعَ أَرْبَعَةٌ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ الْجَنَّةَ وَ النَّارِ وَ حورالعین فَإِذَا فَرَغَ الْعَبْدُ مِنْ صلوته فَلْیُصَلِّ عَلَیَّ النَّبِیّ وَ إِلَهَ وَ یُسْئَلُ اللَّهَ الْجَنَّةَ وَ یَسْتَجِیرُ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ وَ یَسْئَلُهُ أَنْ یُزَوِّجَهُ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ فَإِنَّهُ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم رُفِعَتْ دَعْوَتُهُ وَ مَنْ سُئِلَ اللَّهَ الْجَنَّةَ قَالَتِ الْجَنَّةُ یَا رَبِّ أَعْطِ عبدک مَا یُسْأَلُ وَ مَنِ اسْتَجَارَ مِنَ النَّارِ قَالَتِ

ص : 85

93- جهت پانصد درهم شدن مهر زنها و ذکر اطفال

النَّارُ یَا رَبِّ أَجِرْ عبدک مِمَّا استجارک وَ مَنْ سُئِلَ الْحُورِ الْعِینِ قُلْنَ الحوریات أَعْطِ عبدک مَا سُئِلَ رَاوِی از حَضَرَتْ أَمِیرَ عَلَیْهِ السَّلَامُ سوال می کند چگونه شَدَّ که مَهْرُ زنها پانصد دِرْهَمٍ شَدَّ اثْنَیْ عَشْراً وَفِیهِ وَ قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ إنَّ اللَّهَ تبارک وَ تَعَالَیْ أَوْجَبَ عَلَیَّ نَفْسِهِ أَنْ لَا یکبر مومن مَاتَ تکبیرة وَ یُسَبِّحُهُ وَ یُمَجِّدُهُ وَ یُهَلِّلُهُ مَاتَ مَرَّةً وَ یُصَلِّیَ عَلَیَّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ مَاتَ مَرَّةً ثَمَرٍ یَقُولُ اللَّهُمَّ زَوِّجْنِی مِنَ الْحُورِ الْعِینِ إِلَّا زَوَّجَهُ اللَّهُ عزوجل فَمَنْ ثُمَّ مهرالنساء خَمْسَ مَاتَ دِرْهَمٍ فَلَمْ یُزَوِّجْهُ فَقَدْ عَقَدَ وَ اسْتَحَقَّ مِنَ اللَّهِ عزوجل أَنْ لَا یُزَوِّجَهُ حَوْرَاءَ

وَ فِی الْبِحَارِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ العسکری عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ إِنَّمَا اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلًا لکثرة صَلَوَاتِهِ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ الْبَخِیلُ حَقّاً مَنْ ذکرت عِنْدَهُ فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ رَاوِی إِنْ حَضَرَتِ ابیعبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ سوال می کند که چگونه صَلَوَاتُ بفرستم قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ تَقُولُونَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ صَلَوَاتُ ملئکة وَ أَنْبِیَائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمِیعِ خَلْقِهِ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلَّمَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَتُ اللَّهِ وَ برکاته فَقُلْتُ مَا ثَوَابُ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ النَّبِیِّ مُحَمَّدٍ وَ إِلَهَ بِهَذِهِ الصَّلَوَاتِ قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ الْخُرُوجُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ اللَّهِ کهیئته یَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ

أَیْضَاً فِی الْبِحَارِ عَنْ أَبِی عُمَرَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهٌ لَا تَضْرِبُوا اطفالکم عَلِیِّ بکائهم فَإِنْ بکائهم اربعه أَشْهُرٍ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اربعه أَشْهُرٍ الصِّلْوَةَ عَلِیِّ

ص : 86

94- صلوات ملئکه بر صلوات فرستنده

النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الدُّعَاءُ لِوَالِدَیْهِ

و ایضا پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود که جبرئیل مرا خبر داد که یا رسول الله صلّی الله علیه و اله وسلّم هر که از امت تو صلوات بفرستد بر تو و اهل بیت تو درهای آسمان ها بر روی او باز شود و ملائکه هفتاد مرتبه بر او صلوات بفرستند و خداوند گناهان او را بیامرزد و گناهان او ریخته شود مثل ریختن برگ از درخت و یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَیْ لبیک یَا عَبْدِی وَ سعدیک وَ یَقُولُ اللَّهُ للملائکته یَا ملایکتی أَنْتُمْ تُصَلُّونَ عَلَیْهِ سَبْعِینَ صَلَوَاتُ وَ أَنَا أُصَلِّی عَلَیْهِ سَبْعَ مَاتَ صَلَوَاتُ وَ إذَا صُلِّیَ عَلَیَّ وَ لَمْ یَتَّبِعْ بِالصَّلَوَاتِ عَلَیَّ أَهْلَ بَیْتِی کان بَیْنَهَا وَ بَیْنَ السَّمَاءِ سَبْعُونَ حِجَاباً وَ یَقُولُ جَلَّ وَ جَلَالِهِ لَا لبیک وَ لاَ سعدیک یَا ملائکتی لاَ تُصْعِدُوا دُعَائِهِ إلَّا أَنْ یُلْحِقَ بِالنَّبِیِّ عِتْرَتَهُ فَلَا یَزَالُ مَحْجُوباً حتی یُلْحِقَ بِی أَهْلَ بَیْتِی قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَسَلَّمَ أَنَا عِنْدَ الْمِیزَانِ یَوْمَ الْقِیمَةِ فَمَنْ ثَقُلَتْ سَیِّئَاتُهُ عَلِیِّ حَسَنَاتِهِ جِئْتُ بالصلوت عَلِیِّ حتی أَثْقَلُ حَسَنَاتِهِ أَیْضَاً فِیهِ عَنْ ابیعبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ إذَا ذکر النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فاکثر وَالصِّلْوَةُ عَلَیْهِ فَإِنَّهُ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ صلوة وَاحِدَةً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ أَلْفَ صلوة فِی أَلْفِ صَفٍّ مِنَ الملئکة وَ لَمْ یَبْقَ شَیْ ءٌ مِمَّا خَلَقَ اللَّهِ إِلَّا صُلِّیَ عَلِیِّ ذلک الْعَبْدِ لِصَلَوَاتٍ اللََّه عَلَیْهِ وَ صلوة ملئکة وَ لاَ یَرْغَبْ عَنْ هَذَا إِلَّا جَاهِلٌ مَغْرُورٌ قَدْ بَرِّیٍّ اللَّهُ مِنْهُ وَ رَسُولُهُ أَیْضَاً فِی الْبِحَارِ عَنْ امیرالمومنین عَلَیْهِ السَّلَامُ

ص : 87

95- صلوات بعد از نماز صبح و مغرب

قَالَ الصِّلْوَةَ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ أَمْحَقُ لِلْخَطَایَا مِنَ الْمَاءِ لِلنَّارِ السَّلَامُ عَلِیُّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ أَفْضَلُ مِنْ مُهَجِ الْأَنْفُسِ وَ قَالَ ضَرْبِ السُّیُوفِ فِی سَبِیلِ اللََّهِ عَنْ ابیعبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ إلَّا اعملک شَیْ ءٍ یَقِی اللَّهُ بِهِ وجهک مِنْ حَرِّ جَهَنَّمَ قَالَ قُلْتُ بَلِیَ قَالَ قُلْ بَعْدَ الْفَجْرِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ مَرَّةٍ یَقِی اللَّهُ بِهِ وجهک مِنْ حَرِّ جَهَنَّمَ أَیْضَاً قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ صُلِّیَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کتب اللَّهُ لَهُ مَاتَ حَسَنَةً وَ مَنْ قَالَ صَلِّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ کتب اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَسَنَةٍ أَیْضَاً فِیهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْمُغِیرَةِ قَالَ سَمِعْتُ ابالحسن عَلَیْهِ السَّلَامُ یَقُولُ مَنْ قَالَ فِی دُبُرِ صلوة الصُّبْحِ وَ صلوة الْمَغْرِبِ قَبْلَ أَنْ یَثْنِیَ رِجْلِهِ اَوْ یکلم أَحَداً إِنَّ اللََّهَ وَ ملئکته یُصَلُّونَ عَلَیَّ النَّبِیِّ یََا أَیُّهَا الَّذِینَ أَمِنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ ذُرِّیَّتِهِ قُضِیَ اللَّهُ لَهُ مَاتَ حَاجَةٍ سَبْعِینَ فِی الدُّنْیَا وَ ثُلُثَیْنِ فِی الاخرة أَیْضَاً فِیهِ عَنْ أَبِی عبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ مَنْ قَالَ فِی کل یَوْمَ مَاتَ مَرَّةٍ رَبِّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ قُضِیَ اللَّهُ لَهُ مَاتَ حَاجَةٍ ثلثُونَ مِنْهَا لِلدُّنْیَا وَ سَبْعُونَ لِلْأَخِرَةِ أَیْضَاً فِیهِ عَنْ أَبِی عبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ ارْفَعُوا اصواتکم بالصلواتکم بِالصَّلَوَاتِ عَلَیَّ فَإِنَّهَا تَذْهَبُ بِالنِّفَاقِ.

أَیْضَاً فِیهِ وَ فِی الکافی عَنْ الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ یَوْمَ الْجُمُعَةِ مَاتَ مَرَّةً

ص : 88

96- در خصوص صلواتهای پر منفعت

قُضِیَ اللَّهُ لَهُ مَاتَ حَاجَةٍ سَبْعِینَ حَاجَةً مِنْهَا لِلدُّنْیَا وَ ثُلُثَیْنِ لِلْأَخِرَةِ أَیْضَاً فِی الْبِحَارِ وَ الکافی قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ مَرَّةً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ عَشْراً وَ مَنْ صُلِّیَ عَلِیٍّ عَشْراً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ مَاتَ مَرَّةً وَ مِنْ صُلِّیَ عَلِیٍّ مَاتَ مَرَّةً صُلِّیَ إِلَهَ عَلَیْهِ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ مِنْ صُلِّیَ عَلَیَّ أَلْفَ مَرَّةٍ لَا یُعَذِّبُهُ اللَّهُ فِی النَّارِ أَبَداً أَیْضَاً قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ مَرَّةً فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْهِ بَاباً مِنَ الْعَافِیَةِ وَ قَالَ مَنْ صُلِّیَ مَرَّةً لَمْ یَبْقَ مِنْ ذُنُوبِهِ ذَرَّةٌ .

رُوِیَ عبدالله ابْنِ مَسْعُودٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ قَالَ أُولِی النَّاسِ فِی یَوْمِ الْقِیمَةِ اکثرهم عَلِیِّ صلوة فِی دَارِ الدُّنْیَا وَ أَیْضاً قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهٌ فِی الْوَصِیَّةِ یَا عَلِیُّ مَنْ صُلِّیَ عَلِیِّ کل یَوْمٍ أَوْ لَیْلَةً وَ جُبَّةَ لَهُ شَفَاعَتِی وَ لَوْ کان مِنْ أَهْلِ الکبائر عَنْ جَابِرِ بْنِ عبدالله عَنْ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ قَالَ مَنْ ذکرنی فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ فَقَدْ شَقِیَ وَ مَنْ ادرک رَمَضَانَ فَلَمْ تصیه الرَّحْمَةُ فَقَدْ شَقِیَ وَ مَنْ ادرک أَبَوَاهُ اَوْ أَحَدَهُمَا فَلَمْ یَبَرَّ فَقَدْ شَقِیَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ النَّبِیّ وَ إِلَهَ مَرَّةً فِی کل یَوْمٍ أَسْدَاهَا سَبْعُونَ ملکا یَبْلُغُهَا إِلَیَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ قَبْلَ صَاحِبَهُ أَیْضَاً فِی الْبِحَارِ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ قَالَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَعْطَاهُ اللَّهُ تَعَالَیْ أَجْرَ اثْنَیْنِ وَ سَبْعِینَ شَهِیداً وَ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کیوم وَلَدَتْه امّه

ص : 89

97- نورانیت مصلی در قیامت

وَ قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ یَوْمَ الْجُمُعَةِ مَاتَ مَرَّةً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ خَطِیئَةُ ثَمَانِینَ سَنَةً وَ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ مَرَّةً خَلَقَ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیمَةِ عَلِیٍّ رَأْسِهِ نُوراً وَ عَلِیٌّ بِهِ یَمِینِهِ نُوراً وَ عَلِیٌّ شِمَالِهِ نُوراً وَ عَلِیٌّ فَوْقَهُ نُوراً وَ عَلِیٌّ تَحْتَهُ نُوراً وَ فِی جَمِیعِ أَعْضَائِهِ نُوراً وَ قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ لَنْ یَلِجَ النَّارَ مَنْ صُلِّیَ عَلَیَّ وَ قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ الصَّلَوَاتِ عَلَیَّ نُورٌ عَلِیٍّ الصِّرَاطِ وَ مَنْ کان عَلِیِّ الصِّرَاطِ مِنَ النُّورِ لَمْ یکن مِنْ أَهْلِ النَّارِ وَ قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ إِلَهَ صلواتکم عَلَیَّ جَوَازُ دعائکم وَ مَرْضَاةٌ لربکم وَ زکوة لاعمالکم وَ فِی الکافی وَ الْبِحَارِ أَیْضَاً رُوِیَ عَنْ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مَا مِنْ دعاءالا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ السَّمَاءِ حِجَابٌ حتی یُصَلِّی عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إذَا فَعَلَ ذلک خَرَقَ الْحِجَابُ فَدَخَلَ الدُّعَاءُ وَ إذَا لَمْ یَفْعَلْ ذلک لَمْ یُرْفَعِ الدُّعَاءُ وَ أَیْضاً فِی الْبِحَارِ قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ اکثرو مِنْ الصَّلَوَاتِ عَلَیَّ یَوْمَ الْجُمُعَةِ فَإِنَّهُ یَوْمٌ یُضَاعَفُ فِیهِ الْأَعْمَالُ وَ اسئلو اللَّهَ لِیَ الدَّرَجَةَ وَ الْوَسِیلَةَ قَالَ هِیَ دَرَجَةٍ مِنَ الْجَنَّةِ مَنْ لاینالها إِلَّا نَبِیٌّ أَرْجُو أَنْ اکون أَنَا مِنْ أَبِی الْحَسَنِ عنافضل الْأَعْمَالِ یَوْمَ الْجُمُعَةِ فَقَالَ الصِّلْوَةَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ بَعْدَ الْعَصْرِ وَ مَا ذدت أَفْضَلُ وَ فِی الکافی وَ الْبِحَارِ عَنْ جَعْفَرٍ الصَّادِقُ عَلَیْهِ السَّلَامُ عَنِ إبَائِهِ عَلَیْهِمْ سلّم قَالَ إِذَا ادَّعَا احدکم وَ لَمْ یذکر النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ

ص : 90

98- ملایکه موکله به قبر پیغمبر صلی الله علیه و اله

صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ رَفْرَفَ الدُّعَاءُ عَلَیَّ رَأْسَهُ فَإِذَا ذکر النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم رَفَعَ الدُّعَاءِ وَ فِی جَمَالِ الْأُسْبُوعِ وَ الْبِحَارِ أَیْضَاً عَنْ أَبِی عبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ وَ کل اللَّهِ تَعَالَیْ بِقَبْرِ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ ملکا یُقَالُ لَهُ ظِهْلِیلُ إِذَا صُلِّیَ عَلَیْهِ احدکم وَ سَلَّمَ عَلَیْهِ قَالَ لَهُ یَا رَسُولَ اللَّهِ فُلَانٌ سَلَّمَ علیک وَ صَلِّی علیک قَالَ فَرَدَّ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ بِالسَّلَمِ أَیْضَاً فِیهِ عَنْ عَمَّارِ بْنُ یَاسِرٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ یَقُولُ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَیْ اعطا مکا مِنْ الملئکه أَسْمَاءَ الْخَلَائِقِ کلهم وَ أَسْمَاءِ ابائهم فَهُوَ قَائِمٌ عَلَیَّ قَبْرِی اذامت إِلَیَّ یَوْمَ الْقِیمَةِ فَلَیْسَ أَحَدٌ تُصَلِّیَ عَلَیَّ صلوة إِلَّا قَالَ یَا مُحَمَّدُ صُلِّیَ علیک فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ بکذا وَ کذا وَ إِنَّ رَبِّی کفل لِی أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیَّ ذلک الْعَبْدِ بکل وَ أُحُدٍ عَشْراً رُوِیَ أَنَّهُ قِیلَ لَهُ یَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ أَرَأَیْتِ قَوْلَ اللَّهِ تَعَالَیْ إِنَّ اللََّهَ وَ ملئکته یُصَلُّونَ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سلّم کیف هُوَ فَقَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ هَذَا مِنْ عِلْمِ المکنون وَ لَوْلَا أَنْ کم سئلتمونی مَا اخبرتکم إِنَّ اللَّهَ تَعَالَیْ وَ کل ملکین فَلاَ اذکر عِنْدَ مُسْلِمٍ فَتُصَلِّی عَلَیَّ إلاقال لَهُ ذلک المکان غَفَرَ اللَّهُ لک وَ قَالَ اللَّهُ وَ ملائکته أَمِینٌ وَلَا اذکر عِنْدَ مُسْلِمٍ فَلَا یُصَلِّی عَلَیَّ إِلَّا قَالَ لَهُ المکان لَا غَفَرَ اللَّهُ لک وَ قَالَ اللَّهُ وَ ملائکته أَمِینٌ وَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ آنَ ملکا مِنْ الملئکه

ص : 91

99- صلوات و سلام پیغمبر بر مصلی

سُئِلَ اللََّهُ تَعَالَیْ أَنْ یُعْطِیَهُ سَمْعَ الْعِبَادِ فَأَعْطَاهُ اللَّهُ فذلک الملک قَائِمٌ حتی یَقُومُ السَّاعَةُ لَیْسَ أَحَدٌ مِنَ الْمُومِنِینَ یَقُولُ صَلَّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ إِلَّا قَالَ الملک وَ علیک السَّلَامُ ثُمَّ یَقُولُ الملک یَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ أَنَّ فُلَانًا یقرئک السَّلَامَ فَیَقُولُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ عَلَیْهِ سَلَّمَ وَ عَنِ الصَّادِقِ عَلَیْهِ السَّلَامُ مِنْ صُلِّیَ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مَرَّةً وَاحِدَةً بِنِیَّةٍ وَ إِخْلَاصٍ مِنْ قَلْبِهِ قُضِیَ اللَّهُ لَهُ مَاتَ حَاجَةٍ ثلثُونَ لِلدُّنْیَا وَ سَبْعُونَ لِلْأَخِرَةِ وَ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ صُلِّیَ عَلِیِّ کل یَوْمٍ ثُلُثَ مَرَّاتٍ وَ فِی کل لَیْلٍ ثُلُثُ مَرَّاتٍ حُبّاً لِی وَ شَوْقاً إِلَیَّ کان حَقّاً عَلَیَّ اللَّهُ عزوجل أَنْ یَغْفِرَ لَهُ ذُنُوبُهُ تلک الیلة وَ ذلک الْیَوْمَ وَ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی مِنْ صُلِّیَ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مَرَّةً وَاحِدَةً بِنِیَّةٍ وَ إِخْلَاصٍ مِنْ قَلْبِهِ قُضِیَ اللَّهُ لَهُ مَاتَ حَاجَةٍ ثلثُونَ لِلدُّنْیَا وَ سَبْعُونَ لِلْأَخِرَةِ وَ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ صُلِّیَ عَلِیِّ کل یَوْمٍ ثُلُثَ مَرَّاتٍ وَ فِی کل لَیْلٍ ثُلُثُ مَرَّاتٍ حُبّاً لِی وَ شَوْقاً إِلَیَّ کان حَقّاً عَلَیَّ اللَّهُ عزوجل أَنْ یَغْفِرَ لَهُ ذُنُوبُهُ تلک الیلة وَ ذلک الْیَوْمَ وَ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهِ فَقَالَ إِنَّ قَصُّوا مِنْ مِنْ ذکری بِمِقْدَارِ الصَّلَوَاتِ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ فَقَوْلُ الرَّجُلِ صَلَّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهٌ فِی الصِّلْوَةَ مِثْلُ قَوْلُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الحمدلله وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ اکبر.

فِی الکافی وَ الْبِحَارِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مَا مِنْ

ص : 92

100- صلوات وقت ناخن گرفتن و شارب زدن

قَوْمٍ اجْتَمَعُوا فِی مَجْلِسٍ فَلَمْ یذکر اللَّهِ وَ لَمْ یُصَلُّوا عَلَیَّ نَبِیِّهِمْ إِلَّا کان ذلک الْمَجْلِسِ حَسْرَةً وَ وَبَالًا عَلَیْهِمْ عَنْ موسی بْنِ إِسْمَاعِیلَ بْنِ موسی بْنِ جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ عَنِ إبَائِهِ عَلَیْهِمْ السَّلَامُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ رَغِمَ أَنْفُ رَجُلٍ ذکرت عِنْدَهُ فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ رَغِمَ أَنْفُ رَحَلَ ادرک أَبَوَیْهِ عِنْدَ الکبر فَلَمْ یُدْخِلَاهُ الْجَنَّةَ رَغِمَ أَنْفُ رَجُلٍ دَخَلَ شَهْرُ رَمَضَانَ ثُمَّ إنَّ سَلَخَ قَبْلَ أَنْ یُغْفَرَ له .

از حضرت امام محمّد باقر و حضرت امام جعفر صادق علیهما السّلام مروی است که هر که روز جمعه از شارب خود بزند و ناخن بگیرد و بگوید بِسْمِ اللَّهِ وَ علی سنتة مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ اله نوشته شود بهر موئی و ناخنی از آزادی رقبه و ناخوش نشود جز به مرض موت.(1)

روایت شده که در روز پنجشنبه مستحب است که صد مرتبه بگویداللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ اهلک عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الاخرین از برای او شرح و فضیلت بسیار است.(2)

مرحوم حجة الاسلام اقا شیخ علی یزدی حایری رحمه الله در کتاب خود و در جامع الاخبار مرقوم است که حضرت رسالت ماب صلّی الله علیه و اله فرمودند آمد در نزد من جبرئیل علیه السّلام عرض کرد صلوات نمی فرستد برای تو احدی مگر اینکه صلوات می فرستند بر او هفتاد هزار ملک

ص : 93

101- خلق شدن ملک از حروف صلوات

و کسی که صلوات فرستند بر او هفتاد هزار ملک کان من اهل الجنة یعنی از اهل بهشت می باشد(1) و نیز در هر دو کتاب مرقوم دارد حضرت رسالت صلّی الله علیه و اله فرمودند هر کس صلوات فرستد بر من و آل من از جهت عظمت حقّ من خلق می فرماید خدای تعالی از کلمات صلوات او ملکی را که می باشد یک بال او در مشرق و یکی در مغرب و دو پای او فرو رفته در هفتم زمین و گردن او در زیر عرش است پس می فرماید خدای متعال ای ملک صلوات بفرست بر بنده من مثل اینکه صلوات فرستاد بر پیغمبر صلّی الله علیه و اله و سلّم پس آن ملک صلوات می فرستد بر آن مصلّی تا روز قیامت.

و نیز در کتاب نصایح الشیعة مرقوم است از کتاب روضة العلماء که هر که بر پیغمبر صلّی الله علیه و اله صلوات فرستد خداوند خلق می فرماید بعدد هر حرفی از صلوات سیصد و شصت هزار ملک که از برای هر ملکی سیصد و شصت هزار سر است و در هر سر سیصد و شصت هزار صورت و در هر صورتی سیصد و شصت هزار دهان است و در هر دهانی سیصد و شصت هزار زبان است و از برای هر زبانی سیصد و شصت هزار لغت که مشابه دیگری نباشد و با آن زبانها حمد و ثنا گوید و ثواب آن در نامه عمل آن بنده ای که صلوات فرستاده است نوشته خواهد شد تا روز قیامت و غریب به این خبر هم قبلا از کتاب لئالی ذکر شد.

ص : 94

102- خلقت عمود قبل از خلقت عرش

و مرحوم حائری است مرقوم دارد از کتاب انوار الهدایه قال النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ خَلَقَ اللَّهُ عَمُوداً تَحْتَ الْعَرْشِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ الْعَرْشِ بماتی أَلْفَ سَنَةٍ خلاصه آن می فرماید که خداوند قبل از آنکه عرش را خلق کند عمودی خلق فرمود به دویست هزار سال و چون خداوند عرش را خلق فرمود قرار داد سر آن عمود را در زیر عرش و ته او را در زیر زمین هفتم علی راسها سبعة ماة الف عضد علی کل عضد سبعة ماة الف ملک یعنی پس قرار داده است بر سر آن عمود هفتصد هزار شاخه و بر هر شاخه هفتصد هزار ملک لکل ملک سَبْعَةَ مَاتَ أَلْفُ فَمٍ وَ فِی کل فَمِ سَبْعَةَ مَاتَ أَلْفِ لِسَانٍ وَ فِی کل سَاعَةً یَسْتَغْفِرُ اللَّهَ تَعَالَیْ سَبْعَةَ مَاتَ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ یَجِدُونَهُ سَبْعَةَ مَاتَ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ یُهَلِّلُونَهُ سَبْعَةَ مَاتَ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ یکبرونه سَبْعَةَ مَاتَ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ یَحْمَدُونَهُ سَبْعَةَ مَاتَ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ إذَا قَالَ الْعَبْدُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صُلِّیَ کل ملک عَلَیْهِ سَبْعَةُ مَاتَ أَلْفَ مَرَّةٍ ثُمَّ قَالَتْ الملائکة یَا رَبِّ هَذَا عبدک فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ صُلِّیَ عَلِیِّ نبیک مَرَّةً وَاحِدَةً وَ أَنْتَ أَمَرْتَنَا بِالصَّلَوَاتِ وَ التَّحْمِیدِ وَ التَّهْلِیلِ وَ التکبیر وَ التَّمْجِیدِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ أَنَا قَدْ فَعَلْنَا مَا أَمَرْتنَا فَیَقُولُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَیْ صَلَّوْا وَ حَمَّدُوا وَ تهللوا وَ کبروا وَ مَجَّدُوا وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ وَ لِوَالِدَیْهِ إِلَیَّ أَخُو الْأَبَدِ وَ إِلَیَّ یَوْمَ التَّغَابُنِ حتی یَدْخُلُ الْجَنَّةَ بِغَیْرِ حِسَابٍ وَ لَا عَذَابَ الْحَمْدُ لِلََّهِ رَبِّ الْعََالَمِین

ص : 95

103- امر حقتعالی به طلب مغفرت نمودن ملک بر مصلی تا روز قیامت

خلاصه بعضی از معنی کلام آن حضرت می فرماید که هر گاه بنده مومنی بر من صلوات فرستد این ملائکه با این کیفیت که مرقوم شد بر او هفتصد هزار مرتبه صلوات می فرستند و عرض می کنند پروردگارا فلان بن فلان یک مرتبه بیشتر بر پیغمبر تو صلوات نفرستاده و ما را امر فرمودی به صلوات و تمجید و تهلیل و تکبیر و تحمید کنید و از برای او طلب مغفرت کنید تا آخر دنیا بلکه تا روز قیامت تا اینکه وارد بهشت شود بی حساب و بدون عذاب اللَّهُمَّ أَعْتِقْنَا مِنَ النَّارِ وَ أَدْخِلْنَا الْجَنَّةَ وَ زَوِّجْنَا مِنَ الحورالعین.(1)

آمده که حضرت رسول صلّی الله علیه و اله فرمودند به مردی که صلوات فرستاد بر آن حضرت به این نحو که مرقوم می شود فرمودند زود است که وارد شوی بر صراط و صورت تو نورانی تر از ماه شب چهارده باشد و آن صلوات این است اللّهمِّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حتی لاَ یُبْقِیَ مِنْ صلواتک شَیْ ءٍ وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلِ مُحَمَّدٍ حتی لاَ یُبْقِیَ مِنْ صلواتک شَیْ ءٍ وَ أَرْحَمُ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حتی لاَ یُبْقِیَ مِنْ رحمتک شَیْ ءٍ وَ بارک عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حتی لاَ یُبْقِیَ مِنْ برکاتک شَیْ ءٌ وَ سَلَّمَ عَلَیَّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حتی لاَ یُبْقِیَ مِنْ السَّلَامِ شَیْ ءٍ.(2)

ص : 96

104- حکمت صلوات فرستادن ملئکه بر پیغمبر صلی الله علیه و اله

و ایضا مرقوم است که چون حضرت ابراهیم علیه السّلام را درآتش اداختند زنبور عسل دهان خود را آب می کرد و اطراف آتش می رفت که بر آتش بریزد بدین واسطه آب دهن او شیرین شد چنانچه در امالی و لوالجی یا وثوالجی دارد که به جهت ذکر صلوات آب دهن او شیرین شد که گذشت وقعه آن.

در کتاب معانی الاخبار از ابوحمزه ثمالی و در ثواب الاعمال از امام موسی کاظم علیه السّلام روایت شده و در تفسیر علی بن ابراهیم است در خصوص آیه مبارکه صلوات که صلوات از حضرت رحمت و از ملائکه تزکیه و از مردم دعا و اقرار نمودن به فضل آن حضرت است و از ابن عباس مروی است که چون این آیه نازل شد رخسار مبارک آن حضرت برافروخته گشت از غایت مسرّت و فرمود که آیتی بر من نازل شده است که در نزد من دوست تر است از دنیا و از هر چه در دنیا است در کتاب شرح صلوات مرقوم است در حکمت صلوات فرستادن ملائکه بر آن حضرت گفته اند که چنانچه آدمیان در عرصه هدف سهام بلیّات می باشند ملائکه نیز پیوسته از نوازل قضا و قدر ترسان و از واقعه ابلیس هراسان می شوند خداوند برای امنیت خاطر ایشان را امر به صلوات فرستادن بر حبیب خود فرمود تا که از بلیّات محفوظ مانند و اگر به عقوبتی مبتلا شدند به واسطه آن از بلیه باز رهند.

ص : 97

105- در بیان نور صورت حضرت ادم علیه السلام

و در بعض کتب مرقوم است که چون خداوند آدم را خلق فرمود چون ملائکه بر صورت آدم نگاه می نمودند صدای صلوات آنها بلند می شد چون آدم سبب او را پرسید ملائکه گفتند که نوری از جبین شما می تابد که چون نظر ما بر آن نور می افتد بی اختیار زبان ما به نغمه صلوات مترنّم می گردد پس چون آن حضرت متولد شد خطاب به ملائکه رسید که آن نوری که در جبین آدم می دیدید این نور است که الحال ظاهر شده یعنی نور محمّد بن عبدالله صلّی الله علیه و اله و سلّم چنانچه آنوقت به مراسم تحیاتش مشغول بودید حال هم به ذکر صلواتش قیام نمایید تا از بلیات محفوظ بمانید به برکت آن حضرت و حکمت صلوات مومنین از حد بیان بیرون است از جمله آنها یکی آن است که صلوات ثمن شفاعت است و هرکه ثمن بیشتر تسلیم نمود با جواز زیادتی مثمن سزاوار تر می شود و هرچه انسان بیشتر صلوات بر آن حضرت فرستاد رابطه او با آن حضرت زیادتر می شود این است که آن حضرت فرمود سزاوارترین مردم به من در روز قیامت آن کس است که بر من بیشتر صلوات فرستد و نشانه محبت و دوستی با محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم اجمعین بسیار صلوات فرستادن است زیرا که علامت محبت و دوستی آن است که انسان زیاد یاد کند هر که را که دوست می دارد.

و مرقوم است که عامه و خاصه روایت کرده اند که مردی از رسول خدا صلّی الله علیه و اله سوال کرد که قیامت چه وقت خواهد بود آن حضرت فرمود که چه چیز مهیا کرده ای برای آن روز و چه عملی به جای آورده ای عرض کرد که نماز و روزه و صدقه و غیره آماده کرده ام ولیکن اینقدر هست که خدا و رسول را بسیار

ص : 98

106- عقوباتی که بر تارک صلوات مقرر است

دوست می دارم آن حضرت فرمود که تو با آن کس خواهی بود که او را دوست می داری و این بشارتی است عظیم برای تهی دستان متاع اعمال و عبادات مخفی مباد که هر گاه خبری با عبارتی در این اوراق تکرار شده بواسطه تعداد مدارک آنها است.

صدوق رحمه الله از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که صلوات فرستادن بر پیغمبر صلّی الله علیه و اله واجب است در جمیع مواطن در وقت عطسه و در وقت وزیدن بادها.(1)

و از ابن مسعود روایت شده که رسول خدا صلّی الله علیه و اله فرمودند هر که بر من صلوات نفرستد دین برای او نخواهد بود و آنچه برای تارک صلوات در وقت ذکر نام مبارک آن حضرت مقرر است چند چیز است اول آنکه داغ شقاوت بر جبین او نهند و رقم بدبختی در احوالش کشند.

چنانچه شیخ احمد بن فهدحلی رحمه الله از رسول خدا صلّی الله علیه و اله و سلم روایت کرده که شقی ترین مردم کسی است که اسم مرا بشنود و بر من صلوات نفرستد.(2)

و ابن بابویه رحمه الله هم از جابربن عبدالله روایت نموده است به همین قسم و به طریق عامّه از ابن مالک روایت شده که رسول خدا صلّی الله علیه و اله فرمود که جبرئیل دعا کرد و گفت که شقی و بدبخت باد کسی که اسم تو را بشنود و صلوات بر تو نفرستد.

ص : 99

107- بخیل کامل چه کسی است

موسی بن اسماعیل از حضرت موسی بن جعفر علیه السلام روایت کرده است که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود که بر خاک مالیده باد بینی کسی که اسم مرا بشنود و بر من صلوات نفرستد.

و ابن بابویه و شیخ مفید علیهما رحمة از حضرت سیدالساجدین علیه السّلام روایت کرده اند که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود که بخیل کامل آن کس است که اسم مرا بشنود و بر من صلوات نفرستد و عامه همین حدیث را از حضرت امیر علیه السّلام و ابوذر رحمه الله روایت کرده اند و چون کسی صلوات فرستاد خداوند متعال مطابق اخبار ده صلوات بر او می فرستد و کسی که از چنین فیضی بجهت ترک صلوات خود را محروم دارد بخیل ترین بخیلان است و دیگر آنکه در خبر دارد که رسول خدا صلّی الله علیه و اله و سلم فرمودند هر که اسم مرا بشنود و بر من صلوات نفرستد بر من جفا کرده است.

از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده است که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود که هر مجلسی که منعقد شود و اهل آن مجلس یاد خدا نکنند و بر من صلوات نفرستند آن مجلس برایشان حسرت و وبال خواهد بود.(1)

و به طریق عامه از جابر روایت شده که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود هر گروهی که در مجلسی جمع شوند و بر من صلوات نفرستند متفرق خواهند شد با بوی بدی.

ص : 100

108- کسانیکه راه بهشت را گم می کنند

از مرحوم کلینی و از ابوسعید خدری هم در جای دیگر منقول است که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود که اهل مجلسی که بر من صلوات نفرستند در روز قیامت حسرت برای آنها خواهد بود اگرچه داخل بهشت شوند.(1)

و شیخ طوسی رحمه الله از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده و در کتاب تحفة الطوسیّه هم دارد که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمودند که هر که فراموش کند صلوات فرستادن بر من را از راه بهشت بیرون افتاده است.

و ابن بابویه رحمه الله از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده است که هر که دعا کند و نام مبارک آن حضرت را در دعا مذکور نکند آن دعا به راه بهشت نخواهد رفت.

و در اخبار عامه از ابن مسعود روایت شده که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمودند که روز قیامت به قومی از امت من فرمان رسد که داخل بهشت شوند ایشان راه را گم کرده و متحیّر مانند بعضی از صحابه عرض کردند یا رسول الله صلّی الله علیه و اله سبب این گمراهی چیست فرمود آنها نام مرا شنیده اند و بر من صلوات نفرستاده اند.

در کافی و غیره مذکور است و از ابن بابویه که پیغمبر صل الله علیه و آله فرمودند که هر که اسم مرا بشنود و بر من صلوات نفرستد داخل در آتش خواهد شد و خداوند او را دور خواهد گردانید.

و مرقوم است که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمودند خداوند دو ملک را بر من موکل فرموده است که چون بنده اسم مرا بشنود و بر من صلوات فرستد آن دو ملک به او می گویند که خدا تو را بیامرزد و خدا و ملائکه می گویند امین و

ص : 101

109- حکایت کاتب بصره

اگر صلوات نفرستند آن دو ملک می گویند که خدا تو را نیامرزد و خدایتعالی و ملائکه میگویند آمین.(1)

و ایضا از کتب عامه مذکور است از حضرت صادق علیه السّلام و در کتاب تحفة الطوسیّه هم دارد و در کتاب منیة المرید که از تالیفات شیخ سعید زین الدین شهید ثانی رحمه الله است از پیغمبر صلّی الله علیه و اله روایت کرده که مردی در بصره کتابت حدیث می نمود چون به نام مبارک پیغمبر صلّی الله علیه و اله میرسید از روی عمد صلوات نوشتن را ترک می کرد در اندک زمانی آکله در انگشتانش افتاد و جدا شد.

و مرقوم است که کاتب دیگری چون در کاتب به اسم پیغمبر صلّی الله علیه وآله می رسید می نوشت صلّی الله علیه و اله و سلّم بعد از فوت او را در خواب دیدند از او سوال کردند احوال او را جواب داد که گناهان مرا به صلواتی که بعد از اسم پیغمبر صلّی الله علیه و اله و سلم نوشته بودم صلّی الله علیه و اله و سلّم سنجیدند ثواب صلوات زیادتر بود مرا بخشیدند.

و یکی از علمای عامه نقل نموده که شیخ حسن نامی را بعد از وفات در خواب دیدم که به آب طلا یا چیز دیگری شبیه به آن بر انگشت او چیزی نوشته بود پرسیدم که این نوشته چیست که بر انگشتان تو می باشد فرمود چون در کتابت به اسم پیغمبر صلّی الله علیه و اله می رسیدم می نوشتم صلّی الله علیه و اله و سلّم بدین جهت بر انگشتان من این را نوشته اند.

و در امالی سرخسی و تحفة الطوسیّه مرقوم است که یکی از علما عامه نقل نموده

ص : 102

110- تعلیم نمودن صلوات از حضرت صادق علیه السلام

که یکی از کتّاب جزوی از حدیث برای من نوشته بود و در هر جا که به اسم مبارک پیغمبر رسیده بود نوشته بود صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم کثیرا کثیرا کثیرا من سبب آن مبالغه را از وی پرسیدم گفت هر وقت که من حدیث می نوشتم چون به اسم پیغمبر صلّی الله علیه و اله میرسیدم در گفتن و نوشتن صلوات تکاهل مینمودم تا اینکه شبی آن حضرت را در خواب دیدم سلام کردم روی مبارک را از من گردانیدند تا سه مرتبه مرتبه چهارم عرض کردم چرا روی مبارک را از من می گردانید فرمود به جهت اینکه چون ذکر من می کنی صلوات نمی گوئی و نمی نویسی از آن وقت تا به حال به این نحو که می بینی کتابت می کنم و صلوات می نویسم.

در فصل سوم از کتاب مرقوم از ابن بابویه رحمه الله از ابوحمزه ثمالی روایت می کند که از حضرت صادق علیه السّلام پرسیدم که چگونه صلوات بفرستم فرمود که می گوئی صَلَوَاتُ اللَّهِ صَلَوَاتُ ملئکته وَ أَنْبِیَائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمِیعِ خَلْقِهِ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ السَّلَامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَتُ اللَّهِ وَ برکاته عرض کردم چه خواهد بود ثواب کسی که به این نحو صلوات بر آن حضرت فرستد فرمود که به خدا قسم که از گناهان بیرون می آید مثل روزی که از مادر متولد شده است ابن بابویه رحمه الله از امام محمّد باقر علیه السّلام روایت کرده است که رسول خدا صلّی الله علیه و اله فرمود که هر که بر من صلوات فرستد و بر آل من نفرستد بوی بهشت به او نخواهد رسید.

ص : 103

111- بشارت پیغمبر صلی الله علیه و آله به امیرالمومنین علیه السلام

و ایضا ابن بابویه و سید بن طاووس رضوان الله علیهما به اسانید مختلفه از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده اند که روزی پیغمبر صلّی الله علیه و اله به حضرت امیر علیه السّلام فرمودند یا علی می خواهی تو را بشارت دهم عرض کردند بلی فرمود که جبرئیل بر من نازل شد و مرا خبر داد و گفت هر که از امت تو بر شما و آل شما صلوات فرستد درهای آسمان برای او گشوده شود و ملائکه هفتاد صلوات برای او می فرستند و گناهان او تمام ریخته شود مثل برگ از درخت و خداوند به او خطاب فرماید که لبیک یا عبدی و سعدیک پس به ملائکه می فرماید که ای ملائکه من شما بر او هفتاد صلوات فرستادید و من بر او هفتصد صلوات می فرستم الاخ خلاصه در صلوات فوائد کثیره است چون خداوند در آیه صلوات خبر داده که خودش بر آن حضرت صلوات فرستاده پس صلوات فرستادن بر آن حضرت که خدا بر او صلوات می فرستد هر که صلوات فرستد موجب حصول فیض ربّانی و وصول به منازل جاودانی خواهد شد بواسطه امتثال و اطاعت امر الهی که در آیه مبارکه یَا أَیُّهَا الَّذِینَ أَمِنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وارد شده است معلوم است که اطاعت امر خدا و رسول صلّی الله علیه و اله موجب فیروزی و رستگاری است کما قال الله تعالی و من یطع الله و رسوله فقد فاز فوزا عظیما دیگر مشرف شدن به صلوات و سلام الهی است چنانکه در کتاب جامع الاخبار روایت کرده است که رسول خدا صلّی الله علیه و اله فرمود که جبرئیل مرا ملاقات

ص : 104

112- در صلوات خدا و ملئکه بر مصلی

نمود و بشارت داد مرا به اینکه خداوند می فرماید که هر که بر تو صلوات فرستد بر او صلوات می فرستم و هر که بر تو سلام کند من بر او سلام می کنم و من برای این بشارت سجده ی شکر به جای آوردم و کلینی رحمه الله به سند معتبر از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمودند که هر که بر من صلوات فرستد خدا و ملائکه بر او صلوات می فرستند.

و نیز در کافی از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که چون اسم پیغمبر صلّی الله علیه و اله مذکور شود بسیار صلوات بفرستید بر آن حضرت زیرا که هر که برآن حضرت یک صلوات بفرستد خداوند هزار مرتبه بر او صلوات فرستد در هزار هزار صف از ملائکه و چیزی از مخلوقات خدا باقی نمی ماند مگر آنکه بر آن بنده صلوات می فرستند بواسطه اینکه خدا و ملائکه بر او صلوات می فرستد پس هر که رغبت در آن ننماید جاهل و مغرور است و خدا و رسول و اهل بیت آن حضرت از او بیزارند.

و در ثواب الاعمال و جمال الاسبوع و مکارم الاخلاق و در کافی کلینی رحمه الله روایت نموده که حضرت صادق علیه السّلام به اسحق بن فرّخ فرمود که هر که ده مرتبه صلوات بفرستد بر محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم اجمعین خدا و ملائکه هزار مرتبه بر او صلوات می فرستند آیا شنیده ای قول حقتعالی که می فرمایدهُوَ الَّذِی یُصَلِّی علیکم وَ ملئکته لنخرجکم مِنْ الظُّلُمََاتِ إِلَیَّ النُّورِ وَ کان بالمومنین رَحِیماً

ص : 105

113- در بشارت جبرئیل به پیغمبر صلی الله علیه و اله و سلّم

در مسند احمد حنبل و چند کتاب دیگر از کتب عامه مذکور است که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمودند هر که بر من یک صلوات فرستد خداوند بر او ده صلوات فرستد و ده گناه او را بیامرزد و ده درجه برای او بلند گرداند خلاصه پس ملائکه به حکم یصلون که در آیه مبارکه صلوات است پیوسته به فرستادن صلوات مشغول اند و چون کسی دائما مشغول صلوات باشد به ملائکه شباهت پیدا می کند در ذکر صلوات و ملائکه بر او صلوات می فرستند و برای او استغفار می کنند و اخبار دالّ بر آن بسیار است.

عبدالله بن عوف روایت کرده که رسول خدا صلّی الله علیه و اله فرمودند که جبرئیل آمد نزد من و مرا بشارت داد به اینکه خداوند می فرماید که هر بنده ای که بر تو صلوات فرستد هفتاد هزار ملک بر او صلوات فرستند و هر که هفتاد هزار ملک بر او صلوات فرستند از اهل بهشت خواهد بود.(1)

و ایضا در کتاب شرح صلوات از کتاب عیون المجالس که آن نیز از کتب عامه است روایت کرده است و آقای آقا شیخ نور الدین واعظ خراسانی هم در کتابچه فوائد الصلوات خود از کتاب جامع الاخبار نقل می فرماید که چون یکی از بنده گان خدا بر پیغمبر صلوات فرستد منادی از عالم غیب ندا کند که خداوند بر این بنده ده بار صلوات فرستاد

ص : 106

114- جهت خلیل الرحمان شدن حضرت ابراهیم علیه السلام

و چون این ندا با اهل آسمان اول رسد هزار بار بر آن افزایند و هم چنین تا اینکه نزدیک سدرة المنتهی می رسد به هفت هزار خواهد رسید پس خداوند به ملائکه خطاب نماید که شما از عهده صلوات بنده من بیرون نتوانید آمد آن را به من واگذارید تا آنکه من جزای او را بدهم و جزای او این است که گناهان او را بیامرزم دیگر آنکه صلوات به سبب حصول قرب به خدا می گردد.

ابن بابویه رحمه الله به سند خود از امام حسن عسکری علیه السّلام روایت کرده است که خداوند حضرت ابراهیم علی نبیّنا و آله و علیه السّلام را خلیل خود گردانید و برای آنکه بر حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله و اهل بیت آن حضرت صلوات الله علیهم اجمعین صلوات بسیار می فرستاد.(1)

و در کتاب تحفة الطوسیّه از ابوالفرج بغدادی و در کتاب شرح صلوات هم از کتاب روضة العلما هر دو نقل می کنند که خداوند به حضرت موسی علیه السّلام وحی نمود که می خواهی من به تو نزدیک تر باشم از کلام تو بر زبان تو و از روح تو به بدن تو موسی علیه السّلام عرض کرد بلی خطاب رسید که چون طالب این سعادت هستی بسیار بر حبیب من محمّد صلّی الله علیه و اله و سلم صلوات بفرست زیرا که صلوات بر وی رحمت و نور هدایت است.

و نیز مرقوم است که خداوند به حضرت موسی علیه السّلام وحی فرمود که من در وقت سخن گفتن با تو ده هزار گوش در تو آفریدم تا کلام مرا بتوانی شنید و ده هزار زبان به تو ارزانی داشتم تا جواب مرا بتوانی داد و با این همه کیفیت وقتی به من دوست تر و نزدیکتری که بر حبیب من صلوات بفرستی.(2)

ص : 107

115- اول کسی که در روز قیامت حله بهشتی می پوشد

دیگر آنکه صلوات موجب حصول رضای خدا است چنانچه سید بن طاووس رحمه الله از حضرت صادق علیه السّلام روایت نموده و در کتاب جامع الاخبار از پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم روایت می کند که رسول خدا صلّی الله علیه و اله فرمود که صلوات فرستادن شما بر من باعث روا شدن حوائج شماست و خدا را از شما راضی می گرداند و اعمال شما را پاکیزه می کند دیگر موجب حصول قرب به حضرت رسول صلّی الله علیه و اله می گردد.(1)

چنانچه ترمذی در صحیح خود از ابن مسعود از پیغمبر صلّی الله علیه و اله روایت می کند و در کتاب جامع الاخبار و مکارم الاخلاق هم دارد از پیغمبر صلّی الله علیه و اله روایت می کند که سزاوار ترین مردم در روز قیامت کسی است که در دار دنیا به من بیشتر صلوات فرستد.

و از بعضی کتب عامه مذکور است که رسول خدا صلّی الله علیه و اله و سلم فرمود در روز قیامت اول کسی که حلّه بهشتی پوشد من و پدرم ابراهیم خواهیم بود که در طرف راست و چپ عرش بر کرسی نشسته باشیم و امیرالمومنین علیه السّلام در مقابل من بایستد و تمام امت در عقب سر من بایستند با تفاوت درجات و هر کسی که در عقب هر نماز فریضه ده مرتبه بر من و آل من صلوات فرستد او را در نزد من جای دهند و مرا به بیند و من او را به بینم و روی او مانند ماه شب چهارده تابان باشد دیگر آنکه موجب حصول شفاعت آن حضرت است.

ص : 108

116- سوال یهودی از حضرت امیر علیه السلام

چنانچه در کتاب جامع الاخبار است که پیغمبر صلّی الله علیه و اله به حضرت امیر علیه السّلام فرمود یا علی هر که در هر روز یا در هر شب بر من صلوات فرستد شفاعت من برای او واجب می شود هر چند که از اهل گناهان کبیره باشد چنانچه مروی است که شخصی از آن جناب پرسید صلوات فرستادن امت ارسال تحفه ای ست به نزد شما آیا از جانب شما هم تحفه ای برای ایشان خواهد بود آن حضرت فرمود که امروز صلوات امت بر من تحفه است از ایشان و فردا تحفه من در بهشت برای ایشان خواهد بود.

و در سوال یهودی از حضرت امیر علیه السّلام در اشرفیت پیغمبر صلّی الله علیه و اله از سایر پیغمبران علیهم السّلام که طولانی است محل شاهد اینکه اخر خبر دارد که حضرت فرمود هر که بعد از وفات آن حضرت هم صلوات بر آن حضرت بفرستد آن جناب بر آن مطلع می شود و صلوات و سلام او را جواب می دهد.(1)

مرقوم است که رسول خدا صلّی الله علیه و اله فرمود که خداوند ملکی را موکل گردانید که بر قبر من داخل می شود مثل اینکه یکی از شماها هدیه از برای کسی می برید آن ملک می گوید که فلان کس بر تو صلوات فرستاده است و اسم او را با اسم قبیله اش می گوید و آن را در صفحه سفیدی در نزد من ثابت میگرداند.(2)

ص : 109

117- چگونه عرضه شدن صلوات بر پیغمبر صلی الله علیه و اله و سلّم

در کتاب عدة الداعی از جابر روایت کرده است از حضرت صادق علیه السّلام و در کتاب جمال الاسبوع هم غریب به این نحو از پیغمبر صلّی الله علیه و اله روایت می کند که ملکی از خدا سوال نمود که به او عطا فرماید شنیدن او از جمیع بندگان را خداوند به او عطا فرمود و آن ملک تا قیامت بر پا خواهد بود و هر مومنی که بگوید صلّی الله علی محمّد و آله ، آن ملک می گوید و علیک السّلام پس خدمت حضرت عرض می کند که یا رسول الله صلّی الله علیه و اله فلان کس بر تو سلام فرستاد و آن حضرت می فرماید و علیه السّلام.

و در سنن ابی داود که از کتب عامه است روایت شده که پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود بر من صلوات بفرستید که صلوات شما به من می رسد در هر کجا که باشد و خاصه و عامه در بسیاری از کتب خود روایت کرده اند که آن حضرت فرمود هر که در نزد قبر من بر من صلوات فرستد من می شنوم و هر که دور باشد و صلوات فرستد به من می رسد.

مذکور است که هر بنده ای که یکبار بر پیغمبرصلی الله علیه و آله وسلّم صلوات فرستد خدا یتعالی فرشته ای را می فرستد که زودتر از چشم بر هم زدن آن ذکر صلوات را به روضه مطهّره آن حضرت می برد و در مقابل روضه ایستاده عرض می کند یا رسول الله صلّی الله علیه و اله فلان بن فلان صلواتی فرستاده است آن حضرت می فرماید که ده درود از من به او برسان

ص : 110

118- خطاب حقتعالی به ملک در خصوص ذخیره صلوات بنده

و به او بگوی که اگر به جای این ده درود من یکی می بود تو را به بهشت می رسانید و با من بودی مانند سبابه و وسطی و شفاعت من به تو می رسد اکنون که ده درود است ببین که مرتبه تو چه خواهد بود پس همان ملک به سوی آسمان بالا رود و در نزد یک عرش می ایستد و عرض می کند خداوندا فلان یا فلانة بر حبیب تو یکبار صلوات فرستاد خطاب رسد که ده درود از من به او برسان و بگو که اگر از این ده یکی بود هرگز آتش دوزخ به تو نمی رسید و اکنون که ده است ببین که مقام تو چه قدر خواهد بود پس حقتعالی به آن ملک فرماید که ذخیره کن این صلوات را در علییّن برای بنده من و در بعضی از کتب عامه مسطور است که خداوند گروهی از ملائکه را آفریده و آنها را در هوا باز داشته و قلم هایی از نور و صفحه هائی از نور در دست ایشان است و شغل آنها این است که هر که صلوات فرستاد بر جناب آن حضرت و اهل بیت آن حضرت علیهم السّلام آنها را در آن صفحه ها می نویسند و نیز مذکور است آن ملکی که صلوات مومنان را می رساند بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ چهار بال دارد یکی در مشرق است و یکی به مغرب و یکی در زیر عرش و یکی در روضه پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و چون آن ملک صلوات آن بنده را به عرض حضرت رساند آن حضرت می فرماید که آن امانت است نزدیک من و در روز قیامت به آن بنده خواهم رسانید(1)

ص : 111

119- صلواتی که پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلّم در کفه میزان میگذارند

و ایضا مرقوم است که چون ملائکه نام بنده ای را بر صحیفه صلوات نویسند خداوند امر فرماید که آن را در خزانه غیب سپارند و قول دیگر آنکه او در نزد پیغمبر است تا روز قیامت چون آن بنده گرفتار شود آن حضرت آن صحیفه را بیرون می آورد و او را بواسطه صلوات فرستادن نجات می دهد.

از عبدالله عمر نقل می کند که در روز قیامت بنده از این امت را نیز میزان می آورند و اعمال او را می سنجند کفّه حسنات او سبک است و کفّه سیئات او سنگین امر می شود که او را به دوزخ برند آن بنده از ملائکه می پرسد که درباره من چه حکم صادر گردیده ملائکه می گویند که امر شد تو را به جهنم برند آن مرد گریان می شود و می گوید که مرا بگذارید تا زمانی بر حال خود گریه کنم ملائکه می گویند در اینجا گریه فایده ندارد می خواستی در دنیا این کار را بکنی آن بنده گوید هرگز این گمان را به خدای خود نداشتم که مرا که از امّت پیغمبر آخر الزمان صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ هستم با یهود و نصاری در یک جا جمع کند ملائکه گویند که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ در سایه عرش بر کرسی نشسته او را بخوان شاید به فریاد تو رسد آن بنده فریاد زند السّلام علیک یا رسول الله اغثنی آن حضرت چون صدای

ص : 112

120- سنجیدن پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلّم اعمال بنده گنه کار را

او را بشنود کنار دوزخ آید بفرماید به ملائکه که این بنده را به من واگذارید تا یک مرتبه دیگر اعمال او را در میزان گذارم خطاب رسد ملائکه واگذارید تا بار دیگر حبیب من اعمال او را بسنجد چون اعمال او را بسنجد گناهان او سنگینی کند آن حضرت صحیفه ای بیرون می آورد که در او از نور چیزی نوشته شده است و آن را در کفّه حسنات او گذارد فی الحال حسنات او سنگین شود پس خطاب رسد که بنده مرا به بهشت برید چون آن بنده بر در بهشت رسد آن حضرت را ملاقات نماید عرض کند که شما که هستید و آن نوشته چه بود که حسنات مرا سنگین کرد آن حضرت می فرماید که منم پیغمبر تو که به من استغاثه نمودی و آن نوشته صلواتی بود که در دار دنیا به من فرستادی(1).

@مرقوم است که شخصی بود بسیار زاهد و با کسی مراوده نمی کرد روزی آمد پای منبر واعظی مردم گفتند به او که خیلی عجب است امروز شما در جامعه حاضر شده اید سبب آن چیست او گفت که رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ را در خواب دیدم به من فرمود که برو به مجلس وعظ فلان واعظ که بر من بسیار صلوات می فرستد و من از او خوشنودم.

نقل می کند که مردی از اهل مرو گفت که من در صلوات فرستادن کاهلی می کردم شبی پیغمبر صلّی الله علیه و اله را در خواب دیدم به من هیچ التفاتی نفرمودند من عرض کردم که

ص : 113

121- خواب دیدن کاتبی پیغمبر صلی الله علیه و آله را راجع به صلوات

یا رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ سبب بی مرحمتی شما چیست فرمود تو را نمی شناسم به تو چه التفاتی کنم عرض کردم که من یکی از امتّان شمایم و از علما شنیده ام که پیغمبران امت خود را بهتر می شناسند و آنها را دوست می دارند فرمود که معرفت من به امت بقدر فرستادن صلوات ایشان است بر من و چون تو مرا به صلوات یاد نمی کنی من چگونه تو را بشناسم و به چه وجه از تو خوشنود باشم من از خواب بیدار شدم و بر خود لازم گردانیدم که هر روز صد مرتبه صلوات بفرستم و خداوند هم توفیق او را به من داد بعد از مدتی باز آن حضرت را در خواب دیدم و به من التفات بسیار فرمود و فرمود اکنون تو را می شناسم و از تو خوشنود هستم و روز قیامت شفیع تو خواهم بود (1).

از حضرت رضا علیه السلام روایت شده که صلوات فرستادن معادل است در نزد خدا با تسبیح و تهلیل و تکبیر. (2).

از حضرت صادق روایت شده که هر که خدا را یاد کند ده حسنه برای او نوشته شود زیرا که خداوند آن حضرت را قرین خود گردانیده است و یاد آن حضرت عبادت است(3).

از پیغمبر صل الله علیه و آله روایت کرده است که یاد خدا کردن عبادت است و یاد کردن من عبادت است و یاد علی علیه السّلام عبادت است و یاد کردن امامان از اولاد علی عبادت است(4)

ص : 114

122- صلوات همه روزه از روی شوق سه مرتبه

از رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ منقول است که هر که یکبار بر من صلوات فرستد از گناهان او ذره ای باقی نماند(1).

مروی است هر که یکبار بر من صلوات فرستد و آن را به دو ملکی که حافظ اویند بشنواند آن دو ملک تا سه روز هیچ گناه بر او نمی نویسند(2).

از حضرت امیر علیه السّلام روایت شده که صلوات فرستادن بر پیغمبر صلّی الله علیه و اله در محو کردن گناهان شدیدتر است از فرو نشانیدن آب آتش را و سلام کردن بر آن حضرت افضل است از بنده آزاد کردن در راه خدا و دوستی آن حضرت بهتر است از شهید شدن در راه خدا یا از شمشیر زدن در راه خدا. (3).

از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ منقول است که هر که همه روزه از روی شوق و محبت به من سه مرتبه صلوات فرستد بر خدا لازم است که گناهان او را بیامرزد و در آن شب و روز و به همین نحو(4).

از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ منقول است که هر که در روز جمعه صد مرتبه بر من صلوات فرستد خداوند گناه هشتاد ساله او را بیامرزد.(5).

@و نیز مرقوم است که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود که هر که بگوید

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ خدا به او

ص : 115

123- در اینکه صلوات افضل عبادات است

عطا فرماید ثواب هفتاد و دو شهید و از گناهان بیرون می آید مانند روزی که از مادر متولد شده باشد و در بعض کتب عامه مذکور است که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود که هر که مرا یاد کند و بر من صلوات فرستد خداوند جمیع گناهان او را بیامرزد اگرچه به عدد ریگ عالج باشد و عالج نام موضعی است که ریگ در آنجا از سایر مواضع بیشتر است.

در اخبار دارد که هر که دعا نکند و از خدا چیزی سوال نکند خدا بر او خشم می فرماید.

از سدیر صیرفی روایت کرده است که گفت از امام محمّد باقر علیه السّلام پرسیدم که کدام عبادت افضل است فرمود که هیچ چیز در نزد خدا از آن محبوب تر نیست که از او سوال نمایند و چیزی طلب نمایند و هیچکس در نزد خدا مبغوض تر نیست از آن کس که از عبادت خدا استکبار نماید و از خدا چیزی سوال نکند.(1).

کلینی رحمه الله و ابن بابویه رحمه الله از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت کرده اند که مردی آمد خدمت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و عرض کرد که من ثلث دعای خود را به جهت شما قرار می دهم فرمود خوب می کنی عرض کرد که نصف آن را برای شما قرار می دهم فرمودند بسیار خوب عرض کرد که کل آن را برای شما قرار دادم فرمودند که خداوند امور دنیا و اخرت تو را کفایت خواهد فرمود راوی

ص : 116

124- در این که صلوات موجب اجابت دعا است

می گوید که من خدمت امام علیه السلام عرض کردم که چگونه دعای خود را برای آن حضرت قرار می دهد فرمود که از خدا چیزی سوال نمی کند مگر آن که به صلوات فرستادن بر محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ ابتدا می کند(1).

و در صحیح ترمذی که از کتب عامه است به همین نحو روایت کرده به زیادتی آنکه خداوند تمام گناهان او را هم خواهد آمرزید.

از ابوذر رحمه الله و از حضرت امیر علیه السّلام و از هشام بن سالم روایت کرده که امام جعفر صادق علیه السّلام فرمودند که دعا محجوب و ممنوع است تا اینکه بر محمّد و آل محمّد صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ صلوات فرستاده شود(2).

شیخ طوسی رحمه الله ذکر فرموده که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود که صلوات فرستادن شما بر من موجب اجابت دعای شما می شود و اعمال شما را پاکیزه می گرداند (3).

راوندی از حضرت صادق علیه السّلام روایت می کند که هر که یک مرتبه از روی اخلاص و نیّت قلبی بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ صلوات فرستد خداوند صد حاجت او را برآورد و سی حاجت دنیوی و هفتاد در آخرت(4).

از راوندی از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود که هر که صد مرتبه بر من صلوات فرستد خدا صد حاجت او را برآورد(5)

ص : 117

125- فوائدیکه بر صلوات مرقوم است

و از این قبیل اخبار در کتب فریقین بسیار است که از حد بیرون است دیگر از فوائد صلوات وفا کردن به میثاق عهد است که در روز الست از خلق گرفته شده چنانچه از حضرت موسی بن جعفر علیهما السّلام منقول است که هر که بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ صلوات فرستد معنی او این است که من بر میثاق باقی هستم که در وقتی که خداوند فرمود أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ و خلایق قبول نمودند و الحال وفا نمودم دیگر آنکه موجب رفع نفاق است .

ابن بابویه رحمه الله از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده است که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود که بلند کنید آوازهای خود را در صلوات فرستادن بر من زیرا که او نفاق را برطرف می کند.

حضرت صادق علیه السّلام فرمودند که چون اسم پیغمبر صلّی الله علیه و اله مذکور گردد بسیار صلوات بفرستید بر آن حضرت زیرا که هر که بر آن حضرت یک صلوات فرستد خداوند هزار صلوات بر او فرستد و هزار هزار صف از ملائکه و چیزی از مخلوقات خدا باقی نمی ماند مگر آنکه بر آن بنده صلوات می فرستند برای اینکه خدا و ملائکه بر او صلوات می فرستند (1).

ص : 118

126- خواب دیدن پیغمبر صلی الله علیه و آله حمزه و جعفر را

دیگر آنکه صلوات بهترین اعمال است در قیامت، چنانچه راوندی از ابن عباس روایت کرده است که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود که وقتی حمزه و جعفر را دیدم چنانچه کسی خواب می بیند و در پیش روی ایشان طبقی بود از کنار و ساعتی از آن خوردند پس آنکنار انگور شد و قدری از آن خوردند آن انگور رطب شد و قدری هم از او خوردند پس من به نزد ایشان رفتم و سوال کردم از آنها که کدام عمل را بهتر یافتید گفتند بهترین اعمال را فرستادن صلوات بر شما یافتیم و تشنه ها را آب دادن و دوستی علی بن ابی طالب صلوات الله و سلامه علیه دیگر موجب پاکیزه شدن اعمال است(1).

@چنانکه در کتب فریقین به طرق بسیار از رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مروی است که صلوات فرستادن شما بر من موجب پاکیزه شدن اعمال شما است دیگر موجب حصول عافیت است.

از رسول مختار صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مروی است که هر که یک مرتبه بر من صلوات فرستد خداوند دری از عافیت بر وی بگشاید(2).

امیرالمومنین علیه السّلام بعد از وفات پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ خطبه خواندند و در اثناء خطبه فرمودند مردم

ص : 119

127- وقعه حضرت خضر علیه السلام و الیاس علیهما السلام برای رفع غیبت

به اقرار به شهادتین داخل بهشت خواهید شد و به صلوات فرستادن بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ رحمت را در خواهید یافت پس بسیار صلوات بفرستید بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ بدرستی که خدا و ملائکه بر آن حضرت صلوات می فرستند دیگر آنکه موجب قبولی طاعات است(1).

@چنانچه در کتب فریقین مذکور است بطرق متعدّده که اگر بنده در روز قیامت بیاید با جمع حسنات اهل دنیا و با آنها صلوات نباشد آن حسنات قبول نخواهد شد.

دیگر سبب خلاصی از غیبت است.روزی یکی از اولیاء به الیاس و خضر علیهما السّلام شکایت کرد که مردم غیبت بسیار می کنند و آن از گناهان کبیره است و هرچند آنها را منع می کنم ترک نمی کنند حضرت الیاس علیه السّلام فرمود که چاره این کار آن است که چون کسی به مجلس وارد شود به او بگو بگوید بسم الله الرحمن الرحیم و صَلّی اللَّهُ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّدٍ خداوند ملکی را بر اهل آن مجلس موکل می گرداند که هر گاه کسی شروع در غیبت کند آن ملک او را از آن باز دارد و از خدا سوال نماید تا آن قوم را از غیبت کردن نگاه دارد پس حضرت علیه السّلام فرمود که چون کسی در وقت بیرون رفتن از مجلس بگوید بِسْمِ اللََّهِ الرَّحْمََنِ الرَّحِیمِ وَ صَلّی اللَّهُ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّدٍ خداوند ملکی را می فرستد تا اینکه نگذارد که اهل آن مجلس غیبت او را نمایند(2)

ص : 120

128- فرمایش پیغمبر صلی الله علیه و اله برای رفع فقر

@دیگر آنکه صلوات سبب توانگری و غناست چنانچه از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مروی است که فرمود بسیار یاد کردن خدا و بر من صلوات فرستادن موجب برطرف شدن فقر می شود و رفع احتیاج او می شود.

@و مرقوم است از طرف عامه از سهل بن سعد روایت کرده اند که مردی آمد خدمت پیغمبر صلّی الله علیه و اله و از فقر شکایت نمود آن حضرت فرمود که چون داخل خانه خود شوی سلام کن خواه کسی در خانه باشد یا نباشد و بر من صلوات سلام بفرستد و بعد از آن سوره اخلاص را بخوان آن مرد چنان کرد در اندک زمانی توانگر گردید.

مرقوم است و عین عبارت این است روی أَنْ فَقِیرٌ أَشَأْ إِلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ شِدَّةِ الْفَقْرُ فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ أَنَّ أأَوْدَتْ أَنْ یغینک اللَّهُ صَلِّ عَلَیَّ وَ عَلِیِّ إِلَیَّ حتی أَرْسَلَ اللَّهُ الیک رزقک مِنْ السَّمَا فَاشْتَغَلَ بِهَا فَمَا مُضِیِّ إِلَّا أَیَّاماً مَرَّ عَلِیُّ مخروبة فَوَقَعَ رِجْلَهُ عَلِیِّ لِبِنْتِ فتحرکت مِنْ مکانها فَرْیُ کوزا مِمَّا وَ أَمِنَ الذَّهَبِ تَحْتَهُ فَقَالَ فِی نَفْسِهِ أَنْ النَّبِیَّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ خلاصه ترجمه خبر چون مرد فقیر قصه را برای زوجه خود

ص : 121

129- حکایت کوزه اشرفی و مسلمان شدن یهودی

بیان کرد همسایه یهودی داشت بالای بام بود کلام او را شنید فردا روز حرکت کرد و رفت در آن خرابه در همان موضع و آن کوزه را برداشت آمد در خانه خود چون سر کوزه را باز کرد دید پر از عقرب است یهودی گفت این همسایه ما محمّدی است صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و این تدبیر را کرده که ما را هلاک نماید که من به خیال زر بروم و آن کوزه را بیاروم در خانه خود حال من هم می روم در خانه او می ریزم آمد بالای بام کوزه را سرازیر کرد در خانه او دید که تمام اشرفی است و صدای اشرفی ها که ریخت روی زمین بلند شد مرد فقیر دوید نزد زوجه خود و گفت دیدی که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود که صلوات بفرست روزی تو از آسمان نازل می شود حال به ببین صدق کلام آن حضرت را که چگونه از آسمان اشرفی برای ما ریخته می شود یهودی تعجب کرد از سّر این مطلب آمد در خانه و گفت وقعه چیست من چون کلام تو را شنیدم که برای زوجه خود نقل نمودی که چنین کوزه ای در خرابه دیدم من به طمع افتادم و رفتم او را آوردم در خانه دیدم پر عقرب است خیال کردم که تو عمدا این کار را کرده ای من هم آنها را سرازیر در خانه تو کردم دیدم اشرفی شد سرّ او چیست آن مرد فقیر قصه را برای آن یهودی بیان کرد و او مسلمان شد(1).

ص : 122

130- سوال خضر علیه السلام از حضرت امام حسن علیه السلام از فراموشی

دیگر از فوائد صلوات سبب یاد آمدن فراموش شده است چنانچه ابن بابویه رحمه الله روایت کرده از جمله سوالاتی که حضرت خضر علیه السّلام از حضرت امام حسن مجتبی علیه السّلام نمود یکی این بود که سبب چیست که شخص چیزی را که در خواطرش بوده است گاهی فراموش می کند و گاهی باز به خواطرش می اید آن حضرت فرمود که دل مرد در حقّه ای است و بر روی آن حقّه طبقی است و چون مرد در آن وقت بر محمّد و آل محمّد صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ صلوات فرستد صلوات تام ، آن طبق از آن حقّه برداشته می شود و قلب روشن می گردد و آن چیز به خواطرش می آید و اگر صلوات نفرستد با اینکه ناقص فرستد آن طبق بر آن حکم می شود و دل تاریک می گردد و آن مرد او را فراموش می کند(1).

و در بعضی از کتب عامه از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت شده که فرمودند چون فراموش کنید چیزی را بر من صلوات بفرستید که موجب یاد آمدن آن خبر خواهد بود دیگر صلوات سبب حصول نور است در قیامت برای او.

از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت کرده است که فرمود هر که یک مرتبه بر من صلوات فرستد خداوند خلق می کند در روز قیامت نوری در سر او و نوری در طرفهای او و در زیر قدم او نوری در جمیع اعضای او و در بعضی کتب مذکور است که صلوات بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم

ص : 123

131- صلوات از بهترین چیزها برای سنگین شدن حسنات است

صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم صیقل آیینه دلهاست و هر دلی که بر بزنگار ترک صلوات مبتلا شد توفیق صلوات پیدا نمی کند(1).

@و از یکی از مشایخ مرقوم است که من شبی با پدرم مقابله کتاب حدیث می کردیم در هر جا که به اسم مبارک پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ می رسیدیم صلوات می فرستادیم و جمع کثیری از همسایگان ما را دیده بودند که از آن محلی که ما کتاب مقابله می کردیم عمودی از نور مرتفع گردیده است و به آسمان پیوسته است و اطراف و جوانب محله به آن روشن گردیده است.

و مرقوم است که بهترین چیزها برای سنگین شدن حسنات در میزان صلوات بر پیغمبر و آل آن حضرت است در قیامت (2).

با زیادی اینکه مردی هست که در روز قیامت اعمالش را در میزان می گذارند که قبلا ذکر شد طرف میزان گناهان او زیادتی می کند پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ صلواتی را که بر آن حضرت فرستاده در کفّه حسنات او می گذارد آن کفّه سنگین می شود(3).

از شیخ صدوق رحمه الله مذکور است که رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْه وَ إِلهَ در خطبه که برای ماه مبارک رمضان خواندند، فرمودند که هر که بر من در این ماه مبارک رمضان بسیار صلوات بفرستد خدای متعال

ص : 124

132- در صلواتیکه قبل فوت از جای خود در بهشت به بیند

سنگین می گرداند میزان اعمال او را در روزی که ترازوهای اعمال سبک باشد فرمود که هر که هر روز بر من هزار مرتبه صلوات فرستد نمیرد تا جای خود را در بهشت ببیند و هر که بر من بسیار صلوات فرستد از تلخی مرگ ایمن باشد (1).

از راوندی مرقوم است که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود بسیار بر من صلوات بفرستید زیرا که صلوات فرستادن بر من نور است در قبر و صراط بهشت(2).

که در بعضی از کتب به نظر رسیده که در شب معراج چون پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ به آسمان چهارم رسید فرشته ای را دیدند که لوحی در مقابل او است و در او نظر می کند و گریه می کند چون ملتفت آن حضرت نشد تعظیم و تکریم به آن جناب ننمود جبرِئیل علیه السّلام بال خود را بر او زد آن ملک ملتفت شد دوید و رکاب آن حضرت را بوسید و عرض کرد یا رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم مرا معذور دارید که چندان نور از این لوح بالا می رفت که من شما را ندیدم آن حضرت فرمود که در این لوح چه نوشته است عرض کرد که در او نوشته است لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولِ اللَّهِ عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَّهِ پس آن ملک عرض کرد که من دو رکعت نماز دارم که در بیست هزار سال به جا آورده ام به امر خدا که قبلا شرح او ازکتاب لئالی ذکر شد عرض کرد که پنج هزار سال او را در قیام بوده ام و پنج هزار سال او را در رکوع

ص : 125

133- صلوات فرستادن بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ موجب اثبات محبت بنده به خدا و رسول اوست

و پنج هزار سال او را در سجود و پنج هزار سال او را در تشهد و ثواب آن را به شما می دهم که تقصیر مرا عفو فرمائی آن حضرت فرمود که من احتیاج به طاعت تو ندارم عرض کرد به امت شما بخشیدم آن حضرت فرمود که امت من هم احتیاج به آن ندارند به عزت خدا که هر یک از گناه کاران ایشان که یک مرتبه بر من صلوات بفرستند ثواب او از این بیست هزار سال طاعت تو بیشتر است(1).

شیخ کلینی رحمه الله از ائمه اطهار علیهم السّلام روایت کرده اند که هر گاه ثواب عملی به شما برسد که به ما نسبت دهند و شما آن عمل را به امید آن که به آن ثواب برسید به جا آورید آن ثواب به شما خواهد رسید هر چند این خبر که به شما رسیده است از ما نباشد.

مرقوم است که مرحوم ملّامحمّد حسین کاشفی سبزه واری در بعضی از رسائل خود فوائد چندی برای صلوات ذکر نموده است من جمله صلوات فرستادن بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ موجب حصول رضای خداست و موجب اثبات محبت بنده است با خدا و دوستی با پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ نشانه دوستی با خدا است و بدین جهت خداوند دوست حبیب خود را دوست می دارد پس به واسطه صلوات هم دوستی بنده به حق ثابت می شود و هم به پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و هر چه بیشتر صلوات فرستد و مقامات آن حضرت را ملاحظه نماید معرفت او زیاده می شود.

ص: 126

134- حکایت شیخ شبلی

از شیخ شبلی که گفت من همسایه داشتم از دنیا رفت چون او را در خواب دیدم از او پرسیدم که خدا با تو چه کرد گفت ای شیخ هولهای بزرگ دیدم من جمله در وقت سوال نکیرین زبان من گره خورد ناگاه شخص نیکو روئی پیدا شد و مرا تلقین کرد و من جواب آنها را دادم از آن شخص پرسیدم که تو کیستی که مرا نجات دادی گفت من خلق شده ام از صلواتی که تو بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرستادی و مامورم به اینکه در هر جا درمانی به فریاد تو رسم و صلوات به سبب ایمن بودن از حسرت روز قیامت است(1).

@چنانچه از سفیان ثوری کسی پرسید که یوم حسرت کدام است که خداوند می فرماید و وَأَنذِرهُم یَومَ الحَسرَةِ(2) یعنی بترسان ایشان را از روز حسرت سفیان جواب داد که آن روز قیامت است و حسرت همه خلق را فرو خواهد گرفت زیرا که خوبان حسرت می خورند که چرا بیشتر عمل نیک نکردند و بدان حسرت می خورند که چرا عمل نیک به جای نیاوردند آن شخص گفت ای شیخ کسی هست که در روز قیامت حسرتی نداشته باشد گفت بلی هر کسی که در دار دنیا بسیار صلوات بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرستاده باشد در آن روز حسرتی برای او نخواهد بود زیرا که مقامی پیدا می کند فوق مقامها پس حسرت برای چنین کسی نخواهد بود خلاصه از اخبار معلوم می شود که راه خلاص از عذاب و حصول نجات

ص : 127

135- در اینکه صلوات غیر از سلام است

منحصر است به آن حضرت و آل آن جناب و هر که رابطه خود را از محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم اجمعین قطع نمود البته هالک خواهد بود.

و از آیه مبارکه انَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا(1) معلوم می شود که صلوات غیر از سلام است و مومنین به هر دو مامورند چنانچه اخباری که در خصوص فرستادن سلام وارد شده است یکی این است که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود که خدا را فرشته هایی است که در زمین سیاحت می کنند و سلام امت را به من می رسانند و فرمود هر که بر من سلام کند من جواب سلام او را می دهم و نیز فرمود که هیچ بنده ای نیست که بر من سلام کند بعد از وفات من مگر آن که جبرئیل علیه السّلام به نزد من می آید و می گوید که فلان بن فلان بر شما سلام کرده است و من می گویم و علیه السّلام و رحمة الله و برکاته.

@و عامّه از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت کرده اند که فرمود هر کلامی که به ذکر خدا و درود بر من ابتدا کرده نشود آن کلام ابتر است و از خبر مقطوع خواهد بود.

از حضرت امام موسی علیه السّلام روایت کرده که هر که بعد از نماز جعفر طیار علیه السّلام و نماز مغرب قبل از آنکه پاها را بگرداند و با کسی تکلّم نماید بگوید ِانَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا (2)اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ ذُرِّیَّتِهِ خداوند صد حاجة او را برآورد هفتاد در دنیا و سی در آخرت(3).

ص : 128

136- در ثواب صلواتی که از روی شوق فرستند

که جناب پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند یا علی هر که بر من صلوات فرستد در هر روز یا در هر شب شفاعت من از برای او واجب می شود هر چند از اهل کبائر باشد(1).

که حضرت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند که هر که در هر روز از روی دوستی و شوق بر من سه مرتبه صلوات بفرستد بر خدا لازم می شود که گناهان آن روز و آن شب او را بیامرزد(2).

از حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام منقول است که هر که در هر روز صد مرتبه صلوات فرستد هفتاد ملک مبادرت می نمایند که هر یک آن را بر حضرت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم برسانند قبل از آنکه دیگری برساند(3).

از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت کرده که فرمودند هر که در هر صبح ده مرتبه و هر شام ده مرتبه بر من صلوات فرستد من او را دریابم در وقتی که محتاج باشد(4).

و در مصباح المتهجد شیخ طوسی رحمه الله فرموده که مستحب است که بعد از عصر روز پنج شنبه تا آخر روز جمعه بسیار صلوات بفرستید(5).

ص : 129

137- صلوات بسیار چه مقدار است

از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که هیچ عملی در روز جمعه افضل از فرستادن صلوات نیست(1).

و مرقوم است که شهید ثانی رحمه الله در بعضی از رسائل خود از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت کرده که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند بسیار بر من صلوات بفرستید در شب نورانی و روز نورانی یعنی شب جمعه و روز جمعه راوی عرض کرد که صلوات بسیار چه قدر است فرمود تا صد مرتبه و اگر زیاده شد بهتر است(2).

و در کتاب فقه الرّضا مذکور است که بسیار صلوات فرستید در شب و روز جمعه و اگر توانی که هزار مرتبه صلوات فرستی، فضل در آن است(3).

که هر که در روز جمعه صد مرتبه صلوات بفرستد و صد مرتبه استغفار کند و صد مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد (4) بخواند البته گناهان او آمرزیده شود(5).

از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت کرده است که فرموده در روز جمعه بسیار بر من صلوات بفرستید که هر که صلواتش بر من بیشتر باشد منزله او به من نزدیک تر است(6).

از حضرت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت شده که بسیار بر من صلوات بفرستید در روز جمعه زیرا که در آن روز عمل ها مضاعف می شود(7).

ص : 130

138- روایت امام رضا علیه السلام در تفسیر (و ذکر اسم ربّه فصلّی)

@از حضرت صادق علیه السلام روایت شده که چون صبح روز جمعه طالع شود خداوند گروهی از ملائکه را می فرستد که صلوات بر محمّد و آل محمّد را بنویسند تا شب.

@ از امام محمّد باقر علیه السّلام روایت شده که عملها در روز جمعه مضاعف می گردد پس بسیار قرار بدهید در آن صلوات و صدقه و دعا را و اخبار در خصوص صلوات در روز جمعه از کتب علماء شیعه و عامه بسیار است.

به روز جمعه درود محمّد عربی *** به فضل و قدر ز ایام دیگر افزونست ***

تعلقی بود او را به حضرت نبوی صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ *** بدین جهت که ثواب درود افزونست

@و عامه از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت کرده اند که فرمود هر که گلی ببوید و بر من صلوات نفرستد بر من جفا کرده است.

از عبدالله بن دهقان روایت که گفت رفتم خدمت حضرت امام رضا علیه السّلام آن حضرت فرمود که مراد از این آیه که می فرماید و ذکر اسم ربّه فصلّی یعنی یاد کنید اسم پروردگار خود را و یاد کنید محمّد و آل محمّد را و صلوات بفرستید که اول کتاب در خصوص رب به بیاناتی ذکر شد(1).

وَ فِی کتاب الْمُبَیِّنُ عَنْ فَصْلِ الْخِطَابِ قَالَ قَالَ ابوعبدالله عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ تَمَامِ الصَّوْمِ إِعْطَاءُ الزکوة کما أَنَّ الصَّلَوَاتِ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ تَمَامِ الصِّلْوَةَ وَ مَنْ

ص : 131

139- مواضعی که تاکید شده به فرستادن صلوات

صَامَ وَ لَمْ بِوُدِّهَا فَلَا صَوْمَ لَهُ إِذَا ترکها مُتَعَمِّداً وَ مَنْ صُلِّیَ وَ لَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ ترک ذلک مُتَعَمِّداً فَلَا صلوة لَهُ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَیْ بَدْءُ بِهَا قَبْلَ الصِّلْوَةَ فَقَالَ قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تزکی(1) وَ ذکر اسْمَ رَبِّهِ فصلّی(2) وَ قَالَ إِذَا صُلِّیَ احدکم وَ لَمْ یذکر النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهٌ فِی صَلَوَاتِهِ یسئلک بصلواته غَیْرَ سَبِیلِ الْجَنَّةِ(3).

در ثواب الاعمال از عبد السّلام بن نعیم روایت کرده است که به حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم که داخل خانه کعبه شدم و به غیر از صلوات فرستادن کار دیگری نکردم فرمود که هیچ کس از کعبه بیرون نیامده است که عملش از عمل تو بهتر بوده باشد(4).

و در کتاب کافی و عدة الدّاعی هم خبر مرقوم را دارد خلاصه مواضع بسیاری است که فرستادن صلوات در آن مواضع در اخبار تاکیدش بیشتر است اول هر کجا که اسم مبارک پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ برده شود و در ابتدا هر کلامی که صاحب اهمیت باشد و در ابتدا وضو و بر در مسجد و در تعقیب نماز ها و در قبل و بعد دعا و در خطبه جمعه و عیدین و در هر روز و شب و عصر روز پنجشنبه تا آخر روز جمعه و در ماه رجب و روز مبعث و ماه شعبان و ماه رمضان هر روز و در وقت بوئیدن گلها و در وقت عطسه زدن

ص : 132

140- مواضعیکه تاکید شده است صلوات فرستادن

و در هنگام ذکر خدا و اراده سفر و هنگام سوار شدن و در تلبیه گفتن و حین دخول به مسجد الحرام و نزد حجرالاسود و در صفا و مروه و هنگام طواف و روز عرفه و وقوف به معشر الحرام و در وقت ذبح قربانی و در راه مدینه و نظر کردن به قبر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و در ابتدا درس و حدیث و موعظه و حین بیرون رفتن از مجلسی و حین مصافحه و در ابتدا مکاتبات و در وقت فتوی نوشتن و حین طعام خوردن و وقت فراغت از آن و حین ورود در بازار و وقت بیع و شری و در وقت تعجب نمودن از چیزی و در وقت صدقه دادن و مواضع دیگر که اینجا گنجایش ذکر ندارد و بدانکه در صلوات فرستادن فوائد بسیار است که حد بیرون است ولیکن بعضی را در این رساله عرض می کنم اول از فوائد صلوات امتثال امر الهی است و موافقت با حقتعالی و ملائکه است که یُصَلُّونَ عَلَیَّ النَّبِیِّ(1) و ملائکه بر او صلوات می فرستند و سبب حصول قرب به پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم است و نائل شدن به شناخت آن حضرت است و پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ بر او دعا می کند و نوشته

ص : 133

141- فوائد مهمه که در صلوات است

شدن صلوات است در صحیفه نورانیه و بوسیدن پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ است صورت مصلّی را چنانچه گذشت کیفیت آن و قریب به همان کیفیت از برای خود این حقیر واقع شد که انشا الله در اواخر کتاب شرح او را می نگارم و سبب کفاره گناهان است و سبب اجابت دعا است و موجب وسعت رزق است و موجب رفع حجاب است از دعا و موجب وفا نمودن بعهد است در روز الست که شرح او نوشته شد و موجب رفع نفاق است و موجب صلوات فرستادن جمیع خلق است بر او و بهترین اعمال است در آخرت و موجب ادراک رحمت است و قبولی طاعات است و سبب طیب رائحه است و سبب نجات از غیبت است و سبب دفع قرض و مقروض نشدن است و سبب یاد آمدن فراموش شده است و سبب درک نمودن مقام شهدا است و سبب نور است در قیامت و صراط و سبب سنگینی میزان است و سبب خلاصی از آتش جهنم است و سبب هدایت یافتن است و سبب نورانیّت در قبر است و موجب دفع عطش است در قیامت و موجب آشامیدن شراب سلسبیل است و سبب نجات از اهوال دنیا و آخرت است و سبب دیدن مقام خویشتن است در بهشت قبل از مردن و سبب ایمنی است از تلخی مرگ و سبب برتری عبادت اوست از ملائکه(1).

ص : 134

142- آدابی که مصلی باید به ان عمل نماید

چنانچه ذکر شد که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ در شب معراج دیدند ملکی را و او عرض کرد که من دو رکعت نماز کرده ام در بیست هزار سال به امت شما بخشیدم و حضرت فرمودند که صلوات فرستادن امت من ثواب او زیادتر است خلاصه هر کدام از این فوائدی که ذکر شد اخبار مطابق آنها را با مدارک معتبره در اوراق قبل نوشته شد ملاحظه فرمائید و ملتمس دعا هستم شاید بعد هم باز از فوائد صلوات ذکر نمایم بدانکه آدابی که صلوات فرستنده باید مراعات نماید از این قرار است اولا باید ملاحظه نماید این آیه مبارکه را که می فرماید

لََا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بینکم کدعاء بعضکم بَعْضاً(1) قرار ندهید خواندن پیغمبر را مثل خواندن یکی از شماها دیگری را یعنی اسم مبارک آن حضرت را به تعظیم بر زبانها جاری نمائید از اینجا معلوم می شود که باید صلوات فرستنده آداب ظاهری و باطنی را ملتفت باشد و تا بتواند با وضو باشد و با توجه ملتفت مقام محمّد و آل محمّد صلوات و سلامه علیهم اجمعین بوده باشد و صلوات را مایه شهرت خود قرار ندهد و به جهت صلوات منّت بر مردم نگذارد و از جمیع اغراض دور باشد و در جمیع محافل و مجالس صلوات بفرستد.

مطابق خبری که در کتاب دعا از کتاب کشف الغطاء

ص : 135

143- سبب یازده مرتبه صلوات فرستادن

از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود هر قومی که جمع شوند در مجلسی و خدا را یاد نکنند و بر من صلوات نفرستند آن مجلس برای آنها وبال خواهد بود دیگر آنکه همّش امتثال خدا و توسل و تقرب به پیغمبر باشد و آن حضرت را حاضر بداند(1).

چنانچه در اول کتاب بیان شد و دارد که چون بعضی از نیکان می خواستند صلوات بفرستند از یازده مرتبه کمتر صلوات نمی فرستادند(2) که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ در شب معراج ملکی را دید که موکّل بر قطرات باران بود و حضرت از او سوال نمودند که چه حسابی را از عهده بر نمی آیی عرض کرد چون عدد صلوات به یازده مرتبه رسید من از حساب ثواب آن عاجزم(3).

رُوِیَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقَ عَلَیْهِمَا السَّلَامُ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ نَوِّرُوا بتوتکم قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ بِمَا نُورٍ بُیُوتِنَا قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ بکثره صلواتکم الخ

ص : 136

144- تکلم نمودن شتر با رسول الله صلی الله علیه و آله وسلّم

وَ فِیهِ عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ أَنَّ لِلَّهِ تَعَالَیْ ملکا تَحْتَ الْعَرْشِ عَلِیُّ رَأْسَهُ ذوایة قَدْ أَحَاطَتْ بِالْعَرْشِ بَا مِنْ شَعْرِهِ عَلِیٍّ رَأْسَهُ إِلَّا مکتوبا عَلَیْهَا لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فَإِذَا صُلِّیَ الْعَبْدِ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ ضایقت شَعَرْتُ إِلَّا اسْتَغْفَرْتُ لِصَاحِبِهَا أَیْضَاً فِیهِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهُ مَنْ جَعَلَ عِبَادَتِهِ الصِّلْوَةَ عَلِیِّ قُضِیَ اللَّهُ لَهُ حَاجَةٌ الدُّنْیَا وَ الاخرة(1)

شاهان که عطای خود به درویش دهند *** نی در خور او که در خور خویش دهند

که روزی پیغمبر صلّی الله علیه و اله در مسجد ایستاده بودند عربی دید و دست کسی را گرفته با شتری می آورد عرض کرد یا رسول الله صلّی الله علیه و اله این شتر مال من است و این مرد دزدیده مرد گفت دروغ می گوید گفت شاهد دارم و رفت چهار نفر گواه آورد و شهادت دادند آن مرد عرض کرد یا رسول الله از خود شتر سوال فرمائید پیغمبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند ای حیوان صاحب تو کدام یک اند شتر به زبان فصیح عرض کرد که من از مال این مردَم و او دروغ می گوید و با شاهدان، حضرت فرمودند ای عرب چه طاعتی کرده ای که خداوند این شتر را گویا فرمود و بر تو گواهی داد عرض کرد بعد از هر نماز فریضه ام

ص : 137

145- سوال جابر از پیغمبر صلی الله علیه و اله در مقام علی علیه السلام

ده مرتبه صلوات می فرستم بر شما حضرت فرمودند امروز به برکت صلوات از دست بریدن نجات یافتی و فردا از آتش دوزخ آزادی خلاصه مقام محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ را خدا می داند این است که هر کسی بر آنها صلوات فرستاد و متوسل به آنها شد نجات یافت (1).

از حضرت باقر علیه السّلام روایت شده است که جابرانصاری گفت که عرض کردم خدمت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ که چه می فرمایی در شأن علی بن ابی طالب علیه السّلام فرمود که او نفس من است عرض کردم چه می فرمایی در شأن حسن و حسین علیهما السّلام فرمود که هر دو روح من اند و فاطمه علیها سلام مادر ایشان دختر من است هر که او را دلگیر نماید مرا دلگیر نموده و هر که او را شاد کند مرا شاد کرده ای جابر هر گاه خواهی دعا کنی و دعای تو مستجاب شود خدا را بخوان به اسماء ایشان زیرا که هیچ اسمی در نزد حقتعالی محبوب تر از اسماء ایشان نیست و توبه حضرت آدم علیه السّلام بواسطه توسل به پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و ائمه اطهار علیهم صلوات الله به درجه قبول رسید و آنها را شفیع قرار داد و هم چنین حضرت نوح علیه السّلام در طوفان به توسل به آن انوار مقدّس خلاصی یافت.(2) .

ص : 138

146- توسل حضرت ابراهیم به محمد و ال محمد علیهم السلام

از مفضّل روایت کرده است که گفت از حضرت صادق علیه السّلام سوال نمودم از آیه شریفه وَ إِذْ اُبْتُلِیَ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بکلمات فَأَتَمَّهُنَّ (1)که آن کلمات چه بود که خداوند ابراهیم را به آنها امتحان فرمود حضرت فرمود که همان کلمات بود که حضرت آدم علیه السّلام فرا گرفت و توبه اش قبول شد به سبب آنها و آن کلمات این بود که گفت خدایا به حقّ محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین صلواتک علیهم اجمعین که توبه مرا قبول فرما و خداوند توبه او را قبول فرمود عرض کرد که آن چه بود که ابراهیم عَلَیَّ نَبِیِّنَا وَ آلِهِ وَ عَلَیْهِ السَّلَامُ آن را تمام کرد فرمود که تمام کرد آنها را تا به قائم علیهم السّلام و قبل از این ذکر شد که امام زاده حضرت عبدالعظیم علیه السّلام فرمود که خدا ابراهیم را خلیل خود گردانید به جهت اینکه بسیار بر محمّد و آل او صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ صلوات می فرستاد جهات دیگر هم دارد که اینجا گنجایش ندارد.(2)

و ایضا مذکور است که خداوند به موسی علیه السّلام وحی فرمود که یا موسی وقتی به من نزدیکتر خواهی بود که بر حبیب من محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ صلوات بفرستی در بیان آیه

وَ إِذْ نَجَّیْناکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذََابِ یُذَبِّحُونَ ابنائکم وَ یَسْتَحْیُونَ نسائکم وَ فِی ذالکم بَلََاءٌ مِنْ ربّکم عَظِیمٌ(3) که یعنی ای گروه بنی اسرائیل بیاد بیاورید آن وقتی را که نجات

ص : 139

147- وحی الهی به حضرت موسی و صلوات فرستادن بنی اسرائیل

دادیم ما شما را از آل فرعون که عذاب می کردند شما را به عذاب سخت می کشتند، پسران شما را و زنده می گذارند زنان شما را و در این امتحان عظیمی بود از جانب پروردگار شما مذکور است که از جمله عذاب آن قوم یکی این بودم که بنی اسرائیل را برای عمل بنّایی می بردند و خوف داشتند از اینکه مبادا فرار کنند به این سبب پاهای آنها را در قید می گذاردند و به ایشان می گفتند که گل برداشته بر نردبان بالا روند و بسا بود که می افتادند و هلاک می شدند تا اینکه خداوند به حضرت موسی علیه السّلام وحی فرمود که به ایشان بگو که قبل از شروع به عمل بر محمّد و آل طیبین (صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ ) آن حضرت صلوات فرستند تا اینکه بر ایشان سبک و آسان گردد و چنان کردند و بر ایشان آسان شد و امر می فرمود به کسانی که در اول عمل فراموش می کردند صلوات را و می افتادند و زمین گیر می شدند که صلوات را بخوانند چون می خواندند خوب می شدند و شفا می یافتند و سبب کشتن پسران بنی اسرائیل این بود که به فرعون گفته بودند که در میان بنی اسرائیل مولودی پیدا خواهد شد که هلاکت تو به دست اوست فرعون امر کرد پسران آنها را بکشند و به زنها حیله کنند تا حامله

ص : 140

148- اذیت های قوم بنی اسرائیل از فرعون و اتباعش

نشوند و چون حمل برمی داشتند و اولادی از آنها متولد می شد فرزند خود را می بردند در غارها و کوه ها پنهان می کردند و ده مرتبه صلوات بر محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ می فرستادند خداوند ملکی را می فرستاد که آن طفل را تربیت نماید و از انگشت او شیر جاری می کرد که او را بمکد و انگشت دیگر او طعام ملایم او جاری می ساخت و از فرزندان بنی اسرائیل آنچه سالم ماندند بیشتر بودند از آنچه کشته شدند و زنان بنی اسرائیل را کنیزان خود قرار می دادند پس بنی اسرائیل به نزد حضرت موسی علیه السّلام آمدند و گفتند این گروه بر دختران و خواهران ما قرعه می اندازند موسی آن زنان را امر نمود چون مردی از آن قوم قصد شما نمود بر محمّد و آل طاهرین آن حضرت صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ بفرستید آنها صلوات می فرستادند چون کسی قصد آنها را می نمود خداوند قصد دفع شر آنها را می نمود یا به مریضی گرفتار می شدند یا از خیال آن زن منصرف می شدند.

روایتی است که خلاصه آن این است که امیرالمومنین علیه السّلام فرمودند که خداوند خبر داد

ص : 141

149- غلبه یهود بر دشمنان بواسطه صلوات فرستادن بر آن حضرت محمد و آل ایشان صلوات الله علیهم اجمعین

پیغمبر خود را با اینکه یهود قبل از ظهور آن حضرت به او ایمان داشتند و بر دشمنان غلبه می کردند به واسطه توسل به آن حضرت و صلوات فرستادن بر آن حضرت و آل آن حضرت صلوات الله علیهم اجمعین و فرمود که خداوند یهود را امر فرمود در ایام حضرت موسی علیه السّلام و بعد از آن که چون به مصیبتی گرفتار شوید خدا بر محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم اجمعین بخوانید و از ایشان نصرت بخواهید و چنین کردند تا آنکه ده سال قبل از ظهور آن حضرت قبیله اسد و غطفان با جمعی دیگر از مشرکان قصد یهود مدینه را نمودند و مشرکین سه هزار نفر بودند و یهود سیصد نفر خدا را به حقّ محمّد و آل او قسم دادند و بر مشرکین غالب شدند مشرکان استمداد کردند بقدر سی هزار نفر دیگر آمدند و یهود در قریه محصور بودند و مشرکین آب و طعام را از ایشان منع نمودند و آبهای جاری که داخل قریه ایشان می شد همه را قطع کردند و نگذاردند کسی طعام برای آنها ببرد یهود امان خواستند آنها قبول نکردند و گفتند ما همه شما را خواهیم کشت و اموال شما را غارت خواهیم نمود جمعی از عقلای ایشان گفتند مگر حضرت موسی علیه السّلام شما را امر نفرمود به اینکه بر محمّد و آل آن حضرت صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ پناه ببرید و آنها را

ص : 142

150- نزول باران بر یهودیان

به نزد خدا شفیع قرار دهید در بلاها گفتند بلی پس آن گروه عرض کردند الهی به جاه محمّد و آل طیبین آن حضرت صلوات الله علیهم اجمعین تو را قسم است که به ما آب مرحمت فرما خداوند باران فرستاد که حوضها و نهر ها و ظرفهای آنها پر از آب شد چون به بامها برآمدند دیدند که باران اذیت بسیار به لشکر دشمن رسانیده زیرا که در فصل تابساتان بود و بعضی از ایشان متفرق شده و می گفتند که اگر آب پیدا کردید طعام چه خواهید کرد یهود گفتند آن کس که ما را به سبب محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ سیراب کرد قادر است که ما را طعام دهد پس قافله رسید به امر حقتعالی به قدر دو هزار شتر و استر و تمام آنها طعام بار داشتند از گندم و غیره و خداوند خواب را بر آن لشکر غالب کرد که هیچ ندیدند تا آنکه آن قافله وارد قلعه یهود شد و متاع را به آنها فروختند و رفتند پس آنها از خواب بیدار شدند یهود فریاد کردند که خداوند به برکت محمّد و آل آن حضرت صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ طعام برای ما فرستاد و هر گاه شما دست از ما برندارید خدا را به محمّد و آل او صلوات الله علیهم اجمعین می خوانیم تا اینکه شما را هلاک نماید قبول نکردند یهود خدا را بحق محمّد و آل صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ قسم دادند و طلب نصرت نموده و بیرون آمدند و بر آن سی هزار نفر حمله کردند و جمعی از آنها را دستگیر نمودند پس چون حضرت

ص : 143

151- صلوات غلبه بر شیطان لعین

رسول اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلم ظاهر شدند یهود بر آن حضرت حسد بردند که چرا از عرب است و تکذیب آن حضرت نمودند پس پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند که این بود یاری کردن خدا یهود را به سبب آنکه محمّد و آل آن حضرت صلوات الله علیهم اجمعین را یاد کردند پس شما ای امت محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ نیز یاد کنید محمّد و آل آن حضرت صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ را در نزد هر شدت تا اینکه خدا یاری کند شما را به واسطه ملائکه بر شیاطینی که قصد شما می کنند بدرستی که با هر یک از شما ملکی هست در طرف راست که حسنات را می نویسد و ملکی دیگر است در طرف چپ که گناهان را می نویسد و دو شیطان نیر با هر کسی هست که ابلیس آنها را فرستاده که او را اغوا نمایند پس چون یکی از شما وسوسه در دل خود بیابد خدا را یاد کند و بگوید

لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ صَلِّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ الطَّاهِرِینَ آن دو شیطان پنهان می شوند و به نزد ابلیس می روند و می گویند که امروز این شخص ما را خسته کرده است جمعی را به مدد ما بفرست ابلیس جمعی را به مدد ایشان می فرستد تا اینکه هزار نفر در نزد او جمع می شوند و قصد او می کنند پس اگر آن بنده خدا را یاد کند و بر محمّد و آل آن حضرت علیهم السّلام صلوات فرستد آنها راه به او نخواهد

ص : 144

152- امر حقتعالی به ملائکه در مجروح نمودن ابلیس

یافت و می روند نزد ابلیس و می گویند که خودت بیا بلکه بر او غالب شوی او را گمراه نمائی پس ابلیس با تمام لشکر خود می آید و خداوند به ملائکه می فرماید که ابلیس قصد فلان بنده را نموده است با لشکرش شما بروید و با او مقاتله نمائید پس در مقابل هر شیطانی صد هزار ملک می آید که بر اسبهای آتشی سوار اند و در دست ایشان شمشیرها و نیزه های آتشین و تمام حربه های آنها از آتش می باشد و آن شیاطین را دور می کنند و بعضی را می کشند و ابلیس را اسیر می کنند و بر او حربه می زنند و او فریاد می زند که الهی چه شد که وعده تو که مرا مهلت دادی تا وقت معلوم خطاب می شود به ملائکه که من او را وعده داده ام که او را نمی رانم و وعده نداده ام که عذاب را بر او مسط ننمایم و درد و الم به او نرسانم او را بزنید و ملائکه آنقدر بر او ضربت می زنند که تمام اعضایش مجروح می شود و جراحتهای او خوب نمی شود مگر به شنیدن آواز مشرکان که به کفر تکلّم نمایند پس اگر آن بنده بر ذکر خدا و صلوات فرستادن بر محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ باقی ماند سالم است و هر گاه یاد خدا و صلوات را ترک نمود و معصیت خداوند کرد جراحات ابلیس خوب می شود و بر آن بنده مسلّط می شود و او را لجام می کند پس رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود که اگر می خواهید

ص : 145

153- در واقعه گاو کشتن بنی اسرائیل و مقتول

که ابلیس با بدن مجروح بماند مداومت نمائید بر طاعت خدا و صلوات فرستادن بر محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و اگر غیر از این کنید اسیر ابلیس خواهید بود و بر گردنهای شما سوار خواهد گردید(1).

و نیز در تفسیر امام علیه السّلام مذکور است و در نور العیون هم می نویسد در تفسیر آیه مبارکه

وَ إِذْ قَالَ موسی لِقَوْمِهِ إِنَّ اللََّهَ یامرکم أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً (2) که در میان بنی اسرائیل کسی را کشتند و قاتل او معلوم نشد و از جانب خداوند مامور شدند به اینکه گاوی را بکشند که صاحب صفات مخصوصه باشد و چنین گاوی را پیدا نکردند مگر در نزد جوانی از بنی اسرائیل که خداوند در خواب به او نموده بود از جانب پیغمبر و ائمه طاهرین صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ که به او گفته بودند چون تو دوست مایی می خواهیم جزائی به تو عطا فرماییم چون آمدند و خواستند گاو را از تو بخرند مفروش مگر به امر مادرت و اگر چنین کردی خداوند مادر تو را ملهم خواهد گردانید به امری چند که باعث توانگری شما گردد پس آن جوان از دیدن آن خواب شاد شد و چون صبح شد بنی اسرائیل آمدند که آن گاو را بخرند و گفتند به چند می فروشی گفت به دو دینار ولیکن به اذن مادرم باشد گفتند ما به یک دینار می خریم چون به مادرش گفتند گفت به چهار

ص : 146

154- زنده شدن جوان به واسطه توسل به محمد و ال صلی الله علیه و آله

دینار گفتند به دو دینار میخریم خلاصه آنچه ایشان راضی می شدند مادر مضاعف می کرد تا اینکه رسید قیمت آن گاو به اینکه پوست او را پر از طلا نمایند او را خریدند و کشتند و استخوان بیخ دم او را به ران کشته زدند و گفتند خدایا به جاه محمّد و آل طیبین آن حضرت صلواتک علیهم اجمعین که این مرده را زنده گردان که ما را خبر دهد قاتل او کیست که ناگاه به امر خدا آن مرده زنده شد و به حضرت موسی عرض کرد که ای موسی این دو پسر عمّ من بر من حسد بردند به جهت دختر عمّ من و مرا کشتند و مرا در اینجا انداختند که دیه مرا از ایشان بگیرند پس حضرت موسی علیه السّلام آن کس را کشت آن وقت پوست گاو را پر از طلا نمودند پنج هزار اشرفی شد و چون زرها را تسلیم آن جوان نمودند پس خداوند وحی فرمود به حضرت موسی علیه السّلام که بگو به بنی اسرائیل هر که از شما می خواهد که من در دنیا زندگانی او را نیکو کنم و در بهشت او را جای دهم بکند آنچه این جوان کرده بدرستی که این جوان از موسی علیه السّلام شنیده بود ذکر محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم و پیوسته بر ایشان صلوات فرستادن از انس و جن و ملائکه مقام او زیادتر است و به این سبب مال زیادی از برای او میسّر شد و دشمنان او مقهور شدند پس آن جوان

ص : 147

155- صلوات برای حفظ مال

به حضرت موسی علیه السّلام گفت که من چگونه حفظ کنم این مال را و چه کنم با حسد حاسدان حضرت موسی علیه السّلام فرمود که برای حفظ مال هم صلوات بسیار بفرست بر محمّد و آل طاهرین آن جناب صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ تا خدا مالت را هم حفظ فرماید و هر دزدی و حاسدی و ظالمی را که خواستند به تو اذیت نمایند خداوند شر آنها را از تو دفع فرماید آن وقت آن جوان که زنده شده بود عرض کرد الهی تو را به حقّ محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ قسم می دهم که ما را باقی بداری در دنیا که با دختر عمّ خود آسوده زندگانی نمایم و دشمنان مرا خوار گردانی خطاب حق رسید به حضرت موسی علیه السّلام که چون این جوان متوسل شد به محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و آنها را شفیع قرار داد یکصد و سی سال به او عمر دادم که با زوجه خود سالم زندگانی نماید چون این مدت گذشت هر دو را با هم از دنیا می برم و در بهشت جای می دهم ای موسی اگر قاتل این جوان هم متوسل به محمّد و آل آن حضرت شده بود و از من سوال می کرد و توبه کرده بود هر آینه توبه او را قبول می کردم و او را رسوا نمی کردم و خاطر بنی اسرائیل را از او منصرف می کردم از پیدا کردن قاتل و اگر بعد از رسوائی هم توبه می کرد و متوسل به آن انوار مقدسّه

ص : 148

156- دعای بنی اسرائیل برای رفع فقر و پریشانی

می شد عمل او را از خواطر مردم می بردم و در دل اولیاء مقتول می انداختم که از قصاص او بگذرند و لیکن محبت و ولایت این بزرگواران و توسل به ایشان فضیلتی است که به هر که می خواهم به مرحمت خود عطا می کنم و از هر که می خواهم به عدالت خود و به سبب بدی های او منع می نمایم و منم خداوند عزیز حکیم(1)

پس قوم بنی اسرائیل خدمت حضرت موسی علیه السّلام عرض کردند که ماها به لجاجت خود را به پریشانی انداختیم و اموال خود را جمع نموده تمام را به بهای گاو دادیم پس دعا کن که خداوند روزی ما را وسعت دهد حضرت موسی علیه السّلام فرمود: وای بر شما مگر نشنیدید دعای آن جوان را و آن مقتول زنده شده را و ندیدید که چه فائده ها بر دعای ایشان مترتب شد به جهت توسل به محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ پس شما هم به آن بزرگواران متوسل شوید تا خداوند احتیاج شما را رفع فرماید و روزی شما را فراخ گرداند پس ایشان عرض کردند الهی به حقّ محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین و آل طیبین ایشان صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ که دفع فقر و پریشانی ماها را بفرما خطاب رسید به حضرت موسی علیه السّلام که بگو به ایشان که بروند در فلان خرابه و فلان موضع را بشکافند که در

ص : 149

157- خطاب حقتعالی به ملک در خراب نمودن شهری

آنجا ده هزار هزار دینار است بردارند و در بین خود قسمت نمایند تا اموال آنها زیاد شود چون متوسل شدند به انوار مقدس محمّد و آل طیبین آن حضرت صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و معتقد گردیدند به زیادتی فضل کرامت ایشان بر تمام مخلوقات(1).

خداوند به ملکی امر فرمود که فلان شهر را خراب کن چون آن ملک به آن شهر آمد و گریه کودکان و صدای حیوانات را شنید بر آنها دلش سوخت و در خرابی آن شهر تامّلی نمود خداوند بر او غضب کرد و بالهای او را در هم شکست و از صعود بر افلاک محروم ماند روزی جبرئیل علیه السّلام او را گریان و نالان دید که بر روی خاک افتاده، دلش سوخت نجات او را از حقتعالی طلب نمود خطاب رسید که به او بگو بر حبیب من محمّد و آل او صلّی الله علیه و اله صلوات فرستد تا به برکت آن حضرت بالهای او صحیح شود آن ملک شروع کرد به صلوات فرستادن پر و بال او صحیح شد و به مقام خود رسید(2).

و قریب به این مضمون قبلا ذکر شد و ایضا مرقوم است

ص : 150

158- حکایت تاجر بلخی و موی پیغمبر صلی الله علیه و آله

تاجری در بلخ دو پسر داشت و از جمله میراث او سه تار از موی مبارک پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم بود چون از دنیا رفت آن دو برادر خواستند میراث پدر را قسمت نمایند هر کدام یک موی برداشتند و برادر بزرگ گفت که یک موی دیگر را دو نیم می کنیم و هر کدام نصف او را برمی داریم برادر کوچک تر گفت که قطع نمودن موی مبارک پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ بی ادبی است من از ترکه پدر چیزی نمی خواهم هر چه پدر مال دارد مال تو باشد و من این موی را برمی دارم و دو نصف نمی کنم برادر بزرگ تر قبول کرد و مویها را به برادر داد و تمام ترکه پدر را تصرف نمود و آن برادر آن مویها را در حقّه گذارد و پیوسته او را بیرون آورده و می بوسید و صلوات بر آن حضرت صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ می فرستاد چون از دنیا رفت یکی از اولیاء بلخ پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ را در خواب دید که حضرت به او فرمودند: به مردم بگو که هر حاجتی داشته باشند بروند بر سر قبر او دعا کنند حاجتشان روا خواهد شد عرض کرد یا رسول الله سبب این کرامت چیست فرمود که احترام موی مرا نگاه داشت و بسیار بر من صلوات فرستاد و لهذا قبر او محل استجابت دعا شد(1).

صفحه : 151

159- صلوات برای دفع سارقین

و مرحوم ملا حسین کاشفی رحمه الله در یکی از تالیفات خود ذکر کرده است که وقتی با اهل و عیال سفری می رفتم ناگاه جمعی به ما رسیدند و بسیار خائف بودند، به من گفتند که در این راه سارقین هستند و ما به زحمت از این راه عبور نمودیم و شما منفرد با عیال کجا می روید؟ خوب است مراجعت کنید، خوف عظیم به من دست داد خوابیدم در خواب دیدم کسی به من می گوید این صلوات را بخوان و خوف نداشته باش تا عبور کنی و صلوات این است اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ النَّبِیِّ مُحَمَّدٍ وَ إِلَهَ کما أَمَرْتَنَا أَنْ نُصَلِّیَ عَلَیْهِمْ وَ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ إِلَهَ کما یَنْبَغِی أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیْهِمْ وَ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ إِلَهَ بِعَدَدِ مَنْ صُلِّیَ عَلَیْهِمْ وَ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ إِلَهَ بِعَدَدِ مَنْ لَمْ یُصَلِّ عَلَیْهِمْ وَ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ إِلَهَ کما تُحِبُّ أَنَّ تُصَلِّیَ عَلَیْهِمْ

و من ابدا این کلمات را در کتابی ندیده بودم و از کسی نشنیده بودم چون بیدار شدم این کلمات بر زبان من جاری بود و می خواندم و اشخاصی هم که با من بودند می خواندند و روانه راه شدم به اندک ساعتی به دزدان رسیدیم ما آنها را می دیدم و سخن آنها را می شندیم و آنها ما را ندیدند و سالم گذشتیم از برکت صلوات بر محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و به مقصد خود رسیدیم(1).

ص : 152

160- در توسلات مولف و نجات او

و در کتاب ازهار هم که از کتب عامه است حکایاتی به همین مضامین مذکور است که دیگر در این وجیزه گنجایش ندارد.

خلاصه امثال این حکایات و روایات و کرامات و توسلات کسانی که متوسل به این خاندان شده اند نجات یافته اند از حد و حصر بیرون است بلکه می توان گفت که اغلب مردم هر کدام به مقدار خود ابتلائی پیدا کرده اند و بواسطه توسل به پیغمبر و ائمه طاهرین صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ شدائد عظیمه از آنها دفع شده و به مقاصد و مطالب بزرگ رسیده اند چنانچه خود این عبد عاصی مولّف این کلمات با برکات از زمان تکلیف تا کنون که پنجاه سال متجاوز است متوسل به این خانواده شده ام و مشغول ذکر فضائل و مصائب این انوار مقدس می باشم در هر زمانی که از ازمنه مکرّر از این قبیل ابتلائات و توسلات به ایشان برایم اتفاق افتاده است چه در بیابان و چه در دریا و چه در شب و چه در روز از ظالم و سارق و غیره که بسیار است و تمام آنها به برکت محمّد و آل آن جناب صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و توسل به آن انوار مقدس دفع شده که بعضی از آنها را به مناسبت در بعضی از تالیفات خود ذکر کرده ام که از جمله آنها کتاب وقایع الظهور و تسلیة الفقرا و مصائب المعصومین است من جمله

ص : 153

161- خواب دیدن مولف حضرت رسول صلی الله علیه و اله را

از چیزهائی که راجع به منامات است چون در قبل راجع به خواب هائی در خصوص صلوات مرقوم شد خوابی از همان قبیل که راجع به صلوات است در این اواخر عمر که مشغول نوشتن این کتاب بودم و مهیا شدم که آن چه در نظر دارم از اخبار ثواب صلوات تا بتوانم در محافل و منابر به عرض برادرهای دینی خود برسانم شاید آنها مشغول ذکر صلوات شوند که الدَّال عَلی الْخَیْرِ کفاعله و بواسطه اعمال و اذکار و دعای آنها من هم آمرزیده شوم ان شاء الله و خلاصه با خود خیال می کردم که آیا این عمل من در نزد پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ محبوب است در اعلاء کلمه صلوات یا نه ؟ و این وقعه در ثلث آخر شب جمعه دوازدهم شهر جمادی الاولی سال یکهزار و سیصد و پنجاه واقع شد خواب دیدم که در روضه مطهره پیغمبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم مقابل روضه مطهر ایستاده و مشغول زیارت آن حضرت هستم دیدم آن حضرت ظاهر شدند و مرا در بغل خود گرفتند و سر من در سینه مبارک آن حضرت بود و دست راست آن جناب در گردن من بود و من سینه مبارک آن حضرت را می بوسیدم و عبارات زیارت آن جناب را می خواندم و تمام توجه من به آن حضرت بود و با خود می گفتم که این خود پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ است

ص : 154

162- تعلیم پیغمبر صلی الله علیه و اله زیارت را به مولف

توجه من چرا به قبر باشد و مشغول زیارت بودم و به آن حضرت توجه داشتم و آن حضرت عبارات زیارت را تعلیم من می فرمود که این قسم بخوان من عرض کردم یا رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ پس اعمال سابق من که مکه آمدم و به زیارت شما مشرف شدم درست نبوده و غلط خوانده ام ؟ زیرا که من این قسم زیارت نخواندم که شما می فرمائید بخوانم آن حضرت فرمود حال همین قسمی که من می گویم بخوان اعمال و زیارت سابق تو هم قبول خواهد شد پس آن چه آن حضرت فرمود من می گفتم و به سینه مبارک آن حضرت نگاه می کردم و از شوق سینه ی آن حضرت را می بوسیدم و همین قسم دست آن حضرت در گردن من بود و مرا در سینه مبارک خود قرار داده بودند و اظهار مرحمت می فرمودند تا اینکه از خواب بیدار شدم.

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی زِیَارَتَهُ وَ شَفَاعَتِهِ وَ التَّوْفِیقَ فِی اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ جَمِیعَ السَّاعَاتِ بذکر الصلوات عَلَیْهِ وَ عَلَیَّ إِلَهَ الطَّاهِرِینَ صلواتک عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ أَمِینُ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ

کرامة ابن عبد اثم جانی کاتب خط طبع این درّ ثمین حاج میرزا ابولفضل خواجوئی اصفهانی در هنگامی که مشغول کتابت این کتاب بودم روزی برای واقعه دستم ابتلا به رعشه پیدا کرد به قسمی که

ص : 155

163- توسل حمله عرش و صلوات فرستادن ان ها

دیگر قادر بر نوشتن نبودم به هیچ وجه و حاج معظم مولف هم نشسته متحیّر از جهت تعجیلی که در نوشتن داشتند چون ایشان از آن مجلس تشریف بردند حقیر با خود گفتم متوسل شوم به ذکر صلوات برای شفای دستت پس از روی خلوص چند مرتبه صلوات فرستادم و قلم را به دست گرفته شروع به نوشتن نمودم از برکت توسل به این ذکر شریف رعشه به کلّی رفع شد. کرامتی دیگر از توسل به این ذکر شریف دیدم در طریق مکّه معظمه راجع به تشرف به مدینه منّوره مقتضی کتب نیست.

خلاصه در اخبار اهل بیت اطهار وارد شده که حمله ی عرش الهی که مقرب ترین ملائکه اند تا متوسل به آن انوار مقدس نشدند و صلوات برایشان نفرستادند نتوانستند که عرش را بلند نمایند چون ایشانند مظهر اسم اعظم الهی و اسماء حسنی او.

از حضرت امام رضا علیه السّلام روایت کرده است که فرمود هر گاه بر شما امر شدیدی واقع شد استعانت جوئید به ما در نزد خدا و این است معنی قول حقتعالی که می فرماید وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحسنیّ فَادْعُوهُ بِهَا(1)(2)

به خدا قسم مائیم اسماء حسنی که قبول نمی کند خدا چیزی را از احدی مگر به شناختن ما پس خدا را بخوانید به ما(3).

ص : 156

164- حکایت حضرت سلیمان و مشرکین

که خلاصه آن این است که خداوند می فرماید که ای بندگان من بدانید که گرامی ترین خلق بر من و فاضل ترین ایشان در نزد من محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ است و علی و امامان از ذریه ایشان صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و ایشانند وسیله های بسوی من پس هر که به من حاجتی داشته باشد و خواهد که برآورده شود و بلائی به او رسیده باشد و خواهد که رفع گردد مرا بخواند بحق محمّد و آل طیبین و طاهرین صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ آن جناب تا اینکه حاجت او را برآورم پس گروهی از مشرکین در مقام استهزاء به حضرت سلمان گفتند که چرا از خدا سوال نمی کنی به حقّ ایشان که تو را غنی ترین اهل مدینه گرداند سلمان گفت که من از خدا خواسته ام به حقّ ایشان که به من عطا فرماید زبان ذاکر گوینده که حمد و ثنای او را بجا بیاورم و دل شکر نماینده که شاکر باشم و بدنی که بر بالاها صابر باشد و خداوند دعای مرا مستجاب فرموده و آنها را به من عطا نموده و آنها از تمام ملک دنیا بهتر است به صد هزار هزار مرتبه (1).

و شیخ طوسی رحمه الله از امام محمّد باقر علیه السّلام روایت کرده است که هر که خدا را به ما بخواند رستگار می شود و هر که غیر از آن نمود هلاک می گردد(2). ص : 157

165- جهت خلاصی معصیت کاری از جهنم

به اسانید خود از حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام روایت کرده اند که بنده معصیت کار در جهنم هفتاد خریف خواهد ماند و هر خریفی هفتاد سال است پس از خدا سوال می کند و قسم میدهد به حقّ محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ که بر او رحم نماید آن وقت خطاب میرسد به جبرئیل علیه السّلام که برو و او را بیرون آور عرض می کند الهی چگونه داخل آتش شوم خطاب می رسد که من آتش را برای تو سرد می کنم عرض می کند این بنده در کجاست می فرماید در چاهی است از سجّین پس او را بیرون می آورد خطاب می رسد بنده به عزت و جلال خودم قسم که من بر خود لازم کرده ام که هر که از من سوال نماید به حقّ محمّد و اهل بیت او علیهم السّلام بیامرزم گناهان او را و امروز تو را آمرزیدم اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فاطمه وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ التِّسْعَةُ المعصمومین مِنْ ذُرِّیَّةِ الْحُسَیْنِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ أَنْ تَغْفِرَ ذُنُوبِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ تزرقنی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ لَأَخَّرْتُ وَ أَنْ تَفْعَلَ ذلک بِجَمِیعِ المومنات برحمتک وَ فضلک یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ أَمِینُ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ(1)

ص : 158

166- در خصوص مرغ سبزی که از دهن بیرون میاید

از رسول مختار صلّی الله علیه و اله و سلّم روایت کرده است که هر که بگوید لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شریک لَهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، مرغ سبزی از دهن او بیرون می آید و دو بال دارد مکلّل به مروارید و یاقوت و چون آن دو بال را بگشاید به مشرق و مغرب می رسد و از آن مرغ صدایی شنیده می شود مثل صدای مگس نحل پس خداوند به او می فرماید که مرا مدح کردی و پیغمبرم را مدح نمودی الحال ساکن شو آن مرغ می گوید که چگونه ساکن شوم و حال آن که گوینده لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ را نیامرزیدی خطاب می رسد که من او را آمرزیدم(1).

از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده است که چون بنده می گوید اللّهم صل علی محمّد و اله و علی اهل بیته هر دعایی که بکند مستجاب می شود(2).

@و ایضا از عبدالرّحمن بن کثیر روایت کرده است که به امام علیه السّلام عرض کردم که ما چه بگوییم در وقت صلوات فرستادن فرمود بگوئید اللَّهُمَّ إِنَّا نُصَلِّی عَلِیٍّ مُحَمَّدُ نبیک وَ عَلِیٌّ آلِ مُحَمَّدٍ کما أَمَرْتَنَا بِهِ وَ کما أَنْتَ صَلَّیْتَ عَلَیْهِ پس فرمود که ما نیز چنین صلوات می فرستیم.

ابن بابویه روایت کرده است که مامون وقتی جمعی از علمای مخالفین را

ص : 159

167- آمدن علماء خدمت حضرت رضا علیه السلام به امر مامون

جمع کرد برای آن که به حضرت رضا علیه السّلام احتجاج نمایند در تفضیل عترت طاهره و آن حضرت به آیات قرآن اثبات آن امر را نمود و بعد از آن که شش آیه برای اثبات این مطلب ذکر نموده بود آیه هفتم این آیه را خواند إِنَّ اللََّهَ وَ ملائکته(1) الخ فرمود آیا در میان شما کسی هست که این آیه را انکار نماید همه گفتند نه یابن رسول الله (صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ) اجماع امت بر این مطلب محقق است عرض کردند آیا در نزد شما چیزی هست از قرآن که از این واضح تر باشد در شأن آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود بلی خبر دهید مرا از قول حقتعالی که می فرماید (یس(2) وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ (3)إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ(4) عَلَی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ(5)). که مراد از یس کیست تمام گفتند محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم است فرمود خداوند به محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فضیلتی کرامت فرموده است که احدی به کنه آن نمی رسد و آن این است که در قرآن بر انبیاء سلام فرستاده و بر غیر ایشان سلام نکرده چنانچه فرموده است (سَلامٌ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ (6) سَلامٌ عَلی إِبْراهِیمَ (7) سَلامٌ عَلی مُوسی وَ هارُونَ(8) سَلَامٌ عَلی آلِ یس(9)) صلّی الله علیه و آله و نفرموده است سَلَامٌ عَلِیِّ آلِ نُوحٍ وَ سَلامٌ عَلی آل إِبْراهِیمَ یَا سَلامٌ عَلی آل مُوسی وَ هارُونَ و فرموده است سَلَامٌ عَلی آلِ یس صلّی الله علیه و آله یعنی آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ(10)

ص : 160

168- نماز کثیر الفضیلة شب جمعه

سید بن طاووس رحمه الله از حضرت صادق علیه السّلام مذکور است که آن حضرت فرمود هر که بگوید صَلَّی اللَّهُ عَلی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ إِلَهَ خداوند به آن گوینده می فرماید صَلَّی اللَّهُ عَلِیٌّک(1).

از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت نموده که هر که بگوید جَزَی اللَّهُ عَنَّا مُحَمَّداً مَا هُوَ أَهْلُهُ هفتاد کاتب را تا مدت هزار روز در تعب می اندازد(2).

سید بن طاووس رحمه الله به سند خود از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت می کند که هر که شب جمعه دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت پنجاه مرتبه سوره اخلاص بخواند و بعد از نماز بگوید اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ النَّبِیِّ الْعَرَبِیِّ وَ إِلَهَ خداوند گناهان گذشته و آینده او را بیامرزد و مثل آن است که گویا دوازده هزار ختم قرآن خوانده باشد و خداوند او را از گرسنگی و تشنگی روز قیامت نگاه دارد و تمام اندوه و غم او را برطرف سازد و او را از ابلیس و لشکرش نگاهداری نماید و هیچ گناهی بر او ننویسند و سکرات مرگ را بر او آسان گرداند و اگر در آن روز یا در آن شب بمیرد شهید مرده باشد و خدا عذاب قبر را از او بردارد و هر چه از خدا سوال نماید به او عطا فرماید و دعای او را مستجاب فرماید و ملک الموت روح او را قبض نکند تا اینکه رضوان ریحان بهشتی در نزد او آورد(3).

ص : 161

169- نماز شب و روز جمعه و پنجشنبه و دوشنبه

ازپیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ منقول است که هر که در شب جمعه دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه آیة الکرسی و بیست و پنج مرتبه سوره توحید بخواند و بعد از نماز هزار مرتبه بگوید اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ إِلَهَ خداوند شفاعت هزار پیغمبر به او عطا فرماید و ثواب ده حج و ده عمره برای او بنویسد و قصری در بهشت به او عطا فرماید که از بزرگترین شهرهای دنیا وسیع تر باشد(1).

از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ منقول است که هر که در شب جمعه یا روز جمعه یا شب پنجشنبه یا روز پنجشنبه یا شب و روز دوشنبه چهار رکعت نماز بخواند بدو سلام و در هر رکعت هفت مرتبه سوره توحید و یک مرتبه سوره (انّا انزلنا (2)بخواند و بعد از نماز صد مرتبه بگویداللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی جَبْرَائِیلُ خداوند به او عطا فرماید هفتاد هزار قصر که در هر قصری هزار خانه باشد و در هر خانه هفتاد هزار جاریه باشد(3).

@نقل فرموده اند که بعد از نماز جمعه باید این صلوات را خواند اللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّدٍ حتی لاَ تُبْقِی صَلَوَاتُ اللَّهُمَّ وَ بارک عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّدٍ حتی لاَ تُبْقِی برکة اللَّهُمَّ وَ سَلَّمَ عَلَی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّدٍ حتی لاَ تُبْقِی سَلَامٌ اللَّهُمَّ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلِ مُحَمَّدٍ حتّی لاَ تُبْقِی رَحْمَته

ص : 162

170- بوسیدن پیغمبر صلی الله علیه و آله لب محتضر مصلی را

و بزنطی رحمه الله فرموده است که این صلوات از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده که هر کس به این قسم صلوات بر پیغمبر خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ بفرستد گناهانش محو شود و بر دشمنان فائق آید و اسباب خیر برای او فراهم شود و به حوائج خود برسد و روزی او زیاد شود و در بهشت از رفقاء محمّد صلّی الله علیه و اله خواهد بود(1).

تاج المذکورین از حضرت صادق علیه السّلام روایت می کند که فرمودند هر مومنی که درود فرستد بر محمّد آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ در وقت موت و حال احتضار نور پاک پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ به بالین او حاضر شود و لب مبارک را بر لب او گذارد و لب او را ببوسد چنان حالتی بر آن محتضر پیدا شود که گویا جام آبی به او دهند که از عسل شیرین تر از یخ سردتر باشد چون او را در قبر گذاردند و نکیرین داخل قبر شوند بوی عطری از او به مشام می رسد و می گویند که این بوی پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ است و مراجعت می کنند(2).

و ماثور است که مرد فقیری بوده، صد مرتبه با توجه تام صلوات فرستاده و خوابید در خواب دید پیغمبر صلّی الله علیه و اله را آن حضرت که می روی نزد وزیر سلطان و می گوئی که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود

ص : 163

171- سیصد دینار رسیدن به فقیر از برکت صلوات

که به علامت و نشان اینکه به زیارت من آمدی و در سر قبر من صد مرتبه صلوات فرستادی صد دینار به من بده چون بیدار شد آمد نزد وزیر و خواب را گفت وزیر صد دینار به او داد و دویست دینار هم به جهت بشارت قبولی اعمال خود به واسطه فرستادن صلوات به او داد.

و ایضا مرقوم است که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند که از حضرت روح الامین شنیدم که در پشت کوه قاف دریائی است و در آن دریا ماهیانی هستند که بر آن حضرت صلوات می فرستند و عبادت آنها این است.

و نیز مرقوم است که اگر ماهی از ماهیان دریا صلوات بفرستد بر محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ هرگز گرفتار صیاد نخواهد شد حاصل از این قبیل قضایا در کتب بسیار است و از مشایخ اهل تصوف هم افسانها در ذکر و غیره مذکور است که در این وجیزه گنجایش ندارد (رباعی)

آن خواجه ای که تخت شریعت مقام او است *** تا روز حشر سکه دولت بنام او است

هر جا که خسروی است در اطراف روزگار *** از روی افتخار غلام غلام او است

پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند هر که از امت من ده مرتبه بر من صلوات فرستد داخل بهشت نمی شوم

ص : 164

172- صلوات عصر روز جمعه و فضیلت ان

تا اینکه هفتاد نفر از قبیله او را داخل بهشت نمایم.(1)

الحاصل دیگر صلواتی است که بعد از عصر روز جمعه باید خواند و آن صلوات این است، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّداً الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صلواتک وَ بارک عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ برکاتک عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ وَ عَلَیَّ أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَتُ اللَّهِ وَ برکاته و این صلوات در اکثر کتب مذکور است چنانچه در جمال الاسبوع به دو سند از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده است که در یکی از این دو سند چنین روایت شده که بعد از نماز عصر روز جمعه هفت مرتبه بخواند و در روایت دیگر به این نحو است که هر که بعد از عصر روز جمعه ده مرتبه این صلوات را بخواند قبل از آن که از وضع نماز بیرون رود ملائکه بر او صلوات می فرستند تا همان وقت و ساعت تا جمعه دیگر(2).

و شیخ صدوق رحمه الله از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که هر که این کلمات را بعد از عصر روز جمعه بگوید خداوند می نویسد برای او صد هزار حاجت او را بر می آورد و تفاوتی که در میان آن اخبار هست این است که در بعضی روایات لفظ علیه نیست .

و در سرائر نقل کرده است که

ص : 165

173- صلوات مساوی است با هفتاد حج

ابوبصیر گفت که از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم که فرمود صلوات فرستادن بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مساوی است با هفتاد حج و هر که بعد از عصر روز جمعه این صلوات را بخواند به اندازه ثواب اعمال جن و انس به او می دهند.(1)

و کفعمی رحمه الله نیز همین حدیث را نقل نموده و در فقه الرضا علیه السلام مذکور است که هفت مرتبه باید خواند و نحوه ی روایت شیخ صدوق از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که صلوات بر پیغمبر بعد از عصر روز جمعه به این نحو است اللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بارک عَلِی مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَأَرْفَعُ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الَّذِینَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِیراً (2).

از حضرت امیر علیه السّلام روایت کرده که هر که هر روز سه مرتبه و در روز جمعه صد مرتبه بگوید صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ ملائکته وَ أَنْبِیَائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ حَمَلَةَ عَرْشِهِ وَ جَمِیعِ خَلْقِهِ عَلَیَّ سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ إِلَهَ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ وَ رَحْمَتُ اللَّهِ وَ برکاته صلوات فرستنده خواهد بود تمام به صلوات خلائق و در روز قیامت در زمره خواص آن حضرت مبعوث خواهد گردید و آن حضرت دست او را گرفته با خود داخل بهشت خواهد کرد(3).

ص : 166

174- صلوات ادای حق بعثت پیغمبر صلی الله علیه و آله

هر که هر روز سه مرتبه بگوید اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ و سَلَّمَ واجزه عَنَّا خیرالجزاء حقّ نعمت بعثت را به جای آورده و پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ از او عذر خواهی خواهد نمود و از خداوند رفعت درجه او را سوال خواهد فرمود و مرقوم است(1).

پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند در بهشت درختی است آن را درخت محبوبه گویند و میوه آن درخت از انار کوچکتر و از سیب بزرگتر و از شیر سفیدتر و از عسل شیرین تر و از مسکه نرم تر است و از آن میوه نمی خورد مگر کسی که هر روز مداومت نماید به گفتن اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَ محمّد و سَلَّمَ دیگر خواندن این صلوات است که ثواب بسیار دارد اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ ماختلف الْمَلَوَانِ وَ تُعَاقِبُ الْعَصْرَانِ وَ کرالجدیدان وَاسْتَقْبَلَ الْفَرْقَدَانِ وَ بَلِّغْ رُوحَهُ وَ أَرْوَاحِ أَهْلِ بَیْتِهِ مِنَّا التَّحِیَّةَ وَالسَّلَامُ و این صلوات در بین خاصه و عامه مشهور است و می گویند که خواندن یک مرتبه آن مثل ده هزار مرتبه صلوات فرستادن است منقول است از برای قضاء حوائج این دعا را در قنوت بخوانند

ص : 167

175- دعای ادای دین

اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک بِمَفَاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِی لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِیَ حَاجَتِی وَ دَیْنِی برحمتک یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ(1)

ائمه اطهار علیهم السّلام مَنْ قَالَ فِی رکوعه وَ سُجُودِهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِی مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کان لَهُ أَجْرُ رکوعه وَ سُجُودِهِ یعنی هر که در حال رکوع و سجود صلوات فرستد برای او خواهد بود ثواب رکوع و سجودش به درجه قبول می رسد و اگر ضمیر رکوعه راجع به پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ بوده باشد یعنی خواهد بود مثل ثواب رکوع و سجود آن حضرت صلوات الله و سلامه علیه (2).

بدان که در باب هفتاد و پنجم در حدیث نهم ابن یعقوب به سند معتبر از صفوان بن یحی روایت نموده که در خدمت حضرت رضا علیه السّلام بودم آن حضرت عطسه نمودند گفتم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْک تا سه مرتبه عطسه نمودند و من گفتم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْک عرض کردم فدایت شوم هر گاه کسی از شما عطسه کند شما می گوئید یرحمک یا می گوئید صَلَّی اللَّهُ عَلَیْک فرمود مگر شما نمی گوئید صَلَّی اللَّهُ عَلِی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّدٍ و نمی گویید ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلِ مُحَمَّدٍ عرض کردم بلی فرمود گوینده این

ص : 168

176- صلواتی که برابر است با قیام شب و روزه روز

قول صلوات فرستاده است بر محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و رحمت فرستاده است بر آن حضرت و بر ما.(1)کفایة الخصام(2)

فاضل کرمانی اخبار عجیبه از کتب غیر مشهوره در فضیلت صلوات نقل نموده من جمله از انس بن مالک روایت نموده که روزی پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند به اصحاب که هیچ یک از شما هست که همه روزه غذا بخورد و ثواب روزه داری در نامه عملش نوشته شود و هر شب بخوابد و ثواب عبادت داشته باشد عرض کردند چگونه می شود فرمود هر کس صبح ده مرتبه و هنگام خوابیدن ده مرتبه بر من و آل من صلوات فرستد به چنین ثواب فائز شود و هر که یک مرتبه بر من و آل من صلوات فرستد در قیامت هفتاد مرتبه برای شفاعت او در زیر عرش الهی درآیم تا او را شفاعت بنمایم(3).

جنت مکان مرحوم تاج الواعظین نیشابوری صدوق رحمه الله نقل فرموده که مردی خدمت حضرت صادق علیه السّلام گفت اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ أَهْلِ بَیْتِهِحضرت فرمودند چرا نمی گوئی و اله تا ما و شیعیان ما داخل باشیم فرمودند که اهل بیت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ

ص : 169

177- در خلقت ارواح شیعه از طینت محمد صلی الله علیه و آله

حسنین و فاطمه و علی می باشند و مراد از شیعه کسانی هستند که طینت و ارواح ایشان از طینت محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ خلق شده است و آنها داخل در آل محمّدند ملاحظه فرما شرح فقیه را در ترجمه زیارت جامعه کلمه واُصول الکَرَم (1) یعنی ای آقایانی که اصل هر خوبی شما هستید چون به برکت شما عالم موجود شد و خوبیها به خلایق رسید و هر خیری پیدا شود بواسطه محمّد و آل آن جناب است(2).

لهذا در اخبار متواتره وارد شده است که هر مطلبی دارید قبل از طلب آن صلوات بر محمّد و آل آن جناب بفرستید تا آن صلوات به سبب افاضه رحمت الهی شود و دعای شما به اجابت رسد.

از مشایخ اهل ذکر است که هر که در شبهای شنبه در ابتداء غذا خوردن سه لقمه نان با پیاز بخورد و به هر لقمه بخواند اللَّهُمَّ الْعَنْ الْیَهُودِ الْخَیْبَرِیِّ وَ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ السَّیِّدُ الْقُرَشِیِّ در آن روز یا همین هفته وجهی یا نعمتی به او خواهد رسید غیر مترقب و مکرر هم تجربه شده است.

از امام محمّد باقر علیه السّلام روایت نموده که فرمودند هر کسی که مهمی داشته باشد سه هفته بر این اذکار مداومت نماید

ص : 170

178- اذکار روزهای هفته بر هر حاجت

مطلب او روا شود ان شاء الله هر یک از این اذکار را روزی هزار مرتبه بخواند یوم السبت هزار مرتبه یارب العالمین یوم الاحد هزار مرتبه یا ذالجلال و الاکرام یوم الاثنین هزار مرتبه یا قاضی الحاجات یوم الثلثاء هزار مرتبه یا ارحم الراحمین یوم الاربعاء هزار مرتبه یا حی یا قیوم یوم خمیس هزار مرتبه لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الملک الْحَقُّ الْمُبِینُ یوم الجمعه هزار مرتبه اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ بدانکه در انوار نعمانی در نور دهم روایت می کند که خداوند بادی را خلق فرموده که صلوات و سلام صلوت فرستنده گان را برساند به پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ (1).

روایت کرده ابوسعید در کتاب و فی لشرف المصطفی از علی علیه السّلام که فرمود پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند بسیار کنید بر من صلوات را علی علیه السّلام می فرماید عرض کردم آیا به شما می رسید صلوات بعد از مفارقت کردن شما، ما را فرمودند بلی یا علی بدرستی که حقتعالی موکل فرموده به قبر من ملکی را که او را صلصائیل می نامند بصورت خروسی که گردن او زیر عرش و پای او زیر هفت طبقه زمین است او را سه بال است هر گاه بگشاید یکی را به مغرب و یکی را به مشرق و یکی را بر سر قبر من بگشاید

ص : 171

179- در قبولی دعا به سبب فرستادن صلوات

هر گاه بنده بگوید اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کما صَلَّیْتَ وَ بارکت وَ تَرَحَّمْتَ عَلَیَّ إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ انک حَمِیدٌ مَجِیدٌ آن ملک برمی چیند آن صلوات را مثل برچیدن مرغ دانه را پس از آن حرکت کند بر سر قبر من و بگوید یا محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فلان بن فلان صلوات بر تو فرستاد و بر تو سلام خواند پس نوشته می شود از برای او در پوستی از نور با مشک ازفی و از برای او بیست هزار حسنه می نویسند و بیست هزار سیئه از او محو می کنند و بیست هزار درخت برای او غرس می کنند و بیست هزار درجه برای او بلند می کنند پس هر که حاجتی به خدا باشد و بخواهد برآورده شود عمل کند به آن چه صادق آل محمّد علیه السّلام فرمودند و آن این است که اول و اخر دعا و حاجت صلوات بر محمّد و آل محمّد بفرستد و میان هر دو صلوات حاجت خودش را بخواهد زیرا که خداوند کریم تر است از اینکه هر دو طرف را قبول کند و میان را قبول نکند و رد کند مثل فروختن متاع است یا باید همه آن رد شود یا همه آن قبول شود اول و آخر که مقبول است نزد خدا وسط هم قبول می شود به برکت اول و آخر آن که صلوات باشد و در اینجا در خصوص آل محمّد تحقیقات

ص : 172

180- خطاب حقتعالی در کوه طور به حضرت موسی به صلوات فرستادن

و بیاناتی است که در این مختصر گنجایش رقم آن نیست چنانچه در کما صَلَّیْتَ عَلِیِّ إِبْرَاهِیمَ و وجوه مشابهت بین محققین از علما بیاناتی است اشاره اجمالی به آن در اول کتاب شد و زیاده بر این طالبین رجوع به ریاض السالکین مرحوم سید علیخان رحمه الله در شرح صحیفه سجادیه علیه السّلام بنمایند فیه ما یشفی العلیل و فیه عن نهج البلاغه عن امیرالمومنین علیه السّلام إذَا کانت لک إِلَیَّ اللَّه تَعَالَیْ حَاجَةٍ فابدء بمسئلة الصِّلْوَةَ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ ثُمَّ اسئل حاجتک فَإِنْ اللَّهَ اکرم مِنْ أَنْ یُسْئَلَ حَاجَتَیْنِ فَیَقْضِی أَحَدَیْهِمَا وَ یَمْنَعُ الاخری(1)

بدانکه از تالیفات عمدة العلما و المحدثین ابونصر قزوینی است در باب مکالمات حقتعالی با حضرت موسی عَلَیَّ نَبِیِّنَا وَ إِلَهَ وَ عَلَیْهِ السَّلَامُ در کوه طور من جمله خطاب رسید ای موسی اگر میل داری به تو نزدیک شوم و از تو راضی شوم بسیار بر حبیب من محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ صلوات فرست که قضیه را مرقوم داشته ام قبلا از کتب دیگر و بعد از این خبر مرقوم است که موسی عرض کرد الهی این چه محمّد(صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ ) است که من صلوات بر او فرستم و به صلوات فرستادن بر وی به تو نزدیک شوم خطاب رسید ای موسی چون خبر مفصل بود

ص : 173

181- تحذیر نمودن حقتعالی بر موسی به سبب ترک صلوات

محل حاجت از او اخذ شد خطاب شد ای موسی اگر تو مقرّ و معترف نشوی به فضل و کرامت محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و صلوات نفرستی تو را به روی به آتش دوزخ می سوزانم و هر که باشد اگرچه ابراهیم خلیل و فرزند او اسماعیل باشد و خطاب شد ای موسی آن حضرت نزد من رحمت و برکت است بر هر کسی که ایمان به وی آورد و صلوات بسیار بر وی فرستد و خطاب رسید ای موسی هر که یک مرتبه صلوات بر محمّد و آل او فرستد نزد من عزیز باشد یا موسی رحمت من هزار جزء است یک جزء او را بر امم جمیع پیغمبران قسمت کنم و نهصد و نود و نه جزء دیگر را بر امت محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ ای موسی محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ نوری است از نورهای من یا موسی بسیار صلوات فرست بر نور من و دوست دار محمّد و آل او را تا تو را نورانی گردانم در روز قیامت زیاده بر این رجوع شود به کتاب مزبور در عروة الوثقی در تعقیبات نماز(1) .

در فصل دوم مرقوم است که هر گاه اسم سایر انبیاء یا ائمه علیهم السّلام ذکر شود صلوات بر آنها سنّت است ولی در صلوات بر آنها اول صلوات بر محمّد و آل او فرستد بعد از آن بر انبیاء مگر در اسم مبارک حضرت ابراهیم علیه السّلام .

ص : 174

182- در فرستادن ذکر صلوات اول بر حضرت خاتم بعد برای انبیاء دیگر

راوی است از ابن عمار که ذکر نمودم خدمت حضرت صادق آل محمّد علیهم السّلام بعض انبیاء را و صلوات بر او فرستادم حضرت فرمودند وقتی که یکی از انبیا را یاد کنی ابتدا کن به صلوات بر محمّد و آل محمّد و بعد از آن بر آن نبی صلوات فرست و من جمله از تعقیباتی که مرقوم فرموده اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَجِرْنِی مِنَ النَّارِ وَارْزُقْنِی الْجَنَّةَ وَ زَوِّجْنِی مِنَ الْحُورِ الْعِینِ و دیگر یازده مرتبه سوره توحید بخواند و پهن کند دستهای خود را و بلند کند به آسمان و بگوید اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک باسمک المکنون الْمَحْزُونِ الطُّهْرِ الطَّاهِرِ المبارک وَ اسئلک باسمک الْعَظِیمِ وَ سلطانک الْقَدِیمِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّدٍ یَا وَاهِبَ الْعَطَایَا یَا مُطْلِقَ الأساری وَ یَا فکاک الرِّقَابِ مِنَ النَّارِ اسئلک أَنْ تُصَلِّیَ عَلِی مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تُخْرِجَنِی مِنَ الدُّنْیَا سَالِماً وَ تُدْخِلَنِی الْجَنَّةَ أمنَا وَ أَنْ تَجْعَلَ دُعَائِی أَوَّلَهُ فَلَاحاً وَ أَوْسَطَهُ نَجَاحاً وَ أَخّرَهُ صَلَاحاً انک أَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ.

و مرقوم فرموده که مستحب است صلوات بر حضرت رسول صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ هر وقت اسم این بزرگوار را ذکر کند یا بشنود اگرچه در نماز یا در اثناء قرائت باشد بلکه احوط ترک نکردن آن است زیرا که جماعتی از علما فتوی

ص : 175

183- فروع احکامی فقهی در باب صلوات

داده اند به وجوب و فرقی نیست که اسم آن بزرگوار ذکر شود مثل محمّد و احمد یا کنیّت آن حضرت مثل ابوالقاسم یا لقب آن حضرت مثل مصطفی و رسول و نبی یا به ضمیمر ذکر شود.

در خبر صحیح است که صلوات بفرست بر نبی هر وقت او را یاد کردی یا آن که کسی یاد کرد از آن یا غیر از آن.

مسئله هر گاه اسم آن بزرگوار مکرّر ذکر شود سنّت است صلوات را مکرّر کند و تکرار صلوات بنا بر قول به وجوب واجب است مسئله هر گاه در اثناء تشهد اسم مبارک در ضمن اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِی مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّد موجب تکرار صلوات نیست و الا تسلسل لازم می آید.

مسئله احوط آن است که ما بین ذکر اسم مبارک و صلوات فصل طویل بیندازد بنابر وجوب و هم چنین بنابر استحباب برای ادراک فضیلت آن بلافاصله صلوات فرستد پس اگر اسم مبارک را بگوید یا بشنود در اثناء قرائت صلوات را تاخیر بیندازد تا آخر سوره مگر اینکه در اواخر آن باشد.

(مسئله) اگر اسم آن بزرگوار را بدل بگذارند بهتر است صلوات بفرستد.

و در باب هشتم در منافیات نماز مسئله 39 می فرماید مستحب است برای عطسه کننده و کسی که عطسه او را بشنوند ولو در نماز باشد انگشت خود را بر دماغ گذارد و بگوید الْحَمْدُ اللَّهُ وَ صَلِّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ در باب نمازهای

ص : 176

184- در صدقه و نماز شب اول قبر (لیلة الدفن)

مستحبّی در نماز شب دفن میّت مرقوم فرموده اند که کفعمی رحمه الله و ابن فهد رضوان الله علیهما از حضرت رسول اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلم روایت کرده اند که حضرت فرمودند هیچ وقتی نیست بر میت شدیدتر باشد از شب اول وفات پس رحم کنید اموات خود را به دادن صدقات و نماز بخوانید دو رکعت در رکعت اول حمد و آیت الکرسی و رکعت دوم حمد و ده مرتبه سوره قدر و بعد از سلام بگوئید اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِی مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْعَثْ ثَوَابَهَا إِلَی قَبْرِ فُلَان پس بدرستیکه خدا یتعالی همین ساعت مبعوث می فرماید هزار ملک را به سوی قبر او که با هر ملکی ثوبی و حله باشد مقتضای این روایت آن است که این نماز در وقتی است که چیزی نداشته باشد که صدقه دهد و بهتر در صورت امکان جمع بین هر دو است و ظاهر روایت کفایت نماز یک نفر است پس سزاوار است که قصد خصوصیت در چهل نفر نکند بلکه به قصد رجاء یا به قصد اهداء ثواب به جا آورد بدانکه در ذخیرة المعاد حاج ملا نوروز علی بسطامی در اواخر کتاب در خصوص ذکر حیوانات شرحی می نویسند و در شرح کلمه لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مرقوم می دارند که اعتقاد من

ص : 177

185- تطبیق عدد ائمه با حروف لا اله الا الله

این بود که این کلمه از چند جهت افضل است از همه اذکار مثل اینکه این کلمه دوازده حرف است بعدد ائمه طاهرین چنانچه در زیارت جوادیه ماثور است که السَّلَامُ عَلِیُّ الشُّهُورِ الْحَوْلِ وَ عَدَدِ السَّاعَاتِ وَ حُرُوفِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فِی الرُّقُومِ المسطرات دیگر آن که در تفسیر آیه شریفه إلَیْهِ یَصْعَدُهُ الکلم الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلِ الصََّالِحُ یَرْفَعُهُ (1)

در اخبار و احادیث ائمه اطهار تفسیر به کلمه طیبه لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ شده چنانچه علامه مجلسی رحمه الله بابی در این خصوص عنوان فرموده دیگر آن که حضرت رضا علیه السّلام در نیشابور چنانچه در عیون مسطور است فرمودند که خداوند فرموده کلمه لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی وَ مَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی و نیز در نزدیکی سرخس هم این حدیث را بیان فرمودند و هر گاه غیر از این کلمه چیز دیگر در نزد آن حضرت بهتر بود او را بیان می فرمود دیگر آن که این کلمه قابل ریا نیست زیرا که محتاج به حرکت لب نیست(2)

دو لب ناید به هم از حرف توحید *** بوحدانیتش شاهد همین بس

دیگر آن که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند که در میزان عمل کلمه سنگین تر از لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ نیست زیرا که هر گاه جمیع آسمان ها و زمینها و آن چه در آنها می باشد تمام را در یک

ص : 178

186- تعلیم نمودن اسم اعظم به حضرت امیر علیه السلام توسط حضرت خضر

کفّه میزان گذارند و کلمه لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ را در کفّه دیگر هر آینه لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ ارجح خواهد بود از جمیع آنها و این کلمه محبوب ترین کلمات است در نزد خدا چنانچه در بعض اخبار دارد که عماد توحید لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ می باشد و اسم اعظم در آن است.

مروی است از حضرت امیر علیه السّلام که آن حضرت قبل از واقعه بدر به یک شب جناب خضر علیه السّلام را در خواب دیده به او فرمودند که چیزی به من تعلم نما که یاری نماید مرا و غالب شوم بر اعداء گفت بگو یَا هُوَ یَا مَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ آن حضرت فرمود چون از خواب بیدار شدم خواب خود را به پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ عرض نمودم فرمود عُلِّمْتَ الِاسْمَ الْأَعْظَمُ و این کلمه در روز بدر پیوسته به زبان من جاری بود(1)

دیگر آن که از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت شده که هر مومنی که این کلمه را بگوید جمیع گناهان او آمرزیده شود و ریخته شود مثل برگ درخت و مثل همان گناهان ثواب در نامه عمل او ثبت شود و هر بنده ای که بکشد او از خود را به گفتن این کلمه گناهان او می ریزد مثل برگ درخت و هر گاه اضافه نماید به لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ لفظ الْحَیُّ الْقَیُّومُ را امید است که اسم اعظم

ص : 179

187- افضلیت صلوات بر اذکار دیگر

الهی باشد چنانچه اخبار چندی بر آن دلالت دارد از این جهت است که گفته شده که افضل اذکار گفتن لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَیُّ الْقَیُّومُ است.

در روایت نموده است که رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند که از برای خداوند عالم عمودی است از یاقوت سرخ که سر آن عمود در زیر زمین هفتم پس هر گاه بنده بگوید لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عرش خدا به حرکت در آید پس خداوند عالم فرماید ساکن شو ای عرش، عرش عرض نماید چگونه ساکن شوم و حال اینکه تو هنوز نیامرزیده ای گوینده لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ را(1) .

و جهات و اخبار دیگر هم فضیلت کلمه توحید بسیار است ولیکن جماعتی گویند که ذکر صلوات بر اذکار دیگر ترجیح دارد زیرا که صلوات اقرار به توحید و نبوّت و ولایت هر سه است چنانچه در یکی از تالیفات یک نفر از دارالمومنین یزد ملاحظه کردم برای صلوات فوائدی مرقوم بود و خلاصه آن اینکه ذکر صلوات بر اذکار دیگر راجح است و دلائلی هم بیان می فرمایند من جمله مرقوم است که اخبار دّال به وجوب صلوات بعد از شنیدن اسم مبارک آن حضرت هست چه در نماز و چه

ص : 180

188- در اینکه مصلی تا سه روز بر او گناهی نوشته نمی شود

وقت دیگر ولی قول به وجوب لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ در اخبار و کلمات علماء اخیار نیست هنگام شنیدن لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ و در بعضی از کتب عامه مذکور است که پیغمبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند در روز قیامت من و علی و حضرت ابراهیم صلوات الله علیهم اجمعین در طرف راست عرش بر کرسی نشسته ایم و تمام امت من در عقب سر من بایستند به اختلاف درجات و هرکس در عقب هر نماز فریضه ده مرتبه بر من صلوات فرستد او را در نزد من جای دهد و من او را ببینم و او مرا ببیند و روی او مانند ماه شب چهارده تابان باشد از کتب عامّه مذکور است که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود هر که یک مرتبه بر من صلوات فرستد خداوند به دو ملک حافظ او را امر می فرماید که تا سه روز بر او هیچ گناهی ننویسند(1).

از صدوق رحمه الله روایت شده که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند که در روز قیامت هر کس کفّه گناهانش سنگین باشد صلواتی که بر من فرستاده است می آورم و در کفّه حسناتش می گذارم حسناتش سنگین خواهد شد و

ص : 181

189- خواب پیغمبر صلی الله علیه و آله مصلی را

مرقوم است از کتاب انوار الاصول که از کتب عامّه است از عبدالله سحره روایت کرده که روزی پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ از حجره بیرون آمدند و فرمودند که در شب گذشته در خواب دیدم مردی از امت من از صراط می گذشت و هر لحظه پای او می لغزید پس دیدم صلواتی که بر من فرستاده بود آمد و او را از صراط گذرانید در خبر است که آن حضرت فرمود بشارت دهید صلوات فرستنده بر من را به بهشت قبل از آن که مرگ او را در یابد.

و ایضا مرقوم است که کتب عامه که به هر مومنی پنج ملک موکل است یکی در مقابل رو که شیطان را از او دور می کند دیگری در عقب سر او که آفات آسمانی را از او دفع می کند سوم طرف راست او که حسنات او را می نویسد چهارم در طرف چپ او که گناهان او را ثبت می کند پنج در ناصیه او که او را حافظ می گویند و هر صلواتی که آن مومن در شب می فرستد آن ملک او را نگاه می دارد تا به وقت طلوع آفتاب آن وقت می رود و باز به جهت حفظ صلوات روز می آید و رفتن آن ملک برای این است که می رود به نزد مرقد مطهر حضرت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ

ص : 182

190- صلوات خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله بر مصلی

عرض می کند یا رسول الله فلان بن فلان در این شب یا در این روز بر شما چندین صلوات فرستاده است آن حضرت می فرماید که صلوات و سلام من بر او باد پس آن ملک می رود و در نزد عرش الهی و عرض می کند خدایا فلان بنده تو چندین صلوات بر حبیب تو فرستاده است و حبیب تو بر او صلوات و سلام فرستاد خداوند متعال می فرماید که بر آن بنده باد صلوات و خطاب می فرماید که آن صلوات را محفوظ نمائید تا روز قیامت چون عمل آن بنده را می سنجند امر می شود که آن صلوات را می آورند و در کفّه حسنات آن بنده می گذارند تا سنگین شود پس به حکم فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِینُهُ (1) فَهُوَ فِی عِیشَةٍ راضِیَةٍ(2) او را به روضه رضوان برند(3).

مرقوم است که عامّه از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت کرده اند که فرمود هر کلامی که در آن به ذکر خداوند و درود بر من ابتدا کرده نشود آن کلام ابتر است(4).

و ایضا عامّه از پیغمبر روایت کرده اند که فرمود چون از وضو فارغ شدید بگوئید أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شریک لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ و بعد صلوات

ص : 183

191- صلوات فرستادن هنگام نگاه به مسجد

بفرستید گشاده می شود برای شما درهای رحمت.

و ایضا عامه از حضرت امیر علیه السّلام روایت کرده اند که فرمود إذَا مَرَرْتُمْ بِالْمَسْجِدِ فَصَلُّوا عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَه و ابو هریره و دیگران نیز این حدیث را از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت کرده اند و در اخبار دیگر هم دارد که چون نظر شما بر مسجد افتد باید صلوات بفرستید.

و نیز عامه از فاطمه بنت الحسین علیهما السّلام روایت کرده اند که چون پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ داخل مسجد می شدند صلوات می فرستادند و می گفتند رَبِّ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ افْتَحْ لِی أَبْوَابَ رحمتک و چون از مسجد بیرون می آمدند صلوات می فرستادند و می گفتند رَبِّ اغفرلی ذُنُوبِی وَ افْتَحْ لِی أَبْوَابَ فضلک

و در روایات خاصه هم دارد که باید حین دخول و خروج از مسجد صلوات فرستاد.

از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده که چون بنده بگوید اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ وَ عَلِیٌّ أَهْلُ بَیْتِهِ هر دعائی بکند مستجاب می شود(1).

و ایضا از آن حضرت روایت کرده که هر که بگوید

یَا رَبِّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ البته خدا او را بیامرزد

ص : 184

192- مردی که حین وفات سرش مانند سر خوک شد

از حضرت صادق علیه السّلام روایت نموده که هر کس بگوید صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ خداوند هزار حسنه از برای او می نویسد(1).

مرقوم است که خطاب رسید موسی صلوات بفرست بر پیغمبر و آل او من و ملائکه من بر او صلوات می فرستیم(2).

مرقوم است که در روز دوشنبه هزار مرتبه باید صلوات فرستاد و روزهای سه شنبه صد مرتبه بگوید اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً(3).

از تالیفات اهل سنت است مرقوم است مردی با فرزند خود مسافرت نمود و اجل او رسید حین وفات سر او مانند سر خوک شد و فرزند او شروع کرد گریه کرد و مهموم شد خواب رفت و در خواب قائلی به او گفت چون پدر تو ربا می خورد به این جهت سر او مانند سر خوک شد و چون پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ او را شفاعت فرمود به علت اینکه هر وقت اسم پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ را می شنید صلوات می فرستاد پس ما برگردانیدیم صورت او را به صورت اول محزون مباش (4).

و مرقوم است که حضرت موسی علی نبیّنا و اله و علیه السّلام ده مرتبه عصای خود را

ص : 185

193- انشقاق رود نیل بر موسی به واسطه صلوات

زد به دریا و رود نیل شکافته نشد خطاب رسید ای موسی صلوات بفرست بر محمّد و آل آن حضرت صلوات الله علیه تا دریا شکفته شود حضرت موسی شروع نمود صلوات فرستادن دریا شکافته شد(1).

و مرقوم است خانه ای که اسم محمّد در آن خانه باشد برکت آن خانه زیاد می شود.

و مرقوم است که یکی از صلحا گفت همسایه ای داشتم که بسیار معصیت می نمود از دنیا رفت در خواب او را دیدم که در بهشت مقام عالی دارد سوال کردم که به چه جهت به این مقام رسیدی گفت روزی رفتم در مجلسی دیدم که محدث می گفت کسی که صلوات بفرستد بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و بلند کند صدای خود را درصلوات بهشت بر او واجب می شود تمام مردم صدا به صلوات بلند کردند من هم با آنها همراهی نمودم خدا گناهان مرا آمرزید.

مرقوم است که عبّاس بن عبدالمطلب می گوید نگاه کردم به صورت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود عمو حاجتی داری عرض کردم بلی وقتی که حلیمه خاتون شما را شیر می داد طفل چهل روزه بودی دیدم که شما با ماه حرف می زدی و ماه هم با شما حرف می زد به لسانی که من نفهمیدم فرمود عمو قماط

ص : 186

194- تکلم نمودن پیغمبر صلی الله علیه و اله با ماه در طفولیت

مرا صدمه زده بود خواستم گریه کنم ماه خطاب کرد گریه مکن اگر اشک چشم شما بر زمین برسد دیگر گیاه روئیده نخواهد شد عباس دست بر دست زد و گفت طفل چهل روزه اینها را می داند فرمود عمو به آن خدائی که جان من در ید قدرت او است که من می شنیدم صدای قلم را که می نوشت بر لوح و من در تاریکی رحم مادر بودم می خواهی زیاده به تو بگویم صد و بیت و چهار هزار پیغمبر را خدا مبعوث کرد که نمی دانستند آنها پیغمبرند تا وقتی که به سن چهل سالگی رسیدند غیر از حضرت عیسی علیه السّلام که از شکم مادر که متولد شد گفت إِنِّی عبدالله آتَانِی الکتاب ای عمو می خواهی زیاده به تو بگویم عرض کرد بلی فرمود وقتی که من متولد شدم خداوند هفت کوه در هفت آسمان قرار داد و پر نمود از ملائکه که عدد آنها را غیر از خدا دیگری نمی داند و تسبیح خدا می نمایند تا روز قیامت و خداوند ثواب آنها را قرار می دهد برای کسی که اسم مرا بشنود و صلوات فرستد بدن عباس به لرزه درآمد و شروع کرد به صلوات فرستادن(1).

عمدة العلماء و المحدثین آقای حاج شیخ عباس قمی زید عمره مرقوم فرموده که شاید هیچ عملی مثل صلوات بر پیغمبر و آل آن حضرت و حسن خلق برای سنگین

ص : 187

195- در بیان ملک موکل بر صلوات

نمودن میزان اعمال نباشد(1).

و مرقوم است از شیخ کلینی رحمه الله که به سند معتبر روایت کرده که حضرت باقر به حضرت صادق علیهما السّلام فرمودند که گذارده نمی شود در میزان چیزی سنگین تر از صلوات بر محمّد و آل محمّد.

روایت می کند از کتاب قصص القران که راوی گفت عثمان وارد شد بر پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ عرض کرد یا رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ خبر ده مرا از بنده گان خدا که هر کدام چند ملک با آنها است آن حضرت فرمود هر کدام را ملکی از طرف راست است که عمل ثواب را می نویسد ده برابر و ملکی به طرف چپ است که گناهان را می نویسد اگر توبه نکند و پشیمان نشود و دو ملک مقابل روی و عقب سر هستند چنانچه خدا می فرماید (لَهُ مُعَقِّبََاتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ (2)) و ملک دیگر که گرفته است ناصیه تو را که هر گاه تواضع نمودی برای خدا خدا تو را بلند می کند و هر گاه غیر از آن نمودی تو را پست و رسوا می کند (و لَهُ مُعَقِّبََاتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّه(3)) که این دو ملک موکلّند بر مصلّی و ملک دیگر موکل بر دهان تو است که مانع است از حیوان موذی از مار و غیره که داخل دهان

ص : 188

196- صلوات هنگام غسل در روز جمعه

تو شوند و دو ملک بر چشمهای تو هستند پس این ده ملک شدند بر هر آدمی.(1)

و ملائکه شب غیر از ملائکه روز می باشند که هر شبانه روزی بیست نفر می شوند و شیطان در روز موکّل بر آدمی است و اولاد او در شب که خداوند فرموده (وَ إِنْ علیکم لَحََافِظِینَ.(2))

و نیز محدث مرقوم قمی از حضرت صادق علیه السّلام مرقوم فرموده که هر کس در روز جمعه غسل کند و این دعا را بخواند اَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شریک لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِی مِنَ التَّوَّابِینَ وَ اجْعَلْنِی مِنَ الْمُتَطَهِّرِینَ برای او طهارت باشد تا جمعه آینده یعنی از گناهان پاک شود حاصل آن چه از اخبار به ما رسیده باید دعا کنیم و محمّد و آل آن جناب صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ را شفیع قرار دهیم و بر آنها صلوات فرستیم که (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ أَمِنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ(3) ) قَالَ اللََّهُ تَعَالَیْ فِی سُورَةِ البقره (وَ إذَا سئلک عِبََادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدََّاعِ إِذََا دَعََانِ (4))الایة وَ قَالَ عزوجل فِی سُورَةِ المومن ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لکم إِنَّ الَّذِینَ یستکبرون عَنْ عِبََادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دََاخِرِینَ(5))(6).

ملاحظه فرما اخباری که در فضیلت دعا وارد شده من جمله در جامع الاخبار است قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ

ص : 189

197- در اینکه چیزی بهتر از دعا نمودن نیست

الدعا سِلَاحٍ المومن قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُلِحِّینَ فِی الدعا وَ قَالَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ لَیْسَ شَیْ ءٌ اکرم عَلِیٌّ اللَّهُ تَعَالَیْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ قَالَ امیرالمومنین عَلَیْهِ السَّلَامُ أَحَبُّ الْأَعْمَالِ إِلَیَّ اللَّهِ فِی الْأَرْضِ الدُّعَاءُ أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ الْعَفَافُ ثُمَّ تَلِی هَذِهِ الایة قُلْ مَا یعبوء بکم رَبِّی لَوْ لََا دعائکم وَ کان مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ اللَّهُمَّ اجْعَلْ خَیْرَ أَعْمَارِنَا خَوَاتِمَهُ وَ خَیْرَ أَیَّامِنَا یَوْمَ نلقاک فِیهِ وَ یَقُولُ الدَّاعِی بَعْدَ فریضه الظُّهْرِ سَبْعَ مَرَّاتٍ وَ یَأْخُذُ بِیَدِ الْیَمَنِیُّ مَحَاسِنَهُ وَ یَرْفَعُ یَدَهُ الْیَسَرَیْ یَقُولُ یَا رَبِّ مُحَمَّداً وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَعْتِقْ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ وَ کان مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بک مِنْ غَنِیٍّ یُطْغِینِی وَ فَقْرٍ یُنْسِینِی وَ هَوِیَ یُرْدِینِی وَ عَمَلٍ یُخْزِینِی وَ دُعَاءٌ مَرْوِیٌّ عَنِ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بک مِنْ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ سُوءِ الْقَدَرِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِی الْأَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ.(1)

در جلد یازدهم بحار از عیون اخبار الرضا علیه السّلام نقل می فرماید در باب استجابت دعا من جمله مرقوم است که جماعتی آمدند نزد مامون لعنه الله علیه و گفتند که حضرت رضا علیه السّلام مجلسی فراهم نموده و مردم را موعظه می کند و مردم مفتون فرمایشات او شده

ص : 190

198- استخفاف مامون به حضرت رضا علیه السلام

مامون حاجب خود محمّد بن عمر طوسی را فرستاد و مردم را از مجلس حضرت متفرق نمود و حضرت را طلبید چون حضرت وارد شدند آن ملعون کلمات مستخفانه به آن حضرت گفت فَخَرَجَ ابوالحسن الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ عِنْدِهِ مُغْضَباً حضرت غضب آلوده بیرون آمدند و لبهای مبارک را حرکت می دادند و می فرمودند به حقّ پیغمبر و علی و فاطمه صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ که به حول و قوه الهی مردم را بر او می شورانم که او را استخفاف نمایند حضرت وارد خانه شدند و دو رکعت نماز بجای آوردند فَقَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ اللَّهُمَّ یاذا الْقُدْرَةِ الْجَامِعَةِ الخ تا بدان جائی که عرض می کند صَلِّ عَلَیَّ مِنْ صَرَفْتَ الصَّلَوَاتِ عَلَیْهِ وَ انْتَقِمْ لِی مِمَّنْ ظَلَمَنِی(1)

الخ بدانکه در کفایة الخصام در باب 75 در حدیث دهم آن مرقوم است حموینی که از اعیان علما عامه است می گوید که اما علامه فخر الدین محمّد بن عمر الراضی گفته است که حقتعالی اهل بیت رسول خدا را در پنج خصلت و فضیلت با رسول خدا شریک و مساوی گردانیده است اول در محبت خدایتعالی آن جا که فرموده فَاتَّبِعُونِی یُحَبِّبَ کم اللَّه(2)) و در حقّ اهل بیت او فرموده که (قُلْ لََا اسئلکم عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَیْ(3))

دوم تحریم صدقه

ص : 191

199- در پنج خصلت مشترک بین نبی و اهل یت صلوات الله علیهم اجمعین

که پیغمبر فرمود صدقه حرام است بر من و اهل بیت من سوم در طهارت در حقّ پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرموده( ط ه (1)مَا أَنْزَلْنََا علیک الْقِرَانِ لتشقی(2) )و در خصوص اهل بیت آن بزرگوار فرموده (إِنَّمََا یُرِیدُ اللََّهُ لِیُذْهِبَ عنکم الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یطهرکم تَطْهِیراً (3))چهارم در سلام فرموده السَّلَامُ علیک أَیُّهَا النَّبِیُّ وَ رَحْمَتُ اللَّهِ وَ برکاته و درباره اهل بیت می فرماید( سَلَامٌ عَلی آلِ یسین (4))پنجم در صلوات می فرماید اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّد(5)

از محمّد بن یعقوب کلینی رحمه الله به سند خود از حضرت ابی عبدالله علیه السّلام روایت کرده که فرمود هر که عطسه نماید و دست بر بالای دماغ خود بگذارد و بگوید الحمدلله کثیرا کما هُوَ أَهْلُهُ وَ صَلِّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ إِلَهَ سَلَّمَ از سوراخ چپ بینی او بیرون آید مرغی که کوچکتر باشد از جراد یعنی ملخ و بزگتر باشد از مگس و برود در زیر عرش و از برای عطسه کننده استغفار کند تا روز قیامت(6).

بدان که مرحوم حجة الاسلام اقای آخوند ملا محمّد باقر فشارکی اصفهانی رحمه الله در آداب الشریعه فرموده که اعمال مستحبه در روز سی و یک چیز من جمله این استغفار

ص : 192

200- دعای حفظ از سبب شر شیطان

است که اگر در روز خوانده شود باعث مغفرت چهل گناه کبیره است استغفرالله الَّذِی لَا إِلَهَ إِلََّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومَ بَدِیعَ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ ذُو الْجَلََالِ وَ الاکرام وَ اسئله أَنْ یُصَلِّیَ عَلَیَّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ یَتُوبَ عَلَیَّ دیگر روزی صد مرتبه صلوات که قبلا نوشته (1).

دیگر ریش را شانه کند و به شمارد تا هفتاد مرتبه شانه را تکرار نماید و تا هفتاد روز این کار را بکند از شر شیطان محفوظ ماند خاصه اگر شانه را بر سینه خود کشد و بگوید اللَّهُمَّ اشْرَحْ عَنِّی الْمَهْمُومِ وَ الْغُمُومَ وَ وَحْشَةَ الصُّدُورِ و اگر بر ابروی راست و دو مرتبه بر ابروی چپ خود بکشد و هفت مرتبه صلوات فرستد از چشم درد محفوظ ماند دیگر در وقت غروب روز جمعه این دعا را هفت مرتبه بخواند تا هفته دیگر از بلا ها محفوظ ماند اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَادْفَعْ عَنَّا الْبَلَاءَ الْمُبْرَمَ مِنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ انک عَلِیِّ کل شَیْ ءٍ قَدِیرٌ

و مرقوم است که از ختوم مجربه یکی آن که چهارده روز به جهت هر حاجت در هر روزی هزار مرتبه صلوات فرستد از برای حضرات چهارده معصوم صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ و اگر در هر روزی هزار و چهارصد مرتبه بگوید به اجابت نزدیکتر است.

ص : 193

201- در فائده ختم لعن و صلوات

از هزار زیادتر ندارد دیگر به جهت قضاء حاجت هفتاد و دو عدد ریگ بردارد و سی و شش دانه آن ریگها را طرف راست و سی و شش دانه دیگر را طرف چپ خود گذارد و دو رکعت نماز بخواند و بعد از آن،آن ریگها را که طرف راست او است هر یک را برداشته و ده مرتبه بر او صلوات فرستد که مجموع سیصد و شصت صلوات می شود و بعد در ریگها که طرف چپ او است هر یک را ده مرتبه بر او لعن بخواند و بعد ریگهای صلوات را در نهر آب یا در چاه بریزد و ریگهای لعن خوانده در جامی کثیف یا بالوعه بریزد به حاجت خواهد رسید ان شا الله(1).

هم ختم مرقوم را دارد و مرقوم است که باید روز دوشنبه و در زیر آسمان باشد و محل اعتماد اهل ذکر است و تجربه شده و ریگها باید هفتاد و چهار عدد باشد و دو قسمت نماید به طریق مرقوم و چندین قسم دیگر هم در منتخب مرقوم است طالبان رجوع فرمایند و از بعضی اهل خبر نقل شده که شخصی آمد خدمت حضرت صادق آل محمّد صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ و عرض کرد دو جامه دوخته

ص : 194

202- ختم سوره حمد و اذکار مفیده

ام یکی را با هر نخی صلوات فرستاده ام و دیگری را با هر نخی لعن نموده ام کدام یک ثواب او زیاده است فرمود ما لعن را بیشتر دوست می داریم(1).

در خواص و فوائد سور قرآنی در خصوص ختم سوره فاتحه الکتاب از مرحوم مجلسی رحمه الله و دیگران مرقوم است که قبل از طلوع صبح روز جمعه غسل کند و بعد از نافله و فریضه صبح و تسبیح فاطمه زهرا علیها سلام الله یکصد مرتبه بگوید الحمدالله رَبِّ الْعَالَمِینَ عَلِیُّ کل حَالَ و صد مرتبه صلوات بفرستد مرقوم است به تجربه رسیده است.

و ایضا به جهت هلاکت ظالم مرقوم است که هزار مرتبه بسم الله و هزار مرتبه الحمدالله و هزار مرتبه لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولِ اللَّهِ بگوید و هزار مرتبه صلوات فرستد دفع آن ظالم خواند و البته مخذول گردد و مداومت به این کلمات موجب وسعت روزی و صفای باطن است.

بدانکه در مدینه المعاجز سید هاشم رحمه الله در معجزه یکصد و هشتادم در باب معجزات حضرت امیرالمومنین علیه السّلام مرقوم است از تفسیر حضرت عسکری علیه السّلام که خلاصه ترجمه او این است که مردی از دوستان حضرت امیر علیه السّلام از شام عریضه نوشت

ص : 195

203- معجزه ی حضرت امیرعلیه السلام با فرستادن صلوات

خدمت حضرت که من مال زیادی دارم و اهل و عیال دارم که از مفارقت آنها خائف ام و بسیار میل دارم بیایم خدمت شما و از زر و مال و عیال خوف دارم چه کنم فَبَعَثَ إِلَیْهِ عَلِیٌّ عَلَیْهِ السَّلَامُ أَجْمَعَ اهلک وَ عیالک وَ حَصَلَ عِنْدَ هُمْ مالک وَ صَلِّ عَلَیَّ ذلک کلمه عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ إِلَهَ الطَّیِّبِینَ ثُمَّ قُلِ اللَّهُمَّ هَذِهِ کلها ودایعی عندک بِأَمْرِ عبدک وَ ولیک عَلِیِّ بْنِ ابیطالب ثُمَّ قُمْ وَ انْهَضْ إِلَیَّ حضرت فرمودند که اموال خود را یکجا جمع کن با عیال خود و صلوات بر روح محمّد و آل محمّد بفرست و بگو خدایا اینها امانت است از من نزد تو به امر بنده تو و ولی تو علی بن ابیطالب آن مرد بفرموده حضرت عمل نمود و رفت کوفه خدمت حضرت خبر به معاویه لعنة الله علیه دادند گفت بروید و تمام اموال او را غارت کنید و عیال او را به رسم کنیزی اختیار نمائید و بفروشید گماشتگان معویه چون آمدند وارد خانه آن مرد شدند دیدند در آن خانه کسی نیست به جز اهل و عیال معویه لعنة الله علیه و یزید پلید که تمام در آن خانه اند و آنها گفتند به گماشته گان برگردید بروید ما هر چه اموال بود اخذ نمودیم عیال و اولاد آن مرد را هم فرستادیم بازار بفروشند ملازمان

ص:196

204- صورت مار و عقرب شدن اموال دوست علی علیه السلام

معاویه مراجعت نموده و خداوند عالم اهل بیت آن مرد را از نشر آنها مستور نمود و شبه عیال و اهل معاویه لعین را به آنها نمود که به خیال آنها نزدیک آنها نروند و مراجعت کنند به قسمی که اهل و عیال آن مرد هم فهمیدند که قضیه چگونه شد و خداوند آنها را از نظر ایشان غائب و مخفی نمود چون چند روزی گذشت و دزدان شهر فهمیدند که صاحب آن خانه نیست به خانه آمدند که اموال او را به سرقت ببرند چند مرتبه آمدند خداوند اموال را بصورت مار و عقرب نمود که دست سارقین را می گزیدند که بعضی از آنها مردند و بعضی مریض شدند تا یک روز حضرت امیر علیه السّلام در کوفه به آن مرد فرمودند که می خواهی عیال و اموال تو بیایند نزد تو عرض کرد بلی حضرت دعا کردند اللّهم ائِت بهم در حال دیدند تمام اموال و عیال او به معجزه حضرت حاضر شدند بدون نقصان آن وقت نقل نمودند برای حضرت شرح تمثل عیال معاویه و یزید لعنه الله علیهما خواص آنها را او کیفیت مار و عقرب و سارقین را حضرت فرمود إِنَّ اللَّهَ رُبَّمَا أَظْهَرَ آیَةً لِبَعْضِ الْمُومِنِینَ لِیَزِیدَ فِی بَصِیرَتِهِ وَ لِبَعْضِ الکافرین لِیُبَالِغَ فِی الْإِعْذَارِ إِلَیْهِ فرمود در بعضی اوقات آیتی ظاهر می شود

ص : 197

205- امر پیغمبر صلی الله علیه و آله به صلوات فرستادن مرد فقیر

برای مومنین به جهت بینائی و برای کفّار به جهت اتمام حجّت و قطع عذری که از آنها بشود(1).

در تفسیر حضرت عسکری علیه السّلام علامه مجلسی رحمه الله دارد که شخصی آمد خدمت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم حضرت فرمود چگونه است حال تو با برادران دینی خود در موافقت با آنها در محبّت با محمّد و علی صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمَا و عداوت با دشمنان ایشان عرض کرد آنها را مثل جان خودم می دانم یعنی دوستم با دوستان شما و دشمنم با دشمنان شما حضرت فرمود توئی دوست خداوند پس غم مخور به جهت سختیهای دنیا که به واسطه آن چه گفتی آن قدر خدا نعمت به تو بدهد که احدی را نداده باشد پس در تمام اوقات مشغول باش به ذکر صلوات پس آن مرد بسیار شاد شد و مداومت کرد به ذکر صلوات روزی ابابکر و عمر لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَیْهِمَا به او رسیدند گفتند ای فلانی پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ خوب توشه ای برایت مهیا کرد صلوات که رفع گرسنگی و فقر را نمی کند روز دیگر باز آن دو نفر آن مرد را در بازار دیدند گفتند خوب است او را استهزاء کنیم آمدند مقابل او و گفتند ای مرد، مردم در بازار که می روند تجارتها می کنند و سودها می برند تو چه می کنی در بازار گفت من که مالی ندارم

ص : 198

206- خرید ماهی توسط مرد فقیر

که تجارت نمایم تجارت من ذکر صلوات است گفتند صلوات را که طعام و شراب نمی شود و او را سرزنش نمودند گفت به خدا قسم چنین نیست محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ رسول خدا است و هر که ایمان به او آورد می رسد به درجات عالیّه و خدا او را از سختیها نجات دهد ناگاه مردی پیدا شد و سه عدد ماهی بد بوی فاسدی داشت آن دو نفر از روی سخریّه گفتند که این ماهی را بفروش به این مرد که از اصحاب رسول خدا است ماهی فروش گفت بخر آن مرد گفت پول ندارم آن دو نفر گفتند خریداری کن پول آن را پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ به تو می دهد آن مرد ماهی را گرفت مرد ماهی فروش رفت خدمت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ حضرت فرمودند که یک درهم به او دادند گرفت و رفت پس آن مومن در مقابل آن دو نفر شکم ماهی را پاره کرد دو دانه جواهر بیرون آمد که دویست هزار درهم قیمت او بود آن دو نفر محزون شدند دویدند نزد صاحب ماهی که در شکم ماهی دو دانه جواهر پیدا شد تو ماهی فروخته جواهر که نفروخته ای برگرد جواهر خود را از او بگیر صاحب ماهی برگشت و جواهر را گرفت در دست او عقرب گردید و دست او را گزید فورا آنها را انداخت آن دو نفر گفتند که سحر محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم است آن مومن چون

ص : 199

207- پیدا شدن گوهر در شکم ماهی

شکم ماهی را شست و شو داد دو گوهر گرانبهای دیگر پیدا کرد باز آن دو نفر صاحب ماهی را خبر دادند چون آمد و خواست آن دو گوهر را از او بگیرد دو گوهر مار شدند و بر او حمله کردند ماهی فروش فریاد زد که من نمی خواهم آن مومن آنها را گرفت و باز به معجزه پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ گوهر شدند آن دو نفر گفتند که سحر بدین بزرگی ندیده بودیم آن مومن گفت که ای دشمنان خدا اگر اینها سحر است پس بهشت و جهنم هم سحر است چرا ایمان نمی آورید آن مومن آن چهار گوهر را آورد خدمت پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ جمعی از تجار عرب حاضر شدند و آنها را به چهار صد هزار درهم خریدند حضرت فرمودند که خدا این نعمت را به تو داد برای ذکر صلوات و تعظیم محمّد و علی صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمَا آیا می خواهی تو را خبر دهم به تجارتی که بسیار فائده برای تو داشته باشد عرض کرد بلی یا رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود آنها را قسمت کن به برادرهای دینی خود و بده به آنها که هزار برابر مقابل کوه ابوقبیس و کوه احد و طور خدا در بهشت به تو می دهد و بجهت تو در بهشت خدا قصر ها بنا کند که پایه او از زبرجد و آن قصر از طلا باشد مردی حاضر بود عرض کرد یا رسول الله من که مال

ص : 200

208- کیفیت نماز لیلة الرغائب

ندارم که انفاق کنم چه کنم فرمود چون محبت ما را دارا هستی ما تو را شفاعت خواهیم نمود(1)

بدانکه فاضل سمنانی رَحِمَهُ اللَّهُ در اعمال ماه رجب مرقوم نموده که از پیغمبرصَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت شده که هر کس پنجشنبه اولی از ماه رجب را روزه بگیرد و بعد از نماز خفتن شب جمعه دوازده رکعت نماز بخواند به شش سلام و در هر رکعت بعد از حمد و سوره قدر را سه مرتبه و سوره توحید را دوازده مرتبه بخواند و بعد از فراغ از دوازده رکعت هفتاد مرتبه صلوات فرستد و به سجده رود و در سجده هفتاد مرتبه بگوید سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الملائکة وَ الرُّوحِ سر از سجده بردارد هفتاد مرتبه بگوید رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ انک أَنْتَ الْعَلِیُّ الْأَعْظَمُ پس باز به سجده رود و هفتاد مرتبه بگوید سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الملائکة وَ الرُّوحِ و حوائج خود را از خدا بخواهد روا شود ان شاء الله و این نماز را نماز لیلة الرغائب خوانند(2).

کفعمی رحمه الله این نماز را بین نماز شام و خفتن مرقوم داشته و فرموده که پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمودند هر پنجشنبه اول ماه رجب را روزه بدار و این عمل را به جای آورد بیامرزد و خدا گناهان او را هر چند

ص : 201

209- نمازهای ماه رجب و فوائد آن

مثل کف دریاها و عدد ریگ بیابانها و برگ درختان و سنگینی کوه ها باشد و شفاعت او در قیامت مقبول است در حقّ هفت صد نفر از اهل او که همه مستوجب جهنّم بوده باشد(1).

و ایضا از پیغمبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم روایت می کند که هر که در شب دوم ماه رجب دوازده رکعت نماز بخواند و در هر رکعتی بعد از حمد چهل مرتبه صلوات فرستد و صد مرتبه سوره مبارکه توحید بخواند ملائکه با او مصافحه نمایند.

و ایضا در منهاج از پیغمبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم نموده که هر که در شب هفتم ماه رجب چهار رکعت نماز بخواند و در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ وَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ را هر یک را سه مرتبه بخواند و بعد از فراغ ده مرتبه صلوات فرستد و ده مرتبه تسبیح اربع بخواند خداوند او را در سایه عرش جای دهد و عطا کند به او ثواب روزه دار ماه رمضان را و ملائکه برای او استغفار نمایند و آسان شود برای او جان دادن و فشار قبر و از دنیا بیرون نرود تا جای خود را در بهشت ببیند و ایمن شود از فزع اکبر(2).

دیگر می نویسد هر که در شب بیست و دوم رجب هشت رکعت نماز بخواند و در هر رکعت حمد یک مرتبه و قُلْ یَا أَیُّهَا الکافرون را هفت مرتبه بخواند

ص : 202

210- صلوات روز مبعث و نمازهای ماه شعبان

و بعد از فراغ ده مرتبه صلوات فرستد و ده مرتبه استغفار نماید خدا عاقبت او را به خیر فرماید و نوشته شود برای او ثواب هفتاد پیغمبر و بمیرد با اسلام و ایمان از دنیا بیرون نرود تا اینکه منزل خود را در بهشت ببیند.

در کتاب مصباح المهتجّد از حسن بن راشد روایت شده که گفت خدمت حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم که آیا غیر از اعیاد مشهوره دیگر عیدی هست فرمود بهترین اعیاد روز مبعث پیغمبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم است در بیست و هفتم رجب عرض کردم در آن روز چه باید کرد فرمود روزه می گیری و صلوات بسیار بر محمّد و آل محمّد صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ میفرستی(1).

و نیز در منهاج مرقوم است که هر که در روز های پنجشنبه ماه شعبان دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعتی بعد از حمد صد مرتبه سوره توحید را بخواند و بعد از فراغ از نماز صد مرتبه صلوات فرستد هر حاجتی که داشته باشد از خدا بخواهد روا خواهد شد(2).

و ایضا از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت می کند که هر که در شب پنجم ماه شعبان دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعتی بعد از حمد صد مرتبه صلوات فرستد هر حاجتی که داشته باشد از خدا بخواهد روا خواهد شد.

و ایضا از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت می کند هر که در شب پنجم ماه شعبان دو رکعت نماز بکند و در هر رکعت بعد از حمد پانصد مرتبه سوره توحید را بخواند و بعد از نماز هفتاد مرتبه صلوات فرستد خداوند هزار حاجت او را در دنیا و آخرت برآورد و بنا کند

ص : 203

211- در صلوات ماه شعبان و اعمال او

برای او در بهشت شهرها به عدد ستارگان.

و ایضا در شب نیمه ماه شعبان این صلوات از حضرت صَاحِبُ الْأَمْرِ عَجَّلَ اللَّهُ تَعَالَیْ فَرْجُهُ وَ ظُهُورِهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدٌ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ وَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ الخ و دعای هر روز ماه شعبان اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ.

الخ ایضا از پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ روایت می کند که هر که در شب آخر ماه شعبان دو رکعت نماز کند و در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه سوره سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی(1) را بخواند و بعد از نماز صد مرتبه صلوات فرستد هزار شهر در بهشت برای او بنا نمایند.

و در خبر دارد که یک صلوات در ماه شعبان برابر است با ده صلوات در غیر آن و مرحوم علامه مجلسی رحمه الله در زادالمعاد در اعمال ماه صفر مرقوم می فرمایند که در روز سوم ماه صفر دو رکعت نماز بخوانید و در رکعت اول بعد از حمد سوره (أَنَا فتحنا (2))را بخوانید و بعد از نماز صد مرتبه صلوات بفرستید و صد مرتبه بگوئید اللَّهُمَّ الْعَنْ آلِ أَبِی سُفْیَانَ و صد مرتبه بگوئید استغفرالله وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ و محدث سبزواری در جلد احوالات ملائکه در مجلس سی و هفتم مرقوم می فرماید که در روز قیامت ملکی بال

ص : 204

212- نماز شبهای ماه مبارک و فوائد آن

خود را می کشد بر روی پل صراط مثل جسر و می گوید هر که صلوات فرستاد در دنیا بیاید از روی بال من بگذرد و رود که آتش او را اذیت نخواهد کرد(1).

خلاصه ملاحظه فرما منهاج و کتب ادعیه را دعائی که امام زین العابدین و امام محمّد باقر علیهما السّلام در روز های ماه مبارک رمضان می خواندند که در او صلوات بسیار دارد و اول دعا این است اللّهم هذا شهر رمضان(2).

الخ و ایضا در همان کتاب است که هر که شب پنجم ماه رمضان دو رکعت نماز بکند و در هر رکعت بعد از حمد پنجاه مرتبه سوره توحید بخواند و بعد از نماز صد مرتبه صلوات بفرستد با حضرت رسول صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ داخل بهشت شود و هر که در شب نهم ماه رمضان شش رکعت نماز بکند میان نماز مغرب و عشا و در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه آیة الکرسی بخواند و بعد از سلام پنجاه مرتبه صلوات بفرستد عمل او بالا گیرد با عمل صدیقین و صالحین و هر که در شب بیست و هشتم ماه رمضان شش رکعت نماز بخواند و بعد از حمد هر یک از آیة الکرسی و سوره (انّا اعطیناک (3)) و سورِه (قُلْ هُوَ اللَّهُ (4)) را ده مرتبه بخواند و بعد از سلام صد مرتبه صلوات فرستد تمام گناه او آمرزیده شود.

و مرقوم است هر که در شب آخر ماه رمضان دوازده رکعت نماز

ص : 205

213- دعاهای بسیار مفیده

بخواند و در هر رکعت بعد از حمد بیست و پنج مرتبه سوره توحید را بخواند و بعد از سلام صد مرتبه صلوات بفرستد و رحمت الهی به او ختم گردد أَنْ شا اللَّهِ تَعَالَیْ و در تعقیبات نماز صبح است این دعا که عبارات او اغلب صلوات است اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِی النَّهََارِ إِذََا تَجْلِی الخ.

و در اعمال روزهای جمعه چهار رکعت نماز مرقوم است بدین کیفیت که هر کس قبل از عصر روز جمعه چهار رکعت نماز بخواند و در هر رکعتی سوره حمد و توحید و معوّذتین و آیة الکرسی و سوره قدر و آیه شهدالله هر یک را ده مرتبه بخواند بعد از سلام صد مرتبه استغفرالله و صد مرتبه سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الحمدالله وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ اکبر وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ و صد مرتبه اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ بگوید خدا دفع کند از او شر آسمان و زمین را.

دعای دیگری است در روز جمعه و بعد از دعا دو رکعت نماز دارد و هزار مرتبه صلوات که شرح او طولانی است طالبین رجوع فرماید(1).

و مرقوم است که هر که خواهد پیغمبر و ائمه اطهار صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ را مسرور سازد در روز جمعه بخواند این دعا را اللَّهُمَّ یَا أَجْوَدَ مَنْ أُعْطِیَ تا اخر دعا رجوع (2).

و صلوات های کبیره بسیار است در کتب مثل صلوات روزهای ماه مبارک إ(ِنَّ اللََّهَ وَ ملائکته

ص : 206

214- کیفیت نماز روز جمعه و دعای آن روز

یصلّون عَلَیَّ النَّبِیُّ (1) )و صلوات بعد از عصر جمعه.

و صلواتی که مذکور است اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی دَاحِیَ الْمَدْحُوَّاتِ الخ و دعائی که کفعمی از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده اللَّهُمَّ یَا أَجْوَدَ مَنْ أُعْطِیَ وَ یَا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ(2) و صلواتی که در از حضرت صاحب الامر عجّل الله تعالی فرجه مروی است و دستور داده شده اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ سَیِّدُ الْمُرْسَلِینَ وَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ الخ (3)و همین صلوات در اعمال روز جمعه در کتاب مفاتیح آقای حاجی شیخ عباس قمی مدظلّه العالی مرقوم است (4)و صلواتی که سید ابن طاووس و شیخ طوسی در کتاب مصباح المتهجّد مرقوم نموده و مشتمل است به صلوات تمام ائمه که از امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشّریف رسیده اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ مُحَمَّدُ کما حَمَلَ وحیک وَ بَلَغَ رسالاتک (5)الخ و دعای حضرت ادریس علیه السّلام که در سحرهای ماه مبارک وارد شده سبحانک لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الخ که صلوات بسیار دارد .

و دعاهای هر روز ماه مبارک اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک مِنْ فضلک بِأَفْضَلِهِ الخ و دعای شب اول ماه مبارک "اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ سُؤَالَ الْمِسْکِینِ الْمُسْتَکِینِ، الخ و دعای شب بیست و دوم ماه مبارک یَا ظَهْرَ الّاجین صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ کن لِی حِصْناً وَ زخرا الخ .

و دعای سُبْحَانَ مَنْ یَعْلَمُ جَوَارِحَ الْقُلُوبِ الخ که مناجات و صلواتهای بسیار خوبی است و دعای دخول به ماه مبارک و وقت افطار اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیمِ إلَخْ و دعای الحمدالله الَّذِی هَدَانَا لِحَمْدِهِ الخ و دعای بعد از

ص : 207

215- دعا و صلواتی که دفع هم و غم می نماید

نماز مغرب شب اول ماه مبارک اللَّهُمَّ إِنِّی بک وَ منک أَطْلُبُ حَاجَتِی الخ و دعای افتتاح اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عبدک وَ رسولک الخ و مناجات با حقتعالی إِلَهِی وَقَفَ السَّائِلُونَ ببابک الخ و در دعاهای وارده هر روز و هر شب خصوصا دهه آخر و شبهای قدر و دعاهای وداع ماه مبارک و دعای ابوحمزه و دعاهای شب و روز عرفه و عید قربان در صحیفه ی سجادیه (الحمد لله ربّ العالمین(1) ).

الخ که صلواتهای بسیار دارد و آخر دعا هم باید هزار مرتبه صلوات فرستاد و دعای عید غدیر اللَّهُمَّ إِنِّی اسئلک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ نبیک وَ عَلِیٌّ ولیک الخ و دعای یوم مباهله و وقت تحویل و روز نوروز و بعد از ختم قرآن و دعای والدین در صحیفه ی سجادیه و دعاهای وسعت رزق و اداء دین در صحیفه کامله و خلاصی محبوس و ادعیه دفع هم و غم در صحیفه کامله یَا فَارِجَ الْهَمِّ إنِّی اسئلک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ تُصَلِّیَ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ أَنْ تُنْجِیَنِی مِنْ هَذَا الْغَمِّ و دیگر ادعیه دفع امراض و دفع دشمن و ظالم و دفع سحر و جن و شیاطین در صحیفه سجادیه اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بک مِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ الخ و دعاهای دفع جانوران و گزندگان وآفت زراعت و حفظ حیوانات و ادعیه برداشتن تربت حضرت سید الشّهدا ارواح العالمین له الفداء و به جهت دفع وبا و طاعون و ادعیه خواب دیدن

ص : 208

216- صلواتی برای رفع فراموشی

پیغمبر و ائمه اطهار عَلَیْهِمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ و غیره برای زیاد شدن حافظه و سفر و اکل و شرب و طلب اولاد و زیاد شدن عمر و دعای علوی مصری برای دفع دشمن و دعاهای دیگر خلاصه غرض از مزاحمت رقم فهرست این دعاها این بود که دانسته باشی که هیچ عبادت و دعا از ما قبول نمی شود مگر به واسطه محمّد و آل آن عَلَیْهِمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ جناب و هیچ مرض و همّ و غمّی از ما دفع نمی شود مگر به توسل به آن انوار مقدسه و صلوات فرستادن بر آنها.

و ایضا در منهاج است که هر که هفت مرتبه این دعا را در آخر روز جمعه بخواند از همه بلاها محفوظ بماند اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَادْفَعْ عَنِّی الْبَلَاءَ الْمُبْرَمَ مِنَ السَّمَاءِ انک عَلِیِّ کل شَیْ ءٍ قَدِیرٌ(1).

و نیز در منهاج در باب ششم در ادعیه حفظ در صفحه ی 256 روایت می کند که هر که چیزی از حدیث را فراموش کند دست خود را بر پیشانی بگذارد و بگوید صَلَّی اللَّهُ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ یَا مذکر الْخَیْرِ وَ فَاعِلَهُ وَ أَمْرِهِ وَ ذکرنی مَا أَنْسَانِیهِ الشَّیْطَانُ آن چه را که فراموش کرده به خواطرش آید(2).

خلاصه هر دعائی که در او ذکر صلوات بیشتر دارد گمان این حقیر این است که به اجابت مقرون تر باشد به برکت صلوات.

چنانچه در کافی هم دارد اول و وسط و آخر دعا صلوات بفرستید بدان که

ص : 209

217- در ختم بسم الله و ختوم دیگر

چنانچه در کافی هم دارد اول و وسط و آخر دعا صلوات بفرستید(1).

بدان که منتخب الختوم که از تالیفات عالم ربّانی آقای آقا ملا شکر الله لواسانی که در حاشیه شرح اسماء الله است چنین مرقوم می دارند که هر که در یک مجلس هفتصد و هشتاد و شش مرتبه بگوید بسم الله الرّحمن الرّحیم و بعد از آن به همین عدد صلوات بفرستد برای هر حاجتی خوب و بسیار مجرب است(2).

ولیکن مرحوم ایة الله حاج شیخ محمّد تقی نجفی اصفهانی رحمه الله در کتاب مفتاح السعاده صلوات را یکصد و سی دو مرتبه می نویسند ولی معلوم است مطابق اخبار هر چه صلوات بیشتر البته اجر و اثر او زیادتر است(3).

ایضا در منتخب مرقوم است به جهة هلاکت دشمن هزار مرتبه بسم الرحمن الرحیم و هزار مرتبه الحمدالله و هزار مرتبه لا اله الّا الله محمّد رسول الله بگوید و هزار مرتبه صلوات بفرستد و بعد از هر هزار مرتبه از آن چهار ذکر به آن ظالم نفرین کند البته هلاک شود یا مخذول و منکوب گردد.

ایضا مرقوم است برای هر مهمی در سه روز اول سوره فاتحه را هفت مرتبه بخواند و هفت مرتبه صلوات فرستد و هشتاد مرتبه سوره أَلَمْ نَشْرَحْ(4)را بخواند و بعد از آن هزار و یک مرتبه سوره توحید را بخواند و بعد هفت مرتبه سوره فاتحه را بخواند و صد مرتبه صلوات فرستد می نویسد که سه روز

ص : 210

218- ختم سور قرآنی و غیره

نگذرد که حاجت او روا شود.

و مرقوم است که از حضرت رسول صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم مروی است که هر کس بامداد بعد از نماز صبح روز جمعه قبل از طلوع آفتاب ده مرتبه سوره (قُلْ یَا أَیُّهَا الکافرون (1)) بخواند و صد مرتبه صلوات فرستد بدین طریق اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ النَّبِیُّ الْأُمِّیِّ مُحَمَّدٍ وَ إِلَهَ وَ سلّم هر حاجتی داشته باشد بی شک برآورده شود و به تجربه رسیده(2).

و ایضا از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که برای هر مطلبی در خلوت دویست و بیست و پنج مرتبه سوره مبارکه (الهکم التّکاثر (3)) را بخواند و بخور خوش نماید و بعد از هزار مرتبه صلوات فرستد أَنْ شا اللَّهِ مطلب او روا شود و در اخبار دارد که هر که در نصف شب جمعه بعد از تهجد چهار رکعت نماز بکند و در هر رکعتی بعد از حمد سه مرتبه سوره (یَا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ(4) )بخواند و بعد از نماز صد مرتبه صلوات فرستد.

ایضا دارد برای هر مطلب در مدت دو ماه تمام هلالی هر روزی هزار مرتبه صلوات فرستد چون مدت تمام شود مطلب و حاجت هم برآورده خواهد شد أَنْ شا اللَّهِ(5)چنانچه خود حقیر مولف در زمان نوشتن ختم مرقوم رای مطلب مهمی مشغول شدم اواخر ماه

ص : 211

219- برای رسیدن به حوائج و مقاصد مهمه

دوم مطلب روا شد مرتبه دیگر هم بجهة مهم دیگر خواندم به مطلب رسیدم ایضا برای قضاء حوائج دو رکعت نماز بخواند در هر رکعت بعد از حمد یازده مرتبه سوره قریش را بخواند و بعد از سلام ده مرتبه یا صد مرتبه یا هزار مرتبه صلوات فرستد و بعد از آن در سجده ده مرتبه بگوید اللَّهُمَّ أَغْنِنِی بحلالک عَنْ حرامک وَ بفضلک عَمَّنْ سواک حاجت او روا شود أَنْ شاالله تَعَالَیْ

ایضا مرقوم است به جهة رسیدن به مقاصد عظیمه و مطالب مهمه روز پنجشنبه را روزه بگیرد و با غسل صد مرتبه صلوات فرستد و دو رکعت نماز حاجت کند و در هر رکعت بعد از حمد پانزده مرتبه آیة الکرسی و بیست و پنج مرتبه سوره (قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ(1))بخواند و بعد از نماز بلافاصله چهل و یک هزار مرتبه بگوید یا وهّاب بسیار موثر است و چون این ختم راجع به حضرت سید الشهداء علیه السّلام بود میل نمودم تیمنّا درج نمایم و او این است که در کتاب مرقوم می نویسد که در روایات معتبره و احادیث متعدده وارد است به جهة قضاء جمیع حوائج و مطالب متوسل به حضرت سید الشهدا علیه السّلام بشود و یکصد و بیست و هشت مرتبه بگوید

ص : 212

220- در خصوص نماز کن فیکون

إِلَهِی بِحَقِّ الْحُسَیْنِ وَ أَخِیهِ وَجَدَهُ وَ أَبِیهِ وَ أُمِّهِ وَ بَنِیهِ وَ شِیعَتِهِ وَ مَوَالِیهِ وَ زَائِرِیهِ وَ سکانه وَ مجاوریه صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَخْرِجْنِی مِنْ الْهَمِّ الَّذِی أَنَا فِیهِ وَ مِنَ الْغَمِّ الَّذِی أَنَا فِیهِ برحمتک یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ البته مهم و حاجت او روا شود از برکت وجود مقدس امام مظلوم علیه السّلام و هم و غم او برطرف شود ان شا الله تعالی من جمله در منتخب مرقوم است برای جمیع حوائج نماز کن فیکون را بخواند که بسیار از بزرکان دین به آن عمل می نموده اند و کیفیت او این است که بعد از نماز خفتن شب جمعه به مکان خلوتی برود و دو رکعت نماز حاجت بخواند و در رکعت اول بعد از حمد از اول سوره انعام تا (وَ کنتم عَنْ ایاته تستکبرون(1)) بخواند و رکوع و سجود به جای اآورد و برخیزد و در رکعت دوم بعد از حمد از آیه (وَ لَقَدْ جِئْتُمُونََا فرادی(2)) تا به آخر سوره بخواند و قنوت و رکوع و سجود بخواند و پس از سلام هزار مرتبه صلوات فرستد و دعا کند و حاجت خود را از خدا بخواهد البته به اجابت مقرون است اگرچه میان او و آن حاجت بعد المشرقین باشد و به جهت سرعت تاثیر اجابت است این نماز مسمّی به نماز کن فیکون گشته و از مجربات است و ایضا از بعضی از ائمه علیهم السّلام روایت شده که هر که از شیعیان ما را مطلبی باشد و در کار خود درمانده باشد و چاره آن کار را نداند

ص : 213

221- برای وسعت رزق و غالب شدن بر خصم

بعد از نماز عشاء هزار مرتبه بگوید یا کریم و بعد از آن هزار مرتبه صلوات فرستد و مطلب را قصد نماید و در بستر بخوابد و در خواب او را دلالت کنند بر مقصود و به چاره او، او را خبر دهند و این عمل از مجربات است.

ایضا در منتخب به جهة مطالب عمده و وسعت رزق و غالب شدن بر خصم مرقوم است که در شب جمعه یک ساعت قبل از طلوع صبح برخیزد و دو رکعت نماز افتتاح به جای بیاورد و در رکعت اول بعد از حمد و سوره إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ (1)را بخواند و در رکعت دوم بعد از حمد و سوره (قُلْ هُوَ اللَّهُ (2)) و بعد از نماز یکصد مرتبه صلوات فرستد بدین طریق اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ بعد از آن هزار مرتبه بگوید یَا لَطِیفُ أَرْحَمَ أَنَا عبدک الضَّعِیفِ عدد کبیرش چهل و یک روز و عدد صغیرش بیست و یک روز است(3).

ایضا از برای قضاء حوائج مرقوم است که شب جمعه بعد از نماز عشاء این دعا را صد مرتبه بخواند و صد مرتبه صلوات فرستد البته حاجت روا گردد بِسْمِ اللََّهِ الرَّحْمََنِ الرَّحِیمِ إِلَهِی لَا رَبَّ لِی سواک فَأَدْعُوَهُ وَ لَا إِلَهَ غیرک فَارْجُوهُ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ الْعَبْدِ یُخْطِی وَ الرَّبُّ یَعْفُوَ فَإِنْ کان دَعْوَتِی لک صَادِقَةٍ وَ یَقِینِی لک خَالِصًا فَصْلٌ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَغِثْنِی یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ و در

ص : 214

222- ختوم مجربه بسیار مهم

بحر الغرائب می نویسد برای جمیع حوائج اول وضو بگیرد و سه مرتبه به این طریق صلوات فرستد اللَّهُمَّ صَلِّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ بِعَدَدِ کلماتک وَ الطافک وَ بارک عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلَّمَ عَلَیَّ عَلِیٌّ مُحَمَّدٌ وَ آلِ مُحَمَّدٍ بِعَدَدِ کل ذَرَّةٍ وَ ماته أَلْفَ أَلْفِ مَرَّةٍ و بعد از این صلوات صد مرتبه این ذکر را به صدق تمام بگوید یأَ قَدِیمَ الْإِحْسَانِ أَحْسنَ إِلَیْنَا باحسانک الْقَدِیمِ به حاجت خواهد رسید ان شا الله.

و ایضا در منتخب مرقوم است از برای هر حاجتی که داشته باشد اول غسل کند و لباس پاکیزه بپوشد و در مکان خلوتی برود و با کسی تکلّم نکند و انگشتر عقیق سرخ یا فیروزه در دست نماید و دو رکعت نماز حاجت بکند و بعد از حمد هرسوره که می خواهد بخواند و صد مرتبه صلوات فرستد و هفتاد و نه مرتبه سوره (أَلَمْ نَشْرَحْ (1)) را بخواند و بعد از آن هزار و یک مرتبه سوره (قُلْ هُوَ اللَّهُ (2)) را بخواند و صد مرتبه صلوات فرستد و هفت مرتبه سوره حمد را بخواند و سر را به سجده بگذارد حاجت خود را از خدا بخواهد ان شا الله حاجت او روا شود و بهتر این است که وقت خواندن بوی خوش بخور کند و روز پنجشنبه یا جمعه باشد و اگر روز پنجشنبه

ص : 215

223- نماز حضرت موسی بن جعفر علیه السلام

را روزه بگیرد و به جای آورد بهتر است(1).

و در بعضی کتب وارد است که این عمل را در وقتی که قمر زاید النّور باشد به جا بیاورد بهتر است و هیچ شکی در سرعت اجابت این دعوت نیست.

فاضل یزدی رحمه الله مرقوم است به جهة برآمدن حاجت نماز حضرت موسی بن جعفر علیه السّلام را بخواند و آن دو رکعت است هر رکعتی بعد از حمد دوازده مرتبه سوره توحید را بخواند و بعد از نماز صد مرتبه صلوات بفرستد و بعد به سجده رود و دوازده مرتبه بگوید یا مولای یا موسی بن جعفر اغثنی بعد سر بردارد و بگوید اللَّهُمَّ إِنِّی اسالک بِحَقِّ الْمَحْبُوسُ فِی سِجْنِ هَارُونَ أَنْ تَقْضِیَ حَاجَتِی(2)

و در کتاب تحفة المهدویه مرقوم است از برای حوائج بخوانید نمازی را که نامیده شده است به صلوة المضطر و آن چهار رکعت است هر دو رکعت به یک سلام در رکعت اول بعد از حمد بیست و پنج مرتبه بگوید أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَیَّ اللََّهِ إِنَّ اللََّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبََادِ و در رکعت دوم بعد از حمد بیست و پنج مرتبه بگوید لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سبحانک إِنِّی کنت مِنَ الظََّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنََا لَهُ وَ نَجَّیْنََاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کذلک نُنْجِی الْمُومِنِینَ و در رکعت سوم بیست و پنج مرتبه بگوید حَسْبِیَ اللَّهُ وَ نِعْمَ الوکیل و در رکعت چهارم بعد از حمد بیست و پنج مرتبه بگوید لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ

ص : 216

224- در منعقد شدن نطفه طیبه پیغمبر صلی الله علیه و آله و صلوات ملائکه

و بعد از نماز بیست و پنج مرتبه صلوات فرستد و از خدا حاجت خود را بخواهد(1).

و در جای دیگر هم این نماز را به همین طریق از کتاب لئالی مخزونه مرحوم ملا محسن فیض رحمه الله نقل می نماید و مرقوم است که خواص او بسیار است و من حیث لا یحتسب اسباب فرح از برای عامل آن ظاهر خواهد شد ان شا الله(2).

بدانکه در جلد دوم حیوة القلوب در فصل ششم از باب سوم مرقوم است از کتاب فضائل شاذان بن جبرئیل که چون دو ماه از انعقاد نطفه شریف پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ گذشت خداوند امر فرمود ملکی را که ندا کند در آسمانها و زمین ها که صلوات بفرستید بر محمّد و آل محمّد و استغفار نمائید برای امت آن حضرت(3).

و حضرت حجة الاسلام اقای حاج شیخ علی اکبر مجتهد نهاوندی مدّظله العالی در کتاب گلزار اکبری در گلشن 33 مرقوم می فرمایند در ختم صلوات برای روا شدن جمیع حوائج از مجربات است که در یک مجلس چهارده معصوم به این نحو که هزار اول را هدیه برای حضرت رسول صلّی الله علیه و اله قرار دهد و هزار دوم را برای حضرت امیر علیه السّلام و هزار سوم را برای حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها

ص : 217

225- ختم اسم مبارک امیرالمومنین علی علیه السلام

تا آخر ائمه تا برسد به حضرت حُجَّةٌ عَجَّلَ اللَّهُ تَعَالَیْ فَرْجَهُ الشَّرِیفِ و در گلشن مرقوم ختومات بسیار خوبی دارد(1).

من جمله مرقوم است از کتاب عدّة الدّاعی که از حضرت رسول صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ مروی است که هر کس بامداد بعد از نماز صبح روز جمعه قبل از طلوع آفتاب ده مرتبه سوره قل یا ایها الکافرون را بخواند و صد مرتبه صلوات فرستد به این طریق اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ النَّبِیِّ مُحَمَّدٍ وَ إِلَهَ وَ سلّم هر مراد و مقصدی که داشته باشد بی شک برآورده خواهد شد(2).

و مرقوم است در خصوص ختم اسم مبارک علی علیه السّلام که راوی گوید از برای هر مطلبی که مداوت کردم چهار روز نگذشت که روا شد و آن این است در مسجد یا جایی خلوت برود و دوازده هزار مرتبه بگوید یا علی البته به مراد برسد و این کلمه اسم اعظم خداوند است و مردم غفلت دارند از اسم مبارک زیاده بر این طالبین فضائل و مقامات محمّد و آل محمّد صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ رجوع فرمایند به کتب اخبار مثل کافی و غایة المرام و اثبات الهداة شیخ حر عاملی رحمه الله و جلد نوزدهم بحار الانوار و مطالعه نمایند باب 28 و 29 او را که باب استشفاء به محمّد و آل محمّد و باب فضل الصلوات علی النبیّ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلَامُهُ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ

ص : 218

226- در معاهده یهود که اصحاب پیغمبر صلی الله علیه و آله را فریب دهند

می باشد تا معرفت آنها برای توسل و صلوات فرستادن بر محمّد و آل آن جناب صلوات الله علیهم اجمعین کامل گردد.

فِی الْبِحَارِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ إذَا نَزَلَتْ بکم الشَّدَائِدِ فَاسْتَعِینُوا بِنَا عَلی اللَّهُ عزوجل وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ تَعَالَیْ وَ لِلََّهِ الْأَسْمََاءُ الاحسنی فَادْعُوهُ بِهَا و نیز در جلد نوزدهم بحار در باب 29 مرقوم است که برای هر مطلبی توسل به یک نفر از ائمه اطهار به جوئید و دعاهای توسل به هر یک را هم مرقوم می فرمایند(1).

و در اخر باب مرقوم دعای صلوات بسیار خوبی است با عبارات لطیف و شرح بسیار اللَّهُمَّ رَبَّ مُحَمَّدٍ فَإِنِّی اسالک بِحَقِّ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَنْ تَنْطِقَ لِسَانِی مِنَ الصَّلَوَاتِ عَلَیْهِ بِمَا تُحِبُّ وَ تُرْضِی إِلَیَّ أَخَّرَ الدُّعَاءَ طَالِبِینَ رجوع فرمایند.

و در تفسیر حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام و نوزدهم بحار در تفسیر آیه مبارکه (وُدٍّ کثیر مِنْ أَهْلِ الکتاب لَوْ یردونکم مِنْ بَعْدَ ایمانکم کفارا حَسَداً (2))(3)

الخ وارد است که یهود معاهده کردند که اصحاب پیغمبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم را از دین اسلام برگردانند بعد از جنگ احد طایفه ای از یهود آمدند نزد عمار بن یاسر و حذیقة بن الیمان و گفتند محمّد مثل سایر طلب کننده گان دنیا جنگ می کند در جنگی مغلوب می شود

ص : 219

227- وقعه عمار و یهود و معجزه پیغمبرصلی الله علیه و اله

در جنگی غالب و پیغمبر نیست بازگردید از دین او جناب حذیفه گفت لعنت بر شما حرف شما را گوش نخواهم داد و برخواست رفت و اما عمار بن یاسر نشست و به آنها گفت که پیغمبر

صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم وعده داده به اصحاب خود که صبر کنید ظفر خواهید یافت و صبر کردند و ظفر یافتند و در جنگ احد نیز همچنین وعده ای را به آنها داد مخالفت کردند از این جهت مغلوب شدند یهود گفتند ای عمار پس تو می دانی که محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم بر سادات قریش غالب خواهد شد با این ساق باریک پاهائی که تو داری عمار گفت به آن خدائی که این پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم را براستی فرستاده است که معرفتی که در حقّ پیغمبر و اهل بیت و جانشینان او صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلَامُهُ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ دارم که هر چه بفرمایند اطاعت کنم اگر مرا امر کنند که آسمان را به زمین آورم یا اینکه زمین را به آسمان ببرم البته می توانم با همین ساق های باریک پا گفتند محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّمنزد خدا کوچکتری از این ادعاء عمار از نزد آنها برخواست و گفت اتمام حجة به شما کردم و آمد خدمت پیغمبر

صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ وَ سلّم حضرت فرمودند عمار خبر تو و حذیفه به من رسید

صفحه : 220

228- در توسل عمار به محمد و ال آن حضرت صلی الله علیه و اله و صلوات فرستادن

که تو چه گفتی با یهود در این سخن بودند که یهود رسیدند و گفتند یا محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ عمار گمان می کند که اگر او را امر نمایی به اینکه آسمان را به زمین بیاورد یا زمین را به آسمان ببرد می تواند و ما اکتفا می کنیم به اینکه این سنگی که جلو شما است بردارد با این ساق های باریک و در آن مکان سنگی بود که دویست نفر نمی توانستند او را حرکت بدهند گفتند عمار این سنگ را بلند نماید پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود کوچک مشمارید عمار را با این ساق های باریک حسنات او از کوه های عالم بلکه از زمین سنگین تر است و خدای بواسطه صلوات بر محمّد و آل محمّد عَلَیْهِمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ سنگین تر از این سنگ را برداشتن اش را آسان نموده است عرش حقتعالی بر شانه هشت ملک بواسطه صلوات بر محمّد و آل طیبین او سبک گردیده است پس فرمود ای عمار در دل بگیر اطاعت مرا و بگوی خدایا به جاه محمّد و آل او علیهم السّلام قوت مرا زیاد کن چنانچه به صلوات بر محمّد و آل او علیهم السّلام قوت مرا زیاد کن چنانچه به صلوات بر محمّد و آل او کالب بن یوحنا سواره اسب خود را بر روی دریا دوانید که گنجایش شرح او در اینجا نیست خلاصه پس عمار در دل گرفت اطاعت رسول خدا و اهل بیت او را و عرض کرد الهی بجاه محمّد و آل محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ قوت مرا زیاد کن و سنگ را برداشت و بالای سر نگاه داشت و عرض کرد یا رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ پدر و مادرم فدای تو به خدا قسم که سنگ سبک تر است از چوب خلال دندانی

ص : 221

229- بلند نمودن عمار سنگ را و انداختن بالای کوه

پس پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود ای عمار سنگ را بینداز بالای این کوه که تقریبا یک فرسخ مسافت داشت پس سنگ را اند اخت بالای کوه قرار گرفت پیغمبر صلّی الله علیه و اله فرمود آیا دیدید گفتند بلی فرمود ای عمار برخیز برو بالای این کوه سنگی که چند مساوی بزرگتر از این سنگ است بیاور نزد من پس عمار به اعجاز و فرموده حضرت یک قدم برداشت قدم دوم بالای کوه رسید سنگ بزرگتری را دید او را برداشت و قدم سوم او را آورد خدمت پیمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ حضرت فرمود که ای عمار سنگ را بزن بر زمین یهود ترسیدند چون سنگ را بر زمین زد سنگ متلاشی شد و خورد گردید پس حضرت فرمود دیدید گفتند بلی پس بعضی ایمان آوردند و بعضی انکار کردند پس فرمود به مسلمانان که مثل این سنگ مثل گناهانی است که از آسمان و زمین بزرگتر باشد و به توبه و تجدید دوستی ما در دل از هم بپاشد و برطرف شود آن گناهان و هر گاه طاعت شما به قدر آسمان و زمین دریاها باشد و کافر به ولایت و دوستی ما باشید از هم پاشیده و متفرق خواهید شد و در قیامت فائده برای شما ندارد و در عذاب خواهید بود فکان الْمُسْلِمُونَ تَضِیقُ صُدُورُهُمْ بِهِ إِلَیْهِمْ وَ وَالْیَهُودِ وَ الْمُنَافِقُونَ

ص : 222

230- در نماز توسل به صدیقة طاهرة سلام الله علیها

مِنَ الشُّبَهِ فِی الدِّینِ و مسلمین بواسطه وساوس و شیطنت منافقین یهود سینه های آنها ضیق و دل تنگ بودند پیغمبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلّم فرمود می خواهید چیزی به شما تعلیم کنم که سینه شما وسیع و باز گردد وسوسه دشمنان شما اثر نکند گفتند بلی یا رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود صلوات بر من و آل من بفرستید تا دل شما پاک شود چنانچه در شعب مکه بواسطه فرستادن صلوات امور آنها اصلاح شد خاتمه در این کتاب چون خواستم توسل به حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها پیدا کرده باشم لهذا این نماز توسل به آن مظلومه را با جزئی از حالات و مقامات آن حضرت بسلک تحریر درآوردم .

چنانچه در جلد نوزدهم بحار در باب 29 مرقوم است نماز حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها و آن دو رکعت است و چون از دو رکعت نماز فراغت یافت تسبیح مشهوره حضرت را بخواند و بعد پیشانی را بر زمین گذارد و در سجده صد مرتبه بگوید یا مولاتی یا فاطمةُ اغیثنی بعد طرف راست صورت را گذارد و صد مرتبه بگوید بعد طرف چپ صورت را گذارد و صد مرتبه بگوید بعد دو مرتبه پیشانی را گذارد و یک صد و ده مرتبه این ذکر را

ص : 223

231- در مقامات و حالات صدیقه طاهره سلام الله علیها

بگوید ان شا الله حاجت روا خواهد شد(1).

و اما راجع به مقامات و حالات صدیقه طاهره سلام الله علیها چنانچه در جلد چهارم ناسخ التواریخ مرقوم است که پیغمبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلم به فاطمه فرمودند نور دیده در روز قیامت منبری از برای تو نصب می کنند از نور چون بر فراز منبر شوی جبرئیل می گوید ای فاطمه حاجت خود را بخواه تو عرض می کنی پروردگارا حسن و حسین را به من بنما ایشان را می اورند در حالیکه خون از رگهای گلوی حسین جاری است آن حضرت عرض می کند الهی امروز حقّ مرا از کسانی که به من ظلم نموده اند بگیر آن وقت زبانه های آتش شعله می کشد و چنانکه مرغان دانه چینند قاتلان حسین و کسانیکه به آن ظلمها راضی بوده اند می رباید ثُمَّ یَقُولُ جَبْرَئِیلُ یَا فاطمه سَلِی حاجتک الخ ترجمه خبر آن که باز جبرئیل عرض می کند ای فاطمه بخواه حاجت خود را از خدا فاطمه عرض می کند ای پروردگار مِنْ شِیعَتِی فَیَقُولُ اللَّهُ قَدْ غَفَرْتُ لَهُمْ خطاب می رسد آنها را آمرزیدم عرض می کند دوست داران شیعیان مرا خطاب می رسد آمرزیدم و هر کس بدامن تولای تو چنگ زده داخل بهشت خواهد شد.(2)

ص : 224

232- درود حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها در محشر

ایضا مرقوم است از عیون اخبار الرّضا علیه السّلام سند به علی بن موسی

علیهما السّلام پیوسته می شود و او از آباء خود علیهم السّلام روایت می کند قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ تُحْشَرُ ابْنَتِی یَوْمَ الْقِیمَةِ وَ مَعَهَا ثِیَابٌ مَصْبُوغَةٌ بِالدِّمَاءِ الخ ترجمه عبارت از حضرت رضا علیه السّلام مروی است که رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود محشور می شود دختر من فاطمه در روز قیامت در حالیتکه جامه های او از خون رنگین است دست به قائمه عرش می زند و عرض می کند الهی حکم کن در میان من و قاتلان فرزندان من امیرالمومنین علیه السّلام می فرماید رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود سوگند به خداوند کعبه که حکم می کند از برای دختر من(1).

و نیز به طریق دیگراین حدیث از حضرت رضا علیه السّلام روایت است الا آن که در ذیل حدیث دارد که رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ فرمود إِنَّ اللَّهَ عزوجل یَغْضَبُ لِغَضَبِ فَاطِمَةَ وَ یُرْضِی لِرِضَاهَا و نیز از حضرت رضا علیه السّلام مروی است که در روز قیامت ندائی می رسد که ای مردم بپوشید چشمهای خود را که دختر پیغمبر اخر الزمان صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ می خواهد عبور نماید و جامه رقیق گلگون در بر دارد و مرقوم است از کتاب ثواب الاعمال و سند به ابی عبدالله علیه السّلام پیوسته می شود قال قال رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ و سلم إذَا کان یَوْمَ الْقِیمَةِ

صل یا رب علی شمس الضحی *** احمد المختار نور الثقلین

ص : 225

233- وجه تسمیه فاطمه سلام الله علیها

نُصِبَ لِفَاطِمَةَ قُبَّةٌ مِنْ نُورٍ وَ أَقْبَلَ الْحُسَیْنُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ رَأْسُهُ عَلِیٌّ یَدَهُ الخ یعنی فرمود در روز قیامت از برای حضرت فاطمة علیها سلام الله قبه از نور نصب می کنند و حسین مظلوم علیه السّلام می اید در حالتی که سر مبارکش در قرار دست او است چون فاطمه این حالت را مشاهده نماید چنان نعره می زند که باقی نمی ماند هیچ فرشته مقرب و هیچ پیغمبر مرسل و هیچ بنده مومن مگر آن که تمام گریان می شوند این خبر مفصل است طالبین رجوع فرمایند به علامه مجلسی رحمه الله(1).

و مرقوم است از عیون اخبار الرّضا از حضرت ثامن الائمه علیه السّلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ إِنِّی سَمَّیْتُ ابْنَتِی فَاطِمَةَ لِأَنَّ اللَّهَ عزوجل فَطَمَهَا وَ فَطَمَ مَنْ أَحَبَّهَا مِنَ النَّار(2)مصباح الانوار

234- در تفسیر لیلة القدر و مقام فاطمه سلام الله علیها

دیگر از جابر انصاری حدیث می کند که قال النبیّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ إِنَّمَا سَمَّیْتُ ابْنَتِی فَاطِمَةَ لِأَنَّ اللَّهَ فَطَمَهَا وَ فَطَمَ مُحِبِّیهَا مِنَ النَّارِ(1).

دیگر مرقوم است از شیخ رحمه الله از حضرت رضا علیه السّلام از آبای طاهرین از حضرت امیرالمومنین علیهم صلوات الله که فرمود سَمِعْتُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ إِلَهَ یَقُولُ سُمِّیَتْ فَاطِمَةَ فاطمه لِأَنَّ اللَّهَ فَطَمَهَا وَ ذُرِّیَّتَهََا مِنَ النَّارِ مَنْ لَقِیَ اللَّهَ مِنْهُمْ بِالتَّوْحِیدِ وَ الْإِیمَانِ بِمَا جِئْتَ بِهِ یعنی آن هائی که خدای را با ایمان و توحید ملاقات نمایند(2).

ایضا مرقوم است در ذکر فضائل فاطمه زهراء سلام الله علیها از تفسیر فرات بن ابراهیم از حضرت صادق علیه السّلام قَالَ أَنَا نَزَّلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ(3) اللَّیْلَةُ فَاطِمَةُ وَ الْقَدْرُ اللَّهُ فَمَنْ عَرَفَ فَاطِمَةَ حَقَّ مَعْرِفَتِهَا فَقَدْ ادرک لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ إِنَّمَا سُمِّیَتْ فَاطِمَةَ لِأَنَّ خَلْقَ فُطِمُوا عَنْ مَعْرِفَتِهَادر معنی لیلة القدر می فرماید لیلة فاطمه است و قدر الله پس کسی که بشناسد حقّ معرفت فاطمه را ادراک لیلة القدر خواهد کرد و اینکه آن حضرت را فاطمه نام نهادند از جهت آن است که مردمان باز داشته شده اند از معرفت او و حقّ معرفت او را نتوانند

و بسیفین و رمحین غزا *** و له الفتح ببدر و حنین

ص : 227

235- در تعقیبات دعاهای صدیقة طاهره سلام الله علیها

دریافت ملاحظه فرما عبارات دعاها و تعقیبات نماز های آن مظلومه را خصوصا تعقیب و دعای بعد از نماز ظهر آن حضرت را سُبْحَانَ ذِی الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِیفِ.

الخ که سید بن طاوس رحمه الله به اسناد خود روایت کرده است و تعقیبات نماز عصر و مغرب و عشاء که چه عبارات جانسوزی دارد خصوص دعای تعقیب نماز صبح آن مظلومه که به دعای حریق نامیده شده که شیخ طوسی و کفعمی و علّامه حلّی رضوان الله علیهم از صادق آل محمّد علیهم السّلام و از حضرت باقر علیه السّلام روایت می کند که شرح دارداللَّهُمَّ إِنِّی أَصْبَحْتُ اشهدک وَ کفی بک شَهِیداً الخ که چه قدر دعای بسیار خوبی است برای قضاء حوائج و در او عبارات توحیدیه و مناجات و صلوات های بسیار دارد طالبین رجوع فرمایند چون مطّول بود در این وجیزه گنجایش ذکر نداشت و ثقة الاسلام کلینی رحمه الله به اسناد معتبره خود روایت می کند که محمّد بن مسلم از حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام پرسید از تسبیح حضرت زهرا علیها سلام الله بعد از نمازها پس حضرت فرمود فاضل تر از تسبیح فاطمه چیزی نمی دانم که بعد از هر نماز مداومت نماید و ده مرتبه این تهلیل را

وَ عَلِیٌّ الزَّهْرَاءِ مشکوة الضِّیَاءِ--- کوکب الْعِصْمَةِ أَمْ الحسینین

ص : 228

236- کیفیت تسبیح حضرت زهرا سلام الله علیها

بعد از نماز صبح بخواند لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شریک لَهُ لَهُ الملک وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلِیُّ کل شَیْ ءٍ قَدِیرٌ و حضرت فرمود که اگر چیزی افضل تر از تسبیح حضرت فاطمه بود رسول خدا صلّی الله علیه و اله از وی دریغ نمی فرمود و آن سی و سه مرتبه سبحان الله و سی و سه مرتبه الحمد الله و سی و چهار مرتبه الله اکبر است و مرقوم است که حضرت باقر علیه السّلام فرموده و اولی و اشهر هم چنین است که اول سی و چهار مرتبه تکبیر و بعد تسبیح من بعد تحمید و در بعضی روایات تحمید مقدم بر تسبیح است و حضرت زهرا اول ریسمان پشمی را گره زده بودند و با آن تسبیح می گفتند چون جناب حمزه علیه السّلام شهید شد از خاک قبر او تسبیح نمود و بعد از شهادت امام حسین علیه السّلام تسبیح ها از تربت آن حضرت مقرر گشت.

شهید ثالث در مجالس المتقین مجلس 30 از کتاب حقایق که از کتب اهل سنت است روایت کرده که در حالت مرض فاطمه علی مرتضی علیهما السّلام داخل حجره شدند و حسنین نزد مادر بودند فاطمه عرض کردند یا علی اوصیا بحفظ هذین الولدین هما قره عینی الخ تا اخر وصایائی که آن منظومه نمود و عرض کرد یا علی چون مرا غسل دادید و کفن نموده در قبر

موخر، و علی الباقر مقباس الهدی *** و علی الصّادق حقا زونَمیُن ، نصب

ص : 229

237- وصایای صدیقة طاهره سلام الله علیها به حضرت امیر علیه السلام

گذاردید بگیرید این قاروره را و حقّه را با من در لحد بگذارید حضرت فرمودند چیست در این شیشه عرض کردند اشکهای چشم من است که از خوف خدا گریه نموده ام و در این حقّه مکتوبی است چون گشودند دیدند در آن حریر سبزی است و در آن پارچه سفیدی است و بر آن چند سطر مکتوب است و نور از آن می درخشد حضرت فرمود ای دختر پیغمبر این چه چیز است عرض کردند این امانت خداوند است چون پدرم مرا به شما عقد بست دو پیراهن داشتم یکی جدید و یکی کهنه سائلی سوال کرد من برهنه ام اگر پیراهن کهنه دارید به من بدهید من پیراهن نو به او دادم بجهت رضای خدا و شب زفاف پیراهن کهنه پوشیدم پدرم فرمود چرا نو را به سائل دادی عرض کردم اقتدا به شما نمودم که چون اموال مادرم خدیجه را در راه خدا انفاق نمودید سائلی آمد و سوال کرد و شما هیچ نداشتی جز یک پیراهن آن را به سائل دادی و بدن خود را به حصیری پیچیدی که جبرئیل این آیه آورد (و لا تلبسطها کلّ کلّ البسط فتقعد ملوما محسورا (1))پس پدرم به گریه در آمد و مرا در آغوش کشید فی الفور جبرئیل آمد یا رسول الله حقتعالی فرموده سلام مرا به فاطمه برسان و بگو آن چه می خواهی از من طلب کن و لو

و علی الکاظم موسی و الرّضا(علیهما السّلام) *** شمس طوس و ضیاء الخافقین

ص : 230

238- در نوشته ای که به ید قدرت نوشته شد

طلبت ما فی الغبراء و الخضراء لاجبتها پدرم فرمود دو دست خود بلند کن و نیز خود دو دست بلند فرمود به حدّی که زیر بغل مبارک نمایان شد و گفت اللّهم اغفر لامّتی و من آمین گفتم جبرئیل نزول کرد و گفت خدایتعالی می فرماید قد غفرت لعصاة امّتک ممّن فی قلبه محبّة فاطمه و ابیها و بعلها و ولدیها پدرم فرمود ارید بهذا سجّلا خداوند فرمود جبرئیل بیاور پارچه از سندس سبز و سندس سفید و خداوند به ید قدرت خود نوشت بر سندس سفید (کتب ربکم عَلِیٌّ نَفْسَهُ الرَّحْمَةَ(1)) که بیامرزد عصاة شیعیان را و شاهد باشد بر آن جبرئیل و میکائیل پدرم فرمود نور دیده این کتابت را در حقّه حفظ نما و به وقت موت وصیت نما در لحد تو گذارند چون در محشر زبانه جهنّم احاطه به مردم نماید و گناه کاران منقطع شوند این امانت را به من تسلیم کن تا طلب نمایم نعمت شفاعت را که کرامت به تو و پدر تو فرموده است(2).

چنانچه مرقوم است در تفسیر آیه مبارکه (عَسَیٰ أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ (3))الخ عن جعفر بن محمّد عن ابیه عن ابائه عن النبیّ صلّی الله علیه و علیهم اجمعین از اجمع الناس یوم القیمه وعد فی المقام المحمود فرمود نصب شود برای من سبزی که هزار درجه دارد صعود نمایم

مقدم، و شهیدین سعیدین هما *** للرسول المجتبی قرة عین(علیهما السّلام)

ص : 231

239- دادن پیغمبر صلی الله علیه و آله لواء حمد را به دست علی

تا به درجه اعلی و جبرئیل به جهت من لوای حمد می آورد و می گوید یا محمّد این است مقام محمودی که خدا به تو وعده داده پس می گویم به علی علیه السّلام بالا بیا پس پایین تر از من به یک درجه می ایستد و لوای حمد را به دست او دهم که در دعای ندبه می خوانی اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیَّ عَلِیُّ أَبِیهِ السَّیِّدُ الْقَسْوَرُ وَ حَامِلِ اللِّوَاءِ فِی الْمَحْشَرِ پس رضوان کلید های بهشت را می آورد می گوید یا محمّد صلّی الله علیه و آله این است مقام محمودی که خدا به تو وعده داده پس به دست من می دهد و من به دست علی علیه السّلام می دهم پس می آید مالک خازن دوزخ و می گوید این مقام محمودی است که خدا به شما وعده داده و این کلیدهای آتش است داخل فرما دشمن خود و ذریه ات و امتت را در آتش پس می گیرم و به علی علیه السّلام می دهم پس بهشت و جهنم در اطاعت من و علّی می باشد پس این است قول خداوند تعالی(أَلْقِیََا فِی جَهَنَّمَ کل کفار عَنِیدٍ (1))أَلْقِیَا مُحَمَّدُ وَ یَا عَلِیُّ عدوکما فِی النَّارِ پس می ایستم بر منبر و خطبه می خوانم و ثناء اله گویم بنحوی که احدی چنان ثنائی نکرده باشد الخ پس منادی ندا کند از بطنان عرش یا معشر الخلایق چشم بپوشید تا عبور کند دختر حبیب خدا به سوی قصرش پس عبور می نماید فاطمه دختر من در حالتی که در اطراف اوست هفتاد هزار حوری الخ خطاب الهی رسد

و علی مصباح محراب الدّعا *** ادرالک علی بن الحسین

ص : 232

240- ورود سید الشهداء(علیه السلام) با شهداء به محشر

ای فاطمه داخل بهشت شو عرض کند الهی داخل نشوم تا ببینم بر سر فرزندم حسین چه آمده خطاب الهی رسد فاطمه به قلب محشر نگاه کن پس نظر نماید می بیند حسین با بدن پاره پاره و بنا بر روایتی به یک دست سر خود و به دست دیگر دست قاتل خود را گرفته و از یک طرف علی اکبر و حضرت عباس با دستهای بریده و قاسم و سایر شهدا تمام با بدن مجروح و عیال و دختران و اهل بیت حسین اش اسیر، فاطمه چنان ناله ای زند که جمع ملائکه و انبیاء گریان شوند و صحرای محشر به لرزه درآید زیرا که خرقه زهرآلود حسن را به دوش و جامه ی سوراخ سوراخ حسین را به خون آلوده به دوش دیگر و عمّامه پر خون علّی به دست بی اختیار قائمه عرش را می گیرد و عرض کند یا عدل و یا حکیم داد مرا بگیر و به فریاد من برس در آن وقت پیغمبران و ارکان خلایق به لرزه آیند و دریای قهر الهی متلاطم شود(1).

خدا رحمت کند محتشم را گوید

ترسم جزای قاتل او چون رقم زنند *** یکباره بر جریده رحمت قلم زنند

آه از دمی که با کفن خون چکان ز خاک *** آل علی چه شعله آتش علم زنند

فریاد ز آن زمان که جوانان اهل بیت *** گلگون کفن به عرصه محشر قدم زنند

دست عتاب حق بدر آرید از آستین *** چون اهل بیت دست بر اهل ستم زنند

و ابی جعفر الثانی التقی(علیه السّلام) *** مطلع الجور سراج الحرمین

ص : 233

241- شفعات نمودن پیغمبر صلی الله علیه و اله و فاطمه امت گنه کار را

جبرئیل می آید خدمت پیغمبر صلّی الله علیه و اله و عرض می کند یا رسول الله دریاب فاطمه را پس پیغمبر صلّی الله علیه و آله این نوشته ای که در حقّه حضرت زهراء علیه السّلام ضبط شده بود و در حدیث حقّایق مذکور است برمی دارد نزد فاطمه علیه السّلام می آید که نور دیده امروز روز فریاد رسی است در بعضی از کتب است می فرماید نور دیده بیا برویم نزد میزان که در آن جا شیعیان ما در انتظار ما هستند و به امید شفاعت من و تو می باشند تو خدا را به پیراهن خون آلوده حسین قسم بده و من به دندان شکسته و رخساره خون آلوده شفاعت کنم که خداوند بر گنه کاران امّت من رحم نماید پس دو بزرگوار در پای عرش الهی به سجود و خضوع شفاعت عاصیان را نمایند خطاب الهی رسد یا فاطمه نظر به محاسبه بنده گان نمی کنم، تا اینکه داخل بهشت شوی تو و ذریّه تو و شیعیان تو و کسانی که احسان نموده اند به ذریّه تو الخ فهو قوله تعالی لا یحزنهم الفزغ الاکبر قال هو یوم القیمة (وَ هُمْ فِیمَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خَالِدُونَ(1))هی و الله فاطمه و ذرّیتها و شیعتها و من اعطی اولادهم معروفا و من لیس هو من شیعتها و ذیل خبر محمول است بر عدم کمال در تشیع چون فسّاق امامیه با تخفیف عذاب غیر امامی

و علی الهادی علی و الزکی(علیهما السّلام) *** و علی المهدی ختم المصطفین(علیه السّلام)

ص : 234

242- نظهر العبد قوم لهم صلوات لمعت کالفرقدین

در جهنم چنانچه وارد شده در حقّ کفار که اعانت و احسان در حقّ مضطرّین نموده اند الخ خلاصه محدث سبزواری رحمه الله در مجمع النّورین مرقوم نموده که معصوم فرموده جدّه ام به هیئتی وارد محشر می شود که هیچ صاحب چشمی طاقت دیدن ندارد (1)(وَ إذَا المووده سُئِلْتَ(2) بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ (3).)

آن روز اول از خون محسن شهید سوال می نمایند لمولفه غفرله

روز محشر دختر خیر البشر*** گرید و گوید بحیّ دادگر

هست زهرا را تمنّا ای خدا *** بر ملا بینم حسین را سر جدا

خواهم ای داور که بنمائی به من *** کشته گان کربلا را بی کفن

آنچه بر فرزند دلبندم رسید *** از جفا و جور بیداد یزید

پس ندا آید ز عرش کبریا *** یک نظر بر جانب محشر نما

بر ملائک امر آید از اله *** که شما دارید زهرا را نگاه

فاطمه بیند که اندر روی خاک *** جسم عریان حسین را چاک چاک

پاره پاره پیکر محبوب حق *** چون کلام الله ورق اندر ورق

یک طرف بر نیزه راس پاک او *** از عقب عباس تن صد چاک او

عون و عبدالله و قاسم هم عنان *** همره آن راس خونریزان روان

کشته گان راه او همراه وی *** چون بنات النعش دنبال حدی

بیند آندم چونکه زهرا بتول (علیها سلام) *** پاره پاره جسم اولاد رسول (صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ و سلّم)

هم ازاهیر بهمرناح الثناء *** هم ریاحین ریاض الجنتین

ص : 235

243- اشعار پایان کتاب

یطلب الجنة من رضوانهم *** لا یساویها بتبرو لجین

لرزه بر اندام آن بیبی فتد *** نعره از پرده دل برکشد

سازد اندر درگه داور مقام *** گوید امروز است روز انتقام

ای شفیع محشر ای دخت رسول (علیها سلام)*** از کرم کن خدمت خادم قبول

هر که گرید در عزای فاطمه (علیها سلام) *** وارد محشر شود بی واهمه

شکر لله شد تمام از لطف حق *** سلخ شهر صوم این آخر ورق

سال غشنب بود تاریخ زمان *** ماند از ما این نشان اندر جهان

شد درود احمدم (صلی الله علیه و آله) ورد زبان *** تا که اندر حشر باشم در امان

هست امید ز خلاّق جهان *** بخشدم بر خاتم پیغمبران

و انا العبد المذنب الجانی *** اقّل الحاج خادم الواعظین

و الذاکرین عباسعلی بن مولی علی محمّد الجورتانیّ الاصفهانی فی سلخ شهر الصیّام سنة اثنین و خمسین و ثلثماة بعد الالف من الهجرة النبویه علی هاجر ها الف سلام و تحیة کتبه بیمینه الوارزه و یدیه الدائره العبد الاثیر الجانی المحتاج الی رحمة ربه الباری الجاح لبیت الله الحرام و الزائر لمرقد الرسول و قبور ائمه الانام الحاج میرزا ابوالفضل بن عبدالحسین الخواجویی الاصفهانی

سّرّه الله بال المصطفی(علیه السّلام) *** و المحبّین لهم والابوین

ص : 236

244- من کلام قدوة الموحّدین و رندة العرفاء و السالکین آقای قدسی شیرازی

مطلع نور ازل جمال محمّد *** منبع فیض ابد کمال محمّد

لوح و قلم عرش و فرش و کرسی و افلاک *** شر ذمه شرحی است از جلال محمّد

روح قدس بّر بساط ساحت اعلی *** ریزه خور از نعمت نوال محمّد

ادم و نوح خلیل و موسی و عیسی *** سر به خط حکم امتثال محمّد

ملک و ملک میمنن و رحمت حق حاء *** هست دوام ابد بدال محمّد

ال محمّد نخست شاه ولایت *** مهدی موعود ختم آل محمّد

وصف خصالش نه حد ما که به قران *** شرح نموده خدا خصال محمّد

شکر خدا را که همچو جنت فردوس *** خوش بودم خاطر از خیال محمّد

سایه ندارد از آن که همچو دو عالم *** مهر و سپهرند در ظلال محمّد

پرده چه افتد زردی شاهد مقصودی *** هست وصال خدا وصال محمّد

همچو مثال خدای واحد مثل *** آمده معدوم هم مثال محمّد

چون به حقیقت روان روح رسولند *** آل محمّد همه همال محمّد

صل علی المصطفی الرّسول الهی *** صل علی المصطفین آل محمّد

عرش صفت حبذا اگر دهدم دست *** قدسی یک بوسه برتعال محمّد

ایضا من کلام قدسی

صلوات رسول و آل رسول *** رافع الهم قلب محزون است

از معین حسینی این دفتر *** قدسیش گنج مخزون است

سال تاریخ این کتاب شریف *** باغ فردوس آب افزون است

چه اراده شه ذوالکرم *** بظهور داشت تعلقی

به کمال داشت شه قدم *** بجمال خویش تعشقی

ز توجه احدیتش *** زتجلی صمدیتش

از لیقش ابدیتش *** به کمال داشت تحقیقی

بلغ العلی بکماله ***کشف الدّجی بجماله

در تاریخ کتاب، حسنت جمع خصاله صلوا علیه و اله

من وصف دلبر لایقم *** من وصف دلبر لا یقم

تو بگوی سعدی ناطقم *** که تمام ذوق و شوقی

ص : 237

کلام پایانی مولف

بحمدالله تعالی که تمام شد کتاب مستطاب فوائد الصلوات و عوائد التحیات بدست مولف خلیل و محدث نبیل آقای حاج ملا عباسعلی معینی مدعو بحسینی و مشهور بمعین الواعظین زید فضله العالی و انا الاقل محمّد حسن المیرجهانی المحمد آبادی جرقوئی الاصفهانی

ص: 240

اشعار

(صفحه 2)

ربَّنا صلّ علی خیر الوری ***احمد المحمود ختم المرسلین

(صفحه 2)

اگر ز حق طلبی در صلوة راه نجات *** رجوع کن به کتاب فوائدالصلوة

(صفحه 3)

و علی المولود فی البیت العلی *** اسدالله امیرالمومنین

(صفحه 3)

که قلزمیست پر از لعل و گوهر و یاقوت *** ز نعت آل محمّد علیهم صلوات

(صفحه 4)

و علی زوجته بنت النبیّ *** ام سبطی مهبط الرّوح الامین

(صفحه 4)

از این کتاب شریف آن چه مستفاد شود *** بود درود فرستنده شامخ الدّرجات

(صفحه 5)

و علی السموم بالسم الحسن *** والحسین المقتدی المستشهدین

(صفحه 5)

تمام نعت رسولست و آل اطهارش *** فضائل صلواتست باقوام و ثبات

(صفحه 6ُ)

و الاسیر بالبلایا و المحن *** سیّد السّجاد زین العابدین

(صفحه 6ُ)

خوشا بحال مصنّف که از رحمه الله اخلاص *** در این کتاب مقدّس نموده صرف اوقات

(صفحه 7)

و علی الشمس الضّحی بدر الدّجی *** باقر العلم ملا ذالعارفین

(صفحه 7)

فضیلت صلوات رسول و آل کرام *** شداست روح باخبار و مدرک ایات

(صفحه 8)

و عملی الصادف مقباس الهدی *** و علی الکاظم غیظ المعتدین

(صفحه 9)

در مطیعان محمّد و آل محمّد صلّی الله علیه وآله، تفسیر حضرت عسکری علیه السّلام

(صفحه 7)

ص: 241